MENU
Fragment:




Styl fragmentu




*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia

Księga Estery

Księga Estery

CZĘŚC 1 (1,1 – 4,17)NIEBEZPIECZEŃSTWO ZGUBY ZAGRAŻAJĄCE ŻYDOMI. ODRZUCENIE KRÓLOWEJ WASTI (1,1-22). Uczta Aswerusa dla książąt i możnych (1-4), dla całego ludu (5-8). Uczta wydana przez królowę (9). Królowa wzbrania się przyjść przed króla (10-12a). Król rozgniewany radzi się mędrców (12b-20). Odrzucenie królowej Wasli (21-22).
11 Za dni Aswerusa, który panował od Indyj aż do Etiopii nad stu dwudziestu siedmiu prowincjami,2 gdy siedział na stolicy królestwa swego, Susan miastem królestwa jego pierwszym było.3 Trzeciego tedy roku panowania swego sprawił wielką ucztę wszystkim książętom i sługom swoim, najmożniejszym z Persów i najznakomitszym z Medów,4 i starostom krain przed sobą, przez długi czas, to jest przez sto osiemdziesiąt dni, aby okazać bogactwa chwały królestwa swego i wielkość i chlubę możności swojej.5 A gdy się dni uczty skończyły, wezwał wszystek lud, który się znalazł w Susan, od największego aż do najmniejszego i kazał przez siedem dni ucztę nagotować w wejściu do ogrodu i gaju, który królewską uprawą i ręką był szczepiony. 6 I wisiały po wszystkich stronach opony białe i zielone i błękitne, zawieszone na sznurach bisiorowych i szkarłatnych, które były przez kółka z kości słoniowej przewleczone i na słupach marmurowych zawieszone. Łóżka też złote i srebrne rozstawione były na posadzce, szmaragdowym i marmurowym kamieniem wyłożonej i dziwnie rozmaitymi obrazami ozdobionej.7 A ci, którzy byli zaproszeni, pili z kubków złotych, i na coraz innych naczyniach wnoszono potrawy; wino też, tak jak wielmożność królewskiej przystało, obficie i co najlepsze nalewano.8 A nie było nikogo, który by nie chcących do picia przymuszał, ale jak król postanowił, stawiając nad każdym stołem jednego z książąt swoich, aby brał każdy, co by chciał.9 Wasti królowa sprawiła też ucztę dla niewiast w pałacu, gdzie król Aswerus zwykł był mieszkać.10 A tak dnia siódmego, gdy sobie król podweselił, a po zbytnim piciu zagrzał się winem, rozkazał Maumamowi, Bazacie, Harbonie, Bagacie, Abgacie, Zetarowi i Charchasowi, siedmiu rzezańcom, którzy przed oczyma jego służyli, 11 aby przywiedli królowę Wasů przed króla, włożywszy na głowę jej koronę, aby pokazał wszystkim ludziom i książętom piękność jej, bo bardzo piękna była.12 Lecz ona wzbraniała się i na królewski rozkaz, który dał przez rzezańców, przyjść nie chciała. Rozgniewany tym i wielką złością zapalony,13 zapytał król mędrców, którzy według zwyczaju królewskiego zawsze przy nim byli, i za których radą wszystko czynił, bo znali ustawy 14 i prawa przodków (a byli pierwsi i najbliżsi: Charsena, Setar, Adnaata, Tarsis, Mares, Marsana i Mamuchan, siedmiu książąt perskich i medyjskich, którzy patrzyli na oblicze króla i pierwsi po nim zwykli byli siadać),15 jakiemu wyrokowi podlega królowa Wasti, która rozkazu Aswerusa króla, danego przez rzezańców, wykonać nie chciała.16 I odpowiedział Mamuchan, co król słyszał i książęta: „Nie tylko króla obraziła królowa Wasti, ale i wszystkie narody i książąt, którzy są po wszystkich ziemiach króla Aswerusa.17 Bo rozejdzie się mowa o królowej do wszystkich niewiast, tak iż wzgardzą mężami swymi i rzekną: „l Król Aswerus kazał, aby królowa Wasti weszła do niego, a ona nie chciała.18 „I za tym przykładem wszystkie żony książąt perskich i medyjskich lekce sobie będą ważyć rozkazania mężów. Słuszny przeto jest gniew królewski.19 Jeśli ci się podoba, niech wyjdzie wyrok od oblicza twego, a niech będzie napisany wedle prawa Persów i Medów, którego się przestępować nie godzi, aby żadną miarą więcej Wasti do króla nie wchodziła, ale żeby królestwo jej otrzymała inna, która jest lepsza niż ona.20 A to po wszystkim państwie (które jest bardzo szerokie) ziem twoich niech będzie obwołane, i wszystkie żony, tak wielkich jak i małych, niech oddają cześć małżonkom swoim”.21 Podobała się rada jego królowi i książętom i uczynił król według rady Mamuchana,22 i rozesłał listy po wszystkich ziemiach królestwa swego w różnych językach i pismach, aby każdy naród słyszeć i czytać mógł, że mężowie są zwierzchnikami i starszymi w domach swoich, i żeby to po wszystkich narodach obwołano. WYBÓR ESTERY NA MIEJSCE WASTI (2,1-23). Zarządzenie, mające na celu wybór nowej królowej (1-4). Estera, wychowanica Mardocheusza (5-7), znajduje łaskę u eunucha Egeusza (8-11). Wprowadzanie panien do króla (12-14); kolej Estery, jej wybór na królowę (15-18). Estera powiadamia króla o spisku na jego życic, odkrytym przez Mardocheusza (19-23).
21 Z Gdy się to tak stało i gdy się uśmierzył gniew króla Aswerusa wspomniał na Wasti, i co była uczyniła i co ucierpiała.2 I rzekli dworzanie królewscy i służebnicy jego: „Niech szukają królowí dzieweczek,3 panienek i nadobnych, i niech roześlą ludzi, którzy by wypatrzyli po wszystkich krainach dzieweczki piękne i panny, i niech je przywiodą do miasta Susan i oddadzą je do domu niewiast pod rękę Egeusza rzezańca, który jest ochmistrzem i stróżem niewiast królewskich, i niech otrzymają strój niewieści i inne rzeczy do potrzeby.4 A która się ze wszystkich oczom królewskim spodoba, ta niech króluje zamiast Wasti.” Podobała się mowa królowi, i tak jak poddali, uczynić rozkazał.5 Był mąż Żyd w mieście Susan, imieniem Mardocheusz, syn Jaira, syna Semeja, syna Cisa, z pokolenia Jeminiego, 6 który był przeniesiony z Jeruzalem naonczas, gdy Nabuchodonozor, król babiloński, przeniósł Jechoniasza, króla judzkiego.7 Ten wychowywał córkę brata swego Edissę, którą drugim imieniem zwano Estera, i oboje rodziców straciła, a była piękna bardzo i wdzięcznej twarzy. A po śmierci ojca i matki jej przybrał ją sobie Mardocheusz za córkę. –8 A gdy się rozgłosił dekret króla i według rozkazu jego wiele pięknych panien do Susan przywodzono i Egeuszowi rzezańcowi oddawano, Esterę też między innymi pannami oddano mu, aby była chowana w poczcie niewiast.9 Ta mu się spodobała i znalazła łaskę w oczach jego. I rozkazał rzezańcowi, aby przyspieszył pielęgnację niewieścią i aby jej dał część jej i siedem co najpiękniejszych panienek z domu królewskiego i tak ją, jak i służebne panny jej przybrał i ozdobił.10 A ona nie chciała mu oznajmić narodu i ojczyzny swojej, bo jej był nakazał Mardocheusz, aby o tej rzeczy całkiem milczała.11 On zaś przechadzał się codzień przed przysionkiem domu, w którym wybrane panny chowano, troszcząc się o zdrowie Estery i chcąc wiedzieć, co się z nią dzieje.12 A gdy przychodził czas dla każdej za porządkiem panienki, żeby wejść do króla, zanim dokonano wszystkiego, co do pielęgnacji niewieściej należało, upływał dwunasty miesiąc; mianowicie przez sześć miesięcy namaszczały się olejkiem z mirry, a przez drugie sześć barwiczek i rzeczy wonnych używały.13 A gdy miały wejść do króla, o cokolwiek prosiły, co do ozdoby należało, otrzymywały, i ubrawszy się, jak się im podobało, z domu niewiast przechodziły do łożnicy królewskiej.14 A która weszła wieczór, rano wychodziła, i stamtąd była odprowadzana do drugiego domu, który był pod ręką Susagazego, rzezańca, który był przełożonym nad nałożnicami królewskimi; a nie miała możności wrócić się więcej do króla, ażby król zechciał i po imieniu jej przyjść rozkazał. –15 A gdy przeminął czas porządkiem, nadchodził dzień, którego Estera, córka Abihaila, brata Mardocheusza, którą sobie przybrał za córkę, miała wejść do krola. Ona nie szukała strojów niewieścich, ale cokolwiek chciał Egeusz, rzezaniec, stróż panien, to jej dał na ozdobę; bo była bardzo kształtna, a niewymowną pięknością zdała się oczom wszystkich wdzięczną i miłą. 16 Wprowadzona tedy została do pokoju króla Aswerusa miesiąca dziesiątego, który zowią Tebet, siódmego roku królestwa jego. 17 I umiłował ją król bardziej niż wszystkie niewiasty, i miała przed nim łaskę i miłosierdzie nad wszystkie niewiasty, i włożył na głowę jej koronę królestwa, i uczynił ją królową na miejscu Wasti.18 I rozkazał nagotować ucztę bardzo wielką dla wszystkich książąt i sług swoich na pojęcie i na wesele Estery. I dał odpocznienie wszystkim ziemiom i rozdawał dary według szczodrobliwości książęcej.19 A gdy poraz drugi szukano i zbierano panny, Mardocheusz siedział u drzwi królewskich.20 A Estera jeszcze nie oznajmiła ojczyzny i narodu swego, według rozkazu jego; bo, cokolwiek on rozkazał, przestrzegała Estera, i tak wszystko czyniła, jak wtedy zwykła była, gdy ją malutką wychowywał.21 Tego tedy czasu, gdy Mardocheusz siedział u drzwi królewskich, rozgniewali się Bagatan i Tares, dwaj rzezańcy królewscy, którzy byli odźwiernymi i u pierwszego progu pałacu siadali, i chcieli się targnąć na króla i zabić go.22 To nie było tajne Mardocheuszowi, i wnet oznajmił królowej Esterze, a ona królowi imieniem Mardocheusza, który do niej rzecz tę był doniósł.23 Gdy zbadano rzecz i stwierdzono, powieszono obu na szubienicy. I podano to do historii, i w kroniki wpisano przed królem. DEKRET O WYTĘPIENIU ŻYDÓW (3, 1-15). Wywyższenie Amana (1-2a). Mardocheusz odmawia mu pokłonu (2b-5). Aman rozgniewany, postanawia zemścić się na wszystkich Żydach (6) i wyprasza w tym celu dekret u Aswerusa (7-11). Ogłoszenie dekretu (12-15).
31 Potem król Aswerus wywyższył Amana, syna Amadaty, który był z rodu Agaga, i wystawił stolicę jego nad wszystkich książąt, których miał.2 I wszyscy słudzy królewscy, którzy we drzwiach pałacu byli, klękali i kłaniali się Amanowi, bo im tak pan rozkazał. Sam tylko Mardocheusznie klękał ani mu się nie kłaniał.3 Rzekli mu słudzy królewscy, którzy przed drzwiami pałacu siadali: „Czemu wbrew innym nie zachowujesz przykazania królewskiego?”4 A gdy to często mawiali, a on słuchać nie chciał, powiedzieli Amanowi, chcąc wiedzieć, czy będzie trwał w postanowieniu; bo im był powiedział, że był Żydem.5 Gdy to usłyszał Aman i sam doświadczył, że Mardocheusz nie klękał przed nim ani mu się kłaniał, rozgniewał się bardzo.6 I za nic sobie nie miał na jednym Mardocheuszu położyć ręce swe; bo usłyszał, że był z narodu żydowskiego, i raczej chciał wytracić wszystek naród Żydów, którzy byli w królestwie Aswerusa.7 Miesiąca pierwszego (który zowią Nisan), roku dwunastego królestwa Aswerusa, rzucono los, który po hebrajsku zowią pur, w skrzynkę przed Amanem, którego dnia i którego miesiąca naród żydowski miał być wygubiony. I wyszedł miesiąc dwunasty, który zowią Adar.8 I rzekł Aman królowi Aswerusowi: „Jest lud po wszystkich krainach królestwa twego rozproszony i między sobą podzielony, nowych praw i zwyczajów używający, a nadto gardzący królewskim rozkazaniem. A wiesz bardzo dobrze, że nie jest pożyteczne królestwu twojemu, aby się miał rozzuchwalić przez pobłażliwość.9 Jeśli ci się podoba, wydaj wyrok, aby zginął, a dziesięć tysięcy talentów odważę podskarbim skarbu twego.10 Zdjął tedy król sygnet, którego używał, z ręki swej i dał go Amanowi, synowi Amadaty z rodu Agaga, nieprzyjacielowi żydowskiemu.11 I rzekł do niego: „Srebro, które mi obiecujesz, niech twoje będzie; z ludem czyń, co ci się podoba.”12 I przyzwano pisarzów królewskich, pierwszego miesiąca, Nisana, trzynastego dnia tegoż miesiąca, i napisano, jak rozkazał Aman, do wszystkich książąt królewskich i sędziów krain i rozmaitych narodów, jak każdy na ród mógł według różności języków czytać i rozumieć, imieniem króla Aswerusa; a listy, zapieczętowane sygnetem jego,13 rozesłano przez posłów królewskich do wszystkich ziemi, aby zabito i wygładzono wszystkich Żydów od dziecięcia aż do starca, dziatki i niewiasty, jednego dnia, to jest trzynastego miesiąca dwunastego, który zowią Adar, a majętność ich aby zrabowali.14 A treść listów ta była, aby wszystkie krainy wiedziały i przygotowały się na dzień wymieniony.15 Spieszyli się posłowie, których wysłano, aby rozkazanie królewskie wypełnić. I natychmiast w Susan przybito wyrok, gdy król i Aman biesiadowali, a wszyscy Żydzi, którzy byli w mieście, płakali. ŻAŁOBA MARDOCHEUSZA, PLAN ESTERY (4,1-17). Żałoba Mardocheusza i Żydów (1-3). Estera wywiaduje się o powód żałoby (4-6); Mardocheusz go jej podaje i wzywa ją, by wstawiła się za Żydami u króla (7-9); rozprasza jej wątpliwości (10-14). Postanowienie Estery (15-17).
41 Gdy to usłyszał Mardocheusz, rozdarł szaty swe i oblókł się w wór, posypał głowę popiołem i na ulicy wpośród miasta krzyczał wielkim głosem, okazując gorzkość serca swego,2 i z tym krzykiem aż do drzwi pałacu idąc; bo się nie godziło obleczonemu w wór wnijść na dwór królewski.3 Po wszystkich też krainach, miasteczkach i miejscach, do których okrutny wyrok królewski doszedł, była niezmierna żałość u Żydów, post, krzyk i płacz, i wielu ich zamiast pościeli woru i popiołu używało.4 I weszły panny służebne Estery i rzezańcy, i oznajmili jej. Usłyszawszy to zlękła się, i posłała szatę, aby go, zdjąwszy zeń wór, w nią ubrali; lecz on jej przyjąć nie chciał. 5 I zawoławszy Atacha rzezańca, którego jej był król dał za sługę, rozkazała mu, aby poszedł do Mardocheusza i dowiedział się od niego, dlaczego to czyni.6 I wyszedłszy Atach poszedł do Mardocheusza, stojącego na ulicy miejskiej przed drzwiami pałacu.7 Ten mu powiedział wszystko, co się działo jak Aman obiecał, że za wytracenie Żydów wniesie srebro do skarbów królewskich.8 Kopię też wyroku, który był przybity w Susan, dał mu, aby pokazał królowej i napomniał ją, aby weszła do króla i prosiła go za ludem swoim.9 Wróciwszy się Atach, powiedział Esterze wszystko, co rzekł Mardocheusz. 10 Ona mu odpowiedziała i kazała powiedzieć Mardocheuszowi:11 „Wszyscy słudzy króla i wszystkie krainy, które pod mocą jego są, wiedzą, iż, jeśliby kto, czy to mężczyzna, czy niewiasta, nie będąc wezwany, wszedł do wewnętrznego przedsionka królewskiego, bez żadnej zwłoki ma być zabity, chybaby król laskę złotą ku niemu wyciągnął na znak łaski, i tak mógłby żywym zostać. Jakże tedy ja mam wejść do króla, która już trzydzieści dni nie jestem wezwana do niego ?”12 Gdy to usłyszał Mardocheusz, znowu dał znać Esterze mówiąc:13 „Nie mniemaj, że jedynie swoje życie uratujesz spośród wszystkich Żydów, ponieważ jesteś w domu królewskim;14 bo jeśli teraz milczeć będziesz, innym sposobem będą wybawieni Żydzi, a ty i dom ojca twego zginiecie. A kto wie, czyś nie dlatego dostąpiła królestwa, abyś na taki czas była gotowa ?” 15 Znowu Estera do Mardocheusza te słowa przesłała:16 „Idź, a zbierz wszystkich Żydów, których w Susan znajdziesz, a módlcie się za mnie. Nie jedzcie ani pijcie przez trzy dni i przez trzy noce; a ja podobnie będę pościć ze służebnicami swymi, a wtedy wnijdę do króla czyniąc przeciw prawu, jako nie wezwana, i narażając się na śmierci niebezpieczeństwo.” 17 Poszedł tedy Mardocheusz i uczynił wszystko, co mu Estera rozkazała.CZĘŚC II (5,1 – 10,3)ESTERA WYBAWIA ŻYDÓW ESTERA U KRÓLA; ZAPRASZA JEGO I AMANA DWA RAZY NA UCZTĘ (5,1-8).
51 A trzeciego dnia oblekła się Estera w ubiór królewski i stanęła w przedsionku domu królewskiego, który był wewnątrz naprzeciw pokoju królewskiego; a on siedział na stolicy swej w sali sądowej pałacu naprzeciwko drzwi domu.2 I gdy ujrzał królowę Esterę stojącą, spodobała się oczom jego i wyciągnął ku niej laskę złotą, którą trzymał w ręce. A ona przystąpiwszy, pocałowała koniec laski jego.3 I rzekł do niej król: „Czego chcesz, Estero królowo? co za prośba twoja ? Chociażbyś o połowę królestwa prosiła, będzie ci dana!”4 A ona od powiedziała: „Jeśli się królowi po doba, proszę, żebyś dziś przyszedł do mnie i Aman z tobą na ucztę, którą nagotowałam.” 5 I zaraz król rzekł: „Wezwijcie co rychlej Amana, aby zadość uczynił woli Estery!” Przyszli tedy król i Aman na ucztę, którą im królowa zgotowała.6 I rzekł król do niej, napiwszy się pod dostatkiem wina: „Czego żądasz, aby ci dano? i o co prosisz? Chociażbyś o pół królestwa mego prosiła, uprosisz.”7 Odpowiedziała mu Estera: „Żądanie moje i prośba ta jest:8 Jeślim znalazła łaskę przed obliczem królewskim, i jeśli się królowi podoba, żeby mi dał, czego żądam, i prośbę moją wypełnił, niech przyjdzie król i Aman na ucztę, którą im zgotowałam, a jutro odkryję królowi wolę moją.” RADOŚĆ AMANA I NIENAWIŚĆ KU MARDOCHEUSZOWI(5,4-14).9 A tak wyszedł Aman tego dnia wesoły i ochoczy. A gdy ujrzał Mardocheusza, siedzącego przed drzwiami pałacu, iż nie tylko nie wstał przed nim, ale ani się ruszył z miejsca siedzenia swego, rozsierdził się okrutnie;10 lecz nie pokazując gniewu wrócił się do domu swego i wezwał do siebie przyjaciół swych i Zares, żonę swoją, 11 i przedłożył im wielkość bogactw swoich i gromadę synów, i z jak wielką chwałą wywyższył go król nad wszystkich książąt i sług swoich.12 A potem rzekł: „Królowa też Estera nikogo innego nie wezwała na ucztę z królem, jeno mnie, u której też jutro z królem obiadować mam.13 A choć to wszystko mam, zda mi się, jakbym nic nie miał, póki będę patrzył na Mardocheusza yda, siedzącego przed drzwiami królewskimi”14 I odpowiedzieli mu Zares, żona jego, i inni przyjaciele: „Każ przygotować wysokie drzewo, mające wzwyż pięćdziesiąt łokci, a rano powiedz królowi, aby na nim Mardocheusz był powieszony, i tak pójdziesz z lkrólem na ucztę wesoło.” Spodobała mu się rada i kazał przygotować wysoką szubienicę. AMAN ZMUSZONY JEST ODDAĆ HOŁD MARDOCHEUSZOWI (6,ĺ-14). Aswerus każe sobie czytać kroniki i dowiaduje się, że Mardocheusz nie został wynagrodzony za odkrycie spisku (1-3). Radzi się Amana, jak uczcić Mardocheusza i każe mu to wykonać (4-11). Boleść Amana (12-14).
61 Tej nocy król spać nie mógł, i kazał sobie przynieść historię i kroniki przeszłych czasów.2 A gdy je przed nim czytano, przyszło do tego miejsca, gdzie było napisane, jak Mardocheusz wyjawił zdradę Bagatana i Taresa, rzezańców, którzy króla Aswerusa zabić chcieli.3 Usłyszawszy to król rzekł: „Jakiej czci i nagrody za tę wierność dostąpił Mardocheusz ?” Odpowiedzieli mu dworzanie i słudzy jego: „Żadnej zgoła nagrody nie otrzymał.”4 I zaraz król rzekł: „Kto jest w sieni?” Bo Aman wszedł był do przedsionka wewnętrznego domu królewskiego, aby podsunąć królowi, by kazał powiesić Mardocheusza na szubienicy, która mu była przygotowana.5 Odpowiedzieli słudzy: „Aman stoi w przedsionku.” I rzekł król:6 „Niech wnijdzie!” A gdy wszedł, rzekł do niego: „Co ma być uczynione mężowi, którego król chce uczcić?” A Aman, myśląc w sercu swoim i rozumiejąc, że król nikogo innego nie chciał uczcić oprócz niego,7 odpowiedział: „Człowiek, którego król chce uczcić,8 ma być obleczony w szaty królewskie i wsadzony na konia, który pod siodłem królewskim chodzi, i wziąć koronę królewską na głowę swą,9 a pierwszy z książąt i panów królewskich_ niech prowadzi konia jego, a idąc po ulicy miejskiej, niech woła i mówi: Tak uczczony będzie ten, którego król będzie chciał uczcić!”10 I rzekł mu król: „Pospiesz się, a wziąwszy szatę i konia uczyń, jak powiedziałeś, Mardocheuszowi Żydowi, który siedzi przed drzwiami pałacu. Strzeż się, abyś nic z tego, coś mówił, nie opuścił!” 11 Wziął tedy Aman szatę królewską i konia, a ubrawszy Mardocheusza na ulicy miejskiej i wsadziwszy na konia, poprzedzał go i wołał: „Tej czci godzien jest ten, którego król będzie chciał uczcić!”-12 I wrócił się Mardocheusz do drzwi pałacu, a Aman spieszył się iść do domu swego, żałosny i z zakrytą głową.13 I powiedział Zares, żonie swej, i przyjaciołom, wszystko, co mu się przydarzyło. Odpowiedzieli mu mędrcy, których miał w radzie, i żona jego: „Jeśli Mardocheusz, przed któtyln począłeś upadać, jest z rodu żydowskiego, nie będziesz mógł mu się oprzeć, ale upadniesz przed oczyma jego.”14 Gdy jeszcze oni mówili, przyszli rzezańcy królewscy i przynaglili, żeby co rychlej szedł na ucztę, którą była królowa zgotowała. ESTERA WYPRASZA U KRÓLA OCALENIE SWEGO LUDU (7,1- 8,14). Króli Aman na uczcie u Estery; Estera prosi o wybawienie swego ludu, wskazując na Amana jako na sprawcę zła (7,1-6). Król rozgniewany każe powiesić Amana (7-10) i daruje jego dom Esterze (8,1-2). Estera wyprasza nowy dekret, mający na celu wybawienie Żydów (3-8). Sporządzenie i ogłoszenie dekretu (9-14).
71 Wszedł tedy król i Aman, aby ucztować z królową.2 I rzekł jej król także drugiego dnia, gdy się winem zagrzał: „Cóż jest za prośba twoja, Estero, aby ci była dana? i co chcesz, aby się stało ? choćbyś też prosiła o pół królestwa mego, uprosisz!”3 Ona mu odpowiedziała: „Jeślim znalazła łaskę w oczach twoich, o królu, i jeśli ci się podoba, daruj mi duszę moją, o którą proszę, i lud mój, za którym się przyczyniam.4 Albowiem wydani jesteśmy, ja i lud mój, abyśmy byli starci, wybici i abyśmy zginęli. A daj, Boże, abyśmy byli zaprzedani za niewolników i za niewolnice; znośne by to zło było i milczałabym wzdychając; ale teraz nieprzyjaciel nasz jest, którego okrucieństwo spada na króla”5 A odpowiadając król Aswerus rzekł: „Któż to jest i jakiej mocy, żeby to śmiał czynić ?” 6 I rzekła Estera: „Przeciwnikiem i nieprzyjacielem naszym jest ten niegodziwy Aman!” Gdy on to usłyszał, zaraz osłupiał, spojrzenia króla i królowej znieść nie mogąc.7 A król rozgniewany wstał z miejsca uczty i wszedł do ogrodu drzewami zasadzonego. Aman też wstał, aby prosić królowę Esterę o życie swoje; bo zrozumiał, że król gotował nieszczęście.8 A ten, gdy się wrócił z ogrodu gajami zasadzonego i wszedł na miejsce uczty, znalazł Amana opadłego na łóżko, na którym leżała Estera, i rzekł: „I królowę chce zgwałcić przy mnie w domu moim?” Jeszcze me wyszło słowo z ust królewskich, a wnet zakryli twarz jego.9 I rzekł Harbona, jeden z rzezańców, którzy stali na służbie królewskiej: „Oto drzewo, które przygotował Mardocheuszowi, który mówił za któlem, stoi w domu Amanowym, a ma wzwyż pięćdziesiąt łokci.” Rzekł mu król: „Powieście go na nim!”10 Powieszono tedy Amana na szubienicy, którą był zgotował Mardocheuszowi, i uspokoił się gniew królewski.
81 Tegoż dnia dał król Aswerus królowej Esterze dom Amana, nieprzyjaciela żydowskiego, i Mardocheusz wszedł przed oblicze króla, bo mu była wyznała Estera, że był jej stryjem.2 I wziął król pierścień, który kazał odebrać od Amana, i dał Mardocheuszowi. A Estera ustanowiła Mardocheusza nad domem swoim.3 I na tym nie przestając, upadła do nóg królewskich i płakała; i mówiąc do niego prosiła, aby złość Amana Agagejczyka i jego zgubne plany, które wymyślił przeciw Żydom, rozkazał wniwecz obrócić.4 A on według zwyczaju wyciągnął ręką berło złote, przez co się znak łaski ukazywał, a ona wstawszy, stanęła przed nim i rzekła:5 „Jeśli się podoba królowi i jeślim znalazła łaskę przed oczyma jego, a prośba moja nie zda się mu przeciwna, proszę, aby nowymi listami stare listy Amana, zdrajcy i nieprzyjaciela Żydów, w których rozkazał ich wytracić, we wszystkich ziemiach królewskich zniesione były.6 Bo jakże będę mogła znosić zabijanie i mordowanie narodu mojego?”7 I odpowiedział król Aswerus Esterze królowej i Mardocheuszowi Żydowi: „Dom Amana dałem Esterze, a jego samego kazałem zawiesić na szubienicy, ponieważ odważył się rękę wyciągnąć na Żydów.8 Napiszcie więc Żydom, jak się wam podoba, imieniem królewskim i zapieczętujcie listy sygnetem moim.” Bo ten był zwyczaj, iż listom, które imieniem królewskim posyłano, a sygnetem jego zapieczętowano, nikt me śmiał się sprzeciwić.9 I zawoławszy pisarzów i przepisywaczów królewskich (a był czas miesiąca trzeciego, który zowią Siban), dwudziestego trzeciego dnia napisano listy, jak chciał Mardocheusz, do Żydów i do książąt, i do rządców i sędziów, którzy byli przełożonymi w stu dwudziestu siedmiu prowincjach od Indyj aż do Etiopii, dla każdej krainy i dla każdego narodu wedle języków i pism ich, i dla Żydów, jak czytać mogli i rozutnieć.10 A te listy, które posyłano imieniem królewskim, sygnetem jego zapieczętowano i rozesłano przez prędkich posłów, którzy by biegając po wszystkich ziemiach owe pierwsze listy nowymi poselstwy uprzedzili.11 A król im rozkazał, aby szli do Żydów w każdym mieście i kazali się im zgromadzić, aby się zastawiali za dusze swe, a wszystkich swych nieprzyjaciół z żonami, z dziećmi i ze wszystkimi domami pobili i wygładzili, i łupy ich pobrali. 12 I naznaczono po wszystkich ziemiach jeden dzień pomsty, to jest trzynasty miesiąca dwunastego, Adara.13 A treść listu ta była, aby we wszystkich ziemiach i narodach, które były pod panowaniem króla Aswerusa, wiadomo było, że Żydzi są gotowi pomścić się nad nieprzyjaciółmi swymi.14 I biegli gońcy prędcy niosąc poselstwa, a wyrok królewski przybito w Susan. RADOŚC ŻYDÓW I ICH ODWET (8,15-9,16). Chwała Mardocheusza i radość Żydów (8,15-17). Trzynasty Adara, odwet Żydów, popieranych przez urzędników królewskich (9,1-4). Rzeź wrogów w Suzie (5-10). Estera uprasza u króla rozciągnięcie dekretu na następny dzień (11-15). Rzeź na prowincji (16).15 A Mardocheusz, wychodząc z pałacu i od oczu królewskich, świecił się w szatach królewskich, to jest w błękitnych i białych, niosąc na głowie koronę złotą i odziany płaszczem jedwabnym i szkarłatnym.16 I wszystko miasto weseliło się i radowało. A Żydom nowa światłość zdała się wschodzić, wesele, cześć i tańce.17 We wszystkich narodach, miastach i krainach, gdziekolwiek rozkazy królewskie przychodziły, była zadziwiająca radość, biesiady, uczty i święto, tak iż wielu z innych narodów i religii do ich wiary i zwyczajów się przyłączało; bo na wszystkich przypadł wielki strach imienia żydowskiego.
9

Warsz. King J. 91 Tłum. GrEn. Толк. Dwunastego tedy miesiąca, o którym już wyżej powiedzieliśmy, że go zowią Adar, trzynastego dnia, kiedy wszystkim Żydom zatracenie gotowano, a nieprzyjaciele krwi ich pragnęli, za odmianą szczęścia Żydzi poczęli brać górę i mścić się na nieprzyjaciołach swoich.В двенадцатый месяц, то есть в месяц Адар, в тринадцатый день его, в который пришло время исполниться повелению царя и указу его, в тот день, когда надеялись неприятели Иудеев взять власть над ними, а вышло наоборот, что сами Иудеи взяли власть над врагами своими, - Во вторыйнaдесzть мцcъ, и4же є4сть ґдaръ, въ третійнaдесzть дeнь мцcа пріид0ша пис†ніz t царS. 9,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἘν en
PREP
ἐνenin/on/amongFor in
γὰρ gar
PRT
γάρgarforFor in
τῷ
T-DSM
hothe/this/whothe
δωδεκάτῳ dōdekatō
A-DSM
δωδέκατοςdōdekatostwelfthtwelfth
μηνὶ mēni
N-DSM
μήνmēnmonthmonth,
τρισκαιδεκάτῃ triskaidekatē
A-DSF
strong:GA-DSFstrong:GA-DSFstrong:GA-DSF 
τοῦ tou
T-GSM
hothe/this/whoon the
μηνός,     mēnos
N-GSM
μένmenon the other hand[beautiful]
ὅς hos
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhichwhich
ἐστιν estin
V-PAI-3S
ἐστίestihe is[to sacrifice]
Αδαρ,     adar
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
παρῆν parēn
V-IAI-3S
πάρειμιpareimibe present[7were at hand
τὰ ta
T-NPN
hothe/this/whoof the
γράμματα grammata
N-NPN
γράμμαgrammasomething written2letters
τὰ ta
T-NPN
hothe/this/who1the
γραφέντα grafenta
V-APPRP
γράφωgrafōto write3written
ὑπὸ hupo
PREP
ὑπόhupoby/under[to weave]
τοῦ tou
T-GSM
hothe/this/who 
βασιλέως.     basileōs
N-GSM
βασιλεύςbasileusking6king].
 
2 Tłum. GrEn. Толк. I zebrali się po wszystkich miastach i miasteczkach i miejscach, aby wyciągnąć rękę na nieprzyjaciół i prześladowców swoich; i nikt nie śmiał się sprzeciwić, dlatego że strach przed wielkością ich przeraził wszystkie narody.собрались Иудеи в городах своих по всем областям царя Артаксеркса, чтобы наложить руку на зложелателей своих; и никто не мог устоять пред лицем их, потому что страх пред ними напал на все народы. Въ т0й же дeнь погиб0ша супостaты їудeєвъ: ни є3ди1нъ бо сопроти1висz и5мъ боsсz и4хъ. 9,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
αὐτῇ autē
D-DSF
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
τῇ
T-DSF
hothe/this/who 
ἡμέρᾳ hēmera
N-DSF
ἡμέραhēmeradayday
ἀπώλοντο apōlonto
V-AMI-3P
ἀπολλύωapolluōto destroy[5were destroyed
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/who1the
ἀντικείμενοι antikeimenoi
V-PMPRP
ἀντίκειμαιantikeimaibe an opponent2adversaries
τοῖς tois
T-DPM
hothe/this/who3of the
Ιουδαίοις·     ioudaiois
N-DPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
οὐδεὶς oudeis
A-NSM
οὐδείςoudeisno one[4no one
γὰρ gar
PRT
γάρgarfor[4no one
ἀντέστη antestē
V-AAI-3S
ἀνθίστημιanthistēmito oppose5opposed
φοβούμενος foboumenos
V-PMPRS
φοβέωfobeōto fear2fearing
αὐτούς.     autous
D-APM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
 
3 Tłum. GrEn. Толк. Bo i sędziowie krain i książęta, i rządcy, i wszyscy dygnitarze, którzy nad każdym miejscem i sprawą przełożeni byli, wywyższali Żydów,И все князья в областях и сатрапы, и областеначальники, и исполнители дел царских поддерживали Иудеев, потому что напал на них страх пред Мардохеем. Начaльствующіи бо стрaнамъ и3 власти1теліе и3 цaрстіи книгHчіz почитaху їудє1й: 9,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPοἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whoFor the
γὰρ gar
PRT
γάρgarforFor the
ἄρχοντες archontes
N-NPM
ἄρχωνarchōnrulerrulers
τῶν tōn
T-GPM
hothe/this/whoof the
σατραπῶν satrapōn
N-GPM
strong:GN-GPMstrong:GN-GPMstrong:GN-GPM 
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whothe
τύραννοι turannoi
N-NPM
ΤύραννοςturannosTyrannussovereigns,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whothe
βασιλικοὶ basilikoi
A-NPM
βασιλικόςbasilikosroyalroyal
γραμματεῖς grammateis
N-NPM
γραμματεύςgrammateusscribescribes
ἐτίμων etimōn
V-IAI-3P
τιμάωtimaōto honoresteemed
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/whothe
Ιουδαίους·     ioudaious
N-APM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
ho
T-NSM
hothe/this/whothe
γὰρ gar
PRT
γάρgarfor[early fig]
φόβος fobos
N-NSM
φόβοςfobosfearfear
Μαρδοχαίου mardochaiou
N-GSM
strong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM 
ἐνέκειτο enekeito
V-IMI-3S
strong:GV-IMI-3Sstrong:GV-IMI-3Sstrong:GV-IMI-3S 
αὐτοῖς.     autois
D-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
 
4 Tłum. GrEn. Толк. bojąc się Mardocheusza, o którym dowiedzieli się, że był przedniejszym w pałacu i że wiele mógł; sława też imienia jego co dzień rosła i było jej pełno na ustach wszystkich ludzi.Ибо велик был Мардохей в доме у царя, и слава о нем ходила по всем областям, так как сей человек, Мардохей, поднимался выше и выше. стрaхъ бо мардохeевъ належaше на ни1хъ. 9,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπροσέπεσεν prosepesen
V-AAI-3S
προσπίπτωprospiptōto fall/beat[6fell
γὰρ gar
PRT
γάρgarfor1For
τὸ to
T-NSN
hothe/this/who2the
πρόσταγμα prostagma
N-NSN
strong:GN-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSN 
τοῦ tou
T-GSM
hothe/this/who4of the
βασιλέως basileōs
N-GSM
βασιλεύςbasileusking5king]
ὀνομασθῆναι onomasthēnai
V-APR
ὀνομάζωonomazōto namefor him to be named
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
πάσῃ pasē
A-DSF
πᾶςpasallall
τῇ
T-DSF
hothe/this/whothe
βασιλείᾳ.     basileia
N-DSF
βασιλείαbasileiakingdomkingdom.
 
5 Tłum. GrEn. Толк. Pobili tedy Żydzi nieprzyjaciół swych porażką wielką i pozabijali ich, oddając im to, И избивали Иудеи всех врагов своих, побивая мечом, умерщвляя и истребляя, и поступали с неприятелями своими по своей воле. Приложи1сz бо повелёніе царeво и3меновaтисz є3мY по всемY цaрствію. 9,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABP  6 Tłum. GrEn. Толк. co im byli gotowi uczynić, tak dalece, że nawet w Susan pięciuset mężów zabili, oprócz dziesięciu synów Amana Agagejezyka,В Сузах, городе престольном, умертвили Иудеи и погубили пятьсот человек; И# въ сyсэхъ грaдэ и3зби1ша їудeє пsть сHтъ мужeй: 9,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
Σούσοις sousois
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
τῇ
T-DSF
hothe/this/whothe
πόλει polei
N-DSF
πόλιςpoliscitycity
ἀπέκτειναν apekteinan
V-AAI-3P
ἀποκτείνωapokteinōto killthe Jews killed
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whothe Jews killed
Ιουδαῖοι ioudaioi
N-NPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
ἄνδρας andras
N-APM
ἀνήρanērman[2men
πεντακοσίους pentakosious
A-APM
πεντακόσιοιpentakosioifive hundred1five hundred] --
 
7 Tłum. GrEn. Толк. nieprzyjaciela żydowskiego,и Паршандафу и Далфона и Асфафу, фарсaна, нестaнна и3 делфHна, и3 фасгaна 9,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPτόν ton
T-ASM
hothe/this/whoboth
τε te
PRT
τεteand/bothboth
Φαρσαννεσταιν farsannestain
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
Δελφων delfōn
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
Φασγα fasga
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
 
8 Tłum. GrEn. Толк. których te są imiona:и Порафу и Адалью и Аридафу, и3 фардаfaна, и3 варeа и3 сарвакaна, 9,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandand
Φαρδαθα fardatha
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
Βαρεα barea
N-PRI
βαρύςbarusweighty[to dismay]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
Σαρβαχα sarbacha
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
 
9 Tłum. GrEn. Толк. Farsandata, Delfon, Esfata, Forata, Adalia, Aridata, Fernlesta, Arisaj, Aridaj i Jezata.и Пармашфу и Арисая и Аридая и Ваиезафу,- и3 мармасjма и3 руфeа, и3 ґрсeа и3 завуfеfaма, 9,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandand
Μαρμασιμα marmasima
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
Αρουφαιον aroufaion
N-ASM
strong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM 
καὶ kai
CONJ
καίkaiand[desire]
Αρσαιον arsaion
N-ASM
strong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM 
καὶ kai
CONJ
καίkaiand[desire]
Ζαβουθαιθαν,     zabouthaithan
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
 
10 Tłum. GrEn. Толк. Tych pobiwszy, łupów z majętności ich tykać się nie chcieli. –десятерых сыновей Амана, сына Амадафа, врага Иудеев, умертвили они, а на грабеж не простерли руки своей. дeсzть сынHвъ ґмaна ґмадаfyева вугeанина врагA їудewмъ, и4же t fармаfeа, и3 разгрaбиша въ т0й дeнь (и3мBніz и4хъ): 9,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPτοὺς tous
T-APM
hothe/this/whothe
δέκα deka
N-NUI
δέκαdekatenten
υἱοὺς huious
N-APM
υἱόςhuiossonsons
Αμαν aman
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
Αμαδαθου amadathou
N-GSM
strong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM 
Βουγαίου bougaiou
N-GSM
strong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM 
τοῦ tou
T-GSM
hothe/this/whothe
ἐχθροῦ echthrou
A-GSM
ἐχθρόςechthrosenemyenemy
τῶν tōn
T-GPM
hothe/this/whoof the
Ιουδαίων,     ioudaiōn
N-GPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandeven
διήρπασαν.     diērpasan
V-AAI-3P
διαρπάζωdiarpazōto robthey plundered not
 
11 Tłum. GrEn. Толк. I natychmiast liczbę tych, których zabito w Susan, przyniesiono do króla, В тот же день донесли царю о числе умерщвленных в Сузах, престольном городе. и3 сказaша число2 и3збіeнныхъ царю2 въ сyсэхъ грaдэ. 9,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
αὐτῇ autē
D-DSF
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
τῇ
T-DSF
hothe/this/whoto the
ἡμέρᾳ hēmera
N-DSF
ἡμέραhēmeraday[wound]
ἐπεδόθη epedothē
V-API-3S
ἐπιδίδωμιepididōmito give/deliverAnd was given
ho
T-NSM
hothe/this/whoof the
ἀριθμὸς arithmos
N-NSM
ἀριθμόςarithmosnumbernumber
τῷ
T-DSM
hothe/this/who[that]
βασιλεῖ basilei
N-DSM
βασιλεύςbasileuskingking
τῶν tōn
T-GPM
hothe/this/who[that]
ἀπολωλότων apolōlotōn
V-RAPGP
ἀπολλύωapolluōto destroyones being destroyed
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/among[gold]
Σούσοις.     sousois
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
 
12 Tłum. GrEn. Толк. który rzekł królowej: „W mieście Susan zabili Żydzi pięciuset mężów i innych, dziesięciu synów Amana; jak wielki mord, mniemasz, czynią oni we wszystkich krainach? Czegoż więcej prosisz i co chcesz, abym kazał uczynić ?” И сказал царь царице Есфири: в Сузах, городе престольном, умертвили Иудеи и погубили пятьсот человек и десятерых сыновей Амана; что же сделали они в прочих областях царя? Какое желание твое? и оно будет удовлетворено. И какая еще просьба твоя? она будет исполнена. И# речE цaрь ко є3сfи1ри: и3зби1ша їудeє въ сyсэхъ грaдэ пsть сHтъ мужeй, по њкрє1стнымъ же странaмъ коли1кw, мни1ши, погуби1ша; и3 чесогw2 є3щE проси1ши, и3 бyдетъ ти2; 9,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPεἶπεν eipen
V-AAI-3S
ἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[4said
δὲ de
PRT
δέdethen1And
ho
T-NSM
hothe/this/who2the
βασιλεὺς basileus
N-NSM
βασιλεύςbasileusking3king]
πρὸς pros
PREP
πρόςprosto/withto
Εσθηρ esthēr
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
Ἀπώλεσαν apōlesan
V-AAI-3P
ἀπολλύωapolluōto destroyThe Jews destroyed
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whoThe Jews destroyed
Ιουδαῖοι ioudaioi
N-NPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
Σούσοις sousois
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
τῇ
T-DSF
hothe/this/whothe
πόλει polei
N-DSF
πόλιςpoliscitycity;
ἄνδρας andras
N-APM
ἀνήρanērman[2men
πεντακοσίους·     pentakosious
A-APM
πεντακόσιοιpentakosioifive hundred1five hundred]
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
δὲ de
PRT
δέdethenand in
τῇ
T-DSF
hothe/this/whothe
περιχώρῳ perichōrō
A-DSF
περίχωροςperichōrossurrounding regionplace round about,
πῶς pōs
ADV
πωςpōshowhow
οἴει oiei
V-PMI-2S
οἴομαιoiomaito supposedo you imagine
ἐχρήσαντο;     echrēsanto
V-AMI-3P
χράωchraōto lend[folly]
τί ti
I-ASN
τίςtiswhich?[to bray]
οὖν oun
PRT
οὖνountherefore/thenthen
ἀξιοῖς axiois
V-PAI-2S
ἀξιόωaxioōto deem worthydo you still petition,
ἔτι eti
ADV
ἔτιetistilldo you still petition,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandfor
ἔσται estai
V-FMI-3S
ἔσομαιesomaiwill be[Zabud]
σοι;     soi
P-DS
σοίsoiyou[chaff]
 
13 Tłum. GrEn. Толк. Ona mu odpowiedziała: „Jeśli się królowi podoba, niech będzie dana moc Żydom, aby jak dziś uczynili w Susan, tak i jutro uczyrsili, a dziesięciu synów Amana aby na szubienicach zawieszono.” И сказала Есфирь: если царю благоугодно, то пусть бы позволено было Иудеям, которые в Сузах, делать то же и завтра, что сегодня, и десятерых сыновей Амановых пусть бы повесили на дереве. И# речE є3сfи1рь ко царю2: да дaстсz тaкожде їудewмъ твори1ти заyтра, ћкw да повёсzтъ дeсzть сынHвъ ґмaновыхъ. 9,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
εἶπεν eipen
V-AAI-3S
ἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayEsther said
Εσθηρ esthēr
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
τῷ
T-DSM
hothe/this/whoto the
βασιλεῖ basilei
N-DSM
βασιλεύςbasileuskingking,
Δοθήτω dothētō
V-APM-3S
δίδωμιdidōmito giveLet it be given
τοῖς tois
T-DPM
hothe/this/whofor the
Ιουδαίοις ioudaiois
N-DPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
χρῆσθαι chrēsthai
V-PMR
χράωchraōto useto deal
ὡσαύτως hōsautōs
ADV
ὡσαύτωςhōsautōslikewiselikewise
τὴν tēn
T-ASF
hothe/this/who 
αὔριον aurion
ADV
αὔριονauriontomorrowtomorrow,
ὥστε hōste
CONJ
ὥστεhōstesoso as far
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/whothe
δέκα deka
N-NUI
δέκαdekatenten
υἱοὺς huious
N-APM
υἱόςhuiossonsons
κρεμάσαι kremasai
V-AAR
strong:GV-AARstrong:GV-AARstrong:GV-AAR 
Αμαν.     aman
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
 
14 Tłum. GrEn. Толк. I rozkazał król, aby się tak stało. I wnet w Susan przybito wyrok, i dziesięciu synów Amana powieszono.И приказал царь сделать так; и дан на это указ в Сузах, и десятерых сыновей Амановых повесили. И# повелЁ цaрь тaкw бhти, и3 попусти2 їудewмъ внЁ грaда повёсити тэлесA сынHвъ ґмaновыхъ. 9,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἐπέτρεψεν epetrepsen
V-AAI-3S
ἐπιτρέπωepitrepōto permit[3committed it
οὕτως houtōs
ADV
οὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)so
γενέσθαι genesthai
V-AMR
γίνομαιginomaito beto be.
καὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἐξέθηκε exethēke
V-AAI-3S
ἐκτίθημιektithēmito explain/exposehe displayed
τοῖς tois
T-DPM
hothe/this/who1the
Ιουδαίοις ioudaiois
N-DPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
τῆς tēs
T-GSF
hothe/this/whoto the
πόλεως poleōs
N-GSF
πόλιςpoliscitycity
τὰ ta
T-APN
hothe/this/whoof the
σώματα sōmata
N-APN
σῶμαsōmabodybodies
τῶν tōn
T-GPM
hothe/this/whothe
υἱῶν huiōn
N-GPM
υἱόςhuiossonsons
Αμαν aman
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
κρεμάσαι.     kremasai
V-AAR
strong:GV-AARstrong:GV-AARstrong:GV-AAR 
 
15 Tłum. GrEn. Толк. A gdy się zebrali Żydzi czternastego dnia miesiąca Adara, zabito w Susan trzystu mężów, lecz majętność ich nie była przez nich rozchwycona. –И собрались Иудеи, которые в Сузах, также и в четырнадцатый день месяца Адара и умертвили в Сузах триста человек, а на грабеж не простерли руки своей. И# собрaшасz їудeє, и5же въ сyсэхъ, въ четвертыйнaдесzть дeнь ґдaра, и3 и3зби1ша мужeй три1ста, и3 ничт0же разгрaбиша. 9,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
συνήχθησαν sunēchthēsan
V-API-3P
συνάγωsunagōto assemble[3gathered together
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/who1the
Ιουδαῖοι ioudaioi
N-NPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
Σούσοις sousois
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
τῇ
T-DSF
hothe/this/whoon the
τεσσαρεσκαιδεκάτῃ tessareskaidekatē
A-DSF
τεσσαρεσκαιδέκατοςtessareskaidekatosfourteenthfourteenth
τοῦ tou
T-GSM
hothe/this/who 
Αδαρ adar
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἀπέκτειναν apekteinan
V-AAI-3P
ἀποκτείνωapokteinōto killthey killed
ἄνδρας andras
N-APM
ἀνήρanērman[2men
τριακοσίους triakosious
A-APM
τριακόσιοιtriakosioithree hundred1three hundred],
καὶ kai
CONJ
καίkaiandbut
οὐδὲν ouden
A-ASN
οὐδείςoudeisno onenothing
διήρπασαν.     diērpasan
V-AAI-3P
διαρπάζωdiarpazōto robthey plundered.
 
16 Tłum. GrEn. Толк. Ale i po wszystkich ziemiach, które były pod mocą królewską, zastawiali się Żydzi za swe dusze i zabijali nieprzyjaciół i prześladowców swoich, tak dalece, że doszło do siedemdziesięciu pięciu tysięcy zabitych, a nikt się niczego z ich majętności nieИ прочие Иудеи, находившиеся в царских областях, собрались, чтобы стать на защиту жизни своей и быть покойными от врагов своих, и умертвили из неприятелей своих семьдесят пять тысяч, а на грабеж не простерли руки своей. Пр0чіи же їудeє, и5же во цaрствіи, собрaшасz и3 себЁ помогaху и3 почи1ша t брaней: и3зби1ша бо t ни1хъ пzтьнaдесzть тhсzщъ въ третійнaдесzть ґдaра, и3 ничт0же расхи1тиша. 9,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPοἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whoAnd the
δὲ de
PRT
δέdethenAnd the
λοιποὶ loipoi
A-NPM
λοιπόςloiposremainingrest
τῶν tōn
T-GPM
hothe/this/whoof the
Ιουδαίων ioudaiōn
N-GPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whoof the ones
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τῇ
T-DSF
hothe/this/whothe
βασιλείᾳ basileia
N-DSF
βασιλείαbasileiakingdomkingdom,
συνήχθησαν sunēchthēsan
V-API-3P
συνάγωsunagōto assemblegathered together
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἑαυτοῖς heautois
D-DPM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfhelped themselves,
ἐβοήθουν eboēthoun
V-IAI-3P
βοηθέωboētheōto helphelped themselves,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἀνεπαύσαντο anepausanto
V-AMI-3P
ἀναπαύωanapauōto give restgained rest
ἀπὸ apo
PREP
ἀπόapofromfrom
τῶν tōn
T-GPM
hothe/this/whothe
πολεμίων·     polemiōn
A-GPM
strong:GA-GPMstrong:GA-GPMstrong:GA-GPM 
ἀπώλεσαν apōlesan
V-AAI-3P
ἀπολλύωapolluōto destroyfor they destroyed
γὰρ gar
PRT
γάρgarforfor they destroyed
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
μυρίους murious
A-APM
μύριοιmurioimyriad[sleeping]
πεντακισχιλίους pentakischilious
A-APM
πεντακισχίλιοιpentakischilioifive thousandfive thousand men
τῇ
T-DSF
hothe/this/whoon the
τρισκαιδεκάτῃ triskaidekatē
A-DSF
strong:GA-DSFstrong:GA-DSFstrong:GA-DSF 
τοῦ tou
T-GSM
hothe/this/who 
Αδαρ adar
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
καὶ kai
CONJ
καίkaiandbut
οὐδὲν ouden
A-ASN
οὐδείςoudeisno one[2nothing
διήρπασαν.     diērpasan
V-AAI-3P
διαρπάζωdiarpazōto rob1they plundered].
 
17 Tłum. GrEn. Толк. Dzień trzynasty miesiąca Adara był u wszystkich pierwszy zabijania, a czternastego dnia zabijać przestali. I ustanowili, aby to był dzień uroczysty, aby weń potem zawsze biesiadom, weselu i ucztom się oddawano.Это было в тринадцатый день месяца Адара; а в четырнадцатый день сего же месяца они успокоились и сделали его днем пиршества и веселья. И# почи1ша въ четвертыйнaдесzть дeнь тогHжде мцcа и3 провождaху т0й дeнь ўпокоeніz съ рaдостію и3 весeліемъ. 9,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἀνεπαύσαντο anepausanto
V-AMI-3P
ἀναπαύωanapauōto give restthey rested
τῇ
T-DSF
hothe/this/whoon the
τεσσαρεσκαιδεκάτῃ tessareskaidekatē
A-DSF
τεσσαρεσκαιδέκατοςtessareskaidekatosfourteenthfourteenth
τοῦ tou
T-GSM
hothe/this/whoof the
αὐτοῦ autou
D-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
μηνὸς mēnos
N-GSM
μένmenon the other hand[beautiful]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἦγον ēgon
V-IAI-3P
ἄγωagōto bringthey celebrated
αὐτὴν autēn
D-ASF
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ἡμέραν hēmeran
N-ASF
ἡμέραhēmeradayas a day
ἀναπαύσεως anapauseōs
N-GSF
ἀνάπαυσιςanapausisrestof rest
μετὰ meta
PREP
μετάmetawith/afterwith
χαρᾶς charas
N-GSF
χαράcharajoyjoy
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
εὐφροσύνης.     eufrosunēs
N-GSF
εὐφροσύνηeufrosunējoygladness.
 
18 Tłum. GrEn. Толк. Ale ci, którzy w mieście Susan zabijali, trzynastego i czternastego dnia tegoż miesiąca zabijaniu się oddawali, a piętnastego dnia zabijać przestali; i przeto tenże dzień jako uroczysty ustanowili na uczty i na wesele.Иудеи же, которые в Сузах, собирались в тринадцатый день его и в четырнадцатый день его, а в пятнадцатый день его успокоились и сделали его днем пиршества и веселья. Їудeє же въ сyсэхъ грaдэ собрaшасz и3 въ четвертыйнaдесzть почи1ша: проводи1ша же и3 пzтыйнaдесzть съ рaдостію и3 весeліемъ. 9,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPοἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whoAnd the
δὲ de
PRT
δέdethenAnd the
Ιουδαῖοι ioudaioi
N-NPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whothe
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
Σούσοις sousois
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
τῇ
T-DSF
hothe/this/whoon the
πόλει polei
N-DSF
πόλιςpoliscitycity
συνήχθησαν sunēchthēsan
V-API-3P
συνάγωsunagōto assemblegathered together
καὶ kai
ADV
καίkaiandalso
τῇ
T-DSF
hothe/this/whoon the
τεσσαρεσκαιδεκάτῃ tessareskaidekatē
A-DSF
τεσσαρεσκαιδέκατοςtessareskaidekatosfourteenthfourteenth
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
οὐκ ouk
ADV
οὐouno[Carmi]
ἀνεπαύσαντο·     anepausanto
V-AMI-3P
ἀναπαύωanapauōto give restrested.
ἦγον ēgon
V-IAI-3P
ἄγωagōto bringBut they celebrated
δὲ de
PRT
δέdethenBut they celebrated
καὶ kai
ADV
καίkaiandeven
τὴν tēn
T-ASF
hothe/this/who[that]
πεντεκαιδεκάτην pentekaidekatēn
A-ASF
πεντεκαιδέκατοςpentekaidekatosfifteenthfifteenth
μετὰ meta
PREP
μετάmetawith/afterwith
χαρᾶς charas
N-GSF
χαράcharajoyjoy
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
εὐφροσύνης.     eufrosunēs
N-GSF
εὐφροσύνηeufrosunējoygladness.
 
19 Tłum. GrEn. Толк. Ci zaś Żydzi, którzy w miasteczkach niemurowanych i po wsiach mieszkali, czternasty dzień miesiąca Adara na biesiady i na wesele ustanowili, tak aby się weń radowali i posyłali części uczt i potraw jeden drugiemu. –Поэтому Иудеи сельские, живущие в селениях открытых, проводят четырнадцатый день месяца Адара в веселье и пиршестве, как день праздничный, посылая подарки друг ко другу; [живущие же в митрополиях и пятнадцатый день Адара проводят в добром веселье, посылая подарки ближним]. Сегw2 рaди їудeє разсёzнніи во всsцэй странЁ внёшней провождaютъ четвертыйнaдесzть дeнь ґдaра блaгъ съ весeліемъ, посылaюще ч†сти кjйждо бли1жнему: живyщій же въ митроп0ліzхъ и3 въ пzтыйнaдесzть дeнь ґдaра весeліz благjй провождaютъ, посылaюще ч†сти бли6жнимъ. 9,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPδιὰ dia
PREP
διάdiathrough/because ofBecause of
τοῦτο touto
D-ASN
τοῦτοtoutothat[drowsiness]
οὖν oun
PRT
οὖνountherefore/thenthen
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whothe
Ιουδαῖοι ioudaioi
N-NPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whothe
διεσπαρμένοι diesparmenoi
V-RMPRP
διασπείρωdiaspeirōto scatterones being disseminated
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
πάσῃ pasē
A-DSF
πᾶςpasallevery
χώρᾳ chōra
N-DSF
χώραchōracountryplace
τῇ
T-DSF
hothe/this/who 
ἔξω exō
ADV
ἔξωexōout/outside(r)outside,
ἄγουσιν agousin
V-PAI-3P
ἄγωagōto bringcelebrate
τὴν tēn
T-ASF
hothe/this/whoon the
τεσσαρεσκαιδεκάτην tessareskaidekatēn
A-ASF
τεσσαρεσκαιδέκατοςtessareskaidekatosfourteenthfourteenth
τοῦ tou
T-GSM
hothe/this/who 
Αδαρ adar
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
ἡμέραν hēmeran
N-ASF
ἡμέραhēmeraday[2day
ἀγαθὴν agathēn
A-ASF
ἀγαθόςagathosgood-doer1a good]
μετ'     met
PREP
μετάmetawith/afterwith
εὐφροσύνης eufrosunēs
N-GSF
εὐφροσύνηeufrosunējoygladness,
ἀποστέλλοντες apostellontes
V-PAPRP
ἀποστέλλωapostellōto send[2sending
μερίδας meridas
N-APF
μερίςmerispart3portions
ἕκαστος hekastos
A-NSM
ἕκαστοςhekastoseach1each]
τῷ
T-DSM
hothe/this/who 
πλησίον,     plēsion
ADV
πλησίονplēsionnear/neighborneighbor.
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/who[that]
δὲ de
PRT
δέdethen[terror]
κατοικοῦντες katoikountes
V-PAPRP
κατοικέωkatoikeōto dwell[trembling]
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/among[gold]
ταῖς tais
T-DPF
hothe/this/who[that]
μητροπόλεσιν mētropolesin
N-DPF
μητρόπολιςmētropoliscapital[Jerusalem]
καὶ kai
ADV
καίkaiand[desire]
τὴν tēn
T-ASF
hothe/this/who[that]
πεντεκαιδεκάτην pentekaidekatēn
A-ASF
πεντεκαιδέκατοςpentekaidekatosfifteenth[emptiness]
τοῦ tou
T-GSM
hothe/this/who[that]
αδαρ adar
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
ἡμέραν hēmeran
N-ASF
ἡμέραhēmeraday[wound]
εὐφροσύνην eufrosunēn
N-ASF
εὐφροσύνηeufrosunējoy[to sing]
ἀγαθὴν agathēn
A-ASF
ἀγαθόςagathosgood-doer[crib]
ἄγουσιν agousin
V-PAI-3P
ἄγωagōto bring[Abana]
ἐξαποστέλλοντες exapostellontes
V-PAPRP
ἐξαποστέλλωexapostellōto send out/away[be like]
μερίδας meridas
N-APF
μερίςmerispart[Japhlet]
τοῖς tois
T-DPM
hothe/this/who[that]
πλησίον.     plēsion
ADV
πλησίονplēsionnear/neighbor[circumcision]
 
20 Tłum. GrEn. Толк. Spisał tedy Mardocheusz to wszystko, i w listy zamknąwszy rozesłał do Żydów, którzy po wszystkich krainach królewskich mieszkali, tak blisko leżących, jak i odległych,И описал Мардохей эти происшествия и послал письма ко всем Иудеям, которые в областях царя Артаксеркса, к близким и к дальним, Написa же мардохeй словесA сі‰ въ кни1гу и3 послA їудewмъ, є3ли1цы бёша въ цaрствіи ґртаxeрxовэ, бли1з8 и3 далeче сyщымъ, 9,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἜγραψεν egrapsen
V-AAI-3S
γράφωgrafōto write[3wrote
δὲ de
PRT
δέdethen1And
Μαρδοχαῖος mardochaios
N-NSM
strong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM 
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/who 
λόγους logous
N-APM
λόγοςlogoswordthese words
τούτους toutous
D-APM
τούτουςtoutousthese[to shake]
εἰς eis
PREP
εἰςeistowardin
βιβλίον biblion
N-ASN
βιβλίονbiblionscrolla scroll
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἐξαπέστειλεν exapesteilen
V-AAI-3S
ἐξαποστέλλωexapostellōto send out/awaysent
τοῖς tois
T-DPM
hothe/this/whoto the
Ιουδαίοις,     ioudaiois
N-DPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
ὅσοι hosoi
A-NPM
ὅσοςhososjust as/how muchas many as
ἦσαν ēsan
V-IAI-3P
ἦνēnwas[pledge]
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τῇ
T-DSF
hothe/this/whothe
Ἀρταξέρξου artaxerxou
N-GSM
strong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM 
βασιλείᾳ,     basileia
N-DSF
βασιλείαbasileiakingdomkingdom of Artaxerxes,
τοῖς tois
T-DPM
hothe/this/whoto the ones
ἐγγὺς engus
ADV
ἐγγύςengusnearnear
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
τοῖς tois
T-DPM
hothe/this/whoto the ones
μακράν,     makran
ADV
μακράνmakranfarfar;
 
21 Tłum. GrEn. Толк. aby czternasty i piętnasty dzień miesiąca Adara jako święte przyjęli i na każdy rok zawsze uroczystą czcią obchodzili,о том, чтобы они установили каждогодно празднование у себя четырнадцатого дня месяца Адара и пятнадцатого дня его, ўстaвити дни6 сі‰ бл†ги, є4же провождaти четвертыйнaдесzть и3 пzтыйнaдесzть дeнь ґдaра: 9,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPστῆσαι stēsai
V-AAR
ἵστημιhistēmito standto establish
τὰς tas
T-APF
hothe/this/who 
ἡμέρας hēmeras
N-APF
ἡμέραhēmeradaythese days
ταύτας tautas
D-APF
οὗτοςhoutosthis/he/she/itthese days
ἀγαθὰς agathas
A-APF
ἀγαθόςagathosgood-doergood ,
ἄγειν agein
V-PAR
ἄγωagōto bringand to celebrate both
τε te
PRT
τεteand/bothand to celebrate both
τὴν tēn
T-ASF
hothe/this/whothe
τεσσαρεσκαιδεκάτην tessareskaidekatēn
A-ASF
τεσσαρεσκαιδέκατοςtessareskaidekatosfourteenthfourteenth
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
τὴν tēn
T-ASF
hothe/this/whothe
πεντεκαιδεκάτην pentekaidekatēn
A-ASF
πεντεκαιδέκατοςpentekaidekatosfifteenthfifteenth
τοῦ tou
T-GSM
hothe/this/who 
Αδαρ adar
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
 
22 Tłum. GrEn. Толк. gdyż w te dni pomścili się Żydzi na nieprzyjaciołach swoich, a płacz i smutek obróciły się im w radość i w wesele; i żeby te dni obchodzili z biesiadami i z weselem, i posyłali jeden drugiemu części potraw, i ubogim dary dawali.как таких дней, в которые Иудеи сделались покойны от врагов своих, и как такого месяца, в который превратилась у них печаль в радость, и сетование - в день праздничный, - чтобы сделали их днями пиршества и веселья, посылая подарки друг другу и подаяния бедным. въ си1хъ бо днeхъ почи1ша їудeє t вр†гъ свои1хъ: и3 мцcъ ґдaръ, и4же њбрати1сz и5мъ t плaча въ рaдость и3 t болёзни во благjй дeнь, провождaти вeсь во благи1хъ днeхъ рaдости и3 весeліz, посылaюще ч†сти ко другHмъ и3 ни1щымъ. 9,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongFor in
γὰρ gar
PRT
γάρgarforFor in
ταύταις tautais
D-DPF
οὗτοςhoutosthis/he/she/itthese
ταῖς tais
T-DPF
hothe/this/who 
ἡμέραις hēmerais
N-DPF
ἡμέραhēmeradaydays
ἀνεπαύσαντο anepausanto
V-AMI-3P
ἀναπαύωanapauōto give rest[3gained rest
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/who1the
Ιουδαῖοι ioudaioi
N-NPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
ἀπὸ apo
PREP
ἀπόapofromfrom
τῶν tōn
T-GPM
hothe/this/who 
ἐχθρῶν echthrōn
A-GPM
ἐχθρόςechthrosenemytheir enemies.
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
τὸν ton
T-ASM
hothe/this/whothe
μῆνα,     mēna
N-ASM
μήνmēnmonthmonth
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin

R-DSM
ōOmega[Sippai]
ἐστράφη estrafē
V-API-3S
στρέφωstrefōto turnturned
αὐτοῖς autois
D-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
[ὃς     hos
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhichwhich
ἦν ēn
V-IAI-3S
ἦνēnwas[pledge]
Αδαρ]     adar
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
ἀπὸ apo
PREP
ἀπόapofromfrom
πένθους penthous
N-GSN
πένθοςpenthosgriefmourning
εἰς eis
PREP
εἰςeistowardto
χαρὰν charan
N-ASF
χαράcharajoyjoy,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἀπὸ apo
PREP
ἀπόapofromfrom
ὀδύνης odunēs
N-GSF
ὀδύνηodunēanguishgrief
εἰς eis
PREP
εἰςeistowardto
ἀγαθὴν agathēn
A-ASF
ἀγαθόςagathosgood-doergood
ἡμέραν,     hēmeran
N-ASF
ἡμέραhēmeradaydays,
ἄγειν agein
V-PAR
ἄγωagōto bringto celebrate
ὅλον holon
A-ASM
ὅλοςholosallentirely
ἀγαθὰς agathas
A-APF
ἀγαθόςagathosgood-doergood
ἡμέρας hēmeras
N-APF
ἡμέραhēmeradaydays
γάμων gamōn
N-GPM
γαμέωgameōto marryof wedding
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
εὐφροσύνης eufrosunēs
N-GSF
εὐφροσύνηeufrosunējoygladness,
ἐξαποστέλλοντας exapostellontas
V-PAPAP
ἐξαποστέλλωexapostellōto send out/awaysending
μερίδας meridas
N-APF
μερίςmerispartportions
τοῖς tois
T-DPM
hothe/this/whoto their
φίλοις filois
A-DPM
φίλοςfilosfriendly/friendfriends
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
τοῖς tois
T-DPM
hothe/this/whoto the
πτωχοῖς.     ptōchois
N-DPM
πτωχόςptōchospoorpoor.
 
23 Tłum. GrEn. Толк. I przyjęli Żydzi w uroczysty obrzęd wszystko, co naonczas czynić poczęli, i co Mardocheusz przez listy czynić rozkazał.И приняли Иудеи то, что уже сами начали делать, и о чем Мардохей написал к ним, И# пріsша їудeє, ћкоже написA и5мъ мардохeй: 9,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
προσεδέξαντο prosedexanto
V-AMI-3P
προσδέχομαιprosdechomaito wait for/welcome[3favorably received it
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/who1the
Ιουδαῖοι,     ioudaioi
N-NPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
καθὼς kathōs
ADV
καθώςkathōsas/just asas
ἔγραψεν egrapsen
V-AAI-3S
γράφωgrafōto write[2wrote
αὐτοῖς autois
D-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ho
T-NSM
hothe/this/who 
Μαρδοχαῖος,     mardochaios
N-NSM
strong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM 
 
24 Tłum. GrEn. Толк. Albowiem Aman, syn Amadaty, z pokolenia Agaga, nieprzyjaciel i przeciwnik żydowski, umyślił zło przeciwko nim, aby ich wybić i zgładzić, i rzucał „pur”, co naszym językiem wykłada się los.как Аман, сын Амадафа, Вугеянин, враг всех Иудеев, думал погубить Иудеев и бросал пур, жребий, об истреблении и погублении их, кaкw ґмaнъ ґмадаfyевъ макед0нzнинъ рaтоваше їудeєвъ, и3 кaкw и3знесE сyдъ и3 жрeбій, є4же погуби1ти и5хъ, 9,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπῶς pōs
ADV
πωςpōshowof how
Αμαν aman
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
Αμαδαθου amadathou
N-GSM
strong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM 
ho
T-NSM
hothe/this/whothe
Μακεδὼν makedōn
N-NSM
ΜακεδώνmakedōnMacedonian[Johanan]
ἐπολέμει epolemei
V-IAI-3S
πολεμέωpolemeōto fightwaged war
αὐτούς,     autous
D-APM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
καθὼς kathōs
ADV
καθώςkathōsas/just asas
ἔθετο etheto
V-AMI-3S
τίθημιtithēmito placehe ordained
ψήφισμα psēfisma
N-ASN
strong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN 
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
κλῆρον klēron
N-ASM
κλῆροςklēroslotlot,
ἀφανίσαι afanisai
V-AAR
strong:GV-AARstrong:GV-AARstrong:GV-AAR 
αὐτούς,     autous
D-APM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
 
25 Tłum. GrEn. Толк. A potem weszła Estera do króla, prosząc, aby zamysły jego przez listy królewskie wniwecz obrócone były, a zło, które przeciw Żydom umyślił, obróciło się na głowę jego. W końcu i jego samego i synów jego na szubienicy powiesili.и как Есфирь дошла до царя, и как царь приказал новым письмом, чтобы злой замысл Амана, который он задумал на Иудеев, обратился на голову его, и чтобы повесили его и сыновей его на дереве. и3 ћкw вни1де ко царю2, глаг0лz, да повёситъ мардохeа: є3ли6ка начA наводи1ти на їудє1и ѕл†z, на него2 бhша, и3 повёшенъ бhсть сaмъ и3 ч†да є3гw2. 9,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ὡς hōs
CONJ
ὡςhōswhich/howhow
εἰσῆλθεν eisēlthen
V-AAI-3S
εἰσέρχομαιeiserchomaito enterhe entered
πρὸς pros
PREP
πρόςprosto/withto
τὸν ton
T-ASM
hothe/this/whothe
βασιλέα basilea
N-ASM
βασιλεύςbasileuskingking,
λέγων legōn
V-PAPRS
λέγωlegōto speaktelling
κρεμάσαι kremasai
V-AAR
strong:GV-AARstrong:GV-AARstrong:GV-AAR 
τὸν ton
T-ASM
hothe/this/who 
Μαρδοχαῖον·     mardochaion
N-ASM
strong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM 
ὅσα hosa
A-APN
ὅσοςhososjust as/how muchBut as much as
δὲ de
PRT
δέdethenBut as much as
ἐπεχείρησεν epecheirēsen
V-AAI-3S
ἐπιχειρέωepicheireōto attempthe attempted
ἐπάξαι epaxai
V-AAR
ἐπάγωepagōto bring uponto bring
ἐπὶ epi
PREP
ἐπίepiupon/to/against[2upon
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/who3the
Ιουδαίους ioudaious
N-APM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
κακά,     kaka
A-APN
κακόςkakosevil/harm1bad ],
ἐπ'     ep
PREP
ἐπίepiupon/to/againstupon
αὐτὸν auton
D-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ἐγένοντο,     egenonto
V-AMI-3P
γίνομαιginomaito beit came to pass;
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἐκρεμάσθη ekremasthē
V-API-3S
strong:GV-API-3Sstrong:GV-API-3Sstrong:GV-API-3S 
αὐτὸς autos
D-NSM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
τὰ ta
T-NPN
hothe/this/who 
τέκνα tekna
N-NPN
τέκνονteknonchildhis children.
αὐτοῦ.     autou
D-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
 
26 Tłum. GrEn. Толк. I od tego czasu te dni nazwano „Purim,” to jest losów, przeto że „pur,” to znaczy los, w skrzynkę był wrzucony. I wszystko, co się stało, zawiera się w liście, to jest w tej księdze; i za to,Потому и назвали эти дни Пурим, от имени: пур [жребий, ибо на языке их жребии называются пурим]. Поэтому , согласно со всеми словами сего письма и с тем, что сами видели и до чего доходило у них, Сегw2 рaди нарек0шасz днjе сjи фурjмъ рaди жрє1бій, занE діалeктомъ и4хъ жрє1біи нарицaютсz фурjмъ, рaди словeсъ є3піст0ліи сеS, и3 є3ли6ка пострадaша си1хъ рaди, и3 є3ли6ка и5мъ приключи1шасz. 9,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPδιὰ dia
PREP
διάdiathrough/because ofOn account of
τοῦτο touto
D-ASN
τοῦτοtoutothat[drowsiness]
ἐπεκλήθησαν epeklēthēsan
V-API-3P
ἐπικαλέωepikaleōto call (on)/namethey call
αἱ hai
T-NPF
hothe/this/who 
ἡμέραι hēmerai
N-NPF
ἡμέραhēmeradaythese days
αὗται hautai
D-NPF
οὗτοςhoutosthis/he/she/itthis
Φρουραι,     frourai
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
διὰ dia
PREP
διάdiathrough/because ofbecause
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/whoof the
κλήρους,     klērous
N-APM
κλῆροςklēroslotlots,
ὅτι hoti
CONJ
ὅτιhotithat/since(for
τῇ
T-DSF
hothe/this/who 
διαλέκτῳ dialektō
N-DSF
διάλεκτοςdialektoslanguagetheir dialect
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
καλοῦνται kalountai
V-PMI-3P
καλέωkaleōto callthey called
φρουραι frourai
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
διὰ dia
PREP
διάdiathrough/because ofbecause of
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/whothe
λόγους logous
N-APM
λόγοςlogoswordwords
τῆς tēs
T-GSF
hothe/this/who 
ἐπιστολῆς epistolēs
N-GSF
ἐπιστολήepistolēepistleof this letter,
ταύτης tautēs
D-GSF
οὗτοςhoutosthis/he/she/itthese days
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ὅσα hosa
A-NPN
ὅσοςhososjust as/how muchas much as
πεπόνθασιν peponthasin
V-RAI-3P
πάσχωpaschōto sufferthey suffered
διὰ dia
PREP
διάdiathrough/because ofon account of
ταῦτα tauta
D-APN
ταῦταtautathis[reward]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ὅσα hosa
A-NPN
ὅσοςhososjust as/how muchas much as
αὐτοῖς autois
D-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ἐγένετο·     egeneto
V-AMI-3S
γίνομαιginomaito behappened to them
 
27 Tłum. GrEn. Толк. co ucierpieli, i co potem zmienione zostało, przyjęli Żydzi na siebie i na potomstwo swoje i na wszystkich, którzy na ich wiarę przejść chcieli, aby się nikomu nie godziło bez święcenia spędzić tych dwu dni, o których pismo świadczy i których pewne czasy żądają rok po roku ustawicznie.постановили Иудеи и приняли на себя и на детей своих и на всех, присоединяющихся к ним, неотменно, чтобы праздновать эти два дня, по предписанному о них и в свое для них время, каждый год; Ўстaви ќбw, и3 тaкw пріsша їудeє на себE и3 на сёмz своE и3 на приложи1вшихсz къ ни6мъ, нижE и3нaче да ўпотреблsютъ: днjе же сjи пaмzти совершaеми по р0ду и3 р0ду, и3 грaду и3 nтeчеству и3 странЁ. 9,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἔστησεν estēsen
V-AAI-3S
ἵστημιhistēmito stand[weakness]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
προσεδέχοντο prosedechonto
V-IMI-3P
προσδέχομαιprosdechomaito wait for/welcome[3favorably received
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/who1the
Ιουδαῖοι ioudaioi
N-NPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
ἐφ'     ef
PREP
ἐπίepiupon/to/againstfor
ἑαυτοῖς heautois
D-DPM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemselves,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἐπὶ epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstfor
τῷ
T-DSN
hothe/this/who 
σπέρματι spermati
N-DSN
σπέρμαspermaseedtheir seed,
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἐπὶ epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstfor
τοῖς tois
T-DPM
hothe/this/whothe ones
προστεθειμένοις prostetheimenois
V-RMPMP
προστίθημιprostithēmito add (to)[base]
ἐπ'     ep
PREP
ἐπίepiupon/to/againstunto
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
οὐδὲ oude
CONJ
οὐδέoudeand notnor
μὴν mēn
PRT
μήνmēncertainlyin fact
ἄλλως allōs
ADV
ἄλλωςallōsotherwise[2otherwise
χρήσονται·     chrēsontai
V-FMI-3P
χράωchraōto lend[folly]
αἱ hai
T-NPF
hothe/this/whoAnd
δὲ de
PRT
δέdethenAnd
ἡμέραι hēmerai
N-NPF
ἡμέραhēmeradaythese days
αὗται hautai
D-NPF
οὗτοςhoutosthis/he/she/itthese days
μνημόσυνον mnēmosunon
N-NSN
μνημόσυνονmnēmosunonmemoriala memorial
ἐπιτελούμενον epiteloumenon
V-PMPRS
ἐπιτελέωepiteleōto completebeing completed
κατὰ kata
PREP
κατάkataaccording toaccording to
γενεὰν genean
N-ASF
γενεάgeneagenerationgeneration
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
γενεὰν genean
N-ASF
γενεάgeneagenerationgeneration,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
πόλιν polin
N-ASF
πόλιςpoliscitycity,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
πατριαν patrian
N-ASF
πατριάpatriafamily linefamily,
και kai
CONJ
καίkaiand[desire]
χώραν·     chōran
N-ASF
χώραchōracountryplace.
 
28 Tłum. GrEn. Толк. Te są dni, których zapomnienie żadne nigdy nie zgładzi, i w każdym wieku wszystkie krainy na całym świecie obchodzić będą; i nie masz żadnego miasta, w którym dni „Purim,” to jest losów, nie byłyby święcone przez ydów i przez ich potomków, którzy są do tych zwyczajów obowiązani.и чтобы дни эти были памятны и празднуемы во все роды в каждом племени, в каждой области и в каждом городе; и чтобы дни эти Пурим не отменялись у Иудеев, и память о них не исчезла у детей их. Днjе же сjи фурjмъ да провождaютъ во всsкое лёто, и3 пaмzть да не њскудёетъ t родHвъ. 9,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPαἱ hai
T-NPF
hothe/this/who 
δὲ de
PRT
δέdethenAnd
ἡμέραι hēmerai
N-NPF
ἡμέραhēmeradaythese days
αὗται hautai
D-NPF
οὗτοςhoutosthis/he/she/itthese days
τῶν tōn
T-GPF
hothe/this/who 
Φρουραι frourai
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
ἀχθήσονται achthēsontai
V-FPI-3P
ἄγωagōto bringwere celebrated
εἰς eis
PREP
εἰςeistowardfor
τὸν ton
T-ASM
hothe/this/who 
ἅπαντα hapanta
A-ASM
ἅπαςhapasallall
χρόνον,     chronon
N-ASM
χρόνοςchronostimetime,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
τὸ to
T-NSN
hothe/this/who[that]
μνημόσυνον mnēmosunon
N-NSN
μνημόσυνονmnēmosunonmemorialtheir memorial
αὐτῶν autōn
D-GPF
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
οὐ ou
ADV
οὐouno[Carmi]
μὴ
ADV
μήnot[Jokmeam]
ἐκλίπῃ eklipē
V-AAS-3S
ἐκλείπωekleipōto failshould fail
ἐκ ek
PREP
ἐκekof/from[Gilgal]
τῶν tōn
T-GPF
hothe/this/who[that]
γενεῶν.     geneōn
N-GPF
γενεάgeneagenerationgenerations.
 
29 Tłum. GrEn. Толк. I napisali Estera królowa, córka Abihaila, i Mardocheusz Żyd jeszcze drugi list, aby ze wszelaką pilnością ten dzień ustanowiony był jako święty na potomne czasy. Написала также царица Есфирь, дочь Абихаила, и Мардохей Иудеянин, со всею настойчивостью, чтобы исполняли это новое письмо о Пуриме; и послали письма ко всем Иудеям в сто двадцать семь областей царства Артаксерксова со словами мира и правды, И# написA є3сfи1рь цари1ца дщи2 ґмінадaвлz и3 мардохeй їудeанинъ, є3ли6ка сотвори1ша во ўтверждeніе є3піст0ліи њ днeхъ фурjмъ. 9,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἔγραψεν egrapsen
V-AAI-3S
γράφωgrafōto write[6wrote
Εσθηρ esthēr
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 

T-NSF
hothe/this/who2the
βασίλισσα basilissa
N-NSF
βασίλισσαbasilissaqueen3queen
θυγάτηρ thugatēr
N-NSF
θυγάτηρthugatērdaughter4daughter
Αμιναδαβ aminadab
N-PRI
ἈμιναδάβaminadabAmminadab[Ahihud]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
Μαρδοχαῖος mardochaios
N-NSM
strong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM 
ho
T-NSM
hothe/this/whothe
Ιουδαῖος ioudaios
N-NSM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
ὅσα hosa
A-APN
ὅσοςhososjust as/how muchas much as
ἐποίησαν epoiēsan
V-AAI-3P
ποιέωpoieōto do/makethey did,
τό to
T-ASN
hothe/this/whoand
τε te
PRT
τεteand/both[Nabal]
στερέωμα stereōma
N-ASN
στερέωμαstereōmafirmnessconfirmation
τῆς tēs
T-GSF
hothe/this/whoof the
ἐπιστολῆς epistolēs
N-GSF
ἐπιστολήepistolēepistleletter
τῶν tōn
T-GPF
hothe/this/whoof the
Φρουραι.     frourai
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
 
30 Tłum. GrEn. Толк. I posłali do wszystkich Żydów, którzy mieszkali w stu dwudziestu siedmiu krainach króla Aswerusa, aby mieli pokój i przyjmowali prawdę,чтобы они твердо наблюдали эти дни Пурим в свое время, какое уставил о них Мардохей Иудеянин и царица Есфирь, и как они сами назначали их для себя и для детей своих в дни пощения и воплей. И# мардохeй и3 є3сfи1рь цари1ца ўстaвиста себЁ сaми, и3 тогдA ўстaвиста въ постЁ своeмъ совётъ св0й. 9,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABP  31 Tłum. GrEn. Толк. zachowując dni losów, a czasu swego z radością je obchodząc, jak Mardocheusz z Esterą ustanowili, a oni zachowywać obiecali, i sami, i z potomstwem swoim,Так повеление Есфири подтвердило это слово о Пуриме, и оно вписано в книгу.И# є3сfи1рь сл0во постaви во вёки, и3 напи1сано бhсть въ пaмzть.9,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
Μαρδοχαῖος mardochaios
N-NSM
strong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM 
καὶ kai
CONJ
καίkaiand4and
Εσθηρ esthēr
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 

T-NSF
hothe/this/who6the
βασίλισσα basilissa
N-NSF
βασίλισσαbasilissaqueen7queen
ἔστησαν estēsan
V-AAI-3P
ἵστημιhistēmito stand1they established
ἑαυτοῖς heautois
D-DPM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-self2to themselves]
καθ'     kath
PREP
κατάkataaccording tofor
ἑαυτῶν heautōn
D-GPM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemselves;
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
τότε tote
ADV
τότεtotethenthen
στήσαντες stēsantes
V-AAPRP
ἵστημιhistēmito standestablishing
κατὰ kata
PREP
κατάkataaccording toaccording to
τῆς tēs
T-GSF
hothe/this/who 
ὑγιείας hugieias
N-GSF
strong:GN-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSF 
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
τὴν tēn
T-ASF
hothe/this/who 
βουλὴν boulēn
N-ASF
βουλήboulēplantheir counsel.
αὐτῶν·     autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
 
32 Tłum. GrEn. Толк. posty i wołania, i dni losów, i wszystko, co się w historii tej księgi, którą zowią Estery, zawiera.9,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
Εσθηρ esthēr
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
λόγῳ logō
N-DSM
λόγοςlogosword[2 matter
ἔστησεν estēsen
V-AAI-3S
ἵστημιhistēmito stand1established]
εἰς eis
PREP
εἰςeistowardfor
τὸν ton
T-ASM
hothe/this/whothe
αἰῶνα,     aiōna
N-ASM
αἰώνaiōnan ageeon,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἐγράφη egrafē
V-API-3S
γράφωgrafōto writeit was written
εἰς eis
PREP
εἰςeistowardfor
μνημόσυνον.     mnēmosunon
N-ASN
μνημόσυνονmnēmosunonmemoriala memorial.

101 A król Aswerus zhołdował wszystką ziemię i wszystkie wyspy morskie.2 A moc jego i panowanie oraz godność i wywyższenie, do których podniósł Mardocheusza, zapisane są w księgach Medów i Persów,3 i jak Mardocheusz z narodu żydowskiego był drugim po królu Aswerusie i wielkim u Żydów i miał wzięcie u ludu, braci swych, ponieważ troszczył się o dobro ludu swego i mówił to, co należało ku pokojowi narodu jego.DODATKI UZUPEŁNIAJĄCE Z PRZEKŁADU GRECKIEGOZAKOŃCZENIE KSIĘGII. Wyjaśnienie snu Mardocheusza. (10,4-13) Co jest w księdze żydowskiej; wiernie przełożyłem. Lecz to, co potem idzie, znalazłem napisanc w wydaniu pospolitym, gdzie w języku greckim i greckimi literami się zawiera; a tam na końcu księgi ten rozdział był napisany, co według zwyczaju naszego obelem to jest rożenkiem zaznaczyliśmy.4 I rzekł Mardocheusz: „Od Boga się to stało.5 Wspomniałem na sen, który widziałem, to samo znaczący, a nic się z niego nie odmieniło.6 Małe źródło, które urosło w rzekę i obróciło się w światło i w słońce, i w wody wielkie się rozlało, jest to Estera, którą król wziął za żonę, i chciał, aby była królową.7 A dwa smoki, to ja jestem i Aman.8 Narody, które się zebrały, są to ci, którzy chcieli zgładzić imię żydowskie.9 A naród mój, jest to lud izraelski, który wołał do Pana, i zachował Pan lud swój, i wybawił nas od wszystkiego złego, i uczynił znaki wielkie i dziwy między narodami.10 I rozkazał, aby dwa losy były, jeden ludu Bożego, a drugi wszystkich narodów.11 I przyszły oba losy na dzień, ustanowiony od owego czasu przed Bogiem dla wszystkich narodów.12 I wspomniał Pan na lud swój, i zmiłował się nad swym dziedzictwem.13 I będą obchodzone te dni w miesiącu Adar, czternastego i piętnastego dnia tegoż miesiąca, ze wszystką pilnością i z weselem ludu, w jedną gromadę zebranego, przez wszystkie dalsze pokolenia ludu izraelskiego.”II. Uwaga o tłumaczeniu greckim. (11,1)
111 Roku czwartego, za panowania Ptolemeusza i Kleopatry, Dosyteusz, który się podawał za kapłana z rodu lewiekiego, i Ptolemeusz, syn jego, przynieśli ten list „Purim,” o którym mówili, że go przełożył Lisymach, syn Ptolemeusza w Jeruzalem.III. Sen Mardocheusza, odkrycie spisku i nienawiść Amana. (11,2 – 12,6)WSTĘP Ten też początek był w wydaniu pospolitym, a nie masz go w żydowskim ani u żadnego tłumacza. 1. SEN MARDOCHEUSZA (11,2-12). Mardocheusz (2-4); jego sen wieszczy (5-12).2 Roku drugiego za panowania Artakserksesa wielkiego, pierwszego dnia miesiąca Nisan, widział sen Mardocheusz, syn Jaira, syna Semeja,3 syna Cisa, z pokolenia Beniamina, człowiek Żyd, który mieszkał w mieście Suzie, mąż wielki i między pierwszymi dworu królewskiego.4 A był z tej liczby więźniów, których przeniósł Nabuchodonozor, król babiloński, z Jeruzalem z jechoniaszem, królem judzkim.5 A sen jego był taki: Pojawiły się głosy i zaburzenia, grzmoty, trzęsienia zielni i zamieszanie wielkie na ziemi;6 a oto dwa smoki wielkie i gotowe potykać się z sobą.7 Na ich wołanie poruszyły się wszystkie narody, aby walczyć przeciw narodowi sprawiedliwych.8 I był to dzień ciemności i niebezpieczeństwa, utrapienia i ucisku, i okrutny strach na ziemi. 9 I zatrwożył się naród sprawiedliwych, bojąc się nieszczęścia swego i gotowy na śmierć.10 I wołali do Boga; a gdy oni krzyczeli, źródło małe urosło w rzekę wielką i rozlało się w wielką wodę.11 Światło i słońce wzeszło, i poniżeni zostali wywyższeni i pożarli sławnych. – 12 Gdy to ujrzał Mardocheusz i wstał z łoża, myślał, co Bóg zamierzał uczynić; i wbił sobie to w głowę, chcąc wiedzieć, co by sen znaczył. MARDOCHEUSZ ODKRYWA SPISEK PRZECIW KRÓLOWI, NIENAWIŚĆ AMANA (12,1-6).
121 A naonczas mieszkał na dworze królewskim z Bagatą i Tarą, rzezańcami królewskimi, którzy byli odźwiernymi pałacu.2 A gdy wyrozumiał myśli ich i usiłowania ich pilnie wybadał, doszedł, iż się chcieli targnąć na króla Artakserksesa, i dał o tym znać królowi.3 Ten polecił obu zbadać, a gdy się przyznali, kazał zaprowadzić na śmierć.4 A król to, co się stało, w kroniki wpisał; ale i Mardocheusz pamiątkę rzeczy na piśmie zostawił.5 I rozkazał mu król, aby mieszkał w pałacu, dawszy mu dary za doniesienie.6 A Aman, syn Amadaty, Bugejezyk, był najsławniejszym przed królem, i chciał zaszkodzić Mardocheuszowi i narodowi jego z powodu dwu rzezańców królewskich, którzy zostali straceni.Póty przedmowa.IV. Dekret, w którym Aswerus rozkazuje wytępić Żydów (13,1-7) Po 3,13Co potem idzie, na owym miejscu było położone, gdzie napisano w księdze: „I rozchwycili dobra i majętności ich,” cośmy w wydaniu znaleźli.A kopia listu ta była:
131 „Król wielki Artakserkses od Indyj aż do Etiopii, książętom stu dwudziestu siedmiu krain i przełożonym, którzy są pod jego panowaniem, zdrowia!2 Chociaż nad bardzo wielu narodami panuję i wszystek świat podbiłem pod moc swoją, nie chciałem jednak źle używać wielkości mocy, ale łaskawością i łagodnością rządzić poddanymi, aby bez żadnego strachu żywot spokojnie wiodąc, zażywali pokoju, którego wszyscy ludzie pragną.3 Ale gdym się pytał radnych moich, jakby się to wypełnić mogło, jeden z nich, który mądrością i wiernością innych przechodził, i był po królu wtóry, imieniem Aman,4 oznajmił mi, że jest lud po wszystkim świecie rozproszony, który nowych praw używa, i przeciwko wszystkich narodów zwyczajowi postępując królewskim rozkazaniem gardzi i zgodę wszystkich narodów swoją niezgodą targa.5 Gdyśmy się o tym dowiedzieli, widząc, że jeden naród oporny przeciwko wszystkiemu rodzajowi ludzkiemu przewrotnych praw używa i naszemu rozkazaniu się sprzeciwia, a pokój i zgodę krain nam poddanych targa, rozkazaliśmy,6 aby wszyscy, których Aman (który nad wszystkimi krainami jest przełożonym i wtórym po królu, i którego jak ojca naszego czcimy) wskaże, ż żbnami i z dziećmi od nieprzyjaciół swych byli wygładzeni, i żeby się nad nimi nikt nie zlitował, czternastego dnia dwunastego miesiąca,7 Adara, roku niniejszego, aby złośliwi ludzie jednego dnia zstąpiwszy do otchłani, przywrócili królestwu naszemu pokój, który pogwałcili.” Dotąd kopia listu.V. Modlitwy Mardocheusza i Estery. (13,8 – 14,19)Po 4,17Co potem idzie, znalazłem na owym miejscu napisane, gdzie czytamy:„A tak poszedłszy Mardocheusz, uczynił wszystko, co mu Estera rozkazała.” Wszakże tego nie masz w żydowskim ani zgoła u żadnego tłumacza. MODLITWA MARDOCHEUSZA (13,8-18). Wielbi Boga, Stwórcę wszechmogącego (8-11); wyznaje, że nie dla pychy odmówił oznak czci Amanowi (12-14); prosi o wyratowanie swego ludu (IS-17). Modlitwa ludu (18).8 A Mardocheusz modlił się do Pana pamiętając o wszystkich sprawach jego, i rzekł:9 „Panie, Panie, Królu wszechmogący, bo w mocy twojej wszystko jest położone, i nie masz, kto by się mógł woli twej sprzeciwić, jeśli będziesz chciał zachować Izraela.10 Tyś stworzył niebo i ziemię, i cokolwiek się okręgiem niebieskim zamyka.11 Panem wszystkich jesteś, i nie masz, kto by się sprzeciwił majestatowi twemu.12 Wszystko znasz i wiesz, żem ani z pychy, ani ze wzgardy, ani z jakiego czci pragnienia to uczynił, żem się nie kłaniał Amanowi najpyszniejszemu;13 dla zachowania bowiem ludu izraelskiego gotów bym był i stopy jego całować.14 Alem się bał, abym czci Boga mego nie przeniósł na człowieka i żebym się nikomu nie kłaniał oprócz Boga mego.15 A teraz, Panie, Królu, Boże Abrahamów, zmiłuj się nad ludem twym, bo nas chcą nieprzyjaciele nasi wytracić i dziedzictwo twoje wygubić.16 Nie gardź cząstką twoją, którąś sobie wykupił z Egiptu.17 Wysłuchaj prośbę moją, a bądź miłościw działowi i sznurowi twemu, a obróć żałobę naszą w wesele, abyśmy żywi będąc, chwalili imię twoje, Panie, a nie zamykaj ust o tobie śpiewających.” –18 Wszystek też Izrael takimże sercem i modlitwą wołał do Pana, przeto iż nad nimi pewna śmierć wisiała. MODLITWA ESTERY (14,1-19). Żałoba Estery (1-2). Jej modlitwa: Wspomina, co Bóg uczynił od początku dla Izraela (3-5), grzechy ludu izraelskiego (6-7), zamiary jego wrogów (8-10). Prosi Boga, by wybawił lud (11-12), by miał wzgląd na jej dobre usposobienie i by przez nią zgubił Amana (13-19).
141 Królowa też Estera uciekła się do Pana bojąc się niebezpieczeństwa, które nadchodziło.2 A złożywszy odzienie królewskie, wzięła szaty płaczowi i żałobie przystojne, a zamiast rozlicznych olejków popiołem i gnojem głowę posypała, i ciało swe postami poniżyła, i wszystkie miejsca, na których przedtem zwykła była być wesoła, targaniem włosów napełniła.3 I prosiła Pana, Boga izraelskiego, mówiąc: „Panie mój, który sam tylko jesteś Królem naszym, wspomóż mię opuszczoną i która oprócz ciebie żadnego innego pomocnika nie mam.4 Nie bezpieczeństwo moje jest w ręku moich.5 Słyszałam od ojca mego, żeś ty, Panie, wziął Izraela ze wszystkich na rodów, a ojców naszych ze wszystkich wstecz przodków ich, aby posiadać dziedzictwo wieczne; i uczyniłeś im jakoś rzekł. –6 Zgrzeszyliśmy przed oczyma twymi, a przeto nas dałeś w ręce nieprzyjaciół naszych,7 bośmy służyli bogom ich. Sprawiedliwy jesteś, Panie! –8 Lecz teraz nie dosyć im tego, że nas ciężką niewolą ściskają, ale siłę rąk swoich mocy bałwanów przypisując,9 chcą odmienić obietnice twoje, i wytracić dziedzictwo twoje, i zawrzeć usta chwalących cię, i zgasić sławę kościoła10 i ołtarza twego, aby otworzyć usta pogan, i chwalić moc bałwanów, i wielbić cielesnego króla, na wieki.-11 Nie dawaj, Panie, berła twego tym, którzy nie są, by się nie śmiali na upadek nasz; ale obróć radę ich na nich, a tego, który się począł srożyć przeciw nam, zatrać.12 Wspomnij, Panie, a ukaż się nam czasu ucisku naszego, i daj mi śmiałość, Panie, Królu bogów i wszystkiej mocy.13 Daj mowę ozdobną w usta moje przed oczyma lwa, a obróć serce jego ku nienawiści nieprzyjaciela naszego, aby i on zginął, i inni, którzy się z nim zgadzają.14 A nas wybaw ręką twoją i wspomóż mnie, żadnej innej pomocy nie mającą, jeno ciebie, Panie,15 który masz wiadomość wszystkich rzeczy i wiesz, że w nienawiści mam chwałę grzesznych i że się brzydzę łożem nieobrzezańców i każdego obcego.16 Ty znasz potrzebę moją, że się brzydzę znakiem pychy i chwały mojej, która jest na głowie mojej w dni ukazywania się mego, i że jest mi wstrętny jak szmata miesięcznej niewiasty, a nie noszę jej w dzień milczenia mego;17 że nie jadałam u stołu Amana ani mi się podobała uczta królewska, anim piła wina płynnych ofiar,18 i nigdy się nie weseliła służebnica twoja od tego czasu, jak tu jestem zawiedziona, aż do dnia dzisiejszego, jeno w tobie, Panie, Boże Abrahamów! 19 Boże mocny nade wszystkich, wysłuchaj głosu tych, którzy żadnej innej nadziei nie mają, a wybaw nas z rąk ludzi bezbożnych i wyrwij mię z bojaźni mojej!”VI. Napomnienie Mardocheusza udzielone Esterze. (15,1-3) Po 4,8To też znalazłem przydane w wydaniu pospolitym.
151 I rozkazał jej (nie ma wątpliwości, że był to Mardocheusz), aby weszła do króla i przyczyniła się za ludem swym i za ojezyzną swoją.2 Pamiętaj, rzecze, na dni uniżenia twego, jak byłaś wychowana na rękach moich, bo Aman, drugi po królu, mówił przeciwko nam na śmierć;3 a ty wzywaj Pana i mów królowi, i wybaw nas od śmierci.”VII. Estera u króla. (15,4-19)Do 5,1-3ESTERA UDAJE SIĘ DO PAŁACU (15,4-19). Wszedłszy przed króla mdleje (9-10). Król uspokaja ją łagodnymi słowami (11-17). Nowe omdlenie (18-19).Także i to, co potem idzie. 4 A dnia trzeciego złożyła z siebie szaty ubioru swego i otoczyła się chwałą swoją.5 A jaśniejąc w odzieniu królewskim i wezwawszy rządcę i zbawiciela wszystkich, Boga, wzięła z sobą dwie służebnice,6 i na jednej się wspierała, jakoby od rozkoszy i od wielkiej ciała delikatności sama sobą władać nie mogła,7 a druga panna szła za panią, niosąc szatę wleczącą się po ziemi.8 A ona sama różaną barwą na twarzy rozlaną i wdzięcznymi a jasnymi oczyma serce swe smutne i zbytnią bojaźnią ściśniore pokrywała. –9 Wszedłszy tedy za porządkiem przez wszystkie drzwi stanęła przed królem, gdzie on siedział na stolicy królestwa swego, obleczony w szaty królewskie i świecący się od złota i drogich kamieni, a był srogiego wejrzenia.10 A gdy podniósł oblicze swe i pałającymi oczyma gniew serca swego ukazał, upadła królowa i zbladłszy omdlałą głowę na panience służebnej położyła.11 I odmienił Bóg serce króla w łaskawość, i zaraz, uląkłszy się o nią, skoczył ze stolicy, a trzymając ją swymi rękoma, ażby przyszła do siebie, tymi ją słowy uspokajał:12 „Cóż ci to, Estero ?13 Jam jest brat twój, nie bój się! Nie umrzesz, bo nie dla ciebie, ale dla wszystkich innych to prawo uczynione.14 Przystąp tedy a dotknij się berła.”15 A gdy ona milczała, wziął złote berło i położył na jej szyi, i pocałował ją, i rzekł: „Czemu mi nie mówisz?”16 A ona odpowiedziała: „Ujrzałam cię, panie, jak anioła Bożego i strwożyło się serce moje dla bojaźni chwały twojej.17 Albowiem zadziwiający jesteś, panie, a oblicze twoje jest pełne powabu.”18 A gdy mówiła, znowu upadła i ledwie nie umarła.19 A król się frasował, i wszyscy słudzy jego pocieszali ją.VIII. Dekret Aswerusa Qrzychylny Żydom. (16,l-24)Po 8,13Adres (1). Częsta niewdzięczność tych, którym królowie sprzyjali (2-9). Przewrotność Amana, jego nienawiść i oszczerstwa przeciw Żydom, oraz kara (10-18). Nowe postanowienie, pozwalające Żydom używać praw swoich (19,24). Kopia listu króla Artakserksesa, który na korzyść Żydów do wszystkich krain królestwa swego rozesłał; tego też w księdze żydowskiej nie masz.
161 Król wielki Artakserkses od Indyj aż do Etiopii, stu dwudziestu siedmiu ziem książętom i przełożonym, którzy są posłuszni naszemu rozkazaniu, zdrowia życzy.2 Wielu ludzi dobroci panów i czci, którą im przyznali, źle na pychę używało,3 i nie tylko poddanych królewskich zagubić usiłują, ale chwały, którą im dano, nie umiejąc użyć, przeciw tym, którzy ją dali, zdradę knują.4 A mało na tym mają, że nie dziękują za dobrodziejstwa i gwałcą prawo łaski im okazanej, ale też mniemają, że dekretu Boga, który wszystko widzi, ujść mogą. 5 I tak daleko w szaleństwie zaszli, że tych, którzy urzędów sobie zwierzonych pilnie przestrzegają i tak się we wszystkim sprawują, aby byli godni pochwały wszystkich, kłamstwami tajemnymi wywrócić usiłują,6 podczas gdy uszy pańskie proste i ze swego przyrodzenia innych szanujące, chytrą zdradą oszukują;7 co i ze starych historyj dowodzi się, i z tego, co się na każdy dzień dzieje, jako złym niektórych ludzi poduszczeniem chęci królewskie bywają skażone.8 Przeto potrzeba obmyślać pokój wszystkich krain.9 A nie macie mniemać, jeśli różne rzeczy rozkazujemy, żeby to z lekkości myśli naszej pochodziło, ale że według sposobu i potrzeby czasu, jak żąda pożytek rzeczypospolite, wyroki wydajemy.10 Żebyście zaś to, co mówimy, jaśniej zrozumieli, Aman, syn Amadaty, sercem i rodem Macedończyk, i od krwi perskiej daleki, i naszą dobrotliwość okrucieństwem swym kalający, jako obcy od nas był przyjęty,11 i tak wielkiej łaskawości doznał względem siebie, że go ojcem naszym zwano i kłaniali się mu wszyscy jako drugiemu po królu.12 Ten się w tak wielką nadętość pychy podniósł, że się o to starał, aby nas i królestwa i ducha pozbawić.13 Albowiem Mardocheusza, za którego wiernością i dobrodziejstwem żyjemy, i towarzyszkę królestwa naszego, Esterę, ze wszystkim narodem ich nowymi jakimiś a niesłychanymi chytrościami żądał na śmierć,14 to zamierzając, aby ich pobiwszy zasadzkę uczynić na opuszczenie nasze i królestwo perskie do Macedończyków przenieść.15 A my znaleźliśmy,ˇ że Żydzi, od najniegodziwszego ze wszystkich ludzi na śmierć skazani, w niczym zgoła winnymi nie są,16 ale przeciwnie praw sprawiedliwych używają i są synami najwyższego i najświętszego; i zawsze żyjącego Boga, za którego dobrodziejstwem i ojcom naszym, i nam królestwo jest dane, i aż po dziś dzień zachowane:17 Przeto owe listy, które on był naszym imieniem rozesłał, wiedzcie, że są zniesione;18 a dla tej zbrodni przed bramami tego miasta, to jest Susan, i ten, który knował, i wszystek ród jego na szubienicach wisi; nie my, ale Bóg oddał mu, co zasłużył.19 A wyrok ten, który teraz ślemy, po wszystkich miastach niech będzie zawieszony, żeby wolno było Żydom używać praw swoich.20 A macie im dopomagać, aby tych, którzy się na mordowanie ich gotowali, mogli zabijać trzynastego dnia miesiąca dwunastego, który zowią Adar.21 Albowiem ten dzień smutku i żałości Bóg wszechmogący odmienił im w radość.22 Stąd i wy między inne dni święte ten dzień policzcie i obchodźcie go z wszelką radością, aby i na potem wiedziano, że wszyscy,23 którzy Persom wiernie służą, godną za wierność swą zapłatę otrzymują; a którzy królestwu ich są na zdradzie, giną za zbrodnię.24 A wszelka kraina i miasto, które by nie chciało być uczestnikiem tego święta, niech mieczem i ogniem zginie, i niech tak będzie wygładzone, żeby nie tylko ludziom ale i zwierzętom drogi przez nie na wieki nie było, na przykład wzgardy i nieposłuszeństwa.