MENU
Fragment:




Styl fragmentu




*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia

List drugi do Koryntian

1Wstęp.

RU Brytjka King J. 1Wstęp.1 cf. Tłum. Толк. Paweł, z woli bożej apostoł Jezusa Chrystusa i Tymoteusz brat kościołowi bożemu, który jest w Koryncie, z wszystkimi świętymi, którzy są w całej Achai.Павел, волею Божиею Апостол Иисуса Христа, и Тимофей брат, церкви Божией, находящейся в Коринфе, со всеми святыми по всей Ахаии: (За?_рx7з.) Пavелъ, послaнникъ ї}съ хrт0въ в0лею б9іею, и3 тімоfeй брaтъ, цRкви б9іей сyщей въ корjнfэ, со с™hми всёми сyщими во всeй ґхaіи: 1,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπαυλος paulos
N-NSM
ΠαῦλοςpaulosPaulPaul
αποστολος apostolos
N-NSM
ἀπόστολοςapostolosapostle, an apostle
χριστου christou
N-GSM
ΧριστόςchristosChristChrist
ιησου iēsou
N-GSM
ἸησοῦςiēsousJesus/Joshuaof Jesus
δια dia
PREP
διάdiathrough/because ofby
θεληματος thelēmatos
N-GSN
θέλημαthelēmawill/desirethe will
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
και kai
CONJ
καίkaiand, and
τιμοθεος timotheos
N-NSM
ΤιμόθεοςtimotheosTimothyTimothy
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
αδελφος adelfos
N-NSM
ἀδελφόςadelfosbrotherbrother
τη
T-DSF
hothe/this/who 
εκκλησια ekklēsia
N-DSF
ἐκκλησίαekklēsiaassembly, unto the church
του tou
T-GSM
hothe/this/who 
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
τη
T-DSF
hothe/this/whobrother
ουση ousē
V-PAP-DSF G5723
εἰμίeimito bewhich is
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongat
κορινθω korinthō
N-DSF
ΚόρινθοςkorinthosCorinthCorinth
συν sun
PREP
σύνsunwith, with
τοις tois
T-DPM
hothe/this/who, unto the church
αγιοις agiois
A-DPM
ἅγιοςhagiosholythe saints
πασιν pasin
A-DPM
πᾶςpasallall
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whoof God
ουσιν ousin
V-PAP-DPM G5723
εἰμίeimito bewhich are
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
ολη olē
A-DSF
ὅλοςholosallall
τη
T-DSF
hothe/this/whoAchaia
αχαια achaia
N-DSF
ἈχαΐαachaiaAchaiaAchaia
 
2 cf. Tłum. Толк. Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusaблагодать вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа. блгdть вaмъ и3 ми1ръ t бGа nц7A нaшегw, и3 гDа ї}са хrтA. 1,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVχαρις charis
N-NSF
χάριςcharisgraceGrace
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouto you
και kai
CONJ
καίkaiandand
ειρηνη eirēnē
N-NSF
εἰρήνηeirēnēpeacepeace
απο apo
PREP
ἀπόapofromfrom
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodGod
πατρος patros
N-GSM
πατήρpatērfatherFather
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weour
και kai
CONJ
καίkaiand, and
κυριου kuriou
N-GSM
κύριοςkurioslordthe Lord
ιησου iēsou
N-GSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
χριστου christou
N-GSM
ΧριστόςchristosChristChrist
 
POCIECHY APOSTOŁA WŚRÓD UTRAPIEŃ.3 cf. Tłum. Толк. Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy,Благословен Бог и Отец Господа нашего Иисуса Христа, Отец милосердия и Бог всякого утешения, (За?.) Блгcвeнъ бGъ и3 nц7ъ гDа нaшегw ї}са хrтA, nц7ъ щедр0тъ и3 бGъ всsкіz ўтёхи, 1,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVευλογητος eulogētos
A-NSM
εὐλογητόςeulogētospraiseworthyBlessed
ο o
T-NSM
hothe/this/whoGod
θεος theos
N-NSM
θεόςtheosGodGod
και kai
CONJ
καίkaiand, even
πατηρ patēr
N-NSM
πατήρpatērfatherthe Father
του tou
T-GSM
hothe/this/whoLord
κυριου kuriou
N-GSM
κύριοςkurioslordLord
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weof our
ιησου iēsou
N-GSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
χριστου christou
N-GSM
ΧριστόςchristosChristChrist
ο o
T-NSM
hothe/this/who, the Father
πατηρ patēr
N-NSM
πατήρpatērfather, the Father
των tōn
T-GPM
hothe/this/whoof mercies
οικτιρμων oiktirmōn
N-GPM
οἰκτιρμόςoiktirmoscompassionof mercies
και kai
CONJ
καίkaiand, and
θεος theos
N-NSM
θεόςtheosGodthe God
πασης pasēs
A-GSF
πᾶςpasallof all
παρακλησεως paraklēseōs
N-GSF
παράκλησιςparaklēsisencouragementcomfort
 
4 cf. Tłum. Толк. który nas pociesza w każdym utrapieniu naszym, abyśmy mogli i sami pocieszać tych, co są w jakimkolwiek ucisku, przez pociechę, której i sami doznajemy od Boga.утешающий нас во всякой скорби нашей, чтобы и мы могли утешать находящихся во всякой скорби тем утешением, которым Бог утешает нас самих! ўтэшazй нaсъ њ всsцэй ск0рби нaшей, ћкw возмощи2 нaмъ ўтёшити сyщыz во всsцэй ск0рби, ўтэшeніемъ, и4мже ўтэшaемсz сaми t бGа. 1,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
παρακαλων parakalōn
V-PAP-NSM G5723
παρακαλέωparakaleōto plead/comfortcomforteth
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weus
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstin
παση pasē
A-DSF
πᾶςpasallall
τη
T-DSF
hothe/this/whoWho
θλιψει thlipsei
N-DSF
θλῖψιςthlipsispressuretribulation
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/we, that we
εις eis
PREP
εἰςeistowardto
το to
T-ASN
hothe/this/whotribulation
δυνασθαι dunasthai
V-PNN G5738
δύναμαιdunamaibe ablemay be able
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weour
παρακαλειν parakalein
V-PAN G5721
παρακαλέωparakaleōto plead/comfortcomfort
τους tous
T-APM
hothe/this/whothem
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
παση pasē
A-DSF
πᾶςpasallany
θλιψει thlipsei
N-DSF
θλῖψιςthlipsispressuretrouble
δια dia
PREP
διάdiathrough/because of, by
της tēs
T-GSF
hothe/this/whothe comfort wherewith
παρακλησεως paraklēseōs
N-GSF
παράκλησιςparaklēsisencouragementthe comfort wherewith
ης ēs
R-GSF
ὅς, ἥhhos ēwhichwhich are
παρακαλουμεθα parakaloumetha
V-PPI-1P G5743
παρακαλέωparakaleōto plead/comfortare comforted
αυτοι autoi
P-NPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfwe ourselves
υπο upo
PREP
ὑπόhupoby/underof
του tou
T-GSM
hothe/this/whoGod
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodGod
 
5 cf. Tłum. Толк. Albowiem jak w nas obfitują cierpienia Chrystusowe, tak i przez Chrystusa obfita jest nasza pociecha.Ибо по мере, как умножаются в нас страдания Христовы, умножается Христом и утешение наше. ЗанE ћкоже и3збhточествуютъ страд†ніz хrтHва въ нaсъ, тaкw хrт0мъ и3збhточествуетъ и3 ўтэшeніе нaше. 1,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sinceFor
καθως kathōs
ADV
καθώςkathōsas/just asas
περισσευει perisseuei
V-PAI-3S G5719
περισσεύωperisseuōto abound/exceedabound
τα ta
T-NPN
hothe/this/whothe sufferings
παθηματα pathēmata
N-NPN
πάθημαpathēmasufferingthe sufferings
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof Christ
χριστου christou
N-GSM
ΧριστόςchristosChristof Christ
εις eis
PREP
εἰςeistowardin
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weus
ουτως outōs
ADV
οὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly), so
δια dia
PREP
διάdiathrough/because ofby
του tou
T-GSM
hothe/this/whoconsolation
χριστου christou
N-GSM
ΧριστόςchristosChristChrist
περισσευει perisseuei
V-PAI-3S G5719
περισσεύωperisseuōto abound/exceedaboundeth
και kai
CONJ
καίkaiandalso
η ē
T-NSF
hothe/this/who[the/this/who]
παρακλησις paraklēsis
N-NSF
παράκλησιςparaklēsisencouragementconsolation
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weour
 
6 cf. Tłum. Толк. A czy doznajemy utrapień – dla waszej zachęty i zbawienia; czy my doznajemy pociech – dla waszego pocieszenia; czy bywamy napominani – dla waszego napominania i zbawienia, a to daje cierpliwość w znoszeniu tych samych cierpień, które i my znosimy,Скорбим ли мы, скорбим для вашего утешения и спасения, которое совершается перенесением тех же страданий, какие и мы терпим. Ѓще ли же скорби1мъ, њ вaшемъ ўтэшeніи и3 спcніи, дёйствующемсz въ терпёніи тёхже страдaній, ±же и3 мы2 стрaждемъ: 1,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειτε eite
CONJ
εἴτεeiteifwhether
δε de
CONJ
δέdethenAnd
θλιβομεθα thlibometha
V-PPI-1P G5743
θλίβωthlibōto press onwe be afflicted
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/for, for
της tēs
T-GSF
hothe/this/who 
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouyour
παρακλησεως paraklēseōs
N-GSF
παράκλησιςparaklēsisencouragementconsolation
και kai
CONJ
καίkaiandand
σωτηριας sōtērias
N-GSF
σωτηρίαsōtēriasalvationsalvation
ειτε eite
CONJ
εἴτεeiteif: or whether
παρακαλουμεθα parakaloumetha
V-PPI-1P G5743
παρακαλέωparakaleōto plead/comfortwe be comforted
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/for, for
της tēs
T-GSF
hothe/this/who 
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouyour
παρακλησεως paraklēseōs
N-GSF
παράκλησιςparaklēsisencouragementconsolation
της tēs
T-GSF
hothe/this/who 
ενεργουμενης energoumenēs
V-PMP-GSF G5734
ἐνεργέωenergeōbe activeis effectual
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
υπομονη upomonē
N-DSF
ὑπομονήhupomonēperseverancethe enduring
των tōn
T-GPN
hothe/this/who, which
αυτων autōn
P-GPN
αὐτόςautoshe/she/it/selfof the same
παθηματων pathēmatōn
N-GPN
πάθημαpathēmasufferingsufferings
ων ōn
R-GPN
ὅς, ἥhhos ēwhichwhich
και kai
CONJ
καίkaiandalso
ημεις ēmeis
P-1NP
ἐγώegōI/we.
πασχομεν paschomen
V-PAI-1P G5719
πάσχωpaschōto suffersuffer
και kai
CONJ
καίkaiandand
η ē
T-NSF
hothe/this/who 
ελπις elpis
N-NSF
ἐλπίςelpishope 
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/wewe
βεβαια bebaia
A-NSF
βέβαιοςbebaiosfirm 
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/for 
υμων umōn
P-2GP
σύsuyou[you]
 
7 cf. Tłum. Толк. aby nadzieja nasza co do was była mocna, bo wiemy, że jak jesteście towarzyszami utrapienia, tak będziecie i pociechy.И надежда наша о вас тверда. Утешаемся ли, утешаемся для вашего утешения и спасения, зная, что вы участвуете как в страданиях наших, так и в утешении. и3 ўповaніе нaше и3звёстно њ вaсъ. Ѓще ли ўтэшaемсz, њ вaшемъ ўтэшeніи и3 спcніи, вёдzще, занE ћкоже w4бщницы є3стE страстeмъ нaшымъ, тaкожде и3 ўтэшeнію. 1,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειδοτες eidotes
V-RAP-NPM G5761
εἴδωeidōto knowAnd our hope of you stedfast, knowing
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, that
ως ōs
ADV
ὡςhōswhich/how[which/how]
κοινωνοι koinōnoi
N-NPM
κοινωνόςkoinōnosparticipantpartakers
εστε este
V-PAI-2P G5719
εἰμίeimito beye are
των tōn
T-GPN
hothe/this/whoof the sufferings
παθηματων pathēmatōn
N-GPN
πάθημαpathēmasufferingof the sufferings
ουτως outōs
ADV
οὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly), so
και kai
CONJ
καίkaiandalso
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoof the consolation
παρακλησεως paraklēseōs
N-GSF
παράκλησιςparaklēsisencouragementof the consolation
 
8 cf. Tłum. Толк. Nie chcemy bowiem, bracia, abyście nie wiedzieli o utrapieniu naszym, które nas spotkało w Azji, żeśmy byli nazbyt obciążeni ponad siłę, tak że nawet przykrzyło nam się żyć.Ибо мы не хотим оставить вас, братия, в неведении о скорби нашей, бывшей с нами в Асии, потому что мы отягчены были чрезмерно и сверх силы, так что не надеялись остаться в живых. (За?_рx7и.) Не бо2 х0щемъ вaсъ, брaтіе, не вёдэти њ ск0рби нaшей бhвшей нaмъ во ґсjи, ћкw по премн0гу (и3) пaче си1лы њтzготи1хомсz, ћкw не надёzтисz нaмъ и3 жи1ти. 1,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVου ou
PRT-N
οὐounonot
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
θελομεν thelomen
V-PAI-1P G5719
θέλωthelōto will/desirewe would
υμας umas
P-2AP
σύsuyouyou
αγνοειν agnoein
V-PAN G5721
ἀγνοέωagnoeōbe ignorant, have
αδελφοι adelfoi
N-VPM
ἀδελφόςadelfosbrother, brethren
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/forof
της tēs
T-GSF
hothe/this/who 
θλιψεως thlipseōs
N-GSF
θλῖψιςthlipsispressuretrouble
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/wewe
της tēs
T-GSF
hothe/this/who 
γενομενης genomenēs
V-2ADP-GSF G5637
γίνομαιginomaito bewhich came
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τη
T-DSF
hothe/this/whotrouble
ασια asia
N-DSF
ἈσίαasiaAsiaAsia
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, that
καθ kath
PREP
κατάkataaccording toout
υπερβολην uperbolēn
N-ASF
ὑπερβολήhuperbolēsurpassingof measure
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/for, above
δυναμιν dunamin
N-ASF
δύναμιςdunamispowerstrength
εβαρηθημεν ebarēthēmen
V-API-1P G5681
βαρέωbareōto burdenwe were pressed
ωστε ōste
CONJ
ὥστεhōsteso, insomuch that
εξαπορηθηναι exaporēthēnai
V-APN G5683
ἐξαπορέωexaporeōto despairdespaired
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weto us
και kai
CONJ
καίkaiandeven
του tou
T-GSN
hothe/this/whoAsia
ζην zēn
V-PAN G5721
ζάωzaōto liveof life
 
9 cf. Tłum. Толк. Ale sami w sobie mieliśmy wyrok śmierci, abyśmy nie pokładali ufności w samych sobie, lecz w Bogu, który wskrzesza umarłych,Но сами в себе имели приговор к смерти, для того, чтобы надеяться не на самих себя, но на Бога, воскрешающего мертвых, Но сaми въ себЁ њсуждeніе смeрти и3мёхомъ, да не надёющесz бyдемъ на сS, но на бGа возставлsющаго мє1ртвыz, 1,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαλλα alla
CONJ
ἀλλάallabutBut
αυτοι autoi
P-NPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfwe
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
εαυτοις eautois
F-1DPM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfourselves
το to
T-ASN
hothe/this/who 
αποκριμα apokrima
N-ASN
ἀπόκριμαapokrimaverdictthe sentence
του tou
T-GSM
hothe/this/whothe sentence
θανατου thanatou
N-GSM
θάνατοςthanatosdeathof death
εσχηκαμεν eschēkamen
V-RAI-1P G5758
ἔχωechōto have/behad
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
μη
PRT-N
μήnotnot
πεποιθοτες pepoithotes
V-2RAP-NPM G5756
πείθωpeithōto persuadetrust
ωμεν ōmen
V-PAS-1P G5725
εἰμίeimito bewe should
εφ ef
PREP
ἐπίepiupon/to/againstin
εαυτοις eautois
F-1DPM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfourselves
αλλ all
CONJ
ἀλλάallabut, but
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstin
τω
T-DSM
hothe/this/whoof death
θεω theō
N-DSM
θεόςtheosGodGod
τω
T-DSM
hothe/this/whoGod
εγειροντι egeironti
V-PAP-DSM G5723
ἐγείρωegeirōto ariseraiseth
τους tous
T-APM
hothe/this/whowhich
νεκρους nekrous
A-APM
νεκρόςnekrosdeadthe dead
 
10 cf. Tłum. Толк. a on nas wyrwał i wyrywa z tak wielkich niebezpieczeństw; w nim mamy nadzieję, że też jeszcze wyrwie,Который и избавил нас от столь близкой смерти, и избавляет, и на Которого надеемся, что и еще избавит, и4же t толи1кіz смeрти и3збaвилъ ны2 є4сть и3 и3збавлsетъ, нaньже и3 ўповaхомъ, ћкw и3 є3щE и3збaвитъ, 1,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVος os
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhichWho
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
τηλικουτου tēlikoutou
D-GSM
τηλικοῦτοςtēlikoutosso greatso great
θανατου thanatou
N-GSM
θάνατοςthanatosdeatha death
ερρυσατο errusato
V-ANI-3S G5673
ῥύομαιruomaito rescuedelivered
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weus
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ρυσεται rusetai
V-FDI-3S G5695
ῥύομαιruomaito rescuedoth deliver
εις eis
PREP
εἰςeistoward: in
ον on
R-ASM
ὅς, ἥhhos ēwhichwhom
ηλπικαμεν[     ēlpikamen
V-RAI-1P G5758
ἐλπίζωelpizōto hope/expectwe trust
οτι]     oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
και kai
CONJ
καίkaiand 
ετι eti
ADV
ἔτιetistillyet
ρυσεται rusetai
V-FDI-3S G5695
ῥύομαιruomaito rescuehe will
 
11 cf. Tłum. Толк. przy waszej także pomocy w modlitwie za nas, aby za ten dar, nam dany dla wielu osób, wielu składało dzięki za nas.при содействии и вашей молитвы за нас, дабы за дарованное нам, по ходатайству многих, многие возблагодарили за нас. споспэшествyющымъ и3 вaмъ по нaсъ моли1твою, да t мн0гихъ ли1цъ, є4же въ нaсъ даровaніе, мн0гими благодари1тсz њ вaсъ. 1,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVσυνυπουργουντων sunupourgountōn
V-PAP-GPM G5723
συνυπουργέωsunupourgeōto join in helpinghelping together
και kai
CONJ
καίkaiandalso
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouYe
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/forfor
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weus
τη
T-DSF
hothe/this/who 
δεησει deēsei
N-DSF
δέησιςdeēsisprayerby prayer
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromby the means of
πολλων pollōn
A-GPN
πολύςpolusmuchmany
προσωπων prosōpōn
N-GPN
πρόσωπονprosōponfacepersons
το to
T-NSN
hothe/this/whoby prayer
εις eis
PREP
εἰςeistowardupon
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weus
χαρισμα charisma
N-NSN
χάρισμαcharismagiftfor the gift
δια dia
PREP
διάdiathrough/because ofby
πολλων pollōn
A-GPN
πολύςpolusmuchmany
ευχαριστηθη eucharistēthē
V-APS-3S G5686
εὐχαριστέωeucharisteōto thankthanks may be given
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/foron
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weour behalf
 
POSTĘPUJE SZCZERZE.12 cf. Tłum. Толк. Albowiem świadectwo sumienia naszego jest chlubą naszą, że w prostocie serca i szczerości bożej,.a nie w mądrości cielesnej, ale w łasce bożej postępowaliśmy na tym świecie, a szczególniej względem was.Ибо похвала наша сия есть свидетельство совести нашей, что мы в простоте и богоугодной искренности, не по плотской мудрости, но по благодати Божией, жили в мире, особенно же у вас. (За?_рx7f.) Похвалeніе бо нaше сіE є4сть, свидётельство с0вэсти нaшеz, ћкw въ простотЁ и3 чтcотЁ б9іей, (ґ) не въ мyдрости пл0ти, но блгdтію б9іею жи1хомъ въ мjрэ, мн0жае же ў вaсъ. 1,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVη ē
T-NSF
hothe/this/who 
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
καυχησις kauchēsis
N-NSF
καύχησιςkauchēsispriderejoicing
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weour
αυτη autē
D-NSF
οὗτοςhoutosthis/he/she/itthis
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
το to
T-NSN
hothe/this/who, the testimony
μαρτυριον marturion
N-NSN
μαρτύριονmarturiontestimony, the testimony
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoconscience
συνειδησεως suneidēseōs
N-GSF
συνείδησιςsuneidēsisconscienceconscience
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weof our
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, that
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
αγιοτητι agiotēti
N-DSF
ἁγιότηςhagiotēsholiness[holiness]
και kai
CONJ
καίkaiandand
ειλικρινεια eilikrineia
N-DSF
εἰλικρίνειαeilikrineiasinceritysincerity
του tou
T-GSM
hothe/this/whothe world
θεου[     theou
N-GSM
θεόςtheosGodgodly
και]     kai
CONJ
καίkaiand[and]
ουκ ouk
PRT-N
οὐouno, not
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongwith
σοφια sofia
N-DSF
σοφίαsofiawisdomwisdom
σαρκικη sarkikē
A-DSF
σαρκικόςsarkikosfleshlyfleshly
αλλ all
CONJ
ἀλλάallabut, but
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongby
χαριτι chariti
N-DSF
χάριςcharisgracethe grace
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
ανεστραφημεν anestrafēmen
V-2API-1P G5648
ἀναστρέφωanastrefōto live/return, we have had our conversation
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τω
T-DSM
hothe/this/who[the/this/who]
κοσμω kosmō
N-DSM
κόσμοςkosmosworldthe world
περισσοτερως perissoterōs
ADV-C
περισσῶςperissōssuperabundantlymore abundantly
δε de
CONJ
δέdethen, and
προς pros
PREP
πρόςprosto/withto
υμας umas
P-2AP
σύsuyouyou-ward
 
13 cf. Tłum. Толк. Nie piszemy bowiem wam nic innego tylko to, coście czytali i poznali. Ufam zaś, że aż do końca poznacie,И мы пишем вам не иное, как то, что вы читаете или разумеете, и что, как надеюсь, до конца уразумеете, Не и3н†z бо пи1шемъ вaмъ, но ±же чтетE и3 разумэвaете: ўповaю же, ћкw и3 до концA ўразумёете, 1,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVου ou
PRT-N
οὐounonone
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
αλλα alla
A-APN
ἄλλοςallosanotherother things
γραφομεν grafomen
V-PAI-1P G5719
γράφωgrafōto writewe write
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouunto you
αλλ all
CONJ
ἀλλάallabut, than
η ē
PRT
ēor 
α a
R-APN
ὅς, ἥhhos ēwhichwhat
αναγινωσκετε anaginōskete
V-PAI-2P G5719
ἀναγινώσκωanaginōskōto readye read
η ē
PRT
ēoror
και kai
CONJ
καίkaiand 
επιγινωσκετε epiginōskete
V-PAI-2P G5719
ἐπιγινώσκωepiginōskōto come to knowacknowledge
ελπιζω elpizō
V-PAI-1S G5719
ἐλπίζωelpizōto hope/expectI trust
δε de
CONJ
δέdethen; and
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since 
εως eōs
ADV
ἕωςheōsuntilto
τελους telous
N-GSN
τέλοςtelosgoal/taxthe end
επιγνωσεσθε epignōsesthe
V-FDI-2P G5695
ἐπιγινώσκωepiginōskōto come to knowye shall acknowledge
 
14 cf. Tłum. Толк. jak już poznaliście nas po części, że jesteśmy chlubą waszą, jak i wy naszą, w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa.так как вы отчасти и уразумели уже, что мы будем вашею похвалою, равно и вы нашею, в день Господа нашего Иисуса Христа. ћкоже и3 разумёсте нaсъ t чaсти, ћкw похвалeніе вaмъ є3смы2, ћкоже и3 вы2 нaмъ, въ дeнь гDа нaшегw ї}са хrтA. 1,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαθως kathōs
ADV
καθώςkathōsas/just asAs
και kai
CONJ
καίkaiandalso
επεγνωτε epegnōte
V-2AAI-2P G5627
ἐπιγινώσκωepiginōskōto come to knowye have acknowledged
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weus
απο apo
PREP
ἀπόapofromin
μερους merous
N-GSN
μέροςmerospartpart
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, that
καυχημα kauchēma
N-NSN
καύχημαkauchēmapriderejoicing
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouye
εσμεν esmen
V-PAI-1P G5719
εἰμίeimito bewe are
καθαπερ kathaper
ADV
καθάπερkathaperjust as, even as
και kai
CONJ
καίkaiandalso
υμεις umeis
P-2NP
σύsuyouyour
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weours
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τη
T-DSF
hothe/this/whothe day
ημερα ēmera
N-DSF
ἡμέραhēmeradaythe day
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof the Lord
κυριου kuriou
N-GSM
κύριοςkurioslordof the Lord
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/we[I/we]
ιησου iēsou
N-GSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
 
15 cf. Tłum. Толк. I z tą ufnością chciałem najpierw przyjść do was, abyście drugą łaskę otrzymali,И в этой уверенности я намеревался прийти к вам ранее, чтобы вы вторично получили благодать, И# си1мъ ўповaніемъ хотёхъ къ вaмъ пріити2 прeжде, да вторyю блгdть и4мате, 1,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ταυτη tautē
D-DSF
οὗτοςhoutosthis/he/she/itin this
τη
T-DSF
hothe/this/whoconfidence
πεποιθησει pepoithēsei
N-DSF
πεποίθησιςpepoithēsisconfidenceconfidence
εβουλομην eboulomēn
V-INI-1S G5711
βούλομαιboulomaito planI was minded
προτερον proteron
ADV-C
πρότερονproteronbeforebefore
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
υμας umas
P-2AP
σύsuyouyou
ελθειν elthein
V-2AAN G5629
ἔρχομαιerchomaito come/goto come
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
δευτεραν deuteran
A-ASF
δεύτεροςdeuterossecondlya second
χαραν charan
N-ASF
χαράcharajoy[joy]
σχητε schēte
V-2AAS-2P G5632
ἔχωechōto have/beye might have
 
16 cf. Tłum. Толк. i od was przejść do Macedonii i znowu z Macedonii przyjść do was i przez was być odprowadzonym do Judei.и через вас пройти в Македонию, из Македонии же опять прийти к вам; а вы проводили бы меня в Иудею. и3 вaми проити2 въ макед0нію, и3 пaки t макед0ніи пріити2 къ вaмъ, и3 вaми проводи1тисz во їудeю. 1,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
δι di
PREP
διάdiathrough/because ofby
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouyou
διελθειν dielthein
V-2AAN G5629
διέρχομαιdierchomaito pass throughto pass
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
μακεδονιαν makedonian
N-ASF
ΜακεδονίαmakedoniaMacedoniaMacedonia
και kai
CONJ
καίkaiand, and
παλιν palin
ADV
πάλινpalinagainagain
απο apo
PREP
ἀπόapofromout of
μακεδονιας makedonias
N-GSF
ΜακεδονίαmakedoniaMacedoniaMacedonia
ελθειν elthein
V-2AAN G5629
ἔρχομαιerchomaito come/goto come
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
υμας umas
P-2AP
σύsuyouyou
και kai
CONJ
καίkaiand, and
υφ uf
PREP
ὑπόhupoby/underof
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouyou
προπεμφθηναι propemfthēnai
V-APN G5683
προπέμπωpropempōto help on the wayto be brought on my way
εις eis
PREP
εἰςeistowardtoward
την tēn
T-ASF
hothe/this/whoJudaea
ιουδαιαν ioudaian
N-ASF
ἸουδαίαioudaiaJudeaJudaea
 
17 cf. Tłum. Толк. Gdy więc to zamierzałem, czy kierowałem się lekkomyślnością? Albo czy to, co zamyślam, według ciała zamyślam, tak że jest u mnie i „tak” i „nie” ?Имея такое намерение, легкомысленно ли я поступил? Или, что я предпринимаю, по плоти предпринимаю, так что у меня то "да, да", то "нет, нет"? Сіe же хотS, є3дA что2 ќбw легкот0ю дёzхъ; И#ли2 ±же совэщавaю, по пл0ти совэщавaю, да бyдетъ ў менє2 є4же є4й, є4й, и3 є4же ни2, ни2. 1,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτουτο touto
D-ASN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenWhen I therefore
βουλομενος boulomenos
V-PNP-NSM G5740
βούλομαιboulomaito plan[to plan]
μητι mēti
PRT-I
μήτιmētisurely not, did
αρα ara
PRT-I
ἆραarano? 
τη
T-DSF
hothe/this/who 
ελαφρια elafria
N-DSF
ἐλαφρίαelafrialightnesslightness
εχρησαμην echrēsamēn
V-ADI-1S G5662
χράωchraōto useI use
η ē
PRT
ēor? or
α a
R-APN
ὅς, ἥhhos ēwhichthe things
βουλευομαι bouleuomai
V-PNI-1S G5736
βουλεύωbouleuōto planwas
κατα kata
PREP
κατάkataaccording toaccording to
σαρκα sarka
N-ASF
σάρξsarxfleshthe flesh
βουλευομαι bouleuomai
V-PNI-1S G5736
βουλεύωbouleuōto planminded
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
η ē
V-PAS-3S G5725
εἰμίeimito bethere should be
παρ par
PREP
παράparafrom/with/besidewith
εμοι emoi
P-1DS
ἐγώegōI/weme
το to
T-NSN
hothe/this/who 
ναι nai
PRT
ναίnaiyesyea
ναι nai
PRT
ναίnaiyesyea
και kai
CONJ
καίkaiand, and
το to
T-NSN
hothe/this/wholightness
ου ou
PRT-N
οὐounonay
ου ou
PRT-N
οὐounonay
 
18 cf. Tłum. Толк. Ale wierny Bóg – że w mowie naszej, do was, nie ma „tak” i „nie.”Верен Бог, что слово наше к вам не было то "да", то "нет". Вёренъ же бGъ, ћкw сл0во нaше, є4же къ вaмъ, не бhсть є4й и3 ни2. 1,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπιστος pistos
A-NSM
πιστόςpistosfaithfultrue
δε de
CONJ
δέdethenBut
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
θεος theos
N-NSM
θεόςtheosGodGod
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since,
ο o
T-NSM
hothe/this/whoGod
λογος logos
N-NSM
λόγοςlogoswordword
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weour
ο o
T-NSM
hothe/this/whoword
προς pros
PREP
πρόςprosto/withtoward
υμας umas
P-2AP
σύsuyouyou
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito be[to be]
ναι nai
PRT
ναίnaiyesyea
και kai
CONJ
καίkaiandand
ου ou
PRT-N
οὐounonay
 
19 cf. Tłum. Толк. Albowiem Syn Boży, Jezus Chrystus, któregośmy wśród was opowiadali, ja i Sylwan i Tymoteusz, nie był „tak” i „nie,” ale w nim było „tak.”Ибо Сын Божий, Иисус Христос, проповеданный у вас нами, мною и Силуаном и Тимофеем, не был "да" и "нет"; но в Нем было "да",- И$бо б9ій сн7ъ ї}съ хrт0съ, и4же ў вaсъ нaми проповёданный, мн0ю и3 сілуaномъ и3 тімоfeемъ, не бhсть є4й и3 ни2, но въ нeмъ самёмъ є4й бhсть: 1,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof God
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
υιος uios
N-NSM
υἱόςhuiossonthe Son
χριστος christos
N-NSM
ΧριστόςchristosChristChrist
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/Joshua, Jesus
ο o
T-NSM
hothe/this/who, who
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongamong
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouyou
δι di
PREP
διάdiathrough/because ofby
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weme
κηρυχθεις kēruchtheis
V-APP-NSM G5685
κηρύσσωkērussōto preachwas preached
δι di
PREP
διάdiathrough/because of, by
εμου emou
P-1GS
ἐγώegōI/weus
και kai
CONJ
καίkaiandand
σιλουανου silouanou
N-GSM
ΣιλουανόςsilouanosSilas/SilvanusSilvanus
και kai
CONJ
καίkaiandand
τιμοθεου timotheou
N-GSM
ΤιμόθεοςtimotheosTimothyTimotheus
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
εγενετο egeneto
V-2ADI-3S G5633
γίνομαιginomaito be, was
ναι nai
PRT
ναίnaiyesyea
και kai
CONJ
καίkaiandand
ου ou
PRT-N
οὐounonay
αλλα alla
CONJ
ἀλλάallabut, but
ναι nai
PRT
ναίnaiyesyea
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
γεγονεν gegonen
V-2RAI-3S G5754
γίνομαιginomaito bewas
 
20 cf. Tłum. Толк. Ile bowiem jest obietnic bożych, są w nim „tak,” dlatego też przez niego Amen Bogu ku chwale naszej.ибо все обетования Божии в Нем "да" и в Нем "аминь",- в славу Божию, через нас. є3ли6ка бо њбэтwвaніz б9іz, въ т0мъ є4й и3 въ т0мъ ґми1нь: бGу къ слaвэ нaми. 1,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοσαι osai
K-NPF
ὅσοςhososjust as/how muchall
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
επαγγελιαι epangeliai
N-NPF
ἐπαγγελίαepangeliapromisethe promises
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
το to
T-NSN
hothe/this/who 
ναι nai
PRT
ναίnaiyesyea
διο dio
CONJ
διόdiotherefore[therefore]
και kai
CONJ
καίkaiand, and
δι di
PREP
διάdiathrough/because ofby
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
το to
T-NSN
hothe/this/who 
αμην amēn
HEB
ἀμήνamēnamenAmen
τω
T-DSM
hothe/this/whoof God
θεω theō
N-DSM
θεόςtheosGodof God
προς pros
PREP
πρόςprosto/with, unto
δοξαν doxan
N-ASF
δόξαdoxaglorythe glory
δι di
PREP
διάdiathrough/because of[through/because of]
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weus
 
21 cf. Tłum. Толк. Ten zaś jest, co nas z wami utwierdza w Chrystusie i co nas pomazał – Bóg,Утверждающий же нас с вами во Христе и помазавший нас есть Бог, (За?_р7o.) И#звэствyzй же нaсъ съ вaми во хrтA и3 помaзавый нaсъ, бGъ, 1,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/whohe which
δε de
CONJ
δέdethenNow
βεβαιων bebaiōn
V-PAP-NSM G5723
βεβαιόωbebaioōto confirmstablisheth
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weus
συν sun
PREP
σύνsunwithwith
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouyou
εις eis
PREP
εἰςeistowardin
χριστον christon
N-ASM
ΧριστόςchristosChristChrist
και kai
CONJ
καίkaiand, and
χρισας chrisas
V-AAP-NSM G5660
χρίωchriōto anointhath anointed
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weus
θεος theos
N-NSM
θεόςtheosGod, God
 
22 cf. Tłum. Толк. on też na nas wycisnął pieczęć i dał zadatek ducha w sercach naszych.Который и запечатлел нас и дал залог Духа в сердца наши. и4же и3 запечатлЁ нaсъ, и3 дадE њбручeніе д¦а въ сердцA н†ша. 1,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο]     o
T-NSM
hothe/this/whoWho
και kai
CONJ
καίkaiandalso
σφραγισαμενος sfragisamenos
V-AMP-NSM G5671
σφραγίζωsfragizōto sealhath
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weus
και kai
CONJ
καίkaiand, and
δους dous
V-2AAP-NSM G5631
δίδωμιdidōmito givegiven
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe earnest
αρραβωνα arrabōna
N-ASM
ἀρραβώνarrabōnguaranteethe earnest
του tou
T-GSN
hothe/this/whoof the Spirit
πνευματος pneumatos
N-GSN
πνεῦμαpneumaspirit/breathof the Spirit
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
ταις tais
T-DPF
hothe/this/whohearts
καρδιαις kardiais
N-DPF
καρδίαkardiahearthearts
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weour
 
NIE CHCE ZMUSZAĆ KORYNTIAN.23 cf. Tłum. Толк. Ja zaś wzywam Boga na świadka, na duszę moją, że nie przyszedłem więcej do Koryntu oszczędzając was.Бога призываю во свидетели на душу мою, что, щадя вас, я доселе не приходил в Коринф, Ѓзъ же свидётелz бGа призывaю на мою2 дyшу, ћкw щадS вaсъ, ктомY не пріид0хъ въ корjнfъ, 1,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weI
δε de
CONJ
δέdethenMoreover
μαρτυρα martura
N-ASM
μάρτυςmartuswitnessfor a record
τον ton
T-ASM
hothe/this/who 
θεον theon
N-ASM
θεόςtheosGodGod
επικαλουμαι epikaloumai
V-PMI-1S G5731
ἐπικαλέωepikaleōto call (on)/namecall
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstupon
την tēn
T-ASF
hothe/this/whoGod
εμην emēn
S-1SASF
ἐμόςemosmymy
ψυχην psuchēn
N-ASF
ψυχήpsuchēsoulsoul
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, that
φειδομενος feidomenos
V-PNP-NSM G5740
φείδομαιfeidomaito spareto spare
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouyou
ουκετι ouketi
ADV-N
οὐκέτιouketinot any morenot as yet
ηλθον ēlthon
V-2AAI-1S G5627
ἔρχομαιerchomaito come/goI came
εις eis
PREP
εἰςeistowardunto
κορινθον korinthon
N-ASF
ΚόρινθοςkorinthosCorinthCorinth
 
24 cf. Tłum. Толк. Nie dlatego, że panujemy nad wiarą waszą, ale jesteśmy pomocnikami wesela waszego; wiarą bowiem stoicie.не потому, будто мы берем власть над верою вашею; но мы споспешествуем радости вашей: ибо верою вы тверды.не ћкw њбладaемъ вёрою вaшею, но (ћкw) споспBшницы є3смы2 вaшей рaдости: вёрою бо стоитE.1,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVουχ ouch
PRT-N
οὐounoNot
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincefor that
κυριευομεν kurieuomen
V-PAI-1P G5719
κυριεύωkurieuōto lord overwe have dominion
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouover your
της tēs
T-GSF
hothe/this/who 
πιστεως pisteōs
N-GSF
πίστιςpistisfaith/trustfaith
αλλα alla
CONJ
ἀλλάallabut, but
συνεργοι sunergoi
A-NPM
συνεργόςsunergosco-workerhelpers
εσμεν esmen
V-PAI-1P G5719
εἰμίeimito beare
της tēs
T-GSF
hothe/this/whofaith
χαρας charas
N-GSF
χαράcharajoyjoy
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouof your
τη
T-DSF
hothe/this/whojoy
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor: for
πιστει pistei
N-DSF
πίστιςpistisfaith/trustby faith
εστηκατε estēkate
V-RAI-2P G5758
ἵστημιhistēmito standye stand

21 A postanowiłem to sobie, że by nie przychodzić do was po raz wtóry z zasmuceniem.2 Jeśli bowiem ja was zasmucam, to któż jest, co by mnie rozweselił, jeśli nie ten, którego ja zasmucam?3 I to samo wam napisałem, abym przyszedłszy, nie miał smutku na smutek od tych, od których miałem doznać radości; bo mam zaufanie do was wszystkich, że radość moja jest radością was wszystkich.4 Gdyż napisałem wam w wielkim utrapieniu i ucisku serca, wśród wielu łez, nie żebyście się zasmucili, ale żebyście poznali, jaką miłość żywię ku wam nader obficie.KAŻE PRZEBACZYĆ GRZESZNIKOWI.5 Jeśli zaś kto zasmucił, nie zasmucił mnie, ale po części, abym nie obciążył was wszystkich.6 Temu, co taki jest, wystarczy to strofowanie, które daje wielu;7 tak że przeciwnie raczej mu darujcie i pocieszcie go, by przypadkiem w nadmiernym smutku nie pogrążył się ten, co taki jest.8 Przeto was proszę, abyście miłość względem niego potwierdzili.9 Albowiem i dlatego napisałem, abym poznał, czyście wypróbowani, czy we wszystkim jesteście posłuszni.10 A komu co przebaczyliście, to i ja; bo i ja, co przebaczyłem, jeśli co przebaczyłem, to ze względu na was, w osobie Chrystusa, „aby nas szatan nie oszukał, bo nie są nam tajne jego zamysły. SKUTKI JEGO APOSTOLSTWA.12 Gdy zaś przyszedłem do Troady dla ewangelii Chrystusowej i drzwi mi stały otworem w Panu,13 duch mój nie miał spokoju, dlatego że nie znalazłem Tytusa brata mego; ale pożegnawszy się z nimi, udałem się do Macedonii14 A Bogu dzięki, który zawsze prowadzi nas w triumfie w Chrystusie Jezusie i woń poznania siebie objawia przez nas na każdym miejscu;15 bo jesteśmy miłą wonią Chrystusową dla Boga wśród tych, którzy bywają zbawieni i wśród tych, co giną;10 mianowicie dla jednych: wonią śmierci na śmierć, dla drugich zaś: wonią życia na życie. A do tego któż tak zdatny ?11 Nie jesteśmy bowiem, jak wielu z nich, fałszerzami słowa bożego, ale w szczerości, ale jak z Boga, wobec Boga, mówimy w Chrystusie.
3NIE POTRZEBUJE POLECENIA OD LUDZI.1 Zaczynamy znowu zalecać samych siebie? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was, albo od was?2 Listem naszym jesteście wy, napisanym na sercach naszych, który znają i czytają wszyscy ludzie;3 oczywiście, że jesteście listem Chrystusowym, sporządzonym przez nas i napisanym nie atramentem, ale Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, ale na cielesnych tablicach serca.4 Ufność zaś taką mamy przez Chrystusa ku Bogu;5 nie żebyśmy byli zdolni pomyśleć coś sami od siebie, jakby sami z siebie, ale zdolność nasza jest z Boga;6 który też uczynił nas odpowiednimi sługami Nowego Testamentu, nie literą, ale duchem; bo litera zabija, a duch ożywia.7 A jeśli posługiwanie śmierci, literami wyrażone na kamieniach, było w chwale, tak że synowie Izraela nie mogli patrzeć na twarz Mojżesza dla chwały oblicza jego, która przemija,8 to jakże posługiwanie Ducha nie będzie tym bardziej w chwale?9 Albowiem jeśli posługiwanie potępienia jest chwałą, daleko więcej obfituje w chwałę posługiwanie sprawiedliwości.10 Gdyż co zabłysło, nie jaśniało chwałą w tej mierze, z powodu przewyższającej chwały.11 Jeśli bowiem to, co przemija, jest w chwale, daleko więcej to, co trwa, jest w chwale.ŻYDZI MAJĄ ZASŁONĘ W SERCU.12 Mając więc taką nadzieję, postępujemy z wielką ufnością:13 a nie jak „Mojżesz kładł zasłonę na oblicze swoje,” aby synowie Izraela nie patrzyli na twarz jego, co niszczeje;14 ale stępiały ich umysły. Albowiem aż do dnia dzisiejszego ta sama zasłona przy czytaniu Starego Testamentu pozostaje nieodkryta (ponieważ w Chrystusie niszczeje),15 ale aż do dnia dzisiejszego, gdy czytają Mojżesza, zasłona leży na ich sercu.16 „Gdy zaś nawróci się do Pana, zasłona będzie zdjęta.”17 A Pan jest Duchem. Gdzie zaś Duch Pański, tam wolność.18 Ale my wszyscy, odkrytym obliczem patrząc w zwierciadle na chwałę Pańską, w ten sam obraz się przemieniamy z jasności w jasność, jakby od Ducha Pańskiego.
4PAWEŁ JAWNIE GŁOSI EWANGELIĘ.1 Dlatego mając to posługiwanie, nie ustajemy według miłosierdzia, któregośmy dostąpili;2 ale odrzucamy skrytą obrzydłość, nie postępując chytrze, ani nie fałszując słowa bożego, lecz przez okazywanie prawdy zalecając siebie samych sumieniu wszystkich ludzi przed Bogiem.3 A jeśli zakryta jest nawet ewangelia nasza, to jest zakryta dla tych, co giną,4 u których bóg świata tego zaślepił umysł niewiernych, aby im nie zajaśniało światło ewangelii chwały Chrystusa, który jest obrazem Boga.5 Nie opowiadamy bowiem samych sieb1e, ale Jezusa Chrystusa Pana naszego, siebie zaś sługami waszymi przez Jezusa.6 Albowiem Bóg, który rozkazał, żeby z ciemności zabłysła światłość, sam oświecił serca nasze, aby zajaśniały poznaniem chwały Boga, w obliczu Jezusa Chrystusa.UMACNIA GO BÓG.7 Mamy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby wywyższona była moc boża, a nie nasza.8 We wszystkim doznajemy utrapienia, ale nie jesteśmy ściśnieni; troskamy się, ale nie rozpaczamy;9 prześladowanie cierpimy, ale nie jesteśmy opuszczeni; bywamy powaleni, ale nie giniemy;10 zawsze umartwienie Jezusa w ciele naszym wokół nosimy, aby i życie Jezusowe okazało się w naszych ciałach.11 Zawsze bowiem my, co żyjemy, na śmierć jesteśmy wydawani dla Jezusa, żeby i życie Jezusa okazało się w śmiertelnym ciele naszym.12 nas więc śmierć działa, w was zaś życie.13 A że mamy tego samego ducha wiary, jak napisano: „Uwierzyłem, dlatego mówiłem,” i my wierzymy, dlatego też mówimy;14 wiedząc, że ten, co wzbudził Jezusa i nas wzbudzi z Jezusem i postawi z wami15 Wszystko bowiem dla was, aby łaska obfitująca przez dziękczynienie wielu, obfitowała ku chwale Boga.16 Dlatego nie ustajemy; ale chociaż ten nasz człowiek zewnętrzny się psuje, to jednak ten wewnętrzny odnawia się z dnia na dzień.17 To bowiem obecne, prędziutko przemijające i lekkie utrapienie nasze sprawuje w nas nader wielki ogrom wiekuistej chwały,19 gdyż my nie wpatrujemy się w to, co widzialne, ale w to, co niewidzialne. Rzeczy bowiem, które widzimy, są doczesne, a których nie widzimy, są wieczne.
5PRAGNIE BYĆ Z CHRYSTUSEM.1 A wiemy, że jeśli się rozsypie nasz dom ziemski tego mieszkania, to mamy od Boga przybytek, dom nie rękami uczyniony, wieczny w niebie2 Gdyż i w tym wzdychamy, pragnąc być przyobleczeni w mieszkanie nasze, które jest z nieba,3 jeśli tylko obleczonymi, a nie nagimi znalezieni będziemy4 Gdyż i my, którzy jesteśmy w tym przybytku, wzdychamy obciążeni dlatego, że nie chcemy być zwleczeni, ale przyobleczeni, aby wchłonięte zostało, co jest śmiertelne, przez życie5 Ten zaś, co nas do tego samego przysposabia, jest Bóg, który nam dał zadatek ducha.6 Zawsze więc jesteśmy odważni, wiedząc, że dopóki jesteśmy w ciele, pielgrzymujemy od Pana7 (przez wiarę bowiem chodzimy, a nie przez widzenie).8 Mamy jednak odwagę i dobrą wolę, aby raczej wywędrować z ciała, a być obecnymi przy Panu9 I dlatego usiłujemy jemu się podobać, czy odlegli, czy obecni10 My wszyscy bowiem musimy się ukazać przed stolicą Chrystusową, aby każdy otrzymał za własne sprawy ciała według tego, co uczynił, albo dobre, albo złe.11 Znając więc bojaźń Pańską, przekonujemy ludzi, Bogu zaś jawni jesteśmy. A następnie spodziewam się, że i sumieniom waszym jawni jesteśmy.12 Samych siebie znowu wam nie zalecamy, lecz dajemy wam sposobność do chlubienia się z nas, żebyście mieli co przeciwstawić tym, co się chlubią na zewnątrz, a nie w sercu.13 Albowiem czy od zmysłów odchodzimy, to dla Boga, czy rozsądni jesteśmy, to dla was.GORLIWOŚĆ APOSTOŁA14 Miłość bowiem Chrystusowa przyciska nas, gdy rozważamy to, że jeśli jeden umarł za wszystkich, więc wszyscy umarli.18 A za wszystkich umarł Chrystus, aby i ci, co żyją, już nie żyli sobie, ale temu, który za nich umarł i zmartwychwstał.16 Dlatego my odtąd nie znamy nikogo według ciała; a jeśli znaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już n1e znamy.17 Zatem jeśli kto w Chrystusie jest nowym stworzeniem; stare rzeczy przeminęły, oto wszystko stało się nowe 18 Wszystko zaś z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i dał nam urząd jednania19 Gdyż w Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą, nie poczytując im grzechów ich i złożył w nas słowo pojednania20 Za Chrystusa więc poselstwo sprawujemy, jakby Bóg napominał przez nas. Prosimy za Chrystusa, pojednajcie się z Bogiem21 Tego, który nie znał grzechu, za nas uczynił grzechem, abyśmy my stali się w nim sprawiedliwością bożą.
6PRACUJEMY JAKO SŁUDZY CHRYSTUSOWI.1 A jak pomocnicy napominamy, abyście nadaremnie łaski bożej nie przyjmowali2 Albowiem mówi: „W czasie sprzyjającym wysłuchałem cię, i w dzień zbawienia wspomogłem cię.” Oto teraz czas pożądany, oto teraz czas zbawienia3 Nie dajemy nikomu żadnego zgorszenia, aby nie ganiono posługiwania naszego,4 ale we wszystkim okazujmy się jak słudzy boży w wielkiej cierpliwości, w utrapieniach, w niedostatkach, w uciskach,5 w chłostach, w więzieniach, w rozruchach, w pracach, w czuwaniach, w postach,6 w czystości, w umiejętności, w wielkoduszności, w łagodności, w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej,7 w słowie prawdy, w mocy bożej, przez broń sprawiedliwości po prawicy i po lewicy,8 przez chwałę i zelżywość, przez zniesławienie i dobrą sławę; jak zwodziciele, a prawdomówni, jak nieznani, a poznani,9 jak umierający, a oto żyjemy, jak karani, a nie uśmierceni,10 jak smutni, a zawsze weseli, jak ubodzy, a wielu wzbogacający, jak nic nie mający, a wszystko posiadający. UNIKAĆ NIEWIERNYCH11 Usta nasze otwarte są ku wam, o Koryntianie, serce nasze rozszerzyło się12 Nie jesteście ściśnieni w nas, lecz ściśnieni jesteście we wnętrzu waszym;13 lecz tak samo się odwzajemniając (jak synom mówię), rozprzestrzeńcie się i wy14 Nie ciągnijcie jarzma z niewierzącymi. Cóż bowiem za uczestnictwo sprawiedliwości z nieprawością? Albo co za towarzystwo światłości z ciemnością?15 A co za umowa Chrystusa z Belialem? Albo co za udział wierzącego z niewierzącym?16 Lecz jaka ˇzgoda świątyni bożej z bałwanami? Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, jak mówi Bóg: „będę mieszkał w nich i przechadzał się wśród nich i będę ich Bogiem i oni będą mi ludem.17 Dlatego wyjdźcie z pośrodka nich, i dołączcie się, mówi Pan, i nie dotykajcie się nieczystego i ja was przyjmę18 i będę wam ojcem a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan wszechmogący.
7PAWEŁ RADUJE SIĘ Z POSTĘPOWANIA KORYNTIAN.1 Mając więc te obietnice, najmilsi, oczyszczajmy się z wszelkiej zmazy ciała i ducha, dokonując uświęcenia w bojaźni bożej.2 Przyjmijcie nas. Nikogośmy nie skrzywdzili, nikogośmy nie zepsuli, nikogośmy nie oszukali.3 Nie mówię tego, żeby was potępiać, bo przedtem powiedzieliśmy, że w sercach naszych jesteście, żebyśmy wspólnie umierali i wspólnie żyli.4 Mam wielkie zaufanie do was, mam wielką chlubę z was; pełen jestem pociechy, nader obfituję w radość we wszelkim utrapieniu naszym.5 Albowiem i ciało nasze żadnego nie zaznało odpoczynku, gdyśmy przyszli do Macedonii, aleśmy doznali wszelkiego utrapienia: zewnątrz walki, a wewnątrz obawy.6 Ale ten, co pociesza uniżonych, pocieszyłˇ nas Bóg przybyciem Tytusa.7 Lecz nie tylko jego przybyciem, ale też pociechą, jakiej doznał u was: opowiadając nan1 o waszej tęsknocie, o waszym płaczu, o waszej dla mnie żarliwości, tak że się jeszcze bardziej radowałem.DOBRY SMUTEK JEST POŻYTECZNY.8 Choć bowiem zasmuciłem was w liście, nie żal mi; choćbym żałował, widząc, że ten list (choć na chwilę) was zasmucił,9 teraz się raduję, nie żeście się zasmucili, ale żeście się zasmucili ku pokucie. Albowiem zasmuciliście się według Boga, tak że w niczym nie ponieśliście od nas szkody.10 Smutek bowiem, który jest według Boga, sprawuje pokutę nieodmienną ku zbawieniu, lecz światowy smutek sprawuje śmierć.11 Oto bowiem to samo, żeście byli według Boga zasmuceni, jak wielką gorliwość w was sprawuje; ale obronę, ale oburzenie, ale bojaźń, ale tęsknotę, ale żarliwość, ale pomstę. We wszystkim pokazaliście, że jesteście niewinni w tej sprawie.12 A więc, chociaż do was napisałem, to nie z powodu tego, co krzywdę uczynił, ani z powodu tego, co cierpiał, ale żeby okazać gorliwość naszą, jaką mamy o was przed Bogiem.13 Dlatego ucieszyliśmy się. W naszej zaś pociesze jeszcze bardziej radowaliśmy się z wesela Tytusa, gdyż pokrzepił się duch jego przez was wszystkich,14 i jeśli w czym chlubiłem się z was przed nim, nie zawstydziłem się; ale jak wam wszystko mówiliśmy w prawdzie, tak też i chluba nasza przed Tytusem okazała się prawdą.15 I serce jego jeszcze bardziej bije ku wam, gdy wspomina posłuszeństwo was wszystkich; jak przyjęliście go z bojaźnią i ze drżeniem.16 Radujęˇ się, że wam we wszystkim ufam. SPRAWA JAŁMUŻN DLA JEROZOLIMY
8CHWALI SZCZODROBLIWOŚĆ MACEDOŃCZYKÓW.1 A donosimy wam, bracia, o łasce bożej, która była dana kościołom Macedonii,2 że w wielkiej próbie utrapienia mieli oni obfite wesele, i że bardzo wielkie ich ubóstwo obfitowało w bogactwo ich prostoty,3 gdyż według sił – daję im to świadectwo – owszem ponad siły, okazali się chętnymi,4 z wielkim naleganiem, prosząc nas o łaskę i o udział w posłudze, która się dzieje na rzecz świętych.5 I nie jak spodziewaliśmy się, ale samych siebie oddali najpierw Panu, potem nam za wolą bożą,6 tak że prosiliśmy Tytusa, aby jak zaczął, tak i dokonał u was także tej łaski.ZACHĘCA DO NAŚLADOWANIA ICH.7 Lecz jak we wszystkim obfitujecie w wierze i w mowie i w umiejętności i w wszelkiej gorliwości, nadto i w miłości waszej ku nam, abyście obfitowali i w tej łasce.8 Nie mówię, jakby rozkazując, ale przez gorliwość innych doświadczając także rzetelności waszej miłości.9 Znacie bowiem łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, że dla was stał się ubogim, będąc bogatym, abyście wy byli bogatymi jego ubóstwem.10 I w tym daję radę; to bowiem jest wam pożyteczne, którzyście nie tylko zaczęli czynić, ale i chcieć od przeszłego roku.11 Teraz więc i uczynkiem to konajcie, żeby, jak w was jest ochotny zamiar woli, takie było i wykonanie z tego, co macie.12 Jeśli bowiem wola jest ochotna, to jest przyjemna według tego, co a, nie według tego, czego nie ma.13 Albowiem nie żeby innym była ulga, wan1 zaś utrapienie, e według równości.14 W obecnym czasie niech wasza obfitość uzupełni ich niedostatek, aby też ich obfitość była uzupełnieniem waszego niedostatku, aby była równość, jak napisano:15 „Który wiele, nie miał nazbyt, a kto mało, nie miał mniej.”ZALECA SWÝCH WYSŁANNIKÓW.16 Bogu zaś dzięki, który tę samą troskliwość o was wlał w serce Tytusa,17 bo zachętę przyjął, owszem będąc nader troskliwym, z własnej ochoty udał się do was.18 Posłaliśmy też z nim brata, którego chwała jest w ewangelii po wszystkich kościołach;19 a nie tylko, lecz i wybrany został przez kościoły na towarzysza podróży naszej w sprawie tej łaski, którą rozdajemy ku chwale Pańskiej i ze stanowczej woli naszej; 20wystrzegając się tego, żeby nas kto nie zganił z powodu tej obfitości, którą rozdajemy.21 Staramy się bowiem o dobro nie tylko przed Bogiem, ale także przed ludźmi.22 Posłaliśmy zaś z nimi brata naszego, którego troskliwości doświadczyliśmy często w wielu rzeczach, a teraz daleko troskliwszego z powodu wielkiego zaufania do was.23 Co do Tytusa – jest to mój towarzysz i pomocnik u was; co do braci naszych – są to posłańcy kościołów, chwała Chrystusowa.24 Dowody więc waszej miłości i naszej chluby z was okażcie względem nich wobec kościołów.
9PRZYMIOTY I OWOCE JAŁMUŻNY.1 O posłudze zaś, która się dokonywa na rzecz świętych, zbyteczne mi jest do was pisać.2 Znam bowiem wasze chętne serce, którym się chlubię z was wobec Macedończyków, że i Achaja gotowa jest od roku przeszłego i wasz zapał wielu pobudził.3 Posłałem zaś braci, żeby chluba nasza z was nie była w tej sprawie udaremniona, ale żebyście (jak powiedziałem) byli gotowi,4 abyśmy, gdyby ze mną przyszli Macedończycy i znaleźli was niegotowymi, nie musieli się wstydzić w tej rzeczy my (nie mówiąc już o was).5 Za potrzebne więc uznałem prosić braci, aby wpierw poszli do was i przygotowali przedtem obiecane błogosławieństwo, aby ono było gotowe tak jak błogosławieństwo, a nie jak skąpstwo.6 To zaś mówię: Kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie, a kto sieje w błogosławieństwach, z błogosławieństw też żąć będzie.7 Każdy jak postanowił w sercu swoim, nie ze smutkiem albo z musu: wesołego bowiem dawcę miłuje Bóg.8 Lecz i w mocy Boga jest sprawić, żeby w was obfitowała wszelka łaska, abyście mając we wszystkim zawsze wszelki dostatek, obfitowali we wszelki dobry uczynek,9 jak napisano: „Rozproszył, dał ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wiek wieku.”10 Ten zaś co dostarcza nasienia siejącemu, udzieli i chleba do jedzenia i rozmnoży nasienie wasze i pomnoży wzrost plonów sprawiedliwości waszej;11 abyście we wszystkim ubogaceni obfitowali we wszelkiej hojności, która przez nas sprawuje dziękczynienie Bogu.12 Gdyż posługiwanie w tym urzędzie nie tylko uzupełnia to, czego nie dostaje świętym, ale też obfituje przez wiele dziękczynień w Panu,13 gdy przez doświadczenie tego posługiwania chwałą Boga za posłuszeństwo wasze w wyznawaniu ewangelii Chrystusowej i za szczerość, z jaką udzielacie im i wszystkim,14 i w ich modlitwie gorącej za was, tęskniąc za wami z powodu przeobfitej łaski bożej w was.15 Dzięki Bogu za niewysłowiony dar jego. OSOBISTA OBRONA APOSTOŁA
10BRONI SWEJ WŁADZY.1 Ja zaś sam, Paweł, proszę was przez cichość i łagodność Chrystusową, ja, który wprawdzie w obecności waszej jestem pokorny, ale w nieobecności jestem śmiały względem was.2 A proszę was, żebym obecny nie okazał śmiałości przez tę ufną pewność, z jaką rzekomo występujemy przeciw niektórym, co sądzą, że według ciała postępujemy.3 Choć żyjemy w ciele, nie według ciała walczymy,4 gdyż broń naszego bojowania nie jest cielesna, ale mocna Bogiem dla burzenia miejsc obronnych; gdy burzymy zamysły5 i wszelką wyniosłość wynoszącą się przeciw wiedzy bożej i w niewolę podbijamy wszelki rozum pod posłuszeństwo Chrystusowe6 i gotowi jesteśmy karać wszelkie nieposłuszeństwo, skoro staniecie się doskonale posłuszni.7 Patrzcie na to, co jest przed oczyma. Jeśli kto sobie ufa, że jest Chrystusowy, niechże znowu pomyśli sobie, że jak on jest Chrystusowy, tak i my.8 Gdyż nie będę się wstydził, choćbym miał jeszcze więcej się chlubić z władzy naszej, którą dał nam Pan dla budowania, a nie na zagładę waszą.9 Żeby zaś nie zdawało się – jakbym was straszył przez listy- 10 mówią bowiem: Listy wprawdzie poważne są i potężne, ale obecność ciała słaba i mowa wzgardzona; – 11 kto taki jest, niech pomyśli, że jakimi jesteśmy nieobecni w słowie przez listy, takimi też obecni w czynie.KOGO BÓG ZALECA, TEN WYPRÓBOWANY12 Nie śmiemy bowiem zaliczać się albo przyrównywać do niektórych, co sami siebie zalecają; ale sami z sobą się mierzymy i sami z sobą się porównujemy.13 My zaś nie będziemy się chlubić bezmiernie, ale według prawidła miary, którą nam Bóg wymierzył, miary, abyśmy dotarli aż do was.14 Nie naciągamy się bowiem nad miarę, jakbyśmy was nie dosięgli, gdyż dotarliśmy aż do was z ewangelią Chrystusową.15 Nie chlubimy się bezmiernie cudzymi pracami, lecz mamy nadzieję, że ze wzrostem wiary waszej, wśród was wywyższeni będziemy coraz więcej według prawidła naszego,16 że ewangelię głosić będziemy nawet i w tych stronach, które są poza wami, nie chlubiąc się z tego, co już jest gotowe w cudzym dziale.17 „Lecz kto się chlubi, niech się w Panu chlubi.”18 Nie ten bowiem, co sam siebie zaleca, jest wypróbowany, ale kogo Bóg zaleca.
11OBY UMYSŁ KORYNTIAN NIE BYŁ SKAŻONY.1 Obyście znieśli trochę głupstwa mojego; nawet chciejcie i mnie znosić!2 Ubiegam się bowiem o was z bożą zazdrością, gdyż poślubiłem was, ażeby okazać was jednemu mężowi jak czystą pannę Chrystusowi.3 Lecz boję się żeby, jak wąż oszukał Ewę chytrością swoją, tak myśli wasze nie zostały skażone i nie odpadły od prostoty, która jest w Chrystusie.4 Jeśli bowiem ten, co przychodzi, opowiada innego Chrystusa, któregośmy nie opowiadali, albo otrzymujecie innego ducha, któregoście nie otrzymali, albo inną ewangelię, której nie przyjęliście, słusznie byście to znosili.5 Sądzę bowiem, że ja wcale mniej nie uczyniłem, niż wielcy apostołowie.6 Albowiem choć nie biegły w mowie, ale nie w umiejętności; we wszystkim zaś jawnie wam to okazaliśmy.ŻADNEJ POMOCY OD NICH NIE OTRZYMAŁ.7 Albo czy grzechu się dopuściłem, uniżając samego siebie, abyście wy byli wywyższeni, że wam darmo głosiłem ewangelię bożą.8 inne kościoły złupiłem, biorąc wsparcie na waszą posługę.9 A gdy byłem u was i cierpiałem niedostatek, nie byłem nikomu uciążliwy, gdyż czego mi brakowało, uzupełnili bracia, którzy przyszli z Macedonii i we wszystkim zachowałem się bez obciążania was i zachowam.10 Prawda Chrystusowa jest we mnie – chluby tej nikt mi nie naruszy w granicach Achai.11 Dlaczego ? Że was miłuję ? Bóg wie.12 To zaś co czynię i czynić będę, abym odciął sposobność, tym co szukają sposobności, żeby byli znalezieni jak i my w tym w czym się chlubią.13 Gdyż tacy fałszywi apostołowie są to robotnicy zdradliwi, przybierający postać apostołów Chrystusowych.14 I nie dziw, bo i sam szatan przemienia się w anioła światłości.15 Nic więc wielkiego, jeśli słudzy jego przemieniają się jakby w sługi sprawiedliwości, a ich koniec będzie według ich uczynków.WYLICZA SWE PRACE I ZASŁUGI.16 Jeszcze raz powiadam, niechaj nikt nie uważa mię za bezrozumnego; zresztą jak bezrozumnego przyjmijcie mię, abym i ja trochę się pochlubił.17 Tego, co mówię, nie mówię według Boga, ale jakby w głupocie, w tej sprawie chlubienia się.18 Ponieważ wielu chlubi się według ciała i ja będę się chlubił.19 Chętnie bowiem znosicie bezrozumnych, choć sami jesteście rozumni.20 Znosicie bowiem, jeśli was kto w niewolę podbija, jeśli kto objada, jeśli kto wyzyskuje, jeśli się kto wynosi, jeśli was kto bije po twarzy.21 Ku zawstydzeniu mówię, jakbyśmy słabymi byli w tej mierze. W czym kto jest śmiały (w głupocie mówię), i ja się ośmielam: 22 Hebrajczykan1i są, i ja; Izraelitami są, i ja: potomkami Abrahama są, i ja;23 sługami Chrystusowymi są (jak mniej mądry mówię), bardziej ja: w pracach bardzo licznych, w więzieniach częściej, w chłostach nad miarę, w niebezpieczeństwach śmierci częstokroć.24 Od żydów dostałem pięćkroć po czterdzieści razów bez jednego.25 Trzykroć byłem bity rózgami, raz byłem kamienowany, trzykroć uległem rozbiciu się okrętu, przez noc i przez dzień byłem na głębinie morskiej,26 często w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach od rozbójników, w niebezpieczeństwach od rodaków, w niebezpieczeństwach od pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustyni, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach wśród fałszywych braci,27 w pracy i mozole, w częstym niespaniu, w głodzie i pragnieniu, w postach częstych, w zimnie i nagości.28 Oprócz tego co jest ponadto: codzienne naleganie na mnie, troska o wszystkie kościoły.29 Któż choruje, a ja nie choruję? Kto się gorszy, a ja nie płonę ?30 Jeśli należy się chlubić, to będę się chlubił z moich słabości.31 Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który jest błogosławiony na wieki, wie, że nie kłamię.32 W Damaszku namiestnik ludu króla Arety strzegł miasta Damasceńczyków, aby mię pojmać,33 ale przez okno w koszu spuszczony zostałem po murze i tak uszedłem z rąk jego.
12WIDZENIA I OBJAWIENIA.1 Jeśli należy się chwalić (nie wypada to wprawdzie), przejdę do widzeń i objawień Pańskich.2 Znam człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty – czy w ciele, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie – zachwycony był aż do trzeciego nieba.3 I znam takiego człowieka, – czy w ciele, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie – 4 że zachwycony był do raju i słyszał tajemne słowa, których człowiekowi nie wolno mówić.5 Z takiego będę się chlubił; z siebie zaś nic się nie będę chlubił, jak tylko ze słabości moich.6 Albowiem choćbym się chciał chlubić, nie będę bezrozumny, bo prawdę powiem; lecz wstrzymuję się,. Aby kto nie rozumiał o mnie więcej nad to, co widzi we mnie, albo co słyszy ode mnie.BODZIEC CIAŁA.7 Ażebym zaś nie wynosił się dla wielkości objawień, dany mi jest bodziec ciała mego, anioł szatana, który by mnie policzkował.8 Dlatego trzykrotnie prosiłem Pana, aby ode mnie odstąpił.9 I rzekł mi: Wystarczy ci łaska moja, gdyż moc w słabości się doskonali. Chętnie więc będę się chlubił ze słabości moich, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusowa.10 Dlatego mam upodobanie w słabościach moich, w potwarzach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach dla Chrystusa; albowiem gdy słaby jestem, wtedy jestem silny.BEZINTERESOWNOŚĆ APOSTOŁA.11 Stałem się bezrozumnym, wyście mnie przymusili. Ja bowiem od was miałem być zalecony; ba w niczym nie byłem mniejszy niż ci, co są bardzo wielkimi apostołami, chociaż niczym jestem.12 Lecz sprawdziany apostolstwa mego okazały się u was we wszelkiej cierpliwości, w znakach i w cudach i w mocach. 13Cóż bowiem mieliście mniej, niż inne kościoły, chyba to, że ja sam was nie obciążyłem? Darujcie mi tę krzywdę.14 0to po raz trzeci jestem gotów przybyć do was, a nie będę wam uciążliwy. Nie szukam bowiem tego, co wasze, ale was. Albowiem nie dzieci mają zbierać dla rodziców, lecz rodzice dla dzieci.15 Ja zaś najchętniej łożyć będę i nadto san1 się wydam za dusze wasze; chociaż więcej was miłując, mniej będę miłowany?16 Ale niech tak będzie: ja was nie obciążyłem, ale będąc chytrym, podstępem was wziąłem.17 Czy przez kogoś z tych, których do was posłałem, oszukałem was?18 Prosiłem Tytusa i posłałem z nim brata. Czy was Tytus oszukał? Czy nie postępowaliśmy w tym samym duchu ? Czy nie tymi samymi śladami?19 Od dawna sądzicie, że się przed wami usprawiedliwiamy? Przed Bogiem w Chrystusie mówimy; wszystko zaś, najmilsi, dla waszego zbudowania.20 Lękam się bowiem, żebym przypadkiem, gdy przybędę, znalazł was nie takimi, jakimi chcę, i żebym sam nie był znaleziony od was, jakiego nie chcecie; żeby przypadkiem wśród was nie było sporów, zazdrości, gniewów, niesnasek, obmów, szemrań, nadymania się, rozterek;21 ażeby nie poniżył mnie Bóg u was, gdy znowu przybędę i żebym nie opłakiwał wielu z tych, co przedtem zgrzeszyli, a nie czynili pokuty za nieczystość i rozpustę i bezwstyd, jakiego się dopuścili.
13PRZESTRZEGA PRZED SWĄ SUROWOŚCIĄ.1 Oto po raz trzeci idę do was: „Na słowie dwóch albo trzech świadków oprze się każda sprawa.”2 Zapowiedziałem i zapowiadam jakby obecny, a teraz nieobecny, tym, co przedtem zgrzeszyli i wszystkim innym, że jeśli znowu przyjdę, nie przepuszczę.3 Czy chcecie doświadczyć tego, który przeze mnie mówi, Chrystusa, który nie jest słaby w was, ale jest mocny wśród was?4 Choć bowiem ukrzyżowany został będąc słabym, ale żyje z mocy bożej. Gdyż i my w nim słabi jesteśmy, lecz z nim żyć będziemy z mocy bożej w was.5 Doświadczajcie samych siebie, czy jesteście w wierze; samych siebie próbujcie. Czy nie znacie samych siebie, że Chrystus Jezus jest w was? Chyba przypadkiem jesteście odrzuceni.6 Lecz spodziewam się, że poznacie, iż my nie jesteśmy odrzuceni.JESZCZE NAPOMINA I POZDRAWIA.7 Prosimy zaś Boga, abyście nic złego nie czynili; nie iżbyśmy my wypróbowanymi się okazali, ale żebyście wy, co jest dobrego, czynili, a my żebyśmy byli jak odrzuceni.8 Nie możemy bowiem nic przeciwko prawdzie, ale za prawd.9 Gdyż radujemy się, że my jesteśmy słabi, a wy jesteście mocni. O to się i modlimy o waszą doskonałość. 10 Dlatego to nieobecny piszę, abym będąc obecny, nie postępował surowiej według władzy, którą mi Pan dał na budowanie, a nie na burzenie. Zakończenie. 11 Na ostatek, bracia, weselcie się, bądźcie doskonali, zachęcajcie się, to samo rozumiejcie, pokój miejcie, a Bóg pokoju i miłości będzie z wami.12 Pozdrówcie się wzajemnie świętym pocałunkiem. Pozdrawiają was wszyscy święci.13 Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa i miłość Boga i uczestnictwo Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi. Amen.