Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Pierwsza Księga Samuela
CZĘŚĆ I (1,1-7,17)SAMUELI. Narodzenie Samuela; jego powołanie.(1,1-3,21) NARODZENIE SAMUELA (1,1-20). Elkana, jego pielgrzymki do świątyni w Silo (1-3); stosunek jego do dwu jego żon, miłość Anny, która była niepłodną (4-8). Modlitwa Anny (9-11); cierpkie uwagi kapłana Helego (12-14); spokojna odpowiedź Anny, błogosławieństwo Helego (15-18). Powrót do Ramata (19). Narodzenie Samuela (20).
11 Był pewien mąż z Ramataim Sofim, z gór Efraim, a imię jego Elkana, syn Jerohama, syna Eliu, syna Tohu, syna Sufa, Efratejczyk.2 I miał dwie żony, imię jednej Anna, a imię drugiej Fenenna. I miała Fenenna synów, ale Anna nie miała dziatek.3 I chodził ów mąż z miasta swego w dni ustanowione, aby oddawać pokłon i ofiarować Panu zastępów w Silo. A byli tam dwaj synowie Helego, Ofni i Finees, kapłani Pańscy.4 Przyszedł tedy dzień, i ofiarował Elkana, i dał Fenennie, żonie swej, i wszystkim synom jej i córkom części,5 a Annie dał część jedną smutny, bo Annę miłował; ale Pan zamknął żywot jej.6 Trapiła ją też przeciwniczka jej i bardzo frasowała, tak dalece, że urągała, iż Pan zamknął żywot jej.7 I tak czynił na każdy rok, kiedy za nadejściem czasu chodzili do kościoła Pańskiego; i tak ją drażniła, a ona płakała i nie jadła.8 Rzekł jej tedy Elkana, mąż jej: „Anno, czemu płaczesz? i dlaczego nie jesz? a czemu się frasuje serce twoje? Czym ja nie lepszy tobie, niźli dziesięciu synów?”9 I wstała Anna najadłszy się i napiwszy w Silo. A gdy Heli kapłan siedział na stołku przed drzwiami kościoła Pańskiego,10 Anna, będąc gorzkiego serca, modliła się do Pana płacząc rzewnie,11 i uczyniła ślub mówiąc: „Panie zastępów, jeśli wejrzawszy wejrzysz na utrapienie służebnicy twojej i wspomnisz na mnie, a nie zapomnisz służebnicy twojej, i dasz słudze twojej płeć męską, dam go Panu przez wszystkie dni żywota jego, a brzytwa nie postoi na głowie jego.”12 I stało się, gdy ona przedłużała modlitwy przed Panem, że Heli przypatrywał się ustom jej.13 Ale Anna mówiła w sercu swoim i tylko usta jej się ruszały, ale głosu zgoła słychać nie było. Mniemał tedy Heli, że była pijana, i rzekł jej:14 „Dokądże pijana będziesz? Wytrzeźwij trochę od wina, którym się upiłaś!”15 Odpowiedziała Anna: „Nie, panie mój, bom ja jest niewiasta bardzo nieszczęśliwa, a wina i żadnej rzeczy, która upoić może, nie piłam, alem wylała duszę moją przed oczyma Pańskimi.16 Nie rozumiej o słudze twojej, jak o jednej z córek Beliala, bo z wielkości boleści i z frasunku mego mówiłam aż dotąd.”17 Rzekł tedy Heli: „Idź w pokoju, a Bóg Izraela niech ci spełni prośbę twoją, którąś do niego zanosiła.”18 A ona rzekła: „Oby znalazła służebnica twoja łaskę w oczach twoich!” I poszła niewiasta w drogę swoją, i jadła, a twarz jej już się więcej nie odmieniała.19 I wstali rano, i pokłonili się przed Panem, i wrócili się, i przyszli do domu swego do Ramata. I poznał Elkana Annę, żonę swoją, i wspomniał na nią Pan.20 I stało się po obrocie dni, poczęła Anna i porodziła syna, i nazwała imię jego Samuel, przeto iż go od Pana żądała. OFIAROWANIE SAMUELA BOGU (1,21-2,11). Nowa pielgrzymka Elkany (21-23). Pielgrzymka Anny po odłączeniu dziecięcia (24-25); ofiaruje je Jahwie na służbę (26-28). Pieśń Anny: Radość wdzięczności (2,1); wielkość Jahwy (2); jego zachowanie się wobec potężnych i wobec pokornych (3-8); on powala bezbożnych (9-10a); nadzieja mesjańska (10b). Powrót do Ramata; Samuel pozostaje w świątyni (11).21 I poszedł mąż jej Elkana i wszystek dom jego, aby złożyć Panu ofiarę uroczystą i ślub swój;22 lecz Anna nie poszła, bo powiedziała mężowi swemu: „Nie pójdę, aż będzie odstawione dziecię, i zawiodę je, żeby się ukazało przed obliczem Pańskim i zostało tam na zawsze.”23 I rzekł jej Elkana, mąż jej: „Czyń, co ci się zda dobrym, i zostań, aż je odstawisz; a proszę Pana, aby wypełnił słowo swoje.” A tak została niewiasta i karmiła piersiami syna swego; aż go odsadziła od mleka.24 – I przywiodła go z sobą, gdy go odstawiła, z trzema cielcami i z trzema korcami mąki i z garncem wina, i przywiodła go do domu Pańskiego do Silo. A było dziecię jeszcze malutkie.25 I ofiarowali cielca, i przywiedli dziecię do Helego.26 I rzekła Anna: „Proszę, mój panie, żyje dusza twoja, panie! Jam-ci to owa niewiasta, która stałam tu przed tobą modląc się do Pana.27 O to dziecię prosiłam, i spełnił mi Pan prośbę moją, którą do niego zanosiłam.28 Przeto i ja użyczyłam go Panu na wszystkie dni, przez które będzie użyczony Panu.” I pokłonili się tam Panu. – A Anna modliła się i rzekła:
21 „Rozradowało się serce moje w Panu, i podniósł się róg mój w Bogu moim; rozszerzyły się usta moje nad nieprzyjacioły mymi, bom się uweseliła w zbawieniu twoim.2 Nie masz świętego, jak jest Pan; bo nie masz innego oprócz ciebie, i nie masz mocnego, jak Bóg nasz.3 Przestańcie mówić wyniosłe rzeczy chlubiąc się; niech odstąpią od ust waszych mowy stare, albowiem Bogiem umiejętności jest Pan i jemu gotują się myśli.4 Łuk mocarzów zwyciężony jest, a niemocni są mocą przepasani.5 Ci co pierwej byli syci, za chleb się wynajęli, a głodni są nasyceni, aż niepłodna porodziła wielu, a która miała wielu synów, omdlała.6 Pan uśmierca i ożywia, doprowadza do otchłani i odwodzi.7 Pan ubiogim czyni i wzbogaca, poniża i podwyższa.8 Wzbudza z prochu nędzarza, a z gnoju podnosi ubogiego, aby siedział z książęty i stolicę chwały dzierżył; albowiem Pańskie są zawiasy ziemi i na nich świat założył.9 Nogi świętych swoich zachowa, a bezbożnicy umilkną w ciemnościach; bo nie w sile swojej będzie się wzmacniał mąż.10 Pana bać się będą przeciwnicy jego i nad nimi będzie grzmiał w niebie; Pan będzie sądził granice ziemi i da panowanie królowi swemu i wywyższy róg Chrystusa swojego.”11 I odszedł Elkana do Ramata, do domu swego, a dziecię służyło przed oczyma Pana, przed obliczem Helego kapłana. SYNOWIE HELEGO (2,12-36). Ich zepsucie (12), przewinienia przy składaniu ofiar (13-17). Samuel w świątyni (18-19). Annie rodzą się inne dzieci (20-21). Heli daremnie napomina swych synów (22-26). Pewien mąż Boży karci Helego z powodu grzechów jego synów (27-29), zapowiada upadek jego rodu (30-33), śmierć obu synów w jednym dniu (34) i wzbudzenie kapłana wiernego (35-36).12 Lecz synowie Helego, synowie Beliala,13 nie uznali Pana ani obowiązku kapłańskiego wobec ludu; ale ktokolwiek składał ofiarę, przychodził sługa kapłański, gdy warzyło się mięso, mając widełki o trzech zębach w ręce swojej,14 i wpuszczał je w kocioł, albo w kociołek, albo w garniec, albo w panewkę, i wszystko, co widełkami podniósł, brał sobie kapłan. Tak czynili wszystkiemu Izraelowi, przychodzącym do Silo.15 Także zanim łój palono, przychodził sługa kapłański i mawiał ofiarującemu: „Daj mi mięsa, żebym uwarzył kapłanowi, bo nie wezmę od ciebie mięsa warzonego, ale surowe!”16 I mówił mu ofiarujący: „Niechaj pierwej spalą łój według zwyczaju dzisiaj, a weź sobie, czegokolwiek pragnie dusza twoja.” A on odpowiadając mówił mu: „Żadną miarą, teraz bowiem dasz, inaczej gwałtem wezmę!”17 I był grzech bardzo wielki młodzieńców przed Panem, gdyż odwodzili ludzi od ofiary Pańskiej.18 A Samuel posługiwał przed obliczem Pana, chłopiątko przepasane efodem lnianym.19 A matka jego robiła mu małą sukienkę, którą przynosiła pewnych dni, gdy przychodziła z mężem swoim, aby złożyć ofiarę uroczystą.20 I błogosławił Heli Elkanie i żonie jego, i rzekł mu: „Niech ci odda Pan potomstwo z tej niewiasty za daninę, której użyczyłeś Panu!” I odeszli na miejsce swoje.21 Potem nawiedził Pan Annę, i poczęła i porodziła trzech synów i dwie córki; a Samuel chłopiątko wsławił się u Pana.22 Ale Heli był bardzo stary i słyszał wszystko, co czynili synowie jego wszystkiemu Izraelowi i jak sypiali z niewiastami, które służbę pełniły u drzwi przybytku, i rzekł im:23 „Czemu czynicie takie rzeczy, rzeczy bardzo złe, które ja słyszę od wszystkiego ludu?24 Nie czyńcie, synowie moi, bo to nie dobra sława, którą ja słyszę, że przywodzicie lud Pański do przestępstwa.25 Jeśli zgrzeszy mąż przeciw mężowi, może Bóg dać się mu ubłagać; ale jeśli mąż zgrzeszy przeciw Panu, kto się zań będzie modlił?” I nie słuchali głosu ojca swego, bo ich Pan chciał zabić.26 Lecz młodzieniaszek Samuel postępował i rósł, i podobał się tak Panu jak i ludziom.27 I przyszedł mąż Boży do Helego i rzekł do niego: „To mówi Pan: Czym się nie jawnie objawił domowi ojca twego, gdy byli w Egipcie w domu Faraonowym?28 I obrałem go sobie ze wszystkich pokoleń Izraelowych na kapłana, żeby wstępował do ołtarza mego i aby mi zapalał kadzidło, i nosił efod przede mną; i dałem domowi ojca twego wszystkie ofiary synów Izraelowych.29 Czemużeście nogą odepchnęli ofiary moje i dary moje, o których rozkazałem, aby ofiarowane były w kościele? i czemuś więcej uczcił synów swoich niźli mnie, tak iż jedliście pierwociny wszystkich ofiar ludu mojego izraelskiego?30 Przeto mówi Pan, Bóg Izraelów: Mówiąc rzekłem, żeby dom twój i dom ojca twego służył przed oczyma moimi aż na wieki. Ale teraz mówi Pan: Niech to daleko będzie ode mnie, ale ktokolwiek mię wielbić będzie, uwielbię go, a którzy mną gardzą, bez czci będą.31 Oto przychodzą dni, i odetnę ramię twoje i ramię domu ojca twego, iż nie będzie starca w domu twoim.32 A będziesz patrzeć na przeciwnika twego w kościele, we wszystkim szczęściu Izraelowym; i nie będzie starca w domu twoim po wszystkie dni.33 Wszakże nie wykorzenię do końca męża z ciebie od ołtarza mego, ale aby ustały oczy twoje i schła dusza twoja; a wielka część domu twego zemrze, gdy do lat męskich przyjdzie.34 A to ci będzie na znak, co przyjdzie na dwu synów twoich, Ofni i Fineesa: dnia jednego obydwaj umrą.35 I wzbudzę sobie kapłana wiernego, który według serca mego i wedle duszy mojej czynić będzie i zbuduję mu dom wierny, i będzie chodził przed pomazańcem moim po wszystkie dni.36 A przyjdzie do tego, że ktokolwiek pozostanie w domu twym, przyjdzie, aby się zań modlono i żeby ofiarować pieniądz srebrny i bochenek chleba, i rzec: Przypuść mię, proszę, do jednej części kapłańskiej, abym spożył kawałek chleba.” POWOŁANIE SAMUELA (3,1-21). Bóg woła Samuela po raz pierwszy (1-5), po raz drugi (6-9), po raz trzeci i zapowiada Samuelowi odrzucenie domu Helego (10-14). Heli każe sobie powtórzyć słowa Boże (15-18). Samuel prorokiem Bożym, uznanym przez całego Izraela (19-21).
31 Lecz młodzieniaszek Samuel służył Panu przed Helim, a słowo Pańskie było drogie w owe dni, nie było widzenia jawnego.2 Stało się tedy dnia jednego, Heli leżał na miejscu swoim, a oczy jego zaćmiły się były i nie mógł widzieć;3 zanim lampa Boża zgasła, Samuel spał w kościele Pańskim, gdzie była skrzynia Boża.4 I zawołał Pan Samuela, a on odpowiadając rzekł: „Otom ja!”5 I pobiegł do Helego, i rzekł: „Otom ja, boś mię wołał!” On rzekł: „Nie wołałem, wróć się, a śpij!” I poszedł, a spał.6 I zawołał Pan znowu Samuela, a Samuel wstawszy poszedł do Helego i rzekł: „Otom ja, boś mię wołał!” On odpowiedział: „Nie wołałem cię, synu mój, wróć się, a śpij!”7 A Samuel jeszcze nie znał Pana ani mu była objawiona mowa Pańska.8 I zawołał Pan Samuela jeszcze trzeci raz. A on wstawszy poszedł do Helego, i rzekł:9 „Otom ja, boś mię wołał!” Dorozumiał się tedy Heli, iż Pan wołał młodzieńca, i rzekł do Samuela: „Idź i śpij, a jeśli cię potem zawoła, rzeczesz: Mów, Panie, bo słucha sługa twój!” I poszedł Samuel i spał na miejscu swoim.10 I przyszedł Pan, i stanął, i zawołał jak był wołał dwa razy: „Samuelu, Samuelu!” I rzekł Samuel: „Mów Panie, bo słucha sługa twój!”11 I rzekł Pan do Samuela: „Oto ja czynię słowo w Izraelu, a ktokolwiek je usłyszy, zadzwoni mu w obu uszach.12 Dnia owego wzbudzę przeciw Helemu wszystko, com mówił na dom jego; pocznę i wykonam.13 Bom mu zapowiedział, że będę sądził dom jego na wieki dla nieprawości, ponieważ wiedział, że nieprzystojnie czynili synowie jego, a nie karał ich.14 I dlatego przysiągłem domowi Helego, że nie będzie odpokutowana nieprawość domu jego ofiarami i darami aż na wieki.”15 – I spał Samuel aż do rana i otworzył drzwi domu Pańskiego. A Samuel bał się oznajmić widzenia Helemu.16 Wezwał tedy Heli Samuela i rzekł: „Samuelu, synu mój!” A on odpowiadając rzekł: „Otom ja!”17 I zapytał go: „Co to są za słowa, które mówił Pan do ciebie? Proszę cię, nie taj przede mną! To niechaj ci Bóg uczyni i to niech przyczyni, jeśli zataisz przede mną słowo ze wszystkiego, co ci rzeczono!”18 Oznajmił mu tedy Samuel wszystkie mowy i nie zataił przed nim. A on odpowiedział: „Pan to jest; co dobre jest w oczach jego, niechaj czyni!”19 Ale Samuel rósł, a Pan był z nim i nie upadło żadne słowo jego na ziemię.20 I poznał wszystek Izrael od Dan aż do Bersabee, że Samuel był wiernym prorokiem Pańskim.21 I dalej ukazywał się Pan w Silo; bo się był objawił Pan Samuelowi w Silo według słowa Pańskiego. I ziściła się mowa Samuela wszystkiemu Izraelowi.II. Izrael i Filistyni. (4,1-7,17) FILISTYNI ZADAJĄ KLĘSKĘ IZRAELITOM I UPROWADZAJĄ ARKĘ (4,1-11). Izraelici, pokonani w Afek (1-2), sprowadzają do obozu arkę (3-4), ich radość, a niepokój Filistynów (5-9). Nowa klęska Izraelitów i uprowadzenie arki (10-11).
41 I stało się w owe dni, że się zebrali Filistyni na wojnę, i wyszedł Izrael przeciwko Filistynom na bitwę i położył się obozem u Kamienia Pomocy. A Filistyni przyciągnęli do Afek i ustawili wojsko przeciw Izraelowi.2 A Izrael potkawszy się począł uciekać przed Filistynami i pobito w owym spotkaniu wszędzie po polach około czterech tysięcy mężów.3 I wrócił się lud do obozu i rzekli starsi z Izraela: „Czemu nas dziś Pan poraził przed Filistynami? Przynieśmy do siebie z Silo skrzynię przymierza Pańskiego i niech przyjdzie między nas, żeby nas wybawić z ręki nieprzyjaciół naszych.”4 Posłał tedy lud do Silo i wzięli stamtąd skrzynię przymierza Pana zastępów, siedzącego na cherubinach; a byli dwaj synowie Helego ze skrzynią przymierza Bożego, Ofni i Finees.5 A gdy przyszła skrzynia przymierza Pańskiego do obozu, krzyczał wszystek Izrael głosem wielkim i rozlegało się po ziemi.6 I usłyszeli Filistyni głos wołania, i rzekli: „Co to za głos krzyku wielkiego w obozie hebrajskim?” I dowiedzieli się, że skrzynia Pańska przyszła do obozu.7 I zlękli się Filistyni mówiąc: „Przyszedł Bóg do obozu.”8 I wzdychali mówiąc: „Biada nam, bo nie była taka radość wczoraj i dziś trzeci dzień. Biada nam! Kto nas wybawi z ręki tych bogów wysokich? Ci to są bogowie, którzy porazili Egipt wszelką plagą na puszczy.9 Umacniajcie się i bądźcie mężni, Filistyni, abyście nie służyli Hebrajczykom, jak i oni wam służyli.10 Umacniajcie się i walczcie!” Stoczyli tedy bitwę Filistyni, i pobity został Izrael, i uciekł każdy do namiotu swego; i była porażka bardzo wielka, i poległo z Izraela trzydzieści tysięcy pieszych.11 I skrzynię Bożą wzięto, i dwaj synowie Helego, Ofni i Finees stracili życie. ŚMIERĆ HELEGO (4,12-22). Beniaminita z pola bitwy w Silo (12-13); zwiastuje Helemu klęskę i śmierć dwu jego synów (14-17); śmierć Helego (18). Narodzenie Ichaboda, wnuka Helego (19-22).12 A mąż z Beniamina biegnąc przybył w ów dzień od wojska do Silo z rozdartą szatą i z głową prochem posypaną.13 A gdy on przyszedł, Heli siedział na stołku, patrząc ku drodze, bo się serce jego lękało o skrzynię Bożą. A ów mąż, skoro wszedł, powiedział miastu, i zapłakało wszystko miasto.14 I usłyszał Heli głos wołania, i rzekł: „Co to za głos tego zamieszania?” A on pospieszył się i przyszedł, i oznajmił Helemu.15 Lecz Heli miał już dziewięćdziesiąt i osiem lat, i oczy jego zaćmiły się były, i nie mógł dojrzeć.16 I rzekł do Helego: „Jam jest, którym przyszedł z bitwy, i ja, którym dziś uciekł z wojska.” A on mu rzekł: „Cóż się stało, synu mój?”17 Odpowiadając ów, który oznajmiał, rzekł: „Uciekł Izrael przed Filistynami i stała się wielka klęska wśród ludu; nadto i dwaj synowie twoi zginęli, Ofni i Finees, i skrzynia Boża uprowadzona została.”18 A gdy on wymienił skrzynię Bożą, spadł ze stołka w tył u drzwi, i złamawszy szyję umarł, bo był człowiek stary i leciwy. A sądził on Izrael czterdzieści lat.19 – A synowa jego, żona Fineesa, była brzemienna i bliska porodzenia; a usłyszawszy nowinę, że uprowadzona została skrzynia Boża i że umarł teść jej i mąż jej, nachyliła się i porodziła, bo przypadły na nią nagłe bóle.20 A w samej chwili śmierci jej rzekły te, które stały koło niej: „Nie bój się, boś urodziła syna.” A ona nie odpowiedziała im ani nie zwróciła uwagi.21 I nazwała dziecię Ichabod mówiąc: „Odjęta jest chwała od Izraela,” bo uprowadzona jest skrzynia Boża, oraz ze względu na teścia swego i na męża swego;22 i rzekła: „Odjęta jest chwała od Izraela, dlatego że uprowadzona została skrzynia Boża.” ARKA U FILISTYNÓW (5,1-12). W świątyni Dagona w Azocie (1-5). Bóg karze Azotczyków (6). W Get (7-9). W Akkaronie (10-12).
51 Lecz Filistyni wzięli skrzynię Bożą i zanieśli ją od Kamienia Pomocy do Azotu.2 I wzięli Filistyni skrzynię Bożą, i wnieśli ją do świątyni Dagona, i postawili ją obok Dagona.3 A gdy nazajutrz o świtaniu wstali Azotczycy, oto Dagon leżał twarzą na ziemi przed skrzynią Pańską; i podnieśli Dagona, i postawili go z powrotem na miejscu jego.4 I znowu nazajutrz rano wstawszy znaleźli Dagona leżącego twarzą swą na ziemi przed skrzynią Pańską, a głowa Dagona i obie dłonie rąk jego ucięte, były na progu,5 sam tylko tułów Dagona został i był na swym miejscu. Dla tej przyczyny kapłani Dagona, i wszyscy, którzy wchodzą do świątyni jego, nie wstępują na próg Dagona w Azocie aż do dnia dzisiejszego.6 Lecz ręka Pańska zaciężyła nad Azotczykami i wygubił ich, i zaraził na tajemnym tylnym miejscu Azot i granice jego. I wykipiały wsi i pola pośród owej krainy, i narodziły się myszy, i stało się zamieszanie śmierci wielkiej w mieście.7 – A widząc mężowie Azotczycy taką plagę rzekli: „Niech nie mieszka u nas skrzynia Boga izraelskiego, bo twarda jest ręka jego nad nami i nad Dagonem, bogiem naszym.”8 A posławszy zebrali wszystkich książąt filistyńskich do siebie i rzekli: „Co mamy czynić ze skrzynią Boga Izraelowego?” I odpowiedzieli Getejczycy: „Niech obwożą wkoło skrzynię Boga izraelskiego.” I obwozili wkoło skrzynię Boga izraelskiego.9 A gdy ją oni obwozili, dotykała ręka Pańska każde miasto porażką bardzo wielką i zarażała mężów każdego miasta, od małego aż do wielkiego, i wychodziły i gniły tylne jelita ich. I naradzili się Getejczycy, i poczynili sobie siedzenia skórzane.10 – Posłali tedy skrzynię Bożą do Akkaronu. A gdy przyszła skrzynia Boża do Akkaronu, zawołali Akkarończycy, mówiąc: „Przywieźli do nas skrzynię Boga izraelskiego, aby nas pobiła i lud nasz.”11 Posłali tedy i zebrali wszystkich książąt filistyńskich, a ci rzekli: „Puśćcie skrzynię Boga Izraelowego i niech się wróci na miejsce swoje, a niechaj nas nie zabija z ludem naszym.”12 Bo był strach śmierci w każdym mieście i bardzo ciężka ręka Boża. Mężowie też, którzy nie pomarli, zarażeni bywali na tajemnym tylnym miejscu; i wstępował krzyk każdego miasta do nieba. POWRÓT ARKI DO IZRAELITÓW (6,1-7,1). Kapłani i wieszczkowie każą odesłać Arkę z darami przebłagalnymi (6,1-6). Arka na nowym wozie (7-9) przywieziona do Betsames (10-12) i przyjęta przez Betsamitów (13-16). Dary Filistynów (17-18). Ukaranie ciekawości Betsamitów (19). W Kariatiarim (6,20-7,1).
61 Była tedy skrzynia Pańska w ziemi filistyńskiej siedem miesięcy.2 I przyzwali Filistyni kapłanów i wieszczków mówiąc: „Co uczynimy ze skrzynią Pańską? Ukażcie nam, jak odesłać ją mamy na miejsce jej.” Oni powiedzieli:3 „Jeśli odsyłacie skrzynię Boga Izraelowego, nie odsyłajcież jej próżnej, ale coście winni, oddajcie jej za grzech, a wtedy będziecie uzdrowieni i dowiecie się, dlaczego nie odstępuje ręka jego od was.”4 A oni rzekli: „A cóż jest, co jej za występek oddać mamy?” I odpowiedzieli oni:5 „Według liczby powiatów filistyńskich, pięć zadnic złotych sprawicie i pięć myszy złotych, bo jedna plaga była na was wszystkich i na książętach waszych. I uczynicie podobizny zadnic waszych i podobizny myszy, które zniszczyły ziemię waszą, i dacie Bogu Izraelowemu chwałę, a może odejmie rękę swoją od was i od bogów waszych, i od ziemi waszej.6 Czemu obciążacie serca wasze, jak obciążył Egipt i Faraon serce swoje? Czy nie wypuścił ich potem dopiero, gdy został ukarany, i wyszli?7 Teraz tedy pochwyćcie i uczyńcie wóz jeden nowy i dwie krowy ocielone, na które nie kładziono jarzma, zaprzężcie do wozu, a cielęta ich pozawierajcie w domu.8 I weźmiecie skrzynię Pańską, i wstawicie na wóz, i sztuki złote, któreście mu oddali za grzech, włożycie do skrzynki z boku jej, a puśćcie ją,9 żeby poszła. I będziecie patrzeć: jeśli drogą granic swych pójdzie ku Betsames, on nam to wielkie zło uczynił; lecz jeśli nie, poznamy, że nie jego ręka dotknęła nas, ale się przypadkiem stało.”10 Uczynili tedy w ten sposób, i wziąwszy dwie krowy, które karmiły cielęta, zaprzęgli je do wozu, a cielęta ich zamknęli w domu.11 I postawili skrzynię Bożą na wozie i skrzynkę, która mieściła w sobie myszy złote i podobizny zadnic.12 A krowy szły prosto drogą, która wiedzie do Betsames, i szły jedną drogą krocząc i rycząc, i nie zboczyły ani na prawo, ani na lewo; lecz i książęta filistyńscy szli za nimi aż do granic Betsames.13 A Betsamici żęli pszenicę na dolinie; a podniósłszy oczy swe ujrzeli skrzynię i uradowali się, gdy ujrzeli.14 A wóz przyszedł na pole Jozuego Betsamity i tam stanął. A był tam kamień wielki; i zrąbali drwa wozu i włożyli krowy na nie na całopalenie Panu.15 Lewici zaś znieśli skrzynię Bożą i skrzynkę, która była przy niej, a były w niej sztuki złote, i postawili na kamieniu wielkim. A mężowie Betsamici ofiarowali całopalenie i złożyli ofiary Panu dnia owego.16 A pięciu książąt filistyńskich patrzyło, i wrócili się do Akkaronu tego dnia.17 Te są zadnice złote, które oddali Filistyni za grzech Panu: Azot jedną, Gaza jedną, Askalon jedną, Get jedną, Akkaron jedną;18 i myszy złote według liczby miast filistyńskich pięciu powiatów, od miasta murowanego aż do wsi, która bez muru była i aż do Abel wielkiego, na którym położyli skrzynię Pańską, która była aż do owego dnia na polu Jozuego Betsamity.19 A zabił Pan z mężów Betsamitów, dlatego, że widzieli skrzynię Pańską, i zabił z ludu siedemdziesięciu mężów i pięćdziesiąt tysięcy pospólstwa, i płakał lud, dlatego że Pan poraził pospólstwo porażką wielką.20 I rzekli mężowie Betsamici: „Któż będzie mógł się ostać przed oczyma Pana, Boga świętego tego?21 I do kogoż pójdzie od nas?” I wyprawili posłów do mieszkańców Kariatiarim mówiąc: „Odprowadzili Filistyni skrzynię Pańską; zstąpcie a odwieźcie ją do siebie.”
71 Przyszli tedy mężowie Kariatiarim i odwieźli skrzynię Pańską, i wnieśli ją do domu Aminadaba w Gabaa, a Eleazara, syna jego, poświęcili, aby strzegł skrzyni Pańskiej. PORAŻKA FILISTYNÓW (7,2-14). Samuel wzywa Izraelitów do pokuty (2-4). Lud zbiera się w Masfat i pości (5-6). Filistyni zbliżają się (7); modlitwa a całopalenie Samuela (8-4); Bóg rozprasza Filistynów. Izraelici ich gonią (10-12); odwet (13-14).2 I stało się, że od dnia, w którym pozostała skrzynia Pańska w Kariatiarim, minęło dni wiele (bo już był rok dwudziesty), i odpoczął wszystek dom Izraelów za Panem.3 Rzekł tedy Samuel do wszystkiego domu Izraelowego mówiąc: „Jeśli ze wszystkiego serca waszego nawracacie się do Pana, wyrzućcież bogi cudze spośród was, Baalów i Astarty, a przygotujcie serca wasze Panu i służcie jemu samemu, a wyrwie was z ręki Filistynów!”4 Odrzucili tedy synowie Izraelowi Baalów i Astarty, i służyli Panu swemu.5 – I rzekł Samuel: „Zgromadźcie wszystkiego Izraela do Masfat, żebym się modlił za wami do Pana!”6 I zeszli się do Masfat, i czerpali wodę, i wylewali przed oczyma Pańskimi, i pościli dnia owego, i mówili tam: „Zgrzeszyliśmy Panu!” I sądził Samuel synów Izraelowych w Masfat.7 I usłyszeli Filistyni, że się zgromadzili synowie Izraelowi w Masfat, i przyjechali książęta filistyńscy do Izraela. Gdy to usłyszeli synowie Izraelowi, zdjął ich strach przed Filistynami.8 I rzekli do Samuela: „Nie przestawaj za nami wołać do Pana, Boga naszego, aby nas wybawił z ręki Filistynów!”9 I wziął Samuel jagnię ssące jedno, i ofiarował je na całopalenie zupełne Panu; i wołał Samuel do Pana za Izraelem, i wysłuchał go Pan.10 I stało się, gdy Samuel ofiarował całopalenie, że Filistyni spotkali się z Izraelem; i zagrzmiał Pan grzmotem wielkim dnia owego nad Filistynami, i przestraszył ich, i pobici zostali od Izraela.11 A wyszedłszy mężowie Izraelowi z Masfat, gonili Filistynów i bili ich aż do miejsca, które było pod Betchar.12 Wziął tedy Samuel kamień jeden i postawił go między Masfat a między Sen, i nadał owemu miejscu nazwę Kamień Pomocy, i rzekł: „Aż dotąd pomagał nam Pan.”13 I uniżeni zostali Filistyni, i nie przyjeżdżali już więcej w granice izraelskie. I była ręka Pańska nad Filistynami po wszystkie dni Samuelowe.14 I przywrócone zostały Izraelowi miasta, które wzięli Filistyni Izraelowi od Akkaronu aż do Get, i do granic ich; i wyswobodził Izraela z ręki Filistynów, i był pokój między Izraelem i Amorejczykami SĘDZIOWANIE SAMUELA (7,15-17).15 Sądził też Samuel Izraela po wszystkie dni żywota swego.16 I chodził na każdy rok, obchodząc Betel, Galgala i Masfat, i sądził Izraela na pomienionych miejscach.17 I wracał się do Ramata, bo tam był dom jego, i tam sądził Izraela; zbudował też tam ołtarz Panu.CZĘŚĆ 11 (8,1-15,35)SAMUEL I SAULI. Wybór Saula.(8,1-10,27)I. IZRAELICI ŻĄDAJĄ KRÓLA (8,1-22). Grzeszne postępowanie synów Samuela (1-3). Starsi Izraela proszą o króla (4-5). Samuel w imieniu Jahwy gani Izraelitów, ale przystaje na ich prośbę (6-9); przedkłada im ujemne strony królestwa (10-18). Lud się upiera (19-20); Bóg każe ich żądanie zaspokoić (21-22).
81 I stało się, gdy się zestarzał Samuel, ustanowił synów swych sędziami nad Izraelem.2 A imię syna jego pierworodnego było Joel, a imię wtórego Abia, sędziów w Bersabee.3 I nie chodzili synowie jego drogami jego, ale szli za łakomstwem, brali dary i prawo naruszali.4 Przeto zebrawszy się wszyscy starsi Izraelowi przyszli do Samuela do Ramata.5 I rzekli mu: „Otoś się ty zestarzał, a synowie twoi nie chodzą drogami twoimi; ustanów nam króla, aby nas sądził, jak i wszystkie narody mają!”6 – Nie podobała się ta mowa w oczach Samuela, przeto że mówili: „Daj nam króla, aby nas sądził.”7 I modlił się Samuel do Pana. I rzekł Pan do Samuela: „Słuchaj głosu ludu we wszystkim, co ci mówią, bo nie ciebie odrzucili, ale mnie, żebym nie królował nad nimi.8 Według wszystkich uczynków swych, których się dopuścili od dnia, któregom ich wywiódł z Egiptu, aż do dnia tego, jak mnie opuszczali i służyli bogom cudzym, tak i tobie czynią.9 Teraz tedy słuchaj głosu ich, wszelako ostrzeż ich i zapowiedz im prawo króla, który ma królować nad nimi.”10 – Rzekł tedy Samuel wszystkie słowa Pańskie do ludu, który go prosił o króla i rzekł:11 „Takie będzie prawo króla, który ma panować nad wami: Synów waszych brać będzie i postawi ich na wozach swych, i uczyni sobie jezdnych i biegających przed wozami jego,12 i poczyni sobie tysiączników i setników, i oraczów ról swoich, i żeńców zboża, i rzemieślników zbroi i wozów swoich.13 Córki też wasze uczyni sobie aptekarkami i kucharkami, i piekarkami.14 Pola też wasze i winnice i oliwnice co najlepsze weźmie, i rozda sługom swoim.15 Ale i ze zboża waszego, i z dochodów winnic dziesięcinę brać będzie, aby dać rzezańcom i służebnikom swoim.16 Sług także waszych i służebnice, i młodzieńców co lepszych, i osły brać będzie, i obróci na robotę swoją.17 Z trzód też waszych będzie brał dziesięcinę, a wy będziecie mu niewolnikami.18 I będziecie wołać w ów dzień przed obliczem króla waszego, któregoście sobie obrali, a nie usłucha was Pan dnia owego, gdyżeście prosili dla siebie o króla.”19 – A nie chciał lud usłuchać głosu Samuelowego, ale rzekli: „Żadną miarą, król bowiem będzie nad nami,20 a my też będziemy jak wszystkie narody i będzie nas król nasz sądził, i będzie wychodził przed nami, i będzie wiódł wojny nasze za nas!”21 I wysłuchał Samuel wszystkich słów ludu, i mówił je w uszy Pańskie.22 I rzekł Pan do Samuela: „Słuchaj głosu ich, a ustanów nad nimi króla.” I rzekł Samuel do mężów izraelskich: „Niech idzie każdy do miasta swego.” SAMUEL NAMASZCZA SAULA (9,1-10,16). Saul, syn Cisa (9,1-2), szukając oślic swego ojca (3-4), przybywa do miasta Samuela, by poradzić się widzącego (5-10), a wstępując, spotyka samego Samuela (11-14). Samuel, uprzedzony przez Boga (15-17), przyjmuje Saula, uspokaja go co do oślic (18-20a), zapowiada przyszłą chwałę (20b-21) i gości go na wyżynie (22-24). Nazajutrz Samuel namaszcza Saula (9,25-10,1), zapowiada mu, co go spotka w drodze (2-7), i naznaczywszy Galgala na miejsce spotkania puszcza go (18). W Gabaa Bożym wśród proroków (9-13). Spotkanie ze stryjem (14-16).
91 I był mąż z pokolenia Beniamina imieniem Cis, syn Abiela, syna Serora, syna Bechorata, syna Afii, syna męża Jemini, siłą potężny.2 I miał syna imieniem Saul, wybornego i dobrego, i nie było męża z synów Izraelowych lepszego nadeń; od ramienia i wyżej był wyższy niż wszystek lud.3 – A zginęły były oślice Cisa, ojca Saulowego, i rzekł Cis do Saula, syna swego: „Weź ze sobą jednego ze służebników, a wstawszy idź i szukaj oślic.”4 A gdy oni przeszli przez górę Efraim i przez ziemię Salisa, a nie znaleźli, przeszli też przez ziemię Salim, a nie było ich; i przez ziemię Jeminiego, a nie znaleźli.5 – A gdy przyszli do ziemi Suf, rzekł Saul do sługi, który był z nim: „Pójdź, a wróćmy się, by snadź ojciec mój nie zaniechał oślic, a o nas się nie frasował.”6 A ten mu rzekł: „Oto jest mąż Boży w tym mieście, człowiek znamienity; wszystko, co on mówi, bez wątpliwości się staje. Teraz tedy pójdźmy tam, a może nam powie o drodze naszej, dla której przyszliśmy.”7 I rzekł Saul do sługi swego: „Oto pójdziemy, ale cóż poniesiemy do męża Bożego? Chleba nie stało w torbach naszych, a podarku nie mamy, który byśmy dali człowiekowi Bożemu, ani czego innego.”8 Sługa znowu odpowiedział Saulowi i rzekł: „Oto się znalazła w ręce mojej czwarta część sykla srebrnego, dajmy człowiekowi Bożemu, aby nam oznajmił drogę naszą.”9 (Przedtem w Izraelu tak mawiał każdy, który szedł radzić się Boga: „Przyjdźcie, a pójdziemy do widzącego”; którego bowiem dziś prorokiem zowią, przedtem zwano widzącym).10 I rzekł Saul do sługi swego: „Bardzo dobra mowa twoja. Pójdź, idźmy!” – I poszli do miasta, w którym był mąż Boży.11 A gdy wstępowali na górę miasta, znaleźli dziewczęta, wychodzące na czerpanie wody, i rzekli im: „A jest tu widzący?”12 One odpowiadając rzekły im: „Tu jest, oto przed tobą, spiesz się teraz, bo dziś przyszedł do miasta, dziś bowiem jest ofiara ludu na wyżynie.13 Wszedłszy do miasta zaraz go znajdziecie, pierwej nim pójdzie leść na wyżynę. Lud bowiem jeść nie będzie, aż on przyjdzie, ponieważ on błogosławi ofierze, a potem jedzą ci, którzy są wezwani. A tak teraz wstąpcie, bo go dziś znajdziecie.”14 I weszli do miasta. A gdy oni chodzili pośród miasta, ukazał się Samuel, wychodzący naprzeciw nich, aby wstąpić na wyżynę.15 A Pan odsłonił ucho Samuelowe dzień przedtem, zanim Saul przyszedł, mówiąc:16 „O tejże godzinie, która teraz jest, poślę jutro do ciebie męża z ziemi Beniamin, i pomażesz go na wodza nad ludem moim izraelskim, i wybawi lud mój z ręki Filistynów; bom wejrzał na lud mój, przyszło bowiem wołanie ich do mnie.”17 A gdy Samuel wejrzał na Saula, rzekł mu Pan: „Oto mąż, o którym ci powiadałem; ten będzie panował nad ludem moim.”18 I przystąpił Saul do Samuela w środku bramy, i rzekł: „Ukaż mi, proszę, gdzie jest dom widzącego.”19 I odpowiedział Samuel Saulowi mówiąc: „Jam jest widzący. Idź przede mną na wyżynę, abyście jedli ze mną dzisiaj, a rano cię odprawię i wszystko, co jest w sercu twoim, oznajmię ci.20 A o oślice, któreś dziś trzeci dzień stracił, nie frasuj się, bo się znalazły. A czyjeż będą co najlepsze rzeczy Izraelowe? Czyż nie twoje i wszystkiego domu ojca twego?”21 A Saul odpowiadając rzekł: „Czyż ja nie jestem syn Jeminiego, z najmniejszego pokolenia Izraelowego, a ród mój najpodlejszy między wszystkimi domami pokolenia Beniamina? Czemuż tedy rzekłeś mi te słowa?”22 Wziąwszy tedy Samuel Saula i sługę jego wwiódł ich na salę i dał im miejsce na czele tych, którzy byli wezwani; bo ich było około trzydziestu mężów.23 I rzekł Samuel kucharzowi: „Daj sztukę, którą ci dałem i rozkazałem, żebyś odłożył osobno u siebie.”24 I podniósł kucharz łopatkę i położył przed Saulem. I rzekł Samuel: „Oto, co zostało, weźmij przed siebie, a jedz, bo umyślnie dla ciebie schowano, kiedym wezwał lud.” I jadł Saul z Samuelem dnia owego.25 I zeszli z wyżyny do miasta, i mówił z Saulem na sali; i posłał Saulowi na sali, i spał.26 A gdy rano wstali i już dniało, wezwał Samuel Saula na sali mówiąc: „Wstań, a odprawię cię.” I wstał Saul, i wyszli obaj, to jest on i Samuel.27 A gdy schodzili na końcu miasta, rzekł Samuel do Saula: „Powiedz słudze, żeby szedł przed nami i minął nas, a ty pozostań trochę, żebym ci opowiedział słowo Pańskie.”
101 I wziął Samuel bańkę oliwy, i wylał na głowę jego, i pocałował go, i rzekł: „Oto pomazał cię Pan na książęcia nad dziedzictwem jego, i wyzwolisz lud jego z rąk nieprzyjaciół jego, którzy są wokoło niego. A ten ci jest znak, że cię Bóg na książęcia pomazał:2 gdy odejdziesz dzisiaj ode mnie, znajdziesz dwu mężów u grobu Racheli na granicy Beniamina, na południu, i powiedzą ci: Znalazły się oślice, których chodziłeś szukać, a ojciec twój zaniechawszy oślic troszczy się o was i mówi: Cóż uczynię ze synem moim?3 A gdy stamtąd odejdziesz i dalej pójdziesz, i przyjdziesz do dębu Tabor, spotkają cię tam trzej mężowie, idący do Boga do Betel, jeden niosący troje koźląt, a drugi trzy bochenki chleba, a inny niosący dzbanek wina.4 A gdy cię pozdrowią, dadzą ci dwa chleby i weźmiesz z ręki ich.5 Potem przyjdziesz na pagórek Boży, kędy jest stanowisko Filistynów; a gdy tam wnijdziesz do miasta, spotkasz gromadę proroków zstępujących z wyżyny, a przed nimi harfę, bęben, piszczałkę i lutnię, a oni będą prorokować.6 I przypadnie na cię duch Pański, i będziesz prorokował z nimi, i odmienisz się w męża innego.7 A tak, gdy ci się ziszczą te wszystkie znaki, czyń, cokolwiek znajdzie ręka twoja, bo Pan jest z tobą.8 I znijdziesz przede mną do Galgala (bo ja znijdę do ciebie), aby złożyć obiatę i ofiary zapokojne; siedem dni poczekasz, aż przyjdę do ciebie i ukażę ci, co masz czynić.”9 A tak gdy odwrócił ramię swe, aby odejść od Samuela, odmienił mu Bóg serce na inne i spełniły się wszystkie znaki dnia owego.10 I przyszli na pomieniony pagórek, a oto gromada proroków wyszła naprzeciwko niego i przypadł nań duch Pański, i prorokował między nimi.11 A widząc wszyscy, którzy go znali wczoraj i dziś trzeci dzień, że był między prorokami i prorokował, rzekli jeden do drugiego: „Cóż się to stało synowi Cisa?12 Czyż i Saul między prorokami?” I odpowiedział jeden drugiemu mówiąc: „A kto jest ojcem jego?” I stąd weszło w przypowieść: „Czyż i Saul między prorokami?”13 I przestał prorokować i przyszedł na wyżynę.14 – I rzekł stryj Saulów do niego i do sługi jego: „Gdzieście chodzili?” Oni odpowiedzieli: „Szukać oślić; a gdyśmy ich nie znaleźli, przyszliśmy do Samuela.”15 I rzekł mu stryj jego: „Powiedz mi, co ci mówił Samuel.”16 A Saul rzekł do stryja swego: „Powiedział nam, że się znalazły oślice.” Lecz o sprawie królestwa, o której mu Samuel mówił, nie powiedział mu. SAUL WYBRANY LOSEM (10,17-27). W Masfa Samuel znowu wyrzuca ludowi jego prośbę (17-19). Saula, wybranego losem (20-21), cały lud wita z radością (22-24). Samuel ogłasza prawo królewskie (25). Rozejście się ludu, Saul w Gabaa (26-27).17 Potem zwołał Samuel lud do Pana w Masfa i rzekł do Synów Izraelowych:18 „To mówi Pan, Bóg Izraelów: Jam wywiódł Izraela z Egiptu i wyrwałem was z ręki Egipcjan i z ręki wszystkich królów, którzy was trapili.19 A wyście dziś porzucili Boga waszego, który sam wybawił was ze wszelakiego złego i z ucisków waszych, i rzekliście: Żadną miarą, ale króla ustanów nad nami! Teraz tedy stańcie przed Panem według pokoleń waszych i wedle domów.”20 I przywiódł Samuel wszystkie pokolenia Izraela, i padł los na pokolenie Beniamina.21 I przywiódł pokolenie Beniamina i rody jego, i wypadł ród Metriego, i przyszedł do Saula, syna Cisa. Szukali go tedy i nie znaleziono go.22 I pytali się potem Pana, czy tam przyjdzie. A Pan odpowiedział: „Oto skrył się w domu.”23 Pobiegli tedy i wzięli go stamtąd, i stanął pośród ludu, i był wyższy nad wszystek lud od ramion i wyżej.24 I rzekł Samuel do wszystkiego ludu: „Zaiste widzicie, kogo Pan obrał, gdyż mu nie masz podobnego między wszystkim ludem.” I zawołał wszystek lud, i rzekł: „Niech żyje król!”25 I opowiedział Samuel przed ludem prawo królewskie i spisał w księdze i położył przed Panem. I rozpuścił Samuel wszystek lud, każdego do domu jego.26 Lecz i Saul odszedł do domu swego do Gabaa; i szła z nim część wojska, których serca Bóg poruszył.27 Ale synowie Beliala mówili: „Czy nas ten wybawić może?” I wzgardzili nim, a nie przynieśli mu darów. Ale on udawał, że nie słyszy.II. Wojny i przewinienia Saula.(11,1-15,35) SAUL I AMMONICI (11,1-15). Naas Ammonita oblega Jabes Galaad (1-3). Mieszkańcy przez posłów proszą Izraelitów o pomoc (4). Saul zbiera wojsko (5-8) i zwycięża Ammonitów (9-11). Potwierdzenie królestwa w Galgala (12-15).
111 I stało się jakoby po miesiącu, przyciągnął Naas Ammonita i począł walczyć przeciw Jabes Galaad. I rzekli wszyscy mężowie Jabesu do Naasa: „Miej nas z sobą w przymierzu, a będziemy ci służyć.”2 Odpowiedział im Naas Ammomta: „Pod tym warunkiem uczynię z wami przymierze, że wyłupię wam wszystkim prawe oczy i dam was na pośmiewisko we wszystkim Izraelu.”3 I rzekli do niego starsi Jabesu: „Użycz nam siedem dni, żebyśmy wyprawili posłów po wszystkich granicach Izraelowych, a jeśli nie będzie, kto by nas bronił, wynijdziemy do ciebie.”4 – Przyszli tedy posłowie do Gabaa Saulowego i mówili te słowa, gdy lud słyszał; i podniósł wszystek lud swój głos, i płakał.5 A oto Saul wracał się, idąc za wołami z pola, i rzekł: „Co ma lud, że płacze?” I powiedzieli mu słowa mężów Jabesu.6 I przypadł duch Pański na Saula, gdy usłyszał te słowa, i rozgniewała się zapalczywość jego bardzo.7 I wziąwszy obydwa woły, zrąbał w sztuki i rozesłał po wszystkich granicach izraelskich przez ręce posłów, mówiąc: „Ktokolwiek nie wynijdzie i nie pójdzie za Saulem i za Samuelem, tak się stanie wołom jego!” I padł strach Pański na lud, i wyszli jak mąż jeden.8 I policzył ich w Bezek; i było synów Izraelowych trzysta tysięcy, a mężów Juda trzydzieści tysięcy.9 – I rzekli posłom, którzy byli przyszli: „Tak powiecie mężom, którzy są w Jabes Galaad: Jutro, skoro słońce zagrzeje, będzie wam wybawienie.” I przyszli posłowie i oznajmili mężom Jabesu, którzy się uradowali10 I rzekli: „Jutro wynijdziemy do was, a uczynicie nam wszystko, co się wam podoba.”11 I stało się, gdy dzień następny przyszedł, rozdzielił Saul lud na trzy części i wtargnął w środek obozu o straży porannej, i poraził Ammonitów aż do zagnania się dnia; a reszta się rozpierzchła, tak że się nie zostało z nich dwu razem.12 – I rzekł lud do Samuela: „Kto to jest, co mówił: Czy Saul będzie królował nad nami? Wydajcie mężów, a pozabijamy ich!”13 I rzekł Saul: „Nie będzie nikt zabity dnia tego, bo dziś Pan uczynił zbawienie w Izraelu.”14 I rzekł Samuel do ludu: „Pójdźcie, a idźmy do Galgala i odnówmy tam królestwo.”15 I poszedł wszystek lud do Galgala, i uczynili tam Saula królem przed Panem w Galgala, i ofiarowali tam ofiary zapokojne przed Panem. I weselił się tam Saul i wszyscy mężowie izraelscy bardzo. SAMUEL ŻEGNA SIĘ Z LUDEM (12,1-25). Samuel uzyskuje pochlebne świadectwo o swoim postępowaniu (1-6). Przypomina ludowi dobrodziejstwa Boże (7-13); napomina go do wierności wobec Boga (14-15). Mowę swą potwierdza cudem (16-18). Obiecuje modlić się za ludem do Boga i znowu zachęca do bojaźni Bożej (19-25).
121 I rzekł Samuel do wszystkiego Izraela: „Otom usłuchał głosu waszego według wszystkiego, coście mówili do mnie, i ustanowiłem nad wami króla.2 A teraz król chodzi przed wami, ja zaś zestarzałem się i osiwiałem, lecz synowie moi są z wami; a tak ja, którym obcował z wami od młodości mojej aż do dnia tego, otom tu jest!3 Mówcie o mnie przed Panem i przed pomazańcem jego, czym wziął czyjego wołu albo osła, czym niesłusznie skrzywdził kogo, czym ucisnął kogo, czym z ręki czyjej wziął dar, a wzgardzę nim dziś i zwrócę wam!”4 I rzekli: „Nie skrzywdziłeś nas aniś ucisnął, aniś wziął z ręki czyjej żadnej rzeczy.”5 I rzekł do nich: „Świadkiem jest Pan przeciw wam i świadkiem pomazaniec jego dnia tego, żeście nic nie znaleźli w ręce mojej.” I rzekli: „Świadkiem.”6 I rzekł Samuel do ludu: „Pan, który uczynił Mojtesza i Aarona, i wywiódł ojców naszych z ziemi Egipskiej.7 Teraz tedy stójcie, że się rozpierać będę sądem przeciw wam przed Panem o wszystkie miłosierdzia Pańskie, które uczynił z wami i z ojcami waszymi:8 jak Jakub wszedł do Egiptu i wołali ojcowie wasi do Pana, i posłał Pan Mojżesza i Aarona, i wywiódł ojców waszych z Egiptu, i posadził ich na tym miejscu.9 A oni zapomnieli Pana, Boga swego, i dał ich w ręce Sisary, hetmana wojska Hasoru, i w rękę Filistynów, i w rękę króla Moabu, i walczyli przeciw nim.10 Potem wołali do Pana i mówili: Zgrzeszyliśmy, żeśmy opuścili Pana, a służyliśmy Baalom i Astartom; teraz tedy wyrwij nas z ręki nieprzyjaciół naszych, a będziemy ci służyć.11 I posłał Pan Jerobaala i Badana, i Jeftego, i Samuela, i wyrwał was z ręki nieprzyjaciół waszych wokoło, i mieszkaliście bezpiecznie.12 A ujrzawszy, że Naas, król synów Ammonowych przyszedł przeciwko wam, rzekliście mi: Żadnym sposobem, ale król będzie nam rozkazywał! gdy Pan, Bóg wasz, królował nad wami.13 Teraz tedy, oto jest król wasz, któregoście obrali i żądali; oto wam dał Pan króla.14 Jeśli będziecie się bać Pana i służyć mu i słuchać głosu jego, a nie rozdrażnicie ust Pańskich: będziecie i wy i król, który wam rozkazuje, chodzili za Panem, Bogiem waszym.15 Ale jeśli nie będziecie słuchać głosu Pańskiego, ale oporni będziecie mowom jego, będzie ręka Pańska na was i na ojcach waszych.16 Ale i teraz stójcie, a obaczcie tę rzecz wielką, którą uczyni Pan przed oczyma waszymi.17 Czy dziś nie jest pszeniczne żniwo? Będę wzywał Pana, a da gromy i deszcze, i poznacie a ujrzycie, żeście bardzo źle sobie czynili przed oczyma Pańskimi, prosząc nad sobą króla.”18 I wołał Samuel do Pana i dał Pan gromy i deszcze dnia owego.19 – I zląkł się bardzo wszystek lud Pana i Samuela. I rzekł wszystek lud do Samuela: „Módl się za sługami twymi do Pana, Boga twego, żebyśmy nie pomarli, bośmy przydali do wszystkich grzechów naszych złość, żeśmy sobie prosili króla.”20 I rzekł Samuel do ludu: „Nie bójcie się! Wyście uczynili. to wszystko zło, wszakże nie odstępujcie od Pana, ale służcie Panu ze wszystkiego serca waszego.21 A nie udawajcie się za nikczemnościami, które wam nie pomogą ani was wyrwą, bo nikczemne są.22 A nie opuści Pan ludu swego dla imienia swego wielkiego, bo przysiągł Pan uczynić was sobie ludem.23 A mnie nie daj, Boże, tego grzechu dopuścić się przeciw Panu, abym miał przestać modlić się za wami, i nauczę was drogi dobrej a prostej.24 Bójcie się tedy Pana, a służcie mu w prawdzie i ze wszystkiego serca waszego, boście widzieli wielkie rzeczy, które czynił między wami.25 Lecz jeśli w złości trwać będziecie, i wy i król wasz razem zginiecie.” WOJNA Z FILISTYNAMI; PIERWSZE PRZEWINIENIE (13,1-14,46). Saul i Jonata na czele wojska rozpoczynają wojnę (13,1-4). Filistyni rozbijają obóz w Machmas i trwożą Izraelitów (5-7a). Saul składa w Galgala ofiarę przed nadejściem Samuela, nagana i odrzucenie rodu Saula (7b-15). Izraelici udają się do Gabaa Beniamina; napadani przez Filistynów, znajdują się w groźnym położeniu (16-23). Jonata walczy z powodzeniem w Machmas (14,1-15). Saul odkrywa przyczynę zgiełku w obozie filistyńskim (16-23). Jonata nieświadomie łamie ślub ojca swego (24-30). Lud zabija zdobyte zwierzęta i pożywa z krwią; środek zaradczy (31-35). Lud ocala Jonatę od śmierci za złamanie ślubu (36-46).
131 Synem jednego roku był Saul, gdy począł królować a dwa lata królował nad Izraelem.2 I wybrał sobie Saul trzy tysiące z Izraela; i były przy Saulu dwa tysiące w Machmas i na górze Betel, a tysiąc był z Jonatą w Gabaa Beniamina, lecz resztę ludu odesłał, każdego do przybytku jego.3 I pobił Jonata straż filistyńską, która była w Gabaa. Gdy to usłyszeli Filistyni, Saul zatrąbił w trąbę po wszystkiej ziemi mówiąc:4 „Niech usłyszą Hebreowie!” A wszystek Izrael usłyszał tę wieść: „Pobił Saul straż filistyńską, i podniósł się Izrael przeciwko Filistynom.” Wołał tedy lud za Saulem w Galgala.5 Filistyni też zgromadzili się, aby walczyć z Izraelem, trzydzieści tysięcy wozów i sześć tysięcy jezdnych, a reszta ludu pospolitego tak liczna jak piasek, który jest na brzegu morskim. I wyciągnąwszy położyli się obozem w Machmas na wschód od Betawen.6 Ujrzawszy mężowie izraelscy, że są w ciężkim położeniu (bo był lud utrapiony), pokryli się w jaskiniach i w skrytych miejscach, w skałach też i w jamach, i w studniach.7 A Hebreowie przeszli za Jordan do ziemi Gad i Galaad. – A gdy jeszcze Saul był w Galgala, przeląkł się wszystek lud, który szedł za nim.8 I czekał siedem dni według woli Samuelowej, lecz Samuel nie przyszedł do Galgala, i rozbiegł się lud od niego.9 Rzekł tedy Saul: „Przynieście mi całopalenie i zapokojne!” I ofiarował całopalenie.10 A gdy skończył ofiarować całopalenie, oto Samuel nadszedł, i wyszedł Saul naprzeciwko niego, aby go przywitać.11 I rzekł do niego Samuel: „Coś uczynił?” Odpowiedział Saul: „Ponieważ widziałem, iż się lud rozchodził ode mnie, a tyś nie przyszedł wedle dni umówionych, Filistyni zaś zgromadzili się w Machmas,12 rzekłem: Teraz zjadą Filistyni do mnie do Galgala, a nie ubłagałem oblicza Pańskiego. Potrzebą przyciśniony, ofiarowałem całopalenie.”13 I rzekł Samuel do Saula: „Głupio postąpiłeś i nie strzegłeś przykazania Pana, Boga twego, które ci nałożył. Gdybyś był tego nie uczynił, teraz by już Pan przygotował królestwo twoje nad Izraelem na wieki.14 Ale żadną miarą królestwo twoje więcej nie powstanie. Poszukał sobie Pan męża według serca swego, i rozkazał mu Pan, aby był książęciem nad ludem jego, przeto żeś nie zachował, co ci Pan rozkazał.”15 I wstał Samuel, i poszedł z Galgala do Gabaa Beniamina. A reszta ludu poszła za Saulem przeciwko ludowi, który walczył z nimi na pagórku Beniaminowym, gdy szli z Galgala do Gabaa. I policzył Saul lud, który się znalazł przy nim, około sześciuset mężów.16 A Saul i Jonata, syn jego, i lud, który się znalazł z nimi, byli w Gabaa Beniamina, a Filistyni położyli się byli w Machmas.17 I wyszły na łupienie z obozu filistyńskiego trzy hufce: jeden hufiec udał się ku drodze Efra, do ziemi Saula,18 a drugi ciągnął drogą Bethoron; trzeci obrócił się ku drodze granicy, przyległej dolinie Seboim, ku puszczy.19 Ale nie było kowala we wszystkiej ziemi izraelskiej, bo Falistyni zapobiegli, aby snadź Hebrajczycy nie uczynili mlecza albo oszczepu.20 Przeto chodził wszystek lud do Filistynów, aby, naostrzyć lemiesz swój i motykę, siekierę i rydel.21 A tak stępiały ostrza lemieszów, motyk, wideł i siekier, aż do ościenia, poprawy potrzebującego.22 A gdy przyszedł dzień bitwy, nie znalazł się miecz i oszczep w ręku wszystkiego ludu, który był z Saulem i z Jonatą, oprócz Saula i Jonaty, syna jego.23 Wyszła tedy straż filistyńska, aby przejść do Machmas.
141 I przydarzyło się dnia jednego, że Jonata, syn Saula, rzekł do pachołka, giermka swego: „Pójdź, a przejdźmy do straży filistyńskiej, która jest za owym miejscem.” A ojcu swemu tego nie powiedział.2 Lecz Saul mieszkał na końcu Gabaa pod granatem, który był w Magron, a było z nim ludu około sześciuset mężów.3 A Achias, syn Achitoba, brata Ichaboda, syna Fineesa, który pochodził od Helego, kapłana Pańskiego w Silo, nosił efod. Ale i lud nie wiedział, gdzie poszedł Jonata.4 A były między górami, przez które usiłował Jonata przebyć do straży filistyńskiej, z obu stron wysokie skały i kamienie urwiste na kształt zębów stąd i zowąd, imię jednej Boses, a drugiej imię Sene.5 Jedna skała wznosiła się ku północy naprzeciw Machmas, a druga ku południowi naprzeciw Gabaa.6 I rzekł Jonata do młodzieńca, giermka swego: „Pójdź, przejdźmy do straży tych nieobrzezańców, czy snadź będzie Pan działał na naszą korzyść; boć nie trudno Panu wybawić albo przez wielu, albo przez nielicznych.”7 I rzekł mu giermek jego: „Czyń wszystko, co się podoba sercu twemu. Idź, kędy chcesz, a z tobą będę, gdziekolwiek zechcesz.”8 I rzekł Jonata: „Oto my idziemy do tych mężów.9 A gdy się im ukażemy, jeśli tak rzekną do nas: Poczekajcie, aż przyjdziemy do was, stójmy na swym miejscu, a nie chodźmy do nich.10 A jeśli rzekną: Wstąpcie do nas, to wstąpmy, bo ich Pan dał w ręce nasze. To nam będzie na znak.”11 I ukazali się obaj straży filistyńskiej; i rzekli Filistyni: „Oto Hebrajczycy wychodzą z jaskiń, w których się pokryli.”12 I mówili mężowie z owej straży do Jonaty i do giermka jego, i rzekli: „Wstąpcie do nas, a ukażemy wam coś!” I rzekł Jonata do giermka swego: „Wstąpmy, pójdź za mną, bo ich Pan dał w ręce Izraelowi.”13 A tak wstępował Jonata pnąc się na rękach i na nogach, a giermek jego za nim. Jedni tedy padali przed Jonatą, a drugich giermek jego zabijał, idąc za nim.14 A była pierwsza porażka, której dokonał Jonata i giermek jego, około dwudziestu mężów na połowie staja, które zwykła para wołów na dzień zorać.15 I stał się dziw w obozie po polach; ale i wszystek lud straży tych, którzy byli wyjechali dla łupu, zdumiał się i strwożyła się ziemia, i stał się jako dziw od Boga.16 I wyjrzeli stróże Saulowi, którzy byli w Gabaa Beniamina, a oto moc porażonych, i tam i sam uciekających.17 I rzekł Saul do ludu, który był z nim: „Poszukajcie a obaczcie, kto z nas odszedł.” A gdy się dowiadywali, znaleziono, że nie ma Jonaty i giermka jego.18 I rzekł Saul do Achiasa: „Przystaw skrzynię Bożą.” (Bo była tam skrzynia Boża w ów dzień z synami Izraelowymi.)19 A gdy Saul mówił do kapłana, zamieszanie wielkie wszczęło się w obozie filistyńskim i pomału się wzmagało, i głośniej się rozlegało. I rzekł Saul do kapłana:20 „Ściągnij rękę twoją!” Zawołał tedy Saul i wszystek lud, który był z nim, i przyszli aż na miejsce bitwy, a oto każdego miecz był obrócony na towarzysza jego, a porażka bardzo21 wielka. Lecz i Hebrajczycy, którzy z Filistynami byli wczoraj i dziś trzeci dzień, i przyciągnęli z nimi do obozu, wrócili się, aby być z Izraelem, który był z Saulem i z Jonatą.22 Wszyscy też Izraelici, którzy się byli pokryli na górze Efraim, usłyszawszy, że uciekali Filistyni, złączyli się ze swymi w bitwie. I było z Saulem około dziesięciu tysięcy mężów.23 I wybawił Pan dnia owego Izraela, a bitwa owa doszła aż do Betawen.24 A mężowie izraelscy złączyli się z sobą dnia owego; Saul zaś poprzysiągł lud mówiąc: „Przeklęty mąż, który by jadł chleb aż do wieczora, aż się pomszczę nad nieprzyjaciółmi mymi!” I nie jadł wszystek lud chleba.25 I wszystko pospólstwo ziemi przyszło do lasu, w którym był miód na polu.26 I wszedł lud do lasu i ujrzał miód płynący, ale żaden nie przytknął ręki do ust swoich, bo bał się lud przysięgi.27 Ale Jonata nie słyszał, gdy ojciec jego lud poprzysięgał, i ściągnął koniec laski, którą miał w ręce, i omoczył go w plastrze miodu, i obrócił ręką swą do ust swoich, i rozjaśniły się oczy jego.28 I odpowiadając jeden z ludu rzekł: „Przysięgą związał lud ojciec twój mówiąc: Przeklęty mąż, który by jadł chleb dzisiaj!”29 A lud był ustał. I rzekł Jonata: „Strwożył ojciec mój ziemię. Widzieliście sami, że się rozjaśniły oczy moje, dlatego żem skosztował trochę miodu tego.30 Jako daleko więcej, gdyby się lud był najadł ze zdobyczy nieprzyjaciół swych, którą znalazł? Czyżby nie większa była porażka pośród Filistynów?”31 Bili tedy dnia owego Filistynów od Machmas aż do Ajalon i zmęczył się lud bardzo.32 A obróciwszy się do łupów, pobrał owce, woły i cielce, i rzezali na ziemi, i jadł lud z krwią.33 I powiedzieli Saulowi mówiąc, że lud zgrzeszył Panu, jedząc z krwią. A on rzekł: „Zgrzeszyliście! Przytoczcie do mnie już teraz kamień wielki!”34 I rzekł Saul: „Rozejdźcie się między ludem i powiedzcie im, aby przywiódł do mnie każdy wołu swego i barana, i zabijajcie na kamieniu i jedzcie, a nie będziecie grzeszyli Panu jedząc z krwią.” A tak przywodził wszystek lud, każdy wołu w ręce swojej, aż do nocy, i zabijali tam.35 I zbudował Saul ołtarz Panu; a wtedy pierwszy raz począł budować ołtarz Panu.36 I rzekł Saul: „Przypadnijmy na Filistynów w nocy, a niszczmy ich, aż zajaśnieje poranek, i nie zostawmy z nich ani męża!” A lud odpowiedział: „Czyń wszystko, co się zda dobre w oczach twoich.” I rzekł kapłan: „Przystąpmy tu do Boga.”37 I radził się Saul Pana: „Czy mam gonić Filistynów? Czy dasz ich w ręce Izraelowi?” I nie odpowiedział mu dnia owego.38 I rzekł Saul: „Przywiedźcie tu wszystkich książąt ludu, a dowiadujcie się i patrzcie, przez kogo stał się grzech ten dzisiaj.39 Żyje Pan, zbawca Izraela, iż jeśli przez Jonatę, syna mego, się stał, bez żadnej odmiany umrze!” Na to mu się żaden ze wszystkiego ludu nie sprzeciwił.40 I rzekł do wszystkiego Izraela: „Odstąpcie wy na jedną stronę, a ja z Jonatą, synem moim, będę na drugiej stronie.” I odpowiedział lud Saulowi: „Co jest dobrego w oczach twoich, uczyń.”41 I rzekł Saul do Pana, Boga Izraelowego: „Panie Boże Izraelów, daj znak: Co jest, żeś nie odpowiedział słudze twemu dzisiaj? Jeśli na mnie albo na Jonacie, synu moim, jest ta nieprawość, daj pokazanie; albo jeśli ta nieprawość jest na ludzie twoim, daj poświęcenie.” I znaleziony jest Jonata i Saul, a lud wyszedł.42 I rzekł Saul: „Rzućcie los między mną, a między Jonatą, synem moim.” I padł los na Jonatę.43 I rzekł Saul do Jonaty: „Powiedz mi coś uczynił!” I powiedział mu Jonata, i rzekł: „Kosztując skosztowałem końcem laski, która była w ręce mojej, trochę miodu, a oto ja umieram!”44 I rzekł Saul: „To mi niech uczyni Bóg, i to niech przyczyni, że śmiercią umrzesz, Jonato!”45 I rzekł lud do Saulaa: „A więc Jonata umrze, który uczynił zbawienie to wielkie w Izraelu? To niesłuszna! Żyje Pan, że nie spadnie włos z głowy jego na ziemię, bo z Bogiem czynił dzisiaj!” Wybawił tedy lud Jonatę, że nie umarł.46 I odjechał Saul, i nie gonił Filistynów, a Filistyni też poszli na miejsca swoje. STRESZCZENIE RZĄDÓW SAULA (14,47-52). Wojny (47-48). Rodzina Saula (49-51). Ustawiczna wojna z Filistynami (52).47 A Saul utwierdziwszy królestwo nad Izraelem walczył wokoło przeciw wszystkim nieprzyjaciołom jego: przeciw Moabowi i synom Ammona, i Edomowi, i królom Soby, i Filistynom, a gdziekolwiek się obrócił, wygrywał.48 I zebrawszy wojsko poraził Amaleka, i wyrwał Izraela z ręki pustoszących go.49 – A synowie Saulowi byli: Jonata, Jessu i Melchisua; a imiona dwu córek jego: imię pierworodnej Merob, a imię młodszej Michol.50 A imię żony Saulowej Achinoam, córka Achimaasa; a imię hetmana wojska jego Abner, syn Nera, brat stryjeczny Saula.51 A Cis był ojcem Saula, a Ner ojcem Abnera, synem Abiela.52 – A walka przeciw Filistynom była potężna po wszystkie dni Saulowe, bo skoro tylko ujrzał Saul męża silnego i sposobnego na wojnę, przyjmował go do siebie. WOJNA Z AMALEKITAMI; DRUGIE PRZEWINIENIE (15,1-35). Samuel zachęca Saula do wojny z Amalekitami (1-3). Saul oszczędza Kenijczyków i zwycięża Amalekitów (4-7). Wbrew rozkazowi zachowuje króla i lepsze rzeczy (8-9). Samuel przychodzi do Saula, który zdaje sprawę ze zdobyczy (10-15). Prorok gani króla (16-21) i oznajmia mu jego odrzucenie (22-23). Mimo prośbę o łaskę, Samuel to samo surowiej powtarza (24-30); zabija Agaga, króla Amalekitów (31-33), i na zawsze opuszcza Saula (34-35).
15
Warsz. King J. 151 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Samuel do Saula: „Mnie posłał Pan, abym cię pomazał na królestwo nad ludem jego izraelskim; a tak teraz słuchaj głosu Pańskiego.И сказал Самуил Саулу: Господь послал меня помазать тебя царем над народом Его, над Израилем; теперь послушай гласа Господа.
И# речE самуи1лъ къ саyлу: послa мz гDь помaзати тS на цaрство въ лю1дехъ є3гw2 во ї}ли: и3 нн7э послyшай глaса словeсъ гDнихъ:
15,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySamuel saidΣαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]Ἐμὲ eme
P-ASἐμέememe[Diblaim]ἀπέστειλεν apesteilen
V-AAI-3Sἀποστέλλωapostellōto send3has sentκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslord3has sentχρῖσαί chrisai
V-AARχρίωchriōto anointto anointσε se
P-ASσέseyou[to slip]εἰς eis
PREPεἰςeistowardasβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverΙσραηλ, israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]Καὶ kai
CONJκαίkaiandAndνῦν nun
ADVνῦνnunnownowἄκουε akoue
V-PAM-2Sἀκούωakouōto hearhearτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who1theφωνῆς fōnēs
N-GSFφωνήfōnēvoice/soundvoiceκυρίου· kuriou
N-GSMκύριοςkurioslord2 lord] 2 Tłum. GrEn. Толк. To mówi Pan zastępów: Obliczyłem, cokolwiek uczynił Amalek Izraelowi, jak się mu przeciwstawił na drodze, gdy wychodził z Egiptu.Так говорит Господь Саваоф: вспомнил Я о том, что сделал Амалик Израилю, как он противостал ему на пути, когда он шел из Египта;
сі‰ речE гDь саваHfъ: нн7э tмщY, ±же сотвори2 ґмали1къ ї}лю, є3гдA срёте є3го2 на пути2, восходsщу є3мY t є3гЂпта:
15,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPτάδε tade
D-APNὅδε, ἥδεhhode ēdethisThusεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saysaidκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlordσαβαωθ sabaōth
N-PRIσαβαώθsabaōthof Hostsof hosts,Νῦν nun
ADVνῦνnunnowNowἐκδικήσω ekdikēsō
V-FAI-1Sἐκδικέωekdikeōto avengeshall punishἃ ha
R-APNὅς, ἥhhos ēwhichwhatἐποίησεν epoiēsen
V-AAI-3Sποιέωpoieōto do/makeAmalek didΑμαληκ amalēk
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who Ισραηλ, israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howwhenἀπήντησεν apēntēsen
V-AAI-3Sἀπαντάωapantaōto meethe metαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whotheὁδῷ hodō
N-DSFὁδόςhodosroadwayἀναβαίνοντος anabainontos
V-PAPGSἀναβαίνωanabainōto ascendascendingαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐξ ex
PREPἐκekof/fromout ofΑἰγύπτου· aiguptou
N-GSFΑἴγυπτοςaiguptosEgypt[reddish] 3 Tłum. GrEn. Толк. Przeto teraz idź, a pobij Amaleka i zburz wszystko jego; nie przepuszczaj mu, ani nie pożądaj niczego z rzeczy jego, ale wybij od męża aż do niewiasty, i dziecię i ssącego, wołu i owcę, wielbłąda i osła!”теперь иди и порази Амалика [и Иерима] и истреби все, что у него; [не бери себе ничего у них, но уничтожь и предай заклятию все, что у него;] и не давай пощады ему, но предай смерти от мужа до жены, от отрока до грудного младенца, от вола до овцы, от верблюда до осла.
и3 нн7э ты2 и3ди2, и3 порази1ши ґмали1ка и3 їерjма, и3 вс‰ ±же сyть є3гw2, и3 не снабди1ши t ни1хъ (ничт0же), и3 и3скорени1ши є3го2: и3 прокленeши є3го2 и3 вс‰ с{щаz є3гw2, и3 не пощади1ши є3гw2: и3 да ўбіeши t мyжеска п0лу и3 до жeнска и3 t ю4ношъ и3 до ссyщихъ млеко2, и3 t говsдъ до nвeцъ и3 t вельблю6дъ до nслsтъ.
15,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndνῦν nun
ADVνῦνnunnownow,πορεύου poreuou
V-PMM-2Sπορεύωporeuōto gogo!καὶ kai
CONJκαίkaiandandπατάξεις pataxeis
V-FAI-2Sπατάσσωpatassōto strikeyou shall strikeτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Αμαληκ amalēk
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandΙεριμ ierim
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandπάντα panta
A-APNπᾶςpasallallτὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndοὐ ou
ADVοὐouno[Carmi]περιποιήσῃ peripoiēsē
V-AAS-3Sπεριποιέωperipoieōto gain[plague]ἐξ ex
PREPἐκekof/from[Gilgal]αὐτοῦ autou
D-GSαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐξολεθρεύσεις exolethreuseis
V-FAI-2Sstrong:GV-FAI-2Sstrong:GV-FAI-2Sstrong:GV-FAI-2S αὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀναθεματιεῖς anathematieis
V-FAI-2Sἀναθεματίζωanathematizōto take an oathyou shall devote him to consumption,αὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndπάντα panta
A-APNπᾶςpasallallτὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐ ou
ADVοὐouno[Carmi]φείσῃ feisē
V-AMS-2Sφείδομαιfeidomaito spareshall you spareἀπ' ap
PREPἀπόapofromoverαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀποκτενεῖς apokteneis
V-FAI-2Sἀποκτείνωapokteinōto killyou shall killἀπὸ apo
PREPἀπόapofromfromἀνδρὸς andros
N-GSMἀνήρanērmanmanκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἕως heōs
PREPἕωςheōsuntiluntoγυναικος gunaikos
N-GSFγυνήgunēwomanwoman,και kai
CONJκαίkaiandandἀπὸ apo
PREPἀπόapofromfromνηπιου nēpiou
A-GSMνήπιοςnēpioschildinfantεως eōs
PREPἕωςheōsuntiluntoθηλαζοντος thēlazontos
V-PAPGSθηλάζωthēlazōto suckleone nursing;και kai
CONJκαίkaiandandαπο apo
PREPἀπόapofromfromμοσχου moschou
N-GSMμόσχοςmoschoscalfcalfεως eōs
PREPἕωςheōsuntiluntoπροβατου probatou
N-GSNπρόβατονprobatonsheepsheep,και kai
CONJκαίkaiandandαπο apo
PREPἀπόapofromfromκαμήλου kamēlou
N-GSMκάμηλοςkamēloscamelcamelεως eōs
PREPἕωςheōsuntiluntoὄνου. onou
N-GSFὄνοςonosdonkeydonkey. 4 Tłum. GrEn. Толк. Rozkazał tedy Saul ludowi, i policzył ich jako baranki: dwieście tysięcy pieszych i dziesięć tysięcy mężów jadzkich.И собрал Саул народ и насчитал их в Телаиме двести тысяч Израильтян пеших и десять тысяч из колена Иудина.
И# собрA лю1ди саyлъ и3 сочтE | въ галгaлэхъ двёстэ тhсzщъ пёшихъ и3 дeсzть тhсzщъ t їyды въ полцёхъ:
15,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndπαρήγγειλεν parēngeilen
V-AAI-3Sπαραγγέλλωparangellōto orderSaul gave exhortationΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whoto theλαῷ laō
N-DSMλαόςlaosa peoplepeople.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐπισκέπτεται episkeptetai
V-PMI-3Sἐπισκέπτομαιepiskeptomaito visit/care forhe numberedαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΓαλγαλοις galgalois
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τετρακοσίας tetrakosias
A-APFτετρακόσιοιtetrakosioifour hundred[voluntariness]χιλιάδας chiliadas
N-APFχιλιάςchiliasthousandthousandταγμάτων tagmatōn
N-GPNτάγμαtagmaorderof ranks,καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whoof theΙουδαν ioudan
N-PRIἸούδαςioudasJudah/Judas/Jude[common]τριάκοντα triakonta
N-NUIτριάκονταtriakontathirty[to dedicate]χιλιάδας chiliadas
N-APFχιλιάςchiliasthousandthousandταγμάτων. tagmatōn
N-GPNτάγμαtagmaorder[to prophesy] 5 Tłum. GrEn. Толк. A gdy przyciągnął Saul aż do miasteczka Amaleka, uczynił zasadzkę przy potoku.И дошел Саул до города Амаликова, и сделал засаду в долине.
и3 пріи1де саyлъ до градHвъ ґмали1ковыхъ и3 засsде въ пот0цэ.
15,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἦλθεν ēlthen
V-AAI-3Sἔρχομαιerchomaito come/goSaul cameΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]ἕως heōs
PREPἕωςheōsuntiluntoτῶν tōn
T-GPFὁhothe/this/whotheπόλεων poleōn
N-GPFπόλιςpoliscitycityΑμαληκ amalēk
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐνήδρευσεν enēdreusen
V-AAI-3Sἐνεδρεύωenedreuōto ambushlaid in waitἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whotheχειμάρρῳ. cheimarrō
N-DSMχείμαρροςcheimarrosbrookrushing stream. 6 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Saul Kenijczykom: „Idźcie, odstąpcie i wynijdźcie od Amaleka, abym snadź nie zagarną was z nimi; boście wy okazali miłosierdzie wszystkim synom Izraelowym, gdy wychodzili z Egiptu.” I odstąpili Kenijczycy spośród Amaleka.И сказал Саул Кинеянам: пойдите, отделитесь, выйдите из среды Амалика, чтобы мне не погубить вас с ним, ибо вы оказали благосклонность всем Израильтянам, когда они шли из Египта. И отделились Кинеяне из среды Амалика.
И# речE саyлъ ко кінeови: и3ди2 и3 ўклони1сz t среды2 ґмали1ка, да не погублю2 тS съ ни1мъ, тh бо сотвори1лъ є3си2 ми1лость съ сынми2 ї}левыми, є3гдA и3схождaху и3з8 є3гЂпта. И# ўклони1сz кінeй t среды2 ґмали1ка.
15,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySaul saidΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheΚιναῖον kinaion
N-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM Ἄπελθε apelthe
V-AAM-2Pἀπέρχομαιaperchomaito go awayYou go forth,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἔκκλινον ekklinon
V-AAM-2Sἐκκλίνωekklinōto turn fromturn awayἐκ ek
PREPἐκekof/fromfromμέσου mesou
A-GSNμέσοςmesosmidstmidstτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who Αμαληκίτου, amalēkitou
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI μὴ mē
ADVμήmēnotlestπροσθῶ prosthō
V-AAS-1Sπροστίθημιprostithēmito add (to)I addσε se
P-ASσέseyou[to slip]μετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithαὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandforσὺ su
P-NSσύsuyou[rest]ἐποίησας epoiēsas
V-AAI-2Sποιέωpoieōto do/makeexecutedἔλεος eleos
N-NSMἔλεοςeleosmercymercyμετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterwithτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/whotheυἱῶν huiōn
N-GPMυἱόςhuiossonsonsΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who ἀναβαίνειν anabainein
V-PARἀναβαίνωanabainōto ascendtheir ascendingαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐξ ex
PREPἐκekof/fromfrom out ofΑἰγύπτου· aiguptou
N-GSFΑἴγυπτοςaiguptosEgypt[reddish]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐξέκλινεν exeklinen
V-IAI-3Sἐκκλίνωekklinōto turn from[3turned awayὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theΚιναῖος kinaios
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfromμέσου mesou
A-GSNμέσοςmesosmidstmidstΑμαληκ. amalēk
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 7 Tłum. GrEn. Толк. I poraził Saul Amaleka od Hewili aż pod wejście do Sur, które jest naprzeciw Egiptu.И поразил Саул Амалика от Хавилы до окрестностей Сура, что пред Египтом;
И# порази2 саyлъ ґмали1ка t є3vілы2 дaже до сyра, и4же пред8 лицeмъ є3гЂпта:
15,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐπάταξεν epataxen
V-AAI-3Sπατάσσωpatassōto strikeSaul struckΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Αμαληκ amalēk
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἀπὸ apo
PREPἀπόapofromfromΕυιλατ euilat
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἕως heōs
PREPἕωςheōsuntiluntoΣουρ sour
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstatπροσώπου prosōpou
N-GSNπρόσωπονprosōponfacefaceΑἰγύπτου. aiguptou
N-GSFΑἴγυπτοςaiguptosEgypt[reddish] 8 Tłum. GrEn. Толк. I pojmał Agaga, króla Amalekitów, żywego, a wszystek lud pobił ostrzem miecza.и Агага, царя Амаликова, захватил живого, а народ весь истребил мечом [и Иерима умертвил].
и3 ћтъ ґгaга царS ґмали1кова жи1ва, и3 вс‰ лю1ди и3зби2, и3 їерjма ўби2 мечeмъ.
15,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndσυνέλαβεν sunelaben
V-AAI-3Sσυλλαμβάνωsullambanōto seize/conceive/helphe seizedτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Αγαγ agag
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI βασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingΑμαληκ amalēk
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ζῶντα zōnta
V-PAPASζάωzaōto livealive.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndπάντα panta
A-ASMπᾶςpasallallτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who λαὸν laon
N-ASMλαόςlaosa peoplehis peopleΙεριμ ierim
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἀπέκτεινεν apekteinen
V-AAI-3Sἀποκτείνωapokteinōto kill[prisoner]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyστόματι stomati
N-DSNστόμαstomamouthmouthῥομφαίας. romfaias
N-GSFῥομφαίαromfaiaswordof broadsword. 9 Tłum. GrEn. Толк. I przepuścił Saul i lud Agagowi i co lepszym trzodom owiec i bydła, i szatom, i baranom, i wszystkim rzeczom co piękniejszym, i nie chcieli ich wyniszczyć; a cokolwiek było podłego i lichego, to zniszczyli.Но Саул и народ пощадили Агага и лучших из овец и волов и откормленных ягнят, и все хорошее, и не хотели истребить, а все вещи маловажные и худые истребили.
И# сохрани2 саyлъ и3 вси2 лю1діе ґгaга царS жи1ва и3 благ†z t стaдъ и3 бyйволwвъ, и3 снёдей (и3 nдeждъ), и3 віногрaдwвъ и3 t всёхъ благи1хъ: и3 не хотsху и3скорени1ти |, т0чію хyждшее и3 ўничижeное и3стреби1ша.
15,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndπεριεποιήσατο periepoiēsato
V-AMI-3Sπεριποιέωperipoieōto gain[5preservedΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]καὶ kai
CONJκαίkaiand2andπᾶς pas
A-NSMπᾶςpasallallὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who3theλαὸς laos
N-NSMλαόςlaosa people4people]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Αγαγ agag
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ζῶντα zōnta
V-PAPASζάωzaōto live[vexed]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheἀγαθὰ agatha
A-APNἀγαθόςagathosgood-doergood onesτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/whoof theποιμνίων poimniōn
N-GPNποίμνιονpoimnionflockflocks,καὶ kai
CONJκαίkaiandandτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/whoof theβουκολίων boukoliōn
N-GPNstrong:GN-GPNstrong:GN-GPNstrong:GN-GPN καὶ kai
CONJκαίkaiandandτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/whoof theἐδεσμάτων edesmatōn
N-GPNstrong:GN-GPNstrong:GN-GPNstrong:GN-GPN καὶ kai
CONJκαίkaiandandτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/whoof theἀμπελώνων ampelōnōn
N-GPMἀμπελώνampelōnvineyardvineyards,καὶ kai
CONJκαίkaiandandπάντων pantōn
A-GPNπᾶςpasalleveryτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/whotheἀγαθῶν agathōn
A-GPNἀγαθόςagathosgood-doergood ;καὶ kai
CONJκαίkaiandandουκ ouk
ADVοὐounothey did notεβουλετο ebouleto
V-IMI-3Sβούλομαιboulomaito planwantαυτα auta
D-APNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εξολεθρευσαι exolethreusai
V-AARstrong:GV-AARstrong:GV-AARstrong:GV-AAR και kai
CONJκαίkaiandAndπαν pan
A-ASNπᾶςpasall[tongue]εργον ergon
N-ASNἔργονergonworkworkητιμωμενον ētimōmenon
V-RPPASἀτιμόωatimoōto dishonorbeing a disgrace,και kai
CONJκαίkaiandandἐξουδενωμένον exoudenōmenon
V-PPPASstrong:GV-PPPASstrong:GV-PPPASstrong:GV-PPPAS ἐξωλέθρευσαν. exōlethreusan
V-AAI-3Pstrong:GV-AAI-3Pstrong:GV-AAI-3Pstrong:GV-AAI-3P 10 Tłum. GrEn. Толк. I stało się słowo Pańskie do Samuela mówiąc:И было слово Господа к Самуилу такое:
И# бhсть гlг0лъ гDень къ самуи1лу, гlz:
15,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΚαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐγενήθη egenēthē
V-API-3Sγίνομαιginomaito became to passῥῆμα rēma
N-NSNῥῆμαrēmawordwordκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lordπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΣαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]λέγων legōn
V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying, 11 Tłum. GrEn. Толк. „Żal mi, żem uczynił Saula królem, bo mię opuścił, a słowa mego do skutku nie doprowadził.” I zafrasował się Samuel, i wołał do Pana całą noc.жалею, что поставил Я Саула царем, ибо он отвратился от Меня и слова Моего не исполнил. И опечалился Самуил и взывал к Господу целую ночь.
раскazхсz, ћкw помaзахъ саyла на цaрство, понeже tврати1сz t менє2 и3 словeсъ мои1хъ не соблюдE. И# њпечaлисz самуи1лъ и3 вопіsше ко гDу всю2 н0щь.
15,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΠαρακέκλημαι parakeklēmai
V-RMI-1Sstrong:GV-RMI-1Sstrong:GV-RMI-1Sstrong:GV-RMI-1S ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforἐβασίλευσα ebasileusa
V-AAI-1Sβασιλεύωbasileuōto reignSaul to reignτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Σαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]εἰς eis
PREPεἰςeistowardasβασιλέα, basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking,ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforἀπέστρεψεν apestrepsen
V-AAI-3Sἀποστρέφωapostrefōto turn awayhe turned awayἀπὸ apo
PREPἀπόapofromfromὄπισθέν opisthen
ADVὄπισθενopisthenafterafterμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/who λόγους logous
N-APMλόγοςlogoswordmy wordsμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]οὐκ ouk
ADVοὐounohe did notἐτήρησεν. etērēsen
V-AAI-3Sτηρέωtēreōto keepgive heed to.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἠθύμησεν ēthumēsen
V-AAI-3Sἀθυμέωathumeōbe discouragedSamuel was depressed,Σαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐβόησεν eboēsen
V-AAI-3Sβοάωboaōto cry outyelledπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoκύριον kurion
N-ASMκύριοςkurioslordlordὅλην holēn
A-ASFὅλοςholosallentireτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who[that]νύκτα. nukta
N-ASFνύξnuxnightnight. 12 Tłum. GrEn. Толк. A gdy wstał po nocy Samuel, aby iść do Saula rano, dano znać Samuelowi, że Saul przyszedł do Karmelu i postawił sobie łuk triumfalny, a obróciwszy się, pojechał i wszedł do Galgala. Przyszedł tedy Samuel do Saula, a Saul ofiarował całopalenie Panu z pierwocin łupów, które był przygnał od Amalekitów.И встал Самуил рано утром и пошел навстречу Саулу. И известили Самуила, что Саул ходил на Кармил и там поставил себе памятник, [но оттуда возвратил колесницу] и сошел в Галгал.
И# востA рaнw самуи1лъ, и3 и3дsше на срётеніе ї}льтzнwмъ рaнw. И# возвэсти1ша самуи1лу, глаг0люще: и4детъ саyлъ въ карми1лъ, и3 сE, воздви1же рyку себЁ, и3 возврати2 колесни1цу, и3 сни1де въ галгaлы. И# пріи1де самуи1лъ къ саyлу, и3 сE, т0й возношaше всесожжeніе гDу, пє1рваz t корhстей, и5хже взS t ґмали1кwвъ.
15,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndὤρθρισεν ōrthrisen
V-AAI-3Sὀρθρίζωorthrizōto rise at dawnSamuel rose earlyΣαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπορεύθη eporeuthē
V-API-3Sπορεύωporeuōto gowentεἰς eis
PREPεἰςeistowardtoἀπάντησιν apantēsin
N-ASFἀπάντησιςapantēsismeetingmeetΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]πρωί. prōi
ADVπρωΐprōimorningin the morning.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπηγγέλη apēngelē
V-API-3Sἀπαγγέλλωapangellōto announceit was reportedτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who σαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]λέγοντες legontes
V-PAPRPλέγωlegōto speaksaying,Ἥκει hēkei
V-PAI-3Sἥκωhēkōto come/be presentSaul comesΣαουλ, saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]εἰς eis
PREPεἰςeistowardtoΚάρμηλον karmēlon
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀνέστακεν anestaken
V-RAI-3Sἀνίστημιanistēmito arisehe has raised upαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]χεῖρα cheira
N-ASFχείρcheirhanda hand,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπέστρεψεν epestrepsen
V-AAI-3Sἐπιστρέφωepistrefōto turnturnedτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who ἅρμα. harma
N-ASNἅρμαharmachariothis chariot,καὶ kai
CONJκαίkaiandandκατέβη katebē
V-AAI-3Sκαταβαίνωkatabainōto come/go downwent downεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoΓαλγαλα galgala
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI πρὸς pros
PREPπρόςprosto/with[Mezahab]Σαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]ἰδοὺ idou
INJἰδούidoulook!behold,αὐτὸς autos
D-NSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἀνέφερεν aneferen
V-IAI-3Sἀναφέρωanaferōto carry up[to devour]ὁλοκαύτωσιν holokautōsin
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who κυρίῳ kuriō
N-DSMκύριοςkurioslord[before]τὰ ta
T-APNὁhothe/this/who πρῶτα prōta
A-APNSπρῶτοςprōtosfirst[Mallothi]τῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/who[that]σκύλων, skulōn
N-GPNσκῦλονskulonplunder[war-club]ὧν hōn
R-GPNὅς, ἥhhos ēwhich[to trade]ἤνεγκεν ēnenken
V-AAI-3Sφέρωferōto bear/lead[branch]ἐξ ex
PREPἐκekof/from[Gilgal]Αμαληκ. amalēk
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 13 Tłum. GrEn. Толк. A gdy przyszedł Samuel do Saula, rzekł do niego Saul: „Błogosławionyś ty Panu! Wypełniłem słowo Pańskie.”Когда пришел Самуил к Саулу, то Саул сказал ему: благословен ты у Господа; я исполнил слово Господа.
И# пріи1де самуи1лъ къ саyлу, и3 речE є3мY саyлъ: блгcвeнъ ты2 гDу, сотвори1хъ бо вс‰, є3ли6ка (ми2) гlа гDь.
15,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndπαρεγένετο paregeneto
V-AMI-3Sπαραγίνομαιparaginomaito comeSamuel cameΣαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΣαουλ, saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[2saidαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Σαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]Εὐλογητὸς eulogētos
A-NSMεὐλογητόςeulogētospraiseworthyBlessed areσὺ su
P-NSσύsuyou[rest]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ· kuriō
N-DSMκύριοςkurioslordlord.ἔστησα estēsa
V-AAI-1Sἵστημιhistēmito standI establishedπάντα, panta
A-APNπᾶςpasallallὅσα hosa
A-APNὅσοςhososjust as/how muchas many asἐλάλησεν elalēsen
V-AAI-3Sλαλέωlaleōto speaklord spoke.κύριος. kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord spoke. 14 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Samuel: „A cóż to za wrzask trzody, który brzmi w uszach moich, i rogatego bydła, który ja słyszę?”И сказал Самуил: а что это за блеяние овец в ушах моих и мычание волов, которое я слышу?
И# речE самуи1лъ: и3 кjй глaсъ стaдъ си1хъ во ќшію моє1ю, и3 глaсъ говsдъ, є3г0же ѓзъ слhшу;
15,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySamuel said,Σαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndτίς tis
I-NSMτιςtisonewhatἡ hē
T-NSFὁhothe/this/whotheφωνὴ fōnē
N-NSFφωνήfōnēvoice/soundsoundτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ποιμνίου poimniou
N-GSNποίμνιονpoimnionflockof this flockτούτου toutou
D-GSMτούτουtoutouof this[to flee]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτοῖς tois
T-DPNὁhothe/this/who ὠσίν ōsin
N-DPNὦōmay be[ship]μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]Καὶ kai
CONJκαίkaiandandφωνὴ fōnē
N-NSFφωνήfōnēvoice/soundsoundτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/whoof theβοῶν, boōn
N-GPMβοῦςbousoxoxenὧν hōn
R-GPMὅς, ἥhhos ēwhichof whichἐγὼ egō
P-NSἐγώegōI/wemy ears,ἀκούω; akouō
V-PAI-1Sἀκούωakouōto hearhear? 15 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Saul: „Od Amaleka przygnano je, bo lud przepuścił co lepszym owcom i bydłu, aby je ofiarowano Panu, Bogu twemu, a resztę pobiliśmy.”И сказал Саул: привели их от Амалика, так как народ пощадил лучших из овец и волов для жертвоприношения Господу Богу твоему; прочее же мы истребили.
И# речE саyлъ: t ґмали1ка пригнaхъ |, и5хже сохрани1ша лю1діе л{чшаz t стaдъ и3 t волHвъ, є4же пожрeти | гDу бGу твоемY, прHчаz же и3зби1хъ.
15,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySaul said,Σαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]Ἐξ ex
PREPἐκekof/fromFrom out ofΑμαληκ amalēk
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἤνεγκα ēnenka
V-AAI-1Sφέρωferōto bear/leadI broughtαὐτά, auta
D-APNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἃ ha
R-APNὅς, ἥhhos ēwhichwhichπεριεποιήσατο periepoiēsato
V-AMI-3Sπεριποιέωperipoieōto gain[3procuredὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theλαός, laos
N-NSMλαόςlaosa people2people],τὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheκράτιστα kratista
A-APNSκρείσσωνkreissōngreater[fasting]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whoof theποιμνίου poimniou
N-GSNποίμνιονpoimnionflockflocksκαὶ kai
CONJκαίkaiandandτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/whoof theβοῶν, boōn
N-GPMβοῦςbousox[Beth-dagon]ὅπως hopōs
CONJὅπωςhopōsthatso asτυθῇ tuthē
V-APS-3Sθύωthuōto sacrificeit may be a sacrificeτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who κυρίῳ kuriō
N-DSMκύριοςkurioslordlordθεῷ theō
N-DSMθεόςtheosGodyour God,σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheλοιπὰ loipa
A-APNλοιπόςloiposremainingrestἐξωλέθρευσα. exōlethreusa
V-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1S 16 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Samuel do Saula: „Dopuść mi, a powiem ci, co mówił Pan do mnie w nocy.” I rzekł mu: „Powiedz.”И сказал Самуил Саулу: подожди, я скажу тебе, что сказал мне Господь ночью. И сказал ему Саул: говори.
И# речE самуи1лъ къ саyлу: потерпи2, и3 возвэщy ти, ±же гlа гDь ко мнЁ н0щію.
15,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySamuel saidΣαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]Ἄνες anes
V-AAM-2Sἀνίημιaniēmito loosen/leaveSpare!καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀπαγγελῶ apangelō
V-FAI-1Sἀπαγγέλλωapangellōto announceI will reportσοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]ἃ ha
R-APNὅς, ἥhhos ēwhichwhatἐλάλησεν elalēsen
V-AAI-3Sλαλέωlaleōto speaklord spokeκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord spokeπρός pros
PREPπρόςprosto/withtoμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheνύκτα· nukta
N-ASFνύξnuxnightnight.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayhe saidαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Λάλησον. lalēson
V-AAM-2Sλαλέωlaleōto speakSpeak! 17 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Samuel: „Czy, gdyś był mały w oczach twoich, nie stałeś się głową nad pokoleniami Izraelowymi? I pomazał cię Pan na króla nad Izraelem,И сказал Самуил: не малым ли ты был в глазах твоих, когда сделался главою колен Израилевых, и Господь помазал тебя царем над Израилем?
И# речE є3мY (саyлъ): глаг0ли. И# речE самуи1лъ къ саyлу: є3дA не мaлъ бhлъ є3си2 ты2 пред8 ни1мъ, и3 не властели1на ли тS постaви хорyгви колёна ї}лева; и3 помaза тS гDь на цaрство ї}лево:
15,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySamuel saidΣαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]Οὐχὶ ouchi
ADVοὐχίouchinotWere you notμικρὸς mikros
A-NSMμικρόςmikrossmall[Jarha]σὺ su
P-NSσύsuyou[rest]εἶ ei
V-PAI-2Sεἰeiif[clod]ἐνώπιον enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbeforebeforeαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἡγούμενος hēgoumenos
V-PMPRSἡγέομαιhēgeomaito governtaking the leadσκήπτρου skēptrou
N-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSN φυλῆς fulēs
N-GSFφυλήfulētribeof tribesΙσραηλ; israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔχρισέν echrisen
V-AAI-3Sχρίωchriōto anoint[2anointedσε se
P-ASσέseyou[to slip]κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslord1 lord]εἰς eis
PREPεἰςeistowardforβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverΙσραηλ. israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window] 18 Tłum. GrEn. Толк. i posłał cię Pan w drogę, i rzekł: Idź, a wybij grzeszników Amalekitów i będziesz walczył z nimi aż ich do szczętu wytracisz.И послал тебя Господь в путь, сказав: "иди и предай заклятию нечестивых Амаликитян и воюй против них, доколе не уничтожишь их".
и3 послa тz гDь путeмъ и3 речE тебЁ: и3ди2 и3 и3скорени2 ґмали1ка, и3 погуби2 согрёшшихъ предо мн0ю, и3 вою1й и5хъ, д0ндеже скончaеши и5хъ:
15,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπέστειλέν apesteilen
V-AAI-3Sἀποστέλλωapostellōto send[2sentσε se
P-ASσέseyou[to slip]κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslord1 lord]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongonὁδῷ hodō
N-DSFὁδόςhodosroadjourney.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπέν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayhe saidσοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]Πορεύθητι poreuthēti
V-APM-2Sπορεύωporeuōto goGo!καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐξολέθρευσον exolethreuson
V-AAM-2Sstrong:GV-AAM-2Sstrong:GV-AAM-2Sstrong:GV-AAM-2S τοὺς tous
T-APMὁhothe/this/who ἁμαρτάνοντας hamartanontas
V-PAPAPἁμαρτάνωhamartanōto sinones sinningεἰς eis
PREPεἰςeistowardagainstἐμέ, eme
P-ASἐμέememe[Diblaim]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheΑμαληκ, amalēk
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandπολεμήσεις polemēseis
V-FAI-2Sπολεμέωpolemeōto fightyou shall war againstαὐτούς, autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἕως heōs
PREPἕωςheōsuntiluntilσυντελέσῃς suntelesēs
V-AAS-2Sσυντελέωsunteleōto completeyou should have finishedαὐτούς. autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 19 Tłum. GrEn. Толк. Czemużeś nie usłuchał głosu Pańskiego, aleś się rzucił na łupy i uczyniłeś zło przed oczyma Pańskimi?”Зачем же ты не послушал гласа Господа и бросился на добычу, и сделал зло пред очами Господа?
и3 почто2 не послyшалъ є3си2 глaса гDнz по всемY, є3ли1кw гlа тебЁ, но ўстреми1лсz є3си2 на кwрhсти и3 сотвори1лъ є3си2 лукaвое пред8 гDемъ;
15,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἵνα hina
CONJἵναhinain order that/to[hook]τί ti
I-ASNτίςtiswhich?[to bray]οὐκ ouk
ADVοὐounoyou notἤκουσας ēkousas
V-AAI-2Sἀκούωakouōto hearhearken toτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof theφωνῆς fōnēs
N-GSFφωνήfōnēvoice/soundvoiceκυρίου, kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordlord,ἀλλ' all
CONJἀλλάallabutbutὥρμησας hōrmēsas
V-AAI-2Sὁρμάωhormaōto stampedeadvancedτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whotheθέσθαι thesthai
V-AMRτίθημιtithēmito place[to vow]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheσκῦλα skula
N-APNσκῦλονskulonplunderspoils,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐποίησας epoiēsas
V-AAI-2Sποιέωpoieōto do/makedidτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who[that]πονηρὸν ponēron
A-ASNπονηρόςponērosevil/badwickedἐνώπιον enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbeforebeforeκυρίου; kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordlord? 20 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Saul do Samuela:”I owszem usłuchałem głosu Pańskiego, i poszedłem w drogę, w którą mię Pan posłał, i przywiodłem Agaga, króla Amalekitów, i pobiłem Amalekitów.И сказал Саул Самуилу: я послушал гласа Господа и пошел в путь, куда послал меня Господь, и привел Агага, царя Амаликитского, а Амалика истребил;
И# речE саyлъ къ самуи1лу: послyшахъ глaса людjй и3 и3д0хъ путeмъ, и4мже послa мz гDь, и3 привед0хъ ґгaга царS ґмали1кова, и3 ґмали1ки и3скорени1хъ:
15,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySaul saidΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΣαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]Διὰ dia
PREPδιάdiathrough/because ofBecauseτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who ἀκοῦσαί akousai
V-AARἀκούωakouōto hearof my hearingμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]τῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whotheφωνῆς fōnēs
N-GSFφωνήfōnēvoice/soundsoundτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theλαοῦ· laou
N-GSMλαόςlaosa peoplepeople,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπορεύθην eporeuthēn
V-API-1Sπορεύωporeuōto goI wentἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whotheὁδῷ, hodō
N-DSFὁδόςhodosroadwayᾗ hē
R-DSFὁhothe/this/who ἀπέστειλέν apesteilen
V-AAI-3Sἀποστέλλωapostellōto send[2sentμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]κύριος, kurios
N-NSMκύριοςkurioslord1 lord].καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἤγαγον ēgagon
V-AAI-1Sἄγωagōto bringI broughtτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Αγαγ agag
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI βασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingΑμαληκ amalēk
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who[that]αμαληκ amalēk
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐξωλέθρευσα· exōlethreusa
V-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1S 21 Tłum. GrEn. Толк. A lud pobrał ze zdobyczy owce i woły, pierwociny tych które są pobite, aby je ofiarować Panu, Bogu swemu, w Galgala.”народ же из добычи, из овец и волов, взял лучшее из заклятого, для жертвоприношения Господу Богу твоему, в Галгале.
и3 взsша лю1діе кwрhсти t стaдъ и3 бyйволы, пє1рваz t и3стреблsемыхъ на пожрeніе гDу бGу нaшему въ галгaлэхъ.
15,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔλαβεν elaben
V-AAI-3Sλαμβάνωlambanōto take[3tookὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theλαὸς laos
N-NSMλαόςlaosa people2people]τῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/whoof theσκύλων skulōn
N-GPNσκῦλονskulonplunderspoilsποίμνια poimnia
N-APNποίμνιονpoimnionflockof flocksκαὶ kai
CONJκαίkaiandandβουκόλια, boukolia
N-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APN τὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheπρῶτα prōta
A-APNSπρῶτοςprōtosfirst[Mallothi]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whoof theἐξολεθρεύματος, exolethreumatos
N-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSN θῦσαι thusai
V-AARθύωthuōto sacrificeto sacrificeἐνώπιον enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbeforebeforeκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordlordθεοῦ theou
N-GSMθεόςtheosGodour Godἡμῶν hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΓαλγαλοις. galgalois
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 22 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Samuel: „Czy Pan chce całopalenia i ofiar, a nie raczej, aby słuchano głosu Pańskiego? Lepsze bowiem jest posłuszeństwo niźli ofiary, a słuchać lepiej, niźli ofiarować tłustość baranów.И отвечал Самуил: неужели всесожжения и жертвы столько же приятны Господу, как послушание гласу Господа? Послушание лучше жертвы и повиновение лучше тука овнов;
И# речE самуи1лъ: є3дA ўгHдны гDу всесожжє1ніz и3 жє1ртвы, ћкоже послyшати глaса гDнz; сE, послушaніе пaче жeртвы блaги, и3 покорeніе пaче тyка џвнz:
15,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySamuel said,Σαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]Εἰ ei
PRTεἰeiifDoesθελητὸν thelēton
A-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASN τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who1theκυρίῳ kuriō
N-DSMκύριοςkurioslord2 lord]ὁλοκαυτώματα holokautōmata
N-APNὁλοκαύτωμαholokautōmaburnt offeringwhole burnt-offeringsκαὶ kai
CONJκαίkaiandandθυσίαι thusiai
N-NPFθυσίαthusiasacrificesacrifices,ὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howasτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who ἀκοῦσαι akousai
V-AARἀκούωakouōto hearto hearingφωνῆς fōnēs
N-GSFφωνήfōnēvoice/soundvoiceκυρίου; kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lord, .ἰδοὺ idou
INJἰδούidoulook!Behold,ἀκοὴ akoē
N-NSFἀκοήakoēhearinghearkeningὑπὲρ huper
PREPὑπέρhuperabove/forbetter thanθυσίαν thusian
N-ASFθυσίαthusiasacrificesacrifice,ἀγαθὴ agathē
A-NSFἀγαθόςagathosgood-doer[crib]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἡ hē
T-NSFὁhothe/this/whotheἐπακρόασις epakroasis
N-NSFstrong:GN-NSFstrong:GN-NSFstrong:GN-NSF ὑπὲρ huper
PREPὑπέρhuperabove/foroverστέαρ stear
N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN κριῶν· kriōn
N-GPMstrong:GN-GPMstrong:GN-GPMstrong:GN-GPM 23 Tłum. GrEn. Толк. Bo jakby grzechem wieszczbiarstwa jest sprzeciwiać się, a jak złem bałwochwalstwa, nie chcieć słuchać. Za to tedy, żeś odrzucił mowę Pańską, odrzucił cię Pan, abyś nie był królem.”ибо непокорность есть такой же грех, что волшебство, и противление то же, что идолопоклонство; за то, что ты отверг слово Господа, и Он отверг тебя, чтобы ты не был царем [над Израилем].
ћкоже грёхъ є4сть чаровaніе, тaкw (грёхъ є4сть) противлeніе, и3 ћкоже грёхъ є4сть їдwлопоклонeніе, тaкw непокорeніе: понeже ўничижи1лъ є3си2 гlг0лъ гDень, и3 ўничижи1тъ тS гDь не бhти тебЁ царeмъ во ї}ли.
15,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForἁμαρτία hamartia
N-NSFἁμαρτίαhamartiasinsinοἰώνισμά oiōnisma
N-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSN ἐστιν, estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]ὀδύνην odunēn
N-ASFὀδύνηodunēanguish[3griefκαὶ kai
CONJκαίkaiand4andπόνους ponous
N-APMπόνοςponostravail5miseriesθεραφιν therafin
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF ἐπάγουσιν· epagousin
V-PAI-3Pἐπάγωepagōto bring upon2bring upon].ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceBecauseἐξουδένωσας exoudenōsas
V-AAI-2Sἐξουδενόωexoudenoōbe rejectedyou treated with contemptτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheῥῆμα rēma
N-ASNῥῆμαrēmawordwordκυρίου, kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lord,καὶ kai
CONJκαίkaiandevenἐξουδενώσει exoudenōsei
V-AAI-3Sἐξουδενόωexoudenoōbe rejected[2treats you with contemptσε se
P-ASσέseyou[to slip]κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslord[2treats you with contemptμὴ mē
ADVμήmēnotto notεἶναι einai
V-PARεἶναιeinaito exist[Gezrite]βασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverΙσραηλ. israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window] 24 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Saul do Samuela: „Zgrzeszyłem, żem przestąpił mowę Pańską i słowa twoje, bojąc się ludu i słuchając głosu ich.И сказал Саул Самуилу: согрешил я, ибо преступил повеление Господа и слово твое; но я боялся народа и послушал голоса их;
И# речE саyлъ къ самуи1лу: согрэши1хъ, ћкw преступи1хъ сл0во гDне и3 глаг0лъ тв0й, ўбоsхсz бо людjй и3 послyшахъ глaса и4хъ:
15,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySaul saidΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΣαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]Ἡμάρτηκα hēmartēka
V-RAI-1Sἁμαρτάνωhamartanōto sinI have sinned,ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatπαρέβην parebēn
V-AAI-1Sπαραβαίνωparabainōto transgressI violatedτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheλόγον logon
N-ASMλόγοςlogoswordwordκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lord,καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheῥῆμά rēma
N-ASNῥῆμαrēmawordsayingσου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforἐφοβήθην efobēthēn
V-API-1Sφοβέωfobeōto fearI fearedτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheλαὸν laon
N-ASMλαόςlaosa peoplepeople,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἤκουσα ēkousa
V-AAI-1Sἀκούωakouōto hearI hearkened toτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who φωνῆς fōnēs
N-GSFφωνήfōnēvoice/soundtheir voice.αὐτῶν· autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 25 Tłum. GrEn. Толк. Ale teraz proszę, znieś grzech mój, a wróć się ze mną, żebym się pokłonił Panu.”теперь же сними с меня грех мой и воротись со мною, чтобы я поклонился Господу [Богу твоему].
и3 нн7э возми2 грёхъ м0й и3 возврати1сz со мн0ю, да поклоню1сz гDу бGу твоемY.
15,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndνῦν nun
ADVνῦνnunnownow,ἆρον aron
V-AAM-2Sαἴρωairōto take uptake awayδὴ dē
PRTδήdēsoindeedτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who ἁμάρτημά hamartēma
N-ASNἁμάρτημαhamartēmasinmy sin,μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀνάστρεψον anastrepson
V-FAPASἀναστρέφωanastrefōto live/returnreturnμετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithἐμοῦ, emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]καὶ kai
CONJκαίkaiandandπροσκυνήσω proskunēsō
V-AAS-1Sπροσκυνέωproskuneōto worshipI shall do obeisanceκυρίῳ kuriō
N-DSMκύριοςkurioslordto lordτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who θεῷ theō
N-DSMθεόςtheosGodyour God.σου. sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 26 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Samuel do Saula: „Nie wrócę się z tobą, boś odrzucił słowo Pańskie, i odrzucił cię Pan, abyś nie był królem nad Izraelem.”И отвечал Самуил Саулу: не ворочусь я с тобою, ибо ты отверг слово Господа, и Господь отверг тебя, чтобы ты не был царем над Израилем.
И# речE самуи1лъ къ саyлу: не возвращyсz съ тоб0ю, ћкw ўничижи1лъ є3си2 гlг0лъ гDень, и3 ўничижи1тъ тS гDь не бhти тебЁ царeмъ во ї}ли.
15,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySamuel saidΣαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]Οὐκ ouk
ADVοὐounoI shall notἀναστρέφω anastrefō
V-PAI-1Sἀναστρέφωanastrefōto live/returnreturnμετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterwithσοῦ, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForἐξουδένωσας exoudenōsas
V-AAI-2Sἐξουδενόωexoudenoōbe rejectedyou treated with contemptτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheῥῆμα rēma
N-ASNῥῆμαrēmawordsayingκυρίου, kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lord,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐξουδενώσει exoudenōsei
V-AAI-3Sἐξουδενόωexoudenoōbe rejected[2shall treat you with contemptσε se
P-ASσέseyou[to slip]κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslord1 lord]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who μὴ mē
ADVμήmēnotto notεἶναι einai
V-PARεἶναιeinaito exist[Gezrite]βασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who[that]Ισραηλ. israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window] 27 Tłum. GrEn. Толк. I obrócił się Samuel, aby odejść, a on uchwycił wierzch płaszcza jego, który się też oderwał.И обратился Самуил, чтобы уйти. Но [Саул] ухватился за край одежды его и разодрал ее.
И# tврати2 самуи1лъ лицE своE є4же tити2: и3 ћтъ саyлъ за воскри1ліе ри1зы є3гw2 и3 раздрA є5.
15,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπέστρεψεν apestrepsen
V-AAI-3Sἀποστρέφωapostrefōto turn away[Ephlal]Σαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]τὸ to
T-ASNὁhothe/this/who πρόσωπον prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponfacehis faceαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ἀπελθεῖν. apelthein
V-AARἀπέρχομαιaperchomaito go awayto go forth,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐκράτησεν ekratēsen
V-AAI-3Sκρατέωkrateōto grasp/seizeSaul took holdΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whoof theπτερυγίου pterugiou
N-GSNπτερύγιονpterugionpinnacleborderτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who διπλοίδος diploidos
N-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSF αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandδιέρρηξεν dierrēxen
V-AAI-3Sδιαρρήγνυμιdiarrēgnumito teartoreαὐτό· auto
D-ASNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 28 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł do niego Samuel: „Oderwał Pan królestwo izraelskie dziś od ciebie i dał je bliźniemu twemu, lepszemu niźli ty.Тогда сказал Самуил: ныне отторг Господь царство Израильское от тебя и отдал его ближнему твоему, лучшему тебя;
И# речE є3мY самуи1лъ: раздрA гDь цaрство ї}лево t рукY твоє1ю днeсь, и3 дaстъ є5 бли1жнему твоемY, лyчшему пaче тебє2,
15,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[2saidπρὸς pros
PREPπρόςprosto/with3toαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Σαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]Διέρρηξεν dierrēxen
V-AAI-3Sδιαρρήγνυμιdiarrēgnumito tearlord toreκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord toreτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who βασιλείαν basileian
N-ASFβασιλείαbasileiakingdomyour kingdomΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfrom out ofχειρός cheiros
N-GSFχείρcheirhandyour handσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]σήμερον sēmeron
ADVσήμερονsēmerontodaytoday,καὶ kai
CONJκαίkaiandandδώσει dōsei
V-FAI-3Sδίδωμιdidōmito givehe shall giveαὐτὴν autēn
D-ASFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who πλησίον plēsion
ADVπλησίονplēsionnear/neighboryour neighbor,σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whoto the oneἀγαθῷ agathō
A-DSMἀγαθόςagathosgood-doergoodὑπὲρ huper
PREPὑπέρhuperabove/foroverσέ· se
P-ASσέseyou[to slip] 29 Tłum. GrEn. Толк. A Zwycięzca w Izraelu nie przepuści ani żalem się nie zmiękczy; bo nie jest człowiekiem, żeby miał żałować.”и не скажет неправды и не раскается Верный Израилев; ибо не человек Он, чтобы раскаяться Ему.
и3 раздэли1тсz ї}ль на дв0е: и3 не њбрати1тсz, нижE раскaетсz с™hй ї}левъ, занeже не ћкw человёкъ є4сть, є4же раскazтисz є3мY, запрети1тъ, и3 не пребyдетъ.
15,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndδιαιρεθήσεται diairethēsetai
V-FPI-3Sδιαιρέωdiaireōto distributeIsrael shall be dividedΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]εἰς eis
PREPεἰςeistowardintoδύο, duo
N-NUIδύοduotwotwo,καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐκ ouk
ADVοὐounohe shall notἀποστρέψει apostrepsei
V-FAI-3Sἀποστρέφωapostrefōto turn away[Ephlal]οὐδὲ oude
CONJοὐδέoudeand notnorμετανοήσει, metanoēsei
V-FAI-3Sμετανοέωmetanoeōto repentshall [4change his mindὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforοὐχ ouch
ADVοὐounonotὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howasἄνθρωπός anthrōpos
N-NSMἄνθρωποςanthrōposa humana manἐστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who1theμετανοῆσαι metanoēsai
V-AARμετανοέωmetanoeōto repentto change the mind.αὐτός. autos
D-NSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 30 Tłum. GrEn. Толк. A on rzekł: „Zgrzeszyłem! Wszakże teraz uczcij mię przed starszymi ludu mego i przed Izraelem, a wróć się ze mną, abyś się pokłonił Panu, Bogu twemu.”И сказал [Саул]: я согрешил, но почти меня ныне пред старейшинами народа моего и пред Израилем и воротись со мною, и я поклонюсь Господу Богу твоему.
И# речE саyлъ: согрэши1хъ, но прослaви мS нн7э пред8 старBйшины ї}лєвы и3 пред8 людьми2 мои1ми, и3 возврати1сz со мн0ю, и3 поклоню1сz гDу бGу твоемY.
15,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySaul said,Σαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]Ἡμάρτηκα, hēmartēka
V-RAI-1Sἁμαρτάνωhamartanōto sinI have sinned,ἀλλὰ alla
CONJἀλλάallabutbutδόξασόν doxason
V-FAPASδοξάζωdoxazōto glorifyglorifyμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]δὴ dē
PRTδήdēso[onion]ἐνώπιον enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbeforebeforeπρεσβυτέρων presbuterōn
N-GPMπρεσβύτεροςpresbuteroseldereldersΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐνώπιον enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbeforebeforeλαοῦ laou
N-GSMλαόςlaosa peopleof my people,μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀνάστρεψον anastrepson
V-FAPASἀναστρέφωanastrefōto live/returnreturnμετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithἐμοῦ, emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]καὶ kai
CONJκαίkaiandandπροσκυνήσω proskunēsō
V-AAS-1Sπροσκυνέωproskuneōto worshipI will do obeisance toτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whotheκυρίῳ kuriō
N-DSMκύριοςkurioslordlordθεῷ theō
N-DSMθεόςtheosGodyour God.σου. sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 31 Tłum. GrEn. Толк. Wróciwszy się tedy Samuel poszedł za Saulem i pokłonił się Saul Panu.И возвратился Самуил за Саулом, и поклонился Саул Господу.
И# возврати1сz самуи1лъ в8слёдъ саyла, и3 поклони1сz саyлъ гDу.
15,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀνέστρεψεν anestrepsen
V-AAI-3Sἀναστρέφωanastrefōto live/returnSamuel returnedΣαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]ὀπίσω opisō
PREPὀπίσωopisōafterbehindΣαουλ, saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]καὶ kai
CONJκαίkaiandandπροσεκύνησεν prosekunēsen
V-AAI-3Sπροσκυνέωproskuneōto worshiphe did obeisanceτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ. kuriō
N-DSMκύριοςkurioslordlord. 32 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Samuel: „Przywiedźcie do mnie Agaga, króla Amaleka.” I przywiedziono przedeń Agaga, bardzo otyłego i drżącego. I rzekł Agag: „Tak to rozłącza gorzka śmierć?”Потом сказал Самуил: приведите ко мне Агага, царя Амаликитского. И подошел к нему Агаг дрожащий, и сказал Агаг: конечно горечь смерти миновалась?
И# речE самуи1лъ: приведи1те ми2 ґгaга царS ґмали1кова. И# пріи1де къ немY ґгaгъ трепeща, и3 речE ґгaгъ: тaкw ли горькA смeрть;
15,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySamuel said,Σαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]Προσαγάγετέ prosagagete
V-AAM-3Pπροσάγωprosagōto bring nearBringμοι moi
P-DSμοίmoito me[to dwell]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Αγαγ agag
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI βασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingΑμαληκ. amalēk
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandAndπροσῆλθεν prosēlthen
V-AAI-3Sπροσέρχομαιproserchomaito come near/agree[2came forwardπρὸς pros
PREPπρόςprosto/with3toαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]αγαγ agag
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τρέμων, tremōn
V-PAPRSτρέμωtremōto trembletrembling.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayAgag said,αγαγ agag
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Εἰ ei
PRTεἰeiifIsοὕτως houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)[2thusπικρὸς pikros
A-NSMπικρόςpikrosbitter3bitterὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θάνατος; thanatos
N-NSMθάνατοςthanatosdeath1death]? 33 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Samuel: „Jak miecz twój uczynił, że bez dzieci były niewiasty, tak bez dzieci będzie między niewiastami matka twoja!” I rozsiekał go w sztuki przed Panem w Galgala.Но Самуил сказал: как меч твой жен лишал детей, так мать твоя между женами пусть лишена будет сына. И разрубил Самуил Агага пред Господом в Галгале.
И# речE самуи1лъ ко ґгaгу: ћкоже њбезчaдствова жeнъ nрyжіе твоE, тaкw њбезчaдитсz въ женaхъ мaти твоS. И# заклA самуи1лъ ґгaга пред8 гDемъ въ галгaлэхъ.
15,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySamuel saidΣαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΑγαγ agag
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Καθότι kathoti
ADVκαθότιkathotias/just asAsἠτέκνωσεν ēteknōsen
V-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3S γυναῖκας gunaikas
N-APFγυνήgunēwoman4womenἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who ῥομφαία romfaia
N-NSFῥομφαίαromfaiasword2broadswordσου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]οὕτως houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)thusἀτεκνωθήσεται ateknōthēsetai
V-FPI-3Sstrong:GV-FPI-3Sstrong:GV-FPI-3Sstrong:GV-FPI-3S ἐκ ek
PREPἐκekof/from4amongγυναικῶν gunaikōn
N-GPFγυνήgunēwoman5womenἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who μήτηρ mētēr
N-NSFμήτηρmētērmother2motherσου. sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔσφαξεν esfaxen
V-AAI-3Sσφάζωsfazōto slaughterSamuel slewσαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who αγαγ agag
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐνώπιον enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbeforein the presence ofκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordlordἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΓαλγαλ. galgal
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 34 Tłum. GrEn. Толк. – I poszedł Samuel do Ramata, a Saul wstąpił do domu swego w Gabaa.И отошел Самуил в Раму, а Саул пошел в дом свой, в Гиву Саулову.
И# tи1де самуи1лъ во ґрмаfeмъ: и3 саyлъ tи1де въ д0мъ св0й въ гаваю2.
15,34Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπῆλθεν apēlthen
V-AAI-3Sἀπέρχομαιaperchomaito go awaySamuel went forthΣαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]εἰς eis
PREPεἰςeistowarduntoΑρμαθαιμ, armathaim
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]ἀνέβη anebē
V-AAI-3Sἀναβαίνωanabainōto ascendascendedεἰς eis
PREPεἰςeistowarduntoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who οἶκον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousehis houseαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εἰς eis
PREPεἰςeistowardinΓαβαα. gabaa
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 35 Tłum. GrEn. Толк. I nie widział więcej Samuel Saula aż do śmierci swej; wszakże płakał Samuel Saula, że Pan żałował, iż go uczynił królem nad Izraelem.И более не видался Самуил с Саулом до дня смерти своей; но печалился Самуил о Сауле, потому что Господь раскаялся, что воцарил Саула над Израилем.И# не приложи2 самуи1лъ ктомY ви1дэти саyла дaже до днE смeрти своеS, понeже плaкаше самуи1лъ њ саyлэ, занeже раскazсz гDь, ћкw постaви саyла царS во ї}ли.15,35Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndοὐ ou
ADVοὐouno[2did notπροσέθετο prosetheto
V-AMI-3Sπροστίθημιprostithēmito add (to)3proceedΣαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]ἔτι eti
ADVἔτιetistill[lamb]ἰδεῖν idein
V-AARεἴδωeidōto knowto seeτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Σαουλ· saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]ἕως heōs
PREPἕωςheōsuntiluntilἡμέρας hēmeras
N-GSFἡμέραhēmeradaydayθανάτου thanatou
N-GSMθάνατοςthanatosdeathof his death,αὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforἐπένθει epenthei
V-AAI-3Sπενθέωpentheōto mournSamuel mournedσαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlordμετεμελήθη metemelēthē
V-API-3Sstrong:GV-API-3Sstrong:GV-API-3Sstrong:GV-API-3S ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatἐβασίλευσεν ebasileusen
V-AAI-3Sβασιλεύωbasileuōto reignSaul reignedτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whoSaul reignedΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverΙσραηλ. israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes