MENU
Fragment:




Styl fragmentu




*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia

Ewangelia Św. Jana

WSTĘP. (1,1-18)WCIELENIE SŁOWA BOŻEGO 1 CHRYSTUS SŁOWEM PRZEDWIECZNYM.1 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo.2 To było na początku u Boga.3 Wszystko przez nie się stało; a bez niego nic się nie stało, co się stało.4 W nim było życie, a życie było światłością ludzi.5 A światłość w ciemnościach świeci, a ciemności j ej nie ogarnęły.6 Był człowiek posłany od Boga, któremu na imię było Jan.7 Ten przyszedł na świadectwo, aby dał świadectwo o światłości, aby przezeń wszyscy wierzyli.8 Nie był on światłością, ale żeby świadectwo dał o światłości.9 Była światłość prawdziwa, która oświeca wszelkiego człowieka na ten świat przychodzącego.10 Na świecie był, a świat przezeń uczyniony jest, a świat go nie poznał.11 Przyszedł do swej własności, a swoi go nie przyjęli.12 A ilukolwiek go przyjęło, dał im moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego,13 którzy nie ze krwi, ani z woli ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.14 A Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami, (i widzieliśmy chwałę Jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca), pełne łaski i prawdy.15 Jan daje świadectwo o nim, i woła, mówiąc: Ten był, o którym powiedziałem: Ten, co po mnie przyjść ma, stał się przede mną; bo pierwej był, niż ja.16 I z pełności jego myśmy wszyscy otrzymali, i łaskę za łaskę.17 Albowiem Zakon przez Mojżesza był dany; łaska i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa.18 Boga nikt nigdy nie widział; jednorodzony Syn, który jest na łonie Ojca, on opowiedział.CZĘŚĆ I (1,19 -12,50)OBJAWIENIE BÓSTWA ZBAWICIELA PRZEZ NAUKĘ I CUDAA. NAD JORDANEM I W GALILEI (1,19 2,12) ŚWIADECTWO JANA CHRZCICIELA.19 A to jest świadectwo Janowe, gdy żydzi z Jeruzalem posłali do niego kapłanów i lewitów, aby go spytali: Ktoś ty jest?20 I wyznał, a nie zaparł się; i wyznał: Że nie jestem ja Chrystusem.21 spytali go: Cóż więc? Jesteś ty Eliaszem? I rzekł: Nie jestem. Jesteś ty prorokiem? I odpowiedział: Nie.22 Rzekli mu więc: Kimże jesteś, żebyśmy dali odpowiedź tym, którzy nas posłali? Co powiadasz sam o sobie?23 Rzekł: Jam “głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską,” jak powiedział Izajasz prorok.24 A ci, co byli posłani, byli z faryzeuszów.25 I spytali go, i rzekli mu: Czemuż więc chrzcisz, jeśli ty nie jesteś Chrystusem, ani Eliaszem, ani prorokiem?26 Odpowiedział im Jan, mówiąc: Ja chrzczę wodą; ale wpośród was stanął, którego wy nie znacie.27 0n jest, który po mnie przyjdzie, który przede mną stał się, któremu ja nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u obuwia jego.28 To działo się w Betanii za Jordanem, gdzie Jan udzielał chrztu. OTO BARANEK BOŻY.29 Nazajutrz ujrzał Jan Jezusa idącego do siebie, i rzekł: Oto Baranek Boży, oto który gładzi grzech świata.30 Tenci jest, o którym powiedziałem: Przychodzi po mnie mąż, który się stał przede mną, bo pierwej był, niż ja.31 I ja go nie znałem, lecz żeby był objawiony w Izraelu, dlatego ja przyszedłem, chrzcząc wodą.32 I dał Jan świadectwo mówiąc: Że widziałem Ducha zstępującego z nieba jako gołębicę, i został na nim.33 A ja go nie znałem; ale, który mię posłał chrzcić wodą, ten mi powiedział: Na kogo ujrzysz zstępującego Ducha, i na nim zostającego, ten jest, który chrzci Duchem Świętym.34 A ja widziałem, i dałem świadectwo, że ten jest Synem Bożym. PIERWSI UCZNIOWIE JEZUSA.35 A nazajutrz znowu stał Jan i dwaj uczniowie jego.36 I spojrzawszy na Jezusa przechodzącego, rzekł: Oto Baranek Boży.37 I usłyszeli go dwaj uczniowie mówiącego, i poszli za Jezusem.38 A Jezus obróciwszy się, i ujrzawszy ich za sobą idących, rzekł im: Czego szukacie? A oni mu rzekli: Rabbi (co przetłumaczone znaczy: Nauczycielu), gdzie mieszkasz?39 Rzekł im: Pójdźcie, a zobaczcie. Przyszli i zobaczyli, gdzie mieszka, i zostali przy nim tego dnia; a było około dziesiątej godziny.40 Był zaś Andrzej, brat Szymona Piotra, jednym z dwóch, którzy słyszeli byli od Jana, i poszli za nim.41 Ten znalazł najpierw Szymona, brata swego, i rzecze mu: Znaleźliśmy Mesjasza (co przetłumaczone znaczy Chrystus).42 I przyprowadził go do Jezusa. Jezus zaś wejrzawszy nań rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jony; ty będziesz nazwany Kefas (co się wykłada: Opoka). POWOŁANIE NATANAELA.43 Nazajutrz chciał udać się do Galilei, i znalazł Filipa. I rzecze mu Jezus: Pójdź za mną.44 A Filip był z Betsaidy, miasta Andrzeja i Piotra.45 Znalazł Filip Natanaela, i rzecze mu: Znaleźliśmy tego, o którym pisał Mojżesz w Zakonie i prorocy, Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu.46 I rzekł mu Natanael: Czy z Nazaretu może być co dobrego? Rzecze mu Filip: Pójdź, a zobacz.47 Ujrzał Jezus Natanaela, idącego, ku sobie, i rzecze o nim: Oto prawdziwie izraelita, w którym nie ma zdrady.48 Rzecze mu Natanael: Skądże mnie znasz? Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Pierwej, niż cię Filip zawołał, gdy byłeś pod figą, widziałem cię.49 Odpowiedział mu Natanael, i rzekł: Rabbi, tyś jest Syn Boży, tyś jest król Izraela.50 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Żem ci powiedział: Widziałem cię pod figą, wierzysz; większe, niż te, rzeczy ujrzysz.51 I rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, mówię wam: Ujrzycie niebo otwarte i Aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.2 CUD W KANIE GALILEJSKIEJ.1 A dnia trzeciego były gody małżeńskie w Kanie Galilejskiej; a była tam matka Jezusowa.2 Wezwany też był na gody i Jezus i uczniowie jego.3 A gdy zabrakło wina, rzekła matka Jezusowa do niego: Wina nie mają.4 I rzecze jej Jezus: Co mnie i tobie niewiasto? Jeszcze nie przyszła godzina moja.5 Rzecze matka jego sługom: Cokolwiek wam powie, czyńcie.6 Było tam ze sześć stągwi kamiennych, ustawionych dla oczyszczenia żydowskiego, mieszczących w sobie każda po dwa albo trzy wiadra.7 Rzecze im Jezus: Napełnijcie stągwie wodą. I napełnili je aż do wierzchu.8 I rzecze im Jezus: Zaczerpnijcie teraz, i zanieście gospodarzowi wesela. I zanieśli.9 A gdy gospodarz wesela skosztował wody, która stała się winem, a nie wiedział, skądby było (lecz wiedzieli słudzy, którzy wodę czerpali), woła oblubieńca gospodarz wesela,10 i rzecze mu: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją, wtedy podlejsze; ty zaś dobre wino zachowałeś aż do tego czasu!11 Ten początek cudów uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej; i objawił chwałę swoją, i uwierzyli weń uczniowie jego.12 Potem zstąpił do Kafarnaum, on i matka jego, i bracia jego i uczniowie jego; i zabawili tam niewiele dni.B. PIERWSZY POBYT W JERUZALEM I W JUDEI (2,13 3,36) WYRZUCENIE KUPCZĄCYCH Z ŚWIĄTYNI.13 A była blisko Pascha żydowska, i poszedł Jezus do Jerozolimy.14 I znalazł w świątyni sprzedających woły i owce i gołębie, i bankierów siedzących.15 A uczyniwszy jakby bicz z powrózków, wyrzucił wszystkich z świątyni, owce też i woły, a pieniądze bankierów rozsypał, i stoły poprzewracał.16 A tym, co gołębie sprzedawali, rzekł: Wynieście to stąd, a nie czyńcie domu Ojca mego domem kupiectwa.17 I wspomnieli uczniowie jego, że jest napisane: “Żarliwość o dom twój pożera mnie.”18 Odpowiedzieli więc żydzi, i rzekli mu: Jakiż znak ukazujesz nam, że to czynisz?19 Opowiedział Jezus, i rzekł im: Rozwalcie tę świątynię, a w trzech dniach ją postawię.20 Rzekli więc żydzi: Czterdzieści i sześć lat budowano tę świątynię, a ty ją w trzech dniach wystawisz?21 Ale on mówił o świątyni ciała swojego.22 Gdy tedy zmartwychwstał, wspomnieli uczniowie jego, iż to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowom, które wyrzekł Jezus.23 Gdy zaś był w Jerozolimie w Paschę w dzień święty, wielu uwierzyło w imię jego, widząc cuda jego, które czynił.24 Lecz sam Jezus nie zwierzał im samego siebie, dlatego że on znał wszystkich,25 i że nie trzeba mu było, aby kto dawał świadectwo o człowieku; albowiem sam wiedział, co jest w człowieku.3 ROZMOWA Z NIKODEMEM.1 Był zaś mąż spośród faryzeuszów, imieniem Nikodem, książę żydowski.2 Ten przyszedł do Jezusa w nocy, i rzekł mu: Rabbi, wiemy, żeś przyszedł jako nauczyciel od Boga; bo nikt takich cudów czynić nie może, jakie ty czynisz, jeśliby z nim Bóg nie był.3 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę mówię tobie: Jeśli się kto na nowo nie odrodzi, nie może oglądać królestwa Bożego.4 Rzecze do niego Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, będąc starym? Czy może napowrót wejść w łono matki swojej i odrodzić się?5 Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się kto nie odrodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wejść do królestwa Bożego.6 Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest.7 ‘Nie dziw się, że ci powiedziałem: Potrzeba się wam znowu narodzić.8 Duch tchnie, kędy chce, i głos jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi, i dokąd idzie; tak jest z każdym, który się narodził z Ducha.9 Odpowiedział Nikodem, i rzekł mu: Jakże się to stać może? 10 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: To ty jesteś nauczycielem w Izraelu, a tego nie wiesz?11 Zaprawdę, zaprawdę powiadam tobie, że my co wiemy, mówimy, i o tym, cośmy widzieli, świadczymy; a świadectwa naszego nie przyjmujecie.12 Jeżeli ziemskie rzeczy wam powiedziałem, a nie wierzycie, jakże uwierzycie, gdy wam niebieskie opowiadać będę?13 I nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy, który jest w niebie.14 A jak Mojżesz podwyższył węża na pustyni, tak trzeba, aby podwyższony był Syn Człowieczy:15 aby wszelki, który weń wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.16 Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby wszelki, kto wierzy weń, nie zginął, ale miał życie wieczne.17 Gdyż Bóg nie posłał Syna swego na świat, aby świat sądził; ale żeby świat był zbawiony przez niego.18 Kto wierzy weń, nie bywa sądzony; a kto nie wierzy, już osądzony jest, bo nie wierzy w imię jednorodzonego Syna Bożego.19 Ten zaś jest sąd, że światłość przyszła na świat, a ludzie bardziej umiłowali ciemności, niż światłość; bo złe były ich uczynki.20 Każdy bowiem, który źle czyni, nienawidzi światłości, i nie przychodzi do światłości, żeby nie były zganione uczynki jego.21 Lecz kto czyni prawdę, przychodzi do światłości, aby się okazały sprawy jego, że w Bogu są uczynione. DZIAŁALNOŚĆ W JUDEI.22 Potem przyszedł Jezus i uczniowie jego do ziemi Judzkiej, i tam przebywał z nimi, i chrzcił.23 Chrzcił też i Jan w Enon w pobliżu Salim, bo było tam wód wiele i przychodzili, i chrzcili się.24 Jeszcze bowiem Jan nie był wtrącony do więzienia.25 I wszczął się spór między uczniami Janowymi i żydami co do oczyszczenia.26 I przyszli do Jana, i rzekli mu: Rabbi, ten, co z tobą był za Jordanem, któremuś ty dał świadectwo, ten oto chrzci, a wszyscy idą do niego.27 Odpowiedział Jan, i rzekł: Nie może człowiek nic wziąć, jeśliby mu nie było dane z nieba.28 Wy sami jesteście mi świadkami, że powiedziałem: Nie jestem ja Chrystusem; ale że jestem posłany przed nim.29 Kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; lecz przyjaciel oblubieńca, który stoi, a słucha go, weselem się weseli dla głosu oblubieńca. To więc wesele moje wypełniło się.30 On ma wzrastać, a ja się umniejszać.31 Ten, co z wysoka przychodzi, ponad wszystkimi jest; ten, co jest z ziemi, z ziemi jest, i o ziemi mówi; ten, co z nieba przyszedł, jest ponad wszystkimi.32 A co widział i słyszał, to świadczy; a świadectwa jego nikt nie przyjmuje.33 Kto świadectwo jego przyjął, stwierdził, że Bóg jest prawdomówny.34 Albowiem ten, którego Bóg posłał, słowa Boże głosi, bo nie pod miarą Bóg daje ducha.35 Ojciec miłuje syna, i wszystko oddał w rękę jego.36 Kto wierzy w Syna ma życie wieczne; a kto nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, ale gniew Boży nad nim zostaje.C. PODRÓŻ PRZEZ SAMARIĘ I POWRÓT DO GALILEI (4,1-54)4 JEZUS OPUSZCZA JUDEĘ.1 Gdy więc dowiedział się Jezus, że usłyszeli faryzeusze, iż Jezus zdobywa uczniów i chrzci więcej, niż Jan2 (chociaż Jezus nie chrzcił, ale uczniowie jego),3 opuścił Judeę, i poszedł znów do Galilei.4 A trzeba mu było przechodzić przez Samarię. NIEWIASTA SAMARYTAŃSKA.5 Przyszedł tedy do miasta Samarii, które zwią Sychar, blisko folwarku, który dał Jakub Józefowi, synowi swemu.6 A była tam studnia Jakubowa; Jezus więc znużony z drogi, siedział tak przy studni. Godzina była prawie szósta.7 Przychodzi niewiasta z Samarii czerpać wodę. Rzecze do niej Jezus: Daj mi pić.8 (Uczniowie jego bowiem odeszli byli do miasta, aby kupić żywności).9 Rzecze mu więc owa niewiasta samarytańska: Jakże ty, będąc żydem, prosisz pić ode mnie, która jestem niewiastą samarytańską? Żydzi bowiem nie obcują z Samarytanami.10 Odpowiedział Jezus, i rzekł jej: Gdybyś znała dar Boży, i kto jest ten, co ci mówi: Daj mi pić, ty byś go zapewne prosiła, a dałby ci wody żywej.11 Rzecze mu niewiasta: Panie! I czerpać czym nie masz, a studnia jest głęboka; skądże więc masz wodę żywą?12 Czyż ty większy jesteś, niż ojciec nasz Jakub, który nam studnię dał, i sam z niej pił, i synowie jego, i trzody jego?13 Odpowiedział Jezus, i rzekł jej: Każdy, kto pije z tej wody, znów będzie pragnął; lecz kto by pił z wody, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki;14 ale woda, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody, tryskającej ku życiu wiecznemu.15 Rzecze do niego niewiasta: Panie! Daj mi tej wody, abym nie pragnęła, ani czerpać tu nie przychodziła.16 Rzecze do niej Jezus: Idź, zawołaj męża twego, a przyjdź tu.17 Odpowiedziała niewiasta, i rzekła: Nie mam męża. Rzecze do niej Jezus: Dobrześ powiedziała, że nie mam męża.18 Albowiem pięciu mężów miałaś, a ten, którego masz teraz, nie jest twoim mężem. To prawdziwie powiedziałaś.19 Rzecze mu niewiasta: Panie! Widzę, że ty jesteś prorokiem.20 Ojcowie nasi cześć oddawali na tej górze, a wy powiadacie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie cześć oddawać potrzeba.21 Rzecze do niej Jezus: Niewiasto, wierz mi, że nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcili Ojca.22 Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy, co znamy, ob z żydów jest zbawienie.23 Ale nadchodzi godzina, i teraz jest, gdy prawdziwi czciciele będą czcili Ojca w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by go czcili.24 Duchem jest Bóg, a ci, co mu cześć oddają, trzeba, aby go czcili w duchu i w prawdzie.25 Rzecze mu niewiasta: Wiem, że przyjdzie Mesjasz (którego zowią Chrystusem); gdy więc on przyjdzie, oznajmi nam wszystko.26 Rzecze do niej Jezus: Jam jest, który mówię z tobą. O POKARMIE I ŻNIWIE DUCHOWYM.27 A wnet przyszli uczniowie jego i dziwili się, że z niewiastą rozmawiał; ale żaden nie powiedział: O co pytasz, albo o czym z nią rozmawiasz?28 Niewiasta więc zostawiła wiadro swoje, i odeszła do miasta, i powiedziała owym ludziom:29 Chodźcie, a zobaczcie człowieka, który powiedział mi wszystko, cokolwiek uczyniłam. Nie jestże to Chrystus?30 Wyszli więc Ż miasta, i szli do niego.31 Tymczasem prosili go uczniowie, mówiąc: Rabbi, jedz.32 On zaś im rzecze: Mam ja pokarm do jedzenia, o którym wy nie wiecie.33 Mówili więc uczniowie między sobą: Czy może kto przyniósł mu jeść?34 Rzecze im Jezus: Mój pokarm jest, żebym czynił wolę tego, który mnie posłał, abym wykonał sprawę j ego.35 Czyż wy nie mówicie, że jeszcze są cztery miesiące, a żniwo przyjdzie? Oto wam powiadam: Podnieście oczy wasze, a popatrzcie na pola, że białe już są do żniwa.36 A kto żnie, bierze zapłatę, i zbiera owoc na życie wieczne; aby i ten, który sieje, weselił się 1 zarazem ten, który żnie.37 Albowiem w tym słowo jest prawdziwe, że inny jest, który sieje, a inny jest, który żnie.38 Ja was posłałem żąć to, nad czym nie pracowaliście; inni się napracowali, a wyście weszli w ich prace. JEZUS WŚRÓD SAMARYTAN.39 Z owego zaś miasta wielu Samarytan uwierzyło weń dla słowa niewiasty, świadectwo dającej: Że powiedział mi wszystko, cokolwiek uczyniłam.40 Gdy tedy przyszli do niego Samarytanie, prosili go, aby tam pozostał. I został tam dwa dni.41 I daleko więcej uwierzyło weń dla mowy jego.42 A niewieście mówili: Że już nie dla twego opowiadania wierzymy; sami bowiem usłyszeliśmy, i wiemy, że ten jest prawdziwie Zbawicielem świata. POWRÓT DO GALILEI.43 A po dwóch dniach wyszedł stamtąd, i odszedł do Galilei.44 Albowiem sam Jezus dał świadectwo, że prorok nie ma czci w ojczyźnie swojej.45 Gdy więc przyszedł do Galilei, przyjęli go Galilejczycy, gdyż widz leli wszystko, co był uczynił w Jerozolimie w dzień święty; bo i sami byli przyszli na dzień święty.46 Przyszedł więc znowu do Kany Galilejskiej, gdzie z wody uczynił wino. A był pewien dworzanin królewski, którego syn chorował w Kafarnaum. UZDROWIENIE SYNA DWORZANINA.47 Ten gdy usłyszał, że Jezus przyszedł z Judei do Galilei, poszedł do niego, i prosił go, aby przybył, i uzdrowił syna jego, bo zaczynał umierać.48 Rzekł więc do niego Jezus: Jeśli znaków i cudów nie ujrzycie, nie wierzycie.49 Rzecze do niego dworzanin: Przyjdź, Panie, zanim syn mój umrze.50 Rzecze mu Jezus: Idź, syn twój żyje. Uwierzył człowiek słowom, które mu powiedział Jezus, i odszedł.51 A gdy on już powracał, zabiegli mu słudzy, i oznajmili, mówiąc, że syn jego żyje.52 Pytał ich więc o godzinę, w której mu się polepszyło. I powiedzieli mu: Że wczoraj o siódmej godzinie opuściła go gorączka.53 Poznał tedy ojciec, że była to godzina, o której rzekł mu Jezus: Syn twój żyje; i uwierzył on sam i cały dom jego.54 Ten znów drugi znak uczynił Jezus, przyszedłszy z Judei do Galilei.D. DRUGA PASCHA W JERUZALEM (5, t -47)5 UZDROWIENIE CHOREGO OD LAT 38.1 Potem był dzień święty żydowski, i poszedł Jezus do Jerozolimy.2 A jest w Jerozolimie Owcza sadzawka, którą po żydowsku nazywają Betsaida, mająca pięć krużganków.3 W tych leżało wielkie mnóstwo chorych, ślepych, chromych, wyschłych, którzy oczekiwali na poruszenie wody.4 Anioł zaś Pański zstępował od czasu do czasu w sadzawkę, i poruszała się woda. A kto pierwszy wszedł do sadzawki po poruszeniu wody, stawał się zdrowym, jakąkolwiek byłby zdjęty chorobą.5 A był tam pewien człowiek od trzydziestu i ośmiu lat niemocą złożony.6 Gdy go Jezus ujrzał leżącego i poznał że długi już czas choruje, rzecze mu: Chcesz być zdrów?7 Odpowiedział mu chory: Panie! Nie mam człowieka, żeby mnie wpuścił do sadzawki, gdy poruszy się woda; gdy bowiem ja przychodzę, inny wstępuje przede mną.8 Rzecze mu Jezus: Wstań, weźmij łoże twoje, a chodź.9 I natychmiast stał się zdrowym ów człowiek, i wziął łoże swoje, i chodził. Był zaś szabat dnia tego.10 Mówili więc żydzi temu, który został uzdrowiony: Szabat jest, nie godzi się tobie nosić łoża twego.11 Odpowiedział im: Ten, który mnie uzdrowił, on mi rzekł: Weźmij łoże twoje, a chodź.12 Spytali go więc: Któż jest ten człowiek, który ci powiedział: Weźmij łoże twoje, a chodź?13 Ów zaś uzdrowiony nie wiedział, kto to był; Jezus bowiem usunął się od rzeszy, która była na miejscu.14 Potem znalazł go Jezus w świątyni, i rzekł mu: Oto stałeś się zdrowym, już nie grzesz, aby ci się co gorszego nie zdarzyło.15 Odszedł ów człowiek, i oznajmił żydom, że to Jezus jest, który go zdrowym uczynił.16 Dlatego żydzi prześladowali Jezusa, że to czynił w szabat.17 Lecz Jezus im odpowiedział: Ojciec mój aż dotąd działa, i ja działam.18 Dlatego więc tym bardziej starali się go żydzi zabić, że nie tylko naruszał szabat, ale też Boga powiadał być Ojcem swym, czyniąc się równym Bogu. Jezus zatem odpowiedział, i rzekł im: JEZUS RÓWNY OJCU.19 Zaprawdę, zaprawdę mówię wam, nie może Syn sam od siebie nic czynić, tylko to co widzi, że Ojciec czyni; albowiem cokolwiek on czyni, to i Syn podobnie czyni.20 Gdyż Ojciec miłuje Syna i wszystko mu ukazuje, co sam czyni, i większe nad te uczynki mu okaże, abyście się wydziwilli.21 Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych, i ożywia, tak i Syn, których chce, ożywia.22 Ojciec bowiem nikogo nie sądzi, lecz wszystek sąd dał Synowi,23 aby wszyscy czcili Syna, jako czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czczą Ojca, który go posłał.24 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że kto słowa mego słucha, a wierzy temu, który mię posłał, ma życie wieczne, i nie przyjdzie na sąd, ale przeszedł ze śmierci do życia.25 Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam, że nadchodzi godzina i teraz jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, a ci, którzy usłyszą, ożyją.26 Albowiem jak Ojciec ma życie sam w sobie, tak dał i Synowi, aby miał życie sam w sobie.27 I dał mu władzę sąd czynić, dlatego że jest Synem Człowieczym.28 Nie dziwcie się temu, bo przychodzi godzina, w której wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos Syna Bożego.29 I wyjdą ci, którzy dobrze czynili, na zmartwychwstanie życia; a którzy źle czynili, na zmartwychwstanie sądu.30 Nie mogę ja sam od siebie nic czynić. Jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; bo nie szukam woli mojej, ale woli tego, który mnie posłał. ŚWIADECTWO OJCA I UCZYNKÓW.31 Jeśli ja sam o sobie daję świadectwo, świadectwo moje nie jest prawdziwe.32 Inny jest, który o mnie świadczy; i wiem, że prawdziwe jest świadectwo, które o mnie wydaje.33 Wyście posłali do Jana, i dał świadectwo prawdzie.34 Ja zaś nie od człowieka świadectwo biorę, ale to mówię, abyście wy byli zbawieni.35 On był świecą gorejącą i świecącą; a wyście chcieli do czasu radować się w światłości jego.36 Ale ja mam świadectwo większe niż Janowe. Uczynki bowiem, które dał mi Ojciec, abym je wykonał: same uczynki, które ja czynię, świadczą o mnie, że mnie Ojciec posłał.37 A Ojciec, który mnie posłał, sam świadectwo dał o mnie. I nie słyszeliście nigdy głosu jego, ani nie widzieliście postaci jego;38 i słowa jego nie macie w sobie na stałe, gdyż temu, którego on posłał, wy nie wierzycie.39 Badajcie Pisma, gdyż wam się zdaje, że w nich życie wieczne macie; a one są, które świadectwo dają o mnie;40 a do mnie przyjść nie chcecie, abyście życie mieli.41 Chwały od ludzi nie biorę.42 Ale poznałem was, że miłości Bożej nie macie w sobie.43 Ja przyszedłem w imię Ojca mego, a nie przyjmujecie mnie; jeśli inny przyjdzie w imię swoje, jego przyjmiecie.44 Jakże możecie wierzyć wy, którzy chwałę jeden od drugiego bierzecie, a chwały, która od samego Boga jest, nie szukacie?45 Nie sądźcie, że ja was oskarżać będę u Ojca; jest, który was oskarża, Mojżesz, w którym wy nadzieję macie.46 Gdybyście bowiem wierzyli Mojżeszowi, i mnie byście zapewne wierzyli; o mnie bowiem on pisał.47 Lecz jeśli jego pismom nie wierzycie, jakże moim słowom uwierzycie? E. NOWY POBYT W GALILEI (6,1 – 7,9)6 CUDOWNE ROZMNOŻENIE CHLEBA.

CS RU Brytjka King J. 6 CUDOWNE ROZMNOŻENIE CHLEBA.1 cf. Tłum. Толк. Potem odszedł Jezus za morze Galilejskie, to jest Tyberiadzkie.После сего пошел Иисус на ту сторону моря Галилейского, в окрестности Тивериады. По си1хъ и4де ї}съ на w4нъ п0лъ м0рz галілeи тіверіaдска: 6,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVμετα meta
PREP
μετάmetawith/afterAfter
ταυτα tauta
D-APN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
απηλθεν apēlthen
V-2AAI-3S G5627
ἀπέρχομαιaperchomaito go awaywent
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
περαν peran
ADV
πέρανperanother sideover
της tēs
T-GSF
hothe/this/whothe sea
θαλασσης thalassēs
N-GSF
θάλασσαthalassaseathe sea
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoof Galilee
γαλιλαιας galilaias
N-GSF
ΓαλιλαίαgalilaiaGalileeof Galilee
της tēs
T-GSF
hothe/this/who, which is of Tiberias
τιβεριαδος tiberiados
N-GSF
ΤιβεριάςtiberiasTiberias, which is of Tiberias
 
2 cf. Tłum. Толк. I szła za nim rzesza wielka, gdyż widzieli znaki, które czynił nad tymi, co chorowali.За Ним последовало множество народа, потому что видели чудеса, которые Он творил над больными. и3 по нeмъ и3дsше нар0дъ мн0гъ, ћкw ви1дzху знaмєніz є3гw2, ±же творsше над8 недyжными. 6,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVηκολουθει ēkolouthei
V-IAI-3S G5707
ἀκολουθέωakoloutheōto followfollowed
δε de
CONJ
δέdethen[then]
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
οχλος ochlos
N-NSM
ὄχλοςochloscrowda
πολυς polus
A-NSM
πολύςpolusmuchgreat
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, because
εθεωρουν etheōroun
V-IAI-3P G5707
θεωρέωtheōreōto see/experience[to see/experience]
τα ta
T-APN
hothe/this/whomiracles
σημεια sēmeia
N-APN
σημεῖονsēmeionsignmiracles
α a
R-APN
ὅς, ἥhhos ēwhichwhich
εποιει epoiei
V-IAI-3S G5707
ποιέωpoieōto do/makehe did
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againston
των tōn
T-GPM
hothe/this/who 
ασθενουντων asthenountōn
V-PAP-GPM G5723
ἀσθενέωastheneōbe weakthem that were diseased
 
3 cf. Tłum. Толк. Wszedł więc Jezus na górę, i siedział tam z uczniami swoimi.Иисус взошел на гору и там сидел с учениками Своими. Взhде же на г0ру ї}съ и3 тY сэдsше со ўчн7ки6 свои1ми. 6,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVανηλθεν anēlthen
V-2AAI-3S G5627
ἀνέρχομαιanerchomaito go upwent up
δε de
CONJ
δέdethenAnd
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
το to
T-ASN
hothe/this/whoJesus
ορος oros
N-ASN
ὄροςorosmountaina mountain
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εκει ekei
ADV
ἐκεῖekeitherethere
εκαθητο ekathēto
V-INI-3S G5711
κάθημαιkathēmaito sithe sat
μετα meta
PREP
μετάmetawith/afterwith
των tōn
T-GPM
hothe/this/whoa mountain
μαθητων mathētōn
N-GPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
 
4 cf. Tłum. Толк. A była blisko Pascha, dzień święty żydowski.Приближалась же Пасха, праздник Иудейский. Бё же бли1з8 пaсха, прaздникъ жид0вскій. 6,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVην ēn
V-IAI-3S G5707
εἰμίeimito be, was
δε de
CONJ
δέdethenAnd
εγγυς engus
ADV
ἐγγύςengusnearnigh
το to
T-NSN
hothe/this/who 
πασχα pascha
ARAM
πάσχαpaschaPassoverthe passover
η ē
T-NSF
hothe/this/who, a feast
εορτη eortē
N-NSF
ἑορτήheortēfestival, a feast
των tōn
T-GPM
hothe/this/who 
ιουδαιων ioudaiōn
A-GPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewishof the Jews
 
5 cf. Tłum. Толк. Gdy więc Jezus podniósł oczy, i zobaczył, że wielka rzesza idzie do niego, rzekł do Filipa: Skąd kupimy chleba, żeby ci jedli?Иисус, возведя очи и увидев, что множество народа идет к Нему, говорит Филиппу: где нам купить хлебов, чтобы их накормить? (За?_и7i.) Возвeдъ u5бо ї}съ џчи и3 ви1дэвъ, ћкw мн0гъ нар0дъ грzдeтъ къ немY, гlа къ філjппу: чи1мъ кyпимъ хлёбы, да kдsтъ сjи; 6,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεπαρας eparas
V-AAP-NSM G5660
ἐπαίρωepairōto lift uplifted up
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenWhen
τους tous
T-APM
hothe/this/whoJesus
οφθαλμους ofthalmous
N-APM
ὀφθαλμόςofthalmoseyeeyes
ο o
T-NSM
hothe/this/whoeyes
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
και kai
CONJ
καίkaiand, and
θεασαμενος theasamenos
V-ADP-NSM G5666
θεάομαιtheaomaito seesaw
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since 
πολυς polus
A-NSM
πολύςpolusmuchgreat
οχλος ochlos
N-NSM
ὄχλοςochloscrowda
ερχεται erchetai
V-PNI-3S G5736
ἔρχομαιerchomaito come/gocome
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
λεγει legei
V-PAI-3S G5719
λέγωlegōto speak, he saith
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
φιλιππον filippon
N-ASM
ΦίλιπποςfilipposPhilipPhilip
ποθεν pothen
ADV-I
πόθενpothenwhenceWhence
αγορασωμεν agorasōmen
V-AAS-1P G5661
ἀγοράζωagorazōto buyshall we buy
αρτους artous
N-APM
ἄρτοςartosbreadbread
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
φαγωσιν fagōsin
V-2AAS-3P G5632
φαγεῖνfageinto eatmay eat
ουτοι outoi
D-NPM
οὗτοςhoutosthis/he/she/itthese
 
6 cf. Tłum. Толк. A mówił to, próbując go; bo sam wiedział co miał czynić.Говорил же это, испытывая его; ибо Сам знал, что хотел сделать. Сіe же гlаше и3скушaz є3го2: сaмъ бо вёдzше, что2 х0щетъ сотвори1ти. 6,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτουτο touto
D-ASN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
δε de
CONJ
δέdethenAnd
ελεγεν elegen
V-IAI-3S G5707
λέγωlegōto speakhe said
πειραζων peirazōn
V-PAP-NSM G5723
πειράζωpeirazōto test/temptto prove
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
αυτος autos
P-NSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhe himself
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor: for
ηδει ēdei
V-2LAI-3S G5714
εἴδωeidōto knowknew
τι ti
I-ASN
τίςtiswhich?what
εμελλεν emellen
V-IAI-3S G5707
μέλλωmellōbe about tohe would
ποιειν poiein
V-PAN G5721
ποιέωpoieōto do/makedo
 
7 cf. Tłum. Толк. Odpowiedział mu Filip: Za dwieście denarów chleba nie wystarczy im, tak żeby każdy mało co wziął.Филипп отвечал Ему: им на двести динариев не довольно будет хлеба, чтобы каждому из них досталось хотя понемногу. TвэщA є3мY філjппъ: двэмA ст0ма пёнzзей хлёбы не довлёютъ и5мъ, да кjйждо и4хъ мaло что2 пріи1метъ. 6,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαπεκριθη apekrithē
V-ADI-3S G5662
ἀποκρίνωapokrinōto answeranswered
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
φιλιππος filippos
N-NSM
ΦίλιπποςfilipposPhilipPhilip
διακοσιων diakosiōn
A-GPN
διακόσιοιdiakosioitwo hundred, Two hundred
δηναριων dēnariōn
N-GPN
δηνάριονdēnariondenariuspennyworth
αρτοι artoi
N-NPM
ἄρτοςartosbreadof bread
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
αρκουσιν arkousin
V-PAI-3P G5719
ἀρκέωarkeōbe sufficientis
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selffor them
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
εκαστος ekastos
A-NSM
ἕκαστοςhekastoseachevery one
βραχυ brachu
A-ASN
βραχύςbrachuslittlelittle
λαβη labē
V-2AAS-3S G5632
λαμβάνωlambanōto takemay take
 
8 cf. Tłum. Толк. Rzekł mu jeden z uczniów jego, Andrzej, brat Szymona Piotra:Один из учеников Его, Андрей, брат Симона Петра, говорит Ему: Глаг0ла є3мY є3ди1нъ t ўчн7къ є3гw2, ґндрeй, брaтъ сjмwна петрA: 6,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVλεγει legei
V-PAI-3S G5719
λέγωlegōto speak, saith
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
εις eis
A-NSM
εἷςheisoneOne
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
των tōn
T-GPM
hothe/this/whodisciples
μαθητων mathētōn
N-GPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto him
ανδρεας andreas
N-NSM
ἈνδρέαςandreasAndrew, Andrew
ο o
T-NSM
hothe/this/whobrother
αδελφος adelfos
N-NSM
ἀδελφόςadelfosbrotherbrother
σιμωνος simōnos
N-GSM
ΣίμωνsimōnSimon, Simon
πετρου petrou
N-GSM
ΠέτροςpetrosPeterPeter's
 
9 cf. Tłum. Толк. Jest tu jedno pacholę, co ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby; ale co to jest na tak wielu?здесь есть у одного мальчика пять хлебов ячменных и две рыбки; но что это для такого множества? є4сть џтрочищь здЁ є3ди1нъ, и4же и4мать пsть хлBбъ kчмeнныхъ и3 двЁ ры6бэ: но сjи что2 сyть на толи1ко; 6,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beThere is
παιδαριον paidarion
N-NSN
παιδάριονpaidarionboya lad
ωδε ōde
ADV
ὧδεhōdehere,
ος os
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhichwhich
εχει echei
V-PAI-3S G5719
ἔχωechōto have/behath
πεντε pente
A-NUI
πέντεpentefivefive
αρτους artous
N-APM
ἄρτοςartosbreadloaves
κριθινους krithinous
A-APM
κρίθινοςkrithinosbarleybarley
και kai
CONJ
καίkaiand, and
δυο duo
A-NUI
δύοduotwotwo
οψαρια opsaria
N-APN
ὀψάριονopsarionfishsmall fishes
αλλα alla
CONJ
ἀλλάallabut: but
ταυτα tauta
D-NPN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
τι ti
I-NSN
τίςtiswhich?what
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beare
εις eis
PREP
εἰςeistowardamong
τοσουτους tosoutous
D-APM
τοσοῦτοςtosoutosso greatso many
 
10 cf. Tłum. Толк. Rzekł tedy Jezus: Każcie ludziom usiąść. A było trawy wiele na tym miejscu. Usiedli więc mężczyźni w liczbie około pięciu tysięcy.Иисус сказал: велите им возлечь. Было же на том месте много травы. Итак возлегло людей числом около пяти тысяч. Речe же ї}съ: сотвори1те человёки возлещи2. Бё же травA мн0га на мёстэ. ВозлежE u5бо мужeй числ0мъ ћкw пsть тhсzщъ. 6,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speaksaid
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
ποιησατε poiēsate
V-AAM-2P G5657
ποιέωpoieōto do/makeMake
τους tous
T-APM
hothe/this/whothe men
ανθρωπους anthrōpous
N-APM
ἄνθρωποςanthrōposa humanthe men
αναπεσειν anapesein
V-2AAN G5629
ἀναπίπτωanapiptōto reclinesit down
ην ēn
V-IAI-3S G5707
εἰμίeimito bethere was
δε de
CONJ
δέdethenAnd
χορτος chortos
N-NSM
χόρτοςchortosgrassgrass
πολυς polus
A-NSM
πολύςpolusmuchmuch
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τω
T-DSM
hothe/this/whothe place
τοπω topō
N-DSM
τόποςtoposplacethe place
ανεπεσαν anepesan
V-2AAI-3P G5627
ἀναπίπτωanapiptōto reclinesat down
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/then. So
οι oi
T-NPM
hothe/this/whothe men
ανδρες andres
N-NPM
ἀνήρanērmanthe men
τον ton
T-ASM
hothe/this/who, in number
αριθμον arithmon
N-ASM
ἀριθμόςarithmosnumber, in number
ως ōs
ADV
ὡςhōswhich/how[which/how]
πεντακισχιλιοι pentakischilioi
A-NPM
πεντακισχίλιοιpentakischilioifive thousandfive thousand
 
11 cf. Tłum. Толк. Wziął więc Jezus chleby, i dzięki uczyniwszy, rozdał siedzącym; podobnież i z ryb, ile chcieli.Иисус, взяв хлебы и воздав благодарение, роздал ученикам, а ученики возлежавшим, также и рыбы, сколько кто хотел. Пріsтъ же хлёбы ї}съ и3, хвалY воздaвъ, подадE ўчн7кHмъ, ўчн7цh же возлежaщымъ: тaкожде и3 t ры6бу, є3ли1кw хотsху. 6,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVελαβεν elaben
V-2AAI-3S G5627
λαμβάνωlambanōto taketook
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/then[therefore/then]
τους tous
T-APM
hothe/this/whoJesus
αρτους artous
N-APM
ἄρτοςartosbreadthe loaves
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe loaves
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
και kai
CONJ
καίkaiand; and
ευχαριστησας eucharistēsas
V-AAP-NSM G5660
εὐχαριστέωeucharisteōto thankwhen he had given thanks
διεδωκεν diedōken
V-AAI-3S G5656
διαδίδωμιdiadidōmito distribute, he distributed
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whoto the disciples
ανακειμενοις anakeimenois
V-PNP-DPM G5740
ἀνάκειμαιanakeimaito reclineto them that were set down
ομοιως omoiōs
ADV
ὁμοίωςhomoiōslikewiselikewise
και kai
CONJ
καίkaiand; and
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
των tōn
T-GPN
hothe/this/who 
οψαριων opsariōn
N-GPN
ὀψάριονopsarionfishthe fishes
οσον oson
K-ASN
ὅσοςhososjust as/how muchas much as
ηθελον ēthelon
V-IAI-3P G5707
θέλωthelōto will/desirethey would
 
12 cf. Tłum. Толк. Gdy zaś się najedli, rzekł uczniom swoim: Zbierzcie ułomki które pozostały, aby nie zginęły.И когда насытились, то сказал ученикам Своим: соберите оставшиеся куски, чтобы ничего не пропало. И# ћкw насhтишасz, гlа ўчн7кHмъ свои6мъ: собери1те и3збhтки ўкр{хъ, да не поги1бнетъ ничт0же. 6,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVως ōs
ADV
ὡςhōswhich/howWhen
δε de
CONJ
δέdethen 
ενεπλησθησαν eneplēsthēsan
V-API-3P G5681
ἐμπίμπλημιempimplēmito fill upthey were filled
λεγει legei
V-PAI-3S G5719
λέγωlegōto speak, he said
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whodisciples
μαθηταις mathētais
N-DPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto his
συναγαγετε sunagagete
V-2AAM-2P G5628
συνάγωsunagōto assembleGather up
τα ta
T-APN
hothe/this/who 
περισσευσαντα perisseusanta
V-AAP-APN G5660
περισσεύωperisseuōto abound/exceedthat remain
κλασματα klasmata
N-APN
κλάσμαklasmafragmentthe fragments
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
μη
PRT-N
μήnotnothing
τι ti
X-NSN
τιςtisone 
αποληται apolētai
V-2AMS-3S G5643
ἀπολλύωapolluōto destroybe lost
 
13 cf. Tłum. Толк. Zebrali tedy, i napełnili dwanaście koszów ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, które pozostały tym, co jedli.И собрали, и наполнили двенадцать коробов кусками от пяти ячменных хлебов, оставшимися у тех, которые ели. Собрaша же и3 и3сп0лниша дванaдесzте к0шz ўкр{хъ t пzти1хъ хлBбъ kчмeнныхъ, и5же и3збhша ћдшымъ. 6,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVσυνηγαγον sunēgagon
V-2AAI-3P G5627
συνάγωsunagōto assemblethey gathered
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenTherefore
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εγεμισαν egemisan
V-AAI-3P G5656
γεμίζωgemizōto fillfilled
δωδεκα dōdeka
A-NUI
δώδεκαdōdekatwelvetwelve
κοφινους kofinous
N-APM
κόφινοςkofinosbasketbaskets
κλασματων klasmatōn
N-GPN
κλάσμαklasmafragmentwith the fragments
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
των tōn
T-GPM
hothe/this/who 
πεντε pente
A-NUI
πέντεpentefivethe five
αρτων artōn
N-GPM
ἄρτοςartosbreadloaves
των tōn
T-GPM
hothe/this/who 
κριθινων krithinōn
A-GPM
κρίθινοςkrithinosbarleybarley
α a
R-APN
ὅς, ἥhhos ēwhich, which
επερισσευσαν eperisseusan
V-AAI-3P G5656
περισσεύωperisseuōto abound/exceedremained over and above
τοις tois
T-DPM
hothe/this/who 
βεβρωκοσιν bebrōkosin
V-RAP-DPM G5761
βιβρώσκωbibrōskōto eatunto them that had eaten
 
14 cf. Tłum. Толк. Owi więc ludzie ujrzawszy cud, który Jezus uczynił, mówili: Że ten jest prawdziwie Prorokiem, który ma przyjść na świat.Тогда люди, видевшие чудо, сотворенное Иисусом, сказали: это истинно Тот Пророк, Которому должно прийти в мир. (За?_f7i.) Человёцы же ви1дэвше знaменіе, є4же сотвори2 ї}съ, глаг0лаху, ћкw сeй є4сть вои1стинну прbр0къ грzдhй въ мjръ. 6,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPM
hothe/this/who 
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenThen
ανθρωποι anthrōpoi
N-NPM
ἄνθρωποςanthrōposa humanthose men
ιδοντες idontes
V-2AAP-NPM G5631
ὁράωhoraōto see, when they had seen
α a
R-APN
ὅς, ἥhhos ēwhichthat
εποιησεν epoiēsen
V-AAI-3S G5656
ποιέωpoieōto do/makedid
σημεια sēmeia
N-APN
σημεῖονsēmeionsignthe miracle
ελεγον elegon
V-IAI-3P G5707
λέγωlegōto speak, said
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since,
ουτος outos
D-NSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/itThis
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
αληθως alēthōs
ADV
ἀληθῶςalēthōstrulyof a truth
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
προφητης profētēs
N-NSM
προφήτηςprofētēsprophetthat prophet
ο o
T-NSM
hothe/this/whothat prophet
ερχομενος erchomenos
V-PNP-NSM G5740
ἔρχομαιerchomaito come/gothat should come
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
τον ton
T-ASM
hothe/this/who 
κοσμον kosmon
N-ASM
κόσμοςkosmosworldthe world
 
15 cf. Tłum. Толк. Jezus zatem poznawszy, że mieli przyjść, aby go porwać i uczynić królem, uszedł znowu sam jeden na górę.Иисус же, узнав, что хотят прийти, нечаянно взять Его и сделать царем, опять удалился на гору один. Ї}съ u5бо разумёвъ, ћкw хотsтъ пріити2, да восхи1тzтъ є3го2 и3 сотворsтъ є3го2 цRS, tи1де пaки въ г0ру є3ди1нъ. 6,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenWhen
γνους gnous
V-2AAP-NSM G5631
γινώσκωginōskōto knowperceived
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
μελλουσιν mellousin
V-PAI-3P G5719
μέλλωmellōbe about tothey would
ερχεσθαι erchesthai
V-PNN G5738
ἔρχομαιerchomaito come/gocome
και kai
CONJ
καίkaiandand
αρπαζειν arpazein
V-PAN G5721
ἁρπάζωharpazōto seizetake
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, to
ποιησωσιν poiēsōsin
V-AAS-3P G5661
ποιέωpoieōto do/makemake
βασιλεα basilea
N-ASM
βασιλεύςbasileuskinga king
ανεχωρησεν anechōrēsen
V-AAI-3S G5656
ἀναχωρέωanachōreōto leave, he departed
παλιν palin
ADV
πάλινpalinagainagain
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
το to
T-ASN
hothe/this/whoa mountain
ορος oros
N-ASN
ὄροςorosmountaina mountain
αυτος autos
P-NSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
μονος monos
A-NSM
μόνοςmonosalonealone
 
JEZUS CHODZI PO MORZU.16 cf. Tłum. Толк. Gdy zaś zmrok zapadł, zeszli uczniowie jego nad morze.Когда же настал вечер, то ученики Его сошли к морю Ћкw п0здэ бhсть, снид0ша ўчн7цы2 є3гw2 на м0ре, 6,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVως ōs
ADV
ὡςhōswhich/howwhen
δε de
CONJ
δέdethenAnd
οψια opsia
A-NSF
ὀψίαopsiaeveningeven
εγενετο egeneto
V-2ADI-3S G5633
γίνομαιginomaito bewas
κατεβησαν katebēsan
V-2AAI-3P G5627
καταβαίνωkatabainōto come/go downwent down
οι oi
T-NPM
hothe/this/whodisciples
μαθηται mathētai
N-NPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/self, his
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstunto
την tēn
T-ASF
hothe/this/whothe sea
θαλασσαν thalassan
N-ASF
θάλασσαthalassaseathe sea
 
17 cf. Tłum. Толк. I wsiadłszy w łódź, płynęli za morze do Kafarnaum; i było już ciemno, a Jezus do nich nie przyszedł.и, войдя в лодку, отправились на ту сторону моря, в Капернаум. Становилось темно, а Иисус не приходил к ним. и3 влэз0ша въ корaбль, и3 и3дsху на w4нъ п0лъ м0рz въ капернаyмъ. И# тьмA ѓбіе бhсть, и3 не (u5) бЁ пришeлъ къ ни6мъ ї}съ. 6,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εμβαντες embantes
V-2AAP-NPM G5631
ἐμβαίνωembainōto get intoentered
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
πλοιον ploion
N-ASN
πλοῖονploionboata ship
ηρχοντο ērchonto
V-INI-3P G5711
ἔρχομαιerchomaito come/go, and went
περαν peran
ADV
πέρανperanother sideover
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoa ship
θαλασσης thalassēs
N-GSF
θάλασσαthalassaseathe sea
εις eis
PREP
εἰςeistowardtoward
καφαρναουμ kafarnaoum
N-PRI
ΚαπερναούμkapernaoumCapernaumCapernaum
και kai
CONJ
καίkaiand. And
σκοτια skotia
N-NSF
σκοτίαskotiadarknessdark
ηδη ēdē
ADV
ἤδηēdēalreadynow
εγεγονει egegonei
V-2LAI-3S G5714
γίνομαιginomaito beit was
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ουπω oupō
ADV-N
οὔπωoupōnot yet[not yet]
εληλυθει elēluthei
V-2LAI-3S G5714
ἔρχομαιerchomaito come/gowas
προς pros
PREP
πρόςprosto/withto
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe sea
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
 
18 cf. Tłum. Толк. Morze zaś poczynało się burzyć, bo wiał silny wiatr.Дул сильный ветер, и море волновалось. М0ре же, вётру вeлію дыхaющу, воздвизaшесz. 6,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVη ē
T-NSF
hothe/this/who 
τε te
PRT
τεteand/bothAnd
θαλασσα thalassa
N-NSF
θάλασσαthalassaseathe sea
ανεμου anemou
N-GSM
ἄνεμοςanemoswindwind
μεγαλου megalou
A-GSM
μέγαςmegasgreatby reason of a great
πνεοντος pneontos
V-PAP-GSM G5723
πνέωpneōto blowthat blew
διεγειρετο diegeireto
V-IPI-3S G5712
διεγείρωdiegeirōto arousearose
 
19 cf. Tłum. Толк. Gdy więc ujechali około dwadzieścia pięć albo trzydzieści stadiów, widzą Jezusa chodzącego po morzu i zbliżającego się do łodzi, i zlękli się.Проплыв около двадцати пяти или тридцати стадий, они увидели Иисуса, идущего по морю и приближающегося к лодке, и испугались. Грeбше же ћкw стaдій двaдесzть пsть и3ли2 три1десzть, ўзрёша ї}са ходsща по м0рю и3 бли1з8 кораблS бhвша, и3 ўбоsшасz. 6,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεληλακοτες elēlakotes
V-RAP-NPM G5761
ἐλαύνωelaunōto drivethey had rowed
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenSo when
ως ōs
ADV
ὡςhōswhich/howabout
σταδιους stadious
N-APM
στάδιοςstadiosstadiumfurlongs
εικοσι eikosi
A-NUI
εἴκοσιeikositwentyfive and twenty
πεντε pente
A-NUI
πέντεpentefive 
η ē
PRT
ēoror
τριακοντα triakonta
A-NUI
τριάκονταtriakontathirtythirty
θεωρουσιν theōrousin
V-PAI-3P G5719
θεωρέωtheōreōto see/experience, they see
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoJesus
ιησουν iēsoun
N-ASM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
περιπατουντα peripatounta
V-PAP-ASM G5723
περιπατέωperipateōto walkwalking
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againston
της tēs
T-GSF
hothe/this/whothe sea
θαλασσης thalassēs
N-GSF
θάλασσαthalassaseathe sea
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εγγυς engus
ADV
ἐγγύςengusnearnigh
του tou
T-GSN
hothe/this/whounto the ship
πλοιου ploiou
N-GSN
πλοῖονploionboatunto the ship
γινομενον ginomenon
V-PNP-ASM G5740
γίνομαιginomaito bedrawing
και kai
CONJ
καίkaiand: and
εφοβηθησαν efobēthēsan
V-AOI-3P G5675
φοβέωfobeōto fearthey were afraid
 
20 cf. Tłum. Толк. Lecz on im rzecze: Jam jest, nie bójcie się.Но Он сказал им: это Я; не бойтесь. Џнъ же гlа и5мъ: ѓзъ є4смь, не б0йтесz. 6,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
δε de
CONJ
δέdethenBut
λεγει legei
V-PAI-3S G5719
λέγωlegōto speakhe saith
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
εγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weI
ειμι eimi
V-PAI-1S G5719
εἰμίeimito beIt is
μη
PRT-N
μήnotnot
φοβεισθε fobeisthe
V-PNM-2P G5737
φοβέωfobeōto fear; be
 
21 cf. Tłum. Толк. Chcieli go tedy wziąć do łodzi; a łódź natychmiast przypłynęła do ziemi, do której jechali.Они хотели принять Его в лодку; и тотчас лодка пристала к берегу, куда плыли. Хотsху u5бо пріsти є3го2 въ корaбль: и3 ѓбіе корaбль бhсть на земли2, въ ню1же и3дsху. 6,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVηθελον ēthelon
V-IAI-3P G5707
θέλωthelōto will/desirethey willingly
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenThen
λαβειν labein
V-2AAN G5629
λαμβάνωlambanōto takereceived
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
το to
T-ASN
hothe/this/whothe ship
πλοιον ploion
N-ASN
πλοῖονploionboatthe ship
και kai
CONJ
καίkaiand: and
ευθεως eutheōs
ADV
εὐθέωςeutheōsimmediatelyimmediately
εγενετο egeneto
V-2ADI-3S G5633
γίνομαιginomaito bewas
το to
T-NSN
hothe/this/whothe ship
πλοιον ploion
N-NSN
πλοῖονploionboatthe ship
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstat
της tēs
T-GSF
hothe/this/whothe land
γης gēs
N-GSF
γῆearththe land
εις eis
PREP
εἰςeistowardwhither
ην ēn
R-ASF
ὅς, ἥhhos ēwhichthey
υπηγον upēgon
V-IAI-3P G5707
ὑπάγωhupagōto gowent
 
OBIETNICA EUCHARYSTII.22 cf. Tłum. Толк. Nazajutrz rzesza, która stała za morzem, zobaczyła, że tam nie było innej łodzi tylko jedna, i że Jezus nie wsiadł do łodzi z uczniami swoimi, ale sami uczniowie jego odjechali.На другой день народ, стоявший по ту сторону моря, видел, что там, кроме одной лодки, в которую вошли ученики Его, иной не было, и что Иисус не входил в лодку с учениками Своими, а отплыли одни ученики Его. Во ќтрій (же) нар0дъ, и4же стоsше њб8 w4нъ п0лъ м0рz, ви1дэвъ, ћкw кораблS и3н0гw не бЁ тY, т0кмw є3ди1нъ т0й, в0ньже внид0ша ўчн7цы2 є3гw2, и3 ћкw не вни1де со ўчн7ки6 свои1ми ї}съ въ корaбль, но є3ди1ни ўчн7цы2 є3гw2 и3д0ша: 6,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτη
T-DSF
hothe/this/who 
επαυριον epaurion
ADV
ἐπαύριονepaurionthe next dayThe day following
ο o
T-NSM
hothe/this/who, when the people
οχλος ochlos
N-NSM
ὄχλοςochloscrowd, when the people
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
εστηκως estēkōs
V-RAP-NSM G5761
ἵστημιhistēmito standwhich stood
περαν peran
ADV
πέρανperanother sideon the other side
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoof the sea
θαλασσης thalassēs
N-GSF
θάλασσαthalassaseaof the sea
ειδον eidon
V-2AAI-3P G5627
ὁράωhoraōto seesaw
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
πλοιαριον ploiarion
N-NSN
πλοιάριονploiarionsmall boatboat
αλλο allo
A-NSN
ἄλλοςallosanotherother
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonone
ην ēn
V-IAI-3S G5707
εἰμίeimito bethere was
εκει ekei
ADV
ἐκεῖekeitherethere
ει ei
COND
εἰeiif, save
μη
PRT-N
μήnot 
εν en
A-NSN
εἷςheisoneone
και kai
CONJ
καίkaiand, and
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
ου ou
PRT-N
οὐounonot
συνεισηλθεν suneisēlthen
V-2AAI-3S G5627
συνεισέρχομαιsuneiserchomaito enter withwent
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whodisciples
μαθηταις mathētais
N-DPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
εις eis
PREP
εἰςeistoward 
το to
T-ASN
hothe/this/whodisciples
πλοιον ploion
N-ASN
πλοῖονploionboat[boat]
αλλα alla
CONJ
ἀλλάallabut, but
μονοι monoi
A-NPM
μόνοςmonosalonealone
οι oi
T-NPM
hothe/this/whothe boat
μαθηται mathētai
N-NPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
απηλθον apēlthon
V-2AAI-3P G5627
ἀπέρχομαιaperchomaito go awaywere gone away
 
23 cf. Tłum. Толк. Inne zaś łodzie nadeszły od Tyberiady obok miejsca, gdzie jedli chleb, gdy Pan dzięki czynił.Между тем пришли из Тивериады другие лодки близко к тому месту, где ели хлеб по благословении Господнем. и3 и4ни пріид0ша корабли6 t тіверіaды бли1з8 мёста, и3дёже kд0ша хлёбы, хвалY воздaвше гDеви: 6,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαλλα alla
CONJ
ἀλλάallabut[but]
ηλθεν ēlthen
V-2AAI-3S G5627
ἔρχομαιerchomaito come/gothere came
πλοια ploia
N-NPN
πλοῖονploionboat[boat]
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
τιβεριαδος tiberiados
N-GSF
ΤιβεριάςtiberiasTiberiasTiberias
εγγυς engus
ADV
ἐγγύςengusnearnigh unto
του tou
T-GSM
hothe/this/whothe place
τοπου topou
N-GSM
τόποςtoposplacethe place
οπου opou
ADV
ὅπουhopouwhere(-ever)where
εφαγον efagon
V-2AAI-3P G5627
φαγεῖνfageinto eatthey did eat
τον ton
T-ASM
hothe/this/whobread
αρτον arton
N-ASM
ἄρτοςartosbreadbread
ευχαριστησαντος eucharistēsantos
V-AAP-GSM G5660
εὐχαριστέωeucharisteōto thank, after that
του tou
T-GSM
hothe/this/whothe Lord
κυριου kuriou
N-GSM
κύριοςkurioslordthe Lord
 
24 cf. Tłum. Толк. Skoro więc zobaczyła rzesza, że tam nie ma Jezusa, ani uczniów jego, wsiedli w łódki, i przypłynęli do Kafarnaum, szukając Jezusa.Итак, когда народ увидел, что тут нет Иисуса, ни учеников Его, то вошли в лодки и приплыли в Капернаум, ища Иисуса. є3гдa же ви1дэша нар0ди, ћкw ї}са не бhсть тY, ни ўчн7къ є3гw2, влэз0ша сaми въ корабли6 и3 пріид0ша въ капернаyмъ, и4щуще ї}са, 6,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοτε ote
ADV
ὅτεhotewhenWhen
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thentherefore
ειδεν eiden
V-2AAI-3S G5627
ὁράωhoraōto seesaw
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe people
οχλος ochlos
N-NSM
ὄχλοςochloscrowdthe people
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito bewas
εκει ekei
ADV
ἐκεῖekeitherethere
ουδε oude
CONJ-N
οὐδέoudeand not, neither
οι oi
T-NPM
hothe/this/whodisciples
μαθηται mathētai
N-NPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
ενεβησαν enebēsan
V-2AAI-3P G5627
ἐμβαίνωembainōto get intotook
αυτοι autoi
P-NPM
αὐτόςautoshe/she/it/self, they
εις eis
PREP
εἰςeistoward 
τα ta
T-APN
hothe/this/whoshipping
πλοιαρια ploiaria
N-APN
πλοιάριονploiarionsmall boat[small boat]
και kai
CONJ
καίkaiandalso
ηλθον ēlthon
V-2AAI-3P G5627
ἔρχομαιerchomaito come/gocame
εις eis
PREP
εἰςeistowardto
καφαρναουμ kafarnaoum
N-PRI
ΚαπερναούμkapernaoumCapernaumCapernaum
ζητουντες zētountes
V-PAP-NPM G5723
ζητέωzēteōto seek, seeking for
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoJesus
ιησουν iēsoun
N-ASM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
 
25 cf. Tłum. Толк. A znalazłszy go za morzem, rzekli mu: Rabbi, kiedyś tu przybył?И, найдя Его на той стороне моря, сказали Ему: Равви! когда Ты сюда пришел? и3 њбрётше є3го2 њб8 w4нъ п0лъ м0рz, рёша є3мY: раввJ, когдA здЁ бhсть; 6,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ευροντες eurontes
V-2AAP-NPM G5631
εὑρίσκωheuriskōto find/meetwhen they had found
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
περαν peran
ADV
πέρανperanother sideon the other side
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoof the sea
θαλασσης thalassēs
N-GSF
θάλασσαthalassaseaof the sea
ειπον eipon
V-2AAI-3P G5627
λέγωlegōto speak, they said
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto him
ραββι rabbi
HEB
ῥαββίrabbiRabbi, Rabbi
ποτε pote
PRT-I
πότεpotewhen?, when
ωδε ōde
ADV
ὧδεhōdeherehither
γεγονας gegonas
V-2RAI-2S G5754
γίνομαιginomaito becamest thou
 
26 cf. Tłum. Толк. Odpowiedział im Jezus, i rzekł: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Szukacie mnie, nie dlatego żeście cuda widzieli, ale żeście chleb jedli, i najedliście się.Иисус сказал им в ответ: истинно, истинно говорю вам: вы ищете Меня не потому, что видели чудеса, но потому, что ели хлеб и насытились. TвэщA и5мъ ї}съ и3 речE: ґми1нь, ґми1нь гlю вaмъ, и4щете менє2, не ћкw ви1дэсте знaменіе, но ћкw ћли є3стE хлёбы и3 насhтистесz: 6,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαπεκριθη apekrithē
V-ADI-3S G5662
ἀποκρίνωapokrinōto answeranswered
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
και kai
CONJ
καίkaiandand
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speak, I say
αμην amēn
HEB
ἀμήνamēnamenVerily
αμην amēn
HEB
ἀμήνamēnamen, verily
λεγω legō
V-PAI-1S G5719
λέγωlegōto speaksaid
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouunto you
ζητειτε zēteite
V-PAI-2P G5719
ζητέωzēteōto seek, Ye seek
με me
P-1AS
ἐγώegōI/weme
ουχ ouch
PRT-N
οὐouno, not
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincebecause
ειδετε eidete
V-2AAI-2P G5627
ὁράωhoraōto seeye saw
σημεια sēmeia
N-APN
σημεῖονsēmeionsignthe miracles
αλλ all
CONJ
ἀλλάallabut, but
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincebecause
εφαγετε efagete
V-2AAI-2P G5627
φαγεῖνfageinto eatye did eat
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
των tōn
T-GPM
hothe/this/whothe loaves
αρτων artōn
N-GPM
ἄρτοςartosbreadthe loaves
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εχορτασθητε echortasthēte
V-API-2P G5681
χορτάζωchortazōto feedwere filled
 
27 cf. Tłum. Толк. Starajcie się nie o pokarm, który ginie, ale który trwa na życie wieczne, który wam da Syn Człowieczy; na nim bowiem Bóg Ojciec położył swą pieczęć.Старайтесь не о пище тленной, но о пище, пребывающей в жизнь вечную, которую даст вам Сын Человеческий, ибо на Нем положил печать Свою Отец, Бог. (За?_к7.) дёлайте не брaшно ги1блющее, но брaшно пребывaющее въ жив0тъ вёчный, є4же сн7ъ чlвёческій вaмъ дaстъ: сег0 бо nц7ъ знaмена бGъ. 6,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεργαζεσθε ergazesthe
V-PNM-2P G5737
ἐργάζομαιergazomaito workLabour
μη
PRT-N
μήnotnot
την tēn
T-ASF
hothe/this/whofor the meat
βρωσιν brōsin
N-ASF
βρῶσιςbrōsiseatingfor the meat
την tēn
T-ASF
hothe/this/who 
απολλυμενην apollumenēn
V-PMP-ASF G5734
ἀπολλύωapolluōto destroywhich perisheth
αλλα alla
CONJ
ἀλλάallabut, but
την tēn
T-ASF
hothe/this/whofor that meat
βρωσιν brōsin
N-ASF
βρῶσιςbrōsiseatingfor that meat
την tēn
T-ASF
hothe/this/who 
μενουσαν menousan
V-PAP-ASF G5723
μένωmenōto staywhich endureth
εις eis
PREP
εἰςeistowardunto
ζωην zōēn
N-ASF
ζωήzōēlifelife
αιωνιον aiōnion
A-ASF
αἰώνιοςaiōnioseternaleverlasting
ην ēn
R-ASF
ὅς, ἥhhos ēwhich, which
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe Son
υιος uios
N-NSM
υἱόςhuiossonthe Son
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof man
ανθρωπου anthrōpou
N-GSM
ἄνθρωποςanthrōposa humanof man
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouunto you
δωσει dōsei
V-FAI-3S G5692
δίδωμιdidōmito giveshall give
τουτον touton
D-ASM
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor: for
ο o
T-NSM
hothe/this/whoGod
πατηρ patēr
N-NSM
πατήρpatērfatherthe Father
εσφραγισεν esfragisen
V-AAI-3S G5656
σφραγίζωsfragizōto sealhath
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe Father
θεος theos
N-NSM
θεόςtheosGodGod
 
28 cf. Tłum. Толк. Rzekli więc do niego: Cóż mamy czynić, abyśmy pełnili uczynki Boże?Итак сказали Ему: что нам делать, чтобы творить дела Божии? Рёша же къ немY: что2 сотвори1мъ, да дёлаемъ дэлA б9іz; 6,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπον eipon
V-2AAI-3P G5627
λέγωlegōto speaksaid they
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenThen
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
τι ti
I-ASN
τίςtiswhich?, What
ποιωμεν poiōmen
V-PAS-1P G5725
ποιέωpoieōto do/makeshall we do
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
εργαζωμεθα ergazōmetha
V-PNS-1P G5741
ἐργάζομαιergazomaito workwe might work
τα ta
T-APN
hothe/this/whothe works
εργα erga
N-APN
ἔργονergonworkthe works
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof God
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
 
29 cf. Tłum. Толк. Odpowiedz lał Jezus, i rzekł im: To jest dzieło Boże, abyście wierzyli w tego, którego on posłał.Иисус сказал им в ответ: вот дело Божие, чтобы вы веровали в Того, Кого Он послал. TвэщA ї}съ и3 речE и5мъ: сE є4сть дёло б9іе, да вёруете въ того2, є3г0же послA џнъ. 6,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαπεκριθη apekrithē
V-ADI-3S G5662
ἀποκρίνωapokrinōto answeranswered
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
και kai
CONJ
καίkaiandand
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speaksaid
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
τουτο touto
D-NSN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
το to
T-NSN
hothe/this/whothe work
εργον ergon
N-NSN
ἔργονergonworkthe work
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof God
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
πιστευητε pisteuēte
V-PAS-2P G5725
πιστεύωpisteuōto trust (in)ye believe
εις eis
PREP
εἰςeistowardon
ον on
R-ASM
ὅς, ἥhhos ēwhichhim whom
απεστειλεν apesteilen
V-AAI-3S G5656
ἀποστέλλωapostellōto sendhath sent
εκεινος ekeinos
D-NSM
ἐκεῖνοςekeinosthathe
 
30 cf. Tłum. Толк. Rzekli mu tedy: Cóż więc ty za znak czynisz, abyśmy ujrzeli, i uwierzyli tobie? Cóż działasz?На это сказали Ему: какое же Ты дашь знамение, чтобы мы увидели и поверили Тебе? что Ты делаешь? Рёша же є3мY: к0е u5бо ты2 твори1ши знaменіе, да ви1димъ и3 вёру и4мемъ тебЁ; что2 дёлаеши; 6,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπον eipon
V-2AAI-3P G5627
λέγωlegōto speakThey said
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thentherefore
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto him
τι ti
I-ASN
τίςtiswhich?, What
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenthen
ποιεις poieis
V-PAI-2S G5719
ποιέωpoieōto do/makeshewest
συ su
P-2NS
σύsuyouthou
σημειον sēmeion
N-ASN
σημεῖονsēmeionsignsign
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
ιδωμεν idōmen
V-2AAS-1P G5632
ὁράωhoraōto seewe may see
και kai
CONJ
καίkaiand, and
πιστευσωμεν pisteusōmen
V-AAS-1P G5661
πιστεύωpisteuōto trust (in)believe
σοι soi
P-2DS
σύsuyouthee
τι ti
I-ASN
τίςtiswhich?? what
εργαζη ergazē
V-PNI-2S G5736
ἐργάζομαιergazomaito workdost thou work
 
31 cf. Tłum. Толк. Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jako jest napisane: “Chleb z nieba dał im jeść.”Отцы наши ели манну в пустыне, как написано: хлеб с неба дал им есть. nтцы2 нaши kд0ша мaнну въ пустhни, ћкоже є4сть пи1сано: хлёбъ съ небесE дадE и5мъ ћсти. 6,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPM
hothe/this/whofathers
πατερες pateres
N-NPM
πατήρpatērfatherfathers
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weOur
το to
T-ASN
hothe/this/who 
μαννα manna
HEB
μάνναmannamannamanna
εφαγον efagon
V-2AAI-3P G5627
φαγεῖνfageinto eatdid eat
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τη
T-DSF
hothe/this/who 
ερημω erēmō
A-DSF
ἔρημοςerēmosdesertedthe desert
καθως kathōs
ADV
καθώςkathōsas/just as; as
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beit is
γεγραμμενον gegrammenon
V-RPP-NSN G5772
γράφωgrafōto writewritten
αρτον arton
N-ASM
ἄρτοςartosbreadbread
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
του tou
T-GSM
hothe/this/whoheaven
ουρανου ouranou
N-GSM
οὐρανόςouranosheavenheaven
εδωκεν edōken
V-AAI-3S G5656
δίδωμιdidōmito give, He gave
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
φαγειν fagein
V-2AAN G5629
φαγεῖνfageinto eatto eat
 
JEZUS PRAWDZIWYM CHLEBEM Z NIEBA.32 cf. Tłum. Толк. Rzekł im więc Jezus: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam chleb z nieba prawdziwy.Иисус же сказал им: истинно, истинно говорю вам: не Моисей дал вам хлеб с неба, а Отец Мой дает вам истинный хлеб с небес. РечE u5бо и5мъ ї}съ: ґми1нь, ґми1нь гlю вaмъ, не мwmсeй дадE вaмъ хлёбъ съ небесE, но nц7ъ м0й даeтъ вaмъ хлёбъ и4стинный съ нб7сE: 6,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speak, I say
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenThen
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
αμην amēn
HEB
ἀμήνamēnamenVerily
αμην amēn
HEB
ἀμήνamēnamen, verily
λεγω legō
V-PAI-1S G5719
λέγωlegōto speaksaid
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouunto you
ου ou
PRT-N
οὐounonot
μωυσης mōusēs
N-NSM
Μωϋσῆς, Μωσῆςmōusēs mōsēsMoses, Moses
εδωκεν edōken
V-AAI-3S G5656
δίδωμιdidōmito givegave
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouyou
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothat bread
αρτον arton
N-ASM
ἄρτοςartosbreadthat bread
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
του tou
T-GSM
hothe/this/whoheaven
ουρανου ouranou
N-GSM
οὐρανόςouranosheavenheaven
αλλ all
CONJ
ἀλλάallabut; but
ο o
T-NSM
hothe/this/whoFather
πατηρ patēr
N-NSM
πατήρpatērfatherFather
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/wemy
διδωσιν didōsin
V-PAI-3S G5719
δίδωμιdidōmito givegiveth
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouyou
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe
αρτον arton
N-ASM
ἄρτοςartosbreadthe
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
του tou
T-GSM
hothe/this/who 
ουρανου ouranou
N-GSM
οὐρανόςouranosheavenheaven
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoheaven
αληθινον alēthinon
A-ASM
ἀληθινόςalēthinostruetrue
 
33 cf. Tłum. Толк. Albowiem chleb Boży jest, który z nieba zstąpił, i daje życie światu.Ибо хлеб Божий есть тот, который сходит с небес и дает жизнь миру. хлёбъ бо б9ій є4сть сходsй съ нб7сE и3 даsй жив0тъ мjру. 6,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
αρτος artos
N-NSM
ἄρτοςartosbreadthe bread
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof God
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
καταβαινων katabainōn
V-PAP-NSM G5723
καταβαίνωkatabainōto come/go downhe which cometh down
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
του tou
T-GSM
hothe/this/whoheaven
ουρανου ouranou
N-GSM
οὐρανόςouranosheavenheaven
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ζωην zōēn
N-ASF
ζωήzōēlifelife
διδους didous
V-PAP-NSM G5723
δίδωμιdidōmito givegiveth
τω
T-DSM
hothe/this/whounto the world
κοσμω kosmō
N-DSM
κόσμοςkosmosworldunto the world
 
34 cf. Tłum. Толк. Rzekli więc do mego: Panie, daj nam zawsze tego chleba.На это сказали Ему: Господи! подавай нам всегда такой хлеб. Рёша u5бо къ немY: гDи, всегдA дaждь нaмъ хлёбъ сeй. 6,34Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπον eipon
V-2AAI-3P G5627
λέγωlegōto speaksaid they
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenThen
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
κυριε kurie
N-VSM
κύριοςkurioslord, Lord
παντοτε pantote
ADV
πάντοτεpantotealways, evermore
δος dos
V-2AAM-2S G5628
δίδωμιdidōmito givegive
ημιν ēmin
P-1DP
ἐγώegōI/weus
τον ton
T-ASM
hothe/this/whobread
αρτον arton
N-ASM
ἄρτοςartosbreadbread
τουτον touton
D-ASM
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
 
35 cf. Tłum. Толк. A Jezus im powiedział: Jam jest chleb życia; kto do mnie przychodzi, łaknąć nie będzie; a kto we mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie.Иисус же сказал им: Я есмь хлеб жизни; приходящий ко Мне не будет алкать, и верующий в Меня не будет жаждать никогда. Речe же и5мъ ї}съ: (За?_к7а.) ѓзъ є4смь хлёбъ жив0тный: грzдhй ко мнЁ не и4мать взалкaтисz, и3 вёруzй въ мS не и4мать вжаждaтисz никогдaже. 6,35Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speaksaid
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
εγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weI
ειμι eimi
V-PAI-1S G5719
εἰμίeimito beam
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe bread
αρτος artos
N-NSM
ἄρτοςartosbreadthe bread
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoof life
ζωης zōēs
N-GSF
ζωήzōēlifeof life
ο o
T-NSM
hothe/this/who:
ερχομενος erchomenos
V-PNP-NSM G5740
ἔρχομαιerchomaito come/gohe that cometh
προς pros
PREP
πρόςprosto/withto
εμε eme
P-1AS
ἐγώegōI/weme
ου ou
PRT-N
οὐounonever
μη
PRT-N
μήnot 
πειναση peinasē
V-AAS-3S G5661
πεινάωpeinaōto hungershall
και kai
CONJ
καίkaiand; and
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
πιστευων pisteuōn
V-PAP-NSM G5723
πιστεύωpisteuōto trust (in)he that believeth
εις eis
PREP
εἰςeistowardon
εμε eme
P-1AS
ἐγώegōI/weme
ου ou
PRT-N
οὐounonever
μη
PRT-N
μήnot 
διψησει dipsēsei
V-FAI-3S G5692
διψάωdipsaōto thirstshall
πωποτε pōpote
ADV
πώποτεpōpoteever 
 
36 cf. Tłum. Толк. Ale wam powiedziałem, żeście i widzieli mię, i nie wierzycie.Но Я сказал вам, что вы и видели Меня, и не веруете. Но рёхъ вaмъ, ћкw и3 ви1дэсте мS, и3 не вёруете. 6,36Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαλλ all
CONJ
ἀλλάallabutBut
ειπον eipon
V-2AAI-1S G5627
λέγωlegōto speakI said
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouunto you
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, That
και kai
CONJ
καίkaiandalso
εωρακατε[     eōrakate
V-RAI-2P-ATT G5758
ὁράωhoraōto seeye
με]     me
P-1AS
ἐγώegōI/weme
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ου ou
PRT-N
οὐounonot
πιστευετε pisteuete
V-PAI-2P G5719
πιστεύωpisteuōto trust (in)believe
 
37 cf. Tłum. Толк. Wszystko, co mi daje Ojciec, do mnie przyjdzie; a tego, co do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz;Все, что дает Мне Отец, ко Мне придет; и приходящего ко Мне не изгоню вон, ВсE, є4же даeтъ мнЁ nц7ъ, ко мнЁ пріи1детъ, и3 грzдyщаго ко мнЁ не и3зженY в0нъ: 6,37Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπαν pan
A-ASN
πᾶςpasallAll
ο o
R-ASN
ὅς, ἥhhos ēwhichthat
διδωσιν didōsin
V-PAI-3S G5719
δίδωμιdidōmito givegiveth
μοι moi
P-1DS
ἐγώegōI/weme
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe Father
πατηρ patēr
N-NSM
πατήρpatērfatherthe Father
προς pros
PREP
πρόςprosto/withto
εμε eme
P-1AS
ἐγώegōI/weme
ηξει ēxei
V-FAI-3S G5692
ἥκωhēkōto come/be presentshall come
και kai
CONJ
καίkaiand; and
τον ton
T-ASM
hothe/this/who 
ερχομενον erchomenon
V-PNP-ASM G5740
ἔρχομαιerchomaito come/gohim that cometh
προς pros
PREP
πρόςprosto/withto
με me
P-1AS
ἐγώegōI/weme
ου ou
PRT-N
οὐounoin no wise
μη
PRT-N
μήnot 
εκβαλω ekbalō
V-2AAS-1S G5632
ἐκβάλλωekballōto expelI will
εξω exō
ADV
ἔξωexōout/outside(r)out
 
38 cf. Tłum. Толк. bo zstąpiłem z z nieba, nie żebym czynił wolę moją, ale wolę tego, który mię posłał.ибо Я сошел с небес не для того, чтобы творить волю Мою, но волю пославшего Меня Отца. ћкw снид0хъ съ нб7сE, не да творю2 в0лю мою2, но в0лю послaвшагw мS nц7A. 6,38Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sinceFor
καταβεβηκα katabebēka
V-RAI-1S G5758
καταβαίνωkatabainōto come/go downI came down
απο apo
PREP
ἀπόapofrom[from]
του tou
T-GSM
hothe/this/whoheaven
ουρανου ouranou
N-GSM
οὐρανόςouranosheavenheaven
ουχ ouch
PRT-N
οὐouno, not
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/toto
ποιω poiō
V-PAS-1S G5725
ποιέωpoieōto do/makedo
το to
T-ASN
hothe/this/who 
θελημα thelēma
N-ASN
θέλημαthelēmawill/desirewill
το to
T-ASN
hothe/this/whowill
εμον emon
S-1SASN
ἐμόςemosmymine own
αλλα alla
CONJ
ἀλλάallabut, but
το to
T-ASN
hothe/this/whothe will
θελημα thelēma
N-ASN
θέλημαthelēmawill/desirethe will
του tou
T-GSM
hothe/this/who 
πεμψαντος pempsantos
V-AAP-GSM G5660
πέμπωpempōto sendof him that sent
με me
P-1AS
ἐγώegōI/weme
 
39 cf. Tłum. Толк. A ta jest wola tego, który mię posłał, Ojca, żebym nic z tego wszystkiego, co mi dał, nie stracił; ale żebym to wskrzesił w dzień ostateczny.Воля же пославшего Меня Отца есть та, чтобы из того, что Он Мне дал, ничего не погубить, но все то воскресить в последний день. Сe же є4сть в0лz послaвшагw мS nц7A, да всE, є4же дадE ми2, не погублю2 t негw2, но воскRшY є5 въ послёдній дeнь. 6,39Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτουτο touto
D-NSN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
δε de
CONJ
δέdethenAnd
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
το to
T-NSN
hothe/this/whowill
θελημα thelēma
N-NSN
θέλημαthelēmawill/desirewill
του tou
T-GSM
hothe/this/who 
πεμψαντος pempsantos
V-AAP-GSM G5660
πέμπωpempōto sendwhich hath sent
με me
P-1AS
ἐγώegōI/weme
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
παν pan
A-ASN
πᾶςpasallall
ο o
R-ASN
ὅς, ἥhhos ēwhichwhich
δεδωκεν dedōken
V-RAI-3S G5758
δίδωμιdidōmito givehe hath given
μοι moi
P-1DS
ἐγώegōI/weme
μη
PRT-N
μήnotnothing
απολεσω apolesō
V-AAS-1S G5661
ἀπολλύωapolluōto destroyI should lose
εξ ex
PREP
ἐκekof/fromof
αυτου autou
P-GSN
αὐτόςautoshe/she/it/self,
αλλα alla
CONJ
ἀλλάallabutbut
αναστησω anastēsō
V-AAS-1S G5661
ἀνίστημιanistēmito ariseshould raise
αυτο auto
P-ASN
αὐτόςautoshe/she/it/selfit
τη
T-DSF
hothe/this/who 
εσχατη eschatē
A-DSF-S
ἔσχατοςeschatoslast/leastthe last
ημερα ēmera
N-DSF
ἡμέραhēmeradayday
 
40 cf. Tłum. Толк. A ta jest wola Ojca mego, który mię posłał, żeby każdy, który widzi Syna, i wierzy weń, miał życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dzień ostatni.Воля Пославшего Меня есть та, чтобы всякий, видящий Сына и верующий в Него, имел жизнь вечную; и Я воскрешу его в последний день. (За?_к7в.) Сe же є4сть в0лz послaвшагw мS, да всsкъ ви1дzй сн7а и3 вёруzй въ него2 и4мать жив0тъ вёчный, и3 воскRшY є3го2 ѓзъ въ послёдній дeнь. 6,40Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτουτο touto
D-NSN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor[for]
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
το to
T-NSN
hothe/this/whothe will
θελημα thelēma
N-NSN
θέλημαthelēmawill/desirethe will
του tou
T-GSM
hothe/this/who 
πατρος patros
N-GSM
πατήρpatērfather[father]
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/weI
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
πας pas
A-NSM
πᾶςpasallevery one
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
θεωρων theōrōn
V-PAP-NSM G5723
θεωρέωtheōreōto see/experiencewhich seeth
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe Son
υιον uion
N-ASM
υἱόςhuiossonthe Son
και kai
CONJ
καίkaiand, and
πιστευων pisteuōn
V-PAP-NSM G5723
πιστεύωpisteuōto trust (in)believeth
εις eis
PREP
εἰςeistowardon
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
εχη echē
V-PAS-3S G5725
ἔχωechōto have/be, may have
ζωην zōēn
N-ASF
ζωήzōēlifelife
αιωνιον aiōnion
A-ASF
αἰώνιοςaiōnioseternaleverlasting
και kai
CONJ
καίkaiand: and
αναστησω anastēsō
V-AAS-1S G5661
ἀνίστημιanistēmito arisewill raise
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
εγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weme
τη
T-DSF
hothe/this/who 
εσχατη eschatē
A-DSF-S
ἔσχατοςeschatoslast/leastlast
ημερα ēmera
N-DSF
ἡμέραhēmeradayat the
 
SZEMRANIE NIEWIERNYCH ŻYDÓW.41 cf. Tłum. Толк. Szemrali więc na niego żydzi, że powiedział: Jam jest chleb żywy, który z nieba zstąpił.Возроптали на Него Иудеи за то, что Он сказал: Я есмь хлеб, сшедший с небес. Роптaху u5бо їудeє њ нeмъ, ћкw речE: ѓзъ є4смь хлёбъ сшeдый съ нб7сE. 6,41Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεγογγυζον egonguzon
V-IAI-3P G5707
γογγύζωgonguzōto murmurmurmured
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenthen
οι oi
T-NPM
hothe/this/who 
ιουδαιοι ioudaioi
A-NPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewishThe Jews
περι peri
PREP
περίperiaboutat
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, because
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speakhe said
εγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/we, I
ειμι eimi
V-PAI-1S G5719
εἰμίeimito beam
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe bread
αρτος artos
N-NSM
ἄρτοςartosbreadthe bread
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
καταβας katabas
V-2AAP-NSM G5631
καταβαίνωkatabainōto come/go downwhich came down
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
του tou
T-GSM
hothe/this/whoheaven
ουρανου ouranou
N-GSM
οὐρανόςouranosheavenheaven
 
42 cf. Tłum. Толк. I mówili: Czyż nie jest to Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy? Jakże więc on mówi: Że z nieba zstąpiłem?И говорили: не Иисус ли это, сын Иосифов, Которого отца и Мать мы знаем? Как же говорит Он: Я сшел с небес? И# глаг0лаху: не сeй ли є4сть ї}съ сhнъ їHсифовъ, є3гHже мы2 знaемъ nтцA и3 м™рь; кaкw u5бо гlетъ сeй, ћкw съ нб7сE снид0хъ; 6,42Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ελεγον elegon
V-IAI-3P G5707
λέγωlegōto speakthey said
ουχι ouchi
PRT-I
οὐχίouchinot[not]
ουτος outos
D-NSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/itthis
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito be, Is
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
ο o
T-NSM
hothe/this/who, the son
υιος uios
N-NSM
υἱόςhuiosson, the son
ιωσηφ iōsēf
N-PRI
ἸωσήφiōsēfJosephof Joseph
ου ou
R-GSM
ὅς, ἥhhos ēwhich, whose
ημεις ēmeis
P-1NP
ἐγώegōI/wewe
οιδαμεν oidamen
V-RAI-1P G5758
εἴδωeidōto knowknow
τον ton
T-ASM
hothe/this/whofather
πατερα patera
N-ASM
πατήρpatērfatherfather
και kai
CONJ
καίkaiandand
την tēn
T-ASF
hothe/this/whomother
μητερα mētera
N-ASF
μήτηρmētērmothermother
πως pōs
ADV-I
πωςpōshow? how
νυν nun
ADV
νῦνnunnow[now]
λεγει legei
V-PAI-3S G5719
λέγωlegōto speaksaith
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
του tou
T-GSM
hothe/this/whoheaven
ουρανου ouranou
N-GSM
οὐρανόςouranosheavenheaven
καταβεβηκα katabebēka
V-RAI-1S G5758
καταβαίνωkatabainōto come/go down, I came down
 
43 cf. Tłum. Толк. Odpowiedział tedy Jezus, i rzekł im: Nie szemrajcie między sobą.Иисус сказал им в ответ: не ропщите между собою. TвэщA u5бо ї}съ и3 речE и5мъ: не ропщи1те междY соб0ю: 6,43Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαπεκριθη apekrithē
V-ADI-3S G5662
ἀποκρίνωapokrinōto answeranswered
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
και kai
CONJ
καίkaiandand
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speaksaid
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
μη
PRT-N
μήnotnot
γογγυζετε gonguzete
V-PAM-2P G5720
γογγύζωgonguzōto murmurMurmur
μετ met
PREP
μετάmetawith/afteramong
αλληλων allēlōn
C-GPM
ἀλλήλωνallēlōnone anotheryourselves
 
44 cf. Tłum. Толк. Nikt do mnie przyjść nie może, jeśli Ojciec, który mię posłał, nie pociągnie go; a ja go wskrzeszę w dzień ostatni.Никто не может прийти ко Мне, если не привлечет его Отец, пославший Меня; и Я воскрешу его в последний день. никт0же м0жетъ пріити2 ко мнЁ, ѓще не nц7ъ послaвый мS привлечeтъ є3го2, и3 ѓзъ воскRшY є3го2 въ послёдній дeнь. 6,44Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVουδεις oudeis
A-NSM-N
οὐδείςoudeisno oneNo man
δυναται dunatai
V-PNI-3S G5736
δύναμαιdunamaibe ablecan
ελθειν elthein
V-2AAN G5629
ἔρχομαιerchomaito come/gocome
προς pros
PREP
πρόςprosto/withto
με me
P-1AS
ἐγώegōI/weI
εαν ean
COND
ἐάνeanif, except
μη
PRT-N
μήnot 
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe Father
πατηρ patēr
N-NSM
πατήρpatērfatherthe Father
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
πεμψας pempsas
V-AAP-NSM G5660
πέμπωpempōto sendwhich hath sent
με me
P-1AS
ἐγώegōI/weme
ελκυση elkusē
V-AAS-3S G5661
ἑλκύω, ἕλκωhhelkuō elkōto draw/persuadedraw
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
καγω kagō
P-1NS-K
κἀγώkagōand I[and I]
αναστησω anastēsō
V-FAI-1S G5692
ἀνίστημιanistēmito arisewill raise
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
εν en
PREP
ἐνenin/on/among[in/on/among]
τη
T-DSF
hothe/this/who 
εσχατη eschatē
A-DSF-S
ἔσχατοςeschatoslast/leastlast
ημερα ēmera
N-DSF
ἡμέραhēmeradayat the
 
45 cf. Tłum. Толк. Jest napisane u proroków: “I będą wszyscy uczniami Bożymi.” Wszelki, kto usłyszał od Ojca, i nauczył się, przychodzi do mnie.У пророков написано: и будут все научены Богом. Всякий, слышавший от Отца и научившийся, приходит ко Мне. є4сть пи1сано во прbр0цэхъ: и3 бyдутъ вси2 научeни бGомъ. Всsкъ слhшавый t nц7A и3 навhкъ, пріи1детъ ко мнЁ. 6,45Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito bethey shall be
γεγραμμενον gegrammenon
V-RPP-NSN G5772
γράφωgrafōto writewritten
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whothe prophets
προφηταις profētais
N-DPM
προφήτηςprofētēsprophetthe prophets
και kai
CONJ
καίkaiand, And
εσονται esontai
V-FDI-3P G5695
εἰμίeimito beIt is
παντες pantes
A-NPM
πᾶςpasallall
διδακτοι didaktoi
A-NPM
διδακτόςdidaktostaughttaught
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
πας pas
A-NSM
πᾶςpasall. Every man
ο o
T-NSM
hothe/this/whoof God
ακουσας akousas
V-AAP-NSM G5660
ἀκούωakouōto hearthat hath heard
παρα para
PREP
παράparafrom/with/besideof
του tou
T-GSM
hothe/this/who 
πατρος patros
N-GSM
πατήρpatērfatherthe Father
και kai
CONJ
καίkaiand, and
μαθων mathōn
V-2AAP-NSM G5631
μανθάνωmanthanōto learnhath learned
ερχεται erchetai
V-PNI-3S G5736
ἔρχομαιerchomaito come/go, cometh
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
εμε eme
P-1AS
ἐγώegōI/weme
 
46 cf. Tłum. Толк. Nie, żeby Ojca kto widział; tylko ten, który jest od Boga, ten widział Ojca.Это не то, чтобы кто видел Отца, кроме Того, Кто есть от Бога; Он видел Отца. Не ћкw nц7A ви1дэлъ є4сть кто2, т0кмw сhй t бGа, сeй ви1дэ nц7A. 6,46Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVουχ ouch
PRT-N
οὐounoNot
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe Father
πατερα patera
N-ASM
πατήρpatērfatherthe Father
εωρακεν eōraken
V-RAI-3S-ATT G5758
ὁράωhoraōto seehath seen
τις tis
X-NSM
τιςtisoneany man
ει ei
COND
εἰeiif, save
μη
PRT-N
μήnot 
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
ων ōn
V-PAP-NSM G5723
εἰμίeimito behe which is
παρα para
PREP
παράparafrom/with/besideof
του]     tou
T-GSM
hothe/this/whoGod
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodGod
ουτος outos
D-NSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/it, he
εωρακεν eōraken
V-RAI-3S-ATT G5758
ὁράωhoraōto seehath seen
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe Father
πατερα patera
N-ASM
πατήρpatērfatherthe Father
 
47 cf. Tłum. Толк. Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam: Kto wierzy we mnie, ma życie wieczne.Истинно, истинно говорю вам: верующий в Меня имеет жизнь вечную. Ґми1нь, ґми1нь гlю вaмъ: вёруzй въ мS и4мать жив0тъ вёчный. 6,47Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαμην amēn
HEB
ἀμήνamēnamenVerily
αμην amēn
HEB
ἀμήνamēnamen, verily
λεγω legō
V-PAI-1S G5719
λέγωlegōto speak, I say
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouunto you
ο o
T-NSM
hothe/this/who,
πιστευων pisteuōn
V-PAP-NSM G5723
πιστεύωpisteuōto trust (in)He that believeth
εχει echei
V-PAI-3S G5719
ἔχωechōto have/behath
ζωην zōēn
N-ASF
ζωήzōēlifelife
αιωνιον aiōnion
A-ASF
αἰώνιοςaiōnioseternaleverlasting
 
JEZUS CHLEBEM ŻYWOTA.48 cf. Tłum. Толк. Jam jest chleb życia.Я есмь хлеб жизни. (За?_к7г.) Ѓзъ є4смь хлёбъ жив0тный: 6,48Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weI
ειμι eimi
V-PAI-1S G5719
εἰμίeimito beam
ο o
T-NSM
hothe/this/whothat bread
αρτος artos
N-NSM
ἄρτοςartosbreadthat bread
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoof life
ζωης zōēs
N-GSF
ζωήzōēlifeof life
 
49 cf. Tłum. Толк. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni, i pomarli.Отцы ваши ели манну в пустыне и умерли; nтцы2 вaши kд0ша мaнну въ пустhни и3 ўмр0ша: 6,49Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPM
hothe/this/whofathers
πατερες pateres
N-NPM
πατήρpatērfatherfathers
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouYour
εφαγον efagon
V-2AAI-3P G5627
φαγεῖνfageinto eatdid eat
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τη
T-DSF
hothe/this/who 
ερημω erēmō
A-DSF
ἔρημοςerēmosdesertedthe wilderness
το to
T-ASN
hothe/this/who 
μαννα manna
HEB
μάνναmannamannamanna
και kai
CONJ
καίkaiand, and
απεθανον apethanon
V-2AAI-3P G5627
ἀποθνήσκωapothnēskōto dieare dead
 
50 cf. Tłum. Толк. Ten jest chleb z nieba zstępujący, aby jeśli go kto pożywać będzie, nie umarł.хлеб же, сходящий с небес, таков, что ядущий его не умрет. сeй є4сть хлёбъ сходsй съ нб7сE, да, ѓще кто2 t негw2 ћстъ, не ќмретъ: 6,50Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVουτος outos
D-NSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/itThis
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe bread
αρτος artos
N-NSM
ἄρτοςartosbreadthe bread
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
του tou
T-GSM
hothe/this/whoheaven
ουρανου ouranou
N-GSM
οὐρανόςouranosheavenheaven
καταβαινων katabainōn
V-PAP-NSM G5723
καταβαίνωkatabainōto come/go downwhich cometh down
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
τις tis
X-NSM
τιςtisonea man
εξ ex
PREP
ἐκekof/from,
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthereof
φαγη fagē
V-2AAS-3S G5632
φαγεῖνfageinto eatmay eat
και kai
CONJ
καίkaiandand
μη
PRT-N
μήnotnot
αποθανη apothanē
V-2AAS-3S G5632
ἀποθνήσκωapothnēskōto diedie
 
51 cf. Tłum. Толк. Jam jest chleb żywy, który z nieba zstąpił.Я хлеб живый, сшедший с небес; ядущий хлеб сей будет жить вовек; хлеб же, который Я дам, есть Плоть Моя, которую Я отдам за жизнь мира. ѓзъ є4смь хлёбъ жив0тный, и4же сшeдый съ нб7сE: ѓще кто2 снёсть t хлёба сегw2, жи1въ бyдетъ во вёки: и3 хлёбъ, є3г0же ѓзъ дaмъ, пlть моS є4сть, ю4же ѓзъ дaмъ за жив0тъ мjра. 6,51Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weI
ειμι eimi
V-PAI-1S G5719
εἰμίeimito beam
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe
αρτος artos
N-NSM
ἄρτοςartosbreadthe
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
ζων zōn
V-PAP-NSM G5723
ζάωzaōto liveliving
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
του tou
T-GSM
hothe/this/whoheaven
ουρανου ouranou
N-GSM
οὐρανόςouranosheavenheaven
καταβας katabas
V-2AAP-NSM G5631
καταβαίνωkatabainōto come/go downwhich came down
εαν ean
COND
ἐάνeanif: if
τις tis
X-NSM
τιςtisoneany man
φαγη fagē
V-2AAS-3S G5632
φαγεῖνfageinto eateat
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
τουτου toutou
D-GSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
του tou
T-GSM
hothe/this/whobread
αρτου artou
N-GSM
ἄρτοςartosbreadbread
ζησει zēsei
V-FAI-3S G5692
ζάωzaōto live, he shall live
εις eis
PREP
εἰςeistowardfor
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoever
αιωνα aiōna
N-ASM
αἰώνaiōnan ageever
και kai
CONJ
καίkaiand: and
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe bread
αρτος artos
N-NSM
ἄρτοςartosbreadbread
δε de
CONJ
δέdethenthat
ον on
R-ASM
ὅς, ἥhhos ēwhich 
εγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weI
δωσω dōsō
V-FAI-1S G5692
δίδωμιdidōmito givewill give
η ē
T-NSF
hothe/this/whoflesh
σαρξ sarx
N-NSF
σάρξsarxfleshflesh
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/weI
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/forfor
της tēs
T-GSF
hothe/this/who 
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof the world
κοσμου kosmou
N-GSM
κόσμοςkosmosworldof the world
ζωης zōēs
N-GSF
ζωήzōēlifethe life
 
52 cf. Tłum. Толк. Jeśli kto pożywać będzie tego chleba, żyć będzie na wieki; a chleb, który ja dam, jest ciało moje za życie świata.Тогда Иудеи стали спорить между собою, говоря: как Он может дать нам есть Плоть Свою? Прsхусz же междY соб0ю жи1дове, глаг0люще: кaкw м0жетъ сeй нaмъ дaти пlть (свою2) ћсти; 6,52Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεμαχοντο emachonto
V-INI-3P G5711
μάχομαιmachomaito quarrelstrove
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thentherefore
προς pros
PREP
πρόςprosto/withamong
αλληλους allēlous
C-APM
ἀλλήλωνallēlōnone anotherthemselves
οι oi
T-NPM
hothe/this/who 
ιουδαιοι ioudaioi
A-NPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewishThe Jews
λεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723
λέγωlegōto speak, saying
πως pōs
ADV-I
πωςpōshow, How
δυναται dunatai
V-PNI-3S G5736
δύναμαιdunamaibe ablecan
ουτος outos
D-NSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/itthis man
ημιν ēmin
P-1DP
ἐγώegōI/weus
δουναι dounai
V-2AAN G5629
δίδωμιdidōmito givegive
την tēn
T-ASF
hothe/this/whoflesh
σαρκα[     sarka
N-ASF
σάρξsarxfleshflesh
αυτου]     autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/self[he/she/it/self]
φαγειν fagein
V-2AAN G5629
φαγεῖνfageinto eatto eat
 
53 cf. Tłum. Толк. Spierali się więc żydzi między sobą, mówiąc: Jakże on może dać nam ciało swoje do jedzenia?Иисус же сказал им: истинно, истинно говорю вам: если не будете есть Плоти Сына Человеческого и пить Крови Его, то не будете иметь в себе жизни. Речe же и5мъ ї}съ: ґми1нь, ґми1нь гlю вaмъ: ѓще не снёсте пlти сн7а чlвёческагw, ни піeте кр0ве є3гw2, животA не и4мате въ себЁ. 6,53Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speak, I say
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenThen
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
ο]     o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
αμην amēn
HEB
ἀμήνamēnamenVerily
αμην amēn
HEB
ἀμήνamēnamen, verily
λεγω legō
V-PAI-1S G5719
λέγωlegōto speaksaid
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouunto you
εαν ean
COND
ἐάνeanif, Except
μη
PRT-N
μήnot 
φαγητε fagēte
V-2AAS-2P G5632
φαγεῖνfageinto eatye eat
την tēn
T-ASF
hothe/this/whothe flesh
σαρκα sarka
N-ASF
σάρξsarxfleshthe flesh
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof the Son
υιου uiou
N-GSM
υἱόςhuiossonof the Son
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof man
ανθρωπου anthrōpou
N-GSM
ἄνθρωποςanthrōposa humanof man
και kai
CONJ
καίkaiand, and
πιητε piēte
V-2AAS-2P G5632
πίνωpinōto drinkdrink
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
το to
T-ASN
hothe/this/whoblood
αιμα aima
N-ASN
αἷμαhaimabloodblood
ουκ ouk
PRT-N
οὐounono
εχετε echete
V-PAI-2P G5719
ἔχωechōto have/be, ye have
ζωην zōēn
N-ASF
ζωήzōēlifelife
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
εαυτοις eautois
F-2DPM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfyou
 
54 cf. Tłum. Толк. Rzekł im więc Jezus: Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam: Jeślibyście nie jedli ciała Syna człowieczego, i nie pili krwi jego, nie będziecie mieć życia w sobie.Ядущий Мою Плоть и пиющий Мою Кровь имеет жизнь вечную, и Я воскрешу его в последний день. Kдhй мою2 пlть и3 піsй мою2 кр0вь и4мать жив0тъ вёчный, и3 ѓзъ воскRшY є3го2 въ послёдній дeнь. 6,54Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
τρωγων trōgōn
V-PAP-NSM G5723
τρώγωtrōgōto eatWhoso eateth
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/weI
την tēn
T-ASF
hothe/this/whoflesh
σαρκα sarka
N-ASF
σάρξsarxfleshflesh
και kai
CONJ
καίkaiand, and
πινων pinōn
V-PAP-NSM G5723
πίνωpinōto drinkdrinketh
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/wemy
το to
T-ASN
hothe/this/whoblood
αιμα aima
N-ASN
αἷμαhaimabloodblood
εχει echei
V-PAI-3S G5719
ἔχωechōto have/be, hath
ζωην zōēn
N-ASF
ζωήzōēlifelife
αιωνιον aiōnion
A-ASF
αἰώνιοςaiōnioseternaleternal
καγω kagō
P-1NS-K
κἀγώkagōand I[and I]
αναστησω anastēsō
V-FAI-1S G5692
ἀνίστημιanistēmito arisewill raise
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
τη
T-DSF
hothe/this/who 
εσχατη eschatē
A-DSF-S
ἔσχατοςeschatoslast/leastlast
ημερα ēmera
N-DSF
ἡμέραhēmeradayat the
 
55 cf. Tłum. Толк. Kto pożywa ciało moje, i pije krew moją, ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dzień ostatni.Ибо Плоть Моя истинно есть пища, и Кровь Моя истинно есть питие. Пlть бо моS и4стиннw є4сть брaшно, и3 кр0вь моS и4стиннw є4сть пи1во. 6,55Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVη ē
T-NSF
hothe/this/who 
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
σαρξ sarx
N-NSF
σάρξsarxfleshflesh
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/wemy
αληθης alēthēs
A-NSF
ἀληθήςalēthēstrue[true]
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
βρωσις brōsis
N-NSF
βρῶσιςbrōsiseatingmeat
και kai
CONJ
καίkaiand, and
το to
T-NSN
hothe/this/whoblood
αιμα aima
N-NSN
αἷμαhaimabloodblood
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/wemy
αληθης alēthēs
A-NSF
ἀληθήςalēthēstrue[true]
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
ποσις posis
N-NSF
πόσιςposisdrinkdrink
 
56 cf. Tłum. Толк. Albowiem ciało moje prawdziwie jest pokarmem, a krew moja prawdziwie jest napojem.Ядущий Мою Плоть и пиющий Мою Кровь пребывает во Мне, и Я в нем. (За?_к7д.) Kдhй мою2 пlть и3 піsй мою2 кр0вь во мнЁ пребывaетъ, и3 ѓзъ въ нeмъ. 6,56Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
τρωγων trōgōn
V-PAP-NSM G5723
τρώγωtrōgōto eatHe that eateth
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/we, and I
την tēn
T-ASF
hothe/this/whoflesh
σαρκα sarka
N-ASF
σάρξsarxfleshflesh
και kai
CONJ
καίkaiand, and
πινων pinōn
V-PAP-NSM G5723
πίνωpinōto drinkdrinketh
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/weme
το to
T-ASN
hothe/this/whoblood
αιμα aima
N-ASN
αἷμαhaimabloodblood
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
εμοι emoi
P-1DS
ἐγώegōI/wemy
μενει menei
V-PAI-3S G5719
μένωmenōto stay, dwelleth
καγω kagō
P-1NS-K
κἀγώkagōand I[and I]
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
 
57 cf. Tłum. Толк. Kto pożywa ciało moje, i pije krew moją, we mnie mieszka, a ja w nim.Как послал Меня живый Отец, и Я живу Отцем, так и ядущий Меня жить будет Мною. Ћкоже послa мz живhй nц7ъ, и3 ѓзъ живY nц7A рaди: и3 kдhй мS, и3 т0й жи1въ бyдетъ менє2 рaди. 6,57Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαθως kathōs
ADV
καθώςkathōsas/just asAs
απεστειλεν apesteilen
V-AAI-3S G5656
ἀποστέλλωapostellōto sendhath sent
με me
P-1AS
ἐγώegōI/we, and I
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
ζων zōn
V-PAP-NSM G5723
ζάωzaōto liveliving
πατηρ patēr
N-NSM
πατήρpatērfatherthe
καγω kagō
P-1NS-K
κἀγώkagōand I[and I]
ζω
V-PAI-1S G5719
ζάωzaōto livelive
δια dia
PREP
διάdiathrough/because ofby
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe Father
πατερα patera
N-ASM
πατήρpatērfatherFather
και kai
CONJ
καίkaiand: so
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
τρωγων trōgōn
V-PAP-NSM G5723
τρώγωtrōgōto eathe that eateth
με me
P-1AS
ἐγώegōI/weme
κακεινος kakeinos
D-NSM-K
κἀκεῖνοςkakeinosand that one, even he
ζησει zēsei
V-FAI-3S G5692
ζάωzaōto liveshall live
δι di
PREP
διάdiathrough/because ofby
εμε eme
P-1AS
ἐγώegōI/weme
 
58 cf. Tłum. Толк. Jako mnie posłał żyjący Ojciec, i ja żyję dla Ojca; a kto mnie pożywa, i on żyć będzie dla mnie.Сей-то есть хлеб, сшедший с небес. Не так, как отцы ваши ели манну и умерли: ядущий хлеб сей жить будет вовек. Сeй є4сть хлёбъ сшeдый съ нб7сE: не ћкоже kд0ша nтцы2 вaши мaнну и3 ўмр0ша: kдhй хлёбъ сeй жи1въ бyдетъ во вёки. 6,58Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVουτος outos
D-NSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/itThis
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
ο o
T-NSM
hothe/this/whothat bread
αρτος artos
N-NSM
ἄρτοςartosbreadthat bread
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
εξ ex
PREP
ἐκekof/fromfrom
ουρανου ouranou
N-GSM
οὐρανόςouranosheavenheaven
καταβας katabas
V-2AAP-NSM G5631
καταβαίνωkatabainōto come/go downwhich came down
ου ou
PRT-N
οὐouno: not
καθως kathōs
ADV
καθώςkathōsas/just asas
εφαγον efagon
V-2AAI-3P G5627
φαγεῖνfageinto eatdid eat
οι oi
T-NPM
hothe/this/whoheaven
πατερες pateres
N-NPM
πατήρpatērfatherfathers
και kai
CONJ
καίkaiand, and
απεθανον apethanon
V-2AAI-3P G5627
ἀποθνήσκωapothnēskōto dieare dead
ο o
T-NSM
hothe/this/whofathers
τρωγων trōgōn
V-PAP-NSM G5723
τρώγωtrōgōto eathe that eateth
τουτον touton
D-ASM
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
τον ton
T-ASM
hothe/this/who 
αρτον arton
N-ASM
ἄρτοςartosbreadof
ζησει zēsei
V-FAI-3S G5692
ζάωzaōto liveshall live
εις eis
PREP
εἰςeistowardfor
τον ton
T-ASM
hothe/this/who:
αιωνα aiōna
N-ASM
αἰώνaiōnan ageever
 
59 cf. Tłum. Толк. Ten jest chleb, który z nieba zstąpił. Nie jak ojcowie wasi jedli mannę, i pomarli. Kto pożywa tego chleba, żyć będzie na wieki.Сие говорил Он в синагоге, уча в Капернауме. Сі‰ речE на с0нмищи, ўчS въ капернаyмэ. 6,59Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVταυτα tauta
D-APN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speaksaid he
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
συναγωγη sunagōgē
N-DSF
συναγωγήsunagōgēsynagoguethe synagogue
διδασκων didaskōn
V-PAP-NSM G5723
διδάσκωdidaskōto teach, as he taught
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
καφαρναουμ kafarnaoum
N-PRI
ΚαπερναούμkapernaoumCapernaumCapernaum
 
RÓŻNY SKUTEK OBIETNICY.60 cf. Tłum. Толк. To powiedział w synagodze, nauczając w Kafarnaum.Многие из учеников Его, слыша то, говорили: какие странные слова! кто может это слушать? Мн0зи u5бо слhшавше t ўчн7къ є3гw2, рёша: жeстоко є4сть сл0во сіE: (и3) кто2 м0жетъ є3гw2 послyшати; 6,60Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπολλοι polloi
A-NPM
πολύςpolusmuchMany
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thentherefore
ακουσαντες akousantes
V-AAP-NPM G5660
ἀκούωakouōto hear, when they had heard
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
των tōn
T-GPM
hothe/this/whodisciples
μαθητων mathētōn
N-GPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
ειπαν eipan
V-2AAI-3P G5627
λέγωlegōto speak, said
σκληρος sklēros
A-NSM
σκληρόςsklēroshardhard
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
ο o
T-NSM
hothe/this/whoan
λογος logos
N-NSM
λόγοςlogoswordan
ουτος outos
D-NSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/it, This
τις tis
I-NSM
τίςtiswhich?; who
δυναται dunatai
V-PNI-3S G5736
δύναμαιdunamaibe ablecan
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfit
ακουειν akouein
V-PAN G5721
ἀκούωakouōto hearhear
 
61 cf. Tłum. Толк. Wielu więc z uczniów jego usłyszawszy, mówili: Twarda jest ta mowa, i któż jej słuchać może?Но Иисус, зная Сам в Себе, что ученики Его ропщут на то, сказал им: это ли соблазняет вас? Вёдый же ї}съ въ себЁ, ћкw р0пщутъ њ сeмъ ўчн7цы2 є3гw2, речE и5мъ: сіe ли вы2 блазни1тъ; 6,61Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειδως eidōs
V-RAP-NSM G5761
εἴδωeidōto knowknew
δε de
CONJ
δέdethenWhen
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
εαυτω eautō
F-3DSM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfhimself
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
γογγυζουσιν gonguzousin
V-PAI-3P G5719
γογγύζωgonguzōto murmurmurmured
περι peri
PREP
περίperiaboutat
τουτου toutou
D-GSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
οι oi
T-NPM
hothe/this/whodisciples
μαθηται mathētai
N-NPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speak, he said
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
τουτο touto
D-NSN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
υμας umas
P-2AP
σύsuyouyou
σκανδαλιζει skandalizei
V-PAI-3S G5719
σκανδαλίζωskandalizōto cause to stumbleDoth
 
62 cf. Tłum. Толк. Jezus zaś wiedząc sam w sobie, że na to szemrają uczniowie j ego, rzekł do nich: To was gorszy?Что ж, если увидите Сына Человеческого восходящего туда, где был прежде? ѓще u5бо ќзрите сн7а чlвёческаго восходsща, и3дёже бЁ прeжде; 6,62Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεαν ean
COND
ἐάνeanifif
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenand
θεωρητε theōrēte
V-PAS-2P G5725
θεωρέωtheōreōto see/experienceye shall see
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe Son
υιον uion
N-ASM
υἱόςhuiossonthe Son
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof man
ανθρωπου anthrōpou
N-GSM
ἄνθρωποςanthrōposa humanof man
αναβαινοντα anabainonta
V-PAP-ASM G5723
ἀναβαίνωanabainōto ascendascend up
οπου opou
ADV
ὅπουhopouwhere(-ever)where
ην ēn
V-IAI-3S G5707
εἰμίeimito behe was
το to
T-ASN
hothe/this/who 
προτερον proteron
A-ASN-C
πρότερονproteronbeforebefore
 
63 cf. Tłum. Толк. A jeśli zobaczycie Syna Człowieczego wstępującego tam, gdzie był pierwej?Дух животворит; плоть не пользует нимало. Слова, которые говорю Я вам, суть дух и жизнь. дyхъ є4сть, и4же њживлsетъ, пл0ть не п0льзуетъ ничт0же: гlг0лы, ±же ѓзъ гlахъ вaмъ, дyхъ сyть и3 жив0тъ сyть: 6,63Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτο to
T-NSN
hothe/this/whothe spirit
πνευμα pneuma
N-NSN
πνεῦμαpneumaspirit/breaththe spirit
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beIt is
το to
T-NSN
hothe/this/who 
ζωοποιουν zōopoioun
V-PAP-NSN G5723
ζωοποιέωzōopoieōto make alivethat quickeneth
η ē
T-NSF
hothe/this/who; the flesh
σαρξ sarx
N-NSF
σάρξsarxflesh; the flesh
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonothing
ωφελει ōfelei
V-PAI-3S G5719
ὠφελέωōfeleōto helpprofiteth
ουδεν ouden
A-ASN-N
οὐδείςoudeisno one:
τα ta
T-NPN
hothe/this/whothe words
ρηματα rēmata
N-NPN
ῥῆμαrēmawordthe words
α a
R-APN
ὅς, ἥhhos ēwhichthat
εγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weI
λελαληκα lelalēka
V-RAI-1S G5758
λαλέωlaleōto speakspeak
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouunto you
πνευμα pneuma
N-NSN
πνεῦμαpneumaspirit/breathspirit
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito be, are
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ζωη zōē
N-NSF
ζωήzōēlifelife
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beare
 
64 cf. Tłum. Толк. Duch jest, który ożywia, ciało na nic się nie przyda. Słowa, które ja wam powiedziałem, duchem i życiem są.Но есть из вас некоторые неверующие. Ибо Иисус от начала знал, кто суть неверующие и кто предаст Его. но сyть t вaсъ нёцыи, и5же не вёруютъ. Вёдzше бо и3скони2 ї}съ, кjи сyть невёрующіи, и3 кто2 є4сть предаsй є3го2. 6,64Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαλλα alla
CONJ
ἀλλάallabutBut
εισιν eisin
V-PAI-3P G5719
εἰμίeimito beshould
εξ ex
PREP
ἐκekof/fromof
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouyou
τινες tines
X-NPM
τιςtisonesome
οι oi
R-NPM
ὅς, ἥhhos ēwhichthat
ου ou
PRT-N
οὐounonot
πιστευουσιν pisteuousin
V-PAI-3P G5719
πιστεύωpisteuōto trust (in)believe
ηδει ēdei
V-2LAI-3S G5714
εἴδωeidōto knowknew
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
εξ ex
PREP
ἐκekof/fromfrom
αρχης archēs
N-GSF
ἀρχήarchēbeginningthe beginning
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
τινες tines
I-NPM
τίςtiswhich?who
εισιν eisin
V-PAI-3P G5719
εἰμίeimito be[to be]
οι oi
T-NPM
hothe/this/who 
μη
PRT-N
μήnotnot
πιστευοντες pisteuontes
V-PAP-NPM G5723
πιστεύωpisteuōto trust (in)that believed
και kai
CONJ
καίkaiand, and
τις tis
I-NSM
τίςtiswhich?who
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito be[to be]
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
παραδωσων paradōsōn
V-FAP-NSM G5694
παραδίδωμιparadidōmito deliverbetray
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
 
65 cf. Tłum. Толк. Ale są niektórzy spośród was, co nie wierzą. Wiedział bowiem Jezus od początku, którzy byli, co nie wierzyli, i kto go miał wydać.И сказал: для того-то и говорил Я вам, что никто не может прийти ко Мне, если то не дано будет ему от Отца Моего. И# гlаше: сегw2 рaди рёхъ вaмъ, ћкw никт0же м0жетъ пріити2 ко мнЁ, ѓще не бyдетъ є3мY дано2 t nц7A моегw2. 6,65Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ελεγεν elegen
V-IAI-3S G5707
λέγωlegōto speakhe said
δια dia
PREP
διάdiathrough/because ofTherefore
τουτο touto
D-ASN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
ειρηκα eirēka
V-RAI-1S-ATT G5758
ἐρέω, ἐρῶereō erōto speaksaid I
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouunto you
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, that
ουδεις oudeis
A-NSM-N
οὐδείςoudeisno oneno man
δυναται dunatai
V-PNI-3S G5736
δύναμαιdunamaibe ablecan
ελθειν elthein
V-2AAN G5629
ἔρχομαιerchomaito come/gocome
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
με me
P-1AS
ἐγώegōI/weme
εαν ean
COND
ἐάνeanif, except
μη
PRT-N
μήnot 
η ē
V-PAS-3S G5725
εἰμίeimito beit were
δεδομενον dedomenon
V-RPP-NSN G5772
δίδωμιdidōmito givegiven
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto him
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
του tou
T-GSM
hothe/this/whoFather
πατρος patros
N-GSM
πατήρpatērfatherFather
 
66 cf. Tłum. Толк. I mówił: Dlatego wam powiedziałem, że nikt nie może przyjść do mnie, jeśli mu nie będzie dane od Ojca mojego.С этого времени многие из учеников Его отошли от Него и уже не ходили с Ним. T сегw2 мн0зи t ўчн7къ є3гw2 и3д0ша вспsть и3 ктомY не хождaху съ ни1мъ. 6,66Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεκ ek
PREP
ἐκekof/fromFrom
τουτου toutou
D-GSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
πολλοι polloi
A-NPM
πολύςpolusmuchmany
εκ ek
PREP
ἐκekof/from[of/from]
των tōn
T-GPM
hothe/this/whoof
μαθητων mathētōn
N-GPM
μαθητήςmathētēsdiscipleof
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
απηλθον apēlthon
V-2AAI-3P G5627
ἀπέρχομαιaperchomaito go awaywent
εις eis
PREP
εἰςeistowardback
τα ta
T-APN
hothe/this/who 
οπισω opisō
ADV
ὀπίσωopisōafter,
και kai
CONJ
καίkaiandand
ουκετι ouketi
ADV-N
οὐκέτιouketinot any moreno more
μετ met
PREP
μετάmetawith/afterwith
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
περιεπατουν periepatoun
V-IAI-3P G5707
περιπατέωperipateōto walkwalked
 
ODSTĘPSTWO WIELU UCZNIÓW.67 cf. Tłum. Толк. Odtąd wielu uczniów jego wycofało się, i już z nim nie chodzili.Тогда Иисус сказал двенадцати: не хотите ли и вы отойти? Речe же ї}съ nбэманaдесzте: є3дA и3 вы2 х0щете и3ти2; 6,67Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speaksaid
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenThen
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
τοις tois
T-DPM
hothe/this/who 
δωδεκα dōdeka
A-NUI
δώδεκαdōdekatwelveunto the twelve
μη
PRT-N
μήnot 
και kai
CONJ
καίkaiandalso
υμεις umeis
P-2NP
σύsuyouye
θελετε thelete
V-PAI-2P G5719
θέλωthelōto will/desireWill
υπαγειν upagein
V-PAN G5721
ὑπάγωhupagōto gogo away
 
68 cf. Tłum. Толк. Rzekł więc Jezus do dwunastu: Czy i wy odejść chcecie?Симон Петр отвечал Ему: Господи! к кому нам идти? Ты имеешь глаголы вечной жизни: TвэщA u5бо є3мY сjмwнъ пeтръ: гDи, къ комY и4демъ; гlг0лы животA вёчнагw и4маши, 6,68Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαπεκριθη apekrithē
V-ADI-3S G5662
ἀποκρίνωapokrinōto answeranswered
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
σιμων simōn
N-NSM
ΣίμωνsimōnSimonSimon
πετρος petros
N-NSM
ΠέτροςpetrosPeterPeter
κυριε kurie
N-VSM
κύριοςkurioslord, Lord
προς pros
PREP
πρόςprosto/with, to
τινα tina
I-ASM
τίςtiswhich?whom
απελευσομεθα apeleusometha
V-FDI-1P G5695
ἀπέρχομαιaperchomaito go awayshall we go
ρηματα rēmata
N-APN
ῥῆμαrēmawordthe words
ζωης zōēs
N-GSF
ζωήzōēlifeof
αιωνιου aiōniou
A-GSF
αἰώνιοςaiōnioseternaleternal
εχεις echeis
V-PAI-2S G5719
ἔχωechōto have/be? thou hast
 
69 cf. Tłum. Толк. Odpowiedział mu przeto Szymon Piotr: Panie! Do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego.и мы уверовали и познали, что Ты Христос, Сын Бога живаго. и3 мы2 вёровахомъ и3 познaхомъ, ћкw ты2 є3си2 хrт0съ, сн7ъ бGа живaгw. 6,69Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ημεις ēmeis
P-1NP
ἐγώegōI/wewe
πεπιστευκαμεν pepisteukamen
V-RAI-1P G5758
πιστεύωpisteuōto trust (in)believe
και kai
CONJ
καίkaiandand
εγνωκαμεν egnōkamen
V-RAI-1P G5758
γινώσκωginōskōto knoware sure
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
συ su
P-2NS
σύsuyouthou
ει ei
V-PAI-2S G5719
εἰμίeimito beart
ο o
T-NSM
hothe/this/whothat Christ
αγιος agios
A-NSM
ἅγιοςhagiosholy[holy]
του tou
T-GSM
hothe/this/who, the Son
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof the
 
70 cf. Tłum. Толк. A my wierzymy i poznaliśmy, żeś ty jest Chrystus, Syn Boży. Odpowiedział im Jezus:Иисус отвечал им: не двенадцать ли вас избрал Я? но один из вас диавол. TвэщA и5мъ ї}съ: не ѓзъ ли вaсъ дванaдесzте и3збрaхъ; и3 є3ди1нъ t вaсъ діaволъ є4сть. 6,70Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαπεκριθη apekrithē
V-ADI-3S G5662
ἀποκρίνωapokrinōto answeranswered
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
εγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weI
υμας umas
P-2AP
σύsuyouyou
τους tous
T-APM
hothe/this/who 
δωδεκα dōdeka
A-NUI
δώδεκαdōdekatwelvetwelve
εξελεξαμην exelexamēn
V-AMI-1S G5668
ἐκλέγωeklegōto selectHave
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εξ ex
PREP
ἐκekof/fromof
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouyou
εις eis
A-NSM
εἷςheisoneone
διαβολος diabolos
A-NSM
διάβολοςdiabolosdevilish/the Devila devil
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
 
71 cf. Tłum. Толк. Czy ja nie dwunastu was obrałem? A jeden z was jest diabeł.Это говорил Он об Иуде Симонове Искариоте, ибо сей хотел предать Его, будучи один из двенадцати.Гlаше же їyду сjмwнова їскаріHта: сeй бо хотsше предaти є3го2, є3ди1нъ сhй t nбоюнaдесzте.6,71Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVελεγεν elegen
V-IAI-3S G5707
λέγωlegōto speakHe spake
δε de
CONJ
δέdethen 
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoof Judas
ιουδαν ioudan
N-ASM
ἸούδαςioudasJudah/Judas/Judeof Judas
σιμωνος simōnos
N-GSM
ΣίμωνsimōnSimonof Simon
ισκαριωτου iskariōtou
N-GSM
Ἰσκαριώτης, Ἰσκαριώθiskariōtēs iskariōthIscariotIscariot
ουτος outos
D-NSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/ithe
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor: for
εμελλεν emellen
V-IAI-3S G5707
μέλλωmellōbe about toit was that should
παραδιδοναι paradidonai
V-PAN G5721
παραδίδωμιparadidōmito deliverbetray
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
εις eis
A-NSM
εἷςheisoneone
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
των tōn
T-GPM
hothe/this/who 
δωδεκα dōdeka
A-NUI
δώδεκαdōdekatwelvethe twelve
72 cf. Tłum. Толк. Mówił zaś o Judaszu Szymonowym, Iszkariocie; bo ten miał go wydać, chociaż był jednym z dwunastu.

7 NIEDOWIARSTWO KREWNYCH CHRYSTUSA.1 Potem zaś chodził Jezus po Galilei, gdyż nie chciał po Judei chodzić, bo żydzi starali się go zabić.2 A zbliżało się żydowskie święto Kuczek.3 Rzekli więc do niego bracia jego: Odejdź stąd, a idź do Judei, żeby i uczniowie twoi widzieli dzieła twoje, które czynisz.4 Nikt bowiem niczego w skrytości nie czyni, a sam chce być na widoku. Jeśli te rzeczy czynisz, okaż się światu.5 I bracia bowiem jego weń nie wierzyli.6 Rzecze im tedy Jezus: Czas mój jeszcze nie przyszedł; ale czas wasz zawsze jest w pogotowiu.7 Nie może świat mieć was w nienawiści, ale mnie ma w nienawiści; bo ja świadectwo daję o nim, że złe są uczynki jego.8 Idźcie wy na ten dzień święty, ja zaś nie pójdę na ten dzień święty; bo mój czas jeszcze się nie wypełnił.9 To powiedziawszy, został sam w Galilei.F. ZBAWICIEL W JERUZALEM PODCZAS ŚWIĘTA KUCZEK (7,10 -10,21) RÓŻNE ZDANIA O JEZUSIE.10 A gdy poszli bracia jego, wtedy i on poszedł na dzień święty, nie jawnie, ale jakby potajemnie.11 Szukali go więc żydzi w dzień święty pytając: Gdzież on jest?12 I był o nim wielki pomruk między rzeszą. Jedni bowiem powiadali: Że jest dobry. Drudzy zaś mówili: Nie, ale zwodzi rzesze.13 Nikt o nim jednak jawnie nie mówił z bojaźni przed żydami. JEZUS UCZY W ŚWIĄTYNI.14 Gdy zaś już było w pół święta, wszedł Jezus do świątyni, i nauczał15 I dziwili się żydzi, mówiąc: Jakże ten umie Pismo, skoro się nie uczył?16 Odpowiedział im Jezus, i rzekł: Moja nauka nie jest moja, ale tego, który mię posłał.17 Jeśli kto zechce pełnić wolę jego, dowie się o tej nauce, czy jest z Boga, czy też ja sam ze siebie mówię.18 Kto sam ze siebie mówi, ten chwały własnej szuka; lecz kto szuka chwały tego, który go posłał, ten jest prawdomówny, a nie ma w nim niesprawiedliwości.19 Czyż Mojżesz nie dał wam Zakonu, a żaden z was nie pełni Zakonu?20 Czemu chcecie mnie zabić? Odpowiedziała rzesza, i rzekła: Czarta masz; któż cię chce zabić?21 Odpowiedział Jezus, i rzekł, im: Jednego czynu dokonałem, a wszyscy się dziwicie.22 Dlatego Mojżesz dał wam obrzezanie (nie żeby ono od Mojżesza było, ale od ojców), i w szabat człowieka obrzezujecie.23 Jeśli obrzezanie przyjmuje człowiek w szabat, żeby nie naruszyć Mojżeszowego Zakonu, na mnie się oburzacie, że całego człowieka uzdrowiłem w szabat?24 Nie sądźcie według pozorów, ale sądźcie sądem sprawiedliwym.25 Mówili więc niektórzy z Jerozolimy: Czyż to nie ten, którego chcą zabić? 26 A oto jawnie przemawia, i nic mu nie mówią. Czyżby prawdziwie poznali starsi, że ten jest Chrystusem?27 Ale o nim wiemy, skąd jest; lecz gdy Chrystus przyjdzie, nikt nie będzie wiedział, skąd jest.28 Wołał tedy Jezus w świątyni, ucząc i mówiąc: I mnie znacie, i skąd jestem wiecie, a sam od siebie nie przyszedłem, ale jest prawdomówny ten, który mnie posłał, którego wy nie znacie.29 Ja go znam, bo od niego jestem, a on mię posłał.30 Chcieli go więc pojmać, ale nikt nań nie podniósł ręki; bo jeszcze nie nadeszła godzina jego.31 Wielu zaś z rzeszy uwierzyło weń, i mówili: Czyż Chrystus gdy przyjdzie, więcej cudów czynić będzie, aniżeli te, które ten czyni?32 Usłyszeli faryzeusze, jak to o nim rzesza szemrała; i posłali przedniejsi kapłani i faryzeusze sługi, aby go pojmali.33 Rzekł im więc Jezus: Jeszcze krótki czas jestem z wami, a odchodzę do tego, który mię posłał.34 Szukać mię będziecie, a nie znajdziecie; a gdzie ja jestem wy przyjść nie możecie.35 Mówili więc żydzi między sobą: Dokądże ten pójdzie, że my go nie znajdziemy? Czy pójdzie do rozproszenia pogan, i będzie uczył pogan?36 Cóż to za słowo, które powiedział: Szukać mię będziecie, a nie znajdziecie; a gdzie ja jestem, wy przyjść nie możecie? CZY JEZUS JEST MESJASZEM?37 W ostatni zaś wielki dzień święta stał Jezus, i wołał, mówiąc: Jeśli kto pragnie, niech do mnie przyjdzie a pije.38 Kto wierzy we mnie, jak mówi Pismo, z żywota jego rzeki wody żywej popłyną.39 A to mówił o Duchu, którego otrzymać mieli wierzący weń; albowiem Duch jeszcze nie był dany, bo Jezus jeszcze nie był uwielbiony.40 Z owej więc rzeczy, usłyszawszy te słowa jego, mówili: Ten jest prawdziwie prorokiem.41 Inni mówili: Ten jest Chrystusem. Niektórzy zaś powiadali: Czyż Jezus przyjdzie z Galilei?42 Czyż Pismo nie mówi, że Jezus przyjdzie z rodu Dawida i z Betlejem miasteczka, gdzie był Dawid?43 Powstał zatem rozłam między resztą z powodu niego.44 A niektórzy z nich chcieli go pojmać, ale nikt nie podniósł nań ręki.45 Przyszli więc słudzy najwyższych kapłanów i faryzeuszów. A oni im rzekli: Czemuście go nie przyprowadzili?46 Odpowiedzieli słudzy: Nigdy tak człowiek nie mówił, jako ten człowiek.47 Odpowiedzieli im tedy faryzeusze: Czyż i wy jesteście zwiedzeni?48 Czy który ze starszych uwierzył weń, albo z faryzeuszów?49 Ale to pospólstwo, które nie zna Zakonu, przeklęte jest.50 Rzekł do nich Nikodem, ten, który w nocy przyszedł do niego, a był jednym z nich:51 Czyż Zakon nasz sądzi człowieka, jeśli pierwej nie usłyszy od niego, i nie zrozumie, co czyni?52 Odpowiedzieli, i rzekli mu: Czy i ty jesteś Galilejczykiem? Badaj Pisma, a zobaczysz, że z Galilei prorok nie powstaje.53 I powrócili każdy do domu swego.8 JAWNOGRZESZNICA.1 Jezus zaś udał się na górę Oliwną.2 A raniutko znów przyszedł do świątyni, i cały lud przyszedł do niego; a usiadłszy nauczał ich.3 I przyprowadzają doktorowie i faryzeusze niewiastę, którą na cudzołóstwie zostano, i postawili ją pośrodku, i4 rzekli mu: Nauczycielu tę niewiastę zastano teraz na cudzołóstwie.5 W Zakonie zaś Mojżesz przykazał nam takie kamienować. Ty więc co mówisz?6 To znów mówili, kusząc go, aby go mogli oskarżyć. A Jezus schyliwszy się w dół, pisał palcem po ziemi.7 Gdy zaś nie przestawali go pytać, podniósł się, i rzekł im: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamieniem.8 I znowu schyliwszy się, pisał na ziemi.9 A usłyszawszy to, jeden za drugim wychodzili, poczynając od starszych; i został sam Jezus, i niewiasta w pośrodku stojąca.10 Jezus zaś podniósłszy się, rzekł jej: Niewiasto, gdzież są ci, co na ciebie skarżyli? Żaden cię nie potępił?11 A ona rzekła: żaden, Panie! Jezus zaś powiedział: I ja cię nie potępię. Idź, a już więcej nie grzesz. JEZUS ŚWIATŁOŚCIĄ ŚWIATA.12 Znowu więc odezwał się do nich Jezus, mówiąc: Jam jest światłość świata; kto za mną idzie, nie chodzi w ciemności, ale będzie miał światłość życia.13 Rzekli mu tedy faryzeusze: Ty sam o sobie świadectwo dajesz; świadectwo twoje nie jest prawdziwe.14 Odpowiedział Jezus, i rzekł im: Chociaż ja świadectwo daję sam o sobie, prawdziwe jest świadectwo moje, bo wiem, skąd przyszedłem i dokąd idę; lecz wy nie wiecie, skąd przychodzę, albo dokąd idę.15 Wy według ciała sądzicie; ja nikogo nie sądzę.16 A jeśli też i sądzę; sąd mój jest prawdziwy; bo nie jestem sam, ale ja i ten, który mnie posłał, Ojciec.17 A w Zakonie waszym jest napisane, że świadectwo dwóch ludzi jest prawdziwe.18 Jam jest, który sam o sobie daję świadectwo; i daje świadectwo o mnie Ojciec, który mię posłał.19 Rzekli mu więc: Gdzież jest twój Ojciec? Odpowiedział Jezus: Ani mnie nie znacie, ani Ojca mojego; gdybyście mnie znali, to byście zapewne i Ojca mego znali.20 Te słowa powiedział Jezus koło skarbca, ucząc w świątyni; a nikt go nie pojmał, bo jeszcze nie nadeszła godzina jego. JEZUS SYNEM BOGA.21 Jezus więc rzekł im znowu, mówiąc: Ja odchodzę, i będziecie mnie szukać, a w grzechu waszym pomrzecie. Dokąd ja idę, wy przyjść nie możecie.22 Mówili tedy żydzi: Alboż sam się zabije, że powiedział: Dokąd ja idę, wy przyjść nie możecie?23 I mówił im: Wyście z niskości, a jam z wysokości. Wyście z tego świata, a ja nie jestem z tego świata.24 Przeto wam powiedziałem, że pomrzecie w grzechach waszych; bo jeśli nie uwierzycie, żem ja jest, pomrzecie w grzechu waszym.25 Mówili mu więc: Któżeś ty jest? Rzekł im Jezus: Początek, który i mówię wam.26 Mam o was wiele mówić i sądzić; lecz ten, który mię posłał jest prawdomówny; a ja, co słyszałem od niego, to mówię na świecie.27 I nie zrozumieli, że Ojcem swoim nazywał Boga.28 Rzekł im tedy Jezus: Gdy podwyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, żem ja jest, a sam z siebie niczego nie uczynię; ale jako mię nauczył Ojciec, to mówię.29 A ten, który mię posłał, ze mną jest, i nie zostawił mię samego, bo ja, co mu się podoba, zawsze czynię.30 Gdy on to mówił, wielu weń uwierzyło. KTO PRAWDZIWYM SYNEM ABRAHAMA?31 Mówił więc Jezus do tych żydów, którzy mu uwierzyli: Jeśli wy trwać będziecie przy mowie mojej, prawdziwie będziecie uczniami moimi;32 i poznacie prawd a prawda was wyswobodzi.33 Odpowiedzieli mu: Jesteśmy potomstwem Abrahama, a nigdyśmy nikomu nie służyli; jakże ty mówisz: Wolni będziecie?34 Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, za prawdę powiadam wam, że każdy który czyni grzech, sługą jest grzechu;35 lecz sługa nie mieszka w domu na wieki, syn zaś mieszka na wieki.36 A przeto jeśli was Syn wyswobodzi, prawdziwie wolni będziecie.37 Wiem, że jesteście synami Abrahama; ale staracie się mig zabić, ponieważ mowa moja nie przyjmuje się w was.38 Ja mówię, co widziałem u Ojca mojego; a wy czynicie, coście widzieli u ojca waszego.39 Odpowiedzieli, i rzekli mu: Ojcem naszym jest Abraham. Rzekł im Jezus: Jeśliście synami Abrahama, czyńcież uczynki Abrahama.40 Lecz teraz staracie się zabić mnie, człowieka, który wam mówiłem prawdę, jaką słyszałem od Boga; tego Abraham nie czynił. KTO SYNEM BOGA?41 Wy czynicie uczynki ojca waszego. Rzekli mu zatem: Myśmy się nie urodzili z cudzołóstwa; mamy jednego ojca, Boga.42 Rzekł im więc Jezus: Gdyby Bóg był ojcem waszym, to byście mię pewnie miłowali; albowiem ja z Boga wyszedłem, i przyszedłem; nie od siebie bowiem przyszedłem, ale on mię posłał.43 Czemu mowy mojej nie rozumiecie? Gdyż nie możecie słuchać mowy mojej.44 Wy z ojca diabła jesteście i pożądania ojca waszego czynić chcecie. On był zabójcą od początku i w prawdzie się nie ostał, bo nie ma w nim prawdy; gdy mówi kłamstwo, z własnego mówi, gdyż kłamcą jest, i ojcem jego.45 A jeśli ja prawdę mówię, nie wierzycie mi.46 Kto z was dowiedzie na mnie grzechu? Jeśli prawdę mówię wam, czemu mi nie wierzycie?47 Kto z Boga jest, słów Bożych słucha; dlatego wy nie słuchacie, że z Boga nie jesteście. DIABELSKIE USPOSOBIENIE ŻYDÓW.48 Odpowiedzieli więc żydzi, i rzekli mu: Czy my nie dobrze mówimy, żeś ty jest Samarytanin, i czarta masz?49 Odpowiedział Jezus: Ja czarta nie mam; ale czczę Ojca mego, a wyście mnie nie uczcili.50 Ale ja nie szukam chwały własnej; jest taki, co szuka, i sądzi.51 Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Jeśli kto zachowa mowę moją, nie zazna śmierci na wieki.52 Rzekli więc żydzi: Teraz poznaliśmy, że czarta masz. Abraham umarł i prorocy, a ty powiadasz: Jeśliby kto zachował mowę moją, nie zazna śmierci na wieki!53 Czy ty większy jesteś nad ojca naszego Abrahama, który umarł? I prorocy pomarli. Kim sam siebie czynisz?54 Odpowiedział Jezus: Jeśli ja sam siebie chwalę; niczym jest chwała moja. Jest Ojciec mój, który mię uwielbia, o którym wy powiadacie, że jest Bogiem waszym,55 a nie poznaliście go; ale ja go znam. I jeślibym powiedział, że go nie znam, będę podobnym do was kłamcą; ale go znam, i mowę jego zachowuję.56 Abraham, ojciec wasz, cieszył się, że miał oglądać dzień mój; ujrzał, i rozradował się.57 Rzekli więc żydzi do niego: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?58 Rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: pierwej niż Abraham się stał, jam jest.59 Porwali więc kamienie, by rzucić na niego; lecz Jezus ukrył się, i wyszedł z świątyni.9 UZDROWIENIE ŚLEPEGO OD URODZENIA.1 A przechodząc, ujrzał Jezus człowieka ślepego od urodzenia.2 I spytali go uczniowie jego: Rabbi, kto zgrzeszył, on, czy rodzice jego, że się ślepym narodził?3 Odpowiedział Jezus: Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego; ale żeby się okazały w nim sprawy Boże.4 Mnie potrzeba wykonywać sprawy tego, który mię posłał, póki dzień jest; nadchodzi noc, kiedy nikt pracować nie może.5 Póki jestem na świecie, jestem światłością świata.6 To rzekłszy, splunął na ziemię, i uczynił błoto ze śliny, i pomazał błotem oczy jego,7 i rzekł mu: Idź, umyj się w sadzawce Siloe (co się wykłada: “Posłany”). Odszedł więc i umył się, i przyszedł widzący.8 Sąsiedzi zatem i ci, co przedtem go widywali, że był żebrakiem, mówili: Czy to nie ten, który siadywał i żebrał? Jedni mówili: Że to on jest.9 A drudzy: Wcale nie, ale jest doń podobny. A on mówił: Że to ja jestem.10 Mówili mu więc: Jakże ci się oczy otwarły?11 Odpowiedział: Ten człowiek, którego zwią Jezusem, uczynił błoto, i pomazał oczy moje, i rzekł mi: Idź do sadzawki Siloe, a umyj się. I poszedłem, umyłem się, i widzę.12 I rzekli mu: Gdzież on jest? Odpowiedział: Nie wiem.13 Przyprowadzają tego, który był ślepy, do faryzeuszów.14 A był to szabat, gdy Jezus uczynił błoto, i otworzył oczy jego.15 Znowu więc pytali go faryzeusze, jak przejrzał? A on im odpowiedział: Włożył mi błota na oczy i umyłem się, i widzę.16 Mówili przeto niektórzy z faryzeuszów: Nie jest ten człowiek od Boga, bo nie zachowuje szabatu. A inni mówili: Jakże może człowiek grzeszny te cuda czynić? I było rozdwojenie między nimi.17 Rzekli więc ślepemu po wtóre: Cóż ty mówisz o tym, który otworzył oczy twoje? On zaś rzekł: że jest prorokiem.18 Nie uwierzyli tedy żydzi, że on był ślepy, i wzrok odzyskał, dopóki nie wezwali rodziców tego, który przejrzał.19 I spytali ich, mówiąc: Czy to jest syn wasz, o którym wy mówicie, że się ślepym urodził? Jakże więc teraz widzi?20 Odpowiedzieli im rodzice jego, i rzekli: Wiemy, że to jest syn nasz, i że się ślepym urodził;21 ale jak teraz widzi, nie wiemy; albo kto otworzył oczy jego, my nie wiemy. Jego samego pytajcie; ma lata, niech sam mówi o sobie.22 To powiedzieli rodzice jego, gdyż bali się żydów. Już bowiem zmówili się żydzi, że jeśliby kto wyznał, iż on jest Chrystusem, aby został wyrzucony z synagogi.23 Dlatego to powiedzieli rodzące jego: Że ma lata, jego samego pytajcie.24 Wezwali więc po raz drugi człowieka, który był ślepy, i rzekli mu: Daj chwałę Bogu; my wiemy, że ten człowiek jest grzeszny.25 On zaś im odrzekł: Czy grzeszny jest, tego nie wiem; jedno wiem, że byłem ślepy, a teraz widzę.26 Rzekli mu tedy: Cóż ci uczynił? Jakże ci oczy otworzył?27 Odpowiedział im: Już wam powiedziałem, i słyszeliście; czemuż znowu słyszeć chcecie? Czy i wy chcecie zostać uczniami jego?28 Złorzeczyli mu przeto i powiedzieli: Ty bądź uczniem jego, a my jesteśmy uczniami Mojżesza.29 My wiemy, że do Mojżesza mówił Bóg; ale skąd ten jest, nie wiemy,30 Odpowiedział ów człowiek, i rzekł im: To właśnie jest dziwne, że wy nie wiecie, skąd jest, a otworzył oczy moje.31 Wiemy zaś, że grzeszników Bóg nie wysłuchuje; ale jeśli kto jest czcicielem Boga, a wolę jego czyni, tego wysłuchuje.32 Od wieku nie słyszano, żeby kto otworzył oczy ślepo narodzonemu.33 Gdyby ten nie był od Boga, nie mógłby nic uczynić.34 Odpowiedzieli i rzekli mu: W grzechach narodziłeś się cały, a ty nas uczysz? I precz go wyrzucili.35 Usłyszał Jezus, że go precz wyrzucili, a znalazłszy go, rzekł mu: Ty wierzysz w Syna Bożego?36 On odpowiedział, i rzekł: Któż to jest, Panie, abym weń uwierzył?37 I rzekł mu Jezus: I widziałeś go, i który mówi z tobą, ten jest.38 A on rzekł: Wierzę, Panie! I upadłszy, oddał mu pokłon.39 I rzekł Jezus: Na sąd ja przyszedłem na ten świat, aby ci, którzy nie widzą, przejrzeli, a ci, co widzą, ślepymi się stali.40 I usłyszeli niektórzy z faryzeuszów, co przy nim byli, i rzekli mu: Czy i my ślepymi jesteśmy?41 Rzekł im Jezus: Gdybyście byli ślepymi, nie mielibyście grzechu; ale teraz mówicie: Że widzimy. Grzech wasz trwa.10 JEZUS DOBRYM PASTERZEM.1 Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Kto nie wchodzi przez bramę do owczarni owiec, ale wdziera się skądinąd, ten jest złodziej i zbójca.2 Lecz ten, co wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec.3 Temu odźwierny otwiera, a owce słuchają głosu jego, i woła owce swoje po imieniu, i wyprowadza je.4 A gdy wypuści owce swoje, idzie przed nimi; a owce idą za nim, bo znają głos jego.5 Za obcym zaś nie idą, ale uciekają od niego, bo nie znają głosu obcych.6 Tę przypowieść powiedział im Jezus; lecz oni nie zrozumieli, co im mówił.7 Znowu więc rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, iż ja jestem bramą owiec.8 Wszyscy, ilu ich tylko przyszło, złodziejami są i zbójcami, i nie słuchały ich owce.9 Ja jestem bramą. Jeśli kto wejdzie przeze mnie, będzie zbawiony; i będzie wchodził, i wychodził, i pastwiska znajdzie.10 Złodziej nie przychodzi, tylko żeby kradł, a zabijał i tracił. Ja przyszedłem, żeby życie miały, i obficiej miały.11 Jam jest pasterz dobry. Dobry pasterz duszę swoją daje za owce swoje.12 Lecz najemnik, i ten, co nie jest pasterzem, którego owce nie są własne, widzi wilka przychodzącego, i opuszcza owce, i ucieka, a wilk porywa, i rozprasza owce;13 najemnik zaś ucieka, bo jest najemnikiem, i nie zależy mu na owcach.14 Jam jest pasterz dobry, i znam moje, i znają mię moje.15 Jak mię zna Ojciec, i ja znam Ojca; a duszę moją kładę za owce moje.16 I inne owce mam, które nie są z tej owczarni; i te trzeba mi przyprowadzić, i słuchać będą głosu mego, i stanie się jedna owczarnia i jeden pasterz.17 Dlatego miłuje mię Ojciec, że ja kładę duszę moją, abym ją znowu wziął.18 Nikt nie bierze jej ode mnie, ale ja kładę ją sam od siebie; i mam moc położyć ją, i mam moc znowu wziąć ją. To przykazanie otrzymałem od Ojca mego.19 Znowu powstała niezgoda między żydami z powodu tych słów.20 A wielu z nich mówiło: Czarta ma, i szaleje; czemuż go słuchacie?21 Inni mówili: To nie są słowa opętanego od diabła. Czyż diabeł może oczy ślepych otwierać?G. ZAMACHY NA ZBAWICIELA W CZASIE UROCZYSTOŚCI POŚWIĘCENIA ŚWIĄTYNI (10, 22-42) CHRYSTUS JEST WSPÓŁISTOTNY OJCU.22 Była zaś w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia świątyni; i była zima.23 A Jezus przechadzał się w świątyni po krużganku Salomona.24 Obstąpili go więc żydzi, i rzekli mu: Dokądże duszę naszą w zawieszeniu trzymać będziesz? Jeśli ty jesteś Chrystusem, powiedz nam otwarcie.25 Odpowiedział im Jezus: Powiadam wam, a nie wierzycie; sprawy, które ja czynię w imię Ojca mego, te o mnie świadectwo dają.26 Ale wy nie wierzycie bo nie jesteście z owiec moich.27 Owce moje słuchają głosu mego; a ja je znam, i idą za mną.28 Ja im daję życie wieczne: i nie zginą na wieki, i nikt nie wydrze ich z ręki mojej.29 To, co mi dał Ojciec mój, większe jest nad wszystko; a nikt nie może wydrzeć z rąk Ojca mego.30 Ja i Ojciec jedno jesteśmy. ŻYDZI CHCĄ GO UKAMIENOWAĆ.31 Przeto żydzi porwali kamienie, aby go ukamienować.32 Odpowiedział im Jezus: Wiele dobrych uczynków ukazałem wam od Ojca mego; za który z tych uczynków kamienujecie mnie?33 Odpowiedzieli mu żydzi: Za dobry uczynek nie kamienujemy cię, ale za bluźnierstwo; i że ty, będąc człowiekiem, czynisz sam siebie Bogiem.34 Odpowiedział im Jezus: Czy nie jest napisane w Zakonie waszym: Że “Ja rzekłem: bogami jesteście?”35 Jeżeli tych nazwał bogami, do których stała się mowa Boża a Pisma zmienić nie można36 o mnie, którego Ojciec poświęcił, i posłał na świat, wy mówicie: Że bluźnisz, ponieważ rzekłem: Jestem Synem Bożym?37 Jeśli nie czynię dzieł Ojca mego, nie wierzcie mi.38 Ale jeśli czynię, chociażbyście mnie wierzyć nie chcieli, uczynkom wierzcie, abyście poznali, i uwierzyli, że Ojciec jest we mnie, a ja w Ojcu.39 Usiłowali go więc pochwycić, lecz wyszedł z rąk ich.40 I odszedł na powrót za Jordan na to miejsce, gdzie najpierw Jan chrzcił, i tam przebywał.41 A wielu przychodziło do niego, i mówili: Że Jan wprawdzie żadnego znaku nie uczynił;42 ale wszystko, co Jan o nim powiedział, było prawdą. I wielu uwierzyło w niego.H. WSKRZESZENIE ŁAZARZA BEZPOŚREDNIM POWODEM WYROKU ŚMIERCI NA ZBAWICIELA (11,1-57)11 CHOROBA I ŚMIERĆ ŁAZARZA.1 Był zaś chory niejaki Łazarz z Betanii, z miasteczka Marii i Marty jej siostry.2 (A była to Maria, która namaściła Pana olejkiem, i otarła nogi jego włosami swoimi; jej to brat Łazarz chorował).3 Posłały więc siostry jego do niego, mówiąc: Panie! Oto ten, którego miłujesz, choruje.4 A usłyszawszy Jezus, rzekł im: Ta choroba nie jest na śmierć, ale dla chwały Bożej, żeby Syn Boży uwielbiony był przez nią.5 Jezus też miłował Martę i siostrę j ej Marię i Łazarza.6 Gdy więc usłyszał, że choruj e, wtedy pozostał wprawdzie przez dwa dni na tym samym miejscu,7 potem zaś rzekł uczniom swoim: Idźmy znowu do Judei.8 Rzekli mu uczniowie: Rabbi! Dopiero chcieli cię żydzi ukamienować, a znów tam idziesz?9 Odpowiedział Jezus: Czyż dzień nie ma dwunastu godzin? Jeśli kto chodzi w dzień, nie potknie się, bo widzi światło tego świata;10 ale jeśli chodzi w nocy, potknie się, bo światła w nim nie ma.11 To powiedział, a potem rzekł im: Łazarz, przyjaciel nasz, śpi; ale idę, abym go ze snu obudził.12 Rzekli więc uczniowie jego: Panie! Jeśli śpi, zdrów będzie.13 Lecz Jezus mówił o śmierci jego; a oni sądzili, że o zaśnięciu snem mówił.14 Wtedy więc Jezus powiedział im otwarcie: Łazarz umarł.15 I cieszę się dla was, że tam nie byłem, abyście uwierzyli; ale idźmy do niego.16 Rzekł tedy Tomasz, którego zwią Didymus, do współuczniów: Pójdźmy 1 my, abyśmy z nim umarli. ROZMOWA JEZUSA Z MARTĄ I MARIĄ.17 Przyszedł zatem Jezus, i znalazł go już od czterech dni leżącego w grobie.18 (A Betania była blisko Jerozolimy, na jakie plętnaście stadiów).19 A przyszło do Marty i Marii wielu żydów, aby je pocieszyć po ich bracie.20 Marta więc, skoro usłyszała, że Jezus idzie, wyszła mu naprzeciw, a Maria siedziała w domu.21 Rzekła tedy Marta do Jezusa: Panie! Gdybyś tu był, nie byłby umarł brat mój.22 Lecz i teraz wiem, że o cokolwiek będziesz Boga prosił, da ci Bóg.23 Rzecze do niej Jezus: Zmartwychwstanie brat twój.24 Rzecze mu Marta: Wiem, że zmartwychwstanie w zmartwychwstaniu w dzień ostatni.25 Rzekł jej Jezus: Jam jest zmartwychwstanie i życie; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.26 A wszelki, który żyje, a wierzy we mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to? 27 Powiedziała mu: Tak, Panie, jam uwierzyła, żeś ty jest Chrystus, Syn Boga żywego, który na ten świat przyszedłeś.28 A to rzekłszy, odeszła, i po cichu zawołała Marię, siostrę swoją, mówiąc: Nauczyciel przyszedł, i woła cię.29 Skoro ona usłyszała, wstaje szybko, i idzie do niego;30 jeszcze bowiem Jezus nie przyszedł był do miasteczka, ale był jeszcze na tym miejscu, gdzie Marta zabiegła mu drogę.31 Żydzi więc, którzy z nią byli w domu, i pocieszali ją, ujrzawszy, że Maria prędko wstała i wyszła, poszli za nią, mówiąc: Że idzie do grobu, aby tam płakać.32 Maria tedy, gdy przyszła, gdzie był Jezus, ujrzawszy go, przypadła do nóg jego, i rzecze mu: Panie! Gdybyś tu był, nie byłby umarł brat mój.33 Jezus więc, gdy ją ujrzał płaczącą, i żydów, którzy z nią przyszli, płaczących rozrzewnił się w duchu, i wzruszył sam siebie,34 i rzekł: Gdzieście go położyli? Powiadają mu: Panie, pójdź a oglądaj.35 I zapłakał Jezus.36 Mówili więc żydzi: Oto, jak go miłował.37 Niektórzy zaś z nich mówili: Czyż ten, który otworzył oczy ślepo narodzonemu, nie mógł sprawić, żeby on nie był umarł? WSKRZESZENIE ŁAZARZA.38 Jezus tedy rozrzewniwszy się znowu sam w sobie, przychodzi do grobu. A była to jaskinia, i kamień był na niej położony.39 Rzecze Jezus: Odsuńcie kamień. Rzecze mu Marta, siostra tego, który był umarł: Panie, już cuchnie, bo mu już czwarty dzień.40 Rzecze do niej Jezus: Czyżem ci nie powiedział, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą?41 Odsunęli więc kamień. Jezus zaś podniósłszy oczy swe w górę, rzekł: Ojcze, dziękuję ci, żeś mnie wysłuchał.42 A ja wiedziałem, że mię zawsze wysłuchujesz; ale dla ludu, który wkoło stoi, powiedziałem, aby uwierzyli, żeś ty mnie posłał.43 To rzekłszy, zawołał głosem wielkim: Łazarzu, wyjdź z grobu!44 I natychmiast wyszedł, który był umarły, mając ręce i nogi związane opaskami, a twarz jego obwiązana była chustą. Rzekł im Jezus: Rozwiążcie go, i pozwólcie mu odejść. SANHEDRYN POSTANAWIA ZGŁADZIĆ JEZUSA.45 Wielu więc z żydów, którzy byli przyszli do Marii i Marty, a widzieli, co uczynił Jezus, uwierzyło weń.46 Niektórzy zaś z nich odeszli do faryzeuszów, i powiedzieli im, co uczynił Jezus.47 Zebrali tedy najwyżsi kapłani i faryzeusze Radę, i mówili: Cóż poczniemy, bo ten człowiek wiele cudów czyni?48 Jeśli go tak zostawimy, wszyscy weń uwierzą, i przyjdą Rzymianie, i zabiorą nasze miejsce i naród.49 A jeden z nich imieniem Kajfasz, będąc najwyższym kapłanem w tym roku, rzekł im: Wy nic nie wiecie,50 ani me myślicie, że lepiej dla was, aby jeden człowiek umarł za lud, i cały naród nie zginął.51 A tego nie powiedział sam z siebie, ale będąc najwyższym kapłanem roku tego, prorokował, że Jezus miał umrzeć za naród;52 i nie tylko za naród, ale żeby synów Bożych, którzy byli rozproszeni, zgromadzić w jedno.53 Od owego więc dnia postanowili, że go zabiją. JEZUS UCHODZI DO EFREM.54 Jezus więc nie chodził już jawnie między żydami, ale odszedł w okolicę blisko pustyni, do miasta które zowią Efrem, i tam przebywał z uczniami swoimi.55 A blisko była Pascha żydowska; i wielu z kraju szło do Jerozolimy przed Paschą, aby się oczyścić.56 Szukali więc Jezusa, i mówili między sobą, stojąc w świątyni: Co sądzicie, że nie przyszedł na dzień święty?57 A najwyżsi kapłani i faryzeusze wydali rozkaz, żeby każdy, kto by się dowiedział, gdzie on przebywa, oznajmił, aby go pojmali.I. OSTATNIA PODRÓŻ DO JERUZALEM (12,1-50)12 NAMASZCZENIE W BETANII.1 Jezus tedy sześć dni przed Paschą przyszedł do Betanii, gdzie był umarł Łazarz, którego Jezus wskrzesił.2 I sprawili mu tam ucztę; i Marta służyła a Łazarz był jednym z siedzących z nim u stołu.3 Maria więc wzięła funt drogiego, szpikanardowego olejku, i namaściła nogi Jezusowe, i otarła nogi jego włosami swoimi; i napełnił się dom wonnością olejku.4 Rzekł tedy jeden z uczniów jego, Judasz Iszkariota, który go miał wydać:5 Czemuż tego olejku nie sprzedano za trzysta denarów, i nie dano ubogim?6 To zaś powiedział, nie żeby mu chodziło o ubogich, ale że był złodziejem, i mieszek mając, nosił co składano.7 Rzekł więc Jezus: Pozwólcie jej, aby na dzień pogrzebu mego to zachowała.8 Ubogich bowiem zawsze wśród siebie macie, a mnie nie zawsze macie.9 Dowiedziało się tedy wielkie mnóstwo żydów, że tam jest; i przyszli, nie tylko dla Jezusa, ale żeby widzieć Łazarza, którego wskrzesił z martwych.10 Umyślili zaś przedniejsi kapłani, żeby i Łazarza zabić;11 bo wielu żydów z powodu niego odstępowało, i wierzyło w Jezusa. WJAZD TRIUMFALNY DO JEROZOLIMY.12 A nazajutrz wielka rzesza, która była przyszła na święto, skoro usłyszeli, że Jezus idzie do Jerozolimy,13 nabrali gałęzi palmowych, i wyszli naprzeciw niemu, i wołali: “Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie,” król Izraela.14 I znalazł Jezus osiołka, i wsiadł nań, jak jest napisane:15 “Nie bój się, córko Syjońska! Oto król twój przybywa, siedząc na źrebięciu oślicy.”16 Tego nie rozumieli uczniowie jego z początku; ale gdy Jezus został uwielbiony, wtedy wspomnieli, że to było o nim napisane, i że to mu uczynili.17 Świadczyła więc rzesza, która przy nim była, kiedy Łazarza wywołał z grobu, i wskrzesił go z martwych.18 Dlatego też wyszła naprzeciw niego rzesza, że słyszeli, iż on ten cud uczynił.19 Mówili więc faryzeusze między sobą: Widzicie, że nic nie osiągamy? Oto cały świat za nim poszedł. JEZUS I POGANIE.20 A byli niektórzy poganie między tymi, co przyszli, żeby pokłonić się w dzień święty.21 Ci tedy przystąpili do Filipa, który był z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go mówiąc: Panie, chcemy ujrzeć Jezusa.22 Poszedł Filip, i powiedział Andrzejowi, Andrzej znowu i Filip powiedzieli Jezusowi.23 Jezus zaś odpowiedział im, mówiąc: Przyszła godzina, aby uwielbiony był Syn Człowieczy.24 Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Jeśli ziarno pszeniczne wpadłszy w ziemię, nie obumrze,25 samo zostaje; lecz jeśli obumrze, wiele owocu przynosi. Kto miłuje duszę swą, straci ją; a kto nienawidzi duszy swojej na tym świecie, na życie wieczne zachowa ją.26 Jeśli kto mnie służy, niech idzie za mną; a gdzie ja jestem, tam i sługa mój będzie. Jeśli kto mnie będzie służył, uczci go Ojciec mój. OJCIEC UWIELBIA SWEGO SYNA.27 Teraz dusza moja zatrwożona jest. I cóż powiem? Ojcze, wybaw mnie od tej godziny. Lecz po to przyszedłem na tę godzinę.28 Ojcze, uwielbij imię swoje! Rozległ się więc głos z nieba: I uwielbiłem, i jeszcze uwielbię.29 Rzesza tedy, która stała, i słyszała, mówiła, że zagrzmiało. A inni mówili: Anioł przemówił do niego.30 Odpowiedział Jezus, i rzekł: Nie dla mnie ten głos przyszedł, ale dla was.31 Teraz jest sąd świata; teraz książę tego świata precz wyrzucony będzie.32 A ja gdy będę podwyższony nad ziemię, pociągnę wszystko do siebie. 33 (To zaś mówił, oznajmiając, jaką śmiercią miał umrzeć).34 Odpowiedziała mu rzesza: My słyszeliśmy z Zakonu, że Chrystus trwa na wieki; a jakże ty mówisz: Potrzeba, żeby podwyższony był Syn Człowieczy? Któż to jest ten Syn Człowieczy?35 Rzekł im więc Jezus: Jeszcze przez krótki czas jest wśród was światłość. Chodźcie, póki światłość macie, żeby was ciemności nie ogarnęły; a kto w ciemności chodzi, nie wie, dokąd idzie.36 Póki światłość macie, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. To powiedział Jezus, i odszedł, i ukrył się przed nimi. ZAŚLEPIENIE ŻYDÓW.37 A chociaż tak wiele cudów uczynił przed nimi, nie wierzyli w niego,38 aby się wypełniły słowa Izajasza proroka, które powiedział: “Panie, któż uwierzył przepowiadaniu naszemu, a ramię Pańskie komu jest objawione?”39 Dlatego wierzyć nie mogli, że jeszcze powiedział Izajasz:40 “Zaślepił oczy ich, i zatwardził serce ich, aby oczami nie widzieli, i sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, i żebym ich nie uzdrowił.”41 To powiedział Izajasz, gdy widział chwałę jego, i mówił o nim.42 Jednakże i przedniejszych wielu uwierzyło w niego; ale z powodu faryzeuszów nie przyznawali się, aby ich nie wyrzucano z synagogi.43 Umiłowali bowiem chwałę ludzką więcej, niż chwałę Bożą. BOSKIE POSŁANNICTWO JEZUSA.44 Jezus zaś wołał, i mówił: Kto we mnie wierzy, nie we mnie Wierzy, ale w tego, który mię posłał.45 I kto mnie widzi, widzi tego, który mię posłał.46 Ja, światłość, przyszedłem na świat, aby nikt z tych, co wierzą we mnie, nie pozostał w ciemności.47 I jeśliby kto słuchał słów moich, a nie przestrzegał, ja go nie sądzę; bom nie przyszedł, żebym sądził świat, ale żebym świat zbawił.48 Kto mną gardzi, a nie przyjmuje słów moich, ma, kto by go sądził. Słowa, które mówiłem, one go będą sądzić w dzień ostatni.49 Ja bowiem z siebie samego nie mówiłem, ale Ojciec, który mnie posłał, on mi dał przykazanie, co mam mówić i co opowiadać.50 I wiem, że przykazanie jego jest życie wieczne. A przeto co ja mówię, mówię tak, jak mi Ojciec powiedział.CZĘŚĆ II (13,1-21,25)MĘKA I ZMARTWYCHWSTANIE ZBAWICIELA A. OSTATNIA WIECZERZA (13,1-38)13 CHRYSTUS UMYWA NOGI APOSTOŁOM.1 Przede dniem świętym Paschy, Jezus wiedząc, że przyszła godzina jego, aby przeszedł z tego świata do Ojca: umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, do końca ich umiłował.2 A odprawiwszy wieczerzę, gdy już diabeł podał był w sercu Judasza, syna Szymona Iszkarioty, żeby go wydał;3 wiedząc że wszystko dał mu Ojciec W ręce, i że od Boga wyszedł, i do Boga idzie,4 wstaje od wieczerzy, i składa szaty swoje, a wziąwszy prześcieradło, przepasał się.5 Potem nalewa wody w miednicę, i zaczyna umywać uczniom nogi, i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.6 Przychodzi więc do Szymona Piotra. I rzecze mu Piotr: Panie, ty mnie nogi umywasz?7 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Co ja czynię, ty teraz nie wiesz, ale dowiesz się potem.8 Rzecze mu Piotr: Nie będziesz mi umywał nóg na wieki. Odpowiedział mu Jezus: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał cząstki ze mną.9 Rzecze mu Szymon Piotr: Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce i głowę.10 Rzecze mu Jezus: Kto umyty jest, nie potrzebuje, tylko żeby nogi umył, bo cały jest czysty. I wy jesteście czystymi, ale nie wszyscy.11 Wiedział bowiem, kto był ten, co go miał wydać; dlatego powiedział: Nie jesteście Wszyscy czystymi. ZALECENIE POKORY.12 Skoro Więc umył im nogi, i wziął szaty swoje, usiadłszy na powrót, rzekł im: Wiecie, co wam uczyniłem?13 Wy mnie nazywacie: Nauczycielu i Panie, i dobrze mówicie; bo nim jestem.14 Jeśli więc ja, Pan i Nauczyciel, umyłem nogi wasze, i wy powinniście jeden drugiemu nogi umywać.15 Albowiem dałem wam przykład, abyście, jak ja wam uczyniłem, tak i wy czynili.16 Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam: Nie jest sługa większy nad pana swego, ani posłaniec nie jest większy nad tego, który go posłał.17 Jeśli to wiecie, błogosławieni będziecie, jeśli to uczynicie.18 Nie o wszystkich was mówię; ja wiem, których obrałem; ale żeby się wypełniło Pismo: “Ten, co ze mną je chleb, podniesie przeciw mnie piętę swoją.”19 Mówię wam teraz, zanim się stanie, abyście, gdy się stanie, wierzyli, żem ja jest.20 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego poślę, mnie przyjmuje; a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnie posłał. WYJAWIENIE ZDRAJCY.21 To rzekłszy, Jezus zatrwożył się w duchu, i oświadczył, i rzekł: Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam, ze jeden z was mię wyda.22 Spoglądali więc uczniowie jeden na drugiego, nie będąc pewni, o kim mówił.23 Był tedy jeden z uczniów jego, siedzący przy łonie Jezusowym, którego miłował Jezus.24 Na tego więc skinął Szymon Piotr, i rzekł mu: Kto jest ten, o którym mówi? 25 On więc położywszy się na piersiach Jezusowych, rzekł mu: Panie, któż to jest?26 Odpowiedział Jezus: Ten jest, któremu ja umaczany chleb podam. A umoczywszy chleb, podał go Judaszowi, synowi Szymona Iszkarioty.27 A po kąsku wstąpił w niego szatan. I rzekł mu Jezus: Co czynisz, czyń prędzej.28 Żaden zaś z siedzących e rozumiał, na co by mu to rzekł.29 Niektórzy bowiem mniemali, ponieważ Judasz miał mieszek, że Jezus mu rzekł: Nakup, czego nam potrzeba na dzień święty, albo żeby co dał ubogim.30 On więc wziąwszy kąsek, natychmiast wyszedł. A była noc. NOWE PRZYKAZANIE.31 Gdy tedy wyszedł, rzekł Jezus: Teraz uwielbiony jest Syn Człowieczy, a Bóg uwielbiony jest w nim.32 A jeśli Bóg uwielbiony jest w nim, i Bóg uwielbi go w sobie, i zaraz go uwielbi.33 Synaczkowie, niedługo jeszcze z wami jestem. Będziecie mnie szukać, a jak powiedziałem żydom: Dokąd ja idę, wy przyjść nie możecie, tak teraz 1 wam powiadam.34 Przykazanie nowe daję wam, abyście się społecznie miłowali; jak was umiłowałem, abyście 1 wy wzajemnie się miłowali.35 Po tym poznają wszyscy, żeście ucznia ml moimi, jeśli będziecie mieć miłość wzajemną. ZAPOWIEDŹ ZAPARCIA SIĘ PIOTRA.36 Rzecze mu Szymon Piotr: Panie dokąd idziesz? Odpowiedział Jezus: Dokąd ja idę, nie możesz teraz pójść za mną, ale potem pójdziesz.37 Rzecze mu Piotr: Czemu nie mogę za tobą iść teraz? Życie moje za ciebie oddam.38 Odpowiedział mu Jezus: Życie swoje za mnie oddasz? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Nie zapieje kur, aż się mnie trzykroć zaprzesz.B. MOWA POŻEGNALNA W WIECZERNIKU (14,1-17,26)14 JEZUS POCIESZA UCZNIÓW.1 Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga, i we mnie wierzcie.2 W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby inaczej było, powiedziałbym wam, bo idę przygotować wam miejsce.3 A gdy odejdę, i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu, i wezmę was do siebie, abyście tam, gdzie ja jestem, i wy byli.4 A dokąd ja idę, wiecie, i drogę wiecie.5 Mówi mu Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz, a jakże możemy znać drogę?6 Mówi mu Jezus: Jam jest droga, i prawda, i życie. Nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie.7 Gdybyście mnie byli poznali, to byście pewnie i Ojca mego poznali; a odtąd poznacie go, i widzieliście go.8 Mówi mu Filip: Panie, ukaż nam Ojca, a wystarczy nam.9 Mówi mu Jezus: Przez tak długi czas jestem z wami, a nie poznaliście mnie? Filipie, kto mnie widzi, widzi i Ojca. Jakże ty mówisz: Ukaż nam Ojca?10 Nie wierzycie, że ja w Ojcu, a Ojciec jest we mnie? Słowa, które ja wam mówię, nie od samego siebie mówię; lecz Ojciec we mnie mieszkający, on dzieła wykonuje.11 Nie wierzycie, że ja w Ojcu, a Ojciec jest we mnie?12 Choćby dla samych uczynków wierzcie! Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam: Kto wierzy we mnie, uczynki, które ja czynię, i on czynić będzie, i większe nad nie czynić będzie, bo ja do Ojca idę.13 A o cokolwiek bgdziecie prosić Ojca w imię moje, to uczynię, aby uwielbiony był Ojciec w Synu.14 Jeśli mnie o co prosić będziecie w imię moje, to uczynię.15 Jeśli mnie miłujecie, zachowujcie przykazania moje.16 A ja prosić będę Ojca, i innego Pocieszyciela da wam, aby mieszkał z wami na wieki,17 Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi, ani go nie zna; lecz wy poznacie go, bo u was mieszkać będzie, i w was będzie. NIE ZOSTAWI ICH SIEROTAMI.18 Nie zostawię was sierotami; przyjdę do was.19 Jeszcze niedługo, a świat mnie już nie zobaczy; lecz wy mię widzicie: bo ja żyję, i wy żyć będziecie.20 W ów dzień wy poznacie, że ja jestem w Ojcu moim, a wy we mnie, a ja w was.21 Kto ma przykazania moje, i zachowuje je, ten jest, który mnie miłuje. A kto mnie miłuje, będzie miłowany przez Ojca mego, i ja go miłować będę, i objawię mu siebie samego.22 Powiedział mu Judasz, nie ów Iszkariota: Panie, cóż się stało, że się nam masz objawić, a nie światu?23 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Jeśli mię kto miłuje, będzie strzegł słów moich, a Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i mieszkanie u niego uczynimy.24 Kto mnie nie miłuje słów moich nie przestrzega. A słowa, któreście słyszeli, nie są moje, ale tego, który mię posłał, Ojca. ZOSTAWIA IM SWÓJ POKÓJ.25 To wam powiedziałem, u was mieszkając.26 A Pocieszyciel Duch Święty, którego Ojciec pośle w imię moje, on was wszystkiego nauczy, i przypomni wam wszystko, cokolwiek wam powiedziałem.27 Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam; nie jako świat daje, ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze, ani się nie lęka.28 Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę, i przychodzę do was. Gdybyście mnie miłowali, szczególnie radowalibyście się, że idę do Ojca; bo Ojciec większy jest, niż ja.29 I teraz wam powiedziałem, zanim się to stanie, abyście wierzyli, gdy się stanie.30 Już wiele z wami mówić nie będę, bo nadchodzi książę świata tego, a we mnie nic nie ma.31 Ale żeby świat poznał, że miłuję Ojca, i jak mi Ojciec rozkazanie dał, tak czynię. Wstańcie, pójdźmy stąd.15 JEZUS PRAWDZIWYM SZCZEPEM WINNYM.1 Jam jest prawdziwy szczep winny, a Ojciec mój jest rolnikiem.2 Wszelką latorośl, nie przynoszącą we mnie owocu, odetnie ją; a wszelką, która przynosi owoc, oczyści ją, aby więcej owocu przynosiła.3 Już wy jesteście czyści z powodu słów, które do was mówiłem.4 Trwajcie we mnie, a ja w was. Jak latorośl nie może przynosić owocu sama ze siebie, jeśli nie będzie trwać w winnym szczepie; tak ani wy, jeśli we mnie nie będziecie pozostawać.5 Jam jest szczep winny, wyście latorośle. Kto pozostaje we mnie, a ja w nim, ten wiele owocu przynosi; bo beze mnie nic uczynić nie możecie.6 Jeśliby kto we mnie nie trwał, precz wyrzucony będzie jak latorośl, i uschnie; i zbiorą ją, i wrzucą do ognia, i palić się będzie.7 Jeśli we mnie trwać będziecie, a słowa moje w was trwać będą, cokolwiek zechcecie, prosić będziecie, i stanie się wam.8 W tym jest uwielbiony Ojciec mój, żebyście bardzo wiele owocu przynosili, i stali się uczniami moimi.9 Jak mnie umiłował Ojciec, i ja umiłowałem was: trwajcież w miłości mojej.10 Jeśli przykazania moje zachowacie, będziecie trwać w miłości mojej, jak i ja zachowałem przykazania Ojca mego, i trwam w miłości jego.11 To wam powiedziałem, aby radość moja była w was, a radość wasza była pełna. PRZYKAZANIE WZAJEMNEJ MIŁOŚCI.12 To jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak ja was umiłowałem.13 Większej nad tę miłość nikt nie ma, żeby kto życie swe oddał za przyjaciół swoich.14 Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeśli czynić będziecie, co ja wam przykazuję.15 Już was me będę zwał sługami, bo sługa nie wie, co czyni Pan jego. Lecz was nazwałem przyjaciółmi, bo wszystko, co słyszałem od Ojca mego, oznajmiłem wam.16 Nie wyście mnie obrali, ale ja was wybrałem, i ustanowiłem was, abyście szli, i owoc przynieśli, i żeby owoc wasz trwał; żeby o cokolwiek prosić będziecie Ojca w imię moje, dał wam.17 To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali. NIENAWIŚĆ ŚWIATA.18 Jeśli was świat nienawidzi, wiedzcie, że mnie pierwej, niż was, nienawidził.19 Gdybyście byli ze świata, świat miłowałby, co jest jego; ale że nie jesteście ze świata, lecz ja was wybrałem ze świata, dlatego was świat nienawidzi.20 Wspomnijcie na słowa moje, które ja wam mówiłem: Nie jest sługa większy nad pana swego. Jeśli mnie prześladowali i was prześladować będą. Jeśli mowę moją zachowywali i waszą zachowywać będą.21 Ale to wszystko czynić wam będą dla imienia mego; bo nie znają tego który mię posłał.22 Gdybym był nie przyszedł, a nie mówił im, nie mieliby grzechu; lecz teraz nie mają wymówki z grzechu swojego.23 Kto mnie nienawidzi, i Ojca mego nienawidzi.24 Gdybym był między nimi nie dokonał czynów, których nikt inny nie dokonał, grzechu by nie mieli; lecz teraz i widzieli, i znienawidzili i mnie, i Ojca mego.25 Ale żeby się wypełniły słowa, które w Zakonie ich są napisane: “Że mię niesłusznie mieli w nienawiści.26 A gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego ja wam poślę od Ojca, Ducha prawdy, który od Ojca pochodzi, on o mnie świadectwo dawać będzie.27 I wy świadectwo dawać będziecie, bo ze mną od początku jesteście.16 PRZEŚLADOWANIE UCZNIÓW I CHRYSTUSA.1 To wam powiedziałem, abyście się nie gorszyli.2 Wyłączą was z synagog, lecz przychodzi godzina, że każdy, co was zabija, mniemać będzie, że czyni przysługę Bogu.3 A to wam czynić będą, bo nie znają Ojca, ani mnie.4 Ale to wam powiedziałem, abyście, gdy przyjdzie ich godzina, wspomnieli sobie, że ja wam to mówiłem. A tego wam z początku nie powiedziałem, gdyż byłem z wami. OBIETNICA DUCHA ŚW.5 Teraz zaś idę do tego, który mnie posłał, a żaden z was nie pyta mnie: Dokąd idziesz?6 Ale że wam to powiedziałem, smutek napełnił serca wasze.7 Lecz ja wam prawdę mówię: Pożyteczno dla was, abym ja odszedł; bo jeśli nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie; a jeśli odejdę, poślę go do was.8 A gdy on przyjdzie, przekona świat o grzechu, i o sprawiedliwości, i o sądzie.9 O grzechu, mówię, bo nie uwierzyli we mnie;10 o sprawiedliwości zaś, bo idę do Ojca, i już mnie widzieć nie będziecie;11 a o sądzie, bo książe świata tego już jest osądzony.12 Jeszcze wam wiele mam powiedzieć, ale teraz znieść nie możecie.13 Lecz gdy przyjdzie ów Duch prawdy, nauczy was wszelkiej prawdy; bo nie sam od siebie mówić będzie, ale cokolwiek usłyszy, opowie, i co przyjść ma, oznajmi wam.14 On mnie uwielbi, albowiem z mego weźmie, a wam opowie.15 Wszystko, cokolwiek ma Ojciec, moim jest; dlatego powiedziałem, że z mego weźmie, a wam opowie. SMUTEK W RADOŚĆ SIĘ ZAMIENI.16 Niedługo, a już mnie nie ujrzycie, i znowu niedługo, a ujrzycie mnie, bo idę do Ojca.17 Mówili więc uczniowie jego jedni do drugich: Co to jest, co nam mówi: Niedługo, a nie ujrzycie mnie, i znowu niedługo, a ujrzycie mnie, i że idę do Ojca?18 Mówili tedy: Co to jest, co mówi: Niedługo? Nie wiemy, co powiada.19 I poznał Jezus, że chcieli go zapytać, i rzekł im: O to się pytacie między sobą, że powiedziałem: Niedługo, a nie ujrzycie mnie, i znowu niedługo, a ujrzycie mnie?20 Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam, że wy będziecie płakać i narzekać, a świat się będzie weselił; a wy się smucić będziecie, ale smutek wasz w radość się zamieni.21 Niewiasta, gdy rodzi, ma smutek, że przyszła jej godzina; lecz gdy porodzi dzieciątko, już nie pamięta ucisku z powodu radości, że człowiek na świat się narodził.22 Tak i wy, teraz wprawdzie smutek macie, lecz znowu ujrzę was, i będzie się radowało serce wasze; a radości waszej nikt od was nie odejmie.23 A w ów dzień o nic mnie pytać nie będziecie. Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam: Jeśli o co prosić będziecie Ojca w imię moje, da wam.24 Dotychczas o nic nie prosiliście w imię moje; proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna. TERAZ A DAWNIEJ.25 To wam mówiłem przez przypowieści. Przychodzi godzina, gdy już nie przez przypowieści mówić wam będę, ale jawnie o Ojcu oznajmię wam.26 W ów dzień w imię moje prosić będziecie, i nie mówię wam, że ja będę Ojca prosił za wami.27 Albowiem sam Ojciec miłuje was, gdyż wyście mnie umiłowali, i uwierzyliście, że ja od Boga wyszedłem.28 Wyszedłem od Ojca, a przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat, a idę do Ojca.29 Rzekli mu uczniowie jego: Oto teraz jawnie mówisz, a żadnej przypowieści nie powiadasz.30 Teraz wiemy, że wszystko wiesz, i nie potrzebujesz, żeby cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś.31 Odpowiedzíał im Jezus: Teraz wierzycie?32 Oto przychodzi godzina, i już nadeszła, że rozpierzchniecie się każdy do swoich, a mnie zostawicie samego; lecz ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze mną.33 To wam powiedziałem abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie; ale ufajcie, jam zwyciężył świat.17 MODLITWA ARCYKAPŁAŃSKA.1 To powiedział Jezus, i podniósłszy oczy w niebo, rzekł: Ojcze, przyszła godzina, wsław Syna twego, aby cię Syn twój wsławił,2 jak dałeś mu władzę nad wszelkim ciałem, aby wszystkim, których mu dałeś, dał im życie wieczne.3 To zaś jest życie wieczne, aby poznali ciebie, jedynego Boga prawdziwego i tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa.4 Ja wsławiłem ciebie na ziemi, wykonałem sprawę, którąś mi zlecił;5 a teraz wsław mnie ty, Ojcze, sam u siebie chwałą, którą miałem u ciebie pierwej, niż świat był. WSTAWIA SIĘ ZA UCZNIAMI.6 Oznajmiłem imię twoje ludziom, których mi dałeś ze świata. Twoimi byli, i mnie ich dałeś, a mowę twoją zachowali.7 Teraz poznali, że wszystko coś mi dał, od ciebie jest.8 Albowiem słowa, które mi dałeś, dałem im, a oni przyjęli, i poznali prawdziwie, że od ciebie wyszedłem i uwierzyli, żeś ty mnie posłał.9 Ja za nimi proszę; nie za światem proszę, lecz za tymi, których mi dałeś, bo twoimi są.10 I wszystko moje twoim jest, a twoje moim; i wsławiony jestem w nich.11 A już nie jestem na świecie, ale oni są na świecie, a ja do ciebie idę. Ojcze święty, zachowaj ich w imię twoje, których mi dałeś, aby byli jedno, jak 1 my.12 Gdy z nimi byłem, ja ich zachowywałem w imię twoje. Których mi dałeś, strzegłem; i żaden z nich nie zginął, tylko syn zatracenia, żeby się Pismo spełniło.13 Teraz zaś idę do ciebie, i to mówię na świecie, aby mieli pełną radość moją w sobie.14 Ja im dałem mowę twoją, a świat miał ich w nienawiści, bo nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata.15 Nie proszę, żebyś ich zabrał ze świata, ale żebyś ich zachował od złego.16 Nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata.17 Uświęć ich w prawdzie. Mowa twoja jest prawdą.18 Jak ty mnie posłałeś na świat; i ja ich posłałem na świat.19 A za nich ja poświęcam samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. MODLI SIĘ ZA PRZYSZŁY KOŚCIÓŁ.20 A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez słowo ich uwierzą we mnie;21 aby wszyscy byli jedno, jako ty, Ojcze, we mnie, a ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby uwierzył świat, że ty mię posłałeś.22 A ja chwałę, którą mi dałeś, dałem im, aby byli jedno, jak i my jedno jesteśmy.23 Ja w nich, a ty we mnie, aby osiągnęli doskonałą jedność, i żeby świat poznał, że ty mnie posłałeś i umiłowałeś ich, jak i mnie umiłowałeś.24 Ojcze, których mi dałeś, chcę, aby gdzie ja jestem, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moją, którąś mi dał; albowiem umiłowałeś mię przed założeniem świata.25 Ojcze sprawiedliwy, świat cię nie poznał, a ja ciebie poznałem i oni poznali, żeś ty mię posłał.26 I oznajmiłem im imię twoje, i oznajmię, aby miłość, którą mię umiłowałeś, w nich była, a ja w nich.18 POJMANIE JEZUSA.1 Gdy to Jezus powiedział, wyszedł z uczniami swoimi za potok Cedron, gdzie był ogród, do którego wszedł on i uczniowie jego.2 Ale i Judasz, który go wydawał, znał to miejsce, bo się tam często schodził Jezus z uczniami swoimi.3 Judasz więc wziąwszy rotę, a od najwyższych kapłanów i faryzeuszów służbę, przychodzi tani z latarniami i pochodniami i z bronią.4 Jezus więc wiedząc wszystko, co nań przyjść miało, wyszedł, i rzecze im: Kogo szukacie?5 Odpowiedzieli mu: Jezusa Nazareńskiego. Rzecze im Jezus: Jam jest. A stał też z nimi Judasz, który go wydawał.6 Skoro więc im rzekł: Jam jest, cofnęli się wstecz, i padli na ziemię.7 Spytał ich tedy znowu: Kogo szukacie? A oni odpowiedzieli: Jezusa Nazareńskiego.8 Odpowiedział Jezus: Powiedziałem wam, że ja jestem; jeśli więc mnie szukacie, pozwólcie tym odejść.9 Aby się wypełniły słowa, które był wyrzekł: Że z tych, których mi dałeś, nie straciłem nikogo.10 Szymon Piotr tedy mając miecz, dobył go, i uderzył sługę najwyższe;go kapłana, i uciął prawe ucho jego. A słudze było na imię Malchus.11 Jezus więc rzekł Piotrowi: Włóż miecz twój do pochwy. Kielicha, który mi dał Ojciec, czyż go pić nie będę?12 Rota więc i trybun i słudzy żydowscy pojmali Jezusa, i związali go. JEZUS PRZED ANNASZEM I KAJFASZEM.13 I przyprowadzili go najpierw do Annasza, bo był teściem Kajfasza, który był najwyższym kapłanem tego roku.14 Kajfasz zaś był tym, który dał był radę żydom: Że pożytecznie jest, aby jeden człowiek umarł za lud.15 I szedł za Jezusem Szymon Piotr i drugi uczeń. A ten uczeń był znajomy najwyższemu kapłanowi, i wszedł z Jezusem na dziedziniec najwyższego kapłana.16 Piotr zaś stał u drzwi na dworze. Wyszedł tedy ów drugi uczeń, który był znajomy najwyższemu kapłanowi, i pomówił z odźwierną, i wprowadził Piotra.17 Mówi więc Piotrowi służąca odźwierna: Czy i ty nie jesteś z uczniów tego człowieka? On mówi: Nie jestem.18 Czeladź zaś i słudzy stali przy ogniu, bo zimno było i grzali się. A był z nimi i Piotr, stojąc i grzejąc się.19 Kapłan więc najwyższy spytał Jezusa o jego uczniów i o naukę jego.20 Odpowiedział mu Jezus: Jam jawnie mówił światu; jam zawsze nauczał w synagodze i w świątyni, gdzie wszyscy żydzi się schodzą, a w skrytości nic nie mówiłem.21 Czemu mię pytasz? Pytaj tych, którzy słyszeli co im mówiłem: oto ci wiedzą, co ja powiedziałem.22 Gdy zaś to rzekł jeden ze sług, stojący tam, dał policzek Jezusowi, mówiąc: Tak odpowiadasz najwyższemu kapłanowi?23 Odpowiedział mu Jezus: Jeżelim źle powiedział, daj świadectwo o złym; a jeśli dobrze, czemu mię bijesz?24 I odesłał go Annasz związanego do Kajfasza, najwyższego kapłana. ZAPARCIE SIĘ PIOTRA.25 A Szymon Piotr stał, i grzał się. Rzekli mu tedy: Czy i ty nie jesteś z uczniów jego? A on się zaparł, i rzekł: Nie jestem.26 Rzecze mu jeden ze sług najwyższego kapłana, krewny tego, któremu Piotr uciął ucho: Czyż ja ciebie nie widziałem z nim w ogrodzie?27 Znowu więc Piotr zaparł się, a natychmiast kur zapiał. JEZUS PRZED PIŁATEM.28 Przyprowadzają tedy Jezusa od Kajfasza do pretorium; a było rano. I sami nie weszli do pretorium, aby się nie zmazali, ale żeby mogli pożywać Paschę.29 Tak więc Piłat wyszedł do nich na zewnątrz, i rzekł: Co za skargę przynosicie przeciw temu człowiekowi?30 Odpowiedzieli, i rzekli mu: Gdyby ten nie był złoczyńcą, nie wydalibyśmy go tobie.31 Rzekł im więc Piłat: Weźcie go wy, a według Zakonu waszego osądźcie go. Rzekli mu tedy żydzi: Nam nie wolno nikogo zabijać.32 Aby się wypełniły słowa Jezusa, które powiedział, oznajmiając, jaką śmiercią miał umrzeć. KRÓLESTWO JEZUSA.33 Wyszedł więc Piłat znowu do pretorium i wezwał Jezusa i rzekł mu: Tyś jest król żydowski?34 Odpowiedział Jezus: Sam od siebie to mówisz, czy też inni powiedzieli ci o mnie?35 Odpowiedział Piłat: Czyż ja żydem jestem? Naród twój i najwyżsi kapłani wydali mi ciebie; coś uczynił?36 Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata; gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi walczyliby pewnie, żebym nie był wydany żydom; lecz teraz królestwo moje nie jest stąd.37 Rzekł mu tedy Piłat: Toś ty jest król? Odpowiedział Jezus: Ty mówisz, że ja jestem królem. Jam się na to narodził, i na to przyszedłem na świat, abym świadectwo dał prawdzie. Wszelki, który jest z prawdy, słucha głosu mego.38 Rzecze mu Piłat: Co to jest prawda? A gdy to powiedział, znowu wyszedł do żydów i mówi im: Ja żadnej winy w nim nie znajduję.39 Lecz macie zwyczaj, abym wam jednego wypuścił na Paschę; chcecie tedy, żebym wam wypuścił króla żydowskiego?40 Znowu więc wszyscy zawołali, mówiąc: Nie tego, ale Barabasza! A Barabasz był zbójcą.19 BICZOWANIE.1 Wtedy więc Piłat wziął Jezusa, i ubiczował.2 A żołnierze uplótłszy koronę z ciernia, włożyli mu na głowę, i przyodziali go szatą szkarłatną.3 I przychodzili do niego, i mówili: Witaj, królu żydowski! I bili go po twarzy.4 Wyszedł więc znowu Piłat na zewnątrz, i rzecze im: Oto wam go wyprowadzam abyście poznali, że w nim żadnej winy nie znajduję.5 (Wyszedł tedy Jezus, niosąc cierniową koronę i szatę szkarłatną). I rzecze im: Oto człowiek.6 Gdy go więc ujrzeli najwyżsi kapłanll i słudzy, zawołali, mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj go! Rzecze im Piłat: Weźcie go wy, i ukrzyżujcie, bo ja w nim winy nie znajduję.7 Odpowiedzieli mu żydzi: My Zakon mamy, a według Zakonu powinien umrzeć, bo się synem Bożym czynił.8 Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, bardziej się przeląkł.9 I wszedł znowu do pretorium, i rzekł do Jezusa: Skąd ty jesteś? Lecz Jezus nie dał mu odpowiedzi.10 Rzecze mu więc Piłat: Do mnie nie mówisz? Nie wiesz, że mam moc ukrzyżować cię, i mam moc wypuścić cię?11 Odpowiedział Jezus: Nie miałbyś żadnej mocy nade mną, gdyby ci z góry nie było dane. Dlatego, który mię tobie wydał, większy grzech ma.12 I odtąd Piłat starał się go wypuścić. Lecz żydzi wołali, mówiąc: Jeśli tego wypuścisz, nie jesteś przyjacielem cesarskim; każdy bowiem, co się czyni królem, sprzeciwia się cesarzowi. SKAZANIE NA ŚMIERĆ.13 Piłat więc usłyszawszy te słowa, wyprowadził Jezusa przed pretorium, i usiadł na stolicy sądowej, na miejscu, które zowią Litostrotos, a po żydowsku Gabbata.14 A był to dzień przygotowania Paschy, godzina prawie szósta. I mówi żydom: Oto król wasz.15 A oni zawołali: Strać, strać, ukrzyżuj go! Rzecze im Piłat: Króla waszego mam ukrzyżować? Odpowiedzieli najwyżsi kapłani: Nie mamy króla, tylko cesarza.16 Wtedy więc wydał go im, aby był ukrzyżowany. I wzięli Jezusa, i wyprowadzili. UKRZYŻOWANIE.17 A niosąc krzyż sobie, wyszedł na to miejsce, które nazywają Trupia Głowa, a po żydowsku Golgota.18 Tam go ukrzyżowali, a z nim innych dwóch, z jednej i z drugiej strony, a w pośrodku Jezusa.19 Napisał zaś Piłat i tytuł, i umieścił nad krzyżem. Było zaś napisane: JEZUS NAZAREŃSKI KRÓL ŻYDOWSKI.20 Ten więc napis czytało wielu żydów, gdyż blisko miasta było miejsce, gdzie był ukrzyżowany Jezus; a było napisane po hebrajsku, po grecku i po łacinie.21 Mówili więc Piłatowi najwyżsi kapłani żydowscy: Nie pisz: Król żydowski, ale że on powiedział: Jestem królem żydowskim.22 Odpowiedział Piłat: ‘ om napisał, napisałem.23 Żołnierze więc, gdy go ukrzyżowali, wzięli szaty jego (i uczynili cztery części, każdemu żołnierzowi część) i suknię. A była suknia nieszyta, od wierzchu całodziana.24 Rzekli tedy jeden do drugiego: Nie krajmy jej, ale rzućmy o nią losy, czyja ma być; żeby się wypełniło Pismo, które mówi: “Podzielili sobie szaty moje, a o suknię moją los rzucili.” I to więc żołnierze uczynili. OSTATNIE SŁOWA JEZUSA I ŚMIERĆ.25 A stały obok krzyża Jezusowego matka jego i siostra matki jego, Maria Kleofasowa, i Maria Magdalena.26 Gdy więc ujrzał Jezus matkę i ucznia, którego miłował, stojącego, mówi matce swojej: Niewiasto, oto syn twój.27 Potem mówi uczniowi: Oto matka twoja. I od tej chwili wziął ją uczeń do siebie.28 Potem, wiedząc Jezus, że wszystko już się wykonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: Pragnę.29 A było tam naczynie postawione, pełne octu; oni tedy włożywszy na hizop gąbkę pełną octu, podali do ust jego.30 Jezus więc, gdy przyjął ocet, rzekł: Wykonało się. I skłoniwszy głowę, oddał ducha. OTWARCIE BOKU JEZUSOWEGO.31 Żydzi tedy (ponieważ był to dzień Przygotowania), aby na szabat nie zostały ciała na krzyżu (albowiem był wielki ów dzień szabatu), poprosili Piłata, aby połamano im golenie, i zdjęto ich.32 Przyszli więc żołnierze, i pierwszemu połamali golenie i drugiemu, który z nim był ukrzyżowany.33 Lecz przyszedłszy do Jezusa, gdy ujrzeli, że już umarł, nie łamali goleni jego, 34 ale jeden z żołnierzy włócznią otworzył bok jego, a natychmiast wyszła krew i woda.35 Ten zaś, który widział dał świadectwo, i prawdziwe jest świadectwo jego. A on wie, że prawdę mówi, abyście i wy wierzyli.36 Albowiem to się stało, aby się wypełniło Pismo: “Nie będziecie łamać kości jego.”37 I znowu inne Pismo mówi: “Zobaczą, kogo przebodli.” ZDJĘCIE Z KRZYŻA I POGRZEB.38 Potem zaś poprosił Piłata Józef z Arymatei (przeto że był uczniem Jezusowym, lecz tajemnym z bojaźni przed żydami), żeby mógł zdjąć ciało Jezusowe. I pozwolił Piłat. Przyszedł więc, i zdjął ciało Jezusowe.39 Przybył też i Nikodem, który niegdyś przyszedł był w nocy do Jezusa, niosąc mieszaninę mirry i aloesu około stu funtów.40 Wzięli więc ciało Jezusowe, i obwiązali je z wonnościami w prześcieradła, jak żydzi mają zwyczaj grzebać.41 A na miejscu, gdzie został ukrzyżowany, był ogród, w ogrodzie zaś grób nowy, w którym jeszcze nikt nie był położony.42 Tam więc, ponieważ grób był blisko, z powodu żydowskiego dnia Przygotowania, położyli Jezusa.D. ZMARTWYCHWSTANIE (20,121,25)20 MAGDALENA PRZY GROBIE.1 A pierwszego dnia tygodnia, Maria Magdalena przyszła rano, gdy jeszcze było ciemno, i ujrzała kamień odwalony od grobu.2 Pobiegła więc, i przyszła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego miłował Jezus, i rzekła im: Wzięto Pana z grobu, a nie wiemy, gdzie go położono. PIOTR I JAN SPIESZĄ DO GROBU.3 Wyszedł tedy Piotr i ów drugi uczeń, i szli do grobu.4 Biegli zaś obaj razem, ale ów drugi uczeń prześcignął Piotra, i pierwszy przyszedł do grobu.5 A schyliwszy się, ujrzał leżące prześcieradła, wszelako nie wszedł.6 Przyszedł więc Szymon Piotr idąc za nim, i wszedł do grobu, i ujrzał prześcieradła leżące,7 i chustkę, która była na głowie jego, nie z prześcieradłami położoną, ale osobno zwiniętą na jedno miejsce.8 Wtedy więc wszedł i ten uczeń, który był pierwszy przyszedł do grobu, i ujrzał i uwierzył;9 jeszcze bowiem nie rozumieli Pisma, że trzeba było, aby on powstał z martwych.10 Odeszli tedy uczniowie na powrót do siebie. JEZUS ZJAWIA SIĘ MAGDALENIE.11 Maria zaś stała u grobu zewnątrz, płacząc. Gdy więc płakała, nachyliła się, i zajrzała w grób.12 I zobaczyła dwóch aniołów w bieli siedzących, jednego u głowy, a drugiego u nóg, gdzie położone było ciało Jezusowe.13 Mówią jej oni: Niewiasto! Czemu płaczesz? Rzecze im: Że wzięto Pana mego, a nie wiem, gdzie go położono.14 Gdy to powiedziała, obróciła się w tył, i ujrzała Jezusa stojącego, a nie wiedziała, że to jest Jezus.15 Rzecze do niej Jezus: Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz? Ona sądząc, że to ogrodnik, rzecze mu: Panie, jeśli go ty wziąłeś, powiedz mi, gdzieś go położył, a ja go wezmę.16 Rzecze do niej Jezus: Mario! Ona obróciwszy się, rzecze mu: Rabboni, (co znaczy: Mistrzu).17 Rzecze do niej Jezus: Nie dotykaj mnie, bom jeszcze nie wstąpił do Ojca mego. Ale idź do braci moich, a powiedz im: Wstępuję do Ojca mojego i Ojca waszego, Boga mojego i Boga waszego.18 Przyszła Maria Magdalena, oznajmiając uczniom: Żem widziała Pana i to mi powiedział. CHRYSTUS ZJAWIA SIĘ W WIECZERNIKU.19 Gdy więc był wieczór owego dnia, pierwszego w tygodniu, a drzwi były zamknięte, gdzie uczniowie byli zgromadzeni z obawy przed żydami, przyszedł Jezus, i stanął w pośrodku, i rzekł im: Pokój wam.20 A to rzekłszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się tedy uczniowie, ujrzawszy Pana.21 Rzekł im więc znowu: Pokój wam. Jako mię posłał Ojciec, i ja was posyłam.22 To powiedziawszy, tchnął na nich, i rzekł im: Weźmijcie Ducha Świętego;23 którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są zatrzymane. JEZUS ZJAWIA SIĘ TOMASZOWI.24 Tomasz zaś, jeden z dwunastu, którego zwią Didymus, nie był z nimi, kiedy przyszedł Jezus.25 Mówili mu więc inni uczniowie: Widzieliśmy Pana. Ale on im rzekł: Jeśli nie ujrzę w ręku jego przebicia gwoździ, a nie włożę palca mego na miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej w bok jego, nie uwierzę.26 A po ośmiu dniach byli znów uczniowie jego w domu, i Tomasz z nimi.27 Przyszedł Jezus drzwiami zamkniętymi, i stanął w pośrodku, i rzekł: Pokój wam! 27 Potem rzekł Tomaszowi: Włóż tu palec twój, i oglądaj ręce moje, i wyciągnij rękę twoją, i włóż w bok mój; a nie bądź niewierny, ale wierny.28 Odpowiedział Tomasz, i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój! 29Powiedział mu Jezus: Dlatego żeś mię ujrzał, Tomaszu, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.30 I wiele też innych znaków uczynił Jezus przed oczyma uczniów swoich, które nie są zapisane w tej księdze.31 A te są napisane, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem Synem Bożym; i żebyście wierząc, życie mieli w imię jego.21 JEZUS UKAZUJE SIĘ NAD JEZIOREM TYBERIADZKIM.1 Potem ukazał się znów Jezus uczniom nad Morzem Tyberiadzkim.2 A ukazał się tak: byli razem Szymon Piotr i Tomasz, zwany Didymus, i Natanael, który był od Kany Galilejskiej, i synowie Zabedeuszowi i inni dwaj z uczniów jego.3 Rzecze im Szymon Piotr: Idę ryby łowić. Mówią mu: Idziemy i my z tobą. I wyszli, i wsiedli w łódź, ale tej nocy nic nie ułowili.4 A gdy było rano, stanął Jezus na brzegu; uczniowie jednak nie poznali, że to jest Jezus.5 Rzekł im więc Jezus: Dzieci, a macie co do jedzenia? Odpowiedzieli mu: Nie.6 Mówi im: Zapuście sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie. Zapuścili więc, i już nie mogli jej uciągnąć dla mnóstwa ryb.7 Rzekł tedy Piotrowi ten uczeń, którego miłował Jezus: Pan jest. Szymon Piotr usłyszawszy, że Pan jest, narzucił na się suknię (albowiem był rozebrany), i rzucił się w morze.8 Inni zaś uczniowie przypłynęli w łodzi (bo niedaleko byli od ziemi, ale na jakie dwieście łokci), ciągnąc sieć z rybami.9 Gdy więc wyszli na ziemię, ujrzeli węgle nałożone, i rybę na nie włożoną, i chleb.10 Mówi im Jezus: Przynieście z ryb, któreście teraz ułowili.11 Poszedł Szymon Piotr, i wyciągnął na ziemię sieć napełnioną wielkimi rybami, stu pięćdziesięciu trzema. A choć tak wiele ich było, nie porwała się sieć.12 Mówi im Jezus: Pójdźcie, śniadajcie! A nikt z siedzących nie śmiał go zapytać: Kto ty jesteś? Wiedzieli bowiem, że Pan jest.13 I zbliża się Jezus, i bierze chleb, i daje im, a podobnie i rybę.14 To już trzeci raz ukazał się Jezus uczniom swoim, powstawszy z martwych. PIOTR NAPRAWIA WYPARCIE.15 Gdy więc pośniadali, rzecze Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana! Miłujesz mię więcej, niż ci? Rzecze mu: Tak, Panie! Ty wiesz, że cię miłuję. Rzecze mu: Paś baranki moje.16 Rzecze mu po wtóre: Szymonie, synu Jana! Miłujesz mię? Rzecze mu: Tak, Panie! Ty wiesz, że cię miłuję. Rzecze mu: Paś baranki moje.17 Rzecze mu po raz trzeci: Szymonie, synu Jana! Miłujesz mię? Zasmucił się Piotr, że mu trzeci raz rzekł: Miłujesz mię? i rzekł mu: Panie, ty wszystko wiesz; ty wiesz, że cię miłuję, Rzecze mu: Paś owce moje. PRZEPOWIEDNIA O PIOTRZE I JANIE.18 Zaprawdę, zaprawdę powiadam tobie, gdy byłeś młodszy, opasywałeś się, i chodziłeś, gdzie chciałeś; lecz gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce twoje, a inny cię opasze, i poprowadzi, gdzie ty nie chcesz.19 To zaś mówił, dając znać, jaką śmiercią miał Boga uwielbić. A to powiedziawszy, rzecze mu: Pójdź za mną.20 Piotr obróciwszy się, ujrzał idącego za sobą tego ucznia, którego mlłował Jezus, który też przy wieczerzy położył się był na piersiach jego, i rzekł: Panie, kto jest ten, co cię wyda?21 Gdy więc Piotr ujrzał tego, rzecze Jezusowi: Panie, a ten co?22 Powiedział mu Jezus: Chcę, aby on tak został, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za mną.23 Rozeszło się więc to słowo między braćmi, że uczeń ten nie umrze. Lecz Jezus nie rzekł: Nie umrze, ale: Chcę, żeby on tak został, aż przyjdę, co tobie do tego? ZAKOŃCZENIE.24 Ten jest ów uczeń, który daje świadectwo o tym, 1 to napisał, a wiemy, że prawdziwe jest świadectwo jego.25 Jest też wiele innych rzeczy, które uczynił Jezus; które gdyby z osobna opisywać, mniemam że i sam świat nie mógłby pomieścić ksiąg, które by trzeba napisać.