MENU
Fragment:




Styl fragmentu




*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia

Ewangelia Św. Marka

Wstęp do działalności publicznej.(1,1-13)1 WSTĘP.1 Początek Ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego.2 Jak napisane jest u Izajasza proroka: “Oto ja posyłam Anioła mego przed obliczem twoim, który zgotuje drogę twoją przed tobą.3 Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską, czyńcie proste ścieżki jego.” PRZEPOWIADANIE JANA CHRZCICIELA.4 Był Jan na pustyni, chrzcząc i przepowiadając chrzest pokuty na odpuszczenie grzechów.5 I wychodziła do niego cała kraina Judei i jerozolimczycy wszyscy; i byli od niego ochrzczeni w rzece Jordanie, spowiadając się z grzechów swoich.6 A Jan miał odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder swoich, a jadał szarańcze i miód leśny. I przepowiadał, mówiąc:7 Idzie za mną mocniejszy niźli ja, któremu nie jestem godzien, upadłszy, rozwiązać rzemyka u trzewików jego.8 Ja chrzciłem was wodą, ale on was będzie chrzcił Duchem Świętym. CHRZEST I POST P. JEZUSA.9 I stało się w owe dni, przyszedł Jezus z Nazaretu galilejskiego, i został ochrzczony od Jana w Jordanie.10 A natychmiast wychodząc z wody, ujrzał otworzone niebiosa i Ducha jako gołębicę zstępującego i zostającego z nim.11 I rozległ się głos z niebios: Tyś jest Syn mój miły, w tobie upodobałem sobie.12 I natychmiast Duch wywiódł go na pustynię.13 I był na pustyni czterdzieści dni i czterdzieści nocy, i był kuszony od szatana, i był ze zwierzętami, a aniołowie służyli mu.CZĘŚĆ I(1,14 – 6,13)CHRYSTUS W GALILEI POWOŁANIE CZTERECH APOSTOŁÓW.14 A potem, gdy Jan został wydany, przyszedł Jezus do Galilei, przepowiadając ewangelię królestwa Bożego,15 i mówiąc: że wypełnił się czas i przybliżyło się królestwo Boże; pokutujcie i wierzcie ewangelii.16 A przechodząc nad Morzem Galilejskim, ujrzał Szymona i Andrzeja, brata jego, zapuszczających sieci w morze (bo byli rybakami).17 I rzekł im Jezus: Pójdźcie za mną, a uczynię, że staniecie się rybakami ludzi.18 I natychmiast opuściwszy sieci, poszli za nim.19 A stamtąd odszedłszy maluczko, ujrzał Jakuba Zebedeuszowego i Jana, brata jego, kiedy zwijali sieci w łodzi.20 I zaraz ich zawołał. A zostawiwszy ojca swego Zebedeusza w łodzi z najemnikami, poszli za nim. UZDROWIENIE OPĘTANEGO.21 I weszli do Kafarnaum. A zaraz w szabat wszedłszy do synagogi, nauczał ich.22 I zdumiewali się nad nauką jego; albowiem uczył ich, jako władzę mający, a nie jako doktorowie.23 I był w ich synagodze człowiek, mający ducha nieczystego, i zawołał,24 mówiąc: Cóż ci do nas, Jezusie Nazareński? Przyszedłeś gubić nas? Znam cię; ktoś jest, Święty Boży.25 I zagroził mu Jezus, mówiąc: Milcz i wyjdź z człowieka.26 I targając go duch nieczysty, z krzykiem wielkim wyszedł z niego.27 I zdumiewali się wszyscy, tak że się między sobą pytali, mówiąc: Cóż to jest? Cóż to za nowa nauka, że z mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, a są mu posłuszne?28 I wnet rozeszła się sława jego po całej krainie galilejskiej. UZDROWIENIE ŚWIEKRY PIOTRA I WIELU INNYCH.29 I niebawem wyszedłszy z synagogi, przyszli do domu Szymona i Andrzeja z Jakubem i z Janem.30 A świekra Szymonowa leżała w gorączce, i zaraz mówią mu o niej.31 I przystąpiwszy, podniósł ją, ująwszy za rękę, a wnet opuściła ją gorączka, i służyła im.32 Gdy zaś nastał wieczór, i słońce zaszło, przynosili do niego wszystkich źle się mających i opętanych.33 A całe miasto zebrało się u drzwi.34 I uzdrowił wielu, których rozmaite choroby trapiły, i wyrzucił wielu czartów, a nie dopuszczał im mówić, że go znali.35 A bardzo rano wstawszy, wyszedł, i udał się na miejsce pustynne i tam się modlił.36 I poszedł za nim Szymon i ci, co z nim byli.37 A znalazłszy go, powiedzieli mu: Że wszyscy cię szukają.38 I rzekł im: Idźmy do pobliskich wsi i miast, abym i tam przepowiadał, bom na to przyszedł. PRACA W GALILEI I OCZYSZCZENIE TRĘDOWATEGO.39 I nauczał w ich synagogach i po całej Galilei, i wyrzucał czarty.40 I przyszedł do niego trędowaty, prosząc go, i upadłszy na kolana, rzekł mu: Jeśli chcesz, możesz mię oczyścić.41 A Jezus zmiłowawszy się nad nim, wyciągnął rękę swoją i dotknąwszy go, rzekł mu: Chcę, bądź oczyszczony.42 A gdy rzekł, natychmiast zniknął trąd z niego, i został oczyszczony.43 I zagroził mu, i natychmiast go oddalił.44 I rzekł mu: Bacz, żebyś nikomu nie powiadał, ale idź, ukaż się najwyższemu kapłanowi, i ofiaruj za oczyszczenie swoje, co przykazał Mojżesz na świadectwo im.45 Lecz on wyszedłszy, począł opowiadać i rozsławiać, co się stało, tak że już nie mógł jawnie wejść do miasta; ale przebywał na ustroniu, na miejscach pustynnych; a zewsząd schodzili się do niego.2 UZDROWIENIE PARALITYKA.1 I znowu wszedł do Kafarnaum po jakimś czasie.2 I usłyszano, że jest w domu; a wielu s1ę zebrało, tak że nie mogli się zmieścić ani u drzwi; i głosił im słowo.3 I przyszli do niego, niosąc paralityka, którego dźwigało czterech.4 A gdy go nie mogli wnieść przedeń z powodu ciżby, rozebrali powałę tam, gdzie był, a uczyniwszy otwór, spuścili łoże, na którym leżał paralityk.5 Gdy zaś Jezus ujrzał ich wiarę, rzekł paralitykowi: Synu, odpuszczają ci się grzechy twoje!6 A byli tam niektórzy z doktorów, siedząc i myśląc w sercach swoich:7 Czemu ten tak mówi? Bluźni. Któż grzechy odpuszczać może, jeśli nie sam Bóg?8 Gdy to Jezus zaraz poznał duchem swoim, że tak w sobie myślą, rzekł im: Czemu to myślicie w sercach waszych?9 Cóż łatwiej jest, rzec paralitykowi: Odpuszczają ci się grzechy, czy rzec: Wstań, weźmij łoże swoje i chodź?10 Żebyście zaś wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma moc odpuszczać grzechy na ziemi, (rzekł do paralityka):11 Tobie mówię: Wstań, weź łoże swoje, i idź do domu swego.12 A on natychmiast wstał, i wziąwszy łoże, wyszedł przed wszystkimi, tak iż się wszyscy zdumieli, i chwalili Boga, mówiąc: Iżeśmy nigdy nic takiego nie widzieli. POWOŁANIE MATEUSZA.13 I wyszedł znów ku morzu, i cała rzesza schodziła się do niego, i nauczał ich.14 A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego przy cle i rzekł mu: Pójdź za mną. A wstawszy, poszedł za nim.15 I stało się, gdy siedział u stołu w domu jego, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i z uczniami jego; bo było wielu, którzy też chodzili za nim.16 A widząc doktorowie i faryzeusze, że jada z celnikami i grzesznikami, mówili uczniom jego: Czemu z celnikami i grzesznikami je i pije mistrz wasz?17 Co usłyszawszy Jezus, rzekł im: Zdrowi nie potrzebują lekarza, ale źle się mający; albowiem nie przyszedłem wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych. SPÓR O POST.18 A uczniowie Janowi i faryzeusze pościli. I przychodzą, i mówią mu: Czemuż uczniowie Jana i faryzeuszów poszczą, a twoi uczniowie nie poszczą?19 rzekł im Jezus: Czyż mogą goście weselni pościć, dopóki z nimi jest oblubieniec? Jak długo mają między sobą oblubieńca, nie mogą pościć.20 Ale przyjdą dni, gdy będzie wzięty od nich oblubieniec, a wtedy będą pościć w owe dni.21 Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starej szaty; bo inaczej nowy płat obrywa starą szatę i rozdarcie staje się większe.22 I nikt nie leje wina nowego w stare bukłaki; bo inaczej wino rozsadzi bukłaki i rozleje się wino, a bukłaki się zepsują; ale wino nowe ma być wlewane w bukłaki nowe. CHRYSTUS PANEM SZABATU.23 I stało się znów, gdy Pan przechodził w szabat przez zboża, uczniowie jego poczęli, idąc, rwać kłosy.24 A faryzeusze mówili mu: Oto, co czynią w szabat, czego się nie godzi?25 I rzekł im: Nigdyście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy był w potrzebie, kiedy łaknął sam i ci co z nim byli?26 Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, których nie godziło się jeść tylko kapłanom, i dał tym, którzy z nim byli?27 I mówił im: Szabat był ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu.28 A więc panem jest Syn Człowieczy także i szabatu.3 LECZY USCHŁĄ RĘKĘ.1 I wszedł znów do synagogi, a był tam człowiek, mający rękę uschłą.2 I podpatrywali go, czy będzie w szabat uzdrawiał, aby go oskarżyć.3 I rzekł człowiekowi, mającemu rękę uschłą: Stań w pośrodku!4 I rzekł im: Czy godzi się w szabat dobrze czynić, czy też źle, duszę uzdrowić, czy zabić? Lecz oni milczeli.5 I spojrzawszy po nich z gniewem, zasmucony ślepotą serca ich, rzekł człowiekowi: Wyciągnij rękę twoją! I wyciągnął, i ręka została mu przywrócona.6 A wyszedłszy faryzeusze naradzali się zaraz z herodianami przeciwko niemu, jakby go stracić. ZEWSZĄD ZBIEGAJĄ SIĘ RZESZE.7 Jezus zaś z uczniami swymi odszedł nad morze, a wielka rzesza z Galilei i z Judei poszła za nim;8 I z Jerozolimy i z Idumei, i z Zajordania i z okolic Tyru, i Sydonu przyszło do niego mnóstwo wielkie, słysząc, co czynił.9 I rzekł uczniom swoim, aby łódka była na jego posługę z powodu rzeszy, ażeby go nie ścisnęła.10 Albowiem wielu uzdrawiał, tak że na niego napierali, aby się go dotknąć, ilukolwiek z nich miało rany.11 A duchy nieczyste na jego widok upadały przed nim i wołały mówiąc:12 Ty jesteś Synem Bożym. I bardzo im groził, aby go nie wyjawiały. WYBÓR APOSTOŁÓW.13 I wszedłszy na górę, wezwał do siebie, których sam chciał, i przyszli do niego.14 I postanowił dwunastu, aby byli z nim, i żeby ich posyłał przepowiadać. 15 I dał im moc uzdrawiania chorób i wypędzania czartów.16 I dał Szymonowi imię Piotr.17 I Jakuba Zebedeuszowego i Jana, brata Jakubowego, i dał im imiona Boanerges, co znaczy synowie gromu.18 I Andrzeja i Filipa, i Bartłomieja i Mateusza, i Tomasza i Jakuba Alfeuszowego, i Tadeusza i Szymona Kananejczyka.19 I Judasza Iszkariotę, który go też wydał. JAKĄ MOCĄ WYRZUCA CZARTY.20 I przyszli do domu, i zbiegła się znowu rzesza, tak że nie mogli ani chleba spożyć.21 A gdy to posłyszeli bliscy jego, wyszli, ażeby go pojmać, bo mówili, że oszalał.22 A doktorowie, którzy byli przyszli z Jerozolimy, mówili, że ma Belzebuba, i że mocą księcia czartowskiego wyrzuca czarty.23 I wezwawszy ich, mówił do nich w przypowieściach: Jakże może szatan wyrzucać szatana?24 I królestwo, jeśliby przeciw sobie było rozdzielone, takie królestwo nie może się ostać.25 I dom, jeśliby przeciw sobie był rozdzielony, taki dom nie może się ostać.26 I szatan, jeśliby sam przeciw sobie powstał, rozdzielony jest, i nie będzie się mógł ostać, ale upadnie.27 Nikt nie może, wszedłszy w dom, zrabować sprzętów mocarza, jeśliby pierwej mocarza nie związał, a wtedy dom jego ograbi.28 Zaprawdę powiadam wam, że wszystkie grzechy będą odpuszczone synom ludzkim, i bluźnierstwa, którymi by bluźnili;29 ale kto by zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nie dostąpi odpuszczenia na wieki, ale będzie winien grzechu wiecznego.30 Albowiem mówili: Ma ducha nieczystego. KTO MATKĄ I BRATEM CHRYSTUSA?31 I przyszła matka jego i bracia, a stojąc przed domem, posłali po niego, wołając go.32 A rzesza siedziała około niego, i powiedziano mu: Oto matka twoja i bracia twoi są przed domem; szukają cię.33 I odpowiadając im, rzekł: Kto jest matka moja i bracia moi?34 A spoglądając na tych, którzy około niego siedzieli, rzekł: Oto matka moja i bracia moi.35 Albowiem kto by czynił wolę Bożą, ten jest bratem moim i siostrą moją i matką.4 NAUCZA W ŁODZI.1 I począł znowu uczyć przy morzu; i zebrała się koło niego rzesza wielka, tak że wszedłszy do łodzi, siedział na morzu, a wszystka rzesza była przy morzu na ziemi.2 I nauczał ich wiele w przypowieściach, i mówił im w nauce swojej. PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCY.3 Słuchajcie! Oto siewca wyszedł siać.4 A gdy siał, jedno padło obok drogi, a ptaki niebieskie przyszły i zjadły je.5 Drugie zaś padło na opoczyste, gdzie nie miało wiele ziemi, i natychmiast wzeszło, bo nie miało głębokiej ziemi.6 A gdy słońce wzeszło, zwiędło i dlatego uschło, że nie miało korzenia.7 A inne padło w ciernie; i urosły ciernie, i zadusiły je, i nie dało owocu.8 A inne upadło na ziemię dobrą i dało owoc bujny i wzrastający; a jedno przyniosło trzydzieści, drugie sześćdziesiąt, a trzecie sto.9 I mówił: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.10 A gdy był sam tylko, spytało go o przypowieść tych dwunastu, co przy nim byli.11 I mówił im: Wam dane jest poznać tajemnicę królestwa Bożego; ale tym, którzy są zewnątrz, wszystko dzieje się w przypowieściach,12 aby patrząc patrzyli, a nie widzieli, i słysząc słyszeli, a nie zrozumieli, by się kiedy nie nawrócili, a nie były im odpuszczone grzechy.13 I rzekł im: Nie rozumiecie tej przypowieści? A jakże zrozumiecie wszystkie przypowieści?14 Który sieje, słowo sieje.15 A którzy obok drogi, gdzie się rozsiewa słowo, ci są, którzy gdy usłyszą, natychmiast przychodzi szatan i bierze słowo, które jest wsiane w serca ich.16 Podobnież i ci, którzy są na opoczystych posiani, są ci, którzy gdy usłyszą słowo, natychmiast z radością je przyjmują;17 a nie mają korzenia w sobie, ale trwają do czasu; potem, gdy przyjdzie ucisk i prześladowanie z powodu słowa, natychmiast się gorszą.18 A inni, którzy między ciernie są posiani, ci są, którzy słowa słuchają,19 a troski świata i omamienie bogactw i chciwość innych rzeczy, wchodząc, zaduszają słowo, i staje się bez pożytku.20 A którzy na dobrą ziemię są posiani, ci są, którzy słuchają słowa, i przyjmują, i przynoszą owoc, jedno trzydzieści, drugie sześćdziesiąt, a trzecie sto. DARY BOŻE NALEŻY ROZWIJAĆ.21 I mówił im: Czyż świecę wnoszą, aby ją postawić pod korcem, albo pod łożem? Czyż nie po to, aby była postawiona na świeczniku?22 Nie ma bowiem nic tajemnego, co by się objawić nie miało; i nic nie stało się ukrytym, ale po to, żeby na jaw wyszło.23 Jeśli kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.24 I mówił im: Baczcie czego słuchacie. Jaką miarą mierzyć będziecie, będzie wam odmierzone, i będzie wam przydane.25 Albowiem kto ma, będzie mu dane; a kto nie ma, i to, co ma, odejmą od niego.26 I mówił: Tak jest z królestwem Bożym, jak gdyby człowiek wrzucił nasienie w ziemię,27 a spałby, i wstawał w nocy i we dnie, a nasienie wschodziłoby i rosło, gdy on nie wie.28 Ziemia bowiem sama z siebie owoc rodzi, naprzód źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie.29 A gdy zboże dojrzeje, wnet zapuszcza sierp, bo żniwo przyszło. PRZYPOWIEŚĆ O ZIARNIE GORCZYCY.30 I mówił: Do czego podobnym uczynimy królestwo Boże, albo do jakiej przypowieści przyrównamy je?31 Jak ziarno gorczyczne, które gdy sieją w ziemię, mniejsze jest od wszystkich nasion, jakie są na ziemi.32 A gdy się je wsieje, wyrasta, i staje się większe nad wszystkie jarzyny, i wypuszcza gałęzie tak wielkie, że pod cieniem jego mogą mieszkać ptaki niebieskie.33 I w wielu takich przypowieściach tak głosił do nich słowo, jak mogli słuchać.34 A bez przypowieści nie mówił im. A uczniom swoim osobno wykładał wszystko. UCISZENIE BURZY.35 I w ów dzień mówił do nich, gdy już wieczór nastał: Przeprawmy się na drugą stronę.36 A opuściwszy rzeszę, wzięli go tak, jak był w łodzi, a inne łodzie były z nim.37 I powstała wielka nawałnica wiatru, i miotała fale w łódź, tak że się łódź napełniała.38 A on był w tyle łodzi, śpiąc na wezgłówku; i budzą go, i mówią mu: Nauczycielu! Nie obchodzi cię to, że giniemy?39 I powstawszy, zagroził wiatrowi, i rzekł morzu: Milcz, zamilknij. I ustał wiatr, i stała się cisza wielka.40 I rzekł im: Czemu bojaźliwi jesteście? Jeszczeż nie macie wiary?41 I przelękli się bojaźnią wielką, i mówili jeden do drugiego: Kimże więc jest ten, że i wiatr i morze są mu posłuszne?5 WYPĘDZA CZARTY W WIEPRZE.1 I przybyli za morze do krainy Gerazeńczyków.2 A gdy on wychodził z łodzi, zaraz wybiegł ku niemu z grobów człowiek opętany duchem nieczystym.3 Miał on mieszkanie w grobach, a nie mógł go już nikt i łańcuchami związać;4 bo często będąc w pęta i łańcuchy związany, łańcuchy rozrywał i pęta kruszył i nikt go nie mógł poskromić.5 A zawsze we dnie i w nocy był w grobach i w górach, krzycząc i tłukąc się kamieniami.6 Ujrzawszy zaś Jezusa z daleka, przybiegł i pokłonił się mu,7 a wołając głosem wielkim, mówił: Co ci do mnie, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Zaklinam cię przez Boga, abyś mnie nie męczył.8 Albowiem mówił do niego: Wyjdź, duchu nieczysty z człowieka!9 I pytał go: Co ty masz za imię? I rzekł mu: Legion mi na imię, albowiem nas jest wielu.10 I prosił go bardzo, aby go nie wypędzał z tej okolicy.11 A było tam na górze wielkie stado wieprzów pasące się.12 I prosili go czarci, mówiąc: Poślij nas w wieprze, abyśmy w nie weszli.13 I natychmiast pozwolił im Jezus. A wyszedłszy duchy nieczyste, weszły w wieprze, i wpadło stado wielkim pędem ze stromego zbocza w morze, w liczbie około dwóch tysięcy i utonęło w morzu.14 Ci zaś, którzy je paśli, uciekli, i dali znać do miasta i na pola. I wyszli oglądać, co się stało.15 I przychodzą do Jezusa, i widzą tego, który był od czarta dręczony, siedzącego, ubranego i przy zdrowych zmysłach, i zlękli się.16 I opowiedzieli im ci, którzy widzieli, co się zdarzyło temu, który miał czarta, i o wieprzach.17 I poczęli go prosić, aby wyszedł z ich granic.18 A gdy wstępował do łodzi, zaczął go prosić ten, który był od czarta dręczony, aby mógł być przy nim.19 I nie przyjął go, ale mu rzekł: Idź do domu swojego, do swoich i oznajmij im, jak wielkie rzeczy uczynił ci Pan i zlitował się nad tobą.20 I odszedł, i począł głosić w Dekapolu, jak wielkie rzeczy uczynił mu Jezus, a wszyscy się dziwili. UZDRAWIA NIEWIASTĘ MAJĄCĄ KRWOTOK.21 A gdy Jezus znów przeprawił się w łodzi za morze, zeszła się do niego wielka rzesza, i był nad morzem.22 I przyszedł jeden przełożony synagogi, imieniem Jair, a ujrzawszy go, padł mu do nóg.23 I prosił go bardzo, mówiąc: Iż córka moja kona, pójdź, włóż na nią ręce, żeby ozdrowiała, i żywa została.24 I poszedł z nim, a szła za nim wielka rzesza, i cisnęli się na niego.25 A niewiasta, która miała krwotok przez dwanaście lat,26 i wiele była ucierpiała od wielu lekarzy, i całe swe mienie wydała była, a nic jej nie pomogło, ale się jeszcze gorzej miała;27 i usłyszawszy o Jezusie, przyszła z tyłu między rzeszą i dotknęła się szaty jego.28 Mówiła bowiem, że jeśli dotknę się choćby szaty jego, będę zdrowa.29 I natychmiast wyschło w niej źródło krwi, i poczuła w ciele, że była uzdrowiona od choroby.30 A Jezus poznawszy zaraz w sobie moc, która z niego wyszła, obróciwszy się do rzeszy, mówił: Kto się dotknął szat moich?31 A uczniowie jego mówili mu: Widzisz, jak cię rzesza ciśnie, a mówisz: Kto się mnie dotknął?32 I patrzał wokoło, aby zobaczyć tę, która to uczyniła.33 A niewiasta, bojąc się i drżąc, wiedząc, co się z nią stało, przyszła i upadła przed nim, i powiedziała mu całą prawdę.34 On zaś rzekł jej: Córko! Wiara twoja cię uzdrowiła, idź w pokoju i bądź uzdrowiona z choroby twojej. WSKRZESZENIE CÓRKI JAIRA.35 Gdy on jeszcze mówił, przyszli od przełożonego synagogi, mówiąc: Iż córka twoja umarła, czemuż jeszcze trudzisz Nauczyciela?36 A Jezus usłyszawszy słowa, które powiedziano, rzekł przełożonemu synagogi: Nie bój się, wierz tylko!37 I nie dopuścił nikomu iść za sobą, tylko Piotrowi i Jakubowi i Janowi, bratu Jakuba.38 I przychodzą do domu przełożonego synagogi i widzi zgiełk i płaczących i zawodzących bardzo.39 A wszedłszy, rzekł im: Czemu zgiełk czynicie, i płaczecie? Dzieweczka nie umarła, ale śpi.40 I śmiano się z niego. On zaś wypędziwszy wszystkich, bierze ojca i matkę dzieweczki i tych, którzy z nim byli, i wchodzi, gdzie dzieweczka leżała.41 A ująwszy rękę dzieweczki mówi do niej: Talitha kumi! Co znaczy: Dzieweczko, (tobie mówię) wstań!42 I natychmiast wstała dzieweczka i chodziła; miała zaś dwanaście lat; i zdumieli się zdumieniem wielkim.43 I przykazał im surowo, aby tego nikt nie wiedział; i rzekł, aby jej dano jeść.6 NAUCZA W NAZARECIE.

CS RU Brytjka King J. 6 NAUCZA W NAZARECIE.1 cf. Tłum. Толк. A odszedłszy stamtąd, przyszedł do ojczyzny swojej, i szli za nim uczniowie jego.Оттуда вышел Он и пришел в Свое отечество; за Ним следовали ученики Его. (За?_к7в.) И# и3зhде tтyду и3 пріи1де во nтeчествіе своE: и3 по нeмъ и3д0ша ўчн7цы2 є3гw2. 6,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εξηλθεν exēlthen
V-2AAI-3S G5627
ἐξέρχομαιexerchomaito go outhe went out
εκειθεν ekeithen
ADV
ἐκεῖθενekeithenfrom therefrom thence
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ερχεται erchetai
V-PNI-3S G5736
ἔρχομαιerchomaito come/gocame
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
την tēn
T-ASF
hothe/this/whocountry
πατριδα patrida
N-ASF
πατρίςpatrisfatherlandcountry
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis own
και kai
CONJ
καίkaiand; and
ακολουθουσιν akolouthousin
V-PAI-3P G5719
ἀκολουθέωakoloutheōto followfollow
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
οι oi
T-NPM
hothe/this/whodisciples
μαθηται mathētai
N-NPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
 
2 cf. Tłum. Толк. A gdy nastał szabat, zaczął uczyć w synagodze i wielu słuchających zdumiewało się nad nauką jego, mówiąc: Skądże temu to wszystko? A co to za mądrość, która mu jest dana, i takie cuda, które dzieją się przez ręce jego?Когда наступила суббота, Он начал учить в синагоге; и многие слышавшие с изумлением говорили: откуда у Него это? что за премудрость дана Ему, и как такие чудеса совершаются руками Его? И# бhвшей суббHтэ, начaтъ на с0нмищи ўчи1ти. И# мн0зи слhшащіи дивлsхусz, глаг0люще: tкyду семY сі‰; и3 что2 премdрость дaннаz є3мY, и3 си6лы таковы6 рукaма є3гw2 бывaютъ; 6,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
γενομενου genomenou
V-2ADP-GSN G5637
γίνομαιginomaito bewas come
σαββατου sabbatou
N-GSN
σάββατονsabbatonSabbathwhen the sabbath day
ηρξατο ērxato
V-ADI-3S G5662
ἄρχομαιarchomaito rule/begin, he began
διδασκειν didaskein
V-PAN G5721
διδάσκωdidaskōto teachto teach
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τη
T-DSF
hothe/this/whothe synagogue
συναγωγη sunagōgē
N-DSF
συναγωγήsunagōgēsynagoguethe synagogue
και kai
CONJ
καίkaiand: and
οι oi
T-NPM
hothe/this/whowisdom
πολλοι polloi
A-NPM
πολύςpolusmuchmany
ακουοντες akouontes
V-PAP-NPM G5723
ἀκούωakouōto hearhearing
εξεπλησσοντο exeplēssonto
V-IPI-3P G5712
ἐκπλήσσωekplēssōbe astonishedwere astonished
λεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723
λέγωlegōto speak, saying
ποθεν pothen
ADV-I
πόθενpothenwhence, From whence
τουτω toutō
D-DSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
ταυτα tauta
D-NPN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
και kai
CONJ
καίkaiand? and
τις tis
I-NSF
τίςtiswhich?what
η ē
T-NSF
hothe/this/whothis which
σοφια sofia
N-NSF
σοφίαsofiawisdomwisdom
η ē
T-NSF
hothe/this/whohands
δοθεισα dotheisa
V-APP-NSF G5685
δίδωμιdidōmito giveis given
τουτω toutō
D-DSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
και kai
CONJ
καίkaiandeven
αι ai
T-NPF
hothe/this/who[the/this/who]
δυναμεις dunameis
N-NPF
δύναμιςdunamispowermighty works
τοιαυται toiautai
D-NPF
τοιοῦτοςtoioutossuch as thissuch
δια dia
PREP
διάdiathrough/because ofby
των tōn
T-GPF
hothe/this/who[the/this/who]
χειρων cheirōn
N-GPF
χείρcheirhandhands
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto him
γινομεναι ginomenai
V-PNP-NPF G5740
γίνομαιginomaito beare wrought
 
3 cf. Tłum. Толк. Czyż to nie jest rzemieślnik, syn Maryi, brat Jakuba i Józefa i Judy i Szymona? Czyż i sióstr jego tu u nas nie ma? I gorszyli się z niego.Не плотник ли Он, сын Марии, брат Иакова, Иосии, Иуды и Симона? Не здесь ли, между нами, Его сестры? И соблазнялись о Нем. не сeй ли є4сть тектHнъ, сн7ъ мRjинъ, брaтъ же їaкwву и3 їwсjи и3 їyдэ и3 сjмwну; и3 не сєстрh ли є3гw2 здЁ (сyть) въ нaсъ; И# блажнsхусz њ нeмъ. 6,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVουχ ouch
PRT-N
οὐounonot
ουτος outos
D-NSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/itthis
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beIs
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe carpenter
τεκτων tektōn
N-NSM
τέκτωνtektōncraftsmanthe carpenter
ο o
T-NSM
hothe/this/who, the son
υιος uios
N-NSM
υἱόςhuiosson, the son
της tēs
T-GSF
hothe/this/whosisters
μαριας marias
N-GSF
ΜαρίαmariaMaryof Mary
και kai
CONJ
καίkaiand, and
αδελφος adelfos
N-NSM
ἀδελφόςadelfosbrotherthe brother
ιακωβου iakōbou
N-GSM
ἸάκωβοςiakōbosJamesof James
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ιωσητος iōsētos
N-GSM
ἸωσῆςiōsēsJoses[Joses]
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ιουδα iouda
N-GSM
ἸούδαςioudasJudah/Judas/Judeof Juda
και kai
CONJ
καίkaiand? and
σιμωνος simōnos
N-GSM
ΣίμωνsimōnSimonSimon
και kai
CONJ
καίkaiand? And
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
εισιν eisin
V-PAI-3P G5719
εἰμίeimito be[to be]
αι ai
T-NPF
hothe/this/who[the/this/who]
αδελφαι adelfai
N-NPF
ἀδελφήadelfēsistersisters
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
ωδε ōde
ADV
ὧδεhōdeherehere
προς pros
PREP
πρόςprosto/withwith
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weus
και kai
CONJ
καίkaiand[and]
εσκανδαλιζοντο eskandalizonto
V-IPI-3P G5712
σκανδαλίζωskandalizōto cause to stumblethey were offended
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongat
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
 
4 cf. Tłum. Толк. A Jezus im mówił: Iż prorok nie jest bez czci, chyba w ojczyźnie swojej, i w domu swoim, a między rodziną swoją.Иисус же сказал им: не бывает пророк без чести, разве только в отечестве своем и у сродников и в доме своем. Гlаше же и5мъ ї}съ, ћкw нёсть прbр0къ без8 чeсти, т0кмw во nтeчествіи своeмъ, и3 въ ср0дствэ и3 въ домY своeмъ. 6,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiand, and
ελεγεν elegen
V-IAI-3S G5707
λέγωlegōto speaksaid
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since 
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
προφητης profētēs
N-NSM
προφήτηςprofētēsprophetA prophet
ατιμος atimos
A-NSM
ἄτιμοςatimosdishonoredwithout honour
ει ei
COND
εἰeiif, but
μη
PRT-N
μήnot 
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τη
T-DSF
hothe/this/whoJesus
πατριδι patridi
N-DSF
πατρίςpatrisfatherlandcountry
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis own
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongamong
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whocountry
συγγενευσιν sungeneusin
A-DPM
συγγενήςsungenēskindredhis own kin
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis own
και kai
CONJ
καίkaiand[and]
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τη
T-DSF
hothe/this/whohouse
οικια oikia
N-DSF
οἰκίαoikiahousehouse
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/self[he/she/it/self]
 
5 cf. Tłum. Толк. I nie mógł tam uczynić żadnego cudu, tylko uzdrowił niewielu chorych, kładąc na nich ręce.И не мог совершить там никакого чуда, только на немногих больных возложив руки, исцелил их. И# не можaше тY ни є3ди1ныz си1лы сотвори1ти, т0кмw мaлw недyжныхъ, возл0жь рyцэ, и3сцэли2. 6,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ουκ ouk
PRT-N
οὐouno 
εδυνατο edunato
V-INI-3S G5711
δύναμαιdunamaibe ablehe could
εκει ekei
ADV
ἐκεῖekeitherethere
ποιησαι poiēsai
V-AAN G5658
ποιέωpoieōto do/makedo
ουδεμιαν oudemian
A-ASF-N
οὐδείςoudeisno oneno
δυναμιν dunamin
N-ASF
δύναμιςdunamispowermighty work
ει ei
COND
εἰeiif, save that
μη
PRT-N
μήnot 
ολιγοις oligois
A-DPM
ὀλίγοςoligoslittle/fewupon a few
αρρωστοις arrōstois
A-DPM
ἄρρωστοςarrōstosillsick folk
επιθεις epitheis
V-2AAP-NSM G5631
ἐπιτίθημιepitithēmito put/lay onhe laid
τας tas
T-APF
hothe/this/whohis hands
χειρας cheiras
N-APF
χείρcheirhandhis hands
εθεραπευσεν etherapeusen
V-AAI-3S G5656
θεραπεύωtherapeuōto serve/heal, and healed
 
6 cf. Tłum. Толк. I dziwił się niedowiarstwu ich; a nauczając, obchodził okoliczne miasteczka.И дивился неверию их; потом ходил по окрестным селениям и учил. И# дивлsшесz за невёрствіе и4хъ: и3 њбхождaше вє1си w4крестъ ўчS. 6,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εθαυμασεν ethaumasen
V-AAI-3S G5656
θαυμάζωthaumazōto marvelhe marvelled
δια dia
PREP
διάdiathrough/because ofbecause
την tēn
T-ASF
hothe/this/whounbelief
απιστιαν apistian
N-ASF
ἀπιστίαapistiaunbeliefunbelief
αυτων autōn
P-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfof their
και kai
CONJ
καίkaiand. And
περιηγεν periēgen
V-IAI-3S G5707
περιάγωperiagōto take/go aroundhe went
τας tas
T-APF
hothe/this/whothe villages
κωμας kōmas
N-APF
κώμηkōmēvillagethe villages
κυκλω kuklō
N-DSM
κύκλῳkuklōsurroundinground about
διδασκων didaskōn
V-PAP-NSM G5723
διδάσκωdidaskōto teach, teaching
 
ROZSYŁA APOSTOŁÓW.7 cf. Tłum. Толк. I wezwał dwunastu, i począł ich po dwóch rozsyłać, i dawał im moc nad duchami nieczystymi.И, призвав двенадцать, начал посылать их по два, и дал им власть над нечистыми духами. (За?_к7г.) И# призвA nбанaдесzте, и3 начaтъ и5хъ посылaти двA двA, и3 даsше и5мъ влaсть над8 д{хи нечи1стыми. 6,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
προσκαλειται proskaleitai
V-PNI-3S G5736
προσκαλέωproskaleōto call to/summonhe called
τους tous
T-APM
hothe/this/who 
δωδεκα dōdeka
A-NUI
δώδεκαdōdekatwelvethe twelve
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ηρξατο ērxato
V-ADI-3S G5662
ἄρχομαιarchomaito rule/beginbegan
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
αποστελλειν apostellein
V-PAN G5721
ἀποστέλλωapostellōto sendto send
δυο duo
A-NUI
δύοduotwoby two
δυο duo
A-NUI
δύοduotwoand two
και kai
CONJ
καίkaiand; and
εδιδου edidou
V-IAI-3S G5707
δίδωμιdidōmito givegave
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
εξουσιαν exousian
N-ASF
ἐξουσίαexousiaauthoritypower
των tōn
T-GPN
hothe/this/who 
πνευματων pneumatōn
N-GPN
πνεῦμαpneumaspirit/breathspirits
των tōn
T-GPN
hothe/this/whospirits
ακαθαρτων akathartōn
A-GPN
ἀκάθαρτοςakathartosuncleanover unclean
 
8 cf. Tłum. Толк. I rozkazał im, aby nic na drogę nie brali, jak tylko laskę, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy w trzosie;И заповедал им ничего не брать в дорогу, кроме одного посоха: ни сумы, ни хлеба, ни меди в поясе, И# заповёда и5мъ, да ничесHже в0змутъ на пyть, т0кмw жeзлъ є3ди1нъ: ни пи1ры, ни хлёба, ни при п0zсэ мёди: 6,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
παρηγγειλεν parēngeilen
V-AAI-3S G5656
παραγγέλλωparangellōto ordercommanded
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/tothat
μηδεν mēden
A-ASN-N
μηδείςmēdeisnothingnothing
αιρωσιν airōsin
V-PAS-3P G5725
αἴρωairōto take upthey should take
εις eis
PREP
εἰςeistowardfor
οδον odon
N-ASF
ὁδόςhodosroadjourney
ει ei
COND
εἰeiif, save
μη
PRT-N
μήnot 
ραβδον rabdon
N-ASF
ῥάβδοςrabdosroda staff
μονον monon
ADV
μόνονmonononlyonly
μη
PRT-N
μήnot; no
αρτον arton
N-ASM
ἄρτοςartosbreadbread
μη
PRT-N
μήnot, no
πηραν pēran
N-ASF
πήραpērabagscrip
μη
PRT-N
μήnot, no
εις eis
PREP
εἰςeistowardin
την tēn
T-ASF
hothe/this/whopurse
ζωνην zōnēn
N-ASF
ζώνηzōnēbelt/sash/girdlepurse
χαλκον chalkon
N-ASM
χαλκόςchalkoscopper/bronze/coinmoney
 
9 cf. Tłum. Толк. ale by chodzili w sandałach, a nie wdziewali dwóch sukien.но обуваться в простую обувь и не носить двух одежд. но њбувeни въ санд†ліz: и3 не њблачи1тисz въ двЁ ри6зэ. 6,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαλλα alla
CONJ
ἀλλάallabutBut
υποδεδεμενους upodedemenous
V-RPP-APM G5772
ὑποδέωhupodeōto put onshod
σανδαλια sandalia
N-APN
σανδάλιονsandalionsandalwith sandals
και kai
CONJ
καίkaiand; and
μη
PRT-N
μήnotnot
ενδυσασθαι endusasthai
V-AMN G5670
ἐνδύωenduōto clotheput on
δυο duo
A-NUI
δύοduotwotwo
χιτωνας chitōnas
N-APM
χιτώνchitōntuniccoats
 
10 cf. Tłum. Толк. I mówił im: Gdziekolwiek wejdziecie do domu, tam mieszkajcie, aż stamtąd wyjdziecie.И сказал им: если где войдете в дом, оставайтесь в нем, доколе не выйдете из того места. И# гlаше и5мъ: и3дёже ѓще вни1дете въ д0мъ, тY пребывaйте, д0ндеже и3зhдете tтyду: 6,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ελεγεν elegen
V-IAI-3S G5707
λέγωlegōto speakhe said
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
οπου opou
ADV
ὅπουhopouwhere(-ever)In what place soever
εαν ean
COND
ἐάνeanif 
εισελθητε eiselthēte
V-2AAS-2P G5632
εἰσέρχομαιeiserchomaito enterye enter
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
οικιαν oikian
N-ASF
οἰκίαoikiahousean house
εκει ekei
ADV
ἐκεῖekeithere, there
μενετε menete
V-PAM-2P G5720
μένωmenōto stayabide
εως eōs
ADV
ἕωςheōsuntiltill
αν an
PRT
ἄνanif 
εξελθητε exelthēte
V-2AAS-2P G5632
ἐξέρχομαιexerchomaito go outye depart
εκειθεν ekeithen
ADV
ἐκεῖθενekeithenfrom therefrom that place
 
11 cf. Tłum. Толк. A gdziekolwiekby was nie przyjęli, i nie słuchali, wychodząc stamtąd, otrząśnijcie proch z nóg waszych, na świadectwo im.И если кто не примет вас и не будет слушать вас, то, выходя оттуда, отрясите прах от ног ваших, во свидетельство на них. Истинно говорю вам: отраднее будет Содому и Гоморре в день суда, нежели тому городу. и3 є3ли1цы ѓще не пріи1мутъ вы2, нижE послyшаютъ вaсъ, и3сходsще tтyду, tтрzси1те прaхъ, и4же под8 ногaми вaшими, во свидётельство и5мъ: ґми1нь гlю вaмъ, tрaднэе бyдетъ сод0мwмъ и3 гом0ррwмъ въ дeнь сyдный, нeже грaду томY. 6,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ος os
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhich[which]
αν an
PRT
ἄνanif 
τοπος topos
N-NSM
τόποςtoposplace[place]
μη
PRT-N
μήnotnot
δεξηται dexētai
V-ADS-3S G5667
δέχομαιdechomaito receiveshall
υμας umas
P-2AP
σύsuyouunto you
μηδε mēde
CONJ-N
μηδέmēdenot, nor
ακουσωσιν akousōsin
V-AAS-3P G5661
ἀκούωakouōto hearhear
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouyou
εκπορευομενοι ekporeuomenoi
V-PNP-NPM G5740
ἐκπορεύωekporeuōto come/go out, when ye depart
εκειθεν ekeithen
ADV
ἐκεῖθενekeithenfrom therethence
εκτιναξατε ektinaxate
V-AAM-2P G5657
ἐκτινάσσωektinassōto shake out/off, shake off
τον ton
T-ASM
hothe/this/who 
χουν choun
N-ASM
χόοςchoosdustthe dust
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe dust
υποκατω upokatō
ADV
ὑποκάτωhupokatōunderunder
των tōn
T-GPM
hothe/this/whofeet
ποδων podōn
N-GPM
πούςpousfootfeet
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouyour
εις eis
PREP
εἰςeistowardfor
μαρτυριον marturion
N-ASN
μαρτύριονmarturiontestimonya testimony
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfagainst them
 
12 cf. Tłum. Толк. A wyszedłszy, przepowiadali, aby pokutę czynili.Они пошли и проповедовали покаяние; И# и3зшeдше проповёдаху, да покaютсz: 6,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εξελθοντες exelthontes
V-2AAP-NPM G5631
ἐξέρχομαιexerchomaito go outthey went out
εκηρυξαν ekēruxan
V-AAI-3P G5656
κηρύσσωkērussōto preach, and preached
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/tothat
μετανοωσιν metanoōsin
V-PAS-3P G5725
μετανοέωmetanoeōto repentmen should repent
 
13 cf. Tłum. Толк. I wyrzucali wielu czartów, i wielu chorych olejem namaszczali, i uzdrawiali.изгоняли многих бесов и многих больных мазали маслом и исцеляли. и3 бёсы мнHги и3згонsху: и3 мaзаху мaсломъ мнHги нед{жныz, и3 и3сцэлэвaху. 6,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
δαιμονια daimonia
N-APN
δαιμόνιονdaimoniondemondevils
πολλα polla
A-APN
πολύςpolusmuchmany
εξεβαλλον exeballon
V-IAI-3P G5707
ἐκβάλλωekballōto expelthey cast out
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ηλειφον ēleifon
V-IAI-3P G5707
ἀλείφωaleifōto anointanointed
ελαιω elaiō
N-DSN
ἔλαιονelaionolive oilwith oil
πολλους pollous
A-APM
πολύςpolusmuchmany
αρρωστους arrōstous
A-APM
ἄρρωστοςarrōstosillthat were sick
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εθεραπευον etherapeuon
V-IAI-3P G5707
θεραπεύωtherapeuōto serve/healhealed
 
RÓŻNE ZDANIA O JEZUSIE.14 cf. Tłum. Толк. I usłyszał król Herod (bo imię jego było rozsławione), i mówił: Że Jan Chrzciciel wstał z martwych, i dlatego cuda dzieją się przez niego.Царь Ирод, услышав об Иисусе (ибо имя Его стало гласно), говорил: это Иоанн Креститель воскрес из мертвых, и потому чудеса делаются им. (За?_к7д.) И# ўслhша цaрь и4рwдъ: ћвэ бо бhсть и4мz є3гw2: и3 глаг0лаше, ћкw їwaннъ кrти1тель t мeртвыхъ востA, и3 сегw2 рaди си6лы дёютсz њ нeмъ. 6,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ηκουσεν ēkousen
V-AAI-3S G5656
ἀκούωakouōto hearheard
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
βασιλευς basileus
N-NSM
βασιλεύςbasileuskingking
ηρωδης ērōdēs
N-NSM
ἩρώδηςhērōdēsHerodHerod
φανερον faneron
A-NSN
φανερόςfanerosmanifestspread abroad
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor; (for
εγενετο egeneto
V-2ADI-3S G5633
γίνομαιginomaito bewas
το to
T-NSN
hothe/this/whoking
ονομα onoma
N-NSN
ὄνομαonomanamename
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
και kai
CONJ
καίkaiand:) and
ελεγον elegon
V-IAI-3P G5707
λέγωlegōto speakhe said
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, That
ιωαννης iōannēs
N-NSM
ἸωάννηςiōannēsJohnJohn
ο o
T-NSM
hothe/this/whoname
βαπτιζων baptizōn
V-PAP-NSM G5723
βαπτίζωbaptizōto baptizethe Baptist
εγηγερται egēgertai
V-RPI-3S G5769
ἐγείρωegeirōto arisewas risen
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
νεκρων nekrōn
A-GPM
νεκρόςnekrosdeadthe dead
και kai
CONJ
καίkaiand, and
δια dia
PREP
διάdiathrough/because oftherefore
τουτο touto
D-ASN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
ενεργουσιν energousin
V-PAI-3P G5719
ἐνεργέωenergeōbe activeworks do shew forth themselves
αι ai
T-NPF
hothe/this/whomighty
δυναμεις dunameis
N-NPF
δύναμιςdunamispowermighty
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
 
15 cf. Tłum. Толк. Inni zaś mówili: Że to jest Eliasz; inni znów powiadali: Iż jest to prorok, jak jeden z proroków.Другие говорили: это Илия, а иные говорили: это пророк, или как один из пророков. И#нjи глаг0лаху, ћкw и3ліA є4сть: и3нjи же глаг0лаху, ћкw прbр0къ є4сть, и3ли2 ћкw є3ди1нъ t прbрHкъ. 6,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαλλοι alloi
A-NPM
ἄλλοςallosanotherOthers
δε de
CONJ
δέdethen. And
ελεγον elegon
V-IAI-3P G5707
λέγωlegōto speaksaid
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, That
ηλιας ēlias
N-NSM
ἩλίαςhēliasElijahElias
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beit is
αλλοι alloi
A-NPM
ἄλλοςallosanotherothers
δε de
CONJ
δέdethen[then]
ελεγον elegon
V-IAI-3P G5707
λέγωlegōto speaksaid
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, That
προφητης profētēs
N-NSM
προφήτηςprofētēspropheta prophet
ως ōs
ADV
ὡςhōswhich/howas
εις eis
A-NSM
εἷςheisoneone
των tōn
T-GPM
hothe/this/whoof the prophets
προφητων profētōn
N-GPM
προφήτηςprofētēsprophetof the prophets
 
16 cf. Tłum. Толк. Co usłyszawszy Herod, rzekł: Jan, którego ja ściąłem, ten wstał z martwych.Ирод же, услышав, сказал: это Иоанн, которого я обезглавил; он воскрес из мертвых. Слhшавъ же и4рwдъ речE, ћкw, є3г0же ѓзъ ўсёкнухъ їwaнна, т0й є4сть: т0й востA t мeртвыхъ. 6,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVακουσας akousas
V-AAP-NSM G5660
ἀκούωakouōto hearheard
δε de
CONJ
δέdethenBut
ο o
T-NSM
hothe/this/whowhen Herod
ηρωδης ērōdēs
N-NSM
ἩρώδηςhērōdēsHerodwhen Herod
ελεγεν elegen
V-IAI-3S G5707
λέγωlegōto speak, he said
ον on
R-ASM
ὅς, ἥhhos ēwhich, whom
εγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weI
απεκεφαλισα apekefalisa
V-AAI-1S G5656
ἀποκεφαλίζωapokefalizōto beheadbeheaded
ιωαννην iōannēn
N-ASM
ἸωάννηςiōannēsJohnJohn
ουτος outos
D-NSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/itIt
ηγερθη ēgerthē
V-API-3S G5681
ἐγείρωegeirōto ariseis risen
 
HISTORIA ZABICIA ŚW. JANA.17 cf. Tłum. Толк. A1bowiem sam Herod posłał, i pojmał był Jana, i związał go w więzieniu z powodu Herodiady, żony Filipa, brata swego, że ją był pojął.Ибо сей Ирод, послав, взял Иоанна и заключил его в темницу за Иродиаду, жену Филиппа, брата своего, потому что женился на ней. Т0й бо и4рwдъ послaвъ, ћтъ їwaнна и3 свzзA є3го2 въ темни1цэ, и3рwдіaды рaди жены2 філjппа брaта своегw2, ћкw њжени1сz є4ю. 6,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαυτος autos
P-NSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhimself
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
ο o
T-NSM
hothe/this/whoHerod
ηρωδης ērōdēs
N-NSM
ἩρώδηςhērōdēsHerodHerod
αποστειλας aposteilas
V-AAP-NSM G5660
ἀποστέλλωapostellōto sendhad sent forth
εκρατησεν ekratēsen
V-AAI-3S G5656
κρατέωkrateōto grasp/seizeand laid hold
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoupon John
ιωαννην iōannēn
N-ASM
ἸωάννηςiōannēsJohnupon John
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εδησεν edēsen
V-AAI-3S G5656
δέωdeōto bindbound
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
φυλακη fulakē
N-DSF
φυλακήfulakēprison/watchprison
δια dia
PREP
διάdiathrough/because offor
ηρωδιαδα ērōdiada
N-ASF
ἩρωδιάςhērōdiasHerodiasHerodias' sake
την tēn
T-ASF
hothe/this/whoprison
γυναικα gunaika
N-ASF
γυνήgunēwomanwife
φιλιππου filippou
N-GSM
ΦίλιπποςfilipposPhilipPhilip's
του tou
T-GSM
hothe/this/whobrother
αδελφου adelfou
N-GSM
ἀδελφόςadelfosbrotherbrother
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/self, his
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since: for
αυτην autēn
P-ASF
αὐτόςautoshe/she/it/selfher
εγαμησεν egamēsen
V-AAI-3S G5656
γαμέωgameōto marryhe had married
 
18 cf. Tłum. Толк. Jan bowiem mówił Herodowi: Nie godzi się tobie mieć żony brata twego.Ибо Иоанн говорил Ироду: не должно тебе иметь жену брата твоего. Глаг0лаше бо їwaннъ и4рwдови: не дост0итъ тебЁ и3мёти женY (філjппа) брaта твоегw2. 6,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVελεγεν elegen
V-IAI-3S G5707
λέγωlegōto speakhad said
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJohn
ιωαννης iōannēs
N-NSM
ἸωάννηςiōannēsJohnJohn
τω
T-DSM
hothe/this/whounto Herod
ηρωδη ērōdē
N-DSM
ἩρώδηςhērōdēsHerodunto Herod
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since,
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
εξεστιν exestin
V-PAI-3S G5719
ἔξεστι, ἐξόνexesti exonbe permittedIt is
σοι soi
P-2DS
σύsuyoufor thee
εχειν echein
V-PAN G5721
ἔχωechōto have/beto have
την tēn
T-ASF
hothe/this/whobrother's
γυναικα gunaika
N-ASF
γυνήgunēwomanwife
του tou
T-GSM
hothe/this/whowife
αδελφου adelfou
N-GSM
ἀδελφόςadelfosbrotherbrother's
σου sou
P-2GS
σύsuyouthy
 
19 cf. Tłum. Толк. A Herodiada czyhała nań, i chciała go zabić, a nie mogła.Иродиада же, злобясь на него, желала убить его; но не могла. И#рwдjа же гнёвашесz на него2 и3 хотsше є3го2 ўби1ти: и3 не можaше. 6,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVη ē
T-NSF
hothe/this/who 
δε de
CONJ
δέdethenTherefore
ηρωδιας ērōdias
N-NSF
ἩρωδιάςhērōdiasHerodiasHerodias
ενειχεν eneichen
V-IAI-3S G5707
ἐνέχωenechōto opposehad a quarrel
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfagainst him
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ηθελεν ēthelen
V-IAI-3S G5707
θέλωthelōto will/desirewould
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
αποκτειναι apokteinai
V-AAN G5658
ἀποκτείνωapokteinōto killhave killed
και kai
CONJ
καίkaiand; but
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
ηδυνατο ēdunato
V-INI-3S-ATT G5711
δύναμαιdunamaibe ableshe could
 
20 cf. Tłum. Толк. Albowiem Herod bał się Jana, wiedząc, że jest mężem sprawiedliwym i świętym, i strzegł go, a za jego radą wiele rzeczy czynił i chętnie go słuchał.Ибо Ирод боялся Иоанна, зная, что он муж праведный и святой, и берёг его; многое делал, слушаясь его, и с удовольствием слушал его. И$рwдъ бо боsшесz їwaнна, вёдый є3го2 мyжа првdна и3 с™а, и3 соблюдaше є3го2: и3 послyшавъ є3гw2, мнHга творsше, и3 въ слaдость є3гw2 послyшаше. 6,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
ηρωδης ērōdēs
N-NSM
ἩρώδηςhērōdēsHerodHerod
εφοβειτο efobeito
V-INI-3S G5711
φοβέωfobeōto fearfeared
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoJohn
ιωαννην iōannēn
N-ASM
ἸωάννηςiōannēsJohnJohn
ειδως eidōs
V-RAP-NSM G5761
εἴδωeidōto know, knowing
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthat he
ανδρα andra
N-ASM
ἀνήρanērmanman
δικαιον dikaion
A-ASM
δίκαιοςdikaiosjustwas a just
και kai
CONJ
καίkaiandand
αγιον agion
A-ASM
ἅγιοςhagiosholyan holy
και kai
CONJ
καίkaiand, and
συνετηρει sunetērei
V-IAI-3S G5707
συντηρέωsuntēreōto preserveobserved
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
και kai
CONJ
καίkaiand; and
ακουσας akousas
V-AAP-NSM G5660
ἀκούωakouōto hearwhen he heard
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
πολλα polla
A-APN
πολύςpolusmuchmany things
ηπορει ēporei
V-IAI-3S G5707
ἀπορέωaporeōbe perplexed[be perplexed]
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ηδεως ēdeōs
ADV
ἡδέωςhēdeōsgladlygladly
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
ηκουεν ēkouen
V-IAI-3S G5707
ἀκούωakouōto hearheard
 
21 cf. Tłum. Толк. Gdy zaś nadszedł dzień sposobny, sprawił Herod w urodziny swoje ucztę dostojnikom swoim i dowódcom i przedniejszym Galilei.Настал удобный день, когда Ирод, по случаю дня рождения своего, делал пир вельможам своим, тысяченачальникам и старейшинам Галилейским,- И# приклю1чшусz дню2 потрeбну, є3гдA и4рwдъ рождествY своемY вeчерю творsше кнzзє1мъ свои6мъ и3 тhсzщникwмъ и3 старёйшинамъ галілє1йскимъ: 6,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
γενομενης genomenēs
V-2ADP-GSF G5637
γίνομαιginomaito bewas come
ημερας ēmeras
N-GSF
ἡμέραhēmeradayday
ευκαιρου eukairou
A-GSF
εὔκαιροςeukairosopportunea convenient
οτε ote
ADV
ὅτεhotewhenwhen
ηρωδης ērōdēs
N-NSM
ἩρώδηςhērōdēsHerod, that Herod
τοις tois
T-DPN
hothe/this/who 
γενεσιοις genesiois
N-DPN
γενέσια, γενέθλιοςgenesia genethliosbirthdaybirthday
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfon his
δειπνον deipnon
N-ASN
δεῖπνονdeipnondinnera supper
εποιησεν epoiēsen
V-AAI-3S G5656
ποιέωpoieōto do/makemade
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whobirthday
μεγιστασιν megistasin
N-DPM-S
μεγιστάνmegistangreat manlords
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfto his
και kai
CONJ
καίkaiand,
τοις tois
T-DPM
hothe/this/wholords
χιλιαρχοις chiliarchois
N-DPM
χιλίαρχοςchiliarchosmilitary officerhigh captains
και kai
CONJ
καίkaiand, and
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whohigh captains
πρωτοις prōtois
A-DPM-S
πρῶτοςprōtosfirstchief
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoof Galilee
γαλιλαιας galilaias
N-GSF
ΓαλιλαίαgalilaiaGalileeof Galilee
 
22 cf. Tłum. Толк. A gdy weszła córka owej Herodiady, i tańczyła, i spodobała się Herodowi i wespół siedzącym, rzekł król do dziewczęcia: Proś mnie o co chcesz, a dam tobie.дочь Иродиады вошла, плясала и угодила Ироду и возлежавшим с ним; царь сказал девице: проси у меня, чего хочешь, и дам тебе; и3 вшeдши дщeрь тоS и3рwдіaды, и3 плzсaвши, и3 ўг0ждши и4рwдови и3 возлежaщымъ съ ни1мъ, речE цaрь дэви1цэ: проси2 ў менє2 є3гHже ѓще х0щеши, и3 дaмъ ти2. 6,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εισελθουσης eiselthousēs
V-2AAP-GSF G5631
εἰσέρχομαιeiserchomaito entercame in
της tēs
T-GSF
hothe/this/whowhen the daughter
θυγατρος thugatros
N-GSF
θυγάτηρthugatērdaughterwhen the daughter
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfof the said
ηρωδιαδος ērōdiados
N-GSF
ἩρωδιάςhērōdiasHerodiasHerodias
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ορχησαμενης orchēsamenēs
V-ADP-GSF G5666
ὀρχέομαιorcheomaito dancedanced
ηρεσεν ēresen
V-AAI-3S G5656
ἀρέσκωareskōto pleasepleased
τω
T-DSM
hothe/this/whoHerodias
ηρωδη ērōdē
N-DSM
ἩρώδηςhērōdēsHerodHerod
και kai
CONJ
καίkaiand, and
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whoHerod
συνανακειμενοις sunanakeimenois
V-PNP-DPM G5740
συνανάκειμαιsunanakeimaito dine withthat sat with him
ο o
T-NSM
hothe/this/whothem
δε de
CONJ
δέdethen[then]
βασιλευς basileus
N-NSM
βασιλεύςbasileusking, the king
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speaksaid
τω
T-DSN
hothe/this/who, the king
κορασιω korasiō
N-DSN
κοράσιονkorasiongirlunto the damsel
αιτησον aitēson
V-AAM-2S G5657
αἰτέωaiteōto ask, Ask
με me
P-1AS
ἐγώegōI/weof me
ο o
R-ASN
ὅς, ἥhhos ēwhichwhatsoever
εαν ean
COND
ἐάνeanif 
θελης thelēs
V-PAS-2S G5725
θέλωthelōto will/desirethou wilt
και kai
CONJ
καίkaiandand
δωσω dōsō
V-FAI-1S G5692
δίδωμιdidōmito giveI will give
σοι soi
P-2DS
σύsuyouthee
 
23 cf. Tłum. Толк. I przysiągł jej: że o cokolwiek prosić będziesz, dam ci, choćby i połowę królestwa mego.и клялся ей: чего ни попросишь у меня, дам тебе, даже до половины моего царства. И# клsтсz є4й: ћкw є3гHже ѓще попр0сиши ў менє2, дaмъ ти2, и3 до п0лъ цaрствіz моегw2. 6,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ωμοσεν ōmosen
V-AAI-3S G5656
ὄμνυμιomnumito swearhe sware
αυτη autē
P-DSF
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto her
ο o
R-ASN
ὅς, ἥhhos ēwhichWhatsoever
τι ti
X-ASN
τιςtisone,
εαν ean
COND
ἐάνeanif 
με me
P-1AS
ἐγώegōI/weof me
αιτησης aitēsēs
V-AAS-2S G5661
αἰτέωaiteōto askthou shalt ask
δωσω dōsō
V-FAI-1S G5692
δίδωμιdidōmito give, I will give
σοι soi
P-2DS
σύsuyouthee
εως eōs
ADV
ἕωςheōsuntil, unto
ημισους ēmisous
A-GSN
ἥμισυςhēmisushalfthe half
της tēs
T-GSF
hothe/this/whokingdom
βασιλειας basileias
N-GSF
βασιλείαbasileiakingdomkingdom
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/weof my
 
24 cf. Tłum. Толк. Ona wyszedłszy, rzekła matce swojej: O co mam prosić? Ta zaś odrzekła: głowę Jana Chrzciciela.Она вышла и спросила у матери своей: чего просить? Та отвечала: головы Иоанна Крестителя. Nнa же и3зшeдши речE мaтери своeй: чесw2 прошY; Nнa же речE: главы2 їwaнна кrти1телz. 6,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiand[and]
εξελθουσα exelthousa
V-2AAP-NSF G5631
ἐξέρχομαιexerchomaito go outshe went forth
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speak, and said
τη
T-DSF
hothe/this/who 
μητρι mētri
N-DSF
μήτηρmētērmothermother
αυτης autēs
P-GSF
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto her
τι ti
I-ASN
τίςtiswhich?, What
αιτησωμαι aitēsōmai
V-AMS-1S G5672
αἰτέωaiteōto askshall I ask
η ē
T-NSF
hothe/this/who 
δε de
CONJ
δέdethenAnd
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speakshe said
την tēn
T-ASF
hothe/this/whomother
κεφαλην kefalēn
N-ASF
κεφαλήkefalēhead, The head
ιωαννου iōannou
N-GSM
ἸωάννηςiōannēsJohnof John
του tou
T-GSM
hothe/this/who, The head
βαπτιζοντος baptizontos
V-PAP-GSM G5723
βαπτίζωbaptizōto baptize[to baptize]
 
25 cf. Tłum. Толк. A gdy weszła zaraz z pośpiechem do króla, prosiła, mówiąc: Chcę, abyś mi natychmiast dał na misie głowę Jana Chrzciciela.И она тотчас пошла с поспешностью к царю и просила, говоря: хочу, чтобы ты дал мне теперь же на блюде голову Иоанна Крестителя. И# вшeдши ѓбіе со тщaніемъ къ царю2, просsше, глаг0лющи: хощY, да ми2 дaси t негw2 на блю1дэ главY їwaнна кrти1телz. 6,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εισελθουσα eiselthousa
V-2AAP-NSF G5631
εἰσέρχομαιeiserchomaito entershe came in
ευθυς euthus
ADV
εὐθέωςeutheōsimmediatelystraightway
μετα meta
PREP
μετάmetawith/afterwith
σπουδης spoudēs
N-GSF
σπουδήspoudēdiligencehaste
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe king
βασιλεα basilea
N-ASM
βασιλεύςbasileuskingthe king
ητησατο ētēsato
V-AMI-3S G5668
αἰτέωaiteōto ask, and asked
λεγουσα legousa
V-PAP-NSF G5723
λέγωlegōto speak, saying
θελω thelō
V-PAI-1S G5719
θέλωthelōto will/desire, I will
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/tothat
εξαυτης exautēs
ADV
ἐξαυτῆςexautēsimmediatelyby and by
δως dōs
V-2AAS-2S G5632
δίδωμιdidōmito givethou give
μοι moi
P-1DS
ἐγώegōI/weme
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstin
πινακι pinaki
N-DSM
πίναξpinaxplattera charger
την tēn
T-ASF
hothe/this/whothe head
κεφαλην kefalēn
N-ASF
κεφαλήkefalēheadthe head
ιωαννου iōannou
N-GSM
ἸωάννηςiōannēsJohnof John
του tou
T-GSM
hothe/this/whothe Baptist
βαπτιστου baptistou
N-GSM
Βαπτιστήςbaptistēsone who baptizesthe Baptist
 
26 cf. Tłum. Толк. I zasmucił się król; dla przysięgi i dla wespół siedzących nie chciał jej zasmucić,Царь опечалился, но ради клятвы и возлежавших с ним не захотел отказать ей. И# приск0рбенъ бhвъ цaрь, клsтвы (же) рaди и3 за возлежaщихъ съ ни1мъ не восхотЁ tрещи2 є4й. 6,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
περιλυπος perilupos
A-NSM
περίλυποςperilupossorrowfulexceeding sorry
γενομενος genomenos
V-2ADP-NSM G5637
γίνομαιginomaito bewas
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe king
βασιλευς basileus
N-NSM
βασιλεύςbasileuskingthe king
δια dia
PREP
διάdiathrough/because of; for
τους tous
T-APM
hothe/this/whohis oath's sake
ορκους orkous
N-APM
ὅρκοςhorkosoathhis oath's sake
και kai
CONJ
καίkaiand, and
τους tous
T-APM
hothe/this/whofor their sakes which
ανακειμενους anakeimenous
V-PNP-APM G5740
ἀνάκειμαιanakeimaito recline[to recline]
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
ηθελησεν ēthelēsen
V-AAI-3S G5656
θέλωthelōto will/desire, he would
αθετησαι athetēsai
V-AAN G5658
ἀθετέωatheteōto rejectreject
αυτην autēn
P-ASF
αὐτόςautoshe/she/it/selfher
 
27 cf. Tłum. Толк. ale posławszy kata, rozkazał przynieść głowę jego na misie.И тотчас, послав оруженосца, царь повелел принести голову его. И# ѓбіе послaвъ цaрь спекулaтwра, повелЁ принести2 главY є3гw2. 6,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ευθυς euthus
ADV
εὐθέωςeutheōsimmediatelyimmediately
αποστειλας aposteilas
V-AAP-NSM G5660
ἀποστέλλωapostellōto sendsent
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
βασιλευς basileus
N-NSM
βασιλεύςbasileuskingthe king
σπεκουλατορα spekoulatora
N-ASM
σπεκουλάτωρspekoulatōrexecutioneran executioner
επεταξεν epetaxen
V-AAI-3S G5656
ἐπιτάσσωepitassōto command, and commanded
ενεγκαι enenkai
V-2AAN G5629
φέρωferōto bear/leadto be brought
την tēn
T-ASF
hothe/this/whothe king
κεφαλην kefalēn
N-ASF
κεφαλήkefalēheadhead
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
 
28 cf. Tłum. Толк. I ściął go w więzieniu, i przyniósł głowę jego na misie, i oddał ją dziewczynie, a dziewczyna oddała j ą matce swojej.Он пошел, отсек ему голову в темнице, и принес голову его на блюде, и отдал ее девице, а девица отдала ее матери своей. Џнъ же шeдъ ўсёкну є3го2 въ темни1цэ, и3 принесE главY є3гw2 на блю1дэ, и3 дадE ю5 дэви1цэ: и3 дэви1ца дадE ю5 мaтери своeй. 6,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
απελθων apelthōn
V-2AAP-NSM G5631
ἀπέρχομαιaperchomaito go away[to go away]
απεκεφαλισεν apekefalisen
V-AAI-3S G5656
ἀποκεφαλίζωapokefalizōto behead[to behead]
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
εν en
PREP
ἐνenin/on/among[in/on/among]
τη
T-DSF
hothe/this/whohead
φυλακη fulakē
N-DSF
φυλακήfulakēprison/watch[prison/watch]
(6:28)      και kai
CONJ
καίkaiand, and
ηνεγκεν ēnenken
V-AAI-3S G5656
φέρωferōto bear/leadbrought
την tēn
T-ASF
hothe/this/whoto the damsel
κεφαλην kefalēn
N-ASF
κεφαλήkefalēheadhead
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfit
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstin
πινακι pinaki
N-DSM
πίναξpinaxplattera charger
και kai
CONJ
καίkaiand: and
εδωκεν edōken
V-AAI-3S G5656
δίδωμιdidōmito givegave
αυτην autēn
P-ASF
αὐτόςautoshe/she/it/selfit
τω
T-DSN
hothe/this/whothe damsel
κορασιω korasiō
N-DSN
κοράσιονkorasiongirlto the damsel
και kai
CONJ
καίkaiand[and]
το to
T-NSN
hothe/this/whomother
κορασιον korasion
N-NSN
κοράσιονkorasiongirlthe damsel
εδωκεν edōken
V-AAI-3S G5656
δίδωμιdidōmito givegave
αυτην autēn
P-ASF
αὐτόςautoshe/she/it/selfto her
τη
T-DSF
hothe/this/who[the/this/who]
μητρι mētri
N-DSF
μήτηρmētērmothermother
αυτης autēs
P-GSF
αὐτόςautoshe/she/it/self[he/she/it/self]
 
29 cf. Tłum. Толк. Co usłyszawszy uczniowie jego, przyszli, i wzięli ciało jego, i położyli je w grobie.Ученики его, услышав, пришли и взяли тело его, и положили его во гробе. И# слhшавше ўченицы2 є3гw2, пріид0ша и3 взsша трyпъ є3гw2, и3 положи1ша є3го2 во гр0бэ. 6,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ακουσαντες akousantes
V-AAP-NPM G5660
ἀκούωakouōto hearheard
οι oi
T-NPM
hothe/this/whodisciples
μαθηται mathētai
N-NPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfwhen his
ηλθαν ēlthan
V-2AAI-3P G5627
ἔρχομαιerchomaito come/go, they came
και kai
CONJ
καίkaiandand
ηραν ēran
V-AAI-3P G5656
αἴρωairōto take uptook up
το to
T-ASN
hothe/this/whocorpse
πτωμα ptōma
N-ASN
πτῶμαptōmacorpsecorpse
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εθηκαν ethēkan
V-AAI-3P G5656
τίθημιtithēmito placelaid
αυτο auto
P-ASN
αὐτόςautoshe/she/it/selfit
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
μνημειω mnēmeiō
N-DSN
μνημεῖονmnēmeiongravea tomb
 
JEZUS ODPOCZYWA Z APOSTOŁAMI.30 cf. Tłum. Толк. A gdy apostołowie zeszli się do Jezusa, opowiedzieli mu wszystko, co czynili, i czego uczyli.И собрались Апостолы к Иисусу и рассказали Ему всё, и что сделали, и чему научили. (За?_к7є.) И# собрaшасz ґпcли ко ї}су и3 возвэсти1ша є3мY вс‰, и3 є3ли6ка сотвори1ша, и3 є3ли6ка научи1ша. 6,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
συναγονται sunagontai
V-PPI-3P G5743
συνάγωsunagōto assemblegathered themselves together
οι oi
T-NPM
hothe/this/whothe apostles
αποστολοι apostoloi
N-NPM
ἀπόστολοςapostolosapostlethe apostles
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoJesus
ιησουν iēsoun
N-ASM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
και kai
CONJ
καίkaiand, and
απηγγειλαν apēngeilan
V-AAI-3P G5656
ἀπαγγέλλωapangellōto announcetold
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
παντα panta
A-APN
πᾶςpasallall things
οσα osa
K-APN
ὅσοςhososjust as/how muchwhat
εποιησαν epoiēsan
V-AAI-3P G5656
ποιέωpoieōto do/makethey had done
και kai
CONJ
καίkaiand, both
οσα osa
K-APN
ὅσοςhososjust as/how muchwhat
εδιδαξαν edidaxan
V-AAI-3P G5656
διδάσκωdidaskōto teachthey had taught
 
31 cf. Tłum. Толк. I rzekł im: Pójdźcie osobno na miejsce pustynne i odpocznijcie trochę; bo wielu było tych, co przychodzili i odchodzili, i ani czasu do jedzenia nie mieli.Он сказал им: пойдите вы одни в пустынное место и отдохните немного,- ибо много было приходящих и отходящих, так что и есть им было некогда. И# речE и5мъ: пріиди1те вы2 сaми въ пyсто мёсто є3ди1ни и3 почjйте мaлw. Бsху бо приходsщіи и3 tходsщіи мн0зи, и3 ни ћсти и5мъ бЁ когдA. 6,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
λεγει legei
V-PAI-3S G5719
λέγωlegōto speakhe said
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
δευτε deute
V-PAM-2P G5720
δεῦτεdeutecomeCome
υμεις umeis
P-2NP
σύsuyouye
αυτοι autoi
P-NPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfyourselves
κατ kat
PREP
κατάkataaccording toapart
ιδιαν idian
A-ASF
ἴδιοςidiosone's own/private 
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
ερημον erēmon
A-ASM
ἔρημοςerēmosdeserteda desert
τοπον topon
N-ASM
τόποςtoposplaceplace
και kai
CONJ
καίkaiand, and
αναπαυσασθε anapausasthe
V-AMM-2P G5669
ἀναπαύωanapauōto give restrest
ολιγον oligon
ADV
ὀλίγοςoligoslittle/fewa while
ησαν ēsan
V-IAI-3P G5707
εἰμίeimito bethere were
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor, for
οι oi
T-NPM
hothe/this/who 
ερχομενοι erchomenoi
V-PNP-NPM G5740
ἔρχομαιerchomaito come/gocoming
και kai
CONJ
καίkaiandand
οι oi
T-NPM
hothe/this/who 
υπαγοντες upagontes
V-PAP-NPM G5723
ὑπάγωhupagōto gogoing
πολλοι polloi
A-NPM
πολύςpolusmuchmany
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ουδε oude
CONJ-N
οὐδέoudeand notno
φαγειν fagein
V-2AAN G5629
φαγεῖνfageinto eatso much as to eat
ευκαιρουν eukairoun
V-IAI-3P G5707
εὐκαιρέωeukaireōto have opportunitythey had
 
32 cf. Tłum. Толк. I wstąpiwszy do łodzi, odjechali na miejsce pustynne osobno.И отправились в пустынное место в лодке одни. И# и3д0ша въ пyсто мёсто кораблeмъ є3ди1ни. 6,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
απηλθον apēlthon
V-2AAI-3P G5627
ἀπέρχομαιaperchomaito go awaythey departed
εν en
PREP
ἐνenin/on/among[in/on/among]
τω
T-DSN
hothe/this/whoby ship
πλοιω ploiō
N-DSN
πλοῖονploionboatby ship
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
ερημον erēmon
A-ASM
ἔρημοςerēmosdeserteda desert
τοπον topon
N-ASM
τόποςtoposplaceplace
κατ kat
PREP
κατάkataaccording to 
ιδιαν idian
A-ASF
ἴδιοςidiosone's own/privateprivately
 
33 cf. Tłum. Толк. I widzieli ich odjeżdżających, i zwiedziało się wielu, i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, i wyprzedzili ich.Народ увидел, как они отправлялись, и многие узнали их; и бежали туда пешие из всех городов, и предупредили их, и собрались к Нему. И# ви1дэша и5хъ и3дyщихъ нар0ди, и3 познaша и5хъ мн0зи: и3 пёши t всёхъ градHвъ стицaхусz тaмw, и3 предвари1ша и5хъ, и3 снид0шасz къ немY. 6,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ειδαν eidan
V-2AAI-3P G5627
ὁράωhoraōto seesaw
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
υπαγοντας upagontas
V-PAP-APM G5723
ὑπάγωhupagōto godeparting
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εγνωσαν egnōsan
V-2AAI-3P G5627
γινώσκωginōskōto know[to know]
πολλοι polloi
A-NPM
πολύςpolusmuchmany
και kai
CONJ
καίkaiand, and
πεζη pezē
ADV
πεζῇpezēon footafoot
απο apo
PREP
ἀπόapofromout
πασων pasōn
A-GPF
πᾶςpasallof all
των tōn
T-GPF
hothe/this/whothe people
πολεων poleōn
N-GPF
πόλιςpoliscitycities
συνεδραμον sunedramon
V-2AAI-3P G5627
συντρέχωsuntrechōto flockran
εκει ekei
ADV
ἐκεῖekeitherethither
και kai
CONJ
καίkaiand, and
προηλθον proēlthon
V-2AAI-3P G5627
προέρχομαιproerchomaito go beforeoutwent
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
 
34 cf. Tłum. Толк. A wyszedłszy Jezus, ujrzał wielką rzeszę, i ulitował się nad nimi, że byli jak owce nie mające pasterza, i począł ich uczyć wielu rzeczy.Иисус, выйдя, увидел множество народа и сжалился над ними, потому что они были, как овцы, не имеющие пастыря; и начал учить их много. И# и3зшeдъ ви1дэ ї}съ нар0дъ мн0гъ и3 млcрдова њ ни1хъ, занE бsху ћкw џвцы не и3мyщыz пaстырz: и3 начaтъ и5хъ ўчи1ти мн0гw. 6,34Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εξελθων exelthōn
V-2AAP-NSM G5631
ἐξέρχομαιexerchomaito go out, when he came out
ειδεν eiden
V-2AAI-3S G5627
ὁράωhoraōto see, saw
πολυν polun
A-ASM
πολύςpolusmuchmuch
οχλον ochlon
N-ASM
ὄχλοςochloscrowdpeople
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εσπλαγχνισθη esplanchnisthē
V-AOI-3S G5675
σπλαγχνίζωsplanchnizōto pitywas moved with compassion
επ ep
PREP
ἐπίepiupon/to/againsttoward
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, because
ησαν ēsan
V-IAI-3P G5707
εἰμίeimito bethey were
ως ōs
ADV
ὡςhōswhich/howas
προβατα probata
N-NPN
πρόβατονprobatonsheepsheep
μη
PRT-N
μήnotnot
εχοντα echonta
V-PAP-NPN G5723
ἔχωechōto have/behaving
ποιμενα poimena
N-ASM
ποιμήνpoimēnshepherda shepherd
και kai
CONJ
καίkaiand: and
ηρξατο ērxato
V-ADI-3S G5662
ἄρχομαιarchomaito rule/beginhe began
διδασκειν didaskein
V-PAN G5721
διδάσκωdidaskōto teachto teach
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
πολλα polla
A-APN
πολύςpolusmuchmany things
 
ROZMNAŻA CHLEB.35 cf. Tłum. Толк. A gdy już była późna godzina, przystąpili uczniowie jego, mówiąc: Miejsce to jest pustynne i już czas upłynął;И как времени прошло много, ученики Его, приступив к Нему, говорят: место здесь пустынное, а времени уже много,- И# ўжE часY мн0гу бhвшу, пристyпльше къ немY ўчн7цы2 є3гw2, глаг0лаша, ћкw пyсто є4сть мёсто, и3 ўжE чaсъ мн0гъ: 6,35Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ηδη ēdē
ADV
ἤδηēdēalreadynow
ωρας ōras
N-GSF
ὥραhōrahourwhen the day
πολλης pollēs
A-GSF
πολύςpolusmuchfar spent
γενομενης genomenēs
V-2ADP-GSF G5637
γίνομαιginomaito bewas
προσελθοντες proselthontes
V-2AAP-NPM G5631
προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecame
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/self, his
οι oi
T-NPM
hothe/this/whodisciples
μαθηται mathētai
N-NPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto him
ελεγον elegon
V-IAI-3P G5707
λέγωlegōto speak, and said
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since,
ερημος erēmos
A-NSM
ἔρημοςerēmosdeserteda desert
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beThis is
ο o
T-NSM
hothe/this/whoplace
τοπος topos
N-NSM
τόποςtoposplaceplace
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ηδη ēdē
ADV
ἤδηēdēalreadynow
ωρα ōra
N-NSF
ὥραhōrahourthe time
πολλη pollē
A-NSF
πολύςpolusmuchfar passed
 
36 cf. Tłum. Толк. rozpuść ich, aby poszli do najbliższych zagród i wsi, i kupili sobie żywności do jedzenia.отпусти их, чтобы они пошли в окрестные деревни и селения и купили себе хлеба, ибо им нечего есть. tпусти2 и5хъ, да шeдше во њкрeстныхъ сeлэхъ и3 вeсехъ кyпzтъ себЁ хлёбы: не и4мутъ бо чесw2 ћсти. 6,36Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαπολυσον apoluson
V-AAM-2S G5657
ἀπολύωapoluōto releaseSend
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
απελθοντες apelthontes
V-2AAP-NPM G5631
ἀπέρχομαιaperchomaito go awaythey may go
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
τους tous
T-APM
hothe/this/who 
κυκλω kuklō
N-DSM
κύκλῳkuklōsurroundinground about
αγρους agrous
N-APM
ἀγρόςagrosfieldthe country
και kai
CONJ
καίkaiand, and
κωμας kōmas
N-APF
κώμηkōmēvillageinto the villages
αγορασωσιν agorasōsin
V-AAS-3P G5661
ἀγοράζωagorazōto buy, and buy
εαυτοις eautois
F-3DPM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemselves
τι ti
I-ASN
τίςtiswhich? 
φαγωσιν fagōsin
V-2AAS-3P G5632
φαγεῖνfageinto eatto eat
 
37 cf. Tłum. Толк. A odpowiadając, rzekł im: Dajcie wy im jeść. I rzekli mu: Pójdźmy, kupmy za dwieście denarów chleba, a damy im jeść.Он сказал им в ответ: вы дайте им есть. И сказали Ему: разве нам пойти купить хлеба динариев на двести и дать им есть? Џнъ же tвэщaвъ речE и5мъ: дади1те и5мъ вы2 ћсти. И# глаг0лаша є3мY: да шeдше кyпимъ двэмA ст0ма пBнzзь хлёбы и3 дaмы и5мъ ћсти; 6,37Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
δε de
CONJ
δέdethen 
αποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679
ἀποκρίνωapokrinōto answerHe answered
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speakthey say
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
δοτε dote
V-2AAM-2P G5628
δίδωμιdidōmito giveGive
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
υμεις umeis
P-2NP
σύsuyouye
φαγειν fagein
V-2AAN G5629
φαγεῖνfageinto eatto eat
και kai
CONJ
καίkaiand, And
λεγουσιν legousin
V-PAI-3P G5719
λέγωlegōto speakand said
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto him
απελθοντες apelthontes
V-2AAP-NPM G5631
ἀπέρχομαιaperchomaito go away, Shall we go
αγορασωμεν agorasōmen
V-AAS-1P G5661
ἀγοράζωagorazōto buyand buy
δηναριων dēnariōn
N-GPN
δηνάριονdēnariondenariuspennyworth
διακοσιων diakosiōn
A-GPN
διακόσιοιdiakosioitwo hundredtwo hundred
αρτους artous
N-APM
ἄρτοςartosbreadof bread
και kai
CONJ
καίkaiand, and
δωσομεν dōsomen
V-FAI-1P G5692
δίδωμιdidōmito givegive
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
φαγειν fagein
V-2AAN G5629
φαγεῖνfageinto eatto eat
 
38 cf. Tłum. Толк. I rzekł im: Ile chlebów macie? Idźcie, i zobaczcie. A dowiedziawszy się, odpowiedzieli: Pięć i dwie ryby.Но Он спросил их: сколько у вас хлебов? пойдите, посмотрите. Они, узнав, сказали: пять хлебов и две рыбы. Џнъ же речE и5мъ: коли1кw хлёбы и4мате; и3ди1те и3 ви1дите. И# ўвёдэвше глаг0лаша: пsть (хлBбъ), и3 двЁ ры6бэ. 6,38Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
δε de
CONJ
δέdethen 
λεγει legei
V-PAI-3S G5719
λέγωlegōto speakHe saith
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
ποσους posous
Q-APM
πόσοςpososhow much/manyHow many
εχετε echete
V-PAI-2P G5719
ἔχωechōto have/behave ye
αρτους artous
N-APM
ἄρτοςartosbreadloaves
υπαγετε upagete
V-PAM-2P G5720
ὑπάγωhupagōto go? go
ιδετε idete
V-2AAM-2P G5628
ὁράωhoraōto seesee
και kai
CONJ
καίkaiandand
γνοντες gnontes
V-2AAP-NPM G5631
γινώσκωginōskōto knowwhen they knew
λεγουσιν legousin
V-PAI-3P G5719
λέγωlegōto speak, they say
πεντε pente
A-NUI
πέντεpentefive, Five
και kai
CONJ
καίkaiand, And
δυο duo
A-NUI
δύοduotwotwo
ιχθυας ichthuas
N-APM
ἰχθύςichthusfishfishes
 
39 cf. Tłum. Толк. I rozkazał im posadzić wszystkich gromadami na zielonej trawie.Тогда повелел им рассадить всех отделениями на зеленой траве. И# повелЁ и5мъ посади1ти вс‰ на сп0ды на травЁ зеленЁ. 6,39Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
επεταξεν epetaxen
V-AAI-3S G5656
ἐπιτάσσωepitassōto commandhe commanded
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
ανακλιθηναι anaklithēnai
V-APN G5683
ἀνακλίνωanaklinōto reclineto make
παντας pantas
A-APM
πᾶςpasallall
συμποσια sumposia
N-APN
συμπόσιονsumposioncommon mealby companies
συμποσια sumposia
N-APN
συμπόσιονsumposioncommon meal 
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstupon
τω
T-DSM
hothe/this/who 
χλωρω chlōrō
A-DSM
χλωρόςchlōrosgreenthe green
χορτω chortō
N-DSM
χόρτοςchortosgrassgrass
 
40 cf. Tłum. Толк. I siedli gromadami po stu i po pięćdziesięciu.И сели рядами, по сто и по пятидесяти. И# возлег0ша на лёхи по стY и3 по пzти1десzтъ. 6,40Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ανεπεσαν anepesan
V-2AAI-3P G5627
ἀναπίπτωanapiptōto reclinethey sat down
πρασιαι prasiai
N-NPF
πρασιάprasiagroupin ranks
πρασιαι prasiai
N-NPF
πρασιάprasiagroup,
κατα kata
PREP
κατάkataaccording to[according to]
εκατον ekaton
A-NUI
ἑκατόνhekatonhundredhundreds
και kai
CONJ
καίkaiand, and
κατα kata
PREP
κατάkataaccording to[according to]
πεντηκοντα pentēkonta
A-NUI
πεντήκονταpentēkontafiftyfifties
 
41 cf. Tłum. Толк. A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, wejrzawszy w niebo, błogosławił, i łamał chleb, i dawał uczniom swoim, aby przed nich kładli, i dwie ryby podzielił wszystkim.Он взял пять хлебов и две рыбы, воззрев на небо, благословил и преломил хлебы и дал ученикам Своим, чтобы они раздали им; и две рыбы разделил на всех. И# пріeмь пsть хлBбъ и3 двЁ ры6бэ, воззрёвъ на нeбо, блгcви2 и3 преломи2 хлёбы, и3 даsше ўчн7кHмъ свои6мъ, да предлагaютъ пред8 ни1ми: и3 џбэ ры6бэ раздэли2 всBмъ. 6,41Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
λαβων labōn
V-2AAP-NSM G5631
λαμβάνωlambanōto takewhen he had taken
τους tous
T-APM
hothe/this/who 
πεντε pente
A-NUI
πέντεpentefivethe five
αρτους artous
N-APM
ἄρτοςartosbreadloaves
και kai
CONJ
καίkaiandand
τους tous
T-APM
hothe/this/who 
δυο duo
A-NUI
δύοduotwothe two
ιχθυας ichthuas
N-APM
ἰχθύςichthusfishfishes
αναβλεψας anablepsas
V-AAP-NSM G5660
ἀναβλέπωanablepōto look up/again, he looked
εις eis
PREP
εἰςeistowardup to
τον ton
T-ASM
hothe/this/who 
ουρανον ouranon
N-ASM
οὐρανόςouranosheavenheaven
ευλογησεν eulogēsen
V-AAI-3S G5656
εὐλογέωeulogeōto praise/blessblessed
και kai
CONJ
καίkaiand, and
κατεκλασεν kateklasen
V-AAI-3S G5656
κατακλάωkataklaōto break, and brake
τους tous
T-APM
hothe/this/whoheaven
αρτους artous
N-APM
ἄρτοςartosbreadthe loaves
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εδιδου edidou
V-IAI-3S G5707
δίδωμιdidōmito givegave
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whothe loaves
μαθηταις mathētais
N-DPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/toto
παρατιθωσιν paratithōsin
V-PAS-3P G5725
παρατίθημιparatithēmito set beforeset before
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfto his
και kai
CONJ
καίkaiand; and
τους tous
T-APM
hothe/this/whodisciples
δυο duo
A-NUI
δύοduotwothe two
ιχθυας ichthuas
N-APM
ἰχθύςichthusfishfishes
εμερισεν emerisen
V-AAI-3S G5656
μερίζωmerizōto dividedivided he among
πασιν pasin
A-DPM
πᾶςpasallthem all
 
42 cf. Tłum. Толк. I jedli wszyscy, i najedli się.И ели все, и насытились. И# kд0ша вси2 и3 насhтишасz: 6,42Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εφαγον efagon
V-2AAI-3P G5627
φαγεῖνfageinto eatthey did
παντες pantes
A-NPM
πᾶςpasallall
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εχορτασθησαν echortasthēsan
V-API-3P G5681
χορτάζωchortazōto feedwere filled
 
43 cf. Tłum. Толк. I zebrali ostatki, dwanaście koszów pełnych ułomków i z ryb.И набрали кусков хлеба и остатков от рыб двенадцать полных коробов. и3 взsша ўкрyхи, дванaдесzте к0шz и3сп0лнь, и3 t ры6бу. 6,43Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ηραν ēran
V-AAI-3P G5656
αἴρωairōto take upthey took up
κλασματα klasmata
N-APN
κλάσμαklasmafragmentof the fragments
δωδεκα dōdeka
A-NUI
δώδεκαdōdekatwelvetwelve
κοφινων kofinōn
N-GPM
κόφινοςkofinosbasketbaskets
πληρωματα plērōmata
N-APN
πλήρωμαplērōmafulfillment[fulfillment]
και kai
CONJ
καίkaiand, and
απο apo
PREP
ἀπόapofromof
των tōn
T-GPM
hothe/this/whothe fishes
ιχθυων ichthuōn
N-GPM
ἰχθύςichthusfishthe fishes
 
44 cf. Tłum. Толк. A tych, którzy jedli, było pięć tysięcy mężczyzn.Было же евших хлебы около пяти тысяч мужей. Бsше же ћдшихъ хлёбы ћкw пsть тhсzщъ мужeй. 6,44Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ησαν ēsan
V-IAI-3P G5707
εἰμίeimito bewere
οι oi
T-NPM
hothe/this/whothey that
φαγοντες fagontes
V-2AAP-NPM G5631
φαγεῖνfageinto eatdid eat
τους tous
T-APM
hothe/this/whoof the loaves
αρτους artous
N-APM
ἄρτοςartosbreadof the loaves
πεντακισχιλιοι pentakischilioi
A-NPM
πεντακισχίλιοιpentakischilioifive thousandfive thousand
ανδρες andres
N-NPM
ἀνήρanērmanmen
 
CHODZI PO MORZU.45 cf. Tłum. Толк. I wnet przymusił uczniów swoich wstąpić w łódź, aby go wyprzedzili za morze do Betsaidy, ażby on rozpuścił lud.И тотчас понудил учеников Своих войти в лодку и отправиться вперед на другую сторону к Вифсаиде, пока Он отпустит народ. (За?_к7ѕ.) И# ѓбіе понyди ўчн7ки2 сво‰ вни1ти въ корaбль и3 вари1ти є3го2 на w4нъ п0лъ къ виfсаjдэ, д0ндеже сaмъ tпyститъ нар0ды. 6,45Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ευθυς euthus
ADV
εὐθέωςeutheōsimmediatelystraightway
ηναγκασεν ēnankasen
V-AAI-3S G5656
ἀναγκάζωanankazōto compelhe constrained
τους tous
T-APM
hothe/this/who 
μαθητας mathētas
N-APM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
εμβηναι embēnai
V-2AAN G5629
ἐμβαίνωembainōto get intoto get
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
το to
T-ASN
hothe/this/whodisciples
πλοιον ploion
N-ASN
πλοῖονploionboatthe ship
και kai
CONJ
καίkaiand, and
προαγειν proagein
V-PAN G5721
προάγωproagōto go/bring beforeto go
εις eis
PREP
εἰςeistowardto
το to
T-ASN
hothe/this/whothe ship
περαν peran
ADV
πέρανperanother sidethe other side
προς pros
PREP
πρόςprosto/withbefore unto
βηθσαιδαν bēthsaidan
N-PRI
ΒηθσαϊδάbēthsaidaBethsaidaBethsaida
εως eōs
ADV
ἕωςheōsuntil, while
αυτος autos
P-NSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhe
απολυει apoluei
V-PAI-3S G5719
ἀπολύωapoluōto releasesent away
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe people
οχλον ochlon
N-ASM
ὄχλοςochloscrowdthe people
 
46 cf. Tłum. Толк. A rozpuściwszy ich odszedł na górę modlić się.И, отпустив их, пошел на гору помолиться. И# tрeксz и5мъ, и4де въ г0ру помоли1тисz. 6,46Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
αποταξαμενος apotaxamenos
V-AMP-NSM G5671
ἀποτάσσωapotassōto leavewhen he had sent
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
απηλθεν apēlthen
V-2AAI-3S G5627
ἀπέρχομαιaperchomaito go away, he departed
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
το to
T-ASN
hothe/this/whoa mountain
ορος oros
N-ASN
ὄροςorosmountaina mountain
προσευξασθαι proseuxasthai
V-ADN G5664
προσεύχομαιproseuchomaito prayto pray
 
47 cf. Tłum. Толк. I gdy nastał wieczór, była łódź w pośrodku morza, a on sam na ziemi.Вечером лодка была посреди моря, а Он один на земле. И# вeчеру бhвшу, бЁ корaбль посредЁ м0рz, и3 сaмъ є3ди1нъ на земли2. 6,47Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
οψιας opsias
A-GSF
ὀψίαopsiaeveningwhen even
γενομενης genomenēs
V-2ADP-GSF G5637
γίνομαιginomaito bewas come
ην ēn
V-IAI-3S G5707
εἰμίeimito bewas
το to
T-NSN
hothe/this/who, the ship
πλοιον ploion
N-NSN
πλοῖονploionboat, the ship
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
μεσω mesō
A-DSN
μέσοςmesosmidstthe midst
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoof the sea
θαλασσης thalassēs
N-GSF
θάλασσαthalassaseaof the sea
και kai
CONJ
καίkaiand, and
αυτος autos
P-NSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhe
μονος monos
A-NSM
μόνοςmonosalonealone
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againston
της tēs
T-GSF
hothe/this/whothe land
γης gēs
N-GSF
γῆearththe land
 
48 cf. Tłum. Толк. A widząc ich, jak się trudzili przy wiosłowaniu (bo im był wiatr przeciwny), około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, chodząc po morzu, i chciał ich minąć.И увидел их бедствующих в плавании, потому что ветер им был противный; около же четвертой стражи ночи подошел к ним, идя по морю, и хотел миновать их. И# ви1дэ и5хъ стрaждущихъ въ плaваніи: бё бо вётръ проти1венъ и5мъ: и3 њ четвeртэй стрaжи нощнёй пріи1де къ ни6мъ, по м0рю ходsй, и3 хотsше минyти и5хъ. 6,48Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ιδων idōn
V-2AAP-NSM G5631
ὁράωhoraōto seehe saw
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
βασανιζομενους basanizomenous
V-PPP-APM G5746
βασανίζωbasanizōto torturetoiling
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τω
T-DSN
hothe/this/who 
ελαυνειν elaunein
V-PAN G5721
ἐλαύνωelaunōto driverowing
ην ēn
V-IAI-3S G5707
εἰμίeimito bewas
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor; for
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe wind
ανεμος anemos
N-NSM
ἄνεμοςanemoswindthe wind
εναντιος enantios
A-NSM
ἐναντίοςenantiosagainstcontrary
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
περι peri
PREP
περίperiaboutabout
τεταρτην tetartēn
A-ASF
τέταρτοςtetartosfourththe fourth
φυλακην fulakēn
N-ASF
φυλακήfulakēprison/watchwatch
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoof the night
νυκτος nuktos
N-GSF
νύξnuxnightof the night
ερχεται erchetai
V-PNI-3S G5736
ἔρχομαιerchomaito come/gohe cometh
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
περιπατων peripatōn
V-PAP-NSM G5723
περιπατέωperipateōto walk, walking
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstupon
της tēs
T-GSF
hothe/this/whothe sea
θαλασσης thalassēs
N-GSF
θάλασσαthalassaseathe sea
και kai
CONJ
καίkaiand: and
ηθελεν ēthelen
V-IAI-3S G5707
θέλωthelōto will/desirewould have
παρελθειν parelthein
V-2AAN G5629
παρέρχομαιparerchomaito pass bypassed by
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
 
49 cf. Tłum. Толк. Lecz oni, skoro go ujrzeli chodzącego po morzu, mniemali, że to była zjawa, i zakrzyknęli.Они, увидев Его идущего по морю, подумали, что это призрак, и вскричали. Nни1 же ви1дэвше є3го2 ходsща по м0рю, мнsху призрaкъ бhти и3 возопи1ша. 6,49Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPM
hothe/this/who 
δε de
CONJ
δέdethenBut
ιδοντες idontes
V-2AAP-NPM G5631
ὁράωhoraōto seewhen they saw
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstupon
της tēs
T-GSF
hothe/this/whothe sea
θαλασσης thalassēs
N-GSF
θάλασσαthalassaseathe sea
περιπατουντα peripatounta
V-PAP-ASM G5723
περιπατέωperipateōto walkwalking
εδοξαν edoxan
V-AAI-3P G5656
δοκέωdokeōto think, they supposed
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since[that/since]
φαντασμα fantasma
N-NSN
φάντασμαfantasmaghosta spirit
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beit had been
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ανεκραξαν anekraxan
V-AAI-3P G5656
ἀνακράζωanakrazōto yellcried out
 
50 cf. Tłum. Толк. Albowiem wszyscy go widzieli, i zatrwożyli się. A natychmiast przemówił do nich, i rzekł im: Ufajcie, jam jest, nie lękajcie się!Ибо все видели Его и испугались. И тотчас заговорил с ними и сказал им: ободритесь; это Я, не бойтесь. Вси1 бо є3го2 ви1дэша и3 смути1шасz. И# ѓбіе гlа съ ни1ми и3 речE и5мъ: дерзaйте: ѓзъ є4смь, не б0йтесz. 6,50Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπαντες pantes
A-NPM
πᾶςpasallall
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
ειδαν eidan
V-2AAI-3P G5627
ὁράωhoraōto seethey
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εταραχθησαν etarachthēsan
V-API-3P G5681
ταράσσωtarassōto troublewere troubled
ο o
T-NSM
hothe/this/who[the/this/who]
δε de
CONJ
δέdethen[then]
ευθυς euthus
ADV
εὐθέωςeutheōsimmediatelyimmediately
ελαλησεν elalēsen
V-AAI-3S G5656
λαλέωlaleōto speakhe talked
μετ met
PREP
μετάmetawith/afterwith
αυτων autōn
P-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
και kai
CONJ
καίkaiand. And
λεγει legei
V-PAI-3S G5719
λέγωlegōto speaksaith
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
θαρσειτε tharseite
V-PAM-2P G5720
θαρσέωtharseōtake heartBe of good cheer
εγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weI
ειμι eimi
V-PAI-1S G5719
εἰμίeimito be: it is
μη
PRT-N
μήnotnot
φοβεισθε fobeisthe
V-PNM-2P G5737
φοβέωfobeōto fear; be
 
51 cf. Tłum. Толк. I wstąpił do nich w łódź, i ustał wiatr. I tym bardziej zdumiewali się sami w sobie.И вошел к ним в лодку, и ветер утих. И они чрезвычайно изумлялись в себе и дивились, И# вни1де къ ни6мъ въ корaбль: и3 ўлeже вётръ. И# ѕэлw2 и4злиха въ себЁ ўжасaхусz и3 дивлsхусz. 6,51Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ανεβη anebē
V-2AAI-3S G5627
ἀναβαίνωanabainōto ascendhe went up
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
το to
T-ASN
hothe/this/whothe ship
πλοιον ploion
N-ASN
πλοῖονploionboatthe ship
και kai
CONJ
καίkaiand; and
εκοπασεν ekopasen
V-AAI-3S G5656
κοπάζωkopazōto abateceased
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe wind
ανεμος anemos
N-NSM
ἄνεμοςanemoswindthe wind
και kai
CONJ
καίkaiand: and
λιαν lian
ADV
λίανliangreatlythey were sore
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
εαυτοις eautois
F-3DPM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemselves
εξισταντο existanto
V-IMI-3P G5710
ἐξίστημιexistēmito amazeamazed
 
52 cf. Tłum. Толк. Nie zrozumieli bowiem co do chlebów, gdyż serce ich było zaślepione.ибо не вразумились чудом над хлебами, потому что сердце их было окаменено. Не разумёша бо њ хлёбэхъ: бё бо сeрдце и4хъ њкаменeно. 6,52Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVου ou
PRT-N
οὐounonot
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
συνηκαν sunēkan
V-AAI-3P G5656
συνίημιsuniēmito understandthey considered
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstof
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whothe loaves
αρτοις artois
N-DPM
ἄρτοςartosbreadthe loaves
αλλ all
CONJ
ἀλλάallabut[but]
ην ēn
V-IAI-3S G5707
εἰμίeimito bewas
αυτων autōn
P-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/selftheir
η ē
T-NSF
hothe/this/whoheart
καρδια kardia
N-NSF
καρδίαkardiaheartheart
πεπωρωμενη pepōrōmenē
V-RPP-NSF G5772
πωρόωpōroōto hardenhardened
 
UZDRAWIA NIEMOCNYCH.53 cf. Tłum. Толк. A gdy się przeprawili, przyszli do ziemi Genezaret, i przybili do brzegu.И, переправившись, прибыли в землю Геннисаретскую и пристали к берегу. И# прешeдше пріид0ша въ зeмлю геннисарeтску и3 пристaша. 6,53Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
διαπερασαντες diaperasantes
V-AAP-NPM G5660
διαπεράωdiaperaōto crosswhen they had passed over
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstinto
την tēn
T-ASF
hothe/this/whothe land
γην gēn
N-ASF
γῆearththe land
ηλθον ēlthon
V-2AAI-3P G5627
ἔρχομαιerchomaito come/go, they came
εις eis
PREP
εἰςeistoward[toward]
γεννησαρετ gennēsaret
N-PRI
ΓεννησαρέτgennēsaretGennesaretof Gennesaret
και kai
CONJ
καίkaiand, and
προσωρμισθησαν prosōrmisthēsan
V-API-3P G5681
προσορμίζωprosormizōto moor/anchordrew to the shore
 
54 cf. Tłum. Толк. Skoro wyszli z łodzi, natychmiast go poznali.Когда вышли они из лодки, тотчас жители, узнав Его, (За?_к7з.) И# и3зшeдшымъ и5мъ и3з8 кораблS, ѓбіе познaша є3го2, 6,54Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εξελθοντων exelthontōn
V-2AAP-GPM G5631
ἐξέρχομαιexerchomaito go outwere come out
αυτων autōn
P-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfwhen they
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
του tou
T-GSN
hothe/this/whothe ship
πλοιου ploiou
N-GSN
πλοῖονploionboatthe ship
ευθυς euthus
ADV
εὐθέωςeutheōsimmediately, straightway
επιγνοντες epignontes
V-2AAP-NPM G5631
ἐπιγινώσκωepiginōskōto come to knowthey knew
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
 
55 cf. Tłum. Толк. I przebiegając całą tę okolicę, poczęli na łożach przynosić źle się mających, gdzie usłyszeli, że jest.обежали всю окрестность ту и начали на постелях приносить больных туда, где Он, как слышно было, находился. њбтeкше всю2 странY тY, начaша на nдрёхъ приноси1ти болsщыz, и3дёже слhшаху, ћкw тY є4сть. 6,55Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπεριεδραμον periedramon
V-AAI-3P G5656
περιτρέχωperitrechōto run aroundAnd ran through
ολην olēn
A-ASF
ὅλοςholosallwhole
την tēn
T-ASF
hothe/this/who 
χωραν chōran
N-ASF
χώραchōracountry[country]
εκεινην ekeinēn
D-ASF
ἐκεῖνοςekeinosthatthat
και kai
CONJ
καίkaiand[and]
ηρξαντο ērxanto
V-ADI-3P G5662
ἄρχομαιarchomaito rule/begin, and began
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstin
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whobeds
κραβαττοις krabattois
N-DPM
κράββατοςkrabbatosbedbeds
τους tous
T-APM
hothe/this/whothose that
κακως kakōs
ADV
κακῶςkakōsbadlysick
εχοντας echontas
V-PAP-APM G5723
ἔχωechōto have/bewere
περιφερειν periferein
V-PAN G5721
περιφέρωperiferōto carry (around)to carry about
οπου opou
ADV
ὅπουhopouwhere(-ever), where
ηκουον ēkouon
V-IAI-3P G5707
ἀκούωakouōto hearthey heard
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since 
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito behe was
 
56 cf. Tłum. Толк. A gdziekolwiek wchodził do wsi, albo do zagród albo miast, kładli niemocnych na ulicach, i prosili go, aby się dotknęli choć kraju szaty jego; i wszyscy, którzy się go dotknęli, zdrowymi się stawali.И куда ни приходил Он, в селения ли, в города ли, в деревни ли, клали больных на открытых местах и просили Его, чтобы им прикоснуться хотя к краю одежды Его; и которые прикасались к Нему, исцелялись.И# ѓможе ѓще вхождaше въ вє1си, и3ли2 во грaды, и3ли2 сeла, на распyтіихъ полагaху нед{жныz и3 молsху є3го2, да понE воскри1лію ри1зы є3гw2 прик0снутсz: и3 є3ли1цы ѓще прикасaхусz є3мY, спасaхусz.6,56Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
οπου opou
ADV
ὅπουhopouwhere(-ever)whithersoever
αν an
PRT
ἄνanif 
εισεπορευετο eiseporeueto
V-INI-3S G5711
εἰσπορεύωeisporeuōto enterhe entered
εις eis
PREP
εἰςeistoward, into
κωμας kōmas
N-APF
κώμηkōmēvillagevillages
η ē
PRT
ēor, or
εις eis
PREP
εἰςeistoward[toward]
πολεις poleis
N-APF
πόλιςpoliscitycities
η ē
PRT
ēor, or
εις eis
PREP
εἰςeistoward[toward]
αγρους agrous
N-APM
ἀγρόςagrosfieldcountry
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
ταις tais
T-DPF
hothe/this/who 
αγοραις agorais
N-DPF
ἀγοράagoramarketplacethe streets
ετιθεσαν etithesan
V-IAI-3P G5707
τίθημιtithēmito place, they laid
τους tous
T-APM
hothe/this/whothe streets
ασθενουντας asthenountas
V-PAP-APM G5723
ἀσθενέωastheneōbe weakthe sick
και kai
CONJ
καίkaiand, and
παρεκαλουν parekaloun
V-IAI-3P G5707
παρακαλέωparakaleōto plead/comfortbesought
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/tothat
καν kan
COND-K
κἄνkanand/even ifif it were but
του tou
T-GSN
hothe/this/whothe border
κρασπεδου kraspedou
N-GSN
κράσπεδονkraspedonedgethe border
του tou
T-GSN
hothe/this/whogarment
ιματιου imatiou
N-GSN
ἱμάτιονhimationclothinggarment
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfof his
αψωνται apsōntai
V-AMS-3P G5672
ἅπτωhaptōto touchthey might touch
και kai
CONJ
καίkaiand: and
οσοι osoi
K-NPM
ὅσοςhososjust as/how muchas many as
αν an
PRT
ἄνanif 
ηψαντο ēpsanto
V-ADI-3P G5662
ἅπτωhaptōto touchtouched
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
εσωζοντο esōzonto
V-IPI-3P G5712
σῴζωsōzōto savewere made whole

7 KARCI FARYZEUSZÓW.1 I zeszli się do niego faryzeusze i niektórzy z doktorów, co przyszli z Jerozolimy.2 A ujrzawszy niektórych z uczniów jego, jedzących chleb pospolitymi, to jest, nieumytymi rękami, ganili ich.3 Faryzeusze bowiem i wszyscy żydzi bez częstego umywania rąk nie jedzą, trzymając się podania starszych.4 I wracając z rynku nie jedzą, dopóki się nie umyją; i wiele jest innych rzeczy, które im do zachowania są podane: umywania kubków i dzbanków i naczyń miedzianych i łóżek.5 I pytali go faryzeusze i doktorowie: Czemu uczniowie twoi nie postępują według podania starszych, ale jedzą chleb pospolitymi rękami?6 On zaś odpowiadając, rzekł im: Dobrze Izajasz o was obłudnikach prorokował, jak jest napisane: “Lud ten czci mię wargami, ale serce ich daleko jest ode mnie.7 Lecz próżno mnie czczą, ucząc nauk i przykazań ludzkich.”8 Albowiem opuściwszy przykazanie Boże, trzymacie się podania ludzkiego, umywania dzbanków i kubków; i wiele innych rzeczy tym podobnych czynicie.9 I mówił im: Całkiem udaremniacie przykazanie Boże, aby zachować podanie wasze.10 Mojżesz bowiem powiedział: “Czcij ojca twego i matkę twoją,” i “Kto by złorzeczył ojcu albo matce, niech śmiercią umrze.”11 A wy mówicie: Jeśliby człowiek rzekł ojcu albo matce: Korban (to znaczy dar), który jest ode mnie, tobie pomocny będzie;12 i nie pozwalacie mu nic więcej czynić dla ojca albo matki,13 niwecząc słowo Boże tym podaniem waszym, któreście przekazali; i wiele rzeczy tym podobnych czynicie. CO PLUGAWI CZŁOWIEKA.14 A przywoławszy znów rzesze, mówił im: Słuchajcie mnie wszyscy, a zrozumiejcie.15 Nie ma żadnej rzeczy zewnątrz człowieka, która by, wchodząc weń, splugawić go mogła; lecz rzeczy, które wychodzą z człowieka, te są, które plamią człowieka.16 Jeśli kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha.17 A gdy od rzeszy wszedł do domu, pytali go uczniowie jego o przypowieść.18 I rzekł im: Także i wy nierozumni jesteście? Nie rozumiecie, iż nic z tego co z zewnątrz wchodzi w człowieka, nie może go splamić,19 bo nie wchodzi w serce jego, ale w brzuch idzie, i do wychodu odchodzi, czyszcząc wszystkie potrawy?20 I powiadał, że co wychodzi z człowieka, to plami człowieka.21 Gdyż z wnętrza, z serca ludzkiego wychodzą myśli złe, cudzołóstwa, porubstwa, zabójstwa,22 kradzieże, łakomstwa, złości, zdrada, bezwstyd, złe spojrzenia, bluźnierstwa, pycha, głupota.23 Wszystko to złe z wewnątrz pochodzi i plami człowieka. UZDRAWIA CÓRKĘ CHANANEJKI.24 A stamtąd powstawszy, odszedł w granice Tyru i Sydonu. I wszedłszy w dom, nie chciał, aby to kto wiedział, lecz ukryć się nie mógł.25 Gdyż skoro tylko usłyszała o nim niewiasta, której córka miała ducha nieczystego, weszła i upadła do nóg jego.26 Była to niewiasta pogańska, rodem Syrofenicjanka. I prosiła go, aby wyrzucił czarta z jej córki.27 A on jej rzekł: Pozwól pierwej najeść się dzieciom; bo nie dobrze jest brać chleb dzieciom i rzucać psom.28 Lecz ona odpowiedziała i rzekła mu: I owszem Panie, bo i szczenięta jadają pod stołem z okruszyn dzieci.29 I rzekł jej: Dla tego słowa idź, wyszedł czart z córki twojej.30 A gdy odeszła do domu swego, znalazła dzieweczkę leżącą na łożu, i że czart wyszedł. UZDRAWIA GŁUCHONIEMEGO.31 A wyszedłszy znowu z granic Tyru, przyszedł przez Sydon do Morza Galilejskiego poprzez granice Dekapolu.32 I przywiedli mu głuchoniemego i prosili go, aby nań rękę włożył.33 A wziąwszy go na stronę od rzeszy, wpuścił palce swoje w uszy jego i splunąwszy, dotknął języka jego.34 A wejrzawszy w niebo, westchnął i rzekł mu: Effetha! to znaczy: Otwórz się.35 I wnet otworzyły się uszy jego i rozwiązały się więzy języka jego i mówił dobrze.36 I przykazał im, aby nikomu nie opowiadali. Ale im więcej on zakazywał, tym jeszcze więcej rozgłaszali,37 i tym bardziej dziwili się, mówiąc: Dobrze wszystko uczynił, i głuchym przywrócił słuch i niemym mowę.8 POWTÓRNIE CHLEB ROZMNAŻA.1 W owe dni znowu, gdy była wielka rzesza, a nie mieli co jeść, wezwawszy uczniów swoich, rzekł im:2 Ża1 mi ludu, bo oto już trzy dni trwają przy mnie, a nie mają co jeść.3 A jeśli ich puszczę głodnych do domów ich, ustaną w drodze; bo niektórzy z nich przyszli z daleka.4 I odpowiedzieli mu uczniowie jego: Skądże będzie mógł ich kto tu na pustyni nakarmić chlebem?5 I zapytał ich: Wiele chlebów macie? A oni rzekli: Siedem.6 I rozkazał rzeszy usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, dzięki czyniąc, łamał i dawał uczniom swoim, aby przed nich kładli; i kładli przed rzeszą.7 Mieli też i trochę rybek, i te pobłogosławił i kazał przed nimi położyć.8 I jedli i najedli się, i zebrali, co było ułomków, siedem koszów.9 A tych, co jedli, było około czterech tysięcy; i odprawił ich. PRZESTRZEGA PRZED KWASEM FARYZEJSKIM.10 I zaraz wsiadłszy do łodzi z uczniami swoimi, przybył w strony Dalmanuty.11 I wyszli faryzeusze i poczęli się z nim spierać, kusząc go, i domagali się od niego znaku z nieba.12 A westchnąwszy w duchu, rzekł: Czemu to plemię znaku szuka? Zaprawdę powiadam wam, nie będzie dany żaden znak temu plemieniu.13 A opuściwszy ich, wstąpił znowu w łódź i puścił się za morze.14 I zapomnieli wziąć chleba, i nie mieli z sobą tylko jeden chleb w łodzi.15 I przykazywał im, mówiąc: Baczcie i strzeżcie się kwasu faryzejskiego i kwasu Herodowego.16 I myśleli między sobą, mówiąc: że chleba nie mamy.17 Co poznawszy Jezus, rzekł im: Cóż myślicie, że chleba nie macie? Jeszcze nie poznajecie ani rozumiecie? Jeszczeż macie serce wasze zaślepione?18 Oczy mając, nie widzicie, i uszy mając, nie słyszycie? Ani nie pamiętacie,19 gdy pięć chlebów połamałem dla pięciu tysięcy, wieleście odnieśli koszów pełnych ułomków? Rzekli mu: Dwanaście.20 A gdy siedem chlebów dla czterech tysięcy, wieleście koszów ułomków zebrali? I rzekli mu: Siedem.21 I powiedział im: Jakże jeszcze nie rozumiecie? PRZYWRACA WZROK ŚLEPEMU.22 I przybyli do Betsaidy i przywiedli mu ślepego i prosili, aby się go dotknął.23 A ująwszy ślepego za rękę, wywiódł go poza wioskę; a plunąwszy na oczy jego, położywszy nań ręce swoje, spytał go, czy co widzi.24 A on spoglądając, rzekł: Widzę ludzi jako drzewa chodzących.25 Potem znowu położył ręce na oczy jego i począł widzieć i został uzdrowiony, tak że widział wszystko jasno.26 I odesłał go do domu jego, mówiąc: Idź do domu swego, a jeśli wejdziesz do wsi, nikomu nie mów. WYZNANIE PIOTRA.27 I wyszedł Jezus i uczniowie jego ku miasteczku Cezarei Filipa, a po drodze pytał uczniów swoich, mówiąc im: Kim powiadają mnie być ludzie?28 A oni mu odpowiedzieli, mówiąc: Janem Chrzcicielem, inni Eliaszem, a inni jakby jednym z proroków.29 Wtedy im rzekł: A wy kim mnie być powiadacie? A odpowiadając Piotr, rzekł mu: Tyś jest Chrystus.30 I zagroził im, aby o nim nikomu nie mówili.31 I począł ich nauczać, iż potrzeba, żeby Syn Człowieczy wiele cierpiał, i był wzgardzony od starszych i od przedniejszych kapłanów i od doktorów, i zabity, a po trzech dniach żeby zmartwychwstał.32 A mówił te słowa otwarcie. I wziąwszy go Piotr, począł go karcić.33 A on obróciwszy się i spojrzawszy na uczniów swoich, zgromił Piotra, mówiąc: Idź za mną, szatanie! bo nie rozumiesz tego, co jest Boże, ale co jest ludzkie. POLECA KRZYŻ.34 I zebrawszy rzeszę z uczniami swymi, rzekł im: Jeśli kto chce iść za mną, niech zaprze samego siebie, a weźmie krzyż swój i niech mię naśladuje.35 Albowiem kto by chciał zachować duszę swoją, straci ją, a kto by stracił duszę swoją dla mnie i dla ewangelii, zachowa ją.36 Cóż bowiem pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swojej szkodę poniósł?37 Albo co w zamian da człowiek za duszę swoją?38 Albowiem kto by się wstydził mnie i słów moich między plemieniem tym cudzołożnym i grzesznym, zawstydzi się go i Syn Człowieczy, gdy przyjdzie w chwale Ojca swego z aniołami świętymi.39 I mówił im: Zaprawdę powiadam wam, że są niektórzy z tych tu stojących, co nie zaznają śmierci aż ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy.9 PRZEMIENIENIE NA GÓRZE.39I mówił im: Zaprawdę powiadam wam, że są niektórzy z tych tu stojących, co nie zaznają śmierci aż ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy.1A po sześciu dniach wziął Jezus Piotra i Jakuba i Jana, i zaprowadził ich na górę wysoką samych osobno, i przemienił się przed nimi.2 A szaty jego stały się jaśniejące i bardzo białe jako śnieg, jakich pilśniarz na ziemi wybielić nie może.3 I ukazał się Eliasz z Mojżeszem i rozmawiali z Jezusem.4 A odpowiadając Piotr, rzekł Jezusowi: Rabbi! Dobrze nam tu być, i uczyńmy trzy przybytki, tobie jeden, a Mojżeszowi jeden i Eliaszowi jeden.5 Albowiem nie wiedział, co mówił; bo byli bojaźnią zdjęci.6 I powstał obłok, który ich zasłonił, i przyszedł z obłoku głos mówiący: Ten jest Syn mój najmilszy, jego słuchajcie.7 I obejrzawszy się zaraz, nikogo więcej nie zobaczyli tylko samego Jezusa przy sobie.8 A gdy zstępowali z góry, rozkazał im, aby nikomu nie opowiadali, co widzieli, dopóki Syn Człowieczy nie zmartwychwstanie.9 I zachowali to zlecenie u siebie, pytając się między sobą, co by znaczyło: kiedy zmartwychwstanie? 10 I pytali go, mówiąc: Cóż tedy faryzeusze i doktorowie powiadają, że potrzeba, aby pierwej przyszedł Eliasz?11 A on odpowiadając, rzekł im: Gdy Eliasz wpierw przyjdzie, naprawi wszystko; ale jakże jest napisane o Synu Człowieczym, że wiele wycierpi i będzie wzgardzony?12 Ale powiadam wam, że i Eliasz przyszedł (i uczynili z nim, cokolwiek chcieli), jako o nim jest napisane. UZDROWIENIE OPĘTANEGO.13 A gdy przyszedł do swych uczniów, ujrzał wielką rzeszę około nich i doktorów spierających się z nimi.14 I lud cały wnet ujrzawszy Jezusa, zdumiał się i zlękli się, a przybiegając, witali go.15 I spytał ich: O co się spieracie między sobą?16 A odpowiadając jeden z rzeszy, rzekł: Nauczycielu! Przywiodłem do ciebie syna mego, który ma ducha niemego.17 Który gdziekolwiek go napadnie, rzuca go o ziemię i pieni się i zgrzyta zębami i drętwieje; i mówiłem uczniom twym, aby go wyrzucili, a nie mogli.18 A on odpowiadając im, rzekł: O plemię niewierne! Dokądże wśród was będę? Dokądże was cierpieć będę? Przynieście go do mnie.19 I przynieśli go. A gdy go ujrzał, natychn1iast duch zaczął go targać; a upadłszy na ziemię, tarzał się, pieniąc się.20 I spytał ojca jego: Od jak dawna to mu się przydarzyło? A on odpowiedział: Od dzieciństwa.21 I często wrzucał go w ogień i w wodę, aby go zgubić; ale jeśli co możesz, ratuj nas, litując się nad nami.22 Jezus zaś rzekł mu: Jeśli możesz uwierzyć, wszystko możliwe jest wierzącemu.23 I natychmiast ojciec chłopca zawoławszy, mówił ze łzami: Wierzę, Panie! Wspomóż niedowiarstwo moje.24 A Jezus widząc, że się rzesza zbiega, nakazał duchowi nieczystemu, mówiąc mu: Głuchy i niemy duchu! Ja tobie rozkazuję, wyjdź z niego,i nie wchodź weń więcej.25 A krzyknąwszy i bardzo go stargawszy, wyszedł z niego; i stał się jakby umarły, tak że wielu mówiło, że umarł.26 Jezus zaś ująwszy go za rękę, podniósł go, i wstał.27 A gdy wszedł do domu, uczniowie jego spytali go na osobności: Czemuż my nie mogliśmy go wyrzucić?28 I rzekł im: Ten rodzaj żadnym sposobem wyjść nie może, tylko przez modlitwę i post. ZAPOWIEDŹ MĘKI.29 I Wyszedłszy stamtąd, przechodzili przez Galileę, a nie chciał, aby kto wiedział.30 Uczył zaś uczniów swoich i mówił im, że Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzkie i zabiją go, a zabity, trzeciego dnia zmartwychwstanie.31 Lecz oni nie rozumieli tego słowa, a bali się go pytać. ZALECENIE POKORY.32 I przyszedł do Kafarnaum. A gdy byli w domu, spytał ich: O czym rozmawialiście w drodze? 33 Lecz oni milczeli; albowiem w drodze spierali się między sobą, kto by z nich był większy.34 A usiadłszy, wezwał dwunastu i rzekł im: Jeśli kto chce być pierwszy, będzie ze wszystkich ostatni i sługą wszystkich.35 I wziąwszy dziecię, postawił je wpośród nich i objąwszy je, rzekł im: 36 Ktokolwiek przyjmie jedno z takich dziatek w imię moje, mnie przyjmuje, a ktokolwiek mnie przyjmuje, nie mnie przyjmuje, ale tego, który mnie posłał. DOBRE CZYNY W IMIĘ JEZUSA.37 Odpowiedział mu Jan, mówiąc: Nauczycielu! Widzieliśmy jednego, który nie chodzi z nami, wyrzucającego czarty w imię twoje i zakazaliśmy mu.38 A Jezus rzekł: Nie zakazujcie mu, albowiem nikt, co by czynił cuda w imię moje, nie będzie mógł prędko źle mówić o mnie.39 Kto bowiem nie jest przeciwko wam, za wami jest.40 Albowiem ktokolwiek da wam kubek wody do picia w imię moje, dlatego żeście Chrystusowi, zaprawdę powiadam wam, nie utraci zapłaty swojej. POTĘPIENIE ZGORSZENIA.41 A ktokolwiek zgorszyłby jednego z tych maluczkich, wierzących we mnie, lepiej by mu było, żeby mu uwiązano kamień młyński u szyi jego i wrzucono go w morze.42 A jeśliby ręka twoja gorszyła cię, odetnij ją; lepiej ci jest wejść do życia ułomnym, niż mając obie ręce, iść do piekła w ogień nieugaszony,43 gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.44 I jeśli noga twoja gorszy cię, utnij ją; lepiej ci jest wejść chromym do życia wiecznego, niż mając obie nogi, być wrzuconym do piekła ognia nieugaszonego,45 gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.46 A jeśli oko twoje gorszy cię, wyłup je; lepiej ci jest wejść jednookim do królestwá Bożego, niż mając dwoje oczu, być wrzuconym do piekła ognistego,47 gdzie robak ich nie umiera a ogień nie gaśnie.48 Albowiem każdy ogniem będzie posolony i każda ofiara będzie solą posolona.49 Dobra jest sól, ale jeśli sól niesłona będzie, czymże ją przyprawicie? Miejcie w sobie sól, a pokój miejcie między sobą.CZĘŚC III(10,1-13,37)ZBAWICIEL IDZIE DO JEROZOLIMY NA OSTATNIĄ PASCHĘ10 NIEROZWIĄZALNOŚĆ MAŁŻEŃSTWA.1 A stamtąd powstawszy, przyszedł w granice Judei za Jordanem. I znowu zeszły się do niego rzesze, i swoim zwyczajem znowu je nauczał.2 A przystąpiwszy faryzeusze, pytali go, kusząc: Czy godzi się mężowi opuścić żonę? 3 On zaś odpowiadając, rzekł im: Co wam przykazał Mojżesz?4 A oni rzekli: Mojżesz pozwolił “napisać list rozwodowy i opuścić.”5 Odpowiadając im Jezus, rzekł: Dla twardości serca waszego napisał wam taki nakaz.6 Ale od początku stworzenia “mężczyzną i niewiastą uczynił ich” Bóg.7 “Dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę, a przyłączy się do żony swojej;8 i będą dwoje w jednym ciele.” Tak więc już nie są dwoje, ale jedno ciało.9 Co tedy Bóg złączył, niechaj człowiek nie rozłącza.10 A w domu znów o to samo pytali go uczniowie jego.11 I rzecze im: Ktokolwiek opuściłby żonę swoją, a pojąłby inną, cudzołóstwa się dopuszcza przeciwko niej.12 I jeśliby żona opuściła męża swojego, a wyszłaby za drugiego, cudzołoży. CHRYSTUS BŁOGOSŁAWI DZIECIOM.13 I przynoszono mu dziatki, aby się ich dotknął; uczniowie zaś łajali przynoszących.14 A gdy ich ujrzał Jezus, oburzył się i rzekł im: Dopuśćcie dziatkom przychodzić do mnie, a nie zabraniajcie im; albowiem takich jest królestwo Boże.15 Zaprawdę mówię wam: Ktokolwiek nie przyjmie królestwa Bożego, jako dziecię, nie wejdzie do niego.16 I obejmując je i kładąc na nie ręce, błogosławił je. WZYWA MŁODZIEŃCA DO DOSKONAŁOŚCI.17 A gdy wyruszył w drogę, jeden przybiegłszy, upadł na kolana przed nim i pytał go: Nauczycielu dobry! Co mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?18 Jezus zaś rzekł mu: Czemu mnie zwiesz dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden Bóg.19 Znasz przykazania: “Nie cudzołóż! nie zabijaj! Nie kradnij! Nie mów świadectwa fałszywego! Nie czyń zdrady! Czcij ojca twego i matkę?”20 A on odpowiadając, rzekł mu: Nauczycielu! Tego wszystkiego strzegłem od młodości mojej.21 Jezus zaś wejrzawszy nań, umiłował go i rzekł mu: Jednego ci nie dostaje; idź, sprzedaj, cokolwiek masz i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, i przyjdź, naśladuj mię.22 A on zmartwiwszy się tym słowem, odszedł smutny; albowiem miał majętności wiele. WYCHWALA UBÓSTWO.23 A Jezus spoglądając wokoło, mówił uczniom swoim: Ci, co pieniądze mają, o jak trudno wejdą do królestwa Bożego!24 Uczniowie zaś zdumiewali się na słowa jego. Lecz Jezus znowu odpowiadając, mówi im: Dzieci! Jak trudno tym, co w pieniądzach ufają, wejść do królestwa Bożego.25 Łatwiej jest wielbłądowi przez ucho igielne przejść, aniżeli bogaczowi wejść do królestwa Bożego.26 A oni tym więcej się dziwili, mówiąc sami do siebie: I któż może być zbawiony?27 A Jezus spojrzawszy na nich, mówi: U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; albowiem u Boga wszystko jest możliwe.28 I począł mu Piotr mówić: Oto my opuściliśmy wszystko, i poszliśmy za tobą.29 A Jezus odpowiadając, rzekł: Zaprawdę mówię wam: Nie ma nikogo, kto by opuścił dom, albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo dzieci, albo rolę dla mnie i dla ewangelii,30 żeby nie miał wziąć stokroć tyle, teraz w tym czasie: domów i braci i sióstr i matek i dzieci i ról, wśród prześladowań, a w przyszłym wieku życia wiecznego.31 Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi. ZAPOWIADA PONOWNIE MĘKĘ.32 I byli w drodze, wstępując do Jerozolimy; a Jezus szedł przed nimi, i zdumiewali się, a idąc za nim bali się. I znowu wziąwszy dwunastu, począł im mówić, co na niego przyjść miało.33 Że oto wstępujemy do Jerozolimy, a Syn Człowieczy będzie wydany przedniejszym kapłanom i doktorom i starszym i skażą go na śmierć i wydadzą go poganom.34 I będą się zeń naigrawać, i będą nań plwać i ubiczują go i zabiją; a dnia trzeciego zmartwychwstanie. ODRZUCA PROŚBĘ SYNÓW ZEBEDEUSZA.35 I przystępują do niego Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, mówiąc: Nauczycielu, chcemy, ażebyś nam uczynił, o cokolwiek prosić będziemy.36 Lecz on im rzekł: Cóż chcecie, abym wam uczynił?37 I rzekli: Daj nam, abyśmy jeden po prawicy twojej, a drugi po lewicy twej siedzieli w chwale twojej.38 Jezus zaś rzekł im: Nie wiecie, o co prosicie. Możecie pić kielich, który ja piję, albo być ochrzczeni chrztem, którym ja się chrzczę?39 A oni mu odpowiedzieli: Możemy. Jezus zaś rzekł im: Kielich, który ja piję, wprawdzie pić będziecie, i chrztem, którym ja się chrzczę, ochrzczeni będziecie.40 Ale siedzieć po prawicy mojej, albo po lewicy, nie jest moją rzeczą dać wam, lecz którym jest zgotowane.41 A usłyszawszy dziesięciu, zaczęło oburzać się na Jakuba i Jana.42 Jezus zaś wezwawszy ich, mówił im: Wiecie, iż ci, którzy uchodzą za władców nad narodami, panują nad nimi, a książęta ich władzę wywierają nad nimi.43 Lecz nie tak jest między wami ale ktokolwiek chciałby być większym, będzie sługą waszym.44 A ktokolwiek by między wami chciał być pierwszym, będzie sługą wszystkich.45 Albowiem Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służyć i oddać życie swoje na okup za wielu. UZDRAWIA ŚLEPEGO BARTYMEUSZA.46 I przyszli do Jerycha. A gdy wychodził z Jerycha on i uczniowie jego i rzesza wielka, syn Tymeusza, Bartymeusz ślepy, siedział przy drodze, żebrząc.47 Skoro usłyszał, że Jezus Nazareński jest, począł wołać i mówić: Jezusie, synu Dawidów, zmiłuj się nade mną!48 I wielu groziło mu, aby milczał, ale on daleko bardziej wołał: Synu Dawidów, zmiłuj się nade mną!49 A Jezus stanąwszy, kazał go zawołać. I zawołali ślepego, mówiąc mu: Bądź dobrej myśli, wstań, woła cię.50 On zaś rzuciwszy płaszcz swój, zerwał się i przyszedł do niego.51 I odpowiadając Jezus, rzekł mu: Co chcesz, abym ci uczynił? Ślepý zaś rzekł mu: Mistrzu, abym przejrzał.52 A Jezus rzekł mu: Idź, wiara twoja cię uzdrowiła. I natychmiast przejrzał i poszedł za nim drogą.11 CHRYSTUS WJEŻDŻA DO JEROZOLIMY.1 A gdy się zbliżali do Jerozolimy i do Betanii, u góry Oliwnej, posyła dwóch z uczniów swoich,2 i mówi im: Idźcie do miasteczka, które jest przed wami, a zaraz, wchodząc tam, znajdziecie oślę uwiązane, na którym jeszcze nikt z ludzi nie siedział; odwiążcie je i przywiedźcie.3 A jeśliby wam kto rzekł: co czynicie? powiedzcie, że Panu go potrzeba, a wnet je tu odeśle.4 A poszedłszy, znaleźli oślę uwiązane przed bramą na dworze na rozdrożu i odwiązali je.5 A niektórzy ze stojących tam mówili im: Co czynicie, odwiązując oślę?6 A oni im odpowiedzieli, jak im był rozkazał Jezus, i puścili im.7 I przywiedli oślę do Jezusa i wkładają na nie szaty swoje, i wsiadł na nie.8 A wielu słało płaszcze swoje na drodze; inni zaś obcinali gałęzie z drzew i rzucali na drogę.9 A ci, którzy szli naprzód, i ci co z tyłu, wołali, mówiąc: “Hosanna, błogosławiony, który idzie w imię Pańskie!”10 Błogosławione, które nadchodzi, królestwo ojca naszego Dawida! Hosanna na wysokościach!11 I wszedł do Jerozolimy do świątyni, a obejrzawszy wszystko, gdy już była wieczorna godzina, wyszedł z dwunastoma do Betanii. PRZEKLINA FIGĘ.12 A nazajutrz, gdy wychodzili z Betanii, uczuł głód.13 I ujrzawszy z daleka figę okrytą liśćmi, przyszedł, czyby przypadkiem na niej czego nie znalazł. A przyszedłszy do niej, nic nie znalazł prócz liści, bo nie była to pora na figi.14 I odezwał się do niej, mówiąc: Niech już więcej nikt nie je z ciebie owocu na wieki. A słyszeli uczniowie jego. WYRZUCA KUPCZĄCYCH Z ŚWIĄTYNI.15 I przychodzą do Jerozolimy. A gdy wszedł do świątyni, począł wyrzucać sprzedających i kupujących w świątyni; i stoły bankierów i ławki tych, co sprzedawali gołębie, poprzewracał.16 I nie pozwalał, aby kto przenosił sprzęt jaki przez świątynię.17 A nauczał, mówiąc im: Czyż nie jest napisane, że “dom mój będzie nazwany domem modlitwy wszystkim narodom,” a wyście zeń uczynili “jaskinię zbójców!”18 Co usłyszawszy przedniejsi kapłani i doktorowie, przemyśliwali, jakby go zgładzić; albowiem bali się go, gdyż cała rzesza podziwiała naukę jego. POTĘGA MODLITWY.19 A gdy nastał wieczór, wychodzili z miasta.20 I gdy rano przechodzili, ujrzeli figę od korzenia uschłą.21 A Piotr wspomniawszy, mówi mu: Rabbi! Oto figa, którąś przeklął, uschła.22 A Jezus odpowiadając, rzecze im: Miejcie wiarę w Boga;23 zaprawdę powiadam wam, że ktokolwiek rzekłby tej górze: podnieś się, a rzuć się w morze, i nie wątpiłby w sercu swoim, ale wierzyłby, że się stanie, cokolwiek by rzekł, stanie się mu.24 Przeto wam powiadam: wszystko, o cokolwiek modląc się prosicie, wierzcie, że otrzymacie, a stanie się wam.25 A gdy staniecie do modlitwy, odpuśćcie, jeśli co przeciw komu macie, aby i Ojciec wasz, który jest w niebiosach, odpuścił wam grzechy wasze.26 Lecz jeśli wy nie odpuścicie, ani Ojciec wasz, który jest w niebiosach, nie odpuści wam grzechów waszych. ROZPRAWA Z DOKTORAMI.27 I przychodzą znów do Jerozolimy. A gdy przechadzał się w świątyni, przystępują do niego przedniejsi kapłani i doktorowie i starsi,28 i mówią mu: Jaką mocą te rzeczy czynisz, a kto ci dał tę władzę, abyś to czynił?29 Jezus zaś odpowiadając, rzekł im: Spytam i ja was o jedną rzecz: odpowiedzcie mi a powiem wam, jaką mocą to czynię. 30 Chrzest Jana z nieba był, czy z ludzi? Odpowiedzcie mi.31 A oni rozważali między sobą, mówiąc: Jeśli powiemy: z nieba, rzecze: Czemuście mu więc nie uwierzyli?32 Jeśli powiemy: z ludzi, boimy się ludu, albowiem wszyscy sądzili o Janie, że prawdziwie był prorokiem.33 I odpowiadając, rzekli Jezusowi: Nie wiemy. A Jezus odpowiadając, rzekł im: To i ja wam nie powiem, jaką mocą to czynię.12 PRZYPOWIEŚĆ O DZIERŻAWCACH WINNICY.1 I począł im mówić w przypowieściach: Pewien człowiek zasadził winnicę i ogrodził płotem, i wkopał prasę, i zbudował wieżę, i wynajął ją oraczom i odjechał w podróż.2 A w swoim czasie posłał sługę do oraczów, aby od oraczów odebrał z owocu winnicy.3 A oni pojmawszy go, obili i odesłali z niczym.4 I znowu posłał do nich drugiego sługę, ale i tego ranili w głowę i zelżyli.5 I jeszcze innego posłał, a tego zabili; i wielu innych, jednych bijąc, a drugich zabijając.6 Mając więc jeszcze jednego syna najmilszego i tego na ostatek posłał do nich, mówiąc, że uszanują syna mego.7 Lecz rolnicy rzekli jeden do drugiego: Ten jest dziedzic. Pójdźcież, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze.8 I pojmawszy go, zabili i wyrzucili z winnicy.9 Cóż więc uczyni pan winnicy? Przyjdzie i wytraci rolników i odda winnicę innym.10 Ani tego Pisma nie czytaliście: “Kamień, który odrzucili budujący, ten stał się kamieniem węgielnym.11 Od Pana się to stało, i dziwne jest w oczach naszych?”12 I starali się go pojmać, a bali się rzeszy; bo poznali, że do nich tę przypowieść powiedział. I opuściwszy go, odeszli. O PŁACENIU PODATKU.13 I posyłają do niego niektórych z faryzeuszów i herodianów, aby go podchwycili w słowie.14 Którzy przyszedłszy, mówią doń: Nauczycielu, wiemy, żeś jest prawdomówny, a nie dbasz o nikogo; bo nie oglądasz się na osobę ludzką, ale drogi Bożej w prawdzie nauczasz: Czy godzi się oddawać podatek cesarzowi, czy nie będziemy dawać?15 On zaś znając ich obłudę, rzekł im: Czemu mnie kusicie? Przynieście mi denara, abym zobaczył.16 A oni mu przynieśli; i rzecze im: Czyj jest ten obraz i napis? Mówią mu: Cesarski.17 Jezus zaś odpowiadając, rzekł im: Oddajcie tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu. I podziwiali go. O ZMARTWYCHWSTANIU.18 I przyszli do niego saduceusze, którzy powiadają, że nie ma zmartwychwstania, i pytali go mówiąc:19 Nauczycielu! Mojżesz nam napisał, że jeśliby czyj brat umarł i pozostawił żonę, a nie zostawiłby dzieci, aby jego brat pojął żonę jego i wzbudził potomstwo bratu swemu.20 Było więc siedmiu braci i pierwszy pojął żonę i umarł, nie zostawiwszy potomstwa.21 I pojął ją drugi i umarł; i ani ten nie zostawił potomstwa, i trzeci także.22 I wzięło ją podobnie siedmiu, a nie zostawili potomstwa.23 W zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, któregoż z tych będzie żoną, bo siedmiu miało ją za żonę?24 A Jezus odpowiadając, rzekł im: Czy nie dlatego błądzicie, że nie rozumiecie Pism, ani mocy Bożej?25 A1bowiem gdy zmartwychwstaną, ani się będą żenić, ani za mąż wychodzić; ale są jako aniołowie w niebie.26 A o umarłych, że zmartwychwstać mają, nie czytaliście w księdze Mojżesza, o krzaku, jak mówił Bóg do niego tymi słowy: “Jam jest Bóg Abrahama i Bóg Izaaka i Bóg Jakuba?”27 Nie jest Bóg umarłych, ale żywych. Wy więc bardzo błądzicie. O NAJWIĘKSZYM PRZYKAZANIU.28 I przystąpił jeden z doktorów, który słyszał jak rozprawiali, a widząc, że dobrze im odpowiedział, spytał go: Które jest pierwsze przykazanie ze wszystkich?29 A Jezus mu odpowiedział: Pierwsze ze wszystkich jest przykazanie: “Słuchaj Izraelu! Pan Bóg twój Bóg jedyny jest. 30 I będziesz miłował Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej i z całego umysłu twego i z całej siły twojej.” To jest pierwsze przykazanie.31 A drugie jest temu podobne: “Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.” Nad te nie masz innego większego przykazania.32 I rzekł mu doktor: Dobrze, Nauczycielu, prawdziwie powiedziałeś, że jeden jest Bóg, i nie masz innego oprócz niego;33 i żeby był miłowany z całego serca i z całego umysłu i z całej duszy i z całej siły; i miłować bliźniego, jako samego siebie: to jest więcej aniżeli wszystkie całopalenia i ofiary.34 A Jezus widząc, że roztropnie odpowiedział, rzekł mu: Niedaleko jesteś od królestwa Bożego. I nikt już nie śmiał go pytać. SYN DAWIDOWY.35 A Jezus odpowiadając mówił, nauczając w świątyni: Jakże mówią doktorowie, że Chrystus jest synem Dawidowym,36 skoro sam Dawid mówi w Duchu Świętym: “Rzekł Pan Panu memu, siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich?”37 Sam więc Dawid nazywa go Panem, jakże tedy jest synem jego? A liczna rzesza chętnie go słuchała. JEZUS GROMI FARYZEIZM.38 I mówił im w nauce swojej: Strzeżcie się doktorów, którzy lubią chodzić w długich szatach i być pozdrawiani na rynku,39 i siedzieć na pierwszych krzesłach w synagogach i pierwsze miejsca na ucztach,40 którzy objadają domy wdów pod pozorem długich modlitw; tych cięższy wyrok spotka. GROSZ WDOWI.41 I Jezus siedząc naprzeciw skarbony, patrzał jak rzesza rzucała pieniądze do skarbony i wielu bogatych rzucało wiele.42 A gdy przyszła jedna uboga wdowa, włożyła dwa szelążki to jest tyle co grosz.43 A przywoławszy uczniów swoich, rzekł im: Zaprawdę powiadam wam, że ta uboga wdowa więcej włożyła, niźli wszyscy, którzy kładli do skarbony.44 Albowiem wszyscy rzucali z tego, co im zbywało; a ta z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała, całe utrzymanie swoje.13 O ZBURZENIU JEROZOLIMY I KOŃCU ŚWIATA.1 A gdy Wychodził z świątyni, rzekł mu jeden z uczniów jego: Nauczycielu! Patrz, co za kamienie i jakie budowle!2 A Jezus odpowiadając, rzekł mu: Widzisz te wszystkie wielkie budowle? Nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony.3 Gdy zaś siedział na górze Oliwnej naprzeciw świątyni, pytali go na osobności Piotr i Jakub i Jan i Andrzej:4 Powiedz nam, kiedy się to stanie, i co za znak będzie, kiedy to wszystko zacznie się spełniać?5 A Jezus odpowiadając, począł im mówić: Baczcie, aby was kto nie zwiódł.6 Albowiem wielu przyjdzie w imię moje, powiadając, iż ja jestem, i wielu w błąd wprowadzą.7 A gdy usłyszycie o wojnach i wieści o wojnach, nie bójcie się, bo się to dziać musi, ale jeszcze nie koniec.8 Albowiem powstanie naród przeciw narodowi, i królestwo przeciw królestwu, i będą miejscami trzęsienia ziemi i głody. To początek boleści.9 Wy zaś uważajcie sami na siebie; bo was wydadzą do rad i w synagogach biczować was będą, a przed namiestników i przed królów stawiać was będą dla mnie, im na świadectwo.10 A potrzeba, aby najpierw wszystkim narodom opowiadana była ewangelia.11 Skoro was prowadzić będą, aby was wydać, nie myślcie przedtem, co byście mówić mieli, ale co wam będzie dane w owej godzinie, to mówcie; albowiem nie wy jesteście, którzy mówicie, ale Duch Święty.12 Brat zaś wyda brata na śmierć i ojciec syna, i powstaną synowie przeciw rodzicom i będą ich zabijać.13 I będziecie u wszystkich w nienawiści dla imienia mego. Lecz kto wytrwa do końca, ten zbawiony będzie. STRASZLIWE SPUSTOSZENIE.14 Gdy zaś ujrzycie brzydotę spustoszenia, stojącą, gdzie nie powinna, kto czyta, niech rozumie; wtedy, którzy są w Judei, niech uciekają na góry.15 A kto będzie na dachu, niech nie schodzi do domu i nie wchodzi, aby co wziąć z domu swego.16 A kto będzie na polu, niech się nazad nie wraca, aby wziąć płaszcz swój.17 Biada zaś brzemiennym i karmiącym w owe dni.18 A módlcie się, aby to się nie stało w zimie.19 Albowiem owe dni będą takim utrapieniem, jakiego nie było od początku stworzenia, które Bóg stworzył, aż dotąd, i ani nie będzie.20 I gdyby Pan nie był skrócił tych dni, żadne ciało nie byłoby zachowane; ale dla wybranych, których wybrał, skrócił te dni.21 A wtedy, jeśliby wam kto rzekł: Oto tu jest Chrystus, oto tam, nie wierzcie.22 Powstaną bowiem fałszywi Chrystusowie i fałszywi prorocy, i będą czynić znaki i dziwy, aby zwieść, jeśliby to mogło być, nawet wybranych.23 Wy tedy uważajcie, oto wam przepowiedziałem wszystko.24 Ale w owe dni po owym ucisku zaćmi się słońce i księżyc nie da jasności swojej,25 i gwiazdy niebieskie będą spadać, a moce, które są na niebie, poruszą się.26 I wtedy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach, z wielką mocą i chwałą.27 Wtedy też pośle aniołów swoich, i zbierze wybranych swoich od czterech wiatrów, od krańców ziemi aż do krańców nieba.28 Od figi zaś uczcie się przypowieści. Gdy już gałąź jej staje się miękka i wypuszcza liście, poznajecie, że zbliża się lato.29 Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dziać będzie, wiedzcie, że już blisko jest, we drzwiach.30 Zaprawdę powiadam wam, że nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.31 Niebo i ziemia przeminą, lecz słowa moje nie przeminą.32 A o dniu owym albo godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec. NALEŻY CZUWAĆ.33 Baczcie, czuwajcie, a módlcie się; bo nie wiecie, kiedy ten czas będzie.34 Jak człowiek, który odjechawszy w drogę, zostawił dom swój i przełożył sługi swoje każdego nad robotą swoja, a odźwiernemu rozkazał, aby czuwał.35 Czuwajcież tedy: (bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora, czy o północy, czy kiedy kur zapieje, czy z poranku),36 aby nagle przyszedłszy, nie znalazł was śpiących.37 Co wam zaś mówię, wszystkim mówię: Czuwajcie.CZĘŚĆ IV(14,1-16,20)MĘKA I ZMARTWYCHWSTANIEMĘKA14 ZAMIARY WROGÓW.1 Była zaś Pascha i Przaśniki po dwu dniach, a najwyżsi kapłani i doktorowie szukali, jakby go zdradą pojmać i zabić.2 Mówili zaś: Nie w święto, żeby przypadkiem nie powstał rozruch wśród ludu. UCZTA W BETANII.3 A gdy był w Betanii w domu Szymona trędowatego, i siedział u stołu, przyszła niewiasta, mająca słoik alabastrowy drogiego szpikanardowego olejku, i złamawszy alabaster, wylała na głowę jego.4 I byli niektórzy, co oburzali się między sobą, mówiąc: Na cóż się stała ta utrata olejku?5 Można bowiem było ten olejek sprzedać drożej niż za trzysta denarów i rozdać ubogim; i szemrali przeciwko niej.6 A Jezus rzekł: Dajcie jej pokój, czemu jej przykrość sprawiacie? Spełniła dobry uczynek względem mnie.7 Ubogich bowiem zawsze macie między sobą, i kiedy zechcecie, możecie im dobrze czynić; lecz mnie nie zawsze macie.8 Ta co mogła, uczyniła; naprzód już namaściła ciało moje na pogrzeb.9 Zaprawdę powiadam wam: Gdziekolwiek opowiadana będzie ta ewangelia po całym świecie, i to, co ona uczyniła, opowiadać będą na jej pamiątkę. ZDRADA JUDASZA.10 I Judasz Iszkariot, jeden z dwunastu odszedł do najwyższych kapłanów, aby im go wydać.11 Oni zaś usłyszawszy, uradowali się i obiecali mu dać pieniądze; i szukał, jakby go wydać przy dogodnej sposobności. PRZYGOTOWANIE WIECZERNIKA.12 I pierwszego dnia Przaśników, gdy Paschę ofiarowano, rzekli mu uczniowie: Gdzie chcesz, abyśmy poszli przygotować, żebyś pożywał Paschę?13 I posłał dwóch ze swych uczniów i rzecze im: Idźcie do miasta, a spotka się z wami człowiek, niosący dzban wody, idźcież za nim.14 A tam dokąd wejdzie, powiedzcie panu domu, że Nauczyciel mówi: Gdzie jest gospoda moja, w której bym jadł Paschę z uczniami moimi?15 I on wam pokaże wieczernik wielki, usłany, i tam przygotujcie nam.16 I poszli uczniowie jego i przyszli do miasta i znaleźli jak im powiedział, i przygotowali Paschę. UCZTA EUCHARYSTYCZNA.17 Gdy zaś nastał wieczór, przyszedł z dwunastoma.18 A gdy oni siedzieli i jedli, rzekł Jezus: Zaprawdę powiadam wam, że jeden z was, który je ze mną, wyda mnie.19 Wówczas oni poczęli się smucić i mówić mu każdy z osobna: Czy to ja?20 A on im rzekł: Jeden z dwunastu, który ze mną macza rękę w misie.21 I Syn Człowieczy idzie wprawdzie, jako nim jest napisane; lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany! Lepiej by mu było, by się ten człowiek był nie narodził.22 Skoro oni jedli, wziął Jezus chleb i błogosławiąc łamał i dał im i rzekł: Bierzcie, tt jest ciało moje.23 A wziąwszy kielich, dzięki uczyniwszy, dał im, i pili z niego wszyscy.24 I rzekł im: To jest krew moja Nowego Testamentu, która za wielu będzie wylana.25 Zaprawdę powiadam wam, że już nie będę pił z tego owocu winnego szczepu, aż do owego dnia, gdy go będę pić nowy w królestwie Bożym. ZAPOWIEDŹ ZAPARCIA SIĘ PIOTRA.26 A odmówiwszy hymn, wyszli ku górze Oliwnej.27 I rzecze im Jezus: Wszyscy zgorszycie się ze mnie tej nocy, bo napisane jest: “Uderzę pasterza, a rozproszą się owce.”28 Ale gdy zmartwychwstanę, uprzedzę was do Galilei.29 Piotr zaś mu rzekł: Chociażby wszyscy zgorszyli się z ciebie, ale nie ja.30 I rzecze mu Jezus: Zaprawdę powiadam ci, że ty dziś tej nocy, zanim kur dwakroć zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz.31 Ale on więcej mówił: Choćby mi trzeba było i umrzeć z tobą, nie zaprę się ciebie. Podobnie też i wszyscy mówili. KONANIE W OGROJCU.32 I przyszli do folwarku, który zwano Getsemani. I rzecze uczniom swoim: Siedźcie tu, aż się pomodlę.33 I bierze z sobą Piotra i Jakuba i Jana, i zaczął się lękać i czuć odrazę.34 I rzekł im: Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu, a czuwajcie.35 I poszedłszy nieco dalej, padł na ziemię i modlił się, żeby go ominęła ta godzina, jeśli to być mogło.36 I mówił: Abba, Ojcze! Wszystko Tobie jest możliwe, oddal ode mnie ten kielich; lecz nie co ja chcę, ale co Ty.37 I przyszedł i znalazł ich śpiących i rzecze do Piotra: Szymonie, śpisz? Nie mogłeś czuwać jednej godziny?38 Czuwajcie, a módlcie się, byście nie weszli w pokuszenie. Duch wprawdzie ochotny, ale ciało słabe.39 I znowu odszedłszy modlił się, te same słowa mówiąc.40 A wróciwszy się, znalazł ich znowu śpiących (bo oczy ich były obciążone), a nie wiedzieli, co by mu odpowiedzieć.41 I przychodzi po raz trzeci i mówi im: Śpijcie już i odpoczywajcie! Dosyć, przyszła godzina, oto Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników.42 Wstańcie, pójdźmy; oto ten, który mnie wyda, blisko jest. POJMANIE.43 A gdy on jeszcze mówił, przyszedł Judasz Iszkariot, jeden z dwunastu, a z nim wielka zgraja z mieczami i z kijami, od najwyższych kapłanów i doktorów i starszych.44 Ten zaś, który go wydał, dał im znak, mówiąc: Kogo pocałuję, ten ci jest; bierzcie go, a prowadźcie ostrożnie.45 I gdy przyszedł, przystąpiwszy zaraz ku niemu, rzekł: Bądź pozdrowiony Mistrzu! I pocałował go.46 A oni targnęli się nań rękoma i pojmali go.47 Jeden zaś z tych, co stali obok, dobywszy miecza, uderzył sługę najwyższego kapłana i uciął mu ucho.48 A Jezus odpowiadając, rzekł im: Jakby na zbójcę wyszliście z mieczami i z kijami pojmać mnie?49 Codziennie byłem u was w świątyni ucząc, a nie pojmaliście mnie; ale, żeby się wypełniły Pisma.50 Wtedy uczniowie jego opuściwszy go, wszyscy uciekli.51 A pewien młodzieniec szedł za nim, odziany prześcieradłem na gołym ciele, i pojmali go.52 Lecz on porzuciwszy prześcieradło, nagi uciekł od nich. U KAJFASZA.53 I przyprowadzili Jezusa do najwyższego kapłana; a zeszli się wszyscy kapłani i doktorowie i starsi.54 Piotr zaś szedł z daleka za nim, aż do wnętrza na dziedziniec najwyższego kapłana, i siedział ze sługami przy ogniu i grzał się.55 Najwyżsi zaś kapłani i cała Rada szukali przeciw Jezusowi świadectwa, aby go na śmierć wydać; a nie znajdowali.56 Wielu bowiem fałszywie świadczyło przeciw niemu; lecz świadectwa nie były zgodne.57 A niektórzy powstawszy, fałszywie świadczyli przeciw niemu, mówiąc:58 Myśmy go słyszeli mówiącego: Ja rozwalę tę świątynię ręką uczynioną, a zbuduję za trzy dni inną, nie ręką uczynioną.59 I nie było zgodne ich świadectwo.60 A najwyższy kapłan stanąwszy pośrodku, spytał Jezusa, mówiąc: Nic nie odpowiadasz na to, co oni ci zarzucają?61 Ale on milczał i nic nie odpowiedział. Znowu zapytał go najwyższy kapłan i rzekł mu: Tyś jest Chrystus, syn Boga błogosławionego?62 A Jezus mu rzekł: Jam jest, i ujrzycie Syna Człowieczego siedzącego po prawicy mocy Bożej i przychodzącego wśród obłoków niebieskich.63 Najwyższy zaś kapłan rozdarłszy szaty swoje, mówi: Na cóż jeszcze potrzebujemy świadków?64 Słyszeliście bluźnierstwo; co wam się zdaje? A oni wszyscy osądzili, że jest winien śmierci.65 I poczęli niektórzy plwać na niego, i zakrywać oblicze jego, i bić go pięściami, i mówić mu: Prorokuj! A słudzy policzkowali go. TRZYKROTNE ZAPARCIE SIĘ PIOTRA.66 A gdy Piotr był na dole, na dziedzińcu, przyszła jedna ze służących najwyższego kapłana,67 i widząc, że Piotr się grzeje, spojrzawszy nań, mówi: I tyś był z Jezusem Nazareńskim.68 Lecz on się zaparł, mówiąc: Ani nie wiem, ani nie rozumiem, co mówisz. I wyszedł na zewnątrz do przedsionka, a kur zapiał.69 Gdy go zaś znowu ujrzała służąca, zaczęła mówić tym, którzy wokoło stali, że ten z nich jest.70 Ale on po wtóre się zaparł. A po chwili ci, co tam stali, znów mówili Piotrowi: Prawdziwie z nich jesteś; boś i Galilejczyk jest.71 A on począł zaklinać się i przysięgać: Że nie znam tego człowieka, o którym mówicie.72 A niebawem kur zapiał po raz drugi. I wspomniał Piotr na słowo, które mu rzekł Jezus: Pierwej niż kur dwakroć zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz. I począł płakać.15 U PIŁATA.1 I zaraz, rano najwyżsi kapłani uczyniwszy naradę ze starszymi i z doktorami i z całą Radą, związawszy Jezusa, zaprowadzili i oddali Piłatowi.2 I spytał go Piłat: Ty jesteś Królem żydowskim? Lecz on odpowiadając, rzecze mu: Ty powiadasz.3 I oskarżali go najwyżsi kapłani o wiele rzeczy.4 A Piłat pytał go znowu, mówiąc: Nic nie odpowiadasz? Patrz, o jak wielkie rzeczy cię winują.5 Jezus zaś nic więcej nie odpowiedział, tak że się Piłat dziwił. JEZUS I BARABASZ.6 A na święto zwykł był wypuszczać im jednego więźnia, o którego by prosili.7 Był zaś niejaki zwany Barabaszem, który z buntownikami był w więzieniu, bo w rozruchu popełnił zabójstwo.8 A gdy wstąpiła rzesza poczęła prosić o to, co zawsze im czynił.9 Piłat zaś odpowiedział im, mówiąc: Chcecie, to puszczę wam Króla żydowskiego?10 Wiedział bowiem, że z zazdrości wydali go najwyżsi kapłani.11 Lecz przedniejsi kapłani podmówili rzeszę, aby raczej wypuścił im Barabasza.12 A odpowiadając Piłat, rzekł im znowu: Cóż tedy chcecie, bym uczynił Królowi żydowskiemu?13 A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!14 Piłat zaś im mówił: Cóż więc złego uczynił? Ale oni tym bardziej krzyczeli: Ukrzyżuj go!15 A Piłat, chcąc ludowi dogodzić, wypuścił im Barabasza, a Jezusa ubiczowanego wydał, aby był ukrzyżowany. CIERNIEM UKORONOWANIE.16 Żołnierze zaś zaprowadzili go na dziedziniec pretorium i zwołali całą rotę.17 I przyoblekli go w purpurę, i uplótłszy cierniową koronę, włożyli na niego.18 I zaczęli go pozdrawiać: Witaj, Królu żydowski!19 I bili go trzciną po głowie i plwali nań, a upadając na kolana, kłaniali się mu. DROGA NA GOLGOTĘ.20 A Skoro się z niego naśmiali, zdjęli z niego purpurę i włożyli nań szaty jego, i wyprowadzili go, aby go ukrzyżować.21 I przymusili przechodzącego, niejakiego Szymona Cyrenejczyka, idącego z pola, ojca Aleksandra i Rufa, aby niósł krzyż jego.22 I przywiedli go na miejsce Golgota, co się wykłada: miejsce Trupiej Głowy.23 I dawali mu pić wino z mirrą i nie przyjął.24 A ukrzyżowawszy go, podzielili szaty jego, rzucając o nie los, co kto ma wziąć. UKRZYŻOWANIE I SZYDERSTWA.25 A była trzecia godzina, i ukrzyżowali go.26 I był tytuł winy jego napisany: KRÓL ZYDOWSKI.27 A z nim ukrzyżowali dwóch łotrów, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy jego.28 I wypełniło się Pismo, które mówi: “I ze złoczyńcami został policzony.”29 A przechodzący bluźnili mu, kiwając głowami swymi i mówiąc: Hej ty, co rozwalasz świątynię i w trzech dniach znowu ją budujesz!30 Wybaw samego siebie, zstępując z krzyża.31 Podobnież i najwyżsi kapłani z doktorami, szydząc, jeden do drugiego mówili: Innych wybawiał, a samego siebie wybawić nie może!32 Chrystus, Król izraelski, niechże teraz zstąpi z krzyża, abyśmy ujrzeli i uwierzyli. I ci, którzy z nim byli ukrzyżowani, lżyli go. ŚMIERĆ ZBAWICIELA.33 A gdy przyszła godzina szósta, zaległy całą ziemię ciemności aż do godziny dziewiątej.34 A o dziewiątej godzinie zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc: “Eloi, Eloi, lamma sabakthani,” co się wykłada: “Boże mój, Boże mój! Czemuś mnie opuścił?”35 A niektórzy z około stojących słysząc to, mówili: Oto Eliasza woła.36 Jeden zaś przybiegł, i napełniwszy gąbkę octem, włożył na trzcinę i dawał mu pić, mówiąc: Poczekajcie, patrzmy czy przyjdzie Eliasz, aby go zdjąć.37 Lecz Jezus, wydawszy głos wielki, skonał.38 A zasłona świątyni rozdarła się na dwoje od wierzchu aż do dołu.39 Setnik zaś, który stał naprzeciw, widząc, że tak wołając, skonał, rzekł: Prawdziwie człowiek ten był Synem Bożym.40 Były też i niewiasty patrzące z daleka, między którymi była Maria Magdalena i Maria, Matka Jakuba Mniejszego i Józefa, i Salome, 41 a gdy był w Galilei, chodziły za nim i służyły mu, i wiele innych, które razem z nim były przyszły do Jerozolimy. POGRZEB P. JEZUSA.42 Skoro już nastał wieczór (ponieważ był to dzień Przygotowania, który jest przed szabatem),43 przyszedł Józef z Aryn1atei, dostojny senator, który też oczekiwał królestwa Bożego, i śmiało wszedł do Piłata, i prosił o ciało Jezusowe.44 A Piłat się zdziwił, czyby już skonał. I wezwawszy setnika, zapytał go, czyby już umarł.45 A dowiedziawszy się od setnika, darował ciało Józefowi.46 Józef zaś, kupiwszy prześcieradło i zdjąwszy Jezusa, owinął go w prześcieradło i położył w grobie, który był wyciosany w skale, i przywalił kamień do drzwi grobowych.47 A Maria Magdalena i Maria Józefowa patrzyły, gdzie go kładziono.ZMARTWYCHWSTANIE16 NIEWIASTY U GROBU.1 A gdy minął szabat, Maria Magdalena i Maria Jakubowa i Salome nakupiły wonnych olejków, aby przyszedłszy namaścić Jezusa.2 A bardzo rano pierwszego dnia tygodnia przyszły do grobu, gdy już wzeszło słońce.3 I mówiły między sobą: Kto nam odwali kamień od drzwi grobowych?4 A spojrzawszy, zobaczyły odwalony kamień; albowiem był bardzo wielki.5 I wszedłszy do grobu, ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, ubranego w szatę białą, i zdumiały się.6 A on im mówi: Nie lękajcie się; Jezusa szukacie Nazareńskiego, ukrzyżowanego? Wstał, nie ma go tu; oto miejsce, gdzie go położono.7 Ale idźcie, powiedzcie uczniom jego i Piotrowi, że was uprzedza do Galilei, tam go zobaczycie, jak wam powiedział.8 A one wyszedłszy, uciekły z grobu, albowiem zdjęło je drżenie i przestrach; i nikomu nic nie powiedziały, bo się bały. CHRYSTUS UKAZUJE SIĘ MAGDALENIE.9 Wstawszy zaś raniutko pierwszego dnia tygodnia, ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której był wyrzucił siedmiu czartów.10 Ona poszedłszy, opowiedziała tym, którzy z nim bywali, smutnym i płaczącym.11 A oni usłyszawszy, że żyje i był widziany przez nią, nie uwierzyli. UKAZUJE SIĘ UCZNIOM I APOSTOŁOM.12 Potem zaś dwom z nich idącym do wsi, ukazał się w drodze w innej postaci.13 A oni przyszedłszy, opowiedzieli innym; ale i tym nie uwierzyli.14 Na koniec ukazał się owym jedenastu siedzącym u stołu, i wymawiał im niedowiarstwo i zatwardziałość serca, że tym, którzy go widzieli, że zmartwychwstał, nie uwierzyli.15 I rzekł im: Idąc na cały świat, opowiadajcie ewangelię wszelkiemu stworzeniu.16 Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.17 A za tymi, co uwierzą, te cuda w ślad pójdą: W imię moje czarty będą wyrzucać, nowymi językami będą mówić,18 węże będą brać, i choćby co śmiertelnego pili, szkodzić im nie będzie, na chorych będą kłaść ręce, i dobrze się mieć będą. WNIEBOWSTĄPIENIE.19 Ale Pan Jezus potem, kiedy do nich przemówił, został wzięty do nieba, i siedzi po prawicy Bożej.20 Oni zaś wyszedłszy, przepowiadali wszędzie; a Pan dopomagał, i potwierdzał słowa przez cuda w ślad idące.