Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
CZĘŚC IRODOWÓD I LATA DZIECIĘCE ZBAWICIELA(l,1 – 2,23)1 RODOWÓD P. JEZUSA.1 Księga rodowodu Jezusa Chrystusa, syna Dawidowego, syna Abrahamowego.2 Abraham zrodził Izaaka. Izaak zaś zrodził Jakuba. A Jakub zrodził Judę i braci jego. 3 Juda zaś zrodził Faresa i Zarę z Tamary. A Fares zrodził Ezrona. Ezron zaś zrodził Arama.4 A Aram zrodził Aminadaba. Aminadab zaś zrodził Naassona. A Naasson zrodził Salmona.5 Salmon zaś zrodził Booza z Rahaby. A Booz zrodził Obeda z Ruty. Obed zaś zrodził Jessego. A Jesse zrodził Dawida króla.6 A Dawid król zrodził Salomona z tej, która była Uriaszowa.7 Salomon zaś zrodził Roboama. A Roboam zrodził Abiasza. Abiasz zaś zrodził Azę.8 A Aza zrodził Jozafata. Jozafat zaś zrodził Jorama. A Joram zrodził Ozjasza. 9 A Ozjasz zrodził Joatama. Joatam zaś zrodził Achaza. A Achaz zrodził Ezechiasza.10 Ezechiasz zaś zrodził Manassesa. A Manasses zrodził Amona. Amon zaś zrodził Jozjasza.11 A Jozjasz zrodził Jechoniasza i braci jego, w przeprowadzeniu do Babilonu.12 A po przeprowadzeniu do Babilonu, Jechoniasz zrodził Salatiela. Salatiel zaś zrodził Zorobabela. 13 A Zorobabel zrodził Abiuda. Abiud zaś zrodził Eliakima. A Eliakim zrodził Azora.14 Azor zaś zrodził Sadoka. A Sadok zrodził Achima. Achim zaś zrodził Eliuda.15 A Eliud zrodził Eleazara. Eleazar zaś zrodził Matana. Matan zaś zrodził Jakuba.16 A Jakub zrodził Józefa, męża Maryi, z której się narodził Jezus, którego nazywają Chrystusem.17 Tak więc wszystkich pokoleń, od Abrahama aż do Dawida, pokoleń czternaście i od Dawida aż do przeprowadzenia do Babilonu pokoleń czternaście, a od przeprowadzenia do Babilonu aż do Chrystusa, pokoleń czternaście. POCZĘCIE I NARODZENIE JEZUSA.18 Z narodzeniem zaś Chrystusa tak było: Gdy była poślubiona matka jego Maryja Józefowi, pierwej nim się zeszli, znaleziona jest, jako mająca w żywocie z Ducha Świętego.19 Józef zaś, mąż jej, będąc sprawiedliwy i nie chcąc jej zniesławiać, chciał ją potajemnie opuścić.20 Gdy zaś o tym myślał, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie, mówiąc: Józefie, synu Dawidów, nie bój się przyjąć Maryi, małżonki swej; albowiem co się w niej poczęło, z Ducha Świętego jest.21 Porodzi zaś syna i nazwiesz imię jego Jezus; albowiem on zbawi lud swój od grzechów ich.22 To wszystko zaś się stało, aby się wypełniło, co jest powiedziane od Pana przez proroka mówiącego:23 “Oto panna będzie mieć w żywocie i porodzi syna i nazwą imię jego Emanuel,” co się wykłada: Bóg z nami.24 Józef zaś wstawszy ze snu, uczynił jak mu rozkazał Anioł Pański, i przyjął żonę swoją.25 I nie poznawał jej, aż porodziła syna swego pierworodnego; i nazwał imię jego Jezus.2 POKŁON TRZECH MĘDRCÓW.1 Gdy więc narodził się Jezus w Betlejem Judzkim, za dni króla Heroda; oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy,2 mówiąc: Gdzie jest, który się narodził, król żydowski? Albowiem ujrzeliśmy jego gwiazdę na wschodzie i przybyliśmy pokłonić się j emu.3 Król zaś Herod usłyszawszy to, zatrwożył się i cała Jerozolima z nim.4 I zebrawszy wszystkich przedniejszych kapłanów i doktorów ludu, dowiadywał się od nich, gdzie się miał Chrystus narodzić.5 A oni mu rzekli: W Betlejem Judzkim; bo tak jest napisane przez Proroka:6 “I ty Betlejem ziemio judzka, żadną miarą nie jesteś najmniejsze między książętami judzkimi; albowiem z ciebie wyjdzie wódz, który by rządził ludem moim izraelskim.”7 Wtedy Herod wezwawszy potajemnie Mędrców, pilnie się wywiadywał od nich o czas gwiazdy która im się ukazała.8 I posyłając ich do Betlejem, rzekł: Idźcie i wywiadujcie się pilnie o dzieciątku; a gdy znajdziecie oznajmijcie mi, abym i ja przybywszy, pokłonił się jemu.9 Którzy wysłuchawszy króla, odjechali. A oto gwiazda, którą byli widzieli na wschodzie, szła przed nimi, aż przyszedłszy, stanęła nad miejscem, gdzie było dziecię.10 Ujrzawszy zaś gwiazdę, uradowali się radością bardzo wielką.11 I wszedłszy w dom, znaleźli dziecię z Maryją, matką jego, i upadłszy, pokłonili się jemu; a otworzywszy skarby swoje, ofiarowali mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.12 A otrzymawszy odpowiedź we śnie, aby się nie wracali do Heroda, inną drogą powrócili do swej krainy. UCIECZKA DO EGIPTU.13 Gdy oni odjechali, oto Anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi, mówiąc: Wstań i weźmij dziecię i matkę jego, a uciekaj do Egiptu i bądź tam, aż ci powiem; bo stanie się, że Herod będzie szukał dziecięcia, żeby je zatracić.14 A on wstawszy, wziął dziecię i matkę jego w nocy i uszedł do Egiptu.15 I był tam aż do śmierci Heroda; aby się spełniło, co było powiedziane od Pana przez proroka mówiącego: “Z Egiptu wezwałem Syna mojego.” RZEŹ NIEWINIĄTEK.16 Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, rozgniewał się bardzo, i posławszy pozabijał wszystkie dzieci, które były w Betlejem i we wszystkich granicach jego, od dwu lat i niżej, według czasu, o który się był wypytał od Mędrców.17 Wtedy się wypełniło co było powiedziane przez Jeremiasza proroka mówiącego:18 “Głos słyszano w Ramie, płacz i krzyk wielki; Rachel płacząca synów swoich, i nie chciała dać się pocieszyć, bo ich nie ma.” POWRÓT ŚWIĘTEJ RODZINY DO NAZARETU.19 Gdy zaś Herod umarł, oto Anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi w Egipcie, mówiąc:20 Wstań i weźmij dziecię i matkę jego, a idź do ziemi izraelskiej; albowiem pomarli ci, co czyhali na życie dziecięcia.21 A on wstawszy, wziął dziecię i matkę jego, i przyszedł do ziemi izraelskiej.22 Usłyszawszy zaś, że Archelaus królował w Judei w miejsce Heroda, ojca swego, bał się tam iść; a napomniany we śnie, ustąpił w strony galilejskie.23 I przyszedłszy, osiadł w mieście, które zowią Nazaret, aby się wypełniło, co jest powiedziane przez proroków: Że nazwany będzie Nazarejczykiem.CZĘŚC II(3,1- 25,46)ŻYCIE PUBLICZNE PANA JEZUSAI. Okres przygotowania(3,1- 4,11)3 JAN GŁOSI POKUTĘ.1 W owe zaś dni przyszedł Jan Chrzciciel, każąc na pustyni judzkiej,2 i mówiąc: Czyńcie pokutę; albowiem przybliżyło się królestwo niebieskie.3 Ten bowiem jest, który zapowiedziany był przez Izajasza proroka mówiącego: “Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki jego.”4 Sam zaś Jan miał odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder swoich, pokarmem zaś jego były szarańcze i miód leśny.5 Wtedy wychodziła do niego Jerozolima i cała Judea i cała kraina około Jordanu.6 I byli chrzczeni przez niego w Jordanie, spowiadając się z grzechów swoich.7 Gdy zaś widział wielu faryzeuszów i saduceuszów przychodzących do chrztu swego, mówił im: Plemię żmijowe! Któż wam pokazał, że unikniecie przyszłego gniewu?8 Czyńcie więc owoc godny pokuty.9 A nie chciejcie mówić sami w sobie: Ojca mamy Abrahama. Albowiem wam powiadam, że Bóg ma moc z tych kamieni wzbudzić synów Abrahamowi.10 Już bowiem siekiera przyłożona jest do korzenia drzew. Przeto wszelkie drzewo, które nie daje owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone.11 Ja was chrzczę wodą ku pokucie, ale ten, co przyjdzie po mnie, mocniejszy jest niż ja, którego trzewików nie jestem godzien nosić; on was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.12 A jego wiejadło w ręce jego i wyczyści boisko swoje i zgromadzi pszenicę swą do gumna, plewy zaś spali ogniem nieugaszonym. CHRZEST PANA JEZUSA.13 Wtedy Jezus przyszedł do Galilei nad Jordan do Jana, aby był przez niego ochrzczony.14 Jan zaś go wstrzymywał, mówiąc: winienem być ochrzczony od ciebie, a ty przychodzisz do mnie?15 Jezus zaś odpowiadając, rzekł mu: Zaniechaj teraz; albowiem tak się nam godzi wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy go dopuścił.16 A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. I oto otworzyły się dlań niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jako gołębicę, i przychodzącego nań.17 A oto głos z niebios mówiący: Ten jest Syn mój miły, w którym sobie upodobałem.4 POST NA PUSTYNI I KUSZENIE.1 Wtedy Jezus był zaprowadzony na pustynię przez Ducha, aby był kuszony od diabła.2 A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, potem łaknął.3 I przystąpiwszy kusiciel, rzekł mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.4 On zaś odpowiadając, rzekł: Napisane jest: “Nie samym chlebem żyje człowiek, ale wszelkim słowem, które pochodzi z ust Bożych.”5 Wtedy go wziął diabeł do świętego miasta i postawił go na ganku świątyni,6 i rzekł mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się na dół; albowiem napisane jest, że “aniołom swoim rozkazał o tobie, i będą cię na ręku nosić, byś przypadkiem nie zranił o kamień nogi swej.”7 Rzecze mu Jezus: Również napisane jest: “Nie będziesz kusił Pana Boga swego.”8 Wziął go znów diabeł na górę wysoką bardzo i ukazał mu wszystkie królestwa świata i chwałę ich,9 i rzekł mu: To wszystko dam tobie, jeśli upadłszy, oddasz mi pokłon.10 Wtedy mu rzekł Jezus: Idź precz, szatanie! Albowiem napisane jest: “Panu Bogu twemu kłaniać się będziesz i jemu samemu służyć będziesz.”11 Wtedy opuścił go diabeł, a oto aniołowie przystąpili i służyli mu.II. Działalność P. Jezusa w Galilei(4,12 -18,35)PIERWSZE KROKI(4,12-25) CHRYSTUS ZACZYNA NAUCZAĆ.-12 Gdy zaś Jezus usłyszał, że Jan został wydany, uszedł do Galilei.13 I opuściwszy miasto Nazaret, przyszedł i zamieszkał w Kafarnaum nad morzem, na pograniczu Zabulona i Neftalima,14 aby się wypełniło, co było powiedziane przez Izajasza proroka:15 “Ziemia Zabulona i ziemia Neftalima, droga morska za Jordanem, Galilea pogan,16 lud, który siedział w ciemności, ujrzał światłość wielką, i siedzącym w krainie cienia śmierci wzeszła im światłość.”17 Odtąd począł Jezus przepowiadać i mówić: Pokutę czyńcie, albowiem przybliżyło się królestwo niebieskie. POWOŁUJE PIERWSZYCH UCZNIÓW.18 Gdy zaś Jezus szedł nad morzem Galilejskim, ujrzał dwóch braci, Szymona, którego zowią Piotrem i Andrzeja, brata jego, zapuszczających sieci w morze (albowiem byli rybakami).19 I rzekł im: Pójdźcie za mną, a uczynię, że się staniecie rybakami ludzi.20 A oni natychmiast opuściwszy sieci, poszli za nim.21 A idąc dalej stamtąd, ujrzał drugich dwóch braci, Jakuba Zebedeuszowego i Jana, brata jego, w łodzi z Zebedeuszem, ojcem ich, naprawiających sieci swoje i wezwał ich.22 0ni zaś zaraz opuściwszy sieci i ojca, poszli za nim. SŁAWA CUDÓW.23 I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w synagogach ich i przepowiadając ewangelię królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc między ludem.24 I rozeszła się sława jego po całej Syrii, i przynosili mu wszystkich źle się mających, nawiedzonych rozmaitymi chorobami i dolegliwościami, i opętanych od diabłów i lunatyków i sparaliżowanych i uzdrowił ich.25 I szły za nim wielkie rzesze od Galilei i Dekapolu i Jerozolimy i z Judei i z Zajordania.. KAZANIE NA GÓRZE(5,1 – 7,29)5 CHRYSTUS GŁOSI OSIEM BŁOGOSŁAWIEŃSTW.1 Jezus zaś widząc rzesze, wstąpił na górę, a gdy usiadł, przystąpili ku niemu uczniowie jego.2 A otworzywszy usta swe, nauczał ich, mówiąc:3 Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem ich jest królestwo niebieskie.4 Błogosławieni cisi, albowiem oni posiędą ziemię.5 Błogosławieni, którzy płaczą, albowiem oni będą pocieszeni.6 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.7 Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.8 Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.9 Błogosławieni pokój czyniący, albowiem nazwani będą synami Bożymi. 10 Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem ich jest królestwo niebieskie.11 Błogosławieni jesteście, gdy wam będą złorzeczyć i będą was prześladować i mówić wszystko złe przeciwko wam kłamiąc, dla mnie.12 Radujcie się i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebiosach: bo tak prześladowali proroków, którzy przed wami byli. NAZYWA APOSTOŁÓW SOLĄ I ŚWIATŁEM.13 Wy jesteście solą ziemi. A jeśli sól zwietrzeje, czym będzie solona? Na nic się więcej nie przyda, tylko żeby była precz wyrzucona i podeptana przez ludzi.14 Wy jesteście światłością świata. Nie może się skryć miasto leżące na górze.15 Ani nie zapalają świecy i nie kładą jej pod korzec, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu.16 Tak niechaj świeci światłość wasza przed ludźmi, aby widzieli uczynki wasze dobre i chwalili Ojca waszego, który jest w niebiosach. PRZYSZEDŁ UDOSKONALIĆ ZAKON.17 Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązywać Zakon albo proroków. Nie przyszedłem rozwiązywać, ale wypełnić.18 Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, jedna jota albo jedna kreska nie odmieni się w Zakonie, aż się wszystko stanie.19 Kto by więc rozwiązał jedno z tych przykazań najmniej szych i tak by ludzi nauczał, będzie zwany najmniejszym w królestwie niebieskim; a kto by wypełnił i nauczał, ten będzie zwany wielkim w królestwie niebieskim.20 Albowiem powiadam wam, że jeśli nie będzie obfitowała sprawiedliwość wasza więcej, niż doktorów zakonnych i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. UCZY NIE GNIEWAĆ SIĘ NA BLIŹNIEGO.21 Słyszeliście, że powiedziane było starym: “Nie będziesz zabijał,” kto by zaś zabił, będzie winien sądu.22 Lecz ja wam powiadam, że każdy, który się gniewa na brata swego, będzie winien sądu. Kto by zaś rzekł bratu swemu: głupcze, będzie winien Rady. A kto by rzekł: szalony, będzie winien ognia piekielnego.23 Jeśli tedy ofiarujesz dar swój do ołtarza i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie,24 zostaw tam dar swój przed ołtarzem i idź pierwej pojednać się z bratem swoim: a wtedy przyszedłszy, ofiarujesz dar swój.25 Pogódź się prędko z przeciwnikiem swoim, póki z nim jesteś w drodze, by cię przeciwnik nie podał przypadkiem sędziemu, a sędzia by cię nie podał słudze i byłbyś wrzucony do więzienia.26 Zaprawdę powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd aż oddasz ostatni pieniążek. O POŻĄDLIWOŚCI, ZGORSZENIU I CUDZOŁÓSTWIE.27 Słyszeliście, że powiedziano starym: “Nie będziesz cudzołożył.”28 A ja powiadam wam, że każdy, który patrzy na niewiastę, aby jej pożądał, już ją scudzołożył w sercu swoim.29 Jeśli więc prawe oko twoje gorszy cię, wyrwij je i odrzuć od siebie, albowiem pożyteczniej jest tobie, aby zginął jeden z członków twoich, niżby całe ciało twoje miało być wrzucone do piekła.30 A jeśli cię prawa ręka twoja gorszy, odetnij ją i odrzuć od siebie; albowiem pożyteczniej jest tobie, aby zginął jeden z członków twoich, niżby całe ciało twoje miało iść do piekła.31 Powiedziano zaś: “Ktokolwiek opuści żonę swoją, niech jej da list rozwodowy.”32 Lecz ja wam powiadam, że wszelki, który opuści żonę swoją, wyjąwszy przyczynę porubstwa, sprawia, że ona cudzołoży, i kto by opuszczoną pojął, cudzołoży. O PRZYSIĘDZE.33 Słyszeliście również, że powiedziano starym: “Nie będziesz krzywoprzysięgał; ale oddasz Panu przysięgi swoje.”34 Ja wam zaś powiadam, abyście zgoła nie przysięgali: ani na niebo, bo jest tronem Boga,35 ani na ziemię, bo jest podnóżkiem nóg jego, ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego króla.36 Ani na głowę swoją nie będziesz przysięgał, bo nie możesz uczynić jednego włosa białym albo czarnym.37 Lecz niech mowa wasza będzie: tak, tak; nie, nie. A co nadto więcej jest, od złego jest. JAK SIĘ ZŁEMU SPRZECIWIAĆ?38 Słyszeliście iż powiedziano: “Oko za oko i ząb za ząb.”39 Ja zaś wam powiadam, byście się nie sprzeciwiali złemu: ale jeśli cię kto uderzy w prawy policzek twój, nadstaw mu i drugi.40 A temu, który chce się z tobą w sądzie spierać i wziąć suknię twoją, odstąp mu i płaszcz.41 A ktokolwiek by przymuszał cię na tysiąc kroków, idź z nim i drugie dwa.42 Temu, co cię prosi, daj: i nie odwracaj się od tego, który chce u ciebie pożyczyć. UCZY MIŁOWAĆ NIEPRZYJACIÓŁ.43 Słyszeliście, że powiedziano: “Będziesz miłował bliźniego twego” a będziesz miał w nienawiści nieprzyjaciela twego.44 Ja zaś wam powiadam: Miłujcie nieprzyjaciół waszych, dobrze czyńcie tym, którzy was mają w nienawiści, a módlcie się za prześladujących i potwarzających was,45 abyście by1i synami Ojca waszego, który jest w niebiosach, który sprawia, że słońce jego wschodzi nad dobrymi i złymi, i spuszcza deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.46 Albowiem jeśli miłujecie tych, co was miłują, cóż za zapłatę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią?47 A jeślibyście pozdrawiali tylko braci waszych, cóż więcej czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? 48 Wy więc bądźcie doskonali, jako i Ojciec wasz niebieski doskonały jest.6 WYKONYWAĆ DOBRE UCZYNKI, JAŁMUŻNĘ?1 Strzeżcie się, abyście sprawiedliwości waszej nie czynili przed ludźmi, abyście byli widziani od nich; bo inaczej zapłaty mieć nie będziecie u Ojca waszego, który jest w niebiosach.2 Gdy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak to obłudnicy czynią w synagogach i po ulicach, aby byli czczeni od ludzi. Zaprawdę powiadam wam: Wzięli zapłatę swoją.3 Ale gdy ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewica twoja, co prawica twoja czyni,4 aby jałmużna twoja była w skrytości; a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie. JAK SIĘ MODLIĆ?5 A gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy, którzy radzi modłą się w synagogach i stojąc na rogach ulic, aby byli widziani od ludzi. Zaprawdę powiadam wam: wzięli zapłatę swoją.6 Ale ty, gdy się modlić będziesz, wejdź do izdebki swojej,. a zawarłszy drzwi, módl się do Ojca swego w skrytości; a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie.7 Modląc się zaś, nie mówcie wiele, jak poganie; albowiem mniemają, że w wielomówstwie swoim będą wysłuchani.8 Nie bądźcie więc do nich podobni; albowiem wasz Ojciec wie, czego potrzebujecie, zanim go poprosicie. MODLITWA PAŃSKA.9 Wy tedy tak się modlić będziecie: Ojcze nasz, któryś jest w niebiosach! Święć się imię twoje. Przyjdź królestwo twoje.10 Bądź wola twoja, jako w niebie tak i na ziemi.11 Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.12 I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.13 I nie wwódź nas w pokuszenie. Ale nas zbaw ode złego. Amen.14 Jeśli bowiem odpuścicie ludziom grzechy ich, odpuści wam też Ojciec wasz niebieski grzechy wasze.15 Lecz jeśli nie odpuścicie ludziom, ani Ojciec wasz nie odpuści wam grzechów waszych. JAK POŚCIĆ?16 Gdy zaś pościcie, nie bądźcie jak obłudnicy smutni; albowiem wyniszczają twarze swoje, aby się okazali ludziom, że poszczą. Zaprawdę powiadam wam, że wzięli zapłatę swoją.17 Ale ty, kiedy pościsz, namaść głowę swoją i umyj oblicze swoje,18 abyś się nie okazał ludziom,. Że pościsz, ale Ojcu swemu, który jest w skrytości; a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie. O SKARBIE NIEBIESKIM.19 Nie skarbcie sobie skarbów na ziemi, gdzie rdza i mól psuje, i gdzie złodzieje wykopują i kradną.20 Ale skarbcie sobie skarby w niebie, gdzie ani rdza, ani mól nie psuje,i gdzie złodzieje nie wykopują, ani nie kradną.21 Albowiem gdzie jest skarb twój, tam jest i serce twoje.22 Świecą ciała twego jest oko twoje. Jeśliby oko twoje było szczere, wszystko ciało twoje światłe będzie.23 Ale jeśliby oko twoje było niegodziwe, całe ciało twoje ciemne będzie. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka będzie sama ciemność? O UFNOŚCI W BOGU.24 Nikt nie może dwom panom służyć; bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował, albo przy jednym stać będzie, a drugim wzgardzi. Nie możecie Bogu służyć i mamonie.25 Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie wasze, co byście jedli, ani o ciało wasze, czym byście się odziewali. Czyż życie nie jest ważniejsze niż pokarm, a ciało niż odzienie?26 Wejrzyjcie na ptaki niebieskie, że nie sieją ani żną, ani zbierają do gumien, a Ojciec wasz niebieski żywi je.27 Czyż wy nie jesteście daleko ważniejsi niż one? A kto z was obmyślając, może przydać do wzrostu swego łokieć jeden?28 A o odzienie czemu się troszczycie? Przypatrzcie się liliom polnym, jak rosną: nie pracują, ani nie przędą.29 A powiadam wam, że ani Salomon w całej chwale swojej nie był odziany jak jedna z tych.30 Jeśli zaś trawę polną, która dziś jest, a jutro będzie w piec wrzucona, Bóg tak przyodziewa, jakże daleko więcej was, małej wiary?:31 Nie troszczcie się tedy, mówiąc: Cóż będziemy jeść, albo co będziemy pić, albo czym będziemy się przyodziewać?32 Bo tego wszystkiego poganie pilnie szukają. Albowiem Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie.33 Szukajcie więc najprzód królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a to wszystko będzie wam przydane.34 Nie troszczcie się więc o jutro; albowiem jutrzejszy dzień sam o siebie będzie się troszczył. Dosyć ma dzień swojej nędzy.7 NIE NALEŻY SĄDZIĆ.1 Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni.2 Albowiem jakim sądem sądzić będziecie takim was osądzą, i jaką miarą mierzyć będziecie, taką wam odmierzą.3 Czemuż to widzisz źdźbło w oku brata swego, a nie widzisz belki w oku swoim?4 Albo jakże mówisz bratu swemu: Pozwól, że wyjmę źdźbło z oka twego, a oto belka jest w oku twoim.5 Obłudniku! Wyrzuć pierwej belkę z oka twego, a wtedy zobaczysz, jak wyrzucić źdźbło z oka brata swego.6 Nie dawajcie psom tego, co święte, ani nie rzucajcie pereł waszych przed wieprze, by ich przypadkiem nie podeptały nogami swymi, i obróciwszy się, żeby was nie rozszarpały. ZALECA MODLITWĘ.7 Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie, a będzie wam otworzone.8 Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; i kto szuka, znajduje; a pukającemu, będzie otworzone.9 Albo który z was człowiek, jeśliby go syn jego prosił o chleb, czy poda mu kamień?10 Albo jeśliby prosił o rybę, czy poda mu węża?11 Jeśli więc wy, choć jesteście złymi, umiecie dobre datki dawać synom waszym, jakże daleko więcej Ojciec wasz, który jest w niebiosach, da rzeczy dobre tym, którzy go proszą?12 Wszystko więc, cokolwiek chcecie, aby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie; bo to jest Zakon i prorocy. O DRODZE WĄSKIEJ I SZEROKIEJ.13 Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka brama i przestronna jest droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest, którzy przez nią wchodzą.14 O jak ciasna brama i wąska jest droga, która wiedzie do życia, a mało jest tych, którzy ją znajdują! O PRAWDZIWIE DOBRYCH UCZYNKACH.15 Strzeżcie. się pilnie fałszywych proroków, którzy do was przychodzą w odzieniu owczym, a wewnątrz są wilkami drapieżnymi.16 Z owoców ich poznacie ich. Czy zbierają z cierni jagody winne, albo z ostu figi?17 Tak wszelkie drzewo dobre rodzi owoce dobre, a złe drzewo rodzi owoce złe.18 Nie może drzewo dobre rodzić owoców złych, ani drzewo złe rodzić owoców dobrych.19 Wszelkie drzewo, które nie rodzi owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone.20 A przeto z owoców ich poznacie ich.21 Nie każdy, który mi mówi: Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebieskiego, ale ten, co czyni wolę Ojca mego, który jest w niebiosach, ten wejdzie do królestwa niebieskiego.22 Wielu powie mi w ów dzień: Panie, Panie! czyśmy nie prorokowali w imię twoje i w imię twoje nie wyrzucali czartów i w imię twoje nie czynili wielu cudów.23 A wtedy wyznam im: żem was nigdy nie znał, odstąpcie ode mnie, którzy czynicie nieprawość. O MOCNYM BUDOWANIU.24 Każdy więc, który słucha tych słów moich i wypełnia je, będzie przyrównany człowiekowi mądremu, który zbudował dom swój na opoce.25 I spadł deszcz, i przyszły rzeki, i wiały wiatry, i uderzyły na ów dom, a nie upadł; bo był na opoce ugruntowany.26 I każdy, który słucha tych słów moich, a nie wypełnia ich, będzie podobny człowiekowi głupiemu, który zbudował dom swój na piasku.27 I spadł deszcz, i przyszły rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom; i upadł, i był upadek jego wielki.28 I stało się, gdy Jezus dokończył tych słów, zdumiewały się rzesze nad nauką jego.29 Albowiem nauczał ich jak władzę mający, a nie jak ich doktorowie i faryzeusze.STWIERDZENIE NAUKI PRZEZ SZEREG CUDÓW.(8,1 – 9,34)8 OCZYSZCZENIE TRĘDOWATEGO.1 Gdy zaś zstąpił z góry, szły za nim wielkie rzesze.2 A oto trędowaty przyszedłszy, pokłonił się mu, mówiąc: Panie! jeśli chcesz, możesz mię oczyścić.3 I wyciągnąwszy Jezus rękę, dotknął się go, mówiąc: Chcę, bądź oczyszczony. I zaraz został oczyszczony trąd jego.4 I rzekł mu Jezus: Bacz, żebyś nikomu nie mówił, ale idź, ukaż się kapłanowi i ofiaruj dar, który przykazał Mojżesz na świadectwo im. UZDROWIENIE SŁUGI SETNIKA.5 Gdy zaś wszedł do Kafarnaum, przystąpił do niego setnik, prosząc go, i mówiąc:6 Panie! sługa mój leży w domu paraliżem tknięty i ciężko jest dręczony.7 I rzekł mu Jezus: Ja przyjdę i uzdrowię go.8 I odpowiadając setnik, rzekł: Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój; ale tylko powiedz słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój.9 I ja bowiem jestem człowiekiem pod władzą postanowionym, mającym pod sobą żołnierzy, i mówię temu: Idź, a idzie; a drugiemu: Chodź, a przychodzi; a słudze mojemu: czyń to, a czyni.10 Jezus zaś słysząc to, zdziwił się i rzekł tym, którzy szli za nim: Zaprawdę, powiadam wam, nie znalazłem tak wielkiej wiary w Izraelu.11 Wam zaś powiadam, że wielu przyjdzie ze wschodu słońca i z zachodu i zasiędą z Abrahamem i Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim;12 a synowie królestwa będą wyrzuceni do ciemności zewnętrznych; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.13 I rzekł Jezus setnikowi: Idź, a jak uwierzyłeś, niech ci się stanie. I uzdrowiony został sługa w owej godzinie. INNE UZDROWIENIA W KAFARNAUM.14 A gdy przyszedł Jezus do domu Piotra, ujrzał świekrę jego leżącą i mającą gorączkę.15 I dotknął się jej ręki i opuściła ją gorączka i wstała i posługiwała im.16 Gdy zaś wieczór nastał, przywiedli mu wielu opętanych; i wyrzucał duchy słowem i uzdrowił wszystkich źle się mających;17 aby się wypełniło, co było powiedziane przez Izajasza proroka, mówiącego: “On niemoce nasze przyjął i choroby nasze nosił.” O DOSKONAŁYM WYRZECZENIU SIĘ.18 Jezus zaś widząc wielkie rzesze koło siebie, kazał jechać za morze.19 I przystąpiwszy pewien. doktor, rzekł mu: Nauczycielu! pójdę za tobą, dokądkolwiek pójdziesz.20 I rzekł mu Jezus: Lisy mają jamy i ptaki niebieskie gniazda, a Syn Człowieczy nie ma, gdzieby głowę skłonił.21 Inny zaś z uczniów jego rzekł mu: Panie! pozwól mi pierwej odejść i pogrzebać ojca mego.22 I rzekł mu Jezus: Pójdź za mną, a umarłym zostaw grzebanie umarłych swoich. UŚMIERZENIE BURZY.23 A gdy On wstąpił w łódkę, weszli za nim uczniowie jego.24 A oto wielka burza powstała na morzu, tak że się łódka falami okrywała, a on spał.25 I przystąpili do niego uczniowie jego, i obudzili go, mówiąc: Panie! zachowaj nas, giniemy.26 I rzekł im Jezus: Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary? Wtedy wstawszy, rozkazał wiatrom i morzu, i stała się cisza wielka.27 A zatem ludzie zdumieli się, mówiąc: Któż jest ten, że wiatry i morze są mu posłuszne? UZDROWIENIE OPĘTANYCH GERAZEŃCZYKÓW.28 A gdy przybył za morze do krainy Gerazeńczyków, zabiegli mu dwaj diabłów mający, wychodzący z grobów, bardzo okrutni, tak że nikt nie mógł przejść ową drogą.29 A oto zakrzyknęli, mówiąc: Cóż ci do nas, Jezusie, Synu Boży? Przyszedłeś ˇtu przed czasem męczyć nas?30 A było niedaleko od nich pasące się stado wielu wieprzów.31 Czarci zaś prosili go, mówiąc: Jeśli nas wyrzucasz stąd, poślij nas w stado wieprzów.32 I rzekł im: Idźcie. A oni wyszedłszy, weszli w wieprze; i oto całe stado z urwistego brzegu pędem wpadło w morze i pozdychało w wodach.32 Pasterze zaś uciekli i przyszedłszy do miasta, opowiedzieli wszystko i o owych, co mieli diabłów.34 A oto całe miasto wyszło naprzeciw Jezusa i ujrzawszy go, prosili, aby odszedł z ich granic.9 UZDROWIENIE PARALITYKA.1 I wstąpiwszy w łódkę, przeprawił się i przyszedł do miasta swego.2 A oto przynieśli mu sparaliżowanego, leżącego na łożu. I widząc Jezus wiarę ich, rzekł do sparaliżowanego: Ufaj, synu! Odpuszczają ci się grzechy twoje.3 A oto niektórzy z doktorów mówili sami w sobie: Ten bluźni.4 A widząc Jezus myśli ich, rzekł: Czemu myślicie złe w sercach waszych?5 Cóż jest łatwiej rzec: Odpuszczają ci się grzechy twoje, czy, rzec: Wstań a chodź?6 Żebyście zaś wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma moc na ziemi odpuszczania grzechów, wtedy rzekł do sparaliżowanego: Wstań, weź łoże swoje, a idź do domu swego.7 I wstał, i poszedł do domu swego.8 Co też widząc rzesze, ulękły się i chwaliły Boga, który dał taką moc ludziom. POWOŁANIE MATEUSZA.9 A gdy Jezus szedł stamtąd, ujrzał człowieka, siedzącego przy cle, imieniem Mateusz. I rzekł mu: Pójdź za mną. A wstawszy poszedł za nim.10 I stało się, gdy on siedział u stołu w domu, oto wielu celników i grzeszników przyszedłszy, siedziało u stołu z Jezusem i uczniami jego.11 A widząc to faryzeusze, mówili uczniom jego: Czemu z celnikami i z grzesznikami je nauczyciel wasz?12 Lecz Jezus usłyszawszy, rzekł: Nie potrzeba zdrowym lekarza, ale źle się mającym.13 Idąc zaś uczcie się, co znaczy: “Miłosierdzia chcę, a nie ofiary”; bo nie przyszedłem wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych.14 Wtedy przystąpili do niego uczniowie Janowi, mówiąc: Czemu my i faryzeusze pościmy często, a uczniowie twoi nie poszczą?15 I rzekł im Jezus: Czyż goście weselni mogą się smucić, dopóki z nimi jest oblubieniec? Ale przyjdą dni, gdy będzie wzięty od nich oblubieniec, a wtedy będą pościć.16 Nikt zaś nie przyprawia łaty z surowego sukna do starej szaty, albowiem obrywa od szaty całość jej i przedarcie staje się gorsze.17 Ani nie leją młodego wina w stare bukłaki; bo inaczej bukłaki pękają i wino się rozlewa i bukłaki niszczeją. Ale młode wino zlewają w bukłaki nowe, a tak jedno i drugie bywa zachowane. UZDROWIENIE CIERPIĄCEJ KRWOTOK I WSKRZESZENIE CÓRKI JAIRA.18 Gdy on to do nich mówił, oto jeden książę przystąpił i pokłonił mu się, mówiąc: Panie! córka moja dopiero skonała, ale przyjdź, włóż na nią rękę swoją, a żyć będzie.19 A Jezus wstawszy, poszedł za nim i uczniowie jego.20 A oto niewiasta, która cierpiała krwotok przez lat dwanaście, przystąpiła z tyłu i dotknęła się kraju szaty jego.21 Mówiła bowiem sama w sobie: Bylebym tylko dotknęła się szaty jego, będę zdrowa.22 A Jezus obróciwszy się i ujrzawszy ją, rzekł: Ufaj córko! Wiara twoja ciebie uzdrowiła. I uzdrowiona została niewiasta od owej godziny.23 I gdy Jezus przyszedł w dom książęcia i ujrzał fletnistów i tłum zgiełk czyniący, mówił:24 Odstąpcie; albowiem nie umarła dzieweczka, ale śpi. I śmiali się z niego.25 A gdy wyrzucono tłum, wszedł i ujął rękę jej, i powstała dzieweczka.26 I rozeszła się ta wieść po wszystkiej owej ziemi. LECZY DWÓCH ŚLEPYCH I NIEMEGO.27 A gdy Jezus przechodził stamtąd, szli za nim dwaj ślepi, wołając i mówiąc: Zmiłuj się nad nami, Synu Dawidów!28 Gdy zaś przyszedł do domu, przystąpili do niego ślepi. I rzekł im Jezus: Wierzycie, że wam to mogę uczynić? Rzekli mu: Tak, Panie!29 Wtedy dotknął się oczu ich, mówiąc: Niech się wam stanie według wiary waszej.30 I otworzyły się oczy ich, i zagroził im Jezus, mówiąc: Baczcie, aby się kto nie dowiedział.31 Lecz oni wyszedłszy, rozsławili go, po wszystkiej owej ziemi.32 Gdy ci zaś odeszli, oto przywiedli mu człowieka niemego, opętanego od diabła.33 A gdy diabeł został wyrzucony, przemówił niemy i dziwiły się rzesze, mówiąc: Nigdy się tak nie okazało w Izraelu.34 Ale faryzeusze mówili: Przez księcia diabelskiego wypędza diabły.WYBÓR APOSTOŁÓW I DANE IM NAUKI.(9,35 -10,42) LITUJE SIĘ NAD LUDEM I PRAGNIE DLAŃ PASTERZY.35 I obchodził Jezus wszystkie miasta i wioski, nauczając w synagogach ich i przepowiadając ewangelię królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc.36 Widząc zaś rzesze, zlitował się nad nimi, gdyż byli strudzeni i leżący jako owce, nie mające pasterza.37 Wtedy rzekł uczniom swoim: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało.38 Proścież tedy Pana żniwa, aby wysłał robotników na żniwo swoje.10 WŁADZA I IMIONA APOSTOŁÓW.1 I zwoławszy dwunastu uczniów swoich, dał im moc nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i uzdrawiali wszelką chorobę i wszelką niemoc.2 Dwunastu zaś apostołów te są imiona: Pierwszy Szymon, którego zwią Piotrem i Andrzej brat jego, Jakub, syn Zebedeusza i Jan, brat jego,3 Filip i Bartłomiej, Tomasz i Mateusz celnik, Jakub Alfeuszowy i Tadeusz,4 Szymon Kananejczyk i Judasz Iszkariot, który go też wydał. MAJĄ EWANGELIZOWAĆ IZRAELA W UBÓSTWIE I POKOJU.5 Tych dwunastu posłał Jezus, rozkazując im, mówiąc: Na drogę pogan nie zachodźcie, i do miast samarytańskich nie wchodźcie;6 ale raczej idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela.7 Idąc zaś przepowiadajcie, mówiąc: że przybliżyło się królestwo niebieskie.8 Niemocnych uzdrawiajcie, umarłych wskrzeszajcie, trędowatych oczyszczajcie, czartów wyrzucajcie; darmo otrzymaliście, darmo dawajcie.9 Nie miejcie złota ani srebra, ani pieniędzy w trzosach swoich.10 Ani torby podróżnej, ani dwu sukien, ani butów, ani laski; albowiem godzien jest robotnik strawy swojej.11 Do któregokolwiek zaś miasta albo miasteczka wejdziecie, pytajcie się, kto w nim jest godny i tam mieszkajcie, póki nie wyjdziecie.12 A wchodząc w dom, pozdrawiajcie go, mówiąc: Pokój temu domowi.13 I jeśliby dom ów był godny, przyjdzie nań pokój wasz;. a jeśliby nie był godny, pokój wasz wróci się o was.14 I ktokolwiek by was nie przyjął, i nie słuchał mów waszych, wychodząc precz z domu albo z miasta, otrząśnijcie proch z nóg waszych.15 Zaprawdę powiadam wam: Lżej będzie ziemi sodomskiej i gomorejskiej w dzień sądny, niż owemu miastu. ZAPOWIADA PRZEŚLADOWANIA.16 Oto ja was posyłam jak owce między wilki, bądźcie więc roztropni jak węże, a prości jak gołębice.17 Strzeżcie się zaś ludzi; albowiem będą was wydawać przed Rady i w synagogach swoich będą was biczować.18 I do namiestników i do królów będziecie wodzeni dla mnie na świadectwo im i poganom.19 A gdy was wydadzą, nie myślcie, jak albo co byście mówić mieli; bo w owej godzinie będzie wam dane, co byście mówili:20 Albowiem nie wy jesteście, którzy mówicie, ale Duch Ojca waszego, który mówi w was.21 Wyda zaś brat brata na śmierć i ojciec syna, i powstaną dzieci przeciw rodzicom, i o śmierć ich przyprawiać będą.22 I będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego. Ale kto wytrwa aż do końca, ten będzie zbawiony.23 A gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do drugiego. Zaprawdę powiadam wam, że nie skończycie miast izraelskich, aż przyjdzie Syn Człowieczy. KOGO NALEŻY SIĘ BAĆ?24 Nie jest uczeń nad mistrza, ani sługa nad pana swego.25 Dosyć uczniowi, aby był jako mistrz jego, a słudze jako Pan jego. Jeśli gospodarza Belzebubem nazwali, jakże daleko więcej domowników jego?26 A więc nie bójcie się ich; albowiem nie ma nic skrytego, co by nie miało być odkryte; ani tajemnego, czego by wiedzieć nie miano.27 Co wam w ciemności mówię, powiadajcie na świetle, a co na ucho słyszycie, przepowiadajcie na dachach.26 I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a duszy zabić nie mogą; ale raczej bójcie się tego, który i duszę i ciało może zatracić w piekle.29 Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za miedziaka? I ani jeden z nich nie spadnie na ziemię bez Ojca waszego?30 A wasze włosy wszystkie na głowie są policzone.31 Nie bójcie się tedy; lepsi jesteście wy niż wiele wróbli.32 Każdy więc, który mnie wyzna przed ludźmi, wyznam go i ja przed Ojcem moim; który jest w niebiosach.33 Kto by zaś zaparł się mnie przed ludźmi, zaprę się go i ja przed Ojcem moim, który jest w niebiosach. NIE POKÓJ, ALE WOJNĘ OGŁASZA.34 Nie mniemajcie, że przyszedłem pokój zsyłać na ziemię. Nie przyszedłem zsyłać pokoju, ale miecz.35 Przyszedłem bowiem oddzielić człowieka od ojca swego i córkę od matki swojej i synową od świekry swojej.36 I będą nieprzyjaciółmi człowieka domownicy jego.37 Kto miłuje ojca albo matkę więcej niż mnie, nie jest mnie godzien, a kto miłuje syna albo córkę nade mnie, nie jest mnie godzien.38 A kto nie bierze krzyża swego i nie naśladuje mnie, nie jest mnie godzien.39 Kto znalazł duszę swoją, straci ją; a kto by utracił duszę swą dla mnie, znajdzie ją.40 Kto was przyjmuje, mnie przyjmuje, a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnie posłał.41 Kto przyjmuje proroka w imię proroka, otrzyma zapłatę proroka, i kto przyjmuje sprawiedliwego w imię sprawiedliwego, otrzyma zapłatę sprawiedliwego.42 A ktokolwiek by dał się napić jednemu z tych najmniejszych kubek zimnej wody, tylko w imię ucznia, zaprawdę powiadam wam, nie straci zapłaty swojej.11 JEZUS JEST MESJASZEM – ŚWIADCZĄ O TYM CZYNY JEGO.1 I stało się, gdy Jezus skończył przykazywać dwunastu uczniom swoim, odszedł stamtąd, aby uczyć i przepowiadać w miastach ich.2 Jan zaś, gdy usłyszał w więzieniu o dziełach Chrystusa, posławszy dwóch uczniów swoich,3 rzekł mu: Tyś jest, który ma przyjść, czyli innego czekamy?4 A odpowiadając Jezus, rzekł im: Idźcie, donieście Janowi, coście słyszeli i widzieli:5 “Ślepi widzą,” chromi chodzą, trędowaci bywają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim ewangelię opowiadają.6 A błogosławiony jest, który się ze mnie nie zgorszy. ŚWIADCZY JAN, KTÓRY ZASŁUGUJE NA WIARĘ.7 Gdy zaś oni odchodzili, począł Jezus mówić do rzesz o Janie: Coście wyszli na pustynię widzieć? Trzcinę chwiejącą się od wiatru?8 Ale coście wyszli widzieć? Człowieka w miękkie szaty obleczonego? Oto ci, co w miękkie szaty się ubierają, w domach królewskich są.9 Ale coście wyszli widzieć? Proroka? Zaiste powiadam wam: I więcej niż proroka.10 Ten jest bowiem, o którym napisano: “Oto ja posyłam Anioła mego przed obliczem twoim, który zgotuje drogę twą przed tobą.”11 Zaprawdę powiadam wam: Nie powstał między narodzonymi z niewiast większy nad Jana Chrzciciela, lecz który jest mniejszy w królestwie niebieskim, większy jest, niż on.12 A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd, królestwo niebieskie gwałt cierpi i gwałtownicy je porywają.13 Gdyż wszyscy prorocy i Zakon aż do Jana prorokowali.14 A jeśli chcecie przyjąć, on jest Eliaszem, który ma przyjść.15 Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. A WIĘC BIADA NIEWIERNYM.16 Komu zaś przyrównam to plemię? Podobne jest chłopiętom siedzącym na rynku, które wołając do rówieśników,17 mówią: Śpiewaliśmy wam, a nie tańczyliście, zawodziliśmy, a nie płakaliście.18 Albowiem przyszedł Jan nie jedząc ani nie pijąc, i powiadają: Czarta ma.19 Przyszedł Syn Człowieczy, jedząc i pijąc i mówią: Oto człowiek obżerca i winopilca, przyjaciel celników i grzeszników. I usprawiedliwiona jest mądrość od synów swoich. BIADA, ZWŁASZCZA ZATWARDZIAŁYM.20 Wtedy począł wymawiać miastom, w których stało się bardzo wiele cudów jego, że nie czyniły pokuty.21 Biada tobie Korozain! Biada tobie Betsaido! Gdyby bowiem w Tyrze i w Sydonie stały się były cuda, które stały się u was, dawno by były czyniły pokutę we włosiennicy i w popiele.22 Wszakże powiadam wam: lżej będzie Tyrowi i Sydonowi w dzień sądu, niźli wam.23 A ty Kafarnaum czyż się aż do nieba wyniesiesz? Aż do piekła zstąpisz, bo gdyby się były w Sodomie stały cuda, które się działy w tobie, byłaby się może ostała aż do tego dnia.24 Wszakże powiadam wam: Iż znośniej będzie ziemi sodomitów w dzień sądu, aniżeli tobie. A BŁOGOSŁAWIENI WIERZĄCY.25 Wówczas odpowiadając Jezus, rzekł: Wyznaję tobie, Ojcze, Panie nieba i ziemi, żeś te rzeczy zakrył przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je maluczkim.26 Tak Ojcze, ponieważ tak spodobało się tobie.27 Wszystko dane mi jest od Ojca mego. I nikt nie zna Syna tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu by Syn chciał objawić.28 Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzę.29 Weźmijcie jarzmo moje na się, a uczcie się ode mnie, żem jest cichy i pokornego serca, a znajdziecie odpoczynek duszom waszym.30 Albowiem jarzmo moje słodkie jest, a brzemię moje lekkie.MNOŻĄCE SIĘ SPRZECIWY.(12,1-50)12 SPÓR O SZABAT.1 Wówczas szedł Jezus w szabat przez zboża, a uczniowie jego będąc głodni, poczęli rwać kłosy i jeść. “Faryzeusze zaś ujrzawszy, rzekli mu: Oto uczniowie twoi czynią, czego się nie godzi czynić w szabat.3 Lecz on im powiedział: Nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy łaknął, i ci, którzy z nim byli?4 Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleb pokładny, którego mu się nie godziło jeść, ani tym, którzy z nim byli, tylko samym kapłanom?5 Alboście nie czytali w Zakonie, że w szabaty kapłani w świątyni gwałcą szabat, a są bez winy.6 Ale mówię wam, że tu jest większy niż świątynia.7 Gdybyście zaś wiedzieli, co znaczy: “Miłosierdzia chcę, a nie ofiary,” nigdy byście nie byli potępili niewinnych.8 Albowiem Panem jest Syn Człowieczy i szabatu. UZDRAWIA USCHŁĄ RĘKĘ W SZABAT.9 A gdy odszedł stamtąd, przyszedł do ich synagogi.10 A oto człowiek mający uschłą rękę; i pytali go, mówiąc: Czy godzi się w szabaty uzdrawiać, aby go oskarżyli.11 On zaś rzekł im: Który z was człowiek, jeśliby miał owcę jedną, a ona wpadłaby w dół w szabat, czyż jej nie weźmie i nie podniesie?12 O ileż więcej wart jest człowiek niż owca? Przeto godzi się w szabaty dobrze czynić.13 Wtedy rzekł człowiekowi: Wyciągnij rękę twoją. I wyciągnął, i przywrócona jest do zdrowia jako druga.14 Faryzeusze zaś wyszedłszy, naradzali się przeciw niemu, jakby go stracić. PROROCTWO IZAJASZA O SŁODYCZY CHRYSTUSA.15 Ale Jezus wiedząc, odszedł stamtąd, i poszło wielu za nim, i uzdrowił ich wszystkich.16 I rozkazał im, aby go nie wyjawiali.17 Aby się wypełniło, co było powiedziane przez Izajasza proroka mówiącego:18 “Oto sługa mój, którego obrałem, miły mój, w którym dobrze upodobała sobie dusza moja. Położę ducha mojego na nim, a sąd poganom opowie.19 Nie będzie się wadził, ani nie będzie wołał, i nikt nie usłyszy na ulicach głosu jego.20 Trzciny zgniecionej nie złamie, a lnu kurzącego się nie zagasi, aż doprowadzi sąd ku zwycięstwu.21 A w imieniu jego narody nadzieję mieć będą.” BLUŻNIERCZE OBELGI FARYZEUSZÓW.22 Wtedy przywiedziono mu opętanego od diabła, ślepego i niemego, i uzdrowił go tak, iż mówił i widział.24 I zdumiewały się wszystkie rzesze, i mówiły: Czyż ten nie jest synem Dawida?24 Faryzeusze zaś usłyszawszy, rzekli: Ten nie wyrzuca czartów, tylko przez Belzebuba, księcia czartowskiego.25 Ale Jezus wiedząc myśli ich, rzekł im: Wszelkie królestwo rozdzielone przeciwko sobie będzie spustoszone, i wszelkie miasto albo dom rozdzielony przeciwko sobie nie ostoi się.26 A jeśli szatan szatana wyrzuca, przeciwko sobie jest rozdzielony; jakże tedy ostoi się królestwo jego?27 A jeśli ja przez Belzebuba wyrzucam czarty, synowie wasi przez kogo wyrzucają? Dlatego oni będą sędziami waszymi.28 Lecz jeśli ja Duchem Bożym wyrzucam czarty, więc przyszło do was królestwo Boże.29 Albo jak może kto wejść do domu mocarza i sprzęt jego zagrabić, jeśliby pierwej nie związał mocarza, i wtedy dopiero dom jego ograbi? 30 Kto nie jest ze mną, przeciwko mnie jest, a kto nie gromadzi ze mną, rozprasza. GRZECH PRZECIWKO DUCHOWI ŚW.31 Dlatego powiadam wam: Wszelki grzech i bluźnierstwo będzie odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo Ducha nie będzie odpuszczone.32 I ktokolwiek by rzekł słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone, ale kto by mówił przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone, ani w tym wieku, ani w przyszłym.33 Albo przyznajcie, że drzewo dobre, i owoc jego dobry, albo przyznajcie, że drzewo złe, i owoc jego zły, albowiem drzewo bywa poznawane z owocu.34 Plemię żmijowe! jakże możecie dobre rzeczy mówić, będąc złymi? Albowiem z obfitości serca usta mówią.35 Dobry człowiek z dobrego skarbu wynosi rzeczy dobre, a zły człowiek ze złego skarbu wynosi złe.36 A powiadam wam, że z każdego słowa próżnego, które by wyrzekli ludzie, zdadzą liczbę w dzień sądu.37 Albowiem ze słów twoich będziesz usprawiedliwiony, i ze słów twoich będziesz potępiony. ZNAK JONASZA.38 Wtedy odpowiedzieli mu niektórzy z doktorów i z faryzeuszów, mówiąc: Nauczycielu! chcemy od ciebie znak widzieć.39 On zaś odpowiadając, rzekł im: Plemię złe i cudzołożne znaku szuka, a znak mu nie będzie dany, tylko znak Jonasza proroka.40 Albowiem jak był Jonasz w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce, tak będzie Syn Człowieczy w sercu ziemi trzy dni i trzy noce.41 Mężowie niniwici powstaną na sądzie z tym plemieniem i potępią je, gdyż pokutę czynili na kazanie Jonaszowe; a oto tutaj więcej niźli Jonasz.42 Królowa z południa powstanie na sądzie z tym plemieniem i potępi je, gdyż przyjechała z krańców ziemi słuchać mądrości Salomonowej; a oto tutaj więcej niż Salomon. TAKTYKA DUCHA NIECZYSTEGO.43 Gdy zaś nieczysty duch wyjdzie z człowieka, chodzi po miejscach suchych, szukając odpocznienia, a nie znajduje.44 Wtedy mówiˇ: Wrócę się do domu mego, skąd wyszedłem. I przyszedłszy, znajduje go pustym, umiecionym i ozdobionym.45 Wtedy idzie i b1erze ze sobą siedmiu innych duchów gorszych, niż sam, i wszedłszy,,mieszkają tam; i stają się ostateczne rzeczy człowieka owego gorsze niźli pierwsze. Tak będzie i z tym plemieniem niegodziwym. KTO MATKĄ I BRATEM JEZUSA?46 Gdy on jeszcze mówił do rzeszy, oto matka jego i bracia stanęli przed domem, chcąc z nim mówić.47 A ktoś mu rzekł: Oto matka twoja i bracia twoi przed domem stoją, szukając cię.48 Lecz on odpowiadając, rzekł mówiącemu do siebie: Kto jest matką moją i którzy są braćmi moimi?49 I wyciągnąwszy rękę ku uczniom swoim rzekł: Oto matka moja i bracia moi.50 Albowiem ktokolwiek by spełnił wolę Ojca mego, który jest w niebiosach, ten jest bratem moim i siostrą i matką.NAUCZANIE W PRZYPOWIEŚCIACH .(13,1-53)13 PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCY.1 Owego dnia wyszedłszy Jezus z domu, siedział nad morzem.2 I zebrały się przy nim rzesze wielkie tak, że wstąpiwszy do łodzi, siedział, a cała rzesza stała na brzegu.3 I powiedział im wiele w przypowieściach, mówiąc: Oto szedł siać, który sieje.4 A gdy siał, niektóre padły obok drogi, i przyleciały ptaki niebieskie, i wydziobały je.5 Inne zaś padły na opoczyste, gdzie nie miały wiele zlemi,i wnet wzeszły, bo nie miały głębokiej ziemi.6 A gdy słońce wzeszło, zwiędły i że nie miały korzenia, uschły.7 Inne zaś padły między ciernie, a ciernie wyrosły i zadusiły je.8 A inne padły na ziemię dobrą i dały owoc: jedno setny, drugie sześćdziesiąty, a inne trzydziesty.9 Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. CZEMU PRZEZ PRZYPOWIEŚCI NAUCZA.10 I przystąpiwszy uczniowie, rzekli mu: Czemu im mówisz w przypowieściach?11 A on odpowiadając, rzekł im: Gdyż wam dane jest poznać tajemnice królestwa niebieskiego, tamtym zaś nie jest dane.12 Albowiem ktokolwiek ma, będzie mu dane i będzie obfitował, kto zaś nie ma, i to co ma, będzie wzięte od niego.13 Dlatego mówię im w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, a słuchając, nie słyszą ani rozumieją.14 I spełnia się na nich proroctwo Izajasza, mówiącego: “Słuchem słuchać będziecie, a nie zrozumiecie i widząc, widzieć będziecie, a nie ujrzycie.15 Albowiem zatyło serce ludu tego, a uszami ciężko słyszeli i oczy swe zamrużyli, żeby kiedy oczyma nie widzieli i uszami nie słyszeli, a sercem nie zrozumieli i nie nawrócili się, a uzdrowiłbym ich.”16 Wasze zaś oczy błogosławione, że widzą, i uszy wasze, że słyszą.17 Albowiem zaprawdę mówię wam, iż wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło widzieć, co widzicie, a nie widzieli, i słyszeć, co słyszycie, a nie słyszeli. WYJAŚNIA PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCY.18 Wy zatem słuchajcie przypowieści o siewcy.19 Do każdego, co słucha słowa o królestwie, a nie rozumie, przychodzi Zły i porywa to, co było wsiane w serce jego. Ten jest, który został obok drogi posiany.20 A który na opoczystych został posiany, ten jest, który słucha słowa, i zaraz je z radością przyjmuje.21 Nie ma zaś korzenia w sobie, ale trwa do czasu, a gdy przypadnie ucisk i prześladowanie dla słowa, wnet się gorszy.22 A który został posiany między ciernie, ten jest, który słucha słowa, a troska świata tego i szukanie bogactw zadusza słowo, i staje się bez pożytku.23 A który został posiany na ziemię dobrą, ten jest, który słucha słowa i rozumie i owoc przynosi, a mianowicie jedno wydaje setny, a drugie sześćdziesiąty, a inne trzydziesty. PRZYPOWIEŚĆ O KĄKOLU.24 Inną przypowieść przedłożył im, mówiąc: Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi, który posiał dobre nasienie na roli swojej.25 Gdy zaś ludzie spali, przyszedł nieprzyjaciel jego i nasiał kąkolu między pszenicę, i odszedł.26 A gdy urosła trawa i owoc uczyniła, wtedy pokazał się i kąkol.27 Przystąpiwszy zaś słudzy gospodarza, rzekli mu: Panie, czyżeś nie posiał dobrego nasienia na roli swojej? Skąd więc ma kąkol?26 I rzekł im: Nieprzyjazny człowiek to uczynił. A słudzy rzekli mu: Chcesz, pójdziemy i zbierzemy go?29 I rzekł: Nie, byście przypadkiem zbierając kąkol, nie wykorzenili razem z nim i pszenicy.30 Dopuśćcie obojgu róść aż do żniwa, a czasu żniwa powiem żeńcom:, Zbierzcie pierwej kąkol i zwiążcie go w snopki ku spaleniu, a pszenicę zgromadźcie do gumna mojego. O ZIARNIE GORCZYCZNYM I O KWASIE.31 Inną przypowieść przedłożył im, mówiąc: Podobne jest królestwo niebieskie ziarnu gorczycznemu, które wziąwszy człowiek, posiał na roli swojej.32 Jest ono wprawdzie najmniejsze ze wszelkiego nasienia, ale kiedy urośnie, większe jest nad wszystkie jarzyny i staje się drzewem, tak że ptaki niebieskie przylatują i mieszkają na gałązkach jego.33 Inną przypowieść powiedział im: Podobne jest królestwo niebieskie do kwasu, który wziąwszy niewiasta, włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystka zakwasiła.34 To wszystko mówił Jezus do rzeszy w przypowieściach, a bez przypowieści nie mówił im,25 aby się wypełniło to, co było powiedziane przez Proroka mówiącego: “Otworzę usta moje w przypowieściach, będę wypowiadał rzeczy skryte od założenia świata.” WYJAŚNIA PRZYPOWIEŚĆ O KĄKOLU.26 Wtedy rozpuściwszy rzesze, przyszedł do domu. I przystąpili do niego uczniowie jego, mówiąc: Wyłóż nam przypowieść o kąkolu w roli.27 A on odpowiadając, rzekł im: Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy.28 A rolą jest świat, a dobrym nasieniem są synowie królestwa, a kąkolem synowie złego.29 Nieprzyjacielem zaś, który go nasiał, jest diabeł, a żniwem jest koniec świata, żeńcami zaś są aniołowie.40 Jak więc kąkol zbierają i palą ogniem, tak będzie na końcu świata.41 Pośle Syn Człowieczy Aniołów swoich i zbiorą z królestwa jego wszystkie zgorszenia i tych, którzy czynią nieprawość.42 I wrzucą ich w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.43 Wtedy sprawiedliwi świecić będą jako słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. PRZYPOWIEŚĆ O SKARBIE, PERLE I NIEWODZIE.44 Podobne jest królestwo niebieskie do skarbu ukrytego w roli, który znalazłszy człowiek, skrył, i radując się z niego, odchodzi i sprzedaje wszystko, co ma, i kupuje ową rolę.45 Również podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi kupcowi, szukającemu dobrych pereł.46 A znalazłszy jedną drogą perłę, odszedł, i sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją.47 Również podobne jest królestwo niebieskie niewodowi, zapuszczonemu w morze i zgromadzającemu wszelkiego rodzaju ryby.48 Który, gdy się napełnił, wyciągnąwszy, a na brzegu usiadłszy, wybrali dobre w naczynia, a złe precz wyrzucili.49 Tak będzie przy końcu świata; wyjdą aniołowie i wyłączą złych z pośrodka sprawiedliwych,50 i wrzucą ich w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.51 Zrozumieliście to wszystko? Mówią mu: Tak.52 Rzekł im: Dlatego każdy uczony nauczyciel w królestwie niebieskim, podobny jest człowiekowi gospodarzowi, który wyjmuje ze skarbu swego nowe i stare rzeczy.52 I stało się, gdy Jezus dokończył tych przypowieści, odszedł stamtąd.. RÓŻNE PODRÓŻE, PRZEPLATANE CUDAMI(13,54 – 17,20) JEZUS WZGARDZONY W NAZARECIE.54 I przyszedłszy do ojczyzny swojej nauczał ich w synagogach ich, tak że się zdumiewali i mówili: Skądże temu ta mądrość i cuda?55 Czyż ten nie jest synem rzemieślnika? Czy matka jego nie nazywa się Maryja, a bracia jego Jakub i Józef i Szymon i Juda?56 A siostry jego czyż nie wszystkie są u nas? Skądże więc jemu to wszystko?57 I gorszyli się z niego. A Jezus rzekł im: Nie jest prorok bez czci, tylko w ojczyźnie swojej i w domu swoim.58 I nie uczynił tam wielu cudów z powodu ich niedowiarstwa.14 ZAMORDOWANIE JANA CHRZCICIELA.1 Wówczas usłyszał Herod tetrarcha wieść o Jezusie,2 i rzekł sługom swoim: Ten ci jest Jan Chrzciciel; on to zmartwychwstał, i dlatego cuda dzieją się przezeń.3 Albowiem Herod pojmał był Jana, i związał go, i wsadził do więzienia z powodu Herodiady, żony brata swego.4 Mówił mu bowiem Jan: Tobie nie wolno jej mieć.5 A chcąc go zabić, bał się ludu; albowiem mieli go za proroka.6 W dzień zaś urodzin Heroda tańczyła córka Herodiady w pośrodku, i spodobała się Herodowi.7 Dlatego pod przysięgą obiecał jej dać, czegokolwiek by zażądała od niego.8 A ona podmówiona przez matkę swą, rzekła: Daj mi tu na misie głowę Jana Chrzciciela.9 I zasmucił się król, lecz dla przysięgi i tych, którzy po społu siedzieli, kazał dać.10 A posławszy, ściął Jana w więzieniu.11 I przyniesiono głowę jego na misie, i oddano dziewczynie, i odniosła matce swojej.12 A przybywszy uczniowie jego, wzięli ciało jego i pogrzebali je, a przyszedłszy, opowiedzieli Jezusowi. PIERWSZE ROZMNOŻENIE CHLEBA.13 Gdy usłyszał o tym Jezus, odjechał stamtąd łodzią na miejsce pustynne, osobno. A usłyszawszy o tym rzesze, poszły za nim z miast pieszo.14 I wyszedłszy, ujrzał wielką rzeszę, i zlitował się nad nimi, i uzdrowił niemocnych ich.15 A gdy nastał wieczór, przystąpili do niego uczniowie jego, mówiąc: Miejsce jest pustynne, a godzina już minęła; rozpuść rzesze, aby poszły do wsi i kupiły sobie żywności.16 Jezus zaś im rzekł: Nie potrzebują iść, dajcie wy im jeść.17 Odpowiedzieli mu: Nie mamy tu tylko pięć chlebów i dwie ryby.18 A on im rzekł: Przynieście mi je tu.19 A rozkazawszy rzeszom usiąść na trawie, wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, i spojrzawszy w niebo, pobłogosławił, połamał, i dał uczniom chleb, a uczniowie rzeszom.20 I jedli wszyscy, i najedli się. I zebrali resztki, dwanaście koszów pełnych ułomków.21 Tych zaś, co jedli, liczba była pięć tysięcy mężczyzn, opróczniewiast i dzieci.22 A Jezus zaraz przymusił uczniów, by weszli do łodzi i wyprzedzili go za morze, ażby rozpuścił rzesze.23 I rozpuściwszy rzesze, wszedł na górę sam, by się modlić. Gdy zaś nastał wieczór, był tam sam. JEZUS CHODZI PO MORZU.24 A łodzią na środku morza miotały fale; albowiem był wiatr przeciwny.25 Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, idąc po morzu.26 I widząc go idącego po morzu, zatrwożyli się, mówiąc, że to zjawa. I z bojaźni krzyknęli.27 I zaraz przemówił do nich Jezus, mówiąc: Miejcie ufność, jam jest, nie bójcie się.28 A Piotr odpowiadając, rzekł: Panie, jeśliś ty jest, każ mi przyjść do siebie po wodzie.29 A on rzekł: Przyjdź. I wyszedłszy Piotr z łodzi, szedł po wodzie, aby przyjść do Jezusa.30 Ale widząc wiatr gwałtowny, zląkł się; a gdy począł tonąć, zawołał, mówiąc: Panie, ratuj mnie!31 A zaraz Jezus wyciągnąwszy rękę, uchwycił go, i rzekł mu: Małej wiary, czemuś zwątpił?32 A gdy weszli w łódź, ustał wiatr.33 Ci zaś, co byli w łodzi, przyszli, i pokłonili mu się, mówiąc: Prawdziwie jesteś Synem Bożym.34 I gdy się przeprawił, przybyli do ziemi Genezar.35 A poznawszy go ludzie owego miejsca, posłali po całej owej krainie, i przynieśli mu wszystkich, którzy się źle mieli.36 I prosili go, aby się choć kraju szaty jego dotknęli, a którzykolwiek się dotknęli, zostali uzdrowieni.15 USTAWY FARYZEJSKIE NALEŻY ODRZUCIĆ.
CS RU Brytjka King J. 15 USTAWY FARYZEJSKIE NALEŻY ODRZUCIĆ.1 cf. Tłum. Толк. Wtedy przystąpili do niego z Jerozolimy doktorowie i faryzeusze, mówiąc:Тогда приходят к Иисусу Иерусалимские книжники и фарисеи и говорят:
ТогдA приступи1ша ко ї}сови и5же t їеrли1ма кни1жницы и3 фарісeє, глаг0люще:
15,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοτε tote
ADVτότεtotethenThenπροσερχονται proserchontai
V-PNI-3P G5736προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecameτω tō
T-DSMὁhothe/this/who ιησου iēsou
N-DSMἸησοῦςiēsousJesus/Joshuato Jesusαπο apo
PREPἀπόapofrom, which were ofιεροσολυμων ierosolumōn
N-GPNἹεροσόλυμαhierosolumaJerusalemJerusalemφαρισαιοι farisaioi
N-NPMΦαρισαῖοςfarisaiosPhariseePhariseesκαι kai
CONJκαίkaiandandγραμματεις grammateis
N-NPMγραμματεύςgrammateusscribescribesλεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723λέγωlegōto speak, saying 2 cf. Tłum. Толк. Czemu uczniowie twoi przestępują ustawę starszych? Albowiem nie umywają rąk swych, gdy chleb jedzą.зачем ученики Твои преступают предание старцев? ибо не умывают рук своих, когда едят хлеб.
почто2 ўчн7цы2 твои2 преступaютъ предaніе стaрєцъ; не ўмывaютъ бо рyкъ свои1хъ, є3гдA хлёбъ kдsтъ.
15,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVδια dia
PREPδιάdiathrough/because of τι ti
I-ASNτίςtiswhich?Whyοι oi
T-NPMὁhothe/this/who μαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesσου sou
P-2GSσύsuyouthyπαραβαινουσιν parabainousin
V-PAI-3P G5719παραβαίνωparabainōto transgressdoτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whodisciplesπαραδοσιν paradosin
N-ASFπαράδοσιςparadosistraditionthe traditionτων tōn
T-GPMὁhothe/this/whothe traditionπρεσβυτερων presbuterōn
A-GPM-Cπρεσβύτεροςpresbuteroselderof the eldersου ou
PRT-Nοὐounonotγαρ gar
CONJγάρgarfor? forνιπτονται niptontai
V-PMI-3P G5731νίπτωniptōto washthey washτας tas
T-APFὁhothe/this/whohandsχειρας cheiras
N-APFχείρcheirhandhandsοταν otan
CONJὅτανhotanwhen(-ever)whenαρτον arton
N-ASMἄρτοςartosbreadbreadεσθιωσιν esthiōsin
V-PAS-3P G5725ἐσθίωesthiōto eatthey eat 3 cf. Tłum. Толк. On zaś odpowiadając, rzekł im: Czemu i wy przestępujecie przykazania Boże dla ustawy waszej? Albowiem Bóg rzekł: Он же сказал им в ответ: зачем и вы преступаете заповедь Божию ради предания вашего?
Џнъ же tвэщaвъ речE и5мъ: почто2 и3 вы2 преступaете зaповэдь б9ію за предaніе вaше;
15,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenButαποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answerhe answeredειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakand saidαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themδια dia
PREPδιάdiathrough/because of τι ti
I-ASNτίςtiswhich?Whyκαι kai
CONJκαίkaiandalsoυμεις umeis
P-2NPσύsuyouyeπαραβαινετε parabainete
V-PAI-2P G5719παραβαίνωparabainōto transgressdoτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe commandmentεντολην entolēn
N-ASFἐντολήentolēcommandmentthe commandmentτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof Godθεου theou
N-GSMθεόςtheosGodof Godδια dia
PREPδιάdiathrough/because ofbyτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whotraditionπαραδοσιν paradosin
N-ASFπαράδοσιςparadosistraditiontraditionυμων umōn
P-2GPσύsuyouyour 4 cf. Tłum. Толк. “Czcij ojca i matkę,” i: “Kto by złorzeczył ojcu albo matce; niechaj śmiercią umrze.”Ибо Бог заповедал: почитай отца и мать; и: злословящий отца или мать смертью да умрет.
БGъ бо заповёда, гlz: чти2 nтцA и3 мaтерь: и3: и4же ѕлосл0витъ nтцA и3ли2 мaтерь, смeртію да ќмретъ.
15,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who γαρ gar
CONJγάρgarforForθεος theos
N-NSMθεόςtheosGodGodειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speak, sayingτιμα tima
V-PAM-2S G5720τιμάωtimaōto honor, Honourτον ton
T-ASMὁhothe/this/who πατερα patera
N-ASMπατήρpatērfatherfatherκαι kai
CONJκαίkaiandandτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whofatherμητερα mētera
N-ASFμήτηρmētērmothermotherκαι kai
CONJκαίkaiand: andο o
T-NSMὁhothe/this/whomotherκακολογων kakologōn
V-PAP-NSM G5723κακολογέωkakologeōto curse/revile, He that cursethπατερα patera
N-ASMπατήρpatērfatherfatherη ē
PRTἤēororμητερα mētera
N-ASFμήτηρmētērmothermotherθανατω thanatō
N-DSMθάνατοςthanatosdeaththe deathτελευτατω teleutatō
V-PAM-3S G5720τελευτάωteleutaōto die, let him die 5 cf. Tłum. Толк. Wy zaś powiadacie: Ktokolwiek powie ojcu albo matce: Dar, który jest ode mnie, tobie pożyteczny będzie;А вы говорите: если кто скажет отцу или матери: дар Богу то, чем бы ты от меня пользовался,
Вh же глаг0лете: и4же ѓще речeтъ nтцY и3ли2 мaтери: дaръ, и4мже бы t менє2 п0льзовалсz є3си2:
15,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVυμεις umeis
P-2NPσύsuyouyeδε de
CONJδέdethenButλεγετε legete
V-PAI-2P G5719λέγωlegōto speaksayος os
R-NSMὅς, ἥhhos ēwhich, Whosoeverαν an
PRTἄνanif ειπη eipē
V-2AAS-3S G5632λέγωlegōto speakshall sayτω tō
T-DSMὁhothe/this/whotoπατρι patri
N-DSMπατήρpatērfathertoη ē
PRTἤēororτη tē
T-DSFὁhothe/this/whomotherμητρι mētri
N-DSFμήτηρmētērmothermotherδωρον dōron
N-NSNδῶρονdōrongift, a giftο o
R-ASNὅς, ἥhhos ēwhich, by whatsoeverεαν ean
CONDἐάνeanif εξ ex
PREPἐκekof/frombyεμου emou
P-1GSἐγώegōI/wemeωφεληθης ōfelēthēs
V-APS-2S G5686ὠφελέωōfeleōto helpthou mightest be profitedου ou
PRT-Nοὐouno[no]μη mē
PRT-Nμήmēnot[not]τιμησει timēsei
V-FAI-3S G5692τιμάωtimaōto honor[to honor]τον ton
T-ASMὁhothe/this/who[the/this/who]πατερα patera
N-ASMπατήρpatērfatherfatherαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[he/she/it/self] 6 cf. Tłum. Толк. i nie będzie czcił ojca swego ani matki swojej. I udaremniliście przykazanie Boże dla ustawy waszej.тот может и не почтить отца своего или мать свою; таким образом вы устранили заповедь Божию преданием вашим.
и3 да не почти1тъ nтцA своегw2 и3ли2 мaтере: и3 разори1сте зaповэдь б9ію за предaніе вaше.
15,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndηκυρωσατε ēkurōsate
V-AAI-2P G5656ἀκυρόωakuroōto nullifyhave ye madeτον ton
T-ASMὁhothe/this/whofatherλογον logon
N-ASMλόγοςlogosword[word]του tou
T-GSMὁhothe/this/whomotherθεου theou
N-GSMθεόςtheosGodof Godδια dia
PREPδιάdiathrough/because ofbyτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe commandmentπαραδοσιν paradosin
N-ASFπαράδοσιςparadosistraditiontraditionυμων umōn
P-2GPσύsuyouyour 7 cf. Tłum. Толк. Obłudnicy, dobrze o was prorokował Izajasz, mówiąc:Лицемеры! хорошо пророчествовал о вас Исаия, говоря:
Лицемёри, д0брэ прbр0чествова њ вaсъ и3сaіа, глаг0лz:
15,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVυποκριται upokritai
N-VPMὑποκριτήςhupokritēshypocritehypocritesκαλως kalōs
ADVκαλῶςkalōswell, wellεπροφητευσεν eprofēteusen
V-AAI-3S G5656προφητεύωprofēteuōto prophesydidπερι peri
PREPπερίperiaboutofυμων umōn
P-2GPσύsuyouyouησαιας ēsaias
N-NSMἩσαΐαςhēsaiasIsaiahEsaiasλεγων legōn
V-PAP-NSM G5723λέγωlegōto speak, saying 8 cf. Tłum. Толк. “Ten lud czci mnie wargami; ale serce ich daleko jest ode mnie.приближаются ко Мне люди сии устами своими, и чтут Меня языком, сердце же их далеко отстоит от Меня;
приближaютсz мнЁ лю1діе сjи ўсты6 свои1ми и3 ўстнaми чтyтъ мS: сeрдце же и4хъ далeче tстои1тъ t менє2:
15,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who λαος laos
N-NSMλαόςlaosa peoplepeopleουτος outos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itThisτοις tois
T-DPNὁhothe/this/whopeopleχειλεσιν cheilesin
N-DPNχεῖλοςcheiloslipwithμε me
P-1ASἐγώegōI/wemeτιμα tima
V-PAI-3S G5719τιμάωtimaōto honorhonourethη ē
T-NSFὁhothe/this/whowithδε de
CONJδέdethen; butκαρδια kardia
N-NSFκαρδίαkardiaheartheartαυτων autōn
P-GPMαὐτόςautoshe/she/it/selftheirπορρω porrō
ADVπόρρωporrōfar (away)farαπεχει apechei
V-PAI-3S G5719ἀπέχωapechōto have in fullisαπ ap
PREPἀπόapofromfromεμου emou
P-1GSἐγώegōI/weme 9 cf. Tłum. Толк. Lecz próżno mnie chwalą, ucząc nauk i przykazań ludzkich.”но тщетно чтут Меня, уча учениям, заповедям человеческим.
всyе же чтyтъ мS, ўчaще ўчeніємъ, зaповэдемъ человёчєскимъ.
15,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVματην matēn
ADVμάτηνmatēnin vainin vainδε de
CONJδέdethenButσεβονται sebontai
V-PNI-3P G5736σέβομαιsebomaibe devoutthey do worshipμε me
P-1ASἐγώegōI/wemeδιδασκοντες didaskontes
V-PAP-NPM G5723διδάσκωdidaskōto teach, teachingδιδασκαλιας didaskalias
N-APFδιδασκαλίαdidaskaliateachingdoctrinesενταλματα entalmata
N-APNἔνταλμαentalmapreceptthe commandmentsανθρωπων anthrōpōn
N-GPMἄνθρωποςanthrōposa humanof men 10 cf. Tłum. Толк. I wezwawszy do siebie rzesze, rzekł im: Słuchajcie a rozumiejcie.И, призвав народ, сказал им: слушайте и разумейте!
И# призвaвъ нар0ды, речE и5мъ: слhшите и3 разумёйте:
15,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndπροσκαλεσαμενος proskalesamenos
V-ADP-NSM G5666προσκαλέωproskaleōto call to/summonhe calledτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe multitudeοχλον ochlon
N-ASMὄχλοςochloscrowdthe multitudeειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speak, and saidαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themακουετε akouete
V-PAM-2P G5720ἀκούωakouōto hearHearκαι kai
CONJκαίkaiand, andσυνιετε suniete
V-PAM-2P G5720συνίημιsuniēmito understandunderstand 11 cf. Tłum. Толк. Nie to, co wchodzi w usta, plami człowieka, ale co wychodzi z ust, to plami człowieka.не то, что входит в уста, оскверняет человека, но то, что выходит из уст, оскверняет человека.
не входsщее во ўстA скверни1тъ человёка: но и3сходsщее и3зо ќстъ, то2 скверни1тъ человёка.
15,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVου ou
PRT-NοὐounoNotτο to
T-NSNὁhothe/this/who εισερχομενον eiserchomenon
V-PNP-NSN G5740εἰσέρχομαιeiserchomaito enterthat which goethεις eis
PREPεἰςeistowardintoτο to
T-ASNὁhothe/this/who στομα stoma
N-ASNστόμαstomamouththe mouthκοινοι koinoi
V-PAI-3S G5719κοινόωkoinoōto profanedefilethτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe mouthανθρωπον anthrōpon
N-ASMἄνθρωποςanthrōposa humana manαλλα alla
CONJἀλλάallabut; butτο to
T-NSNὁhothe/this/whoa manεκπορευομενον ekporeuomenon
V-PNP-NSN G5740ἐκπορεύωekporeuōto come/go outthat which cometh outεκ ek
PREPἐκekof/fromofτου tou
T-GSNὁhothe/this/whothe mouthστοματος stomatos
N-GSNστόμαstomamouththe mouthτουτο touto
D-NSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]κοινοι koinoi
V-PAI-3S G5719κοινόωkoinoōto profanedefilethτον ton
T-ASMὁhothe/this/whoa manανθρωπον anthrōpon
N-ASMἄνθρωποςanthrōposa humana man 12 cf. Tłum. Толк. Wtedy przystąpiwszy uczniowie jego, rzekli mu: Wiesz, że faryzeusze, usłyszawszy to słowo, zgorszyli się?Тогда ученики Его, приступив, сказали Ему: знаешь ли, что фарисеи, услышав слово сие, соблазнились?
(За?_x7а.) ТогдA пристyпльше ўчн7цы2 є3гw2 рёша є3мY: вёси ли, ћкw фарісeє слhшавше сл0во соблазни1шасz;
15,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοτε tote
ADVτότεtotethenThenπροσελθοντες proselthontes
V-2AAP-NPM G5631προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecameοι oi
T-NPMὁhothe/this/whodisciplesμαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesλεγουσιν legousin
V-PAI-3P G5719λέγωlegōto speak, and saidαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisοιδας oidas
V-RAI-2S G5758εἴδωeidōto know, Knowest thouοτι oti
CONJὅτιhotithat/sincethatοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe Phariseesφαρισαιοι farisaioi
N-NPMΦαρισαῖοςfarisaiosPhariseethe Phariseesακουσαντες akousantes
V-AAP-NPM G5660ἀκούωakouōto hear, after they heardτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothis sayingλογον logon
N-ASMλόγοςlogoswordthis sayingεσκανδαλισθησαν eskandalisthēsan
V-API-3P G5681σκανδαλίζωskandalizōto cause to stumblewere offended 13 cf. Tłum. Толк. A on odpowiadając, rzekł: Wszelki szczep, którego nie szczepił Ojciec mój niebieski, wykorzeniony będzie.Он же сказал в ответ: всякое растение, которое не Отец Мой Небесный насадил, искоренится;
Џнъ же tвэщaвъ речE: всsкъ сaдъ, є3г0же не насади2 nц7ъ м0й нбcный, и3скорени1тсz:
15,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenButαποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answerhe answeredειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakand saidπασα pasa
A-NSFπᾶςpasallEveryφυτεια futeia
N-NSFφυτείαfuteiaplantplantην ēn
R-ASFὅς, ἥhhos ēwhich, whichουκ ouk
PRT-Nοὐounonotεφυτευσεν efuteusen
V-AAI-3S G5656φυτεύωfuteuōto planthathο o
T-NSMὁhothe/this/who πατηρ patēr
N-NSMπατήρpatērfatherFatherμου mou
P-1GSἐγώegōI/wemyο o
T-NSMὁhothe/this/whoFatherουρανιος ouranios
A-NSMοὐράνιοςouraniosheavenlyheavenlyεκριζωθησεται ekrizōthēsetai
V-FPI-3S G5701ἐκριζόωekrizoōto uproot, shall be rooted up 14 cf. Tłum. Толк. Zaniechajcie ich, ślepi są, i wodzowie ślepych. Ślepy też jeśliby ślepego prowadził, obaj w dół wpadają.оставьте их: они - слепые вожди слепых; а если слепой ведет слепого, то оба упадут в яму.
њстaвите и5хъ: вожди6 сyть слёпи слэпцє1мъ: слэпeцъ же слэпцA ѓще в0дитъ, џба въ ћму впадeтасz.
15,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαφετε afete
V-2AAM-2P G5628ἀφίημιafiēmito releaseLetαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemτυφλοι tufloi
A-NPMτυφλόςtuflosblindblindεισιν eisin
V-PAI-3P G5719εἰμίeimito be[to be]οδηγοι odēgoi
N-NPMὁδηγόςhodēgosguide/leaderleadersτυφλος tuflos
A-NSMτυφλόςtuflosblindof the blindδε de
CONJδέdethen. Andτυφλον tuflon
A-ASMτυφλόςtuflosblindthe blindεαν ean
CONDἐάνeanififοδηγη odēgē
V-PAS-3S G5725ὁδηγέωhodēgeōto guideleadαμφοτεροι amfoteroi
A-NPMἀμφότεροςamfoterosboth, bothεις eis
PREPεἰςeistowardintoβοθυνον bothunon
N-ASMβόθυνοςbothunospitthe ditchπεσουνται pesountai
V-FNI-3P G5699πίπτωpiptōto collapseshall fall 15 cf. Tłum. Толк. Piotr zaś odpowiadając, rzekł mu: Wyłóż nam to podobieństwo.Петр же, отвечая, сказал Ему: изъясни нам притчу сию.
Tвэщaвъ же пeтръ речE є3мY: скажи2 нaмъ при1тчу сію2.
15,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answeransweredδε de
CONJδέdethenThenο o
T-NSMὁhothe/this/whoPeterπετρος petros
N-NSMΠέτροςpetrosPeterPeterειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakand saidαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himφρασον frason
V-AAM-2S G5657φράζωfrazōto explain, Declareημιν ēmin
P-1DPἐγώegōI/weunto usτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whoparableπαραβολην parabolēn
N-ASFπαραβολήparabolēparableparable 16 cf. Tłum. Толк. A on rzekł: Jeszcze jesteście i wy bez zrozumienia?Иисус сказал: неужели и вы еще не разумеете?
Ї}съ же речE (и5мъ): є3динaче ли и3 вы2 без8 рaзума є3стE;
15,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speaksaidακμην akmēn
N-ASFἀκμήνakmēnstillyetκαι kai
CONJκαίkaiandalsoυμεις umeis
P-2NPσύsuyouyeασυνετοι asunetoi
A-NPMἀσύνετοςasunetossenselesswithout understandingεστε este
V-PAI-2P G5719εἰμίeimito beAre 17 cf. Tłum. Толк. Nie rozumiecie, że wszystko co wchodzi w usta, do brzucha idzie, i do wychodu się wyrzuca?еще ли не понимаете, что всё, входящее в уста, проходит в чрево и извергается вон?
не u5 ли разумэвaете, ћкw всsко, є4же вх0дитъ во ўстA, во чрeво вмэщaетсz и3 ґфедрHномъ и3сх0дитъ;
15,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVου ou
PRT-Nοὐouno[no]νοειτε noeite
V-PAI-2P G5719νοέωnoeōto understandyeοτι oti
CONJὅτιhotithat/since, thatπαν pan
A-NSNπᾶςpasallwhatsoeverτο to
T-NSNὁhothe/this/who εισπορευομενον eisporeuomenon
V-PNP-NSN G5740εἰσπορεύωeisporeuōto enterenterethεις eis
PREPεἰςeistowardin atτο to
T-ASNὁhothe/this/whothe mouthστομα stoma
N-ASNστόμαstomamouththe mouthεις eis
PREPεἰςeistowardintoτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe bellyκοιλιαν koilian
N-ASFκοιλίαkoiliabelly/womb/stomachthe bellyχωρει chōrei
V-PAI-3S G5719χωρέωchōreōto make room forgoethκαι kai
CONJκαίkaiand, andεις eis
PREPεἰςeistowardintoαφεδρωνα afedrōna
N-ASMἀφεδρώνafedrōnlatrinethe draughtεκβαλλεται ekballetai
V-PPI-3S G5743ἐκβάλλωekballōto expelis cast out 18 cf. Tłum. Толк. Ale co z ust wychodzi, z serca pochodzi, i to plami człowieka.а исходящее из уст - из сердца исходит - сие оскверняет человека,
и3сход‰щаz же и3зо ќстъ, t сeрдца и3сх0дzтъ, и3 т† сквернsтъ человёка:
15,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτα ta
T-NPNὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenButεκπορευομενα ekporeuomena
V-PNP-NPN G5740ἐκπορεύωekporeuōto come/go outthose things which proceedεκ ek
PREPἐκekof/fromoutτου tou
T-GSNὁhothe/this/whoof the mouthστοματος stomatos
N-GSNστόμαstomamouthof the mouthεκ ek
PREPἐκekof/fromfromτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whothe heartκαρδιας kardias
N-GSFκαρδίαkardiaheartthe heartεξερχεται exerchetai
V-PNI-3S G5736ἐξέρχομαιexerchomaito go outcome forthκακεινα kakeina
D-NPN-Kκἀκεῖνοςkakeinosand that one; and theyκοινοι koinoi
V-PAI-3S G5719κοινόωkoinoōto profanedefileτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe manανθρωπον anthrōpon
N-ASMἄνθρωποςanthrōposa humanthe man 19 cf. Tłum. Толк. Albowiem z serca wychodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, porubstwa, kradzieże, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa.ибо из сердца исходят злые помыслы, убийства, прелюбодеяния, любодеяния, кражи, лжесвидетельства, хуления -
t сeрдца бо и3сх0дzтъ помышлє1ніz ѕл†z, ўб‡йства, прелюбодэ‰ніz, любодэ‰ніz, татьбы6, лжесвидётєльства, хулы6:
15,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεκ ek
PREPἐκekof/fromoutγαρ gar
CONJγάρgarforForτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof the heartκαρδιας kardias
N-GSFκαρδίαkardiaheartof the heartεξερχονται exerchontai
V-PNI-3P G5736ἐξέρχομαιexerchomaito go outproceedδιαλογισμοι dialogismoi
N-NPMδιαλογισμόςdialogismosreasoningthoughtsπονηροι ponēroi
A-NPMπονηρόςponērosevil/badevilφονοι fonoi
N-NPMφόνοςfonosmurder, murdersμοιχειαι moicheiai
N-NPFμοιχείαmoicheiaadultery, adulteriesπορνειαι porneiai
N-NPFπορνείαporneiasexual sin, fornicationsκλοπαι klopai
N-NPFκλοπήklopētheft, theftsψευδομαρτυριαι pseudomarturiai
N-NPFψευδομαρτυρίαpseudomarturiafalse testimony, false witnessβλασφημιαι blasfēmiai
N-NPFβλασφημίαblasfēmiablasphemy, blasphemies 20 cf. Tłum. Толк. Te plamią człowieka; ale jeść nieumytymi rękoma, człowieka nie plami.это оскверняет человека; а есть неумытыми руками - не оскверняет человека.
сі‰ сyть скверн‰щаz человёка: ґ є4же неумовeнныма рукaма ћсти, не скверни1тъ человёка.
15,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVταυτα tauta
D-NPNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]εστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beareτα ta
T-NPNὁhothe/this/who κοινουντα koinounta
V-PAP-NPN G5723κοινόωkoinoōto profanewhich defileτον ton
T-ASMὁhothe/this/who ανθρωπον anthrōpon
N-ASMἄνθρωποςanthrōposa humana manτο to
T-NSNὁhothe/this/whoa manδε de
CONJδέdethen: butανιπτοις aniptois
A-DPFἄνιπτοςaniptosunwashedunwashenχερσιν chersin
N-DPFχείρcheirhandwithφαγειν fagein
V-2AAN G5629φαγεῖνfageinto eatto eatου ou
PRT-Nοὐounonotκοινοι koinoi
V-PAI-3S G5719κοινόωkoinoōto profanedefilethτον ton
T-ASMὁhothe/this/whoa manανθρωπον anthrōpon
N-ASMἄνθρωποςanthrōposa humana man UZDRAWIA CÓRKĘ CHANANEJKI.21 cf. Tłum. Толк. A wyszedłszy Jezus stamtąd, odszedł w strony Tyru i Sydonu.И, выйдя оттуда, Иисус удалился в страны Тирские и Сидонские.
(За?_x7в.) И# и3зшeдъ tтyду ї}съ, tи1де во страны6 т›рскіz и3 сідw6нскіz.
15,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandThenεξελθων exelthōn
V-2AAP-NSM G5631ἐξέρχομαιexerchomaito go outwentεκειθεν ekeithen
ADVἐκεῖθενekeithenfrom therethenceο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusανεχωρησεν anechōrēsen
V-AAI-3S G5656ἀναχωρέωanachōreōto leave, and departedεις eis
PREPεἰςeistowardintoτα ta
T-APNὁhothe/this/whothe coastsμερη merē
N-APNμέροςmerospartthe coastsτυρου turou
N-GSFΤύροςturosTyreof Tyreκαι kai
CONJκαίkaiandandσιδωνος sidōnos
N-GSFΣιδώνsidōnSidonSidon 22 cf. Tłum. Толк. I oto niewiasta chananejska wyszedłszy z tamtych okolic, wołała doń, mówiąc: Zmiłuj się nade mną, Panie, Synu Dawidów! Córka moja ciężko jest dręczona od szatana.И вот, женщина Хананеянка, выйдя из тех мест, кричала Ему: помилуй меня, Господи, сын Давидов, дочь моя жестоко беснуется.
И# сE, женA хананeйска, t предBлъ тёхъ и3зшeдши, возопи2 къ немY глаг0лющи: поми1луй мS, гDи, сн7е дв7довъ, дщи2 моS ѕлЁ бэснyетсz.
15,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndιδου idou
V-2AMM-2S G5640ὁράωhoraōto see, beholdγυνη gunē
N-NSFγυνήgunēwoman, a womanχαναναια chananaia
A-NSFΧανααναῖοςchanaanaiosCanaaniteof Canaanαπο apo
PREPἀπόapofromoutτων tōn
T-GPNὁhothe/this/whoof theοριων oriōn
N-GPNὅριονhorionregionof theεκεινων ekeinōn
D-GPNἐκεῖνοςekeinosthatsameεξελθουσα exelthousa
V-2AAP-NSF G5631ἐξέρχομαιexerchomaito go outcameεκραζεν ekrazen
V-IAI-3S G5707κράζωkrazōto cry[to cry]λεγουσα legousa
V-PAP-NSF G5723λέγωlegōto speak, sayingελεησον eleēson
V-AAM-2S G5657ἐλεέω, ἐλεάωeleeō eleaōto have mercy, Have mercyμε me
P-1ASἐγώegōI/weon meκυριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslord, O Lordυιος uios
N-NSMυἱόςhuiosson, Sonδαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavidof Davidη ē
T-NSFὁhothe/this/whodaughterθυγατηρ thugatēr
N-NSFθυγάτηρthugatērdaughterdaughterμου mou
P-1GSἐγώegōI/we; myκακως kakōs
ADVκακῶςkakōsbadlygrievouslyδαιμονιζεται daimonizetai
V-PNI-3S G5736δαιμονίζομαιdaimonizomaibe demonisedis 23 cf. Tłum. Толк. A on nie odpowiedział jej ani słowa. I przystąpiwszy uczniowie jego, prosili go, mówiąc: Odpraw ją, bo woła za nami.Но Он не отвечал ей ни слова. И ученики Его, приступив, просили Его: отпусти ее, потому что кричит за нами.
Џнъ же не tвэщA є4й словесE. И# пристyпльше ўчн7цы2 є3гw2, молsху є3го2, глаг0люще: tпусти2 ю5, ћкw вопіeтъ в8слёдъ нaсъ.
15,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenButουκ ouk
PRT-Nοὐounonotαπεκριθη apekrithē
V-ADI-3S G5662ἀποκρίνωapokrinōto answerhe answeredαυτη autē
P-DSFαὐτόςautoshe/she/it/selfherλογον logon
N-ASMλόγοςlogosworda wordκαι kai
CONJκαίkaiand. Andπροσελθοντες proselthontes
V-2AAP-NPM G5631προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecameοι oi
T-NPMὁhothe/this/whodisciplesμαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisηρωτουν ērōtoun
V-IAI-3P G5707ἐρωτάωerōtaōto askand besoughtαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimλεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723λέγωlegōto speak, sayingαπολυσον apoluson
V-AAM-2S G5657ἀπολύωapoluōto release, Sendαυτην autēn
P-ASFαὐτόςautoshe/she/it/selfherοτι oti
CONJὅτιhotithat/since; forκραζει krazei
V-PAI-3S G5719κράζωkrazōto cryshe criethοπισθεν opisthen
ADVὄπισθενopisthenafterafterημων ēmōn
P-1GPἐγώegōI/weus 24 cf. Tłum. Толк. On zaś odpowiadając, rzekł: Nie jestem posłany tylko do owiec domu izraelskiego, które zginęły.Он же сказал в ответ: Я послан только к погибшим овцам дома Израилева.
Џнъ же tвэщaвъ речE: нёсмь п0сланъ, т0кмw ко nвцaмъ поги1бшымъ д0му ї}лева.
15,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenButαποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answerhe answeredειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakand saidουκ ouk
PRT-Nοὐounonotαπεσταλην apestalēn
V-2API-1S G5648ἀποστέλλωapostellōto sendI amει ei
CONDεἰeiif μη mē
PRT-Nμήmēnotbutεις eis
PREPεἰςeistowarduntoτα ta
T-APNὁhothe/this/who προβατα probata
N-APNπρόβατονprobatonsheepsheepτα ta
T-APNὁhothe/this/whosheepαπολωλοτα apolōlota
V-2RAP-APN G5756ἀπολλύωapolluōto destroythe lostοικου oikou
N-GSMοἶκοςoikoshouseof the houseισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsraelof Israel 25 cf. Tłum. Толк. A ona przyszła, i pokłoniła mu się, mówiąc: Panie, ratuj mnie!А она, подойдя, кланялась Ему и говорила: Господи! помоги мне.
Nнa же пришeдши поклони1сz є3мY, глаг0лющи: гDи, помози1 ми.
15,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVη ē
T-NSFὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenThenελθουσα elthousa
V-2AAP-NSF G5631ἔρχομαιerchomaito come/gocame sheπροσεκυνει prosekunei
V-IAI-3S G5707προσκυνέωproskuneōto worshipand worshippedαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimλεγουσα legousa
V-PAP-NSF G5723λέγωlegōto speak, sayingκυριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslord, Lordβοηθει boēthei
V-PAM-2S G5720βοηθέωboētheōto help, helpμοι moi
P-1DSἐγώegōI/weme 26 cf. Tłum. Толк. On zaś odpowiadając, rzekł: Nie dobra jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać psom.Он же сказал в ответ: нехорошо взять хлеб у детей и бросить псам.
Џнъ же tвэщaвъ речE: нёсть добро2 tsти хлёба чaдwмъ и3 поврещи2 псHмъ.
15,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenButαποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answerhe answeredειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakand saidουκ ouk
PRT-Nοὐounonotεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beIt isκαλον kalon
A-NSNκαλόςkalosgoodmeetλαβειν labein
V-2AAN G5629λαμβάνωlambanōto taketo takeτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe children'sαρτον arton
N-ASMἄρτοςartosbreadbreadτων tōn
T-GPNὁhothe/this/whobreadτεκνων teknōn
N-GPNτέκνονteknonchildthe children'sκαι kai
CONJκαίkaiand, andβαλειν balein
V-2AAN G5629βάλλωballōto throwto castτοις tois
T-DPNὁhothe/this/whoto dogsκυναριοις kunariois
N-DPNκυνάριονkunarionlittle dogto dogs 27 cf. Tłum. Толк. Lecz ona rzekła: I owszem, Panie; bo i szczenięta jedzą z odrobin, które spadają ze stołu panów ich.Она сказала: так, Господи! но и псы едят крохи, которые падают со стола господ их.
Nнa же речE: є4й, гDи: и4бо и3 пси2 kдsтъ t крупи1цъ пaдающихъ t трапeзы господeй свои1хъ.
15,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVη ē
T-NSFὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakshe saidναι nai
PRTναίnaiyes, Truthκυριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslord, Lordκαι kai
CONJκαίkaiand:γαρ] gar
CONJγάρgarforyetτα ta
T-NPNὁhothe/this/who κυναρια kunaria
N-NPNκυνάριονkunarionlittle dogthe dogsεσθιει esthiei
V-PAI-3S G5719ἐσθίωesthiōto eateatαπο apo
PREPἀπόapofromofτων tōn
T-GPNὁhothe/this/whothe dogsψιχιων psichiōn
N-GPNψιχίον, ψίξpsichion psixcrumbthe crumbsτων tōn
T-GPNὁhothe/this/whothe crumbsπιπτοντων piptontōn
V-PAP-GPN G5723πίπτωpiptōto collapsewhich fallαπο apo
PREPἀπόapofromfromτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whomasters'τραπεζης trapezēs
N-GSFτράπεζαtrapezatabletableτων tōn
T-GPMὁhothe/this/whotableκυριων kuriōn
N-GPMκύριοςkurioslordmasters'αυτων autōn
P-GPNαὐτόςautoshe/she/it/selftheir 28 cf. Tłum. Толк. Wtedy odpowiadając Jezus, rzekł jej: O niewiasto! wielka jest wiara twoja, niechaj ci się stanie, jak chcesz. I uzdrowiona jest córka jej od owej godziny.Тогда Иисус сказал ей в ответ: о, женщина! велика вера твоя; да будет тебе по желанию твоему. И исцелилась дочь ее в тот час.
ТогдA tвэщaвъ ї}съ речE є4й: q, жeно, вeліz вёра твоS: бyди тебЁ ћкоже х0щеши. И# и3сцэлЁ дщи2 є3S t тогw2 часA.
15,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοτε tote
ADVτότεtotethenThenαποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answeransweredο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakand saidαυτη autē
P-DSFαὐτόςautoshe/she/it/selfunto herω ō
INJὦōoh!Oγυναι gunai
N-VSFγυνήgunēwomanwomanμεγαλη megalē
A-NSFμέγαςmegasgreat, greatσου sou
P-2GSσύsuyouunto theeη ē
T-NSFὁhothe/this/whofaithπιστις pistis
N-NSFπίστιςpistisfaith/trustfaithγενηθητω genēthētō
V-AOM-3S G5676γίνομαιginomaito be: be itσοι soi
P-2DSσύsuyouthyως ōs
ADVὡςhōswhich/howeven asθελεις theleis
V-PAI-2S G5719θέλωthelōto will/desirethou wiltκαι kai
CONJκαίkaiand. Andιαθη iathē
V-API-3S G5681ἰάομαιiaomaito healwas made wholeη ē
T-NSFὁhothe/this/whodaughterθυγατηρ thugatēr
N-NSFθυγάτηρthugatērdaughterdaughterαυτης autēs
P-GSFαὐτόςautoshe/she/it/selfherαπο apo
PREPἀπόapofromfromτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whohourωρας ōras
N-GSFὥραhōrahourhourεκεινης ekeinēs
D-GSFἐκεῖνοςekeinosthatthat very CZYNI LICZNE CUDA.29 cf. Tłum. Толк. I gdy Jezus odszedł stamtąd, przybył nad Morze Galilejskie, i wstąpiwszy na górę, siedział tam.Перейдя оттуда, пришел Иисус к морю Галилейскому и, взойдя на гору, сел там.
(За?_x7г.) И# прешeдъ tтyду ї}съ, пріи1де на м0ре галілeйское, и3 возшeдъ на горY, сёде тY.
15,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndμεταβας metabas
V-2AAP-NSM G5631μεταβαίνωmetabainōto departdepartedεκειθεν ekeithen
ADVἐκεῖθενekeithenfrom therefrom thenceο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusηλθεν ēlthen
V-2AAI-3S G5627ἔρχομαιerchomaito come/go, and cameπαρα para
PREPπαράparafrom/with/besidenighτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whounto the seaθαλασσαν thalassan
N-ASFθάλασσαthalassaseaunto the seaτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof Galileeγαλιλαιας galilaias
N-GSFΓαλιλαίαgalilaiaGalileeof Galileeκαι kai
CONJκαίkaiand; andαναβας anabas
V-2AAP-NSM G5631ἀναβαίνωanabainōto ascendwent upεις eis
PREPεἰςeistowardintoτο to
T-ASNὁhothe/this/whoa mountainορος oros
N-ASNὄροςorosmountaina mountainεκαθητο ekathēto
V-INI-3S G5711κάθημαιkathēmaito sit, and sat downεκει ekei
ADVἐκεῖekeitherethere 30 cf. Tłum. Толк. I przyszły do niego wielkie rzesze, mając z sobą niemych, ślepych, chromych, ułomnych i innych wielu i złożyli ich u nóg jego i uzdrowił ich,И приступило к Нему множество народа, имея с собою хромых, слепых, немых, увечных и иных многих, и повергли их к ногам Иисусовым; и Он исцелил их;
И# приступи1ша къ немY нар0ди мн0зи, и3мyще съ соб0ю хрwмhz, слэпы6z, нэмы6z, бBдныz и3 и4ны мнHги, и3 приверг0ша и5хъ къ ногaма ї}совыма: и3 и3сцэли2 и5хъ:
15,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndπροσηλθον prosēlthon
V-2AAI-3P G5627προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecame untoαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimοχλοι ochloi
N-NPMὄχλοςochloscrowdmultitudesπολλοι polloi
A-NPMπολύςpolusmuchgreatεχοντες echontes
V-PAP-NPM G5723ἔχωechōto have/be, havingμεθ meth
PREPμετάmetawith/afterwithεαυτων eautōn
F-3GPMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemχωλους chōlous
A-APMχωλόςchōloslamelameκυλλους kullous
A-APMκυλλόςkulloscrippled, maimedτυφλους tuflous
A-APMτυφλόςtuflosblind, blindκωφους kōfous
A-APMκωφόςkōfosdeaf/mute, dumbκαι kai
CONJκαίkaiand, andετερους eterous
A-APMἕτεροςheterosotherothersπολλους pollous
A-APMπολύςpolusmuchmanyκαι kai
CONJκαίkaiand, andερριψαν erripsan
V-AAI-3P G5656ῥίπτωriptōto throw/lay downcastαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemπαρα para
PREPπαράparafrom/with/besideatτους tous
T-APMὁhothe/this/whoJesus'ποδας podas
N-APMπούςpousfootfeetαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemκαι kai
CONJκαίkaiand; andεθεραπευσεν etherapeusen
V-AAI-3S G5656θεραπεύωtherapeuōto serve/healhe healedαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[he/she/it/self] 31 cf. Tłum. Толк. tak że się rzesze dziwiły, widząc niemych mówiących, chromych chodzących, ślepych widzących, i wielbili Boga izraelskiego.так что народ дивился, видя немых говорящими, увечных здоровыми, хромых ходящими и слепых видящими; и прославлял Бога Израилева.
ћкоже нар0дwмъ диви1тисz, ви1дzщымъ нэмы6z глаг0лющz, бBдныz здр†вы, хрwмhz ходsщz и3 слэпы6z ви1дzщz: и3 слaвлzху бGа ї}лева.
15,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVωστε ōste
CONJὥστεhōstesoInsomuch thatτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe multitudeοχλον ochlon
N-ASMὄχλοςochloscrowdthe multitudeθαυμασαι thaumasai
V-AAN G5658θαυμάζωthaumazōto marvelwonderedβλεποντας blepontas
V-PAP-APM G5723βλέπωblepōto see, when they sawκωφους kōfous
A-APMκωφόςkōfosdeaf/mutethe dumbλαλουντας lalountas
V-PAP-APM G5723λαλέωlaleōto speakto speakκαι kai
CONJκαίkaiand, andχωλους chōlous
A-APMχωλόςchōloslame, the lameπεριπατουντας peripatountas
V-PAP-APM G5723περιπατέωperipateōto walkto walkκαι kai
CONJκαίkaiand: andτυφλους tuflous
A-APMτυφλόςtuflosblindthe blindβλεποντας blepontas
V-PAP-APM G5723βλέπωblepōto seeto seeκαι kai
CONJκαίkaiand[and]εδοξασαν edoxasan
V-AAI-3P G5656δοξάζωdoxazōto glorifythey glorifiedτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe Godθεον theon
N-ASMθεόςtheosGodthe Godισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsraelof Israel POWTÓRNIE CHLEB ROZMNAŻA.32 cf. Tłum. Толк. A Jezus zwoławszy uczniów swoich, rzekł: Żal mi rzeszy, gdyż już trzy dni trwają przy mnie i nie mają co jeść; a nie chcę ich puścić głodnych, aby nie ustali w drodze.Иисус же, призвав учеников Своих, сказал им: жаль Мне народа, что уже три дня находятся при Мне, и нечего им есть; отпустить же их неевшими не хочу, чтобы не ослабели в дороге.
(За?_x7д.) Ї}съ же призвaвъ ўчн7ки2 сво‰, речE (и5мъ): млcрдую њ нар0дэ (сeмъ), ћкw ўжE дни6 три2 присэдsтъ мнЁ и3 не и4мутъ чесw2 ћсти: и3 tпусти1ти и5хъ не ћдшихъ не хощY, да не кaкw њслабёютъ на пути2.
15,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenThenιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusπροσκαλεσαμενος proskalesamenos
V-ADP-NSM G5666προσκαλέωproskaleōto call to/summoncalledτους tous
T-APMὁhothe/this/whodisciplesμαθητας mathētas
N-APMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speak, and saidσπλαγχνιζομαι splanchnizomai
V-PNI-1S G5736σπλαγχνίζωsplanchnizōto pityI have compassionεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstonτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe multitudeοχλον ochlon
N-ASMὄχλοςochloscrowdthe multitudeοτι oti
CONJὅτιhotithat/since, becauseηδη] ēdē
ADVἤδηēdēalreadynowημεραι ēmerai
N-NPFἡμέραhēmeradaydaysτρεις treis
A-NPFτρεῖς, τρίαtreis triathreethreeπροσμενουσιν prosmenousin
V-PAI-3P G5719προσμένωprosmenōto remain/persistthey continue withμοι moi
P-1DSἐγώegōI/wemeκαι kai
CONJκαίkaiand, andουκ ouk
PRT-Nοὐounonothingεχουσιν echousin
V-PAI-3P G5719ἔχωechōto have/behaveτι ti
I-ASNτίςtiswhich?toφαγωσιν fagōsin
V-2AAS-3P G5632φαγεῖνfageinto eateatκαι kai
CONJκαίkaiand: andαπολυσαι apolusai
V-AAN G5658ἀπολύωapoluōto releasesendαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemνηστεις nēsteis
A-APMνῆστιςnēstisfastingfastingου ou
PRT-Nοὐounonotθελω thelō
V-PAI-1S G5719θέλωthelōto will/desireI willμηποτε mēpote
ADV-Nμήποτεmēpotelest, lestεκλυθωσιν ekluthōsin
V-APS-3P G5686ἐκλύωekluōto faintthey faintεν en
PREPἐνenin/on/amonginτη tē
T-DSFὁhothe/this/whothe wayοδω odō
N-DSFὁδόςhodosroadthe way 33 cf. Tłum. Толк. I rzekli mu uczniowie jego: skądże mamy wziąć tyle chleba na pustyni, aby tak wielką rzeszę nakarmić?И говорят Ему ученики Его: откуда нам взять в пустыне столько хлебов, чтобы накормить столько народа?
И# глаг0лаша є3мY ўчн7цы2 є3гw2: tкyду нaмъ въ пустhни хлёби толи1цы, ћкw да насhтитсz толи1къ нар0дъ;
15,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndλεγουσιν legousin
V-PAI-3P G5719λέγωlegōto speaksayαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisοι oi
T-NPMὁhothe/this/whodisciplesμαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesποθεν pothen
ADV-Iπόθενpothenwhence, Whenceημιν ēmin
P-1DPἐγώegōI/weshould we haveεν en
PREPἐνenin/on/amonginερημια erēmia
N-DSFἐρημίαerēmiadesertthe wildernessαρτοι artoi
N-NPMἄρτοςartosbreadbreadτοσουτοι tosoutoi
D-NPMτοσοῦτοςtosoutosso greatso muchωστε ōste
CONJὥστεhōsteso, asχορτασαι chortasai
V-AAN G5658χορτάζωchortazōto feedto fillοχλον ochlon
N-ASMὄχλοςochloscrowda multitudeτοσουτον tosouton
D-ASMτοσοῦτοςtosoutosso greatso great 34 cf. Tłum. Толк. I rzekł Jezus: Wiele macie chlebów? A oni rzekli: Siedem i trochę rybek.Говорит им Иисус: сколько у вас хлебов? Они же сказали: семь, и немного рыбок.
И# гlа и5мъ ї}съ: коли1кw хлёбы и4мате; Nни1 же рёша: сeдмь, и3 мaлw рhбицъ.
15,34Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaithαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themο o
T-NSMὁhothe/this/who ιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusποσους posous
Q-APMπόσοςpososhow much/manyHow manyαρτους artous
N-APMἄρτοςartosbreadloavesεχετε echete
V-PAI-2P G5719ἔχωechōto have/behave yeοι oi
T-NPMὁhothe/this/whoJesusδε de
CONJδέdethen? Andειπαν eipan
V-2AAI-3P G5627λέγωlegōto speakthey saidεπτα epta
A-NUIἑπτάheptaseven, Sevenκαι kai
CONJκαίkaiand, andολιγα oliga
A-APNὀλίγοςoligoslittle/fewa fewιχθυδια ichthudia
N-APNἰχθύδιονichthudionlittle fishlittle fishes 35 cf. Tłum. Толк. Тогда велел народу возлечь на землю.
И# повелЁ нар0дwмъ возлещи2 на земли2,
15,35Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndπαραγγειλας parangeilas
V-AAP-NSM G5660παραγγέλλωparangellōto order[to order]τω tō
T-DSMὁhothe/this/whothe multitudeοχλω ochlō
N-DSMὄχλοςochloscrowdthe multitudeαναπεσειν anapesein
V-2AAN G5629ἀναπίπτωanapiptōto reclineto sit downεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstonτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe groundγην gēn
N-ASFγῆgēearththe ground 36 cf. Tłum. Толк. I rozkazał rzeszy, aby usiedli na ziemi.И, взяв семь хлебов и рыбы, воздал благодарение, преломил и дал ученикам Своим, а ученики народу.
и3 пріeмь сeдмь хлёбы и3 ры6бы, хвалY воздaвъ преломи2 и3 дадE ўчн7кHмъ свои6мъ, ўчн7цh же нар0дwмъ.
15,36Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVελαβεν elaben
V-2AAI-3S G5627λαμβάνωlambanōto takehe tookτους tous
T-APMὁhothe/this/who επτα epta
A-NUIἑπτάheptasevensevenαρτους artous
N-APMἄρτοςartosbreadtheκαι kai
CONJκαίkaiandAndτους tous
T-APMὁhothe/this/who ιχθυας ichthuas
N-APMἰχθύςichthusfishthe fishesκαι kai
CONJκαίkaiandandευχαριστησας eucharistēsas
V-AAP-NSM G5660εὐχαριστέωeucharisteōto thank, and gave thanksεκλασεν eklasen
V-AAI-3S G5656κλάωklaōto break, and brakeκαι kai
CONJκαίkaiand, andεδιδου edidou
V-IAI-3S G5707δίδωμιdidōmito givegaveτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whothe fishesμαθηταις mathētais
N-DPMμαθητήςmathētēsdiscipletoοι oi
T-NPMὁhothe/this/whotoδε de
CONJδέdethen, andμαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whoto the multitudeοχλοις ochlois
N-DPMὄχλοςochloscrowdto the multitude 37 cf. Tłum. Толк. I jedli wszyscy, i najedli się; i zebrali co zbywało ułomków, siedem koszów pełnych.И ели все и насытились; и набрали оставшихся кусков семь корзин полных,
И# kд0ша вси2 и3 насhтишасz: и3 взsша и3збhтки ўкр{хъ, сeдмь к0шницъ и3сп0лнь:
15,37Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndεφαγον efagon
V-2AAI-3P G5627φαγεῖνfageinto eatthey didπαντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallκαι kai
CONJκαίkaiand, andεχορτασθησαν echortasthēsan
V-API-3P G5681χορτάζωchortazōto feedwere filledκαι kai
CONJκαίkaiand: andτο to
T-ASNὁhothe/this/who περισσευον perisseuon
V-PAP-ASN G5723περισσεύωperisseuōto abound/exceedthat was leftτων tōn
T-GPNὁhothe/this/whoof the brokenκλασματων klasmatōn
N-GPNκλάσμαklasmafragmentof the brokenηραν ēran
V-AAI-3P G5656αἴρωairōto take upthey took upεπτα epta
A-NUIἑπτάheptasevensevenσφυριδας sfuridas
N-APFσπυρίςspurisbasketbasketsπληρεις plēreis
A-APFπλήρηςplērēsfullfull 38 cf. Tłum. Толк. Tych zaś, co jedli, było cztery tysiące mężczyzn, oprócz niewiast i dzieci.а евших было четыре тысячи человек, кроме женщин и детей.
ћдшихъ же бsше четhре тhсzщы мужeй, рaзвэ жeнъ и3 дэтeй.
15,38Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndεσθιοντες esthiontes
V-PAP-NPM G5723ἐσθίωesthiōto eatthey that did eatησαν ēsan
V-IAI-3P G5707εἰμίeimito bewereτετρακισχιλιοι tetrakischilioi
A-NPMτετρακισχίλιοιtetrakischilioifour thousandfour thousandανδρες andres
N-NPMἀνήρanērmanmenχωρις chōris
ADVχωρίςchōriswithout, besideγυναικων gunaikōn
N-GPFγυνήgunēwomanwomenκαι kai
CONJκαίkaiandandπαιδιων paidiōn
N-GPNπαιδίονpaidionchildchildren 39 cf. Tłum. Толк. A rozpuściwszy rzeszę, wstąpił w łódź, i przybył w granice Magedan.И, отпустив народ, Он вошел в лодку и прибыл в пределы Магдалинские.И# tпусти1въ нар0ды, влёзе въ корaбль и3 пріи1де въ предёлы магдали6нски.15,39Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndαπολυσας apolusas
V-AAP-NSM G5660ἀπολύωapoluōto releasehe sent awayτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe multitudeοχλους ochlous
N-APMὄχλοςochloscrowdthe multitudeενεβη enebē
V-2AAI-3S G5627ἐμβαίνωembainōto get into, and tookεις eis
PREPεἰςeistoward το to
T-ASNὁhothe/this/whoshipπλοιον ploion
N-ASNπλοῖονploionboatshipκαι kai
CONJκαίkaiand, andηλθεν ēlthen
V-2AAI-3S G5627ἔρχομαιerchomaito come/gocameεις eis
PREPεἰςeistowardintoτα ta
T-APNὁhothe/this/whothe coastsορια oria
N-APNὅριονhorionregionthe coastsμαγαδαν magadan
N-PRIΜαγδαλά, Μαγαδάνmagdala magadanMagadanof Magdala
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes