Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Księga Psalmów
CS Modlitwy przed czytaniem Psałterza:
PS 1. DWIE DROGI: Szczęście człowieka sprawiedliwego (1-3); nieszczęsny koniec bezbożnych (4-6).
1
CS RU Warsz. King J. 1
Валаам CS Византийский г5 CS Bizantine En GregWilson HbrEn
Comments: bl.Aug. 1 Tłum. GrEn. Толк. Błogosławiony mąż, który nie chodził za radą niezbożnych, i nie stał na drodze grzesznych, i na stolicy zarazy nie siedział,Блажен муж, который не пошел на совет нечестивых, и на путь грешных не вступил, и не сидел в сборище губителей;
Бlжeнъ мyжъ, и4же не и4де на совётъ нечести1выхъ, и3 на пути2 грёшныхъ не стA, и3 на сэдaлищи губи1телей не сёде:
1,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΜακάριος makarios
A-NSMμακάριοςmakariosblessedBlessedἀνήρ, anēr
N-NSMἀνήρanērmana manὃς hos
R-NSMὅς, ἥhhos ēwhichwhoοὐκ ouk
ADVοὐounowent notἐπορεύθη eporeuthē
V-API-3Sπορεύωporeuōto gowent notἐν en
PREPἐνenin/on/amonginβουλῇ boulē
N-DSFβουλήboulēplancounselἀσεβῶν asebōn
A-GPMἀσεβήςasebēsungodlyof impious ones,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐν en
PREPἐνenin/on/among[2inὁδῷ hodō
N-DSFὁδόςhodosroad3 wayἁμαρτωλῶν hamartōlōn
A-GPMἁμαρτωλόςhamartōlossinful4of sinnersοὐκ ouk
ADVοὐouno1stood not],ἔστη estē
V-AAI-3Sἵστημιhistēmito stand1stood not],καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/against[2uponκαθέδραν kathedran
N-ASFκαθέδραkathedraseat3a chairλοιμῶν loimōn
N-GPMλοιμόςloimospestilence4of mischievous onesοὐκ ouk
ADVοὐouno1sat not].ἐκάθισεν, ekathisen
V-AAI-3Sκαθίζωkathizōto seat1sat not]. 2 Tłum. GrEn. Толк. ale w zakonie Pańskim upodobania jego, i nad zakonem Jego rozmyśla we dnie i w nocy.но в законе Господнем воля его, и закону Его будет поучаться он день и ночь.
но въ зак0нэ гDни в0лz є3гw2, и3 въ зак0нэ є3гw2 поучи1тсz дeнь и3 н0щь.
1,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἀλλ' all
CONJἀλλάallabut[be gone]ἢ ē
CONJὁhothe/this/who3theἐν en
PREPἐνenin/on/among[2 inτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who νόμῳ nomō
N-DSMνόμοςnomoslaw4lawκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslord5 lordτὸ to
T-NSNὁhothe/this/who θέλημα thelēma
N-NSNθέλημαthelēmawill/desire1his will];αὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who[that]νόμῳ nomō
N-DSMνόμοςnomoslawhis lawαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]μελετήσει meletēsei
V-FAI-3Sμελετάωmeletaōto meditate/plothe shall meditateἡμέρας hēmeras
N-GSFἡμέραhēmeradaydayκαὶ kai
CONJκαίkaiandandνυκτός. nuktos
N-GSFνύξnuxnightnight. 3 Tłum. GrEn. Толк. I będzie jak drzewo, które zasadzone jest nad ściekaniem wód, które swój owoc da czasu swego, a liść jego nie opadnie, i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się.И будет он словно древо, насажденное у источников вод, что принесет плод свой во время свое; и лист его не отпадет, и во всем, что творит, преуспеет.
И# бyдетъ ћкw дрeво насаждeное при и3сх0дищихъ в0дъ, є4же пл0дъ св0й дaстъ во врeмz своE, и3 ли1стъ є3гw2 не tпадeтъ: и3 вс‰, є3ли6ка ѓще твори1тъ, ўспёетъ.
1,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔσται estai
V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howasτὸ to
T-NSNὁhothe/this/whotheξύλον xulon
N-NSNξύλονxulonwoodtreeτὸ to
T-NSNὁhothe/this/who πεφυτευμένον pefuteumenon
V-RPPRSφυτεύωfuteuōto plantbeing plantedπαρὰ para
PREPπαράparafrom/with/besidebyτὰς tas
T-APFὁhothe/this/whotheδιεξόδους diexodous
N-APFδιέξοδοςdiexodosthoroughfareoutletτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/whoof theὑδάτων, hudatōn
N-GPNὕδωρ, ὕδατοςhhudōr udatoswaterwaters,ὃ ho
R-NSNὁhothe/this/who τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who καρπὸν karpon
N-ASMκαρπόςkarposfruit[2his fruitαὐτοῦ autou
D-GSNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]δώσει dōsei
V-FAI-3Sδίδωμιdidōmito give1gives]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginκαιρῷ kairō
N-DSMκαιρόςkairostime/right timehis season,αὐτοῦ autou
D-GSNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὸ to
T-NSNὁhothe/this/who[that]φύλλον fullon
N-NSNφύλλονfullonleafhis leafαὐτοῦ autou
D-GSNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οὐκ ouk
ADVοὐounoshall notἀπορρυήσεται· aporruēsetai
V-FMI-3Sἀπορέωaporeōbe perplexed[anger]καὶ kai
CONJκαίkaiandandπάντα, panta
A-NPNπᾶςpasallallὅσα hosa
A-APNὅσοςhososjust as/how muchas much asἂν an
PRTἄνanifhe shouldποιῇ, poiē
V-PAS-3Sποιέωpoieōto do/makedoκατευοδωθήσεται. kateuodōthēsetai
V-FPI-3Sstrong:GV-FPI-3Sstrong:GV-FPI-3Sstrong:GV-FPI-3S 4 Tłum. GrEn. Толк. Nie tak niezbożni, nie tak; ale jak proch, który rozmiata wiatr z wierzchu ziemi.Не так будет с нечестивыми, не так! Но они, как прах, взметаемый ветром с лица земли.
Не тaкw нечести1віи, не тaкw: но ћкw прaхъ, є3г0же возметaетъ вётръ t лицA земли2.
1,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPοὐχ ouch
ADVοὐounoNotοὕτως houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)soοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whotheἀσεβεῖς, asebeis
A-NPMἀσεβήςasebēsungodlyimpious,οὐχ ouch
ADVοὐounonotοὕτως, houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)so;ἀλλ' all
CONJἀλλάallabut[be gone]ἢ ē
CONJὁhothe/this/who1theὡς hōs
CONJὡςhōswhich/how[scribe]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoof theχνοῦς, chnous
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM ὃν hon
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhichwhichἐκριπτεῖ ekriptei
V-PAI-3Sstrong:GV-PAI-3Sstrong:GV-PAI-3Sstrong:GV-PAI-3S ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who[that]ἄνεμος anemos
N-NSMἄνεμοςanemoswind2wind]ἀπὸ apo
PREPἀπόapofromfromπροσώπου prosōpou
N-GSNπρόσωπονprosōponfacefaceτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who[that]γῆς. gēs
N-GSFγῆgēearthearth. 5 Tłum. GrEn. Толк. Przeto nie powstaną nie zbożnicy na sądzie ani grzesznicy w zebraniu sprawiedliwych.Посему не воскреснут нечестивые на суд, и грешники – в совет праведных.
Сегw2 рaди не воскрeснутъ нечести1віи на сyдъ, нижE грBшницы въ совётъ првdныхъ.
1,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPδιὰ dia
PREPδιάdiathrough/because ofOn account ofτοῦτο touto
D-ASNτοῦτοtoutothat[drowsiness]οὐκ ouk
ADVοὐouno[3shall notἀναστήσονται anastēsontai
V-FMI-3Pἀνίστημιanistēmito arise4rise upἀσεβεῖς asebeis
A-NPMἀσεβήςasebēsungodly2impious]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginκρίσει krisei
N-DSFκρίσιςkrisisjudgmentjudgment,οὐδὲ oude
CONJοὐδέoudeand notnorἁμαρτωλοὶ hamartōloi
A-NPMἁμαρτωλόςhamartōlossinfulsinnersἐν en
PREPἐνenin/on/amonginβουλῇ boulē
N-DSFβουλήboulēplancounselδικαίων· dikaiōn
A-GPMδίκαιοςdikaiosjustof just. 6 Tłum. GrEn. Толк. Albo wiem zna Pan drogę sprawiedliwych, a droga niezbożnych zginie.Ибо ведом Господу путь праведных, а путь нечестивых погибнет.Ћкw вёсть гDь пyть првdныхъ, и3 пyть нечести1выхъ поги1бнетъ.1,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForγινώσκει ginōskei
V-PAI-3Sγινώσκωginōskōto knowlord knowsκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord knowsὁδὸν hodon
N-ASFὁδόςhodosroadwayδικαίων, dikaiōn
A-GPMδίκαιοςdikaiosjustof just,καὶ kai
CONJκαίkaiandbutὁδὸς hodos
N-NSFὁδόςhodosroadwayἀσεβῶν asebōn
A-GPMἀσεβήςasebēsungodlyof impious onesἀπολεῖται. apoleitai
V-FMI-3Sἀπολλύωapolluōto destroyshall perish. CS RU Warsz. King J. 2
Comments: bl.Aug. 1 Tłum. GrEn. Толк. Czemu się wzburzyły narody, a ludy wymyślały próżne rzeczy?Что возмутились народы и племена мыслили суетное?
Вскyю шатaшасz kзhцы, и3 лю1діе поучи1шасz тщє1тнымъ;
2,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἽνα hina
CONJἵναhinain order that/to[hook]τί ti
I-ASNτίςtiswhich?[to bray]ἐφρύαξαν efruaxan
V-AAI-3Pφρυάσσομαιfruassomaito rage[2neighἔθνη ethnē
N-NPNἔθνοςethnosGentiles1nations],καὶ kai
CONJκαίkaiandandλαοὶ laoi
N-NPMλαόςlaosa peoplepeoplesἐμελέτησαν emeletēsan
V-AAI-3Pμελετάωmeletaōto meditate/plotmeditate uponκενά; kena
A-APNκενόςkenosemptyvain ? 2 Tłum. GrEn. Толк. Stanęli razem królowie ziemi, a książęta zeszli się w gromadę przeciw Panu i przeciw Chrystusowi jego:Восстали цари земные, и князья собрались вместе на Господа и на Помазанника Его. Говорят они:
Предстaша цaріе зeмстіи, и3 кн‰зи собрaшасz вкyпэ на гDа и3 на хrтA є3гw2.
2,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπαρέστησαν parestēsan
V-AAI-3Pπαρίστημιparistēmito stand by[5stood byοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who1Theβασιλεῖς basileis
N-NPMβασιλεύςbasileusking2kingsτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who3of theγῆς, gēs
N-GSFγῆgēearth4earth],καὶ kai
CONJκαίkaiandandοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whotheἄρχοντες archontes
N-NPMἄρχωνarchōnrulerrulersσυνήχθησαν sunēchthēsan
V-API-3Pσυνάγωsunagōto assemblegatheredἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/against[Hadadezer]τὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheαὐτὸ auto
D-ASNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]κατὰ kata
PREPκατάkataaccording toagainstτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who κυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordlordκαὶ kai
CONJκαίkaiandandκατὰ kata
PREPκατάkataaccording toagainstτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who[that]χριστοῦ christou
A-GSMΧριστόςchristosChristhis anointed ,αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]διάψαλμα diapsalma
N-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSN 3 Tłum. GrEn. Толк. “Potargajmy więzy ich i zrzućmy z siebie jarzmo ich!”-"Расторгнем узы, наложенные Ими, и свергнем с себя иго Их!".
Раст0ргнемъ ќзы и4хъ и3 tвeржемъ t нaсъ и4го и4хъ.
2,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΔιαρρήξωμεν diarrēxōmen
V-AAS-1Pδιαρρήγνυμιdiarrēgnumito tearWe should tear upτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/who δεσμοὺς desmous
N-APMδεσμόςdesmoschaintheir bonds,αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀπορρίψωμεν aporripsōmen
V-AAS-1Pstrong:GV-AAS-1Pstrong:GV-AAS-1Pstrong:GV-AAS-1P ἀφ' af
PREPἀπόapofromfromἡμῶν hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who ζυγὸν zugon
N-ASMζυγόςzugosyoke/scalestheir yoke.αὐτῶν. autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 4 Tłum. GrEn. Толк. Pan, który mieszka w niebiosach, wyśmieje się z nich, i Pan szydzić z nich będzie.Но Живущий на Небесах посмеется над ними, Господь посрамит их;
Живhй на нб7сёхъ посмэeтсz и5мъ, и3 гDь поругaетсz и5мъ.
2,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoTheκατοικῶν katoikōn
V-PAPRSκατοικέωkatoikeōto dwellone dwellingἐν en
PREPἐνenin/on/amonginοὐρανοῖς ouranois
N-DPMοὐρανόςouranosheavenheavensἐκγελάσεται ekgelasetai
V-PMI-3Sstrong:GV-PMI-3Sstrong:GV-PMI-3Sstrong:GV-PMI-3S αὐτούς, autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlordἐκμυκτηριεῖ ekmuktēriei
V-FAI-3Sἐκμυκτηρίζωekmuktērizōto ridiculeridiculesαὐτούς. autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 5 Tłum. GrEn. Толк. Wtedy przemówi do nich w gniewie swoim i w zapalczywości swej potrwoży ich. –тогда изречет Он им в гневе волю Свою и яростью Своею ввергнет их в смятение.
ТогдA возгlетъ къ ни6мъ гнёвомъ свои1мъ и3 ћростію своeю смzтeтъ |:
2,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPτότε tote
ADVτότεtotethenThenλαλήσει lalēsei
V-FAI-3Sλαλέωlaleōto speakhe shall speakπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginὀργῇ orgē
N-DSFὀργήorgēwrathhis anger;αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who θυμῷ thumō
N-DSMθυμόςthumoswrathhis rageαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ταράξει taraxei
V-FAI-3Sταράσσωtarassōto troublehe will disturbαὐτούς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 6 Tłum. GrEn. Толк. “A ja jestem ustanowiony królem od niego nad Syjonem górą świętą jego, bym głosił przykazanie jego.”А Я поставлен Им царем над Сионом, горою святою Его,
ѓзъ же постaвленъ є4смь цRь t негw2 над8 сіHномъ, гор0ю с™0ю є3гw2,
2,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἘγὼ egō
P-NSἐγώegōI/weBut Iδὲ de
PRTδέdethenBut Iκατεστάθην katestathēn
V-API-1Sκαθίστημιkathistēmito appoint/conductwas placedβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingkingὑπ' hup
PREPὑπόhupoby/underbyαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverΣιων siōn
N-PRIΣιώνsiōnZion[restraint]ὄρος oros
N-ASNὄροςorosmountainmount Zion,τὸ to
T-ASNὁhothe/this/who ἅγιον hagion
A-ASNἅγιοςhagiosholy[Abimelech]αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 7 Tłum. GrEn. Толк. Pan rzekł do mnie: “Tyś jest synem moim, jam ciebie dziś zrodził.возвещать повеление Господне. Господь сказал Мне: "Ты Сын Мой, Ты ныне рожден Мною.
возвэщazй повелёніе гDне. ГDь речE ко мнЁ: сн7ъ м0й є3си2 ты2, ѓзъ днeсь роди1хъ тS:
2,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPδιαγγέλλων diangellōn
V-PAPRSδιαγγέλλωdiangellōto proclaimdeclaringτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheπρόσταγμα prostagma
N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN κυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lord.Κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlordεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saysaidπρός pros
PREPπρόςprosto/withtoμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]Υἱός huios
N-NSMυἱόςhuiosson[2my sonμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]εἶ ei
V-PAI-2Sεἰeiif[clod]σύ, su
P-NSσύsuyou[rest]ἐγὼ egō
P-NSἐγώegōI/weme,σήμερον sēmeron
ADVσήμερονsēmerontodaytodayγεγέννηκά gegennēka
V-RAI-1Sγεννάωgennaōto begetengenderedσε· se
P-ASσέseyou[to slip] 8 Tłum. GrEn. Толк. Żądaj ode mnie, a dam ci narody w twe dziedzictwo, a w posiadłość twą krańce ziemi.Проси у Меня, и дам народы в наследие Тебе и во владение Тебе – пределы земли.
проси2 t менє2, и3 дaмъ ти2 kзhки достоsніе твоE, и3 њдержaніе твоE концы2 земли2:
2,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPαἴτησαι aitēsai
V-AMM-2Sαἰτέωaiteōto askAskπαρ' par
PREPπαράparafrom/with/besidefromἐμοῦ, emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]καὶ kai
CONJκαίkaiandandδώσω dōsō
V-FAI-1Sδίδωμιdidōmito giveI will giveσοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]ἔθνη ethnē
N-APNἔθνοςethnosGentilesnationsτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who κληρονομίαν klēronomian
N-ASFκληρονομίαklēronomiainheritancefor your inheritance;σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who κατάσχεσίν kataschesin
N-ASFκατάσχεσιςkataschesispossessionfor your possessionσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]τὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheπέρατα perata
N-APNπέραςperasendendsτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof theγῆς· gēs
N-GSFγῆgēearthearth. 9 Tłum. GrEn. Толк. Będziesz nimi rządził laską żelazną, a jak naczynie garncarskie pokruszysz ich.” –Пасти их будешь жезлом железным, как сосуды горшечника сокрушишь их!".
ўпасeши | жезл0мъ желёзнымъ, ћкw сосyды скудє1льничи сокруши1ши |.
2,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPποιμανεῖς poimaneis
V-FAI-2Sποιμαίνωpoimainōto shepherdYou shall tendαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongwithῥάβδῳ rabdō
N-DSFῥάβδοςrabdosroda rodσιδηρᾷ, sidēra
A-DSFσιδήρεοςsidēreosironof iron;ὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howasσκεῦος skeuos
N-ASNσκεῦοςskeuosvesselvesselsκεραμέως kerameōs
N-GSMκεραμεύςkerameuspotterof a potterσυντρίψεις suntripseis
V-FAI-2Sσυντρίβωsuntribōto breakyou shall breakαὐτούς. autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 10 Tłum. GrEn. Толк. A teraz, królowie, zrozumiejcie! uczcie się wy, którzy sądzicie ziemię.И ныне, цари, разумейте, поучайтесь, судьи земли!
И# нн7э, цaріе, разумёйте, накажи1тесz вси2 судsщіи земли2.
2,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndνῦν, nun
ADVνῦνnunnownow,βασιλεῖς, basileis
N-VPMβασιλεύςbasileuskingO kings,σύνετε· sunete
V-PAM-2Pσυνίημιsuniēmito understandperceive!παιδεύθητε, paideuthēte
V-APS-2Pπαιδεύωpaideuōto instructLet [6be instructedπάντες pantes
A-NPMπᾶςpasall1allοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who2the onesκρίνοντες krinontes
V-PAPRPκρίνωkrinōto judge3judgingτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who4theγῆν. gēn
N-ASFγῆgēearth5earth]! 11 Tłum. GrEn. Толк. Służcie Panu w bojaźni, a radujcie się mu ze drżeniem.Служите Господу со страхом и радуйтесь Ему с трепетом!
Раб0тайте гDеви со стрaхомъ, и3 рaдуйтесz є3мY со трeпетомъ.
2,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPδουλεύσατε douleusate
V-AAM-2Pδουλεύωdouleuōbe a slaveServeτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ kuriō
N-DSMκύριοςkurioslordlordἐν en
PREPἐνenin/on/amonginφόβῳ fobō
N-DSMφόβοςfobosfearfear,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀγαλλιᾶσθε agalliasthe
V-PMM-2Pἀγαλλιάωagalliaōto rejoiceexultαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongwithτρόμῳ. tromō
N-DSMτρόμοςtromostremblingtrembling! 12 Tłum. GrEn. Толк. Chwyćcie się nauki, by się przypadkiem nie rozgniewał Pan i byście nie zginęli z drogi sprawiedliwej, gdy się wkrótce zapali gniew jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają!Примите наставление, да не прогневается Господь и не погибнете вы, сойдя с пути праведного, ибо возгорится вскоре ярость Его! Блаженны все, надеющиеся на Него!Пріими1те наказaніе, да не когдA прогнёваетсz гDь, и3 поги1бнете t пути2 првdнагw, є3гдA возгори1тсz вск0рэ ћрость є3гw2: бlжeни вси2 надёющіисz нaнь.2,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPδράξασθε draxasthe
V-AMM-2Pδράσσομαιdrassomaito catchGrabπαιδείας, paideias
N-APFπαιδείαpaideiadisciplineinstruction!μήποτε mēpote
ADVμήποτεmēpotelestlest at any timeὀργισθῇ orgisthē
V-APS-3Sὀργίζωorgizōto angeryou should provoke lord to anger,κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordyou should provoke lord to anger,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀπολεῖσθε apoleisthe
V-FMI-2Pἀπολλύωapolluōto destroyyou shall perishἐξ ex
PREPἐκekof/fromfromὁδοῦ hodou
N-GSFὁδόςhodosroad[2wayδικαίας. dikaias
A-GSFδίκαιοςdikaiosjust1 just],ὅταν hotan
ADVὅτανhotanwhen(-ever)wheneverἐκκαυθῇ ekkauthē
V-APS-3Sἐκκαίωekkaiōbe enflamed[2should be kindledἐν en
PREPἐνenin/on/among τάχει tachei
A-DSMτάχοςtachosquickness3quicklyὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θυμὸς thumos
N-NSMθυμόςthumoswrath1his rage].αὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]μακάριοι makarioi
A-NPMμακάριοςmakariosblessedBlessedπάντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whothe onesπεποιθότες pepoithotes
V-RAPRPπείθωpeithōto persuadeyieldingἐπ' ep
PREPἐπίepiupon/to/againstuponαὐτῷ. autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] CS RU Warsz. King J. 3
Comments: bl.Aug. 1 Tłum. GrEn. Толк. Psalm Dawida, gdy uciekał przed Absalomem synem swoim.Псалом Давида, когда бежал он от Авессалома, сына своего, 3
Pал0мъ дв7ду, внегдA tбэгaше t лицA ґвессалHма сhна своегw2
2 Tłum. GrEn. Толк. Panie, czemu się rozmnożyli trapiący mię? Wielu ich powstaje przeciwko mnie.Господи, что так умножились гонители мои? Многие восстают на меня;
ГDи, чт0 сz ўмн0жиша стужaющіи ми2; мн0зи востаю1тъ на мS,
3,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΨαλμὸς psalmos
N-NSMψαλμόςpsalmospsalm[to bristle up]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who1the onesΔαυιδ, dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]ὁπότε hopote
ADVὁπότεhopotewhen(-ever)[rye]ἀπεδίδρασκεν apedidrasken
V-IAI-3Sstrong:GV-IAI-3Sstrong:GV-IAI-3Sstrong:GV-IAI-3S ἀπὸ apo
PREPἀπόapofrom[where?]προσώπου prosōpou
N-GSNπρόσωπονprosōponface[stumbling]Αβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who[that]υἱοῦ huiou
N-GSMυἱόςhuiosson[soothing]αὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord,τί ti
I-ASNτίςtiswhich?[to bray]ἐπληθύνθησαν eplēthunthēsan
V-API-3Pπληθύνωplēthunōto multiplywere [4multipliedοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who[that]θλίβοντές thlibontes
V-PAPRPθλίβωthlibōto press on2afflictingμε; me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]πολλοὶ polloi
A-NPMπολύςpolusmuchManyἐπανίστανται epanistantai
V-PMI-3Pἐπανίστημιepanistēmito rebel againstrise upἐπ' ep
PREPἐπίepiupon/to/againstagainstἐμέ· eme
P-ASἐμέememe[Diblaim] 3 Tłum. GrEn. Толк. Wielu ich mówi duszy mojej: “Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim!” –многие говорят душе моей: "Нет спасения ему в Боге его!".
мн0зи глаг0лютъ души2 моeй: нёсть спcніz є3мY въ бз7э є3гw2.
3,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπολλοὶ polloi
A-NPMπολύςpolusmuchManyλέγουσιν legousin
V-PAI-3Pλέγωlegōto speaksayτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who ψυχῇ psuchē
N-DSFψυχήpsuchēsoulmy soul,μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]Οὐκ ouk
ADVοὐounoThere is noἔστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]σωτηρία sōtēria
N-NSFσωτηρίαsōtēriasalvationdeliveranceαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who θεῷ theō
N-DSMθεόςtheosGodhis God.αὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]διάψαλμα. diapsalma
N-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSN 4 Tłum. GrEn. Толк. Ale ty, Panie, jesteś obrońcą moim, chwałą moją i ty podnosisz głowę moją.Но Ты, Господи, Заступник мой, слава моя, и возносишь Ты главу мою.
Тh же, гDи, застyпникъ м0й є3си2, слaва моS, и3 возносsй главY мою2.
3,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPσὺ su
P-NSσύsuyou[rest]δέ, de
PRTδέdethenBut you,κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord,ἀντιλήμπτωρ antilēmptōr
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM μου. mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]εἶ, ei
V-PAI-2Sεἰeiif[clod]δόξα doxa
N-NSFδόξαdoxaglorymy glory,μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandὑψῶν hupsōn
V-PAPRSὑψόωhupsoōto lift upone raising upτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who κεφαλήν kefalēn
N-ASFκεφαλήkefalēheadmy head.μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 5 Tłum. GrEn. Толк. Głosem moim wołałem do Pana, i wysłuchał mię z góry świętej swojej. –Воззвал я ко Господу, и услышал Он меня с горы святой Своей.
Глaсомъ мои1мъ ко гDу воззвaхъ, и3 ўслhша мS t горы2 с™hz своеS.
3,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPφωνῇ fōnē
N-DSFφωνήfōnēvoice/sound[2my voiceμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/with3toκύριον kurion
N-ASMκύριοςkurioslord4 lordἐκέκραξα, ekekraxa
V-AAI-1Sκράζωkrazōto cry1I cried out],καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπήκουσέν epēkousen
V-AAI-3Sἐπακούωepakouōto listen tohe heededμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἐξ ex
PREPἐκekof/fromfrom out ofὄρους orous
N-GSNὄροςorosmountain[2mountainἁγίου hagiou
A-GSNἅγιοςhagiosholy[Abimelech]αὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]διάψαλμα. diapsalma
N-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSN 6 Tłum. GrEn. Толк. Jam spał i twardo zasnąłem, i wstałem, bo Pan mię obronił.Я уснул, спал, но встал я, ибо Господь Защитник мой.
Ѓзъ ўснyхъ, и3 спaхъ, востaхъ, ћкw гDь застyпитъ мS.
3,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐγὼ egō
P-NSἐγώegōI/weAnd Iἐκοιμήθην ekoimēthēn
V-API-1Sκοιμάωkoimaōto sleepwent to bedκαὶ kai
CONJκαίkaiandandὕπνωσα· hupnōsa
V-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1S ἐξηγέρθην, exēgerthēn
V-API-1Sἐξεγείρωexegeirōto raiseI woke up,ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlordἀντιλήμψεταί antilēmpsetai
V-FMI-3Sἀντιλαμβάνωantilambanōto helpshall assistμου. mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 7 Tłum. GrEn. Толк. Nie będę się bał tysięcy ludu wokoło mnie leżącego. – Powstań, Panie, wybaw mię,Не убоюсь тысяч людей, отовсюду нападающих на меня.
Не ўбою1сz t тeмъ людjй, w4крестъ напaдающихъ на мS.
3,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPοὐ ou
ADVοὐounoI shall not fearφοβηθήσομαι fobēthēsomai
V-FPI-1Sφοβέωfobeōto fearI shall not fearἀπὸ apo
PREPἀπόapofromfromμυριάδων muriadōn
N-GPFμυριάςmuriasmyriadten thousandsλαοῦ laou
N-GSMλαόςlaosa peopleof peopleτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/whoof the onesκύκλῳ kuklō
N-DSMκύκλῳkuklōsurroundinground aboutσυνεπιτιθεμένων sunepitithemenōn
V-PMPGPσυντίθημιsuntithēmito agree[passage]μοι. moi
P-DSμοίmoito me[to dwell] 8 Tłum. GrEn. Толк. Boże mój! Boś ty pobił wszystkich sprzeciwiających mi się bez przyczyny, pokruszyłeś zęby grzeszników.Восстань, Господи, спаси меня, Боже мой! Ибо Ты сразил всех, враждующих со мной неправедно, зубы грешников сокрушил.
Воскrни2, гDи, сп7си1 мz, б9е м0й: ћкw ты2 порази1лъ є3си2 вс‰ враждyющыz ми2 всyе, зyбы грёшникwвъ сокруши1лъ є3си2.
3,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἀνάστα, anasta
V-AAM-2Sἀνίστημιanistēmito ariseRise up,κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord!σῶσόν sōson
V-AAM-2Sσῴζωsōzōto saveDeliverμε, me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoOθεός theos
N-NSMθεόςtheosGodmy God!μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForσὺ su
P-NSσύsuyou[rest]ἐπάταξας epataxas
V-AAI-2Sπατάσσωpatassōto strikestruckπάντας pantas
A-APMπᾶςpasallallτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/whothe onesἐχθραίνοντάς echthrainontas
V-AAPAPstrong:GV-AAPAPstrong:GV-AAPAPstrong:GV-AAPAP μοι moi
P-DSμοίmoito me[to dwell]ματαίως, mataiōs
ADVμάταιοςmataiosfutile[Izliah]ὀδόντας odontas
N-APMὀδούςodoustooth[2 teethἁμαρτωλῶν hamartōlōn
A-GPMἁμαρτωλόςhamartōlossinful3of sinnersσυνέτριψας. sunetripsas
V-AAI-2Sσυντρίβωsuntribōto break1you broke]. 9 Tłum. GrEn. Толк. Pańskie jest wybawienie, a nad ludem twoim błogosławieństwo twoje.Ты, Господи, даруешь спасение, и на народе Твоем благословение Твое.ГDне є4сть спcніе, и3 на лю1дехъ твои1хъ блгcвeніе твоE.3,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who[2 of theκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslord3 lordἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who σωτηρία, sōtēria
N-NSFσωτηρίαsōtēriasalvation1Deliverance],καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/against[2 uponτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who λαόν laon
N-ASMλαόςlaosa people3your peopleσου. sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who εὐλογία eulogia
N-NSFεὐλογίαeulogiapraise1your blessing].σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard] CS RU Warsz. King J. 4
Comments: bl.Aug. 1 Tłum. GrEn. Толк. Na koniec, w pieśniach. Psalm Dawidowy.В конец, песнь, псалом Давида, 4
Въ конeцъ, въ пёснехъ, pал0мъ дв7ду
2 Tłum. GrEn. Толк. Kiedym wzywał, wysłuchał mię Bóg sprawiedliwości mojej; z ucisku uwolniłeś mię. Zmiłuj się nade mną, i wysłuchaj modlitwy mojej.Когда призывал я, услышал меня Бог, знающий правоту мою, в тесноте скорби дал мне простор. Помилуй меня и услышь молитву мою!
ВнегдA призвaти ми2, ўслhша мS бGъ прaвды моеS: въ ск0рби распространи1лъ мS є3си2: ўщeдри мS и3 ўслhши моли1тву мою2.
4,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΕἰς eis
PREPεἰςeistoward[to strive]τὸ to
T-ASNὁhothe/this/who τέλος, telos
N-ASNτέλοςtelosgoal/tax[goring]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongInψαλμοῖς· psalmois
N-DPMψαλμόςpsalmospsalm[to bristle up]ᾠδὴ ōdē
N-NSFὅδε, ἥδεhhode ēdethis[Chidon]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who1theΔαυιδ. dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who ἐπικαλεῖσθαί epikaleisthai
V-PMRἐπικαλέωepikaleōto call (on)/namemy calling,με me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]εἰσήκουσέν eisēkousen
V-AAI-3Sεἰσακούωeisakouōto listen to[4heardμου· mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGod2Godτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who[that]δικαιοσυνης dikaiosunēs
N-GSFδικαιοσύνηdikaiosunērighteousness3of my righteousness];μου. mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]Ἐν en
PREPἐνenin/on/among[gold]θλίψει thlipsei
N-DSFθλῖψιςthlipsispressureafflictionἐπλάτυνάς eplatunas
V-AAI-2Sπλατύνωplatunōto widenhe widenedμοι· moi
P-DSμοίmoito me[to dwell]οἰκτίρησόν oiktirēson
V-AAM-2Sοἰκτείρωoikteirōto have compassionPityμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἰσάκουσον eisakouson
V-AAM-2Sεἰσακούωeisakouōto listen tohearτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who[that]προσευχῆς proseuchēs
N-GSFπροσευχήproseuchēprayermy prayer!μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 3 Tłum. GrEn. Толк. Synowie człowieczy, dopókiż twardego serca będziecie? czemu miłujecie marność i szukacie kłamstwa?Сыны человеческие, доколе будете вы жестокосердны? Что любите суету и что ищете лжи?
Сhнове человёчестіи, док0лэ тzжкосeрдіи; вскyю лю1бите суетY и3 и4щете лжи2;
4,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPυἱοὶ huioi
N-NPMυἱόςhuiossonO sonsἀνθρώπων, anthrōpōn
N-GPMἄνθρωποςanthrōposa humanof men,ἕως heōs
PREPἕωςheōsuntiluntilπότε pote
ADVπότεpotewhen?whenβαρυκάρδιοι; barukardioi
A-NPMstrong:GA-NPMstrong:GA-NPMstrong:GA-NPM ἵνα hina
CONJἵναhinain order that/to[hook]τί ti
I-ASNτίςtiswhich?[to bray]ἀγαπᾶτε agapate
V-PAI-2Pἀγαπάωagapaōto lovedo you loveματαιότητα mataiotēta
N-ASFματαιότηςmataiotēsfutilityfolly,καὶ kai
CONJκαίkaiandandζητεῖτε zēteite
V-PAI-2Pζητέωzēteōto seekyou seekψεῦδος; pseudos
N-ASNψεῦδοςpseudosliea lie?διάψαλμα. diapsalma
N-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSN 4 Tłum. GrEn. Толк. Wiedzcie, iż dziwnym uczynił Pan świętego swego; wysłucha mię Pan, gdy zawołam do niego.Познайте же: дивным соделал Господь праведника Своего. Господь услышит меня, когда воззову к Нему.
И# ўвёдите, ћкw ўдиви2 гDь прпdбнаго своего2. ГDь ўслhшитъ мS, внегдA воззвaти ми2 къ немY.
4,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndγνῶτε gnōte
V-AAM-2Pγινώσκωginōskōto knowknow!ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatἐθαυμάστωσεν ethaumastōsen
V-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3S κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord did a wonderτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who ὅσιον hosion
A-ASMὅσιοςhosiosholyhis sacred one.αὐτοῦ· autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlordεἰσακούσεταί eisakousetai
V-FMI-3Sεἰσακούωeisakouōto listen toshall hearμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who κεκραγέναι kekragenai
V-RARκράζωkrazōto crymy crying outμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoαὐτόν. auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 5 Tłum. GrEn. Толк. Gniewajcie się, a nie grzeszcie; co mówicie w sercach waszych, na łóżkach waszych żałujcie. –Гневаясь, не согрешайте; о том, что говорите вы днем в сердце вашем, на ложе вашем сожалейте!
Гнёвайтесz, и3 не согрэшaйте, ±же глаг0лете въ сердцaхъ вaшихъ, на л0жахъ вaшихъ ўмили1тесz:
4,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὀργίζεσθε orgizesthe
V-PMM-2Pὀργίζωorgizōto angerBe angry,καὶ kai
CONJκαίkaiandandμὴ mē
ADVμήmēnotdo notἁμαρτάνετε· hamartanete
V-PAM-2Pἁμαρτάνωhamartanōto sinsin!λέγετε legete
V-PAM-2Pλέγωlegōto speakyou sayἐν en
PREPἐνenin/on/amonginταῖς tais
T-DPFὁhothe/this/who καρδίαις kardiais
N-DPFκαρδίαkardiaheartyour hearts,ὑμῶν humōn
P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/against[2uponταῖς tais
T-DPFὁhothe/this/who κοίταις koitais
N-DPFκοίτηkoitēbed3your bedsὑμῶν humōn
P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]κατανύγητε. katanugēte
V-APM-2Pκατανύσσωkatanussōto pierce1Let be vexed]!διάψαλμα. diapsalma
N-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSN 6 Tłum. GrEn. Толк. Składajcie ofiarę sprawiedliwości, a ufajcie Panu. Wielu mówi: “Któż nam ukaże dobra?”Принесите жертву делами правды и уповайте на Господа.
пожри1те жeртву прaвды и3 ўповaйте на гDа.
4,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPθύσατε thusate
V-AAM-2Pθύωthuōto sacrificeSacrificeθυσίαν thusian
N-ASFθυσίαthusiasacrificea sacrificeδικαιοσύνης dikaiosunēs
N-GSFδικαιοσύνηdikaiosunērighteousnessof righteousness,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐλπίσατε elpisate
V-AAM-2Pἐλπίζωelpizōto hope/expecthopeἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstonκύριον. kurion
N-ASMκύριοςkurioslordlord! 7 Tłum. GrEn. Толк. Znakiem jest nad nami światłość oblicza twego, Panie: dałeś wesele w serce moje.Многие говорят: "Кто явит нам благо?" Запечатлелось на нас сияние лица Твоего, Господи.
Мн0зи глаг0лютъ: кто2 kви1тъ нaмъ бlг†z; знaменасz на нaсъ свётъ лицA твоегw2, гDи.
4,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπολλοὶ polloi
A-NPMπολύςpolusmuchManyλέγουσιν legousin
V-PAI-3Pλέγωlegōto speaksay,Τίς tis
I-NSMτιςtisoneWhoδείξει deixei
V-FAI-3Sδεικνύωdeiknuōto showshall showἡμῖν hēmin
P-DPἡμῖνhēminto us[to pledge]τὰ ta
T-APNὁhothe/this/who ἀγαθά; agatha
A-APNἀγαθόςagathosgood-doergood ?ἐσημειώθη esēmeiōthē
V-API-3Sσημειόωsēmeioōto note[4was signifiedἐφ' ef
PREPἐπίepiupon/to/against5toἡμᾶς hēmas
P-APἡμᾶςhēmasus[crime]τὸ to
T-NSNὁhothe/this/who1Theφῶς fōs
N-NSNφῶςfōslight2lightτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who προσώπου prosōpou
N-GSNπρόσωπονprosōponface3of your face],σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]κύριε. kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord. 8 Tłum. GrEn. Толк. Oni obfitują w zbiory zboża, wina i oliwy swej.Ты даровал веселие сердцу моему; они же от плода пшеницы, от вина и елея своего обогатились.
Дaлъ є3си2 весeліе въ сeрдцы моeмъ: t плодA пшени1цы, вінA и3 є3лeа своегw2 ўмн0жишасz:
4,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἔδωκας edōkas
V-AAI-2Sδίδωμιdidōmito giveYou putεὐφροσύνην eufrosunēn
N-ASFεὐφροσύνηeufrosunējoygladnessεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who καρδίαν kardian
N-ASFκαρδίαkardiaheartmy heart.μου· mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἀπὸ apo
PREPἀπόapofromOfκαιροῦ kairou
N-GSMκαιρόςkairostime/right time[Hammon]σίτου sitou
N-GSMσῖτοςsitosgrainof grain,καὶ kai
CONJκαίkaiandandοἴνου oinou
N-GSMοἶνοςoinoswinewineκαὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]ἐλαίου elaiou
N-GSNἔλαιονelaionolive oilolive oil --αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐπληθύνθησαν. eplēthunthēsan
V-API-3Pπληθύνωplēthunōto multiply1they were filled]. 9 Tłum. GrEn. Толк. W pokoju będę wraz spał i odpoczywał, bo ty,В мире усну и успокоюсь, ибо Ты, Господи, вселил в меня единого упование.въ ми1рэ вкyпэ ўснY и3 почjю, ћкw ты2, гDи, є3ди1наго на ўповaніи всели1лъ мS є3си2.4,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐν en
PREPἐνenin/on/amongInεἰρήνῃ eirēnē
N-DSFεἰρήνηeirēnēpeacepeaceἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/against[2atτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who3theαὐτὸ auto
D-ASNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]κοιμηθήσομαι koimēthēsomai
V-FPI-1Sκοιμάωkoimaōto sleep1I will go to bed]καὶ kai
CONJκαίkaiandandὑπνώσω, hupnōsō
V-FAI-1Sstrong:GV-FAI-1Sstrong:GV-FAI-1Sstrong:GV-FAI-1S ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForσύ, su
P-NSσύsuyou[rest]κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord,κατὰ kata
PREPκατάkataaccording toaloneμόνας monas
A-APFμόνοςmonosalonealoneἐπ' ep
PREPἐπίepiupon/to/against[3withἐλπίδι elpidi
N-DSFἐλπίςelpishope4hopeκατῴκισάς katōkisas
V-AAI-2Sstrong:GV-AAI-2Sstrong:GV-AAI-2Sstrong:GV-AAI-2S με. me
P-ASμέmeme[Jehdeiah] 10 Tłum. GrEn. Толк. Panie, osobliwie w nadziei postawiłeś mię.CS RU Warsz. King J. 5
Comments: bl.Aug. 1 Tłum. GrEn. Толк. Na koniec, za tę, która dziedzictwa dostępuje. Psalm Dawidowy.О наследствующей, псалом Давида, 5
Њ наслёдствующемъ, pал0мъ дв7ду
2 Tłum. GrEn. Толк. Słowa moje przyjmij w uszy, Panie, wyrozumiej wołanie moje!Слова мои услышь, Господи, прими зов мой!
Глаг0лы мо‰ внуши2, гDи, разумёй звaніе моE.
5,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΕἰς eis
PREPεἰςeistoward[to strive]τὸ to
T-ASNὁhothe/this/who τέλος, telos
N-ASNτέλοςtelosgoal/tax[goring]ὑπὲρ huper
PREPὑπέρhuperabove/for[straightforward]τῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who κληρονομούσης· klēronomousēs
V-PAPGSκληρονομέωklēronomeōto inherit[darkness]ψαλμὸς psalmos
N-NSMψαλμόςpsalmospsalm[to bristle up]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who[that]Δαυιδ. dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]Τὰ ta
T-APNὁhothe/this/who[that]ῥήματά rēmata
N-APNῥῆμαrēmaword[2my wordsμου· mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἐνώτισαι, enōtisai
V-AMM-2Sἐνωτίζομαιenōtizomaito listen to1Give ear to],κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord!σύνες sunes
V-AAM-2Sσυνίημιsuniēmito understandTake noticeτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who[that]κραυγῆς kraugēs
N-GSFκραυγήkraugēshoutingof my cry!μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 3 Tłum. GrEn. Толк. Pilnie słuchaj głosu modlitwy mojej, Królu mój i Boże mój!Внемли молению моему, Царь мой и Бог мой; Тебе помолюсь я, Господи!
Вонми2 глaсу молeніz моегw2, цRю2 м0й и3 б9е м0й: ћкw къ тебЁ помолю1сz, гDи.
5,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπρόσχες prosches
V-AAM-2Sπροσέχωprosechōto watch outTake heedτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whoto theφωνῇ fōnē
N-DSFφωνήfōnēvoice/soundvoiceτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who δεήσεώς deēseōs
N-GSFδέησιςdeēsisprayerof my supplication,μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoOβασιλεύς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingmy kingμου. mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεός theos
N-NSMθεόςtheosGodmy God!μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoσὲ se
P-ASσέseyou[to slip]προσεύξομαι, proseuxomai
V-FMI-1Sπροσεύχομαιproseuchomaito prayI shall pray,κύριε· kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord. 4 Tłum. GrEn. Толк. Bo do ciebie modlić się będę, Panie, rano usłyszysz głos mój.Поутру услышь голос мой; поутру предстану пред Тобою, и Ты узришь меня.
Заyтра ўслhши глaсъ м0й: заyтра предстaну ти2, и3 ќзриши мS:
5,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who πρωῒ prōi
ADVπρωΐprōimorningIn the morningεἰσακούσῃ eisakousē
V-FMI-2Sεἰσακούωeisakouōto listen toyou shall hearτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who[that]φωνῆς fōnēs
N-GSFφωνήfōnēvoice/soundmy voice.μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]τὸ to
T-ASNὁhothe/this/who[that]πρωῒ prōi
ADVπρωΐprōimorningIn the morningπαραστήσομαί parastēsomai
V-FMI-1Sπαρίστημιparistēmito stand byI shall stand besideσοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπόψομαι. epopsomai
V-FMI-1Sἐπεῖδονepeidonto look upon[Hegai] 5 Tłum. GrEn. Толк. Rano będę stał przed tobą i patrzał. – Albowiem nie jesteś ty Bogiem, chcącym nieprawości,Ибо Тебе, Боже, не угодно беззаконие: не водворится у Тебя муж лукавый,
ћкw бGъ не хотsй беззак0ніz ты2 є3си2: не присели1тсz къ тебЁ лукaвнуzй,
5,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForοὐχὶ ouchi
ADVοὐχίouchinot[3notθεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGod4a Godθέλων thelōn
V-PAPRSθέλωthelōto will/desire5wantingἀνομίαν anomian
N-ASFἀνομίαanomialawlessness6lawlessnessσὺ su
P-NSσύsuyou[rest]εἶ, ei
V-PAI-2Sεἰeiif[clod]οὐδὲ oude
CONJοὐδέoudeand notnorπαροικήσει paroikēsei
N-DSFstrong:GN-DSFstrong:GN-DSFstrong:GN-DSF σοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]πονηρευόμενος· ponēreuomenos
V-PMPRSstrong:GV-PMPRSstrong:GV-PMPRSstrong:GV-PMPRS 6 Tłum. GrEn. Толк. ani mieszkać będzie przy tobie niegodziwiec, ani się ostoją niesprawiedliwi przed oczyma twymi.и не устоят беззаконники пред очами Твоими; возненавидел Ты всех, делающих беззакония,
нижE пребyдутъ беззакHнницы пред8 nчи1ма твои1ма: возненави1дэлъ є3си2 вс‰ дёлающыz беззак0ніе,
5,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPοὐ ou
ADVοὐouno[Carmi]διαμενοῦσιν diamenousin
V-FAI-3Pδιαμένωdiamenōto remainshall [2abideπαράνομοι paranomoi
A-NPMstrong:GA-NPMstrong:GA-NPMstrong:GA-NPM κατέναντι katenanti
PREPκατέναντιkatenantibeforein frontτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who ὀφθαλμῶν ofthalmōn
N-GPMὀφθαλμόςofthalmoseyeof your eyes.σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐμίσησας emisēsas
V-AAI-2Sμισέωmiseōto hateYou detestedπάντας pantas
A-APMπᾶςpasallallτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/whothe onesἐργαζομένους ergazomenous
V-PMPAPἐργάζομαιergazomaito workworkingτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ἀνομίαν. anomian
N-ASFἀνομίαanomialawlessnesslawlessness. 7 Tłum. GrEn. Толк. Nienawidzisz wszystkich, którzy czynią nieprawość, zatracisz wszystkich, którzy mówią kłamstwo. Mężem krwawym i zdradliwym brzydzi się Pan. –погубишь Ты всех, говорящих ложь; мужа лукавого, проливающего кровь, гнушается Господь.
погуби1ши вс‰ глаг0лющыz лжY: мyжа кровeй и3 льсти1ва гнушaетсz гDь.
5,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἀπολεῖς apoleis
V-FAI-2Sἀπολλύωapolluōto destroyYou shall destroyπάντας pantas
A-APMπᾶςpasallallτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/whothe onesλαλοῦντας lalountas
V-PAPAPλαλέωlaleōto speakspeakingτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheψεῦδος· pseudos
N-ASNψεῦδοςpseudoslielie.ἄνδρα andra
N-ASMἀνήρanērmanA manαἱμάτων haimatōn
N-GPNαἷμαhaimabloodof bloodκαὶ kai
CONJκαίkaiandandδόλιον dolion
A-ASMδόλιοςdoliosdeceitfuldeceitfulβδελύσσεται bdelussetai
V-PMI-3Sβδελύσσομαιbdelussomaito abhorlord abhors.κύριος. kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord abhors. 8 Tłum. GrEn. Толк. A ja dla mnóstwa miłosierdzia twego wnijdę do domu twego, pokłonię się ku kościołowi twemu świętemu w bojaźni twojej. –А я, по великой милости Твоей, войду в дом Твой, поклонюсь храму святому Твоему в страхе пред Тобою.
Ѓзъ же мн0жествомъ млcти твоеS вни1ду въ д0мъ тв0й, поклоню1сz ко хрaму с™0му твоемY, въ стрaсэ твоeмъ.
5,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐγὼ egō
P-NSἐγώegōI/weBut I,δὲ de
PRTδέdethenBut I,ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/whotheπλήθει plēthei
N-DSNπλῆθοςplēthosmultitudemultitudeτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ἐλέους eleous
N-GSNἔλεοςeleosmercyof your mercyσου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]εἰσελεύσομαι eiseleusomai
V-FMI-1Sεἰσέρχομαιeiserchomaito entershall enterεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who οἶκόν oikon
N-ASMοἶκοςoikoshouseyour house.σου. sou
P-GSσοῦsouyou[guard]προσκυνήσω proskunēsō
V-FAI-1Sπροσκυνέωproskuneōto worshipI shall do obeisanceπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtowardsναὸν naon
N-ASMναόςnaostemple[2templeἅγιόν hagion
A-ASMἅγιοςhagiosholy[Abimelech]σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginφόβῳ fobō
N-DSMφόβοςfobosfearfearσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 9 Tłum. GrEn. Толк. Panie, prowadź mię w sprawiedliwości twojej, dla nieprzyjaciół moich prostuj przed obliczem twoim drogę moją.Господи, наставь меня правдою Твоею, пред лицем врагов моих направь к Тебе путь жизни моей.
ГDи, настaви мS прaвдою твоeю, вр†гъ мои1хъ рaди и3спрaви пред8 тоб0ю пyть м0й.
5,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord,ὁδήγησόν hodēgēson
V-AAM-2Sὁδηγέωhodēgeōto guideguideμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who δικαιοσύνῃ dikaiosunē
N-DSFδικαιοσύνηdikaiosunērighteousnessyour righteousness,σου. sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἕνεκα heneka
PREPἕνεκα, εἵνεκενhheneka einekenbecause ofbecause ofτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who ἐχθρῶν echthrōn
N-GPMἐχθρόςechthrosenemymy enemies!μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]κατεύθυνον kateuthunon
V-AAM-2Sκατευθύνωkateuthunōto guideStraighten outἐνώπιόν enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbefore[2beforeμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ὁδόν hodon
N-ASFὁδόςhodosroad1my way]!σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 10 Tłum. GrEn. Толк. Albowiem nie masz w ustach ich prawdy, serce ich jest marne;Ибо в их устах нет истины, сердце их суетно, гроб отверстый гортань их, языком своим лукавствуют.
Ћкw нёсть во ўстёхъ и4хъ и4стины, сeрдце и4хъ сyетно, гр0бъ tвeрстъ гортaнь и4хъ, љзы6ки свои1ми льщaху.
5,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForοὐκ ouk
ADVοὐounothere is noἔστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]ἐν en
PREPἐνenin/on/among[2inτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who στόματι stomati
N-DSNστόμαstomamouth3their mouthαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἀλήθεια, alētheia
N-NSFἀλήθειαalētheiatruth1truth];ἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who καρδία kardia
N-NSFκαρδίαkardiahearttheir heartαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ματαία· mataia
A-NSFμάταιοςmataiosfutileis vain;τάφος tafos
N-NSMτάφοςtafosgrave[2 a tombἀνεῳγμένος aneōgmenos
V-RMPRSἀνοίγωanoigōto open3having been openedὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who λάρυγξ larugx
N-NSMλάρυγξlarugxthroat1their throat];αὐτῶν, autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ταῖς tais
T-DPFὁhothe/this/who γλώσσαις glōssais
N-DPFγλῶσσαglōssatonguetheir tonguesαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐδολιοῦσαν. edoliousan
V-AAI-3Pδολιόωdolioōto deceivethey used deceit. 11 Tłum. GrEn. Толк. grobem otwartym gardło ich, językami swymi zdradliwie działali. Osądź ich Boże! Niechaj upadną od myśli swoich; wedle mnóstwa niezbożności ich wypędź ich, bo cię rozdrażnili, Panie! –Суди их, Боже! Да отпадут от замыслов своих! За их великое нечестие низринь их, ибо прогневали они Тебя, Господи!
Суди2 и5мъ, б9е, да tпадyтъ t мhслей свои1хъ: по мн0жеству нечeстіz и4хъ и3зри1ни |, ћкw преwгорчи1ша тS, гDи.
5,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκρῖνον krinon
V-AAM-2Sκρίνωkrinōto judgeJudgeαὐτούς, autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoOθεός· theos
N-NSMθεόςtheosGodGod!ἀποπεσάτωσαν apopesatōsan
V-AAM-3Pἀποπίπτωapopiptōto fall fromlet them fall awayἀπὸ apo
PREPἀπόapofromfromτῶν tōn
T-GPFὁhothe/this/who διαβουλίων diabouliōn
N-GPFstrong:GN-GPFstrong:GN-GPFstrong:GN-GPF αὐτῶν· autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]κατὰ kata
PREPκατάkataaccording toAccording toτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheπλῆθος plēthos
N-ASNπλῆθοςplēthosmultitudemultitudeτῶν tōn
T-GPFὁhothe/this/who ἀσεβειῶν asebeiōn
N-GPFἀσέβειαasebeiaungodlinessnessof their impietiesαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἔξωσον exōson
V-AAM-2Sἐξωθέωexōtheōto expelbanishαὐτούς, autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForπαρεπίκρανάν parepikranan
V-AAI-3Pπαραπικραίνωparapikrainōto rebelthey rebelled againstσε, se
P-ASσέseyou[to slip]κύριε. kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord. 12 Tłum. GrEn. Толк. A niech się rozweselą wszyscy, którzy nadzieję ma ją w tobie, na wieki radować się będą, i będziesz mieszkał wśród nich. I będą się chlubić w tobie wszyscy, którzy miłują imię twoje,И да возвеселятся все, кто уповает на Тебя! Возрадуются они вовеки, и Ты вселишься в них; и похвалятся Тобою любящие имя Твое.
И# да возвеселsтсz вси2 ўповaющіи на тS, во вёкъ возрaдуютсz, и3 всели1шисz въ ни1хъ: и3 похвaлzтсz њ тебЁ лю1бzщіи и4мz твоE.
5,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεὐφρανθήτωσαν eufranthētōsan
V-APM-3Pεὐφραίνωeufrainōto celebratemay [5be gladπάντες pantes
A-NPMπᾶςpasall1allοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who1the onesἐλπίζοντες elpizontes
V-PAPRPἐλπίζωelpizōto hope/expect2hopingἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/against3uponσέ· se
P-ASσέseyou[to slip]εἰς eis
PREPεἰςeistoward[2intoαἰῶνα aiōna
N-ASMαἰώνaiōnan age3 eonἀγαλλιάσονται, agalliasontai
V-FMI-3Pἀγαλλίασιςagalliasisjoy[melon]καὶ kai
CONJκαίkaiandandκατασκηνώσεις kataskēnōseis
V-FAI-2Sκατασκήνωσιςkataskēnōsisdwelling place[grass]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongwithαὐτοῖς, autois
D-DPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandκαυχήσονται kauchēsontai
V-FMI-3Pκαυχάομαιkauchaomaito boast[4shall boastἐν en
PREPἐνenin/on/among5inσοὶ soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]πάντες pantes
A-NPMπᾶςpasall[tongue]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who ἀγαπῶντες agapōntes
V-PAPRPἀγαπάωagapaōto love2lovingτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who[that]ὄνομά onoma
N-ASNὄνομαonomaname3your name].σου. sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 13 Tłum. GrEn. Толк. albowiem ty będziesz błogosławił sprawiedliwemu. Panie, jak tarczą dobrej woli twej otoczyłeś nas.Ибо Ты благословишь праведника, Господи; благоволением, точно оружием, Ты оградил нас.Ћкw ты2 блгcви1ши првdника, гDи, ћкw nрyжіемъ бlговолeніz вэнчaлъ є3си2 нaсъ.5,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForσὺ su
P-NSσύsuyou[rest]εὐλογήσεις eulogēseis
V-FAI-2Sεὐλογέωeulogeōto praise/blessshall blessδίκαιον· dikaion
A-ASMδίκαιοςdikaiosjustjust,κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord.ὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howAsὅπλῳ hoplō
N-DSNὅπλονhoplonweapona shieldεὐδοκίας eudokias
N-GSFεὐδοκίαeudokiagoodwillof benevolenceἐστεφάνωσας estefanōsas
V-AAI-2Sστεφανόωstefanoōto crownyou crownedἡμᾶς. hēmas
P-APἡμᾶςhēmasus[crime] CS RU Warsz. King J. 6
Comments: bl.Aug. 1 Tłum. GrEn. Толк. Na koniec, w pieśniach. Psalm Dawidowy; na oktawę.В конец, песнь о восьмом дне, псалом Давида, 6
Въ конeцъ, въ пёснехъ њ nсмёмъ, pал0мъ дв7ду
2 Tłum. GrEn. Толк. Panie, w zapalczywości twej nie karć mnie i w gniewie twoim mnie nie karz.Господи, да не обличишь меня в ярости Твоей и не накажешь меня в гневе Твоем!
ГDи, да не ћростію твоeю њбличи1ши менE, нижE гнёвомъ твои1мъ накaжеши менE.
6,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΕἰς eis
PREPεἰςeistoward[to strive]τὸ to
T-ASNὁhothe/this/who τέλος, telos
N-ASNτέλοςtelosgoal/tax[goring]ἐν en
PREPἐνenin/on/among[gold]ὕμνοις, humnois
N-DPMὕμνοςhumnoshymn[fallow ground]ὑπὲρ huper
PREPὑπέρhuperabove/for[straightforward]τῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who ὀγδόης· ogdoēs
A-GSFὄγδοοςogdooseighth[spark]ψαλμὸς psalmos
N-NSMψαλμόςpsalmospsalm[to bristle up]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who[that]Δαυιδ. dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]Κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord,μὴ mē
ADVμήmēnotyou should notτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who[that]θυμῷ thumō
N-DSMθυμόςthumoswrath[3in your rageσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐλέγξῃς elegxēs
V-AAS-2Sἐλέγχωelenchōto rebuke1reproveμε. me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]μηδὲ mēde
CONJμηδέmēdenotnorτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who[that]ὀργῇ orgē
N-DSFὀργήorgēwrath[3in your angerσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]παιδεύσῃς paideusēs
V-AAS-2Sπαιδεύωpaideuōto instruct1correctμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah] 3 Tłum. GrEn. Толк. Zmiłuj się nade mną, Panie, bom chory, uzdrów mnie, Panie, bo się wstrząsnęły kości moje.Помилуй меня, Господи, ибо немощен я; исцели меня, Господи, ибо содрогнулись кости мои,
Поми1луй мS, гDи, ћкw нeмощенъ є4смь: и3сцэли1 мz, гDи, ћкw смzт0шасz кHсти мо‰,
6,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐλέησόν eleēson
V-AAM-2Sἐλεέω, ἐλεάωeleeō eleaōto have mercyShow mercy onμε, me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord!ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforἀσθενής asthenēs
A-NSMἀσθενήςasthenēsweakI am weak.εἰμι· eimi
V-PAI-1Sεἰμίeimito be[decree]ἴασαί iasai
V-AMM-2Sἰάομαιiaomaito healHealμε, me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord!ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforἐταράχθη etarachthē
V-API-3Sταράσσωtarassōto trouble[2 disturbedτὰ ta
T-NPNὁhothe/this/who ὀστᾶ osta
N-NPNὀστέονosteonbone1my bones],μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 4 Tłum. GrEn. Толк. I dusza moja strwożona jest bardzo; ale ty, Panie, pókiż?и душа моя в сильном смятении... О, Господи, доколе?..
и3 душA моS смzтeсz ѕэлw2: и3 ты2, гDи, док0лэ;
6,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who ψυχή psuchē
N-NSFψυχήpsuchēsoulmy soulμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἐταράχθη etarachthē
V-API-3Sταράσσωtarassōto troubleis disturbedσφόδρα· sfodra
ADVσφόδραsfodraveryexceedingly.καὶ kai
CONJκαίkaiandButσύ, su
P-NSσύsuyou[rest]κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord,ἕως heōs
PREPἕωςheōsuntiluntilπότε; pote
PRTπότεpotewhen?when? 5 Tłum. GrEn. Толк. Zwróć się, Panie, i wyrwij duszę moją, zbaw mię dla miłosierdzia twego.Обратись, Господи: избавь душу мою, спаси меня по милости Твоей!
Њбрати1сz, гDи, и3збaви дyшу мою2, сп7си1 мz рaди млcти твоеS:
6,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐπίστρεψον, epistrepson
V-AAM-2Sἐπιστρέφωepistrefōto turnReturn,κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord,ῥῦσαι rusai
V-AMM-2Sῥύομαιruomaito rescuerescueτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ψυχήν psuchēn
N-ASFψυχήpsuchēsoulmy soul!μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]σῶσόν sōson
V-AAM-2Sσῴζωsōzōto saveDeliverμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]ἕνεκεν heneken
PREPἕνεκα, εἵνεκενhheneka einekenbecause ofbecause ofτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ἐλέους eleous
N-GSNἔλεοςeleosmercyyour mercy!σου. sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 6 Tłum. GrEn. Толк. Albowiem w śmierci nie masz, kto by o tobie pamiętał, a w otchłani któż cię wysławiać będzie?Ибо никто из умерших не поминает Тебя, и во аде кто исповедает величие Твое?
ћкw нёсть въ смeрти поминazй тебE, во ѓдэ же кто2 и3сповёстсz тебЁ;
6,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForοὐκ ouk
ADVοὐounothere is noἔστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]ἐν en
PREPἐνenin/on/among[3inτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who θανάτῳ thanatō
N-DSMθάνατοςthanatosdeath4deathὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who μνημονεύων mnēmoneuōn
V-PAPRSμνημονεύωmnēmoneuōto remember1rememberingσου· sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongand inδὲ de
PRTδέdethenand inτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who ᾅδῃ hadē
N-DSMᾍδηςhadēsHadesHades,τίς tis
I-NSMτιςtisonewhoἐξομολογήσεταί exomologēsetai
V-FMI-3Sἐξομολογέομαιexomologeomaito agreeshall make acknowledgementσοι; soi
P-DSσοίsoiyou[chaff] 7 Tłum. GrEn. Толк. Umęczyłem się wzdychaniem moim; będę obmywał na każdą noc łóżko moje, łzami moimi będę skrapiał pościel swoją.Изнемог я от воздыханий моих, омываю всякую ночь ложе мое, слезами моими постель мою орошаю.
Ўтруди1хсz воздыхaніемъ мои1мъ, и3змhю на всsку н0щь л0же моE, слезaми мои1ми постeлю мою2 њмочY.
6,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐκοπίασα ekopiasa
V-AAI-1Sκοπιάωkopiaōto laborI tiredἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who στεναγμῷ stenagmō
N-DSMστεναγμόςstenagmosgroanmy moaning.μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]λούσω lousō
V-FAI-1Sλούωlouōto washI shall batheκαθ' kath
PREPκατάkataaccording to ἑκάστην hekastēn
A-ASFἕκαστοςhekastoseach[2eachνύκτα nukta
N-ASFνύξnuxnight3nightτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who κλίνην klinēn
N-ASFκλίνηklinēbed1my bed];μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongwithδάκρυσίν dakrusin
N-DPNδάκρυ, δάκρυονdakru dakruonteardropmy tearsμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who στρωμνήν strōmnēn
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]βρέξω. brexō
V-FAI-1Sβρέχωbrechōto rain down1I shall rain]. 8 Tłum. GrEn. Толк. Zamroczyło się od udręczenia oko moje, zestarzałem się między wszystkimi nieprzyjaciółmi mymi. –Помутились от горести очи мои, ослабел я среди врагов моих.
Смzтeсz t ћрости џко моE, њбетшaхъ во всёхъ вразёхъ мои1хъ.
6,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐταράχθη etarachthē
V-API-3Sταράσσωtarassōto trouble[2is disturbedἀπὸ apo
PREPἀπόapofrom3fromθυμοῦ thumou
N-GSMθυμόςthumoswrath4rageὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who ὀφθαλμός ofthalmos
N-NSMὀφθαλμόςofthalmoseye1My eye].μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἐπαλαιώθην epalaiōthēn
V-API-1Sπαλαιόωpalaioōto make oldI grow oldἐν en
PREPἐνenin/on/amonginπᾶσιν pasin
A-DPMπᾶςpasallallτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who ἐχθροῖς echthrois
N-DPMἐχθρόςechthrosenemymy enemies.μου. mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 9 Tłum. GrEn. Толк. Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy czynicie nieprawość, albowiem wysłuchał Pan głos płaczu mojego!Отступите от меня, все делающие беззакония, ибо услышал Господь плач мой!
Tступи1те t менє2, вси2 дёлающіи беззак0ніе, ћкw ўслhша гDь глaсъ плaча моегw2,
6,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἀπόστητε apostēte
V-AAM-2Pἀφίστημιafistēmito leaveRemoveἀπ' ap
PREPἀπόapofromfromἐμοῦ, emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]πάντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whothe onesἐργαζόμενοι ergazomenoi
V-PMPRPἐργάζομαιergazomaito workworkingτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ἀνομίαν, anomian
N-ASFἀνομίαanomialawlessnesslawlessness!ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForεἰσήκουσεν eisēkousen
V-AAI-3Sεἰσακούωeisakouōto listen tolord heardκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord heardτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whotheφωνῆς fōnēs
N-GSFφωνήfōnēvoice/soundsoundτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who κλαυθμοῦ klauthmou
N-GSMκλαυθμόςklauthmosweepingof my weeping.μου· mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 10 Tłum. GrEn. Толк. Wysłuchał Pan prośbę moją, Pan modlitwę moją przyjął.Услышал Господь моление мое, Господь принял молитву мою.
ўслhша гDь молeніе моE, гDь моли1тву мою2 пріsтъ.
6,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPεἰσήκουσεν eisēkousen
V-AAI-3Sεἰσακούωeisakouōto listen to[Gehazi]κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord listened toτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who δεήσεώς deēseōs
N-GSFδέησιςdeēsisprayermy supplication.μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlordτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who προσευχήν proseuchēn
N-ASFπροσευχήproseuchēprayer[2my prayerμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]προσεδέξατο. prosedexato
V-AMI-3Sπροσδέχομαιprosdechomaito wait for/welcome1favorably received]. 11 Tłum. GrEn. Толк. Niech się zawstydzą i wielce zatrwożą wszyscy nieprzyjaciele moi, niech się nawrócą i zawstydzą bardzo prędko!Да постыдятся и придут в смятение враги мои, да обратятся вспять и посрамятся вскоре!Да постыдsтсz и3 смzтyтсz вси2 врази2 мои2, да возвратsтсz и3 ўстыдsтсz ѕэлw2 вск0рэ.6,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPαἰσχυνθείησαν aischuntheiēsan
V-APO-3Pαἰσχύνωaischunōbe ashamedMay they be put to shameκαὶ kai
CONJκαίkaiandandταραχθείησαν tarachtheiēsan
V-APO-3Pταράσσωtarassōto troublemay they be disturbed --σφόδρα sfodra
ADVσφόδραsfodraveryexceedingly,πάντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who ἐχθροί echthroi
N-NPMἐχθρόςechthrosenemymy enemies;μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἀποστραφείησαν apostrafeiēsan
V-APO-3Pἀποστρέφωapostrefōto turn awaymay they be turned backκαὶ kai
CONJκαίkaiandandκαταισχυνθείησαν kataischuntheiēsan
V-APO-3Pκαταισχύνωkataischunōto dishonorput to shameσφόδρα sfodra
ADVσφόδραsfodravery[how]διὰ dia
PREPδιάdiathrough/because of τάχους. tachous
N-GSNτάχοςtachosquicknessquickly. CS RU Warsz. King J. 7
Comments: bl.Aug. 1 Tłum. GrEn. Толк. Psalm Dawida, który śpiewał Panu z powodu słów Chusego, syna Jeminiego.Псалом Давида, воспетый им Господу после слов Хусия, сына Иемении, 7
Pал0мъ дв7ду, є3г0же воспётъ гDеви њ словесёхъ хусjевыхъ, сhна їеменjина
2 Tłum. GrEn. Толк. Panie, Boże mój, w tobiem nadzieję położył; wybaw mię od wszystkich prześladowców moich i wyzwól mię,Господи Боже мой, на Тебя уповаю, спаси меня от гонителей моих, избавь меня!
ГDи б9е м0й, на тS ўповaхъ, сп7си1 мz t всёхъ гонsщихъ мS и3 и3збaви мS:
7,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΨαλμὸς psalmos
N-NSMψαλμόςpsalmospsalm[to bristle up]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who Δαυιδ, dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]ὃν hon
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhich[to trade]ᾖσεν ēsen
V-AAI-3Sᾄδωadōto sing[to gather]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whothe onesκυρίῳ kuriō
N-DSMκύριοςkurioslordO lordὑπὲρ huper
PREPὑπέρhuperabove/for[straightforward]τῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who[that]λόγων logōn
N-GPMλόγοςlogosword[Jahdai]Χουσι chousi
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI υἱοῦ huiou
N-GSMυἱόςhuiosson[soothing]Ιεμενι. iemeni
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Κύριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslord[before]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who[that]θεός theos
N-NSMθεόςtheosGodmy God,μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponσοὶ soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]ἤλπισα· ēlpisa
V-AAI-1Sἐλπίζωelpizōto hope/expectI hope.σῶσόν sōson
V-AAM-2Sσῴζωsōzōto saveDeliverμε, me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfromπάντων pantōn
A-GPMπᾶςpasallallτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who[that]διωκόντων diōkontōn
V-PAPGPδιώκωdiōkōto pursuepursuingμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]καὶ kai
CONJκαίkaiandandῥῦσαί rusai
V-AMM-2Sῥύομαιruomaito rescuerescueμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah] 3 Tłum. GrEn. Толк. by kiedy nie porwał jak lew duszy mojej, gdy nie masz, kto by odkupił ani kto by wybawił. –Да не похитит враг, словно лев, душу мою, когда не будет избавителя и заступника!
да не когдA похи1титъ ћкw лeвъ дyшу мою2, не сyщу и3збавлsющу, нижE спасaющу.
7,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPμήποτε mēpote
ADVμήποτεmēpotelestLest at any timeἁρπάσῃ harpasē
V-AAS-3Sἁρπάζωharpazōto seize[2should be snatched awayὡς hōs
CONJὡςhōswhich/how3asλέων leōn
N-NSMλέωνleōnlion4a lionτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ψυχήν psuchēn
N-ASFψυχήpsuchēsoul1my soul],μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]μὴ mē
ADVμήmēnotnoneὄντος ontos
V-PAPGSὤνōnbeing[mockery]λυτρουμένου lutroumenou
V-PMPGSλυτρόωlutroōto ransomfor ransomingμηδὲ mēde
CONJμηδέmēdenotnorσῴζοντος. sōzontos
V-PAPGSσῴζωsōzōto savedelivering. 4 Tłum. GrEn. Толк. Panie, Boże mój, jeślim to uczynił, jeśli jest nieprawość w rękach moich,Господи Боже мой, если сотворил я дурное, если осквернил неправдой руки мои,
ГDи б9е м0й, ѓще сотвори1хъ сіE, ѓще є4сть непрaвда въ рукY моє1ю,
7,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκύριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lordὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεός theos
N-NSMθεόςtheosGodmy God,μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]εἰ ei
CONJεἰeiififἐποίησα epoiēsa
V-AAI-1Sποιέωpoieōto do/makeI didτοῦτο, touto
D-ASNτοῦτοtoutothat[drowsiness]εἰ ei
CONJεἰeiififἔστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]ἀδικία adikia
N-NSFἀδικίαadikiaunrighteousnessinjusticeἐν en
PREPἐνenin/on/amonginχερσίν chersin
N-DPFχείρcheirhandmy hands,μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 5 Tłum. GrEn. Толк. jeślim odpłacał tym, co mi źle czynili, niech upadnę słusznie przed nieprzyjaciółmi moimi bezsilny!если отомстил я творящему мне зло, да повержен буду врагами моими!
ѓще воздaхъ воздаю1щымъ ми2 ѕл†, да tпадY u5бо t вр†гъ мои1хъ т0щь:
7,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPεἰ ei
CONJεἰeiififἀνταπέδωκα antapedōka
V-AAI-1Sἀνταποδίδωμιantapodidōmito repayI recompensedτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/whoto the onesἀνταποδιδοῦσίν antapodidousin
V-PAPMPἀνταποδίδωμιantapodidōmito repayrecompensingμοι moi
P-DSμοίmoito me[to dwell]κακά, kaka
A-APNκακόςkakosevil/harmwith bad ,ἀποπέσοιν apopesoin
V-AAO-3Sἀποπίπτωapopiptōto fall frommay I fall awayἄρα ara
PRTἄραarathereforethusἀπὸ apo
PREPἀπόapofromfromτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who ἐχθρῶν echthrōn
N-GPMἐχθρόςechthrosenemymy enemiesμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]κενός, kenos
A-NSMκενόςkenosemptyempty -- 6 Tłum. GrEn. Толк. Niechaj prześladuje nieprzyjaciel duszę moją i niech pojma i podepce na ziemi żywot mój, a chwałę moją niechaj w proch strąci! –Да преследует враг душу мою, и да настигнет меня, и втопчет в землю жизнь мою, и славу мою в прах низведет!
да поженeтъ ќбw врaгъ дyшу мою2, и3 да пости1гнетъ, и3 поперeтъ въ зeмлю жив0тъ м0й, и3 слaву мою2 въ пeрсть всели1тъ.
7,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαταδιώξαι katadiōxai
V-AMM-2Sκαταδιώκωkatadiōkōto seekmay [4pursueἄρα ara
PRTἄραaratherefore1thenὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theἐχθρὸς echthros
N-NSMἐχθρόςechthrosenemy3enemy]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ψυχήν psuchēn
N-ASFψυχήpsuchēsoulmy soul,μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandκαταλάβοι katalaboi
V-AAO-3Sκαταλαμβάνωkatalambanōto take/realizemay he overtake ;καὶ kai
CONJκαίkaiandandκαταπατήσαι katapatēsai
V-AMM-2Sκαταπατέωkatapateōto tramplemay he trampleεἰς eis
PREPεἰςeistoward[2intoγῆν gēn
N-ASFγῆgēearth3 groundτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ζωήν zōēn
N-ASFζωήzōēlife1my life];μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who δόξαν doxan
N-ASFδόξαdoxaglory[2my gloryμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]εἰς eis
PREPεἰςeistoward4inχοῦν choun
N-ASMχόοςchoosdust5 dustκατασκηνώσαι. kataskēnōsai
V-AMM-2Sκατασκηνόωkataskēnoōto dwell1may 3be encamped].διάψαλμα. diapsalma
N-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSN 7 Tłum. GrEn. Толк. Powstań, Panie, w gniewie twoim i podnieś się w granicach nieprzyjaciół moich! I powstań, Panie, Boże mój, dla przykazania, któreś dał!Восстань, Господи, в гневе Твоем, поднимись над пределами врагов Твоих; и вознесись, Господи Боже мой, да свершится заповеданное Тобою!
Воскrни2, гDи, гнёвомъ твои1мъ, вознеси1сz въ концaхъ вр†гъ твои1хъ, и3 востaни, гDи б9е м0й, повелёніемъ, и4мже заповёдалъ є3си2,
7,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἀνάστηθι, anastēthi
V-AAM-2Sἀνίστημιanistēmito ariseRise up,κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord,ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginὀργῇ orgē
N-DSFὀργήorgēwrathyour anger!σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ὑψώθητι hupsōthēti
V-APM-2Sὑψόωhupsoōto lift upBe raised up highἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτοῖς tois
T-DPNὁhothe/this/whotheπέρασι perasi
N-DPNπέραςperasendlimitsτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who ἐχθρῶν echthrōn
N-GPMἐχθρόςechthrosenemyof your enemies!μου· mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἐξεγέρθητι, exegerthēti
V-APM-2Sἐξεγείρωexegeirōto raiseawaken,κύριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lordὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεός theos
N-NSMθεόςtheosGodmy God!μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginπροστάγματι, prostagmati
N-DSNstrong:GN-DSNstrong:GN-DSNstrong:GN-DSN ᾧ hō
R-DSNὮōOmega[Sippai]ἐνετείλω, eneteilō
V-AMI-2Sἐντέλλωentellōto orderyou gave charge. 8 Tłum. GrEn. Толк. A zgromadzenie narodów obstąpi cię, i dla tego wróć się na wysokość!И сонм людей обступит Тебя, и возвеличься над ними!
и3 с0нмъ людjй њбhдетъ тS: и3 њ т0мъ на высотY њбрати1сz.
7,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndσυναγωγὴ sunagōgē
N-NSFσυναγωγήsunagōgēsynagoguea gatheringλαῶν laōn
N-GPMλαόςlaosa peopleof peoplesκυκλώσει kuklōsei
V-FAI-3Sκυκλόωkukloōto surroundshall encircleσε, se
P-ASσέseyou[to slip]καὶ kai
CONJκαίkaiandandὑπὲρ huper
PREPὑπέρhuperabove/forforταύτης tautēs
D-GSFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthisεἰς eis
PREPεἰςeistoward[2untoὕψος hupsos
N-ASNὕψοςhupsosheight3 heightἐπίστρεψον. epistrepson
V-AAM-2Sἐπιστρέφωepistrefōto turn1return]! 9 Tłum. GrEn. Толк. Pan sądzi narody. Sądź mię, Panie, według sprawiedliwości mojej i według niewinności mojej we mnie!Господь судит народы. Суди меня, Господи, по правде моей и по незлобию моему!
ГDь сyдитъ лю1демъ: суди1 ми, гDи, по прaвдэ моeй и3 по неѕл0бэ моeй на мS.
7,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlordκρινεῖ krinei
V-FAI-3Sκρίνωkrinōto judgejudgesλαούς· laous
N-APMλαόςlaosa peoplepeoples.κρῖνόν krinon
V-AAM-2Sκρίνωkrinōto judgeJudgeμε, me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord,κατὰ kata
PREPκατάkataaccording toaccording toτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who δικαιοσύνην dikaiosunēn
N-ASFδικαιοσύνηdikaiosunērighteousnessmy righteousness!μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandκατὰ kata
PREPκατάkataaccording toaccording toτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ἀκακίαν akakian
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἐπ' ep
PREPἐπίepiupon/to/againstforἐμοί. emoi
P-DSἐμοίemoiI[pestilence] 10 Tłum. GrEn. Толк. Zginie złość grzeszników, a poprowadzisz prosto sprawiedliwego, badający serca i nerki,Да иссякнет злоба грешников! Наставь праведника, Боже, Ты, испытующий праведно сердца и утробы.
Да скончaетсz ѕл0ба грёшныхъ, и3 и3спрaвиши првdнаго, и3спытazй сердцA и3 ўтрHбы, б9е, првdнw.
7,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPσυντελεσθήτω suntelesthētō
V-APM-3Sσυντελέωsunteleōto completeFinish off entirelyδὴ dē
PRTδήdēsoindeedπονηρία ponēria
N-NSFπονηρίαponēriaevilwickednessἁμαρτωλῶν, hamartōlōn
A-GPMἁμαρτωλόςhamartōlossinfulof sinners!καὶ kai
CONJκαίkaiandAndκατευθυνεῖς kateuthuneis
V-FAI-2Sκατευθύνωkateuthunōto guideyou shall straightenδίκαιον· dikaion
A-ASMδίκαιοςdikaiosjustjust,ἐτάζων etazōn
V-PAPRSstrong:GV-PAPRSstrong:GV-PAPRSstrong:GV-PAPRS καρδίας kardias
N-APFκαρδίαkardiaheartheartsκαὶ kai
CONJκαίkaiandandνεφροὺς nefrous
N-APMνεφρόςnefrosmindkidneys,ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoOθεός. theos
N-NSMθεόςtheosGodGod, 11 Tłum. GrEn. Толк. Boże! Sprawiedliwa pomoc moja od Pana, który zbawia prawych sercem.Поможет мне Бог, спасающий всех, хранящих правду в сердце своем.
П0мощь моS t бGа, сп7сaющагw пр†выz сeрдцемъ.
7,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPδικαία dikaia
A-NSFδίκαιοςdikaiosjust[to rise up]ἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who βοήθειά boētheia
N-NSFβοήθειαboētheiahelpMy helpμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]παρὰ para
PREPπαράparafrom/with/besidefromτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who θεοῦ theou
N-GSMθεόςtheosGodGod,τοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheσῴζοντος sōzontos
V-PAPGSσῴζωsōzōto saveone deliveringτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/whotheεὐθεῖς eutheis
A-APMεὐθύςeuthusstraightstraightτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whoin theκαρδίᾳ. kardia
N-DSFκαρδίαkardiaheartheart. 12 Tłum. GrEn. Толк. Bóg, sędzia sprawiedliwy, mocny i cierpliwy, czy się gniewa na każdy dzień? Бог Судья праведный и могучий, и долготерпеливый, не всяк день являет Он гнев Свой.
БGъ суди1тель првdнъ, и3 крёпокъ, и3 долготерпэли1въ, и3 не гнёвъ наводsй на всsкъ дeнь.
7,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGodGodκριτὴς kritēs
N-NSMκριτήςkritēsjudge[2judgeδίκαιος dikaios
A-NSMδίκαιοςdikaiosjust1 a just],καὶ kai
CONJκαίkaiandandἰσχυρὸς ischuros
A-NSMἰσχυρόςischurosstrongstrong,καὶ kai
CONJκαίkaiandandμακρόθυμος makrothumos
A-NSMμακροθυμώςmakrothumōspatiently[Jucal]μὴ mē
ADVμήmēnotnotὀργὴν orgēn
N-ASFὀργήorgēwrath[2angerἐπάγων epagōn
V-PAPRSἐπάγωepagōto bring upon1bringing on]καθ' kath
PREPκατάkataaccording to ἑκάστην hekastēn
A-ASFἕκαστοςhekastoseacheachἡμέραν. hēmeran
N-ASFἡμέραhēmeradayday. 13 Tłum. GrEn. Толк. Jeśli się nie nawrócicie, miecza swego dobędzie, łuk swój naciągnął i nagotował go;Если не обратитесь к Нему, оружие Свое изострит; лук Свой напряг Он и держит его наготове.
Ѓще не њбратитeсz, nрyжіе своE њчи1ститъ, лyкъ св0й напрzжE, и3 ўгот0ва и5,
7,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐὰν ean
CONJἐάνeanifIfμὴ mē
ADVμήmēnotyou should notἐπιστραφῆτε, epistrafēte
V-APS-2Pἐπιστρέφωepistrefōto turnturn,τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ῥομφαίαν romfaian
N-ASFῥομφαίαromfaiasword[2his broadswordαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]στιλβώσει· stilbōsei
V-FAI-3Sstrong:GV-FAI-3Sstrong:GV-FAI-3Sstrong:GV-FAI-3S τὸ to
T-ASNὁhothe/this/who τόξον toxon
N-ASNτόξονtoxonbowHis bowαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐνέτεινεν eneteinen
V-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3S καὶ kai
CONJκαίkaiandandἡτοίμασεν hētoimasen
V-AAI-3Sἑτοιμάζωhetoimazōto make readyhe preparedαὐτὸ auto
D-ASNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 14 Tłum. GrEn. Толк. i położył na nim narzędzia śmierci, strzały swe pałającymi uczynił. –И вложил Он в тетиву орудия смерти, стрелы Свои огненосными сделал.
и3 въ нeмъ ўгот0ва сосyды смє1ртныz, стрёлы сво‰ сгарaємымъ содёла.
7,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἡτοίμασεν hētoimasen
V-AAI-3Sἑτοιμάζωhetoimazōto make readyhe preparedσκεύη skeuē
N-APNσκεῦοςskeuosvesselweaponsθανάτου, thanatou
N-GSMθάνατοςthanatosdeathof death;τὰ ta
T-APNὁhothe/this/who βέλη belē
N-APNβέλοςbelosarrow[2his arrowsαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who3for the onesκαιομένοις kaiomenois
V-PMPMPκαίωkaiōto kindle/burn4for burningἐξειργάσατο. exeirgasato
V-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3S 15 Tłum. GrEn. Толк. Oto zrodził niesprawiedliwość, począł boleść i urodził nieprawość.Вот грешник заболел неправдою, зачал злобу и породил беззаконие.
СE, болЁ непрaвдою, зачaтъ болёзнь и3 роди2 беззак0ніе:
7,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἰδοὺ idou
INJἰδούidoulook!Behold,ὠδίνησεν ōdinēsen
V-AAI-3Sὠδίνωōdinōbe in labortravailsἀδικίαν, adikian
N-ASFἀδικίαadikiaunrighteousnesswith iniquity;συνέλαβεν sunelaben
V-AAI-3Sσυλλαμβάνωsullambanōto seize/conceive/helphe conceivedπόνον ponon
N-ASMπόνοςponostravailmisery,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἔτεκεν eteken
V-AAI-3Sτίκτωtiktōto give birth togave birth toἀνομίαν· anomian
N-ASFἀνομίαanomialawlessnesslawlessness. 16 Tłum. GrEn. Толк. Dół otworzył i wykopał go, i wpadł w dół, który uczynił.Ископал ров и углубил его, но сам упадет в яму, вырытую им.
р0въ и3зры2 и3 и3скопA и5, и3 падeтъ въ ћму, ю4же содёла.
7,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPλάκκον lakkon
N-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM ὤρυξεν ōruxen
V-AAI-3Sὀρύσσωorussōto dig1He dug up],καὶ kai
CONJκαίkaiandevenἀνέσκαψεν aneskapsen
V-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3S αὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐμπεσεῖται empeseitai
V-FMI-3Sἐμπίπτωempiptōto fall intohe shall fallεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoβόθρον, bothron
N-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM ὃν hon
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhichwhichεἰργάσατο· eirgasato
V-AMI-3Sἐργάζομαιergazomaito workhe worked. 17 Tłum. GrEn. Толк. Obróci się boleść jego na głowę jego, a na wierzch głowy jego nieprawość jego spadnie. –Обратится злоба его на голову его, и на темя его неправда его падет.
Њбрати1тсz болёзнь є3гw2 на главY є3гw2, и3 на вeрхъ є3гw2 непрaвда є3гw2 сни1детъ.
7,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐπιστρέψει epistrepsei
V-FAI-3Sἐπιστρέφωepistrefōto turn[2shall returnὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who πόνος ponos
N-NSMπόνοςponostravail1His misery]αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εἰς eis
PREPεἰςeistowarduntoκεφαλὴν kefalēn
N-ASFκεφαλήkefalēheadhis head;αὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/against[3uponκορυφὴν korufēn
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who ἀδικία adikia
N-NSFἀδικίαadikiaunrighteousness1his injusticeαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καταβήσεται. katabēsetai
V-FMI-3Sκαταβαίνωkatabainōto come/go down2shall come down]. 18 Tłum. GrEn. Толк. Będę wysławiał Pana według sprawiedliwości jego, i będę opiewał imię Pana najwyższego.Прославлю Господа за правый суд Его и воспою имя Господа Вышнего!И#сповёмсz гDеви по прaвдэ є3гw2 и3 пою2 и4мени гDа вhшнzгw.7,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐξομολογήσομαι exomologēsomai
V-FMI-1Sἐξομολογέομαιexomologeomaito agreeI shall make acknowledgmentκυρίῳ kuriō
N-DSMκύριοςkurioslordlordκατὰ kata
PREPκατάkataaccording toaccording toτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whoto theδικαιοσύνην dikaiosunēn
N-ASFδικαιοσύνηdikaiosunērighteousnesshis righteousness;αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandψαλῶ psalō
V-FAI-1Sψάλλωpsallōto sing praiseI shall strumτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who ὀνόματι onomati
N-DSNὄνομαonomanamenameκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lordτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoto theὑψίστου. hupsistou
A-GSMὕψιστοςhupsistoshighesthighest. CS RU Warsz. King J. 8
Comments: bl.Aug. 1 Tłum. GrEn. Толк. Na koniec, dla tłoczni. Psalm Dawidowy.В конец, о точилах, псалом Давида, 8
Въ конeцъ, њ точи1лэхъ, pал0мъ дв7ду
2 Tłum. GrEn. Толк. Panie, Panie nasz, jakże dziwne jest imię twoje po wszystkiej ziemi! Albowiem wyniesiona jest nad niebiosa wielmożność twoja.Господи, Господь наш, как чудно имя Твое по всей земле! Ибо вознеслось величие Твое превыше небес!
ГDи гDь нaшъ, ћкw чyдно и4мz твоE по всeй земли2, ћкw взsтсz великолёпіе твоE превhше нб7съ.
8,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΕἰς eis
PREPεἰςeistoward[to strive]τὸ to
T-ASNὁhothe/this/who τέλος, telos
N-ASNτέλοςtelosgoal/tax[goring]ὑπὲρ huper
PREPὑπέρhuperabove/for[straightforward]τῶν tōn
T-GPFὁhothe/this/who ληνῶν· lēnōn
N-GPFληνόςlēnoswinepress[to fear]ψαλμὸς psalmos
N-NSMψαλμόςpsalmospsalm[to bristle up]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whotheΔαυιδ. dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]Κύριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord,ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordour Lord,ἡμῶν, hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]ὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howhowθαυμαστὸν thaumaston
A-NSNθαυμαστόςthaumastosmarvellouswonderfulτὸ to
T-NSNὁhothe/this/whotheὄνομά onoma
N-NSNὄνομαonomanameyour nameσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginπάσῃ pasē
A-DSFπᾶςpasallallτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who[that]γῇ, gē
N-DSFγῆgēearthearth.ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForἐπήρθη epērthē
V-API-3Sἐπαίρωepairōto lift up[2was liftedἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who[that]μεγαλοπρέπειά megaloprepeia
N-NSFstrong:GN-NSFstrong:GN-NSFstrong:GN-NSF σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ὑπεράνω huperanō
PREPὑπεράνωhuperanōaboveup aboveτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who[that]οὐρανῶν. ouranōn
N-GPMοὐρανόςouranosheavenheavens. 3 Tłum. GrEn. Толк. Z ust niemowlątek i ssących uczyniłeś doskonałą chwałę przeciw nieprzyjaciołom twoim, aby zniszczyć nieprzyjaciela i mściciela. –Устами младенцев и грудных детей совершается хвала Тебе пред лицом врагов Твоих, дабы сокрушить врага и мстителя.
И#з8 ќстъ младeнєцъ и3 ссyщихъ соверши1лъ є3си2 хвалY, вр†гъ твои1хъ рaди, є4же разруши1ти врагA и3 мeстника.
8,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐκ ek
PREPἐκekof/fromFrom out ofστόματος stomatos
N-GSNστόμαstomamouthmouthsνηπίων nēpiōn
A-GPMνήπιοςnēpioschildof infantsκαὶ kai
CONJκαίkaiandandθηλαζόντων thēlazontōn
V-PAPGPθηλάζωthēlazōto suckleones nursingκατηρτίσω katērtisō
V-AMI-2Sκαταρτίζωkatartizōto completeyou readyαἶνον ainon
N-ASMαἶνοςainospraisepraiseἕνεκα heneka
PREPἕνεκα, εἵνεκενhheneka einekenbecause ofbecause ofτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who ἐχθρῶν echthrōn
N-GPMἐχθρόςechthrosenemyyour enemies,σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who καταλῦσαι katalusai
V-AARκαταλύωkataluōto destroy/lodgeto deposeἐχθρὸν echthron
N-ASMἐχθρόςechthrosenemyenemyκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἐκδικητήν. ekdikētēn
N-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM 4 Tłum. GrEn. Толк. Albowiem spoglądam na niebiosa twoje, dzieła palców twoich, księżyc i gwiazdy, któreś ty założył.Вот смотрю на небеса, деяния рук Твоих, на луну и звезды, сотворенные Тобою!
Ћкw ўзрю2 небесA, дэлA пє1рстъ твои1хъ, лунY и3 ѕвёзды, ±же ты2 њсновaлъ є3си2:
8,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForὄψομαι opsomai
V-FMI-1Sὀπτάνομαιoptanomaito appear[to long]τοὺς tous
T-APMὁhothe/this/whotheοὐρανούς, ouranous
N-APMοὐρανόςouranosheavenheavens,ἔργα erga
N-APNἔργονergonworkworksτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who δακτύλων daktulōn
N-GPMδάκτυλοςdaktulosfingerof your fingers;σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]σελήνην selēnēn
N-ASFσελήνηselēnēmoonmoonκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἀστέρας, asteras
N-APMἀστήρastērstarstarsἃ ha
R-APNὅς, ἥhhos ēwhichwhichσὺ su
P-NSσύsuyou[rest]ἐθεμελίωσας. ethemeliōsas
V-AAI-2Sθεμελιόωthemelioōto foundfounded. 5 Tłum. GrEn. Толк. Cóż jest człowiek, iż nań pamiętasz? albo syn człowieczy, iż go nawiedzasz?Кто есть человек, что помнишь Ты его? Или сын человеческий, что посещаешь Ты его?
что2 є4сть человёкъ, ћкw п0мниши є3го2; и3ли2 сhнъ человёчь, ћкw посэщaеши є3го2;
8,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPτί ti
I-NSNτίςtiswhich?[to bray]ἐστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]ἄνθρωπος, anthrōpos
N-NSMἄνθρωποςanthrōposa humanmanὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatμιμνῄσκῃ mimnēskē
V-PMI-2Sμιμνήσκωmimnēskōto rememberyou rememberαὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἢ ē
CONJὁhothe/this/who[that]υἱὸς huios
N-NSMυἱόςhuiossona sonἀνθρώπου, anthrōpou
N-GSMἄνθρωποςanthrōposa humanof manὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatἐπισκέπτῃ episkeptē
V-PMI-2Sἐπισκέπτομαιepiskeptomaito visit/care foryou visitαὐτόν; auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 6 Tłum. GrEn. Толк. Uczyniłeś go mało co mniejszym od aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go,Умалил Ты его лишь немногим пред ангелами, славою и честью увенчал его;
Ўмaлилъ є3си2 є3го2 мaлымъ чи1мъ t ѓгGлъ, слaвою и3 чeстію вэнчaлъ є3си2 є3го2:
8,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἠλάττωσας ēlattōsas
V-AAI-2Sἐλαττόωelattoōto make less[Gerar]αὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]βραχύ brachu
A-ASNβραχύςbrachuslittleshort ofτι ti
I-ASNτίςtiswhich?[to bray]παρ' par
PREPπαράparafrom/with/besideofἀγγέλους, angelous
N-APMἄγγελοςangelosangelangels;δόξῃ doxē
N-DSFδόξαdoxaglorygloryκαὶ kai
CONJκαίkaiandandτιμῇ timē
N-DSFτιμήtimēhonorhonorἐστεφάνωσας estefanōsas
V-AAI-2Sστεφανόωstefanoōto crownyou crownedαὐτόν· auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 7 Tłum. GrEn. Толк. i postawiłeś go nad dziełami rąk twoich.и поставил его над делами рук Твоих, все покорил под ноги его:
и3 постaвилъ є3си2 є3го2 над8 дёлы рукY твоє1ю, вс‰ покори1лъ є3си2 под8 н0зэ є3гw2:
8,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandandκατέστησας katestēsas
V-AAI-2Sκαθίστημιkathistēmito appoint/conductyou placedαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverτὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheἔργα erga
N-APNἔργονergonworkworksτῶν tōn
T-GPFὁhothe/this/who χειρῶν cheirōn
N-GPFχείρcheirhandof your hands.σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]πάντα panta
A-APNπᾶςpasallAllὑπέταξας hupetaxas
V-AAI-2Sὑποτάσσωhupotassōto subjectyou submittedὑποκάτω hupokatō
PREPὑποκάτωhupokatōunderunderneathτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who ποδῶν podōn
N-GPMπούςpousfoothis feet --αὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 8 Tłum. GrEn. Толк. Poddałeś wszystko pod nogi jego: owce i woły wszystkie,овец и волов, и всякий скот полевой,
џвцы и3 волы2 вс‰, є3щe же и3 скоты2 польск‡z,
8,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπρόβατα probata
N-APNπρόβατονprobatonsheepsheepκαὶ kai
CONJκαίkaiandandβόας boas
N-APFβοῦςbousoxoxenπάσας, pasas
A-APFπᾶςpasall[tongue]ἔτι eti
ADVἔτιetistilland stillδὲ de
PRTδέdethenand stillκαὶ kai
CONJκαίkaiandalsoτὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheκτήνη ktēnē
N-APNκτῆνοςktēnosanimalcattleτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whoof theπεδίου, pediou
N-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSN 9 Tłum. GrEn. Толк. nadto i zwierzęta polne, ptactwo niebieskie i ryby morskie, które się przechodzą po ścieżkach morskich.-птиц небесных и рыб морских, проходящих стезями морскими.
пти6цы небє1сныz и3 ры6бы морск‡z, преходsщыz стєзи2 морск‡z.
8,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPτὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheπετεινὰ peteina
N-APNπετεινόςpeteinosbirdwinged creaturesτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theοὐρανοῦ ouranou
N-GSMοὐρανόςouranosheavenheaven,καὶ kai
CONJκαίkaiandandτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/whotheἰχθύας ichthuas
N-APMἰχθύςichthusfishfishesτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof theθαλάσσης, thalassēs
N-GSFθάλασσαthalassaseasea --τὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheδιαπορευόμενα diaporeuomena
V-PMPAPδιαπορεύωdiaporeuōto go throughones traveling overτρίβους tribous
N-APFτρίβοςtribospathpathsθαλασσῶν. thalassōn
N-GPFθάλασσαthalassaseaof seas. 10 Tłum. GrEn. Толк. Panie, Panie nasz, jakże dziwne jest imię twoje po wszystkiej ziemi!Господи, Господь наш, как чудно имя Твое по всей земле!ГDи гDь нaшъ, ћкw чyдно и4мz твоE по всeй земли2.8,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκύριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord,ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordour Lord,ἡμῶν, hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]ὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howhowθαυμαστὸν thaumaston
A-NSNθαυμαστόςthaumastosmarvellouswonderfulτὸ to
T-NSNὁhothe/this/who ὄνομά onoma
N-NSNὄνομαonomanameyour nameσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginπάσῃ pasē
A-DSFπᾶςpasallallτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whotheγῇ. gē
N-DSFγῆgēearthearth.
9A (9)1 Na koniec, na tajemnice syna. Psalm Dawidowy.2 Będę cię wysławiał, Panie, ze wszystkiego serca mego, będę opowiadał wszystkie dziwy twoje.3 Weselić się i radować będę w tobie, będę śpiewał imieniu twemu, o Najwyższy4 iż nieprzyjaciel mój obrócił się wstecz; osłabną i poginą przed obliczem twoim.5 Boś rozstrzygnął sąd mój i sprawę moją, zasiadłeś na stolicy ty, który sądzisz sprawiedliwie.6 Zgromiłeś narody, i zginął niezbożny, wygładziłeś imię ich na wieki i na wieki wieków.7 Nieprzyjacielskie miecze ustały na zawsze i zburzyłeś ich miasta. Zginęła z trzaskiem pamięć o nich,8 a Pan trwa na wieki. – Nagotował na sąd stolicę swą,9 i on będzie sądził okrąg ziemi w prawości, osądzi narody w sprawiedliwości.10 I stał się Pan ucieczką ubogiego, pomocnikiem w potrzebach, w ucisku.11 I niech ufają tobie, którzy znają twe imię, albowiem nie opuściłeś szukających cię, Panie!-12 Śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie między narodami sprawy jego!13 Albowiem mściciel krwi wspomniał na nich, nie zapomniał wołania ubogiego.14 Zmiłuj się nade mną, Panie! wejrzyj na poniżenie moje od nieprzyjaciół moich,15 ty, który mię podnosisz od bram śmierci, abym opowiadał wszystką chwałę twoją w bramach córki Syjonu!16 Będę się weselił zbawieniem twoim. – Ugrzęźli poganie w zatraceniu, które przygotowali; w sidle tym, które skrycie zastawili, uwięzła noga ich.17 Poznany będzie Pan, sądy czyniący; robotą rąk swoich pojmany jest grzesznik. –18 Niech się wrócą grzesznicy do otchłani, wszystkie narody, które zapominają Boga!19 Bo nie na zawsze będzie zapomniany ubogi, cierpliwość ubogich nie zginie na zawsze. –20 Powstań, Panie, niech się nie wzmacnia człowiek: niech będą sądzone narody przed obliczem twoim!21 Postaw, Panie, zakonodawcę nad nimi, aby wiedziały narody, iż ludźmi są!Psalm 10 wedle Żydów.
10 (9B)22 Czemu, o Panie, stoisz z daleka, przeoczasz w potrzebach, w ucisku?23 Gdy pyszni się niezbożnik, zapala się ubogi; bywają usidleni planami, które wymyślają.-24 Albowiem chwalony bywa grzesznik dla żądz duszy swej, a niegodziwy bywa błogosławiony.25 Rozgniewał Pana grzesznik, według wielkości gniewu swego nie będzie szukał.26 Nie masz Boga przed obliczem jego, splugawione są drogi jego na każdy czas. Odjęte są sądy Twoje od oblicza jego, nad wszystkimi nieprzyjaciółmi swymi będzie panował.27 Mówił bowiem w sercu swoim: “Nie będę poruszony z pokolenia na pokolenie, wolny będę od nieszczęścia.” –28 Usta jego pełne są złorzeczenia i gorzkości i zdrady, pod językiem jego trud i boleść.29 Siedzi w zasadzce z bogatymi w skrytościach, aby zabić niewinnego.30 Oczy jego upatrują ubogiego, zasadza się w skrytym miejscu jak lew w jamie swojej; zastawia sidła, aby pochwycić ubogiego, aby złapać ubogiego, przyciągając go.31 W sidle swoim powali go; schyli się i padnie, gdy opanuje ubogich.-32 Rzekł bowiem w sercu swoim: “Zapomniał Bóg, odwrócił oblicze swe, aby nie patrzeć do końca.”-33 Powstań, Panie Boże, niech się podniesie ręka twoja, nie zapominaj ubogich!34 Dlaczego niezbożnik rozdrażnił Boga? Bo mówił w sercu swym: “Nie będzie dochodził.”35 Widzisz, bo Ty na boleść i na utrapienie patrzysz, aby ich wydać w ręce swe. Tobie zostawiony jest ubogi, sierocie ty będziesz pomocnikiem.36 Skrusz ramię grzesznika i niegodziwca; będą szukać grzechu jego, a nie znajdą.37 Pan będzie królował wiecznie i na wieki wieków; wyginiecie, poganie, z ziemi jego.-38 Pragnienia ubogich wysłuchał Pan; gotowość serca ich usłyszało ucho twoje,39 abyś uczynił sąd sierocie i uniżonemu, aby się więcej nie ważył wielmożyć człowiek na ziemi.PS 10. ODWAGA RODZĄCA SIĘ Z UFOŚCI W BOGU. Tym, którzy radzą ratować się przed prześladowcami ucieczką w góry (2-4), odpowiada Dawid, że Bóg, który ze swego tronu niebieskiego wszystkie sprawy ludzkie dokładnie bada (5-6), ukarze grzeszników (7), a sprawiedliwego miłością otoczy (8).
11 (10)0 Na koniec. Psalm Dawidowy.1 W Panu ja ufam; jak możecie duszy mojej mówić: “Uciekaj na górę jak wróbel?2 Bo oto grzesznicy naciągnęli łuk, nagotowali strzały swe w sajdaku, aby strzelać w ciemności na tych, co prawi są sercem.3 Albo wiem, coś był sprawił, zniszczyli, sprawiedliwy zaś co uczynił?” –4 Pan jest w kościele swym świętym; Pan, w niebie stolica jego. Oczy jego na ubogiego patrzą, powieki jego badają synów ludzkich.5 Pan bada sprawiedliwego i niezbożnego; lecz kto miłuje nieprawość, ma w nienawiści duszę swoją.6 Wyleje jak deszcz na grzeszników sidła; ogień i siarka i wiatr nawałnicy, to cząstka ich kielicha.7 Albowiem sprawiedliwy Pan i sprawiedliwość miłuje, prawość widziało oblicze jego.PS 11 (12). MODLITWA PRZECIW PANOWANIU KŁAMSTWA I ZDRADY. Psalmista prosi Boga o ratunek, bo fałsz i zdrada prawie już wyłącznie panują wśród ludzi (2-3). Niech Bóg wygubi tych pyszałków, walczących języki Cm (4-5)t Bóg w odpowiedzi obiecuje pomoc uciśnionym (6). Psalmista wierzy bezwzględnie słowom Pańskim (7) i raz jeszcze prosi o ustrzeżenie go od ludzi fałszywych (8-9).
12 (11)1 Na koniec, na oktawę. Psalm Dawidowy.2 Zbaw mię, Panie, bo ustał święty, bo umniejszyły się prawdy wśród synów ludzkich.3 Marne rzeczy mówili, każdy do bliźniego swego, wargami zdradliwymi, dwoistym sercem mówili. –4 Niech zatraci Pan wszelkie usta zdradliwe i język hardo mówiący tych, którzy mówili:5 “Pokażemy moc języka naszego, usta nasze z nami są, któż panem naszym jest” –6 “Dla nędzy niedostatnich i dla wzdychania ubogich teraz powstanę, mówi Pan; postawię w zbawieniu, otwarcie sobie z nim pocznę7 ” – Słowa Pańskie słowa czyste, srebro w ogniu doświadczone, wypróbowane z ziemi, siedem kroć przeczyszczone. –8 Ty, Panie, zachowasz nas i będziesz nas strzegł od rodzaju tego na wieki.9 Wokoło niezbożnicy chodzą; według wysokości twej úczyniłeś możnymi synów człowieczych.PS 12 (13). MODLITWA OPUSZCZONEGO PRZEZ BOGA. Psalmista się skarży, że od dawna opuszczony przez Boga (1), na próżno szuka sam środków ratunku (2) i że nieprzyjaciel ma nad nim przewagę (3). Dlatego prosi Boga o pomoc (4), by wróg nad nim nie triumfował (5). Pewny wysłuchania, ufa Bogu i dzięki mu składa (6).
13 (12)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Dokądże, Panie? Zapominasz o mnie do końca? dokąd odwracasz oblicze swe ode mnie?2 Dokąd będę układał plany w duszy mojej, boleść w sercu moim przez dzień?3 Pókiż będzie się podnosił nieprzyjaciel mój nade mnie? –4 Wejrzyj i wysłuchaj mię, Panie, Boże mój! Oświeć oczy moje, bym kiedy nie zasnął na śmierć,5 by kiedy nie rzekł nieprzyjaciel mój: “Przemogłem go.” Którzy mię trapią, będą radzi, jeśli się zachwieję. –6 Ale ja ufam w miłosierdziu twoim, rozraduje się serce moje w zbawieniu twoim. Będę śpiewał Panu, który mi dał dobra, i będę grał imieniu Pana najwyższego.PS 13 (14). OGÓLNE ZEPSUCIE LUDZI. Opisane jest szeroko rozprzestrzenione zepsucie obyczajów (1-3). Czyż nigdy się nie upamiętają ci, co prześladują dobrych (4)? Przyjdzie na nich jeszcze kara Boża, bo Bóg broni sprawiedliwych (5-6). – Prośba o powrót sprawiedliwych z niewoli (7).
14 (13)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Rzekł głupi w sercu swoim: “Nie masz Boga.” Zepsuli się i obrzydliwymi się stali w uczynkach swoich; nie masz, kto by czynił dobrze, nie masz aż do jednego.2 Pan z nieba spojrzał na synów człowieczych, aby zobaczyć, czy jest kto rozumny albo szukający Boga3 Wszyscy odstąpili, razem stali się nieużytecznymi; nie masz, kto by dobrze czynił, nie masz aż do jednego. Grobem otwartym jest gardło ich, językami swymi zdradliwie sobie poczynali, jad żmijowy pod ich wargami. Usta ich pełne są złorzeczenia i gorzkości, prędkie ich nogi na wylanie krwi. Zniszczenie i nieszczęście na drogach ich, a drogi pokoju nie poznali; nie masz bojaźni Bożej przed oczami ich. –4 Czyż nie poznają wszyscy, którzy czynią nieprawość, którzy pożerają lud mój, jak kęs chleba? –5 Pana nie wzywali: tam drżeli ze strachu, gdzie nie było strachu.6 Albowiem Pan jest w rodzie sprawiedliwym. Zamiary ubogiego wyszydziliście, iż Pan jest nadzieją jego. –7 Któż da z Syjonu zbawienie Izraela? Gdy odwróci Pan niewolę ludu swego, rozweseli się Jakub i rozraduje się Izrael.PS 14 (15). KTO MOŻE GODNIE ZJAWIĆ SIĘ PRZED BOGIEM?
15 (14)1 Psalm Dawidowy. Panie, któż będzie mieszkał w przybytku twoim, albo kto odpocznie na górze twojej świętej?2 Kto chodzi bez zmazy i czyni sprawiedliwość.3 Kto mówi prawdę w sercu swoim, kto nie czyni zdrady językiem swoim, i nie uczynił bliźniemu swemu złego, i nie cierpiał potwarzy na bliźnich swoich.4 Za nic miany jest w oczach jego złośliwy, a bojących się Pana wysławia.5 Kto przysięga bliźniemu swemu, a nie oszukuje, kto pieniędzy swych nie dał na lichwę i darów przeciw niewinnym nie przyjmuje. Kto to czyni, nie będzie poruszony na wieki!PS 15 (16). SZCZĘŚCIE SPRAWIEDLIWEGO Z POSIADANIA BOGA. Bóg jest największym dobrem psalmisty (1-2); jego upodobanie jest w wiermych Boga czcicielach (3); nic wspólnego nie chce mieć z bałwanami (4). Szczęście w tym tyciu, pochodzące z posiadania Boga (5-8); szczęście po śmierci (9-11).
16 (15)1 Napis pomnika. Psalm Dawidowy. Zachowaj mię, Panie, bom nadzieję miał w tobie.2 Rzekłem Panu: “Tyś jest Bogiem moim, albowiem dóbr moich nie potrzebujesz.”3 Co do świętych, którzy są w ziemi Jego, dziwnie wypełnił wszystkie pragnienia moje względem nich. –4 Rozmnożyły się niemoce ich, potem się spieszyli; nie będę zgromadzał schadzek ich ze krwi i nie będę wspominał imion ich usty mymi. –5 Pan cząstką dziedzictwa mego i kielicha mego; Ty jesteś, który mi przywrócisz dziedzictwo moje.6 Sznury mi padły na miejscach wspaniałych, albowiem dziedzictwo moje jest znamienite.7 Będę błogosławił Pana, który mi dał rozum, nadto aż do nocy napominały mię nerki moje.8 Miałem Pana zawsze przed oczyma swymi, bo mi jest po prawicy, abym nie był poruszony.-9 Przeto się uweseliło serce moje i rozradował się język mój nadto i ciało moje w nadziei odpoczywać będzie.10 Albowiem nie zostawisz duszy mojej w otchłani, ani dasz świętemu twemu oglądać skażenia.11 Oznajmiłeś mi drogi żywota, napełnisz mię weselem przy obliczu twoim, rozkosze na prawicy twej aż do końca.PS 16 (17). PROŚBA NIEWINNIE PRZEŚLADOWANEGO O POMOC BOŻA. Powołując się na sprawiedliwość Boga (1-2) i na swą niewinność, w której pragnie być zachowany (3-5), prosi Boga, by go ocalił od jego prześladowców (6-9a), których złość i praktyki opisuje (9b-12). Wobec wiszącego nad nim niebezpieczeństwa jeszcze raz usilnie nastaje o pomoc i ukaranie wrogów jego już za życia, gdyż opływają w dobra doczesne (13-14). Dla siebie spodziewa się szczęścia daleko większego z oglądania Boga po śmierci (15).
17 (16)1 Modlitwa Dawida.Wysłuchaj, Panie, sprawiedliwości mojej, zważ pilnie na prośbę moją, przyjmij w uszy modlitwę moją z ust niezdradliwych.2 Od oblicza twego sąd o mnie wynijdzie, oczy twe niech dojrzą prawość. –3 Wypróbowałeś serce me i nawiedziłeś w nocy, doświadczyłeś mię ogniem, a nie znalazła się we mnie nieprawość.4 Aby nie mówiły usta moje o uczynkach ludzkich, dla słów ust twoich jam przestrzegał dróg twardych.5 Umocnij kroki moje na ścieżkach twoich, aby się nie chwiały stopy moje! –6 Ja wołałem, gdyż mnie wysłuchałeś, Boże; nakłoń mi ucha twego i wysłuchaj słów moich!7 Okaż przedziwne miłosierdzie twoje, ty, który zbawiasz nadzieję mających w tobie!8 Od sprzeciwiających się prawicy twojej strzeż mnie jak źrenicy oka! Pod cieniem skrzydeł9 twoich schroń mię od oblicza niezbożnych, którzy mię utrapili. Nieprzyjaciele moi duszę moją ogarnęli,10 tłustość swoją zawarli, usta ich mówiły hardo.11 Chcąc mię wyrzucić, teraz mię otoczyli, oczy swe nastawili, by obalić na ziemię.12 Czekali na mnie jak lew żądny łupu i jak szczenię lwie, mieszkające w jamie.13 Powstań, Panie, uprzedź go i powal go, wyrwij duszę moją od niezbożnego, miecz twój od nieprzyjaciół ręki twojej.14 Panie, odłącz ich od trochy ludzi z ziemi za żywota ich; ze skrytych rzeczy twoich napełniony jest brzuch ich, nasyceni są synami i ostatki swoje zostawili małym dzieciom swoim.-15 A ja w sprawiedliwości pokażę się przed obliczem twoim, nasycony będę, gdy się ukaże chwała twoja.PS 17 (18). DZIĘKCZYNNA PIEŚŃ DAWIDA. Dawid miłuje Boga, który jest mocą jego (2-4). Z jakich utrapień uwolnił go Bóg na jego prośbę (5-7). Opis potęgi i majestatu Boga, zstępującego na pomoc Dawidowi (8-16), i samego wybawienia (17-20). Wybawienie Dawida jest nagrodą za jego sprawiedliwość (21-25), gdyż Bóg postępuje z człowiekiem odpowiednio do jego zasług (26-28); toteż i Dawida Bóg broni (29-31). Pan jest jedynym Bogiem i daje moc Dawidowi (32-35). On mu dał zwycięstwo nad wszystkimi wrogami (36-43), wzmocnił i rozszerzył jego królestwo(44-46). Dlatego dziękuje Bogu za wszystkie dobrodziejstwa (47-51).
18A (17)1 Na koniec. Sługi Pańskiego Dawida, który mówił Panu słowa pieśni tej w dzień, gdy go wyrwał Pan z ręki wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saula, i rzekł:2 Będę cię miłował, Panie, mocy moja!3 Pan twierdza moja i ucieczka moja, i wybawiciel mój! Bóg mój wspomożyciel mój, i w nim będę nadzieję miał; ochrona moja i róg zbawienia mego, i obrońca mój!4 Chwaląc będę wzywał Pana, i będę wybawiony od nieprzyjaciół moich.5 Ogarnęły mię boleści śmierci i strumienie nieprawości zatrwożyły mię.6 Boleści otchłani otoczyły mię, pochwyciły mię sidła śmierci.7 W utrapieniu moim wzywałem Pana i wołałem do Boga mojego, i wysłuchał głos mój z kościoła swego świętego, i wołanie moje przed obliczem jego weszło w uszy jego.8 Wzruszyła się i zadrżała ziemia; fundamenty gór zatrwożyły się i poruszyły się, gdyż się rozgniewał na nie.9 Podniósł się w górę dym w gniewie jego, i ogień się zapalił od oblicza jego, węgle się rozpaliły od niego.10 Skłonił niebiosa i zstąpił, a mgła pod nogami jego.11 I wstąpił na cherubiny, i leciał, leciał na skrzydłach wiatru.12 I uczynił ciemność kryjówką swoją, wokoło niego namiot jego: ciemna woda w obłokach powietrznych.13 Przed blaskiem w oczach jego rozeszły się obłoki, grad i węgle ogniste.14 I zagrzmiał Pan z nieba, a Najwyższy głos swój wypuścił, grad i węgle ogniste.15 I wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, rozmnożył błyskawice i strwożył ich.16 I ukazały się źródła wód, i odkryły się fundamenty okręgu ziemi od kajania twego, Panie, od tchnienia ducha gniewu twego.18 B17 Spuścił z wysokości i chwycił mię, i wydobył mię z wód wielkich.18 Wyrwał mię od nieprzyjaciół moich bardzo mocnych i od tych, którzy mię w nienawiści mieli, albowiem przemogli nade mną.19 Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego, a Pan stał się obrońcą moim;20 i wywiódł mię na miejsce przestronne, zbawił mię, ponieważ chciał mi dobrze.21 I odda mi Pan według sprawiedliwości mojej, i według czystości rąk moich odda mi,22 albowiem strzegłem dróg Pańskich i nie czyniłem niezbożnie przeciw Bogu memu.23 Bo wszystkie sądy jego są przed obliczem moim, a sprawiedliwości jego nie odrzuciłem od siebie.24 I będę nieskalany z nim, i będę się strzegł nieprawości mojej.25 I odda mi Pan według sprawiedliwości mojej i według czystości rąk moich przed oczyma jego.26 Z świętym święty będziesz, a z mężem niewinnym niewinny będziesz,27 i z wybranym wybrany będziesz, a z przewrotnym przewrotny się staniesz.28 Bo ty lud uniżony zbawisz, a oczy pysznych poniżysz. –29 Bo ty rozświecasz pochodnię moją, Panie; Boże mój, oświeć ciemności moje!30 Albowiem przez ciebie będę wyrwany z pokusy, a w Bogu moim przestąpię mur.18 C31 Bóg mój, niezmazana droga jego, słowa Pańskie ogniem wypróbowane, obrońcą jest wszystkich mających nadzieję w nim.32 Bo któż jest Bogiem oprócz Pana, albo kto Bogiem oprócz Boga naszego?33 Bóg, który mię opasał mocą i uczynił nieskalaną drogę moją;34 który krzepkimi uczynił nogi moje jak jeleni, i na wyżynach postawił mię;35 który uczy ręce moje do boju, i uczyniłeś jak łuk miedziany ramiona moje.36 I dałeś mi obronę zbawienia twego, a prawica twoja podparła mię i kaźń twoja ćwiczyła mię do końca, i nauka twoja, ta mię nauczy.37 Rozszerzyłeś kroki moje pode mną, i nie osłabły nogi moje.38 Będę gonił nieprzyjaciół moich i pojmam ich, i nie wrócę się, aż ich nie stanie.39 Połamię ich, i nie będą mogli stać, upadną pod nogi moje.40 I opasałeś mię mocą na wojnę, i powstających przeciwko mnie ugiąłeś pode mnie. I nieprzyjaciół moich zmusiłeś do odwrotu, i nienawidzących mnie wytraciłeś.42 Wołali, a nie było, kto by wybawił, do Pana, a nie wysłuchał ich.43 I skruszę ich jak proch przed wiatrem, jako błoto na ulicy wygładzę ich.44 Wyrwiesz mię z zatargów ludu, ustanowisz mię głową narodów.45 Lud, którego nie znałem, służył mi, na pierwszą wieść był mi posłuszny.46 Synowie obcy schlebiali mi; synowie obcy zestarzeli się i kulejąc odciągali od dróg swoich.47 Żyje Pan, i błogosławiony Bóg mój, i niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego!48 Boże, który mi dajesz pomstę i poddajesz pode mnie narody, wybawicielu mój od nieprzyjaciół moich gniewliwych,49 i nad powstających przeciw mnie wywyższasz mię, od męża niesprawiedliwego wyrywasz mię.50 Przeto będę cię wysławiał między narodami, Panie, a imieniu twemu pieśń zaśpiewam,51 który wielkim czynisz wybawienie króla swego i okazujesz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi i potomstwu jego aż na wieki.PS 18 (19). CHWAŁA BOGA GŁOSZONA RZEZ NIEBIOSA I DOSKONAŁOŚĆ JEGO PRAWA. Niebiosa głoszą chwałę Boga (2). To głoszenie jest nieprzerwane (3), przez wszystkich słyszane i zrozumiane (4-5). Słońce po tym niebie przebiega od końca do końca i nikt nie obroni się przed jego żarem (6-7). Prawo Boże jest doskonałe, rozwesela serce, jest trwałe, cenne i słodkie (8-11). Psalmista chce je zachowywać, prosi o przebaczenie za wykroczenia nieświadome, o ustrzeżenie od świadomych (12-14). Wówczas będzie się podobał Bogu (15).
19 (18)1 Na koniec. Psalm Dawidowy.2 Niebiosa opowiadają chwałę Boga, a dzieła rąk jego oznajmia firmament.3 Dzień dniowi opowiada słowo, a noc nocy podaje wiadomość.4 Nie są to słowa ani mowy, których by głos nie był słyszany.5 Na wszystką ziemię wyszedł głos ich i na krańce okręgu ziemi słowa ich. –6 W słońcu postawił przybytek swój; a ono jak oblubieniec wychodzi z łożnicy swojej, rozweseliło się jak olbrzym na biegnięcie w drogę.7 Od krańca nieba wyjście jego, a obieg jego aż do krańca jego, a nie masz, kto by się mógł ukryć pod żarem jego. Zakon Pański nieskalany,8 nawracający duszę, świadectwo Pańskie wierne, dające mądrość prostaczkom.9 Sprawiedliwości Pańskie prawe, uweselające serce, przykazanie Pańskie jasne, oświecające oczy.10 Bojaźń Pańska święta, trwająca na wieki wieków, sądy Pańskie prawdziwe, wszystkie razem sprawiedliwe.11 Bardziej pożądane niż złoto i mnogie kamienie drogie, a słodsze nad miód i plastr miodowy.12 Albowiem sługa twój strzeże ich, w przestrzeganiu ich odpłata wielka.13 Występki któż rozumie? Od skrytych moich oczyść mię,14 i od obcych ustrzeż sługę twego. Jeśli nade mną panować nie będą, wtedy nieskalany będę i będę oczyszczony od grzechu największego.15 I będą się podobać mowy ust moich i rozmyślanie serca mego przed obliczem twoim zawsze. O Panie, wspomożycielu mój i odkupicielu mój!PS 19 (20). MODLITWA ZA KRÓLA PRZED BITWĄ. Niech Bóg wysłucha króla i ześle mu pomoc (2-5)! Całkowita ufność w opiece Bożej (6-7). Prawdziwa moc nie leży w środkach ludzkich, lecz w Bogu (8-9). Okaż, Panie, moc twoją (10)!
20 (19)1 Na koniec. Psalm Dawidowy.2 Niechaj cię wysłucha Pan w dzień utrapienia, niechaj cię obroni imię Boga Jakubowego!3 Niech ci ześle pomoc z świątyni, a z Syjonu niech cię broni!4 Niech pomni na wszelką ofiarę twoją, a całopalenie twoje niech tłuste będzie!5 Niech ci da według serca twego i wszelkie zamysły twe niech potwierdzi! –6 Uweselimy się zbawieniem twoim, a imieniem Boga naszego chlubić się będziemy.7 Niech wypełni Pan wszystkie prośby twoje! Teraz poznałem, iż Pan zbawił pomazańca swego; wysłucha go z nieba świętego swego, zbawienie prawicy jego w czynach potężnych. –8 Jedni w wozach, a drudzy w koniach ufają, ale my imienia Pana, Boga naszego, wzywać będziemy.9 Oni powiązani są i polegli, a myśmy powstali i podnieśli się. –10 Panie, zbaw króla i wy- słuchaj nas w dzień, w który cię wzywać będziemy!PS 20 (21). DZIĘKCZYNIENIE ZA ZWYCIĘSTWO KRÓLA. Król raduje się w Panu ze swego zwycięstwa (2-3); Bóg dał mu koronę, długie życie, chwałę i radość (4-7). Ponieważ król położył w Bogu swą nadzieję, wytępi Bóg całkowicie wszystkich jego wrogów (8-13). Prośba o nowy objaw mocy Bożej i obietnica złożenia podzięki (14).
21 (20)1 Na koniec. Psalm Dawidowy.2 Panie, z mocy twojej weseli się król i zbawieniem twoim raduje się wielce.3 Żądanie serca jego wypełniłeś mu, a pragnienia wiary jego nie zawiodłeś. –4 Bo go uprzedziłeś błogosławieństwami słodkości, włożyłeś na głowę jego koronę z kamienia drogiego.5 O życie prosił cię, i dałeś mu długość dni na wieki i na wieki wieków.6 Wielka jest chwała jego przez zbawienie twoje, sławę i wielką ozdobę nań wkładasz.7 Albowiem czynisz go błogosławieństwem na wieki wieków, uweselasz go radością przy obliczu twoim. –8 Bo król nadzieję ma w Panu, a przez miłosierdzie Najwyższego nie będzie poruszony.9 Niech dosięgnie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich, prawica twa niech znajdzie wszystkich, którzy cię w nienawiści mają!10 Uczynisz ich jak piec ognisty czasu oblicza Twego; Pan w gniewie swoim zatrwoży ich, i pożre ich ogień.11 Owoc ich z ziemi wygubisz, a potomstwo ich z synów ludzkich.12 Albowiem zwrócili przeciw tobie złość, obmyślili plany, których nie mogli wykonać.13 Albowiem zmusisz ich do ucieczki, a tym, którzy ci pozostają, mierzysz w ich twarze. –14 Podnieś się Panie, w mocy twojej będziemy opiewać i wysławiać możne sprawy twoje!PS 21 (22). BOŻE MÓJ, BOŻE MÓJ, CZEMUŚ MNIĘ OPUŚCIŁ? Bóg mię opuścił (2-3) I A przecież On jest święty (4) I On wyratował tyle razy ojców, uciekających się do niego (5-6)! Ja zaś mimo to jestem pośmiewiskiem wszystkich (7-8); nawet z mojej ufności w Bogu się naśmiewają (9). I w tym mają słuszność, że całą moją nadzieją jest Bóg (10-12), choć cierpię niezmiernie: jestem otoczony jakby przez zwierzęta dzikie (13-14), opuszczenie sił, trwoga, pragnienie doprowadziły mnie do śmierci (15-16); ręce moje i nogi przebite, kości naciągnięte, szaty rozdrapane (17-19). Boże nie opuszczaj mnie, wybaw mię (20-22) I Za swe wybawienie, którego jest pewny, obiecuje publiczne dziękczynienie (23-25) i ofiary (26), a uczta ofiarna przyniesie niezmierną radość biesiadującym (27). Owszem, wszystkie narody zostaną pociągnięte do Pana i On będzie nad nimi królował (28-32).
22A (21)1 Na koniec, o pomoc poranną. Psalm Dawidowy.2 Boże, Boże mój, wejrzyj na mnie, czemuś mię opuścił? Daleko od zbawienia mego słowa grzechów moich.3 Boże mój, będę wołał we dnie, a nie wysłuchasz, i w nocy, a nie ku mojej głupocie.4 A ty mieszkasz w świątyni, chwało Izraela!5 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi, nadzieję mieli, i wybawiłeś ich.6 Do ciebie wołali, i zostali wybawieni, w tobie nadzieję mieli, a nie byli zawstydzeni. –7 A jam jest robak, nie człowiek, pośmiewisko ludzkie i wzgarda pospólstwa.8 Wszyscy, którzy mię widzieli, naśmiewali się ze mnie, mówili ustami i kiwali głową:9 “Nadzieję miał w Panu, niechaj go wyrwie; niechaj go zbawi, ponieważ go miłuje!” –10 Albowiem Ty mię wy- dobyłeś z łona, nadziejo moja od piersi matki mojej!11 Na ciebie porzucony byłem z łona, od łona matki mojej ty jesteś Bogiem moim!12 Nie odstępuj ode mnie, albowiem utrapienie bliskie jest, bo nie masz kto by ratował!13 Otoczyły mię cielce mnogie, byki tłuste obległy mię.14 Otworzyli na mnie usta swoje jak lew porywający i ryczący. –15 Wylany jestem jak woda i rozluźnione są wszystkie kości moje; stało się serce moje jak wosk topniejący we wnętrzu moim.16 Wyschła jak skorupa siła moja, a język mój przysechł do podniebienia mego, i doprowadziłeś mię do prochu śmierci. –17 Albowiem obstąpiły mię psy mnogie; zgraja niegodziwców obległa mię. Przebodli ręce moje i nogi moje,18 policzyli wszystkie kości moje. A oni przypatrywali się i patrzyli na mnie;19 rozdzielili sobie szaty moje, a o suknię moją los rzucali. –20 Ale ty, Panie, nie oddalaj ode mnie wspomożenia twego, wejrzyj ku obronie mojej!21 Wyrwij od miecza, Boże, duszę moją, a z łapy psa jedyną moją!22 Wybaw mię z paszczęki lwa, a od rogów jednorożców mnie poniżonego! –22 B23 Będę opowiadał imię twe braciom moim, wpośród kościoła będę cię chwalił:24 “Wy, co się Pana boicie, chwalcie go, wszystko potomstwo Jakuba wysławiajcie go;25 niech się go boi wszystko plemię izraelskie! Albowiem nie wzgardził ani odrzucił prośby ubogiego, i nie odwrócił oblicza swego ode mnie, a gdy wołałem do niego, wysłuchał mię.” –26 U Ciebie chwała moja w zebraniu wielkim; śluby moje oddam przed oczyma bojących się Go.27 Będą jedli ubodzy, i najedzą się, i będą chwalić Pana, ci którzy go szukają; będą żyć serca ich na wieki wieków. –28 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie krańce ziemi, i będą się kłaniać przed obliczem jego wszystkie rodziny narodów.29 Albo- wiem Pańskie jest królestwo, i on będzie panował nad narodami.30 Jedli i kłaniali się wszyscy tłuści ziemi, przed obliczem jego będą padać wszyscy, którzy zstępują w ziemię.31 A dusza moja jemu będzie żyła i potomstwo moje będzie mu służyć.32 Będzie opowiadane Panu przyszłe pokolenie i będą opowiadać niebiosa sprawiedliwości jego ludowi, który się narodzi, który uczynił Pan.PS 22 (23). BÓG – DOBRY PASTERZ. Zabiegi dobrego Pasterza, ufność, jaką wzbudza (1-4). Gospodarz, zapraszający do uczty (5-6).
23 (22)1 Psalm Dawidowy. Pan mną rządzi, i na niczym mi schodzić nie będzie.2 Na miejscu paszy, tam mnie postawił, nad wodą posilenia wychował mię,3 duszę moją pokrzepił. Prowadził mię ścieżkami sprawiedliwości dla imienia swego.4 Bo choćbym też chodził wpośród cienia śmierci, nie będę się bał zła, albowiem ty jesteś ze mną; laska twoja i kij twój, te mię pocieszyły.5 Nagotowałeś przed oczyma mymi stół naprzeciwko tych, którzy mię trapią; utłuściłeś olejkiem głowę moją, a kielich mój upajający jak wspaniały jest!6 I miłosierdzie twoje pójdzie za mną po wszystkie dni żywota mojego, abym mieszkał w domu Pańskim przez długie dni.PS 23 (24). WJAZD TRIUMFALNY KRÓLA CHWAŁY NA GÓRĘ SYJON. Bóg stwórcą i panem wszystkiego (1-2). Kto może mieszkać w miejscu świętym (3-6)? Niech się podniosą bramy odwieczne na przyjęcie Króla chwały (7-10).
24 (23)1 W dzień pierwszy sabatu. Psalm Dawidowy. Pańska jest ziemia i napełnienie jej, okrąg ziemi i wszyscy, którzy mieszkają na nim.2 Bo On go nad morzami utwierdził i nad rzekami umocnił go. –3 Któż wstąpi na górę Pańską, albo kto będzie stał na świętym miejscu jego?4 Niewinnych rąk i czystego serca, który nie użył do próżności duszy swojej ani przysięgał zdradliwie bliźniemu swemu.5 Ten weźmie błogosławieństwo od Pana i miłosierdzie od Boga zbawiciela swego.6 Taki jest ród szukających go, szukających oblicza Boga Jakubowego. –7 Podnieście, książęta, bramy wasze, i podnieście się, bramy wieczne, a wnijdzie król chwały!8 Któryż to jest król chwały? Pan mocny i potężny, Pan potężny w walce!9 Podnieścież, książęta bramy wasze, i podnieście się, bramy wieczne, a wnijdzie król chwały! Któryż to jest król chwały?10 Pan zastępów, ten to jest król chwały!PS 24 (25). PROŚBA O PRZEBACZENIE I OPIEKĘ. Psalmista błaga, żeby nie był zawstydzony wobec swych nieprzyjaciół (1-3); prosi o światło i przebaczenie (4-11). Szczęście duszy, która boi się Boga (12-14). Ufność w Bogu pośród trwogi i napaści nieprzyjaciół (15-22).
25 (24)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie, podniosłem duszę moją.2 Boże mój, w tobie ufam,3 niech nie będę zawstydzony i niech się nie śmieją ze mnie nieprzyjaciele moi! Albowiem wszyscy, którzy na ciebie czekają, nie będą zawstydzeni; niech będą zawstydzeni wszyscy nieprawość czyniący bez przyczyny!4 Drogi twoje, ukaż mi, Panie, a ścieżek twoich naucz mię!5 Prowadź mię w prawdzie twojej i naucz mię, boś ty jest Bóg, zbawiciel mój, i ciebie oczekiwałem przez wszystek dzień.6 Wspomnij na miłosierdzie twoje, Panie, i na zmiłowania twoje, które są od wieku!7 Grzechów młodości mojej i niewiadomości moich racz nie pamiętać; według miłosierdzia twego pomnij na mnie ty, dla dobroci twej, Panie!8 Słodki i prawy Pan, przeto da zakon uchybiającym w drodze.9 Poprowadzi cichych w rozsądku, nauczy skromnych dróg swoich.10 Wszystkie drogi Pańskie są miłosierdziem i prawdą dla szukających testamentu jego i świadectw jego.11 Dla imienia twego, Panie, bądź miłościw grzechowi mojemu, bo go jest mnóstwo! –12 Któryż jest człowiek, co się boi Pana? Zakon postawił mu na drodze, którą obrał.13 Dusza jego w szczęściu przemieszkiwać będzie, a potomstwo jego odziedziczy ziemię.14 Podporą jest Pan bojącym się go, i testament jego ma im być oznajmiony. –15 Oczy moje zawsze skierowane do Pana, albowiem on wyrwie z sidła nogi moje.16 Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, bo sam jeden jestem i ubogi!17 Udręczenia serca mego rozmnożyły się; wyrwij mię z utrapień moich!18 Wejrzyj na uniżenie moje i na trudy moje, a odpuść wszystkie grzechy moje!19 Patrz na nieprzyjaciół moich, że się rozmnożyli, a nienawiścią niesprawiedliwą nienawidzili mnie!20 Strzeż duszy mojej, a wyrwij mię; niech nie będę zawstydzony, bo miałem nadzieję w tobie!21 Niewinni i prawi przystali do mnie, bo czekałem na ciebie.22 Wybaw, Boże, Izraela ze wszystkich ucisków Jego!,PS 25 (26). NIEWINNY ODWOŁUJE SIĘ DO SPRAWIEDLIWOŚCI BOŻEJ. Jego wierność (1-3); nie ma nic wspólnego z bezbożnym (4-5); jego uczucia względem świętego przybytku (6-8). Prosi, by go Bóg nie karał z bezbożnym (9-12).
26 (25)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Osądź mię, Panie, bom chodził w niewinności twojej, a w Panu nadzieję mając, nie osłabnę.2 Próbuj mnie, Panie, doświadczaj mnie, wypal nerki moje i serce moje!3 Albowiem miłosierdzie twoje jest przed oczyma mymi i rozkochałem się w prawdzie twojej. –4 Nie siedziałem z gromadą ludzi fałszywych, a z czyniącymi bezprawie wchodzić nie będę.5 Miałem w nienawiści zgraję złoczyńców, a z niepobożnymi nie zasiądę. –6 Umywam między niewinnymi ręce moje i obchodzę ołtarz twój,7 Panie, aby słyszeć głos chwały i opowiadać wszystkie dziwy twoje.8 Panie, umiłowałem piękność domu twego i miejsce mieszkania chwały twojej. –9 Nie trać z niezbożnymi, Boże, duszy mojej, a życia mego z mężami krwawymi,10 w których ręku są nieprawości, prawica ich pełna jest podarków!11 A ja chodziłem w niewinności mojej; odkup mię i zmiłuj się nade mną!12 Noga moja stała na drodze prostej, w zebraniach będę cię chwalił, Panie!PS 26 (27). PAN ŚWIATŁEM I ZBAWIENIEM MOIM. Gdy Bóg jest obrońcą, żadna trwoga nie ma przystępu do serca (1-3). Psalmista pragnie mieszkać w przybytku Pańskim, by znaleźć tam ochronę przed nieprzyjaciółmi (4-6); prosi, by go Bóg ocalił, opuszczonego przez wszystkich (7-10), by nim kierował i nie oddawał go w ręce nieprzyjaciół (11-13). Wezwanie do ufności (14).
27 (26)1 Psalm Dawida, pierwej niźli był pomazany. Pan oświecenie moje i zbawienie moje, kogóż się bać będę? Pan obrońca żywota mego, kogóż się będę lękał?2 Gdy się zbliżają przeciw mnie złoczyńcy, by pożreć ciało moje, nieprzyjaciele moi, którzy mię trapią, sami omdleli i upadli.3 Choćby stanęły przeciwko mnie wojska, nie będzie się bało serce moje; choćby powstała przeciwko mnie bitwa, w tym ja nadzieję pokładać będę. –4 O jedno prosiłem Pana, tego szukać będę: abym mieszkał w domu Pańskim po wszystkie dni życia mego; abym patrzał na rozkosz Pańską i nawiedzał kościół jego.5 Albowiem ukrył mię w przybytku swoim, w dni złe obronił mię w skrytości przybytku swego.6 Na skałę podniósł mię, a teraz wyniósł głowę moją ponad nieprzyjaciół moich. Obszedłem i ofiarowałem w przybytku jego ofiarę radosną; będę śpiewał i psalm mówił Panu. –7 Wysłuchaj, Panie, głos mój, którym wołam do ciebie: zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mię!8 Do ciebie mówiło serce moje, szukało cię oblicze moje; oblicza twego Panie, szukać będę!9 Nie odwracaj oblicza twego ode mnie, nie odstępuj w gniewie od sługi twego! Bądź pomocnikiem moim, nie opuszczaj mnie i nie gardź mną, Boże zbawicielu mój!10 Albowiem ojciec mój i matka moja opuścili mię, ale Pan przyjął mię.11 Prawo postaw mi, Panie, w drodze twojej, i prowadź mię prostą ścieżką dla nieprzyjaciół moich!12 Nie wydawaj mnie na wolę trapiących mię, albowiem powstali przeciwko mnie świadkowie fałszywi i kłamała nieprawość sobie.13 Wierzę, iż oglądać będę dobra Pańskie w krainie żyjących. – Oczekuj Pana, mężnie czyń, i niech się wzmocni serce twoje, a czekaj na Pana!PS 27 (28). WYSŁUCHAJ, PANIE, GŁOS PROŚBY MOJEJ. Oby Bóg wysłuchał swego sługę, a nie zrównywał go z bezbożnikami, zezwalając na jego zatracenie (1-3); niech bezbożnikom odpłaci według ich uczynków (4-5). Radosne dziękczynienie z powodu wysłuchania (6-7). Pan jest mocą i obrońcą ludu swego (8-9).
28 (27)1 Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie, będę wołał, Boże mój, nie milcz przede mną, abym nie stał się podobnym zstępującym do grobu, gdy będziesz milczał przede mną.2 Wysłuchaj, Panie, głos prośby mojej, gdy się modlę do ciebie, gdy podnoszę ręce swe ku kościołowi twemu świętemu!3 Nie pociągaj mnie razem z grzesznikami i nie zatrać mnie z czyniącymi nieprawość, którzy mówią o pokoju z bliźnim swoim, a zło jest w sercach ich! –4 Oddaj im według uczynków ich i według złości wymysłów ich; według spraw rąk ich oddaj im zapłatę ich!5 Ponieważ nie zrozumieli spraw Pana i uczynków rąk Jego, zniszczysz ich, a nie zbudujesz ich. –6 Błogosławiony Pan, bo wysłuchał głos prośby mojej!7 Pan pomocnik mój i obrońca mój; w nim nadzieję pokładało serce moje, i poratowany jestem; i zakwitło na nowo ciało moje, i ochotnie wysławiaé Go będę. –8 Pan mocą ludu swego i obrońcą zbawiennym pomazańca swego.9 Zbaw lud twój, Panie, a błogosław dziedzictwu twojemu, i rządź nimi i wywyższaj ich aż na wieki!PS 28 (29). WIELKOŚĆ BOGA OBJAWIAJĄCA SIĘ W BURZY. Niech synowie Boży oddadzą Bogu chwałę (1-2). Opis burzy, w której majestat Boga się objawia (3-9). Bóg włada nad żywiołami, a ludowi swemu błogosławi (10-11).
29 (28)1 Psalm Dawidowy. Przy dokończeniu przybytku. Przynoście Panu, synowie Boży, przynoście Panu młode baranki!2 Przynoście Panu chwałę i cześć, przynoście Panu chwałę dla imienia jego, kłaniajcie się Panu w dziedzińcu świętym jego! –3 Głos Pański nad wodami, Bóg majestatu zagrzmiał, Pan nad wodami wielkimi.4 Głos Pański w mocy, głos Pański w wielmożności.5 Głos Pański łamiący cedry, i połamie Pan cedry Libanu,6 i pokruszy je jak cielę na Libanie, a umiłowany będzie jak młody jednorożec.7 Głos Pański rozmiatający płomień ognisty,8 głos Pański wstrząsający puszczą, i poruszy Pan pustynię Kades.9 Głos Pański przygotowujący łanie i odkrywający gąszcze; a w kościele Jego wszyscy oddadzą chwałę. –10 Pan czyni, że potop trwa i będzie siedział Pan, król, na wieki,11 Pan da moc ludowi swemu, Pan błogosławić będzie ludowi swemu w pokoju.PS 29 (30). PO UZDROWIENIU ZE ŚMIERTELNEJ CHOROBY. Psalmista wysławia Boga za przywrócone obie zdrowie (2-4). Wzywa do tego również wszystkich pobożnych (5-6). Celem choroby było upamiętanie psalmisty, zbytnio dufnego w swe powodzenie (7-8). Powalony na łoże, zwrócił się z korną modlitwą do Boga (9-10), który go wysłuchał (11-13).
30 (29)1 Psalm pieśni. Na poświęcenie domu Dawidowego.2 Wysławiać cię będę, Panie, żeś mię: przyjął, a nie dał pociechy nieprzyjaciołom moim ze mnie.3 Panie, Boże mój, wołałem do ciebie i uzdrowiłeś mię.4 Panie, wywiodłeś z otchłani duszę moją, wybawiłeś mię spośród zstępujących do grobu. –5 Śpiewajcie Panu święci jego i wysławiajcie pamiątkę świętości jego!6 Bo gniew jest w zapalczywości jego, a życie w upodobaniu jego; z wieczora gości płacz, a z rana wesele. –7 A ja rzekłem w dostatku moim: “Nie będę poruszony na wieki.”8 Panie, według woli twojej dodałeś mocy ozdobie mojej; odwróciłeś oblicze swe ode mnie i stałem się zatrwożony. –9 Do ciebie, Panie, wołać będę i do Boga mego modlić się będę.10 Cóż za pożytek z krwi mojej, gdy zstępuję do skażenia? Czyż proch sławić cię będzie albo opowiadać będzie prawdę twoją? –11 Usłyszał Pan i zmiłował się nade mną, Pan się stał pomocnikiem moim.12 Odmieniłeś mi płacz mój w wesele, zdarłeś wór mój,13 a oblokłeś mię w wesele, aby tobie śpiewała chwała moja i bym się nie smucił. Panie, Boże mój, na wieki wysławiać cię będę!PS 30 (31). UFNE ODDANIE SIĘ W RĘCE BOGA. Znajdując się w wielkim niebezpieczeństwie psalmista zwraca się do Boga (2-3) i jemu się powierza (4-6a), pewny, że go Bóg ochroni (6b-9). ]ego wyczerpanie posunięte jest do ostatecznych granic (10-11) i stał się pośmiewiskiem wszystkich (12-14). Prosi Boga o ratunek i o ukaranie jego wrogów (15-19). Ufa dobroci Bożej (20-21) i jut teraz dziękuje Bogu za wybawienie (22-23). Wzywa pobożnych do oddania się Mu (24-25).
31 (30)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Na zachwycenie.2 W tobie, Panie, nadzieję miałem, niech nie będę zawstydzony na wieki; w sprawiedliwości twojej wybaw mię!3 Nakłoń ku mnie ucha twego, pośpiesz się, aby mię wyrwać; bądź mi Bogiem, obrońcą i domem ucieczki, aby mię zbawić! –4 Albowiem mocą moją i ucieczką moją ty jesteś; a dla imienia twego poprowadzisz mię i wyżywisz mię.5 Wywiedziesz mię z sidła tego, które mi zakryli, boś ty jest obrońca mój.6 W ręce twe polecam ducha mego; odkupiłeś mię, Panie, Boże prawdy!7 Masz w nienawiści trzymających się marności nadaremnie, a ja w Panu nadzieję miałem.8 Będę się weselił i radował z miłosierdzia twego, albowiem wejrzałeś na uniżenie moje, wybawiłeś z potrzeby duszę moją.9 I nie zamknąłeś mnie w rękach nieprzyjaciół, postawiłeś na miejscu przestronnym nogi moje.10 Zmiłuj się nade mną Panie, bom jest uciśniony; zamroczone jest od gniewu oko moje, dusza moja i wnętrze moje.11 Albowiem ustało w boleści życie moje i lata moje we wzdychaniu; omdlały w nędzy siły moje i kości moje są poruszone. –12 Gwoli wszystkim nie- przyjaciołom moim stałem się pośmiewiskiem, i dla sąsiadów moich bardzo, i postrachem dla znajomych moich; którzy mię widzieli, precz ode mnie uciekli;13 zapomniany jestem, wyrzucony z serca jak umarły; stałem się jak naczynie rozbite.14 Bo słyszałem łajanie wielu, mieszkających wokoło; wtedy, gdy się schodzili wspólnie przeciwko mnie, naradzali się, aby odebrać mi życie. –15 A ja w tobie nadzieję miałem, Panie; rzekłem: “Tyś jest Bogiem moim.16 W ręku twoich losy moje; wy- rwij mię z ręki nieprzyjaciół moich i od prześladujących mię!17 Rozjaśnij twarz twoją nad sługą twoim, zbaw mię w miłosierdziu twoim! Panie, niech nie będę zawstydzony, albowiem wzywałem cię; niech się zawstydzą niezbożnicy i niech będą doprowadzeni do otchłani!19 Niech zaniemieją usta zdradliwe, które mówią nieprawość przeciw sprawiedliwemu z pychą i pogardą!” –20 Jakże wielkie mnóstwo słodkości twej, Panie, którą zachowałeś dla bojących się ciebie; przygotowałeś tym, którzy nadzieję mają w tobie, przed obliczem synów ludzkich!21 Osłonisz ich zasłoną oblicza twego od zamieszek ludzkich, ukryjesz ich w namiocie twoim od przeciwieństwa języków. –22 Błogosławiony Pan, bo okazał dziwne miłosierdzie swe nade mną w mieście obronnym!23 A ja mówiłem w zdumieniu umysłu mego: “Jestem odrzucony od oczu twoich!” Przeto wysłuchałeś głosu modlitwy mojej, gdym wołał do ciebie. –24 Miłujcie Pana wszyscy święci jego; albowiem Pan będzie szukał prawdy, a odda obficie postępującym pysznie.25 Mężnie postępujcie i niech się wzmocni serce wasze, wy wszyscy, którzy nadzieję macie w Panu!PS 31 (32). SZCZĘŚLIWY SKRUSZONY, KTÓREMU BÓG PRZEBACZYŁ! Szczęśliwi, którym Bóg grzechy odpuścił (1-2)! Udręka psalmisty przed wyznaniem grzechów (3-4). Wyznanie i przebaczenie (5). Psalmista wzywa wszystkich pobożnych do naśladowania go, co zapewnia opiekę Bożą (6-7). Należy być powolnym Bogu (8-9). Grzesznika czeka kara, sprawiedliwych, ufających Bogu, miłosierdzie i radość (10-11).
32 (31)1 Psalm Dawidowy. Wyrozumienie. Błogosławieni, którym odpuszczone są nieprawości i których grzechy są zakryte!2 Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczytał grzechu, i nie ma w duchu jego fałszu! –3 Ponieważ milczałem, zestarzały się kości moje, gdym wołał cały dzień.4 Bo we dnie i w nocy ciążyła nade mną ręka twoja; nawróciłem się w nędzy mojej, gdy tkwił cierń. –5 Grzech mój wyjawiłem tobie, a niesprawiedliwości mojej nie ukrywałem. Rzekłem: “Wyznam przeciwko sobie niesprawiedliwość moją Panu,” a ty odpuściłeś niezbożność grzechu mego. –6 Dlatego będzie się modlił do ciebie wszelki święty czasu sposobnego, a nawet w potopie wody wielkie do niego się nie przybliżą.7 Ty jesteś ucieczką moją od utrapienia, które mię ogarnęło. Radości moja, wyrwij mig od tych, którzy mię oblegli! –8 “Dam tobie rozum i nauczę cię tej drogi, którą masz pójść, umocnię nad tobą oczy moje.9 Nie bądźcież jak koń i muł, które nie mają rozumu! Uzdą i wędzidłem ściśnij pyski ich, bo się nie zbliżą do ciebie.” –10 Wiele jest biczów na grzesznika, a mającego nadzieję w Panu miłosierdzie ogarnie.11 Weselcie się w Panu i radujcie się, sprawiedliwi, i chlubcie się, wszyscy prawego serca!PS 32 (33). BÓG WSZECHMOCNY OBROŃCĄ SWEGO LUDU. Wezwanie sprawiedliwych do chwalenia Boga (1-3), Jego obietnice bowiem okazały się prawdziwymi (4-5). Bóg, Stwórca wszechpotężny (6-9), wniwecz obraca zamysły pogańskich narodów (10-11); dlatego szczęśliwy jest lud izraelski, który Bóg sobie wybrał (12). Bóg jest wszechwiedzący (13-15) i nie siły ziemskie są obroną ludu (16-17), lecz Jego opatrzna opieka (18-19). Dlatego chcemy Go z ufnością wyczekiwać, niech Jego miłosierdzie będzie nad nami (20-22) 1
33 (32)1 Psalm Dawidowy. Weselcie się, sprawiedliwi, w Panu! Prawym przystoi chwała. Wysławiajcie Pana na cytrze,2 grajcie mu na harfie o dziesięciu strunach!3 Śpiewajcie mu pieśń nową, dobrze mu grajcie wśród okrzyków! –4 Albowiem prawe jest słowo Pańskie, i wszystkie czyny jego według wierności.5 Miłuje miłosierdzie i sąd, miłosierdzia Pańskiego pełna jest ziemia. –6 Słowem Pańskim niebiosa są utwierdzone, a tchnieniem ust jego wszystka moc ich.7 On zbiera jak w skórzanym worze wody morskie, kładzie w skarbcu otchłanie wód.8 Niech się boi Pana wszystka ziemia i niech drżą przed nim wszyscy mieszkający na świecie!9 Albowiem on rzekł, i są uczynione; on rozkazał, i są stworzone. –10 Pan rozprasza plany narodów, wniwecz obraca myśli ludzkie i zamiary książąt odrzuca.11 A plany Pańskie trwają na wieki, myśli serca jego od rodu do rodu. –12 Błogosławiony naród, którego Bogiem jest Pan, lud, który on obrał za dziedzictwo sobie! –13 Spojrzał Pan z nieba, ujrzał wszystkich synów ludzkich.14 Z nagotowanego mieszkania swego spojrzał na wszystkich, którzy mieszkają na ziemi;15 on, który uformował każde z osobna serce ich, który rozumie wszystkie ich sprawy.16 Nie bywa wybawiony król przez wielką moc, a olbrzym nie będzie wybawiony wielkością siły swojej.17 Zawodny jest koń ku wybawieniu i wielka moc jego nie wybawi go.18 Oto oczy Pańskie nad bojącymi się go i nad tymi, którzy nadzieję mają w miłosierdziu jego,19 aby wyrwał od śmierci ich duszę i żywił ich w głodzie. –20 Dusza nasza wyczekuje Pana, bo jest pomocnikiem i obrońcą naszym.21 Albowiem w nim się rozweseli serce nasze, a w imieniu świętym jego mieliśmy nadzieję. –22 Niech będzie miłosierdzie twoje, Panie, nad nami, jak mieliśmy nadzieję w tobie!PS 33 (34). BÓG OSŁANIA POBOŻNYCH. Psalmista wzywa wszystkich wiernych do dziękowania Bogu za ratunek jemu zesłany (2-5). Ten, co się boi Pana i w nim nadzieję pokłada, nie powinien się niczego obawiać (6-11). Przepisy bojaźni Boga (12-15) są zadatkiem jego opieki (16-19), nawet w czasie ucisku (20-23).
34 (33)1 Dawida, kiedy odmienił twarz swoją przed Abimelechem i opuścił go, i odszedł.2 Będę błogosławił Pana na każdy czas, chwała jego zawsze w ustach moich.3 W Panu chlubić się będzie dusza moja; niechaj słyszą cisi i niech się weselą!4 Uwielbiajcie Pana ze mną i wywyższajmy imię jego wspólnie!5 Szukałem Pana i wysłuchał mnie, i ze wszystkich utrapień moich wyrwał mię. –6 Przystąpcie do niego a rozjaśnijcie się i oblicza wasze nie będą zawstydzone!7 Ten ubogi wołał, a Pan go wysłuchał, i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.8 Rozłoży się anioł Pański wokoło bojących się go, i wyrwie ich.9 Skosztujcie, a obaczcie, iż słodki jest Pan; błogosławiony mąż, który w nim ma nadzieję!10 Bójcie się Pana wszyscy święci jego, bo nie masz niedostatku bojącym się go!11 Bogacze niedostatek cierpieli i łaknęli, lecz szukającym Pana na żadnym dobru schodzić nie będzie. –12 Pójdźcie tu, synowie, słuchajcie mię, bojaźni Pańskiej nauczę was.13 Któryż jest człowiek, co chce żywota, pragnie dni dobre widzieć?14 Strzeż języka twego od złego, a usta twoje niech nie mówią zdradliwie.15 Odwróć się od złego, a czyń dobrze, szukaj pokoju i ubiegaj się za nim. –16 Oczy Pańskie nad sprawiedliwymi, a uszy jego na prośby ich.17 A oblicze Pańskie nad czyniącymi źle, aby wygładzić z ziemi ich pamięć.18 Wołali sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchał i wyswobodził ich ze wszystkich ucisków.19 Bliski jest Pan tym, którzy są strapionego serca, i zbawi przygnębionych na duchu. –20 Mnogie są uciski sprawiedliwych, ale z nich wszystkich Pan ich wybawi.21 Strzeże Pan wszystkich kości ich, żadna z nich się nie skruszy.22 Śmierć grzeszników najgorsza, a którzy nienawidzą sprawiedliwego, zgrzeszą.23 Pan odkupi dusze sług swoich, a nie zgrzeszą wszyscy, którzy w nim nadzieję mają.PS 34 (35). MODLITWA PRZECIW NIEWDZIĘCZNYM OSZCZERCOM. Prześladowany, prosi Boga o pomoc przeciw wrogom (1-3), by zawstydzeni musieli odstąpić (4-6); niech na nich spadnie nieszczęście, które jemu gotowali (7-8), a on będzie za to Boga wychwalał (9-10). Wrogowie rzucają nań oszczerstwa i szydzą z niego, odpłacają mu złem za dobre (11-16); niech mu Bóg dopomoże, a będzie go za to wysławiał (17-18). Niech Bóg nie pozwoli, by nad psalmistą triumfowali ci, co go nienawidzą i zgubę jego jut za pewną uważają (19-21); niech sprawy jego broni (22-24), a ich zawstydzi (25-26), by mógł się weselić i Bogu dziękować (27-28).
35 (34)1 Dawidowy. Osądź, Panie, szkodzących mi, zwalcz walczących przeciwko mnie!2 Porwij broń i tarczę, i powstań mi na pomoc!3 Dobądź miecza i zamknij drogę tym, co mię prześladują. Rzeknij duszy mojej: “Jam jest zbawieniem twoim!” –4 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni szukający duszy mojej; niech się cofną wstecz i niech będą zelżeni obmyślający mi zło!5 Niechaj będą jak proch przed wiatrem, a anioł Pański niechaj ich uciśnie!6 Niech będzie droga ich ciemnością i ślizgawicą, a anioł Pański niechaj ich goni! –7 Albowiem bez przyczyny ukryli na mnie zgubne sidło swoje, niesłusznie urągali duszy mojej.8 Niechże nań przyjdzie sidło, o którym nie wie, i sieć, którą ukrył, niechaj go pojma, i niech w to samo sidło wpadnie! –9 A dusza moja rozraduje się w Panu i ucieszy się zbawieniem jego.10 Wszystkie kości moje rzekną: “Panie, któż podobien tobie? Wyrywasz biedaka z ręki mocniejszych nadeń, niedostatniego i ubogiego od drapieżców jego” –11 Powstali świadkowie fałszywi i pytali mię, czego nie byłem świadom.12 Od- dawali mi złem za dobre: niepłodność dla duszy mojej. –13 A ja, gdy mi się przykrzyli, obłóczyłem się we włosiennicę, trapiłem postem duszę moją i modlitwa moja do łona mego się wróci.14 Jak bliźniemu i jak bratu naszemu, tak dogadzałem, jak żałujący i smucący się, tak się korzyłem. –15 I weselili się przeciwko mnie, i schadzali się, zgromadzono na mnie bicze, nie wiedziałem.16 Rozeszli się, a nie żałowali, kusili mię, szydzili ze mnie szyderstwem, zgrzytali na mnie zębami swymi. –17 Panie, kiedyż wejrzysz? Wyrwij duszę moją od złości ich, od lwów jedyną moją!18 Będę cię wysławiał w zebraniu wielkim, między ludem ogromnym będę cię chwalił. –19 Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi się niesprawiedliwie sprzeciwiają, którzy mię bez powodu w nienawiści mają, a mrugają oczyma!20 Bo ze mną wprawdzie spokojnie mówili, fale w gniewie ziemskim mówiąc zdrady obmyślali.21 I rozwarli na mnie gęby swoje, mówiąc: ” Ha, ha, oglądały oczy nasze!” –22 Widziałeś, Panie, nie milcz!23 Panie, nie odchodź ode mnie! Powstań i pilnuj sądu mego, Boże mój i Panie mój, sprawy mojej!24 Sądź mię według sprawiedliwości twojej, Panie, Boże mój, a niech się nie cieszą ze mnie! –25 Niechaj nie mówią w sercach swoich: “Ha, ha, radość dla duszy naszej!” i niech nie mówią: “Pożarliśmy go!”26 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni razem ci, którzy się weselą z nieszczęścia mojego; niechaj będą obleczeni w hańbę i w sromotę, którzy z pychą mówią przeciwko mnie! –27 Niech się radują i weselą, którzy chcą sprawiedliwości mojej, i niech mówią zawsze: “Niech będzie uwielbiony Pan!” – którzy pragną pokoju dla sługi jego!28 A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość twoją, cały dzień chwałę twoją.PS 35 (36). ZŁOŚĆ LUDZI I ŁASKAWOŚĆ BOGA. Zatwardziałość grzesznika w złem (2-5). Dobroć i wierność Boga (6-8a). Bóg jest źródłem szczęścia dla wiernych sług swoich (8b-10). Psalmista prosi Boga o miłosierdzie i obronę (11-12), która zakończy się upadkiem grzeszników (13).
36 (35)1 Na koniec. Sługi Pańskiego Dawida.2 Rzekł niesprawiedliwy sam w sobie, że będzie grzeszył, nie masz bojaźni Bożej przed oczyma jego.3 Albowiem zdradliwie działał przed obliczem Jego, tak że się znalazła nieprawość jego w nienawiści.4 Słowa ust jego oto nieprawość i zdrada, nie chciał zrozumieć, aby dobrze czynić.5 Nieprawość obmyślał na łożu swoim, stał przy wszelkiej drodze niedobrej, a zła nie miał w nienawiści. –6 Panie, w niebie miłosierdzie twoje, a prawda twoja aż pod obłoki.7 Sprawiedliwość twoja jak góry Boże, sądy twoje jak przepaść wielka, ludzi i bydlęta zbawisz, Panie!8 Jakże rozmnożyłeś miłosierdzie twoje, Boże! – A synowie człowieczy w cieniu skrzydeł twoich nadzieję mieć będą.9 Będą upojeni obfitością domu twego i strumieniem rozkoszy twojej napoisz ich.10 Albowiem u ciebie jest zdrój żywota, a w światłości twojej będziemy oglądać światłość. –11 Rozciągnij miłosierdzie twoje nad tymi, którzy cię znają, a sprawiedliwość twoją nad tymi, którzy są prawego serca!12 Niech nie następuje na mnie noga pychy, a ręka grzesznego niech mnie nie porusza! –13 Tam upadli, którzy czynią nieprawość, wygnani są i nie mogli się ostać.PS 36 (37). SZCZĘŚCIE BEZBOŻNYCH PRZEMIJA, A KONIEC SPRAWIEDLIWYCH POMYŚLNY.
37A (36)1 Psalm Dawidowy. Nie obruszaj się z powodu złoczyńców i nie zazdrość czyniącym nieprawość!2 Albowiem uwiędną prędko jak trawa, a jak liście ziela wnet opadną.3 Miej nadzieję w Panu, a czyń dobrze, i mieszkaj w ziemi, a będziesz się karmił jej bogactwami!4 Rozkoszuj się w Panu, a da ci, czego pożąda twe serce!5 Objaw Panu drogę twoją i miej nadzieję w nim, a on uczyni!6 I wywiedzie jak światłość sprawiedliwość twoją, a sąd twój jak gdyby południe.7 Bądź poddany Panu i módl się do niego! Nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści na drodze jego, na człowieka, postępującego niesprawiedliwie!8 Zaprzestań gniewu i porzuć zapalczywość, nie obruszaj się, abyś miał źle czynić!9 Albowiem którzy źle czynią będą wykorzenieni, lecz oczekujący Pana, ci odziedziczą ziemię.10 I jeszcze chwila, a nie będzie grzesznika, i będziesz szukał miejsca jego, a nie znajdziesz.11 Ale cisi odziedziczą ziemię i cieszyć się będą wielkim pokojem. –12 Będzie podstrzegał grzesznik sprawiedliwego i będzie nań zgrzytał zębami swymi.13 Ale Pan będzie się śmiał z niego, bo widzi, że nadchodzi dzień jego.14 Miecza dobyli grzesznicy, naciągnęli łuk swój, aby porazić ubogiego i niedostatniego, aby pomordować ludzi prawego serca.15 Miecz ich niech wnijdzie w serca ich, a łuk ich niech się złamie!16 Lepsza jest trocha u sprawiedliwego, niźli wielkie bogactwa grzeszników.17 Albowiem ramiona grzeszników połamią się, a sprawiedliwych Pan utwierdza.18 Zna Pan dni nieskalanych, a dziedzictwo ich na wieki będzie.19 Nie będą zawstydzeni w zły czas, i w dni głodu będą nasyceni.20 Albowiem grzesznicy zginą, a nieprzyjaciele Pańscy, skoro będą uczczeni i wyniesieni, ustając jako dym ustaną. –21 Będzie pożyczał grzesznik, a nie zapłaci, ale sprawiedliwy zmiłuje się i da.22 Albowiem błogosławiący Go odziedziczą ziemię, ale złorzeczący Mu zginą.23 Przez Pana kroki człowieka będą prostowane i drogi jego upodoba sobie.24 Gdy się powali, nie stłucze się, bo Pan podkłada rękę swoją.25 Byłem młody i zestarzałem się, a nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani potomstwa jego szukającego chleba.26 Cały dzień czyni miłosierdzie i pożycza, a potomstwo jego w błogosławieństwie będzie. –37 B27 Odstępuj od złego, a czyń dobrze i mieszkaj na wieki wieków!28 Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki będą zachowani. Niesprawiedliwi będą pokarani i potomstwo niezbożnych zginie.29 Sprawiedliwi zaś odziedziczą ziemię i będą mieszkali na niej na wieki wieków. –30 Usta sprawiedliwego będą myśleć o mądrości, a język jego będzie mówił, co słuszne.31 Zakon Boga jego w sercu jego, a nie zachwieją się kroki jego.32 Wypatruje grzesznik sprawiedliwego i szuka, aby go zabić.33 A Pan nie zostawi go w rękach jego i nie potępi go, gdy będzie sądzony od niego. –34 Czekaj na Pana i strzeż drogi jego, a wywyższy cię, żebyś odziedziczył ziemię, ujrzysz, gdy niezbożni poginą.35 Widziałem niezbożnika wyniosłego i podniesionego jak cedry libańskie.36 I minąłem, a już go nie masz, i szukałem go, a nie znalazło się miejsce jego.37 Przestrzegaj niewinności i patrz na sprawiedliwość, albowiem jest potomstwo dla człowieka spokojnego!38 Lecz niesprawiedliwi wszyscy poginą; potomstwo niezbożników zginie.39 A zbawienie sprawiedliwych od Pana, i obrońcą ich jest czasu utrapienia.40 I wspomoże ich Pan, i wybawi ich, i wyratuje ich od grzeszników, i zbawi ich, gdyż w nim nadzieję mieli.PS 37 (38). MODLITWA BŁAGALNA GRZESZNIKA SKRUSZONEGO. Prosi Boga, by koniec położył karze (2-3). Opisuje cierpienia ciała i duszy, jakie ponosi za swe grzechy (4-11). Opuszczony przez przyjaciół, napastowany przez wrogów (12-13), zachowuje się cierpliwie i ufność pokłada w Bogu (14-18). Przyznając się do winy, prosi o pomoc przeciw wrogom (14-23).
38 (37)1 Psalm Dawidowy. Ku wspominaniu, o sabacie.2 Panie, nie karć mnie w zapalczywości twojej i w gniewie twoim mnie nie karz!3 Albowiem strzały twoje utkwiły we mnie i ciężko położyłeś na mnie rękę twoją. –4 Nie masz zdrowia w ciele moim dla gniewu twego, nie masz pokoju kościom moim dla grzechów moich.5 Albowiem nieprawości moje przewyższyły głowę moją i jak brzemię ciężkie zaciążyły na mnie.6 Pogniły i ropieją blizny moje z powodu głupoty mojej.7 Znędzniałem i skurczyłem się bardzo, cały dzień chodziłem zasmucony.8 Albowiem biodra moje pełne są naigrawania i nie masz zdrowia w ciele moim.9 Jestem strapiony i uniżony bardzo, krzyczałem z powodu jęków serca mego.10 Panie, przed tobą jest cała tęsknota moja i wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.11 Serce moje strwożone jest, opuściła mię siła moja, i nawet jasności oczu moich nie masz przy mnie.12 Przyjaciele moi i bliscy moi przybliżyli się ku mnie i stanęli, a którzy przy mnie byli, stali z daleka.13 I gwałt czynili ci, którzy szukali duszy mojej, a którzy mi życzyli zła, mówili marności i zdrady cały dzień obmyślali.14 A ja jak głuchy nie słyszałem i byłem jak niemy, nie otwierający ust swoich.15 I stałem się jak człowiek niesłyszący i nie mający odpowiedzi w ustach swoich.16 Albowiem w tobie, Panie, nadzieję miałem; ty mnie wysłuchasz, Panie, Boże mój! Bo mówiłem:17 “By się kiedy nie weselili ze mnie nieprzyjaciele moi i by nie mówili hardo przeciwko mnie gdy chwieją się nogi moje!”18 Bo ja na bicze gotów jestem i ból mój przed obliczem moim jest zawsze.19 Albowiem nieprawość moją oznajmię i będę się troskał za grzech mój.20 Lecz nieprzyjaciele moi żyją i mocniejsi są ode mnie, i rozmnożyli się nienawidzący mnie niesprawiedliwie.21 Którzy oddają złem za dobre, uwłaczali mi, ponieważ chodziłem za dobrem.22 Nie opuszczaj mnie, Panie, Boże mój, nie odstępuj ode mnie!23 Bądź gotów na ratunek mój, Panie, Boże zbawienia mego!PS 38 (39) WOBEC MARNOŚCI ŻYCIA LUDZKIEGO BÓG JEDYNĄ OSTOJĄ. Na widok powodzenia grzesznika psalmista z trudnością opiera się pokusie do szemrania (2-4). Ponieważ przekonywa się, że życie ludzkie jest krótkie, a jego troski marne (5-7), zwraca się do Boga jako do jedynie pewnej ostoi, prosząc o przebaczenie win swoich (8-10). Modli się, by mu Bóg ulżył w cierpieniu i pozwolił odetchnąć przed śmiercią (11-14).
39 (38)1 Na koniec. Iditunowi. Pieśń Dawidowa.2 Rzekłem: “Będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem moim.” Położyłem straż u ust moich, gdy stał grzesznik naprzeciw mnie.3 Zaniemiałem i uniżyłem się, i zamilczałem o szczęściu, i ból mój odnowił się.4 Rozgorzało serce moje we mnie, a w rozmyślaniu moim rozpalił się ogień. –5 Rzekłem językiem moim: “Oznajmij mi, Panie, koniec mój i jaka jest liczba dni moich, abym wiedział, czego mi niedostaje!6 Oto pod miarę uczyniłeś dni moje, a bytność moja jak nic jest przed tobą.” Zaprawdę wszystko marność wszelki człowiek żyjący!7 Zaiste, jak obraz przechodzi człowiek, ale i próżno się trwoży; skarbi, a nie wie, dla kogo to zbierze. –8 A teraz jakież jest oczekiwanie moje? Czy nie Pan? I bytność moja u Ciebie jest.9 Od wszystkich nieprawości moich wyrwij mię; na pośmiech głupiemu wydałeś mię.10 Zaniemiałem i nie otworzyłem ust moich, bo ty uczyniłeś. –11 Odejmij ode mnie chłosty twoje!12 Od mocy ręki twojej ja ustałem pod karą. Dla nieprawości ukarałeś człowieka i uczyniłeś, że wyschła jak pajęczyna dusza jego; zaiste, próżno się trwoży wszelki człowiek.13 Wysłuchaj modlitwę moją, Panie, i prośbę moją, przyjmij w uszy łzy moje! Nie milcz, bo ja przychodniem jestem u ciebie i pielgrzymem, jak wszyscy ojcowie moi!14 Pofolguj mi, abym się ochłodził, pierwej niźli odejdę i więcej mnie nie będzie!PS 39 (40). PIEŚŃ DZIĘKCZYNNO-BŁAGALNA. Wybawiony z wielkiego nieszczęścia, śpiewa psalmista pieśń pochwalną Bogu (2-4). Szczęśliwy ten, co ufa Panu, który tych cudów dokonał dla ratowania swego ludu (5-6)! Na podziękowanie Bogu lepsze niż ofiary jest posłuszeństwo, które niesie Mu w dani (7-9). Tak głosi psalmista publicznie chwałę Bożą (10-11). Pokornie błaga o zmiłowanie i o uwolnienie od swych licznych ucisków (12-14), a o zawstydzenie nieprzyjaciół (15- 16), by się radowali dobrzy (17-18).
40A (39)1 Na koniec. Psalm Dawidowy.2 Czekając oczekiwałem Pana, i skłonił się ku mnie, i wysłuchał próśb moich.3 I wywiódł mię z dołu nędzy i z bagna błotnistego i postawił na skale nogi moje, i naprostował kroki moje.4 I włożył pieśń nową w usta moje, hymn Bogu naszemu. -Ujrzy to wielu i będą się bać, i będą mieć nadzieję w Panu.5 Błogosławiony mąż, którego nadzieją jest imię Pańskie, a nie oglądał się na marności i na szaleństwa omylne! –6 Wiele uczyniłeś ty, Panie, Boże mój, cudów twoich, i nie ma, kto by był podobny tobie w myślach twoich; opowiadałem i mówiłem: liczniejsze są nad liczbę.7 Ofiary i obiaty nie chciałeś, ale uszy mi przysposobiłeś; całopalenia i za grzech nie żądałeś,8 wtedy rzekłem: “Oto idę! W nagłówku księgi napisano o mnie,9 abym czynił wolę twoją; Boże mój, pragnąłem, i zakon twój jest w środku serca mego.” –40 B10 Opowiadałem sprawiedliwość twoją w zebraniu wielkim; oto warg moich nie będę hamował, Panie, ty wiesz.11 Sprawiedliwa, ości twojej nie skryłem w sercu moim; prawdę twoją i zbawienie twe opowiadałem; nie taiłem miłosierdzia twego i prawdy twojej przed zgromadzeniem wielkim. –12 A ty, Panie, nie oddalaj zmiłowania twego ode mnie; miłosierdzie twoje i prawda twoja zawsze mnie broniły.13 Albowiem otoczyło mię zło, któremu nie masz liczby; pojmały mię nieprawości moje, i nie mogłem przejrzeć; rozmnożyły się nad włosy głowy mojej i serce moje opuściło mię.14 Niech ci się spodoba, Panie, abyś mię wyrwał; Panie, ku ratunkowi memu wejrzyj!15 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni wszyscy, którzy szukają, jak życie mi odebrać; niech się obrócą wstecz i niech się zawstydzą, którzy mi życzą złego!16 Niech odniosą natychmiast zelżywość swą, którzy mi mówią: “Ha, ha!” –17 Niech się rozradują i uweselą w tobie wszyscy, którzy cię szukają, i niech mówią zawsze: “Niech będzie uwielbiony Pan!” którzy miłują zbawienie twoje!18 Ja zaś jestem żebrak i ubogi: Pan stara się o mnie. Pomocnikiem moim, i obrońcą moim jesteś ty, Boże mój, nie zwlekajże!PS 40 (41). MODLITWA NIEMOCĄ ZŁOŻONEGO. Szczęśliwy ten, co współczuje z cierpiącymi, bo i nad nim Bóg będzie miał litość (2-4). Dlatego i psalmista prosi o uleczenie z choroby, na którą zresztą przez grzechy zasłużył (5). Wrogowie wyczekują jego śmierci i nawet najlepszy przyjaciel go zdradza (6-10). Prosi zatem o ocalenie, by wrogowie nad nim nie triumfowali (11-13).
41 (40)1 Na koniec. Psalm Dawidowy.2 Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebującego i na ubogiego; w dzień zły wybawi go Pan.3 Pan niechaj go strzeże i zachowa przy życiu, i niech go uczyni szczęśliwym na ziemi i niech go nie wydaje na wolę nieprzyjaciół jego!4 Pan niech go wspomoże na łożu niemocy jego; wszystką pościel jego odmieniłeś w chorobie jego. –5 Jam rzekł: “Panie, zmiłuj się nade mną, uzdrów duszę moją, bo zgrzeszyłem tobie!” –6 Nieprzyjaciele moi mówili źle o mnie: “Kiedyż umrze i zginie imię jego?”7 A jeśli przychodził w odwiedziny, marności mówił; serce jego zgromadziło nieprawości sobie; wychodził precz i mówił.8 Wspólnie przeciwko mnie szeptali wszyscy nieprzyjaciele moi, przeciwko mnie obmyślali mi zło.9 Słowo niesprawiedliwe podnieśli przeciwko mnie: “Chyba ten, który śpi, więcej nie powstanie?”10 Nawet człowiek, z którym pokój miałem, któremu ufałem, który jadał chleb mój, wielkie przeciw mnie uczynił podejście. –11 Ale ty, Panie, zmiłuj się nade mną i podźwignij mię, a oddam im.12 Stąd poznałem, że mi chciałeś dobrze, bo nie będzie się weselił nieprzyjaciel mój nade mną.13 A mnie dla niewinności przyjąłeś i utwierdziłeś mię przed obliczem twoim na wieki.14 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieku i aż na wieki! Niech się stanie, niech się stanie!KSIĘGA II(Ps 41-71)PS 41-42 (42-43) TĘSKNOTA WYGNAŃCA ZA DOMEM BOŻYM. -Psalmista tęskni za domem Bożym (41,2-3); tęsknotę powiększa urąganie pogan i wspomnienie na uroczystości, odbywające się w świątyni (4-5); pociesza się nadzieją, że mu tam Bóg wrócić pozwoli (6). W ziemi wygnania przygnieciony cierpieniami, otoczony przez wrogów, ma wrażenie, iż Bóg go opuścił; mimo to nadzieję pokłada w Bogu (7-12). Prosi o obronę przed swymi prześladowcami (42,1-2), by jeszcze mógł pójść do ołtarza Pańskiego (3-4); kończy wyrazem ufności w Bogu (5).
42 (41)1 Na koniec, wyrozumienie synów Korego.2 Jak tęskni jeleń do źródeł wód, tak tęskni dusza moja do ciebie, Boże.3 Pragnęła dusza moja Boga mocnego, żywego; kiedyż przyjdę i ukażę się przed obliczem Bożym?4 Były mi łzy moje chlebem we dnie i w nocy, gdy mi mówią co dzień: “Kędyż jest Bóg twój?”5 Na to wspominałem i wylałem w sobie duszę moją, że pójdę na miejsce przybytku dziwnego, aż do domu Bożego, wśród pieśni wesela i chwały, wpośród okrzyków biesiadnych.6 Czemużeś smutna, duszo moja, i czemu mię trwożysz? Miej nadzieję w Bogu, bo jeszcze wysławiać go będę:7 zbawienie oblicza mego i Bóg mój! We mnie samym zatrwożyła się dusza moja; przeto będę na cię pamiętał z ziemi Jordanu i Hermonu, od góry małej.8 Przepaść przepaści przyzywa wśród głosu upustów twoich; wszystkie wezbrane fale twoje i bałwany twoje na mnie się stoczyły.9 We dnie Pan rozkazał miłosierdziu swemu, a w nocy pieśń Jego. Przy mnie modlitwa do Boga żywota mego; rzeknę Bogu:10 “Jesteś moim obrońcą: czemużeś mnie zapomniał? i czemu smutny chodzę, gdy mię trapi nieprzyjaciel?”11 Gdy się łamią kości moje, urągali mi nieprzyjaciele moi, którzy mię dręczą, gdy mi mówią na każdy dzień: “Kędyż jest Bóg twój?” –12 Czemuś jest smutna, duszo moja, i czemu mię trwożysz? Miej nadzieję w Bogu, bo go jeszcze wysławiać będę: zbawienie oblicza mego i Bóg mój!
43A (42)1 Psalm Dawidowy. Osądź mię, Boże, i rozstrzygnij sprawę moją wobec narodu nieświętego; od człowieka niesprawiedliwego i zdradliwego wyrwij mig!2 Bo ty jesteś Bóg, moc moja; czemuś mię odrzucił? i czemu smutny chodzę, gdy mię trapi nieprzyjaciel?3 Wyślij światłość twoją i prawdę twoją: one mię prowadziły i wyprowadziły na górę świętą twoją i do przybytków twoich.4 I przyjdę do ołtarza Bożego, do Boga, który uwesela młodość moją. Będę cię wysławiał na cytrze, Boże, Boże mój! –5 Czemuś smutna, duszo moja, i czemu mię trwożysz? Miej nadzieję w Bogu, albowiem go jeszcze wysławiać będę: zbawienie oblicza mego i Bóg mój!PS 43 (44). POWSTAŃ, PANIE, RATUJ NAS! Pomny na to, co Bóg uczynił przy zajmowaniu Palestyny (2-4), Izrael nie chce w kim innym pokładać nadziei, jak tylko w Bogu (5-9). A jednak Bóg wydał go w ręce wrogów (10-13) i uczynił go pośmiewiskiem ludów (14-17), chociaż Izrael pozostał Mu wierny i dla Niego cierpi (18-22). Niech Bóg powstanie i pośpieszy na ratunek (23-26).
44A (43)1 Na koniec. Synów Korego, ku wyrozumieniu.2 Boże, uszami naszymi słyszeliśmy, ojcowie nasi nam opowiadali sprawę, którąś uczynił we dni ich i we dni starodawne.3 Ręka twoja narody wytraciła, a ich wszczepiłeś; udręczyłeś narody i wygnałeś je.4 Bo nie mieczem swym posiedli ziemię i nie wybawiło ich ramię ich, ale prawica twoja i ramię twoje i światło oblicza twego, bo w nich upodobałeś sobie.5 Ty sam jesteś królem moim i Bogiem moim, który przeznaczasz wybawienie Jakubowi.6 Przez cię nieprzyjaciół naszych rogiem rozrzucimy, a w imię twoje wzgardzimy powstającymi przeciwko nam.7 Albowiem nie w łuku moim nadzieję mieć będę i nie mój miecz wybawi mnie.8 Lecz ty wybawiłeś nas od trapiących nas, a mających nas w nienawiści zawstydziłeś.9 W Bogu chlubić się będziemy przez cały dzień i imię twe wysławiać będziemy na wieki. –10 A teraz odtrąciłeś i zawstydziłeś nas i nie będziesz wychodził, Boże, z zastępami naszymi.11 Obróciłeś nas w tył przed nieprzyjaciółmi naszymi, a którzy nas w nienawiści mają, rozszarpywali nas sobie.12 Wydałeś nas jak owce na pożarcie i między pogan rozproszyłeś nas.13 Sprzedałeś lud twój za darmo i nie było zysku za zamianę ich. –14 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są dokoła nas.15 Uczyniłeś nas przysłowiem między narodami, kiwaniem głowy między ludźmi.16 Cały dzień wstyd mój jest przede mną,17 a zawstydzenie oblicza mego okryło mię od głosu lżącego i obmawiającego, od oblicza nieprzyjaciela i prześladującego. –18 To wszystko przyszło na nas, a nie zapomnieliśmy ciebie i nie sprzeniewierzyliśmy się przymierzu twojemu.19 I nie cofnęło się wstecz serce nasze, i nie odwróciłeś ścieżek naszych od drogi twojej.20 Bo poniżyłeś nas na miejscu utrapienia, i okrył nas cień śmierci.21 Jeśliśmy zapomnieli imienia Boga naszego i jeśliśmy podnosili ręce nasze do boga cudzego:22 czyż się Bóg o to nie będzie pytał? On bowiem zna skrytości serca. Bo nas dla ciebie mordują na każdy dzień, poczytani jesteśmy za owce na rzeź.23 Powstań, czemu śpisz, Panie? powstań a nie odrzucaj na zawsze!24 Czemu oblicze twoje odwracasz, zapominasz o niedoli naszej i o utrapieniu naszym?25 Albowiem poniżona jest w prochu dusza nasza, przylgnęło do ziemi ciało nasze.26 Powstań, Panie, ratuj nas i odkup nas dla imienia twego!PS 44 (45). PIEŚŃ NA ZAŚLUBINY KRÓLA. Wstęp i dedykacja (2). Pochwała króla: jego osobista piękność (3), szczęśliwe walki w obronie świętej sprawy, które umocnią jego tron (4-7); dla jego sprawiedliwości Bóg mu błogosławi (8-10). Przemowa do królowej: niech zapomni domu ojcowskiego, a odda się całkowicie swemu małżonkowi (11-12); wzamian najbogatsze ludy będą się ubiegały o jej łaskę (13). Świetność jej strojów (14). Przywiedzenie jej i jej orszaku do króla (15-16). Życzenia licznego potomstwa i sławy, złożone królowi (17-18).
45 (44)1 Na koniec; dla tych, którzy będą odmienieni, synów Korego, ku wyrozumieniu, pieśń dla umiłowanego.2 Wydało serce moje słowo dobre, śpiewam pieśń moją królowi; język mój -pióro pisarza, prędko piszącego. –3 Piękniejszyś urodą nad syny człowiecze, rozlany jest wdzięk na wargach twoich, dlatego pobłogosławił ci Bóg na wieki! –4 Przypasz miecz twój do biódr twoich, najmocniejszy!5 W śliczności twojej i w piękności twojej nadciągnij, szczęśliwie postępuj i króluj dla prawdy i cichości i sprawiedliwości; a poprowadzi cię przedziwnie prawica twoja.6 Strzały twoje ostre -narody pod ciebie upadną w serca nieprzyjaciół królewskich.7 Stolica twoja, Boże, na wieki wieków; berłem prawości -berło królestwa twego. –8 Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziłeś nieprawości; przeto cię namaścił Bóg, Bóg twój, olejkiem wesela nad rówieśników twoich.9 Mirra i aloes i kasja wonieją z szat twoich, z domów z kości słoniowej,10 stamtąd ci rozkosz uczyniły córki królewskie w orszaku twoim. Stanęła królowa po prawicy twojej w ubiorze złotym, obleczona rozmaitością. –11 Słuchaj, córko, a patrz i nakłoń ucha twego, a zapomnij narodu twego i domu ojca twego.12 I będzie pożądał król śliczności twojej; albowiem on jest Panem Bogiem twoim, i będą się mu kłaniać.13 I córki Tyru z upominkami obliczu twemu kłaniać się będą, wszyscy bogaci z ludu. –14 Wszystka chwała jej, córki królewskiej, wewnątrz w złocistych obramowaniach,15 w szatach różnobarwnych. -Przywiodą królowi panny za nią, przyprowadzą do ciebie bliskie jej.16 Przyprowadzą je z weselem i z radością, przywiodą je do świątyni królewskiej. –17 Zamiast ojców twoich narodzili ci się synowie, ustanowisz ich książętami nad wszystką ziemią.18 Będą wspominać imię twoje z pokolenia na pokolenie, dlatego narody będą cię sławić wiecznie i na wieki wieków.PS 45 (46). PAN OBROŃCĄ NASZYM. Bóg jest naszym niezawodnym obrońcą we wszelkich niebezpieczeństwach (2-4). Doświadczyło tego na sobie Jeruzalem, jego umiłowane mieszkanie (5-8), bo obronił je, krusząc pod nim moc nieprzyjacielską (9-12).
46 (45)1 Na koniec. Synów Korego. Na tajemnice. Psalm.2 Bóg nasz ucieczką i mocą, pomocnikiem w uciskach, które nawiedziły nas bardzo.3 Przeto się bać nie będziemy, gdy poruszy się ziemia i przeniosą się góry w serce morza.4 Szumiały i zamąciły się wody ich, zatrzęsły się góry przed siłą jego. –5 Bystrość rzeki rozwesela miasto Boże, poświęcił przybytek swój Najwyższy.6 Bóg jest w pośrodku niego, nie będzie poruszone, wyratuje je Bóg rano, na świtaniu.7 Zaburzyły się narody i nachyliły się królestwa, wydał głos swój, poruszyła się ziemia.8 Pan zastępów z nami, Bóg Jakuba obrońcą naszym! –9 Pójdźcie i oglądajcie sprawy Pańskie, jakie uczynił cuda na ziemi,10 usuwając wojny aż do krańców ziemi. Skruszy łuk i zdruzgoce oręż, i tarcze ogniem popali.11 “Uspokójcie się i zobaczcie, żem ja jest Bogiem, będę wywyższony między narodami i będę wywyższony na ziemi!”12 Pan zastępów z nami, Bóg Jakuba obrońcą naszym!PS 46 (47). ŚPIEWAJCIE PANU, BOGU WSZYSTKIEJ ZIEMII Wezwanie wszystkich narodów do chwalenia Boga, króla całej ziemi (2-3), ponieważ poddał ludy pod władzę Izraela (4-5). Nowe wezwanie do śpiewania Bogu, który wstąpił z triumfem na górę swoją (6-8). Wszystkie narody uznają panowanie Boga Abrahamowego (9-10).
47 (46)1 Na koniec. Synów Korego. Psalm.2 Wszystkie narody klaskajcie rękami, wykrzykujcie Bogu głosem wesela, albowiem Pan wysoki,3 straszny, król wielki nad wszystką ziemią!4 Podbił ludy pod nas i narody pod nogi nasze.5 Obrał nam dziedzictwo swoje, piękność Jakubową, którą umiłował.6 Wstąpił Bóg wśród wesołe o śpiewu, i Pan przy głosie trąby.7 Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie! Śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie!8 Albowiem królem wszystkiej ziemi jest Bóg: śpiewajcież mądrze! –9 Będzie królował Bóg nad narodami, Bóg siedzi na stolicy swej świętej.10 Książęta narodów zgromadzili się z Bogiem Abrahamowym, albowiem mocni bogowie ziemi są bardzo wywyższeni.PS 47 (48). PAN OBROŃCĄ SWEGO ŚWIĘTEGO GRODU. Bóg jest wielki, a gród jego chwalebny (2-3). On zniszczył wojska nieprzyjacielskie, które miastu zagrażały (4-8), odnawiając cuda ubiegłych wieków (9). Dzięki złożone w świątyni (10-12). Wezwanie do szczegółowego poznania skutków Opatrzności Bożej, by jej pamięć trwała wśród potomnych (13-15).
48 (47)1 Psalm pienia. Synów Korego. Drugiego dnia sabatu.2 Wielki Pan i chwalebny bardzo w mieście Boga naszego, na górze świętej jego.3 Stoi mocno ku radości wszystkiej ziemi góra Syjon, strona północna, miasto Króla wielkiego.4 Bóg w domach jego będzie poznany, kiedy go obroni.5 Albowiem oto królowie ziemi zgromadzili się, zeszli się wespół.6 Gdy ujrzeli, wraz zdziwili się, zatrwożyli się,7 wzruszyli się, drżenie ich opadło. Tam boleści jak rodzącej.8 Wiatrem gwałtownym pokruszysz okręty Tarsisu.9 Jak słyszeliśmy, tak widzieliśmy w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego; Bóg je ugruntował na wieki. –10 Przyjęliśmy, Boże, miłosierdzie twoje wpośród kościoła twego.11 Jak imię twoje, Boże, tak i chwała twoja aż do krańców ziemi; sprawiedliwości pełna jest prawica twoja.12 Niech się weseli góra Syjon i niech się radują córki judzkie dla sądów twoich,13 Panie! -Okrążcie Syjon i obejdźcie go, opowiadajcie na wieżach jego!14 Zwróćcie uwagę na moc jego i policzcie domy jego, abyście opowiadali w drugim pokoleniu,15 że takim jest Bóg, Bóg nasz na wieki i na wieki wieków; on nami rządzić będzie na wieki.PS 48 (49). ZAGADKA SZCZĘŚCIA BEZBOŻNYCH. Uroczysta przedmowa do wszystkich narodów i klas ludzi, by słuchały głębokiej nauki (2-5). Nie należy się obawiać prześladowców, dufających w swe bogactwa (6-7), bo nie wykupią się nimi od śmierci (8-10); podobnie mądrość nic nie pomoże (11); grób będzie ich mieszkaniem na wieki i cała ich świetność skończy się ze śmiercią (12-13). Co do ich dusz, tych przeznaczeniem jest podlegać panowaniu śmierci w otchłani (14-15), podczas gdy sprawiedliwy będzie przyjęty przez Boga (16). Nic należy się zatem niepokoić szczęściem bezbożnego, ponieważ nic ze sobą nie weźmie poza grób i niczego dobrego tam się spodziewać nie może (17-21).
49 (48)1 Na koniec. Synów Korego. Psalm.2 Słuchajcie tego, wszystkie narody, bierzcie w uszy, którzy mieszkacie na świecie,3 wszyscy synowie ziemi i synowie człowieczy, wespół wszyscy, bogaty i ubogi.4 Usta moje będą mówiły mądrość, a rozmyślanie serca mego roztropność.5 Nastawię do przypowieści ucho moje, odkryję przy harfie zagadkę moją. –6 Czemu się mam bać w zły dzień, gdy mię ogarnia nieprawość nastających na mnie,7 którzy ufają w moc swoją i chlubią się mnóstwem bogactw swoich? –8 Brat nie odkupuje, odkupi człowiek; nie da Bogu ubłagania za siebie,9 ani zapłaty na odkupienie duszy swojej, i będzie się trudził na wieki,10 i będzie żył dalej do końca.11 Nie będzie oglądał zagłady, gdy ujrzy mądrych umierających: niemądry i głupi razem zginą, i zostawią obcym majętności swoje.12 A groby ich będą im domami na wieki i przybytkami od pokolenia w pokolenie, tym, którzy nazwali imionami swymi ziemie swoje!13 A człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał, zrównany został z bydlętami bezrozumnymi i stał się im podobnym. –14 Taka jest ich droga, im na upadek, a potem w mowach swych będą mieć upodobanie.15 Jak owce w otchłani są złożeni, śmierć ich spasać będzie; i będą panować sprawiedliwi nad nimi rano, a ratunek ich zaginie w otchłani po sławie ich. –16 Wszakże Bóg wykupi duszę moją z mocy otchłani, gdy mię przyjmie. –17 Nie bój się, gdy się wzbogaci człowiek i gdy się rozmnoży sława domu jego.18 Albowiem, gdy zginie, nie weźmie wszystkiego, ani zstąpi z nim sława jego.19 Bo dusza jego będzie za życia jego błogosławiona, będzie cię chwalił, gdy mu dobrze uczynisz.20 Wnijdzie do pokolenia ojców swoich i aż na wieki nie ujrzy światłości.21 Człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał; zrównany został z bydlętami nierozumnymi i stał się im podobny.PS 49 (50). PRAWDZIWA SŁUŻBA BOŻA. Bóg nadciąga w majestacie ze Syjonu, wzywając niebo i ziemię jako świadków na sąd ludu swego (1-6). Całemu ludowi Bóg oświadcza, że go nie zadowalają czysto zewnętrzne ofiary, bo tych mu nie potrzeba (7-13), ale żąda odpowiedniego usposobienia serca (14-15). Grzesznikom w szczególności zarzuca, że prawo Jego mają na ustach (16), ale czynem przestępują zasady moralności (17-21). W zakończeniu ostrzeżenie i obietnica (22-23).
50 (49)1 Psalm Asafowy. Bóg nad bogami Pan przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu;2 z Syjonu blask piękności jego.3 Bóg jawnie przyjdzie, Bóg nasz, a nie będzie milczał. Ogień przed obliczem jego rozpali się, a w koło niego burza wielka.4 Wezwie niebo z góry i ziemię, aby sądzić lud swój.5 Zgromadźcie mu świętych jego, którzy zawierają przymierze z nim przy ofiarach!6 I będą opowiadały niebiosa sprawiedliwość jego, gdyż Bóg jest sędzią. –7 “Słuchaj, ludu mój, a mówić będę, Izraelu, a oświadczę ci; Bogiem, Bogiem twoim ja jestem!8 Nie będę cię karcił za ofiary twoje, a całopalenia twoje są przed oczyma mymi zawsze.9 Nie będę brał z domu twego cielców ani z trzód twoich kozłów.10 Albowiem moje są wszystkie zwierzęta leśne, bydlęta po górach i woły.11 Znam wszystko ptactwo niebieskie i piękność pól ze mną jest.12 Jeśli będę łaknął, nie powiem ci, bo mój jest okrąg ziemi i napełnienie jego.13 Czyż będę jadł mięso wołów albo krew kozłów pić będę?14 Złóż Bogu ofiarę chwały i oddaj Najwyższemu śluby twoje!15 I wzywaj I mię w dzień utrapienia: wybawię cię i wielbić mię będziesz!” –16 Ale grzesznikowi rzekł Bóg: “Czemu ty opowiadasz sprawiedliwości moje i bierzesz przymierze moje w usta twoje?17 Przecież ty masz w nienawiści karność i rzuciłeś słowa moje poza siebie.18 Jeśli widziałeś złodzieja, biegałeś z nim, i z cudzołożnikami miałeś udział.19 Usta twoje pełne były złości, a język twój knuł zdrady.20 Siedząc, mówiłeś przeciw bratu twemu, i sidła zastawiałeś przeciw synowi matki twojej.21 To czyniłeś, a milczałem. Mniemałeś w twej złości, że będę tobie podobny? Skarcę cię i stawię to przed oczy twoje! –22 Zrozumiejcież to, którzy zapominacie Boga, by kiedy nie porwał, a nie będzie, kto by wydarł!23 Ofiara chwały uczci mię, i ta jest droga, na której mu ukażę zbawienie Boże.”PS 50 (51). ZMIŁUJ SIĘ NADE MNĄ, BOŻE! Psalmista prosi Boga o zmiłowanie i przebaczenie (3-4), bo uznaje swój wielki grzech, i te cała jego natura jest skażona grzechem. Bóg zaś miłuje szczerość (5-8). Powtórnie prosi, by Bóg oczyścił go z grzechów, by odnowił jego duszę i przywrócił jej radość (9-14). Obiecuje, że w dowód wdzięczności innych grzeszników do Boga przyprowadzi, i ofiarę chwały i skruchy serca składać mu będzie (15-19). Dodatek liturgiczny: prośba o odbudowanie miasta i świątyni, by móc w niej Bogu palić ofiary (20-21).
51 (50)1 Na koniec. Psalm Dawida,2 gdy przyszedł do niego prorok Natan, kiedy był wszedł do Betsabei.3 Zmiłuj się nade mną, Boże, według wielkiego miłosierdzia twego, i według mnóstwa litości twoich zgładź nieprawość moją!4 Jeszcze więcej obmyj mię od nieprawości mojej i od grzechu mojego oczyść mię! –5 Albowiem ja znam nieprawość moją i grzech mój jest zawsze przeciwko mnie.6 Tobie samemu zgrzeszyłem i uczyniłem zło przed tobą, abyś się okazał sprawiedliwych w mowach twoich i zwyciężył, gdy cię sądzą.7 Oto bowiem w nieprawościach jestem poczęty i w grzechach poczęła mię matka moja.8 Oto bowiem umiłowałeś prawdę, niewiadome i skryte rzeczy mądrości twojej objawiłeś mi. –9 Pokropisz mię hizopem, a będę oczyszczony, obmyjesz mię, a będę nad śnieg wybielony.10 Dasz mi usłyszeć radość i wesele, a rozradują się kości poniżone.11 Odwróć oblicze twoje od grzechów moich i zgładź wszystkie nieprawości moje!12 Serce czyste stwórz we mnie, Boże, i ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.13 Nie odrzucaj mnie od oblicza twego i ducha świętego twego nie bierz ode mnie.14 Przywróć mi radość zbawienia twojego i duchem przedniejszym utwierdź mię. 15 Będę nauczał grzeszników dróg twoich, a niezbożni do ciebie się nawrócą.16 Wybaw mig z krwi, Boże, Boże zbawienia mego, a język mój z radością będzie wysławiał sprawiedliwość twoją!17 Panie, otworzysz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoją!18 Albowiem gdybyś był chciał ofiary, na pewno bym dał; w całopaleniach nie będziesz miał upodobania.19 Ofiarą dla Boga jest duch skruszony, sercem skruszonym i uniżonym, Boże, nie wzgardzisz! –20 Uczyń dobrze, Panie, Syjonowi w dobroci twojej, aby się odbudowały mury Jeruzalem.21 Wtedy przyjmiesz ofiarę sprawiedliwości, obiaty i całopalenia, wtedy nakładą na ołtarz twój cielców.PS 51 (52). PRZECIW WROGOWI POTĘŻNEMU I OSZCZERCY. Podłe postępowanie wroga, charakter fałszywy i niecny jego mów (3-6). Bóg go ukarze (7) ku radości sprawiedliwych (8-9). Bezpieczeństwo psalmisty pod Bożą opieką i obietnica publicznej podzięki (10-11).
52 (51)1 Na koniec; wyrozumienie.2 Dawidowy, kiedy przyszedł Doeg Idumejczyk i oznajmił Saulowi: “Przyszedł Dawid w dom Achimelecha”3 Co się przechwalasz ze złości, który silny jesteś w nieprawości?4 Cały dzień niesprawiedliwość obmyślał język twój, jak brzytwa ostra czyniłeś zdradę.5 Umiłowałeś złość raczej niż dobroć, mowę przewrotną raczej niż sprawiedliwą.6 Umiłowałeś wszystkie słowa zatracenia, języku zdradliwy!7 Przeto Bóg zniszczy cię do końca, wyrwie cię i wypędzi cię z przybytku twego, i korzeń twój z ziemi żyjących!8 Ujrzą sprawiedliwi i będą się bać, i śmiać się z niego będą, mówiąc:9 “Oto człowiek, który nie miał Boga pomocnikiem swym, ale ufał mnóstwu bogactw swoich i przemógł w marności swojej!” –10 A ja, jak oliwa rodzajna w domu Bożym, miałem nadzieję w miłosierdziu Bożym na wieki i na wiek wieków.11 Będę cię wysławiał na wieki, żeś uczynił, i będę oczekiwał imienia twego, bo dobre to jest przed obliczem świętych twoich.PS 52 (53). OGÓLNE ZEPSUCIE LUDZI. Zło wśród ludzi panuje powszechnie (2-4). Czyż się nigdy nie opamiętają ci, co prześladują dobrych (5)2 Trwoga niespodziewana ogarnia ich (6). Prośba o powrót Izraela z niewoli (7).
53 (52)1 Na koniec, na Maelet, wyrozumienie. Dawidowy.2 Rzekł głupi w sercu swoim: “Nie masz Boga.” Zepsuli się i obrzydliwymi się stali w nieprawościach, nie masz, kto by dobrze czynił.3 Bóg z nieba spojrzał na synów człowieczych, aby oglądać, czy jest znający albo szukający Boga.4 Wszyscy odstąpili, razem stali się nieużytecznymi; nie masz aż do jednego. –5 Czy nie poznają wszyscy, którzy czynią nieprawość, którzy pożerają lud mój jak strawę chleba?6 Boga nie wzywali, tam drżeli od bojaźni, gdzie nie było strachu. Albowiem Bóg rozsypał kości tych, którzy się ludziom podobają, pohańbieni są, bo nimi Bóg wzgardził. –7 Któż da z Syjonu zbawienie Izraelowi? Gdy Bóg przywróci pojmanie ludu swego, uraduje się Jakub i rozweseli się Izrael.PS 53 (54). BOŻE, W IMIĘ TWOJE ZBAW MIĘ! Prośba (3-4), pobudka (5), ufność (6-7), obietnica ofiary i dziękczynienia (8-9).
54 (53)1 Na koniec, w pieśniach; wyrozumienie.2 Dawidowy. Kiedy przyszli Zifejczycy i rzekli do Saula: “Czy się u nas nie ukrył Dawid?”3 Boże w imię twoje zbaw mię, i w mocy twojej sądź mię!4 Boże, wysłuchaj modlitwy mojej, przyjmij w uszy słowa ust moich!5 Albowiem obcy powstali przeciwko mnie i potężni szukali duszy mojej, a nie kładli Boga przed oczyma swymi. –6 Bo oto Bóg mi dopomaga, a Pan jest obrońcą duszy mojej.7 Odwróć zło na nieprzyjaciół moich i wytrać ich według prawdy twojej!8 Dobrowolnie będę ofiarował tobie i będę wysławiał imię twoje, albowiem dobre jest.9 Bo ze wszelkiego utrapienia wyrwałeś mię, a oko moje wzgardziło nieprzyjaciółmi moimi.PS 54 (55). OTOCZONY PRZEZ WROGÓW, ZDRADZONY PRZEZ PRZYJACIELA. Oby Bóg przyszedł w pomoc psalmiście, otoczonemu przez wrogów (2-4), przerażonemu (5-6), pragnącemu wyrwać się z miasta (7-9)! Prosi o pomieszanie planów swych wrogów, których bezbożny ucisk panuje w mieście (10-12); najgorsze zaś jest to, że na ich czele stoi dawny jego przyjaciel (13-15). Oby ich Bóg pokarał (16)! Psalmista pokłada nadzieję w Bogu, iż jego wybawi, a przewrotnych jego wrogów poniży (17-22). Należy się zdać zupełnie na Boga (23-24).
55 (54)1 Na koniec, w pieśniach wyrozumienie. Dawidowy.2 Wysłuchaj, Boże, modlitwę moją, nie pogardzaj prośbą moją!3 Wejrzyj na mnie i wysłuchaj mnie!4 Zasmuciłem się w trosce mojej i zatrwożyłem się dla głosu nieprzyjaciela i dla ucisku grzesznika; albowiem zwalili na mnie nieprawości i w gniewie uciskali mię. –5 Serce moje zatrwożyło się we mnie i strach śmiertelny przypadł na mnie.6 Bojaźń i drżenie przyszły na mnie, i okryły mię ciemności.7 I rzekłem: “Kto mi da skrzydła jak gołębicy, a odlecę i odpocznę?”8 Oto oddaliłem się uciekając i mieszkałem na pustyni.9 Czekałem na tego, który mię wybawił od lękliwości ducha i od nawałności. –10 Strąć ich, Panie, rozdziel ich języki, bo widziałem nieprawość i spór w mieście!11 We dnie i w nocy otoczy je po murach jego nieprawość, a obciążenie wpośród niego i niesprawiedliwość.12 I nie ustała na ulicach jego lichwa i zdrada. –13 Bo gdyby mi był złorzeczył nieprzyjaciel mój, byłbym to przeniósł, i gdyby był mówił hardo przeciwko mnie ten, który mnie nienawidził, może bym się ukrył przed nim.14 Ale ty, człowiecze jednomyślny, wodzu mój i znajomy mój,15 który po społu ze mną jadałeś pokarmy, do domu Bożego chodziliśmy w zgodzie.16 Niechaj śmierć przyjdzie na nich i niech żywcem zstąpią do otchłani, bo nikczemności w mieszkaniach ich, w pośrodku nich! –17 Ja zaś do Boga wołałem, i Pan wybawi mię.18 Wieczór i rano i w południe będę opowiadał i wysławiał, i wysłucha głos mój.19 Odkupi w pokoju duszę moją od tych, którzy mi się sprzeciwiają, albowiem w wielkiej liczbie byli koło mnie.20 Wysłucha Bóg, i poniży ich, on który jest przed wiekami, bo nie masz u nich odmiany i nie bali się Boga.21 Wyciągnął rękę swoją ku odpłacie.22 Zgwałcili przymierze jego; rozproszeni są od gniewu oblicza jego, i zbliżyło się serce jego. Miększe są od oliwy słowa ich, lecz są one strzałami. –23 Przerzuć na Pana troskę twoją, a on cię podtrzyma, nie dopuści na wieki zachwiać się sprawiedliwemu.24 Ale ty, Boże, zawiedziesz ich do dołu zatracenia. Mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich, lecz ja nadzieję będę miał w tobie, Panie!PS 55 (56). W BOGU NADZIEJĘ MAM, NIE BĘDĘ SIĘ BAŁ. Otoczony przez groźnych nieprzyjaciół (2-3), psalmista zachowuje ufność w Bogu (4-5). Ich niecne knowania zasługują na karę Bożą (6-8); psalmista wie, że Bóg zbiera jego łzy i jest mu przychylny (9-11). Za wyratowanie obiecuje ofiarę dziękczynną (12-13).
56 (55)1 Na koniec, za lud, który jest daleko od świątyni. Dawidowy. Na napis pomnika, kiedy go Filistyni pojmali w Get.2 Zmiłuj się nade mną, Boże, bo mię podeptał człowiek, przez cały dzień najeżdżając utrapił mię!3 Deptali mię nieprzyjaciele moi cały dzień, albowiem wielu jest walczących przeciwko mnie. –4 Wysokości dnia ulęknę się, lecz ja w tobie nadzieję mieć będę.5 W Bogu wysławiać będę mowy moje, w Bogu nadzieję miałem, nie będę się bał tego, co może uczynić mi ciało. –6 Cały dzień słowom moim złorzeczyli, przeciwko mnie wszystkie myśli ich ku złemu.7 Osiądą i ukryją się, kroki moje śledzić będą. A że czyhali na duszę moją,8 za nic w świecie nie zbawisz ich, w gniewie narody pokruszysz.9 Boże, żywot mój objawiłem tobie; położyłeś łzy moje przed obliczem twoim,10 jak obiecałeś: wtedy obrócą się w tył nieprzyjaciele moi; w którykolwiek dzień będę cię wzywał, oto poznałem, że Bogiem moim jesteś.11 W Bogu będę chwalił słowo, w Panu będę chwalił mowę; miałem nadzieję w Bogu, nie będę się lękał tego, co mi może uczynić człowiek. –12 Tobie, Boże, winienem śluby, dziękczynienie, które oddam tobie.13 Albowiem wyrwałeś duszę moją od śmierci, a nogi moje od upadku, abym się podobał przed Bogiem w światłości żyjących.PS 56 (57). W CIENIU SKRZYDEŁ TWOICH NADZIEJĘ MIEĆ BĘDĘ. Prośba o uwolnienie od nieprzyjaciół (2-6). Pewny wysłuchania, śpiewa psalmista hymn dziękczynny (7-12).
57 (56)1 Na koniec. “Nie zatracaj.” Dawidowy. Na napis pomnika, gdy uciekał przed Saulem do jaskini.2 Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną! Albowiem w tobie ufa dusza moja i w cieniu skrzydeł twoich nadzieję mieć będę, aż przeminie nieprawość.3 Będę wołał do Boga najwyższego, Boga, który mi dobrze uczynił.4 Posłał z nieba i wybawił mię, wydał na pohańbienie tych, co mnie deptali. Zesłał Bóg miłosierdzie swoje i prawdę swoją,5 i wyrwał duszę moją spośród szczeniąt lwich; spałem strwożony. Synowie ludzcy, zęby ich -to oręże i strzały, a ich język -miecz ostry.6 Wznieś się nad niebiosa, Boże, i po wszystkiej ziemi niech brzmi chwała twoja! 7 Zastawili sidła na nogi moje i ugięli duszę moją; wykopali dół przed obliczem moim, i wpadli weń.8 Gotowe serce moje, Boże, gotowe serce moje, będę śpiewał i grał.9 Powstań, chwało moja, powstań, harfo i cytro, wstanę na świtaniu!10 Będę cię wysławiał między ludem, Panie, i będę ci grał między narodami;11 albowiem wywyższone jest aż do niebios miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.12 Podnieś się nad niebiosa, Boże, a po wszystkiej ziemi niech brzmi chwała twoja!PS 57 (58). PRZECIW NIESPRAWIEDLIWYM SĘDZIOM. Ich niesprawiedliwość i złość, od których nie podobna ich odciągnąć (2-6). Oby ich Bóg ukarał (7-9)! Sprawiedliwy będzie się weselił, widząc, że Bóg broni prawa (10-12).
58 (57)1 Na koniec. “Nie zatracaj.” Dawidowy. Na napis pomnika.2 Jeśli po prawdzie sprawiedliwość głosicie, sądźcież sprawiedliwie, synowie człowieczy!3 Albowiem w sercu popełniacie nieprawości, na ziemi ręce wasze układają niesprawiedliwości.4 Odstępcami są grzesznicy od łona, pobłądzili od żywota, mówili kłamstwo.5 Jad mają na podobieństwo węża, jak żmija głucha i stulająca uszy swoje, która nie posłucha głosu zaklinaczów,6 i czarownika zaklinającego mądrze. –7 Bóg pokruszy zęby ich w ustach ich, zęby trzonowe lwów połamie Pan.8 Wniwecz się obrócą, jak woda spływająca; naciągnął łuk swój, póki nie zemdleją.9 Jak wosk który się rozpływa, zniesieni będą; spadł z góry ogień, i nie ujrzeli słońca. –10 Pierwej, niźli ciernie wasze poczuły tarń, jako żywych pochłonie ich w gniewie.11 Będzie się weselił sprawiedliwy, kiedy ujrzy pomstę; ręce swe umyje we krwi grzesznika.12 I rzecze człowiek: “Zaprawdę, jest pożytek dla sprawiedliwego; zaprawdę jest Bóg, który sądzi na ziemi.”PS 58 (59). PRZECIW KRWIOŻERCZYM WROGOM. W niebezpieczeństwie życia ze strony swych krwiożerczych wrogów psalmista szuka ratunku u Boga (2-4); on sam nie dał żadnego powodu do nienawiści (5); niech ich zatem Bóg ukarze (6)! Opisuje ich postępowanie i bezbożne mowy (7-8), i pokłada ufność w Bogu, że ich zamysły zniweczy (9-10). Prosi o wygubienie nieprzyjaciół, powoli jednak, by służyli za dowód sprawiedliwości Bożej (11-14). Powraca do obecnego postępowania wrogów (15-16) a Bogu obiecuje hymn podzięki za wybawienie (17-18).
59 (58)1 Na koniec. “Nie zatracaj.” Dawidowy. Na napis, kiedy posłał Saul i strzegł domu jego, żeby go zabić.2 Wyzwól mię od nieprzyjaciół moich Boże mój, i od powstających przeciwko mnie wybaw mię!3 Wyrwij mię od tych, którzy czynią nieprawość, i od mężów krwawych wybaw mię!4 Bo oto ułowili duszę moją, rzucili się na mnie potężni.5 Ani nieprawości, ani grzechu nie ma przy mnie, Panie; bez nieprawości biegłem i prosto postępowałem.6 Powstań na me spotkanie, i obacz! A ty, Panie, Boże zastępów, Boże Izraela, przyłóż się, by nawiedzić wszystkie narody; nie miej litości nad wszystkimi, którzy czynią nieprawość! –7 Wrócą się wieczorem i głodem będą przymierać jak psy, i będą krążyć dokoła miasta.8 Oto będą mówić ustami swymi, a miecz w ustach ich:9 “A któż słyszał?” -A ty, Panie, wyśmiejesz ich, wniwecz obrócisz wszystkie narody.10 Moc moją przy tobie zachowam, albowiem, Boże, jesteś obrońcą moim. –11 Bóg mój, miłosierdzie jego uprzedzi mię.12 Bóg da mi spoglądać na nieprzyjaciół moich. Nie zabijaj ich, by snadź nie zapomniał lud mój! rozprosz ich mocą twoją i strać ich,13 obrońco mój, Panie, dla grzechu ust ich, dla mowy warg ich i niech będą pojmani w hardości swojej! A dla złorzeczenia i kłamstwa będzie o nich ogłoszone na zatracenie,14 w gniewie zatracenia, i nie będzie ich! I poznają, iż Bóg będzie panował nad Jakubem i aż do krańców ziemi. –15 Wrócą się wieczorem i głodem będą przymierać jak psy, i będą krążyć dokoła miasta.16 Rozbiegną się za jedzeniem, a jeśli się nie najedzą, będą mruczeć. –17 Ale ja będę opiewał moc twoją i będę z radością wychwalał rano miłosierdzie twoje; boś się stał obrońcą moim i ucieczką moją w dzień utrapienia mego.18 Pomocniku mój, tobie będę śpiewał ponieważ ty, Boże, jesteś obrońcą moim, Bogiem moim, miłosierdziem moim!PS 59 (60). PO PORAŻCE WOJENNEJ. Niech Bóg, który klęskę na naród dopuścił, wybawi nas (3-7), On, który mi obiecał, że posiądę całą Ziemię Obiecaną i zapanuję nad sąsiadami (8-10). Choć na chwilę Bóg nas opuścił, niech zechce przyjść nam z pomocą (11-14)!
60 (59)1 Na koniec, dla tych, którzy będą odmienieni, na napis pomnika.2 Dawidowy, ku nauce, kiedy spalił Mezopotamię syryjską i Sobal; i wrócił się Joab, i poraził Idumeę w dolinie Żup solnych, dwanaście tysięcy.3 Boże, odrzuciłeś nas i zniszczyłeś nas; rogniewałeś się i zmiłowałeś się nad nami!4 Wzruszyłeś ziemię i wstrząsnąłeś nią; ulecz szczerby jej, bo się zachwiała!5 Dałeś doświadczyć ludowi twemu ciężkich rzeczy, napoiłeś nas winem żałości.6 Dałeś znak bojącym się ciebie, aby uciekli od oblicza łuku, aby byli wybawieni umiłowani twoi.7 Wybaw prawicą twoją i wysłuchaj mnie!8 -Bóg mówił w świątyni swojej: Rozweselę się i podzielę Sychem, i dolinę namiotów rozmierzę.9 Mój jest Galaad i mój Manasses, a Efraim mocą głowy mojej.10 Juda królem moim, Moab garncem nadziei mojej. Na Idumeę wyciągnę but mój, mnie cudzoziemcy są poddani. –11 Któż mię doprowadzi do miasta obronnego? Kto mię doprowadzi aż do Idumei?12 Czy nie ty, Boże, któryś nas odrzucił i nie wynijdziesz, Boże, z wojskami naszymi?13 Daj nam ratunek w utrapieniu, bo omylny ratunek człowieczy!14 Z Bogiem pokażemy siłę, i on wniwecz obróci trapiących nas.PS 60 (61). MODLITWA KRÓLA NA WYGNANIU. Król wygnany, w Bogu nadzieję pokładając (2-4), prosi, by mógł powrócić do przybytku świętego (5); powołuje się na dawniejsze wysłuchanie jego modłów (6). Prosi o długie życie (7-8), obiecuje wieczne dziękczynienie Bogu (9).
61 (60)1 Na koniec, w pieśniach. Dawidowy.2 Wysłuchaj, Boże, prośbę moją, wejrzyj na modlitwę moją!3 Od krańców ziemi wołałem do ciebie; gdy było zatrwożone serce moje, na skałę podniosłeś mię.4 Prowadziłeś mię, boś się stał nadzieją moją, wieżą mocną przeciw nieprzyjacielowi. –5 Będę mieszkał w przybytku twoim na wieki, ochroniony będę pod zasłoną skrzydeł twoich.6 Bo ty, Boże mój, wysłuchałeś bojącym się imienia twego. –7 Dni do dni królewskich przyczynisz, lata jego od pokolenia do pokolenia.8 Mieszka na wieki przed obliczem Bożym, miłosierdzie i prawdę jego kto wybada?9 Tak będę psalm śpiewał imieniu twemu na wieki wieków, abym oddawał śluby moje od dnia do dnia.PS 61 (62). LUDZIE ZAWODZĄ, BÓG SAM POMAGA. Bóg jedynym obrońcą psalmisty (2-3); dlaczegoż wrogowie tak zawzięcie i obłudnie nastają na jego zgubę (4-5)? Ufność, którą w Bogu pokłada (6-8), stara się wlać w serca swoich stronników (9). Nie na marnych ludziach ani na środkach ziemskich należy polegać (10-11), lecz na Bogu, który może i chce oddać każdemu według jego zasług (12-13).
62 (61)1 Na koniec, dla Idituna. Psalm Dawidowy.2 Czyż Bogu nie będzie poddana dusza moja? bo od niego zbawienie moje.3 Bo on sam Bóg mój i zbawiciel mój, on obrońca mój, nie zachwieję się więcej!4 Dokądże będziecie nacierać na człowieka -chcecie zabić wy wszyscy -jakby na ścianę pochyloną i płot wywrócony?5 Zaprawdę godności mojej zamyślali mnie pozbawić; biegałem z pragnieniem; usty swymi błogosławili, a sercem swym złorzeczyli. –6 Wszakże, duszo moja, bądź poddana Bogu, bo od niego cierpliwość moja!7 Bo on Bóg mój i zbawiciel mój; on pomocnik mój, nie będę uciekał!8 W Bogu zbawienie moje i chwała moja; on Bogiem jest w Bogu!9 Miejcie nadzieję w nim, całe zgromadzenie ludu, wylewajcie przed nim serca wasze: Bóg pomocnikiem naszym na wieki! –10 Zaprawdę marni są synowie człowieczy, zwodniczy synowie ludzcy na wadze, tak iż oszukują, są z marności razem.11 Nie miejcie nadziei w nieprawości i drapiestwa nie pożądajcie; jeśli wam przybędzie majętności, nie przykładajcież serca!12 Raz rzekł Bóg, te dwie rzeczy słyszałem:13 iż moc jest u Boga, i u ciebie miłosierdzie, Panie, bo ty oddasz każdemu według uczynków jego.PS 62 (63). TĘSKNOTA ZA BOGIEM. Psalmista, oddalony od świętego przybytku, tęskni za bliskością Boga, jak wówczas, gdy go mógł odwiedzać (2-3). Przez całe życie chce się napawać radością z chwalenia Boga za jego dobroć (4-6); dzień i noc chce myśleć o nim i stać przy nim, a On go obroni (7-9), tak iż wrogowie jego marnie zginą, a król i dobrzy będą się weselić w Panu (10-12).
63 (62)1 Psalm Dawida, gdy był na puszczy Idumejskiej.2 Boże, Boże mój, do ciebie się zrywam na świtaniu. Pragnęła ciebie dusza moja, jak bardzo tęskniło za tobą ciało moje!3 W ziemi pustej, bezdrożnej i bezwodnej, tak w świątyni stawiłem się przed tobą, aby widzieć moc twoją i chwałę twoją. –4 Bo lepsze jest miłosierdzie twoje niźli życie, wargi moje będą cię chwalić.5 Tak cię błogosławić będę za życia mego i w imię twoje będę podnosił ręce moje.6 Jakby sadłem i tłustością niech będzie napełniona dusza moja, a wargami wesołość będą wychwalać usta moje.7 Jeśli cię wspominałem na łożu moim, rano będę rozmyślał o tobie,8 bo byłeś pomocnikiem moim, i w zasłonie skrzydeł twoich rozraduję się.9 Przylgnęła dusza moja do ciebie, broniła mię prawica twoja. –10 A oni na próżno szukali duszy mojej, zstąpią w głębokości ziemi.11 Będą oddani w moc miecza, staną się działem lisów.12 Ale król będzie się weselił w Bogu; chlubić się będą wszyscy, którzy nań przysięgają, bo zatkane są usta mówiących nieprawości.PS 63 (64). SĄD BOŻY NAD PODSTĘPNYMI OSZCZERCAMI. Psalmista prosi Boga o obronę przed prześladowcami (2-3), którzy za pomocą oszczerstwa chcą zgubić człowieka niewinnego (4-5), a w przekonaniu, że nie mają się czego obawiać, wszelkimi siłami starają się plan swój przeprowadzić (6-7). Bóg jednak niespodzianie ich obala, a ich własne oszczerstwa przeciw nim się obracają (8-9a).Widoczny sąd Boży trwogą przejmuje wszystkich ludzi, a sprawiedliwych radością (9b-11).
64 (63)1 Na koniec. Psalm Dawidowy.2 Wysłuchaj, Boże, prośbę moją, gdy się modlę, od strachu przed nieprzyjacielem wybaw duszę moją!3 Obroniłeś mię od zgrai przewrotnych, od mnóstwa czyniących nieprawość. –4 Bo zaostrzyli jak miecz języki swoje, naciągnęli łuk,5 rzecz gorzką, aby w skrytości strzelać na niewinnego.6 Znienacka nań strzelać będą, a nie będą się bać; utwierdzili się w zamiarze złym. Namawiali się, żeby ukryć sidła, mówili: “Któż je obaczy?”7 Wymyślili nieprawość, umęczyli się głębokim szukaniem. Przystąpi człowiek do serca głębokiego,8 a Bóg wywyższony będzie. –9 Strzałami maluczkich stały się ich razy i osłabły przeciwko nim ich języki. Strwożyli się wszyscy,10 którzy ich widzieli, i uląkł się wszelki człowiek. I opowiadali sprawy Boże, i uczynki Jego zrozumieli.11 Będzie się weselił sprawiedliwy w Panu i będzie w nim nadzieję miał, i będą chwaleni wszyscy prawego serca.PS 64 (65). HYMN DZIĘKCZYNNY ZAPEŁNIĘ DOBRODZIEJSTWA BOŻEGO. Bogu należy się chwała (2-3) za darowanie win i dopuszczenie do błogosławieństw świątyni (4-5), za czyny wszechmocy w naturze i w dziejach (6-9), a szczególnie za zapewnienie obfitych urodzajów rocznych (10-14).
65 (64)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Pieśń Jeremiasza i Ezechiela dla ludu przeprowadzenia, kiedy poczęli iść w drogę.2 Tobie przystoi pieśń, Boże, na Syjonie i tobie oddadzą ślub w Jeruzalem. Wysłuchaj modlitwę moją!3 Do ciebie wszelkie ciało przyjdzie. –4 Słowa niezbożników wzięły górę nad nami, a nieprawościom naszym ty będziesz miłościw!5 Błogosławiony, którego obrałeś i przyjąłeś: będzie mieszkał w przedsieniach twoich! Będziemy napełnieni dobrami domu twego; święty jest kościół twój,6 dziwny w sprawiedliwości. -Wysłuchaj nas, Boże, zbawicielu nasz, nadziejo wszystkich krańców ziemi i na morzu daleko.7 Ty utwierdzasz góry mocą swoją, przepasany mocą,8 ty wzburzasz głębokości morza, szum nawałności jego. Zatrwożą się narody,9 i będą się bać, którzy mieszkają na krańcach, dla znaków twoich, wzejście poranku i wieczora rozweselisz. –10 Nawiedziłeś ziemię i napoiłeś ją, przeobficie ją ubogaciłeś; rzeka Boża pełna jest wody, nagotowałeś im żywności, bo takie jest przygotowanie jej.11 Bruzdy jej napój, rozmnóż jej urodzaje, z kropel jej rozweseli się rodząca.12 Błogosławić będziesz koronie roku z dobrotliwości twojej, a pola twoje będą pełne obfitości.13 Stłuścieją ozdoby pustyni, a radością pagórki przepaszą się.14 Przyodziane są barany trzód, a doliny będą obfitować zbożem; będą wykrzykiwać i pieśń śpiewać.PS 65 (66). PIEŚŃ DZIĘKCZYNNA ZA CUDOWNE URATOWANIE NARODU. Psalmista wzywa wszystkie narody ziemi do wysławiania Boga (1-4); każe im podziwiać cuda Boże przy wyjściu Izraela z Egiptu i uznać panowanie Boga nad światem (5-7); poleca im błogosławić Boga za świeże uratowanie narodu izraelskiego od zagłady, jaka nad nim wisiała (8-12). Przedstawiciel ludu wchodzi do świątyni, by wypełnić ślub, zrobiony w czasie grożącego niebezpieczeństwa (13-15); przed wszystkimi bojącymi się Boga głosi wielkość dobrodziejstwa Bożego (16-20).
66 (65)1 Na koniec, pieśń psalmu zmartwychwstania. Wykrzykujcie Bogu, wszystkie ziemie,2 psalm śpiewajcie imieniu jego, dajcie cześć chwale jego!3 Mówcie Bogu: “Jakże straszne są dzieła twoje, Panie! Dla wielkości mocy twojej będą kłamać przed tobą nieprzyjaciele twoi.”4 Wszystka ziemia niech ci się kłania i niech ci śpiewa, niech psalm śpiewa imieniu twemu! –5 Chodźcie, a oglądajcie dzieła Boże, straszny jest w pianach nad synami człowieczymi!6 On obrócił morze w suchą ziemię, przez rzekę przejdą nogą; tam się będziemy weselili w nim.7 On panuje w mocy swej na wieki, oczy jego na narody patrzą; którzy go drażnią, niech się sami w sobie nie wynoszą! –8 Błogosławcie, narody, Boga naszego i dajcie słyszeć głos chwały jego!9 On włożył życie w duszę moją i nie dał się zachwiać nogom moim.10 Albowiem doświadczyłeś nas, Boże, wypławiłeś nas ogniem, jak pławią srebro.11 Zawiodłeś nas w sidło, nakładłeś utrapień na grzbiety nasze.12 Wsadziłeś ludzi na głowy nasze; przeszliśmy przez ogień i przez wodę ale przywiodłeś nas do ochłody. –13 Wnijdę do domu twego z całopaleniem, oddam ci śluby moje,14 które wyraziły wargi moje i wymówiły usta moje w ucisku moim.15 Całopalenia tłuste ofiarujç tobie z kadzeniem baranów, ofiaruję ci woły z kozłami. –16 Chodźcie, słuchajcie wszyscy, którzy się Boga boicie, a opowiem, jak wielkie rzeczy uczynił duszy mojej!17 Do niego ustami moimi wołałem i wysławiałem językiem moim.18 Jeślibym patrzał na nieprawość w sercu moim, nie wysłuchałby Pan.19 Przeto wysłuchał Bóg i baczył na głos modlitwy mojej.20 Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej i miłosierdzia swego ode mnie!PS 66 (67). NIECH NAM BÓG BŁOGOSŁAWI, BY GO UZNAŁY WSZYSTKIE NARODY. Prośba o błogosławieństwo, żeby wszystkie narody poznały Boga (2-3). Refren: niech wszystkie narody wielbią Boga (4)! Niech się narody radują ze sprawiedliwych rządów Boga nad światem (5)! Refren (6). Ziemia dała obfity plon; niech nam Bóg błogosławi i niech go uznają wszystkie narody (7-8)!
67 (66)1 Na koniec, w hymnach. Psalm Dawidowy.2 Niech się nad nami Bóg zmiłuje i błogosławi nam; niech rozświeci nad nami oblicze swe i zlituje się nad nami,3 żebyśmy poznali na ziemi drogę twoją, między wszystkimi narodami zbawienie twoje! –4 Niech cię wysławiają narody, Boże, niech cię wysławiają narody wszystkie! –5 Niech się radują i weselą narody, bo sądzisz ludy sprawiedliwie, narodami na ziemi kierujesz! –6 Niech cię wysławiają narody, Boże, niech cię wysławiają narody wszystkie! –7 Ziemia dała swój owoc; niech nas błogosławi Bóg, Bóg nasz!8 Niech nas błogosławi Bóg i niech się go boją wszystkie krańce ziemi!PS 67 (68). POCHÓD TRIUMFALNY BOGA NA SYJON. Wstęp: Niech powstanie Bóg i rozproszy nieprzyjaciół swoich, a uweseli sprawiedliwych (2-4)! Niech Izraelici śpiewają Bogu i gotują mu drogę, pomocnikowi opuszczonych i zbawcy więźniów (5-7)! -Że Bóg jest takim pokazują dzieje: wyjście z Egiptu i pochód przez pustynię (8-11), zwycięstwo nad potężnymi królami chananejskimi (12-15); wreszcie wybrał Bóg górę Syjon na miejsce pobytu na ziemi, podczas gdy wstępując w niebo odebrał hołd poddańczy od pokonanych ludów (16-19). I obecnie również Bóg gotów jest ująć się miłościwie za swym ludem, a wrogów jego zniszczyć (20-24). Psalmista opisuje procesję ciągnącą na Syjon (25-28); prosi Boga, by dokończył dzieła podboju pogan (29-32); wzywa wszystkie narody ziemi, by chwaliły prawdziwego Boga (33-36).
68A (67)1 Na koniec. Psalm pieśni. Dawidowy.2 Niech powstanie Bóg i niech się rozproszą nieprzyjaciele jego, i niech uciekają, którzy go nienawidzą, od oblicza jego!3 Jak ustaje dym, niechaj ustaną; jak się wosk rozpływa od ognia, tak niech zginą grzesznicy od oblicza Bożego!4 A sprawiedliwi niech ucztują i weselą się przed oczyma Bożymi, i niech się rozkoszują w radości. –5 Śpiewajcie Bogu, psalm śpiewajcie imieniu jego, czyńcie drogę temu, który wstępuje na zachód! Pan imię jego! Radujcie się przed obliczem jego; zatrwożą się od oblicza jego,6 ojca sierot i sędziego wdów. Bóg jest na miejscu swym świętym,7 Bóg, który osadza jednomyślnych w domu, który wywodzi więźniów w mocy, także i drażniących, którzy mieszkają w grobach. –8 Boże, gdy wychodziłeś przed ludem twym, gdy ciągnąłeś przez puszczę,9 ziemia się trzęsła, niebiosa też kropiły przed obliczem Boga Synaju, przed obliczem Boga Izraela.10 Deszcz obfity wydzielisz, Boże, dziedzictwu twojemu; i omdlewało, a tyś je orzeźwiał.11 Zwierzęta twoje będą mieszkały w nim, nagotowałeś w dobroci twej ubogiemu, Boże.12 -Pan da słowo zwiastującym nowinę, mocą wielką.13 “Król zastępów umiłowanego, umiłowanego i ozdobą domu (ma) rozdzielać łupy.14 Choćbyście spali w pośrodku działów, pióra gołębicy posrebrzone, a tył grzbietu żółci się jak złoto.15 Gdy Niebieski rozprasza tam królów, będą wybieleni jak śnieg na Selmonie.” 16 Góra Boża jest górą tłustą, górą obfitą, górą tłustą.17 Co się przypatrujecie górom zsiadłym? To góra, na której się Bogu podoba mieszkać; albowiem Pan będzie mieszkał na wieki.18 Wozów Bożych wiele dziesiątków tysięcy, tysiące weselących się; Pan między nimi na Synaju, w świątyni.19 Wstąpiłeś na wysokość, pojmałeś pojmanych, nabrałeś darów między ludźmi, też i niewierzących, aby Pan Bóg mieszkał. –68 B20 Błogosławiony Pan na każdy dzień! Szczęśliwą uczyni nam drogę Bóg zbawienia naszego.21 Bóg nasz Bogiem zbawiającym, i u Pana, u Pana jest wyjście ze śmierci.22 Wszakże Bóg potłucze głowy nieprzyjaciół swoich, czub owłosiony chodzących w występkach swoich.23 Rzekł Pan: “Przywrócę z Basanu, przywrócę w głębokość morską,24 aby się umoczyła noga twoja we krwi i język psów twoich miał w niej cząstkę swą z nieprzyjaciół.” –25 Widzieli pochód twój, Boże, pochód Boga mego, króla mojego, który jest w świątyni.26 Na przedzie szli książęta wraz ze śpiewakami, w pośrodku młodziutkich bębniczek.27 “W zebraniach błogosławcie Boga, wy ze źródeł izraelskich!”28 Tam, jest Beniamin młodziutki, w zachwyceniu myśli, książęta Judy, wodzowie ich, książęta Zabulonu, książęta Neftalego. –29 Przykaż, Boże, mocy twojej, umocnij to, Boże, coś w nas sprawił!30 Z kościoła twego w Jeruzalem, tobie królowie ofiarują dary.31 Pogrom zwierzę trzcin, zgromadzenie byków wśród krów narodów, aby wypchnęli tych, którzy są wypróbowani jak srebro. Rozprosz narody, które wojen chcą!32 Przyjdą posłowie z Egiptu, Etiopia spiesznie wyciągnie swe ręce do Boga. –33 Królestwa ziemi, śpiewajcie Bogu, grajcie Panu!34 Grajcie Bogu, który wstąpił na niebo niebios, na wschód słońca! Oto podnosi głos swój, głos mocy.35 Dajcie chwałę Bogu nad Izraelem; wielmożność jego i moc jego w obłokach.36 Dziwny jest Bóg w świętych swoich, Bóg izraelski; ten da moc i siłę ludowi swemu: błogosławiony Bóg!PS 68 (69). WOŁANIE O POMOC Z PRZEPAŚCI CIERPIENIA. Sprawiedliwy, beznadziejnie szukający pomocy przeciw swym śmiertelnym wrogom, prosi Boga o wybawienie (2-7); wszak on dla sprawy Bożej prześladowanie cierpi i pokutuje (8-13); z większą jeszcze usilnością powtarza wołanie o pomoc (14-19). Skreśliwszy jeszcze raz nieludzkie postępowanie z nim wrogów (20-22), wzywa na nich surowej kary Bożej (23-29). Myśli już teraz o dziękczynieniu (30-33). Niech Bóg wybawi Judę i Syjon (34-37)!
69A (68)1 Na koniec, dla tych, którzy będą odmienieni. Dawidowy.2 Wybaw mię, Boże, bo weszły wody aż do duszy mojej!3 Ulgnąłem w błocie głębokim i nie masz dna, przyszedłem na głębinę morską i pogrążyła mię nawałność.4 Zmęczyłem się od wołania, ochrypło gardło moje, ustały oczy moje, gdy wyczekuję Boga mego.5 Rozmnożyli się nad włosy głowy mojej nienawidzący mnie bez przyczyny, wzmocnili się prześladujący mnie niesprawiedliwie nieprzyjaciele moi; czegom nie wydarł, wtedy oddawałem.6 Boże, ty znasz głupotę moją i występki moje nie są tobie tajne.7 Niech nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy cię oczekują, Panie, Panie zastępów! Niech nie będą pohańbieni dla mnie, którzy cię szukają. Boże Izraela! –8 Bo dla ciebie znosiłem urąganie, zelżywość okryła oblicze moje.9 Stałem się obcym braciom moim i cudzoziemcem synom matki mojej.10 Bo mię zawistna miłość domu twego gryzła i urągania urągających tobie spadły na mnie.11 I okryłem postem duszę moją i stało mi się to na urąganie.12 I oblokłem zamiast szaty włosiennicę i stałem się im przypowieścią.13 Mówili przeciwko mnie, którzy siedzieli w bramie, i śpiewali przeciw mnie, którzy pili wino. –14 Ale ja modlitwę moją do ciebie zanoszę Panie; czas upodobania, Boże! W wielkości miłosierdzia twego wysłuchaj mig, w prawdzie zbawienia twego!15 Wyrwij mię z błota, abym nie ulgnął! Wybaw mię od tych, którzy mię nienawidzą, i z głębiny wód!16 Niech mnie nie zatapia nawałność wody i nie pożera mnie głębina, ani niech nie zawiera nade mną studnia otworu swego!69 B17 Wysłuchaj mię, Panie, bo łaskawe jest miłosierdzie twoje! Według mnóstwa litości twoich wejrzyj na mnie!18 I nie odwracaj oblicza twego od sługi swego; ponieważ jestem w utrapieniu, prędko wysłuchaj mię!19 Przybliż się ku duszy mojej i wybaw ją, dla nieprzyjaciół moich wyrwij mię! -20 Ty znasz pohańbienie moje i zelżywość moją i wstyd mój;21 przed oczyma twymi są wszyscy, którzy mię trapią, urągania i nędzy czekało serce moje. I czekałem, kto by się razem smucił, a nie było, i kto by pocieszył, a nie znalazłem.22 I dali mi żółć na pokarm, a w pragnieniu moim napoili mię octem. –23 Niechaj będzie stół ich przed nimi sidłem i ku zapłacie, i na upadek!24 Niech się zaćmią ich oczy, aby nie widzieli, a grzbiet ich zawsze nachylaj!25 Wylej na nich gniew twój i zapalczywość gniewu twego niech ich ogarnie!26 Mieszkanie ich niech się stanie puste, a w przybytkach ich niechaj nikt nie mieszka!27 Bo któregoś ty zranił, prześladowali, a do boleści ran moich dodawali.28 Przydaj nieprawość do nieprawości ich, a niech nie wchodzą do sprawiedliwości twojej!29 Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech ze sprawiedliwymi nie będą wpisani! –30 Jam jest ubogi i zbolały; zbawienie twoje, Boże, wspomogło mię.31 Będę chwalił imię Boże pieśnią, i wielbić Go będę chwalbą;32 a przyjemniejsze to będzie Panu niźli młody cielec, któremu rogi i kopyta podrastają.33 Niech widzą ubodzy i niech się weselą! Szukajcie Boga, a będzie żyła dusza wasza! –34 Albowiem Pan wysłuchał ubogich, a więźniami swymi nie wzgardził.35 Niechaj go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystek płaz na nich!36 Albowiem Bóg zbawi Syjon i będą zbudowane miasta Judy, i będą tam mieszkać i dostaną go dziedzictwem.37 I potomstwo sług jego posiądzie go, a którzy miłują imię jego, będą na nim mieszkać.PS 69 (70). PROŚBA O PRĘDKĄ POMOC. Psalmista prosi o prędką pomoc i zawstydzenie nieprzyjaciół (2-4), by się mogli radować sprawiedliwi (5-6).
70 (69)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Na pamiątkę, że go Bóg wybawił.2 Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu, Panie, pośpiesz się ku ratunkowi memu!3 Niechaj będą zawstydzeni i pohańbieni, którzy szukają duszy mojej,4 niech się obrócą wstecz i niech się zawstydzą, którzy mi chcą złego. Niech się natychmiast obrócą wstydząc się, którzy mi mówią:5 “Ha! ha!” – Niech się weselą i radują w tobie wszyscy, którzy cię szukają, i niech zawsze mówią: “Niechaj uwielbiony będzie Pan!” którzy miłują zbawienie twoje!6 A ja jestem ubogi i żebrak; Boże, wspomóż mię! Pomocnikiem moim i wybawicielem moim ty jesteś; Panie, nie zwlekaj!PS 70 (71). MODLITWA CZŁOWIEKA STARZEJĄCEGO SIĘ O POMOC BOŻĄ. Oby Bóg wybawił Psalmistę (1-3), który w Nim zawsze pokładał nadzieję (4-8)! Niech wybawi go od nieprzyjaciół i zawstydzi ich (9-13)! Psalmista nigdy nie porzuci nadziei i nie przestanie chwalić Boga (14-16). Prosi, by go Bóg aż do starości nie opuszczał i by go jeszcze pocieszył (17-21). Wśród radości chce wychwalać Boga (22-24).
71 (70)1 Psalm Dawidowy. Synów Jonadabowych i pierwszych więźniów. W tobie, Panie, nadzieję miałem, niech nie będę pohańbiony na wieki!2 W sprawiedliwości twojej wybaw mię i wyrwij mię! Nakłoń ku mnie ucha twego i zbaw mię!3 Bądź mi Bogiem obrońcą, miejscem obronnym, abyś mię zbawił; albowiem twierdzą moją i ucieczką moją ty jesteś! –4 Boże mój, wyrwij mię z ręki grzesznika i z ręki czyniącego przeciw prawu i bezbożnego;5 albowiem ty jesteś cierpliwością moją, Panie; Panie, nadziejo moja od młodości mojej!6 Na tobie wspierałem się od żywota, od łona matki mojej tyś obrońcą moim; o tobie śpiewanie moje zawsze.7 Jak dziwowiskiem stałem się dla wielu, bo ty byłeś wspomożycielem mocnym!8 Niechaj będą napełnione usta moje chwałą, abym śpiewał sławę twoją, cały dzień wielmożność twoją!-9 Nie odrzucaj mnie czasu starości; gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mnie!10 Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie, a którzy czyhali na duszę moją, naradę uczynili społem mówiąc:11 “Bóg go opuścił; gońcie, a pojmajcie go, bo nie masz, kto by wyrwał!”12 Boże, nie oddalaj się ode mnie; Boże mój spojrzyj ku pomocy mojej!13 Niech będą zawstydzeni i niech ustaną uwłaczający duszy mojej, niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego! –14 A ja zawsze nadzieję mieć będę i przyczynię się do wszystkiej chwały twojej.15 Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoją, cały dzień zbawienie twoje. Ponieważ w piśmie nie jestem biegły,16 wnijdę w możne sprawy Pańskie, Panie, będę wspominał sprawiedliwość twoją tylko. –17 Boże, uczyłeś mię od młodości mojej, i aż dotąd będę opowiadał cuda twoje.18 I aż do starości i sędziwości, Boże, nie opuszczaj mnie aż opowiem ramię twe całemu pokoleniu, które ma przyjść, moc twoją i sprawiedliwość twoją,19 Boże, aż do wysokości, wielkie rzeczy które uczyniłeś: Boże, któż podobny tobie?20 Jak wiele złych ucisków ukazałeś mi, ale znowu ożywiłeś mię i z przepaści ziemskich znowu mię wywiodłeś;21 rozmnożyłeś wielmożność twoją i znowu mnie pocieszyłeś. –22 Bo i ja wysławiać cię będę, na harfie prawdę twoją; Boże, będę ci grał na cytrze.23 Święty Izraela! Rozradują się wargi moje, kiedy ci będę śpiewał, i dusza moja, którą wykupiłeś.24 Ale i język mój cały dzień będzie głosił sprawiedliwość twoją, kiedy zawstydzeni i pohańbieni będą, którzy szukają mej zguby.PS 71 (72). MESJAŃSKIE KRÓLESTWO SPRAWIEDLIWOŚCI I POKOJU. Mesjasz, król sprawiedliwości i pokoju, wiecznotrwały (1-7). Cały świat ma mu być poddany (8-11), a zdobędzie go sprawiedliwością i obroną słabych i bezbronnych (12-IS). Obfitość dóbr za czasów mesjańskich (16); wieczna sława Mesjasza (17).
72 (71)1 Psalm na Salomona.2 Boże, daj sąd twój królowi, a sprawiedliwość twoją synowi królewskiemu, aby sądził lud twój w sprawiedliwości, a ubogich twych w rozsądku!3 Niech przyjmą góry pokój dla ludu, a pagórki sprawiedliwość!4 Będzie sądził ubogich z ludu i wybawi synów ubogich, a poniży ciemiężyciela.5 I będzie trwał ze słońcem i przed księżycem, na pokolenie i pokolenie.6 Zstąpi jak deszcz na runo i jak krople na ziemię kapiące.7 Wzejdzie za dni jego sprawiedliwość i obfitość pokoju, póki nie zginie księżyc.8 I będzie panował od morza aż do morza, i od rzeki aż do krańców okręgu ziemi.9 Przed nim będą padać Etiopowie, a nieprzyjaciele jego ziemię lizać będą.10 Królowie Tarsisu i wyspy przyniosą dary, królowie Arabów i Saby przywiozą upominki.11 I będą mu się kłaniać wszyscy królowie ziemi; wszystkie narody będą mu służyć. –12 Albowiem wyzwoli ubogiego od możnego, i nędznego, który nie miał pomocnika.13 Oszczędzi ubogiego i nędzarza, a dusze ubogich ocali.14 Od lichwy i nieuczciwości wykupi dusze ich, a imię ich będzie we czci u niego.15 I będzie żył, i dadzą mu ze złota Arabii, i będą zawsze kłaniać się dla niego, cały dzień będą go błogosławić. –16 I będzie utwierdzenie na ziemi, na wierzchu gór, podniesie się nad Liban urodzaj jej, i rozkwitną się z miasta jako zioła polne.17 Niech będzie imię jego na wieki błogosławione, przed słońcem trwa imię jego! I będą w nim błogosławione wszystkie pokolenia ziemi, wszystkie narody wielbić go będą.18 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, który sam czyni dziwy!19 I błogosławione imię majestatu jego na wieki; i będzie napełniona majestatem jego wszystka ziemia. Stań się! Stań się!20 Skończyły się pieśni Dawida, syna Jessego.KSIĘGA III(Ps 72-88)PS 72 (73). SZCZĘŚCIE BEZBOŻNYCH UŁUDNE. Akt wiary w sprawiedliwość Bożą mimo przeciwne pozory (1). Pokusa: Niebezpieczeństwo zachwiania się na widok szczęścia bezbożnych (2-3); ich wolność od cierpień (4-5) i rodząca się stąd pycha, samolubstwo, zarozumiałość (6-9); niebezpieczeństwo zgorszenia dla dobrych (10-11); na co zatem przyda się cnota (12-14)? Zwyciężenie pokusy: Głębsze zastanowienie i wyższe oświecenie (15-7) przekonało psalmistę, że szczęście bezbożnych jest ułudne i prędko przemijające (18-20), że zatem powątpiewanie jego było głupie (21-23a); przeciwnie cnotliwych czeka wielkie szczęście z wiecznej obecności i posiadania Boga (23b-26). Tak więc niewierność Bogu prowadzi na zatracenie (27), a jedyne szczęście człowieka jest w Bogu (28).
73 (72)1 Psalm Asafowy. Jak dobry jest Bóg dla Izraela, dla tych, którzy są prostego serca! –2 Ale moje nogi mało się nie potknęły, mało nie poślizgnęły się kroki moje,3 bo unosiłem się przeciw przewrotnym, widząc pokój grzeszników.-4 Albowiem nie masz u nich względu na śmierć, ani nie przedłuża się ich utrapienie.5 Nie masz ich w mozole ludzi i z ludźmi nie będą karani. –6 Przeto objęła ich pycha, okryli się nieprawością i niezbożnością swoją.7 Wystąpiła jakby z tłustości nieprawość ich, puścili się za żądzami serca.8 Myśleli i mówili złośliwie, o nieprawości wyniośle mówili.9 Podnieśli ku niebu usta swoje, a ich język przechodził po ziemi. –10 Przeto i lud mój obróci się tutaj i dni pełne znajdą się między nimi. I mówili:11 “Jakże wie Bóg, i czy jest poznanie na wysokości?” –12 Oto tacy są grzesznicy, a obfitują na świecie i otrzymali bogactwa.13 I rzekłem: “A więc na próżno trzymałem w sprawiedliwości serce swe i umywałem między niewinnymi ręce moje,14 i byłem biczowany cały dzień, a karanie moje było co rana?” –15 Gdybym powiedział: “Tak mówić będę,” oto bym ród synów twoich potępił.16 Zastanowiłem się, aby to zrozumieć; za trudne jest to dla mnie,17 aż wnijdę do świątyni Bożej i zrozumiem ich koniec. –18 Bo zaprawdę dla zdrad nagotowałeś im, strąciłeś ich, gdy się podnosili.19 Jakże są opuszczeni, ustali nagle, zginęli dla nieprawości swojej!20 Jak sen u wstających, Panie, w mieście twym obraz ich wniwecz obrócisz. –21 Bo się zapaliło serce moje i odmieniły się nerki moje,22 a ja wniwecz obrócony byłem i nie wiedziałem.23 Jak bydlę stałem się u ciebie, – a ja zawsze z tobą.24 Ująłeś mię za prawą rękę moją i według woli twojej prowadziłeś mię, i przyjąłeś mię z chwałą.25 Bo cóż ja mam w niebie albo czego chciałem na ziemi oprócz ciebie?26 Ustało ciało moje i serce moje, Boże serca mojego i części moja, Boże na wieki! –27 Bo oto, którzy się oddalają od ciebie, zginą; zatraciłeś wszystkich, którzy cudzołożą z dala od ciebie.28 Ale mnie dobrze jest trwać przy Bogu, pokładać w Panu Bogu nadzieję moją, abym opowiadał wszystką chwałę twoją w bramach córki Syjońskiej.PS 73 (74). ŚWIĄTYNIA SPUSTOSZONA. Oby Bóg zaprzestał gniewać się na swój lud (1-2; wobec spustoszenia, jakiego wróg dokonał w świątyni (3-9)! Dlaczegoż Bóg nie działa (10-11)? A przecież On, jako Król swego ludu, ratował go przeď wiekami, mając moc nieograniczoną nad całą przyrodą (12-17)! Niech nie zostawia ludu dłużej na łasce wrogów i niech nie znosi obelg przeciw niemu skierowanych (18-23).
74 (73) A1 Wyrozumienie Asafowe. Czemużeś, Boże, odegnał na zawsze, rozgniewała się zapalczywość twoja na owce pastwiska twego?2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, które posiadłeś od początku; odkupiłeś pręt dziedzictwa twego, górę Syjon, na której zamieszkałeś. –3 Podnieś ręce twoje na pychę ich do końca! Jak wiele złego uczynił nieprzyjaciel w świątyni!4 Którzy cię nienawidzą, chlubili się wpośród święta uroczystego twego. Postawili znaki swoje jako5 trofea – a nie poznali – jak na bramie na szczycie. jak w lesie drzew siekierami wraz drzwi jego wyrąbali,6 toporem i oskardem obalili je.7 Spalili ogniem świątynię twą, na ziemi splugawili przybytek imienia twego.8 Mówili w sercu swoim, rodzaj ich razem: “Uczyńmy, żeby ustały wszystkie święta Boże na ziemi!”9 Znaków naszych nie widzieliśmy, już nie masz proroka i już nas więcej nie pozna. –10 Dokądże, Boże, nieprzyjaciel urągać będzie? Czyż ma przeciwnik drażnić imię twe do końca?11 Czemuż odwracasz rękę twoją i prawicę twoją spośród łona twego do końca? 74 B12 Ale Bóg, król nasz przed wiekami, sprawił zbawienie pośród ziemi.13 Ty utwierdziłeś mocą twoją morze, pokruszyłeś głowy smoków w wodach.14 Ty starłeś głowy smokowi, dałeś go na pokarm ludom Etiopii.15 Ty otworzyłeś źródła i potoki, ty wysuszyłeś rzeki Etan.16 Twój jest dzień i twoja jest noc, ty utworzyłeś zorzę i słońce.17 Ty uczyniłeś wszystkie granice ziemi, lato i wiosnę ty sprawiłeś. –18 Pamiętaj na to: nieprzyjaciel urągał Panu, a lud bezrozumny drażnił imię twoje!19 Nie wydawaj zwierzętom dusz wyznających ciebie, i dusz ubogich twoich nie zapominaj do końca!20 Wejrzyj na przymierze twoje, albowiem najpodlejsi na ziemi posiedli pełno domów nieprawości.21 Niech się nie wraca nędzny zawstydzony; ubogi i niedostatni będą chwalić imię twoje!22 Powstań Boże, rozsądź sprawę twoją, pomnij na zniewagi twoje, te, które się dzieją od głupiego cały dzień!23 Nie zapominaj głosów nieprzyjaciół twoich! Pycha tych, którzy cię nienawidzą, zawsze idzie ku górze.PS 74 (75). KIELICH KARY W RĘCE BOŻEJ. Dzięki składamy Bogu (2), który obiecał, że będzie bronił sprawiedliwości i porządku moralnego (3-4). Niech zatem bezbożni przestaną się wynosić (5-6): Bóg jest tym, który sądzi i daje pić grzesznikom z kielicha kary (7-9). Chwała Bogu, który bezbożnych poniża, a sprawiedliwych wywyższa (10-11) 1
75 (74)1 Na koniec. “Nie zatracaj.” Psalm pieśni Asafowy.2 Sławić cię będziemy, Boże, sławić będziemy i wzywać imienia twego; opowiadać będziemy dziwne sprawy twoje. –3 “Gdy obiorę czas, la ze sprawiedliwością sądzić będę.4 Roztopiła się ziemia i wszyscy, którzy mieszkają na niej; ja jej filary umocniłem.” –5 Mówiłem nieprawym: “Nie czyńcie nieprawości!” a występnym: “Nie podnoście rogu!6 Nie podnoście ku górze rogu waszego, nie mówcie przeciw Bogu nieprawości!” –7 Bo ani od wschodu ani od zachodu, ani od pustynnych gór:8 albowiem Bóg jest sędzią. Tego poniża, a owego podwyższa;9 bo w ręce Pańskiej jest kielich wina szczerego, pełen zmieszania, i nachylił tu i tam, wszakże drożdże jego nie wylały się: będą pić wszyscy grzesznicy ziemi. –10 A ja będę opowiadał na wieki, będę śpiewał Bogu Jakubowemu.11 I wszystkie rogi grzeszników połamię, a rogi sprawiedliwego będą wywyższone.PS 75 (76). HYMN DZIĘKCZYNNY ZA ZWYCIĘSTWO. Bóg objawił się na Syjonie, łamiąc potęgę nieprzyjaciół (2-4), którzy posnęli snem śmierci (5-7). Nikt nie może się ostać przed gniewem Sędziego, gdy staje w obronie uciśnionych (8-10). Zamiary ludzkie, nawet wrogie Bogu, muszą wyjść na chwałę Bożą; dlatego niech Izrael dzięki składa Bogu, który okazał groźną moc swoją (11-13).
76 (75)1 Na koniec, w hymnach. Psalm Asafowy. Pieśń o Asyryjczykach.2 Znany jest Bóg w Judzie, w Izraelu wielkie jest imię jego.3 I stało się w pokoju miejsce jego, i mieszkanie jego na Syjonie.4 Tam połamał potęgę łuków, tarczę, miecz i wojnę. –5 Dziwnie zajaśniałeś z gór wiekuistych; strwożyli się wszyscy głupiego serca.6 Zasnęli snem swoim i nic nie znaleźli bogacze w rękach swoich.7 Od łajania twego, Boże Jakuba, posnęli ci, co wsiedli na konie. –8 Ty jesteś straszliwy i któż się sprzeciwi tobie w chwili gniewu twego?9 Z nieba ogłosiłeś sąd; ziemia zadrżała i umilkła,10 gdy powstał Bóg na sąd, aby wybawić wszystkich cichych ziemi. –11 Bo myśl człowieka będzie sławić ciebie, a resztki myśli będą ci świętować.12 Śluby czyńcie i oddajcie Panu Bogu waszemu, wszyscy, którzy wokoło niego przynosicie dary Straszliwemu i temu,13 który książętom odejmuje ducha, strasznemu dla królów ziemskich.PS 76 (77). W UTRAPIENIU OBECNYM PRZYNOSI POCIECHĘ PRZESZŁOŚĆ. W utrapieniu psalmista zawsze znajdował pociechę u Boga (1-4a), ale obecnie zasmucony do głębi położeniem ludu, tak różnym od dawnych czasów (4b-6), nie może się oprzeć przypuszczeniu, że Bóg lud swój całkiem odrzucił (7-10). Uspokaja go zrozumienie, że doświadczenie zesłała prawica Najwyższego, która dalej czuwa nad ludem (11), tak jak czuwała nad nim, gdy w cudowny sposób wyprowadziła go z Egiptu i przeprowadziła przez Morze Czerwone (12-21).
77 (76)1 Na koniec, dla Idituna. Psalm Asafowy.2 Głosem moim wołałem do Pana, głosem moim do Boga, i wysłuchał mię.3 W dzień utrapienia mego szukałem Boga, ręce moje w nocy ku niemu wyciągałem, i nie jestem zawiedziony. Nie chciała się dać pocieszyć dusza moja;4 wspomniałem na Boga, i uradowałem się; – i rozmyślałem, a ustał duch mój.5 Oczy moje uprzedzały straże nocne, strwożyłem się, a nie mówiłem.6 Rozmyślałem o dniach starodawnych i lata wieczne miałem w pamięci. –7 I rozważałem w nocy w sercu moim, i rozpamiętywałem, i przetrząsałem ducha mojego.8 Czyż na wieki Bóg odrzuci i czy już więcej nie będzie łaskaw?9 Czyż do końca odejmie miłosierdzie swoje z pokolenia na pokolenie?10 Czyż Bóg zapomni zmiłować się, albo w gniewie swym wstrzyma miłosierdzie swoje? –11 I rzekłem: “Teraz począłem; ta jest odmiana prawicy Najwyższego.” –12 Wspominałem na sprawy Pańskie, bo będę pamiętał dziwach twoich od początku.13 I będę rozmyślał o wszystkich sprawach twoich, i będę rozważał przedziwne czyny twoje.14 Boże, w świętości droga twoja! Któryż bóg jest tak wielki, jak Bóg nasz?15 Ty jesteś ten Bóg, który dziwy czyni, objawiłeś między narodami moc twoją.16 Odkupiłeś ramieniem twoim lud twój, synów Jakuba i Józefa.17 Ujrzały cię wody Boże, ujrzały cię wody i ulękły się i zadrżały głębiny.18 Wielki był szum wód, obłoki głos wypuściły; ale i strzały twoje przelatują, głos gromu twego naokoło.19 Błyskawice twoje okrąg ziemi oświecały, wzruszyła się i zatrzęsła się ziemia.20 Na morzu jest droga twoja i ścieżki twoje na wodach wielkich, a śladów twoich znać nie będzie.21 Prowadziłeś lud twój jak owce przez rękę Mojżesza i Aarona.PS 77 (78). DZIEJE OJCÓW NAUKĄ DLA SYNÓW. Psalmista, posłuszny wskazaniu Bożemu, zamierza opowiedzieć dzieje Izraela, by go pobudzić do ufności w Bogu i do unikania grzechów przodków (1-8). Dzieje Izraela to jeden ciąg niewierności wobec przymierza na przekór dobrodziejstwom Bożym przy wyjściu z Egiptu i na puszczy (9-16). Izrael kusił Boga na pustyni (17-20), dlatego Bóg, choć spełnił jego żądanie dając mu mannę i przepiórki (21-29), musiał go jednak ukarać (30-31). Poprawa była tylko czasowa i powierzchowna, i Bóg miarkował swój słuszny gniew, by Izraela całkiem nie zniszczyć (32-39). Bunt przeciw Bogu ciągle się powtarzał, chociaż Bóg tyle cudów dokonał na rzecz ludu w Egipcie (40-51), a w końcu zdobył dlań ziemię Chanaan (52-55). Tu sprzeniewierzał się Izrael dalej Bogu (56-58), który wobec tego odrzucił dotychczasowe miejsce pobytu arki, a lud wydał na miecz (59-64). Raz jeszcze uwolniwszy Izraela od nieprzyjaciół, obrał Bóg Judę i górę Syjon na mieszkanie, a Dawida na pasterza swej trzody (65-72).
78A (77)1 Wyrozumienie Asafowe. Słuchajcie, ludu mój, zakonu mego, nakłońcie ucha swego ku słowom ust moich.2 Otworzę w podobieństwach usta moje, będę opowiadał zagadki od początku,3 cośmy słyszeli i poznali i ojcowie nasi powiadali nam.4 Nie zostało zatajone przed ich synami w drugim pokoleniu. Opowiadamy chwalebne sprawy Pańskie i moc jego, i cuda jego, które uczynił.5 Wzbudził świadectwo w Jakubie, i zakon położył w Izraelu; a rozkazał ojcom naszym, żeby je oznajmiali synom swoim,6 aby wiedziało drugie pokolenie; synowie, którzy się narodzą i powstaną, będą je też opowiadać synom swoim,7 aby pokładali w Bogu nadzieję swoją, a nie zapominali spraw Bożych, i pytali się o przykazania jego;8 aby nie byli jak ojcowie ich, ród zły i drażniący, ród który nie prostował serca swego i nie był wierny Bogu duch jego.9 Synowie Efraima, naciągający i spuszczający łuk rzucili się do ucieczki w dzień bitwy.10 Nie strzegli przymierza Bożego i nie chcieli chodzić według zakonu jego.11 I zapomnieli dobrodziejstw jego i cudów jego, które im ukazał.12 Przed ojcami ich czynił dziwy w ziemi Egipskiej, na polu Tanis.13 Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i zatrzymał wody jak w skórzanym worze.14 I prowadził ich przez obłok we dnie, a całą noc przy świetle ognia.15 Rozszczepił skałę na puszczy i napoił ich jak z wielkiej głębiny.16 I wywiódł wodę z opoki, i wyprowadził wody jak rzeki. –17 Lecz dalej jeszcze grzeszyli przeciw niemu, pobudzali Najwyższego do gniewu na miejscu bezwodnym.18 I kusili Boga w sercach swoich żądając pokarmu dla dusz swoich.19 I mówili źle o Bogu, i rzekli: “Czyż może Bóg stół zgotować na puszczy?20 Bo uderzył w skałę i wypłynęły wody i strumienie wezbrały. Czy i chleb będzie mógł dać albo nagotować stół ludowi swemu?”21 Przeto usłyszał Pan i odłożył; i ogień zapalił się przeciw Jakubowi, i gniew powstał przeciw Izraelowi,22 bo nie wierzyli Bogu i nie mieli nadziei w wybawienie jego.23 I rozkazał obłokom z góry, i otworzył bramy niebieskie,24 i spuścił im niby deszcz mannę ku jedzeniu, i dał im chleb niebieski;25 chleba anielskiego pożywał człowiek, – posłał im pokarmów dostatek.26 Przyniósł wiatr południowy z nieba i przywiódł mocą swą wiatr z zachodu27 i spuścił na nich mięso jak proch i jak piasek morski ptactwo skrzydlate;28 i spadło wpośród ich obozu, dokoła ich namiotów.29 I jedli, i najedli się bardzo, i uczynił zadość ich żądaniu;30 nie byli zawiedzeni w żądzy swojej. Jeszcze pokarmy ich były w ustach ich,31 a gniew Boży zstąpił na nich i pobił najtłustszych wśród nich, a wybranych Izraela powalił.78 B32 Przy tym wszystkim dalej grzeszyli i nie wierzyli cudom jego.33 I przeszły w marności dni ich, i lata ich z prędkością.34 Gdy ich zabijał, szukali go i wracali się, o świcie przychodzili do niego,35 i wspomnieli, że Bóg jest ich pomocnikiem, a Bóg wysoki jest ich odkupicielem.36 I miłowali go ustami swymi, i językiem swym kłamali mu;37 lecz serce ich nie było z nim szczere i nie byli wiernymi przymierzu jego.38 A on jest miłosierny i miłościwy będzie grzechom ich, i nie zatraci ich; i wiele razy odwracał gniew swój, i nie zapalał wszystkiego gniewu swego.39 I pamiętał, że byli ciałem, tchnieniem przechodzącym, a nie wracającym się. –40 Jak często drażnili go na puszczy, do gniewu pobudzali go na miejscach bezwodnych!41 I na nowo kusili Boga, i drażnili Świętego Izraelowego.42 Nie pamiętali na rękę jego w dzień, w który ich odkupił z ręki trapiącego,43 jak pokazywał w Egipcie-znaki swoje i cuda swe na polu Tanis.44 I przemienił w krew rzeki ich i deszcze ich, aby nie mogli pić.45 Puścił na nich psie muchy i kąsały ich, i żaby, a wygubiły ich.46 I dał ich owoce chrząszczom i robotę ich szarańczy.47 I poraził gradem winnice ich, a morwy ich mrozem.48 I wydał gradowi bydło ich, a majętności ogniowi.49 Puścił na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość i rozgniewanie i utrapienie, dopuszczenia przez aniołów złych.50 Uczynił drogę ścieżce gniewu swego, nie chronił dusz ich od śmierci i bydło ich wydał na śmierć.51 I pobił wszystko pierworodne w ziemi Egipskiej, pierwociny wszystkich prac ich w przybytkach Chama.52 I wywiódł lud swój jak owce, prowadził ich jak stado na puszczy.53 I prowadził ich w nadziei, i nie bali się, a nieprzyjaciół ich pokryło morze.54 I przywiódł ich na górę świętą swoją, górę, którą nabyła prawica jego. I wyrzucił przed nimi narody, i losem rozdzielił im ziemię sznurem pomiaru,55 i dał w przybytkach ich mieszkanie pokoleniom izraelskim.78 C56 Lecz oni kusili i obrażali Boga wysokiego i nie strzegli świadectw jego.57 I odwrócili się, a nie zachowali umowy, jak ojcowie ich odmienili się w łuk opaczny.58 Do gniewu go wzruszyli na swych pagórkach i bałwanami swymi pobudzali go do zapalczywości.59 Usłyszał Bóg i wzgardził, i poniżył bardzo lud izraelski;60 i odrzucił przybytek Silo, przybytek swój, kędy mieszkał między ludźmi;61 i podał moc ich w niewolę i piękność ich w ręce nieprzyjacielskie.62 I dał pod miecz lud swój i wzgardził dziedzictwem swoim.63 Młodzieńców ich ogień pożarł, a panien ich nie płakano.64 Kapłani ich od miecza polegli, a wdowy ich nie chodziły w żałobie. –65 I ocucił się Pan jak ze snu, jak mocarz upojony winem.66 I poraził nieprzyjaciół swych na pośladkach, wydał ich na hańbę wieczną.67 I odrzucił namiot Józefa i nie obrał pokolenia Efraima,68 ale obrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.69 I zbudował podobną do jednorożców świątynię swoją na ziemi, którą ugruntował na wieki.70 I obrał Dawida, sługę swego, i wziął go od trzód owiec, od kotnych owiec wziął go,71 aby pasł Jakuba, sługę jego i Izraela, dziedzictwo jego.72 I pasł ich w niewinności serca swego i w roztropności rąk swoich prowadził ich.PS 78 (79). NA GRUZACH JEROZOLIMY. Świątynia sprofanowana, miasto zburzone, lud pomordowany i poniżony (1-4). Niech się Bóg przestanie gniewać i zapomni dawne grzechy (5-8)! Niech mając wzgląd na własną chwałę, zlituje się nad swoim ludem, a ukarze jego sąsiadów, za co na wieki wysławiać go będziemy (9-13).
79 (78)1 Psalm Asafowy. Boże, przyszli poganie do dziedzictwa twego, splugawili kościół twój święty, obrócili Jeruzalem w. budkę na chowanie jabłek.2 Porzucili trupy sług twoich na strawę ptakom powietrznym, ciała świętych twoich zwierzętom ziemi.3 Rozlali krew ich jak wodę dokoła Jeruzalem, a nie było, kto by pogrzebał.4 Staliśmy się wzgardą sąsiadom naszym, pośmiewiskiem i szyderstwem tym, którzy są dokoła nas. –5 Dokądże, Panie, gniewać się będziesz do końca, pałać będzie jak ogień zapalczywość twoja?6 Wylej gniew twój na narody, które cię nie znają, i na królestwa, które imienia twego nie wzywały!7 Albowiem pożarli Jakuba i miejsce jego spustoszyli.8 Nie wspominaj starych nieprawości naszych, niech nas rychło uprzedzą litości twoje, bośmy się stali bardzo ubogimi! –9 Wspomóż nas, Boże, zbawicielu nasz, i dla sławy imienia twego, Panie, wybaw nas, a bądź miłościw grzechom naszym dla imienia twego,10 aby snadź nie mówiono wśród narodów: “Gdzież jest Bóg ich?” I niech się okaże nad poganami przed oczyma naszymi pomsta krwi sług twoich, która została wylana!11 Niech przyjdzie przed oblicze twoje II wzdychanie związanych! Według mocy ramienia twego zachowaj synów pomordowanych!12 I oddaj sąsiadom naszym siedemkroć w ich łono urąganie ich, którym urągali, tobie, Panie!13 A my, lud twój i owce pastwiska twego, będziemy cię wysławiać na wieki, od pokolenia w pokolenie będziemy opowiadać chwałę twoją.PS 79 (80). PROŚBA O ODNOWIENIE WINNICY BOŻEJ. Niech Bóg objawi jeszcze raz swą potęgę nad Izraelem i wyratuje go (2-4)! Dopokąd, Boże, będziesz się gniewał na lud twój i pozwolisz go dręczyć (5-8)? Przecież Bóg kiedyś tyle troski włożył w winnicę swoją (9-12): czemuż pozwolił ją rozdrapać (13-14)? Niechże ją Bóg naprawi, niech odnowi lud swój (15-20)!
80 (79)1 Na koniec, dla tych, którzy będą odmienieni. Świadectwo Asafowe. Psalm.2 Który rządzisz Izraelem, posłuchaj! Który prowadzisz jak owce Józefa, który siedzisz na cherubinach, ukaż się przed Efraimem,3 Beniaminem i Manassesem! Wzbudź moc twoją i przyjdź, abyś nas wybawił!4 Boże, przywróć nas i ukaż oblicze twoje, a będziemy zbawieni! –5 Panie, Boże zastępów, dokądże będziesz się gniewać na modlitwę sługi twego?6 będziesz nas karmić chlebem płaczu i napawać nas łzami obficie?7 Wystawiłeś nas na przeciwieństwa sąsiadom naszym, a nieprzyjaciele nasi naśmiewali się z nas,8 Boże zastępów, przywróć nas i ukaż oblicze twoje, a będziemy zbawieni! –9 Przeniosłeś winnicę z Egiptu, wygnałeś narody i zasadziłeś ją.10 Byłeś przed nią przewodnikiem w drodze, wsadziłeś korzenie jej i napełniła ziemię.11 Cień jej okrył góry, a jej gałęzie cedry Boże.12 Puściła latorośle swe aż do morza, a gałązki swe aż do rzeki. –13 Czemuż rozwaliłeś płot jej i obierają ją wszyscy, którzy mimo idą drogą?14 Zrył ją dziki wieprz z lasu, a odyniec spasł ją. –15 Boże zastępów, wróć się, wejrzyj z nieba i obacz,16 a nawiedź tę winnicę, i napraw tę, którą szczepiła prawica twoja, i na syna człowieczego, któregoś sobie umocnił!17 Spalona ogniem i rozkopana, od łajania oblicza twego poginą.18 Niech będzie ręka twoja nad mężem prawicy twojej i nad synem człowieczym, któregoś sobie umocnił!19 A nie odstępujemy od ciebie; ożywisz nas, i będziemy wzywać imienia twego.20 Panie, Boże zastępów, przywróć nas i okaż nam oblicze twoje, a będziemy zbawieni!PS 80 (81). PIEŚŃ ŚWIĄTECZNA. Wezwanie do radosnego obchodzenia święta (2-4) zgodnie z prawem Bożym (5-6). Wspomnienie głosu Bożego: zapowiedź wybawienia Izraela z Egiptu (7-8) i napomnienie do wierności wobec Boga (9-11); ale Izrael nie był posłuszny, dlatego został ukarany (12-13); obietnice przywiązane do wierności Bogu (14-17).
81 (80)1 Na koniec, dla tłoczni. Psalm Asafowy.2 Sławcie radośnie Boga, pomocnika naszego, wykrzykujcie Bogu Jakubowemu!3 Zanućcie psalm i podajcie bęben, wdzięczną harfę z cytrą!4 Trąbcie na nowiu w trąbę, w dzień wspaniały uroczystego święta waszego,5 bo jest to rozkazaniem w Izraelu i prawem Boga Jakubowego.6 Ustanowił to na świadectwo w Józefie, gdy wychodził z ziemi Egipskiej; usłyszał język, którego nie znał. –7 Wybawił od brzemion ramiona jego, gdy ręce jego przy koszu służyły.8 “Wzywałeś mię w ucisku, i wybawiłem cię; wysłuchałem cię w osłonie burzy, doświadczałem cię nad Wodami Swaru.9 Słuchaj, ludu mój, a napomnę cię: Izraelu, jeśli mię usłuchasz,10 nie będzie u ciebie boga nowego i nie będziesz chwalił boga cudzego.11 Bo ja jestem Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; rozszerz usta twoje, a napełnię je. –12 Ale nie słuchał lud mój głosu mego, a Izrael nie dbał o mnie.13 I puściłem ich za żądzami serc ich, pójdą za wynalazkami swymi. –14 Gdyby był lud mój mnie słuchał, gdyby był Izrael chodził drogami moimi,15 łatwo byłbym poniżył nieprzyjaciół ich i na trapiących ich obróciłbym rękę swoją.16 Nieprzyjaciele Pańscy kłamali mu, i czas ich trwać będzie na wieki.17 I nakarmił ich tłustością zboża, i nasycił ich miodem z opoki.”PS 81 (82). SĄD HOGA NAD SĘDZIAMI NIESPRAWIEDLIWYMI. Bóg, stojąc w pośrodku sędziów (1), zarzuca im niesprawiedliwość i przypomina ich obowiązki (2-4). Dla ich ślepego uporu chwieją się podstawy ładu moralnego (S); ale zaszczytny tytuł (6) nie uchroni ich od losu zwykłych śmiertelników i od kar spadających na książąt (7). Niech Bóg sądzi całą ziemię (8)!
82 (81)1 Psalm Asafowy. Bóg stanął w zgromadzeniu bogów i w pośrodku bogów sądzi:2 “Dokądże niesprawiedliwie sądzić będziecie i oglądać się na osobę grzeszników?3 Czyńcie sprawiedliwość ubogiemu i sierocie, strapionemu i ubogiemu prawo przyznajcie!4 Wyrwijcie ubogiego, i nędznego z ręki niezbożnego wyzwólcie!5 Nie pojmują ani nie rozumieją, chodzą w ciemnościach; zachwieją się wszystkie podstawy ziemi.6 Jam rzekł: Bogami jesteście i synami Najwyższego wszyscy.7 Ale wy pomrzecie jak ludzie, i jak jeden z książąt upadniecie.”8 Powstań, Boże, sądź ziemię, bo twym dziedzictwem są wszystkie narody!PS 82 (83). PROŚBA O POMOC PRZECIW SPRZYMIERZONYM WROGOM. Niech Bóg nie będzie obojętny na wrogie zamiary ludów pogańskich przeciw Izraelowi (2-5), bo sprzysiężenie ich jest powszechne (6-4). Niech ich pognębi jak niegdyś Madianitów i Chananejczyków (10-13), rozpraszając ich i upokarzając, by uznali potęgę prawdziwego Boga (14-19).
83 (82)1 Pieśń Psalmu Asafowego.2 Boże. któż będzie podobien tobie? Nie milcz i nie powściągaj się, Boże!3 Bo oto nieprzyjaciele twoi okrzyk uczynili, a którzy cię nienawidzą, podnieśli głowę.4 Przeciw ludowi twemu plan złośliwy wymyślili i zmówili się przeciw świętym twoim.5 Mówili: “Pójdźcie i wytraćmy ich spomiędzy narodów, a niech nie wspominają więcej imienia Izraelowego!” –6 Bo się zmówili jednomyślnie, wspólnie przeciw tobie przymierze uczynili:7 namioty Idumejczyków i Izmaelici,8 Moabici i Agarejczycy, Gebalczycy i Ammonici i Amalekici, cudzoziemcy z obywatelami Tyru.9 Ale i Assur przyszedł z nimi, stali się pomocnikami synów Lota. –10 Uczyń im jak Madianitom i Sisarze, jak Jabinowi u potoku Cison.11 Poginęli w Endorze, stali się jak gnój dla ziemi.12 Postąp z wodzami ich jak z Orebem i Zebą, i Zebeą, i Salmaną z wszystkimi książętami ich, którzy mówili:13 “Posiądźmy dziedzictwem świątynię Bożą!” –14 Boże mój, uczyń ich jak koło i jak źdźbło przed wiatrem!15 Jak ogień, który pali las i jak płomień, który pali góry,16 tak ich gonić będziesz nawałnością twoją i zatrwożysz ich gniewem twoim!17 Napełnij twarze ich sromotą, i szukać będą imienia twego, Panie!18 Niech się zawstydzą i zatrwożą na wieki wieków, i niech będą pohańbieni, i niech zginą!19 A niech poznają, że imię tobie Pan, tyś sam Najwyższy na wszystkiej ziemi!PS 83 (84). JAK MIŁO JEST IŚĆ DO DOMU PAŃSKIEGO! Psalmista tęskni za domem Bożym (2-3); szczęśliwi ci, którzy tam stale przebywają (4-5)! Szczęśliwi są ci także, którzy zwyciężywszy wszystkie przeszkody tam się udają w pielgrzymce (6-9) I Niech Bóg będzie łaskawy dla króla (10) i niech nam udzieli błogosławieństwa, przywiązanego do pobytu w domu Bożym (11 -13).
84 (83)1 Na koniec, dla tłoczni. Synów Korego. Psalm.2 Jak miłe przybytki twoje, Panie zastępów!3 Pożąda i tęskni dusza moja do przedsieni Pańskich! Serce moje i ciało moje uweseliły się do Boga żywego!4 Bo i wróbel znalazł sobie domek, i synogarlica gniazdo dla siebie, gdzieby złożyła pisklęta swoje: ołtarze twoje, Panie zastępów, królu mój, i Boże mój!5 Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim, Panie! na wieki wieków będą cię chwalić. –6 Błogosławiony mąż, którego pomoc jest od ciebie! ułożył wstępowania 7 w sercu swoim przez padół płaczu na miejsce które zgotował.8 Albowiem da błogosławieństwo zakonodawca, pójdą z mocy w moc, oglądać będą Boga nad bogi na Syjonie.9 Panie, Boże zastępów, wysłuchaj modlitwę moją, usłysz, Boże Jakuba! –10 Spójrz, obrońco nasz, Boże, i wejrzyj na oblicze pomazańca twego.11 Albowiem lepszy jest jeden dzień w przedsieniach twoich, niż tysiące. Wolałem być najpodlejszym w domu Boga mojego, niźli mieszkać w przybytkach niezbożnych.12 Albowiem miłosierdzie i prawdę miłuje Bóg, Pan da łaskę i chwałę; nie I odmówi dóbr tym, którzy w niewinności chodzą, Panie zastępów, błogosławiony człowiek, który w tobie ma nadzieję!PS 84 (85). PROŚBA O DOKOŃCZENIE DZIEŁA ZMIŁOWANIA BOŻEGO. Przypomnienie dobrodziejstw Bożych: przywrócenia ludu z niewoli, odpuszczenia dawnych win (2-4). Prośba o ponowne zmiłowanie (5-8). Odpowiedź nadziei: nastanie jeszcze świetny okres pokoju, sprawiedliwości, dostatku (9-14).
85 (84)1 Na koniec, synów Korego. Psalm.2 Ubłogosławiłeś, Panie, ziemię twoją, przywróciłeś pojmanie Jakuba.3 Odpuściłeś nieprawość ludu twego, pokryłeś wszystkie grzechy ich.4 Uśmierzyłeś wszystek twój gniew, odwróciłeś się od gniewu zapalczywości twojej. –5 Odnów nas, Boże, zbawicielu nasz, i oddal gniew swój od nas!6 Czyż na wieki będziesz się na nas gniewał albo rozciągniesz gniew twój od pokolenia na pokolenie?7 Boże, ty jeszcze raz ożywisz nas, a lud twój rozweseli się w tobie.8 Okaż nam, Panie, miłosierdzie twoje i daj nam zbawienie twoje! –9 Będę słuchał, co we mnie będzie mówił Pan Bóg; bo będzie głosił pokój ludowi swemu i świętym swoim, i tym, którzy się nawracają z serca.10 Zaiste bliskie jest zbawienie jego tym, którzy się go boją, aby mieszkała chwała w ziemi naszej.11 Miłosierdzie i prawda spotkały się z sobą, sprawiedliwość i pokój pocałowały się.12 Prawda wyrosła z ziemi, a sprawiedliwość z nieba spojrzała.13 Albowiem Pan pokaże dobrotliwość, a ziemia nasza wyda swój owoc.14 Sprawiedliwość przed nim chodzić będzie i położy na drodze kroki swoje.PS 85 (86). WIERNY SŁUGA BOŻY W UCISKU. Powołując się na swe oddanie się Bogu i ufność, poleca się miłosierdziu Bożemu (1-5), prosząc wszechmocnego, jedynego Boga o pomoc w ucisku (6-10) i o doprowadzenie go do doskonałej bojaźni Bożej (11). Obiecuje Bogu wysławiać go i dziękować mu, jeżeli go ocali od potężnych jego wrogów (12-16), tak by musieli uznać, iż Bóg czuwa nad nim (17).
86 (85)1 Modlitwa Dawidowa. Nakłoń, Panie, ucha twego i wysłuchaj mię, bo jestem nędzny i ubogi!2 Strzeż duszy mojej, bo jestem święty; zbaw sługę twego, Boże mój, nadzieję mającego w tobie!3 Zmiłuj się nade mną, Panie, bo cały dzień wołałem do ciebie!4 Rozwesel duszę sługi twego, bo ku tobie, Panie, podniosłem duszę moją!5 Albowiem ty, Panie, jesteś słodki i cichy, i wielce miłosierny dla wszystkich, którzy cię wzywają. –6 Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją i bacz na głos prośby mojej!7 W dzień ucisku mego wołałem do ciebie, bo wysłuchałeś mię.8 Nie masz tobie podobnego między bogami, Panie, i nie masz według uczynków twoich.9 Wszystkie narody, któreś stworzył, przyjdą i pokłonią się przed tobą, Panie, i będą sławić imię twoje.10 Albowiem ty wielki jesteś i czyniący cuda, ty jesteś Bóg sam jeden!11 Prowadź mię, Panie, drogą twoją i niechaj chodzę w prawdzie twojej, niech się weseli serce moje, aby się bało imienia twego! –12 Wychwalać cię będę, Panie, Boże mój, ze wszystkiego serca mego i będę wysławiał imię twe na wieki.13 Bo miłosierdzie twoje wielkie jest nade mną i wyrwałeś duszę moją z najgłębszej otchłani.14 Boże, nieprawi powstali na mnie i zgromadzenie mocarzów szukało duszy mojej, a nie kładli ciebie przed oczyma swymi.15 A tyś, Panie, Bóg litościwy i miłościwy, cierpliwy i wielce miłosierny i prawdziwy!16 Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, daj moc twoją słudze twemu i zbaw syna służebnicy twojej!17 Uczyń mi znak ku dobremu, aby ujrzeli ci, którzy mię nienawidzą, i byli zawstydzeni, że ty, Panie, poratowałeś mię i pocieszyłeś mię.PS 86 (87). SYJON – PRZYSZŁA MATKA NARODÓW. Upodobanie Boga w Syjonie (1-3). Wszystkie narody mają być wcielone do Syjonu, który będzie im matką (4-6), a wszyscy mieszkańcy znajdą w nim radość (7).
87 (86)1 Synów Korego. Psalm pienia. Fundamenty jego na górach świętych;2 miłuje Pan bramy Syjonu nad wszystkie przybytki Jakuba.3 Sławne rzeczy powiedziano o tobie, miasto ˇBoże! –4 Wspomnę na Rahaba i na Babilon, które mię znają. Oto cudzoziemcy i Tyr i lud Etiopski, ci tam byli.5 Czy o Syjonie mówić nie będą: “Człowiek i człowiek narodził się w nim, a sam Najwyższy go ugruntował?”6 Pan opowie w pismach narodów i książąt, tych, którzy w nim byli. –7 Jak weselących się jest wszystkich mieszkanie w tobie.PS 87 (88). SKARGA CZŁOWIEKA STRAPIONEGO. Wysłuchaj mię, Boże (2-3), bo cierpienia moje są tak wielkie, jakbym już między umarłych miał być policzony (4-7)! Udręczony przez ciebie, przez znajomych opuszczony, wołam do ciebie (8-10). Czyż umarły, będę mógł wysławiać twą potęgę, miłosierdzie, sprawiedliwość (11-13)? Dlaczegoż mnie więc nie ratujesz i pozostawiasz mię zawsze w tym samym utrapieniu (14-19)?
88 (87)1 Pieśń psalmu. Synów Korego. Na koniec, na mahelecie, ku opowiadaniu, wyrozumienie Emana Ezrahity.2 Panie, Boże zbawienia mego, we dnie i w nocy wołałem przed tobą.3 Niechaj modlitwa moja przyjdzie przed oblicze twoje, nakłoń ucha twego ku prośbie mojej! –4 Albowiem dusza moja napełniona jest złem, a życie moje zbliżyło się do otchłani.5 Poczytano mię między zstępujących do grobu, stałem się jak człowiek bez pomocy, między umarłymi wolny;6 jak zranieni, którzy śpią w grobach, o których więcej nie pamiętasz i którzy z twej ręki są wyrzuceni.7 Wsadzili mię w dół najgłębszy, do ciemności i do cienia śmierci. –8 Wzmocnił się gniew twój nade mną i przywiodłeś na mnie wszystkie nawałności twoje.9 Oddaliłeś ode mnie znajomych moich, uczynili mię obrzydzeniem sobie; jestem wydany i nie wychodziłem,10 oczy moje omdlały z nędzy. Wołałem ku tobie, Panie, cały dzień, wyciągałem do ciebie ręce moje. –11 Czyż dla umarłych cuda czynić będziesz? albo czy lekarze wskrzeszą, by áę sławili?12 Czy będzie kto w grobie opowiadał miłosierdzie twoje, i prawdę twoją w zagubie?13 Czy będą poznane w ciemnościach cuda twoje, a sprawiedliwość twoja w ziemi zapomnienia? –14 A ja, Panie, wołałem do ciebie i modlitwa moja uprzedzi cię rano.15 Czemuż, Panie, odrzucasz modlitwę moją, odwracasz oblicze twe ode mnie?16 Jam jest ubogi w pracach od młodości mojej, a gdy się podniosłem, zostałem poniżony i zatrwożony.17 Na mnie się przeniósł gniew twój i groźby twoje zatrwożyły mię;18 ogarnęły mię cały dzień jak woda, otoczyły mię razem.19 Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i bliskiego, i znajomych moich dla nędzy.PS 88 (89). PROŚRA O DOTRZYMANIE OBIETNIC DANYCH DAWIDOWI. Psalmista zamierza opiewać miłosierdzie i wierność Boga, które się objawiły w obietnicach, danych Dawidowi (2-5). Duchy niebieskie uwielbiają Boga, bo nikt nie jest Mu równy (6-9); potęgę swą objawił Bóg w stworzeniu (10-14), a sprawiedliwość, łaskawość i wierność są podstawą jego panowania (1 5); szczęśliwy lud, który ma takiego Boga (16-19)! Bóg obiecał niegdyś Dawidowi opiekę, zwycięstwo nad wrogami i rozszerzenie jego królestwa (20-28), oraz wieczne panowanie niezależnie od postępowania jego potomków (29-35), i tę ostatnią obietnicę poparł przysięgą (36-38). Mimo to, Bóg teraz opuścił króla i jego lud, i zezwolił na jego ruinę i hańbę (39-46)! Prosi Boga gorąco o rychłą odmianę, by ją jeszcze mógł oglądać w swym krótkim życiu (47-52).
89A (88)1 Wyrozumienie Etana Ezrahity.2 Zmiłowania Pańskie na wieki wyśpiewywać będę, od pokolenia w pokolenie opowiadać twoją prawdę ustami mymi będę.3 Bo mówiłeś: “Miłosierdzie wiecznie zbudowane będzie na niebiosach,” prawda twoja będzie w nich utwierdzona.4 “Zawarłem przymierze z wybranymi moimi, przysiągłem Dawidowi, słudze memu:5 Na wieki utwierdzę potomstwo twoje i zbuduję od pokolenia do pokolenia stolicę twoją.” –6 Będą wysławiać niebiosa cuda twoje, “Panie, i prawdę twoją w zgromadzeniu świętych.7 Albowiem któż na obłokach Panu zrównany będzie, podobny będzie Bogu między synami bożymi?8 Bóg, który jest wielbiony w radzie świętych, wielki i straszliwy nad wszystkich, którzy są dokoła niego.9 Panie, Boże zastępów, któż podobny tobie? Możnyś jest, Panie, i prawda twoja jest wokoło ciebie. –10 Ty panujesz nad mocą morską i wzburzenie nawałności jego ty uśmierzasz. Tyś poniżył pysznego, jakby zranionego, mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.12 Twoje są niebiosa i twoja jest ziemia, ty ugruntowałeś okrąg ziemi i napełnienie jej.13 Ty stworzyłeś północ i morze, Tabor i Hermon z imienia twego radować się będą;14 twoje jest ramię z mocą. Niech się wzmocni ręka twoja i niech się podniesie prawica twoja!15 Sprawiedliwość i sąd podstawą stolicy twojej, miłosierdzie i prawda uprzedzą oblicze twoje. –16 Błogosławiony lud, który zna wesołe śpiewanie! Panie, chodzić będą w jasności17 oblicza twego i w imieniu twoim będą się weselić cały dzień i w sprawiedliwości twojej będą podwyższeni.18 Albowiem ty jesteś chwałą mocy ich i w upodobaniu twoim podniesie się róg nasz.19 Bo Pańska jest nasza obrona, i Świętego Izraelowego, króla naszego.89 B20 Wonczas mówiłeś w widzeniu do świętych swoich i rzekłeś: “Dałem pomoc dzielnemu i wywyższyłem wybranego z ludu mojego.21 Znalazłem Dawida, sługę mego, pomazałem go olejem świętym moim.22 Bo ręka moja pomagać mu będzie i wzmocni go ramię moje.23 Nic nie uzyska na nim nieprzyjaciel i syn nieprawości nie zaszkodzi mu więcej.24 I wysiekę przed nim nieprzyjaciół jego, i zmuszę do ucieczki nienawidzących go.25 A prawda moja i miłosierdzie moje z nim, i w imię moje podniesie się róg jego.26 I położę na morzu rękę jego, a na rzekach prawicę jego.27 On mię będzie wzywał: “Ojcem moim ty jesteś, Bogiem moim i obrońcą zbawienia mego.”28 A ja uczynię go pierworodnym, wyższym nad królów ziemi. –29 Zachowam mu na wieki miłosierdzie moje i przymierze moje wierne mu będzie.30 I utrwalę na wieki wieków potomstwo jego, a stolicę jego jak dni nieba.31 A jeśli synowie jego opuszczą zakon mój i według praw moich postępować nie będą;32 jeśli zgwałcą ustawy moje i nie będą strzec przykazań moich:33 nawiedzę przestępstwa ich rózgą, a grzechy ich biczami;34 lecz miłosierdzia mego nie oddalę od niego i nie zaszkodzę prawdzie mojej,35 ani nie zgwałcę przymierza mojego, a tego, co wychodzi z ust moich, nie odmienię! –36 Raz przysiągłem na świętość moją:37 “Nie skłamię Dawidowi: Potomstwo jego będzie trwać na wieki,38 a stolica jego jak słońce przed oczyma mymi i jak księżyc utwierdzony na wieki, a świadek na niebie wierny.”89 C39 A przecież odrzuciłeś i wzgardziłeś, odtrąciłeś pomazańca twego.40 Obaliłeś przymierze sługi twego, znieważyłeś na ziemi poświęcenie jego.41 Rozwaliłeś wszystkie płoty jego, uczyniłeś twierdzę jego przestrachem.42 Szarpali go wszyscy idący drogą, stał się pośmiewiskiem u sąsiadów swoich.43 Wywyższyłeś prawicę uciskających go, uweseliłeś wszystkich nieprzyjaciół jego.44 Odjąłeś pomoc mieczowi jego i nie ratowałeś go na wojnie.45 Oddaliłeś go od blasku jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.46 Skróciłeś dni czasu jego, oblałeś go wstydem. –47 Dokądże, Panie, odwracasz się do końca, pałać będzie gniew twój jak ogień?48 Wspomnij, jaka jest bytność moja; bo czy na próżno stworzyłeś wszystkich synów człowieczych?49 Któryż jest człowiek, który żyć będzie, a nie ujrzy śmierci, wyrwie50 duszę swą z ręki otchłani?50 Gdzież są Panie, dawne zmiłowania twoje, jak przysiągłeś Dawidowi w prawdzie twojej?51 Wspomnij, Panie, na zelżywość sług twoich (którą noszę w zanadrzu moim) od wielu narodów,52 którą urągali nieprzyjaciele twoi, Panie, którą urągali odmianie pomazańca twego.53 Błogosławiony Pan na wieki! Stań się! stań się!KSIĘGA IV,(Ps 89-105)PS 89 (90). MODLITWA CZŁOWIEKA PRZEMIJAJĄCEGO DO WIECZNEGO BOGA. Krótkie jest życie człowieka, szczególnie w porównaniu z wiecznością Boga (1-6). Przyczyną tego jest gniew Boży, wywołany grzechami ludzi (7-10); oby ludzie chcieli się nad tym zastanowić (11-12)! Za dni niewoli niech nas Bóg teraz uweseli i błogosławi naszym dziełem (13-17)!
90 (89)1 Modlitwa Mojżesza, człowieka Bożego. Panie, stałeś się nam ucieczką z pokolenia na pokolenie.2 Pierwej niźli stanęły góry, albo ziemia i świat był stworzony, od wieku do wieku ty jesteś Boże!3 Nie obracaj w poniżenie człowieka, i rzekłeś: “Nawracajcie się synowie człowieczy!”4 Albowiem tysiąc lat przed oczyma twymi – to jak dzień wczorajszy, który przeminął, i straż nocna; jak to,5 co nic nie warte, ich lata będą.6 Rano niech przeminie jak trawa, rano niech kwitnie i przeminie, wieczorem niech upadnie, stwardnieje i uschnie! –7 Bo ustaliśmy od gniewu twojego, i jesteśmy strwożeni przed zapalczywością twoją.8 Położyłeś nieprawości nasze przed oczyma swymi, wiek nasz przed jasnością oblicza twego.9 Albowiem wszystkie dni nasze ustały, i ustaliśmy od gniewu twego. Lata nasze jak pajęczyna będą poczytane.10 Dni życia naszego jest siedemdziesiąt lat, a jeśli u mocnych, osiemdziesiąt lat, a co nadto więcej, to trud i boleść; albowiem łaskawość nadeszła i będziemy karani.11 Któż zna moc gniewu twego i kto z bojaźni przed tobą srogość twą zmierzyć potrafi?12 Prawicę twoją daj tedy poznać i wyćwiczonych sercem w mądrości! –13 Zwróć się, o Panie! Dokądże? I daj się ubłagać sługom twoim!14 Rano byliśmy napełnieni miłosierdziem twoim i radowaliśmy się, i weseliliśmy się po wszystkie dni nasze.15 Weseliliśmy się za dni, w któreś nas poniżył, za lata, w których widzieliśmy zło.16 Wejrzyj na sługi swoje i na dzieła swoje, i prowadź synów ich!17 A niech będzie jasność Pana, Boga naszego, nad nami, i dziełami rąk naszych kieruj nad nami, i dziełem rąk naszych kieruj!PS 90 (91). BÓG JEST OBROŃCĄ UFAJĄCYCH MU. Kto ufa Bogu, ma w nim pewną obronę przed wszystkimi niebezpieczeństwami (1-3); jest wolny od wszelkiej bojaźni; choć bezbożni wokoło giną, on jeden się ostaje (4-8). Ponieważ Boga uczynił ucieczką swoją, On go powierzył opiece aniołów, którzy go ustrzegą od nieszczęścia (9-13). Sam Bóg obiecuje ocalenie tym, co w nim nadzieję pokładają (14-16).
91 (90)1 Pieśń pochwalna Dawida. Kto mieszka we wspomożeniu Najwyższego, pod osłoną Boga niebieskiego będzie przebywać.2 Rzecze Panu: “Obrońcą moim i ucieczką moją ty jesteś. Bogiem moim, w nim będę miał nadzieję.3 Albowiem on mię wyrwał z sidła łowiących i od przykrego słowa.” –4 Ramionami swymi okryje cię i pod skrzydłami jego nadzieję mieć będziesz.5 Tarczą osłoni cię prawda jego; nie ulękniesz się strachu nocnego,6 strzały lecącej we dnie, nieszczęścia chodzącego w ciemności, najazdu i czarta południowego.7 Padnie u boku twego tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawicy twojej, a do ciebie się nie zbliży.8 Zaiste oczyma twymi patrzeć będziesz i ujrzysz odpłatę grzeszników. –9 Albowiem ty, Panie, jesteś nadzieją moją; uczyniłeś Najwyższego ucieczką twoją.10 Nie przystąpi do ciebie zło i bicz nie zbliży się do przybytku twego.11 Albowiem aniołom twoim rozkazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.12 Na ręku będą cię nosić, byś snadź nie obraził kamień nogi twojej.13 Po żmii i po bazyliszku chodzić będziesz, i podepczesz lwa i smoka. –14 “Ponieważ we mnie miał nadzieję, wybawię go; obronię go, bo poznał imię moje.15 Będzie wołał do mnie, a ja go wysłucham; z nim jestem w ucisku, wybawię go i uwielbię go.16 Długością dni napełnię go i okażę mu zbawienie moje.”PS 91 (92). POCHWAŁA SPRAWIEDLIWYCH RZĄDÓW BOGA. Miło jest wychwalać dobroć i wierność Boga (1-5). Niezgłębione są dzieła i plany Boże, tylko nierozumny ich nie zauważy (5-7); polegają zaś na tym, że Bóg daje powodzenie grzesznikom tylko do chwili, gdy nadejdzie pora ich zguby (8-10); mnie zaś daje Bóg szczęście i zwycięstwo (11-12). Sprawiedliwy bowiem pomyślnie rozwija się za łaską Bożą, będąc żywym dowodem sprawiedliwości Bożej (13-16).
92 (91)1 Psalm pienia, na dzień sobotni.2 Dobrze jest wysławiać Pana i śpiewać imieniu twemu, Najwyższy,3 aby było opowiadane rano miłosierdzie twoje i prawda twoja przez noc na instrumencie o dziesięciu strunach,4 na harfie, ze śpiewaniem na cytrze. Bo mię uweseliłeś,5 Panie, czynami twoimi, i będę się radował dziełami rąk twoich. –6 O, jak wspaniałe są, Panie, dzieła twoje! O, nazbyt głębokie są myśli twoje!7 Mąż bezrozumny nie pozna, a głupi nie zrozumie tego. –8 Gdy grzesznicy wyrosną jak trawa i ukażą się wszyscy, którzy nieprawość czynią, to aby zginęli na wieki wieków:9 a ty jesteś Najwyższy na wieki, Panie!10 Bo oto nieprzyjaciele twoi, Panie, bo oto nieprzyjaciele twoi zginą, i będą rozproszeni wszyscy, którzy czynią nieprawość.11 A mój róg będzie wywyższony jak jednorożców i starość moja obfitować będzie w miłosierdzie.12 I wzgardziło oko moje nieprzyjaciółmi moimi, a o powstających na mnie złych ludach słyszeć będzie ucho moje. –13 Sprawiedliwy jak palma rozkwitnie, rozmnoży się jak cedr na Libanie.14 Zasadzeni w domu Pańskim, zakwitną w dziedzińcach domu Boga naszego.15 Rozmnożą się jeszcze w kwitnącej starości i wytrzymali będą,16 by opowiadać, iż prawy Pan, Bóg nasz, a nieprawości w nim nie masz.PS 92 (93). PAN KRÓLEM ŚWIATA WSPANIAŁYM, NIEZWYCIĘŻONYM. Bóg jest królem od początku (1-2). Wprawdzie nawałności się podnoszą, lecz Bóg jest nad nie wyższy (3-4), a obietnice jego wierne i dom jego nienaruszalny (5).
93 (92)1 Pieśń pochwalna Dawida. Przed sobotą, kiedy ziemia jest ufundowana. Pan jest królem, oblókł się w ozdobę, oblókł się Pan w moc i przepasał się; albowiem umocnił okrąg świata, który się nie poruszy.2 Zgotowana stolica twoja od owego czasu; ty jesteś od wieku! –3 Podniosły rzeki, Panie, podniosły rzeki głos swój; podniosły rzeki fale swoje od szumu wód wielkich.4 Dziwne są nawałności morskie, dziwny na wysokościach Pan! –5 Świadectwa twoje są bardzo godne wiary; domowi twemu, Panie, przystoi świętość na długie dni.PS 93 (94). PAN BRONI LUD WIERNY PRZED KRZYWDĄ. Boga pomsty wzywa psalmista, by zwrócił się przeciw pysznym (1-4), którzy lud pobożny uciskają, mówiąc, że Bóg tego nie widzi (5-7). Psalmista odpowiada, że niemożliwe jest, by Stwórca nie znał na wylot człowieka (8-11), a pobożnym ukazuje, jakie szczęście znajdują w nauce Boskiej (12-13) i że Bóg odnowi jeszcze porządek moralny (14-15), Bóg jest jedynym obrońcą, który wyrywa ze śmierci i pociesza (16-19). Bóg nie może sprzyjać ludziom przewrotnym, dlatego w nim znajdziemy obronę, a bezbożni: giną przez swą własną złość (20-23).
94 (93)1 Psalm Dawidowy. Na czwarty dzień sabatu. Bóg pomsty, Pan, Bóg pomsty otwarcie poczynał.2 Podnieś się, który sądzisz ziemię, oddaj zapłatę pysznym!3 Dokądże grzesznicy, Panie, dokąd grzesznicy będą się chlubić?4 Będą świegotać i mówić nieprawość, będą mówić wszyscy, którzy popełniają niesprawiedliwość? –5 Lud twój, Panie, poniżyli, i dziedzictwo twoje utrapili.6 Wdowę i przychodnia zabili, i sieroty pomordowali.7 I mówili: “Nic ujrzy Pan, i Bóg Jakuba nie będzie wiedział.” –8 Zrozumiejcież, najgłupsi z ludzi, i bezrozumni nabierzcie raz rozumu!9 Czyż ten, który utworzył ucho, nie słyszy? albo który uformował oko, nie ujrzy?10 Który łaje narody, czy nie będzie karał? on, który uczy człowieka mądrości?11 Pan zna myśli człowieka, że są marne. –12 Błogosławiony człowiek, którego ty, Panie, wyćwiczysz i nauczysz go zakonu swego,13 aby mu ulżyć od złych dni, aż wykopią dół grzesznikowi. –14 Bo nie odrzuci Pan ludu swego i dziedzictwa swego nie opuści, aż się sprawiedliwość do sądu wróci,15 i będą przy niej wszyscy, którzy są prawego serca. –16 Któż mi powstanie przeciw złym ludziom, albo kto przy mnie stanie przeciw czyniącym nieprawość?17 Gdyby był Pan mnie nie wspomógł, o mało nie zamieszkałaby dusza moja w otchłani!18 Jeśli mówiłem: “Zachwiała się noga moja,” miłosierdzie twoje, Panie, wspomagało mię.19 Według mnóstwa boleści moich w sercu moim, pociechy twoje uweseliły duszę moją. –20 Czy stolica nieprawości trzyma z tobą, który tworzysz trud przez przykazanie?21 Zasadzać się będą na duszę sprawiedliwego, i krew niewinną potępią.22 A Pan stał mi się ucieczką, i Bóg mój obroną nadziei mojej.23 I odda im nieprawość ich, i w złości ich wytraci ich Pan, Bóg nasz!PS 94 (95). WEZWANIE DO CHWALENIA BOGA I DO POSŁUSZEŃSTWA. Śpiewajmy Bogu i chwalmy go (I-2), albowiem on jesz Bogiem wielkim, Panem i Stwórcą świata (3-5). Oddajmy mu hołd jako lud jego wiemy, związany z nim przymierzem (6-7)! Nie naśladujmy w- zatwardziałości ojców naszych, którzy za karę zostali wykluczeni od wejścia do Ziemi Obiecanej (8-11).
95 (94)1 Pieśń pochwalna Dawida. Pójdźcie, śpiewajmy z radością Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu,2 uprzedzajmy oblicze jego z wychwalaniem i psalmy śpiewajmy mu!3 Albowiem Bogiem wielkim Pan i królem wielkim ponad wszystkie bogi.4 Bo w ręce jego wszystkie krańce ziemi i gór wysokości jego są;5 bo jego jest morze, i on je uczynił, i lądy utworzyły ręce jego. –6 Pójdźcie, pokłońmy się i upadnijmy, i płaczmy przed Panem, który nas stworzył!7 Albowiem on jest Panem, Bogiem naszym, a my ludem pastwiska jego i owcami ręki jego. –8 Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych,9 jak w rozdrażnieniu, jak w dzień kuszenia na puszczy, kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczyli mię, a widzieli uczynki moje!10 Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem: “Zawsze ci błądzą sercem.”11 A oni nie poznali dróg moich, jak zaprzysiągłem w gniewie moim, że nie wnijdą do pokoju mego.PS 95 (46). NIECH BOGA PRAWDZIWEGO CHWALĄ IZRAELICI, POGANIE, STWORZENIE CAŁE! Niech Izrael głosi między wszystkimi narodami chwałę Pana (1-3), który jest jedynym Bogiem i Stwórcą (4-6)! Niech Go uznają narody i składają Mu hołd w jego świątyni(7-10)! Niech cała natura uwielbia swego Stwórcę, który przychodzi na sąd (11-t 3)!
96 (95)1 Pieśń Dawidowa. Kiedy budowano dom po powrocie z niewoli. Śpiewajcie Panu pieśń nową, śpiewajcie Panu, wszystka ziemio!2 Śpiewajcie Panu i błogosławcie imię jego, opowiadajcie dzień po dniu zbawienie jego!3 Opowiadajcie między narodami chwałę jego, między wszystkimi ludami dziwy jego!4 Bo wielki jest Pan i chwalebny bardzo, straszliwy jest ponad wszystkie bogi.5 Albowiem wszyscy bogowie pogańscy – to czarci, ale Pan niebiosa uczynił.6 Chwała i piękność przed obliczem jego, świętość i majestat w świątyni jego. –7 Przynoście Panu, rodziny narodów, przynoście Panu cześć i chwałę,8 przynoście Panu chwałę imienia jego! Bierzcie ofiary i wchodźcie do przedsionków jego, kłaniajcie się Panu w świętych przedsionkach jego!9 Niech zadrży przed obliczem jego wszystka ziemia!10 Powiadajcie między narodami, iż Pan jest królem! Albowiem umocnił okrąg ziemi, który się nie poruszy, będzie sądził ludy w sprawiedliwości. –11 Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech się poruszy morze i pełność jego!12 Rozradują się pola i wszystko, co jest na nich. Wtedy rozradują się wszystkie drzewa leśne, przed Panem, że przyszedł;13 bo przyszedł sądzić ziemię. Będzie sądził świat w sprawiedliwości, a narody według prawdy swojej.PS 96 (97). SĄD BOGA NAD POGANAMI I ICH BOGAMI. Bóg w majestacie przychodzi na sąd (1-6). Zawstydzenie bożków i ich czcicieli, a radość Izraela (7-9). Niech Izrael będzie oddany Bogu i wystrzega się zła, a będzie się cieszył szczęściem, zapewnionym dla sprawiedliwych u Pana (10-12).
97 (96)1 Dawidowy. Kiedy ziemia jego była przywrócona. Pan króluje, niech się raduje ziemia, niech się weselą wyspy mnogie!2 Obłok i mgła wokoło niego, sprawiedliwość i sąd utwierdzeniem stolicy jego.3 Ogień przed nim pójdzie i spali wokoło nieprzyjaciół jego.4 Oświeciły błyskawice jego okrąg ziemi; ujrzała i zadrżała ziemia.5 Góry jak wosk rozpłynęły się przed obliczem Pańskim, przed obliczem Pana wszystka ziemia.6 Oznajmiły niebiosa sprawiedliwość jego i oglądali wszyscy ludzie chwałę jego.7 Niech będą zawstydzeni wszyscy kłaniający się rzeźbie i którzy się chlubią bałwanami swoimi! Kłaniajcie się mu, wszyscy aniołowie jego!8 Usłyszał i uweselił się Syjon; i rozradowały się córki judzkie dla sądów twoich,9 Panie, albowiem tyś Pan najwyższy nad wszystką ziemią, bardzo wywyższony jesteś ponad wszystkie bogi. –10 Którzy miłujecie Pana, miejcie w nienawiści zło, strzeże Pan dusz świętych swoich, wyrwie je z ręki grzesznika.11 Światłość wzeszła sprawiedliwemu, a wesele ludziom prawego serca.12 Weselcie się sprawiedliwi w Panu i wysławiajcie świętą pamięć jego!