MENU
Fragment:




Styl fragmentu




*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia

List do Galatów

1Wstęp.1 Paweł,apostoł nie od ludzi, ani przez człowieka, ale przez Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, który go wzbudził z martwych2 i wszyscy bracia, którzy są ze mną, kościołom Galacj i:3 Łaska wam i pokój od Boga Ojca i Pana naszego Jezusa Chrystusa,4 który wydał samego siebie za grzechy nasze, aby nas wyrwać z teraźniejszego wieku złego, według woli Boga i Ojca naszego,5 jemu chwała na wieki wieków. Amen.NIESTAŁOŚĆ GALATÓW.6 Dziwię się, żé tak prędko od tego, który was powołał do łaski Chrystusowej, przenosicie się do innej ewangelii;7 a ona nie jest inna, tylko są niektórzy, co was niepokoją i chcą wywrócić ewangelię Chrystusową.8 Ale choćbyśmy my, albo anioł z nieba głosił wam ponad to, cośmy wam głosili, niech będzie przeklęty.9 Jak przedtem mówiliśmy tak i teraz znowu mówię: Jeśliby wam kto opowiadał ewangelię prócz tej, którąście otrzymali, niech będzie przeklęty10 Czy bowiem teraz ludzi zjednuję, czy Boga? Czy staram się ludziom podobać? Jeślibym się jeszcze ludziom podobał, nie byłbym sługą Chrystusa. ŹRÓDŁO EWANGELII ŚW. PAWŁA.11 Albowiem oznajmiam wam, bracia, że ewangelia głoszona przeze mnie, nie jest według człowieka.12 Albowiem ja ani jej nie otrzymałem, ani się nie nauczyłem od człowieka, ale przez objawienie Jezusa Chrystusa.NAWRÓCENIE PAWŁA13 Słyszeliście bowiem o moim niegdyś postępowaniu w żydostwie, że nad miarę prześladowałem kościół boży i zwalczałem go14 i prześcigałem w judaiźmie wielu rówieśników moich w mym narodzie, będąc gorliwszym miłośnikiem podań moich ojczystych.15 Lecz gdy się spodobało temu, który mię odłączył «z żywota matki mojej i wezwał» przez łaskę swoją,16 aby objawił Syna swego we mnie, abym go głosił między poganami — od tej chwili nie radziłem się ciała i krwi,17 ani nie poszedłem do Jerozolimy do poprzedników moich apostołów, lecz udałem się do Arabii i wróciłem znowu do Damaszku.18 Potem po trzech latach poszedłem do Jerozolimy zobaczyć Piotra i pozostałem u niego piętnaście dni;19 a innego z apostołów nie widziałem żadnego, tylko Jakuba, brata Pańskiego.20 A co wam piszę, oto Bóg świadkiem, że nie kłamię.21 Potem udałem się w strony Syrii i Cylicji.22 Byłem zaś osobiście nieznany kościołom Judei, które były w Chrystusie;23 ale tylko słyszeli, że ten, co nas niegdyś prześladował, teraz opowiada wiarę, którą przedtem zwalczał;24 i sławili Boga za mnie.
2NAUKA PAWŁA ZGODNA Z APOSTOLSKĄ.1 Potem po latach czternastu udałem się znowu do Jerozolin1y z Barnabą, wziąwszy i Tytusa.2 Udałem się zaś stosownie do objawienia i przedłożyłem im ewangelię, którą głoszę między poganami, a z osobna tym, którzy wydawali się być czymś, żebym przypadkiem nadaremnie nie stawał do biegu, albo też przedtem nie biegał.3 Lecz ani Tytusa, który był ze mną, choć był poganinem, nie przymuszono obrzezać się,4 pomimo braci fałszywych, chyłkiem wprowadzonych, którzy się wkradli, aby wyszpiegować naszą wolność, którą mamy w Chrystusie Jezusie, żeby nas podbić w niewolę.5 Tym ani na chwilę nie ustąpiliśmy i nie poddaliśmy się, aby prawda ewangelii u was przetrwała.6 Od tych zaś, co zdawali się czymś być (jakimi kiedyś byli, nic mi do tego;Bóg nie ma względu na osobę człowieka) — mnie bowiem ci, co się wydawali czymś być, nic nie przydali.7 Ale przeciwnie, gdy zobaczyli, że została mi powierzona ewangelia dla nieobrzezanych jak i Piotrowi dla obrzezanych 6(ten bowiem, który uczynił Piotra apostołem obrzezania, uczynił nim i mnie wśród pogan),9 i gdy poznali łaskę, która mi jest dana, Jakub i Kefas i Jan, którzy uważani byli za filary, podali mnie i Barnabie prawicę jak towarzyszom, abyśmy my do pogan, a oni do obrzezania; lobyleśmy tylko pamiętali o ubogich, co także troskliwie starałem się czynić.ROZPRAWA Z PIOTREM.11 Gdy zaś Kefas przyszedł do Antiochii, wręcz mu się sprzeciwiłem, gdyż był wart nagany.12 Pierwej bowiem, nim przyszli niektórzy od Jakuba, jadał z poganami, gdy zaś przyszli, usuwał się i odłączał, bojąc się tych, co byli z obrzezania.13 na jego udawanie zgodzili się inni żydzi, tak że nawet Barnaba dał się wciągnąć przez nich do tego udawania.14 Ale gdy zobaczyłem, że nie postępowali właściwie według prawdy ewangelii, rzekłem Kefasowi wobec wszystkich: Jeśli ty, będąc żydem, po pogańsku żyjesz, a nie po żydowsku, czemuż przymuszasz pogan, by po żydowsku żyli?13 My z urodzenia żydzi, a nie grzesznicy z pogan.

RU Brytjka King J. 216 cf. Tłum. Толк. Więdząc jednak, że człowiek nie bywa usprawiedliwiony z uczynków Zakonu, lecz przez wiarę Jezusa Chrystusa i my wierzymy w Chrystusa Jezusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusowej, a nie z uczynków Zakonu, ponieważ z uczynków Zakonu «nie będzie nikt usprawiedliwiony.»однако же, узнав, что человек оправдывается не делами закона, а только верою в Иисуса Христа, и мы уверовали во Христа Иисуса, чтобы оправдаться верою во Христа, а не делами закона; ибо делами закона не оправдается никакая плоть. (За?_с7г.) ўвёдэвше же, ћкw не њправди1тсz человёкъ t дёлъ зак0на, но т0кмw вёрою ї}съ хrт0вою, и3 мы2 во хrтA ї}са вёровахомъ, да њправди1мсz t вёры хrт0вы, ґ не t дёлъ зак0на: занE не њправди1тсz t дёлъ зак0на всsка пл0ть. 2,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειδοτες eidotes
V-RAP-NPM G5761
εἴδωeidōto knowKnowing
δε de
CONJ
δέdethen[then]
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
ου ou
PRT-N
οὐounonot
δικαιουται dikaioutai
V-PPI-3S G5743
δικαιόωdikaioōto justifyis
ανθρωπος anthrōpos
N-NSM
ἄνθρωποςanthrōposa humana man
εξ ex
PREP
ἐκekof/fromby
εργων ergōn
N-GPN
ἔργονergonworkthe works
νομου nomou
N-GSM
νόμοςnomoslawof the law
εαν ean
COND
ἐάνeanif, but
μη
PRT-N
μήnot 
δια dia
PREP
διάdiathrough/because ofby
πιστεως pisteōs
N-GSF
πίστιςpistisfaith/trustthe faith
χριστου christou
N-GSM
ΧριστόςchristosChristChrist
ιησου iēsou
N-GSM
ἸησοῦςiēsousJesus/Joshuaof Jesus
και kai
CONJ
καίkaiand, even
ημεις ēmeis
P-1NP
ἐγώegōI/wewe
εις eis
PREP
εἰςeistowardin
χριστον christon
N-ASM
ΧριστόςchristosChristChrist
ιησουν iēsoun
N-ASM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
επιστευσαμεν episteusamen
V-AAI-1P G5656
πιστεύωpisteuōto trust (in)have believed
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
δικαιωθωμεν dikaiōthōmen
V-APS-1P G5686
δικαιόωdikaioōto justifyjustified
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromby
πιστεως pisteōs
N-GSF
πίστιςpistisfaith/trustthe faith
χριστου christou
N-GSM
ΧριστόςchristosChristof Christ
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
εξ ex
PREP
ἐκekof/fromby
εργων ergōn
N-GPN
ἔργονergonworkthe works
νομου nomou
N-GSM
νόμοςnomoslawof the law
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since[that/since]
εξ ex
PREP
ἐκekof/fromof
εργων ergōn
N-GPN
ἔργονergonworkthe works
νομου nomou
N-GSM
νόμοςnomoslawthe law
ου ou
PRT-N
οὐounono
δικαιωθησεται dikaiōthēsetai
V-FPI-3S G5701
δικαιόωdikaioōto justifywe might be justified
πασα pasa
A-NSF
πᾶςpasall 
σαρξ sarx
N-NSF
σάρξsarxfleshflesh
 
17 cf. Tłum. Толк. Jeżeli bowiem szukając usprawiedliwienia w Chrystusie, okazaliśmy się i sami grzesznymi, czyżby Chrystus był sługą grzechu? Uchowaj Boże!Если же, ища оправдания во Христе, мы и сами оказались грешниками, то неужели Христос есть служитель греха? Никак. Ѓще ли, и4щуще њправди1тисz њ хrтЁ, њбрэт0хомсz и3 сaми грBшницы, хrт0съ ќбw грэхy ли служи1тель; Да не бyдетъ. 2,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVει ei
COND
εἰeiifif
δε de
CONJ
δέdethenBut
ζητουντες zētountes
V-PAP-NPM G5723
ζητέωzēteōto seek, while we seek
δικαιωθηναι dikaiōthēnai
V-APN G5683
δικαιόωdikaioōto justifyto be justified
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongby
χριστω christō
N-DSM
ΧριστόςchristosChristChrist
ευρεθημεν eurethēmen
V-API-1P G5681
εὑρίσκωheuriskōto find/meetare found
και kai
CONJ
καίkaiandalso
αυτοι autoi
P-NPM
αὐτόςautoshe/she/it/self, we ourselves
αμαρτωλοι amartōloi
A-NPM
ἁμαρτωλόςhamartōlossinfulsinners
αρα ara
PRT-I
ἆραarano?, therefore
χριστος christos
N-NSM
ΧριστόςchristosChristChrist
αμαρτιας amartias
N-GSF
ἁμαρτίαhamartiasinof sin
διακονος diakonos
N-NSM
διάκονοςdiakonosservantthe minister
μη
PRT-N
μήnot?
γενοιτο genoito
V-2ADO-3S G5636
γίνομαιginomaito beGod forbid
 
18 cf. Tłum. Толк. Jeśli bowiem to, co zburzyłem, znowu buduję, czynię z siebie przestępcę.Ибо если я снова созидаю, что разрушил, то сам себя делаю преступником. Ѓще бо, ±же разори1хъ, сі‰ пaки созидaю, престyпника себE представлsю. 2,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVει ei
COND
εἰeiifif
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
α a
R-APN
ὅς, ἥhhos ēwhichwhich
κατελυσα katelusa
V-AAI-1S G5656
καταλύωkataluōto destroy/lodgeI destroyed
ταυτα tauta
D-APN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
παλιν palin
ADV
πάλινpalinagainagain
οικοδομω oikodomō
V-PAI-1S G5719
οἰκοδομέωoikodomeōto buildI build
παραβατην parabatēn
N-ASM
παραβάτηςparabatēstransgresora transgressor
εμαυτον emauton
F-1ASM
ἐμαυτοῦemautoumyselfmyself
συνιστανω sunistanō
V-PAI-1S G5719
συνίστημι, συνιστάωsunistēmi sunistaōto commend, I make
 
19 cf. Tłum. Толк. Ja bowiem umarłem przez Zakon zakonowi, abym żył Bogu;z Chrystusem jestem przybity do krzyża.Законом я умер для закона, чтобы жить для Бога. Я сораспялся Христу, Ѓзъ бо зак0номъ зак0ну ўмр0хъ, да бGови жи1въ бyду. Хrт0ви сраспsхсz: 2,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weI
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
δια dia
PREP
διάdiathrough/because ofthrough
νομου nomou
N-GSM
νόμοςnomoslawthe law
νομω nomō
N-DSM
νόμοςnomoslawto the law
απεθανον apethanon
V-2AAI-1S G5627
ἀποθνήσκωapothnēskōto dieam dead
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
θεω theō
N-DSM
θεόςtheosGodunto God
ζησω zēsō
V-AAS-1S G5661
ζάωzaōto liveI might live
 
20 cf. Tłum. Толк. Lecz żyję już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus. To zaś że teraz żyję w ciele, żyję w wierze Syna Bożego, który mię umiłował i wydał samego siebie za mnie.и уже не я живу, но живет во мне Христос. А что ныне живу во плоти, то живу верою в Сына Божия, возлюбившего меня и предавшего Себя за меня. живy же не ктомY ѓзъ, но живeтъ во мнЁ хrт0съ. Ґ є4же нн7э живY во пл0ти, вёрою живY сн7а б9іz, возлюби1вшагw менE и3 предaвшагw себE по мнЁ. 2,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVχριστω christō
N-DSM
ΧριστόςchristosChristChrist
συνεσταυρωμαι sunestaurōmai
V-RPI-1S G5769
συσταυρόομαιsustauroomaito crucify withI am crucified with
ζω
V-PAI-1S G5719
ζάωzaōto liveI live
δε de
CONJ
δέdethen: nevertheless
ουκετι ouketi
ADV-N
οὐκέτιouketinot any more; yet not
εγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weI
ζη
V-PAI-3S G5719
ζάωzaōto liveliveth
δε de
CONJ
δέdethen, but
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
εμοι emoi
P-1DS
ἐγώegōI/weme
χριστος christos
N-NSM
ΧριστόςchristosChristChrist
ο o
R-ASN
ὅς, ἥhhos ēwhichthe life which
δε de
CONJ
δέdethen: and
νυν nun
ADV
νῦνnunnownow
ζω
V-PAI-1S G5719
ζάωzaōto liveI
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
σαρκι sarki
N-DSF
σάρξsarxfleshthe flesh
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongby
πιστει pistei
N-DSF
πίστιςpistisfaith/trustthe faith
ζω
V-PAI-1S G5719
ζάωzaōto livelive
τη
T-DSF
hothe/this/whoof the Son
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof God
υιου uiou
N-GSM
υἱόςhuiossonof the Son
του tou
T-GSM
hothe/this/who, who
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
του tou
T-GSM
hothe/this/who.
αγαπησαντος agapēsantos
V-AAP-GSM G5660
ἀγαπάωagapaōto loveloved
με me
P-1AS
ἐγώegōI/weme
και kai
CONJ
καίkaiand, and
παραδοντος paradontos
V-2AAP-GSM G5631
παραδίδωμιparadidōmito delivergave
εαυτον eauton
F-3ASM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfhimself
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/forfor
εμου emou
P-1GS
ἐγώegōI/weme
 

21 Nie odrzucam łaski bożej. Jeśli bowiem przez Zakon sprawiedliwość, Zatem Chrystus na próżno umarł.
3KARCI GALATÓW.1 O nierozumni Galaci, któż was omamił, abyście nie byli posłuszni prawdzie;wy, przed których oczyma Jezus Chrystus, przedtem opisany, jest między wami ukrzyżowany?2 Tego tylko od was chcę się dowiedzieć: czy otrzymaliście Ducha przez uczynki Zakonu, czy przez posłuch wiary?3 Tak jesteście głupi, że zacząwszy duchem, teraz na ciele kończycie?4 Tak wiele cierpieliście na darmo? Czy jednak na darmo?5 Ten więc, co wam daje Ducha i działa wśród was cuda — przez uczynki Zakonu, czy przez posłuch wiary?USPRAWIEDLIWIENIE ABRAHAMA PRZEZ WIARĘ.6 Jak napisano: «Abraham uwierzył Bogu i poczytano mu ku sprawiedliwości.»7 Poznajcież więc, że ci co są z wiary, ci są synami Abrahamowymi.8 A Pismo przewidziawszy, że Bóg usprawiedliwia pogan z wiary, przepowiedziało Abrahamowi: «W tobie będą błogosławione wszystkie narody.»9 Przeto ci, co są z wiary, błogosławieni będą z wiernym Abrahamem.10 Którzykolwiek bowiem są z uczynków Zakonu, są pod przekleństwem. Napisano bowiem: «Przeklęty każdy, kto by nie wytrwał w pełnieniu wszystkiego, co jest napisane w księdze Zakonu.»11 A ponieważ nikt nie dostępuje usprawiedliwienia u Boga przez Zakon, jasnym jest, że «sprawiedliwy żyje z wiary.»12 Zakon zaś nie jest z wiary, ale «kto je wykona, żyć będzie w nich.»13 Chrystus nas wykupił od przekleństwa Zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, bo napisano: «Przeklęty każdy, kto wisi na drzewie»;14 aby na poganach spełniło się błogosławieństwo Abrahamowe w Chrystusie Jezusie, abyśmy otrzymali obietnicę Ducha przez wiarę.PRZEZ WIARĘ WYPEŁNIAJĄ SIĘ OBIETNICE.15 Bracia (według człowieka mówię), przecież nikt nie odrzuca prawomocnego testamentu ludzkiego, ani doń więcej nie przydaje.16 Abrahamowi dane były obietnice i «potomstwu» jego. Nie mówi: I potomkom, jakby o wielu, ale jak o jednym: «I potomstwu twojemu,» którym jest Chrystus.17 To zaś mówię: Zakon, który po czterystu trzydziestu latach został dany, nie unieważnia Testamentu potwierdzonego przez Boga, tak żeby obietnica miała być zniweczona.18 Albowiem jeśli z Zakonu dziedzictwo, to już nie z obietnicy. Abrahamowi zaś przez obietnicę Bóg darował.ZAKON WYCHOWAWCĄ KU CHRYSTUSOWI.19 Cóż więc Zakon? Ustanowiony został ze względu na występki, ażby przyszło potomstwo, któremu obiecał, przekazany przez aniołów za sprawą pośrednika.20 Pośrednik zaś nie jest jednego, lecz Bóg jest jeden.21 Zakon więc przeciw obietnicom bożym? Żadną miarą. Gdyby bowiem dany był Zakon, który by mógł ożywiać, prawdziwie z Zakonu byłaby sprawiedliwość.22 Ale Pismo zamknęło wszystko pod grzechem, aby obietnica przez wiarę Jezusa Chrystusa była dana wierzącym.23 Lecz zanim przyszła wiara, byliśmy zamknięci pod strażą Zakonu dla tej wiary, która miała być objawiona.24 Tak więc Zakon był wychowawcą naszym w Chrystusie, abyśmy z wiary byli usprawiedliwieni.WIARA WYZWALA SPOD ZAKONU.25 Skoro jednak przyszła wiara, już nie jesteśmy pod wychowawcą.26 Wszyscy bowiem jesteście synami bożymi przez wiarę, która jest w Chrystusie Jezusie;27 gdyż którzy tylko jesteście ochrzczeni w Chrystusie, oblekliście się w Chrystusa.28 Nie ma Żyda ani Greka; nie ma niewolnika ani wolnego nie ma mężczyzny ani niewiasty. Albowiem wy wszyscy jedno jesteście w Chrystusie Jezusie.29 Jeśli zaś wy jesteście Chrystusowi, więc jesteście potomstwem Abrahama, dziedzicami według obietnicy.
4PORÓWNANIE Z DZIEDZICEM MAŁOLETNIM.1 Mówię zaś: Jak długo dziedzic jest dziecięciem, niczym się nie różni od niewolnika, choć jest panem wszystkiego,2 ale jest pod opiekunami i rządcami aż do czasu naznaczonego przez ojca.3 Tak i my, gdyśmy byli dziećmi, byliśmy pod żywiołami świata.4 Skoro jednak przyszła pełność czasu, zesłał Bóg Syna swego uczynionego z niewiasty, uczynionego pod Zakonem,5 aby tych wykupił, którzy byli pod Zakonem, żebyśmy dostąpili przybrania za synów.6 A ponieważ jesteście synami, posłał Bóg Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze.7 Przeto już nie ma niewolnika, lecz syn; a jeśli syn, to i dziedzic przez Boga.NIE WRACAĆ DO PRZEPISÓW ZAKONU.8 Ale wówczas właśnie nie znając Boga, służyliście tym, którzy ź natury nie są bogami.9 Teraz zaś gdy poznaliście Boga, owszem będąc przez Boga poznani, jakże zwracacie się napowrót do bezsilnych i nędznych żywiołów, którym znowu służyć chcecie?10 Przestrzegacie dni i miesięcy i czasów i lat.11 Boję się o was, żebym przypadkiem bezowocnie nie pracował wśród was.WSPOMNIENIE PIERWSZEGO PRYJĘCIA.12 Bądźcie jak ja, gdyż i ja jestem jak wy bracia, zaklinam was. W niczym mnie nie obraziliście.13 Wiecie zaś, że w słabości ciała już dawno opowiadałem wam ewangelię a tym, co było próbą dla was w ciele moim,14 nie wzgardziliście, lecz przyjęliście mię jak anioła bożego, jak Chrystusa Jezusa.15 Gdzież więc jest szczęśliwość wasza? Daję wam bowiem świadectwo, że gdyby to było możliwe, bylibyście sobie oczy wyłupili i mnie dali.16 Nieprzyjacielem więc wam się stałem, prawdę wam mówiąc?17 Ubiegają się o was niedobrze, ale chcą was oderwać, abyście się o nich ubiegali.18 Lecz o dobro ubiegajcie się w dobrym zawsze, a nie tylko gdy jestem obecny u was.19 Dziatki moje, które znowu bolejąc rodzę, ażby Chrystus był w was ukształtowany.20 Chciałbym zaś teraz być u was i odmienić głos swój, gdyż jestem w zamieszaniu co do was.AGAR FIGURĄ ZAKONU, A SARA EWANGELII.21 Powiedzcie mi wy, co pod Zakonem być chcecie, czy nie czytaliście Zakonu?22 Albowiem napisano; Abraham miał dwóch synów jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej.23 Lecz ten co z niewolnicy, według ciała się narodził, a ten co z wolnej, przez obietnicę.24 A to powiedziano przez podobieństwo. Są to bowiem dwa testamenty: jeden mianowicie na górze Synaj, rodzący w niewolę i to jest Agar;25 Synaj bowiem jest góra w Arabii, i ma łączność z teraźniejszym Jeruzalem i w niewoli jest z synami swymi.26 To zaś co w górze jest Jeruzalem, wolne jest i ono jest matką naszą.27 Napisano jest: «Wesel się niepłodna, która nie rodzisz, zakrzyknij i wołaj, która rodząc, nie bolejesz, bo wielu synów u opuszczonej, więcej niż u tej, która ma męża.»28 My zaś, bracia, według Izaaka jesteśmy synami obietnicy.29 Ale jak wówczas ten, który się był narodził według ciała, prześladował tego, który według ducha, tak i teraz.30 Ale co mówi Pismo? «Wyrzuć niewolnicę i syna jej, nie będzie bowiem dziedzicem syn niewolnicy z synem wolnej.»31 Zatem, bracia, nie jesteśmy synami niewolnicy, ale wolnej. A tą wolnością wyzwolił nas Chrystus.
5WIARA CZYNNA — POŻYTECZNA.1 Trwajcież i nie chciejcie znowu być pod jarzmem niewoli.2 0to ja, Paweł, powiadam wam, że jeśli dacie się obrzezać, Chrystus wam nic nie pomoże.3 Oświadczam zaś nadto każdemu człowiekowi obrzezującemu się, że powinien cały Zakon wypełniać.4 Wyzuci jesteście z Chrystusa, wy, którzy w Zakonie szukacie sprawiedliwienia, wypadliście z łaski.5 My bowiem duchem z wiary oczekujemy spodziewanej sprawiedliwości.6 Gdyż w Chrystusie Jezusie nie znaczy nic ani obrzezanie, ani odrzezek, ale wiara, która przez miłość działa.7 Biegliście dobrze; kto wam przeszkodził być posłusznymi prawdzie?8 Namowa ta nie jest od tego, który was wzywa.9 Odrobina kwasu zakwasza całe ciasto.10 Ja zaś co do was mam ufność w Panu, że nic innego nie będziecie myśleć — ten zaś, co was niepokoi, kimkolwiek on by był, dozna sądu.11 Lecz ja, bracia, jeśli jeszcze teraz obrzezanie głoszę, czemuż jeszcze teraz prześladowanie cierpię? Ustało więc zgorszenie krzyża!12 Bodajby i zostali odcięci ci, co was podburzają.CIAŁO POŻĄDA PRZECIWKO DUCHOWI.13 Wy bowiem do wolności jesteście wezwani, bracia, bylebyście wolności nie obracali na podnietę ciału, ale przez miłość Ducha służcie jedni drugim.14 Cały bowiem Zakon w jednym słowie się wypełnia: «Będziesz miłował bliźniego swego jak samego siebie.»15 Lecz jeśli wzajemnie się kąsacie i gryziecie, patrzcie, abyście się wzajemnie nie zjedli.16 Mówię zaś: Według ducha postępujcie i pożądliwości ciała nie będziecie wypełniać.17 Ciało bowiem pożąda przeciwko duchowi, duch zaś przeciw ciału. One bowiem sprzeciwiają się sobie nawzajem, abyście nie czynili cokolwiek chcecie.18 A jeśli Duch wami rządzi, nie jesteście pod Zakonem.19 Lecz uczynki ciała są jawne, są nimi: nierząd, nieczystość, bezwstyd, rozpusta,20 bałwochwalstwo, czary, nieprzyjaźnie, swary, zawiści, gniewy, kłótnie, spory, sekty,21 zazdrości, mężobójstwa, pijaństwa, obżarstwa i tym podobne. A o nich powiadam wam, jak przedtem mówiłem, że ci, co takie rzeczy czynią, królestwa bożego nie dostąpią.22 0wocem zaś Ducha jest: miłość, wesele, pokój, cierpliwość, dobrotliwość, dobroć, nieskwapliwość,32 cichość, wiara, skromność, wstrzemięźliwość, czystość. Przeciwko takim nie ma Zakonu.24 Ci zaś, co są Chrystusowi, ciało swoje ukrzyżowali z wadami i pożądliwościami.28 Jeśli żyjemy duchem, duchowo też postępujmy.26 Nie bądźmy chciwi próżnej chwały, wzajemnie się drażniąc i nawzajem sobie zazdroszcząc.
6WZAJEMNEJ WYROZUMIAŁOŚCI.1 Bracia, jeśliby kto znienacka upadł w jakieś przestępstwo, wy co duchownymi jesteście, pouczcie takiego w duchu łagodności, bacząc na samego siebie, abyś i ty nie był kuszony.2 Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełnicie prawo Chrystusowe.3 Albowiem jeśli kto mniema że jest czymś, gdy jest niczym, sam siebie oszukuje.4 A każdy niech sprawy swoje bada i tak tylko sam z siebie chlubić się będzie, a nie z drugiego.5 Każdy bowiem poniesie własne brzemię.ZAWSZE DOBRZE CZYNIĆ.6 Niech zaś ten, co bywa pouczany słowem, udziela z wszystkich dóbr temu, co go naucza.7 Nie błądźcie: Bóg nie pozwoli naśmiewać się z siebie.8 Co bowiem człowiek posieje, to i żąć będzie. Gdyż kto sieje na swym ciele, z ciała też żąć będzie zepsucie kto zaś sieje w duchu, z ducha żąć będzie życie wieczne.9 Nie ustawajmy zaś w czynieniu dobrze, bo czasu swego żąć będziemy, jeśli nie ulegniemy znużeniu.10 Przeto póki czas mamy, czyńmy dobrze wszystkim, a najwięcej domownikom wiary. CHLUBI SIĘ Z UKRZYŻOWANYM.11 Patrzcie, jakimi literami napisałem do was moją ręką.12 Albowiem którzykolwiek chcą się podobać w ciele, ci zmuszają was do obrzezania, byle tylko nie cierpieli prześladowania dla krzyża Chrystusowego.13 Ani bowiem ci, co się obrzezują, Zakonu nie zachowują, ale chcą, abyście się wy obrzezali, żeby się z ciała waszego chlubili.14 Ja zaś, nie daj Boże, abym się miał chlubić jak tylko w krzyżu Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego świat jest mi ukrzyżowany a ja światu.15 Albowiem w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie nic nie znaczy, ani odrzezek ale nowe stworzenie.16 A tym wszystkim, co według tego prawidła postępować będą, pokój i miłosierdzie Izraelowi bożemu.17 Zresztą niech mi się nikt nie naprzykrza, bo ja znamiona Pana Jezusa noszę na moim ciele.POZDROWIENIE.18 Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa z duchem waszym, bracia. Amen.