Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
MENU
Fragment:
Księga Psalmów
Księga Psalmów
CS Modlitwy przed czytaniem Psałterza:
PS 1. DWIE DROGI: Szczęście człowieka sprawiedliwego (1-3); nieszczęsny koniec bezbożnych (4-6).
11 Błogosławiony mąż, który nie chodził za radą niezbożnych, i nie stał na drodze grzesznych, i na stolicy zarazy nie siedział,2 ale w zakonie Pańskim upodobania jego, i nad zakonem Jego rozmyśla we dnie i w nocy.3 I będzie jak drzewo, które zasadzone jest nad ściekaniem wód, które swój owoc da czasu swego, a liść jego nie opadnie, i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się.4 Nie tak niezbożni, nie tak; ale jak proch, który rozmiata wiatr z wierzchu ziemi.5 Przeto nie powstaną nie zbożnicy na sądzie ani grzesznicy w zebraniu sprawiedliwych.6 Albo wiem zna Pan drogę sprawiedliwych, a droga niezbożnych zginie.PS 2. MESJASZ KRÓLEM NARODÓW. Bunt narodów i ich książąt przeciw Bogu i jego Pomazańcowi (1-3). Odpowiedź Boga (4-5) i Mesjasza (6-9). Nauka dla książąt (10-12).
21 Czemu się wzburzyły narody, a ludy wymyślały próżne rzeczy?2 Stanęli razem królowie ziemi, a książęta zeszli się w gromadę przeciw Panu i przeciw Chrystusowi jego:3 “Potargajmy więzy ich i zrzućmy z siebie jarzmo ich!”-4 Pan, który mieszka w niebiosach, wyśmieje się z nich, i Pan szydzić z nich będzie.5 Wtedy przemówi do nich w gniewie swoim i w zapalczywości swej potrwoży ich. –6 “A ja jestem ustanowiony królem od niego nad Syjonem górą świętą jego, bym głosił przykazanie jego.”7 Pan rzekł do mnie: “Tyś jest synem moim, jam ciebie dziś zrodził.8 Żądaj ode mnie, a dam ci narody w twe dziedzictwo, a w posiadłość twą krańce ziemi.9 Będziesz nimi rządził laską żelazną, a jak naczynie garncarskie pokruszysz ich.” –10 A teraz, królowie, zrozumiejcie! uczcie się wy, którzy sądzicie ziemię.11 Służcie Panu w bojaźni, a radujcie się mu ze drżeniem.12 Chwyćcie się nauki, by się przypadkiem nie rozgniewał Pan i byście nie zginęli z drogi sprawiedliwej, gdy się wkrótce zapali gniew jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają!PS 3. PEŁEN UFNOŚCI WŚRÓD MNÓSTWA WROGÓW. Psalmista, otoczony nieprzyjaciółmi (2-3), w Bogu pokłada ufność (4-5). Opieka Boża, której już doświadczył, dodaje mu odwagi (6-7a). Błaga Boga o pomoc (7b-9).
31 Psalm Dawida, gdy uciekał przed Absalomem synem swoim.2 Panie, czemu się rozmnożyli trapiący mię? Wielu ich powstaje przeciwko mnie.3 Wielu ich mówi duszy mojej: “Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim!” –4 Ale ty, Panie, jesteś obrońcą moim, chwałą moją i ty podnosisz głowę moją.5 Głosem moim wołałem do Pana, i wysłuchał mię z góry świętej swojej. –6 Jam spał i twardo zasnąłem, i wstałem, bo Pan mię obronił.7 Nie będę się bał tysięcy ludu wokoło mnie leżącego. – Powstań, Panie, wybaw mię,8 Boże mój! Boś ty pobił wszystkich sprzeciwiających mi się bez przyczyny, pokruszyłeś zęby grzeszników.9 Pańskie jest wybawienie, a nad ludem twoim błogosławieństwo twoje.PS 4. UPAMIĘTANIE WROGÓW, WIĘCEJ UFNOŚCI PRZYJACIOŁOM. 4 Psalmista wzywa pomocy Bożej (2). Napomina wrogów, by zaprzestali prześladowania go, bo Bóg go wysłucha (3-4); niech wejdą w siebie (5)! Swych zwolenników zachęca do ufności w Bogu (6-7a), która jemu przynosi niezwykłą radość (7b-8) i pokój (9-10).
41 Na koniec, w pieśniach. Psalm Dawidowy.2 Kiedym wzywał, wysłuchał mię Bóg sprawiedliwości mojej; z ucisku uwolniłeś mię. Zmiłuj się nade mną, i wysłuchaj modlitwy mojej.3 Synowie człowieczy, dopókiż twardego serca będziecie? czemu miłujecie marność i szukacie kłamstwa?4 Wiedzcie, iż dziwnym uczynił Pan świętego swego; wysłucha mię Pan, gdy zawołam do niego.5 Gniewajcie się, a nie grzeszcie; co mówicie w sercach waszych, na łóżkach waszych żałujcie. –6 Składajcie ofiarę sprawiedliwości, a ufajcie Panu. Wielu mówi: “Któż nam ukaże dobra?”7 Znakiem jest nad nami światłość oblicza twego, Panie: dałeś wesele w serce moje.8 Oni obfitują w zbiory zboża, wina i oliwy swej.9 W pokoju będę wraz spał i odpoczywał, bo ty,10 Panie, osobliwie w nadziei postawiłeś mię.PS 5. MODLITWA PORANNA O OBRONĘ PRZED NIEPRZYJACIÓŁMI. Psalmista od rana modli się do Boga (2-Sa) opierając swą ufność na tym, że Bóg nie może popierać ludzi nieprawych (Sb-7), a on z miłosierdzia Bożego boi się Pana (8). Błaga, by go Bóg prowadził drogą swych przykazań (9), a jego bezbożnych nieprzyjaciół ukarał (10-11) ku radości sprawiedliwych (12-13).
51 Na koniec, za tę, która dziedzictwa dostępuje. Psalm Dawidowy.2 Słowa moje przyjmij w uszy, Panie, wyrozumiej wołanie moje!3 Pilnie słuchaj głosu modlitwy mojej, Królu mój i Boże mój!4 Bo do ciebie modlić się będę, Panie, rano usłyszysz głos mój.5 Rano będę stał przed tobą i patrzał. – Albowiem nie jesteś ty Bogiem, chcącym nieprawości,6 ani mieszkać będzie przy tobie niegodziwiec, ani się ostoją niesprawiedliwi przed oczyma twymi.7 Nienawidzisz wszystkich, którzy czynią nieprawość, zatracisz wszystkich, którzy mówią kłamstwo. Mężem krwawym i zdradliwym brzydzi się Pan. –8 A ja dla mnóstwa miłosierdzia twego wnijdę do domu twego, pokłonię się ku kościołowi twemu świętemu w bojaźni twojej. –9 Panie, prowadź mię w sprawiedliwości twojej, dla nieprzyjaciół moich prostuj przed obliczem twoim drogę moją.10 Albowiem nie masz w ustach ich prawdy, serce ich jest marne;11 grobem otwartym gardło ich, językami swymi zdradliwie działali. Osądź ich Boże! Niechaj upadną od myśli swoich; wedle mnóstwa niezbożności ich wypędź ich, bo cię rozdrażnili, Panie! –12 A niech się rozweselą wszyscy, którzy nadzieję ma ją w tobie, na wieki radować się będą, i będziesz mieszkał wśród nich. I będą się chlubić w tobie wszyscy, którzy miłują imię twoje,13 albowiem ty będziesz błogosławił sprawiedliwemu. Panie, jak tarczą dobrej woli twej otoczyłeś nas.PS 6. PROŚBA O RATUNEK W UCISKU. Prosi Boga o złagodzenie gniewu i skrócenie kary (2-4). Jako pobudki podaje: miłosierdzie Boże (5), większą cześć Boga (6), swe ostateczne wyczerpanie (7-8). Triumf z powodu pewności (9-1 I).
61 Na koniec, w pieśniach. Psalm Dawidowy; na oktawę.2 Panie, w zapalczywości twej nie karć mnie i w gniewie twoim mnie nie karz.3 Zmiłuj się nade mną, Panie, bom chory, uzdrów mnie, Panie, bo się wstrząsnęły kości moje.4 I dusza moja strwożona jest bardzo; ale ty, Panie, pókiż?5 Zwróć się, Panie, i wyrwij duszę moją, zbaw mię dla miłosierdzia twego.6 Albowiem w śmierci nie masz, kto by o tobie pamiętał, a w otchłani któż cię wysławiać będzie?7 Umęczyłem się wzdychaniem moim; będę obmywał na każdą noc łóżko moje, łzami moimi będę skrapiał pościel swoją.8 Zamroczyło się od udręczenia oko moje, zestarzałem się między wszystkimi nieprzyjaciółmi mymi. –9 Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy czynicie nieprawość, albowiem wysłuchał Pan głos płaczu mojego!10 Wysłuchał Pan prośbę moją, Pan modlitwę moją przyjął.11 Niech się zawstydzą i wielce zatrwożą wszyscy nieprzyjaciele moi, niech się nawrócą i zawstydzą bardzo prędko!PS 7. MODLITWA OCZERNIONEGO I UCIŚNIONEGO. Prośba o uwolnienie od prześladowców (2-3). Psalmista nie dopuścił się tego, co mu się zarzuca (4-6). Bóg, który sądzi narody, niech osądzi sprawę niewinnego i położy kres nieprawości (7-12). Jeżeli grzesznik się nie nawróci, kara Boga go dosięgnie (13-14). Bezbożny sam pod sobą dołki kopie (15-17). Chwała Panu (18)!
71 Psalm Dawida, który śpiewał Panu z powodu słów Chusego, syna Jeminiego.2 Panie, Boże mój, w tobiem nadzieję położył; wybaw mię od wszystkich prześladowców moich i wyzwól mię,3 by kiedy nie porwał jak lew duszy mojej, gdy nie masz, kto by odkupił ani kto by wybawił. –4 Panie, Boże mój, jeślim to uczynił, jeśli jest nieprawość w rękach moich,5 jeślim odpłacał tym, co mi źle czynili, niech upadnę słusznie przed nieprzyjaciółmi moimi bezsilny!6 Niechaj prześladuje nieprzyjaciel duszę moją i niech pojma i podepce na ziemi żywot mój, a chwałę moją niechaj w proch strąci! –7 Powstań, Panie, w gniewie twoim i podnieś się w granicach nieprzyjaciół moich! I powstań, Panie, Boże mój, dla przykazania, któreś dał!8 A zgromadzenie narodów obstąpi cię, i dla tego wróć się na wysokość!9 Pan sądzi narody. Sądź mię, Panie, według sprawiedliwości mojej i według niewinności mojej we mnie!10 Zginie złość grzeszników, a poprowadzisz prosto sprawiedliwego, badający serca i nerki,11 Boże! Sprawiedliwa pomoc moja od Pana, który zbawia prawych sercem.12 Bóg, sędzia sprawiedliwy, mocny i cierpliwy, czy się gniewa na każdy dzień? 13 Jeśli się nie nawrócicie, miecza swego dobędzie, łuk swój naciągnął i nagotował go;14 i położył na nim narzędzia śmierci, strzały swe pałającymi uczynił. –15 Oto zrodził niesprawiedliwość, począł boleść i urodził nieprawość.16 Dół otworzył i wykopał go, i wpadł w dół, który uczynił.17 Obróci się boleść jego na głowę jego, a na wierzch głowy jego nieprawość jego spadnie. –18 Będę wysławiał Pana według sprawiedliwości jego, i będę opiewał imię Pana najwyższego.PS 8. WIELKOŚĆ BOGA I DZIWNA JEGO DOBROĆ DLA CZŁOWIEKA. Chwała Boga jest tak widoczna i wielka w naturze (2), iż nawet dziecko ją poznaje, a wróg Boga zamilknąć musi (3). W porównaniu z wielkością i pięknością nieba (4) człowiek wydaje się czymś bardzo małym (5); a jednak Bóg go niezmiernie wywyższył i chwałą otoczył czyniąc go panem stworzenia (6-9). Jak wielkie jest imię Boga (10)!
81 Na koniec, dla tłoczni. Psalm Dawidowy.2 Panie, Panie nasz, jakże dziwne jest imię twoje po wszystkiej ziemi! Albowiem wyniesiona jest nad niebiosa wielmożność twoja.3 Z ust niemowlątek i ssących uczyniłeś doskonałą chwałę przeciw nieprzyjaciołom twoim, aby zniszczyć nieprzyjaciela i mściciela. –4 Albowiem spoglądam na niebiosa twoje, dzieła palców twoich, księżyc i gwiazdy, któreś ty założył.5 Cóż jest człowiek, iż nań pamiętasz? albo syn człowieczy, iż go nawiedzasz?6 Uczyniłeś go mało co mniejszym od aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go,7 i postawiłeś go nad dziełami rąk twoich.8 Poddałeś wszystko pod nogi jego: owce i woły wszystkie,9 nadto i zwierzęta polne, ptactwo niebieskie i ryby morskie, które się przechodzą po ścieżkach morskich.-10 Panie, Panie nasz, jakże dziwne jest imię twoje po wszystkiej ziemi!PS 9. DZIĘKCZYNIENIE ZA ZWYCIĘSTWO NAD NARODAMI I PROŚBA O POMOC PRZECIW BEZBOŻNYM. Chwała Bogu za porażenie nieprzyjaciół (9A,2-7). Bóg sprawiedliwy (8-9) jest ucieczką uciśnionych (10-11). Wezwanie do dziękczynienia za pomszczenie ludu (12-13). Prośba o nowe zwycięstwo (14-16a). Narody wpadły w sidła, które same zastawiły (16b-17). Prośba o ukaranie grzeszników i wyzwolenie uciśnionych (18-19), oraz o sąd nad narodami (20-21). – Prośba o ukaranie bezbożnego krzywdziciela (9B, 1-2), który triumfuje, nie bojąc się sądów Bożych (3-6), zastawia sidła na słabego i niewinnego (7-9), który w nie wpada (10), a bezbożny ufa, że nie będzie karany (11). Prośba, by Bóg ratował ubogiego i ukarał grzesznika (12-16). Bóg wysłuchuje (17-18).9A
9A (9)1 Na koniec, na tajemnice syna. Psalm Dawidowy.2 Będę cię wysławiał, Panie, ze wszystkiego serca mego, będę opowiadał wszystkie dziwy twoje.3 Weselić się i radować będę w tobie, będę śpiewał imieniu twemu, o Najwyższy4 iż nieprzyjaciel mój obrócił się wstecz; osłabną i poginą przed obliczem twoim.5 Boś rozstrzygnął sąd mój i sprawę moją, zasiadłeś na stolicy ty, który sądzisz sprawiedliwie.6 Zgromiłeś narody, i zginął niezbożny, wygładziłeś imię ich na wieki i na wieki wieków.7 Nieprzyjacielskie miecze ustały na zawsze i zburzyłeś ich miasta. Zginęła z trzaskiem pamięć o nich,8 a Pan trwa na wieki. – Nagotował na sąd stolicę swą,9 i on będzie sądził okrąg ziemi w prawości, osądzi narody w sprawiedliwości.10 I stał się Pan ucieczką ubogiego, pomocnikiem w potrzebach, w ucisku.11 I niech ufają tobie, którzy znają twe imię, albowiem nie opuściłeś szukających cię, Panie!-12 Śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie między narodami sprawy jego!13 Albowiem mściciel krwi wspomniał na nich, nie zapomniał wołania ubogiego.14 Zmiłuj się nade mną, Panie! wejrzyj na poniżenie moje od nieprzyjaciół moich,15 ty, który mię podnosisz od bram śmierci, abym opowiadał wszystką chwałę twoją w bramach córki Syjonu!16 Będę się weselił zbawieniem twoim. – Ugrzęźli poganie w zatraceniu, które przygotowali; w sidle tym, które skrycie zastawili, uwięzła noga ich.17 Poznany będzie Pan, sądy czyniący; robotą rąk swoich pojmany jest grzesznik. –18 Niech się wrócą grzesznicy do otchłani, wszystkie narody, które zapominają Boga!19 Bo nie na zawsze będzie zapomniany ubogi, cierpliwość ubogich nie zginie na zawsze. –20 Powstań, Panie, niech się nie wzmacnia człowiek: niech będą sądzone narody przed obliczem twoim!21 Postaw, Panie, zakonodawcę nad nimi, aby wiedziały narody, iż ludźmi są!Psalm 10 wedle Żydów.
10 (9B)22 Czemu, o Panie, stoisz z daleka, przeoczasz w potrzebach, w ucisku?23 Gdy pyszni się niezbożnik, zapala się ubogi; bywają usidleni planami, które wymyślają.-24 Albowiem chwalony bywa grzesznik dla żądz duszy swej, a niegodziwy bywa błogosławiony.25 Rozgniewał Pana grzesznik, według wielkości gniewu swego nie będzie szukał.26 Nie masz Boga przed obliczem jego, splugawione są drogi jego na każdy czas. Odjęte są sądy Twoje od oblicza jego, nad wszystkimi nieprzyjaciółmi swymi będzie panował.27 Mówił bowiem w sercu swoim: “Nie będę poruszony z pokolenia na pokolenie, wolny będę od nieszczęścia.” –28 Usta jego pełne są złorzeczenia i gorzkości i zdrady, pod językiem jego trud i boleść.29 Siedzi w zasadzce z bogatymi w skrytościach, aby zabić niewinnego.30 Oczy jego upatrują ubogiego, zasadza się w skrytym miejscu jak lew w jamie swojej; zastawia sidła, aby pochwycić ubogiego, aby złapać ubogiego, przyciągając go.31 W sidle swoim powali go; schyli się i padnie, gdy opanuje ubogich.-32 Rzekł bowiem w sercu swoim: “Zapomniał Bóg, odwrócił oblicze swe, aby nie patrzeć do końca.”-33 Powstań, Panie Boże, niech się podniesie ręka twoja, nie zapominaj ubogich!34 Dlaczego niezbożnik rozdrażnił Boga? Bo mówił w sercu swym: “Nie będzie dochodził.”35 Widzisz, bo Ty na boleść i na utrapienie patrzysz, aby ich wydać w ręce swe. Tobie zostawiony jest ubogi, sierocie ty będziesz pomocnikiem.36 Skrusz ramię grzesznika i niegodziwca; będą szukać grzechu jego, a nie znajdą.37 Pan będzie królował wiecznie i na wieki wieków; wyginiecie, poganie, z ziemi jego.-38 Pragnienia ubogich wysłuchał Pan; gotowość serca ich usłyszało ucho twoje,39 abyś uczynił sąd sierocie i uniżonemu, aby się więcej nie ważył wielmożyć człowiek na ziemi.PS 10. ODWAGA RODZĄCA SIĘ Z UFOŚCI W BOGU. Tym, którzy radzą ratować się przed prześladowcami ucieczką w góry (2-4), odpowiada Dawid, że Bóg, który ze swego tronu niebieskiego wszystkie sprawy ludzkie dokładnie bada (5-6), ukarze grzeszników (7), a sprawiedliwego miłością otoczy (8).
11 (10)0 Na koniec. Psalm Dawidowy.1 W Panu ja ufam; jak możecie duszy mojej mówić: “Uciekaj na górę jak wróbel?2 Bo oto grzesznicy naciągnęli łuk, nagotowali strzały swe w sajdaku, aby strzelać w ciemności na tych, co prawi są sercem.3 Albo wiem, coś był sprawił, zniszczyli, sprawiedliwy zaś co uczynił?” –4 Pan jest w kościele swym świętym; Pan, w niebie stolica jego. Oczy jego na ubogiego patrzą, powieki jego badają synów ludzkich.5 Pan bada sprawiedliwego i niezbożnego; lecz kto miłuje nieprawość, ma w nienawiści duszę swoją.6 Wyleje jak deszcz na grzeszników sidła; ogień i siarka i wiatr nawałnicy, to cząstka ich kielicha.7 Albowiem sprawiedliwy Pan i sprawiedliwość miłuje, prawość widziało oblicze jego.PS 11 (12). MODLITWA PRZECIW PANOWANIU KŁAMSTWA I ZDRADY. Psalmista prosi Boga o ratunek, bo fałsz i zdrada prawie już wyłącznie panują wśród ludzi (2-3). Niech Bóg wygubi tych pyszałków, walczących języki Cm (4-5)t Bóg w odpowiedzi obiecuje pomoc uciśnionym (6). Psalmista wierzy bezwzględnie słowom Pańskim (7) i raz jeszcze prosi o ustrzeżenie go od ludzi fałszywych (8-9).
12 (11)1 Na koniec, na oktawę. Psalm Dawidowy.2 Zbaw mię, Panie, bo ustał święty, bo umniejszyły się prawdy wśród synów ludzkich.3 Marne rzeczy mówili, każdy do bliźniego swego, wargami zdradliwymi, dwoistym sercem mówili. –4 Niech zatraci Pan wszelkie usta zdradliwe i język hardo mówiący tych, którzy mówili:5 “Pokażemy moc języka naszego, usta nasze z nami są, któż panem naszym jest” –6 “Dla nędzy niedostatnich i dla wzdychania ubogich teraz powstanę, mówi Pan; postawię w zbawieniu, otwarcie sobie z nim pocznę7 ” – Słowa Pańskie słowa czyste, srebro w ogniu doświadczone, wypróbowane z ziemi, siedem kroć przeczyszczone. –8 Ty, Panie, zachowasz nas i będziesz nas strzegł od rodzaju tego na wieki.9 Wokoło niezbożnicy chodzą; według wysokości twej úczyniłeś możnymi synów człowieczych.PS 12 (13). MODLITWA OPUSZCZONEGO PRZEZ BOGA. Psalmista się skarży, że od dawna opuszczony przez Boga (1), na próżno szuka sam środków ratunku (2) i że nieprzyjaciel ma nad nim przewagę (3). Dlatego prosi Boga o pomoc (4), by wróg nad nim nie triumfował (5). Pewny wysłuchania, ufa Bogu i dzięki mu składa (6).
13 (12)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Dokądże, Panie? Zapominasz o mnie do końca? dokąd odwracasz oblicze swe ode mnie?2 Dokąd będę układał plany w duszy mojej, boleść w sercu moim przez dzień?3 Pókiż będzie się podnosił nieprzyjaciel mój nade mnie? –4 Wejrzyj i wysłuchaj mię, Panie, Boże mój! Oświeć oczy moje, bym kiedy nie zasnął na śmierć,5 by kiedy nie rzekł nieprzyjaciel mój: “Przemogłem go.” Którzy mię trapią, będą radzi, jeśli się zachwieję. –6 Ale ja ufam w miłosierdziu twoim, rozraduje się serce moje w zbawieniu twoim. Będę śpiewał Panu, który mi dał dobra, i będę grał imieniu Pana najwyższego.PS 13 (14). OGÓLNE ZEPSUCIE LUDZI. Opisane jest szeroko rozprzestrzenione zepsucie obyczajów (1-3). Czyż nigdy się nie upamiętają ci, co prześladują dobrych (4)? Przyjdzie na nich jeszcze kara Boża, bo Bóg broni sprawiedliwych (5-6). – Prośba o powrót sprawiedliwych z niewoli (7).
14 (13)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Rzekł głupi w sercu swoim: “Nie masz Boga.” Zepsuli się i obrzydliwymi się stali w uczynkach swoich; nie masz, kto by czynił dobrze, nie masz aż do jednego.2 Pan z nieba spojrzał na synów człowieczych, aby zobaczyć, czy jest kto rozumny albo szukający Boga3 Wszyscy odstąpili, razem stali się nieużytecznymi; nie masz, kto by dobrze czynił, nie masz aż do jednego. Grobem otwartym jest gardło ich, językami swymi zdradliwie sobie poczynali, jad żmijowy pod ich wargami. Usta ich pełne są złorzeczenia i gorzkości, prędkie ich nogi na wylanie krwi. Zniszczenie i nieszczęście na drogach ich, a drogi pokoju nie poznali; nie masz bojaźni Bożej przed oczami ich. –4 Czyż nie poznają wszyscy, którzy czynią nieprawość, którzy pożerają lud mój, jak kęs chleba? –5 Pana nie wzywali: tam drżeli ze strachu, gdzie nie było strachu.6 Albowiem Pan jest w rodzie sprawiedliwym. Zamiary ubogiego wyszydziliście, iż Pan jest nadzieją jego. –7 Któż da z Syjonu zbawienie Izraela? Gdy odwróci Pan niewolę ludu swego, rozweseli się Jakub i rozraduje się Izrael.PS 14 (15). KTO MOŻE GODNIE ZJAWIĆ SIĘ PRZED BOGIEM?
15 (14)1 Psalm Dawidowy. Panie, któż będzie mieszkał w przybytku twoim, albo kto odpocznie na górze twojej świętej?2 Kto chodzi bez zmazy i czyni sprawiedliwość.3 Kto mówi prawdę w sercu swoim, kto nie czyni zdrady językiem swoim, i nie uczynił bliźniemu swemu złego, i nie cierpiał potwarzy na bliźnich swoich.4 Za nic miany jest w oczach jego złośliwy, a bojących się Pana wysławia.5 Kto przysięga bliźniemu swemu, a nie oszukuje, kto pieniędzy swych nie dał na lichwę i darów przeciw niewinnym nie przyjmuje. Kto to czyni, nie będzie poruszony na wieki!PS 15 (16). SZCZĘŚCIE SPRAWIEDLIWEGO Z POSIADANIA BOGA. Bóg jest największym dobrem psalmisty (1-2); jego upodobanie jest w wiermych Boga czcicielach (3); nic wspólnego nie chce mieć z bałwanami (4). Szczęście w tym tyciu, pochodzące z posiadania Boga (5-8); szczęście po śmierci (9-11).
16 (15)1 Napis pomnika. Psalm Dawidowy. Zachowaj mię, Panie, bom nadzieję miał w tobie.2 Rzekłem Panu: “Tyś jest Bogiem moim, albowiem dóbr moich nie potrzebujesz.”3 Co do świętych, którzy są w ziemi Jego, dziwnie wypełnił wszystkie pragnienia moje względem nich. –4 Rozmnożyły się niemoce ich, potem się spieszyli; nie będę zgromadzał schadzek ich ze krwi i nie będę wspominał imion ich usty mymi. –5 Pan cząstką dziedzictwa mego i kielicha mego; Ty jesteś, który mi przywrócisz dziedzictwo moje.6 Sznury mi padły na miejscach wspaniałych, albowiem dziedzictwo moje jest znamienite.7 Będę błogosławił Pana, który mi dał rozum, nadto aż do nocy napominały mię nerki moje.8 Miałem Pana zawsze przed oczyma swymi, bo mi jest po prawicy, abym nie był poruszony.-9 Przeto się uweseliło serce moje i rozradował się język mój nadto i ciało moje w nadziei odpoczywać będzie.10 Albowiem nie zostawisz duszy mojej w otchłani, ani dasz świętemu twemu oglądać skażenia.11 Oznajmiłeś mi drogi żywota, napełnisz mię weselem przy obliczu twoim, rozkosze na prawicy twej aż do końca.PS 16 (17). PROŚBA NIEWINNIE PRZEŚLADOWANEGO O POMOC BOŻA. Powołując się na sprawiedliwość Boga (1-2) i na swą niewinność, w której pragnie być zachowany (3-5), prosi Boga, by go ocalił od jego prześladowców (6-9a), których złość i praktyki opisuje (9b-12). Wobec wiszącego nad nim niebezpieczeństwa jeszcze raz usilnie nastaje o pomoc i ukaranie wrogów jego już za życia, gdyż opływają w dobra doczesne (13-14). Dla siebie spodziewa się szczęścia daleko większego z oglądania Boga po śmierci (15).
17 (16)1 Modlitwa Dawida.Wysłuchaj, Panie, sprawiedliwości mojej, zważ pilnie na prośbę moją, przyjmij w uszy modlitwę moją z ust niezdradliwych.2 Od oblicza twego sąd o mnie wynijdzie, oczy twe niech dojrzą prawość. –3 Wypróbowałeś serce me i nawiedziłeś w nocy, doświadczyłeś mię ogniem, a nie znalazła się we mnie nieprawość.4 Aby nie mówiły usta moje o uczynkach ludzkich, dla słów ust twoich jam przestrzegał dróg twardych.5 Umocnij kroki moje na ścieżkach twoich, aby się nie chwiały stopy moje! –6 Ja wołałem, gdyż mnie wysłuchałeś, Boże; nakłoń mi ucha twego i wysłuchaj słów moich!7 Okaż przedziwne miłosierdzie twoje, ty, który zbawiasz nadzieję mających w tobie!8 Od sprzeciwiających się prawicy twojej strzeż mnie jak źrenicy oka! Pod cieniem skrzydeł9 twoich schroń mię od oblicza niezbożnych, którzy mię utrapili. Nieprzyjaciele moi duszę moją ogarnęli,10 tłustość swoją zawarli, usta ich mówiły hardo.11 Chcąc mię wyrzucić, teraz mię otoczyli, oczy swe nastawili, by obalić na ziemię.12 Czekali na mnie jak lew żądny łupu i jak szczenię lwie, mieszkające w jamie.13 Powstań, Panie, uprzedź go i powal go, wyrwij duszę moją od niezbożnego, miecz twój od nieprzyjaciół ręki twojej.14 Panie, odłącz ich od trochy ludzi z ziemi za żywota ich; ze skrytych rzeczy twoich napełniony jest brzuch ich, nasyceni są synami i ostatki swoje zostawili małym dzieciom swoim.-15 A ja w sprawiedliwości pokażę się przed obliczem twoim, nasycony będę, gdy się ukaże chwała twoja.PS 17 (18). DZIĘKCZYNNA PIEŚŃ DAWIDA. Dawid miłuje Boga, który jest mocą jego (2-4). Z jakich utrapień uwolnił go Bóg na jego prośbę (5-7). Opis potęgi i majestatu Boga, zstępującego na pomoc Dawidowi (8-16), i samego wybawienia (17-20). Wybawienie Dawida jest nagrodą za jego sprawiedliwość (21-25), gdyż Bóg postępuje z człowiekiem odpowiednio do jego zasług (26-28); toteż i Dawida Bóg broni (29-31). Pan jest jedynym Bogiem i daje moc Dawidowi (32-35). On mu dał zwycięstwo nad wszystkimi wrogami (36-43), wzmocnił i rozszerzył jego królestwo(44-46). Dlatego dziękuje Bogu za wszystkie dobrodziejstwa (47-51).
18A (17)1 Na koniec. Sługi Pańskiego Dawida, który mówił Panu słowa pieśni tej w dzień, gdy go wyrwał Pan z ręki wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saula, i rzekł:2 Będę cię miłował, Panie, mocy moja!3 Pan twierdza moja i ucieczka moja, i wybawiciel mój! Bóg mój wspomożyciel mój, i w nim będę nadzieję miał; ochrona moja i róg zbawienia mego, i obrońca mój!4 Chwaląc będę wzywał Pana, i będę wybawiony od nieprzyjaciół moich.5 Ogarnęły mię boleści śmierci i strumienie nieprawości zatrwożyły mię.6 Boleści otchłani otoczyły mię, pochwyciły mię sidła śmierci.7 W utrapieniu moim wzywałem Pana i wołałem do Boga mojego, i wysłuchał głos mój z kościoła swego świętego, i wołanie moje przed obliczem jego weszło w uszy jego.8 Wzruszyła się i zadrżała ziemia; fundamenty gór zatrwożyły się i poruszyły się, gdyż się rozgniewał na nie.9 Podniósł się w górę dym w gniewie jego, i ogień się zapalił od oblicza jego, węgle się rozpaliły od niego.10 Skłonił niebiosa i zstąpił, a mgła pod nogami jego.11 I wstąpił na cherubiny, i leciał, leciał na skrzydłach wiatru.12 I uczynił ciemność kryjówką swoją, wokoło niego namiot jego: ciemna woda w obłokach powietrznych.13 Przed blaskiem w oczach jego rozeszły się obłoki, grad i węgle ogniste.14 I zagrzmiał Pan z nieba, a Najwyższy głos swój wypuścił, grad i węgle ogniste.15 I wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, rozmnożył błyskawice i strwożył ich.16 I ukazały się źródła wód, i odkryły się fundamenty okręgu ziemi od kajania twego, Panie, od tchnienia ducha gniewu twego.18 B17 Spuścił z wysokości i chwycił mię, i wydobył mię z wód wielkich.18 Wyrwał mię od nieprzyjaciół moich bardzo mocnych i od tych, którzy mię w nienawiści mieli, albowiem przemogli nade mną.19 Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego, a Pan stał się obrońcą moim;20 i wywiódł mię na miejsce przestronne, zbawił mię, ponieważ chciał mi dobrze.21 I odda mi Pan według sprawiedliwości mojej, i według czystości rąk moich odda mi,22 albowiem strzegłem dróg Pańskich i nie czyniłem niezbożnie przeciw Bogu memu.23 Bo wszystkie sądy jego są przed obliczem moim, a sprawiedliwości jego nie odrzuciłem od siebie.24 I będę nieskalany z nim, i będę się strzegł nieprawości mojej.25 I odda mi Pan według sprawiedliwości mojej i według czystości rąk moich przed oczyma jego.26 Z świętym święty będziesz, a z mężem niewinnym niewinny będziesz,27 i z wybranym wybrany będziesz, a z przewrotnym przewrotny się staniesz.28 Bo ty lud uniżony zbawisz, a oczy pysznych poniżysz. –29 Bo ty rozświecasz pochodnię moją, Panie; Boże mój, oświeć ciemności moje!30 Albowiem przez ciebie będę wyrwany z pokusy, a w Bogu moim przestąpię mur.18 C31 Bóg mój, niezmazana droga jego, słowa Pańskie ogniem wypróbowane, obrońcą jest wszystkich mających nadzieję w nim.32 Bo któż jest Bogiem oprócz Pana, albo kto Bogiem oprócz Boga naszego?33 Bóg, który mię opasał mocą i uczynił nieskalaną drogę moją;34 który krzepkimi uczynił nogi moje jak jeleni, i na wyżynach postawił mię;35 który uczy ręce moje do boju, i uczyniłeś jak łuk miedziany ramiona moje.36 I dałeś mi obronę zbawienia twego, a prawica twoja podparła mię i kaźń twoja ćwiczyła mię do końca, i nauka twoja, ta mię nauczy.37 Rozszerzyłeś kroki moje pode mną, i nie osłabły nogi moje.38 Będę gonił nieprzyjaciół moich i pojmam ich, i nie wrócę się, aż ich nie stanie.39 Połamię ich, i nie będą mogli stać, upadną pod nogi moje.40 I opasałeś mię mocą na wojnę, i powstających przeciwko mnie ugiąłeś pode mnie. I nieprzyjaciół moich zmusiłeś do odwrotu, i nienawidzących mnie wytraciłeś.42 Wołali, a nie było, kto by wybawił, do Pana, a nie wysłuchał ich.43 I skruszę ich jak proch przed wiatrem, jako błoto na ulicy wygładzę ich.44 Wyrwiesz mię z zatargów ludu, ustanowisz mię głową narodów.45 Lud, którego nie znałem, służył mi, na pierwszą wieść był mi posłuszny.46 Synowie obcy schlebiali mi; synowie obcy zestarzeli się i kulejąc odciągali od dróg swoich.47 Żyje Pan, i błogosławiony Bóg mój, i niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego!48 Boże, który mi dajesz pomstę i poddajesz pode mnie narody, wybawicielu mój od nieprzyjaciół moich gniewliwych,49 i nad powstających przeciw mnie wywyższasz mię, od męża niesprawiedliwego wyrywasz mię.50 Przeto będę cię wysławiał między narodami, Panie, a imieniu twemu pieśń zaśpiewam,51 który wielkim czynisz wybawienie króla swego i okazujesz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi i potomstwu jego aż na wieki.PS 18 (19). CHWAŁA BOGA GŁOSZONA RZEZ NIEBIOSA I DOSKONAŁOŚĆ JEGO PRAWA. Niebiosa głoszą chwałę Boga (2). To głoszenie jest nieprzerwane (3), przez wszystkich słyszane i zrozumiane (4-5). Słońce po tym niebie przebiega od końca do końca i nikt nie obroni się przed jego żarem (6-7). Prawo Boże jest doskonałe, rozwesela serce, jest trwałe, cenne i słodkie (8-11). Psalmista chce je zachowywać, prosi o przebaczenie za wykroczenia nieświadome, o ustrzeżenie od świadomych (12-14). Wówczas będzie się podobał Bogu (15).
19 (18)1 Na koniec. Psalm Dawidowy.2 Niebiosa opowiadają chwałę Boga, a dzieła rąk jego oznajmia firmament.3 Dzień dniowi opowiada słowo, a noc nocy podaje wiadomość.4 Nie są to słowa ani mowy, których by głos nie był słyszany.5 Na wszystką ziemię wyszedł głos ich i na krańce okręgu ziemi słowa ich. –6 W słońcu postawił przybytek swój; a ono jak oblubieniec wychodzi z łożnicy swojej, rozweseliło się jak olbrzym na biegnięcie w drogę.7 Od krańca nieba wyjście jego, a obieg jego aż do krańca jego, a nie masz, kto by się mógł ukryć pod żarem jego. Zakon Pański nieskalany,8 nawracający duszę, świadectwo Pańskie wierne, dające mądrość prostaczkom.9 Sprawiedliwości Pańskie prawe, uweselające serce, przykazanie Pańskie jasne, oświecające oczy.10 Bojaźń Pańska święta, trwająca na wieki wieków, sądy Pańskie prawdziwe, wszystkie razem sprawiedliwe.11 Bardziej pożądane niż złoto i mnogie kamienie drogie, a słodsze nad miód i plastr miodowy.12 Albowiem sługa twój strzeże ich, w przestrzeganiu ich odpłata wielka.13 Występki któż rozumie? Od skrytych moich oczyść mię,14 i od obcych ustrzeż sługę twego. Jeśli nade mną panować nie będą, wtedy nieskalany będę i będę oczyszczony od grzechu największego.15 I będą się podobać mowy ust moich i rozmyślanie serca mego przed obliczem twoim zawsze. O Panie, wspomożycielu mój i odkupicielu mój!PS 19 (20). MODLITWA ZA KRÓLA PRZED BITWĄ. Niech Bóg wysłucha króla i ześle mu pomoc (2-5)! Całkowita ufność w opiece Bożej (6-7). Prawdziwa moc nie leży w środkach ludzkich, lecz w Bogu (8-9). Okaż, Panie, moc twoją (10)!
20 (19)1 Na koniec. Psalm Dawidowy.2 Niechaj cię wysłucha Pan w dzień utrapienia, niechaj cię obroni imię Boga Jakubowego!3 Niech ci ześle pomoc z świątyni, a z Syjonu niech cię broni!4 Niech pomni na wszelką ofiarę twoją, a całopalenie twoje niech tłuste będzie!5 Niech ci da według serca twego i wszelkie zamysły twe niech potwierdzi! –6 Uweselimy się zbawieniem twoim, a imieniem Boga naszego chlubić się będziemy.7 Niech wypełni Pan wszystkie prośby twoje! Teraz poznałem, iż Pan zbawił pomazańca swego; wysłucha go z nieba świętego swego, zbawienie prawicy jego w czynach potężnych. –8 Jedni w wozach, a drudzy w koniach ufają, ale my imienia Pana, Boga naszego, wzywać będziemy.9 Oni powiązani są i polegli, a myśmy powstali i podnieśli się. –10 Panie, zbaw króla i wy- słuchaj nas w dzień, w który cię wzywać będziemy!PS 20 (21). DZIĘKCZYNIENIE ZA ZWYCIĘSTWO KRÓLA. Król raduje się w Panu ze swego zwycięstwa (2-3); Bóg dał mu koronę, długie życie, chwałę i radość (4-7). Ponieważ król położył w Bogu swą nadzieję, wytępi Bóg całkowicie wszystkich jego wrogów (8-13). Prośba o nowy objaw mocy Bożej i obietnica złożenia podzięki (14).
21 (20)1 Na koniec. Psalm Dawidowy.2 Panie, z mocy twojej weseli się król i zbawieniem twoim raduje się wielce.3 Żądanie serca jego wypełniłeś mu, a pragnienia wiary jego nie zawiodłeś. –4 Bo go uprzedziłeś błogosławieństwami słodkości, włożyłeś na głowę jego koronę z kamienia drogiego.5 O życie prosił cię, i dałeś mu długość dni na wieki i na wieki wieków.6 Wielka jest chwała jego przez zbawienie twoje, sławę i wielką ozdobę nań wkładasz.7 Albowiem czynisz go błogosławieństwem na wieki wieków, uweselasz go radością przy obliczu twoim. –8 Bo król nadzieję ma w Panu, a przez miłosierdzie Najwyższego nie będzie poruszony.9 Niech dosięgnie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich, prawica twa niech znajdzie wszystkich, którzy cię w nienawiści mają!10 Uczynisz ich jak piec ognisty czasu oblicza Twego; Pan w gniewie swoim zatrwoży ich, i pożre ich ogień.11 Owoc ich z ziemi wygubisz, a potomstwo ich z synów ludzkich.12 Albowiem zwrócili przeciw tobie złość, obmyślili plany, których nie mogli wykonać.13 Albowiem zmusisz ich do ucieczki, a tym, którzy ci pozostają, mierzysz w ich twarze. –14 Podnieś się Panie, w mocy twojej będziemy opiewać i wysławiać możne sprawy twoje!PS 21 (22). BOŻE MÓJ, BOŻE MÓJ, CZEMUŚ MNIĘ OPUŚCIŁ? Bóg mię opuścił (2-3) I A przecież On jest święty (4) I On wyratował tyle razy ojców, uciekających się do niego (5-6)! Ja zaś mimo to jestem pośmiewiskiem wszystkich (7-8); nawet z mojej ufności w Bogu się naśmiewają (9). I w tym mają słuszność, że całą moją nadzieją jest Bóg (10-12), choć cierpię niezmiernie: jestem otoczony jakby przez zwierzęta dzikie (13-14), opuszczenie sił, trwoga, pragnienie doprowadziły mnie do śmierci (15-16); ręce moje i nogi przebite, kości naciągnięte, szaty rozdrapane (17-19). Boże nie opuszczaj mnie, wybaw mię (20-22) I Za swe wybawienie, którego jest pewny, obiecuje publiczne dziękczynienie (23-25) i ofiary (26), a uczta ofiarna przyniesie niezmierną radość biesiadującym (27). Owszem, wszystkie narody zostaną pociągnięte do Pana i On będzie nad nimi królował (28-32).
22A (21)1 Na koniec, o pomoc poranną. Psalm Dawidowy.2 Boże, Boże mój, wejrzyj na mnie, czemuś mię opuścił? Daleko od zbawienia mego słowa grzechów moich.3 Boże mój, będę wołał we dnie, a nie wysłuchasz, i w nocy, a nie ku mojej głupocie.4 A ty mieszkasz w świątyni, chwało Izraela!5 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi, nadzieję mieli, i wybawiłeś ich.6 Do ciebie wołali, i zostali wybawieni, w tobie nadzieję mieli, a nie byli zawstydzeni. –7 A jam jest robak, nie człowiek, pośmiewisko ludzkie i wzgarda pospólstwa.8 Wszyscy, którzy mię widzieli, naśmiewali się ze mnie, mówili ustami i kiwali głową:9 “Nadzieję miał w Panu, niechaj go wyrwie; niechaj go zbawi, ponieważ go miłuje!” –10 Albowiem Ty mię wy- dobyłeś z łona, nadziejo moja od piersi matki mojej!11 Na ciebie porzucony byłem z łona, od łona matki mojej ty jesteś Bogiem moim!12 Nie odstępuj ode mnie, albowiem utrapienie bliskie jest, bo nie masz kto by ratował!13 Otoczyły mię cielce mnogie, byki tłuste obległy mię.14 Otworzyli na mnie usta swoje jak lew porywający i ryczący. –15 Wylany jestem jak woda i rozluźnione są wszystkie kości moje; stało się serce moje jak wosk topniejący we wnętrzu moim.16 Wyschła jak skorupa siła moja, a język mój przysechł do podniebienia mego, i doprowadziłeś mię do prochu śmierci. –17 Albowiem obstąpiły mię psy mnogie; zgraja niegodziwców obległa mię. Przebodli ręce moje i nogi moje,18 policzyli wszystkie kości moje. A oni przypatrywali się i patrzyli na mnie;19 rozdzielili sobie szaty moje, a o suknię moją los rzucali. –20 Ale ty, Panie, nie oddalaj ode mnie wspomożenia twego, wejrzyj ku obronie mojej!21 Wyrwij od miecza, Boże, duszę moją, a z łapy psa jedyną moją!22 Wybaw mię z paszczęki lwa, a od rogów jednorożców mnie poniżonego! –22 B23 Będę opowiadał imię twe braciom moim, wpośród kościoła będę cię chwalił:24 “Wy, co się Pana boicie, chwalcie go, wszystko potomstwo Jakuba wysławiajcie go;25 niech się go boi wszystko plemię izraelskie! Albowiem nie wzgardził ani odrzucił prośby ubogiego, i nie odwrócił oblicza swego ode mnie, a gdy wołałem do niego, wysłuchał mię.” –26 U Ciebie chwała moja w zebraniu wielkim; śluby moje oddam przed oczyma bojących się Go.27 Będą jedli ubodzy, i najedzą się, i będą chwalić Pana, ci którzy go szukają; będą żyć serca ich na wieki wieków. –28 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie krańce ziemi, i będą się kłaniać przed obliczem jego wszystkie rodziny narodów.29 Albo- wiem Pańskie jest królestwo, i on będzie panował nad narodami.30 Jedli i kłaniali się wszyscy tłuści ziemi, przed obliczem jego będą padać wszyscy, którzy zstępują w ziemię.31 A dusza moja jemu będzie żyła i potomstwo moje będzie mu służyć.32 Będzie opowiadane Panu przyszłe pokolenie i będą opowiadać niebiosa sprawiedliwości jego ludowi, który się narodzi, który uczynił Pan.PS 22 (23). BÓG – DOBRY PASTERZ. Zabiegi dobrego Pasterza, ufność, jaką wzbudza (1-4). Gospodarz, zapraszający do uczty (5-6).
23 (22)1 Psalm Dawidowy. Pan mną rządzi, i na niczym mi schodzić nie będzie.2 Na miejscu paszy, tam mnie postawił, nad wodą posilenia wychował mię,3 duszę moją pokrzepił. Prowadził mię ścieżkami sprawiedliwości dla imienia swego.4 Bo choćbym też chodził wpośród cienia śmierci, nie będę się bał zła, albowiem ty jesteś ze mną; laska twoja i kij twój, te mię pocieszyły.5 Nagotowałeś przed oczyma mymi stół naprzeciwko tych, którzy mię trapią; utłuściłeś olejkiem głowę moją, a kielich mój upajający jak wspaniały jest!6 I miłosierdzie twoje pójdzie za mną po wszystkie dni żywota mojego, abym mieszkał w domu Pańskim przez długie dni.PS 23 (24). WJAZD TRIUMFALNY KRÓLA CHWAŁY NA GÓRĘ SYJON. Bóg stwórcą i panem wszystkiego (1-2). Kto może mieszkać w miejscu świętym (3-6)? Niech się podniosą bramy odwieczne na przyjęcie Króla chwały (7-10).
24 (23)1 W dzień pierwszy sabatu. Psalm Dawidowy. Pańska jest ziemia i napełnienie jej, okrąg ziemi i wszyscy, którzy mieszkają na nim.2 Bo On go nad morzami utwierdził i nad rzekami umocnił go. –3 Któż wstąpi na górę Pańską, albo kto będzie stał na świętym miejscu jego?4 Niewinnych rąk i czystego serca, który nie użył do próżności duszy swojej ani przysięgał zdradliwie bliźniemu swemu.5 Ten weźmie błogosławieństwo od Pana i miłosierdzie od Boga zbawiciela swego.6 Taki jest ród szukających go, szukających oblicza Boga Jakubowego. –7 Podnieście, książęta, bramy wasze, i podnieście się, bramy wieczne, a wnijdzie król chwały!8 Któryż to jest król chwały? Pan mocny i potężny, Pan potężny w walce!9 Podnieścież, książęta bramy wasze, i podnieście się, bramy wieczne, a wnijdzie król chwały! Któryż to jest król chwały?10 Pan zastępów, ten to jest król chwały!PS 24 (25). PROŚBA O PRZEBACZENIE I OPIEKĘ. Psalmista błaga, żeby nie był zawstydzony wobec swych nieprzyjaciół (1-3); prosi o światło i przebaczenie (4-11). Szczęście duszy, która boi się Boga (12-14). Ufność w Bogu pośród trwogi i napaści nieprzyjaciół (15-22).
25 (24)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie, podniosłem duszę moją.2 Boże mój, w tobie ufam,3 niech nie będę zawstydzony i niech się nie śmieją ze mnie nieprzyjaciele moi! Albowiem wszyscy, którzy na ciebie czekają, nie będą zawstydzeni; niech będą zawstydzeni wszyscy nieprawość czyniący bez przyczyny!4 Drogi twoje, ukaż mi, Panie, a ścieżek twoich naucz mię!5 Prowadź mię w prawdzie twojej i naucz mię, boś ty jest Bóg, zbawiciel mój, i ciebie oczekiwałem przez wszystek dzień.6 Wspomnij na miłosierdzie twoje, Panie, i na zmiłowania twoje, które są od wieku!7 Grzechów młodości mojej i niewiadomości moich racz nie pamiętać; według miłosierdzia twego pomnij na mnie ty, dla dobroci twej, Panie!8 Słodki i prawy Pan, przeto da zakon uchybiającym w drodze.9 Poprowadzi cichych w rozsądku, nauczy skromnych dróg swoich.10 Wszystkie drogi Pańskie są miłosierdziem i prawdą dla szukających testamentu jego i świadectw jego.11 Dla imienia twego, Panie, bądź miłościw grzechowi mojemu, bo go jest mnóstwo! –12 Któryż jest człowiek, co się boi Pana? Zakon postawił mu na drodze, którą obrał.13 Dusza jego w szczęściu przemieszkiwać będzie, a potomstwo jego odziedziczy ziemię.14 Podporą jest Pan bojącym się go, i testament jego ma im być oznajmiony. –15 Oczy moje zawsze skierowane do Pana, albowiem on wyrwie z sidła nogi moje.16 Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, bo sam jeden jestem i ubogi!17 Udręczenia serca mego rozmnożyły się; wyrwij mię z utrapień moich!18 Wejrzyj na uniżenie moje i na trudy moje, a odpuść wszystkie grzechy moje!19 Patrz na nieprzyjaciół moich, że się rozmnożyli, a nienawiścią niesprawiedliwą nienawidzili mnie!20 Strzeż duszy mojej, a wyrwij mię; niech nie będę zawstydzony, bo miałem nadzieję w tobie!21 Niewinni i prawi przystali do mnie, bo czekałem na ciebie.22 Wybaw, Boże, Izraela ze wszystkich ucisków Jego!,PS 25 (26). NIEWINNY ODWOŁUJE SIĘ DO SPRAWIEDLIWOŚCI BOŻEJ. Jego wierność (1-3); nie ma nic wspólnego z bezbożnym (4-5); jego uczucia względem świętego przybytku (6-8). Prosi, by go Bóg nie karał z bezbożnym (9-12).
26 (25)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Osądź mię, Panie, bom chodził w niewinności twojej, a w Panu nadzieję mając, nie osłabnę.2 Próbuj mnie, Panie, doświadczaj mnie, wypal nerki moje i serce moje!3 Albowiem miłosierdzie twoje jest przed oczyma mymi i rozkochałem się w prawdzie twojej. –4 Nie siedziałem z gromadą ludzi fałszywych, a z czyniącymi bezprawie wchodzić nie będę.5 Miałem w nienawiści zgraję złoczyńców, a z niepobożnymi nie zasiądę. –6 Umywam między niewinnymi ręce moje i obchodzę ołtarz twój,7 Panie, aby słyszeć głos chwały i opowiadać wszystkie dziwy twoje.8 Panie, umiłowałem piękność domu twego i miejsce mieszkania chwały twojej. –9 Nie trać z niezbożnymi, Boże, duszy mojej, a życia mego z mężami krwawymi,10 w których ręku są nieprawości, prawica ich pełna jest podarków!11 A ja chodziłem w niewinności mojej; odkup mię i zmiłuj się nade mną!12 Noga moja stała na drodze prostej, w zebraniach będę cię chwalił, Panie!PS 26 (27). PAN ŚWIATŁEM I ZBAWIENIEM MOIM. Gdy Bóg jest obrońcą, żadna trwoga nie ma przystępu do serca (1-3). Psalmista pragnie mieszkać w przybytku Pańskim, by znaleźć tam ochronę przed nieprzyjaciółmi (4-6); prosi, by go Bóg ocalił, opuszczonego przez wszystkich (7-10), by nim kierował i nie oddawał go w ręce nieprzyjaciół (11-13). Wezwanie do ufności (14).
27 (26)1 Psalm Dawida, pierwej niźli był pomazany. Pan oświecenie moje i zbawienie moje, kogóż się bać będę? Pan obrońca żywota mego, kogóż się będę lękał?2 Gdy się zbliżają przeciw mnie złoczyńcy, by pożreć ciało moje, nieprzyjaciele moi, którzy mię trapią, sami omdleli i upadli.3 Choćby stanęły przeciwko mnie wojska, nie będzie się bało serce moje; choćby powstała przeciwko mnie bitwa, w tym ja nadzieję pokładać będę. –4 O jedno prosiłem Pana, tego szukać będę: abym mieszkał w domu Pańskim po wszystkie dni życia mego; abym patrzał na rozkosz Pańską i nawiedzał kościół jego.5 Albowiem ukrył mię w przybytku swoim, w dni złe obronił mię w skrytości przybytku swego.6 Na skałę podniósł mię, a teraz wyniósł głowę moją ponad nieprzyjaciół moich. Obszedłem i ofiarowałem w przybytku jego ofiarę radosną; będę śpiewał i psalm mówił Panu. –7 Wysłuchaj, Panie, głos mój, którym wołam do ciebie: zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mię!8 Do ciebie mówiło serce moje, szukało cię oblicze moje; oblicza twego Panie, szukać będę!9 Nie odwracaj oblicza twego ode mnie, nie odstępuj w gniewie od sługi twego! Bądź pomocnikiem moim, nie opuszczaj mnie i nie gardź mną, Boże zbawicielu mój!10 Albowiem ojciec mój i matka moja opuścili mię, ale Pan przyjął mię.11 Prawo postaw mi, Panie, w drodze twojej, i prowadź mię prostą ścieżką dla nieprzyjaciół moich!12 Nie wydawaj mnie na wolę trapiących mię, albowiem powstali przeciwko mnie świadkowie fałszywi i kłamała nieprawość sobie.13 Wierzę, iż oglądać będę dobra Pańskie w krainie żyjących. – Oczekuj Pana, mężnie czyń, i niech się wzmocni serce twoje, a czekaj na Pana!PS 27 (28). WYSŁUCHAJ, PANIE, GŁOS PROŚBY MOJEJ. Oby Bóg wysłuchał swego sługę, a nie zrównywał go z bezbożnikami, zezwalając na jego zatracenie (1-3); niech bezbożnikom odpłaci według ich uczynków (4-5). Radosne dziękczynienie z powodu wysłuchania (6-7). Pan jest mocą i obrońcą ludu swego (8-9).
28 (27)1 Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie, będę wołał, Boże mój, nie milcz przede mną, abym nie stał się podobnym zstępującym do grobu, gdy będziesz milczał przede mną.2 Wysłuchaj, Panie, głos prośby mojej, gdy się modlę do ciebie, gdy podnoszę ręce swe ku kościołowi twemu świętemu!3 Nie pociągaj mnie razem z grzesznikami i nie zatrać mnie z czyniącymi nieprawość, którzy mówią o pokoju z bliźnim swoim, a zło jest w sercach ich! –4 Oddaj im według uczynków ich i według złości wymysłów ich; według spraw rąk ich oddaj im zapłatę ich!5 Ponieważ nie zrozumieli spraw Pana i uczynków rąk Jego, zniszczysz ich, a nie zbudujesz ich. –6 Błogosławiony Pan, bo wysłuchał głos prośby mojej!7 Pan pomocnik mój i obrońca mój; w nim nadzieję pokładało serce moje, i poratowany jestem; i zakwitło na nowo ciało moje, i ochotnie wysławiaé Go będę. –8 Pan mocą ludu swego i obrońcą zbawiennym pomazańca swego.9 Zbaw lud twój, Panie, a błogosław dziedzictwu twojemu, i rządź nimi i wywyższaj ich aż na wieki!PS 28 (29). WIELKOŚĆ BOGA OBJAWIAJĄCA SIĘ W BURZY. Niech synowie Boży oddadzą Bogu chwałę (1-2). Opis burzy, w której majestat Boga się objawia (3-9). Bóg włada nad żywiołami, a ludowi swemu błogosławi (10-11).
29 (28)1 Psalm Dawidowy. Przy dokończeniu przybytku. Przynoście Panu, synowie Boży, przynoście Panu młode baranki!2 Przynoście Panu chwałę i cześć, przynoście Panu chwałę dla imienia jego, kłaniajcie się Panu w dziedzińcu świętym jego! –3 Głos Pański nad wodami, Bóg majestatu zagrzmiał, Pan nad wodami wielkimi.4 Głos Pański w mocy, głos Pański w wielmożności.5 Głos Pański łamiący cedry, i połamie Pan cedry Libanu,6 i pokruszy je jak cielę na Libanie, a umiłowany będzie jak młody jednorożec.7 Głos Pański rozmiatający płomień ognisty,8 głos Pański wstrząsający puszczą, i poruszy Pan pustynię Kades.9 Głos Pański przygotowujący łanie i odkrywający gąszcze; a w kościele Jego wszyscy oddadzą chwałę. –10 Pan czyni, że potop trwa i będzie siedział Pan, król, na wieki,11 Pan da moc ludowi swemu, Pan błogosławić będzie ludowi swemu w pokoju.PS 29 (30). PO UZDROWIENIU ZE ŚMIERTELNEJ CHOROBY. Psalmista wysławia Boga za przywrócone obie zdrowie (2-4). Wzywa do tego również wszystkich pobożnych (5-6). Celem choroby było upamiętanie psalmisty, zbytnio dufnego w swe powodzenie (7-8). Powalony na łoże, zwrócił się z korną modlitwą do Boga (9-10), który go wysłuchał (11-13).
30 (29)1 Psalm pieśni. Na poświęcenie domu Dawidowego.2 Wysławiać cię będę, Panie, żeś mię: przyjął, a nie dał pociechy nieprzyjaciołom moim ze mnie.3 Panie, Boże mój, wołałem do ciebie i uzdrowiłeś mię.4 Panie, wywiodłeś z otchłani duszę moją, wybawiłeś mię spośród zstępujących do grobu. –5 Śpiewajcie Panu święci jego i wysławiajcie pamiątkę świętości jego!6 Bo gniew jest w zapalczywości jego, a życie w upodobaniu jego; z wieczora gości płacz, a z rana wesele. –7 A ja rzekłem w dostatku moim: “Nie będę poruszony na wieki.”8 Panie, według woli twojej dodałeś mocy ozdobie mojej; odwróciłeś oblicze swe ode mnie i stałem się zatrwożony. –9 Do ciebie, Panie, wołać będę i do Boga mego modlić się będę.10 Cóż za pożytek z krwi mojej, gdy zstępuję do skażenia? Czyż proch sławić cię będzie albo opowiadać będzie prawdę twoją? –11 Usłyszał Pan i zmiłował się nade mną, Pan się stał pomocnikiem moim.12 Odmieniłeś mi płacz mój w wesele, zdarłeś wór mój,13 a oblokłeś mię w wesele, aby tobie śpiewała chwała moja i bym się nie smucił. Panie, Boże mój, na wieki wysławiać cię będę!PS 30 (31). UFNE ODDANIE SIĘ W RĘCE BOGA. Znajdując się w wielkim niebezpieczeństwie psalmista zwraca się do Boga (2-3) i jemu się powierza (4-6a), pewny, że go Bóg ochroni (6b-9). ]ego wyczerpanie posunięte jest do ostatecznych granic (10-11) i stał się pośmiewiskiem wszystkich (12-14). Prosi Boga o ratunek i o ukaranie jego wrogów (15-19). Ufa dobroci Bożej (20-21) i jut teraz dziękuje Bogu za wybawienie (22-23). Wzywa pobożnych do oddania się Mu (24-25).
31 (30)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Na zachwycenie.2 W tobie, Panie, nadzieję miałem, niech nie będę zawstydzony na wieki; w sprawiedliwości twojej wybaw mię!3 Nakłoń ku mnie ucha twego, pośpiesz się, aby mię wyrwać; bądź mi Bogiem, obrońcą i domem ucieczki, aby mię zbawić! –4 Albowiem mocą moją i ucieczką moją ty jesteś; a dla imienia twego poprowadzisz mię i wyżywisz mię.5 Wywiedziesz mię z sidła tego, które mi zakryli, boś ty jest obrońca mój.6 W ręce twe polecam ducha mego; odkupiłeś mię, Panie, Boże prawdy!7 Masz w nienawiści trzymających się marności nadaremnie, a ja w Panu nadzieję miałem.8 Będę się weselił i radował z miłosierdzia twego, albowiem wejrzałeś na uniżenie moje, wybawiłeś z potrzeby duszę moją.9 I nie zamknąłeś mnie w rękach nieprzyjaciół, postawiłeś na miejscu przestronnym nogi moje.10 Zmiłuj się nade mną Panie, bom jest uciśniony; zamroczone jest od gniewu oko moje, dusza moja i wnętrze moje.11 Albowiem ustało w boleści życie moje i lata moje we wzdychaniu; omdlały w nędzy siły moje i kości moje są poruszone. –12 Gwoli wszystkim nie- przyjaciołom moim stałem się pośmiewiskiem, i dla sąsiadów moich bardzo, i postrachem dla znajomych moich; którzy mię widzieli, precz ode mnie uciekli;13 zapomniany jestem, wyrzucony z serca jak umarły; stałem się jak naczynie rozbite.14 Bo słyszałem łajanie wielu, mieszkających wokoło; wtedy, gdy się schodzili wspólnie przeciwko mnie, naradzali się, aby odebrać mi życie. –15 A ja w tobie nadzieję miałem, Panie; rzekłem: “Tyś jest Bogiem moim.16 W ręku twoich losy moje; wy- rwij mię z ręki nieprzyjaciół moich i od prześladujących mię!17 Rozjaśnij twarz twoją nad sługą twoim, zbaw mię w miłosierdziu twoim! Panie, niech nie będę zawstydzony, albowiem wzywałem cię; niech się zawstydzą niezbożnicy i niech będą doprowadzeni do otchłani!19 Niech zaniemieją usta zdradliwe, które mówią nieprawość przeciw sprawiedliwemu z pychą i pogardą!” –20 Jakże wielkie mnóstwo słodkości twej, Panie, którą zachowałeś dla bojących się ciebie; przygotowałeś tym, którzy nadzieję mają w tobie, przed obliczem synów ludzkich!21 Osłonisz ich zasłoną oblicza twego od zamieszek ludzkich, ukryjesz ich w namiocie twoim od przeciwieństwa języków. –22 Błogosławiony Pan, bo okazał dziwne miłosierdzie swe nade mną w mieście obronnym!23 A ja mówiłem w zdumieniu umysłu mego: “Jestem odrzucony od oczu twoich!” Przeto wysłuchałeś głosu modlitwy mojej, gdym wołał do ciebie. –24 Miłujcie Pana wszyscy święci jego; albowiem Pan będzie szukał prawdy, a odda obficie postępującym pysznie.25 Mężnie postępujcie i niech się wzmocni serce wasze, wy wszyscy, którzy nadzieję macie w Panu!PS 31 (32). SZCZĘŚLIWY SKRUSZONY, KTÓREMU BÓG PRZEBACZYŁ! Szczęśliwi, którym Bóg grzechy odpuścił (1-2)! Udręka psalmisty przed wyznaniem grzechów (3-4). Wyznanie i przebaczenie (5). Psalmista wzywa wszystkich pobożnych do naśladowania go, co zapewnia opiekę Bożą (6-7). Należy być powolnym Bogu (8-9). Grzesznika czeka kara, sprawiedliwych, ufających Bogu, miłosierdzie i radość (10-11).
32 (31)1 Psalm Dawidowy. Wyrozumienie. Błogosławieni, którym odpuszczone są nieprawości i których grzechy są zakryte!2 Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczytał grzechu, i nie ma w duchu jego fałszu! –3 Ponieważ milczałem, zestarzały się kości moje, gdym wołał cały dzień.4 Bo we dnie i w nocy ciążyła nade mną ręka twoja; nawróciłem się w nędzy mojej, gdy tkwił cierń. –5 Grzech mój wyjawiłem tobie, a niesprawiedliwości mojej nie ukrywałem. Rzekłem: “Wyznam przeciwko sobie niesprawiedliwość moją Panu,” a ty odpuściłeś niezbożność grzechu mego. –6 Dlatego będzie się modlił do ciebie wszelki święty czasu sposobnego, a nawet w potopie wody wielkie do niego się nie przybliżą.7 Ty jesteś ucieczką moją od utrapienia, które mię ogarnęło. Radości moja, wyrwij mig od tych, którzy mię oblegli! –8 “Dam tobie rozum i nauczę cię tej drogi, którą masz pójść, umocnię nad tobą oczy moje.9 Nie bądźcież jak koń i muł, które nie mają rozumu! Uzdą i wędzidłem ściśnij pyski ich, bo się nie zbliżą do ciebie.” –10 Wiele jest biczów na grzesznika, a mającego nadzieję w Panu miłosierdzie ogarnie.11 Weselcie się w Panu i radujcie się, sprawiedliwi, i chlubcie się, wszyscy prawego serca!PS 32 (33). BÓG WSZECHMOCNY OBROŃCĄ SWEGO LUDU. Wezwanie sprawiedliwych do chwalenia Boga (1-3), Jego obietnice bowiem okazały się prawdziwymi (4-5). Bóg, Stwórca wszechpotężny (6-9), wniwecz obraca zamysły pogańskich narodów (10-11); dlatego szczęśliwy jest lud izraelski, który Bóg sobie wybrał (12). Bóg jest wszechwiedzący (13-15) i nie siły ziemskie są obroną ludu (16-17), lecz Jego opatrzna opieka (18-19). Dlatego chcemy Go z ufnością wyczekiwać, niech Jego miłosierdzie będzie nad nami (20-22) 1
33 (32)1 Psalm Dawidowy. Weselcie się, sprawiedliwi, w Panu! Prawym przystoi chwała. Wysławiajcie Pana na cytrze,2 grajcie mu na harfie o dziesięciu strunach!3 Śpiewajcie mu pieśń nową, dobrze mu grajcie wśród okrzyków! –4 Albowiem prawe jest słowo Pańskie, i wszystkie czyny jego według wierności.5 Miłuje miłosierdzie i sąd, miłosierdzia Pańskiego pełna jest ziemia. –6 Słowem Pańskim niebiosa są utwierdzone, a tchnieniem ust jego wszystka moc ich.7 On zbiera jak w skórzanym worze wody morskie, kładzie w skarbcu otchłanie wód.8 Niech się boi Pana wszystka ziemia i niech drżą przed nim wszyscy mieszkający na świecie!9 Albowiem on rzekł, i są uczynione; on rozkazał, i są stworzone. –10 Pan rozprasza plany narodów, wniwecz obraca myśli ludzkie i zamiary książąt odrzuca.11 A plany Pańskie trwają na wieki, myśli serca jego od rodu do rodu. –12 Błogosławiony naród, którego Bogiem jest Pan, lud, który on obrał za dziedzictwo sobie! –13 Spojrzał Pan z nieba, ujrzał wszystkich synów ludzkich.14 Z nagotowanego mieszkania swego spojrzał na wszystkich, którzy mieszkają na ziemi;15 on, który uformował każde z osobna serce ich, który rozumie wszystkie ich sprawy.16 Nie bywa wybawiony król przez wielką moc, a olbrzym nie będzie wybawiony wielkością siły swojej.17 Zawodny jest koń ku wybawieniu i wielka moc jego nie wybawi go.18 Oto oczy Pańskie nad bojącymi się go i nad tymi, którzy nadzieję mają w miłosierdziu jego,19 aby wyrwał od śmierci ich duszę i żywił ich w głodzie. –20 Dusza nasza wyczekuje Pana, bo jest pomocnikiem i obrońcą naszym.21 Albowiem w nim się rozweseli serce nasze, a w imieniu świętym jego mieliśmy nadzieję. –22 Niech będzie miłosierdzie twoje, Panie, nad nami, jak mieliśmy nadzieję w tobie!PS 33 (34). BÓG OSŁANIA POBOŻNYCH. Psalmista wzywa wszystkich wiernych do dziękowania Bogu za ratunek jemu zesłany (2-5). Ten, co się boi Pana i w nim nadzieję pokłada, nie powinien się niczego obawiać (6-11). Przepisy bojaźni Boga (12-15) są zadatkiem jego opieki (16-19), nawet w czasie ucisku (20-23).
34 (33)1 Dawida, kiedy odmienił twarz swoją przed Abimelechem i opuścił go, i odszedł.2 Będę błogosławił Pana na każdy czas, chwała jego zawsze w ustach moich.3 W Panu chlubić się będzie dusza moja; niechaj słyszą cisi i niech się weselą!4 Uwielbiajcie Pana ze mną i wywyższajmy imię jego wspólnie!5 Szukałem Pana i wysłuchał mnie, i ze wszystkich utrapień moich wyrwał mię. –6 Przystąpcie do niego a rozjaśnijcie się i oblicza wasze nie będą zawstydzone!7 Ten ubogi wołał, a Pan go wysłuchał, i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.8 Rozłoży się anioł Pański wokoło bojących się go, i wyrwie ich.9 Skosztujcie, a obaczcie, iż słodki jest Pan; błogosławiony mąż, który w nim ma nadzieję!10 Bójcie się Pana wszyscy święci jego, bo nie masz niedostatku bojącym się go!11 Bogacze niedostatek cierpieli i łaknęli, lecz szukającym Pana na żadnym dobru schodzić nie będzie. –12 Pójdźcie tu, synowie, słuchajcie mię, bojaźni Pańskiej nauczę was.13 Któryż jest człowiek, co chce żywota, pragnie dni dobre widzieć?14 Strzeż języka twego od złego, a usta twoje niech nie mówią zdradliwie.15 Odwróć się od złego, a czyń dobrze, szukaj pokoju i ubiegaj się za nim. –16 Oczy Pańskie nad sprawiedliwymi, a uszy jego na prośby ich.17 A oblicze Pańskie nad czyniącymi źle, aby wygładzić z ziemi ich pamięć.18 Wołali sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchał i wyswobodził ich ze wszystkich ucisków.19 Bliski jest Pan tym, którzy są strapionego serca, i zbawi przygnębionych na duchu. –20 Mnogie są uciski sprawiedliwych, ale z nich wszystkich Pan ich wybawi.21 Strzeże Pan wszystkich kości ich, żadna z nich się nie skruszy.22 Śmierć grzeszników najgorsza, a którzy nienawidzą sprawiedliwego, zgrzeszą.23 Pan odkupi dusze sług swoich, a nie zgrzeszą wszyscy, którzy w nim nadzieję mają.PS 34 (35). MODLITWA PRZECIW NIEWDZIĘCZNYM OSZCZERCOM. Prześladowany, prosi Boga o pomoc przeciw wrogom (1-3), by zawstydzeni musieli odstąpić (4-6); niech na nich spadnie nieszczęście, które jemu gotowali (7-8), a on będzie za to Boga wychwalał (9-10). Wrogowie rzucają nań oszczerstwa i szydzą z niego, odpłacają mu złem za dobre (11-16); niech mu Bóg dopomoże, a będzie go za to wysławiał (17-18). Niech Bóg nie pozwoli, by nad psalmistą triumfowali ci, co go nienawidzą i zgubę jego jut za pewną uważają (19-21); niech sprawy jego broni (22-24), a ich zawstydzi (25-26), by mógł się weselić i Bogu dziękować (27-28).
35 (34)1 Dawidowy. Osądź, Panie, szkodzących mi, zwalcz walczących przeciwko mnie!2 Porwij broń i tarczę, i powstań mi na pomoc!3 Dobądź miecza i zamknij drogę tym, co mię prześladują. Rzeknij duszy mojej: “Jam jest zbawieniem twoim!” –4 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni szukający duszy mojej; niech się cofną wstecz i niech będą zelżeni obmyślający mi zło!5 Niechaj będą jak proch przed wiatrem, a anioł Pański niechaj ich uciśnie!6 Niech będzie droga ich ciemnością i ślizgawicą, a anioł Pański niechaj ich goni! –7 Albowiem bez przyczyny ukryli na mnie zgubne sidło swoje, niesłusznie urągali duszy mojej.8 Niechże nań przyjdzie sidło, o którym nie wie, i sieć, którą ukrył, niechaj go pojma, i niech w to samo sidło wpadnie! –9 A dusza moja rozraduje się w Panu i ucieszy się zbawieniem jego.10 Wszystkie kości moje rzekną: “Panie, któż podobien tobie? Wyrywasz biedaka z ręki mocniejszych nadeń, niedostatniego i ubogiego od drapieżców jego” –11 Powstali świadkowie fałszywi i pytali mię, czego nie byłem świadom.12 Od- dawali mi złem za dobre: niepłodność dla duszy mojej. –13 A ja, gdy mi się przykrzyli, obłóczyłem się we włosiennicę, trapiłem postem duszę moją i modlitwa moja do łona mego się wróci.14 Jak bliźniemu i jak bratu naszemu, tak dogadzałem, jak żałujący i smucący się, tak się korzyłem. –15 I weselili się przeciwko mnie, i schadzali się, zgromadzono na mnie bicze, nie wiedziałem.16 Rozeszli się, a nie żałowali, kusili mię, szydzili ze mnie szyderstwem, zgrzytali na mnie zębami swymi. –17 Panie, kiedyż wejrzysz? Wyrwij duszę moją od złości ich, od lwów jedyną moją!18 Będę cię wysławiał w zebraniu wielkim, między ludem ogromnym będę cię chwalił. –19 Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi się niesprawiedliwie sprzeciwiają, którzy mię bez powodu w nienawiści mają, a mrugają oczyma!20 Bo ze mną wprawdzie spokojnie mówili, fale w gniewie ziemskim mówiąc zdrady obmyślali.21 I rozwarli na mnie gęby swoje, mówiąc: ” Ha, ha, oglądały oczy nasze!” –22 Widziałeś, Panie, nie milcz!23 Panie, nie odchodź ode mnie! Powstań i pilnuj sądu mego, Boże mój i Panie mój, sprawy mojej!24 Sądź mię według sprawiedliwości twojej, Panie, Boże mój, a niech się nie cieszą ze mnie! –25 Niechaj nie mówią w sercach swoich: “Ha, ha, radość dla duszy naszej!” i niech nie mówią: “Pożarliśmy go!”26 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni razem ci, którzy się weselą z nieszczęścia mojego; niechaj będą obleczeni w hańbę i w sromotę, którzy z pychą mówią przeciwko mnie! –27 Niech się radują i weselą, którzy chcą sprawiedliwości mojej, i niech mówią zawsze: “Niech będzie uwielbiony Pan!” – którzy pragną pokoju dla sługi jego!28 A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość twoją, cały dzień chwałę twoją.PS 35 (36). ZŁOŚĆ LUDZI I ŁASKAWOŚĆ BOGA. Zatwardziałość grzesznika w złem (2-5). Dobroć i wierność Boga (6-8a). Bóg jest źródłem szczęścia dla wiernych sług swoich (8b-10). Psalmista prosi Boga o miłosierdzie i obronę (11-12), która zakończy się upadkiem grzeszników (13).
36 (35)1 Na koniec. Sługi Pańskiego Dawida.2 Rzekł niesprawiedliwy sam w sobie, że będzie grzeszył, nie masz bojaźni Bożej przed oczyma jego.3 Albowiem zdradliwie działał przed obliczem Jego, tak że się znalazła nieprawość jego w nienawiści.4 Słowa ust jego oto nieprawość i zdrada, nie chciał zrozumieć, aby dobrze czynić.5 Nieprawość obmyślał na łożu swoim, stał przy wszelkiej drodze niedobrej, a zła nie miał w nienawiści. –6 Panie, w niebie miłosierdzie twoje, a prawda twoja aż pod obłoki.7 Sprawiedliwość twoja jak góry Boże, sądy twoje jak przepaść wielka, ludzi i bydlęta zbawisz, Panie!8 Jakże rozmnożyłeś miłosierdzie twoje, Boże! – A synowie człowieczy w cieniu skrzydeł twoich nadzieję mieć będą.9 Będą upojeni obfitością domu twego i strumieniem rozkoszy twojej napoisz ich.10 Albowiem u ciebie jest zdrój żywota, a w światłości twojej będziemy oglądać światłość. –11 Rozciągnij miłosierdzie twoje nad tymi, którzy cię znają, a sprawiedliwość twoją nad tymi, którzy są prawego serca!12 Niech nie następuje na mnie noga pychy, a ręka grzesznego niech mnie nie porusza! –13 Tam upadli, którzy czynią nieprawość, wygnani są i nie mogli się ostać.PS 36 (37). SZCZĘŚCIE BEZBOŻNYCH PRZEMIJA, A KONIEC SPRAWIEDLIWYCH POMYŚLNY.
37A (36)1 Psalm Dawidowy. Nie obruszaj się z powodu złoczyńców i nie zazdrość czyniącym nieprawość!2 Albowiem uwiędną prędko jak trawa, a jak liście ziela wnet opadną.3 Miej nadzieję w Panu, a czyń dobrze, i mieszkaj w ziemi, a będziesz się karmił jej bogactwami!4 Rozkoszuj się w Panu, a da ci, czego pożąda twe serce!5 Objaw Panu drogę twoją i miej nadzieję w nim, a on uczyni!6 I wywiedzie jak światłość sprawiedliwość twoją, a sąd twój jak gdyby południe.7 Bądź poddany Panu i módl się do niego! Nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści na drodze jego, na człowieka, postępującego niesprawiedliwie!8 Zaprzestań gniewu i porzuć zapalczywość, nie obruszaj się, abyś miał źle czynić!9 Albowiem którzy źle czynią będą wykorzenieni, lecz oczekujący Pana, ci odziedziczą ziemię.10 I jeszcze chwila, a nie będzie grzesznika, i będziesz szukał miejsca jego, a nie znajdziesz.11 Ale cisi odziedziczą ziemię i cieszyć się będą wielkim pokojem. –12 Będzie podstrzegał grzesznik sprawiedliwego i będzie nań zgrzytał zębami swymi.13 Ale Pan będzie się śmiał z niego, bo widzi, że nadchodzi dzień jego.14 Miecza dobyli grzesznicy, naciągnęli łuk swój, aby porazić ubogiego i niedostatniego, aby pomordować ludzi prawego serca.15 Miecz ich niech wnijdzie w serca ich, a łuk ich niech się złamie!16 Lepsza jest trocha u sprawiedliwego, niźli wielkie bogactwa grzeszników.17 Albowiem ramiona grzeszników połamią się, a sprawiedliwych Pan utwierdza.18 Zna Pan dni nieskalanych, a dziedzictwo ich na wieki będzie.19 Nie będą zawstydzeni w zły czas, i w dni głodu będą nasyceni.20 Albowiem grzesznicy zginą, a nieprzyjaciele Pańscy, skoro będą uczczeni i wyniesieni, ustając jako dym ustaną. –21 Będzie pożyczał grzesznik, a nie zapłaci, ale sprawiedliwy zmiłuje się i da.22 Albowiem błogosławiący Go odziedziczą ziemię, ale złorzeczący Mu zginą.23 Przez Pana kroki człowieka będą prostowane i drogi jego upodoba sobie.24 Gdy się powali, nie stłucze się, bo Pan podkłada rękę swoją.25 Byłem młody i zestarzałem się, a nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani potomstwa jego szukającego chleba.26 Cały dzień czyni miłosierdzie i pożycza, a potomstwo jego w błogosławieństwie będzie. –37 B27 Odstępuj od złego, a czyń dobrze i mieszkaj na wieki wieków!28 Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki będą zachowani. Niesprawiedliwi będą pokarani i potomstwo niezbożnych zginie.29 Sprawiedliwi zaś odziedziczą ziemię i będą mieszkali na niej na wieki wieków. –30 Usta sprawiedliwego będą myśleć o mądrości, a język jego będzie mówił, co słuszne.31 Zakon Boga jego w sercu jego, a nie zachwieją się kroki jego.32 Wypatruje grzesznik sprawiedliwego i szuka, aby go zabić.33 A Pan nie zostawi go w rękach jego i nie potępi go, gdy będzie sądzony od niego. –34 Czekaj na Pana i strzeż drogi jego, a wywyższy cię, żebyś odziedziczył ziemię, ujrzysz, gdy niezbożni poginą.35 Widziałem niezbożnika wyniosłego i podniesionego jak cedry libańskie.36 I minąłem, a już go nie masz, i szukałem go, a nie znalazło się miejsce jego.37 Przestrzegaj niewinności i patrz na sprawiedliwość, albowiem jest potomstwo dla człowieka spokojnego!38 Lecz niesprawiedliwi wszyscy poginą; potomstwo niezbożników zginie.39 A zbawienie sprawiedliwych od Pana, i obrońcą ich jest czasu utrapienia.40 I wspomoże ich Pan, i wybawi ich, i wyratuje ich od grzeszników, i zbawi ich, gdyż w nim nadzieję mieli.PS 37 (38). MODLITWA BŁAGALNA GRZESZNIKA SKRUSZONEGO. Prosi Boga, by koniec położył karze (2-3). Opisuje cierpienia ciała i duszy, jakie ponosi za swe grzechy (4-11). Opuszczony przez przyjaciół, napastowany przez wrogów (12-13), zachowuje się cierpliwie i ufność pokłada w Bogu (14-18). Przyznając się do winy, prosi o pomoc przeciw wrogom (14-23).
38 (37)1 Psalm Dawidowy. Ku wspominaniu, o sabacie.2 Panie, nie karć mnie w zapalczywości twojej i w gniewie twoim mnie nie karz!3 Albowiem strzały twoje utkwiły we mnie i ciężko położyłeś na mnie rękę twoją. –4 Nie masz zdrowia w ciele moim dla gniewu twego, nie masz pokoju kościom moim dla grzechów moich.5 Albowiem nieprawości moje przewyższyły głowę moją i jak brzemię ciężkie zaciążyły na mnie.6 Pogniły i ropieją blizny moje z powodu głupoty mojej.7 Znędzniałem i skurczyłem się bardzo, cały dzień chodziłem zasmucony.8 Albowiem biodra moje pełne są naigrawania i nie masz zdrowia w ciele moim.9 Jestem strapiony i uniżony bardzo, krzyczałem z powodu jęków serca mego.10 Panie, przed tobą jest cała tęsknota moja i wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.11 Serce moje strwożone jest, opuściła mię siła moja, i nawet jasności oczu moich nie masz przy mnie.12 Przyjaciele moi i bliscy moi przybliżyli się ku mnie i stanęli, a którzy przy mnie byli, stali z daleka.13 I gwałt czynili ci, którzy szukali duszy mojej, a którzy mi życzyli zła, mówili marności i zdrady cały dzień obmyślali.14 A ja jak głuchy nie słyszałem i byłem jak niemy, nie otwierający ust swoich.15 I stałem się jak człowiek niesłyszący i nie mający odpowiedzi w ustach swoich.16 Albowiem w tobie, Panie, nadzieję miałem; ty mnie wysłuchasz, Panie, Boże mój! Bo mówiłem:17 “By się kiedy nie weselili ze mnie nieprzyjaciele moi i by nie mówili hardo przeciwko mnie gdy chwieją się nogi moje!”18 Bo ja na bicze gotów jestem i ból mój przed obliczem moim jest zawsze.19 Albowiem nieprawość moją oznajmię i będę się troskał za grzech mój.20 Lecz nieprzyjaciele moi żyją i mocniejsi są ode mnie, i rozmnożyli się nienawidzący mnie niesprawiedliwie.21 Którzy oddają złem za dobre, uwłaczali mi, ponieważ chodziłem za dobrem.22 Nie opuszczaj mnie, Panie, Boże mój, nie odstępuj ode mnie!23 Bądź gotów na ratunek mój, Panie, Boże zbawienia mego!PS 38 (39) WOBEC MARNOŚCI ŻYCIA LUDZKIEGO BÓG JEDYNĄ OSTOJĄ. Na widok powodzenia grzesznika psalmista z trudnością opiera się pokusie do szemrania (2-4). Ponieważ przekonywa się, że życie ludzkie jest krótkie, a jego troski marne (5-7), zwraca się do Boga jako do jedynie pewnej ostoi, prosząc o przebaczenie win swoich (8-10). Modli się, by mu Bóg ulżył w cierpieniu i pozwolił odetchnąć przed śmiercią (11-14).
39 (38)1 Na koniec. Iditunowi. Pieśń Dawidowa.2 Rzekłem: “Będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem moim.” Położyłem straż u ust moich, gdy stał grzesznik naprzeciw mnie.3 Zaniemiałem i uniżyłem się, i zamilczałem o szczęściu, i ból mój odnowił się.4 Rozgorzało serce moje we mnie, a w rozmyślaniu moim rozpalił się ogień. –5 Rzekłem językiem moim: “Oznajmij mi, Panie, koniec mój i jaka jest liczba dni moich, abym wiedział, czego mi niedostaje!6 Oto pod miarę uczyniłeś dni moje, a bytność moja jak nic jest przed tobą.” Zaprawdę wszystko marność wszelki człowiek żyjący!7 Zaiste, jak obraz przechodzi człowiek, ale i próżno się trwoży; skarbi, a nie wie, dla kogo to zbierze. –8 A teraz jakież jest oczekiwanie moje? Czy nie Pan? I bytność moja u Ciebie jest.9 Od wszystkich nieprawości moich wyrwij mię; na pośmiech głupiemu wydałeś mię.10 Zaniemiałem i nie otworzyłem ust moich, bo ty uczyniłeś. –11 Odejmij ode mnie chłosty twoje!12 Od mocy ręki twojej ja ustałem pod karą. Dla nieprawości ukarałeś człowieka i uczyniłeś, że wyschła jak pajęczyna dusza jego; zaiste, próżno się trwoży wszelki człowiek.13 Wysłuchaj modlitwę moją, Panie, i prośbę moją, przyjmij w uszy łzy moje! Nie milcz, bo ja przychodniem jestem u ciebie i pielgrzymem, jak wszyscy ojcowie moi!14 Pofolguj mi, abym się ochłodził, pierwej niźli odejdę i więcej mnie nie będzie!PS 39 (40). PIEŚŃ DZIĘKCZYNNO-BŁAGALNA. Wybawiony z wielkiego nieszczęścia, śpiewa psalmista pieśń pochwalną Bogu (2-4). Szczęśliwy ten, co ufa Panu, który tych cudów dokonał dla ratowania swego ludu (5-6)! Na podziękowanie Bogu lepsze niż ofiary jest posłuszeństwo, które niesie Mu w dani (7-9). Tak głosi psalmista publicznie chwałę Bożą (10-11). Pokornie błaga o zmiłowanie i o uwolnienie od swych licznych ucisków (12-14), a o zawstydzenie nieprzyjaciół (15- 16), by się radowali dobrzy (17-18).
40A (39)1 Na koniec. Psalm Dawidowy.2 Czekając oczekiwałem Pana, i skłonił się ku mnie, i wysłuchał próśb moich.3 I wywiódł mię z dołu nędzy i z bagna błotnistego i postawił na skale nogi moje, i naprostował kroki moje.4 I włożył pieśń nową w usta moje, hymn Bogu naszemu. -Ujrzy to wielu i będą się bać, i będą mieć nadzieję w Panu.5 Błogosławiony mąż, którego nadzieją jest imię Pańskie, a nie oglądał się na marności i na szaleństwa omylne! –6 Wiele uczyniłeś ty, Panie, Boże mój, cudów twoich, i nie ma, kto by był podobny tobie w myślach twoich; opowiadałem i mówiłem: liczniejsze są nad liczbę.7 Ofiary i obiaty nie chciałeś, ale uszy mi przysposobiłeś; całopalenia i za grzech nie żądałeś,8 wtedy rzekłem: “Oto idę! W nagłówku księgi napisano o mnie,9 abym czynił wolę twoją; Boże mój, pragnąłem, i zakon twój jest w środku serca mego.” –40 B10 Opowiadałem sprawiedliwość twoją w zebraniu wielkim; oto warg moich nie będę hamował, Panie, ty wiesz.11 Sprawiedliwa, ości twojej nie skryłem w sercu moim; prawdę twoją i zbawienie twe opowiadałem; nie taiłem miłosierdzia twego i prawdy twojej przed zgromadzeniem wielkim. –12 A ty, Panie, nie oddalaj zmiłowania twego ode mnie; miłosierdzie twoje i prawda twoja zawsze mnie broniły.13 Albowiem otoczyło mię zło, któremu nie masz liczby; pojmały mię nieprawości moje, i nie mogłem przejrzeć; rozmnożyły się nad włosy głowy mojej i serce moje opuściło mię.14 Niech ci się spodoba, Panie, abyś mię wyrwał; Panie, ku ratunkowi memu wejrzyj!15 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni wszyscy, którzy szukają, jak życie mi odebrać; niech się obrócą wstecz i niech się zawstydzą, którzy mi życzą złego!16 Niech odniosą natychmiast zelżywość swą, którzy mi mówią: “Ha, ha!” –17 Niech się rozradują i uweselą w tobie wszyscy, którzy cię szukają, i niech mówią zawsze: “Niech będzie uwielbiony Pan!” którzy miłują zbawienie twoje!18 Ja zaś jestem żebrak i ubogi: Pan stara się o mnie. Pomocnikiem moim, i obrońcą moim jesteś ty, Boże mój, nie zwlekajże!PS 40 (41). MODLITWA NIEMOCĄ ZŁOŻONEGO. Szczęśliwy ten, co współczuje z cierpiącymi, bo i nad nim Bóg będzie miał litość (2-4). Dlatego i psalmista prosi o uleczenie z choroby, na którą zresztą przez grzechy zasłużył (5). Wrogowie wyczekują jego śmierci i nawet najlepszy przyjaciel go zdradza (6-10). Prosi zatem o ocalenie, by wrogowie nad nim nie triumfowali (11-13).
41 (40)1 Na koniec. Psalm Dawidowy.2 Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebującego i na ubogiego; w dzień zły wybawi go Pan.3 Pan niechaj go strzeże i zachowa przy życiu, i niech go uczyni szczęśliwym na ziemi i niech go nie wydaje na wolę nieprzyjaciół jego!4 Pan niech go wspomoże na łożu niemocy jego; wszystką pościel jego odmieniłeś w chorobie jego. –5 Jam rzekł: “Panie, zmiłuj się nade mną, uzdrów duszę moją, bo zgrzeszyłem tobie!” –6 Nieprzyjaciele moi mówili źle o mnie: “Kiedyż umrze i zginie imię jego?”7 A jeśli przychodził w odwiedziny, marności mówił; serce jego zgromadziło nieprawości sobie; wychodził precz i mówił.8 Wspólnie przeciwko mnie szeptali wszyscy nieprzyjaciele moi, przeciwko mnie obmyślali mi zło.9 Słowo niesprawiedliwe podnieśli przeciwko mnie: “Chyba ten, który śpi, więcej nie powstanie?”10 Nawet człowiek, z którym pokój miałem, któremu ufałem, który jadał chleb mój, wielkie przeciw mnie uczynił podejście. –11 Ale ty, Panie, zmiłuj się nade mną i podźwignij mię, a oddam im.12 Stąd poznałem, że mi chciałeś dobrze, bo nie będzie się weselił nieprzyjaciel mój nade mną.13 A mnie dla niewinności przyjąłeś i utwierdziłeś mię przed obliczem twoim na wieki.14 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieku i aż na wieki! Niech się stanie, niech się stanie!KSIĘGA II(Ps 41-71)PS 41-42 (42-43) TĘSKNOTA WYGNAŃCA ZA DOMEM BOŻYM. -Psalmista tęskni za domem Bożym (41,2-3); tęsknotę powiększa urąganie pogan i wspomnienie na uroczystości, odbywające się w świątyni (4-5); pociesza się nadzieją, że mu tam Bóg wrócić pozwoli (6). W ziemi wygnania przygnieciony cierpieniami, otoczony przez wrogów, ma wrażenie, iż Bóg go opuścił; mimo to nadzieję pokłada w Bogu (7-12). Prosi o obronę przed swymi prześladowcami (42,1-2), by jeszcze mógł pójść do ołtarza Pańskiego (3-4); kończy wyrazem ufności w Bogu (5).
42 (41)1 Na koniec, wyrozumienie synów Korego.2 Jak tęskni jeleń do źródeł wód, tak tęskni dusza moja do ciebie, Boże.3 Pragnęła dusza moja Boga mocnego, żywego; kiedyż przyjdę i ukażę się przed obliczem Bożym?4 Były mi łzy moje chlebem we dnie i w nocy, gdy mi mówią co dzień: “Kędyż jest Bóg twój?”5 Na to wspominałem i wylałem w sobie duszę moją, że pójdę na miejsce przybytku dziwnego, aż do domu Bożego, wśród pieśni wesela i chwały, wpośród okrzyków biesiadnych.6 Czemużeś smutna, duszo moja, i czemu mię trwożysz? Miej nadzieję w Bogu, bo jeszcze wysławiać go będę:7 zbawienie oblicza mego i Bóg mój! We mnie samym zatrwożyła się dusza moja; przeto będę na cię pamiętał z ziemi Jordanu i Hermonu, od góry małej.8 Przepaść przepaści przyzywa wśród głosu upustów twoich; wszystkie wezbrane fale twoje i bałwany twoje na mnie się stoczyły.9 We dnie Pan rozkazał miłosierdziu swemu, a w nocy pieśń Jego. Przy mnie modlitwa do Boga żywota mego; rzeknę Bogu:10 “Jesteś moim obrońcą: czemużeś mnie zapomniał? i czemu smutny chodzę, gdy mię trapi nieprzyjaciel?”11 Gdy się łamią kości moje, urągali mi nieprzyjaciele moi, którzy mię dręczą, gdy mi mówią na każdy dzień: “Kędyż jest Bóg twój?” –12 Czemuś jest smutna, duszo moja, i czemu mię trwożysz? Miej nadzieję w Bogu, bo go jeszcze wysławiać będę: zbawienie oblicza mego i Bóg mój!
43A (42)1 Psalm Dawidowy. Osądź mię, Boże, i rozstrzygnij sprawę moją wobec narodu nieświętego; od człowieka niesprawiedliwego i zdradliwego wyrwij mig!2 Bo ty jesteś Bóg, moc moja; czemuś mię odrzucił? i czemu smutny chodzę, gdy mię trapi nieprzyjaciel?3 Wyślij światłość twoją i prawdę twoją: one mię prowadziły i wyprowadziły na górę świętą twoją i do przybytków twoich.4 I przyjdę do ołtarza Bożego, do Boga, który uwesela młodość moją. Będę cię wysławiał na cytrze, Boże, Boże mój! –5 Czemuś smutna, duszo moja, i czemu mię trwożysz? Miej nadzieję w Bogu, albowiem go jeszcze wysławiać będę: zbawienie oblicza mego i Bóg mój!PS 43 (44). POWSTAŃ, PANIE, RATUJ NAS! Pomny na to, co Bóg uczynił przy zajmowaniu Palestyny (2-4), Izrael nie chce w kim innym pokładać nadziei, jak tylko w Bogu (5-9). A jednak Bóg wydał go w ręce wrogów (10-13) i uczynił go pośmiewiskiem ludów (14-17), chociaż Izrael pozostał Mu wierny i dla Niego cierpi (18-22). Niech Bóg powstanie i pośpieszy na ratunek (23-26).
44A (43)1 Na koniec. Synów Korego, ku wyrozumieniu.2 Boże, uszami naszymi słyszeliśmy, ojcowie nasi nam opowiadali sprawę, którąś uczynił we dni ich i we dni starodawne.3 Ręka twoja narody wytraciła, a ich wszczepiłeś; udręczyłeś narody i wygnałeś je.4 Bo nie mieczem swym posiedli ziemię i nie wybawiło ich ramię ich, ale prawica twoja i ramię twoje i światło oblicza twego, bo w nich upodobałeś sobie.5 Ty sam jesteś królem moim i Bogiem moim, który przeznaczasz wybawienie Jakubowi.6 Przez cię nieprzyjaciół naszych rogiem rozrzucimy, a w imię twoje wzgardzimy powstającymi przeciwko nam.7 Albowiem nie w łuku moim nadzieję mieć będę i nie mój miecz wybawi mnie.8 Lecz ty wybawiłeś nas od trapiących nas, a mających nas w nienawiści zawstydziłeś.9 W Bogu chlubić się będziemy przez cały dzień i imię twe wysławiać będziemy na wieki. –10 A teraz odtrąciłeś i zawstydziłeś nas i nie będziesz wychodził, Boże, z zastępami naszymi.11 Obróciłeś nas w tył przed nieprzyjaciółmi naszymi, a którzy nas w nienawiści mają, rozszarpywali nas sobie.12 Wydałeś nas jak owce na pożarcie i między pogan rozproszyłeś nas.13 Sprzedałeś lud twój za darmo i nie było zysku za zamianę ich. –14 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są dokoła nas.15 Uczyniłeś nas przysłowiem między narodami, kiwaniem głowy między ludźmi.16 Cały dzień wstyd mój jest przede mną,17 a zawstydzenie oblicza mego okryło mię od głosu lżącego i obmawiającego, od oblicza nieprzyjaciela i prześladującego. –18 To wszystko przyszło na nas, a nie zapomnieliśmy ciebie i nie sprzeniewierzyliśmy się przymierzu twojemu.19 I nie cofnęło się wstecz serce nasze, i nie odwróciłeś ścieżek naszych od drogi twojej.20 Bo poniżyłeś nas na miejscu utrapienia, i okrył nas cień śmierci.21 Jeśliśmy zapomnieli imienia Boga naszego i jeśliśmy podnosili ręce nasze do boga cudzego:22 czyż się Bóg o to nie będzie pytał? On bowiem zna skrytości serca. Bo nas dla ciebie mordują na każdy dzień, poczytani jesteśmy za owce na rzeź.23 Powstań, czemu śpisz, Panie? powstań a nie odrzucaj na zawsze!24 Czemu oblicze twoje odwracasz, zapominasz o niedoli naszej i o utrapieniu naszym?25 Albowiem poniżona jest w prochu dusza nasza, przylgnęło do ziemi ciało nasze.26 Powstań, Panie, ratuj nas i odkup nas dla imienia twego!PS 44 (45). PIEŚŃ NA ZAŚLUBINY KRÓLA. Wstęp i dedykacja (2). Pochwała króla: jego osobista piękność (3), szczęśliwe walki w obronie świętej sprawy, które umocnią jego tron (4-7); dla jego sprawiedliwości Bóg mu błogosławi (8-10). Przemowa do królowej: niech zapomni domu ojcowskiego, a odda się całkowicie swemu małżonkowi (11-12); wzamian najbogatsze ludy będą się ubiegały o jej łaskę (13). Świetność jej strojów (14). Przywiedzenie jej i jej orszaku do króla (15-16). Życzenia licznego potomstwa i sławy, złożone królowi (17-18).
45 (44)1 Na koniec; dla tych, którzy będą odmienieni, synów Korego, ku wyrozumieniu, pieśń dla umiłowanego.2 Wydało serce moje słowo dobre, śpiewam pieśń moją królowi; język mój -pióro pisarza, prędko piszącego. –3 Piękniejszyś urodą nad syny człowiecze, rozlany jest wdzięk na wargach twoich, dlatego pobłogosławił ci Bóg na wieki! –4 Przypasz miecz twój do biódr twoich, najmocniejszy!5 W śliczności twojej i w piękności twojej nadciągnij, szczęśliwie postępuj i króluj dla prawdy i cichości i sprawiedliwości; a poprowadzi cię przedziwnie prawica twoja.6 Strzały twoje ostre -narody pod ciebie upadną w serca nieprzyjaciół królewskich.7 Stolica twoja, Boże, na wieki wieków; berłem prawości -berło królestwa twego. –8 Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziłeś nieprawości; przeto cię namaścił Bóg, Bóg twój, olejkiem wesela nad rówieśników twoich.9 Mirra i aloes i kasja wonieją z szat twoich, z domów z kości słoniowej,10 stamtąd ci rozkosz uczyniły córki królewskie w orszaku twoim. Stanęła królowa po prawicy twojej w ubiorze złotym, obleczona rozmaitością. –11 Słuchaj, córko, a patrz i nakłoń ucha twego, a zapomnij narodu twego i domu ojca twego.12 I będzie pożądał król śliczności twojej; albowiem on jest Panem Bogiem twoim, i będą się mu kłaniać.13 I córki Tyru z upominkami obliczu twemu kłaniać się będą, wszyscy bogaci z ludu. –14 Wszystka chwała jej, córki królewskiej, wewnątrz w złocistych obramowaniach,15 w szatach różnobarwnych. -Przywiodą królowi panny za nią, przyprowadzą do ciebie bliskie jej.16 Przyprowadzą je z weselem i z radością, przywiodą je do świątyni królewskiej. –17 Zamiast ojców twoich narodzili ci się synowie, ustanowisz ich książętami nad wszystką ziemią.18 Będą wspominać imię twoje z pokolenia na pokolenie, dlatego narody będą cię sławić wiecznie i na wieki wieków.PS 45 (46). PAN OBROŃCĄ NASZYM. Bóg jest naszym niezawodnym obrońcą we wszelkich niebezpieczeństwach (2-4). Doświadczyło tego na sobie Jeruzalem, jego umiłowane mieszkanie (5-8), bo obronił je, krusząc pod nim moc nieprzyjacielską (9-12).
46 (45)1 Na koniec. Synów Korego. Na tajemnice. Psalm.2 Bóg nasz ucieczką i mocą, pomocnikiem w uciskach, które nawiedziły nas bardzo.3 Przeto się bać nie będziemy, gdy poruszy się ziemia i przeniosą się góry w serce morza.4 Szumiały i zamąciły się wody ich, zatrzęsły się góry przed siłą jego. –5 Bystrość rzeki rozwesela miasto Boże, poświęcił przybytek swój Najwyższy.6 Bóg jest w pośrodku niego, nie będzie poruszone, wyratuje je Bóg rano, na świtaniu.7 Zaburzyły się narody i nachyliły się królestwa, wydał głos swój, poruszyła się ziemia.8 Pan zastępów z nami, Bóg Jakuba obrońcą naszym! –9 Pójdźcie i oglądajcie sprawy Pańskie, jakie uczynił cuda na ziemi,10 usuwając wojny aż do krańców ziemi. Skruszy łuk i zdruzgoce oręż, i tarcze ogniem popali.11 “Uspokójcie się i zobaczcie, żem ja jest Bogiem, będę wywyższony między narodami i będę wywyższony na ziemi!”12 Pan zastępów z nami, Bóg Jakuba obrońcą naszym!PS 46 (47). ŚPIEWAJCIE PANU, BOGU WSZYSTKIEJ ZIEMII Wezwanie wszystkich narodów do chwalenia Boga, króla całej ziemi (2-3), ponieważ poddał ludy pod władzę Izraela (4-5). Nowe wezwanie do śpiewania Bogu, który wstąpił z triumfem na górę swoją (6-8). Wszystkie narody uznają panowanie Boga Abrahamowego (9-10).
47 (46)1 Na koniec. Synów Korego. Psalm.2 Wszystkie narody klaskajcie rękami, wykrzykujcie Bogu głosem wesela, albowiem Pan wysoki,3 straszny, król wielki nad wszystką ziemią!4 Podbił ludy pod nas i narody pod nogi nasze.5 Obrał nam dziedzictwo swoje, piękność Jakubową, którą umiłował.6 Wstąpił Bóg wśród wesołe o śpiewu, i Pan przy głosie trąby.7 Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie! Śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie!8 Albowiem królem wszystkiej ziemi jest Bóg: śpiewajcież mądrze! –9 Będzie królował Bóg nad narodami, Bóg siedzi na stolicy swej świętej.10 Książęta narodów zgromadzili się z Bogiem Abrahamowym, albowiem mocni bogowie ziemi są bardzo wywyższeni.PS 47 (48). PAN OBROŃCĄ SWEGO ŚWIĘTEGO GRODU. Bóg jest wielki, a gród jego chwalebny (2-3). On zniszczył wojska nieprzyjacielskie, które miastu zagrażały (4-8), odnawiając cuda ubiegłych wieków (9). Dzięki złożone w świątyni (10-12). Wezwanie do szczegółowego poznania skutków Opatrzności Bożej, by jej pamięć trwała wśród potomnych (13-15).
48 (47)1 Psalm pienia. Synów Korego. Drugiego dnia sabatu.2 Wielki Pan i chwalebny bardzo w mieście Boga naszego, na górze świętej jego.3 Stoi mocno ku radości wszystkiej ziemi góra Syjon, strona północna, miasto Króla wielkiego.4 Bóg w domach jego będzie poznany, kiedy go obroni.5 Albowiem oto królowie ziemi zgromadzili się, zeszli się wespół.6 Gdy ujrzeli, wraz zdziwili się, zatrwożyli się,7 wzruszyli się, drżenie ich opadło. Tam boleści jak rodzącej.8 Wiatrem gwałtownym pokruszysz okręty Tarsisu.9 Jak słyszeliśmy, tak widzieliśmy w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego; Bóg je ugruntował na wieki. –10 Przyjęliśmy, Boże, miłosierdzie twoje wpośród kościoła twego.11 Jak imię twoje, Boże, tak i chwała twoja aż do krańców ziemi; sprawiedliwości pełna jest prawica twoja.12 Niech się weseli góra Syjon i niech się radują córki judzkie dla sądów twoich,13 Panie! -Okrążcie Syjon i obejdźcie go, opowiadajcie na wieżach jego!14 Zwróćcie uwagę na moc jego i policzcie domy jego, abyście opowiadali w drugim pokoleniu,15 że takim jest Bóg, Bóg nasz na wieki i na wieki wieków; on nami rządzić będzie na wieki.PS 48 (49). ZAGADKA SZCZĘŚCIA BEZBOŻNYCH. Uroczysta przedmowa do wszystkich narodów i klas ludzi, by słuchały głębokiej nauki (2-5). Nie należy się obawiać prześladowców, dufających w swe bogactwa (6-7), bo nie wykupią się nimi od śmierci (8-10); podobnie mądrość nic nie pomoże (11); grób będzie ich mieszkaniem na wieki i cała ich świetność skończy się ze śmiercią (12-13). Co do ich dusz, tych przeznaczeniem jest podlegać panowaniu śmierci w otchłani (14-15), podczas gdy sprawiedliwy będzie przyjęty przez Boga (16). Nic należy się zatem niepokoić szczęściem bezbożnego, ponieważ nic ze sobą nie weźmie poza grób i niczego dobrego tam się spodziewać nie może (17-21).
49 (48)1 Na koniec. Synów Korego. Psalm.2 Słuchajcie tego, wszystkie narody, bierzcie w uszy, którzy mieszkacie na świecie,3 wszyscy synowie ziemi i synowie człowieczy, wespół wszyscy, bogaty i ubogi.4 Usta moje będą mówiły mądrość, a rozmyślanie serca mego roztropność.5 Nastawię do przypowieści ucho moje, odkryję przy harfie zagadkę moją. –6 Czemu się mam bać w zły dzień, gdy mię ogarnia nieprawość nastających na mnie,7 którzy ufają w moc swoją i chlubią się mnóstwem bogactw swoich? –8 Brat nie odkupuje, odkupi człowiek; nie da Bogu ubłagania za siebie,9 ani zapłaty na odkupienie duszy swojej, i będzie się trudził na wieki,10 i będzie żył dalej do końca.11 Nie będzie oglądał zagłady, gdy ujrzy mądrych umierających: niemądry i głupi razem zginą, i zostawią obcym majętności swoje.12 A groby ich będą im domami na wieki i przybytkami od pokolenia w pokolenie, tym, którzy nazwali imionami swymi ziemie swoje!13 A człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał, zrównany został z bydlętami bezrozumnymi i stał się im podobnym. –14 Taka jest ich droga, im na upadek, a potem w mowach swych będą mieć upodobanie.15 Jak owce w otchłani są złożeni, śmierć ich spasać będzie; i będą panować sprawiedliwi nad nimi rano, a ratunek ich zaginie w otchłani po sławie ich. –16 Wszakże Bóg wykupi duszę moją z mocy otchłani, gdy mię przyjmie. –17 Nie bój się, gdy się wzbogaci człowiek i gdy się rozmnoży sława domu jego.18 Albowiem, gdy zginie, nie weźmie wszystkiego, ani zstąpi z nim sława jego.19 Bo dusza jego będzie za życia jego błogosławiona, będzie cię chwalił, gdy mu dobrze uczynisz.20 Wnijdzie do pokolenia ojców swoich i aż na wieki nie ujrzy światłości.21 Człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał; zrównany został z bydlętami nierozumnymi i stał się im podobny.PS 49 (50). PRAWDZIWA SŁUŻBA BOŻA. Bóg nadciąga w majestacie ze Syjonu, wzywając niebo i ziemię jako świadków na sąd ludu swego (1-6). Całemu ludowi Bóg oświadcza, że go nie zadowalają czysto zewnętrzne ofiary, bo tych mu nie potrzeba (7-13), ale żąda odpowiedniego usposobienia serca (14-15). Grzesznikom w szczególności zarzuca, że prawo Jego mają na ustach (16), ale czynem przestępują zasady moralności (17-21). W zakończeniu ostrzeżenie i obietnica (22-23).
50 (49)1 Psalm Asafowy. Bóg nad bogami Pan przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu;2 z Syjonu blask piękności jego.3 Bóg jawnie przyjdzie, Bóg nasz, a nie będzie milczał. Ogień przed obliczem jego rozpali się, a w koło niego burza wielka.4 Wezwie niebo z góry i ziemię, aby sądzić lud swój.5 Zgromadźcie mu świętych jego, którzy zawierają przymierze z nim przy ofiarach!6 I będą opowiadały niebiosa sprawiedliwość jego, gdyż Bóg jest sędzią. –7 “Słuchaj, ludu mój, a mówić będę, Izraelu, a oświadczę ci; Bogiem, Bogiem twoim ja jestem!8 Nie będę cię karcił za ofiary twoje, a całopalenia twoje są przed oczyma mymi zawsze.9 Nie będę brał z domu twego cielców ani z trzód twoich kozłów.10 Albowiem moje są wszystkie zwierzęta leśne, bydlęta po górach i woły.11 Znam wszystko ptactwo niebieskie i piękność pól ze mną jest.12 Jeśli będę łaknął, nie powiem ci, bo mój jest okrąg ziemi i napełnienie jego.13 Czyż będę jadł mięso wołów albo krew kozłów pić będę?14 Złóż Bogu ofiarę chwały i oddaj Najwyższemu śluby twoje!15 I wzywaj I mię w dzień utrapienia: wybawię cię i wielbić mię będziesz!” –16 Ale grzesznikowi rzekł Bóg: “Czemu ty opowiadasz sprawiedliwości moje i bierzesz przymierze moje w usta twoje?17 Przecież ty masz w nienawiści karność i rzuciłeś słowa moje poza siebie.18 Jeśli widziałeś złodzieja, biegałeś z nim, i z cudzołożnikami miałeś udział.19 Usta twoje pełne były złości, a język twój knuł zdrady.20 Siedząc, mówiłeś przeciw bratu twemu, i sidła zastawiałeś przeciw synowi matki twojej.21 To czyniłeś, a milczałem. Mniemałeś w twej złości, że będę tobie podobny? Skarcę cię i stawię to przed oczy twoje! –22 Zrozumiejcież to, którzy zapominacie Boga, by kiedy nie porwał, a nie będzie, kto by wydarł!23 Ofiara chwały uczci mię, i ta jest droga, na której mu ukażę zbawienie Boże.”PS 50 (51). ZMIŁUJ SIĘ NADE MNĄ, BOŻE! Psalmista prosi Boga o zmiłowanie i przebaczenie (3-4), bo uznaje swój wielki grzech, i te cała jego natura jest skażona grzechem. Bóg zaś miłuje szczerość (5-8). Powtórnie prosi, by Bóg oczyścił go z grzechów, by odnowił jego duszę i przywrócił jej radość (9-14). Obiecuje, że w dowód wdzięczności innych grzeszników do Boga przyprowadzi, i ofiarę chwały i skruchy serca składać mu będzie (15-19). Dodatek liturgiczny: prośba o odbudowanie miasta i świątyni, by móc w niej Bogu palić ofiary (20-21).
51 (50)1 Na koniec. Psalm Dawida,2 gdy przyszedł do niego prorok Natan, kiedy był wszedł do Betsabei.3 Zmiłuj się nade mną, Boże, według wielkiego miłosierdzia twego, i według mnóstwa litości twoich zgładź nieprawość moją!4 Jeszcze więcej obmyj mię od nieprawości mojej i od grzechu mojego oczyść mię! –5 Albowiem ja znam nieprawość moją i grzech mój jest zawsze przeciwko mnie.6 Tobie samemu zgrzeszyłem i uczyniłem zło przed tobą, abyś się okazał sprawiedliwych w mowach twoich i zwyciężył, gdy cię sądzą.7 Oto bowiem w nieprawościach jestem poczęty i w grzechach poczęła mię matka moja.8 Oto bowiem umiłowałeś prawdę, niewiadome i skryte rzeczy mądrości twojej objawiłeś mi. –9 Pokropisz mię hizopem, a będę oczyszczony, obmyjesz mię, a będę nad śnieg wybielony.10 Dasz mi usłyszeć radość i wesele, a rozradują się kości poniżone.11 Odwróć oblicze twoje od grzechów moich i zgładź wszystkie nieprawości moje!12 Serce czyste stwórz we mnie, Boże, i ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.13 Nie odrzucaj mnie od oblicza twego i ducha świętego twego nie bierz ode mnie.14 Przywróć mi radość zbawienia twojego i duchem przedniejszym utwierdź mię. 15 Będę nauczał grzeszników dróg twoich, a niezbożni do ciebie się nawrócą.16 Wybaw mig z krwi, Boże, Boże zbawienia mego, a język mój z radością będzie wysławiał sprawiedliwość twoją!17 Panie, otworzysz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoją!18 Albowiem gdybyś był chciał ofiary, na pewno bym dał; w całopaleniach nie będziesz miał upodobania.19 Ofiarą dla Boga jest duch skruszony, sercem skruszonym i uniżonym, Boże, nie wzgardzisz! –20 Uczyń dobrze, Panie, Syjonowi w dobroci twojej, aby się odbudowały mury Jeruzalem.21 Wtedy przyjmiesz ofiarę sprawiedliwości, obiaty i całopalenia, wtedy nakładą na ołtarz twój cielców.PS 51 (52). PRZECIW WROGOWI POTĘŻNEMU I OSZCZERCY. Podłe postępowanie wroga, charakter fałszywy i niecny jego mów (3-6). Bóg go ukarze (7) ku radości sprawiedliwych (8-9). Bezpieczeństwo psalmisty pod Bożą opieką i obietnica publicznej podzięki (10-11).
52 (51)1 Na koniec; wyrozumienie.2 Dawidowy, kiedy przyszedł Doeg Idumejczyk i oznajmił Saulowi: “Przyszedł Dawid w dom Achimelecha”3 Co się przechwalasz ze złości, który silny jesteś w nieprawości?4 Cały dzień niesprawiedliwość obmyślał język twój, jak brzytwa ostra czyniłeś zdradę.5 Umiłowałeś złość raczej niż dobroć, mowę przewrotną raczej niż sprawiedliwą.6 Umiłowałeś wszystkie słowa zatracenia, języku zdradliwy!7 Przeto Bóg zniszczy cię do końca, wyrwie cię i wypędzi cię z przybytku twego, i korzeń twój z ziemi żyjących!8 Ujrzą sprawiedliwi i będą się bać, i śmiać się z niego będą, mówiąc:9 “Oto człowiek, który nie miał Boga pomocnikiem swym, ale ufał mnóstwu bogactw swoich i przemógł w marności swojej!” –10 A ja, jak oliwa rodzajna w domu Bożym, miałem nadzieję w miłosierdziu Bożym na wieki i na wiek wieków.11 Będę cię wysławiał na wieki, żeś uczynił, i będę oczekiwał imienia twego, bo dobre to jest przed obliczem świętych twoich.PS 52 (53). OGÓLNE ZEPSUCIE LUDZI. Zło wśród ludzi panuje powszechnie (2-4). Czyż się nigdy nie opamiętają ci, co prześladują dobrych (5)2 Trwoga niespodziewana ogarnia ich (6). Prośba o powrót Izraela z niewoli (7).
53 (52)1 Na koniec, na Maelet, wyrozumienie. Dawidowy.2 Rzekł głupi w sercu swoim: “Nie masz Boga.” Zepsuli się i obrzydliwymi się stali w nieprawościach, nie masz, kto by dobrze czynił.3 Bóg z nieba spojrzał na synów człowieczych, aby oglądać, czy jest znający albo szukający Boga.4 Wszyscy odstąpili, razem stali się nieużytecznymi; nie masz aż do jednego. –5 Czy nie poznają wszyscy, którzy czynią nieprawość, którzy pożerają lud mój jak strawę chleba?6 Boga nie wzywali, tam drżeli od bojaźni, gdzie nie było strachu. Albowiem Bóg rozsypał kości tych, którzy się ludziom podobają, pohańbieni są, bo nimi Bóg wzgardził. –7 Któż da z Syjonu zbawienie Izraelowi? Gdy Bóg przywróci pojmanie ludu swego, uraduje się Jakub i rozweseli się Izrael.PS 53 (54). BOŻE, W IMIĘ TWOJE ZBAW MIĘ! Prośba (3-4), pobudka (5), ufność (6-7), obietnica ofiary i dziękczynienia (8-9).
54 (53)1 Na koniec, w pieśniach; wyrozumienie.2 Dawidowy. Kiedy przyszli Zifejczycy i rzekli do Saula: “Czy się u nas nie ukrył Dawid?”3 Boże w imię twoje zbaw mię, i w mocy twojej sądź mię!4 Boże, wysłuchaj modlitwy mojej, przyjmij w uszy słowa ust moich!5 Albowiem obcy powstali przeciwko mnie i potężni szukali duszy mojej, a nie kładli Boga przed oczyma swymi. –6 Bo oto Bóg mi dopomaga, a Pan jest obrońcą duszy mojej.7 Odwróć zło na nieprzyjaciół moich i wytrać ich według prawdy twojej!8 Dobrowolnie będę ofiarował tobie i będę wysławiał imię twoje, albowiem dobre jest.9 Bo ze wszelkiego utrapienia wyrwałeś mię, a oko moje wzgardziło nieprzyjaciółmi moimi.PS 54 (55). OTOCZONY PRZEZ WROGÓW, ZDRADZONY PRZEZ PRZYJACIELA. Oby Bóg przyszedł w pomoc psalmiście, otoczonemu przez wrogów (2-4), przerażonemu (5-6), pragnącemu wyrwać się z miasta (7-9)! Prosi o pomieszanie planów swych wrogów, których bezbożny ucisk panuje w mieście (10-12); najgorsze zaś jest to, że na ich czele stoi dawny jego przyjaciel (13-15). Oby ich Bóg pokarał (16)! Psalmista pokłada nadzieję w Bogu, iż jego wybawi, a przewrotnych jego wrogów poniży (17-22). Należy się zdać zupełnie na Boga (23-24).
55 (54)1 Na koniec, w pieśniach wyrozumienie. Dawidowy.2 Wysłuchaj, Boże, modlitwę moją, nie pogardzaj prośbą moją!3 Wejrzyj na mnie i wysłuchaj mnie!4 Zasmuciłem się w trosce mojej i zatrwożyłem się dla głosu nieprzyjaciela i dla ucisku grzesznika; albowiem zwalili na mnie nieprawości i w gniewie uciskali mię. –5 Serce moje zatrwożyło się we mnie i strach śmiertelny przypadł na mnie.6 Bojaźń i drżenie przyszły na mnie, i okryły mię ciemności.7 I rzekłem: “Kto mi da skrzydła jak gołębicy, a odlecę i odpocznę?”8 Oto oddaliłem się uciekając i mieszkałem na pustyni.9 Czekałem na tego, który mię wybawił od lękliwości ducha i od nawałności. –10 Strąć ich, Panie, rozdziel ich języki, bo widziałem nieprawość i spór w mieście!11 We dnie i w nocy otoczy je po murach jego nieprawość, a obciążenie wpośród niego i niesprawiedliwość.12 I nie ustała na ulicach jego lichwa i zdrada. –13 Bo gdyby mi był złorzeczył nieprzyjaciel mój, byłbym to przeniósł, i gdyby był mówił hardo przeciwko mnie ten, który mnie nienawidził, może bym się ukrył przed nim.14 Ale ty, człowiecze jednomyślny, wodzu mój i znajomy mój,15 który po społu ze mną jadałeś pokarmy, do domu Bożego chodziliśmy w zgodzie.16 Niechaj śmierć przyjdzie na nich i niech żywcem zstąpią do otchłani, bo nikczemności w mieszkaniach ich, w pośrodku nich! –17 Ja zaś do Boga wołałem, i Pan wybawi mię.18 Wieczór i rano i w południe będę opowiadał i wysławiał, i wysłucha głos mój.19 Odkupi w pokoju duszę moją od tych, którzy mi się sprzeciwiają, albowiem w wielkiej liczbie byli koło mnie.20 Wysłucha Bóg, i poniży ich, on który jest przed wiekami, bo nie masz u nich odmiany i nie bali się Boga.21 Wyciągnął rękę swoją ku odpłacie.22 Zgwałcili przymierze jego; rozproszeni są od gniewu oblicza jego, i zbliżyło się serce jego. Miększe są od oliwy słowa ich, lecz są one strzałami. –23 Przerzuć na Pana troskę twoją, a on cię podtrzyma, nie dopuści na wieki zachwiać się sprawiedliwemu.24 Ale ty, Boże, zawiedziesz ich do dołu zatracenia. Mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich, lecz ja nadzieję będę miał w tobie, Panie!PS 55 (56). W BOGU NADZIEJĘ MAM, NIE BĘDĘ SIĘ BAŁ. Otoczony przez groźnych nieprzyjaciół (2-3), psalmista zachowuje ufność w Bogu (4-5). Ich niecne knowania zasługują na karę Bożą (6-8); psalmista wie, że Bóg zbiera jego łzy i jest mu przychylny (9-11). Za wyratowanie obiecuje ofiarę dziękczynną (12-13).
56 (55)1 Na koniec, za lud, który jest daleko od świątyni. Dawidowy. Na napis pomnika, kiedy go Filistyni pojmali w Get.2 Zmiłuj się nade mną, Boże, bo mię podeptał człowiek, przez cały dzień najeżdżając utrapił mię!3 Deptali mię nieprzyjaciele moi cały dzień, albowiem wielu jest walczących przeciwko mnie. –4 Wysokości dnia ulęknę się, lecz ja w tobie nadzieję mieć będę.5 W Bogu wysławiać będę mowy moje, w Bogu nadzieję miałem, nie będę się bał tego, co może uczynić mi ciało. –6 Cały dzień słowom moim złorzeczyli, przeciwko mnie wszystkie myśli ich ku złemu.7 Osiądą i ukryją się, kroki moje śledzić będą. A że czyhali na duszę moją,8 za nic w świecie nie zbawisz ich, w gniewie narody pokruszysz.9 Boże, żywot mój objawiłem tobie; położyłeś łzy moje przed obliczem twoim,10 jak obiecałeś: wtedy obrócą się w tył nieprzyjaciele moi; w którykolwiek dzień będę cię wzywał, oto poznałem, że Bogiem moim jesteś.11 W Bogu będę chwalił słowo, w Panu będę chwalił mowę; miałem nadzieję w Bogu, nie będę się lękał tego, co mi może uczynić człowiek. –12 Tobie, Boże, winienem śluby, dziękczynienie, które oddam tobie.13 Albowiem wyrwałeś duszę moją od śmierci, a nogi moje od upadku, abym się podobał przed Bogiem w światłości żyjących.PS 56 (57). W CIENIU SKRZYDEŁ TWOICH NADZIEJĘ MIEĆ BĘDĘ. Prośba o uwolnienie od nieprzyjaciół (2-6). Pewny wysłuchania, śpiewa psalmista hymn dziękczynny (7-12).
57 (56)1 Na koniec. “Nie zatracaj.” Dawidowy. Na napis pomnika, gdy uciekał przed Saulem do jaskini.2 Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną! Albowiem w tobie ufa dusza moja i w cieniu skrzydeł twoich nadzieję mieć będę, aż przeminie nieprawość.3 Będę wołał do Boga najwyższego, Boga, który mi dobrze uczynił.4 Posłał z nieba i wybawił mię, wydał na pohańbienie tych, co mnie deptali. Zesłał Bóg miłosierdzie swoje i prawdę swoją,5 i wyrwał duszę moją spośród szczeniąt lwich; spałem strwożony. Synowie ludzcy, zęby ich -to oręże i strzały, a ich język -miecz ostry.6 Wznieś się nad niebiosa, Boże, i po wszystkiej ziemi niech brzmi chwała twoja! 7 Zastawili sidła na nogi moje i ugięli duszę moją; wykopali dół przed obliczem moim, i wpadli weń.8 Gotowe serce moje, Boże, gotowe serce moje, będę śpiewał i grał.9 Powstań, chwało moja, powstań, harfo i cytro, wstanę na świtaniu!10 Będę cię wysławiał między ludem, Panie, i będę ci grał między narodami;11 albowiem wywyższone jest aż do niebios miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.12 Podnieś się nad niebiosa, Boże, a po wszystkiej ziemi niech brzmi chwała twoja!PS 57 (58). PRZECIW NIESPRAWIEDLIWYM SĘDZIOM. Ich niesprawiedliwość i złość, od których nie podobna ich odciągnąć (2-6). Oby ich Bóg ukarał (7-9)! Sprawiedliwy będzie się weselił, widząc, że Bóg broni prawa (10-12).
58 (57)1 Na koniec. “Nie zatracaj.” Dawidowy. Na napis pomnika.2 Jeśli po prawdzie sprawiedliwość głosicie, sądźcież sprawiedliwie, synowie człowieczy!3 Albowiem w sercu popełniacie nieprawości, na ziemi ręce wasze układają niesprawiedliwości.4 Odstępcami są grzesznicy od łona, pobłądzili od żywota, mówili kłamstwo.5 Jad mają na podobieństwo węża, jak żmija głucha i stulająca uszy swoje, która nie posłucha głosu zaklinaczów,6 i czarownika zaklinającego mądrze. –7 Bóg pokruszy zęby ich w ustach ich, zęby trzonowe lwów połamie Pan.8 Wniwecz się obrócą, jak woda spływająca; naciągnął łuk swój, póki nie zemdleją.9 Jak wosk który się rozpływa, zniesieni będą; spadł z góry ogień, i nie ujrzeli słońca. –10 Pierwej, niźli ciernie wasze poczuły tarń, jako żywych pochłonie ich w gniewie.11 Będzie się weselił sprawiedliwy, kiedy ujrzy pomstę; ręce swe umyje we krwi grzesznika.12 I rzecze człowiek: “Zaprawdę, jest pożytek dla sprawiedliwego; zaprawdę jest Bóg, który sądzi na ziemi.”PS 58 (59). PRZECIW KRWIOŻERCZYM WROGOM. W niebezpieczeństwie życia ze strony swych krwiożerczych wrogów psalmista szuka ratunku u Boga (2-4); on sam nie dał żadnego powodu do nienawiści (5); niech ich zatem Bóg ukarze (6)! Opisuje ich postępowanie i bezbożne mowy (7-8), i pokłada ufność w Bogu, że ich zamysły zniweczy (9-10). Prosi o wygubienie nieprzyjaciół, powoli jednak, by służyli za dowód sprawiedliwości Bożej (11-14). Powraca do obecnego postępowania wrogów (15-16) a Bogu obiecuje hymn podzięki za wybawienie (17-18).
59 (58)1 Na koniec. “Nie zatracaj.” Dawidowy. Na napis, kiedy posłał Saul i strzegł domu jego, żeby go zabić.2 Wyzwól mię od nieprzyjaciół moich Boże mój, i od powstających przeciwko mnie wybaw mię!3 Wyrwij mię od tych, którzy czynią nieprawość, i od mężów krwawych wybaw mię!4 Bo oto ułowili duszę moją, rzucili się na mnie potężni.5 Ani nieprawości, ani grzechu nie ma przy mnie, Panie; bez nieprawości biegłem i prosto postępowałem.6 Powstań na me spotkanie, i obacz! A ty, Panie, Boże zastępów, Boże Izraela, przyłóż się, by nawiedzić wszystkie narody; nie miej litości nad wszystkimi, którzy czynią nieprawość! –7 Wrócą się wieczorem i głodem będą przymierać jak psy, i będą krążyć dokoła miasta.8 Oto będą mówić ustami swymi, a miecz w ustach ich:9 “A któż słyszał?” -A ty, Panie, wyśmiejesz ich, wniwecz obrócisz wszystkie narody.10 Moc moją przy tobie zachowam, albowiem, Boże, jesteś obrońcą moim. –11 Bóg mój, miłosierdzie jego uprzedzi mię.12 Bóg da mi spoglądać na nieprzyjaciół moich. Nie zabijaj ich, by snadź nie zapomniał lud mój! rozprosz ich mocą twoją i strać ich,13 obrońco mój, Panie, dla grzechu ust ich, dla mowy warg ich i niech będą pojmani w hardości swojej! A dla złorzeczenia i kłamstwa będzie o nich ogłoszone na zatracenie,14 w gniewie zatracenia, i nie będzie ich! I poznają, iż Bóg będzie panował nad Jakubem i aż do krańców ziemi. –15 Wrócą się wieczorem i głodem będą przymierać jak psy, i będą krążyć dokoła miasta.16 Rozbiegną się za jedzeniem, a jeśli się nie najedzą, będą mruczeć. –17 Ale ja będę opiewał moc twoją i będę z radością wychwalał rano miłosierdzie twoje; boś się stał obrońcą moim i ucieczką moją w dzień utrapienia mego.18 Pomocniku mój, tobie będę śpiewał ponieważ ty, Boże, jesteś obrońcą moim, Bogiem moim, miłosierdziem moim!PS 59 (60). PO PORAŻCE WOJENNEJ. Niech Bóg, który klęskę na naród dopuścił, wybawi nas (3-7), On, który mi obiecał, że posiądę całą Ziemię Obiecaną i zapanuję nad sąsiadami (8-10). Choć na chwilę Bóg nas opuścił, niech zechce przyjść nam z pomocą (11-14)!
60 (59)1 Na koniec, dla tych, którzy będą odmienieni, na napis pomnika.2 Dawidowy, ku nauce, kiedy spalił Mezopotamię syryjską i Sobal; i wrócił się Joab, i poraził Idumeę w dolinie Żup solnych, dwanaście tysięcy.3 Boże, odrzuciłeś nas i zniszczyłeś nas; rogniewałeś się i zmiłowałeś się nad nami!4 Wzruszyłeś ziemię i wstrząsnąłeś nią; ulecz szczerby jej, bo się zachwiała!5 Dałeś doświadczyć ludowi twemu ciężkich rzeczy, napoiłeś nas winem żałości.6 Dałeś znak bojącym się ciebie, aby uciekli od oblicza łuku, aby byli wybawieni umiłowani twoi.7 Wybaw prawicą twoją i wysłuchaj mnie!8 -Bóg mówił w świątyni swojej: Rozweselę się i podzielę Sychem, i dolinę namiotów rozmierzę.9 Mój jest Galaad i mój Manasses, a Efraim mocą głowy mojej.10 Juda królem moim, Moab garncem nadziei mojej. Na Idumeę wyciągnę but mój, mnie cudzoziemcy są poddani. –11 Któż mię doprowadzi do miasta obronnego? Kto mię doprowadzi aż do Idumei?12 Czy nie ty, Boże, któryś nas odrzucił i nie wynijdziesz, Boże, z wojskami naszymi?13 Daj nam ratunek w utrapieniu, bo omylny ratunek człowieczy!14 Z Bogiem pokażemy siłę, i on wniwecz obróci trapiących nas.PS 60 (61). MODLITWA KRÓLA NA WYGNANIU. Król wygnany, w Bogu nadzieję pokładając (2-4), prosi, by mógł powrócić do przybytku świętego (5); powołuje się na dawniejsze wysłuchanie jego modłów (6). Prosi o długie życie (7-8), obiecuje wieczne dziękczynienie Bogu (9).
61 (60)1 Na koniec, w pieśniach. Dawidowy.2 Wysłuchaj, Boże, prośbę moją, wejrzyj na modlitwę moją!3 Od krańców ziemi wołałem do ciebie; gdy było zatrwożone serce moje, na skałę podniosłeś mię.4 Prowadziłeś mię, boś się stał nadzieją moją, wieżą mocną przeciw nieprzyjacielowi. –5 Będę mieszkał w przybytku twoim na wieki, ochroniony będę pod zasłoną skrzydeł twoich.6 Bo ty, Boże mój, wysłuchałeś bojącym się imienia twego. –7 Dni do dni królewskich przyczynisz, lata jego od pokolenia do pokolenia.8 Mieszka na wieki przed obliczem Bożym, miłosierdzie i prawdę jego kto wybada?9 Tak będę psalm śpiewał imieniu twemu na wieki wieków, abym oddawał śluby moje od dnia do dnia.PS 61 (62). LUDZIE ZAWODZĄ, BÓG SAM POMAGA. Bóg jedynym obrońcą psalmisty (2-3); dlaczegoż wrogowie tak zawzięcie i obłudnie nastają na jego zgubę (4-5)? Ufność, którą w Bogu pokłada (6-8), stara się wlać w serca swoich stronników (9). Nie na marnych ludziach ani na środkach ziemskich należy polegać (10-11), lecz na Bogu, który może i chce oddać każdemu według jego zasług (12-13).
62 (61)1 Na koniec, dla Idituna. Psalm Dawidowy.2 Czyż Bogu nie będzie poddana dusza moja? bo od niego zbawienie moje.3 Bo on sam Bóg mój i zbawiciel mój, on obrońca mój, nie zachwieję się więcej!4 Dokądże będziecie nacierać na człowieka -chcecie zabić wy wszyscy -jakby na ścianę pochyloną i płot wywrócony?5 Zaprawdę godności mojej zamyślali mnie pozbawić; biegałem z pragnieniem; usty swymi błogosławili, a sercem swym złorzeczyli. –6 Wszakże, duszo moja, bądź poddana Bogu, bo od niego cierpliwość moja!7 Bo on Bóg mój i zbawiciel mój; on pomocnik mój, nie będę uciekał!8 W Bogu zbawienie moje i chwała moja; on Bogiem jest w Bogu!9 Miejcie nadzieję w nim, całe zgromadzenie ludu, wylewajcie przed nim serca wasze: Bóg pomocnikiem naszym na wieki! –10 Zaprawdę marni są synowie człowieczy, zwodniczy synowie ludzcy na wadze, tak iż oszukują, są z marności razem.11 Nie miejcie nadziei w nieprawości i drapiestwa nie pożądajcie; jeśli wam przybędzie majętności, nie przykładajcież serca!12 Raz rzekł Bóg, te dwie rzeczy słyszałem:13 iż moc jest u Boga, i u ciebie miłosierdzie, Panie, bo ty oddasz każdemu według uczynków jego.PS 62 (63). TĘSKNOTA ZA BOGIEM. Psalmista, oddalony od świętego przybytku, tęskni za bliskością Boga, jak wówczas, gdy go mógł odwiedzać (2-3). Przez całe życie chce się napawać radością z chwalenia Boga za jego dobroć (4-6); dzień i noc chce myśleć o nim i stać przy nim, a On go obroni (7-9), tak iż wrogowie jego marnie zginą, a król i dobrzy będą się weselić w Panu (10-12).
63 (62)1 Psalm Dawida, gdy był na puszczy Idumejskiej.2 Boże, Boże mój, do ciebie się zrywam na świtaniu. Pragnęła ciebie dusza moja, jak bardzo tęskniło za tobą ciało moje!3 W ziemi pustej, bezdrożnej i bezwodnej, tak w świątyni stawiłem się przed tobą, aby widzieć moc twoją i chwałę twoją. –4 Bo lepsze jest miłosierdzie twoje niźli życie, wargi moje będą cię chwalić.5 Tak cię błogosławić będę za życia mego i w imię twoje będę podnosił ręce moje.6 Jakby sadłem i tłustością niech będzie napełniona dusza moja, a wargami wesołość będą wychwalać usta moje.7 Jeśli cię wspominałem na łożu moim, rano będę rozmyślał o tobie,8 bo byłeś pomocnikiem moim, i w zasłonie skrzydeł twoich rozraduję się.9 Przylgnęła dusza moja do ciebie, broniła mię prawica twoja. –10 A oni na próżno szukali duszy mojej, zstąpią w głębokości ziemi.11 Będą oddani w moc miecza, staną się działem lisów.12 Ale król będzie się weselił w Bogu; chlubić się będą wszyscy, którzy nań przysięgają, bo zatkane są usta mówiących nieprawości.PS 63 (64). SĄD BOŻY NAD PODSTĘPNYMI OSZCZERCAMI. Psalmista prosi Boga o obronę przed prześladowcami (2-3), którzy za pomocą oszczerstwa chcą zgubić człowieka niewinnego (4-5), a w przekonaniu, że nie mają się czego obawiać, wszelkimi siłami starają się plan swój przeprowadzić (6-7). Bóg jednak niespodzianie ich obala, a ich własne oszczerstwa przeciw nim się obracają (8-9a).Widoczny sąd Boży trwogą przejmuje wszystkich ludzi, a sprawiedliwych radością (9b-11).
64 (63)1 Na koniec. Psalm Dawidowy.2 Wysłuchaj, Boże, prośbę moją, gdy się modlę, od strachu przed nieprzyjacielem wybaw duszę moją!3 Obroniłeś mię od zgrai przewrotnych, od mnóstwa czyniących nieprawość. –4 Bo zaostrzyli jak miecz języki swoje, naciągnęli łuk,5 rzecz gorzką, aby w skrytości strzelać na niewinnego.6 Znienacka nań strzelać będą, a nie będą się bać; utwierdzili się w zamiarze złym. Namawiali się, żeby ukryć sidła, mówili: “Któż je obaczy?”7 Wymyślili nieprawość, umęczyli się głębokim szukaniem. Przystąpi człowiek do serca głębokiego,8 a Bóg wywyższony będzie. –9 Strzałami maluczkich stały się ich razy i osłabły przeciwko nim ich języki. Strwożyli się wszyscy,10 którzy ich widzieli, i uląkł się wszelki człowiek. I opowiadali sprawy Boże, i uczynki Jego zrozumieli.11 Będzie się weselił sprawiedliwy w Panu i będzie w nim nadzieję miał, i będą chwaleni wszyscy prawego serca.PS 64 (65). HYMN DZIĘKCZYNNY ZAPEŁNIĘ DOBRODZIEJSTWA BOŻEGO. Bogu należy się chwała (2-3) za darowanie win i dopuszczenie do błogosławieństw świątyni (4-5), za czyny wszechmocy w naturze i w dziejach (6-9), a szczególnie za zapewnienie obfitych urodzajów rocznych (10-14).
65 (64)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Pieśń Jeremiasza i Ezechiela dla ludu przeprowadzenia, kiedy poczęli iść w drogę.2 Tobie przystoi pieśń, Boże, na Syjonie i tobie oddadzą ślub w Jeruzalem. Wysłuchaj modlitwę moją!3 Do ciebie wszelkie ciało przyjdzie. –4 Słowa niezbożników wzięły górę nad nami, a nieprawościom naszym ty będziesz miłościw!5 Błogosławiony, którego obrałeś i przyjąłeś: będzie mieszkał w przedsieniach twoich! Będziemy napełnieni dobrami domu twego; święty jest kościół twój,6 dziwny w sprawiedliwości. -Wysłuchaj nas, Boże, zbawicielu nasz, nadziejo wszystkich krańców ziemi i na morzu daleko.7 Ty utwierdzasz góry mocą swoją, przepasany mocą,8 ty wzburzasz głębokości morza, szum nawałności jego. Zatrwożą się narody,9 i będą się bać, którzy mieszkają na krańcach, dla znaków twoich, wzejście poranku i wieczora rozweselisz. –10 Nawiedziłeś ziemię i napoiłeś ją, przeobficie ją ubogaciłeś; rzeka Boża pełna jest wody, nagotowałeś im żywności, bo takie jest przygotowanie jej.11 Bruzdy jej napój, rozmnóż jej urodzaje, z kropel jej rozweseli się rodząca.12 Błogosławić będziesz koronie roku z dobrotliwości twojej, a pola twoje będą pełne obfitości.13 Stłuścieją ozdoby pustyni, a radością pagórki przepaszą się.14 Przyodziane są barany trzód, a doliny będą obfitować zbożem; będą wykrzykiwać i pieśń śpiewać.PS 65 (66). PIEŚŃ DZIĘKCZYNNA ZA CUDOWNE URATOWANIE NARODU. Psalmista wzywa wszystkie narody ziemi do wysławiania Boga (1-4); każe im podziwiać cuda Boże przy wyjściu Izraela z Egiptu i uznać panowanie Boga nad światem (5-7); poleca im błogosławić Boga za świeże uratowanie narodu izraelskiego od zagłady, jaka nad nim wisiała (8-12). Przedstawiciel ludu wchodzi do świątyni, by wypełnić ślub, zrobiony w czasie grożącego niebezpieczeństwa (13-15); przed wszystkimi bojącymi się Boga głosi wielkość dobrodziejstwa Bożego (16-20).
66 (65)1 Na koniec, pieśń psalmu zmartwychwstania. Wykrzykujcie Bogu, wszystkie ziemie,2 psalm śpiewajcie imieniu jego, dajcie cześć chwale jego!3 Mówcie Bogu: “Jakże straszne są dzieła twoje, Panie! Dla wielkości mocy twojej będą kłamać przed tobą nieprzyjaciele twoi.”4 Wszystka ziemia niech ci się kłania i niech ci śpiewa, niech psalm śpiewa imieniu twemu! –5 Chodźcie, a oglądajcie dzieła Boże, straszny jest w pianach nad synami człowieczymi!6 On obrócił morze w suchą ziemię, przez rzekę przejdą nogą; tam się będziemy weselili w nim.7 On panuje w mocy swej na wieki, oczy jego na narody patrzą; którzy go drażnią, niech się sami w sobie nie wynoszą! –8 Błogosławcie, narody, Boga naszego i dajcie słyszeć głos chwały jego!9 On włożył życie w duszę moją i nie dał się zachwiać nogom moim.10 Albowiem doświadczyłeś nas, Boże, wypławiłeś nas ogniem, jak pławią srebro.11 Zawiodłeś nas w sidło, nakładłeś utrapień na grzbiety nasze.12 Wsadziłeś ludzi na głowy nasze; przeszliśmy przez ogień i przez wodę ale przywiodłeś nas do ochłody. –13 Wnijdę do domu twego z całopaleniem, oddam ci śluby moje,14 które wyraziły wargi moje i wymówiły usta moje w ucisku moim.15 Całopalenia tłuste ofiarujç tobie z kadzeniem baranów, ofiaruję ci woły z kozłami. –16 Chodźcie, słuchajcie wszyscy, którzy się Boga boicie, a opowiem, jak wielkie rzeczy uczynił duszy mojej!17 Do niego ustami moimi wołałem i wysławiałem językiem moim.18 Jeślibym patrzał na nieprawość w sercu moim, nie wysłuchałby Pan.19 Przeto wysłuchał Bóg i baczył na głos modlitwy mojej.20 Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej i miłosierdzia swego ode mnie!PS 66 (67). NIECH NAM BÓG BŁOGOSŁAWI, BY GO UZNAŁY WSZYSTKIE NARODY. Prośba o błogosławieństwo, żeby wszystkie narody poznały Boga (2-3). Refren: niech wszystkie narody wielbią Boga (4)! Niech się narody radują ze sprawiedliwych rządów Boga nad światem (5)! Refren (6). Ziemia dała obfity plon; niech nam Bóg błogosławi i niech go uznają wszystkie narody (7-8)!
67 (66)1 Na koniec, w hymnach. Psalm Dawidowy.2 Niech się nad nami Bóg zmiłuje i błogosławi nam; niech rozświeci nad nami oblicze swe i zlituje się nad nami,3 żebyśmy poznali na ziemi drogę twoją, między wszystkimi narodami zbawienie twoje! –4 Niech cię wysławiają narody, Boże, niech cię wysławiają narody wszystkie! –5 Niech się radują i weselą narody, bo sądzisz ludy sprawiedliwie, narodami na ziemi kierujesz! –6 Niech cię wysławiają narody, Boże, niech cię wysławiają narody wszystkie! –7 Ziemia dała swój owoc; niech nas błogosławi Bóg, Bóg nasz!8 Niech nas błogosławi Bóg i niech się go boją wszystkie krańce ziemi!PS 67 (68). POCHÓD TRIUMFALNY BOGA NA SYJON. Wstęp: Niech powstanie Bóg i rozproszy nieprzyjaciół swoich, a uweseli sprawiedliwych (2-4)! Niech Izraelici śpiewają Bogu i gotują mu drogę, pomocnikowi opuszczonych i zbawcy więźniów (5-7)! -Że Bóg jest takim pokazują dzieje: wyjście z Egiptu i pochód przez pustynię (8-11), zwycięstwo nad potężnymi królami chananejskimi (12-15); wreszcie wybrał Bóg górę Syjon na miejsce pobytu na ziemi, podczas gdy wstępując w niebo odebrał hołd poddańczy od pokonanych ludów (16-19). I obecnie również Bóg gotów jest ująć się miłościwie za swym ludem, a wrogów jego zniszczyć (20-24). Psalmista opisuje procesję ciągnącą na Syjon (25-28); prosi Boga, by dokończył dzieła podboju pogan (29-32); wzywa wszystkie narody ziemi, by chwaliły prawdziwego Boga (33-36).
68A (67)1 Na koniec. Psalm pieśni. Dawidowy.2 Niech powstanie Bóg i niech się rozproszą nieprzyjaciele jego, i niech uciekają, którzy go nienawidzą, od oblicza jego!3 Jak ustaje dym, niechaj ustaną; jak się wosk rozpływa od ognia, tak niech zginą grzesznicy od oblicza Bożego!4 A sprawiedliwi niech ucztują i weselą się przed oczyma Bożymi, i niech się rozkoszują w radości. –5 Śpiewajcie Bogu, psalm śpiewajcie imieniu jego, czyńcie drogę temu, który wstępuje na zachód! Pan imię jego! Radujcie się przed obliczem jego; zatrwożą się od oblicza jego,6 ojca sierot i sędziego wdów. Bóg jest na miejscu swym świętym,7 Bóg, który osadza jednomyślnych w domu, który wywodzi więźniów w mocy, także i drażniących, którzy mieszkają w grobach. –8 Boże, gdy wychodziłeś przed ludem twym, gdy ciągnąłeś przez puszczę,9 ziemia się trzęsła, niebiosa też kropiły przed obliczem Boga Synaju, przed obliczem Boga Izraela.10 Deszcz obfity wydzielisz, Boże, dziedzictwu twojemu; i omdlewało, a tyś je orzeźwiał.11 Zwierzęta twoje będą mieszkały w nim, nagotowałeś w dobroci twej ubogiemu, Boże.12 -Pan da słowo zwiastującym nowinę, mocą wielką.13 “Król zastępów umiłowanego, umiłowanego i ozdobą domu (ma) rozdzielać łupy.14 Choćbyście spali w pośrodku działów, pióra gołębicy posrebrzone, a tył grzbietu żółci się jak złoto.15 Gdy Niebieski rozprasza tam królów, będą wybieleni jak śnieg na Selmonie.” 16 Góra Boża jest górą tłustą, górą obfitą, górą tłustą.17 Co się przypatrujecie górom zsiadłym? To góra, na której się Bogu podoba mieszkać; albowiem Pan będzie mieszkał na wieki.18 Wozów Bożych wiele dziesiątków tysięcy, tysiące weselących się; Pan między nimi na Synaju, w świątyni.19 Wstąpiłeś na wysokość, pojmałeś pojmanych, nabrałeś darów między ludźmi, też i niewierzących, aby Pan Bóg mieszkał. –68 B20 Błogosławiony Pan na każdy dzień! Szczęśliwą uczyni nam drogę Bóg zbawienia naszego.21 Bóg nasz Bogiem zbawiającym, i u Pana, u Pana jest wyjście ze śmierci.22 Wszakże Bóg potłucze głowy nieprzyjaciół swoich, czub owłosiony chodzących w występkach swoich.23 Rzekł Pan: “Przywrócę z Basanu, przywrócę w głębokość morską,24 aby się umoczyła noga twoja we krwi i język psów twoich miał w niej cząstkę swą z nieprzyjaciół.” –25 Widzieli pochód twój, Boże, pochód Boga mego, króla mojego, który jest w świątyni.26 Na przedzie szli książęta wraz ze śpiewakami, w pośrodku młodziutkich bębniczek.27 “W zebraniach błogosławcie Boga, wy ze źródeł izraelskich!”28 Tam, jest Beniamin młodziutki, w zachwyceniu myśli, książęta Judy, wodzowie ich, książęta Zabulonu, książęta Neftalego. –29 Przykaż, Boże, mocy twojej, umocnij to, Boże, coś w nas sprawił!30 Z kościoła twego w Jeruzalem, tobie królowie ofiarują dary.31 Pogrom zwierzę trzcin, zgromadzenie byków wśród krów narodów, aby wypchnęli tych, którzy są wypróbowani jak srebro. Rozprosz narody, które wojen chcą!32 Przyjdą posłowie z Egiptu, Etiopia spiesznie wyciągnie swe ręce do Boga. –33 Królestwa ziemi, śpiewajcie Bogu, grajcie Panu!34 Grajcie Bogu, który wstąpił na niebo niebios, na wschód słońca! Oto podnosi głos swój, głos mocy.35 Dajcie chwałę Bogu nad Izraelem; wielmożność jego i moc jego w obłokach.36 Dziwny jest Bóg w świętych swoich, Bóg izraelski; ten da moc i siłę ludowi swemu: błogosławiony Bóg!PS 68 (69). WOŁANIE O POMOC Z PRZEPAŚCI CIERPIENIA. Sprawiedliwy, beznadziejnie szukający pomocy przeciw swym śmiertelnym wrogom, prosi Boga o wybawienie (2-7); wszak on dla sprawy Bożej prześladowanie cierpi i pokutuje (8-13); z większą jeszcze usilnością powtarza wołanie o pomoc (14-19). Skreśliwszy jeszcze raz nieludzkie postępowanie z nim wrogów (20-22), wzywa na nich surowej kary Bożej (23-29). Myśli już teraz o dziękczynieniu (30-33). Niech Bóg wybawi Judę i Syjon (34-37)!
69A (68)1 Na koniec, dla tych, którzy będą odmienieni. Dawidowy.2 Wybaw mię, Boże, bo weszły wody aż do duszy mojej!3 Ulgnąłem w błocie głębokim i nie masz dna, przyszedłem na głębinę morską i pogrążyła mię nawałność.4 Zmęczyłem się od wołania, ochrypło gardło moje, ustały oczy moje, gdy wyczekuję Boga mego.5 Rozmnożyli się nad włosy głowy mojej nienawidzący mnie bez przyczyny, wzmocnili się prześladujący mnie niesprawiedliwie nieprzyjaciele moi; czegom nie wydarł, wtedy oddawałem.6 Boże, ty znasz głupotę moją i występki moje nie są tobie tajne.7 Niech nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy cię oczekują, Panie, Panie zastępów! Niech nie będą pohańbieni dla mnie, którzy cię szukają. Boże Izraela! –8 Bo dla ciebie znosiłem urąganie, zelżywość okryła oblicze moje.9 Stałem się obcym braciom moim i cudzoziemcem synom matki mojej.10 Bo mię zawistna miłość domu twego gryzła i urągania urągających tobie spadły na mnie.11 I okryłem postem duszę moją i stało mi się to na urąganie.12 I oblokłem zamiast szaty włosiennicę i stałem się im przypowieścią.13 Mówili przeciwko mnie, którzy siedzieli w bramie, i śpiewali przeciw mnie, którzy pili wino. –14 Ale ja modlitwę moją do ciebie zanoszę Panie; czas upodobania, Boże! W wielkości miłosierdzia twego wysłuchaj mig, w prawdzie zbawienia twego!15 Wyrwij mię z błota, abym nie ulgnął! Wybaw mię od tych, którzy mię nienawidzą, i z głębiny wód!16 Niech mnie nie zatapia nawałność wody i nie pożera mnie głębina, ani niech nie zawiera nade mną studnia otworu swego!69 B17 Wysłuchaj mię, Panie, bo łaskawe jest miłosierdzie twoje! Według mnóstwa litości twoich wejrzyj na mnie!18 I nie odwracaj oblicza twego od sługi swego; ponieważ jestem w utrapieniu, prędko wysłuchaj mię!19 Przybliż się ku duszy mojej i wybaw ją, dla nieprzyjaciół moich wyrwij mię! -20 Ty znasz pohańbienie moje i zelżywość moją i wstyd mój;21 przed oczyma twymi są wszyscy, którzy mię trapią, urągania i nędzy czekało serce moje. I czekałem, kto by się razem smucił, a nie było, i kto by pocieszył, a nie znalazłem.22 I dali mi żółć na pokarm, a w pragnieniu moim napoili mię octem. –23 Niechaj będzie stół ich przed nimi sidłem i ku zapłacie, i na upadek!24 Niech się zaćmią ich oczy, aby nie widzieli, a grzbiet ich zawsze nachylaj!25 Wylej na nich gniew twój i zapalczywość gniewu twego niech ich ogarnie!26 Mieszkanie ich niech się stanie puste, a w przybytkach ich niechaj nikt nie mieszka!27 Bo któregoś ty zranił, prześladowali, a do boleści ran moich dodawali.28 Przydaj nieprawość do nieprawości ich, a niech nie wchodzą do sprawiedliwości twojej!29 Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech ze sprawiedliwymi nie będą wpisani! –30 Jam jest ubogi i zbolały; zbawienie twoje, Boże, wspomogło mię.31 Będę chwalił imię Boże pieśnią, i wielbić Go będę chwalbą;32 a przyjemniejsze to będzie Panu niźli młody cielec, któremu rogi i kopyta podrastają.33 Niech widzą ubodzy i niech się weselą! Szukajcie Boga, a będzie żyła dusza wasza! –34 Albowiem Pan wysłuchał ubogich, a więźniami swymi nie wzgardził.35 Niechaj go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystek płaz na nich!36 Albowiem Bóg zbawi Syjon i będą zbudowane miasta Judy, i będą tam mieszkać i dostaną go dziedzictwem.37 I potomstwo sług jego posiądzie go, a którzy miłują imię jego, będą na nim mieszkać.PS 69 (70). PROŚBA O PRĘDKĄ POMOC. Psalmista prosi o prędką pomoc i zawstydzenie nieprzyjaciół (2-4), by się mogli radować sprawiedliwi (5-6).
70 (69)1 Na koniec. Psalm Dawidowy. Na pamiątkę, że go Bóg wybawił.2 Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu, Panie, pośpiesz się ku ratunkowi memu!3 Niechaj będą zawstydzeni i pohańbieni, którzy szukają duszy mojej,4 niech się obrócą wstecz i niech się zawstydzą, którzy mi chcą złego. Niech się natychmiast obrócą wstydząc się, którzy mi mówią:5 “Ha! ha!” – Niech się weselą i radują w tobie wszyscy, którzy cię szukają, i niech zawsze mówią: “Niechaj uwielbiony będzie Pan!” którzy miłują zbawienie twoje!6 A ja jestem ubogi i żebrak; Boże, wspomóż mię! Pomocnikiem moim i wybawicielem moim ty jesteś; Panie, nie zwlekaj!PS 70 (71). MODLITWA CZŁOWIEKA STARZEJĄCEGO SIĘ O POMOC BOŻĄ. Oby Bóg wybawił Psalmistę (1-3), który w Nim zawsze pokładał nadzieję (4-8)! Niech wybawi go od nieprzyjaciół i zawstydzi ich (9-13)! Psalmista nigdy nie porzuci nadziei i nie przestanie chwalić Boga (14-16). Prosi, by go Bóg aż do starości nie opuszczał i by go jeszcze pocieszył (17-21). Wśród radości chce wychwalać Boga (22-24).
71 (70)1 Psalm Dawidowy. Synów Jonadabowych i pierwszych więźniów. W tobie, Panie, nadzieję miałem, niech nie będę pohańbiony na wieki!2 W sprawiedliwości twojej wybaw mię i wyrwij mię! Nakłoń ku mnie ucha twego i zbaw mię!3 Bądź mi Bogiem obrońcą, miejscem obronnym, abyś mię zbawił; albowiem twierdzą moją i ucieczką moją ty jesteś! –4 Boże mój, wyrwij mię z ręki grzesznika i z ręki czyniącego przeciw prawu i bezbożnego;5 albowiem ty jesteś cierpliwością moją, Panie; Panie, nadziejo moja od młodości mojej!6 Na tobie wspierałem się od żywota, od łona matki mojej tyś obrońcą moim; o tobie śpiewanie moje zawsze.7 Jak dziwowiskiem stałem się dla wielu, bo ty byłeś wspomożycielem mocnym!8 Niechaj będą napełnione usta moje chwałą, abym śpiewał sławę twoją, cały dzień wielmożność twoją!-9 Nie odrzucaj mnie czasu starości; gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mnie!10 Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie, a którzy czyhali na duszę moją, naradę uczynili społem mówiąc:11 “Bóg go opuścił; gońcie, a pojmajcie go, bo nie masz, kto by wyrwał!”12 Boże, nie oddalaj się ode mnie; Boże mój spojrzyj ku pomocy mojej!13 Niech będą zawstydzeni i niech ustaną uwłaczający duszy mojej, niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego! –14 A ja zawsze nadzieję mieć będę i przyczynię się do wszystkiej chwały twojej.15 Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoją, cały dzień zbawienie twoje. Ponieważ w piśmie nie jestem biegły,16 wnijdę w możne sprawy Pańskie, Panie, będę wspominał sprawiedliwość twoją tylko. –17 Boże, uczyłeś mię od młodości mojej, i aż dotąd będę opowiadał cuda twoje.18 I aż do starości i sędziwości, Boże, nie opuszczaj mnie aż opowiem ramię twe całemu pokoleniu, które ma przyjść, moc twoją i sprawiedliwość twoją,19 Boże, aż do wysokości, wielkie rzeczy które uczyniłeś: Boże, któż podobny tobie?20 Jak wiele złych ucisków ukazałeś mi, ale znowu ożywiłeś mię i z przepaści ziemskich znowu mię wywiodłeś;21 rozmnożyłeś wielmożność twoją i znowu mnie pocieszyłeś. –22 Bo i ja wysławiać cię będę, na harfie prawdę twoją; Boże, będę ci grał na cytrze.23 Święty Izraela! Rozradują się wargi moje, kiedy ci będę śpiewał, i dusza moja, którą wykupiłeś.24 Ale i język mój cały dzień będzie głosił sprawiedliwość twoją, kiedy zawstydzeni i pohańbieni będą, którzy szukają mej zguby.PS 71 (72). MESJAŃSKIE KRÓLESTWO SPRAWIEDLIWOŚCI I POKOJU. Mesjasz, król sprawiedliwości i pokoju, wiecznotrwały (1-7). Cały świat ma mu być poddany (8-11), a zdobędzie go sprawiedliwością i obroną słabych i bezbronnych (12-IS). Obfitość dóbr za czasów mesjańskich (16); wieczna sława Mesjasza (17).
72 (71)1 Psalm na Salomona.2 Boże, daj sąd twój królowi, a sprawiedliwość twoją synowi królewskiemu, aby sądził lud twój w sprawiedliwości, a ubogich twych w rozsądku!3 Niech przyjmą góry pokój dla ludu, a pagórki sprawiedliwość!4 Będzie sądził ubogich z ludu i wybawi synów ubogich, a poniży ciemiężyciela.5 I będzie trwał ze słońcem i przed księżycem, na pokolenie i pokolenie.6 Zstąpi jak deszcz na runo i jak krople na ziemię kapiące.7 Wzejdzie za dni jego sprawiedliwość i obfitość pokoju, póki nie zginie księżyc.8 I będzie panował od morza aż do morza, i od rzeki aż do krańców okręgu ziemi.9 Przed nim będą padać Etiopowie, a nieprzyjaciele jego ziemię lizać będą.10 Królowie Tarsisu i wyspy przyniosą dary, królowie Arabów i Saby przywiozą upominki.11 I będą mu się kłaniać wszyscy królowie ziemi; wszystkie narody będą mu służyć. –12 Albowiem wyzwoli ubogiego od możnego, i nędznego, który nie miał pomocnika.13 Oszczędzi ubogiego i nędzarza, a dusze ubogich ocali.14 Od lichwy i nieuczciwości wykupi dusze ich, a imię ich będzie we czci u niego.15 I będzie żył, i dadzą mu ze złota Arabii, i będą zawsze kłaniać się dla niego, cały dzień będą go błogosławić. –16 I będzie utwierdzenie na ziemi, na wierzchu gór, podniesie się nad Liban urodzaj jej, i rozkwitną się z miasta jako zioła polne.17 Niech będzie imię jego na wieki błogosławione, przed słońcem trwa imię jego! I będą w nim błogosławione wszystkie pokolenia ziemi, wszystkie narody wielbić go będą.18 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, który sam czyni dziwy!19 I błogosławione imię majestatu jego na wieki; i będzie napełniona majestatem jego wszystka ziemia. Stań się! Stań się!20 Skończyły się pieśni Dawida, syna Jessego.KSIĘGA III(Ps 72-88)PS 72 (73). SZCZĘŚCIE BEZBOŻNYCH UŁUDNE. Akt wiary w sprawiedliwość Bożą mimo przeciwne pozory (1). Pokusa: Niebezpieczeństwo zachwiania się na widok szczęścia bezbożnych (2-3); ich wolność od cierpień (4-5) i rodząca się stąd pycha, samolubstwo, zarozumiałość (6-9); niebezpieczeństwo zgorszenia dla dobrych (10-11); na co zatem przyda się cnota (12-14)? Zwyciężenie pokusy: Głębsze zastanowienie i wyższe oświecenie (15-7) przekonało psalmistę, że szczęście bezbożnych jest ułudne i prędko przemijające (18-20), że zatem powątpiewanie jego było głupie (21-23a); przeciwnie cnotliwych czeka wielkie szczęście z wiecznej obecności i posiadania Boga (23b-26). Tak więc niewierność Bogu prowadzi na zatracenie (27), a jedyne szczęście człowieka jest w Bogu (28).
73 (72)1 Psalm Asafowy. Jak dobry jest Bóg dla Izraela, dla tych, którzy są prostego serca! –2 Ale moje nogi mało się nie potknęły, mało nie poślizgnęły się kroki moje,3 bo unosiłem się przeciw przewrotnym, widząc pokój grzeszników.-4 Albowiem nie masz u nich względu na śmierć, ani nie przedłuża się ich utrapienie.5 Nie masz ich w mozole ludzi i z ludźmi nie będą karani. –6 Przeto objęła ich pycha, okryli się nieprawością i niezbożnością swoją.7 Wystąpiła jakby z tłustości nieprawość ich, puścili się za żądzami serca.8 Myśleli i mówili złośliwie, o nieprawości wyniośle mówili.9 Podnieśli ku niebu usta swoje, a ich język przechodził po ziemi. –10 Przeto i lud mój obróci się tutaj i dni pełne znajdą się między nimi. I mówili:11 “Jakże wie Bóg, i czy jest poznanie na wysokości?” –12 Oto tacy są grzesznicy, a obfitują na świecie i otrzymali bogactwa.13 I rzekłem: “A więc na próżno trzymałem w sprawiedliwości serce swe i umywałem między niewinnymi ręce moje,14 i byłem biczowany cały dzień, a karanie moje było co rana?” –15 Gdybym powiedział: “Tak mówić będę,” oto bym ród synów twoich potępił.16 Zastanowiłem się, aby to zrozumieć; za trudne jest to dla mnie,17 aż wnijdę do świątyni Bożej i zrozumiem ich koniec. –18 Bo zaprawdę dla zdrad nagotowałeś im, strąciłeś ich, gdy się podnosili.19 Jakże są opuszczeni, ustali nagle, zginęli dla nieprawości swojej!20 Jak sen u wstających, Panie, w mieście twym obraz ich wniwecz obrócisz. –21 Bo się zapaliło serce moje i odmieniły się nerki moje,22 a ja wniwecz obrócony byłem i nie wiedziałem.23 Jak bydlę stałem się u ciebie, – a ja zawsze z tobą.24 Ująłeś mię za prawą rękę moją i według woli twojej prowadziłeś mię, i przyjąłeś mię z chwałą.25 Bo cóż ja mam w niebie albo czego chciałem na ziemi oprócz ciebie?26 Ustało ciało moje i serce moje, Boże serca mojego i części moja, Boże na wieki! –27 Bo oto, którzy się oddalają od ciebie, zginą; zatraciłeś wszystkich, którzy cudzołożą z dala od ciebie.28 Ale mnie dobrze jest trwać przy Bogu, pokładać w Panu Bogu nadzieję moją, abym opowiadał wszystką chwałę twoją w bramach córki Syjońskiej.PS 73 (74). ŚWIĄTYNIA SPUSTOSZONA. Oby Bóg zaprzestał gniewać się na swój lud (1-2; wobec spustoszenia, jakiego wróg dokonał w świątyni (3-9)! Dlaczegoż Bóg nie działa (10-11)? A przecież On, jako Król swego ludu, ratował go przeď wiekami, mając moc nieograniczoną nad całą przyrodą (12-17)! Niech nie zostawia ludu dłużej na łasce wrogów i niech nie znosi obelg przeciw niemu skierowanych (18-23).
74 (73) A1 Wyrozumienie Asafowe. Czemużeś, Boże, odegnał na zawsze, rozgniewała się zapalczywość twoja na owce pastwiska twego?2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, które posiadłeś od początku; odkupiłeś pręt dziedzictwa twego, górę Syjon, na której zamieszkałeś. –3 Podnieś ręce twoje na pychę ich do końca! Jak wiele złego uczynił nieprzyjaciel w świątyni!4 Którzy cię nienawidzą, chlubili się wpośród święta uroczystego twego. Postawili znaki swoje jako5 trofea – a nie poznali – jak na bramie na szczycie. jak w lesie drzew siekierami wraz drzwi jego wyrąbali,6 toporem i oskardem obalili je.7 Spalili ogniem świątynię twą, na ziemi splugawili przybytek imienia twego.8 Mówili w sercu swoim, rodzaj ich razem: “Uczyńmy, żeby ustały wszystkie święta Boże na ziemi!”9 Znaków naszych nie widzieliśmy, już nie masz proroka i już nas więcej nie pozna. –10 Dokądże, Boże, nieprzyjaciel urągać będzie? Czyż ma przeciwnik drażnić imię twe do końca?11 Czemuż odwracasz rękę twoją i prawicę twoją spośród łona twego do końca? 74 B12 Ale Bóg, król nasz przed wiekami, sprawił zbawienie pośród ziemi.13 Ty utwierdziłeś mocą twoją morze, pokruszyłeś głowy smoków w wodach.14 Ty starłeś głowy smokowi, dałeś go na pokarm ludom Etiopii.15 Ty otworzyłeś źródła i potoki, ty wysuszyłeś rzeki Etan.16 Twój jest dzień i twoja jest noc, ty utworzyłeś zorzę i słońce.17 Ty uczyniłeś wszystkie granice ziemi, lato i wiosnę ty sprawiłeś. –18 Pamiętaj na to: nieprzyjaciel urągał Panu, a lud bezrozumny drażnił imię twoje!19 Nie wydawaj zwierzętom dusz wyznających ciebie, i dusz ubogich twoich nie zapominaj do końca!20 Wejrzyj na przymierze twoje, albowiem najpodlejsi na ziemi posiedli pełno domów nieprawości.21 Niech się nie wraca nędzny zawstydzony; ubogi i niedostatni będą chwalić imię twoje!22 Powstań Boże, rozsądź sprawę twoją, pomnij na zniewagi twoje, te, które się dzieją od głupiego cały dzień!23 Nie zapominaj głosów nieprzyjaciół twoich! Pycha tych, którzy cię nienawidzą, zawsze idzie ku górze.PS 74 (75). KIELICH KARY W RĘCE BOŻEJ. Dzięki składamy Bogu (2), który obiecał, że będzie bronił sprawiedliwości i porządku moralnego (3-4). Niech zatem bezbożni przestaną się wynosić (5-6): Bóg jest tym, który sądzi i daje pić grzesznikom z kielicha kary (7-9). Chwała Bogu, który bezbożnych poniża, a sprawiedliwych wywyższa (10-11) 1
75 (74)1 Na koniec. “Nie zatracaj.” Psalm pieśni Asafowy.2 Sławić cię będziemy, Boże, sławić będziemy i wzywać imienia twego; opowiadać będziemy dziwne sprawy twoje. –3 “Gdy obiorę czas, la ze sprawiedliwością sądzić będę.4 Roztopiła się ziemia i wszyscy, którzy mieszkają na niej; ja jej filary umocniłem.” –5 Mówiłem nieprawym: “Nie czyńcie nieprawości!” a występnym: “Nie podnoście rogu!6 Nie podnoście ku górze rogu waszego, nie mówcie przeciw Bogu nieprawości!” –7 Bo ani od wschodu ani od zachodu, ani od pustynnych gór:8 albowiem Bóg jest sędzią. Tego poniża, a owego podwyższa;9 bo w ręce Pańskiej jest kielich wina szczerego, pełen zmieszania, i nachylił tu i tam, wszakże drożdże jego nie wylały się: będą pić wszyscy grzesznicy ziemi. –10 A ja będę opowiadał na wieki, będę śpiewał Bogu Jakubowemu.11 I wszystkie rogi grzeszników połamię, a rogi sprawiedliwego będą wywyższone.PS 75 (76). HYMN DZIĘKCZYNNY ZA ZWYCIĘSTWO. Bóg objawił się na Syjonie, łamiąc potęgę nieprzyjaciół (2-4), którzy posnęli snem śmierci (5-7). Nikt nie może się ostać przed gniewem Sędziego, gdy staje w obronie uciśnionych (8-10). Zamiary ludzkie, nawet wrogie Bogu, muszą wyjść na chwałę Bożą; dlatego niech Izrael dzięki składa Bogu, który okazał groźną moc swoją (11-13).
76 (75)1 Na koniec, w hymnach. Psalm Asafowy. Pieśń o Asyryjczykach.2 Znany jest Bóg w Judzie, w Izraelu wielkie jest imię jego.3 I stało się w pokoju miejsce jego, i mieszkanie jego na Syjonie.4 Tam połamał potęgę łuków, tarczę, miecz i wojnę. –5 Dziwnie zajaśniałeś z gór wiekuistych; strwożyli się wszyscy głupiego serca.6 Zasnęli snem swoim i nic nie znaleźli bogacze w rękach swoich.7 Od łajania twego, Boże Jakuba, posnęli ci, co wsiedli na konie. –8 Ty jesteś straszliwy i któż się sprzeciwi tobie w chwili gniewu twego?9 Z nieba ogłosiłeś sąd; ziemia zadrżała i umilkła,10 gdy powstał Bóg na sąd, aby wybawić wszystkich cichych ziemi. –11 Bo myśl człowieka będzie sławić ciebie, a resztki myśli będą ci świętować.12 Śluby czyńcie i oddajcie Panu Bogu waszemu, wszyscy, którzy wokoło niego przynosicie dary Straszliwemu i temu,13 który książętom odejmuje ducha, strasznemu dla królów ziemskich.PS 76 (77). W UTRAPIENIU OBECNYM PRZYNOSI POCIECHĘ PRZESZŁOŚĆ. W utrapieniu psalmista zawsze znajdował pociechę u Boga (1-4a), ale obecnie zasmucony do głębi położeniem ludu, tak różnym od dawnych czasów (4b-6), nie może się oprzeć przypuszczeniu, że Bóg lud swój całkiem odrzucił (7-10). Uspokaja go zrozumienie, że doświadczenie zesłała prawica Najwyższego, która dalej czuwa nad ludem (11), tak jak czuwała nad nim, gdy w cudowny sposób wyprowadziła go z Egiptu i przeprowadziła przez Morze Czerwone (12-21).
77 (76)1 Na koniec, dla Idituna. Psalm Asafowy.2 Głosem moim wołałem do Pana, głosem moim do Boga, i wysłuchał mię.3 W dzień utrapienia mego szukałem Boga, ręce moje w nocy ku niemu wyciągałem, i nie jestem zawiedziony. Nie chciała się dać pocieszyć dusza moja;4 wspomniałem na Boga, i uradowałem się; – i rozmyślałem, a ustał duch mój.5 Oczy moje uprzedzały straże nocne, strwożyłem się, a nie mówiłem.6 Rozmyślałem o dniach starodawnych i lata wieczne miałem w pamięci. –7 I rozważałem w nocy w sercu moim, i rozpamiętywałem, i przetrząsałem ducha mojego.8 Czyż na wieki Bóg odrzuci i czy już więcej nie będzie łaskaw?9 Czyż do końca odejmie miłosierdzie swoje z pokolenia na pokolenie?10 Czyż Bóg zapomni zmiłować się, albo w gniewie swym wstrzyma miłosierdzie swoje? –11 I rzekłem: “Teraz począłem; ta jest odmiana prawicy Najwyższego.” –12 Wspominałem na sprawy Pańskie, bo będę pamiętał dziwach twoich od początku.13 I będę rozmyślał o wszystkich sprawach twoich, i będę rozważał przedziwne czyny twoje.14 Boże, w świętości droga twoja! Któryż bóg jest tak wielki, jak Bóg nasz?15 Ty jesteś ten Bóg, który dziwy czyni, objawiłeś między narodami moc twoją.16 Odkupiłeś ramieniem twoim lud twój, synów Jakuba i Józefa.17 Ujrzały cię wody Boże, ujrzały cię wody i ulękły się i zadrżały głębiny.18 Wielki był szum wód, obłoki głos wypuściły; ale i strzały twoje przelatują, głos gromu twego naokoło.19 Błyskawice twoje okrąg ziemi oświecały, wzruszyła się i zatrzęsła się ziemia.20 Na morzu jest droga twoja i ścieżki twoje na wodach wielkich, a śladów twoich znać nie będzie.21 Prowadziłeś lud twój jak owce przez rękę Mojżesza i Aarona.PS 77 (78). DZIEJE OJCÓW NAUKĄ DLA SYNÓW. Psalmista, posłuszny wskazaniu Bożemu, zamierza opowiedzieć dzieje Izraela, by go pobudzić do ufności w Bogu i do unikania grzechów przodków (1-8). Dzieje Izraela to jeden ciąg niewierności wobec przymierza na przekór dobrodziejstwom Bożym przy wyjściu z Egiptu i na puszczy (9-16). Izrael kusił Boga na pustyni (17-20), dlatego Bóg, choć spełnił jego żądanie dając mu mannę i przepiórki (21-29), musiał go jednak ukarać (30-31). Poprawa była tylko czasowa i powierzchowna, i Bóg miarkował swój słuszny gniew, by Izraela całkiem nie zniszczyć (32-39). Bunt przeciw Bogu ciągle się powtarzał, chociaż Bóg tyle cudów dokonał na rzecz ludu w Egipcie (40-51), a w końcu zdobył dlań ziemię Chanaan (52-55). Tu sprzeniewierzał się Izrael dalej Bogu (56-58), który wobec tego odrzucił dotychczasowe miejsce pobytu arki, a lud wydał na miecz (59-64). Raz jeszcze uwolniwszy Izraela od nieprzyjaciół, obrał Bóg Judę i górę Syjon na mieszkanie, a Dawida na pasterza swej trzody (65-72).
CS RU Warsz. King J. 77
Comments: bl.Aug. 1 Tłum. GrEn. Толк. Wyrozumienie Asafowe. Słuchajcie, ludu mój, zakonu mego, nakłońcie ucha swego ku słowom ust moich.Внемли, народ Мой, закону Моему, приклони ухо твое к словам уст Моих!
Внемли1те, лю1діе мои2, зак0ну моемY, приклони1те ќхо вaше во глаг0лы ќстъ мои1хъ.
78,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΣυνέσεως suneseōs
N-GSFσύνεσιςsunesisunderstanding[habitation]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who Ασαφ. asaf
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Προσέχετε, prosechete
V-PAM-2Pπροσέχωprosechōto watch outTake heed,λαός laos
N-NSMλαόςlaosa peopleO my people,μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who νόμον nomon
N-ASMνόμοςnomoslawto my law!μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]κλίνατε klinate
V-AAM-2Pκλίνωklinōto bow/lay downLeanτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheοὖς ous
N-ASNοὖςousearyour earὑμῶν humōn
P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]εἰς eis
PREPεἰςeistowardtoτὰ ta
T-APNὁhothe/this/who ῥήματα rēmata
N-APNῥῆμαrēmawordwordsτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who[that]στόματός stomatos
N-GSNστόμαstomamouthof my mouth!μου· mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 2 Tłum. GrEn. Толк. Otworzę w podobieństwach usta moje, będę opowiadał zagadki od początku,Отверзу в притчах уста Мои, изреку сокровенное от создания мира.
Tвeрзу въ при1тчахъ ўстA мо‰, провэщaю ган†ніz и3спeрва.
78,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἀνοίξω anoixō
V-FAI-1Sἀνοίγωanoigōto openI will openἐν en
PREPἐνenin/on/among[2inπαραβολαῖς parabolais
N-DPFπαραβολήparabolēparable3parablesτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who στόμα stoma
N-ASNστόμαstomamouth1my mouth];μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]φθέγξομαι fthegxomai
V-FMI-1Sφθέγγομαιfthengomaito speakI will utterπροβλήματα problēmata
N-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APN ἀπ' ap
PREPἀπόapofromfromἀρχῆς. archēs
N-GSFἀρχήarchēbeginningbeginning; 3 Tłum. GrEn. Толк. cośmy słyszeli i poznali i ojcowie nasi powiadali nam.То, что слышали мы и познали, что отцы наши поведали нам,
є3ли6ка слhшахомъ и3 познaхомъ |, и3 nтцы2 нaши повёдаша нaмъ:
78,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅσα hosa
A-APNὅσοςhososjust as/how muchas many asἠκούσαμεν ēkousamen
V-AAI-1Pἀκούωakouōto hearwe heardκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἔγνωμεν egnōmen
V-AAI-1Pγινώσκωginōskōto knowwe knowαὐτὰ auta
D-APNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who πατέρες pateres
N-NPMπατήρpatērfatherour fathersἡμῶν hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]διηγήσαντο diēgēsanto
V-AMI-3Pδιηγέομαιdiēgeomaito relate fullydescribedἡμῖν, hēmin
P-DPἡμῖνhēminto us[to pledge] 4 Tłum. GrEn. Толк. Nie zostało zatajone przed ich synami w drugim pokoleniu. Opowiadamy chwalebne sprawy Pańskie i moc jego, i cuda jego, które uczynił.не утаится от потомков их, возвещу славу Господню, силу Его, и чудеса, сотворенные Им.
не ўтаи1шасz t ч†дъ и4хъ въ р0дъ и4нъ, возвэщaюще хвалы6 гDни, и3 си6лы є3гw2 и3 чудесA є3гw2, ±же сотвори2.
78,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPοὐκ ouk
ADVοὐounoThey were notἐκρύβη ekrubē
V-API-3Sκρύπτωkruptōto hidehiddenἀπὸ apo
PREPἀπόapofromfromτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/who τέκνων teknōn
N-GPNτέκνονteknonchildtheir childrenαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εἰς eis
PREPεἰςeistowardforγενεὰν genean
N-ASFγενεάgeneageneration[2generationἑτέραν heteran
A-ASFἕτεροςheterosother1another];ἀπαγγέλλοντες apangellontes
V-PAPRPἀπαγγέλλωapangellōto announcereportingτὰς tas
T-APFὁhothe/this/whotheαἰνέσεις aineseis
N-APFαἴνεσιςainesispraisepraisesτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordlord,καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὰς tas
T-APFὁhothe/this/who δυναστείας dunasteias
N-APFstrong:GN-APFstrong:GN-APFstrong:GN-APF αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὰ ta
T-APNὁhothe/this/who θαυμάσια thaumasia
A-APNθαυμάσιοςthaumasiosmarveloushis wondersαὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἃ ha
R-APNὅς, ἥhhos ēwhichwhichἐποίησεν. epoiēsen
V-AAI-3Sποιέωpoieōto do/makehe did. 5 Tłum. GrEn. Толк. Wzbudził świadectwo w Jakubie, i zakon położył w Izraelu; a rozkazał ojcom naszym, żeby je oznajmiali synom swoim,Даровал Он откровение Иакову, закон положил Израилю, заповедав отцам нашим передать его сыновьям своим,
И# воздви1же свидёніе во їaкwвэ, и3 зак0нъ положи2 во ї}ли, є3ли6ка заповёда nтцє1мъ нaшымъ сказaти | сыновHмъ свои6мъ,
78,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandForἀνέστησεν anestēsen
V-AAI-3Sἀνίστημιanistēmito arisehe raised upμαρτύριον marturion
N-ASNμαρτύριονmarturiontestimonya testimonyἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΙακωβ iakōb
N-PRIἸακώβiakōbJacob[vision]καὶ kai
CONJκαίkaiandandνόμον nomon
N-ASMνόμοςnomoslaw[2a lawἔθετο etheto
V-AMI-3Sτίθημιtithēmito place1he put]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΙσραηλ, israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ὅσα hosa
A-APNὅσοςhososjust as/how much[to proclaim]ἐνετείλατο eneteilato
V-AMI-3Sἐντέλλωentellōto orderhe gave chargeτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who πατράσιν patrasin
N-DPMπατήρpatērfatherour fathers,ἡμῶν hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who γνωρίσαι gnōrisai
V-AARγνωρίζωgnōrizōto make knownto make them knownαὐτὰ auta
D-APNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who υἱοῖς huiois
N-DPMυἱόςhuiossontheir sons;αὐτῶν, autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 6 Tłum. GrEn. Толк. aby wiedziało drugie pokolenie; synowie, którzy się narodzą i powstaną, będą je też opowiadać synom swoim,да познают потомки, сыновья, еще не рожденные, и возрастут они, и поведают также сынам своим.
ћкw да познaетъ р0дъ и4нъ, сhнове родsщіисz, и3 востaнутъ и3 повёдzтъ | сыновHмъ свои6мъ:
78,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅπως hopōs
CONJὅπωςhopōsthatsoἂν an
PRTἄνanifthatγνῷ gnō
V-AAS-3Sγινώσκωginōskōto know[3should knowγενεὰ genea
N-NSFγενεάgeneageneration2generationἑτέρα, hetera
A-NSFἕτεροςheterosother1another] --υἱοὶ huioi
N-NPMυἱόςhuiossonsonsοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who τεχθησόμενοι, techthēsomenoi
V-FPPRPτίκτωtiktōto give birth tobeing birthed.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀναστήσονται anastēsontai
V-FMI-3Pἀνίστημιanistēmito arisethey shall rise upκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἀπαγγελοῦσιν apangelousin
V-FAI-3Pἀπαγγέλλωapangellōto announcereportαὐτὰ auta
D-APNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who υἱοῖς huiois
N-DPMυἱόςhuiossontheir sons,αὐτῶν, autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 7 Tłum. GrEn. Толк. aby pokładali w Bogu nadzieję swoją, a nie zapominali spraw Bożych, i pytali się o przykazania jego;Да возложат на Бога упование свое, исполнять будут заповеди Его!
да положaтъ на бGа ўповaніе своE, и3 не забyдутъ дёлъ б9іихъ, и3 зaпwвэди є3гw2 взhщутъ:
78,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἵνα hina
CONJἵναhinain order that/tothatθῶνται thōntai
V-AMS-3Pτίθημιtithēmito placethey should putἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/against[2uponτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who θεὸν theon
N-ASMθεόςtheosGod3Godτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ἐλπίδα elpida
N-ASFἐλπίςelpishope1their hope],αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandμὴ mē
ADVμήmēnotshould notἐπιλάθωνται epilathōntai
V-AMS-3Pἐπιλανθάνωepilanthanōto forgetforgetτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/whotheἔργων ergōn
N-GPNἔργονergonworkworksτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who θεοῦ theou
N-GSMθεόςtheosGodof God,καὶ kai
CONJκαίkaiandbutτὰς tas
T-APFὁhothe/this/who ἐντολὰς entolas
N-APFἐντολήentolēcommandment[2of his commandmentsαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐκζητήσουσιν, ekzētēsousin
V-FAI-3Pἐκζητέωekzēteōto seek out1shall inquire]; 8 Tłum. GrEn. Толк. aby nie byli jak ojcowie ich, ród zły i drażniący, ród który nie prostował serca swego i nie był wierny Bogu duch jego.Да не будут, подобно отцам их, родом строптивым и дерзким, родом, что не сохранил правды в сердце своем и не был верен Богу духом своим.
да не бyдутъ ћкоже nтцы2 и4хъ, р0дъ стропти1въ и3 преwгорчевazй, р0дъ и4же не и3спрaви сeрдца своегw2 и3 не ўвёри съ бGомъ дyха своегw2.
78,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἵνα hina
CONJἵναhinain order that/tothatμὴ mē
ADVμήmēnotthey should notγένωνται genōntai
V-AMS-3Pγίνομαιginomaito bebecomeὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howasοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who πατέρες pateres
N-NPMπατήρpatērfathertheir fathers --αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]γενεὰ genea
N-NSFγενεάgeneageneration[4generationσκολιὰ skolia
A-NSFσκολιόςskolioscrooked1a crookedκαὶ kai
CONJκαίkaiand2andπαραπικραίνουσα, parapikrainousa
V-PAPRSπαραπικραίνωparapikrainōto rebel3greatly embittered];γενεά, genea
N-NSFγενεάgeneagenerationa generationἥτις hētis
RI-NSFὅστιςhostiswho/whichwhichοὐ ou
ADVοὐounodid notκατηύθυνεν katēuthunen
V-AAI-3Sκατευθύνωkateuthunōto guidestraightened outτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who καρδίαν kardian
N-ASFκαρδίαkardiaheartits own heart,αὐτῆς autēs
D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐκ ouk
ADVοὐouno[2was notἐπιστώθη epistōthē
V-API-3Sπιστόωpistoōbe convinced3trustworthyμετὰ meta
PREPμετάmetawith/after4withτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who θεοῦ theou
N-GSMθεόςtheosGod5Godτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who πνεῦμα pneuma
N-ASNπνεῦμαpneumaspirit/breath1its spirit].αὐτῆς. autēs
D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 9 Tłum. GrEn. Толк. Synowie Efraima, naciągający i spuszczający łuk rzucili się do ucieczki w dzień bitwy.Сыны Ефремовы, что напрягают лук и стреляют, обратились в бегство в день битвы;
Сhнове є3фрє1мли налzцaюще и3 стрэлsюще лyки возврати1шасz въ дeнь брaни:
78,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPυἱοὶ huioi
N-NPMυἱόςhuiossonsonsΕφραιμ efraim
N-PRIἘφραίμefraimEphraim[to leap]ἐντείνοντες enteinontes
V-PAPRPstrong:GV-PAPRPstrong:GV-PAPRPstrong:GV-PAPRP καὶ kai
CONJκαίkaiandandβάλλοντες ballontes
V-PAPRPβάλλωballōto throwshootingτόξοις toxois
N-DPNτόξονtoxonbowwith bows,ἐστράφησαν estrafēsan
V-API-3Pστρέφωstrefōto turnturnedἐν en
PREPἐνenin/on/amonginἡμέρᾳ hēmera
N-DSFἡμέραhēmeradaydayπολέμου. polemou
N-GSMπόλεμοςpolemoswarof battle. 10 Tłum. GrEn. Толк. Nie strzegli przymierza Bożego i nie chcieli chodzić według zakonu jego.не сохранили они завета Божия, не захотели соблюдать закон Его;
не сохрани1ша завёта б9іz, и3 въ зак0нэ є3гw2 не восхотёша ходи1ти.
78,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPοὐκ ouk
ADVοὐounoThey did notἐφύλαξαν efulaxan
V-AAI-3Pφυλάσσωfulassōto keep/guardguardτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheδιαθήκην diathēkēn
N-ASFδιαθήκηdiathēkēcovenantcovenantτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who θεοῦ theou
N-GSMθεόςtheosGodof God,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐν en
PREPἐνenin/on/among[4byτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who νόμῳ nomō
N-DSMνόμοςnomoslaw5his lawαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οὐκ ouk
ADVοὐouno1they did notἤθελον ēthelon
V-IAI-3Pθέλωthelōto will/desire[world]πορεύεσθαι poreuesthai
V-PMRπορεύωporeuōto go3to go]. 11 Tłum. GrEn. Толк. I zapomnieli dobrodziejstw jego i cudów jego, które im ukazał.и забыли благодеяния Его и чудеса Его, что явил Он им.
И# забhша бlгодэ‰ніz є3гw2 и3 чудесA є3гw2, ±же показA и5мъ
78,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐπελάθοντο epelathonto
V-AMI-3Pἐπιλανθάνωepilanthanōto forgetthey forgotτῶν tōn
T-GPFὁhothe/this/who εὐεργεσιῶν euergesiōn
N-GPFεὐεργεσίαeuergesiagood deedhis good works,αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who θαυμασίων thaumasiōn
A-GPMθαυμάσιοςthaumasiosmarveloushis wondersαὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὧν hōn
R-GPMὅς, ἥhhos ēwhichwhichἔδειξεν edeixen
V-AAI-3Sδεικνύωdeiknuōto showhe showedαὐτοῖς, autois
D-DPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 12 Tłum. GrEn. Толк. Przed ojcami ich czynił dziwy w ziemi Egipskiej, na polu Tanis.Чудеса, что сотворил Он пред отцами их на земле Египетской, на поле Танеос;
пред8 nтцы6 и4хъ, ±же сотвори2 чудесA въ земли2 є3гЂпетстэй, на п0ли танеHсэ:
78,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐναντίον enantion
PREPἐναντίοςenantiosagainst[to pine]τῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who πατέρων paterōn
N-GPMπατήρpatērfathertheir fathers;αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἃ ha
R-APNὅς, ἥhhos ēwhichwhatἐποίησεν epoiēsen
V-AAI-3Sποιέωpoieōto do/make[2he didθαυμάσια thaumasia
A-APNθαυμάσιοςthaumasiosmarvelous1wonders]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginγῇ gē
N-DSFγῆgēearthlandΑἰγύπτῳ aiguptō
N-DSFΑἴγυπτοςaiguptosEgypt[reddish]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginπεδίῳ pediō
N-DSNstrong:GN-DSNstrong:GN-DSNstrong:GN-DSN Τάνεως. taneōs
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 13 Tłum. GrEn. Толк. Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i zatrzymał wody jak w skórzanym worze.разверз Он море и, как по суше, провел их; остановил воды, собрав их, словно в мехи;
развeрзе м0ре и3 проведE и5хъ: предстaви в0ды ћкw мёхъ,
78,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPδιέρρηξεν dierrēxen
V-AAI-3Sδιαρρήγνυμιdiarrēgnumito tearhe tore upθάλασσαν thalassan
N-ASFθάλασσαthalassaseasea,καὶ kai
CONJκαίkaiandandδιήγαγεν diēgagen
V-AAI-3Sδιάγωdiagōto liveled them through;αὐτούς, autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἔστησεν estēsen
V-AAI-3Sἵστημιhistēmito stand[weakness]ὕδατα hudata
N-ASNὕδωρ, ὕδατοςhhudōr udatoswaterwatersὡσεὶ hōsei
CONJὡσείhōseilike/as/aboutasἀσκὸν askon
N-ASMἀσκόςaskoswineskina water bag. 14 Tłum. GrEn. Толк. I prowadził ich przez obłok we dnie, a całą noc przy świetle ognia.и облако Его вело их днем, и всю ночь вел их столп огненный.
и3 настaви | w4блакомъ во дни2 и3 всю2 н0щь просвэщeніемъ nгнS.
78,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndὡδήγησεν hōdēgēsen
V-AAI-3Sὁδηγέωhodēgeōto guidehe guidedαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongwithνεφέλῃ nefelē
N-DSFνεφέληnefelēclouda cloudἡμέρας hēmeras
N-GSFἡμέραhēmeradayby day,καὶ kai
CONJκαίkaiandandὅλην holēn
A-ASFὅλοςholosallentireτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who νύκτα nukta
N-ASFνύξnuxnightnightἐν en
PREPἐνenin/on/amongwithφωτισμῷ fōtismō
N-DSMφωτισμόςfōtismoslightilluminationπυρός. puros
N-NSMπῦρpurfireof fire. 15 Tłum. GrEn. Толк. Rozszczepił skałę na puszczy i napoił ich jak z wielkiej głębiny.Расторг Он камень в пустыне и напоил их, точно из бездны великой;
Развeрзе кaмень въ пустhни и3 напои2 | ћкw въ бeзднэ мн0зэ:
78,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPδιέρρηξεν dierrēxen
V-AAI-3Sδιαρρήγνυμιdiarrēgnumito tearHe tore openπέτραν petran
N-ASFπέτραpetrarockrockἐν en
PREPἐνenin/on/amonginἐρήμῳ erēmō
N-DSFἔρημοςerēmosdesertedwilderness,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπότισεν epotisen
V-AAI-3Sποτίζωpotizōto waterhe gave them a drinkαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howasἐν en
PREPἐνenin/on/amonginἀβύσσῳ abussō
N-DSFἄβυσσοςabussosabyss[2deepπολλῇ pollē
A-DSFπολύςpolusmuch1a vast]. 16 Tłum. GrEn. Толк. I wywiódł wodę z opoki, i wyprowadził wody jak rzeki. –и источил воду из камня, извел потоки водные.
и3 и3зведE в0ду и3з8 кaмене и3 низведE ћкw рёки в0ды.
78,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐξήγαγεν exēgagen
V-AAI-3Sἐξάγωexagōto lead outhe broughtὕδωρ hudōr
N-NSNὕδωρ, ὕδατοςhhudōr udatoswaterwaterἐκ ek
PREPἐκekof/fromfromπέτρας petras
N-GSFπέτραpetrarockrock,καὶ kai
CONJκαίkaiandandκατήγαγεν katēgagen
V-AAI-3Sκατάγωkatagōto bring downhe led downὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howasποταμοὺς potamous
N-APMποταμόςpotamosriverriversὕδατα. hudata
N-APNὕδωρ, ὕδατοςhhudōr udatoswaterof waters. 17 Tłum. GrEn. Толк. Lecz dalej jeszcze grzeszyli przeciw niemu, pobudzali Najwyższego do gniewu na miejscu bezwodnym.Но продолжали они согрешать пред Ним, оскорбляли Всевышнего в пустыне безводной;
И# приложи1ша є3щE согрэшaти є3мY, преwгорчи1ша вhшнzго въ безв0днэй:
78,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndπροσέθεντο prosethento
V-AMI-3Pπροστίθημιprostithēmito add (to)they proceededἔτι eti
ADVἔτιetistillstillτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who ἁμαρτάνειν hamartanein
V-PARἁμαρτάνωhamartanōto sinto sinαὐτῷ, autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]παρεπίκραναν parepikranan
V-AAI-3Pπαραπικραίνωparapikrainōto rebelthey greatly embitteredτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheὕψιστον hupsiston
A-ASMὕψιστοςhupsistoshighesthighestἐν en
PREPἐνenin/on/amonginἀνύδρῳ anudrō
A-DSNἄνυδροςanudroswaterlessa waterless . 18 Tłum. GrEn. Толк. I kusili Boga w sercach swoich żądając pokarmu dla dusz swoich.и искушали Бога в сердцах своих, испрашивая пищи, угодной им.
и3 и3скуси1ша бGа въ сердцaхъ свои1хъ, воспроси1ти бр†шна душaмъ свои6мъ.
78,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐξεπείρασαν exepeirasan
V-AAI-3Pἐκπειράζωekpeirazōto test/temptthey put God to the testτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whothey put God to the testθεὸν theon
N-ASMθεόςtheosGodthey put God to the testἐν en
PREPἐνenin/on/amonginταῖς tais
T-DPFὁhothe/this/who καρδίαις kardiais
N-DPFκαρδίαkardiahearttheir hearts,αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who αἰτῆσαι aitēsai
V-AARαἰτέωaiteōto askto askβρώματα brōmata
N-APNβρῶμαbrōmafoodfoodsταῖς tais
T-DPFὁhothe/this/who ψυχαῖς psuchais
N-DPFψυχήpsuchēsoulfor their lives.αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 19 Tłum. GrEn. Толк. I mówili źle o Bogu, i rzekli: “Czyż może Bóg stół zgotować na puszczy?И клеветали они на Бога и говорили: "Разве может Бог даровать нам трапезу в пустыне?
И# клеветaша на бGа и3 рёша: є3дA возм0жетъ бGъ ўгот0вати трапeзу въ пустhни;
78,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndκατελάλησαν katelalēsan
V-AAI-3Pκαταλαλέωkatalaleōto slanderthey spoke illτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who θεοῦ theou
N-GSMθεόςtheosGodof God.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπαν eipan
V-AAI-3Pἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saythey said,Μὴ mē
ADVμήmēnotShallδυνήσεται dunēsetai
V-FMI-3Sδύναμαιdunamaibe ableGod be ableὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoGod be ableθεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGodGod be ableἑτοιμάσαι hetoimasai
V-AARἑτοιμάζωhetoimazōto make readyto prepareτράπεζαν trapezan
N-ASFτράπεζαtrapezatablea tableἐν en
PREPἐνenin/on/amonginἐρήμῳ; erēmō
N-DSFἔρημοςerēmosdesertedwilderness? 20 Tłum. GrEn. Толк. Bo uderzył w skałę i wypłynęły wody i strumienie wezbrały. Czy i chleb będzie mógł dać albo nagotować stół ludowi swemu?”Хотя ударил Моисей по каменю, и потекли воды, и разлились потоки, но разве может Бог дать хлеб? Или даровать трапезу народу Своему?"
Понeже порази2 кaмень, и3 потек0ша в0ды, и3 пот0цы наводни1шасz: є3дA и3 хлёбъ м0жетъ дaти; и3ли2 ўгот0вати трапeзу лю1демъ свои6мъ;
78,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐπεὶ epei
CONJἐπείepeisinceFor whenἐπάταξεν epataxen
V-AAI-3Sπατάσσωpatassōto strikehe struckπέτραν petran
N-ASFπέτραpetrarockrock,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐρρύησαν erruēsan
V-AAI-3Pῥέω, ἐρέωreō ereōto utter[to reckon|appoint]ὕδατα hudata
N-ASNὕδωρ, ὕδατοςhhudōr udatoswaterwaters,καὶ kai
CONJκαίkaiandandχείμαρροι cheimarroi
N-NPMχείμαρροςcheimarrosbrookrushing streamsκατεκλύσθησαν, kateklusthēsan
V-API-3Pκατακλύζωkatakluzōto floodinundated,μὴ mē
ADVμήmēnotshallκαὶ kai
CONJκαίkaiandalsoἄρτον arton
N-ASMἄρτοςartosbread[3breadδύναται dunatai
V-PMI-3Sδύναμαιdunamaibe able1he be ableδοῦναι dounai
V-AARδίδωμιdidōmito give2to give]ἢ ē
CONJὁhothe/this/who ἑτοιμάσαι hetoimasai
V-AARἑτοιμάζωhetoimazōto make readyprepareτράπεζαν trapezan
N-ASFτράπεζαtrapezatablea tableτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who[that]λαῷ laō
N-DSMλαόςlaosa peoplehis people?αὐτοῦ; autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 21 Tłum. GrEn. Толк. Przeto usłyszał Pan i odłożył; i ogień zapalił się przeciw Jakubowi, i gniew powstał przeciw Izraelowi,Услышал Господь и воззрел на них, и возгорелся гнев на Иакова, излился гнев на Израиля;
Сегw2 рaди слhша гDь и3 презрЁ, и3 џгнь возгорёсz во їaкwвэ, и3 гнёвъ взhде на ї}лz:
78,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPδιὰ dia
PREPδιάdiathrough/because ofOn account ofτοῦτο touto
D-ASNτοῦτοtoutothat[drowsiness]ἤκουσεν ēkousen
V-AAI-3Sἀκούωakouōto hearlord heard,κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord heard,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀνεβάλετο, anebaleto
V-AMI-3Sἀναβάλλωanaballōto deferwas raised .καὶ kai
CONJκαίkaiandAndπῦρ pur
N-NSNπῦρpurfirea fireἀνήφθη anēfthē
V-API-3Sἀνάπτωanaptōto kindlewas litἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΙακωβ, iakōb
N-PRIἸακώβiakōbJacob[vision]καὶ kai
CONJκαίkaiandandὀργὴ orgē
N-NSFὀργήorgēwrathangerἀνέβη anebē
V-AAI-3Sἀναβαίνωanabainōto ascendascendedἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Ισραηλ, israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window] 22 Tłum. GrEn. Толк. bo nie wierzyli Bogu i nie mieli nadziei w wybawienie jego.ибо не веровали они Богу, и не ждали от Него спасения.
ћкw не вёроваша бGови, нижE ўповaша на спcніе є3гw2.
78,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForοὐκ ouk
ADVοὐounothey did notἐπίστευσαν episteusan
V-AAI-3Pπιστεύωpisteuōto trust (in)trustἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who θεῷ theō
N-DSMθεόςtheosGodGod,οὐδὲ oude
CONJοὐδέoudeand notnorἤλπισαν ēlpisan
V-AAI-3Pἐλπίζωelpizōto hope/expectdid they hopeἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who σωτήριον sōtērion
N-ASNσωτήριονsōtērionsavinghis deliverance.αὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 23 Tłum. GrEn. Толк. I rozkazał obłokom z góry, i otworzył bramy niebieskie,И свыше повелел Он облакам, и отверз Он врата небес;
И# заповёда њблакHмъ свhше, и3 двє1ри небесE tвeрзе:
78,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐνετείλατο eneteilato
V-AMI-3Sἐντέλλωentellōto orderhe gave chargeνεφέλαις nefelais
N-DPFνεφέληnefelēcloudto cloudsὑπεράνωθεν huperanōthen
ADVstrong:GADVstrong:GADVstrong:GADV καὶ kai
CONJκαίkaiandandθύρας thuras
N-APFθύραthuradoordoorsοὐρανοῦ ouranou
N-GSMοὐρανόςouranosheavenof heavenἀνέῳξεν aneōxen
V-AAI-3Sἀνοίγωanoigōto openwere opened, 24 Tłum. GrEn. Толк. i spuścił im niby deszcz mannę ku jedzeniu, i dał im chleb niebieski;и обильно, как дождь, послал им манну в пищу, хлеб небесный даровал им.
и3 њдожди2 и5мъ мaнну ћсти, и3 хлёбъ небeсный дадE и5мъ.
78,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἔβρεξεν ebrexen
V-AAI-3Sβρέχωbrechōto rain down[2rained uponαὐτοῖς autois
D-DPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]μαννα manna
N-PRIμάνναmannamanna1manna]φαγεῖν fagein
V-AARἐσθίωesthiōto eatto eat;καὶ kai
CONJκαίkaiandandἄρτον arton
N-ASMἄρτοςartosbread[3 breadοὐρανοῦ ouranou
N-GSMοὐρανόςouranosheaven4of heavenἔδωκεν edōken
V-AAI-3Sδίδωμιdidōmito give1he gaveαὐτοῖς· autois
D-DPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 25 Tłum. GrEn. Толк. chleba anielskiego pożywał człowiek, – posłał im pokarmów dostatek.Хлеб ангельский вкушал человек; насытились они пищей.
Хлёбъ ѓгGльскій kдE человёкъ: брaшно послA и5мъ до сhтости.
78,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἄρτον arton
N-ASMἄρτοςartosbread[3breadἀγγέλων angelōn
N-GPMἄγγελοςangelosangel4of angelsἔφαγεν efagen
V-AAI-3Sφαγεῖνfageinto eat[soul]ἄνθρωπος, anthrōpos
N-NSMἄνθρωποςanthrōposa human1Man];ἐπισιτισμὸν episitismon
N-ASMἐπισιτισμόςepisitismosfood[3provisionsἀπέστειλεν apesteilen
V-AAI-3Sἀποστέλλωapostellōto send1he sentαὐτοῖς autois
D-DPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εἰς eis
PREPεἰςeistowardinπλησμονήν. plēsmonēn
N-ASFπλησμονήplēsmonēgratificationfullness. 26 Tłum. GrEn. Толк. Przyniósł wiatr południowy z nieba i przywiódł mocą swą wiatr z zachoduПоднял Господь ветер южный, и навел силою Своею ветер юго-западный;
Воздви1же ю4гъ съ небесE, и3 наведE си1лою своeю лjва:
78,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἀπῆρεν apēren
V-AAI-3Sἀπαίρωapairōto take awayHe departedνότον noton
N-ASMνότοςnotossouthsouthἐξ ex
PREPἐκekof/fromfromοὐρανοῦ ouranou
N-GSMοὐρανόςouranosheavenheaven,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπήγαγεν epēgagen
V-AAI-3Sἐπάγωepagōto bring uponhe brought onἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who δυναστείᾳ dunasteia
N-DSFstrong:GN-DSFstrong:GN-DSFstrong:GN-DSF αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]λίβα liba
N-ASMλίψlipssouthwestsouthwest wind. 27 Tłum. GrEn. Толк. i spuścił na nich mięso jak proch i jak piasek morski ptactwo skrzydlate;и обильно, как дождь, послал им пищу мясную, будто песок морской, птиц пернатых.
и3 њдожди2 на нS ћкw прaхъ плHти, и3 ћкw пес0къ морскjй пти6цы перн†ты.
78,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔβρεξεν ebrexen
V-AAI-3Sβρέχωbrechōto rain downhe rainedἐπ' ep
PREPἐπίepiupon/to/against[2uponαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὡσεὶ hōsei
CONJὡσείhōseilike/as/about4asχοῦν choun
N-ASMχόοςchoosdust5dustσάρκας sarkas
N-APFσάρξsarxflesh1flesh];καὶ kai
CONJκαίkaiandevenὡσεὶ hōsei
CONJὡσείhōseilike/as/about[3asἄμμον ammon
N-ASFἄμμοςammossand4 sandθαλασσῶν thalassōn
N-GPFθάλασσαthalassasea5of seasπετεινὰ peteina
N-APNπετεινόςpeteinosbird2winged creaturesπτερωτά, pterōta
A-APNstrong:GA-APNstrong:GA-APNstrong:GA-APN 28 Tłum. GrEn. Толк. i spadło wpośród ich obozu, dokoła ich namiotów.И падали они среди стана их, вокруг шатров их.
И# напад0ша посредЁ стaна и4хъ, w4крестъ жили1щъ и4хъ.
78,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐπέπεσον epepeson
V-AAI-3Pἐπιπίπτωepipiptōto fall/press uponthey fellεἰς eis
PREPεἰςeistowardinμέσον meson
A-ASMμέσοςmesosmidstmidstτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who παρεμβολῆς parembolēs
N-GSFπαρεμβολήparembolēbarracksof their campαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]κύκλῳ kuklō
N-DSMκύκλῳkuklōsurroundinground aboutτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/who σκηνωμάτων skēnōmatōn
N-GPNσκήνωμαskēnōmatenttheir tents.αὐτῶν, autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 29 Tłum. GrEn. Толк. I jedli, i najedli się bardzo, i uczynił zadość ich żądaniu;И люди ели и пресытились, Он исполнил желание их;
И# kд0ша и3 насhтишасz ѕэлw2, и3 желaніе и4хъ принесE и5мъ.
78,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐφάγοσαν efagosan
V-AAI-3Pἐσθίωesthiōto eatthey ate,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐνεπλήσθησαν eneplēsthēsan
V-API-3Pἐμπίμπλημιempimplēmito fill upwere filled upσφόδρα, sfodra
ADVσφόδραsfodraveryexceedingly.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ἐπιθυμίαν epithumian
N-ASFἐπιθυμίαepithumiadesire[2their desireαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἤνεγκεν ēnenken
V-AAI-3Sφέρωferōto bear/lead1he brought]αὐτοῖς, autois
D-DPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 30 Tłum. GrEn. Толк. nie byli zawiedzeni w żądzy swojej. Jeszcze pokarmy ich były w ustach ich,получили они желанное; но была еще пища в устах у них,
Не лиши1шасz t желaніz своегw2: є3щE брaшну сyщу во ўстёхъ и4хъ,
78,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPοὐκ ouk
ADVοὐounoThey were notἐστερήθησαν esterēthēsan
V-API-3Pstrong:GV-API-3Pstrong:GV-API-3Pstrong:GV-API-3P ἀπὸ apo
PREPἀπόapofromofτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who ἐπιθυμίας epithumias
N-GSFἐπιθυμίαepithumiadesiretheir desire;αὐτῶν. autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἔτι eti
ADVἔτιetistillbutτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who βρώσεως brōseōs
N-GSFβρῶσιςbrōsiseatingfoodαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οὔσης ousēs
V-PAPGSὤνōnbeing[mockery]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who στόματι stomati
N-DSNστόμαstomamouththeir mouth,αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 31 Tłum. GrEn. Толк. a gniew Boży zstąpił na nich i pobił najtłustszych wśród nich, a wybranych Izraela powalił.когда разразился гнев Божий над ними, и убил многих из них, и Господь низверг знатных Израиля.
и3 гнёвъ б9ій взhде на нS, и3 ўби2 мнHжайшаz и4хъ, и3 и3збр†ннымъ ї}лєвымъ запsтъ.
78,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandandὀργὴ orgē
N-NSFὀργήorgēwrathangerτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who θεοῦ theou
N-GSMθεόςtheosGodof Godἀνέβη anebē
V-AAI-3Sἀναβαίνωanabainōto ascendascendedἐπ' ep
PREPἐπίepiupon/to/againstuponαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀπέκτεινεν apekteinen
V-AAI-3Sἀποκτείνωapokteinōto killhe killedἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who πίοσιν piosin
V-PAPMPπίνωpinōto drink[steep]αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/whotheἐκλεκτοὺς eklektous
A-APMἐκλεκτόςeklektosselectchosen onesτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who Ισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]συνεπόδισεν. sunepodisen
V-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3S 78 B32 Tłum. GrEn. Толк. Przy tym wszystkim dalej grzeszyli i nie wierzyli cudom jego.Но они продолжали грешить и не уверовали в чудеса Его;
Во всёхъ си1хъ согрэши1ша є3щE и3 не вёроваша чудесє1мъ є3гw2:
78,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐν en
PREPἐνenin/on/amongInπᾶσιν pasin
A-DPMπᾶςpasallallτούτοις toutois
D-DPMτούτοιςtoutoisto these[to propagate]ἥμαρτον hēmarton
V-AAI-3Pἁμαρτάνωhamartanōto sinthey sinnedἔτι eti
ADVἔτιetistillstill,καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐκ ouk
ADVοὐounodid notἐπίστευσαν episteusan
V-AAI-3Pπιστεύωpisteuōto trust (in)trustἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who θαυμασίοις thaumasiois
A-DPMθαυμάσιοςthaumasiosmarveloushis wonders.αὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 33 Tłum. GrEn. Толк. I przeszły w marności dni ich, i lata ich z prędkością.исчезли в суете дни их, и быстро проходили годы их.
и3 и3счез0ша въ суетЁ днjе и4хъ, и3 лBта и4хъ со тщaніемъ.
78,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐξέλιπον exelipon
V-AAI-3Pἐκλείπωekleipōto fail[2endedἐν en
PREPἐνenin/on/among3inματαιότητι mataiotēti
N-DSFματαιότηςmataiotēsfutility4follyαἱ hai
T-NPFὁhothe/this/who ἡμέραι hēmerai
N-NPFἡμέραhēmeraday1their days],αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὰ ta
T-NPNὁhothe/this/who ἔτη etē
N-NPNἔτοςetosyeartheir yearsαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]μετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterwithσπουδῆς. spoudēs
N-GSFσπουδήspoudēdiligencehaste. 34 Tłum. GrEn. Толк. Gdy ich zabijał, szukali go i wracali się, o świcie przychodzili do niego,Когда убивал Он их, тогда искали Его, обращались к Богу и уже с утра взывали к Нему.
є3гдA ўбивaше |, тогдA взыскaху є3го2 и3 њбращaхусz и3 ќтреневаху къ бGу:
78,34Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅταν hotan
ADVὅτανhotanwhen(-ever)Wheneverἀπέκτεννεν apektennen
V-AAI-3Sἀποκτείνωapokteinōto killhe killedαὐτούς, autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐξεζήτουν exezētoun
V-IAI-3Pἐκζητέωekzēteōto seek out[Galeed]αὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπέστρεφον epestrefon
V-IAI-3Pἐπιστρέφωepistrefōto turnthey turnedκαὶ kai
CONJκαίkaiandandὤρθριζον ōrthrizon
V-IAI-3Pὀρθρίζωorthrizōto rise at dawnrose earlyπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who θεὸν theon
N-ASMθεόςtheosGodGod. 35 Tłum. GrEn. Толк. i wspomnieli, że Bóg jest ich pomocnikiem, a Bóg wysoki jest ich odkupicielem.И вспоминали, что Бог – Податель помощи, Всевышний – Избавитель их.
и3 помzнyша, ћкw бGъ пом0щникъ и5мъ є4сть, и3 бGъ вhшній и3збaвитель и5мъ є4сть:
78,35Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐμνήσθησαν emnēsthēsan
V-API-3Pμνάομαιmnaomaito remember[be ill]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGodGodβοηθὸς boēthos
N-NSMβοηθόςboēthosa helper[2their helperαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]καὶ kai
CONJκαίkaiandandὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGodGodὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheὕψιστος hupsistos
A-NSMὕψιστοςhupsistoshighestHighestλυτρωτὴς lutrōtēs
N-NSMλυτρωτήςlutrōtēsredeemer[2ransomerαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐστιν. estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice] 36 Tłum. GrEn. Толк. I miłowali go ustami swymi, i językiem swym kłamali mu;И говорили о любви к Нему устами своими, и языком своим лгали Ему.
и3 возлюби1ша є3го2 ўсты6 свои1ми, и3 љзhкомъ свои1мъ солгaша є3мY:
78,36Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἠπάτησαν ēpatēsan
V-AAI-3Pἀπατάωapataōto deceive[Amam]αὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who στόματι stomati
N-DSNστόμαstomamouththeir mouth,αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandbutτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who γλώσσῃ glōssē
N-DSFγλῶσσαglōssatongueby their tongueαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐψεύσαντο epseusanto
V-AMI-3Pψεύδομαιpseudomaito liethey liedαὐτῷ, autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 37 Tłum. GrEn. Толк. lecz serce ich nie było z nim szczere i nie byli wiernymi przymierzu jego.Сердце же их не было правдиво пред Ним, и не были они верны завету Его.
сeрдце же и4хъ не бЁ прaво съ ни1мъ, нижE ўвёришасz въ завётэ є3гw2.
78,37Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who δὲ de
PRTδέdethenAndκαρδία kardia
N-NSFκαρδίαkardiahearttheir heartαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οὐκ ouk
ADVοὐounowas notεὐθεῖα eutheia
A-NSFεὐθύςeuthusstraightstraightμετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithαὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οὐδὲ oude
CONJοὐδέoudeand notnorἐπιστώθησαν epistōthēsan
V-API-3Pπιστόωpistoōbe convinceddid they trustἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who διαθήκῃ diathēkē
N-DSFδιαθήκηdiathēkēcovenanthis covenant.αὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 38 Tłum. GrEn. Толк. A on jest miłosierny i miłościwy będzie grzechom ich, i nie zatraci ich; i wiele razy odwracał gniew swój, i nie zapalał wszystkiego gniewu swego.Но Он милостивый, очищал их от грехов и не губил, и много раз отвращал от них ярость Свою, умеряя пламя гнева Своего.
Т0й же є4сть щeдръ, и3 њчcтитъ грэхи2 и4хъ, и3 не растли1тъ: и3 ўмн0житъ tврати1ти ћрость свою2, и3 не разжжeтъ всегw2 гнёва своегw2.
78,38Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPαὐτὸς autos
D-NSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]δέ de
PRTδέdethenBut heἐστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]οἰκτίρμων oiktirmōn
N-NSMοἰκτίρμωνoiktirmōncompassionateone pitying,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἱλάσεται hilasetai
V-FMI-3Sἱλάσκομαιhilaskomaito propitiatehe shall atoneταῖς tais
T-DPFὁhothe/this/who ἁμαρτίαις hamartiais
N-DPFἁμαρτίαhamartiasintheir sins,αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐ ou
ADVοὐounohe will notδιαφθερεῖ diaftherei
V-FAI-3Sδιαφθείρωdiaftheirōto corruptutterly destroy.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndπληθυνεῖ plēthunei
V-FAI-3Sπληθύνωplēthunōto multiplyhe will fillτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whotheἀποστρέψαι apostrepsai
V-AARἀποστρέφωapostrefōto turn awayturningτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who θυμὸν thumon
N-ASMθυμόςthumoswrathof his rage,αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐχὶ ouchi
ADVοὐχίouchinotshall notἐκκαύσει ekkausei
V-FAI-3Sἐκκαίωekkaiōbe enflamedkindleπᾶσαν pasan
A-ASFπᾶςpasallallτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ὀργὴν orgēn
N-ASFὀργήorgēwrathhis anger.αὐτοῦ· autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 39 Tłum. GrEn. Толк. I pamiętał, że byli ciałem, tchnieniem przechodzącym, a nie wracającym się. –И помнил Он, что они только плоть, что душа из них выйдет и не вернется.
И# помzнY, ћкw пл0ть сyть, дyхъ ходsй и3 не њбращazйсz.
78,39Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐμνήσθη emnēsthē
V-API-3Sμνάομαιmnaomaito remember[be ill]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatσάρξ sarx
N-NSFσάρξsarxfleshthey are flesh;εἰσιν, eisin
V-PAI-3Pεἰσίeisithey are[Gilonite]πνεῦμα pneuma
N-NSNπνεῦμαpneumaspirit/breatha windπορευόμενον poreuomenon
V-PMPRSπορεύωporeuōto gogoing forthκαὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐκ ouk
ADVοὐounonotἐπιστρέφον. epistrefon
V-PAPASἐπιστρέφωepistrefōto turnreturning. 40 Tłum. GrEn. Толк. Jak często drażnili go na puszczy, do gniewu pobudzali go na miejscach bezwodnych!Сколько раз оскорбляли Его в пустыне, вызывали гнев Его в земле безводной!
Колькрaты преwгорчи1ша є3го2 въ пустhни, прогнёваша є3го2 въ земли2 безв0днэй;
78,40Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPποσάκις posakis
ADVποσάκιςposakishow often!How oftenπαρεπίκραναν parepikranan
V-AAI-3Pπαραπικραίνωparapikrainōto rebelthey greatly embitteredαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whotheἐρήμῳ, erēmō
N-DSFἔρημοςerēmosdesertedwilderness;παρώργισαν parōrgisan
V-AAI-3Pπαροργίζωparorgizōto angerthey provoked him to angerαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginγῇ gē
N-DSFγῆgēearth[2landἀνύδρῳ; anudrō
A-DSFἄνυδροςanudroswaterless1a waterless]. 41 Tłum. GrEn. Толк. I na nowo kusili Boga, i drażnili Świętego Izraelowego.То обращались они к Богу, то испытывали Его, Святого Израилева оскорбляли;
и3 њбрати1шасz, и3 и3скуси1ша бGа, и3 с™aго ї}лева раздражи1ша:
78,41Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐπέστρεψαν epestrepsan
V-AAI-3Pἐπιστρέφωepistrefōto turnthey turnedκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπείρασαν epeirasan
V-AAI-3Pπειράζωpeirazōto test/tempttestedτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who θεὸν theon
N-ASMθεόςtheosGodGod;καὶ kai
CONJκαίkaiandevenτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheἅγιον hagion
A-ASMἅγιοςhagiosholy[Abimelech]τοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who Ισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]παρώξυναν. parōxunan
V-AAI-3Pπαροξύνωparoxunōto provokethey provoked. 42 Tłum. GrEn. Толк. Nie pamiętali na rękę jego w dzień, w który ich odkupił z ręki trapiącego,и позабыли деяния рук Его, свершенные в день, когда избавил Он их от руки угнетателя;
и3 не помzнyша руки2 є3гw2 въ дeнь, в0ньже и3збaви | и3з8 руки2 њскорблsющагw:
78,42Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPοὐκ ouk
ADVοὐounoThey did notἐμνήσθησαν emnēsthēsan
V-API-3Pμνάομαιmnaomaito remember[be ill]τῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who χειρὸς cheiros
N-GSFχείρcheirhandhis handαὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἡμέρας, hēmeras
N-GSFἡμέραhēmeradaydayἧς hēs
R-GSFὅς, ἥhhos ēwhichof whichἐλυτρώσατο elutrōsato
V-AMI-3Sλυτρόωlutroōto ransomhe ransomedαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfrom out ofχειρὸς cheiros
N-GSFχείρcheirhandhandθλίβοντος, thlibontos
V-PAPGSθλίβωthlibōto press onof one afflicting; 43 Tłum. GrEn. Толк. jak pokazywał w Egipcie-znaki swoje i cuda swe na polu Tanis.как явил Он в Египте знамения Свои и чудеса Свои на поле Танеос;
ћкоже положи2 во є3гЂптэ знaмєніz сво‰, и3 чудесA сво‰ на п0ли танеHсэ:
78,43Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howhowἔθετο etheto
V-AMI-3Sτίθημιtithēmito placehe madeἐν en
PREPἐνenin/on/among[2inΑἰγύπτῳ aiguptō
N-DSFΑἴγυπτοςaiguptosEgypt[reddish]τὰ ta
T-APNὁhothe/this/who σημεῖα sēmeia
N-APNσημεῖονsēmeionsign1his signs],αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὰ ta
T-APNὁhothe/this/who τέρατα terata
N-ASNτέραςteraswondershis miraclesαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginπεδίῳ pediō
N-DSNstrong:GN-DSNstrong:GN-DSNstrong:GN-DSN Τάνεως· taneōs
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 44 Tłum. GrEn. Толк. I przemienił w krew rzeki ich i deszcze ich, aby nie mogli pić.обратил Он в кровь реки Египтян и источники их, лишив их питья.
и3 преложи2 въ кр0вь рёки и4хъ и3 и3ст0чники и4хъ, ћкw да не пію1тъ.
78,44Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandandμετέστρεψεν metestrepsen
V-AAI-3Sμεταστρέφωmetastrefōto changehe convertedεἰς eis
PREPεἰςeistoward[2intoαἷμα haima
N-ASNαἷμαhaimablood3bloodτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/who ποταμοὺς potamous
N-APMποταμόςpotamosriver1their rivers],αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὰ ta
T-APNὁhothe/this/who ὀμβρήματα ombrēmata
N-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APN αὐτῶν, autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὅπως hopōs
CONJὅπωςhopōsthatso asμὴ mē
ADVμήmēnotto notπίωσιν· piōsin
V-AAS-3Pπίνωpinōto drinkdrink. 45 Tłum. GrEn. Толк. Puścił na nich psie muchy i kąsały ich, i żaby, a wygubiły ich.Послал на Египтян песьих мух, и жалили они их, послал жаб, и вредили они им.
ПослA на нS пє1сіz м{хи, и3 поzд0ша |, и3 ж†бы, и3 растли2 |:
78,45Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐξαπέστειλεν exapesteilen
V-AAI-3Sἐξαποστέλλωexapostellōto send out/awayHe sentεἰς eis
PREPεἰςeistowardtoαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]κυνόμυιαν, kunomuian
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF καὶ kai
CONJκαίkaiandandκατέφαγεν katefagen
V-AAI-3Sκατεσθίωkatesthiōto devourit devoured them;αὐτούς, autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandβάτραχον, batrachon
N-ASMβάτραχοςbatrachosfrogfrog,καὶ kai
CONJκαίkaiandandδιέφθειρεν dieftheiren
V-IAI-3Sδιαφθείρωdiaftheirōto corruptit ruinedαὐτούς· autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 46 Tłum. GrEn. Толк. I dał ich owoce chrząszczom i robotę ich szarańczy.И предал ядовитой росе плоды их, и нивы их – саранче.
и3 дадE ржЁ плоды2 и4хъ, и3 труды2 и4хъ пругHмъ.
78,46Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔδωκεν edōken
V-AAI-3Sδίδωμιdidōmito givehe appointedτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whotheἐρυσίβῃ erusibē
N-DSFstrong:GN-DSFstrong:GN-DSFstrong:GN-DSF τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who καρπὸν karpon
N-ASMκαρπόςkarposfruitfor their fruits;αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/who πόνους ponous
N-APMπόνοςponostravail[3for their miseriesαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who1theἀκρίδι· akridi
N-DSFἀκρίςakrislocust2locust]. 47 Tłum. GrEn. Толк. I poraził gradem winnice ich, a morwy ich mrozem.Побил градом виноград их и смоковницы их морозом;
Ўби2 грaдомъ віногрaды и4хъ и3 черни1чіе и4хъ слaною:
78,47Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἀπέκτεινεν apekteinen
V-AAI-3Sἀποκτείνωapokteinōto killHe killedἐν en
PREPἐνenin/on/among[2byχαλάζῃ chalazē
N-DSFχάλαζαchalazahail3hailτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ἄμπελον ampelon
N-ASFἄμπελοςampelosvine1their grapevine],αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὰς tas
T-APFὁhothe/this/who συκαμίνους sukaminous
N-APFσυκάμινοςsukaminosmulberry treetheir sycamine treesαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whotheπάχνῃ· pachnē
N-DSFstrong:GN-DSFstrong:GN-DSFstrong:GN-DSF 48 Tłum. GrEn. Толк. I wydał gradowi bydło ich, a majętności ogniowi.Истребил градом скот их, а имущество их – огнем.
и3 предадE грaду скоты2 и4хъ, и3 и3мёніе и4хъ nгню2.
78,48Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndπαρέδωκεν paredōken
V-AAI-3Sπαραδίδωμιparadidōmito deliverhe delivered upεἰς eis
PREPεἰςeistoward[2untoχάλαζαν chalazan
N-ASFχάλαζαchalazahail3hailτὰ ta
T-APNὁhothe/this/who κτήνη ktēnē
N-APNκτῆνοςktēnosanimal1their cattle],αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ὕπαρξιν huparxin
N-ASFὕπαρξιςhuparxispropertytheir possessionsαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τῷ tō
T-DSNὁhothe/this/whoto theπυρί· puri
N-DSNπῦρpurfirefire. 49 Tłum. GrEn. Толк. Puścił na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość i rozgniewanie i utrapienie, dopuszczenia przez aniołów złych.Обрушил на них гнев ярый Свой, ярость, гнев и скорбь, ниспослав на землю ангелов грозных.
ПослA на нS гнёвъ ћрости своеS, ћрость и3 гнёвъ и3 ск0рбь, послaніе ѓггєлы лю1тыми.
78,49Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐξαπέστειλεν exapesteilen
V-AAI-3Sἐξαποστέλλωexapostellōto send out/awayHe sent outεἰς eis
PREPεἰςeistowardtoαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὀργὴν orgēn
N-ASFὀργήorgēwrathangerθυμοῦ thumou
N-GSMθυμόςthumoswrathof his rage;αὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]θυμὸν thumon
N-ASMθυμόςthumoswrathrageκαὶ kai
CONJκαίkaiandandὀργὴν orgēn
N-ASFὀργήorgēwrathangerκαὶ kai
CONJκαίkaiandandθλῖψιν, thlipsin
N-ASFθλῖψιςthlipsispressureaffliction;ἀποστολὴν apostolēn
N-ASFἀποστολήapostolēapostleshipa commissionδι' di
PREPδιάdiathrough/because ofthroughἀγγέλων angelōn
N-GPMἄγγελοςangelosangel[2angelsπονηρῶν· ponērōn
A-GPMπονηρόςponērosevil/bad1wicked]. 50 Tłum. GrEn. Толк. Uczynił drogę ścieżce gniewu swego, nie chronił dusz ich od śmierci i bydło ich wydał na śmierć.Проложил путь гневу Своему и не пощадил душ их, и навел мор на скот их;
Путесотвори2 стезю2 гнёву своемY, и3 не пощадЁ t смeрти дyшъ и4хъ, и3 скоты2 и4хъ въ смeрти заключи2:
78,50Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὡδοποίησεν hōdopoiēsen
V-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3S τρίβον tribon
A-NSNstrong:GA-NSNstrong:GA-NSNstrong:GA-NSN τῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who ὀργῇ orgē
N-DSFὀργήorgēwrathof his anger;αὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οὐκ ouk
ADVοὐounohe did notἐφείσατο efeisato
V-AMI-3Sφείδομαιfeidomaito sparespareἀπὸ apo
PREPἀπόapofrom[2fromθανάτου thanatou
N-GSMθάνατοςthanatosdeath3deathτῶν tōn
T-GPFὁhothe/this/who ψυχῶν psuchōn
N-GPFψυχήpsuchēsoul1their souls];αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὰ ta
T-APNὁhothe/this/who κτήνη ktēnē
N-APNκτῆνοςktēnosanimal[2their cattleαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εἰς eis
PREPεἰςeistoward3toθάνατον thanaton
N-ASMθάνατοςthanatosdeath4deathσυνέκλεισεν sunekleisen
V-AAI-3Sσυγκλείωsunkleiōto confine1he consigned]. 51 Tłum. GrEn. Толк. I pobił wszystko pierworodne w ziemi Egipskiej, pierwociny wszystkich prac ich w przybytkach Chama.и поразил первенцев всего живого в земле Египетской, начатки трудов людских в селениях Хамовых.
и3 порази2 всsкое первор0дное въ земли2 є3гЂпетстэй, начaтокъ всsкагw трудA и4хъ въ селeніихъ хaмовыхъ.
78,51Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐπάταξεν epataxen
V-AAI-3Sπατάσσωpatassōto strikehe struckπᾶν pan
A-ASMπᾶςpasalleveryπρωτότοκον prōtotokon
A-ASMπρωτότοκοςprōtotokosfirstbornfirst-bornἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΑἰγύπτῳ, aiguptō
N-DSFΑἴγυπτοςaiguptosEgypt[reddish]ἀπαρχὴν aparchēn
N-ASFἀπαρχήaparchēfirstfruitsfirst-fruitτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/whotheπόνων ponōn
N-GPMπόνοςponostravailtheir toilαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτοῖς tois
T-DPNὁhothe/this/who[that]σκηνώμασι skēnōmasi
N-DPNσκήνωμαskēnōmatenttentsΧαμ. cham
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 52 Tłum. GrEn. Толк. I wywiódł lud swój jak owce, prowadził ich jak stado na puszczy.И поднял, словно овец, народ Свой, и повел его, словно стадо, в пустыне;
И# воздви1же ћкw џвцы лю1ди сво‰, и3 возведE | ћкw стaдо въ пустhни:
78,52Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπῆρεν apēren
V-AAI-3Sἀπαίρωapairōto take awayhe departedὡς hōs
CONJὡςhōswhich/how[2asπρόβατα probata
N-APNπρόβατονprobatonsheep3sheepτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who λαὸν laon
N-ASMλαόςlaosa people1his people];αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀνήγαγεν anēgagen
V-AAI-3Sἀνάγωanagōto leadhe led them upαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὡς hōs
CONJὡςhōswhich/how[scribe]ποίμνιον poimnion
N-ASNποίμνιονpoimnionflocka flockἐν en
PREPἐνenin/on/amonginἐρήμῳ erēmō
N-DSFἔρημοςerēmosdesertedwilderness. 53 Tłum. GrEn. Толк. I prowadził ich w nadziei, i nie bali się, a nieprzyjaciół ich pokryło morze.и направлял их надежно, и не убоялись они, а врагов их покрыло море.
и3 настaви | на ўповaніе, и3 не ўбоsшасz: и3 враги2 и4хъ покры2 м0ре.
78,53Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndὡδήγησεν hōdēgēsen
V-AAI-3Sὁδηγέωhodēgeōto guidehe guidedαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/among[gold]ἐλπίδι, elpidi
N-DSFἐλπίςelpishopehope;καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐκ ouk
ADVοὐounothey were notἐδειλίασαν, edeiliasan
V-AAI-3Pδειλιάωdeiliaōbe timidtimid,καὶ kai
CONJκαίkaiandandτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/who ἐχθροὺς echthrous
N-APMἐχθρόςechthrosenemy[3their enemiesαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐκάλυψεν ekalupsen
V-AAI-3Sκαλύπτωkaluptōto cover2coveredθάλασσα. thalassa
N-NSFθάλασσαthalassasea1 sea]. 54 Tłum. GrEn. Толк. I przywiódł ich na górę świętą swoją, górę, którą nabyła prawica jego. I wyrzucił przed nimi narody, i losem rozdzielił im ziemię sznurem pomiaru,И возвел их на гору святыни Своей, на гору, что стяжала десница Его.
И# введE | въ г0ру с™hни своеS, г0ру сію2, ю4же стzжA десни1ца є3гw2.
78,54Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἰσήγαγεν eisēgagen
V-AAI-3Sεἰσάγωeisagōto bring inhe broughtαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εἰς eis
PREPεἰςeistowardintoὅριον horion
N-ASNὅριονhorionregion[atonement]ἁγιάσματος hagiasmatos
N-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSN αὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὄρος oros
N-ASNὄροςorosmountain[2mountainτοῦτο, touto
D-ASNτοῦτοtoutothat[drowsiness]ὃ ho
R-ASNὁhothe/this/who ἐκτήσατο ektēsato
V-AMI-3Sκτάομαιktaomaito posses[2acquiredἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who[that]δεξιὰ dexia
A-NSFδεξιόςdexiosright1his right ].αὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 55 Tłum. GrEn. Толк. i dał w przybytkach ich mieszkanie pokoleniom izraelskim.И изгнал от лица Израиля народы, и по жребию раздал ему землю их, размежевав ее, и поселил в их жилищах колена Израилевы.
И# и3згнA t лицA и4хъ kзhки, и3 по жрeбію дадE и5мъ (зeмлю) ќжемъ жребодаsніz, и3 всели2 въ селeніихъ и4хъ кwлёна ї}лєва.
78,55Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐξέβαλεν exebalen
V-AAI-3Sἐκβάλλωekballōto expelhe cast outἀπὸ apo
PREPἀπόapofrom[2beforeπροσώπου prosōpou
N-GSNπρόσωπονprosōponface3their faceαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἔθνη ethnē
N-APNἔθνοςethnosGentiles1nations],καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐκληροδότησεν eklērodotēsen
V-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3S αὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyσχοινίῳ schoiniō
N-DSNσχοινίονschoinionropea lineκληροδοσίας klērodosias
N-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSF καὶ kai
CONJκαίkaiandAndκατεσκήνωσεν kateskēnōsen
V-AAI-3Sκατασκηνόωkataskēnoōto dwellhe encampedἐν en
PREPἐνenin/on/among[4amongτοῖς tois
T-DPNὁhothe/this/who σκηνώμασιν skēnōmasin
N-DPNσκήνωμαskēnōmatent5their tentsαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τὰς tas
T-APFὁhothe/this/who1theφυλὰς fulas
N-APFφυλήfulētribe2tribesτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who Ισραηλ. israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window] 78 C56 Tłum. GrEn. Толк. Lecz oni kusili i obrażali Boga wysokiego i nie strzegli świadectw jego.Но искушали и оскорбляли они Бога Всевышнего и откровений Его не хранили;
И# и3скуси1ша и3 преwгорчи1ша бGа вhшнzго, и3 свидёній є3гw2 не сохрани1ша:
78,56Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐπείρασαν epeirasan
V-AAI-3Pπειράζωpeirazōto test/temptthey testedκαὶ kai
CONJκαίkaiandandπαρεπίκραναν parepikranan
V-AAI-3Pπαραπικραίνωparapikrainōto rebelgreatly embitteredτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who θεὸν theon
N-ASMθεόςtheosGodGodτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheὕψιστον hupsiston
A-ASMὕψιστοςhupsistoshighesthighest;καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὰ ta
T-APNὁhothe/this/who μαρτύρια marturia
N-APNμαρτυρίαmarturiatestimony[Joram]αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οὐκ ouk
ADVοὐounothey did notἐφυλάξαντο efulaxanto
V-AMI-3Pφυλάσσωfulassōto keep/guardkeep. 57 Tłum. GrEn. Толк. I odwrócili się, a nie zachowali umowy, jak ojcowie ich odmienili się w łuk opaczny.и отвратились они, отступив от Бога, подобно отцам своим; стали негодными, как треснувший лук.
и3 tврати1шасz и3 tверг0шасz, ћкоже и3 nтцы2 и4хъ: преврати1шасz въ лyкъ развращeнъ:
78,57Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπέστρεψαν apestrepsan
V-AAI-3Pἀποστρέφωapostrefōto turn awaythey turnedκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἠσυνθέτησαν ēsunthetēsan
V-AAI-3Pstrong:GV-AAI-3Pstrong:GV-AAI-3Pstrong:GV-AAI-3P καθὼς kathōs
ADVκαθώςkathōsas/just asasκαὶ kai
ADVκαίkaiandalsoοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who πατέρες pateres
N-NPMπατήρpatērfathertheir fathersαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]μετεστράφησαν metestrafēsan
V-API-3Pμεταστρέφωmetastrefōto changeconvertedεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτόξον toxon
N-ASNτόξονtoxonbow[2bowστρεβλὸν streblon
A-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASN 58 Tłum. GrEn. Толк. Do gniewu go wzruszyli na swych pagórkach i bałwanami swymi pobudzali go do zapalczywości.И прогневали Его на холмах, поклоняясь идолам, оскорбили Его.
и3 прогнёваша є3го2 въ х0лмэхъ свои1хъ, и3 во и3стукaнныхъ свои1хъ раздражи1ша є3го2.
78,58Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndπαρώργισαν parōrgisan
V-AAI-3Pπαροργίζωparorgizōto angerthey provoked him to angerαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who βουνοῖς bounois
N-DPMβουνόςbounoshilltheir hills;αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who γλυπτοῖς gluptois
A-DPMstrong:GA-DPMstrong:GA-DPMstrong:GA-DPM αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]παρεζήλωσαν parezēlōsan
V-AAI-3Pπαραζηλόωparazēloōto make enviousthey provoked him to jealousy.αὐτόν. auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 59 Tłum. GrEn. Толк. Usłyszał Bóg i wzgardził, i poniżył bardzo lud izraelski;Услышал Бог, и гневно воззрел, и унизил Он Израиль;
Слhша бGъ и3 презрЁ, и3 ўничижи2 ѕэлw2 ї}лz:
78,59Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἤκουσεν ēkousen
V-AAI-3Sἀκούωakouōto hearGod heard,ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoGod heard,θεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGodGod heard,καὶ kai
CONJκαίkaiandandὑπερεῖδεν hupereiden
V-AAI-3Sὑπερείδωhupereidōto overlookhe overlooked;καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐξουδένωσεν exoudenōsen
V-AAI-3Pἐξουδενόωexoudenoōbe rejectedhe treated [2with contemptσφόδρα sfodra
ADVσφόδραsfodravery3exceedinglyτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Ισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window] 60 Tłum. GrEn. Толк. i odrzucił przybytek Silo, przybytek swój, kędy mieszkał między ludźmi;и отверг Он скинию Силомскую, жилище, где обитал Он среди народа;
и3 tри1ну ски1нію силHмскую, селeніе є4же всели1сz въ человёцэхъ:
78,60Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπώσατο apōsato
V-AMI-3Sἀπωθέωapōtheōto rejecthe thrust awayτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheσκηνὴν skēnēn
N-ASFσκηνήskēnētenttentΣηλωμ, sēlōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI σκήνωμα skēnōma
N-ASNσκήνωμαskēnōmatenttentαὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οὗ hou
R-GSMοὐouno[Carmi]κατεσκήνωσεν kateskēnōsen
V-AAI-3Sκατασκηνόωkataskēnoōto dwellhe encampedἐν en
PREPἐνenin/on/amongamongἀνθρώποις. anthrōpois
N-DPMἄνθρωποςanthrōposa humanmen. 61 Tłum. GrEn. Толк. i podał moc ich w niewolę i piękność ich w ręce nieprzyjacielskie.и отдал в плен силу их, и красу их в руки врагов;
и3 предадE въ плёнъ крёпость и4хъ, и3 добр0ту и4хъ въ рyки врагHвъ:
78,61Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndπαρέδωκεν paredōken
V-AAI-3Sπαραδίδωμιparadidōmito deliverhe delivered upεἰς eis
PREPεἰςeistoward[2intoαἰχμαλωσίαν aichmalōsian
N-ASFαἰχμαλωσίαaichmalōsiacaptivity3captivityτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ἰσχὺν ischun
N-ASFἰσχύςischusstrength1their strength],αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who καλλονὴν kallonēn
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εἰς eis
PREPεἰςeistowardintoχεῖρας cheiras
N-APFχείρcheirhandhandsἐχθροῦ echthrou
N-GSMἐχθρόςechthrosenemyof enemies. 62 Tłum. GrEn. Толк. I dał pod miecz lud swój i wzgardził dziedzictwem swoim.и предал мечу народ Свой, и достояние Свое презрел.
и3 затвори2 во nрyжіи лю1ди сво‰ и3 достоsніе своE презрЁ.
78,62Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndσυνέκλεισεν sunekleisen
V-AAI-3Sσυγκλείωsunkleiōto confinehe consignedεἰς eis
PREPεἰςeistoward[to strive]ῥομφαίαν romfaian
N-ASFῥομφαίαromfaiasword3 broadswordτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who λαὸν laon
N-ASMλαόςlaosa people1his people];αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who κληρονομίαν klēronomian
N-ASFκληρονομίαklēronomiainheritancehis inheritanceαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὑπερεῖδεν. hupereiden
V-AAI-3Sὑπερείδωhupereidōto overlookhe overlooked. 63 Tłum. GrEn. Толк. Młodzieńców ich ogień pożarł, a panien ich nie płakano.Юношей их истребил огонь, погибли девы их и не оплаканы были;
Ю$ношы и4хъ поzдE џгнь, и3 дBвы и4хъ не њсётwваны бhша:
78,63Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/who νεανίσκους neaniskous
N-APMνεανίσκοςneaniskosyoung manTheir young menαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]κατέφαγεν katefagen
V-AAI-3Sκατεσθίωkatesthiōto devourwere devouredπῦρ, pur
N-NSNπῦρpurfireby fire,καὶ kai
CONJκαίkaiandandαἱ hai
T-NPFὁhothe/this/who παρθένοι parthenoi
N-NPFπαρθένοςparthenosvirgintheir virginsαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οὐκ ouk
ADVοὐounowere notἐπενθήθησαν· epenthēthēsan
V-API-3Pπενθέωpentheōto mournmourned for. 64 Tłum. GrEn. Толк. Kapłani ich od miecza polegli, a wdowy ich nie chodziły w żałobie. –священники их пали от меча, и некому стало оплакивать вдов.
свzщeнницы и4хъ мечeмъ пад0ша, и3 вдови1цы и4хъ не њпл†каны бyдутъ.
78,64Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who ἱερεῖς hiereis
N-NPMἱερεύςhiereuspriestTheir priestsαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/among[2byῥομφαίᾳ romfaia
N-DSFῥομφαίαromfaiasword3 broadswordἔπεσαν, epesan
V-AAI-3Pπίπτωpiptōto collapse1fell],καὶ kai
CONJκαίkaiandandαἱ hai
T-NPFὁhothe/this/who χῆραι chērai
N-NPFχήραchērawidowtheir widowsαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οὐ ou
ADVοὐounoshall not be wept .κλαυσθήσονται. klausthēsontai
V-FPI-3Pκλαίωklaiōto weepshall not be wept . 65 Tłum. GrEn. Толк. I ocucił się Pan jak ze snu, jak mocarz upojony winem.Но восстал, словно ото сна, Господь, будто властелин, шумный от вина;
И# востA ћкw спS гDь, ћкw си1ленъ и3 шyменъ t вінA:
78,65Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐξηγέρθη exēgerthē
V-API-3Sἐξεγείρωexegeirōto raise[2awakenedὡς hōs
CONJὡςhōswhich/how3asὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who ὑπνῶν hupnōn
N-GPMὕπνοςhupnossleep[to pour]κύριος, kurios
N-NSMκύριοςkurioslord1 lord];ὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howasδυνατὸς dunatos
A-NSMδυνατόςdunatosablea mighty oneκεκραιπαληκὼς kekraipalēkōs
V-RAPRSstrong:GV-RAPRSstrong:GV-RAPRSstrong:GV-RAPRS ἐξ ex
PREPἐκekof/fromfromοἴνου, oinou
N-GSMοἶνοςoinoswinewine. 66 Tłum. GrEn. Толк. I poraził nieprzyjaciół swych na pośladkach, wydał ich na hańbę wieczną.и обратил врагов Своих вспять, поношению вечному предал их;
и3 порази2 враги2 сво‰ вспsть, поношeніе вёчное дадE и5мъ:
78,66Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐπάταξεν epataxen
V-AAI-3Sπατάσσωpatassōto strikehe struckτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/who ἐχθροὺς echthrous
N-APMἐχθρόςechthrosenemyhis enemiesαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εἰς eis
PREPεἰςeistowarduntoτὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheὀπίσω opisō
PREPὀπίσωopisōafterrear;ὄνειδος oneidos
N-ASNὄνειδοςoneidosdisgrace[4scornαἰώνιον aiōnion
A-ASNαἰώνιοςaiōnioseternal3for eternalἔδωκεν edōken
V-AAI-3Sδίδωμιdidōmito give1he appointedαὐτοῖς. autois
D-DPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 67 Tłum. GrEn. Толк. I odrzucił namiot Józefa i nie obrał pokolenia Efraima,и отверг жилище Иосифа, и колено Ефремово не избрал;
и3 tри1ну селeніе їHсифово, и3 колёно є3фрeмово не и3збрA:
78,67Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπώσατο apōsato
V-AMI-3Sἀπωθέωapōtheōto rejecthe thrust awayτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheσκήνωμα skēnōma
N-ASNσκήνωμαskēnōmatenttentΙωσηφ iōsēf
N-PRIἸωσήφiōsēfJoseph[Heleph]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheφυλὴν fulēn
N-ASFφυλήfulētribetribeΕφραιμ efraim
N-PRIἘφραίμefraimEphraim[to leap]οὐκ ouk
ADVοὐounohe did notἐξελέξατο· exelexato
V-AMI-3Sἐκλέγωeklegōto selectchoose. 68 Tłum. GrEn. Толк. ale obrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.избрал Он колено Иудово, гору Сион, возлюбленную Им.
и3 и3збрA колёно їyдово, г0ру сіHню, ю4же возлюби2:
78,68Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]ἐξελέξατο exelexato
V-AMI-3Sἐκλέγωeklegōto selectHe choseτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheφυλὴν fulēn
N-ASFφυλήfulētribetribeΙουδα, iouda
N-PRIἸουδάioudaJudea[dullness]τὸ to
T-ASNὁhothe/this/who ὄρος oros
N-ASNὄροςorosmountainmountτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who Σιων, siōn
N-PRIΣιώνsiōnZion[restraint]ὃ ho
R-ASNὁhothe/this/who[that]ἠγάπησεν, ēgapēsen
V-AAI-3Sἀγαπάωagapaōto lovehe loved. 69 Tłum. GrEn. Толк. I zbudował podobną do jednorożców świątynię swoją na ziemi, którą ugruntował na wieki.И сделал неприступным, как логово единорога, святилище Свое; на земле основал его навеки.
и3 создA ћкw є3динор0га с™и1лище своE: на земли2 њсновA и5 въ вёкъ.
78,69Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndᾠκοδόμησεν ōkodomēsen
V-AAI-3Sοἰκοδομέωoikodomeōto buildhe builtὡς hōs
CONJὡςhōswhich/how[2asμονοκερώτων monokerōtōn
N-GPMstrong:GN-GPMstrong:GN-GPMstrong:GN-GPM τὸ to
T-ASNὁhothe/this/who ἁγίασμα hagiasma
N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN αὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whotheγῇ gē
N-DSFγῆgēearthearth;ἐθεμελίωσεν ethemeliōsen
V-AAI-3Sθεμελιόωthemelioōto foundhe laid its foundationαὐτὴν autēn
D-ASFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheαἰῶνα. aiōna
N-ASMαἰώνaiōnan ageeon. 70 Tłum. GrEn. Толк. I obrał Dawida, sługę swego, i wziął go od trzód owiec, od kotnych owiec wziął go,И избрал Давида, раба Своего, взял его от пастбищ овчих;
И# и3збрA дв7да рабA своего2, и3 воспріsтъ є3го2 t стaдъ џвчихъ:
78,70Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐξελέξατο exelexato
V-AMI-3Sἐκλέγωeklegōto selecthe choseΔαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who δοῦλον doulon
N-ASMδοῦλοςdoulosslavehis servant;αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀνέλαβεν anelaben
V-AAI-3Sἀναλαμβάνωanalambanōto take uphe tookαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfrom out ofτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/whotheποιμνίων poimniōn
N-GPNποίμνιονpoimnionflockflocksτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/whoof theπροβάτων, probatōn
N-GPNπρόβατονprobatonsheepsheep; 71 Tłum. GrEn. Толк. aby pasł Jakuba, sługę jego i Izraela, dziedzictwo jego.от стад овчих взял его пасти Иакова, раба Своего, и Израиль, достояние Свое;
t дои1лицъ поsтъ є3го2, пасти2 їaкwва рабA своего2, и3 ї}лz достоsніе своE.
78,71Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐξόπισθεν exopisthen
ADVstrong:GADVstrong:GADVstrong:GADV τῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/whothe onesλοχευομένων locheuomenōn
V-PMPGPstrong:GV-PMPGPstrong:GV-PMPGPstrong:GV-PMPGP ἔλαβεν elaben
V-AAI-3Sλαμβάνωlambanōto takehe tookαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ποιμαίνειν poimainein
V-PARποιμαίνωpoimainōto shepherdto tendΙακωβ iakōb
N-PRIἸακώβiakōbJacob[vision]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who λαὸν laon
N-ASMλαόςlaosa people[be brother-in-law]αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who κληρονομίαν klēronomian
N-ASFκληρονομίαklēronomiainheritancehis inheritance.αὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 72 Tłum. GrEn. Толк. I pasł ich w niewinności serca swego i w roztropności rąk swoich prowadził ich.и пас их Давид в незлобии сердца своего и рукою своею мудро направлял их.И# ўпасE | въ неѕл0біи сeрдца своегw2, и3 въ рaзумэхъ рукY своє1ю настaвилъ | є4сть.78,72Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐποίμανεν epoimanen
V-AAI-3Sποιμαίνωpoimainōto shepherdhe tendedαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whotheἀκακίᾳ akakia
N-DSFstrong:GN-DSFstrong:GN-DSFstrong:GN-DSF τῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who καρδίας kardias
N-GSFκαρδίαkardiaheartof his heart;αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐν en
PREPἐνenin/on/amonginταῖς tais
T-DPFὁhothe/this/whotheσυνέσεσι sunesesi
N-DPFσύνεσιςsunesisunderstandingskillfulnessτῶν tōn
T-GPFὁhothe/this/who χειρῶν cheirōn
N-GPFχείρcheirhandof his handsαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὡδήγησεν hōdēgēsen
V-AAI-3Sὁδηγέωhodēgeōto guidehe guidedαὐτούς. autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] CS RU Warsz. King J. 78
Comments: bl.Aug. 1 Tłum. GrEn. Толк. Psalm Asafowy. Boże, przyszli poganie do dziedzictwa twego, splugawili kościół twój święty, obrócili Jeruzalem w. budkę na chowanie jabłek.Боже, пришли язычники во владения Твои, осквернили храм Твой святой,
Б9е, пріид0ша kзhцы въ достоsніе твоE, њскверни1ша хрaмъ с™hй тв0й,
79,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΨαλμὸς psalmos
N-NSMψαλμόςpsalmospsalm[to bristle up]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whoOΑσαφ. asaf
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεός, theos
N-NSMθεόςtheosGodGod,ἤλθοσαν ēlthosan
V-AAI-3Pἔρχομαιerchomaito come/go[2comeἔθνη ethnē
N-NPNἔθνοςethnosGentiles1nations]εἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who κληρονομίαν klēronomian
N-ASFκληρονομίαklēronomiainheritanceyour inheritance;σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐμίαναν emianan
V-AAI-3Pμιαίνωmiainōto stainthey defiledτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who ναὸν naon
N-ASMναόςnaostemple[3templeτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who[that]ἅγιόν hagion
A-ASMἅγιοςhagiosholy[Abimelech]σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἔθεντο ethento
V-AMI-3Pτίθημιtithēmito placethey madeΙερουσαλημ ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel]εἰς eis
PREPεἰςeistoward[to strive]ὀπωροφυλάκιον. opōrofulakion
N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN 2 Tłum. GrEn. Толк. Porzucili trupy sług twoich na strawę ptakom powietrznym, ciała świętych twoich zwierzętom ziemi.сделали Иерусалим подобным хранилищу овощей; бросили трупы рабов Твоих на съедение птицам небесным, тела праведников Твоих – на растерзание зверям земным;
положи1ша їеrли1мъ ћкw nв0щное храни1лище: положи1ша тр{піz р†бъ твои1хъ брaшно пти1цамъ небє1снымъ, плHти прпdбныхъ твои1хъ ѕвэрє1мъ зємнhмъ:
79,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἔθεντο ethento
V-AMI-3Pτίθημιtithēmito placeThey madeτὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheθνησιμαῖα thnēsimaia
A-APNstrong:GA-APNstrong:GA-APNstrong:GA-APN τῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who δούλων doulōn
N-GPMδοῦλοςdoulosslaveof your servantsσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]βρώματα brōmata
N-APNβρῶμαbrōmafoodfoodsτοῖς tois
T-DPNὁhothe/this/whofor theπετεινοῖς peteinois
N-DPNπετεινόςpeteinosbirdwinged creaturesτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theοὐρανοῦ, ouranou
N-GSMοὐρανόςouranosheavenheaven;τὰς tas
T-APFὁhothe/this/whotheσάρκας sarkas
N-APFσάρξsarxfleshfleshτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who ὁσίων hosiōn
A-GPMὅσιοςhosiosholyof your sacred onesσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]τοῖς tois
T-DPNὁhothe/this/whofor theθηρίοις thēriois
N-DPNθηρίονthērionwild animalwild beastsτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof theγῆς· gēs
N-GSFγῆgēearthearth. 3 Tłum. GrEn. Толк. Rozlali krew ich jak wodę dokoła Jeruzalem, a nie było, kto by pogrzebał.пролили кровь их, как воду, у стен Иерусалима, и некому было их погребать.
проліsша кр0вь и4хъ ћкw в0ду w4крестъ їеrли1ма, и3 не бЁ погребazй.
79,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐξέχεαν exechean
V-AAI-3Pἐκχέωekcheōto pour outThey poured outτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who αἷμα haima
N-ASNαἷμαhaimabloodtheir bloodαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὡς hōs
CONJὡςhōswhich/how[scribe]ὕδωρ hudōr
N-ASNὕδωρ, ὕδατοςhhudōr udatoswaterwaterκύκλῳ kuklō
N-DSMκύκλῳkuklōsurroundinground aboutΙερουσαλημ, ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐκ ouk
ADVοὐounothere was no oneἦν ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θάπτων. thaptōn
V-PAPRSθάπτωthaptōto buryburying . 4 Tłum. GrEn. Толк. Staliśmy się wzgardą sąsiadom naszym, pośmiewiskiem i szyderstwem tym, którzy są dokoła nas. –Стали нас поносить соседи наши, предали нас позору и поруганию живущие окрест нас.
Бhхомъ поношeніе сосёдwмъ нaшымъ, подражнeніе и3 поругaніе сyщымъ w4крестъ нaсъ.
79,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐγενήθημεν egenēthēmen
V-API-1Pγίνομαιginomaito beWe becameὄνειδος oneidos
N-ASNὄνειδοςoneidosdisgracescornτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who γείτοσιν geitosin
N-DPMγείτωνgeitōnneighbourour neighbors;ἡμῶν, hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]μυκτηρισμὸς muktērismos
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM καὶ kai
CONJκαίkaiandandχλευασμὸς chleuasmos
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM τοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/whoby the onesκύκλῳ kuklō
N-DSMκύκλῳkuklōsurroundinground aboutἡμῶν. hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm] 5 Tłum. GrEn. Толк. Dokądże, Panie, gniewać się będziesz do końca, pałać będzie jak ogień zapalczywość twoja?Доколе, Господи, гневаться будешь на нас? Доколе палить будет нас, словно огонь, кара Твоя?
Док0лэ, гDи, прогнёваешисz до концA; разжжeтсz ћкw џгнь рвeніе твоE;
79,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἕως heōs
PREPἕωςheōsuntilForπότε, pote
PRTπότεpotewhen?how long,κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord?ὀργισθήσῃ orgisthēsē
V-FPI-2Sὀργίζωorgizōto angerWill you be provoked to angerεἰς eis
PREPεἰςeistowardtoτέλος, telos
N-ASNτέλοςtelosgoal/taxend?ἐκκαυθήσεται ekkauthēsetai
V-FPI-3Sstrong:GV-FPI-3Sstrong:GV-FPI-3Sstrong:GV-FPI-3S ὡς hōs
CONJὡςhōswhich/how3asπῦρ pur
N-NSNπῦρpurfire4fireὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who ζῆλός zēlos
N-NSMζῆλοςzēloszeal1your zeal]?σου; sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 6 Tłum. GrEn. Толк. Wylej gniew twój na narody, które cię nie znają, i na królestwa, które imienia twego nie wzywały!Излей гнев Твой на народы, не знающие Тебя, и на царства, где имени Твоего не призывают;
Пролjй гнёвъ тв0й на kзhки незнaющыz тебє2, и3 на ц†рствіz, ±же и4мене твоегw2 не призвaша:
79,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἔκχεον ekcheon
V-AAM-2Sἐκχέωekcheōto pour outPour outτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ὀργήν orgēn
N-ASFὀργήorgēwrathyour angerσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponἔθνη ethnē
N-APNἔθνοςethnosGentilesnations,τὰ ta
T-APNὁhothe/this/whothe onesμὴ mē
ADVμήmēnotnotγινώσκοντά ginōskonta
V-PAPASγινώσκωginōskōto knowperceivingσε se
P-ASσέseyou[to slip]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponβασιλείας, basileias
N-GSFβασιλείαbasileiakingdomkingdomsαἳ hai
R-NPFὁhothe/this/who τὸ to
T-ASNὁhothe/this/who[that]ὄνομά onoma
N-ASNὄνομαonomaname[2your nameσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]οὐκ ouk
ADVοὐouno1they called not upon].ἐπεκαλέσαντο, epekalesanto
V-AMI-3Pἐπικαλέωepikaleōto call (on)/name1they called not upon]. 7 Tłum. GrEn. Толк. Albowiem pożarli Jakuba i miejsce jego spustoszyli.ибо терзали они Иакова и земли его опустошали.
ћкw поzд0ша їaкwва, и3 мёсто є3гw2 њпустоши1ша.
79,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForκατέφαγον katefagon
V-AAI-3Pκατεσθίωkatesthiōto devourthey devouredτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Ιακωβ iakōb
N-PRIἸακώβiakōbJacob[vision]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who τόπον topon
N-ASMτόποςtoposplace[2his placeαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἠρήμωσαν. ērēmōsan
V-AAI-3Pἐρημόωerēmoōto lay waste1made] desolate. 8 Tłum. GrEn. Толк. Nie wspominaj starych nieprawości naszych, niech nas rychło uprzedzą litości twoje, bośmy się stali bardzo ubogimi! –Не помяни наших былых беззаконий! Поспеши явить нам щедроты Твои, Господи, ибо мы вконец обнищали.
Не помzни2 нaшихъ беззак0ній пeрвыхъ: ск0рw да предварsтъ ны2 щедрHты тво‰, гDи, ћкw њбнищaхомъ ѕэлw2.
79,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPμὴ mē
ADVμήmēnotYou should notμνησθῇς mnēsthēs
V-APS-2Sμνάομαιmnaomaito remember[be ill]ἡμῶν hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]ἀνομιῶν anomiōn
N-GPFἀνομίαanomialawlessnesslawless deedsἀρχαίων· archaiōn
A-GPFἀρχαῖοςarchaiosancientof old.ταχὺ tachu
A-ASNταχύtachuquickly[bag]προκαταλαβέτωσαν prokatalabetōsan
V-AAM-3Pstrong:GV-AAM-3Pstrong:GV-AAM-3Pstrong:GV-AAM-3P ἡμᾶς hēmas
P-APἡμᾶςhēmasus[crime]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who οἰκτιρμοί oiktirmoi
N-NPMοἰκτιρμόςoiktirmoscompassion1your compassions]!σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforἐπτωχεύσαμεν eptōcheusamen
V-AAI-1Pπτωχεύωptōcheuōbe poorwe are [2poorσφόδρα. sfodra
ADVσφόδραsfodravery1exceedingly]. 9 Tłum. GrEn. Толк. Wspomóż nas, Boże, zbawicielu nasz, i dla sławy imienia twego, Panie, wybaw nas, a bądź miłościw grzechom naszym dla imienia twego,Помоги нам, Боже, Спаситель наш, во славу имени Твоего! Господи! Избавь нас от грехов наших и очисти нас во имя Твое!
Помози2 нaмъ, б9е, сп7си1телю нaшъ, слaвы рaди и4мене твоегw2: гDи, и3збaви ны2 и3 њчcти грэхи2 нaшz и4мене рaди твоегw2.
79,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPβοήθησον boēthēson
V-AAM-2Sβοηθέωboētheōto helpHelpἡμῖν, hēmin
P-DPἡμῖνhēminto us[to pledge]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoOθεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGodGodὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who σωτὴρ sōtēr
N-NSMσωτήρsōtērsaviorour deliverer,ἡμῶν· hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]ἕνεκα heneka
PREPἕνεκα, εἵνεκενhheneka einekenbecause ofbecause ofτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whotheδόξης doxēs
N-GSFδόξαdoxaglorygloryτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ὀνόματός onomatos
N-GSNὄνομαonomanameof your name!σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]κύριε, kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord,ῥῦσαι rusai
V-AMM-2Sῥύομαιruomaito rescuerescueἡμᾶς hēmas
P-APἡμᾶςhēmasus[crime]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἱλάσθητι hilasthēti
V-APS-2Sἱλάσκομαιhilaskomaito propitiateatoneταῖς tais
T-DPFὁhothe/this/who ἁμαρτίαις hamartiais
N-DPFἁμαρτίαhamartiasinour sins,ἡμῶν hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]ἕνεκα heneka
PREPἕνεκα, εἵνεκενhheneka einekenbecause ofbecause ofτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ὀνόματός onomatos
N-GSNὄνομαonomanameyour name!σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 10 Tłum. GrEn. Толк. aby snadź nie mówiono wśród narodów: “Gdzież jest Bóg ich?” I niech się okaże nad poganami przed oczyma naszymi pomsta krwi sług twoich, która została wylana!Да не скажут язычники: "Где их Бог?" И да совершится пред очами нашими отмщение народам за пролитую кровь рабов Твоих!
Да не когдA рекyтъ kзhцы: гдЁ є4сть бGъ и4хъ; и3 да ўвёстсz во kзhцэхъ пред8 nчи1ма нaшима tмщeніе кр0ве р†бъ твои1хъ пролитhz.
79,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPμήποτε mēpote
ADVμήποτεmēpotelestLest at any timeεἴπωσιν eipōsin
V-AAS-3Pλέγωlegōto speak[dry land]τὰ ta
T-NPNὁhothe/this/who1theἔθνη ethnē
N-NPNἔθνοςethnosGentiles2nations],Ποῦ pou
ADVποῦpouwhere?Whereἐστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGodtheir God?αὐτῶν; autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandthenγνωσθήτω gnōsthētō
V-APM-3Sγινώσκωginōskōto knowlet it be knownἐν en
PREPἐνenin/on/amongamongτοῖς tois
T-DPNὁhothe/this/whotheἔθνεσιν ethnesin
N-DPNἔθνοςethnosGentilesnations,ἐνώπιον enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbeforebeforeτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who ὀφθαλμῶν ofthalmōn
N-GPMὀφθαλμόςofthalmoseyeour eyes,ἡμῶν hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]ἡ hē
T-NSFὁhothe/this/whotheἐκδίκησις ekdikēsis
N-NSFἐκδίκησιςekdikēsisvengeancevengeanceτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whofor theαἵματος haimatos
N-GSNαἷμαhaimabloodbloodτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who δούλων doulōn
N-GPMδοῦλοςdoulosslaveof your servantsσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]τοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who ἐκκεχυμένου. ekkechumenou
V-RMPGSἐκχέωekcheōto pour outbeing poured out! 11 Tłum. GrEn. Толк. Niech przyjdzie przed oblicze twoje II wzdychanie związanych! Według mocy ramienia twego zachowaj synów pomordowanych!Да вознесутся к Тебе стенания узников! Поддержи могучей десницей Твоей сыновей отцов умерщвленных!
Да вни1детъ пред8 тS воздыхaніе њковaнныхъ: по вели1чію мhшцы твоеS снабди2 сhны ўмерщвлeнныхъ.
79,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPεἰσελθάτω eiselthatō
V-AAM-3Sεἰσέρχομαιeiserchomaito enterLet [5enterἐνώπιόν enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbefore6beforeσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theστεναγμὸς stenagmos
N-NSMστεναγμόςstenagmosgroan2moaningτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who3of the onesπεπεδημένων, pepedēmenōn
V-RPPGPstrong:GV-RPPGPstrong:GV-RPPGPstrong:GV-RPPGP κατὰ kata
PREPκατάkataaccording toAccording toτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheμεγαλωσύνην megalōsunēn
N-ASFμεγαλωσύνηmegalōsunēmajestygreatnessτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who βραχίονός brachionos
N-GSMβραχίωνbrachiōnarmof your armσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]περιποίησαι peripoiēsai
V-AMM-2Sπεριποιέωperipoieōto gainprotectτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/whotheυἱοὺς huious
N-APMυἱόςhuiossonsonsτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/whoof theτεθανατωμένων. tethanatōmenōn
V-RPPGPθανατόωthanatoōto killones being put to death! 12 Tłum. GrEn. Толк. I oddaj sąsiadom naszym siedemkroć w ich łono urąganie ich, którym urągali, tobie, Panie!Отплати соседям нашим семикратно за поношения, какими поносили они Тебя, Господи!
Воздaждь сосёдwмъ нaшымъ седмери1цею въ нёдро и4хъ поношeніе и4хъ, и4мже поноси1ша тS, гDи.
79,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἀπόδος apodos
V-AAM-2Sἀποδίδωμιapodidōmito payRepayτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who γείτοσιν geitosin
N-DPMγείτωνgeitōnneighbourour neighborsἡμῶν hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]ἑπταπλασίονα heptaplasiona
A-APNstrong:GA-APNstrong:GA-APNstrong:GA-APN εἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who κόλπον kolpon
N-ASMκόλποςkolposbosomtheir bosom!αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who ὀνειδισμὸν oneidismon
N-ASMὀνειδισμόςoneidismosreproachfor their scorningαὐτῶν, autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὃν hon
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhichwhichὠνείδισάν ōneidisan
V-AAI-3Pὀνειδίζωoneidizōto revilethey beratedσε, se
P-ASσέseyou[to slip]κύριε. kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lord. 13 Tłum. GrEn. Толк. A my, lud twój i owce pastwiska twego, będziemy cię wysławiać na wieki, od pokolenia w pokolenie będziemy opowiadać chwałę twoją.А мы народ Твой и овцы пастбища Твоего; восхвалим Тебя, Боже, вовеки, из рода в род возвестим славу Твою.Мh же лю1діе твои2 и3 џвцы пaжити твоеS и3сповёмысz тебЁ, б9е, во вёкъ, въ р0дъ и3 р0дъ возвэсти1мъ хвалY твою2.79,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἡμεῖς hēmeis
P-NPἡμεῖςhēmeiswe[Habor]δὲ de
PRTδέdethenBut weλαός laos
N-NSMλαόςlaosa peopleyour people,σου. sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandandπρόβατα probata
N-NPNπρόβατονprobatonsheepsheepτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whoOνομῆς nomēs
N-GSFνομήnomēpastureof your pasture.σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἀνθομολογησόμεθά anthomologēsometha
V-FMI-1Pstrong:GV-FMI-1Pstrong:GV-FMI-1Pstrong:GV-FMI-1P σοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]εἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheαἰῶνα, aiōna
N-ASMαἰώνaiōnan ageeon;εἰς eis
PREPεἰςeistowardforγενεὰν genean
N-ASFγενεάgeneagenerationgenerationκαὶ kai
CONJκαίkaiandandγενεὰν genean
N-ASFγενεάgeneagenerationgenerationἐξαγγελοῦμεν exangeloumen
V-FAI-1Pἐξαγγέλλωexangellōto proclaimwe shall declareτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who αἴνεσίν ainesin
N-ASFαἴνεσιςainesispraiseyour praise.σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard] CS RU Warsz. King J. 79
Comments: bl.Aug. 1 Tłum. GrEn. Толк. Na koniec, dla tych, którzy będą odmienieni. Świadectwo Asafowe. Psalm.В конец, об имеющих измениться, откровение Асафа, 79
Въ конeцъ, њ и3змёньшихсz, свидёніе ґсaфу, pал0мъ
2 Tłum. GrEn. Толк. Który rządzisz Izraelem, posłuchaj! Który prowadzisz jak owce Józefa, który siedzisz na cherubinach, ukaż się przed Efraimem,Пастырь Израиля, внемли нам! Ты, что ведешь Иосифа, точно овцу, и летишь на Херувимах, явись!
Пасhй ї}лz, вонми2: наставлszй ћкw nвчA їHсифа, сэдsй на херувjмэхъ, kви1сz:
80,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΕἰς eis
PREPεἰςeistoward[to strive]τὸ to
T-ASNὁhothe/this/whoO oneτέλος, telos
N-ASNτέλοςtelosgoal/tax[goring]ὑπὲρ huper
PREPὑπέρhuperabove/for[straightforward]τῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who ἀλλοιωθησομένων· alloiōthēsomenōn
V-FPPGPstrong:GV-FPPGPstrong:GV-FPPGPstrong:GV-FPPGP μαρτύριον marturion
N-NSNμαρτύριονmarturiontestimony[Jushab-hesed]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whoO oneΑσαφ, asaf
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ψαλμὸς psalmos
N-NSMψαλμόςpsalmospsalm[to bristle up]ὑπὲρ huper
PREPὑπέρhuperabove/for[straightforward]τοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who Ἀσσυρίου. assuriou
N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whothe oneποιμαίνων poimainōn
V-PAPRSποιμαίνωpoimainōto shepherdtendingτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheΙσραηλ, israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]πρόσχες, prosches
V-AAM-2Sπροσέχωprosechōto watch outtake heed!ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who[that]ὁδηγῶν hodēgōn
V-PAPRSὁδηγέωhodēgeōto guideguidingὡσεὶ hōsei
CONJὡσείhōseilike/as/about[2asπρόβατα probata
N-APNπρόβατονprobatonsheep3sheepτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who[that]Ιωσηφ, iōsēf
N-PRIἸωσήφiōsēfJoseph[Heleph]Ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who[that]καθήμενος kathēmenos
V-PMPRSκάθημαιkathēmaito sitsitting downἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/who[that]χερουβιν, cheroubin
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐμφάνηθι. emfanēthi
V-AAM-2Sstrong:GV-AAM-2Sstrong:GV-AAM-2Sstrong:GV-AAM-2S 3 Tłum. GrEn. Толк. Beniaminem i Manassesem! Wzbudź moc twoją i przyjdź, abyś nas wybawił!Пред Ефремом и Вениамином и Манассиею яви силу Твою и приди спасти нас!
пред8 є3фрeмомъ и3 веніамjномъ и3 манассjемъ воздви1гни си1лу твою2, и3 пріиди2 во є4же спcти2 нaсъ.
80,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐναντίον enantion
PREPἐναντίοςenantiosagainst[to pine]Εφραιμ efraim
N-PRIἘφραίμefraimEphraim[to leap]καὶ kai
CONJκαίkaiandandΒενιαμιν beniamin
N-PRIΒενιαμίνbeniaminBenjamin[to divide]καὶ kai
CONJκαίkaiandandΜανασση manassē
N-PRIΜανασσῆςmanassēsManasseh[Jonath-elem-rechokim]ἐξέγειρον exegeiron
V-AAM-2Sἐξεγείρωexegeirōto raiseawakenτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who δυναστείαν dunasteian
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐλθὲ elthe
V-AAM-2Sἔρχομαιerchomaito come/gocomeεἰς eis
PREPεἰςeistowardforτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheσῶσαι sōsai
V-AARσῴζωsōzōto savedeliveringἡμᾶς. hēmas
P-APἡμᾶςhēmasus[crime] 4 Tłum. GrEn. Толк. Boże, przywróć nas i ukaż oblicze twoje, a będziemy zbawieni! –Боже, возврати нам милость Твою, яви нам сияние лица Твоего, и спасемся!
Б9е, њбрати1 ны, и3 просвэти2 лицE твоE, и3 спасeмсz.
80,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoOθεός, theos
N-NSMθεόςtheosGodGod,ἐπίστρεψον epistrepson
V-AAM-2Sἐπιστρέφωepistrefōto turnturn towardsἡμᾶς hēmas
P-APἡμᾶςhēmasus[crime]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπίφανον epifanon
V-AAM-2Sἐπιφαίνωepifainōto appearlet [2appearτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who πρόσωπόν prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponface1your face]!σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandandσωθησόμεθα. sōthēsometha
V-FPI-1Pσῴζωsōzōto savewe shall be delivered. 5 Tłum. GrEn. Толк. Panie, Boże zastępów, dokądże będziesz się gniewać na modlitwę sługi twego?Господи Боже сил, доколе в гневе отвергать будешь молитву рабов Твоих?
ГDи б9е си1лъ, док0лэ гнёваешисz на моли1тву р†бъ твои1хъ;
80,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκύριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lordὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGodGodτῶν tōn
T-GPFὁhothe/this/whoof theδυνάμεων, dunameōn
N-GPFδύναμιςdunamispowerforces,ἕως heōs
PREPἕωςheōsuntilforπότε pote
PRTπότεpotewhen?how longὀργίζῃ orgizē
V-PAS-3Sὀργίζωorgizōto angerare you provoked to angerἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheπροσευχὴν proseuchēn
N-ASFπροσευχήproseuchēprayerprayerτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who δούλου doulou
N-GSMδοῦλοςdoulosslaveof your servants?σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 6 Tłum. GrEn. Толк. będziesz nas karmić chlebem płaczu i napawać nas łzami obficie?Напитаешь нас, точно хлебом, слезами, напоишь слезами нас вдоволь?
Напитaеши нaсъ хлёбомъ слeзнымъ, и3 напои1ши нaсъ слезaми въ мёру.
80,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPψωμιεῖς psōmieis
V-FAI-2Sψωμίζωpsōmizōto feed/dole outYou shall feedἡμᾶς hēmas
P-APἡμᾶςhēmasus[crime]ἄρτον arton
N-ASMἄρτοςartosbreadbreadδακρύων dakruōn
N-GPNδάκρυ, δάκρυονdakru dakruonteardropof tears,καὶ kai
CONJκαίkaiandandποτιεῖς potieis
V-FAI-2Sποτίζωpotizōto watergive us to drinkἡμᾶς hēmas
P-APἡμᾶςhēmasus[crime]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongwithδάκρυσιν dakrusin
N-DPNδάκρυ, δάκρυονdakru dakruonteardroptearsἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyμέτρῳ; metrō
N-DSNμέτρονmetronmeasuremeasure. 7 Tłum. GrEn. Толк. Wystawiłeś nas na przeciwieństwa sąsiadom naszym, a nieprzyjaciele nasi naśmiewali się z nas,Из-за нас пререкаются соседи наши, и враги наши позорят нас.
Положи1лъ є3си2 нaсъ въ прерэкaніе сосёдwмъ нaшымъ, и3 врази2 нaши подражни1ша ны2.
80,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἔθου ethou
V-AMI-2Sτίθημιtithēmito placeYou madeἡμᾶς hēmas
P-APἡμᾶςhēmasus[crime]εἰς eis
PREPεἰςeistowardforἀντιλογίαν antilogian
N-ASFἀντιλογίαantilogiadisputedisputeτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who γείτοσιν geitosin
N-DPMγείτωνgeitōnneighbourour neighbors;ἡμῶν, hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]καὶ kai
CONJκαίkaiandandοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who ἐχθροὶ echthroi
N-NPMἐχθρόςechthrosenemyour enemiesἡμῶν hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]ἐμυκτήρισαν emuktērisan
V-AAI-3Pμυκτηρίζωmuktērizōto mocksneer atἡμᾶς. hēmas
P-APἡμᾶςhēmasus[crime] 8 Tłum. GrEn. Толк. Boże zastępów, przywróć nas i ukaż oblicze twoje, a będziemy zbawieni! –Господи Боже сил, возврати нам милость Твою, яви нам сияние лица Твоего, и спасемся!
ГDи б9е си1лъ, њбрати1 ны, и3 просвэти2 лицE твоE, и3 спасeмсz.
80,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκύριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lordὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGodGodτῶν tōn
T-GPFὁhothe/this/whoof theδυνάμεων, dunameōn
N-GPFδύναμιςdunamispowerforces,ἐπίστρεψον epistrepson
V-AAM-2Sἐπιστρέφωepistrefōto turnturn towardsἡμᾶς hēmas
P-APἡμᾶςhēmasus[crime]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπίφανον epifanon
V-AAM-2Sἐπιφαίνωepifainōto appearlet [2appearτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who πρόσωπόν prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponface1your face]!σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandandσωθησόμεθα. sōthēsometha
V-FPI-1Pσῴζωsōzōto savewe shall be delivered.διάψαλμα. diapsalma
N-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSN 9 Tłum. GrEn. Толк. Przeniosłeś winnicę z Egiptu, wygnałeś narody i zasadziłeś ją.Виноград Ты перенес из Египта; изгнал язычников и насадил его;
Віногрaдъ и3з8 є3гЂпта пренeслъ є3си2: и3згнaлъ є3си2 kзhки, и3 насади1лъ є3си2 и5:
80,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἄμπελον ampelon
N-ASFἄμπελοςampelosvine[2a grapevineἐξ ex
PREPἐκekof/from3from out ofΑἰγύπτου aiguptou
N-GSFΑἴγυπτοςaiguptosEgypt[reddish]μετῆρας, metēras
V-AAI-2Sμετεωρίζωmeteōrizōto worry[obedience]ἐξέβαλες exebales
V-AAI-2Sἐκβάλλωekballōto expelyou cast outἔθνη ethnē
N-APNἔθνοςethnosGentilesnations,καὶ kai
CONJκαίkaiandandκατεφύτευσας katefuteusas
V-AAI-2Sstrong:GV-AAI-2Sstrong:GV-AAI-2Sstrong:GV-AAI-2S αὐτήν· autēn
D-ASFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 10 Tłum. GrEn. Толк. Byłeś przed nią przewodnikiem w drodze, wsadziłeś korzenie jej i napełniła ziemię.путь расчистил пред ним, и посадил корни его, и он заполнил землю.
путесотвори1лъ є3си2 пред8 ни1мъ, и3 насади1лъ є3си2 корє1ніz є3гw2, и3 и3сп0лни зeмлю.
80,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὡδοποίησας hōdopoiēsas
V-AAI-2Sstrong:GV-AAI-2Sstrong:GV-AAI-2Sstrong:GV-AAI-2S ἔμπροσθεν emprosthen
PREPἔμπροσθενemprosthenbeforebeforeαὐτῆς autēs
D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandκατεφύτευσας katefuteusas
V-AAI-2Sstrong:GV-AAI-2Sstrong:GV-AAI-2Sstrong:GV-AAI-2S τὰς tas
T-APFὁhothe/this/who ῥίζας rizas
N-APFῥίζαrizaroother roots,αὐτῆς, autēs
D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπλήσθη eplēsthē
V-API-3Sπλήθω, πίμπλημιplēthō pimplēmito fill[kinsman]ἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who1theγῆ. gē
N-NSFγῆgēearth2earth]. 11 Tłum. GrEn. Толк. Cień jej okrył góry, a jej gałęzie cedry Boże.Легла на горы тень его, и ветви его выше кедров Божьих;
Покры2 г0ры сёнь є3гw2, и3 вBтвіz є3гw2 кeдры б9іz:
80,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐκάλυψεν ekalupsen
V-AAI-3Sκαλύπτωkaluptōto cover[2coveredὄρη orē
N-APNὄροςorosmountain3mountainsἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who σκιὰ skia
N-NSFσκιάskiashadow1Her shadow],αὐτῆς autēs
D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandαἱ hai
T-NPFὁhothe/this/who ἀναδενδράδες anadendrades
N-NPFstrong:GN-NPFstrong:GN-NPFstrong:GN-NPF αὐτῆς autēs
D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τὰς tas
T-APFὁhothe/this/whotheκέδρους kedrous
N-APFstrong:GN-APFstrong:GN-APFstrong:GN-APF τοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who θεοῦ· theou
N-GSMθεόςtheosGodof God. 12 Tłum. GrEn. Толк. Puściła latorośle swe aż do morza, a gałązki swe aż do rzeki. –Ты простер побеги его до моря, и до рек – отрасли его.
прострE рHзги є3гw2 до м0рz, и3 дaже до рёкъ tр†сли є3гw2.
80,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐξέτεινεν exeteinen
V-AAI-3Sἐκτείνωekteinōto stretch outShe stretched outτὰ ta
T-APNὁhothe/this/who κλήματα klēmata
N-APNκλῆμαklēmabranchher vine branchesαὐτῆς autēs
D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἕως heōs
PREPἕωςheōsuntiluntoθαλάσσης thalassēs
N-GSFθάλασσαthalassaseasea,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἕως heōs
PREPἕωςheōsuntil[2untoποταμοῦ potamou
N-GSMποταμόςpotamosriver3 riversτὰς tas
T-APFὁhothe/this/who παραφυάδας parafuadas
N-APFstrong:GN-APFstrong:GN-APFstrong:GN-APF αὐτῆς. autēs
D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 13 Tłum. GrEn. Толк. Czemuż rozwaliłeś płot jej i obierają ją wszyscy, którzy mimo idą drogą?Для чего поверг Ты на землю ограду его, и вот обрывает его всяк мимо идущий?
Вскyю низложи1лъ є3си2 њпл0тъ є3гw2, и3 њб8имaютъ и5 вси2 мимоходsщіи путeмъ;
80,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἵνα hina
CONJἵναhinain order that/to[hook]τί ti
I-ASNτίςtiswhich?[to bray]καθεῖλες katheiles
V-AAI-2Sκαθαιρέωkathaireōto take downdid you demolishτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who φραγμὸν fragmon
N-ASMφραγμόςfragmosfenceher barrier,αὐτῆς autēs
D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτρυγῶσιν trugōsin
V-PAI-3Pτρυγάωtrugaōto harvest[6gather her vintageαὐτὴν autēn
D-ASFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]πάντες pantes
A-NPMπᾶςpasall1allοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who2the onesπαραπορευόμενοι paraporeuomenoi
V-PMPRPπαραπορεύομαιparaporeuomaito pass by/through3passing byτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who4theὁδόν; hodon
N-ASFὁδόςhodosroad5way]? 14 Tłum. GrEn. Толк. Zrył ją dziki wieprz z lasu, a odyniec spasł ją. –Истребляет его вепрь лесной, зверь пустынный поедает его.
ЊзобA и5 вeпрь t дубрaвы, и3 ўединeнный ди1вій поzдE и5.
80,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐλυμήνατο elumēnato
V-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3S αὐτὴν autēn
D-ASFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]σῦς sus
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM ἐκ ek
PREPἐκekof/from2fromδρυμοῦ, drumou
N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM καὶ kai
CONJκαίkaiandandμονιὸς monios
A-NSMstrong:GA-NSMstrong:GA-NSMstrong:GA-NSM ἄγριος agrios
A-NSMἄγριοςagrioswild1 wild]κατενεμήσατο katenemēsato
V-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3S αὐτήν. autēn
D-ASFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 15 Tłum. GrEn. Толк. Boże zastępów, wróć się, wejrzyj z nieba i obacz,Боже сил, обрати к нам взор, воззри с Небес, взгляни и посети виноградник Твой!
Б9е си1лъ, њбрати1сz u5бо, и3 при1зри съ нб7сE и3 ви1ждь, и3 посэти2 віногрaдъ сeй:
80,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoOθεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGodGodτῶν tōn
T-GPFὁhothe/this/whoof theδυνάμεων, dunameōn
N-GPFδύναμιςdunamispowerforces,ἐπίστρεψον epistrepson
V-AAM-2Sἐπιστρέφωepistrefōto turnturn towardsδή, dē
PRTδήdēsoindeed!ἐπίβλεψον epiblepson
V-AAM-2Sἐπιβλέπωepiblepōto look upon/atlook uponἐξ ex
PREPἐκekof/fromfrom out ofοὐρανοῦ ouranou
N-GSMοὐρανόςouranosheavenheaven,καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἰδὲ ide
V-AAM-2Sὁράωhoraōto see[vexation]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπίσκεψαι episkepsai
V-AMM-2Sἐπισκέπτομαιepiskeptomaito visit/care forvisitτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who ἄμπελον ampelon
N-ASFἄμπελοςampelosvinethis grapevine!ταύτην tautēn
D-ASFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis grapevine! 16 Tłum. GrEn.