Umiłowani Ojcowie i Bracia w Chrystusie,
Świętując ortodoksyjnie Świętą Teofanię, zanosimy naszą wdzięczność Bogu, Świętej Trójcy, za tak wielki dar.
Jest to dzień świetlanej radości i uświęcenia wód, mórz, rzek, dolin, lasów, gór i wszelkiego stworzenia. Albowiem Bóg nasz Jezus Chrystus, Który kilka dni temu ukazał nam w Betlejem Swe Narodziny od Dziewicy, dziś przychodzi aby dokonać w rzece Jordan innego Misterium, aby Samemu będąc ochrzczonym przynieść nam boskie odrodzenie, odpuszczenie grzechów, wybawienie i świętość.
Czcigodny Poprzednik i Chrzciciel Jan, który w jordańskiej pustyni głosił Pokajanie, teraz z Boskiego nakazu, dokonuje niewyobrażalnego dzieła Chrztu naszego Zbawcy, aby utopił On bezmiar naszych upadków i udzielił nam bogactw Świętego Ducha, skarbnicy Dóbr.
Lecz i Święci Aniołowie poprzedzając Go podążają z Betlejem na brzeg Jordanu, aby służyć Misterium i usługiwać niewypowiedzianej boskiej łaskawości.
Bóg-człowiek Chrystus przyjmuje na Siebie i oczyszcza grzechy świata Swoim pełnym zanurzeniem i wejściem w wody Jordanu, przedwstępnie przedstawiając Swą Śmierć i Zmartwychwstanie. Sam Syn chrzci się; Ojciec świadczy Swoje upodobanie w Swym Umiłowanym Synu a Duch Święty w postaci Gołębia utwierdza głos Ojca (Mt 3,16-17), i tym „objawiła się najgodniejsza pokłonu Trójca”!
***
Jednocześnie uświęcany jest Chrzest w Cerkwi. Teraz, u nas, podczas każdego Chrztu mamy Teofanię: w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego jest dawane odnowienie, światłość, boskie życie i wolność. W chrzcie każdy prawosławny chrześcijanin niewidzialnie uczestniczy w Cierpieniu i w Chrystusowym Zmartwychwstaniu (Rz 6,3-5); otwierają się Niebiosa i jest zsyłany Duch Święty, Który przywołuje nas do niebiańskiej Ojczyzny i czyni nas według Łaski Bożymi synami. Warunkiem ku temu wszystkiemu, rzecz jasna jest – prawidłowa Wiara, pełnia Łaski Misteriów, i prawidłowe dokonanie Misterium. Zewnętrzny, namacalny znak trzykrotnego zanurzenia i wejścia do wód, tj. aby chrzczony był cały i całkowicie zanurzony w wodzie, jest koniecznym wymogiem dokonania Misterium; pominięcie go („bez wyższej konieczności”), jest czynem odrażającym, niegodnym i jawnym owocem herezji (patrz o. Georgios Metallinos, „Wierzę w jeden Chrzest” / Πρωτ. Γεωργίου Μεταλληνοῦ, «Ὁμολογῶ ἕν Βάπτισμα», wyd. «Τῆνος», Ateny 1996 r., str. 63-75). Herezja ekumenizmu, która wprowadziła „nieistotny” modernizm w cerkiewnym kalendarzu, i w tym przypadku uczyniła niewiarygodną szkodę i wypaczenie!…
***
Umiłowani Bracia,
Obdarowanie Bożymi darami ze Święta, tego Misterium wprowadzającego do Cerkwi, Chrztu Świętego, stawia nas przed wielką odpowiedzialnością aby darowana nam niestworzona Łaska i Boże Błogosławieństwo stały się oczywistymi wymaga się od nas ciągłego trudu, odrzucenia niedbalstwa i obojętności i przejawienia żarliwej gorliwości i duchowej roztropności.
Powinniśmy zachować czujność nad swoimi duszami, za nasze istnienie, za naszą Cerkiew, za nasze rodzinne ziemie, za cały świat. Umocnić Wiarę, dołożyć wszelkich starań, swymi czynami pokazać dobro i braterską miłość, odrzucić namiętności. Pogłębić swe pokajanie i pokorę, rozwinąć miłość. Niech nie pokonują nas trudne warunki naszego życia; trud zdobywania cnót niech nas nie trwoży; nadzieja na lepsze dni niech nas nie opuszcza!
Odnawiająca Łaska naszego Trójjedynego Boga niech nas oświeci i kieruje, abyśmy godnie czcili Święto Teofanii, wypełnili zgodnie z wolą Bożą nasze powołanie i służyli na chwałę Boga i dla dobra naszych bliźnich tak jak trzeba!
6/19.01.2018 — Święto Teofanii
† Biskup Klemens Gardykijski,
zarządzający
Morawską Episkopią
