Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
CZĘŚC IRODOWÓD I LATA DZIECIĘCE ZBAWICIELA(l,1 – 2,23)1 RODOWÓD P. JEZUSA.1 Księga rodowodu Jezusa Chrystusa, syna Dawidowego, syna Abrahamowego.2 Abraham zrodził Izaaka. Izaak zaś zrodził Jakuba. A Jakub zrodził Judę i braci jego. 3 Juda zaś zrodził Faresa i Zarę z Tamary. A Fares zrodził Ezrona. Ezron zaś zrodził Arama.4 A Aram zrodził Aminadaba. Aminadab zaś zrodził Naassona. A Naasson zrodził Salmona.5 Salmon zaś zrodził Booza z Rahaby. A Booz zrodził Obeda z Ruty. Obed zaś zrodził Jessego. A Jesse zrodził Dawida króla.6 A Dawid król zrodził Salomona z tej, która była Uriaszowa.7 Salomon zaś zrodził Roboama. A Roboam zrodził Abiasza. Abiasz zaś zrodził Azę.8 A Aza zrodził Jozafata. Jozafat zaś zrodził Jorama. A Joram zrodził Ozjasza. 9 A Ozjasz zrodził Joatama. Joatam zaś zrodził Achaza. A Achaz zrodził Ezechiasza.10 Ezechiasz zaś zrodził Manassesa. A Manasses zrodził Amona. Amon zaś zrodził Jozjasza.11 A Jozjasz zrodził Jechoniasza i braci jego, w przeprowadzeniu do Babilonu.12 A po przeprowadzeniu do Babilonu, Jechoniasz zrodził Salatiela. Salatiel zaś zrodził Zorobabela. 13 A Zorobabel zrodził Abiuda. Abiud zaś zrodził Eliakima. A Eliakim zrodził Azora.14 Azor zaś zrodził Sadoka. A Sadok zrodził Achima. Achim zaś zrodził Eliuda.15 A Eliud zrodził Eleazara. Eleazar zaś zrodził Matana. Matan zaś zrodził Jakuba.16 A Jakub zrodził Józefa, męża Maryi, z której się narodził Jezus, którego nazywają Chrystusem.17 Tak więc wszystkich pokoleń, od Abrahama aż do Dawida, pokoleń czternaście i od Dawida aż do przeprowadzenia do Babilonu pokoleń czternaście, a od przeprowadzenia do Babilonu aż do Chrystusa, pokoleń czternaście. POCZĘCIE I NARODZENIE JEZUSA.18 Z narodzeniem zaś Chrystusa tak było: Gdy była poślubiona matka jego Maryja Józefowi, pierwej nim się zeszli, znaleziona jest, jako mająca w żywocie z Ducha Świętego.19 Józef zaś, mąż jej, będąc sprawiedliwy i nie chcąc jej zniesławiać, chciał ją potajemnie opuścić.20 Gdy zaś o tym myślał, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie, mówiąc: Józefie, synu Dawidów, nie bój się przyjąć Maryi, małżonki swej; albowiem co się w niej poczęło, z Ducha Świętego jest.21 Porodzi zaś syna i nazwiesz imię jego Jezus; albowiem on zbawi lud swój od grzechów ich.22 To wszystko zaś się stało, aby się wypełniło, co jest powiedziane od Pana przez proroka mówiącego:23 „Oto panna będzie mieć w żywocie i porodzi syna i nazwą imię jego Emanuel,” co się wykłada: Bóg z nami.24 Józef zaś wstawszy ze snu, uczynił jak mu rozkazał Anioł Pański, i przyjął żonę swoją.25 I nie poznawał jej, aż porodziła syna swego pierworodnego; i nazwał imię jego Jezus.2 POKŁON TRZECH MĘDRCÓW.1 Gdy więc narodził się Jezus w Betlejem Judzkim, za dni króla Heroda; oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy,2 mówiąc: Gdzie jest, który się narodził, król żydowski? Albowiem ujrzeliśmy jego gwiazdę na wschodzie i przybyliśmy pokłonić się j emu.3 Król zaś Herod usłyszawszy to, zatrwożył się i cała Jerozolima z nim.4 I zebrawszy wszystkich przedniejszych kapłanów i doktorów ludu, dowiadywał się od nich, gdzie się miał Chrystus narodzić.5 A oni mu rzekli: W Betlejem Judzkim; bo tak jest napisane przez Proroka:6 „I ty Betlejem ziemio judzka, żadną miarą nie jesteś najmniejsze między książętami judzkimi; albowiem z ciebie wyjdzie wódz, który by rządził ludem moim izraelskim.”7 Wtedy Herod wezwawszy potajemnie Mędrców, pilnie się wywiadywał od nich o czas gwiazdy która im się ukazała.8 I posyłając ich do Betlejem, rzekł: Idźcie i wywiadujcie się pilnie o dzieciątku; a gdy znajdziecie oznajmijcie mi, abym i ja przybywszy, pokłonił się jemu.9 Którzy wysłuchawszy króla, odjechali. A oto gwiazda, którą byli widzieli na wschodzie, szła przed nimi, aż przyszedłszy, stanęła nad miejscem, gdzie było dziecię.10 Ujrzawszy zaś gwiazdę, uradowali się radością bardzo wielką.11 I wszedłszy w dom, znaleźli dziecię z Maryją, matką jego, i upadłszy, pokłonili się jemu; a otworzywszy skarby swoje, ofiarowali mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.12 A otrzymawszy odpowiedź we śnie, aby się nie wracali do Heroda, inną drogą powrócili do swej krainy. UCIECZKA DO EGIPTU.13 Gdy oni odjechali, oto Anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi, mówiąc: Wstań i weźmij dziecię i matkę jego, a uciekaj do Egiptu i bądź tam, aż ci powiem; bo stanie się, że Herod będzie szukał dziecięcia, żeby je zatracić.14 A on wstawszy, wziął dziecię i matkę jego w nocy i uszedł do Egiptu.15 I był tam aż do śmierci Heroda; aby się spełniło, co było powiedziane od Pana przez proroka mówiącego: „Z Egiptu wezwałem Syna mojego.” RZEŹ NIEWINIĄTEK.16 Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, rozgniewał się bardzo, i posławszy pozabijał wszystkie dzieci, które były w Betlejem i we wszystkich granicach jego, od dwu lat i niżej, według czasu, o który się był wypytał od Mędrców.17 Wtedy się wypełniło co było powiedziane przez Jeremiasza proroka mówiącego:18 „Głos słyszano w Ramie, płacz i krzyk wielki; Rachel płacząca synów swoich, i nie chciała dać się pocieszyć, bo ich nie ma.” POWRÓT ŚWIĘTEJ RODZINY DO NAZARETU.19 Gdy zaś Herod umarł, oto Anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi w Egipcie, mówiąc:20 Wstań i weźmij dziecię i matkę jego, a idź do ziemi izraelskiej; albowiem pomarli ci, co czyhali na życie dziecięcia.21 A on wstawszy, wziął dziecię i matkę jego, i przyszedł do ziemi izraelskiej.22 Usłyszawszy zaś, że Archelaus królował w Judei w miejsce Heroda, ojca swego, bał się tam iść; a napomniany we śnie, ustąpił w strony galilejskie.23 I przyszedłszy, osiadł w mieście, które zowią Nazaret, aby się wypełniło, co jest powiedziane przez proroków: Że nazwany będzie Nazarejczykiem.CZĘŚC II(3,1- 25,46)ŻYCIE PUBLICZNE PANA JEZUSAI. Okres przygotowania(3,1- 4,11)3 JAN GŁOSI POKUTĘ.1 W owe zaś dni przyszedł Jan Chrzciciel, każąc na pustyni judzkiej,2 i mówiąc: Czyńcie pokutę; albowiem przybliżyło się królestwo niebieskie.3 Ten bowiem jest, który zapowiedziany był przez Izajasza proroka mówiącego: „Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki jego.”4 Sam zaś Jan miał odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder swoich, pokarmem zaś jego były szarańcze i miód leśny.5 Wtedy wychodziła do niego Jerozolima i cała Judea i cała kraina około Jordanu.6 I byli chrzczeni przez niego w Jordanie, spowiadając się z grzechów swoich.7 Gdy zaś widział wielu faryzeuszów i saduceuszów przychodzących do chrztu swego, mówił im: Plemię żmijowe! Któż wam pokazał, że unikniecie przyszłego gniewu?8 Czyńcie więc owoc godny pokuty.9 A nie chciejcie mówić sami w sobie: Ojca mamy Abrahama. Albowiem wam powiadam, że Bóg ma moc z tych kamieni wzbudzić synów Abrahamowi.10 Już bowiem siekiera przyłożona jest do korzenia drzew. Przeto wszelkie drzewo, które nie daje owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone.11 Ja was chrzczę wodą ku pokucie, ale ten, co przyjdzie po mnie, mocniejszy jest niż ja, którego trzewików nie jestem godzien nosić; on was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.12 A jego wiejadło w ręce jego i wyczyści boisko swoje i zgromadzi pszenicę swą do gumna, plewy zaś spali ogniem nieugaszonym. CHRZEST PANA JEZUSA.13 Wtedy Jezus przyszedł do Galilei nad Jordan do Jana, aby był przez niego ochrzczony.14 Jan zaś go wstrzymywał, mówiąc: winienem być ochrzczony od ciebie, a ty przychodzisz do mnie?15 Jezus zaś odpowiadając, rzekł mu: Zaniechaj teraz; albowiem tak się nam godzi wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy go dopuścił.16 A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. I oto otworzyły się dlań niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jako gołębicę, i przychodzącego nań.17 A oto głos z niebios mówiący: Ten jest Syn mój miły, w którym sobie upodobałem.4 POST NA PUSTYNI I KUSZENIE.1 Wtedy Jezus był zaprowadzony na pustynię przez Ducha, aby był kuszony od diabła.2 A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, potem łaknął.3 I przystąpiwszy kusiciel, rzekł mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.4 On zaś odpowiadając, rzekł: Napisane jest: „Nie samym chlebem żyje człowiek, ale wszelkim słowem, które pochodzi z ust Bożych.”5 Wtedy go wziął diabeł do świętego miasta i postawił go na ganku świątyni,6 i rzekł mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się na dół; albowiem napisane jest, że „aniołom swoim rozkazał o tobie, i będą cię na ręku nosić, byś przypadkiem nie zranił o kamień nogi swej.”7 Rzecze mu Jezus: Również napisane jest: „Nie będziesz kusił Pana Boga swego.”8 Wziął go znów diabeł na górę wysoką bardzo i ukazał mu wszystkie królestwa świata i chwałę ich,9 i rzekł mu: To wszystko dam tobie, jeśli upadłszy, oddasz mi pokłon.10 Wtedy mu rzekł Jezus: Idź precz, szatanie! Albowiem napisane jest: „Panu Bogu twemu kłaniać się będziesz i jemu samemu służyć będziesz.”11 Wtedy opuścił go diabeł, a oto aniołowie przystąpili i służyli mu.II. Działalność P. Jezusa w Galilei(4,12 -18,35)PIERWSZE KROKI(4,12-25) CHRYSTUS ZACZYNA NAUCZAĆ.-12 Gdy zaś Jezus usłyszał, że Jan został wydany, uszedł do Galilei.13 I opuściwszy miasto Nazaret, przyszedł i zamieszkał w Kafarnaum nad morzem, na pograniczu Zabulona i Neftalima,14 aby się wypełniło, co było powiedziane przez Izajasza proroka:15 „Ziemia Zabulona i ziemia Neftalima, droga morska za Jordanem, Galilea pogan,16 lud, który siedział w ciemności, ujrzał światłość wielką, i siedzącym w krainie cienia śmierci wzeszła im światłość.”17 Odtąd począł Jezus przepowiadać i mówić: Pokutę czyńcie, albowiem przybliżyło się królestwo niebieskie. POWOŁUJE PIERWSZYCH UCZNIÓW.18 Gdy zaś Jezus szedł nad morzem Galilejskim, ujrzał dwóch braci, Szymona, którego zowią Piotrem i Andrzeja, brata jego, zapuszczających sieci w morze (albowiem byli rybakami).19 I rzekł im: Pójdźcie za mną, a uczynię, że się staniecie rybakami ludzi.20 A oni natychmiast opuściwszy sieci, poszli za nim.21 A idąc dalej stamtąd, ujrzał drugich dwóch braci, Jakuba Zebedeuszowego i Jana, brata jego, w łodzi z Zebedeuszem, ojcem ich, naprawiających sieci swoje i wezwał ich.22 0ni zaś zaraz opuściwszy sieci i ojca, poszli za nim. SŁAWA CUDÓW.23 I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w synagogach ich i przepowiadając ewangelię królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc między ludem.24 I rozeszła się sława jego po całej Syrii, i przynosili mu wszystkich źle się mających, nawiedzonych rozmaitymi chorobami i dolegliwościami, i opętanych od diabłów i lunatyków i sparaliżowanych i uzdrowił ich.25 I szły za nim wielkie rzesze od Galilei i Dekapolu i Jerozolimy i z Judei i z Zajordania.. KAZANIE NA GÓRZE(5,1 – 7,29)5 CHRYSTUS GŁOSI OSIEM BŁOGOSŁAWIEŃSTW.1 Jezus zaś widząc rzesze, wstąpił na górę, a gdy usiadł, przystąpili ku niemu uczniowie jego.2 A otworzywszy usta swe, nauczał ich, mówiąc:3 Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem ich jest królestwo niebieskie.4 Błogosławieni cisi, albowiem oni posiędą ziemię.5 Błogosławieni, którzy płaczą, albowiem oni będą pocieszeni.6 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.7 Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.8 Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.9 Błogosławieni pokój czyniący, albowiem nazwani będą synami Bożymi. 10 Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem ich jest królestwo niebieskie.11 Błogosławieni jesteście, gdy wam będą złorzeczyć i będą was prześladować i mówić wszystko złe przeciwko wam kłamiąc, dla mnie.12 Radujcie się i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebiosach: bo tak prześladowali proroków, którzy przed wami byli. NAZYWA APOSTOŁÓW SOLĄ I ŚWIATŁEM.13 Wy jesteście solą ziemi. A jeśli sól zwietrzeje, czym będzie solona? Na nic się więcej nie przyda, tylko żeby była precz wyrzucona i podeptana przez ludzi.14 Wy jesteście światłością świata. Nie może się skryć miasto leżące na górze.15 Ani nie zapalają świecy i nie kładą jej pod korzec, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu.16 Tak niechaj świeci światłość wasza przed ludźmi, aby widzieli uczynki wasze dobre i chwalili Ojca waszego, który jest w niebiosach. PRZYSZEDŁ UDOSKONALIĆ ZAKON.17 Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązywać Zakon albo proroków. Nie przyszedłem rozwiązywać, ale wypełnić.18 Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, jedna jota albo jedna kreska nie odmieni się w Zakonie, aż się wszystko stanie.19 Kto by więc rozwiązał jedno z tych przykazań najmniej szych i tak by ludzi nauczał, będzie zwany najmniejszym w królestwie niebieskim; a kto by wypełnił i nauczał, ten będzie zwany wielkim w królestwie niebieskim.20 Albowiem powiadam wam, że jeśli nie będzie obfitowała sprawiedliwość wasza więcej, niż doktorów zakonnych i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. UCZY NIE GNIEWAĆ SIĘ NA BLIŹNIEGO.21 Słyszeliście, że powiedziane było starym: „Nie będziesz zabijał,” kto by zaś zabił, będzie winien sądu.22 Lecz ja wam powiadam, że każdy, który się gniewa na brata swego, będzie winien sądu. Kto by zaś rzekł bratu swemu: głupcze, będzie winien Rady. A kto by rzekł: szalony, będzie winien ognia piekielnego.23 Jeśli tedy ofiarujesz dar swój do ołtarza i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie,24 zostaw tam dar swój przed ołtarzem i idź pierwej pojednać się z bratem swoim: a wtedy przyszedłszy, ofiarujesz dar swój.25 Pogódź się prędko z przeciwnikiem swoim, póki z nim jesteś w drodze, by cię przeciwnik nie podał przypadkiem sędziemu, a sędzia by cię nie podał słudze i byłbyś wrzucony do więzienia.26 Zaprawdę powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd aż oddasz ostatni pieniążek. O POŻĄDLIWOŚCI, ZGORSZENIU I CUDZOŁÓSTWIE.27 Słyszeliście, że powiedziano starym: „Nie będziesz cudzołożył.”28 A ja powiadam wam, że każdy, który patrzy na niewiastę, aby jej pożądał, już ją scudzołożył w sercu swoim.29 Jeśli więc prawe oko twoje gorszy cię, wyrwij je i odrzuć od siebie, albowiem pożyteczniej jest tobie, aby zginął jeden z członków twoich, niżby całe ciało twoje miało być wrzucone do piekła.30 A jeśli cię prawa ręka twoja gorszy, odetnij ją i odrzuć od siebie; albowiem pożyteczniej jest tobie, aby zginął jeden z członków twoich, niżby całe ciało twoje miało iść do piekła.31 Powiedziano zaś: „Ktokolwiek opuści żonę swoją, niech jej da list rozwodowy.”32 Lecz ja wam powiadam, że wszelki, który opuści żonę swoją, wyjąwszy przyczynę porubstwa, sprawia, że ona cudzołoży, i kto by opuszczoną pojął, cudzołoży. O PRZYSIĘDZE.33 Słyszeliście również, że powiedziano starym: „Nie będziesz krzywoprzysięgał; ale oddasz Panu przysięgi swoje.”34 Ja wam zaś powiadam, abyście zgoła nie przysięgali: ani na niebo, bo jest tronem Boga,35 ani na ziemię, bo jest podnóżkiem nóg jego, ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego króla.36 Ani na głowę swoją nie będziesz przysięgał, bo nie możesz uczynić jednego włosa białym albo czarnym.37 Lecz niech mowa wasza będzie: tak, tak; nie, nie. A co nadto więcej jest, od złego jest. JAK SIĘ ZŁEMU SPRZECIWIAĆ?38 Słyszeliście iż powiedziano: „Oko za oko i ząb za ząb.”39 Ja zaś wam powiadam, byście się nie sprzeciwiali złemu: ale jeśli cię kto uderzy w prawy policzek twój, nadstaw mu i drugi.40 A temu, który chce się z tobą w sądzie spierać i wziąć suknię twoją, odstąp mu i płaszcz.41 A ktokolwiek by przymuszał cię na tysiąc kroków, idź z nim i drugie dwa.42 Temu, co cię prosi, daj: i nie odwracaj się od tego, który chce u ciebie pożyczyć. UCZY MIŁOWAĆ NIEPRZYJACIÓŁ.43 Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował bliźniego twego” a będziesz miał w nienawiści nieprzyjaciela twego.44 Ja zaś wam powiadam: Miłujcie nieprzyjaciół waszych, dobrze czyńcie tym, którzy was mają w nienawiści, a módlcie się za prześladujących i potwarzających was,45 abyście by1i synami Ojca waszego, który jest w niebiosach, który sprawia, że słońce jego wschodzi nad dobrymi i złymi, i spuszcza deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.46 Albowiem jeśli miłujecie tych, co was miłują, cóż za zapłatę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią?47 A jeślibyście pozdrawiali tylko braci waszych, cóż więcej czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? 48 Wy więc bądźcie doskonali, jako i Ojciec wasz niebieski doskonały jest.6 WYKONYWAĆ DOBRE UCZYNKI, JAŁMUŻNĘ?1 Strzeżcie się, abyście sprawiedliwości waszej nie czynili przed ludźmi, abyście byli widziani od nich; bo inaczej zapłaty mieć nie będziecie u Ojca waszego, który jest w niebiosach.2 Gdy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak to obłudnicy czynią w synagogach i po ulicach, aby byli czczeni od ludzi. Zaprawdę powiadam wam: Wzięli zapłatę swoją.3 Ale gdy ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewica twoja, co prawica twoja czyni,4 aby jałmużna twoja była w skrytości; a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie. JAK SIĘ MODLIĆ?5 A gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy, którzy radzi modłą się w synagogach i stojąc na rogach ulic, aby byli widziani od ludzi. Zaprawdę powiadam wam: wzięli zapłatę swoją.6 Ale ty, gdy się modlić będziesz, wejdź do izdebki swojej,. a zawarłszy drzwi, módl się do Ojca swego w skrytości; a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie.7 Modląc się zaś, nie mówcie wiele, jak poganie; albowiem mniemają, że w wielomówstwie swoim będą wysłuchani.8 Nie bądźcie więc do nich podobni; albowiem wasz Ojciec wie, czego potrzebujecie, zanim go poprosicie. MODLITWA PAŃSKA.9 Wy tedy tak się modlić będziecie: Ojcze nasz, któryś jest w niebiosach! Święć się imię twoje. Przyjdź królestwo twoje.10 Bądź wola twoja, jako w niebie tak i na ziemi.11 Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.12 I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.13 I nie wwódź nas w pokuszenie. Ale nas zbaw ode złego. Amen.14 Jeśli bowiem odpuścicie ludziom grzechy ich, odpuści wam też Ojciec wasz niebieski grzechy wasze.15 Lecz jeśli nie odpuścicie ludziom, ani Ojciec wasz nie odpuści wam grzechów waszych. JAK POŚCIĆ?16 Gdy zaś pościcie, nie bądźcie jak obłudnicy smutni; albowiem wyniszczają twarze swoje, aby się okazali ludziom, że poszczą. Zaprawdę powiadam wam, że wzięli zapłatę swoją.17 Ale ty, kiedy pościsz, namaść głowę swoją i umyj oblicze swoje,18 abyś się nie okazał ludziom,. Że pościsz, ale Ojcu swemu, który jest w skrytości; a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie. O SKARBIE NIEBIESKIM.19 Nie skarbcie sobie skarbów na ziemi, gdzie rdza i mól psuje, i gdzie złodzieje wykopują i kradną.20 Ale skarbcie sobie skarby w niebie, gdzie ani rdza, ani mól nie psuje,i gdzie złodzieje nie wykopują, ani nie kradną.21 Albowiem gdzie jest skarb twój, tam jest i serce twoje.22 Świecą ciała twego jest oko twoje. Jeśliby oko twoje było szczere, wszystko ciało twoje światłe będzie.23 Ale jeśliby oko twoje było niegodziwe, całe ciało twoje ciemne będzie. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka będzie sama ciemność? O UFNOŚCI W BOGU.24 Nikt nie może dwom panom służyć; bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował, albo przy jednym stać będzie, a drugim wzgardzi. Nie możecie Bogu służyć i mamonie.25 Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie wasze, co byście jedli, ani o ciało wasze, czym byście się odziewali. Czyż życie nie jest ważniejsze niż pokarm, a ciało niż odzienie?26 Wejrzyjcie na ptaki niebieskie, że nie sieją ani żną, ani zbierają do gumien, a Ojciec wasz niebieski żywi je.27 Czyż wy nie jesteście daleko ważniejsi niż one? A kto z was obmyślając, może przydać do wzrostu swego łokieć jeden?28 A o odzienie czemu się troszczycie? Przypatrzcie się liliom polnym, jak rosną: nie pracują, ani nie przędą.29 A powiadam wam, że ani Salomon w całej chwale swojej nie był odziany jak jedna z tych.30 Jeśli zaś trawę polną, która dziś jest, a jutro będzie w piec wrzucona, Bóg tak przyodziewa, jakże daleko więcej was, małej wiary?:31 Nie troszczcie się tedy, mówiąc: Cóż będziemy jeść, albo co będziemy pić, albo czym będziemy się przyodziewać?32 Bo tego wszystkiego poganie pilnie szukają. Albowiem Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie.33 Szukajcie więc najprzód królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a to wszystko będzie wam przydane.34 Nie troszczcie się więc o jutro; albowiem jutrzejszy dzień sam o siebie będzie się troszczył. Dosyć ma dzień swojej nędzy.7 NIE NALEŻY SĄDZIĆ.1 Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni.2 Albowiem jakim sądem sądzić będziecie takim was osądzą, i jaką miarą mierzyć będziecie, taką wam odmierzą.3 Czemuż to widzisz źdźbło w oku brata swego, a nie widzisz belki w oku swoim?4 Albo jakże mówisz bratu swemu: Pozwól, że wyjmę źdźbło z oka twego, a oto belka jest w oku twoim.5 Obłudniku! Wyrzuć pierwej belkę z oka twego, a wtedy zobaczysz, jak wyrzucić źdźbło z oka brata swego.6 Nie dawajcie psom tego, co święte, ani nie rzucajcie pereł waszych przed wieprze, by ich przypadkiem nie podeptały nogami swymi, i obróciwszy się, żeby was nie rozszarpały. ZALECA MODLITWĘ.7 Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie, a będzie wam otworzone.8 Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; i kto szuka, znajduje; a pukającemu, będzie otworzone.9 Albo który z was człowiek, jeśliby go syn jego prosił o chleb, czy poda mu kamień?10 Albo jeśliby prosił o rybę, czy poda mu węża?11 Jeśli więc wy, choć jesteście złymi, umiecie dobre datki dawać synom waszym, jakże daleko więcej Ojciec wasz, który jest w niebiosach, da rzeczy dobre tym, którzy go proszą?12 Wszystko więc, cokolwiek chcecie, aby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie; bo to jest Zakon i prorocy. O DRODZE WĄSKIEJ I SZEROKIEJ.13 Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka brama i przestronna jest droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest, którzy przez nią wchodzą.14 O jak ciasna brama i wąska jest droga, która wiedzie do życia, a mało jest tych, którzy ją znajdują! O PRAWDZIWIE DOBRYCH UCZYNKACH.15 Strzeżcie. się pilnie fałszywych proroków, którzy do was przychodzą w odzieniu owczym, a wewnątrz są wilkami drapieżnymi.16 Z owoców ich poznacie ich. Czy zbierają z cierni jagody winne, albo z ostu figi?17 Tak wszelkie drzewo dobre rodzi owoce dobre, a złe drzewo rodzi owoce złe.18 Nie może drzewo dobre rodzić owoców złych, ani drzewo złe rodzić owoców dobrych.19 Wszelkie drzewo, które nie rodzi owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone.20 A przeto z owoców ich poznacie ich.21 Nie każdy, który mi mówi: Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebieskiego, ale ten, co czyni wolę Ojca mego, który jest w niebiosach, ten wejdzie do królestwa niebieskiego.22 Wielu powie mi w ów dzień: Panie, Panie! czyśmy nie prorokowali w imię twoje i w imię twoje nie wyrzucali czartów i w imię twoje nie czynili wielu cudów.23 A wtedy wyznam im: żem was nigdy nie znał, odstąpcie ode mnie, którzy czynicie nieprawość. O MOCNYM BUDOWANIU.24 Każdy więc, który słucha tych słów moich i wypełnia je, będzie przyrównany człowiekowi mądremu, który zbudował dom swój na opoce.25 I spadł deszcz, i przyszły rzeki, i wiały wiatry, i uderzyły na ów dom, a nie upadł; bo był na opoce ugruntowany.26 I każdy, który słucha tych słów moich, a nie wypełnia ich, będzie podobny człowiekowi głupiemu, który zbudował dom swój na piasku.27 I spadł deszcz, i przyszły rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom; i upadł, i był upadek jego wielki.28 I stało się, gdy Jezus dokończył tych słów, zdumiewały się rzesze nad nauką jego.29 Albowiem nauczał ich jak władzę mający, a nie jak ich doktorowie i faryzeusze.STWIERDZENIE NAUKI PRZEZ SZEREG CUDÓW.(8,1 – 9,34)8 OCZYSZCZENIE TRĘDOWATEGO.1 Gdy zaś zstąpił z góry, szły za nim wielkie rzesze.2 A oto trędowaty przyszedłszy, pokłonił się mu, mówiąc: Panie! jeśli chcesz, możesz mię oczyścić.3 I wyciągnąwszy Jezus rękę, dotknął się go, mówiąc: Chcę, bądź oczyszczony. I zaraz został oczyszczony trąd jego.4 I rzekł mu Jezus: Bacz, żebyś nikomu nie mówił, ale idź, ukaż się kapłanowi i ofiaruj dar, który przykazał Mojżesz na świadectwo im. UZDROWIENIE SŁUGI SETNIKA.5 Gdy zaś wszedł do Kafarnaum, przystąpił do niego setnik, prosząc go, i mówiąc:6 Panie! sługa mój leży w domu paraliżem tknięty i ciężko jest dręczony.7 I rzekł mu Jezus: Ja przyjdę i uzdrowię go.8 I odpowiadając setnik, rzekł: Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój; ale tylko powiedz słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój.9 I ja bowiem jestem człowiekiem pod władzą postanowionym, mającym pod sobą żołnierzy, i mówię temu: Idź, a idzie; a drugiemu: Chodź, a przychodzi; a słudze mojemu: czyń to, a czyni.10 Jezus zaś słysząc to, zdziwił się i rzekł tym, którzy szli za nim: Zaprawdę, powiadam wam, nie znalazłem tak wielkiej wiary w Izraelu.11 Wam zaś powiadam, że wielu przyjdzie ze wschodu słońca i z zachodu i zasiędą z Abrahamem i Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim;12 a synowie królestwa będą wyrzuceni do ciemności zewnętrznych; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.13 I rzekł Jezus setnikowi: Idź, a jak uwierzyłeś, niech ci się stanie. I uzdrowiony został sługa w owej godzinie. INNE UZDROWIENIA W KAFARNAUM.14 A gdy przyszedł Jezus do domu Piotra, ujrzał świekrę jego leżącą i mającą gorączkę.15 I dotknął się jej ręki i opuściła ją gorączka i wstała i posługiwała im.16 Gdy zaś wieczór nastał, przywiedli mu wielu opętanych; i wyrzucał duchy słowem i uzdrowił wszystkich źle się mających;17 aby się wypełniło, co było powiedziane przez Izajasza proroka, mówiącego: „On niemoce nasze przyjął i choroby nasze nosił.” O DOSKONAŁYM WYRZECZENIU SIĘ.18 Jezus zaś widząc wielkie rzesze koło siebie, kazał jechać za morze.19 I przystąpiwszy pewien. doktor, rzekł mu: Nauczycielu! pójdę za tobą, dokądkolwiek pójdziesz.20 I rzekł mu Jezus: Lisy mają jamy i ptaki niebieskie gniazda, a Syn Człowieczy nie ma, gdzieby głowę skłonił.21 Inny zaś z uczniów jego rzekł mu: Panie! pozwól mi pierwej odejść i pogrzebać ojca mego.22 I rzekł mu Jezus: Pójdź za mną, a umarłym zostaw grzebanie umarłych swoich. UŚMIERZENIE BURZY.23 A gdy On wstąpił w łódkę, weszli za nim uczniowie jego.24 A oto wielka burza powstała na morzu, tak że się łódka falami okrywała, a on spał.25 I przystąpili do niego uczniowie jego, i obudzili go, mówiąc: Panie! zachowaj nas, giniemy.26 I rzekł im Jezus: Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary? Wtedy wstawszy, rozkazał wiatrom i morzu, i stała się cisza wielka.27 A zatem ludzie zdumieli się, mówiąc: Któż jest ten, że wiatry i morze są mu posłuszne? UZDROWIENIE OPĘTANYCH GERAZEŃCZYKÓW.28 A gdy przybył za morze do krainy Gerazeńczyków, zabiegli mu dwaj diabłów mający, wychodzący z grobów, bardzo okrutni, tak że nikt nie mógł przejść ową drogą.29 A oto zakrzyknęli, mówiąc: Cóż ci do nas, Jezusie, Synu Boży? Przyszedłeś ˇtu przed czasem męczyć nas?30 A było niedaleko od nich pasące się stado wielu wieprzów.31 Czarci zaś prosili go, mówiąc: Jeśli nas wyrzucasz stąd, poślij nas w stado wieprzów.32 I rzekł im: Idźcie. A oni wyszedłszy, weszli w wieprze; i oto całe stado z urwistego brzegu pędem wpadło w morze i pozdychało w wodach.32 Pasterze zaś uciekli i przyszedłszy do miasta, opowiedzieli wszystko i o owych, co mieli diabłów.34 A oto całe miasto wyszło naprzeciw Jezusa i ujrzawszy go, prosili, aby odszedł z ich granic.9 UZDROWIENIE PARALITYKA.1 I wstąpiwszy w łódkę, przeprawił się i przyszedł do miasta swego.2 A oto przynieśli mu sparaliżowanego, leżącego na łożu. I widząc Jezus wiarę ich, rzekł do sparaliżowanego: Ufaj, synu! Odpuszczają ci się grzechy twoje.3 A oto niektórzy z doktorów mówili sami w sobie: Ten bluźni.4 A widząc Jezus myśli ich, rzekł: Czemu myślicie złe w sercach waszych?5 Cóż jest łatwiej rzec: Odpuszczają ci się grzechy twoje, czy, rzec: Wstań a chodź?6 Żebyście zaś wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma moc na ziemi odpuszczania grzechów, wtedy rzekł do sparaliżowanego: Wstań, weź łoże swoje, a idź do domu swego.7 I wstał, i poszedł do domu swego.8 Co też widząc rzesze, ulękły się i chwaliły Boga, który dał taką moc ludziom. POWOŁANIE MATEUSZA.9 A gdy Jezus szedł stamtąd, ujrzał człowieka, siedzącego przy cle, imieniem Mateusz. I rzekł mu: Pójdź za mną. A wstawszy poszedł za nim.10 I stało się, gdy on siedział u stołu w domu, oto wielu celników i grzeszników przyszedłszy, siedziało u stołu z Jezusem i uczniami jego.11 A widząc to faryzeusze, mówili uczniom jego: Czemu z celnikami i z grzesznikami je nauczyciel wasz?12 Lecz Jezus usłyszawszy, rzekł: Nie potrzeba zdrowym lekarza, ale źle się mającym.13 Idąc zaś uczcie się, co znaczy: „Miłosierdzia chcę, a nie ofiary”; bo nie przyszedłem wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych.14 Wtedy przystąpili do niego uczniowie Janowi, mówiąc: Czemu my i faryzeusze pościmy często, a uczniowie twoi nie poszczą?15 I rzekł im Jezus: Czyż goście weselni mogą się smucić, dopóki z nimi jest oblubieniec? Ale przyjdą dni, gdy będzie wzięty od nich oblubieniec, a wtedy będą pościć.16 Nikt zaś nie przyprawia łaty z surowego sukna do starej szaty, albowiem obrywa od szaty całość jej i przedarcie staje się gorsze.17 Ani nie leją młodego wina w stare bukłaki; bo inaczej bukłaki pękają i wino się rozlewa i bukłaki niszczeją. Ale młode wino zlewają w bukłaki nowe, a tak jedno i drugie bywa zachowane. UZDROWIENIE CIERPIĄCEJ KRWOTOK I WSKRZESZENIE CÓRKI JAIRA.18 Gdy on to do nich mówił, oto jeden książę przystąpił i pokłonił mu się, mówiąc: Panie! córka moja dopiero skonała, ale przyjdź, włóż na nią rękę swoją, a żyć będzie.19 A Jezus wstawszy, poszedł za nim i uczniowie jego.20 A oto niewiasta, która cierpiała krwotok przez lat dwanaście, przystąpiła z tyłu i dotknęła się kraju szaty jego.21 Mówiła bowiem sama w sobie: Bylebym tylko dotknęła się szaty jego, będę zdrowa.22 A Jezus obróciwszy się i ujrzawszy ją, rzekł: Ufaj córko! Wiara twoja ciebie uzdrowiła. I uzdrowiona została niewiasta od owej godziny.23 I gdy Jezus przyszedł w dom książęcia i ujrzał fletnistów i tłum zgiełk czyniący, mówił:24 Odstąpcie; albowiem nie umarła dzieweczka, ale śpi. I śmiali się z niego.25 A gdy wyrzucono tłum, wszedł i ujął rękę jej, i powstała dzieweczka.26 I rozeszła się ta wieść po wszystkiej owej ziemi. LECZY DWÓCH ŚLEPYCH I NIEMEGO.27 A gdy Jezus przechodził stamtąd, szli za nim dwaj ślepi, wołając i mówiąc: Zmiłuj się nad nami, Synu Dawidów!28 Gdy zaś przyszedł do domu, przystąpili do niego ślepi. I rzekł im Jezus: Wierzycie, że wam to mogę uczynić? Rzekli mu: Tak, Panie!29 Wtedy dotknął się oczu ich, mówiąc: Niech się wam stanie według wiary waszej.30 I otworzyły się oczy ich, i zagroził im Jezus, mówiąc: Baczcie, aby się kto nie dowiedział.31 Lecz oni wyszedłszy, rozsławili go, po wszystkiej owej ziemi.32 Gdy ci zaś odeszli, oto przywiedli mu człowieka niemego, opętanego od diabła.33 A gdy diabeł został wyrzucony, przemówił niemy i dziwiły się rzesze, mówiąc: Nigdy się tak nie okazało w Izraelu.34 Ale faryzeusze mówili: Przez księcia diabelskiego wypędza diabły.WYBÓR APOSTOŁÓW I DANE IM NAUKI.(9,35 -10,42) LITUJE SIĘ NAD LUDEM I PRAGNIE DLAŃ PASTERZY.35 I obchodził Jezus wszystkie miasta i wioski, nauczając w synagogach ich i przepowiadając ewangelię królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc.36 Widząc zaś rzesze, zlitował się nad nimi, gdyż byli strudzeni i leżący jako owce, nie mające pasterza.37 Wtedy rzekł uczniom swoim: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało.38 Proścież tedy Pana żniwa, aby wysłał robotników na żniwo swoje.10 WŁADZA I IMIONA APOSTOŁÓW.1 I zwoławszy dwunastu uczniów swoich, dał im moc nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i uzdrawiali wszelką chorobę i wszelką niemoc.2 Dwunastu zaś apostołów te są imiona: Pierwszy Szymon, którego zwią Piotrem i Andrzej brat jego, Jakub, syn Zebedeusza i Jan, brat jego,3 Filip i Bartłomiej, Tomasz i Mateusz celnik, Jakub Alfeuszowy i Tadeusz,4 Szymon Kananejczyk i Judasz Iszkariot, który go też wydał. MAJĄ EWANGELIZOWAĆ IZRAELA W UBÓSTWIE I POKOJU.5 Tych dwunastu posłał Jezus, rozkazując im, mówiąc: Na drogę pogan nie zachodźcie, i do miast samarytańskich nie wchodźcie;6 ale raczej idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela.7 Idąc zaś przepowiadajcie, mówiąc: że przybliżyło się królestwo niebieskie.8 Niemocnych uzdrawiajcie, umarłych wskrzeszajcie, trędowatych oczyszczajcie, czartów wyrzucajcie; darmo otrzymaliście, darmo dawajcie.9 Nie miejcie złota ani srebra, ani pieniędzy w trzosach swoich.10 Ani torby podróżnej, ani dwu sukien, ani butów, ani laski; albowiem godzien jest robotnik strawy swojej.11 Do któregokolwiek zaś miasta albo miasteczka wejdziecie, pytajcie się, kto w nim jest godny i tam mieszkajcie, póki nie wyjdziecie.12 A wchodząc w dom, pozdrawiajcie go, mówiąc: Pokój temu domowi.13 I jeśliby dom ów był godny, przyjdzie nań pokój wasz;. a jeśliby nie był godny, pokój wasz wróci się o was.14 I ktokolwiek by was nie przyjął, i nie słuchał mów waszych, wychodząc precz z domu albo z miasta, otrząśnijcie proch z nóg waszych.15 Zaprawdę powiadam wam: Lżej będzie ziemi sodomskiej i gomorejskiej w dzień sądny, niż owemu miastu. ZAPOWIADA PRZEŚLADOWANIA.16 Oto ja was posyłam jak owce między wilki, bądźcie więc roztropni jak węże, a prości jak gołębice.17 Strzeżcie się zaś ludzi; albowiem będą was wydawać przed Rady i w synagogach swoich będą was biczować.18 I do namiestników i do królów będziecie wodzeni dla mnie na świadectwo im i poganom.19 A gdy was wydadzą, nie myślcie, jak albo co byście mówić mieli; bo w owej godzinie będzie wam dane, co byście mówili:20 Albowiem nie wy jesteście, którzy mówicie, ale Duch Ojca waszego, który mówi w was.21 Wyda zaś brat brata na śmierć i ojciec syna, i powstaną dzieci przeciw rodzicom, i o śmierć ich przyprawiać będą.22 I będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego. Ale kto wytrwa aż do końca, ten będzie zbawiony.23 A gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do drugiego. Zaprawdę powiadam wam, że nie skończycie miast izraelskich, aż przyjdzie Syn Człowieczy. KOGO NALEŻY SIĘ BAĆ?24 Nie jest uczeń nad mistrza, ani sługa nad pana swego.25 Dosyć uczniowi, aby był jako mistrz jego, a słudze jako Pan jego. Jeśli gospodarza Belzebubem nazwali, jakże daleko więcej domowników jego?26 A więc nie bójcie się ich; albowiem nie ma nic skrytego, co by nie miało być odkryte; ani tajemnego, czego by wiedzieć nie miano.27 Co wam w ciemności mówię, powiadajcie na świetle, a co na ucho słyszycie, przepowiadajcie na dachach.26 I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a duszy zabić nie mogą; ale raczej bójcie się tego, który i duszę i ciało może zatracić w piekle.29 Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za miedziaka? I ani jeden z nich nie spadnie na ziemię bez Ojca waszego?30 A wasze włosy wszystkie na głowie są policzone.31 Nie bójcie się tedy; lepsi jesteście wy niż wiele wróbli.32 Każdy więc, który mnie wyzna przed ludźmi, wyznam go i ja przed Ojcem moim; który jest w niebiosach.33 Kto by zaś zaparł się mnie przed ludźmi, zaprę się go i ja przed Ojcem moim, który jest w niebiosach. NIE POKÓJ, ALE WOJNĘ OGŁASZA.34 Nie mniemajcie, że przyszedłem pokój zsyłać na ziemię. Nie przyszedłem zsyłać pokoju, ale miecz.35 Przyszedłem bowiem oddzielić człowieka od ojca swego i córkę od matki swojej i synową od świekry swojej.36 I będą nieprzyjaciółmi człowieka domownicy jego.37 Kto miłuje ojca albo matkę więcej niż mnie, nie jest mnie godzien, a kto miłuje syna albo córkę nade mnie, nie jest mnie godzien.38 A kto nie bierze krzyża swego i nie naśladuje mnie, nie jest mnie godzien.39 Kto znalazł duszę swoją, straci ją; a kto by utracił duszę swą dla mnie, znajdzie ją.40 Kto was przyjmuje, mnie przyjmuje, a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnie posłał.41 Kto przyjmuje proroka w imię proroka, otrzyma zapłatę proroka, i kto przyjmuje sprawiedliwego w imię sprawiedliwego, otrzyma zapłatę sprawiedliwego.42 A ktokolwiek by dał się napić jednemu z tych najmniejszych kubek zimnej wody, tylko w imię ucznia, zaprawdę powiadam wam, nie straci zapłaty swojej.11 JEZUS JEST MESJASZEM – ŚWIADCZĄ O TYM CZYNY JEGO.1 I stało się, gdy Jezus skończył przykazywać dwunastu uczniom swoim, odszedł stamtąd, aby uczyć i przepowiadać w miastach ich.2 Jan zaś, gdy usłyszał w więzieniu o dziełach Chrystusa, posławszy dwóch uczniów swoich,3 rzekł mu: Tyś jest, który ma przyjść, czyli innego czekamy?4 A odpowiadając Jezus, rzekł im: Idźcie, donieście Janowi, coście słyszeli i widzieli:5 „Ślepi widzą,” chromi chodzą, trędowaci bywają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim ewangelię opowiadają.6 A błogosławiony jest, który się ze mnie nie zgorszy. ŚWIADCZY JAN, KTÓRY ZASŁUGUJE NA WIARĘ.7 Gdy zaś oni odchodzili, począł Jezus mówić do rzesz o Janie: Coście wyszli na pustynię widzieć? Trzcinę chwiejącą się od wiatru?8 Ale coście wyszli widzieć? Człowieka w miękkie szaty obleczonego? Oto ci, co w miękkie szaty się ubierają, w domach królewskich są.9 Ale coście wyszli widzieć? Proroka? Zaiste powiadam wam: I więcej niż proroka.10 Ten jest bowiem, o którym napisano: „Oto ja posyłam Anioła mego przed obliczem twoim, który zgotuje drogę twą przed tobą.”11 Zaprawdę powiadam wam: Nie powstał między narodzonymi z niewiast większy nad Jana Chrzciciela, lecz który jest mniejszy w królestwie niebieskim, większy jest, niż on.12 A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd, królestwo niebieskie gwałt cierpi i gwałtownicy je porywają.13 Gdyż wszyscy prorocy i Zakon aż do Jana prorokowali.14 A jeśli chcecie przyjąć, on jest Eliaszem, który ma przyjść.15 Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. A WIĘC BIADA NIEWIERNYM.16 Komu zaś przyrównam to plemię? Podobne jest chłopiętom siedzącym na rynku, które wołając do rówieśników,17 mówią: Śpiewaliśmy wam, a nie tańczyliście, zawodziliśmy, a nie płakaliście.18 Albowiem przyszedł Jan nie jedząc ani nie pijąc, i powiadają: Czarta ma.19 Przyszedł Syn Człowieczy, jedząc i pijąc i mówią: Oto człowiek obżerca i winopilca, przyjaciel celników i grzeszników. I usprawiedliwiona jest mądrość od synów swoich. BIADA, ZWŁASZCZA ZATWARDZIAŁYM.20 Wtedy począł wymawiać miastom, w których stało się bardzo wiele cudów jego, że nie czyniły pokuty.21 Biada tobie Korozain! Biada tobie Betsaido! Gdyby bowiem w Tyrze i w Sydonie stały się były cuda, które stały się u was, dawno by były czyniły pokutę we włosiennicy i w popiele.22 Wszakże powiadam wam: lżej będzie Tyrowi i Sydonowi w dzień sądu, niźli wam.23 A ty Kafarnaum czyż się aż do nieba wyniesiesz? Aż do piekła zstąpisz, bo gdyby się były w Sodomie stały cuda, które się działy w tobie, byłaby się może ostała aż do tego dnia.24 Wszakże powiadam wam: Iż znośniej będzie ziemi sodomitów w dzień sądu, aniżeli tobie. A BŁOGOSŁAWIENI WIERZĄCY.25 Wówczas odpowiadając Jezus, rzekł: Wyznaję tobie, Ojcze, Panie nieba i ziemi, żeś te rzeczy zakrył przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je maluczkim.26 Tak Ojcze, ponieważ tak spodobało się tobie.27 Wszystko dane mi jest od Ojca mego. I nikt nie zna Syna tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu by Syn chciał objawić.28 Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzę.29 Weźmijcie jarzmo moje na się, a uczcie się ode mnie, żem jest cichy i pokornego serca, a znajdziecie odpoczynek duszom waszym.30 Albowiem jarzmo moje słodkie jest, a brzemię moje lekkie.MNOŻĄCE SIĘ SPRZECIWY.(12,1-50)12 SPÓR O SZABAT.1 Wówczas szedł Jezus w szabat przez zboża, a uczniowie jego będąc głodni, poczęli rwać kłosy i jeść. „Faryzeusze zaś ujrzawszy, rzekli mu: Oto uczniowie twoi czynią, czego się nie godzi czynić w szabat.3 Lecz on im powiedział: Nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy łaknął, i ci, którzy z nim byli?4 Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleb pokładny, którego mu się nie godziło jeść, ani tym, którzy z nim byli, tylko samym kapłanom?5 Alboście nie czytali w Zakonie, że w szabaty kapłani w świątyni gwałcą szabat, a są bez winy.6 Ale mówię wam, że tu jest większy niż świątynia.7 Gdybyście zaś wiedzieli, co znaczy: „Miłosierdzia chcę, a nie ofiary,” nigdy byście nie byli potępili niewinnych.8 Albowiem Panem jest Syn Człowieczy i szabatu. UZDRAWIA USCHŁĄ RĘKĘ W SZABAT.9 A gdy odszedł stamtąd, przyszedł do ich synagogi.10 A oto człowiek mający uschłą rękę; i pytali go, mówiąc: Czy godzi się w szabaty uzdrawiać, aby go oskarżyli.11 On zaś rzekł im: Który z was człowiek, jeśliby miał owcę jedną, a ona wpadłaby w dół w szabat, czyż jej nie weźmie i nie podniesie?12 O ileż więcej wart jest człowiek niż owca? Przeto godzi się w szabaty dobrze czynić.13 Wtedy rzekł człowiekowi: Wyciągnij rękę twoją. I wyciągnął, i przywrócona jest do zdrowia jako druga.14 Faryzeusze zaś wyszedłszy, naradzali się przeciw niemu, jakby go stracić. PROROCTWO IZAJASZA O SŁODYCZY CHRYSTUSA.15 Ale Jezus wiedząc, odszedł stamtąd, i poszło wielu za nim, i uzdrowił ich wszystkich.16 I rozkazał im, aby go nie wyjawiali.17 Aby się wypełniło, co było powiedziane przez Izajasza proroka mówiącego:18 „Oto sługa mój, którego obrałem, miły mój, w którym dobrze upodobała sobie dusza moja. Położę ducha mojego na nim, a sąd poganom opowie.19 Nie będzie się wadził, ani nie będzie wołał, i nikt nie usłyszy na ulicach głosu jego.20 Trzciny zgniecionej nie złamie, a lnu kurzącego się nie zagasi, aż doprowadzi sąd ku zwycięstwu.21 A w imieniu jego narody nadzieję mieć będą.” BLUŻNIERCZE OBELGI FARYZEUSZÓW.22 Wtedy przywiedziono mu opętanego od diabła, ślepego i niemego, i uzdrowił go tak, iż mówił i widział.24 I zdumiewały się wszystkie rzesze, i mówiły: Czyż ten nie jest synem Dawida?24 Faryzeusze zaś usłyszawszy, rzekli: Ten nie wyrzuca czartów, tylko przez Belzebuba, księcia czartowskiego.25 Ale Jezus wiedząc myśli ich, rzekł im: Wszelkie królestwo rozdzielone przeciwko sobie będzie spustoszone, i wszelkie miasto albo dom rozdzielony przeciwko sobie nie ostoi się.26 A jeśli szatan szatana wyrzuca, przeciwko sobie jest rozdzielony; jakże tedy ostoi się królestwo jego?27 A jeśli ja przez Belzebuba wyrzucam czarty, synowie wasi przez kogo wyrzucają? Dlatego oni będą sędziami waszymi.28 Lecz jeśli ja Duchem Bożym wyrzucam czarty, więc przyszło do was królestwo Boże.29 Albo jak może kto wejść do domu mocarza i sprzęt jego zagrabić, jeśliby pierwej nie związał mocarza, i wtedy dopiero dom jego ograbi? 30 Kto nie jest ze mną, przeciwko mnie jest, a kto nie gromadzi ze mną, rozprasza. GRZECH PRZECIWKO DUCHOWI ŚW.31 Dlatego powiadam wam: Wszelki grzech i bluźnierstwo będzie odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo Ducha nie będzie odpuszczone.32 I ktokolwiek by rzekł słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone, ale kto by mówił przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone, ani w tym wieku, ani w przyszłym.33 Albo przyznajcie, że drzewo dobre, i owoc jego dobry, albo przyznajcie, że drzewo złe, i owoc jego zły, albowiem drzewo bywa poznawane z owocu.34 Plemię żmijowe! jakże możecie dobre rzeczy mówić, będąc złymi? Albowiem z obfitości serca usta mówią.35 Dobry człowiek z dobrego skarbu wynosi rzeczy dobre, a zły człowiek ze złego skarbu wynosi złe.36 A powiadam wam, że z każdego słowa próżnego, które by wyrzekli ludzie, zdadzą liczbę w dzień sądu.37 Albowiem ze słów twoich będziesz usprawiedliwiony, i ze słów twoich będziesz potępiony. ZNAK JONASZA.38 Wtedy odpowiedzieli mu niektórzy z doktorów i z faryzeuszów, mówiąc: Nauczycielu! chcemy od ciebie znak widzieć.39 On zaś odpowiadając, rzekł im: Plemię złe i cudzołożne znaku szuka, a znak mu nie będzie dany, tylko znak Jonasza proroka.40 Albowiem jak był Jonasz w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce, tak będzie Syn Człowieczy w sercu ziemi trzy dni i trzy noce.41 Mężowie niniwici powstaną na sądzie z tym plemieniem i potępią je, gdyż pokutę czynili na kazanie Jonaszowe; a oto tutaj więcej niźli Jonasz.42 Królowa z południa powstanie na sądzie z tym plemieniem i potępi je, gdyż przyjechała z krańców ziemi słuchać mądrości Salomonowej; a oto tutaj więcej niż Salomon. TAKTYKA DUCHA NIECZYSTEGO.43 Gdy zaś nieczysty duch wyjdzie z człowieka, chodzi po miejscach suchych, szukając odpocznienia, a nie znajduje.44 Wtedy mówiˇ: Wrócę się do domu mego, skąd wyszedłem. I przyszedłszy, znajduje go pustym, umiecionym i ozdobionym.45 Wtedy idzie i b1erze ze sobą siedmiu innych duchów gorszych, niż sam, i wszedłszy,,mieszkają tam; i stają się ostateczne rzeczy człowieka owego gorsze niźli pierwsze. Tak będzie i z tym plemieniem niegodziwym. KTO MATKĄ I BRATEM JEZUSA?46 Gdy on jeszcze mówił do rzeszy, oto matka jego i bracia stanęli przed domem, chcąc z nim mówić.47 A ktoś mu rzekł: Oto matka twoja i bracia twoi przed domem stoją, szukając cię.48 Lecz on odpowiadając, rzekł mówiącemu do siebie: Kto jest matką moją i którzy są braćmi moimi?49 I wyciągnąwszy rękę ku uczniom swoim rzekł: Oto matka moja i bracia moi.50 Albowiem ktokolwiek by spełnił wolę Ojca mego, który jest w niebiosach, ten jest bratem moim i siostrą i matką.NAUCZANIE W PRZYPOWIEŚCIACH .(13,1-53)13 PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCY.1 Owego dnia wyszedłszy Jezus z domu, siedział nad morzem.2 I zebrały się przy nim rzesze wielkie tak, że wstąpiwszy do łodzi, siedział, a cała rzesza stała na brzegu.3 I powiedział im wiele w przypowieściach, mówiąc: Oto szedł siać, który sieje.4 A gdy siał, niektóre padły obok drogi, i przyleciały ptaki niebieskie, i wydziobały je.5 Inne zaś padły na opoczyste, gdzie nie miały wiele zlemi,i wnet wzeszły, bo nie miały głębokiej ziemi.6 A gdy słońce wzeszło, zwiędły i że nie miały korzenia, uschły.7 Inne zaś padły między ciernie, a ciernie wyrosły i zadusiły je.8 A inne padły na ziemię dobrą i dały owoc: jedno setny, drugie sześćdziesiąty, a inne trzydziesty.9 Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. CZEMU PRZEZ PRZYPOWIEŚCI NAUCZA.10 I przystąpiwszy uczniowie, rzekli mu: Czemu im mówisz w przypowieściach?11 A on odpowiadając, rzekł im: Gdyż wam dane jest poznać tajemnice królestwa niebieskiego, tamtym zaś nie jest dane.12 Albowiem ktokolwiek ma, będzie mu dane i będzie obfitował, kto zaś nie ma, i to co ma, będzie wzięte od niego.13 Dlatego mówię im w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, a słuchając, nie słyszą ani rozumieją.14 I spełnia się na nich proroctwo Izajasza, mówiącego: „Słuchem słuchać będziecie, a nie zrozumiecie i widząc, widzieć będziecie, a nie ujrzycie.15 Albowiem zatyło serce ludu tego, a uszami ciężko słyszeli i oczy swe zamrużyli, żeby kiedy oczyma nie widzieli i uszami nie słyszeli, a sercem nie zrozumieli i nie nawrócili się, a uzdrowiłbym ich.”16 Wasze zaś oczy błogosławione, że widzą, i uszy wasze, że słyszą.17 Albowiem zaprawdę mówię wam, iż wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło widzieć, co widzicie, a nie widzieli, i słyszeć, co słyszycie, a nie słyszeli. WYJAŚNIA PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCY.18 Wy zatem słuchajcie przypowieści o siewcy.19 Do każdego, co słucha słowa o królestwie, a nie rozumie, przychodzi Zły i porywa to, co było wsiane w serce jego. Ten jest, który został obok drogi posiany.20 A który na opoczystych został posiany, ten jest, który słucha słowa, i zaraz je z radością przyjmuje.21 Nie ma zaś korzenia w sobie, ale trwa do czasu, a gdy przypadnie ucisk i prześladowanie dla słowa, wnet się gorszy.22 A który został posiany między ciernie, ten jest, który słucha słowa, a troska świata tego i szukanie bogactw zadusza słowo, i staje się bez pożytku.23 A który został posiany na ziemię dobrą, ten jest, który słucha słowa i rozumie i owoc przynosi, a mianowicie jedno wydaje setny, a drugie sześćdziesiąty, a inne trzydziesty. PRZYPOWIEŚĆ O KĄKOLU.24 Inną przypowieść przedłożył im, mówiąc: Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi, który posiał dobre nasienie na roli swojej.25 Gdy zaś ludzie spali, przyszedł nieprzyjaciel jego i nasiał kąkolu między pszenicę, i odszedł.26 A gdy urosła trawa i owoc uczyniła, wtedy pokazał się i kąkol.27 Przystąpiwszy zaś słudzy gospodarza, rzekli mu: Panie, czyżeś nie posiał dobrego nasienia na roli swojej? Skąd więc ma kąkol?26 I rzekł im: Nieprzyjazny człowiek to uczynił. A słudzy rzekli mu: Chcesz, pójdziemy i zbierzemy go?29 I rzekł: Nie, byście przypadkiem zbierając kąkol, nie wykorzenili razem z nim i pszenicy.30 Dopuśćcie obojgu róść aż do żniwa, a czasu żniwa powiem żeńcom:, Zbierzcie pierwej kąkol i zwiążcie go w snopki ku spaleniu, a pszenicę zgromadźcie do gumna mojego. O ZIARNIE GORCZYCZNYM I O KWASIE.31 Inną przypowieść przedłożył im, mówiąc: Podobne jest królestwo niebieskie ziarnu gorczycznemu, które wziąwszy człowiek, posiał na roli swojej.32 Jest ono wprawdzie najmniejsze ze wszelkiego nasienia, ale kiedy urośnie, większe jest nad wszystkie jarzyny i staje się drzewem, tak że ptaki niebieskie przylatują i mieszkają na gałązkach jego.33 Inną przypowieść powiedział im: Podobne jest królestwo niebieskie do kwasu, który wziąwszy niewiasta, włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystka zakwasiła.34 To wszystko mówił Jezus do rzeszy w przypowieściach, a bez przypowieści nie mówił im,25 aby się wypełniło to, co było powiedziane przez Proroka mówiącego: „Otworzę usta moje w przypowieściach, będę wypowiadał rzeczy skryte od założenia świata.” WYJAŚNIA PRZYPOWIEŚĆ O KĄKOLU.26 Wtedy rozpuściwszy rzesze, przyszedł do domu. I przystąpili do niego uczniowie jego, mówiąc: Wyłóż nam przypowieść o kąkolu w roli.27 A on odpowiadając, rzekł im: Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy.28 A rolą jest świat, a dobrym nasieniem są synowie królestwa, a kąkolem synowie złego.29 Nieprzyjacielem zaś, który go nasiał, jest diabeł, a żniwem jest koniec świata, żeńcami zaś są aniołowie.40 Jak więc kąkol zbierają i palą ogniem, tak będzie na końcu świata.41 Pośle Syn Człowieczy Aniołów swoich i zbiorą z królestwa jego wszystkie zgorszenia i tych, którzy czynią nieprawość.42 I wrzucą ich w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.43 Wtedy sprawiedliwi świecić będą jako słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. PRZYPOWIEŚĆ O SKARBIE, PERLE I NIEWODZIE.44 Podobne jest królestwo niebieskie do skarbu ukrytego w roli, który znalazłszy człowiek, skrył, i radując się z niego, odchodzi i sprzedaje wszystko, co ma, i kupuje ową rolę.45 Również podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi kupcowi, szukającemu dobrych pereł.46 A znalazłszy jedną drogą perłę, odszedł, i sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją.47 Również podobne jest królestwo niebieskie niewodowi, zapuszczonemu w morze i zgromadzającemu wszelkiego rodzaju ryby.48 Który, gdy się napełnił, wyciągnąwszy, a na brzegu usiadłszy, wybrali dobre w naczynia, a złe precz wyrzucili.49 Tak będzie przy końcu świata; wyjdą aniołowie i wyłączą złych z pośrodka sprawiedliwych,50 i wrzucą ich w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.51 Zrozumieliście to wszystko? Mówią mu: Tak.52 Rzekł im: Dlatego każdy uczony nauczyciel w królestwie niebieskim, podobny jest człowiekowi gospodarzowi, który wyjmuje ze skarbu swego nowe i stare rzeczy.52 I stało się, gdy Jezus dokończył tych przypowieści, odszedł stamtąd.. RÓŻNE PODRÓŻE, PRZEPLATANE CUDAMI(13,54 – 17,20) JEZUS WZGARDZONY W NAZARECIE.54 I przyszedłszy do ojczyzny swojej nauczał ich w synagogach ich, tak że się zdumiewali i mówili: Skądże temu ta mądrość i cuda?55 Czyż ten nie jest synem rzemieślnika? Czy matka jego nie nazywa się Maryja, a bracia jego Jakub i Józef i Szymon i Juda?56 A siostry jego czyż nie wszystkie są u nas? Skądże więc jemu to wszystko?57 I gorszyli się z niego. A Jezus rzekł im: Nie jest prorok bez czci, tylko w ojczyźnie swojej i w domu swoim.58 I nie uczynił tam wielu cudów z powodu ich niedowiarstwa.14 ZAMORDOWANIE JANA CHRZCICIELA.1 Wówczas usłyszał Herod tetrarcha wieść o Jezusie,2 i rzekł sługom swoim: Ten ci jest Jan Chrzciciel; on to zmartwychwstał, i dlatego cuda dzieją się przezeń.3 Albowiem Herod pojmał był Jana, i związał go, i wsadził do więzienia z powodu Herodiady, żony brata swego.4 Mówił mu bowiem Jan: Tobie nie wolno jej mieć.5 A chcąc go zabić, bał się ludu; albowiem mieli go za proroka.6 W dzień zaś urodzin Heroda tańczyła córka Herodiady w pośrodku, i spodobała się Herodowi.7 Dlatego pod przysięgą obiecał jej dać, czegokolwiek by zażądała od niego.8 A ona podmówiona przez matkę swą, rzekła: Daj mi tu na misie głowę Jana Chrzciciela.9 I zasmucił się król, lecz dla przysięgi i tych, którzy po społu siedzieli, kazał dać.10 A posławszy, ściął Jana w więzieniu.11 I przyniesiono głowę jego na misie, i oddano dziewczynie, i odniosła matce swojej.12 A przybywszy uczniowie jego, wzięli ciało jego i pogrzebali je, a przyszedłszy, opowiedzieli Jezusowi. PIERWSZE ROZMNOŻENIE CHLEBA.13 Gdy usłyszał o tym Jezus, odjechał stamtąd łodzią na miejsce pustynne, osobno. A usłyszawszy o tym rzesze, poszły za nim z miast pieszo.14 I wyszedłszy, ujrzał wielką rzeszę, i zlitował się nad nimi, i uzdrowił niemocnych ich.15 A gdy nastał wieczór, przystąpili do niego uczniowie jego, mówiąc: Miejsce jest pustynne, a godzina już minęła; rozpuść rzesze, aby poszły do wsi i kupiły sobie żywności.16 Jezus zaś im rzekł: Nie potrzebują iść, dajcie wy im jeść.17 Odpowiedzieli mu: Nie mamy tu tylko pięć chlebów i dwie ryby.18 A on im rzekł: Przynieście mi je tu.19 A rozkazawszy rzeszom usiąść na trawie, wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, i spojrzawszy w niebo, pobłogosławił, połamał, i dał uczniom chleb, a uczniowie rzeszom.20 I jedli wszyscy, i najedli się. I zebrali resztki, dwanaście koszów pełnych ułomków.21 Tych zaś, co jedli, liczba była pięć tysięcy mężczyzn, opróczniewiast i dzieci.22 A Jezus zaraz przymusił uczniów, by weszli do łodzi i wyprzedzili go za morze, ażby rozpuścił rzesze.23 I rozpuściwszy rzesze, wszedł na górę sam, by się modlić. Gdy zaś nastał wieczór, był tam sam. JEZUS CHODZI PO MORZU.24 A łodzią na środku morza miotały fale; albowiem był wiatr przeciwny.25 Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, idąc po morzu.26 I widząc go idącego po morzu, zatrwożyli się, mówiąc, że to zjawa. I z bojaźni krzyknęli.27 I zaraz przemówił do nich Jezus, mówiąc: Miejcie ufność, jam jest, nie bójcie się.28 A Piotr odpowiadając, rzekł: Panie, jeśliś ty jest, każ mi przyjść do siebie po wodzie.29 A on rzekł: Przyjdź. I wyszedłszy Piotr z łodzi, szedł po wodzie, aby przyjść do Jezusa.30 Ale widząc wiatr gwałtowny, zląkł się; a gdy począł tonąć, zawołał, mówiąc: Panie, ratuj mnie!31 A zaraz Jezus wyciągnąwszy rękę, uchwycił go, i rzekł mu: Małej wiary, czemuś zwątpił?32 A gdy weszli w łódź, ustał wiatr.33 Ci zaś, co byli w łodzi, przyszli, i pokłonili mu się, mówiąc: Prawdziwie jesteś Synem Bożym.34 I gdy się przeprawił, przybyli do ziemi Genezar.35 A poznawszy go ludzie owego miejsca, posłali po całej owej krainie, i przynieśli mu wszystkich, którzy się źle mieli.36 I prosili go, aby się choć kraju szaty jego dotknęli, a którzykolwiek się dotknęli, zostali uzdrowieni.15 USTAWY FARYZEJSKIE NALEŻY ODRZUCIĆ.1 Wtedy przystąpili do niego z Jerozolimy doktorowie i faryzeusze, mówiąc:2 Czemu uczniowie twoi przestępują ustawę starszych? Albowiem nie umywają rąk swych, gdy chleb jedzą.3 On zaś odpowiadając, rzekł im: Czemu i wy przestępujecie przykazania Boże dla ustawy waszej? Albowiem Bóg rzekł: 4 „Czcij ojca i matkę,” i: „Kto by złorzeczył ojcu albo matce; niechaj śmiercią umrze.”5 Wy zaś powiadacie: Ktokolwiek powie ojcu albo matce: Dar, który jest ode mnie, tobie pożyteczny będzie;6 i nie będzie czcił ojca swego ani matki swojej. I udaremniliście przykazanie Boże dla ustawy waszej.7 Obłudnicy, dobrze o was prorokował Izajasz, mówiąc:8 „Ten lud czci mnie wargami; ale serce ich daleko jest ode mnie.9 Lecz próżno mnie chwalą, ucząc nauk i przykazań ludzkich.”10 I wezwawszy do siebie rzesze, rzekł im: Słuchajcie a rozumiejcie.11 Nie to, co wchodzi w usta, plami człowieka, ale co wychodzi z ust, to plami człowieka.12 Wtedy przystąpiwszy uczniowie jego, rzekli mu: Wiesz, że faryzeusze, usłyszawszy to słowo, zgorszyli się?13 A on odpowiadając, rzekł: Wszelki szczep, którego nie szczepił Ojciec mój niebieski, wykorzeniony będzie.14 Zaniechajcie ich, ślepi są, i wodzowie ślepych. Ślepy też jeśliby ślepego prowadził, obaj w dół wpadają.15 Piotr zaś odpowiadając, rzekł mu: Wyłóż nam to podobieństwo.16 A on rzekł: Jeszcze jesteście i wy bez zrozumienia?17 Nie rozumiecie, że wszystko co wchodzi w usta, do brzucha idzie, i do wychodu się wyrzuca?18 Ale co z ust wychodzi, z serca pochodzi, i to plami człowieka.19 Albowiem z serca wychodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, porubstwa, kradzieże, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa.20 Te plamią człowieka; ale jeść nieumytymi rękoma, człowieka nie plami. UZDRAWIA CÓRKĘ CHANANEJKI.21 A wyszedłszy Jezus stamtąd, odszedł w strony Tyru i Sydonu.22 I oto niewiasta chananejska wyszedłszy z tamtych okolic, wołała doń, mówiąc: Zmiłuj się nade mną, Panie, Synu Dawidów! Córka moja ciężko jest dręczona od szatana.23 A on nie odpowiedział jej ani słowa. I przystąpiwszy uczniowie jego, prosili go, mówiąc: Odpraw ją, bo woła za nami.24 On zaś odpowiadając, rzekł: Nie jestem posłany tylko do owiec domu izraelskiego, które zginęły.25 A ona przyszła, i pokłoniła mu się, mówiąc: Panie, ratuj mnie!26 On zaś odpowiadając, rzekł: Nie dobra jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać psom.27 Lecz ona rzekła: I owszem, Panie; bo i szczenięta jedzą z odrobin, które spadają ze stołu panów ich.28 Wtedy odpowiadając Jezus, rzekł jej: O niewiasto! wielka jest wiara twoja, niechaj ci się stanie, jak chcesz. I uzdrowiona jest córka jej od owej godziny. CZYNI LICZNE CUDA.29 I gdy Jezus odszedł stamtąd, przybył nad Morze Galilejskie, i wstąpiwszy na górę, siedział tam.30 I przyszły do niego wielkie rzesze, mając z sobą niemych, ślepych, chromych, ułomnych i innych wielu i złożyli ich u nóg jego i uzdrowił ich,31 tak że się rzesze dziwiły, widząc niemych mówiących, chromych chodzących, ślepych widzących, i wielbili Boga izraelskiego. POWTÓRNIE CHLEB ROZMNAŻA.32 A Jezus zwoławszy uczniów swoich, rzekł: Żal mi rzeszy, gdyż już trzy dni trwają przy mnie i nie mają co jeść; a nie chcę ich puścić głodnych, aby nie ustali w drodze.33 I rzekli mu uczniowie jego: skądże mamy wziąć tyle chleba na pustyni, aby tak wielką rzeszę nakarmić?34 I rzekł Jezus: Wiele macie chlebów? A oni rzekli: Siedem i trochę rybek.36 I rozkazał rzeszy, aby usiedli na ziemi.36 A wziąwszy siedem chlebów i ryby, i dzięki uczyniwszy, połamał, i dał uczniom swoim, a uczniowie dali ludowi.37 I jedli wszyscy, i najedli się; i zebrali co zbywało ułomków, siedem koszów pełnych.38 Tych zaś, co jedli, było cztery tysiące mężczyzn, oprócz niewiast i dzieci.39 A rozpuściwszy rzeszę, wstąpił w łódź, i przybył w granice Magedan.16 O KWASIE FARYZEUSZÓW I SADUCEUSZÓW.1 A przystąpili do niego faryzeusze i saduceusze, kusząc, i prosili go, aby im ukazał znak z nieba.2 A on odpowiadając, rzekł im: Gdy wieczór nadejdzie, mówicie: Będzie pogoda, bo się niebo czerwieni.3 A rano: Dziś niepogoda, bo czerwieni się smutne niebo.4 Wygląd więc nieba umiecie osądzić, znamion zaś czasów nie możecie? Plemię złe i cudzołożne znaku szuka, a znak nie będzie mu dany, tylko znak Jonasza proroka. I opuściwszy ich, odszedł.5 A gdy przeprawili się uczniowie jego za morze, zapomnieli wziąć chleba.6 I on im rzekł: Baczcie, a strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów.7 Lecz oni myśleli sami w sobie, mówiąc: Żeśmy nie wzięli chleba.8 Jezus zaś wiedząc, rzekł: Cóż myślicie między sobą, małej wiary, że chleba nie macie?9 Jeszcze nie rozumiecie, ani nie pamiętacie pięciu chlebów na pięć tysięcy ludzi, i wieleście koszów wzięli?10 Ani siedmiu chlebów na cztery tysiące ludzi, i wieleście koszów wzięli?11 Czemuż nie rozumiecie, że wam mówiłem nie o chlebie: Strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów?12 Wtedy zrozumieli, że nie mówił, aby się strzegli kwasu chlebowego, ale nauki faryzeuszów i saduceuszów. WYZNANIE PIOTRA, JEGO PRYMAT.13 Przyszedł zaś Jezus w stronę Cezarei Filipowej i pytał uczniów swoich, mówiąc: Kim mienią być ludzie Syna Człowieczego?14 A oni rzekli: Jedni Janem Chrzcicielem, a drudzy Eliaszem, a inni Jeremiaszem, albo jednym z proroków.15 Rzekł im Jezus: A wy kim mnie być powiadacie?16 Odpowiadając Szymon Piotr, rzekł: Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego.17 A odpowiadając Jezus, rzekł mu: Błogosławiony jesteś Szymonie, Bar Jona; bo ciało i krew nie objawiła tobie, ale Ojciec mój, który jest w niebiosach.18 A ja tobie powiadam, że ty jesteś opoka, a na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go.19 I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; a cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebiosach; a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebiosach.20 Wtedy przykazał uczniom swoim, aby nikomu nie mówili, że on jest Jezusem Chrystusem. PRZEPOWIEDNIA MĘKI.21 Odtąd począł Jezus wykazywać uczniom swoim, iż potrzeba, aby szedł do Jeruzalem, i wiele wycierpiał od starszych i od doktorów i od przedniejszych kapłanów, i był zabity, i trzeciego dnia zmartwychwstał.22 I wziąwszy go Piotr, począł go karcić, mówiąc: Boże cię uchowaj, Panie! Nie przyjdzie to na ciebie.22 A on obróciwszy się, rzekł Piotrowi: Idź za mną, szatanie! Jesteś mi zgorszeniem, bo nie rozumiesz, co jest Bożego, ale co jest ludzkiego. KONIECZNOŚĆ ZAPARCIA SIĘ.24 Wtedy Jezus rzekł uczniom swoim: Jeśli kto chce iść za mną, niech sam siebie zaprze, i weźmie krzyż swój, a naśladuje mnie.25 Kto bowiem chciałby zachować życie swoje, straci je, a kto by stracił życie swoje dla mnie, znajdzie je.26 Cóż bowiem pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swojej szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za duszę swoją?27 Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego z aniołami swymi, a wtedy odda każdemu według uczynków jego.28 Zaprawdę powiadam wam: Są tacy wśród tych, co tu stoją, którzy nie zaznają śmierci, aż ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w królestwie swoim.17 PRZEMIENIENIE PAŃSKIE. 1 A po sześciu dniach wziął Jezus Piotra i Jakuba i Jana, brata jego, i wyprowadził ich na górę wysoką osobno.2 I przemienił się przed nimi. A oblicze jego rozjaśniało jak słońce, szaty zaś jego stały się białe jak śnieg.3 A oto ukazali im się Mojżesz i Eliasz, z nim rozmawiający.4 Piotr zaś odpowiadając, rzekł do Jezusa: Panie! dobrze jest nam tu być; jeśli chcesz, uczyńmy tu trzy przybytki: Tobie jeden, Mojżeszowi jeden i Eliaszowi jeden.5 Gdy on jeszcze mówił, oto obłok jasny okrył ich. A oto głos z obłoku mówiący: Ten jest Syn mój miły, w którym sobie dobrze upodobałem, jego słuchajcie.6 A usłyszawszy uczniowie, upadli na twarz swoją i bali się bardzo.7 I przystąpił Jezus, i dotknął się ich, i rzekł im: Wstańcie, a nie bójcie się.8 Podniósłszy zaś swe oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa. O PRZYJŚCIU ELIASZA.9 Gdy Oni zstępowali z góry, przykazał im Jezus, mówiąc: Nikomu nie mówcie o widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie.10 I pytali go uczniowie, mówiąc: Cóż więc powiadają doktorowie zakonni, że Eliasz ma pierwej przyjść?11 A on odpowiadając, rzekł im: Eliasz wprawdzie przyjdzie, i naprawi wszystko.12 Wszakże wam powiadam, że Eliasz już przyszedł, a nie poznali go, ale uczynili z nim cokolwiek chcieli. Tak też i Syn Człowieczy będzie od nich cierpiał.13 Wtedy zrozumieli uczniowie, że im mówił o Janie Chrzcicielu. UZDROWIENIE LUNATYKA.14 A gdy przyszedł do rzeszy, przystąpił do niego człowiek i upadłszy przed nim na kolana, rzekł: Panie! zmiłuj się nad synem moim, bo jest lunatykiem i źle się ma; bo często wpada w ogień, a często w wodę.15 I przywiodłem go do uczniów twoich, a nie mogli go uzdrowić.16 Jezus zaś odpowiadając, rzekł: O plemię niewierne i przewrotne! Dopóki będę z wami? Dokądże będę was cierpiał? Przynieście go tu do mnie.17 I zgromił go Jezus, a wyszedł od niego czart, i uzdrowiony został chłopiec w owej godzinie.18 Wtedy przystąpili uczniowie do Jezusa na osobności i rzekli: Czemu my nie mogliśmy go wyrzucić? 19 Rzekł im Jezus: Dla niedowiarstwa waszego; bo zaprawdę wam powiadam: Jeśli będziecie mieć wiarę jako ziarno gorczyczne, rzeczecie tej górze: Przejdź stąd tam, a przejdzie, i nic niepodobnego wam będzie.20 Ten zaś rodzaj nie bywa wypędzany, tylko przez modlitwę i post. OSTATNI POBYT W KAFARNAUM.(17,21-18,35)21 A gdy oni przebywali w Galilei, rzekł im Jezus: Syn Człowieczy ma być wydany w ręce ludzkie.22 I zabiją go, a trzeciego dnia zmartwychwstanie. I zasmucili się bardzo. DANINA NA ŚWIĄTYNIĘ.23 A gdy przyszli do Kafarnaum, przystąpili do Piotra, którzy pobierali dydrachmy, i rzekli mu: Mistrz wasz nie płaci dydrachm? 24 Rzekł: I owszem. A gdy wszedł do domu, uprzedził go Jezus, mówiąc: Co ci się zda, Szymonie? Królowie ziemscy od kogo biorą podatek albo czynsz, od synów swoich, czyli od obcych?25 A on rzekł: Od obcych. Rzekł mu Jezus: A więc wolni są synowie.26 Ale że byśmy ich nie zgorszyli, idź do morza, i zarzuć wędkę, a tę rybę, która najpierw wyjdzie, weź, a otworzywszy pyszczek jej, znajdziesz stater; ten wziąwszy, daj im za mnie i za siebie.18 CHRYSTUS ZALECA POKORĘ.1 W ową godzinę przyszli do Jezusa uczniowie, mówiąc: Kto mniemasz, większym jest w królestwie niebieskim?2 A Jezus przywoławszy dziecię, postawił je w pośrodku nich.3 I rzekł: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie się jako dziatki, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.4 Ktokolwiek więc uniży się jako to dzieciątko, ten jest większy w królestwie niebieskim.5 A kto by przyjął jedno dzieciątko takie w imię moje, mnie przyjmuje.6 Kto by zaś zgorszył jednego z tych małych, którzy we mnie wierzą, lepiej by mu było, aby zawieszono kamień młyński u szyi jego i zatopiono go w głębokościach morskich. GROZI GORSZYCIELOM.7 Biada światu dla zgorszenia, albowiem muszą przyjść zgorszenia; wszelako biada temu człowiekowi, przez którego zgorszenie przychodzi.8 Jeśli zaś ręka twoja, albo noga twoja gorszy cię, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej ci jest ułomnym albo chromym wejść do życia, aniżeli mając dwie ręce albo dwie nogi, być wrzuconym w ogień wieczny.9 A jeśli oko twoje gorszy cię, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej ci jest z jednym okiem wejść do życia, aniżeli mając dwoje oczu, być wrzuconym do piekła ognistego.10 Baczcie, abyście nie gardzili jednym z tych małych; albowiem wam powiadam, że aniołowie ich w niebiosach zawsze widzą oblicze Ojca mego, który jest w niebiosach.11 Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby zbawić, co było zginęło. ZGUBIONA OWCA.12 Co Wam Się zdaje? Gdyby kto miał sto owiec, a zabłądziłaby jedna z nich, czy nie opuszcza dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach, i nie idzie szukać tej, która zabłądziła?13 A jeśli mu się uda znaleźć, zaprawdę powiadam wam, że się z niej więcej weseli, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu tych, które nie zbłądziły.14 Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebiosach, aby zginął jeden z tych małych. UPOMNIENIE BRATERSKIE.15 Jeśliby zaś zgrzeszył przeciw tobie brat twój, idź, a upomnij go wobec siebie i jego samego; jeśli cię usłucha, pozyskasz brata twego.16 Ale jeśli cię nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, aby na zeznaniu dwóch albo trzech świadków opierała się wszelka sprawa.17 A jeśliby ich nie usłuchał, powiedz Kościołowi; a jeśliby i Kościoła nie usłuchał, niech ci będzie jako poganin i celnik.18 Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.19 Jeszcze powiadam wam, że jeśli dwaj z was zgodzą się na ziemi co do jakiej rzeczy, o którą poproszą, stanie się im od Ojca mego, który jest w niebiosach.20 Albowiem gdzie są dwaj albo trzej zgromadzeni w imię moje, tam ja jestem w pośrodku nich.21 Wtedy Piotr, przystąpiwszy do niego, rzekł: Panie! Gdy brat mój zgrzeszy przeciwko mnie, ilekroć mam mu odpuścić? Aż do siedmiukroć?22 Mówi mu Jezus: Nie powiadam ci aż do siedmiukroć, ale aż do siedemdziesięciu siedmiukroć. NIEMIŁOSIERNY SŁUGA-DŁUŻNIK.23 Dlatego podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który chciał rozliczać się ze sługami swoimi.24 A gdy się począł rozliczać, przywiedziono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów.25 Gdy zaś nie miał skąd oddać, kazał go pan jego, sprzedać i żonę jego i dzieci i wszystko, co miał, i oddać.26 A upadłszy sługa ów, prosił go mówiąc: Miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam.27 Pan zaś zlitowawszy się nad owym sługą, wypuścił go i dług mu darował.28 Lecz sługa ów wyszedłszy, znalazł jednego z towarzyszów swoich, który był mu winien sto denarów; i ująwszy, dusił go, mówiąc: Oddaj coś winien.29 A upadłszy towarzysz jego, prosił go, mówiąc: Miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam.30 On zaś nie chciał, ale poszedł i wsadził go do więzienia, ażby oddał dług.31 Towarzysze zaś jego widząc, co się działo, zasmucili się bardzo, i przyszli, i opowiedzieli panu swemu wszystko, co się było stało.32 Wtedy zawołał go pan jego i rzekł mu: Sługo niegodziwy! Cały dług odpuściłem ci, gdyż mnie prosiłeś!33 Czyż więc i ty nie powinieneś był zmiłować się nad towarzyszem twoim, jak i ja zmiłowałem się nad tobą?34 I rozgniewawszy się pan jego, podał go katom, ażby oddał wszystek dług.35 Tak też i Ojciec mój niebieski uczyni wam, jeśli nie odpuścicie każdy bratu swe mu ze serc waszych.III. Chrystus w Jerozolimie z okazji ostatniej wielkanocy(19,1 – 25,46) PO DRODZE DO JERUZALEM.(19,1 – 20,34)191 I stało się, gdy dokończył Jezus tych mów, odszedł z Galilei i przyszedł w granice Judei za Jordan.2 I szły za nim wielkie rzesze i tam je uzdrowił. NAUKA O MAŁŻEŃSTWIE I CZYSTOŚCI.3 I przyszli do niego faryzeusze, kusząc go i mówiąc: Czy godzi się człowiekowi opuścić żonę swoją z jakiejkolwiek przyczyny?4 A on odpowiadając rzekł im: Nie czytaliście, że ten który stworzył człowieka na początku, „mężczyzną i niewiastą stworzył ich?” I rzekł: 5 „Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, i złączy się z żoną swoją, i będą dwoje w jednym ciele.”6 A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało. Co więc Bóg złączył, człowiek niech nie rozłącza.7 Rzekli mu: Czemuż więc Mojżesz kazał dać list rozwodowy i odprawić?8 Rzekł im: Mojżesz dla twardości serca waszego pozwolił wam opuszczać żony wasze, lecz od początku nie było tak.9 A powiadam wam: Iż ktokolwiek opuściłby żonę swoją, oprócz dla porubstwa, a pojąłby inną, cudzołoży; a kto by opuszczoną pojął, cudzołoży.10 Rzekli mu uczniowie jego: Jeśli tak się ma sprawa mężczyzny z żoną, niepożyteczno się żenić.11 A on im rzekł: Nie wszyscy pojmują to słowo, ale ci, którym jest dane.12 Albowiem są rzezańcy, którzy z żywota matki tak się narodzili, i są rzezańcy, których ludzie uczynili, i są rzezańcy, którzy się sami otrzebili dla królestwa niebieskiego. Kto może pojąć, niechaj pojmuje. BŁOGOSŁAWI DZIECIOM. 13 Wtedy mu przyniesiono dziatki, aby włożył na nie ręce i modlił się, a uczniowie łajali ich.14 Lecz Jezus rzekł im: Dopuśćcie dziatki i nie zabraniajcie im przychodzić do mnie; albowiem takich jest królestwo niebieskie.15 A gdy włożył na nie ręce, odszedł stamtąd. BOGATY MŁODZIENIEC.16 A Oto jeden przystąpiwszy, rzekł mu: Nauczycielu dobry! Co dobrego mam czynić, abym miał życie wieczne?17 A on mu rzekł: Co mnie pytasz o dobro? Jeden jest dobry, Bóg. Jeśli zaś chcesz wejść do życia, chowaj przykazania.18 Rzecze mu: Które? Jezus zaś rzekł: „Nie będziesz zabijał, nie będziesz cudzołożył; nie będziesz czynił kradzieży, nie będziesz mówił fałszywego świadectwa.19 Czcij ojca twego i matkę twoją: a będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.”20 Rzekł mu młodzieniec: Wszystkiego tego strzegłem od młodości mojej, czegóż mi jeszcze nie dostaje?21 Rzekł mu Jezus: Jeśli chcesz być doskonałym, idź, sprzedaj co masz, i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; i przyjdź, pójdź za mną.22 Gdy zaś młodzieniec usłyszał to słowo, odszedł smutny; albowiem miał majętności wiele. NIEBEZPIECZEŃSTWO BOGACTW.23 Jezus zaś rzekł uczniom swoim: Zaprawdę powiadam wam, iż bogaty trudno wejdzie do królestwa niebieskiego.24 I po wtóre powiadam wam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego.25 Uczniowie zaś usłyszawszy to, dziwili się bardzo, mówiąc: Któż tedy może być zbawiony?26 Lecz Jezus spojrzawszy, rzekł im: U ludzi to niemożliwe, ale u Boga wszystko jest możliwe. NAGRODA UBÓSTWA.27 Wtedy Piotr odpowiadając, rzekł mu: Oto my opuściliśmy wszystko, i poszliśmy za tobą; cóż my więc mieć będziemy?28 Jezus zaś rzekł im: Zaprawdę powiadam wam: Iż wy, którzyście poszli za mną, w odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy usiądzie na stolicy majestatu swego, będziecie i wy siedzieć na dwunastu stolicach, sądząc dwanaście pokoleń izraelskich.29 I wszelki, który by opuścił dom, albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo żonę, albo synów, albo rolę dla imienia mego, stokroć tyle weźmie, i życie wieczne otrzyma.30 Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.20 PRZYPOWIEŚĆ O ROBOTNIKACH W WINNICY.1 Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi gospodarzowi, który wyszedł bardzo rano najmować robotników do winnicy swojej.2 A zawarłszy umowę z robotnikami po denarze za dzień, posłał ich do winnicy swojej.3 I wyszedłszy około trzeciej godziny, ujrzał innych stojących na rynku, próżnujących.4 I rzekł im: Idźcie i wy do winnicy mojej, a co będzie sprawiedliwe, dam wam.5 A oni poszli. I znowu wyszedł około szóstej i dziewiątej godziny, i tak samo uczynił.6 Około zaś jedenastej wyszedł i znalazł innych stojących, i rzekł im: Co tu stoicie cały dzień próżnując?7 Rzekli mu: Bo nas nikt nie najął. Rzekł im: Idźcie i wy do winnicy mojej.8 Lecz gdy wieczór nadszedł, rzekł pan winnicy rządcy swemu: Zawołaj robotników i oddaj im zapłatę, począwszy od ostatnich aż do pierwszych.9 Gdy więc przystąpili ci, którzy około jedenastej godziny przyszli, wzięli po denarze.10 A przyszedłszy i pierwsi, mniemali, że więcej otrzymają, ale wzięli i oni po denarze.11 A wziąwszy, szemrali przeciw gospodarzowi,12 mówiąc: Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a uczyniłeś ich równymi nam, którzyśmy znosili ciężar dnia i upału.13 A on odpowiadając jednemu z nich, rzekł: Przyjacielu! Nie czynię ci krzywdy: czyżeś się ze mną za denara nie umówił?14 Weź, co twoje jest, a idź; chcę też i temu ostatniemu dać jako i tobie.15 Czyż mi nie wolno czynić tego, co chcę? Czy oko twoje złośliwe jest, że ja jestem dobry?16 Tak to ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi; albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych. PONOWNA ZAPOWIEDŹ MĘKI.17 I wstępując Jezus do Jerozolimy, wziął dwunastu uczniów osobno i rzekł im:18 Oto wstępujemy do Jerozolimy, a Syn Człowieczy będzie wydany przedniejszym kapłanom i doktorom i skażą go na śmierć;19 i wydadzą go poganom na pośmiewisko i biczowanie i ukrzyżowanie, a trzeciego dnia zmartwychwstanie. PROŚBA SYNÓW ZEBEDEUSZOWYCH.20 Wtedy przystąpiła do niego matka synów Zebedeuszowych z synami swymi, oddając mu pokłon i prosząc go o coś.21 I Który jej rzekł: Czego chcesz? Rzekła mu: Powiedz, aby ci dwaj synowie moi siedzieli, jeden po prawicy twojej, a drugi po lewicy w królestwie twoim.22 Jezus zaś odpowiadając, rzekł: Nie wiecie, o co prosicie. Możecie pić kielich, który ja będę pił?23 Rzekli mu: Możemy. Rzekł im: Kielich mój wprawdzie pić będziecie, ale siedzieć po prawicy mojej, albo po lewicy, nie jest moją rzeczą dać wam, ale którym jest zgotowane od Ojca mojego.24 A usłyszawszy dziesięciu, obruszyli się na obu braci.25 Jezus zaś wezwał ich do siebie i rzekł: Wiecie, że książęta narodów panują nad nimi: i możniejsi rozciągają nad nimi władzę.26 Nie tak będzie między wami, ale ktokolwiek by między wami chciał być większym, niech będzie sługą waszym.27 A kto by między wami chciał być pierwszym, niech będzie ostatnim, sługą waszym;28 jak Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służyć i dać duszę swą na okup za wielu. ŚLEPI W JERYCHO.29 A gdy oni wychodzili z Jerycha, szła za nim rzesza wielka.30 I oto dwaj ślepi siedzący przy drodze usłyszeli, że Jezus przechodzi i zawołali, mówiąc: Panie, zmiłuj się nad nami, synu Dawidów!31 Lecz rzesza łajała ich, aby milczeli. Ale oni bardziej wołali, mówiąc: Panie, zmiłuj się nad nami, synu Dawidów!32 I stanął Jezus, i zawołał ich, i rzekł: Co chcecie, abym wam uczynił?33 Rzekli mu: Panie, aby otworzone zostały oczy nasze! 34 Jezus zaś zlitowawszy się nad nimi, dotknął oczu ich, a natychmiast przejrzeli i poszli za nim.. W JEROZOLIMIE(21,1- 25,46)21 WJAZD TRIUMFALNY.
CS RU Brytjka King J. 21 WJAZD TRIUMFALNY.1 cf. Tłum. Толк. A gdy się przybliżali ku Jerozolimiei przyszli do Betfage, do góry Oliwnej, wtedy Jezus posłał dwu uczniów,И когда приблизились к Иерусалиму и пришли в Виффагию к горе Елеонской, тогда Иисус послал двух учеников,
(За?_п7г.) И# є3гдA прибли1жишасz во їеrли1мъ и3 пріид0ша въ виfсфагjю къ горЁ є3леHнстэй, тогдA ї}съ послA двA ўчн7к†,
21,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndοτε ote
ADVὅτεhotewhenwhenηγγισαν ēngisan
V-AAI-3P G5656ἐγγίζωengizōto come nearthey drew nighεις eis
PREPεἰςeistowarduntoιεροσολυμα ierosoluma
N-APNἹεροσόλυμαhierosolumaJerusalemJerusalemκαι kai
CONJκαίkaiand, andηλθον ēlthon
V-2AAI-3P G5627ἔρχομαιerchomaito come/gowere comeεις eis
PREPεἰςeistowardtoβηθφαγη bēthfagē
N-PRIΒηθφαγήbēthfagēBethphageBethphageεις eis
PREPεἰςeistoward[toward]το to
T-ASNὁhothe/this/whothe mountορος oros
N-ASNὄροςorosmountainthe mountτων tōn
T-GPFὁhothe/this/whoof Olivesελαιων elaiōn
N-GPFἐλαίαelaiaolive treeof Olivesτοτε tote
ADVτότεtotethen, thenιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusαπεστειλεν apesteilen
V-AAI-3S G5656ἀποστέλλωapostellōto sendsentδυο duo
A-NUIδύοduotwotwoμαθητας mathētas
N-APMμαθητήςmathētēsdiscipledisciples 2 cf. Tłum. Толк. mówiąc im: Idźcie do miasteczka, które jest przed wami, a natychmiast znajdziecie oślicę uwiązaną i oślę z nią; odwiążcie i przywiedźcie mi.сказав им: пойдите в селение, которое прямо перед вами; и тотчас найдете ослицу привязанную и молодого осла с нею; отвязав, приведите ко Мне;
гlz и4ма: и3ди1та въ вeсь, ћже прsмw вaма: и3 ѓбіе њбрsщета nслS привsзано, и3 жребS съ ни1мъ: tрэши6вша приведи1та ми2:
21,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVλεγων legōn
V-PAP-NSM G5723λέγωlegōto speakSayingαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themπορευεσθε poreuesthe
V-PNM-2P G5737πορεύωporeuōto goGoεις eis
PREPεἰςeistowardintoτην tēn
T-ASFὁhothe/this/who κωμην kōmēn
N-ASFκώμηkōmēvillagethe villageτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe villageκατεναντι katenanti
ADVκατέναντιkatenantibefore[before]υμων umōn
P-2GPσύsuyouyouκαι kai
CONJκαίkaiand, andευθυς euthus
ADVεὐθέωςeutheōsimmediatelystraightwayευρησετε eurēsete
V-FAI-2P G5692εὑρίσκωheuriskōto find/meetye shall findονον onon
N-ASFὄνοςonosdonkeyan assδεδεμενην dedemenēn
V-RPP-ASF G5772δέωdeōto bindtiedκαι kai
CONJκαίkaiand, andπωλον pōlon
N-ASMπῶλοςpōloscolta coltμετ met
PREPμετάmetawith/afterwithαυτης autēs
P-GSFαὐτόςautoshe/she/it/selfherλυσαντες lusantes
V-AAP-NPM G5660λύωluōto loose: looseαγαγετε agagete
V-2AAM-2P G5628ἄγωagōto bring, and bringμοι moi
P-1DSἐγώegōI/weunto me 3 cf. Tłum. Толк. A jeśliby wam kto co rzekł, powiedzcie, iż Pan ich potrzebuje; a zaraz je puści.и если кто скажет вам что-нибудь, отвечайте, что они надобны Господу; и тотчас пошлет их.
и3 ѓще вaма кто2 речeтъ что2, речeта, ћкw гDь є3ю2 трeбуетъ: ѓбіе же п0слетъ |.
21,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndεαν ean
CONDἐάνeanififτις tis
X-NSMτιςtisoneanyυμιν umin
P-2DPσύsuyouunto youειπη eipē
V-2AAS-3S G5632λέγωlegōto speak, ye shall sayτι ti
X-ASNτιςtisoneoughtερειτε ereite
V-FAI-2P G5692ἐρέω, ἐρῶereō erōto speaksayοτι oti
CONJὅτιhotithat/since,ο o
T-NSMὁhothe/this/whoThe Lordκυριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordThe Lordαυτων autōn
P-GPMαὐτόςautoshe/she/it/selfof themχρειαν chreian
N-ASFχρείαchreianeedneedεχει echei
V-PAI-3S G5719ἔχωechōto have/behathευθυς euthus
ADVεὐθέωςeutheōsimmediatelystraightwayδε de
CONJδέdethen; andαποστελει apostelei
V-FAI-3S G5692ἀποστέλλωapostellōto sendhe will sendαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthem 4 cf. Tłum. Толк. A to wszystko stało się, aby się wypełniło, co było powiedziane przez Proroka mówiącego:Всё же сие было, да сбудется реченное через пророка, который говорит:
Сіe же всE бhсть, да сбyдетсz речeнное прbр0комъ, глаг0лющимъ:
21,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτουτο touto
D-NSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]δε de
CONJδέdethen γεγονεν gegonen
V-2RAI-3S G5754γίνομαιginomaito bewas doneινα ina
CONJἵναhinain order that/to, thatπληρωθη plērōthē
V-APS-3S G5686πληρόωplēroōto fulfillit might be fulfilledτο to
T-NSNὁhothe/this/who ρηθεν rēthen
V-APP-NSN G5685ἐρέω, ἐρῶereō erōto speakwhich was spokenδια dia
PREPδιάdiathrough/because ofbyτου tou
T-GSMὁhothe/this/whothe prophetπροφητου profētou
N-GSMπροφήτηςprofētēsprophetthe prophetλεγοντος legontos
V-PAP-GSM G5723λέγωlegōto speak, saying 5 cf. Tłum. Толк. „Powiedzcie córce Syjońskiej: Oto król twój idzie ku tobie cichy, siedząc na oślicy i na oślęciu, synu podjarzemnej.”Скажите дщери Сионовой: се, Царь твой грядет к тебе кроткий, сидя на ослице и молодом осле, сыне подъяремной.
рцhте дщeри сіHновэ: сE, цRь тв0й грzдeтъ тебЁ кр0токъ, и3 всёдъ на nслS и3 жребS, сhна под8zрeмнича.
21,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπατε eipate
V-2AAM-2P G5628λέγωlegōto speakTell yeτη tē
T-DSFὁhothe/this/whothe daughterθυγατρι thugatri
N-DSFθυγάτηρthugatērdaughterthe daughterσιων siōn
N-PRIΣιώνsiōnZionof Sionιδου idou
V-2AMM-2S G5640ὁράωhoraōto see, Beholdο o
T-NSMὁhothe/this/whoKingβασιλευς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingKingσου sou
P-2GSσύsuyouunto theeερχεται erchetai
V-PNI-3S G5736ἔρχομαιerchomaito come/gocomethσοι soi
P-2DSσύsuyou, thyπραυς praus
A-NSMπραΰςprausgentle, meekκαι kai
CONJκαίkaiand, andεπιβεβηκως epibebēkōs
V-RAP-NSM G5761ἐπιβαίνωepibainōto mount/boardsittingεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponονον onon
N-ASFὄνοςonosdonkeyan assκαι kai
CONJκαίkaiand, andεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/against[upon/to/against]πωλον pōlon
N-ASMπῶλοςpōloscolta coltυιον uion
N-ASMυἱόςhuiossonthe foalυποζυγιου upozugiou
N-GSNὑποζύγιονhupozugiondonkeyof an ass 6 cf. Tłum. Толк. Uczniowie zaś przyszedłszy uczynili, jak im rozkazał Jezus.Ученики пошли и поступили так, как повелел им Иисус:
Шє1дша же ўчн7к† и3 сотвHрша, ћкоже повелЁ и4ма ї}съ,
21,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπορευθεντες poreuthentes
V-AOP-NPM G5679πορεύωporeuōto gowentδε de
CONJδέdethenAndοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe disciplesμαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdisciplethe disciplesκαι kai
CONJκαίkaiand, andποιησαντες poiēsantes
V-AAP-NPM G5660ποιέωpoieōto do/makedidκαθως kathōs
ADVκαθώςkathōsas/just asasσυνεταξεν sunetaxen
V-AAI-3S G5656συντάσσωsuntassōto direct[to direct]αυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus 7 cf. Tłum. Толк. I przywiedli oślicę i oślę, i włożyli na nie szaty swoje, a jego wsadzili na nie.привели ослицу и молодого осла и положили на них одежды свои, и Он сел поверх их.
привед0ста nслS и3 жребS: и3 возложи1ша верхY є3ю2 ри6зы сво‰, и3 всёде верхY и4хъ.
21,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVηγαγον ēgagon
V-2AAI-3P G5627ἄγωagōto bringAnd broughtτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe assονον onon
N-ASFὄνοςonosdonkeythe assκαι kai
CONJκαίkaiand, andτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe coltπωλον pōlon
N-ASMπῶλοςpōloscoltthe coltκαι kai
CONJκαίkaiand, andεπεθηκαν epethēkan
V-AAI-3P G5656ἐπιτίθημιepitithēmito put/lay onputεπ ep
PREPἐπίepiupon/to/against[upon/to/against]αυτων autōn
P-GPMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemτα ta
T-APNὁhothe/this/whoclothesιματια imatia
N-APNἱμάτιονhimationclothingclothesκαι kai
CONJκαίkaiand, andεπεκαθισεν epekathisen
V-AAI-3S G5656ἐπικαθίζωepikathizōto sit onthey setεπανω epanō
ADVἐπάνωepanōaboveonαυτων autōn
P-GPMαὐτόςautoshe/she/it/selftheir 8 cf. Tłum. Толк. A rzesza bardzo wielka słała szaty swoje na drodze, a drudzy obcinali gałązki z drzew i na drodze słali.Множество же народа постилали свои одежды по дороге, а другие резали ветви с дерев и постилали по дороге;
Мн0жайшіи же нар0ди постилaху ри6зы сво‰ по пути2: друзjи же рёзаху вBтви t дрeвъ и3 постилaху по пути2.
21,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndπλειστος pleistos
A-NSM-Sπλεῖστοςpleistosmostvery greatοχλος ochlos
N-NSMὄχλοςochloscrowdaεστρωσαν estrōsan
V-AAI-3P G5656στρώννυμιstrōnnumito spreadspreadεαυτων eautōn
F-3GPMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selftheirτα ta
T-APNὁhothe/this/whogarmentsιματια imatia
N-APNἱμάτιονhimationclothinggarmentsεν en
PREPἐνenin/on/amonginτη tē
T-DSFὁhothe/this/whothe wayοδω odō
N-DSFὁδόςhodosroadthe wayαλλοι alloi
A-NPMἄλλοςallosanotherothersδε de
CONJδέdethen;εκοπτον ekopton
V-IAI-3P G5707κόπτωkoptōto cut/mourncut downκλαδους kladous
N-APMκλάδοςkladosbranchbranchesαπο apo
PREPἀπόapofromfromτων tōn
T-GPNὁhothe/this/whothe treesδενδρων dendrōn
N-GPNδένδρονdendrontreethe treesκαι kai
CONJκαίkaiand, andεστρωννυον estrōnnuon
V-IAI-3P G5707στρώννυμιstrōnnumito spreadstrawedεν en
PREPἐνenin/on/amonginτη tē
T-DSFὁhothe/this/whothe wayοδω odō
N-DSFὁδόςhodosroadthe way 9 cf. Tłum. Толк. Rzesze zaś, które szły naprzód i które szły z tyłu, wołały, mówiąc: Hosanna synowi Dawidowemu! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie. Hosanna na wysokościach!народ же, предшествовавший и сопровождавший, восклицал: осанна Сыну Давидову! благословен Грядущий во имя Господне! осанна в вышних!
Нар0ди же предходsщіи (є3мY) и3 вслёдствующіи звaху, глаг0люще: њсaнна сн7у дв7дову: блгcвeнъ грzдhй во и4мz гDне: њсaнна въ вhшнихъ.
21,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndοχλοι ochloi
N-NPMὄχλοςochloscrowdthe multitudesοι oi
T-NPMὁhothe/this/who προαγοντες proagontes
V-PAP-NPM G5723προάγωproagōto go/bring beforethat went beforeαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[he/she/it/self]και kai
CONJκαίkaiand, andοι oi
T-NPMὁhothe/this/who ακολουθουντες akolouthountes
V-PAP-NPM G5723ἀκολουθέωakoloutheōto followthat followedεκραζον ekrazon
V-IAI-3P G5707κράζωkrazōto cry, criedλεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723λέγωlegōto speak, sayingωσαννα ōsanna
HEBὡσαννάhōsannaHosanna!, Hosannaτω tō
T-DSMὁhothe/this/who υιω uiō
N-DSMυἱόςhuiossonto the Sonδαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavidof Davidευλογημενος eulogēmenos
V-RPP-NSM G5772εὐλογέωeulogeōto praise/bless: Blessedο o
T-NSMὁhothe/this/who ερχομενος erchomenos
V-PNP-NSM G5740ἔρχομαιerchomaito come/gohe that comethεν en
PREPἐνenin/on/amonginονοματι onomati
N-DSNὄνομαonomanamethe nameκυριου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof the Lordωσαννα ōsanna
HEBὡσαννάhōsannaHosanna!; Hosannaεν en
PREPἐνenin/on/amonginτοις tois
T-DPNὁhothe/this/whoto the Sonυψιστοις upsistois
A-DPN-Sὕψιστοςhupsistoshighestthe highest 10 cf. Tłum. Толк. A gdy wjechał do Jerozolímy, poruszyło się całe miasto, mówiąc: Kim jest ten?И когда вошел Он в Иерусалим, весь город пришел в движение и говорил: кто Сей?
И# вшeдшу є3мY во їеrли1мъ, потрzсeсz вeсь грaдъ, глаг0лz: кт0 є3сть сeй;
21,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndεισελθοντος eiselthontos
V-2AAP-GSM G5631εἰσέρχομαιeiserchomaito enterwhenαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfheεις eis
PREPεἰςeistowardintoιεροσολυμα ierosoluma
N-APNἹεροσόλυμαhierosolumaJerusalemJerusalemεσεισθη eseisthē
V-API-3S G5681σείωseiōto shakewas movedπασα pasa
A-NSFπᾶςpasall, allη ē
T-NSFὁhothe/this/whothe cityπολις polis
N-NSFπόλιςpoliscitythe cityλεγουσα legousa
V-PAP-NSF G5723λέγωlegōto speak, sayingτις tis
I-NSMτίςtiswhich?, Whoεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beisουτος outos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis 11 cf. Tłum. Толк. Lud zaś mówił: Ten jest Jezus, prorok z Nazaretu galilejskiego.Народ же говорил: Сей есть Иисус, Пророк из Назарета Галилейского.
Нар0ди же глаг0лаху: сeй є4сть ї}съ прbр0къ, и4же t назарeта галілeйска.
21,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndοχλοι ochloi
N-NPMὄχλοςochloscrowdthe multitudeελεγον elegon
V-IAI-3P G5707λέγωlegōto speaksaidουτος outos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/it, Thisεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beisο o
T-NSMὁhothe/this/who προφητης profētēs
N-NSMπροφήτηςprofētēsprophetthe prophetιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusο o
T-NSMὁhothe/this/whothe prophetαπο apo
PREPἀπόapofromofναζαρεθ nazareth
N-PRIΝαζαρέθ, Ναζαράnazareth nazaraNazarethNazarethτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof Galileeγαλιλαιας galilaias
N-GSFΓαλιλαίαgalilaiaGalileeof Galilee WYRZUCA KUPCZĄCYCH Z ŚWIĄTYNI.12 cf. Tłum. Толк. I wszedł Jezus do świątyni Bożej i wyrzucał wszystkich sprzedających i kupujących w świątyni, a stoły bankierów i ławki sprzedających gołębie poprzewracał.И вошел Иисус в храм Божий и выгнал всех продающих и покупающих в храме, и опрокинул столы меновщиков и скамьи продающих голубей,
(За?_п7г.) И# вни1де ї}съ въ цeрковь б9ію и3 и3згнA вс‰ продаю1щыz и3 купyющыz въ цeркви, и3 трапє1зы торжникHмъ и3спровeрже и3 сэд†лища продаю1щихъ гHлуби,
21,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndεισηλθεν eisēlthen
V-2AAI-3S G5627εἰσέρχομαιeiserchomaito enterwentιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusεις eis
PREPεἰςeistowardintoτο to
T-ASNὁhothe/this/who ιερον ieron
N-ASNἱερόςhierostemplethe templeκαι kai
CONJκαίkaiand, andεξεβαλεν exebalen
V-2AAI-3S G5627ἐκβάλλωekballōto expelcast outπαντας pantas
A-APMπᾶςpasallallτους tous
T-APMὁhothe/this/who πωλουντας pōlountas
V-PAP-APM G5723πωλέωpōleōto sellthem that soldκαι kai
CONJκαίkaiandandαγοραζοντας agorazontas
V-PAP-APM G5723ἀγοράζωagorazōto buyboughtεν en
PREPἐνenin/on/amonginτω tō
T-DSNὁhothe/this/whoJesusιερω ierō
N-DSNἱερόςhierostemplethe templeκαι kai
CONJκαίkaiand, andτας tas
T-APFὁhothe/this/whothe templeτραπεζας trapezas
N-APFτράπεζαtrapezatablethe tablesτων tōn
T-GPMὁhothe/this/whoof Godκολλυβιστων kollubistōn
N-GPMκολλυβιστήςkollubistēsmoneychangerof the moneychangersκατεστρεψεν katestrepsen
V-AAI-3S G5656καταστρέφωkatastrefōto overturnoverthrewκαι kai
CONJκαίkaiand, andτας tas
T-APFὁhothe/this/whothe templeκαθεδρας kathedras
N-APFκαθέδραkathedraseatthe seatsτων tōn
T-GPMὁhothe/this/whothe tablesπωλουντων pōlountōn
V-PAP-GPM G5723πωλέωpōleōto sellof them that soldτας tas
T-APFὁhothe/this/whoof the moneychangersπεριστερας peristeras
N-APFπεριστεράperisteradovedoves 13 cf. Tłum. Толк. I rzekł im: Napisane jest: „Dom mój domem modlitwy zwany będzie, a wyście go uczynili jaskinią zbójców.”и говорил им: написано, - дом Мой домом молитвы наречется; а вы сделали его вертепом разбойников.
и3 гlа и5мъ: пи1сано є4сть: хрaмъ м0й хрaмъ мlтвы наречeтсz: вh же сотвори1сте и5 вертeпъ разб0йникwмъ.
21,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaidαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themγεγραπται gegraptai
V-RPI-3S G5769γράφωgrafōto writeIt is writtenο o
T-NSMὁhothe/this/whohouseοικος oikos
N-NSMοἶκοςoikoshousehouseμου mou
P-1GSἐγώegōI/we, Myοικος oikos
N-NSMοἶκοςoikoshousethe houseπροσευχης proseuchēs
N-GSFπροσευχήproseuchēprayerof prayerκληθησεται klēthēsetai
V-FPI-3S G5701καλέωkaleōto callshall be calledυμεις umeis
P-2NPσύsuyouyeδε de
CONJδέdethen; butαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfitποιειτε poieite
V-PAI-2P G5719ποιέωpoieōto do/makehave madeσπηλαιον spēlaion
N-ASNσπήλαιονspēlaioncavea denληστων lēstōn
N-GPMλῃστήςlēstēsrobber/rebelof thieves 14 cf. Tłum. Толк. I przystąpili do niego ślepi i chromi w świątyni, i uzdrowił ich.И приступили к Нему в храме слепые и хромые, и Он исцелил их.
И# приступи1ша къ немY хр0міи и3 слэпjи въ цeркви: и3 и3сцэли2 и5хъ.
21,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndπροσηλθον prosēlthon
V-2AAI-3P G5627προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecameαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfto himτυφλοι tufloi
A-NPMτυφλόςtuflosblindthe blindκαι kai
CONJκαίkaiandandχωλοι chōloi
A-NPMχωλόςchōloslamethe lameεν en
PREPἐνenin/on/amonginτω tō
T-DSNὁhothe/this/whothe templeιερω ierō
N-DSNἱερόςhierostemplethe templeκαι kai
CONJκαίkaiand; andεθεραπευσεν etherapeusen
V-AAI-3S G5656θεραπεύωtherapeuōto serve/healhe healedαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthem 15 cf. Tłum. Толк. Widząc zaś przedniejsi kapłani i doktorowie dziwy, które czynił, i dzieci wołające w świątyni i mówiące: Hosanna synowi Dawidowemu – rozgniewali sięВидев же первосвященники и книжники чудеса, которые Он сотворил, и детей, восклицающих в храме и говорящих: осанна Сыну Давидову! - вознегодовали
Ви1дэвше же ґрхіерeє и3 кни1жницы чудесA, ±же сотвори2, и3 џтроки зовyщz въ цeркви и3 глаг0лющz: њсaнна сн7у дв7дову, негодовaша
21,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVιδοντες idontes
V-2AAP-NPM G5631ὁράωhoraōto seewhenδε de
CONJδέdethenAndοι oi
T-NPMὁhothe/this/who αρχιερεις archiereis
N-NPMἀρχιερεύςarchiereushigh-priestthe chief priestsκαι kai
CONJκαίkaiandandοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe chief priestsγραμματεις grammateis
N-NPMγραμματεύςgrammateusscribescribesτα ta
T-APNὁhothe/this/whoscribesθαυμασια thaumasia
A-APNθαυμάσιοςthaumasiosmarvelousthe wonderful thingsα a
R-APNὅς, ἥhhos ēwhichthatεποιησεν epoiēsen
V-AAI-3S G5656ποιέωpoieōto do/makehe didκαι kai
CONJκαίkaiand, andτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe childrenπαιδας paidas
N-APMπαῖςpaischildthe childrenτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe templeκραζοντας krazontas
V-PAP-APM G5723κράζωkrazōto crycryingεν en
PREPἐνenin/on/amonginτω tō
T-DSNὁhothe/this/whoto the Sonιερω ierō
N-DSNἱερόςhierostemplethe templeκαι kai
CONJκαίkaiand, andλεγοντας legontas
V-PAP-APM G5723λέγωlegōto speaksayingωσαννα ōsanna
HEBὡσαννάhōsannaHosanna!, Hosannaτω tō
T-DSMὁhothe/this/who[the/this/who]υιω uiō
N-DSMυἱόςhuiossonto the Sonδαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavidof Davidηγανακτησαν ēganaktēsan
V-AAI-3P G5656ἀγανακτέωaganakteōbe indignant; they were sore displeased 16 cf. Tłum. Толк. i rzekli mu: Słyszysz, co ci mówią? A Jezus rzekł im: I owszem. Nie czytaliście nigdy: „z ust niemowląt i ssących doskonałą uczyniłeś chwałę?”и сказали Ему: слышишь ли, что они говорят? Иисус же говорит им: да! разве вы никогда не читали: из уст младенцев и грудных детей Ты устроил хвалу?
и3 рёша є3мY: слhшиши ли, что2 сjи глаг0лютъ; Ї}съ же речE и5мъ: є4й: нёсте ли чли2 николи1же, ћкw и3з8 ќстъ младeнєцъ и3 ссyщихъ соверши1лъ є3си2 хвалY;
21,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndειπαν eipan
V-2AAI-3P G5627λέγωlegōto speaksayαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himακουεις akoueis
V-PAI-2S G5719ἀκούωakouōto hear, Hearest thouτι ti
I-ASNτίςtiswhich?whatουτοι outoi
D-NPMοὗτοςhoutosthis/he/she/ittheseλεγουσιν legousin
V-PAI-3P G5719λέγωlegōto speaksaithο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethen? Andιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaidαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themναι nai
PRTναίnaiyesYeaουδεποτε oudepote
ADV-Nοὐδέποτεoudepoteneverneverανεγνωτε anegnōte
V-2AAI-2P G5627ἀναγινώσκωanaginōskōto read; have yeοτι oti
CONJὅτιhotithat/since,εκ ek
PREPἐκekof/fromOutστοματος stomatos
N-GSNστόμαstomamouthof the mouthνηπιων nēpiōn
A-GPMνήπιοςnēpioschildof babesκαι kai
CONJκαίkaiandandθηλαζοντων thēlazontōn
V-PAP-GPM G5723θηλάζωthēlazōto sucklesucklingsκατηρτισω katērtisō
V-AMI-2S G5668καταρτίζωkatartizōto completethou hast perfectedαινον ainon
N-ASMαἶνοςainospraisepraise 17 cf. Tłum. Толк. A opuściwszy ich, wyszedł poza miasto do Betanii i tam został.И, оставив их, вышел вон из города в Вифанию и провел там ночь.
И# њстaвль и5хъ, и3зhде в0нъ и3з8 грaда въ виfaнію и3 водвори1сz тY.
21,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndκαταλιπων katalipōn
V-2AAP-NSM G5631καταλείπωkataleipōto leavehe leftαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemεξηλθεν exēlthen
V-2AAI-3S G5627ἐξέρχομαιexerchomaito go out, and wentεξω exō
ADVἔξωexōout/outside(r)outτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof the cityπολεως poleōs
N-GSFπόλιςpoliscityof the cityεις eis
PREPεἰςeistowardintoβηθανιαν bēthanian
N-ASFΒηθανίαbēthaniaBethanyBethanyκαι kai
CONJκαίkaiand; andηυλισθη ēulisthē
V-AOI-3S G5675αὐλίζομαιaulizomaito spend the nighthe lodgedεκει ekei
ADVἐκεῖekeitherethere PRZEKLINA FIGĘ.18 cf. Tłum. Толк. Rano zaś wracając do miasta, uczuł głód.Поутру же, возвращаясь в город, взалкал;
(За?_п7д.) Ќтру же возврaщьсz во грaдъ, взалкA:
21,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπρωι prōi
ADVπρωΐprōimorning[morning]δε de
CONJδέdethenNowεπαναγαγων epanagagōn
V-2AAP-NSM G5631ἐπανάγωepanagōto set offas he returnedεις eis
PREPεἰςeistowardintoτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe cityπολιν polin
N-ASFπόλιςpoliscitythe cityεπεινασεν epeinasen
V-AAI-3S G5656πεινάωpeinaōto hunger, he hungered 19 cf. Tłum. Толк. A ujrzawszy jedno figowe drzewo przy drodze, przyszedł do niego i nie znalazł na nim nic prócz samych liści, i rzekł mu: Niechaj się nigdy z ciebie owoc nie rodzi na wieki. I uschła zaraz figa.и увидев при дороге одну смоковницу, подошел к ней и, ничего не найдя на ней, кроме одних листьев, говорит ей: да не будет же впредь от тебя плода вовек. И смоковница тотчас засохла.
и3 ўзрёвъ смок0вницу є3ди1ну при пути2, пріи1де къ нeй, и3 ничт0же њбрёте на нeй, т0кмw ли1ствіе є3ди1но, и3 гlа є4й: да николи1же t тебє2 плодA бyдетъ во вёки. И# ѓбіе и4зсше смок0вница.
21,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndιδων idōn
V-2AAP-NSM G5631ὁράωhoraōto seewhen he sawσυκην sukēn
N-ASFσυκῆsukēfig treefig treeμιαν mian
A-ASFεἷςheisoneaεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstinτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whothe wayοδου odou
N-GSFὁδόςhodosroadthe wayηλθεν ēlthen
V-2AAI-3S G5627ἔρχομαιerchomaito come/go, he cameεπ ep
PREPἐπίepiupon/to/againsttoαυτην autēn
P-ASFαὐτόςautoshe/she/it/selfitκαι kai
CONJκαίkaiand, andουδεν ouden
A-ASN-Nοὐδείςoudeisno onenothingευρεν euren
V-2AAI-3S G5627εὑρίσκωheuriskōto find/meetfoundεν en
PREPἐνenin/on/amongthereonαυτη autē
P-DSFαὐτόςautoshe/she/it/self,ει ei
CONDεἰeiifbutμη mē
PRT-Nμήmēnot φυλλα fulla
N-APNφύλλονfullonleafleavesμονον monon
ADVμόνονmonononlyonlyκαι kai
CONJκαίkaiand, andλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaidαυτη autē
P-DSFαὐτόςautoshe/she/it/selfunto itου ou
PRT-Nοὐouno[no]μηκετι mēketi
ADV-Nμηκέτιmēketinever againnoεκ ek
PREPἐκekof/fromonσου sou
P-2GSσύsuyoutheeκαρπος karpos
N-NSMκαρπόςkarposfruitfruitγενηται genētai
V-2ADS-3S G5638γίνομαιginomaito beLetεις eis
PREPεἰςeistowardhenceforward forτον ton
T-ASMὁhothe/this/whoeverαιωνα aiōna
N-ASMαἰώνaiōnan ageeverκαι kai
CONJκαίkaiand, Andεξηρανθη exēranthē
V-API-3S G5681ξηραίνωxērainōto drywithered awayπαραχρημα parachrēma
ADVπαραχρῆμαparachrēmainstantlypresentlyη ē
T-NSFὁhothe/this/whothe fig treeσυκη sukē
N-NSFσυκῆsukēfig treethe fig tree 20 cf. Tłum. Толк. A ujrzawszy uczniowie, zdziwili się, mówiąc: Jakże natychmiast uschła.Увидев это, ученики удивились и говорили: как это тотчас засохла смоковница?
И# ви1дэвше ўчн7цы2 диви1шасz, глаг0люще: кaкw ѓбіе и4зсше смок0вница;
21,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndιδοντες idontes
V-2AAP-NPM G5631ὁράωhoraōto seewhenοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe disciplesμαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdisciplethe disciplesεθαυμασαν ethaumasan
V-AAI-3P G5656θαυμάζωthaumazōto marvel, they marvelledλεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723λέγωlegōto speak, sayingπως pōs
ADV-Iπωςpōshow, Howπαραχρημα parachrēma
ADVπαραχρῆμαparachrēmainstantlysoonεξηρανθη exēranthē
V-API-3S G5681ξηραίνωxērainōto dryisη ē
T-NSFὁhothe/this/whothe fig treeσυκη sukē
N-NSFσυκῆsukēfig treethe fig tree 21 cf. Tłum. Толк. Jezus zaś odpowiadając, rzekł im: Zaprawdę powiadam wam, jeślibyście mieli wiarę, a nie wątpilibyście, nie tylko z figowym drzewem uczynicie, ale też gdybyście tej górze rzekli: Podnieś się a rzuć się w morze, stanie się.Иисус же сказал им в ответ: истинно говорю вам, если будете иметь веру и не усомнитесь, не только сделаете то, что сделано со смоковницею, но если и горе сей скажете: поднимись и ввергнись в море, - будет;
Tвэщaвъ же ї}съ речE и5мъ: ґми1нь гlю вaмъ: ѓще и4мате вёру и3 не ўсумнитeсz, не т0кмw смок0вничное сотворитE, но ѓще и3 горЁ сeй речeте: дви1гнисz и3 вeрзисz въ м0ре, бyдетъ:
21,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answeransweredδε de
CONJδέdethen ο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakI sayαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themαμην amēn
HEBἀμήνamēnamenVerilyλεγω legō
V-PAI-1S G5719λέγωlegōto speakand saidυμιν umin
P-2DPσύsuyouunto youεαν ean
CONDἐάνeanif, Ifεχητε echēte
V-PAS-2P G5725ἔχωechōto have/beye haveπιστιν pistin
N-ASFπίστιςpistisfaith/trustfaithκαι kai
CONJκαίkaiand, andμη mē
PRT-Nμήmēnotnotδιακριθητε diakrithēte
V-APS-2P G5686διακρίνωdiakrinōto judge/doubtdoubtου ou
PRT-Nοὐounonotμονον monon
ADVμόνονmonononlyonlyτο to
T-ASNὁhothe/this/whothisτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whoto the fig treeσυκης sukēs
N-GSFσυκῆsukēfig treeto the fig treeποιησετε poiēsete
V-FAI-2P G5692ποιέωpoieōto do/make, ye shallαλλα alla
CONJἀλλάallabut, butκαν kan
COND-Kκἄνkanand/even ifalso ifτω tō
T-DSNὁhothe/this/whountoορει orei
N-DSNὄροςorosmountainuntoτουτω toutō
D-DSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]ειπητε eipēte
V-2AAS-2P G5632λέγωlegōto speakye shall sayαρθητι arthēti
V-APM-2S G5682αἴρωairōto take up, Be thou removedκαι kai
CONJκαίkaiand, andβληθητι blēthēti
V-APM-2S G5682βάλλωballōto throwbe thou castεις eis
PREPεἰςeistowardintoτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe seaθαλασσαν thalassan
N-ASFθάλασσαthalassaseathe seaγενησεται genēsetai
V-FDI-3S G5695γίνομαιginomaito be; it shall be done 22 cf. Tłum. Толк. I wszystko otrzymacie, o co byście wierząc, prosili w modlitwie.и всё, чего ни попросите в молитве с верою, получите.
и3 вс‰, є3ли6ка ѓще воспр0сите въ моли1твэ вёрующе, пріи1мете.
21,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndπαντα panta
A-APNπᾶςpasallall thingsοσα osa
K-APNὅσοςhososjust as/how much, whatsoeverαν an
PRTἄνanif αιτησητε aitēsēte
V-AAS-2P G5661αἰτέωaiteōto askye shall askεν en
PREPἐνenin/on/amonginτη tē
T-DSFὁhothe/this/whoprayerπροσευχη proseuchē
N-DSFπροσευχήproseuchēprayerprayerπιστευοντες pisteuontes
V-PAP-NPM G5723πιστεύωpisteuōto trust (in), believingλημψεσθε lēmpsesthe
V-FDI-2P G5695λαμβάνωlambanōto take, ye shall receive UTARCZKI Z FARYZEUSZAMI.23 cf. Tłum. Толк. A gdy przyszedł do świątyni, przystąpili do niego, gdy uczył, przedniejsi kapłani i starsi ludu, mówiąc: Jaką mocą to czynisz i kto ci dał tę władzę?И когда пришел Он в храм и учил, приступили к Нему первосвященники и старейшины народа и сказали: какой властью Ты это делаешь? и кто Тебе дал такую власть?
(За?_п7є.) И# пришeдшу є3мY въ цeрковь, приступи1ша къ немY ўчaщу ґрхіерeє и3 стaрцы людстjи, глаг0люще: к0ею влaстію сі‰ твори1ши; и3 кт0 ти дадE влaсть сію2;
21,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndελθοντος elthontos
V-2AAP-GSM G5631ἔρχομαιerchomaito come/gowhenαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfheεις eis
PREPεἰςeistowardintoτο to
T-ASNὁhothe/this/who ιερον ieron
N-ASNἱερόςhierostemplethe templeπροσηλθαν prosēlthan
V-2AAI-3P G5627προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecameαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himδιδασκοντι didaskonti
V-PAP-DSM G5723διδάσκωdidaskōto teachas he was teachingοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe templeαρχιερεις archiereis
N-NPMἀρχιερεύςarchiereushigh-priest, the chief priestsκαι kai
CONJκαίkaiandandοι oi
T-NPMὁhothe/this/who, the chief priestsπρεσβυτεροι presbuteroi
A-NPM-Cπρεσβύτεροςpresbuteroselderthe eldersτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof the peopleλαου laou
N-GSMλαόςlaosa peopleof the peopleλεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723λέγωlegōto speak, and saidεν en
PREPἐνenin/on/among, Byποια poia
I-DSFποῖοςpoioswhat?whatεξουσια exousia
N-DSFἐξουσίαexousiaauthorityauthorityταυτα tauta
D-APNοὗτοςhoutosthis/he/she/itthisποιεις poieis
V-PAI-2S G5719ποιέωpoieōto do/makedoest thouκαι kai
CONJκαίkaiand? andτις tis
I-NSMτίςtiswhich?whoσοι soi
P-2DSσύsuyoutheeεδωκεν edōken
V-AAI-3S G5656δίδωμιdidōmito givegaveτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whoauthorityεξουσιαν exousian
N-ASFἐξουσίαexousiaauthorityauthorityταυτην tautēn
D-ASFοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it] 24 cf. Tłum. Толк. Odpowiadając Jezus, rzekł im: Spytam ja też was o jedną rzecz, jeśli mi na nią odpowiecie, i ja wam powiem, jaką mocą to czynię.Иисус сказал им в ответ: спрошу и Я вас об одном; если о том скажете Мне, то и Я вам скажу, какою властью это делаю;
Tвэщaвъ же ї}съ речE и5мъ: вопрошy вы и3 ѓзъ сл0во є3ди1но: є4же ѓще речeте мнЁ, и3 ѓзъ вaмъ рекY, к0ею влaстію сі‰ творю2:
21,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answeransweredδε] de
CONJδέdethenAndο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakwill tellαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themερωτησω erōtēsō
V-FAI-1S G5692ἐρωτάωerōtaōto askwill askυμας umas
P-2APσύsuyouyouκαγω kagō
P-1NS-Kκἀγώkagōand II alsoλογον logon
N-ASMλόγοςlogoswordthingενα ena
A-ASMεἷςheisoneoneον on
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhich, whichεαν ean
CONDἐάνeanififειπητε eipēte
V-2AAS-2P G5632λέγωlegōto speakand saidμοι moi
P-1DSἐγώegōI/we, I in like wiseκαγω kagō
P-1NS-Kκἀγώkagōand I[and I]υμιν umin
P-2DPσύsuyouyouερω erō
V-FAI-1S G5692ἐρέω, ἐρῶereō erōto speakye tellεν en
PREPἐνenin/on/amongbyποια poia
I-DSFποῖοςpoioswhat?whatεξουσια exousia
N-DSFἐξουσίαexousiaauthorityauthorityταυτα tauta
D-APNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]ποιω poiō
V-PAI-1S G5719ποιέωpoieōto do/makeI do 25 cf. Tłum. Толк. Chrzest Jana skąd był, z nieba, czy z ludzi? Lecz oni rozważali między sobą, mówiąc:крещение Иоанново откуда было: с небес, или от человеков? Они же рассуждали между собою: если скажем: с небес, то Он скажет нам: почему же вы не поверили ему?
кRщeніе їwaнново tкyду бЁ; съ нб7сe ли, и3ли2 t человBкъ; Nни1 же помышлsху въ себЁ, глаг0люще: ѓще речeмъ, съ нб7сE: речeтъ нaмъ: почто2 u5бо не вёровасте є3мY;
21,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτο to
T-NSNὁhothe/this/who βαπτισμα baptisma
N-NSNβάπτισμαbaptismabaptismThe baptismτο to
T-NSNὁhothe/this/whoThe baptismιωαννου iōannou
N-GSMἸωάννηςiōannēsJohnof Johnποθεν pothen
ADV-Iπόθενpothenwhence, whenceην ēn
V-IAI-3S G5707εἰμίeimito bewas itεξ ex
PREPἐκekof/from? fromουρανου ouranou
N-GSMοὐρανόςouranosheavenheavenη ē
PRTἤēor, orεξ ex
PREPἐκekof/fromofανθρωπων anthrōpōn
N-GPMἄνθρωποςanthrōposa humanmenοι oi
T-NPMὁhothe/this/who[the/this/who]δε de
CONJδέdethenAndδιελογιζοντο dielogizonto
V-INI-3P G5711διαλογίζομαιdialogizomaito reasonthey reasonedεν en
PREPἐνenin/on/among[in/on/among]εαυτοις eautois
F-3DPMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemselvesλεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723λέγωlegōto speak, sayingεαν ean
CONDἐάνeanif, Ifειπωμεν eipōmen
V-2AAS-1P G5632λέγωlegōto speak; he will sayεξ ex
PREPἐκekof/from, Fromουρανου ouranou
N-GSMοὐρανόςouranosheavenheavenερει erei
V-FAI-3S G5692ἐρέω, ἐρῶereō erōto speakwe shall sayημιν ēmin
P-1DPἐγώegōI/weunto usδια dia
PREPδιάdiathrough/because of,τι ti
I-ASNτίςtiswhich?Whyουν oun
CONJοὖνountherefore/thenthenουκ ouk
PRT-Nοὐounonotεπιστευσατε episteusate
V-AAI-2P G5656πιστεύωpisteuōto trust (in)did yeαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhim 26 cf. Tłum. Толк. Jeśli powiemy: z nieba, rzecze nam: Czemużeście mu więc nie uwierzyli? A jeśli powiemy: z ludzi, boimy się rzeszy; bo wszyscy mieli Jana za proroka.а если сказать: от человеков, - боимся народа, ибо все почитают Иоанна за пророка.
ѓще ли речeмъ, t человBкъ: бои1мсz нар0да: вси1 бо и4мутъ їwaнна ћкw прbр0ка.
21,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεαν ean
CONDἐάνeanififδε de
CONJδέdethenButειπωμεν eipōmen
V-2AAS-1P G5632λέγωlegōto speakwe shall sayεξ ex
PREPἐκekof/from, Ofανθρωπων anthrōpōn
N-GPMἄνθρωποςanthrōposa humanmenφοβουμεθα foboumetha
V-PNI-1P G5736φοβέωfobeōto fear; we fearτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe peopleοχλον ochlon
N-ASMὄχλοςochloscrowdthe peopleπαντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallγαρ gar
CONJγάρgarfor; forως ōs
ADVὡςhōswhich/howasπροφητην profētēn
N-ASMπροφήτηςprofētēspropheta prophetεχουσιν echousin
V-PAI-3P G5719ἔχωechōto have/beholdτον ton
T-ASMὁhothe/this/whoJohnιωαννην iōannēn
N-ASMἸωάννηςiōannēsJohnJohn 27 cf. Tłum. Толк. I odpowiadając Jezusowi rzekli: Nie wiemy. Rzekł im i on: To i ja wam nie powiem, jaką mocą to czynię.И сказали в ответ Иисусу: не знаем. Сказал им и Он: и Я вам не скажу, какою властью это делаю.
И# tвэщaвше ї}сови рёша: не вёмы. РечE и5мъ и3 т0й: ни ѓзъ вaмъ гlю, к0ею влaстію сі‰ творю2.
21,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndαποκριθεντες apokrithentes
V-AOP-NPM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answerthey answeredτω tō
T-DSMὁhothe/this/whoJesusιησου iēsou
N-DSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusειπαν eipan
V-2AAI-3P G5627λέγωlegōto speaktellουκ ouk
PRT-Nοὐounocannotοιδαμεν oidamen
V-RAI-1P G5758εἴδωeidōto know, Weεφη efē
V-IAI-3S G5707φημίfēmito saysaidαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfheκαι kai
CONJκαίkaiand. Andαυτος autos
P-NSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themουδε oude
CONJ-Nοὐδέoudeand notNeitherεγω egō
P-1NSἐγώegōI/weIλεγω legō
V-PAI-1S G5719λέγωlegōto speak, and saidυμιν umin
P-2DPσύsuyouyouεν en
PREPἐνenin/on/amongbyποια poia
I-DSFποῖοςpoioswhat?whatεξουσια exousia
N-DSFἐξουσίαexousiaauthorityauthorityταυτα tauta
D-APNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]ποιω poiō
V-PAI-1S G5719ποιέωpoieōto do/makeI do PRZYPOWIEŚĆ O DWU SYNACH.28 cf. Tłum. Толк. Wam zaś co się zdaje? Pewien człowiek miał dwóch synów. I przyszedłszy do pierwszego, rzekł: Synu, idź dziś popracuj w winnicy mojej.А как вам кажется? У одного человека было два сына; и он, подойдя к первому, сказал: сын! пойди сегодня работай в винограднике моем.
(За?_п7ѕ.) Чт0 же сS вaмъ мни1тъ; Человёкъ нёкій и3мsше двA сы6на, и3 пришeдъ къ пeрвому, речE: чaдо, и3ди2 днeсь, дёлай въ віногрaдэ моeмъ.
21,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτι ti
I-NSNτίςtiswhich?whatδε de
CONJδέdethenButυμιν umin
P-2DPσύsuyouyeδοκει dokei
V-PAI-3S G5719δοκέωdokeōto thinkthinkανθρωπος anthrōpos
N-NSMἄνθρωποςanthrōposa human? A certain manειχεν eichen
V-IAI-3S G5707ἔχωechōto have/behadτεκνα tekna
N-APNτέκνονteknonchildsonsδυο duo
A-NUIδύοduotwotwoπροσελθων proselthōn
V-2AAP-NSM G5631προσέρχομαιproserchomaito come near/agreehe cameτω tō
T-DSNὁhothe/this/who πρωτω prōtō
A-DSN-Sπρῶτοςprōtosfirstto the firstειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speak, and saidτεκνον teknon
N-VSNτέκνονteknonchild, Sonυπαγε upage
V-PAM-2S G5720ὑπάγωhupagōto go, goσημερον sēmeron
ADVσήμερονsēmerontodayto dayεργαζου ergazou
V-PNM-2S G5737ἐργάζομαιergazomaito workworkεν en
PREPἐνenin/on/amonginτω tō
T-DSMὁhothe/this/whovineyardαμπελωνι ampelōni
N-DSMἀμπελώνampelōnvineyardvineyard 29 cf. Tłum. Толк. A on odpowiadając, rzekł: Nie chcę. Ale potem żalem wzruszony poszedł.Но он сказал в ответ: не хочу; а после, раскаявшись, пошел.
Џнъ же tвэщaвъ речE: не хощY: послэди1 же раскazвсz, и4де.
21,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethen αποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answerHe answeredειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakand saidεγω egō
P-1NSἐγώegōI/we[I/we]κυριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslord[lord]και kai
CONJκαίkaiand[and]ουκ ouk
PRT-Nοὐounonotαπηλθεν apēlthen
V-2AAI-3S G5627ἀπέρχομαιaperchomaito go away, and went 30 cf. Tłum. Толк. A przyszedłszy do drugiego, rzekł podobnie. Lecz ten odpowiadając, rzekł: Idę panie, a nie poszedł.И подойдя к другому, он сказал то же. Этот сказал в ответ: иду, государь, и не пошел.
И# пристyпль къ друг0му, речE тaкоже. Џнъ же tвэщaвъ речE: ѓзъ, г0споди (и3дY): и3 не и4де.
21,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπροσελθων proselthōn
V-2AAP-NSM G5631προσέρχομαιproserchomaito come near/agreehe cameδε de
CONJδέdethen. Andτω tō
T-DSNὁhothe/this/who δευτερω deuterō
A-DSNδεύτεροςdeuterossecondlyto the secondειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speak, and saidωσαυτως ōsautōs
ADVὡσαύτωςhōsautōslikewiselikewiseο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethen[then]αποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answerhe answeredειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakand saidου ou
PRT-Nοὐounonotθελω thelō
V-PAI-1S G5719θέλωthelōto will/desire[to will/desire]υστερον usteron
ADVὕστερονhusteronlater[later]μεταμεληθεις metamelētheis
V-AOP-NSM G5679μεταμέλλομαιmetamellomaito repent[to repent]απηλθεν apēlthen
V-2AAI-3S G5627ἀπέρχομαιaperchomaito go awaywent 31 cf. Tłum. Толк. Któryż z dwóch spełnił wolę ojcowską? Rzekli mu: Pierwszy. Powiedział im Jezus: Zaprawdę powiadam wam, że celnicy i wszetecznice uprzedzą was do królestwa Bożego.Который из двух исполнил волю отца? Говорят Ему: первый. Иисус говорит им: истинно говорю вам, что мытари и блудницы вперед вас идут в Царство Божие,
Кjй t nбою2 сотвори2 в0лю џтчу; Глаг0лаша є3мY: пeрвый. Гlа и5мъ ї}съ: ґми1нь гlю вaмъ, ћкw мытари6 и3 любодBйцы варsютъ вы2 въ цrтвіи б9іи:
21,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτις tis
I-NSMτίςtiswhich?Whetherεκ ek
PREPἐκekof/fromofτων tōn
T-GPMὁhothe/this/who δυο duo
A-NUIδύοduotwothem twainεποιησεν epoiēsen
V-AAI-3S G5656ποιέωpoieōto do/makedidτο to
T-ASNὁhothe/this/who θελημα thelēma
N-ASNθέλημαthelēmawill/desirethe willτου tou
T-GSMὁhothe/this/whothe willπατρος patros
N-GSMπατήρpatērfatherof his fatherλεγουσιν legousin
V-PAI-3P G5719λέγωlegōto speakThey sayο o
T-NSMὁhothe/this/whoof his fatherυστερος usteros
A-NSMὕστεροςhusteroslater[later]λεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaithαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himο o
T-NSMὁhothe/this/who. Jesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/Joshua. Jesusαμην amēn
HEBἀμήνamēnamenVerilyλεγω legō
V-PAI-1S G5719λέγωlegōto speakI sayυμιν umin
P-2DPσύsuyouunto youοτι oti
CONJὅτιhotithat/since, Thatοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe publicansτελωναι telōnai
N-NPMτελώνηςtelōnēstax collectorthe publicansκαι kai
CONJκαίkaiandandαι ai
T-NPFὁhothe/this/whothe harlotsπορναι pornai
N-NPFπόρνηpornēprostitutethe harlotsπροαγουσιν proagousin
V-PAI-3P G5719προάγωproagōto go/bring beforegoυμας umas
P-2APσύsuyouyouεις eis
PREPεἰςeistowardintoτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe kingdomβασιλειαν basileian
N-ASFβασιλείαbasileiakingdomthe kingdomτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof Godθεου theou
N-GSMθεόςtheosGodof God 32 cf. Tłum. Толк. AIbowiem przyszedł do was Jan drogą sprawiedliwości, i nie uwierzyliście mu; a celnicy i wszetecznice uwierzyły mu; a wy widząc, ani nie mieliście żalu potem, aby mu uwierzyć.ибо пришел к вам Иоанн путем праведности, и вы не поверили ему, а мытари и блудницы поверили ему; вы же, и видев это, не раскаялись после, чтобы поверить ему.
пріи1де бо къ вaмъ їwaннъ (кrти1тель) путeмъ првdнымъ, и3 не вёровасте є3мY, мытари6 же и3 любодBйцы вёроваша є3мY: вh же ви1дэвше, не раскazстесz послэди2 вёровати є3мY.
21,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVηλθεν ēlthen
V-2AAI-3S G5627ἔρχομαιerchomaito come/gocameγαρ gar
CONJγάρgarforForιωαννης iōannēs
N-NSMἸωάννηςiōannēsJohnJohnπρος pros
PREPπρόςprosto/withuntoυμας umas
P-2APσύsuyouyeεν en
PREPἐνenin/on/amonginοδω odō
N-DSFὁδόςhodosroadthe wayδικαιοσυνης dikaiosunēs
N-GSFδικαιοσύνηdikaiosunērighteousnessof righteousnessκαι kai
CONJκαίkaiand, andουκ ouk
PRT-Nοὐounonotεπιστευσατε episteusate
V-AAI-2P G5656πιστεύωpisteuōto trust (in)ye believedαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimοι oi
T-NPMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethen: butτελωναι telōnai
N-NPMτελώνηςtelōnēstax collectorthe publicansκαι kai
CONJκαίkaiandandαι ai
T-NPFὁhothe/this/whothe harlotsπορναι pornai
N-NPFπόρνηpornēprostitutethe harlotsεπιστευσαν episteusan
V-AAI-3P G5656πιστεύωpisteuōto trust (in)believedαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimυμεις umeis
P-2NPσύsuyouyouδε de
CONJδέdethen: andιδοντες idontes
V-2AAP-NPM G5631ὁράωhoraōto see, when ye had seenουδε oude
CONJ-Nοὐδέoudeand not[and not]μετεμεληθητε metemelēthēte
V-AOI-2P G5675μεταμέλλομαιmetamellomaito repent, repentedυστερον usteron
ADVὕστερονhusteronlaterafterwardτου tou
T-GSNὁhothe/this/who, thatπιστευσαι pisteusai
V-AAN G5658πιστεύωpisteuōto trust (in)ye might believeαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhim PRZEWROTNI DZIERŻAWCY WINNICY.33 cf. Tłum. Толк. Innej przypowieści posłuchajcie: Był człowiek gospodarz, który założył winnicę i płotem ją ogrodził, i wykopał w niej prasę, i zbudował wieżę, i oddał ją w dzierżawę oraczom i odjechał w podróż.Выслушайте другую притчу: был некоторый хозяин дома, который насадил виноградник, обнес его оградою, выкопал в нем точило, построил башню и, отдав его виноградарям, отлучился.
(За?_п7з.) И$ну при1тчу слhшите. Человёкъ нёкій бЁ домови1тъ, и4же насади2 віногрaдъ, и3 њпл0томъ њгради2 є3го2, и3 и3скопA въ нeмъ точи1ло, и3 создA ст0лпъ, и3 вдадE и5 дёлателємъ, и3 tи1де.
21,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαλλην allēn
A-ASFἄλλοςallosanotheranotherπαραβολην parabolēn
N-ASFπαραβολήparabolēparableparableακουσατε akousate
V-AAM-2P G5657ἀκούωakouōto hearHearανθρωπος anthrōpos
N-NSMἄνθρωποςanthrōposa human:ην ēn
V-IAI-3S G5707εἰμίeimito beThere wasοικοδεσποτης oikodespotēs
N-NSMοἰκοδεσπότηςoikodespotēshouseholderhouseholderοστις ostis
R-NSMὅστιςhostiswho/which, whichεφυτευσεν efuteusen
V-AAI-3S G5656φυτεύωfuteuōto plantplantedαμπελωνα ampelōna
N-ASMἀμπελώνampelōnvineyarda vineyardκαι kai
CONJκαίkaiand, andφραγμον fragmon
N-ASMφραγμόςfragmosfencehedgedαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfitπεριεθηκεν periethēken
V-AAI-3S G5656περιτίθημιperitithēmito put onround aboutκαι kai
CONJκαίkaiand, andωρυξεν ōruxen
V-AAI-3S G5656ὀρύσσωorussōto digdiggedεν en
PREPἐνenin/on/amonginαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfitληνον lēnon
N-ASFληνόςlēnoswinepressa winepressκαι kai
CONJκαίkaiand, andωκοδομησεν ōkodomēsen
V-AAI-3S G5656οἰκοδομέωoikodomeōto buildbuiltπυργον purgon
N-ASMπύργοςpurgostowera towerκαι kai
CONJκαίkaiand, andεξεδετο exedeto
V-2AMI-3S G5639ἐκδίδωμιekdidōmito leaseletαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfitγεωργοις geōrgois
N-DPMγεωργόςgeōrgosfarmerto husbandmenκαι kai
CONJκαίkaiand, andαπεδημησεν apedēmēsen
V-AAI-3S G5656ἀποδημέωapodēmeōto go abroadwent into a far country 34 cf. Tłum. Толк. A gdy się przybliżył czas owoców, posłał sługi swoje do oraczów, aby odebrali owoce jego.Когда же приблизилось время плодов, он послал своих слуг к виноградарям взять свои плоды;
є3гдa же прибли1жисz врeмz плодHвъ, послA рабы6 сво‰ къ дёлателємъ пріsти плоды2 є3гw2:
21,34Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοτε ote
ADVὅτεhotewhenwhenδε de
CONJδέdethenAndηγγισεν ēngisen
V-AAI-3S G5656ἐγγίζωengizōto come neardrew nearο o
T-NSMὁhothe/this/whothe timeκαιρος kairos
N-NSMκαιρόςkairostime/right timethe timeτων tōn
T-GPMὁhothe/this/whoof the fruitκαρπων karpōn
N-GPMκαρπόςkarposfruitof the fruitαπεστειλεν apesteilen
V-AAI-3S G5656ἀποστέλλωapostellōto send, he sentτους tous
T-APMὁhothe/this/whoservantsδουλους doulous
N-APMδοῦλοςdoulosslaveservantsαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisπρος pros
PREPπρόςprosto/withtoτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe husbandmenγεωργους geōrgous
N-APMγεωργόςgeōrgosfarmerthe husbandmenλαβειν labein
V-2AAN G5629λαμβάνωlambanōto take, that they might receiveτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe fruitsκαρπους karpous
N-APMκαρπόςkarposfruitthe fruitsαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfof it 35 cf. Tłum. Толк. A oracze pojmawszy sługi jego, jednego obili, drugiego zabili, innego zaś ukamienowali.виноградари, схватив слуг его, иного прибили, иного убили, а иного побили камнями.
и3 є4мше дёлателє рабHвъ є3гw2, џваго ќбw би1ша, џваго же ўби1ша, џваго же кaменіемъ поби1ша.
21,35Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndλαβοντες labontes
V-2AAP-NPM G5631λαμβάνωlambanōto taketookοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe husbandmenγεωργοι geōrgoi
N-NPMγεωργόςgeōrgosfarmerthe husbandmenτους tous
T-APMὁhothe/this/whoservantsδουλους doulous
N-APMδοῦλοςdoulosslaveservantsαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisον on
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhichoneμεν men
PRTμένmenon the other hand,εδειραν edeiran
V-AAI-3P G5656δέρωderōto beat up, and beatον on
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhichanotherδε de
CONJδέdethenandαπεκτειναν apekteinan
V-AAI-3P G5656ἀποκτείνωapokteinōto killkilledον on
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhichanotherδε de
CONJδέdethen, andελιθοβολησαν elithobolēsan
V-AAI-3P G5656λιθοβολέωlithoboleōto stonestoned 36 cf. Tłum. Толк. I znowu posłał innych sług więcej niż pierwszych, i tak samo im uczynili.Опять послал он других слуг, больше прежнего; и с ними поступили так же.
Пaки послA и4ны рабы6 мн0жайшz пeрвыхъ: и3 сотвори1ша и5мъ тaкоже.
21,36Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπαλιν palin
ADVπάλινpalinagainAgainαπεστειλεν apesteilen
V-AAI-3S G5656ἀποστέλλωapostellōto send, he sentαλλους allous
A-APMἄλλοςallosanotherotherδουλους doulous
N-APMδοῦλοςdoulosslaveservantsπλειονας pleionas
A-APM-Cπλείων, πλεῖονpleiōn pleiongreatermoreτων tōn
T-GPMὁhothe/this/who πρωτων prōtōn
A-GPM-Sπρῶτοςprōtosfirstthan the firstκαι kai
CONJκαίkaiand: andεποιησαν epoiēsan
V-AAI-3P G5656ποιέωpoieōto do/makethey didαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themωσαυτως ōsautōs
ADVὡσαύτωςhōsautōslikewiselikewise 37 cf. Tłum. Толк. A na koniec posłał do nich syna swego, mówiąc: Uszanują syna mego.Наконец, послал он к ним своего сына, говоря: постыдятся сына моего.
Послэди1 же послA къ ни6мъ сhна своего2, глаг0лz: ўсрамsтсz сhна моегw2.
21,37Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVυστερον usteron
ADVὕστερονhusteronlaterlast of allδε de
CONJδέdethenButαπεστειλεν apesteilen
V-AAI-3S G5656ἀποστέλλωapostellōto sendhe sentπρος pros
PREPπρόςprosto/withuntoαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemτον ton
T-ASMὁhothe/this/whosonυιον uion
N-ASMυἱόςhuiossonsonαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisλεγων legōn
V-PAP-NSM G5723λέγωlegōto speak, sayingεντραπησονται entrapēsontai
V-2FPI-3P G5691ἐντρέπωentrepōto cause shame, They will reverenceτον ton
T-ASMὁhothe/this/whosonυιον uion
N-ASMυἱόςhuiossonsonμου mou
P-1GSἐγώegōI/wemy 38 cf. Tłum. Толк. Lecz oracze ujrzawszy syna, mówili między sobą: Ten jest dziedzic, pójdźcie, zabijmy go i posiądziemy dziedzictwo jego.Но виноградари, увидев сына, сказали друг другу: это наследник; пойдем, убьем его и завладеем наследством его.
Дёлателє же ви1дэвше сhна, рёша въ себЁ: сeй є4сть наслёдникъ: пріиди1те, ўбіeмъ є3го2 и3 ўдержи1мъ достоsніе є3гw2.
21,38Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenButγεωργοι geōrgoi
N-NPMγεωργόςgeōrgosfarmerthe husbandmenιδοντες idontes
V-2AAP-NPM G5631ὁράωhoraōto seewhenτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe sonυιον uion
N-ASMυἱόςhuiossonthe sonειπον eipon
V-2AAI-3P G5627λέγωlegōto speak, they saidεν en
PREPἐνenin/on/amongamongεαυτοις eautois
F-3DPMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemselvesουτος outos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/it, Thisεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beisο o
T-NSMὁhothe/this/whothe heirκληρονομος klēronomos
N-NSMκληρονόμοςklēronomosheirthe heirδευτε deute
V-PAM-2P G5720δεῦτεdeutecome; comeαποκτεινωμεν apokteinōmen
V-PAS-1P G5725ἀποκτείνωapokteinōto kill, let us killαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimκαι kai
CONJκαίkaiand, andσχωμεν schōmen
V-2AAS-1P G5632ἔχωechōto have/be[to have/be]την tēn
T-ASFὁhothe/this/whoonκληρονομιαν klēronomian
N-ASFκληρονομίαklēronomiainheritanceonαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhis 39 cf. Tłum. Толк. I pojmawszy go, wyrzucili z winnicy i zabili.И, схватив его, вывели вон из виноградника и убили.
И# є4мше є3го2 и3звед0ша в0нъ и3з8 віногрaда и3 ўби1ша.
21,39Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndλαβοντες labontes
V-2AAP-NPM G5631λαμβάνωlambanōto takethey caughtαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimεξεβαλον exebalon
V-2AAI-3P G5627ἐκβάλλωekballōto expel, and castεξω exō
ADVἔξωexōout/outside(r)outτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof the vineyardαμπελωνος ampelōnos
N-GSMἀμπελώνampelōnvineyardof the vineyardκαι kai
CONJκαίkaiand, andαπεκτειναν apekteinan
V-AAI-3P G5656ἀποκτείνωapokteinōto killslew 40 cf. Tłum. Толк. Gdy tedy przyjdzie pan winnicy, co uczyni oraczom owym?Итак, когда придет хозяин виноградника, что сделает он с этими виноградарями?
є3гдA u5бо пріи1детъ господи1нъ віногрaда, что2 сотвори1тъ дёлателємъ тBмъ;
21,40Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοταν otan
CONJὅτανhotanwhen(-ever)Whenουν oun
CONJοὖνountherefore/thenthereforeελθη elthē
V-2AAS-3S G5632ἔρχομαιerchomaito come/gocomethο o
T-NSMὁhothe/this/whothe lordκυριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordthe lordτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof the vineyardαμπελωνος ampelōnos
N-GSMἀμπελώνampelōnvineyardof the vineyardτι ti
I-ASNτίςtiswhich?, whatποιησει poiēsei
V-FAI-3S G5692ποιέωpoieōto do/makewill he doτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whountoγεωργοις geōrgois
N-DPMγεωργόςgeōrgosfarmeruntoεκεινοις ekeinois
D-DPMἐκεῖνοςekeinosthatthose 41 cf. Tłum. Толк. Rzekli mu: Złych srodze straci, a winnicę swą wynajmie innym oraczom, którzy oddadzą mu owoc we właściwej porze.Говорят Ему: злодеев сих предаст злой смерти, а виноградник отдаст другим виноградарям, которые будут отдавать ему плоды во времена свои.
Глаг0лаша є3мY: ѕлhхъ ѕлЁ погуби1тъ и5хъ, и3 віногрaдъ предaстъ и4нымъ дёлателємъ, и5же воздадsтъ є3мY плоды2 во временA сво‰.
21,41Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVλεγουσιν legousin
V-PAI-3P G5719λέγωlegōto speakThey sayαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himκακους kakous
A-APMκακόςkakosevil/harmwicked menκακως kakōs
ADVκακῶςkakōsbadlymiserablyαπολεσει apolesei
V-FAI-3S G5692ἀπολλύωapolluōto destroy, He willαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthoseκαι kai
CONJκαίkaiand, andτον ton
T-ASMὁhothe/this/whovineyardαμπελωνα ampelōna
N-ASMἀμπελώνampelōnvineyardvineyardεκδωσεται ekdōsetai
V-FDI-3S G5695ἐκδίδωμιekdidōmito leasewill let outαλλοις allois
A-DPMἄλλοςallosanotherotherγεωργοις geōrgois
N-DPMγεωργόςgeōrgosfarmeruntoοιτινες oitines
R-NPMὅστιςhostiswho/which, whichαποδωσουσιν apodōsousin
V-FAI-3P G5692ἀποδίδωμιapodidōmito payshall renderαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe fruitsκαρπους karpous
N-APMκαρπόςkarposfruitthe fruitsεν en
PREPἐνenin/on/amonginτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whoseasonsκαιροις kairois
N-DPMκαιρόςkairostime/right timeseasonsαυτων autōn
P-GPMαὐτόςautoshe/she/it/selftheir 42 cf. Tłum. Толк. Rzekł im Jezus: Nie czytaliście nigdy w Pismach: „Kamień, który odrzucili budujący, ten stał się kamieniem węgielnym. Od Pana się to stało i dziwne jest w oczach naszych.”Иисус говорит им: неужели вы никогда не читали в Писании: камень, который отвергли строители, тот самый сделался главою угла? Это от Господа, и есть дивно в очах наших?
Гlа и5мъ ї}съ: нёсте ли чли2 николи1же въ писaніихъ: кaмень, є3гHже не въ рzдY сотвори1ша зи1ждущіи, сeй бhсть во главY ќгла; t гDа бhсть сіE, и3 є4сть ди1вно во џчію вaшєю.
21,42Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaithαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themο o
T-NSMὁhothe/this/who ιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusουδεποτε oudepote
ADV-Nοὐδέποτεoudepoteneverneverανεγνωτε anegnōte
V-2AAI-2P G5627ἀναγινώσκωanaginōskōto readDid yeεν en
PREPἐνenin/on/amonginταις tais
T-DPFὁhothe/this/whoJesusγραφαις grafais
N-DPFγραφήgrafēa writingthe scripturesλιθον lithon
N-ASMλίθοςlithosstone, The stoneον on
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhichwhichαπεδοκιμασαν apedokimasan
V-AAI-3P G5656ἀποδοκιμάζωapodokimazōto rejectrejectedοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe scripturesοικοδομουντες oikodomountes
V-PAP-NPM G5723οἰκοδομέωoikodomeōto buildthe buildersουτος outos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/it, the sameεγενηθη egenēthē
V-AOI-3S G5675γίνομαιginomaito beis becomeεις eis
PREPεἰςeistoward κεφαλην kefalēn
N-ASFκεφαλήkefalēheadthe headγωνιας gōnias
N-GSFγωνίαgōniacornerof the cornerπαρα para
PREPπαράparafrom/with/besidedoingκυριου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordthe Lord'sεγενετο egeneto
V-2ADI-3S G5633γίνομαιginomaito beisαυτη autē
D-NSFοὗτοςhoutosthis/he/she/it: thisκαι kai
CONJκαίkaiand, andεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beit isθαυμαστη thaumastē
A-NSFθαυμαστόςthaumastosmarvellousmarvellousεν en
PREPἐνenin/on/amonginοφθαλμοις ofthalmois
N-DPMὀφθαλμόςofthalmoseyeeyesημων ēmōn
P-1GPἐγώegōI/weour 43 cf. Tłum. Толк. Dlatego powiadam wam, że będzie odjęte od was królestwo Boże i będzie dane narodowi, czyniącemu owoce jego.Потому сказываю вам, что отнимется от вас Царство Божие и дано будет народу, приносящему плоды его;
(За?_п7и.) Сегw2 рaди гlю вaмъ, ћкw tи1метсz t вaсъ цrтвіе б9іе и3 дaстсz kзhку творsщему плоды2 є3гw2:
21,43Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVδια dia
PREPδιάdiathrough/because ofThereforeτουτο touto
D-ASNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]λεγω legō
V-PAI-1S G5719λέγωlegōto speaksay Iυμιν umin
P-2DPσύsuyouunto youοτι oti
CONJὅτιhotithat/since,αρθησεται arthēsetai
V-FPI-3S G5701αἴρωairōto take upshall be takenαφ af
PREPἀπόapofromfromυμων umōn
P-2GPσύsuyouyouη ē
T-NSFὁhothe/this/whoThe kingdomβασιλεια basileia
N-NSFβασιλείαbasileiakingdomThe kingdomτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof Godθεου theou
N-GSMθεόςtheosGodof Godκαι kai
CONJκαίkaiand, andδοθησεται dothēsetai
V-FPI-3S G5701δίδωμιdidōmito givegivenεθνει ethnei
N-DSNἔθνοςethnosGentilesto a nationποιουντι poiounti
V-PAP-DSN G5723ποιέωpoieōto do/makebringing forthτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe fruitsκαρπους karpous
N-APMκαρπόςkarposfruitthe fruitsαυτης autēs
P-GSFαὐτόςautoshe/she/it/selfthereof 44 cf. Tłum. Толк. A kto upadnie na ten kamień, rozbije się, a na kogo by upadł, zmiażdży go.и тот, кто упадет на этот камень, разобьется, а на кого он упадет, того раздавит.
и3 падhй на кaмени сeмъ сокруши1тсz: ґ на нeмже падeтъ, сотрhетъ и5.
21,44Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndο o
T-NSMὁhothe/this/who πεσων pesōn
V-2AAP-NSM G5631πίπτωpiptōto collapsewhosoever shall fallεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstonτον ton
T-ASMὁhothe/this/whostoneλιθον lithon
N-ASMλίθοςlithosstonestoneτουτον touton
D-ASMοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]συνθλασθησεται sunthlasthēsetai
V-FPI-3S G5701συνθλάωsunthlaōto shattershall be brokenεφ ef
PREPἐπίepiupon/to/againstonον on
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhichwhomsoeverδ d
CONJδέdethen: butαν an
PRTἄνanif πεση pesē
V-2AAS-3S G5632πίπτωpiptōto collapseit shall fallλικμησει likmēsei
V-FAI-3S G5692λικμάωlikmaōto crush, it will grindαυτον] auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhim 45 cf. Tłum. Толк. I usłyszawszy przedniejsi kapłani i faryzeusze przypowieści jego, poznali, że o nich mówi.И слышав притчи Его, первосвященники и фарисеи поняли, что Он о них говорит,
И# слhшавше ґрхіерeє и3 фарісeє при6тчи є3гw2, разумёша, ћкw њ ни1хъ гlетъ:
21,45Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndακουσαντες akousantes
V-AAP-NPM G5660ἀκούωakouōto hearwhenοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe chief priestsαρχιερεις archiereis
N-NPMἀρχιερεύςarchiereushigh-priestthe chief priestsκαι kai
CONJκαίkaiandandοι oi
T-NPMὁhothe/this/whoPhariseesφαρισαιοι farisaioi
N-NPMΦαρισαῖοςfarisaiosPhariseePhariseesτας tas
T-APFὁhothe/this/whoparablesπαραβολας parabolas
N-APFπαραβολήparabolēparableparablesαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisεγνωσαν egnōsan
V-2AAI-3P G5627γινώσκωginōskōto know, they perceivedοτι oti
CONJὅτιhotithat/sincethatπερι peri
PREPπερίperiaboutofαυτων autōn
P-GPMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speakhe spake 46 cf. Tłum. Толк. A usiłując go pojmać, bali się rzesz, ponieważ go za proroka miały.и старались схватить Его, но побоялись народа, потому что Его почитали за Пророка.и3 и4щуще є3го2 ћти, ўбоsшасz нар0да, понeже ћкw прbр0ка є3го2 и3мёzху.21,46Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandButζητουντες zētountes
V-PAP-NPM G5723ζητέωzēteōto seekwhen they soughtαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimκρατησαι kratēsai
V-AAN G5658κρατέωkrateōto grasp/seizeto lay hands onεφοβηθησαν efobēthēsan
V-AOI-3P G5675φοβέωfobeōto fear, they fearedτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe multitudeοχλους ochlous
N-APMὄχλοςochloscrowdthe multitudeεπει epei
CONJἐπείepeisince[since]εις eis
PREPεἰςeistoward[toward]προφητην profētēn
N-ASMπροφήτηςprofētēspropheta prophetαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimειχον eichon
V-IAI-3P G5707ἔχωechōto have/bethey took
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes