Biblia | Center of Orthodox Thought

WSTĘP. (1,1-18)WCIELENIE SŁOWA BOŻEGO 1 CHRYSTUS SŁOWEM PRZEDWIECZNYM.1 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo.2 To było na początku u Boga.3 Wszystko przez nie się stało; a bez niego nic się nie stało, co się stało.4 W nim było życie, a życie było światłością ludzi.5 A światłość w ciemnościach świeci, a ciemności j ej nie ogarnęły.6 Był człowiek posłany od Boga, któremu na imię było Jan.7 Ten przyszedł na świadectwo, aby dał świadectwo o światłości, aby przezeń wszyscy wierzyli.8 Nie był on światłością, ale żeby świadectwo dał o światłości.9 Była światłość prawdziwa, która oświeca wszelkiego człowieka na ten świat przychodzącego.10 Na świecie był, a świat przezeń uczyniony jest, a świat go nie poznał.11 Przyszedł do swej własności, a swoi go nie przyjęli.12 A ilukolwiek go przyjęło, dał im moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego,13 którzy nie ze krwi, ani z woli ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.14 A Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami, (i widzieliśmy chwałę Jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca), pełne łaski i prawdy.15 Jan daje świadectwo o nim, i woła, mówiąc: Ten był, o którym powiedziałem: Ten, co po mnie przyjść ma, stał się przede mną; bo pierwej był, niż ja.16 I z pełności jego myśmy wszyscy otrzymali, i łaskę za łaskę.17 Albowiem Zakon przez Mojżesza był dany; łaska i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa.18 Boga nikt nigdy nie widział; jednorodzony Syn, który jest na łonie Ojca, on opowiedział.CZĘŚĆ I (1,19 -12,50)OBJAWIENIE BÓSTWA ZBAWICIELA PRZEZ NAUKĘ I CUDAA. NAD JORDANEM I W GALILEI (1,19 2,12) ŚWIADECTWO JANA CHRZCICIELA.19 A to jest świadectwo Janowe, gdy żydzi z Jeruzalem posłali do niego kapłanów i lewitów, aby go spytali: Ktoś ty jest?20 I wyznał, a nie zaparł się; i wyznał: Że nie jestem ja Chrystusem.21 spytali go: Cóż więc? Jesteś ty Eliaszem? I rzekł: Nie jestem. Jesteś ty prorokiem? I odpowiedział: Nie.22 Rzekli mu więc: Kimże jesteś, żebyśmy dali odpowiedź tym, którzy nas posłali? Co powiadasz sam o sobie?23 Rzekł: Jam “głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską,” jak powiedział Izajasz prorok.24 A ci, co byli posłani, byli z faryzeuszów.25 I spytali go, i rzekli mu: Czemuż więc chrzcisz, jeśli ty nie jesteś Chrystusem, ani Eliaszem, ani prorokiem?26 Odpowiedział im Jan, mówiąc: Ja chrzczę wodą; ale wpośród was stanął, którego wy nie znacie.27 0n jest, który po mnie przyjdzie, który przede mną stał się, któremu ja nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u obuwia jego.28 To działo się w Betanii za Jordanem, gdzie Jan udzielał chrztu. OTO BARANEK BOŻY.29 Nazajutrz ujrzał Jan Jezusa idącego do siebie, i rzekł: Oto Baranek Boży, oto który gładzi grzech świata.30 Tenci jest, o którym powiedziałem: Przychodzi po mnie mąż, który się stał przede mną, bo pierwej był, niż ja.31 I ja go nie znałem, lecz żeby był objawiony w Izraelu, dlatego ja przyszedłem, chrzcząc wodą.32 I dał Jan świadectwo mówiąc: Że widziałem Ducha zstępującego z nieba jako gołębicę, i został na nim.33 A ja go nie znałem; ale, który mię posłał chrzcić wodą, ten mi powiedział: Na kogo ujrzysz zstępującego Ducha, i na nim zostającego, ten jest, który chrzci Duchem Świętym.34 A ja widziałem, i dałem świadectwo, że ten jest Synem Bożym. PIERWSI UCZNIOWIE JEZUSA.35 A nazajutrz znowu stał Jan i dwaj uczniowie jego.36 I spojrzawszy na Jezusa przechodzącego, rzekł: Oto Baranek Boży.37 I usłyszeli go dwaj uczniowie mówiącego, i poszli za Jezusem.38 A Jezus obróciwszy się, i ujrzawszy ich za sobą idących, rzekł im: Czego szukacie? A oni mu rzekli: Rabbi (co przetłumaczone znaczy: Nauczycielu), gdzie mieszkasz?39 Rzekł im: Pójdźcie, a zobaczcie. Przyszli i zobaczyli, gdzie mieszka, i zostali przy nim tego dnia; a było około dziesiątej godziny.40 Był zaś Andrzej, brat Szymona Piotra, jednym z dwóch, którzy słyszeli byli od Jana, i poszli za nim.41 Ten znalazł najpierw Szymona, brata swego, i rzecze mu: Znaleźliśmy Mesjasza (co przetłumaczone znaczy Chrystus).42 I przyprowadził go do Jezusa. Jezus zaś wejrzawszy nań rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jony; ty będziesz nazwany Kefas (co się wykłada: Opoka). POWOŁANIE NATANAELA.43 Nazajutrz chciał udać się do Galilei, i znalazł Filipa. I rzecze mu Jezus: Pójdź za mną.44 A Filip był z Betsaidy, miasta Andrzeja i Piotra.45 Znalazł Filip Natanaela, i rzecze mu: Znaleźliśmy tego, o którym pisał Mojżesz w Zakonie i prorocy, Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu.46 I rzekł mu Natanael: Czy z Nazaretu może być co dobrego? Rzecze mu Filip: Pójdź, a zobacz.47 Ujrzał Jezus Natanaela, idącego, ku sobie, i rzecze o nim: Oto prawdziwie izraelita, w którym nie ma zdrady.48 Rzecze mu Natanael: Skądże mnie znasz? Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Pierwej, niż cię Filip zawołał, gdy byłeś pod figą, widziałem cię.49 Odpowiedział mu Natanael, i rzekł: Rabbi, tyś jest Syn Boży, tyś jest król Izraela.50 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Żem ci powiedział: Widziałem cię pod figą, wierzysz; większe, niż te, rzeczy ujrzysz.51 I rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, mówię wam: Ujrzycie niebo otwarte i Aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.2 CUD W KANIE GALILEJSKIEJ.1 A dnia trzeciego były gody małżeńskie w Kanie Galilejskiej; a była tam matka Jezusowa.2 Wezwany też był na gody i Jezus i uczniowie jego.3 A gdy zabrakło wina, rzekła matka Jezusowa do niego: Wina nie mają.4 I rzecze jej Jezus: Co mnie i tobie niewiasto? Jeszcze nie przyszła godzina moja.5 Rzecze matka jego sługom: Cokolwiek wam powie, czyńcie.6 Było tam ze sześć stągwi kamiennych, ustawionych dla oczyszczenia żydowskiego, mieszczących w sobie każda po dwa albo trzy wiadra.7 Rzecze im Jezus: Napełnijcie stągwie wodą. I napełnili je aż do wierzchu.8 I rzecze im Jezus: Zaczerpnijcie teraz, i zanieście gospodarzowi wesela. I zanieśli.9 A gdy gospodarz wesela skosztował wody, która stała się winem, a nie wiedział, skądby było (lecz wiedzieli słudzy, którzy wodę czerpali), woła oblubieńca gospodarz wesela,10 i rzecze mu: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją, wtedy podlejsze; ty zaś dobre wino zachowałeś aż do tego czasu!11 Ten początek cudów uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej; i objawił chwałę swoją, i uwierzyli weń uczniowie jego.12 Potem zstąpił do Kafarnaum, on i matka jego, i bracia jego i uczniowie jego; i zabawili tam niewiele dni.B. PIERWSZY POBYT W JERUZALEM I W JUDEI (2,13 3,36) WYRZUCENIE KUPCZĄCYCH Z ŚWIĄTYNI.13 A była blisko Pascha żydowska, i poszedł Jezus do Jerozolimy.14 I znalazł w świątyni sprzedających woły i owce i gołębie, i bankierów siedzących.15 A uczyniwszy jakby bicz z powrózków, wyrzucił wszystkich z świątyni, owce też i woły, a pieniądze bankierów rozsypał, i stoły poprzewracał.16 A tym, co gołębie sprzedawali, rzekł: Wynieście to stąd, a nie czyńcie domu Ojca mego domem kupiectwa.17 I wspomnieli uczniowie jego, że jest napisane: “Żarliwość o dom twój pożera mnie.”18 Odpowiedzieli więc żydzi, i rzekli mu: Jakiż znak ukazujesz nam, że to czynisz?19 Opowiedział Jezus, i rzekł im: Rozwalcie tę świątynię, a w trzech dniach ją postawię.20 Rzekli więc żydzi: Czterdzieści i sześć lat budowano tę świątynię, a ty ją w trzech dniach wystawisz?21 Ale on mówił o świątyni ciała swojego.22 Gdy tedy zmartwychwstał, wspomnieli uczniowie jego, iż to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowom, które wyrzekł Jezus.23 Gdy zaś był w Jerozolimie w Paschę w dzień święty, wielu uwierzyło w imię jego, widząc cuda jego, które czynił.24 Lecz sam Jezus nie zwierzał im samego siebie, dlatego że on znał wszystkich,25 i że nie trzeba mu było, aby kto dawał świadectwo o człowieku; albowiem sam wiedział, co jest w człowieku.3 ROZMOWA Z NIKODEMEM.1 Był zaś mąż spośród faryzeuszów, imieniem Nikodem, książę żydowski.2 Ten przyszedł do Jezusa w nocy, i rzekł mu: Rabbi, wiemy, żeś przyszedł jako nauczyciel od Boga; bo nikt takich cudów czynić nie może, jakie ty czynisz, jeśliby z nim Bóg nie był.3 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę mówię tobie: Jeśli się kto na nowo nie odrodzi, nie może oglądać królestwa Bożego.4 Rzecze do niego Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, będąc starym? Czy może napowrót wejść w łono matki swojej i odrodzić się?5 Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się kto nie odrodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wejść do królestwa Bożego.6 Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest.7 ‘Nie dziw się, że ci powiedziałem: Potrzeba się wam znowu narodzić.8 Duch tchnie, kędy chce, i głos jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi, i dokąd idzie; tak jest z każdym, który się narodził z Ducha.9 Odpowiedział Nikodem, i rzekł mu: Jakże się to stać może? 10 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: To ty jesteś nauczycielem w Izraelu, a tego nie wiesz?11 Zaprawdę, zaprawdę powiadam tobie, że my co wiemy, mówimy, i o tym, cośmy widzieli, świadczymy; a świadectwa naszego nie przyjmujecie.12 Jeżeli ziemskie rzeczy wam powiedziałem, a nie wierzycie, jakże uwierzycie, gdy wam niebieskie opowiadać będę?13 I nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy, który jest w niebie.14 A jak Mojżesz podwyższył węża na pustyni, tak trzeba, aby podwyższony był Syn Człowieczy:15 aby wszelki, który weń wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.16 Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby wszelki, kto wierzy weń, nie zginął, ale miał życie wieczne.17 Gdyż Bóg nie posłał Syna swego na świat, aby świat sądził; ale żeby świat był zbawiony przez niego.18 Kto wierzy weń, nie bywa sądzony; a kto nie wierzy, już osądzony jest, bo nie wierzy w imię jednorodzonego Syna Bożego.19 Ten zaś jest sąd, że światłość przyszła na świat, a ludzie bardziej umiłowali ciemności, niż światłość; bo złe były ich uczynki.20 Każdy bowiem, który źle czyni, nienawidzi światłości, i nie przychodzi do światłości, żeby nie były zganione uczynki jego.21 Lecz kto czyni prawdę, przychodzi do światłości, aby się okazały sprawy jego, że w Bogu są uczynione. DZIAŁALNOŚĆ W JUDEI.22 Potem przyszedł Jezus i uczniowie jego do ziemi Judzkiej, i tam przebywał z nimi, i chrzcił.23 Chrzcił też i Jan w Enon w pobliżu Salim, bo było tam wód wiele i przychodzili, i chrzcili się.24 Jeszcze bowiem Jan nie był wtrącony do więzienia.25 I wszczął się spór między uczniami Janowymi i żydami co do oczyszczenia.26 I przyszli do Jana, i rzekli mu: Rabbi, ten, co z tobą był za Jordanem, któremuś ty dał świadectwo, ten oto chrzci, a wszyscy idą do niego.27 Odpowiedział Jan, i rzekł: Nie może człowiek nic wziąć, jeśliby mu nie było dane z nieba.28 Wy sami jesteście mi świadkami, że powiedziałem: Nie jestem ja Chrystusem; ale że jestem posłany przed nim.29 Kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; lecz przyjaciel oblubieńca, który stoi, a słucha go, weselem się weseli dla głosu oblubieńca. To więc wesele moje wypełniło się.30 On ma wzrastać, a ja się umniejszać.31 Ten, co z wysoka przychodzi, ponad wszystkimi jest; ten, co jest z ziemi, z ziemi jest, i o ziemi mówi; ten, co z nieba przyszedł, jest ponad wszystkimi.32 A co widział i słyszał, to świadczy; a świadectwa jego nikt nie przyjmuje.33 Kto świadectwo jego przyjął, stwierdził, że Bóg jest prawdomówny.34 Albowiem ten, którego Bóg posłał, słowa Boże głosi, bo nie pod miarą Bóg daje ducha.35 Ojciec miłuje syna, i wszystko oddał w rękę jego.36 Kto wierzy w Syna ma życie wieczne; a kto nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, ale gniew Boży nad nim zostaje.C. PODRÓŻ PRZEZ SAMARIĘ I POWRÓT DO GALILEI (4,1-54)4 JEZUS OPUSZCZA JUDEĘ.1 Gdy więc dowiedział się Jezus, że usłyszeli faryzeusze, iż Jezus zdobywa uczniów i chrzci więcej, niż Jan 2 (chociaż Jezus nie chrzcił, ale uczniowie jego),3 opuścił Judeę, i poszedł znów do Galilei.4 A trzeba mu było przechodzić przez Samarię. NIEWIASTA SAMARYTAŃSKA.5 Przyszedł tedy do miasta Samarii, które zwią Sychar, blisko folwarku, który dał Jakub Józefowi, synowi swemu.6 A była tam studnia Jakubowa; Jezus więc znużony z drogi, siedział tak przy studni. Godzina była prawie szósta.7 Przychodzi niewiasta z Samarii czerpać wodę. Rzecze do niej Jezus: Daj mi pić.8 (Uczniowie jego bowiem odeszli byli do miasta, aby kupić żywności).9 Rzecze mu więc owa niewiasta samarytańska: Jakże ty, będąc żydem, prosisz pić ode mnie, która jestem niewiastą samarytańską? Żydzi bowiem nie obcują z Samarytanami.10 Odpowiedział Jezus, i rzekł jej: Gdybyś znała dar Boży, i kto jest ten, co ci mówi: Daj mi pić, ty byś go zapewne prosiła, a dałby ci wody żywej.11 Rzecze mu niewiasta: Panie! I czerpać czym nie masz, a studnia jest głęboka; skądże więc masz wodę żywą?12 Czyż ty większy jesteś, niż ojciec nasz Jakub, który nam studnię dał, i sam z niej pił, i synowie jego, i trzody jego?13 Odpowiedział Jezus, i rzekł jej: Każdy, kto pije z tej wody, znów będzie pragnął; lecz kto by pił z wody, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki;14 ale woda, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody, tryskającej ku życiu wiecznemu.15 Rzecze do niego niewiasta: Panie! Daj mi tej wody, abym nie pragnęła, ani czerpać tu nie przychodziła.16 Rzecze do niej Jezus: Idź, zawołaj męża twego, a przyjdź tu.17 Odpowiedziała niewiasta, i rzekła: Nie mam męża. Rzecze do niej Jezus: Dobrześ powiedziała, że nie mam męża.18 Albowiem pięciu mężów miałaś, a ten, którego masz teraz, nie jest twoim mężem. To prawdziwie powiedziałaś.19 Rzecze mu niewiasta: Panie! Widzę, że ty jesteś prorokiem.20 Ojcowie nasi cześć oddawali na tej górze, a wy powiadacie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie cześć oddawać potrzeba.21 Rzecze do niej Jezus: Niewiasto, wierz mi, że nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcili Ojca.22 Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy, co znamy, ob z żydów jest zbawienie.23 Ale nadchodzi godzina, i teraz jest, gdy prawdziwi czciciele będą czcili Ojca w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by go czcili.24 Duchem jest Bóg, a ci, co mu cześć oddają, trzeba, aby go czcili w duchu i w prawdzie.25 Rzecze mu niewiasta: Wiem, że przyjdzie Mesjasz (którego zowią Chrystusem); gdy więc on przyjdzie, oznajmi nam wszystko.26 Rzecze do niej Jezus: Jam jest, który mówię z tobą. O POKARMIE I ŻNIWIE DUCHOWYM.27 A wnet przyszli uczniowie jego i dziwili się, że z niewiastą rozmawiał; ale żaden nie powiedział: O co pytasz, albo o czym z nią rozmawiasz?28 Niewiasta więc zostawiła wiadro swoje, i odeszła do miasta, i powiedziała owym ludziom:29 Chodźcie, a zobaczcie człowieka, który powiedział mi wszystko, cokolwiek uczyniłam. Nie jestże to Chrystus?30 Wyszli więc Ż miasta, i szli do niego.31 Tymczasem prosili go uczniowie, mówiąc: Rabbi, jedz.32 On zaś im rzecze: Mam ja pokarm do jedzenia, o którym wy nie wiecie.33 Mówili więc uczniowie między sobą: Czy może kto przyniósł mu jeść?34 Rzecze im Jezus: Mój pokarm jest, żebym czynił wolę tego, który mnie posłał, abym wykonał sprawę j ego.35 Czyż wy nie mówicie, że jeszcze są cztery miesiące, a żniwo przyjdzie? Oto wam powiadam: Podnieście oczy wasze, a popatrzcie na pola, że białe już są do żniwa.36 A kto żnie, bierze zapłatę, i zbiera owoc na życie wieczne; aby i ten, który sieje, weselił się 1 zarazem ten, który żnie.37 Albowiem w tym słowo jest prawdziwe, że inny jest, który sieje, a inny jest, który żnie.38 Ja was posłałem żąć to, nad czym nie pracowaliście; inni się napracowali, a wyście weszli w ich prace. JEZUS WŚRÓD SAMARYTAN.39 Z owego zaś miasta wielu Samarytan uwierzyło weń dla słowa niewiasty, świadectwo dającej: Że powiedział mi wszystko, cokolwiek uczyniłam.40 Gdy tedy przyszli do niego Samarytanie, prosili go, aby tam pozostał. I został tam dwa dni.41 I daleko więcej uwierzyło weń dla mowy jego.42 A niewieście mówili: Że już nie dla twego opowiadania wierzymy; sami bowiem usłyszeliśmy, i wiemy, że ten jest prawdziwie Zbawicielem świata. POWRÓT DO GALILEI.43 A po dwóch dniach wyszedł stamtąd, i odszedł do Galilei.44 Albowiem sam Jezus dał świadectwo, że prorok nie ma czci w ojczyźnie swojej.45 Gdy więc przyszedł do Galilei, przyjęli go Galilejczycy, gdyż widz leli wszystko, co był uczynił w Jerozolimie w dzień święty; bo i sami byli przyszli na dzień święty.46 Przyszedł więc znowu do Kany Galilejskiej, gdzie z wody uczynił wino. A był pewien dworzanin królewski, którego syn chorował w Kafarnaum. UZDROWIENIE SYNA DWORZANINA.47 Ten gdy usłyszał, że Jezus przyszedł z Judei do Galilei, poszedł do niego, i prosił go, aby przybył, i uzdrowił syna jego, bo zaczynał umierać.48 Rzekł więc do niego Jezus: Jeśli znaków i cudów nie ujrzycie, nie wierzycie.49 Rzecze do niego dworzanin: Przyjdź, Panie, zanim syn mój umrze.50 Rzecze mu Jezus: Idź, syn twój żyje. Uwierzył człowiek słowom, które mu powiedział Jezus, i odszedł.51 A gdy on już powracał, zabiegli mu słudzy, i oznajmili, mówiąc, że syn jego żyje.52 Pytał ich więc o godzinę, w której mu się polepszyło. I powiedzieli mu: Że wczoraj o siódmej godzinie opuściła go gorączka.53 Poznał tedy ojciec, że była to godzina, o której rzekł mu Jezus: Syn twój żyje; i uwierzył on sam i cały dom jego.54 Ten znów drugi znak uczynił Jezus, przyszedłszy z Judei do Galilei.D. DRUGA PASCHA W JERUZALEM (5, t -47)5 UZDROWIENIE CHOREGO OD LAT 38.1 Potem był dzień święty żydowski, i poszedł Jezus do Jerozolimy.2 A jest w Jerozolimie Owcza sadzawka, którą po żydowsku nazywają Betsaida, mająca pięć krużganków.3 W tych leżało wielkie mnóstwo chorych, ślepych, chromych, wyschłych, którzy oczekiwali na poruszenie wody.4 Anioł zaś Pański zstępował od czasu do czasu w sadzawkę, i poruszała się woda. A kto pierwszy wszedł do sadzawki po poruszeniu wody, stawał się zdrowym, jakąkolwiek byłby zdjęty chorobą.5 A był tam pewien człowiek od trzydziestu i ośmiu lat niemocą złożony.6 Gdy go Jezus ujrzał leżącego i poznał że długi już czas choruje, rzecze mu: Chcesz być zdrów?7 Odpowiedział mu chory: Panie! Nie mam człowieka, żeby mnie wpuścił do sadzawki, gdy poruszy się woda; gdy bowiem ja przychodzę, inny wstępuje przede mną.8 Rzecze mu Jezus: Wstań, weźmij łoże twoje, a chodź.9 I natychmiast stał się zdrowym ów człowiek, i wziął łoże swoje, i chodził. Był zaś szabat dnia tego.10 Mówili więc żydzi temu, który został uzdrowiony: Szabat jest, nie godzi się tobie nosić łoża twego.11 Odpowiedział im: Ten, który mnie uzdrowił, on mi rzekł: Weźmij łoże twoje, a chodź.12 Spytali go więc: Któż jest ten człowiek, który ci powiedział: Weźmij łoże twoje, a chodź?13 Ów zaś uzdrowiony nie wiedział, kto to był; Jezus bowiem usunął się od rzeszy, która była na miejscu.14 Potem znalazł go Jezus w świątyni, i rzekł mu: Oto stałeś się zdrowym, już nie grzesz, aby ci się co gorszego nie zdarzyło.15 Odszedł ów człowiek, i oznajmił żydom, że to Jezus jest, który go zdrowym uczynił.16 Dlatego żydzi prześladowali Jezusa, że to czynił w szabat.17 Lecz Jezus im odpowiedział: Ojciec mój aż dotąd działa, i ja działam.18 Dlatego więc tym bardziej starali się go żydzi zabić, że nie tylko naruszał szabat, ale też Boga powiadał być Ojcem swym, czyniąc się równym Bogu. Jezus zatem odpowiedział, i rzekł im: JEZUS RÓWNY OJCU.19 Zaprawdę, zaprawdę mówię wam, nie może Syn sam od siebie nic czynić, tylko to co widzi, że Ojciec czyni; albowiem cokolwiek on czyni, to i Syn podobnie czyni.20 Gdyż Ojciec miłuje Syna i wszystko mu ukazuje, co sam czyni, i większe nad te uczynki mu okaże, abyście się wydziwilli.21 Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych, i ożywia, tak i Syn, których chce, ożywia.22 Ojciec bowiem nikogo nie sądzi, lecz wszystek sąd dał Synowi,23 aby wszyscy czcili Syna, jako czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czczą Ojca, który go posłał.24 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że kto słowa mego słucha, a wierzy temu, który mię posłał, ma życie wieczne, i nie przyjdzie na sąd, ale przeszedł ze śmierci do życia.25 Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam, że nadchodzi godzina i teraz jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, a ci, którzy usłyszą, ożyją.26 Albowiem jak Ojciec ma życie sam w sobie, tak dał i Synowi, aby miał życie sam w sobie.27 I dał mu władzę sąd czynić, dlatego że jest Synem Człowieczym.28 Nie dziwcie się temu, bo przychodzi godzina, w której wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos Syna Bożego.29 I wyjdą ci, którzy dobrze czynili, na zmartwychwstanie życia; a którzy źle czynili, na zmartwychwstanie sądu.30 Nie mogę ja sam od siebie nic czynić. Jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; bo nie szukam woli mojej, ale woli tego, który mnie posłał. ŚWIADECTWO OJCA I UCZYNKÓW.31 Jeśli ja sam o sobie daję świadectwo, świadectwo moje nie jest prawdziwe.32 Inny jest, który o mnie świadczy; i wiem, że prawdziwe jest świadectwo, które o mnie wydaje.33 Wyście posłali do Jana, i dał świadectwo prawdzie.34 Ja zaś nie od człowieka świadectwo biorę, ale to mówię, abyście wy byli zbawieni.35 On był świecą gorejącą i świecącą; a wyście chcieli do czasu radować się w światłości jego.36 Ale ja mam świadectwo większe niż Janowe. Uczynki bowiem, które dał mi Ojciec, abym je wykonał: same uczynki, które ja czynię, świadczą o mnie, że mnie Ojciec posłał.37 A Ojciec, który mnie posłał, sam świadectwo dał o mnie. I nie słyszeliście nigdy głosu jego, ani nie widzieliście postaci jego;38 i słowa jego nie macie w sobie na stałe, gdyż temu, którego on posłał, wy nie wierzycie.39 Badajcie Pisma, gdyż wam się zdaje, że w nich życie wieczne macie; a one są, które świadectwo dają o mnie;40 a do mnie przyjść nie chcecie, abyście życie mieli.41 Chwały od ludzi nie biorę.42 Ale poznałem was, że miłości Bożej nie macie w sobie.43 Ja przyszedłem w imię Ojca mego, a nie przyjmujecie mnie; jeśli inny przyjdzie w imię swoje, jego przyjmiecie.44 Jakże możecie wierzyć wy, którzy chwałę jeden od drugiego bierzecie, a chwały, która od samego Boga jest, nie szukacie?45 Nie sądźcie, że ja was oskarżać będę u Ojca; jest, który was oskarża, Mojżesz, w którym wy nadzieję macie.46 Gdybyście bowiem wierzyli Mojżeszowi, i mnie byście zapewne wierzyli; o mnie bowiem on pisał.47 Lecz jeśli jego pismom nie wierzycie, jakże moim słowom uwierzycie? E. NOWY POBYT W GALILEI (6,1 – 7,9)6 CUDOWNE ROZMNOŻENIE CHLEBA.

CS RU Brytjka King J. 6 CUDOWNE ROZMNOŻENIE CHLEBA.1 cf. Tłum. Толк. Potem odszedł Jezus za morze Galilejskie, to jest Tyberiadzkie.После сего пошел Иисус на ту сторону моря Галилейского, в окрестности Тивериады. По си1хъ и4де ї}съ на w4нъ п0лъ м0рz галілeи тіверіaдска: 6,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVμετα meta
_PREPμετάmetawith/afterAfterταυτα tauta
_D-APNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]απηλθεν apēlthen
_{V-2AAI-3S G5627}ἀπέρχομαιaperchomaito go awaywentο o
_T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusπεραν peran
_ADVπέρανperanother sideoverτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whothe seaθαλασσης thalassēs
_N-GSFθάλασσαthalassaseathe seaτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whoof Galileeγαλιλαιας galilaias
_N-GSFΓαλιλαίαgalilaiaGalileeof Galileeτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/who, which is of Tiberiasτιβεριαδος tiberiados
_N-GSFΤιβεριάςtiberiasTiberias, which is of Tiberias 2 cf. Tłum. Толк. I szła za nim rzesza wielka, gdyż widzieli znaki, które czynił nad tymi, co chorowali.За Ним последовало множество народа, потому что видели чудеса, которые Он творил над больными. и3 по нeмъ и3дsше нар0дъ мн0гъ, ћкw ви1дzху знaмєніz є3гw2, ±же творsше над8 недyжными. 6,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVηκολουθει ēkolouthei
_{V-IAI-3S G5707}ἀκολουθέωakoloutheōto followfollowedδε de
_CONJδέdethen[then]αυτω autō
_P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimοχλος ochlos
_N-NSMὄχλοςochloscrowdaπολυς polus
_A-NSMπολύςpolusmuchgreatοτι oti
_CONJὅτιhotithat/since, becauseεθεωρουν etheōroun
_{V-IAI-3P G5707}θεωρέωtheōreōto see/experience[to see/experience]τα ta
_T-APNὁhothe/this/whomiraclesσημεια sēmeia
_N-APNσημεῖονsēmeionsignmiraclesα a
_R-APNὅς, ἥhhos ēwhichwhichεποιει epoiei
_{V-IAI-3S G5707}ποιέωpoieōto do/makehe didεπι epi
_PREPἐπίepiupon/to/againstonτων tōn
_T-GPMὁhothe/this/who ασθενουντων asthenountōn
_{V-PAP-GPM G5723}ἀσθενέωastheneōbe weakthem that were diseased 3 cf. Tłum. Толк. Wszedł więc Jezus na górę, i siedział tam z uczniami swoimi.Иисус взошел на гору и там сидел с учениками Своими. Взhде же на г0ру ї}съ и3 тY сэдsше со ўчн7ки6 свои1ми. 6,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVανηλθεν anēlthen
_{V-2AAI-3S G5627}ἀνέρχομαιanerchomaito go upwent upδε de
_CONJδέdethenAndεις eis
_PREPεἰςeistowardintoτο to
_T-ASNὁhothe/this/whoJesusορος oros
_N-ASNὄροςorosmountaina mountainιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusκαι kai
_CONJκαίkaiand, andεκει ekei
_ADVἐκεῖekeitherethereεκαθητο ekathēto
_{V-INI-3S G5711}κάθημαιkathēmaito sithe satμετα meta
_PREPμετάmetawith/afterwithτων tōn
_T-GPMὁhothe/this/whoa mountainμαθητων mathētōn
_N-GPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhis 4 cf. Tłum. Толк. A była blisko Pascha, dzień święty żydowski.Приближалась же Пасха, праздник Иудейский. Бё же бли1з8 пaсха, прaздникъ жид0вскій. 6,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVην ēn
_{V-IAI-3S G5707}εἰμίeimito be, wasδε de
_CONJδέdethenAndεγγυς engus
_ADVἐγγύςengusnearnighτο to
_T-NSNὁhothe/this/who πασχα pascha
_ARAMπάσχαpaschaPassoverthe passoverη ē
_T-NSFὁhothe/this/who, a feastεορτη eortē
_N-NSFἑορτήheortēfestival, a feastτων tōn
_T-GPMὁhothe/this/who ιουδαιων ioudaiōn
_A-GPMἸουδαῖοςioudaiosJewishof the Jews 5 cf. Tłum. Толк. Gdy więc Jezus podniósł oczy, i zobaczył, że wielka rzesza idzie do niego, rzekł do Filipa: Skąd kupimy chleba, żeby ci jedli?Иисус, возведя очи и увидев, что множество народа идет к Нему, говорит Филиппу: где нам купить хлебов, чтобы их накормить? (За?_и7i.) Возвeдъ u5бо ї}съ џчи и3 ви1дэвъ, ћкw мн0гъ нар0дъ грzдeтъ къ немY, гlа къ філjппу: чи1мъ кyпимъ хлёбы, да kдsтъ сjи; 6,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεπαρας eparas
_{V-AAP-NSM G5660}ἐπαίρωepairōto lift uplifted upουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenWhenτους tous
_T-APMὁhothe/this/whoJesusοφθαλμους ofthalmous
_N-APMὀφθαλμόςofthalmoseyeeyesο o
_T-NSMὁhothe/this/whoeyesιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusκαι kai
_CONJκαίkaiand, andθεασαμενος theasamenos
_{V-ADP-NSM G5666}θεάομαιtheaomaito seesawοτι oti
_CONJὅτιhotithat/since πολυς polus
_A-NSMπολύςpolusmuchgreatοχλος ochlos
_N-NSMὄχλοςochloscrowdaερχεται erchetai
_{V-PNI-3S G5736}ἔρχομαιerchomaito come/gocomeπρος pros
_PREPπρόςprosto/withuntoαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimλεγει legei
_{V-PAI-3S G5719}λέγωlegōto speak, he saithπρος pros
_PREPπρόςprosto/withuntoφιλιππον filippon
_N-ASMΦίλιπποςfilipposPhilipPhilipποθεν pothen
_ADV-IπόθενpothenwhenceWhenceαγορασωμεν agorasōmen
_{V-AAS-1P G5661}ἀγοράζωagorazōto buyshall we buyαρτους artous
_N-APMἄρτοςartosbreadbreadινα ina
_CONJἵναhinain order that/to, thatφαγωσιν fagōsin
_{V-2AAS-3P G5632}φαγεῖνfageinto eatmay eatουτοι outoi
_D-NPMοὗτοςhoutosthis/he/she/itthese 6 cf. Tłum. Толк. A mówił to, próbując go; bo sam wiedział co miał czynić.Говорил же это, испытывая его; ибо Сам знал, что хотел сделать. Сіe же гlаше и3скушaz є3го2: сaмъ бо вёдzше, что2 х0щетъ сотвори1ти. 6,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτουτο touto
_D-ASNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]δε de
_CONJδέdethenAndελεγεν elegen
_{V-IAI-3S G5707}λέγωlegōto speakhe saidπειραζων peirazōn
_{V-PAP-NSM G5723}πειράζωpeirazōto test/temptto proveαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimαυτος autos
_P-NSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhe himselfγαρ gar
_CONJγάρgarfor: forηδει ēdei
_{V-2LAI-3S G5714}εἴδωeidōto knowknewτι ti
_I-ASNτίςtiswhich?whatεμελλεν emellen
_{V-IAI-3S G5707}μέλλωmellōbe about tohe wouldποιειν poiein
_{V-PAN G5721}ποιέωpoieōto do/makedo 7 cf. Tłum. Толк. Odpowiedział mu Filip: Za dwieście denarów chleba nie wystarczy im, tak żeby każdy mało co wziął.Филипп отвечал Ему: им на двести динариев не довольно будет хлеба, чтобы каждому из них досталось хотя понемногу. TвэщA є3мY філjппъ: двэмA ст0ма пёнzзей хлёбы не довлёютъ и5мъ, да кjйждо и4хъ мaло что2 пріи1метъ. 6,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαπεκριθη apekrithē
_{V-ADI-3S G5662}ἀποκρίνωapokrinōto answeransweredαυτω autō
_P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimφιλιππος filippos
_N-NSMΦίλιπποςfilipposPhilipPhilipδιακοσιων diakosiōn
_A-GPNδιακόσιοιdiakosioitwo hundred, Two hundredδηναριων dēnariōn
_N-GPNδηνάριονdēnariondenariuspennyworthαρτοι artoi
_N-NPMἄρτοςartosbreadof breadουκ ouk
_PRT-Nοὐounonotαρκουσιν arkousin
_{V-PAI-3P G5719}ἀρκέωarkeōbe sufficientisαυτοις autois
_P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selffor themινα ina
_CONJἵναhinain order that/to, thatεκαστος ekastos
_A-NSMἕκαστοςhekastoseachevery oneβραχυ brachu
_A-ASNβραχύςbrachuslittlelittleλαβη labē
_{V-2AAS-3S G5632}λαμβάνωlambanōto takemay take 8 cf. Tłum. Толк. Rzekł mu jeden z uczniów jego, Andrzej, brat Szymona Piotra:Один из учеников Его, Андрей, брат Симона Петра, говорит Ему: Глаг0ла є3мY є3ди1нъ t ўчн7къ є3гw2, ґндрeй, брaтъ сjмwна петрA: 6,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVλεγει legei
_{V-PAI-3S G5719}λέγωlegōto speak, saithαυτω autō
_P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisεις eis
_A-NSMεἷςheisoneOneεκ ek
_PREPἐκekof/fromofτων tōn
_T-GPMὁhothe/this/whodisciplesμαθητων mathētōn
_N-GPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himανδρεας andreas
_N-NSMἈνδρέαςandreasAndrew, Andrewο o
_T-NSMὁhothe/this/whobrotherαδελφος adelfos
_N-NSMἀδελφόςadelfosbrotherbrotherσιμωνος simōnos
_N-GSMΣίμωνsimōnSimon, Simonπετρου petrou
_N-GSMΠέτροςpetrosPeterPeter's 9 cf. Tłum. Толк. Jest tu jedno pacholę, co ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby; ale co to jest na tak wielu?здесь есть у одного мальчика пять хлебов ячменных и две рыбки; но что это для такого множества? є4сть џтрочищь здЁ є3ди1нъ, и4же и4мать пsть хлBбъ kчмeнныхъ и3 двЁ ры6бэ: но сjи что2 сyть на толи1ко; 6,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beThere isπαιδαριον paidarion
_N-NSNπαιδάριονpaidarionboya ladωδε ōde
_ADVὧδεhōdehere,ος os
_R-NSMὅς, ἥhhos ēwhichwhichεχει echei
_{V-PAI-3S G5719}ἔχωechōto have/behathπεντε pente
_A-NUIπέντεpentefivefiveαρτους artous
_N-APMἄρτοςartosbreadloavesκριθινους krithinous
_A-APMκρίθινοςkrithinosbarleybarleyκαι kai
_CONJκαίkaiand, andδυο duo
_A-NUIδύοduotwotwoοψαρια opsaria
_N-APNὀψάριονopsarionfishsmall fishesαλλα alla
_CONJἀλλάallabut: butταυτα tauta
_D-NPNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]τι ti
_I-NSNτίςtiswhich?whatεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beareεις eis
_PREPεἰςeistowardamongτοσουτους tosoutous
_D-APMτοσοῦτοςtosoutosso greatso many 10 cf. Tłum. Толк. Rzekł tedy Jezus: Każcie ludziom usiąść. A było trawy wiele na tym miejscu. Usiedli więc mężczyźni w liczbie około pięciu tysięcy.Иисус сказал: велите им возлечь. Было же на том месте много травы. Итак возлегло людей числом около пяти тысяч. Речe же ї}съ: сотвори1те человёки возлещи2. Бё же травA мн0га на мёстэ. ВозлежE u5бо мужeй числ0мъ ћкw пsть тhсzщъ. 6,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπεν eipen
_{V-2AAI-3S G5627}λέγωlegōto speaksaidο o
_T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusποιησατε poiēsate
_{V-AAM-2P G5657}ποιέωpoieōto do/makeMakeτους tous
_T-APMὁhothe/this/whothe menανθρωπους anthrōpous
_N-APMἄνθρωποςanthrōposa humanthe menαναπεσειν anapesein
_{V-2AAN G5629}ἀναπίπτωanapiptōto reclinesit downην ēn
_{V-IAI-3S G5707}εἰμίeimito bethere wasδε de
_CONJδέdethenAndχορτος chortos
_N-NSMχόρτοςchortosgrassgrassπολυς polus
_A-NSMπολύςpolusmuchmuchεν en
_PREPἐνenin/on/amonginτω tō
_T-DSMὁhothe/this/whothe placeτοπω topō
_N-DSMτόποςtoposplacethe placeανεπεσαν anepesan
_{V-2AAI-3P G5627}ἀναπίπτωanapiptōto reclinesat downουν oun
_CONJοὖνountherefore/then. Soοι oi
_T-NPMὁhothe/this/whothe menανδρες andres
_N-NPMἀνήρanērmanthe menτον ton
_T-ASMὁhothe/this/who, in numberαριθμον arithmon
_N-ASMἀριθμόςarithmosnumber, in numberως ōs
_ADVὡςhōswhich/how[which/how]πεντακισχιλιοι pentakischilioi
_A-NPMπεντακισχίλιοιpentakischilioifive thousandfive thousand 11 cf. Tłum. Толк. Wziął więc Jezus chleby, i dzięki uczyniwszy, rozdał siedzącym; podobnież i z ryb, ile chcieli.Иисус, взяв хлебы и воздав благодарение, роздал ученикам, а ученики возлежавшим, также и рыбы, сколько кто хотел. Пріsтъ же хлёбы ї}съ и3, хвалY воздaвъ, подадE ўчн7кHмъ, ўчн7цh же возлежaщымъ: тaкожде и3 t ры6бу, є3ли1кw хотsху. 6,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVελαβεν elaben
_{V-2AAI-3S G5627}λαμβάνωlambanōto taketookουν oun
_CONJοὖνountherefore/then[therefore/then]τους tous
_T-APMὁhothe/this/whoJesusαρτους artous
_N-APMἄρτοςartosbreadthe loavesο o
_T-NSMὁhothe/this/whothe loavesιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusκαι kai
_CONJκαίkaiand; andευχαριστησας eucharistēsas
_{V-AAP-NSM G5660}εὐχαριστέωeucharisteōto thankwhen he had given thanksδιεδωκεν diedōken
_{V-AAI-3S G5656}διαδίδωμιdiadidōmito distribute, he distributedτοις tois
_T-DPMὁhothe/this/whoto the disciplesανακειμενοις anakeimenois
_{V-PNP-DPM G5740}ἀνάκειμαιanakeimaito reclineto them that were set downομοιως omoiōs
_ADVὁμοίωςhomoiōslikewiselikewiseκαι kai
_CONJκαίkaiand; andεκ ek
_PREPἐκekof/fromofτων tōn
_T-GPNὁhothe/this/who οψαριων opsariōn
_N-GPNὀψάριονopsarionfishthe fishesοσον oson
_K-ASNὅσοςhososjust as/how muchas much asηθελον ēthelon
_{V-IAI-3P G5707}θέλωthelōto will/desirethey would 12 cf. Tłum. Толк. Gdy zaś się najedli, rzekł uczniom swoim: Zbierzcie ułomki które pozostały, aby nie zginęły.И когда насытились, то сказал ученикам Своим: соберите оставшиеся куски, чтобы ничего не пропало. И# ћкw насhтишасz, гlа ўчн7кHмъ свои6мъ: собери1те и3збhтки ўкр{хъ, да не поги1бнетъ ничт0же. 6,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVως ōs
_ADVὡςhōswhich/howWhenδε de
_CONJδέdethen ενεπλησθησαν eneplēsthēsan
_{V-API-3P G5681}ἐμπίμπλημιempimplēmito fill upthey were filledλεγει legei
_{V-PAI-3S G5719}λέγωlegōto speak, he saidτοις tois
_T-DPMὁhothe/this/whodisciplesμαθηταις mathētais
_N-DPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto hisσυναγαγετε sunagagete
_{V-2AAM-2P G5628}συνάγωsunagōto assembleGather upτα ta
_T-APNὁhothe/this/who περισσευσαντα perisseusanta
_{V-AAP-APN G5660}περισσεύωperisseuōto abound/exceedthat remainκλασματα klasmata
_N-APNκλάσμαklasmafragmentthe fragmentsινα ina
_CONJἵναhinain order that/to, thatμη mē
_PRT-Nμήmēnotnothingτι ti
_X-NSNτιςtisone αποληται apolētai
_{V-2AMS-3S G5643}ἀπολλύωapolluōto destroybe lost 13 cf. Tłum. Толк. Zebrali tedy, i napełnili dwanaście koszów ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, które pozostały tym, co jedli.И собрали, и наполнили двенадцать коробов кусками от пяти ячменных хлебов, оставшимися у тех, которые ели. Собрaша же и3 и3сп0лниша дванaдесzте к0шz ўкр{хъ t пzти1хъ хлBбъ kчмeнныхъ, и5же и3збhша ћдшымъ. 6,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVσυνηγαγον sunēgagon
_{V-2AAI-3P G5627}συνάγωsunagōto assemblethey gatheredουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenThereforeκαι kai
_CONJκαίkaiand, andεγεμισαν egemisan
_{V-AAI-3P G5656}γεμίζωgemizōto fillfilledδωδεκα dōdeka
_A-NUIδώδεκαdōdekatwelvetwelveκοφινους kofinous
_N-APMκόφινοςkofinosbasketbasketsκλασματων klasmatōn
_N-GPNκλάσμαklasmafragmentwith the fragmentsεκ ek
_PREPἐκekof/fromofτων tōn
_T-GPMὁhothe/this/who πεντε pente
_A-NUIπέντεpentefivethe fiveαρτων artōn
_N-GPMἄρτοςartosbreadloavesτων tōn
_T-GPMὁhothe/this/who κριθινων krithinōn
_A-GPMκρίθινοςkrithinosbarleybarleyα a
_R-APNὅς, ἥhhos ēwhich, whichεπερισσευσαν eperisseusan
_{V-AAI-3P G5656}περισσεύωperisseuōto abound/exceedremained over and aboveτοις tois
_T-DPMὁhothe/this/who βεβρωκοσιν bebrōkosin
_{V-RAP-DPM G5761}βιβρώσκωbibrōskōto eatunto them that had eaten 14 cf. Tłum. Толк. Owi więc ludzie ujrzawszy cud, który Jezus uczynił, mówili: Że ten jest prawdziwie Prorokiem, który ma przyjść na świat.Тогда люди, видевшие чудо, сотворенное Иисусом, сказали: это истинно Тот Пророк, Которому должно прийти в мир. (За?_f7i.) Человёцы же ви1дэвше знaменіе, є4же сотвори2 ї}съ, глаг0лаху, ћкw сeй є4сть вои1стинну прbр0къ грzдhй въ мjръ. 6,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
_T-NPMὁhothe/this/who ουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenThenανθρωποι anthrōpoi
_N-NPMἄνθρωποςanthrōposa humanthose menιδοντες idontes
_{V-2AAP-NPM G5631}ὁράωhoraōto see, when they had seenα a
_R-APNὅς, ἥhhos ēwhichthatεποιησεν epoiēsen
_{V-AAI-3S G5656}ποιέωpoieōto do/makedidσημεια sēmeia
_N-APNσημεῖονsēmeionsignthe miracleελεγον elegon
_{V-IAI-3P G5707}λέγωlegōto speak, saidοτι oti
_CONJὅτιhotithat/since,ουτος outos
_D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itThisεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beisαληθως alēthōs
_ADVἀληθῶςalēthōstrulyof a truthο o
_T-NSMὁhothe/this/whoJesusπροφητης profētēs
_N-NSMπροφήτηςprofētēsprophetthat prophetο o
_T-NSMὁhothe/this/whothat prophetερχομενος erchomenos
_{V-PNP-NSM G5740}ἔρχομαιerchomaito come/gothat should comeεις eis
_PREPεἰςeistowardintoτον ton
_T-ASMὁhothe/this/who κοσμον kosmon
_N-ASMκόσμοςkosmosworldthe world 15 cf. Tłum. Толк. Jezus zatem poznawszy, że mieli przyjść, aby go porwać i uczynić królem, uszedł znowu sam jeden na górę.Иисус же, узнав, что хотят прийти, нечаянно взять Его и сделать царем, опять удалился на гору один. Ї}съ u5бо разумёвъ, ћкw хотsтъ пріити2, да восхи1тzтъ є3го2 и3 сотворsтъ є3го2 цRS, tи1де пaки въ г0ру є3ди1нъ. 6,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenWhenγνους gnous
_{V-2AAP-NSM G5631}γινώσκωginōskōto knowperceivedοτι oti
_CONJὅτιhotithat/sincethatμελλουσιν mellousin
_{V-PAI-3P G5719}μέλλωmellōbe about tothey wouldερχεσθαι erchesthai
_{V-PNN G5738}ἔρχομαιerchomaito come/gocomeκαι kai
_CONJκαίkaiandandαρπαζειν arpazein
_{V-PAN G5721}ἁρπάζωharpazōto seizetakeαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimινα ina
_CONJἵναhinain order that/to, toποιησωσιν poiēsōsin
_{V-AAS-3P G5661}ποιέωpoieōto do/makemakeβασιλεα basilea
_N-ASMβασιλεύςbasileuskinga kingανεχωρησεν anechōrēsen
_{V-AAI-3S G5656}ἀναχωρέωanachōreōto leave, he departedπαλιν palin
_ADVπάλινpalinagainagainεις eis
_PREPεἰςeistowardintoτο to
_T-ASNὁhothe/this/whoa mountainορος oros
_N-ASNὄροςorosmountaina mountainαυτος autos
_P-NSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimμονος monos
_A-NSMμόνοςmonosalonealone JEZUS CHODZI PO MORZU.16 cf. Tłum. Толк. Gdy zaś zmrok zapadł, zeszli uczniowie jego nad morze.Когда же настал вечер, то ученики Его сошли к морю Ћкw п0здэ бhсть, снид0ша ўчн7цы2 є3гw2 на м0ре, 6,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVως ōs
_ADVὡςhōswhich/howwhenδε de
_CONJδέdethenAndοψια opsia
_A-NSFὀψίαopsiaeveningevenεγενετο egeneto
_{V-2ADI-3S G5633}γίνομαιginomaito bewasκατεβησαν katebēsan
_{V-2AAI-3P G5627}καταβαίνωkatabainōto come/go downwent downοι oi
_T-NPMὁhothe/this/whodisciplesμαθηται mathētai
_N-NPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self, hisεπι epi
_PREPἐπίepiupon/to/againstuntoτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/whothe seaθαλασσαν thalassan
_N-ASFθάλασσαthalassaseathe sea 17 cf. Tłum. Толк. I wsiadłszy w łódź, płynęli za morze do Kafarnaum; i było już ciemno, a Jezus do nich nie przyszedł.и, войдя в лодку, отправились на ту сторону моря, в Капернаум. Становилось темно, а Иисус не приходил к ним. и3 влэз0ша въ корaбль, и3 и3дsху на w4нъ п0лъ м0рz въ капернаyмъ. И# тьмA ѓбіе бhсть, и3 не (u5) бЁ пришeлъ къ ни6мъ ї}съ. 6,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
_CONJκαίkaiandAndεμβαντες embantes
_{V-2AAP-NPM G5631}ἐμβαίνωembainōto get intoenteredεις eis
_PREPεἰςeistowardintoπλοιον ploion
_N-ASNπλοῖονploionboata shipηρχοντο ērchonto
_{V-INI-3P G5711}ἔρχομαιerchomaito come/go, and wentπεραν peran
_ADVπέρανperanother sideoverτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whoa shipθαλασσης thalassēs
_N-GSFθάλασσαthalassaseathe seaεις eis
_PREPεἰςeistowardtowardκαφαρναουμ kafarnaoum
_N-PRIΚαπερναούμkapernaoumCapernaumCapernaumκαι kai
_CONJκαίkaiand. Andσκοτια skotia
_N-NSFσκοτίαskotiadarknessdarkηδη ēdē
_ADVἤδηēdēalreadynowεγεγονει egegonei
_{V-2LAI-3S G5714}γίνομαιginomaito beit wasκαι kai
_CONJκαίkaiand, andουπω oupō
_ADV-Nοὔπωoupōnot yet[not yet]εληλυθει elēluthei
_{V-2LAI-3S G5714}ἔρχομαιerchomaito come/gowasπρος pros
_PREPπρόςprosto/withtoαυτους autous
_P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemο o
_T-NSMὁhothe/this/whothe seaιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus 18 cf. Tłum. Толк. Morze zaś poczynało się burzyć, bo wiał silny wiatr.Дул сильный ветер, и море волновалось. М0ре же, вётру вeлію дыхaющу, воздвизaшесz. 6,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVη ē
_T-NSFὁhothe/this/who τε te
_PRTτεteand/bothAndθαλασσα thalassa
_N-NSFθάλασσαthalassaseathe seaανεμου anemou
_N-GSMἄνεμοςanemoswindwindμεγαλου megalou
_A-GSMμέγαςmegasgreatby reason of a greatπνεοντος pneontos
_{V-PAP-GSM G5723}πνέωpneōto blowthat blewδιεγειρετο diegeireto
_{V-IPI-3S G5712}διεγείρωdiegeirōto arousearose 19 cf. Tłum. Толк. Gdy więc ujechali około dwadzieścia pięć albo trzydzieści stadiów, widzą Jezusa chodzącego po morzu i zbliżającego się do łodzi, i zlękli się.Проплыв около двадцати пяти или тридцати стадий, они увидели Иисуса, идущего по морю и приближающегося к лодке, и испугались. Грeбше же ћкw стaдій двaдесzть пsть и3ли2 три1десzть, ўзрёша ї}са ходsща по м0рю и3 бли1з8 кораблS бhвша, и3 ўбоsшасz. 6,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεληλακοτες elēlakotes
_{V-RAP-NPM G5761}ἐλαύνωelaunōto drivethey had rowedουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenSo whenως ōs
_ADVὡςhōswhich/howaboutσταδιους stadious
_N-APMστάδιοςstadiosstadiumfurlongsεικοσι eikosi
_A-NUIεἴκοσιeikositwentyfive and twentyπεντε pente
_A-NUIπέντεpentefive η ē
_PRTἤēororτριακοντα triakonta
_A-NUIτριάκονταtriakontathirtythirtyθεωρουσιν theōrousin
_{V-PAI-3P G5719}θεωρέωtheōreōto see/experience, they seeτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whoJesusιησουν iēsoun
_N-ASMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusπεριπατουντα peripatounta
_{V-PAP-ASM G5723}περιπατέωperipateōto walkwalkingεπι epi
_PREPἐπίepiupon/to/againstonτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whothe seaθαλασσης thalassēs
_N-GSFθάλασσαthalassaseathe seaκαι kai
_CONJκαίkaiand, andεγγυς engus
_ADVἐγγύςengusnearnighτου tou
_T-GSNὁhothe/this/whounto the shipπλοιου ploiou
_N-GSNπλοῖονploionboatunto the shipγινομενον ginomenon
_{V-PNP-ASM G5740}γίνομαιginomaito bedrawingκαι kai
_CONJκαίkaiand: andεφοβηθησαν efobēthēsan
_{V-AOI-3P G5675}φοβέωfobeōto fearthey were afraid 20 cf. Tłum. Толк. Lecz on im rzecze: Jam jest, nie bójcie się.Но Он сказал им: это Я; не бойтесь. Џнъ же гlа и5мъ: ѓзъ є4смь, не б0йтесz. 6,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
_T-NSMὁhothe/this/who δε de
_CONJδέdethenButλεγει legei
_{V-PAI-3S G5719}λέγωlegōto speakhe saithαυτοις autois
_P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themεγω egō
_P-1NSἐγώegōI/weIειμι eimi
_{V-PAI-1S G5719}εἰμίeimito beIt isμη mē
_PRT-Nμήmēnotnotφοβεισθε fobeisthe
_{V-PNM-2P G5737}φοβέωfobeōto fear; be 21 cf. Tłum. Толк. Chcieli go tedy wziąć do łodzi; a łódź natychmiast przypłynęła do ziemi, do której jechali.Они хотели принять Его в лодку; и тотчас лодка пристала к берегу, куда плыли. Хотsху u5бо пріsти є3го2 въ корaбль: и3 ѓбіе корaбль бhсть на земли2, въ ню1же и3дsху. 6,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVηθελον ēthelon
_{V-IAI-3P G5707}θέλωthelōto will/desirethey willinglyουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenThenλαβειν labein
_{V-2AAN G5629}λαμβάνωlambanōto takereceivedαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimεις eis
_PREPεἰςeistowardintoτο to
_T-ASNὁhothe/this/whothe shipπλοιον ploion
_N-ASNπλοῖονploionboatthe shipκαι kai
_CONJκαίkaiand: andευθεως eutheōs
_ADVεὐθέωςeutheōsimmediatelyimmediatelyεγενετο egeneto
_{V-2ADI-3S G5633}γίνομαιginomaito bewasτο to
_T-NSNὁhothe/this/whothe shipπλοιον ploion
_N-NSNπλοῖονploionboatthe shipεπι epi
_PREPἐπίepiupon/to/againstatτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whothe landγης gēs
_N-GSFγῆgēearththe landεις eis
_PREPεἰςeistowardwhitherην ēn
_R-ASFὅς, ἥhhos ēwhichtheyυπηγον upēgon
_{V-IAI-3P G5707}ὑπάγωhupagōto gowent OBIETNICA EUCHARYSTII.22 cf. Tłum. Толк. Nazajutrz rzesza, która stała za morzem, zobaczyła, że tam nie było innej łodzi tylko jedna, i że Jezus nie wsiadł do łodzi z uczniami swoimi, ale sami uczniowie jego odjechali.На другой день народ, стоявший по ту сторону моря, видел, что там, кроме одной лодки, в которую вошли ученики Его, иной не было, и что Иисус не входил в лодку с учениками Своими, а отплыли одни ученики Его. Во ќтрій (же) нар0дъ, и4же стоsше њб8 w4нъ п0лъ м0рz, ви1дэвъ, ћкw кораблS и3н0гw не бЁ тY, т0кмw є3ди1нъ т0й, в0ньже внид0ша ўчн7цы2 є3гw2, и3 ћкw не вни1де со ўчн7ки6 свои1ми ї}съ въ корaбль, но є3ди1ни ўчн7цы2 є3гw2 и3д0ша: 6,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτη tē
_T-DSFὁhothe/this/who επαυριον epaurion
_ADVἐπαύριονepaurionthe next dayThe day followingο o
_T-NSMὁhothe/this/who, when the peopleοχλος ochlos
_N-NSMὄχλοςochloscrowd, when the peopleο o
_T-NSMὁhothe/this/who εστηκως estēkōs
_{V-RAP-NSM G5761}ἵστημιhistēmito standwhich stoodπεραν peran
_ADVπέρανperanother sideon the other sideτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whoof the seaθαλασσης thalassēs
_N-GSFθάλασσαthalassaseaof the seaειδον eidon
_{V-2AAI-3P G5627}ὁράωhoraōto seesawοτι oti
_CONJὅτιhotithat/sincethatπλοιαριον ploiarion
_N-NSNπλοιάριονploiarionsmall boatboatαλλο allo
_A-NSNἄλλοςallosanotherotherουκ ouk
_PRT-Nοὐounononeην ēn
_{V-IAI-3S G5707}εἰμίeimito bethere wasεκει ekei
_ADVἐκεῖekeitherethereει ei
_CONDεἰeiif, saveμη mē
_PRT-Nμήmēnot εν en
_A-NSNεἷςheisoneoneκαι kai
_CONJκαίkaiand, andοτι oti
_CONJὅτιhotithat/sincethatου ou
_PRT-Nοὐounonotσυνεισηλθεν suneisēlthen
_{V-2AAI-3S G5627}συνεισέρχομαιsuneiserchomaito enter withwentτοις tois
_T-DPMὁhothe/this/whodisciplesμαθηταις mathētais
_N-DPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisο o
_T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusεις eis
_PREPεἰςeistoward το to
_T-ASNὁhothe/this/whodisciplesπλοιον ploion
_N-ASNπλοῖονploionboat[boat]αλλα alla
_CONJἀλλάallabut, butμονοι monoi
_A-NPMμόνοςmonosalonealoneοι oi
_T-NPMὁhothe/this/whothe boatμαθηται mathētai
_N-NPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisαπηλθον apēlthon
_{V-2AAI-3P G5627}ἀπέρχομαιaperchomaito go awaywere gone away 23 cf. Tłum. Толк. Inne zaś łodzie nadeszły od Tyberiady obok miejsca, gdzie jedli chleb, gdy Pan dzięki czynił.Между тем пришли из Тивериады другие лодки близко к тому месту, где ели хлеб по благословении Господнем. и3 и4ни пріид0ша корабли6 t тіверіaды бли1з8 мёста, и3дёже kд0ша хлёбы, хвалY воздaвше гDеви: 6,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαλλα alla
_CONJἀλλάallabut[but]ηλθεν ēlthen
_{V-2AAI-3S G5627}ἔρχομαιerchomaito come/gothere cameπλοια ploia
_N-NPNπλοῖονploionboat[boat]εκ ek
_PREPἐκekof/fromfromτιβεριαδος tiberiados
_N-GSFΤιβεριάςtiberiasTiberiasTiberiasεγγυς engus
_ADVἐγγύςengusnearnigh untoτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whothe placeτοπου topou
_N-GSMτόποςtoposplacethe placeοπου opou
_ADVὅπουhopouwhere(-ever)whereεφαγον efagon
_{V-2AAI-3P G5627}φαγεῖνfageinto eatthey did eatτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whobreadαρτον arton
_N-ASMἄρτοςartosbreadbreadευχαριστησαντος eucharistēsantos
_{V-AAP-GSM G5660}εὐχαριστέωeucharisteōto thank, after thatτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whothe Lordκυριου kuriou
_N-GSMκύριοςkurioslordthe Lord 24 cf. Tłum. Толк. Skoro więc zobaczyła rzesza, że tam nie ma Jezusa, ani uczniów jego, wsiedli w łódki, i przypłynęli do Kafarnaum, szukając Jezusa.Итак, когда народ увидел, что тут нет Иисуса, ни учеников Его, то вошли в лодки и приплыли в Капернаум, ища Иисуса. є3гдa же ви1дэша нар0ди, ћкw ї}са не бhсть тY, ни ўчн7къ є3гw2, влэз0ша сaми въ корабли6 и3 пріид0ша въ капернаyмъ, и4щуще ї}са, 6,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοτε ote
_ADVὅτεhotewhenWhenουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenthereforeειδεν eiden
_{V-2AAI-3S G5627}ὁράωhoraōto seesawο o
_T-NSMὁhothe/this/whothe peopleοχλος ochlos
_N-NSMὄχλοςochloscrowdthe peopleοτι oti
_CONJὅτιhotithat/sincethatιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusουκ ouk
_PRT-Nοὐounonotεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito bewasεκει ekei
_ADVἐκεῖekeitherethereουδε oude
_CONJ-Nοὐδέoudeand not, neitherοι oi
_T-NPMὁhothe/this/whodisciplesμαθηται mathētai
_N-NPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisενεβησαν enebēsan
_{V-2AAI-3P G5627}ἐμβαίνωembainōto get intotookαυτοι autoi
_P-NPMαὐτόςautoshe/she/it/self, theyεις eis
_PREPεἰςeistoward τα ta
_T-APNὁhothe/this/whoshippingπλοιαρια ploiaria
_N-APNπλοιάριονploiarionsmall boat[small boat]και kai
_CONJκαίkaiandalsoηλθον ēlthon
_{V-2AAI-3P G5627}ἔρχομαιerchomaito come/gocameεις eis
_PREPεἰςeistowardtoκαφαρναουμ kafarnaoum
_N-PRIΚαπερναούμkapernaoumCapernaumCapernaumζητουντες zētountes
_{V-PAP-NPM G5723}ζητέωzēteōto seek, seeking forτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whoJesusιησουν iēsoun
_N-ASMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus 25 cf. Tłum. Толк. A znalazłszy go za morzem, rzekli mu: Rabbi, kiedyś tu przybył?И, найдя Его на той стороне моря, сказали Ему: Равви! когда Ты сюда пришел? и3 њбрётше є3го2 њб8 w4нъ п0лъ м0рz, рёша є3мY: раввJ, когдA здЁ бhсть; 6,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
_CONJκαίkaiandAndευροντες eurontes
_{V-2AAP-NPM G5631}εὑρίσκωheuriskōto find/meetwhen they had foundαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimπεραν peran
_ADVπέρανperanother sideon the other sideτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whoof the seaθαλασσης thalassēs
_N-GSFθάλασσαthalassaseaof the seaειπον eipon
_{V-2AAI-3P G5627}λέγωlegōto speak, they saidαυτω autō
_P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himραββι rabbi
_HEBῥαββίrabbiRabbi, Rabbiποτε pote
_PRT-Iπότεpotewhen?, whenωδε ōde
_ADVὧδεhōdeherehitherγεγονας gegonas
_{V-2RAI-2S G5754}γίνομαιginomaito becamest thou 26 cf. Tłum. Толк. Odpowiedział im Jezus, i rzekł: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Szukacie mnie, nie dlatego żeście cuda widzieli, ale żeście chleb jedli, i najedliście się.Иисус сказал им в ответ: истинно, истинно говорю вам: вы ищете Меня не потому, что видели чудеса, но потому, что ели хлеб и насытились. TвэщA и5мъ ї}съ и3 речE: ґми1нь, ґми1нь гlю вaмъ, и4щете менє2, не ћкw ви1дэсте знaменіе, но ћкw ћли є3стE хлёбы и3 насhтистесz: 6,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαπεκριθη apekrithē
_{V-ADI-3S G5662}ἀποκρίνωapokrinōto answeransweredαυτοις autois
_P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemο o
_T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusκαι kai
_CONJκαίkaiandandειπεν eipen
_{V-2AAI-3S G5627}λέγωlegōto speak, I sayαμην amēn
_HEBἀμήνamēnamenVerilyαμην amēn
_HEBἀμήνamēnamen, verilyλεγω legō
_{V-PAI-1S G5719}λέγωlegōto speaksaidυμιν umin
_P-2DPσύsuyouunto youζητειτε zēteite
_{V-PAI-2P G5719}ζητέωzēteōto seek, Ye seekμε me
_P-1ASἐγώegōI/wemeουχ ouch
_PRT-Nοὐouno, notοτι oti
_CONJὅτιhotithat/sincebecauseειδετε eidete
_{V-2AAI-2P G5627}ὁράωhoraōto seeye sawσημεια sēmeia
_N-APNσημεῖονsēmeionsignthe miraclesαλλ all
_CONJἀλλάallabut, butοτι oti
_CONJὅτιhotithat/sincebecauseεφαγετε efagete
_{V-2AAI-2P G5627}φαγεῖνfageinto eatye did eatεκ ek
_PREPἐκekof/fromofτων tōn
_T-GPMὁhothe/this/whothe loavesαρτων artōn
_N-GPMἄρτοςartosbreadthe loavesκαι kai
_CONJκαίkaiand, andεχορτασθητε echortasthēte
_{V-API-2P G5681}χορτάζωchortazōto feedwere filled 27 cf. Tłum. Толк. Starajcie się nie o pokarm, który ginie, ale który trwa na życie wieczne, który wam da Syn Człowieczy; na nim bowiem Bóg Ojciec położył swą pieczęć.Старайтесь не о пище тленной, но о пище, пребывающей в жизнь вечную, которую даст вам Сын Человеческий, ибо на Нем положил печать Свою Отец, Бог. (За?_к7.) дёлайте не брaшно ги1блющее, но брaшно пребывaющее въ жив0тъ вёчный, є4же сн7ъ чlвёческій вaмъ дaстъ: сег0 бо nц7ъ знaмена бGъ. 6,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεργαζεσθε ergazesthe
_{V-PNM-2P G5737}ἐργάζομαιergazomaito workLabourμη mē
_PRT-Nμήmēnotnotτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/whofor the meatβρωσιν brōsin
_N-ASFβρῶσιςbrōsiseatingfor the meatτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/who απολλυμενην apollumenēn
_{V-PMP-ASF G5734}ἀπολλύωapolluōto destroywhich perishethαλλα alla
_CONJἀλλάallabut, butτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/whofor that meatβρωσιν brōsin
_N-ASFβρῶσιςbrōsiseatingfor that meatτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/who μενουσαν menousan
_{V-PAP-ASF G5723}μένωmenōto staywhich endurethεις eis
_PREPεἰςeistowarduntoζωην zōēn
_N-ASFζωήzōēlifelifeαιωνιον aiōnion
_A-ASFαἰώνιοςaiōnioseternaleverlastingην ēn
_R-ASFὅς, ἥhhos ēwhich, whichο o
_T-NSMὁhothe/this/whothe Sonυιος uios
_N-NSMυἱόςhuiossonthe Sonτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof manανθρωπου anthrōpou
_N-GSMἄνθρωποςanthrōposa humanof manυμιν umin
_P-2DPσύsuyouunto youδωσει dōsei
_{V-FAI-3S G5692}δίδωμιdidōmito giveshall giveτουτον touton
_D-ASMοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]γαρ gar
_CONJγάρgarfor: forο o
_T-NSMὁhothe/this/whoGodπατηρ patēr
_N-NSMπατήρpatērfatherthe Fatherεσφραγισεν esfragisen
_{V-AAI-3S G5656}σφραγίζωsfragizōto sealhathο o
_T-NSMὁhothe/this/whothe Fatherθεος theos
_N-NSMθεόςtheosGodGod 28 cf. Tłum. Толк. Rzekli więc do niego: Cóż mamy czynić, abyśmy pełnili uczynki Boże?Итак сказали Ему: что нам делать, чтобы творить дела Божии? Рёша же къ немY: что2 сотвори1мъ, да дёлаемъ дэлA б9іz; 6,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπον eipon
_{V-2AAI-3P G5627}λέγωlegōto speaksaid theyουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenThenπρος pros
_PREPπρόςprosto/withuntoαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimτι ti
_I-ASNτίςtiswhich?, Whatποιωμεν poiōmen
_{V-PAS-1P G5725}ποιέωpoieōto do/makeshall we doινα ina
_CONJἵναhinain order that/to, thatεργαζωμεθα ergazōmetha
_{V-PNS-1P G5741}ἐργάζομαιergazomaito workwe might workτα ta
_T-APNὁhothe/this/whothe worksεργα erga
_N-APNἔργονergonworkthe worksτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof Godθεου theou
_N-GSMθεόςtheosGodof God 29 cf. Tłum. Толк. Odpowiedz lał Jezus, i rzekł im: To jest dzieło Boże, abyście wierzyli w tego, którego on posłał.Иисус сказал им в ответ: вот дело Божие, чтобы вы веровали в Того, Кого Он послал. TвэщA ї}съ и3 речE и5мъ: сE є4сть дёло б9іе, да вёруете въ того2, є3г0же послA џнъ. 6,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαπεκριθη apekrithē
_{V-ADI-3S G5662}ἀποκρίνωapokrinōto answeransweredο o
_T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusκαι kai
_CONJκαίkaiandandειπεν eipen
_{V-2AAI-3S G5627}λέγωlegōto speaksaidαυτοις autois
_P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themτουτο touto
_D-NSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]εστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beisτο to
_T-NSNὁhothe/this/whothe workεργον ergon
_N-NSNἔργονergonworkthe workτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof Godθεου theou
_N-GSMθεόςtheosGodof Godινα ina
_CONJἵναhinain order that/to, thatπιστευητε pisteuēte
_{V-PAS-2P G5725}πιστεύωpisteuōto trust (in)ye believeεις eis
_PREPεἰςeistowardonον on
_R-ASMὅς, ἥhhos ēwhichhim whomαπεστειλεν apesteilen
_{V-AAI-3S G5656}ἀποστέλλωapostellōto sendhath sentεκεινος ekeinos
_D-NSMἐκεῖνοςekeinosthathe 30 cf. Tłum. Толк. Rzekli mu tedy: Cóż więc ty za znak czynisz, abyśmy ujrzeli, i uwierzyli tobie? Cóż działasz?На это сказали Ему: какое же Ты дашь знамение, чтобы мы увидели и поверили Тебе? что Ты делаешь? Рёша же є3мY: к0е u5бо ты2 твори1ши знaменіе, да ви1димъ и3 вёру и4мемъ тебЁ; что2 дёлаеши; 6,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπον eipon
_{V-2AAI-3P G5627}λέγωlegōto speakThey saidουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenthereforeαυτω autō
_P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himτι ti
_I-ASNτίςtiswhich?, Whatουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenthenποιεις poieis
_{V-PAI-2S G5719}ποιέωpoieōto do/makeshewestσυ su
_P-2NSσύsuyouthouσημειον sēmeion
_N-ASNσημεῖονsēmeionsignsignινα ina
_CONJἵναhinain order that/to, thatιδωμεν idōmen
_{V-2AAS-1P G5632}ὁράωhoraōto seewe may seeκαι kai
_CONJκαίkaiand, andπιστευσωμεν pisteusōmen
_{V-AAS-1P G5661}πιστεύωpisteuōto trust (in)believeσοι soi
_P-2DSσύsuyoutheeτι ti
_I-ASNτίςtiswhich?? whatεργαζη ergazē
_{V-PNI-2S G5736}ἐργάζομαιergazomaito workdost thou work 31 cf. Tłum. Толк. Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jako jest napisane: “Chleb z nieba dał im jeść.”Отцы наши ели манну в пустыне, как написано: хлеб с неба дал им есть. nтцы2 нaши kд0ша мaнну въ пустhни, ћкоже є4сть пи1сано: хлёбъ съ небесE дадE и5мъ ћсти. 6,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
_T-NPMὁhothe/this/whofathersπατερες pateres
_N-NPMπατήρpatērfatherfathersημων ēmōn
_P-1GPἐγώegōI/weOurτο to
_T-ASNὁhothe/this/who μαννα manna
_HEBμάνναmannamannamannaεφαγον efagon
_{V-2AAI-3P G5627}φαγεῖνfageinto eatdid eatεν en
_PREPἐνenin/on/amonginτη tē
_T-DSFὁhothe/this/who ερημω erēmō
_A-DSFἔρημοςerēmosdesertedthe desertκαθως kathōs
_ADVκαθώςkathōsas/just as; asεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beit isγεγραμμενον gegrammenon
_{V-RPP-NSN G5772}γράφωgrafōto writewrittenαρτον arton
_N-ASMἄρτοςartosbreadbreadεκ ek
_PREPἐκekof/fromfromτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoheavenουρανου ouranou
_N-GSMοὐρανόςouranosheavenheavenεδωκεν edōken
_{V-AAI-3S G5656}δίδωμιdidōmito give, He gaveαυτοις autois
_P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemφαγειν fagein
_{V-2AAN G5629}φαγεῖνfageinto eatto eat JEZUS PRAWDZIWYM CHLEBEM Z NIEBA.32 cf. Tłum. Толк. Rzekł im więc Jezus: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam chleb z nieba prawdziwy.Иисус же сказал им: истинно, истинно говорю вам: не Моисей дал вам хлеб с неба, а Отец Мой дает вам истинный хлеб с небес. РечE u5бо и5мъ ї}съ: ґми1нь, ґми1нь гlю вaмъ, не мwmсeй дадE вaмъ хлёбъ съ небесE, но nц7ъ м0й даeтъ вaмъ хлёбъ и4стинный съ нб7сE: 6,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπεν eipen
_{V-2AAI-3S G5627}λέγωlegōto speak, I sayουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenThenαυτοις autois
_P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themο o
_T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusαμην amēn
_HEBἀμήνamēnamenVerilyαμην amēn
_HEBἀμήνamēnamen, verilyλεγω legō
_{V-PAI-1S G5719}λέγωlegōto speaksaidυμιν umin
_P-2DPσύsuyouunto youου ou
_PRT-Nοὐounonotμωυσης mōusēs
_N-NSMΜωϋσῆς, Μωσῆςmōusēs mōsēsMoses, Mosesεδωκεν edōken
_{V-AAI-3S G5656}δίδωμιdidōmito givegaveυμιν umin
_P-2DPσύsuyouyouτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whothat breadαρτον arton
_N-ASMἄρτοςartosbreadthat breadεκ ek
_PREPἐκekof/fromfromτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoheavenουρανου ouranou
_N-GSMοὐρανόςouranosheavenheavenαλλ all
_CONJἀλλάallabut; butο o
_T-NSMὁhothe/this/whoFatherπατηρ patēr
_N-NSMπατήρpatērfatherFatherμου mou
_P-1GSἐγώegōI/wemyδιδωσιν didōsin
_{V-PAI-3S G5719}δίδωμιdidōmito givegivethυμιν umin
_P-2DPσύsuyouyouτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whotheαρτον arton
_N-ASMἄρτοςartosbreadtheεκ ek
_PREPἐκekof/fromfromτου tou
_T-GSMὁhothe/this/who ουρανου ouranou
_N-GSMοὐρανόςouranosheavenheavenτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whoheavenαληθινον alēthinon
_A-ASMἀληθινόςalēthinostruetrue 33 cf. Tłum. Толк. Albowiem chleb Boży jest, który z nieba zstąpił, i daje życie światu.Ибо хлеб Божий есть тот, который сходит с небес и дает жизнь миру. хлёбъ бо б9ій є4сть сходsй съ нб7сE и3 даsй жив0тъ мjру. 6,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
_T-NSMὁhothe/this/who γαρ gar
_CONJγάρgarforForαρτος artos
_N-NSMἄρτοςartosbreadthe breadτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof Godθεου theou
_N-GSMθεόςtheosGodof Godεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beisο o
_T-NSMὁhothe/this/who καταβαινων katabainōn
_{V-PAP-NSM G5723}καταβαίνωkatabainōto come/go downhe which cometh downεκ ek
_PREPἐκekof/fromfromτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoheavenουρανου ouranou
_N-GSMοὐρανόςouranosheavenheavenκαι kai
_CONJκαίkaiand, andζωην zōēn
_N-ASFζωήzōēlifelifeδιδους didous
_{V-PAP-NSM G5723}δίδωμιdidōmito givegivethτω tō
_T-DSMὁhothe/this/whounto the worldκοσμω kosmō
_N-DSMκόσμοςkosmosworldunto the world 34 cf. Tłum. Толк. Rzekli więc do mego: Panie, daj nam zawsze tego chleba.На это сказали Ему: Господи! подавай нам всегда такой хлеб. Рёша u5бо къ немY: гDи, всегдA дaждь нaмъ хлёбъ сeй. 6,34Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπον eipon
_{V-2AAI-3P G5627}λέγωlegōto speaksaid theyουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenThenπρος pros
_PREPπρόςprosto/withuntoαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimκυριε kurie
_N-VSMκύριοςkurioslord, Lordπαντοτε pantote
_ADVπάντοτεpantotealways, evermoreδος dos
_{V-2AAM-2S G5628}δίδωμιdidōmito givegiveημιν ēmin
_P-1DPἐγώegōI/weusτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whobreadαρτον arton
_N-ASMἄρτοςartosbreadbreadτουτον touton
_D-ASMοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it] 35 cf. Tłum. Толк. A Jezus im powiedział: Jam jest chleb życia; kto do mnie przychodzi, łaknąć nie będzie; a kto we mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie.Иисус же сказал им: Я есмь хлеб жизни; приходящий ко Мне не будет алкать, и верующий в Меня не будет жаждать никогда. Речe же и5мъ ї}съ: (За?_к7а.) ѓзъ є4смь хлёбъ жив0тный: грzдhй ко мнЁ не и4мать взалкaтисz, и3 вёруzй въ мS не и4мать вжаждaтисz никогдaже. 6,35Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπεν eipen
_{V-2AAI-3S G5627}λέγωlegōto speaksaidαυτοις autois
_P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themο o
_T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusεγω egō
_P-1NSἐγώegōI/weIειμι eimi
_{V-PAI-1S G5719}εἰμίeimito beamο o
_T-NSMὁhothe/this/whothe breadαρτος artos
_N-NSMἄρτοςartosbreadthe breadτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whoof lifeζωης zōēs
_N-GSFζωήzōēlifeof lifeο o
_T-NSMὁhothe/this/who:ερχομενος erchomenos
_{V-PNP-NSM G5740}ἔρχομαιerchomaito come/gohe that comethπρος pros
_PREPπρόςprosto/withtoεμε eme
_P-1ASἐγώegōI/wemeου ou
_PRT-Nοὐounoneverμη mē
_PRT-Nμήmēnot πειναση peinasē
_{V-AAS-3S G5661}πεινάωpeinaōto hungershallκαι kai
_CONJκαίkaiand; andο o
_T-NSMὁhothe/this/who πιστευων pisteuōn
_{V-PAP-NSM G5723}πιστεύωpisteuōto trust (in)he that believethεις eis
_PREPεἰςeistowardonεμε eme
_P-1ASἐγώegōI/wemeου ou
_PRT-Nοὐounoneverμη mē
_PRT-Nμήmēnot διψησει dipsēsei
_{V-FAI-3S G5692}διψάωdipsaōto thirstshallπωποτε pōpote
_ADVπώποτεpōpoteever 36 cf. Tłum. Толк. Ale wam powiedziałem, żeście i widzieli mię, i nie wierzycie.Но Я сказал вам, что вы и видели Меня, и не веруете. Но рёхъ вaмъ, ћкw и3 ви1дэсте мS, и3 не вёруете. 6,36Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαλλ all
_CONJἀλλάallabutButειπον eipon
_{V-2AAI-1S G5627}λέγωlegōto speakI saidυμιν umin
_P-2DPσύsuyouunto youοτι oti
_CONJὅτιhotithat/since, Thatκαι kai
_CONJκαίkaiandalsoεωρακατε[     eōrakate
_{V-RAI-2P-ATT G5758}ὁράωhoraōto seeyeμε]     me
_P-1ASἐγώegōI/wemeκαι kai
_CONJκαίkaiand, andου ou
_PRT-Nοὐounonotπιστευετε pisteuete
_{V-PAI-2P G5719}πιστεύωpisteuōto trust (in)believe 37 cf. Tłum. Толк. Wszystko, co mi daje Ojciec, do mnie przyjdzie; a tego, co do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz;Все, что дает Мне Отец, ко Мне придет; и приходящего ко Мне не изгоню вон, ВсE, є4же даeтъ мнЁ nц7ъ, ко мнЁ пріи1детъ, и3 грzдyщаго ко мнЁ не и3зженY в0нъ: 6,37Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπαν pan
_A-ASNπᾶςpasallAllο o
_R-ASNὅς, ἥhhos ēwhichthatδιδωσιν didōsin
_{V-PAI-3S G5719}δίδωμιdidōmito givegivethμοι moi
_P-1DSἐγώegōI/wemeο o
_T-NSMὁhothe/this/whothe Fatherπατηρ patēr
_N-NSMπατήρpatērfatherthe Fatherπρος pros
_PREPπρόςprosto/withtoεμε eme
_P-1ASἐγώegōI/wemeηξει ēxei
_{V-FAI-3S G5692}ἥκωhēkōto come/be presentshall comeκαι kai
_CONJκαίkaiand; andτον ton
_T-ASMὁhothe/this/who ερχομενον erchomenon
_{V-PNP-ASM G5740}ἔρχομαιerchomaito come/gohim that comethπρος pros
_PREPπρόςprosto/withtoμε me
_P-1ASἐγώegōI/wemeου ou
_PRT-Nοὐounoin no wiseμη mē
_PRT-Nμήmēnot εκβαλω ekbalō
_{V-2AAS-1S G5632}ἐκβάλλωekballōto expelI willεξω exō
_ADVἔξωexōout/outside(r)out 38 cf. Tłum. Толк. bo zstąpiłem z z nieba, nie żebym czynił wolę moją, ale wolę tego, który mię posłał.ибо Я сошел с небес не для того, чтобы творить волю Мою, но волю пославшего Меня Отца. ћкw снид0хъ съ нб7сE, не да творю2 в0лю мою2, но в0лю послaвшагw мS nц7A. 6,38Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοτι oti
_CONJὅτιhotithat/sinceForκαταβεβηκα katabebēka
_{V-RAI-1S G5758}καταβαίνωkatabainōto come/go downI came downαπο apo
_PREPἀπόapofrom[from]του tou
_T-GSMὁhothe/this/whoheavenουρανου ouranou
_N-GSMοὐρανόςouranosheavenheavenουχ ouch
_PRT-Nοὐouno, notινα ina
_CONJἵναhinain order that/totoποιω poiō
_{V-PAS-1S G5725}ποιέωpoieōto do/makedoτο to
_T-ASNὁhothe/this/who θελημα thelēma
_N-ASNθέλημαthelēmawill/desirewillτο to
_T-ASNὁhothe/this/whowillεμον emon
_S-1SASNἐμόςemosmymine ownαλλα alla
_CONJἀλλάallabut, butτο to
_T-ASNὁhothe/this/whothe willθελημα thelēma
_N-ASNθέλημαthelēmawill/desirethe willτου tou
_T-GSMὁhothe/this/who πεμψαντος pempsantos
_{V-AAP-GSM G5660}πέμπωpempōto sendof him that sentμε me
_P-1ASἐγώegōI/weme 39 cf. Tłum. Толк. A ta jest wola tego, który mię posłał, Ojca, żebym nic z tego wszystkiego, co mi dał, nie stracił; ale żebym to wskrzesił w dzień ostateczny.Воля же пославшего Меня Отца есть та, чтобы из того, что Он Мне дал, ничего не погубить, но все то воскресить в последний день. Сe же є4сть в0лz послaвшагw мS nц7A, да всE, є4же дадE ми2, не погублю2 t негw2, но воскRшY є5 въ послёдній дeнь. 6,39Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτουτο touto
_D-NSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]δε de
_CONJδέdethenAndεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beisτο to
_T-NSNὁhothe/this/whowillθελημα thelēma
_N-NSNθέλημαthelēmawill/desirewillτου tou
_T-GSMὁhothe/this/who πεμψαντος pempsantos
_{V-AAP-GSM G5660}πέμπωpempōto sendwhich hath sentμε me
_P-1ASἐγώegōI/wemeινα ina
_CONJἵναhinain order that/to, thatπαν pan
_A-ASNπᾶςpasallallο o
_R-ASNὅς, ἥhhos ēwhichwhichδεδωκεν dedōken
_{V-RAI-3S G5758}δίδωμιdidōmito givehe hath givenμοι moi
_P-1DSἐγώegōI/wemeμη mē
_PRT-Nμήmēnotnothingαπολεσω apolesō
_{V-AAS-1S G5661}ἀπολλύωapolluōto destroyI should loseεξ ex
_PREPἐκekof/fromofαυτου autou
_P-GSNαὐτόςautoshe/she/it/self,αλλα alla
_CONJἀλλάallabutbutαναστησω anastēsō
_{V-AAS-1S G5661}ἀνίστημιanistēmito ariseshould raiseαυτο auto
_P-ASNαὐτόςautoshe/she/it/selfitτη tē
_T-DSFὁhothe/this/who εσχατη eschatē
_A-DSF-Sἔσχατοςeschatoslast/leastthe lastημερα ēmera
_N-DSFἡμέραhēmeradayday 40 cf. Tłum. Толк. A ta jest wola Ojca mego, który mię posłał, żeby każdy, który widzi Syna, i wierzy weń, miał życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dzień ostatni.Воля Пославшего Меня есть та, чтобы всякий, видящий Сына и верующий в Него, имел жизнь вечную; и Я воскрешу его в последний день. (За?_к7в.) Сe же є4сть в0лz послaвшагw мS, да всsкъ ви1дzй сн7а и3 вёруzй въ него2 и4мать жив0тъ вёчный, и3 воскRшY є3го2 ѓзъ въ послёдній дeнь. 6,40Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτουτο touto
_D-NSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]γαρ gar
_CONJγάρgarfor[for]εστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beisτο to
_T-NSNὁhothe/this/whothe willθελημα thelēma
_N-NSNθέλημαthelēmawill/desirethe willτου tou
_T-GSMὁhothe/this/who πατρος patros
_N-GSMπατήρpatērfather[father]μου mou
_P-1GSἐγώegōI/weIινα ina
_CONJἵναhinain order that/to, thatπας pas
_A-NSMπᾶςpasallevery oneο o
_T-NSMὁhothe/this/who θεωρων theōrōn
_{V-PAP-NSM G5723}θεωρέωtheōreōto see/experiencewhich seethτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whothe Sonυιον uion
_N-ASMυἱόςhuiossonthe Sonκαι kai
_CONJκαίkaiand, andπιστευων pisteuōn
_{V-PAP-NSM G5723}πιστεύωpisteuōto trust (in)believethεις eis
_PREPεἰςeistowardonαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimεχη echē
_{V-PAS-3S G5725}ἔχωechōto have/be, may haveζωην zōēn
_N-ASFζωήzōēlifelifeαιωνιον aiōnion
_A-ASFαἰώνιοςaiōnioseternaleverlastingκαι kai
_CONJκαίkaiand: andαναστησω anastēsō
_{V-AAS-1S G5661}ἀνίστημιanistēmito arisewill raiseαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimεγω egō
_P-1NSἐγώegōI/wemeτη tē
_T-DSFὁhothe/this/who εσχατη eschatē
_A-DSF-Sἔσχατοςeschatoslast/leastlastημερα ēmera
_N-DSFἡμέραhēmeradayat the SZEMRANIE NIEWIERNYCH ŻYDÓW.41 cf. Tłum. Толк. Szemrali więc na niego żydzi, że powiedział: Jam jest chleb żywy, który z nieba zstąpił.Возроптали на Него Иудеи за то, что Он сказал: Я есмь хлеб, сшедший с небес. Роптaху u5бо їудeє њ нeмъ, ћкw речE: ѓзъ є4смь хлёбъ сшeдый съ нб7сE. 6,41Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεγογγυζον egonguzon
_{V-IAI-3P G5707}γογγύζωgonguzōto murmurmurmuredουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenthenοι oi
_T-NPMὁhothe/this/who ιουδαιοι ioudaioi
_A-NPMἸουδαῖοςioudaiosJewishThe Jewsπερι peri
_PREPπερίperiaboutatαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimοτι oti
_CONJὅτιhotithat/since, becauseειπεν eipen
_{V-2AAI-3S G5627}λέγωlegōto speakhe saidεγω egō
_P-1NSἐγώegōI/we, Iειμι eimi
_{V-PAI-1S G5719}εἰμίeimito beamο o
_T-NSMὁhothe/this/whothe breadαρτος artos
_N-NSMἄρτοςartosbreadthe breadο o
_T-NSMὁhothe/this/who καταβας katabas
_{V-2AAP-NSM G5631}καταβαίνωkatabainōto come/go downwhich came downεκ ek
_PREPἐκekof/fromfromτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoheavenουρανου ouranou
_N-GSMοὐρανόςouranosheavenheaven 42 cf. Tłum. Толк. I mówili: Czyż nie jest to Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy? Jakże więc on mówi: Że z nieba zstąpiłem?И говорили: не Иисус ли это, сын Иосифов, Которого отца и Мать мы знаем? Как же говорит Он: Я сшел с небес? И# глаг0лаху: не сeй ли є4сть ї}съ сhнъ їHсифовъ, є3гHже мы2 знaемъ nтцA и3 м™рь; кaкw u5бо гlетъ сeй, ћкw съ нб7сE снид0хъ; 6,42Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
_CONJκαίkaiandAndελεγον elegon
_{V-IAI-3P G5707}λέγωlegōto speakthey saidουχι ouchi
_PRT-Iοὐχίouchinot[not]ουτος outos
_D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itthisεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito be, Isιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusο o
_T-NSMὁhothe/this/who, the sonυιος uios
_N-NSMυἱόςhuiosson, the sonιωσηφ iōsēf
_N-PRIἸωσήφiōsēfJosephof Josephου ou
_R-GSMὅς, ἥhhos ēwhich, whoseημεις ēmeis
_P-1NPἐγώegōI/weweοιδαμεν oidamen
_{V-RAI-1P G5758}εἴδωeidōto knowknowτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whofatherπατερα patera
_N-ASMπατήρpatērfatherfatherκαι kai
_CONJκαίkaiandandτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/whomotherμητερα mētera
_N-ASFμήτηρmētērmothermotherπως pōs
_ADV-Iπωςpōshow? howνυν nun
_ADVνῦνnunnow[now]λεγει legei
_{V-PAI-3S G5719}λέγωlegōto speaksaithοτι oti
_CONJὅτιhotithat/sincethatεκ ek
_PREPἐκekof/fromfromτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoheavenουρανου ouranou
_N-GSMοὐρανόςouranosheavenheavenκαταβεβηκα katabebēka
_{V-RAI-1S G5758}καταβαίνωkatabainōto come/go down, I came down 43 cf. Tłum. Толк. Odpowiedział tedy Jezus, i rzekł im: Nie szemrajcie między sobą.Иисус сказал им в ответ: не ропщите между собою. TвэщA u5бо ї}съ и3 речE и5мъ: не ропщи1те междY соб0ю: 6,43Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαπεκριθη apekrithē
_{V-ADI-3S G5662}ἀποκρίνωapokrinōto answeransweredιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusκαι kai
_CONJκαίkaiandandειπεν eipen
_{V-2AAI-3S G5627}λέγωlegōto speaksaidαυτοις autois
_P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themμη mē
_PRT-Nμήmēnotnotγογγυζετε gonguzete
_{V-PAM-2P G5720}γογγύζωgonguzōto murmurMurmurμετ met
_PREPμετάmetawith/afteramongαλληλων allēlōn
_C-GPMἀλλήλωνallēlōnone anotheryourselves 44 cf. Tłum. Толк. Nikt do mnie przyjść nie może, jeśli Ojciec, który mię posłał, nie pociągnie go; a ja go wskrzeszę w dzień ostatni.Никто не может прийти ко Мне, если не привлечет его Отец, пославший Меня; и Я воскрешу его в последний день. никт0же м0жетъ пріити2 ко мнЁ, ѓще не nц7ъ послaвый мS привлечeтъ є3го2, и3 ѓзъ воскRшY є3го2 въ послёдній дeнь. 6,44Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVουδεις oudeis
_A-NSM-Nοὐδείςoudeisno oneNo manδυναται dunatai
_{V-PNI-3S G5736}δύναμαιdunamaibe ablecanελθειν elthein
_{V-2AAN G5629}ἔρχομαιerchomaito come/gocomeπρος pros
_PREPπρόςprosto/withtoμε me
_P-1ASἐγώegōI/weIεαν ean
_CONDἐάνeanif, exceptμη mē
_PRT-Nμήmēnot ο o
_T-NSMὁhothe/this/whothe Fatherπατηρ patēr
_N-NSMπατήρpatērfatherthe Fatherο o
_T-NSMὁhothe/this/who πεμψας pempsas
_{V-AAP-NSM G5660}πέμπωpempōto sendwhich hath sentμε me
_P-1ASἐγώegōI/wemeελκυση elkusē
_{V-AAS-3S G5661}ἑλκύω, ἕλκωhhelkuō elkōto draw/persuadedrawαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimκαγω kagō
_P-1NS-Kκἀγώkagōand I[and I]αναστησω anastēsō
_{V-FAI-1S G5692}ἀνίστημιanistēmito arisewill raiseαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimεν en
_PREPἐνenin/on/among[in/on/among]τη tē
_T-DSFὁhothe/this/who εσχατη eschatē
_A-DSF-Sἔσχατοςeschatoslast/leastlastημερα ēmera
_N-DSFἡμέραhēmeradayat the 45 cf. Tłum. Толк. Jest napisane u proroków: “I będą wszyscy uczniami Bożymi.” Wszelki, kto usłyszał od Ojca, i nauczył się, przychodzi do mnie.У пророков написано: и будут все научены Богом. Всякий, слышавший от Отца и научившийся, приходит ко Мне. є4сть пи1сано во прbр0цэхъ: и3 бyдутъ вси2 научeни бGомъ. Всsкъ слhшавый t nц7A и3 навhкъ, пріи1детъ ко мнЁ. 6,45Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito bethey shall beγεγραμμενον gegrammenon
_{V-RPP-NSN G5772}γράφωgrafōto writewrittenεν en
_PREPἐνenin/on/amonginτοις tois
_T-DPMὁhothe/this/whothe prophetsπροφηταις profētais
_N-DPMπροφήτηςprofētēsprophetthe prophetsκαι kai
_CONJκαίkaiand, Andεσονται esontai
_{V-FDI-3P G5695}εἰμίeimito beIt isπαντες pantes
_A-NPMπᾶςpasallallδιδακτοι didaktoi
_A-NPMδιδακτόςdidaktostaughttaughtθεου theou
_N-GSMθεόςtheosGodof Godπας pas
_A-NSMπᾶςpasall. Every manο o
_T-NSMὁhothe/this/whoof Godακουσας akousas
_{V-AAP-NSM G5660}ἀκούωakouōto hearthat hath heardπαρα para
_PREPπαράparafrom/with/besideofτου tou
_T-GSMὁhothe/this/who πατρος patros
_N-GSMπατήρpatērfatherthe Fatherκαι kai
_CONJκαίkaiand, andμαθων mathōn
_{V-2AAP-NSM G5631}μανθάνωmanthanōto learnhath learnedερχεται erchetai
_{V-PNI-3S G5736}ἔρχομαιerchomaito come/go, comethπρος pros
_PREPπρόςprosto/withuntoεμε eme
_P-1ASἐγώegōI/weme 46 cf. Tłum. Толк. Nie, żeby Ojca kto widział; tylko ten, który jest od Boga, ten widział Ojca.Это не то, чтобы кто видел Отца, кроме Того, Кто есть от Бога; Он видел Отца. Не ћкw nц7A ви1дэлъ є4сть кто2, т0кмw сhй t бGа, сeй ви1дэ nц7A. 6,46Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVουχ ouch
_PRT-NοὐounoNotοτι oti
_CONJὅτιhotithat/sincethatτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whothe Fatherπατερα patera
_N-ASMπατήρpatērfatherthe Fatherεωρακεν eōraken
_{V-RAI-3S-ATT G5758}ὁράωhoraōto seehath seenτις tis
_X-NSMτιςtisoneany manει ei
_CONDεἰeiif, saveμη mē
_PRT-Nμήmēnot ο o
_T-NSMὁhothe/this/who ων ōn
_{V-PAP-NSM G5723}εἰμίeimito behe which isπαρα para
_PREPπαράparafrom/with/besideofτου]     tou
_T-GSMὁhothe/this/whoGodθεου theou
_N-GSMθεόςtheosGodGodουτος outos
_D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/it, heεωρακεν eōraken
_{V-RAI-3S-ATT G5758}ὁράωhoraōto seehath seenτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whothe Fatherπατερα patera
_N-ASMπατήρpatērfatherthe Father 47 cf. Tłum. Толк. Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam: Kto wierzy we mnie, ma życie wieczne.Истинно, истинно говорю вам: верующий в Меня имеет жизнь вечную. Ґми1нь, ґми1нь гlю вaмъ: вёруzй въ мS и4мать жив0тъ вёчный. 6,47Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαμην amēn
_HEBἀμήνamēnamenVerilyαμην amēn
_HEBἀμήνamēnamen, verilyλεγω legō
_{V-PAI-1S G5719}λέγωlegōto speak, I sayυμιν umin
_P-2DPσύsuyouunto youο o
_T-NSMὁhothe/this/who,πιστευων pisteuōn
_{V-PAP-NSM G5723}πιστεύωpisteuōto trust (in)He that believethεχει echei
_{V-PAI-3S G5719}ἔχωechōto have/behathζωην zōēn
_N-ASFζωήzōēlifelifeαιωνιον aiōnion
_A-ASFαἰώνιοςaiōnioseternaleverlasting JEZUS CHLEBEM ŻYWOTA.48 cf. Tłum. Толк. Jam jest chleb życia.Я есмь хлеб жизни. (За?_к7г.) Ѓзъ є4смь хлёбъ жив0тный: 6,48Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεγω egō
_P-1NSἐγώegōI/weIειμι eimi
_{V-PAI-1S G5719}εἰμίeimito beamο o
_T-NSMὁhothe/this/whothat breadαρτος artos
_N-NSMἄρτοςartosbreadthat breadτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whoof lifeζωης zōēs
_N-GSFζωήzōēlifeof life 49 cf. Tłum. Толк. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni, i pomarli.Отцы ваши ели манну в пустыне и умерли; nтцы2 вaши kд0ша мaнну въ пустhни и3 ўмр0ша: 6,49Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
_T-NPMὁhothe/this/whofathersπατερες pateres
_N-NPMπατήρpatērfatherfathersυμων umōn
_P-2GPσύsuyouYourεφαγον efagon
_{V-2AAI-3P G5627}φαγεῖνfageinto eatdid eatεν en
_PREPἐνenin/on/amonginτη tē
_T-DSFὁhothe/this/who ερημω erēmō
_A-DSFἔρημοςerēmosdesertedthe wildernessτο to
_T-ASNὁhothe/this/who μαννα manna
_HEBμάνναmannamannamannaκαι kai
_CONJκαίkaiand, andαπεθανον apethanon
_{V-2AAI-3P G5627}ἀποθνήσκωapothnēskōto dieare dead 50 cf. Tłum. Толк. Ten jest chleb z nieba zstępujący, aby jeśli go kto pożywać będzie, nie umarł.хлеб же, сходящий с небес, таков, что ядущий его не умрет. сeй є4сть хлёбъ сходsй съ нб7сE, да, ѓще кто2 t негw2 ћстъ, не ќмретъ: 6,50Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVουτος outos
_D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itThisεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beisο o
_T-NSMὁhothe/this/whothe breadαρτος artos
_N-NSMἄρτοςartosbreadthe breadο o
_T-NSMὁhothe/this/who εκ ek
_PREPἐκekof/fromfromτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoheavenουρανου ouranou
_N-GSMοὐρανόςouranosheavenheavenκαταβαινων katabainōn
_{V-PAP-NSM G5723}καταβαίνωkatabainōto come/go downwhich cometh downινα ina
_CONJἵναhinain order that/to, thatτις tis
_X-NSMτιςtisonea manεξ ex
_PREPἐκekof/from,αυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfthereofφαγη fagē
_{V-2AAS-3S G5632}φαγεῖνfageinto eatmay eatκαι kai
_CONJκαίkaiandandμη mē
_PRT-Nμήmēnotnotαποθανη apothanē
_{V-2AAS-3S G5632}ἀποθνήσκωapothnēskōto diedie 51 cf. Tłum. Толк. Jam jest chleb żywy, który z nieba zstąpił.Я хлеб живый, сшедший с небес; ядущий хлеб сей будет жить вовек; хлеб же, который Я дам, есть Плоть Моя, которую Я отдам за жизнь мира. ѓзъ є4смь хлёбъ жив0тный, и4же сшeдый съ нб7сE: ѓще кто2 снёсть t хлёба сегw2, жи1въ бyдетъ во вёки: и3 хлёбъ, є3г0же ѓзъ дaмъ, пlть моS є4сть, ю4же ѓзъ дaмъ за жив0тъ мjра. 6,51Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεγω egō
_P-1NSἐγώegōI/weIειμι eimi
_{V-PAI-1S G5719}εἰμίeimito beamο o
_T-NSMὁhothe/this/whotheαρτος artos
_N-NSMἄρτοςartosbreadtheο o
_T-NSMὁhothe/this/who ζων zōn
_{V-PAP-NSM G5723}ζάωzaōto livelivingο o
_T-NSMὁhothe/this/who εκ ek
_PREPἐκekof/fromfromτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoheavenουρανου ouranou
_N-GSMοὐρανόςouranosheavenheavenκαταβας katabas
_{V-2AAP-NSM G5631}καταβαίνωkatabainōto come/go downwhich came downεαν ean
_CONDἐάνeanif: ifτις tis
_X-NSMτιςtisoneany manφαγη fagē
_{V-2AAS-3S G5632}φαγεῖνfageinto eateatεκ ek
_PREPἐκekof/fromofτουτου toutou
_D-GSMοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]του tou
_T-GSMὁhothe/this/whobreadαρτου artou
_N-GSMἄρτοςartosbreadbreadζησει zēsei
_{V-FAI-3S G5692}ζάωzaōto live, he shall liveεις eis
_PREPεἰςeistowardforτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whoeverαιωνα aiōna
_N-ASMαἰώνaiōnan ageeverκαι kai
_CONJκαίkaiand: andο o
_T-NSMὁhothe/this/whothe breadαρτος artos
_N-NSMἄρτοςartosbreadbreadδε de
_CONJδέdethenthatον on
_R-ASMὅς, ἥhhos ēwhich εγω egō
_P-1NSἐγώegōI/weIδωσω dōsō
_{V-FAI-1S G5692}δίδωμιdidōmito givewill giveη ē
_T-NSFὁhothe/this/whofleshσαρξ sarx
_N-NSFσάρξsarxfleshfleshμου mou
_P-1GSἐγώegōI/weIεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beisυπερ uper
_PREPὑπέρhuperabove/forforτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/who του tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof the worldκοσμου kosmou
_N-GSMκόσμοςkosmosworldof the worldζωης zōēs
_N-GSFζωήzōēlifethe life 52 cf. Tłum. Толк. Jeśli kto pożywać będzie tego chleba, żyć będzie na wieki; a chleb, który ja dam, jest ciało moje za życie świata.Тогда Иудеи стали спорить между собою, говоря: как Он может дать нам есть Плоть Свою? Прsхусz же междY соб0ю жи1дове, глаг0люще: кaкw м0жетъ сeй нaмъ дaти пlть (свою2) ћсти; 6,52Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεμαχοντο emachonto
_{V-INI-3P G5711}μάχομαιmachomaito quarrelstroveουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenthereforeπρος pros
_PREPπρόςprosto/withamongαλληλους allēlous
_C-APMἀλλήλωνallēlōnone anotherthemselvesοι oi
_T-NPMὁhothe/this/who ιουδαιοι ioudaioi
_A-NPMἸουδαῖοςioudaiosJewishThe Jewsλεγοντες legontes
_{V-PAP-NPM G5723}λέγωlegōto speak, sayingπως pōs
_ADV-Iπωςpōshow, Howδυναται dunatai
_{V-PNI-3S G5736}δύναμαιdunamaibe ablecanουτος outos
_D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis manημιν ēmin
_P-1DPἐγώegōI/weusδουναι dounai
_{V-2AAN G5629}δίδωμιdidōmito givegiveτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/whofleshσαρκα[     sarka
_N-ASFσάρξsarxfleshfleshαυτου]     autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[he/she/it/self]φαγειν fagein
_{V-2AAN G5629}φαγεῖνfageinto eatto eat 53 cf. Tłum. Толк. Spierali się więc żydzi między sobą, mówiąc: Jakże on może dać nam ciało swoje do jedzenia?Иисус же сказал им: истинно, истинно говорю вам: если не будете есть Плоти Сына Человеческого и пить Крови Его, то не будете иметь в себе жизни. Речe же и5мъ ї}съ: ґми1нь, ґми1нь гlю вaмъ: ѓще не снёсте пlти сн7а чlвёческагw, ни піeте кр0ве є3гw2, животA не и4мате въ себЁ. 6,53Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπεν eipen
_{V-2AAI-3S G5627}λέγωlegōto speak, I sayουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenThenαυτοις autois
_P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themο]     o
_T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusαμην amēn
_HEBἀμήνamēnamenVerilyαμην amēn
_HEBἀμήνamēnamen, verilyλεγω legō
_{V-PAI-1S G5719}λέγωlegōto speaksaidυμιν umin
_P-2DPσύsuyouunto youεαν ean
_CONDἐάνeanif, Exceptμη mē
_PRT-Nμήmēnot φαγητε fagēte
_{V-2AAS-2P G5632}φαγεῖνfageinto eatye eatτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/whothe fleshσαρκα sarka
_N-ASFσάρξsarxfleshthe fleshτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof the Sonυιου uiou
_N-GSMυἱόςhuiossonof the Sonτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof manανθρωπου anthrōpou
_N-GSMἄνθρωποςanthrōposa humanof manκαι kai
_CONJκαίkaiand, andπιητε piēte
_{V-2AAS-2P G5632}πίνωpinōto drinkdrinkαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisτο to
_T-ASNὁhothe/this/whobloodαιμα aima
_N-ASNαἷμαhaimabloodbloodουκ ouk
_PRT-Nοὐounonoεχετε echete
_{V-PAI-2P G5719}ἔχωechōto have/be, ye haveζωην zōēn
_N-ASFζωήzōēlifelifeεν en
_PREPἐνenin/on/amonginεαυτοις eautois
_F-2DPMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfyou 54 cf. Tłum. Толк. Rzekł im więc Jezus: Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam: Jeślibyście nie jedli ciała Syna człowieczego, i nie pili krwi jego, nie będziecie mieć życia w sobie.Ядущий Мою Плоть и пиющий Мою Кровь имеет жизнь вечную, и Я воскрешу его в последний день. Kдhй мою2 пlть и3 піsй мою2 кр0вь и4мать жив0тъ вёчный, и3 ѓзъ воскRшY є3го2 въ послёдній дeнь. 6,54Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
_T-NSMὁhothe/this/who τρωγων trōgōn
_{V-PAP-NSM G5723}τρώγωtrōgōto eatWhoso eatethμου mou
_P-1GSἐγώegōI/weIτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/whofleshσαρκα sarka
_N-ASFσάρξsarxfleshfleshκαι kai
_CONJκαίkaiand, andπινων pinōn
_{V-PAP-NSM G5723}πίνωpinōto drinkdrinkethμου mou
_P-1GSἐγώegōI/wemyτο to
_T-ASNὁhothe/this/whobloodαιμα aima
_N-ASNαἷμαhaimabloodbloodεχει echei
_{V-PAI-3S G5719}ἔχωechōto have/be, hathζωην zōēn
_N-ASFζωήzōēlifelifeαιωνιον aiōnion
_A-ASFαἰώνιοςaiōnioseternaleternalκαγω kagō
_P-1NS-Kκἀγώkagōand I[and I]αναστησω anastēsō
_{V-FAI-1S G5692}ἀνίστημιanistēmito arisewill raiseαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimτη tē
_T-DSFὁhothe/this/who εσχατη eschatē
_A-DSF-Sἔσχατοςeschatoslast/leastlastημερα ēmera
_N-DSFἡμέραhēmeradayat the 55 cf. Tłum. Толк. Kto pożywa ciało moje, i pije krew moją, ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dzień ostatni.Ибо Плоть Моя истинно есть пища, и Кровь Моя истинно есть питие. Пlть бо моS и4стиннw є4сть брaшно, и3 кр0вь моS и4стиннw є4сть пи1во. 6,55Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVη ē
_T-NSFὁhothe/this/who γαρ gar
_CONJγάρgarforForσαρξ sarx
_N-NSFσάρξsarxfleshfleshμου mou
_P-1GSἐγώegōI/wemyαληθης alēthēs
_A-NSFἀληθήςalēthēstrue[true]εστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beisβρωσις brōsis
_N-NSFβρῶσιςbrōsiseatingmeatκαι kai
_CONJκαίkaiand, andτο to
_T-NSNὁhothe/this/whobloodαιμα aima
_N-NSNαἷμαhaimabloodbloodμου mou
_P-1GSἐγώegōI/wemyαληθης alēthēs
_A-NSFἀληθήςalēthēstrue[true]εστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beisποσις posis
_N-NSFπόσιςposisdrinkdrink 56 cf. Tłum. Толк. Albowiem ciało moje prawdziwie jest pokarmem, a krew moja prawdziwie jest napojem.Ядущий Мою Плоть и пиющий Мою Кровь пребывает во Мне, и Я в нем. (За?_к7д.) Kдhй мою2 пlть и3 піsй мою2 кр0вь во мнЁ пребывaетъ, и3 ѓзъ въ нeмъ. 6,56Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
_T-NSMὁhothe/this/who τρωγων trōgōn
_{V-PAP-NSM G5723}τρώγωtrōgōto eatHe that eatethμου mou
_P-1GSἐγώegōI/we, and Iτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/whofleshσαρκα sarka
_N-ASFσάρξsarxfleshfleshκαι kai
_CONJκαίkaiand, andπινων pinōn
_{V-PAP-NSM G5723}πίνωpinōto drinkdrinkethμου mou
_P-1GSἐγώegōI/wemeτο to
_T-ASNὁhothe/this/whobloodαιμα aima
_N-ASNαἷμαhaimabloodbloodεν en
_PREPἐνenin/on/amonginεμοι emoi
_P-1DSἐγώegōI/wemyμενει menei
_{V-PAI-3S G5719}μένωmenōto stay, dwellethκαγω kagō
_P-1NS-Kκἀγώkagōand I[and I]εν en
_PREPἐνenin/on/amonginαυτω autō
_P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhim 57 cf. Tłum. Толк. Kto pożywa ciało moje, i pije krew moją, we mnie mieszka, a ja w nim.Как послал Меня живый Отец, и Я живу Отцем, так и ядущий Меня жить будет Мною. Ћкоже послa мz живhй nц7ъ, и3 ѓзъ живY nц7A рaди: и3 kдhй мS, и3 т0й жи1въ бyдетъ менє2 рaди. 6,57Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαθως kathōs
_ADVκαθώςkathōsas/just asAsαπεστειλεν apesteilen
_{V-AAI-3S G5656}ἀποστέλλωapostellōto sendhath sentμε me
_P-1ASἐγώegōI/we, and Iο o
_T-NSMὁhothe/this/who ζων zōn
_{V-PAP-NSM G5723}ζάωzaōto livelivingπατηρ patēr
_N-NSMπατήρpatērfathertheκαγω kagō
_P-1NS-Kκἀγώkagōand I[and I]ζω zō
_{V-PAI-1S G5719}ζάωzaōto liveliveδια dia
_PREPδιάdiathrough/because ofbyτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whothe Fatherπατερα patera
_N-ASMπατήρpatērfatherFatherκαι kai
_CONJκαίkaiand: soο o
_T-NSMὁhothe/this/who τρωγων trōgōn
_{V-PAP-NSM G5723}τρώγωtrōgōto eathe that eatethμε me
_P-1ASἐγώegōI/wemeκακεινος kakeinos
_D-NSM-Kκἀκεῖνοςkakeinosand that one, even heζησει zēsei
_{V-FAI-3S G5692}ζάωzaōto liveshall liveδι di
_PREPδιάdiathrough/because ofbyεμε eme
_P-1ASἐγώegōI/weme 58 cf. Tłum. Толк. Jako mnie posłał żyjący Ojciec, i ja żyję dla Ojca; a kto mnie pożywa, i on żyć będzie dla mnie.Сей-то есть хлеб, сшедший с небес. Не так, как отцы ваши ели манну и умерли: ядущий хлеб сей жить будет вовек. Сeй є4сть хлёбъ сшeдый съ нб7сE: не ћкоже kд0ша nтцы2 вaши мaнну и3 ўмр0ша: kдhй хлёбъ сeй жи1въ бyдетъ во вёки. 6,58Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVουτος outos
_D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itThisεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beisο o
_T-NSMὁhothe/this/whothat breadαρτος artos
_N-NSMἄρτοςartosbreadthat breadο o
_T-NSMὁhothe/this/who εξ ex
_PREPἐκekof/fromfromουρανου ouranou
_N-GSMοὐρανόςouranosheavenheavenκαταβας katabas
_{V-2AAP-NSM G5631}καταβαίνωkatabainōto come/go downwhich came downου ou
_PRT-Nοὐouno: notκαθως kathōs
_ADVκαθώςkathōsas/just asasεφαγον efagon
_{V-2AAI-3P G5627}φαγεῖνfageinto eatdid eatοι oi
_T-NPMὁhothe/this/whoheavenπατερες pateres
_N-NPMπατήρpatērfatherfathersκαι kai
_CONJκαίkaiand, andαπεθανον apethanon
_{V-2AAI-3P G5627}ἀποθνήσκωapothnēskōto dieare deadο o
_T-NSMὁhothe/this/whofathersτρωγων trōgōn
_{V-PAP-NSM G5723}τρώγωtrōgōto eathe that eatethτουτον touton
_D-ASMοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]τον ton
_T-ASMὁhothe/this/who αρτον arton
_N-ASMἄρτοςartosbreadofζησει zēsei
_{V-FAI-3S G5692}ζάωzaōto liveshall liveεις eis
_PREPεἰςeistowardforτον ton
_T-ASMὁhothe/this/who:αιωνα aiōna
_N-ASMαἰώνaiōnan ageever 59 cf. Tłum. Толк. Ten jest chleb, który z nieba zstąpił. Nie jak ojcowie wasi jedli mannę, i pomarli. Kto pożywa tego chleba, żyć będzie na wieki.Сие говорил Он в синагоге, уча в Капернауме. Сі‰ речE на с0нмищи, ўчS въ капернаyмэ. 6,59Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVταυτα tauta
_D-APNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]ειπεν eipen
_{V-2AAI-3S G5627}λέγωlegōto speaksaid heεν en
_PREPἐνenin/on/amonginσυναγωγη sunagōgē
_N-DSFσυναγωγήsunagōgēsynagoguethe synagogueδιδασκων didaskōn
_{V-PAP-NSM G5723}διδάσκωdidaskōto teach, as he taughtεν en
_PREPἐνenin/on/amonginκαφαρναουμ kafarnaoum
_N-PRIΚαπερναούμkapernaoumCapernaumCapernaum RÓŻNY SKUTEK OBIETNICY.60 cf. Tłum. Толк. To powiedział w synagodze, nauczając w Kafarnaum.Многие из учеников Его, слыша то, говорили: какие странные слова! кто может это слушать? Мн0зи u5бо слhшавше t ўчн7къ є3гw2, рёша: жeстоко є4сть сл0во сіE: (и3) кто2 м0жетъ є3гw2 послyшати; 6,60Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπολλοι polloi
_A-NPMπολύςpolusmuchManyουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenthereforeακουσαντες akousantes
_{V-AAP-NPM G5660}ἀκούωakouōto hear, when they had heardεκ ek
_PREPἐκekof/fromofτων tōn
_T-GPMὁhothe/this/whodisciplesμαθητων mathētōn
_N-GPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisειπαν eipan
_{V-2AAI-3P G5627}λέγωlegōto speak, saidσκληρος sklēros
_A-NSMσκληρόςsklēroshardhardεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beisο o
_T-NSMὁhothe/this/whoanλογος logos
_N-NSMλόγοςlogoswordanουτος outos
_D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/it, Thisτις tis
_I-NSMτίςtiswhich?; whoδυναται dunatai
_{V-PNI-3S G5736}δύναμαιdunamaibe ablecanαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfitακουειν akouein
_{V-PAN G5721}ἀκούωakouōto hearhear 61 cf. Tłum. Толк. Wielu więc z uczniów jego usłyszawszy, mówili: Twarda jest ta mowa, i któż jej słuchać może?Но Иисус, зная Сам в Себе, что ученики Его ропщут на то, сказал им: это ли соблазняет вас? Вёдый же ї}съ въ себЁ, ћкw р0пщутъ њ сeмъ ўчн7цы2 є3гw2, речE и5мъ: сіe ли вы2 блазни1тъ; 6,61Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειδως eidōs
_{V-RAP-NSM G5761}εἴδωeidōto knowknewδε de
_CONJδέdethenWhenο o
_T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusεν en
_PREPἐνenin/on/amonginεαυτω eautō
_F-3DSMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfhimselfοτι oti
_CONJὅτιhotithat/sincethatγογγυζουσιν gonguzousin
_{V-PAI-3P G5719}γογγύζωgonguzōto murmurmurmuredπερι peri
_PREPπερίperiaboutatτουτου toutou
_D-GSMοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]οι oi
_T-NPMὁhothe/this/whodisciplesμαθηται mathētai
_N-NPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisειπεν eipen
_{V-2AAI-3S G5627}λέγωlegōto speak, he saidαυτοις autois
_P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themτουτο touto
_D-NSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]υμας umas
_P-2APσύsuyouyouσκανδαλιζει skandalizei
_{V-PAI-3S G5719}σκανδαλίζωskandalizōto cause to stumbleDoth 62 cf. Tłum. Толк. Jezus zaś wiedząc sam w sobie, że na to szemrają uczniowie j ego, rzekł do nich: To was gorszy?Что ж, если увидите Сына Человеческого восходящего туда, где был прежде? ѓще u5бо ќзрите сн7а чlвёческаго восходsща, и3дёже бЁ прeжде; 6,62Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεαν ean
_CONDἐάνeanififουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenandθεωρητε theōrēte
_{V-PAS-2P G5725}θεωρέωtheōreōto see/experienceye shall seeτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whothe Sonυιον uion
_N-ASMυἱόςhuiossonthe Sonτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof manανθρωπου anthrōpou
_N-GSMἄνθρωποςanthrōposa humanof manαναβαινοντα anabainonta
_{V-PAP-ASM G5723}ἀναβαίνωanabainōto ascendascend upοπου opou
_ADVὅπουhopouwhere(-ever)whereην ēn
_{V-IAI-3S G5707}εἰμίeimito behe wasτο to
_T-ASNὁhothe/this/who προτερον proteron
_A-ASN-Cπρότερονproteronbeforebefore 63 cf. Tłum. Толк. A jeśli zobaczycie Syna Człowieczego wstępującego tam, gdzie był pierwej?Дух животворит; плоть не пользует нимало. Слова, которые говорю Я вам, суть дух и жизнь. дyхъ є4сть, и4же њживлsетъ, пл0ть не п0льзуетъ ничт0же: гlг0лы, ±же ѓзъ гlахъ вaмъ, дyхъ сyть и3 жив0тъ сyть: 6,63Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτο to
_T-NSNὁhothe/this/whothe spiritπνευμα pneuma
_N-NSNπνεῦμαpneumaspirit/breaththe spiritεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beIt isτο to
_T-NSNὁhothe/this/who ζωοποιουν zōopoioun
_{V-PAP-NSN G5723}ζωοποιέωzōopoieōto make alivethat quickenethη ē
_T-NSFὁhothe/this/who; the fleshσαρξ sarx
_N-NSFσάρξsarxflesh; the fleshουκ ouk
_PRT-Nοὐounonothingωφελει ōfelei
_{V-PAI-3S G5719}ὠφελέωōfeleōto helpprofitethουδεν ouden
_A-ASN-Nοὐδείςoudeisno one:τα ta
_T-NPNὁhothe/this/whothe wordsρηματα rēmata
_N-NPNῥῆμαrēmawordthe wordsα a
_R-APNὅς, ἥhhos ēwhichthatεγω egō
_P-1NSἐγώegōI/weIλελαληκα lelalēka
_{V-RAI-1S G5758}λαλέωlaleōto speakspeakυμιν umin
_P-2DPσύsuyouunto youπνευμα pneuma
_N-NSNπνεῦμαpneumaspirit/breathspiritεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito be, areκαι kai
_CONJκαίkaiand, andζωη zōē
_N-NSFζωήzōēlifelifeεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beare 64 cf. Tłum. Толк. Duch jest, który ożywia, ciało na nic się nie przyda. Słowa, które ja wam powiedziałem, duchem i życiem są.Но есть из вас некоторые неверующие. Ибо Иисус от начала знал, кто суть неверующие и кто предаст Его. но сyть t вaсъ нёцыи, и5же не вёруютъ. Вёдzше бо и3скони2 ї}съ, кjи сyть невёрующіи, и3 кто2 є4сть предаsй є3го2. 6,64Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαλλα alla
_CONJἀλλάallabutButεισιν eisin
_{V-PAI-3P G5719}εἰμίeimito beshouldεξ ex
_PREPἐκekof/fromofυμων umōn
_P-2GPσύsuyouyouτινες tines
_X-NPMτιςtisonesomeοι oi
_R-NPMὅς, ἥhhos ēwhichthatου ou
_PRT-Nοὐounonotπιστευουσιν pisteuousin
_{V-PAI-3P G5719}πιστεύωpisteuōto trust (in)believeηδει ēdei
_{V-2LAI-3S G5714}εἴδωeidōto knowknewγαρ gar
_CONJγάρgarforForεξ ex
_PREPἐκekof/fromfromαρχης archēs
_N-GSFἀρχήarchēbeginningthe beginningο o
_T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusτινες tines
_I-NPMτίςtiswhich?whoεισιν eisin
_{V-PAI-3P G5719}εἰμίeimito be[to be]οι oi
_T-NPMὁhothe/this/who μη mē
_PRT-Nμήmēnotnotπιστευοντες pisteuontes
_{V-PAP-NPM G5723}πιστεύωpisteuōto trust (in)that believedκαι kai
_CONJκαίkaiand, andτις tis
_I-NSMτίςtiswhich?whoεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito be[to be]ο o
_T-NSMὁhothe/this/who παραδωσων paradōsōn
_{V-FAP-NSM G5694}παραδίδωμιparadidōmito deliverbetrayαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhim 65 cf. Tłum. Толк. Ale są niektórzy spośród was, co nie wierzą. Wiedział bowiem Jezus od początku, którzy byli, co nie wierzyli, i kto go miał wydać.И сказал: для того-то и говорил Я вам, что никто не может прийти ко Мне, если то не дано будет ему от Отца Моего. И# гlаше: сегw2 рaди рёхъ вaмъ, ћкw никт0же м0жетъ пріити2 ко мнЁ, ѓще не бyдетъ є3мY дано2 t nц7A моегw2. 6,65Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
_CONJκαίkaiandAndελεγεν elegen
_{V-IAI-3S G5707}λέγωlegōto speakhe saidδια dia
_PREPδιάdiathrough/because ofThereforeτουτο touto
_D-ASNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]ειρηκα eirēka
_{V-RAI-1S-ATT G5758}ἐρέω, ἐρῶereō erōto speaksaid Iυμιν umin
_P-2DPσύsuyouunto youοτι oti
_CONJὅτιhotithat/since, thatουδεις oudeis
_A-NSM-Nοὐδείςoudeisno oneno manδυναται dunatai
_{V-PNI-3S G5736}δύναμαιdunamaibe ablecanελθειν elthein
_{V-2AAN G5629}ἔρχομαιerchomaito come/gocomeπρος pros
_PREPπρόςprosto/withuntoμε me
_P-1ASἐγώegōI/wemeεαν ean
_CONDἐάνeanif, exceptμη mē
_PRT-Nμήmēnot η ē
_{V-PAS-3S G5725}εἰμίeimito beit wereδεδομενον dedomenon
_{V-RPP-NSN G5772}δίδωμιdidōmito givegivenαυτω autō
_P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himεκ ek
_PREPἐκekof/fromofτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoFatherπατρος patros
_N-GSMπατήρpatērfatherFather 66 cf. Tłum. Толк. I mówił: Dlatego wam powiedziałem, że nikt nie może przyjść do mnie, jeśli mu nie będzie dane od Ojca mojego.С этого времени многие из учеников Его отошли от Него и уже не ходили с Ним. T сегw2 мн0зи t ўчн7къ є3гw2 и3д0ша вспsть и3 ктомY не хождaху съ ни1мъ. 6,66Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεκ ek
_PREPἐκekof/fromFromτουτου toutou
_D-GSMοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]πολλοι polloi
_A-NPMπολύςpolusmuchmanyεκ ek
_PREPἐκekof/from[of/from]των tōn
_T-GPMὁhothe/this/whoofμαθητων mathētōn
_N-GPMμαθητήςmathētēsdiscipleofαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisαπηλθον apēlthon
_{V-2AAI-3P G5627}ἀπέρχομαιaperchomaito go awaywentεις eis
_PREPεἰςeistowardbackτα ta
_T-APNὁhothe/this/who οπισω opisō
_ADVὀπίσωopisōafter,και kai
_CONJκαίkaiandandουκετι ouketi
_ADV-Nοὐκέτιouketinot any moreno moreμετ met
_PREPμετάmetawith/afterwithαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimπεριεπατουν periepatoun
_{V-IAI-3P G5707}περιπατέωperipateōto walkwalked ODSTĘPSTWO WIELU UCZNIÓW.67 cf. Tłum. Толк. Odtąd wielu uczniów jego wycofało się, i już z nim nie chodzili.Тогда Иисус сказал двенадцати: не хотите ли и вы отойти? Речe же ї}съ nбэманaдесzте: є3дA и3 вы2 х0щете и3ти2; 6,67Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπεν eipen
_{V-2AAI-3S G5627}λέγωlegōto speaksaidουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenThenο o
_T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusτοις tois
_T-DPMὁhothe/this/who δωδεκα dōdeka
_A-NUIδώδεκαdōdekatwelveunto the twelveμη mē
_PRT-Nμήmēnot και kai
_CONJκαίkaiandalsoυμεις umeis
_P-2NPσύsuyouyeθελετε thelete
_{V-PAI-2P G5719}θέλωthelōto will/desireWillυπαγειν upagein
_{V-PAN G5721}ὑπάγωhupagōto gogo away 68 cf. Tłum. Толк. Rzekł więc Jezus do dwunastu: Czy i wy odejść chcecie?Симон Петр отвечал Ему: Господи! к кому нам идти? Ты имеешь глаголы вечной жизни: TвэщA u5бо є3мY сjмwнъ пeтръ: гDи, къ комY и4демъ; гlг0лы животA вёчнагw и4маши, 6,68Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαπεκριθη apekrithē
_{V-ADI-3S G5662}ἀποκρίνωapokrinōto answeransweredαυτω autō
_P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimσιμων simōn
_N-NSMΣίμωνsimōnSimonSimonπετρος petros
_N-NSMΠέτροςpetrosPeterPeterκυριε kurie
_N-VSMκύριοςkurioslord, Lordπρος pros
_PREPπρόςprosto/with, toτινα tina
_I-ASMτίςtiswhich?whomαπελευσομεθα apeleusometha
_{V-FDI-1P G5695}ἀπέρχομαιaperchomaito go awayshall we goρηματα rēmata
_N-APNῥῆμαrēmawordthe wordsζωης zōēs
_N-GSFζωήzōēlifeofαιωνιου aiōniou
_A-GSFαἰώνιοςaiōnioseternaleternalεχεις echeis
_{V-PAI-2S G5719}ἔχωechōto have/be? thou hast 69 cf. Tłum. Толк. Odpowiedział mu przeto Szymon Piotr: Panie! Do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego.и мы уверовали и познали, что Ты Христос, Сын Бога живаго. и3 мы2 вёровахомъ и3 познaхомъ, ћкw ты2 є3си2 хrт0съ, сн7ъ бGа живaгw. 6,69Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
_CONJκαίkaiandAndημεις ēmeis
_P-1NPἐγώegōI/weweπεπιστευκαμεν pepisteukamen
_{V-RAI-1P G5758}πιστεύωpisteuōto trust (in)believeκαι kai
_CONJκαίkaiandandεγνωκαμεν egnōkamen
_{V-RAI-1P G5758}γινώσκωginōskōto knoware sureοτι oti
_CONJὅτιhotithat/sincethatσυ su
_P-2NSσύsuyouthouει ei
_{V-PAI-2S G5719}εἰμίeimito beartο o
_T-NSMὁhothe/this/whothat Christαγιος agios
_A-NSMἅγιοςhagiosholy[holy]του tou
_T-GSMὁhothe/this/who, the Sonθεου theou
_N-GSMθεόςtheosGodof the 70 cf. Tłum. Толк. A my wierzymy i poznaliśmy, żeś ty jest Chrystus, Syn Boży. Odpowiedział im Jezus:Иисус отвечал им: не двенадцать ли вас избрал Я? но один из вас диавол. TвэщA и5мъ ї}съ: не ѓзъ ли вaсъ дванaдесzте и3збрaхъ; и3 є3ди1нъ t вaсъ діaволъ є4сть. 6,70Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαπεκριθη apekrithē
_{V-ADI-3S G5662}ἀποκρίνωapokrinōto answeransweredαυτοις autois
_P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemο o
_T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
_N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusουκ ouk
_PRT-Nοὐounonotεγω egō
_P-1NSἐγώegōI/weIυμας umas
_P-2APσύsuyouyouτους tous
_T-APMὁhothe/this/who δωδεκα dōdeka
_A-NUIδώδεκαdōdekatwelvetwelveεξελεξαμην exelexamēn
_{V-AMI-1S G5668}ἐκλέγωeklegōto selectHaveκαι kai
_CONJκαίkaiand, andεξ ex
_PREPἐκekof/fromofυμων umōn
_P-2GPσύsuyouyouεις eis
_A-NSMεἷςheisoneoneδιαβολος diabolos
_A-NSMδιάβολοςdiabolosdevilish/the Devila devilεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beis 71 cf. Tłum. Толк. Czy ja nie dwunastu was obrałem? A jeden z was jest diabeł.Это говорил Он об Иуде Симонове Искариоте, ибо сей хотел предать Его, будучи один из двенадцати.Гlаше же їyду сjмwнова їскаріHта: сeй бо хотsше предaти є3го2, є3ди1нъ сhй t nбоюнaдесzте.6,71Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVελεγεν elegen
_{V-IAI-3S G5707}λέγωlegōto speakHe spakeδε de
_CONJδέdethen τον ton
_T-ASMὁhothe/this/whoof Judasιουδαν ioudan
_N-ASMἸούδαςioudasJudah/Judas/Judeof Judasσιμωνος simōnos
_N-GSMΣίμωνsimōnSimonof Simonισκαριωτου iskariōtou
_N-GSMἸσκαριώτης, Ἰσκαριώθiskariōtēs iskariōthIscariotIscariotουτος outos
_D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itheγαρ gar
_CONJγάρgarfor: forεμελλεν emellen
_{V-IAI-3S G5707}μέλλωmellōbe about toit was that shouldπαραδιδοναι paradidonai
_{V-PAN G5721}παραδίδωμιparadidōmito deliverbetrayαυτον auton
_P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimεις eis
_A-NSMεἷςheisoneoneεκ ek
_PREPἐκekof/fromofτων tōn
_T-GPMὁhothe/this/who δωδεκα dōdeka
_A-NUIδώδεκαdōdekatwelvethe twelve 72 cf. Tłum. Толк. Mówił zaś o Judaszu Szymonowym, Iszkariocie; bo ten miał go wydać, chociaż był jednym z dwunastu.

7 NIEDOWIARSTWO KREWNYCH CHRYSTUSA.1 Potem zaś chodził Jezus po Galilei, gdyż nie chciał po Judei chodzić, bo żydzi starali się go zabić.2 A zbliżało się żydowskie święto Kuczek.3 Rzekli więc do niego bracia jego: Odejdź stąd, a idź do Judei, żeby i uczniowie twoi widzieli dzieła twoje, które czynisz.4 Nikt bowiem niczego w skrytości nie czyni, a sam chce być na widoku. Jeśli te rzeczy czynisz, okaż się światu.5 I bracia bowiem jego weń nie wierzyli.6 Rzecze im tedy Jezus: Czas mój jeszcze nie przyszedł; ale czas wasz zawsze jest w pogotowiu.7 Nie może świat mieć was w nienawiści, ale mnie ma w nienawiści; bo ja świadectwo daję o nim, że złe są uczynki jego.8 Idźcie wy na ten dzień święty, ja zaś nie pójdę na ten dzień święty; bo mój czas jeszcze się nie wypełnił.9 To powiedziawszy, został sam w Galilei.F. ZBAWICIEL W JERUZALEM PODCZAS ŚWIĘTA KUCZEK (7,10 -10,21) RÓŻNE ZDANIA O JEZUSIE.10 A gdy poszli bracia jego, wtedy i on poszedł na dzień święty, nie jawnie, ale jakby potajemnie.11 Szukali go więc żydzi w dzień święty pytając: Gdzież on jest?12 I był o nim wielki pomruk między rzeszą. Jedni bowiem powiadali: Że jest dobry. Drudzy zaś mówili: Nie, ale zwodzi rzesze.13 Nikt o nim jednak jawnie nie mówił z bojaźni przed żydami. JEZUS UCZY W ŚWIĄTYNI.14 Gdy zaś już było w pół święta, wszedł Jezus do świątyni, i nauczał 15 I dziwili się żydzi, mówiąc: Jakże ten umie Pismo, skoro się nie uczył?16 Odpowiedział im Jezus, i rzekł: Moja nauka nie jest moja, ale tego, który mię posłał.17 Jeśli kto zechce pełnić wolę jego, dowie się o tej nauce, czy jest z Boga, czy też ja sam ze siebie mówię.18 Kto sam ze siebie mówi, ten chwały własnej szuka; lecz kto szuka chwały tego, który go posłał, ten jest prawdomówny, a nie ma w nim niesprawiedliwości.19 Czyż Mojżesz nie dał wam Zakonu, a żaden z was nie pełni Zakonu?20 Czemu chcecie mnie zabić? Odpowiedziała rzesza, i rzekła: Czarta masz; któż cię chce zabić?21 Odpowiedział Jezus, i rzekł, im: Jednego czynu dokonałem, a wszyscy się dziwicie.22 Dlatego Mojżesz dał wam obrzezanie (nie żeby ono od Mojżesza było, ale od ojców), i w szabat człowieka obrzezujecie.23 Jeśli obrzezanie przyjmuje człowiek w szabat, żeby nie naruszyć Mojżeszowego Zakonu, na mnie się oburzacie, że całego człowieka uzdrowiłem w szabat?24 Nie sądźcie według pozorów, ale sądźcie sądem sprawiedliwym.25 Mówili więc niektórzy z Jerozolimy: Czyż to nie ten, którego chcą zabić? 26 A oto jawnie przemawia, i nic mu nie mówią. Czyżby prawdziwie poznali starsi, że ten jest Chrystusem?27 Ale o nim wiemy, skąd jest; lecz gdy Chrystus przyjdzie, nikt nie będzie wiedział, skąd jest.28 Wołał tedy Jezus w świątyni, ucząc i mówiąc: I mnie znacie, i skąd jestem wiecie, a sam od siebie nie przyszedłem, ale jest prawdomówny ten, który mnie posłał, którego wy nie znacie.29 Ja go znam, bo od niego jestem, a on mię posłał.30 Chcieli go więc pojmać, ale nikt nań nie podniósł ręki; bo jeszcze nie nadeszła godzina jego.31 Wielu zaś z rzeszy uwierzyło weń, i mówili: Czyż Chrystus gdy przyjdzie, więcej cudów czynić będzie, aniżeli te, które ten czyni?32 Usłyszeli faryzeusze, jak to o nim rzesza szemrała; i posłali przedniejsi kapłani i faryzeusze sługi, aby go pojmali.33 Rzekł im więc Jezus: Jeszcze krótki czas jestem z wami, a odchodzę do tego, który mię posłał.34 Szukać mię będziecie, a nie znajdziecie; a gdzie ja jestem wy przyjść nie możecie.35 Mówili więc żydzi między sobą: Dokądże ten pójdzie, że my go nie znajdziemy? Czy pójdzie do rozproszenia pogan, i będzie uczył pogan?36 Cóż to za słowo, które powiedział: Szukać mię będziecie, a nie znajdziecie; a gdzie ja jestem, wy przyjść nie możecie? CZY JEZUS JEST MESJASZEM?37 W ostatni zaś wielki dzień święta stał Jezus, i wołał, mówiąc: Jeśli kto pragnie, niech do mnie przyjdzie a pije.38 Kto wierzy we mnie, jak mówi Pismo, z żywota jego rzeki wody żywej popłyną.39 A to mówił o Duchu, którego otrzymać mieli wierzący weń; albowiem Duch jeszcze nie był dany, bo Jezus jeszcze nie był uwielbiony.40 Z owej więc rzeczy, usłyszawszy te słowa jego, mówili: Ten jest prawdziwie prorokiem.41 Inni mówili: Ten jest Chrystusem. Niektórzy zaś powiadali: Czyż Jezus przyjdzie z Galilei?42 Czyż Pismo nie mówi, że Jezus przyjdzie z rodu Dawida i z Betlejem miasteczka, gdzie był Dawid?43 Powstał zatem rozłam między resztą z powodu niego.44 A niektórzy z nich chcieli go pojmać, ale nikt nie podniósł nań ręki.45 Przyszli więc słudzy najwyższych kapłanów i faryzeuszów. A oni im rzekli: Czemuście go nie przyprowadzili?46 Odpowiedzieli słudzy: Nigdy tak człowiek nie mówił, jako ten człowiek.47 Odpowiedzieli im tedy faryzeusze: Czyż i wy jesteście zwiedzeni?48 Czy który ze starszych uwierzył weń, albo z faryzeuszów?49 Ale to pospólstwo, które nie zna Zakonu, przeklęte jest.50 Rzekł do nich Nikodem, ten, który w nocy przyszedł do niego, a był jednym z nich:51 Czyż Zakon nasz sądzi człowieka, jeśli pierwej nie usłyszy od niego, i nie zrozumie, co czyni?52 Odpowiedzieli, i rzekli mu: Czy i ty jesteś Galilejczykiem? Badaj Pisma, a zobaczysz, że z Galilei prorok nie powstaje.53 I powrócili każdy do domu swego.8 JAWNOGRZESZNICA.1 Jezus zaś udał się na górę Oliwną.2 A raniutko znów przyszedł do świątyni, i cały lud przyszedł do niego; a usiadłszy nauczał ich.3 I przyprowadzają doktorowie i faryzeusze niewiastę, którą na cudzołóstwie zostano, i postawili ją pośrodku, i 4 rzekli mu: Nauczycielu tę niewiastę zastano teraz na cudzołóstwie.5 W Zakonie zaś Mojżesz przykazał nam takie kamienować. Ty więc co mówisz?6 To znów mówili, kusząc go, aby go mogli oskarżyć. A Jezus schyliwszy się w dół, pisał palcem po ziemi.7 Gdy zaś nie przestawali go pytać, podniósł się, i rzekł im: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamieniem.8 I znowu schyliwszy się, pisał na ziemi.9 A usłyszawszy to, jeden za drugim wychodzili, poczynając od starszych; i został sam Jezus, i niewiasta w pośrodku stojąca.10 Jezus zaś podniósłszy się, rzekł jej: Niewiasto, gdzież są ci, co na ciebie skarżyli? Żaden cię nie potępił?11 A ona rzekła: żaden, Panie! Jezus zaś powiedział: I ja cię nie potępię. Idź, a już więcej nie grzesz. JEZUS ŚWIATŁOŚCIĄ ŚWIATA.12 Znowu więc odezwał się do nich Jezus, mówiąc: Jam jest światłość świata; kto za mną idzie, nie chodzi w ciemności, ale będzie miał światłość życia.13 Rzekli mu tedy faryzeusze: Ty sam o sobie świadectwo dajesz; świadectwo twoje nie jest prawdziwe.14 Odpowiedział Jezus, i rzekł im: Chociaż ja świadectwo daję sam o sobie, prawdziwe jest świadectwo moje, bo wiem, skąd przyszedłem i dokąd idę; lecz wy nie wiecie, skąd przychodzę, albo dokąd idę.15 Wy według ciała sądzicie; ja nikogo nie sądzę.16 A jeśli też i sądzę; sąd mój jest prawdziwy; bo nie jestem sam, ale ja i ten, który mnie posłał, Ojciec.17 A w Zakonie waszym jest napisane, że świadectwo dwóch ludzi jest prawdziwe.18 Jam jest, który sam o sobie daję świadectwo; i daje świadectwo o mnie Ojciec, który mię posłał.19 Rzekli mu więc: Gdzież jest twój Ojciec? Odpowiedział Jezus: Ani mnie nie znacie, ani Ojca mojego; gdybyście mnie znali, to byście zapewne i Ojca mego znali.20 Te słowa powiedział Jezus koło skarbca, ucząc w świątyni; a nikt go nie pojmał, bo jeszcze nie nadeszła godzina jego. JEZUS SYNEM BOGA.21 Jezus więc rzekł im znowu, mówiąc: Ja odchodzę, i będziecie mnie szukać, a w grzechu waszym pomrzecie. Dokąd ja idę, wy przyjść nie możecie.22 Mówili tedy żydzi: Alboż sam się zabije, że powiedział: Dokąd ja idę, wy przyjść nie możecie?23 I mówił im: Wyście z niskości, a jam z wysokości. Wyście z tego świata, a ja nie jestem z tego świata.24 Przeto wam powiedziałem, że pomrzecie w grzechach waszych; bo jeśli nie uwierzycie, żem ja jest, pomrzecie w grzechu waszym.25 Mówili mu więc: Któżeś ty jest? Rzekł im Jezus: Początek, który i mówię wam.26 Mam o was wiele mówić i sądzić; lecz ten, który mię posłał jest prawdomówny; a ja, co słyszałem od niego, to mówię na świecie.27 I nie zrozumieli, że Ojcem swoim nazywał Boga.28 Rzekł im tedy Jezus: Gdy podwyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, żem ja jest, a sam z siebie niczego nie uczynię; ale jako mię nauczył Ojciec, to mówię.29 A ten, który mię posłał, ze mną jest, i nie zostawił mię samego, bo ja, co mu się podoba, zawsze czynię.30 Gdy on to mówił, wielu weń uwierzyło. KTO PRAWDZIWYM SYNEM ABRAHAMA?31 Mówił więc Jezus do tych żydów, którzy mu uwierzyli: Jeśli wy trwać będziecie przy mowie mojej, prawdziwie będziecie uczniami moimi;32 i poznacie prawd a prawda was wyswobodzi.33 Odpowiedzieli mu: Jesteśmy potomstwem Abrahama, a nigdyśmy nikomu nie służyli; jakże ty mówisz: Wolni będziecie?34 Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, za prawdę powiadam wam, że każdy który czyni grzech, sługą jest grzechu;35 lecz sługa nie mieszka w domu na wieki, syn zaś mieszka na wieki.36 A przeto jeśli was Syn wyswobodzi, prawdziwie wolni będziecie.37 Wiem, że jesteście synami Abrahama; ale staracie się mig zabić, ponieważ mowa moja nie przyjmuje się w was.38 Ja mówię, co widziałem u Ojca mojego; a wy czynicie, coście widzieli u ojca waszego.39 Odpowiedzieli, i rzekli mu: Ojcem naszym jest Abraham. Rzekł im Jezus: Jeśliście synami Abrahama, czyńcież uczynki Abrahama.40 Lecz teraz staracie się zabić mnie, człowieka, który wam mówiłem prawdę, jaką słyszałem od Boga; tego Abraham nie czynił. KTO SYNEM BOGA?41 Wy czynicie uczynki ojca waszego. Rzekli mu zatem: Myśmy się nie urodzili z cudzołóstwa; mamy jednego ojca, Boga.42 Rzekł im więc Jezus: Gdyby Bóg był ojcem waszym, to byście mię pewnie miłowali; albowiem ja z Boga wyszedłem, i przyszedłem; nie od siebie bowiem przyszedłem, ale on mię posłał.43 Czemu mowy mojej nie rozumiecie? Gdyż nie możecie słuchać mowy mojej.44 Wy z ojca diabła jesteście i pożądania ojca waszego czynić chcecie. On był zabójcą od początku i w prawdzie się nie ostał, bo nie ma w nim prawdy; gdy mówi kłamstwo, z własnego mówi, gdyż kłamcą jest, i ojcem jego.45 A jeśli ja prawdę mówię, nie wierzycie mi.46 Kto z was dowiedzie na mnie grzechu? Jeśli prawdę mówię wam, czemu mi nie wierzycie?47 Kto z Boga jest, słów Bożych słucha; dlatego wy nie słuchacie, że z Boga nie jesteście. DIABELSKIE USPOSOBIENIE ŻYDÓW.48 Odpowiedzieli więc żydzi, i rzekli mu: Czy my nie dobrze mówimy, żeś ty jest Samarytanin, i czarta masz?49 Odpowiedział Jezus: Ja czarta nie mam; ale czczę Ojca mego, a wyście mnie nie uczcili.50 Ale ja nie szukam chwały własnej; jest taki, co szuka, i sądzi.51 Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Jeśli kto zachowa mowę moją, nie zazna śmierci na wieki.52 Rzekli więc żydzi: Teraz poznaliśmy, że czarta masz. Abraham umarł i prorocy, a ty powiadasz: Jeśliby kto zachował mowę moją, nie zazna śmierci na wieki!53 Czy ty większy jesteś nad ojca naszego Abrahama, który umarł? I prorocy pomarli. Kim sam siebie czynisz?54 Odpowiedział Jezus: Jeśli ja sam siebie chwalę; niczym jest chwała moja. Jest Ojciec mój, który mię uwielbia, o którym wy powiadacie, że jest Bogiem waszym,55 a nie poznaliście go; ale ja go znam. I jeślibym powiedział, że go nie znam, będę podobnym do was kłamcą; ale go znam, i mowę jego zachowuję.56 Abraham, ojciec wasz, cieszył się, że miał oglądać dzień mój; ujrzał, i rozradował się.57 Rzekli więc żydzi do niego: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?58 Rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: pierwej niż Abraham się stał, jam jest.59 Porwali więc kamienie, by rzucić na niego; lecz Jezus ukrył się, i wyszedł z świątyni.9 UZDROWIENIE ŚLEPEGO OD URODZENIA.1 A przechodząc, ujrzał Jezus człowieka ślepego od urodzenia.2 I spytali go uczniowie jego: Rabbi, kto zgrzeszył, on, czy rodzice jego, że się ślepym narodził?3 Odpowiedział Jezus: Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego; ale żeby się okazały w nim sprawy Boże.4 Mnie potrzeba wykonywać sprawy tego, który mię posłał, póki dzień jest; nadchodzi noc, kiedy nikt pracować nie może.5 Póki jestem na świecie, jestem światłością świata.6 To rzekłszy, splunął na ziemię, i uczynił błoto ze śliny, i pomazał błotem oczy jego,7 i rzekł mu: Idź, umyj się w sadzawce Siloe (co się wykłada: “Posłany”). Odszedł więc i umył się, i przyszedł widzący.8 Sąsiedzi zatem i ci, co przedtem go widywali, że był żebrakiem, mówili: Czy to nie ten, który siadywał i żebrał? Jedni mówili: Że to on jest.9 A drudzy: Wcale nie, ale jest doń podobny. A on mówił: Że to ja jestem.10 Mówili mu więc: Jakże ci się oczy otwarły?11 Odpowiedział: Ten człowiek, którego zwią Jezusem, uczynił błoto, i pomazał oczy moje, i rzekł mi: Idź do sadzawki Siloe, a umyj się. I poszedłem, umyłem się, i widzę.12 I rzekli mu: Gdzież on jest? Odpowiedział: Nie wiem.13 Przyprowadzają tego, który był ślepy, do faryzeuszów.14 A był to szabat, gdy Jezus uczynił błoto, i otworzył oczy jego.15 Znowu więc pytali go faryzeusze, jak przejrzał? A on im odpowiedział: Włożył mi błota na oczy i umyłem się, i widzę.16 Mówili przeto niektórzy z faryzeuszów: Nie jest ten człowiek od Boga, bo nie zachowuje szabatu. A inni mówili: Jakże może człowiek grzeszny te cuda czynić? I było rozdwojenie między nimi.17 Rzekli więc ślepemu po wtóre: Cóż ty mówisz o tym, który otworzył oczy twoje? On zaś rzekł: że jest prorokiem.18 Nie uwierzyli tedy żydzi, że on był ślepy, i wzrok odzyskał, dopóki nie wezwali rodziców tego, który przejrzał.19 I spytali ich, mówiąc: Czy to jest syn wasz, o którym wy mówicie, że się ślepym urodził? Jakże więc teraz widzi?20 Odpowiedzieli im rodzice jego, i rzekli: Wiemy, że to jest syn nasz, i że się ślepym urodził;21 ale jak teraz widzi, nie wiemy; albo kto otworzył oczy jego, my nie wiemy. Jego samego pytajcie; ma lata, niech sam mówi o sobie.22 To powiedzieli rodzice jego, gdyż bali się żydów. Już bowiem zmówili się żydzi, że jeśliby kto wyznał, iż on jest Chrystusem, aby został wyrzucony z synagogi.23 Dlatego to powiedzieli rodzące jego: Że ma lata, jego samego pytajcie.24 Wezwali więc po raz drugi człowieka, który był ślepy, i rzekli mu: Daj chwałę Bogu; my wiemy, że ten człowiek jest grzeszny.25 On zaś im odrzekł: Czy grzeszny jest, tego nie wiem; jedno wiem, że byłem ślepy, a teraz widzę.26 Rzekli mu tedy: Cóż ci uczynił? Jakże ci oczy otworzył?27 Odpowiedział im: Już wam powiedziałem, i słyszeliście; czemuż znowu słyszeć chcecie? Czy i wy chcecie zostać uczniami jego?28 Złorzeczyli mu przeto i powiedzieli: Ty bądź uczniem jego, a my jesteśmy uczniami Mojżesza.29 My wiemy, że do Mojżesza mówił Bóg; ale skąd ten jest, nie wiemy,30 Odpowiedział ów człowiek, i rzekł im: To właśnie jest dziwne, że wy nie wiecie, skąd jest, a otworzył oczy moje.31 Wiemy zaś, że grzeszników Bóg nie wysłuchuje; ale jeśli kto jest czcicielem Boga, a wolę jego czyni, tego wysłuchuje.32 Od wieku nie słyszano, żeby kto otworzył oczy ślepo narodzonemu.33 Gdyby ten nie był od Boga, nie mógłby nic uczynić.34 Odpowiedzieli i rzekli mu: W grzechach narodziłeś się cały, a ty nas uczysz? I precz go wyrzucili.35 Usłyszał Jezus, że go precz wyrzucili, a znalazłszy go, rzekł mu: Ty wierzysz w Syna Bożego?36 On odpowiedział, i rzekł: Któż to jest, Panie, abym weń uwierzył?37 I rzekł mu Jezus: I widziałeś go, i który mówi z tobą, ten jest.38 A on rzekł: Wierzę, Panie! I upadłszy, oddał mu pokłon.39 I rzekł Jezus: Na sąd ja przyszedłem na ten świat, aby ci, którzy nie widzą, przejrzeli, a ci, co widzą, ślepymi się stali.40 I usłyszeli niektórzy z faryzeuszów, co przy nim byli, i rzekli mu: Czy i my ślepymi jesteśmy?41 Rzekł im Jezus: Gdybyście byli ślepymi, nie mielibyście grzechu; ale teraz mówicie: Że widzimy. Grzech wasz trwa.10 JEZUS DOBRYM PASTERZEM.1 Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Kto nie wchodzi przez bramę do owczarni owiec, ale wdziera się skądinąd, ten jest złodziej i zbójca.2 Lecz ten, co wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec.3 Temu odźwierny otwiera, a owce słuchają głosu jego, i woła owce swoje po imieniu, i wyprowadza je.4 A gdy wypuści owce swoje, idzie przed nimi; a owce idą za nim, bo znają głos jego.5 Za obcym zaś nie idą, ale uciekają od niego, bo nie znają głosu obcych.6 Tę przypowieść powiedział im Jezus; lecz oni nie zrozumieli, co im mówił.7 Znowu więc rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, iż ja jestem bramą owiec.8 Wszyscy, ilu ich tylko przyszło, złodziejami są i zbójcami, i nie słuchały ich owce.9 Ja jestem bramą. Jeśli kto wejdzie przeze mnie, będzie zbawiony; i będzie wchodził, i wychodził, i pastwiska znajdzie.10 Złodziej nie przychodzi, tylko żeby kradł, a zabijał i tracił. Ja przyszedłem, żeby życie miały, i obficiej miały.11 Jam jest pasterz dobry. Dobry pasterz duszę swoją daje za owce swoje.12 Lecz najemnik, i ten, co nie jest pasterzem, którego owce nie są własne, widzi wilka przychodzącego, i opuszcza owce, i ucieka, a wilk porywa, i rozprasza owce;13 najemnik zaś ucieka, bo jest najemnikiem, i nie zależy mu na owcach.14 Jam jest pasterz dobry, i znam moje, i znają mię moje.15 Jak mię zna Ojciec, i ja znam Ojca; a duszę moją kładę za owce moje.16 I inne owce mam, które nie są z tej owczarni; i te trzeba mi przyprowadzić, i słuchać będą głosu mego, i stanie się jedna owczarnia i jeden pasterz.17 Dlatego miłuje mię Ojciec, że ja kładę duszę moją, abym ją znowu wziął.18 Nikt nie bierze jej ode mnie, ale ja kładę ją sam od siebie; i mam moc położyć ją, i mam moc znowu wziąć ją. To przykazanie otrzymałem od Ojca mego.19 Znowu powstała niezgoda między żydami z powodu tych słów.20 A wielu z nich mówiło: Czarta ma, i szaleje; czemuż go słuchacie?21 Inni mówili: To nie są słowa opętanego od diabła. Czyż diabeł może oczy ślepych otwierać?G. ZAMACHY NA ZBAWICIELA W CZASIE UROCZYSTOŚCI POŚWIĘCENIA ŚWIĄTYNI (10, 22-42) CHRYSTUS JEST WSPÓŁISTOTNY OJCU.22 Była zaś w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia świątyni; i była zima.23 A Jezus przechadzał się w świątyni po krużganku Salomona.24 Obstąpili go więc żydzi, i rzekli mu: Dokądże duszę naszą w zawieszeniu trzymać będziesz? Jeśli ty jesteś Chrystusem, powiedz nam otwarcie.25 Odpowiedział im Jezus: Powiadam wam, a nie wierzycie; sprawy, które ja czynię w imię Ojca mego, te o mnie świadectwo dają.26 Ale wy nie wierzycie bo nie jesteście z owiec moich.27 Owce moje słuchają głosu mego; a ja je znam, i idą za mną.28 Ja im daję życie wieczne: i nie zginą na wieki, i nikt nie wydrze ich z ręki mojej.29 To, co mi dał Ojciec mój, większe jest nad wszystko; a nikt nie może wydrzeć z rąk Ojca mego.30 Ja i Ojciec jedno jesteśmy. ŻYDZI CHCĄ GO UKAMIENOWAĆ.31 Przeto żydzi porwali kamienie, aby go ukamienować.32 Odpowiedział im Jezus: Wiele dobrych uczynków ukazałem wam od Ojca mego; za który z tych uczynków kamienujecie mnie?33 Odpowiedzieli mu żydzi: Za dobry uczynek nie kamienujemy cię, ale za bluźnierstwo; i że ty, będąc człowiekiem, czynisz sam siebie Bogiem.34 Odpowiedział im Jezus: Czy nie jest napisane w Zakonie waszym: Że “Ja rzekłem: bogami jesteście?”35 Jeżeli tych nazwał bogami, do których stała się mowa Boża a Pisma zmienić nie można 36 o mnie, którego Ojciec poświęcił, i posłał na świat, wy mówicie: Że bluźnisz, ponieważ rzekłem: Jestem Synem Bożym?37 Jeśli nie czynię dzieł Ojca mego, nie wierzcie mi.38 Ale jeśli czynię, chociażbyście mnie wierzyć nie chcieli, uczynkom wierzcie, abyście poznali, i uwierzyli, że Ojciec jest we mnie, a ja w Ojcu.39 Usiłowali go więc pochwycić, lecz wyszedł z rąk ich.40 I odszedł na powrót za Jordan na to miejsce, gdzie najpierw Jan chrzcił, i tam przebywał.41 A wielu przychodziło do niego, i mówili: Że Jan wprawdzie żadnego znaku nie uczynił;42 ale wszystko, co Jan o nim powiedział, było prawdą. I wielu uwierzyło w niego.H. WSKRZESZENIE ŁAZARZA BEZPOŚREDNIM POWODEM WYROKU ŚMIERCI NA ZBAWICIELA (11,1-57)11 CHOROBA I ŚMIERĆ ŁAZARZA.1 Był zaś chory niejaki Łazarz z Betanii, z miasteczka Marii i Marty jej siostry.2 (A była to Maria, która namaściła Pana olejkiem, i otarła nogi jego włosami swoimi; jej to brat Łazarz chorował).3 Posłały więc siostry jego do niego, mówiąc: Panie! Oto ten, którego miłujesz, choruje.4 A usłyszawszy Jezus, rzekł im: Ta choroba nie jest na śmierć, ale dla chwały Bożej, żeby Syn Boży uwielbiony był przez nią.5 Jezus też miłował Martę i siostrę j ej Marię i Łazarza.6 Gdy więc usłyszał, że choruj e, wtedy pozostał wprawdzie przez dwa dni na tym samym miejscu,7 potem zaś rzekł uczniom swoim: Idźmy znowu do Judei.8 Rzekli mu uczniowie: Rabbi! Dopiero chcieli cię żydzi ukamienować, a znów tam idziesz?9 Odpowiedział Jezus: Czyż dzień nie ma dwunastu godzin? Jeśli kto chodzi w dzień, nie potknie się, bo widzi światło tego świata;10 ale jeśli chodzi w nocy, potknie się, bo światła w nim nie ma.11 To powiedział, a potem rzekł im: Łazarz, przyjaciel nasz, śpi; ale idę, abym go ze snu obudził.12 Rzekli więc uczniowie jego: Panie! Jeśli śpi, zdrów będzie.13 Lecz Jezus mówił o śmierci jego; a oni sądzili, że o zaśnięciu snem mówił.14 Wtedy więc Jezus powiedział im otwarcie: Łazarz umarł.15 I cieszę się dla was, że tam nie byłem, abyście uwierzyli; ale idźmy do niego.16 Rzekł tedy Tomasz, którego zwią Didymus, do współuczniów: Pójdźmy 1 my, abyśmy z nim umarli. ROZMOWA JEZUSA Z MARTĄ I MARIĄ.17 Przyszedł zatem Jezus, i znalazł go już od czterech dni leżącego w grobie.18 (A Betania była blisko Jerozolimy, na jakie plętnaście stadiów).19 A przyszło do Marty i Marii wielu żydów, aby je pocieszyć po ich bracie.20 Marta więc, skoro usłyszała, że Jezus idzie, wyszła mu naprzeciw, a Maria siedziała w domu.21 Rzekła tedy Marta do Jezusa: Panie! Gdybyś tu był, nie byłby umarł brat mój.22 Lecz i teraz wiem, że o cokolwiek będziesz Boga prosił, da ci Bóg.23 Rzecze do niej Jezus: Zmartwychwstanie brat twój.24 Rzecze mu Marta: Wiem, że zmartwychwstanie w zmartwychwstaniu w dzień ostatni.25 Rzekł jej Jezus: Jam jest zmartwychwstanie i życie; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.26 A wszelki, który żyje, a wierzy we mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to? 27 Powiedziała mu: Tak, Panie, jam uwierzyła, żeś ty jest Chrystus, Syn Boga żywego, który na ten świat przyszedłeś.28 A to rzekłszy, odeszła, i po cichu zawołała Marię, siostrę swoją, mówiąc: Nauczyciel przyszedł, i woła cię.29 Skoro ona usłyszała, wstaje szybko, i idzie do niego;30 jeszcze bowiem Jezus nie przyszedł był do miasteczka, ale był jeszcze na tym miejscu, gdzie Marta zabiegła mu drogę.31 Żydzi więc, którzy z nią byli w domu, i pocieszali ją, ujrzawszy, że Maria prędko wstała i wyszła, poszli za nią, mówiąc: Że idzie do grobu, aby tam płakać.32 Maria tedy, gdy przyszła, gdzie był Jezus, ujrzawszy go, przypadła do nóg jego, i rzecze mu: Panie! Gdybyś tu był, nie byłby umarł brat mój.33 Jezus więc, gdy ją ujrzał płaczącą, i żydów, którzy z nią przyszli, płaczących rozrzewnił się w duchu, i wzruszył sam siebie,34 i rzekł: Gdzieście go położyli? Powiadają mu: Panie, pójdź a oglądaj.35 I zapłakał Jezus.36 Mówili więc żydzi: Oto, jak go miłował.37 Niektórzy zaś z nich mówili: Czyż ten, który otworzył oczy ślepo narodzonemu, nie mógł sprawić, żeby on nie był umarł? WSKRZESZENIE ŁAZARZA.38 Jezus tedy rozrzewniwszy się znowu sam w sobie, przychodzi do grobu. A była to jaskinia, i kamień był na niej położony.39 Rzecze Jezus: Odsuńcie kamień. Rzecze mu Marta, siostra tego, który był umarł: Panie, już cuchnie, bo mu już czwarty dzień.40 Rzecze do niej Jezus: Czyżem ci nie powiedział, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą?41 Odsunęli więc kamień. Jezus zaś podniósłszy oczy swe w górę, rzekł: Ojcze, dziękuję ci, żeś mnie wysłuchał.42 A ja wiedziałem, że mię zawsze wysłuchujesz; ale dla ludu, który wkoło stoi, powiedziałem, aby uwierzyli, żeś ty mnie posłał.43 To rzekłszy, zawołał głosem wielkim: Łazarzu, wyjdź z grobu!44 I natychmiast wyszedł, który był umarły, mając ręce i nogi związane opaskami, a twarz jego obwiązana była chustą. Rzekł im Jezus: Rozwiążcie go, i pozwólcie mu odejść. SANHEDRYN POSTANAWIA ZGŁADZIĆ JEZUSA.45 Wielu więc z żydów, którzy byli przyszli do Marii i Marty, a widzieli, co uczynił Jezus, uwierzyło weń.46 Niektórzy zaś z nich odeszli do faryzeuszów, i powiedzieli im, co uczynił Jezus.47 Zebrali tedy najwyżsi kapłani i faryzeusze Radę, i mówili: Cóż poczniemy, bo ten człowiek wiele cudów czyni?48 Jeśli go tak zostawimy, wszyscy weń uwierzą, i przyjdą Rzymianie, i zabiorą nasze miejsce i naród.49 A jeden z nich imieniem Kajfasz, będąc najwyższym kapłanem w tym roku, rzekł im: Wy nic nie wiecie,50 ani me myślicie, że lepiej dla was, aby jeden człowiek umarł za lud, i cały naród nie zginął.51 A tego nie powiedział sam z siebie, ale będąc najwyższym kapłanem roku tego, prorokował, że Jezus miał umrzeć za naród;52 i nie tylko za naród, ale żeby synów Bożych, którzy byli rozproszeni, zgromadzić w jedno.53 Od owego więc dnia postanowili, że go zabiją. JEZUS UCHODZI DO EFREM.54 Jezus więc nie chodził już jawnie między żydami, ale odszedł w okolicę blisko pustyni, do miasta które zowią Efrem, i tam przebywał z uczniami swoimi.55 A blisko była Pascha żydowska; i wielu z kraju szło do Jerozolimy przed Paschą, aby się oczyścić.56 Szukali więc Jezusa, i mówili między sobą, stojąc w świątyni: Co sądzicie, że nie przyszedł na dzień święty?57 A najwyżsi kapłani i faryzeusze wydali rozkaz, żeby każdy, kto by się dowiedział, gdzie on przebywa, oznajmił, aby go pojmali.I. OSTATNIA PODRÓŻ DO JERUZALEM (12,1-50)12 NAMASZCZENIE W BETANII.1 Jezus tedy sześć dni przed Paschą przyszedł do Betanii, gdzie był umarł Łazarz, którego Jezus wskrzesił.2 I sprawili mu tam ucztę; i Marta służyła a Łazarz był jednym z siedzących z nim u stołu.3 Maria więc wzięła funt drogiego, szpikanardowego olejku, i namaściła nogi Jezusowe, i otarła nogi jego włosami swoimi; i napełnił się dom wonnością olejku.4 Rzekł tedy jeden z uczniów jego, Judasz Iszkariota, który go miał wydać:5 Czemuż tego olejku nie sprzedano za trzysta denarów, i nie dano ubogim?6 To zaś powiedział, nie żeby mu chodziło o ubogich, ale że był złodziejem, i mieszek mając, nosił co składano.7 Rzekł więc Jezus: Pozwólcie jej, aby na dzień pogrzebu mego to zachowała.8 Ubogich bowiem zawsze wśród siebie macie, a mnie nie zawsze macie.9 Dowiedziało się tedy wielkie mnóstwo żydów, że tam jest; i przyszli, nie tylko dla Jezusa, ale żeby widzieć Łazarza, którego wskrzesił z martwych.10 Umyślili zaś przedniejsi kapłani, żeby i Łazarza zabić;11 bo wielu żydów z powodu niego odstępowało, i wierzyło w Jezusa. WJAZD TRIUMFALNY DO JEROZOLIMY.12 A nazajutrz wielka rzesza, która była przyszła na święto, skoro usłyszeli, że Jezus idzie do Jerozolimy,13 nabrali gałęzi palmowych, i wyszli naprzeciw niemu, i wołali: “Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie,” król Izraela.14 I znalazł Jezus osiołka, i wsiadł nań, jak jest napisane:15 “Nie bój się, córko Syjońska! Oto król twój przybywa, siedząc na źrebięciu oślicy.”16 Tego nie rozumieli uczniowie jego z początku; ale gdy Jezus został uwielbiony, wtedy wspomnieli, że to było o nim napisane, i że to mu uczynili.17 Świadczyła więc rzesza, która przy nim była, kiedy Łazarza wywołał z grobu, i wskrzesił go z martwych.18 Dlatego też wyszła naprzeciw niego rzesza, że słyszeli, iż on ten cud uczynił.19 Mówili więc faryzeusze między sobą: Widzicie, że nic nie osiągamy? Oto cały świat za nim poszedł. JEZUS I POGANIE.20 A byli niektórzy poganie między tymi, co przyszli, żeby pokłonić się w dzień święty.21 Ci tedy przystąpili do Filipa, który był z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go mówiąc: Panie, chcemy ujrzeć Jezusa.22 Poszedł Filip, i powiedział Andrzejowi, Andrzej znowu i Filip powiedzieli Jezusowi.23 Jezus zaś odpowiedział im, mówiąc: Przyszła godzina, aby uwielbiony był Syn Człowieczy.24 Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Jeśli ziarno pszeniczne wpadłszy w ziemię, nie obumrze,25 samo zostaje; lecz jeśli obumrze, wiele owocu przynosi. Kto miłuje duszę swą, straci ją; a kto nienawidzi duszy swojej na tym świecie, na życie wieczne zachowa ją.26 Jeśli kto mnie służy, niech idzie za mną; a gdzie ja jestem, tam i sługa mój będzie. Jeśli kto mnie będzie służył, uczci go Ojciec mój. OJCIEC UWIELBIA SWEGO SYNA.27 Teraz dusza moja zatrwożona jest. I cóż powiem? Ojcze, wybaw mnie od tej godziny. Lecz po to przyszedłem na tę godzinę.28 Ojcze, uwielbij imię swoje! Rozległ się więc głos z nieba: I uwielbiłem, i jeszcze uwielbię.29 Rzesza tedy, która stała, i słyszała, mówiła, że zagrzmiało. A inni mówili: Anioł przemówił do niego.30 Odpowiedział Jezus, i rzekł: Nie dla mnie ten głos przyszedł, ale dla was.31 Teraz jest sąd świata; teraz książę tego świata precz wyrzucony będzie.32 A ja gdy będę podwyższony nad ziemię, pociągnę wszystko do siebie. 33 (To zaś mówił, oznajmiając, jaką śmiercią miał umrzeć).34 Odpowiedziała mu rzesza: My słyszeliśmy z Zakonu, że Chrystus trwa na wieki; a jakże ty mówisz: Potrzeba, żeby podwyższony był Syn Człowieczy? Któż to jest ten Syn Człowieczy?35 Rzekł im więc Jezus: Jeszcze przez krótki czas jest wśród was światłość. Chodźcie, póki światłość macie, żeby was ciemności nie ogarnęły; a kto w ciemności chodzi, nie wie, dokąd idzie.36 Póki światłość macie, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. To powiedział Jezus, i odszedł, i ukrył się przed nimi. ZAŚLEPIENIE ŻYDÓW.37 A chociaż tak wiele cudów uczynił przed nimi, nie wierzyli w niego,38 aby się wypełniły słowa Izajasza proroka, które powiedział: “Panie, któż uwierzył przepowiadaniu naszemu, a ramię Pańskie komu jest objawione?”39 Dlatego wierzyć nie mogli, że jeszcze powiedział Izajasz:40 “Zaślepił oczy ich, i zatwardził serce ich, aby oczami nie widzieli, i sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, i żebym ich nie uzdrowił.”41 To powiedział Izajasz, gdy widział chwałę jego, i mówił o nim.42 Jednakże i przedniejszych wielu uwierzyło w niego; ale z powodu faryzeuszów nie przyznawali się, aby ich nie wyrzucano z synagogi.43 Umiłowali bowiem chwałę ludzką więcej, niż chwałę Bożą. BOSKIE POSŁANNICTWO JEZUSA.44 Jezus zaś wołał, i mówił: Kto we mnie wierzy, nie we mnie Wierzy, ale w tego, który mię posłał.45 I kto mnie widzi, widzi tego, który mię posłał.46 Ja, światłość, przyszedłem na świat, aby nikt z tych, co wierzą we mnie, nie pozostał w ciemności.47 I jeśliby kto słuchał słów moich, a nie przestrzegał, ja go nie sądzę; bom nie przyszedł, żebym sądził świat, ale żebym świat zbawił.48 Kto mną gardzi, a nie przyjmuje słów moich, ma, kto by go sądził. Słowa, które mówiłem, one go będą sądzić w dzień ostatni.49 Ja bowiem z siebie samego nie mówiłem, ale Ojciec, który mnie posłał, on mi dał przykazanie, co mam mówić i co opowiadać.50 I wiem, że przykazanie jego jest życie wieczne. A przeto co ja mówię, mówię tak, jak mi Ojciec powiedział.CZĘŚĆ II (13,1-21,25)MĘKA I ZMARTWYCHWSTANIE ZBAWICIELA A. OSTATNIA WIECZERZA (13,1-38)13 CHRYSTUS UMYWA NOGI APOSTOŁOM.1 Przede dniem świętym Paschy, Jezus wiedząc, że przyszła godzina jego, aby przeszedł z tego świata do Ojca: umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, do końca ich umiłował.2 A odprawiwszy wieczerzę, gdy już diabeł podał był w sercu Judasza, syna Szymona Iszkarioty, żeby go wydał;3 wiedząc że wszystko dał mu Ojciec W ręce, i że od Boga wyszedł, i do Boga idzie,4 wstaje od wieczerzy, i składa szaty swoje, a wziąwszy prześcieradło, przepasał się.5 Potem nalewa wody w miednicę, i zaczyna umywać uczniom nogi, i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.6 Przychodzi więc do Szymona Piotra. I rzecze mu Piotr: Panie, ty mnie nogi umywasz?7 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Co ja czynię, ty teraz nie wiesz, ale dowiesz się potem.8 Rzecze mu Piotr: Nie będziesz mi umywał nóg na wieki. Odpowiedział mu Jezus: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał cząstki ze mną.9 Rzecze mu Szymon Piotr: Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce i głowę.10 Rzecze mu Jezus: Kto umyty jest, nie potrzebuje, tylko żeby nogi umył, bo cały jest czysty. I wy jesteście czystymi, ale nie wszyscy.11 Wiedział bowiem, kto był ten, co go miał wydać; dlatego powiedział: Nie jesteście Wszyscy czystymi. ZALECENIE POKORY.12 Skoro Więc umył im nogi, i wziął szaty swoje, usiadłszy na powrót, rzekł im: Wiecie, co wam uczyniłem?13 Wy mnie nazywacie: Nauczycielu i Panie, i dobrze mówicie; bo nim jestem.14 Jeśli więc ja, Pan i Nauczyciel, umyłem nogi wasze, i wy powinniście jeden drugiemu nogi umywać.15 Albowiem dałem wam przykład, abyście, jak ja wam uczyniłem, tak i wy czynili.16 Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam: Nie jest sługa większy nad pana swego, ani posłaniec nie jest większy nad tego, który go posłał.17 Jeśli to wiecie, błogosławieni będziecie, jeśli to uczynicie.18 Nie o wszystkich was mówię; ja wiem, których obrałem; ale żeby się wypełniło Pismo: “Ten, co ze mną je chleb, podniesie przeciw mnie piętę swoją.”19 Mówię wam teraz, zanim się stanie, abyście, gdy się stanie, wierzyli, żem ja jest.20 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego poślę, mnie przyjmuje; a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnie posłał. WYJAWIENIE ZDRAJCY.21 To rzekłszy, Jezus zatrwożył się w duchu, i oświadczył, i rzekł: Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam, ze jeden z was mię wyda.22 Spoglądali więc uczniowie jeden na drugiego, nie będąc pewni, o kim mówił.23 Był tedy jeden z uczniów jego, siedzący przy łonie Jezusowym, którego miłował Jezus.24 Na tego więc skinął Szymon Piotr, i rzekł mu: Kto jest ten, o którym mówi? 25 On więc położywszy się na piersiach Jezusowych, rzekł mu: Panie, któż to jest?26 Odpowiedział Jezus: Ten jest, któremu ja umaczany chleb podam. A umoczywszy chleb, podał go Judaszowi, synowi Szymona Iszkarioty.27 A po kąsku wstąpił w niego szatan. I rzekł mu Jezus: Co czynisz, czyń prędzej.28 Żaden zaś z siedzących e rozumiał, na co by mu to rzekł.29 Niektórzy bowiem mniemali, ponieważ Judasz miał mieszek, że Jezus mu rzekł: Nakup, czego nam potrzeba na dzień święty, albo żeby co dał ubogim.30 On więc wziąwszy kąsek, natychmiast wyszedł. A była noc. NOWE PRZYKAZANIE.31 Gdy tedy wyszedł, rzekł Jezus: Teraz uwielbiony jest Syn Człowieczy, a Bóg uwielbiony jest w nim.32 A jeśli Bóg uwielbiony jest w nim, i Bóg uwielbi go w sobie, i zaraz go uwielbi.33 Synaczkowie, niedługo jeszcze z wami jestem. Będziecie mnie szukać, a jak powiedziałem żydom: Dokąd ja idę, wy przyjść nie możecie, tak teraz 1 wam powiadam.34 Przykazanie nowe daję wam, abyście się społecznie miłowali; jak was umiłowałem, abyście 1 wy wzajemnie się miłowali.35 Po tym poznają wszyscy, żeście ucznia ml moimi, jeśli będziecie mieć miłość wzajemną. ZAPOWIEDŹ ZAPARCIA SIĘ PIOTRA.36 Rzecze mu Szymon Piotr: Panie dokąd idziesz? Odpowiedział Jezus: Dokąd ja idę, nie możesz teraz pójść za mną, ale potem pójdziesz.37 Rzecze mu Piotr: Czemu nie mogę za tobą iść teraz? Życie moje za ciebie oddam.38 Odpowiedział mu Jezus: Życie swoje za mnie oddasz? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Nie zapieje kur, aż się mnie trzykroć zaprzesz.B. MOWA POŻEGNALNA W WIECZERNIKU (14,1-17,26)14 JEZUS POCIESZA UCZNIÓW.1 Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga, i we mnie wierzcie.2 W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby inaczej było, powiedziałbym wam, bo idę przygotować wam miejsce.3 A gdy odejdę, i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu, i wezmę was do siebie, abyście tam, gdzie ja jestem, i wy byli.4 A dokąd ja idę, wiecie, i drogę wiecie.5 Mówi mu Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz, a jakże możemy znać drogę?6 Mówi mu Jezus: Jam jest droga, i prawda, i życie. Nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie.7 Gdybyście mnie byli poznali, to byście pewnie i Ojca mego poznali; a odtąd poznacie go, i widzieliście go.8 Mówi mu Filip: Panie, ukaż nam Ojca, a wystarczy nam.9 Mówi mu Jezus: Przez tak długi czas jestem z wami, a nie poznaliście mnie? Filipie, kto mnie widzi, widzi i Ojca. Jakże ty mówisz: Ukaż nam Ojca?10 Nie wierzycie, że ja w Ojcu, a Ojciec jest we mnie? Słowa, które ja wam mówię, nie od samego siebie mówię; lecz Ojciec we mnie mieszkający, on dzieła wykonuje.11 Nie wierzycie, że ja w Ojcu, a Ojciec jest we mnie?12 Choćby dla samych uczynków wierzcie! Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam: Kto wierzy we mnie, uczynki, które ja czynię, i on czynić będzie, i większe nad nie czynić będzie, bo ja do Ojca idę.13 A o cokolwiek bgdziecie prosić Ojca w imię moje, to uczynię, aby uwielbiony był Ojciec w Synu.14 Jeśli mnie o co prosić będziecie w imię moje, to uczynię.15 Jeśli mnie miłujecie, zachowujcie przykazania moje.16 A ja prosić będę Ojca, i innego Pocieszyciela da wam, aby mieszkał z wami na wieki,17 Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi, ani go nie zna; lecz wy poznacie go, bo u was mieszkać będzie, i w was będzie. NIE ZOSTAWI ICH SIEROTAMI.18 Nie zostawię was sierotami; przyjdę do was.19 Jeszcze niedługo, a świat mnie już nie zobaczy; lecz wy mię widzicie: bo ja żyję, i wy żyć będziecie.20 W ów dzień wy poznacie, że ja jestem w Ojcu moim, a wy we mnie, a ja w was.21 Kto ma przykazania moje, i zachowuje je, ten jest, który mnie miłuje. A kto mnie miłuje, będzie miłowany przez Ojca mego, i ja go miłować będę, i objawię mu siebie samego.22 Powiedział mu Judasz, nie ów Iszkariota: Panie, cóż się stało, że się nam masz objawić, a nie światu?23 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Jeśli mię kto miłuje, będzie strzegł słów moich, a Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i mieszkanie u niego uczynimy.24 Kto mnie nie miłuje słów moich nie przestrzega. A słowa, któreście słyszeli, nie są moje, ale tego, który mię posłał, Ojca. ZOSTAWIA IM SWÓJ POKÓJ.25 To wam powiedziałem, u was mieszkając.26 A Pocieszyciel Duch Święty, którego Ojciec pośle w imię moje, on was wszystkiego nauczy, i przypomni wam wszystko, cokolwiek wam powiedziałem.27 Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam; nie jako świat daje, ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze, ani się nie lęka.28 Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę, i przychodzę do was. Gdybyście mnie miłowali, szczególnie radowalibyście się, że idę do Ojca; bo Ojciec większy jest, niż ja.29 I teraz wam powiedziałem, zanim się to stanie, abyście wierzyli, gdy się stanie.30 Już wiele z wami mówić nie będę, bo nadchodzi książę świata tego, a we mnie nic nie ma.31 Ale żeby świat poznał, że miłuję Ojca, i jak mi Ojciec rozkazanie dał, tak czynię. Wstańcie, pójdźmy stąd.15 JEZUS PRAWDZIWYM SZCZEPEM WINNYM.1 Jam jest prawdziwy szczep winny, a Ojciec mój jest rolnikiem.2 Wszelką latorośl, nie przynoszącą we mnie owocu, odetnie ją; a wszelką, która przynosi owoc, oczyści ją, aby więcej owocu przynosiła.3 Już wy jesteście czyści z powodu słów, które do was mówiłem.4 Trwajcie we mnie, a ja w was. Jak latorośl nie może przynosić owocu sama ze siebie, jeśli nie będzie trwać w winnym szczepie; tak ani wy, jeśli we mnie nie będziecie pozostawać.5 Jam jest szczep winny, wyście latorośle. Kto pozostaje we mnie, a ja w nim, ten wiele owocu przynosi; bo beze mnie nic uczynić nie możecie.6 Jeśliby kto we mnie nie trwał, precz wyrzucony będzie jak latorośl, i uschnie; i zbiorą ją, i wrzucą do ognia, i palić się będzie.7 Jeśli we mnie trwać będziecie, a słowa moje w was trwać będą, cokolwiek zechcecie, prosić będziecie, i stanie się wam.8 W tym jest uwielbiony Ojciec mój, żebyście bardzo wiele owocu przynosili, i stali się uczniami moimi.9 Jak mnie umiłował Ojciec, i ja umiłowałem was: trwajcież w miłości mojej.10 Jeśli przykazania moje zachowacie, będziecie trwać w miłości mojej, jak i ja zachowałem przykazania Ojca mego, i trwam w miłości jego.11 To wam powiedziałem, aby radość moja była w was, a radość wasza była pełna. PRZYKAZANIE WZAJEMNEJ MIŁOŚCI.12 To jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak ja was umiłowałem.13 Większej nad tę miłość nikt nie ma, żeby kto życie swe oddał za przyjaciół swoich.14 Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeśli czynić będziecie, co ja wam przykazuję.15 Już was me będę zwał sługami, bo sługa nie wie, co czyni Pan jego. Lecz was nazwałem przyjaciółmi, bo wszystko, co słyszałem od Ojca mego, oznajmiłem wam.16 Nie wyście mnie obrali, ale ja was wybrałem, i ustanowiłem was, abyście szli, i owoc przynieśli, i żeby owoc wasz trwał; żeby o cokolwiek prosić będziecie Ojca w imię moje, dał wam.17 To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali. NIENAWIŚĆ ŚWIATA.18 Jeśli was świat nienawidzi, wiedzcie, że mnie pierwej, niż was, nienawidził.19 Gdybyście byli ze świata, świat miłowałby, co jest jego; ale że nie jesteście ze świata, lecz ja was wybrałem ze świata, dlatego was świat nienawidzi.20 Wspomnijcie na słowa moje, które ja wam mówiłem: Nie jest sługa większy nad pana swego. Jeśli mnie prześladowali i was prześladować będą. Jeśli mowę moją zachowywali i waszą zachowywać będą.21 Ale to wszystko czynić wam będą dla imienia mego; bo nie znają tego który mię posłał.22 Gdybym był nie przyszedł, a nie mówił im, nie mieliby grzechu; lecz teraz nie mają wymówki z grzechu swojego.23 Kto mnie nienawidzi, i Ojca mego nienawidzi.24 Gdybym był między nimi nie dokonał czynów, których nikt inny nie dokonał, grzechu by nie mieli; lecz teraz i widzieli, i znienawidzili i mnie, i Ojca mego.25 Ale żeby się wypełniły słowa, które w Zakonie ich są napisane: “Że mię niesłusznie mieli w nienawiści.26 A gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego ja wam poślę od Ojca, Ducha prawdy, który od Ojca pochodzi, on o mnie świadectwo dawać będzie.27 I wy świadectwo dawać będziecie, bo ze mną od początku jesteście.16 PRZEŚLADOWANIE UCZNIÓW I CHRYSTUSA.1 To wam powiedziałem, abyście się nie gorszyli.2 Wyłączą was z synagog, lecz przychodzi godzina, że każdy, co was zabija, mniemać będzie, że czyni przysługę Bogu.3 A to wam czynić będą, bo nie znają Ojca, ani mnie.4 Ale to wam powiedziałem, abyście, gdy przyjdzie ich godzina, wspomnieli sobie, że ja wam to mówiłem. A tego wam z początku nie powiedziałem, gdyż byłem z wami. OBIETNICA DUCHA ŚW.5 Teraz zaś idę do tego, który mnie posłał, a żaden z was nie pyta mnie: Dokąd idziesz?6 Ale że wam to powiedziałem, smutek napełnił serca wasze.7 Lecz ja wam prawdę mówię: Pożyteczno dla was, abym ja odszedł; bo jeśli nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie; a jeśli odejdę, poślę go do was.8 A gdy on przyjdzie, przekona świat o grzechu, i o sprawiedliwości, i o sądzie.9 O grzechu, mówię, bo nie uwierzyli we mnie;10 o sprawiedliwości zaś, bo idę do Ojca, i już mnie widzieć nie będziecie;11 a o sądzie, bo książe świata tego już jest osądzony.12 Jeszcze wam wiele mam powiedzieć, ale teraz znieść nie możecie.13 Lecz gdy przyjdzie ów Duch prawdy, nauczy was wszelkiej prawdy; bo nie sam od siebie mówić będzie, ale cokolwiek usłyszy, opowie, i co przyjść ma, oznajmi wam.14 On mnie uwielbi, albowiem z mego weźmie, a wam opowie.15 Wszystko, cokolwiek ma Ojciec, moim jest; dlatego powiedziałem, że z mego weźmie, a wam opowie. SMUTEK W RADOŚĆ SIĘ ZAMIENI.16 Niedługo, a już mnie nie ujrzycie, i znowu niedługo, a ujrzycie mnie, bo idę do Ojca.17 Mówili więc uczniowie jego jedni do drugich: Co to jest, co nam mówi: Niedługo, a nie ujrzycie mnie, i znowu niedługo, a ujrzycie mnie, i że idę do Ojca?18 Mówili tedy: Co to jest, co mówi: Niedługo? Nie wiemy, co powiada.19 I poznał Jezus, że chcieli go zapytać, i rzekł im: O to się pytacie między sobą, że powiedziałem: Niedługo, a nie ujrzycie mnie, i znowu niedługo, a ujrzycie mnie?20 Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam, że wy będziecie płakać i narzekać, a świat się będzie weselił; a wy się smucić będziecie, ale smutek wasz w radość się zamieni.21 Niewiasta, gdy rodzi, ma smutek, że przyszła jej godzina; lecz gdy porodzi dzieciątko, już nie pamięta ucisku z powodu radości, że człowiek na świat się narodził.22 Tak i wy, teraz wprawdzie smutek macie, lecz znowu ujrzę was, i będzie się radowało serce wasze; a radości waszej nikt od was nie odejmie.23 A w ów dzień o nic mnie pytać nie będziecie. Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam: Jeśli o co prosić będziecie Ojca w imię moje, da wam.24 Dotychczas o nic nie prosiliście w imię moje; proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna. TERAZ A DAWNIEJ.25 To wam mówiłem przez przypowieści. Przychodzi godzina, gdy już nie przez przypowieści mówić wam będę, ale jawnie o Ojcu oznajmię wam.26 W ów dzień w imię moje prosić będziecie, i nie mówię wam, że ja będę Ojca prosił za wami.27 Albowiem sam Ojciec miłuje was, gdyż wyście mnie umiłowali, i uwierzyliście, że ja od Boga wyszedłem.28 Wyszedłem od Ojca, a przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat, a idę do Ojca.29 Rzekli mu uczniowie jego: Oto teraz jawnie mówisz, a żadnej przypowieści nie powiadasz.30 Teraz wiemy, że wszystko wiesz, i nie potrzebujesz, żeby cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś.31 Odpowiedzíał im Jezus: Teraz wierzycie?32 Oto przychodzi godzina, i już nadeszła, że rozpierzchniecie się każdy do swoich, a mnie zostawicie samego; lecz ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze mną.33 To wam powiedziałem abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie; ale ufajcie, jam zwyciężył świat.17 MODLITWA ARCYKAPŁAŃSKA.1 To powiedział Jezus, i podniósłszy oczy w niebo, rzekł: Ojcze, przyszła godzina, wsław Syna twego, aby cię Syn twój wsławił,2 jak dałeś mu władzę nad wszelkim ciałem, aby wszystkim, których mu dałeś, dał im życie wieczne.3 To zaś jest życie wieczne, aby poznali ciebie, jedynego Boga prawdziwego i tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa.4 Ja wsławiłem ciebie na ziemi, wykonałem sprawę, którąś mi zlecił;5 a teraz wsław mnie ty, Ojcze, sam u siebie chwałą, którą miałem u ciebie pierwej, niż świat był. WSTAWIA SIĘ ZA UCZNIAMI.6 Oznajmiłem imię twoje ludziom, których mi dałeś ze świata. Twoimi byli, i mnie ich dałeś, a mowę twoją zachowali.7 Teraz poznali, że wszystko coś mi dał, od ciebie jest.8 Albowiem słowa, które mi dałeś, dałem im, a oni przyjęli, i poznali prawdziwie, że od ciebie wyszedłem i uwierzyli, żeś ty mnie posłał.9 Ja za nimi proszę; nie za światem proszę, lecz za tymi, których mi dałeś, bo twoimi są.10 I wszystko moje twoim jest, a twoje moim; i wsławiony jestem w nich.11 A już nie jestem na świecie, ale oni są na świecie, a ja do ciebie idę. Ojcze święty, zachowaj ich w imię twoje, których mi dałeś, aby byli jedno, jak 1 my.12 Gdy z nimi byłem, ja ich zachowywałem w imię twoje. Których mi dałeś, strzegłem; i żaden z nich nie zginął, tylko syn zatracenia, żeby się Pismo spełniło.13 Teraz zaś idę do ciebie, i to mówię na świecie, aby mieli pełną radość moją w sobie.14 Ja im dałem mowę twoją, a świat miał ich w nienawiści, bo nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata.15 Nie proszę, żebyś ich zabrał ze świata, ale żebyś ich zachował od złego.16 Nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata.17 Uświęć ich w prawdzie. Mowa twoja jest prawdą.18 Jak ty mnie posłałeś na świat; i ja ich posłałem na świat.19 A za nich ja poświęcam samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. MODLI SIĘ ZA PRZYSZŁY KOŚCIÓŁ.20 A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez słowo ich uwierzą we mnie;21 aby wszyscy byli jedno, jako ty, Ojcze, we mnie, a ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby uwierzył świat, że ty mię posłałeś.22 A ja chwałę, którą mi dałeś, dałem im, aby byli jedno, jak i my jedno jesteśmy.23 Ja w nich, a ty we mnie, aby osiągnęli doskonałą jedność, i żeby świat poznał, że ty mnie posłałeś i umiłowałeś ich, jak i mnie umiłowałeś.24 Ojcze, których mi dałeś, chcę, aby gdzie ja jestem, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moją, którąś mi dał; albowiem umiłowałeś mię przed założeniem świata.25 Ojcze sprawiedliwy, świat cię nie poznał, a ja ciebie poznałem i oni poznali, żeś ty mię posłał.26 I oznajmiłem im imię twoje, i oznajmię, aby miłość, którą mię umiłowałeś, w nich była, a ja w nich.18 POJMANIE JEZUSA.1 Gdy to Jezus powiedział, wyszedł z uczniami swoimi za potok Cedron, gdzie był ogród, do którego wszedł on i uczniowie jego.2 Ale i Judasz, który go wydawał, znał to miejsce, bo się tam często schodził Jezus z uczniami swoimi.3 Judasz więc wziąwszy rotę, a od najwyższych kapłanów i faryzeuszów służbę, przychodzi tani z latarniami i pochodniami i z bronią.4 Jezus więc wiedząc wszystko, co nań przyjść miało, wyszedł, i rzecze im: Kogo szukacie?5 Odpowiedzieli mu: Jezusa Nazareńskiego. Rzecze im Jezus: Jam jest. A stał też z nimi Judasz, który go wydawał.6 Skoro więc im rzekł: Jam jest, cofnęli się wstecz, i padli na ziemię.7 Spytał ich tedy znowu: Kogo szukacie? A oni odpowiedzieli: Jezusa Nazareńskiego.8 Odpowiedział Jezus: Powiedziałem wam, że ja jestem; jeśli więc mnie szukacie, pozwólcie tym odejść.9 Aby się wypełniły słowa, które był wyrzekł: Że z tych, których mi dałeś, nie straciłem nikogo.10 Szymon Piotr tedy mając miecz, dobył go, i uderzył sługę najwyższe;go kapłana, i uciął prawe ucho jego. A słudze było na imię Malchus.11 Jezus więc rzekł Piotrowi: Włóż miecz twój do pochwy. Kielicha, który mi dał Ojciec, czyż go pić nie będę?12 Rota więc i trybun i słudzy żydowscy pojmali Jezusa, i związali go. JEZUS PRZED ANNASZEM I KAJFASZEM.13 I przyprowadzili go najpierw do Annasza, bo był teściem Kajfasza, który był najwyższym kapłanem tego roku.14 Kajfasz zaś był tym, który dał był radę żydom: Że pożytecznie jest, aby jeden człowiek umarł za lud.15 I szedł za Jezusem Szymon Piotr i drugi uczeń. A ten uczeń był znajomy najwyższemu kapłanowi, i wszedł z Jezusem na dziedziniec najwyższego kapłana.16 Piotr zaś stał u drzwi na dworze. Wyszedł tedy ów drugi uczeń, który był znajomy najwyższemu kapłanowi, i pomówił z odźwierną, i wprowadził Piotra.17 Mówi więc Piotrowi służąca odźwierna: Czy i ty nie jesteś z uczniów tego człowieka? On mówi: Nie jestem.18 Czeladź zaś i słudzy stali przy ogniu, bo zimno było i grzali się. A był z nimi i Piotr, stojąc i grzejąc się.19 Kapłan więc najwyższy spytał Jezusa o jego uczniów i o naukę jego.20 Odpowiedział mu Jezus: Jam jawnie mówił światu; jam zawsze nauczał w synagodze i w świątyni, gdzie wszyscy żydzi się schodzą, a w skrytości nic nie mówiłem.21 Czemu mię pytasz? Pytaj tych, którzy słyszeli co im mówiłem: oto ci wiedzą, co ja powiedziałem.22 Gdy zaś to rzekł jeden ze sług, stojący tam, dał policzek Jezusowi, mówiąc: Tak odpowiadasz najwyższemu kapłanowi?23 Odpowiedział mu Jezus: Jeżelim źle powiedział, daj świadectwo o złym; a jeśli dobrze, czemu mię bijesz?24 I odesłał go Annasz związanego do Kajfasza, najwyższego kapłana. ZAPARCIE SIĘ PIOTRA.25 A Szymon Piotr stał, i grzał się. Rzekli mu tedy: Czy i ty nie jesteś z uczniów jego? A on się zaparł, i rzekł: Nie jestem.26 Rzecze mu jeden ze sług najwyższego kapłana, krewny tego, któremu Piotr uciął ucho: Czyż ja ciebie nie widziałem z nim w ogrodzie?27 Znowu więc Piotr zaparł się, a natychmiast kur zapiał. JEZUS PRZED PIŁATEM.28 Przyprowadzają tedy Jezusa od Kajfasza do pretorium; a było rano. I sami nie weszli do pretorium, aby się nie zmazali, ale żeby mogli pożywać Paschę.29 Tak więc Piłat wyszedł do nich na zewnątrz, i rzekł: Co za skargę przynosicie przeciw temu człowiekowi?30 Odpowiedzieli, i rzekli mu: Gdyby ten nie był złoczyńcą, nie wydalibyśmy go tobie.31 Rzekł im więc Piłat: Weźcie go wy, a według Zakonu waszego osądźcie go. Rzekli mu tedy żydzi: Nam nie wolno nikogo zabijać.32 Aby się wypełniły słowa Jezusa, które powiedział, oznajmiając, jaką śmiercią miał umrzeć. KRÓLESTWO JEZUSA.33 Wyszedł więc Piłat znowu do pretorium i wezwał Jezusa i rzekł mu: Tyś jest król żydowski?34 Odpowiedział Jezus: Sam od siebie to mówisz, czy też inni powiedzieli ci o mnie?35 Odpowiedział Piłat: Czyż ja żydem jestem? Naród twój i najwyżsi kapłani wydali mi ciebie; coś uczynił?36 Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata; gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi walczyliby pewnie, żebym nie był wydany żydom; lecz teraz królestwo moje nie jest stąd.37 Rzekł mu tedy Piłat: Toś ty jest król? Odpowiedział Jezus: Ty mówisz, że ja jestem królem. Jam się na to narodził, i na to przyszedłem na świat, abym świadectwo dał prawdzie. Wszelki, który jest z prawdy, słucha głosu mego.38 Rzecze mu Piłat: Co to jest prawda? A gdy to powiedział, znowu wyszedł do żydów i mówi im: Ja żadnej winy w nim nie znajduję.39 Lecz macie zwyczaj, abym wam jednego wypuścił na Paschę; chcecie tedy, żebym wam wypuścił króla żydowskiego?40 Znowu więc wszyscy zawołali, mówiąc: Nie tego, ale Barabasza! A Barabasz był zbójcą.19 BICZOWANIE.1 Wtedy więc Piłat wziął Jezusa, i ubiczował.2 A żołnierze uplótłszy koronę z ciernia, włożyli mu na głowę, i przyodziali go szatą szkarłatną.3 I przychodzili do niego, i mówili: Witaj, królu żydowski! I bili go po twarzy.4 Wyszedł więc znowu Piłat na zewnątrz, i rzecze im: Oto wam go wyprowadzam abyście poznali, że w nim żadnej winy nie znajduję.5 (Wyszedł tedy Jezus, niosąc cierniową koronę i szatę szkarłatną). I rzecze im: Oto człowiek.6 Gdy go więc ujrzeli najwyżsi kapłanll i słudzy, zawołali, mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj go! Rzecze im Piłat: Weźcie go wy, i ukrzyżujcie, bo ja w nim winy nie znajduję.7 Odpowiedzieli mu żydzi: My Zakon mamy, a według Zakonu powinien umrzeć, bo się synem Bożym czynił.8 Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, bardziej się przeląkł.9 I wszedł znowu do pretorium, i rzekł do Jezusa: Skąd ty jesteś? Lecz Jezus nie dał mu odpowiedzi.10 Rzecze mu więc Piłat: Do mnie nie mówisz? Nie wiesz, że mam moc ukrzyżować cię, i mam moc wypuścić cię?11 Odpowiedział Jezus: Nie miałbyś żadnej mocy nade mną, gdyby ci z góry nie było dane. Dlatego, który mię tobie wydał, większy grzech ma.12 I odtąd Piłat starał się go wypuścić. Lecz żydzi wołali, mówiąc: Jeśli tego wypuścisz, nie jesteś przyjacielem cesarskim; każdy bowiem, co się czyni królem, sprzeciwia się cesarzowi. SKAZANIE NA ŚMIERĆ.13 Piłat więc usłyszawszy te słowa, wyprowadził Jezusa przed pretorium, i usiadł na stolicy sądowej, na miejscu, które zowią Litostrotos, a po żydowsku Gabbata.14 A był to dzień przygotowania Paschy, godzina prawie szósta. I mówi żydom: Oto król wasz.15 A oni zawołali: Strać, strać, ukrzyżuj go! Rzecze im Piłat: Króla waszego mam ukrzyżować? Odpowiedzieli najwyżsi kapłani: Nie mamy króla, tylko cesarza.16 Wtedy więc wydał go im, aby był ukrzyżowany. I wzięli Jezusa, i wyprowadzili. UKRZYŻOWANIE.17 A niosąc krzyż sobie, wyszedł na to miejsce, które nazywają Trupia Głowa, a po żydowsku Golgota.18 Tam go ukrzyżowali, a z nim innych dwóch, z jednej i z drugiej strony, a w pośrodku Jezusa.19 Napisał zaś Piłat i tytuł, i umieścił nad krzyżem. Było zaś napisane: JEZUS NAZAREŃSKI KRÓL ŻYDOWSKI.20 Ten więc napis czytało wielu żydów, gdyż blisko miasta było miejsce, gdzie był ukrzyżowany Jezus; a było napisane po hebrajsku, po grecku i po łacinie.21 Mówili więc Piłatowi najwyżsi kapłani żydowscy: Nie pisz: Król żydowski, ale że on powiedział: Jestem królem żydowskim.22 Odpowiedział Piłat: ‘ om napisał, napisałem.23 Żołnierze więc, gdy go ukrzyżowali, wzięli szaty jego (i uczynili cztery części, każdemu żołnierzowi część) i suknię. A była suknia nieszyta, od wierzchu całodziana.24 Rzekli tedy jeden do drugiego: Nie krajmy jej, ale rzućmy o nią losy, czyja ma być; żeby się wypełniło Pismo, które mówi: “Podzielili sobie szaty moje, a o suknię moją los rzucili.” I to więc żołnierze uczynili. OSTATNIE SŁOWA JEZUSA I ŚMIERĆ.25 A stały obok krzyża Jezusowego matka jego i siostra matki jego, Maria Kleofasowa, i Maria Magdalena.26 Gdy więc ujrzał Jezus matkę i ucznia, którego miłował, stojącego, mówi matce swojej: Niewiasto, oto syn twój.27 Potem mówi uczniowi: Oto matka twoja. I od tej chwili wziął ją uczeń do siebie.28 Potem, wiedząc Jezus, że wszystko już się wykonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: Pragnę.29 A było tam naczynie postawione, pełne octu; oni tedy włożywszy na hizop gąbkę pełną octu, podali do ust jego.30 Jezus więc, gdy przyjął ocet, rzekł: Wykonało się. I skłoniwszy głowę, oddał ducha. OTWARCIE BOKU JEZUSOWEGO.31 Żydzi tedy (ponieważ był to dzień Przygotowania), aby na szabat nie zostały ciała na krzyżu (albowiem był wielki ów dzień szabatu), poprosili Piłata, aby połamano im golenie, i zdjęto ich.32 Przyszli więc żołnierze, i pierwszemu połamali golenie i drugiemu, który z nim był ukrzyżowany.33 Lecz przyszedłszy do Jezusa, gdy ujrzeli, że już umarł, nie łamali goleni jego, 34 ale jeden z żołnierzy włócznią otworzył bok jego, a natychmiast wyszła krew i woda.35 Ten zaś, który widział dał świadectwo, i prawdziwe jest świadectwo jego. A on wie, że prawdę mówi, abyście i wy wierzyli.36 Albowiem to się stało, aby się wypełniło Pismo: “Nie będziecie łamać kości jego.”37 I znowu inne Pismo mówi: “Zobaczą, kogo przebodli.” ZDJĘCIE Z KRZYŻA I POGRZEB.38 Potem zaś poprosił Piłata Józef z Arymatei (przeto że był uczniem Jezusowym, lecz tajemnym z bojaźni przed żydami), żeby mógł zdjąć ciało Jezusowe. I pozwolił Piłat. Przyszedł więc, i zdjął ciało Jezusowe.39 Przybył też i Nikodem, który niegdyś przyszedł był w nocy do Jezusa, niosąc mieszaninę mirry i aloesu około stu funtów.40 Wzięli więc ciało Jezusowe, i obwiązali je z wonnościami w prześcieradła, jak żydzi mają zwyczaj grzebać.41 A na miejscu, gdzie został ukrzyżowany, był ogród, w ogrodzie zaś grób nowy, w którym jeszcze nikt nie był położony.42 Tam więc, ponieważ grób był blisko, z powodu żydowskiego dnia Przygotowania, położyli Jezusa.D. ZMARTWYCHWSTANIE (20,121,25)20 MAGDALENA PRZY GROBIE.1 A pierwszego dnia tygodnia, Maria Magdalena przyszła rano, gdy jeszcze było ciemno, i ujrzała kamień odwalony od grobu.2 Pobiegła więc, i przyszła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego miłował Jezus, i rzekła im: Wzięto Pana z grobu, a nie wiemy, gdzie go położono. PIOTR I JAN SPIESZĄ DO GROBU.3 Wyszedł tedy Piotr i ów drugi uczeń, i szli do grobu.4 Biegli zaś obaj razem, ale ów drugi uczeń prześcignął Piotra, i pierwszy przyszedł do grobu.5 A schyliwszy się, ujrzał leżące prześcieradła, wszelako nie wszedł.6 Przyszedł więc Szymon Piotr idąc za nim, i wszedł do grobu, i ujrzał prześcieradła leżące,7 i chustkę, która była na głowie jego, nie z prześcieradłami położoną, ale osobno zwiniętą na jedno miejsce.8 Wtedy więc wszedł i ten uczeń, który był pierwszy przyszedł do grobu, i ujrzał i uwierzył;9 jeszcze bowiem nie rozumieli Pisma, że trzeba było, aby on powstał z martwych.10 Odeszli tedy uczniowie na powrót do siebie. JEZUS ZJAWIA SIĘ MAGDALENIE.11 Maria zaś stała u grobu zewnątrz, płacząc. Gdy więc płakała, nachyliła się, i zajrzała w grób.12 I zobaczyła dwóch aniołów w bieli siedzących, jednego u głowy, a drugiego u nóg, gdzie położone było ciało Jezusowe.13 Mówią jej oni: Niewiasto! Czemu płaczesz? Rzecze im: Że wzięto Pana mego, a nie wiem, gdzie go położono.14 Gdy to powiedziała, obróciła się w tył, i ujrzała Jezusa stojącego, a nie wiedziała, że to jest Jezus.15 Rzecze do niej Jezus: Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz? Ona sądząc, że to ogrodnik, rzecze mu: Panie, jeśli go ty wziąłeś, powiedz mi, gdzieś go położył, a ja go wezmę.16 Rzecze do niej Jezus: Mario! Ona obróciwszy się, rzecze mu: Rabboni, (co znaczy: Mistrzu).17 Rzecze do niej Jezus: Nie dotykaj mnie, bom jeszcze nie wstąpił do Ojca mego. Ale idź do braci moich, a powiedz im: Wstępuję do Ojca mojego i Ojca waszego, Boga mojego i Boga waszego.18 Przyszła Maria Magdalena, oznajmiając uczniom: Żem widziała Pana i to mi powiedział. CHRYSTUS ZJAWIA SIĘ W WIECZERNIKU.19 Gdy więc był wieczór owego dnia, pierwszego w tygodniu, a drzwi były zamknięte, gdzie uczniowie byli zgromadzeni z obawy przed żydami, przyszedł Jezus, i stanął w pośrodku, i rzekł im: Pokój wam.20 A to rzekłszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się tedy uczniowie, ujrzawszy Pana.21 Rzekł im więc znowu: Pokój wam. Jako mię posłał Ojciec, i ja was posyłam.22 To powiedziawszy, tchnął na nich, i rzekł im: Weźmijcie Ducha Świętego;23 którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są zatrzymane. JEZUS ZJAWIA SIĘ TOMASZOWI.24 Tomasz zaś, jeden z dwunastu, którego zwią Didymus, nie był z nimi, kiedy przyszedł Jezus.25 Mówili mu więc inni uczniowie: Widzieliśmy Pana. Ale on im rzekł: Jeśli nie ujrzę w ręku jego przebicia gwoździ, a nie włożę palca mego na miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej w bok jego, nie uwierzę.26 A po ośmiu dniach byli znów uczniowie jego w domu, i Tomasz z nimi.27 Przyszedł Jezus drzwiami zamkniętymi, i stanął w pośrodku, i rzekł: Pokój wam! 27 Potem rzekł Tomaszowi: Włóż tu palec twój, i oglądaj ręce moje, i wyciągnij rękę twoją, i włóż w bok mój; a nie bądź niewierny, ale wierny.28 Odpowiedział Tomasz, i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój! 29Powiedział mu Jezus: Dlatego żeś mię ujrzał, Tomaszu, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.30 I wiele też innych znaków uczynił Jezus przed oczyma uczniów swoich, które nie są zapisane w tej księdze.31 A te są napisane, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem Synem Bożym; i żebyście wierząc, życie mieli w imię jego.21 JEZUS UKAZUJE SIĘ NAD JEZIOREM TYBERIADZKIM.1 Potem ukazał się znów Jezus uczniom nad Morzem Tyberiadzkim.2 A ukazał się tak: byli razem Szymon Piotr i Tomasz, zwany Didymus, i Natanael, który był od Kany Galilejskiej, i synowie Zabedeuszowi i inni dwaj z uczniów jego.3 Rzecze im Szymon Piotr: Idę ryby łowić. Mówią mu: Idziemy i my z tobą. I wyszli, i wsiedli w łódź, ale tej nocy nic nie ułowili.4 A gdy było rano, stanął Jezus na brzegu; uczniowie jednak nie poznali, że to jest Jezus.5 Rzekł im więc Jezus: Dzieci, a macie co do jedzenia? Odpowiedzieli mu: Nie.6 Mówi im: Zapuście sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie. Zapuścili więc, i już nie mogli jej uciągnąć dla mnóstwa ryb.7 Rzekł tedy Piotrowi ten uczeń, którego miłował Jezus: Pan jest. Szymon Piotr usłyszawszy, że Pan jest, narzucił na się suknię (albowiem był rozebrany), i rzucił się w morze.8 Inni zaś uczniowie przypłynęli w łodzi (bo niedaleko byli od ziemi, ale na jakie dwieście łokci), ciągnąc sieć z rybami.9 Gdy więc wyszli na ziemię, ujrzeli węgle nałożone, i rybę na nie włożoną, i chleb.10 Mówi im Jezus: Przynieście z ryb, któreście teraz ułowili.11 Poszedł Szymon Piotr, i wyciągnął na ziemię sieć napełnioną wielkimi rybami, stu pięćdziesięciu trzema. A choć tak wiele ich było, nie porwała się sieć.12 Mówi im Jezus: Pójdźcie, śniadajcie! A nikt z siedzących nie śmiał go zapytać: Kto ty jesteś? Wiedzieli bowiem, że Pan jest.13 I zbliża się Jezus, i bierze chleb, i daje im, a podobnie i rybę.14 To już trzeci raz ukazał się Jezus uczniom swoim, powstawszy z martwych. PIOTR NAPRAWIA WYPARCIE.15 Gdy więc pośniadali, rzecze Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana! Miłujesz mię więcej, niż ci? Rzecze mu: Tak, Panie! Ty wiesz, że cię miłuję. Rzecze mu: Paś baranki moje.16 Rzecze mu po wtóre: Szymonie, synu Jana! Miłujesz mię? Rzecze mu: Tak, Panie! Ty wiesz, że cię miłuję. Rzecze mu: Paś baranki moje.17 Rzecze mu po raz trzeci: Szymonie, synu Jana! Miłujesz mię? Zasmucił się Piotr, że mu trzeci raz rzekł: Miłujesz mię? i rzekł mu: Panie, ty wszystko wiesz; ty wiesz, że cię miłuję, Rzecze mu: Paś owce moje. PRZEPOWIEDNIA O PIOTRZE I JANIE.18 Zaprawdę, zaprawdę powiadam tobie, gdy byłeś młodszy, opasywałeś się, i chodziłeś, gdzie chciałeś; lecz gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce twoje, a inny cię opasze, i poprowadzi, gdzie ty nie chcesz.19 To zaś mówił, dając znać, jaką śmiercią miał Boga uwielbić. A to powiedziawszy, rzecze mu: Pójdź za mną.20 Piotr obróciwszy się, ujrzał idącego za sobą tego ucznia, którego mlłował Jezus, który też przy wieczerzy położył się był na piersiach jego, i rzekł: Panie, kto jest ten, co cię wyda?21 Gdy więc Piotr ujrzał tego, rzecze Jezusowi: Panie, a ten co?22 Powiedział mu Jezus: Chcę, aby on tak został, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za mną.23 Rozeszło się więc to słowo między braćmi, że uczeń ten nie umrze. Lecz Jezus nie rzekł: Nie umrze, ale: Chcę, żeby on tak został, aż przyjdę, co tobie do tego? ZAKOŃCZENIE.24 Ten jest ów uczeń, który daje świadectwo o tym, 1 to napisał, a wiemy, że prawdziwe jest świadectwo jego.25 Jest też wiele innych rzeczy, które uczynił Jezus; które gdyby z osobna opisywać, mniemam że i sam świat nie mógłby pomieścić ksiąg, które by trzeba napisać.

Ewangelia Św. Jana