Psalm 1

Ps 1,1

PsFlor	Błogosławiony mąż, jen jest nie szedł po radzie niemiłościwych i na drodze grzesznych nie stał jest, i na stolcu nagłego spadnienia nie siedział jest,
PsPul	Psalm. (1:1) Błogosławiony mąż, jen nie szedł po radzie niemiłościwych i na drodze grzesznych nie stał, i na stolcu nagłego spadnienia nie siedział,
Wuj1923	Błogosławiony mąż, który nie chodził w radzie niezbożnych, i na drodze grzesznych nie stał, i na stolicy zaraźliwości nie siedział.
Gda1881	Błogosławiony mąż, który nie chodzi w radzie niepobożnych, a na drodze grzesznych nie stoi, i na stolicy naśniewców nie siedzi;
Gda2017	Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą niegodziwych, nie stoi na drodze grzeszników i nie zasiada w gronie szyderców;
PsBycz	Szczęśliwy ten-człowiek, który nie idzie za-radą bezbożnych, i-na-drodze grzészników nie stawa, oraz-w-posiedzeniu szyderców nie siada.
Goet	SZCZĘSNY mąż, który nie chodzi według rady bezbożnych i nie stoi na drodze grzeszników, ani nie siedzi w gronie naśmiewców,
PsCylk	Szczęsny mąż, który nie szedł za radą niegodziwych, a na drodze grzeszników nie postał, a w kole szyderców nie zasiadł.
PsKrusz	Błogosławiony człowiek, który w radzie bezbożnych nie chodził i na drodze grzeszników nie stawał, i na stolicy bluźnierców nie siedział,
PsAszk	Szczęśliw ów mąż, który za radą nie kroczy niegodziwców i na drodze grzeszników nie ustał a w siedzibie się nie rozsiadł szyderskich zuchwalców.
PsSzer	Szczęsny mąż, który nie postępuje według rady bezbożnych, ani stoi na drodze grzeszników, ani zasiada w gronie naśmiewców,
Tys1	Błogosławiony mąż, który za radą niezbożnych nie idzie, nie wchodzi na drogę grzeszników, nie siada w kole szyderców.
Tys5	Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą występnych, nie wchodzi na drogę grzeszników i nie siada w kręgu szyderców,
Bryt	Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą bezbożnychAni nie stoi na drodze grzeszników, Ani nie zasiada w gronie szyderców,
Pozn	Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą bezbożnych, nie wkracza na drogę grzeszników i nie przebywa w towarzystwie szyderców,
WarPra	Szczęśliwy, kto nie słucha bezbożnych, Nie chodzi drogami grzeszników i nie zadaje się z szydercami,
STB	Szczęśliwy mąż, który nie szedł za radą niegodziwych, na drodze grzeszników nie postał, a w kole szyderców nie zasiadł.
EIB	O, jak szczęśliwy jest ten, Kto nie kieruje się radą bezbożnych, Nie przesiąkł podłością grzeszników, Nie zajął miejsca w gronie szyderców,

Ps 1,2

PsFlor	ale w zakonie bożem wola jego i w zakonie jego będzie myślić we dnie i w nocy.
PsPul	ale w zakonie bożem wola jego i w zakonie jego będzie myślić we dnie i w nocy.
Wuj1923	Ale w zakonie Pańskim wola jego, a w zakonie jego będzie rozmyślał we dnie i w nocy.
Gda1881	Ale w zakonie Pańskim jest kochanie jego, a w zakonie jego rozmyśla we dnie i w nocy.
Gda2017	Lecz ma upodobanie w prawie PANA i nad jego prawem rozmyśla we dnie i w nocy.
PsBycz	Bo, kiedy ma, w-ustawie Pana, upodobanié-swojé, i-w-ustawie-Jego rozmyśla dniem i-nocą;
Goet	Ale ma swe upodobanie w zakonie Pańskim, a nad zakonem Jego rozmyśla we dnie i w nocy.
PsCylk	Lecz w nauce Bożej ma upodobanie i zakon Jego bada dzień i noc.
PsKrusz	lecz w zakonie Bożym jego wola, i w zakonie Jego będzie rozmyślał dniem i nocą.
PsAszk	Owszem wszystka dążność jego, aby go pouczył Jehowa a nad nauką Jego on rozmyśliwa dniem i nocą.
PsSzer	lecz kocha się w Zakonie Pana i o Zakonie Jego rozmyśla we dnie i w nocy.
Tys1	Lecz w prawie Pana swą rozkosz znajduje, nad prawem Jego myśli dniem i nocą.
Tys5	lecz ma upodobanie w Prawie Pana, nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą.
Bryt	Lecz ma upodobanie w zakonie PanaI zakon jego rozważa dniem i nocą.
Pozn	lecz raczej upodobał sobie bojaźń Jahwe, a nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą.
WarPra	lecz w prawie Pańskim ma upodobanie i rozmyśla nad nim, we dnie i w nocy.
STB	Ale ma upodobanie w Prawie Boga oraz o Jego nauce rozmyśla dniem i nocą.
EIB	A jego rozkosz to Prawo PANA - Nad nim rozmyśla za dnia oraz nocą.

Ps 1,3

PsFlor	(1:3) A będzie jako drzewo, jeż szczepiono jest podług ciekących wod, jeż owoc swoj da w swoj czas, (1:4) a list jego nie spadnie; i wszystko, csokoli uczyni, prześpieje.
PsPul	(1:3) A będzie jako drzewo, jeż szczepiono jest podług ciekących wod, jeż owoc swoj da w czas swoj, (1:4) a i list jego nie spadnie; i wszystko, cokoli uczyni, zdarzy sie.
Wuj1923	I będzie jako drzewo, które wsadzone jest nad ściekaniem wód, które swój owoc da czasu swego: a liście jego nie opadnie: i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się.
Gda1881	Albowiem będzie jako drzewo nad strumieniem wód w sadzone, które owoc swój wydaje czasu swego, a liść jego nie opada; i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się.
Gda2017	Będzie on bowiem jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, które wydaje swój owoc w swoim czasie; jego liść nie zwiędnie i wszystko, co robi, powiedzie się.
PsBycz	Tedy-stanie-się, jak-drzewo, wsadzoné nad strumieniami wód, któré, owoc-swój, wyda w-czasie-swoim, a-liść-jego nie zwiędnie; owszem-wszystko, cokolwiek zrobi, poszczęści-się.
Goet	Jest on jako drzewo, zasadzone nad strumieniami wód i przynoszące owoc swój czasu swego, a liście jego nie więdną; i wszystko, cokolwiek czyni, poszczęści mu się.
PsCylk	I będzie jako drzewo zasadzone nad strumieniami wód, które owoc daje w czasie swoim, którego liść nie więdnie, a wszystko co czyni się powiedzie.
PsKrusz	I będzie jako drzewo nad brzegami wód wsadzone, które wyda owoc w swym czasie, i liść jego nie opadnie; wszystko, cokolwiek uczyni, poszczęści się.
PsAszk	Staje się ou jako drzewo, zasadzone nad strumienie wód, które owoc swój da we właściwym mu czasie, i listowie jego nie zwiędnie i poszczęści mu się we wszystkiem, co tylko pocznie.
PsSzer	I będzie podobny do drzewa zasadzonego nad strumieniami, które wydaje owoc w porze swej i którego liść nie więdnie: i wszystko, cokolwiek czyni, szczęści się.
Tys1	Jest on jak drzewo zasadzone nad strugami wody, które wydaje owoc w swoim czasie, a liście jego nie więdną — i co uczyni, pomyślnie wypada.
Tys5	Jest on jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, które wydaje owoc w swoim czasie, a liście jego nie więdną; co uczyni, pomyślnie wypada.
Bryt	Będzie on jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, Wydające swój owoc we właściwym czasie, Którego liść nie więdnie, A wszystko, co uczyni, powiedzie się.
Pozn	Podobny jest do drzewa zasadzonego nad strugami wód, które przynosi owoc w swoim czasie i którego liście nie więdną. Szczęści mu się też we wszystkim, czego się podejmie.
WarPra	Podobny jest do drzewa, co nad wodą płynącą owoc wydaje we właściwym czasie, a liście jego nigdy nie więdną. Taki co zacznie, kończy szczęśliwie.
STB	Więc będzie jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, które wydaje owoc w swoim czasie, którego liść nie więdnie, i powiedzie mu się wszystko, co czyni.
EIB	Będzie jak drzewo zasadzone wśród strumieni, Które wyda owoc we właściwym czasie. Jego liść nie pożółknie, A czego się podejmie, to skończy z powodzeniem.

Ps 1,4

PsFlor	(1:5) Nie tako niemiłościwi, nie tako, ale jako proch, jenże rzuca wiatr od oblicza ziemie.
PsPul	(1:5) Nie tako niemiłościwi, nie tako, ale jako proch, jen rzuca wiatr od oblicza ziemie.
Wuj1923	Nie tak niezbożni, nie tak; ale jako proch, który rozmiata wiatr z wierzchu ziemie.
Gda1881	Lecz nie tak niepobożni; ale są jako plewa, którą wiatr rozmiata.
Gda2017	Nie tak niegodziwi; oni są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
PsBycz	Nie tak bezbożni; lecz tak, jak-plewa, co rozprósza-ją wiatr.
Goet	Lecz nie tak bezbożni! są bowiem jako plewy, które wiatr rozwiewa.
PsCylk	Nie tak niegodziwi; bo są jako plewa którą rozwieje wiatr.
PsKrusz	Nie tak będzie z bezbożnymi, albowiem są oni jako pył, którym wiatr pomiata.
PsAszk	Nie tak niegodziwcy, - raczej są oni jako plewa, którą wiatr zmiecie przed sobą.
PsSzer	Nie tak bezbożni. Są raczej jak plewa, którą wiatr roznosi.
Tys1	Nie tak niezbożni, nie tak: są oni jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Tys5	Nie tak z występnymi, nie tak: są oni jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Bryt	Nie tak jest z bezbożnymi! Są oni bowiem jak plewa, Którą wiatr roznosi.
Pozn	Nie tak [się dzieje] z bezbożnymi: podobni są do plew, które wiatr rozwiewa.
WarPra	Inaczej jest z bezbożnymi: są jak plewy niesione wiatrem.
STB	Lecz nie tak niegodziwi; gdyż są jak plewy, które rozwieje wiatr.
EIB	Z bezbożnymi będzie inaczej: Ci będą jak plewy, Które wiatr rozwieje.

Ps 1,5

PsFlor	(1:6) Prz❬e❭to nie wstają niemiłościwi w sądzie ani grzesznicy w radzie prawych,
PsPul	(1:6) Przetoż nie wstają niemiłościwi w sądzie ani grzeszni w radzie prawych,
Wuj1923	Przetóż nie powstaną niezbożnicy na sądzie: ani grzesznicy w zebraniu sprawiedliwych.
Gda1881	Przetoż się niepobożni na sądzie nie ostoją, ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.
Gda2017	Dlatego niegodziwi nie ostoją się na sądzie ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.
PsBycz	Dla tego, nie ostoją-się bezbożni w-sądzie; a-grzésznicy, w-zgromadzeniu sprawiedliwych;
Goet	Przeto nie ostoją się bezbożni na sądzie, ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.
PsCylk	Przetoż nie ostoją się niegodziwi na sądzie, ani grzesznicy w gronie sprawiedliwych.
PsKrusz	Przeto nie ostoją się bezbożni w sądzie, a grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.
PsAszk	Przetoż nie ostaną się bezbożni na sądzie, zaś grzesznicy w gromadzie sprawiedliwych.
PsSzer	Dlatego nie ostoją się bezbożni w sądzie, ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.
Tys1	Nie ostoją się przeto na sądzie niezbożni ani grzesznicy — w radzie sprawiedliwych,
Tys5	Toteż występni nie ostoją się na sądzie ani grzesznicy - w zgromadzeniu sprawiedliwych,
Bryt	Przeto nie ostoją się bezbożni na sądzieAni grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.
Pozn	Tak więc bezbożni nie ostoją się w sądzie ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.
WarPra	Nie ostoją się tedy bezbożni na sądzie ani grzesznicy pośród sprawiedliwych.
STB	Dlatego niegodziwi się nie ostoją na sądzie, ani grzesznicy w gronie sprawiedliwych.
EIB	Dlatego bezbożni przepadną na sądzie, Podobnie jak grzesznicy w gronie ludzi prawych.

Ps 1,6

PsFlor	(1:7) bo znaje Gospodzin drogę prawych, a droga złych zginie. (1:8) Sława Oćcu i Synowi, i Świętemu Duchu, (1:9) jako była z początka i ninie, i wżda, i na wieki wiekom.
PsPul	(1:7) bo zna Bog drogę prawych, a droga złosnych zaginie. Sława ❬...❭
Wuj1923	Albowiem zna Pan drogę sprawiedliwych: a droga niezbożnych zginie.
Gda1881	Albowiem zna Pan drogę sprawiedliwych; ale droga niepobożnych zginie.
Gda2017	PAN bowiem zna drogę sprawiedliwych, ale droga niegodziwych zaginie.
PsBycz	Boć znający Pan drogę sprawiedliwych; ale-droga bezbożnych zaginie.
Goet	Albowiem zna Pan drogę sprawiedliwych, a droga bezbożnych zaginie.
PsCylk	Albowiem świadom Bóg drogi sprawiedliwych, a ślad niegodziwych zaginie.
PsKrusz	Bóg bowiem zna drogę sprawiedliwych, a droga bezbożnych przepadnie.
PsAszk	Bo wszak zna Jehowa drogę mężów prawych a droga niegodziwców podana jest na zgubę.
PsSzer	Zna bowiem Pan drogę sprawiedliwych, ale droga bezbożnych zaginie.
Tys1	bo Pan ma w pieczy drogę sprawiedliwych, a droga niezbożnych zaginie.
Tys5	bo Pan uznaje drogę sprawiedliwych, a droga występnych zaginie.
Bryt	Gdyż Pan troszczy się o drogę sprawiedliwych. Droga zaś bezbożnych wiedzie do nikąd.
Pozn	Jahwe bowiem czuwa nad drogą sprawiedliwych; droga bezbożnych natomiast prowadzi do zguby.
WarPra	Pan bowiem zna ścieżki sprawiedliwych. A droga bezbożnych wiedzie ku zagładzie.
STB	Bowiem WIEKUISTY uznaje drogi sprawiedliwych, zaś ślad po niegodziwych zaginie.
EIB	PAN bowiem strzeże poczynań sprawiedliwych, Posunięcia bezbożnych zakończą się przegraną.

Psalm 2

Ps 2,1

PsFlor	Przecz skrżytało pogaństwo a ludzie myślili są prozność?
PsPul	Przecz skrżytali pogaństwo i ludzie myślili prozności?
Wuj1923	Czemu się wzburzyli poganie, a ludzie rozmyślali próżne rzeczy?
Gda1881	Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?
Gda2017	Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?
PsBycz	Czemu zbiégają-się-hurmem narody, a-ludy szémrzą napróżno?
Goet	DLACZEGO buntują się poganie, a narody rozmyślają o próżnościach?
PsCylk	Czemu burzą się ludy, a narody knują zamysły próżne.
PsKrusz	Dlaczego burzyli się poganie, a narody rozmyślały rzeczy próżne?
PsAszk	Czemużto ludy się burzą a narody próżnią bełkoczą?
PsSzer	Czemu buntują się narody, a ludy myślą o marnych rzeczach?
Tys1	Dlaczego się burzą narody, czemu ludy knują daremne zamysły?
Tys5	Dlaczego narody się buntują, czemu ludy knują daremne zamysły?
Bryt	Czemuż to burzą się narody, A ludy myślą o próżnych rzeczach?
Pozn	Czemuż to narody wszczynają niepokój, a ludy knują daremne zamysły?
WarPra	Dlaczego buntują się narody, po co te próżne knowania ludów?
STB	Czemu się burzą ludy, a narody próżne zamysły knują?
EIB	Dlaczego zbuntowały się narody, A ludy radzą daremnie?

Ps 2,2

PsFlor	Przystajali są krolowie ziemszczy a książęta seszli są sie na gromadę przeciwo Gospodnu i przeciwo jego pomazańcu.
PsPul	Pomagali krolowie ziemszczy i książęta seszli sie w jedno przeciwo Bogu i przeciwo pomazańcu jego.
Wuj1923	Stanęli wespół królowie ziemscy, a książęta zeszli się w gromadę przeciw Panu, i przeciw Chrystusowi jego.
Gda1881	Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:
Gda2017	Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, mówiąc:
PsBycz	Stawiają-się królowie ziemscy, a-książęta naradzają-się razem, przeciw Panu i-przeciw pomazańcowi-jego, mówiąc:
Goet	Królowie ziemi powstają, a książęta radzą wspólnie przeciwko Panu i przeciwko pomazańcowi Jego:
PsCylk	Powstają królowie ziemi i książęta radzą społem, przeciw Bogu i pomazańcowi Jego.
PsKrusz	Zebrali się razem królowie i książęta stanęli wspólnie na naradę. przeciw Bogu i przeciw Pomazańcowi Jego.
PsAszk	Przeciwstawią się królowie ziemi a książęta wspólną czynią sprawę - przeciw Jehowie i Jego Pomazańcowi?
PsSzer	Powstają królowie ziemscy, i książęta naradzają się wspólnie przeciw Panu i Jego Pomazańcowi:
Tys1	Królowie ziemi powstają i książęta spiskują wraz z nimi przeciwko Panu i przeciw Jego Pomazańcowi:
Tys5	Królowie ziemi powstają i władcy spiskują wraz z nimi przeciw Panu i przeciw Jego Pomazańcowi:
Bryt	Powstają królowie ziemscyI książęta zmawiają się społem Przeciw Panu i Pomazańcowi jego:
Pozn	Królowie ziemscy jednoczą się, a książęta wspólnie się zmawiają przeciw Jahwe i Jego Pomazańcowi:
WarPra	Głowy podnoszą królowie ziemscy, łączą się z nimi wielcy tego świata przeciwko Panu i Jego Pomazańcowi.
STB	Powstają królowie ziemi i razem radzą książęta przeciw BOGU, i Jego Pomazańcowi.
EIB	Powstają ziemscy królowie I wspólnie spiskują książęta Przeciwko PANU i Jego Pomazańcowi:

Ps 2,3

PsFlor	Roztargajmy jich przekowy i srzucimy s nas jarzmo jich.
PsPul	Roztargajmy przekowy jich i srzućmy z nas jarzmo jich.
Wuj1923	Potargajmy związki ich: i zrzućmy z siebie jarzmo ich.
Gda1881	Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.
Gda2017	Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.
PsBycz	Rozerwiéjmy te więzy-ich, i-odrzućmy, odnas, sploty-onychże.
Goet	Pozrywajmy Ich więzy i zrzućmy z siebie Ich powrozy.
PsCylk	Stargajmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.
PsKrusz	Rozerwijmy więzy ich i zrzućmy z siebie jarzmo ich.
PsAszk	"Nuże potargajmy ich więzy, zrzućmyż z siebie ich pęta"
PsSzer	Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta!
Tys1	«Stargajmy Ich więzy, a pęta precz odrzućmy od siebie!»
Tys5	Stargajmy Ich więzy i odrzućmy od siebie Ich pęta!
Bryt	Zerwijmy ich więzyI zrzućmy z siebie ich pęta!
Pozn	Zerwijmy ich więzy, odrzućmy od siebie ich pęta!
WarPra	I mówią: Zrzućmy z siebie Ich więzy i uwolnijmy się od Ich jarzma.
STB	Stargajmy ich więzy, zrzućmy z siebie ich pęta.
EIB	Zerwijmy ich więzy! Zrzućmy z siebie ich pęta!

Ps 2,4

PsFlor	Jen przebywa na niebiesiech, pośmieje sie jim, i Gospodzin zwala śmiech w nich.
PsPul	Jen przebywa w niebiesiech, pośmieje sie jim, i Gospodzin zwala s nich śmiech.
Wuj1923	Który mieszka w niebiesiech, naśmieje się z nich: a Pan szydzić z nich będzie.
Gda1881	Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.
Gda2017	Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.
PsBycz	Mieszkający w-niebiosach, bądzie-się-śmiał; Pan będzie-szydził z-nich.
Goet	Ale ten, który tronuje w niebie, śmieje się: Pan szydzi z nich.
PsCylk	Królujący w niebiosach uśmiecha się, Pan urąga im.
PsKrusz	Siedzący w niebiosach naśmieje się z nich; Pan będzie ich miał w pogardzie.
PsAszk	Ten, który ma swą siedzibę w niebiesiech, śmieje się, Pan się z nich naigrawa.
PsSzer	Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan z nich szydzi.
Tys1	Śmieje się Ten, który mieszka w niebie, Pan się z nich naigrawa,
Tys5	Śmieje się Ten, który mieszka w niebie, Pan się z nich naigrawa,
Bryt	Ten, który mieszka w niebie, śmieje się z nich, Pan im urąga.
Pozn	Ten, który ma siedzibę w niebie, śmieje się, Pan drwi sobie z nich.
WarPra	Lecz śmieje się Ten, co na niebie panuje, drwi sobie z nich Pan.
STB	Ten, co króluje w niebiosach się uśmiecha, Pan im urąga.
EIB	Pan widzi z nieba ich śmieszność, Patrzy na nich z politowaniem!

Ps 2,5

PsFlor	Tegdy mołwić będzie k nim w gniewie swojem i w rosierdziu swojem zamąci je.
PsPul	Tedy będzie mołwić k nim w gniewie swoim i w rosierdziu swoim zamąci je.
Wuj1923	Tedy będzie mówił do nich w gniewie swoim i w zapalczywości swéj potrwoży je.
Gda1881	Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,
Gda2017	Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:
PsBycz	Wtedy powie do-nich, w-gniéwie-swym, a,-w-zapalczywości-swojéj, przerazi-ich.
Goet	Wtedy będzie mówił do nich w gniewie Swoim, a w żarze gniewu Swego przerazi ich:
PsCylk	Tedy przemówi do nich w gniewie Swoim, a w grozie Swojej zatrwoży ich.
PsKrusz	Tedy będzie mówił do nich w gniewie swoim, i w zagniewaniu okrutnem zatrwoży ich:
PsAszk	Wówczas to przemówi do nich w Swym gniewie a zapalczywością Swą ich porazi.
PsSzer	Potem przemówi do nich w gniewie swoim i przestraszy ich w zapalczywości swojej.
Tys1	a potem do nich mówi w gniewie swoim, i w swej zapalczywości ich trwoży:
Tys5	a wtedy mówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich trwoży:
Bryt	Wtedy przemówi do nich w gniewie swoimI gwałtownością swoją przerazi ich:
Pozn	Potem [jednak] przemawia do nich w swym gniewie, w swym uniesieniu przyprawia ich o przerażenie:
WarPra	Ale też przemówił do nich w swym gniewie i swoim zagniewaniem wprawił ich w osłupienie:
STB	Zatem przemówi do nich w Swoim gniewie i w Swojej grozie ich zatrwoży.
EIB	W końcu przemówi do nich w swoim gniewie, A Jego uniesienie ich przerazi:

Ps 2,6

PsFlor	Ale ja postawion jeśm krol od niego na Syjon, gorze świętej jego, przepowiadaję kaźń jego.
PsPul	Ale ja postawion jeśm krol od niego na Syjon, gorę świętą jego, przepowiadając przykazanie jego.
Wuj1923	A jam jest postanowion królem od niego nad Syonem, górą świętą jego, opowiadając przykazanie jego.
Gda1881	Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.
Gda2017	Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.
PsBycz	I rzeknie: Wszakże-Ja namaściłem Króla-mego na Syonie, górze Swiętości-mojéj.
Goet	"Sam postawiłem króla mego na Syjonie, górze mojej świętej",
PsCylk	Ja to namaściłem króla mego na Cyonie, górze mojej świętej.
PsKrusz	"A otom ja postanowił króla mego na Sjonie, świętej górze mojej".
PsAszk	Ja zaś króla mojego na Syonie naoleję na górze mej świętości.
PsSzer	To Ja ustanowiłem króla Mego na Syjonie, Mojej górze świętej. Ogłaszam wyrok Pana:
Tys1	«Przecie swego króla Ja ustanowiłem na Syjonie, świętej górze mojej».
Tys5	Przecież Ja ustanowiłem sobie króla na Syjonie, świętej górze mojej.
Bryt	Ja ustanowiłem króla mego na Syjonie, Świętej górze mojej.
Pozn	To ja ustanowiłem mego króla na Syjonie, mojej świętej górze!
WarPra	Ja sam ustanowiłem mego króla na Syjonie, mojej świętej górze.
STB	To Ja namaściłem Mojego Króla na Cyonie, na Mojej świętej górze.
EIB	Ja ustanowiłem własnego króla na Syjonie, Mojej świętej górze!

Ps 2,7

PsFlor	Gospodzin rzekł ku mnie: Syn moj jeś ty, ja dzisia porodził jeśm cie.
PsPul	Gospodzin rzekł ku mnie: Syn moj jeś ty, ja dzisia porodził ciebie.
Wuj1923	Pan rzekł do mnie: Tyś jest synem moim, Jam ciebie dziś zrodził.
Gda1881	Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.
Gda2017	Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.
PsBycz	Opowiem, za prawo; Pan rzekł do-mnie: Synemeś-moim, ty; Ja dzisiaj zrodziłem-cię.
Goet	Opowiem o tem postanowieniu: Pan rzekł do mnie: "Synem moim jesteś, dziś Ciebie spłodziłem".
PsCylk	Wygłaszam ten wyrok: Wiekuisty rzekł do mnie: Tyś mój syn, jam cię dziś światu wydał.
PsKrusz	"Opowiem ustawę Bożą: Bóg rzekł do mnie: Tyś Synem moim, Jam dzisiaj zrodził Ciebie.
PsAszk	Niechaj tedy obwieszczę to prawo Jehowy, - rzekł do mnie: "Tyś jest mym synem, Ja cię dziś zrodziłem".
PsSzer	Rzekł do mnie: Jesteś Moim Synem, dzisiaj zrodziłem ciebie.
Tys1	Wyrok Pański ogłoszę: Pan rzekł do mnie: «Tyś Synem moim, Ja Cię dziś zrodziłem.
Tys5	Ogłoszę postanowienie Pana. Powiedział do mnie: Tyś Synem moim, Ja Ciebie dziś zrodziłem.
Bryt	Ogłoszę zarządzenie Pana:Rzekł do mnie: Synem moim jesteś, Dziś cię zrodziłem.
Pozn	Chcę [wam] oznajmić dekret Jahwe. Jahwe rzekł do mnie: "Tyś moim synem, Ja dziś zrodziłem ciebie.
WarPra	Chcę wam ogłosić wolę Boga, który do mnie powiedział: Synem moim jesteś, zrodziłem Cię dzisiaj.
STB	Ogłaszam ten wyrok: WIEKUISTY do mnie powiedział: Ty jesteś Moim Synem, Ja cię dzisiaj wydałem na świat.
EIB	Obwieszczam ten dekret PANA, Powiedział On do Mnie: Ty jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem.

Ps 2,8

PsFlor	Pożędaj ote mnie, i dam ci pogany w dziedzicstwo twoje i w trzymanie twoje kraje ziemskie.
PsPul	Żędaj ode mnie, a dam ci pogany w dziedzictwo twoje i w trzymanie tobie kraje ziemskie.
Wuj1923	Żądaj odemnie, i dam ci pogany dziedzictwo twoje, a osiadłość twą kraje ziemie.
Gda1881	Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.
Gda2017	Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.
PsBycz	Żądaj odemnie, a-damć narody na dziedzictwo-twojé, i,-na-posiadłość-twę, końce ziemi.
Goet	Żądaj ode mnie, a dam Ci narody w dziedzictwo Twoje i w posiadłość Twoją krańce ziemi.
PsCylk	Zażądaj odemnie, a dam ludy w dziedzictwo twoje, a na własność twoję kończyny ziemi.
PsKrusz	Żądaj odemnie, a dam ci narody na dziedzictwo Twoje, a granice ziemi na posiadanie Twoje.
PsAszk	"Żądaj odemnie a dam narody za twe dziedzictwo a krańce ziemi na twą posiadłość."
PsSzer	Żądaj ode mnie, a dam ci w dziedzictwo narody i w posiadanie krańce świata!
Tys1	Żądaj ode mnie, a dam Ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi w posiadanie Twoje.
Tys5	Żądaj ode Mnie, a dam Ci narody w dziedzictwo i w Twoje posiadanie krańce ziemi.
Bryt	Proś mnie, a dam ci narody w dziedzictwoI krańce świata w posiadanie.
Pozn	Zażądaj ode mnie, a dam ci w dziedzictwo narody i krańce ziemi w twoje posiadanie!
WarPra	Zażądaj tylko, a dam Ci w dziedzictwo narody, ziemię aż po jej krańce na własność.
STB	Zażądaj ode mnie, a dam ci w dziedzictwo ludy i granice ziemi na twą własność.
EIB	Proś Mnie, a dam Ci w dziedzictwo narody, Oddam na własność ziemię po jej krańce.

Ps 2,9

PsFlor	Włodać będziesz nad nimi w mietle żelaznej a jako ssąd zdunowy rozbijesz je.
PsPul	Włodać będziesz nad nimi w mietle żelaznej a jako sąd zdunowy rozbijesz je.
Wuj1923	Będziesz je rządził laską żelazną: a jako naczynie garncarskie pokruszysz je.
Gda1881	Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.
Gda2017	Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.
PsBycz	Ty skruszysz-je berłem żelazném; Ty, jak-naczynié garncarza, zgruchocesz-je.
Goet	"Zdruzgocesz ich berłem żelaznem, a pokruszysz ich jako naczynie garncarskie".
PsCylk	Roztrącisz je berłem żelazném, jak naczynie garncarskie, skruszysz je.
PsKrusz	Będziesz rządził nimi laską żelazną, pokruszysz ich jako naczynie garncarskie".
PsAszk	"Żelaznem zdruzgoczesz je berłem a jako naczynie garncarskie możesz je potrzaskać"
PsSzer	Rozgromisz je berłem żelaznym, roztłuczesz je jak naczynie gliniane.
Tys1	Żelazną rózgą będziesz nimi rządzić i jak naczynie garncarza pokruszysz».
Tys5	Żelazną rózgą będziesz nimi rządzić i jak naczynie garncarza ich pokruszysz.
Bryt	Rozgromisz je berłem żelaznym, Roztłuczesz jak naczynie gliniane.
Pozn	Zdruzgocesz je żelazną maczugą, roztrzaskasz jak gliniane naczynie".
WarPra	Będziesz je ujarzmiał berłem z żelaza, pokruszysz je jak gliniane naczynia.
STB	Roztrącisz je berłem żelaznym, skruszysz je jak garncarskie naczynia.
EIB	Będziesz je łamał żelaznym berłem, Pokruszysz jak gliniane dzbany.

Ps 2,10

PsFlor	A już, krolowie, rozumiejcie, nauczcie sie, cso sądzicie ziemię.
PsPul	A już, krolowie, rozumiejcie, nauczcie sie ktorzyż sądzicie ziemię.
Wuj1923	A teraz królowie rozumiejcie: ćwiczcie się, którzy sądzicie ziemię.
Gda1881	Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!
Gda2017	Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!
PsBycz	Więc-teraz, królowie, zwróćcie-uwagę; poprawcie-się, wy, sędziowie ziemi.
Goet	Dlatego, królowie, nabierzcie rozumu, a wy, sędziowie ziemi, dajcie się napomnieć.
PsCylk	A teraz królowie rozmyślcie się, ukorzcie się, sędziowie ziemi.
PsKrusz	A teraz zrozumiejcie, królowie! bądźcie pouczeni, sędziowie ziemi!
PsAszk	Gdy tak tedy, nabierzcie rozsądku o królowie, dajcie się przekonać sędziowie ziemi.
PsSzer	Bądźcież więc roztropni, królowie, przyjmijcie przestrogę, sędziowie ziemi!
Tys1	A teraz, królowie, zrozumcie, nauczcie się wy, którzy ziemią władacie.
Tys5	A teraz, królowie, zrozumcie, nauczcie się, sędziowie ziemi!
Bryt	Bądźcie więc teraz rozsądni, królowie, Przyjmijcie przestrogę, sędziowie ziemi!
Pozn	A przeto, królowie, bądźcie rozważni, przyjmijcie przestrogę, sędziowie ziemi!
WarPra	Zechciejcie tedy zrozumieć, królowie, nauczcie się czegoś, zarządcy ziemi.
STB	Zatem teraz rozmyślcie się królowie, ukorzcie się sędziowie ziemi.
EIB	Teraz więc, królowie, okażcie rozsądek, Nie lekceważcie przestróg, wy, sędziowie ziemi:

Ps 2,11

PsFlor	Służycie Bogu w strasze i wiesielcie sie jemu se drżenim. (2:12a) Przyjmicie pokaźnienie,
PsPul	(2:11) Służcie Bogu w bojaźni i wiesielcie sie jemu ze drżenim. (2:12a) Pr❬z❭ymicie pokaźnienie,
Wuj1923	Służcie Panu w bojaźni: a radujcie się mu ze drżeniem.
Gda1881	Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.
Gda2017	Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.
PsBycz	Służcie temu Panu z-bojaźnią, i-radujcie-się z-drzeniem.
Goet	Służcie Panu w bojaźni, a okrzykujcie Go ze drżeniem!
PsCylk	Służcie Bogu w bojaźni, a radujcie się w skrusze.
PsKrusz	Służcie Bogu z bojaźnią i radujcie się ze drżeniem.
PsAszk	Czyńcie służbę Jehowy z trwogą a radujcież się z drżeniem.
PsSzer	Służcie Panu w bojaźni: wykrzykujcie ze drżeniem ku Jego czci; złóżcie Mu hołd,
Tys1	Służcie Panu w bojaźni, z radością Mu śpiewajcie,
Tys5	Służcie Panu z bojaźnią
Bryt	Służcie Panu z bojaźnią i weselcie się, Z drżeniem złóżcie mu hołd,
Pozn	Służcie Jahwe w bojaźni i całujcie z drżeniem Jego stopy!
WarPra	Służcie Panu z bojaźnią,
STB	Służcie BOGU w bojaźni oraz radujcie się w skrusze.
EIB	Służcie PANU z bojaźnią, Cieszcie się, lecz drżyjcie!

Ps 2,12

PsFlor	(2:12b) bo snadź rozgniewa sie Gospodzin, i zginiecie z drogi prawej. (2:13) Gdy rozżgą na krotce gniew jego, błogosławieni wszystcy, jiż imają w niem pwę.
PsPul	(2:12b) aby sie kiedy nie rozgniewał Gospodzin, i zginiecie z drogi prawej. (2:13) Gdy się rozże wrychle gniew jego, błogosławieni wszystcy, ktorzy w niem pwają.
Wuj1923	Chwyćcie się nauki, by się kiedy nie rozgniewał Pan: i nie poginęliście z drogi sprawiedliwéj: gdyby się w krótce zapalił gniew jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.
Gda1881	Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.
Gda2017	Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.
PsBycz	Oddawajcie-hołd-uszanowania Synowi, aby-nie rozgniéwał-się; bo zginęlibyście w drodze waszéj gdyby zapalił-się, choć-nieco, gniéwem-swoim. Szczęśliwi wszyscy uciekający-się do-opieki-jego.
Goet	Pocałujcie Syna, aby się nie gniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby nieco zapalił się gniew Jego. Szczęśni wszyscy, którzy ufają w Nim.
PsCylk	Hołdujcie synowi by się nie gniewał i abyście nie zmylili drogi; bo łatwo zapłonie gniew Jego. Szczęśni którzy się doń uciekają.
PsKrusz	Oddajcie hołd Synowi, aby się nie gniewał i aby was nie pogubił na drodze, gdy gniew Jego wkrótce się zapali. Błogosławieni wszyscy, pokładający ufność w Nim.
PsAszk	Ucałowaniem ujmijcie sobie syna, całujcie wybrańca, aby nie zawrzał gniewem, i abyście snadź nie zatracili się w drodze, gdyż łacno rozpali się gniew jego, - szczęśliwi ci wszyscy, którzy się chronią pod jego opiekę.
PsSzer	aby nie rozgniewał się, bo zginiecie w drodze, gdy nagle zapłonie Jego gniew! Szczęśni wszyscy, którzy Mu ufają!
Tys1	ze drżeniem bądźcie Mu posłuszni, by się nie gniewał, byście nie weszli na drogę zagłady, gdy rychło zapłonie gniew Jego: błogosławieni wszyscy, co w Nim szukają ucieczki.
Tys5	i Jego stopy z drżeniem całujcie, bo zapłonie gniewem i poginiecie w drodze, gdyż gniew Jego prędko wybucha. Szczęśliwi wszyscy, co w Nim szukają ucieczki.
Bryt	Aby się nie rozgniewał i abyście nie zgubili drogi, Bo łatwo płonie gniewem. Szczęśliwi wszyscy, którzy mu ufają!
Pozn	W przeciwnym razie może się unieść gniewem, a wtedy droga wasza doprowadzi was do zguby. Zaprawdę, łatwo może zapłonąć gniewem! Błogosławieni wszyscy, którzy u Niego szukają ucieczki.
WarPra	z drżeniem całujcie Jego stopy, bo jeśli się rozgniewa, zginiecie. On bowiem łatwo zapala się gniewem i wtedy szczęśliwi, którzy Mu ufają.
STB	Składajcie hołd Synowi, aby się nie gniewał i byście nie zmylili drogi; gdyż łatwo zapłonie jego gniew. Szczęśliwi, co u niego szukają schronienia.
EIB	Złóżcie hołd Synowi, by się nie rozgniewał, A wy, abyście przez to nie zgubili drogi! Gdyż Jego gniew wywołać nietrudno, Szczęście zaś sprzyja tym wszystkim, którzy w Nim szukają schronienia.

Psalm 3

Ps 3,1

PsFlor	Gospodnie, przecz są sie rozpłodzili, jiż to mie mącą? Wiele jich wstaje przeciwo mnie.
PsPul	Psalm Dawidow, kiedy uciekał przed Absalon, synem swoim, i zabit tedy Absalon. (3:1) Gospodnie, przecz sie rozpłodzili, jiż mie mącą? A wiele jich wstaje naprzeciwo mnie.
Wuj1923	(3:1) Psalm Dawidowy, gdy uciekał przed Absalomem, synem swoim. (3:2) Panie, przecz się rozmnożyli, co mię trapią? wiele ich powstają przeciwko mnie.
Gda1881	Psalm Dawidowy, gdy uciekał przed Absalomem, synem swoim. (3:2) Panie, jako się namnożyło nieprzyjaciół moich! wiele ich powstaje przeciwko mnie.
Gda2017	Psalm Dawida, gdy uciekał przed swoim synem Absalomem. PANIE, jakże się namnożyło moich nieprzyjaciół, jak wielu powstaje przeciwko mnie!
PsBycz	(3:1) Psalm Dawida, ułożony w ucieczce jego przed Absalonem, synem swoim. (3:2) O Panie! ileż namnożyło-się nieprzyjacioł-moich? wielu powstających przeciw-mnie.
Goet	(3:1) PSALM Dawida, gdy uciekał przed synem swoim, Absalomem. (3:2) Panie, jak liczni są gnębiciele moi, jak wielu powstaje przeciwko mnie!
PsCylk	(3:1) Psalm Dawida, gdy uciekał przed Absalonem synem swoim. (3:2) Boże, jak liczni wrogowie moi, wielu powstaje przeciwko mnie.
PsKrusz	(3:1) Psalm Dawida, gdy uciekał przed Absalomem, synem swoim. (3:2) Boże, dlaczego się rozmnożyli nieprzyjaciele moi? Wielu ich, co przeciwko mnie powstają!
PsAszk	(3:1) Śpiew Dawidowy, gdy uciekał przed swym synem Absalonem. (3:2) O Jehowo, jakżesz wzmogli się gnębiciele moi, jak namnożyło się tych, co powstają przeciwko mnie.
PsSzer	(3:1) Psalm Dawida, gdy uciekał przed synem swoim, Absalomem. (3:2) Panie, jak liczni są ciemiężyciele moi! Wielu powstaje przeciwko mnie.
Tys1	(3:1) Psalm Dawida, gdy uszedł przed swoim synem Absalomem. (3:2) Jak wielu, Panie, tych, którzy mnie trapią, jak wielu przeciw mnie powstało!
Tys5	(3:1) Psalm Dawida, gdy uciekał przed swoim synem, Absalomem. (3:2) Panie, jakże wielu jest tych, którzy mnie trapią, jak wielu przeciw mnie powstaje!
Bryt	(3:1) Psalm Dawida, gdy uciekał przed synem swoim Absalomem. (3:2) Panie, jak liczni są wrogowie moi, Jak wielu powstaje przeciwko mnie!
Pozn	(3:1) Psalm Dawida - gdy uchodził przed swym synem Abszalomem. (3:2) O Jahwe, jakże liczni są moi przeciwnicy, jakże wielu powstało przeciwko mnie!
WarPra	(3:1) Psalm, który wyśpiewał Dawid, gdy uciekał przed swoim synem Absalomem. (3:2) Panie, jakże liczni są ci, co mnie uciskają, jak liczni są ci, co na mnie nastają.
STB	(3:1) Psalm Dawida, gdy uciekał przed swoim synem Absalomem. (3:2) WIEKUISTY, jak liczni są moi wrogowie wielu powstaje przeciw mnie.
EIB	(3:1) Psalm Dawida. Uciekał wtedy przed swoim synem Absalomem. (3:2) PANIE, mam tak wielu nieprzyjaciół, Tylu ludzi przeciwko mnie powstaje!

Ps 3,2

PsFlor	Wiele jich mołwi mojej duszy: Nie jest zbawienie jej w jej[o] Gospodnie.
PsPul	Wiele jich mołwi duszy mojej: Nie jest zbawienie jej w Bodze jej.
Wuj1923	(3:3) Wiele ich mówią duszy mojéj: Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim.
Gda1881	(3:3) Wiele ich mówią o duszy mojej: Niemać ten ratunku od Boga. Sela.
Gda2017	Wielu mówi o mojej duszy: Nie ma dla niego ratunku u Boga. Sela.
PsBycz	(3:3) Wielu przemawiających do-duszy-mojéj: Nie-ma zbawienia, dla-niéj, u-Boga.
Goet	(3:3) Wielu mówi o mnie: "Niema dla niego wybawienia u Boga". Sela.
PsCylk	(3:3) Wielu powiada o duszy mojéj: Nie ma dlań zbawienia u Pana. - Sela.
PsKrusz	(3:3) Wielu ich, co mówią o duszy mojej: "Niema dla niego zbawienia w Bogu" - SELAh.
PsAszk	(3:3) Sporo ich, co pomawiają duszę mą: "nie masz dla niego zbawienia w Bogu" - Selah.
PsSzer	(3:3) Wielu mówi o mnie: Nie ma dla niego zbawienia w Bogu. Sela.
Tys1	(3:3) Mnóstwo jest tych, co mówią o mnie: «W Bogu nie ma dla niego zbawienia». Sela.
Tys5	(3:3) Wielu jest tych, co mówią o mnie: Nie ma dla niego zbawienia w Bogu. Sela.
Bryt	(3:3) Wielu mówi o mnie:Nie ma dla niego ratunku u Boga. Sela.
Pozn	(3:3) Wielu mówi o mnie: "Nie ma dla niego pomocy u Boga".
WarPra	(3:3) Wielu jest takich, co mówią, iż nie ma dla mnie ocalenia u Boga. [Pauza]
STB	(3:3) Wielu mówi o mojej duszy: U PANA nie ma dla niego ratunku. Sela.
EIB	(3:3) Niejeden, gdy mówi o mym życiu, Twierdzi, że Bóg już nie przyjdzie mi z pomocą. Sela.

Ps 3,3

PsFlor	Ale ty, Gospodnie, przyjemca moj jeś, sława moja i powyszaję głowę moję.
PsPul	Ale ty, Gospodnie, przyjemca jeś moj, sława moja i powyszszając głowę moję.
Wuj1923	(3:4) Ano ty, Panie, jesteś obrońca mój, chwała moja, i podwyższający głowę moję.
Gda1881	(3:4) Ale ty, Panie! jesteś tarczą moją, chwałą moją, i wywyższającym głowę moję.
Gda2017	Ale ty, PANIE, jesteś moją tarczą, moją chwałą, tym, który podnosi moją głowę.
PsBycz	(3:4) Ale-Ty, Panie, tarcząś około-mnie; Tyś chwałą-mą, i-wywyższającymś głowę-moję.
Goet	(3:4) Ale Ty, Panie, jesteś tarczą dla mnie, czcią moją, i Ty wywyższasz głowę moją.
PsCylk	(3:4) Ale Tyś o Boże, tarczą moją, chwałą moją, i co podnosisz głowę moję.
PsKrusz	(3:4) Lecz Tyś, o Boże! tarczą dla mnie! chwałą moją i podnoszącym głowę moją.
PsAszk	(3:4) A wszakżesz Ty Jehowo jesteś puklerzem dla mnie, mą chwalą i tym, który wznosi mą głowę.
PsSzer	(3:4) Ale Ty, Panie, jesteś tarczą moją, chwałą moją, i Ty podnosisz głowę moją.
Tys1	(3:4) Ty zaś, o Panie, jesteś tarczą moją i chwałą moją: Ty głowę mą wznosisz.
Tys5	(3:4) A jednak, Panie, Ty jesteś dla mnie tarczą, Tyś chwałą moją i Ty mi głowę podnosisz.
Bryt	(3:4) Ale Ty, Panie, jesteś tarczą moją, chwałą moją, I Ty podnosisz głowę moją.
Pozn	(3:4) A jednak Ty, o Jahwe, jesteś mi puklerzem, Tyś moją chwałą, Ty mi podnosisz głowę!
WarPra	(3:4) Ale ty, Panie, jesteś dla mnie tarczą, Tyś chwałą moją i Ty mnie podnosisz.
STB	(3:4) Ale Ty, WIEKUISTY, jesteś moją tarczą, moją chwałą oraz Tym, który podnosi moją głowę.
EIB	(3:4) Ale Ty, PANIE, jesteś mą tarczą i chwałą! Ty podnosisz moją opuszczoną głowę.

Ps 3,4

PsFlor	Głosem mojim ku Gospodnu wołał jeśm i wysłuszał mie z gory świętej swojej.
PsPul	Głosem moim ku Gospodnu wołał jeśm i wysłuchał mie z gory świętej swojej.
Wuj1923	(3:5) Głosem moim wołałem do Pana, i wysłuchał mię z góry świętéj swojéj.
Gda1881	(3:5) Głosem swym wołałem do Pana, a wysłuchał mię z góry świętej swojej. Sela.
Gda2017	Swym głosem wołałem do PANA i wysłuchał mnie ze swojej świętej góry. Sela.
PsBycz	(3:5) Głosem-mym do Pana wołam, więc-odpowiada-mi z-góry Swiętości-swojéj.
Goet	(3:5) Głośno wzywam Pana, a wysłuchuje błaganie moje ze Swej świętej góry. Sela.
PsCylk	(3:5) Głosem moim do Boga wołam, a On odpowie mi z góry świętej Swojej. - Sela.
PsKrusz	(3:5) Głosem moim wołałem do Boga, a wysłuchał mnie z góry swej świętej. - SELAh.
PsAszk	(3:5) Głos mój ku Jehowie się wzbija, wołam a On mi odpowie z góry Swej Świątobliwości - Selah.
PsSzer	(3:5) Głośno wołałem do Pana i wysłuchał mnie ze świętej góry swojej. Sela.
Tys1	(3:5) Wołałem głosem mym do Pana i wysłuchał mnie z góry swej świętej. Sela.
Tys5	(3:5) Wołam swym głosem do Pana, On odpowiada ze świętej swej góry. Sela.
Bryt	(3:5) Głosem moim wołam do Pana, A On odpowiada mi z świętej góry swojej. Sela.
Pozn	(3:5) Donośnym głosem wołam do Jahwe, a On mi odpowiada ze swojej świętej góry.
WarPra	(3:5) Wołałem głośno do Pana i wysłuchał mnie ze swej góry świętej.
STB	(3:5) Moim głosem wołam do BOGA, a On mi odpowie ze Swojej świętej góry. Sela
EIB	(3:5) Znów do PANA skieruję wołanie, On mi odpowie ze swojej świętej góry. Sela.

Ps 3,5

PsFlor	Ja jeśm spał i naspał jeśm sie, i wstał jeśm, bo Gospodzin przyjął mie.
PsPul	Ja jeśm spał i naspałeśm sie, i wstałeśm, bo Gospodzin przyjął mie.
Wuj1923	(3:6) Jam spał i twardom zasnął, i wstałem; bo Pan obronił mię.
Gda1881	(3:6) Jam się układł, i zasnąłem, a ocuciłem się; bo mię Pan podpierał.
Gda2017	Położyłem się i zasnąłem, i obudziłem się, bo PAN mnie podtrzymał.
PsBycz	(3:6) Ja, ja kładę-się, i-zasypiam, obudzam-się, bo Pan podpiéra-mię.
Goet	(3:6) Położyłem się i zasnąłem i znów się obudziłem, bo Pan mnie wspiera.
PsCylk	(3:6) Kładę się i zasypiam; budzę się, bo Bóg wspiera mnie.
PsKrusz	(3:6) Otom położył się i zasnął; przebudziłem się, ponieważ Bóg wspomógł mnie.
PsAszk	(3:6) Gdy legnę i gdym we śnie pogrążon, - przecz się obudzę, gdyż Jehowa mię wspiera.
PsSzer	(3:6) Położyłem się i zasnąłem, obudziłem się, bo Pan mnie ochrania.
Tys1	(3:6) Kładę się, usnę i znowu powstaję, bo Pańska ręka mnie podtrzymuje.
Tys5	(3:6) Kładę się, zasypiam i znowu się budzę, bo Pan mnie podtrzymuje.
Bryt	(3:6) Położyłem się i zasnąłem; Obudziłem się, bo Pan mnie wspiera.
Pozn	(3:6) Kładę się do snu i zasypiam, i znów się budzę, bo Jahwe jest mi podporą.
WarPra	(3:6) Kładę się i zasypiam spokojnie, i znowu się budzę, bo Pan ma mnie w swej pieczy.
STB	(3:6) Kładę się, zasypiam i się budzę, ponieważ BÓG mnie wspiera.
EIB	(3:6) Położyłem się i zasnąłem, a potem się obudziłem, Gdyż Pan nieustannie mnie wspiera.

Ps 3,6

PsFlor	Nie będę sie bać tysiąca luda ostąpających mnie. Wstań, Gospodnie, zbawiona mie uczyń, Boże moj!
PsPul	Nie będę sie bał tysiąca ludzi obstąpających mie. Wstań, Gospodnie, zbaw mie, Boże, Boże moj!
Wuj1923	(3:7) Nie będę się bał tysięcy ludu około mnie leżącego.
Gda1881	(3:7) Nie ulęknę się wielu tysięcy ludu, którzy się na mię zewsząd zasadzili.
Gda2017	Nie przestraszę się dziesiątków tysięcy ludzi, którzy zewsząd na mnie nastają.
PsBycz	(3:7) Nie ulęknę-się przed-dziesiąciu-tysiącami ludu, coby wokoło rozłożyli-się przeciw-mnie.
Goet	(3:7) Nie lękam się wielu tysięcy wojska, które zewsząd mnie otoczyło obozem.
PsCylk	(3:7) Nie lękam się kroci ludu, które zewsząd mnie oblegają.
PsKrusz	(3:7) Nie ulęknę się tysięcy narodu, który obstąpił mnie naokoło.
PsAszk	(3:7) Temuż nie trwożę się tych tysięcy ludu, które przeciw mnie rozłożyły się obozem.
PsSzer	(3:7) Dlatego nie boję się ludu tysięcy, które mnie zewsząd obiegły.
Tys1	(3:7) I nie ulęknę się wcale tysięcy ludu, choć na mnie dokoła nastają.
Tys5	(3:7) Nie lękam się tysięcy ludu, choć przeciw mnie dokoła się ustawiają.
Bryt	(3:7) Nie boję się dziesiątków tysięcy ludu, Które zewsząd na mnie nastają.
Pozn	(3:7) Nie boję się tysięcy tego tłumu, który mnie zewsząd osaczył.
WarPra	(3:7) Nie boję się nawet tysiąca mocarzy, którzy na mnie zewsząd nastają.
STB	(3:7) Nie lękam się mnóstwa ludzi, którzy zewsząd mnie oblegają.
EIB	(3:7) Niestraszne mi zastępy przeciwników, Niech na mnie zewsząd nastają!

Ps 3,7

PsFlor	Bo jeś ty pobił wszystki przeciwiające sie mienie przez winy, zęby grzesznikow starł jeś.
PsPul	Bo jeś ty pobił wszystki przeciwiające sie mnie bez winy, zęby grzesznych starł jeś.
Wuj1923	(3:8) Powstań, Panie! wybaw mię, Boże mój; boś ty pobił wszystkie sprzeciwiające mi się bez przyczyny: pokruszyłeś zęby grzeszników.
Gda1881	(3:8) Powstań, Panie! wybaw mię, Boże mój! albowiemeś ty uderzył w lice wszystkich nieprzyjaciół moich, z zęby niezbożników pokruszyłeś.
Gda2017	Powstań, PANIE! Wybaw mnie, mój Boże! Uderzyłeś bowiem w szczękę wszystkich moich wrogów i połamałeś zęby niegodziwych.
PsBycz	(3:8) Wstań, Panie, ocal-mię, Boże-mój; boś udérzał-był wszech nieprzyjaciół-mych po szczękach; zęby bezbożnych wyłamywałeś.
Goet	(3:8) Powstań, Panie! wybaw mnie, Boże mój! bo Ty wszystkich wrogów moich uderzasz w szczękę, druzgocesz zęby bezbożnych.
PsCylk	(3:8) Powstań o Boże, wspomóż mnie Panie mój, bo porazisz wszystkich wrogów moich szczęki, zęby niegodziwych pokruszysz.
PsKrusz	(3:8) Powstań, o Boże! Zbaw mnie, o Panie mój! wszak Ty uderzyłeś w szczękę wszystkich nieprzyjaciół moich; zęby bezbożnych skruszyłeś.
PsAszk	(3:8) Powstań, o Jehowo, wybaw mnie, Boże mój, - gdyż Ty wszystkich wrogów mych ugodzisz w samą twarz, strzaskasz zęby niegodziwców.
PsSzer	(3:8) Powstań, Panie! Ratuj mnie, Boże mój! Wszak Ty uderzyłeś w szczękę wszystkich nieprzyjaciół moich, połamałeś zęby bezbożnych.
Tys1	(3:8) Powstań, o Panie! Ocal mnie, mój Boże! Bo uderzyłeś w szczękę wszystkich przeciwników moich i połamałeś zęby grzeszników.
Tys5	(3:8) Powstań, o Panie! Ocal mnie, mój Boże! Bo uderzyłeś w szczękę wszystkich moich wrogów i wyłamałeś zęby grzeszników.
Bryt	(3:8) Powstań, Panie! Ocal mnie, Boże mój! Wszak Ty uderzyłeś w szczękę wszystkich wrogów moich, Połamałeś zęby bezbożnych.
Pozn	(3:8) Powstań, o Jahwe, bądź mi obroną, Boże mój! Ty wymierzasz policzki wszystkim moim wrogom, kruszysz zęby bezbożnych.
WarPra	(3:8) Racz powstać, o Panie, Boże mój, ześlij mi pomoc! Ty zmiażdżyłeś szczęki moich wszystkich wrogów, a bezbożnikom połamałeś zęby.
STB	(3:8) Powstań, o WIEKUISTY, wspomóż mnie mój Boże, bowiem porazisz szczęki wszystkich moich wrogów, pokruszysz zęby niegodziwych.
EIB	(3:8) Powstań, PANIE! Ocal mnie, mój Boże! Uderzyłeś już w szczękę wszystkich moich wrogów, Połamałeś już zęby bezbożnych.

Ps 3,8

PsFlor	Boże jest zbawienie i nad ludem twojim pożegnanie twoje.
PsPul	Boże jest zbawienie a nad ludem twoim pożegnanie twoje.
Wuj1923	(3:9) Pańskie jest wybawienie: a nad ludem twoim błogosławieństwo twoje.
Gda1881	(3:9) Od Panać jest wybawienie, a nad ludem twoim błogosławieństwo twoje. Sela.
Gda2017	Od PANA jest zbawienie. Twoje błogosławieństwo jest nad twoim ludem. Sela.
PsBycz	(3:9) Od-Panać pomoc; nad ludem-Twym, błogosławieństwo-Twojé.
Goet	(3:9) U Pana jest wybawienie; a nad ludem Twoim niech spocznie błogosławieństwo Twoje. Sela.
PsCylk	(3:9) U Boga ocalenie; nad narodem Twoim błogosławieństwo Twoje. - Sela.
PsKrusz	(3:9) Zbawienie należy do Boga. Błogosławieństwo Twe nad narodem Twym. - SELAh.
PsAszk	(3:9) Do Jehowy należy wybawienie, nad Twym ludem jest błogosławieństwo Twe - Selah.
PsSzer	(3:9) U Pana jest zbawienie. Nad ludem Twoim niech spocznie błogosławieństwo Twoje! Sela.
Tys1	(3:9) U Pana zbawienie. Błogosławieństwo Twoje niech nad ludem Twym pozostanie. Sela.
Tys5	(3:9) Od Pana pochodzi zbawienie. Błogosławieństwo Twoje nad narodem Twoim. Sela.
Bryt	(3:9) U Pana jest zbawienie, Nad ludem twoim jest błogosławieństwo twoje. Sela.
Pozn	(3:9) U Jahwe jest wybawienie. Błogosławieństwo Twoje [niech zstąpi] na Twój lud!
WarPra	(3:9) Tylko u Pana nasze ocalenie. Niech Twoje błogosławieństwo spłynie na Twój naród.
STB	(3:9) U BOGA jest ocalenie; a Twoje błogosławieństwo spoczywa nad Twoim ludem. Sela.
EIB	(3:9) PAN niesie wybawienie! Na Twoim ludzie spoczywa Twe błogosławieństwo. Sela.

Psalm 4

Ps 4,1

PsFlor	(4:1) Gdy jeśm wezwa❬ł❭, wysłuszał mie Bog prawdy mojej, i w zamętce rozszyrzył jeś mie. (4:2) Smiłuj sie nade mną i wysłuchaj modlitwę moję.
PsPul	(4:1) Gdym wzywał, wysłyszał mie Bog prawdy mojej, w zamęcie rozszyrzył jeś mnie. (4:2) Smiłuj sie nade mną i usłysz modlitwę moję.
Wuj1923	(4:1) Na koniec w pieśniach, Psalm Dawidowi. (4:2) Kiedym wzywał, wysłuchał mię Bóg sprawiedliwości mojéj: w uciśnieniu rozprzestrzeniłeś mi. Zmiłuj się nademną, a wysłuchaj modlitwę moję.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot psalm Dawidowy. (4:2) Wysłuchaj mię, gdy cię wzywam, Boże sprawiedliwości mojej! któryś mi sprawił przestrzeństwo w uciśnieniu; zmiłuj się nademną, a wysłuchaj modlitwę moję.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Neginot. Psalm Dawida. Wysłuchaj mnie, gdy cię wzywam, Boże mojej sprawiedliwości! Ty wyzwoliłeś mnie w czasie ucisku. Zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mojej modlitwy.
PsBycz	(4:1) Naczelnikowi-muzyki; dany do grania, na lutniach, Psalm Dawida. (4:2) Za-wołania-mego, wysłuchaj-mię, o Boże, obrońco niewinności-mojéj! Ty, z-niedoli, wydalasz mię; zmiłuj-się-nademną, i-wysłuchaj modlitwę-moję.
Goet	(4:1) PRZEWODNIKOWI śpiewu. Gra na strunach. Psalm Dawida. (4:2) Wysłuchaj mnie, gdy Cię wzywam, Boże, który udawadniasz moją sprawiedliwość! w uciśnieniu dałeś mi wolną przestrzeń; zmiłuj się nade mną i usłysz modlitwę moją.
PsCylk	(4:1) Przewodnikowi chóru, przy towarzyszeniu instrumentów smyczkowych. Psalm Dawida. (4:2) Na wezwanie moje, odpowiedz mi Panie słuszności mojej, w niedoli rozprzestrzeniłeś mi, zmiłuj się nademną i wysłuchaj modlitwę moję.
PsKrusz	(4:1) Przełożonemu chóru na instrumenty strunowe. Psalm Dawida. (4:2) Gdy wołam, wysłuchaj mnie, o Boże, sprawiedliwości moja! W uciśnieniu uczyniłeś szerokie miejsce dla mnie; miej litość nademną i wysłuchaj modlitwę moją.
PsAszk	(4:1) Dyrygentowi muzycznemu (nad melodjami). Śpiew Dawidowy. (4:2) Gdy wołam, odezwij mi się Boże mej sprawiedliwości, - w ucisku Ty dasz mi krok przestronny, - zmiłuj się nademną i wysłuchaj mej modlitwy.
PsSzer	(4:1) Przewodnikowi śpiewu z grą na strunach. Psalm Dawida. (4:2) Wysłuchaj mnie, gdy wołam, Boże mój sprawiedliwy! W ucisku dałeś mi swobodę. Zmiłuj się nade mną i wysłuchaj modlitwę moją!
Tys1	(4:1) Kierownikowi chóru. Na lutnię. Psalm. Dawidowy. (4:2) Kiedy Cię wezwę, wysłuchaj mnie, Boże, co sprawiedliwość mi wymierzasz — Tyś w utrapieniu mnie podniósł — zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę.
Tys5	(4:1) Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Psalm. Dawidowy. (4:2) Kiedy Cię wzywam, odpowiedz mi, Boże, co sprawiedliwość mi wymierzasz. Tyś mnie wydźwignął z utrapienia - zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę!
Bryt	(4:1) Przewodnikowi chóru, z grą na strunach. Psalm Dawidowy. (4:2) Odpowiedz na wołanie moje, Sprawiedliwy Boże mój! W ucisku ulżyłeś mi. Zmiłuj się nade mną I wysłuchaj modlitwę moją!
Pozn	(4:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: przy wtórze lutni; Psalm Dawida. (4:2) Gdy wołam, wysłuchaj mnie, Boże, sprawiedliwości moja! Oswobódź mnie z udręki, bądź mi miłościw i wysłuchaj mej modlitwy!
WarPra	(4:1) Dla kierującego chórem – na instrumenty strunowe. Psalm Dawida. (4:2) Gdy wołam do Ciebie, racz mnie wysłuchać, Boże, mój Wybawicielu! Gdy byłem w utrapieniu, Ty mnie wyzwoliłeś.
STB	(4:1) Przewodnikowi chóru, w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Psalm Dawida. (4:2) Na me wezwanie, odpowiedz mi Boże mojej sprawiedliwości; w niedoli rozszerzyłeś mnie; zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę.
EIB	(4:1) Dla prowadzącego chór. Na instrumenty strunowe. Psalm Dawida. (4:2) Boże mojej sprawiedliwości, odpowiedz na me wołanie. Ty mnie wyrwałeś z niedoli, A teraz okaż mi łaskę i wysłuchaj modlitwy!

Ps 4,2

PsFlor	(4:3) Synowie człowiekow, dokąd to ciężkim siercem? Przecz miłujecie prozność i szukacie łże?
PsPul	(4:3) Synowie człowieczy, dokąd to ciężkim siercem? Przecz miłujecie prozność i szukacie łeż?
Wuj1923	(4:3) Synowie człowieczy, pókiż ciężkiego serca? przecz miłujecie marność, i szukacie kłamstwa?
Gda1881	(4:3) Synowie ludzcy, i dokądże chwałę moję lżyć będziecie, miłując próżności, a szukając kłamstwa? Sela.
Gda2017	Synowie ludzcy, jak długo będziecie znieważać moją chwałę? Jak długo będziecie miłować marność i szukać kłamstwa? Sela.
PsBycz	(4:3) O synowie przedniejsi! dopokiż chwała-moja będzie dla-hańby? miłowaćli-będziecie próżność, wyszukiwać kłamstwa?
Goet	(4:3) Wy, mężowie, dokądże cześć moja hańbiona będzie? Dokądże miłować będziecie marność i szukać kłamstwa? Sela.
PsCylk	(4:3) Synowie ludzcy! dopókiż będzie chwała moja w poniewierce? upodobacie sobie marność, poszukiwać będziecie fałszu? - Sela.
PsKrusz	(4:3) Synowie ludzcy! dokądże chwała ma będzie ku zelżywości? Dokąd będziecie kochać próżność i uganiać się za kłamstwem? - SELAh.
PsAszk	(4:3) A wy wielmoże, dopokąd zamyślacie pomiatać czcią moją, miłować będziecie próżność a pożądać kłamu - Selah.
PsSzer	(4:3) Wy, ludzie, dopóki lżona będzie cześć moja? Czemu kochacie się w marności i uganiacie się za kłamstwem? Sela.
Tys1	(4:3) Mężowie, dokąd będziecie sercem ociężali? Czemu kochacie marność i szukacie kłamstwa? Sela.
Tys5	(4:3) Mężowie, dokąd chwała moja będzie w pogardzie? Czemu kochacie marność i szukacie kłamstwa? Sela.
Bryt	(4:3) Ludzie, dopókiż lżona będzie cześć moja? Dokąd miłować będziecie próżność i szukać kłamstwa? Sela.
Pozn	(4:3) Mężowie, dopókiż chwała moja ma być znieważana! [Dopókiż] będziecie lgnąć do rzeczy marnych i uciekać się do kłamstw?
WarPra	(4:3) Wy zaś, możni tego świata, jak długo będziecie swoje serca zamykać? Dlaczego kochacie to, co nic nie warte, i czemu w kłamstwie żyjecie? [Pauza]
STB	(4:3) Synowie ludzcy! Jak długo będzie w poniewierce Moja chwała? Upodobacie sobie marność, będziecie poszukiwać fałszu. Sela.
EIB	(4:3) Jak długo wy, wpływowi, będziecie deptać mą godność? Jak długo hołdować próżności i wymyślać kłamstwa? Sela.

Ps 4,3

PsFlor	(4:4) I wiedzcie, iż dziwna uczynił Gospodzin świętego swego; Gospodzin wysłucha mie, gdy wołać będę k niemu.
PsPul	(4:4) Wiedzcie, iż dziwno uczynił Gospodzin świętego swego; Gospodzin wysłuchnie mnie, gdy będę wołać k niemu.
Wuj1923	(4:4) Wiedzcież, iż dziwnym uczynił Pan świętego swego: wysłucha mię Pan, gdy zawołam do niego.
Gda1881	(4:4) Wiedzcież, żeć Pan odłączył sobie pobożnego; wysłucha Pan, gdy zawołam do niego.
Gda2017	Wiedzcie, że PAN oddzielił dla siebie pobożnego. PAN wysłucha, gdy zawołam do niego.
PsBycz	(4:4) Lecz-wiédzcie, że oddzielił Pan pobożnego sobie; Pan usłyszy, za-wołania-mego, do-Niego.
Goet	(4:4) Poznajcież, że Pan wyróżnił sobie pobożnego; Pan słyszy, gdy go wzywam.
PsCylk	(4:4) Wiedzcież, że odznaczył Bóg wiernego Sobie, Bóg słyszy, gdy wołam do Niego.
PsKrusz	(4:4) Wiedzcie, że Bóg rozsławił sprawiedliwego swego- Bóg wysłucha, gdy wołam do Niego.
PsAszk	(4:4) Wszak wiedzcie, że wielce wyróżnił Jehowa swego ulubieńca, Jehowa wysłucha, gdy ja doń wołam.
PsSzer	(4:4) Wiedzcie, że Pan cudownie okazał mi łaskę, Pan słyszy, gdy wołam do Niego.
Tys1	(4:4) Wiedzcie: podziwu godnym czyni Pan świętego swego; Pan mnie wysłucha, gdy będę Go wzywał.
Tys5	(4:4) Wiedzcie, że Pan mi okazuje cudownie swą łaskę, Pan mnie wysłuchuje, ilekroć Go wzywam.
Bryt	(4:4) Wiedzcie, że cudownie okazał mi Pan łaskę, Że Pan słyszy, gdy do niego wołam.
Pozn	(4:4) Wiedzcie, że Jahwe wyróżnia tego, kto jest Mu oddany; Jahwe mnie wysłucha, gdy będę wołał do Niego.
WarPra	(4:4) Oto, jak łaskawy jest Pan dla prawych; On mnie wysłuchuje, ilekroć się doń zwracam.
STB	(4:4) Wiedzcie, że BÓG oznaczył wiernego Sobie; BÓG słyszy, kiedy wołam do Niego.
EIB	(4:4) Pamiętajcie! PAN tego, który jest Mu oddany, otacza szczególną troską, On słyszy, gdy do Niego wołam.

Ps 4,4

PsFlor	(4:5) Gniewajcie sie a nie zgrzeszajcie; jiż mołwicie w waszem siercu, i w przebytcech waszych skruszajcie sie.
PsPul	(4:5) Gniewajcie sie a nie chciejcie zgrzeszyć; jeż mołwicie w siercach waszych, i w przebytcech waszych sk❬r❭uszajcie sie.
Wuj1923	(4:5) Gniewajcie się, a nie grzeszcie: co mówicie w sercach waszych, na łóżkach waszych żałujcie.
Gda1881	(4:5) Lękajcież się, a nie grzeszcie; rozmyślajcie w sercach swych, na łożach waszych, a umilkniecie. Sela.
Gda2017	Zadrżyjcie i nie grzeszcie. Rozmyślajcie w swym sercu na łożu i zamilczcie. Sela.
PsBycz	(4:5) Drżyjcie, a-nie grzészcie; myślcie, w-duchu-waszym, na łóżach-waszych, i uciszcie-się.
Goet	(4:5) Gniewacie się, jednak nie grzeszcie; zastanawiajcie się w sercu swem na łożu waszem, a umilknijcie. Sela.
PsCylk	(4:5) Drżyjcie, a nie grzeszcie; rozważajcie w sercach waszych na łożach waszych, i uśmierzcie się. - Sela.
PsKrusz	(4:5) Bójcie się i nie grzeszcie: Mówcie własnem sercem na łożach waszych i milczcie. - SELAh
PsAszk	(4:5) Pałajcie sobie gniewem, ale nie grzeszcie, rozmyślajcie w waszych sercach, spoczywając na swych łożach, lecz zmilknijcież - Selah.
PsSzer	(4:5) Drżyjcie i nie grzeszcie! Rozmyślajcie w sercu swym na łożach swych i milczcie! Sela.
Tys1	(4:5) Zadrżyjcie i przestańcie grzeszyć, w sercach rozważcie na swych łożach i zamilknijcie. Sela.
Tys5	(4:5) Zadrżyjcie i nie grzeszcie, rozważcie na swych łożach i zamilknijcie! Sela.
Bryt	(4:5) Drżyjcie i nie grzeszcie! Rozmyślajcie w sercu swym na łożu i milczcie! Sela.
Pozn	(4:5) Zatrwóżcie się i nie grzeszcie! Rozważcie to w swych sercach na waszych łożach i zamilknijcie!
WarPra	(4:5) Otrząśnijcie się więc i przestańcie grzeszyć, pomyślcie o tym na waszych łożach i zamilczcie wreszcie! [Pauza]
STB	(4:5) Drżyjcie, a nie grzeszcie; w waszych sercach rozważajcie na waszych łożach, i się uciszcie. Sela.
EIB	(4:5) Lepiej drżyjcie! Nie grzeszcie! Opamiętajcie się z głębi serca, gdy na posłaniach leżycie - i zamilczcie! Sela.

Ps 4,5

PsFlor	(4:6a) Wzdawajcie obietnice prawdy i imiejcie nadzieję w Bodze.
PsPul	(4:6a) Wzdawajcie obietnice prawdy i miejcie nadzieję w Bodze.
Wuj1923	(4:6) Ofiarujcie ofiarę sprawiedliwości, a ufajcie w Panu.
Gda1881	(4:6) Ofiarujcież ofiary sprawiedliwości, a ufajcie w Panu.
Gda2017	Składajcie ofiary sprawiedliwości i ufajcie PANU.
PsBycz	(4:6) Poświęcajcie ofiary sprawiedliwości, i-ufajcie w Panu.
Goet	(4:6) Ofiarujcie ofiary sprawiedliwości i ufajcie Panu!
PsCylk	(4:6) Ofiarujcie ofiary sprawiedliwości i ufajcie Bogu.
PsKrusz	(4:6) Złóżcie ofiary sprawiedliwości i miejcie ufność w Bogu.
PsAszk	(4:6) Czyńcie raczej ofiarnie w sprawiedliwości i pokładajcie ufność w Jehowie.
PsSzer	(4:6) Składajcie ofiary prawe i ufajcie Panu!
Tys1	(4:6) Złóżcie należne ofiary i miejcie w Panu nadzieję.
Tys5	(4:6) Złóżcie należne ofiary i miejcie w Panu nadzieję!
Bryt	(4:6) Składajcie sprawiedliwe ofiary i ufajcie Panu.
Pozn	(4:6) Składajcie nakazane ofiary i zaufajcie Jahwe!
WarPra	(4:6) Złóżcie należne ofiary, zaufajcie Panu!
STB	(4:6) Ofiarujcie ofiary sprawiedliwości oraz ufajcie WIEKUISTEMU.
EIB	(4:6) Szczerze złóżcie ofiary I zaufajcie PANU!

Ps 4,6

PsFlor	(4:6b) Wiele jich mołwi: Kto pokazuje nam dobra? (4:7a) Znamionana jest na nas świeca oblicza twego, Gospodnie;
PsPul	(4:6b) Wiele jich mołwi: Kto ukazał nam dobra? (4:7a) Naznamionowana jest na nas świeca oblicza twego, Gospodnie;
Wuj1923	(4:7) Wiele ich mówią: Któż nam okazał dobra? Naznamionowana jest nad nami światłość oblicza twego, Panie.
Gda1881	(4:7) Wieleć ich mówią: Któż nam da oglądać dobra? Ale ty, Panie! podnieś nad nami światłość oblicza twego.
Gda2017	Wielu mówi: Któż pokaże nam dobro? PANIE, wznieś nad nami światło twego oblicza.
PsBycz	(4:7) Wielu mówiących: Któż okaże-nam dobro? Podnieś nad-nami światłość oblicza-Twego, o Panie!
Goet	(4:7) Wielu mówi: "Któż nam da oglądać szczęście?" ale Ty, Panie, podnieś nad nami światło oblicza Twego!
PsCylk	(4:7) Wielu powiada: któż wskaże nam dobro? Zwróć na nas światło oblicza Twojego Boże.
PsKrusz	(4:7) Wielu jest, co mówi: "któż ukaże nam dobro"? Boże, ukaż nam światło oblicza Twego!
PsAszk	(4:7) Moc jest tych, co powiadają: "a któż nam pokaże, co jest dobrem"? - Chciej sprawdzić na nas, o Jehowo, światło Twego oblicza!
PsSzer	(4:7) Wielu mówi: Obyśmy oglądali dobre! Rozjaśnij nad nami światło oblicza swego, Panie!
Tys1	(4:7) Powiada wielu: «Któż nam ukaże szczęście?» Panie, wznieś ponad nami światłość Twojego oblicza!
Tys5	(4:7) Wielu powiada: Któż nam ukaże szczęście? Wznieś ponad nami, o Panie, światłość Twojego oblicza!
Bryt	(4:7) Wielu mówi: Kto ukaże nam dobro? Wznieś nad nim światło oblicza swego, Panie!
Pozn	(4:7) Wielu jest mówiących: "Kto sprawi, że [znów] zaznamy szczęścia?" Wznieś nad nami, Jahwe, światłość Twego oblicza!
WarPra	(4:7) Wielu pyta: A któż nam pokaże szczęście? O Panie, niech nam zajaśnieje oblicze Twoje!
STB	(4:7) Wielu powiada: Kto nam pokaże dobro? BOŻE, zwróć na nas światło Twego oblicza.
EIB	(4:7) Wielu pyta: Kto okaże nam dobroć? Zalśnij nad nami światłem Twej przychylności, PANIE!

Ps 4,7

PsFlor	(4:7b) dał jeś wiesiele w sierce moje. (4:8) Od owoca żyta, wina i oleja swego rozpłodzili są sie.
PsPul	(4:7b) dał jeś wiesiele w sierce moje. (4:8) Od owoca żyta, wina i oleja swego rozpłodzili sie są.
Wuj1923	(4:8) Dałeś wesele w sercu mojem: od urodzaju zboża, wina i oliwy swéj rozmnożeni są.
Gda1881	(4:8) I sposobisz większą radość w sercu mojem, niż oni miewają, gdy się im zboża ich i wina ich obficie zrodzą.
Gda2017	Wlałeś w moje serce więcej radości niż w czasie, gdy obfitowały ich zboże i wino.
PsBycz	(4:8) Tyś-umieścił więcéj radości, w-sercu-mojém, niż-w-czasie-swym zboża-ich, i-moszczu-ich, namnożyło-się.
Goet	(4:8) Dałeś mi w serce więcej radości, niż im, gdy zboża i moszczu mają w obfitości.
PsCylk	(4:8) Dałeś radość sercu memu, z chwilą gdy zboże ich i wino obrodziło.
PsKrusz	(4:8) Napełniłeś radością serce moje ponad ich radość z wielkiego zbioru zboża i wina.
PsAszk	(4:8) Ty dałeś w me serce radości więcej, niźli im czasu, gdy kwitnie ich plon żytni i ich moszcz.
PsSzer	(4:8) Wlałeś w serce moje więcej radości, niż oni mają w czasie obfitości zboża i wina.
Tys1	(4:8) Więcej radości wlałeś w serce moje niż z obfitości pszenicy i wina.
Tys5	(4:8) Wlałeś w moje serce więcej radości niż w czasie obfitego zbioru pszenicy i młodego wina.
Bryt	(4:8) Wlałeś w serce me większą radość, Niż kiedy się ma obfitość zboża i wina.
Pozn	(4:8) Ty wlewasz w me serce radość większą nad tę, jaka panuje pośród tych, co mają pod dostatkiem zboża i wina.
WarPra	(4:8) Wlałeś w moje serce więcej radości niżbym jej miał z obfitości zboża i wina.
STB	(4:8) Dałeś radość mojemu sercu, z chwilą gdy obrodziło ich zboże i ich wino.
EIB	(4:8) Napełniłeś me serce większą radością niż ta, Którą przynoszą obfite zbiory z pól oraz z winnic.

Ps 4,8

PsFlor	(4:9) W pokoju w tem istem spać będę i odpoczynę, (4:10) bo ty, Gospodnie, osobnie w nadzieji postawił jeś mie.
PsPul	(4:9) W pokoju w tem istem spać będę i odpoczynę, (4:10) bo ty, Gospodnie, osobnie w nadziei postawiłeś mie.
Wuj1923	(4:9) W pokoju pospołu będę spał i odpoczywał; bo ty, Panie, osobliwie w nadziei postanowiłeś mię.
Gda1881	(4:9) W pokoju się i położę i zasnę, bo ty sam, Panie! czynisz, że bezpiecznie mieszkam.
Gda2017	W spokoju się położę i zasnę, bo ty sam, PANIE, sprawiasz, że mieszkam bezpiecznie.
PsBycz	(4:9) Z-spokojnością razem, położę-się, i-zasnę; bo Ty, Panie, sam-tylko, bezpiecznie mieszkać,-dozwolisz-mi.
Goet	(4:9) W pokoju się i położę i zasnę, gdyż ty, Panie! sprawiasz, że w samotności nawet spoczywam bezpiecznie.
PsCylk	(4:9) W spokoju zarazem kładę się i zasypiam, bo Ty o Boże sam pozwalasz mi bezpiecznie spoczywać.
PsKrusz	(4:9) W spokoju jednocześnie kładę się i zasypiam, ponieważ Tyś Boże jedyny, co dozwalasz mi mieszkać w bezpieczeństwie.
PsAszk	(4:9) Razem też w spokoju ułożę się i usnę, gdyż Ty o Jehowo, sadowisz mię w miejscu samotnem i bezpiecznem.
PsSzer	(4:9) W pokoju się położę i także zasnę, bo Ty jedynie, Panie, dasz mi spocząć bezpiecznie.
Tys1	(4:9) Spokojnie usypiam, skoro się położę, bo Ty sam jeden, Panie, czynisz mnie bezpiecznym.
Tys5	(4:9) Gdy się położę, zasypiam spokojnie, bo tylko Ty, Panie, pozwalasz mi mieszkać bezpiecznie.
Bryt	(4:9) Spokojnie się ułożę i zasnę, Bo Ty sam, Panie, sprawiasz, że bezpiecznie mieszkam.
Pozn	(4:9) Spokojnie kładę się do snu i natychmiast zasypiam, ponieważ Ty, o Jahwe, pozwalasz mi bezpiecznie odpoczywać, nawet gdy jestem sam.
WarPra	(4:9) Kładę się więc spokojnie i zasypiam, bo Ty sam, Panie, sprawiasz, że jestem beztroski.
STB	(4:9) W spokoju się kładę oraz zasypiam, gdyż Ty sam, o BOŻE, pozwalasz mi bezpiecznie spoczywać.
EIB	(4:9) W spokoju się ułożę i beztrosko usnę - To dzięki Tobie, PANIE, czuję się bezpieczny.

Psalm 5

Ps 5,1

PsFlor	Słowa moja uszyma wzwiedz, Gospodnie, urozumiej wołanie moje.
PsPul	Dawidow psalm. (5:1) Słowa moja uszyma usłuchni, Gospodnie, rozumiej wołanie moje.
Wuj1923	(5:1) Na koniec za tę, która dziedzictwa dostępuje, Psalm Dawidowi. (5:2) Słowa moje przyjmij w uszy, Panie: wyrozumiéj wołanie moje.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Nechylot psalm Dawidowy. (5:2) Przyjmij, Panie! w uszy swe słowa moje, i wyrozumij doległości moje.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Nechylot. Psalm Dawida. Nakłoń ucha ku moim słowom, PANIE, zważ na moje westchnienie.
PsBycz	(5:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, na narzędziu Nechilot zwaném, Psalm Dawida. (5:2) Słów-moich, posłuchaj o-Panie! uważ rozmyślanié-mojé.
Goet	(5:1) PRZEWODNIKOWI śpiewu. Na fletach. Psalm Dawida. (5:2) Przymij, Panie! słowa moje; bacz na skargę moją!
PsCylk	(5:1) Przewodnikowi chóru, przy towarzyszeniu fletów. Psalm Dawida. (5:2) Słowa moje usłysz Boże; wyrozumiéj westchnienia moje.
PsKrusz	(5:1) Przełożonemu chóru na instrumenty dęte. Psalm Dawida. (5:2) Daj słuch słowom moim, o Boże! Rozważ jęk mój!
PsAszk	(5:1) Dyrygentowi na fletach. - Śpiew Dawidowy. (5:2) Nachyl, o Jehowo, ucha ku mym rozmyślaniom, użycz Twego zrozumienia memu wzburzonemu bełkotaniu.
PsSzer	(5:1) Przewodnikowi śpiewu z grą na fletach. Psalm Dawida. (5:2) Usłysz, Panie, słowa moje, zważ na westchnienie moje!
Tys1	(5:1) Kierownikowi chóru. Na flety. Psalm. Dawidowy. (5:2) Słowa me pochwyć uszami, Panie, na jęk mój natęż słuch,
Tys5	(5:1) Kierownikowi chóru. Na flety. Psalm. Dawidowy. (5:2) Usłysz, Panie, moje słowa, zwróć na mój jęk uwagę;
Bryt	(5:1) Przewodnikowi chóru, z grą na fletach. Psalm Dawidowy. (5:2) Usłysz, Panie, słowa moje, Przejmij się westchnieniem moim,
Pozn	(5:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: przy wtórze fletów; Psalm Dawida. (5:2) Nakłoń ucha na me słowa, Jahwe, zważ na moje westchnienia;
WarPra	(5:1) Dla kierującego chórem – na flety. Psalm Dawida. (5:2) Wysłuchaj, Panie, słów moich, niech wzruszy Cię me narzekanie.
STB	(5:1) Przewodnikowi chóru, w towarzystwie fletów. Psalm Dawida (5:2) Usłysz moje słowa, WIEKUISTY, zrozum me westchnienia.
EIB	(5:1) Dla prowadzącego chór. Na flety. Psalm Dawida. (5:2) PANIE, wysłuchaj moich słów, Przejmij się mymi westchnieniami,

Ps 5,2

PsFlor	(5:2) Posłuszaj głosa prośby mojej, krolu moj i Boże moj! (5:3a) Bo ciebie prosić będę,
PsPul	(5:2) Posłuchni głosu modlitwy mojej, krolu moj i Boże moj! (5:3a) Bo ciebie prosić będę,
Wuj1923	(5:3) Pilnie słuchaj głosu modlitwy mojéj, królu mój i Boże mój! bo do ciebie modlić się będę.
Gda1881	(5:3) Słuchaj pilnie głosu wołania mego; królu mój, i Boże mój! boć się modlę tobie.
Gda2017	Słuchaj pilnie głosu mego wołania, mój Królu i mój Boże, bo się do ciebie modlę.
PsBycz	(5:3) Przychyl-się do-głosu wołania-mego, o królu-mój, i-Boże-mój! bo do-Ciebie się-modlę.
Goet	(5:3) Słuchaj głośnego wołania mego, Królu mój i Boże mój! bo do Ciebie się modlę.
PsCylk	(5:3) Usłysz głos skargi mojéj, królu mój i Panie, gdy się modlę do Ciebie.
PsKrusz	(5:3) Nakłoń uszy na głos wołania mego, królu mój i Panie mój, gdyż do Ciebie modlitwę zanoszę.
PsAszk	(5:3) Zważ, proszę, na głos mego bolesnego wołania, gdyż do Ciebie się zwracam żarliwymi modły, Ty mój królu i Ty mój Boże!
PsSzer	(5:3) Zważ na głos błagania mego, Królu mój i Boże mój, bo modlę się do Ciebie.
Tys1	(5:3) zwróć się na głos modlitwy mojej, mój Królu i Boże mój! Albowiem Ciebie błagam,
Tys5	(5:3) natęż słuch na głos mojej modlitwy, mój Królu i mój Boże! Albowiem Ciebie błagam,
Bryt	(5:3) Zważ na głos błagania mego, Królu mój i Boże mój, bo modlę się do ciebie.
Pozn	(5:3) słuchaj mego głośnego wołania, Królu mój i Boże mój! Do Ciebie przecież się modlę.
WarPra	(5:3) Niech dotrze do Ciebie mój głos, Królu mój i mój Boże, bo do Ciebie wołam.
STB	(5:3) Usłysz głos mojej skargi, Królu mój i Boże, kiedy się modlę do Ciebie.
EIB	(5:3) Zważ na głos mego błagania, Mój Królu i mój Boże, Gdy zanoszę do Ciebie moje prośby.

Ps 5,3

PsFlor	(5:3b) Gospodnie, z zarania usłysz głos moj. (5:4a) Z zarania będę stać przed tobą i uźrzę,
PsPul	(5:3b) Gospodnie, rano posłuchaj głos moj. (5:4a) Rano będę stać przed tobą i uźrzę,
Wuj1923	(5:4) Panie, rano wysłuchasz głos mój: rano będę stał przed tobą i ujrzę.
Gda1881	(5:4) Panie! rano usłysz głos mój; ranoć przedłożę modlitwę moję, i będę wyglądał pomocy.
Gda2017	PANIE, z rana usłyszysz mój głos, z rana zaniosę do ciebie modlitwę i będę czekał.
PsBycz	(5:4) Panie, Ty z-rana usłyszysz głos-mój; ja, z-rana ułożę modlitwę do-Ciebie, i-będę-patrząc-oczekiwał.
Goet	(5:4) Panie! z poranku usłysz głos mój; z rana przedłożę Ci modlitwę moją i będę oczekiwał pomocy.
PsCylk	(5:4) Boże, zrana usłyszysz głos mój, zrana zwracam się do Ciebie i czekam.
PsKrusz	(5:4) Boże, rano wysłuchaj głosu mego, rano przygotuję modlitwę Tobie i czuwać będę,
PsAszk	(5:4) Jehowo, gdy jeno świta usłyszysz mój głos, gdy jeno świta gotuję się na Twe przyjęcie i wypatruję, -
PsSzer	(5:4) Panie, wysłuchaj rano głosu mego, rano przygotowuję Ci ofiarę i wypatruję Ciebie.
Tys1	(5:4) o Panie; rankiem Ty głos mój słyszysz; rano przedstawiam Ci prośby moje i czekam.
Tys5	(5:4) o Panie, słyszysz mój głos od rana, od rana przedstawiam Ci prośby i czekam.
Bryt	(5:4) Panie, od rana racz słuchać głosu mojego; Rano przedkładam ci ofiarę i wyczekuję.
Pozn	(5:4) Jahwe, Ty od rana słuchasz mego głosu; [już od samego] rana zanoszę do Ciebie modły i trwam w oczekiwaniu.
WarPra	(5:4) O Panie mój, od rana głos mój słyszysz, gdy ranną przygotowuję ofiarę i w Twoją wpatruję się stronę.
STB	(5:4) Z rana usłyszysz mój głos, WIEKUISTY, do Ciebie się zwracam o świcie i czekam.
EIB	(5:4) PANIE, słyszysz mój głos od rana, Już rano słowa w modlitwę układam, powierzam Tobie - i czekam.

Ps 5,4

PsFlor	(5:4b) iż Bog nie chcący złego ty jeś. (5:5a) Ani przebywać będzie przy tobie zgłobliwy,
PsPul	(5:4b) iż nie Bog chcący złości ty jeś. (5:5a) Ani przy tobie będzie przebywać złościwy,
Wuj1923	(5:5) Albowiem nie Bóg, chcący nieprawości, ty jesteś: ani mieszkać będzie przy tobie złośnik.
Gda1881	(5:5) Albowiem ty, o Boże! nie kochasz się w nieprawości, a nie zmieszka z tobą złośnik.
Gda2017	Ty bowiem nie jesteś Bogiem, który miłuje nieprawość, zły z tobą nie zamieszka.
PsBycz	(5:5) Boś nie Bogiem, sprzyjającym bezbożności; Ty nie dozwolisz-mieszkać-z-Tobą-złośliwemu.
Goet	(5:5) Albowiem nie jesteś Bogiem, któremu podoba się bezbożność; nikt zły nie ostoi się przed Tobą.
PsCylk	(5:5) Bo nie jesteś Bogiem, który upodobał sobie nieprawość, nie przebywa przy Tobie zło.
PsKrusz	(5:5) ponieważ nie jesteś Bogiem chcącym złego; nieprawość nie ostoi się przy Tobie.
PsAszk	(5:5) Bo wszak nie jesteś Ty Bogiem tylko siły, któryby umiłował niegodziwość a nie masz w Tobie miejsca na cokolwiek, coby było złem, -
PsSzer	(5:5) Albowiem nie jesteś Bogiem, który kocha niegodziwość, i złośnik nie zamieszka z Tobą.
Tys1	(5:5) Bo Ty nie jesteś Bogiem, któremu miła nieprawość, złośliwy nie przebywa u Ciebie.
Tys5	(5:5) Bo Ty nie jesteś Bogiem, któremu miła nieprawość, złego nie przyjmiesz do siebie w gościnę.
Bryt	(5:5) Albowiem Ty nie jesteś Bogiem, który chce niegodziwości, Zły nie może z tobą przebywać.
Pozn	(5:5) Zaprawdę, nie jesteś Bogiem, który by upodobał sobie nieprawość; zły człowiek nie śmie z Tobą obcować,
WarPra	(5:5) Nie jesteś przecież Bogiem, który lubi nieprawość, i nie może bezbożnik pozostawać z Tobą.
STB	(5:5) Bo nie jesteś Bogiem, który upodobał sobie nieprawość, nie przebywa przy Tobie zło.
EIB	(5:5) Bo Ty nie jesteś Bogiem, któremu miła niegodziwość, Zło się przy Tobie nie utrzyma,

Ps 5,5

PsFlor	(5:5b) ani przebywać będą nieprawi przed oczyma twyma. (5:6a) Nienawidział jeś wszech, cso czynią lichotę;
PsPul	(5:5b) ani zostaną niesprawiedliwi przed oczyma twoima. (5:6a) Zawidziałeś wszystki, jiż czynią złość;
Wuj1923	(5:6) Ani się ostoją niesprawiedliwi przed oczyma twemi: nienawidzisz wszystkich, którzy broją nieprawość.
Gda1881	(5:6) Nieostoją się szaleni przed oczyma twemi: ty masz w nienawiści wszystkich, którzy broją nieprawości.
Gda2017	Głupcy nie ostoją się przed twymi oczyma. Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość.
PsBycz	(5:6) Nie stawią-się szaleni przed oczy-Twoje; Ty-nienawidzisz wszystkich sprawców złego.
Goet	(5:6) Swawolni nie ostoją się przed oczami Twemi; nienawidzisz wszystkich popełniających przestępstwo.
PsCylk	(5:6) Nie ostaną się zuchwalcy przed oczyma Twemi, nienawidzisz wszelakich złoczyńców.
PsKrusz	(5:6) Nie będą stali przed oczyma Twemi nieprawi; znienawidziłeś wszystkich czyniących nieprawość.
PsAszk	(5:6) Nie ośmielą się stanąć przeciw oczom Twym pyszałkowaci, Ty nienawidzisz wszystkich, co czynią nieprawość.
PsSzer	(5:6) Nie ostoją się chełpliwi przed oczyma Twymi, nienawidzisz wszystkich złoczyńców.
Tys1	(5:6) Nie ostoją się przed Tobą niezbożni. Nie cierpisz wszystkich, co czynią bezprawie,
Tys5	(5:6) Nieprawi nie ostoją się przed Tobą. Nienawidzisz wszystkich złoczyńców,
Bryt	(5:6) Nie ostoją się chełpliwi przed oczyma twymi, Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość.
Pozn	(5:6) głupcy nie ostoją się przed Tobą. Ty nienawidzisz wszystkich złoczyńców,
WarPra	(5:6) Nie ocaleją przed Tobą ci, co się wynoszą, bo nienawidzisz wszystkich, którzy zło czynią.
STB	(5:6) Nie ostoją się zuchwalcy przed Twoimi oczyma, nienawidzisz wszelkich złoczyńców.
EIB	(5:6) Pyszni odejdą sprzed Twych oczu, Nieprawym powiesz swoje: Nie!

Ps 5,6

PsFlor	(5:6b) zgubisz wsz❬y❭stki, jiż mołwią łże. (5:7a) Męża krwawego i zgłobliwego żadać sie będzie Gospodzin.
PsPul	(5:6b) zgubisz wszystki, jiż mowią łeż. (5:7a) Człowieka krwie winnego i zdradnego żadzić sie będzie Gospodzin.
Wuj1923	(5:7) Zatracisz wszystkie, którzy mówią kłamstwo: mężem krwawym i zdradliwym brzydzi się Pan.
Gda1881	(5:7) Wygubisz tych, którzy mówią kłamstwo; mężem krwawym i zdradliwym brzydzi się Pan.
Gda2017	Wytracisz tych, którzy mówią kłamstwa. PAN brzydzi się człowiekiem krwawym i podstępnym.
PsBycz	(5:7) Ty-zgładzisz mawiających kłamstwo; człowieka krwi-chciwego, i-chytrego, obrzydzi Pan.
Goet	(5:7) Wytracisz kłamców; żądnym krwi i zwodzicielem brzydzi się Pan.
PsCylk	(5:7) Gubisz kłamców, człekiem krwi i zdrady brzydzi się Bóg.
PsKrusz	(5:7) Niechaj przepadną słowa kłamliwe - Bóg brzydzi się mężem krwawym i zdradliwym.
PsAszk	(5:7) Ty wygubisz tych, którzy fałsze głoszą, człekiem krwawym i oszukańczym brzydzi się Jehowa.
PsSzer	(5:7) Gubisz kłamców, Pan brzydzi się krwiożercami i ludźmi fałszywymi.
Tys1	(5:7) gubisz wszystkich, co mówią kłamliwie. Mężem krwawym i podstępnym Pan się brzydzi.
Tys5	(5:7) zsyłasz zgubę na wszystkich, co mówią kłamliwie. Mężem krwawym i podstępnym brzydzi się Pan.
Bryt	(5:7) Zgubisz kłamców, Zbrodniarzami i obłudnikami brzydzi się Pan.
Pozn	(5:7) gotujesz zgubę kłamcom. Jahwe czuje odrazę do człowieka żądnego krwi i do oszusta.
WarPra	(5:7) Ty zgubę sprowadzasz na kłamców wszelkich, odrazę budzą w Tobie.
STB	(5:7) Gubisz kłamców; Bóg się brzydzi człowiekiem krwi i zdrady.
EIB	(5:7) Kłamcom położysz kres! Tak, PAN brzydzi się zbrodniarzem i oszustem!

Ps 5,7

PsFlor	(5:7b) Ale ja w mnożstwie miłosierdzia twego (5:8) wnidę w dom twoj, pokłonię sie u kościoła świętego twego w bojaźni twojej.
PsPul	(5:7b) Ale ja w mnostwie miłosierdzia twego (5:8) wnidę w dom twoj, pokłonię sie u kościoła świętego twego w bojaźni twojej.
Wuj1923	(5:8) A ja w mnóstwie miłosierdzia twego wnijdę do domu twego: pokłonię się ku kościołowi twemu świętemu w bojaźni twojéj.
Gda1881	(5:8) Ale ja w obfitości miłosierdzia twego wnijdę do domu twego, a pokłonię się w kościele twoim świętym, w bojaźni twojej.
Gda2017	Lecz ja dzięki obfitości twego miłosierdzia wejdę do twego domu, oddam pokłon przed twoim świętym przybytkiem w twojej bojaźni.
PsBycz	(5:8) Ale-ja, ja, według wielkości dobroci-Twéj, wejdę do domu-Twego, będę-uwielbiał, w świątyni, Swiętość-Twę, w-bojaźni-Twojéj.
Goet	(5:8) Ja zaś według wielkiej dobroci Twojej mogę wejść do domu Twego i przed świątynią Twoją świętą pokłonić się Tobie w bojaźni Twojej.
PsCylk	(5:8) A ja w wielkiéj łasce Twojéj, wstąpię do domu Twojego, ukorzę się w przybytku Twoim świętym, w bojaźni przed Tobą.
PsKrusz	(5:8) A ja w wielkości miłosierdzia Twego wnijdę do Domu Twego, w bojaźni Twej pokłonię się ku Świątyni Twojej.
PsAszk	(5:8) Lecz ja w mnogiej Twej łasce wejdę w Twój dom, ukorzę się ze czcią nizko ku pałacowi Twej Świętości.
PsSzer	(5:8) Lecz ja dzięki obfitej łasce Twojej mogę wejść do domu Twego, w bojaźni przed Tobą złożyć pokłon w stronę Twego świętego przybytku.
Tys1	(5:8) Ja zaś wejdę do domu Twojego, dzięki obfitej Twej łasce upadnę przed świętym przybytkiem Twoim w bojaźni Twojej,
Tys5	(5:8) Ja zaś dzięki obfitej Twej łasce wejdę do Twojego domu, upadnę przed świętym przybytkiem Twoim, przejęty Twoją bojaźnią.
Bryt	(5:8) Lecz ja dzięki obfitości łaski twojej wejdę do domu twego, Skłonię się ku świętemu przybytkowi twemu w bojaźni przed tobą.
Pozn	(5:8) Ja natomiast z wielkiej Twojej łaskawości śmiem przyjść do Twego Domu i oddać Ci pokłon przed Twoim świętym Przybytkiem, zdjęty bojaźnią przed Tobą.
WarPra	(5:8) Mnie jednak wolno wejść do Twego domu, bo jesteś dla mnie dobry nieskończenie. Upadnę przed Tobą w bojaźni prawdziwej przed Twoim świętym przybytkiem.
STB	(5:8) Ale ja, w Twojej wielkiej łasce wstąpię do Twego domu; w bojaźni przed Tobą się ukorzę w Twoim świętym Przybytku.
EIB	(5:8) Lecz ja przez hojność Twojej łaski wejdę do Twego domu, Pełen bojaźni wobec Ciebie w Twym świętym przybytku złożę hołd.

Ps 5,8

PsFlor	(5:9) Gospodnie, odprowadź mie w prawdzie twojej, prze moje wrogi uczyń ❬prostą❭ w obeźrzeniu twojem drogę moję.
PsPul	(5:9) Gospodnie, prowadź mie w prawdzie twojej, dla wrogow moich rzędzi przed obliczym twoim drogę moję.
Wuj1923	(5:9) Panie, prowadź mię w sprawiedliwości twojéj: dla nieprzyjaciół moich prostuj przed obliczem twojem drogę moję.
Gda1881	(5:9) Panie! prowadź mię w sprawiedliwości twojej dla nieprzyjaciół moich, a wyprostuj przed obliczem mojem drogę twoję.
Gda2017	Prowadź mnie, PANIE, w swojej sprawiedliwości ze względu na moich wrogów; wyprostuj przede mną twoją drogę.
PsBycz	(5:9) Panie, prowadź-mię w-sprawiedliwości-Twéj, z-powodu nieprzyjaciół-moich; sprostuj przedemną, drogę-Twoję.
Goet	(5:9) Panie! prowadź mię w sprawiedliwości Swojej dla nieprzyjaciół moich; wyrównaj przede mną drogę Twoją!
PsCylk	(5:9) Boże, prowadź mnie w sprawiedliwości Twojéj, wobec czyhających na mnie, utoruj przedemną drogę Twoję.
PsKrusz	(5:9) O Boże! prowadź mnie w swej sprawiedliwości z powodu mych nieprzyjaciół; wyprostuj swą drogę przed obliczem mojem.
PsAszk	(5:9) O Jehowo, kieruj mną w Twej sprawiedliwej miłości, ze względu na nieprzyjacioły me naprostuj Twą drogę przedemną.
PsSzer	(5:9) Panie, dzięki sprawiedliwości Swojej prowadź mnie z powodu wrogów moich, toruj przede mną drogę swoją!
Tys1	(5:9) o Panie. W sprawiedliwości swojej mnie prowadź na przekór mym wrogom; drogę Twoją przede mną wyrównaj.
Tys5	(5:9) O Panie, prowadź mnie w swej sprawiedliwości, na przekór mym wrogom, wyrównaj przede mną Twoją drogę!
Bryt	(5:9) Panie, prowadź mnie według sprawiedliwości swojej, Ze względu na wrogów moich Wyrównaj przede mną drogę twoją!
Pozn	(5:9) Prowadź mnie, Jahwe, w Twej sprawiedliwości ze względu na mych wrogów; wyrównaj przede mną swą drogę!
WarPra	(5:9) Prowadź mnie, Panie, drogami Twej sprawiedliwości, choć nie chcą tego wrogowie moi! Czyń prostą przede mną Twą drogę!
STB	(5:9) BOŻE, prowadź mnie w Twojej sprawiedliwości; wobec czyhających na mnie utoruj przede mną Twoją drogę.
EIB	(5:9) PANIE, proszę, prowadź mnie według swej własnej sprawiedliwości, Ze względu na mych wrogów Wygładź przede mną Twoją drogę.

Ps 5,9

PsFlor	(5:10) Bo nie w jich uściech prawdy, sierce jich prozne jest. (5:11a) Grob otworzony jest jich gardło, językmi swymi łżywie są czynili;
PsPul	(5:10) Bo nie jest w uściech jich prawda, sierce jich prozno jest. (5:11a) Grob otworzony jest jich gardło, języki swoimi zdradnie czynili;
Wuj1923	(5:10) Albowiem niemasz w uściech ich prawdy: serce ich jest marne: grób otwarty gardło ich, języki swymi zdradliwie poczynali.
Gda1881	(5:10) Bo niemasz nic szczerego w ustach ich; wnętrzności ich złośliwe, gardło ich jako grób otwarty, językiem swym pochlebiają.
Gda2017	Bo w ich ustach nie ma szczerości, ich wnętrze pełne przewrotności, ich gardło jest grobem otwartym, swoim językiem pochlebiają.
PsBycz	(5:10) Bo żadnéj niema, w-ustach-ich szczérości; wnętrzé-ich przewrotnością; grobem otwartym gardziel-ich; oni językiem-swym pochlébiają.
Goet	(5:10) Albowiem w ustach ich niema pewności; wnętrze ich jest zgubą; gardziel ich jako grób otwarty; językiem swoim schlebiają.
PsCylk	(5:10) Bo niemasz w ustach ich szczerości, ich wnętrze zgubą tchnące, grobem otwartym ich gardło, język swój wygładzili.
PsKrusz	(5:10) Niemasz w ustach ich prawości; serca ich - przewrotnością; wargi ich - grobem otwartym; językami swemi zdradliwie poczynać będą.
PsAszk	(5:10) Bo niemasz w uściech ich niczego, coby było pewne i stałe, ich wnętrze to splot pożądliwości, grób otwarty ich gardziel, choć gładkim czynią swój język.
PsSzer	(5:10) Nie ma bowiem w ich ustach prawdy, wnętrze ich pełne zepsucia, gardło ich otwartym grobem, schlebiają językiem swym.
Tys1	(5:10) Bo w ustach ich nie ma szczerości; zasadzki knuje ich serce; ich gardło jest grobem otwartym; językiem swoim schlebiają.
Tys5	(5:10) Bo w ustach ich nie ma szczerości, ich serce knuje zasadzki, ich gardło jest grobem otwartym, a język ich mówi pochlebstwa.
Bryt	(5:10) Nie ma bowiem w ustach ich szczerości, Wnętrze ich, to zguba! Otwartym grobem jest gardło ich! Językiem swym schlebiają.
Pozn	(5:10) Bo w ustach ich nie ma szczerości, a serce ich jest pełne przewrotności. Ich gardło to otwarty grób, a język jest im narzędziem obłudy.
WarPra	(5:10) Z ich ust nie wyjdzie słowo prawdy, bo ich wnętrze pełne nieprawości. Ich gardło – niczym grób otwarty, a język – zawsze skory do schlebiania.
STB	(5:10) Gdyż w ich ustach nie ma szczerości; ich wnętrze jest tchnące zgubą, grobem otwartym jest ich gardło, swój język wygładzili.
EIB	(5:10) W ich ustach bowiem brak szczerości, We wnętrzu - zepsucie. Ich gardło to otwarty grób, Język - skory do pochlebstw.

Ps 5,10

PsFlor	(5:11b) sędzi je, Boże. (5:12) Spadńcie od myśli swych; podług mnożstwa zgłob jich wyżeni je, bo rozdraźnili są ciebie, Gospodnie.
PsPul	(5:11b) sędzi je, Boże. (5:12) Swal je od myśli jich, podług mnostwa złości jich wypędź je, bo wezwroszyli ciebie, Gospodnie.
Wuj1923	(5:11) Osądź je, Boże! Niechaj upadną od myśli swoich: wedle mnóstwa niezbożności ich wypędź je; bo cię rozdraźnili, Panie.
Gda1881	(5:11) Spustosz ich, o Boże! Niech upadną od rad swoich; dla wielkości przestępstwa ich rozpędź ich, ponieważ są odpornymi tobie.
Gda2017	Spustosz ich, Boże! Niech upadną przez własne zamiary. Z powodu ich licznych występków odtrąć ich, ponieważ buntują się przeciwko tobie.
PsBycz	(5:11) Ukarz-ich, o Boże! niech-upadną od-zamiarów-swoich; za-mnogość przestępstw-ich, wypędź-ich; bo powstają przeciw-Tobie.
Goet	(5:11) Osądź ich, o, Boże! aby upadli przez własne zamachy; za mnóstwo występków ich odepchnij ich od Siebie, ponieważ sprzeciwiali się Tobie.
PsCylk	(5:11) Potęp ich Panie, niech upadną przez własne knowania, dla ogromu grzechów strąć ich, bo przekorni są Tobie.
PsKrusz	(5:11) Ukarz ich, o Panie! Niechaj upadną od własnych zamysłów; odrzuć ich według wielości ich występków, ponieważ buntowali się przeciwko Tobie.
PsAszk	(5:11) Uznaj ich winnymi, o Boże, niechajby ich nie ustrzegły od upadku ich przemyślne rady, strąć ich w bagno własnych ich przestępstw, gdyż przeciw Tobie się sierdzą.
PsSzer	(5:11) Osądź ich, Boże, niech upadną z powodu swych knowań! Odtrąć ich, ze względu na ogrom ich win, bo zbuntowali się przeciwko Tobie!
Tys1	(5:11) Ukarz ich, Boże, niechaj zamiarów swoich nie dopną; dla wielu zbrodni ich wygnaj, buntują się bowiem przeciwko Tobie.
Tys5	(5:11) Ukarz ich, Boże, niech staną się ofiarą własnych knowań; wygnaj ich z powodu licznych ich zbrodni, buntują się bowiem przeciwko Tobie.
Bryt	(5:11) Ukarz ich, Boże, Niech padną przez własne knowania. Z powodu licznych przestępstw odtrąć ich, Gdyż zbuntowali się przeciwko tobie.
Pozn	(5:11) Nie daruj im ich winy, Boże, niech ich własne knowania będą im przyczyną upadku. Odtrąć ich z powodu licznych ich zbrodni, wszak zbuntowali się przeciwko Tobie!
WarPra	(5:11) O Panie, spraw, by ponieśli karę i by ich zgubiły ich własne knowania. Odtrąć ich od siebie z powodu ich zbrodni, za to, że podnoszą przeciw Tobie głowy.
STB	(5:11) Potęp ich Panie, niech upadną przez własne knowania; strąć ich z powodu ogromu grzechów, bowiem są Ci przekorni.
EIB	(5:11) Spraw, niech zapłacą za to, Boże, Niech padną przez swe własne plany. Rozpędź ich za ten ogrom przestępstw, Gdyż przeciw Tobie wszczęli bunt.

Ps 5,11

PsFlor	(5:13) I wiesielić sie będą wszytcy, jiż imają nadzieję w tobie, na wieki wiesielić sie będą i przebywać będziesz w nich. (5:14a) I sławić sie będą wszystcy, jiż miłują imię twoje;
PsPul	(5:13) I daj sie wiesielić wszystkim, jiż w tobie nadzieję mają, na wieki radować sie będą i przebywać będziesz w nich. (5:14a) Wielbić sie będą w tobie wszystcy, jiż miłują imię twoje;
Wuj1923	(5:12) I niech się rozweselą wszyscy, którzy nadzieję mają w tobie: na wieki radować się będą, i będziesz mieszkał w nich: i będą się chlubić w tobie wszyscy, którzy miłują imię twoje.
Gda1881	(5:12) A niechaj się rozweselą wszyscy, co ufają w tobie; na wieki niech wykrzykują, gdyż ich ty szczycić będziesz, i rozradują się w tobie, którzy miłują imię twoje.
Gda2017	Lecz niech się radują wszyscy, którzy tobie ufają; niech zawsze wykrzykują z radości, bo ty będziesz ich osłaniał. Niech rozradują się w tobie ci, którzy miłują twoje imię.
PsBycz	(5:12) A-niech-cieszą-się wszyscy, ufający w-Tobie; na-wieki niech-śpiéwają; więc-miéj-opiekę nad-nimi i-niech-radują-się w-Tobie, miłujący Jmię-Twojé.
Goet	(5:12) Wtedy rozradują się wszyscy, którzy ufają Tobie; na wieki wykrzykiwać będą z radości, gdyż Ty ich ochraniasz; weselić się będą z Ciebie ci, którzy miłują imię Twoje.
PsCylk	(5:12) A niech cieszą się wszyscy, co uciekają się do Ciebie, i wiecznie się radują, gdyż otaczasz ich opieką Swą, i weselą się w Tobie, którzy umiłowali imię Twoje.
PsKrusz	(5:12) A niechaj radują się wszyscy ufający Tobie, niechaj cieszą się na wieki, ponieważ ich bronisz, i niechaj radują się w Tobie, którzy kochają imię Twoje,
PsAszk	(5:12) A niech się radują ci, co w Tobie szukają schronienia, niechaj śpiewem rozbrzmiewają na wieki, - Ty zasię rozpostrzesz nad nim Twą pieczę i weselić się będą w Tobie ci, co miłują Twą istotę, -
PsSzer	(5:12) Lecz niech radują się wszyscy ufający Tobie, niech się na wieki weselą, ochraniaj ich, niech się weselą z Ciebie, którzy miłują imię Twoje!
Tys1	(5:12) A niechaj cieszą się wszyscy, którzy do Ciebie się uciekają, na zawsze niech się weselą. Osłaniaj ich, niech cieszą się Tobą ci, którzy Twe imię miłują.
Tys5	(5:12) A wszyscy, którzy się do Ciebie uciekają, niech się cieszą, niech się weselą na zawsze! Osłaniaj ich, niech cieszą się Tobą ci, którzy imię Twe miłują.
Bryt	(5:12) Lecz rozradują się wszyscy, którzy tobie ufają, Będą się głośno weselić na wieki; Ty będziesz ich osłaniać, a ci, którzy miłują imię twoje, będą się radować tobą.
Pozn	(5:12) Wszyscy natomiast, którzy u Ciebie szukają obrony, niech się radują i niech się zawsze weselą; niechaj ci znajdą radość w Tobie, którzy miłują Imię Twoje.
WarPra	(5:12) Niech zaś radują się wszyscy, co Tobie ufają, niech nie ustaje ich radość. Strzeż wszystkich, co kochają Twe Imię, Aby zawsze mogli Cię sławić:
STB	(5:12) A niech się cieszą wszyscy, którzy się uciekają do Ciebie i wiecznie się radują, gdyż otaczasz ich Swą opieką; niech się w Tobie weselą ci, którzy umiłowali Twe Imię.
EIB	(5:12) Lecz ci, co Tobie zaufali, cieszyć się będą nieprzerwanie. Ich radość swymi odgłosami pobrzmiewać będzie całe wieki! Ty im zapewnisz swą ochronę, A oni, w Twoim imieniu rozkochani, Będą się wciąż radować w Tobie.

Ps 5,12

PsFlor	(5:14b) bo ty pożegnasz prawemu. (5:15) Gospodnie, jako szczytem dobrej wolej twojej koronował jeś nas.
PsPul	(5:14b) bo ty przeżegnasz sprawiedliwemu. (5:15) Gospodnie, jako szczytem dobrej wolej twojej koronował jeś nas.
Wuj1923	(5:13) Albowiem ty będziesz błogosławił sprawiedliwemu: Panie, jako tarczą dobréj woli twéj obtoczyłeś nas.
Gda1881	(5:13) Albowiem ty, Panie! sprawiedliwemu błogosławić będziesz, a zastawisz go, jako tarczą, dobrotliwością twoją.
Gda2017	Ty bowiem, PANIE, będziesz błogosławił sprawiedliwego, osłonisz go dobrocią jak tarczą.
PsBycz	(5:13) Bo Ty pobłogosławisz sprawiedliwego, o Panie! Ty, jak-tarczą, łaskawością otoczysz-go.
Goet	(5:13) Albowiem Ty, Panie! błogosławisz sprawiedliwego; zasłaniasz go łaskawością swoją jak tarczą.
PsCylk	(5:13) Bo błogosławisz sprawiedliwemu o Boże, gdyby tarczą, łaską go wieńczysz.
PsKrusz	(5:13) ponieważ błogosławić będziesz sprawiedliwemu. O Boże! jako tarczą szczęściem go otoczysz.
PsAszk	(5:13) Bo Ty błogosławisz sprawiedliwemu, Jehowo, i upodobaniem niby tarczą go wieńczysz dookoła.
PsSzer	(5:13) Bo Ty, Panie, błogosławisz sprawiedliwemu, osłaniasz go łaską jakby tarczą.
Tys1	(5:13) Bo Ty, o Panie, sprawiedliwemu dasz błogosławieństwo: jak tarczą otoczysz go łaską.
Tys5	(5:13) Bo Ty, Panie, będziesz błogosławił sprawiedliwemu, otoczysz go łaską jak tarczą.
Bryt	(5:13) Bo Ty, Panie, błogosławisz sprawiedliwego, Osłaniasz go życzliwością jakby tarczą.
Pozn	(5:13) Bo Ty, o Jahwe, błogosławieństwem darzysz sprawiedliwego, niby tarczą otaczasz go łaskawością swoją.
WarPra	(5:13) Bo prawego błogosławisz, Panie, i jak tarczą osłaniasz go swą łaską.
STB	(5:13) Ponieważ błogosławisz sprawiedliwemu, WIEKUISTY, wieńczysz go łaską, jakby tarczą.
EIB	(5:13) Bo Ty, PANIE, zapewniasz pomyślność sprawiedliwemu, Twoja życzliwość osłania go jak tarcza.

Psalm 6

Ps 6,1

PsFlor	Gospodnie, w twojem rosierdziu nie swarz mie ani w twojem gniewie kaźni mie.
PsPul	Psalm Dawidow. (6:1) Gospodnie, nie w twoim rosierdziu swarz mię ani w twoim gniewie kaźni mie.
Wuj1923	(6:1) Na koniec w pieśniach, Psalm Dawidowi na oktawę. (6:2) Panie, nie w zapalczywości twéj strofuj mię, ani w gniewie twoim karz mię.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot i Seminit psalm Dawidowy. (6:2) Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Neginot i Seminit. Psalm Dawida. PANIE, nie karć mnie w swoim gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
PsBycz	(6:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania na narzędziach ośmiu-strunowych, Psalm Dawida. (6:2) Panie, nie w-gniéwie-Twym, obwiniaj-mię, i-nie, w-zapalczywości-Twéj, karć-mię.
Goet	(6:1) PRZEWODNIKOWI śpiewu. Gra na ośmiostrunnym instrumencie, Psalm Dawida. (6:2) Panie, nie karz mnie w gniewie Swym, i nie smagaj mnie w zapalczywości Swej.
PsCylk	(6:1) Przewodnikowi chóru, przy towarzyszeniu instrumentów smyczkowych, na ośm głosów. Psalm Dawida. (6:2) Boże, nie w gniewie Twoim napominaj mnie, nie w uniesieniu Twojém karć mnie.
PsKrusz	(6:1) Przełożonemu chóru na instrumenty strunowe. Na oktawę. Psalm Dawida. (6:2) O Boże! w popędliwości swej nie strofuj mnie, i w gniewie swoim nie karz mnie.
PsAszk	(6:1) Dyrygentami muzycznemu (nad melodjami) na ósemce. - Śpiew Dawidowy. (6:2) Jehowo, nie gniewem Twym chciej mnie pouczać, ani strofować mię Twą zapalczywością, -
PsSzer	(6:1) Kierownikowi chóru z grą na strunach, na oktawę. Psalm Dawida. (6:2) Panie, nie karz mnie w gniewie swoim i nie karć mnie w zapalczywości swojej!
Tys1	(6:1) Kierownikowi chóru. Na lutnię. Na oktawę. Psalm. Dawidowy. (6:2) Nie karć mnie, Panie, w Twym gniewie, i nie karz mnie w Twej zapalczywości.
Tys5	(6:1) Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Na oktawę. Psalm. Dawidowy. (6:2) Nie karć mnie, Panie, w swym gniewie i nie karz w swej zapalczywości.
Bryt	(6:1) Przewodnikowi chóru, z grą na strunach, na oktawę. Psalm Dawidowy. (6:2) Panie, nie karć mnie w gniewie swoimI w zapalczywości swojej nie karz mnie!
Pozn	(6:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na instrumenty strunowe; w oktawie; Psalm Dawida. (6:2) Nie karz mnie, Jahwe, w swym gniewie, nie strofuj mnie w uniesieniu!
WarPra	(6:1) Dla kierującego chórem – na instrument strunowy w oktawie. Psalm Dawida. (6:2) O Panie, racz mnie nie karać w swoim gniewie i nie karć mnie w Twej zapalczywości!
STB	(6:1) Przewodnikowi chóru; na osiem głosów, w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Psalm Dawida. (6:2) WIEKUISTY, nie napominaj mnie w Swym gniewie, nie karć mnie w Twoim uniesieniu.
EIB	(6:1) Dla prowadzącego chór. Do śpiewu przy wtórze instrumentów strunowych, na oktawę. Psalm Dawida. (6:2) PANIE, nie karć mnie w swoim gniewie Ani nie pouczaj w swojej porywczości!

Ps 6,2

PsFlor	Smiłuj sie nade mną, Gospodnie, bo niemocen jeśm, uzdrow mie, Gospodnie, bo zamącony są wszytki kości moje
PsPul	Smiłuj sie nade mną, Gospodnie, bo niemocen jeśm, uzdrow mie, Gospodnie, bo zamącony są wszystki kości moje
Wuj1923	(6:3) Zmiłuj się nademną, Panie; bomci chory: uzdrów mię, Panie; boć strwożone są kości moje.
Gda1881	(6:3) Zmiłuj się nademną, Panie! bomci mdły; uzdrów mię, Panie! boć się strwożyły kości moje,
Gda2017	Zmiłuj się nade mną, PANIE, bo jestem słaby; uzdrów mnie, PANIE, bo moje kości drżą;
PsBycz	(6:3) Zmiłuj-się-nademną, Panie; bom wycienczon ja; uzdrów-mię, Panie; bo przerażone-są kości-moje.
Goet	(6:3) Zmiłuj się nade mną, Panie! bo jestem mdły. Uzdrów mię, Panie, bo się strwożyły kości moje!
PsCylk	(6:3) Zmiłuj się nademną o Boże, bo zawiędnę, ulecz mnie, bo strętwiały członki moje.
PsKrusz	(6:3) Zmiłuj się, nademną, Boże, bom mdły, uzdrów mnie, Boże, ponieważ zatrwożyły się kości moje;
PsAszk	(6:3) Zmiłuj się nademną, gdyż jam nieszczęśliwy, uzdrów mnie, gdyż porażone są kości moje.
PsSzer	(6:3) Zmiłuj się nade mną, Panie, bom słaby; uzdrów mnie, Panie, bo zatrwożone jest ciało moje!
Tys1	(6:3) Zmiłuj się nade mną, Panie, bom słaby; ulecz mnie, Panie, bo kości moje strwożone,
Tys5	(6:3) Zmiłuj się nade mną, Panie, bom słaby; ulecz mnie, Panie, bo drżą kości moje
Bryt	(6:3) Zmiłuj się nade mną, Panie, bom jest słaby; Uzdrów mnie, Panie, bo strwożyły się kości moje!
Pozn	(6:3) Zlituj się nade mną, Jahwe, bom zdjęty niemocą; uzdrów mnie, o Jahwe, bo osłabły członki moje!
WarPra	(6:3) Okaż mi, Panie, Twoje miłosierdzie, bom chwiejny, ratuj mnie, bo słabną moje kości.
STB	(6:3) Zmiłuj się nade mną, BOŻE, bo uwiędnę; ulecz mnie, ponieważ zdrętwiały moje członki.
EIB	(6:3) Zmiłuj się nade mną, PANIE, gdyż odeszły mnie siły, Uzdrów, bo do szpiku przenika mnie trwoga.

Ps 6,3

PsFlor	i dusza moja zamącona jest barzo. Ale ty, Gospodnie, dokąd?
PsPul	❬i❭ dusza moja zamącona jest barzo. A ty, Gospodnie, dokąd?
Wuj1923	(6:4) I dusza moja strwożona jest bardzo: ale ty, Panie, pókiż?
Gda1881	(6:4) I dusza moja bardzo jest zatrwożona; ale ty, Panie! pokądże?
Gda2017	I moja dusza bardzo się zatrwożyła; lecz ty, PANIE, jak długo jeszcze?
PsBycz	(6:4) Nawet-dusza-moja, zmięszaną bardzo; a-Ty, o-Panie! do pokądże?
Goet	(6:4) I dusza moja bardzo jest zatrwożona. A Ty, Panie, dopóki...?
PsCylk	(6:4) A dusza moja strwożona wielce, a Ty o Boże dopókiż jeszcze?
PsKrusz	(6:4) i dusza moja bardzo się zatrwożyła, a Ty, Boże, dokądże karać będziesz?
PsAszk	(6:4) I dusza ma przerażona wielce, a Ty, o Jehowo, dopokąd?
PsSzer	(6:4) I dusza moja jest bardzo zatrwożona. A Ty, Panie, dopokąd...?
Tys1	(6:4) i dusza moja wielce jest strwożona; lecz Ty, o Panie, dokądże jeszcze...?
Tys5	(6:4) i duszę moją ogarnia wielka trwoga; lecz Ty, o Panie, jakże długo jeszcze...?
Bryt	(6:4) I dusza moja bardzo się zatrwożyła. A Ty, Panie, jak długo...?
Pozn	(6:4) A nadto duszę moją ogarnął straszliwy niepokój! Ty zaś, o Jahwe - dokądże jeszcze...?
WarPra	(6:4) Jestem głęboko przygnębiony na duszy, jak długo jeszcze będziesz zwlekał, Panie?
STB	(6:4) Zaś ma dusza jest wielce zatrwożona; zatem Ty, o PANIE, dopóki jeszcze będziesz zagniewany?
EIB	(6:4) Na mą duszę spadło przerażenie, A Ty, PANIE - jak długo jeszcze...?

Ps 6,4

PsFlor	Obroci sie, Gospodnie, i wytargni duszę moję, zbawiona mie uczyń prze miłosierdzie twoje.
PsPul	Obroci sie, Gospodnie, i wytargni duszę moję, zbawiona mie uczyń dla miłosierdzia twego.
Wuj1923	(6:5) Nawróć się, Panie, a wyrwij duszę moje: zbaw mię dla miłosierdzia twego.
Gda1881	(6:5) Nawróć się, Panie! wyrwij duszę moję; wybaw mię dla miłosierdzia twego;
Gda2017	Zawróć, PANIE, ocal moją duszę; wybaw mnie ze względu na twe miłosierdzie.
PsBycz	(6:5) Obróć-się, Panie; wyzwól duszę-moję; ocal-mię, przez dobroć-Twoję.
Goet	(6:5) Wróć się, Panie! uwolnij duszę moją, wybaw mię dla dobroci Twojej.
PsCylk	(6:5) Zwróć się Boże, wyswobódź duszę moję, dopomóż mi przez litość Twoję.
PsKrusz	(6:5) Nawróć się, Boże, wyrwij duszę moją, zbaw mnie według miłosierdzia Twego.
PsAszk	(6:5) Wróć się, o Jehowo, oswobódź mą duszę i wy-baw mnie dla Twego niezmierzonego miłosierdzia.
PsSzer	(6:5) Zwróć się, Panie, ratuj duszę moją, zbaw mnie dzięki łasce swojej!
Tys1	(6:5) Powróć, o Panie, wyrwij moją duszę, przez miłosierdzie Twoje mnie wybaw,
Tys5	(6:5) Powróć, o Panie, ocal moją duszę, wybaw mnie przez Twoje miłosierdzie,
Bryt	(6:5) Odwróć się, Panie, ratuj duszę moją, Zbaw mnie przez łaskę swoją!
Pozn	(6:5) Zważ [na mnie], Jahwe, ratuj moje życie, wspomóż mnie, pomny na swe miłosierdzie!
WarPra	(6:5) O Panie, obróć się ku mnie i okaż mi pomoc, w Twoim miłosierdziu pośpiesz mi na ratunek!
STB	(6:5) Zwróć się, BOŻE, wyswobodź moją duszę, dopomóż mi przez Twą litość.
EIB	(6:5) Zawróć, PANIE! Uratuj mi życie, Wybaw mnie dzięki swej łasce!

Ps 6,5

PsFlor	Bo nie jest we śmierci, jenże by ciebie pomniał, ale w piekle kto sie będzie kajać ❬tobie❭?
PsPul	Bo nie jest we śmierci, jen by ciebie wspomienął, ale i w piekle kto ciebie będzie wyznawał i kajać sie tobie?
Wuj1923	(6:6) Albowiem w śmierci niemasz, ktoby na cię pamiętał: a w piekle, ktoć wyznawać będzie?
Gda1881	(6:6) Albowiem w śmierci niemasz pamiątki o tobie, a w grobie któż cie wyznawać będzie?
Gda2017	W śmierci bowiem nie ma pamięci o tobie, a w grobie któż cię będzie wysławiać?
PsBycz	(6:6) Bo nie-ma, w-śmierci, pamięci-o-Tobie; w-grobie, któż będzie-składał-dzięki Tobie?
Goet	(6:6) Albowiem w śmierci nie pamięta się o Tobie; a w otchłani któż Cię wielbić będzie?
PsCylk	(6:6) Bo nie w śmierci pamięć o Tobie; w grobie któż wielbi Cię.
PsKrusz	(6:6) Niemasz przecie w śmierci pamięci o Tobie, a w otchłani któż wyznawać Ci będzie?
PsAszk	(6:6) Bo niemasz w śmierci wspominania Twego, a w przepaści wieczystej któżby Cię mógł sławić?
PsSzer	(6:6) Bo w śmierci nikt nie pamięta o Tobie, a w krainie umarłych któż będzie Cię wysławiał?
Tys1	(6:6) bo nikt z umarłych nie wspomni o Tobie: w krainie zmarłych któż Cię wychwala?
Tys5	(6:6) bo nikt po śmierci nie wspomni o Tobie, któż Cię wychwala w Szeolu?
Bryt	(6:6) Bo po śmierci nie pamięta się o tobie, A w krainie umarłych któż cię wysławiać będzie?
Pozn	(6:6) Po śmierci nikt Cię przecież nie wspomina, któż miałby Cię sławić w Szeolu?
WarPra	(6:6) Bo żaden spośród zmarłych nie myśli o Tobie i nikt nie będzie Cię wielbił w zaświatach.
STB	(6:6) Gdyż nie w śmierci jest pamięć o Tobie; któż Cię wielbi w Krainie Umarłych?
EIB	(6:6) Bo po śmierci - któż o Tobie pamięta? Kto Cię będzie sławił z głębin świata zmarłych?

Ps 6,6

PsFlor	Usiłował jeśm w mojem płaczu; myć [sie] będę po wszytki nocy łoże moje, se słzami mojimi łoże moje smoczę.
PsPul	Robotowałeśm we wzdychaniu moim; omywać będę przez kolżdą noc łoże moje, słzami moimi posłanie moje zmoczę.
Wuj1923	(6:7) Pracowałem w płaczu moim: będę omywał na każdą noc łóżko moje: łzami mojemi będę polewał pościel swoję.
Gda1881	(6:7) Spracowałem się od wzdychania mego; opływa na każdą noc pościel moja, a łoże moje mokre jest od łez.
Gda2017	Zmęczyłem się moim wzdychaniem, co noc zalewam łzami moje posłanie, moje łoże jest mokre od płaczu.
PsBycz	(6:7) Zmordowałem-się od-wzdychania-mego; obléwam, w każdéj nocy, łóżko-mojé; łzami-mojemi, łóżé-me skrapiam.
Goet	(6:7) Wyczerpany jestem wzdychaniem mojem, zraszam co noc pościel moją, a łoże moje mokre jest od łez.
PsCylk	(6:7) Zmożony jestem łkaniem, skrapiam co noc me posłanie, łzami łoże moje zalewam.
PsKrusz	(6:7) Umęczyłem się od wzdychania mego; opływa co noc łoże moje - od łez moich mokra pościel moja.
PsAszk	(6:7) Zmożony jestem od samego wzdychania, roszę łoże me noc całą, łzami pościel mą stapiam,
PsSzer	(6:7) Umęczyłem się wzdychaniem swoim, co noc skrapiam posłanie swoje, łzą zlewam łoże swoje.
Tys1	(6:7) Zmęczyłem się moim jękiem, płaczem oblewam co noc moje łoże, posłanie moje skrapiam łzami.
Tys5	(6:7) Zmęczyłem się moim jękiem, płaczem obmywam co noc moje łoże, posłanie moje skrapiam łzami.
Bryt	(6:7) Zmęczyłem się wzdychaniem moim, Każdej nocy zraszam posłanie moje, Łzami oblewam łoże moje.
Pozn	(6:7) Omdlewam w moich jękach, co noc zlewam łzami swoje łoże, zraszam nimi posłanie.
WarPra	(6:7) Nie mam już sił, żeby wzdychać, łez strumieniem co noc oblewam me łoże, łzy spływają po moim posłaniu.
STB	(6:7) Jestem zmożony łkaniem, co noc skrapiam moje posłanie i me łoże zalewam łzami.
EIB	(6:7) Zmęczył mnie ciągły smutek, Co noc na posłaniu płaczę, Pościel mokra od łez.

Ps 6,7

PsFlor	Zamąciło sie jest od rosierdzia oko moje, postarzał jeśm sie miedzy wszemi nieprzyjacioły mojimi.
PsPul	Zamąciło się od rosierdzia oko moje, postarzałeśm sie miedzy wszemi nieprzyjacioły moimi.
Wuj1923	(6:8) Strwożyło się od zapalczywości oko moje: zstarzałem się między wszystkimi nieprzyjacioły mymi.
Gda1881	(6:8) Zaćmiło się dla gniewu oko moje, a zstarzała się twarz moja dla wszystkich nieprzyjaciół moich.
Gda2017	Moje oko zaćmiło się od smutku, zestarzało się z powodu wszystkich moich wrogów.
PsBycz	(6:8) Wynędzniało od-smulku, obliczé-mojé; zestarzało-się, między-wszemi nieprzyjaciołmi-moimi.
Goet	(6:8) Zaćmiło się ze zgryzoty oko moje: zestarzałem się wśród wszystkich gnębicieli moich.
PsCylk	(6:8) Zamroczyło się od strapienia oko moje, zgrzybiało przez tylu gnębiących mnie.
PsKrusz	(6:8) Zaćmiło się dla gniewu oko moje; zestarzałem się z powodu wszystkich nieprzyjaciół moich.
PsAszk	(6:8) Oko me zamglone ze zgryzoty, zaszło od widoku wszystkich mych gnębicieli.
PsSzer	(6:8) Oko moje zmętniało od zgryzoty, postarzało się z powodu wszystkich mych wrogów.
Tys1	(6:8) Od smutku oko moje mgłą zachodzi, starzeję się z powodu wszystkich mych wrogów.
Tys5	(6:8) Od smutku oko moje mgłą zachodzi, starzeje się z powodu wszystkich mych wrogów.
Bryt	(6:8) Zamroczyło się zgryzotą oko moje, Postarzało się z powodu wszystkich wrogów moich.
Pozn	(6:8) Oko moje zmętniało z utrapienia, zestarzałem się pośród wszystkich moich wrogów.
WarPra	(6:8) Oczy wyblakły mi już od płaczu, a wrogowie sprawili, żem się bardzo postarzał.
STB	(6:8) Od strapienia zamroczyło się moje oko, zestarzało się przez moich dręczycieli.
EIB	(6:8) Zgryzota przyćmiła mi wzrok, Osłabł z powodu mych wrogów.

Ps 6,8

PsFlor	Odstępcie ode mnie wszytcy, jiż czynicie lichotę, bo wysłuszał Gospodzin głosa płaczu mego.
PsPul	Odstępcie ode mnie wszycy, co czynicie złość, bo wysłuchał Gospodzin głos płaczu mego.
Wuj1923	(6:9) Odstąpcie odemnie wszyscy, którzy nieprawość czynicie; albowiem wysłuchał Pan głos płaczu mojego.
Gda1881	(6:9) Odstąpcie odemnie wszyscy, krórzy czynicie nieprawość; albowiem Pan usłyszał głos płaczu mojego.
Gda2017	Odstąpcie ode mnie, wszyscy czyniący nieprawość, bo PAN usłyszał głos mego płaczu.
PsBycz	(6:9) Odstąpcie odemnie, wszyscy sprawcy złego; bo usłyszał Pan głos płaczu-mojego.
Goet	(6:9) Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy popełniacie przestępstwo, albowiem usłyszał Pan głośny płacz mój.
PsCylk	(6:9) Odstąpcie odemnie wszyscy złoczyńcy, gdyż wysłuchał Bóg głos płaczu mego.
PsKrusz	(6:9) Odejdźcie odemnie wszyscy czyniący nieprawość, ponieważ wysłuchał Bóg głosu narzekania mego.
PsAszk	(6:9) Precz, odstąpcie mnie wszyscy niegodziwcy, gdyż oto wysłuchał Jehowa głosu mego płakania,
PsSzer	(6:9) Precz ode mnie wszyscy niegodziwi, Pan usłyszał głos płaczu mego!
Tys1	(6:9) Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy zło czynicie, bo Pan usłyszał głos mojego płaczu;
Tys5	(6:9) Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy zło czynicie, bo Pan usłyszał głośny mój płacz;
Bryt	(6:9) Odstąpcie ode mnie wszyscy czyniący nieprawość, Gdyż Pan usłyszał głos płaczu mojego.
Pozn	(6:9) Precz ode mnie, wszyscy nikczemnicy, bo Jahwe usłyszał głośny mój płacz!
WarPra	(6:9) Odstąpcie ode mnie, wszyscy bezbożnicy, bo dotarł do Pana głos płaczu mojego.
STB	(6:9) Odstąpcie ode mnie wszyscy, co czynicie nieprawość, gdyż BÓG wysłuchał głos mojego płaczu.
EIB	(6:9) Odstąpcie ode mnie, wszyscy czyniący nieprawość! PAN usłyszał mój płacz!

Ps 6,9

PsFlor	Wysłuszał Gospodzin prośbę moję, Gospodzin modlitwę moję przyjął.
PsPul	Wysłuchał Gospodzin prośbę moję, Gospodzin modlitwę moję przyjął.
Wuj1923	(6:10) Wysłuchał Pan prośbę moję: Pan modlitwę moję przyjął.
Gda1881	(6:10) Usłyszał Pan prośbę moję; Pan modlitwę moję przyjął.
Gda2017	Usłyszał PAN moją prośbę, PAN przyjął moją modlitwę.
PsBycz	(6:10) Usłyszał Pan błaganié-mé; Pan, modlitwę-mę, przyjął.
Goet	(6:10) Pan wysłuchał błaganie moje, modlitwę moją Pan przyjął.
PsCylk	(6:10) Wysłuchał Bóg błaganie moje; Bóg modlitwę mą przyjął.
PsKrusz	(6:10) Wysłuchał Bóg prośbę moją, przyjął Bóg modlitwę moją.
PsAszk	(6:10) Wysłuchał Jehowa mej prośby błagalnej, Jehowa modlitwę mą przyjmie.
PsSzer	(6:10) Wysłuchał Pan błagania mojego, Pan przyjął modlitwę moją.
Tys1	(6:10) Pan usłyszał moje błaganie, modlitwę moją Pan przyjął.
Tys5	(6:10) Pan usłyszał moje błaganie, Pan przyjął moją modlitwę.
Bryt	(6:10) Wysłuchał Pan błaganie moje, Przyjął Pan modlitwę moją.
Pozn	(6:10) Jahwe usłyszał moje błaganie, Jahwe przyjmie moją modlitwę!
WarPra	(6:10) Wysłuchał Pan mojego błagania, Pan raczył przyjąć moje prośby.
STB	(6:10) WIEKUISTY wysłuchał moje błagania, BÓG przyjął moją modlitwę.
EIB	(6:10) On wysłuchał błagania, Przyjmie mą modlitwę!

Ps 6,10

PsFlor	Zapalajcie sie i zamąceni bądźcie silno wszystcy nieprzyjaciele moji, obroceni i zapłonęli bądźcie barzo rychło.
PsPul	Zasromajcie sie i zamąceni bądźcie silno wszytcy nieprzyjaciele moji, obroceni i zasromani bądźcie barzo rychło. Sła❬wa...❭
Wuj1923	(6:11) Niech się zawstydzą i wielce zatrwożą wszyscy nieprzyjaciele moi: niech się nawrócą i zawstydzą bardzo prędko.
Gda1881	(6:11) Niech się zawstydzą i bardzo zatrwożą wszyscy nieprzyjaciele moi; niech tył podadzą, a niech prędko pohańbieni będą.
Gda2017	Niech się zawstydzą i bardzo zatrwożą wszyscy moi wrogowie, niech uciekną i będą pohańbieni w jednej chwili.
PsBycz	(6:11) Niech-zarumienią-się, i-niech-przerażą-się mocno, wszyscy nieprzyjaciele-moi; niech-odwrócą-się, niech-zawstydzą-się nagle.
Goet	(6:11) Zawstydzeni będą i bardzo się zatrwożą wszyscy wrogowie moi; zawrócą i nagle będą zawstydzeni.
PsCylk	(6:11) Zawstydzeni i zatrwożeni wielce wszystkie wrogi moje, pierzchają shańbieni w jednéj chwili.
PsKrusz	(6:11) Niech się zawstydzą i bardzo zatrwożą wszyscy nieprzyjaciele moi, niechaj się nawrócą i pohańbieni będą.
PsAszk	(6:11) Zawstydzeni będą i wielce przerażeni wszyscy moi wrogowie, zawrócą a wstyd ich ogarnie w oka mgnieniu.
PsSzer	(6:11) Niech zawstydzą i zatrwożą się bardzo wszyscy nieprzyjaciele moi, niech zawrócą szybko ze wstydem!
Tys1	(6:11) Niech się zawstydzą i bardzo zatrwożą wszyscy moi wrogowie, niech się zawstydzą i prędko odstąpią.
Tys5	(6:11) Niech się wszyscy moi wrogowie zawstydzą i bardzo zatrwożą, niech odstąpią i niech się zaraz zawstydzą!
Bryt	(6:11) Bardzo się zawstydzą i zatrwożą wszyscy wrogowie moi! Zawrócą i zawstydzą się w tej chwili!
Pozn	(6:11) Niech się zawstydzą i zatrwożą wielce wszyscy moi przeciwnicy, niech zawstydzeni oddalą się spiesznie!
WarPra	(6:11) Wstyd i zgroza ogarnie mych wrogów, bo muszą ustąpić i czeka ich poniżenie.
STB	(6:11) Oto wszyscy moi wrogowie są wielce zawstydzeni i zatrwożeni; zhańbieni pierzchają w jednej chwili.
EIB	(6:11) Moich wrogów ogarnie rozczarowanie i groza; Będą musieli zawrócić, zaskoczy ich wstyd!

Psalm 7

Ps 7,1

PsFlor	Gospodnie Boże moj, w tobie jeśm imiał nadzieję; zbawiona mie uczyń ode wszech, cso mie nienaźrzą, i wyba❬w❭i mie,
PsPul	Psalm Dawidow, jen śpiewał Bogu Chusy, to jest za wzjawienie wysokiego milczenia syna Jemini. (7:1) Gospodnie Boże moj, w tobie jeśm imiał nadzieję; zbaw mie ze wszech prześladujących mię i uchowaj mie,
Wuj1923	(7:1) Psalm Dawidów, który śpiewał Panu za słowa Chusy, syna Jemini. (7:2) Panie, Boże mój! w tobiem nadzieję położył: wybaw mię od wszystkich prześladowców moich, i wyzwól mię:
Gda1881	Syggajon Dawidowe, które śpiewał Panu dla słów Chusy, syna Jemini. (7:2) Panie, Boże mój! w tobie ufam; wybawże mię od wszystkich prześladowców moich, i wyzwól mię;
Gda2017	Syggajon Dawida, które śpiewał PANU z powodu słów Kusza Beniaminity. PANIE, mój Boże, tobie ufam, wybaw mnie od wszystkich moich prześladowców i ocal mnie;
PsBycz	(7:1) Pieśń Dawida, którą śpiéwał Panu, z powodu mowy Murzyna Ben-Jeminita. (7:2) O Panie, Boże-mój! do-Ciebie uciekam-się; wybaw-mię od-wszech prześladowców-moich, i-oswobódź-mię.
Goet	(7:1) TREN Dawida, który śpiewał Panu z powodu słów Chusa, syna Benjamina. (7:2) Panie, Boże mój! w Tobie pokładam nadzieję; wybaw mnie od wszystkich prześladowców moich i wyzwól mię:
PsCylk	(7:1) Pieśń Dawida, którą zaśpiewał Bogu z powodu Kusza Benjaminity. (7:2) Boże Panie mój, w Tobie szukam obrony, ocal mnie od wszystkich prześladowców, i wyzwól mnie.
PsKrusz	(7:1) Pieśń Dawida, którą śpiewał Bogu dla słów Chuzy, syna Jemini. (7:2) Panie, Boże mój, w Tobiem zaufał, wybaw mnie od wszystkich prześladowców moich i uwolnij mnie.
PsAszk	(7:1) Upojne pienie Dawidowe, które śpiewał Jehowie z powodu słów Kusza, Jemenity, (7:2) Jehowo, Boże mój do Ciebie się chronię, wybaw mnie od wszystkich mych prześladowców i ocal mię!
PsSzer	(7:1) Pieśń Dawida, którą śpiewał Panu z powodu Benjaminity Kusza. (7:2) Panie, Boże mój, Tobie ufam, wybaw mnie od wszystkich prześladowców moich i wyzwól mnie,
Tys1	(7:1) Skarga Dawida, którą wyśpiewał Panu z powodu Kusza Beniaminity. (7:2) Panie, Boże mój, do Ciebie się uciekam; od wszystkich prześladowców wybaw mnie i uwolnij,
Tys5	(7:1) Skarga Dawida, którą wyśpiewał do Pana z powodu Kusza Beniaminity. (7:2) Panie, Boże mój, do Ciebie się uciekam; wybaw mnie i uwolnij od wszystkich prześladowców,
Bryt	(7:1) Pieśń Dawida, którą zaśpiewał Panu z powodu Kusza z Beniamina. (7:2) Panie, Boże mój, u ciebie szukam schronienia, Wybaw mnie od wszystkich prześladowców moich i ocal mnie,
Pozn	(7:1) Lamentacja Dawida, którą śpiewał wobec Jahwe z powodu Beniaminity Kusza. (7:2) Jahwe, Boże mój, u Ciebie szukam obrony. Bądź mi pomocą przeciwko wszystkim moim prześladowcom i ratuj mnie,
WarPra	(7:1) Skarga, którą wyśpiewał Panu Dawid z powodu Beniaminity Kusza. (7:2) O Panie, mój Boże, do Ciebie się uciekam, przybądź mi z pomocą w moich uciskach i ratuj mnie!
STB	(7:1) Pieśń Dawida, którą zaśpiewał Bogu z powodu Kusza Binjaminity. (7:2) WIEKUISTY, Panie mój, w Tobie szukam obrony, ocal mnie od wszystkich prześladowców i mnie wyzwól.
EIB	(7:1) Skarga Dawida, którą zaśpiewał dla PANA, oskarżany przez Beniaminitę Kusza. (7:2) PANIE, mój Boże, Ty jesteś dla mnie schronieniem, Wybaw mnie i ocal przed każdym mym dręczycielem,

Ps 7,2

PsFlor	aby niekiedy nie ułapił jako lew dusze mojej, gdy nie jest, kto by odkupił ani jenże by zbawiona uczynił.
PsPul	aby niekiedy nie ułapił jako lew duszę moję, gdy nie jest, kto by odkupił ani jenże by zbawionym uczynił.
Wuj1923	(7:3) By kiedy nie porwał jako lew dusze mojéj: gdy niemasz, ktoby odkupił, ani ktoby wybawił.
Gda1881	(7:3) By snać duszy mojej nie porwał jako lew, a nie rozszarpał, gdyby nie było, ktoby ją wybawił.
Gda2017	By ktoś jak lew nie porwał mojej duszy i nie rozszarpał, gdy nie będzie nikogo, kto by ją ocalił.
PsBycz	(7:3) Aby-nie rozszarpał wróg, jak-lew, ciało-mé rozrywającym bo nie-ma oswobodziciela.
Goet	(7:3) By nie porwał jako lew duszy mojej i nie rozszarpał, gdy niema wybawiciela.
PsCylk	(7:3) By nie porwał jako lew, życia mego, szarpiąc gdy niema zbawcy.
PsKrusz	(7:3) By nie porwał, jako lew, duszy mojej i nie rozszarpał z braku obrony.
PsAszk	(7:3) Aby zaś nie porwał, jako lew mej duszy, - rozszarpie a znikąd ratunku.
PsSzer	(7:3) by mnie który nie porwał jak lew i nie rozszarpał, bo nie ma nikogo, kto by mnie ratował!
Tys1	(7:3) by kto nie porwał mej duszy — jak lew — i nie rozszarpał, gdy nie ma tego, kto by ją wybawił.
Tys5	(7:3) by ktoś - jak lew - mnie nie porwał i nie rozszarpał, gdy zabraknie wybawcy.
Bryt	(7:3) By któryś jak lew nie rozdarł mnie... Rozdziera, a nie ma wybawcy...
Pozn	(7:3) by [nieprzyjaciel] nie porwał mnie jak lew i nie rozszarpał, gdy nie będzie nikogo, kto by [mnie] ratował.
WarPra	(7:3) Oby nie rzucił się ktoś na mnie jak lew i nie pozbawił mnie życia, i nie próbował mnie rozszarpać, gdy będę bezradny.
STB	(7:3) Aby nikt, szarpiąc, nie porwał mojego życia jak lew, gdy nie ma zbawcy.
EIB	(7:3) By mnie czasem któryś nie rozszarpał jak lew - Ten, gdy dopadnie, ratunku nie ma.

Ps 7,3

PsFlor	Gospodnie Boże moj, acz jeśm uczynił to, acz jest lichota w moju ręku,
PsPul	Gospodnie Boże moj, acz jeśm uczynił to, acz jest złość w moich ręku,
Wuj1923	(7:4) Panie, Boże mój! jeźlim to uczynił, jeźli jest nieprawość w rękach moich:
Gda1881	(7:4) Panie, Boże mój! jeźlim to uczynił, a jeźli jest nieprawość w rękach moich;
Gda2017	PANIE, mój Boże, jeśli to zrobiłem, jeśli nieprawość jest na moich rękach;
PsBycz	(7:4) O Panie, Boże-mój! jeżelim dopuścił-się tego; jeśli jest nieprawość w-rękach-moich;
Goet	(7:4) Panie, Boże mój! jeślim to uczynił, a jeśli jest nieprawość w rękach moich;
PsCylk	(7:4) Boże Panie mój, jeżelim to uczynił, jeżeli jest bezprawie w ręku mojém.
PsKrusz	(7:4) Panie, Boże mój, azalim to uczynił? azali jest nieprawość w rękach moich?
PsAszk	(7:4) Jehowo, Boże mój, jeślim kiedykolwiek to uczynił, jeśli jest nieprawość w garści mej,
PsSzer	(7:4) Panie, Boże mój! Jeśli to uczyniłem, jeśli jest bezprawie na rękach moich,
Tys1	(7:4) Panie, mój Boże, jeślim się tego dopuścił, jeśli nieprawość plami moje ręce,
Tys5	(7:4) Boże mój, Panie, jeżeli ja to popełniłem, jeśli nieprawość plami moje ręce,
Bryt	(7:4) Panie, Boże mój! Jeśli to uczyniłem, Jeśli jest bezprawie na dłoniach moich,
Pozn	(7:4) Jahwe, Boże mój, jeślim się takich spraw dopuścił: jeżeli niegodziwość przylgnęła do moich rąk,
WarPra	(7:4) Jeżeli zła się dopuściłem, Panie mój i Boże, jeśli moje ręce nieprawością splamione,
STB	(7:4) WIEKUISTY, Boże mój, jeżeli to uczyniłem, jeśli jest w mojej ręce bezprawie;
EIB	(7:4) PANIE, mój Boże, jeżeli to uczyniłem, Jeżeli na moich rękach jest wina,

Ps 7,4

PsFlor	acz jeśm sewracał odpłacającym mnie zła, dostojno jest, bych spadł od mojich nieprzyj❬a❭cioł proznych.
PsPul	acz jeśm wracał odpłacającym mnie zła, dostojno jest, bych spadł od moich nieprzyjacioł proznych.
Wuj1923	(7:5) Jeźlim oddał oddawającym mi złe, niech upadnę słusznie przed nieprzyjacioły moimi próżny.
Gda1881	(7:5) Jeźlim złe oddał temu, który ze mną w pokoju mieszkał; jeźliżem nie wyrwał tego, który mię dręczył bez przyczyny:
Gda2017	Jeśli złem odpłaciłem temu, kto żył ze mną w pokoju, jeśli nie wyratowałem tego, który mnie dręczył bez przyczyny;
PsBycz	(7:5) Jeżelim odpłacał, mającemu-pokój-ze-mną, złém; i-zdziérał, wroga-mego niesłusznie;
Goet	(7:5) Jeśli złem oddałem temu, który żył ze mną w pokoju, jednak wyzwoliłem tego, który bez przyczyny mnie gnębił.
PsCylk	(7:5) Jeżelim odpłacił przyjacielowi złem, ja co wyzwoliłem prześladującego mnie niewinnie.
PsKrusz	(7:5) Jeżelim oddał złe czyniącym pokój, jeślim nie wybawił tego, który mnie dręczy bez przyczyny,
PsAszk	(7:5) jeślim źle się odwdzięczył temu, co w pokojowych zamiarach zbliżył się do mnie, jeślim nawet tego, co bezzasadnie zadarł ze mną bez powodu napędził z niczem, -
PsSzer	(7:5) jeśli złem odpłacałem nieprzyjacielowi memu i ograbiłem tego, który mnie gnębił bez powodu,
Tys1	(7:5) jeśli przyjacielowi memu zło wyrządziłem, ja, com ocalił tych, którzy mnie niesłusznie zwalczali:
Tys5	(7:5) jeśli wyrządziłem zło swemu dobroczyńcy i swego wroga złupiłem doszczętnie,
Bryt	(7:5) Jeśli odpłacałem złem temu, który żyje ze mną w pokoju, I ograbiłem tego, który mnie gnębił bez powodu,
Pozn	(7:5) jeślim przyjacielowi memu odpłacił złem i ograbił tego, kto bez powodu mnie dręczył -
WarPra	(7:5) jeśli krzywdę wyrządziłem przyjacielowi, jeśli nękałem tego, co mnie uciskał niesłusznie,
STB	(7:5) jeżeli odpłaciłem płacącemu mi złem, ja, który wyzwoliłem tego, co mnie niewinnie prześladował
EIB	(7:5) Jeśli przyjacielowi odpłaciłem złem Lub bez powodu ograbiłem wroga,

Ps 7,5

PsFlor	Goń moję duszę nieprzyjaciel i ułap, i potłocz w ziemię żywot moj, i sławę moję w proch wwiedzi.
PsPul	Prześladuj duszę moję nieprzyjaciel i ułap, i potłocz w ziemię żywot moj, i sławę moję w proch wwiedzi.
Wuj1923	(7:6) Niechaj prześladuje nieprzyjaciel duszę moję: i niech poima, i podepcze na ziemi żywot mój: a sławę moję niechaj w proch obróci.
Gda1881	(7:6) Niechajże prześladuje nieprzyjaciel duszę moję, a niechaj pochwyci, i podepcze na ziemi żywot mój, a sławę moję niech zagrzebie w proch. Sela.
Gda2017	To niech wróg prześladuje moją duszę i niech pochwyci i wdepcze w ziemię moje życie, niech moją godność w proch obróci. Sela.
PsBycz	(7:6) Niechże-ściga nieprzyjaciel osobę-mą, i-niech-dosięgnie ją; i-niech-podepce na-ziemi życié-mé; a-chwałę-moją, niech w-prochu zostawi.
Goet	(7:6) Niech prześladuje wróg duszę moją i niech ją pochwyci i podepce na ziemi życie me, a zrzuci w pył cześć moją. Sela.
PsCylk	(7:6) Niech ściga wróg duszę moję; niech ją pojmą, i rozdepcze po ziemi żywot mój, a sławę moję w proch niechaj strąci. - Sela.
PsKrusz	(7:6) niechaj prześladuje nieprzyjaciel duszę moją, niechaj pochwyci i podepcze na ziemi duszę moją, a chwałę moją niechaj w proch obróci - SELAh..
PsAszk	(7:6) niechże ściga wróg moją duszę, niech jej dopadnie, niech życie me stratuje o ziemię, zaś cześć mą w proch zetrze - Selah.
PsSzer	(7:6) niech ściga mnie nieprzyjaciel mój i pochwyci, i wdepcze w proch ziemi życie moje, a godność moją niech w proch powali! Sela.
Tys1	(7:6) niech nieprzyjaciel ściga mą duszę i schwyci, niech wdepcze w ziemię me życie, a godność moją w proch obali. Sela.
Tys5	(7:6) to niech nieprzyjaciel ściga mnie i schwyci, i wdepcze mnie żywcem w ziemię, a godność moją niechaj tarza w prochu. Sela.
Bryt	(7:6) Niech mnie ściga i pochwyci nieprzyjacielI wdepcze w ziemię życie moje, A cześć moją w proch obali! Sela.
Pozn	(7:6) niech mnie przeciwnik ściga i niech mnie dosięgnie, niech wdepcze moje życie w ziemię, a honor mój niech zmiesza z błotem!
WarPra	(7:6) to niech mnie prześladują i pochwycą wrogowie, niech mnie pozbawią życia, niech moją godność podepczą nogami! [Pauza]
STB	(7:6) niech wróg ściga mą duszę, niech ją pojmie oraz na ziemi rozdepcze moje życie, a mą sławę niech strąci w proch. Sela.
EIB	(7:6) To niech przeciwnik ściga mnie i schwyta, Niech mnie wdepcze w ziemię, A moją godność zetrze na proch! Sela.

Ps 7,6

PsFlor	(7:6) Wstań, Gospodnie, w twojem gniewie i powyszon bądź w krajoch nieprzyjacielow mojich. (7:7a) I wstań, Gospodnie Boże moj, w kaźni, jąż jeś kazał,
PsPul	(7:6) Wstań, Gospodnie, w twoim gniewie i powyszszon bądź w krajoch wrogow moich. (7:7a) I wstań, Gospodnie Boże moj, w przykazaniu, jeżeś kazał,
Wuj1923	(7:7) Powstań, Panie, w gniewie twoim: i wynieś się na granicach nieprzyjaciół moich: i powstań, Panie, Boże mój, w przykazaniu, któreś rozkazał.
Gda1881	(7:7) Powstańże, Panie! w popędliwości twojej, podnieś się przeciwko wściekłości nieprzyjaciół moich, ocuć się, a obróć się ku mnie; boś ty sąd postanowił;
Gda2017	Powstań, PANIE, w swoim gniewie; podnieś się przeciwko wściekłości moich wrogów. Przebudź się w mojej obronie, bo ustanowiłeś sąd.
PsBycz	(7:7) Powstań, Panie, w-gniéwie-Twym; podnieś-się przeciw-uniesioniom wrogów-mych; i-ocuć-się, przez wzgląd na-mnie; Tyś prawość nakazał.
Goet	(7:7) Powstań, Panie, w gniewie Swoim! podnieś się przeciwko wściekłości gnębicieli moich, obudź się dla zbawienia mego Ty, któryś sąd postanowił;
PsCylk	(7:7) Powstań o Boże, w gniewie Twoim, wystąp przeciw zaciekłości ciemiężców moich, czuwaj nademną, ustanów sąd.
PsKrusz	(7:7) Powstań, Boże, w gniewie Twoim, podnieś się przeciwko zaciekłości nieprzyjaciół moich, a ocuć się ku mnie, boś Ty sąd postanowił.
PsAszk	(7:7) Powstań, o Jehowo, w Twym gniewie, wznieś się na zapamiętałej wściekłości mych gnębicieli i wstrząśnieniem nachyl ku mnie ów sąd, któryś Ty nakazał.
PsSzer	(7:7) Powstań, Panie, w gniewie swym, podnieś się przeciwko zaciekłości gnębicieli moich i obudź się, o Boże mój! Postanowiłeś bowiem odbyć sąd.
Tys1	(7:7) Powstań, o Panie, w Twym gniewie, podnieś się przeciw zaciekłości mych ciemiężycieli, a w sądzie, któryś zapowiedział, stań po mojej stronie.
Tys5	(7:7) Powstań, o Panie, w Twym gniewie, podnieś się przeciw zaciekłości mych ciemięzców, wystąp w sądzie, jaki zapowiedziałeś.
Bryt	(7:7) Powstań, Panie, w gniewie swym, Podnieś się przeciwko zaciekłości gnębicieli moich. Czuwaj, Boże mój, Ty zarządziłeś sąd!
Pozn	(7:7) Podnieś się, Jahwe, w swoim gniewie, powstań przeciwko złości moich ciemięzców, wystąp w mojej obronie! Wszak postanowiłeś odbyć sąd.
WarPra	(7:7) O Panie, podnieś się w swoim zagniewaniu, poskrom moich zaciekłych wrogów! Racz obudzić się, o mój Boże. Wezwałeś wszystkich przed sąd, Pan sądzi narody.
STB	(7:7) Powstań, o WIEKUISTY, w Twoim gniewie, wystąp przeciwko zaciekłości mych ciemięzców, czuwaj nade mną, ustanów sąd;
EIB	(7:7) Powstań, PANIE, w swoim gniewie, Wystąp przeciw furii moich wrogów, Wstań, mój Boże! Zarządź sąd!

Ps 7,7

PsFlor	(7:7b) a zbor ludzski ogarnie cie (7:8a) i przeń w wysokość odydzi;
PsPul	(7:7b) a zbor ludzki ogardnie cie (7:8a) i przeń w wysokość odydzi;
Wuj1923	(7:8) A zgromadzenie narodów obstąpi cię: i dlatego wróć się na wysokość.
Gda1881	(7:8) Tedy się do ciebie zbieży zgromadzenie narodów; dla nich tedy usiądź na wysokości.
Gda2017	Wtedy otoczy cię zgromadzenie narodów, a ty zasiądź na wysokości ze względu na nich.
PsBycz	(7:8) A-zgromadzenié ludów otoczy-Cię; zaś Ty, ponad-nié, na wyniosłość powróć.
Goet	(7:8) Niechaj tłumy wszystkich narodów otoczą Ciebie i dla nich wróć na wysokość.
PsCylk	(7:8) A zbór narodów otoczy Cię, a ponad nim wzniesiesz się ku wysokości.
PsKrusz	(7:8) Tedy zbiegnie się do Ciebie zgromadzenie narodów i dla niego zasiądź na wysokości.
PsAszk	(7:8) A otoczy Cię zebranie narodów i nad nimi się unosząc wracaj do Twych wyżyn niebieskich.
PsSzer	(7:8) Tłum narodów niech Cię otoczy, a usiądź nad nim na wysokości.
Tys1	(7:8) Gromada narodów niechaj Cię otoczy, a Ty ponad nią zasiądź wysoko.
Tys5	(7:8) Gromada narodów niechaj Cię otoczy, a Ty zasiądź ponad nią wysoko.
Bryt	(7:8) Rzesza ludów niech cię otoczy, A Ty siądź ponad nią na wysokości.
Pozn	(7:8) Niech Cię otoczy zgromadzenie narodów; zasiądź nad nimi na wysokości!
WarPra	(7:8) Niech Cię otoczą rzesze ludzi, a Ty zasiądź przed nimi na wysokim tronie.
STB	(7:8) a zbór narodów Cię otoczy i ponad nim wzniesiesz się ku wysokości.
EIB	(7:8) Niech gromada narodów Cię otoczy, A Ty znów spójrz na wszystkich z wysoka.

Ps 7,8

PsFlor	(7:8b) Gospodzin sądzi ludzi. (7:9) Sędzi mie, Gospodnie, podług prawdy mojej i podług bezwiństwa mego na mię.
PsPul	(7:8b) Gospodzin sądzi ludzie. (7:9) Sędzi mie, Gospodnie, podług sprawiedliwości mojej i podług bezwiństwa mego na mię.
Wuj1923	(7:9) Pan sądzi narody. Sądź mię, Panie, według sprawiedliwości mojéj, i według niewinności mojéj na mnie.
Gda1881	(7:9) Pan będzie sądził narody. Osądźże mię, Panie! według sprawiedliwości mojej, i według niewinności mojej, która jest przy mnie.
Gda2017	PAN będzie sądził narody. Osądź mnie, PANIE, według mojej sprawiedliwości i według mojej uczciwości, która jest we mnie.
PsBycz	(7:9) Pan będzie-sądził ludy: Osądź-mnie, Panie, według-prawości-mojéj, i-według-niewinności-méj, we-mnie.
Goet	(7:9) Pan będzie sądził narody. Sądź mię, Panie! według sprawiedliwości mojej i nienaganności mojej.
PsCylk	(7:9) Boże który sądzisz narody, rozsądź mnie Boże; wedle sprawiedliwości mojej i niewinności niech się dzieje mi.
PsKrusz	(7:9) Bóg będzie sądził narody. Osądź mnie, Boże, według sprawiedliwości Twojej i według mej niewinności, co jest przy mnie.
PsAszk	(7:9) Jehowa sąd sprawować będzie nad ludami - sądźże tedy i mnie, o Jehowo, wedle mej słusznej sprawy i wedle prostości mej, która jest nademną.
PsSzer	(7:9) Pan sądzi narody. Sądź mnie, o Panie, według sprawiedliwości mojej i według niewinności mojej własnej!
Tys1	(7:9) Pan jest sędzią narodów: Panie, przyznaj mi słuszność według mej sprawiedliwości i według niewinności, która jest we mnie.
Tys5	(7:9) Pan jest sędzią narodów. Panie, przyznaj mi słuszność, według mej sprawiedliwości i według niewinności, jaka jest we mnie.
Bryt	(7:9) Pan sądzić będzie ludy. Mnie zaś sądź, Panie, Według sprawiedliwości mojej I według niewinności mojej.
Pozn	(7:9) (Jahwe jest sędzią narodów). Osądź mnie, Jahwe, według mej sprawiedliwości i według mojej niewinności.
WarPra	(7:9) Mnie zaś, ponieważ jestem prawy, przyznaj rację i bądź dla mnie dobry, bo jestem bez winy!
STB	(7:9) WIEKUISTY, który sądzisz narody, rozsądź mnie BOŻE; niech mi się dzieje według mojej sprawiedliwości i niewinności.
EIB	(7:9) Tak, PAN wytoczy ludom sprawę! PANIE, sądząc mnie, zauważ moją sprawiedliwość, Miej wzgląd na mą prawość, o Najwyższy!

Ps 7,9

PsFlor	(7:10) Skończaj sie zgłoba grzesznikow i uczynisz prześpiech prawemu, badaję sierca i pokrątki, Boże.
PsPul	(7:10) Skończaj sie złość grzesznikow i uczynisz prześpiech prawemu, badając sierca i pokrętkę, Boże.
Wuj1923	(7:10) Zginie złość grzeszników, a prosto poprowadzisz sprawiedliwego, badający się serc i nerek, Boże.
Gda1881	(7:10) Niechże, proszę, ustanie złość niepobożnych, a umocnij sprawiedliwego, który doświadczasz serc i wnętrzności, o Boże sprawiedliwy!
Gda2017	Niech skończy się zło niegodziwych, a umocnij sprawiedliwego, Boże sprawiedliwy, ty, który badasz serca i nerki.
PsBycz	(7:10) Niech-skończy-się-teraz złośliwość bezbożnych, a-utwiérdź sprawiedliwego; boś-wybadywającym serca i-uczucia, o Boże sprawiedliwy!
Goet	(7:10) Niech skończy się złość bezbożnych, a umocnij sprawiedliwego, bo Ty doświadczasz serca i nerki, o Boże sprawiedliwy!
PsCylk	(7:10) Niech się skończy tedy złość niegodziwych, abyś podźwignął sprawiedliwego, Ty co badasz serca i wnętrzności, Boże sprawiedliwy!
PsKrusz	(7:10) Niechże ustanie złość grzesznych. A Ty umocnij sprawiedliwego, który doświadczasz serc i wnętrzności, o Panie sprawiedliwy!
PsAszk	(7:10) O niechajby zło się skończyło, dobijając złoczyńców, gdy Ty utwierdzisz łudzi prawych, Ty, który serw badasz i wnętrzności, sprawiedliwy Boże!
PsSzer	(7:10) Niechże ustanie złość bezbożnych! Boże sprawiedliwy, Ty, który badasz serca i nerki, umocnij sprawiedliwego!
Tys1	(7:10) Niechaj nieprawość niezbożnych ustanie, a sprawiedliwego umocnij, sprawiedliwy Boże, co przenikasz serca i sumienia.
Tys5	(7:10) Niechaj ustanie nieprawość występnych, a sprawiedliwego umocnij, Boże sprawiedliwy, Ty, co przenikasz serca i nerki.
Bryt	(7:10) Niechże skończy się zło bezbożnych! Utwierdź sprawiedliwego, Który badasz serca i nerki, Boże sprawiedliwy.
Pozn	(7:10) Niech wreszcie ustanie przewrotność grzeszników i niech się okaże moja sprawiedliwość. Ten, co doświadcza serca i nerki jest Bogiem sprawiedliwym.
WarPra	(7:10) Złości bezbożnych wyznacz kres, dla Sprawiedliwych zaś bądź umocnieniem, Boże sprawiedliwy, który przenikasz nerki i serce człowieka.
STB	(7:10) Niech się skończy złość niegodziwych, abyś podźwignął sprawiedliwego; Ty, który badasz serca i nerki, Boże sprawiedliwy.
EIB	(7:10) Połóż kres złu bezbożnych, Wzmocnij sprawiedliwych, Ty, który przenikasz pragnienia i zamiary, sprawiedliwy Boże.

Ps 7,10

PsFlor	(7:11) Prawa pomoc moja od Boga, jenże zbawione czyni imające prawa sierca.
PsPul	(7:11) Prawa pomoc moja od Boga, jenże zbawione czyni prawe siercem.
Wuj1923	(7:11) Sprawiedliwa pomoc moja od Pana, który zbawia prawych sercem.
Gda1881	(7:11) Bóg jest tarczą moją, który wybawia ludzi serca szczerego.
Gda2017	Moją tarczą jest Bóg, który wybawia ludzi prawego serca.
PsBycz	(7:11) Tarcza-moja, w Bogu, wybawiającym prawych serca.
Goet	(7:11) Tarcza moja jest u Boga, który wybawia ludzi serca szczerego.
PsCylk	(7:11) Tarcza moja u Boga, który wspomaga prawych sercem.
PsKrusz	(7:11) Tarcza moja w Bogu, wybawiającym ludzi prawego serca.
PsAszk	(7:11) Tarcza ma wsparta jest o Boga, który wybawia tych, co szczerego są serca.
PsSzer	(7:11) Tarczą moją Bóg, wybawiciel ludzi prawego serca.
Tys1	(7:11) Tarczą jest dla mnie Bóg, co zbawia prostych sercem.
Tys5	(7:11) Tarczą jest dla mnie Bóg, co zbawia prawych sercem.
Bryt	(7:11) Tarczą moją jest Bóg, Wybawiciel tych, którzy są prawego serca.
Pozn	(7:11) Puklerzem jest mi Bóg, Wybawca tych, co prawego są serca.
WarPra	(7:11) (Pan) Bóg jest moją tarczą, On zbawia ludzi czystego serca.
STB	(7:11) Moja tarcza u Boga, który wspomaga prawych sercem.
EIB	(7:11) Bóg mą tarczą, Zbawca tych, co prawości pragną całym sercem.

Ps 7,11

PsFlor	(7:12) Bog sędzia prawy, mocny i śmierny; a iza sie będzie gniewać po wszytki dni?
PsPul	(7:12) Bog sędzia sprawiedliwy, mocny i czekający; a iza sie będzie gniewać po wszytki dni?
Wuj1923	(7:12) Bóg, sędzia sprawiedliwy, mocny i cierpliwy, zaż się gniewa na każdy dzień?
Gda1881	(7:12) Bóg jest sędzią sprawiedliwym; Bóg obrusza się co dzień na niezbożnego.
Gda2017	Bóg jest sędzią sprawiedliwym, Bóg codziennie gniewa się na bezbożnego.
PsBycz	(7:12) Bóg, sędzią sprawiedliwym; więc-Bóg gniéwającym-się na złego, w-każdym dniu.
Goet	(7:12) Bóg jest sędzią sprawiedliwym i Bogiem, który grozi codziennie.
PsCylk	(7:12) Pan sędzią sprawiedliwym, i Pan groźnym jest wciąż.
PsKrusz	(7:12) Pan sędzią sprawiedliwym i Bóg obrusza się straszliwie codzień na niesprawiedliwego.
PsAszk	(7:12) Bóg jest sędzią sprawiedliwym i wszechpotęgą karzącą gniewnie każdego dnia.
PsSzer	(7:12) Bóg jest sędzią sprawiedliwym i Bogiem, który codziennie grozi.
Tys1	(7:12) Bóg — sędzia sprawiedliwy, Bóg codziennie groźny.
Tys5	(7:12) Bóg - Sędzia sprawiedliwy, Bóg codziennie pałający gniewem.
Bryt	(7:12) Bóg jest sędzią sprawiedliwymI Bogiem karcącym każdego dnia.
Pozn	(7:12) Bóg poprowadzi rzecz sprawiedliwego przeciwko temu, który się stale sroży.
WarPra	(7:12) Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, jest Bogiem, który co dzień karać może.
STB	(7:12) Bóg jest sędzią sprawiedliwym; Bóg jest wciąż groźnym.
EIB	(7:12) Bóg sprawiedliwym sędzią, Tym, który karci co dnia.

Ps 7,12

PsFlor	(7:13) Acz sie nie obrocicie, miecz swoj zaniosł jest, łęczysko swe nawiodł jest i nagotował je
PsPul	(7:13) Jedno sie nie nawrocicie, miecz swoj zaniosł, łuk swoj napiął i nagotował ji
Wuj1923	(7:13) Jeźli się nie nawrócicie, miecza swego dobędzie: łuk swój naciągnął i nagotował go.
Gda1881	(7:13) Jeźli się nie nawróci, naostrzy miecz swój; łuk swój wyciągnął, i nagotował go.
Gda2017	Jeśli się nie nawróci, on swój miecz naostrzy; swój łuk napiął i przygotował go.
PsBycz	(7:13) Jeżeli nie nawróci-się, miecz-swój naostrzy; On już łuk-swój napiął, i-przygotował-go.
Goet	(7:13) Jeśli się nie nawróci, to On ostrzy miecz Swój; naciągnął łuk Swój i celuje.
PsCylk	(7:13) Jeżeli się nie nawróci; miecz Swój wyostrzy, łuk Swój naciągnie i wymierzy go.
PsKrusz	(7:13) Jeśli się nie nawróci, naostrzy miecz swój, łuk swój wyciągnął i przygotował go.
PsAszk	(7:13) Gdzie brak jest skruchy, tam ostrzy Swój miecz, nastawia łuk Swój i umacnia go.
PsSzer	(7:13) Zaiste, znowu ostrzy miecz swój, łuk swój napina i nastawia go.
Tys1	(7:13) Jeśli się nie nawrócą, miecz swój wyostrzy, napnie łuk i z niego wymierzy.
Tys5	(7:13) Jeśli się [ktoś] nie nawróci, miecz swój On wyostrzy;
Bryt	(7:13) Jeśli się nie nawróci, miecz swój naostrzy,
Pozn	(7:13) Zaprawdę, on znów ostrzy swój miecz, naciąga swój łuk i mierzy.
WarPra	(7:13) Gdy grzesznik znów swój miecz ostrzy, gdy łuk napina i do celu mierzy,
STB	(7:13) Jeśli człowiek się nie nawróci wyostrzy Swój miecz, Swój łuk naciągnie i wymierzy.
EIB	(7:13) Niech się tylko ktoś nie nawróci, Wówczas On bierze miecz do ostrzenia, Łuk napina, w gotowości trzyma -

Ps 7,13

PsFlor	(7:14) a w tem uczynił jest ssądy śmiertne, strzały swe gorającymi uczynił jest.
PsPul	(7:14) a w nim uczynił sędy śmierci, strzały swoje gorającym❬i❭ uczynił.
Wuj1923	(7:14) I nałożył na nim naczynie śmierci, strzały swe pałającemi sprawił.
Gda1881	(7:14) Zgotował nań broń śmiertelną, a strzały swoje na prześladowników przyprawił.
Gda2017	Przygotował na niego broń śmiertelną, a swoje strzały sporządził na prześladowców.
PsBycz	(7:14) I-nań przyrządził oręże śmiertelne; On strzały-swe, jak-rozpalone, uczyni.
Goet	(7:14) Skierował na niego pocisk śmiertelny, strzały Swe uczynił pałającemi.
PsCylk	(7:14) I dlań przygotuje narzędzia śmierci, strzały Swe palącemi uczyni.
PsKrusz	(7:14) Przygotował nań broń śmiertelną strzały swe na prześladowców przyprawił.
PsAszk	(7:14) Tam skierowuje narzędzia śmiercionośne, Swe strzały gotuje przeciw sforze prześladowców.
PsSzer	(7:14) Lecz na siebie przygotował broń śmiertelną, strzały swoje czyni ognistymi.
Tys1	(7:14) Przygotuje na nich pociski śmiertelne, sporządzi swe płonące strzały.
Tys5	(7:14) przygotuje na niego pociski śmiertelne, sporządzi swe ogniste strzały.
Bryt	(7:14) Napnie łuk swój i przygotuje go. A przygotował sobie broń śmiertelną,
Pozn	(7:14) To przeciw sobie samemu jednak gotuje narzędzia śmierci i sporządza ogniste strzały.
WarPra	(7:14) na siebie samego zgubną broń szykuje, w niego ugodzą rozpalone strzały.
STB	(7:14) Przygotuje dla niego narzędzia śmierci, Swe strzały uczyni palącymi.
EIB	(7:14) Ma przy sobie śmiertelną broń, Jego strzały to ogniste pociski!

Ps 7,14

PsFlor	(7:15) Owa porodził nieprawdę i począł jest boleść, i porodził lichotę.
PsPul	(7:15) Owa płodzi niesprawiedliwość, począł fałeszność i porodził złość.
Wuj1923	(7:15) Oto rodził niesprawiedliwość: począł boleść, i urodził nieprawość.
Gda1881	(7:15) Oto rodzi nieprawość, bo począł boleść; ale porodzi kłamstwo.
Gda2017	Oto bezbożny rodzi nieprawość, jest brzemienny krzywdą i zrodził kłamstwo.
PsBycz	(7:15) Otóż, złośliwy, zaszczépił nieprawość, i-począł krzywdę, a-porodził fałsz.
Goet	(7:15) Oto rodzi biedę, jest brzemienny utrudzeniem, a urodzi fałsz.
PsCylk	(7:15) Otóż poczyna bezprawie i brzemiennym jest zagubą, a rodzi fałsz.
PsKrusz	(7:15) Oto rodzi nieprawość, bo począł boleść i porodzi kłamstwo.
PsAszk	(7:15) Patrz, ona wśród boleści poczęła nieprawość, jest brzemienną w trud bolesny a rodzi kłam,
PsSzer	(7:15) Oto poczyna bezprawie, jest brzemienny nieszczęściem, a rodzi kłamstwo.
Tys1	(7:15) Oto wróg począł nieprawość, brzemienny jest złością i rodzi podstęp.
Tys5	(7:15) Oto [tamten] począł nieprawość, brzemienny jest udręką i rodzi podstęp.
Bryt	(7:15) Ognistymi czyni strzały swoje. Oto poczyna nieprawość, Jest brzemienny niedolą,
Pozn	(7:15) Oto począł nieprawość i jest brzemienny złem, a zrodzi podstęp.
WarPra	(7:15) Złe są jego zamysły, jest brzemienny utrapieniami i rodzi tylko podstęp.
STB	(7:15) Oto człowiek poczyna bezprawie, brzemienny jest zgubą i rodzi fałsz,
EIB	(7:15) Oto człowiek poczyna nieprawość, Staje się brzemienny intrygą, Rodzi zdradę,

Ps 7,15

PsFlor	(7:16) Jezioro otworzył i wykopał je, i wpadł w doł, jenże jest uczynił.
PsPul	(7:16) Jezioro otworzył i wykopał je, i wpadł w doł, jenże uczynił.
Wuj1923	(7:16) Dół otworzył i wykopał go: i wpadł w dół, który uczynił.
Gda1881	(7:16) Kopał dół, i wykopał go; ale wpadnie w dół, który sam uczynił.
Gda2017	Wykopał dół i pogłębił go, lecz sam wpadnie do jamy, którą przygotował.
PsBycz	(7:16) On dół wykopał, i-sidłami-obstawił-go; ale-wpadł sam w-dół, który był-zrobił.
Goet	(7:16) Kopał dół i wyrył go; i wpada w dół, który sam uczynił.
PsCylk	(7:16) Dół kopie i wydrąża go, - a wpadnie w przepaść, którą przygotował.
PsKrusz	(7:16) Wykopał dół i otworzył go, i upadł weń, który uczynił.
PsAszk	(7:16) dół grzebie i pogłębia a sama wpada w wykopany przez się grób wieczystej zatraty.
PsSzer	(7:16) Wykopał dół i wydrążył go, ale sam wpadł w jamę, którą wykopał.
Tys1	(7:16) Wykopał dół i pogłębił, lecz wpadł do jamy, którą przygotował.
Tys5	(7:16) Wykopał dół i pogłębił go, lecz wpadł do jamy, którą przygotował.
Bryt	(7:16) A rodzi kłamstwo. Wykopał dół i wydrążył go;
Pozn	(7:16) Wykopał dół i pogłębia go, ale wpadnie w pułapkę, którą sam zastawił.
WarPra	(7:16) Wykopał dół głęboki, wybrał z niego ziemię, ale w końcu sam wpada w pułapkę, którą zastawił.
STB	(7:16) kopie dół oraz go wydrąża; a zatem wpadnie w przepaść, którą przygotował.
EIB	(7:16) Zastawia pułapkę, drąży ją wytrwale I nagle sam wpada - w dół, nad którym wcześniej ze zmęczenia padał.

Ps 7,16

PsFlor	(7:17) Obroć sie bol jego w głowę jego i w wirzch jego zgłoba jego zstępi.
PsPul	(7:17) Obroć się łeż jego w głowę jego i w wirzch jego złość jego zstępi.
Wuj1923	(7:17) Obróci się boleść jego na głowę jego: a na wierzch głowy jego nieprawość jego spadnie.
Gda1881	(7:17) Obróci się boleść jego na głowę jego, a na wierzch głowy jego nieprawość jego spadnie.
Gda2017	Krzywda, którą wyrządzał, obróci się przeciwko niemu, a jego nieprawość spadnie mu na głowę.
PsBycz	(7:17) Wróci-się praca-jego, na-głowę-jego; a,-na ciemię-jego, gwałt-jego spadnie.
Goet	(7:17) Utrudzenie, które innym zgotował, wróci się na głowę jego, a gwałt jego spadnie na ciemię jego.
PsCylk	(7:17) Zwraca się niedola na głowę jego, a na jego ciemię srogość jego spada.
PsKrusz	(7:17) Ból jego obróci się na głowę jego, a nieprawość jego spadnie na wierzch jego głowy.
PsAszk	(7:17) Zwróci się głowie ich bolesny ich trud a na czaszkę ich zstąpi własny ich złoczyn.
PsSzer	(7:17) Nieszczęście zwraca się na głowę jego, a zbrodnia jego spada na ciemię jego.
Tys1	(7:17) Złość jego obróci się na jego głowę, a jego gwałt na ciemię mu spadnie.
Tys5	(7:17) Jego złość obróci się na jego głowę, a jego gwałt spadnie mu na ciemię.
Bryt	(7:17) Ale sam wpadł w jamę, którą wykopał. Wróci przemoc na głowę jego,
Pozn	(7:17) Na jego własną głowę spadnie nieszczęście, [jakie gotował], a gwałt, [jaki stosuje], przytłoczy jego własne ciemię.
WarPra	(7:17) Jego złość spadnie na jego głowę, a jego niecne czyny przygniotą mu skronie.
STB	(7:17) Niedola wraca na jego głowę, a jego srogość spada na jego ciemię.
EIB	(7:17) Wróci intryga na głowę matacza, Gwałt, który obmyślił, spadnie na jego skroń.

Ps 7,17

PsFlor	(7:18) Spowiadać sie będę Gospodnu podług prawdy jego i piać będę imieniu Gospodna najwyszszego.
PsPul	(7:18) Spowiedać będę Gospodnu podług prawdy jego i piać będę jimieniu Gospodna najwyszszego. Sława ❬...❭
Wuj1923	(7:18) Będę wyznawał Panu według sprawiedliwości jego: i będę śpiewał imieniowi Pana najwyższego.
Gda1881	(7:18) Będę wysławiał Pana według sprawiedliwości jego, a będę śpiewał imieniowi Pana najwyższego.
Gda2017	Będę wysławiał PANA według jego sprawiedliwości, będę śpiewał imieniu PANA Najwyższego.
PsBycz	(7:18) Będę-chwalił Pana, według-sprawiedliwości-Jego, i-będę-pieniem-wysławiał Imię Pana Najwyższego.
Goet	(7:18) Chcę wielbić Pana za sprawiedliwość Jego i opiewać imię Pana najwyższego.
PsCylk	(7:18) Chwalić będę Boga wedle sprawiedliwości Jego, i wysławiać imię Boga Najwyższego.
PsKrusz	(7:18) Będę wysławiał Boga według sprawiedliwości Jego - i będę wyśpiewywał Imię Boga Najwyższego.
PsAszk	(7:18) Sławić chcę Jehowę wedle sprawiedliwości Jego, a w pieśni opiewać istotę Jehowy, jako dobro najwyższe.
PsSzer	(7:18) Będę wyznawał Pana, że jest sprawiedliwy i będę śpiewał imieniu Pana, Najwyższego.
Tys1	(7:18) Ja zaś uwielbię Pana za Jego sprawiedliwość, psalm zaśpiewam dla imienia Najwyższego Pana.
Tys5	(7:18) Ja zaś wielbię Pana za Jego sprawiedliwość, Psalm śpiewam imieniu Pana Najwyższego.
Bryt	(7:18) A gwałt spadnie na ciemię jego. Sławić będę Pana według sprawiedliwości jego I opiewać będę imię Pana Najwyższego.
Pozn	(7:18) Będę wysławiał Jahwe, bo jest sprawiedliwy, będę opiewał Imię Jahwe, [Boga] najwyższego.
WarPra	(7:18) Będę dziękował Panu, bo jest sprawiedliwy, śpiewem będę chwalił Najwyższego.
STB	(7:18) Będę chwalił WIEKUISTEGO według Jego sprawiedliwości oraz wysławiał Imię BOGA Najwyższego.
EIB	(7:18) Lecz ja będę sławił PANA, On jest sprawiedliwy, Na cześć Jego imienia będę śpiewał pieśń.

Psalm 8

Ps 8,1

PsFlor	(8:1) Gospodnie Boże nasz, kako dziwne jest imię twoje we wszelikiej ziemi! (8:2) Bo powyszono jest wielmnożstwo twoje na niebiosa.
PsPul	W koniec psalm Dawidow. (8:1) Gospodnie Boże nasz, kako dziwne jest imię twoje we wszej ziemi! (8:2) Bo powyszono jest wielmostwo twoje na niebiosa.
Wuj1923	(8:1) Na koniec za prasy, Psalm Dawidowi. (8:2) Panie, Panie nasz! jakóż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi; albowiem wyniosła się wielmożność twoja nad niebiosa.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt psalm Dawidowy. (8:2) Panie, Panie nasz! jakoż zacne jest imię twoje po wszystkiej ziemi! któryś wyniósł chwałę twoję nad niebiosa.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Psalm Dawida. O PANIE, nasz Panie, jak sławne jest twoje imię na całej ziemi! Ty, który swoją chwałę wyniosłeś nad niebiosa.
PsBycz	(8:1) Naczelnikowi-muzyki dany do grania, na narzędziu Gitit zwaném, Psalm Dawida. (8:2) O Panie, Panie-nasz! jakże wspaniałém Imię-Twé, po-całéj téj-ziemi? żeś ustawił, majestat-Twój, nad niebiosami.
Goet	(8:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Na harfie gatyckiej. Psalm Dawida. (8:2) Panie, Panie nasz, jak wspaniałe jest na całej ziemi imię Twoje, którego majestat wyniesiony jest nad niebiosa.
PsCylk	(8:1) Przewodnikowi chóru Gitejczyków. Psalm Dawida. (8:2) Boże Panie nasz, jak wspaniałe imię Twoje po wszystkiej ziemi, coś wzniósł świetność Twoję na niebiosach.
PsKrusz	(8:1) Przełożonemu chóru bębnistów. Psalm Dawida. (8:2) Boże, Panie nasz! jak dziwne jest Imię Twoje na wszystkiej ziemi! Któryś wyniósł chwałę swoją nad niebiosa!
PsAszk	(8:1) Dyrygentami na lutni. - Śpiew Dawidowy. (8:2) Jehowo, Panie nasz, jak wspaniale przejawia się w pośród wszelkiej ziemi istota Twa i z niej to racz użyczyć Twego wdzięku nad niebiosy.
PsSzer	(8:1) Przewodnikowi chóru, na gatyckiej. Psalm Dawida. (8:2) Panie, Władco nasz, jak wspaniałe jest imię Twoje na całej ziemi! Tyś wyniósł na niebiosa chwałę swoją.
Tys1	(8:1) Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni: "Tłocznie winne". Psalm. Dawidowy. (8:2) Panie, o Panie nasz, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa.
Tys5	(8:1) Kierownikowi chóru. Na wzór z Gat. Dawidowy. (8:2) O Panie, nasz Boże, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa.
Bryt	(8:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Tłoczący wino”. Psalm Dawidowy. (8:2) Panie, Władco nasz, jak wspaniałe jest imię twoje na całej ziemi! Ty, któryś wyniósł majestat swój na niebiosa.
Pozn	(8:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na melodię "Tłocznie"; Psalm Dawida. (8:2) O Jahwe, Panie nasz, jakże wspaniałe jest Twoje Imię na całej ziemi! Chwałę Twoją wysławia się na niebiosach.
WarPra	(8:1) Dla kierującego chórem – na nutę pieśni: „Tłocznia wina”. Psalm Dawida. (8:2) O Boże i Panie nasz, jak sławne jest Imię Twoje aż po krańce ziemi, a wielkość Twoja sięga ponad niebo.
STB	(8:1) Przewodnikowi chóru gittitów. Psalm Dawida. (8:2) WIEKUISTY, Panie nasz, który wzniosłeś Twoją świetność na niebiosach, jak wspaniałe na całej ziemi jest Twoje Imię.
EIB	(8:1) Dla prowadzącego chór. Na radosną melodię. Psalm Dawida. (8:2) PANIE, nasz Władco, Jak wspaniałe jest Twe imię na tej ziemi! Chcę wysławiać Twój majestat nad niebiosa.

Ps 8,2

PsFlor	(8:3) Z ust dziecskich i ssących swirzchował jeś chwałę prze nieprzyjaci❬e❭le twoje, aby skaził nieprzyjaciela i pomściciela.
PsPul	(8:3) Z ust niewinych i ssących zwirzchowałeś chwałę prze nieprzyjaciele twoje, by skaził nieprzyjaciela i pomściciela.
Wuj1923	(8:3) Z ust niemówiątek i ssących uczyniłeś doskonałą chwałę dla nieprzyjaciół twoich, abyś zepsował nieprzyjaciela i mściciela.
Gda1881	(8:3) Z ust niemowlątek i ssących ugruntowałeś moc twą dla nieprzyjaciół twoich, abyś wyniszczył nieprzyjaciela i tego, który się mści.
Gda2017	Przez usta niemowląt i ssących ugruntowałeś swą potęgę z powodu twoich wrogów, aby poskromić nieprzyjaciela i mściciela.
PsBycz	(8:3) Z-ust niemowląt, i-ssących, założyłeś potęgę, z-powodu wrogów-Twoich, ku-poskromieniu nieprzyjaciela, i-zemsty-chciwego.
Goet	(8:3) Z ust niemowląt i ssących stworzyłeś sobie obronę przeciw gnębicielom Twoim, aby poskromić wroga i mściciela.
PsCylk	(8:3) Przez usta dzieci i niemowląt utwierdziłeś Sobie chwałę, wobec przeciwników Twoich, by uśmierzyć wroga i mściwego.
PsKrusz	(8:3) Z ust niemowlątek i ssących utworzyłeś moc dla nieprzyjaciół Twoich, abyś wyniszczył nieprzyjaciela i mszczącego się.
PsAszk	(8:3) Z ust ssących niemowląt kładziesz podwaliny potęgi, aby gwoli Twym napastnikom kres położyć wszelkiej nieprzyjaźni i nienawiści.
PsSzer	(8:3) Z ust niemowląt i osesków stworzyłeś obronę przed nieprzyjaciółmi swoimi, aby uciszyć wroga i mściciela.
Tys1	(8:3) Z ust dzieci i niemowląt zgotowałeś chwałę na przekór Twym przeciwnikom, aby poskromić nieprzyjaciela i wroga.
Tys5	(8:3) Sprawiłeś, że nawet usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę, na przekór Twym przeciwnikom, aby poskromić nieprzyjaciela i wroga.
Bryt	(8:3) Z ust dzieci i niemowląt ugruntowałeś moc na przekór nieprzyjaciołom swoim, Aby poskromić wroga i mściciela.
Pozn	(8:3) Z ust dzieci i niemowląt uczyniłeś twierdzę przeciwko swoim wrogom, by zamknąć usta przeciwnikowi i buntownikowi.
WarPra	(8:3) Chwałę Twoją śpiewają usta dzieci i niemowląt, choć nie chcą tego wrogowie Twoi. Muszą zamilknąć Twoi wrogowie i przeciwnicy.
STB	(8:3) W obecności Twych przeciwników, utwierdziłeś Sobie chwałę przez usta dzieci i niemowląt, aby uśmierzyć wroga oraz mściwego.
EIB	(8:3) Z ust niemowląt i osesków odebrałeś sobie chwałę, Na przekór swym nieprzyjaciołom, Aby zmiażdżyć wroga i mściciela.

Ps 8,3

PsFlor	(8:4) Bo uźrzę niebiosa twoja, działa palcow twojich, miesiąc i gwiazdy, jeż jeś ty uczynił.
PsPul	(8:4) Bo uźrzę niebiosa twa, działa palcow twych, miesiąc i gwiazdy, jeżeś ty założył.
Wuj1923	(8:4) Albowiem oglądam niebiosa twoje, dzieła palców twoich: księżyc i gwiazdy, któreś ty fundował.
Gda1881	(8:4) Gdy się przypatruję niebiosom twoim, dziełu palców twoich, miesiącowi i gwiazdom, któreś wystawił,
Gda2017	Gdy przypatruję się twoim niebiosom, dziełu twoich palców, księżycowi i gwiazdom, które utwierdziłeś;
PsBycz	(8:4) Gdy oglądam niebiosa-Twe, dziéła palcy-Twoich; księżyc i-gwiazdy, któjeś ustawił.
Goet	(8:4) Ilekroć spoglądam na niebiosa Twoje, dzieło palców Twoich: księżyc i gwiazdy, które ukształtowałeś:
PsCylk	(8:4) Gdy spoglądam na niebiosa Twoje, dzieło pieńści Twoich, księżyc i gwiazdy, któreś ustanowił.
PsKrusz	(8:4) Kiedy patrzę na Twe niebiosa, na dzieło palców Twoich: księżyc, gwiazdy, któreś ustanowił
PsAszk	(8:4) Kiedy spojrzę na Twój firmament, arcydzieło Twych palców, nn księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
PsSzer	(8:4) Gdy oglądam niebiosa Twoje, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, które stworzyłeś:
Tys1	(8:4) Gdy widzę Twe niebo, dzieło palców Twoich, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
Tys5	(8:4) Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
Bryt	(8:4) Gdy oglądam niebo twoje, dzieło palców twoich, Księżyc i gwiazdy, które Ty ustanowiłeś:
Pozn	(8:4) Gdy spoglądam na Twe niebo, dzieło Twoich rąk, na księżyc i gwiazdy, któreś [na nim] umocował -
WarPra	(8:4) Gdy patrzę na niebo, dzieło Twoich palców, na księżyc i na gwiazdy, które uczyniłeś,
STB	(8:4) Kiedy spoglądam na Twe niebiosa, dzieło Twych palców; księżyc oraz gwiazdy, które ustanowiłeś; pytam:
EIB	(8:4) Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twoich rąk, Na księżyc oraz gwiazdy, które Ty tam umieściłeś,

Ps 8,4

PsFlor	(8:5) Cso jest człowiek, iż ji pomnisz, albo syn człowieczy, iże ji nawiedzasz?
PsPul	(8:5) Co jest człowiek, iże ji pomnisz, albo syn człowieczy, iże ji nawiedzasz?
Wuj1923	(8:5) Cóż jest człowiek, iże nań pamiętasz? albo syn człowieczy, iże go nawiedzasz?
Gda1881	(8:5) Tedy mówię: Cóż jest człowiek, iż nań pamiętasz? albo Syn człowieczy, iż go nawiedzasz?
Gda2017	Wtedy mówię: Czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz, albo syn człowieczy, że troszczysz się o niego?
PsBycz	(8:5) Tedy myślę: Czémże człowiek, że pamiętasz-go? albo-syn człowieczy, że nawiedzasz-go?
Goet	(8:5) Czemże jest człowiek, że o nim pamiętasz, a syn człowieczy, że dbasz o niego?
PsCylk	(8:5) Czemże jest człowiek, że pamiętasz o nim, a syn człowieczy, że nań zważasz.
PsKrusz	(8:5) tedy mówię: co jest człowiek, o którym pamiętasz, i syn ludzki, którego nawiedzasz!
PsAszk	(8:5) "Czemże jest człek, abyś o nim pamiętał a syn człowieczy, abyś dbał o niego?"
PsSzer	(8:5) To czymże jest człowiek, że pamiętasz o nim, a syn człowieczy, że dbasz o niego?
Tys1	(8:5) Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz — i czymże syn człowieczy, że się nim zajmujesz?
Tys5	(8:5) czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym syn człowieczy, że się nim zajmujesz?
Bryt	(8:5) Czymże jest człowiek, że o nim pamietasz, Lub syn człowieczy, że go nawiedzasz?
Pozn	(8:5) czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz, czym syn człowieczy, że o niego się troszczysz?
WarPra	(8:5) (wtedy pytam): kimże jest człowiek, że o nim pamiętasz, kim syn człowieczy, że Cię tak obchodzi?
STB	(8:5) Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz i Syn Człowieka, że go wypatrujesz?
EIB	(8:5) To myślę: Czym jest człowiek, że pamiętasz o nim? Albo syn człowieczy, że tak o niego dbasz?

Ps 8,5

PsFlor	(8:6a) Uczynił jeś ji malem mniej wszech anjełow, sławą i czcią koronował jeś ji
PsPul	(8:6a) Umnieszyłeś ji mało od anjołow, sławą i czcią koronowałeś ji
Wuj1923	(8:6) Uczyniłeś go mało co mniejszym od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go.
Gda1881	(8:6) Albowiem mało mniejszym uczyniłeś go od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go.
Gda2017	Uczyniłeś go bowiem niewiele mniejszym od aniołów, chwałą i czcią go ukoronowałeś.
PsBycz	(8:6) Wszakeś-umniejszył-go, nieco, od-Aniołów; a-zaszczytem i-świetnością ukoronowałeś-go.
Goet	(8:6) Uczyniłeś go tylko nieco mniejszym od bóstwa, wspaniałością i ozdobą ukoronowałeś go.
PsCylk	(8:6) A upośledziłeś go o mało od bóztwa, i chwałą i blaskiem uwieńczyłeś go.
PsKrusz	(8:6) Albowiem uczyniłeś go mało mniejszym od aniołów i chwałą i dostojnością ukoronowałeś go.
PsAszk	(8:6) A jednak niewiele poskąpiłeś mu z boskości, a wieńczysz go chwałą i blaskiem.
PsSzer	(8:6) A jednak mało mniejszym uczyniłeś go od bóstwa i ukoronowałeś go chwałą i dostojeństwem.
Tys1	(8:6) Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, chwałą i czcią go uwieńczyłeś.
Tys5	(8:6) Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich, chwałą i czcią go uwieńczyłeś.
Bryt	(8:6) Uczyniłeś go niewiele mniejszym od Boga, Chwałą i dostojeństwem uwieńczyłeś go.
Pozn	(8:6) A uczyniłeś go niewiele mniejszym od Boga, uwieńczyłeś go chwałą i godnością.
WarPra	(8:6) Uczyniłeś go tylko nieco mniejszym od Boga, obdarzyłeś go wspaniałością i chwałą.
STB	(8:6) Bo na krótko uczyniłeś go mniejszym od bogów; uwieńczyłeś go chwałą i blaskiem.
EIB	(8:6) Uczyniłeś go niewiele mniejszym od Boga, A uwieńczysz chwałą i godnością.

Ps 8,6

PsFlor	(8:6b) i postawił jeś ji nad działa ręku twoju. (8:7a) Wszytko podbił jeś pod nogi jego,
PsPul	(8:6b) i postawiłeś ji nad działa ręku twoich. (8:7a) Wszyćko poddał jeś pod nogi jego,
Wuj1923	(8:7) I postanowiłeś go nad dziełami rąk twoich: podałeś wszystko pod nogi jego.
Gda1881	(8:7) Dałeś mu opanować sprawy rąk twoich, wszystkoś poddał pod nogi jego.
Gda2017	Dałeś mu panowanie nad dziełami twoich rąk, wszystko poddałeś pod jego stopy:
PsBycz	(8:7) Panemeś-uczynił-go, nad-dziéłami rąk-Twoich, wszystkoś położył pod nogi-jego.
Goet	(8:7) Uczyniłeś go władcą nad dziełami rąk Twoich; poddałeś wszystko pod nogi jego:
PsCylk	(8:7) I postanowiłeś go władcą nad dziełami rąk Twoich, wszystko poddałeś pod stopy jego.
PsKrusz	(8:7) Dałeś mu rządzić dziełami rąk Twoich; wszystko poddałeś pod nogi jego:
PsAszk	(8:7) Czynisz go władcą nad dziełami Twych rąk, poddałeś wszystko pod jego stopy:
PsSzer	(8:7) Ustawiłeś go nad dziełami rąk swoich, wszystko poddałeś pod stopy jego.
Tys1	(8:7) Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, położyłeś wszystko pod jego stopy:
Tys5	(8:7) Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich; złożyłeś wszystko pod jego stopy:
Bryt	(8:7) Dałeś mu panowanie nad dziełami rak swoich, Wszystko złożyłeś pod stopy jego:
Pozn	(8:7) Ustanowiłeś go panem nad dziełami Twoich rąk, wszystko złożyłeś u jego stóp:
WarPra	(8:7) I dałeś mu władzę nad dziełami rąk Twoich, wszystko złożyłeś u jego stóp:
STB	(8:7) Ustanowiłeś go władcą nad dziełami Twych rąk, wszystko poddałeś pod jego stopy.
EIB	(8:7) Dasz mu władzę nad dziełami swoich rąk, Tak jak wszystko powierzyłeś jego pieczy:

Ps 8,7

PsFlor	(8:7b) owce i skot wszystek, i nadto wszystek źwierz polny,
PsPul	(8:7b) owce i skot wszytek i nadto wszytek źwierz polny,
Wuj1923	(8:8) Owce i woły wszystkie, nad to i zwierzęta polne.
Gda1881	(8:8) Owce i woły wszystkie, nadto i zwierzęta polne.
Gda2017	Owce i wszelkie bydło, a także zwierzęta polne;
PsBycz	(8:8) Owce, i-domowe-zwierzęta wszelkie, a-nawet zwierzęta polowe.
Goet	(8:8) Owce i bydło pospołem, nadto i zwierzęta polne,
PsCylk	(8:8) Trzody i bydło wszelkie, jak i zwierzęta dzikie.
PsKrusz	(8:8) owce i woły wszystkie, zarówno jak i zwierzęta polne;
PsAszk	(8:8) trzody owiec i wszystko bydło rogate, zwierzęta też polne, -
PsSzer	(8:8) Owce i wszelkie bydło, nadto zwierzęta polne.
Tys1	(8:8) owce i bydło wszelakie, a nadto i polne stada,
Tys5	(8:8) owce i bydło wszelakie, a nadto i polne stada,
Bryt	(8:8) Owce i wszelkie bydło, Nadto zwierzęta polne,
Pozn	(8:8) trzody owiec jak i wszelkie bydło, a nawet dzikie zwierzęta,
WarPra	(8:8) owce i wszelkie bydło, a także dzikie zwierzęta,
STB	(8:8) Trzody, wszelkie bydło, jak i dzikie zwierzęta;
EIB	(8:8) Owce, wszelkie bydło, Zwierzęta szczerych pól;

Ps 8,8

PsFlor	ptaki niebiesskie i ryby morskie, jeż przechodzą stdze morskie.
PsPul	ptaki podniebne i ryby morskie, jeż przechodzą sdze morskie.
Wuj1923	(8:9) Ptastwo niebieskie, i ryby morskie, które się przechodzą po ścieżkach morskich.
Gda1881	(8:9) Ptastwo niebieskie, i ryby morskie, i cokolwiek chodzi po ścieszkach morskich.
Gda2017	Ptactwo niebieskie i ryby morskie, i wszystko, co przemierza szlaki mórz.
PsBycz	(8:9) Ptaki niebios, i-ryby morskie, przepływające drogami mórz.
Goet	(8:9) Ptactwo niebieskie, i ryby morskie, i cokolwiek chodzi po ścieżkach morskich.
PsCylk	(8:9) Ptactwo nieba i ryby morza, wszystko co ciągnie po drogach morskich.
PsKrusz	(8:9) ptactwo niebieskie i ryby morskie, chodzące ścieżkami morskiemi.
PsAszk	(8:9) ptactwo niebios i ryby morza, wszystko, cokolwiek się przewija drogami mórz:
PsSzer	(8:9) Ptactwo niebieskie i ryby morskie, cokolwiek pomyka szlakami mórz.
Tys1	(8:9) ptactwo powietrzne oraz ryby morskie, wszystko, co szlaki mórz przebiega.
Tys5	(8:9) ptactwo podniebne oraz ryby morskie, wszystko, co szlaki mórz przemierza.
Bryt	(8:9) Ptactwo niebieskie i ryby morskie, Cokolwiek ciągnie szlakami mórz.
Pozn	(8:9) ptactwo powietrzne i ryby morskie, i [wszystko], co sunie po wodnych szlakach.
WarPra	(8:9) ptaki w powietrzu i ryby w morzu, wszystko, cokolwiek porusza się w wodzie.
STB	(8:9) ptactwo nieba i ryby morza; wszystko, co ciągnie po morskich drogach.
EIB	(8:9) Ptaki sponad chmur, ryby z głębin wód - I wszystko, co przemierza szlaki mórz.

Ps 8,9

PsFlor	Gospodnie Boże nasz, kako dziwne jest imię twoje we wszej ziemi!
PsPul	Gospodnie Boże nasz, kako dziwne jest imię twojewe wszej ziemi! Sława ❬...❭
Wuj1923	(8:10) Panie, Panie nasz! jakoż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi.
Gda1881	(8:10) Panie, Panie nasz! jako zacne jest imię twoje po wsystkiej ziemi!
Gda2017	O PANIE, nasz Panie, jak sławne jest twoje imię na całej ziemi!
PsBycz	(8:10) O-Panie, Panie-nasz! jakże wspaniałém, Jmię Twé, po-całéj téj-ziemi?
Goet	(8:10) Panie, Panie nasz, jak wspaniałe jest imię Twoje na całej ziemi!
PsCylk	(8:10) Boże, Panie nasz, jak wspaniałem imię Twoje po wszystkiéj ziemi.
PsKrusz	(8:10) Boże, Panie nasz, jak dziwne jest Imię Twoje na wszystkiej ziemi!
PsAszk	(8:10) Jehowo, Panie nasz, jak potężnie przebija się Twa istota w całym wszechświecie.
PsSzer	(8:10) Panie, Władco nasz, jak wspaniałe jest imię Twoje na całej ziemi!
Tys1	(8:10) Panie, o Panie nasz, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi!
Tys5	(8:10) O Panie, nasz Panie, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi!
Bryt	(8:10) Panie, Władco nasz, jak wspaniałe jest imię twoje na całej ziemi!
Pozn	(8:10) O Jahwe, Panie nasz, jakże wspaniałe jest Twoje Imię na całej ziemi!
WarPra	(8:10) O Boże, Panie nasz, jak sławne jest Imię Twoje aż po krańce ziemi!
STB	(8:10) WIEKUISTY, Panie nasz, jak wspaniałe na całej ziemi jest Twoje Imię.
EIB	(8:10) PANIE, nasz Władco, Jak wspaniałe jest Twe imię na tej ziemi!

Psalm 9

Ps 9,1

PsFlor	Spowiadać sie będę tobie, Gospodnie, we wszem siercu mojem, prawić będę wszytki dziwy twoje.
PsPul	W koniec psalm Dawid. (9:1) Spowiedać sie będę tobie, Gospodnie, we wszem siercu moim, powiadać będę wszytki dziwy twoje.
Wuj1923	(9:1) Na koniec za tajemnice synowskie, Psalm Dawidowi. (9:2) Będę wyznawał, Panie, ze wszystkiego serca mego: będę opowiadał wszystkie dziwy twoje.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi, na Halmutlabben pieśń Dawidowa. (9:2) Będę wysławiał Pana ze wszystkiego serca mego; opowiadać będę wszysteki cuda twoje.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida. Będę cię wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.
PsBycz	(9:1) Naczelnikowi-muzyki dany do grania, na Mut Laben, Psalm Dawida. (9:2) Będę-chwalił Pana, z-całego serca-mego; będę-opowiadał wszystkie cuda-Twoje.
Goet	(9:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Na melodję "Muth Labben". Pieśń Dawida. (9:2) Będę uwielbiał Cię, Panie, z całego serca i opowiadał wszystkie cuda Twoje.
PsCylk	(9:1) Przewodnikowi chóru, z powodu śmierci, Benowi Psalm Dawida. (9:2) Chwalić chcę Boga, całem sercem, opowiadać wszystkie cuda Twoje.
PsKrusz	(9:1) Przełożonemu na (nutę) "Muthlabben" Psalm Dawida. (9:2) Będę wysławiał Boga z całego serca mego, opowiem wszystkie cuda Twoje.
PsAszk	(9:1) Dyrygentowi. - Al muth labejn (znaczenie niepewne). Śpiew Dawidowy. (9:2) Sławić pragnę Jehowę z całego serca mego, chcę głosić wszystkie Twe dziwy,
PsSzer	(9:1) Przewodnikowi chóru. Według: Umieraj za syna! Psalm Dawida. (9:2) Będę wyznawał Ciebie, Panie, z całego serca mego, będę opowiadał wszystkie cuda Twoje.
Tys1	(9:1) Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni "Mut labben". Psalm. Dawidowy. (9:2) {Alef} Chwalić Cię będę, Panie, całym sercem moim, opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła.
Tys5	(9:1) Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni "Mut labben". Psalm. Dawidowy. (9:2) {Alef} Chwalić Cię będę, Panie, całym sercem moim, opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła.
Bryt	(9:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Umieraj za syna”. Psalm Dawidowy. (9:2) Będę cię wysławiał, Panie, całym sercem swoim, Będę opowiadał wszystkim cuda twoje,
Pozn	(9:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na melodię "Śmierć synowi"; Psalm Dawida. (9:2) Chwalić Cię będę, o Jahwe, z całego serca, będę opowiadał o przedziwnych dziełach Twoich!
WarPra	(9:1) Dla kierującego chórem – na nutę pieśni: „Umrzeć za syna”. Psalm Dawida. (9:2) [Alef] Dzięki Ci chcę składać całym sercem, Panie, o wszystkich Twoich cudach opowiadać pragnę!
STB	(9:1) Przewodnikowi chóru Benowi, z powodu śmierci. Psalm Dawida. (9:2) Całym sercem chcę chwalić WIEKUISTEGO i opowiadać wszystkie Twoje cuda.
EIB	(9:1) Dla prowadzącego chór. Na melodię: Umrzyj za syna. Psalm Dawida. (9:2) PANIE, będę Cię wielbił całym swoim sercem, Będę wyliczał wszystkie Twoje cuda,

Ps 9,2

PsFlor	Radować i wiesielić sie będę w tobie, i piać będę imieniu twemu barzo wysoce.
PsPul	Radować i wiesielić sie będę w tobie, piać będę imieniu twemu barzo wysoko.
Wuj1923	(9:3) Rozweselę się i rozraduję się w tobie: będę śpiewał imieniowi twemu, Najwyższy.
Gda1881	(9:3) Rozweselę się, i rozraduję się w tobie; będę śpiewał imieniowi twemu, o Najwyższy!
Gda2017	Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!
PsBycz	(9:3) Będę-cieszył-się, i-radował w-Tobie; będę-pieniem-wysławiał Imię-Twé, o-Najwyższy!
Goet	(9:3) Będę radował się i weselił w Tobie, opiewał imię Twoje, o Najwyższy!
PsCylk	(9:3) Cieszyć się chcę i radować w Tobie, wysławiać imię Twe Najwyższy.
PsKrusz	(9:3) Będę się cieszył i rozraduję się w Tobie, będę wyśpiewywał o Imieniu Twojem, Najwyższy!
PsAszk	(9:3) Chcę się radować i weselić w Tobie, Twą istotę opiewać jako dobro najwyższe.
PsSzer	(9:3) Będę się weselił i radował w Tobie, będę śpiewał imieniu Twemu, Najwyższy.
Tys1	(9:3) Cieszyć się będę i radować Tobą, psalm zaśpiewam dla Twego imienia, Najwyższy.
Tys5	(9:3) Cieszyć się będę i radować Tobą, Psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy.
Bryt	(9:3) Będę się weselił i radował w tobie, Będę opiewał imię twoje, Najwyższy!
Pozn	(9:3) Weselić się będę i radować Tobą, i śpiewać ku chwale Imienia Twego, Najwyższy!
WarPra	(9:3) Będę się cieszył i radował Tobą, na cześć Imienia Twego, o Najwyższy, będę grał i śpiewał.
STB	(9:3) Chcę się cieszyć, radować w Tobie oraz wysławiać Twoje Imię, o Najwyższy;
EIB	(9:3) Będę się cieszył i radował w Tobie, Śpiewał, o Najwyższy, na cześć Twego imienia!

Ps 9,3

PsFlor	W obroceniu nieprzyjaciela mego opak rozboleją sie i zginą od oblicza twego,
PsPul	W obroceniu nieprzyja[cia]ciela mego opak rozboleją sie i zginą od oblicza twego,
Wuj1923	(9:4) Gdy nieprzyjaciel mój obróci się nawstecz: osłabieją i poginą przed oblicznością twoją.
Gda1881	(9:4) Że się obrócili nieprzyjaciele moi na wstecz: upadli i poginęli od obliczności twojej.
Gda2017	Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.
PsBycz	(9:4) Za-pędzenia nieprzyjaciół-mych wstecz, oni-upadli i-wyginęli, zprzed-oblicza-Twego.
Goet	(9:4) Gdy się cofali wrogowie moi, potknęli się i poginęli przed obliczem Twojem.
PsCylk	(9:4) Że pierzchły wrogi moje wstecz, upadły i zginęły przed obliczem Twojém.
PsKrusz	(9:4) Obracając się wstecz nieprzyjaciele moi, upadli i poginęli przed obliczem Twojem,
PsAszk	(9:4) Kiedy rozpoczną odwrót wrogowie moi, - potkną się i zatraceni będą z przed Twego oblicza, -
PsSzer	(9:4) Bo odwrócili się nieprzyjaciele moi, potknęli się i poginęli przed obliczem Twoim.
Tys1	(9:4) {Bet} Bo wrogowie moi wstecz ustąpili, upadli i zginęli sprzed Twego oblicza.
Tys5	(9:4) {Bet} Bo wrogowie moi się cofają, padają, giną sprzed Twego oblicza.
Bryt	(9:4) Bo cofnęli się nieprzyjaciele moi, Potknęli się i poginęli przed obliczem twoim,
Pozn	(9:4) Bo nieprzyjaciele moi pierzchnęli, potknęli się i zniknęli sprzed Twego oblicza.
WarPra	(9:4) [Bet] Bo zostali odtrąceni wrogowie moi, upadli i znikli sprzed Twego oblicza.
STB	(9:4) bowiem moi nieprzyjaciele pierzchli wstecz, upadli i zginęli przed Twym obliczem.
EIB	(9:4) Moi wrogowie odstąpią, Potkną się i padną przed Tobą,

Ps 9,4

PsFlor	bo jeś uczynił sąd moj i przą moję, siadł jeś na stolcu, jenże sądzisz prawdę.
PsPul	bo jeś uczynił sąd moj i przą moję, siadłeś na stolcu, jenże sądzisz sprawiedliwoć.
Wuj1923	(9:5) Boś uczynił sąd mój i sprawę moję: zasiadłeś na stolicy, który sądzisz sprawiedliwość.
Gda1881	(9:5) Boś ty odprawił sąd mój, i sprawę moję; zasiadłeś na stolicy, Sędzia sprawiedliwy.
Gda2017	Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
PsBycz	(9:5) Boś przypilnował słuszności-méj, i-sprawy-mojéj, zasiadłszy na-tronie, o-Sędzio sprawiedliwy!
Goet	(9:5) Boś Ty wywiódł słuszność moją i sprawę moją; zasiadłeś na tronie, Sędzio sprawiedliwy!
PsCylk	(9:5) Bo przeprowadziłeś sprawę moję i spór mój, zasiadłeś na tronie, sędzia sprawiedliwy.
PsKrusz	(9:5) boś Ty uczynił sąd i sprawę moją; zasiadłeś na stolicy, Sędzio sprawiedliwy!
PsAszk	(9:5) Bo Ty sprawisz mi sąd dla słusznej mej sprawy, zasiądziesz na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
PsSzer	(9:5) Bo Ty broniłeś słusznej sprawy mojej, zasiadłeś na stolicy, Sędzio sprawiedliwy.
Tys1	(9:5) Boś sądu mojego się podjął i sprawy, zasiadłeś na tronie — sędzia sprawiedliwy.
Tys5	(9:5) Boś Ty przeprowadził mój sąd i wyrok, zasiadając na tronie - Sędzio sprawiedliwy.
Bryt	(9:5) Gdyż Ty wydałeś wyrok i sąd korzystny dla mnie, Zasiadłeś na tronie sędziego sprawiedliwego.
Pozn	(9:5) Ty pokierowałeś moją sprawą i wyrokiem, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
WarPra	(9:5) Ty bowiem przyznałeś mi rację, wziąłeś mnie w obronę i zasiadłeś na tronie jak sędzia sprawiedliwy.
STB	(9:5) Gdyż zasiadłeś na tronie, Sędzio Sprawiedliwy, oraz przeprowadziłeś moją sprawę, mój spór.
EIB	(9:5) Bo dokonałeś sądu i ogłosiłeś wyrok w mojej sprawie, Jako sprawiedliwy Sędzia zasiadłeś na swoim tronie.

Ps 9,5

PsFlor	Nagabał jeś lud i zginą❬ł❭ niemiłościwy, imię jich zgładził jeś na wieki i na wieki wiekom.
PsPul	Zbakałeś lud i zginął złosny, imię ich zgładziłeś na wieki i na wi❬e❭ki wiekom.
Wuj1923	(9:6) Zgromiłeś narody, i zginął niezbożny: wygładziłeś imię ich na wieki, i na wieki wieków.
Gda1881	(9:6) Rozgromiłeś pogan, zatraciłeś złośnika, imię ich wygładziłeś na wieki wieczne.
Gda2017	Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.
PsBycz	(9:6) Zgromiłeś narody, zgubiłeś bezbożnego, Tyś imię-ich, wymazał na-zawsze, i-wiecznie.
Goet	(9:6) Zgromiłeś narody i straciłeś bezbożnika, zgładziłeś imię ich na zawsze i na wieki.
PsCylk	(9:6) Zgromiłeś ludy, zgubiłeś niegodziwego, zgładziłeś imię ich na wieki wieków.
PsKrusz	(9:6) Rozgromiłeś narody, zatraciłeś grzesznika, imię ich zgładziłeś na wieki wieczne.
PsAszk	(9:6) Narody ofukniesz a nikczemnika wygubisz, imię ich zatrzesz po wieczne czasy.
PsSzer	(9:6) Zgromiłeś pogan, zniszczyłeś bezbożników, imię ich wymazałeś na wieki wieczne.
Tys1	(9:6) {Gimel} Zgromiłeś pogan, zgubiłeś niezbożnego, imię ich na wieczne czasy zgładziłeś.
Tys5	(9:6) {Gimel} Zgromiłeś pogan, zgubiłeś występnych, imię ich na wieczne czasy wymazałeś.
Bryt	(9:6) Zgromiłeś narody, zgubiłeś bezbożnych, Imię ich wymazałeś na wieki wieków.
Pozn	(9:6) pobiłeś narody, pogromiłeś bezbożnego, wymazałeś ich imię na wieczne czasy.
WarPra	(9:6) [Gimel] Napomniałeś ludy, bezbożnych wygubiłeś, imię ich wymazałeś na wieczne czasy.
STB	(9:6) Zgromiłeś ludy, zgubiłeś niegodziwego; zgładziłeś ich imię na wieki wieków.
EIB	(9:6) Zgromiłeś narody, zniszczyłeś bezbożnych, Ich imię na wieki wymazałeś,

Ps 9,6

PsFlor	(9:6) Nieprzyjaciele zginęli są mieczem do końca i miasta jich skaził jeś. (9:7a) Zginęła jest pamięć jich se źwiękiem,
PsPul	(9:6) Nieprzyjaciele zginęli mieczem do końca i miasta jich skaził jeś. (9:7a) Zginęła jich pamięć ze źwiękiem,
Wuj1923	(9:7) Nieprzyjacielskie miecze ustały nakoniec: i zburzyłeś ich miasta: zginęła z trzaskiem pamiątka ich.
Gda1881	(9:7) O nieprzyjacielu! azaż wykonane są spustoszenia twoie na wieczność? Poburzyłżeś miasta? i owszem ich samych pamiątka zginęła z niemi.
Gda2017	O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.
PsBycz	(9:7) O-nieprzyjacielu! dokonaneż spustoszenia na-wieki? a miasta, zburzyłeśli? zginęłali pamięć-ich, z nimi?
Goet	(9:7) Wrogowie wyniszczeni, miasta ich zburzone i pamięć ich zaginęła na zawsze.
PsCylk	(9:7) Wrogu, skończone spustoszenia na zawsze, a miasta, które zburzyłeś, zaginęła pamięć o nich.
PsKrusz	(9:7) O nieprzyjacielu! wykonały się spustoszenia twoje na wieczność! zburzyłeś miasta - pamięć ich przepadła z niemi.
PsAszk	(9:7) Wróg wygaśnie w pustyniach na wieki a miasta wytracisz, że zaginie o nich wszelki słych, -
PsSzer	(9:7) Nie ma nieprzyjaciela, rozbity na zawsze. I miasta zburzyłeś, pamięć ich zginęła.
Tys1	(9:7) Nie stało wrogów, pędzonych na wieczną zagładę, miasta poburzyłeś: ich pamięć przepadła.
Tys5	(9:7) Upadli wrogowie - w wieczystą ruinę, miasta poburzyłeś - przepadła o nich pamięć.
Bryt	(9:7) Klęskę ponieśli nieprzyjaciele. Nigdy nie podniosą się z ruin... Miasta zburzyłeś, pamięć ich zaginęła...
Pozn	(9:7) Zamilkły miasta [zamienione] w wieczyste ruiny, zgnębiłeś wroga i pamięć po nim wygasła. Oni [...]
WarPra	(9:7) Znikli wrogowie pokonani na zawsze, miasta ich wyludnione, minęła ich sława. Hi
STB	(9:7) Wrogu, oto na zawsze zakończone są spustoszenia; a o miastach, które zburzyłeś o nich też zaginęła pamięć.
EIB	(9:7) Wróg legł w gruzach na zawsze, Poburzyłeś miasta, ich świetność idzie w niepamięć.

Ps 9,7

PsFlor	(9:7b) a Gospodzin na wieki przebywa. (9:8a) Nagotował jest w sądzie stolec swoj
PsPul	(9:7b) a Gospodzin na wieki będzie. (9:8a) Uczynił w sądzie stolec swoj
Wuj1923	(9:8) A Pan trwa na wieki: nagotował na sąd stolicę swą.
Gda1881	(9:8) Ale Pan na wieki trwa; zgotował stolicę swoję na sąd.
Gda2017	Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.
PsBycz	(9:8) Ale Pan, na-wieki zostanie, umacniając, do-sądu, tron-swój.
Goet	(9:8) Ale Pan tronuje na wieki; przygotował tron Swój na sąd.
PsCylk	(9:8) Ale Bóg wiecznie zasiada, ustanowił do sądu tron Swój.
PsKrusz	(9:8) Lecz Bóg na wieki trwa; przygotował na sąd stolicę swoją.
PsAszk	(9:8) Ale Jehowa na wieczność się osiada i utwierdza Swój tron, aby odprawiać sądy -
PsSzer	(9:8) Lecz Pan trwa na wieki, przygotował tron na swój sąd.
Tys1	(9:8) {He} A Pan zasiada na wieki, na sąd swą stolicę ustawił.
Tys5	(9:8) {He} A Pan zasiada na wieki, swój tron ustawia, by sądzić.
Bryt	(9:8) Lecz Pan trwa na wieki, Ustawia na sąd tron swój.
Pozn	(9:8) Jahwe natomiast panuje na wieki; ustawił swój tron, by sprawować sąd.
WarPra	(9:8) A Pan na wieki panuje, każe swój tron ustawić, by sądzić.
STB	(9:8) Ale BÓG wiecznie zasiada, ustanowił Swój tron do sądu.
EIB	(9:8) PAN jednak króluje na wieki; Tron gotowy, On zasiada na sąd!

Ps 9,8

PsFlor	(9:8b) a on będzie sędzić świat w prawie i sędzić będzie lud w prawdzie.
PsPul	(9:8b) i on będzie sądził okrąg ziemie w sprawiedliwości i będzie sądził lud w prawdzie.
Wuj1923	(9:9) I on będzie sądził okrąg ziemie w prawości, osądzi narody w sprawiedliwości.
Gda1881	(9:9) On będzie sądził okrąg ziemi w sprawiedliwości, i osądzi narody w prawości.
Gda2017	On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.
PsBycz	(9:9) Bo On, będzie-sądził świat, z-sprawiedliwością; będzie-wyrokował ludom, z-prawością.
Goet	(9:9) I będzie sądził okrąg ziemi w sprawiedliwości, a sąd sprawować będzie nad narodami w prawości.
PsCylk	(9:9) A On sądzi świat w sprawiedliwości; wyrokuje o narodach wedle słuszności.
PsKrusz	(9:9) I On będzie sądził okrąg ziemi sprawiedliwie - narody osądzi w prawości.
PsAszk	(9:9) I sądzić będzie świat sprawiedliwością a prawością narody.
PsSzer	(9:9) W sprawiedliwości sądzi okrąg ziemi, według słuszności wymierza narodom prawo.
Tys1	(9:9) I sprawiedliwie sam będzie świat sądził, narodom bezstronnie porozstrzyga sprawy.
Tys5	(9:9) Sam będzie sądził świat sprawiedliwie, wyda narodom bezstronny wyrok.
Bryt	(9:9) Sądzić będzie świat sprawiedliwie, Bezstronnie osądzać ludy.
Pozn	(9:9) On sądzi świat sprawiedliwie, wydaje słuszne wyroki na narody.
WarPra	(9:9) I sądzi sprawiedliwie cały okrąg ziemi, i ogłasza narodom wyroki, na jakie zasłużyli.
STB	(9:9) On sądzi świat w sprawiedliwości, według słuszności wydaje wyrok o narodach.
EIB	(9:9) Będzie sądził świat sprawiedliwie, Sprawy narodów rozstrzygnie bezstronnie.

Ps 9,9

PsFlor	(9:9) I uczynił sie jest Gospodzin utoka ubogiemu, pomocnik w przygodach i w zamętce.
PsPul	(9:9) I udziełan jest Gospodzin uciecha ubogiemu, pomocnik w przygodach i zamęcie.
Wuj1923	(9:10) I stał się Pan ucieczką ubogiemu: pomocnikiem w potrzebach, w ucisku.
Gda1881	(9:10) I będzie Pan ucieczką ubogiemu, ucieczką czasu ucisku.
Gda2017	I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.
PsBycz	(9:10) I-będzie, Pan, twiérdzą-obronną strapionemu; górą-warowną, w-czasach bytu w-ucisku.
Goet	(9:10) I jest Pan zamkiem warownym utrapionemu, zamkiem warownym w czasach ucisku.
PsCylk	(9:10) I będzie Bóg twierdzą uciśnionemu, twierdzą w czasach niedoli.
PsKrusz	(9:10) I będzie Bóg ucieczką ubogiemu- ucieczką na czas ucisku.
PsAszk	(9:10) On też niechaj będzie twierdzą wyniosłą poniżonemu, twierdzą wyniosłą w czasach ucisku.
PsSzer	(9:10) Tak stał się Pan ucieczką uciśnionemu, ucieczką czasu niedoli.
Tys1	(9:10) {Waw} I będzie Pan ucieczką dla uciśnionego, ucieczką dogodną w czasach utrapienia.
Tys5	(9:10) {Waw} Niech Pan będzie ucieczką dla uciśnionego, ucieczką w czasach utrapienia.
Bryt	(9:10) Pan stanie się schronieniem uciśnionemu, Schronieniem w czasie niedoli.
Pozn	(9:10) Tak więc Jahwe jest twierdzą dla uciśnionych, ucieczką w czasach utrapienia.
WarPra	(9:10) [Waw] I tak staje się Pan schronieniem dla uciśnionych, miejscem ocalenia za dni ich ucisku.
STB	(9:10) BÓG będzie twierdzą uciśnionego, twierdzą w czasach niedoli.
EIB	(9:10) PAN będzie schronieniem dla uciśnionego, Schronieniem na czas niedoli.

Ps 9,10

PsFlor	(9:10) I nadziewać ❬sie❭ będą w tobie ci, cso znają imię twoje, bo ty nie został jeś szukających ciebie, Gospodnie.
PsPul	(9:10) I nadziewać sie będą w tobie ci, co znają imię twoje, bo ty nie został jeś szukających ciebie, Gospodnie.
Wuj1923	(9:11) I niech ufają w tobie, którzy znają imię twoje; albowiem nie opuściłeś szukających cię, Panie.
Gda1881	(9:11) I będą ufać w tobie, którzy znają imię twoje; albowiem nie opuszczasz tych, Panie! którzy cię szukają.
Gda2017	I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.
PsBycz	(9:11) Przeto, będą-ufali w-Tobie, znający Imię-Twojé; bo nie opuszczasz szukających-Cię, Panie.
Goet	(9:11) Dlatego mają nadzieję w Tobie, którzy znają imię Twoje, albowiem nie opuściłeś tych, którzy Cię szukają, Panie!
PsCylk	(9:11) I ufać będą Tobie, którzy znają imię Twoje, bo nie opuściłeś szukających Cię, o Boże.
PsKrusz	(9:11) I zaufają Tobie, którzy znają Twe imię, ponieważ nie opuściłeś, Boże, tych, co Cię szukają!
PsAszk	(9:11) I ufnie polegać będą na Tobie ci, co rozumieją Twą istotę, gdyż o Jehowo, nie opuszczasz Ty tych, co Cię szukają.
PsSzer	(9:11) Przeto ufają Tobie, którzy znają imię Twoje, bo nie opuszczasz, Panie, tych, którzy Cię szukają.
Tys1	(9:11) I zaufają Tobie znający Twe imię, bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają.
Tys5	(9:11) Ufają Tobie znający Twe imię, bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają.
Bryt	(9:11) Ufać będą tobie ci, którzy znają imię twoje, Bo nie opuszczasz, Panie, tych, którzy cię szukają.
Pozn	(9:11) Wyznawcy Twego Imienia mają ufność w Tobie, bo nie opuszczasz tych, co Cię szukają, Jahwe.
WarPra	(9:11) Dlatego ufa Ci każdy, kto zna Twoje imię, bo nie opuszczasz, Panie, nikogo, kto Cię szuka.
STB	(9:11) A będą Tobie ufać ci, co znają Twoje Imię; ponieważ nie opuściłeś tych, którzy Ciebie szukają, WIEKUISTY.
EIB	(9:11) Ludzie znający Twe imię będą ufać Tobie, Bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy Ciebie szukają.

Ps 9,11

PsFlor	(9:11) Śpiewajcie Gospodnu, jenże przebywa w Syjon, powiadajcie miedzy ludem naukę jego.
PsPul	(9:11) Śpiewajcie Bogu, jenże przebywa w Syjon, powiedajcie miedzy ludem naukę jego.
Wuj1923	(9:12) Śpiewajcie Panu, który mieszka na Syonie: opowiadajcie między narody sprawy jego.
Gda1881	(9:12) Śpiewajcież Panu, który mieszka na Syonie; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Gda2017	Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.
PsBycz	(9:12) Spiéwajcie Panu, zamieszkającemu Syon; oznajmiajcie, między-narodami, czyny-Jego.
Goet	(9:12) Wysławiajcie w psalmach Pana, który mieszka na Syjonie; obwieszczajcie wśród narodów dzieła Jego.
PsCylk	(9:12) Śpiewajcie Bogu, który zamieszkał na Cyonie, rozpowiadajcie między narodami dzieła Jego.
PsKrusz	(9:12) Śpiewajcie Bogu. co zamieszkujecie Sjon, opowiadajcie wśród narodów o sprawach Jego.
PsAszk	(9:12) Nućcie pieśń Jehowie, co mieszka na Syonie, zwiastujcie między narody potężne Jego czyny.
PsSzer	(9:12) Śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie pośród narodów dzieła Jego!
Tys1	(9:12) {Zain} Psalm śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie, pośród narodów głoście Jego dzieła,
Tys5	(9:12) {Zain} Psalm śpiewajcie Panu, co mieszka na Syjonie, pośród narodów głoście Jego dzieła,
Bryt	(9:12) Śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie, Opowiadajcie pośród ludów dzieła jego!
Pozn	(9:12) Śpiewajcie na cześć Jahwe, którego siedzibą jest Syjon, głoście wśród narodów wielkie dzieła Jego!
WarPra	(9:12) [Zain] Śpiewajcie Panu, co mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o Jego dziełach,
STB	(9:12) Śpiewajcie BOGU, który zamieszkał na Cyonie, rozpowiadajcie pomiędzy narodami Jego dzieła.
EIB	(9:12) Śpiewajcie PANU mieszkającemu na Syjonie, Rozgłaszajcie wśród ludów Jego dzieła!

Ps 9,12

PsFlor	(9:12) ❬Bo zyskuję krwie jich wspomienął jest, nie zapomienął jest wołania ubogich❭.
PsPul	(9:12) Bo zyskuję krwie ich wspomienął jest, nie zapomienął jest wołania ubogich.
Wuj1923	(9:13) Albowiem mszczący się krwie ich wspominał: nie zapomniał ubogich wołania.
Gda1881	(9:13) Boć on szuka krwi, i mają w pamięci, a nie zapomina wołania utrapionych.
Gda2017	Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.
PsBycz	(9:13) Ponieważ, poszukiwający zabójstw, oneż pamięta; On, nie zapomina wołania strapionych.
Goet	(9:13) Albowiem Ten, który jest mścicielem przelanej krwi, pamiętał o nich; nie zapomniał o wołaniu nędznego.
PsCylk	(9:13) Bo mściciel krwi, On zapamiętał ich, nie zapomniał wołania uciśnionych.
PsKrusz	(9:13) Ponieważ On szuka krwi i ma ich w pamięci, - nie zapomina o wołaniu utrapionych.
PsAszk	(9:13) Gdyż ten, co z krwi przelanej żąda obrachunku, wspomina tamtych i nie zapomina bolesnego krzyku kornych męczenników.
PsSzer	(9:13) Bo jako mściciel krwi pamięta o nich, nie zapomina o wołaniu ubogich.
Tys1	(9:13) bo mściciel krwi na nich wspomniał, nie zapomniał wołania ubogich.
Tys5	(9:13) bo mściciel krwi pamięta o ubogich, pamięta, a nie zapomina ich wołania.
Bryt	(9:13) Bo mściciel krwi pamiętał o nich, Nie zapomniał wołania ubogich.
Pozn	(9:13) Bo On, mściciel krwi, pamiętał o nich, nie zapomniał krzyku udręczonych.
WarPra	(9:13) bo wszelką krew pomści i na ubogich wspomni, i nie będzie nieczuły na ich krzyk o pomoc.
STB	(9:13) Bo mściciel krwi, On ich zapamiętał, nie zapomniał wołania uciśnionych.
EIB	(9:13) Gdyż Stróż sprawiedliwości nie zapomniał o nich, On pamięta o wołaniu uciśnionych.

Ps 9,13

PsFlor	(9:13) Smiłuj sie nade mną, Gospodnie, widz moję śmiarę od nieprzyjacielow mojich, (9:14a) jenże powyszasz mie z wrot śmie❬r❭tnych,
PsPul	(9:13) Smiłuj sie nade mną, Gospodnie, widz moję śmiarę od moich nieprzyjacioł, (9:14a) jenże powyszszasz mie z wrot śmiertnych,
Wuj1923	(9:14) Zmiłuj się nademną, Panie! wejrzyj na uniżenie moje od nieprzyjaciół moich, który mię podwyższasz od bram śmierci.
Gda1881	(9:14) Zmiłuj się nademną, Panie! obacz utrapienie moje od tych, którzy mię mają w nienawiści, ty, co mię wyrywasz z bram śmierci.
Gda2017	Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;
PsBycz	(9:14) Zlituj-się-nademną, Panie; obacz utrapienié-mé, od-nienawidzących-mię, Tyś wynoszącym-mnie, z-podwoi śmierci;
Goet	(9:14) Bądź mi łaskaw, Panie! Wejrzyj na to, co cierpię przez nienawidzących mnie, Ty, który mię wyrywasz z bram śmierci.
PsCylk	(9:14) Zmiłuj się nademną Boże, spójrz na nędzę moję od nieprzyjaciół moich, któryś mnie wyniósł z bram śmierci.
PsKrusz	(9:14) Zmiłuj się nademną, Boże! Obacz utrapienie moje, jakiego doznaję od nienawidzących mnie, - Ty, co mnie wyrywasz z objęć śmierci.
PsAszk	(9:14) Zmiłuj się nademną, o Jehowo, spójrz na udrękę moją od tych, co mnie mają w nienawiści, Ty, który mnie wynosisz ponad wrota śmierci.
PsSzer	(9:14) Zmiłuj się nade mną, Panie, ujrzyj utrapienie moje z powodu tych, którzy mnie nienawidzą! Ty mnie wyrywasz z bram śmierci,
Tys1	(9:14) {Chet} Zmiłuj się nade mną, Panie: patrz na ucisk, który od mych wrogów cierpię, od śmierci bram mnie podnieś,
Tys5	(9:14) {Chet} Zmiłuj się nade mną, Panie, spójrz, jak mnie poniżają ci, <którzy mnie nienawidzą>. Ty, co mnie wyprowadzasz z bram śmierci,
Bryt	(9:14) Zmiłuj się nade mną, Panie, Spojrzyj na utrapienie moje Spowodowane przez tych, którzy mnie nienawidzą! Ty, który mnie podnosisz z bram śmierci,
Pozn	(9:14) Jahwe okazał mi łaskę; wejrzał na mą niedolę [zgotowaną mi] przez wrogów, On, który mnie wybawił od bram śmierci.
WarPra	(9:14) [Chet] Zmiłuj się nade mną w moim utrapieniu , o Panie, zobacz, jak mnie gnębią ci, co mnie nienawidzą! Wyprowadź mnie poza bramy śmierci,
STB	(9:14) Zmiłuj się nade mną BOŻE, popatrz na moją nędzę na skutek mych nieprzyjaciół; Ty, który mnie wyniosłeś z bram śmierci,
EIB	(9:14) Zmiłuj się nade mną, PANIE! Ty mnie możesz podnieść nawet u bram śmierci, Zajmij się tym całym utrapieniem, Którego nie skąpią mi ludzie nienawistni.

Ps 9,14

PsFlor	(9:14b) bych wypowiedział wszytko chwalenie twoje w wierzejach cory Syjon. (9:15a) Wiesielić sie będę we zbawieniu twojem;
PsPul	(9:14b) bych wypowiedział wszytko chwalenie twoje w uliczkach cory Syjon. (9:15a) Wiesielić sie będę we zbawieniu twoim;
Wuj1923	(9:15) Abych opowiadał wszystkie chwały twoje w bramach córki Syońskiéj: będę się weselił w zbawieniu twojem.
Gda1881	(9:15) Abym opowiadał wszystkie chwały twoje w bramach córki Syońskiej, weseląc się w zbawieniu twojem.
Gda2017	Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.
PsBycz	(9:15) Ażebym opowiadał, wszystkie wysławiania-Ciebie, w-bramach córki Syonu, i cieszył-się, w-zbawieniu-Twojém.
Goet	(9:15) Abym opowiadał całą chwałę Twoją w bramach córki Syjońskiej i weselił się z wybawienia Twego.
PsCylk	(9:15) Abym opowiadał wszystką chwałę Twoję u wrót córy Cyonu, abym się cieszył pomocą Twoją.
PsKrusz	(9:15) Obym opowiadał wszystkie pochwały Twoje w bramach córki Sjońskiej; weselić się będę w zbawieniu Twojem.
PsAszk	(9:15) Abym mógł rozgłosić wszystką Twą chwałę i bym w bramach córy Syońskiej mógł radować się. dziełem Twego wybawienia.
PsSzer	(9:15) abym opowiadał wszystkie chwalebne czyny Twoje, w bramach córki Syjonu weselił się ze zbawienia Twojego.
Tys1	(9:15) bym głosił wszystką Twą chwałę w bramach Córy Syjońskiej i weselił się Twoją pomocą.
Tys5	(9:15) bym głosił całą Twą chwałę w bramach Córy Syjońskiej i weselił się Twoją pomocą.
Bryt	(9:15) Abym głosił wszelką chwałę twoją w bramach córki Syjonu, Radować się będę wybawieniem twoim.
Pozn	(9:15) Dlatego opowiadać będę wszystkie Twoje sławne czyny w bramach córy Syjonu i będę się radował z Twej pomocy.
WarPra	(9:15) bym mógł śpiewać Twoją chwałę w bramach Syjonu i radować się, boś przyszedł mi z pomocą.
STB	(9:15) bym przy bramach córki Cyonu opowiadał całą Twą chwałę, abym się cieszył Twym zbawieniem.
EIB	(9:15) Chciałbym pełnię Twojej chwały głosić w bramach Córki Syjonu I wreszcie się nacieszyć Twoim wybawieniem.

Ps 9,15

PsFlor	(9:15b) pogrążeni są ludzie w upaści, jąż są uczynili. (9:16) W sidle w tem, jeż są skryli, ułapiona jest noga jich.
PsPul	(9:15b) pogrędzeni są ludzie w upaści, ktorąż uczynili. (9:16) W sidle w tem, ktore są skryli, uwiązła jest jich noga.
Wuj1923	(9:16) Powięźli poganie w zatraceniu, które przyprawili: w sidle tem, które byli skrycie zastawili, uwięzła noga ich.
Gda1881	(9:16) Zanurzeni są poganie w dole, który uczynili; w sieci, którą skrycie zastawili, uwięzła noga ich.
Gda2017	Poganie wpadli w dół, który wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.
PsBycz	(9:16) Zapadły-się ludy w-dole zrobionym; w-siéci téj, co ukryli-byli, usidliła-się noga-ich.
Goet	(9:16) Zapadły się narody w jamie, którą przygotowały; własna noga ich pojmana jest w sieci, którą potajemnie zastawiły.
PsCylk	(9:16) Popadły ludy w przepaść, którą zgotowały; w sidła, które zastawiły uwikłała się noga ich.
PsKrusz	(9:16) Narody zanurzyły się w dole, który uczyniły - w sieci skrycie zastawionej uwięzła noga ich.
PsAszk	(9:16) Ugrzęzną narody w grobie wiecznego zatracenia, które same sprawiają a w sieci, którą kładą tajemnie, uwikłana będzie własna ich noga.
PsSzer	(9:16) Ludy pogrążone są w dole, który wykopały, noga ich uwięzła w sieci, którą zastawiły.
Tys1	(9:16) {Tet} Poganie zapadli się w jamę, którą uczynili, w sidle, przez nich ukrytym, noga ich uwięzła.
Tys5	(9:16) {Tet} Poganie wpadli w jamę, którą wykopali; noga ich uwięzła w sidle przez nich zastawionym.
Bryt	(9:16) Pogrążyły się narody w dole, który wykopały, W sieci, którą zastawiły, uwięzła noga ich.
Pozn	(9:16) Narody stoczyły się w dół, który same wykopały, w sidłach, które zastawiły, uwięzia ich noga.
WarPra	(9:16) [Tet] Narody zaś wpadają w pułapki, które same stawiają, w sidłach potajemnie zastawionych ugrzęzły ich nogi.
STB	(9:16) Ludy upadły w przepaść, którą same przygotowały; ich noga się uwikłała w sidła, które zastawiły.
EIB	(9:16) Narody wpadły w dół przez siebie wykopany, W sieci przez nie zastawionej uwięzła ich własna noga.

Ps 9,16

PsFlor	(9:17) Poznan będzie Gospodzin czynię sądy; w uczynkoch ręku swoju połapion jest grzesznik.
PsPul	(9:17) Uznan będzie Pan sądy czyniący; w uczynku ❬ręku❭ jego uchwacon jest grzesznik.
Wuj1923	(9:17) Poznany będzie Pan, sądy czyniący: w uczynkach rąk swoich poimany jest grzesznik.
Gda1881	(9:17) Oznajmił się Pan, gdy uczynił sąd; w sprawie rąk swoich się złośnik usidlił. Rzecz godna rozmyślania! Sela.
Gda2017	PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. Higgajon. Sela.
PsBycz	(9:17) Znan-był Pan; On wyrok wydał; w-dziéle rąk-swoich, usidlił-się bezbożny. O przedmiocie, godny rozmyślania!
Goet	(9:17) Znanym stał się Pan z sądu, który wykonał; w uczynkach rąk swoich własnych usidlił się bezbożny. (Gra na harfie). Sela.
PsCylk	(9:17) Dał się poznać Bóg, sprawiedliwość wymierzył, w dziele rąk własnych oplątał się niegodziwy. - Higgajon Sela.
PsKrusz	(9:17) Znany jest Bóg, gdy czyni sąd. W pracy rąk swoich usidlił się bezbożny. Rzecz ku wyrozumieniu. - SELAh.
PsAszk	(9:17) Poznan będzie Jehowa, gdy uczyni sąd i usidli się bezbożny w robocie własnych rąk, rozeznaną będzie myśl głęboka - Selah.
PsSzer	(9:17) Objawił się Pan, wykonał sąd, bezbożnik uwikłał się w dziele rąk swoich. Gra na strunach. Sela.
Tys1	(9:17) Pan się objawił, sąd przeprowadził, w dzieła rąk swoich uwikłał się grzesznik. Higgajon, Sela.
Tys5	(9:17) Pan się objawił, sąd przeprowadził, w dzieła rąk swoich uwikła się występny. Higgajon. Sela.
Bryt	(9:17) Objawił się Pan, odbył sąd; W dziełach rąk swoich uwikłał się bezbożny. Sela.
Pozn	(9:17) Jahwe objawił się i dokonał sądu: bezbożny zaplątał się w dzieło własnych rąk.
WarPra	(9:17) Pan się objawił i wydał wyroki, przez dzieła rąk własnych zginął bezbożnik. Higgajon.
STB	(9:17) BÓG dał się poznać, wymierzył sprawiedliwość; a niegodziwy się zaplątał w dziele własnych rąk. Higgajon Sela.
EIB	(9:17) A PAN się objawił! Odbył sąd. Bezbożny uwikłał się w dzieło własnych rąk. Sela.

Ps 9,17

PsFlor	(9:18) Obroceni bądźcie grzeszni we pkieł, wszystcy ludzie, jiż zapominają Boga.
PsPul	(9:18) Obroceni będą grzesznicy w piekieł, wszytcy ludzie, ktorzy zapominają Boga.
Wuj1923	(9:18) Niech się grzesznicy obrócą do piekła: wszyscy narodowie, którzy zapominają Boga.
Gda1881	(9:18) Niepobożni się obrócą do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga.
Gda2017	Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga.
PsBycz	(9:18) Odprowadzeni-będą bezbożni do-grobu; wszystkie ludy, zapominające Boga.
Goet	(9:18) Ach, bezbożni zawrócą do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga;
PsCylk	(9:18) Znijdą niegodziwi do grobu; wszystkie ludy co zapomniały Pana.
PsKrusz	(9:18) Powrócą bezbożni do otchłani - wszystkie narody zapominające o Bogu.
PsAszk	(9:18) Do zatracenia nicości powrócą niegodziwi, wszystkie narody, które zgoła zapominają o Bogu.
PsSzer	(9:18) Bezbożni wrócą do krainy umarłych, wszystkie ludy, które zapominają Boga.
Tys1	(9:18) {Jod} Niech precz odejdą grzeszni do krainy zmarłych, wszystkie narody, co zapomniały o Bogu.
Tys5	(9:18) {Jod} Niechaj występni odejdą precz do Szeolu, wszystkie narody, co zapomniały o Bogu.
Bryt	(9:18) Niech wrócą bezbożni do podziemi, Wszystkie narody, które zapominają Boga.
Pozn	(9:18) Niechaj bezbożni będą strąceni do Podziemia, wszystkie narody, które zapomniały o Bogu.
WarPra	(9:18) [Jod] I tak muszą zstąpić bezbożni do krainy umarłych i wszyscy poganie, co nie myślą o Bogu.
STB	(9:18) Niegodziwi zejdą do Krainy Umarłych; wszystkie ludy co zapomniały Boga.
EIB	(9:18) Zawrócą bezbożni do świata umarłych, Skończą tam te wszystkie narody, które nie pamiętają o Bogu.

Ps 9,18

PsFlor	(9:19) Bo nie do końca zapomnienie będzie ubogiego, śmiara ubogich nie zginie do końca.
PsPul	(9:19) Bo nie na wieki zapomnienie będzie ubogiego, cirpliwość ubogich nie zginie na wieki.
Wuj1923	(9:19) Bo nie do końca będzie zapomnion ubogi: cierpliwość ubogich nie zginie do końca.
Gda1881	(9:19) Bo nie będzie na wieki zapamiętany ubogi; oczekiwanie nędznych nie zginie na wieki.
Gda2017	Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
PsBycz	(9:19) Atoli, nie na-zawsze zapomnion-będzie żebrzący; nadzieja biédnych, zginęłażby na-wieki?
Goet	(9:19) Bo nie na zawsze będzie zapomniany ubogi, nadzieja nędznych nie zginie na zawsze.
PsCylk	(9:19) Bo nie zawsze zapomnianym jest ubogi, nadzieja biednych nie znika na wieki.
PsKrusz	(9:19) Lecz na wieki nie będzie zapomniany ubogi; oczekiwanie ubogich nie zginie na wieki.
PsAszk	(9:19) Gdyż nie będzie wiecznie zapomnianym ubogi, ani zaginie na zawsze nadzieja pokornych.
PsSzer	(9:19) Bo biedny nie na zawsze będzie zapomniany, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
Tys1	(9:19) {Kaf} Bo ubogi nie pójdzie w zapomnienie na zawsze, ufność nieszczęśliwych nie zaginie na wieki.
Tys5	(9:19) {Kaf} Bo ubogi nie pójdzie w zapomnienie na stałe, ufność nieszczęśliwych nigdy ich nie zawiedzie.
Bryt	(9:19) Bo nie zawsze biedak będzie zapomniany; Nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
Pozn	(9:19) Biedny bowiem nie będzie na zawsze zapomniany, nadzieja uciśnionych nie zginie na wieki.
WarPra	(9:19) [Kaf] A ubogi nie będzie zapomniany na wieki, nadzieja cierpiącego nigdy nie jest próżna.
STB	(9:19) Wreszcie nie jest zapomniany żebrzący, nadzieja biednych nie zniknie na wieki.
EIB	(9:19) Biedny bowiem nie na zawsze będzie zapomniany, Nadzieja ubogich nie przepadnie na wieki.

Ps 9,19

PsFlor	(9:20) Wstań, Gospodnie, nie postrobion bądź człowiek, sądzoni będą ludzie przed obliczym twojim.
PsPul	(9:20) Wstań, Gospodnie, nie posilon bądź człowiek, każ sędzić lud w obliczności twojej.
Wuj1923	(9:20) Powstań, Panie, niech się nie zmacnia człowiek: niech będą sądzeni narodowie przed oblicznością twoją.
Gda1881	(9:20) Powstańże, Panie! niech się nie zmacnia śmiertelny człowiek; a niech narody osądzone będą przed tobą.
Gda2017	Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.
PsBycz	(9:20) Wstań, Panie, niech-nie wzmaga-się człowiek; niech-będą-sądzone ludy, przed obliczem-Twojém.
Goet	(9:20) Powstań, Panie, aby śmiertelnicy nie mieli przewagi; niechaj narody osądzone będą przed obliczem Twojem.
PsCylk	(9:20) Powstań o Boże, niech się nie rozzuchwali śmiertelny, niech sądzone będą ludy przed obliczem Twojém.
PsKrusz	(9:20) Powstań, Boże, niechaj się nie wzmacnia człowiek; niechaj osądzone będą narody przed obliczem Twojem.
PsAszk	(9:20) Powstań, o Jehowo, niechaj się człek nie rozzuchwala, i niechaj kierunkiem oblicza Twego sądzone będą narody.
PsSzer	(9:20) Powstań, Panie, by nie był butny śmiertelnik, niech będą osądzone ludy przed Tobą!
Tys1	(9:20) Powstań, o Panie: by człowiek nie przemógł; osądź narody przed Twoim obliczem.
Tys5	(9:20) Powstań, o Panie, by człowiek nie triumfował; osądź narody przed Twoim obliczem.
Bryt	(9:20) Powstań, Panie, by nie przemógł człowiek; Niech będą osądzone przed tobą narody!
Pozn	(9:20) Powstań, Jahwe, by człowiek nie zdobył przewagi, niechaj narody będą oddane pod Twój sąd!
WarPra	(9:20) Powstań, o Panie, niech nie wynosi się człowiek, niech będą osądzone ludy przed Twoim obliczem.
STB	(9:20) Powstań, WIEKUISTY, niech się nie rozzuchwala śmiertelny, niechaj przed Twym obliczem będą sądzone ludy.
EIB	(9:20) Powstań, PANIE! Nie dopuść do tryumfu człowieka, Niech się dokona przed Tobą sąd nad narodami!

Ps 9,20

PsFlor	(9:21) Postaw, Gospodnie, zakonanoścę nad nimi, iżbychą wiedzieli pogani, eż ludzie są.
PsPul	(9:21) Postaw, Gospodnie, zakonawydawcę nad nimi, eżby wiedzieli pogani, iże ludzie są.
Wuj1923	(9:21) Postaw, Panie, zakonodawcę nad nimi, aby wiedzieli narodowie, iż ludźmi są.
Gda1881	(9:21) Panie! puść na nie strach, aby poznały narody, iż są ludźmi śmiertelnymi.Sela.
Gda2017	PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. Sela.
PsBycz	(9:21) Wzbudź, Panie, bojaźń w-nich; niech-wiedzą narody, że tylko ludźmi są.
Goet	(9:21) Panie, rzuć na nich bojaźń, aby narody poznały, iż są śmiertelnikami. Sela.
PsCylk	(9:21) Rzuć Boże, postrach na nich, niech wiedzą ludy, że ludźmi są.
PsKrusz	(9:21) Spuść, Boże, strach na nich, aby poznały narody, że ludźmi są. - SELAh.
PsAszk	(9:21) Podaj ich w trwogę o Jehowo, niechaj pojmą narody, że jeno ludźmi są Selah.
PsSzer	(9:21) Rzuć, Panie, postrach na nie! Niech wiedzą ludy, że są śmiertelne! Sela.
Tys1	(9:21) Przejmij ich, Panie, bojaźnią; niech wiedzą poganie, że są tylko ludźmi. Sela.
Tys5	(9:21) Przejmij ich, Panie, bojaźnią; niech wiedzą poganie, że są tylko ludźmi. Sela.
Bryt	(9:21) Rzuć, Panie, postrach na nie, Niech widzą narody, że są tylko ludźmi. Sela.
Pozn	(9:21) Rzuć na nie postrach, o Jahwe, niech poznają narody, że są tylko ludźmi!
WarPra	(9:21) Napełnij ich, Panie, bojaźnią, niech narody uznają w końcu, że są tylko ludźmi.
STB	(9:21) Rzuć na nich strach, o BOŻE, niech ludy wiedzą, że są jedynie ludźmi.
EIB	(9:21) Przejmij je trwogą, PANIE, Niech narody będą świadome, że są tylko ludźmi. Sela.

Psalm 10

Ps 10,1

PsFlor	(9:22) I przecz jeś, Gospodnie, odszedł daleko? Nienaźrzysz styskujących w zamętce?
PsPul	(9:22) Przecz jeś, Gospodnie, odszedł daleko? Nenaźrzysz w potrzebiznach i w zamęciech?
Wuj1923	Czemuś, Panie, odstąpił daleko: przeglądasz w potrzebach, w ucisku?
Gda1881	Panie! przeczże stoisz z daleka? przeczże się ukrywasz czasu ucisku?
Gda2017	Dlaczego, PANIE, stoisz z daleka? Dlaczego ukrywasz się w czasie niedoli?
PsBycz	Czemuż, o Panie! stawasz z-daleka? czemu ukrywasz-się, w-czasach bytu, w-ucisku?
Goet	PANIE, czemuż stoisz zdaleka, ukrywasz się w czasach ucisku?
PsCylk	Czemuż o Boże stoisz zdaleka, ukrywasz się w czasach niedoli.
PsKrusz	Dlaczego, Boże, stoisz zdaleka, ukrywasz się na czas ucisku!
PsAszk	Czemuż o Jehowo, stajesz w oddali, zakrywasz się czasu niedoli?
PsSzer	Czemu, o Panie, stoisz z daleka? Czemu ukrywasz się w czasach niedoli?
Tys1	(9:22) {Lamed} Dlaczego z dala stoisz, o Panie, w czasach ucisku się kryjesz,
Tys5	{Lamed} Dlaczego z dala stoisz, o Panie, w czasach ucisku się kryjesz,
Bryt	Czemu, o Panie, stoisz z daleka, Ukrywasz się w czasach niedoli?
Pozn	Dlaczego, o Jahwe, trzymasz się z dala, usuwasz się w czasach utrapienia?
WarPra	[Lamed] O Panie, czemuż tak daleko stoisz, czemu się ukrywasz za dni mego ucisku?
STB	Czemu, BOŻE, stoisz z daleka i ukrywasz się w czasach niedoli?
EIB	PANIE, dlaczego stoisz z daleka, Ukrywasz się w czasach niedoli?

Ps 10,2

PsFlor	(9:23) Kiedy sie powysza zły, zażega sie ubogi; łapają je w radach, jimiż myślą.
PsPul	(9:23) Kiedy sie pyszni złosny, zażega się ubogi; zjimani będą w radach, ktorymi myślą.
Wuj1923	Gdy się pyszni niezbożnik, zapala się ubogi: bywają usidleni w radach, które wymyślają.
Gda1881	Złośnik z hardości prześladuje ubogiego; niechajże będą uchwyceni w chytrych zamysłach, które zamyślają.
Gda2017	Niegodziwy w swej pysze prześladuje ubogiego, niech niegodziwi uwikłają się w zamysły, które uknuli.
PsBycz	Z-pychą bezbożni ścigają biédnego; lecz ujęci-będę w-zamysłach własnych, co uknowali.
Goet	Bezbożny w pysze swej prześladuje nędznego; będą schwytani w podstępach, które sami obmyślili.
PsCylk	W pysze swojéj ściga niegodziwy biednego, usidleni są w knowaniach, które usnuli.
PsKrusz	Bezbożnik w hardości ubogiego prześladuje. Niechaj będą pochwyceni w zamysłach, które zamyślają.
PsAszk	Gdy dumny niegodziwiec ściga nędzarza, - o, oby byli ujęci zamysłami, które sami snują!
PsSzer	Z powodu pychy bezbożnika cierpi ubogi. Niech uwikłają się w knowaniach, które obmyślili!
Tys1	(9:23) gdy niezbożny się pyszni, biedny jest w udręce i ulega podstępom, które tamten uknuł?
Tys5	gdy występny się pyszni, biedny jest w udręce i ulega podstępom, które tamten uknuł?
Bryt	Z powodu pychy bezbożnego trapi się ubogi. Niech uwikłają się w knowaniach, które obmyślili!
Pozn	Zły człowiek w swej pysze prześladuje biednego i chwyta go podstępem, jaki obmyślił.
WarPra	Bezbożny zaś się pyszni i dręczy biedaków, a winien wpaść w sidła, które sam zastawił.
STB	W swojej pysze niegodziwy ściga biednego; niech sami wpadną w knowania, które zaplanowali.
EIB	Bezbożni zuchwale niszczą ubogiego! Wydaj ich na pastwę intryg, które obmyślili.

Ps 10,3

PsFlor	(9:24) Bo sie chwali grzesznik w żądzach dusze swojej i zgłobliwy błogosławion jest.
PsPul	(9:24) Iże chwalon bywa grzeszny w żądze dusze swej i złosny błogosławion bywa.
Wuj1923	Albowiem pochwalon bywa grzesznik w żądzach duszy swéj: a niesprawiedliwy bywa błogosławion.
Gda1881	Bo się chlubi niezbożnik w pożądliwościach duszy swojej, a łakomy błogosławi sobie a draźni Pana.
Gda2017	Bo niegodziwy chełpi się pragnieniem swej duszy, a chciwiec błogosławi sobie i znieważa PANA.
PsBycz	Boć chełpi-się bezbożny, z żądzy duszy-swojéj; a-skąpcę błogosławi, do-gniéwu-pobudzając Pana.
Goet	Albowiem bezbożny chlubi się z pożądliwości duszy swej, błogosławi chciwca i pogardza Panem.
PsCylk	Albowiem chlubi się niegodziwy żądzą duszy swojéj, a łupieżca bluźni, lży Boga.
PsKrusz	Oto chlubi się bezbożnik w pożądliwościach swej duszy, a łakomy błogosławi sobie, drażniąc Boga.
PsAszk	Bo choć wielbi niegodziwiec, rozkoszując się pożądliwością duszy, i choć błogosławi ten, co za zyskiem nieprawym goni - bluźni on Jehowie.
PsSzer	Bo bezbożnik pyszni się swą żądzą, a lichwiarz bluźni Bogu, lży Pana.
Tys1	(9:24) {Nun} Bo chełpi się grzesznik w swej pożądliwości, bluźni drapieżca i pogardza Panem.
Tys5	{Nun}Bo występny się chełpi swoim pożądaniem, bluźni drapieżca i pogardza Panem.
Bryt	Bo pyszni się bezbożny zachcianką swoją, A chciwiec bluźni, znieważa Pana.
Pozn	Niegodziwiec chełpi się swą zachłannością, zdzierca pochlebia sam sobie.
WarPra	[Nun] I chełpi się pożądliwością swej duszy, dopuszcza się grabieży oraz bluźnierstw i znieważa Pana.
STB	Niegodziwy chlubi się żądzą swej duszy, a łupieżca bluźni oraz lży BOGA.
EIB	Bo bezbożny się puszy swymi pragnieniami I chciwiec sobie dogadza. Zły znieważa PANA,

Ps 10,4

PsFlor	(9:25) Rozgniewał jest Boga grzeszny, podług mnożstwa gniewu swego nie szukać będzie. (9:26a) Nie Boga przed obliczym jego,
PsPul	(9:25) Rozgniewał Boga grzesznik, podług wielikości gniewu swego nie będzie szukał. (9:26a) Nie jest Bog przed oczyma jego,
Wuj1923	Rozgniewał Pana grzesznik, według wielkości gniewu swego nie będzie szukał: niemasz Boga przed oblicznością jego.
Gda1881	Niepobożny dla pychy, którą po sobie pokazuje, nie pyta się o Boga; wszystka myśl jego, że niemasz Boga.
Gda2017	Niegodziwy przez pychę, którą po sobie pokazuje, nie szuka Boga; całe jego myślenie to że nie ma Boga.
PsBycz	Bezbożny, według-dumy twarzy-swéj nie pyta-się, o nic; że nie-ma Boga, wszystkie myśli-jego.
Goet	Bezbożny mniema w pysze swej: "Bóg nie będzie tego badał". Wszystkie jego myśli są: "Niema Boga!"
PsCylk	Niegodziwy w wyniosłości ducha swego: nie karci On, niemasz Boga, są wszystkie myśli jego.
PsKrusz	Bezbożny dla pychy oblicza swego nie szuka Boga; wszystkie myśli jego, że niemasz Boga.
PsAszk	Bezbożny, jako gdy wzbije się jego pożądanie, wcale on nie pyta, - "niemasz Boga", oto treść wszystkich jego zbrodniczych zamierzeń,
PsSzer	Bezbożnik myśli w pysze swej: Nie dba o to. Nie ma Boga. To wszystkie myśli jego.
Tys1	(9:25) W pysze umysłu powiada niezbożny: «Nie pomści; nie ma Boga»: oto jest całe jego rozumienie.
Tys5	W pysze swojej powiada występny: Nie pomści; nie ma Boga - oto jest całe jego myślenie.
Bryt	Bezbożny myśli w pysze swojej:Nie będzie dochodził... Nie ma Boga. Oto całe rozumowanie jego.
Pozn	Bezbożny w swej zuchwałości okazuje Jahwe wzgardę: "Nie będzie karał! Nie ma Boga!" - to całe jego rozumowanie.
WarPra	Pyszniąc się mówi bezbożnik: Nie ma kary Bożej, nie ma wcale Boga. I nic więcej nie myśli.
STB	Niegodziwy w wyniosłości swojego ducha powiada: Nie ma Boga, On nie karci – takie są wszystkie jego myśli.
EIB	Wyniośle powtarza: Bóg? On nie istnieje. Nie będzie dochodził. Oto cała mądrość! - Taka mu przewodzi.

Ps 10,5

PsFlor	(9:26b) pobrudzony są drogi jego we wszeliki czas. (9:27) Odjęty będą sądowie twoji od oblicza jego, wszem nieprzyjacielom swojim będzie panać.
PsPul	(9:26b) pokalony są drogi jego wszelikiego czasu. (9:27) Oddalony będą sądy twoje od oblicza jego, wszem nieprzyjacielom swym będzie panował.
Wuj1923	Splugawione są drogi jego na każdy czas: bywają odjęte sądy twoje od obliczności jego: nad wszystkimi nieprzyjacioły swymi będzie panował.
Gda1881	Darzą mu się drogi jego na każdy czas; dalekie są sądy twoje od niego; sapa przeciwko wszystkim nieprzyjaciołom swym.
Gda2017	Jego drogi zawsze są ciężkie, twoje sądy są zbyt daleko od niego, parska na wszystkich swoich wrogów.
PsBycz	Trwają, nałogi-jego w-każdym czasie; wysokość sądów-Twych, daleko od-niego; on, co do wszech wrogów-swych, nadyma-się nad-nimi.
Goet	W każdym czasie udają mu się drogi jego; wysoko są sądy Twoje, dalekie są od niego; szydzi ze wszystkich swoich przeciwników.
PsCylk	Szczęśliwe są drogi jego każdego czasu; wysoko sądy Twoje, daleko od niego; na wszystkich przeciwników swoich nadyma się.
PsKrusz	Darzą się drogi jego na każdy czas. Dalekie sądy Twoje od niego; unosi się na wszystkich swoich nieprzyjaciół.
PsAszk	Wstrząsają drogi jego każdego czasu wszystkiem, co wzniosłe, prawa Twe równie przeciwne mu są jak dalekie a jednak wszystkich swych przeciwników niemi właśnie odstrasza.
PsSzer	Drogi jego zawsze są pomyślne. Dalekie są sądy Twoje od niego, szydzi z wszystkich przeciwników swoich.
Tys1	(9:26) Na każdy czas pomyślne jego drogi; a sądy Twe dalekie są od jego myśli: i gardzi wszelkim swoim przeciwnikiem.
Tys5	Drogi jego układają się zawsze szczęśliwie; Twe wyroki zbyt są wzniosłe dla niego; parska na wszystkich swoich przeciwników.
Bryt	Zabiegi jego w każdym czasie udają się, Sądy twoje nie obchodzą go, Wszystkimi przeciwnikami gardzi.
Pozn	Przedsięwzięciom jego zawsze towarzyszy powodzenie; nakazy Twoje nic go nie obchodzą, a wszystkich wrogów swoich lekceważy.
WarPra	Cokolwiek czyni, zawsze wiedzie mu się dobrze, za wysoko i za daleko są dlań Twe wyroki, drwi sobie ze wszystkich przeciwników swoich.
STB	Jego drogi są szczęśliwe w każdym czasie. Wysoko oraz daleko od niego są Twoje sądy; nadyma się na wszystkich swoich przeciwników.
EIB	Na jego drogach - zawsze powodzenie. Twoje sądy? - Są zbyt wzniosłe dla niego. Gwiżdże na nieprzyjaciół,

Ps 10,6

PsFlor	(9:28) Rzekł wiem jest w siercu swojem: Nie poruszon będę od pokolenia w pokolenie przeze zła.
PsPul	(9:28) Bo rzekł w siercu swym: Nie poruszon będę od pokolenia w pokolenie bez złego.
Wuj1923	Mówił bowiem w sercu swojem: Nie będę poruszon od wieku do wieku, bez złego.
Gda1881	Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego.
Gda2017	Mówi w swoim sercu: Nie zachwieję się, nie zaznam zła po wszystkie pokolenia.
PsBycz	Myśli, w sercu swém: Nie zachwieję-się; w-przeciągu-wieku i-życia, tak nie będę w-nieszczęściu.
Goet	Mówi w sercu swojem: "Nigdy nie zachwieję się, od pokolenia do pokolenia nie będę w nieszczęściu".
PsCylk	Mówi w sercu swém: nie zachwieję się, od pokolenia do pokolenia nie będę w złéj doli.
PsKrusz	Mówi w sercu swem: "nie będę poruszony na wieki, ponieważ nie poczuwam się do złego".
PsAszk	W swem sercu on mniema: "jam niewzruszalny, - na wiek wieków, i mnie będzie chyba niezgorzej".
PsSzer	Mówi w sercu swoim: Ja się nie zachwieję, nieszczęście nigdy mnie nie dotknie.
Tys1	(9:27) Rzecze w swym sercu: «Ja się nie zachwieję: w najdalsze pokolenia nie zaznam niedoli».
Tys5	Myśli on sobie: Ja się nie zachwieję; nie zaznam niedoli po najdalsze pokolenia.
Bryt	Mówi w sercu swoim:Nie zachwieję się, Nigdy nie spotka mnie nieszczęście.
Pozn	Mówi sobie: "Ja się nie zachwieję, bez niepowodzeń kroczę śmiało naprzód w przyszłe czasy".
WarPra	Powtarza w swym sercu: Nigdy się nie ugnę, nie zaznam niedoli po wszystkie pokolenia.
STB	Tak mówi w swoim sercu: Nie zachwieję się, od pokolenia do pokolenia nie spotka mnie zła dola.
EIB	Mówi w swoim sercu: Moje powodzenie przetrwa pokolenia. I zaręcza: Mym udziałem szczęście, nie niedola!

Ps 10,7

PsFlor	(9:29) Jegoż poklęcia usta pełna są i gorzkości, i lści, pod językiem jego robota i leść.
PsPul	(9:29) Jegoż usta złorzeczenia pełny są i gorzkości, i zdrady, pod językiem jego robota i boleść.
Wuj1923	Którego usta pełne są złorzeczeństwa i gorzkości i zdrady: pod językiem jego praca i boleść.
Gda1881	Usta jego pełne są złorzeczeństwa, i chytrości, i zdrady; pod językiem jego uprzykrzenie i nieprawość.
Gda2017	Jego usta pełne są przekleństw, zdrady i podstępu, pod jego językiem krzywda i nieprawość.
PsBycz	Przeklęctwa, usta-jego, pełne, i-podstępów i-gwałtu; pod językiem-jego, krzywda i-nieprawość.
Goet	Usta jego są pełne przekleństwa, obłudy i ucisku; pod językiem jego kryje się utrudzenie i bieda.
PsCylk	Bluźnierstwa usta jego są pełne, podstępu i zdrady, a na języku jego niecność i nieprawość.
PsKrusz	Usta jego pełne są złorzeczeństwa i chytrości, i zdrady; pod językiem jego przewrotność i nieprawość.
PsAszk	Przekleństwa pełne są jego usta, a fałsz i obłuda pod jego językiem, trud bolesny i nieprawość.
PsSzer	Usta jego pełne są klątwy, podstępu i zdrady, pod językiem jego złość i niegodziwość.
Tys1	(9:28) {Pe} Usta jego pełne przekleństwa, zdrady i podstępu, na języku ma słowa mozołu i udręki.
Tys5	{Pe} Usta jego pełne przekleństwa, zdrady i podstępu, na jego języku udręka i złośliwość.
Bryt	Przekleństwa pełne są usta jego, także fałszu i obłudy, Pod językiem jego jest krzywda i nieprawość.
Pozn	Usta jego pełne są przekleństw, podstępów i gwałtu, a pod językiem jego [gnieździ się] złość i przewrotność.
WarPra	[Pe] Jego usta pełne przekleństw, kłamstw i podstępu, a językiem tylko niszczy i dręczy.
STB	Jego usta są pełne bluźnierstwa, podstępu i zdrady, a na jego języku niecność oraz nieprawość.
EIB	Jego usta są pełne fałszu i zniewagi, A pod językiem - krzywda i nieprawość.

Ps 10,8

PsFlor	(9:30) Siedzi we skryci z bogatymi w tajnicach, by ubił przezwinnego. (9:31a) Oczy jego na ubogiego źrzyta,
PsPul	(9:30) Siedzi w załogach z bogatymi w tajemnicach, aby zabił niewinnego. (9:31a) Oczy jego na ubogiego patrzą,
Wuj1923	Siedzi na zdradzie z bogatymi w skrytościach, aby zabił niewinnego: oczy jego upatrują ubogiego.
Gda1881	Siedzi, czyhając we wsiach, w skrytościach zabija niewinnego; oczy jego upatrują ubogiego.
Gda2017	Siedzi w zasadzkach wsi, w ukryciach zabija niewinnego, jego oczy wypatrują ubogiego.
PsBycz	Usadowion, w-zasadzkach wiejskich; on, w-kryjówkach, zabija niewinnego; oczy-jego, za-biédakiem ślédzą.
Goet	Siedzi czyhając w zasadzce; w skrytości zabija niewinnego; oczy jego upatrują bezbronnego.
PsCylk	Siedzi w zasadzce po zagrodach, w kryjówkach godzi na niewinnego; oczy jego nieszczęsnego śledzą.
PsKrusz	Siedzi, czyhając na podwórzach ukryty, aby zabić niewinnego; oczy jego upatrują niewinnego.
PsAszk	Rozsiada się, - czatując na rojnych placach, w ukryciu - morduje niewinnego, oczy jego czychają na najbiedniejszego.
PsSzer	Czyha w zasadzkach zagród, skrycie zabija niewinnego, oczy jego śledzą nieszczęśliwego.
Tys1	(9:29) Siedzi w zasadzce przy drogach i niewinnego zabija w ukryciu; {Ain} oczy jego śledzą za biedakiem.
Tys5	Siedzi w zasadzce przy drogach i niewinnego zabija w ukryciu; oczy jego śledzą biedaka.
Bryt	Czatuje za węgłem zagród, Skrycie zabija niewinnego; Oczy jego wypatrują nieszczęśnika.
Pozn	Siedzi zaczajony w opłotkach, by w ukryciu zabić niewinnego; oczy jego wypatrują nieszczęśnika;
WarPra	Ukrywa się podstępnie w zagrodach i czyha, by zgładzić prawego, [Ain] oczu swoich nie spuszcza z biedaków.
STB	Po zagrodach siedzi w zasadzce, w kryjówkach morduje niewinnego; jego oczy śledzą nieszczęsnego.
EIB	Zasadza się po opłotkach, W odludnych zaułkach morduje niewinnych I wypatruje kolejnej ofiary.

Ps 10,9

PsFlor	(9:31b) godzi we skryci jako lew w jaskini swojej. (9:32) Godzi, by ułapił ubogiego, ułapić ubogiego, gdy przyciąga ji. (9:33a) W sidle swojem uśmierzył ji,
PsPul	(9:31b) grozi we skryciu jako lew w jaskini swojej. (9:32) Grozi, aby ułapił ubogiego, ułapić ubogiego, kiedy ji przyciąga. (9:33a) W sidle swoim uśmierzy ji,
Wuj1923	Tai się na zdradzie w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojéj: zastawia sidła, aby uchwycił ubogiego, aby połapił ubogiego, gdy go przyciągnie.
Gda1881	Czyha w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojej; dybie jakoby uchwycił ubogiego, ułapiwszy go ciągnie do sieci swojej.
Gda2017	Czyha w kryjówce jak lew w swej jaskini; czatuje, by schwytać ubogiego, porywa go i wciąga w swe sieci.
PsBycz	Czatuje w-kryjówce, jak-lew, w-łożysku-swojém; on-czyha na-porwanié biédnego; porywa nieszczęśliwego, z-wleczeniem-go, w-siéci-swojéj.
Goet	Czatuje w ukryciu jak lew w gęstwinie swojej; czatuje, aby schwytać nędznego; chwyta nędznego, pociągając go w sieć swoją.
PsCylk	Czai się w kryjówce, jak lew w gęstwinie, czycha by porwać biednego; porywa biednego, oplątując go w sidła swoje.
PsKrusz	Czyha w skrytem miejscu, jako lew w jamie, dybie, aby uchwycić ubogiego; uchwyciwszy ubogiego, ciągnie go do sieci swojej.
PsAszk	Czatuje w ukryciu, jako lew w swym gąszczu, czatuje, aby zgwałcić biedaka, gwałci biedaka, wciągając go w swe sidła.
PsSzer	Czyha w kryjówce jak lew w gęstwinie, czyha, aby porwać ubogiego, ciągnąć go do sieci swojej.
Tys1	(9:30) Zasadza się w kryjówkach, jak lew w swej jaskini; zasadza się, by porwać ubogiego: porywa ubogiego i w sieć swoją wciąga.
Tys5	{Ain} Zasadza się w kryjówce, jak lew w swej jaskini; zasadza się, by porwać ubogiego, porywa ubogiego i w sieć swoją wciąga.
Bryt	Czyha w kryjówce jak lew w gęstwinie, Czyha, aby porwać ubogiego. Porywa ubogiego, zarzucając sieć swoją.
Pozn	czai się w ukryciu jak lew w gęstwinie, czatuje, by schwytać biednego, i porywa biednego, wciągając go w swe sidła;
WarPra	Czai się w zasadzce jak lew w swojej jamie i zawsze jest gotów, by porwać biedaka, rzuca się nań i chwyta go we własne sieci.
STB	Czai się w kryjówce, jak lew w gęstwinie, czyha by porwać biednego; i ubogiego porywa, oplątując go w swoje sidła.
EIB	Czyha jak lew w zaroślach, Spada na ubogiego, Chwyta go i wciąga w swą matnię.

Ps 10,10

PsFlor	(9:33b) nakłoni sie i padnie, gdy panować będzie ubogim.
PsPul	(9:33b) nakłoni sie i padnie, gdy panować będzie ubogim.
Wuj1923	W sidle swojem poniży go: schyli się i padnie, gdy opanuje ubogie.
Gda1881	Przypada, przytula się, i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich.
Gda2017	Schyla się, zniża się, od jego mocy padają ubodzy.
PsBycz	Ten, skurcza-się, zgina; a-upada, od-przemocy-jego, wielu strapionych.
Goet	Czai się i schyla, a bezbronny wpada w silne jego pazury.
PsCylk	Płaszczy się, czai, aż wpadną w moc jego nieszczęśni.
PsKrusz	Przypada, nachyla się i rzuca się w mocy swej na wielu ubogich.
PsAszk	Będzie upokorzony i poniżony, a w swej potężnej sile runie sromotnie..
PsSzer	Schyla się, przyczaja, nieszczęśliwi wpadają w szpony jego.
Tys1	(9:31) Schyla się, kładzie na ziemi, a od jego przemocy padają ubodzy.
Tys5	Schyla się, przysiada na ziemi, a od jego przemocy pada ubogi.
Bryt	Schyla się, przyczaja, I wpadają w szpony jego nieszczęśliwi.
Pozn	[gotując się do skoku] pochyla się, przyczaja, i całą siłą rzuca się na biedaka.
WarPra	Pochyla się, do ziemi przygniata i w końcu całkiem obezwładnia słabszego.
STB	Płaszczy się, czai, aż owi nieszczęśnicy wpadną w jego moc.
EIB	Już zgniótł sprawiedliwego - skulił się on i padł, Już w jego mocnych łapach znaleźli się nieszczęśni,

Ps 10,11

PsFlor	(9:34) Rzekł wiem jest w siercu swojem: Zapomniał jest Bog, odwrocił lice swoje, by nie widział do końca.
PsPul	(9:34) Bo rzekł w siercu swoim: Zapomniał Bog, odwrocił lice swoje, by nie widział do końca.
Wuj1923	Rzekł bowiem w sercu swojem: Zapomniał Bóg, odwrócił oblicze swe, aby nie widział do końca.
Gda1881	Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.
Gda2017	Mówi w swym sercu: Bóg zapomniał, zakrył swoje oblicze, nigdy nie zobaczy.
PsBycz	Myśli, w-sercu-swojém: Zapomniał mię Bóg; ukrył obliczé-swé; nie obaczy mię nigdy.
Goet	Mówi w sercu swojem: "Zapomniał to Bóg; skrywa oblicze Swoje, nigdy tego nie dojrzy".
PsCylk	Mówi w sercu swojém: zapomniał Bóg, zakrył oblicze Swoje, nie ujrzy na wieki.
PsKrusz	Rzekł w sercu swojem: "zapomniał Bóg, zakrył oblicze swoje, na wieki nie ujrzy".
PsAszk	Choć w duszy swej mniema: "Zapomniał Wszechmocny, zakrył swe oblicze, nie ujrzy nigdy".
PsSzer	Mówi w sercu swoim: Zapomniał Bóg, zakrył oblicze swoje, nigdy nie widzi.
Tys1	(9:32) Rzecze w swym sercu: «Bóg nie pamięta, odwraca swe oblicze, nigdy nie zobaczy».
Tys5	Mówi w swym sercu: Bóg nie pamięta, odwraca swe oblicze, nigdy nie zobaczy.
Bryt	Mówi w sercu swoim:Zapomniał Bóg, zakrył oblicze swoje... Nigdy nie będzie widział...
Pozn	Myśli sobie: "Bóg [o tym] nie pamięta, zakrył swe oblicze i niczego nie dostrzeże".
WarPra	I mówi sobie w sercu: Bóg mi to zapomni, odwraca swe oblicze i nie widzi niczego.
STB	Tak mówi w swoim sercu: Bóg zapomniał, zakrył Swoje oblicze, nie zobaczy na wieki.
EIB	A on uznał w sercu: Bóg ukrył swoją twarz I nigdy tego nie zobaczy.

Ps 10,12

PsFlor	(9:35) Wstań, Gospodnie Boże, i powyszona bądź ręka twoja, by nie z❬a❭pomniał ubogich.
PsPul	(9:35) Powstań, Gospodnie Boże, i powyszszona bądź ręka twoja, by nie zapomniał ubogich.
Wuj1923	Powstań, Panie Boże! niech się podniesie ręka twoja: nie zapominaj ubogich.
Gda1881	Powstańże, Panie Boże! podnieś rękę twoję; nie zapominajże ubogich.
Gda2017	Powstań, PANIE Boże, podnieś swą rękę; nie zapominaj o ubogich.
PsBycz	Wstań, Panie; o Boże! podnieś rękę-Twoję; nie zapominaj strapionych.
Goet	Powstań, Panie! Podnieś, Boże, rękę Swoją; nie zapominaj nędznych!
PsCylk	Powstań Boże, Panie podnieś dłoń Twoję, nie zapominaj uciśnionych!
PsKrusz	Powstań Boże, Panie, podnieś rękę swą, nie zapominaj o ubogich!
PsAszk	Powstań, o Jehowo, wznieś dłoń Twą, wszechmocny Boże, nie zapomnij kornych a stale utrapionych.
PsSzer	Powstań, Panie! Boże, podnieś rękę swoją, nie zapomnij o ubogich!
Tys1	(9:33) {Kof} Powstań, o Panie, wznieś Twą rękę, Boże! Nie zapominaj o biednych!
Tys5	{Kof} Powstań, o Panie, wznieś swą rękę, Boże! Nie zapominaj o biednych!
Bryt	Powstań, Panie! Boże, podnieś rękę swoją, Nie zapominaj ubogich!
Pozn	Powstań, Jahwe! Boże, podnieś swą prawicę, nie zapominaj o nieszczęśliwych!
WarPra	[Kof] Powstań więc, o Panie, podnieś swą prawicę, nie zapominaj o tych, co gną się pod ciężarem.
STB	Powstań WIEKUISTY, podnieś Twoją dłoń, Boże, nie zapominaj uciśnionych.
EIB	Powstań, PANIE! Podnieś swą rękę, Boże! Nie zapomnij o losie ludzi pokrzywdzonych!

Ps 10,13

PsFlor	(9:36) Przecz jest rozgniewał grzeszny Boga? Rzekł wiem jest na siercu swojem: Nie będzie zyskować.
PsPul	(9:36) Przecz rozgniewał złosny Boga? Bo rzekł w siercu swem: Nie będzie szukał [Bog].
Wuj1923	Dla czego niezbożnik rozdraźnił Boga? bo mówił w sercu swem: Nie będzieć się pytał.
Gda1881	Przeczże niezbożnik draźni Boga, mówiąc w sercu swem: Nie będziesz się o tem pytał?
Gda2017	Dlaczego niegodziwy znieważa Boga? Mówi w swym sercu: Nie będziesz się upominał.
PsBycz	Dlaczego, do-gniéwu-pobudza, bezbożny, Boga? myśli, w-duchu-swym; że, o to, nie będziesz-się-pytał.
Goet	Dlaczego bezbożny pogardza Bogiem, mówiąc w sercu swojem: "Nie będziesz tego badał?"
PsCylk	Czemuż ma lżyć niegodziwiec Pana; mawiać w sercu swojém: Ty nie poszukujesz.
PsKrusz	Dlaczegoż bezbożnik drażni Pana, mówiąc w sercu swojem: "nie będzie się o to pytał"?
PsAszk	Czemużby miał niegodziwiec bezcześcić Boga, i w sercu swem mniemać, że Ty nie żądasz obrachunku?
PsSzer	Dlaczego bezbożnik ma urągać Bogu, mówić w sercu swoim: Nie karzesz.
Tys1	(9:34) Dlaczego gardzi niezbożny Bogiem, rzecze w swym sercu: «Nie pomści»?
Tys5	Dlaczego występny gardzi Bogiem, mówi w swym sercu: Nie pomści?
Bryt	Dlaczego bezbożny ma urągać Bogu, Mówić w sercu swoim: Nie będziesz dochodził.
Pozn	Czemu bezbożny śmie bluźnić Bogu i myśleć sobie: "Nie będzie karał"?
WarPra	Czemuż to bezbożnik ma znieważać Boga i mówić sobie w sercu, że nie karzesz nikogo?
STB	Czemu niegodziwiec ma lżyć Boga i mawiać w swoim sercu, że Ty nie poszukujesz.
EIB	Dlaczego bezbożni mają bluźnić Tobie? Mówić w swoim sercu: Nie będzie dochodził?

Ps 10,14

PsFlor	(9:37) Widzisz, bo ty trud i boleści znamionujesz, iżby dał je w ręce twoje. (9:38) Tobie jest zostawion ubogi, sirocie ty będziesz pomocnik.
PsPul	(9:37) Widzisz, eż ty trud i boleści znamionasz, aby je dał w ręce twoje. (9:38) Tobie ostawion jest ubogi, sirocie ty będziesz pomocnik.
Wuj1923	Widzisz, (bo ty na boleść i na utrapienie patrzysz) abyś je podał w ręce twoje. Tobie zostawiony jest ubogi: sierocie ty będziesz pomocnikiem.
Gda1881	Ale ty widzisz ucisk, i krzywdę upatrujesz, abyś im odpłacił ręką twą; na ciebieć się spuścił ubogi, tyś jest pomocnikiem sierocie.
Gda2017	Lecz ty widzisz utrapienie i patrzysz na krzywdę, aby za nie odpłacić twą ręką. Na ciebie się zdaje ubogi, ty jesteś pomocnikiem sierocie.
PsBycz	Widziałeś, przecié; bo Ty, krzywdę, i smutek, oglądasz; odwet, w-ręku-Twoim; na-Ciebie spuszcza-się nieszczęśliwy; siérocie, Ty bywasz pomocnikiem.
Goet	Ale Ty widziałeś, bo patrzysz na utrudzenie i zgryzotę, aby odpłacić im ręką Swoją; Tobie powierza siebie bezbronny, sierocie jesteś pomocnikiem.
PsCylk	Widzisz jednak Ty! niecność i krzywdę widzisz, by odpłacić ręką Twoją, na Tobie polega nieszczęśliwy, osieroconego Ty byłeś pomocą.
PsKrusz	Ty widzisz, ponieważ utrapienie i krzywdę rozważasz, abyś im odpłacił ręką Twoją. Na Ciebie spuścił się ubogi! Tyś jest pomocnikiem sierocie.
PsAszk	Ty patrzysz i widzisz: trud bolesny i zgryzoty, rozdzielając je Twą dłonią, kiedy, je na Ciebie zda Twój nieborak, boć wszystko, co biedne i osierocone w Tobie ma wspomożyciela.
PsSzer	Ty widzisz, bo Ty zważasz na trud i cierpienie, aby to ująć w ręce swe. Na Ciebie zdaje się nieszczęśliwy, Tyś pomocą sierocie.
Tys1	(9:35) {Resz} A Ty to widzisz: na trud i boleść Ty zważasz, aby je wziąć w swoje ręce. Tobie się biedny poleca, Tyś pomocnikiem sierocie!
Tys5	{Resz} A Ty widzisz trud i boleść, patrzysz, by je wziąć w swoje ręce. Tobie się biedny poleca, Tyś opiekunem sieroty!
Bryt	Ty zaś widzisz, bo patrzysz na trud i utrapienie, Aby to ująć w ręce swoje. Na tobie polega nieszczęśliwy, Tyś pomocą sierocie.
Pozn	Ty przecież to widzisz, Ty patrzysz na nędzę i cierpienie, by za nie odpłacić swą prawicą. W Tobie nadzieja biednego i sieroty, Ty [im] śpieszysz z pomocą.
WarPra	[Resz] A przecież Ty sam widzisz, patrzysz na trud i boleści. Wiesz, że ubogi Ci ufa, Tyś opiekunem sieroty.
STB	Ty jednak widzisz; widzisz niecność i krzywdę, aby odpłacić Twą ręką; na Tobie polega żebrzący, Ty byłeś pomocą sieroty.
EIB	Wiesz o tym, bo Ty zważasz na krzywdę i żal, Ty potrafisz ująć sprawy w swoje ręce. Nieszczęśnik polega na Tobie, Jesteś pomocą sierocie.

Ps 10,15

PsFlor	(9:39) Zetrzy ramię grzesznego i zgłobliwego; szukan będzie grzech jego, a nie nalezion będzie.
PsPul	(9:39) Zetrzy ramię grzesznego i złościwego; szukan będzie grzech jego, i nie będzie nalezion.
Wuj1923	Skrusz ramię grzesznika i złośnika: będą szukać grzechu jego a nie najdą.
Gda1881	Potrzyj ramię niepobożnego i złośnika, dowiaduj się o jego niezbożności, aż go nie stanie.
Gda2017	Złam ramię niegodziwego i złego, dochodź jego nieprawości, aż jej już nie będzie.
PsBycz	Złam ramię bezbożnego i-złośliwego; ślédź bezbożności-jego dopóki nie znajdziesz.
Goet	Złam ramię bezbożnego i złego, ścigaj bezprawie jego, tak, aż nie będzie już znalezione.
PsCylk	Skrusz ramię niegodziwca; a złoczyńcy, obyś złości jego szukał, a nie znalazł więcéj.
PsKrusz	Skrusz ramię bezbożnego i grzesznika, badaj jego bezbożność póki nie przepadnie.
PsAszk	Strzaskaj ramię niegodziwca, a złego - gdy będziesz dochodził jego niegodziwości, obyś już nie znalazł.
PsSzer	Złam ramię bezbożnika i złoczyńcy! Ukarz go za niegodziwość, by jej nie było!
Tys1	(9:36) {Szin} Skrusz ramię grzesznika i zło czyniącego: ukarzesz złość jego i zginie.
Tys5	{Szin} Skrusz ramię występnego i złego, pomścij jego nieprawość, by już go nie było.
Bryt	Złam ramię bezbożnego i złoczyńcy! Dochodź niegodziwości jego, aby jej nie było!
Pozn	Złam ramię bezbożnika i skrusz je, ukarz jego zbrodnię, by się już nigdy nie powtórzyła!
WarPra	[Szin] Połam ręce bezbożnym i grzesznym, ukarz ich zbrodnie i spraw, by ich więcej nie było.
STB	Skrusz ramię niegodziwca i złoczyńcy; tak, byś szukał jego złości, ale więcej nie znalazł.
EIB	Złam ramię bezbożnego i niegodziwego, Ścigaj podłość, wypleń ją do cna.

Ps 10,16

PsFlor	(9:40) Gospodzin krolewał na wieki i na wieki wiekom; zginiecie pogani z ziemie jego.
PsPul	(9:40) Gospodzin będzie krolował na wieki i na wieki wiekom; zginiecie pogani z ziemie jego.
Wuj1923	Pan będzie królował wiecznie, i na wieki wieków: wyginiecie poganie z ziemie jego.
Gda1881	Pan jest królem na wieki wieczne; ale narody zginą z ziemi jego.
Gda2017	PAN jest Królem na wieki wieków, z jego ziemi zniknęły narody.
PsBycz	Pan, Królem, ciągle i-wiecznie; wyginęły ludy z-kraju-Jego.
Goet	Pan jest królem na zawsze i na wieki, wyginęły narody z ziemi Jego.
PsCylk	Bóg królem na wieki wieków, znikną pogany z ziemi Jego.
PsKrusz	Bóg jest królem na wieki wieków; narody zginą z ziemi Jego.
PsAszk	Jehowa jest królem po wieczne czasy, giną narody z Jego ziemi, -
PsSzer	Pan jest Królem na wieki wieczne; poganie znikną z ziemi Jego.
Tys1	(9:37) Pan jest królem na wieki wieków, z Jego ziemi zniknęli poganie.
Tys5	Pan jest królem na wieki wieków, z Jego ziemi zniknęli poganie.
Bryt	Pan jest królem na wieki wieków; Z ziemi jego znikną poganie.
Pozn	Jahwe jest królem po wieczne czasy, obce narody zniknęły z Jego kraju!
WarPra	A Pan jest Królem na wieki i nie ma już pogan na Jego ziemi.
STB	BÓG jest Królem na wieki wieków, poganie znikną z Jego ziemi.
EIB	PAN jest królem na wieki! Z Jego ziemi znikną narody.

Ps 10,17

PsFlor	(9:41) Żądzą ubogich wysłyszał Gospodzin; nastrojenie jich sierca słyszało jest ucho twoje.
PsPul	(9:41) Żądzą ubogich wysłyszał Gospodzin; zgotowanie sirc jich słyszało ucho twoje.
Wuj1923	Żądzę ubogich wysłuchał Pan: przygotowanie serca ich usłyszało ucho twoje.
Gda1881	Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego.
Gda2017	Usłyszałeś pragnienia pokornych, PANIE, utwierdzisz ich serca, nakłonisz swego ucha;
PsBycz	Ty, żądania pokornych, wysłuchiwasz, o Panie! utwiérdzasz sercé-ich; Ty-nadstawiasz ucha-Twego;
Goet	Pragnienie pokornych słyszysz, Panie; wzmacniasz serce ich i kierujesz ku nim ucho Swe,
PsCylk	Życzenia uciśnionych usłyszysz o Boże; pokrzepisz ich serce, wysłucha ucho Twoje.
PsKrusz	Pragnienia ubogich wysłuchujesz, Boże! umacniasz serce ich, nakłaniasz ucha swego,
PsAszk	A wszak Ty masz zrozumienie dla rozkosznych pragnień ludzi pokornych, Ty ich serca czynisz podatnemi, pilnie nastawiasz im ucha,
PsSzer	Wysłuchujesz, o Panie, życzenia pokornych, utwierdzasz ich serca, nakłaniasz ucha Twego,
Tys1	(9:38) {Taw} Tęsknotę nieszczęśliwych usłyszałeś, Panie, umocniłeś ich serca, nakłoniłeś ucha,
Tys5	{Taw} Panie, usłyszałeś pragnienie pokornych, umocniłeś ich serca, nakłoniłeś ucha,
Bryt	Westchnień biedaków wysłuchujesz, Panie; Utwierdzasz ich serca, nastawiasz uważnie ucha swego,
Pozn	Wysłuchałeś życzenia ubogich, o Jahwe, nakłoniłeś ucha na pragnienie ich serca,
WarPra	[Taw] O Panie, tyś zaspokoił pragnienia ubogich, umocniłeś ich serca, wszystkich wysłuchałeś.
STB	WIEKUISTY, usłyszysz życzenia uciśnionych, pokrzepisz ich serce, wysłucha ich Twoje ucho.
EIB	Wysłuchaj, PANIE, pragnień ludzi ubogich, Wzmocnij ich serca, wytęż swój słuch,

Ps 10,18

PsFlor	(9:42) Sędzi sirocie i cichemu, iżby więcej nie śmiał wyszyć sie człowiek na ziemi.
PsPul	(9:42) Sędzi sirocie i pokornemu, aby więce nie śmiał wyszszyć się człowiek na ziemi. Sława ❬...❭
Wuj1923	Abyś uczynił sąd sierocie i chudzinie, aby się więcéj nie ważył wielmożyć człowiek na ziemi.
Gda1881	Abyś sąd uczynił sierocie i chudzinie, aby go więcej nie trapił człowiek śmiertelny na ziemi.
Gda2017	Aby bronić sieroty i udręczonego, aby śmiertelny człowiek nie gnębił już na ziemi.
PsBycz	Ku wymierzeniu należytości siérocie, i-strapionemu; aby-nie przyczyniał-się więcéj do-okropności, człowiek z téj-ziemi.
Goet	Aby przywrócić prawo sierocie i utrapionemu, by się więcej nad nimi nie panoszył człowiek ziemski.
PsCylk	Byś sprawiedliwość wymierzył sierocie i uciśnionemu, by nie wielmożył się więcéj człowiek téj ziemi.
PsKrusz	abyś sądził sierotę i opuszczonego, by więcej nie przydawał ku utrapieniu Jego człowiek na ziemi.
PsAszk	Aby sąd uczynić sierocie i poniżonemu, aby nędznik nie wytrącał więcej gwałtem nędznego ze świata.
PsSzer	broniąc prawa sieroty i uciśnionego. Już nigdy śmiertelnik nie będzie postrachem ziemi.
Tys1	(9:39) abyś strzegł praw sieroty i uciśnionego i aby człowiek ziemi nie siał już postrachu.
Tys5	aby strzec praw sieroty i uciśnionego i aby człowiek [powstały] z ziemi nie siał już postrachu.
Bryt	Aby bronić prawa sieroty i uciśnionego, By człowiek z ziemi wzięty nie wzbudzał już postrachu.
Pozn	aby przywrócić prawo sierocie i uciśnionemu i aby nikt już nie siał postrachu w kraju.
WarPra	Sierotom i uciśnionym przyznałeś rację i żaden człowiek na ziemi nie sieje już grozy.
STB	Abyś wymierzył sprawiedliwość sierocie i uciśnionemu, aby się więcej nie przerażał człowiek na ziemi.
EIB	Przyznaj słuszność sierocie i uciśnionemu, Zwróć im z nawiązką, Niech śmiertelny człowiek zadrży z przerażenia.

Psalm 11

Ps 11,1

PsFlor	(10:1) W Bodze imam nadzieję. Kako mołwicie mojej duszy: Przeniesi sie na gorę jako wrobl?
PsPul	W koniec psalm Dawidow. (10:1) W Bodze imam nadzieję. Kako mołwicie duszy mojej: Przeniesi sie na gorę jako wrobl?
Wuj1923	(11:1) Na koniec, Psalm Dawidowi. (11:2) W Panu ja ufam: jakóż mówicie duszy mojéj: Uciekaj na górę jako wróbel?
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. W Panu ja ufam. Jakoż tedy mówicie duszy mojej: Ulatuj jako ptak z góry swojej?
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. W PANU pokładam ufność. Jakże więc możecie mówić mojej duszy: Odleć jak ptak na twoją górę?
PsBycz	Naczelnikowi-muzyki, Psalm, Dawida, dany do grania. Do-Pana uciekam-się; jakże mówicie do-duszy-mojéj: Schroń-się na górę-waszę, jak ptak?
Goet	Przewodnikowi chóru. Od Dawida. NA Panu polegam; jak możecie mówić do duszy mojej: "Ulatuj jako ptak na waszą górę".
PsCylk	Przewodnikowi chóru; Dawida. Bogu powierzam się. Jakże wam mówić do duszy mojéj: schrońcie się na górę waszą, niby ptak.
PsKrusz	Przełożonemu chóru. (Psalm) Dawida. W Bogu zaufałem! Jakoż mówicie duszy mojej: "ulatuj jako ptak z góry waszej,
PsAszk	(11:1) Dyrygentowi. - (Psalm) Dawidowy. W Jehowie me schronienie, jakżesz śmiecie przymawiać mej duszy: "uciekajcie w góry wasze, o ptaki". (11:2) Bo tu oto niegodziwcy rychtują swój łuk, napinają swe strzały na cięciwie aż nadto, aby wśród ciemności ustrzelić tych, co prostego są serca.
PsSzer	Przewodnikowi chóru, Dawidowy. Ufam Panu: Jakżeż możecie mówić do mnie: Ulatuj jak ptak w góry!
Tys1	(10:1) Kierownikowi chóru. Dawidowy. Do Pana się uciekam; jakże mówicie mej duszy: «Niby ptak uleć na górę!»
Tys5	Kierownikowi chóru. Dawidowy. Do Pana się uciekam; dlaczego mi mówicie: Niby ptak uleć na górę!
Bryt	Przewodnikowi chóru. Dawidowy. Zaufałem Panu: Jakże możecie mówić do mnie: Ulatuj jak ptak w góry!
Pozn	[Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida. U Jahwe szukam schronienia! Jakże możecie mówić do mnie: "Uciekaj w góry jak ptak!"
WarPra	Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. U Pana znalazłem schronienie. Jakże więc możecie mi mówić, żebym jak ptak ulatywał w góry?
STB	Przewodnikowi chóru; psalm Dawida. BOGU się powierzam. Jakże mówicie mojej duszy: Schroń się jak ptak, na górę.
EIB	Dla prowadzącego chór. Dawidowy. Zdałem się na PANA. Jak mi możecie doradzać: Kryj się w górach jak ptak?

Ps 11,2

PsFlor	(10:2) Bo owa grzesznicy naciągnęli są łęczyszcze swoje, nagotowali są strzały swoje w tule, iżbychą strzelali we ćmach imające prawa sierca.
PsPul	(10:2) Bo owa grze❬sz❭nicy naciągnęli łęczyszcze swoje, nagotowali strzały swoje w tule, iżby strzelali we ćmach prawego siercem.
Wuj1923	(11:3) Bo oto grzesznicy naciągnęli łuk: nagotowali strzały swe w sajdaku, aby postrzelali w ciemności prawych sercem.
Gda1881	Bo oto niepobożni naciągają łuk, przykładają strzałę swą na cięciwę, aby strzelali w ciemności na uprzejmych sercem.
Gda2017	Bo oto niegodziwi napinają łuk, kładą strzałę na cięciwę, aby w ciemności strzelać do tych, którzy są prawego serca.
PsBycz	Bo, oto, ci-bezbożni, naciągają łuk, zakładają strzały-swe, na strunę, ku-wystrzeleniu w ciemności, do-prawych serca.
Goet	Bo oto bezbożni naciągają łuk, układają strzałę swą na cięciwie, aby w ciemności strzelać do szczerych sercem.
PsCylk	Bo otóż niegodziwi napięli łuk, założyli strzałę na cięciwę, by wystrzelać w ciemności prawych sercem.
PsKrusz	bo oto bezbożni naciągają łuk, kładą strzałę swą na cięciwę, aby strzelali w ciemności na prawych sercem.
PsAszk	(11:3) A jeśliby rozpadły się podwaliny, cóżby począł mąż prawy?
PsSzer	Bo oto bezbożni napinają łuk, przykładają strzałę do cięciwy, aby w ciemności strzelać do prawych.
Tys1	(10:2) Bo oto grzesznicy łuk napinają, na cięciwę kładą swą strzałę, by w mroku razić prawych sercem.
Tys5	Bo oto grzesznicy łuk napinają, kładą strzałę na cięciwę, by w mroku razić prawych sercem.
Bryt	Bo oto bezbożni napinają łuk, Przykładają strzałę do cięciwy, Aby ukradkiem miotać ją na prawych.
Pozn	Bo oto złoczyńcy naciągają łuk i zakładają strzałę na cięciwę, by godzić wśród ciemności w ludzi prawych.
WarPra	A bezbożni już napinają łuki i na cięciwach układają strzały, by z ciemności wycelować dokładnie w ludzi o czystym sercu.
STB	Bo oto niegodziwi napięli łuk, na cięciwę założyli strzałę, by w ciemności wystrzelać prawych sercem.
EIB	Bo bezbożni napięli już łuk, Wycelowali strzały I czekają na zmrok, aby razić prawych -

Ps 11,3

PsFlor	(10:3) Bo cso jeś skonał, skazili są; ale prawy cso uczynił?
PsPul	(10:3) Bo, co jeś skonał, skazili; ale prawy co uczynił?
Wuj1923	(11:4) Albowiem, coś był sprawił, skazili: sprawiedliwy lepak co uczynił?
Gda1881	Ale zamysły ich będą skażone; bo sprawiedliwy cóż uczynił?
Gda2017	Gdy zostaną zburzone fundamenty, cóż może zrobić sprawiedliwy?
PsBycz	Gdy te-podstawy zburzone-będą, sprawiedliwy, cóż pocznie?
Goet	Gdy filary będą obalone, co wtedy pocznie sprawiedliwy?
PsCylk	Gdy podstawy zburzone będą, sprawiedliwy cóż uczyni.
PsKrusz	Lecz sieci ich będą zniszczone, sprawiedliwy bowiem cóż uczynił"?
PsAszk	(11:4) Jehowa w pałacu Swej Świętości, Jehowa, którego tron jest niebiesiech, - oczy Jego widzą, powieki Jego rozróżniają syny ludzkie.
PsSzer	Gdy podstawy będą zburzone, cóż pocznie sprawiedliwy?
Tys1	(10:3) Gdy walą się fundamenty, cóż może zdziałać sprawiedliwy?
Tys5	Gdy walą się fundamenty, cóż może zdziałać sprawiedliwy?
Bryt	Kiedy będą zburzone podstawy, Cóż pocznie sprawiedliwy?
Pozn	Gdy runą podwaliny, cóż zdoła osiągnąć sprawiedliwy?"
WarPra	Jeśli wszystko u podstaw się sypie, to co jeszcze może zrobić sprawiedliwy?
STB	Gdy będą zburzone podstawy; to sprawiedliwy co uczyni?
EIB	Tak, oni burzą podstawy! A sprawiedliwy - co uczynił?

Ps 11,4

PsFlor	(10:4) Gospodzin w kościele świętem swojem, Gospodzin, na niebiesiech stolec jego. (10:5) Oczy jego na ubogiego wzglądają, powieki jego pytają synow ludzskich.
PsPul	(10:4) Gospodzin w kościele świętym swoim, Gospodzin, na niebie stolec jego. (10:5) Oczy jego na ubogiego wzglądają, powieki jego pytają synow ludskich.
Wuj1923	(11:5) Pan w kościele swym świętym; Pan, w niebie stolica jego: oczy jego na ubogiego patrzą: powieki jego pytają synów ludzkich.
Gda1881	Pan jest w kościele świętem swoim, stolica Pańska jest na niebie; oczy jego upatrują, powieki jego doświadczają synów ludzkich.
Gda2017	PAN jest w swym świętym przybytku, tron PANA jest w niebie, jego oczy patrzą, jego powieki badają synów ludzkich.
PsBycz	Pan w-świątyni Swiętości-swéj; Pan ma, w-niebiosach, tron-swój; oczy-Jego, patrzą; a, rzęsy-powiek-Jego, wybadywają dzieci człowiecze.
Goet	Pan jest w przybytku Swoim świętym, Pan, którego tron jest na niebiosach; oczy Jego patrzą, powieki Jego doświadczają synów ludzkich.
PsCylk	Bóg w przybytku świętości Swojéj, Bóg, którego w niebiosach tron, oczy Jego widzą, powieki Jego badają synów ludzkich.
PsKrusz	Bóg jest w kościele świętym swoim; Stolica Pańska na niebiosach; oczy Jego upatrują, powieki Jego doświadczają synów ludzkich.
PsAszk	(11:5) Bóg sprawiedliwy Jehowa, doświadcza ou sprawiedliwych, lecz niegodziwca i tego, co gwałt ukochał, nienawidzi dusza Jego.
PsSzer	Pan jest w swym świętym przybytku, Pan, którego tron w niebie; oczy Jego patrzą, powieki Jego badają synów ludzkich.
Tys1	(10:4) Pan w świętym swoim przybytku; Pan — na niebiosach tron Jego. Oczy Jego patrzą, powieki Jego badają synów ludzkich.
Tys5	Pan w świętym swoim przybytku, Pan ma tron swój w niebiosach. Oczy Jego patrzą, Jego wzrok bada synów ludzkich.
Bryt	Pan jest w swym świętym przybytku, Pan, którego tron w niebie; oczy jego widzą, Powieki jego badają ludzi.
Pozn	Jahwe [mieszka] w swym świętym Przybytku, Jahwe ma w niebie swój tron. Oczy Jego patrzą [na świat], wzrok Jego śledzi synów ludzkich.
WarPra	A Pan przebywa w swoim świętym przybytku, tron zaś ma na niebiosach. Jego oczy patrzą z wysoka, wzrok Jego przenika ludzi.
STB	BÓG jest w Przybytku Swojej świętości; WIEKUISTY, którego tron jest w niebiosach; Jego oczy widzą, Jego powieki badają synów ludzkich.
EIB	PAN jest w swoim świętym przybytku, Ten, który swój tron ma w niebie. Jego oczu nie dotknęła ślepota, Swoim wzrokiem przenika synów ludzkich.

Ps 11,5

PsFlor	(10:6) Gospodzin pyta prawego i niemiłościwego, jenże wiem miłuje lichotę, nienawidzi swojej dusze.
PsPul	(10:6) Gospodzin pyta prawego i złosnego, ale jen miłuje złość, zawidzi duszę swą.
Wuj1923	(11:6) Pan pyta sprawiedliwego i niezbożnego: lecz kto miłuje nieprawość, ma w nienawiści duszę swoję.
Gda1881	Pan doświadcza sprawiedliwego; ale niepobożnego i miłującego nieprawość ma w nienawiści dusza jego.
Gda2017	PAN doświadcza sprawiedliwego, ale jego dusza nienawidzi niegodziwego i tego, kto kocha bezprawie.
PsBycz	Pan, sprawiedliwego doświadcza; ale-bezbożnego, i-miłującego zdziérstwo, nienawidzi duch-Jego.
Goet	Pan doświadcza sprawiedliwego, a bezbożnego i miłującego przemoc dusza Jego nienawidzi.
PsCylk	Bóg sprawiedliwego doświadcza, a niegodziwego i miłującego bezprawie nienawidzi dusza Jego.
PsKrusz	Bóg doświadcza sprawiedliwego, a bezbożnego i miłującego nieprawość nienawidzi dusza Jego.
PsAszk	(11:6) On spuści na niegodziwców deszcz zasadzek, - ogień i siarka i duch męczarnej popędliwości - oto ich dział i ich puhar.
PsSzer	Pan bada sprawiedliwego i bezbożnego, lecz nienawidzi tego, który kocha się w bezprawiu.
Tys1	(10:5) Pan bada sprawiedliwego i niezbożnego; nie cierpi Jego dusza tego, kto kocha nieprawość.
Tys5	Pan bada sprawiedliwego i występnego, nie cierpi Jego dusza tego, kto kocha nieprawość.
Bryt	Pan bada sprawiedliwego i bezbożnego, A nienawidzi tego, kto kocha bezprawie.
Pozn	Jahwe przypatruje się bacznie sprawiedliwemu i bezbożnemu, a tego, kto skory jest do gwałtu, ma w nienawiści.
WarPra	Bada Pan sprawiedliwego i grzesznika, a lubujących się w przemocy nienawidzi z całej duszy.
STB	BÓG doświadcza sprawiedliwego, ale Jego istota nie cierpi niegodziwego oraz tego, co miłuje bezprawie.
EIB	PAN bada sprawiedliwego i bada bezbożnego, A Jego dusza nienawidzi tego, kto kocha gwałt.

Ps 11,6

PsFlor	(10:7) Płynie na grzeszne sidła; ogień, siara i duch wełn część męki jich.
PsPul	(10:7) Dżdżyć będzie na grzeszniki sidło; ogień, siara i duch wełn część męki jich.
Wuj1923	(11:7) Wyleje jako deszcz na grzeszniki sidła: ogień i siarka i wiatr nawałności, część kubka ich.
Gda1881	Wyleje jako deszcz na niepobożnych sidła, ogień i siarkę, a wicher będzie cząstką kielicha ich.
Gda2017	Spuści na niegodziwych deszcz sideł, ognia i siarki, a palący wicher będzie udziałem ich kielicha.
PsBycz	On-spuści, na bezbożnych, pioruny, ogień, i-siarkę; a,-wiatr gorący, będzie udziałem kielicha-ich.
Goet	Zsyła na bezbożnych deszcz sideł; ogień, siarka i huragan parzący są działem kielicha ich.
PsCylk	Jakby deszcz spuszcza na niegodziwych błyskawice, ogień i siarkę, a wiatr spieki jest udziałem ich czary.
PsKrusz	Wyleje jako deszcz na bezbożnych sidła. Ogień i siarka i wicher burzliwy będzie cząstką kielicha ich.
PsAszk	(11:7) Gdyż sprawiedliwym jest Jehowa, miłuje On litościwe serca - prosto spogląda oblicze Jego.
PsSzer	Na bezbożnych zsyła węgle płonące i siarkę, a wicher palący jest udziałem ich kielicha.
Tys1	(10:6) Węgle ogniste i siarkę ześle na grzeszników; wiatr palący będzie ich udziałem.
Tys5	On sprawi, że węgle ogniste i siarka będą padać na grzeszników; palący podmuch wiatru będzie udziałem ich kielicha.
Bryt	Na bezbożnych zsyła deszcz rozżarzonych węgli i siarki, A wicher palący jest udziałem ich.
Pozn	Na bezbożnych spuszcza On deszcz rozżarzonych węgli i siarki, a wicher ognisty jest ich udziałem.
WarPra	Na bezbożnych spuszcza ogień i siarkę i dmie w ich stronę rozpalonym wichrem.
STB	Jakby deszcz spuszcza na niegodziwych błyskawice, ogień i siarkę, a działem ich kielicha jest wiatr spiekoty.
EIB	On zastawi na bezbożnych sidła, rzuci na nich ogień i grad, Palący wiatr będzie ich udziałem.

Ps 11,7

PsFlor	(10:8) Bo prawy Gospodzin i prawdy miłował jest; prawotę widziało lice jego.
PsPul	(10:8) Bo prawy Gospodzin i prawdy miłował; prawdę widziało oblicze jego. Sław❬a...❭
Wuj1923	(11:8) Albowiem sprawiedliwy Pan, i sprawiedliwość miłuje: prawość widziało oblicze jego.
Gda1881	Bo sprawiedliwy Pan, sprawiedliwość miłuje, na szczerego patrzą oczy jego.
Gda2017	Bo sprawiedliwy PAN kocha sprawiedliwość, jego oczy patrzą na prawego.
PsBycz	Bo sprawiedliwy Pan, sprawiedliwość miłuje; prawego, postrzéga obliczé-Jego.
Goet	Bo sprawiedliwy jest Pan i sprawiedliwość miłuje; pobożni oglądać będą oblicze Jego.
PsCylk	Bo sprawiedliwym jest Bóg, sprawiedliwość miłuje; prawi oglądać będą oblicze Jego.
PsKrusz	Bo sprawiedliwy Pan miłuje sprawiedliwość, na prawego patrzą oczy Jego.
PsAszk	(11:1) Dyrygentowi. - (Psalm) Dawidowy. W Jehowie me schronienie, jakżesz śmiecie przymawiać mej duszy: "uciekajcie w góry wasze, o ptaki".
PsSzer	Bo sprawiedliwy jest Pan, kocha sprawiedliwość, prawi oglądać będą oblicze Jego.
Tys1	(10:7) Bo Pan jest sprawiedliwy, kocha sprawiedliwość; prawi zobaczą Jego oblicze.
Tys5	Bo Pan jest sprawiedliwy, miłuje sprawiedliwość; ludzie prawi zobaczą Jego oblicze.
Bryt	Bo sprawiedliwy jest Pan, kocha sprawiedliwość, Prawi zobaczą oblicze jego.
Pozn	Bo Jahwe jest sprawiedliwy i miłuje sprawiedliwość. Prawi oglądać będą Jego oblicze.
WarPra	Pan jest sprawiedliwy i kocha czyny prawe, a sprawiedliwi zobaczą oblicze Jego.
STB	Bo WIEKUISTY jest sprawiedliwym, miłuje sprawiedliwość, to prawi będą oglądać Jego oblicze.
EIB	Gdyż PAN jest sprawiedliwy, On kocha sprawiedliwość. Prawi zobaczą Jego twarz.

Psalm 12

Ps 12,1

PsFlor	(11:1) Zbawiona mie uczyń, Gospodnie, bo niestatczył święty, bo zmaliły są sie prawdy od synow ludzskich.
PsPul	W koniec psalm Dawidow. (11:1) Zbawionym mię uczyń, Gospodnie, bo niestatczył święty, bo zmalały prawdy od synow ludskich.
Wuj1923	(12:1) Na koniec na oktawę, Psalm Dawidowi. (12:2) Zbaw mię, Panie; bo ustał święty; bo umniejszyły się prawdy od synów ludzkich.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi Seminit, pieśń Dawidowa. (12:2) Ratuj, Panie! boć już niestaje miłosiernego, a wyginęli uprzejmi z synów ludzkich.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Seminit. Psalm Dawida. Ratuj, PANIE, bo już nie ma pobożnego, zniknęli wierni spośród synów ludzkich.
PsBycz	(12:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, na narzędziu Seminit zwaném, Psalm Dawida. (12:2) Dopomoż, Panie; bo skończył pobożny; bo ubyło wiernych, z-pomiędzy-dzieci człowieczych.
Goet	(12:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Na ośmiostrunnym instrumencie. Psalm Dawida. (12:2) Wybaw, Panie, bo przepada pobożny, a wyginęli wierni między synami ludzkimi.
PsCylk	(12:1) Przewodnikowi chóru, na ośm głosów. Psalm Dawida. (12:2) Dopomóż Boże, bo nie staje pobożnych, bo znikli wierni z pośród synów ludzkich.
PsKrusz	(12:1) Przełożonemu chóru. (Psalm) Dawida. W Bogu zaufałem! Jakoż mówicie duszy mojej: "ulatuj jako ptak z góry waszej, (12:2) Wybaw, Boże, boć już brak pobożnego, gdyż wyginęli sprawiedliwi wśród synów ludzkich.
PsAszk	(12:2) Wspomóż, o Jehowo, gdyż zanikł miłosierny, znikła wiara z pośród ludzi.
PsSzer	(12:1) Przewodnikowi chóru, na oktawę, psalm Dawida. (12:2) Wspomóż, Panie, bo nie staje pobożnego, bo wierni wyginęli wśród synów ludzkich.
Tys1	(11:1) Kierownikowi chóru. Na oktawę. Psalm. Dawidowy. (11:2) Ratuj, o Panie, bo braknie pobożnych, ustała wierność pośród synów ludzkich.
Tys5	(12:1) Kierownikowi chóru. Na oktawę. Psalm. Dawidowy. (12:2) Ratuj, Panie, bo nie ma pobożnych, zabrakło wiernych wśród ludzi.
Bryt	(12:1) Przewodnikowi chóru. Na oktawę. Psalm Dawidowy. (12:2) Wybaw, Panie, gdyż zabrakło pobożnychI nie ma już wiernych wśród ludzi.
Pozn	(12:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: w oktawie; Psalm Dawida. (12:2) Pośpiesz z pomocą, Jahwe, bo nie ma już pobożnych, zanikła wierność pośród synów człowieczych.
WarPra	(12:1) Dla kierującego chórem. Na oktawę. Psalm Dawida. (12:2) Wspomóż mnie, Panie, bo nie ma już prawych, i żadnej wierności pośród synów ludzkich.
STB	(12:1) Przewodnikowi chóru, na osiem głosów. Psalm Dawida. (12:2) Dopomóż WIEKUISTY, bowiem zabrakło pobożnych, gdyż zniknęli wierni spośród synów ludzkich.
EIB	(12:1) Dla prowadzącego chór. Na oktawę. Psalm Dawida. (12:2) Ratunku, PANIE! Bo brak Tobie oddanych, Nie ma uczciwych wśród ludzi.

Ps 12,2

PsFlor	(11:2) Prozności mołwili są każdy ku swemu bliźniemu, wargi lściwe w siercy i siercem mołwili są.
PsPul	(11:2) Prozna mołwili są każdy ku swemu bliźniemu [swemu], wargi łżywe w siercu i siercem mołwili są.
Wuj1923	(12:3) Marne rzeczy mówili każdy do bliźniego swego: wargi zdradliwe, w sercu i sercu mówili.
Gda1881	(12:3) Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnemi, dwojakiem sercem mówią.
Gda2017	Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, mówią schlebiającymi wargami i z obłudnym sercem.
PsBycz	(12:3) Obłudnie mawia każdy, z bliźnim-swoim, wargami pochlebnemi; oni, z-sercém dwoistém, mawiają.
Goet	(12:3) Fałsz mówią, każdy z bliźnim swoim; wargami pochlebnemi, dwoistem sercem mówią.
PsCylk	(12:3) Fałsz prawi jeden drugiemu, usty gładkiemi; dwojakiém sercem mówią.
PsKrusz	(12:3) Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnemi, dwojakiem sercem mówią.
PsAszk	(12:3) Czczy kłam przyjaciel prawi przyjacielowi, gładkiemi usty i z sercem dwoistem wypowiada.
PsSzer	(12:3) Kłamstwo mówi jeden z drugim, mówią ustami pochlebnymi, nieszczerym sercem.
Tys1	(11:3) Każdy mówi kłamliwie do bliźniego swego, podstępnymi wargami mówią i sercem dwoistym.
Tys5	(12:3) Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, mówią podstępnymi wargami i z sercem obłudnym.
Bryt	(12:3) Kłamliwie mówią jeden do drugiego pochlebstwa, Mówią nieszczerym sercem.
Pozn	(12:3) Okłamują się wzajemnie, pochlebstwa mają na ustach, a obłudę w sercu.
WarPra	(12:3) Jedni drugich okłamują nawzajem, fałszywy jest ich język i rozdwojone serce.
STB	(12:3) Gładkimi ustami jeden mówi drugiemu fałsz; mówią podwójnym sercem.
EIB	(12:3) Okłamują siebie, sypiąc pochlebstwami, Nie przestając nawzajem się zwodzić.

Ps 12,3

PsFlor	(11:3) Zgładzi Gospodzin wszystka usta lściwa i język wielikie rzeczy mołwiący.
PsPul	(11:3) Zgładzi Gospodzin wszelkie wargi łżywe i język wielmorzeczny.
Wuj1923	(12:4) Niech zatraci Pan wszelkie usta zdradliwe, i język hardzie mówiący.
Gda1881	(12:4) Niechajże Pan wytraci wszystkie wargi pochlebne, i język mówiący rzeczy wyniosłe.
Gda2017	Niech PAN wytępi wszystkie wargi schlebiające i język mówiący przechwałki.
PsBycz	(12:4) Odetniéj, Panie, wszystkie wargi pochlebne, język, mawiający dumnie;
Goet	(12:4) Wytępi Pan wszelkie wargi pochlebne i język mówiący wyniośle.
PsCylk	(12:4) Oby wytępił Bóg wszystkie usta gładkie, języki przemawiające z wysoka.
PsKrusz	(12:4) Niechaj wytraci Bóg wszystkie usta pochlebstwa - język mówiący rzeczy wyniosłe.
PsAszk	(12:4) Jehowa wytępi wszystkie gładkie wargi i język, co szumnie sobie poczyna.
PsSzer	(12:4) Oby Pan wytępił wszystkie wargi obłudne, język mówiący zuchwale!
Tys1	(11:4) Niech Pan wygubi wszystkie wargi chytre i język pochopny do wyniosłej mowy.
Tys5	(12:4) Niech Pan wygubi wszystkie wargi podstępne i język pochopny do zuchwałej mowy.
Bryt	(12:4) Niech Pan wytępi wszystkie wargi schlebiające, Język mówiący przechwałki!
Pozn	(12:4) Oby Jahwe wyniszczył wszelkie wargi przewrotne i wszelki język zuchwały,
WarPra	(12:4) Niech więc Pan wygubi wszystkie złe języki i wargi mówiące nieprawdę.
STB	(12:4) Oby BÓG wytępił wszystkie gładkie usta i języki, co przemawiają z wysoka;
EIB	(12:4) O, wytęp, PANIE, zakłamane wargi, Język mówiący wyniośle,

Ps 12,4

PsFlor	(11:4) Ktorzy są mołwili: Język nasz będziem wielbić, wargi nasze od nas są, kto nasz Gospodzin jest?
PsPul	(11:4) Ktorzy mołwili: Język nasz uwielmożymy, wargi nasze od nas są, kto nasz Gospodzin jest?
Wuj1923	(12:5) Którzy mówili: Język nasz uwielmożemy, usta nasze za nami są, któż jest panem naszym?
Gda1881	(12:5) Którzy mówią: Językiem naszym przewiedziemy, wargi nasze za nami są, któż jest panem naszym?
Gda2017	Oni mówią: Swoim językiem zwyciężymy, nasze wargi należą do nas, któż jest naszym panem?
PsBycz	(12:5) Tych, co mówią: Z-językami-naszemi pokonamy; wargi-nasze z-nami; któż panem nad-nami?
Goet	(12:5) Którzy mówią: "Językiem naszym przemożemy, wargi nasze są z nami, któż jest Panem naszym?"
PsCylk	(12:5) Którzy powiadają, przez nasz język jesteśmy potężni, wargi nasze z nami: któż panem naszym.
PsKrusz	(12:5) Którzy mówią: "językiem naszym umocnimy się, wargi nasze za nami są - któż jest panem naszym"?
PsAszk	(12:5) Tych, którzy mówią: "jeno tęgie miejmy języki, a dopomogą nam wargi nasze, - któż nam jest panem?
PsSzer	(12:5) Mówią oni: Język nasz mocą naszą, wargi nasze pomagają nam: Któż Panem naszym?
Tys1	(11:5) Tych, którzy mówią: «Naszą siłą język, usta nasze są dla nas, któż naszym jest panem?»
Tys5	(12:5) Tych, którzy mówią: Naszą siłą język, usta nasze nam służą, któż jest naszym panem?
Bryt	(12:5) Oni mówią: Przez język nasz jesteśmy mocni, Wargi nasze są z nami: Któż panem naszym?
Pozn	(12:5) tych, co się chełpią: "Język jest naszą potęgą; pomocą - wargi nasze. Któż nas przemoże?"
WarPra	(12:5) Powtarzają sobie: W języku jest nasza siła i na wargach moc nasza. Któż może się nam sprzeciwić?
STB	(12:5) powiadają: Przez nasz język jesteśmy potężni, nasze wargi są z nami; kto chce być naszym panem?
EIB	(12:5) Tych, którzy głoszą: Mowa naszą mocą, A wargi - sługą! Kto jest naszym panem?!

Ps 12,5

PsFlor	(11:5) Prze nędzę nieimających i prze łkanie ubogich ninie wstanę, mołwi Gospodzin. (11:6) Położę we zbawieniu twojem, pewnie będę czynić w niem.
PsPul	(11:5) Prze nędzę niemających i prze łkanie ubogich ninie wstanę, mołwi Gospodzin. (11:6) Położę we zbawieniu, pewnie działać będę w niem.
Wuj1923	(12:6) Dla nędze niedostatecznych i dla wzdychania ubogich teraz powstanę, mówi Pan: postawię w zbawieniu: śmiele będę poczynał w nim.
Gda1881	(12:6) Dla zniszczenia ubogich, i dla wołania nędznych teraz powstanę, mówi Pan; postawię w bezpieczności tego, na którego sidła stawiają.
Gda2017	Ze względu na ucisk ubogich i jęk nędzarzy teraz powstanę – mówi PAN – zapewnię bezpieczeństwo temu, na kogo zastawiają sidła.
PsBycz	(12:6) Z-powodu-gwałtu strapionych, z-powodu-jęku ubogich, teraz wstanę, rzekł Pan: będę-gotów do-pomocy, temu, co nadymano-się nad-nim.
Goet	(12:6) Z powodu przemocy nad nędznymi i wzdychania biednych powstanę teraz, mówi Pan; udzielę ratunku temu, który go pragnie.
PsCylk	(12:6) Wobec grabieży biednych, wobec jęku ubogich, teraz powstanę, rzecze Bóg; stawię w bezpieczeństwie tego, który tęskni za niém.
PsKrusz	(12:6) Dla zniszczenia ubogich, dla wołania znędzniałych, teraz powstanę, mówi Bóg. Postawię w bezpieczeństwie tego, któremu sidła stawiają.
PsAszk	(12:6) "Z grabieży biedoty, z jęku najbiedniejszych teraz się podniosę", - rzeknie Jehowa - "tym dam zbawienie a onym postrach".
PsSzer	(12:6) Wobec niedoli ubogich, wobec jęku biednych teraz powstanę, mówi Pan, udzielę pomocy temu, który jej pragnie.
Tys1	(11:6) Pan mówi: «Teraz powstanę, wobec utrapienia pokornych i jęku ubogich, zbawienie dam temu, który go pożąda».
Tys5	(12:6) Wobec utrapienia biednych i jęku ubogich - mówi Pan: Teraz powstanę i dam zbawienie temu, który go pożąda.
Bryt	(12:6) Wobec ucisku ubogich, Wobec jęku biednych Teraz powstanę, mówi Pan, Zgotuję zbawienie temu, kto pragnie.
Pozn	(12:6) Wobec ucisku nędznych i jęku ubogich teraz powstanę - mówi Jahwe - by przynieść im wybawienie, którego tak pragną.
WarPra	(12:6) Gdy słabszych zaczną uciskać, gdy biedni jęczeć zaczną, wtedy rzecze Pan: Teraz już powstanę i ocalę sponiewieranych.
STB	(12:6) Wobec bólu żebrzących, wobec jęku ubogich, teraz powstanę – mówi WIEKUISTY; postawię wśród bezpieczeństwa tego, co we Mnie otwarcie mówi.
EIB	(12:6) Ucisk ubogich oraz jęki biednych Sprawią, że powstanę Teraz - mówi PAN. Pragnącemu zapewnię zbawienie.

Ps 12,6

PsFlor	(11:7) Mołwy gospodnowy mołwy csne, śrzebro ogniem wypławiono, trzykroć skuszono, oczyszczono siedmkroć.
PsPul	(11:7) Mołwy gospodnowy mołwy czyste, śrzebro ogniem wypławione, skuszone trzykroć i czyszczone siedmkroć.
Wuj1923	(12:7) Słowa Pańskie, słowa czyste: śrebro w ogniu doświadczone, próbowane z ziemie, siedmkroć przeczyszczone.
Gda1881	(12:7) Słowa Pańskie są słowa czyste, jako srebro wypławione w piecu glinianym, siedm kroć przelewane.
Gda2017	Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone.
PsBycz	(12:7) Słowa Pana, słowami czystémi, jak srébro oczyszczoné w-tyglu z-gliny, przecédzané siedmiokrotnie.
Goet	(12:7) Słowa Pańskie są słowa czyste, są srebrem wypławionem w tyglu glinianym, siedmiokroć przeczyszczonem.
PsCylk	(12:7) Słowa Boże, słowa czyste, srebro wypławione w topielni ziemi, oczyszczone siedmkroć.
PsKrusz	(12:7) Słowa Boże, są słowa czyste: jako srebro wypławione w piecu glinianym - Siedemkroć przelewane.
PsAszk	(12:7) Powiedzenia Jehowy - toć są powiedzenia czyste, to srebro, wypróbowane w działaniu, przywiązane siedmiokroć do ziemi.
PsSzer	(12:7) Słowa Pańskie są słowami czystymi, srebrem wypławionym w ogniu, siedemkroć oczyszczonym.
Tys1	(11:7) Mowy Pańskie, to mowy szczere, wypróbowane srebro, bez domieszki ziemi, siedmiokroć czyszczone.
Tys5	(12:7) Słowa Pańskie - to słowa szczere, wypróbowane srebro, bez domieszki ziemi, siedmiokroć czyszczone.
Bryt	(12:7) Słowa Pańskie są słowami czystymi, Srebrem przetopionym, odłączonym od ziemi, siedemkroć oczyszczonym.
Pozn	(12:7) Słowa Jahwe to słowa czyste, srebro wytopione w tyglu, po siedmiokroć oczyszczone z żużla.
WarPra	(12:7) Szczere jest to, co Pan mówi, jak srebro czyszczone w piecu, od wszelkich zanieczyszczeń wolne, siedmiokroć oczyszczone.
STB	(12:7) Słowa BOGA to czyste słowa, jak srebro wypławione w tyglu ziemi, siedmiokroć oczyszczone.
EIB	(12:7) Słowa PANA to słowa czyste, Jak srebro po próbie ognia, Jak złoto siedmiokrotnie oczyszczone.

Ps 12,7

PsFlor	(11:8) Ty, Gospodnie, chować będziesz nas i strzec będziesz nas od pokolenia aż na wieki.
PsPul	(11:8) Ty, Gospodnie, chować będziesz nas i strzec będziesz nas od pokolenia tego na wieki.
Wuj1923	(12:8) Ty, Panie, zachowasz nas: i będziesz nas strzegł od rodzaju tego na wieki.
Gda1881	(12:8) Ty, Panie! zachowaj ich; strzeż ich od rodzaju tego aż na wieki.
Gda2017	Ty, PANIE, zachowasz ich, będziesz ich strzegł od tego pokolenia aż na wieki.
PsBycz	(12:8) Ty, Panie, zachowasz-ich; będziesz-strzégł-każdego z nich, od rodu tego, na-wieki.
Goet	(12:8) Ty, Panie, zachowasz ich; ustrzeżesz ich przed rodzajem tym na wieki.
PsCylk	(12:8) Ty o Boże strzedz ich będziesz, ochronisz ich od tego rodu na wieki.
PsKrusz	(12:8) Ty, Boże, zachowaj ich, strzeż ich od rodzaju tego aż na wieki.
PsAszk	(12:8) Ty Jehowo zachowasz je, ustrzeżesz ich od tego pokolenia na wieki.
PsSzer	(12:8) Ty, Panie, racz nas zachować, ustrzec nas od rodu tego na wieki!
Tys1	(11:8) Ty nas zachowasz, o Panie, na wieki nas ustrzeżesz od tego plemienia.
Tys5	(12:8) Ty nas zachowasz, o Panie, ustrzeżesz nas na wieki od tego plemienia.
Bryt	(12:8) Ty, Panie, będziesz ich strzegł! Zachowaj nas od tego rodu na wieki!
Pozn	(12:8) Ty ich dotrzymasz, Jahwe, Ty nas na zawsze uchronisz od tego plemienia,
WarPra	(12:8) Ty nas ocalisz, o Panie, uratujesz nas od tych ludzi na zawsze,
STB	(12:8) Ty, o WIEKUISTY, będziesz ich strzec, na wieki ich ochronisz od tego rodu.
EIB	(12:8) Ty, PANIE, sam bądź ich stróżem! Chroń nas przed tym rodem na wieki!

Ps 12,8

PsFlor	(11:9) W okole niemiłościwi chodzą; podług wysokości rozmnożył jeś syny ludzskie.
PsPul	(11:9) W okole złośni chodzą; podług wysokości twoje rozmnożyłeś syny ludzkie. Sława ❬...❭
Wuj1923	(12:9) Wokoło niezbożnicy chodzą: według wysokości twéj uczyniłeś możne syny człowiecze.
Gda1881	(12:9) Ze wszystkich stron niepobożni krążą, gdy wywyższeni bywają najpodlejsi między synami ludzkimi.
Gda2017	Niegodziwi krążą wokoło, gdy najpodlejsi z ludzi zostają wywyższeni.
PsBycz	(12:9) Wszędy, bezbożni, obchodzą-w-około, jako-wywyższający-się podłością, w-obec-dzieci człowieczych.
Goet	(12:9) Wokół bezbożni krążą, gdy podłość wywyższona jest wśród synów ludzkich.
PsCylk	(12:9) Na około niegodziwi krążą, gdy się wzmaga zepsucie wśród synów ludzkich.
PsKrusz	(12:9) Wokół bezbożni krążą; wywyższani bywają najpodlejsi z synów ludzkich.
PsAszk	(12:9) Dokoła nich krążyć będą niegodziwcy w miarę, jak lichota wynosić się będzie ponad ludzi.
PsSzer	(12:9) Wokoło krążą bezbożni i podłość bierze górę wśród synów ludzkich.
Tys1	(11:9) Niezbożni krążą dokoła, gdy się wynoszą najmarniejsi z ludzi.
Tys5	(12:9) Występni krążą dokoła, gdy to, co najmarniejsze, bierze górę wśród ludzi.
Bryt	(12:9) Bezbożni chodzą wokołoI podłość podnosi się wśród ludzi.
Pozn	(12:9) choć nikczemnicy krążą wszędzie i podłość się panoszy pośród synów człowieczych.
WarPra	(12:9) nawet gdy bezbożni krążyć będą dokoła i wzmagać się będzie złość pośród ludzkich synów.
STB	(12:9) Krążą wokoło niegodziwi, gdy wzmaga się zepsucie wśród synów ludzkich.
EIB	(12:9) Bo bezbożnych pełno wokoło, Gdy się podłość wśród ludzi panoszy.

Psalm 13

Ps 13,1

PsFlor	Bo dokąd, Gospodnie, za❬po❭minasz mie do końca? Dokąd odwracasz lice twe ote mnie?
PsPul	Psalm Dawidow krola ży❬dowskiego❭. (12:1) Bo dokąd, Gospodnie, zapominasz mie do końca? Dokąd odwracasz lice twoje ode mnie?
Wuj1923	(13:1) Na koniec, Psalm Dawidowi. (13:2) Dokądże, Panie, zapominasz mię do końca? dokąd odwracasz oblicze swe odemnie?
Gda1881	(13:1) Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa. (13:2) Dokądże Panie? Zapomniszże mię na wieki? dokądże ukrywać będziesz oblicza twego przedemną?
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Jak długo, PANIE? Zapomnisz o mnie na wieki? Jak długo będziesz ukrywał przede mną swoje oblicze?
PsBycz	(13:1) Naczelnikowi-muzyki, Psalm Dawida, dany do grania. (13:2) Dopókiż, o Panie! zapomniszli-mię całkiem? dopókiż będziesz-ukrywał obliczé-Twé, przedemną.
Goet	(13:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. (13:2) Dopóki, Panie, tak zupełnie zapominać mię będziesz? dopóki zakrywać będziesz oblicze Swe przede mną?
PsCylk	(13:1) Przewodnikowi chóru, Psalm Dawida. (13:2) Dopókiż Boże zapominać mnie będziesz zupełnie, dopókiż odwracać będziesz oblicze Twoje odemnie?
PsKrusz	(13:1) Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. (13:2) Dokądże, Boże, zapominasz mnie na wieki. dokądże ukrywać będziesz oblicze swe przedemną?
PsAszk	(13:1) Dyrygentowi. - Śpiew Dawidowy. (13:2) Dopokąd, o Jehowo, zapominasz mnie wiecznie, - dopokąd zakrywasz Twe oblicze przedemną?
PsSzer	(13:1) Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. (13:2) Dopókiż, Panie, zapominać mnie będziesz zupełnie? Dopókiż zakrywać będziesz oblicze przede mną?
Tys1	(12:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (12:2) Jak długo, Panie? Całkiem mnie zapomnisz? Dokąd będziesz kryć przede mną oblicze?
Tys5	(13:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (13:2) Jak długo, Panie, całkiem o mnie nie będziesz pamiętał? Dokąd kryć będziesz przede mną oblicze?
Bryt	(13:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. (13:2) Dopókiż, Panie, będziesz mnie stale zapominał? Dopókiż zakrywać będziesz oblicze swoje przede mną?
Pozn	(13:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida. (13:2) Jak długo jeszcze, Jahwe, wcale na mnie nie wspomnisz? Dokąd zakrywać będziesz przede mną swe oblicze?
WarPra	(13:1) Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. (13:2) O Panie, jak długo jeszcze nie raczysz wspomnieć na mnie, jak długo będziesz krył przede mną Twe oblicze?
STB	(13:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. (13:2) Jak długo, BOŻE, będziesz o mnie zupełnie zapominał? Dokąd Twe oblicze będziesz ode mnie odwracał?
EIB	(13:1) Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. (13:2) PANIE, jak długo? Czy wciąż będziesz o mnie zapominał? Dokąd będziesz skrywał przede mną swoją twarz?

Ps 13,2

PsFlor	(12:2) Kako długo kłaść będę rady w duszy mojej a boleść w siercu mojem przez dzień? (12:3a) Bo dokąd powyszon będzie nieprzyjaciel moj nade mną?
PsPul	(12:2) Kako długo kłaść będę radę w duszy mojej, boleść w siercu moim przez dzień? (12:3a) Dokąd powyszszon będzie nieprzyjaciel moj nade mną?
Wuj1923	(13:3) Dokąd będę rozbierał rady w duszy mojéj, frasunek w sercu mojem przez dzień? Pókiż będzie się podnosił nieprzyjaciel mój nademną?
Gda1881	(13:3) Dokądże się będę radził w duszy swojej, a trapił w sercu mojem przez cały dzień? Dokądże się będzie wywyższał nieprzyjaciel mój nademną?
Gda2017	Jak długo będę szukał rady w swojej duszy i codziennie trapił się w sercu? Jak długo mój wróg będzie się nade mnie wynosił?
PsBycz	(13:3) Dopókiż będę-układał zamiary, w-duszy-méj? smutek, w-sercu-mojém, będzieli codziennie? dopókiż będzie-górował, nieprzyjaciel-mój, nademną?
Goet	(13:3) Dopókiż mam troskać się w duszy swojej a żałość mieć w sercu swem codziennie? dopóki wróg mój wynosić się będzie nade mnie?
PsCylk	(13:3) Dopókiż układać będę rady w duszy mojéj, będzie troska w sercu mojém codziennie; dopókiż wynosić się ma wróg mój nademną?
PsKrusz	(13:3) Dokądże będę się radził duszy mej - trapił się w sercu swojem na każdy dzień? Dokądże będzie się wywyższał nieprzyjaciel mój nademną?
PsAszk	(13:3) Dopokąd mam rad udzielać mej duszy a rozpaczy memu sercu za dnia, dopokąd będzie wróg mój wywyższał się nademnie?
PsSzer	(13:3) Dopókiż mam troszczyć się w duszy, trapić się w sercu codziennie? Dopókiż nieprzyjaciel mój będzie wynosił się nade mnie?
Tys1	(12:3) Dokąd w mej duszy będę żywił bóle, codzienną żałość w mym sercu? (12:4a) Jak długo wróg mój nade mnie będzie się wynosił?
Tys5	(13:3) Dokąd w mej duszy będę przeżywał wahania, a w moim sercu codzienną zgryzotę? Jak długo mój wróg nade mnie będzie się wynosił?
Bryt	(13:3) Dopókiż mieć będę zmartwienie w duszy, A strapienie w sercu – codziennie? Dopókiż nieprzyjaciel mój będzie wynosił się nade mnie?
Pozn	(13:3) Jakże długo mam znosić utrapienia mej duszy i codzienną udrękę serca? Jak długo wróg mój będzie się wynosił nade mnie?
WarPra	(13:3) Jak długo jeszcze mam nosić ból w duszy, a w sercu codzienną zgryzotę? Jak długo jeszcze mój wróg będzie nade mną górował?
STB	(13:3) Jak długo będę układał plany w mojej duszy i codziennie będzie troska w mym sercu? Dopóki mój wróg ma się nade mną wynosić?
EIB	(13:3) Ile czasu mam szukać rad we własnej duszy I ze smutkiem w sercu chodzić cały dzień? Kiedy też mój wróg przestanie mieć nade mną przewagę?

Ps 13,3

PsFlor	(12:3b) Weźrzy i usłysz mie, Gospodnie Boże moj! (12:4a) Oświeci oczy moje, bych nigda nie usnął we śmierci,
PsPul	(12:3b) Weźrzy i usłysz mie, Gospodnie Boże moj! (12:4a) Rozświeci oczy moje, bych niegda nie usnął we śmierci,
Wuj1923	(13:4) Wejrzyj, a wysłuchaj mię, Panie, Boże mój! oświeć oczy moje, bym kiedy nie zasnął w śmierci:
Gda1881	(13:4) Wejrzyjże, wysłuchaj mię, Panie, Boże mój! oświeć oczy me, bym snać nie zasnął w śmierci;
Gda2017	Spójrz i wysłuchaj mnie, PANIE, mój Boże! Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci;
PsBycz	(13:4) Spojrzyj, odpowiedz-mi, o Panie, Boże-mój! Oświéć oczy-moje, ażebym-nie zasnął w-śmierci.
Goet	(13:4) Wejrzyj, wysłuchaj mnie, Panie, Boże mój! oświeć oczy me, bym nie usnął na śmierć;
PsCylk	(13:4) Wejrzyj, odpowiedz mi Boże; Panie mój, oświeć oczy moje, bym nie zasnął śmiercią.
PsKrusz	(13:4) Wejrzyj, wysłuchaj mnie, Boże, Panie mój! Oświeć oczy moje, abym nie zasnął w śmierci!
PsAszk	(13:4) Spójrz jeno i odezwij mi się, o Jehowo, Boże mój, oświeć me oczy, abym w sen się nie pogrążył śmiertelny.
PsSzer	(13:4) Wejrzyj i wysłuchaj mnie, Panie, Boże mój! Oświeć oczy moje, bym nie zasnął na śmierć!
Tys1	(12:4b) Spojrzyj, wysłuchaj, Panie, mój Boże! (12:5a) Oczy me oświeć, bym w śmierci nie zasnął,
Tys5	(13:4) Spojrzyj, wysłuchaj, Panie, mój Boże! Oświeć moje oczy, bym nie zasnął na śmierć,
Bryt	(13:4) Wejrzyj! Wysłuchaj mnie, Panie, Boże mój! Rozjaśnij oczy moje, abym nie zasnął snem śmierci!
Pozn	(13:4) Wejrzyj i odpowiedz mi, Jahwe, Boże mój! Użycz światła mym oczom, by mnie nie zmorzył sen śmierci,
WarPra	(13:4) Wejrzyj więc na mnie, racz mnie wysłuchać, Panie mój i Boże! Napełnij moje oczy blaskiem, abym nie zasnął i nie umarł,
STB	(13:4) Spojrzyj, odpowiedz mi WIEKUISTY, mój Boże, oświeć moje oczy, abym nie zasnął śmiercią.
EIB	(13:4) Spójrz, o PANIE! Odpowiedz mi, mój Boże! Rozjaśnij moje oczy, niech ich nie zamknie sen śmierci,

Ps 13,4

PsFlor	(12:4b) by niegdy nie rzekł nieprzyjaciel moj: Przemogł jeśm przeciw jemu. (12:5a) Jiż mącą mnie, wiesielić sie będą, acz poruszon będę,
PsPul	(12:4b) by niegdy nie rzekł nieprzyjaciel moj: Przemogł jeśm naprzeciw jemu. (12:5a) Jiż męcą mnie, wiesielić sie będą, acz poruszon będę,
Wuj1923	(13:5) By kiedy nie rzekł nieprzyjaciel mój: Przemogłem go: którzy mię trapią, będą radzi, jeźli się zachwieję.
Gda1881	(13:5) By snać nie rzekł nieprzyjaciel mój: Przemogłem go; ażeby się nieprzyjaciele moi nie rodowali, gdybym się zachwiał.
Gda2017	By nie powiedział mój wróg: Pokonałem go! Niech się nie cieszą moi nieprzyjaciele, gdy się zachwieję.
PsBycz	(13:5) Aby-nie powiedział, nieprzyjaciel-mój: „Przemógłem-go”. Wrogi-moje, radziby byli, żeby zachwiałem-się.
Goet	(13:5) By nie rzekł wróg mój: "Przemogłem go", by się gnębiciele moi nie weselili, gdybym się zachwiał.
PsCylk	(13:5) Niech wróg mój nie powie: zmogłem go; prześladowcy moi niech się nie cieszą, żem się zachwiał.
PsKrusz	(13:5) Aby nie rzekł nieprzyjaciel mój: "zwyciężyłem go" - aby się nie radowali moi nieprzyjaciele, gdym się zachwiał!
PsAszk	(13:5) By zaś nie rzekł mój wróg: dałem mu radę, - a nie radowali się przeciwnicy moi, żem jest zachwiany.
PsSzer	(13:5) By nie rzekł nieprzyjaciel mój: Przemogłem go! By nie radowali się wrogowie moi, gdybym się zachwiał.
Tys1	(12:5b) by wróg mój nie mówił: «Ja go zwyciężyłem»; (12:6a) by się nie cieszyli, żem upadł, przeciwnicy moi,
Tys5	(13:5) by mój wróg nie mówił: Zwyciężyłem go; niech się nie cieszą moi przeciwnicy, gdy się zachwieję.
Bryt	(13:5) By nie rzekł nieprzyjaciel mój: Przemogłem go! By nie radowali się wrogowie moi, gdybym się zachwiał.
Pozn	(13:5) by nieprzyjaciel mój nie mógł powiedzieć: "Przemogłem go", by moi przeciwnicy nie radowali się, żem się zachwiał.
WarPra	(13:5) by mój nieprzyjaciel nie mógł sobie powiedzieć: A jednak go pokonałem, by się nie cieszyli moi wrogowie, że oto chwiać się zaczynam.
STB	(13:5) Niechaj nie powie mój wróg: Zmogłem go. Niech się nie cieszą moi prześladowcy, że się zachwiałem.
EIB	(13:5) By mój wróg nie powiedział: Pokonałem go! I przeciwnicy nie ucieszyli się, że opadłem z sił.

Ps 13,5

PsFlor	(12:5b) ale ja w miłosierdziu twojem imiał jeśm nadzieję. (12:6a) Wiesielić sie będzie sierce moje we zbawieniu twojem;
PsPul	(12:5b) ale ja w miłosierdziu twym miał nadzieję. (12:6a) Wiesieliło sie sierce moje we zbawieniu twoim;
Wuj1923	(13:6a) Ale ja ufam w miłosierdziu twojem: rozraduje się serce moje w zbawieniu twojem:
Gda1881	(13:6a) Ale ja w miłosierdziu twojem ufam: rozraduje się serce moje w zbawieniu twojem;
Gda2017	Lecz ja zaufałem twemu miłosierdziu; moje serce rozraduje się twoim zbawieniem.
PsBycz	(13:6a) Ale-ja, ja w-dobroć-Twę ufam; będzie-radowało-się, sercé-mé, z-pomocy-Twojéj;
Goet	(13:6a) Ja przecie ufam dobroci Twej; niechże się rozweseli serce me z wybawienia Twego;
PsCylk	(13:6a) A ja ufam w miłosierdzie Twoje, rozraduje się serce moje pomocą Twoją;
PsKrusz	(13:6a) Ale ja w miłosierdziu Twem zaufałem, rozraduje się serce moje w zbawieniu Twojem.
PsAszk	(13:6a) A jednak ja ufam w Twą łaskę, raduje się me serce na myśl o Twem wybawieniu,
PsSzer	(13:6a) Ja bowiem ufam Twej łasce; niechże się rozraduje serce moje ze zbawienia Twego!
Tys1	(12:6b) gdy zaufałem miłosierdziu Twemu. Niech z pomocy Twojej cieszy się me serce,
Tys5	(13:6a) A ja zaufałem Twemu miłosierdziu; niech się cieszy me serce z Twojej pomocy,
Bryt	(13:6a) Ja bowiem ufam łasce twojej! Niech się raduje serce moje zbawieniem twoim!
Pozn	(13:6a) Ja wszakże ufam Twojej łaskawości, niech serce moje raduje się z Twej pomocy.
WarPra	(13:6a) Lecz ja zaufałem Twemu miłosierdziu, moje serce się cieszy, żeś mnie wspomógł.
STB	(13:6a) Ale ja ufam w Twoje miłosierdzie; Twym zbawieniem rozraduje się moje serce;
EIB	(13:6a) A ja przecież złożyłem ufność w Twojej łasce, Moje serce jest pełne radości z Twego zbawienia.

Ps 13,6

PsFlor	(12:6b) piać będę Gospodnu, jenże dobroty dał jest mnie, i piać będę imieniu gospodnowemu barzo wysokiemu.
PsPul	(12:6b) piać będę Gospodnu, jenże dobra dał mnie, i psalmy piać będę imieniu gospodnowemu najwyszszemu. Sław❬a...❭
Wuj1923	(13:6b) będę śpiewał Panu, który mi dobra dał: i będę grał imieniowi Pana najwyższego.
Gda1881	(13:6b) będę śpiewał Panu, że mi dał wiele dobrego.
Gda2017	Będę śpiewał PANU, bo obdarzył mnie dobrem.
PsBycz	(13:6b) będę-śpiéwał Panu, że odpłaca-się, za-mnie.
Goet	(13:6b) chcę śpiewać Panu, bo mi wyświadczył dobrodziejstwo.
PsCylk	(13:6b) wysławiać będę Boga, bo łaskę zlał na mnie.
PsKrusz	(13:6b) Będę śpiewał Bogu, ponieważ udzielił mi dobra.
PsAszk	(13:6b) chcę śpiewać Jehowie, gdyż On mię szczodrze nadgradza.
PsSzer	(13:6b) Będę śpiewał Panu, bo mi okazał dobroć.
Tys1	(12:6c) niech zaśpiewam Panu, który mię dobrem obdarzył.
Tys5	(13:6b) chcę śpiewać Panu, który obdarzył mnie dobrem.
Bryt	(13:6b) Będę śpiewał Panu, bo okazał mi dobroć.
Pozn	(13:6b) Będę śpiewał [na cześć] Jahwe, który mnie dobrem obdarzył.
WarPra	(13:6b) Panu na chwałę będę śpiewał, bo wyświadczył mi dobro.
STB	(13:6b) będę wysławiał BOGA, bowiem zlał na mnie Swoją łaskę.
EIB	(13:6b) Dla PANA pragnę śpiewać, gdyż On mi okazał wspaniałomyślność!

Psalm 14

Ps 14,1

PsFlor	(13:1) Rzekł jest szalony na siercu swojem: Nie Boga! (13:2) Skażeni są i żadający są sie sczynili w naukach swojich; nie jest, kto by uczynił dobrego, nie jest aż do jednego.
PsPul	(13:1) Rzekł niemądry w siercu swem: Nie jest Bog. (13:2) Skażeni są i żadzący udziełani są w czynoch swoich; nie jest, kto by uczynił dobre, nie go aż do jednego.
Wuj1923	(14:1) Na koniec, Psalm Dawidowi. (14:2) Rzekł głupi w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, i obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz aż do jednego.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. (14:2) Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Dawidowy. Głupi powiedział w swoim sercu: Nie ma Boga. Są zepsuci, popełniają obrzydliwe czyny. Nie ma nikogo, kto by czynił dobro.
PsBycz	Naczelnikowi-muzyki, Psalm Dawida, dany do grania. Myślał, głupiec, w-sercu-swojém: „Nie-ma Boga” popsowano-się, popełniono-szkaradny czyn; nie-ma czyniącego dobrze.
Goet	PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. Głupiec rzekł w sercu swem: "Niema Boga". Zwyrodniałe i obrzydliwe jest ich postępowanie; niema tam nikogo, kto czyni dobrze.
PsCylk	Przewodnikowi chóru. Dawida. Rzecze nikczemny w sercu swojém: niemasz Boga; zepsuli, skazili postępki swe, niema czyniącego dobro.
PsKrusz	Przełożonemu chóru. (Psalm) Dawida. Rzekł głupi w sercu swojem: "Niemasz Boga!" upadli, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich; niemasz, ktoby czynił dobrze!
PsAszk	Dyrygentowi. - Śpiew Dawidowy. Mówi nędznik w swem sercu: "nie istnieje Bóg". Zepsuci z gruntu, obrzydliwe ich poczynania, a niemasz ktoby czynił, to co jest dobre.
PsSzer	Przewodnikowi chóru, Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga! Zepsutymi, obrzydliwymi są w postępowaniu, nie ma nikogo, kto by dobrze czynił.
Tys1	(13:1) Kierownikowi chóru. Dawidowy. Powiada głupi w swoim sercu: «Nie ma Boga». Zepsuci są, ohydnych rzeczy dokonali; nie ma takiego, kto by czynił dobrze.
Tys5	Kierownikowi chóru. Dawidowy. Mówi głupi w swoim sercu: Nie ma Boga. Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają, nikt nie czyni dobrze.
Bryt	Przewodnikowi chóru. Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga! Są znieprawieni, popełniają ohydne czyny. Nie ma nikogo, kto by dobrze czynił.
Pozn	[Uwaga] dla kierownika chóru: [Psalm] Dawida. Rzekł głupi w sercu swoim: "Nie ma Boga". Dopuszczają się czynów występnych i haniebnych, nie ma nikogo, kto by czynił to, co dobre.
WarPra	Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. Mówią nierozumni w swoim sercu, że nie ma Boga! I dopuszczają się rzeczy złych i haniebnych, nikt nie troszczy się o dobro.
STB	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Nikczemny mówi w swoim sercu: Nie ma Boga. Zepsuli się, skazili swoje czyny, nie ma takiego, co czyni dobro.
EIB	Dla prowadzącego chór. Dawidowy. Nierozumny stwierdził w swym sercu: Nie ma Boga! Wszyscy ulegli zepsuciu, postępują wstrętnie - Nikt nie dba o dobro!

Ps 14,2

PsFlor	(13:3) Gospodzin z nieba weźrzał jest na syny ludzskie, by widział, jestli rozumny, albo szukający Boga.
PsPul	(13:3) Gospodzin z nieba weźrzał na syny człowiekow, by widział, jestli rozumny, albo szukający Boga.
Wuj1923	(14:3) Pan z nieba pojrzał na syny człowiecze, aby oglądał, jeźli jest rozumiejący albo szukający Boga.
Gda1881	(14:3) Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.
Gda2017	PAN spojrzał z niebios na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy jest ktoś rozumny i szukający Boga.
PsBycz	Pan, z-niebios, spogląda, na dzieci człowiecze, dla-zobaczenia: czy-istnie roztropny kto, szukający Boga?
Goet	Pan patrzy z nieba na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy niema tam rozsądnego, który szuka Boga.
PsCylk	Bóg z nieba spogląda na synów ludzkich, by zobaczyć, czy jest kto rozumny, szukający Boga.
PsKrusz	Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy jest kto rozumny i szukający Boga?
PsAszk	Jehowa spogląda z niebios na ród ludzki, by dojrzeć, czy jest kto rozumiejący, ktoby szukał Boga.
PsSzer	Pan spogląda z niebios na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy jest kto rozumny, czy kto szuka Boga.
Tys1	(13:2) Na synów ludzkich Pan spogląda z nieba, by widzieć, czy jest rozumny, który szuka Boga.
Tys5	Pan spogląda z nieba na synów ludzkich, badając, czy jest wśród nich rozumny, który szukałby Boga.
Bryt	Pan spogląda z niebios na ludzi, Aby zobaczyć, czy jest kto rozumny, Który szuka Boga.
Pozn	Jahwe spogląda z wysokości nieba na synów człowieczych, by zobaczyć, czy jest [pośród nich] ktoś rozumny, który by szukał Boga.
WarPra	A Bóg patrzy z niebios na ludzi. Czy będzie wśród nich ktoś rozumny i szukający Boga?
STB	WIEKUISTY spogląda z Nieba na synów ludzkich, by zobaczyć, czy jest ktoś rozumny, ktoś szukający Boga.
EIB	PAN spojrzał z nieba na ludzi, By zobaczyć, czy jest ktoś rozumny, ktoś, kto szukałby Boga.

Ps 14,3

PsFlor	(13:4) Wszytcy odchylili są sie, w jedno pospołu nieużyteczni są sie uczynili; nie jest, jenże by uczynił dobre, nie jest aż do jednego. (13:5) Grob otworzony gardło jich jest, języki swymi lściwie są czynili, jad źmijowy pod wargami jich. (13:6) Jichże usta złorzeczenia i gorzkości pełna są, rychłe nogi jich ku przeliciu krwie. (13:7) Skruszenie i niezbożstwo w drogach jich i drogi pokoja nie poznali są; nie jest strach boży przed oczyma jich.
PsPul	(13:4) Wszytcy otchylili sie, pospołu nieużyteczni są sie uczynili; nie jest, jenże by uczynił dobre, nie jest aż do jednego. (13:5) Grob otworzony gardło jich jest, języki swymi łżywie uczynili, jad źmijowy pod wargi jich. (13:6) Jichże usta złorzeczenia i gorszkości pełna są, rychłe nogi jich ku przeliciu krwie. (13:7) Skruszenie i nieszczęście w jich drogach i drogę pokoja nie poznali; nie jest bojaźń boża przed oczyma jich.
Wuj1923	(14:4) Wszyscy odstąpili, pospołu stali się niepożytecznymi: niemasz, ktoby dobrze czynił, niemasz aż do jednego. (Grób otwarty jest gardło ich: językami swemi zdradliwie poczynali, jad żmijowy pod ich wargami. Których usta pełne są złorzeczenia i gorzkości: prędkie nogi ich na wylanie krwie. Skruszenie i nieszczęście na drogach ich, a drogi pokoju nie poznali: niemasz bojaźni Bożéj przed ich oczyma.)
Gda1881	(14:4) Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.
Gda2017	Wszyscy zboczyli z drogi, wszyscy jednakowo znikczemnieli. Nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego.
PsBycz	To-wszystko zboczyło; razem zepsuli-się; nie-ma, czyniącego dobrze; nie-ma, nawet jednego.
Goet	Ale oni wszyscy odstąpili, wszyscy razem zwyrodnieli; niema tam nikogo, kto czyni dobrze, niema ani jednego.
PsCylk	Wszystko odstąpiło, pospołu się zepsuli; niema czyniącego dobro, niema ani jednego.
PsKrusz	Oto wszyscy odstąpili, jednako nieużytecznymi się stali! Niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz prawie jednego!
PsAszk	Wszyscy oni odpadają, a w równej mierze odmienieni są wstrętni, i niemasz nikogo, coby czynił to, co jest dobrem, ani nawet jednego.
PsSzer	Lecz wszyscy odstąpili, pospołu zwyrodnieli, nie ma, kto by dobrze czynił, nie ma ani jednego.
Tys1	(13:3) Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni: takiego, co dobrze czyni, nie ma ni jednego.
Tys5	Wszyscy zbłądzili, stali się nikczemni, nie ma takiego, co dobrze czyni, nie ma ani jednego.
Bryt	Wszyscy odstąpili, wespół się splugawili. Nie ma, kto by dobrze czynił, nie ma ani jednego.
Pozn	Ale wszyscy zeszli na manowce, wszyscy zwyrodnieli, nie ma nikogo, kto by czynił dobrze, nie ma ani jednego.
WarPra	Ale wszyscy zbłądzili i do cna znikczemnieli, nie ma nikogo, kto by czynił dobrze.
STB	Wszyscy odstąpili, razem się zepsuli; nie ma takiego, co czyni dobro nie ma ani jednego.
EIB	Ale wszyscy zboczyli, wszyscy stali się podli, Nikt nie dba o dobro, brak choćby jednego. [Ich gardło to otwarty grób, Swymi słowami zwodzą, Jak żmije kryją pod językiem jad I prędcy są do przekleństw oraz oszustw. Ich nogi śpieszą do rozlewu krwi, Na ścieżkach - zguba i nieszczęście, Droga pokoju nie przemyka przez myśl, A lęk przed Bogiem nie wpływa na ich posunięcia.]

Ps 14,4

PsFlor	(13:8) Czyli nie poznają wszytcy, cso stroją lichotę, jiż to żrą lud moj jako karmią chleba? (13:9a) Boga są nie wzywali;
PsPul	(13:8) Azali nie poznają wszytcy, coż czynią złość, ci, co pożyrają lud moj jako karmią chlebową? (13:9a) Gospodna nie wzywali;
Wuj1923	(14:5) Izali nie poznają wszyscy, którzy czynią nieprawość, którzy pożerają lud mój, jako pokarm chleba?
Gda1881	(14:5) Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają.
Gda2017	Czyż są nierozumni wszyscy czyniący nieprawość, którzy pożerają mój lud, jakby chleb jedli, a PANA nie wzywają?
PsBycz	Czy-nie dorozumiewają-się, wszyscy sprawcy złego, pożerający lud-mój, jakby jedli chléb, że Pana nie wzywają?
Goet	Czyż nie mają poznania wszyscy, którzy popełniają przestępstwo i którzy pożerają lud mój, jakoby jedli chleb? A Pana nie wzywają.
PsCylk	Czyż nie mają poznać wszyscy złoczyńcy, co pożerają lud mój, spożywają jako chleb, Boga, którego nie wezwali.
PsKrusz	Czyż nie widzą wszyscy czyniący źle, że pożerają naród mój, jakoby zjadali chleb - Boga nie wzywają?
PsAszk	Czyż nie wiedzą tego wszyscy ci, co czynią nieprawość, ci którzy zjadają mój lud, którzy chleb spożywają Boży, a Jehowy nie wzywają?
PsSzer	Czyż nie mają rozumu wszyscy złoczyńcy, co pożerają mój lud? Jedzą chleb Pana, ale Go nie wzywają?
Tys1	(13:4) Czyż się nie opamiętają wszyscy, co czynią nieprawość, co lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli? Pana nie wezwali.
Tys5	Czyż się nie opamiętają wszyscy, którzy czynią nieprawość, którzy lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli, którzy nie wzywają Pana?
Bryt	Czyż są nierozumni wszyscy czyniący nieprawość? Pożerają lud mój tak, jak się je chleb, Ale Pana nie wzywają.
Pozn	Czyż nie przyjdzie opamiętanie na wszystkich nieprawość czyniących, którzy zjadają swój chleb żerując na moim ludzie, ale do Jahwe się nie zwracają?
WarPra	Czyż wszyscy złoczyńcy stracili rozum ci, co jakby pożerają cały mój naród? Jedzą, co prawda, chleb Pana, lecz Imienia Jego wcale nie wzywają.
STB	Czy wszyscy owi złoczyńcy, co pożerają mój lud, jak się spożywa chleb, nie mają poznać WIEKUISTEGO, którego nie wezwali?
EIB	Czy nie mają poznania ci wszyscy czyniący nieprawość, Chętni kąsać mój lud? Jedzą chleb, lecz do PANA nie wołają.

Ps 14,5

PsFlor	(13:9b) tam są drżeli strachem, gdzie to nie był strach. (13:10a) Bo Gospodzin w pokoleniu prawem jest;
PsPul	(13:9b) tam drżeli strachem, gdzież nie był strach. (13:10a) Bo Gospodzin w pokoleniu prawym jest;
Wuj1923	(14:6) Pana nie wzywali: tam drżeli od bojaźni, gdzie nie było strachu.
Gda1881	(14:6) Tam się bardzo ulękną, gdyż Bóg jest przy narodzie sprawiedliwego.
Gda2017	Tam ogarnie ich strach, gdyż Bóg jest pośród pokolenia sprawiedliwych.
PsBycz	Tamć, przerażą-się strachem; bo Bóg, z-rodem sprawiedliwego.
Goet	Wtedy opadło ich przerażenie, ponieważ Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwych.
PsCylk	Tam zatrwożą się trwogą, gdyż Bóg jest w pokoleniu sprawiedliwém.
PsKrusz	Tutaj ulękną się bardzo, gdyż Bóg jest w narodzie sprawiedliwym.
PsAszk	Otóż tam ich zdejmie lęk przeraźliwy, gdy Bóg się objawi sprawiedliwy w pokoleniu sprawiedliwem.
PsSzer	Potem drżeć będą ze strachu, gdyż Bóg jest z rodem sprawiedliwym.
Tys1	(13:5) Wtedy z bojaźni zadrżą, gdyż Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwym.
Tys5	Wtedy zadrżeli ze strachu, gdyż Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwym.
Bryt	Tam ogarnie ich strach, Gdyż Bóg jest z rodem sprawiedliwym.
Pozn	Struchleją przeto z przerażenia, gdyż Jahwe jest pośród pokolenia prawych.
WarPra	Ale strach ich ogarnął i przerażenie, bo oto stanął Bóg obok sprawiedliwych.
STB	Tam zatrwożą się trwogą, gdyż Bóg jest tylko w sprawiedliwym plemieniu.
EIB	Ale dopadnie ich strach! Bóg jest przy rodzie sprawiedliwych!

Ps 14,6

PsFlor	(13:10b) radę ubogiego skaził jeś, bo Gospodzin nadzieja jego jest.
PsPul	(13:10b) radę ubogiego skaziliście, bo Gospodzin nadzieja jego jest.
Wuj1923	(14:7) Albowiem Pan jest w narodzie sprawiedliwym: radę ubogiego zesromociliście, iż Pan jest nadzieja jego.
Gda1881	(14:7) Hańbicie radę ubogiego; ale Pan jest nadzieją jego.
Gda2017	Szydzicie z rady ubogiego, ale PAN jest jego ucieczką.
PsBycz	Radę ubogiego zawstydzacie; chociaż Pan przytułkiem-jego.
Goet	W hańbę obracacie radę nędznego, jednak Pan jest ucieczką jego.
PsCylk	Zamysłami biednego gardzić możecie, ale Bóg jest obroną jego.
PsKrusz	Hańbicie radę ubogiego, lecz Bóg jest nadzieją jego.
PsAszk	Tem, co uradzone jest o uciśnionych będziecie zawstydzeni, bo Jehowa jest ich chroniącą opieką.
PsSzer	Doznacie zawodu w zamyśle przeciw ubogiemu, bo Pan jest ucieczką jego.
Tys1	(13:6) Udaremnić chcecie zamiar biedaka: lecz Pan jest jego ucieczką.
Tys5	Chcecie udaremnić zamiar biedaka, lecz Pan jest jego ucieczką.
Bryt	Doznacie zawodu w zamyśle przeciw ubogiemu, Gdyż Pan jest jego schronieniem.
Pozn	Zawiodą się w swych zamysłach przeciwko biednemu, Jahwe bowiem jest jego ucieczką.
WarPra	Chcielibyście zniweczyć pragnienia biedaków, lecz oni u Pana znaleźli schronienie.
STB	Możecie gardzić radą żebrzącego, ale BÓG jest jego obroną.
EIB	Radę ubogiego wyśmiali, Bo PAN jest jego schronieniem.

Ps 14,7

PsFlor	(13:11) Kto da z Syjon zbawienie Israhel? Kiedy otewroci Gospodzin jęcstwo [Syjon] luda swego, radować sie będzie Jakob i wiesielić sie będzie Israhel.
PsPul	(13:11) Kto da ze Syjon zbawienie Izrahelowi? Kiedy odwroci Gospodzin jętstwo luda swego, radować sie będzie Jakob i wiesielić sie będzie Izrahel. Sław❬a...❭
Wuj1923	(14:8) Któż da z Syonu zbawienie Izraelskie? gdy oddali Pan niewolą ludu swego, rozweseli się Jakób i rozraduje się Izrael.
Gda1881	(14:8) Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdyż zasię wyprowadzi Pan z więzienia lud swój; rozraduje się Jakób, a Izrael się rozweseli.
Gda2017	Oby przyszło z Syjonu zbawienie Izraela! Gdy PAN odwróci niewolę swego ludu, Jakub się rozraduje i Izrael się rozweseli.
PsBycz	O-któż da, z-Syonu, pomoc Jzraelowi! za-zwrotu, przez Pana, niewoli ludu-swojego, rozraduje-się Jakób, ucieszy-się Izrael.
Goet	Ach, gdybyż zbawienie dla Izraela przyszło z Syjonu! Gdy Pan odmieni niewolę ludu swego, wtedy niech Jakób się weseli, wykrzykuje, a Izrael niech się raduje.
PsCylk	Ktoby dał z Cyonu pomoc Izraelowi; gdy zwróci Bóg wygnańców narodu Swego, rozweseli się Jakób, rozraduje Izrael.
PsKrusz	Kto da ze Sjonu wybawienie Izraelowi! Gdy z więzienia wyprowadzi naród swój, będzie się cieszył Jakób i rozraduje się Izrael.
PsAszk	O, któżby to dał, aby ze Syonu wyszło zbawienie Izraela, gdy powróci Bóg pojmane Swego ludu, radowałby się Jakób a weselić się będzie Izrael!
PsSzer	Oby zbawienie z Syjonu przyszło do Izraela! Gdy Pan odmieni los ludu swego, uraduje się Jakub, rozweseli się Izrael.
Tys1	(13:7) Zbawienie Izraela niech przyjdzie z Syjonu! Gdy Pan odmieni los swego narodu, Jakub się uraduje, Izrael ucieszy.
Tys5	Kto przyniesie z Syjonu zbawienie Izraelowi? Gdy Pan odmieni los swego narodu, Jakub się rozraduje, Izrael się ucieszy.
Bryt	Oby przyszło z Syjonu zbawienie Izraela! Kiedy Pan odwróci niewolę ludu swego, Uraduje się Jakub, rozweseli się Izrael.
Pozn	Oby z Syjonu nadeszło wybawienie dla Izraela! Gdy Jahwe odmieni losy swego ludu, weselić się będzie Jakub, radować się będzie Izrael.
WarPra	Niech więc dla Izraela przyjdzie pomoc z Syjonu! Gdy Pan odmieni wreszcie dolę swego ludu, będzie się cieszył Jakub i radował Izrael.
STB	Kto da pomoc Israelowi z Cyonu? Kiedy WIEKUISTY przywróci wygnańców Swego ludu – rozweseli się Jakób, rozraduje Israel.
EIB	Oby już przyszło z Syjonu zbawienie Izraela! A gdy PAN przywróci powodzenie swemu ludowi, Wtedy niech cieszy się Jakub, Niech się weseli Izrael!

Psalm 15

Ps 15,1

PsFlor	(14:1) Gospodnie, kto będzie przebywać w przebytce twojem albo kto będzie stać na gorze świętej twojej?
PsPul	(14:1) Gospodnie, kto będzie mieszkał w przebytce twojem albo kto będzie stać na gorze świętej twojej?
Wuj1923	Psalm Dawidowi. Panie, któż będzie mieszkał w przybytku twoim? albo kto odpocznie na górze twojéj świętéj?
Gda1881	Pieśń Dawidowa. Panie! któż będzie przebywał w przybytku twoim? Któż będzie mieszkał na świętej górze twojej?
Gda2017	Psalm Dawida. PANIE, kto będzie przebywał w twoim przybytku? Kto zamieszka na twojej świętej górze?
PsBycz	Psalm Pawida. O Panie! któż zamieszka w-namiocie-Twoim? któż będzie-przemieszkiwał na-górze Swiętości-Twojéj?
Goet	PSALM Dawida. Panie, któż może przebywać w namiocie Twoim? Któż może mieszkać na świętej górze Twojej?
PsCylk	Psalm Dawida. Boże, komuż przebywać w namiocie Twoim, komu mieszkać na górze Twojej świętej?
PsKrusz	Psalm Dawida. Boże, któż będzie przebywał w przybytku Twoim? Któż będzie mieszkał na Twej górze świętej?
PsAszk	Śpiew Dawidowy. O Jehowo, komuż danem jest osiąść w Twym namiocie, a kto zamieszka na górze Twej Świętobliwości?
PsSzer	Psalm Dawida. Panie! Kto może gościć w namiocie Twoim? Kto może zamieszkać na Twej górze świętej?
Tys1	(14:1) Psalm. Dawidowy. Kto będzie przebywał w przybytku Twym, Panie, kto na górze Twej świętej zamieszka?
Tys5	Psalm. Dawidowy. Kto będzie przebywał w Twym przybytku, Panie, kto zamieszka na Twojej świętej górze?
Bryt	Psalm Dawidowy. Panie! Kto przebywać będzie w namiocie twoim? Kto zamieszka na twej górze świętej?
Pozn	Psalm Dawida. Jahwe, kto może gościć w Twym świętym Namiocie, kto jest godzien przebywać na Twej świętej górze?
WarPra	Psalm Dawida. Kto może wejść do Twego przybytku, o Panie? Kto może przebywać na Twej świętej górze?
STB	Psalm Dawida. WIEKUISTY, kto zamieszka w Twoim domu; kto będzie mieszkał na Twojej świętej górze?
EIB	Psalm Dawida. PANIE, kto zamieszka w Twoim namiocie? Kto się znajdzie na Twej świętej górze?

Ps 15,2

PsFlor	(14:2) Jenże wchodzi przez winy i czyni prawdę,
PsPul	(14:2) Jen wchodzi bez winy i czyni sprawiedliwoć,
Wuj1923	Który chodzi bez zmazy i czyni sprawiedliwość.
Gda1881	Ten, który chodzi w niewinności, i czyni sprawiedliwość, a mówi prawdę w sercu swojem;
Gda2017	Ten, kto postępuje nienagannie i czyni sprawiedliwość, a w swoim sercu mówi prawdę;
PsBycz	Postępujący nieskazitelnie, i-czyniący sprawiedliwie, oraz-mówiący prawdę z-serca-swojego.
Goet	Ten, kto żyje nienagannie i czyni sprawiedliwość, a mówi prawdę z serca swego.
PsCylk	Kto postępuje nieskazitelnie, i świadczy sprawiedliwość, i prawi prawdę w sercu swojém.
PsKrusz	Ten, który chodzi w niewinności i czyni sprawiedliwość, i w sercu swojem mówi prawdę.
PsAszk	W prostocie kto kroczy i czyni sprawiedliwość, zaś prawdę wyznaje w swem sercu.
PsSzer	Ten, kto żyje nienagannie i pełni to, co prawe, i mówi prawdę w sercu swoim.
Tys1	(14:2) Kto postępuje bez skazy, działa sprawiedliwie, a w sercu żywi prawe myśli
Tys5	Ten, który postępuje bez skazy, działa sprawiedliwie, a mówi prawdę w swoim sercu
Bryt	Ten, kto żyje nienagannieI pełni to, co prawe, I mówi prawdę w sercu swoim.
Pozn	Ten, kto prowadzi żywot nieskalany i pełni sprawiedliwość, kto żywi w sercu myśli prawe
WarPra	Ten, kto żyje bez skazy i przestrzega prawa, a w sercu swoim zawsze zachowuje prawdę;
STB	Ten, kto postępuje bez zarzutu, świadczy sprawiedliwość oraz mówi prawdę w swym sercu.
EIB	Ten, kto żyje nienagannie, Postępuje w sposób prawy, Mówi prawdę z głębi serca,

Ps 15,3

PsFlor	(14:3) jenże mołwi prawdę w siercu swojem, jenże nie uczynił lści w języce swojem (14:4) ani uczynił bliźniemu swemu złego, ani przekorzyzny wziął jest przeciw bliźnim swojim.
PsPul	(14:3) jen mowi prawdę w siercu swoim, jen nie uczynił zdradę w języku swoim, (14:4) ani uczynił bliźniemu swemu złe, ani przekorzyzny wziął przeciw bliźnim swym.
Wuj1923	Który mówi prawdę w sercu swojem, który nie czyni zdrady językiem swoim: ani uczynił bliźniemu swemu złego, i zelżywości nie przyjął przeciw bliźnim swoim.
Gda1881	Który nie obmawia językiem swoim, nic złego nie czyni bliźniemu swemu, ani zelżywości kładzie na bliźniego swego.
Gda2017	Kto nie obmawia swym językiem, nie wyrządza bliźniemu nic złego, nie znieważa bliźniego;
PsBycz	Co nie obchodzi-wokoło, dla potwarzania językiem-swoim; co nie czyni, przyjacielowi-swemu, złego, i-z-obelgą nie porywa-się na bliźniego-swego.
Goet	Kto nie obmawia językiem swoim, nie czyni nic złego towarzyszowi swemu, ani obelgi nie rzuca na swego bliźniego.
PsCylk	Nie spotwarza językiem swoim, nie czyni bliźniemu złego, ani hańby nie rzuca na krewnego.
PsKrusz	Który nie obmawia językiem swoim, nie czyni nic złego bliźniemu swemu i zelżywości nie wyrządza bliźniemu swemu.
PsAszk	kto na język swój nie bierze nikogo, krzywdy nie czyni bliźniemu swemu, ani też hańby nie cierpi na tym, kto mu jest blizki -
PsSzer	Kto nie obmawia językiem swoim, nie wyrządza krzywdy bliźniemu swemu, ani nie rzuca potwarzy na przyjaciela swego.
Tys1	(14:3) i oszczerstw swym językiem nie głosi; kto zła nie czyni bliźniemu swojemu i sąsiadowi swemu nie ubliża;
Tys5	i nie rzuca oszczerstw swym językiem; ten, który nie czyni bliźniemu nic złego i nie ubliża swemu sąsiadowi;
Bryt	Nie obmawia językiem swoim, Nie czyni zła bliźniemu swemu Ani nie znieważa sąsiada swego.
Pozn	i językiem swym nie szerzy oszczerstw; kto nie wyrządza zła bliźniemu swemu ani nie rzuca potwarzy na swego przyjaciela;
WarPra	ten, kto swym językiem innych nie obraża i przyjaciołom nic złego nie czyni, a swoim najbliższym przykrości nie sprawia;
STB	Nie spotwarza swoim językiem, nie czyni złego bliźniemu, ani nie rzuca hańby na bliskiego.
EIB	Nie obmawia swym językiem, Nie wyrządza zła bliźniemu, Nie ubliża sąsiadowi,

Ps 15,4

PsFlor	(14:5) Ku niczemu przewiedzion jest w obeźrzeniu jego zły, ale bojące sie Boga chwali. (14:6a) Jenże przysięga bliźniemu, a nie zdradza,
PsPul	(14:5) W nic obrocon jest w obeźrzeniu jego złościwy, ale bojące sie Boga chwali. (14:6a) Jenże przysięga bliźniemu swemu, a nie zdradza,
Wuj1923	Wniwecz obrócony jest w oczach jego złośliwy: a bojących się Pana wysławia: który przysięga bliźniemu swemu, a nie zdradza:
Gda1881	Przed którego oczyma wzgardzony jest niezbożnik, ale tych, którzy się boją Pana, ma w uczciwości; który, choć przysięże z szkodą swoją, nie odmienia;
Gda2017	Ten, przed którego oczami bezbożny jest wzgardzony, a który szanuje tych, co się boją PANA; kto, choć przysięga na własną niekorzyść, nie wycofuje się;
PsBycz	Co wzgardzony, w-oczach-jego, obrzydzon; ale,-bojących-się Pana, poważa; co przysięga, z narażeniem się na-szkodę, a-nie odmienia.
Goet	W oczach którego wzgardzony jest wyrzutek, a szanuje tych, którzy się Pana boją, kto choć przysiągł na własną szkodę, jednak nie odmienia;
PsCylk	Nikczemnik w oczach jego wzgardzony, a bogobojnych szanuje; przysięga na swą szkodę, a nie odmienia.
PsKrusz	Przed którego oczyma wzgardzony jest czyniący źle, a bojących się Boga ma w uczciwości; który, choć przysięże ze szkodą swą, nie odmienia.
PsAszk	kto człowiekiem pogardy godnym się brzydzi a choć sam jest w poniżeniu czci bogobojnych, kto przysiągłszy na własną szkodę i tego nie zmieni, -
PsSzer	Kto gardzi wyrzutkiem, a czci tych, co boją się Pana. Kto dotrzyma przysięgi choćby na własną szkodę.
Tys1	(14:4) kto za godnego wzgardy uważa złoczyńcę, a bojących się Pana szanuje;
Tys5	kto złoczyńcę uważa za godnego wzgardy, a szanuje tych, co się boją Pana; ten, kto dotrzymuje przysięgi, choćby z uszczerbkiem dla siebie;
Bryt	Sam czuje się wzgardzony i niegodny, A czci tych, którzy boją się Pana. Choćby złożył przysięgę na własną szkodę, nie zmieni jej.
Pozn	kto odtrąconego ma w pogardzie, ale tych, którzy się Jahwe boją, darzy szacunkiem; kto nie narusza przysięgi danej przyjacielowi,
WarPra	ten, kto pogardza każdym bezbożnikiem, a cześć okazuje wszystkim bogobojnym; ten, kto zawsze dotrzymuje obietnic, jakie pod przysięgą dał swoim najbliższym;
STB	Nikczemnik jest wzgardzony w jego oczach, a bogobojnych szanuje; tego, kto przysięga na swoją szkodę i nie zmienia.
EIB	Nie ma względów dla nikczemnych, Ceni w ludziach bojaźń PANA, Dotrzymuje swej przysięgi, nawet gdy go to kosztuje,

Ps 15,5

PsFlor	(14:6b) jenże dobra swego nie dał jest na lichwę i darow na przezwinnych nie brał jest. (14:7) Jenże czyni to, nie będzie poruszon na wieki.
PsPul	(14:6b) jenże dobytka swego nie dał na lichwę i darow na przezwinnych nie brał. (14:7) Jenże czyni ty skutki, nie będzie ruszon na wieki.
Wuj1923	Który pieniędzy swych nie dał na lichwę, i darów na niewinne nie przyjmuje. Kto to czyni, nie będzie poruszon na wieki.
Gda1881	Który pieniędzy swych nie daje na lichwę, i darów przeciwko niewinnym nie przyjmuje. Kto to czyni, nie zachwieje się na wieki.
Gda2017	Kto swych pieniędzy nie pożycza na lichwę i nie daje się przekupić przeciwko niewinnemu. Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.
PsBycz	Co pieniędzy-swych nie daje na-lichwę, i-podarku, przeciw niewinnemu, nie bierze. Czyniący te rzeczy, nie zachwieje-się na-wieki.
Goet	Kto pieniędzy swych nie pożycza na lichwę i datków nie przyjmuje przeciwko niewinnym. Kto to czyni, nie zachwieje się na wieki.
PsCylk	Pieniędzy swych nie daje na lichwę, i wziątku przeciw niewinnym nie bierze. Kto tak czyni, nie zachwieje się nigdy.
PsKrusz	Który pieniędzy swych nie daje na lichwę, i darów przeciwko niewinnemu nie przyjmuje. Kto czyni to, nie zachwieje się na wieki.
PsAszk	pieniędzy swych nie daje na lichwę a przekupstwa nie przyjmie przeciw niewinnemu, - kto tak postępuje, ten nie zachwieje się na wieki.
PsSzer	Kto pieniędzy swych nie pożycza na lichwę i daru nie przyjmuje przeciwko niewinnemu. Kto to czyni, nigdy się nie zachwieje.
Tys1	(14:5) kto dotrzyma, choć przysiągł ze swoim uszczerbkiem, kto nie daje swoich pieniędzy na lichwę i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.
Tys5	ten, kto nie daje swoich pieniędzy na lichwę i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.
Bryt	Pieniędzy swych nie pożycza na lichwę I nie daje się przekupić przeciw niewinnemu. Kto tak czyni, nie zachwieje się nigdy.
Pozn	nie pożycza pieniędzy na lichwę i nie da się przekupić darami przeciw niewinnemu. Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.
WarPra	ten, kto nie pożycza pieniędzy na lichwę i nie daje się przekupić, by ukarać niewinnego. Ten, kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.
STB	Nie daje swoich pieniędzy na lichwę oraz wziątku przeciw niewinnym nie bierze. Kto tak czyni, nigdy się nie zachwieje.
EIB	Nie pożycza po lichwiarsku I za łapówkę nie krzywdzi niewinnych - Ten, kto tak postępuje, nie zachwieje się nigdy.

Psalm 16

Ps 16,1

PsFlor	(15:1a) Schowaj mie, Gospodnie, bo jeśm pwał w cię.
PsPul	(15:1a) Zachowaj mie, Gospodnie, bo jeśm pwał w tobie.
Wuj1923	(16:1) Tytułu napis samemu Dawidowi. (16:2a) Zachowaj mię, Panie; bom nadzieję miał w tobie.
Gda1881	(16:1) Złota pieśń Dawidowa. (16:2a) Strzeż mię, o Boże! bo w tobie ufam.
Gda2017	Miktam Dawida. Strzeż mnie, o Boże, bo tobie ufam.
PsBycz	Złoty-wiersz Dawida. Strzeż-mię, o Boże! bo ufam w-Tobie.
Goet	ZŁOTY klejnot Dawida. Zachowaj mię, Boże! bo Tobie ufam.
PsCylk	Klejnot Dawida. - Ochroń mnie Boże, gdyż ufam Ci.
PsKrusz	Hymn Dawida. Strzeż mnie, o Panie! ponieważ położyłem ufność w Tobie.
PsAszk	Klejnot Dawidowy. Strzeż mię wszechpotężny Boże, gdyż pod Twoją się chronię opiekę.
PsSzer	Miktam Dawidowy. Strzeż mię, o Boże, bom Tobie zaufał!
Tys1	(15:1) Miktam. Dawidowy. Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie,
Tys5	Miktam. Dawidowy. Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się u Ciebie,
Bryt	Miktam Dawidowy. Strzeż mię, Boże, bo w tobie szukam schronienia!
Pozn	Pieśń Dawida. Strzeż mnie, o Boże, do Ciebie się bowiem uciekam!
WarPra	Miktam. Psalm Dawida. Strzeż mnie, o Panie, Tobie zaufałem.
STB	Klejnot Dawida. Ochroń mnie Boże, gdyż Ci ufam.
EIB	Do złotej myśli. Dawidowy. Strzeż mnie, Boże, gdyż w Tobie szukam schronienia!

Ps 16,2

PsFlor	(15:1b) Rzekł jeśm Gospodnu: Bog moj jeś ty, bo dobr mojich nie potrzebujesz.
PsPul	(15:1b) Rzekł jeśm Gospodnu: Bog moj jeś ty, bo dobr mych nie potrzebujesz.
Wuj1923	(16:2b) Rzekłem Panu: Tyś jest Bogiem moim; albowiem dóbr moich nie potrzebujesz.
Gda1881	(16:2b) Rzecz, duszo moja! Panu: Tyś Pan mój, a dobroć moja nic ci nie pomoże,
Gda2017	Moja dusza mówi do PANA: Ty jesteś moim Panem, a moja dobroć nie przynosi ci żadnej korzyści;
PsBycz	O duszo moja! rzekłaś do-Pana: Panemeś-moim Ty; dobroć-moja, nie przyda się dla-Ciebie.
Goet	Mówiłem Panu: "Ty jesteś Panem moim; niema dobra dla mnie poza Tobą!"
PsCylk	Rzekłaś do Boga: Panem moim Ty; dobrem mojém najwyższém.
PsKrusz	Rzekłem Bogu: "Tyś Panem moim, dobro moje nie jest ponad Ciebie".
PsAszk	Duszo ma, mów do Jehowy: "Tyś jest mym Panem, Tyś moim skarbem najdroższym, i niemasz nic ponad Ciebie".
PsSzer	Mówię do Pana: Tyś Panem moim, Tyś moim dobrem jedynym.
Tys1	(15:2) mówię do Pana: «Tyś jest Panem moim; nie ma dla mnie dobra bez Ciebie».
Tys5	mówię Panu: Ty jesteś Panem moim; nie ma dla mnie dobra poza Tobą.
Bryt	Rzekłem do Pana: Tyś Panem moim, Nie ma dla mnie dobra poza tobą.
Pozn	Rzekłem do Jahwe: "Panie, Tyś moim szczęściem!
WarPra	Wołam do Ciebie Panie: Tyś moim Panem, Tyś moim jedynym szczęściem.
STB	Powiedziałem WIEKUISTEMU: Ty jesteś moim Panem, moim najwyższym dobrem.
EIB	Powiedziałem do PANA: Ty jesteś moim Panem, Poza Tobą nie ma dla mnie dobra.

Ps 16,3

PsFlor	(15:2) Świętym, cso są w ziemi jego, dziwne sczynił wszytki wole moje w nich.
PsPul	(15:2) Świętym, co są w ziemi jego, dziwnie sczynił wszytki wole me w nich.
Wuj1923	Świętym, którzy są na ziemi jego, dziwne uczynił wszystkie chęci moje ku nim.
Gda1881	Ale świętym, którzy są na ziemi, i zacnym, w których wszystko kochanie moje.
Gda2017	Lecz świętym, którzy są na ziemi, i szlachetnym, w których całe moje upodobanie.
PsBycz	Ale dla świętych, co na-ziemi są; a-sławni mężowie, całé upodobanié-mé, w-nich.
Goet	I świętym, którzy są na ziemi i wspaniałym: w nich całe moje upodobanie!
PsCylk	W Świętych, którzy na ziemi są, i szlachetnych, całe upodobanie moje w nich.
PsKrusz	Święci, którzy są na ziemi i ludzie zacni są całem mojem pragnieniem.
PsAszk	I mów do świętych, jeśli są jacy na ziemi, że ku nim bije potęga wszystkich mych pragnień.
PsSzer	O świętych, którzy są na ziemi, mówię: To są szlachetni, w nich mam pełne upodobanie.
Tys1	(15:3) Ku świętym, którzy są na Jego ziemi, przedziwną we mnie wzbudził On miłość!
Tys5	Ku świętym, którzy są na Jego ziemi, wzbudził On we mnie miłość przedziwną!
Bryt	Do świętych zaś, którzy są na ziemi:To są szlachetni, w nich mam całe upodobanie.
Pozn	Nicością są wszystkie bóstwa w kraju." Choć wszyscy ich zwolennicy [nazywają je] wspaniałymi,
WarPra	Tylko w świętych tej ziemi, tylko w jej najlepszych w nich mam upodobanie.
STB	W świętych oraz szlachetnych, którzy są na ziemi – w nich całe moje upodobanie.
EIB	Co do świętych, którzy są w tej ziemi, Są wspaniali i są mą rozkoszą;

Ps 16,4

PsFlor	(15:3) Rozmnożyły sie są niemocy jich, potem sie pośpieszyli. (15:4) Nie zbiorę sebrania jich ze krwi ani pomnieć będę imion jich przez wargi moje.
PsPul	(15:3) Rozmnożyły sie są niemocy jich, potem sie pośpieszyli. (15:4) Nie zbiorę zborow jich ze krwie ni pomnieć będę imion jich przez wargi moje.
Wuj1923	Rozmnożyły się niemocy ich, potem się kwapili: nie będę zgromadzał schadzek ich ze krwi: i nie będę wspominał imion ich usty memi.
Gda1881	Rozmnożą się boleści tych, którzy się za cudzym bogiem kwapią; nie ukuszę ze krwi mokrych ofiar ich, ani wezmę imion ich w usta moje.
Gda2017	Rozmnożą się boleści tych, którzy chodzą za obcymi bogami. Nie złożę im ofiar z krwi i nie wymówię ich imion swoimi ustami.
PsBycz	Pomnożą dolegliwości-swe, ci, co za innemi bóstwami spieszą; nie będę-rozléwał ofiar-napojów-ich, ze-krwi, i nie będę-nosił, imion-ich, na wargach-moich.
Goet	Ale ci, co uganiają się za cudzymi bogami, spowodują sobie wiele cierpień; nie chcę brać udziału w ich krwawych ofiarach, ani nie wezmę imion ich na wargi moje.
PsCylk	Liczne są utrapienia tych, którzy innego nabyli; nie zalewam ja ich zalewek krwawych, i nie biorę imion ich na usta moje.
PsKrusz	Rozmnażają ludzie źli bałwany swoje, za cudzym bogiem chodzą; nie przeleję krwi z ich ofiar mokrych, ani położę imienia ich na wargach moich.
PsAszk	Niechajby zaś ci, którzy te dobra wymienili za inne rośli - w bólu, nie będęż ja przenigdy odprawiał ich krwawych libacji i oby imiona ich nie postały na mych wargach!
PsSzer	Mnóstwo cierpień mają ci, którzy się uganiają za cudzymi bogami; nie składam im krwawych ofiar i nie wzywam imion ich wargami swoimi.
Tys1	(15:4) Ci, którzy idą za obcymi [bogami], pomnażają swoje boleści. Nie będę wylewał krwi w ich ofiarach, ich imion wargami mymi nie wymówię.
Tys5	Ci, którzy idą za cudzymi [bogami], pomnażają swoje udręki. Nie wylewam krwi w ofiarach dla nich, imion ich nie wymawiam swoimi wargami.
Bryt	Rozmnożą się boleści tych, Którzy chodzą za cudzymi bogami; Nie złożę im ofiar z krwi I nie wezwę imion ich wargami swoimi.
Pozn	mnożą swe bóstwa i ubiegają się o ich życzliwość - ja nie będę im składał ofiar z krwi ani nawet nie wypowiem wargami ich imienia.
WarPra	Wiele musi wycierpieć, kto czci obcych bogów. A ja nie będę im składał ofiar, ich imiona nigdy nie będą na mych ustach.
STB	Liczne są utrapienia tych, co nabyli innego towarzysza; Ja ich krwawych zalewek nie zalewam i nie biorę ich imion na moje usta.
EIB	Pomnożą jednak swe troski, Ci, którzy pójdą za cudzymi bóstwami! Tym nie wyleję krwi na ofiarę I nie wezmę ich imion na wargi.

Ps 16,5

PsFlor	(15:5) Gospodzin część dziedziny mojej i kielicha mego; ty jeś, jenże wrocisz dziedzinę moję mnie.
PsPul	(15:5) Gospodzin część dziedzictwa mego i cirpienia mego; ty jeś, jen wrocisz dziedzinę moję mnie.
Wuj1923	Pan cząstka dziedzictwa mego i kielicha mego: tyś jest, który mi przywrócisz dziedzictwo moje.
Gda1881	Pan jest cząstką dziedzictwa mego, i kielicha mego, ty zatrzymujesz los mój.
Gda2017	PAN jest udziałem mego dziedzictwa i kielicha; ty strzeżesz mojego losu.
PsBycz	Pan, udziałem cząstki-mojéj, i kielicha-mego. Tyś utrzymującym los-mój.
Goet	Pan jest cząstką działu mego i kielicha mego; Ty trzymasz mój los.
PsCylk	Bóg jest darem w udziale moim i kielichem moim; Ty dzierżysz los mój.
PsKrusz	Bóg jest cząstką dziedzictwa mego i kielicha mego; Ty zachowujesz dział mój.
PsAszk	Jehowa, to mój dział i mój puhar - Tyś jest filarem moich losów.
PsSzer	Pan jest działem moim i kielichem moim; Ty trzymasz w ręku mój los.
Tys1	(15:5) Pan częścią dziedzictwa i kielicha mego: To właśnie Ty mój dział zabezpieczasz.
Tys5	Pan jest przeznaczonym mi działem i kielichem moim: To właśnie Ty mój los zabezpieczasz.
Bryt	Pan jest działem moim i kielichem moim, Ty strzeżesz losu mojego.
Pozn	Jahwe, Tyś częścią mego dziedzictwa i mej czary, Ty dzierżysz w swym ręku mój los.
WarPra	Tyś, Panie, moim dziedzictwem i kielichem moim, a losy moje są w Twoich rękach.
STB	WIEKUISTY jest darem w mym udziale, moim kielichem; Ty trzymasz mój los.
EIB	PAN - oto mój dział i kielich pomyślności! Ty trzymasz w dłoni mój los.

Ps 16,6

PsFlor	(15:6) Uwrozy spadły są mnie w światłych, bowiem dziedzicstwo moje światło jest mnie.
PsPul	(15:6) Powrozy upadły mi w światłych, iże dziedzictwo moje przeświatłe jest mnie.
Wuj1923	Sznury przypadły mi na osobliwych; albowiem dziedzictwo moje jest mi znamienite.
Gda1881	Sznury mi przypadły na miejscach wesołych, a dziedzictwo wdzięczne przyszło na mię.
Gda2017	Sznury miernicze wyznaczyły mi przyjemne miejsca i miłe jest moje dziedzictwo.
PsBycz	Części-dziedzictwa, przypadły mi, w-roskoszne-miejsca; nawet spadek ozdobiono dla-mnie.
Goet	Sznury miernicze wypadły mi na miejscach uroczych; przypadło mi piękne dziedzictwo.
PsCylk	Granice przypadły mi w rozkoszném polu; tak, dziedzictwo urocze jest dla mnie.
PsKrusz	Sznury przypadły mi na miejscach przyjemnych, a dziedzictwo piękne przypadło na mnie.
PsAszk	Mnie uśmiechnięty szczęściem przypadł dział losu, mnie dostało się wspaniałe dziedzictwo -
PsSzer	Część moja przypadła w miejscach uroczych; i dziedzictwo jest moją rozkoszą.
Tys1	(15:6) Sznury mi odmierzyły uroczą dzielnicę i dziedzictwo moje bardzo mi jest miłe.
Tys5	Sznur mierniczy wyznaczył mi dział wspaniały i bardzo mi jest miłe to moje dziedzictwo.
Bryt	Część moja przypadła w miejscach uroczych, Także dziedzictwo moje podoba mi się...
Pozn	Sznury miernicze przydzieliły mi żyzne łany; o tak, dziedzictwo moje jest mi niezmiernie miłe.
WarPra	Na pięknej ziemi przypadła mi moja cząstka i bardzo ukochałem dziedzictwo moje.
STB	Na rozkosznym polu przypadły mi granice; dla mnie jest urocze dziedzictwo.
EIB	Wytyczono mi miejsca urocze, Tak! Przypadło mi przepiękne dziedzictwo.

Ps 16,7

PsFlor	(15:7) Błogosławić będę Gospodnu, jenże mi dał rozum, i nadto aliż do nocy nagabały są mie pokrątki moje.
PsPul	(15:7) Błogosławić będę Gospodna, jen mi dał rozum, a nadto aliż do nocy nagabały mie pokrątki moje.
Wuj1923	Będę błogosławił Pana, który mi dał rozum: ktemu aż do nocy ćwiczyły mię nerki moje.
Gda1881	Będę błogosławił Pana, który mi dał radę, gdyż i w nocy ćwiczą mię nerki moje.
Gda2017	Będę błogosławił PANA, który udzielił mi rady, bo nawet w nocy pouczają mnie moje nerki.
PsBycz	Będę-błogosławił Pana, który doradza-mi; także, nocami, ostrzégają-mię uczucia-moje.
Goet	Uwielbiam Pana, który mi dał radę; nawet w nocy pouczają mię nerki moje.
PsCylk	Błogosławię Boga, który mi tak doradził; nocami téż napominają mnie wnętrza moje.
PsKrusz	Będę błogosławił Boga, który daje mi wyrozumienie, nawet w nocy ćwiczą mnie nerki moje.
PsAszk	Przetoż błogosławię Jehowie, bo dobrym mi jest rajcą, nawet tych nocy, gdzie mnie strofuje ma najgłębsza jaźń -
PsSzer	Błogosławię Pana, który mi dał radę, nawet w nocy pouczają mnie nerki moje.
Tys1	(15:7) Błogosławię Panu, który dał mi rozsądek, bo nawet w nocy upomina mnie moje serce.
Tys5	Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, bo nawet w nocy upomina mnie serce.
Bryt	Błogosławić będę Pana, że dał mi radę. Nawet w nocy poucza mnie serce moje.
Pozn	Błogosławię Jahwe, że był mi doradcą, sumienie moje napomina mnie nawet nocą.
WarPra	Błogosławię Pana, który dał mi rozum, i dlatego nocą nawet upomina mnie serce.
STB	Wysławiam WIEKUISTEGO, który mi tak doradził; bo i nocami napominają mnie moje wnętrza.
EIB	Będę błogosławił PANA, To On udzielił mi rady, W nocy pouczyło mnie moje sumienie.

Ps 16,8

PsFlor	(15:8) Przyglądał ❬jeśm❭ Gospodna w obeźrzeniu mojem wszegdy, bo na prawicy mnie jest, bych nie poruszon był.
PsPul	(15:8) Przyzirał jeśm Gospodna w obeźrzeniu moim wszegdy, bo na prawicy mi jest, bych nie poruszon był.
Wuj1923	Miałem Pana zawsze przed oczyma swemi; bo mi jest po prawicy, abych nie był poruszony.
Gda1881	Stawiałem Pana zawsze przed oczyma swemi; a iż on jest po prawicy mojej, nie będę wzruszony.
Gda2017	Stawiam PANA zawsze przed oczami; skoro on jest po mojej prawicy, nie zachwieję się.
PsBycz	Wystawiam Pana przed-siebie ciągle; bo On, przy-prawicy-méj, aby-nie zachwiałem-się.
Goet	Mam Pana zawsze przed oczyma memi; gdy On jest po prawicy mojej, nie zachwieję się.
PsCylk	Stawiam Boga przed sobą zawsze, bo póki On po prawicy mojéj, nie zachwieję się.
PsKrusz	Stawiam zawsze Boga przed oczyma memi; gdy On jest obok mnie, nie będę poruszony.
PsAszk	Pragnąłbym mieć Jehowę zawsze przed sobą i owszem po mej prawicy, abym też się nie zachwiał z mej drogi prawej.
PsSzer	Mam zawsze Pana przed oczami, gdy On jest po prawicy mojej, nie chwieję się.
Tys1	(15:8) Stawiam sobie zawsze Pana przed oczy, bo jest po mej prawicy; nic mnie nie zachwieje.
Tys5	Stawiam sobie zawsze Pana przed oczy, nie zachwieję się, bo On jest po mojej prawicy.
Bryt	Mam zawsze Pana przed sobą, Gdy On jest po prawicy mojej, nie zachwieję się.
Pozn	Mam zawsze Jahwe przed swymi oczami; gdy On jest po mej prawicy, nie zachwieję się nigdy.
WarPra	Zawsze Pana mam przed oczyma On jest stale po mej prawicy, i dlatego stoję.
STB	Zawsze stawiam WIEKUISTEGO przed sobą; dlatego się nie zachwieję, póki On jest po mej prawicy.
EIB	PAN jest u mnie zawsze na pierwszym miejscu, Z Nim u mej prawicy nie zachwieję się.

Ps 16,9

PsFlor	(15:9) Przetoż wiesieliło sie jest sierce moje i radował sie jest język moj; i nadto ciało moje odpoczynie w nadzieji.
PsPul	(15:9) Przeto wiesieliło sie sierce moje i radował sie język moj; i nadto ciało moje odpoczynie w nadzieji.
Wuj1923	Przetóż się uweseliło serce moje, i rozradował się język mój: nadto i ciało moje w nadziei odpoczywać będzie.
Gda1881	Przetoż uweseliło się serce moje, a rozradowała się chwała moja; dotego ciało moje mieszkać będzie bezpiecznie.
Gda2017	Dlatego cieszy się moje serce i raduje się moja chwała, a moje ciało będzie spoczywać bezpiecznie.
PsBycz	Dla-tego cieszy-sie sercé-mé, i-raduje dusza-moja; nawet ciało-mé, spoczywać-będzie bezpiecznie;
Goet	Przeto raduje się serce moje i weseli się dusza moja; i ciało moje spoczywać będzie bezpiecznie.
PsCylk	Przeto cieszy się serce moje i raduje godność moja, a ciało moje spoczywa bezpiecznie.
PsKrusz	Dlatego rozweseliło się serce moje i uradowała się chwała moja, przeto ciało moje mieszkać będzie bezpiecznie,
PsAszk	Toż weseli się me serce, raduje się me lepsze "ja" a i ciało me pożywuje bezpiecznie -
PsSzer	Dlatego weseli się serce moje i raduje się dusza moja, i ciało moje spoczywać będzie bezpiecznie,
Tys1	(15:9) Dlatego się cieszy me serce, dusza się raduje i ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
Tys5	Dlatego się cieszy moje serce, dusza się raduje, a ciało moje będzie spoczywać z ufnością,
Bryt	Dlatego weseli się serce moje i raduje się dusza moja, Nawet ciało moje spoczywać będzie bezpiecznie,
Pozn	Przeto raduje się serce moje, weseli się duch mój, a także i ciało moje spoczywa bezpiecznie.
WarPra	Raduje się więc moje serce i cieszy ma dusza, bezpieczne też będzie zawsze moje ciało.
STB	Dlatego cieszy się moje serce oraz raduje mój język, a moja cielesna natura spoczywa bezpiecznie.
EIB	Dlatego poweselało me serce, radość przenika me wnętrze, Więcej! Ciało również odpocznie bezpiecznie,

Ps 16,10

PsFlor	(15:10) Bo nie ostawisz dusze mojej w piekle i ❬nie❭ dasz świętemu twemu widzieć zgnicia.
PsPul	(15:10) Bo nie ostawisz dusze mojej w piekle i nie dasz świętemu twemu widzieć zgnicia.
Wuj1923	Albowiem nie zostawisz dusze mojéj w piekle: ani dasz świętemu twemu oglądać skażenia.
Gda1881	Bo nie zostawisz duszy mojej w grobie, ani dopuścisz świętemu twemu oglądać skażenia.
Gda2017	Nie zostawisz bowiem mojej duszy w piekle ani nie dopuścisz swemu Świętemu doznać zniszczenia.
PsBycz	Że nie zostawisz duszy-méj w-grobie; Ty nie dopuścisz pobożnego-Twego do-doznania zepsucia.
Goet	Bo nie pozostawisz duszy mojej w otchłani i nie dopuścisz, by pobożny Twój oglądał rozkład.
PsCylk	Bo nie zostawisz duszy mojéj przepaści, nie dasz pobożnemu Twemu widzieć zagubę.
PsKrusz	bo nie zostawisz mej duszy w otchłani. ani nie dozwolisz świętemu Twemu oglądać skażenia.
PsAszk	Bo wszak Ty nie porzucisz duszy mej w przepaść wieczystą, ani też dasz Twym miłościwym, by oglądali grób zatracenia.
PsSzer	bo nie zostawisz duszy mojej w otchłani, nie dopuścisz, by Twój wierny oglądał grób.
Tys1	(15:10) bo w kraju zmarłych duszy mej nie pozostawisz, nie dozwolisz, by święty Twój doznał skażenia.
Tys5	bo nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu.
Bryt	Bo nie zostawisz duszy mojej w otchłani, Nie dopuścisz, by twój pobożny oglądał grób.
Pozn	Nie wydasz mnie bowiem Szeolowi, nie dopuścisz, by wierny Twój czciciel doznał skażenia.
WarPra	Bo wiem, że nie poślesz mnie do kraju umarłych, nie dopuścisz, by Twoi wierni pozostali w grobie.
STB	Bo nie zostawisz mojej duszy Krainie Umarłych, nie dasz widzieć zepsucia Twojemu pobożnemu.
EIB	Gdyż nie zostawisz mojej duszy w świecie zmarłych, Nie dopuścisz, by oddany Tobie miał oglądać grób.

Ps 16,11

PsFlor	(15:11) Jawny jeś mi uczynił drogi żywota; napełnisz mie wiesiela z twojim obliczym, rozkoszy w prawicy twojej aż do końca.
PsPul	(15:11) Jawneś mi uczynił drogi żywota; napełnisz mię wiesiela twoim licem, rozkoszy w prawicy twojej aliż do końca.
Wuj1923	Oznajmiłeś mi drogi żywota, napełnisz mię weselem z obliczem twojem, rozkoszy na prawicy twéj aż do końca.
Gda1881	Oznajmisz mi drogę żywota; obfitość wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki.
Gda2017	Dasz mi poznać drogę życia, pełnię radości przed twoim obliczem, rozkosze po twojej prawicy na wieki.
PsBycz	Ty dasz-poznać-mi drogę życia, sytość radości, przy obliczu-Twojém, słodycze, przy-prawicy-Twéj, wiecznie.
Goet	Oznajmujesz mi drogę żywota; pełnia radości jest przed obliczem Twojem, błogostan po prawicy Twojej na wieki.
PsCylk	Wskażesz mi drogę życia, pełnia radości jest przed obliczem Twojém, rozkosz u prawicy Twojéj wiecznie.
PsKrusz	Ty nauczysz mnie drogi żywota, napełnisz radością oblicza swego - rozkoszą po prawicy Twej na wieki.
PsAszk	Ty mi obwieszczasz drogę wiecznego żywota, pełnia radości zakwita w kierunku Twego oblicza, rozkoszne szczęście w Twej prawicy - po wieczność.
PsSzer	Wskażesz mi drogę życia; obfita jest radość u Ciebie, rozkosz po prawicy Twojej na wieki.
Tys1	(15:11) Ty ścieżkę życia mi ukażesz, pełnię radości u Ciebie, rozkosz na wieki po Twojej prawicy.
Tys5	Ukażesz mi ścieżkę życia, pełnię radości u Ciebie, rozkosze na wieki po Twojej prawicy.
Bryt	Dasz mi poznać drogę życia, Obfitość radości w obliczu twoim, Rozkosz po prawicy twojej na wieki.
Pozn	Ty mi wskazujesz drogę życia: pełnię radości przy Tobie, wieczyste rozkosze po Twojej prawicy.
WarPra	To Ty mi pokazujesz drogę do życia, a przed Twym obliczem – pełnia radości, po Twej prawicy radość trwa na wieki.
STB	Wskażesz mi drogę życia. Pełnia radości przed Twym obliczem; wieczna rozkosz po Twej prawicy.
EIB	Dasz mi raczej poznać drogę życia, Pełną radość Twojej obecności I rozkosz u Twojego boku - na zawsze.

Psalm 17

Ps 17,1

PsFlor	(16:1) Wysłuszaj, Gospodnie, prawdę moję, posłuszaj prośby mojej. (16:2) Uszyma usłysz modlitwę moję, nie w wargach lściwych.
PsPul	Psalm. (16:1) Wysłuchaj, Gospodnie, prawdę moję, posłuchaj prośby mojej. (16:2) Uszyma usłysz modlitwę moję, nie w uściech łżywych.
Wuj1923	Modlitwa Dawidowi. Wysłuchaj, Panie, sprawiedliwość moję; słuchaj pilnie prośby mojéj: przyjmij w uszy modlitwę moję, niezdradliwemi ustami.
Gda1881	Modlitwa Dawidowa. Wysłuchaj, Panie! sprawiedliwość moję; miej wzgląd na wołanie moje; przyjmij w uszy modlitwę moję, którą czynię usty nieobłudnemi.
Gda2017	Modlitwa Dawida. Wysłuchaj, PANIE, mojej słusznej sprawy, zważ na moje wołanie, nakłoń ucha na modlitwę moich nieobłudnych ust.
PsBycz	Modlitwa Dawida. Wysłuchaj, o-Panie! słuszność-sprawy; słuchaj wołania-mego; posłuchaj modlitwy-mojéj bo, nie wargami zdradliwemi, błagam.
Goet	MODLITWA Dawida. Wysłuchaj, Panie, sprawiedliwej sprawy mojej, usłysz wołanie moje! przyjmij modlitwę moją, którą wznoszę wargami niefałszywemi.
PsCylk	Modlitwa Dawida. Wysłuchaj Boże słuszność moję, zważ na moje wołanie; skłoń ucho do prośby mojéj, nie z ust obłudnych.
PsKrusz	Modlitwa Dawida. Wysłuchaj, Boże, sprawiedliwości mej, uważ pilnie na wołanie moje, weź w uszy modlitwę moją, którą czynię ustami nieobłudnemi.
PsAszk	Modlitwa Dawida. Usłysz, o Jehowo, Boże sprawiedliwości, zwróć uwagę na mój śpiew, nakłoń ucha mej modlitwie, która z warg się wznosi, co nie znają fałszu.
PsSzer	Modlitwa Dawidowa. Wysłuchaj, Panie, sprawiedliwej sprawy mojej, zważ na błaganie moje! Przyjmij modlitwę moją z ust nieobłudnych!
Tys1	(16:1) Błaganie. Dawidowy. Usłysz, Panie, słuszną sprawę, zważ na me wołanie, pochwyć uszami moje modły z warg nieobłudnych.
Tys5	Modlitwa. Dawidowy. Wysłuchaj, Panie, słuszności, zważ na me wołanie, przyjmij moje modły z warg nieobłudnych!
Bryt	Modlitwa Dawida. Wysłuchaj, Panie, sprawiedliwej sprawy, Zważ na błaganie moje, Przysłuchaj się modlitwie mojej z warg nieobłudnych!
Pozn	Modlitwa Dawida. Wysłuchaj, o Jahwe, słusznej sprawy, zważ na me wołanie, nakłoń ucha do mojej prośby płynącej z nieobłudnych warg!
WarPra	Modlitwa Dawida. Racz wejrzeć, Panie, na słuszność mej sprawy, wysłuchaj skarg moich i przyjmij moje modlitwy, bo z ust prawych pochodzą.
STB	Modlitwa Dawida. WIEKUISTY, wysłuchaj mojej słuszności, miej wzgląd na moje wołanie; skłoń ucho do mojej prośby, co nie płynie z obłudnych ust.
EIB	Modlitwa Dawida. Wysłuchaj, PANIE, mojej słusznej sprawy, Zwróć uwagę na moje błaganie, Skłoń swe ucho ku mojej modlitwie, Płynącej z warg nieobłudnych!

Ps 17,2

PsFlor	(16:3) Ot oblicza twego sąd moj wynidzi, oczy twoji widzcie prawdę.
PsPul	(16:3) Od oblicza twego sąd moj wynidzi, oczy twoji widzcie prawdy.
Wuj1923	Od obliczności twojéj sąd mój niech wynidzie: oczy twe niech dojrzą sprawiedliwości.
Gda1881	Od obliczności twojej sąd mój niech wynijdzie; oczy twoje niech patrzą na uprzejmość.
Gda2017	Niech wyrok o mnie wyjdzie sprzed twego oblicza, niech twoje oczy widzą to, co słuszne.
PsBycz	Z-przed-oblicza-Twego, wyrok-mój niech-wyjdzie; oczy-Twe, niech-obaczą prawe-sądy.
Goet	Od obecności Twojej niech wyjdzie prawo moje; oczy Twe dojrzą szczerość.
PsCylk	Z przed Ciebie niech wyrok mój wyjdzie; oczy Twoje spoglądają na prawość.
PsKrusz	Od obliczności Twej niech sąd mój wyjdzie; oczy Twoje niechaj patrzą na prawych.
PsAszk	Z kierunku oblicza Twego wyjdzie mój sąd sprawiedliwy, Oczy Twe spoglądają prosto, dojrzą rzetelność.
PsSzer	Od Ciebie niech wyjdzie wyrok w mej sprawie; Twoje oczy widzą to, co słuszne.
Tys1	(16:2) Sprzed Twego oblicza niech sąd o mnie wyjdzie: to, co sprawiedliwe, oczy Twoje widzą.
Tys5	Niech przed Twoim obliczem zapadnie wyrok na mnie, oczy Twoje widzą to, co prawe.
Bryt	Od ciebie niech wyjdzie wyrok mój, Niech oczy twoje ujrzą prawość.
Pozn	Od Ciebie niech wyjdzie wyrok w mojej sprawie, oczy Twe widzą, co prawe.
WarPra	Niech wyrok o mnie wyjdzie sprzed Twego oblicza, bo oczy Twoje widzą wszystko, co prawe.
STB	Niech sprzed Ciebie wyjdzie mój sąd; bo Twe oczy spoglądają na prawość.
EIB	Niech sprzed Twego oblicza wyjdzie wyrok na mnie I niech Twoje oczy zobaczą to, co prawe.

Ps 17,3

PsFlor	(16:4) Skusił jeś sierce moje i nawiedził jeś w nocy, ogniem jeś mie pokusił, a nie naleziona jest we mnie lichota.
PsPul	(16:4) Skusił jeś moje sierce i nawiedził jeś w nocy, ogniem jeś mie pokusił, i nie naleziona jest we mnie złość.
Wuj1923	Spróbowałeś serca mego, i nawiedziłeś w nocy: doświadczyłeś mię ogniem, a nie nalazła się we mnie nieprawość.
Gda1881	Doświadczyłeś serca mego, nawiedziłeś je w nocy; doświadczyłeś mię ogniem, aleś nic nie znalazł; myśli moje nie uprzedzają ust moich.
Gda2017	Doświadczyłeś moje serce, nawiedziłeś mnie nocą, wypróbowałeś mnie ogniem, ale nic nie znalazłeś. Postanowiłem, że moje usta nie zgrzeszą.
PsBycz	Tyś roztrząsał sercé-mojé, zwiedzałeś nocą, doświadczałeś-mię, a niceś nie znalazł; postanowiłem, aby-nie przekraczały usta-moje.
Goet	Doświadczyłeś serce moje i zbadałeś mię w nocy: wypławiłeś mię i nic nie znalazłeś; od myśli moich nie odstępują usta moje.
PsCylk	Gdy zbadasz serce moje, nawiedzisz w nocy, doświadczysz mnie, nie znajdziesz nic; zła myśl nie przeszła przez usta moje.
PsKrusz	Doświadczyłeś serca mego, w nocy je nawiedziłeś; ogniem mnie doświadczyłeś, aleś nic nie znalazł. Moje myśli nie są inne, jak te, co z mych ust wychodzą.
PsAszk	Tyś wypróbował me serce, Ty o niem stanowisz, nocą je odczyszczasz i obyś nie znalazł, żem zgrzeszył ja myślą a jeśli, aby ona przekroczyła me usta.
PsSzer	Gdy doświadczasz serca mego, badasz je w nocy, wypławiasz mnie ogniem, nie znajdujesz nic ohydnego, nic nie wymknie się z ust moich.
Tys1	(16:3) Jeśli badasz me serce, nocą mnie nawiedzasz i doświadczasz ogniem, nie znajdziesz we mnie nieprawości. Nie zgrzeszyły me usta
Tys5	Choćbyś badał me serce, nocą mnie nawiedzał i doświadczał ogniem, nie znajdziesz we mnie nieprawości. Moje usta nie zgrzeszyły
Bryt	Doświadczyłeś serce moje, nawiedziłeś nocą. Wypróbowałeś mnie, nic nie znajdując. Złe zamysły nie przekroczą ust moich.
Pozn	Możesz badać me serce, nawiedzać mnie nocą, możesz mnie poddać próbie ognia - nie znajdziesz we mnie żadnej nieprawości. Nie zgrzeszyłem ustami,
WarPra	Choćbyś zaczął badać me serce, nocą mnie nawiedzać i poddawać próbom, to też nie znajdziesz u mnie żadnej nieprawości. Moje usta nie splamiły się niczym.
STB	Kiedy zbadasz me serce, nawiedzisz mnie w nocy i doświadczysz – nic nie znajdziesz, zła myśl nie przeszła przez moje usta.
EIB	Doświadczyłeś me serce, Nawiedziłeś nocą, Poddałeś mnie próbie, ale nic nie znajdziesz, Bo postanowiłem chronić usta przed splamieniem.

Ps 17,4

PsFlor	(16:5) Bychą nie mołwiła usta moja skutkow ludzkich, prze słowa warg twych ja jeśm strzegł drog twardych.
PsPul	(16:5) By nie mołwiły usta moja skutkow ludzkich, prze słowa warg twoich ja jeśm strzegł drog trudnych.
Wuj1923	Aby nie mówiły usta moje uczynków ludzkich: dla słów ust twoich jam przestrzegał dróg twardych.
Gda1881	Co się tknie spraw ludzkich według słowa ust twoich, chroniłem się drogi okrutnika.
Gda2017	Co się tyczy spraw ludzkich, dzięki słowom twoich ust wystrzegałem się dróg okrutnika.
PsBycz	Co-do-czynów ludzkich, wedle-słowa warg-Twoich, jam wystrzégał-się dróg gwałciciela.
Goet	W sprawach ludzkich, według słów warg Twoich, wystrzegałem się dróg czyniących przemoc.
PsCylk	Wobec spraw ludzi, stosownie do słowa ust Twoich, wystrzegałem się dróg przestępcy.
PsKrusz	Co do spraw ludzkich, według słowa ust Twoich, strzegłem się dróg okrutnika.
PsAszk	We wszelkiem ludzkiem poczynaniu dzięki słowom ust Twych wystrzegałem się i strzegłem dróg przestępcy.
PsSzer	Patrzałem na sprawy ludzkie, według Słowa warg Twoich unikałem dróg rozbójników.
Tys1	(16:4) ludzkim obyczajem; według słów warg Twoich strzegłem drogi Prawa.
Tys5	ludzkim obyczajem; według słów z Twoich warg wystrzegałem się ścieżek gwałtownika.
Bryt	Przeciwko występkom ludzkim, według słowa warg twoichUnikałem dróg, na których grasują rozbójnicy.
Pozn	jak to zazwyczaj czynią ludzie; posłuszny Twoim słowom wystrzegałem się drogi gwałtu.
WarPra	Nie dbam o to, co czynią ludzie. Ja trzymam się słów, co z Twych ust pochodzą.
STB	Stosownie do słowa Twoich ust, wobec spraw ludzi wystrzegałem się dróg przestępcy.
EIB	Co do ludzkich czynów, to - zgodnie z Twym Słowem - trzymałem się z dala od ścieżek przemocy.

Ps 17,5

PsFlor	(16:6) Dokonaj chodzenia moja we sdzach twojich, iżbychą sie nie poruszyli śladowie moji.
PsPul	(16:6) Zwirzchni chodzenia moja we sdzach twoich, eżby sie nie poruszyli śladowie moji.
Wuj1923	Umocnij kroki moje na ścieżkach twoich, aby się nie chwiały stopy moje.
Gda1881	Zatrzymuj kroki moje na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moje.
Gda2017	Zatrzymaj moje kroki na twoich drogach, aby nie zachwiały się moje nogi.
PsBycz	Podpiéraj kroki-me w-ścieszkach-Twych, aby-nie zachwiały-się nogi-moje.
Goet	Kroki moje trzymały się śladów Twoich, chód mój nie chwiał się.
PsCylk	Trzymają się kroki moje ścieżek Twoich; nie chwieją się stopy moje.
PsKrusz	Utwierdź kroki moje na ścieżkach Twych, aby się nie chwiały stopy moje.
PsAszk	Wesprzyj kroki me w Twych drogach kolistych, aby się też nie zachwiało me stąpanie.
PsSzer	Kroki moje trzymały się mocno ścieżek Twoich, by nie chwiały się nogi moje.
Tys1	(16:5) Moje kroki trzymały się mocno Twych ścieżek, me stopy się nie zachwiały.
Tys5	Moje kroki trzymały się mocno Twoich ścieżek, moje stopy się nie zachwiały.
Bryt	Umocnij kroki moje na ścieżkach twoich, By nie zachwiały się nogi moje.
Pozn	Kroki moje pilnowały zawsze Twoich ścieżek, nogi moje nie zachwiały się nigdy.
WarPra	Kroki stawiam na Twoich przykazań drodze, moje stopy nie zbaczają z Twych ścieżek.
STB	Moje kroki trzymają się Twoich ścieżek, nie chwieją się moje stopy.
EIB	Swoje kroki stawiam mocno na Twych szlakach, Nie potknęły się również moje stopy.

Ps 17,6

PsFlor	(16:7) Ja jeśm wołał, bo jeś mie wysłuszał, Boże; nakłoń ucho twoje mnie i wysłuszaj słowa moja.
PsPul	(16:7) Ja jeśm wołał, bo jeś mie usłyszał, Boże; nakłoń ucho twoje mnie i wysłuchaj słowa moja.
Wuj1923	Jam wołał, iżeś mię wysłuchał, Boże: nakłoń mi ucha twego, a wysłuchaj słowa moje.
Gda1881	Ja cię wzywam, bo mię wysłuchiwasz, Boże! Nakłoń ucha twego ku mnie, wysłuchaj słowa moje.
Gda2017	Wzywam cię, Boże, bo mnie wysłuchasz. Nakłoń ku mnie swego ucha, wysłuchaj moich słów.
PsBycz	Ja wzywam-Cię; bo Ty-wysłuchasz-mię, o-Boże! schyl ucho-Twé ku-mnie; posłuchaj mowy-mojéj.
Goet	Wołam do Ciebie, ponieważ Ty, Boże, wysłuchujesz mnie; nakłoń ucho Swoje ku mnie, usłysz mowę moją.
PsCylk	Wzywam Cię, bo mnie wysłuchasz Panie; skłoń mi ucho Twoje i wysłuchaj słowa moje.
PsKrusz	Oto wzywam Cię, ponieważ wysłuchujesz mnie, Panie! Nakłoń ucha Swego ku mnie, wysłuchaj słowa mego.
PsAszk	Wzywam Cię, bo wszak Ty mi odpowiesz, wszechmocny Boże, - nakłoń mi ucha Swego, wysłuchaj tego, co mówię.
PsSzer	Wzywam Ciebie, bo wysłuchujesz mię, Boże, nakłoń do mnie ucha swego, wysłuchaj słowa mojego!
Tys1	(16:6) Wzywam Cię, Boże, bo Ty mnie wysłuchasz; nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz słowo moje.
Tys5	Wzywam Cię, bo Ty mnie wysłuchasz, o Boże! Nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.
Bryt	Wzywam cię, bo wysłuchujesz mię, Boże, Nakłoń ku mnie ucha swego, wysłuchaj słowa mojego!
Pozn	Do Ciebie więc wołam, wszak Ty mnie wysłuchasz, o Boże! Nakłoń ku mnie ucha, usłysz moje słowa!
WarPra	Wołam do Ciebie, Boże, bo mnie wysłuchujesz, nakłoń ku mnie swojego ucha, racz przyjąć moje prośby.
STB	Wzywam Cię, bo mnie wysłuchasz, mój Boże; skłoń do mnie Twoje ucho oraz wysłuchaj moje słowa.
EIB	Zwracam się do Ciebie, bo wiem, że mi odpowiesz, Boże, zwróć na mnie uwagę, wysłuchaj moich słów!

Ps 17,7

PsFlor	(16:8) Dziwna uczyń miłosierdzia twoja, jenże zbawione czynisz pwające w cię. (16:9a) Od przeciwiających sie prawicy twojej
PsPul	(16:8) Dziwna uczyń miłosierdzia twoja, jenże zbawione czynisz pwające w cię. (16:9a) Od przeciwiających sie prawicy twojej
Wuj1923	Pokaż dziwne miłosierdzie twoje, który zbawiasz nadzieję mające w tobie od przeciwiających się prawicy twojéj.
Gda1881	Okaż miłosierdzie twoje, ty, który ochraniasz ufających w tobie od tych, którzy powstawają przeciwko prawicy twojej.
Gda2017	Okaż swoje miłosierdzie, ty, który wybawiasz ufających tobie od tych, którzy powstają przeciwko twojej prawicy.
PsBycz	Wystaw-na-podziw dobrodziejstwa-Twe, o-Wybawco ufających, w Tobie! od-powstających przeciw-prawicy-Twojéj.
Goet	Okaż mi cudownie dobrotliwość Swoją, Zbawco tych, którzy przed przeciwnikami szukają ochrony w prawicy Twojej.
PsCylk	Ucudownij łaskę Twoję, który wybawiasz od przeciwników, ufających prawicy Twojéj.
PsKrusz	Okaż miłosierdzie Twe, który wybawiasz pokładających ufność od tych, co powstają przeciwko prawicy Twojej.
PsAszk	Niechaj spłynie nieskończona Twa miłość i łaska, Wybawicielu tych, co się chronią pod opiekę Twej prawicy przed tymi, którzy się przeciwko niej podnoszą.
PsSzer	Okaż cudowną swą łaskę, Zbawco tych, którzy szukają opieki w prawicy Twojej przed wrogami swymi!
Tys1	(16:7) Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje, bo chroniących się pod Twoją prawicę wybawiasz od wrogów.
Tys5	Okaż miłosierdzie Twoje, Zbawco tych, co się chronią przed wrogami pod Twoją prawicę.
Bryt	Okaż cudowną łaskę swoją, Zbawco tych, którzy szukają schronienia W prawicy twojej przed wrogami swymi!
Pozn	Okaż [mi] swe przedziwne miłosierdzie, Wybawicielu tych, którzy przed swymi wrogami chronią się ufnie pod Twoją prawicę!
WarPra	Okaż mi cudowne miłosierdzie Twoje, bo Ty przecież ratujesz wszystkich, którzy pod Twą prawicę się chronią przed swymi wrogami.
STB	Ucudownij Twoją łaskę, Panie; który tych, co ufają Twej prawicy wybawiasz od przeciwników.
EIB	Okaż mi wspaniałomyślnie swoją łaskę, Panie, Zbawco tych, co przy Twym boku chronią się przed wrogiem.

Ps 17,8

PsFlor	(16:9b) strzeży mie jako źrzenice oka. (16:10a) Pod cieniem skrzydł twojich zaszczyci mie
PsPul	(16:9b) strzeży mie jako źrzenice oka. (16:10a) Pod cieniem skrzydł twoich schowaj mie
Wuj1923	Strzeż mię jako źrenicę oka: pod cieniem skrzydeł twoich obroń mię:
Gda1881	Strzeż mię jako źrenicy oka; pod cieniem skrzydeł twoich ukryj mię.
Gda2017	Strzeż mnie jak źrenicy oka, ukryj mnie w cieniu swych skrzydeł;
PsBycz	Strzeż-mię, jak-źrenicy oka; pod-cieniem skrzydeł-Twych, ukryj-mię;
Goet	Zachowaj mię, jako źrenicę oka; pod cieniem skrzydeł Swoich ukryj mię.
PsCylk	Strzeż mnie jako źrenicę oka, w cieniu skrzydeł Twoich ukryj mnie.
PsKrusz	Strzeż mnie, jako źrenicy oka; w cieniu skrzydeł Twych ukryj mnie:
PsAszk	O, ustrzeż mię jako gałki ocznej i ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł,
PsSzer	Strzeż mnie, jak źrenicy oka, ukryj mnie w cieniu swych skrzydeł!
Tys1	(16:8) Strzeż mnie jak źrenicy oka, w cieniu Twych skrzydeł mnie ukryj,
Tys5	Strzeż mnie jak źrenicy oka; w cieniu Twych skrzydeł mnie ukryj,
Bryt	Strzeż mnie jak źrenicy oka, Ukryj mnie w cieniu swych skrzydeł
Pozn	Strzeż mnie jak źrenicy oka, ukryj mnie w cieniu swych skrzydeł
WarPra	Strzeż mnie jak źrenicy oka, ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł
STB	Strzeż mnie jak źrenicy oka; w cieniu Twych skrzydeł
EIB	Strzeż mnie jak źrenicy oka, Ukryj w cieniu swych skrzydeł,

Ps 17,9

PsFlor	(16:10b) od oblicza niemiłościwych, jiż mie trudzili. (16:11a) Nieprzyjaciele moji duszę moję są ogarnęli,
PsPul	(16:10b) od oblicza niemiłościwych, jiż mię trudzili. (16:11a) Nieprzyjaciele moi duszę moję są ogardnęli,
Wuj1923	Od oblicza niezbożnych, którzy mię utrapili: nieprzyjaciele moi duszę moję ogarnęli.
Gda1881	Przed twarzą niepobożnych, którzy mię niszczą, przed nieprzyjaciółmi duszy mojej, którzy mię ogarnęli.
Gda2017	Przed niegodziwymi, którzy mnie gnębią, przed wrogami mojej duszy, którzy mnie osaczyli.
PsBycz	Przed bezbożnymi tymi, trapiącymi-mię, przed nieprzyjaciołmi-moimi, czyhającymi na-życié mé, co otaczają-mię.
Goet	Przed bezbożnymi, którzy mnie rujnują, przed śmiertelnymi wrogami mymi, którzy mnie zewsząd osaczają.
PsCylk	Przed niegodziwymi, którzy mnie napadają; przed wrogami, którzy zawzięcie mnie otaczają.
PsKrusz	przed obliczem bezbożnych, którzy mnie trapią, przed nieprzyjaciółmi duszy mej, którzy mnie otoczyli.
PsAszk	przed niegodziwcami, którzy mię opadli jako zbóje, śmiertelnymi wrogami, co mnie zewsząd okrążają.
PsSzer	Przed bezbożnymi, którzy mnie prześladują, przed nieprzyjaciółmi, którzy mnie zawzięcie osaczają.
Tys1	(16:9) od grzesznych, co gwałt mi zadają. Z wściekłością otaczają mnie moi wrogowie,
Tys5	przed występnymi, co gwałt mi zadają, przed śmiertelnymi wrogami, co otaczają mnie zewsząd.
Bryt	Przed bezbożnymi, którzy mnie gnębią, Nieprzyjaciółmi, którzy mnie zawzięcie osaczają.
Pozn	przed bezbożnikami, którzy mnie uciskają, przed śmiertelnymi wrogami, którzy zewsząd przeciw mnie powstają.
WarPra	przed bezbożnikami, co mnie uciskają, przed wrogami śmiertelnymi, którzy zewsząd mnie otaczają.
STB	ukryj mnie przed niegodziwymi, którzy mnie napadają; przed wrogami, co zawzięcie mnie otaczają.
EIB	Chroń przed bezbożnymi, moimi gnębicielami, Przed zawziętymi wrogami, którzy chcą mnie osaczyć.

Ps 17,10

PsFlor	(16:11b) tuk swoj są zgromadzili, usta jich m❬oł❭wiła pych.
PsPul	(16:11b) tuk swoj są jęli, usta jich mołwiła pych.
Wuj1923	Tłustość swoję zawarli: usta ich mówiły hardość.
Gda1881	Tukiem swoim okryli się; hardzie mówią usty swemi.
Gda2017	Okryli się swoim tłuszczem, zuchwale mówią swymi ustami.
PsBycz	Tłustością-swą zatkani-są; oni, ustami-swemi, przemawiają z-dumą.
Goet	Nieczule swe serca trzymają zamknięte, ustami swemi mówią dumnie.
PsCylk	Tuczne serce swe zamknęli, usta ich przemawiają z wysoka.
PsKrusz	Tłuszczem swoim opasali się: mówią hardzie ustami swemi.
PsAszk	Usta ich są szczelnie zamknięte własnym ich tłuszczem, a jednak mówią i lo z wyniosłą dumą.
PsSzer	Zamknęli zatłuszczone swe serce, wyniośle mówią ustami swymi.
Tys1	(16:10) zamykają swoje serce zatyłe, odzywają się butnie swoimi ustami.
Tys5	Zamykają oni swe nieczułe serca, przemawiają butnie swoimi ustami.
Bryt	Serce swe tłuszczem zarosłe zamknęli, A usta ich mówią wyniośle.
Pozn	Nieczułe ich serca zamknięte są [na litość], z ich ust padają słowa zuchwałe.
WarPra	Zamknęli swoje twarde serca, a ich usta miotają bardzo harde słowa.
STB	Zamknęli swoje tuczne serce, a ich usta przemawiają z wysoka.
EIB	Rozsadza ich duma, nic do nich nie dociera, Wypowiadają słowa pełne wyniosłości.

Ps 17,11

PsFlor	(16:12) Porzuciwszy mie, tegdy obstąpili są mie, oczy swe ustawili schylić w ziemię.
PsPul	(16:12) Porzuciwszy mię, ❬ninie❭ obstąpili mie, oczy swe ustawili spuścić w ziemię.
Wuj1923	Porzuciwszy mię, teraz mię obtoczyli: oczy swe nasadzili spuścić ku ziemi.
Gda1881	Gdziekolwiek idziemy, obtoczyli nas; oczy swe nasadzili, aby nas potrącili ku ziemi.
Gda2017	Gdziekolwiek idziemy, otaczają nas, wytężają swój wzrok, aby nas powalić na ziemię.
PsBycz	Kroki-nasze, teraz okrążyli-nam; oni, oczy-swe gotują do-powalenia nas, na-ziemię.
Goet	Na każdym kroku otaczają nas; oczy swoje skierowali na to, aby nas rzucić na ziemię;
PsCylk	Na każdym kroku teraz otaczają nas; oczy swoje zwracają, by nas powalić o ziemię.
PsKrusz	Kędykolwiek idziemy, otoczyli nas, nastawili oczy swe, aby nas powalić na ziemię.
PsAszk	Patrzę ich: oto mię otoczyli, wodzą oczyma po ziemi, aby na niej siebie i drugich pochylić i skrzywić.
PsSzer	Gdziekolwiek idziemy, otaczają nas, i patrzą tylko, jakby nas powalić na ziemię.
Tys1	(16:11) Okrążają mnie teraz ich kroki, natężają swe oczy, by powalić na ziemię —
Tys5	Okrążają mnie teraz ich kroki; natężają swe oczy, by [mnie] powalić na ziemię -
Bryt	Gdziekolwiek idziemy, otaczają nas, Wypatrują, jakby powalić na ziemię.
Pozn	Nastają na mnie, już mnie obstąpili, wodzą za mną oczami, by mnie powalić na ziemię.
WarPra	Czatują przy mnie ciągle, otaczają mnie zewsząd, czyhają, by mnie powalić na ziemię.
STB	Teraz otaczają nas na każdym kroku; zwracają swoje oczy, by nas powalić na ziemię.
EIB	Ledwie się ruszymy, już nas otaczają, Wypatrują okazji, by nas przygnieść do ziemi.

Ps 17,12

PsFlor	(16:13) Wzięli są mie jako lew gotowy ku łupowi a jako szczenię lwowo przebywające w jaskiniach.
PsPul	(16:13) Przyjęli mię jako lew gotowy ku korzyści a jako lwic przebywając we skryciu.
Wuj1923	Przyjęli mię jako lew gotowy do łupu: i jako szczenię lwie, mieszkające w jamie.
Gda1881	Każdy z nich podobien jest lwowi pragnącemu łupu, i lwięciu siedzącemu w jamie.
Gda2017	Podobni są do lwa żądnego łupu, do lwiątka siedzącego w ukryciu.
PsBycz	Podobieństwo-ich, jak-lwa, żądzą-uniesionego do-rozszarpania; i-jak-lwięcia usadowionego w-kryjówkach.
Goet	Podobni są do lwa, żądnego łupu, i do lwięcia, siedzącego w ukryciu.
PsCylk	Podobny do lwa, pragnącego żeru, do lwiątka, siedzącego w ukryciu.
PsKrusz	Każden z nich podobien lwowi, szukającemi za łupem i szczenięciu lwiemu, leżącemu w jamie.
PsAszk	Podobni są do lwa, żądnego łupu i lwiątka, co czycha w ukryciu.
PsSzer	Podobny jest do lwa żądnego łupu, i do szczenięcia lwiego siedzącego w ukryciu.
Tys1	(16:12) podobni do lwa, dyszącego na zdobycz, do lwiego szczenięcia, co siedzi w kryjówce.
Tys5	podobni do lwa dyszącego na zdobycz, do lwiątka, co siedzi w kryjówce.
Bryt	Podobny jest do lwa żądnego łupu, I do lwiątka siedzącego w ukryciu.
Pozn	Podobni są do lwa żądnego krwawej zdobyczy, do lwiego szczenięcia zaczajonego w gęstwinie.
WarPra	Podobni są do lwa, co się szykuje, by rozszarpać swą zdobycz, są jak młode lwiątko schowane w ukryciu.
STB	Każdy podobny jest do lwa, co pragnie żeru; do lwiątka siedzącego w ukryciu.
EIB	Przypominają lwa żądnego ofiary, Albo młode lwiątko zaczajone w buszu.

Ps 17,13

PsFlor	(16:14a) Wstań, Gospodnie, przejdzi ji i obłudzi ji, wytargń duszę moję od niemiłościwego, gniew twoj
PsPul	(16:14a) Wstań, Gospodnie, przejdzi ji i obłudź ji, wytargń duszę moję od niemiłościwego, szablę twoję
Wuj1923	Powstań, Panie! uprzedź go i przekin go: wyrwij duszę moje od niezbożnego, miecz twój od nieprzyjaciół ręki twojéj.
Gda1881	Powstańże, Panie! uprzedź twarz jego, potrąć go, wyrwij duszę moję od niezbożnego mieczem twoim.
Gda2017	Powstań, PANIE, wystąp przeciwko niemu i powal go, swoim mieczem ocal moją duszę od niegodziwego;
PsBycz	Wstań, Panie, wyjdź przeciw-niego, obal-go; ocal życié-mé, od-bezbożnego, mieczem-Twoim.
Goet	Powstań, Panie; uprzedź go i przemóż; wybaw mieczem Swoim od bezbożników duszę moją,
PsCylk	Powstań Boże, uprzedź go, połóż go płazem; wybaw życie moje od niegodziwca, tego miecza Twojego.
PsKrusz	Powstań, Boże, uprzedź jego obecność, upokórz go, wybaw Twym mieczem duszę mą od bezbożnego -
PsAszk	Podnieś się Jehowo, uprzedź jego zamiary, zegnij kolana jego, oswobódź Twym mieczem mą duszę od tych nikczemników.
PsSzer	Powstań, Panie, wystąp przeciw niemu, powal go! Ratuj mnie mieczem od bezbożnika,
Tys1	(16:13) Powstań, o Panie, drogę mu zastąp i powal, mieczem swym od grzesznika wyzwól moją duszę,
Tys5	Powstań, o Panie, wystąp przeciw niemu i powal go, swoim mieczem wyzwól moje życie od grzesznika,
Bryt	Powstań, Panie! Wystąp przeciw niemu, rzuć go na kolana! Niech mnie uratuje twój miecz od bezbożnika,
Pozn	Powstań, Jahwe, wystąp przeciwko niemu i powal go! Niech miecz Twój wybawi życie moje od bezbożnika,
WarPra	Powstań więc, o Panie, i wyjdź bezbożnemu naprzeciw, powal go na ziemię, mnie zaś uratuj używając miecza!
STB	Powstań WIEKUISTY, uprzedź go i połóż; Twoim mieczem wybaw od niegodziwca moje życie.
EIB	Powstań, PANIE! Wystąp przeciw takim! Rzuć ich na kolana! Uratuj swoim mieczem me życie przed bezbożnym,

Ps 17,14

PsFlor	(16:14b) od nieprzyjacielow ręki twojej. (16:15) Gospodnie, od mała z ziemie rozdziel je w żywocie jich; od tajemnic twojich napełnion jest żywot jich. (16:16) Nasyceni są synowie i rozdzielili są ostatki swoje malutkim swojim.
PsPul	(16:14b) od nieprzyjacioł ręki twojej. (16:15) Gospodnie, od mała z ziemie rozdziel je w żywocie jich; od tajemnic twych napełnion jest żywot jich. (16:16) Nasyceni są synow i rozdzielili ostatki swoje dziatkam swym.
Wuj1923	Panie, odłącz je od trochy ludzi z ziemie za żywota ich: z skrytych rzeczy twoich napełnion jest brzuch ich: nasyceni są synmi: i ostatki swoje zostawili małym dzieciom swoim.
Gda1881	Wyrwij mię od ludzi ręką twoją, o Panie! od ludzi tego świata, których dział jest w tym żywocie, a których brzuch z szpiżarni twojej napełniasz, skąd nasyceni bywają, i synowie ich, a zostawiają ostatki swoje dzieciom swoim.
Gda2017	A swoją ręką, PANIE, od ludzi, od ludzi tego świata, których udziałem jest to życie, a których brzuchy napełniasz swymi skarbami, tak że nasyceni są nawet ich synowie, a resztę zostawiają ich dzieciom.
PsBycz	Od-ludzi, będących karą ręki-Twéj, Panie; od-ludzi światowych, udział-swój, mających, za życia; bo-zasobem-Twym, napychasz brzuchy-ich, tak, że nasyceni-są dziećmi, i-zostawiają, pozostałość-swę, małoletniém-dzieciom-swoim.
Goet	Od ludzi — ręką Swoją, Panie; od ludzi tego czasu, którzy dział swój mają w tem życiu, a których brzuch napełniasz z Twojej spiżarni; synów mają pod dostatkiem, a nadmiar przekazują dzieciom swoim.
PsCylk	Od tłumów, które są ręką Twoją, od tłumów téj ziemi. Ich udział w tém życiu, a darami Twemi napełniasz ich żywot; mają pełnię synów, a zostawiają nadmiar dzieciom swoim.
PsKrusz	od ludzi, ręką Twą, o Boże! od ludzi tego świata, których dział jest w tym żywocie, których brzuch napełniasz darami swemi i są nasyceni, a synowie ich zostawiają ostatki dzieciom swym.
PsAszk	Bo wszak zabija dłoń Twa, tak jest zabija widokiem znikomośći ich dział w życiu a tem, co jest w Twem ukryciu, wypełniasz ich cielska. Ich synowie jeszcze są tem nasyceni a to, co po nich zostanie, pozostawią swym dzieciakom.
PsSzer	od ludzi ręką Twoją, Panie, od ludzi tego świata, których los w tym życiu, którzy brzuch swój napełniają darami Twoimi! Niech będą nasyceni synowie ich, a nadmiar swój zostawią dzieciom swoim!
Tys1	(16:14) ręką Twą, Panie, od ludzi: od ludzi, którym obecne życie przypada w udziale i których brzuch napełniasz Twymi dostatkami; których synowie jedzą do sytości, a nadmiar zostawiają małym swoim dzieciom.
Tys5	a Twoją ręką, Panie - od ludzi: od ludzi, którym obecne życie przypada w udziale i których brzuch napełniasz Twymi dostatkami; których synowie jedzą do syta, a resztę zostawiają swoim małym dzieciom.
Bryt	Ręka zaś twoja od ludzi, Panie, Od ludzi tego świata, których udziałem jest tylko to życie, A skarbów twoich jest pełen brzuch ich, Nasyceni są synowie ich, A nadmiar swój zostawiają dzieciom swoim!
Pozn	a ramię Twe, o Jahwe - od ludzi, od ludzi tego świata, których udziałem jest [obecne] życie, a których brzuchy napełniasz Twymi dostatkami. Nasycą się [nimi] ich synowie, a to, co będzie zbywało, dzieciom swym pozostawią.
WarPra	Własnymi rękami ratuj mnie, o Panie, przed tymi ludźmi, przed tymi, którym niczego w tym życiu nie braknie; przed tymi, których ciało pełne jest dóbr wszelkich; przed tymi, których nawet synowie zawsze będą syci i jeszcze swoim synom dadzą to, co im zostanie.
STB	Od tłumów, które są w Twojej ręce, od tłumów tej ziemi. Ich udział jest w tym życiu, Twoimi darami napełniasz ich żywot; nasycają się nimi synowie, a nadmiar zostawiają swym dzieciom.
EIB	Ochroń swoją ręką od morderców, PANIE, Od morderców, których udziałem jest tylko to życie. A ci, którzy są Twoim skarbem? - Ty ich głód zaspokoisz, Nasycą się też ich synowie, A nadmiar przekażą swoim dzieciom.

Ps 17,15

PsFlor	(16:17) Ale ja w prawdzie pokażę sie w obeźrzeniu twojem, nasycon będę, gdy sie pokaże sława twoja.
PsPul	(16:17) Ale ja w prawdzie ukażę sie tobie, nasycon będę, gdy sie pokaże sława twoja.
Wuj1923	A ja w sprawiedliwości pokażę się przed obliczem twojem: nasycon będę, gdy się okaże chwała twoja.
Gda1881	Ale ja w sprawiedliwości oglądam oblicze twoje; gdy się ocucę, nasycony będę obrazem obliczności twojej.
Gda2017	Ja zaś w sprawiedliwości ujrzę twe oblicze, a gdy się obudzę, nasycę się twoim podobieństwem.
PsBycz	Ja zaś, w-sprawiedliwości, ujrzę obliczé-Twé, nasycę-się, za-ocknienia, wizerunkiem-Twoim.
Goet	Lecz ja będę oglądał oblicze Twoje w sprawiedliwości; skoro się obudzę, nasycony będę widokiem Twoim.
PsCylk	Ja zaś w prawości ujrzę oblicze Twoje; nasycę się za przebudzeniem, postacią Twoją.
PsKrusz	A ja w sprawiedliwości ujrzę oblicze Twoje; nasycę się, patrząc na obraz Twój.
PsAszk	W sprawiedliwości patrzę Twe oblicze i będę - gdy się obudzę - nasycony Twym obrazem.
PsSzer	Ale ja w sprawiedliwości będę oglądał oblicze Twoje, gdy się obudzę, nasycę się widokiem obrazu Twojego.
Tys1	(16:15) A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, ze snu powstając, nasycę się Twoim widokiem.
Tys5	Ja zaś w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, powstając ze snu, nasycę się Twoim widokiem.
Bryt	Ale ja dzięki sprawiedliwości ujrzę oblicze twoje, Kiedy się obudzę, nasycę się widokiem twoim.
Pozn	Ja zaś, w mej sprawiedliwości, oglądać będę Twoje oblicze; gdy się przebudzę, sycić się będę Twoim widokiem.
WarPra	A ja chciałbym w sprawiedliwości patrzeć na Twe oblicze, Twoim widokiem się sycić, kiedy będę wstawał.
STB	Zaś ja, w prawości, zobaczę Twoje oblicze; po przebudzeniu nasycę się Twą Postacią.
EIB	Ja zaś dzięki sprawiedliwości zobaczę Twoje oblicze, Wstanę ze snu i nasycę się Twoim widokiem.

Psalm 18

Ps 18,1

PsFlor	(17:1a) Miłować cie będę, Gospodnie, mocy moja.
PsPul	W koniec dziedzicu bożemu Dawid, jeż mołwił jest Gospodnu slowa pienia tego w dzień,w jenże wyjął ji Gospodzin z ręki nieprzyjaciela jego Saula. (17:1a) Miłować cie będę, Gospodnie, moc moja.
Wuj1923	(18:1) Na koniec, słudze Pańskiemu Dawidowi, który mówił Panu słowa pieśni téj, w dzień, gdy go wyrwał Pan z ręki wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowéj, i rzekł: (18:2) Będę cię miłował, Panie, mocy moja.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł: (18:2) Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm sługi PANA, Dawida, który wypowiedział do PANA słowa tej pieśni w dniu, gdy go PAN ocalił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula. Powiedział wtedy: Będę cię miłował, PANIE, mocy moja.
PsBycz	(18:1) Naczelnikowi muzyki, dany do grania, Psalm Dawida, sługi Pana, który odmówił-był słowami ten Spiéw, w dniu, gdy uwolnił Pan jego, z-ręki wszystkich nieprzyjaciół-jego, i-z-ręki Saula, tedy rzekł: (18:2) Będę-miłował-Cię, o-Panie, siło-moja!
Goet	(18:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który wypowiedział te słowa Panu dnia, kiedy Pan wybawił go z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula. I rzekł: (18:2) Miłuję Cię, Panie, siło moja!
PsCylk	(18:1) Przewodnikowi chóru. Przez sługę Bożego, Dawida, który wypowiedział Bogu, słowa pieśni téj, gdy wybawił go Bóg z rąk wszystkich nieprzyjaciół i z ręki Saula. (18:2) I rzekł: Miłuję Cię, Boże, potęgo moja.
PsKrusz	(18:1) Przełożonemu chóru. (Psalm) sługi Pańskiego Dawida, który mówił Bogu słowa tej pieśni w dniu, którego wybawił go Bóg zpośród wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saula. I rzekł: (18:2) Będę Cię kochał, Boże, mocy moja!
PsAszk	(18:1) Dyrygentowi - śpiew Dawida, sługi Bożego, który słowa tej pieśni wypowiedział Jehowie onego dnia kiedy go wybawił Jehowa z rąk wszystkich jego wrogów i z rąk Saula. I rzekł on: (18:2) Miłuję Cię żarliwie Jehowo, Boże mej mocy.
PsSzer	(18:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, sługi Pana, który wypowiedział słowo tej pieśni, gdy go Pan wybawił z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saula. (18:2) I rzekł: Miłuję Cię, Panie, mocy moja.
Tys1	(17:1) Kierownikowi chóru. Sługi Bożego, Dawida, który wypowiedział do Pana słowa tej pieśni, gdy go Pan wybawił z mocy wszystkich jego nieprzyjaciół i z ręki Saula. (17:2) Rzekł tedy: Miłuję Cię, Panie, mocy moja,
Tys5	(18:1) Kierownikowi chóru. Sługi Bożego, Dawida, który wypowiedział do Pana słowa tej pieśni, gdy go Pan wybawił z mocy wszystkich jego nieprzyjaciół i z ręki Saula. (12:2) Rzekł wtedy: Miłuję Cię, Panie, Mocy moja,
Bryt	(18:1) Przewodnikowi chóru. Psalm sługi Pańskiego, Dawida, który wypowiedział Panu słowa tej pieśni, gdy go Pan wybawił z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saula. (18:2) Powiedział: Miłuję cię, Panie, mocy moja.
Pozn	(18:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: [Psalm] sługi Jahwe, Dawida, który do Jahwe wzniósł słowa tej pieśni, gdy go Jahwe wyzwolił z mocy wszystkich jego wrogów i z ręki Saula. (18:2) Rzekł więc: Miłuję Cię, Jahwe, Tyś moją mocą!
WarPra	(18:1) Dla kierującego chórem. Sługa Pański Dawid wyśpiewał słowa tej pieśni po uwolnieniu go spod władzy wszystkich jego wrogów oraz z rąk Saula. (18:2) Powiedział wtedy tak: Będę Cię sławił, Panie, mocy moja.
STB	(18:1) Przewodnikowi chóru. Przez sługę WIEKUISTEGO – Dawida, który wypowiedział BOGU słowa tej pieśni, kiedy WIEKUISTY go wybawił z rąk wszystkich nieprzyjaciół, a w szczególności z ręki Saula. (18:2) Zatem powiedział: Miłuję cię WIEKUISTY, ma potęgo.
EIB	(18:1) Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida, sługi PANA. Skierował on do PANA słowa tej pieśni w dniu, gdy go PAN wyrwał z ręki wszystkich jego wrogów, a w tym nawet z ręki Saula. (18:2) Powiedział wtedy: Kocham Cię, PANIE, Ty jesteś mą mocą!

Ps 18,2

PsFlor	(17:1b) Gospodzin śćwirdzenie moje i utoka moja, i zbawiciel moj. (17:2) Bog moj [i] pomocnik moj i nadzieję będę imieć w niem. (17:3) Zaszczytca moj i rog zbawienia mego, i przyjemca moj.
PsPul	(17:1b) Gospodzin śćwierdzenie moje i uciecha moja, i zbawiciel moj. (17:2) Bog moj pomocnik moj i nadzieję będę mieć w nim. (17:3) Odjimca moj i miecz zbawienia mego, i przyjemca moj.
Wuj1923	(18:3) Pan twierdza moja i ucieczka moja i wybawiciel mój: Bóg mój wspomożyciel mój, i w nim będę nadzieję miał: zastępca mój, i róg zbawienia mego, i obrońca mój.
Gda1881	(18:3) Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.
Gda2017	PAN moją skałą, moją twierdzą i wybawicielem. Mój Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mego zbawienia, moją warownią.
PsBycz	(18:3) Pan, opoką-mą, i-twiérdzą-moją, oraz-oswobodzicielem-moim; Bóg-mój, skałą-moją, będę-ufał w-Niego; On, tarczą-mą i-rogiem ocalenia-mego, obronną-górą-moją.
Goet	(18:3) Pan jest opoką moją i twierdzą moją, wybawicielem moim; Bóg mój jest skałą moją, w Nim szukam schronienia; tarczą moją i rogiem zbawienia mego i warownym zamkiem.
PsCylk	(18:3) Boże, opoko i twierdzo moja i wybawco mój, Panie mój, obrono, w którą ufam, tarczo moja i rogu wybawienia mojego, ucieczko moja!
PsKrusz	(18:3) Bóg skałą moją i ucieczką moją, i wybawicielem moim. Pan mój opoką moją, w Nim będę ufał! Tarczą moją i rogiem zbawienia mego - ucieczką moją.
PsAszk	(18:3) Jehowa mą skałą i twierdzą, moim oswobodzicielem i moją siłą, opoką moją, w której znajduję schronienie, Tyś jest tarczą mą oraz filarem mego wybawienia i mego wywyższenia.
PsSzer	(18:3) Pan opoką moją i twierdzą moją, i wybawicielem moim, Bóg mój skałą moją, w której ucieczka moja, tarcza moja i róg zbawienia mego, twierdza moja.
Tys1	(17:3) Panie, opoko moja i twierdzo, mój wybawicielu, Boże mój, skało moja, na którą się chronię, tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono!
Tys5	(18:3) Panie, Ostojo moja i Twierdzo, mój Wybawicielu, Boże mój, Opoko moja, na którą się chronię, Tarczo moja, Mocy zbawienia mego i moja Obrono!
Bryt	(18:3) Pan skałą i twierdzą moją, i wybawieniem moim, Bóg mój opoką moją, na której polegam. Tarczą moją i rogiem zbawienia mego, warownią moją.
Pozn	(18:3) Jahwe jest moją opoką, moją twierdzą, moim Wybawicielem; Bóg mój jest mi skałą, na której znajduję schronienie, jest moją tarczą, rogiem mego zbawienia i miejscem obronnym.
WarPra	(18:3) O Panie, Tyś moją skałą, twierdzą i wybawieniem, Boże mój, obrońco mój, u którego szukam schronienia. Tyś moją tarczą, umocnieniem i ucieczką moją.
STB	(18:3) WIEKUISTY Skało, moja twierdzo i mój wybawco; Boże mój – obrono, w którą wierzę; moja tarczo, mój rogu zbawienia oraz moja ucieczko.
EIB	(18:3) PAN moją skałą, twierdzą i ratunkiem; On moim Bogiem, opoką i ucieczką. On moją tarczą, gwarantem wybawienia i mą warowną wieżą.

Ps 18,3

PsFlor	(17:4) Chwaląc wzowę Gospodna a od nieprzyjacielow mojich zbawion będę.
PsPul	(17:4) Chwaląc wzywać będę Gospodna i od nieprzyjacielow mych zbawion będę.
Wuj1923	(18:4) Chwaląc będę wzywał Pana: i będę wybawion od nieprzyjaciół moich.
Gda1881	(18:4) Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
Gda2017	Wezwę PANA, który jest godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.
PsBycz	(18:4) Chwały-godnego, będę-wzywał Pana; a,-od nieprzyjaciół-mych, będę-obronion.
Goet	(18:4) Będę wzywał Pana, godnego chwały: i zostanę wybawiony od wrogów moich.
PsCylk	(18:4) Wielbionego wzywam, Wiekuistego, i od wrogów moich wybawion jestem.
PsKrusz	(18:4) Wychwalając, będę wzywał Boga, a od mych nieprzyjaciół będę wybawiony.
PsAszk	(18:4) Głoszę chwałę Jehowy a od wrogów mych będę wybawiony.
PsSzer	(18:4) Wzywałem Pana, Wielbionego, i byłem wybawiony od nieprzyjaciół moich.
Tys1	(17:4) Pana godnego chwały będę wzywał, a od nieprzyjaciół moich będę wolny.
Tys5	(18:4) Wzywam Pana, godnego chwały, i będę wolny od moich nieprzyjaciół.
Bryt	(18:4) Wołam: Niech będzie Pan pochwalony! I zostałem wybawiony od nieprzyjaciół moich.
Pozn	(18:4) Wołam do Jahwe godnego wszelkiej chwały, a będę wybawiony od mych nieprzyjaciół.
WarPra	(18:4) Wołam do Ciebie: Bądź pochwalony, o Panie! bo jestem wolny od moich wrogów.
STB	(18:4) Wzywam Wielbionego, WIEKUISTEGO, więc jestem wybawiony od mych wrogów.
EIB	(18:4) Wołam do PANA - On jest godzien chwały - I przezwyciężam wszystkich moich wrogów!

Ps 18,4

PsFlor	(17:5) Ogarnęły są mnie boleści śmiertne i strumienie lichot zamąciły są mie.
PsPul	(17:5) Ogardnęły mie boleści śmierci i strumienie złości zamąciły mie.
Wuj1923	(18:5) Ogarnęły mię boleści śmierci: i strumienie nieprawości zatrwożyły mię.
Gda1881	(18:5) Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.
Gda2017	Ogarnęły mnie boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.
PsBycz	(18:5) Okrążyły-mię męki śmiertelne, i-potoki złoczyńców przeraziły-mię.
Goet	(18:5) Omotały mię były więzy śmierci, i potoki zguby przeraziły mnie.
PsCylk	(18:5) Ogarnęły mnie bóle śmierci i nurty otchłani zatrwożyły mnie.
PsKrusz	(18:5) Ogarnęły mnie boleści śmierci, a potoki bezbożnych zatrwożyły mnie.
PsAszk	(18:5) Ogarnęły mię bole porodowe śmierci a trwogą mnie przejmują rwące strumienie bezeceństwa.
PsSzer	(18:5) Ogarnęły mnie fale śmierci, a strumienie zagłady zatrwożyły mnie.
Tys1	(17:5) Ogarnęły mnie fale śmiertelne i zatrwożyły mnie potoki zaguby;
Tys5	(18:5) Ogarnęły mnie fale śmierci i zatrwożyły mnie odmęty niosące zagładę;
Bryt	(18:5) Ogarnęły mnie fale śmierci, A strumienie zagłady zatrwożyły mnie.
Pozn	(18:5) Ogarniała mnie już śmiertelna toń, grozą przejmował zalew zagłady;
WarPra	(18:5) Więzy śmierci już mnie krępowały, napełniły mnie przerażeniem fale zagłady.
STB	(18:5) Ogarnęły mnie bóle śmierci i zatrwożyły mnie nurty nicości;
EIB	(18:5) Już oplatały mnie powrozy śmierci, Rzeki bezprawia wzmagały mój lęk,

Ps 18,5

PsFlor	(17:6) Boleści pkielne ogarnęły mnie, zastąpiła są mie sidła śmiertna.
PsPul	(17:6) Boleści pkielne ogardnęły mie, zastąpiły mię sidła śmierci.
Wuj1923	(18:6) Boleści piekielne obtoczyły mię: uprzedziły mię sidła śmierci.
Gda1881	(18:6) Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci.
Gda2017	Boleści piekła mnie oplotły, pochwyciły mnie sidła śmierci.
PsBycz	(18:6) Sidła piekielne otoczyły-mię; poprzédziły-mię matnie niedoli.
Goet	(18:6) Więzy piekła otoczyły mnie, pułapki śmierci zaskoczyły mnie.
PsCylk	(18:6) Męki przepaści osnuły mnie, pochwyciły sidła śmierci.
PsKrusz	(18:6) Boleści otchłani ogarnęły mnie - źródła śmierci pochwyciły mnie
PsAszk	(18:6) Opasują mnie więzy wieczystej przepaści i zdradziecko mię chwytają pętlice śmierci.
PsSzer	(18:6) Więzy krainy umarłych osaczyły mnie, pochwyciły mnie sidła śmierci.
Tys1	(17:6) oplątały mię pęta krainy zmarłych, sidła śmierci mnie zaskoczyły.
Tys5	(18:6) oplątały mnie pęta Szeolu, zaskoczyły mnie sidła śmierci.
Bryt	(18:6) Więzy otchłani otoczyły mnie, Pochwyciły mnie sidła śmierci.
Pozn	(18:6) oplatały mnie więzy Szeolu, chwytały mnie sidła śmierci.
WarPra	(18:6) Byłem już oplątany powrozami zaświatów, znalazłem się w sidłach śmierci.
STB	(18:6) męki piekielne mnie osnuły i pochwyciły sidła śmierci.
EIB	(18:6) Już zaciskała się pętla świata zmarłych - Wpadłem w śmiertelną sieć.

Ps 18,6

PsFlor	(17:7) W zamętce mojem wezwał jeśm Gospodna i Bogu memu wołał jeśm. (17:8) I wysłuszał z kościoła świętego swego głos moj, i wołanie moje ❬w obeźrzeniu jego❭ weszło jest w uszy [moje] ❬jego❭.
PsPul	(17:7) W zamęcie moim wezwał jeśm Gospodna i ku Bogu memu zawołał jeśm. (17:8) I wysłyszał z kościoła świętego swego głos moj i wołanie moje w obliczności jego weszło w uszy jego.
Wuj1923	(18:7) W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mojego: i wysłuchał głos mój z kościoła swego świętego: i wołanie moje przed oblicznością jego weszło w uszy jego.
Gda1881	(18:7) W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
Gda2017	W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie dotarło przed jego oblicze, do jego uszu.
PsBycz	(18:7) W-ucisku moim, wzywałem Pana, i,-do Boga-mego, wołałem-o-pomoc. On-słyszał, z-Swiątyni-swéj, głos-mój; bo,-wołanié-mé, przed-Nim, doszło do-uszu-Jego.
Goet	(18:7) Będąc w uciśnieniu, wzywałem Pana i wołałem do Boga mego o pomoc; On słyszał ze Swej świątyni głos mój, i wołanie moje doszło uszu Jego.
PsCylk	(18:7) W niedoli méj wzywam Boga i do Pana mojego wołam; wysłuchał z przybytku Swego głos mój, a wołanie moje przed Nim doszło uszu Jego.
PsKrusz	(18:7) W udręczeniu mem wzywać będę Boga, i do Pana mego wołać będę. On wysłucha ze świątyni swej głosu mego, a wołanie moje przed Jego obliczem przyjdzie do uszu Jego.
PsAszk	(18:7) W utrapieniu mem wołam Jehowy i do Boga mego zwracam się z krzykiem bolesnym. - Usłyszy głos mój ze Swego pałacu a przeraźliwe me przed Nim błaganie dosięgnie Jego ucha.
PsSzer	(18:7) W niedoli mojej wzywałem Pana i wołałem o pomoc do Boga mego, z przybytku swego wysłuchał głosu mego, a wołanie moje doszło uszu Jego.
Tys1	(17:7) W utrapieniu mym Pana wezwałem i wołałem do Boga mojego; i usłyszał głos mój ze świątyni swojej, a krzyk mój dotarł do Jego uszu.
Tys5	(18:7) W moim utrapieniu wzywam Pana i wołam do mojego Boga; usłyszał On mój głos ze swojej świątyni, a krzyk mój dotarł do Jego uszu.
Bryt	(18:7) W niedoli mojej wzywałem PanaI wołałem o pomoc do Boga mego, Z przybytku swego usłyszał głos mój, A wołanie moje doszło uszu jego.
Pozn	(18:7) W udręce mojej wzywałem Jahwe, wołałem o pomoc do mego Boga. Z Przybytku swego usłyszał mój głos, wołanie moje dotarło do Jego uszu.
WarPra	(18:7) W moim utrapieniu zacząłem wołać do Pana i wzywać na pomoc mojego Boga. A On w swoim świętym przybytku wysłuchał głosu mojego, moje wołanie o pomoc dotarło do jego uszu.
STB	(18:7) W mojej niedoli wzywam WIEKUISTEGO, wołam do mego Boga; ze Swego Przybytku wysłuchał mojego głosu, a me wołanie doszło przed Nim do Jego uszu.
EIB	(18:7) Lecz w tej niedoli zawezwałem PANA, Zacząłem wołać do mojego Boga, A On usłyszał ze swego przybytku, Dotarł do Niego mój krzyk.

Ps 18,7

PsFlor	(17:9) Poruszyła sie jest i wezdrżała ziemia, założenia gor zamącona są i poruszona są, bo rozgniewał sie jest na nie.
PsPul	(17:9) Poruszyła sie i wezdrżała ziemia, zakłady gor zamącony są i poruszony są, bo rozgniewał sie na nie.
Wuj1923	(18:8) Wzruszyła się i zadrżała ziemia: fundamenty gór zatrwożyły się, i poruszyły się, iż się rozgniewał na nie.
Gda1881	(18:8) Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.
Gda2017	Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady gór zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.
PsBycz	(18:8) Tedy-poruszyła-się, i-zadrzała ta-ziemia; nawet-podstawy gór wzruszyły-się, i-zadrzały; bo rozgniéwał się.
Goet	(18:8) Wtedy ziemia się chwiała i drżała; a fundamenty gór trzęsły się i chwiały, gdy On zawrzał gniewem.
PsCylk	(18:8) I wstrzęsła się i zadrżała ziemia, i posady gór się chwieją i wstrzęsły się, bo gniewem zapłonął.
PsKrusz	(18:8) Wzruszyła się i zadrżała ziemia, a podstawy gór wtrząsnęły się - i wzruszyły się od gniewu Jego.
PsAszk	(18:8) Zadudniła i zatrzęsła się ziemia, a obruszyły się posady gór i rozgrzmiały się z hukiem, gdyż gniew Go ogarnął.
PsSzer	(18:8) Ziemia zatrzęsła się i zadrżała, a góry zachwiały się w posadach i poruszyły się od gniewu Jego.
Tys1	(17:8) Zatrzęsła się i zadrżała ziemia, posady gór się przelękły, zatrzęsły się, bo [Pan] płonął gniewem.
Tys5	(18:8) Zatrzęsła się i zadrżała ziemia, góry poruszyły się w posadach, zatrzęsły się, bo On zapłonął gniewem.
Bryt	(18:8) Ziemia zadrżała i zatrzęsła się, A posady gór się zachwiały... Zadrżały, bo rozgniewał się.
Pozn	(18:8) Poruszyła się i zadrżała ziemia, podstawy gór zatrzęsły się i zachwiały, bo zapłonął gniewem.
WarPra	(18:8) Wtedy zachwiała się i poruszyła ziemia, zadrżały w swych posadach góry, zatrzęsło się wszystko, bo zapłonął gniewem.
STB	(18:8) Ponieważ zapłonął gniewem, wstrząsnęła się i zadrżała ziemia, wstrząsnęły się oraz chwieją posady gór.
EIB	(18:8) Wtedy zadrżała, zatrzęsła się ziemia, Góry ruszyły się w swoich posadach, Przeszedł je dreszcz, bo On zapłonął gniewem.

Ps 18,8

PsFlor	(17:10) Wszczedł jest dym w gniewie jego a ogień od oblicza jego zażegł sie jest, węgle rozżgło sie jest od niego.
PsPul	(17:10) Wstąpił dym w gniewie jego i ogień od lica jego zażegł sie jest, węgle rozżone są od niego.
Wuj1923	(18:9) Szedł ku górze dym w gniewie jego: i ogień się zapalił od oblicza jego: węgle się rozpaliły od niego.
Gda1881	(18:9) Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego.
Gda2017	Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust buchnął ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.
PsBycz	(18:9) Wychodził dym, z-nosa-Jego, i-ogień, z-ust-Jego, pochłaniający; węgle żarzyły-się od-niego.
Goet	(18:9) Wzbił się dym z nozdrzy Jego i wystąpił ogień pożerający z Jego ust, aż żar buchał z Niego.
PsCylk	(18:9) Wzniósł się dym w gniewie Jego, i ogień z ust Jego zieje; głownie żarzą się z Niego.
PsKrusz	(18:9) Wystąpił dym z nozdrzy Jego. i ogień od Jego oblicza pożerający; węgle rozpaliły się od niego.
PsAszk	(18:9) Wstąpił dym w Jego nozdrza a ogień dobywa się z ust jego, iż rozpaliły się węgle od Niego,
PsSzer	(18:9) Z nozdrzy buchnął gniew Jego, a ogień z ust Jego zionął, węgle rozżarzone płonęły przed Nim.
Tys1	(17:9) Wzniósł się dym z Jego nozdrzy, z ust Jego ogień trawiący, zapaliły się węgle od niego.
Tys5	(18:9) Uniósł się dym z Jego nozdrzy, a z Jego ust - pochłaniający ogień, od niego zapaliły się węgle.
Bryt	(18:9) Buchnął gniew z nozdrzy jego, A ogień pożerający z ust jego zionął, Węgle rozżarzone płonęły przed nim.
Pozn	(18:9) Z nozdrzy Jego dym się wznosił, ogień trawiący z ust Mu buchał, żagwie rozpalały się od Niego.
WarPra	(18:9) Dym uniósł się z Jego nozdrzy, z ust Jego ogniem buchnęło i zapaliły się od niego rozżarzone węgle.
STB	(18:9) W Jego gniewie wzniósł się dym, a z Jego ust zieje ogień; od Niego żarzą się głownie.
EIB	(18:9) Uderzył dym niczym z Jego nozdrzy, Trawiący ogień buchnął jakby z ust, Strzeliły iskry rozżarzonych węgli,

Ps 18,9

PsFlor	(17:11) Nakłonił niebiosa i zstąpił jest a ciemność pod nogami jego.
PsPul	(17:11) Nakłonił niebiosa i wstąpił a mgła pod nogami jego.
Wuj1923	(18:10) Nakłonił niebios, i zstąpił: i mgła pod nogami jego.
Gda1881	(18:10) Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
Gda2017	Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność była pod jego stopami.
PsBycz	(18:10) Więc-nachylił niebiosa, i-spuszczał-się; a-ciemność była, pod nogami-Jego.
Goet	(18:10) Pochylił niebiosa i zstąpił, i ciemność była pod Jego nogami.
PsCylk	(18:10) I skłonił niebiosa i zstąpił, i gęsta mgła pod stopami Jego.
PsKrusz	(18:10) Nakłonił niebiosa i zstąpił, a ciemność była pod nogami Jego.
PsAszk	(18:10) I nakłonił nieba a zestąpił, zaś obłok ciemny podle nóg Jego.
PsSzer	(18:10) Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność była pod stopami Jego.
Tys1	(17:10) Nagiął niebiosa i zstąpił, a chmura czarna była pod Jego stopami.
Tys5	(18:10) Nagiął On niebiosa i zstąpił, a czarna chmura była pod Jego stopami.
Bryt	(18:10) Nachylił niebiosa i zstąpił, A ciemna chmura była pod stopami jego.
Pozn	(18:10) Nakłonił niebiosa i zstąpił, a ciemna chmura [kłębiła się] u Jego stóp.
WarPra	(18:10) Nagiął ku ziemi niebiosa i zstąpił, mając pod stopami ciemne obłoki.
STB	(18:10) Skłonił niebiosa i zstąpił, a pod Jego stopami gęsta mgła.
EIB	(18:10) A On nachylił niebo i zstąpił, Gęstą ciemność miał pod stopami,

Ps 18,10

PsFlor	(17:12) I wstąpił jest na cherubin i latał, latał jest na pierzu wiatrow.
PsPul	(17:12) I wstąpił na cherubin i wzleciał, latał na pierzu wiatrow.
Wuj1923	(18:11) I wstąpił na Cherubiny, i latał: latał na skrzydłach wiatrowych.
Gda1881	(18:11) A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
Gda2017	Dosiadł cherubina i latał; latał na skrzydłach wiatru.
PsBycz	(18:11) Tedy-jechał na Cherubinie, i-leciał, oraz-unosił-się, na skrzydłach wiatru.
Goet	(18:11) Wsiadł na cheruba i leciał; unosił się na skrzydłach wiatru.
PsCylk	(18:11) I wsiadł na cherubina i wzniósł się, i pędził na skrzydłach wichru.
PsKrusz	(18:11) I wstąpił na cheruby i ulatał, i latał na skrzydłach wiatru.
PsAszk	(18:11) Dosiadł Cheruba i płynął szybując na skrzydłach wiatru,
PsSzer	(18:11) Wsiadłszy na cheruba leciał i pędził na skrzydłach wiatru.
Tys1	(17:11) I wiózł Go cherub, i leciał, a skrzydła wiatru Go niosły.
Tys5	(18:11) Lecąc, cwałował na cherubie, a skrzydła wiatru Go niosły.
Bryt	(18:11) Dosiadł cheruba i uleciał, I poszybował na skrzydłach wiatru.
Pozn	(18:11) Dosiadł cheruba i wzniósł się do lotu, unosił się na skrzydłach wiatru.
WarPra	(18:11) Zbliżał się siedząc na cherubie i leciał niesiony na skrzydłach wiatru.
STB	(18:11) Wsiadł na cheruba, wzniósł się, pędził na skrzydłach wichru.
EIB	(18:11) Dosiadł cheruba, wzbił się wysoko I pognał na skrzydłach wiatru.

Ps 18,11

PsFlor	(17:13) I położył jest ćmy szyrokość swoję; w okrędze jego stan jego, woda ciemna w obłocech powietrznych.
PsPul	(17:13) I położył ćmy dom skrycia swego; w okrędze jego stań ❬jego❭, ciemna woda w obłocech powietrznych.
Wuj1923	(18:12) I położył ciemność tajnikiem swoim, około niego namiot jego: ciemna woda w obłokach powietrznych.
Gda1881	(18:12) Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
Gda2017	Z ciemności zrobił sobie ukrycie, namiotem wokół niego były ciemne wody i gęste obłoki nieba.
PsBycz	(18:12) Rozłożył ciemność, do zasłony-swojéj; przyległości-jéj, około szałasu-Jego, były zaćmione wodami, gęstwiami chmurek.
Goet	(18:12) Ciemności uczynił Swojem schronieniem, namiotem około Siebie ciemne wody i gęste obłoki.
PsCylk	(18:12) I uczynił mrok Swą osłoną w około Siebie, gdyby namiot; pomrokę wód, gęste obłoki.
PsKrusz	(18:12) Ciemność uczynił ukryciem swojem. namiotem Jego około Niego ciemne wody - gęste obłoki.
PsAszk	(18:12) Skrył się ciemnością, otulił dokoła a Jego namiotem wód ciemnia, chmury przestworza. -
PsSzer	(18:12) Uczynił sobie z ciemności zasłonę, wokoło siebie namiot swój z ciemnych wód gęstych obłoków.
Tys1	(17:12) Przywdział ciemności jako zasłonę, ciemną wodę, gęste chmury jako okrycie.
Tys5	(18:12) Przywdział mrok niby zasłonę wokół siebie, jako okrycie ciemną wodę, gęste chmury.
Bryt	(18:12) Ciemności uczynił zasłoną swoją. Rozpiął wokół siebie jak namiot masy wody, gęste obłoki.
Pozn	(18:12) Ciemnością jak zasłoną się otoczył, a mroczne wody i nieprzeniknione chmury były Mu namiotem.
WarPra	(18:12) Potem skrył się w ciemnościach, w mrocznej wodzie i w gęstych chmurach, jakby w namiocie.
STB	(18:12) A wokół Niego jakby namiot, mrok uczynił Swoją osłoną, pomrokę wód, gęste obłoki.
EIB	(18:12) Ciemność Mu była zasłoną, Okryciem - płaszcz burzowych wód I gęstych chmur.

Ps 18,12

PsFlor	(17:14) Przed blaskiem w obeźrzeniu jego obłocysą szli, grad i węgle ogniowe.
PsPul	(17:14) Przed blaskiem oblicza jego obłoki poszły, grad i węgle ogniowe.
Wuj1923	(18:13) Przed blaskiem w oczach jego rozeszły się obłoki, grad i węgle ogniste.
Gda1881	(18:13) Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
Gda2017	Przed jego blaskiem rozeszły się jego obłoki, grad i węgle ogniste.
PsBycz	(18:13) Od-blasku, przed-Nim, chmury-Jego, odsuwały-się; grad padał, i-węgle ogniste.
Goet	(18:13) Od blasku przed Nim rozeszły się Jego obłoki, grad i błyskawice.
PsCylk	(18:13) Przed blaskiem od Niego chmury Jego pierzchały, grad i głownie ogniste.
PsKrusz	(18:13) Od blasku przed Nim obłoki się rozeszły - grad i węgle ogniste.
PsAszk	(18:13) Od blasku wprost Niego przebiły się poprzez obłoki Jego - grad i węgle płonące.
PsSzer	(18:13) Z blasku przed Nim latały obłoki Jego, grad i węgle ogniste.
Tys1	(17:13) Od blasku Jego obecności rozżarzyły się węgle ogniste.
Tys5	(18:13) Od blasku Jego obecności rozżarzyły się węgle ogniste.
Bryt	(18:13) Z blasku przed nim występowały obłoki jego, Grad i węgle ogniste.
Pozn	(18:13) Przed blaskiem, który bił od Niego, pierzchły chmury [rzucając] grad i żagwie ogniste.
WarPra	(18:13) Od Jego blasku rozjaśniły się chmury, grad spadał wokół i rozżarzone węgle.
STB	(18:13) Przed blaskiem, który od Niego bił, pierzchały Jego chmury, także grad oraz ogniste głownie.
EIB	(18:13) Blask jaśniał przed Nim, kłębiły się obłoki, Uderzył grad, lunął ognisty deszcz.

Ps 18,13

PsFlor	(17:15) I pogrzmiał jest z nieba Gospodzin, i wszech Najwyszszy dał jest głos swoj, grad i węgle ogniowe.
PsPul	(17:15) I zagrzmiał z nieba Gospodzin, i Najwyszszy dał głos swoj, grad i węgle ogniowe.
Wuj1923	(18:14) I zagrzmiał Pan z nieba, a Najwyższy swój głos wypuścił: grad i węgle ogniste.
Gda1881	(18:14) I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
Gda2017	I zagrzmiał PAN na niebiosach, Najwyższy wydał swój głos, grad i węgle ogniste.
PsBycz	(18:14) Poczém-zagrzmiał, w-niebiosach, Pan; a Najwyższy wydał, głosem-swym, grad, i-węgle ogniste.
Goet	(18:14) Zagrzmiał Pan na niebie, i Najwyższy dał słyszeć głos Swój: grad i błyskawice.
PsCylk	(18:14) I zagrzmiał w niebiosach Bóg, a Najwyższy wydał głos Swój, grad i głownie ogniste.
PsKrusz	(18:14) I zagrzmiał na niebiosach Bóg! Najwyższy wydał głos swój - grad i węgle ogniste.
PsAszk	(18:14) I zagrzmiał w niebiesiech Jehowa, On Najwyższy przemówił - gradem i płonącymi węglami.
PsSzer	(18:14) I zagrzmiał Pan na niebiosach, a Najwyższy wydał swój głos; grad i węgle ogniste.
Tys1	(17:14) Pan z nieba odezwał się grzmotem, Najwyższy głos swój dał słyszeć,
Tys5	(18:14) Pan odezwał się z nieba grzmotem, to głos swój dał słyszeć Najwyższy,
Bryt	(18:14) I zagrzmiał Pan na niebiosach, A Najwyższy wydał głos swój... grad i węgle ogniste.
Pozn	(18:14) I zagrzmiał Jahwe gromem na niebiosach, Najwyższy dał słyszeć swój głos.
WarPra	(18:14) I rozkazał Pan grzmotom odezwać się w niebie, i sprawił Najwyższy, że zabrzmiał głos Jego.
STB	(18:14) WIEKUISTY zagrzmiał w niebiosach, Najwyższy wydał Swój głos, grad oraz błyskawice.
EIB	(18:14) A potem PAN zagrzmiał na niebiosach, Najwyższy wydał swój głos, Znów runął grad, znów spadł ognisty deszcz,

Ps 18,14

PsFlor	(17:16) Posłał strzały swoje i rozproszył jest je, błyskawice rozmnożył i zamącił je.
PsPul	(17:16) I posłał str❬z❭ały swoje i rozproszył je, błyskawice rozmnożył i zamącił je.
Wuj1923	(18:15) I wypuścił strzały swe, i rozproszył je: rozmnożył błyskawice i strwożył je.
Gda1881	(18:15) Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
Gda2017	Wypuścił swe strzały i rozproszył ich, cisnął błyskawicami i ich rozgromił.
PsBycz	(18:15) I-puszczał strzały-swe, i-rozpraszał-ich; nawet-błyskawice rzucał, i-wytępiał-ich.
Goet	(18:15) Wypuścił strzały Swoje i rozproszył je, wieloma błyskawicami przeraził ich.
PsCylk	(18:15) I puścił strzały Swoje i rozproszył ich, i błyskawicami ciskał i zmieszał ich.
PsKrusz	(18:15) Wypuścił swe strzały i rozproszył ich, i wielkiemi błyskawicami zatrwożył ich.
PsAszk	(18:15) I zeszle Swe strzały i rozprószy ich, moc Swych błyskawic i ich porazi,
PsSzer	(18:15) Wypuścił strzały swe i rozproszył ich, ciskał błyskawice i przeraził ich.
Tys1	(17:15) wypuścił swe strzały i rozproszył ich — piorunów mnóstwo — i rozgromił ich.
Tys5	(18:15) wypuścił swe strzały i rozproszył wrogów, cisnął błyskawice i zamęt wśród nich wprowadził.
Bryt	(18:15) Wypuścił strzały swe i rozproszył ich, Wypuścił liczne błyskawice i wprawił ich w zamęt.
Pozn	(18:15) Wypuścił swe strzały i rozproszył ich, ciskał częste pioruny i rozgromił ich.
WarPra	(18:15) Wypuścił swoje strzały i rozproszył ich, ugodził błyskawicami i rozpędził wszystkich.
STB	(18:15) Wypuścił Swoje strzały oraz rozproszył nieprzyjaciół; ciskał błyskawicami i ich zmieszał.
EIB	(18:15) On zaś wypuścił strzały, rozproszył ich, Swymi błyskawicami wywołał zamęt.

Ps 18,15

PsFlor	(17:17) I pokazały są sie stu[n]dnie wod i zjawiona są założenia ziem (17:18) od karania twego, Gospodnie, od wetchnienia ducha gniewu twego.
PsPul	(17:17) I pokazały sie studnie wod i zjawiona są założenia ziem (17:18) od karania twego, Gospodnie, od wetchnienia ducha gniewu twego.
Wuj1923	(18:16) I okazały się źródła wód, i odkryły się fundamenty okręgu ziemie, od fukania twego, Panie, od tchnienia ducha gniewu twego.
Gda1881	(18:16) I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
Gda2017	I ukazały się głębiny wód, i odsłoniły się fundamenty świata od twojego upomnienia, PANIE, i od podmuchu tchnienia twoich nozdrzy.
PsBycz	(18:16) Tedy-pokazały-się strumienie wód, i-odkryły-się podstawy świata, od-zgromienia-Twego, o-Panie! od-odetchnienia tchu nosa-Twojego.
Goet	(18:16) Wtedy ukazały się łożyska wód, a odkryte zostały fundamenty ziemi, od gromienia Twego, Panie, i od groźnego sapania oddechu Twego.
PsCylk	(18:16) I ukazały się łożyska wód, i obnażyły się posady świata od groźby Twojéj Boże, od zadęcia wichru gniewu Twojego.
PsKrusz	(18:16) I ukazały się przepaści wód i podstawy ziemi się otworzyły od fukania Twego, Boże - od tchnienia wiatru gniewu Twego.
PsAszk	(18:16) a okażą się wonczas łożyska wód, zaś odsłonią się podwaliny światokręgu, - od Twego fukania Jehowo, od gniewnego tchnienia Twego ducha.
PsSzer	(18:16) I ukazały się otchłanie mórz i odsłoniły się grunty świata od gromu Twojego, Panie, od tchnienia gniewu Twojego.
Tys1	(17:16) Aż ukazało się dno morza i obnażyły się posady kręgu ziemskiego od groźnej nagany Pana, od tchnienia wichru Jego gniewu.
Tys5	(18:16) Aż ukazało się dno morza i obnażyły się posady lądu od groźnej nagany Twej, Panie, i podmuchu wichru Twoich nozdrzy.
Bryt	(18:16) Ukazało się dno morzaI odsłoniły się posady świata Od groźby twojej, Panie, Od tchnienia gniewu twojego.
Pozn	(18:16) I ukazało się łożysko wód, obnażyły się podwaliny ziemi na głos Twego gniewu, Jahwe, na groźne tchnienie Twoich nozdrzy.
WarPra	(18:16) I ukazały się głębiny mórz, i odsłoniły się posady ziemi od Twoich groźnych napomnień, o Panie, od wzburzeń Twojego gniewnego oddechu.
STB	(18:16) Ukazały się też łożyska wód, a od Twej groźby, WIEKUISTY, i od zadęcia wichru Twego gniewu obnażyły się posady świata.
EIB	(18:16) PANIE, morze ukazało swe dno! Ziemia odsłoniła posady! Sprawił to Twój wojenny zew, Jakby podmuch tchnienia Twoich nozdrzy.

Ps 18,16

PsFlor	(17:19) Posłał z wysokości i wziął jest mie, i wyjął mie z wod wiela.
PsPul	(17:19) Posłał z wysokości i wziął mie, i wywiodł mie z wielikich wod.
Wuj1923	(18:17) Spuścił z wysokości, a wziął mię: i wyjął mię z wód wielkich.
Gda1881	(18:17) Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.
Gda2017	Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął mnie z wielkich wód.
PsBycz	(18:17) On-wyciąga, z-wysokości, rękę, bierze-mię, i wydobywa-mię, z-wód wielkich.
Goet	(18:17) Wyciągnął rękę Swoją z wysokości i uchwycił mię; wyrwał mnie z wód wielkich.
PsCylk	(18:17) Sięgnął z wysokości i wziął mnie, wydobył z toni wielkiéj.
PsKrusz	(18:17) Posłał z wysokości i uchwycił mnie; uniósł mnie z wód wielu.
PsAszk	(18:17) Sięgnie z wyżyn, mię uchwyci, wydźwignie z wód wiela,
PsSzer	(18:17) Sięgnął z wysokości, pochwycił mnie, wyciągnął mię z wód wielkich.
Tys1	(17:17) Wyciągnął rękę z wysoka i pochwycił mię, wydobył mnie z toni ogromnej.
Tys5	(18:17) On wyciąga [rękę] z wysoka i chwyta mnie, wydobywa mnie z toni ogromnej;
Bryt	(18:17) Sięgnął z wysokości, pochwycił mnie, Wyciągnął mię z wód wielkich.
Pozn	(18:17) Sięgnął z wysokości i pochwycił mnie, i wydobył z bezmiaru wód.
WarPra	(18:17) Zstąpiwszy ze swych wyżyn pochwycił mnie i wyciągnął ze wzburzonej wody.
STB	(18:17) Sięgnął z wysokości i mnie wziął, wydobył z wielkiej toni.
EIB	(18:17) A On sięgnął po mnie z wysoka, chwycił I wyciągnął z najgroźniejszej toni,

Ps 18,17

PsFlor	(17:20) Wytargł mie z nieprzyjacielow mojich silno mocnych i od tych, cso mie nienawidzieli, bo są sie wzmogli na mię.
PsPul	(17:20) Wytargł mie z nieprzyjacielow moich silno mocnych i od tych, co mie nienawidzieli, bo są sie wzmogli na mie.
Wuj1923	(18:18) Wyrwał mię od nieprzyjaciół moich bardzo mocnych: i od tych, którzy mię w nienawiści mieli; albowiem zmocnili się nademną.
Gda1881	(18:18) Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
Gda2017	Ocalił mnie od potężnego wroga mego i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.
PsBycz	(18:18) Oswobadza-mię, od-nieprzyjaciela-mego, silnego, i-od-nienawidzących-mię; chociaż potężniejsi ode-mnie.
Goet	(18:18) Wybawił mnie od silnego wroga mego i od nienawidzących mnie, którzy byli możniejszymi ode mnie,
PsCylk	(18:18) Ocalił mnie od wroga potężnego, od nieprzyjaciół moich, choć mocniejsi byli odemnie.
PsKrusz	(18:18) Wyrwał mnie od mego silnego nieprzyjaciela - od tych, co mnie nienawidzili, choć byli silniejszymi odemnie.
PsAszk	(18:18) Wyrwie mię od wroga, co mocny i od tych, co mnie mając w nienawiści, przewyższają mnie siłą,
PsSzer	(18:18) Wyratował mię od srogiego nieprzyjaciela i od nienawidzących mnie, bo byli mocniejsi ode mnie.
Tys1	(17:18) Od nieprzyjaciela przemożnego mnie wyrwał, od mocniejszych ode mnie, co mnie nienawidzą.
Tys5	(18:18) ocala mnie od przemożnego nieprzyjaciela, od mocniejszych niż ja, co mnie nienawidzą.
Bryt	(18:18) Wyratował mię od potężnego nieprzyjacielaI od nienawidzących mnie, bo byli mocniejsi ode mnie.
Pozn	(18:18) Wybawił mnie od potężnych moich wrogów i od tych, którzy mnie nienawidzili, a byli mocniejsi ode mnie.
WarPra	(18:18) Wyrwał mnie z rąk moich groźnych wrogów, co są silniejsi ode mnie, a mnie nienawidzą.
STB	(18:18) Ocalił mnie od potężnego wroga, oraz od moich nieprzyjaciół, chociaż byli mocniejsi ode mnie.
EIB	(18:18) Uratował przed potężnym wrogiem, Przed nienawiścią mocniejszych, gdy już mnie dopadali.

Ps 18,18

PsFlor	(17:21) Przeszli są mie w dzień udręczenia mego i uczynił sie jest Gospodzin zaszczytca moj.
PsPul	(17:21) Uśpieszyli sie przede mną w dzień udręczenia mego i uczynił sie Gospodzin odjimca moj.
Wuj1923	(18:19) Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego: i Pan stał się obrońcą moim.
Gda1881	(18:19) Uprzedzili mię byli w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
Gda2017	Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą.
PsBycz	(18:19) Oni-drogę-zaszli-mi, w-dniu klęski-mojéj; lecz-stał-się Pan, za-podporę dla-mnie.
Goet	(18:19) Zaskoczyli mnie w dniu mego nieszczęścia, lecz Pan był mi podporą.
PsCylk	(18:19) Napadli mnie w dniu mego nieszczęścia, ale stał się Bóg podporą moją.
PsKrusz	(18:19) Uprzedzili mnie w dniu mego utrapienia, a Bóg stał się obrońcą dla mnie.
PsAszk	(18:19) co mnie uprzedzają w dzień mego nieszczęścia, lecz Jehowa staje się podporą mą, -
PsSzer	(18:19) Napadli mię w dniu mej niedoli, ale Pan był podporą moją.
Tys1	(17:19) Napadli na mnie w dzień dla mnie złowrogi, lecz Pan był dla mnie obroną,
Tys5	(18:19) Napadają na mnie w dzień dla mnie złowrogi, lecz Pan jest mi obroną,
Bryt	(18:19) Zaskoczyli mnie w dniu udręki mojej, Ale Pan był podporą moją.
Pozn	(18:19) Osaczyli mnie w dniu mego nieszczęścia, lecz Jahwe był mi podporą.
WarPra	(18:19) Rzucili się kiedyś na mnie w dzień mojej słabości, ale Pan stanął w mojej obronie.
STB	(18:19) Napadli mnie w dniu mojego nieszczęścia, ale BÓG stał się moją podporą.
EIB	(18:19) Uderzyli na mnie w dniu mojej udręki, Ale PAN okazał się mym wsparciem.

Ps 18,19

PsFlor	(17:22) I wywiodł mie jest na szyrokość, zbawiona mie uczynił, bo chciał mie.
PsPul	(17:22) I wywiodł mie na szyrokość, zbawionym mie uczynił, bo chciał mie.
Wuj1923	(18:20) I wywiódł mię na przestrzeństwo: zbawił mię, iż mię chciał.
Gda1881	(18:20) Wywiódł mię na przestrzeństwo; wyrwał mię, iż mię umiłował.
Gda2017	Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.
PsBycz	(18:20) Więc-wyprowadził-mię, w-miejscé-przestronné; wydobył-mię; bo podoba-się we-mnie.
Goet	(18:20) I wywiódł mnie na przestrzeń; uwolnił mię, bo miał we mnie upodobanie.
PsCylk	(18:20) I wywiódł mnie w przestronność, wybawił mnie, bo upodobał Sobie we mnie.
PsKrusz	(18:20) I wyniósł mnie na miejsce przestronne, i wybawił mnie, ponieważ zapragnął mnie.
PsAszk	(18:20) I wyprowadza mnie w miejsca przestronne, oswobodzi mię, gdyż mnie miłuje.
PsSzer	(18:20) Wyprowadził mię na wolność, wyratował mię, gdyż mię umiłował.
Tys1	(17:20) wywiódł mnie na miejsce przestronne: ocalił, bo mnie miłuje.
Tys5	(18:20) wyprowadza mnie na miejsce przestronne; ocala, bo mnie miłuje.
Bryt	(18:20) Wyprowadził mnie na szeroką przestrzeń, Wyratował mnie, gdyż mię umiłował.
Pozn	(18:20) Wywiódł mnie na miejsce przestronne i ocalił, bo mnie umiłował.
WarPra	(18:20) To On wyprowadził mnie na miejsce przestronne i uwolnił mnie, bo mnie miłuje.
STB	(18:20) Wyprowadził mnie na przestronność i mnie wybawił, gdyż mnie sobie upodobał.
EIB	(18:20) Wyprowadził mnie na szeroką przestrzeń, Wyratował, gdyż znalazł we mnie upodobanie.

Ps 18,20

PsFlor	(17:23) I opłaci mi Gospodzin podług prawdy mojej i podług czystości moju ręku opłaci mnie,
PsPul	(17:23) I płaci mi Gospodzin podług prawdy mojej i podług czystości mych rąk odpłaci mnie,
Wuj1923	(18:21) I odda mi Pan według sprawiedliwości mojéj, i według czystości rąk moich odda mi.
Gda1881	(18:21) Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi.
Gda2017	Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.
PsBycz	(18:21) Nagrodził-mię Pan, według-prawości-mojéj; On, według-czystości rąk-moich, oddał mi.
Goet	(18:21) Odpłacił mi Pan według sprawiedliwości mojej; oddał mi według czystości rąk moich.
PsCylk	(18:21) Wynagradza mnie Bóg, wedle sprawiedliwości mojéj, wedle czystości rąk moich odpłaca mi.
PsKrusz	(18:21) Nagrodzi mi Bóg według mej sprawiedliwości, według czystości rąk moich odda mi,
PsAszk	(18:21) Jehowa mi nagrodzi wedle mej sprawiedliwej sprawy, wedle czystości rąk moich mi powetuje.
PsSzer	(18:21) Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, odpłacił mi według czystości rąk moich.
Tys1	(17:21) Za sprawiedliwość moją Pan mię wynagrodził, odpłacił mi według czystości rąk moich,
Tys5	(18:21) Pan nagradza moją sprawiedliwość, odpłaca mi według czystości rąk moich.
Bryt	(18:21) Wynagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej, Oddał mi według czystości rąk moich.
Pozn	(18:21) Jahwe dał mi nagrodę według mej sprawiedliwości, odpłacił mi według czystości moich rąk.
WarPra	(18:21) Pan mi dobrze uczynił i zesłał nagrodę, bo jestem sprawiedliwy i czyste mam ręce.
STB	(18:21) WIEKUISTY mnie wynagradza według mojej sprawiedliwości, odpłaca mi według czystości moich rąk.
EIB	(18:21) PAN wziął pod uwagę moją sprawiedliwość, Postąpił stosownie do czystości mych czynów.

Ps 18,21

PsFlor	(17:24) bo strzegł jeśm drog bożych ani jeśm źle nosił od Boga mego.
PsPul	(17:24) bo jeśm strzegł drog bożych ani jeśm źle czynił od Boga mego.
Wuj1923	(18:22) Albowiemem strzegł dróg Pańskich, anim czynił niezbożnie przeciw Bogu memu.
Gda1881	(18:22) Bom strzegł dróg Pańskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego.
Gda2017	Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mego Boga.
PsBycz	(18:22) Bom dochowywał dróg Pana, i-nie przewiniłem, przed-Bogiem-moim.
Goet	(18:22) Bowiem zachowywałem drogi Pańskie i nie odstąpiłem występnie od Boga mego.
PsCylk	(18:22) Albowiem przestrzegałem dróg Bożych, i nie byłem odstępcą od Pana mojego.
PsKrusz	(18:22) ponieważem strzegł dróg Bożych i nie czyniłem bezbożnie przed Panem moim.
PsAszk	(18:22) Gdyż strzegę ja dróg Jehowy, anim nie grzeszył zdradą mojemu Bogu,
PsSzer	(18:22) Bom strzegł dróg Pana i nie odstąpiłem bezecnie od Boga mego.
Tys1	(17:22) bo strzegłem dróg Pańskich, ani grzesząc nie odszedłem od Boga mojego,
Tys5	(18:22) Strzegłem bowiem dróg Pańskich i nie oddaliłem się od mojego Boga,
Bryt	(18:22) Strzegłem bowiem dróg PanaI grzesznie nie odstąpiłem od Boga mego.
Pozn	(18:22) Chodziłem bowiem wiernie drogami Jahwe, a nigdym się nie sprzeniewierzył Bogu mojemu;
WarPra	(18:22) Zawsze bowiem chodziłem drogami Pana i nie odstępowałem od mojego Boga.
STB	(18:22) Bowiem przestrzegałem dróg WIEKUISTEGO i nie byłem odstępcą od mego Boga.
EIB	(18:22) Trzymałem się bowiem dróg PANA, Nie sprzeniewierzyłem się mojemu Bogu -

Ps 18,22

PsFlor	(17:25) Bo wszystki sądy jego w obeźrzeniu mojem a prawd jego nie odpędził jeśm ote mnie.
PsPul	(17:25) Bo wszytki sądy jego przede mną i prawdy jegob nie odpędzał jeśm ode mnie.
Wuj1923	(18:23) Bo wszystkie sądy jego przed oblicznością moją: a sprawiedliwości jego nie odrzuciłem od siebie.
Gda1881	(18:23) Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie.
Gda2017	Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i nie odrzucałem od siebie jego praw.
PsBycz	(18:23) Bo, wsze rozporządzenia-Jego, przede-mną; a-praw-Jego, nie usuwałem od-siebie.
Goet	(18:23) Bo wszystkie Jego prawa są przed oczyma memi, a ustaw Jego nie oddalałem od siebie.
PsCylk	(18:23) Bo wszystkie Jego ustawy są przedemną, a od praw Jego nie odstępuję.
PsKrusz	(18:23) Ponieważ wszystkie sądy Jego przed oczyma memi, a praw Jego nie odrzuciłem od siebie.
PsAszk	(18:23) Owszem wszystkie sądy Jego są przedemną a praw Jego nie usuwam odemnie,
PsSzer	(18:23) Bo wszystkie prawa Jego mam przed oczyma, a przykazań Jego nie odrzucam od siebie.
Tys1	(17:23) bo wszystkie przykazania Jego miałem przed oczami, i nie odrzuciłem od siebie Jego poleceń,
Tys5	(18:23) bo mam przed sobą wszystkie Jego przykazania i nie odrzucam od siebie Jego poleceń,
Bryt	(18:23) Bo mam przed sobą wszystkie prawa jego, A przykazań jego nie odrzucam od siebie.
Pozn	(18:23) wszystkie prawa Jego miałem przed swymi oczami, a przykazań Jego nie odrzucałem od siebie;
WarPra	(18:23) Jego przykazania mam zawsze przed sobą, a prawem Jego nigdy nie gardziłem.
STB	(18:23) Wszystkie Jego ustawy są przede mną oraz nie odstępuję od Jego praw.
EIB	(18:23) Wciąż mam przed oczami wszystkie Jego prawa, Szanuję każde z Jego przykazań.

Ps 18,23

PsFlor	(17:26) I będę niepokalan s nim, i chować sie będę od lichoty mojej.
PsPul	(17:26) I będę przezwinnym s nim, i chować sie będę od lichoty mej.
Wuj1923	(18:24) I będę niepokalanym z nim i będę się strzegł od nieprawości mojéj.
Gda1881	(18:24) Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej.
Gda2017	Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.
PsBycz	(18:24) Bo-jestem nieskażon, przed-Nim; że-wstrzymywałem-się od-nieprawości-mojéj.
Goet	(18:24) Postępowałem nienagannie przed Nim i wystrzegałem się niesprawiedliwości.
PsCylk	(18:24) I jestem cały oddany Jemu, i strzegę się od grzechu mojego.
PsKrusz	(18:24) I byłem niewinnym przed Nim, i strzegłem się grzechu mego.
PsAszk	(18:24) I bywam z Nim czysty a wystrzegam się własnego skrzywienia.
PsSzer	(18:24) I byłem bez nagany przed Nim, a strzegłem się winy mojej.
Tys1	(17:24) lecz byłem wobec Niego bez skazy i winy się ustrzegłem.
Tys5	(18:24) lecz jestem wobec Niego bez skazy i wystrzegam się grzechu.
Bryt	(18:24) Byłem wobec niego nienagannyI wystrzegałem się niegodziwości mojej.
Pozn	(18:24) postępowałem wobec Niego nienagannie i wystrzegałem się wszelkiego występku.
WarPra	(18:24) Zawsze byłem przed Nim bez skazy i na baczności się miałem przed grzechem.
STB	(18:24) Cały jestem Jemu oddany i wystrzegam się mego grzechu.
EIB	(18:24) Byłem wobec Niego nienaganny, Dbałem, by nie popełnić przewinienia,

Ps 18,24

PsFlor	(17:27) I odpłaci mnie Gospodzin podług prawdy mojej i podług czystoty ręku moju w obeźrzeniu oczu jego.
PsPul	(17:27) Odpłaci mi Gospodzin podług prawdy mojej i podług czystoty ręku moju przed oczyma jego.
Wuj1923	(18:25) I odda mi Pan według sprawiedliwości mojéj: i według czystości rąk moich przed oblicznością oczu jego.
Gda1881	(18:25) Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego.
Gda2017	Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według czystości moich rąk przed jego oczyma.
PsBycz	(18:25) Przeto-oddaje, Pan, mi, według-szczérości-méj; według-czystości rąk-moich, przed oczami-Jego.
Goet	(18:25) Dlatego oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich przed oczyma Jego.
PsCylk	(18:25) Przeto oddaje Bóg mi wedle sprawiedliwości mojéj, wedle czystości rąk moich przed oczyma Jego.
PsKrusz	(18:25) Przeto oddał mi Bóg według sprawiedliwości mej według czystości rąk moich przed oczyma Jego.
PsAszk	(18:25) I odda Jehowa mi jako sprawiedliwą ma sprawa, jako czyste są ręce moje wobec oczu Jego, -
PsSzer	(18:25) Przeto oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich przed oczyma Jego.
Tys1	(17:25) I odpłacił mi Pan według mej sprawiedliwości, według czystości rąk moich przed Jego oczyma.
Tys5	(18:25) Pan mnie nagradza za moją sprawiedliwość, za czystość rąk w Jego oczach.
Bryt	(18:25) Przeto oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, Według czystości rąk moich przed oczyma jego.
Pozn	(18:25) Nagrodził mnie więc Jahwe według mej sprawiedliwości i według czystości rąk moich przed Jego oczami.
WarPra	(18:25) Nagrodził mnie Pan, bom sprawiedliwy i w Jego oczach czyste mam ręce.
STB	(18:25) Dlatego BÓG mi oddaje według mojej sprawiedliwości, według czystości moich rąk, która jest przed Jego oczami.
EIB	(18:25) I PAN wynagrodził mi moją sprawiedliwość, Zwrócił uwagę na czystość moich czynów.

Ps 18,25

PsFlor	(17:28) Z świętym święt będziesz a s mężem bezwinnym bezwinny będziesz
PsPul	(17:28) Z świętym święty będziesz i z przezwinnym przezwinny będziesz,
Wuj1923	(18:26) Z świętym święty będziesz: a z mężem niewinnym niewinny będziesz.
Gda1881	(18:26) Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz.
Gda2017	Ty z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.
PsBycz	(18:26) Ty, z dobrotliwym, dobrotliwym-okazujesz-się; z człowiekiem prawym, bywasz-prawym.
Goet	(18:26) Z dobrotliwym dobrotliwie postępujesz, wobec męża doskonałego okazujesz się doskonałym,
PsCylk	(18:26) Z miłosiernym postępujesz miłosiernie, z mężem nieskazitelnym nieskazitelnie.
PsKrusz	(18:26) Z miłościwym miłosiernie postąpisz - z mężem niewinnym, niewinnie się obejdziesz.
PsAszk	(18:26) Bo Ty z miłościwym poczynasz sobie miłościwie, a z mężem prostym prosto. -
PsSzer	(18:26) Z pobożnym obchodzisz się łaskawie, z nienagannym postępujesz nienagannie.
Tys1	(17:26) Dla miłującego jesteś miłościwy i działasz szlachetnie względem szlachetnego,
Tys5	(18:26) Ty jesteś miłościwy dla miłościwego i względem męża szlachetnego jesteś szlachetny,
Bryt	(18:26) Z pobożnym obchodzisz się łaskawie, Z nienagannym postępujesz nienagannie.
Pozn	(18:26) Dobrego i Ty darzysz dobrocią, z człowiekiem rzetelnym postępujesz rzetelnie;
WarPra	(18:26) Dla wiernych bowiem Ty też jesteś wierny, a dla sprawiedliwych – także sprawiedliwy.
STB	(18:26) Z proszącym o litość postępujesz miłosiernie, a z prawym mężem – nieskazitelnie.
EIB	(18:26) Ty oddanemu Tobie okazujesz wierność, Z nienagannym postępujesz nienagannie,

Ps 18,26

PsFlor	(17:29) i z wybranym wybrany będziesz a z przewrotnym przewrocon będziesz.
PsPul	(17:29) i z wybranym wybrany będziesz, i z przewrotnym przewrotny będziesz.
Wuj1923	(18:27) I z wybranym wybrany będziesz: a z przewrotnym przewrotny się staniesz.
Gda1881	(18:27) Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz;
Gda2017	Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie;
PsBycz	(18:27) Z oczyszczonym, pokazujesz-się-czystym; lecz-z przewrotnym, przewrotnym-pokazujesz-się.
Goet	(18:27) Wobec czystego jesteś czysty, a z przewrotnym przewrotnie postępujesz.
PsCylk	(18:27) Ze szczerym postępujesz szczerze, a z przewrotnym walczysz.
PsKrusz	(18:27) Z wybranym uprzejmie postąpisz, a z przewrotnym zachowasz się przewrotnie.
PsAszk	(18:27) ze szczerym Tyś szczery i jasny a z przewrotnym wszak czynisz przemyślnie.
PsSzer	(18:27) Z czystym okazujesz się czystym, a z przewrotnym postępujesz przewrotnie.
Tys1	(17:27) względem szczerego okazujesz się szczerym, wobec przebiegłego jesteś roztropny.
Tys5	(18:27) względem czystego okazujesz się czysty, wobec przewrotnego jesteś przebiegły.
Bryt	(18:27) Z czystym okazujesz się czysty, A z przewrotnym postępujesz przewrotnie.
Pozn	(18:27) czystemu objawiasz swą czystość, ale przemyślny jesteś wobec przewrotnego.
WarPra	(18:27) Dla czystych – Ty też jesteś czysty, a wobec przewrotnych umiesz być przebiegły.
STB	(18:27) Oczyszczonego oczyszczasz, a z przewrotnym walczysz.
EIB	(18:27) Czysty może liczyć na Twą czystość, Przewrotnego - czeka zaskoczenie.

Ps 18,27

PsFlor	(17:30) Bo ty lud śmierny zbawion uczynisz a oczy pysznych uśmierzysz.
PsPul	(17:30) Bo ty lud pokorny zbawion uczynisz a oczy pysznych upokorzysz.
Wuj1923	(18:28) Bo ty lud uniżony zbawisz: a oczy pysznych poniżysz.
Gda1881	(18:28) Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
Gda2017	Ty bowiem lud strapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
PsBycz	(18:28) Wszakże Ty, ludowi biédnemu, pomagasz, a,-oczy wyniosłe, poniżasz.
Goet	(18:28) Bowiem Ty wybawiasz nędzny lud, a oczy wyniosłe poniżasz.
PsCylk	(18:28) Bo lud uciśniony wybawiasz, a oczy wywyższone poniżasz.
PsKrusz	(18:28) Albowiem Ty lud upokorzony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
PsAszk	(18:28) Ty też dopomożesz biednemu ludowi a oczy pychą wyniosłe poniżysz,
PsSzer	(18:28) Ty bowiem ludowi ubogiemu pomagasz, lecz oczy wzniosłych poniżasz.
Tys1	(17:28) Albowiem Ty wybawiasz naród uniżony, a oczy wyniosłe pognębiasz.
Tys5	(18:28) Albowiem Ty wybawiasz lud pokorny, a pognębiasz wzrok wyniosły.
Bryt	(18:28) Ty bowiem wybawiasz lud ubogi, Lecz oczy wyniosłych poniżasz.
Pozn	(18:28) Wybawiasz bowiem lud ciemiężony, lecz oczy wyniosłych poniżasz.
WarPra	(18:28) Uciśnionym ludom przynosisz zbawienie, wyniosłych zaś zmuszasz do spuszczenia oczu.
STB	(18:28) Gdyż wybawiasz lud uciśniony, a oczy wywyższone – poniżasz.
EIB	(18:28) Gdyż Ty wybawiasz lud ubogi, Wyniosły wzrok zarozumiałych poniżasz.

Ps 18,28

PsFlor	(17:31) Bo ty oświecasz świecę moję, Gospodnie; Boże moj, oświeci ćmy moje!
PsPul	(17:31) Bo ty oświecasz świecę moję, Gospodnie; Boże moj, oświeci cienie moje.
Wuj1923	(18:29) Bo ty rozświecasz pochodnią moję, Panie: Boże mój, oświeć ciemności moje.
Gda1881	(18:29) Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje.
Gda2017	Bo ty zapalisz moją pochodnię; PAN, Bóg mój, rozjaśni moje ciemności.
PsBycz	(18:29) Wszakże Ty, oświécasz pochodnią-moję; to Pan, Bóg-mój, objaśnia ciemności-moje.
Goet	(18:29) Bo Ty rozświecasz pochodnię moją; Pan, Bóg mój, rozjaśnia ciemności moje.
PsCylk	(18:29) Tak, Ty rozświecasz pochodnię moję, Wiekuisty Pan mój rozjaśnia ciemność moję.
PsKrusz	(18:29) Oto Ty zapalasz pochodnię moją, Bóg, Pan mój, oświeci ciemność moją.
PsAszk	(18:29) Ty wszak zaświecisz mą pochodnię, - Jehowa, Bóg mój blaskiem rozprószy me ciemności, -
PsSzer	(18:29) Ty zaiste rozpalasz pochodnię moją; Pan, Bóg mój, oświeca ciemności moje.
Tys1	(17:29) Bo Ty, Panie, pochodni mojej każesz świecić; Boże mój, oświecasz moje ciemności.
Tys5	(18:29) Bo Ty, Panie, każesz świecić mojej pochodni; Boże mój, oświecasz moje ciemności.
Bryt	(18:29) Ty zaiste zapalasz pochodnię moją; Pan, Bóg mój, oświeca ciemności moje.
Pozn	(18:29) Zaprawdę, Ty rozpalasz światło mej pochodni, Jahwe, Bóg mój rozjaśnia mi ciemności.
WarPra	(18:29) Pozwól, o Panie, rozbłysnąć moim światłom, Boże mój, rozjaśnij moje ciemności.
STB	(18:29) Tak, Ty rozświecasz moją pochodnię; WIEKUISTY, mój Bóg rozjaśnia moją ciemność.
EIB	(18:29) Ty zapalasz moją pochodnię - PAN, mój Bóg, mrok wokół mnie rozprasza.

Ps 18,29

PsFlor	(17:32) Bo w tobie wytargnion będę od pokusy i w Bodze mojem przej❬dę❭ przez mur.
PsPul	(17:32) Bo tobą wytargnion będę z pokusy i w Bodze moim przejdę mur.
Wuj1923	(18:30) Albowiem przez cię będę wyrwan z pokusy: a w Bogu moim przestąpię mur.
Gda1881	(18:30) Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur.
Gda2017	Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.
PsBycz	(18:30) Zaiste, z-Tobą, napadłbym, na hufiec-wojska; a-z-Bogiem-moim, przeskoczyłbym mur.
Goet	(18:30) Z Tobą mogę uderzyć na gromadę, a z Bogiem moim przeskoczyć mur.
PsCylk	(18:30) Bo Tobą przełamię szyki, i Panem moim przestąpię mury.
PsKrusz	(18:30) Ponieważ z Tobą przebiłem się przez zagrodę, i z Panem moim przekroczyłem mur.
PsAszk	(18:30) Bo w Tobie rozbiję zbrojne zastępy, w Tobie skokiem wezmę każdy mur.
PsSzer	(18:30) Gdyż z Tobą przełamuję szyki, a z Bogiem moim przesadzam mur.
Tys1	(17:30) Bo przez Ciebie uderzam na wrogie zastępy, dzięki mojemu Bogu przez mur przeskakuję.
Tys5	(18:30) Bo z Tobą zdobywam wały, mur przeskakuję dzięki mojemu Bogu.
Bryt	(18:30) Gdyż z tobą rozbijam drużynę, A z Bogiem moim przesadzam mur.
Pozn	(18:30) Dzięki Tobie przebijam się przez szeregi, z pomocą Boga mojego zdobywam mury.
WarPra	(18:30) Z Twoją pomocą zaatakuję warownię, z Bogiem moim przejdę obronne mury.
STB	(18:30) Bo w Tobie przełamię szyki i w mym prawdziwym Bogu przestąpię mury.
EIB	(18:30) Dzięki Tobie mogę rozbić całą wrogą drużynę, Z moim Bogiem pokonam każdy mur.

Ps 18,30

PsFlor	(17:33) Bog moj, niepokalana droga jego, wymołwy boże ogniem skuszony, zaszczytca jest wszech pwających weń.
PsPul	(17:33) Bog moj, nieposkarzedzona droga jego, wymowy boże ogniem wypławione, odjimca jest wszech pwających w nim.
Wuj1923	(18:31) Bóg mój, niezmazana droga jego: słowa Pańskie ogniem wypławione: obrońcą jest wszystkich mających nadzieję w nim.
Gda1881	(18:31) Droga Boża doskonała jest; słowo Pańskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają.
Gda2017	Droga Boga jest doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.
PsBycz	(18:31) Tego-Boga, nieskażoną droga-Jego; słowoPana, oczyszczoné ogniem; On, tarczą jest dla-wszystkich, uciékających-się do-Niego.
Goet	(18:31) Droga Boża jest doskonała; słowa Pańskie są przepławione. Tarczą jest wszystkim, którzy Jemu ufają.
PsCylk	(18:31) Pan, nieskazitelna droga Jego, słowo Boże czyste, tarczą On dla wszystkich, którzy ufają Mu.
PsKrusz	(18:31) Panie! droga Twoja doskonała! Słowo Boże ogniem wypławione! Tyś tarczą dla wszystkich, co w Tobie ufają.
PsAszk	(18:31) Bóg siły - doskonałą Jego droga, powiedzenie Jehowy jest wypróbowane, tarczą On wszystkim, co u Niego szukają schronienia.
PsSzer	(18:31) Droga Boga jest doskonała. Słowo Pańskie jest doświadczone w ogniu, jest tarczą wszystkim, którzy Mu ufają.
Tys1	(17:31) Droga Boża jest nieskalana, słowo Pańskie ogniem doświadczone; On tarczą dla wszystkich, którzy doń się chronią.
Tys5	(18:31) Tego Boga droga jest nieskalana, słowo Pana w ogniu wypróbowane; On tarczą dla wszystkich, którzy do Niego się chronią.
Bryt	(18:31) Droga Boża jest doskonała, Słowo Pańskie jest wypróbowane. Jest tarczą wszystkim, którzy w nim ufają.
Pozn	(18:31) Drogi Boże są doskonałe, słowo Jahwe ma próbę ogniową; puklerzem jest On dla wszystkich, którzy u Niego szukają schronienia.
WarPra	(18:31) Słuszne są drogi Boże, a słowo Pańskie – oczyszczone w ogniu. Jest On tarczą dla wszystkich, którzy się doń uciekają.
STB	(18:31) Bóg, nieskazitelna jest Jego droga, a Słowo WIEKUISTEGO czyste; On jest tarczą dla wszystkich, którzy Mu ufają.
EIB	(18:31) Oto Bóg! Jego droga jest doskonała, Słowa PANA - godne zaufania. On jest tarczą dla wszystkich, którzy się w Nim chronią.

Ps 18,31

PsFlor	(17:34) Bo kto Bogiem przez Gospodna albo kto Bogiem kromia Boga naszego?
PsPul	(17:34) Bo kto Bogiem kromie Gospodna albo kto Bogiem kromie Boga naszego?
Wuj1923	(18:32) Bo któż Bogiem oprócz Pana? albo który Bóg oprócz Boga naszego?
Gda1881	(18:32) Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?
Gda2017	Bo któż jest Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz naszego Boga?
PsBycz	(18:32) Bo, któż Bogiem, wyjąwszy Pana? a-któż Skałą, oprócz Boga-naszego?
Goet	(18:32) Bo któż jest Bogiem, prócz Pana? albo kto opoką prócz Boga naszego?
PsCylk	(18:32) Bo któż Bogiem, prócz Wiekuistego, i któż opoką, prócz Pana naszego.
PsKrusz	(18:32) Bo któż jest Pan, oprócz Boga, i któż opoką oprócz Pana naszego?
PsAszk	(18:32) Gdyż któż jest Bogiem prócz Jehowy a któżby był opoką, jeśli nie nasz Bóg?
PsSzer	(18:32) Któż bowiem jest Bogiem oprócz Pana, a kto opoką prócz Boga naszego?
Tys1	(17:32) Bo któż prócz Pana jest bogiem? Lub czy jest opoka prócz Boga naszego?
Tys5	(18:32) Bo któż jest Bogiem prócz Pana? Lub któż jest opoką prócz Boga naszego?
Bryt	(18:32) Któż bowiem jest Bogiem oprócz Pana? Kto jest skałą prócz Boga naszego?
Pozn	(18:32) Bo któż jest Bogiem oprócz Jahwe i kto opoką, jeśli nie nasz Bóg?
WarPra	(18:32) Bo któż jest Bogiem, jeśli nie Pan, i któż jest skałą poza naszym Bogiem?
STB	(18:32) Bo któż jest Bogiem, oprócz WIEKUISTEGO; kto Opoką, oprócz prawdziwego Boga?
EIB	(18:32) Bo kto jest Bogiem, jeżeli nie PAN? Kto jest Opoką, jeśli nie nasz Bóg?

Ps 18,32

PsFlor	(17:35) Bog, jenże przepasał mie mocą i położył jest niepokalaną drogę moję,
PsPul	(17:35) Bog, jenże przepasał mnie mocą i położył przezwinną drogę moję,
Wuj1923	(18:33) Bóg, który mię opasał mocą: i położył niepokalaną drogę moję.
Gda1881	(18:33) On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję.
Gda2017	To Bóg, który przepasuje mnie mocą i doskonałą czyni moją drogę.
PsBycz	(18:33) Tenć-Bogiem, który-opasującym-mię siłą, i-czyni nieskażoną drogę-moję.
Goet	(18:33) Bóg, który opasuje mnie siłą i drogę moją czyni doskonałą.
PsCylk	(18:33) Pan, który opasał mnie siłą, i uczynił prostą drogę moję.
PsKrusz	(18:33) Oto Pan, który opasał mnie mocą i uczynił prostą drogę moją.
PsAszk	(18:33) On wszechmocą, która opasuje mnie siłą zwycięzką i drogę moją czyni doskonalą.
PsSzer	(18:33) Bóg, który mię opasał mocą, a uczynił doskonałą drogę moją.
Tys1	(17:33) Bóg, co przepasał mnie mocą i nienaganną uczynił mą drogę,
Tys5	(18:33) Bóg, co mocą mnie przepasuje i nienaganną czyni moją drogę,
Bryt	(18:33) Bóg, który mię opasuje mocą, A uczynił doskonałą drogę moją.
Pozn	(18:33) To Bóg opasuje mnie mocą i prostą czyni drogę moją;
WarPra	(18:33) Bóg mnie uzbroił swą mocą i wprowadził na drogę bez przeszkód.
STB	(18:33) Boga, co mnie opasał siłą oraz prostą uczynił moją drogę.
EIB	(18:33) To Bóg opasuje mnie mocą, On nauczył mnie żyć nienagannie.

Ps 18,33

PsFlor	(17:36) jenże swirzchował nogi moje jako jeleniow i na wysokościach postawiaję mie,
PsPul	(17:36) jenże swirzchował nogi moje jako jelenia i na wysokości postawiając mie,
Wuj1923	(18:34) Który pokrzepił nogi moje jako jelenie, i na wysokich miejscach stanowiąc mię.
Gda1881	(18:34) Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
Gda2017	Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.
PsBycz	(18:34) Porównywający nogi-me, podług-jelenich, a-na wysokich-przybytkach-moich, ustala-mię.
Goet	(18:34) Który czyni nogi moje podobnemi do nóg łanich, a na wyżynach moich stawia mię.
PsCylk	(18:34) Upodobnił nogi moje do jelenich, a na wyżynach moich mnie stawia.
PsKrusz	(18:34) Umacnia nogi moje, jako jelenia i na wyżynach moich stawia mnie.
PsAszk	(18:34) On tym, który prostuje nogi me, jako jeleniom a postawi mnie pewnie na mych wyżynach,
PsSzer	(18:34) Nogom moim dał chyżość jeleni i na miejscach wysokich postawił mię.
Tys1	(17:34) On dał moim nogom rączość nóg łani i postawił mnie na wyżynach,
Tys5	(18:34) On daje moim nogom rączość nóg łani i stawia mnie na wyżynach,
Bryt	(18:34) Nogi moje czyni rącze jak u łaniI na wyżynach postawił mnie.
Pozn	(18:34) On nogi moje podobnymi czyni do nóg jelenia i pomaga mi trwać na wyżynach;
WarPra	(18:34) Dał mi szybkość jelenia i pozwolił wdzierać się na wyżyny.
STB	(18:34) Moje nogi upodobnił do jelenich i mnie stawia na mych wyżynach.
EIB	(18:34) Sprawia, że mam nogi zwinne jak u łani I dzięki Niemu staję na wyżynach.

Ps 18,34

PsFlor	(17:37) jenże uczy ręce moje ku bojowi i położył jest jako łęczyszcze mosiąd❬z❭owe ramiona moja.
PsPul	(17:37) jenże uczy ręce moje ku bojowi i położył jeś jako łęczyszcze mosiądzowe ramiona moja.
Wuj1923	(18:35) Który uczy ręce moje do boju: i uczyniłeś, jako łuk miedziany, ramiona moje.
Gda1881	(18:35) Ćwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi.
Gda2017	Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.
PsBycz	(18:35) Przyzwyczajający ręce-me do-walki; tak, że-skruszył-się łuk miedziany, od ramion-moich.
Goet	(18:35) Który ręce moje uczy boju, że ramiona moje naciągają miedziany łuk.
PsCylk	(18:35) Wprawia ręce moje do boju, że naciągają łuk spiżowy ramiona moje.
PsKrusz	(18:35) Ćwiczy ręce moje do boju i dlatego skruszę łuk miedziany ramionami memi.
PsAszk	(18:35) zaprawia ręce moje do boju, aż łuk miedziany skruszon będzie w mych ramionach, -
PsSzer	(18:35) Ręce moje zaprawia do boju tak, iż ramionami swymi naciągam łuk spiżowy.
Tys1	(17:35) On wyćwiczył ręce me do bitwy, a ramiona — do napinania łuku spiżowego.
Tys5	(18:35) On ćwiczy moje ręce do bitwy, a ramiona - do napinania spiżowego łuku.
Bryt	(18:35) Ręce moje zaprawia do walkiI ramiona moje napinają łuk spiżowy.
Pozn	(18:35) On ręce moje do boju zaprawia, a moje ramiona do naciągania łuku spiżowego.
WarPra	(18:35) On zaprawiał moje ręce do walki, a ramiona – do naciągania spiżowego łuku.
STB	(18:35) Moje ręce wprawia do boju, tak, że me ramiona naciągają spiżowy łuk.
EIB	(18:35) On zaprawia moje ręce do walki, Moje ramiona mogą napiąć łuk wzmocniony spiżem.

Ps 18,35

PsFlor	(17:38) I dał jeś mi zaszczycenie zbawienia twego, i prawica twoja przyjęła mie. (17:39) I kaźń twoja poprawiła jest mie do końca,i kaźń twoja, ta mie nauczy.
PsPul	(17:38) I dał jeś mi zaszczycenie zbawienia mego, i prawica twoja przyjęła mie. (17:39) I pokaźń twoja poprawiła mie do końca, i pokaźń twoja, ta mie nauczy.
Wuj1923	(18:36) I dałeś mi obronę zbawienia twego, a prawica twoja broniła mię: a kaźń twoja poprawiła mię do końca: i nauka twoja, ta mię nauczy.
Gda1881	(18:36) Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.
Gda2017	Dałeś mi też tarczę swego zbawienia i wspierała mnie twoja prawica, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.
PsBycz	(18:36) Nadto, dałeś mi tarczę pomocy-Twojéj; więc-prawica-Twa pokrzepiała-mię, a,-łagodność Twoja, powiększała-mię.
Goet	(18:36) Dałeś mi tarczę zbawienia Twego, i prawica Twoja podpierała mię, a Twoje zniżenie się wywyższyło mnie.
PsCylk	(18:36) I dałeś mi tarczę wybawienia Twego, a prawica Twoja wspierała mnie, a pobłażliwość Twoja uwielmożyła mnie.
PsKrusz	(18:36) Dałeś mi tarczę zbawienia Twego, a prawica Twoja podparła mnie, a dobrotliwość Twoja uwielmożniła mnie.
PsAszk	(18:36) Ty mi dasz tarczę Twego wybawienia i prawica Twoja mię wesprze a Twa łaskawa dostępność mnie wzmoże.
PsSzer	(18:36) Osłoniłeś mię tarczą zbawienia swego i prawica Twoja wsparła mię, a łaska Twoja dodaje mi mocy.
Tys1	(17:36) Dałeś mi tarczę Twą dla ocalenia, a wsparła mnie Twoja prawica i wielkim uczyniła mnie troskliwość Twoja.
Tys5	(18:36) Dajesz mi Twą tarczę ocalenia i wspiera mnie Twoja prawica, a Twoja troskliwość czyni mnie wielkim.
Bryt	(18:36) Dajesz mi tarczę zbawienia swegoI prawica twoja wspiera mnie, A łaskawość twoja czyni mnie wielkim.
Pozn	(18:36) Dałeś mi tarczę swego wybawienia, prawica Twoja podtrzymywała mnie, Twoja piecza mnie umocniła.
WarPra	(18:36) Twoja pomoc była mi tarczą, wspiera mnie Twoja prawica. Pochylasz się czule nade mną i prawdziwie wielkim mnie czynisz.
STB	(18:36) Dałeś mi tarczę Twojego zbawienia, Twoja prawica mnie wspierała, a Twa troskliwość czyni mnie wielkim.
EIB	(18:36) Ty mi dałeś tarczę swego zbawienia, Wsparłeś swoją prawą ręką, Upokorzyłeś też, by potem przyniosło mi to wielkość.

Ps 18,36

PsFlor	(17:40) Rozszyrzył jeś chody moje pode mną i nie są pomdlony śladowie moji.
PsPul	(17:40) Rozszyrzyłeś chod moj pode mną i nie pomdleni śladowie moji.
Wuj1923	(18:37) Rozszerzyłeś kroki moje podemną: i nie osłabiały nogi moje.
Gda1881	(18:37) Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.
Gda2017	Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.
PsBycz	(18:37) Ty-rozszérzasz kroki-me pode-mną, że-nie wywichną-się kostki-moje.
Goet	(18:37) Dałeś wolną przestrzeń krokom moim pode mną tak, że się kostki moje nie chwiały.
PsCylk	(18:37) Rozszerzyłeś kroki moje podemną, i nie zachwiały się stawy moje.
PsKrusz	(18:37) Rozszerzyłeś kroki moje podemną i nie zachwiały się golenie moje.
PsAszk	(18:37) Ty mi dasz krok szeroki podemną a nie zachwieją się me kostki.
PsSzer	(18:37) Dajesz szeroką drogę dla kroków moich pode mną, aby nie zachwiały się kostki nóg moich.
Tys1	(17:37) Dla kroków moich rozszerzyłeś drogę i stopy moje się nie zachwiały.
Tys5	(18:37) Wydłużasz moje kroki na drodze i stopy moje się nie chwieją.
Bryt	(18:37) Dajesz szeroką drogę krokom moimI nie zachwiały się kostki moje!
Pozn	(18:37) Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, by nie zachwiały się kostki nóg moich.
WarPra	(18:37) Mam dużo miejsca, by stawiać kroki, nie chwieją się moje nogi.
STB	(18:37) Rozszerzyłeś moje kroki pode mną i nie zachwiały się moje stawy.
EIB	(18:37) Zrobiłeś dużo miejsca moim krokom, Dlatego nie zwichnąłem nogi.

Ps 18,37

PsFlor	(17:41) Gonić będę nieprzyjaciele moje i połapię je, ani sie obrocę, aliż zginą.
PsPul	(17:41) Gonić będę nieprzyjaciele moje i połapam je, ani sie wrocę, aliż zginą.
Wuj1923	(18:38) Będę gonił nieprzyjacioły moje, i poimam je: i nie wrócę się, aż ich nie stanie.
Gda1881	(18:38) Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.
Gda2017	Ścigałem moich wrogów i dopadłem ich, nie zawróciłem, aż ich nie wytraciłem.
PsBycz	(18:38) Będę-ścigał nieprzyjaciół-moich, i-dosiągnę-ich; a-nie wrócę, aż zniszczę-ich.
Goet	(18:38) Goniłem wrogów moich i doścignąłem ich, i nie wróciłem się, póki ich nie starłem.
PsCylk	(18:38) Ścigałem wrogi moje i dognałem je, i nie wróciłem ażem je wytępił.
PsKrusz	(18:38) Ścigałem nieprzyjaciół moich i dopadłem ich, i nie wróciłem się, aż ich pokonałem.
PsAszk	(18:38) Ścigać będę me wrogi i dosięgnę ich, nie zawrócę, aż ich wytracę.
PsSzer	(18:38) Ścigałem nieprzyjaciół swoich i dopędziłem ich, a nie zawróciłem, póki ich nie zniszczyłem.
Tys1	(17:38) Ścigałem mych wrogów i dopadałem, a nie wracałem, pókim ich nie zgnębił.
Tys5	(18:38) Ścigam mych wrogów i dopadam, a nie wracam, póki nie zginą.
Bryt	(18:38) Będę ścigał nieprzyjaciół moich i dopędzę ich, A nie zawrócę, póki ich nie zniszczę.
Pozn	(18:38) Ścigałem mych wrogów, aż ich dopadłem, i nie zawróciłem, póki ich nie starłem.
WarPra	(18:38) Ścigam moich wrogów i mogę ich dopaść, nie wrócę, póki ich całkiem nie zniszczę.
STB	(18:38) Ścigałem moich wrogów, dogoniłem ich i nie wróciłem, aż doszczętnie ich wytępiłem.
EIB	(18:38) Będę ścigał moich wrogów do skutku, Nie zawrócę, póki ich nie pokonam.

Ps 18,38

PsFlor	(17:42) Złamię je ni będą mogli stać, padną pod nogi moje.
PsPul	(17:42) Złomię je ani będą mogli stać, padną pod nogi moje.
Wuj1923	(18:39) Połamię je, i nie będą mogli stać: upadną pod nogami memi.
Gda1881	(18:39) Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
Gda2017	Powaliłem ich tak, że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.
PsBycz	(18:39) Zdruzgocę-ich, że-nie zdołają powstać; oni-upadną pod nogi-moje.
Goet	(18:39) Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
PsCylk	(18:39) Skruszyłem je, że nie mogły powstać; padły pod stopy mojemi.
PsKrusz	(18:39) Pobiłem ich, że powstać nie mogli, upadli pod nogi moje.
PsAszk	(18:39) Zetrę je a nie zdążą się podnieść, padną pod moje nogi,
PsSzer	(18:39) Rozbiłem ich tak, że nie mogli powstać, padli pod nogi moje.
Tys1	(17:39) Starłem ich, nie mogli się podnieść, upadli pod mymi stopami.
Tys5	(18:39) Rozbiłem ich, nie mogli się podnieść, upadli pod moje stopy.
Bryt	(18:39) Rozbiję ich tak, że nie zdołają powstać! Padną pod nogi moje.
Pozn	(18:39) Zmiażdżyłem ich i nie mogli się podźwignąć, legli pod mymi stopami.
WarPra	(18:39) Powalam ich na ziemię, tak że się nie podnoszą, padają i leżą u stóp moich.
STB	(18:39) Skruszyłem ich tak, że nie mogli powstać; upadli pod moimi stopami.
EIB	(18:39) Uderzę tak, że już nie powstaną, Padną pod moje stopy.

Ps 18,39

PsFlor	(17:43) I przepasał jeś mie mocą ku bojowi, i podbił jeś wstające na mię pod mię.
PsPul	(17:43) I przepasałeś mie mocą ku bojowi, i podbił jeś w❬s❭tające na mie pod mię.
Wuj1923	(18:40) I opasałeś mię mocą na wojnę: I przekinąłeś powstające przeciwko mnie, pod mię.
Gda1881	(18:40) Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.
Gda2017	Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.
PsBycz	(18:40) Bo-uzbroiłeś-mię siłą do-bitwy; Ty-ścielesz przeciwników-mych, pode-mnie.
Goet	(18:40) Opasałeś mię siłą do boju; zgiąłeś pod nogi moje tych, którzy przeciwko mnie powstawali.
PsCylk	(18:40) Tak opasałeś mnie mocą do boju, powaliłeś przeciwniki moje podemnie.
PsKrusz	(18:40) Opasałeś mnie mocą ku bitwie; powstających na mnie powaliłeś podemnie.
PsAszk	(18:40) Gdyż Ty opuścisz mię siłą zwycięzką do walki, uginasz podemną tych, co podnoszą się przeciwko mnie.
PsSzer	(18:40) Ty opasałeś mnie mocą do boju, przeciwników moich powaliłeś pode mnie.
Tys1	(17:40) I przepasałeś mnie mocą do bitwy, a stawiających opór zgiąłeś pode mną,
Tys5	(18:40) Mocą mnie przepasujesz do bitwy, sprawiasz, że przeciwnicy gną się pode mną,
Bryt	(18:40) Opasałeś mnie mocą do boju, Przeciwników moich rzuciłeś pode mnie,
Pozn	(18:40) Przepasałeś mnie mocą do boju, ugiąłeś pode mną tych, którzy przeciw mnie powstali.
WarPra	(18:40) Dałeś mi siłę do walki, rzuciłeś na kolana wszystkich, którzy mi się sprzeciwiali.
STB	(18:40) Tak do boju opasałeś mnie mocą, powaliłeś pode mnie moich wrogów.
EIB	(18:40) Bo dzięki Tobie mam moc do walki I przeciwników powalonych.

Ps 18,40

PsFlor	(17:44) I nieprzyjaciele moje dał jeś mnie tyłem, i nienawidzące mnie zagładził jeś.
PsPul	(17:44) I nieprzyjaciele ❬moje❭ dałeś mnie tyłem, i nienawidzące mnie zagładził jeś.
Wuj1923	(18:41) I nieprzyjaciół moich podałeś mi tył: i nienawidzące mię potraciłeś.
Gda1881	(18:41) Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.
Gda2017	Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.
PsBycz	(18:41) Zatém,-nieprzyjaciół-mych, podawałeś mi kark; a,-nienawidzących-mię, wygubiłem-ich.
Goet	(18:41) Zmusiłeś wrogów moich do ucieczki przede mną, i zgładziłem wszystkich nienawidzących mnie.
PsCylk	(18:41) I wrogów moich podałeś mi kark, a nieprzyjaciół moich zgładziłem.
PsKrusz	(18:41) Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym nienawidzących mnie wytracił.
PsAszk	(18:41) Ty to sprawiasz, że wrogowie moi muszą podać mi tyły a mogę wytępić tych, co mnie nienawidzą,
PsSzer	(18:41) Nieprzyjaciół moich zmusiłeś do ucieczki przede mną, a nienawidzących mnie zniszczyłeś.
Tys1	(17:41) do ucieczki zmusiłeś mych wrogów, a zniweczyłeś tych, co mnie nienawidzą.
Tys5	(18:41) zmuszasz wrogów moich do ucieczki, a wytracasz tych, co mnie nienawidzą.
Bryt	(18:41) Sprawiłeś, że nieprzyjaciele moi uciekli przede mną, A ja zniszczę tych, którzy mnie nienawidzą.
Pozn	(18:41) Zmusiłeś nieprzyjaciół moich do ucieczki, wytraciłeś tych, którzy mnie nienawidzili.
WarPra	(18:41) Do ucieczki zmusiłeś mych wrogów, wytracasz tych, co mnie nienawidzą.
STB	(18:41) Podałeś mi kark moich nieprzyjaciół, a więc zgładziłem moich wrogów.
EIB	(18:41) Sprawiłeś, że wrogowie nadstawili mi karki, A ja zniszczyłem tych, którzy mnie nienawidzą.

Ps 18,41

PsFlor	(17:45) Wołali są ani był, jenż by zbawiony uczynił, ku Gospodnu ani wysłuszał jich.
PsPul	(17:45) Wołali ani był, kto by je zbawionymi uczynił, ku Gospodnu ani wysłyszał ich.
Wuj1923	(18:42) Wołali, a nie był, ktoby je wybawił: do Pana, ani ich wysłuchał.
Gda1881	(18:42) Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.
Gda2017	Wołali, lecz nie było nikogo, kto by ich wybawił; wołali do PANA, lecz ich nie wysłuchał.
PsBycz	(18:42) Będą-wzywali-pomocy; ale-nie będzie wybawiciela; oni będą wołali do Pana; lecz-nie wysłucha-ich.
Goet	(18:42) Krzyczeli, ale nie było tam wybawiciela, — do Pana, ale On nie odpowiadał im.
PsCylk	(18:42) Wołali, a nikt nie pomógł; do Boga, a nie odpowiedział im.
PsKrusz	(18:42) Wołali, lecz nie było wybawcy - do Boga, ale ich nie wysłuchał.
PsAszk	(18:42) Będą wołać przeraźliwie a niemasz ratunku, do Jehowy, lecz im nie odpowie.
PsSzer	(18:42) Wołali o pomoc, lecz nie było wybawiciela, wzywali Pana, lecz ich nie wysłuchał.
Tys1	(17:42) Wołali, lecz nie było komu ich ratować, wołali do Pana, lecz ich nie wysłuchał.
Tys5	(18:42) Wołają - lecz nie ma wybawcy; do Pana - lecz im nie odpowiada.
Bryt	(18:42) Wołali, lecz nie było wybawiciela, Wzywali Pana, lecz im nie odpowiedział.
Pozn	(18:42) Krzyczeli, a nie było nikogo, kto by ich ocalił, [wołali] do Jahwe, lecz On ich nie wysłuchał.
WarPra	(18:42) O pomoc żebrzą, lecz nikt ich nie wspiera. Do Pana wołają, lecz nie odpowiada.
STB	(18:42) Wołali, ale nikt im nie pomógł; i do BOGA, ale im nie odpowiedział.
EIB	(18:42) Wołali o pomoc, lecz nie było wybawcy, Wzywali PANA, lecz nie odpowiedział.

Ps 18,42

PsFlor	(17:46) I smniejszę je jako proch przed obliczym wiatrowym, jako błoto ulic zgładzę je.
PsPul	(17:46) I zetrę ❬je❭ jako proch przed wiatrem, jako błoto ulic zgładzę je.
Wuj1923	(18:43) I skruszę je, jako proch przed wiatrem: jako błoto na ulicy wygładzę je.
Gda1881	(18:43) I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich.
Gda2017	Starłem ich jak proch na wietrze, wyrzuciłem jak błoto uliczne.
PsBycz	(18:43) Więc-ztarłem-ich, jak-proch naprzeciw wiatru; ja, jak-błoto ulic, wyrzuciłem-ich.
Goet	(18:43) Rozproszyłem ich jak pył na wietrze; wysypałem ich jak błoto z ulicy.
PsCylk	(18:43) I starłem ich jak proch na lica wiatru, jak błoto ulic rozrzuciłem ich.
PsKrusz	(18:43) I potarłem ich, jak proch od wiatru, jako błoto na ulicach podeptałem ich.
PsAszk	(18:43) I zetrę ich jako proch, miotany wiatrem, wymiotę ich, jak bioto ulic.
PsSzer	(18:43) I starłem ich jak proch na wietrze, zdeptałem ich jak błoto na ulicy.
Tys1	(17:43) Jak proch na wietrze ich rozrzuciłem, zdeptałem jak błoto uliczne.
Tys5	(18:43) Jak proch na wietrze ich rozrzucę, zdepczę jak błoto uliczne.
Bryt	(18:43) Starłem ich jak proch na wietrze, Usunąłem ich jak błoto na ulicy.
Pozn	(18:43) Starłem ich jak pył rzucony na wiatr, jak błoto uliczne zdeptałem ich.
WarPra	(18:43) Rozrzucę ich jak pył na wietrze i będą zdeptani jak uliczne błoto.
STB	(18:43) Więc starłem ich jak proch na przedzie wiatru, rozrzuciłem jak błoto ulic.
EIB	(18:43) Zetrę ich na proch i zostawię wichurze, Zmiotę jak błoto z ulicy.

Ps 18,43

PsFlor	(17:47) Wyjmiesz mie od przeciwomołwiącego luda, ustawisz mie w głowę pogańską.
PsPul	(17:47) Wytargniesz mie od swaru ludzkiego, postawisz mie głowę nad pogany.
Wuj1923	(18:44) Wyrwiesz mię z przeciwności ludu: postanowisz mię głową narodów.
Gda1881	(18:44) Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.
Gda2017	Wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, ustanowiłeś mnie głową narodów. Będzie mi służył lud, którego nie znałem.
PsBycz	(18:44) Ty-oswobadzałeś-mię od-sporów ludu; Ty-postanowiłeś-mię, na naczelnika narodów; lud, którego nie znałem, poddał-się-mnie.
Goet	(18:44) Wyrwałeś mię z zatargu ludów i postawiłeś mnie na czele narodów; lud, którego nie znałem, służy mi.
PsCylk	(18:44) Wybawiłeś mnie od zatargów ludu, ustanowiłeś mnie głową narodów; lud, którego nie znałem służy mi.
PsKrusz	(18:44) Wyrwałeś mnie od kłótni ludzkich, postanowiłeś mnie głową dla narodów; lud, któregom nie znał, służył mi.
PsAszk	(18:44) Ty mie wyswobodzisz od sporów ludu, Ty mię uczynisz głową narodów, a ludy, których nie znałem, będą mi służyć.
PsSzer	(18:44) Wyratowałeś mię z walk ludu, postawiłeś mię na czele narodów. Lud, którego nie znam, służy mi.
Tys1	(17:44) Ze sporów ludu Ty mnie wyrwałeś, ustanowiłeś mnie głową narodów. Służył mi lud, którego nie znałem,
Tys5	(18:44) Ty mnie ocalasz od buntów ludu, ustanawiasz mnie głową narodów. Służy mi lud, którego nie znałem.
Bryt	(18:44) Wyratowałeś mię z waśni ludu, Postawiłeś mię na czele narodów. Lud, którego nie znam, służy mi.
Pozn	(18:44) Uwolniłeś mnie od waśni w narodzie, postawiłeś na czele ludów; ludy, których nie znałem, są mi poddane,
WarPra	(18:44) Ratujesz mnie przed tłumem wojowników i dajesz mi władzę nad wszystkimi ludami. Narody, których kiedyś nie znałem, słuchają teraz moich rozkazów.
STB	(18:44) Wybawiłeś mnie od zatargów ludu, ustanowiłeś mnie głową narodów; służy mi lud, którego nie znałem.
EIB	(18:44) Ty mnie ratujesz od ludzkich sporów, Stawiasz na czele narodów. Służy mi lud, którego nie znałem,

Ps 18,44

PsFlor	(17:48) Lud, jegoż jeśm nie znał, służył mi, w słusze ucha posłuszał mie.
PsPul	(17:48) Lud, jegożeśm nie znał, służył mi, w słusze ucha posłuchnął mie.
Wuj1923	(18:45) Lud, któregom nie znał, służył mi: na usłyszenie ucha był mi posłuszny.
Gda1881	(18:45) Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali.
Gda2017	Jak tylko usłyszą o mnie, będą mi posłuszni, cudzoziemcy będą udawać uległość.
PsBycz	(18:45) Za-posłyszenia uchem, będą-ulégali mi; dzieci cudzoziemskie, będą-zmyślały przede-mną.
Goet	(18:45) Posłuszni mi są na słowo; a synowie cudzoziemców z pochlebstwem mi się poddawali.
PsCylk	(18:45) O których ze słuchu ucha zasłyszałem, synowie obczyzny schlebiają mi.
PsKrusz	(18:45) Gdy usłyszeli, usłuchali mnie; cudzoziemcy poddawali mi się obłudnie .
PsAszk	(18:45) Ledwie zasłyszą, dadzą mi posłuch, a synowie ludów dzikich zaprą się siebie samych wobec mnie.
PsSzer	(18:45) Na samo słowo jest mi posłuszny, cudzoziemcy schlebiają mi.
Tys1	(17:45) był mi posłuszny na pierwsze wezwanie. Schlebiali mi cudzoziemcy,
Tys5	(18:45) Są mi posłuszni na pierwsze wezwanie; cudzoziemcy mi schlebiają.
Bryt	(18:45) Na samo słowo jest mi posłuszny, Cudzoziemcy schlebiają mi.
Pozn	(18:45) gdy tylko usłyszą o mnie, są mi posłuszne; schlebiają mi synowie obcych ludów;
WarPra	(18:45) Wypełniają wszystko, co tylko usłyszą, cudzoziemcy hołd mi składają,
STB	(18:45) Schlebiają mi cudzoziemscy; synowie, o których usłyszałem słuchem ucha.
EIB	(18:45) Jest mi posłuszny na dźwięk każdego słowa. Cudzoziemcy okazują mi posłuch,

Ps 18,45

PsFlor	(17:49) Synowie cudzy sełgali są mnie, synowie cudzy przestarzeli są sie i chramali są od swojich drog.
PsPul	(17:49) Synowie cudzy sełgali są mnie, synowie cudzy przestarzeli są sie i chramali od swych drog.
Wuj1923	(18:46) Synowie obcy skłamali mi: synowie obcy zastarzali się i uchramowali z dróg swoich.
Gda1881	(18:46) Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich.
Gda2017	Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.
PsBycz	(18:46) Dzieci cudzoziemskie zgłupieją i przelękną-się, uchodząc, z-zamków-swoich.
Goet	(18:46) Synowie cudzoziemców zwątpili, a z drżeniem wychodzili z zamków swoich.
PsCylk	(18:46) Synowie obczyzny omdleli, i drżąc uchodzą z zamków swoich.
PsKrusz	(18:46) Cudzoziemcy upadli i drżeli w zamknięciach swoich.
PsAszk	(18:46) Ludy dzikie się wyczerpią i wyskoczą ze swego zamknięcia.
PsSzer	(18:46) Cudzoziemcy upadają na duchu i z drżeniem schodzą z twierdz swoich.
Tys1	(17:46) cudzoziemcy pobledli, z drżeniem wyszli ze swoich warowni.
Tys5	(18:46) Cudzoziemcy bledną, z drżeniem wychodzą ze swoich warowni.
Bryt	(18:46) Cudzoziemcy upadają na duchuI drżąc wychodzą z twierdz swoich.
Pozn	(18:46) mieszkańcy obcych krajów upadają na duchu, z drżeniem opuszczają swoje twierdze.
WarPra	(18:46) upadli na duchu wychodząc ze swoich warowni.
STB	(18:46) Omdleli synowie obczyzny oraz drżąc, uchodzą ze swoich zamków.
EIB	(18:46) Tracą przede mną odwagę I z drżeniem wychodzą ze swych warownych grodów.

Ps 18,46

PsFlor	(17:50) Żyw jest Gospodzin i błogosławiony Bog moj, i powyszon bądź Bog zbawienia mego.
PsPul	(17:50) Żyw jest Gospodzin i błogosławiony Bog moj, i powyszszony bądź Bog zbawienia mego.
Wuj1923	(18:47) Żywie Pan, i błogosławiony Bóg mój, i niech będzie podwyższon Bóg zbawienia mego.
Gda1881	(18:47) Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
Gda2017	PAN żyje, niech będzie błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg mego zbawienia.
PsBycz	(18:47) Niech-żyje Pan, i-niech-będzie-błogosławioną Skała-moja, oraz-niech-będzie-wywyższon, Bóg zbawienia-mego.
Goet	(18:47) Żyje Pan, niech będzie uwielbiona opoka moja i niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
PsCylk	(18:47) Żyw Bóg, pochwaloną niech będzie opoka moja, wywyższonym Pan zbawienia mojego.
PsKrusz	(18:47) Żywie Bóg i błogosławiona opoka moja! Niech będzie wywyższony Pan zbawienia mego!
PsAszk	(18:47) Żywie Jehowa i błogosławioną niechaj będzie opoka ma a niechaj się wzniesie Bóg mego wybawienia.
PsSzer	(18:47) Pan żyje, niech będzie błogosławiona opoka moja i wywyższony Bóg, Zbawca mój!
Tys1	(17:47) Niech żyje Pan, moja Opoka niech będzie błogosławiona! Niech wznosi się chwała Boga, mego Zbawcy,
Tys5	(18:47) Niech żyje Pan! Moja Opoka niech będzie błogosławiona! Niech będzie wywyższony Bóg, mój Zbawca,
Bryt	(18:47) Pan żyje! Niech będzie błogosławiona skała moja! Niech będzie wywyższony Bóg, mój Zbawiciel!
Pozn	(18:47) Na Jahwe żyjącego! Błogosławiona niech będzie Opoka moja, niech będzie wysławiany Bóg, mój Wybawiciel!
WarPra	(18:47) Pan niech żyje! Niech będzie błogosławiona opoka moja! Niech będzie wywyższony Bóg mego zbawienia
STB	(18:47) Żywy WIEKUISTY, niech będzie pochwalona moja Skała, niech będzie wywyższony Bóg zbawienia.
EIB	(18:47) PAN żyje! Niech będzie błogosławiona moja Opoka, Wywyższony mój Bóg oraz Zbawca!

Ps 18,47

PsFlor	(17:51a) Boże, jenże m[u]ścisz mie i poddawasz lud pod mię,
PsPul	(17:51a) Boże, jenże mi dajesz pomsty i poddawasz lud pod mię,
Wuj1923	(18:48) Boże, który mi dajesz pomsty, i poddajesz pod mię narody:
Gda1881	(18:48) Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody.
Gda2017	Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody.
PsBycz	(18:48) Ten-Bóg, podający, sposób pomsty, mi; On, nawet-sprowadza ludy pode-mnie.
Goet	(18:48) Bóg, który mi dał pomstę i poddał mi ludy,
PsCylk	(18:48) Pan, który użyczył pomstę mi, i poddał narody podemnie.
PsKrusz	(18:48) Oto Pan, który mi daje pomsty i podbija mi narody.
PsAszk	(18:48) Wszechmocny Bóg, który mi daje pełne zadośćuczynienie i ludy poddaje podemnie.
PsSzer	(18:48) Bóg pomścił mnie i oddał narody pod władzę moją.
Tys1	(17:48) Boga, który mnie pomścił i poddał mi ludy;
Tys5	(18:48) Bóg, który zapewnia mi pomstę i poddaje mi narody,
Bryt	(18:48) Bóg odpłaca za krzywdy mojeI poddaje mi narody...
Pozn	(18:48) Bóg, który dał mi możność pomsty i poddał narody pod moje panowanie!
WarPra	(18:48) za to, że dokonał pomsty za mnie i poddał pod moją władzę narody.
STB	(18:48) Bóg, który mi zlecił pomstę oraz poddał pode mnie narody;
EIB	(18:48) Oto Bóg! On za mnie wywiera pomstę, Poddaje mi narody

Ps 18,48

PsFlor	(17:51b) zbawicielu moj od nieprzyjacielow mojich gniewliwych (17:52) i ode wstających na mię powyszysz mie i od męża lichego wytargniesz mie.
PsPul	(17:51b) zbawicielu moj od nieprzyjacielow moich gniewliwych (17:52) i od wstających na mię powyszszysz mie, od człowieka lichego wytargniesz mie.
Wuj1923	(18:49) Wybawicielu mój, od nieprzyjaciół moich gniewliwych, i od powstających na mię wywyższysz mię: od męża niesprawiedliwego wyrwiesz mię.
Gda1881	(18:49) Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię.
Gda2017	Ty wyzwalasz mnie od moich wrogów; ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.
PsBycz	(18:49) O-oswobodzicielu-mój! od-nieprzyjaciół-moich; Ty, także, od przeciwników-mych, wyższym-czynisz-mię; Ty, od-człowieka gwałtownego, uwalniasz-mię.
Goet	(18:49) Który wybawił mię od wrogów moich i wywyższył mnie ponad tych, którzy przeciwko mnie powstawali; od męża, gwałt czyniącego, uwolniłeś mnie.
PsCylk	(18:49) Który mnie wybawił od wrogów moich, a nad przeciwniki moje wyniósł mnie; od męża srogiego ocalił mnie.
PsKrusz	(18:49) Tyś Wybawicielem od nieprzyjaciół moich; Tyś mnie wywyższył od powstających na mnie - od męża gwałtownego wybawiłeś mnie.
PsAszk	(18:49) Tyś jest mym wybawcą od wrogów moich a nad przeciwniki me mnie wynosisz i ocalasz mnie przed mężem gwałtu.
PsSzer	(18:49) Wyratował mnie od zaciekłych nieprzyjaciół moich, wyniósł mię nad przeciwników moich, ocalił mnie od męża okrutnego.
Tys1	(17:49) Ty, któryś mnie wyzwolił od mych nieprzyjaciół, któryś mnie wyniósł ponad opornych i wyrwał gwałtownikowi.
Tys5	(18:49) wybawia mnie od nieprzyjaciół, wynosi nad moich wrogów i uwalnia od gwałtownika.
Bryt	(18:49) Ratujesz mnie od zaciekłych nieprzyjaciół, Wynosisz mnie ponad przeciwników, Ocalasz mnie od męża gwałtownego.
Pozn	(18:49) Wyzwoliłeś mnie od moich wrogów, wyniosłeś ponad moich przeciwników, wybawiłeś od człowieka przemocy.
WarPra	(18:49) Od wrogów moich mnie uwolniłeś, wyniosłeś mnie ponad przeciwników moich i wyrwałeś mnie z rąk gwałtowników.
STB	(18:49) który mnie wybawił od moich wrogów, wyniósł mnie ponad mych przeciwników i ocalił od srogiego męża.
EIB	(18:49) I ratuje od zaciekłych wrogów. Ty mnie stawiasz nad nieprzyjaciółmi, Ratujesz od ludzi, którzy dyszą gwałtem.

Ps 18,49

PsFlor	(17:53) Przeto spowiadać sie będę tobie w ludzioch, Gospodnie, i twemu imieniu psalm będę mołwić,
PsPul	(17:53) Przeto będę spowiedać sie tobie w ludzioch, Gospodnie, i twemu imieniu psalmy będę mołwić,
Wuj1923	(18:50) Przetóż będęć wyznawał między narody, Panie! a imieniowi twemu pieśń zaśpiewam.
Gda1881	(18:50) Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.
Gda2017	Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twemu imieniu.
PsBycz	(18:50) A zatém będę-chwalił-Ciebie, między-narodami, o-Panie! i,-Imieniu-Twemu, będę-grał-na-strunach.
Goet	(18:50) Dlatego chcę Cię chwalić, Panie, pośród narodów i wysławiać psalmami imię Twoje,
PsCylk	(18:50) Przeto sławić Cię chcę między narodami o Boże, i imieniu Twojemu śpiewać będę.
PsKrusz	(18:50) Dlatego będę Cię uwielbiał, Boże, pomiędzy narodami, a Imieniowi Twemu śpiewać będę.
PsAszk	(18:50) Przetoż sławić Cię będę między narodami, o Jehowo i śpiewać będę Twemu imieniu,
PsSzer	(18:50) Przeto będę Cię, Panie, wyznawał między narodami i będę śpiewał imieniu Twemu.
Tys1	(17:50) Będę Cię przeto sławił wśród narodów, Panie, i psalm będę głosił Twojemu imieniu.
Tys5	(18:50) Przeto będę Cię, o Panie, chwalił między narodami i będę wysławiał Twoje imię.
Bryt	(18:50) Przeto będę cię, Panie, wysławiał między narodamiI będę śpiewał imieniu twemu.
Pozn	(18:50) Przeto wysławiać Cię będę, Jahwe, wśród narodów i będę opiewał chwałę Twego Imienia.
WarPra	(18:50) Sławił Cię tedy będę, Panie, przed narodami i śpiewał z radością na cześć Twego Imienia.
STB	(18:50) Dlatego chcę Cię sławić pomiędzy narodami, WIEKUISTY, będę śpiewał Twojemu Imieniu.
EIB	(18:50) Dlatego będę cię, PANIE, sławił pośród narodów, Śpiewał na cześć Twojego imienia!

Ps 18,50

PsFlor	(17:54) wielikoczyniąc zbawienia krola jego i czynię miłosierdzie pomazańcu swemu Dawidowi i płodu jego aż na wieki.
PsPul	(17:54) wielkoczyniąc zbawienie krola jego i czyniąc miłosierdzie pomazańcu swemu Dawidowi i płodu jego aż na wieki.
Wuj1923	(18:51) Czyniący wielkie wybawienie króla swego, i czyniący miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego aż na wieki.
Gda1881	(18:51) Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.
Gda2017	Bo dajesz wielkie wybawienie swemu królowi i na wieki okazujesz miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.
PsBycz	(18:51) On, pomnażającym ocalenia króla-swojego, i,-przygotowywującym dobrodziejstwo pomazańcowi-swemu, Dawidowi, i-plemieniu-jego-aż-na wieki.
Goet	(18:51) Tobie, który dałeś królowi Swojemu wielkie zwycięstwa i okazałeś dobroć pomazańcowi Swemu, Dawidowi, i nasieniu jego aż na wieki.
PsCylk	(18:51) Który wielkiemi czyni zwycięztwa króla Swego i świadczy łaskę pomazańcowi Swemu, Dawidowi i rodowi jego na wieki.
PsKrusz	(18:51) Uwielmożniłeś wybawienie króla swego i uczyniłeś łaskę pomazańcowi swemu Dawidowi i potomstwu jego na wieki.
PsAszk	(18:51) Tobie, który daje wielkie i pełne wybawienie Swemu królowi a łaski czyni Swemu Pomazańcowi i jego pokoleniu na wieki wieków. -
PsSzer	(18:51) Tobie, który dałeś królowi swemu wielką pomoc, i świadczyłeś łaskę pomazańcowi swemu, Dawidowi i potomstwu jego na wieki.
Tys1	(17:51) Któryś zwycięstwa wielkie dał królowi i miłosierdzie okazał nad Twym pomazańcem, nad Dawidem i jego potomstwem na wieki.
Tys5	(18:51) Tyś zwycięstwa wielkie dał królowi i Twemu pomazańcowi okazałeś łaskę, Dawidowi i jego potomstwu na wieki.
Bryt	(18:51) Zapewniasz wielką pomoc królowi swemuI okazujesz łaskę pomazańcowi swemu, Dawidowi, i potomstwu jego na wieki.
Pozn	(18:51) Użyczyłeś wspaniałych zwycięstw swemu królowi, darzysz łaską swego pomazańca Dawida i potomstwo jego na wieki.
WarPra	(18:51) Bo wsparłeś potężnie Twojego króla, łaskę okazałeś Twemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu na wieki.
STB	(18:51) gdyż wielkimi czynisz zwycięstwa Swojego króla, świadczysz łaskę Swojemu pomazańcowi, Dawidowi, oraz jego rodowi na wieki.
EIB	(18:51) Zapewniasz wielkie zwycięstwo swojemu królowi, Darzysz też łaską swego pomazańca Dawida i jego potomstwo - na wieki.

Psalm 19

Ps 19,1

PsFlor	(18:1) Niebiosa wypowiadają sławę bożą a skutki ręku jego powiada[ją] śćwierdzenie.
PsPul	Psalm Dawidow. (18:1) Niebiosa wypowiedają sławę bożą i skutki rąk jego powiada stwirdzenie nieba.
Wuj1923	(19:1) Na koniec, Psalm Dawidowi. (19:2) Niebiosa rozpowiadają chwałę Bożą, a dzieła rąk jego oznajmuje utwierdzenie.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. (19:2) Niebiosa opowiadają chwałę Bożą, a dzieło rąk jego rozpostarcie oznajmuje.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Niebiosa głoszą chwałę Boga, a firmament obwieszcza dzieło jego rąk.
PsBycz	(19:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, Psalm Dawida. (19:2) Te-niebiosa opowiadającemi chwałę Boga; a,-dziéła rąk-Jego, pokazującym, ten-niebokrąg.
Goet	(19:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. (19:2) Niebiosa głoszą wspaniałość Bożą, i firmament oznajmia dzieło Jego rąk.
PsCylk	(19:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. (19:2) Niebiosa opowiadają chwałę Pana, a dzieła rąk Jego wygłasza nieboskłon.
PsKrusz	(19:1) Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. (19:2) Niebiosa opowiadają chwałę Bożą, a dzieło rąk Jego oznajmuje utwierdzenie.
PsAszk	(19:1) Dyrygentowi. - Śpiew Dawidowy. (19:2) Niebiosa głoszą chwałę mocy Bożej, a przestwór obwieszcza dzieło Jego rąk.
PsSzer	(19:1) Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. (19:2) Niebiosa opowiadają chwałę Boga, a firmament głosi dzieło rąk Jego.
Tys1	(18:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (18:2) Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Tys5	(19:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (19:2) Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego nieboskłon obwieszcza.
Bryt	(19:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. (19:2) Niebiosa opowiadają chwałę Boga, A firmament głosi dzieło rąk jego.
Pozn	(19:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida. (19:2) Niebiosa głoszą chwałę Bożą, firmament świadczy o dziełach Jego rąk.
WarPra	(19:1) Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. (19:2) Niebiosa głoszą chwałę Bożą, firmament świadczy o dziełach rąk Jego.
STB	(19:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. (19:2) Niebiosa opowiadają chwałę Boga, a nieboskłon ogłasza dzieła Jego rąk.
EIB	(19:1) Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. (19:2) Niebiosa ogłaszają chwałę Boga, Firmament opowiada o dziele Jego rąk.

Ps 19,2

PsFlor	(18:2) Dzień dniowi wyrzyga słowo, a noc nocy ukazuje naukę.
PsPul	(18:2) Dzień dniowi wyrzyga słowo, a noc nocy ukazuje naukę.
Wuj1923	(19:3) Dzień dniowi opowiada słowo: a noc nocy okazuje znajomość.
Gda1881	(19:3) Dzień dniowi podaje słowo, a noc nocy pokazuje umiejętność,
Gda2017	Dzień dniowi opowiada słowo, a noc nocy oznajmia wiedzę.
PsBycz	(19:3) Dzień dniowi wyjawia słowo; a,-noc nocy, oznajmia wiadomość.
Goet	(19:3) Dzień dniowi podaje wiadomość, a noc nocy oznajmuje tę wieść.
PsCylk	(19:3) Dzień dniowi podaje hasło, a noc nocy przekazuje wieść.
PsKrusz	(19:3) Dzień dniowi podaje słowo, a noc nocy ukazuje zrozumienie.
PsAszk	(19:3) Dzień to dniowi rozgłasza, a noc zwiastuje to nocy.
PsSzer	(19:3) Dzień dniowi przekazuje wieść, a noc nocy podaje wiadomość.
Tys1	(18:3) Dzień dla dnia opowieść snuje, a noc nocy przekazuje wiadomość.
Tys5	(19:3) Dzień dniowi głosi opowieść, a noc nocy przekazuje wiadomość.
Bryt	(19:3) Dzień dniowi przekazuje wieść, A noc nocy podaje wiadomość.
Pozn	(19:3) Dzień dniowi to opowiada, noc nocy wieść przekazuje.
WarPra	(19:3) Jeden dzień mówi o tym drugiemu, jedna noc powtarza drugiej to samo,
STB	(19:3) Dzień dniowi podaje słowo, a noc nocy przekazuje wieść.
EIB	(19:3) Dzień dniowi podaje wiadomość, Noc z nocą dzieli się poznaniem.

Ps 19,3

PsFlor	(18:3) Nie mołw ani powieści, jichże nie słyszelibychą głosowie jich.
PsPul	(18:3) Nie są mołwy ani kazania, ktorych by nie słyszany głosy jich.
Wuj1923	(19:4) Niemasz języków, ani mów, któreby nie słyszały głosów ich.
Gda1881	(19:4) Niemasz języka ani mowy, gdzieby głosu ich słychać nie było.
Gda2017	Nie ma języka ani mowy, w których nie słychać ich głosu.
PsBycz	(19:4) Nie-mają mowy, ani wyrazów; nie usłyszanym głos-ich.
Goet	(19:4) Bez mowy, bez słów, bezdźwięczny jest głos ich,
PsCylk	(19:4) Bez mowy, bez wyrazów, nie słychać głosu ich.
PsKrusz	(19:4) Niemasz mówiącego, ani mowy, gdzieby głos ich nie był słyszany.
PsAszk	(19:4) Bez głosu i bez słów - nie słychać ich dźwięku.
PsSzer	(19:4) Nie jest to mowa, nie ma wyrazów, nie słychać ich głosu,
Tys1	(18:4) Nie jest to słowo, nie są to mowy, których by dźwięku nie usłyszano:
Tys5	(19:4) Nie jest to słowo, nie są to mowy, których by dźwięku nie usłyszano;
Bryt	(19:4) Nie jest to mowa, nie są to słowa, Nie słychać ich głosu...
Pozn	(19:4) Nie jest to mowa, nie są to słowa, których dźwięku by nie usłyszano;
WarPra	(19:4) a wszystko bez słów i przemówień, nie można usłyszeć ich głosu.
STB	(19:4) Bez mowy, bez wyrazów, nie słychać ich głosu.
EIB	(19:4) Nie jest to mowa ani nie są to słowa, Nie dochodzi z ich strony żaden dźwięk,

Ps 19,4

PsFlor	(18:4) We wszeliką ziemię wyszedł jest źwięk jich i w końcoch okręgu ziemie słowa jich. (18:5a) W słuńcy położył przebytek swoj,
PsPul	(18:4) We wszelką ziemię wszedł głos jich i w końce świata ziem słowa jich. (18:5a) W słońcu położył przebytek swoj,
Wuj1923	(19:5) Na wszystkę ziemię wyszedł głos ich: i na kończyny okręgu ziemie słowa ich: w słońcu postawił przybytek swój.
Gda1881	(19:5) Na wszystkę ziemię wyszedł porządek ich, a na kończyny okręgu ziemi słowa ich; słońcu na nich namiot wystawił.
Gda2017	Ich zasięg rozchodzi się po całej ziemi i na krańce świata ich słowa. Na nich wystawił namiot słońcu.
PsBycz	(19:5) Wszelako, po-całéj téj-ziemi, rozchodzi-się głos-ich; a,-po-krańcach świata, słowa-ich; Bóg, dla-słońca, postawił namiot w-nich.
Goet	(19:5) A jednak po całej ziemi rozbrzmiewa ich dźwięk, i aż na krańce świata mowa ich. Tam słońcu namiot postawił,
PsCylk	(19:5) Po całéj ziemi rozchodzi się ich dźwięk, aż na kraniec świata ich słowo, kędy słońcu namiot postawił.
PsKrusz	(19:5) Po całej ziemi rozszedł się głos ich, i do kończyn ziemi słowa ich; słońcu na nich namiot wystawił.
PsAszk	(19:5) A z wszystkiej ziemi ich promień wykwita i z krańców świata ich wyraz wymowny. W nich to On słońcu ciał namiot.
PsSzer	(19:5) a jednak po całej ziemi rozbrzmiewa ich dźwięk i do krańców świata dochodzą ich słowa. Słońcu postawił na nich namiot.
Tys1	(18:5) na całą ziemię ich głos się rozchodzi i aż po krańce świata ich mowy. Tam słońcu namiot wystawił,
Tys5	(19:5) ich głos się rozchodzi na całą ziemię i aż po krańce świata - ich mowy. Tam słońcu namiot wystawił,
Bryt	(19:5) A jednak po całej ziemi rozbrzmiewa ich dźwiękI do krańców świata dochodzą ich słowa... Tam na nich słońcu postawił namiot,
Pozn	(19:5) po całej ziemi głos ich się roznosi, a słowa ich - po krańce świata. Tam namiot postawił On dla słońca.
WarPra	(19:5) Lecz na świat cały idzie ich nauka, wieści przekazują aż po krańce ziemi, tam, gdzie On słońcu namiot wystawił.
STB	(19:5) Jednak na całej ziemi rozchodzi się ich dźwięk, a ich słowo aż na krańce świata, gdzie słońcu namiot postawił.
EIB	(19:5) A jednak po całej ziemi roznosi się wieść I do krańców świata dociera ich przesłanie. Na tych krańcach On postawił słońcu namiot,

Ps 19,5

PsFlor	(18:5b) a on jako nowożenia pochodzący z łoża swego (18:6a) wiesielił sie jako obrzym na bieżenie drogi.
PsPul	(18:5b) a on jako nowożenia pochodzący z łoża swego (18:6a) wiesielił sie jako obrzym na bieżenie drogi.
Wuj1923	(19:6) A ono jako oblubieniec wychodzący z łożnice swojéj: rozweseliło się jako olbrzym na bieżenie w drogę.
Gda1881	(19:6) A to jako oblubieniec wychodzi z łożnicy swojej; raduje się jako olbrzym, który ma bieżeć w drogę.
Gda2017	A ono wychodzi jak oblubieniec ze swojej komnaty, cieszy się jak mocarz, który rozpoczyna bieg.
PsBycz	(19:6) Więc-ono, jak-oblubieniec, wychodzący z-pod-baldachu-swego, raduje-się, jakby-rycerz, do-obiegu drogi.
Goet	(19:6) A ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, i raduje się jak bohater, gdy ma przebiec drogę.
PsCylk	(19:6) A ono jak oblubieniec wychodzi ze swéj komnaty, cieszy się jak bohater, by przebiedz drogę.
PsKrusz	(19:6) A oto, jako oblubieniec wychodzi z łożnicy swej, raduje się jako mocarz, co ma drogą bieżeć.
PsAszk	(19:6) Sam zaś niby oblubieniec wynurza się z pod Swego baldachimu, Raduje się, by jako zapaśnik zwycięzki przebieżać drogę.
PsSzer	(19:6) A ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, raduje się jak bohater, biegnąc swą drogą.
Tys1	(18:6) ono jak oblubieniec wychodzi z swej komnaty, weseli się jak olbrzym, co drogę przebiega.
Tys5	(19:6) i ono wychodzi jak oblubieniec ze swej komnaty, weseli się jak olbrzym, co drogę przebiega.
Bryt	(19:6) A ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, Raduje się jak bohater, biegnąc swą drogą.
Pozn	(19:6) Ono zaś, podobne do oblubieńca wychodzącego ze [ślubnej] komnaty, promienieje radością jak bohater, który bieg swój rozpoczyna.
WarPra	(19:6) A ono wychodzi jak oblubieniec z komnaty, radosny jak bohater kroczący swą drogą.
STB	(19:6) A ono, jak oblubieniec, wychodzi ze swej komnaty i cieszy się jak bohater, który ma przebiec drogę.
EIB	(19:6) Z którego wychodzi ono jak pan młody z małżeńskiej sypialni, Tryska wigorem jak zawodnik tuż przed swoim startem.

Ps 19,6

PsFlor	(18:6b) Od wirzchniego nieba wyście jego (18:7) i potkanie jego aż do wirzcha jego ani jest, jen by sie skrył od gorącości jego.
PsPul	(18:6b) Od wirzniego nieba wyście jego (18:7) i potkanie jego aż do wirzchu jego ani jest, jen by sie [sie] skrył przed gorącością jego.
Wuj1923	(19:7) Od kraju nieba wyjście jego: a nawrót jego aż na kraj jego: a nie masz, ktoby się mógł zakryć od gorącości jego.
Gda1881	(19:7) Wychodzi od kończyn niebios, a obchodzi je aż do kończyn ich, a niemasz nic, coby się mogło ukryć przed gorącem jego.
Gda2017	Wyrusza z jednego krańca nieba i obchodzi je aż na drugi kraniec, a nic nie ukryje się przed jego żarem.
PsBycz	(19:7) Z-jednego-krańca tych-niebios, wyiścié-jego, a,-obejście-onegoż, do drugiego krańca-ich; i-nic ukrytém nie jest, przed-upałem-jego.
Goet	(19:7) Z krańca nieba jest jego wyjście, a obieg jego znów aż do tego krańca, i nic nie może się ukryć przed jego żarem.
PsCylk	(19:7) Od krańca niebios wschód jego, a jego obieg do krańców ich; a nic nie ukryte przed żarem jego.
PsKrusz	(19:7) Z kończyn niebios wyjście jego, a na kończynach zachód jego - i niemasz, coby się ukryło przed gorącem jego.
PsAszk	(19:7) Z kończyn nieb Jego wzejście a bieg jego okrężny na ich krawędziach. I nic sic nie skryje przed Jego żarem.
PsSzer	(19:7) Z jednego krańca niebios wychodzi i biegnie do drugiego krańca, i nic się nie ukryje przed jego żarem.
Tys1	(18:7) Jego wyjście na krańcu nieba się zaczyna, a jego obieg aż po kraniec niebios, i nic przed żarem jego się nie schroni.
Tys5	(19:7) Ono wschodzi na krańcu nieba, a jego obieg aż po jego kraniec, i nic się nie schroni przed jego żarem.
Bryt	(19:7) Z jednego krańca niebios wychodziI biegnie do drugiego krańca, I nic się nie ukryje przed jego żarem.
Pozn	(19:7) Wschodzi na jednym krańcu nieba, a kończy swój bieg okrężny na drugim; nic nie skryje się przed jego żarem.
WarPra	(19:7) Pojawia się na jednym krańcu nieba i biegnie aż do krańca drugiego, i nic nie może ukryć się przed jego żarem.
STB	(19:7) Jego wschód od krańca niebios, a jego bieg do ich krańców; i nic nie jest ukryte przed jego żarem.
EIB	(19:7) Na krańcu nieba wschodzi, Na drugim krańcu zachodzi I nic się nie ukryje przed jego promieniami.

Ps 19,7

PsFlor	(18:8) Zakon gospodnow przez zakała obracający dusze, świadecstwo gospodnowo wierne, mądrość dające malutkim.
PsPul	(18:8) Zakon gospodnow przez zakału obracający dusze, świadectwo boże wierne, mądrość dające malutkim.
Wuj1923	(19:8) Zakon Pański niepokalany, nawracający dusze: świadectwo Pańskie wierne, dające mądrość malutkim.
Gda1881	(19:8) Zakon Pański jest doskonały, nawracający duszę; świadectwo Pańskie wierne, dawające mądrość nieumiejętnemu.
Gda2017	Prawo PANA jest doskonałe, nawracające duszę; świadectwo PANA pewne, dające mądrość prostemu.
PsBycz	(19:8) Prawo Pana, doskonałé, nawracającé duszę; świadectwo Pana, prawdziwé, mądrym-czyniącé prostaka.
Goet	(19:8) Zakon Pański jest doskonały i pokrzepia duszę; świadectwo Pana jest niezawodne, czyni mądrymi prostodusznych.
PsCylk	(19:8) Nauka Boża doskonała, orzeźwia duszę; świadectwo Boże wiarygodne, uczy mądrości prostodusznego.
PsKrusz	(19:8) Zakon Boży jest doskonały: duszę nawraca. Świadectwo Boże wierne: daje mądrość nieumiejętnemu.
PsAszk	(19:8) Nauka Jehowy jest rzetelna - pokrzepia ona duszę. Zaświadczenie Jehowy wierzytelne - mądrym czyni poczciwca.
PsSzer	(19:8) Prawo Pana doskonałe, pokrzepia duszę, świadectwo Pana wierne, uczy mądrości prostaczka.
Tys1	(18:8) Prawo Pańskie doskonałe — krzepi ducha; ustawa Pańska niezawodna — poucza prostaczka;
Tys5	(19:8) Prawo Pana doskonałe - krzepi ducha; świadectwo Pana niezawodne - poucza prostaczka;
Bryt	(19:8) Zakon Pana jest doskonały, pokrzepia duszę, Świadectwo Pana jest wierne, Uczy prostaczka mądrości.
Pozn	(19:8) Prawo Jahwe jest doskonałe - jest pokrzepieniem duszy; ustawy Jahwe są niezmienne - uczą prostaczków mądrości;
WarPra	(19:8) Doskonałe są Pańskie pouczenia, bo ludziom pokrzepienie dają; wiecznotrwałe jest Pańskie prawo, bo mądrymi czyni wszystkich, co są prostego serca.
STB	(19:8) Prawo WIEKUISTEGO jest doskonałe nawraca duszę; świadectwo BOGA jest wiarygodne uczy prostodusznego mądrości.
EIB	(19:8) Prawo PANA jest doskonałe, Pokrzepia duszę. Postanowienia PANA sprawdzone, Niedoświadczonych uczą mądrości.

Ps 19,8

PsFlor	(18:9) Prawdy boże[j] prawe, wiesieląc sierca, kaźń boża światła, oświecająca oczy.
PsPul	(18:9) Prawdy boże prawe, wiesielące sierca, kaźń boża światła, oświecająca oczy.
Wuj1923	(19:9) Sprawiedliwości Pańskie prawe, uweselające serce: przykazanie Pańskie jasne, oświecające oczy.
Gda1881	(19:9) Przykazania Pańskie są prawe, uweselające serce; przykazanie Pańskie czyste, oświecające oczy.
Gda2017	Nakazy PANA są prawe, radujące serce; przykazanie PANA czyste, oświecające oczy.
PsBycz	(19:9) Przepisy Pana, prawe, rozweselające ducha; przykazanié Pana czysté, oświécającé oczy.
Goet	(19:9) Zarządzenia Pana są prawidłowe, rozweselają serce; przykazanie Pańskie jest jasne, i oświeca oczy.
PsCylk	(19:9) Rozkazy Boże proste, rozweselają serce; przykazanie Boże jasne, oświeca oczy.
PsKrusz	(19:9) Przykazania Boże prawe: rozweselają serce. Rozkazy Boże jasne: oświecają oczy.
PsAszk	(19:9) Zalecenia Jehowy są proste a sercu radosne. Rozkazanie Jehowy jasne i rozświetla oczy.
PsSzer	(19:9) Rozkazy Pana słuszne, rozweselają serce, przykazanie Pana jasne, oświeca oczy.
Tys1	(18:9) nakazy Pańskie słuszne — serce radują; przykazanie Pańskie jaśnieje i oświeca oczy;
Tys5	(19:9) nakazy Pana słuszne - radują serce; przykazanie Pana jaśnieje i oświeca oczy ;
Bryt	(19:9) Rozkazy Pana są słuszne, rozweselają serce, Przykazanie Pana jest jasne, oświeca oczy.
Pozn	(19:9) nakazy Jahwe są słuszne - przynoszą sercu radość; przykazania Jahwe są nieskazitelne - rozjaśniają oczy;
WarPra	(19:9) Nakazy Pańskie są słuszne i radują serce, wyraźna jest wola Pana i wzrok ludzki oświeca.
STB	(19:9) Rozkazy WIEKUISTEGO są proste rozweselają serce; przykazanie BOGA jest jasne oświeca oczy.
EIB	(19:9) Polecenia PANA są trafne, Pocieszają serce. Przykazanie PANA wyraźne, Otwiera oczy.

Ps 19,9

PsFlor	(18:10) Bojaźń boża święta przebywa na wiek wiekom, sądy boże ❬prawe❭, sprawieny samy w sobie,
PsPul	(18:10) Bojaźń boża święta przebywa na wiek wiekom, sądy boże ❬prawe❭, sprawione samy w sobie,
Wuj1923	(19:10) Bojaźń Pańska święta, trwająca na wieki wieków: sądy Pańskie prawdziwe, usprawiedliwione same w sobie:
Gda1881	(19:10) Bojaźń Pańska czysta, trwająca na wieki; sądy Pańskie są prawdziwe, a przytem i sprawiedliwe;
Gda2017	Bojaźń PANA jest czysta, trwająca na wieki; sądy PANA prawdziwe, wszystkie są słuszne.
PsBycz	(19:10) Bojaźń Pana, czystą, trwającą na-wieki; wyroki Pana, wierne, sprawiedliwe razem.
Goet	(19:10) Bojaźń Pana jest czysta i przetrwa na wieki; prawa Pana są prawdziwe i wszystkie razem sprawiedliwe.
PsCylk	(19:10) Bojaźń Boża czysta, ostoi się na wieki; ustawy Boże prawdą, sprawiedliwe społem.
PsKrusz	(19:10) Bojaźń Boża czysta: trwa na wieki. Sądy Boże prawdziwe - jednocześnie sprawiedliwe.
PsAszk	(19:10) Bojaźń Jehowy czysta - ostanie się na wieki. Sądy Jehowy są prawdą i wraz sprawiedliwe.
PsSzer	(19:10) Bojaźń Pana czysta, ostoi się na wieki, wyroki Pana są prawdziwe, są także sprawiedliwe.
Tys1	(18:10) bojaźń Pańska szczera, trwająca na wieki; sądy Pańskie prawdziwe, wszystkie razem słuszne.
Tys5	(19:10) bojaźń Pańska szczera, trwająca na wieki; sądy Pańskie prawdziwe, wszystkie razem są słuszne.
Bryt	(19:10) Bojaźń Pana jest czysta, ostoi się na zawsze, Wyroki Pana są prawdziwe, a zarazem sprawiedliwe.
Pozn	(19:10) bojaźń Jahwe jest czysta - trwająca na wieki; wyroki Jahwe są prawdą - wszystkie sprawiedliwe;
WarPra	(19:10) Czysta jest bojaźń Pana i trwać będzie na wieki, sprawiedliwe są wyroki Pana, wszystkie bez wyjątku słuszne.
STB	(19:10) Bojaźń WIEKUISTEGO jest czysta ostoi się na wieki; ustawy BOGA są prawdą razem są sprawiedliwe.
EIB	(19:10) Bojaźń PANA zapewnia czystość, Trwać będzie na zawsze. Rozstrzygnięcia PANA niezawodne, A przy tym sprawiedliwe,

Ps 19,10

PsFlor	(18:11) żądniejsza nad złoto i nad kamień drogi barzo i słodczejsza nad miod i nad stredź.
PsPul	(18:11) żądniejsze nad złoto i nad kamień drogi barzo i słodszejsze nad strzedź i płast.
Wuj1923	(19:11) Pożądliwsze nad złoto i nad mnogie kamienie drogie: i słodsze nad miód i plastr miodowy.
Gda1881	(19:11) Pożądliwsze nad złoto, i nad wiele najwyborniejszego złota, i słodsze nad miód i nad plastr miodowy.
Gda2017	Bardziej pożądane niż złoto, niż mnóstwo szczerego złota, i słodsze niż miód, nawet niż plaster miodu.
PsBycz	(19:11) One-pożądańsze niż-złoto, i-niż-złota-najczystszego mnogość; nawet-słodsze niż-miód, i-niż-plaster-miodu ciekłego.
Goet	(19:11) Kosztowniejsze są od złota i mnóstwa szczerego złota; słodsze są od miodu i patoki.
PsCylk	(19:11) Pożądańsze od złota i szczerego złota mnóstwa, słodsze od miodu i patoki się rozpływającej.
PsKrusz	(19:11) Pożądane nad złoto i nad wiele najczystszego złota; i słodsze od miodu i od plastru miodu.
PsAszk	(19:11) Pożądliwsze one nad złoto i klejnot mnogi, A słodsze niźli miód I płynna patoka.
PsSzer	(19:11) Cenniejsze nad złoto i mnóstwo klejnotów, a słodsze nad miód i plastr miodowy.
Tys1	(18:11) Pożądańsze nad złoto, nad złoto najczystsze, a słodsze od miodu płynącego z plastra.
Tys5	(19:11) Cenniejsze niż złoto, niż złoto najczystsze, a słodsze od miodu płynącego z plastra.
Bryt	(19:11) Są bardziej pożądane niż złoto, nawet najszczersze, I słodsze niż miód, nawet najwyborniejszy.
Pozn	(19:11) cenniejsze są od złota, i słodsze nad miód, nad patokę z plastra miodu.
WarPra	(19:11) Cenniejsze są od złota, od mnóstwa złota szczerego, i słodsze są od miodu, od miodu płynącego z plastra.
STB	(19:11) Bardziej pożądane od złota, od mnóstwa czystego złota; słodsze od miodu oraz rozpływającej się patoki.
EIB	(19:11) Bardziej upragnione niż złoto, Nawet najszczersze, Słodsze niż miód, Choć spływałby prosto z plastra.

Ps 19,11

PsFlor	(18:12) Bowiem sługa twoj strzeże jich, w strzeżeni jich odpłata wielika.
PsPul	(18:12) Bowiem sługa twoj strzeże jich, w strzeżeniu jich odpłata wielika.
Wuj1923	(19:12) Albowiem sługa twój strzeże ich, w przestrzeganiu ich odpłata wielka.
Gda1881	(19:12) Sługa też twój bywa oświecony przez nie; a kto ich przestrzega, odnosi zapłatę wielką.
Gda2017	Także twój sługa jest przez nie pouczony, a kto ich przestrzega, otrzymuje wielką nagrodę.
PsBycz	(19:12) Zaisté, sługa-Twój, ostrzégany przez-nie; w-zachowywaniu-ich, nagroda wielka.
Goet	(19:12) I sługa Twój jest przez nie nauczany; a kto ich przestrzega, ma wielką nagrodę.
PsCylk	(19:12) I sługa Twój ustrzeżony przez nie, w przestrzeganiu ich sowita nagroda.
PsKrusz	(19:12) Otóż sługa Twój jest oświecony przez nie; strzegąc je, odnosi zapłatę wielką.
PsAszk	(19:12) Toż sługa Twój ostrzeżon w nich wielce, z niezmierną ich pilnuje uwagą.
PsSzer	(19:12) I sługa Twój bierze z nich przestrogę, kto strzeże ich, ma wielką nagrodę.
Tys1	(18:12) Chociaż Twój sługa na nie uważa, w ich przestrzeganiu bardzo jest gorliwy,
Tys5	(19:12) Twój sługa na nie zważa, w ich przestrzeganiu zysk jest wielki.
Bryt	(19:12) Również twój sługa oświecił się nimi, Wielka jest nagroda dla tych, którzy ich strzegą.
Pozn	(19:12) Choć sługa Twój przestrzega ich gorliwie i bardzo sumiennie stara się je zachować -
WarPra	(19:12) Twój sługa wielce sobie ceni ich pouczenia, kto ich przestrzega, już ma obfitą zapłatę.
STB	(19:12) Zaś Twój sługa jest przez nie ustrzeżony; sowita nagroda za ich przestrzeganie.
EIB	(19:12) Twój sługa również doznał dzięki nim oświecenia, Tych, którzy ich przestrzegają, czeka wielka nagroda.

Ps 19,12

PsFlor	(18:13a) Dopuszczenia kto rozumie? Od tajemnych mojich oczyści mie
PsPul	(18:13a) Grzechy kto zrozumie? Od tajemnych mych oczyści mie
Wuj1923	(19:13) Występki któż rozumie? od skrytych moich oczyść mię.
Gda1881	(19:13) Ale występki któż zrozumie? od tajemnych występków oczyść mię.
Gda2017	Lecz kto dostrzeże własne błędy? Oczyść mnie z tych, które są ukryte przede mną.
PsBycz	(19:13) Błędy, z niewiadomości popełnione, któż uważa? od-tajemnych-grzéchów, oczyść-mię.
Goet	(19:13) Któż ma zrozumienie, jak często błądzi? Oczyść mię od skrytych grzechów moich.
PsCylk	(19:13) Mimowolne błędy, któż je spostrzeże, od skrytych oczyść mnie.
PsKrusz	(19:13) Występki któż zrozumie? Od ukrytych występków oczyść mnie.
PsAszk	(19:13) Lecz w błędach - któż się wyzna? Od ukrytych chciej uwolnić mię Panie.
PsSzer	(19:13) Uchybienia - któż je zna? Ukryte odpuść mi!
Tys1	(18:13) kto jednak błędy swoje spostrzeże? Oczyść mnie od tych, co przede mną skryte!
Tys5	(19:13) Kto jednak dostrzega swoje błędy? Oczyść mnie od tych, które są skryte przede mną.
Bryt	(19:13) Uchybienia – któż znać może? Ukryte błędy odpuść mi!
Pozn	(19:13) któż jednak zdoła spostrzec bezwiedne uchybienia? Zechciej mnie uwolnić od błędów popełnionych nieświadomie!
WarPra	(19:13) Bo któż jest w stanie dostrzec własne błędy? Uwolnij mnie, proszę, od winy, której nie znam.
STB	(19:13) Mimowolne błędy kto je spostrzeże? Więc od tych skrytych mnie oczyść.
EIB	(19:13) Przeoczenia - któż zrozumie? Oczyść je, niedostrzeżone;

Ps 19,13

PsFlor	(18:13b) i od cudzych odpuści słudze twemu. (18:14) Acz mnie nie będą panować, tegdy przez zakała będę i oczyszczon będę od grzecha silnego.
PsPul	(18:13b) i od cudzych odpuści słudze twemu. (18:14) Nie będąli mi panować, tedy będę przez zakała i oczyszczon będę od grzecha silnego.
Wuj1923	(19:14) I od cudzych sfolguj słudze twemu: jeźli nademną panować nie będą, tedy niepokalanym będę: i będę oczyszczon od grzechu największego.
Gda1881	(19:14) I od swawolnych zachowaj sługę twego, aby nie panowali nademną; tedy doskonałym będę, a będę oczyszczony od przestępstwa wielkiego.
Gda2017	Chroń też swego sługę od zuchwałych grzechów, aby nie panowały nade mną. Wtedy będę nienaganny i wolny od wielkiego przestępstwa.
PsBycz	(19:14) Też od-grzéchów, popełnionych przez-pychę, powstrzymaj sługę-Twego, aby-nie panowały we-mnie; wtedy-będę-nieskażon, i-uniewinnion od-zbrodni wielkiéj.
Goet	(19:14) I zachowaj sługę Twego od swawolnych, aby nie panowali nade mną; wtedy będę bez nagany i wolny od wielkiego występku.
PsCylk	(19:14) Ale i od rozmyślnych oddal sługę Twojego, by nie owładnęły mną; wtedy będę nieskazitelny i oczyszczony od grzechu wielkiego.
PsKrusz	(19:14) Również od bezbożnych zachowaj sługę swego, aby nie panowali nademną; tedy będę doskonały i oczyszczon będę od przestępstwa wielkiego.
PsAszk	(19:14) Też od grzeszników Twego powściągaj sługę, Aby mocy nie zyskali nademną i czysty będę od ciężkiej przewiny.
PsSzer	(19:14) I od ludzi swawolnych ustrzeż sługę swego, aby nie mieli mocy nade mną! Wtedy będę doskonały i czysty od ciężkiego grzechu.
Tys1	(18:14) Także od pychy broń Twojego sługę, niech nie panuje nade mną! Wtedy bez skazy będę i wolny od wielkiego występku.
Tys5	(19:14) Także od pychy broń swojego sługę, niech nie panuje nade mną! Wtedy będę bez skazy i wolny od wielkiego występku.
Bryt	(19:14) Także od zuchwałych ustrzeż sługę swego, Aby nie panowali nade mną! Wtedy będę doskonały i wolny od wszelkiego grzechu.
Pozn	(19:14) Ustrzeż także sługę swego od grzechów pychy, by mną nie owładnęły! Wówczas bez skazy będę i wolny od ciężkich przewinień.
WarPra	(19:14) Strzeż Twego sługi przed ludźmi pysznymi, nie dozwól, by mną zawładnęli, bo ja sam jestem bez skazy i wolny od cięższych przewinień.
STB	(19:14) Ale i od tych cudzoziemskich oddal Twojego sługę, aby mną nie owładnęły; wtedy będę nieskazitelny, oczyszczony od wielkiego grzechu.
EIB	(19:14) Trzymaj też swojego sługę z dala od rozmyślnych grzechów, Aby mną nie zawładnęły. Wtedy będę doskonały, Wolny od największych przestępstw.

Ps 19,14

PsFlor	(18:15) I będą, iż luba będą wymowienia ust mojich a myślenie sierca mego przed tobą zawżdy. (18:16) Gospodnie, pomocniku moj i zbawicielu moj!
PsPul	(18:15) I będą, aż luby wymowy ust moich i myślenie sierca mego przed tobą zawżdy. (18:16) ❬Gospodnie, pomocniku moj i odkupicielu moj!❭
Wuj1923	(19:15) I będą się podobać wymowy ust moich: i rozmyślanie serca mego przed oblicznością twoją zawsze, Panie, wspomożycielu mój, odkupicielu mój!
Gda1881	(19:15) Niechże będą przyjemne słowa ust moich, i rozmyślanie serca mego przed obliczem twojem, Panie, skało moja, i odkupicielu mój!
Gda2017	Niech będą ci miłe słowa moich ust i rozmyślanie mego serca, PANIE, moja Skało i mój Odkupicielu!
PsBycz	(19:15) Niech-będą, ku-upodobaniu, słowa ust-moich, i-rozmyślanié serca-mego, przed-obliczem-Twém, o-Panie. Skało-moja, i-Odkupicielu-mój!
Goet	(19:15) Niech Ci się podobają słowa ust moich i rozmyślanie serca mojego przed Tobą, Panie, opoko moja i wybawco mój!
PsCylk	(19:15) Oby znalazły upodobanie słowa ust moich i myśli serca mojego przed Tobą o Boże, opoko moja i wybawicielu mój.
PsKrusz	(19:15) Niechaj będą przyjemne słowa ust moich - i rozmyślanie serca mego przed obliczem Twojem. Boże! opoko moja i Odkupicielu mój!
PsAszk	(19:15) Niechajby zaś znalazły upodobanie powiedzenia ust moich i serca mego przędziwo - przed Tobą Jehowo, Ty opoko moja i Ty mój wybawco!
PsSzer	(19:15) Niechże słowa ust moich i myśli serca mego będą przyjemne Tobie, Panie, opoko moja i Zbawicielu mój!
Tys1	(18:15) Niech miłe będą słowa ust moich i myśli mego serca przed Tobą, Panie, opoko moja i mój Zbawicielu.
Tys5	(19:15) Niech znajdą uznanie słowa ust moich i myśli mego serca u Ciebie, Panie, moja Opoko i mój Wybawicielu!
Bryt	(19:15) Niech znajdą upodobanie słowa ust moichI myśli serca mego u ciebie, Panie, Opoko moja i odkupicielu mój!
Pozn	(19:15) Niech słowa moich ust i myśli mego serca znajdą upodobanie u Ciebie, Jahwe, Opoko moja i mój Wybawicielu!
WarPra	(19:15) Oby spodobały Ci się słowa ust moich, cokolwiek w sercu noszę, wszystko Ci pokazuję, Panie, opoko moja, wybawienie moje.
STB	(19:15) Oby słowa moich ust i myśli mojego serca znalazły upodobanie przed Tobą, WIEKUISTY, moja Opoko i mój Wybawco.
EIB	(19:15) Przyjmij, PANIE, me wyznania I myśli, które noszę w sercu, Ty, moja Opoko i mój Odkupicielu!

Psalm 20

Ps 20,1

PsFlor	(19:1) Wysłuszaj cie Gospodzin w dzień zamętka, uchowaj cie imię Boga Jakob.
PsPul	W koniec psalm ❬...❭. (19:1) Wysłuchaj cie Gospodzin w dzień zamętka, uchowaj cie imię Boga Jakob.
Wuj1923	(20:1) Na koniec, Psalm Dawidowi. (20:2) Niechaj cię wysłucha Pan w dzień utrapienia: niechaj cię obroni imię Boga Jakóbowego.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. (20:2) Niech cię Pan wysłucha w dzień utrapienia; niech cię wywyższy imię Boga Jakóbowego.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Niech cię wysłucha PAN w dniu utrapienia, niech cię chroni imię Boga Jakuba.
PsBycz	(20:1) Naczelnikowi-muzyki, Psalm Dawida, dany do grania. (20:2) Niech-wysłucha-cię Pan, w-dniu utrapienia niech-wywyższy-cię Jmię Boga Jakóba.
Goet	(20:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. (20:2) Niech cię Pan wysłucha w dzień ucisku, imię Boga Jakóbowego niech cię strzeże!
PsCylk	(20:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. (20:2) Niech wysłucha cię Bóg w dzień niedoli, ochroni cię imię Boga Jakóba.
PsKrusz	(20:1) Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. (20:2) Niechaj cię wysłucha Pan w dniu utrapienia; niechaj cię wywyższy Imię Boga Jakóbowego!
PsAszk	(20:1) Dyrygentowi. - Śpiew Dawidowy. (20:2) Niechaj Ci się odezwie Jehowa w dzień utrapienia, niechaj Cię podnosi świadomość Boga Jakubów, -
PsSzer	(20:1) Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. (20:2) Niech cię Pan wysłucha w dniu niedoli, niech cię chroni imię Boga Jakubowego!
Tys1	(19:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (19:2) Niech cię wysłucha Pan w dniu utrapienia, niech imię Boga Jakuba cię chroni.
Tys5	(20:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (20:2) Niech Pan cię wysłucha w dniu utrapienia, niech ciebie chroni imię Boga Jakuba.
Bryt	(20:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. (20:2) Niech cię wysłucha Pan w dniu utrapienia, Niech cię wzmocni imię Boga Jakubowego!
Pozn	(20:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida. (20:2) Niech Jahwe cię wysłucha w dzień utrapienia, niech będzie ci obroną Imię Boga Jakuba!
WarPra	(20:1) Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. (20:2) Oby Pan cię wysłuchał w dniu utrapienia, a Imię Boga Jakubowego niech będzie ci osłoną.
STB	(20:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. (20:2) W dzień niedoli niech cię wysłucha WIEKUISTY, a Imię Boga Jakóba cię ochroni.
EIB	(20:1) Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. (20:2) Niech cię JHWH wysłucha, gdy nadejdą trudności, Imię Boga Jakuba - zapewni ochronę!

Ps 20,2

PsFlor	(19:2) Pośli tobie pomoc z świętego i od Syjon uchowaj cie.
PsPul	(19:2) Pośli tobie pomoc z świętego i od Syjon uchowaj cie.
Wuj1923	(20:3) Niech ci ześle pomoc z świątnice: a z Syonu niechaj cię broni.
Gda1881	(20:3) Niech ci ześle ratunek z świątnicy, a z Syonu niech cię podeprze.
Gda2017	Niech ci ześle pomoc ze świątyni i niech cię wesprze z Syjonu.
PsBycz	(20:3) Niech-wyśle pomoc-tobie, z-Świątyni; a,-z-Syonu, niech-pokrzepia-cię.
Goet	(20:3) Niech ci ześle pomoc ze świątyni, i niech cię wesprze z Syjonu;
PsCylk	(20:3) Niech szle ci pomoc z świątyni, i z Cyonu cię wesprze.
PsKrusz	(20:3) Niechaj ci ześle pomoc ze świątyni, i ze Sjonu niechaj cię strzeże!
PsAszk	(20:3) Zeszle moc Twą ze świętości a z Syonu Cię wesprze,
PsSzer	(20:3) Niech ześle ci pomoc ze świątyni i niech cię wesprze z Syjonu!
Tys1	(19:3) Niech ześle tobie pomoc ze świątnicy i niech cię wspiera z Syjonu.
Tys5	(20:3) Niech ześle tobie pomoc ze świątyni i niech cię wspiera z Syjonu.
Bryt	(20:3) Niech ci ześle pomoc ze świątyniI niech cię wesprze z Syjonu!
Pozn	(20:3) Oby ci zesłał pomoc ze Świątyni i był twoim wsparciem z Syjonu!
WarPra	(20:3) Niech ześle ci pomoc ze swego przybytku, niech ci nadejdzie wsparcie z Syjonu.
STB	(20:3) Niech ci śle pomoc ze Świątyni i wesprze cię z Cyonu.
EIB	(20:3) Niech ci ześle pomoc ze swojej świątyni I udzieli wsparcia z Syjonu!

Ps 20,3

PsFlor	(19:3) Pamięcien bądź wszem obietam twojim a obiata twoja tuczna bądź.
PsPul	(19:3) Na pamięci miej wszytki obiety twoje i obieta twoja cudna bądź.
Wuj1923	(20:4) Niechaj pomni na wszelką ofiarę twoję: a całopalenie twoje niech tłuste będzie.
Gda1881	(20:4) Niech wspomni na wszystkie ofiary twoje, a całopalenia twoje niech w popiół obróci. Sela.
Gda2017	Niech pamięta wszystkie twoje ofiary i niech przyjmie twoje całopalenia. Sela.
PsBycz	(20:4) Niech-pamięta wsze ofiary-darowizn-twych; a,-całopalenia-twoje, niech-w-popiół-obróci.
Goet	(20:4) Niech wspomni wszystkie suche ofiary twoje, a całopalenia twoje niechaj przyjmie. Sela.
PsCylk	(20:4) Niech wspomni wszystkie ofiary twoje, a całopalenie twoje niech Mu miłem będzie. - Sela.
PsKrusz	(20:4) Niechaj pamięta o wszystkich ofiarach twoich, a twą ofiarę całopalną niechaj przyjmie za tlustą. - SELAh.
PsAszk	(20:4) Wspomni wszystkie Twe ofiary dziękczynne a Twe całopalenie oczyści z popiołu.
PsSzer	(20:4) Niech pamięta o wszystkich darach twoich, a całopalenia twoje niech przyjmie łaskawie! Sela.
Tys1	(19:4) Niechaj pamięta o wszystkich twych ofiarach i niech Mu będzie miłe twe całopalenie. Sela.
Tys5	(20:4) Niechaj pamięta o wszystkich twych ofiarach i niech Mu będzie miłe twe całopalenie. Sela.
Bryt	(20:4) Niechaj wspomni wszystkie dary twojeI niech przyjmie całopalenia twoje. Sela.
Pozn	(20:4) Niech wspomni na wszystkie twoje ofiary i niech Mu miłe będzie twoje całopalenie.
WarPra	(20:4) Niech raczy wejrzeć na wszystkie twe ofiary, niech przyjmie łaskawie wszystkie całopalenia. [Pauza]
STB	(20:4) Niech wspomni wszystkie twoje ofiary, a twoje całopalenie niechaj Mu będzie miłym. Sela.
EIB	(20:4) Niech weźmie pod uwagę wszystkie twoje dary I przychylnie spojrzy na całopalenia. Sela.

Ps 20,4

PsFlor	(19:4) Daj ci podług sierca twego i wszytkę radę twoję stwirdzi.
PsPul	(19:4) Daj ci podług sierca twego i wszystkę radę twoję stwierdzi.
Wuj1923	(20:5) Niechaj ci da według serca twego: i wszelką radę twoję niech potwierdzi.
Gda1881	(20:5) Niech ci da wszystko według serca twego, a wszelką radę twoję niech wypełni.
Gda2017	Niech da ci wszystko, czego pragnie twoje serce, i każdy twój zamysł niech wypełni.
PsBycz	(20:5) Niech-da tobie, według-żądzy-serca-twego; a,-wszelki zamiar-twój, niech-spełni-się.
Goet	(20:5) Niech ci da, czego serce twe pragnie; niechaj spełni wszystkie twoje zamiary.
PsCylk	(20:5) Niech da ci wedle serca twojego, i wszystkie zamysły twoje niech spełni.
PsKrusz	(20:5) Niechaj ci da według serca twego, a wszelką twą radę niechaj wypełni!
PsAszk	(20:5) Nichaj Ci użyczy wedle Twego serca a spełni wszystką radę Twoją.
PsSzer	(20:5) Niech ci da, czego pragnie serce twoje, a wszelki plan twój niech spełni!
Tys1	(19:5) Niech ci udzieli, czego w sercu pragniesz, i wszelki twój zamysł wypełni.
Tys5	(20:5) Niech ci udzieli, czego w sercu pragniesz, i wypełni każdy twój zamysł.
Bryt	(20:5) Niech ci da to, czego pragnie serce twoje, I niech wypełni każdy twój zamysł!
Pozn	(20:5) Niech ci użyczy, czego serce twoje pragnie, i niechaj spełni wszystkie twoje zamierzenia!
WarPra	(20:5) Niech da ci to, czego pragnie twe serce, i pozwoli wypełnić wszystkie twe zamiary.
STB	(20:5) Niech ci da według twojego serca i niech spełni wszystkie twoje zamysły.
EIB	(20:5) Niech da ci to, czego pragnie twe serce, I wszystkim twym planom poszczęści!

Ps 20,5

PsFlor	(19:5) Wiesielić sie będziem we zbawieniu twojem i w imieniu Boga naszego wieliczyć sie będziem. (19:6a) Napełni Gospodzin wszystki prośby twoje.
PsPul	(19:5) Radować sie będziem we zbawieniu twojem i w imieniu Boga naszego wielbić sie będziem. (19:6a) Napełni Bog wszytki prośby twoje.
Wuj1923	(20:6) Rozweselimy się w zbawieniu twojem: a w imię Boga naszego wielmożnymi się staniemy. Niechaj wypełni Pan wszystkie prośby twoje.
Gda1881	(20:6) Rozweselimy się w wybawieniu twojem, a w imieniu Boga naszego chorągiew podniesiemy; niech wypełni Pan wszystkie prośby twoje.
Gda2017	Będziemy się radować z twojego zbawienia i w imię naszego Boga sztandary podniesiemy. Niech PAN spełni wszystkie twoje prośby.
PsBycz	(20:6) Będziemy-się-weselili przy-pomocy-Twéj; a,-w-Imię Boga-naszego, podniesiemy-chorągiew; niech-spełni Pan wszystkie prośby-twoje.
Goet	(20:6) Będziemy wykrzykiwali radośnie z wybawienia Twego, a w imieniu Boga naszego wzniesiemy sztandar! Niech wypełni Pan wszystkie prośby twoje!
PsCylk	(20:6) Wtedy ucieszym się zwycięztwem twojém, i w imię Pana naszego chorągiew podniesiem. Oby spełnił Bóg wszystkie życzenia twoje.
PsKrusz	(20:6) Będziemy się weselić w wybawieniu twojem i w imię Pana naszego podniesiemy chorągiew! Niechaj Bóg wypełni wszystkie twoje prośby!
PsAszk	(20:6) A radować się będziemy dziełem Twego wybawienia i jako sztandar podniesieni imię naszego Boga, gdy spełni Jehowa wszystkie Twe życzenia.
PsSzer	(20:6) Będziemy się weselić z powodu zwycięstwa twego i podniesiemy chorągiew w imieniu Boga naszego: Niech Pan spełni wszystkie prośby twoje!
Tys1	(19:6) Obyśmy się cieszyli z twojego zwycięstwa i w imię Boga naszego podnieśli sztandary; niechaj Pan spełni wszystkie twoje prośby!
Tys5	(20:6) Chcemy się cieszyć z twego ocalenia i w imię Boga naszego podnieść sztandary. Niech Pan wypełni wszystkie twoje prośby!
Bryt	(20:6) Będziemy się weselić ze zwycięstwa twegoI w imię Boga naszego wzniesiemy sztandary! Niech Pan spełni wszystkie prośby twoje!
Pozn	(20:6) Obyśmy mogli święcić twoje zwycięstwo i wznieść chorągwie w Imię Boga naszego! Niech Jahwe wypełni wszystkie twoje prośby!
WarPra	(20:6) Cieszyć się będziemy z twojego zwycięstwa i w Imię Boga nieść w górze sztandary. Niech spełnią się u Pana wszystkie twoje prośby.
STB	(20:6) Wtedy ucieszymy się twym zwycięstwem oraz podniesiemy chorągiew w Imię naszego Boga. Oby BÓG spełnił wszystkie twoje życzenia.
EIB	(20:6) Tak, będziemy wiwatować na cześć twego zwycięstwa! W imię naszego Boga podniesiemy sztandary - Niech tylko PAN spełni wszystkie twoje prośby.

Ps 20,6

PsFlor	(19:6b) Ninie poznał jeśm, bo zbawiona uczynił Gospodzin pomazańca swego. (19:7) Wysłusza onego z nieba świętego swego; w mocach zbawienie prawice jego.
PsPul	(19:6b) Ninie poznał jeśm, iż zbawił Gospodzin pomazańca swego. (19:7) Usłyszy ji z nieba świętego swego; w mocach zbawienie prawicy jego.
Wuj1923	(20:7) Terazem poznał, iż Pan zbawił pomazańca swego: wysłucha go z nieba świętego swego: zbawienie w siłach prawice jego.
Gda1881	(20:7) Teraześmy poznali, iż Pan wybawił pomazańca swego, a iż go wysłuchał z nieba swego świętego przez zbawienną moc prawicy swojej.
Gda2017	Teraz wiem, że PAN wybawia swego pomazańca, wysłucha go ze swego świętego nieba zbawczą mocą swojej prawicy.
PsBycz	(20:7) Teraz poznaję, że pomaga Pan pomazańcowi-swemu; On-wysłucha-go z-niebios Swiętości-swéj, przez-dzielną pomoc prawicy-swojéj.
Goet	(20:7) Teraz poznałem, że Pan wybawia pomazańca Swego, i wysłuchuje go ze Swych świętych niebios przez zbawienną moc prawicy Swojej.
PsCylk	(20:7) Teraz wiem, że wspomoże Bóg pomazańca Swego, że go wysłucha z niebios Swoich świętych, przez potężne czyny zbawczéj prawicy Swojéj.
PsKrusz	(20:7) Teraz dowiedziałem się, że Bóg zbawił swego pomazańca; z nieba swego świętego wysłuchał go przez zbawienną moc prawicy swojej.
PsAszk	(20:7) Teraz wszak wiem, że wybawi Jehowa Swego Pomazańca, odpowie mu z niebios Swej świątobliwości wszechpotęgą Swej zbawczej prawicy.
PsSzer	(20:7) Teraz wiem, że Pan wspomoże pomazańca swego: Wysłucha go z nieba swego świętego przez potężną pomoc prawicy swojej.
Tys1	(19:7) Już wiem, że Pan pomazańcowi swemu udzielił zwycięstwa, wysłuchał go ze świętego nieba swojego wspierając mocą zwycięskiej prawicy.
Tys5	(20:7) Teraz wiem, że Pan wybawia swego pomazańca, odpowiada mu ze świętych swych niebios, przez moc zwycięską swojej prawicy.
Bryt	(20:7) Teraz wiem, że Pan wybawił pomazańca swego. Wysłucha go z nieba swego świętego Przez potężną pomoc prawicy swojej.
Pozn	(20:7) Teraz wiem, że Jahwe użyczy zwycięstwa swemu pomazańcowi, że go wysłucha z nieba, świętej swej siedziby, wspierając mocą swej zbawczej prawicy.
WarPra	(20:7) A ja pewien jestem, że Pan wybawi pomazańca swego, wysłucha go z niebieskiego przybytku i wspomoże siłą swojej prawicy.
STB	(20:7) Teraz wiem, że Bóg wspomoże Swojego pomazańca, poprzez potężne czyny Swej prawicy i że ze Swoich świętych niebios go wysłucha.
EIB	(20:7) Teraz wiem, że PAN wybawi swego pomazańca, Wysłucha ze swojego świętego miejsca w niebie; Moc Jego prawicy przyniesie zwycięstwo!

Ps 20,7

PsFlor	(19:8) Ci na wozoch, a ci na konioch, ale my w imieniu gospodnowie wzowiemy.
PsPul	(19:8) Ci na woziech, a ci na koniech, ale my w imieniu Gospodna Boga naszego wzowiem.
Wuj1923	(20:8) Jedni w woziech, a drudzy w koniech: ale my imienia Pana, Boga naszego, wzywać będziemy.
Gda1881	(20:8) Jedni w wozach, a drudzy w koniach ufają; ale my na imię Pana, Boga naszego, wspominamy.
Gda2017	Jedni pokładają ufność w rydwanach, inni w koniach, lecz my będziemy wspominać imię PANA, naszego Boga.
PsBycz	(20:8) Jedni, ufają w-wozy, a-drudzy, w-konie; ale-my, o-Imieniu Pana, Boga-naszego, wspominamy.
Goet	(20:8) Jedni chwalą się wozami, a drudzy końmi; my zaś imieniem Pana, Boga naszego.
PsCylk	(20:8) Ci wozami, a ci rumakami, a my imieniem Boga, Pana naszego, chlubimy się.
PsKrusz	(20:8) Jedni w wozach, a drudzy w koniach zaufali, my zaś imię Boga, Pana naszego wspominamy.
PsAszk	(20:8) Ci na wozach polegają a tamci na koniach, a my wspominać będziemy imienia Jehowy, naszego Boga.
PsSzer	(20:8) Jedni chlubią się wozami, drudzy końmi, lecz my chlubimy się imieniem Pana, Boga naszego.
Tys1	(19:8) Ci dzięki rydwanom, tamci dzięki koniom, my zaś mocni imieniem Pana Boga naszego.
Tys5	(20:8) Jedni wolą rydwan, drudzy konie, a nasza siła w imieniu Pana, Boga naszego.
Bryt	(20:8) Jedni chlubią się wozami, drudzy końmi, Lecz my chlubimy się imieniem Pana, Boga naszego.
Pozn	(20:8) Jedni siłę w wozach bojowych [upatrują], inni w rumakach, my zaś silni jesteśmy Imieniem Jahwe, Boga naszego.
WarPra	(20:8) Jedni są silni mocą rydwanów, inni – rumaków, nasza zaś siła w Imieniu Pana, Boga naszego.
STB	(20:8) Jedni – wozami, a drudzy – rumakami, ale my chlubimy się Imieniem WIEKUISTEGO, naszego Boga.
EIB	(20:8) Jedni są dumni z rydwanów, drudzy chwalą się końmi, A naszą chlubą jest imię naszego Boga - JHWH.

Ps 20,8

PsFlor	(19:9) Oni obiązali są sie i padli, ale my wstali jesmy i wskłonilismy sie.
PsPul	(19:9) Oni obwiązani są i padli, ale my wstali i podniesienismy.
Wuj1923	(20:9) Oni powiązani są i polegli: a myśmy powstali i podniesieniśmy.
Gda1881	(20:9) Onić polegli i upadli, a myśmy powstali, i ostoimy się.
Gda2017	Tamci zachwiali się i upadli, a my powstaliśmy i ostoimy się.
PsBycz	(20:9) Oni zchylili-się, i-upadli; lecz-myśmy, podnieśli-się, i-stojąc-utrzymali-się.
Goet	(20:9) Tamci zachwiali się i upadli, my zaś stoimy i trzymamy się prosto.
PsCylk	(20:9) Oni poklękali i legli, a my stoimy i trzymamy się.
PsKrusz	(20:9) Oni polegli i upadli, a myśmy powstali i ostoimy się.
PsAszk	(20:9) Tamci się załamią i padną a my trwać będziemy wiecznie.
PsSzer	(20:9) Oni załamują się i upadną, lecz my stać będziemy i ostoimy się.
Tys1	(19:9) Zachwiali się tamci i poupadali, a my stoimy i trwamy.
Tys5	(20:9) Tamci się zachwiali i upadli, a my stoimy i trwamy.
Bryt	(20:9) Zadrżały im kolana i upadli, Lecz my stoimy i trwamy.
Pozn	(20:9) Tamci załamują się i upadają, my zaś stoimy mocno i trwamy nieugięcie.
WarPra	(20:9) Tamci potknęli się i upadli, a my stoimy i trwamy.
STB	(20:9) Oni przyklęknęli i upadli, a my stoimy i się trzymamy.
EIB	(20:9) Pod nimi ugięły się nogi, potknęli się i padli; My natomiast powstaliśmy i trzymamy się prosto.

Ps 20,9

PsFlor	(19:10) Gospodnie, zbawiona uczyń krola i wysłuszaj nas w dzień, w jenże wzowiem cie.
PsPul	(19:10) Gospodnie, zbawionym uczyń krola i usłysz nasw dzień, w jenże cie wzowiem.
Wuj1923	(20:10) Panie, zbaw króla: i wysłuchaj nas w dzień, w który cię wzywać będziemy.
Gda1881	(20:10) Panie! ty nas zachowaj, a król nas niech wysłucha w dzień wołania naszego.
Gda2017	PANIE, wybaw nas, a król niech nas wysłucha w dniu naszego wołania.
PsBycz	(20:10) Panie, zachowaj Króla; niech-wysłucha-nas, w-dniu wołania-naszego.
Goet	(20:10) Panie, daj zwycięstwo królowi! Wysłuchaj nas, kiedykolwiek Cię wzywamy!
PsCylk	(20:10) Boże wspomóż! Król oby nas wysłuchał w dzień wołania naszego.
PsKrusz	(20:10) Boże, zbaw króla! wysłuchaj nas w dzień wołania naszego!
PsAszk	(20:10) Jehowa wybawia, król nam się odezwie w dzień naszego wołania.
PsSzer	(20:10) Panie! Wspomóż króla! Wysłuchaj nas, gdy wołamy do Ciebie!
Tys1	(19:10) Panie, zwycięstwo daj królowi, a nas wysłuchaj w dniu, gdy Cię wzywamy.
Tys5	(20:10) Panie, wybaw króla, a nas wysłuchaj w dniu, w którym [Cię] wzywamy.
Bryt	(20:10) Panie, królu nasz, pomóż! Wysłuchaj nas w dniu wołania naszego.
Pozn	(20:10) Jahwe, użycz zwycięstwa królowi, wysłuchaj nas w dniu, w którym Ciebie wzywamy!
WarPra	(20:10) O Panie, daj zwycięstwo królowi, wysłuchaj nas w dniu naszego wołania!
STB	(20:10) WIEKUISTY wspomóż! Oby nas Król wysłuchał w dzień naszego wołania.
EIB	(20:10) PANIE, wybaw króla! Pośpiesz z odpowiedzią, gdy do Ciebie wołamy.

Psalm 21

Ps 21,1

PsFlor	(20:1) Gospodnie, w mocy twojej wiesielić sie będzie krol i nad zbawienim twoim radować sie będzie barzo.
PsPul	Psalm. (20:1) Gospodnie, w mocy twojej wiesielić sie będzie krol i nad zbawienim twym radować sie będzie barzo.
Wuj1923	(21:1) Na koniec, Psalm Dawidowi. (21:2) Panie, w mocy twojéj rozweseli się król: a w zbawieniu twojem rozraduje się wielce.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa. (21:2) Panie! w mocy twojej raduje się król, a w zbawieniu twojem wielce się weseli.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, król cieszy się z twojej mocy i bardzo się raduje twoim zbawieniem.
PsBycz	(21:1) Naczelnikowi-muzyki, Psalm Dawida, dany do grania. (21:2) Panie, w-potędze-Twéj, ucieszy-się Król; a-z-pomocy-Twojéj, jakże uraduje-się wielce!
Goet	(21:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. (21:2) Panie, z siły Twojej raduje się król, i jakże się weseli z Twojej pomocy!
PsCylk	(21:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. (21:2) Boże potęgą Twoją cieszy się król, a Twoją pomocą jakże raduje się wielce.
PsKrusz	(21:1) Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. (21:2) Boże, w Twej mocy uraduje się król, a w zbawieniu Twojem jakże wielce weselić się będzie!
PsAszk	(21:1) Dyrygentowi. - Śpiew Dawidowy. (21:2) O Jehowo, mocą Twoją król się będzie radował a jakżesz będzie się on wielce weselił dziełem Twego wybawienia!
PsSzer	(21:1) Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. (21:2) Panie! Król raduje się z mocy Twojej i jakże bardzo weseli się ze zbawienia Twego!
Tys1	(20:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (20:2) Panie, król się weseli z Twojej potęgi i z Twej pomocy tak bardzo się cieszy!
Tys5	(21:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (21:2) Panie, król się weseli z Twojej potęgi, jak bardzo się cieszy z Twojej pomocy!
Bryt	(21:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. (21:2) Panie! Król raduje się mocą twoją I weseli się bardzo zbawieniem twoim!
Pozn	(21:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida. (21:2) Jahwe! Król raduje się Twą potęgą, o jakże bardzo się weseli z Twojej pomocy!
WarPra	(21:1) Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. (21:2) Mocą od Ciebie, Panie, król się raduje i cieszy się bardzo, ponieważ go wspierasz.
STB	(21:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. (21:2) WIEKUISTY, w Twojej mocy cieszy się król i wielce się raduje dzięki Twojemu zbawieniu.
EIB	(21:1) Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. (21:2) PANIE! Król raduje się Twoją mocą! O, jak cieszy się Twoim zwycięstwem!

Ps 21,2

PsFlor	(20:2) Żądzą sierca jego dał jeś jemu a wolej jego warg nie zdradził jeś jego.
PsPul	(20:2) Żądzą sierca jego dał jeś jemu a wolej jego warg nie odjąłeś jemu.
Wuj1923	(21:3) Żądanie serca jego dałeś mu: a w woli ust jego nie omyliłeś go.
Gda1881	(21:3) Dałeś mu żądość serca jego, a prośby ust jego nie odmówiłeś mu. Sela.
Gda2017	Spełniłeś pragnienie jego serca i prośbie jego ust nie odmówiłeś. Sela.
PsBycz	(21:3) Ty, według żądzy serca-jego, dałeś mu; nawet-prośbie warg-jego, nie odmówiłeś.
Goet	(21:3) Spełniłeś życzenia serca jego, a pragnieniu ust jego nie odmówiłeś. Sela.
PsCylk	(21:3) Pragnienie serca jego dałeś mu, a życzeniu jego ust nie odmówiłeś. - Sela.
PsKrusz	(21:3) Dałeś pragnienie sercu jego a prośby ust jego nie odrzuciłeś. - SELAh.
PsAszk	(21:3) Rozkosz jego serca mu dałeś a nic odmówiłeś życzeniu ust jego. Selah.
PsSzer	(21:3) Spełniłeś życzenie serca jego, a prośbie ust jego nie odmówiłeś. Sela.
Tys1	(20:3) Spełniłeś pragnienie jego serca i nie odmówiłeś błaganiu warg jego. Sela.
Tys5	(21:3) Spełniłeś pragnienie jego serca i nie odmówiłeś błaganiu warg jego. Sela.
Bryt	(21:3) Spełniłeś pragnienie serca jegoI prośbie ust jego nie odmówiłeś. Sela.
Pozn	(21:3) Wypełniłeś pragnienia jego serca i nie wzgardziłeś prośbą jego ust.
WarPra	(21:3) Spełniłeś bowiem pragnienie jego serca i nie odmówiłeś tego, o co prosiły jego usta. [Pauza]
STB	(21:3) Dałeś mu pragnienie jego serca oraz nie odmówiłeś życzeniu jego ust. Sela.
EIB	(21:3) Uczyniłeś zadość pragnieniom jego serca, Nie pominąłeś jego prośby milczeniem. Sela.

Ps 21,3

PsFlor	(20:3) Bo przeszedł jeś ji w błogosławieństwiech słodkości, wstawił jeś na głowę jego koronę od kamienia drogiego.
PsPul	(20:3) Bo uprzedziłeś ji w błogosławieństwie❬ch❭ słodkości, wstawiłeś na głowę jego koronę od kamienia drogiego.
Wuj1923	(21:4) Boś go uprzedził błogosławieństwy słodkości: włożyłeś na głowę jego koronę z kamienia drogiego.
Gda1881	(21:4) Albowiemeś go uprzedził błogosławieństwy hojnemi; włożyłeś na głowę jego koronę ze złota szczerego.
Gda2017	Wyszedłeś mu bowiem naprzeciw z hojnymi błogosławieństwami, koronę szczerozłotą włożyłeś mu na głowę.
PsBycz	(21:4) Bo uprzédzasz-go błogosławieństwami dobra; Ty-wkładasz, na-głowę-jego, koronę, z najczystszego-złota.
Goet	(21:4) Spotkałeś go z błogosławieństwami dobra; włożyłeś na głowę jego koronę ze szczerego złota.
PsCylk	(21:4) Bo uprzedziłeś go błogosławieństwy szczęścia, włożyłeś na głowę jego koronę szczerozłotą.
PsKrusz	(21:4) Oto uprzedziłeś go błogosławieństwy hojnemi, na głowę jego włożyłeś koronę szczerozłotą.
PsAszk	(21:4) Uprzedzasz go dobra pełnem błogosławieństwem a skroń uwieńczysz koroną z najszczerszego złota,
PsSzer	(21:4) Bo obdarzyłeś go błogosławieństwem i dobrem, włożyłeś na głowę jego koronę ze szczerego złota.
Tys1	(20:4) Bo pomyślne błogosławieństwa wcześniej nań zesłałeś, koronę szczerozłotą włożyłeś mu na głowę.
Tys5	(21:4) Bo go uprzedzasz pomyślnymi błogosławieństwami, koronę szczerozłotą wkładasz mu na głowę.
Bryt	(21:4) Bo wyszedłeś mu naprzeciw z darami, które przynoszą błogosławieństwo, Włożyłeś na głowę jego koronę szczerozłotą.
Pozn	(21:4) Zaprawdę, uprzedziłeś go najwyższym błogosławieństwem, włożyłeś mu na głowę szczerozłotą koronę.
WarPra	(21:4) Wychodziłeś mu naprzeciw z błogosławieństwem i szczęściem, na głowę mu włożyłeś koronę ze złota.
STB	(21:4) Gdyż uprzedziłeś go błogosławieństwem szczęścia, a szczerozłotą koronę włożyłeś na jego głowę.
EIB	(21:4) Wyszedłeś mu naprzeciw z bogactwem błogosławieństw I włożyłeś mu na skronie szczerozłotą koronę.

Ps 21,4

PsFlor	(20:4) Żywota prosił jest od ciebie i dał jeś jemu długość dniow na wieki i na wieki wiekom.
PsPul	(20:4) Żywota prosił od ciebie i dałeś jemu długość dni na wieki i na wiek wiekom.
Wuj1923	(21:5) Żywota prosił u ciebie: i dałeś mu przedłużenie dni na wieki, i na wieki wieków.
Gda1881	(21:5) Prosił cię o żywot, a dałeś mu przedłużenie dni na wieki wieków.
Gda2017	Prosił cię o życie i dałeś mu je, długie dni na wieki wieków.
PsBycz	(21:5) On, życia żądał od-Ciebie; a Ty-dałeś mu długość dni, ciągłą, i-wieczną.
Goet	(21:5) Prosił Cię o życie, dałeś mu je, przedłużenie dni na wieki wieków.
PsCylk	(21:5) O życie prosił Cię, dałeś mu je, długie dni na wieki wieków.
PsKrusz	(21:5) Prosił Cię o żywot i dałeś mu - przedłużenie dni na wieki wieków.
PsAszk	(21:5) Prosił Cię o życie a Ty dasz mu doczesność na wieki i żywot wieczny.
PsSzer	(21:5) Prosił Cię o życie, dałeś mu je, długie dni na zawsze, na wieki.
Tys1	(20:5) Prosił Ciebie o życie: Ty go obdarzyłeś długimi dniami na wieki wieków.
Tys5	(21:5) Prosił Ciebie o życie: Ty go obdarzyłeś długimi dniami na wieki i na zawsze.
Bryt	(21:5) Prosił cię o życie, dałeś mu je, Długie dni na zawsze, na wieki.
Pozn	(21:5) Prosił Cię o życie - i dałeś mu je: dni długotrwałe na wieczne czasy.
WarPra	(21:5) Prosił Cię o życie i Ty mu je dałeś, życie na wiele dni, na zawsze, na wieki.
STB	(21:5) Prosił Cię o życie, więc dałeś mu długie dni na wieki wieków.
EIB	(21:5) Prosił cię o życie, a Ty mu je dałeś, Przedłużyłeś jego dni na wieki, na zawsze.

Ps 21,5

PsFlor	(20:5) Wielika jest sława jego we zbawieniu twojem, sławę i wieliką krasę wzłożył jeś nań.
PsPul	(20:5) Wielika jest sława jego we zbawieniu twojem, sławę i wieliką krasę włożysz nań.
Wuj1923	(21:6) Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem: sławę i wielką ozdobę nań włożysz.
Gda1881	(21:6) Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem; chwałą i zacnością przyodziałeś go;
Gda2017	Wielka jest jego chwała dzięki twemu zbawieniu, okryłeś go sławą i dostojeństwem;
PsBycz	(21:6) Wielką chwała-jego, w-zbawieniu-Twojém; Ty, majestat i-wspaniałość, włożyłeś na-niego.
Goet	(21:6) Wielka jest wspaniałość jego dzięki zbawieniu Twemu; majestatem i przepychem ozdobiłeś go;
PsCylk	(21:6) Wielka chwała jego z pomocy Twojéj, sławę i świetność włożyłeś nań.
PsKrusz	(21:6) Wielka jest chwała jego w zbawieniu Twojem; dostojeństwo i zacność włożyłeś nań.
PsAszk	(21:6) Wielką chwała jego w Twem zbawczem dziele, równym też otoczysz go wdziękiem i blaskiem.
PsSzer	(21:6) Chwała jego jest wielka dzięki zbawieniu Twemu, blaskiem i dostojeństwem okryłeś go.
Tys1	(20:6) Chwała jego jest wielka dzięki Twej pomocy, blask i dostojeństwo na niego włożyłeś.
Tys5	(21:6) Wielka jest jego chwała dzięki Twej pomocy, ozdobiłeś go blaskiem i dostojeństwem.
Bryt	(21:6) Chwała jego jest wielka dzięki zbawieniu twemu, Wspaniałością i dostojeństwem okryłeś go.
Pozn	(21:6) Wielka jest chwała jego dzięki Twojej pomocy, otoczyłeś go blaskiem i majestatem.
WarPra	(21:6) Dzięki Twojej pomocy wzrosła jego sława, bo przyodziałeś go w wielkość wspaniałą.
STB	(21:6) Z Twojego zbawienia wielka jest jego chwała; włożyłeś na niego sławę i świetność.
EIB	(21:6) Jego chwała jest wielka dzięki Twemu zwycięstwu, Ty go okryłeś wspaniałością oraz dostojeństwem.

Ps 21,6

PsFlor	(20:6) Bo dasz ji w błogosławienie na wieki wiekom, uwiesielisz ji w radości z twojim obliczym.
PsPul	(20:6) Bo dasz ji w błogosławienie na wieki wiekom, uwiesielisz ji w radości z twoim obliczym.
Wuj1923	(21:7) Albowiem dasz go na błogosławieństwo na wieki wieków: rozweselisz go w radości obliczem twojem.
Gda1881	(21:7) Boś go wystawił na rozmaite błogosławieństwo aż na wieki; rozweseliłeś go weselem oblicza twego.
Gda2017	Bo uczyniłeś go błogosławieństwem na wieki, rozradowałeś go swoim obliczem.
PsBycz	(21:7) Albowiem, posadziłeś-go, w błogosławieństwach, na-wieki; Ty-rozweselasz-go, z-radością, przy obliczu-Twojém.
Goet	(21:7) Uczyniłeś go błogosławieństwem na wieki, uradowałeś go radością przez oblicze Twoje.
PsCylk	(21:7) Albowiem czynisz go błogosławieństwem na zawsze, orzeźwiasz go radością oblicza Twojego.
PsKrusz	(21:7) Boś go obdarzył błogosławieństwy na wieki; rozweseliłeś go w radości oblicza Twego.
PsAszk	(21:7) A uczynisz go błogosławieństwy na zawsze, pozwolisz mu oglądać w rozkosznem weselu Twe oblicze.
PsSzer	(21:7) Bo sprawiasz, że jest błogosławieństwem na zawsze, udzielasz mu radości przed obliczem swoim.
Tys1	(20:7) Boś go błogosławieństwem uczynił na wieki, radością go ucieszyłeś przed obliczem Twoim.
Tys5	(21:7) Bo go czynisz błogosławieństwem na wieki, napełniasz go radością przed Twoim obliczem.
Bryt	(21:7) Bo czynisz go błogosławieństwem na zawsze, Udzielasz mu radości przed obliczem swoim.
Pozn	(21:7) Zaprawdę, sprawiłeś, że stał się błogosławieństwem nigdy nieustającym, napełniasz go radością przed Twoim obliczem.
WarPra	(21:7) I uczyniłeś go błogosławionym na wieki, gdy patrzysz na niego, sprawiasz mu wielką radość.
STB	(21:7) Bowiem czynisz go błogosławieństwem na zawsze, orzeźwiasz go radością Twego oblicza.
EIB	(21:7) Może on zawsze liczyć na Twe błogosławieństwo, Dzięki Twojej bliskości cieszy się pełnią szczęścia.

Ps 21,7

PsFlor	(20:7) Bo krol pwa w Gospodna a miłosierdzie Najwyszszego nie będzie poruszono.
PsPul	(20:7) Bo krol pwa w Gospodna a ❬w❭ miłosierdziu Nawyszszego nie będzie poruszon.
Wuj1923	(21:8) Bo król nadzieję ma w Panu: a w miłosierdziu Najwyższego nie będzie poruszony.
Gda1881	(21:8) Gdyż król nadzieję ma w Panu, a z miłosierdzia Najwyższego nie będzie poruszony.
Gda2017	Król bowiem w PANU pokłada nadzieję i nie zachwieje się dzięki miłosierdziu Najwyższego.
PsBycz	(21:8) Bo ten-Król, ufającym w-Panu; więc,-w-dobroci Najwyższego, nie zachwieje-się nigdy.
Goet	(21:8) Bo król nadzieję ma w Panu; przez dobroć Najwyższego nie zachwieje się.
PsCylk	(21:8) Albowiem król ufa Bogu, i za łaską Najwyższego nie zachwieje się.
PsKrusz	(21:8) Ponieważ król nadzieję ma w Bogu, przeto w miłosierdziu Najwyższego nie będzie poruszony.
PsAszk	(21:8) Jakoże król ma ufność w Tobie i w lasce Najwyższego, obyż się nie zachwiał!
PsSzer	(21:8) Zaiste, król ufa Panu, a z łaski Najwyższego nie zachwieje się.
Tys1	(20:8) Król bowiem w Panu pokłada nadzieję i nie zachwieje się z łaski Najwyższego.
Tys5	(21:8) Król bowiem w Panu pokłada nadzieję i z łaski Najwyższego się nie zachwieje.
Bryt	(21:8) Król bowiem ufa PanuI dzięki łasce Najwyższego nie zachwieje się...
Pozn	(21:8) Król bowiem w Jahwe nadzieję położył i z łaski Najwyższego nigdy się nie zachwieje.
WarPra	(21:8) Król bowiem we wszystkim zaufał Panu, w swej łaskawości Najwyższy nie pozwoli mu upaść.
STB	(21:8) Król ufa WIEKUISTEMU i z łaski Najwyższego się nie zachwieje.
EIB	(21:8) Król bowiem ufa PANU, Łaska Najwyższego czyni go niezachwianym.

Ps 21,8

PsFlor	(20:8) Naleziona bądź ręka twoja wszem nieprzyjacielom twojim, prawica twoja najdzi wszystki, jiż cie nienaźrzą.
PsPul	(20:8) Naleziona bądź ręka twoja wszem nieprzyjacielom twoim, prawica twoja najdź wszytki, jiż cie nienaźrzą.
Wuj1923	(21:9) Niech znajdą rękę twoję wszyscy nieprzyjaciele twoi: prawica twa niech najdzie wszystkie, którzy cię w nienawiści mają.
Gda1881	(21:9) Znajdzie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich, prawica twoja dosięże wszystkich, co cię w nienawiści mają.
Gda2017	Twoja ręka znajdzie wszystkich twoich wrogów; twoja prawica dosięgnie wszystkich, którzy cię nienawidzą.
PsBycz	(21:9) Dosięgnie, ręka-Twa, wszystkich nieprzyjaciół-Twoich; prawica-Twoja, znajdzie nienawidzących-Cię.
Goet	(21:9) Ręka Twoja znajdzie wszystkich wrogów Twoich, a prawica Twoja wszystkich, którzy Cię nienawidzą.
PsCylk	(21:9) Dosięgnie ręka Twoja wszystkie wrogi Twoje, prawica Twa najdzie nieprzyjacioły Twoje.
PsKrusz	(21:9) Znajdzie Twa ręka wszystkich nieprzyjaciół Twoich, a prawica Twa odnajdzie tych, co Cię nienawidzą.
PsAszk	(21:9) Da ręka Twa radę wszystkim Twym wrogom, odnajdzie Twa prawica wszystkich, co Cię nienawidzą, -
PsSzer	(21:9) Ręka Twoja dosięgnie wszystkich nieprzyjaciół Twoich, prawica Twoja dosięgnie wszystkich, którzy Cię nienawidzą.
Tys1	(20:9) Na wszystkich wrogów Twoich niech spadnie Twa ręka; niech nienawidzących Ciebie znajdzie Twa prawica.
Tys5	(21:9) Niech spadnie Twa ręka na wszystkich Twoich wrogów; niech znajdzie Twa prawica tych, co nienawidzą Ciebie.
Bryt	(21:9) Ręka twoja dosięgnie wszystkich nieprzyjaciół twoich, Prawica twoja dosięgnie tych, którzy cię nienawidzą.
Pozn	(21:9) Dosięgniesz swym ramieniem wszystkich Twoich wrogów, prawica Twa dosięgnie tych, co żywią nienawiść ku Tobie.
WarPra	(21:9) Twoje ręce dosięgną wszystkich Twoich wrogów, Twoja prawica znajdzie tego, kto Cię nienawidzi.
STB	(21:9) Twoja ręka dosięgnie wszystkich Twoich wrogów; Twa prawica znajdzie Twoich nieprzyjaciół.
EIB	(21:9) Twoja ręka dosięgnie wszystkich twych nieprzyjaciół, Nie uda się umknąć tym, którzy cię nienawidzą.

Ps 21,9

PsFlor	(20:9) Położysz je jako ogienny piec w brzemię oblicza twego; Gospodzin w gniewie swojem zamąci je i pożrze je ogień.
PsPul	(20:9) Położysz je jako ogienny piec czasu oblicza twego; Gospodzin w gniewie swoim zamąci je i pożrze je ogień.
Wuj1923	(21:10) Położysz je jako piec ognisty czasu twarzy twojéj: Pan w gniewie swoim zatrwoży je, i pożre je ogień.
Gda1881	(21:10) Uczynisz ich jako piec ognisty czasu gniewu twego; Pan w popędliwości swojej wytraci ich, a ogień ich pożre.
Gda2017	Uczynisz ich jakby piecem ognistym w czasie twego gniewu; PAN w swojej zapalczywości pochłonie ich, a ogień ich strawi.
PsBycz	(21:10) Ty-uczynisz-ich, jak-piec-rozpalony ogniem, w-czasie spojrzenia-Twego; Pan, w-gniéwie-swym, połknie-ich, i-pochłonie-ich ogniem.
Goet	(21:10) Uczynisz ich jako piec ognisty czasu Twego zjawienia się; Pan wytraci ich w popędliwości Swojej, a ogień ich pożre.
PsCylk	(21:10) Uczynisz je jako piec ognisty w chwili uniesienia Twego, Bóg w gniewie Swoim je zniweczy i poźre je ogień.
PsKrusz	(21:10) Uczynisz ich jako piec ognisty czasu gniewu Twego; Bóg w gniewie swoim wytraci ich, a ogień ich pożre.
PsAszk	(21:10) Podasz je niby w piec ognisty, - czasu, który Twoim, o Jehowo, odpowie zamiarom - on gniewem swym ich pochłonie i pożre je ogień, -
PsSzer	(21:10) Uczynisz, że będą jak w piecu ognistym, gdy się zjawisz; Pan w gniewie swoim pochłonie ich, a ogień ich pożre.
Tys1	(20:10) Wrzuć ich jak w piec ognisty, gdy się ukaże Twoje oblicze. Niech Pan ich pochłonie w swym gniewie, a ogień niechaj ich pożre.
Tys5	(21:10) Uczyń ich jakby piecem ognistym, gdy się ukaże Twoje oblicze. Niech Pan ich pochłonie w swym gniewie, a ogień niechaj ich strawi!
Bryt	(21:10) Uczynisz, że będą jak w piecu ognistym, Gdy się zjawisz... Pan w gniewie swoim pochłonie ich, A ogień ich pożre.
Pozn	(21:10) Sprawisz, że staną się jako piec ognisty, gdy zwrócisz [ku nim] zagniewane oblicze. Jahwe zniszczy ich w swym gniewie i strawi ich ogień.
WarPra	(21:10) Będą jak piec rozpalony, kiedy się pojawisz. A Pan pochłonie ich w swoim gniewie, ogień do reszty ich strawi.
STB	(21:10) W chwili Twojego uniesienia uczynisz z nich jakby piec ognisty; WIEKUISTY zniszczy ich w Swoim gniewie; pożre ich ogień.
EIB	(21:10) Sprawisz, że spłoną jak w piecu w chwili Twego przyjścia. PAN ich w swym gniewie pochłonie, nie oszczędzi ogień.

Ps 21,10

PsFlor	(20:10) Owoc jich z ziemie zagubisz i siemię jich od synow ludzskich.
PsPul	(20:10) Owoc jich z ziemie zatracisz i siemię jich od synow ludzkich.
Wuj1923	(21:11) Owoc ich z ziemie wygubisz: a nasienie ich z synów ludzkich.
Gda1881	(21:11) Plemię ich z ziemi wygubisz, a nasienie ich z synów ludzkich.
Gda2017	Wytracisz z ziemi ich ród, a ich potomstwo spośród synów ludzkich.
PsBycz	(21:11) Ty, owoc-ich, z-ziemi wygubisz; a,-plemię-ich, z-pomiędzy-dzieci człowieczych.
Goet	(21:11) Potomstwo ich wytracisz z powierzchni ziemi a nasienie ich z pośród synów ludzkich.
PsCylk	(21:11) Ród ich z ziemi zagubisz, a potomstwo ich z pośród synów ludzkich.
PsKrusz	(21:11) Owoc ich z ziemi wytracisz, a plemię ich z pośród synów ludzkich.
PsAszk	(21:11) Ich owoc wygubisz ze ziemi a nasienie ich z pośród ludzi.
PsSzer	(21:11) Wygubisz z ziemi ich pokolenie, a potomstwo ich spośród synów ludzkich.
Tys1	(20:11) Wytrać potomstwo ich z ziemi, usuń ich plemię spośród synów ludzkich.
Tys5	(21:11) Wytrać ich potomstwo z ziemi, usuń ich plemię spośród synów ludzkich!
Bryt	(21:11) Wygubisz z ziemi ich pokolenie, A potomstwo ich spośród ludzi.
Pozn	(21:11) Wytracisz ich potomstwo z powierzchni ziemi i ród ich - spośród synów człowieczych.
WarPra	(21:11) Wytracisz ich rodzaj na ziemi i nie będzie ich więcej pośród synów ludzkich.
STB	(21:11) Ich ród wygubisz z ziemi, a ich potomstwo spośród synów ludzkich.
EIB	(21:11) Ich owoc usuniesz z ziemi I ich potomków spośród ludzi.

Ps 21,11

PsFlor	(20:11) Bo skłonili są [sie] w cię zła, myślili są rady, jichże nie mogli ustanowić.
PsPul	(20:11) Bo skłonili przeciw tobie złe, myślili rady, jeż nie mogli ustanowić.
Wuj1923	(21:12) Albowiem obrócili na cię złości: myślili rady, których utwierdzić nie mogli.
Gda1881	(21:12) Albowiem czyhali na twoje złe; zmyślali radę, której dowieść nie mogli.
Gda2017	Bo zamierzali zło przeciwko tobie, uknuli spisek, którego nie mogli wykonać.
PsBycz	(21:12) Bo zwrócili, na-Ciebie, złośliwość, uknowali zamysł-zbrodniczy, a wykonać nie mogli.
Goet	(21:12) Gdyż zło zamierzają przeciwko Tobie; i zamach zamyślają: nic nie osiągną,
PsCylk	(21:12) Albowiem zastawili na Ciebie zło, knuli zdradę, a nic nie dokazali.
PsKrusz	(21:12) Oto wystawili przeciwko Tobie zło, zmyślali radę, której nie dowiedli.
PsAszk	(21:12) Bo na Ciebie spychają zło a obmyślają nikczemność, której oby nie podołali.
PsSzer	(21:12) Jeśll umyślili zło przeciwko Tobie, uknuli spisek, nic nie wskórają.
Tys1	(20:12) Choćby zamierzyli zło przeciwko Tobie, choćby podstęp uknuli, nie zdołają przemóc;
Tys5	(21:12) Choćby zamierzyli zło przeciwko Tobie, choćby uknuli podstęp, nie dopną niczego,
Bryt	(21:12) Bo zamierzyli zło przeciwko tobie, Uknuli spisek, lecz nie przemogli.
Pozn	(21:12) Chociaż gotują zło przeciwko Tobie i knują zdradliwe zamysły, niczego nie osiągną;
WarPra	(21:12) I choćby układali złe i podstępne plany, nie będą w stanie wyrządzić Ci niczego złego.
STB	(21:12) Bo zastawili na Ciebie zło; knuli zdradę, a nic nie dokazali.
EIB	(21:12) Choćby wyruszyli z nieczystym zamiarem, Choćby ukartowali spisek - czeka ich porażka.

Ps 21,12

PsFlor	(20:12) Bo położysz je wznak, w ostatcech twojich nagotujesz oblicze jich.
PsPul	(20:12) Bo położysz je opak, w ostatkoch twoich nagotujesz oblicze jich.
Wuj1923	(21:13) Albowiem obrócisz je w tył: w ostatkach twoich przygotujesz twarzy ich.
Gda1881	(21:13) Przetoż wystawisz ich za cel; cięciwę twą wyciągniesz przeciwko twarzy ich.
Gda2017	Dlatego ich zmusisz do ucieczki, strzały na twej cięciwie wymierzysz w ich twarze.
PsBycz	(21:13) Przeto, postawisz-ich grzbietem; a, na-strunach-Twych, założone strzały, wystrzelisz w twarze-ich.
Goet	(21:13) Gdyż Ty ich zmusisz do powrotu, z cięciwy Swej celujesz w twarz ich.
PsCylk	(21:13) Zwróciłeś ich barki, cięciwy Twojemi mierząc ku twarzy ich.
PsKrusz	(21:13) Przeto weźmiesz ich za cel: cięciwy Twe nastawisz przeciwko twarzy ich.
PsAszk	(21:13) Lecz Ty ich podasz za grzbiet Twej cięciwy, zaś utwierdzisz ją na ich twarzy,
PsSzer	(21:13) Ty bowiem zmusisz ich do ucieczki, łuk swój skierujesz przeciwko twarzy ich.
Tys1	(20:13) bo Ty ich zmusisz do ucieczki, Twój łuk wymierzysz w ich twarze.
Tys5	(21:13) bo Ty ich zmusisz do ucieczki, z Twego łuku będziesz mierzyć w ich twarze.
Bryt	(21:13) Ty bowiem zmusisz ich do ucieczki, Cięciwę łuku swego nastawisz przeciwko nim.
Pozn	(21:13) Ty ich do ucieczki przymusisz i łuk swój prosto w ich twarze wymierzysz.
WarPra	(21:13) Zmusisz ich wszystkich do ucieczki, gdy zaczniesz mierzyć do nich z Twego łuku.
STB	(21:13) Zawróciłeś ich plecy, mierząc Twoimi cięciwami do ich twarzy.
EIB	(21:13) Zmusisz ich do ucieczki, Cięciwa twego łuku przeciw nim już napięta.

Ps 21,13

PsFlor	(20:13) Powyszon bądź, Gospodnie, we csności twojej, piać będziem i śpiewać csnoty twoje.
PsPul	(20:13) Powyszszon bądź, Gospodnie, we cności twojej, piać będziem i śpiewać siły twoje.
Wuj1923	(21:14) Podnieś się, Panie, w mocy twojéj: będziem śpiewać i wysławiać możności twoje.
Gda1881	(21:14) Podnieśże się, Panie! w mocy twojej, tedy będziemy śpiewać i wysławiać możność twoję.
Gda2017	Powstań, PANIE, w swojej mocy; będziemy śpiewać i wysławiać twą potęgę.
PsBycz	(21:14) Wywższ-się, Panie, w-potędze-Twéj; będziemy-śpiéwem-wychwalać, i-grać-na-strunach, mocy-Twojéj.
Goet	(21:14) Powstań, Panie, w sile Twej, wtedy będziemy śpiewali i wysławiali psalmami potęgę Twoją!
PsCylk	(21:14) Podnieś się Boże mocą Twoją, opiewać i wysławiać będziemy potęgę Twoję.
PsKrusz	(21:14) Powstań, Boże, w swej mocy! Będziemy śpiewać i wychwalać możność Twoją.
PsAszk	(21:14) Podnieś się, o Jehowo, w Twej sile mocarnej, śpiewem będziemy opiewać Twą potęgę.
PsSzer	(21:14) Powstań, Panie, w mocy swojej, a będziemy opiewać i wysławiać potężne dzieła Twoje!
Tys1	(20:14) O Panie, w potędze swej powstań, będziemy sławić Twoją moc i śpiewać.
Tys5	(21:14) Powstań, Panie, w swej potędze, chcemy śpiewać i moc Twoją sławić.
Bryt	(21:14) Powstań, Panie, w mocy swojej, A będziemy śpiewać i wysławiać potęgę twoją!
Pozn	(21:14) Powstań, Jahwe, w [całej] swej potędze! Będziemy opiewać i wysławiać moc Twoją.
WarPra	(21:14) Ukaż się, Panie, z Twoją mocą, a wychwalać i sławić będziemy Twą zwycięską potęgę.
STB	(21:14) Podnieś się, WIEKUISTY, w Twojej mocy; Twą potęgę będziemy wysławiać i opiewać.
EIB	(21:14) PANIE, powstań w swojej mocy! Chcemy zaśpiewać pieśń na cześć Twojej potęgi!

Psalm 22

Ps 22,1

PsFlor	(21:1) Gospodnie Boże moj, weźrzy na mię! Czemu jeś mie został? Daleko od zbawienia mego słowa zgrzeszenia mego.
PsPul	W koniec psalm Dawidow. (21:1) Gospodnie Boże moj, weźrzy na mię! Czemu jeś mie został. Daleko od zbawienia mego słowa zgr❬z❭eszenia mego.
Wuj1923	(22:1) Na koniec, za przyjęcie poranne, Psalm Dawidowi. (22:2) Boże, Boże mój, wejrzyj na mię: czemuś mię opuścił? daleko od zbawienia mego słowa grzechów moich.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. (22:2) Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? Czemu jesteś tak daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?
PsBycz	(22:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, na nutę, Ajelet haszachar, Psalm Dawida. (22:2) Boże-mój, Boże-mój, czemu upuściłeś-mię? czemuś oddalon od-ocalenia-mego, i od słów jęku-mojego?
Goet	(22:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Na "Łanię zorzy". Psalm Dawida. (22:2) Boże mój, Boże mój, czemuś mię opuścił? Daleki jesteś od tego, by mię wybawić i by usłyszeć słowa jęku mego.
PsCylk	(22:1) Przewodnikowi chóru, na nutę: "Łanio zorzy", pieśń Dawida. (22:2) Panie mój Panie, czemuś mnie opuścił, daleki od wspomożenia mnie, od słów skargi mojéj.
PsKrusz	(22:1) Przełożonemu chóru, na (nutę) "Ajjelet ha-Szszahar". Psalm Dawida. (22:2) Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił! daleko od wybawienia mego słowa mego wołania!
PsAszk	(22:1) Dyrygentowi. - O wschodzącej jutrzence. - Śpiew Dawidowy. (22:2) Boże mej siły, Ty mój mocny Boże, czemuż mię opuściłeś? Daleki memu wybawieniu, słowom mego rozpaczliwego ryku!
PsSzer	(22:1) Przewodnikowi chóru. Według: Łanio zorzy... psalm Dawida. (22:2) Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił, nie wybawiając mnie, nie wysłuchując mnie?
Tys1	(21:1) Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni: "Łania o świcie". Psalm. Dawidowy. (21:2) Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? Daleki jesteś od próśb, od słów mojego wołania.
Tys5	(22:1) Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni: "Łania o świcie". Psalm. Dawidowy. (22:2) Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? Daleko od mego Wybawcy słowa mego jęku.
Bryt	(22:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Łania w czasie zorzy porannej... ” Psalm Dawidowy. (22:2) Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił... ? Czemuś tak daleki od wybawienia mego, od słów krzyku mojego?
Pozn	(22:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na melodię "Łania niby jutrzenka"; Psalm Dawida. (22:2) Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił, czemu pozostajesz głuchy na moje błagania, na jęk moich słów?
WarPra	(22:1) Dla kierującego chórem: Na melodię pieśni: „Jak łania o świcie”. Psalm Dawida. (22:2) Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? Czemuś tak daleko od mego wołania i od słów mojej skargi?
STB	(22:1) Przewodnikowi chóru, na nutę „Łanio zorzy”. Pieśń Dawida. (22:2) Boże mój, Boże, czemu mnie opuściłeś; czemu jesteś daleki od mego wspomożenia oraz od słów mojej skargi?
EIB	(22:1) Dla prowadzącego chór: Na melodię: Łania o poranku. Psalm Dawida. (22:2) O, Boże, mój Boże, dlaczego mnie opuściłeś? Moje wybawienie daleko, mimo że Cię wzywam.

Ps 22,2

PsFlor	(21:2) Boże moj, wołać będę przez dzień, a nie wysłuszasz, i w nocy, a nie na szaleństwo mnie.
PsPul	(21:2) Boże moj, wołać będę przez dzień, a nie wysłyszysz, a w nocy, a nie na szaleństwo mnie.
Wuj1923	(22:3) Boże mój, będę wołał we dnie, a nie wysłuchasz: i w nocy, a nie ku głupstwu mnie.
Gda1881	(22:3) Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
Gda2017	Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.
PsBycz	(22:3) O Boże-mój! ja-wołam we-dnie, a-Ty-nie odpowiadasz; nawet-w-nocy, a-nie ma spokojności dla-mnie.
Goet	(22:3) Boże mój, wołam we dnie, ale mi nie odpowiadasz, i w nocy, a nie znajduję spokoju.
PsCylk	(22:3) Panie mój, wołam we dnie, a nie odpowiadasz mi, i nocą, a nie mam spokoju.
PsKrusz	(22:3) Boże mój! wołam dniem, a nie odzywasz się - i nocą, a niemasz dla mnie uspokojenia!
PsAszk	(22:3) Boże mój, wołam za dnia a nie odpowiadasz, oraz nocą, a niemasz dla mnie ciszy, ni ukojenia.
PsSzer	(22:3) Boże mój! Wołam we dnie, a nie wysłuchujesz mnie, i w nocy, a nie mam spokoju.
Tys1	(21:3) Boże mój, wołam przez dzień, a nie słuchasz, wołam i nocą, a nie zważasz na mnie.
Tys5	(22:3) Boże mój, wołam w ciągu dnia, a nie odpowiadasz, i nocą, a nie zaznaję pokoju.
Bryt	(22:3) Boże mój! Wołam co dnia, a nie odpowiadasz, I w nocy, a nie mam spokoju.
Pozn	(22:3) Boże mój, wołam za dnia, a Ty nie odpowiadasz, i w nocy, a nie znajduję ukojenia.
WarPra	(22:3) Boże mój, w dzień Cię wzywam, ale mi nie odpowiadasz, w nocy wołam i nie zaznaję spokoju.
STB	(22:3) Boże mój, wołam we dnie, a mi nie odpowiadasz; także nocą, ale nie mam spokoju.
EIB	(22:3) O, mój Boże! Wołam w ciągu dnia i nie odpowiadasz, Nie ustaję w nocy - i nie mam spokoju.

Ps 22,3

PsFlor	(21:3) Ty wiem w świętem przebywasz, sława Israhel.
PsPul	(21:3) Ty wiem w świętym przebywasz, sława Israhel.
Wuj1923	(22:4) A ty mieszkasz w świątnicy, chwało Izraelska!
Gda1881	(22:4) Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
Gda2017	Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.
PsBycz	(22:4) Aleś-Ty Świętym, zamieszkującym w chwałach Jzraela.
Goet	(22:4) Ale Ty jesteś świętym, który mieszkasz wśród pochwalnych pieśni Izraela.
PsCylk	(22:4) A Ty jednak święty, zasiadający wśród chwały Izraela.
PsKrusz	(22:4) Aleś Ty święty! mieszkasz w chwałach Izraela.
PsAszk	(22:4) A wszakżesz Tyś jest święty, któryś zamieszkał pośród pień pochwalnych Izraela.
PsSzer	(22:4) A przecież Ty jesteś Święty, siedzisz w chwałach Izraela.
Tys1	(21:4) A przecież Ty mieszkasz w świątyni, Chwało Izraela!
Tys5	(22:4) A przecież Ty mieszkasz w świątyni, Chwało Izraela!
Bryt	(22:4) A przecież Ty jesteś święty, Przebywasz w chwałach Izraela.
Pozn	(22:4) A przecież Ty mieszkasz w świętym Przybytku, nadziejo Izraela.
WarPra	(22:4) A przecież Ty jesteś święty i Twoja jest chwała całego Izraela.
STB	(22:4) A jednak Ty jesteś święty; Ten, co zasiada wśród chwały Israela.
EIB	(22:4) A przecież Ty jesteś święty, Ciebie pełne są pochwalne pieśni Izraela.

Ps 22,4

PsFlor	(21:4) W cię są pwali oćcowie naszy, pwali są i zbawił jeś je.
PsPul	(21:4) ❬W❭ cię pwali ojcowie naszy, pwali i ❬i zbawił jeś je❭.
Wuj1923	(22:5) W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi, nadzieję mieli, i wybawiłeś je.
Gda1881	(22:5) W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.
Gda2017	Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.
PsBycz	(22:5) W-Tobie ufali ojcowie-nasi; oni-ufali, a-Ty-oswobadzałeś-ich.
Goet	(22:5) Tobie ufali ojcowie nasi; ufali i wybawiłeś ich.
PsCylk	(22:5) Tobie ufali ojcowie nasi, ufali, a wybawiłeś ich.
PsKrusz	(22:5) W Tobie zaufali ojcowie nasi - zaufali i wybawiłeś ich.
PsAszk	(22:5) W Tobie pokładali swą ufność nasi ojcowie, ufali a Tyś ich oswobodził,
PsSzer	(22:5) W Tobie nadzieję mieli ojcowie nasi, ufali i wybawiłeś ich.
Tys1	(21:5) Tobie zaufali ojcowie nasi, zaufali, a Tyś ich uwolnił;
Tys5	(22:5) Tobie zaufali nasi przodkowie, zaufali, i Tyś ich uwolnił;
Bryt	(22:5) Tobie ufali ojcowie nasi, Ufali i wybawiłeś ich.
Pozn	(22:5) W Tobie mieli nadzieję ojcowie nasi, zaufali, a wybawiłeś ich;
WarPra	(22:5) Tobie zaufali ojcowie nasi, Tobie zaufali i Tyś ich uratował.
STB	(22:5) Tobie ufali nasi ojcowie; ufali, zatem ich wybawiłeś.
EIB	(22:5) Tobie ufali nasi ojcowie, Ufali - i ich wybawiałeś,

Ps 22,5

PsFlor	(21:5) Ku tobie wołali i zbawieni są, w cię pwali i nie są osromoceni.
PsPul	(21:5) ❬Ku tobie wołali i zbawieni są, w cię pwali i❭ nie są usromani.
Wuj1923	(22:6) Do ciebie wołali, i zbawieni są: w tobie nadzieję mieli, a nie są zawstydzeni.
Gda1881	(22:6) Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.
Gda2017	Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.
PsBycz	(22:6) Do-Ciebie wołali, i-uwolnieni-byli; w-Tobie ubezpieczali-się, i-nie zawiedli-się-w-nadziei.
Goet	(22:6) Do Ciebie wołali i byli wybawieni; Tobie ufali i nie byli zawstydzeni.
PsCylk	(22:6) Do Ciebie wołali, a byli ocaleni, Tobie ufali i nie byli zawstydzeni.
PsKrusz	(22:6) Do Ciebie wołali i są wybawieni - zaufali i nie zawstydzili się!
PsAszk	(22:6) Do Ciebie krzyczeli z bolu a ocaleli, na Tobie polegali i nie byli zawstydzeni.
PsSzer	(22:6) Do Ciebie wołali i ratowałeś ich, Tobie zaufali i nie zawiedli się.
Tys1	(21:6) do Ciebie wołali i zostali zbawieni, Tobie ufali i nie doznali wstydu.
Tys5	(22:6) do Ciebie wołali i zostali wybawieni, Tobie ufali i nie doznali wstydu.
Bryt	(22:6) Do ciebie wołali i ratowałeś ich, Tobie zaufali i nie zawiedli się.
Pozn	(22:6) wołali do Ciebie, i zostali ocaleni, zawierzyli Tobie, i nie doznali zawodu.
WarPra	(22:6) Do Ciebie wołali i zostali wybawieni, Tobie zaufali i nie spotkała ich hańba.
STB	(22:6) Do Ciebie wołali, więc byli ocaleni; Tobie ufali, zatem nie byli zawstydzeni.
EIB	(22:6) Do Ciebie wołali i ich ratowałeś, Tobie zaufali i nie spotkał ich wstyd.

Ps 22,6

PsFlor	(21:6) Ale ja czyrw jeśm, a nie człowiek, przekora ludzska i odrzucenie ludzskie.
PsPul	(21:6) Ale ja czyrw jeśm, a nie człowiek, przekora ludzka i wyrzucenie z zbora.
Wuj1923	(22:7) A jam jest robak a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie i wzgarda pospólstwa.
Gda1881	(22:7) Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
Gda2017	Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.
PsBycz	(22:7) Lecz-ja, ja robakiem, a-nie człowiekiem; jam hańbą ludzi, i pogardą ludu.
Goet	(22:7) Jestem przecie tylko robakiem i już nie człowiekiem, pohańbieniem ludzkiem i wzgardą tłumu.
PsCylk	(22:7) A ja - robak, a nie mąż, pośmiewisko ludzi, i wzgarda tłumu.
PsKrusz	(22:7) Alem ja robak, a nie człowiek, pośmiewisko ludzkie i wzgarda pospólstwa.
PsAszk	(22:7) A ja, robak, nie zaś mąż, hańba ludzkości i pośmiewisko ludu.
PsSzer	(22:7) Ale ja jestem robakiem, nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą pospólstwa.
Tys1	(21:7) Ja zaś jestem robak, a nie człowiek, pośmiewisko ludzi i wzgarda pospólstwa.
Tys5	(22:7) Ja zaś jestem robak, a nie człowiek, pośmiewisko ludzkie i wzgardzony przez lud.
Bryt	(22:7) Ale ja jestem robakiem, nie człowiekiem, Hańbą ludzi i wzgardą pospólstwa.
Pozn	(22:7) Ja zaś robak jestem, a nie człowiek, pośmiewisko ludzi i wzgarda pospólstwa.
WarPra	(22:7) Ja zaś jestem robak, a nie człowiek, pośmiewisko dla ludzi, wzgarda dla narodów.
STB	(22:7) Zaś ja jestem robakiem, a nie mężem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą tłumu.
EIB	(22:7) A ja? Jestem robakiem, nie człowiekiem, Pośmiewiskiem dla ludzi, wzgardzonym przez ogół.

Ps 22,7

PsFlor	(21:7) Wszystcy widząc mie naśmiewali sie mnie, mołwili są usty i chwiejali głową.
PsPul	(21:7) Wszytcy widząc mie naśmiewali sie se mnie, mołwili usty i chwiali głowę.
Wuj1923	(22:8) Wszyscy, którzy mię widzieli, naśmiewali się ze mnie: mówili usty i kiwali głową:
Gda1881	(22:8) Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
Gda2017	Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, mówiąc:
PsBycz	(22:8) Wszyscy, widzący-mię, naigrawają-się ze-mnie, rozdziawiają wargi, potrząsają głową, mówiąc:
Goet	(22:8) Wszyscy, co mię widzą, szydzą ze mnie; rozwierają wargi i potrząsają głową:
PsCylk	(22:8) Wszyscy co widzą mnie, urągają mi, ściągają usta, potrząsają głową.
PsKrusz	(22:8) Wszyscy patrzący szydzą ze mnie, wykrzywiają twarz, kiwają głową, mówiąc:
PsAszk	(22:8) Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, zbywają mnie wargami, potrząsają głowy:
PsSzer	(22:8) Wszyscy, którzy patrzą na mnie, szydzą ze mnie, krzywią usta, potrząsają głową.
Tys1	(21:8) Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, wargi rozwierają, potrząsają głową:
Tys5	(22:8) Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, rozwierają wargi, potrząsają głową:
Bryt	(22:8) Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, Wykrzywiają wargi, potrząsają głową:
Pozn	(22:8) Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą sobie ze mnie, wykrzywiają usta i potrząsają głową:
WarPra	(22:8) Wszyscy, którzy na mnie patrzą, śmieją się ze mnie, otwierają usta, potrząsają głową:
STB	(22:8) Wszyscy, którzy mnie widzą – urągają mi, ściągają usta i potrząsają głową, mówiąc:
EIB	(22:8) Wszyscy, którzy mnie widzą, pokpiwają ze mnie, Szyderczo przedrzeźniają, potrząsają głową:

Ps 22,8

PsFlor	(21:8) Pwał jest w Gospodna, wytargnie ji, zbawiona uczyni ji, bo chce jego.
PsPul	(21:8) Pwał w Bog, wytargnie ji, zbawionym ji uczyni, bo chce jego.
Wuj1923	(22:9) Nadzieję miał w Panu, niechaj go wyrwie: niechaj zbawi, ponieważ chce go.
Gda1881	(22:9) Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
Gda2017	Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.
PsBycz	(22:9) On-poléga na Panu; niech-oswobodzi-go; niech-wydobędzie-go, kiedy podoba-się w-Nim.
Goet	(22:9) "Polecał drogi swoje Panu, ten niech go wybawi; niech go uwolni, ponieważ ma w nim upodobanie".
PsCylk	(22:9) Niech poruczy to Bogu! niech go wybawi; ocali go, bo upodobał go Sobie.
PsKrusz	(22:9) "Zdał się na Boga, niechaj go uwolni, niechaj go wybawi, ponieważ zaufał Mu".
PsAszk	(22:9) "Zdaj to na Jehowę", - "niech On go wyswobodzi, ocali, gdyż podobno go miłuje".
PsSzer	(22:9) Zaufał Panu, niechże go ratuje, niech go wybawi, skoro go miłuje!
Tys1	(21:9) «Zaufał Panu, niechże go wyzwoli, niechże go wyrwie, jeśli go miłuje».
Tys5	(22:9) Zaufał Panu, niechże go wyzwoli, niechże go wyrwie, jeśli go miłuje.
Bryt	(22:9) Zaufał Panu, niechże go ratuje! Niech go wybawi, skoro go miłuje!
Pozn	(22:9) Zaufał Jahwe, niech On go wybawi, niech go ocali, skoro go miłuje.
WarPra	(22:9) Panu zaufał, niech więc Go wyzwoli, niech wyrwie go z nieszczęścia, skoro go tak kocha.
STB	(22:9) Niech to powierzy WIEKUISTEMU! Niech go wybawi! Ocali go, ponieważ go sobie upodobał!
EIB	(22:9) Zaufał PANU - mówią - to niech go ratuje! Niech go wybawi, skoro jest Jego rozkoszą!

Ps 22,9

PsFlor	(21:9a) Bo ty jeś, jenżeś wytargł mnie z brzucha, nadzieja moja od piersi macierze mojej;
PsPul	(21:9a) Bo ty jeś, jenżeś wytargnął mnie ❬z brzucha❭, nadzieja moja od piersi macierze moje;
Wuj1923	(22:10) Albowiem tyś jest, któryś mię wyciągnął z żywota, nadziejo moja od piersi matki mojéj.
Gda1881	(22:10) Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
Gda2017	Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.
PsBycz	(22:10) Wszakeś Ty, wydobywcą-moim z-żywota; Tyś bezpieczeństwem-mém, od bytu mego, przy piersiach matki-mojéj.
Goet	(22:10) Albowiem Ty jesteś tym, który mnie wyprowadził z łona matki mojej; który mi pozwoliłeś spoczywać bezpiecznie u piersi mojej matki.
PsCylk	(22:10) Albowiem Tyś wywiódł mnie z łona, złożyłeś mnie bezpiecznie u piersi matki mojéj.
PsKrusz	(22:10) Lecz Tyś jest, któryś mnie wywiódł z żywota, dając mi nadzieję jeszcze u piersi mej matki.
PsAszk	(22:10) A przecz Tyś mię wyrwał z ciała. Tyś mi dał ufnie spocząć na piersiach mej matki, -
PsSzer	(22:10) Tyś mnie wydobył z łona, byłeś nadzieją moją u piersi matki mojej.
Tys1	(21:10) Tyś zaiste prowadził mnie od matczynego łona; Tyś mnie czynił bezpiecznym u piersi mej matki.
Tys5	(22:10) Ty mnie zaiste wydobyłeś z matczynego łona; Ty mnie czyniłeś bezpiecznym u piersi mej matki.
Bryt	(22:10) Tyś mnie wydobył z łona, Uczyniłeś mnie bezpiecznym u piersi matki mojej.
Pozn	(22:10) Wszak to Ty mnie wywiodłeś z łona [mojej matki] i dałeś spocząć przy piersi matczynej;
WarPra	(22:10) To Tyś mnie wyprowadził z łona mojej matki, Tyś mnie kładł bezpiecznie na matczynych piersiach.
STB	(22:10) Ty wyprowadziłeś mnie z łona oraz bezpiecznie mnie złożyłeś u piersi mojej matki.
EIB	(22:10) Bo Ty byłeś obecny przy moim porodzie, Zapewniłeś mi spokój przy piersi mej matki.

Ps 22,10

PsFlor	(21:9b) w cię porzucon jeśm z żywota. (21:10a) Z brzucha matki mojej Bog moj jeś ty;
PsPul	(21:9b) w cię porzucon jeśm z żywota. (21:10a) Z żywota matki mojej Bog moj jeś ty;
Wuj1923	(22:11) Na cię porzucony jestem z żywota matki mojéj, tyś jest Bogiem moim.
Gda1881	(22:11) Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
Gda2017	Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.
PsBycz	(22:11) Na-Ciebie wyrzucon-byłem, z-łona-macierzyńskiego; od-żywota matki-méj, Bogiemeś-moim, Ty.
Goet	(22:11) Od swego urodzenia byłem zdany tylko na Ciebie; z łona matki mojej Ty jesteś moim Bogiem.
PsCylk	(22:11) Na Tobie polegałem od urodzenia, od żywota matki mojéj, Panem moim Ty.
PsKrusz	(22:11) Tobiem oddany został od narodzenia: od żywota matki mej, Tyś Bogiem moim!
PsAszk	(22:11) Wprost z łona matczynego w Twojem był rzucony ramiona i od ciała mej matki począwszy Tyś jest siły mej Bogiem!
PsSzer	(22:11) Na Ciebie byłem zdany od urodzenia, Tyś Bogiem moim od wyjścia z łona matki mojej.
Tys1	(21:11) Tobie od urodzenia zostałem oddany, od łona matki mojej Tyś jest moim Bogiem.
Tys5	(22:11) Tobie mnie poruczono przed urodzeniem, Ty jesteś moim Bogiem od łona mojej matki.
Bryt	(22:11) Na ciebie byłem zdany od urodzenia. Ty byłeś Bogiem moim od łona matki mojej.
Pozn	(22:11) Twojej to pieczy poruczony jestem od powicia, Tyś Bogiem moim od chwili, gdy matka na świat mnie wydała.
WarPra	(22:11) Od narodzin oddano mnie Tobie w opiekę, od łona matki Ty jesteś mym Bogiem.
STB	(22:11) Od urodzenia na Tobie polegałem; poza życiem mej matki Ty jesteś moim Bogiem.
EIB	(22:11) Na Ciebie byłem zdany od pierwszych dni życia. Ty byłeś moim Bogiem jeszcze na jej łonie.

Ps 22,11

PsFlor	(21:10b) nie odchodzi ote mnie, (21:11) bo zamętek blizu jest a nie jest, jenże by pomogł.
PsPul	(21:10b) nie odchodzi ode mnie, (21:11) bo zamętek blizu jest a nie jest, jenże by pomogł.
Wuj1923	(22:12) Nie odstępuj odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest; bo niemasz, ktoby ratował.
Gda1881	(22:12) Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
Gda2017	Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by mnie wspomógł.
PsBycz	(22:12) Nie oddalaj-się odemnie; bo udręczenié blizkiém; bo nie-ma pomocnika.
Goet	(22:12) Nie bądź daleki ode mnie, ponieważ ucisk tak blisko, a niema wybawcy.
PsCylk	(22:12) Nie oddalaj się odemnie, bo niedola blizka, bo nie ma wybawcy.
PsKrusz	(22:12) Nie oddalaj się odemnie, bo utrapienie bliskie, a niemasz ktoby ratował!
PsAszk	(22:12) Nie oddalaj się tedy odemnie, gdyż zbliża się utrapienie a znikąd niemasz wybawcy.
PsSzer	(22:12) Nie oddalaj się ode mnie, bo niedola bliska, a nie ma nikogo, kto by pomógł!
Tys1	(21:12) Nie stój z dala ode mnie, bo jestem trapiony; bądź blisko: bo nie ma wspomożyciela.
Tys5	(22:12) Nie stój z dala ode mnie, bo klęska jest blisko, a nie ma wspomożyciela.
Bryt	(22:12) Nie oddalaj się ode mnie, bo niedola bliska, Bo nie ma nikogo, kto by pomógł!
Pozn	(22:12) Nie opuszczaj mnie, gdy ogarnia mnie trwoga, bo nie ma nikogo, kto by mi przybył z pomocą.
WarPra	(22:12) Nie oddalaj się ode mnie, bo grozi mi ucisk, a nie ma nikogo, kto by mnie wspomógł.
STB	(22:12) Ode mnie się nie oddalaj, gdyż niedola jest bliska, a nie ma pomocnika.
EIB	(22:12) Nie oddalaj się ode mnie, Bo niedola blisko I nie mam do kogo zwrócić się o pomoc.

Ps 22,12

PsFlor	(21:12) Ogarnęły mie cieląt wiele i juńcowie tłuści osiedli mie.
PsPul	(21:12) Ogardnęły mie cielęta wiele i juńcowie tłuści osiedli mie.
Wuj1923	(22:13) Obtoczyli mię cielcy mnodzy, bycy tłuści oblegli mię.
Gda1881	(22:13) Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
Gda2017	Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.
PsBycz	(22:13) Otoczyło-mię byków wiele; potężne woły Bassanu opasały-mię.
Goet	(22:13) Otoczyły mnie potężne byki; woły z Basan obległy mię.
PsCylk	(22:13) Otoczyła mnie byków gromada, mocarze Baszanu oblegli mnie.
PsKrusz	(22:13) Otoczyło mnie wiele cielców - woły z Basanu obiegły mnie.
PsAszk	(22:13) Otoczyło mnie mnogo bawołów, byki Baszanu mię okrążyły.
PsSzer	(22:13) Otoczyło mnie mnóstwo cielców, obiegły mnie byki Baszanu.
Tys1	(21:13) Otoczyło mnie mnóstwo cielców, byki Baszanu mnie osaczają.
Tys5	(22:13) Otacza mnie mnóstwo cielców, osaczają mnie byki Baszanu.
Bryt	(22:13) Otoczyło mnie mnóstwo cielców, Obległy mnie byki Baszanu...
Pozn	(22:13) Otoczyło mnie stado cielców, osaczyły mnie bawoły Baszanu;
WarPra	(22:13) Otacza mnie mnóstwo młodych cielców, wszędzie pełno byków z Baszanu.
STB	(22:13) Otoczyła mnie gromada byków, oblegli mnie mocarze Baszanu.
EIB	(22:13) Otoczyło mnie stado byków, Obległy mnie wściekłe buhaje Baszanu.

Ps 22,13

PsFlor	(21:13) Otworzyli są na mię usta swoja jako lew chwatający i ryczący.
PsPul	(21:13) Otworzyli na mię usta swa jako lew chwatający i rzwiący.
Wuj1923	(22:14) Otworzyli na mię gębę swą, jako lew porywający i ryczący.
Gda1881	(22:14) Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
Gda2017	Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.
PsBycz	(22:14) Rozziawiły na-mnie paszcze-swe, jak lew rozrywający, i-ryczący.
Goet	(22:14) Rozdziawiły na mnie paszcze swoje, jak lew rozszarpujący i ryczący.
PsCylk	(22:14) Rozwarli na mnie paszczę swą, jako lew co porywa i ryczy.
PsKrusz	(22:14) Otworzyły nademną gębę swoją - jako lew szarpiący i ryczący.
PsAszk	(22:14) Rozwarli nademną swe paszcze, lew, co rozdziera i ryczy.
PsSzer	(22:14) Rozwarły na mnie swą paszczę jak lew, co szarpie i ryczy.
Tys1	(21:14) Rozwierają przeciwko mnie swoje paszcze, jak lew drapieżny, ryczący.
Tys5	(22:14) Rozwierają przeciwko mnie swoje paszcze, jak lew drapieżny i ryczący.
Bryt	(22:14) Rozwarły na mnie swą paszczę Jak lew, co szarpie i ryczy.
Pozn	(22:14) rozwierają nade mną swą paszczę jak lew drapieżny a ryczący.
WarPra	(22:14) Wszystkie otwierają ku mnie pyski, niczym lwy drapieżne i głośno ryczące.
STB	(22:14) Rozwarli na mnie swą paszczę, jak lew co porywa i ryczy.
EIB	(22:14) Rozwarły na mnie pyski Niczym lew - gotów szarpać i ryczeć.

Ps 22,14

PsFlor	(21:14) Jako woda wylił jeśm sie i rozproszony są wszytki kości moje. (21:15) Uczyniło sie jest sierce moje jako wosk rozkwirający sie weśrzod sierca mego.
PsPul	(21:14) Jako woda wylił jeśm się i rozproszony są wszystki kości moje. (21:15) Uczyniło sie jest sierce moje jako wosk rozkwirający sie pośrod sierca mego.
Wuj1923	(22:15) Wylanym jest jako woda: i rozsypały się wszystkie kości moje: stało się serce moje jako wosk topniejący w pośród żywota mego.
Gda1881	(22:15) Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
Gda2017	Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.
PsBycz	(22:15) Jak-woda, rozlan-jestem, i-rozłączyły-się wszystkie kości-moje; stało-się, sercé-mé, jak-wosk roztopiony, we wnętrznościach-moich.
Goet	(22:15) Jestem jak woda, która się rozpływa, rozbite są wszystkie moje kości; serce moje stało się jak wosk, stopniało we wnętrznościach moich.
PsCylk	(22:15) Jako woda jestem rozlany, rozeszły się wszystkie członki moje, serce moje jako wosk roztopione wśród wnętrzności moich.
PsKrusz	(22:15) Rozpłynąłem się jako woda - i rozstąpiły się wszystkie kości moje; i serce moje stało się jako wosk płynący wpośród wnętrzności moich.
PsAszk	(22:15) Jestem rozlany jak woda, rozeszły się wszystkie kości moje, serce moje stało się jako wosk topniejący w pośród mych wnętrzności.
PsSzer	(22:15) Rozlałem się jak woda i rozstąpiły się wszystkie kości moje; serce moje stało się jak wosk, stopniało wewnątrz mnie.
Tys1	(21:15) Rozlany jestem jak woda i rozłączyły się wszystkie me kości: jak wosk się stało me serce, we wnętrzu moim topnieje.
Tys5	(22:15) Jak woda się rozpływam i rozłączają się wszystkie moje kości; jak wosk się staje moje serce, we wnętrzu moim topnieje.
Bryt	(22:15) Rozlałem się jak wodaI rozłączyły się wszystkie kości moje. Serce moje stało się jak wosk, Roztopiło się we wnętrzu moim.
Pozn	(22:15) Jestem jak woda, która wycieka, rozprzęgły się wszystkie me kości; serce moje jak wosk topnieje w moim wnętrzu.
WarPra	(22:15) Jestem rozlany jak woda, ze stawów występują wszystkie moje kości, a serce jak wosk topnieje w moim wnętrzu.
STB	(22:15) Jestem rozlany jak woda, rozeszły się wszystkie moje członki, pośród moich wnętrzności, moje serce jest roztopione jak wosk.
EIB	(22:15) Rozlałem się jak woda, Rozłączyły się wszystkie me kości. Moje serce - jak wosk, Roztopiło się w moim wnętrzu.

Ps 22,15

PsFlor	(21:16) Zeschła jest jako skorupina moc moja i język moj przylnął jest ku czeluściam mojim a w proch śmierci wwiodł jeś mie.
PsPul	(21:16) Zeschła jest jako szczerzupina moc moja i język moj przylnął ku czeluściam moim, w proch śmiertny wwiodłeś mię.
Wuj1923	(22:16) Wyschła jako skorupa siła moja, a język mój przysechł do podniebienia mego: i obróciłeś mię w proch śmierci.
Gda1881	(22:16) Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
Gda2017	Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.
PsBycz	(22:16) Wyschła, jak-skorupa, siła-moja, i-język-mój przylgnął do podniebienia-mego; a-Ty-w-prochu śmierci umieszczasz-mię.
Goet	(22:16) Wyschła jak skorupa siła moja, i język mój przysechł do mego podniebienia, i kładziesz mnie w proch śmierci.
PsCylk	(22:16) Zaschła jak skorupa siła moja, i język mój przylgnął do podniebienia mego, i w proch śmierci powalasz mnie.
PsKrusz	(22:16) Siła moja wyschła jako skorupa, a język mój przysechł do podniebienia mego, i w proch śmierci obróciłeś mnie.
PsAszk	(22:16) Jako czerep wyschnięta ma siła a język przywarł do szczęk moich, Ty zasię kładziesz mnie do prochów śmierci,
PsSzer	(22:16) Siła moja wyschła jak skorupka, a język mój przylepił się do podniebienia mego; położyłeś mnie w prochu śmierci.
Tys1	(21:16) Gardło me wyschło jak skorupa, język mój przywarł do podniebienia, w proch śmierci mnie obróciłeś.
Tys5	(22:16) Moje gardło suche jak skorupa, język mój przywiera do podniebienia, kładziesz mnie w prochu śmierci.
Bryt	(22:16) Siła moja wyschła jak skorupa, A język mój przylgnął do podniebienia mego I położyłeś mnie w prochu śmierci.
Pozn	(22:16) Gardło wyschło mi jak gliniana skorupa, język przywarł do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.
WarPra	(22:16) Moje gardło wyschło jak skorupa, do podniebienia przywarł mi język, a Ty mnie rzuciłeś w proch śmierci.
STB	(22:16) Jak skorupa zaschła ma siła, mój język przylgnął do mego podniebienia, powaliłeś mnie do prochu śmierci.
EIB	(22:16) Opuściły mnie siły, wyschłem jak skorupa, Język przywarł mi do podniebienia - I położyłeś mnie w prochu śmierci.

Ps 22,16

PsFlor	(21:17) Bo ogarnęli mie psow wiele, rada złych osiadła jest mie. (21:18a) Kopali są ręce moje i nogi moje,
PsPul	(21:17) Bo mię ogardnęło psow wiele, rada obrządzających źle obsiadła mie. (21:18a) Przekłoli ręce moje i nogi moje,
Wuj1923	(22:17) Albowiem obstąpili mię psi mnodzy: zbór złośników obiegł mię: przebodli ręce moje i nogi moje.
Gda1881	(22:17) Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
Gda2017	Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.
PsBycz	(22:17) Boć obległy-mię psy; tłum złośliwych okrążył-mię; oni-przebili ręce-me, i-nogi-moje.
Goet	(22:17) Albowiem psy mię otoczyły; rota złoczyńców osaczyła mnie; przebili ręce moje i nogi moje.
PsCylk	(22:17) Albowiem otoczyły mnie psy, zgraja złoczyńców obstąpiła mnie, jakoby lwy - ręce i nogi moje.
PsKrusz	(22:17) Oto psy mnie obskoczyły, gromada złośników obiegła mnie: przebodli ręce moje i nogi moje.
PsAszk	(22:17) Bo otoczyła mię zgraja niegodziwców, opasała mi, niby lew, me ręce i me nogi, -
PsSzer	(22:17) Oto psy mnie obstąpiły, osaczyła mnie gromada złośników, przebodli ręce moje i nogi.
Tys1	(21:17) Bo sfora psów mnie opadła, osacza mnie zgraja złoczyńców. Przebodli ręce i nogi moje,
Tys5	(22:17) Bo psy mnie opadają, osacza mnie zgraja złoczyńców. Przebili ręce i nogi moje,
Bryt	(22:17) Oto psy otoczyły mnie, Osaczyła mnie gromada złośników, Przebodli ręce i nogi moje.
Pozn	(22:17) Otoczyła mnie sfora psów, obstąpiła mnie zgraja złoczyńców; przebodli mi ręce i nogi,
WarPra	(22:17) Zgraja psów mnie opadła, otacza mnie gromada złoczyńców, którzy przebijają moje ręce i nogi.
STB	(22:17) Ponieważ otoczyły mnie psy, obstąpiła mnie zgraja złoczyńców, z bólu wyją moje ręce i nogi.
EIB	(22:17) Oto otoczyły mnie psy, Osaczyła mnie zgraja oprawców, Przebili moje ręce i stopy,

Ps 22,17

PsFlor	(21:18b) zliczyli są wszystki kości moje. (21:19a) Oni zaprawdę wzglądali są i znamionali są mie,
PsPul	(21:18b) zliczyli wszystki kości moje. (21:19a) Oni wiem znamienowali i patrzyli na mię,
Wuj1923	(22:18) Policzyli wszystkie kości moje: a oni przypatrowali się i patrzyli na mię.
Gda1881	(22:18) Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
Gda2017	Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.
PsBycz	(22:18) Policzyłbym wszystkie kości-moje; oni patrzą; oni-poznają-się na-mnie.
Goet	(22:18) Mógłbym zliczyć wszystkie swoje kości; lecz oni przyglądają mi się, lubując się moim widokiem.
PsCylk	(22:18) Policzyć mogę wszystkie kości moje, a oni się przyglądają, znęcają się nademną.
PsKrusz	(22:18) Zliczyłbym wszystkie kości moje, a oni, spoglądając, przypatrują mi się.
PsAszk	(22:18) mogę opowiadać o każdej z mych kości a oni spozierają, aby nakarmić się mym widokiem.
PsSzer	(22:18) Mogę policzyć wszystkie kości moje, oni patrzą, z lubością przypatrują mi się.
Tys1	(21:18) policzyć mogę wszystkie moje kości, a oni się wpatrują, sycą się mym widokiem;
Tys5	(22:18) policzyć mogę wszystkie moje kości. A oni się wpatrują, sycą mym widokiem;
Bryt	(22:18) Mogę policzyć wszystkie kości moje... Oni przyglądają się, sycą się mym widokiem.
Pozn	(22:18) mogę policzyć wszystkie kości moje. Oni zaś patrzą na mnie i napawają się mym widokiem;
WarPra	(22:18) Mogę policzyć wszystkie moje kości, a oni patrzą i urągają mi wzrokiem.
STB	(22:18) Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni się przyglądają, nade mną się znęcają.
EIB	(22:18) Mógłbym zliczyć wszystkie me kości. A oni? Napawają się moim widokiem,

Ps 22,18

PsFlor	(21:19b) rozdzielili sobie odzienie moje i na odziew moj puścili los.
PsPul	(21:19b) rozdzielili sobie odzienie moje i na odziew moj puścili los.
Wuj1923	(22:19) Rozdzielili sobie szaty moje: a o suknią moję los miotali.
Gda1881	(22:19) Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
Gda2017	Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.
PsBycz	(22:19) Rozdzielają szaty-me pomiędzy-siebie; a,-o-suknię-moją, rzucają losy.
Goet	(22:19) Dzielą moje odzienie pomiędzy sobą i o szatę moją los miotają.
PsCylk	(22:19) Rozdzielają szaty moje pomiędzy siebie, a o suknie moje rzucają los.
PsKrusz	(22:19) Rozdzielili odzienie moje między sobą, a na suknię moją los rzucili.
PsAszk	(22:19) Dzielą między siebie me szaty i nad mem odzieniem rzucają los.
PsSzer	(22:19) Odzienie moje rozdzielili między siebie i los rzucają o suknię moją.
Tys1	(21:19) między siebie dzielą moje szaty i los rzucają o moją suknię.
Tys5	(22:19) moje szaty dzielą między siebie i losy rzucają o moją suknię.
Bryt	(22:19) Między siebie dzielą szaty mojeI o suknię moją los rzucają.
Pozn	(22:19) dzielą między siebie szaty moje, a o suknię moją rzucają los.
WarPra	(22:19) Rozdzielają między siebie me szaty, a o płaszcz mój rzucają losy.
STB	(22:19) Rozdzielają między siebie me odzienie, a o moje szaty los rzucają.
EIB	(22:19) Dzielą między siebie moje szaty, A o tunikę - rzucają los.

Ps 22,19

PsFlor	(21:20) Ale ty, Gospodnie, nie oddalaj pomocy twojej ote mnie, na odjimanie moje weźrzy.
PsPul	(21:20) Ale ty, Gospodnie, nie oddalaj pomocy twej ode mnie, na odjimanie moje poględaj.
Wuj1923	(22:20) Ale ty, Panie, nie oddalaj odemnie wspomożenia twego: wejrzyj na obronę moję.
Gda1881	(22:20) Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
Gda2017	Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.
PsBycz	(22:20) Więc-Ty, Panie, nie oddalaj-się; o-Siło-moja! ku-pomocy-méj pośpiesz.
Goet	(22:20) Ale Ty, Panie, nie bądź daleki ode mnie; siło moja, pośpiesz mi ku pomocy.
PsCylk	(22:20) Lecz Ty, o Boże, nie oddalaj się; potęgo moja, na zbawienie moje pospiesz.
PsKrusz	(22:20) Ale Ty, Panie, nie oddalaj się! Mocy moja! na ratunek mój pospiesz!
PsAszk	(22:20) Ty tedy, o Jehowo, nie oddalaj się odemnie, Ty wszystka siło moja, spiesz ku mej pomocy!
PsSzer	(22:20) Ale Ty, Panie, nie oddalaj się, Mocy moja, pospiesz mi z pomocą!
Tys1	(21:20) Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka: pomocy moja, śpiesz mi na ratunek.
Tys5	(22:20) Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka; Mocy moja, śpiesz mi na ratunek!
Bryt	(22:20) Ty zaś, Panie, nie oddalaj się! Mocy moja, pośpiesz mi z pomocą!
Pozn	(22:20) Ty jednak, Jahwe, nie opuszczaj mnie, wspomożenie moje, pośpiesz mi z pomocą!
WarPra	(22:20) Ale Ty, Panie, racz nie odchodzić ode mnie, Ty, mocy moja, pośpiesz mi z pomocą!
STB	(22:20) Ale Ty, WIEKUISTY, się nie oddalaj; ma potęgo pospiesz mi na ratunek.
EIB	(22:20) Lecz Ty nie oddalaj się, PANIE! Pośpiesz na pomoc, mój Opiekunie!

Ps 22,20

PsFlor	(21:21) Wytargń od gniewu, Boże, duszę moję i z ręki psiej jedzinaczkę moję.
PsPul	(21:21) Wytargdni od szable, Boże, duszę moję i z ręki psiej jedzinaczkę moję.
Wuj1923	(22:21) Wyrwij od miecza, Boże, duszę moję: a z ręki psiéj jedynaczkę moję.
Gda1881	(22:21) Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
Gda2017	Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną duszę moją.
PsBycz	(22:21) Uwolnij, od-miecza, życié-mé, od-mocy psa, jedyné-mojé.
Goet	(22:21) Wybaw od miecza duszę moją; jedynaczkę moją od przemocy psiej.
PsCylk	(22:21) Ocal od miecza duszę moję, z mocy psa jedyną moję.
PsKrusz	(22:21) Wyrwij od miecza duszę moją - z ręki psiej jedynaczkę moją.
PsAszk	(22:21) Ocal proszę od miecza duszę moją, z rąk psa tę moją jedyną.
PsSzer	(22:21) Ratuj życie moje od miecza, jedyne dobro moje z psich pazurów!
Tys1	(21:21) Wyrwij spod miecza mą duszę i życie moje z psich pazurów;
Tys5	(22:21) Ocal od miecza moje życie, z psich pazurów wyrwij moje jedyne dobro,
Bryt	(22:21) Ocal duszę moją od miecza, Z psich łap jedyne dobro moje!
Pozn	(22:21) Wybaw mnie od miecza, jedyne [życie] moje z psich pazurów!
WarPra	(22:21) Uratuj me życie od miecza i nie pozwól, żeby psy porwały moje jedyne dobro.
STB	(22:21) Ocal od miecza moją duszę, z mocy psa moją jedyną.
EIB	(22:21) Ocal moje życie przed mieczem, Uchroń od psich łap jedyne moje dobro!

Ps 22,21

PsFlor	(21:22) Zbaw mie z ust lwowych i od rogow jednorożcow śmiarę moję.
PsPul	(21:22) Zbaw mię z ust lwowych i od rogow jednorożcow śmiarę moję.
Wuj1923	(22:22) Wybaw mię z paszczeki lwiéj: a od rogów jednorożcowych uniżenie moje.
Gda1881	(22:22) Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.
Gda2017	Wybaw mnie z lwiej paszczy, bo i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.
PsBycz	(22:22) Wybaw-mię z-paszczy lwa, a-od-rogów nosorożców, wysłuchaj,-ocal-mię.
Goet	(22:22) Wybaw mnie z paszczęki lwiej i uchroń mię od rogów bawolich.
PsCylk	(22:22) Wyswobódź mnie z paszczy lwa, a od rogów bawołów obroń mnie.
PsKrusz	(22:22) Wybaw mnie z paszczy lwiej i od rogów jednorożcowych uwolnij mnie!
PsAszk	(22:22) Wybaw mię z paszczy lwa a z wyniosłych rogów baranich racz mi się odezwać!
PsSzer	(22:22) Wybaw mnie z lwiej paszczęki, i ratuj mnie od dzikich byków!
Tys1	(21:22) wybaw mnie z lwiej paszczęki i mnie biednego od rogów bawolich.
Tys5	(22:22) wybaw mnie od lwiej paszczęki i od rogów bawolich - wysłuchaj mnie!
Bryt	(22:22) Wybaw mnie z paszczy lwaI od rogów bawołów... Ty odpowiedziałeś mi!
Pozn	(22:22) Wyrwij mnie z paszczy lwa, mnie biednego - spod rogów bawolich!
WarPra	(22:22) Wyrwij mnie z paszczy lwa, ratuj mnie przed rogami bawołów.
STB	(22:22) Wyzwól mnie z paszczy lwa oraz obroń mnie od bawolich rogów.
EIB	(22:22) Wybaw mnie z paszczy lwa, Zabezpiecz przed rogami bawołów! Dzięki za Twą odpowiedź!

Ps 22,22

PsFlor	(21:23) Powiadać będę imię twe braci mojej, pośrzod cerekwie chwalić cie będę.
PsPul	(21:23) Powiadać będę imię twe braci mojej, pośrod cerekwie chwalić cie będę.
Wuj1923	(22:23) Będę opowiadał imię twe braciéj mojéj: w pośród kościoła będę cię chwalił.
Gda1881	(22:23) Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.
Gda2017	Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.
PsBycz	(22:23) Będę-opowiadał Jmię-Twé braciom-moim; ja, w-pośród zgromadzenia, będę-chwalił-Ciebie.
Goet	(22:23) Będę obwieszczał imię Twoje braciom moim; wpośród zgromadzenia będę Cię chwalił.
PsCylk	(22:23) Rozgłaszać będę imię Twoje braciom moim, wśród zboru wielbić Cię będę.
PsKrusz	(22:23) Opowiem Imię Twoje braci mej: wpośród Kościoła wychwalać Cię będę.
PsAszk	(22:23) Abym mógł braciom mym opisywać Twą istotę a sławić Cię pośród wiernych tłumu.
PsSzer	(22:23) Będę opowiadał imię Twoje braciom moim, będę Cię chwalił w zgromadzeniu.
Tys1	(21:23) Imię Twoje opowiem swym braciom i chwalić Cię będę pośród zgromadzenia:
Tys5	(22:23) Będę głosił imię Twoje swym braciom i chwalić Cię będę pośród zgromadzenia:
Bryt	(22:23) Będę opowiadał imię twoje braciom moim, Będę cię chwalił pośród zgromadzenia.
Pozn	(22:23) Będę głosił Twe Imię pośród braci moich, będę Cię sławił wobec zgromadzenia:
WarPra	(22:23) Obym mógł o Twym Imieniu opowiadać moim braciom i wysławiać Cię na zgromadzeniach.
STB	(22:23) A mym braciom będę rozgłaszał Twoje Imię, pośród zboru będę Cię wielbił.
EIB	(22:23) Będę głosił Twe imię pośród moich braci, Będę Cię wywyższał w zgromadzeniu ludzi.

Ps 22,23

PsFlor	(21:24) Jiż sie bojicie Boga, chwalcie ji, proknie siemię Jakobowo, sławicie ji. (21:25a) Boj sie jego wszytko siemię Israhel,
PsPul	(21:24) Jiż sie boicie Gospodna, chw❬a❭lcie ji, proknie siemię Jakobowo, chwalcie ji. (21:25a) Boj sie jego wszelkie plemię Israhela,
Wuj1923	(22:24) Co się Pana boicie, chwalcie go: wszystko nasienie Jakóbowe wysławiajcie go: niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
Gda1881	(22:24) Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
Gda2017	Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.
PsBycz	(22:24) Wy, bojący-się Pana, chwalcie-Go; wy, wszé potómstwo Jakóba, uwielbiajcie-Go; i-wy,-lękajcie-się, przed-Nim, całé plemię Jzraela.
Goet	(22:24) Wy, którzy się boicie Pana, chwalcie Go; czcij Go całe nasienie Jakóbowe, i lękaj się Go całe nasienie Izraela.
PsCylk	(22:24) Bogobojni chwalcie Go, cały rodzie Jakóba czcij Go, i korzcie się przed Nim wszyscy z nasienia Izraela.
PsKrusz	(22:24) Którzy boicie się Pana, wychwalajcie Go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie Go, a niech się Go boi wszystko plemię Izraelskie.
PsAszk	(22:24) Wy bogobojni, wielbcie Go, - sławcie Go wszystko nasienie Jakubowe a trwóżcie się przed Nim wszelkie nasienie Izraela!
PsSzer	(22:24) Wy, którzy się boicie Pana, chwalcie Go! Wysławiajcie Go wszyscy potomkowie Jakuba! Bójcie się Go wszyscy potomkowie Izraela!
Tys1	(21:24) «Chwalcie Go wy, co się Pana boicie; sławcie Go, całe potomstwo Jakuba: czcijcie Go, całe potomstwo Izraela.
Tys5	(22:24) Chwalcie Pana, wy, co się Go boicie, sławcie Go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się Go, całe potomstwo Izraela!
Bryt	(22:24) Wy, którzy się boicie Pana, chwalcie go! Wysławiajcie go wszyscy potomkowie Jakuba! Bójcie się go wszyscy potomkowie Izraela!
Pozn	(22:24) Wy, co się Jahwe boicie, chwalcie Go; wysławiajcie Go, wszyscy potomkowie Jakuba; żyjcie przed Nim w bo jaźni, wszystkie plemiona Izraela!
WarPra	(22:24) Wysławiajcie Pana wszyscy, którzy się Go boicie, chwal Go, całe pokolenie Jakuba, drżyjcie przed Nim, wszyscy potomkowie Izraela .
STB	(22:24) Chwalcie Go, bogobojni, czcij Go cały rodzie Jakóba; korzcie się przed Nim wszyscy z nasienia Israela.
EIB	(22:24) Wy, w których jest bojaźń PANA, otoczcie Go chwałą! Złóżcie hołd, wszyscy potomkowie Jakuba! Darzcie czcią, potomkowie Izraela!

Ps 22,24

PsFlor	(21:25b) bo nie wzgardził ani potępił jest prośby ubogiego, (21:26) ani otwrocił jest oblicza swego ote mnie, a gdy jeśm wołał, wysłuszał jest mie.
PsPul	(21:25b) bo nie zgardził ani potępił prośby ubogich, (21:26) ani odwrocił lica swego ode mnie, a gdyśm wołał k niemu, wysłuchał mię.
Wuj1923	(22:25) Albowiem nie wzgardził, ani odrzucił prośby ubogiego: ani odwrócił oblicza swego odemnie: a gdym wołał do niego, wysłuchał mię.
Gda1881	(22:25) Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
Gda2017	Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy ten do niego wołał, wysłuchał go.
PsBycz	(22:25) Bo, On, nie gardzi, i-nie brzydzi-się utrapieniem biédnego; oraz-nie tai oblicza-swego, przed-nim; ale-na-wołanié-jego, o pomoc, do-siebie, uważa.
Goet	(22:25) Albowiem nie wzgardził ani nie miał wstrętu dla nędzy nędznego, i nie skrył przed Nim oblicza Swego; a gdy do Niego wołał, słyszał go.
PsCylk	(22:25) Albowiem nie wzgardził, i nie wstrętna mu skarga biednego, i nie ukrył oblicza Swego przed nim, i gdy wołał do Niego, wysłuchał go.
PsKrusz	(22:25) Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani nie skrył oblicza swego przedemną, a gdym wołał do Niego, wysłuchał mnie.
PsAszk	(22:25) Bo nie masz On w pogardzie ani w obrzydzeniu męczeństwa nieszczęśliwego, ani też nie zakrył On przed nim Swego oblicza a jego błagalnego wołania On zawsze wysłucha.
PsSzer	(22:25) Gdyż nie wzgardził i nie brzydził się nędzą ubogiego, ani nie ukrył przed nim oblicza swego, lecz gdy do Niego wołał, wysłuchał go.
Tys1	(21:25) Bo On nie wzgardził ani nie brzydził się nędzą biedaka, ani nie ukrył przed nim swojego oblicza i wysłuchał go, kiedy zawołał do Niego».
Tys5	(22:25) Bo On nie wzgardził ani się nie brzydził nędzą biedaka, ani nie ukrył przed nim swojego oblicza i wysłuchał go, kiedy ten zawołał do Niego.
Bryt	(22:25) Gdyż nie wzgardził i nie brzydził się nędzą ubogiegoAni nie ukrył przed nim oblicza swego, Lecz gdy wołał do niego, wysłuchał go...
Pozn	(22:25) Bo nie miał we wzgardzie i obrzydzeniu nędzy nieszczęśliwego, nie zakrył przed nim swego oblicza; a kiedy wołał do Niego, wysłuchał go".
WarPra	(22:25) Bo nie wzgardził nędzą biedaków i nie odwrócił się od nich, nie ukrył przed nimi swego oblicza i wysłuchał ich wołania o pomoc.
STB	(22:25) Bo nie wzgardził, nie wstrętna mu skarga żebrzącego, nie ukrył przed nim Swego oblicza; wysłuchał go, kiedy do Niego wołał.
EIB	(22:25) Bo nie pogardził nędzą ubogiego, nie wzdrygnął się z obrzydzenia Ani nie ukrył przed nim swej bliskości, Lecz gdy ten Go wzywał, przybył z odpowiedzią.

Ps 22,25

PsFlor	(21:27) U ciebie chwała moja w kościele wielikiem, obietnice moje sewrocę w obeźrzeniu, cso sie jego boją.
PsPul	(21:27) U ciebie chwała moja w kościele wielikim, obietnice moje wrocę w obliczności bojących sie jego.
Wuj1923	(22:26) U ciebie chwała moja w kościele wielkim: śluby moje oddam przed oczyma bojących się jego.
Gda1881	(22:26) O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.
Gda2017	Od ciebie pochodzi moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.
PsBycz	(22:26) O-Tobie, będzie, chwalenié-mé, w-zgromadzeniu wielkiém; ja, śluby-me oddam, wobec bojących-się-Jego.
Goet	(22:26) O Tobie śpiewać będę pieśń pochwalną w wielkiem zgromadzeniu; śluby moje wypełnię przed tymi, którzy się Go boją.
PsCylk	(22:26) Od Ciebie uwielbianie moje w zborze wielkim, śluby moje spełnię wobec bogobojnych.
PsKrusz	(22:26) Od Ciebie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem. Śluby moje oddam przed tymi, co się Ciebie boją.
PsAszk	(22:26) Od Ciebie też sława ma w mnogim tłumie, gdy spełnię me śluby wobec tych, co są bogobojni,
PsSzer	(22:26) Tyś natchnieniem pochwalnej pieśni mojej w zgromadzeniu wielkim, swoje ofiary ślubowane złożę wobec tych, którzy się Ciebie boją.
Tys1	(21:26) Od Ciebie płynie ma pieśń pochwalna w wielkim zgromadzeniu; śluby me wypełnię wobec bojących się Jego.
Tys5	(22:26) Dzięki Tobie moja pieśń pochwalna płynie w wielkim zgromadzeniu. Śluby me wypełnię wobec bojących się Jego.
Bryt	(22:26) Od ciebie pochodzi moja pieśń pochwalna w wielkim zgromadzeniu. Śluby moje spełnię wobec tych, którzy się ciebie boją.
Pozn	(22:26) Będę [Go] sławił pieśnią wobec wielkiego zgromadzenia, wypełnię swe śluby przed Jego czcicielami.
WarPra	(22:26) A ja będę Cię chwalił na wielkim zgromadzeniu i wypełnię moje śluby wobec bogobojnych.
STB	(22:26) Od Ciebie moje uwielbienie w wielkim zborze i wobec bogobojnych spełnię śluby.
EIB	(22:26) Od Ciebie mam pieśń pochwalną w wielkim zgromadzeniu. Ci, w których budzisz bojaźń, zobaczą, jak spełniam me śluby.

Ps 22,26

PsFlor	(21:28) Jeść będą ubodzy i syci będą, i chwalić będą Gospodna, jiż to szukają jego, żywa będą sierca jich na wieki wiekom.
PsPul	(21:28) Jeść będą ubodzy i syci będą, i chwalić będą Gospodna, jiż to szukają ❬jego❭, żywa będą serca jich na wieki wiekom.
Wuj1923	(22:27) Będą jedli ubodzy, i najedzą się: i będą chwalić Pana, którzy go szukają: będą żyć serca ich na wieki wieków.
Gda1881	(22:27) Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
Gda2017	Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.
PsBycz	(22:27) Będą-jedli pokorni, i-nasycą-się; będą-wysławiali Pana, szukający-Go; będzie-żyło, sercé-waszé, na-wieki.
Goet	(22:27) Pokorni będą jedli i nasycą się; którzy szukają Pana, będą Go chwalili; serce wasze niech żyje na zawsze.
PsCylk	(22:27) Spożywać będą biedni i nasycą się, chwalić będą Boga czciciele Jego, ożyje serce wasze na wieki.
PsKrusz	(22:27) Będą jeść ubodzy i nasycą się; będą chwalić Pana, którzy Go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
PsAszk	(22:27) Posilą się korni i będą nasyceni, sławić będą Jehowę ci, co Go szukają a niechaj serce wasze żywie na wieki!
PsSzer	(22:27) Ubodzy jeść będą i nasycą się, będą chwalić Pana, którzy Go szukają; niech ożyje na zawsze serce wasze!
Tys1	(21:27) Ubodzy będą jedli i nasycą się, chwalić będą Pana, którzy Go szukają: «Serca wasze niech żyją na wieki».
Tys5	(22:27) Ubodzy będą jedli do syta, chwalić będą Pana ci, którzy Go szukają. Niech serca ich żyją na wieki.
Bryt	(22:27) Ubodzy jeść będą i nasycą się. Będą chwalić Pana ci, którzy go szukają... Niech serce wasze ożyje na zawsze!
Pozn	(22:27) Ubodzy najedzą się do syta i będą wielbili Jahwe ci, którzy Go szukają, a serce ich niechaj ożyje na wieki!
WarPra	(22:27) Ubodzy zaś niech się najedzą do syta; niech sławią Pana ci, co Go szukają. Oby serca ich żyły na wieki!
STB	(22:27) Biedni będą spożywać oraz się nasycą, będą chwalić WIEKUISTEGO Jego czciciele, wasze serce ożyje na wieki.
EIB	(22:27) Ubodzy jeść będą do syta. Będą chwalić PANA ci, którzy Go szukają. O, niech wasze serca ożyją na zawsze!

Ps 22,27

PsFlor	(21:29) Wspomioną i nawrocą się ku Gospodnu wszytcy krajowie ziemie, (21:30) i prosić będą w obeźrzeniu jego proknia czeladź ludzska.
PsPul	(21:29) Wspomieną i nawrocą sie ku Gospodnu wszytki kraje ziemskie, (21:30) i kłaniać sie będą przed nim proknia czeladź ludzka,
Wuj1923	(22:28) Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie kraje ziemie: i będą się kłaniać przed oblicznością jego wszystkie familie pogańskie.
Gda1881	(22:28) Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.
Gda2017	Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.
PsBycz	(22:28) Będą-pamiętały, i-będą-nawracały-się do Pana, wszystkie krańce ziemi; i-będą-korzyły-się, przed obliczem-Twém, wsze plemiona narodów.
Goet	(22:28) Wspomną o tem i nawrócą się do Pana wszystkie krańce ziemi, kłaniać się będą Tobie wszystkie pokolenia narodów.
PsCylk	(22:28) Pomnieć będą, i zwrócą się do Boga wszystkie krańce ziemi, i ukorzą się przed Tobą plemiona narodów.
PsKrusz	(22:28) Przypomną sobie i nawrócą się do Boga. wszystkie granice ziemi; i pokłonią się przed obliczem Twojem wszystkie pokolenia narodów,
PsAszk	(22:28) Wspomną kiedyś i powrócą do Jehowy wszystkie krawędzie ziemi a przed obliczem Twem się ukorzą wszystkie rodziny narodów.
PsSzer	(22:28) Wszystkie krańce ziemi wspomną i nawrócą się do Pana, i pokłonią się Mu wszystkie rody ludów.
Tys1	(21:28) Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi; i wszystkie szczepy pogańskie padną na twarz przed Jego obliczem,
Tys5	(22:28) Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi; i oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie,
Bryt	(22:28) Wspomną i nawrócą się do PanaWszystkie krańce ziemi, I pokłonią się przed nim wszystkie rodziny pogan.
Pozn	(22:28) Wspomną na Jahwe i nawrócą się do Niego wszystkie krańce ziemi, i na twarz upadną przed Jego obliczem wszystkie rodziny narodów.
WarPra	(22:28) Niech zaczną o tym myśleć wszystkie krańce ziemi i niech się nawrócą do Pana. Niech pokłon Mu oddadzą wszystkie pokolenia pogan.
STB	(22:28) Wspomną i zwrócą się do BOGA wszystkie krańce ziemi; ukorzą się przed Tobą pokolenia narodów.
EIB	(22:28) Wspomną i zawrócą do PANA ludzie z krańców ziemi, Złożą Mu pokłon wszystkie rodziny narodów.

Ps 22,28

PsFlor	(21:32) Bo gospodnowo jest krolewstwo a on panać będzie ludziom.
PsPul	(21:31) bo boże jest krolewstwo a on panować będzie pogaństwu.
Wuj1923	(22:29) Albowiem Pańskie jest królestwo: i on będzie panował nad pogany.
Gda1881	(22:29) Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.
Gda2017	Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.
PsBycz	(22:29) Bo, do-Pana, to-królestwo, należy; zatém,-On-panująym, nad-narodami.
Goet	(22:29) Albowiem Pana jest królestwo i On panuje nad narodami.
PsCylk	(22:29) Albowiem Bogu należy się królowanie i władztwo nad narodami.
PsKrusz	(22:29) ponieważ królestwo jest Pana, a On jest panującym nad narodami.
PsAszk	(22:29)
PsSzer	(22:29) Bo Pan jest królem, On jest władcą ludów.
Tys1	(21:29) bo królowanie należy do Pana i On panuje nad narodami.
Tys5	(22:29) bo władza królewska należy do Pana i On panuje nad narodami.
Bryt	(22:29) Bo do Pana należy królestwo, On panuje nad narodami.
Pozn	(22:29) Do Jahwe bowiem należy królowanie, On jest władcą narodów.
WarPra	(22:29) Bo Pan jak król będzie rządził i będzie panował ponad narodami.
STB	(22:29) Bowiem WIEKUISTEMU należy się królowanie i władztwo nad narodami.
EIB	(22:29) Gdyż do Pana należy królestwo, On panuje nad narodami!

Ps 22,29

PsFlor	(21:31) Jedli są i pochwalali są wszytcy tłuści ziemszczy, w obeźrzeniu jego padną wszytcy, jiż sie spuszczają w ziemię. (21:33a) A dusza moja żywa będzie jemu
PsPul	(21:32) Jedli i pokłonili sie wszytcy tłuści ziemszczy, przed nim padną wszystcy, jiż wstępują w ziemię. (21:33a) A dusza moja żywa będzie jemu
Wuj1923	(22:30) Jedli i kłaniali się wszyscy tłuści ziemscy: przed oblicznością jego będą padać wszyscy, którzy zstępują w ziemię.
Gda1881	(22:30) Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.
Gda2017	Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.
PsBycz	(22:30) Będą-jeść, i-korzyć-się, wszyscy tłuści ziemscy; przed-obliczem-Jego, klękać-będą, wszyscy, zstępujący w proch, i,-co-życia-swego, nie mogą odzyskać.
Goet	(22:30) Jemu się pokłonią wszyscy wielcy na ziemi; i upokorzą się przed Nim wszyscy w proch zstępujący, i którzy duszy swej przy życiu zachować nie mogą.
PsCylk	(22:30) Spożywają, korząc się wszyscy możni ziemi, przed Nim klękają wszyscy zstępujący w proch, i kto duszy swéj nie pożywił.
PsKrusz	(22:30) Będą jeść i kłaniać się wszyscy możni ziemi, przed obliczem Jego kłaniać się będą wszyscy, co zstępują w proch, którzy duszy swej nie ożywią.
PsAszk	(22:30) Jeść będą i się pokłonią wszyscy tłuści tej ziemi, przed Nim zegnie kolana wszystko, co zstępując do prochu, swej duszy żyć nie pozwała.
PsSzer	(22:30) Tylko Jemu cześć oddadzą wszyscy możni ziemi, padną przed Nim na kolana wszyscy, którzy się obrócili w proch, i taki, który duszy swojej nie ożywi.
Tys1	(21:30) Jego jedynego uwielbią wszyscy, co śpią w ziemi, przed Nim zegną się wszyscy, którzy w proch zstępują. A dusza moja żyć będzie dla Niego,
Tys5	(22:30) Tylko Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi, przed Nim zegną się wszyscy, którzy w proch zstępują. A moja dusza będzie żyła dla Niego,
Bryt	(22:30) Tylko jemu oddawać będą cześć wszyscy możni ziemi, Padną przed nim na kolana wszyscy, którzy się w proch obracają, I nie mogą utrzymać się przy życiu.
Pozn	(22:30) Zaprawdę, Jemu cześć oddają wszyscy, którzy spoczywają w ziemi; przed Nim korzą się wszyscy, którzy zstępują do prochu [ziemskiego]. I ja także żyję dla Niego.
WarPra	(22:30) Tylko Jemu kłaniać się będą mocarze ziemi, przed Nim będą się korzyć, którzy w ziemi spoczywają. A moja dusza żyje dla Niego,
STB	(22:30) Jedzą, korząc się, wszyscy możni ziemi; przed Nim klękają wszyscy zstępujący w proch; ten, kto nie pożywił swej duszy.
EIB	(22:30) Nasyceni skłonili się przed Nim wszyscy możni ziemi, Złoży hołd każdy schodzący do prochu, Który nie przedłużył życia swojej duszy.

Ps 22,30

PsFlor	(21:33b) i siemię moje służyć będzie jemu. (21:34a) Zwiastowano będzie Gospodnu pokolenie imające przyć
PsPul	(21:33b) i siemię moje będzie służyć jemu. (21:34a) Zwiestowano będzie Gospodnu pokolenie przydące
Wuj1923	(22:31) A dusza moja jemu będzie żyła: i nasienie moje będzie mu służyć.
Gda1881	(22:31) Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.
Gda2017	Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.
PsBycz	(22:31) Potómstwo, będzie-służyło-Mu; będzie-opowiadało, o-Panu rodzajom.
Goet	(22:31) Nasienie ich służyć Mu będzie; opowiadać będą o Panu przyszłemu pokoleniu.
PsCylk	(22:31) Potomstwo służyć Mu będzie, opowiadać o Panu pokoleniom.
PsKrusz	(22:31) Potomstwo ich służyć Mu będzie; będzie odliczane Panu w każdym wieku.
PsAszk	(22:31) Zaś nasienie, które Mu służyć będzie, przyłączone będzie do Pana i zaliczone po ostatnie pokolenie.
PsSzer	(22:31) Potomkowie będą Mu służyć, będą opowiadać Pana przyszłemu rodowi.
Tys1	(21:31) potomstwo moje Jemu będzie służyć,
Tys5	(22:31) potomstwo moje Jemu będzie służyć, opowie o Panu pokoleniu
Bryt	(22:31) Potomstwo będzie mu służyć, Będzie opowiadać o Panu przyszłemu pokoleniu.
Pozn	(22:31) Potomni moi będą Mu służyli, będą opowiadać o Panu przyszłemu pokoleniu
WarPra	(22:31) będzie Mu służyć moje pokolenie i opowiadać o Panu wszystkim, którzy po nas przyjdą.
STB	(22:31) Będzie Mu służyć potomstwo i o Panu opowiadać pokoleniom.
EIB	(22:31) Będzie Mu służyć potomstwo, Wieść o Panu rozejdzie się w przyszłym pokoleniu.

Ps 22,31

PsFlor	(21:34b) i zwiastować będą niebiosa sprawiedlność jego ludu, jenże sie narodzi, jenże uczynił Gospodzin.
PsPul	(21:34b) i zwiastują niebiosa sprawiedliwość jego ludu, jenże sie narodzi, jenże u[n]czynił Gospodzin.
Wuj1923	(22:32) Będzie opowiadan Panu rodzaj przyszły: i będą opowiadać niebiosa sprawiedliwość jego ludowi, który się narodzi, który uczynił Pan.
Gda1881	(22:32) Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.
Gda2017	Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.
PsBycz	(22:32) One-przyjdą, i-oznajmią sprawiedliwość-Jego, ludowi, zrodzić-się-mającemu, że On-postanowił-ją.
Goet	(22:32) Przyjdą a obwieszczać będą Jego sprawiedliwość ludowi, który się narodzi, że Pan to uczynił.
PsCylk	(22:32) Zejdą się, i wygłaszać będą sprawiedliwość Jego ludowi, który się narodzi, że On tego dokonał.
PsKrusz	(22:32) Przyjdą i będą opowiadali sprawiedliwość Jego narodowi, który powstanie, którego On uczynił.
PsAszk	(22:32) Przyjdą i obwieszczą Jego miłość sprawiedliwą ludowi, który się rodzi, jako że tego dokonał.
PsSzer	(22:32) Głosić będą dzieło sprawiedliwości ludowi, który się urodzi.
Tys1	(21:32) przyszłemu pokoleniu o Panu opowie, a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, co się narodzi: «Pan to uczynił».
Tys5	(22:32) przyszłemu, i sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi: Pan to uczynił.
Bryt	(22:32) Przyjdą i ogłaszać będą sprawiedliwość jegoLudowi, który się urodzi, gdyż tak uczynił.
Pozn	(22:32) i będą wieścić ludowi, który się narodzi, Jego sprawiedliwość: On tego dokonał.
WarPra	(22:32) O dziełach sprawiedliwości Pana usłyszą przyszłe ludy, o tym, że Pan uczynił to wszystko.
STB	(22:32) Zejdą się oraz będą ogłaszać Jego sprawiedliwość ludowi, który się narodzi; że On ją dokonał.
EIB	(22:32) Przyjdą i ludowi, który się urodzi, Będą ogłaszać Jego sprawiedliwość - gdyż uczynił jej zadość!

Psalm 23

Ps 23,1

PsFlor	(22:1a) Gospodzin oprawia mie a nics mi niedostanie,
PsPul	Psalm Dawidow. (22:1a) Gospodzin mie oprawia a nic mnie ubędzie,
Wuj1923	Psalm Dawidowi. Pan mię rządzi, a ninaczem mi schodzić nie będzie.
Gda1881	Psalm Dawidowy. Pan jest pasterzem moim, na niczem mi nie zejdzie.
Gda2017	Psalm Dawida. PAN jest moim pasterzem, niczego mi nie zabraknie.
PsBycz	Psalm Dawida. Pan pasterzem-moim, nie zbędzie-mi-na-niczém.
Goet	PSALM Dawida. Pan jest pasterzem moim; niczego mi nie zabraknie.
PsCylk	Psalm Dawida. Bóg pasterzem moim, nie zbywa mi na niczém.
PsKrusz	Psalm Dawida. Bóg pasterzem moim, na niczem mi nie zbraknie.
PsAszk	Dyrygentowi. - (Psalm) Dawidowy. Jehowa pasterzem mym, nie wiem, co to brak,
PsSzer	Psalm Dawida. Pan jest pasterzem moim, na niczym mi nie zbywa.
Tys1	(22:1) Psalm. Dawidowy. Pasterzem moim jest Pan: nie brak mi niczego;
Tys5	Psalm. Dawidowy. Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego.
Bryt	Psalm Dawidowy. Pan jest pasterzem moim, Niczego mi nie braknie.
Pozn	Psalm Dawida. Jahwe jest moim Pasterzem: nie zbraknie mi niczego.
WarPra	Psalm Dawida. Pan jest moim Pasterzem, nie zbraknie mi niczego.
STB	Psalm Dawida. Mym pasterzem jest WIEKUISTY, niczego mi nie brakuje.
EIB	Psalm Dawida. PAN jest moim Pasterzem, Niczego mi nie braknie.

Ps 23,2

PsFlor	(22:1b) na mieście pastwy tamo mie postawił. (22:2a) Na wodzie postrobieństwa wsch❬o❭wał mie,
PsPul	(22:1b) na mieśce pastwy tamo mie postawił. (22:2a) Na wodzie pozdrowieństwa wschował ❬mie❭,
Wuj1923	Na miejscu paszy tam mię posadził: nad wodą posilenia wychował mię.
Gda1881	Na paszach zielonych postawił mię; a do wód cichych prowadzi mię.
Gda2017	Sprawia, że kładę się na zielonych pastwiskach, prowadzi mnie nad spokojne wody.
PsBycz	Na-pastwiskach trawy-świeżéj, spocząć-dozwoli-mi; On, przy wodach spokojnych, z-wolna-poprowadzi-mię.
Goet	Na niwach zielonych pasie mię, a do wód cichych prowadzi mię.
PsCylk	Na błoniach zielonych daje mi się wylegać, do wód spokojnych prowadzi mnie.
PsKrusz	Na paszach zielonych postawił mnie, do wód orzeźwiających zaprowadził mnie.
PsAszk	On mię układa nad łąki soczyste, nad głębię prowadzi spokojnych wód,
PsSzer	Na niwach zielonych pasie mnie, do wód na spoczynek prowadzi mnie.
Tys1	(22:2) na zielonych pastwiskach pozwala mi leżeć. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć:
Tys5	Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
Bryt	Na niwach zielonych pasie mnie. Nad wody spokojne prowadzi mnie.
Pozn	Umieścił mnie na zielonych pastwiskach, prowadzi mnie do wód, przy których mogę odpocząć,
WarPra	Pozwala mi paść się na zielonych łąkach, nad wodę mnie prowadzi, abym mógł odpocząć.
STB	Daje mi się wylegiwać na zielonych błoniach, do spokojnych wód mnie prowadzi,
EIB	Pasie mnie na zielonych łąkach, Prowadzi nad spokojne wody,

Ps 23,3

PsFlor	(22:2b) duszę moję obrocił. (22:3) Odwiodł mie po stdzach sprawiedlności prze imię swoje.
PsPul	(22:2b) duszę moję obrocił. (22:3) Dowiodł mie na chodniki sprawiedlności prze imię swoje.
Wuj1923	Duszę moję nawrócił: prowadził mię ścieżkami sprawiedliwości dla imienia swego.
Gda1881	Duszę moję posila: prowadzi mię ścieszkami sprawiedliwości dla imienia swego.
Gda2017	Posila moją duszę, prowadzi mnie ścieżkami sprawiedliwości ze względu na swoje imię.
PsBycz	On, ducha-mego pokrzepi; On-powiedzie-mię do-drożyn sprawiedliwości, dla Jmienia-swego.
Goet	Duszę moją pokrzepia; prowadzi mię ścieżkami sprawiedliwości dla imienia Swego:
PsCylk	Duszę moję orzeźwia, wodzi mnie po ścieżkach cnoty, gwoli imieniu Swojemu.
PsKrusz	Duszę moją posila. Prowadzi mnie ścieżkami sprawiedliwości dla imienia swego.
PsAszk	On kręgami mię wiedzie sprawiedliwości, czystej jak łza.
PsSzer	Duszę moją pokrzepia, wiedzie mnie ścieżkami prawymi ze względu na imię swoje.
Tys1	(22:3) orzeźwia mą duszę. Po ścieżkach prostych mnie wiedzie przez wzgląd na swoje imię.
Tys5	przywraca mi życie. Prowadzi mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje imię.
Bryt	Duszę moją pokrzepia. Wiedzie mnie ścieżkami sprawiedliwości Ze względu na imię swoje.
Pozn	i pokrzepia mnie. Wiedzie mnie prawymi drogami przez wzgląd na swe Imię.
WarPra	Pokrzepia moją duszę i wiedzie prostą drogą, bo wierny jest Imieniu swojemu.
STB	duszę moją orzeźwia. Dla Swojego Imienia prowadzi mnie po ścieżkach sprawiedliwości.
EIB	Orzeźwia moją duszę, A ze względu na swoje imię Idzie przede mną ścieżkami sprawiedliwości.

Ps 23,4

PsFlor	(22:4) Bo aczbych chodził pośrzod cienia śmierci, nie będę sie bać zła, bo ty se mną jeś. (22:5) Pręt twoj i dębiec twoj, ta jesta mie ucieszyła.
PsPul	(22:4) Bo aczbych chodził śrzod cienia śmierci, nie bać sie będę złego, bo ty se mną jeś. (22:5) Pręt twoj i laska twoja, ta jesta mie ucieszyła.
Wuj1923	Bo choćbym téż chodził w pośród cienia śmierci, nie będę się bał złego; bowiemeś ty jest zemną: laska twoja, i kij twój, te mię cieszyły.
Gda1881	Choćbym też chodził w dolinie cienia śmierci, nie będę się bał złego, albowiemeś ty ze mną; laska twoja, i kij twój, te mię cieszą.
Gda2017	Choćbym nawet chodził doliną cienia śmierci, zła się nie ulęknę, bo ty jesteś ze mną; twoja laska i kij pocieszają mnie.
PsBycz	Nawet, gdybym poszedł w-dolinę cienia-śmierci, nie bałbym-się złego, boś Ty ze-mną; rózga-Twa, i-pasterska-laska-Twoja, oneć będą-pocieszały-mię.
Goet	I nawet gdybym chodził doliną ciemną, nie będę się bał złego: bo Ty jesteś ze mną: laska Twoja i kij Twój — te mnie pocieszają.
PsCylk	I choćbym szedł po dolinie cieni, nie będę się bał złego, bo Ty zemną; laska Twoja i podpora Twoja, one mnie pocieszą.
PsKrusz	Gdybym nawet chodził w dolinie cienia śmierci, nie będę się bał złego, ponieważ Ty jesteś ze mną: berło Twoje i laska Twoja - te mnie cieszą.
PsAszk	Więc choćbym miał odejść w dolinę, co cieniem przysłoniona śmierci, Mnie zła trwoga omija, bo wszak Tyś jest ze mną, Twój kij i Twa podpora są kojnem mem pocieszeniem.
PsSzer	Choćbym nawet szedł doliną ciemną, nie boję się złego, boś Ty ze mną; laska Twoja i kij twój są pociechą moją.
Tys1	(22:4) Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Kij Twój i Twoja laska: to one mnie pocieszają.
Tys5	Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Twój kij i Twoja laska dodają mi otuchy.
Bryt	Choćbym nawet szedł ciemną doliną, Zła się nie ulęknę, boś Ty ze mną, Laska twoja i kij twój mnie pocieszają.
Pozn	Choćby mi przyszło kroczyć w mrocznej dolinie, nie będę się lękał zła, bo Ty jesteś ze mną; Twoja laska i Twój kij pasterski dodają mi otuchy.
WarPra	I choćbym musiał zstąpić w otchłań bez światła, nie zlęknę się niczego, bo Ty jesteś przy mnie. Twój kij i laska pasterska są mi pokrzepieniem.
STB	Choćbym szedł po dolinie cieni śmierci, nie będę się bał złego, bo Ty jesteś ze mną; Twoja laska i Twa podpora – one mnie pocieszą.
EIB	I choćbym nawet szedł Doliną cienia śmierci, Zła się nie przestraszę - Przecież Ty jesteś ze mną, Twoja laska i Twój kij Są mi źródłem pociechy.

Ps 23,5

PsFlor	(22:6) Ugotował jeś w obeźrzeniu mojem stoł przeciwo tym, jiż mącą ❬mie❭. (22:7) Utuczył jeś w oleju głowę moję; a kielich moj upawający kako światły jest!
PsPul	(22:6) Nagotowałeś przede mną stoł przeciwo tym, co mie męcą. (22:7) Utuczyłeś w oleju głowę moję; a czasza moja upawająca kako przeczysta jest!
Wuj1923	Nagotowałeś przed oczyma memi stół na przeciwko tym, którzy mię trapią: utłuściłeś olejkiem głowę moję: a kielich mój upojający jak kosztowny jest.
Gda1881	Przed obliczem mojem gotujesz stół przeciwko nieprzyjaciołom moim; pomazałeś olejkiem głowę moję, kubek mój jest opływający.
Gda2017	Zastawiasz przede mną stół wobec moich wrogów, namaszczasz mi głowę olejkiem, mój kielich przelewa się.
PsBycz	Ty-zastawiasz przede-mną stół wobec wrogów-moich; Ty-namaszczasz, olejem, głowę-moję; kielich-mój napełnion.
Goet	Ty zastawiasz stół przede mną przed oczyma mych wrogów; namaszczasz olejkiem głowę moją; czasza moja jest przepełniona.
PsCylk	Zastawiasz przedemną stół, wobec wrogów moich; namaszczasz olejem głowę moję, kielich mój przelewa się.
PsKrusz	Przygotowujesz przed obliczem mojem stół przeciwko tym, co mnie prześladują. Namaściłeś olejkiem głowę moją, kubek mój jest opływający.
PsAszk	Ty stół zastawiasz przedemną w obliczu mych dręczycieli, Obficie olejem skrapiasz mi głowę, puhar mój się przelewa...
PsSzer	Zastawiasz przede mną stół wobec nieprzyjaciół moich, namaszczasz olejkiem głowę moją, kubek mój pełen.
Tys1	(22:5) Stół dla mnie zastawiasz na oczach mych przeciwników; namaszczasz mi głowę olejkiem; mój kielich jest przeobfity.
Tys5	Stół dla mnie zastawiasz wobec mych przeciwników; namaszczasz mi głowę olejkiem; mój kielich jest przeobfity.
Bryt	Zastawiasz przede mną stół wobec nieprzyjaciół moich, Namaszczasz oliwą głowę moją, kielich mój przelewa się.
Pozn	Zastawiasz dla mnie stół na oczach moich ciemięzców; namaszczasz głowę moją olejkiem, a puchar mój napełniony jest po brzegi.
WarPra	Stół dla mnie nakrywasz na oczach mych wrogów, namaszczasz mi głowę olejkiem, kielich mój napełniasz po brzegi.
STB	Wobec moich wrogów zastawiasz przede mną stół; moją głowę namaszczasz olejem; mój kielich się przelewa.
EIB	Zastawiasz przede mną stół Na oczach moich wrogów, Namaszczasz olejkiem mą twarz, A mój kielich już pełniejszy być nie może.

Ps 23,6

PsFlor	(22:8) A miłosierdzie twe będzie naśladować mie wszelikich dniow żywota mego, (22:9) a bych przebywał w domu bożem na długie dni.
PsPul	(22:8) A miłosierdzie twoje za mną pojdzie proknich dni żywota mego, (22:9) a i bych przebywał w domu bożem na długie dni.
Wuj1923	I miłosierdzie twoje pójdzie za mną po wszystkie dni żywota mojego: i abym mieszkał w domu Pańskim na przedłużenie dni.
Gda1881	Nadto dobrodziejstwo i miłosierdzie twe pójdą za mną po wszystkie dni żywota mego, a będę mieszkał w domu Pańskim na długie czasy.
Gda2017	Zaprawdę dobroć i miłosierdzie pójdą w ślad za mną po wszystkie dni mego życia i będę mieszkał w domu PANA przez długie czasy.
PsBycz	Zaprawdę, dobroć i-łaska, będą-towarzyszyły-mi po wszystkie dni życia-mojego, i-będę-mieszkał w-domu Pana, przez-długotrwałe czasy.
Goet	Zaiste, dobroć i łaskawość towarzyszyć mi będą po wszystkie dni żywota mego, i będę mieszkał w domu Pańskim na zawsze.
PsCylk	Tak, szczęście i łaska podążają za mną po wszystkie dni życia mojego, i zamieszkam w domu Bożym na długie czasy.
PsKrusz	Również dobroć i miłosierdzie pójdą za mną po wszystkie dni żywota mego; i będę mieszkał w domu Pańskim na długie czasy.
PsAszk	Jeno dobroć i łaska niezmierna, Oto moi prześladowcy wszystkie dni mego żywota, i wracam ja w dom Boży a w czasu bezkresy.
PsSzer	(23:6) Tylko dobroć i łaska towarzyszyć mi będą przez wszystkie dni życia mego. (23:7) I zamieszkam w domu Pana na zawsze.
Tys1	(22:6) Dobroć i łaska pójdą za mną śladem przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pana po najdłuższe czasy.
Tys5	Tak, dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pańskim na długie dni.
Bryt	Dobroć i łaska towarzyszyć mi będą Przez wszystkie dni życia mego. I zamieszkam w domu Pana przez długie dni.
Pozn	Zaprawdę, dobroć i łaskawość towarzyszą mi przez wszystkie dni mojego życia; i będę mieszkał w Domu Jahwe po kres moich dni.
WarPra	Twoja dobroć i łaska pójdą przez me życie, a ja zamieszkam na długo w domu mego Pana.
STB	Tak, szczęście i łaska podążają za mną po wszystkie dni mojego życia, i zamieszkam w domu WIEKUISTEGO na długie czasy.
EIB	Tak, Twa dobroć i łaska nie odstąpią mnie na krok Przez resztę dni mego życia. I zamieszkam w domu PANA Na długo.

Psalm 24

Ps 24,1

PsFlor	(23:1) Boża jest ziemia i pełność jej, okrąg ziem i ❬wszytcy❭, jiż przebywają w niem.
PsPul	Psalm Dawidow. (23:1) Boża jest ziemia i pełność jej, okrąg ziem i wszystcy, jiż przebywają w niem.
Wuj1923	W dzień pierwszy po Sobocie, Psalm Dawidowi. Pańska jest ziemia, i napełnienie jéj: okrąg ziemie, i wszyscy, którzy mieszkają na nim.
Gda1881	Psalm Dawidowy. Pańska jest ziemia, i napełnienie jej, okrąg ziemi, i którzy mieszkają na nim.
Gda2017	Psalm Dawida. Do PANA należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, świat i jego mieszkańcy.
PsBycz	Dawida Spiéw. Do Pana należy ta-ziemia, i-zapełnienié-jéj; świat, i-mieszkający w-nim.
Goet	Psalm Dawida. PAŃSKA jest ziemia i co ją napełnia, okrąg ziemi i jej mieszkańcy.
PsCylk	Dawida pieśń. - Boga jest ziemia i wszystko, co ją napełnia, świat i jego mieszkańcy.
PsKrusz	Psalm Dawida. Pańska jest ziemia i napełnienie jej - okrąg ziemi - i mieszkający na niej.
PsAszk	Śpiew Dawidowy. Jehowy jest ziemia i co ją wypełnia, świat i jego mieszkańcy,
PsSzer	Psalm Dawida. Pańska jest ziemia i wszystko, co ją napełnia, okrąg świata i jego mieszkańcy.
Tys1	(23:1) Dawidowy. Psalm. Pana jest ziemia i co ją napełnia, krąg ziemi i jego mieszkańcy.
Tys5	Dawidowy. Psalm. Do Pana należy ziemia i to, co ją napełnia, świat i jego mieszkańcy.
Bryt	Psalm Dawidowy. Pańska jest ziemia i to, co ją napełnia, Świat i ci, którzy na nim mieszkają
Pozn	Psalm Dawida. Do Jahwe należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, krąg ziemski i jego mieszkańcy.
WarPra	Psalm Dawida. Pana jest ziemia i wszystko, co na niej, cały okręg ziemi i wszyscy jego mieszkańcy.
STB	Psalm Dawida. WIEKUISTEGO jest ziemia i wszystko co ją napełnia; świat oraz jego mieszkańcy.
EIB	Dawidowy. Psalm. Własnością PANA jest ziemia i to, co ją wypełnia, Do Niego należy świat wraz z jego mieszkańcami.

Ps 24,2

PsFlor	(23:2) Bo on na wodach założył jest ją i na rzekach nagotował jest ją.
PsPul	(23:2) Bo on na wodach założył ją i na rzekach nagotował ❬ją❭.
Wuj1923	Bo go on nad morzami ugruntował: i nad rzekami nagotował go.
Gda1881	Bo on na morzu ugruntował ją, a na rzekach utwierdził ją.
Gda2017	Na morzach bowiem ugruntował go i utwierdził na rzekach.
PsBycz	Bo On, na morzach, założył-ją, a-na rzékach, ustawił-ją.
Goet	On bowiem na morzach ją ugruntował i na rzekach ją utwierdził.
PsCylk	Bo On nad morzami ją utwierdził, i nad rzekami ją umocnił.
PsKrusz	Bo On to na morzu ją ugruntował i na rzekach utwierdził.
PsAszk	choć on ją na morzach usadowił a na rzekach ją utwierdził,
PsSzer	On bowiem założył ją na morzach i utwierdził ją na strumieniach.
Tys1	(23:2) Albowiem On go na morzach osadził i utwierdził ponad rzekami. Tylko niewinny może stanąć przed Bogiem
Tys5	Albowiem On go na morzach osadził i utwierdził ponad rzekami.
Bryt	On bowiem założył ją na morzachI utwierdził ją na rzekach.
Pozn	Bo On osadził go nad tonią morską i utwierdził nad wodami.
WarPra	Bo to On cały świat osadził na morzach i utwierdził mocno ponad rzekami.
STB	Gdyż On ją utwierdził nad morzami i nad rzekami ją umocnił.
EIB	On ją bowiem osadził wśród mórz, On ją utwierdził nad rzekami.

Ps 24,3

PsFlor	(23:3) Kto wstąpi na gorę bożą albo kto stanie na mieście świętem jego?
PsPul	(23:3) Kto wstąpi na gorę bożą albo kto stanie na mieścu świętym jego?
Wuj1923	Któż wstąpi na górę Pańską, albo kto będzie stał na świętem miejscu jego?
Gda1881	Któż wstąpi na górę Pańską? a kto stanie na miejscu świętem jego?
Gda2017	Któż wstąpi na górę PANA? Kto stanie w jego świętym miejscu?
PsBycz	Któż wejdzie na-górę Pana? i-któż stanie w-miejscu Świętości-Jego?
Goet	Kto może wstąpić na górę Pańską? i kto stanie na świętem miejscu Jego?
PsCylk	Któż wstąpi na górę Bożą, i kto stanie na miejscu Jego świętém.
PsKrusz	Któż wstąpi na górę Pańską i kto stanie na miejscu świętem Jego?
PsAszk	Któż wstąpi na górę Jehowy, a któż ostanie się na górze Jego świętości?
PsSzer	Któż może wstąpić na górę Pana? I kto stanie na Jego świętym miejscu?
Tys1	(23:3) Kto wstąpi na górę Pana lub stanie na świętym Jego miejscu?
Tys5	Kto wstąpi na górę Pana, kto stanie w Jego świętym miejscu?
Bryt	Któż może wstąpić na górę Pana? I kto stanie na jego świętym miejscu?
Pozn	Któż wstąpi na górę Jahwe i kto stanie na Jego świętym miejscu?
WarPra	Kto będzie mógł wstąpić na górę Pana? Komu dane będzie stanąć na Jego świętych miejscach?
STB	Kto wstąpi na górę BOGA i kto stanie na Jego świętym miejscu?
EIB	Kto więc będzie mógł wstąpić na górę PANA? Kto będzie mógł stanąć w Jego świętym miejscu?

Ps 24,4

PsFlor	(23:4) Niewinowaty rękama i czystego sierca, jenże nie wziął w prozność dusze swojej ani przysiągł jest w zdradzie bliźniemu swemu,
PsPul	(23:4) Niewinnych rąk a czystego sierca, jen nie wziął w prozność duszę swoję ani przysiągł we łży bliźniemu swemu,
Wuj1923	Niewinnych rąk a czystego serca: który nie wziął na marność dusze swojéj, ani przysięgał na zdradzie bliźniemu swemu.
Gda1881	Człowiek niewinnych rąk i czystego serca, który nie skłania ku marności duszy swej, a nie przysięga zdradliwie.
Gda2017	Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, który nie skłania swej duszy ku marności i nie przysięga podstępnie.
PsBycz	Człowiek,-niewinny rąk, i-czysty serca, który nie podniéca, do-próżności, ducha-swego, i-nie przysięga z-postępem.
Goet	Ten, kto ma niewinne ręce i czyste serce; kto nie skłania ku fałszowi duszy swojej i nie krzywoprzysięga.
PsCylk	Czystych rąk i nieskażonego serca, który nie podał fałszowi duszy swojéj, i nie przysięgał obłudzie.
PsKrusz	Niewinnych rąk i czystego serca, kto nie skłania ku marności duszy swej i nie przysięga przewrotnie.
PsAszk	Kto ma ręce czyste i serce prawe, którego dusza nie lgnie do fałszu a nie poprzysiągł on oszukaństwu, -
PsSzer	Kto ma czyste ręce i niewinne serce: Kto nie lgnie do fałszu i nie przysięga kłamliwie.
Tys1	(23:4) Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, który ku marnościom duszy swej nie skłonił i nie przysięgał podstępnie bliźniemu.
Tys5	Człowiek o rękach nieskalanych i o czystym sercu, który nie skłonił swej duszy ku marnościom i nie przysięgał fałszywie.
Bryt	Kto ma czyste dłonie i niewinne serce, Kto nie skłania duszy swej ku próżności i nie przysięga obłudnie,
Pozn	Ten, kto ma ręce nieskalane i czyste serce, kto duszy swej nie przywiązuje do fałszu i nie przysięga kłamliwie.
WarPra	Tylko ten, kto ma czyste ręce i serce nieskalane. Kto nie oszukuje i za marnościami nie goni.
STB	Ten, kto jest czystych rąk oraz nieskażonego serca, kto nie poddał swej duszy fałszowi i nie przysięgał obłudnie.
EIB	Ten, kto ma niewinne dłonie oraz czyste serce, Kto w swoich pragnieniach nie goni za marnością I ten, kto nie składa przysiąg bez pokrycia.

Ps 24,5

PsFlor	(23:5) ten isty weźmie błogosławienie od Gospodna a miłosierdzie od Boga zbawiciela swego.
PsPul	(23:5) ten weźmie błogosławienie od Gospodna i miłosierdzie od Boga zbawiciela swego.
Wuj1923	Ten weźmie błogosławieństwo od Pana, i miłosierdzie od Boga, zbawiciela swego.
Gda1881	Ten weźmie błogosławieństwo od Pana, i sprawiedliwość od Boga zbawiciela swego.
Gda2017	On otrzyma błogosławieństwo od PANA i sprawiedliwość od Boga, swego Zbawiciela.
PsBycz	On-otrzyma błogosławieństwo, od-tego Pana, i-sprawiedliwość, od-Boga zbawienia-swojego.
Goet	Ten otrzyma błogosławieństwo od Pana i sprawiedliwość od Boga zbawienia swego.
PsCylk	Odbiera błogosławieństwo od Boga, i nagrodę od Pana Swego wybawienia.
PsKrusz	Ten otrzyma błogosławieństwo od Pana i sprawiedliwość od Boga, Zbawcy swego.
PsAszk	Błogosławieństwo odniesie Jehowy, zaś miłość sprawiedliwą od Boga swego wybawienia.
PsSzer	Ten dostąpi błogosławieństwa od Pana i sprawiedliwości od Boga, zbawiciela swego.
Tys1	(23:5) Ten otrzyma błogosławieństwo od Pana i zapłatę od Boga, Zbawiciela swego.
Tys5	Taki otrzyma błogosławieństwo od Pana i zapłatę od Boga, Zbawiciela swego.
Bryt	Ten dostąpi błogosławieństwa od PanaI sprawiedliwości od Boga, zbawiciela swego.
Pozn	Ten dostąpi błogosławieństwa Jahwe i sprawiedliwej nagrody od Boga, swego Zbawcy.
WarPra	Taki otrzyma błogosławieństwo od Pana i ocali go sprawiedliwość jego Boga.
STB	Ten odbiera błogosławieństwo od WIEKUISTEGO, sprawiedliwość od Boga swojego zbawienia.
EIB	Takiemu człowiekowi PAN pobłogosławi, Zapewni sprawiedliwość Bóg jego zbawienia.

Ps 24,6

PsFlor	(23:6) To jest pokolenie szukające Gospodna, szukające oblicza Boga Jakubowa.
PsPul	(23:6) To jest pokolenie szukających jego, szukających oblicza Boga Jakobowego.
Wuj1923	Ten jest naród szukających go, szukających oblicza Boga Jakóbowego.
Gda1881	Tenci jest naród szukających go, szukających oblicza twego, Boże Jakóbowy! Sela.
Gda2017	To jest pokolenie tych, którzy go szukają, którzy szukają twego oblicza, Boże Jakuba. Sela.
PsBycz	To potómstwo, poszukującé-Go; szukający oblicza-Twego, o Boże Jakóba!
Goet	To jest pokolenie tych, którzy do Niego dążą, którzy szukają oblicza Twego, Boże Jakóba. Sela.
PsCylk	Takiém jest pokolenie Jego czcicieli, szukających Oblicza Twego, to Jakób. - Sela.
PsKrusz	Ten jest rodzaj szukających Go, szukających oblicza Twego, Boże Jakóba! - SELAh.
PsAszk	Toć jest pokolenie tych, co Go szukają, tych, co pożądają kierunku Twego oblicza, to Jakub, Selah.
PsSzer	Taki jest ród tych, co Go szukają, tych, którzy szukają oblicza Twego, Boże Jakuba. Sela.
Tys1	(23:6) Takie jest pokolenie tych, co Go szukają, co szukają oblicza Boga Jakuba. Sela.
Tys5	Takie jest pokolenie tych, co Go szukają, co szukają oblicza Boga Jakubowego. Sela.
Bryt	Takie jest pokolenie tych, co go szukają, Tych, którzy szukają oblicza twego, Boże Jakuba. Sela.
Pozn	Oto pokolenie tych, co Go szukają i pragną ujrzeć oblicze Twoje, Boże Jakuba.
WarPra	Oto ludzie, którzy Go szukają, to ci, co Twego oblicza szukają, Boże Jakuba.
STB	Takie jest pokolenie Jego czcicieli; tych, co szukają Twego oblicza, Boże Jakóba. Sela.
EIB	Takie też ma być pokolenie tych, którzy Go szukają, Którzy pragną doświadczyć bliskości Boga Jakuba. Sela.

Ps 24,7

PsFlor	(23:7) Podnieście wrota, książęta, wasza i podźwignicie sie wrota wiekuja, a wnidzie krol sławy.
PsPul	(23:7) ❬P❭odnieście wrota, książęta, wasza i podźwignicie sie wrota wiekuja, a wnidzie krol chwały.
Wuj1923	Podnieście książęta bramy wasze, i podnoście się bramy wieczne! i wnidzie król chwały.
Gda1881	Podnieścież, o bramy! wierzchy wasze; podnieście się, wy bramy wieczne! aby wszedł król chwały!
Gda2017	Podnieście, o bramy, wasze głowy; podnieście się, wrota odwieczne, aby wszedł Król chwały.
PsBycz	Podnieście o-bramy! głowy-wasze; i-wy-podnieście-się, podwoje wieczności, a-wniéjdzie Król chwały.
Goet	Podnieście wy, bramy, wierzchy wasze i podnieście się wy, wrota odwieczne, aby wszedł Król chwały!
PsCylk	Wznieście bramy wierzchy swoje, i rozwiedźcie się wrota odwieczne, niech wnijdzie król chwały.
PsKrusz	Podnieście bramy wierzchy wasze, i niechaj się podniosą bramy wieczne, aby wszedł Król chwały.
PsAszk	Podnieście wy bramy czoła wasze a wznieścież się wy wrota wieczności i niechaj wejdzie Król chwały!
PsSzer	Podnieście, bramy wierzchy wasze, i podwyżcie się, bramy wieczne, aby wszedł Król chwały!
Tys1	(23:7) Bramy, podnieście swe szczyty i rozstąpcie się prastare podwoje, aby mógł wkroczyć Król chwały!
Tys5	Bramy, podnieście swe szczyty i unieście się, prastare podwoje, aby mógł wkroczyć Król chwały.
Bryt	Podnieście, bramy, wierzchy wasze, I podnieście się, bramy prastare, Aby wszedł Król chwały!
Pozn	Podnieście, bramy, swoje szczyty, podwyższcie się, odwieczne podwoje, aby wkroczył Król chwały!
WarPra	Wy, bramy, unieście się ku górze, otwórzcie się, prastare podwoje, bo oto nadchodzi Król chwały.
STB	Bramy wznieście swoje wierzchy, otwórzcie się wrota odwieczne – niech wejdzie Król Chwały.
EIB	Podnieście, bramy, swoje szczyty! Stańcie otworem, odwieczne podwoje! Niech wkroczy Król chwały!

Ps 24,8

PsFlor	(23:8) Ktory jest ten krol sławy? Gospodzin mocny i mogący, Gospodzin mogący w boju.
PsPul	(23:8) Ktory jest ten krol sławy? Gospodzin mocny i mogący, Gospodzin mogący w boju.
Wuj1923	Któryż to jest król chwały? Pan mocny i możny, Pan możny na walce.
Gda1881	Któryż to jest król chwały? Pan mocny i możny, Pan mocny w boju.
Gda2017	Któż jest tym Królem chwały? PAN mocny i potężny, PAN potężny w boju.
PsBycz	Któż to, Królem téj-chwały? Pan potężny i-dziélny; Pan przemożny w bitwie.
Goet	Któż jest tym Królem chwały? Jest nim Pan mocny i możny, Pan możny w boju.
PsCylk	Kto to ów król chwały? Bóg mocny i potężny, Bóg potężny w boju.
PsKrusz	Któż jest ten Król chwały? Pan mocny i możny - Pan mocny w boju.
PsAszk	Któż jest Królem chwały? Jehowa wszechmocny i bohaterski, Jehowa zwycięski w boju bohater.
PsSzer	Któż jest tym królem chwały? Pan silny i dzielny, Pan, bohater w boju.
Tys1	(23:8) «Któż jest tym Królem chwały?» «Pan dzielny i potężny, Pan potężny w boju».
Tys5	Któż jest tym Królem chwały? Pan, dzielny i potężny, Pan, potężny w boju.
Bryt	Któż jest tym Królem chwały? Pan silny i potężny, Pan potężny w boju.
Pozn	Któż jest tym Królem chwały? Jahwe potężny, zwycięski, Jahwe zwycięski w boju!
WarPra	A któż to jest ten Król chwały? Pan pełen potęgi i mocy, Pan nie do pokonania w boju.
STB	Kto jest tym królem chwały? WIEKUISTY mocny i potężny; BÓG silny w boju.
EIB	Kto jest tym Królem chwały? JHWH - mocny i potężny, PAN dzielny w walce.

Ps 24,9

PsFlor	(23:9) Podnieście wrota, książęta, wasza i podźwignicie sie wrota wiekuja, a wnidzie krol sławy.
PsPul	(23:9) ❬P❭odnieście wrota, książęta, wasza, i podźwignicie sie wrota wiekuja, a wnidzie krol sławy.
Wuj1923	Podnieścież książęta bramy wasze, i podnoście się bramy wieczne: i wnidzie król chwały.
Gda1881	Podnieścież, o bramy! wierzchy wasze; podnieście się, wy bramy wieczne! aby wszedł król chwały.
Gda2017	Podnieście, o bramy, wasze głowy; podnieście się, wrota odwieczne, aby wszedł Król chwały.
PsBycz	Podnieście, o-bramy! głowy-wasze; i-wy-podnieście-się podwoje wieczności; bo-wniéjdzie Król chwały.
Goet	Podnieście wy, bramy, wierzchy wasze i podnieście się wy, wrota odwieczne, aby wszedł Król chwały!
PsCylk	Wznieście bramy wierzchy swoje, rozwiedźcie się wrota odwieczne, niech wnijdzie król chwały.
PsKrusz	Podnieście bramy wierzchy wasze i podnieście się bramy wieczne, a wnijdzie Król chwały.
PsAszk	Podnieście wasze czoła, wy bramy, wznieścież się wy wrota wieczności i niechaj wnijdzie Król chwały!
PsSzer	Podnieście, bramy, wierzchy wasze i podwyżcie się, bramy wieczne, aby wszedł Król chwały!
Tys1	(23:9) Bramy, podnieście swe szczyty i rozstąpcie się, prastare podwoje, aby mógł wkroczyć Król chwały!
Tys5	Bramy, podnieście swe szczyty i unieście się, prastare podwoje, aby mógł wkroczyć Król chwały!
Bryt	Podnieście, bramy, wierzchy waszeI podnieście się, bramy prastare, Aby wszedł Król chwały!
Pozn	Podnieście, bramy, swoje szczyty, podwyższcie się, odwieczne podwoje, aby wkroczył Król chwały!
WarPra	Wy, bramy, unieście się ku górze, otwórzcie się, prastare podwoje, bo oto nadchodzi Król chwały.
STB	Bramy wznieście swoje wierzchy, otwórzcie się wrota odwieczne – niech wejdzie Król Chwały.
EIB	Podnieście, bramy, swoje szczyty! Stańcie otworem, odwieczne podwoje! Niech wkroczy Król chwały!

Ps 24,10

PsFlor	(23:10) Ktory jest ten krol sławy? Gospodzin mocy, on jest krol sławy.
PsPul	(23:10) Ktory jest ten krol sławy? Gospodzin mocny, on jest krol sławy.
Wuj1923	Któryż to jest król chwały? Pan zastępów, tenci jest król chwały.
Gda1881	Który to jest król chwały? Pan zastępów, tenci jest król chwały. Sela.
Gda2017	Któż jest tym Królem chwały? PAN zastępów, on jest Królem chwały. Sela.
PsBycz	Któż jest tym Królem chwały? Pan zastępów, On Królem téj-chwały.
Goet	Któż jest tym Królem chwały? Jest nim Pan zastępów, On jest Królem chwały. Sela.
PsCylk	Kto to ów król chwały? - Bóg zastępów, On to król chwały. - Sela.
PsKrusz	Któż jest On - Król chwały? Pan zastępów - On jest Królem chwały. - SELAh.
PsAszk	A któż jest chwały Królem? Jehowa, Pan zastępów jest Królem chwały, Selah!
PsSzer	Któż jest tym Królem chwały? Pan Zastępów, On jest Królem chwały. Sela.
Tys1	(23:10) «Któż jest tym Królem chwały?» «To Pan Zastępów: On sam Królem chwały». Sela.
Tys5	Któż jest tym Królem chwały? To Pan Zastępów: On sam Królem chwały.
Bryt	Któż jest tym Królem chwały? Pan Zastępów! On jest Królem chwały! Sela.
Pozn	A któż to ów Król chwały? Jahwe Zastępów, On jest Królem chwały!
WarPra	A któż to jest ten Król chwały? To Pan Zastępów, On jest Królem chwały.
STB	Kto jest tym królem chwały? WIEKUISTY Zastępów; to On jest Królem Chwały. Sela.
EIB	Kto jest tym Królem chwały? PAN Zastępów! On jest Królem chwały! Sela.

Psalm 25

Ps 25,1

PsFlor	(24:1a) K tobie, Gospodnie, podźwignął jeśm duszę moję;
PsPul	(24:1a) K tobie, Gospodnie, podźwignąłeśm duszę moję;
Wuj1923	Na koniec, Psalm Dawidowi. Do ciebie. Panie, podniosłem duszę moję.
Gda1881	Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie! duszę moję podnoszę.
Gda2017	Psalm Dawida. Do ciebie, PANIE, wznoszę moją duszę.
PsBycz	Psalm Dawida. Do-Ciebie, o-Panie! duszę-mę wznoszę.
Goet	Dawida. DO Ciebie, Panie, podnoszę duszę moją.
PsCylk	Od Dawida. - Do Ciebie Boże duszę moję wznoszę.
PsKrusz	Dawida. Ku Tobie, Panie, wznoszę duszę moją.
PsAszk	(Psalm) Dawidowy. Do Ciebie Jehowo wznoszę mą duszę.
PsSzer	Dawidowy. Do Ciebie wznoszę duszę swoją.
Tys1	(24:1) Dawidowy. Tobie ufam — prowadź mnie! {Alef} Ku Tobie wznoszę duszę moją, Panie,
Tys5	{Alef} Dawidowy. Ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę,
Bryt	Dawidowy, Do ciebie, Panie, wznoszę duszę moją.
Pozn	[Psalm] Dawida. Do ciebie wznoszę mą duszę, Jahwe, Boże mój!
WarPra	Psalm Dawida. [Alef] Do Ciebie, o Panie, wznoszę moją duszę.
STB	Od Dawida. WIEKUISTY, do Ciebie wznoszę moją duszę.
EIB	Dawidowy. Na Ciebie, PANIE, z utęsknieniem czekam, Do Ciebie, mój Boże, wznoszę moją duszę,

Ps 25,2

PsFlor	(24:1b) Boże moj, w cię pwam, nie zapłonę sie. (24:2a) Ani pośmiewajcie sie mnie nieprzyjaciele moji,
PsPul	(24:1b) Boże moj, w cię pwam, nie zapłonę sie. (24:2a) Ani pośmiewajcie sie mnie nieprzyja[ja]ciele moji,
Wuj1923	Boże mój, w tobie ufam, niech się nie zawstydzę: i niech się nie śmieją ze mnie nieprzyjaciele moi.
Gda1881	Boże mój! w tobie ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyjaciele moi ze mnie.
Gda2017	Mój Boże, tobie ufam, niech nie doznam wstydu; niech moi wrogowie nie tryumfują nade mną.
PsBycz	O-Boże-mój! w-Tobie ubezpieczam-się; niechże-nie będę-zawiedzion w nadziei; niechże nie szydzą wrogi-me ze-mnie.
Goet	Boże mój, Tobie ufam. Niech nie będę zawstydzony, aby się nie weselili wrogowie moi nade mną.
PsCylk	Panie mój na Tobie polegam; obym się nie powstydził, oby nie ucieszyli się wrogi moje nademną.
PsKrusz	Boże mój! w Tobiem nadzieję położył, niechaj nie będę zawstydzony, niechaj się nie weselą nademną nieprzyjaciele moi!
PsAszk	Tobiem się zawierzył, obym nie zaznał wstydu a nie naigrawali się ze mnie wrogowie moi.
PsSzer	Boże mój! Tobie ufam. Obym nie zaznał wstydu, oby nieprzyjaciele nie szydzili ze mnie!
Tys1	(24:2) Boże mój. {Bet} Tobie ja ufam: niech nie doznam wstydu! Niech moi wrogowie nie triumfują nade mną!
Tys5	mój Boże, {Bet} Tobie ufam, niech nie doznam zawodu! Niech moi wrogowie nie triumfują nade mną!
Bryt	Boże mój! Tobie ufam. Obym nie zaznał wstydu! Niech wrogowie moi nie radują się z mego powodu!
Pozn	W Tobie ufność pokładam, niechże nie będę zawiedziony, niech wrogowie moi nie triumfują nade mną.
WarPra	[Bet] Boże mój, w Tobie ufność pokładam. Nie dopuść, bym doznał zawodu, nie pozwól, by wrogowie nade mną zatryumfowali.
STB	Na Tobie polegam, mój Boże; obym się nie zawstydził, oby moi wrogowie nie cieszyli się dzięki mnie.
EIB	Tobie ufam! Nie dopuść, by spotkał mnie wstyd, Niech nie będę powodem radości mych wrogów.

Ps 25,3

PsFlor	(24:2b) bo wszytcy, jiż proszą cie, nie będą osromoceni. (24:3) Osromoceni bądźcie wszytcy zła czyniący na prozność.
PsPul	(24:2b) bo wszystcy, jiż cirpią cie, nie będą osromoceni. (24:3) Osromani bądźcie wszystcy złość strojący po proźnicy.
Wuj1923	Albowiem wszyscy, którzy cię czekają, nie będą zawstydzeni: niech będą zawstydzeni wszyscy nieprawość czyniący bez przyczyny.
Gda1881	A tak wszyscy, którzy oczekują ciebie, nie będą zawstydzeni; zawstydzeni będą bez przyczyny nieprawość czyniący.
Gda2017	Zaprawdę nikt, kto ciebie oczekuje, nie dozna wstydu; zawstydzą się ci, którzy bez powodu popełniają nieprawość.
PsBycz	Zaiste, wszyscy, oczekujący-Cię, nie będą-zawiedzeni; ale niech-będą-zawstydzeni, ci,-zdradzający niesłusznie.
Goet	Albowiem nikt z tych, co na Ciebie ufnie oczekują, nie będzie zawstydzony; lecz zawstydzeni będą ci, którzy postępują wiarołomnie bez przyczyny.
PsCylk	I wszyscy, którzy Ci ufają, nie zawstydzą się; zawstydzą się przeniewierzający się napróżno.
PsKrusz	Również wszyscy, co Cię oczekują, nie będą zawstydzeni. Zawstydzeni będą czyniący nieprawość.
PsAszk	Bo wszak i wszyscy, którzy Cię czekają z tęskną nadzieją, nie zaznają hańbiącego zawodu, owszem zawstydzeni będą ci, co zdradę czynią daremnie.
PsSzer	Zaiste, wszyscy, którzy Ciebie oczekują, nie doznają wstydu; doznają wstydu ci, co lekkomyślnie stali się niewiernymi.
Tys1	(24:3) {Gimel} Wszyscy bowiem, co ufają Tobie, wstydu nie doznają; doznają wstydu ci, którzy wiarę łamią nierozważnie.
Tys5	{Gimel} Nikt bowiem, kto Tobie ufa, nie doznaje wstydu; niech doznają wstydu ci, którzy łamią wiarę dla marności.
Bryt	Zaiste, wszyscy, którzy nadzieję pokładają w tobie, nie zaznają wstydu. Zaznają wstydu ci, co bez przyczyny nie dochowują wiary.
Pozn	Wszak nie zawiedzie się nikt, kto w Tobie pokłada nadzieję; zawiodą się ci, którzy niebacznie łamią wiarę.
WarPra	[Gimel] Bo kto Tobie ufa, nie będzie pohańbiony, hańbą zaś okryje się ten, kto zaufał marnościom.
STB	Nie zawstydzą się wszyscy, którzy Tobie ufają; a zawstydzą się ci, co się sprzeniewierzają bez przyczyny.
EIB	Wiem! Kto na Ciebie czeka, temu wstyd nie grozi, Ze wstydem odejdą chwiejni wiarołomcy.

Ps 25,4

PsFlor	(24:4) Drogi twoje, Gospodnie, ukaży mnie i stdzam twojim naucz mie.
PsPul	(24:4) Drogi twoje, Gospodnie, ukaży mnie i ścieżkam twym nauczy mie.
Wuj1923	Drogi twoje okaż mi, Panie: a ścieżek twoich naucz mię.
Gda1881	Panie! daj mi poznać drogi twe, ścieżek twoich naucz mię.
Gda2017	PANIE, daj mi poznać twe drogi, naucz mnie twoich ścieżek.
PsBycz	Z drogami-Twemi, Panie, obeznaj-mię; ścieszek Twoich,-naucz-mię.
Goet	Panie, oznajmij mi drogi Twoje i naucz mię ścieżek Twoich!
PsCylk	Drogi Twoje, Boże, daj mi poznać, ścieżki Twoje wskaż mi.
PsKrusz	Drogi Twoje, Panie, ukaż mi; ścieżek Twoich naucz mnie.
PsAszk	Obwieść mi drogi Twe, o Jehowo, i poucz mię o ścieżkach Twych, -
PsSzer	Panie, wskaż mi drogi swoje, ścieżek swoich naucz mnie!
Tys1	(24:4) {Dalet} Pokaż mi, drogi Twoje, Panie, a naucz mnie ścieżek Twoich.
Tys5	{Dalet} Daj mi poznać drogi Twoje, Panie, i naucz mnie Twoich ścieżek!
Bryt	Panie, wskaż mi drogi swoje, Ścieżek swoich naucz mnie!
Pozn	Pozwól mi, Jahwe, poznać drogi Twoje, poucz mnie o Twoich ścieżkach.
WarPra	[Dalet] Pokaż mi, Panie, Twoje drogi, naucz mnie Twoich ścieżek.
STB	Daj mi poznać Twoje drogi, WIEKUISTY, wskaż mi Twe ścieżki.
EIB	Daj mi poznać Twe drogi, Naucz mnie Twoich ścieżek,

Ps 25,5

PsFlor	(24:5) Powiedzi mie w prawdzie twojej i nauczy mie, bo ty jeś Bog zbawiciel moj a ciebie cirzpiał jeśm wszystek dzień.
PsPul	(24:5) Powiedzi mie w prawdzie twojej i nauczy mie, bo ty jeś Bog zbawiciel moj a ciebie cirzpiał jesm wszystek dzień.
Wuj1923	Prowadź mię w prawdzie twojéj a naucz mie; boś ty jest Bóg, zbawiciel mój: i ciebiem oczekawał przez wszystek dzień.
Gda1881	Daj, abym chodził w prawdzie twojej, i naucz mię; boś ty jest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekuję dnia każdego.
Gda2017	Prowadź mnie w twojej prawdzie i pouczaj mnie, bo ty jesteś Bogiem mego zbawienia; ciebie co dzień oczekuję.
PsBycz	Prowadź-mię, w-prawdzie-Twéj, i-nauczaj-mię; boś Ty Bogiem zbawienia-mego; na-Ciebie oczekiwam; każdego dnia.
Goet	Prowadź mię w prawdzie Twojej i nauczaj mnie; bo Ty jesteś Bogiem zbawienia mojego; Ciebie oczekuję z ufnością przez cały dzień.
PsCylk	Wdróż mnie w prawdę Twoję i naucz mnie, boś Ty Bogiem wybawienia mego, za Tobą tęsknię dzień cały.
PsKrusz	Prowadź mnie w prawdzie Twej i naucz mnie, ponieważ Ty jesteś Bogiem, Wybawicielem moim: Ciebie oczekuję po wszystkie dni.
PsAszk	Prowadź mnie w Twej prawdzie i pouczaj mię, gdyż Tyś jest Bogiem mego zbawienia, Ciebie tęsknie wyglądam dzień cały.
PsSzer	Prowadź mnie w wierności swojej i nauczaj mnie, Ty bowiem jesteś Bogiem zbawienia mego: Ciebie tęsknie wyglądam dzień cały!
Tys1	(24:5) {He} Prowadź mnie według Twej prawdy i pouczaj, bo Tyś jest Bóg, mój Zbawca: {Waw} i w Tobie mam zawsze nadzieję.
Tys5	{He} Wiedź mnie drogą Twej prawdy i pouczaj, bo Ty jesteś Bóg, mój Zbawca, {Waw} i w Tobie mam zawsze nadzieję.
Bryt	Prowadź mnie w prawdzie swojej i nauczaj mnie. Ty bowiem jesteś Bogiem zbawienia mego, Ciebie tęsknie wyglądam codziennie!
Pozn	Spraw, bym kroczył w Twej prawdzie i pouczaj mnie, Tyś bowiem Bóg mój i Zbawca; Ciebie wyglądam każdego dnia.
WarPra	[He] Prowadź mnie według Twej wierności i pouczaj, bo Ty jesteś Bogiem, Zbawicielem moim, [Waw] i w Tobie tylko me nadzieje pokładam.
STB	Wdróż mnie w Twoją prawdę i mnie naucz, bo Ty jesteś Bogiem mojego wybawienia; za Tobą tęsknię cały dzień.
EIB	Prowadź według swej prawdy i pouczaj o niej, Gdyż Ty jesteś Bogiem mojego zbawienia, Cały dzień na Ciebie z utęsknieniem czekam.

Ps 25,6

PsFlor	(24:6) Wspomień miłosierdzia twoja, Gospodnie, i slutowania twoja, jaż od wieka są.
PsPul	(24:6) Wspomień miłosierdzia twoja, Gospodnie, i slutowania twoja, jaż od wieka są.
Wuj1923	Wspomnij na miłosierdzie twoje, Panie! i na zmiłowania twoje, które są od wieku.
Gda1881	Wspomnij na litości twoje, Panie! i na miłosierdzia twoje, które są od wieku.
Gda2017	Pamiętaj o swoim miłosierdziu, PANIE, i o twoich łaskach, które trwają od wieków.
PsBycz	Pamiętaj politowania-Twe, Panie, i-dobrodziéjstwa-Twoje; ponieważ one, od-wieczności są.
Goet	Wspomnij, Panie, o zmiłowaniu Twojem i o dobrotliwości Twojej, które są odwieczne.
PsCylk	Wspomnij na miłosierdzie Twoje Boże, i na łaskę Twoję, bo odwieczne są.
PsKrusz	Wspomnij na litości Twoje, Panie! i na miłosierdzia Twe, które są od wieków.
PsAszk	Wspomnij Jehowo na miłosierdzie Twe i na Twe łaski miłościwe, jako że są one od niepamiętnych czasów.
PsSzer	Pomnij o miłosierdziu swoim, Panie, i o łasce swojej, bo są od wieków!
Tys1	(24:6) {Zain} Wspomnij na zmiłowania Twe, Panie, na miłosierdzie Twoje, które trwa od wieków.
Tys5	{Zain} Wspomnij na miłosierdzie Twe, Panie, na łaski Twoje, co trwają od wieków.
Bryt	Pamiętaj, Panie, o miłosierdziu i o łasce swojej, Gdyż są one od wieków!
Pozn	pomnij, o Jahwe, na swe miłosierdzie i na swoje łaski, są bowiem odwieczne!
WarPra	[Zain] Racz nie zapomnieć o Twym miłosierdziu, Panie, oraz o dziełach łaskawości Twojej, które trwają od wieków.
STB	Wspomnij na Twoje miłosierdzie, WIEKUISTY, oraz na Twoją łaskę, ponieważ są odwieczne.
EIB	PANIE, pamiętaj o swym miłosierdziu Oraz o swej łasce, gdyż trwają od wieków.

Ps 25,7

PsFlor	(24:7) Grzechow młodości mojej a nieumieństwa mego nie pomni. (24:8) Podług miłosierdzia twego pomni mie ty prze dobrotę twoję, Gospodnie.
PsPul	(24:7) Grzechow młodości mojej i nieumiętstwa mojego nie pomni. (24:8) Podług miłosierdzia twego pomni mię ty prze dobrotę twoję, Gospodnie.
Wuj1923	Grzechów młodości mojéj, i niewiadomości moich nie racz pamiętać: według miłosierdzia twego pomnij na mię ty, dla dobroci twéj, Panie!
Gda1881	Grzechów młodości mojej, i przestępstw moich nie racz pamiętać; według miłosierdzia twego wspomnij na mię, dla dobroci twojej, Panie!
Gda2017	I nie wspominaj grzechów mojej młodości i moich występków; pamiętaj o mnie według twego miłosierdzia, ze względu na twą dobroć, PANIE.
PsBycz	Grzéchów młodości-méj, i-wykroczeń-moich, nie przypominaj; ale, według łaski-Twéj, pamiętaj o-mnie, z-powodu dobroci-Twojéj, o-Panie!
Goet	Nie wspominaj grzechów młodości mojej ani moich występków; ale wspomnij o mnie według Swojej łaskawości, dla dobroci Swojej, Panie!
PsCylk	Grzechów méj młodości i przewinień moich nie pomnij; w łasce Twojéj pamiętaj o mnie, wedle dobroci Twojéj, Boże!
PsKrusz	Grzechów i przewinień młodości mej nie pamiętaj; według miłosierdzia Twego wspomnij na mnie, o Ty, Panie, według dobroci Twej!
PsAszk	Przewinień mej młodości i wykroczeń moich racz nie pamiętać, wedle miłosierdzia Twego pamiętaj Ty o mnie dla Twej dobroci -
PsSzer	Racz nie pamiętać grzechów młodości mojej i przestępstw moich, Panie, przez wzgląd na dobroć Twoją pamiętaj o mnie w łasce swojej!
Tys1	(24:7) {Chet} Nie pomnij grzechów mej młodości ni przewinień moich; Ty o mnie pamiętaj według miłosierdzia Twego, ze względu na dobroć Twą, Panie.
Tys5	{Chet} Nie wspominaj grzechów mej młodości ani moich przewin, ale o mnie pamiętaj w Twojej łaskawości ze względu na dobroć Twą, Panie!
Bryt	Grzechów młodości mojej i przestępstw moich nie pamiętaj, Przez wzgląd na łaskę twoją pamiętaj o mnie, Przez wzgląd na dobroć twoją, Panie.
Pozn	Nie chciej pamiętać grzechów mej młodości i moich występków, ale pamiętaj o mnie według miłosierdzia Twego, przez Twoją dobroć, o Jahwe!
WarPra	[Chet] Nie pamiętaj zaś o grzechach młodości i występkach moich, wspomnij na mnie w Twej dobroci, Panie, bo jesteś dobry.
STB	Grzechów mojej młodości oraz moich przewinień nie wspominaj; w Twojej łasce o mnie pamiętaj, według Twojej dobroci, WIEKUISTY.
EIB	Nie pamiętaj mych przestępstw i grzechów młodości, Niech łaska przyświeca Twej pamięci o mnie, Proszę o to ze względu na Twą dobroć, PANIE.

Ps 25,8

PsFlor	(24:9) Słodki i prawy Gospodzin, przeto zakon da zostającym na drodze.
PsPul	(24:9) Słodki i prawy Gospodzin, przeto zakon da zgrzeszającym na drodze.
Wuj1923	Słodki i prawy Pan: przetóż da zakon występnym na drodze.
Gda1881	Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.
Gda2017	PAN jest dobry i prawy, dlatego grzeszników naucza drogi.
PsBycz	Dobrotliw, i-prawy Pan; dla tegoć, On, obeznawającym grzészników z-drogą do życia.
Goet	Dobry i prawy jest Pan; dlatego wskazuje grzesznikom drogę;
PsCylk	Dobrym i prawym jest Bóg, przeto wskazuje występnym drogę.
PsKrusz	Dobry i prawy jest Pan, dlatego grzeszników drogi naucza.
PsAszk	Dobrotliwym i szczerym jest Jehowa, przetoż poucza On grzeszników w drodze,
PsSzer	Pan jest dobrotliwy i prawy, dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Tys1	(24:8) {Tet} Pan jest dobry i prawy: dlatego poucza grzeszników o drodze.
Tys5	{Tet} Pan jest dobry i prawy, dlatego wskazuje drogę grzesznikom;
Bryt	Pan jest dobry i prawy, Dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pozn	Dobry jest Jahwe i prawy, dlatego wskazuje drogę grzesznikom;
WarPra	[Tet] Dobry i sprawiedliwy jest Pan, bo sprowadza błądzących na drogi słuszności.
STB	BÓG jest dobrym i prawym, wskazuje drogę występnym.
EIB	PAN jest dobry, On jest sprawiedliwy, Uczy grzesznych ludzi, jak układać życie.

Ps 25,9

PsFlor	(24:10) Prześpieje śmierne w sądzie, nauczy ciche drogam swym.
PsPul	(24:10) Prześpieje śmierne w sądzie, nauczy ciche drogi swoje.
Wuj1923	Poprowadzi ciche w rozsądku: nauczy skromne dróg swoich.
Gda1881	Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej.
Gda2017	Poprowadzi pokornych w sprawiedliwości, pokornych nauczy swojej drogi.
PsBycz	On-prowadzi pokornych w-prawości, i-naucza strapionych drogi-swojéj.
Goet	Prowadzi pokornych w prawości i naucza pokornych Swej drogi.
PsCylk	Wdraża pokornych w prawo; wskazuje skromnym drogę Swoję.
PsKrusz	Poprowadzi łagodnych w sądzie, a pokornych nauczy drogi swej.
PsAszk	wiedzie kornych drogą prawa i poucza kornych o tej Swej drodze,
PsSzer	Prowadzi pokornych drogą prawa i uczy ich drogi swojej.
Tys1	(24:9) {Jod} W sprawiedliwości rządzi pokornymi, pokornych naucza swej drogi.
Tys5	{Jod} rządzi pokornymi w sprawiedliwości, ubogich wiedzie swą drogą.
Bryt	Prowadzi pokornych drogą prawaI uczy ich drogi swojej.
Pozn	prowadzi pokornych drogą sprawiedliwości i uczy prostaczków swej drogi.
WarPra	[Jod] Pokornymi rządzi sprawiedliwie, uciśnionych uczy swojej drogi.
STB	Wdraża pokornych w sąd; skromnym wskazuje Swą drogę.
EIB	Sprawia, że pokorni wygrywają w sądzie, I swoje ścieżki wskazuje pragnącym się uczyć.

Ps 25,10

PsFlor	(24:11) Proknie drogi boże miłosierdzie i prawda szukającym obrzęda jego i świadeczstwa jego.
PsPul	(24:11) Proknie drogi boże miłosierdzie i prawda szukającym obrządzenia jego i świadectwa jego.
Wuj1923	Wszystkie drogi Pańskie miłosierdzie i prawda, szukającym Testamentu jego i świadectw jego.
Gda1881	Wszystkie ścieżki Pańskie są miłosierdzie i prawda tym, którzy strzegą przymierza jego, i świadectwa jego.
Gda2017	Wszystkie ścieżki PANA to miłosierdzie i prawda dla tych, którzy strzegą jego przymierza i świadectwa.
PsBycz	Wszystkie drogi Pana, dobrodziejstwem i-prawdą, dla-zachowujących przymierzé-Jego, i-świadectwa-Jego.
Goet	Wszystkie ścieżki Pańskie są dobrocią i prawdą dla tych, którzy strzegą przymierza Jego i świadectw Jego.
PsCylk	Wszystkie ścieżki Boże są miłością i prawdą, dla przestrzegających przymierza i świadectw Jego.
PsKrusz	Wszystkie drogi Pańskie są miłosierdziem i prawdą dla tych, co strzegą przymierza Jego i przykazań Jego.
PsAszk	wszystkie zaś drogi Jehowy to prawda i łaska dla tych, co strzegą Jego przymierza i Jego świadectw.
PsSzer	Wszystkie drogi Pana są łaską i wiernością dla tych, którzy strzegą przymierza Jego i świadectw Jego.
Tys1	(24:10) {Kaf} Wszystkie ścieżki Pana — to łaska i wierność dla tych, co strzegą przymierza i Jego przykazań.
Tys5	{Kaf} Wszystkie ścieżki Pana - to łaskawość i wierność dla tych, co strzegą przymierza i Jego przykazań.
Bryt	Wszystkie drogi Pana są łaską i wiernością Dla tych, którzy strzegą przymierza i nakazów jego.
Pozn	Wszelkie drogi Jahwe to dobroć i wierność dla tych, co strzegą Jego Przymierza i Jego przykazań.
WarPra	[Kaf] Wszystkie ścieżki Pana to miłosierdzie i wierność dla tych, co strzegą Jego Przymierza i prawa.
STB	Wszystkie ścieżki BOGA są miłosierdziem i prawdą, dla tych, co przestrzegają Przymierza, a także Jego świadectw.
EIB	Wszystkie drogi Pana to łaska i wierność Dla tych, którzy trwają przy Jego przymierzu.

Ps 25,11

PsFlor	(24:12) Prze imię twoje, Gospodnie, smiłujesz sie grzechowi memu, wiele wiem jest.
PsPul	(24:12) Prze twoje imię, Gospodnie, smiłujesz sie grzechowi memu, bo go wiele jest.
Wuj1923	Dla imienia twego, Panie, będziesz miłościw grzechowi mojemu; bo go siła.
Gda1881	Panie! dla imienia twego odpuść nieprawość moję, bo wielka jest.
Gda2017	PANIE, przez wzgląd na twoje imię przebacz moją nieprawość, bo jest wielka.
PsBycz	Dla Imienia-Twego, o-Panie! a-przebacz nieprawości-méj, chociaż wielką ona.
Goet	Dla imienia Swego, Panie, odpuść nieprawość moją, bo wielka jest.
PsCylk	Dla imienia Twego Boże wybacz winie mojéj, jakkolwiek wielką ona.
PsKrusz	Dla imienia Twego, Panie, odpuść grzech mój, bo jest wielki.
PsAszk	Gwoli Imieniu Twojemu racz grzechowi mojemu wybaczyć, choć jest ogromny.
PsSzer	Przez wzgląd na imię swoje, Panie, odpuść winę moją, bo jest wielka!
Tys1	(24:11) {Lamed} Dla Twego imienia, o Panie, odpuścisz mój grzech, bo jest wielki.
Tys5	{Lamed} Przez wzgląd na Twoje imię, Panie, odpuść mój grzech, a jest on wielki.
Bryt	Przez wzgląd na imię swoje, Panie, Odpuść grzech mój, bo jest wielki!
Pozn	Dla Imienia Twego, Jahwe, odpuść mi nieprawość moją, choć jest tak wielka.
WarPra	[Lamed] Wybacz mi, Panie, wszystko przez wzgląd na Twoje Imię, bardzo wielka jest bowiem moja wina.
STB	Ze względu na Twoje Imię, WIEKUISTY, wybacz mą winę, jakkolwiek ona jest wielką.
EIB	PANIE, przez wzgląd na Twe imię Przebacz moją winę, bo jest wielka.

Ps 25,12

PsFlor	(24:13) Ktory jest człowiek, jen sie boji Gospodna? Zakon ustawił jest jemu na drodze, jąż jest wybrał.
PsPul	(24:13) Ktory jest człowiek, jen sie boji Boga? Zakon ustawił jest jemu na drodze, jąż wybrał.
Wuj1923	Któryż jest człowiek, co się boi Pana? zakon ustawił mu na drodze, którą obrał.
Gda1881	Jestże człowiek, co się boi Pana? Nauczy go drogi, którąby miał obrać.
Gda2017	Który to człowiek, co się boi PANA? Nauczy go drogi, którą ma wybrać.
PsBycz	Któryż to człowiek, bojący-się Pana? Onć-obezna-go z-drogą, wybrać-się-mającą.
Goet	Któż więc jest mężem, co się Pana boi? Wskaże mu drogę, którą ma wybrać.
PsCylk	Kto ów mąż, który się Boga boi; wskaże mu drogę, którą obrać winien.
PsKrusz	Któż jest ten człowiek, co Pana się boi? Nauczy go drogi, którą obierze.
PsAszk	Ktokolwiek jest doprawdy bogobojnym, poucza go o drodze, którą ma on obrać,
PsSzer	Któryż to człowiek, co się boi Pana? Uczy go, jaką wybrać drogę.
Tys1	(24:12) {Mem} Któryż to mąż, co boi się Pana? Uczy go, jaką drogę ma wybrać.
Tys5	{Mem} Kim jest człowiek, co się boi Pana? Takiemu On wskazuje, jaką drogę wybrać.
Bryt	Któryż to człowiek boi się Pana? Uczy go, jaką wybrać drogę.
Pozn	Któryż to człowiek, co się Jahwe boi? On mu wskazuje, jaką ma obrać drogę;
WarPra	[Mem] A kimże jest człowiek, co boi się Boga? Takiemu pokazuje drogę, którą winien wybrać.
STB	Kim jest ów mąż, który się boi BOGA? Pan wskaże mu drogę, którą powinien wybrać,
EIB	Kto jest tym człowiekiem żyjącym w bojaźni PANA? Takiego Pan pouczy, którą wybrać drogę.

Ps 25,13

PsFlor	(24:14) Dusza jego w dobrze przebywać będzie a siemię jego osiędzie ziemię.
PsPul	(24:14) Dusza jego w dobrze przebywać będzie i siemię jego osiędzie ziemię.
Wuj1923	Dusza jego w dobrach przemieszkawać będzie: a nasienie jego odziedziczy ziemię.
Gda1881	Dusza jego w dobrem przemieszkiwać będzie, a nasienie jego odziedziczy ziemię.
Gda2017	Jego dusza będzie trwać w szczęściu i jego potomstwo odziedziczy ziemię.
PsBycz	Dusza-jego, w-dobrodziejstwie, będzie-gościła a,-potómstwo-jego, odziedziczy ziemię.
Goet	Dusza jego zamieszkiwać będzie w dobrem, a nasienie jego posiadać będzie ziemię.
PsCylk	Aby dusza jego w szczęściu zamieszkała, a ród jego odziedziczył ziemię.
PsKrusz	Dusza jego w dobrem pozostawać będzie, a potomstwo jego odziedziczy ziemię.
PsAszk	duszę jego sadowisz wśród dobra i jego pokolenie odziedziczy ziemię.
PsSzer	On sam będzie mieszkał w szczęściu, a potomstwo jego odziedziczy ziemię.
Tys1	(24:13) {Nun} Wśród szczęścia będzie przebywał, a jego potomstwo posiądzie ziemię.
Tys5	{Nun} Dusza jego trwać będzie w szczęściu, a jego potomstwo posiądzie ziemię.
Bryt	On sam będzie przebywał w szczęściu, A potomstwo jego odziedziczy ziemię.
Pozn	życie upłynie mu w szczęśliwości, a potomstwo jego ziemię posiądzie.
WarPra	[Nun] Szczęśliwy będzie w swoim domu, a jego synowie cały kraj posiądą.
STB	by jego dusza zamieszkała w szczęściu, a jego ród odziedziczył ziemię.
EIB	Jego dusza odpocznie otoczona dobrem, A jego potomstwo odziedziczy ziemię.

Ps 25,14

PsFlor	(24:15) Twardość jest Gospodzin tym, jiż to sie jego boją, a obrząd jego by zjawiony był jim.
PsPul	(24:15) Twardość jest Gospodzin tym, jiż sie jego boją, i obrząd jego by tym był zjawion.
Wuj1923	Podpora jest Pan bojącym się go: i Testament jego, aby im był oznajmiony.
Gda1881	Tajemnica Pańska objawiona jest tym, którzy się go boją, a przymierze swoje oznajmuje im.
Gda2017	Tajemnica PANA jest objawiona tym, którzy się go boją, oznajmi im swoje przymierze.
PsBycz	Tajemnica Pana, dla-bojących-się-Jego; a,-przymierzé-Jego, dla-obeznania-ich.
Goet	Pan utrzymuje przyjaźń z tymi, którzy się Go boją, i przymierze Swoje oznajmuje im.
PsCylk	Roki Boga są dla tych, co go się boją, a przymierze Jego, by je objawił im.
PsKrusz	Opoką jest Pan dla tych, co Go się boją, i przymierze Jego objawione im będzie.
PsAszk	Tajemnice Boże są zastrzeżone dla bogobojnych a w tem Jego przymierze, by im je wyjawiać.
PsSzer	Pan darzy przyjaźnią tych, którzy się Go boją, i objawia im przymierze swoje.
Tys1	(24:14) {Samek} Pan jest przyjazny dla tych, co się Go boją i objawia im swoje przymierze.
Tys5	{Samek} Pan przyjaźnie obcuje z tymi, którzy się Go boją, i powierza im swoje przymierze.
Bryt	Społeczność z Panem mają ci, którzy się go boją, On też obwieszcza im przymierze swoje.
Pozn	Jahwe darzy przyjaźnią tych, co się Go boją, i poucza ich o swoim Przymierzu.
WarPra	[Samek] Bóg zaufał tym, co się Go boją, i On powierza im całe Przymierze.
STB	WIEKUISTY zgromadza tych, którzy się Go boją, by im objawić Swe Przymierze.
EIB	Ci, którzy boją się Pana, mogą liczyć na Jego przyjaźń, On ich uczyni częścią swojego przymierza.

Ps 25,15

PsFlor	(24:16) Oczy moji weżdy do Gospodna, bo on wytargnie z sidła nogi moje.
PsPul	(24:16) Oczy moji wżdy do Gospodna, bo on wytargnie z sidła nogi moje.
Wuj1923	Oczy moje zawsze ku Panu; albowiem on wyrwie z sidła nogi moje.
Gda1881	Oczy moje ustawicznie patrzą na Pana; albowiem on wywodzi z sieci nogi moje.
Gda2017	Moje oczy nieustannie patrzą na PANA, bo on wyrwie z sidła moje nogi.
PsBycz	Oczy-me ciągle zwrócone do Pana; bo On wydobył, z-siéci, nogi-moje.
Goet	Oczy moje stale zwrócone są na Pana, albowiem On wywiedzie z sieci nogi moje.
PsCylk	Oczy moje zawsze ku Bogu, bo On wydobędzie z sideł nogi moje.
PsKrusz	Oczy moje bezustannie zwrócone są ku Panu, ponieważ On wyrywa ze sidła nogi moje.
PsAszk	Oczy me zawsze są ku Jehowie zwrócone, gdyż On wydobędzie z sideł moje nogi.
PsSzer	Oczy moje zawsze patrzą na Pana, bo On wyswobadza z sieci nogi moje.
Tys1	(24:15) {Ain} Oczy me zawsze zwrócone na Pana, gdyż On sam wyrwie nogi moje z sidła.
Tys5	{Ain} Oczy me zawsze [zwrócone] ku Panu, gdyż On sam wydobywa nogi moje z sidła.
Bryt	Oczy moje zawsze patrzą na Pana, Bo On wyswobadza z sieci nogi moje.
Pozn	Oczy me nieustannie zwrócone są ku Jahwe, On bowiem z sideł nogi me uwolni.
WarPra	[Ain] Moje oczy ciągle zwrócone na Pana, bo On uwalnia moje nogi z sideł.
STB	Moje oczy są zawsze ku BOGU, gdyż On wydobędzie z sideł moje nogi.
EIB	Moje oczy zawsze kieruję na PANA, On jest tym, który uwalnia z sieci moje nogi.

Ps 25,16

PsFlor	(24:17) Weźrzy na mię i smiłuj sie nade mną, bo jedzinak i ubogi jeśm ja.
PsPul	(24:17) Weźrzy na mię i smiłuj sie nade mną, bo jedzinak i ubogi jeśm ja.
Wuj1923	Wejrzyjż na mię, a zmiłuj się nademną; bom ja jest jedyny i ubogi.
Gda1881	Wejrzyjże na mię, a zmiłuj się nademną; bom jest nędzny i opuszczony.
Gda2017	Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną, bo jestem nędzny i opuszczony.
PsBycz	Obróć-się do-mnie, i-zlituj-się-nademną; bom sam-jeden, i-biédny ja, jestem.
Goet	Zwróć się ku mnie i bądź mi łaskaw; bo jestem samotny i nędzny,
PsCylk	Zwróć się do mnie i zlituj się nademną, bo samotny i biedny jestem.
PsKrusz	Wejrzyj na mnie i zlituj się nademną, bom jest jeden i ubogi.
PsAszk	Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nademną, bom jest samotny i nieszczęśliwy:
PsSzer	Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, bom jest samotny i ubogi!
Tys1	(24:16) {Pe} Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, bo samotny jestem i nieszczęśliwy.
Tys5	{Pe} Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, bo jestem samotny i nieszczęśliwy.
Bryt	Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną, Bom jest samotny i ubogi!
Pozn	Zwróć się do mnie i zlituj się nade mną, bom samotny i nieszczęśliwy.
WarPra	[Pe] Racz zwrócić się ku mnie i okaż mi swą łaskawość, bo samotny jestem i w uciśnieniu.
STB	Zwróć się do mnie i zlituj się nade mną, bo jestem samotny i żebrak.
EIB	Zwróć się w moją stronę, zmiłuj się nade mną, Ponieważ jestem samotny i ubogi.

Ps 25,17

PsFlor	(24:18) Zamętkowie sierca mego rozpłodzili sie są, od potrzebizn mojich wytargń mie.
PsPul	(24:18) Zamętki sierca mego rozpłodziły sie są, od potrzebizn mych wytargni mie.
Wuj1923	Udręczenia serca mego rozmnożyły się: wyrwij mię z potrzeb moich.
Gda1881	Utrapienia serca mego rozmnożyły się; z ucisków moich wywiedź mię.
Gda2017	Utrapienia mego serca rozmnożyły się, wyzwól mnie z moich udręczeń.
PsBycz	Udręczenia serca-mojego, rorszerzyły-się; z-utrapień-mych, wydobądź-mię.
Goet	Udręki serca mojego rozmnożyły się; wywiedź mnie z ucisków moich.
PsCylk	Udręczenia serca mego mnożą się, z utrapień moich wyprowadź mnie.
PsKrusz	Udręczenia serca mego rozmnożyły się; z ucisków mych wywiedź mię.
PsAszk	Uciśnienia rozdęły moje serce, wyprowadź mię z mych utrapień.
PsSzer	Spraw ulgę udręczonemu sercu memu, wyzwól mnie z utrapień moich!
Tys1	(24:17) {Sade} Ulżyj uciskom serca mojego, wyrwij mnie z moich udręczeń.
Tys5	{Sade} Oddal udręki mojego serca, wyzwól mnie z moich ucisków!
Bryt	Ulżyj udręce serca mojego, Wyzwól mnie z utrapień moich!
Pozn	Ulżyj utrapieniom serca mego i wyzwól mnie z mojej udręki.
WarPra	[Sade] Uwolnij me serce od strachu, wyprowadź mnie z tego ucisku!
STB	Mnożą się udręczenia mego serca; wyprowadź mnie z moich utrapień.
EIB	Ulżyj memu sercu zmęczonemu troską I wyrwij mnie z mego przygnębienia.

Ps 25,18

PsFlor	(24:19) Widz śmiarę moję i robotę moję i odpuści wszelika dopuszczenia moja.
PsPul	(24:19) Widz śmiarę moję i trud moj i odpuści wszytka dopuszczenia moja.
Wuj1923	Wejrzyj na uniżenie moje i na pracą moję: a odpuść wszystkie grzechy moje.
Gda1881	Obacz udręczenie moje, i pracę moję, a odpuść wszystkie grzechy moje.
Gda2017	Spójrz na moje utrapienie i trud i przebacz wszystkie moje grzechy.
PsBycz	Obacz nędzę-moję, i-mozół-mój; oraz-odpuść wszystkie grzéchy-moje.
Goet	Spojrzyj na nędzę moją i utrudzenie moje, i odpuść wszystkie moje grzechy.
PsCylk	Wejrzyj na nędzę i cierpienie moje, i odpuść wszystkie grzechy moje.
PsKrusz	Wejrzyj na upokorzenie moje i pracę moją, a odpuść wszystkie grzechy moje.
PsAszk	Patrz na mą udrękę i mój trud bolesny a zdejm wszystkie me grzechy.
PsSzer	Wejrzyj na nędzę i niedolę moją, i odpuść wszystkie grzechy moje!
Tys1	(24:18) {Resz} Na nędzę moją i na trud mój popatrz i odpuść wszystkie me występki.
Tys5	{Resz} Wejrzyj na udrękę moją i na boleść i odpuść mi wszystkie grzechy!
Bryt	Wejrzyj na nędzę i mozół mój, I odpuść wszystkie grzechy moje!
Pozn	Spójrz na mą nędzę i na moją mękę i odpuść mi wszystkie moje grzechy.
WarPra	[Kof] Wejrzyj na moją nędzę i boleść i przebacz mi moje przewinienia.
STB	Spojrzyj na nędzę i me cierpienie, oraz odpuść wszystkie moje grzechy.
EIB	Wyjdź mi naprzeciw w mojej nędzy i znoju, I przebacz wszystkie moje grzechy.

Ps 25,19

PsFlor	(24:20) Weźrzy na nieprzyjaciele moje, bo rozpłodzili sie są a zazrością złą nienaźrzeli są mie.
PsPul	(24:20) Weźrzy na niepr❬z❭yjaciele moje, bo są sie rozpłodzili a zazroś❬cią❭ złosną zawidzieli mnie.
Wuj1923	Patrz na nieprzyjacioły moje; boć się rozmnożyli, a nienawiścią niesprawiedliwą nienawidzieli mię.
Gda1881	Obacz nieprzyjaciół moich, jako się rozmnożyli, a mają mię niesłusznie w nienawiści.
Gda2017	Popatrz, jak wielu jest moich wrogów i jak strasznie mnie nienawidzą.
PsBycz	Obacz nieprzyjaciół-moich; bo pomnożyli-się; i-nienawiścią krzywdzącą nienawidzą-mię.
Goet	Spojrzyj na wrogów moich, że ich tak wielu i jak srogo mnie nienawidzą.
PsCylk	Spójrz na nieprzyjaciół moich, bo ich tak wielu, a nienawiścią srogą, nienawidzą mnie.
PsKrusz	Wejrzyj na nieprzyjaciół mych, jako się pomnożyli i nienawiść niesłusznie ku mnie żywią.
PsAszk	Patrz na mych wrogów, że się wzmogli i płoną ku mnie bezecną nienawiścią.
PsSzer	Patrz, jak liczni są nieprzyjaciele moi, i jak zawzięcie mnie nienawidzą!
Tys1	(24:19) Spójrz na mych nieprzyjaciół: bo jest ich wielu i gwałtownie mnie nienawidzą.
Tys5	Spójrz na mych nieprzyjaciół: jest ich wielu i gwałtownie mnie nienawidzą.
Bryt	Patrz, jak liczni są nieprzyjaciele moiI jak zawzięcie mnie nienawidzą!
Pozn	Zważ, jak liczni są moi wrogowie i jak gwałtowną nienawiścią pałają ku mnie.
WarPra	[Resz] Popatrz, jak liczni są moi wrogowie, i jak wielka jest ich nienawiść do mnie!
STB	Popatrz na moich nieprzyjaciół, bo tak ich wielu i zawzięcie mnie nienawidzą.
EIB	Zobacz, jak wielu mam wrogów, Nienawidzących mnie i zawziętych.

Ps 25,20

PsFlor	(24:21) Strzeży dusze mojej i wyjmi mie; nie zapłonę sie, bo jeśm pwał w cię.
PsPul	(24:21) Strzeży dusze mojej i odejmi mie; nie zapłonę sie, bo jeśm pwał w cię.
Wuj1923	Strzeż dusze mojéj, a wyrwij mię: niech się nie zawstydzę; bom miał nadzieję w tobie.
Gda1881	Strzeż duszy mojej, a wyrwij mię, abym nie był pohańbiony; bo w tobie nadzieję mam.
Gda2017	Strzeż mojej duszy i ocal mnie, abym nie doznał wstydu; w tobie bowiem pokładam nadzieję.
PsBycz	Strzeż duszy-mojéj, i-oswobódź-mię; niechże-nie będę-zawstydzon, że uciekam-się do-opieki-Twojéj.
Goet	Zachowaj duszę moją i wybaw mię; nie daj mi być zawstydzonym, bo Tobie ufam.
PsCylk	Zachowaj duszę moję i ocal mnie; niech się nie zawstydzę, żem zaufał Ci.
PsKrusz	Strzeż duszy mej i wybaw mnie; nie zawstydzę się, gdyżem nadzieję w Tobie położył.
PsAszk	Zachowaj mą duszę i ocal mnie, abym zaś nie doznał hańby zawodu o to, żem Tobie zaufał.
PsSzer	Strzeż duszy mojej i ocal mnie, niech nie doznam wstydu, bo Tobie zaufałem!
Tys1	(24:20) {Szin} Strzeż duszy mojej i wyrwij mnie, bym się nie zawiódł, iż się uciekłem do Ciebie.
Tys5	{Szin} Strzeż mojej duszy i wybaw mnie, bym się nie zawiódł, gdy się uciekam do Ciebie.
Bryt	Strzeż duszy mojej i ocal mnie, Niech nie doznam wstydu, Gdyż w tobie szukam schronienia!
Pozn	Zachowaj moje życie i ocal mnie! Obym nie został zawiedziony, gdy się uciekam do Ciebie.
WarPra	[Szin] Utrzymaj mnie przy życiu i ratuj, nie pozwól, bym zginął, gdy się do Ciebie uciekam.
STB	Zachowaj moją duszę i mnie ocal; niechaj się nie zawstydzę, że ja Ci zaufałem.
EIB	Strzeż mojego życia, ześlij ocalenie, Niech mnie nie spotka wstyd, bo przecież Tobie ufam.

Ps 25,21

PsFlor	(24:22) Niewinowaci i prawi przystali są mnie, bo jeśm cirzpiał ciebie.
PsPul	(24:22) Przezwinni i prawi przystali ku mnie, bo jeśm cirpiał cie.
Wuj1923	Niewinni i prawi przystali do mnie, iżem czekał na cię.
Gda1881	Niewinność i szczerość niech mię strzegą; bom na cię oczekiwał.
Gda2017	Niech mnie strzegą uczciwość i prawość, bo ciebie oczekuję.
PsBycz	Szczérość, i-prawość, niech-strzegą-mię; bo spodziéwam-się-Ciebie.
Goet	Nienaganność i prawość niech mnie strzegą, bo ufnie oczekuję Ciebie.
PsCylk	Niewinność i prawość ochronią mnie, bo w Tobie mam nadzieję.
PsKrusz	Niewinność i prawość niech mnie strzeże, bom na Ciebie oczekiwał.
PsAszk	Prostota i uczciwość mię ustrzegą, jako żem Ciebie wypatrywał z tęsknotą, -
PsSzer	Niewinność i prawość niech mnie osłania, bo w Tobie mam nadzieję!
Tys1	(24:21) {Taw} Niechaj mnie chronią niewinność i prawość, bo w Tobie mam, Panie, nadzieję.
Tys5	{Taw} Niechaj mnie chronią niewinność i prawość, bo w Tobie, Panie, pokładam nadzieję.
Bryt	Niewinność i prawość niech mnie osłania, Gdyż w tobie miałem nadzieję!
Pozn	Niech mnie strzeże niewinność i prawość, bo w Tobie, Jahwe, pokładam nadzieję.
WarPra	[Taw] Niechaj mnie chronią niewinność i prawość, gdyż tylko Tobie, Panie, zaufałem!
STB	Niewinność i prawość mnie ochronią, gdyż w Tobie mam nadzieję.
EIB	Niewinność i prawość niech mnie ochraniają, Ponieważ na Ciebie z utęsknieniem czekam.

Ps 25,22

PsFlor	(24:23) Zbaw, Boże, Israhel ze wszech smętkow jego!
PsPul	(24:23) Zbaw, Boże, Israhel ode wszech zamętkow jego!
Wuj1923	Wybaw, Boże, Izraela ze wszystkich ucisków jego.
Gda1881	O Boże! wybawże Izraela ze wszystkich ucisków jego.
Gda2017	Boże, wybaw Izraela ze wszystkich jego udręczeń.
PsBycz	Wybaw o-Boże! Izraela, od-wszelkich utrapień-jego.
Goet	Boże, ocal Izraela ze wszystkich jego uciśnień.
PsCylk	Wybaw Panie, Izraela ze wszystkich utrapień jego.
PsKrusz	Wybaw, o Boże, Izraela od wszystkich ucisków jego!
PsAszk	Wyzwól, o Boże, Izraela ze wszystkich jego utrapień!
PsSzer	Boże, wybaw Izraela od wszelkich ucisków jego!
Tys1	(24:22) Wybaw, o Boże, Izraela ze wszystkich jego ucisków.
Tys5	Boże, wybaw Izraela ze wszystkich jego ucisków!
Bryt	Boże, wybaw IzraelaOd wszelkich niedoli jego!
Pozn	Wybaw, o Boże, Izraela od wszystkich jego utrapień!
WarPra	O Boże, wybaw Izraela ze wszystkich jego ucisków.
STB	Boże, wybaw Israela ze wszystkich jego utrapień.
EIB	Boże, wykup Izraela Ze wszystkich jego niedoli.

Psalm 26

Ps 26,1

PsFlor	(25:1) Sędzi mie, Gospodnie, bo ja w przezwiństwie mojem wszedł jeśm a w Gospodna pwając nie pomdlon będę.
PsPul	(25:1) Sędzi mię, Gospodnie, bo ja w niewinności mojej wszedł jeśm a w Gospodna pwając nie pomdl❬ał❭em.
Wuj1923	Na koniec, Psalm Dawidowi. Osądź mnie, Panie, ponieważem ja chodził w niewinności mojéj: a w Panu nadzieję mając, nie osłabieję.
Gda1881	Psalm Dawidowy. Sądź mię, Panie! Boć ja w niewinności mojej chodzę, a w Panu ufając, nie zachwieję się.
Gda2017	Psalm Dawida. Osądź mnie, PANIE, bo postępuję uczciwie, zaufałem PANU i nie zachwieję się.
PsBycz	Psalm Dawida. Sądź-mię, o-Panie! bo ja, w-prawości-méj, postępowałem, i-w-Panu ufałem; ja, nie zachwieję-się.
Goet	Dawida. DOWIEDŹ mojej sprawiedliwości, bo chodziłem w nienaganności i polegałem na Panu, nie zachwieję się.
PsCylk	Od Dawida. - Osądź mnie Boże, bo w niewinności postępuję, i Bogu ufam i nie chwieję się.
PsKrusz	Dawida, Sądź mnie Panie, bo ja w niewinności mej chodzę, i nadzieję położyłem w Panu, nie zachwieję się.
PsAszk	(Psalm) Dawidowy. Bądź Ty mym sędzią, Jehowo, gdyż ja w prostocie mej chadzam i Jehowie się zaufałem, nie zaznam ja wstrząsu.
PsSzer	Dawidowy. Bądź mi sędzią, Panie, bo w niewinności chodziłem i Panu ufałem nie chwiejąc się!
Tys1	(25:1) Dawidowy. Wymierz mi, Panie, sprawiedliwość, bo w niewinności mej postępowałem i nie zachwiałem się, w Panu złożywszy nadzieję.
Tys5	Dawidowy. Oddaj mi, Panie, sprawiedliwość, bo nienagannie postępowałem i nie byłem chwiejny, pokładając nadzieję w Panu.
Bryt	Dawidowy. Bądź mi sędzią, Panie, bo chodziłem w niewinności I zaufałem Panu. Nie zachwieję się!
Pozn	[Psalm] Dawida. Osądź mnie sprawiedliwie, Jahwe! Prowadzę bowiem żywot nienaganny; pokładam nadzieję w Jahwe, a nie zachwiałem się.
WarPra	Psalm Dawida. Uznaj niewinność mą, Panie, bo przecież żyłem sprawiedliwie. Panu zaufałem i nigdy się nie zachwiałem.
STB	Od Dawida. Obroń mnie, WIEKUISTY, bo postępuję w niewinności, ufam BOGU i się nie chwieję.
EIB	Dawidowy. Osądź mnie, PANIE! Postępowałem nienagannie. Zaufałem PANU - i nic mną nie zachwieje.

Ps 26,2

PsFlor	(25:2) Skusi mie, Gospodnie, i pokusi mie, zażży pokrątki moje i sierce moje.
PsPul	(25:2) Skusi mie, Gospodnie, i pokusi mie, użży pokrątki moje i sierce moje.
Wuj1923	Próbuj mię, Panie, i doświadcz mię: wypal nerki moje i serce moje.
Gda1881	Spróbuj mię, Panie! i doświadcz mię: wypław ogniem nerki moje i serce moje.
Gda2017	Zbadaj mnie, PANIE, i doświadcz mnie; poddaj próbie moje nerki i serce.
PsBycz	Wybadaj-mię, Panie, i-doświadcz-mię; roztrząśniéj uczucia-me, i-sercé-mojé.
Goet	Doświadcz mię, Panie, i wypróbuj mię; wypław nerki moje i serce moje.
PsCylk	Doświadcz mnie Boże i wypróbuj, oczyść wnętrzności i serce moje.
PsKrusz	Wypróbuj mnie Panie i doświadcz mnie, wypław w ogniu nerki moje i serce moje.
PsAszk	Wybadaj mię, o Jehowo, wystaw mnie na próby, wypróbuj i oczyść me serce i me wnętrzności.
PsSzer	Badaj mnie, Panie, i doświadczaj mnie; zbadaj nerki moje i serce moje!
Tys1	(25:2) Doświadcz mnie, Panie, wystaw mnie na próbę; wybadaj me nerki i serce.
Tys5	Doświadcz mnie, Panie, wystaw mnie na próbę, wybadaj moje nerki i serce:
Bryt	Zbadaj mnie, Panie, i doświadcz, Poddaj próbie nerki i serce moje!
Pozn	Doświadcz mnie, Jahwe, wystaw na próbę, przeniknij ogniem moje nerki i serce,
WarPra	Wypróbuj mnie, Panie, przeniknij mnie, zbadaj moje serce i nerki.
STB	Doświadcz mnie, WIEKUISTY, i wypróbuj, oczyść moje wnętrze i serce.
EIB	Zbadaj mnie, PANIE, i doświadcz, Poddaj próbie me pragnienia i myśli!

Ps 26,3

PsFlor	(25:3) Bo miłosierdzie twe przed oczyma myma jest i ulubił jeśm sie w prawdzie twojej.
PsPul	(25:3) Bo miłosierdzie twe przed oczyma myma jest i lub jeśm był w prawdzie twojej.
Wuj1923	Albowiem miłosierdzie twoje przed oczyma memi jest: i ukochałem się w prawdzie twojéj.
Gda1881	Albowiem miłosierdzie twoje jest przed oczyma mojemi, a będę chodził w prawdzie twojej.
Gda2017	Mam bowiem twoje miłosierdzie przed oczyma i postępuję w twojej prawdzie.
PsBycz	Wszakże dobroć-Twa, przed oczami-memi; zatém-postępuję w-prawdzie-Twojéj.
Goet	Albowiem dobroć Twoja jest przed oczyma memi, i chodzę w prawdzie Twojej.
PsCylk	Albowiem miłosierdzie Twoje mam przed oczyma, a postępuję w prawdzie Twojéj.
PsKrusz	Albowiem miłosierdzie Twoje przed oczyma memi, i będę chodził w prawdzie Twojej.
PsAszk	Bo miłościwa Twa łaska jest przed memi oczyma a żywot pędzę w Twej prawdzie.
PsSzer	Bo mam przed oczyma łaskę Twoją i postępuję w wierności Tobie.
Tys1	(25:3) Bo przed oczyma mymi stoi Twa łaskawość i kroczę w Twojej prawdzie.
Tys5	Bo mam przed oczyma Twoją łaskawość i postępuję w Twej prawdzie.
Bryt	Bo mam przed oczyma łaskę twoją I postępuję w prawdzie twojej.
Pozn	bo miłosierdzie Twoje mam przed oczami i postępuję według prawdy Twojej.
WarPra	Ciągle mam bowiem przed oczyma Twoją łaskę i wierny Twojej drodze postępuję w Twej prawdzie.
STB	Gdyż przed oczyma mam Twoje miłosierdzie i chodzę w Twojej prawdzie.
EIB	Stale bowiem liczę na Twą łaskę, Twoja prawda wskazuje mi, co czynić:

Ps 26,4

PsFlor	(25:4) Nie siedział jeśm s radą prozności i se zło noszącymi nie wnidę.
PsPul	(25:4) Nie siedział jeśm z radą marności i ze złe czyniącymi nie wnidę.
Wuj1923	Nie siedziałem ze zborem marności: a z czyniącymi bezprawia wchodzić nie będę.
Gda1881	Nie zasiadałem z ludźmi kłamliwymi a z obłudnikami nie kumałem się.
Gda2017	Nie zasiadałem z ludźmi próżnymi i nie zadaję się z obłudnikami.
PsBycz	Ja, nie przesiadywam z ludźmi fałszywymi, a,-z ukrywającymi złe zamiary; nie chadzam.
Goet	Nie przesiaduję z ludźmi fałszywymi i nie obcuję z podstępnymi.
PsCylk	Nie przesiaduję z ludźmi fałszu, z obłudnymi nie schodzę się.
PsKrusz	Nie zasiadałem z ludźmi próżnymi i z obłudnikami nie chodziłem.
PsAszk	Nie przysiadłem się ja do ludzi fałszu a nie będę schadzek czynił z tymi, co się ukrywają.
PsSzer	Nie zasiadałem z ludźmi fałszywymi, i nie kumałem się z podstępnymi.
Tys1	(25:4) Nie zasiadam z mężami nieprawymi ani z niegodziwymi się schodzę.
Tys5	Nie zasiadam z ludźmi fałszywymi ani z niegodziwymi się nie spotykam.
Bryt	Nie zasiadałem z ludźmi fałszywymi, I nie chodzę z podstępnymi.
Pozn	Nie zasiadam pośród ludzi kłamliwych i nie obcuję z obłudnikami.
WarPra	Nic wspólnego nie miałem z ludźmi fałszywymi i z niegodziwcami nic mnie nie łączyło.
STB	Nie przesiaduję z ludźmi fałszu i z obłudnymi się nie schodzę.
EIB	Nie mam związków z ludźmi fałszywymi, Z podstępnymi się nie zadaję,

Ps 26,5

PsFlor	(25:5) Nienaźrzał jeśm kościoła zgłobliwych i se złymi nie będę siedzieć.
PsPul	(25:5) Nienaźrzałem zboru złościwych i ze złymi nie siędę.
Wuj1923	Miałem w nienawiści zbór złośliwych, a z niepobożnymi nie zasiędę.
Gda1881	Nienawidziałem zgromadzenia złośników, a z niepobożnymi nie zasiadałem.
Gda2017	Nienawidzę zgromadzenia złoczyńców i z niegodziwymi nie usiądę.
PsBycz	Nienawidzę zgromadzenié złoczyńców, i-z bezbożnymi nie siadam.
Goet	Nienawidzę zgromadzenia złoczyńców, a nie zasiadam z bezbożnikami.
PsCylk	Nienawidzę zboru złoczyńców, z bezbożnymi nie zasiadam.
PsKrusz	Znienawidziłem zgromadzenie bezbożnych i z grzesznikami nie zasiadałem.
PsAszk	Nienawidzę zbiorowiska złoczyńców i ...
PsSzer	Nienawidzę zgromadzenia złośników i nie zasiadam z bezbożnymi.
Tys1	(25:5) Nie cierpię zgromadzenia złoczyńców, a z niezbożnymi nie przestaję.
Tys5	Nie cierpię zgromadzenia złoczyńców i nie przestaję z występnymi.
Bryt	Nienawidzę zgromadzenia złoczyńcówI nie zasiadam z bezbożnymi.
Pozn	Nienawidzę zgromadzenia złoczyńców i z bezbożnymi nie przestaję.
WarPra	Nie znoszę także owych rzesz złoczyńców, nie siadam nigdy razem z przestępcami.
STB	Nienawidzę zboru złoczyńców i z bezbożnymi nie zasiadam.
EIB	Odcinam się od towarzystwa złoczyńców, Wśród bezbożnych nie siadam.

Ps 26,6

PsFlor	(25:6) Umyję miedzy niewinowatymi ręce moje i ogarnę ołtarz twoj, Gospodnie,
PsPul	(25:6) Umyję miedzy niewinnymi ręce moje i ogardnę ołtarz twoj, Gospodnie,
Wuj1923	Umyję między niewinnymi ręce moje: i obejdę ołtarz twój, Panie.
Gda1881	Umyłem w niewinności ręce moje, a obchodzę w około ołtarz twój, Panie!
Gda2017	Umyję w niewinności swoje ręce i obejdę twój ołtarz, PANIE;
PsBycz	Ja-obmyję, w-niewinności, ręce-moje, i-obejdę-wokoło ołtarz-Twój, o-Panie!
Goet	Umywam w niewinności ręce moje i obchodzę ołtarz Twój, Panie,
PsCylk	Umywam w niewinności ręce, i okrążam ołtarz Twój, Boże.
PsKrusz	Umyłem w niewinności dłonie moje i obchodziłem wokoło Twój ołtarz, o Panie!
PsAszk	(26:5b) ...krążyć pragnę dokoła Twojego, o Jehowo, ołtarza!
PsSzer	Umywam w niewinności ręce swoje i obchodzę ołtarz twój, Panie.
Tys1	(25:6) Umywam ręce moje na znak niewinności i obchodzę ołtarz Twój, Panie,
Tys5	Umywam moje ręce na znak niewinności i obchodzę dokoła Twój ołtarz, Panie,
Bryt	Umywam w niewinności ręce swojeI chodzę wokoło ołtarza twojego, Panie,
Pozn	Umywam w niewinności ręce moje i obchodzę dookoła Twój ołtarz, Jahwe,
WarPra	Jako niewinny umywam me ręce i obchodzę, o Panie, Twój ołtarz,
STB	Umywam ręce w niewinności oraz okrążam Twój ołtarz, WIEKUISTY,
EIB	Pragnę umyć w niewinności swoje ręce, Obejść, PANIE, Twój ołtarz dookoła,

Ps 26,7

PsFlor	(25:7) abych słyszał głos chwały twojej i wypowiem wszelikie dziwy twoje.
PsPul	(25:7) abych słyszał głos chwały i wypowiedział wszystki dziwy twoje.
Wuj1923	Abych słyszał głos chwały, a opowiadał wszystkie dziwy twoje.
Gda1881	Abym ci oddawał chwałę głośną, a opowiadał wszystkie cuda twoje.
Gda2017	Aby wznosić głos dziękczynienia i opowiadać o wszystkich twoich cudach.
PsBycz	Dla-oznajmienia, głosem, dziękczynienia, i-dla-opowiadania wszech cudow-Twoich.
Goet	Aby głośno wznosić pieśń chwały, i opowiadać wszystkie cuda Twoje.
PsCylk	By zawtórować głosem dziękczynienia, i opowiedzieć wszystkie cuda Twoje.
PsKrusz	abym oddał głośno chwałę i opowiadał wszystkie cuda Twoje,
PsAszk	Aby głosić dziękczynienie i rozpowiadać wszystkie Twoje dziwy.
PsSzer	Aby głośno śpiewać dziękczynienie i opowiedzieć wszystkie cuda Twoje.
Tys1	(25:7) by jawnie ogłaszać chwałę i rozpowiadać wszystkie cuda Twoje.
Tys5	by obwieszczać głośno chwałę i rozpowiadać wszystkie Twoje cuda.
Bryt	Aby głośno śpiewać dziękczynienieI opowiedzieć wszystkie cuda twoje.
Pozn	wznosząc głos dziękczynienia i głosząc wszystkie Twe przedziwne czyny.
WarPra	by głośno opowiadać Twoją chwałę i rozgłaszać wszystkie cuda Twoje.
STB	by zawtórować głosem dziękczynienia i opowiedzieć wszystkie Twoje cuda.
EIB	Wznieść do Ciebie słowa mej podzięki, Opowiedzieć o wszystkich Twoich cudach.

Ps 26,8

PsFlor	(25:8) Gospodnie, miłował jeśm krasę domu twego i miasto przebywania sławy twojej.
PsPul	(25:8) Gospodnie, miłowałeśm okrasę domu twego i mieśce przebywania chwały twojej.
Wuj1923	Panie, umiłowałem ochędóstwo domu twego, i miejsce mieszkania chwały twojéj.
Gda1881	Panie! umiłowałem mieszkanie domu twego, i miejsce przybytku chwały twojej.
Gda2017	PANIE, miłuję dom, w którym mieszkasz, i miejsce, gdzie przebywa twoja chwała.
PsBycz	O Panie! jam-umiłował mieszkanié domu-Twego, i-miejscé pobytu chwały-Twojéj.
Goet	Panie, miłuję mieszkanie domu Twego i miejsce przebywania wspaniałości Twojej!
PsCylk	Boże, umiłowałem siedzibę domu Twojego, i miejsce przybytku chwały Twojéj.
PsKrusz	Panie! umiłowałem mieszkanie domu Twego i miejsce Przybytku chwały Twojej.
PsAszk	O Jehowo, ukochałem przybytek Twego domu i miejsce, na którem się osiadła Twoja chwiała.
PsSzer	Panie! Umiłowałem mieszkanie domu Twego i miejsce przybytku chwały Twojej.
Tys1	(25:8) Miłuję, Panie, dom, w którym mieszkasz, i miejsce przybytku Twej chwały.
Tys5	Panie, miłuję dom, w którym mieszkasz, i miejsce, gdzie przebywa Twoja chwała.
Bryt	Panie! Umiłowałem mieszkanie domu twegoI miejsce przebywania chwały twojej.
Pozn	Jahwe, umiłowałem wspaniałość Domu Twego i miejsce, które jest siedzibą Twojej chwały.
WarPra	Miłuję górę, gdzie jest Twój przybytek, i wszystkie miejsca, gdzie Twa chwała mieszka.
STB	BOŻE, umiłowałem siedzibę Twego domu oraz miejsce Przybytku Twojej chwały.
EIB	PANIE, pokochałem nastrój Twego domu Oraz miejsce przebywania Twojej chwały.

Ps 26,9

PsFlor	(25:9) Nie zgubiaj s niemiłościwymi, Boże, dusze mojej a s mężmi krwi żywota mego,
PsPul	(25:9) Nie zgubiaj z niemiłościwymi, Boże, duszę moję i z mężmi krew lejącymi żywota mego,
Wuj1923	Nie zatracaj z niezbożnymi, Boże, duszy mojéj: a z mężmi krwawymi żywota mojego.
Gda1881	Nie zagarniajże z grzesznikami duszy mojej, ani z mężami krwawymi żywota mojego.
Gda2017	Nie zabieraj mojej duszy z grzesznikami ani mojego życia z krwawymi ludźmi;
PsBycz	Nie zagarniaj, z grzésznikami, duszy-méj, a,-z ludźmi krwi-chciwymi, życia-mojego;
Goet	Nie zagarnij z grzesznikami duszy mojej, ani życia mego z żądnymi krwi,
PsCylk	Nie porwij z grzesznikami duszy mojéj, a z mężami krwi życia mojego.
PsKrusz	Nie zatracaj z grzesznikami mej duszy, a z mężami krwawymi życia mego,
PsAszk	Nie zgarniaj tedy duszy mej pospołu z grzesznikami a życia mego z mężami krwawymi, -
PsSzer	Nie zabieraj mnie z grzesznikami, a życia mego z mordercami!
Tys1	(25:9) Nie zabieraj z grzesznymi mej duszy i życia mego z mężami krwawymi,
Tys5	Nie dołączaj mej duszy do grzeszników i życia mego do ludzi pragnących krwi,
Bryt	Nie zabieraj duszy mojej z grzesznikami, A życia mego ze zbrodniarzami!
Pozn	Nie zabieraj mej duszy razem z [duszą] grzeszników, ni mego życia wraz z [życiem] ludzi żądnych krwi,
WarPra	Racz nie odrzucać mnie między grzeszników i nie chciej pozbawiać mnie życia, tak jak zwykłeś zabijać morderców.
STB	Nie porwij z grzesznikami mojej duszy i z mężami krwi mojego życia.
EIB	Nie zabieraj mojej duszy wraz z grzesznymi, Niech nie zginie moje życie z mordercami,

Ps 26,10

PsFlor	(25:10) w jichże ręku lichoty są, prawica jich napełniona jest darow.
PsPul	(25:10) w jichże ręku złości są, prawica jich napełniona jest darow.
Wuj1923	U których w ręku są nieprawości, prawica ich pełna jest podarków.
Gda1881	W których rękach jest przewrotność, a prawica ich pełna podarków.
Gda2017	W ich rękach jest przewrotność, a ich prawica pełna jest przekupstwa.
PsBycz	Co, w-ręku-ich, zamierzona-zbrodnia, a,-prawica-ich, pełna darów-przekupstwa.
Goet	Których ręce splamione są zbrodnią, a prawica pełna z przekupstwa.
PsCylk	W których ręku zdrada, a których prawica pełna wziątku.
PsKrusz	w których ręku przewrotność, a prawica ich pełna podarków.
PsAszk	w których dłoni jest przewrotność a których prawica pełna jest przekupstwa.
PsSzer	Ich ręce splamione zbrodnią, a prawica ich pełna przekupstwa.
Tys1	(25:10) w ręku ich zbrodnia, a ich prawica pełna jest przekupstwa.
Tys5	w ich ręku zbrodnia, a ich prawica pełna jest przekupstwa.
Bryt	Ręce ich splamione są zbrodnią, A prawica ich pełna jest przekupstwa.
Pozn	których ręce splamione są zbrodnią, a prawica pełna przekupnych darów.
WarPra	Ich ręce zbrukane hańbiącymi czynami, ich prawica zajęta przekupstwem.
STB	Z tymi, w których ręce jest zdrada; których prawica pełna jest wziątku.
EIB	Bo ich ręce kreślą plany zbrodni, Prawe dłonie - gotowe do przekupstwa.

Ps 26,11

PsFlor	(25:11) Ale ja w niewinowacstwie mojem wszedł jeśm; odkupi mie i smiłuj sie nade mną.
PsPul	(25:11) Ale ja w niewinności mojej wszedł jeśm; odkupi mie i slutuj sie nade mną.
Wuj1923	A jam chodził w niewinności mojéj: odkup mię, a zmiłuj się nademną.
Gda1881	Ale ja w niewinności mojej chodzę: odkupże mię, a zmiłuj się nademną.
Gda2017	Lecz ja będę postępować uczciwie, odkup mnie i zmiłuj się nade mną.
PsBycz	Ale-ja, ja, w-prawości-méj, będę-postępował; wybaw-mię, i-zlituj-się-nademną.
Goet	Ale ja chodzę w nienaganności; ocal mię i bądź mnie łaskaw!
PsCylk	Ja jednak w niewinności méj postępuję, wyswobódź mnie i zmiłuj się nademną.
PsKrusz	A jam w niewinności mej chodził. Wykup mnie i zlituj się nademną.
PsAszk	Ja wszelako w mej prostocie będę chadzał, wyzwól mnie i miej dla mnie zmiłowanie.
PsSzer	Ale ja postępuję w niewinności, wybaw mnie i bądź mi miłościw!
Tys1	(25:11) Ja zaś kroczę w mojej niewinności, wyzwól mię i zmiłuj się nade mną.
Tys5	Ja zaś postępuję nienagannie, wyzwól mnie i zmiłuj się nade mną!
Bryt	Ale ja postępuję w niewinności, Wybaw mnie i bądź mi miłościw!
Pozn	Ja zaś prowadzę życie bez skazy. Wybaw mnie i bądź mi miłościw!
WarPra	A ja niewinnie kroczę moją drogą, wybaw mnie więc, zmiłuj się nade mną!
STB	Ja jednak chodzę w niewinności; wyswobodź mnie i zmiłuj się nade mną.
EIB	Ja natomiast chcę pozostać nienaganny, Wykup mnie i nie skąp miłosierdzia!

Ps 26,12

PsFlor	(25:12) Noga wiem moja stała jest na prawem; w cerekwiach chwalić ciebie będę, Gospodnie. (25:13) Sława Oćcu i Synowi, i Świętemu Duchu.
PsPul	(25:12) Noga moja stała proście; w kościelech chwalić będę ciebie, Gospodnie.
Wuj1923	Noga moja stała na drodze prostéj, w kościelech będę cię chwalił, Panie.
Gda1881	Noga moja stanęła na równinie; w zgromadzeniach będę błogosławił Pana.
Gda2017	Moja noga stoi na równej drodze, będę błogosławił PANA w zgromadzeniach.
PsBycz	Noga-moja stoi, na-równinie; w-zgrómadzeniach, będę-błogosławił Pana.
Goet	Noga moja stoi na prawidłowej drodze; będę uwielbiał Pana w zgromadzeniach.
PsCylk	Noga moja stanęła na równi; w zgromadzeniach wysławiać będę Boga.
PsKrusz	Noga moja stoi na równinie. W zgromadzeniach będę błogosławił Pana.
PsAszk	Noga ma stąpa po równości, błogosławić będę Jehowę w zespole chórów śpiewackich.
PsSzer	Noga moja stoi na równej drodze, sławić będę Pana w zgromadzeniach.
Tys1	(25:12) Na drodze równej stoi moja stopa, na zgromadzeniach będę błogosławił Panu.
Tys5	Moja stopa stoi na równej drodze, na zgromadzeniach błogosławię Pana.
Bryt	Noga moja stoi na prostej drodze, Błogosławić będę Pana w zgromadzeniach.
Pozn	Stopa moja spoczywa na równym gruncie. Na zgromadzeniach będę wysławiał Jahwe.
WarPra	Nogą stoję na mocnym gruncie, pragnę sławić Pana pośród zgromadzonych.
STB	Moja noga stanęła na równi; w zgromadzeniach będę wysławiał BOGA.
EIB	Moim stopom zapewniłem równe miejsce, Będę sławił PANA podczas zgromadzenia.

Psalm 27

Ps 27,1

PsFlor	(26:1) Gospodzin oświecenie moje i zbawienie moje, jegoż sie będę bać. (26:2) Gospodzin odjimca żywota mego, przed nimże będę drżeć.
PsPul	(26:1) Gospodzin oświecenie moje i zbawienie moje, jegoż sie będę bać. (26:2) Gospodzin odjimca żywota mego, przed nimże będę drżeć.
Wuj1923	Psalm Dawidowi, pierwéj niźli był pomazany. Pan oświecenie moje, i zbawienie moje, kogóż się będę bał? Pan obrońca żywota mego, kogóż się będę lękał?
Gda1881	Psalm Dawidowy. Pan jest światłością moją, i zbawieniem mojem, kogóż się bać będę? Pan jest mocą żywota mego, kogóż się mam lękać?
Gda2017	Psalm Dawida. PAN jest moją światłością i moim zbawieniem, kogóż będę się bać? PAN jest mocą mego życia, kogóż mam się lękać?
PsBycz	Psalm Dawida. Pan, światłością-mą, i-zbawieniem-mojém; przed-kimże uląkłbym-się? Pan siłą życia-mego; przed-kimże przeraziłbym-się?
Goet	Dawida. PAN jest światłem mojem i zbawieniem mojem; kogóżbym się miał bać? Pan jest siłą życia mego; kogóżbym się miał przerazić?
PsCylk	Od Dawida. Bóg światłem i zbawieniem mojém, kogóż się mam obawiać; Bóg obroną życia mojego, kogóż się mam lękać.
PsKrusz	Dawida. Pan jest światłością moją i zbawieniem mojem! Kogoż się bać będę? Pan jest siłą życia mego! Kogoż się lękać będę?
PsAszk	(Psalm.) Dawidowy. Jehowa światłem mem i mem zbawieniem, kogóż miałbym się obawiać, Jehowa warowną mego życia mocą, przed kim miałbym się trwożyć?
PsSzer	Dawidowy. Pan światłością moją i zbawieniem moim: Kogoż bać się będę? Pan obroną życia mego: Kogóż mam się lękać?
Tys1	(26:1) Dawidowy. Pan światłem i zbawieniem moim: kogóż mam się lękać? Pan obroną życia mojego: przed kim mam się trwożyć?
Tys5	Dawidowy. Pan światłem i zbawieniem moim: kogóż mam się lękać? Pan obroną mojego życia: przed kim mam się trwożyć?
Bryt	DawidowyPan światłością moją i zbawieniem moim: Kogóż bać się będę? Pan ochroną życia mego: Kogóż mam się lękać?
Pozn	[Psalm] Dawida. Jahwe jest moim światłem i moim zbawieniem: kogóż miałbym się obawiać? Jahwe jest ostoją mego życia: kogóż miałbym się lękać?
WarPra	Psalm Dawida. Pan jest moim światłem i zbawieniem moim. Kogóż więc mam się lękać? Pan jest siłą mojego życia, przed kim miałbym się trwożyć?
STB	Od Dawida. WIEKUISTY jest światłem oraz moim zbawieniem. Kogo mam się obawiać? WIEKUISTY jest obrońcą mego życia. Kogóż mam się lękać?
EIB	Dawidowy. PAN moim światłem i moim zbawieniem - Kogo mam się bać? PAN zabezpieczeniem mojego życia, Więc przed kim mam drżeć?

Ps 27,2

PsFlor	(26:3) Gdy sie bliżą ku mnie zawadce, bychą jedli mięso moje, (26:4) jiż mącą mie, nieprzyjaciele moji, ci sie rozniemogli są i spadli są.
PsPul	(26:3) Gdy sie bliżą ku mnie szkodnicy, aby jedli mięso moje, (26:4) jiż mie męcą, nieprzyjaciele moji, ci sie rozniemogli są i powalili sie.
Wuj1923	Gdy się przybliżają na mię szkódnicy, aby żarli ciało moje: którzy mię trapią, nieprzyjaciele moi, sami zemdleli i upadli.
Gda1881	Gdy się zbiorą przeciwko mnie złośnicy, aby pożarli ciało moje; przeciwnicy moi, i nieprzyjaciele moi sami się potknęli i upadli.
Gda2017	Gdy złoczyńcy, moi przeciwnicy i wrogowie, wystąpili przeciwko mnie, aby pożreć moje ciało, potknęli się i upadli.
PsBycz	Za-zbliżenia-się ku-mnie złoczyńców, dla-pożarcia ciała-mego; przeciwnicy-moi, i-wrogi-moje, sami zachwiali-się, i-upadli.
Goet	Gdy nacierają na mnie złoczyńcy, gnębiciele i wrogowie, aby pożreć ciało moje, potkną się i upadną.
PsCylk	Gdy natrą na mnie złoczyńcy, by poźrzéć ciało moje, ciemięzcy i wrogowie moi, upadną oni i legną.
PsKrusz	Gdy się zbiorą nademną złośnicy, aby pożarli ciało moje; przeciwnicy moi i prześladowcy moi sami się potknęli i upadli.
PsAszk	Gdy się już z blizka nachylą nademną złośliwcy, aby mnie żywcem pojeść, moi dręczyciele i wrogowie moi, oni sami potkną się i upadną.
PsSzer	Gdy nacierają na mnie złośnicy, chcąc pożreć ciało moje, ciemięzcy moi i nieprzyjaciele moi potkną się i upadną.
Tys1	(26:2) Gdy na mnie nastają złośliwi, by zjeść moje ciało, wrogowie moi i nieprzyjaciele chwieją się i padają.
Tys5	Gdy na mnie nastają złośliwi, by pożreć moje ciało, wtenczas oni, wrogowie moi i nieprzyjaciele, chwieją się i padają.
Bryt	Gdy nacierają na mnie złoczyńcy, Aby pożreć ciało moje – – Są oni moimi wrogami i nieprzyjaciółmi – Potkną się i upadną.
Pozn	Gdy nastają na mnie złoczyńcy, aby mnie pożreć, przeciwnicy moi i wrogowie sami chwieją się i upadają.
WarPra	Gdy rzucają się na mnie bezbożni, by pozbawić mnie życia, to w końcu oni, ciemięzcy i wrogowie moi, chwieją się i padają.
STB	Kiedy natrą na mnie złoczyńcy, moi wrogowie i ciemięzcy, aby pożreć moją cielesną naturę oni upadną i polegną.
EIB	Natarli na mnie złoczyńcy, Zaprzysiężeni wrogowie, Chcieli rozszarpać me ciało, Lecz potknęli się i upadli.

Ps 27,3

PsFlor	(26:5) Acz ustawią przeciwo mnie grody, nie będzie sie bać sierce moje. (26:6) Acz wstanie przeciwo mnie boj, w ten ja będę pwać.
PsPul	(26:5) Acz ustawią przeciw mnie grody, nie będzie sie bać sierce moje. (26:6) Acz wstaną przeciw mnie boje, w tem ja będę pwać.
Wuj1923	Choćby stanęły przeciwko mnie wojska, nie będzie się bało serce moje: choćby powstała przeciwko mnie bitwa, w tem ja nadzieję pokładać będę.
Gda1881	Przetoż choćby wojsko przeciwko mnie stanęło, nie ulęknie się serce moje; choćby powstała przeciwko mnie wojna, przecież ja w tym ufam.
Gda2017	Choćby wojsko rozbiło naprzeciw mnie obóz, moje serce się nie ulęknie; choćby wojna wybuchła przeciw mnie, nawet wtedy będę ufał.
PsBycz	Chociażby obóz-rozłożyło, naprzeciw-mnie wojsko, nie bałoby-się sercé-mojé; czyliby powstała, przeciw-mnie, bitwa, w-téjże ja byłbym bezpieczen.
Goet	Choćby rozłożyło się naprzeciw mnie wojsko, nie ulęknie się jednak serce moje; choćby przeciw mnie powstała wojna, to i wtedy będę pełen nadziei.
PsCylk	Gdy otoczy mnie obóz, nie zatrwoży się serce moje; gdy powstanie przeciw mnie wojna, i wtedy będę bezpieczny.
PsKrusz	Choćby stanęło przeciw mnie wojsko, nie ulęknie się serce moje. Choćby powstała przeciw mnie wojna, w tem ja ufam.
PsAszk	Gdy przeciw mnie rozłoży się obóz, nie zna obawy serce moje, gdy nademną rozgorzeje bój, to wszak ja nie tracę otuchy.
PsSzer	Choćby wojska stanęły przeciwko mnie, nie ulęknie się serce moje, choćby wojna wybuchła przeciw mnie, nie stracę otuchy.
Tys1	(26:3) Chociażby stanął naprzeciw mnie obóz, serce me bać się nie będzie; chociażby wojna przeciw mnie wybuchła, ja będę pełen ufności.
Tys5	Chociażby stanął naprzeciw mnie obóz, moje serce bać się nie będzie; choćby wybuchła przeciw mnie wojna, nawet wtedy będę pełen ufności.
Bryt	Choćby rozbili przeciwko mnie obozy, Nie ulęknie się serce moje, Choćby wojna wybuchła przeciw mnie, Nawet wtedy będę ufał.
Pozn	Choćby wojsko rozłożyło się przeciw mnie obozem, serce moje się nie zatrwoży; choćby bitwa zawrzała przeciwko mnie, i wtedy nawet nie stracę otuchy.
WarPra	Nawet gdyby mnie oblegało wielkie wojsko, nie lękam się w moim sercu; choćby mi wojnę wypowiedziano, będę trwał w zaufaniu do Ciebie.
STB	Kiedy otoczy mnie wojsko nie zatrwoży się moje serce; gdy powstanie przeciw mnie wojna i wtedy będę bezpieczny.
EIB	Choćby się rozłożyli wokół mnie obozem, Nie przestraszy się moje serce, Choćby rozpętali przeciwko mnie wojnę, Nawet wtedy będę Mu ufał.

Ps 27,4

PsFlor	(26:7) Jednej prosił jeśm od Gospodna, tej będę dobywać, bych przebywał w domu bożem po wszytki dni żywota mego, (26:8) abych widzia❬ł❭ wolą bożą, bych nawiedził kościoł jego.
PsPul	(26:7) Jednej prosiłeśm u Gospodna, tej będę dobywać, bych przebywał w domu bożem wszytki dni żywota mego, (26:8) abych widział wolą bożą, bych nawiedził kościoł jego.
Wuj1923	O jednę prosiłem Pana, téj szukać będę: abych mieszkał w domu Pańskim po wszystkie dni żywota mego: abych patrzył na rozkosz Pańską i nawiedzał kościół jego.
Gda1881	O jednem rzecz prosił Pana, i tej szukać będę; abym mieszkał w domu Pańskim po wszystkie dni żywota mego, a żebym oglądał wdzięczność Pańską, i dowiadywał się w kościele jego.
Gda2017	O jedno proszę PANA i o to będę zabiegał: abym mieszkał w domu PANA po wszystkie dni mego życia, abym oglądał piękno PANA i dowiadywał się w jego świątyni.
PsBycz	Jednéj rzeczy żądam od Pana, o-niąć prosić-będę, to jest: ażebym mieszkał w-domu Pana, po wszystkie dni życia-mojego, dla-przypatrywania-się z-przyjemnością służbie Pana, i-dla-rozważania-uważnie, w-Swiątyni-Jego.
Goet	O jedno proszę Pana, do tego dążę: abym mógł mieszkać w domu Pańskim po wszystkie dni życia mego, abym przypatrywał się łasce Pańskiej i zgłębiał Go w świątyni Jego.
PsCylk	O jedno proszę Boga, tego pragnę, bym zamieszkał w domu Bożym, przez wszystkie dni życia mojego, by napawać się urokiem Boga i odwiedzać przybytek Jego.
PsKrusz	O jedną rzecz prosiłem Pana i jej szukać będę: abym zamieszkał w Domu Pańskim po wszystkie dni żywota mego; abym oglądał chwałę Pańską i pilnie odwiedzał świątynię Jego.
PsAszk	Jedną mam prośbę do Jehowy i to jest mem pragnieniem, abym mógł przebywać w domu Jehowy wszystkie dni mego żywota, spoglądając w rozkoszne piękno Jehowy i doglądając pałacu Jego, -
PsSzer	O jedno proszę Pana, tego pragnę: Abym mógł mieszkać w domu Pana przez wszystkie dni żywota mego, bym widział łaskawość Pana i napawał się urokiem świątyni Jego.
Tys1	(26:4) O jedno proszę Pana; tego poszukuję: bym w domu Pańskim przebywał po wszystkie dni mego życia, abym zażywał słodyczy Pana, oglądał Jego świątynię.
Tys5	O jedno proszę Pana, tego poszukuję: bym w domu Pańskim przebywał po wszystkie dni mego życia, abym zażywał łaskawości Pana, stale się radował Jego świątynią.
Bryt	O jedno prosiłem Pana, o to zabiegam:Abym mógł mieszkać w domu Pana przez wszystkie dni życia mego By oglądać piękno Pana i by odwiedzać świątynię jego.
Pozn	O jedno proszę Jahwe i tego tylko pragnę gorąco: bym mógł przebywać w Domu Jahwe po wszystkie dni mojego życia, doświadczając łaskawości Jahwe i odwiedzając Jego Świątynię.
WarPra	Tylko o jedno proszę Pana, jednego pożądam prawdziwie: abym mógł mieszkać w domu Pana po wszystkie dni mojego życia, ciesząc się łaskawością Pana i oglądaniem Jego przybytku.
STB	O jedno proszę WIEKUISTEGO, tego pragnę, abym zamieszkał w domu BOGA przez wszystkie dni mego życia; by napawać się urokiem BOGA i odwiedzać Jego Przybytek.
EIB	O jedno prosiłem PANA, o to też zabiegam, By mieszkać w Jego domu po wszystkie moje dni, Oglądać piękno PANA i w Jego świątyni czekać na odpowiedź.

Ps 27,5

PsFlor	(26:9) Bo skrył mie w przebytku swojem, w dzień złych zaszczycił mie we skryciu przebytku swego. (26:10a) W opoce powyszył mie,
PsPul	(26:9) Bo skrył mię w stanu swym, w dzień złych zaszczycił mie we skryciu stana swego. (26:10a) Na opoce powyszył mie,
Wuj1923	Albowiem skrył mię w przybytku swoim: we dni złe obronił mię w skrytości przybytku swego: na skale wywyższył mię.
Gda1881	Bo mię skryje w dzień zły w przybytku swoim; zachowa mię w skrytości namiotu swego, a na skale wywyższy mię.
Gda2017	Skryje mnie bowiem w dniu niedoli w swoim przybytku, schowa mnie w ukryciu swego namiotu i wyniesie mnie na skałę.
PsBycz	Bo On-ukryje-mię w-szałasie-swym, w-dniu klęski; On-utai-mię w-zasłonie namiotu-swego; On, na-skałę, podniesie-mię.
Goet	Bo On schroni mnie w dzień zły w przybytku Swoim, schroni mnie w skrytości namiotu Swego i na skałę wywyższy mnie.
PsCylk	Bo osłoni mnie w szałasie Swoim w dzień niedoli, i ukryje w tajni Swego namiotu, i na skałę mnie wyniesie.
PsKrusz	Bo ukryje mnie w zły dzień w Przybytku swoim, zachowa mnie w skrytości namiotu swego; na skale mnie wywyższy.
PsAszk	Gdyż On mię ukryje w Swym gęstym namiocie, w dniu nieszczęścia runie schowa, w tajemnym schowku Swego namiotu wyniesie On mnie na opokę, -
PsSzer	Bo skryje mię w dzień niedoli w przybytku swoim, ochroni mnie pod osłoną namiotu swego, postawi mnie wysoko na skale.
Tys1	(26:5) Albowiem w dniu nieszczęścia przechowa mnie w swym namiocie, w głębi swego przybytku będzie mnie ukrywał, wydźwignie mnie na skałę.
Tys5	Albowiem On przechowa mnie w swym namiocie w dniu nieszczęścia, ukryje mnie w głębi swego przybytku, wydźwignie mnie na skałę.
Bryt	Bo skryje mię w dzień niedoli w szałasie swoim, Schowa mnie w ukryciu namiotu swego, Postawi mnie wysoko na skale.
Pozn	On skryje mnie w swym Przybytku w dzień przeciwności, schroni mnie w głębi swego Namiotu, wyniesie wysoko na opokę.
WarPra	Bo znajdę schronienie w jego domu za dni ucisku, ukryje mnie w głębi swego namiotu, a potem wyniesie na wysoką skałę.
STB	Ponieważ w dzień niedoli osłoni mnie w Swej kryjówce, ukryje w tajni Swojego namiotu, wyniesie mnie na Skałę.
EIB	Bo On w dniu niedoli schowa mnie w swym szałasie, Ukryje w zaciszu swojego namiotu - On mnie postawi na skale.

Ps 27,6

PsFlor	(26:10b) a ninie powyszył głowę moję nad nieprzyjacioły mojimi. (26:11) Obszedł jeśm i ofierował jeśm w przebytku jego, ofierę głośną piać będę i psalm mołwić będę Gospodnu.
PsPul	(26:10b) a ninie powyszył głowę moję nad nieprzyjaciołmi mojimi. (26:11) Obszedł jeśm i obietował jeśm w kościele jego, obietę wołania piać będę i psalmy czyść będę Gospodnu.
Wuj1923	A teraz wywyższył głowę moję nad nieprzyjacioły mymi: obszedłem i ofiarowałem w przybytku jego ofiarę krzykliwą: będę śpiewał i Psalmy grał Panu.
Gda1881	A tak wywyższona będzie głowa moja nad nieprzyjaciołmi moimi, którzy są około mnie; i będę ofiarował w przybytku jego ofiary wykrzykania; będę śpiewał i chwały oddawał Panu.
Gda2017	A teraz moja głowa będzie wzniesiona nad moimi nieprzyjaciółmi, którzy mnie otaczają; będę składał w jego przybytku ofiary radości, będę śpiewał i oddawał PANU chwałę.
PsBycz	Więc-teraz wywyższy-się głowa-moja, nad nieprzyjaciołmi-mymi, na-około-mnie; zatém-poświęcę, w-namiocie-Jego, ofiary radosnego-krzyku; będę-śpiéwał i-grał-na-strunach Panu.
Goet	A tak wywyższona będzie głowa moja nad wrogami mymi, którzy są wokoło mnie; i wtedy będę ofiarował w namiocie Jego ofiary pochwalne, będę śpiewał i wysławiał Pana psalmami.
PsCylk	A tak wywyższy głowę moję nad nieprzyjacioły moje dokoła, a zaofiaruję w Jego namiocie ofiary radości, zaśpiewam i zanucę Bogu.
PsKrusz	I oto wywyższy głowę moją nad nieprzyjacioły moje, co mnie otaczają. A będę ofiarował w Przybytku Jego ofiary wykrzykania. Będę śpiewał i chwałę oddawał Panu.
PsAszk	A tak tedy wzbija się głowa ma ponad me wrogi dookoła, i w namiocie Jego będę sprawował głośne ofiary wzruszeń radosnych, będę śpiewał i nucił Jehowie.
PsSzer	Dlatego podnosi się głowa moja nad nieprzyciółmi moimi wokoło mnie; będę ofiarował w namiocie Jego ofiary przy odgłosie trąb, śpiewać i grać będę Panu.
Tys1	(26:6) I teraz głowę mą wznoszę nad nieprzyjaciół, co wokół mnie stoją. I złożę w Jego przybytku ofiary radości, zaśpiewam i zagram psalm Panu.
Tys5	Już teraz głowa moja się podnosi nad nieprzyjaciół, co wokół mnie stoją. Złożę w Jego przybytku ofiary radości, zaśpiewam i zagram Panu.
Bryt	Teraz wznosi się głowa mojaNad nieprzyjaciółmi, którzy mnie otaczają. W namiocie jego będę składał ofiary przy okrzykach radości, Będę śpiewać i wysławiać Pana.
Pozn	Wznoszę więc swe czoło ponad mych wrogów, którzy otaczają mnie wokoło. Pełen radości złożę ofiarę w Jego Przybytku, przy wtórze cytry będę śpiewał na cześć Jahwe.
WarPra	Mogę więc teraz podnieść głowę ponad wrogów, co mnie otaczają. W namiocie Jego ofiarę złożę, ofiarę radosną dla Pana ze śpiewem i graniem.
STB	I tak wywyższy moją głowę ponad mych nieprzyjaciół dookoła; a ja, w Jego namiocie złożę ofiary radości, zaśpiewam oraz zanucę WIEKUISTEMU.
EIB	Wtedy podniosę głowę Ponad wrogów, którzy mnie otaczają. Wśród okrzyków radości w Jego namiocie złożę ofiary, Dla PANA będę grał i dla Niego śpiewał.

Ps 27,7

PsFlor	(26:12) Wysłuszaj, Gospodnie, głos moj, jimże jeśm wołał ku tobie, smiłuj sie nade mną i wysłuchaj mie.
PsPul	(26:12) Usłyszy, Gospodnie, głos moj, jimże jeśm wołał k tobie, slutuj sie nade mną i wysłuchaj mie.
Wuj1923	Wysłuchaj, Panie, głos mój, którym wołam do ciebie: zmiłuj się nademną, a wysłuchaj mię.
Gda1881	Wysłuchaj, Panie! głos mój, kiedy wołam, a zmiłuj się nademną, i wysłuchaj mię.
Gda2017	Usłysz, PANIE, mój głos, gdy wołam; zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie.
PsBycz	Wysłuchaj, Panie, głos-mój, bo wołam; więc zmiłuj-się-nademną, i-odpowiédz-mi.
Goet	Usłysz, Panie; głośno wołam do Ciebie; bądź mi łaskaw i wysłuchaj mnie!
PsCylk	Usłysz Boże głos mój gdy wołam, zmiłuj się nademną i wysłuchaj mnie.
PsKrusz	Wysłuchaj Panie, głosu mego, gdy wołam; zmiłuj się nademną i wysłuchaj mnie!
PsAszk	Wysłuchaj, o Jehowo, głosu mego, gdy wołam, bądź mi miłościw i racz mi się odezwać.
PsSzer	Słuchaj, Panie, gdy wołam, a zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie!
Tys1	(26:7) Usłysz, Panie, głos mój: wołam, zmiłuj się nade mną i mnie wysłuchaj.
Tys5	Usłysz, Panie, głos mój - wołam: zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie!
Bryt	Słuchaj, Panie, głosu mego, gdy wołam, I zmiłuj się nade mną, i wysłuchaj mnie!
Pozn	Usłysz, Jahwe, głośne me wołanie, okaż mi łaskę i racz mnie wysłuchać!
WarPra	O Panie, niech dojdzie do Ciebie mój głos, okaż mi swoją łaskawość i racz mnie wysłuchać!
STB	Usłysz, BOŻE, mój głos, kiedy wołam; zmiłuj się nade mną i mnie wysłuchaj.
EIB	Wysłuchaj, PANIE, głosu mojego wołania, Zmiłuj się nade mną, poślij swą odpowiedź!

Ps 27,8

PsFlor	(26:13) Tobie rzekło jest sierce moje, szukało jest ciebie oblicze moje, oblicza twego, Gospodnie, będę dobywać.
PsPul	(26:13) Tobie rzekło sierce moje, szukało ciebie lice moje, lice twoje, Gospodnie, będę szukał.
Wuj1923	Tobie rzekło serce moje, szukało cię oblicze moje: oblicza twego, Panie, szukać będę.
Gda1881	O tobie przemyśla serce moje, któryś rzekł: Szukajcie twarzy mojej; przetoż twarzy twojej, Panie! szukać będę.
Gda2017	Gdy mówiłeś: Szukajcie mojego oblicza, moje serce mówiło do ciebie: Twojego oblicza, PANIE, będę szukać.
PsBycz	Za-Ciebie mówi sercé-mojé: „Szukajcie oblicza mego:” Ja, oblicza-Twego, o-Panie! będę-szukał.
Goet	Serce moje przypomina Tobie słowa Twoje: "Szukajcie oblicza mego!" Przeto szukam, Panie, oblicza Twego.
PsCylk	O tobie mówi serce moje: Szukajcie oblicza mojego; otóż oblicza Twego Boże, szukam.
PsKrusz	Do Ciebie mówiło serce moje; szukała Cię twarz moja. Oblicza Twego szukać będę.
PsAszk	Tobie serce moje przypisuje słowa: "Szukajcie kierunku Mego oblicza!" - ja kierunku oblicza Twego pożądam, o Jehowo!
PsSzer	O Tobie mówi mi serce: Szukajcie oblicza Mego! Przeto szukam oblicza Twego, Panie.
Tys1	(26:8) Do Ciebie mówi serce moje; oblicze moje Cię szuka; szukam, o Panie, Twojego oblicza;
Tys5	O Tobie mówi moje serce: Szukaj Jego oblicza! Szukam, o Panie, Twojego oblicza;
Bryt	Z natchnienia twego mówi serce moje: „Szukajcie oblicza mego! ” Przeto oblicza twego szukam, Panie.
Pozn	Do Ciebie przemawia moje serce, Ciebie wyglądają oczy moje, szukam oblicza Twego, Jahwe!
WarPra	Me serce pamięta, by szukać Twojego oblicza, Twojego oblicza zawsze pragnę szukać.
STB	O Tobie mówi moje serce: Szukajcie Mego oblicza; otóż szukam Twojego oblicza, BOŻE.
EIB	Idź - zachęciło mnie serce - Szukaj Jego oblicza! Twojego oblicza szukam zatem, PANIE,

Ps 27,9

PsFlor	(26:14) Nie odwracaj oblicza twego ote mnie, nie odchylaj sie w gniewie od sługi twego. (26:15) Pomocnik moj jeś ty; nie ostawiaj mie ni wzgardzaj mie, Boże, zbawicielu moj.
PsPul	(26:14) Nie odwracaj lica twego ode mnie, nie odstępaj w gniewie od sługi twego. (26:15) Pomocnik moj jeś ty; nie odstaj mie ni odrzucaj mie, Boże, zbawicielu moj.
Wuj1923	Nie odwracaj oblicza twego odemnie: nie odstępuj w gniewie od sługi twego: bądź pomocnikiem moim, nie opuszczaj mię, ani mię wzgardzaj, Boże, zbawicielu mój.
Gda1881	Nie ukrywajże twarzy twojej przedemną, ani odrzucaj w gniewie sługi twego; tyś bywał ratunkiem moim, nie opuszczajże mię, ani mię odstępuj, Boże zbawienia mego.
Gda2017	Nie ukrywaj przede mną twojego oblicza ani nie odtrącaj w gniewie swego sługi; ty jesteś moją pomocą, nie opuszczaj mnie i nie odchodź, Boże mego zbawienia.
PsBycz	Nie ukrywaj oblicza-Twego przede-mną; nie odpychaj, z-gniéwem, sługi-Twojego; Tyś pomocą-mą bywał; nie opuszczaj-mię, i-nie porzucaj-mię, o-Boże zbawienia-mego!
Goet	Nie ukrywaj oblicza Swego przede mną i nie odrzucaj w gniewie sługi Swego; bowiem Tyś był mi pomocą. Nie pozostawiaj mię i nie opuszczaj mnie, Boże zbawienia mego!
PsCylk	Nie ukrywaj oblicza Twego przedemną, nie odtrącaj w gniewie sługi Twojego; pomocą moją byłeś, nie porzucaj i nie opuszczaj mnie, Panie wybawienia mojego.
PsKrusz	Nie ukrywaj Twego oblicza przedemną; nie opuszczaj w gniewie sługi Twego. Tyś był pomocą moją. Nie opuszczaj mnie i nie zapominaj o mnie, o Boże, Zbawco mój!
PsAszk	Nie zakrywaj oblicza Twego przedemną, nie odchyl w gniewie z drogi prawej Twego sługi, a jakoś był mą pomocą, tak też mnie nie odtrącisz ani nie porzucisz, Boże mego wybawienia.
PsSzer	Nie ukrywaj oblicza swego przede mną, nie odtrącaj w gniewie sługi swego! Tyś pomocą moją: Nie porzucaj mnie, i nie opuszczaj mnie, Boże zbawienia mego!
Tys1	(26:9) oblicza Twego nie kryj przede mną, sługi swojego nie odpędzaj w gniewie. Tyś mą pomocą, więc mnie nie odrzucaj, i nie opuszczaj mnie, Boże, mój Zbawco!
Tys5	swego oblicza nie zakrywaj przede mną, nie odpędzaj z gniewem swojego sługi! Ty jesteś moim wspomożeniem, więc mnie nie odrzucaj i nie opuszczaj mnie, Boże, moje Zbawienie!
Bryt	Nie ukrywaj oblicza swego przede mną! Nie odtrącaj w gniewie sługi swego! Ty jesteś pomocą moją: Nie odrzucaj mnie I nie opuszczaj mnie, Boże zbawienia mego!
Pozn	Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, nie odtrącaj w gniewie swego sługi! Tyś moją pomocą! Nie porzucaj mnie i nie opuszczaj, Boże, mój Wybawicielu!
WarPra	Nie ukrywaj przede mną Swej twarzy i nie oddalaj od siebie w gniewie Twego sługi! Byłeś już przecież dla mnie oparciem, nie odrzucaj więc mnie i nie opuszczaj, Boże, mój Zbawicielu!
STB	Nie ukrywaj przede mną Twego oblicza, nie odtrącaj w gniewie Twojego sługi; Ty byłeś moją pomocą; nie porzucaj mnie i nie opuszczaj, Boże mojego zbawienia.
EIB	Nie odmawiaj mi, proszę, spotkania ze sobą. Nie odrzucaj w gniewie swego sługi - Jesteś mą pomocą, zechciej nie odtrącać, Nie pozostaw samotnym, Boże mojego zbawienia!

Ps 27,10

PsFlor	(26:16) Bo ociec moj i mać moja ostawili są mie, ale Gospodzin przyjął jest mie.
PsPul	(26:16) Bo ociec moj i mać moja opuścili mie, ale Gospodzin przyjął mie.
Wuj1923	Albowiem ojciec mój i matka moja opuścili mię: ale Pan przyjął mię.
Gda1881	Choć ojciec mój, i matka moja opuścili mię, wszakże Pan przyjął mię.
Gda2017	Choćby ojciec i matka opuścili mnie, to PAN mnie przygarnie.
PsBycz	Kiedykolwiekby ojciec-mój, i-matka-moja, opuścili-mię; wszelako Pan zabierze-mię.
Goet	Bo ojciec mój i matka moja opuścili mnie; wszakże Pan mnie przyjmuje.
PsCylk	Bo ojciec mój i matka mnie opuścili, ale Bóg mnie przygarnie.
PsKrusz	Bo ojciec mój i matka moja mnie opuścili, a Pan przyjął mnie.
PsAszk	Bo ojciec mój i matka moja mnie odeszli a Jehowa mnie przygarnie.
PsSzer	Choć ojciec i matka mnie opuścili, jednak Pan przygarnia mnie.
Tys1	(26:10) Choćby mnie opuścili ojciec mój i matka, to jednak Pan mnie przygarnie.
Tys5	Choćby mnie opuścili ojciec mój i matka, to jednak Pan mnie przygarnie.
Bryt	Choćby ojciec i matka mnie opuścili, Pan jednak mnie przygarnie.
Pozn	Choćby mnie ojciec i matka opuścili, Jahwe mnie przyjmie.
WarPra	Choćby mnie opuścili ojciec i matka, wiem, że Pan mnie przyjmie.
STB	Chociaż mój ojciec i matka mnie opuścili, ale WIEKUISTY mnie przygarnie.
EIB	Choćby mnie opuścili i ojciec, i matka, PAN mnie do siebie przygarnie.

Ps 27,11

PsFlor	(26:17) Zakon położ mi, Gospodnie, na drodze twej i nawiedzi mie na stdzę prawą prze nieprzyjaciele moje.
PsPul	(26:17) Zakon położ mi, Gospodnie, na drodze twej i nawiedzi mie na ścieżkę prawą prze nieprzyjaciele moje.
Wuj1923	Zakon mi ustaw, Panie, w drodze twojéj: i prowadź mię prostą ścieżką dla nieprzyjaciół moich.
Gda1881	Naucz mię, Panie! drogi twojej, a prowadź mnie ścieżką dla tych, którzy mię podstrzegają.
Gda2017	Naucz mnie, PANIE, twojej drogi i prowadź mnie ścieżką prostą ze względu na moich wrogów.
PsBycz	Pokaż-mi, o-Panie! drogę-Twę, i-prowadź-mię na-ścieszkę równą, z-powodu nieprzyjaciół-moich.
Goet	Naucz mię, Panie, drogi Swojej i prowadź mnie ścieżką prostą dla wrogów moich.
PsCylk	Wskaż mi Boże drogę Twoję, i prowadź po ścieżce prostéj, wbrew czyhającym na mnie.
PsKrusz	Naucz mnie, Panie, drogi swej, a prowadź mnie ścieżką prostą, gdyz mnie prześladują.
PsAszk	Poucz mnie, Jehowo, o drodze Twej i prowadź mię drogą prostej uczciwości ze względu na tych, co radziby zapanować nademną.
PsSzer	Wskaż mi, Panie, drogę swoją i prowadź mnie ścieżką prostą z powodu wrogów moich!
Tys1	(26:11) Naucz mnie, Panie, Twej drogi, prowadź mnie ścieżką równą przez wzgląd na mych przeciwników.
Tys5	Panie, naucz mnie Twojej drogi, prowadź mnie ścieżką prostą, z powodu mych wrogów!
Bryt	Naucz mnie, Panie, drogi swojejI prowadź mnie ścieżką prostą z powodu wrogów moich!
Pozn	Wskaż mi, Jahwe, drogę Twoją i prowadź mnie prostą ścieżką ze względu na tych, którzy mnie prześladują!
WarPra	Pokaż mi, Panie, Twoją drogę, wyprowadź mnie na ścieżkę prostą na złość moim wrogom.
STB	Wskaż mi Twoją drogę, WIEKUISTY, oraz wbrew czyhających na mnie, prowadź po prostej ścieżce.
EIB	Naucz mnie, proszę, swojej drogi, PANIE, I z powodu mych wrogów prowadź prostą ścieżką.

Ps 27,12

PsFlor	(26:18) Nie dawaj mie w dusze zamącające mie, bo wstali są przeciwo mnie świadkowie krzywi i sełgała jest lichota sobie.
PsPul	(26:18) Nie dawaj mie miedzy dusze zamącające mie, bo powstali przeciwo mnie świadkowie złośni i sełgała jest złość sobie.
Wuj1923	Nie podawaj mię na dusze trapiących mię; albowiem powstali przeciwko mnie świadkowie fałszywi, i skłamała nieprawość sobie.
Gda1881	Niepodawajże mię na wolę nieprzyjaciół moich; albowiemci powstali przeciwko mnie świadkowie fałszywi, i ten, który tchnie okrucieństwem.
Gda2017	Nie wydawaj mnie na pastwę moich nieprzyjaciół, bo powstali przeciwko mnie fałszywi świadkowie i ci, którzy dyszą okrucieństwem.
PsBycz	Nie oddawaj-mię na-wolą wrogów-mych; bo powstały, przeciw-mnie, świadki fałszywe, i-tchnące krzywdą.
Goet	Nie wydawaj mnie na pastwę gnębicieli moich; albowiem powstali przeciwko mnie fałszywi świadkowie i ci, co zioną gwałtem.
PsCylk	Nie wydaj mnie na wolę ciemięzców moich, bo powstawają przeciw mnie świadki fałszywe, i tchnące bezprawiem.
PsKrusz	Nie oddawaj mnie na wolę nieprzyjaciół moich, ponieważ powstali przeciwko mnie świadkowie przewrotni, i ten, co tchnie okrucieństwem.
PsAszk	Nie oddawaj mnie na pastwę mych dręczycieli, gdyż powstają przeciwko mnie świadkowie kłamstwa a sieją postrach.
PsSzer	Nie wydaj mnie na pastwę dręczycieli moich, bo fałszywi świadkowie powstają przeciwko mnie i dyszą okrucieństwami!
Tys1	(26:12) Nie wydaj mnie pragnieniu nieprzyjaciół moich, bo przeciw mnie powstali kłamliwi świadkowie i ci, którzy dyszą gwałtem.
Tys5	Nie wydawaj mnie na łaskę moich nieprzyjaciół, bo przeciw mnie powstali kłamliwi świadkowie i ci, którzy dyszą gwałtem.
Bryt	Nie wydaj mnie na pastwę wrogów moich, Bo fałszywi świadkowie powstają przeciwko mnie i dyszą gwałtem!
Pozn	Nie wydawaj mnie na pastwę moich przeciwników, bo powstali przeciwko mnie fałszywi świadkowie, dysząc żądzą gwałtu.
WarPra	Nie wydawaj mnie w ręce nieprzyjaciół moich, bo fałszywie zeznają, źle świadczą o mnie.
STB	Nie wydaj mnie na wolę mych ciemięzców, bo powstają przeciw mnie fałszywi świadkowie i tchną bezprawiem.
EIB	Nie wydaj mnie tym ludziom na pożarcie, Bo fałszywi świadkowie już na mnie czyhają, Już chcą zeznawać ludzie skorzy do gwałtu!

Ps 27,13

PsFlor	(26:19) Wierzę widzieć dobra boża w ziemi żywących.
PsPul	(26:19) Wierzę uźrzeć dobra boża w ziemi żywących.
Wuj1923	Wierzę, iż oglądam dobra Pańskie w ziemi żywiących.
Gda1881	Bym był nie wierzył, że mam oglądać dobroć Pańską w ziemi żyjących, źleby o mnie było.
Gda2017	Zniechęciłbym się, gdybym nie wierzył, że będę oglądał dobroć PANA w ziemi żyjących.
PsBycz	Biada mi! jeślibym-nie wierzył ujrzeniu-się w-dobroci Pana, w-krainie żyjących.
Goet	Wierzę jednak niezłomnie, że oglądać będę dobroć Pańską w ziemi żyjących.
PsCylk	Gdybym nie był pewnym ujrzeć dobroć Boga w krainie życia...
PsKrusz	Czyż nie uwierzyłem, że mam oglądać dobroć Pańską w ziemi żyjących?
PsAszk	(27:13a) Jeślibym tedy ja sam wierzyć nie mógł w to, że danem mi będzie oglądać dobrotliwość Jehowy w krainie żywota,
PsSzer	Wierzę, że jeszcze zaznam dobroci Pana w krainie żyjących.
Tys1	(26:13) Wierzę, iż dobra Pańskie będę oglądał w ziemi żyjących.
Tys5	Wierzę, iż będę oglądał dobroć Pańską w ziemi żyjących.
Bryt	Ja jednak wierzę, że ujrzę dobroć PanaW krainie żyjących.
Pozn	Wierzę niewzruszenie, że doświadczę dobroci Jahwe w krainie żyjących.
WarPra	A ja jestem pewien, że będę oglądał łaskawość Pana w krainie żyjących.
STB	O, gdybym nie był pewny, że w Krainie Życia zobaczę dobroć BOGA...
EIB	Ja jednak wierzę, że zobaczę Dobroć PANA w krainie żyjących.

Ps 27,14

PsFlor	(26:20) Czakaj Gospodna, mężnie czyń i postrobi sie sierce twoje, i cirzpi Gospodna.
PsPul	(26:20) Pożdzi Gospodna, mężnie czyń i poćwirdzono będzie sierce twoje, i ożydaj Gospodna.
Wuj1923	Oczekawaj Pana, mężnie czyń: i niech się zmocni serce twoje, a czekaj na Pana.
Gda1881	Oczekujże Pana, zmacniaj się, a on utwierdzi serce twoje; przetoż oczekuj Pana.
Gda2017	Oczekuj PANA, bądź dzielny, a on umocni twoje serce; oczekuj więc PANA.
PsBycz	Nadzieję-miéj, w Panu, wytrwałym-bądź; a-On-wzmocni sercé-twojé; przeto-oczekuj na Pana.
Goet	Ufnie oczekuj Pana! Bądź dobrej myśli i serca odważnego, a ufnie oczekuj Pana.
PsCylk	Polegaj na Bogu, bądź silnym, a utwierdzi się serce twoje; tak, polegaj na Bogu.
PsKrusz	Oczekuj Pana, Bądź mocny: On utwierdzi twe serce, przeto oczekuj Pana.
PsAszk	(27:13b) ty wypatruj Jehowy, pełen nadziei, bądź mężnym a wzmocni Twe serce i z nadzieją w sercu oczekuj Jehowy!
PsSzer	Oczekuj ufnie Pana! Bądź mężny i niech będzie niezłomne serce twoje, i oczekuj ufnie Pana!
Tys1	(26:14) Wyczekuj Pana i bądź mężny, niech się twe serce umocni i wyczekuj Pana.
Tys5	Ufaj Panu, bądź mężny, niech się twe serce umocni, ufaj Panu!
Bryt	Miej nadzieję w Panu! Bądź mężny i niech serce twoje będzie niezłomne! Miej nadzieję w Panu!
Pozn	Nadzieję w Jahwe pokładaj! Bądź mężny i umocnij swoje serce! Ufaj Jahwe!
WarPra	Zaufaj więc Panu i bądź mężny, bądź odważny i miej nadzieję w Panu!
STB	Polegaj na WIEKUISTYM, bądź silnym, a utwierdzi się twoje serce; tak, polegaj na WIEKUISTYM.
EIB	Oczekuj PANA! Bądź mężny! On wzmocni twe serce. Oczekuj PANA!

Psalm 28

Ps 28,1

PsFlor	(27:1) Ku tobie, Gospodnie, wołać będę, Boże moj, nie milczy ote mnie; by niegdy nie milczał ote mnie i przypodoban będę zstąpającym w otchłań.
PsPul	(27:1) K tobie, Gospodnie, wołać będę, Boże moj, nie milczy ode mnie; by niegdy nie milczał ode mnie i przypodoban będę zstępującym w otchłań.
Wuj1923	Psalm samemu Dawidowi. Do ciebie, Panie, będę wołał, Boże mój, nie milcz przedemną: abyś kiedy nie milczał przedemną, i stałbym się podobny zstępującym do dołu.
Gda1881	Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie! wołam, skało moja! nie milcz na wołanie moje, bym snać, jeźli mi się nie ozwiesz, nie stał się podobnym zstępującym do grobu.
Gda2017	Psalm Dawida. Do ciebie wołam, PANIE, Skało moja; nie bądź głuchy na moje wołanie, abym jeśli się nie odezwiesz, nie stał się podobny do zstępujących do dołu.
PsBycz	Psalm Dawida. Do-Ciebie, Panie, wołam, o-Skało-moja! nie milczże przede-mną; bo, umilkłlibyś przede-mną więc-porównan-byłbym, z zstępującymi do grobu.
Goet	Dawida. DO Ciebie, Panie, wołam; opoko moja, nie odwróć się ode mnie w milczeniu, abym jeśli w milczeniu trwać będziesz, nie upodobnił się do zstępujących do grobu!
PsCylk	Od Dawida. - Do Ciebie Boże wołam, opoko moja, nie bądź głuchym dla mnie; bo gdy milcząc odwrócisz się odemnie, podobnym będę do zstępujących do grobu.
PsKrusz	Dawida. Do Ciebie, Panie, będę wołał: ucieczko moja nie oddalaj się odemnie; nie bądź względem mnie milczącym, abym nie stał się podobnym do tych, co wstępują w przepaść!
PsAszk	(Psalm) Dawidowy. Do Ciebie Jehowo wołam: "Ty moja opoko, nie bądź głuchym na me wołanie, abym. - gdybyś zamilkł, odwracając się odemnie, nie zrównał się z tymi, co zstępują do podziemi".
PsSzer	Dawidowy. Do Ciebie, Panie, wołam, skało moja, nie bądź głuchy dla mnie, bym jeśli się nie odezwiesz, nie był podobny schodzącym do grobu!
Tys1	(27:1) Dawidowy. Do Ciebie, Panie, wołam; Opoko moja, nie bądź dla mnie głuchy, bym wówczas, gdy mnie nie wysłuchasz, nie stał się podobny do tych, co zstępują do grobu.
Tys5	Dawidowy. Do Ciebie, Panie, wołam, Opoko moja, nie bądź wobec mnie głuchy, bym się nie stał przez Twoje milczenie jak ci, którzy zstępują do grobu.
Bryt	Dawidowy. Do ciebie wołam, Panie, skało moja, Nie bądź głuchy na wołanie moje, Abym, jeślibyś milczał, Nie stał się podobny do tych, którzy schodzą do grobu!
Pozn	[Psalm] Dawida. Do Ciebie, Jahwe, wołam, Opoko moja! Nie pozostawaj dla mnie głuchy, abym przez Twoje milczenie nie stał się podobny do tych, którzy zstępują do grobu!
WarPra	Psalm Dawida. Do Ciebie wołam, o Panie, opoko moja! Nie odwracaj się więc w milczeniu ode mnie, bo jeśli zamilkniesz, ja stanę się podobny do dawno pogrzebanych.
STB	Od Dawida. Do Ciebie wołam, WIEKUISTY, moja Skało, nie bądź dla mnie głuchym. Bo gdy milcząc, odwrócisz się ode mnie, stanę się podobnym do schodzących do dołu.
EIB	Dawidowy. PANIE, do Ciebie wołam, Nie bądź głuchy na mój głos, moja Opoko, Abym przez Twoje milczenie Nie stał się jak ci, którzy schodzą do grobu.

Ps 28,2

PsFlor	(27:2) Wysłuszaj, Gospodnie, głos mojej prośby, gdy proszę ku tobie, gdy podnaszaję ręce moje ku kościołu świętemu twemu.
PsPul	(27:2) Wysłuchaj, Gospodnie, głos prośby mojej, gdy ciebie proszę, gdy wzdzigaję ręce moje ku kościołowi świętemu twemu.
Wuj1923	Wysłuchaj, Panie, głos prośby mojéj, gdy się modlę tobie: gdy podnoszę ręce swe ku kościołowi twemu świętemu.
Gda1881	Wysłuchajże głos próśb moich, gdy wołam do ciebie, gdy podnoszę ręce moje do świątnicy świętej twojej.
Gda2017	Usłysz głos mego błagania, gdy wołam do ciebie, gdy podnoszę ręce ku twojemu miejscu najświętszemu.
PsBycz	Słuchaj głosu błagań-mych, za-wołania-mego do-Ciebie, za-podnoszenia rąk-moich, do przybytku Świętości-Twojéj.
Goet	Usłysz głos błagania mojego, gdy wołam do Ciebie, gdy podnoszę ręce moje do miejsca najświętszego świątyni Twojej.
PsCylk	Słuchaj głosu próśb moich, gdy wołam do Ciebie, gdy wznoszę ręce moje do przybytku Twego świętego.
PsKrusz	Wysłuchaj głosu błagań moich, gdy wołam do Ciebie, gdy wznoszę ręce ku modlitewni świętej Twojej!
PsAszk	Usłuchaj głosu mych próśb błagalnych, gdy w boleści Cię wzywam, kiedy wznoszę me ręce ku przybytkowi Twej świętości.
PsSzer	Wysłuchaj głośnego błagania mego, gdy wołam do Ciebie, gdy podnoszę ręce swoje ku Najświętszemu Twej świątyni!
Tys1	(27:2) Usłysz głos błagania mego, gdy wołam do Ciebie, gdy wznoszę ręce do świętego przybytku Twojego.
Tys5	Usłysz głos mego błagania, gdy wołam do Ciebie, gdy wznoszę ręce do świętego przybytku Twego.
Bryt	Wysłuchaj głosu błagania mego, gdy wołam do ciebie, Gdy podnoszę ręce ku najświętszemu miejscu świątyni twojej!
Pozn	Usłysz głos mego błagania, gdy wołam do Ciebie, gdy wznoszę ręce ku Twemu świętemu Przybytkowi!
WarPra	Wysłuchaj mego błagania gdy do Ciebie wołam, gdy wznoszę ręce do świętego przybytku Twego.
STB	Słuchaj głosu mych próśb, kiedy do Ciebie wołam, gdy wznoszę moje ręce do świętego Twego Przybytku.
EIB	Zwróć uwagę na moje błagania, kiedy głos kieruję do Ciebie, Gdy podnoszę ręce ku Twemu najświętszemu miejscu.

Ps 28,3

PsFlor	(27:3) By pospołu nie dał ❬mie❭ z grzesznymi a z czyniącymi lichotę nie zgubiaj mie, (27:4) jiż to mowią pokoj z bliźnim swojim, ale zła w siercoch jich.
PsPul	(27:3) By nie jednako mie dał z grzeszniki a z czyniącymi złość nie zgubiaj mie, (27:4) jiż to mołwią pokoj z swymi bliźnimi, ale źle w siercach jich.
Wuj1923	Nie pociągaj mię pospołu z grzeszniki: i z czyniącymi nieprawość nie zatracaj mię: którzy mówią pokój z bliźnim swoim, a złość w sercach ich.
Gda1881	Nie zagarniaj mię z niezbożnymi, i z czyniącymi nieprawość, którzy mówią o pokoju z bliźnimi swymi a myślą złe w sercach swoich.
Gda2017	Nie zabieraj mnie z niegodziwymi i z czyniącymi nieprawość, którzy mówią o pokoju z bliźnimi, a zło jest w ich sercach.
PsBycz	Nie w ciągaj-mię z bezbożnymi, i-z sprawcami złego, mówiącymi przyjaźnie, z bliźnimi swoimi; lecz złośliwość w-sercu-ich.
Goet	Nie porwij mię z bezbożnymi i z przestępcami, którzy mówią z bliźnimi swoimi przyjaźnie, a zło jest w sercach ich.
PsCylk	Nie porywaj mnie z bezbożnymi, i ze złoczyńcami, głoszącymi pokój dla bliźnich, gdy złość mają w sercu swojém.
PsKrusz	Nie ciągnij mnie z bezbożnymi i z popełniającymi grzech, którzy mówią: pokój bliźnim moim, a w sercach ich jest nieprawość.
PsAszk	Nie podawaj mnie społem z niegodziwcami i złoczyńcami, którzy zapewniają przyjaciół swych o pokoju a nikczemność w ich sercu.
PsSzer	Nie zabieraj mnie z bezbożnymi i ze złoczyncami, którzy przyjaźnie mówią z bliźnimi swymi, a złość jest w sercu ich!
Tys1	(27:3) Nie gub mnie z grzesznikami i z tymi, co czynią nieprawość, co mówią o pokoju z bliźnimi swoimi, a w duszy żywią zły zamiar.
Tys5	Nie gub mnie z występnymi i z tymi, co czynią nieprawość, co rozmawiają przyjaźnie z bliźnimi, a w duszy żywią zły zamiar.
Bryt	Nie uprowadzaj mnie z bezbożnymi i z tymi, którzy czynią nieprawość, Którzy mówią o pokoju z bliźnimi swymi, a złość jest w sercu ich!
Pozn	Nie zabieraj mnie wespół z bezbożnymi i tymi, co dopuszczają się nieprawości, którzy o pokoju mówią z bliźnimi swymi, a w sercach żywią złość.
WarPra	Nie odrzucaj mnie między złych i grzesznych, między tych, co pozdrawiają bliźnich, ale w swoich sercach noszą nienawiść.
STB	Nie zagarniaj mnie z bezbożnymi oraz ze złoczyńcami, co głoszą pokój dla bliźnich, kiedy mają złość w swoim sercu.
EIB	Nie zabieraj mnie z bezbożnymi, nie łącz z tymi, którzy postępują podle, Którzy swoim bliźnim mówią o pokoju, podczas gdy w sercach knują zło!

Ps 28,4

PsFlor	(27:5) Daj jim podług skutkow jich i podług lichoty nalezienia jich. (27:6) Podług skutkow ręku jich daj jim, wroć odpłacenie jich jim.
PsPul	(27:5) Daj jim podług jich skutkow i podług jich lichoty nalezienia. (27:6) Podług skukow ręku jich daj jim, wroć odpłacenie jich jim.
Wuj1923	Daj im według uczynków ich, i według złości wymysłów ich: według spraw ręku ich oddaj im: oddaj im zapłatę ich.
Gda1881	Oddajże im według spraw ich i według złych uczynków ich; według pracy rąk ich oddaj im, oddaj im zapłatę ich.
Gda2017	Oddaj im według ich uczynków i według zła ich postępków; według czynów ich rąk odpłać im, oddaj im, co im się należy.
PsBycz	Daj im, według-czynów-ich, i-według-złośliwości działań-ich; według-pracy rąk-ich, oddaj im; oddaj, nagrodę-ich, onym.
Goet	Oddaj im według postępowania ich i według złości uczynków ich; oddaj im według dzieła rąk ich, odpłać im według ich zasługi!
PsCylk	Oddaj im według spraw ich, i w miarę złości uczynków ich; podług dzieła rąk ich oddaj im, oddaj im ich zapłatę.
PsKrusz	Odpłać im według uczynków ich, i według przewrotności spraw ich: według uczynków rąk ich oddaj im zapłatę ich.
PsAszk	Daj im wedle ich czynów, i niecności ich uczynków, jako dzieło ich rąk zwróć należną im nagrodę.
PsSzer	Oddaj im według czynu ich i według złych uczynków ich, oddaj im według dzieła rąk ich, odpłać im, jak zasłużyli!
Tys1	(27:4) Odpłać im według ich czynów i według złości ich zbrodni. Według dzieła ich rąk im odpłać, oddaj im własne ich czyny.
Tys5	Odpłać im według ich czynów i według złości ich postępków! Według dzieła ich rąk im odpłać, oddaj im własnymi ich czynami!
Bryt	Odpłać im według czynu ichI według złości uczynków ich, Według dzieła rąk ich odpłać im, Oddaj im, jak zasłużyli!
Pozn	Odpłać im według ich czynów i według złości ich postępków; oddaj im według dzieła ich rąk i daj im odpłatę za to, czego się dopuścili!
WarPra	Odpłać im wedle ich pożądliwości i według ich niecnych czynów. Oddaj im, na co zasłużyli dziełami rąk swoich, niechaj ich uczynki do nich samych wrócą.
STB	Oddaj im według ich spraw i na miarę złości ich uczynków; oddaj im według dzieła ich rąk; oddaj im ich zapłatę.
EIB	Odpłać im tak, jak zasłużyli - Według podłości ich poczynań. Oddaj im według ich postępków, Przygotuj im zapłatę!

Ps 28,5

PsFlor	(27:7) Bo nie urozumieli są skutkow bożych i we skutki ręku jich; rozproszysz je a nie usiedlisz jich.
PsPul	(27:7) Bo nie urozumieli skutkow bożych i we skutki ręku jich skazisz je a nie usiedlisz jich.
Wuj1923	Albowiem nie zrozumieli spraw Pańskich, i uczynków rąk jego: zepsujesz je, a nie zbudujesz ich.
Gda1881	Albowiem nie zrozumiewają spraw Pańskich, ani uczynków rąk jego; przetoż ich popsuje, a nie pobuduje ich.
Gda2017	Skoro nie zważają na czyny PANA ani na dzieła jego rąk, on zniszczy ich i nie odbuduje.
PsBycz	Bo, oni, nieuważają na dziéła. Pana, i-na prace rąk-Jego; On-zburzy-ich, a,-nie zbuduje-ich.
Goet	Albowiem nie zważają na uczynki Pańskie, ani na dzieło rąk Jego; dlatego ich zniszczy i nie odbuduje!
PsCylk	Bo nie zważają na sprawy Boże i dzieło rąk Jego; oby ich zburzył, a nie odbudował ich.
PsKrusz	Ponieważ nie pojęli spraw Pańskich i dzieł rąk Jego, przeto rozproszy ich, a nie pobuduje ich.
PsAszk	Bo wszak nie rozumieją oni poczynań Jehowy ani dzieła rąk Jego, przeto ich zburzy a nie zbuduje.
PsSzer	Bo nie zważają na sprawy Pana, ani na dzieła rąk Jego, przeto zniszczy ich i nie odbuduje ich.
Tys1	(27:5) Skoro na czyny Pańskie nie zważają, ani na dzieła rąk Jego: niechaj ich zniszczy, a nie odbuduje.
Tys5	Skoro nie zważają na czyny Pana ani na dzieła rąk Jego: niechaj On ich wytraci, a nie odbuduje!
Bryt	Bo nie zważają na sprawy Pana, Ani na dzieła rąk jego, Przeto zniszczy ich i nie odbuduje.
Pozn	Nie zważają bowiem na czyny Jahwe ani na dzieło rąk Jego; On ich powali i już nie podźwignie.
WarPra	Nie zważają wcale na czyny Pana ani na dzieła rąk Jego. Niech więc powali ich na ziemię i nie podniesie więcej!
STB	Gdyż nie zważają na sprawy WIEKUISTEGO i dzieło Jego rąk; oby ich zburzył i ich nie odbudował.
EIB	Nie pojmują oni czynów PANA Ani nie rozumieją dzieła Jego rąk, Dlatego zniszczy ich On i już nie odbuduje.

Ps 28,6

PsFlor	(27:8) Błogosławiony Gospodzin, bo wysłuszał jest głos prośby mojej.
PsPul	(27:8) Pochwalon bądź Gospodzin, bo usłyszał jest głos prośby twojej.
Wuj1923	Błogosławiony Pan; bo wysłuchał głos prośby mojéj.
Gda1881	Błogosławiony Pan; albowiem wysłuchał głos próśb moich.
Gda2017	Błogosławiony niech będzie PAN, bo wysłuchał głosu mego błagania.
PsBycz	Niech-będzie-błogosławion Pan; bo wysłuchał głosu błagań-moich.
Goet	Niech będzie uwielbiony Pan, albowiem usłyszał głos błagania mego.
PsCylk	Błogosławiony Bóg, albowiem wysłuchał głos próśb moich.
PsKrusz	Bądź błogosławiony Panie, ponieważ wysłuchałeś głosu błagania mego.
PsAszk	Błogosławion Jehowa, gdyż wysłuchał On głosu mych próśb błagalnych.
PsSzer	Błogosławiony niech będzie Pan, bo wysłuchał głosu błagania mojego!
Tys1	(27:6) Błogosławiony Pan, usłyszał bowiem głos mego błagania, Pan mocą moją i tarczą!
Tys5	Błogosławiony Pan, usłyszał bowiem głos mego błagania.
Bryt	Błogosławiony niech będzie Pan, Gdyż wysłuchał głosu błagania mojego!
Pozn	Błogosławiony Jahwe, gdyż usłyszał głos mego błagania!
WarPra	Niech będzie Pan błogosławiony za to, że usłyszał moje błagania.
STB	Wysławiony WIEKUISTY, bo wysłuchał głosu mych próśb.
EIB	Niech będzie błogosławiony PAN, On wysłuchał moich błagań!

Ps 28,7

PsFlor	(27:9) Gospodzin pomocnik moj i odjimca moj a weń pwało jest sierce moje i pomożono mi. (27:10) I weskwtło jest ciało moje i z wolej mojej spowiadać sie będę jemu.
PsPul	(27:9) Gospodzin pomocnik moj i odjimca moj a weń pwało sierce moje i upomożon jeśm. (27:10) I zakwitło ciało moje i z wolej mojej spowiedać sie będę jemu.
Wuj1923	Pan pomocnik mój, i obrońca mój: w nim nadzieję pokładało serce moje, i ratowany jestem: i zakwitnęło znowu ciało moje: a z woli mojéj wyznawać mu będę.
Gda1881	Pan jest mocą moją i tarczą moją, w nim, nadzieję ma serce moje, a jestem poratowany; przetoż się rozweseliło serce moje, a pieśnią moją chwalić go będę.
Gda2017	PAN jest moją siłą i tarczą, moje serce jemu zaufało i doznałem pomocy; dlatego moje serce się rozweseliło i moją pieśnią będę go chwalić.
PsBycz	Pan siłą-mą, i-tarczą-moją; w-Nim ufa sercé-mojé, i-wspomożon-jestem; więc cieszy-się sercé-mé; zatém,-pieniem-mojém, będę-chwalił-Go.
Goet	Pan jest siłą moją i tarczą moją; Jemu ufało serce moje, i doznałem pomocy; w Nim weseli się serce moje, a pieśnią moją uwielbiać Go będę.
PsCylk	Bóg mocą i tarczą moją. W Niego ufało serce moje i wspomożony zostałem, i ucieszyło się serce moje; przeto pieśnią moją dzięki Mu złożę.
PsKrusz	Pan pomocą moją i obroną moją. W Nim zaufało serce moje i jestem umocniony, przeto uradowało się serce moje i w mej pieśni wysławiać Go będę.
PsAszk	Jehowa mą krzepką siłą i mą tarczą, w Nim spoczywa bezpiecznie me serce i pomoc znalazłem, toż raduje się me serce i ze zdroju mej pieśni Go wielbię.
PsSzer	Pan jest mocą moją i tarczą moją, Jemu zaufało serce moje. Doznałem pomocy, dlatego rozweseliło się serce moje i będę Go chwalił pieśnią.
Tys1	(27:7) Serce me Jemu zaufało: doznałem pomocy; więc serce me się cieszy i pieśnią moją Go sławię.
Tys5	Pan moją mocą i tarczą! Moje serce Jemu zaufało, doznałem pomocy, więc moje serce się cieszy i pieśnią moją Go sławię.
Bryt	Pan jest mocą moją i tarczą moją. W nim zaufało serce moje i doznałem pomocy, Rozweseliło się serce moje I pieśnią moją będę go sławił.
Pozn	Jahwe jest moją mocą i moim puklerzem; w Nim serce moje nadzieję położyło, toteż doznałem pomocy. Przeto serce moje jest pełne radości; pieśnią moją Go wysławiam.
WarPra	Pan jest moją siłą i tarczą, Jemu więc me serce zaufało. Wspomógł mnie, raduje się przeto me serce. Będę Mu śpiewał pieśń mojej wdzięczności.
STB	WIEKUISTY jest moją mocą i tarczą. W Niego wierzyło moje serce, a więc zostałem wspomożony, ucieszyło się moje serce; i dlatego złożę Mu dzięki moją pieśnią.
EIB	PAN moją mocą i tarczą, Zaufałem Mu całym sercem, a On zesłał mi swą pomoc. Serce wypełniła mi radość - Zanucę pieśń na Jego chwałę!

Ps 28,8

PsFlor	(27:11) Gospodzin moc luda swego i odjimca zbawienia pomazańca swego.
PsPul	(27:11) Gospodzin moc luda swego i pomocnik zbawienia pomazańca swego jest.
Wuj1923	Pan mocą ludu swego: i obrońcą zbawienia pomazańca swego.
Gda1881	Pan jest mocą swych, i mocą zbawienia pomazańca swego on jest.
Gda2017	PAN jest siłą dla swoich i twierdzą zbawienia swego pomazańca.
PsBycz	Pan, potęgą, dla-swego ludu; a,-twiérdzą-warowną Pomazańca-swego, On.
Goet	Pan jest siłą ich, i zbawiennem schronieniem pomazańca Swego.
PsCylk	Bóg obroną ich, i twierdzą zbawczą pomazańca Swego On.
PsKrusz	Pan mocą dla narodu swego, i On jest obrońcą zbawiennym pomazańca swego.
PsAszk	Serca i pieśni mej mocą Jehowa, On też potęgą wybawienia Swemu Pomazańcowi.
PsSzer	Pan jest mocą ludu swego i obroną zbawienia pomazańca swego.
Tys1	(27:8) Pan jest mocą dla ludu swojego, dla swego pomazańca jest twierdzą zbawienia.
Tys5	Pan jest mocą zbawczą dla swojego ludu, twierdzą zbawienia dla swego pomazańca.
Bryt	Pan jest mocą ludu swegoi twierdzą zbawienia pomazańca swego...
Pozn	Jahwe jest mocą swego ludu i zbawczą obroną swego pomazańca.
WarPra	To Pan jest mocą swego ludu, ochroną i wybawieniem dla pomazańca.
STB	WIEKUISTY jest obroną swoich, On jest zbawczą twierdzą Swojego pomazańca.
EIB	PAN jest mocą swojego ludu, On twierdzą wybawienia swego pomazańca.

Ps 28,9

PsFlor	(27:12) Zbawion uczyń lud twoj, Gospodnie, i pożegnaj dziedzinie twojej, i oprawiaj je, i powyszy je aż na wieki.
PsPul	(27:12) Zbawion uczyń lud twoj, Gospodnie, i pożegnaj dziedzinę twoję, i opiekaj sie jimi, i powyszy je aż na wieki.
Wuj1923	Zbaw lud twój, Panie, a błogosław dziedzictwu twojemu: i rządź je i wywyższaj je aż na wieki.
Gda1881	Zbaw lud twój, Panie! a błogosław dziedzictwu twemu, i paś ich, i wywyższaj aż na wieki.
Gda2017	Wybaw twój lud, PANIE, błogosław twemu dziedzictwu, paś ich i nieś na wieki.
PsBycz	Zachowaj lud-Twój, i-pobłogosław dziedzictwo-Twojé; oraz-paś-jé, i-wynieś-jé, aż-do wieczności.
Goet	Wybaw lud Swój i pobłogosław dziedzictwu Swemu, paś ich i noś ich aż na wieki.
PsCylk	Wspomóż lud Twój i błogosław dziedzictwu Twojemu; bądź im pasterzem i piastuj ich na wieki.
PsKrusz	Zbaw Panie, lud Twój, i błogosław dziedzictwu Twemu - i paś je i wywyż je aż na wieki.
PsAszk	Wybaw Twój lud i błogosław dziedzictwu Twemu a paś i prowadź je po wieki wieków!
PsSzer	Zbaw lud swój i błogosław dziedzictwu swemu, paś ich i piastuj ich na wieki!
Tys1	(27:9) Ocal Twój lud i błogosław Twemu dziedzictwu, bądź im pasterzem, piastuj ich na wieki.
Tys5	Ocal Twój lud i błogosław Twemu dziedzictwu, bądź im pasterzem, podtrzymuj ich na wieki.
Bryt	Zbaw lud swój i błogosław dziedzictwo swoje! Paś ich i podtrzymuj na wieki!
Pozn	Ocal swój lud i błogosław swemu dziedzictwu! Bądź im pasterzem i otaczaj ich opieką po wszystkie czasy!
WarPra	Wspieraj swój lud, błogosław dziedzictwo Twoje, wspomagaj go i trzymaj przy sobie na wieki.
STB	Wspomóż Twój lud oraz błogosław Twojemu dziedzictwu; bądź im pasterzem i piastuj ich na wieki.
EIB	Ocal swój lud, błogosław swe dziedzictwo! Bądź jego pasterzem i wspieraj na wieki!

Psalm 29

Ps 29,1

PsFlor	(28:1) Przynieście Gospodnu syny boże, przynieście Gospodnu syny barańcze.
PsPul	Psalm Dawidow. (28:1) Przynieście Gospodnu synowie boży, przynieście Gospodnu syny barańcze.
Wuj1923	Psalm Dawidowi, przy dokończeniu przybytku. Przynoście Panu synowie Boży, przynoście Panu syny baranie, przynoście Panu chwałę i część.
Gda1881	Psalm Dawidowy. Oddawajcie Panu synowie mocarzów, oddawajcie Panu chwałę i moc.
Gda2017	Psalm Dawida. Oddajcie PANU, synowie mocarzy, oddajcie PANU chwałę i moc.
PsBycz	Psalm Dawida. Oddawajcie Panu, o-Synowie władców! oddawajcie Panu cześć, i-chwałę.
Goet	Psalm Dawida. ODDAWAJCIE Panu, synowie Boży, oddawajcie Panu chwałę i moc!
PsCylk	Psalm Dawida. - Nieście Bogu, Synowie Boży, nieście Bogu chwałę i cześć.
PsKrusz	Psalm Dawida. Oddajcie Panu synowie Boży, oddajcie Panu chwałę i cześć.
PsAszk	Śpiew Dawidowy. Oddajcie Jehowie synowie sił Bożych, oddajcie Jehowie chwałę i moc.
PsSzer	Psalm Dawida. Oddajcie Panu, synowie Boży, oddajcie Panu chwałę i moc!
Tys1	(28:1) Psalm. Dawidowy. Przyznajcie Panu, synowie Boży, przyznajcie Panu chwałę i potęgę!
Tys5	Psalm. Dawidowy. Przyznajcie Panu, synowie Boży, przyznajcie Panu chwałę i potęgę!
Bryt	Psalm Dawidowy. Oddajcie Panu, synowie Boży, Oddajcie Panu chwałę i moc!
Pozn	Psalm Dawida. Oddajcie Jahwe, synowie Boży, oddajcie Jahwe chwałę i [wysławiajcie Jego] moc;
WarPra	Psalm Dawida. Oddajcie Panu, synowie nieba, oddajcie Panu cześć i chwałę.
STB	Psalm Dawida. Nieście WIEKUISTEMU, synowie Boga, nieście WIEKUISTEMU chwałę i cześć.
EIB	Psalm Dawida. Oddajcie PANU, synowie Boży, Oddajcie PANU chwałę, uznajcie Jego moc!

Ps 29,2

PsFlor	(28:2) Przynieście Gospodnu sławę i cześć, przynieście Gospodnu sławę imieniu jego, prosicie Gospodna w domu świętem jego.
PsPul	(28:2) Przynieście Gospodnu sławę i cześć, przynieście Gospodnu sławę imieniu jego, kłaniajcie sie Gospodnu w domu świętym jego.
Wuj1923	Przynoście Panu chwałę imieniowi jego: kłaniajcie się Panu w sieni świętéj jego.
Gda1881	Oddawajcie Panu chwałę imienia jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości.
Gda2017	Oddajcie PANU chwałę należną jego imieniu, oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości.
PsBycz	Oddawajcie Panu cześć, należną Imieniu-Jego; korzcie-się przed-Panem, w-ozdobnéj świątyni.
Goet	Oddawajcie Panu chwałę imienia Jego; módlcie się do Pana w ozdobie świętobliwości!
PsCylk	Nieście Bogu cześć imienia Jego; korzcie się przed Wiekuistym w nastroju świętym.
PsKrusz	Oddajcie Panu chwałę, uczcijcie pokłonem imię Pańskie w Przybytku świętym.
PsAszk	Oddajcie Jehowie chwałę Jego imienia, skłońcie się Jehowie w pięknie odświętnem.
PsSzer	Oddajcie Panu chwałę należną imieniu Jego. Złóżcie Panu pokłon w świętej szacie!
Tys1	(28:2) Przyznajcie Panu chwałę Jego imienia, w świętym stroju uwielbiajcie Pana.
Tys5	Przyznajcie Panu chwałę Jego imienia, na świętym dziedzińcu wielbijcie Pana!
Bryt	Oddajcie Panu chwałę należną imieniu jego! Złóżcie Panu pokłon w świętej szacie!
Pozn	oddajcie Jahwe chwałę, należną Jego Imieniu, w świętych szatach padnijcie na twarz przed Jahwe!
WarPra	Oddajcie cześć Imieniu Pana, padnijcie przed Panem na twarz w Jego przybytku!
STB	Nieście BOGU cześć Jego Imienia; w świętym nastroju ukorzcie się przed PANEM.
EIB	Oddajcie PANU chwałę godną Jego imienia! Pokłońcie Mu się w świętej szacie!

Ps 29,3

PsFlor	(28:3) Głos boży nad wodami, Bog wielmnożstwa zagrzmiał jest, Gospo[spo]dzin na wodach wielikich.
PsPul	(28:3) Głos boży nad wodami, Bog wielmostwa zagrzmiał, Gospodzin nad wielim wod.
Wuj1923	Głos Pański nad wodami. Bóg majestatu zagrzmiał: Pan nad wodami wielkiemi.
Gda1881	Głos Pański nad wodami; Bóg chwalebny wzbudza gromy, Pan nad wodami wielkiemi.
Gda2017	Głos PANA nad wodami; zagrzmiał Bóg chwały, PAN nad wielkimi wodami.
PsBycz	Głos Pana, nad wodami; Bóg chwały, grzmot-czyni; Pan, nad wodami wielkiemi.
Goet	Głos Pański jest nad wodami, Bóg chwalebny wzbudza gromy, Pan nad wodami wielkiemi.
PsCylk	Głos Boży nad wodami; Pan chwały zagrzmiał, Bóg nad wodami wielkiemi.
PsKrusz	Głos Pański nad wodami! Bóg majestatu gromy wzbudza. Pan nad wodami wielkiemi.
PsAszk	Głos Jehowy nad wodami, zagrzmiał Bóg potęgi i chwały, Jehowa nad wody wieloma.
PsSzer	Głos Pana nad wodami, Bóg chwały zagrzmiał, Pan nad wodami wielkimi.
Tys1	(28:3) Ponad wodami głos Pański! Zagrzmiał Bóg majestatu: Bóg ponad mnogimi wodami!
Tys5	Głos Pański ponad wodami, zagrzmiał Bóg majestatu, Pan ponad wodami niezmierzonymi!
Bryt	Głos Pana nad wodami, Bóg chwały zagrzmiał, Pan nad wodami wielkimi.
Pozn	Głos Jahwe rozbrzmiewa nad wodami, Bóg majestatu grzmi, Jahwe nad potężnymi wodami!
WarPra	Głos Pana unosi się nad wodami, to zagrzmiał (Pan chwały). Pan grzmi ponad wielkimi wodami.
STB	Głos WIEKUISTEGO nad wodami; zagrzmiał Pan chwały, WIEKUISTY nad wielkimi wodami.
EIB	Głos PANA rozległ się nad wodami, Zagrzmiał Bóg pełen chwały - PAN podniósł głos nad głębią wód nieprzebranych!

Ps 29,4

PsFlor	(28:4) Głos boży we czci, głos boży w wielebności.
PsPul	(28:4) Głos boży w mocy, głos boży w wielebności.
Wuj1923	Głos Pański w mocy: głos Pański w wielmożności.
Gda1881	Głos Pański mocny, głos Pański wielmożny,
Gda2017	Głos PANA potężny, głos PANA pełen majestatu.
PsBycz	Głos Pana, z-potęgą; głos Pana, ze-wspaniałością.
Goet	Głos Pański jest potężny; głos Pański jest majestatyczny.
PsCylk	Głos Boży w potędze; głos Boży w majestacie.
PsKrusz	Głos Pański w mocy, głos Pański w majestacie.
PsAszk	Głos Jehowy jest w sile, glos Jehowy jest w pięknie.
PsSzer	Głos Pana potężny, głos Pana wspaniały.
Tys1	(28:4) Głos Pana rozbrzmiewa potęgą! Głos Pana brzmi dostojeństwem!
Tys5	Głos Pana pełen potęgi! Głos Pana pełen dostojeństwa!
Bryt	Głos Pana potężny, Głos Pana wspaniały.
Pozn	Głos Jahwe pełen mocy, głos Jahwe pełen majestatu!
WarPra	Głos Pana potężnie rozbrzmiewa, głos Pana pełen majestatu.
STB	Głos BOGA w potędze; głos BOGA w majestacie.
EIB	Głos PANA przygniata potęgą, Głos PANA pełen majestatu.

Ps 29,5

PsFlor	(28:5) Głos boży połamający cedry i złamie Gospodzin cedry libańskie.
PsPul	(28:5) Głos boży połamający cedry i złomi Gospodzin cedry libań❬s❭kie.
Wuj1923	Głos Pański łamiący cedry: i połamie Pan cedry Libańskie.
Gda1881	Głos Pański cedry łamie; kruszy Pan cedry Libańskie,
Gda2017	Głos PANA łamie cedry, PAN łamie cedry Libanu;
PsBycz	Głos Pana, łamiącym cedry; nawet-przełamywa Pan, cedry Libanu;
Goet	Głos Pański łamie cedry, tak, Pan łamie cedry libańskie
PsCylk	Głos Boży łamie cedry; druzgoce Bóg cedry Libanu.
PsKrusz	Głos Pański łamie cedry, a kruszy Pan cedry libańskie.
PsAszk	Głos Jehowy łamie cedry i złamie Jehowa cedry Libanu.
PsSzer	Głos Pana łamie cedry, Pan łamie cedry libańskie.
Tys1	(28:5) Głos Pana łamie cedry, Pan łamie cedry Libanu,
Tys5	Głos Pana łamie cedry, Pan łamie cedry Libanu,
Bryt	Głos Pana łamie cedry, Pan łamie cedry Libanu.
Pozn	Głos Jahwe łamie cedry, Jahwe łamie cedry Libanu
WarPra	Głos Pana cedry rozdziera, Pan rozdziera cedry Libanu.
STB	Głos BOGA łamie cedry; WIEKUISTY druzgocze cedry Libanu.
EIB	Głos PANA łamie cedry, PAN łamie cedry Libanu.

Ps 29,6

PsFlor	(28:6) I pomniejszy je jako cielca libańskiego, a miły jakoby synowie jednorożcow.
PsPul	(28:6) I pomniejszy je jako cielę libańskie, a miły jako syn jednorożcow.
Wuj1923	I podrobi je jako cielę Libańskie: a umiłowany, jako syn jednorożców.
Gda1881	I czyni, że skaczą jako cielęta; Liban i Syryjon jako młody jednorożec.
Gda2017	I sprawia, że skaczą jak cielę, Liban i Sirion jak młody jednorożec.
PsBycz	I-podskakiwającemi-czyni-je, jak-ciołka; Liban, i-Syrijon, jak-młodego nosorożca.
Goet	I czyni, że skaczą jak cielęta; Liban i Syrjon jak młody bawół.
PsCylk	I podrzuca je, jakoby cielęta, Liban i Szirion, jak bawolęta.
PsKrusz	I czyni, że skaczą jak cielęta, Liban i Szirjon - jako młody jednorożec.
PsAszk	I da im tańczyć jako cielęciu, Libanowi i Syrjonowi jako dzikiemu barankowi.
PsSzer	I sprawia, że Liban skacze jak cielę, a Syrion jak młody bawół.
Tys1	(28:6) sprawia, że Liban skacze niby cielec, i Sirion niby młody bawół.
Tys5	sprawia, że Liban skacze niby cielec i Sirion niby młody bawół.
Bryt	Sprawia, że Liban skacze jak cielę, A Syrion jak młody bawół.
Pozn	i sprawia, że Liban skacze niby cielę, a Sirjon jak młody bawół.
WarPra	(Głos Pana) sprawia, że Liban jak cielę skacze, a Sirion – jak młody cielec.
STB	Podrzuca je jak cielęta, Liban i Szirion jak bawolęta.
EIB	Sprawia, że Liban skacze jak cielę, A Syrion jak młody bawół.

Ps 29,7

PsFlor	(28:7a) Głos boży rozkrawający płomień ogienny,
PsPul	(28:7a) Głos boży rozkrawający płomień ogniowy,
Wuj1923	Głos Pański rozmiatający płomień ognisty.
Gda1881	Głos Pański krzesze płomień ognisty.
Gda2017	Głos PANA krzesze płomienie ognia.
PsBycz	Głos Pana, wycinającym płomienie ognia.
Goet	Głos Pański krzesze płomienie ogniste;
PsCylk	Głos Boży krzesze płomienie ognia.
PsKrusz	Głos Pański wznieca płomienie.
PsAszk	Głos Jehowy roznieca płomienie ognia.
PsSzer	Głos Pana krzesze płomienie ogniste.
Tys1	(28:7) Głos Pana wznieca płomienie ognia,
Tys5	Głos Pana rozsiewa ogniste strzały,
Bryt	Głos Pana krzesze płomienie ogniste.
Pozn	Głos Jahwe krzesze języki ogniste;
WarPra	Głos Pana rozrzuca ogniste strzały,
STB	Głos BOGA krzesze płomienie ognia.
EIB	Głos PANA wznieca płomienie,

Ps 29,8

PsFlor	(28:7b) głos boży zbijający puszczą; i poruszy Gospodzin puszczą Kades.
PsPul	(28:7b) głos boży zbijającego puszczą; i poruszy Gospodzin puszczą Kades.
Wuj1923	Głos Pański zatrząsający puszczą: i poruszy Pan pustynią Kades.
Gda1881	Na głos Pański z bólem pustynia rodzą; z bólem rodzi na głos Pański pustynai Kades.
Gda2017	Głos PANA wstrząsa pustynią, PAN wstrząsa pustynią Kadesz.
PsBycz	Głos Pana, czyni-drżącą pustynią; drżeć-każe, Pan, pustyni Kades.
Goet	Głos Pański wstrząsa pustynią, Pan wstrząsa pustynią Kades;
PsCylk	Głos Boży wstrząsa puszczą, wstrząsa Bóg pustynią Kadesz.
PsKrusz	Głos Pański porusza puszczę - porusza Pan puszczę Kadesz.
PsAszk	Głos Jehowy wśród wstrząsu rodzić każe pustyni i sprawi Jehowa, że pustynia Kadesz wśród wstrząsów rodzie będzie,
PsSzer	Głos Pana sprawia, że drży pustynia, Pan sprawia, że drży pustynia Kadesz.
Tys1	(28:8) głos Pana wstrząsa pustynią, Pan wstrząsa pustynią Kadesz.
Tys5	głos Pana wstrząsa pustynią, Pan wstrząsa pustynią Kadesz.
Bryt	Głos Pana wstrząsa pustynią, Pan wstrząsa pustynią Kadesz.
Pozn	głos Jahwe wstrząsa pustynią, Jahwe wstrząsa pustynią Kadesz.
WarPra	głos Pana wstrząsa pustynią, potrząsa Pan pustynią Kadesz.
STB	Głos WIEKUISTEGO wstrząsa puszczą; BÓG wstrząsa pustynią Kadesz.
EIB	Głos PANA porusza pustynię - PAN trzęsie pustynią Kadesz!

Ps 29,9

PsFlor	(28:8) Głos boży gotujący jelenie i zjawi łomy a w kościele jego wszytcy mowić będą sławę.
PsPul	(28:8) Głos boży gotującego jelenia i wzjawi puszcze a w kościele jego wszytcy rzeką sławę.
Wuj1923	Głos Pański przygotujący łanie, i odkryje gęstwy: a w kościele jego wszyscy chwałę dadzą.
Gda1881	Na głos Pański z bólem rodzą łanie, i odkrywają się lasy; ale w kościele swym opowiada wszystkę chwałę swoję.
Gda2017	Głos PANA sprawia, że z bólem rodzą łanie i ogołacają się lasy, a w jego świątyni każdy opowiada o jego chwale.
PsBycz	Głos Pana, rozwięzuje płód łaniom, i-z liści-obnaża lasy; lecz,-w-świątyni-Jego, każdy-Mu przyznawającym chwałę.
Goet	Na głos Pański rodzą łanie i obnażają się lasy; a w świątyni Jego wszyscy oddają Mu cześć.
PsCylk	Głos Boży wstrząsa dęby, i ogołaca bory, a w przybytku Jego wszystko głosi chwałę.
PsKrusz	Głos Pański sprawia, że rodzą łanie, i ogołaca lasy, a w kościele swym wszystką swą chwałę opowiada.
PsAszk	Głos Jehowy pędzi wirem łanie do porodu i z listowia obnaża gęste lasy a w pałacu Swym On wszak cały tchnie chwalą.
PsSzer	Głos Pana sprawia, że łanie rodzą przedwcześnie i kozice są wypłoszone. Ale w świątyni Jego wszystko woła: Chwała!
Tys1	(28:9) Głos Pana wykręca dęby, korę z lasów zdziera: a w Jego świątyni wszyscy mówią: «Chwała!»
Tys5	Głos Pana sprawia bolesny poród kozic i ronienie owiec, a w Jego pałacu wszystko woła: Chwała!
Bryt	Głos Pana wykorzenia dębyI obnaża lasy, A w świątyni jego wszystko woła: Chwała!
Pozn	Głos Jahwe wyrywa dęby i ogołaca lasy, a w Świątyni Jego wszyscy wołają: "Chwała!"
WarPra	Głos Pana dęby wyrywa z ziemi i całe lasy powala, a w Jego przybytku wszystko woła: Chwała!
STB	Głos WIEKUISTEGO wstrząsa dęby i ogołaca bory, a w Jego Przybytku wszystko głosi chwałę.
EIB	Głos PANA łamie dęby I z liści ogołaca lasy, A w Jego świątyni wszystko woła: Chwała!

Ps 29,10

PsFlor	(28:9) Gospodzin w powodziu bydlić ❬czyni❭ i siędzie Gospodzin krol na wieki.
PsPul	(28:9) Gospodzin w powodziu bydlić każe i siędzie Gospodzin krol na wieki.
Wuj1923	Pan czyni, że potop trwa: a będzie siedział Pan, król na wieki.
Gda1881	Pan nad potopem siedział, i będzie siedział Pan, będąc królem na wieki.
Gda2017	PAN zasiada nad potopem, PAN zasiada jako Król na wieki.
PsBycz	Pan, przewodnicząc potopowi, siedział; i-zostaje, Pan, Królem na-wieki.
Goet	Pan tronował nad potopem, i tak tronować będzie jako król na wieki.
PsCylk	Bóg w czas potopu panował, i panować będzie król na wieki.
PsKrusz	Pan nad potopem siedział i zasiadł Pan, król na wieki!
PsAszk	Jehowa potopowi przewodził i przewodzić będzie Jehowa jako król wieczności.
PsSzer	Pan nad tonią zasiadł na tronie, Pan siedzi na tronie jako król na wieki.
Tys1	(28:10) Pan zasiadł nad potopem i jako Król na wieki Pan zasiądzie.
Tys5	Pan zasiadł [na tronie] nad potopem, i zasiada Pan jako Król na wieki.
Bryt	Pan zasiadł na tronie nad wodami potopu, Pan zasiadać będzie jako król na wieki.
Pozn	Jahwe tronował nad [wodami] potopu, Jahwe też będzie panował jako Król na wieki.
WarPra	Pan króluje nad bezmiarem, Pan zasiada na tronie jak odwieczny Władca.
STB	WIEKUISTY panował w czasie potopu i jako Król będzie panował na wieki.
EIB	PAN zasiadł na tronie nad wodami potopu, On będzie zasiadał jako król na wieki.

Ps 29,11

PsFlor	(28:10) Gospodzin cześć ludu swemu da, Gospodzin błogosławić będzie ludu swemu w pokoju.
PsPul	(28:10) Gospodzin moc ludu swemu da, Gospodzin błogosławić będzie ludu swemu w pokoju.
Wuj1923	Pan mocy ludowi swemu doda: Pan błogosławić będzie ludowi swemu w pokoju.
Gda1881	Pan doda mocy ludowi swojemu; Pan będzie błogosławił ludowi swemu w pokoju.
Gda2017	PAN doda mocy swojemu ludowi, PAN pobłogosławi swój lud pokojem.
PsBycz	Pan, mocy, ludowi-swemu dostarczy; Pan pobłogosławi lud-swój, w-pokoju.
Goet	Pan da moc ludowi Swemu; Pan będzie błogosławił ludowi Swemu w pokoju.
PsCylk	Bóg moc ludowi Swemu da, Bóg pobłogosławi lud Swój pokojem.
PsKrusz	Pan da moc narodowi swemu - da Pan i błogosławić będzie narodowi swemu w pokoju.
PsAszk	Jehowa da siłę Swemu ludowi, Jehowa błogosławić będzie Swemu ludowi pokojem.
PsSzer	Niech Pan udzieli mocy ludowi swemu, niech pobłogosławi lud swój zbawieniem!
Tys1	(28:11) Pan udzieli mocy swojemu ludowi, Pan ubłogosławi lud swój pokojem.
Tys5	Niech Pan da siłę swojemu ludowi, niech Pan błogosławi swój lud, darząc go pokojem.
Bryt	Pan da siłę ludowi swemu, Pan pobłogosławi lud swój pokojem!
Pozn	Jahwe udzieli mocy swemu ludowi, Jahwe błogosławić będzie swojemu ludowi darząc go pokojem.
WarPra	O Panie, dodaj siły Twojemu ludowi, o Panie, ześlij mu błogosławieństwo pokoju.
STB	BÓG da moc Swojemu ludowi; WIEKUISTY pobłogosławi Swój lud wśród pokoju.
EIB	PAN da siłę swojemu ludowi, On swój lud pobłogosławi pokojem!

Psalm 30

Ps 30,1

PsFlor	(29:1) Powyszę cie, Gospodnie, bo jeś przyjął mie ani jeś ucieszył nieprzyjacioł mojich nade mną.
PsPul	(29:1) Powyszszę cie, Gospodnie, bo jeś przyjął mnie aniś ucieszył nieprzyjaciele moje nade mną.
Wuj1923	(30:1) . Psalm pieśni. Na poświęcaniu domu Dawidowego. (30:2) Wywyższać cię będę. Panie, żeś mię przyjął: a nie dał pociechy nieprzyjaciołom moim nademną.
Gda1881	Psalm pieśni przy poświęceniu domu Dwidowego. (30:2) Panie! wywyższać cię będę; albowiem wywyższyłeś mię, a nie dałeś pociechy nieprzyjaciołom moim ze mnie.
Gda2017	Psalm i pieśń na poświęcenie przybytku Dawida. PANIE, będę cię wywyższać, bo podniosłeś mnie i nie pozwoliłeś mym wrogom cieszyć się z mojego powodu.
PsBycz	(30:1) Psalm, pieśń o poświęceniu domu Dawida. (30:2) Będę-wywyższał-Cię, o-Panie! bo uniosłeś-mię, a-nie rozradowałeś nieprzyjaciół-mych, ze-mnie.
Goet	(30:1) PSALM Dawida. Przy poświęceniu domu. (30:2) Wywyższać Cię będę, Panie, ponieważ Tyś mię wyciągnął, a nie pozwoliłeś, aby wrogowie moi radowali się nade mną.
PsCylk	(30:1) Psalm, pieśń na poświęcenie domu przez Dawida. (30:2) Wynosić Cię będę Boże, boś mnie wywiódł z toni, i nie uradowałeś nieprzyjaciół moich.
PsKrusz	(30:1) Psalm. Pieśń na poświęcenie domu Dawidowego. (30:2) Będę Cię wywyższał Panie, ponieważ mnie wyniosłeś i nie dozwoliłeś radować się nieprzyjaciołom moim nademną.
PsAszk	(30:1) Pieśń Dawida, śpiewana przy poświęceniu domu. (30:2) Wynosić Cię pragnę, Jehowo, gdyż Ty wydźwignąłeś mnie i nie pozwoliłeś, aby się naigrawali ze mnie wrogowie moi.
PsSzer	(30:1) Psalm Dawida. Pieśń na poświęcenie przybytku. (30:2) Wysławiam Cię, Panie, bo wyciągnąłeś mię z toni, a nie pozwoliłeś nieprzyjaciołom moim cieszyć się ze mnie.
Tys1	(29:1) Psalm. Pieśń na uroczystość poświęcenia świątyni. Dawidowy. (29:2) Sławić Cię będę, Panie, boś mnie wybawił, i nie sprawiłeś ze mnie uciechy mym wrogom.
Tys5	(30:1) Psalm. Pieśń na uroczystość poświęcenia świątyni. Dawidowy. (30:2) Wysławiam Ciebie, Panie, boś mnie wybawił i nie uradowałeś wrogów moim kosztem.
Bryt	(30:1) Psalm Dawidowy. Pieśń na poświęcenie przybytku. (30:2) Wysławiać cię będę, Panie, bo wyciągnąłeś mnie z toni I nie pozwoliłeś wrogom moim cieszyć się ze mnie.
Pozn	(30:1) Psalm Dawida; pieśń na uroczystość poświęcenia Świątyni. (30:2) Wysławiam Cię, Jahwe, boś mnie uratował i nie dozwolił, by przeciwnicy moi mieli uciechę ze mnie.
WarPra	(30:1) Psalm. Pieśń na poświęcenie świątyni Dawida. (30:2) Pragnę Cię wysławiać, o Panie, bo wydobyłeś mnie z poniżenia i nie pozwoliłeś, by wrogowie wzięli górę nade mną!
STB	(30:1) Psalm; pieśń na poświęcenie Domu przez Dawida. (30:2) Wynosić Cię będę, WIEKUISTY, gdyż mnie wyprowadziłeś z toni, a moich nieprzyjaciół nie uratowałeś.
EIB	(30:1) Psalm. Pieśń na poświęcenie przybytku. Dawidowy. (30:2) PANIE, pragnę Cię wywyższać, Ty mnie podniosłeś z dna, Nie pozwoliłeś mym wrogom cieszyć się moim kosztem.

Ps 30,2

PsFlor	(29:2) Gospodnie Boże ❬moj❭, wołał jeśm k tobie i uzdrowił jeś mie.
PsPul	(29:2) Gospodnie, Boże moj, wołałeśm k tobie i uzdrowiłeś mie.
Wuj1923	(30:3) Panie, Boże mój, wołałem do ciebie, i uzdrowiłeś mię.
Gda1881	(30:3) Panie, Boże mój! wołałem do ciebie, a uzdrowiłeś mię.
Gda2017	PANIE, Boże mój, wołałem do ciebie i uzdrowiłeś mnie.
PsBycz	(30:3) O-Panie, Boże-mój! wołałem-o pomoc do-Ciebie; więc uléczyłeś-mię.
Goet	(30:3) Panie, Boże mój, do Ciebie wołałem, i uzdrowiłeś mnie.
PsCylk	(30:3) Boże Panie mój, wołałem do Ciebie, a Tyś mnie uleczył.
PsKrusz	(30:3) Panie, Boże mój! wołałem do Ciebie, a Tyś mnie uzdrowił.
PsAszk	(30:3) Jehowo, Boże mój, do Ciebie ślę me błaganie a Ty mię uzdrowisz.
PsSzer	(30:3) Panie, Boże mój! Wołałem do Ciebie i uzdrowiłeś mię.
Tys1	(29:3) Panie, mój Boże, do Ciebie wołałem, a Tyś mnie uzdrowił;
Tys5	(30:3) Panie, mój Boże, do Ciebie wołałem, i Tyś mnie uzdrowił.
Bryt	(30:3) Panie, Boże mój, Wołałem do ciebie i uzdrowiłeś mię.
Pozn	(30:3) Jahwe, Boże mój, wołałem do Ciebie i uzdrowiłeś mnie.
WarPra	(30:3) Panie, Boże mój, wołałem do Ciebie i ocaliłeś mnie.
STB	(30:3) WIEKUISTY, Boże mój, wołałem do Ciebie, a Ty mnie uleczyłeś.
EIB	(30:3) PANIE, mój Boże, Wezwałem Cię na pomoc, a Ty mnie uzdrowiłeś,

Ps 30,3

PsFlor	(29:3) Gospodnie, wywiodł jeś od piekła duszę moję, zbawił jeś mie od zstąpających w doł.
PsPul	(29:3) Gospodnie, wywiodł jeś od piekła duszę moję, zbawiłeś mie od zstępujacych w otchłań.
Wuj1923	(30:4) Panie, wywiodłeś z piekła duszę moję: wybawiłeś mię od zstępujących do dołu.
Gda1881	(30:4) Panie! wywiodłeś z piekła duszę moję; zachowałeś mię przy żywocie, abym nie zstąpił do grobu.
Gda2017	PANIE, wyprowadziłeś moją duszę z piekła, zachowałeś mnie przy życiu, abym nie zstąpił do dołu.
PsBycz	(30:4) Panie, Tyś-uprowadził, z grobu, duszę-moję; Ty-wskrzesiłeś-mię, z-stąpienia-mego do dołu.
Goet	(30:4) Panie, wyprowadziłeś duszę moją z otchłani; zachowałeś mię przy życiu wśród tych, którzy zstąpili do grobu.
PsCylk	(30:4) Boże, wywiodłeś z otchłani duszę moję, utrzymałeś mnie przy życiu, żem nie zstąpił do grobu.
PsKrusz	(30:4) Panie, wywiodłeś z otchłani duszę moją, dałeś mi życie wpośród zstępujących do grobu.
PsAszk	(30:4) Jehowo, Tyś duszę mą podniósł z czeluści, wróciłeś mi życie z pośród tych, co zstępują do podziemi.
PsSzer	(30:4) Panie! wywiodłeś z krainy umarłych duszę moją, ożywiłeś mię, wyratowałeś mię od śmierci.
Tys1	(29:4) Panie, z krainy zmarłych wywiodłeś mą duszę, wybawiłeś mnie spośród schodzących do grobu.
Tys5	(30:4) Panie, dobyłeś mnie z Szeolu, przywróciłeś mnie do życia spośród schodzących do grobu.
Bryt	(30:4) Panie! Podniosłeś z otchłani duszę moją, Ożywiłeś mnie pośród tych, którzy schodzą do grobu.
Pozn	(30:4) Jahwe, wywiodłeś mnie z Szeolu, przywróciłeś mi życie i nie dopuściłeś, bym zstąpił do grobu.
WarPra	(30:4) Tyś mnie wyprowadził, o Panie, z królestwa śmierci, wyłączyłeś mnie spośród rzeszy zmarłych i przywróciłeś do życia.
STB	(30:4) Moją duszę wyprowadziłeś, BOŻE, z Krainy Umarłych, utrzymałeś mnie przy życiu i nie zstąpiłem do grobu.
EIB	(30:4) Ty, PANIE, wydobyłeś moją duszę ze świata umarłych, Ożywiłeś spośród tych, którzy schodzą do grobu.

Ps 30,4

PsFlor	(29:4) Śpiewajcie Bogu, wszytcy święci jego, i spowiadajcie sie pamięci świątości jego.
PsPul	(29:4) Śpiewajcie Bogu, święci jego, i spowiedajcie sie pamięci świątości jego.
Wuj1923	(30:5) Śpiewajcie Panu święci jego, a wyznawajcie pamiątce świątobliwości jego.
Gda1881	(30:5) Śpiewajcież Panu święci jego, a wysłuchajcie pamiątkę świętobliwości jego.
Gda2017	Śpiewajcie PANU, święci jego, i wysławiajcie go, wspominając jego świętość.
PsBycz	(30:5) Śpiéwajcie Panu, wy pobożni-Jego; i-chwalcie, na-pamiątkę, Swiętość-Jego.
Goet	(30:5) Wysławiajcie psalmami Pana, święci Jego, a uwielbiajcie święte Jego imię,
PsCylk	(30:5) Śpiewajcie Bogu pobożni, dziękujcie imieniu Jego Świętemu.
PsKrusz	(30:5) Śpiewajcie Panu święci Jego, wysławiajcie pamięć świętości Jego,
PsAszk	(30:5) Nućcie Jehowie, miłościwi Jego i hołd złóżcie na wspomnienie Jego Świętości.
PsSzer	(30:5) Wysławiajcie Pana, święci Jego, i wyznawajcie imię Jego święte!
Tys1	(29:5) Śpiewajcie Panu psalm, święci Jego; i dzięki czyńcie Jego świętemu imieniu.
Tys5	(30:5) Śpiewajcie Panu Psalm, wy, co Go miłujecie, wychwalajcie Jego świętą pamiątkę!
Bryt	(30:5) Wysławiajcie Pana, święci jego, I wyznawajcie święte imię jego!
Pozn	(30:5) Śpiewajcie na cześć Jahwe, wy, którzy Mu wierni jesteście, i wysławiajcie Jego święte Imię!
WarPra	(30:5) Śpiewajcie i grajcie Panu wy, którzy Go miłujecie, wysławiajcie święte Imię Jego!
STB	(30:5) Śpiewajcie WIEKUISTEMU pobożni, dziękujcie Jego świętemu Imieniu.
EIB	(30:5) Śpiewajcie PANU, wy, Jemu oddani! Chwalcie Go i wspominajcie Jego świętość!

Ps 30,5

PsFlor	(29:5) Bo gniew w rozgniewaniu jego a żywot w woli jego. (29:6) Do wieczora przebędzie płacz, a do jutrznie wiesiele.
PsPul	(29:5) Bo gniew w zagniewaniu jego a żywot w wolej jego. (29:6) Do wieczora przebędzie płacz, a do jutrznie wiesiele.
Wuj1923	(30:6) Bo gniew w zapalczywości jego, a żywot na woli jego: do wieczora i będzie trwał płacz, a do poranku wesele.
Gda1881	(30:6) Albowiem prędko przemija gniew jego, ale po wszystek żywot trwa dobra wola jego; z wieczora bywa płacz, ale z poranku wesele.
Gda2017	Jego gniew bowiem trwa tylko chwilę, a jego łaskawość przez całe życie; choćby płacz trwał przez noc, rankiem nastanie radość.
PsBycz	(30:6) Bo tylko chwilkę trwa, w-gniéwie-swoim; ale, życié wieczné, w-łaskawości-Jego; z-wieczora, gości płacz, a-z-rana, okrzyk-radośny.
Goet	(30:6) Bo gniew Jego trwa mgnienie oka, ale życie całe — Jego łaskawość; z wieczora zawita płacz, a z poranku — radosne okrzyki.
PsCylk	(30:6) Bo chwilę trwa Jego gniew, a życie całe Jego łaska; wieczorem gości płacz, z rana - wesele.
PsKrusz	(30:6) albowiem chwilę trwa gniew Jego, życie jest w woli Jego. Wieczorem trwa płacz, a rankiem wesele.
PsAszk	(30:6) Gdyż jeno chwilę trwa gniew Jego a żywot wieczny w Jego łaskawości, pod wieczór sadowi się płacz a gdy świta ranek, wesele i radość.
PsSzer	(30:6) Bo krótko trwa gniew Jego, ale łaska Jego życie całe. Wieczorem bywa płacz, ale z rana wesele.
Tys1	(29:6) Gniew Jego bowiem trwa tylko chwilę, a Jego łaskawość — poprzez całe życie. Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele.
Tys5	(30:6) Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, a Jego łaskawość - przez całe życie. Płacz nadchodzi wieczorem, a rankiem - okrzyki radości.
Bryt	(30:6) Bo tylko chwilę trwa gniew jego, Ale życzliwość jego całe życie. Wieczorem bywa płacz, Ale rankiem wesele.
Pozn	(30:6) Bo Jego gniew trwa tylko chwilę, lecz łaska Jego - przez całe życie; wieczór przynosi łzy, a ranek wesele.
WarPra	(30:6) Jego gniew trwa bowiem jedną chwilę, dobroć zaś – długa jak całe życie. I jeśli nawet płacze człowiek wieczorem, ranek przywraca mu radość.
STB	(30:6) Gdyż chwilę trwa Jego gniew, a całe życie jest Jego łaską; wieczorem gości płacz, ale z rana wesele.
EIB	(30:6) Bo Jego gniew trwa tylko chwilę, Za to życzliwość - całe życie. Wieczorem bywa płacz, Lecz rano - już wesele.

Ps 30,6

PsFlor	(29:7) Ale ja rzekł jeśm w opłwitości mojej: Nie poruszon będę na wieki.
PsPul	(29:7) Ale ja rzekł jeśm w opłwitości mojej: Nie poruszon będę na wieki.
Wuj1923	(30:7) A jam rzekł w dostatku moim: Nie będę poruszony na wieki.
Gda1881	(30:7) Rzekłem w szczęściu swojem: Nie będę poruszony na wieki.
Gda2017	Powiedziałem w czasie mej pomyślności: Nigdy się nie zachwieję.
PsBycz	(30:7) Więc-ja, rzekłem, w-spokojności-mojéj: Nie zachwieję-się nigdy.
Goet	(30:7) Lecz ja rzekłem w pomyślności swojej: nigdy się nie zachwieję.
PsCylk	(30:7) A ja rzekłem w powodzeniu mojém: nie zachwieję się na wieki.
PsKrusz	(30:7) A ja w spokoju mym rzekłem: "Nie zachwieję się na wieki"!
PsAszk	(30:7) Toż ja myślałem w mej płochości, że nie będę wzruszon na wieki.
PsSzer	(30:7) Rzekłem w pewności siebie: Już nie zachwieję się na wieki.
Tys1	(29:7) A ja ufając sobie powiedziałem: «Nigdy się nie zachwieję».
Tys5	(30:7) A ja powiedziałem pewny siebie: Nigdy się nie zachwieję.
Bryt	(30:7) A ja, pewny siebie, powiedziałem: Nie zachwieję się na wieki.
Pozn	(30:7) A ja myślałem, beztroski i pewien siebie: "Nigdy się nie zachwieję!"
WarPra	(30:7) I tak w pełni swego szczęścia myślałem, że nie upadnę nigdy.
STB	(30:7) Więc ja, w moim powodzeniu powiedziałem: Na wieki się nie zachwieję.
EIB	(30:7) A ja, gdy mi się wiodło, powiedziałem: Nie zachwieję się na wieki.

Ps 30,7

PsFlor	(29:8) Gospodnie, w woli twojej dał jeś krasie mojej cześć. (29:9) Odwrocił jeś oblicze twoje ote mnie i uczynił jeśm sie smęcien.
PsPul	(29:8) Gospodnie, w wolej twojej dał jeś krasie mojej moc. (29:9) Odwrocił jeś oblicze twoje ode mnie i udziełan jeśm smęcien.
Wuj1923	(30:8) Panie, według woli twojéj dałeś moc ozdobie mojéj; odwróciłeś oblicze swe odemnie i stałem się zatrwożonym.
Gda1881	(30:8) Albowiem ty, Panie! według woli twojej umocniłeś był górę moję mocą; ale skoroś ukrył oblicze swoje, strwożyłem się;
Gda2017	PANIE, w swojej łaskawości umocniłeś moją górę; ale gdy ukryłeś swoje oblicze, strwożyłem się.
PsBycz	(30:8) Panie, Ty, z-przychylnością-Twoją, ustaliłeś w-górze-méj, siłę; lecz, skoroś ukrył obliczé-Twé, stałem-się zmieszanym.
Goet	(30:8) Albowiem Ty, Panie, z łaskawości Swojej utwierdziłeś górę moją; ale skoro ukryłeś oblicze Swoje, zatrwożyłem się.
PsCylk	(30:8) Boże w łasce Twojéj, ustanowiłeś na górze mojéj potęgę; ukryłeś oblicze Twoje, a byłem strwożony.
PsKrusz	(30:8) Panie, według woli swej ustawiłeś na górze mej moc, a skoro odwróciłeś oblicze swe, zostałem zatrwożony.
PsAszk	(30:8) O Jehowo, w Twej łaskawości utwierdziłeś w mocy ducha mego wyżyny, zakryłeś jeno oblicze Twe a byłem porażony.
PsSzer	(30:8) Panie! w łasce swej postawiłeś mnie na mocnej górze, skoro tylko zakryłeś oblicze swoje, zatrwożyłem się.
Tys1	(29:8) Przez łaskę Twoją, Panie, cześć i moc mi dałeś; gdyś Twe oblicze ukrył, ja się zatrwożyłem.
Tys5	(30:8) Z łaski Twojej, Panie, uczyniłeś mnie niezdobytą górą, a gdy ukryłeś swe oblicze, ogarnęła mnie trwoga.
Bryt	(30:8) Panie! W życzliwości swej postawiłeś mnie na potężnej górze, A gdy zakryłeś oblicze swoje, zatrwożyłem się.
Pozn	(30:8) Jahwe, w łaskawości swojej umocniłeś moje znaczenie, lecz gdy ukryłeś swe oblicze, ogarnęła mnie trwoga.
WarPra	(30:8) Ty zaś, Panie, w dobroci swej uczyniłeś mnie niezdobytą górą, lecz kiedy ukryłeś swoje oblicze, ogarnęła mnie zgroza.
STB	(30:8) WIEKUISTY, w Twojej łasce ustanowiłeś potęgę na mej górze; ale ukryłeś Twe oblicze, zatem byłem strwożony.
EIB	(30:8) PANIE, to Twoja życzliwość wyniosła mnie na szczyt potęgi, A kiedy zakryłeś oblicze, ogarnęła mnie trwoga.

Ps 30,8

PsFlor	(29:10) K tobie, Gospodnie, wołać będę i Boga mego prosić będę.
PsPul	(29:10) K tobie, Gospodnie, wołać będę i Boga mego prosić będę.
Wuj1923	(30:9) Do ciebie. Panie, wołać będę, i do Boga mego modlić się będę.
Gda1881	(30:9) I wołałem do ciebie, Panie! a Panum się modlił, mówiąc:
Gda2017	Wołałem do ciebie, PANIE, modliłem się do PANA:
PsBycz	(30:9) Do-Ciebie, Panie, będę-wołał; i,-u Pana, będę-błagał-litości, mówiąc:
Goet	(30:9) Wtedy wołałem do Ciebie, Panie, i błagałem Boga mego:
PsCylk	(30:9) Do Ciebie Boże wołałem, do Pana się modliłem.
PsKrusz	(30:9) Do Ciebie, Panie, wołać będę, i do Pana się będę modlił.
PsAszk	(30:9) Do Ciebie wołani, o Jehowo i Bogu memu wdzięczne szlę błaganie:
PsSzer	(30:9) Do Ciebie, Panie, wołałem i Pana błagałem o zmiłowanie.
Tys1	(29:9) Do Ciebie, Panie, wołałem, błagałem Boga mego o miłosierdzie:
Tys5	(30:9) Wołam do Ciebie, Panie, błagam Boga mego o miłosierdzie:
Bryt	(30:9) Do ciebie, Panie, wołałemI pana błagałem o zmiłowanie.
Pozn	(30:9) Wołałem do Ciebie, Jahwe, i błagałem Pana mego o zmiłowanie:
WarPra	(30:9) I do Ciebie, Panie, wołałem o pomoc, żebrałem u mego Pana o łaskę.
STB	(30:9) Do Ciebie wołałem, WIEKUISTY; modliłem się do PANA, mówiąc:
EIB	(30:9) PANIE, wołam do Ciebie; Boga, mojego PANA, proszę o miłosierdzie.

Ps 30,9

PsFlor	(29:11) Ktory użytek we krwi mojej, gdy zstąpię we skazę? (29:12) Aza spowiadać sie będzie tobie proch alboż zjawi prawdę twoję?
PsPul	(29:11) Ktory użytek we krwi mojej, gdy zstąpię we skazę? (29:12) Aza spowiedać sie będzie tobie proch albo wzjawi prawdę twą?
Wuj1923	(30:10) Cóż za pożytek we krwi mojéj, gdy zstępuję do skażenia? Izali proch wyznawać ci będzie? albo opowiadać będzie prawdę twoję?
Gda1881	(30:10) Co za pożytek ze krwi mojej, gdybym zstąpił do dołu? Izali cię proch chwalić będzie? Iazali opowie prawdę twoję?
Gda2017	Jaki pożytek z mojej krwi, gdybym zstąpił do dołu? Czy proch będzie cię chwalić? Czy będzie głosić twoją prawdę?
PsBycz	(30:10) Jakaż korzyść będzie z-krwi-mojéj, za-zstąpienia-mego do grobu? czy-będzie-chwalił-Cię popiół? czy-będzie-opowiadał prawdę-Twoję?
Goet	(30:10) "Co za zysk z krwi mojej, gdybym zstąpił do grobu? Czyż proch będzie Cię uwielbiał i obwieszczał prawdę Twoją?
PsCylk	(30:10) Jakiż pożytek ze krwi mojéj, gdy znijdę do grobu; czyż może wielbić Cię proch, wygłaszać prawdę Twoję.
PsKrusz	(30:10) Co za korzyść ze krwi mojej - ze stąpienia mego do dołu? Czy będzie Cię chwalił proch, czy opowie prawdy Twoje?
PsAszk	(30:10) Cóż stąd, gdybym zamilkł a zestąpić miał ku wiecznej zatracie, czyż opiewać Cię będzie proch i czyż będzie on zwiastował Twą prawdę?
PsSzer	(30:10) Jakiż zysk z śmierci mojej, gdy zstąpię do grobu? Czy proch może Cię wysławiać? Czy może zwiastować wierność twoją?
Tys1	(29:10) «Jaki będzie pożytek z krwi mojej, z mojego zejścia do grobu? Czyż proch Cię będzie wysławiał, albo rozgłaszał Twą wierność?
Tys5	(30:10) Jaki będzie pożytek z krwi mojej, z mojego zejścia do grobu? Czyż proch Cię będzie wysławiał albo rozgłaszał Twą wierność?
Bryt	(30:10) Jakiż zysk z krwi mojej, Z mojego zejścia do grobu? Czy proch może cię wysławiać? Czy może zwiastować wierność twoją?
Pozn	(30:10) Jakaż korzyść z krwi mojej, z mojego zejścia do grobu? Czyliż proch Cię będzie chwalił, czy będzie głosił Twą wierność?
WarPra	(30:10) Mówiłem: Na cóż zda się ma krew, gdy mnie pogrzebią? Czyż taki proch może Ci oddać chwałę lub rozgłaszać Twą wierność?
STB	(30:10) Jaki pożytek z mojej krwi, kiedy zejdę do grobu? Czyż może Cię wielbić proch oraz wygłaszać Twoją prawdę?
EIB	(30:10) Jaka korzyść z mojej krwi I z mojego zejścia do grobu? Czy proch może Ciebie sławić? Czy może głosić Twoją wierność?

Ps 30,10

PsFlor	(29:13) Usłyszał Gospodzin i slutował sie nade mną, Gospodzin sie uczynił pomocnik moj.
PsPul	(29:13) Usłyszał Bog i slutował sie nade mną, Gospodzin udziełan pomocnik moj.
Wuj1923	(30:11) Usłyszał Pan i zmiłował się nademną: Pan się stał pomocnikiem moim.
Gda1881	(30:11) Wysłuchajże, Panie! a zmiłuj się nademną; Panie! bądź pomocnikiem moim.
Gda2017	Usłysz, PANIE, i zmiłuj się nade mną; PANIE, bądź moim pomocnikiem.
PsBycz	(30:11) Słuchaj, Panie, i-zmiłuj-się-nademną; o-Panie! bądź pomocnikiem dla-mnie.
Goet	(30:11) Usłysz, Panie, i bądź mi łaskaw! Panie, bądź pomocnikiem moim!"
PsCylk	(30:11) Wysłuchaj o Boże i zmiłuj się nademną; Boże, bądź wybawcą moim.
PsKrusz	(30:11) Wysłuchał Pan i ulitował się nademną; Pan stał się dla mnie wspomożycielem.
PsAszk	(30:11) Wysłuchaj mię, o Jehowo i zmiłuj się nademną a bądź mym wspomożycielem.
PsSzer	(30:11) Wysłuchaj, Panie, i zmiłuj się nade mną! Panie, bądź moim wspomożycielem!
Tys1	(29:11) Wysłuchaj, Panie, zmiłuj się nade mną; bądź, Panie, dla mnie wspomożycielem».
Tys5	(30:11) Wysłuchaj, Panie, zmiłuj się nade mną; bądź, Panie, dla mnie wspomożycielem!
Bryt	(30:11) Wysłuchaj, Panie, i zmiłuj się nade mną! Panie, bądź moim wspomożycielem!
Pozn	(30:11) Wysłuchaj mnie, Jahwe, i bądź mi miłościw, Jahwe, przybądź mi z pomocą!"
WarPra	(30:11) Wysłuchaj mnie, Panie, okaż swą łaskawość, O Panie, bądź moim Wybawcą!
STB	(30:11) Wysłuchaj mnie, o BOŻE, i zmiłuj się nade mną; bądź moim wybawcą, WIEKUISTY.
EIB	(30:11) PAN usłyszał i okazał mi miłosierdzie! PANIE, bądź moim wsparciem.

Ps 30,11

PsFlor	(29:14) Obrocił jeś płacz moj w wiesiele mnie, skrajał jeś wor moj i ogarnął jeś mie wiesielim,
PsPul	(29:14) Obrociłeś płacz moj w wiesiele mnie, skrajałeś wor moj i ogardnąłeś mie wiesielim,
Wuj1923	(30:12) Odmieniłeś mi płacz mój w wesele: zdarłeś wór mój, a oblókłeś mię weselem:
Gda1881	(30:12) Tedyś odmienił płacz mój w pląsanie; zdjąłeś ze mnie wór mój, a przepasałeś mię radością.
Gda2017	Mój płacz zmieniłeś w taniec, zdjąłeś ze mnie wór pokutny, a przepasałeś mnie radością;
PsBycz	(30:12) Tyś-zamienił, łkanié-mé, w-weselé mojé; Tyś-odpiął włosienicę-moję, a-opasałeś-mię radością;
Goet	(30:12) Tyś narzekanie moje zmienił w pląsanie; zdjąłeś ze mnie wór mój, a przepasałeś mię radością,
PsCylk	(30:12) Wtedyś przemienił żałobę mą w taniec, rozwiązałeś wór mój, i przepasałeś mnie uciechą.
PsKrusz	(30:12) Odmieniłeś płacz mój w pląsanie, zdjąłeś wór mój, a opasałeś mnie radością.
PsAszk	(30:12) Obróciłeś mi żałobę moją w tan weselny, zwolniłeś mój wór i opasałeś mnie radością,
PsSzer	(30:12) Zmieniłeś skargę moją w pląsanie, rozluźniłeś mój wór i przepasałeś mię radością.
Tys1	(29:12) Biadania moje zmieniłeś mi w taniec; wór ze mnie zdjąłeś, radością mnie opasałeś,
Tys5	(30:12) Biadania moje zmieniłeś mi w taniec; wór mi rozwiązałeś, opasałeś mnie radością,
Bryt	(30:12) Zmieniłeś skargę moją w taniec, Rozwiązałeś mój wór pokutny i przepasałeś mię radością,
Pozn	(30:12) Tyś lament mój zamienił w taniec radosny, zdjąłeś ze mnie wór pokutny i przepasałeś mnie weselem,
WarPra	(30:12) Tyś moje narzekania w taniec przemienił, zdjąłeś ze mnie szatę pokutną i w radość mnie przyodziałeś.
STB	(30:12) Wtedy przemieniłeś moją żałobę w taniec, rozwiązałeś mój wór i przepasałeś mnie radością.
EIB	(30:12) Ty mój płacz zmieniłeś w taniec, Rozwiązałeś mój pokutny wór i opasałeś radością,

Ps 30,12

PsFlor	(29:15) aby piała tobie sława moja a bych nie skruszon. Gospodnie Boże moj, na wieki spowiadać sie będę tobie.
PsPul	(29:15) aby piała tobie sława moja i bych nie skruszon. Gospodnie Boże moj, na wieki spowiedać sie będę tobie.
Wuj1923	(30:13) Aby tobie śpiewali, chwało moja, a nie żałowałbym: Panie, Boże mój, na wieki wyznawać ci będę.
Gda1881	(30:13) Przetoż tobie śpiewać będzie chwała moja, a milczeć nie będzie. Panie, Boże mój! na wieki wysławiać cię będę.
Gda2017	Aby moja chwała śpiewała ci i nie milkła; PANIE, mój Boże, będę cię wysławiać na wieki.
PsBycz	(30:13) Ażeby pieniem-wysławiała-Cię dusza-moja, i-nie umilkła. O-Panie, Boże-mój! ja, na-wieki będę-chwalił-Ciebie.
Goet	(30:13) Aby dusza moja Ciebie opiewała, a nie milczała. Panie, Boże mój, na wieki uwielbiać Cię będę.
PsCylk	(30:13) Aby Cię opiewała sława i nie zamilkła; Boże, Panie mój, wiecznie Cię wysławiać będę.
PsKrusz	(30:13) Dlatego będę Ci chwałę śpiewał, a nie zamilknę. Panie, Boże mój! na wieki wysławiać Cię będę.
PsAszk	(30:13) aby Cię opiewała wszelka chwała i aby nie zmilkła, - Jehowo, Boże mój, sławić Cię będę na wieczność!
PsSzer	(30:13) Aby dusza moja śpiewała Ci i nie zamilkła: Panie, Boże mój, wiecznie będę Cię wyznawał.
Tys1	(29:13) by dusza moja nie milknąc psalm Tobie śpiewała. Panie, Boże mój, wysławiać Cię będę na wieki.
Tys5	(30:13) by moje serce, nie milknąc, Psalm Tobie śpiewało. Boże mój, Panie, będę Cię wysławiał na wieki.
Bryt	(30:13) Aby dusza moja śpiewała ci i nie zamilkła:Panie, Boże mój, będę cię wiecznie wysławiał.
Pozn	(30:13) abym ja - nie milknąc - śpiewał na Twoją cześć. Jahwe, Boże mój, Ciebie wysławiać będę na wieki!
WarPra	(30:13) Dlatego śpiewa Ci moje serce i nie chce zamilknąć. O Panie mój, Boże, będę Cię sławił na wieki.
STB	(30:13) Aby opiewała Cię sława i nie zamilkła; WIEKUISTY, mój Boże, będę Cię wiecznie wysławiał.
EIB	(30:13) Abym całym jestestwem śpiewał Ci na chwałę i nie zamilkł - PANIE, mój Boże, będę Cię sławił na wieki!

Psalm 31

Ps 31,1

PsFlor	(30:1) W cię, Gospodnie, pwał jeśm, nie będę posroman na wieki; w prawdzie twojej zbaw mie.
PsPul	(30:1) W cię, Gospodnie, pwał jeśm, nie będę posroman na wieki; w prawdzie twojej wyzwol mie.
Wuj1923	(31:1) Na koniec, Psalm Dawidowi na zachwycenie. (31:2) W tobiem, Panie, nadzieję miał, niech nie będę zawstydzon na wieki: w sprawiedliwości twojéj wybaw mię.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. (31:2) W tobie, Panie! nadzieję mam, niech nie będę zawstydzony na wieki; w sprawiedliwości twojej wybaw mię.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. W tobie, PANIE, pokładam nadzieję, niech nigdy nie doznam wstydu, wyzwól mnie w swojej sprawiedliwości.
PsBycz	(31:1) Naczelnikowi-muzyki, Psalm Dawida, dany do grania. (31:2) Do-ciebie, Panie, uciekam-się; niechże-nie będę-zawstydzon na-wieki; przez-sprawiedliwość-Twę, oswobódź-mię.
Goet	(31:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. (31:2) Tobie, Panie, ufam, niech nie będę zawstydzony na wieki; wybaw mię dla sprawiedliwości Swojej!
PsCylk	(31:1) Przewodnikowi chóru, Psalm Dawida. (31:2) Do Ciebie Boże chronię się, obym nie zawstydził się na wieki; w sprawiedliwości Twojéj wybaw mnie.
PsKrusz	(31:1) Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. (31:2) Tobiem, Panie, zaufał, nie zawstydzę się na wieki. Według sprawiedliwości Twej wybaw mnie.
PsAszk	(31:1) Dyrygentowi. - Śpiew Dawidowy. (31:2) Ja pod Twoją, o Jehowo, chronię się opiekę, obym nie zaznał wstydu na wieki - a w Twej miłości sprawiedliwej racz mię wyswobodzić.
PsSzer	(31:1) Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. (31:2) Tobie zaufałem, Panie, obym nigdy nie doznał wstydu! Przez sprawiedliwość swoją wybaw mnie!
Tys1	(30:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (30:2) Panie, do Ciebie się uciekam: niech nie doznam zawodu na wieki; uwolnij mnie w sprawiedliwości Twojej!
Tys5	(31:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (31:2) Panie, do Ciebie się uciekam, niech nigdy nie doznam zawodu; wybaw mnie w Twojej sprawiedliwości!
Bryt	(31:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. (31:2) W tobie, Panie, szukałem schronienia, Obym nigdy nie doznał wstydu! Przez sprawiedliwość swoją wybaw mnie!
Pozn	(31:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida. (31:2) W Tobie, Jahwe, ufność pokładam, niech nigdy nie będę zawstydzony! W sprawiedliwości Twojej wybaw mnie!
WarPra	(31:1) Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. (31:2) Panie, do Ciebie się uciekam, nie dopuść, bym doznał zawodu, racz zesłać mi ratunek w Twej sprawiedliwości.
STB	(31:1) Przewodnikowi chóru, Psalm Dawida. (31:2) Do Ciebie, WIEKUISTY, się chronię, obym się nie zawstydził na wieki; wybaw mnie w Twojej sprawiedliwości.
EIB	(31:1) Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. (31:2) PANIE, w Tobie szukam schronienia, Obym nigdy nie doznał zawodu; Wybaw mnie ze względu na swą sprawiedliwość.

Ps 31,2

PsFlor	(30:2) Nakłoń ku mnie ucho twe, pośpieszy, by mie odjął. (30:3) Bądź mi w Boga odjimającego i w miasto utoki, iżby mie zbawiona uczynił.
PsPul	(30:2) Pr❬z❭ykłoń ku mnie ucho twoje, pośpieszy, by mie odjął. (30:3) Bądź mi Bogiem odjimcą i miasto utoki, iżby mie zbawionym uczynił.
Wuj1923	(31:3) Nakłoń ku mnie ucha twego: pośpiesz się, abyś mię wyrwał: bądź mi Bogiem obrońcą, i domem ucieczki, abyś mię zbawił.
Gda1881	(31:3) Nakłoń ku mnie ucha twego, co rychlej wybaw mię; bądźże mi mocną skałą, domem obronnym, abyś mię zachował.
Gda2017	Nakłoń ku mnie swego ucha, czym prędzej mnie ocal; bądź mi mocną skałą, domem obronnym, abyś mnie wybawił.
PsBycz	(31:3) Nachyl, ku-mnie, ucha-Twego; spiesznie uwolnij-mię; bądź mi za-skałę warowną, za-dom obronny, dla-ocalenia-mię.
Goet	(31:3) Skłoń ku mnie ucho Swe, pośpiesznie wybaw mnie! Bądź mi opoką ucieczki i grodem warownym ku memu zbawieniu!
PsCylk	(31:3) Skłoń ku mnie ucho Twoje, rychło ocal mnie; bądź dla mnie opoką warowną, zamkiem obronnym, ku pomocy mojéj.
PsKrusz	(31:3) Nakłoń ku mnie swe ucho - coprędzej wybaw mnie. Bądź dla mnie skałą mocną - domem obronnym, abyś mnie zachował.
PsAszk	(31:3) Nachyl ku mnie Twego ucha, spiesz na me ocalenie, bądź mą opoką potężną i domem zewsząd warownym ku memu wybawieniu.
PsSzer	(31:3) Nakłoń ku mnie ucho swe, śpiesznie wybaw mnie! Bądźże mi skałą obronną, grodem warownym, by mnie uratować!
Tys1	(30:3) Nakłoń ku mnie ucha Twojego, pośpiesz, aby mnie wyrwać! Bądź dla mnie skałą ucieczki, zamkiem warownym, abyś mnie ocalił.
Tys5	(31:3) Skłoń ku mnie ucho, pośpiesz, aby mnie ocalić. Bądź dla mnie mocną opoką, warownią, która mnie ocali.
Bryt	(31:3) Nakłoń ku mnie ucho swoje, Śpiesznie ocal mnie! Bądź mi skałą obronną, grodem warownym, by mnie wybawić!
Pozn	(31:3) Nakłoń ku mnie swego ucha i zechciej pośpieszyć mi na ratunek; bądź dla mnie skałą niezdobytą i twierdzą warowną dla mego ocalenia.
WarPra	(31:3) Nachyl ku mnie Twe ucho i pośpiesz się, by mnie zbawić, bądź mi skałą schronienia i twierdzą ocalenia!
STB	(31:3) Skłoń ku mnie Twoje ucho oraz szybko mnie ocal; bądź dla mnie warowną opoką, zamkiem obronnym do mej pomocy
EIB	(31:3) Zwróć swe ucho w mą stronę! Pośpiesz mi na pomoc! Bądź mi bezpieczną opoką, Warownym grodem - aby mnie ocalić!

Ps 31,3

PsFlor	(30:4) Bo moc moja i utoka moja jeś ty i prze imię twoje wywiedziesz mie i ukarmisz mie.
PsPul	(30:4) Bo moc moja i utoka moja jeś ty i prze imię twe wywiedziesz mie i wskarmisz mie.
Wuj1923	(31:4) Albowiem moc moja, i ucieczka moja jesteś ty: a dla imienia twego poprowadzisz mię i wychowasz mię.
Gda1881	(31:4) Boś ty jest skałą moją, i obroną moją; przetoż dla imienia twego prowadź mię, i zaprowadź mię.
Gda2017	Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą; dlatego przez wzgląd na twoje imię kieruj mnie i prowadź.
PsBycz	(31:4) Bo, skałąś-mą, i-twiérdząś-moją, Ty; zatém,-dla Imienia-Twego, prowadź-mię, i-przewodnicz-mi.
Goet	(31:4) Bo Ty jesteś opoką moją i twierdzą moją, i dla imienia Swego zechciej mnie prowadzić i kierować.
PsCylk	(31:4) Bo skałą moją i warownią moją Ty, i dla imienia Twojego kieruj i prowadź mnie.
PsKrusz	(31:4) Albowiem Tyś jest skałą moją, a dla imienia Twego prowadź mnie i utrzymuj mnie.
PsAszk	(31:4) Gdyż skałą mą i twierdzą moją Ty jesteś i gwoli imieniu Twemu kieruj mną i mnie prowadź.
PsSzer	(31:4) Boś Ty skałą moją i grodem moim, przez wzgląd na imię Twoje prowadź mnie i wiedź mnie!
Tys1	(30:4) Tyś bowiem skałą moją i twierdzą: przez wzgląd na imię Twoje będziesz mnie wiódł i mną kierował.
Tys5	(31:4) Ty bowiem jesteś dla mnie opoką i twierdzą; przez wzgląd na imię Twoje kieruj mną i prowadź mnie!
Bryt	(31:4) Boś Ty skałą moją i twierdzą moją, Przez wzgląd na imię twoje będziesz mnie prowadził i wiódł!
Pozn	(31:4) o, tak, Tyś moją opoką i moją warownią. Dla Imienia Twego będziesz mnie prowadził i będziesz mną kierował;
WarPra	(31:4) Bo Ty jesteś skałą i twierdzą moją, będziesz mnie prowadził i kierował mną dla imienia Twego.
STB	(31:4) Ty jesteś moją Skałą oraz moją Warownią, więc prowadź mnie i kieruj dla Twojego Imienia.
EIB	(31:4) Bo Ty jesteś mą opoką i mą twierdzą, Przewódź mi ze względu na Twe imię,

Ps 31,4

PsFlor	(30:5) Wywiedziesz mie z sidła, jeż są mi skryli, bo ty jeś zaszczytca moj.
PsPul	(30:5) Wywiedziesz mie z sidła, jeż są mi skryli, bo ty jeś zaszczytca moj.
Wuj1923	(31:5) Wywiedziesz mię z sidła tego, które mi zakryli; boś ty jest obrońca mój.
Gda1881	(31:5) Wywiedź mię z sieci, którą zastawili na mię; boś ty jest mocą moją.
Gda2017	Wyciągnij mnie z sieci, którą zastawili na mnie, bo ty jesteś moją siłą.
PsBycz	(31:5) Wydobądź-mię z-siéci téj, co zastawiono na-mnie; boś Ty twiérdzą-moją.
Goet	(31:5) Wyciągnij mię z sieci, którą na mnie potajemnie zastawili; ponieważ jesteś obroną moją.
PsCylk	(31:5) Wywiedź mnie z sideł tych, które zastawili na mnie, boś Ty obroną moją.
PsKrusz	(31:5) Wywiedź mnie z sieci tej, którą na mnie zastawili, ponieważeś Ty mocą moją.
PsAszk	(31:5) Wyciągnij mię ze sieci, którą mi tajemnie zastawili, Ty moja twierdzo warowna.
PsSzer	(31:5) Wyciągnij mię z sieci, którą zastawili na mnie, boś Ty obroną moją!
Tys1	(30:5) Wywiedziesz mnie z sieci, którą na mnie zastawili, boś Ty jest moją ucieczką.
Tys5	(31:5) Wydobądź mnie z sieci zastawionej na mnie, bo Ty jesteś moją ucieczką.
Bryt	(31:5) Wyciągnij mnie z sieci, którą zastawili na mnie, Boś ty schronieniem moim.
Pozn	(31:5) uwolnisz mnie z sideł, które na mnie zastawili, bo jesteś moją ucieczką.
WarPra	(31:5) Ty mnie uwolnisz od sideł, w które mnie chwycili, bo Ty jesteś moją ucieczką.
STB	(31:5) Wyprowadź mnie z tych sideł, co na mnie zastawili, bo Ty jesteś moją obroną.
EIB	(31:5) Wyciągnij z zastawionej na mnie sieci, Bo w Tobie jedyne me schronienie.

Ps 31,5

PsFlor	(30:6) W ręce twoji, Gospodnie, polecam duch moj; zbawił jeś mie, Gospodnie Boże prawdy.
PsPul	(30:6) W twoje ręce polecam duch moj; odkupił jeś mie, Gospodnie Boże prawdy.
Wuj1923	(31:6) W ręce twe polecam ducha mego: odkupiłeś mię, Panie, Boże prawdy.
Gda1881	(31:6) W ręce twoje poruczam ducha mego; odkupiłeś mię, Panie, Boże prawdziwy!
Gda2017	W twoje ręce powierzam mego ducha; odkupiłeś mnie, PANIE, Boże wierny.
PsBycz	(31:6) W-ręce-Twe poruczam ducha-mego; Tyś odkupił mię, o-Panie, Boże prawdziwy!
Goet	(31:6) W ręce Twoje poruczam ducha mego; Tyś mnie ocalił, Panie, Boże wierny!
PsCylk	(31:6) W rękę Twą poruczam ducha mego; wybawiasz mnie Boże, Panie Wiekuisty,
PsKrusz	(31:6) W ręce Twoje polecam ducha mego. Odkupiłeś mnie Panie, Boże prawdziwy!
PsAszk	(31:6) W ręce Twoje zdaję mojego ducha, bo Tyś mnie wyzwolił, o Jehowo, wszechpotężny Boże prawdy!
PsSzer	(31:6) W ręce Twoje oddaję ducha mego, Tyś mię odkupił, Panie, wierny Boże.
Tys1	(30:6) W ręce Twoje polecam ducha mojego: Ty mnie uwolnisz, Panie, Boże wierny.
Tys5	(31:6) W ręce Twoje powierzam ducha mojego, Ty mnie wybawiłeś, Panie, Boże wierny!
Bryt	(31:6) W ręce twoje polecam ducha mego, Odkupiłeś mnie, Panie, Boże wierny.
Pozn	(31:6) W ręce Twoje powierzam ducha mego, Ty mnie wybawisz, Jahwe, Boże wierny.
WarPra	(31:6) Z ufnością w Twe ręce składam mego ducha, Ty mnie wybawiłeś, Panie, Boże mój wierny.
STB	(31:6) Na Twoje ręce powierzam mego ducha; wybawiasz mnie, WIEKUISTY, Boże prawdziwy.
EIB	(31:6) W Twoje ręce składam mego ducha. Odkupiłeś mnie, PANIE, wierny Boże.

Ps 31,6

PsFlor	(30:7) Nienaźrzał jeś chowające prozności na prozność, (30:8a) ale ja w Gospodna pwał ❬jeśm❭.
PsPul	(30:7) Nienaźrzał jeś ch[w]owające prozności przez użytka, (30:8a) ale ❬ja❭ w Gospodna pwałem.
Wuj1923	(31:7) Miałeś w nienawiści przestrzegające marności nadaremno: a jam w Panu nadzieję miał.
Gda1881	(31:7) Mam w nienawiści tych, którzy przestrzegają próżnych marności; bo ja w Panu nadzieję pokładam.
Gda2017	Nienawidzę tych, którzy zważają na próżne marności, bo ja w PANU pokładam nadzieję.
PsBycz	(31:7) Nienawidzę zachowujących obłudy zwodnicze; ale-ja, ja w Panu ubezpieczam-się.
Goet	(31:7) Nienawidzisz tych, którzy czczą marne bożki; ja zaś ufam Panu.
PsCylk	(31:7) Nienawidzę oddanych próżnym marnościom, gdyż ja Bogu ufam.
PsKrusz	(31:7) Znienawidziłem tych, co strzegą marności, bo oto w Panu zaufałem.
PsAszk	(31:7) Nienawidzę ja tych, co strzegą ułudnych znikomości fałszu, ja zaś całą mą ufność pokładam w Jehowie.
PsSzer	(31:7) Nienawidzisz tych, którzy czczą marne bożyszcza, ja jednak Panu ufam.
Tys1	(30:7) Nie cierpisz tych, którzy czczą marne bożyszcza, ja zaś pokładam ufność w Panu.
Tys5	(31:7) Nienawidzę tych, którzy czczą marne bóstwa, i pokładam ufność w Panu.
Bryt	(31:7) Nienawidzisz tych, którzy czczą marne bałwany, Ja jednak ufam Panu.
Pozn	(31:7) Ty nienawidzisz czcicieli ułudnych bożków, ja wszakże pokładam nadzieję w Jahwe.
WarPra	(31:7) Nie znosisz wszystkich, co czczą marne bóstwa, ja zaś zupełnie zdaję się na Pana.
STB	(31:7) Nienawidzę oddanych próżnym marnościom, ponieważ ja ufam WIEKUISTEMU.
EIB	(31:7) Odciąłem się od służących marnym bóstwom - Swoją ufność położyłem w PANU.

Ps 31,7

PsFlor	(30:8b) Wiesielić i radow❬a❭ć sie będę w miłosierdziu twojem, (30:9) bo weźrzał jeś na śmiarę moję, zbawił jeś od potrzebizn duszę moję
PsPul	(30:8b) Wiesielić i radować ❬sie❭ będę w miłosierdziu twym, (30:9) boś weźrzał na śmiarę moję, zbawił jeś od potrzebizn duszę moję
Wuj1923	(31:8) Będę się weselił i radował w miłosierdziu twojem; albowiemeś wejrzał na uniżenie moje, wybawiłeś z potrzeb duszę moję.
Gda1881	(31:8) Będę się radował i weselił w miłosierdziu twojem, żeś wejrzał na utrapienie moje, a poznałeś uciśnienie duszy mojej.
Gda2017	Będę się radował i weselił w twoim miłosierdziu, bo wejrzałeś na moje utrapienie i poznałeś udręki mojej duszy;
PsBycz	(31:8) Będę-radował-się, i-cieszył w-dobroci-Twojéj; boś widział nędzę-moję; zajmowałeś-się, w-utrapieniach, duszą-moją.
Goet	(31:8) Będę się weselił i radował z dobroci Twej, żeś spojrzał na nędzę moją i wniknąłeś w uciśnienie duszy mojej.
PsCylk	(31:8) Raduję się i cieszę miłosierdziem Twojém, który wejrzałeś na niedolę moję, poznałeś utrapienia duszy mojéj.
PsKrusz	(31:8) Będę się radował i weselił w miłosierdziu Twem, żeś wejrzał na upokorzenie moje. Poznałeś utrapienia mej duszy.
PsAszk	(31:8) Ja w łasce Twej będę się radował i weselił, gdyż Ty wszak patrzysz na moją udrękę i znasz utrapienia duszy mej.
PsSzer	(31:8) Raduję się i weselę łaską Twoją, boś wejrzał na niedolę moją, zważałeś na utrapienie duszy mojej.
Tys1	(30:8) Weselić się będę i cieszyć z Twego zmiłowania, boś wejrzał na moją nędzę, duszę moją wspomogłeś w udrękach
Tys5	(31:8) Weselę się i cieszę z Twojej łaski, boś wejrzał na moją nędzę, poznałeś udręki mej duszy
Bryt	(31:8) Raduję się i weselę łaską twoją. Gdyż wejrzałeś na niedolę moją, Poznałeś utrapienie duszy mojej.
Pozn	(31:8) Weselić się będę i radować Twoją łaskawością, boś wejrzał na moją nędzę, poznałeś utrapienia mej duszy
WarPra	(31:8) Będę się radował i cieszył łaskawością Twoją, boś wejrzał na moją nędzę i znasz moje udręki.
STB	(31:8) Raduję się i cieszę Twoim miłosierdziem, Panie, który spojrzałeś na mą niedolę oraz poznałeś utrapienia mojej duszy.
EIB	(31:8) Raduję się niezmiernie Twoją łaską, Gdyż wejrzałeś na moją niedolę I przejąłeś się udręką mojej duszy.

Ps 31,8

PsFlor	(30:10) ani jeś ścisnął mie w ręku nieprzyjaciela, postawił jeś na szyrokiem mieście nogi moje.
PsPul	(30:10) aniś mie ucisnął w ręku nieprzyjaciela, postawił jeś na szy❬ro❭kiem mieścu nogi moje.
Wuj1923	(31:9) Aniś mię zamknął w rękach nieprzyjacielskich: postawiłeś na miejscu przestronnem nogi moje.
Gda1881	(31:9) Aniś mię zawarł w ręce nieprzyjaciela; aleś postawił na przestrzeństwie nogi moje.
Gda2017	I nie wydałeś mnie w ręce wroga, postawiłeś moje nogi na miejscu przestronnym.
PsBycz	(31:9) A-nie zawarłeś-mię w-ręku nieprzyjaciela owszem, Tyś-postawił, na-przestrzeni, nogi-moje.
Goet	(31:9) I nie wydałeś mię ręce wroga mojego, ale postawiłeś nogi moje na wolnej przestrzeni.
PsCylk	(31:9) I nie wydałeś mnie w moc wroga, a postawiłeś na swobodzie nogi moje.
PsKrusz	(31:9) I nie zamknąłeś mnie w ręku nieprzyjaciela, na przestrzeni ustawiłeś nogi moje.
PsAszk	(31:9) I nie wydasz mię w rękę wroga a nogi me stawisz we wolnem przestworzu.
PsSzer	(31:9) I nie wydałeś mnie w ręce nieprzyjaciela, postawiłeś nogi moje na miejscu szerokim.
Tys1	(30:9) i nie oddałeś mnie w ręce nieprzyjaciela, lecz postawiłeś me stopy na miejscu przestronnym.
Tys5	(31:9) i nie oddałeś mnie w ręce nieprzyjaciela, postawiłeś me stopy na miejscu przestronnym.
Bryt	(31:9) Nie wydałeś mnie w ręce nieprzyjaciela, Postawiłeś nogi moje na miejscu szerokim.
Pozn	(31:9) i nie wydałeś mnie w ręce nieprzyjaciół, lecz postawiłeś stopę moją na otwartej przestrzeni.
WarPra	(31:9) I nie oddałeś mnie w ręce nieprzyjaciół moich, lecz zostawiłeś moim nogom dużo swobody.
STB	(31:9) Nie wydałeś mnie w moc wroga, a me nogi postawiłeś na rozległej przestrzeni.
EIB	(31:9) Nie wydałeś mnie na pastwę mego wroga, Moim stopom zrobiłeś wiele miejsca.

Ps 31,9

PsFlor	(30:11) Smiłuj sie nade mną, Gospodnie, bo sie mącę, zamąciło sie jest w gniewie oko moje, dusza moja i brzuch moj.
PsPul	(30:11) Smiłuj sie, Gospodnie, bo sie mącę, zamęciło sie we mnie oko moje, dusza moja i brzuch moj.
Wuj1923	(31:10) Zmiłuj się nademną, Panie; bom jest utrapiony: zatrwożyło się w gniewie oko moje, dusza moja, i wnętrze moje.
Gda1881	(31:10) Zmiłuj się nademną, Panie! bom jest uciśniony; wywiędła od żałości twarz moja; także i dusza moja i żywot mój.
Gda2017	Zmiłuj się nade mną, PANIE, bo jestem uciśniony, od żałości osłabły moje oczy, a także moja dusza i moje wnętrzności.
PsBycz	(31:10) Zmiłuj-się-nademną, o-Panie! bo biéda mi; wynędzniało, od-zmartwienia, licé-mojé, ciało-mojé, i-żywot-mój.
Goet	(31:10) Bądź mi łaskaw, Panie, bo jestem w uciśnieniu; zaćmiło się ze zgryzoty oko moje, dusza moja i ciało moje.
PsCylk	(31:10) Zlituj się nademną Boże, bo biada mi; zamroczyło się od żałości oko moje, i dusza moja i żywot mój.
PsKrusz	(31:10) Zmiłuj się nademną Panie, ponieważ mam smutek; przyćmiło się od żalu oko moje - dusza moja i żywot mój.
PsAszk	(31:10) Zmiłuj się nademną, o Jehowo, gdyż źle mi i ciasno: zaćmione me oko ze zgryzoty, ma dusza i me ciało.
PsSzer	(31:10) Zmiłuj się nade mną, Panie, bom jest uciśniony! Oko moje zamroczyło się od zgryzoty, dusza moja i ciało moje chore,
Tys1	(30:10) Zmiłuj się nade mną, Panie, bo jestem w udręce: od smutku słabnie me oko, dusza i ciało.
Tys5	(31:10) Zmiłuj się nade mną, Panie, bo jestem w ucisku, od smutku słabnie me oko, a także moja siła i wnętrzności.
Bryt	(31:10) Zmiłuj się nade mną, Panie, bom jest uciśniony! Zmętniało od zgryzoty oko moje, dusza i wnętrzności moje.
Pozn	(31:10) Ulituj się nade mną, Jahwe, bo jestem uciśniony; od zmartwień zaćmiło się oko moje, (dusza i ciało moje).
WarPra	(31:10) Okaż mi, Panie, łaskę, bo lęk mnie ogarnia, od smutku słabną mi oczy, dusza i ciało.
STB	(31:10) Zlituj się nade mną, WIEKUISTY, gdyż mi biada; od żałoby zamroczyło się moje oko, moja dusza i moje życie.
EIB	(31:10) PANIE, zmiłuj się nade mną, bo jestem w ucisku! Udręka zmorzyła moje oczy, Przeżarła duszę i wnętrzności -

Ps 31,10

PsFlor	(30:12) Bo zszedł jest w boleniu żywot moj a lata moja w płaczoch. (30:13) Rozniemogła sie jest w ubożstwie cześć moja i kości moje zamąciły są sie.
PsPul	(30:12) Bo niestatczył w boleści żywot moj a lata moja we wzdychaniach. (30:13) Rozniemogła sie w ubostwie moc moja i kości moje zamąciły są sie.
Wuj1923	(31:11) Albowiem ustał w boleści żywot mój i lata moje w wzdychaniu: zemdlała w ubóstwie siła moja, i kości moje strwożone są.
Gda1881	(31:11) Albowiem zwątlało od boleści zdrowie moje, a lata moje od wzdychania; zemdlała dla utrapianie mego siła moja, a kości moje wyschły.
Gda2017	W bólu bowiem upływa moje życie, a moje lata na wzdychaniu; moja siła osłabła z powodu mej nieprawości, a moje kości wyschły.
PsBycz	(31:11) Gdyż trawią-się, w-smutku, życié-mojé, a-lata-me, w-jęku; osłabła, z-nieprawości, siła-moja, nawet-kości-me wyniszczały.
Goet	(31:11) Bo przez żałość wyniszcza się życie moje, a lata moje od wzdychania; zachwiała się siła moja przez nieprawość moją, a kości moje uschły.
PsCylk	(31:11) Bo spełniło się w trosce życie moje, a lata moje w westchnieniach, zwątlała w grzechu siła moja, a kości moje zanikły.
PsKrusz	(31:11) Albowiem ustało od bólu zdrowie moje, i lata od narzekania; zmniejszyła się od występku siła moja, i kości moje wyschły.
PsAszk	(31:11) Bo uchodzi mi życie w rozpaczy a lata na wzdychaniu, potknęło się siła ma o grzech mój własny a butwieją me kości.
PsSzer	(31:11) bo życie moje upływa w trosce, a lata moje w westchnieniach, siła moja słabnie z powodu winy mojej, a kości moje rozpadają się.
Tys1	(30:11) Bo troska trawi moje życie, a jęk — moje lata. Siła moja ustała w ucisku i kości moje osłabły.
Tys5	(31:11) Bo zgryzota trawi me życie, a wzdychanie - moje lata. Siłę moją zachwiał ucisk i kości moje osłabły.
Bryt	(31:11) Bo życie moje upływa w boleści, A lata moje w westchnieniach, Siła moja słabnie z powodu winy mojej, A kości moje usychają.
Pozn	(31:11) W udręce niszczeje moje życie, a lata moje schodzą na wzdychaniu; siła moja osłabła od zgryzot, a kości moje wyschły.
WarPra	(31:11) Od zmartwień topnieje me życie, wśród jęków lata mi płyną, z sił opadłem wskutek ucisku, zwiotczały moje kości.
STB	(31:11) Bo me życie spełniło się w trosce, a moje lata w westchnieniach; w grzechu zwątlała moja siła, a moje kości zanikły.
EIB	(31:11) Moje życie pogrążyło się w smutku, A moje lata - w westchnieniach. Z własnej winy stałem się bezsilny I słabość dotknęła moich kości.

Ps 31,11

PsFlor	(30:14) Nade wszemi nieprzyjaciołmi mojimi uczynion jeśm przekora sąsiadom mojim barzo a bojaźń znanym mojim. (30:15a) Jiż są widzieli mie, na dwor są uciekli ote mnie,
PsPul	(30:14) Nade wszemi nieprzyjacioły moimi uczynioneśm przekora sąsiadom moim barzo i strach znajomym moim. (30:15a) Jiż mie widzieli, wen uciekali ode mnie,
Wuj1923	(31:12) Nad wszystkie nieprzyjacioły moje stałem się pośmiewiskiem i sąsiadom moim bardzo, i strachem znajomym moim: którzy mię widzieli, precz odemnie uciekli.
Gda1881	(31:12) U wszystkich nieprzyjaciół moich jestem w pohańbieniu wielkiem, a najwięcej u sąsiadów moich; stałem się na postrach znajomym moim; którzy mię widzą na dworze, uciekają przedemną.
Gda2017	Stałem się pośmiewiskiem dla wszystkich moich wrogów, zwłaszcza dla moich sąsiadów, i postrachem dla znajomych; ci, którzy mnie widzą na dworze, uciekają przede mną.
PsBycz	(31:12) Od-wszech wrogów-moich, jestem na hańbę wystawion, a,-u sąsiadów-mych, bardziéj: nawetem-postrachem u znajomych-moich; widzący-mię, na-dworze, uciékają przedemną.
Goet	(31:12) Dla wszystkich gnębicieli moich stałem się pohańbieniem, a najwięcej dla sąsiadów moich, i postrachem znajomym moim; ci, którzy mię widzą na ulicy, uciekają przede mną.
PsCylk	(31:12) Gwoli prześladowcom moim jestem hańbą, nawet sąsiadom moim wielce; postrachem znajomych. Spotykający mnie na ulicy, usuwają się odemnie.
PsKrusz	(31:12) Ponad wszystkich nieprzyjaciół moich stałem się pośmiewiskiem, a dla sąsiadów moich najbardziej. Dla znajomych stałem się postrachem: którzy mnie na rynku zobaczą, uciekają odemnie.
PsAszk	(31:12) Od wszystkich gnębicieli mych okryła mnie hańba, stałem się nią wielce dla mych sąsiadów, zaś postrachem dla mych zaufanych, - ci co mnie widzą na ulicy, uciekają przedemną.
PsSzer	(31:12) Jestem wzgardą dla wszystkich wrogów moich, a najwięcej dla sąsiadów moich, i postrachem dla znajomych moich; ci, co mnie widzą, uciekają przede mną.
Tys1	(30:12) Dla wszystkich wrogów moich stałem się celem szyderstwa, pośmiewiskiem sąsiadów, postrachem znajomych; kto mnie ujrzy na dworze, ode mnie ucieka:
Tys5	(31:12) Stałem się znakiem hańby dla wszystkich mych wrogów, dla moich sąsiadów przedmiotem odrazy, dla moich znajomych - postrachem; kto mnie ujrzy na ulicy, ucieka ode mnie.
Bryt	(31:12) Stałem się pośmiewiskiemDla wszystkich wrogów moich, Zwłaszcza dla sąsiadów moich, I postrachem dla znajomych moich; Ci, co mnie widzą na ulicy, uciekają ode mnie.
Pozn	(31:12) Przedmiotem szyderstwa stałem się dla wszystkich nieprzyjaciół moich, pośmiewiskiem dla moich sąsiadów i postrachem dla bliskich; ktokolwiek mnie ujrzy na drodze, ucieka przede mną.
WarPra	(31:12) Dla wszystkich wrogów stałem się pośmiewiskiem, odrazą dla sąsiadów, przerażeniem dla bliskich, i unika mnie każdy, kto widzi mnie na drodze.
STB	(31:12) Z powodu moich prześladowców jestem hańbą nawet dla mych sąsiadów oraz postrachem dla znajomych. Ci, którzy mnie spotykają na ulicy ode mnie się usuwają.
EIB	(31:12) Z powodu wszystkich moich nieprzyjaciół Stałem się pośmiewiskiem, Nieszczęściem w oczach sąsiadów I obrzydliwością dla znajomych - Stronią ode mnie ci, Którzy mnie widzą na ulicy.

Ps 31,12

PsFlor	(30:15b) zapomnieniu dan jeśm jako umarły od sierca. (30:16a) Uczynił jeśm sie jako ssąd zgubieny,
PsPul	(30:15b) zapomnieniu dan jeśm jako umarły od sierca. (30:16a) Uczynion jeśm jako sąd zgubiony,
Wuj1923	(31:13) Jestem zapomniony z serca jako umarły: stałem się jako naczynie stracone.
Gda1881	(31:13) Wypadłem z pamięci jako umarły; stałem się jako naczynie stłuczone.
Gda2017	Zapomniano o mnie jak o umarłym, stałem się jak rozbite naczynie.
PsBycz	(31:13) Zapomnian-jestem, jak-umarły z-serca; ja-stałem-się, jak-narzędzié zepsuté.
Goet	(31:13) Zapomniany jestem w sercach jako umarły; stałem się jako naczynie stłuczone.
PsCylk	(31:13) Zapomniany jestem, jak umarły, z serca; podobny do naczynia zużytego.
PsKrusz	(31:13) Wypadłem z pamięci i serca jako umarły; stałem się jako naczynie porzucone.
PsAszk	(31:13) Zapomniano o mnie, jako o tym, który umarł w czyjej duszy, i stałem się jako grat zaginiony.
PsSzer	(31:13) Jestem zapomniany jak umarły, jestem jak naczynie rozbite.
Tys1	(30:13) Zapomniany, wypadłem z serca — jak umarły, stałem się jak rozbite naczynie.
Tys5	(31:13) Zapomniano w sercach o mnie jak o zmarłym, stałem się jak sprzęt wyrzucony.
Bryt	(31:13) Wymazany jestem z pamięci jak umarły, Jestem jak rozbite naczynie.
Pozn	(31:13) Zapomniano o mnie jak o zmarłym, po którym nie ma pamięci, podobny jestem do rozbitego naczynia.
WarPra	(31:13) Zapomnieli o mnie jak o umarłym, stałem się jak rozbite naczynie.
STB	(31:13) Wypadłem z serca jak umarły, podobny do zużytego naczynia.
EIB	(31:13) Wypadłem z pamięci jak umarły, Stałem się jak rozbite naczynie.

Ps 31,13

PsFlor	(30:16b) bo jeśm słyszał łajanie wiela przebywających w okrędze, (30:17) wtem gdy są sie seszli pospołu przeciwo mnie, wziąć duszę moję radzili są sie.
PsPul	(30:16b) bo jeśm słyszał poganienie wiela przebywających w okolicy, (30:17) wtem gdy są sie seszli pospołu przeciwo mnie, wziąć duszę moję są sie radzili.
Wuj1923	(31:14) Bom słyszał łajanie mnogich, mieszkających w okolicy: wtem, gdy się schodzili społem przeciwko mnie, odjąć duszę moje namawiali się.
Gda1881	(31:14) Albowiem nasłucham się uszczypków od wielu; strachu dość zewsząd, gdy się naradzają wespół przeciwko mnie, chytrze przemyśliwając, aby odjęli duszę moję.
Gda2017	Słyszę bowiem oszczerstwa wielu; strach czai się zewsząd; gdy wspólnie naradzają się przeciwko mnie, spiskują, jak odebrać mi życie.
PsBycz	(31:14) Gdym usłyszał złą-sławę od wielu, strach był naokoło mnie; za-naradzania-się-ich razem, przeciw-mnie, odebrać życié-mé, postanowili.
Goet	(31:14) Słyszałem obmowę wielu, zewsząd przerażenie; gdy się między sobą naradzają przeciwko mnie, zamyślili odebrać mi życie,
PsCylk	(31:14) Albowiem słyszę obelżywość tłumu, zbiegowisko dokoła, jak się zmawiają wespół na mnie; by odebrać mi życie przemyśliwają.
PsKrusz	(31:14) Albowiem nasłuchałem się wielu posądzeń - strachu od naokoło stojących: gdy się naradzają wespół przeciwko mnie; zamyślali, aby uchwycić duszę moją.
PsAszk	(31:14) Jakkolwiek słyszę obmowę wielu, co postrach sieją dokoła, gdy wspólną przeciw mnie czynią naradę, przemyślając nad tem, by odebrać mi życie.
PsSzer	(31:14) Słyszę bowiem szept wielu: Zgroza wokoło! Zmawiają się pospołu przeciwko mnie, radzą, jakby mi odebrać życie.
Tys1	(30:14) Słyszałem bowiem sykanie wielu — strach zewsząd zagraża! Ci, co się przeciw mnie zbiegli, zamierzali odebrać mi życie.
Tys5	(31:14) Słyszę bowiem złorzeczenia wielu: Trwoga dokoła, gdy przeciw mnie się zbierają, zamyślają odebrać mi życie.
Bryt	(31:14) Słyszę bowiem, jak wielu mnie obmawia, Strach czai się wokoło, kiedy razem naradzają się przeciwko mnie, Spiskują, aby odebrać mi życie.
Pozn	(31:14) Słyszałem wrogie słowa wielu - zgroza ze wszystkich stron! - gdy się razem przeciwko mnie zmawiali i knuli zamysły, jakby mnie życia pozbawić.
WarPra	(31:14) Zewsząd dochodzą mnie groźne okrzyki, wszyscy przeciw mnie się zmawiają, myślą tylko o tym, by mnie pozbawić życia.
STB	(31:14) Bo słyszę obelgi tłumu i zbiegowiska dokoła; jak się razem na mnie zmawiają, planując, by odebrać mi życie.
EIB	(31:14) Słyszę bowiem złowrogie szepty wielu - Wokół strach, gdy wspólnie przeciwko mnie radzą, Spiskują, jak odebrać mi życie.

Ps 31,14

PsFlor	(30:18a) Ale ja w cię pwał jeśm, Gospodnie, rzekł jeśm: Bog moj jeś ty,
PsPul	(30:18a) Ale ja w cię pwał jeśm, Gospodnie, rzekł jeśm: Bog moj jeś ty,
Wuj1923	(31:15) A jam w tobie nadzieję miał, Panie! rzekłem: Tyś jest Bogiem moim.
Gda1881	(31:15) Ale ja w tobie mam nadzieję, Panie! Rzekłem: Tyś jest Bogiem moim.
Gda2017	Ale ja zaufałem tobie, PANIE; powiedziałem: Ty jesteś moim Bogiem.
PsBycz	(31:15) Ale-ja, ja, w-Tobie ubezpieczam-się, o-Panie! jam-rzekł: Bogiemeś-moim, Ty.
Goet	(31:15) Ale ja w Tobie mam nadzieję, Panie; mówię: "Ty jesteś Bogiem moim!"
PsCylk	(31:15) A ja na tobie polegam; Boże, rzekłem: Panem moim Ty.
PsKrusz	(31:15) A jam w Tobie zaufał, Panie! Rzekłem: "Bogiem moim Ty jesteś"!
PsAszk	(31:15) Lecz w Tobie ma ufność Jehowo, mówię: "Tyś. jest mym Bogiem".
PsSzer	(31:15) Ale ja Tobie ufam, Panie! Rzekłem: Tyś Bogiem moim.
Tys1	(30:15) Ja zaś pokładam ufność w Tobie, Panie; mówię: «Tyś jest Bogiem moim».
Tys5	(31:15) Ja zaś pokładam ufność w Tobie, Panie, mówię: Ty jesteś moim Bogiem.
Bryt	(31:15) Ale ja tobie ufam, Panie! Mówię: Tyś Bogiem moim.
Pozn	(31:15) Ja jednak w Tobie ufność pokładam, Jahwe. Mówię: "Ty jesteś moim Bogiem!"
WarPra	(31:15) Lecz ja, o Panie, Tobie zaufałem, ciągle powtarzam: Tyś moim Bogiem.
STB	(31:15) Ale ja polegam na Tobie, WIEKUISTY; powiedziałem: Ty jesteś moim Bogiem.
EIB	(31:15) Lecz ja Tobie ufam, PANIE! Powiedziałem: Ty jesteś moim Bogiem,

Ps 31,15

PsFlor	(30:18b) w ręku twoju szczęście moje. (30:19) Wytargń mie z ręku nieprzyjacielow mojich i ot tych, cso mie gonią.
PsPul	(30:18b) w ręku twoju szczęście moje. (30:19) Wytargń mie z ręku nieprzyjacioł mych i od tych, co mie nienaźrzą.
Wuj1923	(31:16) W ręku twoich losy moje: wyrwij mię z ręki nieprzyjaciół moich, i od prześladujących mię.
Gda1881	(31:16) W rękach twoich są czasy moje; wyrwijże mię z ręki nieprzyjaciół moich, i od tych, którzy mię prześladują.
Gda2017	Mój czas jest w twoich rękach, ocal mnie z ręki moich nieprzyjaciół i od tych, którzy mnie prześladują.
PsBycz	(31:16) W-ręku-Twém czasy-moje; oswobódź-mię z-ręki nieprzyjaciół-mych, i-od-prześladowców-moich.
Goet	(31:16) W rękach Twoich są losy moje; wybaw mię z ręki wrogów moich i od moich prześladowców!
PsCylk	(31:16) W ręku Twoim losy moje; wybaw mnie z mocy wrogów i prześladowców moich.
PsKrusz	(31:16) W rękach Twoich losy moje; wybaw mnie z ręki nieprzyjaciół moich i prześladowców moich.
PsAszk	(31:16) W Twem ręku są dni mego żywota, ocal mnie z rąk mych wrogów i mych prześladowców.
PsSzer	(31:16) W ręku Twoim są losy moje, wyrwij mnie z rąk nieprzyjaciół moich i prześladowców moich!
Tys1	(30:16) W ręku Twoim me losy: wyrwij mnie z ręki mych wrogów i prześladowców.
Tys5	(31:16) W Twoim ręku są moje losy: wyrwij mnie z ręki mych wrogów i prześladowców!
Bryt	(31:16) W ręku twoim są losy moje, Ocal mnie z rąk nieprzyjaciół i prześladowców moich!
Pozn	(31:16) Los mój w Twoim ręku spoczywa; wyzwól mnie z rąk moich wrogów i prześladowców!
WarPra	(31:16) Mój los składam w Twe ręce. Wyrwij mnie z rąk moich wrogów i prześladowców.
STB	(31:16) W Twojej ręce są moje losy; wybaw mnie z mocy wrogów oraz mych prześladowców.
EIB	(31:16) W Twoim ręku moje losy, Ocal mnie od prześladowców i wrogów!

Ps 31,16

PsFlor	(30:20a) Oświeci oblicze twoje nad twojim sługą, zbawiona mie uczyń w miłosierdziu twojem,
PsPul	(30:20a) Oświeci oblicze twe nad twoim sługą, zbawiona mie uczyń w miłosierdziu twym,
Wuj1923	(31:17) Oświeć twarz twoję nad sługą twoim: zbaw mię w miłosierdziu twojem.
Gda1881	(31:17) Oświeć oblicze twoje nad sługą twoim; wybaw mię przez miłosierdzie twoje.
Gda2017	Rozjaśnij swe oblicze nad twoim sługą, wybaw mnie w twoim miłosierdziu.
PsBycz	(31:17) Zajaśniej obliczem-Twém, ponad sługą-Twoim; dopomoż-mi, przez-dobroć-Twoję.
Goet	(31:17) Niech oblicze Twoje jaśnieje nad sługą Twoim, wybaw mię przez dobroć Twoją.
PsCylk	(31:17) Zaświeć obliczem Twojém nad sługą Twoim; wspomóż mi w łasce Twojéj.
PsKrusz	(31:17) Oświeć oblicze swe ku słudze Twemu, zbaw mnie w miłosierdziu swem.
PsAszk	(31:17) Rozświeć nademną Twe oblicze, wybaw mnie w Twej lasce niezmiernej.
PsSzer	(31:17) Rozjaśnij oblicze swoje nad sługą swoim, zbaw mnie w łasce swojej!
Tys1	(30:17) Ukaż słudze Twemu pogodne oblicze, wybaw mnie w swym miłosierdziu.
Tys5	(31:17) Niech zajaśnieje Twoje oblicze nad Twym sługą, wybaw mnie w swej łaskawości!
Bryt	(31:17) Rozjaśnij oblicze swoje nad sługą swoim, Wybaw mnie w łasce swojej!
Pozn	(31:17) Rozjaśnij swe oblicze nad swoim sługą, ratuj mnie w swej łaskawości!
WarPra	(31:17) Niech blask Twego oblicza opromienia Twego sługę, w Twojej dobroci przybądź mi z pomocą.
STB	(31:17) Zaświeć Twoim obliczem nad twym sługą; wspomóż mnie w Twojej łasce.
EIB	(31:17) Rozjaśnij oblicze nad swym sługą, Wybaw mnie ze względu na swą łaskę!

Ps 31,17

PsFlor	(30:20b) Gospodnie; nie będę osromocon, bo jeśm wezwał ❬cie❭. (30:21a) Zapłońcie sie niemiłościwi i wwiedzieni bądźcie we pkieł,
PsPul	(30:20b) Gospodnie; nie będę osromocon, bo jeśm wezwał ciebie. (30:21a) Zasromajcie sie niemiłościwi i wwiedzieni bądźcie do piekła,
Wuj1923	(31:18) Panie, niech nie będę zawstydzon; albowiem wzywałem cię: niech się zawstydzą niezbożnicy, i niech będą prowadzeni do piekła.
Gda1881	(31:18) Panie! niech nie będę pohańbiony, ponieważ cię wzywam; niech się zawstydzą niezbożni, i zamilkną w grobie.
Gda2017	PANIE, niech nie doznam wstydu, skoro cię wzywam; niech niegodziwi się wstydzą i zamilkną w grobie.
PsBycz	(31:18) O-Panie! niech-nie będę-zawstydzon, że wzywam Ciebie; niech-będą-zawstydzeni bezbożni; niech-umilkną w-grobie.
Goet	(31:18) Panie, niech nie będę zawstydzony, ponieważ Cię wzywam. Niech będą zawstydzeni bezbożni i zamilkną w otchłani.
PsCylk	(31:18) Boże, obym się nie zawstydził, żem wzywał Ciebie; niech zawstydzą się niegodziwi i zamilkną w grobie.
PsKrusz	(31:18) Panie, nie będę zawstydzony, bom do Ciebie wołał. Niech się zawstydzą bezbożni i zamilkną w otchłani.
PsAszk	(31:18) O Jehowo, obym nie doznał ja hańby zawodu o to, że Ciebie wzywałem, niechaj wstyd okryje niegodziwców a niechaj zmilkną ku wiecznej idąc czeluści.
PsSzer	(31:18) Panie! Niech nie doznam wstydu, bo Ciebie wzywam, niech się zawstydzą bezbożni, zamilkną idąc do krainy umarłych!
Tys1	(30:18) Panie, niech nie doznam zawodu, skoro Cię wzywałem; niech się zawiodą niezbożni, gnani do krainy zmarłych.
Tys5	(31:18) Panie, niech nie doznam zawodu, gdy Cię wzywam; niech się zawiodą występni, niech zamilkną w Szeolu!
Bryt	(31:18) Panie! Niech nie doznam wstydu dlatego, że ciebie wzywałem, Niech doznają wstydu bezbożni, Niech zamilkną pogrążając się w otchłani.
Pozn	(31:18) Jahwe, niech nie będę zawstydzony, że wzywałem Ciebie! Niech będą zawstydzeni bezbożni i niech zamilkną, wtrąceni do Szeolu!
WarPra	(31:18) O Panie, niech nie spotka mnie zawód, gdy do Ciebie wołam. Niech będą zawiedzeni bezbożni, niech zamilkną i zstąpią do krainy zmarłych.
STB	(31:18) WIEKUISTY, obym się nie zawstydził, że Cię wzywałem; niech zawstydzą się niegodziwi oraz zamilkną w grobie.
EIB	(31:18) PANIE! Niech nie spotka mnie wstyd za to, że zwróciłem się do Ciebie. Niech spadnie on raczej na bezbożnych, Niech zamilkną w świecie umarłych,

Ps 31,18

PsFlor	(30:21b) niema bądźcie usta lściwa, (30:22) jiże mowią przeciwo prawemu lichotę w pyszności i nie-w-rządości.
PsPul	(30:21b) niema bądźcie usta łżywa, (30:22) jaż mowią przeciwo prawemu lichotę w pysze i nie-w-rządości.
Wuj1923	(31:19) Niech zaniemieją usta zdradliwe, które mówią nieprawość przeciw sprawiedliwemu w pysze i w powieraniu.
Gda1881	(31:19) Niech zaniemieją wargi kłamliwe, które mówią przeciwko sprawiedliwemu rzeczy przykre z hardością i ze wzgardą.
Gda2017	Niech zaniemówią wargi kłamliwe, które w pysze i pogardzie mówią krzywdzące słowa przeciwko sprawiedliwemu.
PsBycz	(31:19) Niech-zaniémieją wargi fałszywe, mawiające, przeciw sprawiedliwemu, bezczélnie, z-pychą i-wzgardą.
Goet	(31:19) Niech zaniemieją wargi kłamliwe, które bezczelnie mówią przeciwko sprawiedliwemu w pysze i ze wzgardą.
PsCylk	(31:19) Niech oniemieją usta kłamliwe, co mówią o sprawiedliwym hardo, wyniośle i pogardliwie.
PsKrusz	(31:19) Niech zamilkną wargi kłamliwe, które mówią przeciw sprawiedliwości rzeczy przykre przez pychę i wzgardę.
PsAszk	(31:19) Bo zaniemówią wargi kłamliwe, co hardo przymawiają sprawiedliwemu z dumną wyniosłością i z wstydu obelgą.
PsSzer	(31:19) Niech oniemieją kłamliwe wargi, co o sprawiedliwym mówią zuchwale w wyniosłości i wzgardzie!
Tys1	(30:19) Niech oniemieją wargi kłamliwe, co ze wzgardą i pychą zuchwale wygadują na sprawiedliwego.
Tys5	(31:19) Niech zaniemówią wargi kłamliwe, co zuchwale wygadują na sprawiedliwego z pychą i ze wzgardą.
Bryt	(31:19) Niech oniemieją kłamliwe wargi, Co o sprawiedliwym mówią zuchwale w wyniosłości i pogardzie!
Pozn	(31:19) Niech zaniemówią usta kłamliwe, co, pełne pychy i pogardy, zuchwale przymawiają sprawiedliwemu.
WarPra	(31:19) Niech zaniemówią usta, co kłamią, języki mówiące źle o prawych, wargi pełne pychy i wzgardy.
STB	(31:19) Niech oniemieją kłamliwe usta, które hardo, wyniośle i pogardliwie mówią o sprawiedliwym.
EIB	(31:19) Niech ucichną kłamliwe wargi, Mówiące przeciw sprawiedliwemu zuchwale, wyniośle i z pogardą.

Ps 31,19

PsFlor	(30:23) Kako wielikie mnożstwo słodkości twojej, Gospodnie, jąż jeś skrył bojącym sie ciebie, (30:24) nagotował jeś tym, jiż pwają w cię, w obeźrzeniu synow ludzskich.
PsPul	(30:23) Kako wielikie mnostwo słodkości twojej, Gospodnie, jążeś skrył bojącym sie ciebie, (30:24) swirzchowałeś tym, co pwają w cię, przed syny ludzkimi.
Wuj1923	(31:20) Jakóż wielkie mnóstwo słodkości twéj, Panie, którąś zakrył bojącym się ciebie: sprawiłeś tym, którzy nadzieję mają w tobie, przed oblicznością synów ludzkich.
Gda1881	(31:20) O jakoż jest wielka dobroć twoja, którąś zachował bojącym się ciebie, którąś pokazywał tym, którzy ufają w tobie przed synami ludzkimi.
Gda2017	Jakże wielka jest twoja dobroć, którą zachowujesz dla bojących się ciebie i okazujesz tym, co ufają tobie wobec synów ludzkich!
PsBycz	(31:20) O-jak wielkiém dobro-Twé, któréś schował dla-bojących-się-Ciebie; coś uczynił, ufającym w-Tobie, wobec dzieci człowieczych.
Goet	(31:20) Jakaż wielka jest dobroć Twoja, którą zachowujesz dla tych, co się Ciebie boją, i którą okazujesz tym, co Tobie ufają wobec synów ludzkich!
PsCylk	(31:20) Jak wielką dobroć Twoja, którą zachowałeś dla bogobojnych, którą przygotowałeś dla ufających Ci wobec synów ludzkich.
PsKrusz	(31:20) O jak wielka dobroć Twoja, którąś zachował dla bojących się Ciebie: objawiłeś ją tym, co ufają Tobie przed synami ludzkimi.
PsAszk	(31:20) A jak wielkiem jest Twe dobro, które Ty ukryłeś dla Twych bogobojnych, oraz uczynisz tym, którzy się pod Twoją oddają opiekę - wszem wobec.
PsSzer	(31:20) Jak wielka jest dobroć Twoja, którą zachowałeś dla tych, którzy się Ciebie boją, którą okazałeś wobec ludzi tym, co ufają Tobie!
Tys1	(30:20) Jakże jest wielka dobroć Twoja, Panie, którą zachowałeś dla tych, co się boją Ciebie, którą okazujesz tym, co w Tobie szukają ucieczki na oczach ludzi.
Tys5	(31:20) Jakże jest wielka, o Panie, Twoja dobroć, którą zachowujesz dla tych, co się boją Ciebie, i okazujesz tym, co w Tobie szukają ucieczki na oczach synów ludzkich.
Bryt	(31:20) Jak wielka jest dobroć twoja, Którą zachowałeś dla tych, którzy się ciebie boją, Którą wobec ludzi okazałeś tym, którzy ufają tobie!
Pozn	(31:20) Jak wielka jest dobroć Twoja, Jahwe, którą gotujesz tym, co się Ciebie boją, którą wobec synów człowieczych świadczysz tym, co u Ciebie szukają ratunku.
WarPra	(31:20) O, jak wielka jest Twoja dobroć, Panie; okazujesz ją tym, co się Ciebie boją, i synom Adama szukającym u Ciebie schronienia.
STB	(31:20) Wielką jest Twoja dobroć, którą zachowałeś dla bogobojnych, jaką przygotowałeś dla tych, co Ci ufają wobec synów ludzkich.
EIB	(31:20) O, jak wielka jest Twoja dobroć! Darzysz nią żyjących w Twej bojaźni I wyraźnie okazujesz ją tym wszystkim, Którzy chronią się u Ciebie.

Ps 31,20

PsFlor	(30:25) Skryjesz je we skryciu oblicza twego od zamącania ludzskiego, (30:26) zaszczycisz je w przebytce twojem od przeciwomowiących językow.
PsPul	(30:25) Skryjesz je w skryciu oblicza twego od zamącenia ludzkiego, (30:26) zaszczycisz w stanu twojem od zapowiedzenia językow.
Wuj1923	(31:21) Zakryjesz je w zakryciu oblicza twego od zamięszania ludzkiego: zasłonisz je w namiecie twoim od przeciwieństwa języków.
Gda1881	(31:21) Ukrywasz ich w skrytości oblicza twego, przed hardością człowieczą ukrywasz ich, jako w namiocie, przed swarliwemi językami.
Gda2017	Ukryjesz ich pod osłoną twojej obecności przed pychą człowieka, ochronisz ich w namiocie przed kłótliwymi językami.
PsBycz	(31:21) Ty-ukryjesz-ich, w-tajni oblicza-Twego, przed-zmowami ludzkiemi, Ty schowasz-ich w-szałasie przed-swarem języków.
Goet	(31:21) Ty ukrywasz ich w skrytości świątyni Twojej przed spiskami ludzkiemi; Ty skrywasz ich w namiocie przed swarliwemi językami.
PsCylk	(31:21) Osłaniasz ich osłoną oblicza Twego od knowań ludzi, ukrywasz ich w namiocie przed zwadą plemion.
PsKrusz	(31:21) Ukrywasz ich w skrytości oblicza swego, przed hardością ludzką strzeżesz ich - w namiocie przed językami złośliwymi.
PsAszk	(31:21) Ty je schowasz w tajemnym schowku zamierzeń oblicza Twego przed ukrytymi zamysłami męża przewrotnego a w gęstym namiocie je ukryjesz przed swarliwymi języki.
PsSzer	(31:21) Kryjesz ich pod ochroną oblicza swego przed knowaniami ludzi, ukrywasz ich w namiocie przed zjadliwymi językami.
Tys1	(30:21) Osłaniasz ich Twą obecnością od spisku mężów, w namiocie ich kryjesz od swaru języków.
Tys5	(31:21) Ukrywasz ich pod osłoną Twojej obecności od spisku mężów, w swoim namiocie ich kryjesz przed sporem języków.
Bryt	(31:21) Ochraniasz ich pod osłoną oblicza twojego przed przewrotnością ludzi, Ukrywasz ich w namiocie przed kłótliwymi językami.
Pozn	(31:21) Ty ich chronisz pod osłoną swego oblicza przed knowaniami ludzi, ukrywasz ich [niby] w namiocie przed swarliwymi językami.
WarPra	(31:21) Osłaniasz ich obecnością Twojego oblicza przed knowaniami ludzkimi, ukrywasz ich, jak pod dachem, przed jadem złych języków.
STB	(31:21) Od knowań ludzi ich ochraniasz osłoną Twego oblicza, w namiocie ich ukrywasz przed każdą zwadą plemion.
EIB	(31:21) Osłaniasz ich cieniem swej bliskości przed ludzkimi zakusami, Chowasz ich w swoim namiocie przed językiem gotowym do kłótni.

Ps 31,21

PsFlor	(30:27) Błogosławiony Gospodzin, bo dziwno uczynił miłosierdzie swoje se mną w mieście murowanem.
PsPul	(30:27) Błogosławiony Bog, bo dziwno uczynił miłosierdzie swe mnie w mieście ućwierdzonym.
Wuj1923	(31:22) Błogosławiony Pan, że dziwnie okazał miłosierdzie swe nademną w mieście obronnem.
Gda1881	(31:22) Błogosławiony Pan! bo dziwnie okazał miłosierdzie swoje przeciwko mnie, jakoby w mieście obronnem.
Gda2017	Błogosławiony niech będzie PAN, bo okazał mi swą cudowną łaskę w mieście warownym.
PsBycz	(31:22) Niech będzie-błogosławion Pan; że przedziwną-okazał łaskę-swę ku-mnie, tak, jak bym był, w-mieście warowném.
Goet	(31:22) Uwielbiony niech będzie Pan, bo cudownie okazał mi dobroć Swoją w mieście obronnem.
PsCylk	(31:22) Błogosławion Bóg, że cudownie łaskę Swą okazał mi w grodzie oblężonym.
PsKrusz	(31:22) Błogosławiony Pan, ponieważ objawił miłosierdzie swoje dla mnie w mieście obronnem.
PsAszk	(31:22) Błogosławiony niechaj będzie Jehowa, iże mnie wyróżnił cudowną Swą łaską w mieście oblężenia.
PsSzer	(31:22) Błogosławiony Pan, bo okazał mi cudownie łaskę swoją w warownym grodzie.
Tys1	(30:22) Błogosławiony Pan, co miłosierdzie swoje przedziwnie mi okazał w mieście warownym.
Tys5	(31:22) Błogosławiony niech będzie Pan, który okazał cuda swoje i łaski w grodzie warownym.
Bryt	(31:22) Błogosławiony niech będzie Pan, Gdyż okazał mi cudowną łaskę swoją w warownym grodzie.
Pozn	(31:22) Błogosławiony Jahwe, gdyż w przedziwny sposób okazał mi swe miłosierdzie [chroniąc mnie] w grodzie warownym.
WarPra	(31:22) Błogosławiony niech będzie Pan, co czyni mi takie cuda i okazuje mi dobroć za dni ucisku.
STB	(31:22) Błogosławiony WIEKUISTY, Ten, który w oblężonym mieście cudownie okazał mi Swoją łaskę.
EIB	(31:22) Błogosławiony niech będzie PAN, On w oblężonym mieście udzielił mi swej łaski.

Ps 31,22

PsFlor	(30:28) Ale ja ❬rzekł jeśm❭ w wystąpieniu myśli mojej: Odrzucon jeśm od oblicza oczu twoju. (30:29) Tegodla wysłuszał jeś głos prośby mojej, gdy jeśm wołał k tobie.
PsPul	(30:28) Ale ja rzekł jeśm w wystąpieniu myśli moje: Odrzucon jeśm od oblicza oczu twoju. (30:29) Tegodla wysłyszał jeś głos prośby mojej, gdy jeśm wołał k tobie.
Wuj1923	(31:23) A jam mówił w zdumieniu umysłu mego: Jestem odrzucon od obliczności oczu twoich: przetoś wysłuchał głos modlitwy mojéj, gdym wołał do ciebie.
Gda1881	(31:23) Jam rzekł w uciekaniu mojem: Odrzuconym jest od oczów twych; aleś ty wysłuchał głos modlitw moich, gdym wołał do ciebie.
Gda2017	Powiedziałem w pośpiechu: Odrzuciłeś mnie sprzed twych oczu; lecz ty wysłuchałeś głosu mego błagania, gdy wołałem do ciebie.
PsBycz	(31:23) Gdyż-ja rzekłem, w-trwodze-méj: Odcięty-jestem z-przed oczu-Twoich; wszelakoś usłyszał głos błagania-mego, za-wołania-mego, o pomoc, do-Ciebie.
Goet	(31:23) Jam rzekł był w trwodze mojej: "Odrzucony jestem od oczu Twych!" Jednak usłyszałeś głos błagania mego, gdym wołał do Ciebie.
PsCylk	(31:23) A jam rzekł w przerażeniu mojém: jestem odtrącony z przed oblicza Twego; aleś słyszał głos modlitwy mojéj, gdy wołałem do Ciebie.
PsKrusz	(31:23) A jam rzekł w przerażeniu mojem: "odrzuconym został od oczu Twoich"! Jednakże wysłuchałeś głosu prośby mojej, gdym wołał do Ciebie.
PsAszk	(31:23) Ja w mej pochopności sądziłem, iż jestem odcięty od obliczności Twych oczu a jednak Tyś wysłuchał głosu mych próśb błagalnych, gdym żałośnie wołał do Ciebie.
PsSzer	(31:23) A ja rzekłem w trwodze swojej: Odtrącony jestem od oczu Twoich. Zaiste, Ty wysłuchałeś głosu błagania mego, gdym wołał o pomoc do Ciebie.
Tys1	(30:23) Ja zaś w rozterce mojej powiedziałem: «Odcięty jestem od Twego widoku» — lecz Tyś wysłuchał głos błagania mego, gdy do Ciebie wołałem.
Tys5	(31:23) Ja zaś powiedziałem przerażony: Odcięty jestem od Twoich oczu, lecz Tyś wysłuchał głos mego błagania, gdy do Ciebie wołałem.
Bryt	(31:23) A ja rzekłem w niepokoju swoim:Zostałem odtrącony sprzed oczu twoich. Zaiste, wysłuchałeś głosu błagania mego, Kiedy wołałem do ciebie.
Pozn	(31:23) A ja myślałem już w rozterce: "Zostałem odtrącony sprzed Twych oczu"; Tyś jednak wysłuchał głosu mych błagań, gdy wołałem do Ciebie.
WarPra	(31:23) A ja myślałem z bojaźnią, żem został odrzucony od Ciebie. Lecz wysłuchałeś mojego błagania, gdy zwracałem się do Ciebie o pomoc.
STB	(31:23) A ja, w moim przerażeniu powiedziałem: Jestem odtrącony sprzed Twojego oblicza; ale kiedy do Ciebie wołałem, Ty słyszałeś głos mej modlitwy.
EIB	(31:23) Już pomyślałem sobie, przerażony, Że nie mogę liczyć na Twą bliskość, Lecz Ty wysłuchałeś mojej prośby, Moich błagań, gdy wzywałem Cię na pomoc.

Ps 31,23

PsFlor	(30:30) Miłujcie Gospodna, wszytcy święci jego, bo prawdy szuka Gospodzin i odpłaci opłwicie czyniącym pych.
PsPul	(30:30) Miłujcie Gospodna wszytcy święci jego, bo prawdy zyskować będzie Bog i odpłaci opłwicie czyniącym pych.
Wuj1923	(31:24) Miłujcie Pana wszyscy święci jego; albowiem Pan będzie szukał prawdy, i odda obficie czyniącym pychę.
Gda1881	(31:24) Miłujcież Pana wszyscy święci jego; boć Pan wiernych strzeże, oddaje sowicie hardzie postępującemu.
Gda2017	Miłujcie PANA, wszyscy jego święci, bo PAN strzeże wiernych, a postępującym wyniośle odpłaca z nawiązką.
PsBycz	(31:24) Miłujcież tego Pana, wy-wszyscy pobożni-Jego; wiernych, strzegącym Pan, a,-wynagradzającym, nade-wszystko, dokazujących pychą.
Goet	(31:24) Miłujcie Pana, wszyscy święci Jego! Pan strzeże wiernych, a oddaje sowicie temu, kto pysznie postępuje.
PsCylk	(31:24) Miłujcie Boga wszyscy pobożni Jego; wiernych strzeże Bóg i odpłaca sowicie pysznemu.
PsKrusz	(31:24) Miłujcie Pana wszyscy święci Jego, gdyż Pan strzeże wiernych i oddaje sowicie czyniącym hardzie.
PsAszk	(31:24) Miłujcie Jehowę wszyscy miłościwi Jego, - Jehowa dochowuje wierności i sowicie nadgradza temu, co dumnie sobie poczyna.
PsSzer	(31:24) Miłujcie Pana wszyscy wierni Jego! Pan strzeże wiernych, a odpłaca sowicie wyniosłemu.
Tys1	(30:24) Miłujcie Pana, wszyscy święci Jego! Pan wiernych zachowuje, ale odpłaca z nawiązką tym, którzy działają zuchwale.
Tys5	(31:24) Miłujcie Pana, wszyscy, co Go czcicie! Pan zachowuje wiernych, a odpłaca z nawiązką wyniośle postępującemu.
Bryt	(31:24) Miłujcie Pana wszyscy wierni jego! Pan strzeże wiernych, A wyniosłemu odpłaca tak jak zasługuje.
Pozn	(31:24) Miłujcie Jahwe wszyscy Jego czciciele! Jahwe otacza opieką swych wiernych, lecz temu, kto pychą grzeszy, odpłaca z nawiązką.
WarPra	(31:24) Kochajcie Pana wszyscy, którzy Go czcicie, bo Pan ma w opiece wszystkich swoich wiernych, wyniosłym zaś zapłaci z nawiązką, dokładnie według ich czynów.
STB	(31:24) Miłujcie BOGA wszyscy Jego pobożni; WIEKUISTY strzeże wiernych, a sowicie odpłaca pysznemu.
EIB	(31:24) Darzcie PANA miłością, wy, Jemu oddani! PAN strzeże wiernych, Lecz tym, którzy postępują wyniośle, odpłaca z nawiązką.

Ps 31,24

PsFlor	(30:31) Mężnie czyńcie i pokrzepi sie sierce wasze, wszytcy, jiż pwacie w Gospodna.
PsPul	(30:31) Mężnie działajcie i pokrzepi sie sierce wasze, wszytcy, jiż pwacie w Gospodna. Sła❬wa...❭
Wuj1923	(31:25) Mężnie czyńcie, a niech się posili serce wasze, wszyscy, którzy nadzieję macie w Panu.
Gda1881	(31:25) Zmacniajcie się (a posili Bóg serca wasze) wszyscy, którzy nadzieję macie w Panu.
Gda2017	Bądźcie dzielni, wszyscy, którzy pokładacie nadzieję w PANU, a on umocni wasze serca.
PsBycz	(31:25) Bądźcież-wytrwałymi, a-On-wzmocni sercé-waszé, was wszystkich, mających-nadzieję w-Panu.
Goet	(31:25) Bądźcie dobrej myśli i serca odważnego, wszyscy, którzy ufnie oczekujecie Pana!
PsCylk	(31:25) Bądźcie silni, i niech się utwierdzi serce wasze, wy wszyscy, co macie nadzieję w Bogu.
PsKrusz	(31:25) Wzmacniajcie się, a pokrzepi Bóg serca wasze - wszyscy pokładający nadzieję w Panu.
PsAszk	(31:25) Okażcie się mężnymi a skrzepi Ou serca wasze, wy wszyscy, którzy z ufnością wyczekujecie Jehowy!
PsSzer	(31:25) Wy wszyscy, którzy macie nadzieję w Panu, bądźcie mężni i niech będzie niezłomne serce wasze!
Tys1	(30:25) Bądźcie mężni, niech wasze serce się umocni, wszyscy, co Panu ufacie.
Tys5	(31:25) Bądźcie mocni i mężnego serca, wszyscy, którzy pokładacie ufność w Panu!
Bryt	(31:25) Bądźcie mocni! A serce wasze niech będzie dzielne, Wy wszyscy, którzy macie nadzieję w Panu.
Pozn	(31:25) Nabierzcie otuchy i umocnijcie swe serca, wy wszyscy, którzy macie nadzieję w Jahwe!
WarPra	(31:25) Niech serca wasze będą mocne, niezłomne; tacy niech będą wszyscy, co mają nadzieję w Panu.
STB	(31:25) Bądźcie silni i niech się utwierdzi wasze serce; wy wszyscy, którzy macie nadzieję w WIEKUISTYM.
EIB	(31:25) Bądźcie mężni! Odwagą wzmocnijcie swe serca - Wy wszyscy, którzy czekacie na PANA.

Psalm 32

Ps 32,1

PsFlor	(31:1) Błogosławieni, jichże są odpuszczony lichoty i jichże pokryci są grzechy.
PsPul	(31:1) Błogosławieni, jichże są odpuszczony złości i jichże pokryty są grzechy.
Wuj1923	Samemu Dawidowi wyrozumienia. Błogosławieni, których odpuszczone są nieprawości: i których zakryte są grzechy.
Gda1881	Pieśń Dawidowa nauczająca. Błogosławiony człowiek, któremu odpuszczono nieprawość, a którego zakryty jest grzech.
Gda2017	Psalm Dawida. Pieśń pouczająca. Błogosławiony ten, komu przebaczono występek, komu grzech zakryto.
PsBycz	Dawida Spiéw-naucząjcy. Szczęśliwy, mający sobie zniesioné wykroczenié, i odpuszczony grzéch.
Goet	POUCZENIE Dawida. Szczęsny ten, któremu odpuszczono występek, którego zakryty jest grzech!
PsCylk	Dawida dumanie: Szczęsny, komu odpuszczony występek, wybaczony grzech.
PsKrusz	(Psalm) Dawida ku nauczaniu. Błogosławiony, którego nieprawość odpuszczona, którego grzech zakryty.
PsAszk	(Psalm) pouczający Dawida. Szczęśliw ten, komu odpuszczono występek, pokryto przewinienie,
PsSzer	Dawidowy. Pieśń pouczająca. Szczęsny ten, któremu odpuszczono występek, którego grzech zakryto!
Tys1	(31:1) Dawidowy. Maskil. Błogosławiony, komu odpuszczona nieprawość, którego grzech został zakryty.
Tys5	Dawidowy. Pieśń pouczająca. Szczęśliwy ten, komu została odpuszczona nieprawość, którego grzech został puszczony w niepamięć.
Bryt	Dawidowy. Pieśń pouczająca. Błogosławiony ten, któremu odpuszczono występek, Którego grzech został zakryty!
Pozn	[Psalm] Dawida; pieśń pouczająca. Szczęśliwy, kto dostąpił odpuszczenia nieprawości i przebaczenia grzechu.
WarPra	Psalm Dawida. Pieśń pouczająca. Szczęśliwy ten, któremu przebaczono winy, którego grzechy zostały zakryte.
STB	Dumanie Dawida. Szczęśliwy ten, komu odpuszczono występek i wybaczono grzech.
EIB	Dawidowy. Pieśń pouczająca. O, jak szczęśliwy jest ten, któremu przebaczono nieprawość I którego grzech został zakryty!

Ps 32,2

PsFlor	(31:2) Błogosławiony mąż, jemuż nie położył Bog grzecha ani jest w jego dusze zgłoba.
PsPul	(31:2) Błogosławiony mąż, jegoż nie winował Bog w grzesze ani jest w jego duszy zdrada.
Wuj1923	Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczytał grzechu, ani jest w duchu jego zdrada.
Gda1881	Błogosławiony człowiek, któremu nie poczyta Pan nieprawości, a w którego duchu nie masz zdrady.
Gda2017	Błogosławiony człowiek, któremu PAN nie poczytuje nieprawości i w którego duchu nie ma podstępu.
PsBycz	Szczęśliwy ten człowiek, co nie przypisuje Pan, onemu winny, i-nie-ma, w-duchu-swym, zdrady.
Goet	Szczęsny człowiek, któremu nie poczytuje Pan nieprawości, a w którego duchu niema obłudy!
PsCylk	Szczęsny człowiek, któremu nie poczyta Bóg winy, a niema w jego duchu złudzenia.
PsKrusz	Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta nieprawości, i w którego duchu niemasz zdrady.
PsAszk	szczęśliw ten, komu Jehowa za grzech nie poczyta i w czyjej duszy niemasz fałszu.
PsSzer	Szczęsny człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, a w którego duchu nie ma obłudy!
Tys1	(31:2) Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, w którego duszy podstęp się nie kryje.
Tys5	Szczęśliwy człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, w którego duszy nie kryje się podstęp.
Bryt	Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, A w duchu jego nie ma obłudy!
Pozn	Szczęśliwy człowiek, któremu Jahwe nie przypisuje winy, (którego dusza wolna jest od fałszu).
WarPra	Szczęśliwy człowiek, któremu Pan nie poczytuje jego winy, w którego sercu nie ma żadnej złości.
STB	Szczęśliwy człowiek, któremu WIEKUISTY nie poczyta winy, a w jego duchu nie ma zdrady.
EIB	Jak szczęśliwy jest człowiek, któremu PAN nie poczyta winy I którego duch jest wolny od fałszu!

Ps 32,3

PsFlor	(31:3) Bo jeśm milczał, zastarzały są sie kości moje, gdy jeśm wołał cały dzień.
PsPul	(31:3) Bo jeśm milczał, zastarzeły sie są kości moje, gdy jeśm wołał cały dzień.
Wuj1923	Iżem milczał, zastarzały się kości moje, gdym wołał cały dzień.
Gda1881	Gdym milczał, schnęły kości moje w narzekaniu mojem na każdy dzień.
Gda2017	Gdy milczałem, moje kości schły od moich całodziennych narzekań.
PsBycz	Kiedy milczałem, niszczały kości-me, od-jęku-mego, cały ten-dzień.
Goet	Bo gdy milczałem, usychały kości moje od codziennego jęku mego.
PsCylk	Bo gdym przemilczał, próchniały kości moje, a jęczałem cały dzień.
PsKrusz	Gdym milczał, schnęły kości moje, gdym narzekał przez każdy dzień.
PsAszk	Gdym zamilczał, więdły me kości w rozpaczliwym mym krzyku dzień cały.
PsSzer	Gdy milczałem, wysychały kości moje od narzekania przez cały dzień.
Tys1	(31:3) Póki milczałem, schnęły kości moje, wśród nieustannych mych jęków.
Tys5	Póki milczałem, usychały kości moje wśród codziennych mych jęków.
Bryt	Gdy milczałem, schły kości mojeOd błagalnego wołania przez cały dzień.
Pozn	Dopóki milczałem, kości moje wysychały pośród nieustannych moich jęków;
WarPra	Kiedy milczałem, próchniały mi kości i przez całe dni jęczałem.
STB	Gdy milczałem, próchniały moje kości oraz jęczałem cały dzień.
EIB	Kiedy milczałem, słabły moje kości, Z powodu bólu, który mi wciąż towarzyszył,

Ps 32,4

PsFlor	(31:4) Bo we dnie i w nocy uciążyła sie jest nade mną ręka twoja, obrocił jeśm sie w ubożstwie mojem, gdy sie syjdzie tarn.
PsPul	(31:4) Bo we dnie i w nocy uciążyła sie jest ręka twa nade mną, obrocił jeśm sie w ubostwie mojem, gdy sie skurcza żyła chrzeptowa.
Wuj1923	Bo we dnie i w nocy ociężała nademną ręka twoja: nawróciłem się w nędzy mojéj, gdy tkwi ciernie.
Gda1881	Ponieważ we dnie i w nocy ociężała nademną ręka twoja, obróciła się wilgotność moja w suszę letnią. Sela.
Gda2017	We dnie i w nocy bowiem ciążyła na mnie twoja ręka, usychałem jak podczas letniej suszy. Sela.
PsBycz	Bo dniem i-nocą, ciężyła na-mnie, ręka-Twoja, tak, że zamienił-się sok-mój, w-posuchę lata.
Goet	Bo we dnie i w nocy ciążyła na mnie ręka Twoja, że soki życia mojego uschły, jakby od posuchy letniej. Sela.
PsCylk	Bo dzień i noc ciężyła na mnie ręka Twoja, zanikł tuk mój od upałów lata. - Sela.
PsKrusz	Co dzień i co noc zaciążyła nademną ręka Twoja, zmieniła się wydajność moja w suszę letnią - SELAh.
PsAszk	Gdyż dniem i nocą ciążyła nademną Twa ręka, obróciły się me soki w upalny żar letni Selah.
PsSzer	Bo we dnie i w nocy ciężyła na mnie ręka Twoja, siła moja znikła jakby od upałów letnich. Sela.
Tys1	(31:4) Bo dniem i nocą ciążyła nade mną Twa ręka, siła moja niszczała jak w letnich upałach.
Tys5	Bo dniem i nocą ciążyła nade mną Twa ręka, siła moja słabła jak w letnie upały. Sela
Bryt	Bo we dnie i w nocy ciążyła na mnie ręka twoja, Siła moja zanikła jak podczas upałów letnich. Sela.
Pozn	bo we dnie i w nocy ciążyła nade mną Twa ręka, niszczały me siły [jak] w czasie skwaru letniego.
WarPra	Bo ręka Twoja ciąży nade mną we dnie i w nocy, tak iż ubywa mi życia, jakby spalało je słońce. [Pauza]
STB	Ponieważ dzień i noc ciążyła na mnie Twoja ręka, wilgoć moja zanikła jak od upałów lata. Sela.
EIB	Ponieważ dniem i nocą ciążyła na mnie Twoja ręka, A moja rześkość znikła jak podczas letniej suszy. Sela.

Ps 32,5

PsFlor	(31:5) Grzech moj znan ci jeśm uczynił a nieprawdy mojej nie skrył jeśm. (31:6) Rzekł jeśm: Spowiadać [sie] będę przeciwo mnie samego nieprawdę moję Gospodnu, a ty jeś opuścił lichotę grzecha mego.
PsPul	(31:5) Grzech moj znan ci jeśm uczynił i nieprawdy mej nie krył jeśm. (31:6) Rzekł jeśm: Spowiedać będę przeciwo mnie nieprawdy moje Gospodnu, a ty jeś odpuścił lichotę grzecha mego.
Wuj1923	Grzech mój oznajmiłem tobie: a niesprawiedliwości mojéj nie kryłem. Rzekłem: Wyznam przeciwko sobie niesprawiedliwość moję Panu: a tyś odpuścił niezbożność grzechu mego.
Gda1881	przetoż grzech mój oznajmiłem tobie, a nieprawości mojej nie kryłem. Rzekłem: Wyznam na się przestępstwa moje Panu, a tyś odpuścił nieprawość grzechu mego. Sela.
Gda2017	Wyznałem ci swój grzech i nie kryłem mojej nieprawości. Powiedziałem: Wyznam moje występki PANU, a ty przebaczyłeś nieprawość mego grzechu. Sela.
PsBycz	Grzéch-mój, wyznaję-Ci, i-winy-méj, nie ukrywam; jam-rzekł: wyznam, na-się, wykroczenia-me, Panu; a-Tyś odpuścił winę grzéchu-mojego.
Goet	Tedy oznajmiłem Ci grzech mój i nie skrywałem nieprawości mojej. Rzekłem: "Wyznam występek mój Panu". Wtedy odpuściłeś mi nieprawość grzechu mego. Sela.
PsCylk	Grzech mój wyznałem Tobie, a winy mojéj nie taiłem; rzekłem: wyjawię przestępstwa moje Bogu, a Tyś odpuścił winę grzechu mojego. - Sela.
PsKrusz	Grzech mój oznajmiłem Tobie, a nieprawości mej nie ukryłem. Rzekłem: "wyznam Tobie nieprawość moją, Panie"! A Tyś odpuścił przestępstwo grzechu mego - SELAh.
PsAszk	Wyznałem Ci mą winę a grzechu mego nie skryłem, - w tej myśli: "przyznam się do mych występków wobec Jehowy a Ty odpuścisz grzech mego przewinienia Selah.
PsSzer	Grzech mój wyznałem Tobie i winy mojej nie kryłem. Rzekłem: Wyznam występki moje Panu. Wtedy Ty odpuściłeś winę grzechu mego. Sela.
Tys1	(31:5) Grzech mój Tobie wyznałem i nie ukryłem mej winy. Rzekłem: «Wyznaję nieprawość moją Panu», a Tyś darował winę mego grzechu.
Tys5	Grzech mój wyznałem Tobie i nie ukryłem mej winy. Rzekłem: Wyznaję nieprawość moją wobec Pana, a Tyś darował zło mego grzechu. Sela.
Bryt	Grzech mój wyznałem tobieI winy mojej nie ukryłem, Rzekłem: Wyznam występki moje Panu; Wtedy Ty odpuściłeś winę grzechu mego. Sela.
Pozn	Wtedy wyznałem przed Tobą swój grzech i nie taiłem swej winy. Powiedziałem sobie: "Wyjawię Jahwe moje występki", a Tyś mi odpuścił nieprawość mego grzechu.
WarPra	Dlatego wyznałem moje grzechy i nie kryłem przed Tobą mej winy. Powiedziałem sobie:Wyznam Panu mą winę, a Ty wybaczyłeś mi grzechy. [Pauza]
STB	Wyznałem Ci mój grzech i mojej nieprawości nie taiłem; powiedziałem: Wyjawię BOGU me przestępstwa; a Ty odpuściłeś nieprawość mojego grzechu. Sela.
EIB	Wówczas wyznałem Ci mój grzech, Przestałem skrywać moją winę. Stwierdziłem: Wyznam, na przekór sobie, me nieprawości PANU - Wtedy Ty odpuściłeś winę mego grzechu. Sela.

Ps 32,6

PsFlor	(31:7) Za to prosić cie będzie wszeliki święty w czas potrzebizny, (31:8) ale zaprawdę w powodź wod wiela ku Bogu sie snadź nie przybliżą.
PsPul	(31:7) Za to prosić cię będzie wszelki święty w czas potrzebizny, (31:8) ale w powodź wod wiela ku Bogu sie nie przybliżą.
Wuj1923	Dlatego będzie się modlił do ciebie wszelki święty czasu pogodnego: wszakże w potopie wód mnogich, do niego się nie przybliżą.
Gda1881	Oto się tobie będzie modlił każdy święty, czasu, którego możesz być znaleziony, a choć wzbiorą powodzi wód wielkich, przecież go nie dosięgną.
Gda2017	Dlatego do ciebie będzie się modlił każdy pobożny w czasie, gdy można cię znaleźć; nawet w czasie powodzi wielkich wód, one go nie dosięgną.
PsBycz	Za to, będzie-modlił-się każdy pobożny, do-Ciebie, w-czasie znalezienia Cię litościwego; zaisté, w-zaléwie wód wielkich, one do-niego, nie zbliżą-się.
Goet	Dlatego niech się modli do Ciebie każdy pobożny, póki możesz być znaleziony, a choć wtedy wzbiorą powodzie wód wielkich, jego nie dosięgną.
PsCylk	O to modlić się winien każdy pobożny do Ciebie, czasu w którym znaleźć Cię może, by wylew wód wielkich go nie dosięgnął.
PsKrusz	Dlatego też modlić się będzie do Ciebie każdy święty, w czasie odnalezienia; wszakże wezbrane wody wielkie jego nie dosięgną.
PsAszk	Przeto modlić się będzie do Ciebie każdy miłościwy czasu właściwego, gdy jeno znajdzie, a chybaby zbytnio wezbrały wielkie wody, nie mogliby dotrzeć do Niego!"
PsSzer	Przeto niech modli się do Ciebie każdy pobożny w czasie niedoli; gdy wzbiorą wielkie wody, jego nie dosięgną.
Tys1	(31:6) Do Ciebie więc każdy wierny będzie się modlił w czasie potrzeby. Choć nawet fale wód uderzą, jego nie dosięgną.
Tys5	Toteż każdy wierny będzie się modlił do Ciebie w czasie ucisku. Choćby nawet fale wód uderzały, jego nie dosięgną.
Bryt	Niech modli się do ciebie każdy pobożnyW czasie niedoli, Gdy wyleją wielkie wody, do niego nie dotrą.
Pozn	Niech przeto każdy pobożny zwraca się do Ciebie w czas utrapienia; chociażby nawet toń morska z brzegów wystąpiła - jego nie dosięgnie.
WarPra	Tak więc każdy bogobojny w swym ucisku powinien modlić się do Ciebie, a wtedy choćby przyszła bardzo wysoka fala, jego nie dosięgnie.
STB	O to winien się modlić do Ciebie każdy pobożny, w czasie, w którym może Cię znaleźć, aby go nie dosięgnął wylew wielkich wód.
EIB	Niech więc modli się do Ciebie Każdy oddany Tobie, gdy jest czas na szukanie. Tak, nie dosięgną go wody nawet największych powodzi.

Ps 32,7

PsFlor	(31:9) Ty jeś utoka moja od zamętka mego, jeż ogarnął[o] mie; wiesiele moje, wyjmi mie od ostąpających mie.
PsPul	(31:9) Ty jeś utoka moja od zamętka mego, jenże mie ogardnął; wiesiele moje, wyrwi mie od obstąpajacych mie.
Wuj1923	Tyś jest ucieczka moja od utrapienia, które mię ogarnęło: radości moja, wyrwij mię od tych, którzy mię oblegli.
Gda1881	Tyś jest ucieczką moją; od uciśnienia zachowasz mię, i piosnkami radosnego wybawienia uraczysz mię. Sela.
Gda2017	Ty jesteś moim schronieniem, zachowasz mnie od ucisku; otaczasz mnie pieśniami wybawienia. Sela.
PsBycz	Tyś zasłoną dla-mnie; Ty, od-ucisku, zachowasz-mię; Ty, pieniem oswobodzenia otoczysz-mię.
Goet	Ty jesteś schronieniem mojem; od uciśnienia zachowujesz mię, radosnemi okrzykami wybawienia otaczasz mię. Sela.
PsCylk	Tyś ochroną mi, od niedoli strzeżesz mnie, hymnem zbawienia otaczasz mnie. - Sela.
PsKrusz	Tyś jest ochroną moją, od uciśnienia zachowasz mnie. Wybaw mnie okrzykiem od otaczających mnie. - SELAh.
PsAszk	Tyś mym tajemnem ukryciem, Ty ustrzeżesz mnie przed dręczycielem, otaczasz mnie ostrzegawczymi zbawczymi głosy Selah :
PsSzer	Tyś ochroną moją, strzeżesz mnie od ucisku, ogarniasz mnie radością wybawienia. Sela.
Tys1	(31:7) Tyś moją ucieczką: z ucisku mnie wyrwiesz, otoczysz mnie radością z mego ocalenia.
Tys5	Tyś dla mnie ucieczką, z ucisku mnie wyrwiesz, otoczysz mnie radościami ocalenia. Sela.
Bryt	Ty jesteś ochroną moją, strzeżesz mnie od ucisku, Otaczasz mnie radością wybawienia. Sela.
Pozn	Tyś mi ucieczką, Ty ustrzeżesz mnie od nieszczęść, otoczysz radością z [mego] wybawienia.
WarPra	Tyś moją obroną, Ty mnie przed nieszczęściem osłaniasz, Ty mnie ratujesz i radością napełniasz. [Pauza]
STB	Ty jesteś moją ochroną, strzeżesz mnie od niedoli oraz hymnem zbawienia mnie otaczasz. Sela.
EIB	Ty jesteś moją kryjówką, przed uciskiem ochraniasz, Sprawiasz, że zewsząd słyszę okrzyk wybawienia. Sela.

Ps 32,8

PsFlor	(31:10) Rozum ci dam i nauczę cie na drodze tej, po jejże będziesz chodzić, śćwirdzę na tobie oczy moje.
PsPul	(31:10) Rozum ci dam i nauczę cie na drodze tej, po jejże będziesz chodzić, stwirdzę na cie oczy moje.
Wuj1923	Dam tobie rozum, i nauczę cię na drodze téj, którą pójdziesz: umocnię nad tobą oczy moje.
Gda1881	Dam ci rozum, i nauczę cię drogi, po której masz chodzić; dam ci radę, obróciwszy na cię oko moje.
Gda2017	Pouczę cię i nauczę cię drogi, którą masz kroczyć, poprowadzę cię swoim okiem.
PsBycz	Ja, pojętnym-uczynię-cię, i-obeznam-cię z-drogą tą, którą pójdziesz; będę-doradzał ci; nad-tobą będzie oko-mojé.
Goet	"Chcę cię pouczać i wskazywać drogę, po której masz chodzić; oczyma memi kierować tobą będę.
PsCylk	Uczynię cię roztropnym, wskażę ci drogę tę, po któréj postępować masz, utwierdzę na tobie oko moje.
PsKrusz	"Dozwolę ci poznać i nauczę cię drogi, po której masz chodzić: będę chodził zwracając na cię oczy".
PsAszk	"Dam Ci zrozumienie i pouczę cię o drodze, którą masz kroczyć a oku memu każę czuwać nad Tobą.
PsSzer	Pouczę ciebie i wskażę ci drogę, którą masz iść; dam ci radę i zwrócę na ciebie oczy moje.
Tys1	(31:8) «Pouczę cię i wskażę drogę, którą pójdziesz; doradzę ci, nie spuszczę oczu moich z ciebie.
Tys5	Pouczę cię i wskażę drogę, którą pójdziesz; umocnię moje spojrzenie na tobie.
Bryt	Pouczę ciebie i wskażę ci drogę, którą masz iść; Będę ci służył radą, a oko moje spocznie na tobie.
Pozn	Pouczę cię i wskażę ci drogę, jaką masz kroczyć; będę twoim doradcą mając oczy utkwione w tobie.
WarPra	(I mówisz): Pouczę cię i wskażę ci drogę, którą winieneś kroczyć. Będę ci radą służył, nie spuszczę z ciebie oczu.
STB	Uczynię cię roztropnym; wskażę ci drogę, po której masz chodzić; utwierdzę na tobie Moje oko.
EIB	Pouczę cię, wskażę ci drogę, którą masz iść; Będę ci służył radą, na tobie spocznie mój wzrok.

Ps 32,9

PsFlor	(31:11) Nie bądźcie jako koń a muł, w jichże nie jest rozum. (31:12) W ogłowi i w uździe czeluści jich ściśni, jiż sie nie przybliżają k tobie.
PsPul	(31:11) Nie bywajcie jako koń a muł, w jichże nie rozuma. (31:12) W ogłowi i w uździe czeluści jich ściśni, jiż sie nie przybliżają k tobie.
Wuj1923	Nie bądźcież jako koń i muł, którzy nie mają rozumu. Uzdą i wędzidłem ściśnij czeluści tych, którzy się nie przybliżają do ciebie.
Gda1881	Nie bądźcież jako koń, albo jako muł, którzy rozumu nie mają, których gęby uzdą i wędzidłem kiełznać musisz, aby się na cię nie porywały.
Gda2017	Nie bądźcie bezrozumni jak koń czy jak muł, których pyski trzeba okiełznać uzdą i wędzidłem, aby się na ciebie nie porywały.
PsBycz	Nie bądźcież jak-koń, jak-muł, bez pojęcia; co, do-wędzidła i-uzdy, stroju-swojego, dla-ochełznania, nie chce przystąpić do-ciebie.
Goet	Nie bądźcie jak koń i muł, które rozumu nie mają, których uzdą i wędzidłem, ozdobą ich, kiełznać musisz, bo nie zbliżą się do ciebie".
PsCylk	Nie bądźcie jako koń, jako muł bezrozumny, którego uzdą i wędzidłem żuchwę kiełznać, bo nie zbliży się ktobie.
PsKrusz	Nie bądźcie jako koń, albo jako muł, które nie rozumieją: wędzidłem i uzdą usta jego musisz powściągnąć, aby się na cię nie zbliżały.
PsAszk	Wszakżesz nie bądźcież jako koń, jako osioł dziki, co nie rozumie, że uprząż i wędzidło, to jego krasa, iżby go poskramiać, - aby zaś nie można było przybliżyć się do ciebie".
PsSzer	Nie bądźcie jak koń, jak muł nierozumny, którego pysk trzeba kiełzać uzdą i wędzidłem, bo inaczej nie zbliży się do ciebie!
Tys1	(31:9) Nie bądźcie jak koń i muł bez rozumu, których pęd powściąga wędzidło i uzda, inaczej do ciebie nie zechcą się zbliżyć».
Tys5	Nie bądźcie bez rozumu niczym koń i muł, tylko wędzidłem i uzdą można je okiełznać, nie przybliżą się inaczej do ciebie.
Bryt	Nie bądźcie nierozumni jak koń i jak muł, Które wędzidłem i uzdą trzeba wstrzymywać, aby się nie zbliżały.
Pozn	Nie bądź podobny do konia lub muła, które wzbraniają się przed uzdą i wędzidłem, a gdy podejdziesz z boku, by je okiełzać, nie przybliżą się do ciebie."
WarPra	Nie bądźcie więc bezrozumni niczym konie lub muły, które wędzidłem i uzdą można opanować, bo inaczej nie pójdą tam, gdzie im każesz.
STB	Nie bądźcie jak koń, jak bezrozumny muł, którego żuchwę kiełzają uzdą i wędzidłem, bo się do ciebie nie zbliży.
EIB	Nie bądźcie nierozumni jak koń albo muł - Trzeba wędzidła lub uzdy, by je opanować!

Ps 32,10

PsFlor	(31:13) Wiele biczow grzesznego, ale pwającego w Gospodna miłosierdzie ogarnie.
PsPul	(31:13) Wiele biczow grzesznego, ale pwającego w Gospodna miłosierdzie ogardnie.
Wuj1923	Siła biczów na grzesznika: a mającego nadzieję w Panu miłosierdzie ogarnie.
Gda1881	Wiele boleści przypada na złośnika; ale ufającego w Panu miłosierdzie ogarnie.
Gda2017	Wiele cierpień spada na niegodziwego, lecz ufającego PANU otoczy miłosierdzie.
PsBycz	Mnogie boleści grożą bezbożnemu; ale, ufającego w-Panu, dobrodziejstwo otoczy-go.
Goet	Wiele bólu ma bezbożny; ale kto ufa Panu, tego dobrocią otoczy.
PsCylk	Wiele cierpień przypada niegodziwemu; a ufającego Bogu łaską otacza.
PsKrusz	Wiele boleści na grzesznika przypada, a pokładającego nadzieję w Panu miłosierdzie otoczy.
PsAszk	Istotnie wiele bólów oczekuje niegodziwca, zaś kto Jehowie się zawierzy, otoczy go mnoga łaska.
PsSzer	Bezbożny ma mnóstwo cierpień, ale kto ufa Panu, tego On łaską otacza.
Tys1	(31:10) Boleści niezbożnego są mnogie, lecz miłosierdzie ogarnia ufających w Panu.
Tys5	Liczne są udręki grzesznika, lecz łaska ogarnia ufających Panu.
Bryt	Bezbożny ma mnóstwo cierpień, Kto zaś ufa Panu, tego łaska otacza.
Pozn	Niezliczone są kary dla grzeszników, ale kto Jahwe zaufał, tego łaska otacza.
WarPra	Bezbożnik wiele musi cierpieć, a gdy ktoś zaufa Panu, doznaje Jego dobroci.
STB	Wiele cierpień przypada niegodziwemu, a tego, który ufa WIEKUISTEMU otacza łaska.
EIB	Na bezbożnego spadają rozliczne cierpienia, Kto jednak ufa PANU, tego otacza łaska.

Ps 32,11

PsFlor	(31:14) Wiesielcie sie w Gospodnie i radujcie sie, prawi, i sławicie sie, wszystcy prawego sierca!
PsPul	(31:14) Wiesielcie sie w Bodze i radujcie sie, prawi, i sławcie sie, wszytcy prawego sierca!
Wuj1923	Weselcie się w Panu i radujcie się sprawiedliwi, a chlubcie się wszyscy prawego serca.
Gda1881	Weselcie się w Panu, i radujcie się sprawiedliwi, a wykrzykajcie wszyscy, którzyście serca szczerego.
Gda2017	Weselcie się w PANU i radujcie się sprawiedliwi, wykrzykujcie radośnie, wszyscy prawego serca.
PsBycz	Weselcie-się w-Panu, i-radujcie-się, wy sprawiedliwi, oraz-wyspiéwywujcie wy wszyscy prawi serca.
Goet	Radujcie się w Panu i weselcie się, sprawiedliwi, a wykrzykujcie z radością wszyscy szczerego serca.
PsCylk	Radujcie się w Bogu i cieszcie się sprawiedliwi, i weselcie się wszyscy szczerego serca.
PsKrusz	Weselcie się w Panu i radujcie się sprawiedliwi, i śpiewajcie wszyscy prawego serca.
PsAszk	Radujcie się w Jehowie i weselcie się sprawiedliwi a rozbrzmiewajcie śpiewem wszyscy, których serca są szczere.
PsSzer	Weselcie się w Panu i radujcie się sprawiedliwi! Wesoło śpiewajcie, wszyscy, prawego serca!
Tys1	(31:11) Cieszcie się i weselcie w Panu, sprawiedliwi, wszyscy prawego serca, głośno się radujcie.
Tys5	Cieszcie się, sprawiedliwi, i weselcie w Panu, wszyscy prawego serca wznoście radosne okrzyki!
Bryt	Weselcie się w Panu i radujcie się sprawiedliwi! Śpiewajcie radośnie wszyscy prawego serca!
Pozn	Weselcie się w Jahwe, radujcie się, sprawiedliwi, śpiewajcie głośno wszyscy, którzy macie serca prawe!
WarPra	Sprawiedliwi, cieszcie się i radujcie się w Panu, wykrzykujcie radośnie, wszyscy prawego serca.
STB	Radujcie się w WIEKUISTYM, cieszcie się sprawiedliwi i weselcie się wszyscy szczerego serca.
EIB	Weselcie się w PANU! Radujcie się, sprawiedliwi! Wiwatujcie, wszyscy ludzie prawego serca!

Psalm 33

Ps 33,1

PsFlor	(32:1) Wiesielcie sie, prawi, w Gospodnie! Prawym słusza pofała.
PsPul	(32:1) Wiesielcie sie, prawi, w Gospodnie! Prawym słusza pochwała.
Wuj1923	Psalm Dawidowi. Weselcie się sprawiedliwi w Panu: prawym przystoi chwała.
Gda1881	Weselcie się w Panu sprawiedliwi; bo szczerym przystoi chwalić Pana.
Gda2017	Weselcie się w PANU, sprawiedliwi, bo prawym przystoi chwała.
PsBycz	Weselcie-sié, wy sprawiedliwi, w-Panu; dla-prawych przyzwoitą chwała.
Goet	RADOŚNIE wykrzykujcie Panu, sprawiedliwi! Szczerym przystoi pieśń chwały.
PsCylk	Weselcie się sprawiedliwi w Bogu; prawym przystoi chwała.
PsKrusz	Weselcie się sprawiedliwi w Panu; dla prawych przyjemna modlitwa.
PsAszk	Śpiewajcie sprawiedliwi, weselcie się w Jehowie, chwała przystoi sprawiedliwym.
PsSzer	Radujcie się w Panu sprawiedliwi! Prawym przystoi chwała.
Tys1	(32:1) Sprawiedliwi, weselcie się w Panu: prawym przystoi wychwalanie.
Tys5	Sprawiedliwi, wołajcie radośnie na cześć Pana, prawym przystoi pieśń chwały.
Bryt	Radujcie się w Panu, sprawiedliwi! Prawym przystoi chwała.
Pozn	Śpiewajcie, sprawiedliwi, radośnie na cześć Jahwe! Prawym przystoi pieśń chwały.
WarPra	Radujcie się w Panu, wszyscy sprawiedliwi, niech chwała płynie z serca czystego.
STB	Weselcie się w WIEKUISTYM sprawiedliwi; prawym przystoi chwała.
EIB	Radujcie się w PANU, sprawiedliwi! Prawym przystoi pieśń chwały.

Ps 33,2

PsFlor	(32:2) Spowiadajcie sie Gospodnu w gęśloch, w żałtarzu dziesiąci strun śpiewajcie jemu.
PsPul	(32:2) Chwalcie Gospodna w gęślech i w żołtarzu o dziesiąci strun śpiewajcie jemu.
Wuj1923	Wyznawajcie Panu na cytrze, grajcie mu na instrumencie o dziesiąci stronach.
Gda1881	Wysławiajcie Pana na harfie, na lutni, na instrumencie o dziesięciu stronach, śpiewajcie mu.
Gda2017	Wysławiajcie PANA na harfie, śpiewajcie mu przy cytrze i z instrumentem o dziesięciu strunach.
PsBycz	Dziękujcie Panu, na-lutni; na-harfie, dziesięcio-strunowéj, przygrywajcie Mu.
Goet	Uwielbiajcie Pana z lutnią, śpiewajcie Mu przy harfie dziesięciostrunnej.
PsCylk	Wysławiajcie Boga cytrą, lirą dziesięciostrunną śpiewajcie Mu.
PsKrusz	Wysławiajcie Pana na harfie, na kobzie, na cytrze dziesięciostrunowej śpiewajcie Mu.
PsAszk	Spowiadajcie się Jehowie przy lutni, nućcie Mu przy dźwięku dziesięciostrunej harfy.
PsSzer	Dziękujcie Panu na cytrze, grajcie Mu na harfie dziesięciostrunowej!
Tys1	(32:2) Sławcie Pana na cytrze, śpiewajcie Mu psalm przy harfie o dziesięciu strunach.
Tys5	Sławcie Pana na cytrze, grajcie Mu na harfie dziesięciostrunnej.
Bryt	Dziękujcie Panu na cytrze! Grajcie mu na dziesięciostrunnej harfie!
Pozn	Chwalcie Jahwe grą na cytrze, wysławiajcie Go na dziesięciostrunowej lutni!
WarPra	Pieśń dziękczynienia grajcie Panu na lirze, grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.
STB	Wysławiajcie BOGA na cytrze, przy dziesięciostrunnej lirze Mu śpiewajcie.
EIB	Dziękujcie PANU przy wtórze cytry! Grajcie Mu na dziesięciu strunach harfy!

Ps 33,3

PsFlor	(32:3) Pojcie jemu pienie nowe, dobrze śpiewajcie jemu głosem.
PsPul	(32:3) Pojcie jemu pienie nowe, dobrze śpiewajcie jemu głosem.
Wuj1923	Śpiewajcie mu pieśń nową, dobrze mu grajcie w krzyczeniu.
Gda1881	Śpiewajcież mu piosnkę nową; dobrze mu i głośno grajcie.
Gda2017	Śpiewajcie mu nową pieśń, pięknie i głośno mu grajcie.
PsBycz	Spiéwajcie Mu pieśń nową; dobrze-nastrójcie narzędzié do-dźwięku.
Goet	Śpiewajcie Mu nową pieśń; grajcie Mu dobrze z radosnem wykrzykiwaniem.
PsCylk	Śpiewajcie Mu pieśń nową, udatnie zagrajcie przy odgłosie trąb.
PsKrusz	opiewajcie Mu pieśń nową, Uderzajcie o struny głośno.
PsAszk	Zanućcie mu pieśń nową a dźwięczną dobierzcie nutę w radosnem uniesieniu.
PsSzer	Śpiewajcie Mu pieśń nową, grajcie pięknie przy dźwięku trąb!
Tys1	(32:3) Nową pieśń Jemu śpiewajcie, przy wtórze trąb śpiewajcie Mu wdzięcznie.
Tys5	Śpiewajcie Jemu pieśń nową, pełnym głosem pięknie Mu śpiewajcie!
Bryt	Śpiewajcie mu pieśń nową, Grajcie pięknie z okrzykiem radosnym!
Pozn	Śpiewajcie pieśń nową na Jego cześć, grajcie Mu pięknie przy dźwięku trąb!
WarPra	Na Jego cześć śpiewajcie pieśń nową, zadmijcie z całej siły w trąby.
STB	Śpiewajcie Mu nową pieśń, udanie zagrajcie przy odgłosie trąb.
EIB	Śpiewajcie PANU pieśń nową, Grajcie pięknie - z radosnym wołaniem!

Ps 33,4

PsFlor	(32:4) Bo prawe jest słowo gospodnowo i wszytka działa jego w wierze.
PsPul	(32:4) Bo prawe jest słowo boże i wszytka działa jego podług wiary.
Wuj1923	Albowiem prawe jest słowo Pańskie: i wszystkie sprawy jego w wierności.
Gda1881	Albowiem szczere jest słowo Pańskie, i wszystkie sprawy jego wierne.
Gda2017	Słowo PANA bowiem jest prawe i wszystkie jego dzieła są dokonane w wierności.
PsBycz	Bo prawością, słowo Pana; a,-wsze dziéła-Jego w-stałości.
Goet	Albowiem prawe jest słowo Pana, a we wszystkich dziełach Swoich jest wierny.
PsCylk	Bo rzetelne jest słowo Boże, a każde Jego dzieło prawdziwe.
PsKrusz	Ponieważ prawe jest słowo Pańskie, a wszystkie Jego sprawy wierne.
PsAszk	Gdyż szczerem jest słowo Jehowy a wszystko poczynanie Jego we wierności.
PsSzer	Bo Słowo Pana jest prawdziwe, a wszystkie dzieła Jego dokonane są w wierności.
Tys1	(32:4) Bo słowo Pana jest prawe i godne ufności każde Jego dzieło.
Tys5	Bo słowo Pana jest prawe, a każde Jego dzieło [oparte] na wierności.
Bryt	Bo słowo Pana jest prawe, A wszystkie dzieła jego dokonane są w wierności.
Pozn	Słowo Jahwe bowiem jest prawdziwe, a wszystkie dzieła Jego świadczą o Jego wierności.
WarPra	Albowiem słowo Pańskie jest proste, a On wierny we wszystkim, co czyni.
STB	Gdyż rzetelne jest słowo WIEKUISTEGO oraz prawdziwe każde Jego dzieło.
EIB	Bo Słowo PANA jest szczere, Wszystkie Jego dzieła wypływają z wierności.

Ps 33,5

PsFlor	(32:5) Miłuje miłosierdzie i sąd, miłosierdzia bożego pełna jest ziemia.
PsPul	(32:5) Miłuje miłosierdzie i sąd, miłosierdzia bożego pełna jest ziemia.
Wuj1923	Miłuje miłosierdzie i sąd: miłosierdzia Pańskiego pełna jest ziemia.
Gda1881	Miłuje sąd i sprawiedliwość; pełna jest ziemia miłosierdzia Pańskiego.
Gda2017	On miłuje sprawiedliwość i sąd, pełna jest ziemia miłosierdzia PANA.
PsBycz	On-miłującym sprawiedliwość i-prawość; dobrodziejstwem Pana, napełniona ta-ziemia.
Goet	Miłuje sprawiedliwość i prawo. Pełna jest ziemia dobroci Pańskiej.
PsCylk	Miłuje sprawiedliwość i prawo, miłosierdzia Bożego pełną jest ziemia.
PsKrusz	On kocha sprawiedliwość i sąd; miłosierdziem Pańskiem napełniona ziemia.
PsAszk	Kocha On miłość sprawiedliwą i sąd prawy a litościwej łaski Jehowy pełną jest ziemia.
PsSzer	Miłuje On sprawiedliwość i prawo; pełna jest ziemia łaski Pana.
Tys1	(32:5) On prawo i sprawiedliwość miłuje: pełna jest ziemia łaskawości Pana.
Tys5	On miłuje prawo i sprawiedliwość; ziemia jest pełna łaskawości Pańskiej.
Bryt	On miłuje sprawiedliwość i prawo; Pełna jest ziemia łaski Pana.
Pozn	On sprawiedliwość miłuje i Prawo, ziemię przepełnia Jego łaskawość.
WarPra	Kocha On wszystko, co czyste i prawe, a Jego łaskawość wypełnia całą ziemię.
STB	Miłuje sprawiedliwość i prawo; ziemia pełna jest miłosierdzia BOGA.
EIB	On kocha sprawiedliwość i prawo, Ziemia jest pełna Jego łaski.

Ps 33,6

PsFlor	(32:6) Słowem bożym niebiosa są śćwierdzona a duchem ust jego wszytka moc jich,
PsPul	(32:6) Słowem bożym niebiosa są stwirdzona a duchem jego ust wszystka moc jich,
Wuj1923	Słowem Pańskiem niebiosa utwierdzone są: a Duchem ust jego wszystka moc ich:
Gda1881	Słowem Pańskiem są niebiosa uczynione, a Duchem ust jego wszystko wojsko ich.
Gda2017	Słowem PANA zostały uczynione niebiosa i tchnieniem jego ust wszystkie ich zastępy.
PsBycz	Przez-słowo Pana, niebiosa stworzone; a,-przez-Ducha ust-Jego, wsze zastępy-ich.
Goet	Niebiosa są uczynione słowem Pańskiem, a całe zastępy ich tchnieniem ust Jego.
PsCylk	Słowem Bożém niebiosa stanęły, tchnieniem ust Jego wszystkie ich zastępy.
PsKrusz	Na słowie Pańskiem niebiosa się wspierają, a na tchnienie ust Jego wszystkie ich zastępy.
PsAszk	Słowem Jehowy powstał strop niebieski a tchnieniem ust Jego wszystkie tegóż zastępy.
PsSzer	Słowem Pana niebiosa zostały stworzone, a wszystkie ich zastępy tchnieniem ust Jego.
Tys1	(32:6) Przez słowo Pana powstały niebiosa i wszystkie ich zastępy przez tchnienie ust Jego.
Tys5	Przez słowo Pana powstały niebiosa i wszystkie ich zastępy przez tchnienie ust Jego.
Bryt	Słowem Pana uczynione zostały niebiosa, A tchnieniem ust jego całe wojsko ich.
Pozn	Przez słowo Jahwe zostały stworzone niebiosa, przez tchnienie ust Jego - wszystkie ich zastępy.
WarPra	Pan wyrzekł słowo i powstały niebiosa i wszystko, co na nich, gdy wydał swe tchnienie.
STB	Słowem BOGA zostały uczynione niebiosa, tchnieniem Jego ust wszystkie ich zastępy.
EIB	Słowo PANA sprawiło, że powstały niebiosa, Tchnienie Jego ust stworzyło zastępy planet i gwiazd.

Ps 33,7

PsFlor	(32:7) zgromadzaję jako w pęchyrz wody morskie, kładę w skarbiech głębokości.
PsPul	(32:7) zbirając jako w pęchyrz wody morskie, kładąc w skarbiech głębokości.
Wuj1923	Zgromadzając jako w skórzanym worze wody morskie, kładąc w skarby przepaści.
Gda1881	Który zgromadził jako na kupę wody morskie, i złożył do skarbu przepaści.
Gda2017	On gromadzi wody morskie jak na stos i w skarbcach zbiera głębiny.
PsBycz	Skulając, jak-stós, wody morskie; umieszczając, w-skrytościach, przepaści.
Goet	Zbiera wody jak w stogi i kładzie głębiny do zbiorników.
PsCylk	Skupia niby w ścianę wody morza, składa w zbiorniki tonie.
PsKrusz	Który zgromadził jakoby w stóg wody morskie, dał przepaściom zamknięcie.
PsAszk	Ou piętrzy jako wał wody morza a skarbom użycza przepastnej głębi.
PsSzer	Zbiera jakby w stągwi wody morskie, gromadzi w śpichrzach głębiny oceanów.
Tys1	(32:7) On wody morskie gromadzi jak w worze: umieszcza nurty w zbiornikach.
Tys5	On gromadzi wody morskie jak w worze, oceany umieszcza w zbiornikach.
Bryt	Zbiera jakby w stągwi wody morskie, Gromadzi w zbiornikach głębiny oceanów.
Pozn	On wody morskie zebrał niby w worze, zgromadził w zbiornikach przepastne odmęty.
WarPra	Wody oceanów zebrał jak do bukłaków, otchłanie wodne zamknął niby w skarbcu.
STB	Skupia, niby w wał, wody morza; a tonie składa w zbiorniki.
EIB	On niczym w urwistą górę piętrzy wody morskie I gromadzi w skarbcach głębie oceanów.

Ps 33,8

PsFlor	(32:8) Boj sie Gospodna wszelika ziemia, ale od niego poruszą sie wszytcy przebywający na ziemi.
PsPul	(32:8) Boj sie Gospodna wszelka ziemia a przed nim poruszcie sie wszyscy bydlący na świecie.
Wuj1923	Niech się boi Pana wszystka ziemia: a przed nim niech się wzruszą wszyscy mieszkający na świecie.
Gda1881	Niech się boi Pana wszystka ziemia; niech się go lękają wszyscy obywatele okręgu ziemi.
Gda2017	Niech cała ziemia boi się PANA, niech się go lękają wszyscy mieszkańcy świata.
PsBycz	Niech-się-lęka, przed-Panem, cała ta-ziemia; przed-Nim, niech-się-boją wszyscy mieszkańcy świata.
Goet	Niech się boi Pana cała ziemia, niech się Jego lękają wszyscy mieszkańcy okręgu ziemi.
PsCylk	Niech boi się Boga cała ziemia, przed Nim niech drżą wszyscy mieszkańcy świata.
PsKrusz	Niech się boi Pana wszystka ziemia; niech się Go lękają wszyscy mieszkańcy kuli ziemskiej.
PsAszk	Toż obawiać się będą Jehowy wszystkie ziemie a przed Nim się trwożyć wszyscy świata mieszkańcy,
PsSzer	Niech się boi Pana cały świat! Niech drżą przed nim wszyscy mieszkańcy ziemi!
Tys1	(32:8) Niech cała ziemia boi się Pana: i wszyscy mieszkańcy świata niechaj Go wielbią.
Tys5	Niech cała ziemia boi się Pana i niech się go lękają wszyscy mieszkańcy świata!
Bryt	Niech się boi Pana cała ziemia! Niech drżą przed nim wszyscy mieszkańcy świata!
Pozn	Niech ziemię całą ogarnie bojaźń Jahwe, niechaj drżą przed Nim wszyscy mieszkańcy świata.
WarPra	Niech cała ziemia trwa w bojaźni Pana, niech cześć Mu oddają mieszkańcy ziemi.
STB	Niech się boi WIEKUISTEGO cała ziemia, niechaj drżą przed Nim wszyscy mieszkańcy zamieszkałego świata.
EIB	Niech cała ziemia żyje w bojaźni przed PANEM! Niech drżenie przed Nim przeniknie wszystkich mieszkańców świata!

Ps 33,9

PsFlor	(32:9) Bo on rzekł, i uczyniona są, on kazał, i stworzona są.
PsPul	(32:9) Bo on rzekł, i uczyniona są, on kazał, i stworzona są.
Wuj1923	Albowiem on rzekł, i uczynione są: on rozkazał, a stworzone są.
Gda1881	Albowiem on rzekł, i stało się; on rozkazał, a stanęło.
Gda2017	On bowiem przemówił i stało się; on rozkazał i powstało.
PsBycz	Bo On, co wyrzekł-był, tedy,-to-stało-się; On, co zarządził, więc-to-stanęło.
Goet	Albowiem On rzekł i stało się; rozkazał i stanęło.
PsCylk	Albowiem On rzekł, a stało się, On rozkazał, a stanęło.
PsKrusz	Albowiem On to rzekł i stało się, On rozkazał i stanęło.
PsAszk	bo On wyrzekł i stało się, On nakazał a się spełniło.
PsSzer	Bo On rzekł - i stało się, On rozkazał - i stanęło.
Tys1	(32:9) Bo sam powiedział, a wszystko powstało; On sam nakazał, a zaczęły istnieć.
Tys5	Bo On przemówił, a wszystko powstało; On rozkazał, i zaczęło istnieć.
Bryt	Bo on rzekł – i stało się, On rozkazał – i stanęło.
Pozn	Bowiem rzekł - i stało się, rozkazał - i powstało.
WarPra	Na Jego słowo wszystko powstało, co tylko rozkazał, wszystko się spełniło.
STB	Bowiem On powiedział, a stało się; On rozkazał, a powstało.
EIB	Bo On powiedział - i stało się tak, jak zechciał, On wydał rozkaz - i zaistniało.

Ps 33,10

PsFlor	(32:10) Gospodzin rozsypa radę ludzską, ale kazi myślenia ludzska i kazi rady książęce,
PsPul	(32:10) Bog rozsypa radę pogańską i odrzuca myślenia ludzka, i odrzuca radę książąt,
Wuj1923	Pan rozprasza rady narodów: a wniwecz obraca myśli ludzkie, i odmiata rady książęce.
Gda1881	Pan rozprasza rady narodów, a wniwecz obraca zamysły ludzkie;
Gda2017	PAN udaremnia zamiary narodów, niweczy zamysły ludów.
PsBycz	Pan przełamywa zamiary narodów; On,-niweczy wynalazki ludów.
Goet	Pan niweczy postanowienia narodów i udaremnia zamysły ludów.
PsCylk	Bóg wywraca zamiary pogan, niweczy zamysły ludów.
PsKrusz	Pan rozprasza rady narodów, kruszy zamysły ludzkie.
PsAszk	Jehowa niweczy postanowienie narodów, unicestwia zamysły ludów.
PsSzer	Pan unicestwił plan pogan, wniwecz obrócił zamysły ludów.
Tys1	(32:10) Pan rozprasza zamiary narodów; wniwecz obraca zamysły ludów.
Tys5	Pan udaremnia zamiary narodów; wniwecz obraca zamysły ludów.
Bryt	Pan unicestwił plan narodów, Wniwecz obrócił zamysły ludów.
Pozn	Jahwe wniwecz obraca zamierzenia ludów, udaremnia zamysły narodów;
WarPra	Pan zniweczył złe zamiary bezbożnych, unicestwił wszystkie knowania ludów.
STB	BÓG wywraca zamiary pogan, niweczy zamysły ludów.
EIB	PAN udaremnił plany narodów, Rozbił podstawy ludzkich zamiarów.

Ps 33,11

PsFlor	(32:11) ale rada boża na wieki będzie, myślenia sierca jego w pokolenie i w pokolenie.
PsPul	(32:11) ale rada boża na wieki stoji i myśli sierca jego od pokolenia w pokolenie.
Wuj1923	A rada Pańska trwa na wieki: myśli serca jego od narodu do narodu.
Gda1881	Ale rada Pańska trwa na wieki, a myśli serca jego od narodu do narodu.
Gda2017	Zamiar PANA trwa na wieki, myśli jego serca z pokolenia na pokolenie.
PsBycz	Ale zamiar Pana, na-wieki przetrwa; a, wynalazki umysłu-Jego, od-rodu do-rodu.
Goet	Ale postanowienie Pańskie trwa na wieki, u zamysły serca Jego od pokolenia do pokolenia.
PsCylk	Postanowienie Boga na wieki się ostoi, zamysły serca Jego z pokolenia w pokolenie.
PsKrusz	Rada Pańska trwa na wieki, myśli serca Jego na wieki wieczne.
PsAszk	Postanowienie Jehowy utrzyma się na wieki a zamysły serca Jego po wszystkie pokolenia.
PsSzer	Plan Pana trwa na wieki, zamysły serca Jego z pokolenia w pokolenie.
Tys1	(32:11) Na wieki trwa zamiar Pana: zamysły Jego serca — poprzez pokolenia.
Tys5	Zamiar Pana trwa na wieki; zamysły Jego serca - z pokolenia na pokolenie.
Bryt	Plan Pana trwa na wieki, Zamysły serca jego z pokolenia w pokolenie.
Pozn	ale postanowienia Jahwe trwają na wieki, a zamierzenia Jego serca sięgają najdalszych pokoleń.
WarPra	To zaś, co Pan postanowił, trwa na wieczne czasy, z pokolenia na pokolenie – pragnienia Jego serca.
STB	Postanowienie BOGA trwa na wieki, a zamysły Jego serca z pokolenia w pokolenie.
EIB	Tylko plan PANA trwać będzie wiecznie, Zamiary Jego serca przetrwają pokolenia.

Ps 33,12

PsFlor	(32:12) Błogosławiony lud, jegoż jest Gospodzin Bog jego, lud, jenże jest wybrał w dziedzicstwo sobie.
PsPul	(32:12) Błogosławiony lud, jegoż jest Gospodzin Bog jego, lud, jenże jest wybrał w dziedzictwo sobie.
Wuj1923	Błogosławiony naród, którego jest Pan Bóg jego: lud, który obrał za dziedzictwo sobie.
Gda1881	Błogosławiony naród, którego Pan jest Bogiem jego; lud, który sobie obrał za dziedzictwo.
Gda2017	Błogosławiony naród, którego Bogiem jest PAN; lud, który on wybrał sobie na dziedzictwo.
PsBycz	Szczęśliwy ten-naród, którego Pan, Bogiem jego; ten-lud co wybrał, na-dziedzictwo sobie.
Goet	Szczęsny naród, którego Bogiem jest Pan; lud, który obrał Sobie za dziedzictwo.
PsCylk	Szczęsny naród, którego Bóg jest Panem, lud, który wybrał na dziedzictwo Swoje.
PsKrusz	Błogosławiony lud, którego Pan Bogiem jego - naród, który wybrał sobie na dziedzictwo.
PsAszk	Szczęśliwy naród, którego Jehowa jest Bogiem, lud, który On obrał sobie za dziedzictwo.
PsSzer	Szczęsny naród, którego Bogiem jest Pan, lud, który On obrał sobie za dziedzictwo.
Tys1	(32:12) Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan: naród, który wybrał sobie na dziedzictwo.
Tys5	Szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Pan - naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.
Bryt	Błogosławiony naród, którego Bogiem jest Pan, Lud, który wybrał sobie na dziedzictwo.
Pozn	Błogosławiony naród, którego Bogiem jest Jahwe, lud, który On obrał sobie za dziedzictwo!
WarPra	Szczęśliwy naród, którego Bogiem Jahwe, lud taki wybrał sobie Bóg na własność.
STB	Szczęśliwy naród, którego WIEKUISTY jest Bogiem; lud, który wybrał na Swe dziedzictwo.
EIB	Szczęśliwy naród, którego Bogiem jest PAN, Lud, który On wybrał na swoje dziedzictwo.

Ps 33,13

PsFlor	(32:13) S nieba weźrzał Gospodzin, widział jest wszytki syny ludzskie.
PsPul	(32:13) Z nieba weźrzał jest Gospodzin, uźrzał jest wszytki syny ludzkie.
Wuj1923	Pojrzał Pan z nieba, ujrzał wszystkie syny ludzkie.
Gda1881	Pan patrzy z nieba, i widzi wszystkich synów ludzkich.
Gda2017	PAN patrzy z nieba, widzi wszystkich synów ludzkich.
PsBycz	Z-niebios, patrzy Pan; On-widzi wszystkie dzieci człowiecze.
Goet	Pan patrzy z nieba i widzi wszystkich synów ludzkich;
PsCylk	Z niebios spogląda Bóg, widzi wszystkie syny Adama.
PsKrusz	Pan patrzy z niebios, widzi wszystkich synów ludzkich.
PsAszk	Z niebios spogląda Jehowa, widzi cały ród ludzki.
PsSzer	Pan spogląda z nieba, widzi wszystkich synów ludzkich.
Tys1	(32:13) Pan z niebios patrzy, widzi wszystkich synów ludzkich.
Tys5	Pan patrzy z nieba, widzi wszystkich synów ludzkich.
Bryt	Pan spogląda z nieba, Widzi wszystkich ludzi.
Pozn	Jahwe spogląda z nieba i widzi wszystkich synów człowieczych;
WarPra	Pan spogląda z nieba i widzi wszystkich ludzkich synów.
STB	BÓG spogląda z niebios i widzi wszystkich synów Adama.
EIB	PAN przygląda się z nieba, Widzi wszystkich ludzi.

Ps 33,14

PsFlor	(32:14) Z nagotowanego przebytka swego weźrzał jest na wszytki, jiż przebywają na zi❬e❭mi,
PsPul	(32:14) Z nagotowanego przebytka swego weźrzał jest na wszytki, jiż przebywają na ziemi,
Wuj1923	Z nagotowanego mieszkania swego pojrzał na wszystkie, którzy mieszkają na ziemi.
Gda1881	Z miejsca mieszkania swego spogląda na wszystkich obywateli ziemi.
Gda2017	Z miejsca, w którym przebywa, spogląda na wszystkich mieszkańców ziemi.
PsBycz	On, z-miejsca zamieszkania-swego, spogląda, na wszystkich mieszkańców téj-ziemi.
Goet	Z miejsca mieszkania Swego spogląda na wszystkich mieszkańców ziemi;
PsCylk	Z przybytku siedziby Swojéj spoziera na wszystkich mieszkańców ziemi.
PsKrusz	Z przygotowanego mieszkania swego spogląda na wszystkich mieszkańców ziemi.
PsAszk	Ze stałej Swej siedziby czuwa On nad wszystkimi mieszkańcami ziemi,
PsSzer	Z miejsca tronu swojego patrzy na wszystkich mieszkańców ziemi.
Tys1	(32:14) Spogląda z miejsca swego przebywania na wszystkich mieszkańców ziemi:
Tys5	Spogląda z miejsca, gdzie przebywa, na wszystkich mieszkańców ziemi;
Bryt	Z miejsca, gdzie przebywa, Patrzy na wszystkich mieszkańców ziemi,
Pozn	z miejsca, gdzie Jego siedziba, patrzy na wszystkich mieszkańców ziemi,
WarPra	I stamtąd, z miejsca swojego zamieszkania widzi wszystkich mieszkańców ziemi.
STB	Z przybytku Swojej siedziby patrzy na wszystkich mieszkańców ziemi.
EIB	Z miejsca, gdzie przebywa, Przypatruje się mieszkańcom ziemi -

Ps 33,15

PsFlor	(32:15) jenże jest słożył obłaszcze sierca jich, jenże rozumie wszytka działa jich.
PsPul	(32:15) jenże jest słożył obłaszcze sierca jich, jenże rozumie wszytka działa jich.
Wuj1923	Który uformował każde z osobna serca ich: który rozumie wszystkie ich sprawy.
Gda1881	Który stworzył serce każdego z nich, upatruje wszystkie sprawy ich.
Gda2017	Ukształtował serce każdego z nich, przygląda się wszystkim ich czynom.
PsBycz	Ten-utwórca razem, serca-ich; który-uważającym na wszelkie czynności-ich.
Goet	On, który utworzył serce każdego z nich, Ten zważa na wszystkie czyny ich.
PsCylk	Który kształtuje wraz serca ich, który zważa na wszystkie sprawy ich.
PsKrusz	On utworzył serce każdego z nich, zna wszystkie sprawy ich.
PsAszk	On, który wraz kształtuje ich serca a rozumie wszystkie ich czyny.
PsSzer	On, który stworzył serce każdego z nich, który zważa na wszystkie czyny ich.
Tys1	(32:15) On, który serca wszystkich ukształtował, który zważa na wszystkie ich czyny.
Tys5	On, który ukształtował każdemu z nich serce, On, który zważa na wszystkie ich czyny.
Bryt	On, który ukształtował serce każdego z nich, On który uważa na wszystkie czyny ich.
Pozn	On, który ukształtował serce każdego z nich i zważa na wszystkie ich poczynania.
WarPra	Ten, który uczynił każde serce, wie o wszystkim, co czynią ludzie.
STB	Ten, który kształtuje ich serca, zwraca uwagę na ich wszystkie sprawy.
EIB	On, który ukształtował serce każdego z nich I który ocenia ich każde posunięcie.

Ps 33,16

PsFlor	(32:16) Nie zbawia sie krol przez wieliką cześć a obrzym nie będzie zbawion w mnożstwie mocy swojej,
PsPul	(32:16) Nie zbawia się krol przez wieliką moc a obrzym nie będzie zbawion we mnostwie mocy swej,
Wuj1923	Nie bywa wybawion król przez wielką moc, a olbrzym nie będzie wybawion wielkością siły swojéj.
Gda1881	Nie bywa król wybawiony przez wielkość wojska, ani mocarz nie ujdzie przez wielką moc swoję.
Gda2017	Nie wybawi króla liczne wojsko ani nie ocali wojownika wielka siła.
PsBycz	Nie-ma tego króla, coby obronion-był przez-wielość wojska; rycerz, nie umknie przez-wielką siłę.
Goet	Król nie bywa wybawiony przez wielkość wojska swego; mocarz nie będzie uwolniony przez wielkość siły swojej.
PsCylk	Króla nie wybawia mnogie wojsko, a bohatera nie ocala pełnia siły.
PsKrusz	Niema król wybawienia w wielości wojska, siłacza nie zbawi wielka siła.
PsAszk	Nie znajdzie król wybawienia w mnogiem wojsku, ani będzie ocalon bohater przez mnogą swą siłę.
PsSzer	Królowi nie pomoże wielkie wojsko, bohatera nie wybawi siła wielka.
Tys1	(32:16) Liczne wojsko nie da zwycięstwa królowi: ani wielka siła nie ocali wojownika.
Tys5	Nie uratuje króla liczne wojsko ani wojownika nie ocali wielka siła.
Bryt	Nie licznemu wojsku zawdzięcza król swe zwycięstwo, Nie swej wielkiej sile zawdzięcza wojownik ocalenie.
Pozn	Króla nie wybawią mnogie wojska, bohater nie zawdzięcza ocalenia potędze swej mocy;
WarPra	Królowi nic nie pomogą najliczniejsze wojska, a dzielnego wojownika nic nie zdoła ocalić.
STB	Nie ratuje króla wielkie wojsko, a bohatera pełnia sił nie ocala.
EIB	Król zawdzięcza ratunek nie licznemu wojsku, Bohater ocalenie nie ogromnej sile.

Ps 33,17

PsFlor	(32:17) łżywy koń ku zbawieniu, ale we mnożstwie mocy swojej nie będzie zbawion.
PsPul	(32:17) łżywy koń ku zbawieniu, we mnostwie mocy swojej nie będzie zbawion.
Wuj1923	Omylny koń ku wybawieniu: a w obfitości mocy swojéj nie będzie wybawion.
Gda1881	Omylnyć jest koń ku wybawieniu, a nie wyrywa wielkością mocy swojej.
Gda2017	Koń jest zwodniczy w wybawieniu, nie ocali swą wielką siłą.
PsBycz	Zwodniczym koń do-ocalenia; bo,-z-wielkością siły-swéj, nie uciecze.
Goet	Zwodny jest koń ku wybawieniu i nie wybawia wielką siłą swą.
PsCylk	Zawodny rumak w wygranéj, i potęgą swéj mocy nie uchroni.
PsKrusz	Omylny jest koń ku wybawieniu, i w wielkości siły swej nie uwolni się.
PsAszk	Kłamstwem jest koń dla ratunku a mimo swej tężyzny nie da wyzwolenia.
PsSzer	Zawodzi koń na drodze do zwycięstwa i nie ocali mimo wielkiej swej siły.
Tys1	(32:17) Koń nie zapewnia zwycięstwa i wielką siłą swoją nie ocala.
Tys5	W koniu zwodniczy ratunek i mimo wielkiej swej siły nie umknie.
Bryt	Koń zawodzi, gdy chodzi o zwycięstwo, A wielka jego siła nie zapewni człowiekowi ocalenia.
Pozn	koń zawiedzie tego, kto liczy na zwycięstwo, i mimo wielkiej swej siły nie zapewni bezpieczeństwa.
WarPra	Nie może liczyć na konia, by się uratować.
STB	Zawodny jest rumak w wygranej i potęgą swojej mocy nie uchroni.
EIB	Gdy trzeba przyjść z pomocą, koń potrafi zawieść I, mimo wielkiej siły, nie przynieść ocalenia.

Ps 33,18

PsFlor	(32:18) Owa oczy boże na ty, jiż sie jego boją, i w tych, jiż pwają na miłosierdzie jego,
PsPul	(32:18) Owa oczy boże na ty, co sie jego boją, i w tych, coż pwają na miłosierdzie jego,
Wuj1923	Oto oczy Pańskie nad bojącymi się go: i nad tymi, którzy nadzieję mają w miłosierdziu jego:
Gda1881	Oto oko Pańskie nad tymi, którzy się go boją, nad tymi, którzy ufają w miłosierdziu jego;
Gda2017	Oto oko PANA nad tymi, którzy się go boją, nad tymi, którzy ufają jego miłosierdziu;
PsBycz	Oto, oko Pana, nad bojącymi się-Jego; nad-karmiącemi-się-nadzieją, w-łaskawości-Jego;
Goet	Oto oko Pańskie nad tymi, którzy się Go boją, nad tymi, którzy ufnie oczekują dobroci Jego,
PsCylk	Otóż oko Boże nad wielbicielami Swoimi, nad ufającymi miłosierdziu Jego.
PsKrusz	Oto oko Pańskie nad bojącymi się Go - nad pokładającymi ufność w miłosierdziu Jego,
PsAszk	Oto oko Jehowy zwrócone jest ku tym, którzy są Jego bogobojni, którzy z ufnością Go wypatrują,
PsSzer	Oto oko Pana czuwa nad tymi, którzy się Go boją, nad tymi, którzy ufnie oczekują łaski Jego,
Tys1	(32:18) Oto oczy Pana nad tymi, co się Go boją — nad tymi, co się spodziewają łaski od Niego —
Tys5	Oto oko Pana nad tymi, którzy się Go boją, nad tymi, co ufają Jego łasce,
Bryt	Oto oko Pana jest nad tymi, którzy się go boją, Nad tymi, którzy spodziewają się łaski jego,
Pozn	Lecz oko Jahwe zwrócone jest na tych, co się Go boją, co wyczekują Jego zmiłowania,
WarPra	Lecz Pan nie spuszcza oczu z tych, co się Go boją i liczą tylko na Jego miłość,
STB	Oto oko WIEKUISTEGO nad Jego wielbicielami, nad ufającymi dzięki Jego miłosierdziu.
EIB	Tymczasem oko PANA dogląda tych, w których jest bojaźń przed Nim, Tych, którzy liczą na Jego łaskę.

Ps 33,19

PsFlor	(32:19) aby wytargł ze śmierci dusze jich i karmił je w głodzie.
PsPul	(32:19) by wytargnął se śmierci dusze jich i karmił je w głod❬zie❭.
Wuj1923	Aby wyrwał od śmierci dusze ich, i żywił je w głodzie.
Gda1881	Aby wyrwał od śmierci duszę ich, a pożywił ich w głodzie.
Gda2017	Aby ocalić od śmierci ich duszę i żywić ich w czasie głodu.
PsBycz	Co-do-uwolnienia, od-śmierci, duszy-ich; i-co-do-wyżywiania-ich, za-głodu.
Goet	Aby wybawił od śmierci duszę ich i zachował ich przy życiu w czasie klęski głodowej.
PsCylk	By wybawić od śmierci duszę ich, i zachować ich życie podczas głodu.
PsKrusz	aby wyrwał od śmierci duszę ich, i nakarmił ich w głodzie.
PsAszk	aby ocalić od śmierci ich dusze i aby ich w głodzie utrzymać przy życiu.
PsSzer	aby ocalił od śmierci duszę ich i w głodzie zachował ich przy życiu.
Tys1	(32:19) aby wyrwać ich dusze od śmierci i w czasie głodu ich żywić.
Tys5	aby ocalić ich życie od śmierci i żywić ich w czasie głodu.
Bryt	Aby ocalić od śmierci dusze ichI podczas głodu zachować przy życiu.
Pozn	aby wybawił ich od śmierci i by ich utrzymał przy życiu w czas głodu.
WarPra	ufając, że ocali ich życie i chleba dostarczy w dniach głodu.
STB	By wybawił ich duszę od śmierci i zachował ich życie podczas głodu.
EIB	On dba o ocalenie ich duszy od śmierci I o zachowanie ich życia w czasie głodu.

Ps 33,20

PsFlor	(32:20) Dusza nasza cirzpi Gospodna, bo pomocnik i odjimca nasz jest,
PsPul	(32:20) Dusza nasza cirpi Gospodna, bo pomocnik i odjimca nasz jest,
Wuj1923	Dusza nasza znosi Pana; bo jest pomocnikiem i obrońcą naszym.
Gda1881	Dusza nasza oczekuje Pana; on ratunek nasz i tarcza nasza.
Gda2017	Nasza dusza oczekuje PANA, on jest naszą pomocą i tarczą.
PsBycz	Dusza-nasza, czeka na-Pana; pomocą-naszą, i-tarczą-naszą, On.
Goet	Dusza nasza oczekuje Pana; On jest pomocą naszą i tarczą naszą.
PsCylk	Dusza nasza wygląda Boga, naszą pomocą i tarczą On.
PsKrusz	Dusza nasza czeka na Pana, bo On obroną naszą i tarczą naszą.
PsAszk	Toż dusza nasza wyczekuje Jehowy, On pomocą naszą i tarczą.
PsSzer	Dusza nasza oczekuje Pana, On pomocą naszą i tarczą naszą.
Tys1	(32:20) Dusza nasza wyczekuje Pana: On sam naszą pomocą i tarczą.
Tys5	Dusza nasza wyczekuje Pana, On jest naszym wspomożeniem i tarczą.
Bryt	Dusza nasza oczekuje Pana, On pomocą naszą i tarczą naszą.
Pozn	My to pokładamy nadzieję w Jahwe, On naszą pomocą i puklerzem.
WarPra	A nasze dusze oczekują na Pana, bo tylko On jest naszą pomocą i tarczą.
STB	Nasza dusza wygląda WIEKUISTEGO, On naszą pomocą i tarczą.
EIB	Nasze dusze wyczekują PANA. On naszą pomocą i On naszą tarczą,

Ps 33,21

PsFlor	(32:21) bo w niem wiesielić sie będzie sierce nasze i w jego święte imię pwali jesmy.
PsPul	(32:21) bo w niem wiesielić sie będzie sierce nasze i w jego święte imię pwali jesmy.
Wuj1923	Albowiem w nim się rozweseli serce nasze: a w imieniu świętem jego mieliśmy nadzieję.
Gda1881	W nim zaprawdę rozweseli się serce nasze; bo w imieniu jego świętem ufamy.
Gda2017	W nim bowiem rozraduje się nasze serce, bo ufamy jego świętemu imieniu.
Goet	Zaiste w Nim radować się będzie serce nasze, bo świętemu imieniowi Jego ufamy.
PsCylk	Albowiem w Nim raduje się serce nasze, bo w imię święte Jego pokładamy nadzieję.
PsKrusz	Albowiem w nim rozweseli się serce nasze, ponieważ w Jego świętem imieniu położyliśmy ufność.
PsAszk	Bo w nim raduje się dusza nasza, bo na Jego świętem imieniu my polegamy.
PsSzer	W Nim bowiem raduje się dusza nasza, bo zaufaliśmy imieniu Jego świętemu.
Tys1	(32:21) W Nim przeto serce nasze się raduje, ufamy Jego świętemu imieniu.
Tys5	W Nim przeto raduje się nasze serce, ufamy Jego świętemu imieniu.
Bryt	W nim bowiem raduje się serce nasze, Bo zaufaliśmy jego świętemu imieniu.
Pozn	O tak, w Nim serce nasze znajduje radość, w świętym Imieniu Jego cała nasza ufność.
WarPra	I nasze serca w Nim się radują, my zaś ufamy świętemu Imieniu Jego.
STB	W Nim raduje się nasze serce, bowiem w Jego Imieniu pokładamy nadzieję.
EIB	Gdyż w Nim nasze serca odnajdują radość I złożyliśmy ufność w Jego świętym imieniu.

Ps 33,22

PsFlor	(32:22) Bądź miłosierdzie twoje, ❬Gospodnie❭, nad nami, jakoż pwali jesmy w cię.
PsPul	(32:22) Bądź miłosierdzie twoje, Boże, na nas, jakoż pwali jesmy w cię.
Wuj1923	Niechaj będzie miłosierdzie twoje, Panie, nad nami, jakośmy nadzieję mieli w tobie.
Gda1881	Niechże będzie miłosierdzie twoje, Panie! nad nami, jakośmy nadzieję w tobie mieli.
Gda2017	Niech będzie nad nami twoje miłosierdzie, PANIE, według pokładanej w tobie nadziei.
PsBycz	(33:21) Niech-będzie łaska-Twa, o-Panie! nad-nami; jak-to-żywimy-się-nadzieją w-Tobie.
Goet	Dobroć Twoja, Panie, niech będzie nad nami, jak ufnie oczekiwaliśmy Ciebie.
PsCylk	Niech będzie miłosierdzie Twoje Boże nad nami, jakeśmy zaufali Tobie.
PsKrusz	Niechaj będzie miłosierdzie Pańskie nad nami, jakośmy nadzieję mieli w Tobie.
PsAszk	O, niechaj Twa łaska, o Jehowo, będzie nad nami, jako Cię z ufnością czekamy.
PsSzer	Łaska Twoja, Panie, niech czuwa nad nami, bo w Tobie mamy nadzieję!
Tys1	(32:22) Niech miłosierdzie Twoje, Panie, stanie się nad nami, tak jak nadzieję w Tobie pokładamy.
Tys5	Niech nas ogarnie łaska Twoja, Panie, według ufności pokładanej w Tobie!
Bryt	Niech spocznie na nas łaska twoja, Panie, Ponieważ w tobie mamy nadzieję!
Pozn	Niech łaska Twoja, Jahwe, będzie z nami, gdyż w Tobie ufność pokładamy.
WarPra	Niech nas nie opuszcza Twa miłość, o Panie, tak jak my zawsze ufać Ci będziemy.
STB	Niech nad nami będzie Twe miłosierdzie, WIEKUISTY, tak, jak Ci zaufaliśmy.
EIB	Niech nas zawsze otacza Twoja łaska, PANIE, Ponieważ z utęsknieniem czekamy na Ciebie!

Psalm 34

Ps 34,1

PsFlor	(33:1) Chwalić będę Gospodna w każdy czas, weżdy chwała jego w uściech mojich.
PsPul	Psalm Dawidow, kiedy przemienił oblicze swoje przed Abimelech i wypuścili ji, i wyszedł. (33:1) Chwalić będę Gospodna w każdy czas, weżdy chwała jego w uściech mych.
Wuj1923	(34:1) Dawidowi, kiedy odmienił twarz swoję przed Abimelechem, i opuścił go, i odszedł. (34:2) Będę błogosławił Pana na każdy czas: zawżdy chwała jego w uściech moich.
Gda1881	Psalm Dawidowy, gdy sobie odmienił postawę przed Abimelechem, od którego będąc wygnany, odszedł. (34:2) Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała jego w ustach moich.
Gda2017	Psalm Dawida, gdy zmienił swoje zachowanie przed Abimelekiem i wypędzony przez niego, odszedł. Będę błogosławił PANA w każdym czasie, jego chwała zawsze będzie na moich ustach.
PsBycz	(34:1) Psalm Dawida, za-udawania-swego postawy-swéj, przed Abimelechem, że-wypchnął-go, a on-odszedł. (34:2) Będę-błogosławił Pana, w-każdym czasie; ciągle będzie, chwała-Jego, w-ustach-moich.
Goet	(34:1) PSALM Dawida, kiedy udawał obłąkanego przed Abimelechem, który go odpędził, i odszedł. (34:2) Będę uwielbiał Pana w każdy czas; chwała Jego niech zawsze będzie w ustach moich.
PsCylk	(34:1) Od Dawida. Kiedy zataiwszy rozum swój przed Abimelechem, a wygnany odszedł. (34:2) Wielbić będę Boga każdego czasu, zawsze chwała Jego w ustach moich.
PsKrusz	(34:1) (Psalm) Dawida, gdy zmienił swój wygląd przed Ahimelechem i od którego został wygnany i odszedł. (34:2) Będę błogosławił Pana po wszystkie czasy. Chwała Jego bezustannie w ustach moich.
PsAszk	(34:1) (Psalm) Dawida, gdy udał szaleńca przed Abimelechem, ten go napędził i odszedł. (34:2) Błogosławić chcę Jehowę każdego czasu, wciąż chwała Jego na ustach mych.
PsSzer	(34:1) Dawidowy. Gdy udawał obłąkanego przed Abimelechem; a gdy ten go wypędził, odszedł. (34:2) Będę błogosławił Pana po wszystkie czasy, chwała Jego niech będzie zawsze na ustach moich!
Tys1	(33:1) Dawidowy. Gdy wobec Abimeleka udawał szaleńca i odszedł, wypuszczony przez niego. (33:2) {Alef} W każdym czasie będę błogosławił Pana; na ustach moich zawsze Jego chwała.
Tys5	(34:1) Dawidowy. Gdy wobec Abimeleka udawał szaleńca i odszedł wygnany przez niego. (34:2) {Alef} Chcę błogosławić Pana w każdym czasie, na ustach moich zawsze Jego chwała.
Bryt	(34:1) Dawidowy, gdy udawał obłąkanego przedAbimelechem, a wypędzony przez niego, odszedł. (34:2) Będę błogosławił Pana w każdym czasie, Chwała jego niech będzie zawsze na ustach moich!
Pozn	(34:1) [Psalm] Dawida - gdy udawał szalonego wobec Abimeleka i, wygnany przez niego, oddalił się. (34:2) Będę błogosławił Jahwe w każdym czasie, chwała Jego zawsze na moich ustach!
WarPra	(34:1) Psalm, który wyśpiewał Dawid, kiedy wobec Abimeleka udawał szaleńca, a potem został przez niego skazany na wygnanie. (34:2) [Alef] Na wieki będę błogosławił Pana, Jego chwała będzie zawsze na moich wargach.
STB	(34:1) Od Dawida; kiedy zataiwszy swój rozum przed Abimelechem, odszedł wygnany. (34:2) Będę wielbił WIEKUISTEGO każdego czasu; Jego chwała zawsze na moich ustach.
EIB	(34:1) Dawidowy, gdy zachowywał się jak niepoczytalny wobec Abimeleka, tak że został przez niego wygnany i odszedł. (34:2) Będę błogosławił PANA w każdych okolicznościach, Pieśń na Jego chwałę nie zejdzie z moich ust.

Ps 34,2

PsFlor	(33:2) W Gospodnie będzie chwalona dusza moja; słyszcie śmierni i wiesielcie sie.
PsPul	(33:2) W Bodze będzie chwalona dusza moja; słyszcie śmierni i wiesielcie sie.
Wuj1923	(34:3) W Panu się chlubić będzie dusza moja: niechaj słyszą ciszy, a niech się weselą.
Gda1881	(34:3) W Panu się chlubić będzie dusza moja, co usłyszawszy pokorni rozweselą się.
Gda2017	Moja dusza będzie się chlubić PANEM; pokorni to usłyszą i rozradują się.
PsBycz	(34:3) W-Panu będzie-chlubiła-się dusza-moja; usłyszą pokorni, i-będą-cieszyli-się.
Goet	(34:3) Niech się chlubi Panem, dusza moja; usłyszą to pokorni i rozradują się:
PsCylk	(34:3) Bogiem się chlubi dusza moja; niech usłyszą uciśnieni i pocieszą się.
PsKrusz	(34:3) W Panu będzie się chlubić dusza moja; usłyszą pokorni i rozweselą się.
PsAszk	(34:3) W Jehowie wznosi się ku chwale dusza ma, usłyszą to a uradują się prostaczkowie.
PsSzer	(34:3) Panem niech się chlubi dusza moja, niechaj słyszą pokorni i weselą się!
Tys1	(33:3) {Bet} Dusza moja będzie się chlubiła w Panu: niech słyszą pokorni i niech się weselą.
Tys5	(34:3) {Bet} Dusza moja będzie się chlubiła w Panu, niech słyszą pokorni i niech się weselą!
Bryt	(34:3) Dusza moja będzie się chlubić Panem! Niechaj słuchają pokorni i weselą się!
Pozn	(34:3) Jahwe jest chlubą moją! Niech to usłyszą pokorni i niech się radują.
WarPra	(34:3) [Bet] Dusza moja wielbi Pana, niech słyszą to ubodzy i niech się weselą.
STB	(34:3) Moja dusza chlubi się w WIEKUISTYM, niech to usłyszą uciśnieni i się pocieszą.
EIB	(34:3) Moja dusza będzie szczycić się PANEM! Upokorzeni usłyszą to i poweseleją.

Ps 34,3

PsFlor	(33:3) Wieliczajcie Gospodna se mną i powyszajmy imię jego w niem samem.
PsPul	(33:3) Wielmożcie Boga se mną i powyszszajmy imię jego w wiecznym dobrem.
Wuj1923	(34:4) Wielbcie Pana zemną: a wywyższajmy imię jego spółecznie.
Gda1881	(34:4) Wielbijcie Pana ze mną, a wywyższajmy imię jego społecznie.
Gda2017	Uwielbiajcie PANA ze mną i wspólnie wywyższajmy jego imię.
PsBycz	(34:4) Uwielbiajcie Pana zemną; i-wywyższajmy Imię Jego, razem.
Goet	(34:4) Uwielbiajcie Pana ze mną, a wywyższajmy wspólnie imię Jego!
PsCylk	(34:4) Wynoście Boga wraz zemną, i wywyższajmy imię Jego społem.
PsKrusz	(34:4) Wysławiajcie ze mną Pana, i współ uwielbiajmy imię Jego.
PsAszk	(34:4) Wielbcie Jehowę wraz ze mną i wywyższajmyż pospołu imię Jego.
PsSzer	(34:4) Wysławiajcie Pana ze mną, i uwielbiajmy wspólnie imię Jego!
Tys1	(33:4) {Gimel} Uwielbiajcie ze mną Pana; razem imię Jego wywyższajmy.
Tys5	(34:4) {Gimel} Uwielbiajcie ze mną Pana, imię Jego wspólnie wywyższajmy!
Bryt	(34:4) Wysławiajcie Pana ze mną! Wywyższajmy wspólnie imię jego!
Pozn	(34:4) Uwielbiajcie Jahwe wraz ze mną, wychwalajmy wspólnie Imię Jego!
WarPra	(34:4) [Gimel] Wychwalajcie ze mną wielkość Pana, wszyscy razem wywyższajmy Jego imię.
STB	(34:4) Wraz ze mną wynoście BOGA i razem wywyższajmy Jego Imię.
EIB	(34:4) Głoście wraz ze mną wielkość PANA! Wysławiajmy razem Jego imię!

Ps 34,4

PsFlor	(33:4) Szukał jeśm Gospodna i wysłusz❬ał❭ mie jest, i ze wszech zamętkow mojich wytargł mnie jest.
PsPul	(33:4) Szukał jeśm Gospodna i usłyszał mie jest, i ze wszech zamętkow mych wytargł mie.
Wuj1923	(34:5) Szukałem Pana i wysłuchał mię, i ze wszech utrapień moich wyrwał mię.
Gda1881	(34:5) Bom szukał Pana, i wysłuchał mię, a ze wszystkich strachów moich wyrwał mię.
Gda2017	Szukałem PANA, a on mnie wysłuchał i uwolnił od wszystkich mych trwóg.
PsBycz	(34:5) Jam-szukał Pana, a-On-odpowiedział-mi; i,-od wszech strachów-mych, uwolnił-mię.
Goet	(34:5) Gdy szukałem Pana, odpowiedział mi i wybawił mię ze wszystkich trwóg moich.
PsCylk	(34:5) Szukałem Boga i wysłuchał mnie, a ze wszystkich niepokojów moich wybawił mnie.
PsKrusz	(34:5) Szukałem Pana i wysłuchał mnie, i od wszystkich mych prześladowców wybawił mnie.
PsAszk	(34:5) Szukałem Jehowy i odpowiedział mi a wyrwał mnie ze wszelkich mych wątpliwości i obaw.
PsSzer	(34:5) Szukałem Pana i wysłuchał mnie, i wyrwał mnie ze wszystkiej trwogi mojej.
Tys1	(33:5) {Dalet} Szukałem Pana i On mnie wysłuchał; i wyrwał ze wszystkich mych lęków.
Tys5	(34:5) {Dalet} Szukałem Pana, a On mnie wysłuchał i uwolnił od wszelkiej trwogi.
Bryt	(34:5) Szukałem Pana i odpowiedział mi, I uchronił mnie od wszystkich obaw moich.
Pozn	(34:5) Szukałem Jahwe, a On mię wysłuchał i uwolnił od wszelkiej trwogi.
WarPra	(34:5) [Dalet] Szukałem Pana, i odezwał się do mnie, i uwolnił mnie od wszelkiej bojaźni.
STB	(34:5) Szukałem WIEKUISTEGO, więc mnie wysłuchał; wybawił mnie ze wszystkich moich lęków.
EIB	(34:5) Zwróciłem się do PANA i odpowiedział mi, I uwolnił mnie od wszystkich moich obaw.

Ps 34,5

PsFlor	(33:5) Przychodzicie k niemu i oświećcie sie, a oblicza wasza nie będą zasromana.
PsPul	(33:5) Przystępajcie k niemu i oświeceni bądźcie, a oblicza wasza nie będą zasromany.
Wuj1923	(34:6) Przystąpcie do niego a oświecajcie się: a oblicza wasze nie będą zawstydzone.
Gda1881	(34:6) Którzy nań spoglądają, a zbiegają się do niego, oblicza ich nie będą zawstydzone.
Gda2017	Spojrzeli na niego i rozpromienili się, a ich oblicza nie doznały wstydu.
PsBycz	(34:6) Którzy wyglądali ku-Niemu, więc-oświéceni-byli, a,-twarze-ich, nie były-zawstydzone.
Goet	(34:6) Którzy na Niego spoglądają, promienieją, a oblicza ich nie zawstydzą się.
PsCylk	(34:6) Spojrzeli ku Niemu i rozpromienieni byli, a oblicza ich nie pobladły.
PsKrusz	(34:6) Spoglądajcie i zbliżajcie się do Niego, a oblicza wasze nie będą zawstydzone.
PsAszk	(34:6) Gdy spoglądać będą ku Niemu i oni zabłysną niby światła strumieniem, oby zaś nie zbledło ich lice.
PsSzer	(34:6) Patrzcie nań, a zajaśniejecie, i oblicze wasze nie okryje się wstydem!
Tys1	(33:6) {He} Wyglądajcie Go, byście się rozpogodzili, by oblicza wasze nie doznały wstydu.
Tys5	(34:6) {He} Spójrzcie na Niego, promieniejcie radością, a oblicza wasze nie zaznają wstydu.
Bryt	(34:6) Spójrzcie na niego, a zajaśniejecieI oblicza wasze nie okryją się wstydem!
Pozn	(34:6) podnieście ku Niemu wzrok, a jasność was opromieni i twarzy waszej nie okryje rumieniec wstydu.
WarPra	(34:6) [He] Rozjaśnia się każdy, kto spojrzy na Niego, i nigdy już nie czuje się zawstydzony.
STB	(34:6) Spojrzeli ku Niemu i byli rozpromienieni, a ich oblicza nie pobladły.
EIB	(34:6) Spójrzcie na Niego, a zajaśniejecie I wasze twarze nie okryją się wstydem.

Ps 34,6

PsFlor	(33:6) Ten ubogi wołał jest, a Gospodzin wysłuszał ji i ze wszech smętkow jego zbawił ji.
PsPul	(33:6) Ten ubogi wołał jest, a Gospodzin usłyszał ji i ze wszech smętkow jego zbawił ji.
Wuj1923	(34:7) Ten ubogi wołał, a Pan go wysłuchał, i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.
Gda1881	(34:7) Ten chudzina wołał, a Pan wysłuchał, i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.
Gda2017	Ten oto biedak wołał, a PAN wysłuchał i wybawił go ze wszystkich jego utrapień.
PsBycz	(34:7) Ow biédny wołał, a-Pan wysłuchał, i,-od-wszech utrapień-jego, wybawił-go.
Goet	(34:7) Gdy ten nędzny wołał, wysłuchał go Pan i wybawił go ze wszystkich uciśnień jego.
PsCylk	(34:7) Ten oto biedny wołał, a Bóg usłyszał, i ze wszystkich utrapień wyzwolił go.
PsKrusz	(34:7) Ten ubogi wołał, a Pan wysłuchał go, i ze wszystkich utrapień jego wybawił go.
PsAszk	(34:7) Oto nieszczęśliwiec woła a Jehowa wysłucha i wybawia go ze wszystkich jego utrapień.
PsSzer	(34:7) Oto ten ubogi zawołał, a Pan wysłuchał i wybawił go ze wszystkich jego ucisków.
Tys1	(33:7) {Zain} Oto biedak wołał i Pan go usłyszał, i wybawił go z wszystkich jego ucisków.
Tys5	(34:7) {Zain} Oto biedak zawołał, a Pan go usłyszał i wybawił ze wszystkich ucisków.
Bryt	(34:7) Ten biedak wołał, a Pan słuchał I wybawił go z wszystkich ucisków jego.
Pozn	(34:7) Oto ubogi wołał, a Jahwe go wysłuchał i wybawił od wszelkiej udręki.
WarPra	(34:7) [Zain] Ubogi zaczął wołać i Pan go wysłuchał, i wybawił go ze wszystkich jego ucisków.
STB	(34:7) Ten oto żebrzący wołał, a BÓG go usłyszał i wyzwolił ze wszystkich utrapień.
EIB	(34:7) Ten biedak wołał i PAN go wysłuchał, I wybawił od wszystkich jego trosk.

Ps 34,7

PsFlor	(33:7) Wpuszcza anjoł boży w okolu bojących sie jego i otejmie je.
PsPul	(33:7) Wpuszcza anjoł boży w okolu bojących sie jego i odejmie je.
Wuj1923	(34:8) Wpuści Aniół Pański wokoło bojących się go, i wyrwie je.
Gda1881	(34:8) Zatacza obóz Anioł Pański około tych, którzy się go boją, i wyrywa ich.
Gda2017	Anioł PANA rozbija obóz dokoła tych, którzy się go boją, i wybawia ich.
PsBycz	(34:8) Zatrzymując-się Aniół Pana, około bojących-się-go; tedy-uwalnia-ich.
Goet	(34:8) Anioł Pański zatacza obóz dokoła tych, którzy się Go boją, i uwalnia ich.
PsCylk	(34:8) Rozłożył się anioł Boży dokoła wiernych Jego, i wybawił ich.
PsKrusz	(34:8) Obóz rozbija anioł Pański naokoło bojących się Go, i obroni ich.
PsAszk	(34:8) Anioł Jehowy obozuje dokoła Jego bogobojnych i je wyswobadza.
PsSzer	(34:8) Anioł Pański zatacza obóz dokoła tych, którzy Go się boją, i ratuje ich.
Tys1	(33:8) {Chet} Anioł Pana zakłada obóz warowny wokół bojących się Jego i ocala ich.
Tys5	(34:8) {Chet} Anioł Pana zakłada obóz warowny wokół bojących się Jego i niesie im ocalenie.
Bryt	(34:8) Anioł Pański zakłada obózWokół tych, którzy się go boją, i ratuje ich.
Pozn	(34:8) Anioł Jahwe rozbija obóz wokół tych, którzy się Go boją, i wybawia ich.
WarPra	(34:8) [Chet] Anioł Pański stanął obozem przy bogobojnych, nic im nie może zaszkodzić.
STB	(34:8) Anioł BOGA rozłożył się dokoła Jego wiernych oraz ich wyrwał.
EIB	(34:8) Anioł PANA otacza kordonem Tych, w których jest bojaźń przed Nim - i ratuje ich.

Ps 34,8

PsFlor	(33:8) Ukuście i widzcie, iż słodki jest Gospodzin; błogosławiony mąż, jenże pwa weń.
PsPul	(33:8) Ukuście i widzcie, iż słodki jest Gospodzin; błogosławiony mąż, jen pwa weń.
Wuj1923	(34:9) Skosztujcie, a obaczcie, iż słodki jest Pan: błogosławiony mąż, który w nim ma nadzieję.
Gda1881	(34:9) Skosztujcież, a obaczcie, jako jest dobry Pan: błogosławiony człowiek, który w nim ufa.
Gda2017	Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest PAN: Błogosławiony człowiek, który mu ufa.
PsBycz	(34:9) Skosztujcież, i-poznajcie, że dobrym Pan. Szczęśliw, ten-człowiek, co-się-uciéka do-opieki-Jego.
Goet	(34:9) Skosztujcież i zobaczcie, jak dobrotliwy jest Pan! Szczęsny człowiek, który Mu ufa.
PsCylk	(34:9) Posmakujcie i zobaczcie jak dobrym Bóg; szczęsny mąż, co chroni się do Niego.
PsKrusz	(34:9) Skosztujcie i obaczcie, jak dobry jest Pan; błogosławiony mąż, który ufa Mu.
PsAszk	(34:9) Zakosztujcie i zobaczcie, że dobrotliwym jest Jehowa i szczęśliw ów mąż, co się doń chroni.
PsSzer	(34:9) Skosztujcie i obaczcie, jak dobry jest Pan: szczęsny człowiek, który Mu ufa!
Tys1	(33:9) {Tet} Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan; błogosławiony, kto się do Niego ucieka.
Tys5	(34:9) {Tet} Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan, szczęśliwy człowiek, który się do Niego ucieka.
Bryt	(34:9) Skosztujcie i zobaczcie, że dobry jest Pan:Błogosławiony człowiek, który u niego szuka schronienia!
Pozn	(34:9) Zakosztujcie i przekonajcie się, jak dobry jest Jahwe! Szczęśliwy człowiek, który się Jego powierzył opiece.
WarPra	(34:9) [Tet] Ach, jak dobry jest Pan! Skosztujcie, zobaczcie, szczęśliwy, kto u Niego szuka ocalenia.
STB	(34:9) Posmakujcie oraz zobaczcie jak dobrym jest BÓG; szczęśliwy mąż, co się do Niego chroni.
EIB	(34:9) Skosztujcie i przekonajcie się, że PAN jest dobry, Szczęśliwy ten człowiek, który w Nim szuka schronienia!

Ps 34,9

PsFlor	(33:9) Bojcie sie Gospodna, wszytcy święci jego, bo nie ubożstwa bojącym sie jego.
PsPul	(33:9) Bojcie sie Boga, wszytcy święci jego, bo nie ubostwa bojącym sie jego.
Wuj1923	(34:10) Bójcie się Pana wszyscy święci jego; bo niemasz niedostatku bojącym się go.
Gda1881	(34:10) Bójcie się Pana święci jego; bo niemasz niedostatku bojącym się go.
Gda2017	Bójcie się PANA, jego święci, bo niczego nie braknie tym, którzy się go boją.
PsBycz	(34:10) Bójcie-się Pana wy-święci-Jego; bo nie-ma braku u-bojących-się-Jego.
Goet	(34:10) Bójcie się Pana, święci Jego; bo nie mają niedostatku, którzy się Go boją.
PsCylk	(34:10) Czcijcie Boga Święci Jego, bo niemasz niedostatku dla bogobojnych.
PsKrusz	(34:10) Bójcie się Pana święci Jego, ponieważ nie odczuwają niedostatku bojący się Go.
PsAszk	(34:10) Bójcie się Jehowy święci Jego, gdyż niemasz braku dla tych, co się go obawiają.
PsSzer	(34:10) Bójcie się Pana, święci Jego! Bo na niczym nie zbywa tym, co się Go boją.
Tys1	(33:10) {Jod} Bójcie się Pana, święci Jego, gdyż bojący się Jego nie doświadczą biedy.
Tys5	(34:10) {Jod} Bójcie się Pana, święci Jego, gdyż bogobojni nie doświadczają biedy.
Bryt	(34:10) Bójcie się Pana, święci jego! Bo niczego nie brak tym, którzy się go boją.
Pozn	(34:10) Żyjcie w bo jaźni Jahwe, wy, Jego święci, ci bowiem, którzy się Go boją, nie cierpią niedostatku.
WarPra	(34:10) [Jod] Żyjcie w bojaźni Pana, wszyscy święci Jego, bo niczego nie braknie tym, co się Go boją.
STB	(34:10) Czcijcie BOGA Jego święci, gdyż bogobojny nie ma biedy.
EIB	(34:10) Żyjcie w bojaźni przed PANEM, wy, Jemu oddani! Gdyż tym, którzy tak żyją, na niczym nie zbywa.

Ps 34,10

PsFlor	(33:10) Bogaci sie ubożeli i łaczni byli, ale szukający Gospodna nie umniejszeni będą wszego dobrego.
PsPul	(33:10) Bogaci są stradali i łaczni byli, ale szukający Boga nie umniejszeni będą wszego dobrego.
Wuj1923	(34:11) Bogacze niedostatek cierpieli i łaknęli: lecz szukającym Pana na żadnem dobrem nie będzie schodziło.
Gda1881	(34:11) Lwięta niedostatek cierpią i głód; lecz szukającym Pana nie będzie schodziło na wszelkiem dobrem.
Gda2017	Lwięta cierpią niedostatek i głód, lecz szukającym PANA nie zabraknie żadnego dobra.
PsBycz	(34:11) Lwięta, ubogie-są, i-łakną; ale-szukającym Pana, nie zabraknie wszego dobrego.
Goet	(34:11) Lwięta cierpią niedostatek i głód; ale tym, co szukają Pana, nie zabraknie niczego dobrego.
PsCylk	(34:11) Lwięta łakną i głód cierpią; a szukającym Boga nie zbraknie wszelkiego dobra.
PsKrusz	(34:11) Lwięta mają niedostatek i głód cierpią, ale szukającym Pana nie zbraknie na dobrem.
PsAszk	(34:11) Lwy opadają z sił i głodują a tym co szukają Jehowy, żadno z dóbr nie zbraknie.
PsSzer	(34:11) Lwięta cierpią niedostatek i głód, lecz tym, którzy szukają Pana, nie zbywa na niczym.
Tys1	(33:11) {Kaf} Możni wpadli w biedę i głodu zaznali; tym zaś, co Pana szukają, niczego nie zbraknie.
Tys5	(34:11) {Kaf} Możni zubożeli i zaznali głodu, a szukającym Pana żadnego dobra nie zabraknie.
Bryt	(34:11) Lwięta cierpią niedostatek i głód, Lecz tym, którzy szukają Pana, nie brak żadnego dobra.
Pozn	(34:11) Możni zaznają biedy i głodu, lecz tym, którzy Jahwe szukają, na niczym nie zbywa.
WarPra	(34:11) [Kaf] Lew młody zmarnieje i będzie głód cierpiał, lecz wszystko mieć będą ci, co schronią się u Pana.
STB	(34:11) Lwięta łakną i cierpią głód, a tym, co szukają BOGA nie zabraknie wszelkiego dobra.
EIB	(34:11) Nawet młode lwy dosięga niedostatek i głód, Tymczasem szukającym PANA nie brak żadnego dobra.

Ps 34,11

PsFlor	(33:11) Przydzicie, synowie, słuchajcie mnie, bojaźni bożej nauczę was.
PsPul	(33:11) Przydzicie, synowie, słuchajcie mie, bojaźni boże nauczę was.
Wuj1923	(34:12) Pójdźcie sam synowie, słuchajcie mię: bojaźni Pańskiéj nauczę was.
Gda1881	(34:12) Pójdźcież synowie, słuchajcie mię; bojaźni Pańskiej was nauczę.
Gda2017	Chodźcie, synowie, słuchajcie mnie; nauczę was bojaźni PANA.
PsBycz	(34:12) Pójdźcie, dzieci, słuchajcie mnie; ja, bojaźni Pana, nauczę-was.
Goet	(34:12) Pójdźcież, synowie, słuchajcie mię; nauczę was bojaźni Pańskiej.
PsCylk	(34:12) Pójdźcie dzieci, posłuchajcie mnie, bojaźni Bożéj nauczę was.
PsKrusz	(34:12) Przyjdźcie synowie, słuchajcie mnie: bojaźni Pańskiej nauczę was.
PsAszk	(34:12) Pójdźcie dzieci, posłuchajcie, a wyuczę Was bojaźni Jehowy.
PsSzer	(34:12) Pójdźcie, synowie, słuchajcie mnie: Nauczę was bojaźni Pańskiej!
Tys1	(33:12) {Lamed} Pójdźcie, synowie, słuchajcie mnie; nauczę was Pańskiej bojaźni.
Tys5	(34:12) {Lamed} Pójdźcie, synowie, słuchajcie mnie; nauczę was bojaźni Pańskiej.
Bryt	(34:12) Pójdźcie synowie, słuchajcie mnie! Nauczę was bojaźni Pańskiej!
Pozn	(34:12) Pójdźcie, synowie, słuchajcie mnie, nauczę was bojaźni Jahwe.
WarPra	(34:12) [Lamed] Przyjdźcie, moje dzieci, posłuchajcie mnie, a ja was nauczę bojaźni Bożej.
STB	(34:12) Pójdźcie dzieci oraz mnie posłuchajcie, a nauczę was bojaźni WIEKUISTEGO.
EIB	(34:12) Podejdźcie, synowie, posłuchajcie mnie! Chcę was pouczyć o bojaźni PANA.

Ps 34,12

PsFlor	(33:12) Ktory jest człowiek, jenże chce żywota, miłuje dni widzieć dobre?
PsPul	(33:12) Ktory jest człowiek, jenże chce żywota, miłuje dni widzieć dobre?
Wuj1923	(34:13) Który jest człowiek, który chce żywota, pragnie dni dobrych widzieć?
Gda1881	(34:13) Któż jest, co chce długo żyć, a miłuje dni, aby widział dobra?
Gda2017	Który człowiek chce długo żyć i pragnie wiele dni, aby móc oglądać dobro?
PsBycz	(34:13) Któryż-to człowiek, pożądający życia, miłujący dni-mnogie, ku-używaniu dobra?
Goet	(34:13) Któż jest, kto pragnie długiego życia, i życzy sobie wiele dni, by doświadczyć dobra?
PsCylk	(34:13) Któryż mąż, co pragnie życia, miłuje dni swoje, by oglądał dobro.
PsKrusz	(34:13) Który jest człowiek, co pragnie życia - kocha dni, aby widzieć dobro?
PsAszk	(34:13) Któryż mąż, co ma upodobanie w życiu i miłuje dni, aby widzieć, co jest dobrem:
PsSzer	(34:13) Któryż to człowiek pragnie życia, pożąda wielu dni, aby używać szczęścia?
Tys1	(33:13) {Mem} Któż jest człowiekiem, co miłuje życie, i pragnie dni, by zażywać szczęścia?
Tys5	(34:13) {Mem} Jaki ma być człowiek, co miłuje życie i pragnie dni, by zażywać szczęścia?
Bryt	(34:13) Jakim ma być człowiek, który kocha życie, Lubi oglądać dobre dni?
Pozn	(34:13) Komuż życie [nie] jest drogie, któż by [nie] pragnął dni, w których by zaznał szczęścia?
WarPra	(34:13) [Mem] Kto z was długo żyć pragnie, kto kocha swoje życie i pragnie zaznać szczęście?
STB	(34:13) Kto jest tym mężem, co pragnie życia oraz miłuje swoje dni, aby oglądał dobro?
EIB	(34:13) Jaki ma być człowiek, który chce czerpać przyjemność z życia, Kochać każdy dzień, licząc, że przyniesie on dobro?

Ps 34,13

PsFlor	(33:13) Odwroci język twoj ote złego a wargi twoje bychą nie mołwiły lści.
PsPul	(33:13) Odwroci język twoj [twoj] ode złego a wargi twoje by nie mołwiły łeż.
Wuj1923	(34:14) Strzeż języka twego od złego, a usta twoje niech nie mówią zdrady.
Gda1881	(34:14) Strzeż języka twego od złego, a warg twoich, aby nie mówiły zdrady.
Gda2017	Strzeż swego języka od zła, a swoich warg od podstępnej mowy.
PsBycz	(34:14) Strzeż języka-twego, od-złego a,-wargi-twe, od-mowy zdradliwéj.
Goet	(34:14) Strzeż języka twego od złego a warg twych, aby nie mówiły obłudy.
PsCylk	(34:14) Strzeż języka swego od zła, i ust twoich od mowy zdradnéj.
PsKrusz	(34:14) Strzeż języka twego od złego, a wargi twoje od mówienia zdradliwie.
PsAszk	(34:14) Strzeż języka twego przed złem, a warg twych, by nie mówić fałszu,
PsSzer	(34:14) Strzeż języka swego od zła, a warg swoich, aby nie mówiły fałszu!
Tys1	(33:14) {Nun} Powściągnij swój język od złego, od słów podstępnych — twe wargi.
Tys5	(34:14) {Nun} Powściągnij swój język od złego, a twoje wargi od słów podstępnych!
Bryt	(34:14) Strzeż języka swego od zła, A warg swoich od słów obłudnych!
Pozn	(34:14) Strzeż języka swego przed złem, a ust swoich od mowy fałszywej!
WarPra	(34:14) [Nun] Niech język twój stroni od zła, a usta od słów zdradliwych.
STB	(34:14) Strzeż swojego języka od zła oraz twych ust od zdradliwej mowy.
EIB	(34:14) Powstrzymuj swój język od zła I swe wargi od fałszu.

Ps 34,14

PsFlor	(33:14) Obroci sie od złego a czyń dobre, szukaj pokoja i naśladuj ji.
PsPul	(33:14) Odwroci sie ode złego a czyń dobrze, szukaj pokoja a nie puszczaj sie jego.
Wuj1923	(34:15) Odwróć się od złego, a czyń dobrze: szukaj pokoju, a ścigaj go.
Gda1881	(34:15) Odwróć się od złego, a czyń dobrze; szukaj pokoju, a ścigaj go.
Gda2017	Odwróć się od zła i czyń dobrze, szukaj pokoju i dąż do niego.
PsBycz	(34:15) Odwróć-się, od-złego, i-czyń dobrze; szukaj pokoju, i-ścigaj-go.
Goet	(34:15) Odstąp od złego i czyń dobrze; szukaj pokoju i ścigaj go.
PsCylk	(34:15) Stroń od złego, a czyń dobrze, pragnij zgody i ubiegaj się za nią.
PsKrusz	(34:15) Odstąp od złego, a czyń dobrze, szukaj pokoju i ścigaj go.
PsAszk	(34:15) odstąp ode złego a czyń, co dobre, pożądaj pokoju a owszem zabiegaj oń.
PsSzer	(34:15) Unikaj złego, a czyń dobrze, szukaj pokoju i uganiaj się za nim!
Tys1	(33:15) {Samek} Odstąp od złego, czyń dobro; szukaj pokoju, idź za nim.
Tys5	(34:15) {Samek} Odstąp od złego, czyń dobro; szukaj pokoju, idź za nim!
Bryt	(34:15) Odwróć się od zła i czyń dobrze, Szukaj pokoju i ubiegaj się oń!
Pozn	(34:15) Unikaj zła, a czyń, co dobre, szukaj pokoju i pilnie on zabiegaj!
WarPra	(34:15) [Samek] Niech się odwróci od zła, a zawsze dobro czyni, niech szuka pokoju i za nim idzie.
STB	(34:15) Stroń od złego, a czyń dobrze; pragnij zgody oraz się o nią ubiegaj.
EIB	(34:15) Odwróć się od zła i postępuj dobrze, Szukaj pokoju i do niego dąż.

Ps 34,15

PsFlor	(33:15) Oczy gospodnowy na prawe a uszy jego ku prośbie jich,
PsPul	(33:15) Oczy boże na prawe a uszy jego ku prośbie jich,
Wuj1923	(34:16) Oczy Pańskie nad sprawiedliwymi: a uszy jego na prośby ich:
Gda1881	(34:16) Oczy Pańskie otworzone są na sprawiedliwych, a uszy jego na wołanie ich;
Gda2017	Oczy PANA są zwrócone na sprawiedliwych, a jego uszy nachylone na ich wołanie;
PsBycz	(34:16) Oczy Pana, nad sprawiedliwymi; a,-uszy Jego, uważne, na wołanié-ich.
Goet	(34:16) Oczy Pańskie zwrócone są na sprawiedliwych, a uszy Jego ku wołaniu ich.
PsCylk	(34:16) Oto oko Pańskie ku bogobojnym, a ucho Jego ku ich błaganiom.
PsKrusz	(34:16) Oczy Pańskie nad sprawiedliwym, a uszy Jego na wołanie ich.
PsAszk	(34:16) Oczy Jehowy zwrócone są ku sprawiedliwym a uszy Jego ku ich błaganiu,
PsSzer	(34:16) Oczy Pańskie patrzą na sprawiedliwych, a uszy Jego słyszą ich.
Tys1	(33:16) {Ain} Oczy Pana ku sprawiedliwym, a uszy Jego — na ich wołanie.
Tys5	(34:16) {Ain} Oczy Pana [zwrócone są] ku sprawiedliwym, a Jego uszy na ich wołanie.
Bryt	(34:16) Oczy Pańskie patrzą na sprawiedliwych, A uszy jego słyszą ich krzyk.
Pozn	(34:16) Oczy Jahwe spoczywają na sprawiedliwych, a uszy Jego nachylone są ku ich wołaniu.
WarPra	(34:16) [Ain] Oczy Pana bowiem ku sprawiedliwym zwrócone, a jego uszy otwarte na ich wołania.
STB	(34:16) Oto oko WIEKUISTEGO zwrócone na sprawiedliwych, a Jego ucho ku ich błaganiom.
EIB	(34:16) Oczy PANA patrzą na sprawiedliwych, Jego uszy słyszą ich krzyk,

Ps 34,16

PsFlor	(33:16) ale oblicze gospodnowo na czyniące zła, aby zatracił z ziemie pamięć jich.
PsPul	(33:16) ale lice boże na czyniące zła, aby zagubił z ziemie pamięć jich.
Wuj1923	(34:17) A twarz Pańska nad czyniącymi źle, aby wygładził z ziemie pamiątkę ich.
Gda1881	(34:17) Ale oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy broją złości, aby wykorzenił z ziemi pamiątkę ich.
Gda2017	Lecz oblicze PANA jest przeciwko złoczyńcom, aby pamięć o nich wymazać z ziemi.
PsBycz	(34:17) Obliczé Pana, przeciw-wyrządzającym złośliwość, dla-wytępienia, z-ziemi, pamięci-ich.
Goet	(34:17) Ale oblicze Jego jest przeciwko tym, którzy czynią zło, aby wytępić z ziemi pamięć o nich,
PsCylk	(34:17) Gniew Boga na złoczyńców, by zgładzić z ziemi ich pamięć.
PsKrusz	(34:17) Oblicze Pańskie nad czyniącymi nieprawość, aby wygładził z ziemi pamięć o nich.
PsAszk	(34:17) - oblicze Jehowy skierowane na tych, co czynią zło, aby wytępić pamięć ich ze ziemi -
PsSzer	(34:17) Ale oblicze Pańskie zwrócone przeciwko złoczyńcom, aby wytracić z ziemi pamięć ich.
Tys1	(33:17) {Pe} Oblicze Pana przeciw źle czyniącym, by pamięć o nich z ziemi wygładzić.
Tys5	(34:17) {Pe} Oblicze Pana [zwraca się] przeciw źle czyniącym, by pamięć o nich wytracić z ziemi.
Bryt	(34:17) Oblicze Pańskie jest zwrócone przeciwko złoczyńcom, Aby wytracić z ziemi pamięć ich
Pozn	(34:17) Oblicze Jahwe [zwraca się gniewnie] przeciw tym, co zło czynią, by pamięć o nich zetrzeć z ziemi.
WarPra	(34:17) [Pe] Odwraca Pan swe oblicze od ludzi źle czyniących, by wymazać na ziemi wszelką pamięć o nich.
STB	(34:17) Ale gniew BOGA na złoczyńców, aby zgładzić ich pamięć z ziemi.
EIB	(34:17) Ale oblicze PANA jest przeciw popełniającym zło, Aby wymazać z ziemi pamięć o nich.

Ps 34,17

PsFlor	(33:17) Wołali są prawi a Gospodzin wysłuszał je i ze wszech smętkow jich zbawił je.
PsPul	(33:17) Wołali są prawi a Gospodzin wysłuchał je i ze wszech smętkow ji❬ch❭ wywiodł je.
Wuj1923	(34:18) Wołali sprawiedliwi, a Pan je wysłuchał: i ze wszech ucisków ich wyswobodził je.
Gda1881	(34:18) Wołają sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchiwa, i ze wszystkich trudności ich wybawia ich.
Gda2017	Wołają sprawiedliwi, a PAN wysłuchuje ich i uwalnia od wszelkich trudności.
PsBycz	(34:18) Wołająli, sprawiedliwi,? tedy-Pan słyszy, i-od wszech utrapień-ich, uwalnia-ich.
Goet	(34:18) Gdy tamci wołają, Pan ich wysłuchuje i ze wszystkich uciśnień ich wybawia ich.
PsCylk	(34:18) Wołają, a Bóg słucha, i ze wszystkich cierpień ich wyzwala.
PsKrusz	(34:18) Wołają sprawiedliwi, a Pan wysłuchiwa, i ze wszystkich udręczeń uwalnia ich.
PsAszk	(34:18) w bólu wołają a Jehowa wysłucha i ze wszystkich ocali ich utrapień.
PsSzer	(34:18) Wołają, a Pan wysłuchuje ich, i wyzwala ich ze wszystkich udręczeń.
Tys1	(33:18) {Sade} Wołali sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchał i wyrwał ze wszystkich ucisków.
Tys5	(34:18) {Sade} Wołali, a Pan ich wysłuchał i uwolnił od wszystkich przeciwności.
Bryt	(34:18) Wołają, a Pan wysłuchuje ich, I ocala ich ze wszystkich udręk.
Pozn	(34:18) Gdy [sprawiedliwi] wołają, Jahwe ich wysłuchuje i wybawia od wszelkiej udręki.
WarPra	(34:18) [Sade] Sprawiedliwi wołali o pomoc, a Pan ich wysłuchał i uwolnił od wszelkich utrapień.
STB	(34:18) Sprawiedliwi wołają, a BÓG słucha, i wyzwala ich ze wszystkich cierpień.
EIB	(34:18) Sprawiedliwi wołali, a PAN ich wysłuchał, Położył kres wszystkim ich udrękom.

Ps 34,18

PsFlor	(33:18) Podle jest Gospodzin tym, cso są zamąconego sierca, a śmierne ducha zbawi.
PsPul	(33:18) Blizu jest Gospodzin tym, co są zamąconego sierca, a śmierne dusze zbawi.
Wuj1923	(34:19) Bliski jest Pan tym, którzy są utrapionego serca: i zbawi pokorne w duchu.
Gda1881	(34:19) Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapionych w duchu zachowuje.
Gda2017	Bliski jest PAN skruszonym w sercu i wybawia złamanych na duchu.
PsBycz	(34:19) Blizki Pan dla-skruszonych serca; a-tych, pokornych ducha, oswobadza.
Goet	(34:19) Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, i ratuje tych, którzy są przybitego ducha.
PsCylk	(34:19) Blizkim Bóg złamanym w sercu; skruszonych w duchu wspomaga.
PsKrusz	(34:19) Blisko jest Pan dla skruszonych sercem, a upokorzonych w duchu zbawia.
PsAszk	(34:19) Blizkim jest Jehowa tym, których serce złamane a tych wybawia, co kornego są ducha.
PsSzer	(34:19) Bliski jest Pan tym, których serce złamane, a wybawia utrapionych na duchu.
Tys1	(33:19) {Kof} Bliski jest Pan dla skruszonych w sercu, i wybawia złamanych na duchu.
Tys5	(34:19) {Kof} Pan jest blisko skruszonych w sercu i wybawia złamanych na duchu.
Bryt	(34:19) Bliski jest Pan tym, których serce jest złamane, A wybawia utrapionych na duchu.
Pozn	(34:19) Bliski jest Jahwe tym, których serce złamane, a strapionych na duchu wybawia.
WarPra	(34:19) [Kof] Pan bliski jest ludziom skruszonego serca i wspomaga tych, co są złamani na duchu.
STB	(34:19) BÓG jest bliskim tym złamanym w sercu; wspomaga skruszonych w duchu.
EIB	(34:19) PAN jest bliski tym, których serce jest złamane, Wybawia skruszonych na duchu.

Ps 34,19

PsFlor	(33:19) Wiele smętkow prawych a ze wszech tych zbawił je Gospodzin.
PsPul	(33:19) Wiele smętkow prawych a ze wszech tych wywiodł je Gospodzin.
Wuj1923	(34:20) Mnogie uciski sprawiedliwych: a z tych wszystkich Pan je wybawi.
Gda1881	(34:20) Wiele złego przychodzi na sprawiedliwego; ale z tego wszystkiego wyrywa go Pan.
Gda2017	Liczne są cierpienia sprawiedliwego, ale PAN uwalnia go od nich wszystkich.
PsBycz	(34:20) Mnogie nieszczęścia sprawiedliwego; lecz-od-wszystkich-nich, uwolni-go Pan.
Goet	(34:20) Liczne są przeciwności sprawiedliwego; ale z tego wszystkiego wybawia go Pan.
PsCylk	(34:20) Liczne są dolegliwości sprawiedliwego, ale ze wszystkich wybawia go Bóg.
PsKrusz	(34:20) Wiele złego doznaje sprawiedliwy, ale od wszystkiego uwolni go Pan.
PsAszk	(34:20) Liczne są nieszczęścia sprawiedliwego a ze wszystkich ocali go Jehowa,
PsSzer	(34:20) Wiele nieszczęść spada na sprawiedliwego, ale Pan wyzwala go ze wszystkich.
Tys1	(33:20) {Resz} Wiele nieszczęść [spada na] sprawiedliwego; lecz Pan go wyzwala ze wszystkich.
Tys5	(34:20) {Resz} Wiele nieszczęść [spada na] sprawiedliwego, lecz ze wszystkich Pan go wybawia.
Bryt	(34:20) Wiele nieszczęść spotyka sprawiedliwego, Ale Pan wyzwala go ze wszystkich.
Pozn	(34:20) Wiele nieszczęść spada na sprawiedliwego, ale Jahwe od wszystkich go uwalnia.
WarPra	(34:20) [Resz] Wiele nieszczęść spada na sprawiedliwego, ale Pan ratuje go od wszystkich.
STB	(34:20) Liczne są dolegliwości sprawiedliwego, ale WIEKUISTY go ze wszystkich wybawia.
EIB	(34:20) Sprawiedliwego też spotyka wiele nieszczęść, Lecz PAN wyzwala go ze wszystkich.

Ps 34,20

PsFlor	(33:20) Strzeże Gospodzin wszech kości jich, jedna z nich nie będzie starta.
PsPul	(33:20) Strzeże Bog wszech kości jich, jedna z nich nie starta będzie.
Wuj1923	(34:21) Strzeże Pan wszystkich kości ich: jedna z nich się nie skruszy.
Gda1881	(34:21) On strzeże wszystkich kości jego, tak, iż i jedna z nich nie skruszy się.
Gda2017	On strzeże wszystkich jego kości; ani jedna z nich nie będzie złamana.
PsBycz	(34:21) On, strzegącym wszystkich kości-jego; ani jedna, z-nich, nie będzie-złamaną.
Goet	(34:21) On strzeże wszystkich kości jego, aby ani jedna z nich nie była złamana.
PsCylk	(34:21) Strzeże wszystkie członki jego, ani jeden z nich nie uszkodzony.
PsKrusz	(34:21) Strzeże wszystkich kości jego: jedna z nich nie będzie złamana.
PsAszk	(34:21) Strzeże wszystkich kości jego, ni jedna z nich nie będzie strzaskana.
PsSzer	(34:21) Strzeże wszystkich kości jego, żadna z nich się nie złamie.
Tys1	(33:21) {Szin} Strzeże On wszystkich jego kości: ani jedna z nich się nie złamie.
Tys5	(34:21) {Szin} Strzeże On wszystkich jego kości, ani jedna z nich nie ulegnie złamaniu.
Bryt	(34:21) Strzeże wszystkich kości jego, Żadna z nich się nie złamie.
Pozn	(34:21) On strzeże wszystkich kości jego, ani jedna z nich nie będzie złamana.
WarPra	(34:21) [Szin] Opiekuje się każdą jego kością i nie dopuszcza, by nawet jedna była złamana.
STB	(34:21) Strzeże wszystkie jego członki, ani jeden z nich nie jest kaleki.
EIB	(34:21) Strzeże wszystkich jego kości, Tak, że żadna nie będzie złamana.

Ps 34,21

PsFlor	(33:21) Śmierć grzesznych nagorsza; a jiż są nienaźrzeli prawego, zgrzeszą.
PsPul	(33:21) Śmierć grzesznych nagorsza, a ci, so są nienaźrzeli prawego, zgrzeszą.
Wuj1923	(34:22) Śmierć grzeszników najgorsza: a którzy nienawidzą sprawiedliwego, zgrzeszą.
Gda1881	(34:22) Zabije złość niepobożnego, a którzy w nienawiści mają sprawiedliwego, będą spustoszeni;
Gda2017	Zło zabija niegodziwego i ci, którzy nienawidzą sprawiedliwego, będą zniszczeni;
PsBycz	(34:22) Zabije bezbożnego złośliwość; a,-nienawidzący sprawiedliwego, staną-się-winowajcami.
Goet	(34:22) Bezbożnika zabije zło, a ci, co nienawidzą sprawiedliwego, muszą odpokutować.
PsCylk	(34:22) Uśmierca niegodziwego zło; a wrogi sprawiedliwego potępieni będą.
PsKrusz	(34:22) Dotknie śmierć grzesznika złego, a nienawidzący sprawiedliwego zniszczeją.
PsAszk	(34:22) Złego zabije złość a ci, co nienawidzą sprawiedliwego będą potępieni.
PsSzer	(34:22) Złego zabije złość, a ci, co nienawidzą sprawiedliwego, poniosą karę.
Tys1	(33:22) {Taw} Złość pędzi niezbożnego ku śmierci, kara spotka wrogów sprawiedliwego.
Tys5	(34:22) {Taw} Zło sprowadza śmierć na przewrotnego, wrogów sprawiedliwego spotka kara.
Bryt	(34:22) Niegodziwego zabija złość, A ci, którzy nienawidzą sprawiedliwego, poniosą karę.
Pozn	(34:22) Nieprawość zabija bezbożnego; kto nienawidzi sprawiedliwego, będzie ukarany.
WarPra	(34:22) [Taw] Zło zaś sprowadza śmierć na grzeszników, zapłatę otrzymują wszyscy nienawidzący cnoty.
STB	(34:22) Zło uśmierca niegodziwego; a wrogowie sprawiedliwego będą potępieni.
EIB	(34:22) Bezbożnego zabija zło, Ci, którzy nienawidzą sprawiedliwego, błądzą.

Ps 34,22

PsFlor	(33:22) Zbawi Gospodzin dusze świętych swojich i nie ostaną wszystcy, jiż pwają weń.
PsPul	(33:22) Odkupi Gospodzin dusze świętych swoich i nie zgrzeszą wszystcy, jiż pwają weń.
Wuj1923	(34:23) Pan odkupi dusze sług swoich: a nie zgrzeszą wszyscy, którzy w nim nadzieję mają.
Gda1881	(34:23) Ale Pan odkupi duszę sług swoich, a nie będą spustoszeni wszyscy, którzy w nim ufają.
Gda2017	PAN odkupi dusze swoich sług i nie będą zniszczeni ci, którzy mu ufają.
PsBycz	(34:23) Wybawiającym Pan duszę sług-swoich; zatém-nie będą-winowajcami, wszyscy ci,-uciékający-się do-opieki-Jego.
Goet	(34:23) Pan ocala duszę sług Swoich, a wszyscy ci, którzy Jemu ufają, nie będą pokutowali.
PsCylk	(34:23) Wyzwala Bóg duszę sług swoich, a nie będą potępieni wszyscy, co ufają Mu.
PsKrusz	(34:23) Odkupi Pan duszę sług swoich, a nie zniszczeją wszyscy ufność w Nim pokładający.
PsAszk	(34:23) Wyzwala Jehowa duszę swych sług a nie będą potępieni wszyscy, którzy pod Jego się chronią opiekę.
PsSzer	(34:23) Pan wyzwala duszę sług swoich, i nie będą potępieni ci, którzy Mu ufają.
Tys1	(33:23) Pan uwalnia dusze sług swoich, nie dozna kary, kto się doń ucieknie.
Tys5	(34:23) Pan uwalnia dusze sług swoich, nie dozna kary, kto się do Niego ucieka.
Bryt	(34:23) Pan wyzwala duszę sług swoichI nie będą ukarani ci, którzy mu ufają.
Pozn	(34:23) Jahwe wybawia dusze swoich sług; kara nie dosięgnie tych, którzy się do Niego uciekają.
WarPra	(34:23) A Pan ocali dusz wszystkich sług swoich, nie spotka kara tych, co u Niego szukają schronienia.
STB	(34:23) BÓG odkupi duszę swych sług; wszyscy, którzy Mu ufają, nie będą potępieni.
EIB	(34:23) PAN odkupuje duszę swoich sług, Nie popełniają błędu ci, którzy w Nim szukają schronienia.

Psalm 35

Ps 35,1

PsFlor	(34:1) Sędzi, Gospodnie, wadzące mnie, wybojuj bojujące mnie!
PsPul	Psalm Dawidow. (34:1) Sędzi, Gospodnie, wadzące mnie, wybojuj nagabające mnie!
Wuj1923	Samemu Dawidowi. Osądź, Panie, szkodzące mnie, zwalcz walczące przeciwko mnie.
Gda1881	Psalm Dawidowy. Rozpieraj się, Panie! z tymi, którzy się ze mną spierają; a walcz przeciwko tym, którzy walczą przeciwko mnie.
Gda2017	Psalm Dawida. Spieraj się, PANIE, z tymi, którzy się ze mną spierają; walcz z tymi, którzy walczą ze mną.
PsBycz	Psalm Dawida. Rozpraw-się, Panie, z pieniaczami-mymi; walcz, z napastnikami-moimi.
Goet	Psalm Dawida. PANIE, spieraj się z tymi, którzy się ze mną spierają; walcz przeciwko tym, którzy mnie zwalczają.
PsCylk	Od Dawida. Rozpraw się Boże z tymi, którzy prawują się ze mną; zwalcz tych, co przeciw mnie walczą.
PsKrusz	(Psalm) Dawida. Prawuj się, Panie, z tymi, co ze mną się prawują; walcz z tymi, co ze mną walczą.
PsAszk	(Psalm) Dawida. Walcz, o Jehowo, z tymi, którzy mnie zwalczają, wojuj z tymi, którzy ze mną wojują.
PsSzer	Dawidowy. Rozpraw się, Panie, z przeciwnikami moimi, walcz z tymi, którzy walczą przeciwko mnie!
Tys1	(34:1) Dawidowy. Walcz, Panie, przeciw tym, co walczą ze mną, uderz na moich napastników.
Tys5	Dawidowy. Wystąp, Panie, przeciw tym, co walczą ze mną, uderz na moich napastników!
Bryt	Dawidowy. Rozpraw się, Panie, z przeciwnikami moimi, Walcz z tymi, którzy walczą ze mną!
Pozn	[Psalm] Dawida. Rozpraw się, Jahwe, z tymi, którzy na mnie nastają, wystąp przeciwko tym, którzy przeciwko mnie występują!
WarPra	Psalm Dawida. Uderz, o Panie, na tych, co mnie atakują,
STB	Od Dawida. Rozpraw się WIEKUISTY z tymi, co się ze mną spierają; zwalcz tych, którzy przeciw mnie walczą.
EIB	Dawidowy. PANIE, rozpraw się z moimi przeciwnikami, Walcz z tymi, którzy walczą ze mną!

Ps 35,2

PsFlor	(34:2) Weźmi broń i szczyt i wstań na pomoc mnie!
PsPul	(34:2) Weźmi czyn i szczyt i wstań na pomoc mnie!
Wuj1923	Porwij broń i tarczą, a powstań mi na pomoc.
Gda1881	Porwij pukierz i tarczę, a powstań na ratunek mój.
Gda2017	Chwyć tarczę i puklerz i powstań mi na pomoc.
PsBycz	Wzmocniéj-się tarczą, i-zbroją; i-stań do-pomocy-mojéj;
Goet	Chwyć puklerz i tarczę, a powstań mi ku pomocy.
PsCylk	Chwyć za puklerz i tarczę, a powstań ku obronie mojéj.
PsKrusz	Uchwyć puklerz i tarczę i powstań na ratunek mój!
PsAszk	Wzmocnij puklerz i tarczę a powstań w mej obronie.
PsSzer	Chwyć puklerz i tarczę i powstań w mej obronie!
Tys1	(34:2) Pochwyć tarczę i puklerz i powstań mi na pomoc.
Tys5	Pochwyć tarczę i puklerz i powstań mi na pomoc.
Bryt	Chwyć tarczę i puklerz i powstań mi na pomoc!
Pozn	Ujmij puklerz i tarczę i pospiesz mi z pomocą!
WarPra	weź tarczę i puklerz i mnie wspomóż.
STB	Chwyć za puklerz i tarczę, i powstań ku mej obronie.
EIB	Chwyć tarczę oraz puklerz - i powstań mi na pomoc!

Ps 35,3

PsFlor	(34:3) Wylej gniew i swięży przeciw tym, jiż gonią mie! Rzeczy duszy mojej: Zbawienie twoje ja jeśm.
PsPul	(34:3) Wyjmi szablę i zawięży przeciw tym, co mnie gabają! Rcy duszy mojej: Zbawienie twoje ja jeśm.
Wuj1923	Dobądź miecza i zawrzyj przeciwko tym, co mię prześladują. Rzecz duszy mojéj: Jam jest zbawieniem twojem.
Gda1881	Dobądź włóczni, a staw się na drodze przeciwko tym, którzy mię prześladują. Rzeczże duszy mojej: Jam jest zbawieniem twojem.
Gda2017	Dobądź włóczni i zagrodź drogę tym, którzy mnie prześladują. Powiedz mojej duszy: Ja jestem twoim zbawieniem.
PsBycz	Więc-dobądź włócznię i-zamkniéj, od-zajścia-drogę, prześladowcom-moim; rzekniéj do-duszy-méj: Ocaleniem-twém, Ja.
Goet	Dobądź dzidy i toporu przeciwko prześladowcom moim. Mów do duszy mojej: Jestem wybawieniem twojem!
PsCylk	Porwij oszczep i stań zaporą przeciw prześladowcom moim; rzeknij duszy mojéj, pomocą twoją Ja.
PsKrusz	I dobądź włóczni i zagródź naprzeciwko tym, co mnie prześladują. Rzeknij duszy mojej: "Zbawieniem twojem ja jestem".
PsAszk	A ciśnij dzidę i połóż zaporę przeciw mym prześladowcom, rzecz do mej duszy: "Jam jest Twem wybawieniem".
PsSzer	Dobądź włóczni i zagrodź drogę mym prześladowcom; powiedz duszy mojej: Jam twym zbawieniem!
Tys1	(34:3) Rzuć włócznią i poskrom prześladowców moich, powiedz mej duszy: «Jam twoim zbawieniem».
Tys5	Rzuć włócznią i toporem na moich prześladowców; powiedz mej duszy: Jam twoim zbawieniem.
Bryt	Dobądź włóczni i zagrodź drogę prześladowcom moim, Powiedz duszy mojej: Jam zbawieniem twoim!
Pozn	Chwyć za włócznię i topór przeciwko moim prześladowcom! Zapewnij mnie: "Jam twoim wybawieniem".
WarPra	Chwyć za włócznię i wystąp przeciw nim, zagródź drogę tym, co mnie nękają, i powiedz mi: Jestem twoim wybawieniem.
STB	Porwij oszczep i stań jak zapora przeciwko moim prześladowcom; powiedz mej duszy: Ja jestem twoim zbawieniem.
EIB	Dobądź włóczni i zagrodź drogę mym prześladowcom, Powiedz mojej duszy: Ja jestem twoim Zbawcą!

Ps 35,4

PsFlor	(34:4) Osromoceni i zasromani bądźcie, jiż szukają duszę moję, (34:5) obroceni bądźcie opak i osromoceni bądźcie myśląc mnie zła.
PsPul	(34:4) Zasromani a niepoćcieni bądźcie szukający dusze mojej, (34:5) obroceni bądźcie opak i zasromani bądźcie szukający mego zła.
Wuj1923	Niech będą zawstydzeni i zesromoceni szukający dusze mojéj: niech się cofną nazad, i niech będą zelżeni, myślący mi złe.
Gda1881	Niech będą pohańbieni i zawstydzeni, którzy szukają duszy mojej; niech tył podadzą, i niech będą zawstydzeni, którzy mi źle myślą.
Gda2017	Niech hańba i wstyd okryją tych, którzy czyhają na moją duszę; niech cofną się i niech będą zawstydzeni ci, którzy obmyślają zło przeciwko mnie.
PsBycz	Niech-zmieszani, i-zhańbieni-będą żądający-życia-mego; niech-będą-odparci wstecz, i-niech-rumienią-się knowacze nieszczęścia-mojego.
Goet	Niech będą zawstydzeni i pohańbieni ci, którzy czyhają na życie moje; niech będą zmuszeni do ucieczki i zawstydzeni ci, którzy knują zło przeciwko mnie.
PsCylk	Niech zawstydzą się i zapłoną, którzy czyhają na życie moje, niech pierzchną i zarumienią się, którzy myślą o zagubie mojéj.
PsKrusz	Niechaj się zawstydzą i pohańbieni będą, szukający duszy mojej. Niechaj zawrócą w tył i upokorzą się obmyślający zło dla mnie.
PsAszk	Zawstydzą się i hańbą się okryją. ci, co dybią na me życie, w tył będą podani i zbledną ci, którzy obmyślają mą zgubę.
PsSzer	Niech okryją się wstydem i hańbą ci, którzy godzą na duszę moją! Niech uciekają ze wstydem ci, którzy myślą o zgubie mojej!
Tys1	(34:4) Niech się zmieszają i niech się zawstydzą ci, co na życie me dybią, niechaj ustąpią i doznają wstydu ci, którzy zamierzają mi szkodzić.
Tys5	Niech się zmieszają i niech się zawstydzą ci, co na życie me czyhają; niech się cofną zawstydzeni ci, którzy zamierzają mi szkodzić.
Bryt	Niech okryją się wstydem i hańbą Ci, którzy nastają na życie moje! Niech cofną się i zawstydzą Ci, którzy myślą o zgubie mojej!
Pozn	Niech wstyd i hańba okryją tych, co godzą na me życie; niechaj się cofną wstecz, zawstydzeni, ci, którzy zło przeciw mnie obmyślają.
WarPra	A hańba i poniżenie niech spotka wszystkich czyhających na mnie!
STB	Niech się zawstydzą i zapłoną ci, co czyhają na moje życie, niech pierzchną i zarumienią się ci, którzy myślą o mojej zgubie.
EIB	Niech wstyd ogarnie i upokorzenie spotka Tych, co czyhają na mą duszę! Niech się wycofają, odejdą niepyszni, Ci, którzy rozmyślają, jak by mi zaszkodzić!

Ps 35,5

PsFlor	(34:6) Bądźcie jako proch przed obliczym wiatrowym a anjoł boży przymącaję je.
PsPul	(34:6) Bądźcie jako proch przed wiatrem a anjoł boży ściskając je.
Wuj1923	Niechaj będą jako proch przed wiatrem: a Aniół Pański niechaj je uciśnie.
Gda1881	Niech będą jako plewy przed wiatrem, a Anioł Pański niechaj ich rozproszy.
Gda2017	Niech będą jak plewy na wietrze i niech anioł PANA ich rozproszy.
PsBycz	Niech-staną-się, jak plewa przed wiatrem; a,-Aniół Pana, niech-odpycha ich.
Goet	Niech będą jak plewy przed wiatrem, i anioł Pański niechaj ich rozpędzi.
PsCylk	Niech będą jak plewa wobec wiatru; a anioł Boży niechaj ich rozproszy.
PsKrusz	Niechaj się staną jako plewa na wietrze, i anioł Pański niechaj ich rozproszy.
PsAszk	Będą jako plewa przed wiatrem a anioł Jehowy popycha.
PsSzer	Niech będą jak plewa na wietrze, a Anioł Pański niech ich rozproszy!
Tys1	(34:5) Niech będą jak plewa na wietrze, gdy będzie ich gnać anioł Pana.
Tys5	Niech będą jak plewy na wietrze, gdy będzie ich gnał anioł Pański.
Bryt	Niech będą jak plewa na wietrzeI anioł Pański niech ich rozproszy!
Pozn	Niech będą jako plewy na wietrze, gdy anioł Jahwe ich rozproszy;
WarPra	Niech się staną jak plewa na wietrze, niech anioł Pana rozproszy wszystkich.
STB	Niech będą jak plewy na wietrze, a anioł BOGA niech ich rozproszy.
EIB	Zrób z nich plewy na wietrze, Niech ich anioł PANA rozproszy!

Ps 35,6

PsFlor	(34:7) Bądź droga jich ciemności i śliskość a anjoł gospodnow goniący je.
PsPul	(34:7) Bądź droga jich ciemność i śliskość a anjoł boży goniący je.
Wuj1923	Niech będzie droga ich ciemnością i ślizawką: a Aniół Pański niechaj ich goni.
Gda1881	Niech będzie droga ich ciemna i śliska, Anioł Pański niech ich goni.
Gda2017	Niech droga ich będzie ciemna i śliska i niech anioł PANA ich ściga.
PsBycz	Niech-stanie-się droga-ich, ciemnością i-ślizgawicami: a,-Aniół Pana, niech-ściga-ich.
Goet	Niechaj będzie droga ich ciemna i śliska, i anioł Pański niech ich prześladuje.
PsCylk	Niech będzie droga ich ciemna i śliska, a anioł Boży niechaj ich ściga.
PsKrusz	Niechaj droga ich stanie się ciemną i śliską, i anioł Pański niechaj ich ściga.
PsAszk	Niech droga ich będzie ciemnością i ślizgawicą a anioł Jehowy ich ściga.
PsSzer	Niech droga ich będzie ciemna i śliska, a niech ich ściga Anioł Pański!
Tys1	(34:6) Niech droga ich będzie ciemna i śliska, gdy anioł Pana będzie ich ścigał.
Tys5	Niech droga ich będzie ciemna i śliska, gdy anioł Pański będzie ich ścigał.
Bryt	Niech droga ich będzie ciemna i śliskaI anioł Pański niech ich ściga!
Pozn	niech droga przed nimi będzie ciemna i śliska, gdy anioł Jahwe będzie ich ścigał.
WarPra	Niech droga ich życia będzie ciemna i śliska, niech anioł Pański ściga ich do końca,
STB	Niech ich droga będzie ciemna i śliska, a anioł BOGA niech ich ściga.
EIB	Uczyń ich drogę ciemną i śliską I niech ich anioł PANA ściga!

Ps 35,7

PsFlor	(34:8) Bo za dar skryli są mi spadnienie sidła swojego, na prozność sromocili są duszę moję.
PsPul	(34:8) Bo za dar skryli są mi spadzenie swojego sidła, za dar łajali duszy mojej.
Wuj1923	Albowiem bez przyczyny kryli na mię zatracenie sidła swego: niesłusznie urągali duszy mojéj.
Gda1881	Albowiem bez przyczyny zastawili na mię w dole sieci swoje, i bez przyczyny ukopali dół duszy mojej.
Gda2017	Bez powodu bowiem zastawili na mnie w dole sieci, bez powodu wykopali dół na moją duszę.
PsBycz	Bo, bez-przyczyny ukryli na-mnie, dół-zguby-siécią-swoją; oni, niesłusznie zastawili-sidła, na-życié-mojé.
Goet	Albowiem bez przyczyny zastawili na mnie potajemnie sieć swoją i bez przyczyny dół wykopali duszy mojej.
PsCylk	Gdyż bez przyczyny zastawiali mi zgubne sidła swoje, bez przyczyny podkopywali życie moje.
PsKrusz	Albowiem bez przyczyny nastawili na mnie w dole sieci swoje; bez przyczyny wykopali dół dla duszy mojej.
PsAszk	Bo darmo gotują mi zatratę, nastawiając w skrytości sieć swą, darmo podkopują nią duszę.
PsSzer	Gdyż bez przyczyny zastawili na mnie sidła swoje, bez przyczyny wykopali dla mnie dół.
Tys1	(34:7) Bez przyczyny bowiem zastawili na mnie sieć swoją, bez przyczyny dół kopią, godząc na me życie.
Tys5	Bez przyczyny bowiem zastawili na mnie sieć swoją, bez przyczyny dół kopią dla mnie.
Bryt	Gdyż bez przyczyny zastawili na mnie zgubne sidła swoje, Bez przyczyny wykopali dla mnie dół.
Pozn	Bo bez powodu zastawili na mnie sidła i bez powodu wykopali dół na moją zgubę.
WarPra	gdyż bez powodu chwytają mnie w sidła i wykopują na mnie doły.
STB	Gdyż bez przyczyny zastawili na mnie swe zgubne sidła, bez przyczyny podkopywali moje życie.
EIB	Gdyż bez powodu chcą mnie wciągnąć w zasadzkę, Bez przyczyny wykopali dół na moją duszę.

Ps 35,8

PsFlor	(34:9) Przydzi jemu sidło, jegoż nie wie, i ułapienie, jeż skrył, ułapi ji a w sidło spadnie to istne.
PsPul	(34:9) Przydzie jemu sidło, jegoż nie wie, i łapica, jąż skrył, ułapi ji i w sidle spadnie w tem istem.
Wuj1923	Niechajże nań przyjdzie sidło, o którem nie wie: a ułowienie, które zakrył, niechaj go poima, i niechaj w onóż sidło wpadnie.
Gda1881	Niechaj na nich przyjdzie spustoszenie, którego się nie spodziewali; a sieć ich, którą zastawili, niech ich ułowi na zginienie, a niech w nią wpadną.
Gda2017	Niech niespodziewanie przyjdzie na nich zniszczenie; niech złowi ich sieć, którą zastawili. Niech w nią wpadną ku zniszczeniu.
PsBycz	Niech-zajdzie-go upadek nie doznany; a-siéć jego, którą utaił, niech-poimie-go; w-zagładę tę, niech-sam-wpadnie w-nię.
Goet	Niech przyjdzie na niego niespodzianie zguba, a sieć, którą zastawił potajemnie, niech ułowi jego samego; na zgubę niechaj tam wpadnie.
PsCylk	Niech spotka go zaguba bezwiednie; a sidła, które ukrył niech uwikłają go, z łoskotem niech wpadnie w nie.
PsKrusz	Niechaj przyjdzie nań spustoszenie, którego nie zna, i sidło, które nastawił, niechaj uchwyci go: niechaj wpadnie w nie na zaginienie.
PsAszk	Spadnie na nich zniszczenie nagle i nieznane, a sieć ich, którą ułożyli skrycie, ich samych pochwyci, wpadną w nią z przerażeniem.
PsSzer	Niechaj zguba niespodzianie spadnie na niego, niech złowi się w sidła, które zastawiał! Niechaj w nie wpadnie i zginie!
Tys1	(34:8) Zagłada niespodziana niechaj przyjdzie na nich, a sidło, które zastawili, niechaj ich pochwyci; niech sami powpadają w dół, który kopali.
Tys5	Niech przyjdzie na nich zagłada niespodziana, a sidło, które zastawili, niech ich pochwyci; niechaj sami wpadną w dół, który wykopali.
Bryt	Niechaj spadnie na niego niespodzianie zguba! Niech złowi się w sidła, które zastawiał! Niechaj w nie wpadnie i zginie!
Pozn	Niech spadnie na nich znienacka zagłada, niech się sami uwikłają w sidła, które zastawili, niech sami wpadną w dół.
WarPra	Niechaj spadnie na nich zagłada, niech sami wpadną w zastawione sieci, niech znajdą się tam ku własnej zagładzie.
STB	Niech bezwiednie spotka ich zguba; a sidła, które ukryli, niechaj ich uwikłają; niech sami z łoskotem w nie wpadną.
EIB	Niech ich zaskoczy zguba, Niech wpadną we własne sidła I niech poniosą całkowitą klęskę!

Ps 35,9

PsFlor	(34:10) Ale dusza moja wiesielić sie będzie w Gospodnie i kochać sie będzie na zbawieni jego.
PsPul	(34:10) Ale dusza moja wiesielić sie będzie ❬w Gospodnie❭ i kochać sie będzie we zbawieniu jego.
Wuj1923	A dusza moja rozraduje się w Panu: i ukocha się w zbawieniu jego.
Gda1881	Ale dusza moja niech się rozraduje w Panu, niech się rozweseli w zbawieniu jego.
Gda2017	A moja dusza będzie się radować w PANU, będzie się weselić jego zbawieniem.
PsBycz	Lecz-dusza-moja, będzie-radowała-się w-Panu; będzie-cieszyła-się, w-zbawieniu-Jego.
Goet	Ale dusza moja weselić się będzie w Panu i radować się w zbawieniu Jego.
PsCylk	A dusza moja rozraduje się w Bogu, ucieszy się pomocą Jego.
PsKrusz	A dusza moja będzie się weselić w Panu, i uraduje się w zbawieniu Jego.
PsAszk	A dusza ma radować się będzie w Panu, weselić się dziełem Jego wybawienia.
PsSzer	Ja jednak będę weselił się w Panu, będę radował się ze zbawienia Jego.
Tys1	(34:9) A moja dusza będzie radować się w Panu, z Jego pomocy będzie się weselić.
Tys5	A moja dusza rozraduje się w Panu, będzie się weselić z Jego ratunku.
Bryt	Wtedy dusza moja będzie weselić się w Panu, Będzie radować się ze zbawienia jego.
Pozn	Ja zaś radować się będę w Jahwe, weselić się z Jego pomocy.
WarPra	A wtedy cieszyć się będzie moja dusza w Panu, będzie się radować swoim ocaleniem.
STB	Zaś moja dusza rozraduje się w WIEKUISTYM, ucieszy się Jego zbawieniem.
EIB	Wtedy moja dusza rozweseli się w PANU, Będzie się radować Jego wybawieniem.

Ps 35,10

PsFlor	(34:11) Wszystki kości moje rzeką: Gospodnie, kto rowiennik tobie, (34:12) wytargając potrzebującego z ręku mocnych jego, nieimającego i ubogiego od chwatających ji?
PsPul	(34:11) Wszytki kości moje rzeką: Boże, kto jest rowien tobie, (34:12) wytargając starca z ręku silnych jego, nieimającego i ubogiego od roztargających ji?
Wuj1923	Wszystkie kości moje rzekną: Panie, któż podobien tobie? wyrywając chudzinę z ręki mocniejszych nadeń: niedostatecznego i ubogiego od drapieżców jego.
Gda1881	Tedy wszystkie kości moje rzeką: Panie! któż podobny tobie? który wyrywasz utrapionego od mocniejszego nadeń, a nędznego i ubogiego od drapieżcy jego.
Gda2017	Wszystkie moje kości powiedzą: PANIE, któż podobny do ciebie, który uwalniasz uciśnionego od silniejszego, a nędznego i ubogiego od łupieżcy?
PsBycz	Wszystkie kości-me, powiedzą: O-Panie! któż rówien-Tobie? Tyś oswobodzicielem biédnego, od-mocniejszego, nadeń; a-nędzarza, i-żebraka, od-łupieżcy-jego.
Goet	Wszystkie kości moje powiedzą: Panie! któż jest równy Tobie? który wybawia nędznego od silniejszego od niego, a nędznego i ubogiego od tego, który go ograbia.
PsCylk	Wszystkie członki moje zawołają: Boże, kto równy Tobie, który wybawiasz biednego od silniejszego, biednego i ubogiego od łupieżcy.
PsKrusz	Wszystkie kości moje niechaj powiedzą: Panie, któż podobny Tobie! Ty wyrywasz słabego od mocniejszego odeń, a nędznego i ubogiego od drapieżcy jego.
PsAszk	Wszystkie kości me mówić będą : "O Jehowo, któż jest jako Ty, który wydzierasz nieszczęśliwego silniejszemu odeń a bezbronnego i ubogiego jego gwałcicielowi"?
PsSzer	Wszystkie kości moje rzekną: Panie, któż jest Tobie równy? Wyrywasz ubogiego z ręki silniejszego, a ubogiego i biednego z mocy łupieżcy jego.
Tys1	(34:10) Powiedzą wszystkie władze mej duszy: «Któż Tobie podobny, o Panie, który wyrywasz biedaka z rąk potężniejszego, z rąk grabieżcy — biedaka i nędzarza».
Tys5	Wszystkie moje kości powiedzą: Któż, o Panie, podobny do Ciebie, który wyrywasz - [biedaka] z mocy silniejszego, z mocy grabieżcy biedaka i nędzarza.
Bryt	Wszystkie kości moje powiedzą: Panie, któż jest tobie równy? Ratujesz ubogiego przed silniejszym, A ubogiego i biednego przed łupieżcą jego.
Pozn	Wszystkie kości moje głosić będą: "Jahwe, któż jest równy Tobie, który wybawiasz uciśnionego od mocniejszego, (uciśnionego i) ubogiego od łupieżcy".
WarPra	I zawołają wszystkie moje kości: O Panie, któż się porówna z Tobą, gdy ratujesz słabszego przed silniejszym lub wyrywasz biedaka z rąk jego łupieżcy.
STB	Wszystkie moje członki zawołają: WIEKUISTY, kto jest równy Tobie, który wybawiasz żebrzącego od silniejszego, ubogiego i żebrzącego od łupieżcy.
EIB	Wszystkie moje kości powiedzą: PANIE, któż jest taki, jak Ty? Kto tak, jak Ty, ratuje słabego przed silnym, Wyrywa z rąk grabieżców ubogich i biednych?

Ps 35,11

PsFlor	(34:13) Wstawszy świadcy źli, jegoż są nie wiedzieli, pytali są mie.
PsPul	(34:13) Wstawszy świadcy złośni, jegoż jeśm nie wiedział, pytali są mie.
Wuj1923	Powstawszy świadkowie fałszywi, pytali mię, czegom nie wiedział.
Gda1881	Powstawają świadkowie fałszywi, a o czem nie wiem, pytają mię.
Gda2017	Powstają fałszywi świadkowie i pytają mnie o to, czego nie wiem.
PsBycz	Wstawają świadki krzywdzące; czego nie wiém, wypytują-mię.
Goet	Powstają niesprawiedliwi świadkowie; o czem nie wiem, pytają się mnie.
PsCylk	Stawają świadki przemocy, o czem nie wiem badają mnie.
PsKrusz	Powstają świadkowie fałszywi; o czem nie wiedziałem, pytają się mnie.
PsAszk	Boć powstają świadkowie bezprawia i pytać mnie będą o to, o czem nie mam wiadomości.
PsSzer	Powstają fałszywi świadkowie, pytają mię o to, czego nie wiem.
Tys1	(34:11) Powstali świadkowie napastliwi: pytali o to, czego nie byłem świadomy.
Tys5	Powstają fałszywi świadkowie, pytają o to, czego nie wiem.
Bryt	Powstają złośliwi świadkowie, Pytają mnie o to, czego nie wiem.
Pozn	Powstają przewrotni świadkowie; pytają mnie o sprawy, których nie znam.
WarPra	I oto powstaną świadkowie fałszywi i zaczną mnie wypytywać o rzeczy, których nie znam.
STB	Stawiają świadków przemocy, wypytują mnie o to, czego nie wiem.
EIB	Powstają przeciwko mnie złośliwi świadkowie, Wypytują o to, czego nawet nie wiem.

Ps 35,12

PsFlor	(34:14) Odpłacali są mnie złym za dobre, jałowość duszy mojej.
PsPul	(34:14) Odpłacali mi złym za dobre, jałowość duszy mojej.
Wuj1923	Oddawali mi złe za dobre, niepłodność duszy mojéj.
Gda1881	Oddawają mi złem za dobre, chcąc mię pozbawić duszy mojej,
Gda2017	Odpłacają mi złem za dobro, chcąc pozbawić mnie mojej duszy.
PsBycz	Oddają-mi złé, za dobré, chcąc pozbawić mię życia-mojego.
Goet	Oddają mi złem za dobre; osierocona jest dusza moja.
PsCylk	Płacą mi złém za dobre; osierocona dusza moja.
PsKrusz	Oddawali mi zło zamiast dobrego, obnażając duszę moją.
PsAszk	Odpłacają mi złem za dobre, aby mą duszę pozbawić nadziei,
PsSzer	Odpłacają mi złem za dobre; jestem opuszczony.
Tys1	(34:12) Za dobre złem mi płacili: opuszczeniem płacili mej duszy.
Tys5	Płacili mi złem za dobro, czyhali na moje życie.
Bryt	Odpłacają mi złem za dobre; Jestem opuszczony.
Pozn	Odpłacają mi złem za dobro, czyhają na moje życie.
WarPra	I tak mi odpłacają złem za moje dobro i smutkiem napełniają moją duszę.
STB	Złem za dobre mi płacą; chcą mnie pozbawić mego życia.
EIB	Odpłacają mi złem za dobre - W głębi duszy czuję się osierocony.

Ps 35,13

PsFlor	(34:15) Ale ja, gdyż mi żałościwi byli, obłoczył jeśm sie w pytel (34:16) i uśmierzał jeśm postem duszę moję, a modlitwa moja w łono moje obroci sie.
PsPul	(34:15) Ale ja, gdy mi nielubieźliwi byli, obłoczył jeśm sie w dzinią, (34:16) uśmierzał jeśm postem duszę moję, a modlitwa moja w łono moje obroci sie.
Wuj1923	A ja, gdy mi się przykrzyli, obłóczyłem się w włosiennicę: korzyłem postem duszę moję: a modlitwa moja do nadra mego się nawróci.
Gda1881	Chociażem się ja w wór obłóczył, gdy oni chorowali; trapiłem postem duszę moję, i modliłem się często sam u siebie za nimi.
Gda2017	Lecz ja, gdy oni chorowali, wkładałem wór pokutny, umartwiałem postem moją duszę i moja modlitwa wracała do mojej piersi.
PsBycz	Atoli-ja, ja, za-chorób-ich, odziéwałem-się włosienicą, martwiłem, przez-post, ciało-mojé; więc-modlitwa-ma, za nich, niech-na łono-mé wróci.
Goet	Ja zaś, gdy oni chorowali, odziałem się w wór; umartwiałem postem duszę moją, a modliłem się ze schyloną głową.
PsCylk	A ja, w czas ich niemocy, wdziałem wór żałobny, trapiłem postem duszę moję, a modlitwa moja do piersi méj wracała.
PsKrusz	Ale ja, gdy oni przyprawiali o chorobę, zamiast ubrania, wór wziąłem, upokorzyłem w poście duszę moją, a modlitwa na łono me powróciła.
PsAszk	A wszak ja w ich chorobie przywdziałem wór popielny, udręczałem duszę mą postem a modlitwa moja z daleka wracała na me łono.
PsSzer	A ja, gdy oni byli chorzy, w wór się obłóczyłem, umartwiałem się postem i modliłem się spuszczając głowę na piersi.
Tys1	(34:13) A ja, gdy chorowali, wdziewałem włosiennicę, dręczyłem postem swą duszę i w sercu zanosiłem modlitwy.
Tys5	A ja, gdy chorowali, wór przywdziewałem, umartwiałem się postem i moja modlitwa wracała do mojego łona,
Bryt	Lecz ja, gdy oni byli chorzy, przywdziewałem wór, Umartwiałem się postem I modlitwa moja wracała mi na usta.
Pozn	Ja zaś, gdy zmogła ich choroba, przywdziałem wór pokutny, umartwiałem się postem - a jednak modlitwa moja powracała do mnie -
WarPra	Lecz gdy ich nawiedza choroba, przywdziewam strój pokutny, poskramiam mą duszę postami i modlitwą wypełniam me piersi.
STB	A ja, w czasie ich choroby, włożyłem wór żałobny; postem trapiłem moją duszę; a moja modlitwa wracała do mojej piersi.
EIB	A przecież ja, gdy oni byli chorzy, przyodziewałem wór, Upokarzałem duszę postem I w swojej modlitwie wciąż za nimi stałem.

Ps 35,14

PsFlor	(34:17) Jako bliźniego, jako brata naszego, tako lub jeśm był, jako płaczący i zamącony, tako jeśm sie uśmierzał.
PsPul	(34:17) Jako bliznego i jako brata naszego, takom sie lub czynił, jako płaczący i zamącony, tako jeśm sie uśmierzył.
Wuj1923	Jako bliźniemu i jako bratu naszemu, takem dogadzał: jako żałujący i smęcący się, takem się korzył.
Gda1881	Jako do przyjaciela, jako do brata mego, ustawiczniem chadzał; poniżałem się jako ten, który się smuci, chodząc po matce w żałobie.
Gda2017	Postępowałem jak z przyjacielem, jak z bratem, uginałem się pod brzemieniem smutku jak w żałobie po matce.
PsBycz	Ja, jak-z-przyjacielem, jak-z-bratem moim, obchodziłem-się; ja, jak-płaczący matki, smutny, pochylon-byłem.
Goet	Chodziłem, jak gdyby był mi on przyjacielem i bratem; byłem przybity jak ten, kto jest w żałobie po matce swojej.
PsCylk	Jak gdyby przyjacielem, jakby bratem moim był, błąkałem się; jakoby w żałobie po matce w czerni pochyliłem się.
PsKrusz	Jako do przyjaciela, jako do brata mego chodziłem, jako strapiony, opłakując matkę, upokarzałem się,
PsAszk	Jakoby druhem i jakoby bratem im byłem, odnosiłem się, jako ten, co żałobę odprawia nad matką, w ponurym pogrążony smutku.
PsSzer	Zachowywałem się jak przyjaciel, jak brat; pochyliłem się w smutku jakby w żałobie po matce.
Tys1	(34:14) Kroczyłem smutny, jak by szło o przyjaciela albo mego brata, jak ten, co płacze po matce, uginałem się z żalu.
Tys5	jak po stracie przyjaciela czy brata. Chodziłem jak w żałobie po matce, sczerniały i pochylony.
Bryt	Postępowałem jak przyjaciel, jak brat; Jak opłakujący matkę, chyliłem się w żałobie.
Pozn	troskałem się o nich jak o przyjaciela lub brata, uginałem się pod brzemieniem smutku jak ten, kto opłakuje matkę.
WarPra	Bolałem nad nimi jak nad przyjaciółmi i braćmi, jak ten, kto opłakuje śmierć matki, taki byłem zgnębiony i smutny.
STB	Błąkałem się w czerni jakbym był przyjacielem, jak gdyby był moim bratem; pochyliłem się jak w żałobie po matce.
EIB	Postępowałem, jakby to był mój przyjaciel lub brat, Chyliłem w żałobie swe czoło jak przy opłakiwaniu matki.

Ps 35,15

PsFlor	(34:18) A przeciwo mnie wiesielili są sie i seszli są sie, zgromadzoni są na mię biczowie, a nie wiedział jeśm. (34:19a) Rozproszeni są i ❬nie❭ skruszeni są,
PsPul	(34:18) A przeciwo mnie wiesielili sie ❬i seszli sie❭, zgromadzeni są na mię biczowie, a nie wiedział jeśm. (34:19a) Rozproszeni są ani skruszeni,
Wuj1923	I weselili się przeciwko mnie, i schadzali się: zgromadziły się na mię bicze, a nie wiedziałem.
Gda1881	Lecz oni, gdym ja chorował, weselili się, i zbierali się; zbierali się przeciwko mnie, jakoby byli dla mnie utrapieni, czegom ja nie spostrzegł; szczypali mię, a nie milczeli.
Gda2017	Lecz gdy ja byłem strapiony, oni się cieszyli i zbierali się; gromadzili się przeciwko mnie nikczemni, a tego nie widziałem; szarpali mnie nieustannie.
PsBycz	A-oni,-z-utrapienia-mego, cieszyli-się, i-zgromadzali; skupiali-się przeciw-mnie, potwarcy, a-nie-wiedziałem o tém, że rozdzierają mię, i-nie ustają.
Goet	Lecz oni radowali się z upadku mego i zbierali się; zbierali się przeciwko mnie lżyciele i tacy, których nie znałem; bluźnili a nie przestawali.
PsCylk	A oni w upadku moim cieszą się i gromadzą, gromadzą się przeciw mnie oszczercy których nie znam, szarpią mnie i nie poprzestają.
PsKrusz	Lecz, gdym był chory, oni weselili się i zbierali się, zbierali się do mnie, niby utrapieni, a jam nie wiedział; darli szaty swoje i milczeli.
PsAszk	A ledwiem się potknął, ucieszyli się i podali sobie ręce, złączyli się przeciwko mnie zdradziecko, iżem nawet nie wiedział, a rozdzierając nie milczeli zgoła.
PsSzer	Lecz oni cieszą się z mego upadku i zbierają się; schodzą się przeciwko mnie jak obcy, których nie znam, lżą mnie nieustannie.
Tys1	(34:15) Lecz kiedy się zachwiałem, z radością się zbiegli, przeciwko mnie się zeszli, bijąc mnie znienacka. Szarpali mnie bez przerwy,
Tys5	Lecz kiedy się chwieję, z radością się zbiegają, przeciwko mnie się schodzą obcy, których nie znałem, szarpią mnie bez przerwy,
Bryt	Lecz kiedy się potykam, oni cieszą się. I zbierają się przeciw mnie, niegodziwcy, zbierają się potajemnie, Szarpią mnie nieustannie.
Pozn	A teraz, kiedym się zachwiał, oni się radują; schodzą się, zbierają się przeciwko mnie, by niespodzianie zadać mi cios; napastują mnie nieustannie,
WarPra	Ale że teraz upadłem, wszyscy się radują; przychodzą do mnie ludzie, których nie widziałem nigdy, i krzycząc głośno szarpią mnie z każdej strony.
STB	A oni podczas mego upadku cieszą się oraz gromadzą; oszczercy, których nie znam, gromadzą się przeciw mnie; szarpią mnie oraz nie poprzestają.
EIB	Lecz kiedy ja upadłem, oni zeszli się weseli, Za moimi plecami zaczęli knuć, choć przegrali - Szarpią mnie nieustannie.

Ps 35,16

PsFlor	(34:19b) kusili są mie, pośmiewali sie mnie pośmiewanim, skrżytali są na mię zęby swymi.
PsPul	(34:19b) kusili są mie i pośmiewali są sie mnie pośmiewanim, skrżytali są na mię zęby swymi.
Wuj1923	Rozerwali się, a nie żałowali: kusili mię, szydzili ze mnie szyderstwem, zgrzytali na mię zębami swymi.
Gda1881	Z obłudnikami, z naśmiewcami, z pochlebcami zgrzytali na mię zębami swemi.
Gda2017	Wraz z obłudnikami, szydercami i pochlebcami zgrzytali na mnie zębami.
PsBycz	Z-obłudnikami, bluźniercami, kuglarzami; zgrzytając, na-mnie, zębami-swojemi.
Goet	Podobnie jak niegodziwe pasożyty szydzą i zgrzytają zębami nade mną:
PsCylk	Z obłudnymi szydercami i pochlebcami ostrzą na mnie zęby.
PsKrusz	Wśród obłudników, naśmiewców, pochlebców zgrzytali na mnie zębami swemi.
PsAszk	Z obłudnem, uszczypliwem szyderstwem na ustach zgrzytali nademną zębami.
PsSzer	Wystawiają mnie na próbę, naśmiewają się ze mnie, zgrzytają na mnie zębami swymi.
Tys1	(34:16) napastowali i szydzili ze mnie, zgrzytając przeciw mnie zębami.
Tys5	napastują i szydzą ze mnie, zgrzytając przeciw mnie zębami.
Bryt	Jak obłudnicy wyśmiewają się, Zgrzytają na mnie zębami swymi.
Pozn	haniebnie szydzą i naigrawają się ze mnie, i zgrzytają na mnie zębami.
WarPra	Naśmiewają się ze mnie i schlebiają mi podle, ostrzą na mnie swe zęby.
STB	Z obłudnymi szydercami i pochlebcami ostrzą na mnie zęby.
EIB	Jak sprośni kpiarze na ucztach Zgrzytają na mnie zębami.

Ps 35,17

PsFlor	(34:20) Gospodnie, kiegdy weźrzysz? Wroci duszę moję od złości jich, ode lwow jedzinaczkę moję.
PsPul	(34:20) Gospodnie, kiedy weźrzysz? Wroci duszę moję od jich złości, ode lwow jedzinaczkę moję.
Wuj1923	Panie, kiedyż wejrzysz? przywróć duszę moję od złości ich, ode lwów jedynaczkę moję.
Gda1881	Panie! długoż na to patrzeć będziesz? wyrwijże duszę moję od zguby ich, od lwiąt jedynaczkę moję.
Gda2017	Panie, jak długo będziesz na to patrzeć? Wybaw od zniszczenia moją duszę, od lwów drogą duszę moją.
PsBycz	O-Panie! jak-długo będziesz-patrzał-się na to? uprowadź duszę-mę z-wrzawy-ich, z-pomiędzy-lwiąt, jedyną-moję.
Goet	Panie, jak długo na to patrzeć będziesz? Uwolnij duszę moją od ryku ich, od lwiąt jedynaczkę moją!
PsCylk	Panie dopókiż patrzyć na to będziesz, odwiedź duszę moję od ich zgubnych zamysłów, od lwiąt moję jedyną.
PsKrusz	Panie! jakoż patrzeć będziesz! Wyrwij duszę moją od złości ich - od lwiąt jedynaczkę moją.
PsAszk	O Panie, wieleż Ty patrzysz, - powróć mą duszę z ich okropności, od lwów młodych mą jedyną.
PsSzer	Panie, długoż na to patrzeć będziesz? Wyzwól duszę moją od zwierząt ryczących, od lwów jedynaczkę moją!
Tys1	(34:17) Jak długo, Panie, na to będziesz patrzeć? Od tych, co ryczą, wyrwij mą duszę, od lwów — moje życie!
Tys5	Jak długo, Panie, będziesz na to patrzeć? Wyrwij moje życie tym, co ryczą, lwom - moje jedyne dobro!
Bryt	Panie, jak długo na to patrzeć będziesz? Wyzwól duszę moją od tych, co ryczą, Ocal życie moje od tych lwów!
Pozn	Panie, jakże długo będziesz na to patrzał? Wybaw duszę moją od bestii ryczących, [życie] me jedne - od lwów!
WarPra	Jak długo jeszcze będziesz to znosił, Panie? Zechciej ratować od nich mą duszę; ocal me życie przed lwami.
STB	WIEKUISTY, dopóki będziesz na to patrzał? Od zgubnych ich zamysłów, od lwiąt, wyrwij moją duszę, moją jedyną.
EIB	Panie, jak długo będziesz się temu przyglądał? Ocal moją duszę przed ich niegodziwością, Uchroń to, co mi pozostało, przed tymi młodymi lwami!

Ps 35,18

PsFlor	(34:21) Spowiadać ci sie będę w cyrekwi wielikiej, w ludu ciężkiem chwalić cie będę.
PsPul	(34:21) Spowiadać ci sie będę w kościele wielikiem, we zboru ciężkiem chwalić cie będę.
Wuj1923	Będęć wyznawał w kościele wielkim: między ludem ogromnym będę cię wysławiał.
Gda1881	Będę cię wysławiał w zgromadzeniu wielkiem; między ludem wielkim będę cię chwalił.
Gda2017	Będę cię wysławiał w wielkim zgromadzeniu, wśród licznego ludu będę cię chwalił.
PsBycz	Będę-chwalił-Cię w-zgromadzeniu wielkiem; ja, między-ludem licznym, będę-wysławiał-Cię.
Goet	Będę Cię uwielbiał w zgromadzeniu wielkiem, między licznym ludem będę Cię chwalił.
PsCylk	Wysławiać Cię będę w zborze wielkim, wśród ludu licznego chwalić Cię będę.
PsKrusz	Będę Cię wysławiał w kościele wielkim, między ludem licznym będę Cię wychwalał.
PsAszk	Będę Cię wielbił w mnogiej gromadzie, wśród ludu potężnego będę Cię sławił.
PsSzer	Wyznawać Cię będę w zgromadzeniu wielkim, wobec wielkiego ludu chwalić Cię będę.
Tys1	(34:18) Będę Tobie dziękował w wielkim zgromadzeniu, będę cię chwalił wśród mnogiego ludu.
Tys5	Będę składał Ci dzięki w wielkim zgromadzeniu, będę Cię chwalił wśród licznego ludu.
Bryt	Wysławiać cię będę w wielkim zgromadzeniu, Wobec licznego ludu chwalić cię będę.
Pozn	Będę Cię sławił w wielkim zgromadzeniu, oddam Ci chwałę pośród mnogiego ludu.
WarPra	Będę Ci za to dziękował na zgromadzeniu wielkim, będę Cię wychwalał wobec narodów potężnych.
STB	Będę Cię wysławiał w wielkim zborze, będę Cię chwalił pośród licznego ludu.
EIB	A ja Ci podziękuję na największym zgromadzeniu, Wobec licznego ludu będę Ciebie chwalił.

Ps 35,19

PsFlor	(34:22) Nie wiesielcie sie nade mną, jiż to sie przeciwiają mienie zgłobliwie, jiż nienawidzieli mie za dar i migali oczyma.
PsPul	(34:22) Nie wiesielcie sie nade mną, jiż to sie przeciwiają mnie zgłobliwie, jiż nienawidzieli mie za dar i migali oczyma.
Wuj1923	Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi się niesprawiedliwie sprzeciwiają: którzy mię darmo w nienawiści mają, a mrugają oczyma.
Gda1881	Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi są nieprzyjaciółmi bez przyczyny; którzy mię mają w nienawiści niesłusznie, niech nie mrugają okiem.
Gda2017	Niech się nie cieszą z mojego powodu ci, którzy bez przyczyny są moimi wrogami, niech nie mrugają okiem ci, którzy niesłusznie mnie nienawidzą.
PsBycz	Niech-nie cieszą-się ze-mnie, nieprzyjaciele-moi, niesłusznie; nienawidzący-mię darmo, niechże nie mrugają okiem.
Goet	Nie dozwól, by się nade mną radowali, którzy bez powodu mi są wrogami i nie mrugali oczyma, którzy mnie bez przyczyny nienawidzą!
PsCylk	Niech nie mają ze mnie uciechy, ci co mnie nienawidzą niesłusznie, a wrogują bez powodu; niech nie mrugają okiem.
PsKrusz	Niechaj się nie weselą nademną moi nieprzyjaciele zdradliwi, nienawidzący bez przyczyny, niechaj nie mrugają okiem.
PsAszk	Niechaj nie naigrawają się ze mnie wrogowie moi, co ukochali kłam, a ci co mnie nienawidzą, niechajby daremnie strzygli oczyma.
PsSzer	Niech nie radują się z niedoli mej ci, co zwalczają mnie niesłusznie, niech nie mrugają okiem ci, co nienawidzą mnie bez przyczyny!
Tys1	(34:19) Niech wrogowie bezecni ze mnie się nie cieszą; niech znaków sobie oczyma nie dają ci, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
Tys5	Niech wrogowie zakłamani nie cieszą się ze mnie; nienawidzący mnie bez powodu mrugają oczami.
Bryt	Niech moi przewrotni wrogowie nie radują się z mojego powodu, Niech nie spoglądają szyderczo ci, co nienawidzą mnie bez przyczyny!
Pozn	Niech się nie naigrawają ze mnie zakłamani wrogowie, niech ci, którzy mnie bez powodu nienawidzą, nie przymrużają znacząco oczu.
WarPra	Niech nie górują nigdy nade mną ci, co mnie nienawidzą, niech ze złości nie mrużą na mnie bez powodu swych oczu.
STB	Niech nie mają ze mnie uciechy ci, co mnie niesłusznie nienawidzą oraz są bez powodu wrogami; niech nie mrugają okiem.
EIB	Niech moi nieprzyjaciele przedwcześnie nie cieszą się z mojego powodu, A nienawidzący niesłusznie, niech nie mrugają okiem.

Ps 35,20

PsFlor	(34:23) Bo są mnie mirnie niektorzy mołwili a w gniewie ziemskiem mołwiąc lści są myślili,
PsPul	(34:23) Bo są mnie mirnie mołwili a w gniewie ziemskiem mołwiąc łży myślili
Wuj1923	Bo zemną wprawdzie spokojnie mówili: a w gniewie ziemskim mówiąc, zdrady myślili.
Gda1881	Albowiem nie mówią o pokoju; ale przeciwko spokojnym na ziemi zdradliwe słowa zmyślają.
Gda2017	Nie mówią bowiem o pokoju, lecz przeciwko spokojnym na ziemi obmyślają zdradliwe słowa.
PsBycz	Bo, nie o pokoju, rozmawiają; owszem,-oni,-na spokojnych kraju, rzeczy zdradzieckie knują.
Goet	Albowiem nie mówią o pokoju, lecz zmyślają oszczerstwa na spokojnych w kraju.
PsCylk	Bo nie zgodę głoszą, a na spokojnych téj ziemi słowa zdradne zmyślają.
PsKrusz	Albowiem nie mówią o pokoju, a o spokojnych na ziemi przykre słowa zamyślają.
PsAszk	Boć nie pokój oni głoszą a przeciw spokojnym tej ziemi oszukańcze obmyślają sprawy.
PsSzer	Bo nie mówią o pokoju, ale zmyślają fałszywe słowa przeciwko spokojnym w kraju.
Tys1	(34:20) Bo nie mówią o tym, co służy pokojowi, a dla spokojnych w kraju obmyślają zdrady.
Tys5	Bo nie mówią o tym, co służy pokojowi, a dla spokojnych w kraju obmyślają zdradliwe plany.
Bryt	Nie mówią bowiem o pokoju, Lecz przeciw spokojnym w kraju zmyślają fałszywe słowa.
Pozn	Ich mowy nie służą pokojowi; knują podstępne zamysły przeciw spokojnym mieszkańcom kraju.
WarPra	Pokój nie obchodzi ich wcale, ciągle knują spiski przeciw miłującym pokój.
STB	Bowiem głoszą niezgodę oraz zmyślają zdradliwe słowa na spokojnych tej ziemi.
EIB	Bo nie o pokoju radzą, Raczej spokojnych tej ziemi fałszywie oskarżają.

Ps 35,21

PsFlor	(34:24) i rozszyrzyli są na mię usta swoja, rzekli: Ej! ej! widzieli są oczy nasze.
PsPul	(34:24) i rozszyrzyli na mię usta swoja, rzekli: Ej! ej! widziały oczy nasze.
Wuj1923	I rozdarli na mię gęby swoje, mówiąc: Ehej, Ehej, oglądałyć oczy nasze.
Gda1881	Owszem, rozdzierają na mię gębę swą, mówiąc: Ehej! ehej! widzić to oko nasze.
Gda2017	Owszem, otwierają przeciw mnie swe usta, mówiąc: Ha, ha! Widzieliśmy to na własne oczy.
PsBycz	Nadto,-rozszérzają na-mnie, usta-swe, mówiąc: Aha, Aha: widziałoć-to, oko-naszé.
Goet	Rozdziawiają szeroko gębę przeciwko mnie, mówiąc: "Ha, ha, ha, ha! oko nasze to widziało!"
PsCylk	Rozwierają na mnie usta swoje, wołają: otóż! otóż! widzi to oko nasze.
PsKrusz	Otwierają na mnie usta swoje, mówią: "Ehej, ehej - widziało to oko moje".
PsAszk	I rozwierają nademną swe usta, mówiąc: "ach, doprawdy widziało oko nasze".
PsSzer	Rozwierają na mnie usta swe mówiąc: Ha! Ha! widzieliśmy to na własne oczy.
Tys1	(34:21) I otwierają przeciw mnie swe usta, wołają: «Ejże, ejże, samiśmy widzieli».
Tys5	I otwierają przeciw mnie swe usta, mówią: Ha, ha, widzieliśmy na własne oczy!
Bryt	Rozwierają na mnie usta swoje, Mówiąc: Ha! Ha! Nasze oczy to widziały.
Pozn	Rozwierają nade mną szeroko swe paszcze i wołają: "Hej, hej! Oglądały [to] oczy nasze".
WarPra	Na mnie szeroko otwierają usta i sami mówią: Tak, oczywiście, na własne widzieliśmy oczy.
STB	Rozwierają na mnie swe usta i wołają: Otóż! Otóż! Widzi to nasze oko.
EIB	Rozdziawiają na mnie swą paszczę, Tryumfują: Ha! Ha! Nareszcie nacieszymy oczy!

Ps 35,22

PsFlor	(34:25) Widział jeś, Gospodnie; nie milczy, Gospodnie, nie odchodzi ode mnie.
PsPul	(34:25) Widziałeś, Gospodnie; nie milczy, Boże, nie odchodzi ode mnie.
Wuj1923	Widziałeś, Panie, nie milcz: Panie, nie odchódź odemnie.
Gda1881	Widzisz to, Panie! nie milczże Panie! nie oddalaj się odemnie.
Gda2017	Widziałeś to, PANIE, nie milcz; Panie, nie oddalaj się ode mnie.
PsBycz	Widziałeś to, Panie, nie milczże; o-Panie! nie oddalaj-się odemnie.
Goet	Tyś widział to, Panie; nie milczże! Panie, nie bądź dalekim ode mnie!
PsCylk	Widzisz to Boże, nie zamilcz; Panie nie oddalaj się odemnie.
PsKrusz	Tyś widział, Panie, nie milcz! Panie, nie oddalaj się odemnie!
PsAszk	Tyś widział, o Jehowo, nie zamykaj ucha o Panie, nie oddalaj się odemnie.
PsSzer	Widziałeś to, Panie! Nie milcz, Panie! Nie odstępuj ode mnie!
Tys1	(34:22) Widziałeś, Panie! Obyś nie milczał, o Panie, nie bądź ode mnie daleko!
Tys5	Widziałeś, Panie, zatem nie milcz, o Panie, nie bądź ode mnie daleko!
Bryt	Widziałeś to, Panie! Nie milcz! Panie! Nie oddalaj się ode mnie!
Pozn	Jahwe, Ty to widzisz, a przeto nie milcz, Panie, nie opuszczaj mnie!
WarPra	Racz już dłużej nie milczeć, Panie, który to widzisz, Panie, nie pozostawiaj mnie samego.
STB	Widzisz to BOŻE, zatem nie milcz; nie oddalaj się ode mnie, Panie.
EIB	Widziałeś to, PANIE! Nie milcz! Panie! Nie bądź mi daleki.

Ps 35,23

PsFlor	(34:26) Wstań i weźrzy na moj sąd, Boże moj i Gospodnie moj, w rzecz moję.
PsPul	(34:26) Wstań i weźrzy na moj sąd, Boże moj i Gospodnie moj, w rzecz moję.
Wuj1923	Powstań, a pilnuj sądu mego: Boże mój, i Panie mój, sprawy mojéj.
Gda1881	Obudźże się, a ocuć dla sądu mego, Boże mój i Panie mój! dla sprawy mojej.
Gda2017	Obudź się i wystąp w mojej obronie, w mojej sprawie, mój Boże i Panie!
PsBycz	Obudźże-się, i-czuwaj nad-słusznością-mą, o-Boże-mój, i-Panie-mój! nad-sprawą-moją.
Goet	Obudźże się i zbudź się, Boże mój i Panie dla prawa mego i dla sprawy mojej:
PsCylk	Obudź się a ocuć dla prawa mojego, Boże mój i Panie dla sprawy mojéj.
PsKrusz	Powstań i przebudź się dla sądu mego, Boże mój i Panie mój, dla sprawy mojej!
PsAszk	Obudź i wzrusz się ku mojemu sądowi, Ty mój Boże i Ty mój Panie - ku mojej walce.
PsSzer	Powstań i obudź się ku mojej obronie, Panie mój i Boże mój, by prowadzić sprawę moją!
Tys1	(34:23) Przebudź się, czuwaj, aby mię bronić w mej sprawie, mój Boże i Panie!
Tys5	Przebudź się, wystąp w obronie mego prawa, w mojej sprawie, mój Boże i Panie!
Bryt	Ocknij i obudź się ku mojej obronie, Boże i Panie mój, by prowadzić sprawę moją!
Pozn	Przebudź się, powstań, by oddać mi sprawiedliwość, Boże mój i Panie, broń mojej sprawy!
WarPra	Powstań, o Panie, obudź się i pośpiesz mi z pomocą! Boże mój i Panie, Obrońco mej sprawy.
STB	Obudź się, ocuć dla mojego prawa, dla mojej sprawy, mój Boże i mój Panie.
EIB	Ocknij się, zbudź się na mój sąd! Mój Boże i Panie, wstań do sporu o mnie!

Ps 35,24

PsFlor	(34:27) Sędzi mie podług prawdy twojej, Gospodnie Boże moj, a bychą sie nie radowali nade mną.
PsPul	(34:27) Sędzi mie podług prawdy mojej, Gospodnie Boże moj, aby sie nie radowali nade mną.
Wuj1923	Sądź mię według sprawiedliwości twojéj, Panie, Boże mój: a niech się nie weselą nademną.
Gda1881	Sądź mnie według sprawiedliwości twojej, Panie Boże mój! a niech się nie weselą nademną.
Gda2017	Osądź mnie według swojej sprawiedliwości, PANIE, mój Boże! Niech się nie cieszą z mojego powodu.
PsBycz	Sądź-mię, według-sprawiedliwości-Twéj, o-Panie, Boże-mój! a-niech-nie cieszą-się ze-mnie.
Goet	Wywiedź prawo moje według sprawiedliwości Twojej, Panie, Boże mój, aby się nie radowali nade mną,
PsCylk	Sądź mnie po sprawiedliwości Twojéj Boże, Panie mój, a niech nie mają ze mnie uciechy.
PsKrusz	Osądź mnie według sprawiedliwości mej, Panie, Boże mój, a niechaj nie weselą się nademną.
PsAszk	Uczyń mi sąd wedle sprawiedliwości Twej, o Jehowo, Boże mój, a niechajby nie naigrawali się ze mnie,
PsSzer	Sądź mnie wedle sprawiedliwości swojej, Panie, Boże mój, niech się nie naigrawają ze mnie!
Tys1	(34:24) Osądź mnie, Panie, w Twej sprawiedliwości; niechaj nie cieszą się ze mnie, mój Boże!
Tys5	Osądź mnie, Panie, Boże mój, w Twej sprawiedliwości; niech się nie cieszą oni nade mną.
Bryt	Sądź mnie według sprawiedliwości swojej, Panie, Boże mój! Niech się nie śmieją z mojego powodu!
Pozn	Osądź mnie według sprawiedliwości Twojej, Jahwe, Boże mój, niech nie mają uciechy ze mnie.
WarPra	Osądź mnie według Twej sprawiedliwości, Panie mój i Boże, nie pozwól im cieszyć się moją klęską.
STB	Sądź mnie, WIEKUISTY, mój Boże, według Twojej sprawiedliwości; niech nie mają ze mnie uciechy.
EIB	Sądź mnie, PANIE, mój Boże, w swej sprawiedliwości, Spraw, aby nie śmiali się z mego powodu!

Ps 35,25

PsFlor	(34:28) Nie mowcie w siercoch swojich: Ej! ej! naszej duszy ani mowcie: Pożrzemy ji.
PsPul	(34:28) Nie mowcie w siercoch swych: Ej! ej! naszej duszy ani mowcie: Pożrzemy ji.
Wuj1923	Niechaj nie mówią w sercach swoich: Ehej, Ehej, duszy naszéj! i niech nie mówią: Pożarliśmy go.
Gda1881	Niech nie mówią w sercu swojem: Ehej, duszo masza! niech nie mówią: Pożarliśmy go.
Gda2017	Niech nie mówią w swoim sercu: Ha! Tego chcieliśmy! Niech nie mówią: Pożarliśmy go!
PsBycz	Niech-nie myślą, w-duchu-swoim: Ura, życié-naszé! niech-nie mówią: Połknęliśmy-go.
Goet	Nie dozwól im mówić w sercach swoich: "Ha, ha, tegośmy chcieli". Nie dozwól im mówić: "Pożarliśmy go".
PsCylk	Niech nie powiedzą sobie: otóż jest życzenie nasze, niech nie powiedzą: unicestwiliśmy go.
PsKrusz	Niechaj nie mówią w sercu swem: "ehej" duszy mej, niechaj nie mówią: "pochłonęliśmy go".
PsAszk	Niechajby rzec nie mogli w swem sercu: "zaprawdę, dobra nasza", niechaj nie mówią: "myśmy go pochłonęli".
PsSzer	Niech nie myślą w sercu swoim: Tego pragnęliśmy! Niech nie mówią: Pożarliśmy go.
Tys1	(34:25) Niech nie pomyślą w swym sercu: «Hej! Tegośmy chcieli!» Niechaj nie powiedzą: «Jegośmy pożarli».
Tys5	Niech nie pomyślą w swym sercu: Ha, tegośmy chcieli! Niechaj nie powiedzą: Otośmy go pożarli.
Bryt	Niech nie mówią w sercu swoim: Ach, oto czego pragnęliśmy! Niech nie mówią: Pochłonęliśmy go.
Pozn	Oby nie mogli sobie powiedzieć: "Ha, spełniło się nasze pragnienie", oby nie mogli powiedzieć: "Pożarliśmy go [wreszcie]".
WarPra	Nie dopuść do tego, by mówili: Stało się wedle naszych przewidywań! Nie dopuść, by mogli rzec kiedykolwiek: Jużeśmy go zniszczyli!
STB	Niech nie powiedzą sobie: Oto stało się nasze życzenie; niech nie powiedzą: Unicestwiliśmy go.
EIB	Nie dopuść, by w swych sercach stwierdzili: Spełniły się nasze pragnienia! Niech nie dojdzie do tego, że powiedzą: Połknięty!

Ps 35,26

PsFlor	(34:29) Zapłońcie sie i sromajcie sie pospołu, jiż sie wiesielą złemu memu. (34:30) Obleczeni bądźcie w gańbę i we sromotę, jiż złość na mię mołwią.
PsPul	(34:29) Zapłońcie sie i zasromajcie sie wszytcy, co sie wiesielą memu złemu. (34:30) Obleczeni bądźcie w gańbę i we sromotę, jiż niemalczycę mołwią na mie.
Wuj1923	Niech będą zawstydzeni i pohańbieni spółem ci, którzy się weselą ze złego mojego: niechaj będą obleczeni w hańbę i w sromotę ci, którzy wielkie rzeczy mówią przeciwko mnie.
Gda1881	Niechajże będą pohańbieni, i zawstydzeni wszyscy weselący się ze złego mego; niech będą obleczeni w hańbę, i w sromotę, którzy się chlubią przeciwko mnie.
Gda2017	Niech się zawstydzą i zawiodą wszyscy, którzy cieszą się z mojego nieszczęścia; niech się okryją wstydem i hańbą ci, którzy wynoszą się nade mnie.
PsBycz	Niech-zmieszani-będą, i-zhańbieni razem, cieszący-się z nieszczęścia-mego; niech-odzieją-się wstydem, i-sromotą, ci,-wynoszący-się nademnie.
Goet	Niech będą pohańbieni i zawstydzeni wszyscy, którzy radują się z mego nieszczęścia; niech będą odziani wstydem i hańbą, którzy się wynoszą nade mnie.
PsCylk	Niech się zawstydzą i zarumienią społem, co cieszą się niedolą moją; niech okryją się hańbą i sromotą, którzy wynoszą się nademnie.
PsKrusz	Niechaj się zawstydzą i upokorzą jednocześnie, co się cieszą z nieszczęścia mego; niechaj się hańbą i sromotą odzieją wynoszący się nademnie.
PsAszk	Zawstydzeni będą i zbledną ci, co radzi są memu upadkowi, okryją się wstydem i hańbą, co górnie poczynają sobie ze mną.
PsSzer	Niech zarumienią się ze wstydu wszyscy, którzy cieszą się z nieszczęścia mego! Niech okryją się wstydem i hańbą ci, którzy wynoszą się nade mnie!
Tys1	(34:26) Niech się zmieszają wszyscy i społem zawstydzą, co się weselą z mych nieszczęść; niech się okryją wstydem i wzgardą, którzy przeciwko mnie się wynoszą.
Tys5	Niech się zmieszają i wszyscy razem zawstydzą ci, co się cieszą z moich nieszczęść; niech się okryją wstydem i wzgardą, którzy przeciwko mnie się podnoszą.
Bryt	Niech zarumienią się ze wstydu wszyscy, Którzy cieszą się z nieszczęścia mego! Niech okryją się wstydem i hańbą Ci, którzy wynoszą się nade mnie!
Pozn	Niechaj wszyscy, którzy się radują z mego nieszczęścia, będą zawstydzeni i doznają zawodu; niech hańba i sromota okryje tych, którzy się wynoszą nade mnie.
WarPra	Hańba i wstyd na wszystkich, co cieszą się z mojego nieszczęścia, niech poniżeni i starci będą ci, co się nade mnie wynoszą.
STB	Niech się zawstydzą i razem się zarumienią ci, co się cieszą moją niedolą; niech okryją się hańbą i sromotą ci, co się nade mnie wynoszą.
EIB	Raczej niech się zarumienią ze wstydu Ci, co cieszą się z mego nieszczęścia! Niech wstyd i hańba okryje Tych, którzy się nade mnie wynoszą!

Ps 35,27

PsFlor	(34:31) Radujcie sie i wiesieli bądźcie, jiż chcą prawdy mojej, i mowcie weżdy: Powyszon bądź Gospodzin, jiż chcą pokoja sługi jego.
PsPul	(34:31) Radujcie sie i wiesieli bądźcie, jiż chcą prawdy mojej, i mowcie wszegdy: Powyszszon bądź Gospodzin, jiż chcą pokoja słudzy jego.
Wuj1923	Niech się radują i weselą, którzy chcą sprawiedliwości mojéj, i niech mówią zawżdy: Niechaj będzie uwielbiony Pan, którzy pragną pokoju słudze jego.
Gda1881	Ale ci, którzy się kochają w sprawiedliwości mojej, niech śpiewają i radują się, a niech mówią ustawicznie: Niech będzie uwielbiony Pan, który życzy pokoju słudze swemu.
Gda2017	Ale niech śpiewają i radują się ci, którzy sprzyjają mojej słusznej sprawie; niech mówią nieustannie: Niech będzie wywyższony PAN, który pragnie pokoju dla swego sługi.
PsBycz	Niech-śpiéwają, i-weselą-się, sprzyjający sprawiedliwości-méj; i-niech-mówią ciągle: Niech będzie uwielbionym Pan, ten,-życzący pokoju słudze-swojemu.
Goet	Niech wykrzykują i radują się wszyscy, którzy mają upodobanie w sprawiedliwości mojej, a dozwól im mówić ustawicznie: Niech będzie wywyższony Pan, który ma upodobanie w pomyślności sługi swego.
PsCylk	Niech się uradują i ucieszą ci, co pragną usprawiedliwienia mego, i niech mawiają zawsze: wywyższon niech będzie Bóg, który życzy pokoju słudze Swojemu.
PsKrusz	Niechaj się cieszą i weselą pragnący sprawiedliwości mej, i niechaj mówią zawsze: niechaj wywyższony będzie Pan, który życzy pokoju słudze swemu.
PsAszk	Zaś weselić i radować się będą ci, którzy pożądają zwycięstwa sprawiedliwej mej sprawy i niechaj mówią zawsze: "wywyższon będzie Jehowa, który pragnie pokoju Swego sługi".
PsSzer	Niech radują się i weselą ci, którzy pragną sprawiedliwości mojej, niech zawsze mówią: Wielki jest Pan, który pragnie pokoju swego!
Tys1	(34:27) A sprzyjający mej sprawie niech się radują i cieszą, i mówią zawsze: «Niech będzie Pan uwielbiony, którego cieszy szczęście Jego sługi».
Tys5	A przychylni mej sprawie niech się radują i cieszą, i mówią zawsze: Wielki jest Pan, który chce pomyślności swojego sługi.
Bryt	Niech radują się i weselą Ci, którzy pragną uniewinnienia mojego! Niechaj mówią nieustannie: Wielki jest Pan, który pragnie pokoju sługi swego!
Pozn	Niech radość i wesele zapanują pośród wszystkich, którzy mi życzą, bym znalazł sprawiedliwość; niech powtarzają nieustannie: "Wielki jest Jahwe, który pragnie dobra swego sługi".
WarPra	Niech zaś cieszą się i radują ci, co widzą moją niewinność, i niech powtarzają nieustannie: Bądź uwielbiony, o Panie, boś dobry dla Twego sługi.
STB	Niech zwyciężają i się ucieszą ci, którzy pragną mojej sprawiedliwości, oraz niech zawsze mówią: Niech będzie wywyższony WIEKUISTY, który życzy pokoju swemu słudze.
EIB	Natomiast ci, którzy pragną mojej sprawiedliwości, Niech świętują zwycięstwo, cieszą się I wciąż mówią: Wielki jest PAN, który pragnie pokoju swego sługi!

Ps 35,28

PsFlor	(34:32) A język moj pomnieć będzie prawdę twoję, wszystek dzień chwałę twoję.
PsPul	(34:32) A język moj przemyślać będzie sprawiedlność twoję, wszytek dzień chwałę twoję.
Wuj1923	A język mój będzie rozmyślał sprawiedliwość twoję, cały dzień chwałę twoję.
Gda1881	A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość twoję, i na każdy dzień chwałę twoję.
Gda2017	A mój język będzie głosił twoją sprawiedliwość i chwałę twoją przez cały dzień.
PsBycz	A-język-mój będzie-opowiadał sprawiedliwość-Twę, każdego dnia, chwałę-Twoję.
Goet	I język mój będzie mówił o sprawiedliwości Twojej i o chwale Twojej zawsze.
PsCylk	A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość Twoję, dzień cały chwałę Twoję.
PsKrusz	A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość Twoją - na każdy dzień chwalę Twoją.
PsAszk	Zaś język mój będzie rozbrzmiewał Twą sprawiedliwością, dzień cały niezmierną Twą chwałą.
PsSzer	A wtedy język mój będzie opowiadał sprawiedliwość Twoją, przez cały dzień chwałę Twoją.
Tys1	(34:28) A język mój będzie głosił Twoją sprawiedliwość i nieustannie Twą chwałę.
Tys5	A język mój będzie głosił Twoją sprawiedliwość i nieustannie Twą chwałę.
Bryt	Wtedy język mój będzie opowiadał sprawiedliwość twoją, Przez cały dzień głosił chwałę twoją.
Pozn	Język mój będzie głosił Twą sprawiedliwość i chwałę Twoją każdego dnia.
WarPra	A ja też będę Twą dobroć opiewał, i Twoją chwałę każdego dnia.
STB	A mój język będzie wypowiadał Twoją sprawiedliwość, i Twoją chwałę cały dzień.
EIB	Wtedy mój język będzie głosił Twoją sprawiedliwość I przez cały dzień świadczył o Twej chwale.

Psalm 36

Ps 36,1

PsFlor	(35:1) Rzekł jest krzywy, aby [nie] zgrzeszył, sam w sobie: Nie bojaźni bożej przed oczyma jego,
PsPul	(35:1) Rzekł jest krzywy, by zgrzeszył, sam w sobie: Nie jest bojaźń boża przed oczyma jego,
Wuj1923	(36:1) Na koniec, słudze Pańskiemu, samemu Dawidowi. (36:2) Rzekł niesprawiedliwy, aby grzeszył, sam w sobie: niemasz bojaźni Bożéj przed oczyma jego.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego. (36:2) Przewrotność niepobożnego świadczy w sercu mojem: Niemasz bojaźni Bożej przed oczyma jego.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, sługi PANA. Nieprawość niegodziwego świadczy w mym sercu, że nie ma bojaźni Bożej przed jego oczyma.
PsBycz	(36:1) Naczelnikowi-muzyki dany do grania, Psalm Dawida, sługi Pana. (36:2) Mówi zbrodnia do,-bezbożnego, (we-wnętrzu serca-mojego,) że nie-ma bojaźni Boga przed oczami-jego.
Goet	(36:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Od Dawida, sługi Pańskiego. (36:2) Występek bezbożnego mówi we wnętrzu serca mego: niema bojaźni Bożej przed oczyma jego.
PsCylk	(36:1) Przewodnikowi chóru. Od sługi Bożego, od Dawida. (36:2) Słowo występku do niegodziwego w sercu mojém. Nie ma bojaźni Boga przed oczyma Jego.
PsKrusz	(36:1) Przełożonemu chóru. Sługi Pańskiego Dawida. (36:2) Rzekł bezbożny, aby czynić przewrotnie sercu memu. Niemasz bojaźni Bożej przed oczyma jego.
PsAszk	(36:1) Dyrygentowi. - (Psalm) Dawida, sługi Bożego. (36:2) W najgłębszem sercu mem słyszę, jak grzeszność przemawia do bezbożnego i że nie masz bojaźni Bożej przed oczyma jego.
PsSzer	(36:1) Przewodnikowi chóru; psalm Dawida, sługi Pańskiego. (36:2) W sercu bezbożnego jest myśl o występku: Nie ma u niego bojaźni Bożej.
Tys1	(35:1) Kierownikowi chóru. Dawida, sługi Pańskiego. (35:2) Do niezbożnika w sercu jego przemawia Nieprawość; bojaźni Boga nie ma przed jego oczyma.
Tys5	(36:1) Kierownikowi chóru. Dawida, sługi Pańskiego. (36:2) Nieprawość mówi do bezbożnika w głębi jego serca; bojaźni Boga nie ma przed jego oczyma.
Bryt	(36:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, sługi Pańskiego. (36:2) Występne podszepty ma bezbożny we wnętrzu serca swego. Nie ma bojaźni Bożej przed oczyma jego,
Pozn	(36:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: [Psalm] Dawida, sługi Jahwe. (36:2) Głos nieprawości odzywa się w głębi serca bezbożnego. Dla niego bo jaźń Boża nic nie znaczy.
WarPra	(36:1) Dla kierującego chórem. Psalm sługi Pańskiego, Dawida. (36:2) Doradcą grzesznika jest zło, które wypełnia jego serca. Bojaźni Bożej nie ma nigdy przed jego oczyma.
STB	(36:1) Przewodnikowi chóru, od sługi WIEKUISTEGO, od Dawida. (36:2) Niegodziwy przechowuje w swoim sercu głos występku, Przed jego oczami nie ma bojaźni Boga.
EIB	(36:1) Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida, sługi PANA. (36:2) Oświadczenie: Nieprawość bezbożnego tkwi w głębi jego serca, W jego posunięciach nie ma lęku przed Bogiem.

Ps 36,2

PsFlor	(35:2) bo lściwie czynił przed nim, naleziona bądź lichota jego na nienawiść.
PsPul	(35:2) bo łżywie czynił przed nim, aby naleziona łeż jego na nienawiść.
Wuj1923	(36:3) Albowiem zdradliwie czynił przed oblicznością jego, aby się nalazła nieprawość jego do nienawidzenia.
Gda1881	(36:3) Bo sobie pobłaża w oczach swoich, aby wykonał nieprawość swoję aż do obmierzenia.
Gda2017	Schlebia sobie bowiem w swoich oczach, aż jego nieprawość okaże się obrzydliwa.
PsBycz	(36:3) Bo on-pochlebia sobie, w-oczach-swoich; że,-docieczenié nieprawości-jego, w-zaniedbaniu.
Goet	(36:3) Ono pochlebia mu we własnych oczach jego, osiągnąć nieprawość swoją, wykonać nienawiść.
PsCylk	(36:3) Bo schlebia mu w oczy, by znalazł grzech jego, by nienawidzieć.
PsKrusz	(36:3) Albowiem pobłaża sobie w oczach swoich, aby spełnić nieprawość aż do znienawidzenia.
PsAszk	(36:3) Choć oczyma swemi doń się przymila, aby uznany był grzech jego godnym nienawiści.
PsSzer	(36:3) Bo grzech zaślepił go pochlebnymi słowy tak, że staje się winnym, że nienawidzi.
Tys1	(35:3) Bo własne oczy mu schlebiają: winy swej nie dostrzega, by ją znienawidzieć.
Tys5	(36:3) Bo jego własne oczy [zbyt] mu schlebiają, by znaleźć swą winę i ją znienawidzić.
Bryt	(36:3) Bo schlebia sam sobie w oczach swoich, Że nieprawość jego nie będzie wykryta i znienawidzona.
Pozn	(36:3) Zbyt bowiem pochlebia sam sobie, by dostrzegł swą nieprawość i by ją znienawidził.
WarPra	(36:3) Wszystkim, co mówi, sobie samemu pochlebia, przez co zła nie widzi i siebie nie potępia.
STB	(36:3) Schlebia w oczy bliźniemu, by znaleźć jego nieprawość i nienawidzić.
EIB	(36:3) Zwodzi on siebie w swoich własnych oczach, Aby iść za bezprawiem i żywić nienawiść.

Ps 36,3

PsFlor	(35:3) Słowa ust jego lichota i leść; nie chciał rozumieć, aby dobrze czynił.
PsPul	(35:3) Słowa ust jego zgłoba i łeż; nie chciał rozumieć, by dobrze czynił.
Wuj1923	(36:4) Słowa ust jego nieprawość i zdrada: nie chciał rozumieć, aby dobrze czynił.
Gda1881	(36:4) Słowa ust jego są nieprawość i zdrada; nie chciał rozumieć, aby dobrze czynił.
Gda2017	Słowa jego ust to niegodziwość i fałsz, porzucił mądrość i czynienie dobra.
PsBycz	(36:4) Słowa ust-jego, złém, i-chytrością; on-wstrzymał-się od-pojmowania, co-do-czynienia-dobrze.
Goet	(36:4) Słowami ust jego są przestępstwo i obłuda; przestał być rozsądnym, by czynić dobrze.
PsCylk	(36:4) Mowa ust jego nieprawość i obłuda, pomija by stać się mędrszym i poprawić się.
PsKrusz	(36:4) Słowa ust jego są grzechem i zdradą: przestał rozumieć, że ma czynić dobrze.
PsAszk	(36:4) Cokolwiek wypowiada swymi usty, to bezprawie i fałsz, przestaje oń pojmować i czynić to, co jest dobrem.
PsSzer	(36:4) Słowa ust jego: Złość i fałsz; nie chce być rozumnym, nie chce dobrze czynić.
Tys1	(35:4) Słowa ust jego — nieprawość i podstęp, zaniechał mądrości i czynienia dobrze.
Tys5	(36:4) Słowa jego ust - to nieprawość i podstęp, zaniechał mądrości i czynienia dobrze.
Bryt	(36:4) Słowami ust jego są niegodziwość i fałsz; Nie chce być rozumnym i dobrze czynić.
Pozn	(36:4) Słowa jego ust to złość i podstęp, wyzbył się roztropności i prawego życia.
WarPra	(36:4) Jego usta pełne złości i kłamstwa, nawet zapomniał, jak żyć mądrze i dobrze.
STB	(36:4) Nieprawość i obłuda jest mową jego ust; pomija sposobność, by stać się mądrzejszym i poprawić.
EIB	(36:4) Słowa jego ust są pełne nieprawości i fałszu, Nie chce postępować rozumnie i dobrze.

Ps 36,4

PsFlor	(35:4) Zgłobę myślił jest w łożu swojem, przystał wszej drodze niedobrej, ale złości nie jest nienawidział.
PsPul	(35:4) Zgłobę myślił jest w swojem przebytce, przystał wszej drodze niedobrej, ale złości nie jest nienawidział.
Wuj1923	(36:5) Nieprawość rozmyślał na łożu swojem: stał przy wszelkiéj drodze niedobréj, a złości nie miał w nienawiści.
Gda1881	(36:5) Nieprawość rozmyśla na łożu swojem, stoi na drodze nie dobrej, a złego się nie waruje.
Gda2017	Na swoim łożu obmyśla nieprawość, stoi na drodze niedobrej i nie brzydzi się złem.
PsBycz	(36:5) Złém zajmuje-się, na posłaniu-swojém; on-stawa na drodze nie dobréj; on, złośliwością nie gardzi.
Goet	(36:5) Przestępstwo knuje na łożu swojem; staje na drodze, która nie jest dobra; zła się nie brzydzi.
PsCylk	(36:5) Nieprawość zamyśla na łożu swojém, stanął na drodze niedobréj, złém nie brzydzi się.
PsKrusz	(36:5) O grzechu rozmyślał na łożu swojem, przystawał na drodze niedobrej; zła nie miał w nienawiści.
PsAszk	(36:5) O bezprawiu przemyśliwa na swem łożu, stawia się na drodze niedobrej a złem się nie brzydzi.
PsSzer	(36:5) O złości myśli na łożu swoim, wkracza na manowce, nie brzydzi się złem.
Tys1	(35:5) W swoim łożu zamyśla nieprawość, wkracza na drogę niedobrą, nie stroni od złego.
Tys5	(36:5) Na swoim łożu zamyśla nieprawość, wkracza na niedobrą drogę, nie stroni od złego.
Bryt	(36:5) O niegodziwości myśli na łożu swoim, Staje na niedobrej drodze, nie brzydzi się złem.
Pozn	(36:5) Na swoim łożu nieprawość obmyśla, trwa na niedobrej drodze i nie odrzuca od siebie zła.
WarPra	(36:5) I zło obmyśla nawet na posłaniu, trwa na złej drodze, przed złem się nie cofa.
STB	(36:5) Planuje nieprawość na swym łożu; stanął na niedobrej drodze, złem się nie brzydzi.
EIB	(36:5) Na swoim posłaniu rozważa nieprawość, Wybiera krętą drogę i złem się nie brzydzi.

Ps 36,5

PsFlor	(35:5) Gospodnie, na niebiesiech miłosierdzie twe a prawda twoja aż do obłokow.
PsPul	(35:5) Gospodnie, na niebie miłosierdzie twe a prawda twoja aż do obłokow.
Wuj1923	(36:6) Panie, w niebie miłosierdzie twoje: a prawda twoja aż do obłoków.
Gda1881	(36:6) Panie! miłosierdzie twoje niebios sięga, prawda twoja aż pod obłoki,
Gda2017	PANIE, twoje miłosierdzie sięga niebios, twoja wierność aż do obłoków.
PsBycz	(36:6) O-Panie! do-niebios dobroć-Twa sięga; a-prawdziwość-Twoja, aż-do obłoków.
Goet	(36:6) Panie, dobroć Twoja sięga nieba, a wierność Twoja aż po obłoki!
PsCylk	(36:6) Boże do niebios sięga miłosierdzie Twoje, niezawodność Twoja pod obłoki.
PsKrusz	(36:6) Panie, w niebiosach miłosierdzie Twoje, a prawda Twoja aż pod obłoki.
PsAszk	(36:6) O Jehowo, Twa łaska niezmierzona jest w niebiesiech a prawda Twa wierna sięga po obłoki.
PsSzer	(36:6) Panie! Łaska Twoja do niebios sięga, wierność Twoja aż pod obłoki.
Tys1	(35:6) Nieba dosięga, Panie, Twoje miłosierdzie, a Twoja wierność samych obłoków.
Tys5	(36:6) Łaska Twoja, Panie, dosięga nieba, a Twoja wierność samych obłoków.
Bryt	(36:6) Panie! Łaska twoja do niebios sięga, Wierność twoja aż do obłoków.
Pozn	(36:6) Jahwe, miłosierdzie Twoje niebios sięga, a wierność Twoja - obłoków;
WarPra	(36:6) Twoja miłość, o Panie, sięga aż do niebios, Twoja wierność przenika obłoki.
STB	(36:6) Twoje miłosierdzie sięga aż do niebios, WIEKUISTY, a Twoja niezawodność pod obłoki.
EIB	(36:6) PANIE! Twoja łaska sięga samych niebios, Twoja wierność - obłoków;

Ps 36,6

PsFlor	(35:6) Prawda twoja jako gory boże, sądowie twoji głębokości wiele. (35:7) Lud i kobyły zbawisz, Gospodnie. Jakoż jeś rozpłodził miłosierdzie twoje, Boże,
PsPul	(35:6) Sprawiedlność twoja jako gory boże, sądy twoji głębokość wielika. (35:7) Ludzie i źwierz zbawisz, Gospodnie. Jakoż jeś rozpłodził miłosierdzie twoje, Boże,
Wuj1923	(36:7) Sprawiedliwość twoja jako góry Boże: sądy twoje przepaść wielka: ludzie i bydlęta zbawisz, Panie.
Gda1881	(36:7) Sprawiedliwość twoja, jako góry najwyższe; sądy twoje, jako przepaść wielka; ludzie i zwierzęta zachowuje, Panie!
Gda2017	Twoja sprawiedliwość jak najwyższe góry, twoje sądy jak wielka przepaść; ty, PANIE, zachowujesz ludzi i zwierzęta!
PsBycz	(36:7) Sprawiedliwość-Twoja, jak-góry najwyższe; wyroki-Twe, przepaścią wielką; Ty, ludzi i-bydło, zachowujesz, Panie.
Goet	(36:7) Sprawiedliwość Twoja jest jako góry Boże; sądy Twoje jako głębokość wielka; ludzi i trzody wybawiasz Ty, Panie!
PsCylk	(36:7) Sprawiedliwość Twoja jako góry najwyższe, Twoje wyroki jako głębia niezmierna, człowieka i zwierzę wspomagasz Boże.
PsKrusz	(36:7) Sprawiedliwość Twoja jako góry najwyższe, sądy Twoje jako przepaść wielka. Ludzi i zwierzęta Pan zachowuje.
PsAszk	(36:7) Sprawiedliwa miłość Twa niby pasma niebotycznych gór, sądy Twe to otchłań przepastna, człowieka i zwierzę Ty wybawiasz, o Jehowo!
PsSzer	(36:7) Sprawiedliwość Twoja - jak góry najwyższe, prawo Twoje - jak głębia niezmierna; Panie pomagasz ludziom i zwierzętom.
Tys1	(35:7) Twa sprawiedliwość — jak najwyższe góry, Twoje wyroki — jak głębokie morze: wybawiasz, Panie, ludzi i zwierzęta.
Tys5	(36:7) Twoja sprawiedliwość - jak najwyższe góry; Twoje wyroki - jak Wielka Otchłań, niesiesz, Panie, ocalenie ludziom i zwierzętom.
Bryt	(36:7) Sprawiedliwość twoja – jak góry Boże, Prawo twoje – jak głębina niezmierna! Panie, pomagasz ludziom i zwierzętom.
Pozn	(36:7) najwyższe góry są miarą Twej sprawiedliwości, a przepastna toń morska - Twoich wyroków. Ludzie i zwierzęta u Ciebie znajdują wspomożenie, o Jahwe!
WarPra	(36:7) Twa sprawiedliwość jest niewzruszona jak potężne góry. Twe wyroki niezbadane jak głębiny morskie; wszystkich bierzesz w obronę: i człowieka, i zwierzę.
STB	(36:7) Twoja sprawiedliwość jak najwyższe góry, a Twe wyroki jak niezmierna głębia; wspomagasz, WIEKUISTY, człowieka i zwierzę.
EIB	(36:7) Twoja sprawiedliwość jest jak potężne góry, Twe rozstrzygnięcia niezmiernie głębokie! Ty, PANIE, ratujesz ludzi i zwierzęta.

Ps 36,7

PsFlor	(35:8) ale synowie ludzscy w pokryciu skrzydł twojich będą pwać.
PsPul	(35:8) ale synowie ludzcy w pokryciu skrzydł twych będą pwać.
Wuj1923	(36:8) Jakoś rozmnożył miłosierdzie twoje, Boże! a synowie człowieczy w zasłonie skrzydeł twoich nadzieję mieć będą.
Gda1881	(36:8) Jakoż drogie jest miłosierdzie twoje, Boże! przetoż synowie ludzcy w cieniu skrzydeł twoich ufają.
Gda2017	Jak cenne jest twoje miłosierdzie, Boże! Dlatego synowie ludzcy chronią się w cieniu twoich skrzydeł.
PsBycz	(36:8) O-jakże drogą łaska-Twa, o-Boże! dla-tego-też dzieci człowiecze, do-cienia skrzydeł-Twych, uciékają-się.
Goet	(36:8) Jak kosztowna dobroć Twoja, o Boże! że synowie ludzcy znajdują schronienie w cieniu skrzydeł Twoich!
PsCylk	(36:8) Jak cenną jest łaska Twoja, Panie, a synowie Adama, którzy pod cienie skrzydeł Twoich się chronią.
PsKrusz	(36:8) Jakże drogie miłosierdzie Twoje, o Boże! przeto synowie ludzcy w cieniu skrzydeł Twych ufają.
PsAszk	(36:8) Jak bezcenna jest Twa łaska, o Boże, a w cieniu Twych skrzydeł ludzie bezpieczne znajdują schronienie,
PsSzer	(36:8) Jakże droga jest łaska Twoja, Boże! przeto w cieniu skrzydeł Twoich kryją się synowie ludzcy.
Tys1	(35:8) Boże, jak cenna jest Twoja łaska, synowie ludzcy chronią się w cieniu Twych skrzydeł:
Tys5	(36:8) Jak cenna jest Twoja łaska! Synowie ludzcy przychodzą do Ciebie, chronią się w cieniu Twych skrzydeł,
Bryt	(36:8) Jakże cenna jest łaska twoja, Boże! Przeto ludzie chronią się w cieniu skrzydeł twoich.
Pozn	(36:8) Jakże cenna jest łaskawość Twoja, Boże, w cieniu Twych skrzydeł synowie człowieczy znajdują schronienie;
WarPra	(36:8) Jak cenna jest Twa dobroć, o Boże, w cieniu Twych skrzydeł chroni się człowiek
STB	(36:8) Jak cenna jest Twoja łaska, Boże; dlatego synowie Adama chronią się pod cienie Twoich skrzydeł.
EIB	(36:8) Jak cenna jest Twoja łaska, o Boże! Dzięki niej ludzie chronią się w cieniu Twoich skrzydeł

Ps 36,8

PsFlor	(35:9) Upojeni będą od żyzności domu twego i strumieniem rozkoszy twojej napojisz je,
PsPul	(35:9) Upojeni będą od żyzności domu twego i strumieniem rozkoszy twojej napojisz je,
Wuj1923	(36:9) Będą upojeni hojnością domu twego: i strumieniem rozkoszy twojéj napoisz je.
Gda1881	(36:9) Będą upojeni hojnością domu twego, a strumieniem rozkoszy twoich napoisz ich.
Gda2017	Nasycą się obfitością twego domu, napoisz ich strumieniem twoich rozkoszy.
PsBycz	(36:9) One,-do-sytości-napełnią-się, od-tłustości domu Twego; a,-strumieniem rozkoszy-Twych, napawasz-je.
Goet	(36:9) Będą nasyceni hojnemi darami domu Twego, a strumieniem rozkoszy Twojej napoisz ich.
PsCylk	(36:9) Nasyceni obfitością domu Twojego, a strumieniem rozkoszy Twoich napawasz ich.
PsKrusz	(36:9) Będą upojeni hojnością domu Twego, a potokiem rozkoszy swych napoisz ich.
PsAszk	(36:9) opływają odżywczymi sokami Twego domu a poją je strumienie Twych rozkoszy,
PsSzer	(36:9) Pokrzepiają się hojnymi darami domu Twego, a strumieniem rozkoszy swoich upajasz ich.
Tys1	(35:9) sycą się obfitością domu Twojego, poisz ich potokiem Twoich rozkoszy.
Tys5	(36:9) sycą się tłuszczem Twojego domu, poisz ich potokiem Twoich rozkoszy.
Bryt	(36:9) Nasycają się tłustością domu twego, A strumieniem rozkoszy swoich upajasz ich.
Pozn	(36:9) sycą się zasobami Twego domu, Ty zaś napawasz ich zdrojem Twych rozkoszy.
WarPra	(36:9) i syci się obfitością Twojego domu, a ze źródła życia pije do woli.
STB	(36:9) Nasycają się obfitością Twego domu, poisz ich strumieniem rozkoszy.
EIB	(36:9) I nasycają dostatkiem Twego domu - Poisz ich strumieniem swojej obfitości.

Ps 36,9

PsFlor	(35:10) bo u ciebie jest studnia żywota a w twojej światłości uźrzymy świecę.
PsPul	(35:10) bo u ciebie jest studnia żywota i w twojej światłości uźrzymy światłość, świecę.
Wuj1923	(36:10) Albowiem u ciebie jest zdrój żywota: a w światłości twojéj oglądamy światłość.
Gda1881	(36:10) Albowiem u ciebie jest źródło żywota, a w światłości twojej oglądamy światłość.
Gda2017	U ciebie bowiem jest źródło życia, w twojej światłości ujrzymy światłość.
PsBycz	(36:10) Bo, u-Ciebie, źródło życia; a, w-światłości-Twojéj, widzimy światło.
Goet	(36:10) Albowiem u Ciebie jest źródło żywota, a w światłości Twojej ujrzymy światłość.
PsCylk	(36:10) Bo z Tobą źródło życia, w świetle Twojém oglądamy światło.
PsKrusz	(36:10) Albowiem u Ciebie jest źródło życia, a w światłości Twej oglądamy światłość.
PsAszk	(36:10) Boś Ty jest źródłem życia a w Twojem świetle widzimy my światło.
PsSzer	(36:10) Bo u Ciebie jest źródło żywota, w światłości Twojej oglądamy światło.
Tys1	(35:10) Albowiem w Tobie jest źródło życia i w Twej światłości oglądamy światłość.
Tys5	(36:10) Albowiem w Tobie jest źródło życia i w Twej światłości oglądamy światłość.
Bryt	(36:10) Bo u ciebie jest źródło życia, W światłości twojej oglądamy światłość.
Pozn	(36:10) Zaprawdę, w Tobie jest źródło życia, w Twojej światłości oglądamy światłość.
WarPra	(36:10) U Ciebie jest bowiem źródło wszelkiego życia i dzięki Twojej światłości dostrzegamy światło.
STB	(36:10) Gdyż u Ciebie jest źródło życia, w Twej światłości oglądamy światło.
EIB	(36:10) Bo u Ciebie jest źródło życia, W Twoim świetle oglądamy światło.

Ps 36,10

PsFlor	(35:11) Rozszyrzy, Gospodnie, miłosierdzie twoje wiedzącym cie i sprawiedlność twą tym, jiż są prawego sierca.
PsPul	(35:11) Pokaży, Gospodnie, miłosierdzie twe wiedzącym cie i sprawiedlność twą tym, co są prawego sierca,
Wuj1923	(36:11) Rozciągnij miłosierdzie twoje nad tymi, którzy cię znają: i sprawiedliwość twoję nad tymi, którzy są prawego serca.
Gda1881	(36:11) Rozciągnij miłosierdzie twoje nad tymi, którzy cię znają, a sprawiedliwość twoję nad uprzejmymi sercem.
Gda2017	Roztocz twe miłosierdzie nad tymi, którzy cię znają, a twoją sprawiedliwość nad ludźmi prawego serca.
PsBycz	(36:11) Rozciągniéj dobroć-Twą, na-znających-Ciebie; a,-sprawiedliwość-Twoję, na-prawych serca.
Goet	(36:11) Niech dobroć Twoja trwa nad tymi, co Ciebie znają, a sprawiedliwość Twa nad szczerymi sercem.
PsCylk	(36:11) Rozciągnij łaskę Twoję nad tymi, co poznali cię; a sprawiedliwość Twoję na prawych sercem.
PsKrusz	(36:11) Rozciągnij miłosierdzie swe nad tymi, co Cię znają, a sprawiedliwość swą nad prawymi sercem.
PsAszk	(36:11) Użycz łaski Twej tym, którzy Cię rozumieją a Twej miłości sprawiedliwej tym, którzy szczerego są serca.
PsSzer	(36:11) Zachowaj łaskę swoją tym, którzy Cię znają, a sprawiedliwość swoją tym, którzy są prawego serca!
Tys1	(35:11) Zachowaj łaskę Twą dla swych czcicieli i sprawiedliwość Twą dla prawych sercem.
Tys5	(36:11) Zachowaj łaskę Twą dla tych, co Ciebie znają, i sprawiedliwość Twą dla ludzi prawego serca!
Bryt	(36:11) Zachowaj łaskę swoją tym, którzy cię znają, A sprawiedliwość swoją tym, którzy są prawego serca!
Pozn	(36:11) Racz nadal okazywać łaskę Twym czcicielom i sprawiedliwość Twoją - ludziom prawego serca.
WarPra	(36:11) Ześlij swoją łaskę tym, co Cię uznają, a sprawiedliwy bądź dla ludzi serca czystego!
STB	(36:11) Rozciągnij Twoją łaskę nad tymi, co Cię poznali; a Twoją sprawiedliwość na prawych sercem.
EIB	(36:11) Okaż swoją łaskę tym, którzy Ciebie znają, I swoją sprawiedliwość ludziom prawego serca.

Ps 36,11

PsFlor	(35:12) Nie przychodzi mi noga pychy a ręka grzesznego nie ruszaj mie.
PsPul	(35:12) Nie przychodzi mi noga pychy a ręka grzesznego nie ruszaj mie.
Wuj1923	(36:12) Niech mię nie nadchodzi noga pychy: a ręka grzesznego niech mię nie porusza.
Gda1881	(36:12) Niech nie następuje na mię noga pysznych, a ręka niepobożnych niech mię nie uwodzi.
Gda2017	Niech nie następuje na mnie noga pyszałka, niech nie wygania mnie ręka niegodziwego.
PsBycz	(36:12) Niech-nie nachodzi-mię noga dumnego; a,-ręka bezbożnych, niech-nie szamocze-mię.
Goet	(36:12) Niech noga pysznych mnie nie dosięgnie, a ręka bezbożnych niech mnie nie przepędzi.
PsCylk	(36:12) Niech nie nastąpi na mnie noga pychy, a ręka bezbożnych niech mnie nie potrąca.
PsKrusz	(36:12) Niech nie nastąpi na mnie noga pysznych, a ręka bezbożnych niechaj nie dotknie mnie.
PsAszk	(36:12) Niechaj na mnie nie zajdzie stopa pyszalca a nie wydawaj mnie w rękę niegodziwych.
PsSzer	(36:12) Niech nie depcze mnie noga pyszałków, i niech nie wypędza mnie ręka bezbożnych!
Tys1	(35:12) Niech stopa pyszałka na mnie nie pada i ręka grzesznika niech mnie nie porusza.
Tys5	(36:12) Niech mnie nie dogoni stopa pyszałka i ręka grzesznika niech mnie nie płoszy!
Bryt	(36:12) Niech nie depcze mnie noga pyszałkówI niech nie wypędza mnie ręka bezbożnych!
Pozn	(36:12) Niech mnie nie dosięgnie stopa człowieka butnego, a ręka bezbożnego niech mnie nie wygania.
WarPra	(36:12) Oby ten, co się pyszni, nie zdeptał mnie stopą, a bezbożnik oby nie dosięgnął mnie ręką!
STB	(36:12) Niech nie nastąpi na mnie noga pychy, a ręka bezbożnych niech mnie nie potrąca.
EIB	(36:12) Niech mnie nie rozdepcze stopa ludzi pysznych I z miejsca na miejsce nie gna bezbożna ręka.

Ps 36,12

PsFlor	(35:13) Tamo upadli są, jiż czynią lichotę, wygnani są ani mogli stać.
PsPul	(35:13) Tamo potłukli sie, jiż czynią lichotę, wygnani są a nie mogli stać.
Wuj1923	(36:13) Tam upadli, którzy czynią nieprawość: wygnani są, ani się mogli ostać.
Gda1881	(36:13) Tam, gdzie upadli, którzy czynili nieprawość, porażeni są, i nie mogli powstać.
Gda2017	Oto tam upadli czyniący nieprawość, zostali powaleni i nie będą mogli powstać.
PsBycz	(36:13) Tamć upadli sprawcy złego; oni, do-upadku-wypchnięci-byli, że-nie zdołali-się podnieść.
Goet	(36:13) Tam upadli, którzy czynili przestępstwo; zostali obaleni i nie mogli powstać.
PsCylk	(36:13) Tam już padają złoczyńcy, porażeni i nie mogą powstać.
PsKrusz	(36:13) Tam upadli, gdzie czynili nieprawość, porażeni są i nie mogli powstać.
PsAszk	(36:13) Tam zaś padną ci, co czynią bezprawie, będą zepchnięci a nie zdołają się nigdy już podnieść!
PsSzer	(36:13) Tam upadli złoczyńcy, powaleni są i nie mogą powstać.
Tys1	(35:13) Oto runęli czyniący nieprawość: zostali obaleni i nie mogą powstać.
Tys5	(36:13) <Oto> czyniący nieprawość runęli, zostali powaleni i nie mogą powstać.
Bryt	(36:13) Oto tam upadli złoczyńcy, Zostali powaleni i nie mogą powstać.
Pozn	(36:13) Oto upadną złoczyńcy, porażeni, nie zdołają się już podnieść.
WarPra	(36:13) I oto giną wreszcie złoczyńcy, ugodzeni padną na ziemię i już nie powstaną.
STB	(36:13) Tam już padają złoczyńcy; porażeni są i nie mogą powstać.
EIB	(36:13) Oto upadli ci, którzy czynili bezprawie, Zostali powaleni i powstać już nie mogą.

Psalm 37

Ps 37,1

PsFlor	(36:1) Nie chciej miłowan być we zło czyniących ani miłuj czyniące lichotę,
PsPul	(36:1) Nie chciej miłowan być miedzy strojącymi złość ani miłuj czyniące lichotę,
Wuj1923	Psalm samemu Dawidowi. Nie obruszaj się dla złośliwych: ani zajrzyj czyniącym nieprawość.
Gda1881	Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.
Gda2017	Psalm Dawida. Nie oburzaj się z powodu złoczyńców ani nie zazdrość czyniącym nieprawość.
PsBycz	Psalm Dawida. Nie oburzaj-się na-złośliwych; nie bądź-zazdrosnym ku czyniącym bezprawié.
Goet	Dawida. NIE wpadaj w gniew nad złoczyńcami; nie zazdrość czyniącym nieprawość!
PsCylk	Dawida psalm. - Nie obruszaj się na złoczyńców nie zajrzyj czyniącym nieprawość.
PsKrusz	(Psalm) Dawida. Alef. Nie obruszaj się dla grzeszników, ani czyniącym nieprawość zajrzyj,
PsAszk	(Psalm) Dawida. Nie rozpalaj się przeciw bezbożnikom, ani nie pałaj względem tych, co czynią bezprawie,
PsSzer	Dawidowy. Nie obruszaj się na złośników, nie bądź zawistny wobec złoczyńców!
Tys1	(36:1) Dawidowy. {Alef} Nie unoś się gniewem z powodu złoczyńców ani nie zazdrość czyniącym nieprawość;
Tys5	Dawidowy. {Alef} Nie unoś się gniewem z powodu złoczyńców ani nie zazdrość niesprawiedliwym,
Bryt	Dawidowy, Nie gniewaj się na niegodziwych Nie zazdrość tym, którzy czynią nieprawość.
Pozn	[Psalm] Dawida. Nie zapalaj się [gniewem] z powodu złoczyńców, nie zazdrość czyniącym nieprawość;
WarPra	Psalm Dawida. [Alef] Niech cię nie obchodzą ci, co źle czynią, niczego nie zazdrość bezbożnym.
STB	Psalm Dawida. Nie obruszaj się na złoczyńców i nie zazdrość tym, co czynią nieprawość.
EIB	Dawidowy. Nie unoś się gniewem na niegodziwych, Nie zazdrość czyniącym bezprawie.

Ps 37,2

PsFlor	(36:2) bo jako siano rychło zwiędną i jako kapusta zioł rychło spadną.
PsPul	(36:2) bo jako siano skoro zwiędną i jako odrośli zioł rychło spadną.
Wuj1923	Albowiem jako trawa prędko uwiędną: a jako liście ziela wnet opadną.
Gda1881	Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.
Gda2017	Jak trawa bowiem prędko zostaną podcięci i zwiędną jak świeża zieleń.
PsBycz	Bo, jak-trawa, wnet zkoszeni-będą, i,-jak-trawa zielona, zwiędną.
Goet	Bo jak trawa prędko uschną i jak zioła zielone powiędną.
PsCylk	Bo jak trawa wprędce będą podcięci, i jako chwast zielony powiędną.
PsKrusz	albowiem jako trawa prędko podcięci będą, jako liść zielony upadną.
PsAszk	Bo jako trawa rychło zżęci będą. a zwiędną jako zieleń pastewna,
PsSzer	Bo uwiędną rychło jak trawa i wyschną jak bujna zieleń.
Tys1	(36:2) bo prędko znikną jak siano i zwiędną jak trawa zielona.
Tys5	bo znikną tak prędko jak trawa i zwiędną jak świeża zieleń.
Bryt	Bo uschną szybko jak trawaI zwiędną jak zielona murawa.
Pozn	rychło bowiem uwiędną jak trawa i zmarnieją jak ziele.
WarPra	Zwiotczeją szybko – jak trawa, uwiędną – jak każda zieleń.
STB	Gdyż szybko będą ścięci jak trawa i powiędną jak zielony chwast.
EIB	Bo uschną tak szybko jak trawa, Zwiędną jak kępki świeżej zieleni.

Ps 37,3

PsFlor	(36:3) Pwaj w Gospodna a czyń dobrotę, a przebywaj na ziemi, i pastwion będziesz w bogacstwiech jego.
PsPul	(36:3) Pwaj w Bog a czyń dobrotę, bydli na ziemi, a pastwion będziesz w bogactwiech jego.
Wuj1923	Miéj nadzieję w Panu, a czyń dobrze: i mieszkaj na ziemi, a będziesz się karmił jéj bogactwy.
Gda1881	Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.
Gda2017	Ufaj PANU i czyń dobrze; będziesz mieszkał na ziemi i na pewno będziesz nakarmiony.
PsBycz	Ufaj w-Panu, i czyń dobrze; zamieszkuj ziemię, karm-się rzetelnością;
Goet	Ufaj Panu i czyń dobrze; mieszkaj w kraju i postępuj wiernie.
PsCylk	Zaufaj Bogu i czyń dobrze, żyj w kraju i pielęgnuj prawdę.
PsKrusz	Beth. Ufaj Panu i czyń dobrze, zamieszkuj ziemię i strzeż prawdy.
PsAszk	Miej ufność w Jehowie i czyń dobrze, trzymaj się ziemi a prawda niechaj będzie wierną twą paszą.
PsSzer	Zaufaj Panu i czyń dobrze, żyj w kraju i dbaj o wierność!
Tys1	(36:3) {Bet} Miej ufność w Panu i czyń, co dobre, byś mieszkał na ziemi i żył bezpiecznie.
Tys5	{Bet} Miej ufność w Panu i postępuj dobrze, mieszkaj na ziemi i dochowuj wierności.
Bryt	Zaufaj Panu i czyń dobrze, Mieszkaj w kraju i dbaj o wierność!
Pozn	Złóż nadzieję w Jahwe i czyń, co dobre, a będziesz mieszkał w kraju i żył bezpiecznie.
WarPra	[Bet] Panu zaufaj i czyń tylko dobro, ziemię tę uczyń swym domem i ciesz się pokojem!
STB	Zaufaj WIEKUISTEMU i czyń właściwie; żyj w kraju oraz pielęgnuj prawdę.
EIB	Zaufaj PANU i postępuj dobrze, Mieszkaj w swej ziemi i dbaj o wierność!

Ps 37,4

PsFlor	(36:4) Kochaj sie w Bodze, a da-ć prośby sierca twojego.
PsPul	(36:4) Kochaj sie w Bodze, a da-ć prośby sierca twego.
Wuj1923	Kochaj się w Panu, i da tobie prośby serca twego.
Gda1881	Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,
Gda2017	Rozkoszuj się PANEM, a on spełni pragnienia twego serca.
PsBycz	Oraz-pój-się-rozkoszą, w Panu; a-On-zadość-uczyni ci, żądaniom serca-twojego.
Goet	Rozkoszuj się Panem; a da ci prośby serca twego.
PsCylk	I napawaj się Bogiem, a spełni życzenia serca twojego.
PsKrusz	Kochaj się w Panu, a spełni ci prośby serca twego.
PsAszk	I miej rozkosz Twą w Jehowie a da ci On to, czego serce twe pragnie.
PsSzer	I kochaj się w Panu, a spełni życzenia serca Twego!
Tys1	(36:4) Raduj się w Panu, a On da tobie, czego żąda twe serce.
Tys5	Raduj się w Panu, a On spełni pragnienia twego serca.
Bryt	Rozkoszuj się Panem, A da ci, czego życzy sobie serce twoje!
Pozn	Niech Jahwe będzie twą rozkoszą, a użyczy ci [wszystkiego], czego serce twoje pragnie.
WarPra	I tylko w Panu szukaj szczęścia, a On wypełni Twego serca pragnienia.
STB	Napawaj się WIEKUISTYM, a spełni życzenia twojego serca.
EIB	Rozkoszuj się PANEM, A spełni pragnienia twego serca.

Ps 37,5

PsFlor	(36:5) Zjaw Gospodnu drogę twoję a pwaj weń, a onci uczyni.
PsPul	(36:5) Zjawiaj Gospodnu drogi twoje a pwaj weń, a onci uczyni.
Wuj1923	Objaw Panu drogę twoję, a miéj nadzieję w nim: a on uczyni.
Gda1881	Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;
Gda2017	Powierz PANU swoją drogę i zaufaj mu, a on wszystko wykona;
PsBycz	Zdaj, na Pana, drogę-twoję, i ubezpiecz-się w-Nim, a-On przypilnuje.
Goet	Poruczaj Panu drogę swoją i ufaj Mu, a On będzie działał.
PsCylk	Porucz Bogu drogę twoję, i polegaj na Nim, a on dokona.
PsKrusz	Gimel. Okaż Panu drogę swą, ufaj Mu, a On uczyni.
PsAszk	Zdaj drogę twą na Jehowę i polegaj na Nim, a On dokona.
PsSzer	Porucz Panu swój los i zaufaj Mu, a On wszystko dobrze uczyni!
Tys1	(36:5) {Gimel} Powierz Panu twą drogę, Jemu zaufaj, On sam będzie działał.
Tys5	{Gimel} Powierz Panu swoją drogę i zaufaj Mu: On sam będzie działał
Bryt	Powierz Panu drogę swoją, Zaufaj mu, a On wszystko dobrze uczyni.
Pozn	Zawierz Jahwe swoje losy i zaufaj Mu, a On sam będzie działał.
WarPra	[Gimel] Zdaj się na Pana w swej drodze, Jemu zaufaj, a On reszty dokona.
STB	Powierz BOGU twą drogę oraz na Nim polegaj, a On wszystko dokona.
EIB	Powierz PANU swoją drogę, Zaufaj Mu, a On podejmie działanie.

Ps 37,6

PsFlor	(36:6a) I wywiedzie jako światłość prawdę twoję a sąd twoj jako południe;
PsPul	(36:6a) I wywiedzie jako światłość sprawiedlność twoję a sąd twoj jako południe;
Wuj1923	I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję: a sąd twój jako południe.
Gda1881	I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.
Gda2017	I wyniesie twoją sprawiedliwość jak światłość, a twoją prawość jak południe.
PsBycz	Że-wyprowadzi, jak-światło, sprawiedliwość-twę; a,-należytość-twoję, jako-południé.
Goet	I wyprowadzi sprawiedliwość twoją jako światło i prawo twoje jako południe.
PsCylk	I wywiedzie jak światło sprawiedliwość Twoję, a prawo Twoje jak jasne południe.
PsKrusz	I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoją, a sąd twój jako południe.
PsAszk	I wywiedzie jako światło dzienne twą słuszną sprawę a sąd twój, jako słońce w południe.
PsSzer	I wywiedzie sprawiedliwość twoją jak światło, a prawo twoje jak jasne południe.
Tys1	(36:6) I sprawi, że twoja sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, a prawo twoje — jakby południe. Uspokój się w Panu
Tys5	i sprawi, że twoja sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, a prawość twoja - jak południe.
Bryt	Wyniesie jak światło sprawiedliwość twoją, A prawo twoje jak słońce w południe.
Pozn	On sprawi, że sprawiedliwość twoja zajaśnieje jak światło, a prawo twoje - jak blask południa.
WarPra	I uczyni, że sprawiedliwością zajaśniejesz jak światłem, a prawo twe będzie jak jasność południa.
STB	Wyprowadzi jak światło twoją sprawiedliwość, a Twoje prawo jak jasne południe.
EIB	Sprawi, że twoja sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, Twa prawość zajaśnieje jak słońce w południe.

Ps 37,7

PsFlor	(36:6b) poddaj sie Bogu i prosi jego. (36:7) Nie bądź miłowan w tem, jenże prześpieje na drodze swojej, w człowiece, jenże czyni krzywdy.
PsPul	(36:6b) poddaj sie Bogu i prosi jego. (36:7) Nie bądź miłowan w tem, jenże prześpieje na swojej drodze, w człowiecze, jenże czyni krzywdy.
Wuj1923	Bądź poddany Panu, a módl się mu: nie obruszaj się dla tego, któremu się szczęści na drodze jego: dla człowieka czyniącego niesprawiedliwości.
Gda1881	Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.
Gda2017	Poddaj się PANU i oczekuj go; nie oburzaj się na tego, komu powodzi się w drodze, na człowieka, który spełnia swe złe zamiary.
PsBycz	W-milczeniu-czekaj na-Pana, i-cierpliwie-oczekiwaj Go; nie oburzaj-się na-pomyślnie-działającego postępowaniem-swojém, na-człowieka, nabywającego przebiegłościami.
Goet	Spokojnie ufaj Panu i ufnie oczekuj na Niego; nie wpadaj w gniew nad tym, komu się udaje droga jego, nad mężem, który wykonuje złe zamysły.
PsCylk	Poddaj się Bogu i wyczekuj go, nie zazdrość temu, któremu się powodzi, człowiekowi, który spełnił zamiary.
PsKrusz	Daleth. Bądź poddany Panu i proś Go, nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści na jego drodze - na człowieka wypełniającego pomysły.
PsAszk	W milczeniu ukorz się przed Jehową i wyczekuj Go z drżeniem, nie przejmuj się zbytnio tym, któremu się wiedzie szczęśliwie, mężem, co czyni przewrotność.
PsSzer	Poddaj się Panu i oczekuj Go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści, na człowieka, który knuje złe zamiary!
Tys1	(36:7) {Dalet} i Jemu zaufaj. Nie oburzaj się na tego, komu w drodze się szczęści, na człowieka zło knującego.
Tys5	{Dalet} Upokórz się przed Panem i Jemu zaufaj! Nie oburzaj się na tego, komu się szczęści w drodze, na człowieka, co obmyśla zasadzki.
Bryt	Zdaj się w milczeniu na Pana i złóż w nim nadzieję. Nie gniewaj się na tego, któremu się szczęści, Na człowieka, który knuje złe zamiary!
Pozn	W milczeniu trwaj przed Jahwe i miej ufność w Nim; nie obruszaj się na tego, komu się szczęści, ani na człowieka knującego złe zamysły.
WarPra	[Dalet] Ukórz się przed Panem i Jemu się powierz. Przestań się niepokoić szczęściem drugiego, niech cię nie obchodzą knowania złoczyńcy.
STB	Poddaj się WIEKUISTEMU i Go wyczekuj; nie zazdrość temu, któremu się powodzi; człowiekowi, który spełnił zamiary.
EIB	Wycisz się przed Panem, oczekuj Go cierpliwie, Nie złość się na tego, któremu się udaje, Na człowieka, który przeprowadza swoje niecne plany.

Ps 37,8

PsFlor	(36:8) Zostań od gniewa i opuści rosierdzie, nie miłuj, aby zło płodził.
PsPul	(36:8) Przestań od gniewa i opuści rosierdzie, nie miłuj, by zło czynił.
Wuj1923	Przestań gniewu a opuść zapalczywość: nie obruszaj się, abyś miał źle czynić.
Gda1881	Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.
Gda2017	Zaprzestań gniewu i zaniechaj zapalczywości; nie zapalaj się gniewem do czynienia zła.
PsBycz	Hamuj-się od-gniéwu, i zaniechaj uniesienia; nie rozdraźniaj-się, niemniéj, do-wyrządzenia-złego.
Goet	Zaprzestań gniewu i zaniechaj zapalczywości; nie wpadaj w gniew! To prowadzi tylko do zła.
PsCylk	Zaniechaj gniewu, i porzuć zapalczywość, nie obruszaj się, bo to jedynie do złego.
PsKrusz	He. Porzuć gniew i opuść nienawiść, nie wpadaj w gniew, jakoby dla czynienia źle.
PsAszk	Zaniechaj gniewu a porzuć zapalczywość, nie współ ubiegaj się jeno w złoczynie.
PsSzer	Zaprzestań gniewu, i zaniechaj zapalczywości! Nie gniewaj się, gdyż to wiedzie tylko do złego!
Tys1	(36:8) {He} Zaprzestań gniewu i porzuć zapalczywość; nie oburzaj się, byś źle nie postąpił.
Tys5	Zaprzestań gniewu i porzuć zapalczywość; nie oburzaj się: to wiedzie tylko ku złemu.
Bryt	Zaprzestań gniewu i zaniechaj zapalczywości! Nie gniewaj się, gdyż to wiedzie do złego...
Pozn	Zaniechaj gniewu i porzuć zapalczywość, nie oburzaj się, bo to prowadzi tylko do złego.
WarPra	[He] Nie poddawaj się złości, nie bądź zapalczywy i nie unoś się gniewem – to zła unikniesz.
STB	Zaniechaj gniewu i porzuć zapalczywość; nie obruszaj się, bo to prowadzi do złego.
EIB	Odstąp od gniewu, porzuć zapalczywość! Przestań się złościć! To prowadzi do zła.

Ps 37,9

PsFlor	(36:9) Bo jiż zło płodzą, wypędzeni będą, ale cirzpiący Gospodna, ci przebywać będą na ziemi.
PsPul	(36:9) Bo jiż zło płodzą, wygnani będą, ale cirpiący Gospodna, ci przebywać będą na ziemi.
Wuj1923	Albowiem którzy źle czynią, będą wykorzenieni: lecz znoszący Pana, ci odziedziczą ziemię.
Gda1881	Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.
Gda2017	Złoczyńcy bowiem będą wytępieni, a ci, którzy oczekują PANA, odziedziczą ziemię.
PsBycz	Bo, złośliwi, wytępieni-będą; ale, oczekujący Pana, oni odziedziczą ziemię.
Goet	Albowiem złoczyńcy będą wytępieni; lecz ci, co mają nadzieję w Panu, będą posiadali ziemię!
PsCylk	Albowiem złoczyńcy zatraceni będą, a ufający Bogu, oni odziedziczą ziemię.
PsKrusz	Albowiem źli będą wycięci, a oczekujący Pana, oto odziedziczą ziemię.
PsAszk	Bo wyplenieni będą niegodziwcy a ci, co z nadzieją w sercu wyglądają Jehowy odziedziczą kraj.
PsSzer	Bo złośnicy będą wytępieni, ale ci, którzy oczekują Pana, odziedziczą ziemię.
Tys1	(36:9) Złoczyńcy bowiem wyginą, a ufający Panu posiądą ziemię.
Tys5	Złoczyńcy bowiem wyginą, a ufający Panu posiądą ziemię.
Bryt	Bo niegodziwcy będą wytępieni, Ci zaś, którzy pokładają nadzieję w Panu, odziedziczą ziemię.
Pozn	Złoczyńcy bowiem będą wygubieni, lecz ci, którzy ufność w Jahwe położyli, posiądą ziemię.
WarPra	Wszyscy złoczyńcy będą wytraceni, posiądą zaś ziemię ufający Panu.
STB	Bowiem złoczyńcy będą zatraceni; a ci, co ufają WIEKUISTEMU odziedziczą ziemię.
EIB	Niegodziwi i tak zostaną wytępieni, Ci zaś, którzy oczekują PANA, odziedziczą ziemię.

Ps 37,10

PsFlor	(36:10) I jeszcze malutko, eż nie będzie grzesznik, i szukać będziesz miasta jego, a nie najdziesz.
PsPul	(36:10) I jeszcze mało, iż nie będzie grzesznik, i szukać będziesz miasta jego, a nie najdziesz go.
Wuj1923	I jeszcze mało, ażci nie będzie złośnika: i będziesz szukał miejsca jego, a nie najdziesz.
Gda1881	Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.
Gda2017	Jeszcze chwila, a nie będzie niegodziwego; spojrzysz na jego miejsce, a już go nie będzie.
PsBycz	Zatem,-jeszcze trochę, a-nie-będzie bezbożnego; gdy-uważysz na miejscé-jego, a-już-nie-będzie-go.
Goet	I tylko jeszcze chwilka, a bezbożnika nie będzie; i jeżeli oglądać się będziesz za miejscem jego, to już go niema.
PsCylk	A jeszcze chwila, a nie będzie niegodziwego; spojrzysz na miejsce jego, a nie masz go.
PsKrusz	Waw. I jeszcze chwila, a nie będzie grzesznika, i będziesz szukał miejsca jego, a nie znajdziesz go.
PsAszk	I niewiele już, a niemasz nikczemnego a ty na jego miejscu się przyglądasz, a niemasz go.
PsSzer	Jeszcze chwilka, a nie będzie bezbożnego; spojrzysz na miejsce jego, już go tam nie będzie.
Tys1	(36:10) {Waw} I jeszcze chwila, a niezbożnego nie stanie, spojrzysz na jego miejsce, a już go nie będzie.
Tys5	{Waw} Jeszcze chwila, a nie będzie przestępcy; spojrzysz na jego miejsce, a już go nie będzie.
Bryt	Jeszcze trochę, a nie będzie bezbożnego; Spojrzysz na miejsce jego, a już go nie będzie.
Pozn	Jeszcze chwila, a nie będzie złoczyńcy; spojrzysz na miejsce, gdzie przebywał, a już go nie będzie.
WarPra	[Waw] Już niedługo zniknie bezbożnik, dopiero co patrzyłeś gdzie był, a już go nie ma.
STB	Jeszcze chwila, a nie będzie niegodziwego; spojrzysz na jego miejsce, a go nie ma.
EIB	Jeszcze tylko chwila i przepadnie bezbożny; Spojrzysz na jego miejsce - a tam go już nie będzie.

Ps 37,11

PsFlor	(36:11) Ale śmierni będą dziedzicmi ziemie i kochać sie będą w mnożstwie pokoja.
PsPul	(36:11) Ale śmierni będą bydlić na ziemi i kochać sie będą w mnostwie pokoja.
Wuj1923	Ale ciszy odziedziczą ziemię, i kochać się będą w wielkości pokoju.
Gda1881	Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.
Gda2017	Lecz pokorni odziedziczą ziemię i będą się rozkoszować obfitością pokoju.
PsBycz	Atoli-strapieni odziedziczą ziemię, i-będą-cieszyli-się, w wielkości pokoju.
Goet	Ale pokorni posiadać będą ziemię i pełnią pomyślności rozkoszować się będą.
PsCylk	Ale pokorni posiędą ziemię i napawać się będą pełnią pokoju.
PsKrusz	Ale łagodni odziedziczą ziemię i będą zażywali wielkiego pokoju.
PsAszk	Zaś korni odziedziczą kraj i rozkoszować się będą pełnią pokoju.
PsSzer	Lecz cisi posiądą ziemię i rozkoszować się będą pełnią pokoju.
Tys1	(36:11) Łagodni za to posiądą ziemię i będą się rozkoszować wielkim pokojem.
Tys5	Natomiast pokorni posiądą ziemię i będą się rozkoszować pełnym pokojem.
Bryt	Lecz pokorni odziedziczą ziemię I rozkoszować się będą obfitym pokojem.
Pozn	Pokorni natomiast posiądą ziemię i radować się będą pełnią pokoju.
WarPra	A cisi posiądą ziemię i będą się cieszyć pokojem.
STB	Lecz pokorni posiądą ziemię oraz będą się napawać pełnią pokoju.
EIB	Pokorni natomiast odziedziczą ziemię I będą rozkoszować się głębokim pokojem.

Ps 37,12

PsFlor	(36:12) Chować będzie grzeszny prawego i skrżytać będzie nań zęby swymi.
PsPul	(36:12) Strzec będzie grzeszny prawego i skrżytać będzie nań zęby swymi.
Wuj1923	Będzie podstrzegał złośnik sprawiedliwego: i będzie nań zgrzytał zęboma swemi.
Gda1881	Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.
Gda2017	Niegodziwy knuje przeciwko sprawiedliwemu i zgrzyta na niego zębami.
PsBycz	Knując-zgubę, bezbożny, sprawiedliwemu, i-zgrzytając nad-nim, zębami-swojemi.
Goet	Bezbożny knuje zło przeciwko sprawiedliwemu i zgrzyta, na niego zębami swemi;
PsCylk	Knuje niegodziwy przeciw sprawiedliwemu i ostrzy nań zęby swoje.
PsKrusz	Zain. Zdradliwie myśli bezbożny o sprawiedliwym i zgrzyta nań zębami swemi.
PsAszk	Niegodziwiec knuje przeciw sprawiedliwemu i zgrzyta nad nim zębami.
PsSzer	Bezbożny źle myśli o sprawiedliwym i zgrzyta na niego zębami.
Tys1	(36:12) {Zain} Przeciw sprawiedliwemu zło knuje niezbożny i zgrzyta na niego zębami.
Tys5	{Zain} Przeciw sprawiedliwemu zło knuje występny i zgrzyta na niego zębami.
Bryt	Bezbożny źle myśli o sprawiedliwymI zgrzyta na niego zębami.
Pozn	Bezbożny knuje przeciwko sprawiedliwemu i zgrzyta na niego zębami;
WarPra	[Zain] Bezbożnik czyha na prawego i zgrzyta na niego zębami.
STB	Niegodziwy knuje przeciw sprawiedliwemu, ostrzy na niego swoje zęby.
EIB	Bezbożny knuje zło przeciw sprawiedliwemu, Zgrzyta na niego zębami.

Ps 37,13

PsFlor	(36:13) Ale Gospodzin naśmiewać sie będzie jemu, bo przeźrzał, iże przydą dniowie jego.
PsPul	(36:13) Ale Gospodzin naśmiewać sie będzie jemu, bo patrzy, by przyszedł dzień jego.
Wuj1923	Ale Pan będzie się śmiał z niego; albowiem upatruje, że przyjdzie dzień jego.
Gda1881	Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.
Gda2017	Lecz Pan śmieje się z niego, bo widzi, że nadchodzi jego dzień.
PsBycz	Ale Pan, śmieje-się z-niego; bo widzi, że nadchodzi dzień-jego.
Goet	Ale Pan śmieje się z niego, gdyż widzi, że nadchodzi dzień jego.
PsCylk	Pan urąga mu, bo widzi że nadchodzi dzień jego.
PsKrusz	Pan śmieje się z niego, albowiem widzi, że przychodzi dzień jego.
PsAszk	Pan się zeń śmieje, bo wszak widzi, że nadejdzie jego dzień.
PsSzer	Ale Pan śmieje się z niego, bo widzi, że nadchodzi dzień jego.
Tys1	(36:13) Pan z niego się śmieje, bo widzi, że dzień jego nadchodzi.
Tys5	Pan śmieje się z niego, bo widzi, że jego dzień nadchodzi.
Bryt	Ale Pan śmieje się z niego, Bo widzi, że nadchodzi dzień jego.
Pozn	Pan śmieje się z niego, bo widzi, że dzień jego się przybliża.
WarPra	Patrzy nań Pan z politowaniem, bo już widzi, że grozi mu koniec.
STB	Ale WIEKUISTY mu urąga, bo widzi, że Jego dzień nadchodzi.
EIB	Pan jednak śmieje się z niego, On widzi, że nadchodzi jego kres.

Ps 37,14

PsFlor	(36:14) Miecz wyjęli są grzeszni, nawiedli łęczyszcze swoje, (36:15) abychą zdradzili ubogiego i nieimającego, bychą umęczyli imające prawa sierca.
PsPul	(36:14) Miecz wyjęli grzesznicy, łęczyszcze naciągnęli swoje, (36:15) aby zdradzili ubogiego i stradnego, aby zabili prawe siercem.
Wuj1923	Miecza dobyli grzesznicy, naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego i niedostatecznego, aby pozamordowali ludzie prawego serca.
Gda1881	Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;
Gda2017	Niegodziwi dobyli miecz i napinają swój łuk, aby powalić ubogiego i potrzebującego, aby zgładzić tych, którzy idą prawą drogą;
PsBycz	Miecza dobywają bezbożni, i-naciągają łuk-swój do-powalenia biédaka, i-ubogiego; do-zabicia prawych w postępowaniu.
Goet	Bezbożni dobyli miecza swego i naciągnęli swój łuk, aby obalić nędznego i ubogiego, aby wymordować tych, którzy chodzą prawą drogą.
PsCylk	Miecza dobyli niegodziwcy, naciągnęli łuk swój, by porazić biednego i uciśnionego, by wytracić postępujących prostą drogą.
PsKrusz	Cheth. Miecza dobyli bezbożni i łuk swój naciągnęli, aby zabić opuszczonego i ubogiego, aby pomordować tych, co trzymają się prostej drogi.
PsAszk	Dobywają niegodziwi miecza, rychtują swój łuk, by powalić nieszczęśliwego i biednego, aby zabić jako ofiarę tych, co prostą kroczą drogą.
PsSzer	Bezbożni dobyli miecza i napinają łuk, aby powalić ubogich i biednych, aby wymordować ludzi prawych.
Tys1	(36:14) {Chet} Niezbożni dobywają miecza, łuk swój napinają, by powalić biedaka i nieszczęśliwego, by zabić tych, co kroczą prostą drogą.
Tys5	{Chet} Występni dobywają miecza, łuk swój napinają, by powalić biedaka i nieszczęśliwego, by zabić tych, których droga jest prosta.
Bryt	Bezbożni dobyli miecza i napinają łuk swój, Aby powalić ubogich i biednych, Aby wymordować tych, którzy idą drogą prawą,
Pozn	Bezbożni dobywają miecza i napinają łuk, by porazić pokornych i ubogich, by wymordować tych, którzy kroczą prostą drogą.
WarPra	[Chet] Ale niegodziwiec za miecz chwyta i łuk napina, by rzucić się na uciśnionych i biednych, by zgładzić tych, co idą prostą drogą.
STB	Niegodziwcy dobyli miecza, naciągnęli swój łuk, by porazić żebrzącego i uciśnionego, aby wytracić tych, co chodzą prostą drogą.
EIB	Bezbożni dobyli miecza, napięli swój łuk, Gotowi są powalić ubogich oraz biednych, Wymordować postępujących uczciwie,

Ps 37,15

PsFlor	(36:16) Miecz jich wnidź w sierca jich a łęczyszcze jich złomiono bądź.
PsPul	(36:16) Miecz jich wnidź w sierca jich a łęczyszcze jich złomiono bądź.
Wuj1923	Miecz ich niech wnidzie w serca ich: a łuk ich niech się złamie.
Gda1881	Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.
Gda2017	Lecz ich miecz przeszyje ich własne serca, a ich łuki będą złamane.
PsBycz	Miecz-ich wnidzie we-własné-sercé-ich; a,-łuki-ich, połamane-będą.
Goet	Miecz ich przeniknie własne ich serce, a łuki ich będą połamane.
PsCylk	Miecz ich przebije ich serce, a łuki ich połamane będą.
PsKrusz	Miecz ich wejdzie w serca ich, a łuk ich zostanie połamany.
PsAszk	Miecz ich we własne ich spadnie serca a łuki ich będą strzaskane.
PsSzer	Lecz miecz ich wbije się w ich własne serce, a łuki ich będą strzaskane.
Tys1	(36:15) Ich miecz przeszyje własne ich serca, a łuki ich będą złamane.
Tys5	Ich miecz przeszyje własne ich serca, a ich łuki zostaną złamane.
Bryt	Lecz miecz ich wbije się w ich własne serca, A łuki ich będą połamane.
Pozn	Ale miecz przeszyje własne ich serca, a łuki ich będą połamane.
WarPra	Jednakże miecz ugodzi go we własne serce i jego łuk zostanie połamany.
STB	Lecz ich miecz przebije ich serce, zaś ich łuki będą połamane.
EIB	Ale ten miecz przeszyje ich własne serca, Ich własne łuki zostaną złamane.

Ps 37,16

PsFlor	(36:17) Lepiej jest malutko prawemu nad grzesznych bogacstw wiela.
PsPul	(36:17) Lepiej jest mało prawemu nad bogatctwa grzesznych wiela.
Wuj1923	Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niźli wielkie bogactwo grzesznych.
Gda1881	Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;
Gda2017	Lepsza jest odrobina, którą ma sprawiedliwy, niż wielkie bogactwa wielu niegodziwych;
PsBycz	Lepszą drobnostka od-sprawiedliwego, niż-obfitość bezbożnych wielu.
Goet	To trochę, co ma sprawiedliwy, lepsze jest niż obfitość wielu bezbożnych.
PsCylk	Lepiéj z małem sprawiedliwemu, niż w dostatku niegodziwcom wielu.
PsKrusz	Teth. Lepsza jest cząstka sprawiedliwego, aniżeli bogactwo wielu bezbożnych.
PsAszk	Lepsze coś niecoś prawemu, niżli szumny majątek wielu niegodziwców.
PsSzer	Lepsza jest odrobina u sprawiedliwego, niż wiele dostatków u bezbożnych.
Tys1	(36:16) {Tet} Lepsza jest odrobina, którą ma sprawiedliwy, niż wszelkie bogactwo niezbożnych;
Tys5	{Tet} Lepsza jest odrobina, którą ma sprawiedliwy, niż wielkie bogactwo występnych,
Bryt	Lepsza jest odrobina u sprawiedliwegoNiż mnóstwo dostatków u bezbożnych.
Pozn	Lepszy jest skromny dobytek sprawiedliwego niż wielkie bogactwo bezbożnych;
WarPra	[Tet] Lepsze jest ubóstwo sprawiedliwego niż wielkie bogactwa bezbożnych.
STB	Lepiej z małym sprawiedliwemu, niż wielu niegodziwcom w dostatku.
EIB	Lepsza odrobina u sprawiedliwego Niż obfitość u wielu bezbożnych.

Ps 37,17

PsFlor	(36:18) Bo ramiona grzesznych starta będą, ale prawe poćwierdza Gospodzin.
PsPul	(36:18) Bo ramiona grzesznych starta będą, a prawe poćwierdza Gospodzin.
Wuj1923	Albowiem ramiona grzeszników połamią się, a sprawiedliwe Pan potwierdza.
Gda1881	Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.
Gda2017	Ramiona bowiem niegodziwych będą połamane, ale sprawiedliwych PAN podtrzymuje.
PsBycz	Bo ramiona bezbożnych, będą złamane; ale, podpiérającym sprawiedliwych, Pan.
Goet	Albowiem ramiona bezbożnych będą złamane; ale sprawiedliwych wspiera Pan.
PsCylk	Albowiem ramiona niegodziwców połamane będą, a wesprze sprawiedliwych Bóg.
PsKrusz	Albowiem ramiona bezbożnych będą połamane, a sprawiedliwych Pan podtrzyma.
PsAszk	Bo złamane będą ramiona niegodziwych a wspomożycielem sprawiedliwych jest Jehowa.
PsSzer	Bo ramiona bezbożnych będą połamane, ale sprawiedliwych Pan podeprze.
Tys1	(36:17) bo ramiona niezbożnych będą połamane, a sprawiedliwych Pan podtrzymuje.
Tys5	bo ramiona występnych będą połamane, a sprawiedliwych Pan podtrzymuje.
Bryt	Bo ramiona bezbożnych będą połamane, Ale sprawiedliwych Pan podeprze.
Pozn	bo ramiona bezbożnych zostaną skruszone, a sprawiedliwych wesprze Jahwe.
WarPra	Zostaną bowiem skruszone ramiona bezbożnych, sprawiedliwym zaś Pan przyjdzie z pomocą.
STB	Ponieważ ramiona niegodziwców zostaną połamane, a sprawiedliwych wesprze WIEKUISTY.
EIB	Bo możliwości bezbożnych będą ukrócone, PAN natomiast wesprze sprawiedliwych.

Ps 37,18

PsFlor	(36:19) Znaje Gospodzin drogę niepokalanych a dziedzina jich na wieki będzie.
PsPul	(36:19) Wie Gospodzin drogi niewinnych a dziedzina jich na wieki będzie.
Wuj1923	Zna Pan dni niepokalanych: a dziedzictwo ich na wieki będzie.
Gda1881	Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.
Gda2017	PAN zna dni nienagannych, ich dziedzictwo będzie trwać na wieki.
PsBycz	Znającym Pan, dni nieskażonych; więc-dziedzictwo-ich, wiekuistém będzie.
Goet	Pan zna dni nienagannych, i dziedzictwo ich trwać będzie na wieki.
PsCylk	Zna Bóg losy nieskazitelnych, a dziedzictwo ich wieczne będzie.
PsKrusz	Jod. Zna Pan dni niewinnych, a dziedzictwo ich na wieki przetrwa.
PsAszk	Zna Jehowa dni ludzi prostych a dziedzictwo ich będzie na wieczność.
PsSzer	Zna Pan dni pobożnych, przeto dziedzictwo ich przetrwa na wieki.
Tys1	(36:18) {Jod} Pan ma staranie o życie prawych, a ich dziedzictwo trwać będzie na wieki.
Tys5	{Jod} Pan zna dni ludzi bez zarzutu, a ich dziedzictwo trwać będzie na wieki;
Bryt	Pan troszczy się o dni niewinnych, Przeto dziedzictwo ich trwać będzie na wieki.
Pozn	Jahwe troszczy się o życie ludzi prawych, dziedzictwo ich utrzyma się po wszystkie czasy.
WarPra	[Jod] Troszczy się Pan o dni sprawiedliwego, a jego dziedzictwo będzie trwać na wieki.
STB	BÓG zna losy nieskazitelnych, a ich dziedzictwo będzie wieczne.
EIB	PAN zatroszczy się o dni nienagannych, Ich dziedzictwo trwać będzie na wieki.

Ps 37,19

PsFlor	(36:20a) Nie będą osromoceni we zły czas i we dni głodne nasyceni będą.
PsPul	(36:20a) Nie będą osromoceni we złe czasy i w dni głodne nasyceni będą.
Wuj1923	Nie będą zawstydzeni we zły czas, i we dni głodu będą nasyceni.
Gda1881	Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;
Gda2017	W czasie nieszczęścia nie doznają wstydu, a w dniach głodu będą nasyceni.
PsBycz	Nie będą-zawiedzeni-w-nadziei, w-czasie nieszczęścia; owszem,-za-dni głodu, nasyceni-będą.
Goet	Nie będą zawstydzeni w zły czas, lecz będą mieli pod dostatkiem podczas klęski głodowej.
PsCylk	Nie zawstydzą się w złą godzinę, a w dni głodu będą nasyceni.
PsKrusz	Nie będą zawstydzeni w czasie złym, a za dni głodu nasyceni zostaną.
PsAszk	Nie będą zawstydzeni w czas nieszczęścia a w dniach głodu będą nasyceni,
PsSzer	Nie będą zawstydzeni w złym czasie, a w dniach głodu będą nasyceni.
Tys1	(36:19) W godzinie klęski nie zaznają wstydu, a we dni głodu będą nasyceni.
Tys5	w czasie klęski nie zaznają wstydu, a w dniach głodu będą syci.
Bryt	Nie będą zawstydzeni w złym czasie, A w dniach głodu będą nasyceni.
Pozn	W dzień nieszczęścia nie będą zawstydzeni, a w czas głodu będą nasyceni.
WarPra	Za dni ucisku nie dozna pohańbienia, a gdy głód nastanie, będzie nasycony.
STB	Nie zawstydzą się w złą godzinę, a w dni głodu będą nasyceni.
EIB	W trudnych czasach nie spotka ich wstyd, W dniach głodu będą nasyceni.

Ps 37,20

PsFlor	(36:20b) ❬Bo grzesznicy zaginą❭, (36:21) nieprzyjaciele zaprawdę boży, nagle gdy będą poczczeni i powyszeni, schodząc, jako dym schodzi.
PsPul	(36:20b) Bo grzesznicy zaginą, (36:21) ale nieprzyjaciele boży, nagle jako będą poćcieni i powyszszeni, zagin[aj]ąc jako dym ginie.
Wuj1923	Albowiem grzesznicy zaginą: a nieprzyjaciele Pańscy, skoro będą uczczeni i wyniesieni, ustawając, jako dym ustaną.
Gda1881	Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.
Gda2017	Niegodziwi zaś wyginą, a wrogowie PANA znikną jak tłuszcz barani, jak dym się rozwieją.
PsBycz	Lecz bezbożni zginą; a,-nieprzyjaciele Pana, jak droga-tłustość baranków, pożarci-będą; oni, z-dymem znikną.
Goet	Bowiem bezbożni poginą; wrogowie Pańscy przemijają jak przepych pastwisk, znikają jak dym.
PsCylk	Albowiem niegodziwcy zaginą, a wrogi Boga jak krasa łąk znikną, jako dym znikną.
PsKrusz	Kaf. Bezbożni zaś zginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jak obfitość pastwiska niszczeje, tak oni w dymie zniszczeją.
PsAszk	Bo niegodziwi wyginą a wrogowie Jehowy, jako najpyszniejsze łąki pójdą z dymem.
PsSzer	Zaiste, bezbożni wyginą, a nieprzyjaciele Pana są jak ogień w piecu, zniszczeją, pójdą z dymem.
Tys1	(36:20) {Kaf} Niezbożni natomiast poginą, wrogowie Pana jak krasa łąk zwiędną, jak dym się rozwieją.
Tys5	{Kaf} Występni natomiast wyginą; wrogowie Pana jak krasa łąk zwiędną, jak dym się rozwieją.
Bryt	Zaiste, bezbożni wyginą, A nieprzyjaciele Pana są jak ogień w piecu, zniszczeją, pójdą z dymem.
Pozn	Ale bezbożni zginą, wrogowie Jahwe przeminą jak łąk ozdoba, znikną jak dym.
WarPra	[Kaf] A niegodziwcy muszą zginąć, jak łąki zielone więdną, tak nikną wrogowie Pana, przeminą, jak dym ulecą.
STB	Bo niegodziwcy zaginą; wrogowie WIEKUISTEGO znikną jak piękno łąk, znikną jak dym.
EIB	Gdyż bezbożni wyginą, A wrogowie PANA jak trawa na pastwiskach pójdą z dymem.

Ps 37,21

PsFlor	(36:22) Zajmie grzeszny, a nie zapłaci, ale prawy smiłuje sie i odpłaci.
PsPul	(36:22) Zajem weźmie grzesznik, a nie zapłaci, a prawy czyni miłość i otpłaci.
Wuj1923	Będzie pożyczał grzesznik, a nie zapłaci: ale sprawiedliwy zmiłuje się i da.
Gda1881	Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.
Gda2017	Niegodziwy pożycza i nie zwraca, a sprawiedliwy lituje się i rozdaje.
PsBycz	Pożyczającym, bezbożny, a,-nie oddaje; niesprawiedliwy, litościw, i-dawający.
Goet	Bezbożny pożycza i nie zwraca; lecz sprawiedliwy jest miłosierny i daje.
PsCylk	Pożycza niegodziwy a nie płaci, a sprawiedliwy miłosierny jest i daje.
PsKrusz	Lamed. Pożycza bezbożny a nie płaci, a sprawiedliwy udziela i rozdaje.
PsAszk	Pożycza niegodziwy i nie płaci, zaś sprawiedliwy ma zmiłowanie i daje.
PsSzer	Bezbożny pożycza, a nie oddaje, lecz sprawiedliwy lituje się i rozdaje.
Tys1	(36:21) {Lamed} Niezbożny pożycza, ale nie zwraca, sprawiedliwy zaś litość ma i obdarza.
Tys5	{Lamed} Występny pożycza, ale nie zwraca, a sprawiedliwy lituje się i obdarza.
Bryt	Bezbożny pożycza i nie oddaje, Sprawiedliwy zaś lituje się i rozdaje.
Pozn	Człowiek zły pożycza i nie oddaje, sprawiedliwy zaś użycza i rozdaje.
WarPra	[Lamed] Bezbożnik pożyczy, ale nie odda, a sprawiedliwy wszystko rozdaje.
STB	Niegodziwy pożycza i nie płaci, a sprawiedliwy jest miłosierny i daje.
EIB	Bezbożny pożycza i nie oddaje, Sprawiedliwy zaś okazuje łaskę - i rozdaje.

Ps 37,22

PsFlor	(36:23) Bo błogosławiający jemu bydlić będą na ziemi, ale źle mołwiący jemu zaginą.
PsPul	(36:23) Bo błogosławiący ji bydlić będą na ziemi, ale ci, jiż klną ji, zaginą.
Wuj1923	Albowiem błogosławiący go odziedziczą ziemię: ale złorzeczący mu zaginą.
Gda1881	Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.
Gda2017	Błogosławieni przez PANA odziedziczą ziemię, a przeklęci przez niego zostaną wytępieni.
PsBycz	Zatém błogosławieni-Jego, odziedziczą ziemię; lecz-przeklęci-przez-Niego, wykorzenionymi-będą.
Goet	Bo błogosławieni przez Niego posiadać będą ziemię, ale przeklęci przez Niego będą wytępieni.
PsCylk	Bo błogosławieni Jego posiędą ziemię, a wyklęci Jego będą zatraceni.
PsKrusz	Oto, którzy błogosławią mu, odziedziczą ziemię; a którzy złorzeczą mu, będą wyrzuceni.
PsAszk	Gdyż błogosławieni Jego odziedziczą kraj, zaś przeklęci Jego będą wytraceni.
PsSzer	Bo ci, którym On błogosławi, posiądą ziemię, a ci, których On przeklnie, będą wytępieni.
Tys1	(36:22) Ci bowiem posiądą ziemię, którym Pan błogosławi, a których przeklnie, będą wyniszczeni.
Tys5	Błogosławieni przez Pana posiądą ziemię, przeklęci przez Niego zostaną wytraceni.
Bryt	Bo ci, którym On błogosławi, posiądą ziemię, A ci, których On przeklina, będą wytępieni.
Pozn	Bo ci, którym [Jahwe] błogosławi, posiądą ziemię, lecz ci, których przeklnie, będą wytraceni.
WarPra	Posiądą ziemię ci, którym Pan błogosławi, zginą zaś ci, na których rzuci przekleństwo.
STB	Jego błogosławieni posiądą ziemię, a Jego wyklęci będą zatraceni.
EIB	Tak! Ci, którym On błogosławi, odziedziczą ziemię, A ci, których przeklina, będą wytępieni.

Ps 37,23

PsFlor	(36:24) U Gospodna chod człowieczy sprawion będzie a drogę pokoja będzie chcieć.
PsPul	(36:24) Od Gospodna chod człowieczy sprawion będzie i drogi jego będzie chcieć.
Wuj1923	Przed Panem postępki człowiecze będą prostowane: i drogi jego zechce.
Gda1881	Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.
Gda2017	PAN kieruje krokami dobrego człowieka i jego droga mu się podoba.
PsBycz	Przez-Pana, kroki człowieka prawego, kierowanemi; bo-droga-jego, podoba-się.
Goet	Przez Pana będą utwierdzone kroki męża, gdy droga jego podoba Mu się.
PsCylk	Przez Boga kroki męża są kierowane, a drogę Jego upodobał sobie.
PsKrusz	Mem. Przez Pana kroki człowieka są prostowane, a droga jego podoba Mu się.
PsAszk	Dzięki Jehowie utwierdzają się kroki męża statecznego, gdy drogi Jego pożąda a zaś Bóg drogę jego pochwala.
PsSzer	Pan kieruje krokami męża, wspiera tego, który Mu się podoba.
Tys1	(36:23) {Mem} Pan umacnia kroki człowieka i w jego drodze ma upodobanie.
Tys5	{Mem} Pan umacnia kroki człowieka i w jego drodze ma upodobanie.
Bryt	Pan kieruje krokami męża, Wspiera tego, którego droga mu się podoba.
Pozn	Jahwe kieruje krokami człowieka, którego droga jest Mu miła;
WarPra	[Mem] Pan kieruje krokami człowieka i umacnia je, gdy kroczy on słuszną drogą.
STB	Kroki szlachetnego męża są kierowane przez Boga, bo upodobał sobie jego drogę.
EIB	PAN sprawia, że człowiek może iść pewnym krokiem, Cieszy się On jego drogą.

Ps 37,24

PsFlor	(36:25) Gdy upadnie, nie zarazi sie, bo Gospodzin podkłada swoję rękę.
PsPul	(36:25) Gdy sie potknie, ni zarazi sie, bo Gospodzin podpira swoją ręką.
Wuj1923	Gdy się powali, nie stłucze się; bo Pan podkłada rękę swoję.
Gda1881	Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.
Gda2017	Choćby upadł, nie zostanie całkowicie powalony, bo PAN podtrzymuje go swą ręką.
PsBycz	Jeżeli upadnie, nie będzie-odrzucon; bo Pan podpiérającym rękę-jego.
Goet	Gdy potknie się, nie upadnie, ponieważ Pan wspiera rękę jego.
PsCylk	Chociaż upadnie, nie runie, gdyż Bóg wspiera go.
PsKrusz	Gdy upadnie, nie będzie się chwiał, ponieważ Pan podtrzymuje rękę jego.
PsAszk	Choćby upadł, nie będzie powalony, gdyż Jehowa wspiera jego dłoń.
PsSzer	Jeśli upadnie, nie będzie powalony, gdyż Pan podtrzyma go ręką.
Tys1	(36:24) A choćby upadł, to nie będzie leżał, bo rękę jego Pan podtrzymuje.
Tys5	A choćby upadł, to nie będzie leżał, bo rękę jego Pan podtrzymuje.
Bryt	Choćby się potknął, nie przewróci się, Gdyż Pan podtrzyma go ręką swoją.
Pozn	a jeśli potknie się [ów człowiek], nie upadnie, bo Jahwe podtrzyma jego rękę.
WarPra	Nawet gdy się potknie ów człowiek, nie upadnie, gdyż Pan w porę go podtrzyma.
STB	Choć upadnie – nie będzie powalony, ponieważ BÓG go wspiera.
EIB	Gdy się potknie, nie zostanie porzucony, Pan bowiem podtrzyma jego rękę.

Ps 37,25

PsFlor	(36:26) Młod jeśm ❬był❭, a już jeśm sie zstarzał ani jeśm widział prawego odrzucona, ani siemię jego szukając chleba.
PsPul	(36:26) Młod jeśm był, a jużeśm sie zstarzał ani jeśm widział prawego odrzuconego, ni jego plemię prosząc chleba.
Wuj1923	Byłem młodym i zstarzałem się: a nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego szukającego chleba.
Gda1881	Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.
Gda2017	Byłem młody i jestem już stary, lecz nie widziałem sprawiedliwego, który by był opuszczony, ani żeby jego potomstwo żebrało o chleb.
PsBycz	Jam młodym był, jednak zestarzałem-się; alem-nie widział sprawiedliwego, opuszczonym, i-potomstwa-jego, proszącém chleba.
Goet	Byłem młodym i zestarzałem się, a nigdy nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani potomstwa jego żebrzącego chleba.
PsCylk	Młody byłem i zestarzałem się, a nie widziałem sprawiedliwego opuszczonym, ani potomstwa jego żebrzącego chleba.
PsKrusz	Nun. Byłem młodzieńcem i już zestarzałem się, a nigdy nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani jego potomstwa szukającego chleba.
PsAszk	I ja byłem młodym i ja też się już zestarzałem a nie widziałem istotnie sprawiedliwego, któryby był opuszczony a którego potomstwo łaknęłoby chleba.
PsSzer	Byłem młody i zestarzałem się, a nie widziałem sprawiedliwego, który by był opuszczony, ani potomków jego żebrzących chleba.
Tys1	(36:25) {Nun} Byłem dzieckiem i jestem już starcem, a nie widziałem sprawiedliwego w opuszczeniu, ani potomstwa jego, by o chleb żebrało.
Tys5	{Nun} Byłem dzieckiem i jestem już starcem, a nie widziałem sprawiedliwego w opuszczeniu ani potomstwa jego, by o chleb żebrało.
Bryt	Byłem młody i zestarzałem się, A nie widziałem, żeby sprawiedliwy był opuszczony, Ani potomków jego żebrzących chleba.
Pozn	Młody byłem i otom się zestarzał, a nigdy nie widziałem sprawiedliwego w opuszczeniu ani też dzieci jego żebrzących o chleb.
WarPra	[Nun] Byłem kiedyś młody i już się zestarzałem, lecz nigdy nie widziałem, by Pan sprawiedliwego opuszczał ani by kazał szukać chleba jego prawym potomkom.
STB	Byłem młodym i się zestarzałem, a nie widziałem sprawiedliwego – opuszczonym, ani jego potomstwa żebrzącego chleb.
EIB	Byłem młody i zestarzałem się, A nie widziałem, żeby sprawiedliwy pozostał opuszczony, Nie spotkałem jego potomków żebrzących o chleb.

Ps 37,26

PsFlor	(36:27) Wszego dnia smiłuje sie i pożycza a plemię jego w ❬b❭łogosławieniu będzie.
PsPul	(36:27) Całego dnia czyni miłość i pożycza a plemię jego w błogosławieniu będzie.
Wuj1923	Cały dzień czyni miłosierdzie i pożycza: a nasienie jego w błogosławieństwie będzie.
Gda1881	Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.
Gda2017	Każdego dnia lituje się i pożycza, a jego potomstwo jest błogosławione.
PsBycz	On, co-dziennie litościw, i-pożyczający; a,-plemię-jego, w-błogosławieństwie.
Goet	On jest zawsze miłosierny i chętnie pożycza, i potomstwo jego jest błogosławieństwem.
PsCylk	Codzień miłosiernym jest i rozpożycza; a potomstwo jego błogosławieństwem.
PsKrusz	Każdego dnia świadczy miłosierdzie i pożycza, a potomstwo jego będzie korzystało z błogosławieństwa.
PsAszk	Dzień cały on miłościw i pożycza a pokolenie jego będzie błogosławieństwem.
PsSzer	Zawsze lituje się i pożycza, a potomstwo jego jest błogosławione.
Tys1	(36:26) Lituje się w każdym czasie i pożycza; potomstwu jego będą błogosławić.
Tys5	Lituje się on w każdym czasie i pożycza; potomstwo jego stanie się błogosławieństwem.
Bryt	Codziennie lituje się i pożycza, A potomstwo jego jest błogosławione.
Pozn	[Sprawiedliwy] jest zawsze pełen miłosierdzia i użycza, a potomstwo jego jest błogosławieństwem.
WarPra	Sprawiedliwy o każdej porze dnia jest hojny i pożycza, błogosławieństwo zaś spoczywa na jego potomstwie.
STB	Co dzień jest miłosiernym i pożycza; a jego potomstwo jest w błogosławieństwie.
EIB	Każdego dnia lituje się i pożycza, A jego potomstwo cieszy się błogosławieństwem.

Ps 37,27

PsFlor	(36:28) Odkłoń sie od złego a czyń dobre i bydli na wieki wiekom,
PsPul	(36:28) Odkłoń sie od zła a czyń dobrze i bydli na wieki wiekom,
Wuj1923	Odstąp od złego, a czyń dobrze: a mieszkaj na wieki wieków.
Gda1881	Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.
Gda2017	Odstąp od złego i czyń dobrze, a będziesz trwał na wieki.
PsBycz	Odwróć-się, od-złego, i-czyń dobrze; tedy-będziesz-przemieszkiwał na-wieki.
Goet	Odstąp od złego i czyń dobrze, a pozostaniesz na wieki,
PsCylk	Stroń od złego, a czyń dobrze, a bądź spokojnym na wieki.
PsKrusz	Samekh. Odstąp od złego, a czyń dobrze, i mieszkaj na wieki.
PsAszk	Zaniechaj złego i czyń dobrze a trwaj na wieczność.
PsSzer	Stroń od złego i czyń dobrze, a zawsze będziesz mieszkał bezpiecznie!
Tys1	(36:27) {Samek} Odstąp od złego, czyń dobro, ażebyś przetrwał na wieki.
Tys5	{Samek} Odstąp od złego, czyń dobro, a będziesz mieszkać na wieki,
Bryt	Stroń od złego i czyń dobrze, A zawsze będziesz mieszkał bezpiecznie.
Pozn	Unikaj zła i czyń, co dobre, a będziesz zawsze mieszkał [w kraju].
WarPra	[Samek] Unikaj zła i staraj się dobro czynić, a wtedy na pewno życie wieczne posiądziesz.
STB	Stroń od złego, czyń szlachetnie i bądź spokojnym na wieki.
EIB	Stroń od zła i czyń dobrze, A będziesz trwał na wieki!

Ps 37,28

PsFlor	(36:29) bo Gospodzin miłuje sąd i nie ostawi świętych swojich, na wieki zachowani będą. (36:30) Krzywi pokaźnieni będą a siemię niemiłościwych zaginie,
PsPul	(36:29) bo Gospodzin miłuje sąd i nie zostanie świętych swych, na wieki zachowani będą. (36:30) Krzywi pokaźnieni będą a plemię niemiłościwych zaginie,
Wuj1923	Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki będą zachowani: niesprawiedliwi będą pokarani: i nasienie niezbożnych zaginie.
Gda1881	Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.
Gda2017	PAN bowiem miłuje prawość i nie opuszcza swoich świętych, strzeże ich na wieki; a potomstwo niegodziwych będzie wytępione.
PsBycz	Bo Pan, miłującym prawość; zatém-nie opuści pobożnych-swoich, oni, na-wieki zachowani będą; ale-plemię bezbożnych, wykorzenioném będzie.
Goet	Gdyż Pan miłuje prawo i nie opuści pobożnych swoich; na wieki będą zachowani; ale nasienie bezbożnych będzie wytępione.
PsCylk	Albowiem Bóg miłuje prawość i nie opuści pobożnych swoich; na wieki ma ich w straży Swojéj, a ród niegodziwych zaginie.
PsKrusz	Albowiem Pan kocha sąd, i nie opuszcza swych sprawiedliwych; Ain. na wieki będą strzeżeni, a potomstwo bezbożnych zagubi.
PsAszk	Bo Jehowa sąd miłuje sprawiedliwy i nie opuści Swych miłościwych, na wieczność będą zachowani, zaś pokolenie niegodziwych będzie wytępione.
PsSzer	Bo Pan miłuje prawo i nie opuszcza swoich wiernych, na wieki zachowa ich; ale potomstwo bezbożnych będzie wytępione.
Tys1	(36:28) Bo Pan miłuje sprawiedliwość, i nie opuszcza swych świętych; {Ain} nikczemni wyginą, a potomstwo niezbożnych będzie wytępione.
Tys5	bo Pan miłuje sprawiedliwość i nie opuszcza swych świętych; {Ain} nikczemni wyginą, a potomstwo występnych będzie wytępione.
Bryt	Bo Pan miłuje prawoI nie opuszcza swoich wiernych, Na wieki ich strzeże; Potomstwo bezbożnych zaś będzie wytępione.
Pozn	Jahwe miłuje bowiem sprawiedliwość i nie opuści swoich wiernych. Bezbożni na wieki będą wytępienia a potomstwo grzeszników będzie wyniszczone.
WarPra	Pan bowiem miłuje sprawiedliwość i nie opuszcza tych, co Go miłują; [Ain] ich zawsze ma w swojej pieczy, a potomstwo bezbożnych skazuje na zagładę.
STB	Bowiem BÓG miłuje prawość i nie opuści Swych pobożnych; w Swojej straży ma ich na wieki, zaś ród niegodziwych zaginie.
EIB	Gdyż PAN kocha sprawiedliwy sąd I nie opuszcza Jemu oddanych - Przestępcy będą zniszczeni na wieki, A potomstwo bezbożnych zostanie wytępione.

Ps 37,29

PsFlor	(36:31) ale prawi bydlić będą na ziemi i przebywać będą na wieki wiekom na niej.
PsPul	(36:31) ale prawi bydlić będą na ziemi i przebywać będą na wieki wiekom na niej.
Wuj1923	Sprawiedliwi lepak odziedziczą ziemię: i będą mieszkali na wieki wieków na niéj.
Gda1881	Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.
Gda2017	Sprawiedliwi odziedziczą ziemię i będą na niej mieszkać na wieki.
PsBycz	Sprawiedliwi, odziedziczą ziemię, i-pozostaną, wiekuiście, na-niéj.
Goet	Sprawiedliwi posiadać będą ziemię i będą w niej mieszkali na zawsze.
PsCylk	Sprawiedliwi odziedziczą ziemię i zamieszkają na zawsze na niéj.
PsKrusz	Sprawiedliwi odziedziczą ziemię i będą wiecznie na niej mieszkali.
PsAszk	Sprawiedliwi odziedziczą kraj i osiądą w nim na wieczność,
PsSzer	Sprawiedliwi posiądą ziemię i zamieszkają w niej na wieki.
Tys1	(36:29) Sprawiedliwi posiądą ziemię i będą mieszkać na niej na wieki.
Tys5	Sprawiedliwi posiądą ziemię i będą mieszkać na niej na zawsze.
Bryt	Sprawiedliwi posiądą ziemię I zamieszkają w niej na wieki.
Pozn	Sprawiedliwi posiądą ziemię i mieszkać w niej będą na wieki.
WarPra	Sprawiedliwi posiądą ziemię i po wsze czasy będą na niej mieszkać.
STB	Sprawiedliwi odziedziczą ziemię i na wieki na niej zamieszkają.
EIB	Sprawiedliwi odziedziczą ziemię I będą w niej mieszkać na zawsze.

Ps 37,30

PsFlor	(36:32) Usta prawego myślić będą mądrość a język jego mołwić będzie sąd.
PsPul	(36:32) Usta prawego myślić będą mądrość a język jego mołwić będzie sąd.
Wuj1923	Usta sprawiedliwego będą rozmyślać mądrość: a język jego będzie mówił sąd.
Gda1881	Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.
Gda2017	Usta sprawiedliwego wypowiadają mądrość, a jego język mówi o sądzie.
PsBycz	Usta sprawiedliwego wymawiają mądrość; a,-język-jego, zasiéwa prawość.
Goet	Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego wypowiada prawość.
PsCylk	Usta sprawiedliwego wysnuwają mądrość, a język jego wygłasza prawo.
PsKrusz	Pe. Usta sprawiedliwego rozmyślają o sprawiedliwości, a język jego sąd opowiada.
PsAszk	Usta sprawiedliwego bezwiednie snują mądrość, a język jego wypowiada sąd sprawiedliwy.
PsSzer	Usta sprawiedliwego wypowiadają mądrość, a jego język głosi prawo.
Tys1	(36:30) {Pe} Usta sprawiedliwego głoszą mądrość i język jego mówi to, co słuszne.
Tys5	{Pe} Usta sprawiedliwego głoszą mądrość i język jego mówi to, co słuszne.
Bryt	Usta sprawiedliwego wypowiadają mądrość, A jego język głosi prawo.
Pozn	Usta sprawiedliwego głoszą mądrość, a język jego wypowiada, co słuszne.
WarPra	[Pe] Usta sprawiedliwego są pełne mądrości, język jego zaś mówi tylko to, co prawe.
STB	Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a jego język sąd wygłasza.
EIB	Usta sprawiedliwego rozważają mądrość, Jego język ogłasza słuszny sąd.

Ps 37,31

PsFlor	(36:33) Zakon Boga jego w siercu ❬jego❭ i nie zdradzony będą chodowie jego.
PsPul	(36:33) Zakon Boga jego w siercu jego i nie schytrzoni będą pochodowie jego.
Wuj1923	Zakon Boga jego w sercu jego: a nie będą przerzucone kroki jego.
Gda1881	Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.
Gda2017	Prawo jego Boga jest w jego sercu, jego kroki się nie zachwieją.
PsBycz	Ustawa Boga-jego, w-sercu-onegoż; nie zachwieją-się kroki-jego.
Goet	Zakon Boga jego jest w sercu jego; kroki jego nie chwieją się.
PsCylk	Nauka Pana jego w jego sercu; nie chwieją się kroki jego.
PsKrusz	Prawo jego Boga na sercu jego; nie zachwieją się jego nogi.
PsAszk	Nauka Jehowy jest w sercu jego, nie wywichnie się żaden z jego kroków.
PsSzer	Nauka Boga jest w sercu jego, nie chwieją się kroki jego.
Tys1	(36:31) Prawo jego Boga [mieszka] w sercu jego, a kroki jego się nie chwieją.
Tys5	Prawo jego Boga jest w jego sercu, a jego kroki się nie zachwieją.
Bryt	Nauka Boga jego jest w sercu jego, Kroki jego nie chwieją się.
Pozn	W sercu swoim nosi Prawo Boga swego, kroki jego się nie zachwieją.
WarPra	Zachowuje w swym sercu Boże pouczenia, a kiedy idzie, nigdy się nie chwieje.
STB	W jego sercu jest Prawo Pana, jego kroki się nie zachwieją.
EIB	W swoim sercu zachowuje Prawo swego Boga I nie jest chwiejny, gdy stawia swe kroki.

Ps 37,32

PsFlor	(36:34) Znamiona grzeszny prawego i szuka umorzyć ji,
PsPul	(36:34) Znamionuje grzeszny prawego i szuka zagładzić ji,
Wuj1923	Wypatruje grzesznik sprawiedliwego, i szuka go umorzyć:
Gda1881	Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;
Gda2017	Niegodziwy czyha na sprawiedliwego i szuka sposobności, aby go zabić.
PsBycz	Zasadzki-czyniącym, bezbożny, sprawiedliwemu, i-szukającym dla-zabicia-go.
Goet	Bezbożny czyha na sprawiedliwego i szuka jakby go zabić.
PsCylk	Czyha niegodziwy na sprawiedliwego i pragnie śmierć mu zadać.
PsKrusz	Cade. Upatruje bezbożny sprawiedliwego i szuka, aby go zabić.
PsAszk	Wypatruje bezbożny na sprawiedliwego i pragnie go uśmiercić.
PsSzer	Bezbożny czyha na sprawiedliwego i szuka, aby go zabić.
Tys1	(36:32) {Sade} Niezbożny czatuje na sprawiedliwego i usiłuje go zabić.
Tys5	{Sade} Występny czatuje na sprawiedliwego i usiłuje go zabić,
Bryt	Bezbożny czyha na sprawiedliwegoI szuka sposobu, aby go zabić.
Pozn	Grzesznik czyha na sprawiedliwego i szuka [sposobności], by go życia pozbawić.
WarPra	[Sade] Bezbożnik wciąż czyha na sprawiedliwego i myśli ciągle, jak by mu śmierć zadać.
STB	Niegodziwy czyha na sprawiedliwego i pragnie zadać mu śmierć.
EIB	Bezbożny czyha na sprawiedliwego, Szuka sposobu, aby go uśmiercić,

Ps 37,33

PsFlor	(36:35) ale Gospodzin nie ostawi jego w ręku jego ani potępi jego, gdy będzie przysądzon onemu.
PsPul	(36:35) ale Bog nie ostawi jego w ręku jego ani potępi jego, gdy mu będzie przysądzon.
Wuj1923	A Pan nie ostawi go w rękach jego, i nie potępi go, gdy będzie osądzon od niego.
Gda1881	Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.
Gda2017	Lecz PAN nie zostawi go w jego ręku i nie potępi, gdy będzie sądzony.
PsBycz	Ale Pan, nie zostawi-go w-ręku-jego, i-nie potępi-go, za-osądzenia-go.
Goet	Ale Pan nie pozostawi go w ręce jego i nie potępi go, gdy będzie osądzony.
PsCylk	Bóg nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.
PsKrusz	Pan nie wypuści go z ręki swej i nie potępi go, gdy go sądzić będzie.
PsAszk	Jehowa nie porzuci go w ręce jego a nie dopuści, aby był potępiony, gdy będzie on sądzony.
PsSzer	Pan nie zostawi go w ręku jego i nie potępi go w sądzie.
Tys1	(36:33) Lecz Pan nie zostawi go w jego ręku ani potępi, gdy będzie sądzony.
Tys5	lecz Pan nie zostawia go w jego ręku i nie pozwala skazać, gdy stanie przed sądem.
Bryt	Pan nie zostawi go w ręku jegoI nie dopuści, by przegrał sprawę w sądzie.
Pozn	Jahwe nie pozostawi go w jego rękach i nie dopuści, by go potępiono, gdy będzie sądzony.
WarPra	Lecz Pan go nie wyda w ręce bezbożnika i nie zgubi sprawiedliwego w dzień sądu.
STB	Ale BÓG nie zostawi go w jego ręce oraz go nie potępi, kiedy będzie sądzony.
EIB	Lecz PAN nie zostawi go w jego ręku I nie dopuści, by mu wyrządzono zło w chwili sądu.

Ps 37,34

PsFlor	(36:36) Czakaj Gospodna a strzeży drogi jego, i powyszy cie, aby dziedzicstwem uchwacił ziemię; gdy ginąć będą grzeszni, uźrzysz.
PsPul	(36:36) Czekaj Gospodna a strzeży drogi jego, i powyszy cie, aby w dziedzictwo wziął ziemię; gdy zginą grzesznicy, uźrzysz.
Wuj1923	Czekaj Pana, i strzeż drogi jego: a wywyższy cię, że odziedziczysz ziemię: ujrzysz, gdy niezbożni poginą.
Gda1881	Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.
Gda2017	Oczekuj PANA i strzeż jego drogi, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; zobaczysz zatracenie niegodziwych.
PsBycz	Oczekiwaj Pana, i-pilnuj drogi-Jego; a-wywyższy-cię, do-odziedziczenia ziemi; ty, na-zagładę bezbożnych, będziesz-spoglądał.
Goet	Ufnie oczekuj Pana i strzeż drogi Jego, a On cię wywyższy, abyś posiadł ziemię i oglądał wytępienie bezbożnych.
PsCylk	Miéj nadzieję w Bogu, przestrzegaj drogi Jego, a On Cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; zagładę niegodziwych zobaczysz.
PsKrusz	Kof. Oczekuj Pana i strzeż Jego drogi, a wywyższy cię, abyś dziedziczył ziemię, ujrzysz jak tępić będzie bezbożnych.
PsAszk	Oczekuj Jehowy z nadzieją i strzeż drogi Jego a wywyższy cię, abyś odziedziczył kraj, - ujrzysz zagładę niegodziwców.
PsSzer	Ufnie oczekuj Pana i zważaj na drogę Jego, a On cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię! Ujrzysz upadek bezbożnych.
Tys1	(36:34) {Kof} Miej nadzieję w Panu i strzeż Jego drogi; a On cię wyniesie, abyś posiadł ziemię; z radością ujrzysz zagładę niezbożnych.
Tys5	{Kof} Miej nadzieję w Panu i strzeż Jego drogi, a On cię wyniesie, abyś posiadł ziemię; zobaczysz zagładę występnych.
Bryt	Miej nadzieję w Panu i strzeż drogi jego, A On cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię! Ujrzysz zagładę bezbożnych!
Pozn	Ufaj Jahwe i trwaj na Jego drodze, a On cię wywyższy, byś posiadł ziemię, i ujrzysz zagładę bezbożnych.
WarPra	[Kof] Zaufaj Panu i chodź jego drogami, a będziesz wywyższony i posiądziesz ziemię; ujrzysz także zagładę grzesznika.
STB	Miej nadzieję w WIEKUISTYM, przestrzegaj Jego drogi, a On cię wywyższy, byś odziedziczył ziemię; zobaczysz także zagładę niegodziwych.
EIB	Oczekuj PANA i strzeż Jego drogi! On cię wywyższy, tak że odziedziczysz ziemię - Będziesz oglądał zagładę bezbożnych.

Ps 37,35

PsFlor	(36:37) Widział jeśm niemiłościwego nadpowyszonego i podniesionego jako cedry libańskie
PsPul	(36:37) Widziałeśm niemiłościwego nadpowyszonego i podniesionego jako cedry libań❬s❭kie
Wuj1923	Widziałem niezbożnika wyniosłego, i podniesionego jako cedry Libańskie.
Gda1881	Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;
Gda2017	Widziałem niegodziwego bardzo wyniosłego i rozpierającego się jak zielone drzewo laurowe;
PsBycz	Widziałem bezbożnika strasznego, i-rozpościerającego-się, jakby-dzikié-drzewo zieloné.
Goet	Widziałem bezbożnika potężnego, rozszerzał się jak dziko rosnące i zieleniejące drzewo.
PsCylk	Widziałem niezbożnika przemożnego, rozpierającego się niby samorosłe drzewo zielone.
PsKrusz	Resz. Widziałem bezbożnika wyniosłego, i rozłożonego jako cedr zielony.
PsAszk	Widziałem potężnego nikczemnika, który rozpierał się niby rozkwitające drzewo wawrzynu.
PsSzer	Widziałem bezbożnika zuchwałego, rozpierającego się jak cedr Libanu.
Tys1	(36:35) {Pesz} Widziałem, jak niezbożny się pysznił i rozpierał się jak cedr rozłożysty.
Tys5	{Resz} Widziałem, jak występny się pysznił i rozpierał się jak cedr zielony.
Bryt	Widziałem okrutnego bezbożnika, Rozpierającego się jak cedr Libanu.
Pozn	Widziałem człowieka bezbożnego, pełnego zuchwałości, który rozpierał się jak rozłożyste drzewo.
WarPra	[Resz] Patrzyłem na wyniosłość bezbożnika, który się pysznił jak cedr zielony.
STB	Widziałem wyniosłego bezbożnika, rozpierającego się niby samorosłe, zielone drzewo.
EIB	Widziałem bezbożnego okrutnika. Rozpierał się jak dorodne drzewo,

Ps 37,36

PsFlor	(36:38) i szedł jeśm, i owa nie było go, szukał jeśm jego, a nie jest naleziono miasto jego.
PsPul	(36:38) i poszedł jeśm, a owo go nie, szukał jeśm ji, i nie jest naleziono miasto jego.
Wuj1923	I minąłem, alić go już niemasz: i szukałem go, a nie nalazło się miejsce jego.
Gda1881	Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.
Gda2017	Lecz przeminął i oto już go nie było; szukałem go, ale nie mogłem go znaleźć.
PsBycz	Gdy przeszedł-był; tedy-oto, już nie-było-go; więc-szukałem-go, ale-nie znalazł-się.
Goet	Ale gdy się koło niego przechodziło, nie było go; szukałem go, i nie był znaleziony.
PsCylk	A przeminął i otóż nie ma go, szukałem go a nie znalazł się.
PsKrusz	I przeminął i niemasz go, i szukałem go, a nie znalazłem.
PsAszk	I przeminął a oto go niema, i choćbym go szukał, nie sposób go znaleźć.
PsSzer	Ale znikł i nie było go; szukałem go, ale nie mogłem go znaleźć.
Tys1	(36:36) Przeszedłem obok: a już go nie było; szukałem go, ale nie mogłem znaleźć.
Tys5	Przeszedłem obok, a już go nie było; szukałem go, lecz się nie znalazł.
Bryt	Ale przeminął i nie ma go, Szukałem go, ale nie można było go znaleźć.
Pozn	A gdym przechodził obok, już go nie było; szukałem go, a nie znalazłem.
WarPra	Ale oto przeminął i już go nie ma, szukałem go wszędzie, lecz nie mogłem znaleźć.
STB	Ale przeminął, otóż go nie ma; szukałem go i się nie znalazł.
EIB	Ale przeminął; nie ma go już! Rozglądałem się za nim, lecz nie można go było odnaleźć.

Ps 37,37

PsFlor	(36:39) Strzegł jeśm bezwiństwa a widział jeśm prawdę, bo są ostatkowie człowiekowi cichemu,
PsPul	(36:39) Strzeży bezwiństwa a widz prawdę, bo są ostatcy człowie❬ku❭ pokojnemu,
Wuj1923	Przestrzegaj niewinności, a oglądaj sprawiedliwości; albowiem są ostatki człowiekowi spokojnemu.
Gda1881	Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.
Gda2017	Spójrz na nienagannego i przypatruj się prawemu, bo ten na końcu osiągnie pokój.
PsBycz	Pilnuj-się cnotliwego, i-przypatruj-się prawemu; bo koniec, dla-człowieka-tego, jest pokój.
Goet	Zważaj na niewinnego i przypatrz się szczeremu; bo dla męża pokoju jest przyszłość.
PsCylk	Strzeż niewinnego, patrz prawego, bo przyszłość jest dla męża pokoju.
PsKrusz	Szin. Strzeż niewinnego i patrz za prawym, albowiem ostatnią rzeczą takiego jest pokój.
PsAszk	Strzeż prostoty, a patrzaj wprost, gdyż ostateczne zwycięstwo należy do męża pokoju,
PsSzer	Przeto bądź niewinny i zważaj na to, co prawe, bo przyszłość należy do męża pokoju.
Tys1	(36:37) {Szin} Patrz na uczciwego, przypatruj się prawemu, bo ma potomstwo zwolennik pokoju.
Tys5	{Szin} Strzeż uczciwości, przypatruj się prawości, bo w końcu osiągnie [ten] człowiek pomyślność.
Bryt	Przeto wzoruj się na niewinnym i popatrz na prawego, Bo przyszłość należy do męża pokoju.
Pozn	Przyjrzyj się uczciwemu, spójrz na człowieka prawego: kto miłuje pokój, cieszy się potomstwem.
WarPra	[Szin] Przypatruj się niewinnemu, patrz, jak żyje prawy, bo przyszłość należy do ludzi pokoju.
STB	Strzeż niewinnego, patrz prawego, bowiem dla męża pokoju jest przyszłość.
EIB	Wzoruj się na niewinnym i obserwuj prawego, Przyszłość bowiem należy do niosących pokój.

Ps 37,38

PsFlor	(36:40) ale nieprawdziwi skażeni będą, pospołu ostatkowie niemiłościwych zginą.
PsPul	(36:40) ale nieprawdziwi zaginą, też ostatcy niemiłościwych zaginą.
Wuj1923	Lecz niesprawiedliwi pospołu poginą, ostatki niezbożników zginą.
Gda1881	Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.
Gda2017	Lecz przestępcy razem zginą, niegodziwi na końcu zostaną wytępieni.
PsBycz	Atoli,-występni, będą-zgładzeni razem; koniec bezbożnych, będzie-odciętym.
Goet	Ale występcy będą wytraceni pospołu; a będzie odcięta przyszłość bezbożnych.
PsCylk	A występni wytępieni będą społem, przyszłość niegodziwych zniweczoną jest.
PsKrusz	Lecz przestępcy pospołu poginą; ostatki grzeszników przepadną.
PsAszk	zaś występni wraz będą wyplenieni, koniec niegodziwców, - to zniszczenie.
PsSzer	Lecz przestępcy razem zginą, potomstwo bezbożnych będzie wytępione.
Tys1	(36:38) Wszyscy zaś grzesznicy będą wyniszczeni, potomstwo niezbożnego wyginie.
Tys5	Wszyscy zaś grzesznicy będą wyniszczeni, potomstwo występnych wyginie.
Bryt	Natomiast przestępcy zginą pospołu, Potomstwo bezbożnych będzie wytępione.
Pozn	Wszyscy grzesznicy wszakże zostaną wytępieni, potomstwo bezbożnych ulegnie zagładzie.
WarPra	A wszyscy bezbożni zostaną zgładzeni, o ich potomstwie zginie wszelka pamięć.
STB	A występni razem poginą; przyszłość niegodziwych jest zniweczoną.
EIB	Natomiast przestępcy zginą razem wzięci, Bezbożni nie mają przyszłości.

Ps 37,39

PsFlor	(36:41) Ale zbawienie prawych od Gospodna i zaszczytca jich jest w czas zamącenia.
PsPul	(36:41) Ale zbawienie prawych od Gospodna i zaszczytca jich jest w czas zamętu.
Wuj1923	A zbawienie sprawiedliwych od Pana: i obrońcą ich czasu utrapienia.
Gda1881	Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.
Gda2017	Zbawienie zaś sprawiedliwych pochodzi od PANA; on jest ich siłą w czasie utrapienia.
PsBycz	Lecz-ocalenié sprawiedliwych, pochodzi od-Pana; On, twiérdzą-ich, w-czasie ucisku.
Goet	Ale zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, On jest ich siłą czasu uciśnienia.
PsCylk	A zbawienie sprawiedliwych od Boga, On obroną ich w czas niedoli.
PsKrusz	Taw. A zbawienie sprawiedliwych od Pana, który jest ich obroną czasu uciśnienia.
PsAszk	A wybawienie sprawiedliwych jest od Jehowy, ich twierdzy warownej w czas ucisku.
PsSzer	Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, On jest ich obroną czasu niedoli.
Tys1	(36:39) {Taw} Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od Pana; On ich ucieczką w czasie utrapienia.
Tys5	{Taw} Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od Pana; On ich ucieczką w czasie utrapienia.
Bryt	Zbawienie sprawiedliwych przychodzi od Pana, On jest ich obroną w czasie niedoli.
Pozn	Wybawieniem sprawiedliwych jest Jahwe, On ich ucieczką w czas utrapienia.
WarPra	[Taw] Sprawiedliwym zaś ześle Pan wybawienie, On będzie im ostoją, gdy przyjdą dni ucisku.
STB	Zbawienie sprawiedliwych jest od WIEKUISTEGO, On ich obroną w czas niedoli.
EIB	Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od PANA, On jest ich zabezpieczeniem w czasie prześladowań.

Ps 37,40

PsFlor	(36:42) I pomoże jim Gospodzin, i wywoli je, i wyjmie je od grzesznikow, i zbawi je, bo są pwali weń.
PsPul	(36:42) I pomoże jim Gospodzin, i wyzwoli je, ❬i wyrwie je❭ od grzesznikow, i odimie je, i zbawi je, bo są pwali weń.
Wuj1923	I wspomoże ich Pan i wybawi je: i wyrwie je od złośników, i zbawi je, iż w nim nadzieję mieli.
Gda1881	Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.
Gda2017	PAN ich wspomoże i wyzwoli; wyzwoli ich od niegodziwych i wybawi, bo w nim pokładają nadzieję.
PsBycz	Przeto-wesprze-ich Pan, i-ucieczką-ocali-ich; On oswobodzi-ich, od-bezbożnych, i-zachowa-ich; bo uciékali-się do-opieki-Jego.
Goet	Pan pomaga im i wybawia ich; wybawi ich od bezbożnych i da im zbawienie, ponieważ ufają Mu.
PsCylk	Wspomaga ich Bóg i ocala ich, ocala ich od niegodziwych i wybawia ich, bo zaufali Mu.
PsKrusz	Wspomoże ich Pan i wybawi ich, uwolni ich od bezbożnych, i zbawi ich, ponieważ zaufali Mu.
PsAszk	I wesprze ich Jehowa i oswobodzi ich, wyzwoli ich od bezbożnych i wybawi ich, jako że u Niego szukali schronienia.
PsSzer	Pan wspomaga ich i ratuje; ratuje ich od bezbożnych i wspomaga ich, bo zaufali Mu.
Tys1	(36:40) Pan ich wspomaga, wyzwala; wyzwala ich od niezbożnych i zachowuje, do Niego bowiem się uciekają.
Tys5	Pan ich wspomaga, wyzwala; wyzwala ich od występnych i zachowuje, do Niego bowiem się uciekają.
Bryt	Pan wspomaga ich i ratuje; Ratuje ich od bezbożnych i wybawia, Bo w nim szukali schronienia.
Pozn	Jahwe śpieszy im z pomocą i On ich wybawia, wyzwala ich z rąk bezbożnych i ocala, albowiem u Niego szukają schronienia.
WarPra	Pan śpieszy im z pomocą i niesie ocalenie, broni ich przed grzesznikami i niegodziwcami bo u Niego szukali schronienia.
STB	WIEKUISTY ich wspomaga i ich ocala, ponieważ Mu zaufali; ocala ich, wybawia od niegodziwych.
EIB	PAN ich wspomoże i będzie ich ratunkiem; Uratuje przed bezbożnymi i wybawi od nich, Ponieważ w Nim szukali schronienia.

Psalm 38

Ps 38,1

PsFlor	(37:1) Gospodnie, w twojem rosierdziu nie karzy mie ani w gniewie twojem kaźni mie.
PsPul	(37:1) Gospodnie, w twojem rosierdziu nie karzy mie ni w gniewie twoim kaźni mie.
Wuj1923	(38:1) Psalm Dawidowi, na rozpamiętanie, o Sobocie. (38:2) Panie, nie w zapalczywości twojéj strofuj mię, ani w gniewie twoim karz mię.
Gda1881	Psalm Dawidowy ku przypominaniu. (38:2) Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
Gda2017	Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
PsBycz	(38:1) Psalm Dawida, na-pamiątkę. (38:2) O-Panie! nie w-oburzeniu-Twém, obwiniaj-mię, i-nie-w gniéwie-Twym, karć-mię.
Goet	(38:1) PSALM Dawida. Ku rozpamiętywaniu. (38:2) Panie, nie karz mnie w gniewie Swoim, i nie smagaj mnie w zapalczywości Twojej
PsCylk	(38:1) Psalm Dawida na wspomnienie. (38:2) Boże w gniewie Twoim nie karć mnie, w oburzeniu Twojém nie karaj mnie.
PsKrusz	(38:1) Psalm Dawida na przypomnienie. (38:2) Panie, nie karz mnie w uniesieniu swojem i w gniewie swym nie strofuj mnie.
PsAszk	(38:1) Śpiew Dawidowy - ku pamięci. (38:2) O Jehowo, nie strofuj mię Twym pieniącym się gniewem a nie karaj mnie Twą zapalczywością,
PsSzer	(38:1) Psalm Dawida do ofiary pamiątkowej. (38:2) Panie! Nie karz mnie w popędliwości swojej, i nie karć mnie w zapalczywości swojej!
Tys1	(37:1) Psalm. Dawidowy. Dla wspomnienia. (37:2) Nie karć mnie, Panie, w Twym gniewie ani mnie nie karz w Twej zapalczywości.
Tys5	(38:1) Psalm. Dawidowy. Dla wspomnienia. (38:2) Nie karć mnie, Panie, w Twoim gniewie i nie karz mnie w Twej zapalczywości!
Bryt	(38:1) Psalm Dawidowy. Przy ofierze pamiątkowej. (38:2) Panie! Nie karz mnie w gniewie swoimI nie karć mnie w zapalczywości swojej!
Pozn	(38:1) Psalm Dawida; ku wspomnieniu. (38:2) Jahwe, nie karz mnie w swym gniewie, nie karć mnie w swej zapalczywości!
WarPra	(38:1) Psalm Dawida. Ku przypomnieniu. (38:2) Panie, nie wymierzaj mi kary, kiedy się rozgniewasz, nie karć mnie w zapalczywości swojej.
STB	(38:1) Psalm Dawida na wspomnienie. (38:2) WIEKUISTY, nie gań mnie w Twoim gniewie, a w Twoim oburzeniu mnie nie karz.
EIB	(38:1) Psalm Dawida. Dla upamiętnienia. (38:2) PANIE, nie karć mnie w swoim gniewie Ani nie pouczaj w swojej porywczości!

Ps 38,2

PsFlor	(37:2) Bo strzały twoje wkłoty są w mię i stwierdził jeś nade mną rękę twoję.
PsPul	(37:2) Bo strzały twoje wrażony są w mię i stwirdziłeś nade mną rękę twoję.
Wuj1923	(38:3) Albowiem strzały twoje utknęły we mnie: i zmocniłeś nademną rękę twoję.
Gda1881	(38:3) Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
Gda2017	Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
PsBycz	(38:3) Bo, strzały-Twe, spuszczone we-mnie, i-zesłana, na-mnie, ręka-Twoja.
Goet	(38:3) Albowiem strzały Twoje utkwiły we mnie, i ręka Twoja opuściła się na mnie.
PsCylk	(38:3) Bo strzały Twoje utkwiły we mnie, a tknęła mnie ręka Twoja.
PsKrusz	(38:3) Albowiem strzały Twoje utknęły we mnie, a ręka Twoja dotyka mnie.
PsAszk	(38:3) Bo groty Twe utkwiły we mnie a nademną spoczęła Twa dłoń.
PsSzer	(38:3) Bo strzały Twoje utkwiły we mnie i ciąży nade mną ręka Twoja.
Tys1	(37:3) Utkwiły bowiem we mnie strzały Twoje i ręka Twoja na mnie zaciążyła.
Tys5	(38:3) Utkwiły bowiem we mnie Twoje strzały i ręka Twoja zaciążyła nade mną.
Bryt	(38:3) Bo strzały twoje przeszyły mnieI ciąży nade mną ręka twoja.
Pozn	(38:3) Ugodziły bowiem we mnie Twoje strzały i zaciążyła na mnie Twoja ręka.
WarPra	(38:3) Bo już ugodziły we mnie Twoje strzały i poczułem na sobie Twoją rękę.
STB	(38:3) Gdyż utkwiły we mnie Twoje strzały i dotknęła mnie Twoja ręka.
EIB	(38:3) Bo utkwiły we mnie Twoje strzały I spadła na mnie Twoja ręka.

Ps 38,3

PsFlor	(37:3) Nie jest zbawienie w ciele mojem od oblicza gniewu twego, nie jest pokoj kościom mojim od oblicza grzechow mojich.
PsPul	(37:3) Nie jest zdrowie w ciele moim od lica gniewa twego ni jest pokoj kościam moim od lica grzechow mych.
Wuj1923	(38:4) Niemasz zdrowia w ciele mojem od oblicza gniewu twego: niemasz pokoju kościom moim od oblicza grzechów moich.
Gda1881	(38:4) Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
Gda2017	Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
PsBycz	(38:4) Nie-ma całości, w-ciele-mojém, z-powodu gniéwu-Twego; nie-ma pokoju, w-kościach-mych, dla grzéchu-mojego.
Goet	(38:4) Niema nic zdrowego na ciele mojem dla gniewu Twego, niema pokoju w kościach moich z powodu grzechu mego.
PsCylk	(38:4) Ani cząstki zdrowéj na ciele mojém wobec gniewu Twego, niema spokoju członkom moim wobec grzechu mojego.
PsKrusz	(38:4) Nie mam nic całego w ciele mojem wobec Twego gniewu, niemasz pokoju kościom moim wobec grzechu mego.
PsAszk	(38:4) Niemasz nie całego w całem mem ciele - od wezbranego gniewu Twego, niemasz w kościach mych spokoju - od przewinienia mojego.
PsSzer	(38:4) Nie ma zdrowej części w ciele moim z powodu gniewu Twojego, nie ma spokoju w kościach moich z powodu grzechu mego.
Tys1	(37:4) Nic zdrowego nie ma w mym ciele przez Twoje rozgniewanie, nic nie ma całego w mych kościach z powodu grzechu mojego.
Tys5	(38:4) Nie ma w mym ciele nic zdrowego wskutek Twego zagniewania, nic nietkniętego w mych kościach wskutek mego grzechu.
Bryt	(38:4) Nie ma na ciele moim miejsca, Które by nie było uszkodzone przez gniew twój, I nie ma nic zdrowego w kościach moich Z powodu grzechu mojego.
Pozn	(38:4) Nic zdrowego nie ma na mym ciele z powodu Twego gniewu, nic całego w moich kościach z powodu mego grzechu.
WarPra	(38:4) W obliczu Twojego gniewu wszystko jest we mnie chore, ponieważ jestem grzeszny, moje kości nie zaznają spokoju.
STB	(38:4) W obliczu Twojego gniewu, nie ma zdrowej cząstki w mojej cielesnej naturze, w obliczu mojego grzechu, nie mają spokoju moje członki.
EIB	(38:4) Z powodu Twojego wzburzenia Nie ma już w moim ciele niczego zdrowego; Z powodu mojego grzechu Nie mają spokoju moje kości.

Ps 38,4

PsFlor	(37:4) Bo lichoty moje weszły są na głowę moję a jako brzemię ciężkie uciążyły sie są nade mną.
PsPul	(37:4) Bo złości moje weszły są na moję głowę i jako brzemię ciężkie uciążają mie.
Wuj1923	(38:5) Albowiem nieprawości moje przewyższyły głowę moję: a jako brzemię ciężkie obciężały na mnie.
Gda1881	(38:5) Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
Gda2017	Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
PsBycz	(38:5) Bo, nieprawości-me, przewyższają głowę-moję; one, jak-brzemię ciężkié, cięższemi-są, ode-mnie.
Goet	(38:5) Bo nieprawości moje przewyższyły głowę moją; jako ciężkie brzemię za ciężkie stały się dla mnie.
PsCylk	(38:5) Bo winy moje przerosły głowę moję, jako brzemię ciężkie, przeciążają mnie.
PsKrusz	(38:5) Albowiem grzechy moje przewyższyły głowę moją, a jako ciężar wielki zaciążyły nademną.
PsAszk	(38:5) Gdyż grzechy me przeszły mą głowę, jako ciężar przemożny przeważyły mnie.
PsSzer	(38:5) Bo winy moje przerosły głowę moją, są jak wielki ciężar zbyt ciężkie dla mnie.
Tys1	(37:5) Bo winy moje przerosły mą głowę, jak ciężkie brzemię gniotą mnie nad miarę.
Tys5	(38:5) Bo winy moje wyrosły ponad moją głowę, gniotą mnie jak ciężkie brzemię.
Bryt	(38:5) Winy moje bowiem wyrosły ponad głowę moją, Są jak wielki ciężar, zbyt ciężki dla mnie.
Pozn	(38:5) Przerosły mnie bowiem moje nieprawości, zbyt na mnie ciążą jak nadmierne brzemię.
WarPra	(38:5) Aż ponad głowę urastają moje grzechy, które mnie przygniatają niby ciężkie brzemię.
STB	(38:5) Bo moje winy przerosły moją głowę, przeciążają mnie jak ciężkie brzemię.
EIB	(38:5) Przerosły mnie moje winy, Są jak ciężar, z którym sobie nie radzę.

Ps 38,5

PsFlor	(37:5) Sprochniały są i skaziły sie są blizny moje od oblicza głupości mojej.
PsPul	(37:5) Zgniły i skaziły sie blizny moje od lica głupości moje.
Wuj1923	(38:6) Pogniły i popsowały się blizny moje, od oblicza głupstwa mojego.
Gda1881	(38:6) Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
Gda2017	Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
PsBycz	(38:6) Odraźliwe-są, zaropiałe, siniaki-moje, z-powodu głupstwa-mojego.
Goet	(38:6) Cuchną i ropieją rany moje z powodu głupoty mojej.
PsCylk	(38:6) Zaropiały i zajątrzyły się rany moje, dla głupoty mojéj.
PsKrusz	(38:6) Rozjątrzyły się i pogniły rany moje z powodu szaleństwa mego.
PsAszk	(38:6) Obrzydliwie ropieją me obrażenia z powodu mej płochości.
PsSzer	(38:6) Rany moje cuchną, ropieją z powodu głupoty mojej.
Tys1	(37:6) Cuchną, ropieją me rany na skutek mojej głupoty.
Tys5	(38:6) Cuchną, ropieją me rany na skutek mego szaleństwa.
Bryt	(38:6) Rany moje cuchną i ropieją Z powodu głupoty mojej.
Pozn	(38:6) Rany moje cuchną i ropieją na skutek mego szaleństwa.
WarPra	(38:6) Ropieją i cuchną moje rany, a wszystko dlatego, że jestem niemądry.
STB	(38:6) Z powodu mej głupoty, zaropiały i zajątrzyły się me rany.
EIB	(38:6) Z powodu mojej głupoty Cuchną i ropieją me rany.

Ps 38,6

PsFlor	(37:6) Nędznym jeśm sie uczynił i sklęczył jeśm sie aż do końca, wszystek dzień smęcien chodził jeśm,
PsPul	(37:6) Nędznym jeśm sie uczynił i nakłonił jeśm sie aż do końca, wszytek dzień smęcien chodził jeśm,
Wuj1923	(38:7) Znędzniałem i skurczyłem się aż do końca: cały dzień chodziłem zasmucony.
Gda1881	(38:7) Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
Gda2017	Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
PsBycz	(38:7) Skrzywion-jestem, pognębion, aż-do ostateczności; ja, każdego dnia, smutny chodzę.
Goet	(38:7) Jestem pochylony, nadmiernie upokorzony; przez cały dzień chodzę w żałobie.
PsCylk	(38:7) Pokrzywiłem się, pochyliłem bardzo, cały dzień w żałobie chodzę.
PsKrusz	(38:7) Skrzywiłem się i pochyliłem bardzo; codzień w żałobie chodzę.
PsAszk	(38:7) Wielcem skrzywiony, poniżony, dzień cały chodzę posępny.
PsSzer	(38:7) Jestem zgięty i bardzo pochylony, dzień cały chodzę w żałobie.
Tys1	(37:7) Schylony jestem i bardzo przybity, przez cały dzień chodzę smutny.
Tys5	(38:7) Jestem zgnębiony, nad miarę pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
Bryt	(38:7) Jestem zgięty i pochylony bardzo, Cały dzień chodzę w żałobie.
Pozn	(38:7) Przybity jestem, poniżony do ostateczności, dzień cały w smutku mi płynie.
WarPra	(38:7) Zgięty jestem we dwoje, złamany, smutek nie opuszcza mnie przez dzień cały.
STB	(38:7) Pokrzywiłem się, bardzo pochyliłem i przez cały dzień chodzę w żałobie.
EIB	(38:7) Zgarbiłem się i pochyliłem bardzo, Cały dzień chodzę zasmucony.

Ps 38,7

PsFlor	(37:7) bo lędźwie moje napełniły są sie nieczystot i nie zdrowia w mięsie mojem.
PsPul	(37:7) bo lędźwie moje napełniony są obłud i nie jest zdrowie w mięsie moim.
Wuj1923	(38:8) Albowiem biodra moje napełnione są naigrawania: a niemasz zdrowia w ciele mojem.
Gda1881	(38:8) Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
Gda2017	Moje wnętrze bowiem pali straszna dolegliwość i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
PsBycz	(38:8) Ponieważ lędźwie-me, pełne spiekłości; przeto-nie-ma zdrowia, w-ciele-mojém.
Goet	(38:8) Bo biodra moje pełne są zapalenia i niema nic zdrowego na ciele moim,
PsCylk	(38:8) Albowiem biodra moje pełne zgorzeli, a nic zdrowego w ciele mojém.
PsKrusz	(38:8) Albowiem wnętrzności moje napełnione są podłością i niemasz nic całego w ciele mojem.
PsAszk	(38:8) Iż piszczele mych ud pełne są wzgardliwej słabości i niemasz nic całego w całem ciele mem.
PsSzer	(38:8) Lędźwie moje bowiem pełne są zgorzelin i nie ma zdrowej części w ciele moim.
Tys1	(37:8) Bo zapalenie trawi me lędźwie i nic zdrowego nie ma w moim ciele.
Tys5	(38:8) Bo ogień trawi moje lędźwie i w moim ciele nie ma nic zdrowego.
Bryt	(38:8) Ogień pali lędźwie mojeI nie ma zdrowego miejsca na ciele moim.
Pozn	(38:8) Lędźwie moje ogniem mi płoną, nic zdrowego nie ma na mym ciele.
WarPra	(38:8) Od wewnątrz trawi mnie gorączka, zbolałe jest całe me ciało.
STB	(38:8) Gdyż moje biodra pełne są zgorzeli i nie ma nic zdrowego w mojej cielesnej naturze.
EIB	(38:8) W biodrach czuję piekący ból - Nie ma niczego zdrowego w moim ciele.

Ps 38,8

PsFlor	(37:8) Udręczył jeśm sie i uśmierzył jeśm sie barzo, ryczał jeśm ode łkania sierca mego.
PsPul	(37:8) Udręczon jeśm i uśmierzon jeśm barzo, rzwiał jeśm ode łkania sierca mego.
Wuj1923	(38:9) Jestem strapiony i bardzo uniżony: ryczałem od wzdychania serca mego.
Gda1881	(38:9) Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
Gda2017	Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
PsBycz	(38:9) Osłabion-jestem; bom-potłuczon do ostateczności; ja-jęczę z-drżenia serca-mojego.
Goet	(38:9) Jestem omdlały i nadmiernie rozbity. Wyję od jęków serca mego.
PsCylk	(38:9) Strętwiałem i skruszyłem się wielce, jęczę ze wzburzenia serca mego.
PsKrusz	(38:9) Osłabłem i skruszonym jest bardzo, ryczałem od drżenia serca mego.
PsAszk	(38:9) Rozpadłem i zapadłem się bez miary, wyję bólem wzburzonego serca mego.
PsSzer	(38:9) Zdrętwiałem i jestem bardzo skruszony, wyję z bólu serca mego.
Tys1	(37:9) Osłabłem i jestem wielce skruszony, skowyczę, bo drży moje serce.
Tys5	(38:9) Jestem nad miarę wyczerpany i złamany; skowyczę, bo jęczy moje serce.
Bryt	(38:9) Jestem osłabiony i bardzo przygnębiony, Krzyczę, bo wzburzone jest serce moje.
Pozn	(38:9) Bez sił jestem i znękany bez miary, krzyczę z wezbranego niepokojem serca.
WarPra	(38:9) Z sił opadłem i jestem zdruzgotany moje serce aż jęczy z bólu.
STB	(38:9) Zdrętwiałem, wielce się skruszyłem, jęczę ze wzburzenia mego serca.
EIB	(38:9) Ogarnęła mnie słabość, wielkie przygnębienie, Jęk mojego serca przyprawia mnie o krzyk rozpaczy.

Ps 38,9

PsFlor	(37:9) Gospodnie, przed tobą wszytko żądanie moje i stękanie moje przed tobą nie jest skryto.
PsPul	(37:9) Gospodnie, przed tobą wszytka moja żądza i stękanie me przed tobą nie jest skryto.
Wuj1923	(38:10) Panie, przed tobą wszelka żądość moja: i wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
Gda1881	(38:10) Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
Gda2017	Panie, przed tobą są wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
PsBycz	(38:10) O-Panie! przed-Tobą całé pożądanié-mé; nawet-westchnienié-mojé, przed-Tobą, nie utajoné.
Goet	(38:10) Panie, przed Tobą są wszystkie pragnienia moje, a wzdychanie moje przed Tobą nie jest skryte.
PsCylk	(38:10) Panie obecném Tobie całe pragnienie moje, a westchnie moje przed Tobą nie ukryte.
PsKrusz	(38:10) Panie, przed Tobą wszystko moje pragnienie, a wzdychanie moje nie jest przed Tobą zakryte.
PsAszk	(38:10) O Panie, przed Tobą wszystka chuć ma, a i wzdychanie me przed Tobą nie ukryte.
PsSzer	(38:10) Panie! Tobie wiadome wszystko pragnienie moje i przed Tobą nie jest zakryte wzdychanie moje.
Tys1	(37:10) Przed Tobą, Panie, wszelkie me pragnienie i jęk mój nie jest dla Ciebie ukryty.
Tys5	(38:10) Przed Tobą, Panie, wszelkie me pragnienie i moje wzdychanie nie jest przed Tobą ukryte.
Bryt	(38:10) Panie, przed tobą są wszystkie pragnienia moje, A westchnienie moje nie jest zakryte przed tobą.
Pozn	(38:10) Panie, znane Ci są wszystkie moje pragnienia i nie są Ci tajne moje westchnienia.
WarPra	(38:10) Panie, Ty wiesz dobrze, czego pragnę, znane Ci jest każde moje westchnienie.
STB	(38:10) Panie, przed Tobą całe moje pragnienie, przed Tobą nie jest ukryte me westchnienie.
EIB	(38:10) Panie, Ty wyraźnie widzisz wszystkie me pragnienia, Moje westchnienie też nie jest Ci obce.

Ps 38,10

PsFlor	(37:10) Sierce moje zamąciło sie jest we mnie, została mie moc moja i świeca oczu moju, a ta[go] nie jest se mną.
PsPul	(37:10) Sierce me zamąciło sie we mnie, została jest mie moc moja i oświata oczu moju nie jest se mną.
Wuj1923	(38:11) Serce moje strwożone jest, opuściła mię siła moja: a jasności oczu moich, i téj niemasz przy mnie.
Gda1881	(38:11) Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
Gda2017	Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
PsBycz	(38:11) Sercé-mé drga; opuszcza-mię siła-moja; i-jasność oczu-moich, nawet onéj, nie-ma przy-mnie.
Goet	(38:11) Serce moje kołace, opuściła mię siła moja, i światła oczu moich, jego również niema u mnie.
PsCylk	(38:11) Serce moje kołace, opuściła mnie siła moja, a światło oczu moich, i ono nie ostało się przy mnie.
PsKrusz	(38:11) Serce moje drży, opuściła mnie siła moja, a jasności oczu moich również niema przy mnie.
PsAszk	(38:11) Zamroczone me serce, opuściła mnie siła moja i światło mych oczu, - a i one nie ze mną.
PsSzer	(38:11) Serce moje bije gwałtownie, opuściła mnie siła moja, nawet jasność oczu moich znikła.
Tys1	(37:11) Serce się we mnie trzepoce: moc mnie opuściła i nawet światło mych oczu zawodzi.
Tys5	(38:11) Serce się me we mnie trzepoce, moc mnie opuszcza, zawodzi nawet światło moich oczu.
Bryt	(38:11) Serce moje bije gwałtownie, Opuszcza mnie siła moja, A nawet światło oczu moich zanika.
Pozn	(38:11) Serce moje bije niespokojnie, opuściły mnie siły i nawet światło moich oczu gaśnie.
WarPra	(38:11) Moje serce niespokojne i brak mu odwagi, wyraźnie przygasają już moje oczy.
STB	(38:11) Moje serce kołacze, opuściła mnie moja siła, a światło moich oczu i ono się przy mnie nie zostało.
EIB	(38:11) Serce kołacze się we mnie, Opuściły mnie siły, A oczy? One też już nie widzą wyraźnie.

Ps 38,11

PsFlor	(37:11) Przyjaciele moji i bliźni moji przeciwo mnie przybliżyli są sie i stali są,
PsPul	(37:11) Przyjaciele moji i bliźni moji przeciwo mnie przybliżyli sie i stali,
Wuj1923	(38:12) Przyjaciele moi i bliscy moi naprzeciwko mnie przybliżali się i stanęli: a którzy przy mnie byli, z daleka stanęli.
Gda1881	(38:12) Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
Gda2017	Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
PsBycz	(38:12) Przyjaciele-moi, i-towarzysze-moi, opodal kalectwa-mego, stawają; a,-bliźni-moi, zdaleka stoją.
Goet	(38:12) Mili moi i towarzysze moi stoją zdaleka wobec plagi mojej, a krewni moi stoją w oddali.
PsCylk	(38:12) Przyjaciele moi i towarzysze od plagi mojéj stronią, a blizcy moi zdala stanęli.
PsKrusz	(38:12) Przyjaciele moi i bliscy moi stronią od rany mojej, a co byli blisko mnie, zdaleka stoją.
PsAszk	(38:12) Druhowie moi i moi przyjaciele stają przeciw dopustowi memu a blizcy stanęli w oddali.
PsSzer	(38:12) Przyjaciele moi i bliscy moi trzymają się z dala ode mnie nieszczęsnego, a krewni moi stronią ode mnie.
Tys1	(37:12) Druhowie moi i przyjaciele stronią od mojej choroby, z daleka stoją i moi bliscy.
Tys5	(38:12) Przyjaciele moi i sąsiedzi stronią od mojej choroby i moi bliscy trzymają się z daleka.
Bryt	(38:12) Przyjaciele i towarzysze moi stoją z dala od mego nieszczęścia, A krewni moi stronią ode mnie.
Pozn	(38:12) Przyjaciele moi i bliscy trzymają się z dala od mej niedoli, a krewni moi stronią ode mnie.
WarPra	(38:12) Przyjaciele i bliscy nie chcą patrzeć na moją nędzę, a krewni trzymają się ode mnie z dala.
STB	(38:12) Moi przyjaciele i towarzysze stronią od mojej plagi, moi bliscy stanęli z dala.
EIB	(38:12) Nieszczęście przegoniło mych przyjaciół i bliskich, Moi krewni przystanęli z daleka.

Ps 38,12

PsFlor	(37:12) a jiż są podle mnie byli, obdal stali, i usile czynili, jiż szukali dusze mojej. (37:13) A jiż są szukali zła mnie, mołwili są prozności a lści wszego dnia są myślili.
PsPul	(37:12) i ci, co są podle mnie byli, obdal stali, i usile czynili, jiż to są szukali mojej dusze. (37:13) I c❬i❭, co są szukali mnie zła, mołwili są proznośc❬i❭ a łży wszego dnia są myślili.
Wuj1923	(38:13) A gwałt czynili, którzy szukali dusze mojéj: a którzy mi szukali złego, mówili marności, a zdrady cały dzień wymyślali.
Gda1881	(38:13) I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
Gda2017	Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
PsBycz	(38:13) Zaś, nastawiają-sidła, szukający życia-mego; a,-poszukiwający klęski-mojéj, mówią przewrotności, i-zdrady każdego dnia, wymyślają.
Goet	(38:13) Ci, co czyhają na życie moje, zastawiają mi sidła, a którzy szukają nieszczęścia mego, mówią o zgubie mojej i zmyślają zdradę cały dzień.
PsCylk	(38:13) A zastawiają sidła co żądają duszy mojéj, a pragnący nieszczęścia mego miotają obelgi, i zdrady cały dzień knują.
PsKrusz	(38:13) I zastawili sidła, którzy szukali duszy mojej, a którzy szukają złego mego, mówią przewrotnie, i zdradę na każdy dzień obmyślają.
PsAszk	(38:13) Zasadzki czynią ci, co życia mego żądni a bezeceństwa głoszą troskliwi o mą zgubę i nad fałszem rozmyślają dzień cały.
PsSzer	(38:13) I zastawiają sidła ci, co godzą na życie moje; a ci, co życzą mi nieszczęścia, grożą zagładą i nieustannie knują zdradę.
Tys1	(37:13) Ci, którzy czyhają na moje życie, zastawiają sidła, ci grożą mi zagładą, którzy źle mi życzą i obmyślają cały czas podstępy.
Tys5	(38:13) Ci, którzy czyhają na moje życie, zastawiają sidła, ci, którzy źle mi życzą, mówią przewrotnie i przez cały dzień obmyślają podstępy.
Bryt	(38:13) Zastawiają sidła ci, co godzą na życie moje; A ci, którzy życzą mi nieszczęścia, grożą zagładą I nieustannie knują podstępy.
Pozn	(38:13) Ci, którzy godzą na me życie, zastawiają na mnie sidła; ci, którzy pragną mego nieszczęścia, grożą mi zagładą i wciąż na nowo knują podstępy.
WarPra	(38:13) Sidła zastawiają ci, którzy czyhają na moje życie, przeklinają mnie ci, co szukają mej zguby i nieustannie przeciw mnie spiskują.
STB	(38:13) Zastawiają sidła ci, którzy żądają Mego życia, miotają obelgi ci, co pragną mego nieszczęścia i przez cały dzień knują zdrady.
EIB	(38:13) Ci zaś, którzy chcą pozbawić mnie życia, zastawiają swe sidła, Ci, co szukają mojego nieszczęścia, cały dzień głoszą klęskę i zdradę.

Ps 38,13

PsFlor	(37:14) Ale ja jako głuchy nie słyszał jeśm a jako niemy nie otwarzaję ust swych.
PsPul	(37:14) A ja jako głuchy nie słyszał jeśm i jako niemy nie otwarzaję ust swych.
Wuj1923	(38:14) A ja jako głuchy nie słyszałem, a jako niemy, nie otwierający ust swoich.
Gda1881	(38:14) Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
Gda2017	Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i byłem jak niemy, który nie otwiera swych ust.
PsBycz	(38:14) Ale-ja, jakby-głuchy, nie słucham, i,-jako-niémy, co nie otwiéra ust-swoich.
Goet	(38:14) Lecz ja jako głuchy nie słyszę, i jestem jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
PsCylk	(38:14) A ja jak głuchy nie słyszę, i jak niemy, co nie otwiera ust swoich.
PsKrusz	(38:14) Ale ja, jako głuchy, nie słuchałem i jako niemy, nie otwierałem ust swoich.
PsAszk	(38:14) A jam jest niby głuchy, który nie słyszy i jako niemy, co ust swych nie otworzy.
PsSzer	(38:14) Lecz ja jak człowiek głuchy nie słyszę i jestem jak niemy, który nie otwiera ust swoich.
Tys1	(37:14) A ja nie słucham — jak głuchy i jestem jak niemy, co ust nie otwiera.
Tys5	(38:14) A ja nie słyszę - jak głuchy; i jestem jak niemy, co ust nie otwiera.
Bryt	(38:14) Lecz ja, jak człowiek głuchy, nie słyszę I jestem jak niemy, który nie otwiera ust swoich.
Pozn	(38:14) A ja jestem jak ten, który nie słyszy, i jak niemy, który nie otwiera ust.
WarPra	(38:14) A ja jestem jak głuchy, co nic nie słyszy, i jak niemy, co nie może otworzyć ust swoich.
STB	(38:14) A ja nie słyszę jak głuchy; jak niemy, co nie otwiera swoich ust.
EIB	(38:14) Lecz ja, niczym głuchy, nie słyszę, Niczym niemy nie otwieram swych ust.

Ps 38,14

PsFlor	(37:15) I uczynił jeśm sie jako człowiek niesłyszący i nieimający w swych uściech karań.
PsPul	(37:15) I czynił jeśm sie jako człowiek niesłyszący i niemający w swych uściech poswarzenia.
Wuj1923	(38:15) I stałem się jako człowiek niesłyszący, i nie mający odporów w uściech swoich.
Gda1881	(38:15) I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
Gda2017	I stałem się jak człowiek, który nic nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
PsBycz	(38:15) Więc-stałem-się, jako-człowiek, co nie słyszący, i-nie-mający, w-ustach-swych, dowodów.
Goet	(38:15) Jestem jako mąż, który nie słyszy, i niema sprzeciwu w ustach swoich.
PsCylk	(38:15) I stałem się jak człowiek, który nie rozumié, a nie ma w uściech odprawy.
PsKrusz	(38:15) I stałem się jako człowiek, który nie słyszy, i w ustach jego niemasz sprzeciwu.
PsAszk	(38:15) Stałem się, jakby mąż, który nie rozumie i niemasz w ustach jego odprawy.
PsSzer	(38:15) I stałem się jak głuchy, który nie ma odpowiedzi w ustach.
Tys1	(37:15) I stałem się jak człowiek, co nie słyszy i nie ma w ustach odpowiedzi.
Tys5	(38:15) I stałem się jak człowiek, co nie słyszy; i nie ma na ustach odpowiedzi.
Bryt	(38:15) Stałem się jak mąż, który nie słyszyI który nie ma odpowiedzi w ustach swoich.
Pozn	(38:15) Stałem się podobny do człowieka głuchego, którego usta nie znają odpowiedzi.
WarPra	(38:15) Jestem jak ten, do którego nic nie dociera i który na nic nie ma odpowiedzi.
STB	(38:15) Stałem się jak człowiek, który nie rozumie i w ustach nie ma odpowiedzi.
EIB	(38:15) Stałem się jak człowiek niesłyszący, Który nie potrafi wyrazić sprzeciwu.

Ps 38,15

PsFlor	(37:16) Bo w cię, Gospodnie, pwał jeśm; ty wysłuszasz mie, Gospodnie Boże moj.
PsPul	(37:16) Bo w cię, Gospodnie, pwał jeśm; ty wysłuchasz mie, Gospodnie Boże moj.
Wuj1923	(38:16) Albowiem w tobiem, Panie, nadzieję miał: ty mię wysłuchasz, Panie, Boże mój.
Gda1881	(38:16) Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
Gda2017	Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
PsBycz	(38:16) Przetoż, na-Ciebie, o-Panie! czekam; Ty odpowiesz, Panie, Boże-mój.
Goet	(38:16) Albowiem Ciebie, Panie, ufnie oczekuję; Ty odpowiesz, Panie, Boże mój.
PsCylk	(38:16) Bo Ciebie Boże wyczekuję; Ty odpowiesz Boże, Panie mój.
PsKrusz	(38:16) Ponieważ Tobie, Panie, zaufałem, Ty odpowiesz, Panie, Boże mój!
PsAszk	(38:16) Choć w Tobie, o Jehowo, ma nadzieja, Ty mi odpowiesz, Panie Boże mój.
PsSzer	(38:16) Bo w Tobie, Panie, nadzieja moja: Ty wysłuchasz, Panie, Boże mój!
Tys1	(37:16) Bo Tobie ufam, o Panie: Ty, Panie, mój Boże, wysłuchasz.
Tys5	(38:16) Bo Tobie ufam, o Panie! Ty odpowiesz, Panie, Boże mój!
Bryt	(38:16) W tobie bowiem, Panie, pokładam nadzieję moją; Ty odpowiadasz, Panie, Boże mój!
Pozn	(38:16) Bo w Tobie, Jahwe, pokładam nadzieję, Ty sam odpowiesz, Panie, Boże mój!
WarPra	(38:16) Na Ciebie czekam, Panie mój, Ty mi odpowiesz, Panie mój i Boże.
STB	(38:16) Bo Ciebie wyczekuję, WIEKUISTY; Ty, Boże, Panie mój odpowiesz.
EIB	(38:16) To dlatego, że na Ciebie, PANIE, czekam; Ty mi odpowiesz, o Panie, mój Boże!

Ps 38,16

PsFlor	(37:17) Bo jeśm rzekł: Bychą niekiedy nadwiesielili ❬sie❭ mnie nieprzyjaciele moji, a gdy sie poruszą nogi moje, na mię wielikie rzeczy mołwili są.
PsPul	(37:17) Bo jeśm rzekł: Bychą niegdy nie wiesielili sie nade mną nieprzyjaciele moji, a gdy sie poruszą moje nogi, na mię wielikie rzeczy mołwili są.
Wuj1923	(38:17) Bom mówił: By się kiedy nie weselili nademną nieprzyjaciele moi: i gdy szwankują nogi moje, przeciwko mnie wielkie rzeczy mówili.
Gda1881	(38:17) Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
Gda2017	Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
PsBycz	(38:17) Ponieważ mniemam, że-nie będą-radowali-się ze-mnie; za-zachwiania-się nogi-méj, oniby nademnie wynosili-się.
Goet	(38:17) Mówiłem: niech się nie radują nade mną! Gdy chwieje się noga moja, niech nie wynoszą się nade mnie.
PsCylk	(38:17) Bom rzekł: niech nie mają uciechy ze mnie; gdy się chwieje noga moja, niech nademnie się nie wynoszą.
PsKrusz	(38:17) Otom rzekł: "niechaj nie weselą się ze mnie, gdy się chwiała noga moja; niechaj się nie wywyższają nademnie".
PsAszk	(38:17) Gdy pomyślę: niechby jeno nie naigrawali się ze mnie, gdy zachwieje się ma noga i nie wywyższali się nademnie,
PsSzer	(38:17) Bo pomyślałem: Niechaj nie radują się z powodu mnie, którzy wynoszą się nade mnie, gdy potkną się nogi moje!
Tys1	(37:17) Mówię bowiem: «Niech się nie cieszą; gdy moja noga się chwieje, niech się nade mną nie wynoszą».
Tys5	(38:17) Mówię bowiem: Niech się z mojego powodu nie cieszą; gdy moja noga się chwieje, niech się nie wynoszą nade mnie!
Bryt	(38:17) Bo pomyślałem: Niech się nie cieszą ci, Którzy wynoszą się nade mnie, Kiedy potknie się noga moja.
Pozn	(38:17) Myślę bowiem: "Niech nie mają uciechy z mego powodu, niech się nie wynoszą nade mnie, gdy się noga moja zachwieje".
WarPra	(38:17) Prosiłem bowiem tak bardzo, by nie brali góry nade mną, by się nie wynosili nade mnie, gdy chwieją się moje nogi.
STB	(38:17) Ponieważ powiedziałem: Niech nie mają ze mnie radości, kiedy się chwieje moja noga; niech się nade mnie nie wynoszą.
EIB	(38:17) Owszem, o to Cię prosiłem: Aby nie cieszyli się moim kosztem, Nie wyśmiewali się z mojego potknięcia -

Ps 38,17

PsFlor	(37:18) Bo ja w biczu gotow jeśm a boleść moja w obeźrzeniu mojem weżdy.
PsPul	(37:18) Bo ja w biczu gotow jeśm i boleść moja przede mną jest weżdy.
Wuj1923	(38:18) Bom ja na bicze gotów jest: i ból mój przed oblicznością moją jest zawżdy.
Gda1881	(38:18) Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
Gda2017	Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
PsBycz	(38:18) Wszakem-ja, do-utrapienia, gotów; przeto, boleść-moja, przedemną ciągle.
Goet	(38:18) Bo bliski jestem upadku, a ból mój stale jest przede mną.
PsCylk	(38:18) Bom ja na upadek gotów, a ból mój obecny mi zawsze.
PsKrusz	(38:18) Bom ja do upadku skłonny, a boleść moja zawsze przedemną.
PsAszk	(38:18) żem jest podany na upadek a boleści me stale są przedemną,
PsSzer	(38:18) Bom ja bliski upadku i stale czuję ból mój.
Tys1	(37:18) Bo jestem bardzo bliski upadku i ból mój jest zawsze przede mną.
Tys5	(38:18) Bo jestem bardzo bliski upadku i ból mój jest zawsze przy mnie.
Bryt	(38:18) Ja bowiem jestem bliski upadkuI ból mój stale jest przede mną.
Pozn	(38:18) Zaprawdę, bliski jestem upadku, a boleść moją nieustannie mam przed oczyma.
WarPra	(38:18) Jestem już bliski upadku i nie opuszczają mnie bóle.
STB	(38:18) Gdyż ja jestem gotów na upadek, a mój ból zawsze był mi obecny.
EIB	(38:18) Chociaż jestem gotowy na upadek, Wciąż pamiętam, jaki ból on sprawia.

Ps 38,18

PsFlor	(37:19) Bo lichotę mą ja zwiastuję i myślić będę za moj grzech.
PsPul	(37:19) Bo ja złość moję zwiastuję i myślić będę za moj grzech.
Wuj1923	(38:19) Albowiem nieprawość moję oznajmię, i będę myślił za grzech mój.
Gda1881	(38:19) Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
Gda2017	Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
PsBycz	(38:19) Gdy nieprawość-mę oznajmiam; lękam-się z-powodu-grzéchu-mojego.
Goet	(38:19) Albowiem oznajmiam nieprawość moją i strapiony jestem dla grzechu mego.
PsCylk	(38:19) Bo winę mą wyjawiam, a pokutuję za grzech mój.
PsKrusz	(38:19) Bo nieprawość moją wyznaję, trapię się gniewem moim.
PsAszk	(38:19) że grzech mój wyznaję, stroskany o przewinienie me,
PsSzer	(38:19) Wyznaję winę swoją, martwię się z powodu grzechu swego.
Tys1	(37:19) Ja przecież wyznaję mą winę i grzechem moim się trwożę.
Tys5	(38:19) Ja przecież wyznaję moją winę i trwożę się moim grzechem.
Bryt	(38:19) Wyznaję winę moją. Niepokoję się z powodu grzechu swego.
Pozn	(38:19) Tak, wyznaję moją winę i trapię się moim grzechem.
WarPra	(38:19) Przyznaję się jednak do winy i lękam się moich słabości.
STB	(38:19) Owszem, wyjawiam moją winę i pokutuję za mój grzech.
EIB	(38:19) Tak! Wyznam moją winę! Martwi mnie mój grzech.

Ps 38,19

PsFlor	(37:20) Nieprzyjacielowie wiem moji żywi są i stwierdzili sie są na mię, i rozmnożyli sie są, jiż nienaźrzeli mie źle.
PsPul	(37:20) Nieprzyjaciele wiem moji żywi są i stwirdzili są sie na mię, i rozmnożyli sie, co są mnie nienaźrzeli źle.
Wuj1923	(38:20) Lecz nieprzyjaciele moi żywią i zmocnili się nademną: i rozmnożyli się, którzy mię nienawidzą niesprawiedliwie.
Gda1881	(38:20) Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
Gda2017	Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
PsBycz	(38:20) Atoli, nieprzyjacioły-me, żyją, wzmagają-się; nawet-pomnażają-się nienawidzący-mię darmo.
Goet	(38:20) Ale wrogowie moi żyją, są silni; i wielu jest tych, którzy mnie bez przyczyny nienawidzą.
PsCylk	(38:20) A wrogi moje żyją, wzmacniają się, mnożą się nienawidzący mnie niesłusznie.
PsKrusz	(38:20) A nieprzyjaciele moi żyją - umacniają się i zwiększają się, którzy mnie nienawidzą bez przyczyny.
PsAszk	(38:20) a wrogowie moi żyją, urośli w sile i pomnożyli się ci, co mnie nienawidzą w swem kłamstwie,
PsSzer	(38:20) Lecz nieprzyjaciele moi żyją i są mocni, i wielu jest takich, którzy nienawidzą mnie bez przyczyny.
Tys1	(37:20) Lecz możni są ci, co bez powodu mi się sprzeciwiają, i liczni, którzy niesłusznie mnie nienawidzą.
Tys5	(38:20) Lecz silni są ci, co bez powodu są mi przeciwni, i liczni, którzy oszczerczo mnie nienawidzą.
Bryt	(38:20) Lecz nieprzyjaciele moi żyją i są mocni, I wielu jest takich, którzy nienawidzą mnie bez przyczyny.
Pozn	(38:20) Ale potężni są ci, którzy bez powodu są mi wrogami, i wielu jest tych, którzy niesłusznie mnie nienawidzą.
WarPra	(38:20) Lecz moi wrogowie liczni są i mocni, nienawidzą zaś mnie bez żadnej racji.
STB	(38:20) A moi wrogowie żyją, wzmacniają się oraz mnożą; ci, co niesłusznie mnie nienawidzą.
EIB	(38:20) A moi wrogowie? Żyją i są mocni. Wielu jest takich, którzy mnie nienawidzą bez powodu.

Ps 38,20

PsFlor	(37:21) Jiż to odpłacają złe za dobre, uwłoczyli są mnie, bo jeśm naśladował dobroty.
PsPul	(37:21) Jiż to odplacają złe za dobre, uwłoczyli są mi, bo jeśm naśladował dobrotę.
Wuj1923	(38:21) Którzy oddawają złe za dobre, uwłaczali mi, iżem naśladował dobroci.
Gda1881	(38:21) A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
Gda2017	Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
PsBycz	(38:21) A,-wypłacający-się złém, za dobro, sprzeciwiają-się-mi, dla-tego,-że naśladuję dobré.
Goet	(38:21) Którzy mnie złem za dobre odpłacają, napastują mnie za to, że ścigam dobro.
PsCylk	(38:21) I odpłacający złém za dobre, którzy mnie prześladują, za to że dążę za dobrém.
PsKrusz	(38:21) I którzy oddają zło zamiast dobrego i sprzeciwiają mi się, że naśladuję dobro.
PsAszk	(38:21) a ci, co mi złem odpłacają za dobre oskarżają mię o to, że rozbijam się za tem, co dobre, -
PsSzer	(38:21) A ci, co złem za dobre odpłacają, prześladują mnie, że ja zabiegam o dobro.
Tys1	(37:21) Ci, którzy złem odpłacają za dobro, za to mi grożą, że za dobrem idę.
Tys5	(38:21) Ci, którzy złem odpłacają za dobro, za to mi grożą, że idę za dobrem.
Bryt	(38:21) A ci, którzy złem za dobre odpłacają, Prześladują mnie, gdyż zabiegam o dobro.
Pozn	(38:21) Ci, którzy za dobro złem mi odpłacają, zawzięli się na mnie za to, że zdążam ku temu, co dobre.
WarPra	(38:21) Odpłacają mi złem za dobre i uciskają tylko dlatego, że pragnę dobrze czynić.
STB	(38:21) Odpłacają złem za szlachetne, ci, którzy mnie prześladują za to, że podążam za lepszym.
EIB	(38:21) Ci, którzy odpłacają złem za dobro, Przeciwstawiają mi się dlatego, że właśnie o dobro zabiegam.

Ps 38,21

PsFlor	(37:22) Nie ostawiaj mie, Gospodnie Boże moj, ani odstąpaj ode mnie.
PsPul	(37:22) Nie ostaj mie, Gospodnie Boże moj, ni odstąpaj ode mnie.
Wuj1923	(38:22) Nie opuszczaj mię, Panie, Boże mój, nie odstępuj odemnie.
Gda1881	(38:22) Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
Gda2017	Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
PsBycz	(38:22) Nie opuszczaj-mię, Panie; o-Boże-mój! nie oddalaj-się ode-mnie.
Goet	(38:22) Nie opuść mnie, Panie, Boże mój, nie bądź daleki ode mnie!
PsCylk	(38:22) Nie opuszczaj mnie Boże Panie mój, nie oddalaj się odemnie.
PsKrusz	(38:22) Nie opuszczaj mnie Panie, Boże mój! nie oddalaj się odemnie!
PsAszk	(38:22) Nie opuszczaj Ty mnie, Jehowo, Boże mój, nie oddalaj się odemnie,
PsSzer	(38:22) Nie opuszczaj mnie, Panie, Boże mój! Nie bądź ode mnie daleki!
Tys1	(37:22) O Panie, Ty mnie nie opuszczaj, nie bądź daleko ode mnie, mój Boże!
Tys5	(38:22) Nie opuszczaj mnie, Panie, mój Boże, nie bądź daleko ode mnie!
Bryt	(38:22) Nie opuszczaj mnie, Panie, Boże mój! Nie oddalaj się ode mnie!
Pozn	(38:22) Nie opuszczaj mnie, Jahwe, Boże mój, nie oddalaj się ode mnie!
WarPra	(38:22a) Nie opuszczaj mnie tedy nigdy, Panie mój i Boże,
STB	(38:22) Nie opuszczaj mnie WIEKUISTY, mój Boże, i się nie oddalaj ode mnie.
EIB	(38:22) Nie opuszczaj mnie, PANIE! O mój Boże, nie bądź ode mnie daleki!

Ps 38,22

PsFlor	(37:23) Rozumiej ku pomocy mojej, Gospodnie Boże zbawienia mego. (37:24) Sława Oćcu i Synowi, i Świętemu Duchu.
PsPul	(37:23) Przyśpiej na pomoc moję, Gospodnie Boże zbawienia mego.
Wuj1923	(38:23) Bądź gotów na ratunek mój, Panie, Boże zbawienia mego.
Gda1881	(38:23) Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
Gda2017	Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
PsBycz	(38:23) Pospiesz ku pomocy-méj, o-Panie! zbawienia-mojego.
Goet	(38:23) Pośpiesz ku mej pomocy, Panie, Zbawienie moje!
PsCylk	(38:23) Pospiesz na ratunek mój Panie, pomocy moja.
PsKrusz	(38:23) Pospiesz z pomocą dla mnie, Panie zbawienia mego!
PsAszk	(38:23) spiesz ku mej pomocy Parne wybawienia mojego!
PsSzer	(38:23) Spiesz mi z pomocą, Panie, zbawienie moje!
Tys1	(37:23) Spiesz mi na pomoc, zbawienie moje — o Panie!
Tys5	(38:23) Śpiesz mi na pomoc, Panie, zbawienie moje!
Bryt	(38:23) Śpiesz mi z pomocą, Panie, zbawienie moje!
Pozn	(38:23) Pośpiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie!
WarPra	(38:22b) pośpiesz mi z pomocą, Panie mój i Zbawco.
STB	(38:23) Pośpiesz na mój ratunek, Panie, moje zbawienie.
EIB	(38:23) Pośpiesz mi z pomocą, Panie, który jesteś moim zbawieniem!

Psalm 39

Ps 39,1

PsFlor	(38:1) Rzekł jeśm: Będę strzec drog swojich, bych nie zgrzeszył w zakonie mojem. (38:2) Położył jeśm strożą ustom mojim, gdy nastał grzeszny przeciwo mnie.
PsPul	(38:1) Rzekł jeśm: Będę strzec drog swych, bych nie zgrzeszył w moim języku. (38:2) Położył jeśm strożą ustam moim, gdy jest był grzesznik przeciwo mnie.
Wuj1923	(39:1) Na koniec, samemu Idythun, pieśń Dawidowa. (39:2) Rzekłem: Będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem moim: założyłem straż ustom moim, gdy stał grzesznik przeciwko mnie.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy. (39:2) Rzekłem: Będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem swym; włożę munsztuk w usta moje, póki niepobożny będzie przedemną.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, Jedutunowi. Psalm Dawida. Powiedziałem: Będę strzegł moich dróg, abym nie zgrzeszył językiem; nałożę na usta wędzidło, dopóki niegodziwy będzie przede mną.
PsBycz	(39:1) Naczelnikowi-muzyki, Jedutunowi, dany do grania, Psalm Dawida. (39:2) Zapowiedziałem: Będę-strzegł dróg-mych, od grzeszenia językiem-mom; ja-powściągnę usta-me, na-gębkiem, dopóki bezbożny będzie przedemną.
Goet	(39:1) PRZEWODNIKOWI chóru, Jedutunowi. Psalm Dawida, (39:2) Rzekłem: chcę strzec dróg moich, abym nie grzeszył językiem swoim; chcę założyć ustom moim wędzidło, póki bezbożny jeszcze jest przede mną.
PsCylk	(39:1) Przewodnikowi chóru Jedutunowi. Psalm Dawida. (39:2) Rzekłem: Strzedz będę dróg moich, bym nie zgrzeszył językiem moim; utrzymam ustom moim zamknięcie, póki niegodziwy przedemną.
PsKrusz	(39:1) Przełożonemu chóru Iditunowi. Psalm Dawida. (39:2) Rzekłem: "Będę strzegł drogi mojej, aby nie grzeszyć językiem moim. Zastrzegę usta moje zamknięciem, jak długo bezbożnik będzie przedemną".
PsAszk	(39:1) Dyrygentowi chóru Jedutunowego. - Śpiew Dawidowy. (39:2) Powiedziałem sobie: będę strzegł dróg mych, aby nie zgrzeszyć, języka mego będę strzegł, zasuwę dam na me usta, choćby jeszcze stał przedemną niegodziwiec.
PsSzer	(39:1) Przewodnikowi chóru, Jedutuna, psalm Dawida. (39:2) Rzekłem: Będę pilnował dróg swoich, bym nie zgrzeszył językiem, będę trzymał na wodzy usta swoje, póki bezbożny stoi przede mną.
Tys1	(38:1) Kierownikowi chóru Jeditunowi. Psalm. Dawidowy. (38:2) Rzekłem: «Będę pilnował dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem; wędzidło nałożę na usta, dopóki bezbożny jest przy mnie.
Tys5	(39:1) Kierownikowi chóru, Jedutunowi. Psalm. Dawidowy. (39:2) Rzekłem: Będę pilnował dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem; nałożę na usta wędzidło, dopóki naprzeciw mnie jest występny.
Bryt	(39:1) Przewodnikowi chóru. Dla Jedutuna. Psalm Dawidowy. (39:2) Rzekłem: Będę pilnował dróg swoich, Bym nie zgrzeszył językiem, Będę trzymał na wodzy usta swoje, Póki bezbożny stoi przede mną.
Pozn	(39:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: dla Jedutuna; Psalm Dawida. (39:2) Postanowiłem sobie: "Będę zważał na drogi moje, abym nie zgrzeszył językiem; nałożę wędzidło ustom moim, dopóki bezbożnik jest przy mnie".
WarPra	(39:1) Dla kierującego chórem, Jedutuna. Psalm Dawida. (39:2) Przyrzekłem sobie, że będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem; na ustach moich będę miał wędzidło, dopóki bezbożnik jest przy mnie.
STB	(39:1) Przewodnikowi chóru, Jedutunowi. Psalm Dawida. (39:2) Powiedziałem: Będę strzegł moich dróg, bym nie zgrzeszył moim językiem; utrzymam zamknięcie moich ust, dopóki niegodziwi przede mną.
EIB	(39:1) Dla prowadzącego chór - dla Jedutuna. Psalm Dawida. (39:2) Stwierdziłem: Będę strzegł moich dróg, Abym nie zgrzeszył językiem. Przytrzymam na uwięzi moje usta, Dopóki stoi przede mną bezbożny.

Ps 39,2

PsFlor	(38:3) Oniemiał jeśm i uśmierzon jeśm, i milczałeśm od dobrych a boleść moja odnowiła sie jest.
PsPul	(38:3) Oniemiał i uśmierzył jeśm sie, i milczał jeśm od dobrych a boleść ma odnowiła sie jest.
Wuj1923	(39:3) Zaniemiałem i uniżyłem się, i zamilczałem dobrych: i ból mój odnowił się.
Gda1881	(39:3) Zaniemiałem milcząc; zamilknąłem i w dobrej sprawie; ale boleść moja bardziej się wzmagała.
Gda2017	Zaniemówiłem oniemiały, zamilkłem nawet w dobrej sprawie, lecz moja boleść się wzmagała.
PsBycz	(39:3) Umilkłem spokojnie; powścięgnełem-się od-mówienia-o-dobrem; a,-boleść-moja, zamieszaną-była.
Goet	(39:3) Zaniemiałem zupełnie, milczałem nawet o dobrem, ale ból mój się wzmagał.
PsCylk	(39:3) Zaniemiałem milczeniem, zwątpiłem o dobrém, choć ból mój się zajątrzył.
PsKrusz	(39:3) Zaniemiałem, milcząc, zamilknąłem w dobrej sprawie, a ból mój zwiększał się.
PsAszk	(39:3) Oniemiałem jak grób, milczałem dla dobroci a ból mój zagryzłem.
PsSzer	(39:3) Zaniemiałem zupełnie, zamilkłem, nie pomnąc o szczęściu, lecz ból mój rósł.
Tys1	(38:3) Oniemiałem milcząc, ze szczęścia wyzuty, lecz boleść moja wzmogła się na nowo.
Tys5	(39:3) Oniemiałem, zamilkłem pozbawiony szczęścia, lecz moja boleść wzmogła się na nowo.
Bryt	(39:3) Zaniemówiłem, zamilkłem, Pozbawiony szczęścia, Lecz ból mój się powiększył.
Pozn	(39:3) Zamilkłem całkowicie, lecz milcząc nie doznałem ulgi, gdyż boleść moja wezbrała gwałtownie.
WarPra	(39:3) Przestałem mówić, zamilkłem, niczego już nie posiadam, a ból mój staje się znów większy.
STB	(39:3) Oniemiałem milczeniem, zwątpiłem odnośnie słusznej sprawy, a mój ból się zajątrzył.
EIB	(39:3) Pogrążyłem się w ciszy, Przestałem mówić o dobru, Lecz mój ból się nasilił.

Ps 39,3

PsFlor	(38:4) Zgrzało sie sierce moje we mnie a w myśleniu mojem zażże sie ogień. (38:5a) Mołwił jeśm w języce swojem:
PsPul	(38:4) Zgrzało sie jest sierce moje we mnie a w myśleniu moim zażże sie ogień. (38:5a) Mołwił jeśm moim językiem:
Wuj1923	(39:4) Zagrzało się serce moje we mnie: a w rozmyślaniu mojem rozpalił się ogień. (39:5a) Rzekłem językiem moim:
Gda1881	(39:4) Rozpaliło się serce moje we wnętrznościach moich; w rozmyślaniu mojem rozżarzył się ogień, ażem tak rzekł językiem swoim:
Gda2017	Rozgorzało we mnie serce; gdy rozmyślałem, zapłonął ogień, a wtedy mój język tak przemówił:
PsBycz	(39:4) Zawrzało sercé-mé, we-wnętrzu-mojém, w-rozmyślaniu-mém, zapalił-się ogień, zmuszon-byłem-mówić, językiem-moim:
Goet	(39:4) Rozpaliło się serce moje we wnętrzu mojem, przy rozmyślaniu mojem rozżarzył się ogień, że musiałem mówić językiem swoim:
PsCylk	(39:4) Rozgorzało się serce we wnętrzu mojém, w umyśle moim zapłonął ogień, i przemówiłem językiem moim.
PsKrusz	(39:4) Rozpaliło się serce moje we wnętrznościach moich, w rozmyślaniu mem rozżarzył się ogień, że rzekłem językiem moim.
PsAszk	(39:4) Zawrzało serce w mem wnętrzu, w uniesieniu mem zapłonął ogień, przemówiłem językiem mym.
PsSzer	(39:4) Rozpaliło się serce moje we mnie, gdy rozmyślałem, palił się ogień. Wtedy odezwałem się językiem swoim:
Tys1	(38:4) Serce we mnie rozgorzało; gdy rozważyłem, zapłonął w nim ogień: język mój się odezwał.
Tys5	(39:4) Serce w mym wnętrzu rozgorzało; gdy rozważałem, zapłonął w nim ogień; język mój przemówił.
Bryt	(39:4) Rozpaliło się serce moje we mnie, Gdy rozmyślałem, zapłonął ogień. Wtedy odezwałem się językiem swoim:
Pozn	(39:4) Serce rozgorzało w mej piersi, od myśli moich rozżarzył się ogień i język mój przemówił:
WarPra	(39:4) Serce rozpala mi moje wnętrze, płoną także me myśli, bym wreszcie przemówił:
STB	(39:4) Rozpaliło się serce w moim wnętrzu, w mym umyśle zapłonął ogień i przemówiłem moim językiem:
EIB	(39:4) Rozpaliło się we mnie serce, Gdy rozmyślałem, zapłonął ogień I przemówiłem tymi słowy:

Ps 39,4

PsFlor	(38:5b) Zjawion uczyń mnie, Gospodnie, koniec moj (38:6) i czysło dniow mojich, ktore jest, bych wiedział, cso niedostaje mnie.
PsPul	(38:5b) Zjaw mi, Gospodnie, koniec moj (38:6) i czysło dni moich, ktore jest, bych wiedział, co mi niedostaje.
Wuj1923	(39:5b) Oznajmij mi, Panie, koniec mój: i liczbę dni moich, która jest, abym wiedział, czego mi niedostaje.
Gda1881	(39:5) Daj mi poznać, Panie! dokończenie moje, i wymiar dni moich jaki jest, abym wiedział, jak długo trwać będę.
Gda2017	PANIE, daj mi poznać mój kres i miarę moich dni, abym wiedział, jak jestem słaby.
PsBycz	(39:5) Oznajm-mi, Panie, koniec-mój, i-przeciąg dni-moich, jakim jest; niechże-wiém, kiedy będę życia pozbawionym ja.
Goet	(39:5) Panie, oznajmij mi kres mój i jaki jest wymiar dni moich, abym wiedział, jak jestem znikomy.
PsCylk	(39:5) Objaw mi Boże koniec mój, i wymiar dni moich jakim jest, bym poznał jak nikłym ja.
PsKrusz	(39:5) Daj mi poznać, Panie, koniec mój, i miara dni moich jaka jest? - abym wiedział, jak długo trwać będę.
PsAszk	(39:5) Obwieść mi, o Jehowo, mój koniec, i miara dni mych jakowa, niechaj wiem, jak dalece jestem znikomy?
PsSzer	(39:5) Daj mi, Panie, poznać kres mój i wymiar dni moich, abym wiedział, jak jestem znikomy!
Tys1	(38:5) O Panie, kres mój pozwól mi poznać i jaka jest miara dni moich, bym wiedział, jak jestem znikomy.
Tys5	(39:5) O Panie, mój kres pozwól mi poznać i jaka jest miara dni moich, bym wiedział, jak jestem znikomy.
Bryt	(39:5) Daj mi, Panie, poznać kres mójI jaka jest miara dni moich, Abym wiedział, jak jestem znikomy!
Pozn	(39:5) Ukaż mi, Jahwe, kres mojego życia i jaka jest miara moich dni, bym poznał moją znikomość.
WarPra	(39:5) powiedz mi, Panie, jaki będzie mój koniec i jaka jest liczba dni moich, abym mógł zrozumieć moją małość.
STB	(39:5) Objaw mi, WIEKUISTY, mój koniec; jaki jest wymiar moich dni, abym poznał jak jestem znikomy.
EIB	(39:5) PANIE, powiedz, kiedy nadejdzie mój kres, Daj mi znać, ile pozostało mi lat - Niech wiem, jak jestem znikomy!

Ps 39,5

PsFlor	(38:7) Owa mierne położył jeś dni moje a część moja jakoby nicseż przed tobą. (38:8) Ale zaprawdę wszelika prozność prokny człowiek żywący.
PsPul	(38:7) Otoż położył jeś pod miarą dni moje a zboże moje jakoby niceż przed tobą. (38:8) A wszakoż prokna prozność wszelki człowiek żywy.
Wuj1923	(39:6) Otoś pomierne uczynił dni moje, a bytność moja, jako nic przed tobą: zaprawdę, wszystka marność, wszelki człowiek żywiący.
Gda1881	(39:6) Otoś na dłoni wymierzył dni moje, a wiek mój jest jako nic przed tobą; zaprawdę szczerą marnością jest wszelki człowiek, choć najduższy. Sela.
Gda2017	Oto wymierzyłeś moje dni na szerokość dłoni, a mój wiek jest niczym przed tobą; zaprawdę każdy człowiek, nawet najlepszy, jest całkowitą marnością. Sela.
PsBycz	(39:6) Oto, na szérż dłoni uczyniłeś dni-moje; a,-czas-życia-mego, jakby niczém, przed-Tobą; zaisté, tylko prożnością, każdy człowiek postawion.
Goet	(39:6) Oto na szerokość kilku dłoni wymierzyłeś dni moje, a wiek mój jest jako nic przed Tobą. Zaiste, tylko tchnieniem jest każdy człowiek, choć pewnie stoi! Sela.
PsCylk	(39:6) Oto piędziami wymierzyłeś dni moje, a wiek mój jak nicość przed Tobą. Zaprawdę, wszystko znikomością, każdy człowiek istniejący. - Sela.
PsKrusz	(39:6) Oto dłonią wymierzyłeś dni moje, i wiek mój jako nic wobec Ciebie, lecz owszem marnością jest wszelki człowiek żyjący. - SELAh.
PsAszk	(39:6) Otoś dni moich dał na szerokość ręki a mój żywot przelotny jest jakoby nie był przed Tobą, jeno jako marność zupełna postawion jest jakikolwiek mąż, - Selah.
PsSzer	(39:6) Oto na dłonie wymierzyłeś dni moje, a wiek mój jest jak nic przed Tobą. Zaprawdę, tylko tchnieniem jest wszelki człowiek, choć pewnie stoi. Sela.
Tys1	(38:6) Oto dni moje tylko na kilka piędzi uczyniłeś, a życie moje jak nicość przed Tobą: każdy człowiek trwa tyle co tchnienie. Sela.
Tys5	(39:6) Oto wymierzyłeś moje dni tylko na kilka piędzi, i życie moje jak nicość przed Tobą. Doprawdy, życie wszystkich ludzi jest marnością. Sela.
Bryt	(39:6) Oto na szerokość dłoni wymierzyłeś dni mojeA okres życia mojego jest jak nic przed tobą. Tylko jak tchnienie jest wszelki człowiek, choć pewnie stoi. Sela.
Pozn	(39:6) Zaiste, na długość kilku dłoni wyznaczyłeś dni moje, a trwanie mego życia jakby niczym jest przed Tobą; tchnieniem zaledwie jest istnienie każdego człowieka".
WarPra	(39:6) Miarą kilku piędzi wyznaczyłeś dni moje, a czas mego życia – to chwila u Ciebie, i niczym jest każde ludzkie życie. [Pauza]
STB	(39:6) Oto piędziami wymierzyłeś dni moje, a mój wiek jak nicość przed Tobą. Zaprawdę, wszystko marnością, każdy istniejący człowiek. Sela.
EIB	(39:6) Oto wymierzyłeś moje dni na szerokość kilku dłoni, Okres mego życia jest niczym przed Tobą. Tak! Człowiek jest tylko tchnieniem, nawet ten wysoko postawiony. Sela.

Ps 39,6

PsFlor	(38:9) Ale zaprawdę w obrazie przeszedł człowiek a za dar sie troszcze, (38:10) skarbi, a nie wie, komu zgromadzi je.
PsPul	(38:9) A wszako w obrazie przeszedł jest człowiek, ale i za dar sie troszcze, (38:10) skarbi, a nie wie, komu je zgromadzi.
Wuj1923	(39:7) Zaiste, w obrazie przechodzi człowiek, ale próżno trwoży sobą: skarbi, a nie wie, komu to zbierze.
Gda1881	(39:7) Zaprawdę pomija człowiek jako cień; zaprawdę próżno się kłopocze, zgromadza, a nie wie, kto to pobierze.
Gda2017	Doprawdy człowiek przemija jak cień; doprawdy na próżno się kłopocze; gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.
PsBycz	(39:7) Zaprawdę, w-obrazie błąka-się-w-około człowiek; zaisté, próżno szumi zgromadza bogactwa, a-nie wié, kto zabierze-je.
Goet	(39:7) Jak cień porusza się człowiek; napróżno wiele się niepokoi; gromadzi a nie wie, kto to dostanie.
PsCylk	(39:7) Zaprawdę, niby widmo błąka się człowiek, tylko dla marności wrzawę czyni, gromadzi a nie wie kto to zabierze.
PsKrusz	(39:7) Zaprawdę, jako cień przechodzi człowiek; zaprawdę, napróżno się kłopocze: gromadzi, a nie wie, kto to zbierze.
PsAszk	(39:7) Jeno złudnym obrazem jest życie człowieka, marnością jeno hałaśliwe ich zabiegi, zgarnie a nie wiedzą nawet, kto je zbiera.
PsSzer	(39:7) Zaprawdę, człowiek przemija jak cień, zaprawdę, napróżno się kłopocze. Gromadzi majątki, a nie wie, kto je weźmie.
Tys1	(38:7) Jak cień przemija człowiek, na próżno tyle się miota, gromadzi, lecz nie wie, kto je zagarnie.
Tys5	(39:7) Człowiek jak cień przemija, na próżno tyle się niepokoi, gromadzi, lecz nie wie, kto to zabierze.
Bryt	(39:7) Zaprawdę, człowiek przemija jak cień, Zaprawdę, na próżno się miota. Gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.
Pozn	(39:7) Jak cień przemija człowiek, na próżno się krząta, gromadzi, a nie wie, kto będzie zbierał.
WarPra	(39:7) Zaprawdę, człowiek jak cień przemija; niepotrzebnie czyni tyle zgiełku i skarby gromadzi, które inny weźmie.
STB	(39:7) Zaprawdę, człowiek się błąka jak widmo i tylko z powodu marności czyni wrzawę; gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.
EIB	(39:7) Prawdą jest, że przemieszcza się niczym cień, Prawdą - że na próżno się miota. Gromadzi i nie wie, dla kogo.

Ps 39,7

PsFlor	(38:11) A ninie ktore jest czakanie moje? Zaprawdę Gospodzin? A część moja przed tobą jest.
PsPul	(38:11) A ninie kie jest czekanie moje? Wszako Gospodzin? A zboże moje u ciebie jest.
Wuj1923	(39:8) A teraz, któreż jest oczekiwanie moje? izali nie Pan? i bytność moja u ciebie jest.
Gda1881	(39:8) A teraz na cóż oczekuję, Panie? Tyś jest sam oczekiwaniem mojem.
Gda2017	A teraz czego mam oczekiwać, Panie? W tobie jest moja nadzieja.
PsBycz	(39:8) A-teraz, czegóż oczekuję Panie? nadzieja-moja, w-Tobie jest.
Goet	(39:8) A więc, Panie, czegóż oczekuję z ufnością? Moja nadzieja jest w Tobie.
PsCylk	(39:8) A teraz czego mam się spodziewać Panie? Nadzieja moja, w Tobie ona.
PsKrusz	(39:8) A teraz na cóż oczekuję, Panie! Tyś jest oczekiwaniem mojem,
PsAszk	(39:8) Tak tedy czegożbym się miał spodziewać, - o Panie, Tyś moją jest nadzieją!
PsSzer	(39:8) A teraz, czegóż mam się spodziewać, o Panie? Ty jesteś nadzieją moją.
Tys1	(38:8) A teraz czegóż spodziewam się, Panie? W Tobie jest moja nadzieja.
Tys5	(39:8) A teraz, czego mam oczekiwać, o Panie? W Tobie jest moja nadzieja.
Bryt	(39:8) A teraz, czego mam się spodziewać, Panie? W tobie jest nadzieja moja.
Pozn	(39:8) A przeto czegóż mogę oczekiwać, Panie? Cała nadzieja moja w Tobie.
WarPra	(39:8) Czegóż więc teraz mam oczekiwać, Panie, ja, który tylko Tobie zaufałem?
STB	(39:8) A teraz, czego mam się spodziewać, Panie? Moja nadzieja ona w Tobie.
EIB	(39:8) A ja, Panie, czego się spodziewam? Oto moja nadzieja jest w Tobie!

Ps 39,8

PsFlor	(38:12) Ode wszech lichot mojich wytargń mie, przekorę szalonemu dał jeś mie.
PsPul	(38:12) Ode wszech lichot wytargni mie, urąganie głupiemu dałeś mie.
Wuj1923	(39:9) Od wszystkich nieprawości moich wyrwij mię; na pośmiech głupiemu dałeś mię.
Gda1881	(39:9) Przetoż od wszystkich przestępstw moich wybaw mię; na pośmiech głupiemu nie dawaj mię.
Gda2017	Uwolnij mnie od wszystkich moich występków, nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupca.
PsBycz	(39:9) Od-wszech wykroczeń-mych uwolnij-mię; na-zniewagę głupca, nie wystawiaj-mię.
Goet	(39:9) Wybaw mnie ze wszystkich moich występków. Nie dozwól mi być pohańbieniem głupiemu.
PsCylk	(39:9) Od wszelkich przewinień moich wyzwól mnie, pośmiewiskiem podłych nie czyń mnie.
PsKrusz	(39:9) Od wszystkich nieprawości moich uwolnij mnie, na pośmiewisko głupiemu nie wystawiaj mnie.
PsAszk	(39:9) Ocal mnie od wszystkich przestępstw moich, nie podaj mię na pośmiewisko nędznika.
PsSzer	(39:9) Wyzwól mnie z wszelkich występków moich, nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupca!
Tys1	(38:9) Wybaw mię od wszelkich moich nieprawości, na pośmiewisko głupca mnie nie wydawaj.
Tys5	(39:9) Wybaw mnie od wszelkich moich nieprawości, nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupca!
Bryt	(39:9) Ratuj mnie od wszelkich występków moich! Nie wystawiaj mnie na zniewagę nikczemnika!
Pozn	(39:9) Uwolnij mnie od wszystkich moich nieprawości, nie wydawaj mnie na pośmiewisko głupców!
WarPra	(39:9) Przebacz mi wszystkie moje winy i nie dopuszczaj, bym był pośmiewiskiem dla głupców.
STB	(39:9) Wyzwól mnie od wszelkich mych przewinień, nie czyń mnie pośmiewiskiem podłych.
EIB	(39:9) Ratuj mnie od wszystkich moich przestępstw, Nie wystawiaj na zniewagę bezmyślnego.

Ps 39,9

PsFlor	(38:13) Oniemiał jeśm i nie otworzył jeśm ust mojich, bo jeś ty kazał; otejmi ote mnie plagi moje.
PsPul	(38:13) Oniemiał jeśm i nie otworzył jeśm ust moich, bo jeś ty kazał; otejmi ote mnie razy twoje.
Wuj1923	(39:10) Zaniemiałem i nie otworzyłem ust moich; boś ty uczynił.
Gda1881	(39:10) Zaniemiałem, i nie otworzyłem ust moich, przeto, żeś to ty uczynił.
Gda2017	Zamilkłem i nie otworzyłem moich ust, bo ty to sprawiłeś.
PsBycz	(39:10) Umilkłem, nie otworzyłem ust-moich; boś to Ty uczynił.
Goet	(39:10) Zaniemiałem i nie otwieram ust moich; bo Ty to uczyniłeś.
PsCylk	(39:10) Zaniemiałem i nie otwieram ust moich, boś Ty to uczynił.
PsKrusz	(39:10) Zamilkłem, nie otwieram ust swoich, albowiem Tyś to uczynił.
PsAszk	(39:10) Wszak będę milczał, gdyż Ty to sprawiłeś.
PsSzer	(39:10) Zaniemiałem, nie otwieram ust swoich, bo Ty to uczyniłeś.
Tys1	(38:10) Zamilkłem, ust mych nie otwieram: Ty bowiem to uczyniłeś.
Tys5	(39:10) Zamilkłem, ust mych nie otwieram, Ty bowiem działasz.
Bryt	(39:10) Zamilkłem, nie otwieram ust swoich, Bo Ty to uczyniłeś.
Pozn	(39:10) Milczę i nie otwieram już ust swoich, bo Twoje to działanie.
WarPra	(39:10) Przestałem mówić, ust już nie otwieram, ponieważ Ty sam tego chciałeś.
STB	(39:10) Oniemiałem i nie otwieram moich ust, bo Ty to uczyniłeś.
EIB	(39:10) Zamilkłem, nie otwieram swoich ust, Ty sprawiłeś to swoim działaniem.

Ps 39,10

PsFlor	(38:14) Od mocy ręki twojej ja jeśm zszedł w strofowaniu. Prze lichotę pokaźnił jeś człowieka
PsPul	(38:14) Od mocy ręki twojej zmogł jeśm sie ja w nagabani. Dla złości pokaźnił jeś człowieka
Wuj1923	(39:11) Odejmij odemnie plagi twoje: od mocy ręki twojéj jam ustał w strofowaniu.
Gda1881	(39:11) Odejmij odemnie karanie twoje; bom od smagania ręki twojej ustał.
Gda2017	Oddal ode mnie twoje karanie, bo ginę od uderzeń twojej ręki.
PsBycz	(39:11) Usuń z-ponademnie plagę-Twoję; od-uderzenia ręki-Twéj, jabym zniszczał.
Goet	(39:11) Oddal ode mnie plagę Twoją; bo od uderzenia ręki Twojej ginę.
PsCylk	(39:11) Odwróć odemnie plagę Twą, od grozy ręki Twojéj ginę.
PsKrusz	(39:11) Odejmij odemnie karanie moje, od smagania ręki Twojej jam ustał.
PsAszk	(39:11) Oddal odemnie Twój dopust, - ja ginę od gniewliwości Twej dłoni.
PsSzer	(39:11) Odwróć ode mnie cios swój; pod razami ręki Twojej ginę.
Tys1	(38:11) Odwróć ode mnie Twą plagę: ginę pod ciosem Twej ręki.
Tys5	(39:11) Odwróć ode mnie Twe ciosy; ginę pod ciosami Twej ręki.
Bryt	(39:11) Odwróć ode mnie cios swój; Ginę pod razami ręki twojej.
Pozn	(39:11) Odwróć ode mnie Twą chłostę, ginę pod razami Twej ręki.
WarPra	(39:11) Racz mnie już nie doświadczać więcej, bo ginę pod ciężarem Twej ręki.
STB	(39:11) Odwróć ode mnie Twoją plagę, bo ginę od grozy Twojej ręki.
EIB	(39:11) Odwróć ode mnie swój cios, Bo ginę pod mocą Twojej ręki.

Ps 39,11

PsFlor	(38:15) i pomdleć kazał jeś jako pająk duszę moję, a wszakoż za dar troszcze sie wszeliki człowiek.
PsPul	(38:15) i pomdlić kazał jeś jako pająk duszę jego, a wszakoż za dar sie troszcze wszeliki człowiek.
Wuj1923	(39:12) Dla nieprawości karałeś człowieka: i uczyniłeś, że wyschła jako pająk dusza jego; zaiste, próżno się trwoży wszelki człowiek.
Gda1881	(39:12) Gdy ty gromiąc karzesz człowieka dla nieprawości, wnet niszczysz jako mól grzeczność jego; zaisteć marnością jest wszelki człowiek. Sela.
Gda2017	Gdy karą chłoszczesz człowieka za nieprawość, to jak mól niszczysz jego piękno; doprawdy marnością jest każdy człowiek. Sela.
PsBycz	(39:12) Ty, przez-karcenia, za winę, napominasz człowieka, i-stapiasz, jak-móla, urodę-jego; zaisté, próżnością każdy człowiek.
Goet	(39:12) Skoro karzesz człowieka smaganiem za nieprawości jego, wtedy Ty jak mól czynisz, że przemija jego piękność. Zaiste, tylko tchnieniem jest każdy człowiek. Sela.
PsCylk	(39:12) Karami za winy karcisz człowieka i niweczysz, niby mól, jego wspaniałość, zaprawdę, znikomością każdy człowiek. - Sela.
PsKrusz	(39:12) Strofując dla grzechu, karzesz człowieka, i niszczysz jako mól pożądanie jego. Zaiste, marnością jest wszelki człowiek! - SELAh.
PsAszk	(39:12) Strofowaniem z powodu grzechu biczujesz męża i rozwiewasz niby pajęczynę najżarliwsze jego pożądanie, jeno marnością wszelki człowiek Selah.
PsSzer	(39:12) Karami za winę karcisz człowieka i niweczysz jak mól krasę jego. Zaprawdę, tylko tchnieniem jest wszelki człowiek. Sela.
Tys1	(38:12) Za winę chłoszczesz człowieka karaniem; jak mól obracasz wniwecz jego skarby. Tchnieniem tylko jest każdy człowiek. Sela.
Tys5	(39:12) Za winę chłoszczesz człowieka karaniem, jak mól obracasz wniwecz to, czego pożąda. Doprawdy, każdy człowiek jest marnością. Sela.
Bryt	(39:12) Karami za winę karcisz człowiekaI niweczysz jak mól urok jego. Zaprawdę, tylko tchnieniem jest każdy człowiek. Sela.
Pozn	(39:12) Gdy doświadczasz człowieka karą za jego grzech, niszczysz jak mól to, co mu jest drogie. Zaprawdę, ledwo tchnieniem jest każdy człowiek.
WarPra	(39:12) Kary na człowieka zsyłasz za winy, jak mól niszczysz wszystko, co zgromadził; [Pauza] widać więc, jaką marnością jest człowiek.
STB	(39:12) Odsuwasz człowieka karami za winy i jak mól – niweczysz jego wspaniałość, zaprawdę, każdy człowiek jest znikomością. Sela.
EIB	(39:12) Karcisz człowieka karami za winę, Niczym mól niszczysz to, co mu miłe - To prawda, człowiek jest tylko tchnieniem. Sela.

Ps 39,12

PsFlor	(38:16) Wysłuchaj modlitwę moję, Gospodnie, i prośbę moję, uszyma ubaczy słzy moje. (38:17) Nie milcz, bo ja jeśm przychodca u ciebie i pątnik jako wszystcy oćcowie moji.
PsPul	(38:16) Usłysz modlitwę moję i prośbę moję, Gospodnie, uszyma ubacz słzy moje. (38:17) Nie milcz, bo ja jeśm przychodca u ciebie i pątnik jako wszystcy ojcowie moji.
Wuj1923	(39:13) Wysłuchaj modlitwę moję, Panie, i prośbę moję, przyjmij w uszy łzy moje: nie milcz; bom ja jest przychodzień u ciebie i podróżny, jako wszyscy ojcowie moi.
Gda1881	(39:13) Wysłuchajże modlitwę moję, Panie! a wołanie moje przyjmij w uszy swoje, nie milcz na łzy moje; bomci ja przychodniem u ciebie, i komornikiem, jako wszyscy ojcowie moi.
Gda2017	Wysłuchaj mojej modlitwy, PANIE, i nakłoń ucha na moje wołanie; nie bądź głuchy na moje łzy, bo jestem gościem u ciebie i przychodniem, jak wszyscy moi ojcowie.
PsBycz	(39:13) Słuchaj modlitwy-méj, Panie, i-wołania-mego posłuchaj; na łzy-moje, nie bądź-głuchym; bo podróżnym ja, u-Ciebie, przychodniem, jak-wszyscy ojcowie-moi.
Goet	(39:13) Słuchaj, Panie, modlitwę moją, a wołanie moje przyjmij w uszy swoje; nie milcz na łzy moje; bo jestem pielgrzymem u Ciebie i przychodniem, jak wszyscy moi ojcowie.
PsCylk	(39:13) Wysłuchaj modlitwę moję Boże, wołanie moje usłysz, na łzy moje nie milcz, bo przychodniem ja u Ciebie, przysiedleniec jak wszyscy przodkowie moi.
PsKrusz	(39:13) Wysłuchaj modlitwę mą, Panie! a wołanie moje weź w uszy. Nie milcz na łzy moje, bom ja przychodzień, u Ciebie pozostaję, jako wszyscy ojcowie moi.
PsAszk	(39:13) Wysłuchaj mej modlitwy o Jehowo, a bolesnemu błaganiu memu nakłoń ucha, nie bądź głuchym na łzy moje, gdyż gościem jestem, - u Ciebie na stałe, jako wszyscy ojcowie moi.
PsSzer	(39:13) Wysłuchajże modlitwę moją, Panie! I nastaw uszu na me błaganie! Nie milcz na łzy moje! Wszak jestem tylko pielgrzymem u Ciebie, jak wszyscy ojcowie moi.
Tys1	(38:13) Posłysz, o Panie, modlitwę moją i wysłuchaj mego wołania, na płacz mój nie bądź głuchy. Bo gościem jestem u Ciebie, przechodniem — jak wszyscy moi przodkowie.
Tys5	(39:13) Usłysz, o Panie, moją modlitwę i wysłuchaj mego wołania; na moje łzy nie bądź nieczuły, bo przybyszem jestem u Ciebie, przechodniem - jak wszyscy moi przodkowie.
Bryt	(39:13) Wysłuchaj, Panie, modlitwy mojej, I nastaw uszu na wołanie moje! Nie milcz na łzy moje! Gdyż jestem tylko przychodniem u ciebie, Wędrowcem jak wszyscy ojcowie moi.
Pozn	(39:13) Wysłuchaj modlitwy mojej, Jahwe, nakłoń ucha na moje wołanie, nie pozostawaj nieczuły na moje łzy! Bo jestem tylko gościem u Ciebie, przechodniem, jak wszyscy moi ojcowie.
WarPra	(39:13) Wysłuchaj modlitwy mojej, o Panie, nakłoń swe ucho ku moim westchnieniom i nie milcz, kiedy zalewam się łzami. Jestem u Ciebie gościem i przychodniem, jak ongiś wszyscy moi ojcowie.
STB	(39:13) Wysłuchaj moją modlitwę, WIEKUISTY, usłysz moje wołanie i nie milcz na moje łzy; gdyż ja jestem przychodniem u Ciebie, przesiedleńcem jak wszyscy moi przodkowie.
EIB	(39:13) Wysłuchaj, PANIE, mojej modlitwy, Przychyl się do mojego wołania! Nie bądź niemy wobec moich łez! Gdyż dla Ciebie jestem przechodniem, Pielgrzymem - jak wszyscy moi ojcowie.

Ps 39,13

PsFlor	(38:18) Odpuści mi, bych sie ochłodził, drzewiej niż odidę a dalej nie będę.
PsPul	(38:18) Odpuści mi, bych ochłodzon, drzewiej niż odjidę a więcej nie będę.
Wuj1923	(39:14) Zfolguj mi, abym się ochłodził, pierwéj niźli odejdę, a więcéj nie będę.
Gda1881	(39:14) Sfolguj mi, abym się posilił, pierwej niżeli odejdę, a nie będzie mię.
Gda2017	Oszczędzaj mnie, abym się wzmacniał, zanim odejdę i już mnie nie będzie.
PsBycz	(39:14) Odwróć-gniéw odemnie, ażebym-pokrzepił-się; nim odejdę, a-już-nie-będzie-mię.
Goet	(39:14) Odwróć oko Swoje ode mnie, abym się pokrzepił, zanim odejdę, a więcej mnie nie będzie.
PsCylk	(39:14) Ulżyj mi, abym się orzeźwił, zanim odejdę, a nie będzie mnie.
PsKrusz	(39:14) Sfolguj mi, abym się posilił wprzód, zanim odejdę i nie będzie mnie.
PsAszk	(39:14) Odwróć odemnie dłoń Twoją, bym wrócił do sił, zanim odejdę i niemasz mnie.
PsSzer	(39:14) Odwróć ode mnie spojrzenie swoje, abym się rozweselił, zanim odejdę i nie będzie mnie!
Tys1	(38:14) Odwróć oczy ode mnie, abym odetchnął, zanim odejdę i mnie nie będzie.
Tys5	(39:14) Odwróć swój wzrok ode mnie, niech doznam ulgi, zanim odejdę i mnie nie będzie.
Bryt	(39:14) Odwróć ode mnie surowe spojrzenie swoje, Abym odetchnął, zanim odejdę i nie będzie mnie!
Pozn	(39:14) Odwróć ode mnie swoje [gniewne] spojrzenie, bym doznał ulgi, zanim odejdę i już mnie nie będzie.
WarPra	(39:14) Przestań już patrzeć na mnie, żebym zebrał siły, bo wkrótce odejdę i już mnie nie będzie.
STB	(39:14) Ulżyj mi, bym się orzeźwił nim odejdę i mnie nie będzie.
EIB	(39:14) Odwróć ode mnie swe gniewne spojrzenie, Abym się uśmiechnął, zanim stąd odejdę - na zawsze!

Psalm 40

Ps 40,1

PsFlor	(39:1) Czakaję czakał jeśm Gospodna i usłyszał mie, (39:2a) i wysłuszał prośby moje,
PsPul	(39:1) Czekając czekał jeśm Gospodna i usłyszał mie, (39:2a) i przyjął jest prośbę moję,
Wuj1923	(40:1) Na koniec, Psalm samemu Dawidowi. (40:2) Czekając, czekałem Pana, i skłonił się ku mnie: i wysłuchał prośby moje.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. (40:2) Z żądością oczekiwałem Pana; a skłonił się ku mnie, i wysłuchał wołanie moje;
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Z tęsknotą czekałem na PANA, a skłonił się ku mnie i wysłuchał mojego wołania.
PsBycz	(40:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania Psalm Dawida. (40:2) Wyglądając, czekałem Pana, a-On-zwrócił-się do-mnie, i wysłuchał wołanié-mojé.
Goet	(40:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. (40:2) Tęsknie wyczekiwałem Pana: a skłonił się ku mnie i usłyszał wołanie moje,
PsCylk	(40:1) Przewodnikowi chóru. Dawida pieśń. (40:2) Czekać czekałem Boga, a skłonił się ku mnie i wysłuchał wołanie moje.
PsKrusz	(40:1) Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. (40:2) Czekając, czekałem Pana, a skłonił się ku mnie i wysłuchał wołania mego.
PsAszk	(40:1) Dyrygentowi. Śpiew Dawidowy. (40:2) W tęsknej nadziei czekałem ja Jehowy, nakłonił się ku mnie i wysłuchał bolesnego mego wołania.
PsSzer	(40:1) Przewodnikowi chóru psalm Dawida. (40:2) Tęsknie oczekiwałem Pana: Skłonił się ku mnie i wysłuchał wołania mojego.
Tys1	(39:1) Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm. (39:2) Ufałem, Panu ufałem, schylił się nade mną i wysłuchał mego wołania.
Tys5	(40:1) Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm. (40:2) Złożyłem w Panu całą nadzieję; On pochylił się nade mną i wysłuchał mego wołania.
Bryt	(40:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. (40:2) Tęsknie oczekiwałem Pana:Skłonił się ku mnie i wysłuchał wołania mojego.
Pozn	(40:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida. (40:2) Całą moją nadzieję położyłem w Jahwe, i nakłonił się ku mnie, i wysłuchał moje wołanie.
WarPra	(40:1) Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. (40:2) Czekałem i czekałem na Pana, aż pochylił się i mnie wysłuchał.
STB	(40:1) Przewodnikowi chóru. Pieśń Dawida. (40:2) Czekałem i czekałem na WIEKUISTEGO, a ku mnie się skłonił i wysłuchał moje wołanie.
EIB	(40:1) Dla prowadzącego chór. Dawidowy. Psalm. (40:2) Z utęsknieniem czekałem na PANA I On skłonił się ku mnie - i wysłuchał mojego wołania.

Ps 40,2

PsFlor	(39:2b) i wywiodł mie jest z jeziora nędze i ze błota drożdży, (39:3) i postawił jest na opoce nogi moje, i naprawił jest chody moje,
PsPul	(39:2b) i wywiodł mie z jeziora nędzy i z błota kwapnego, (39:3) i postawił na opoce nogi moje, i naprawił chody moje,
Wuj1923	(40:3) I wywiódł mię z dołu nędzy, i z błota iłu: i postawił na skale nogi moje, i naprostował kroki moje.
Gda1881	(40:3) I wyciągnął miecz z dołu szumiącego i z błota lgnącego, a postawił na skale nogi moje, i utwierdził kroki moje;
Gda2017	Wyciągnął mnie ze strasznego dołu i z błota grząskiego i postawił moje stopy na skale, i umocnił moje kroki.
PsBycz	(40:3) Tedy-wyniósł-mię, z-dołu hałasu, z-błota lgnącego; i-postawił, na skale, nogi-me, utwiérdziwszy kroki-moje;
Goet	(40:3) I wyciągnął mnie z dołu zatracenia i błotnistego trzęsawiska, i postawił nogi moje na skale, utwierdził kroki moje;
PsCylk	(40:3) I wydobył mnie z otchłani ogłuszającéj, z grzęzkiego bagna, i postawił na opoce nogi moje, upewnił kroki moje.
PsKrusz	(40:3) I wyciągnął mnie z dołu głębokiego, z błota lgnącego, a postawił na skale nogi moje, utwierdzając kroki moje.
PsAszk	(40:3) I wydźwignął mnie z szumiącego przeraźliwie dołu, z błota bagiennego i postawił nogi me na skale, utwierdził me kroki.
PsSzer	(40:3) I wyciągnął mnie z dołu zagłady, z błota grząskiego; i postawił na skale nogi moje, umocnił kroki moje.
Tys1	(39:3) Wydobył mnie z dołu zagłady i z kałuży błota, a stopy moje postawił na skale i kroki moje umocnił.
Tys5	(40:3) Wydobył mnie z dołu zagłady i z kałuży błota, a stopy moje postawił na skale i umocnił moje kroki.
Bryt	(40:3) Wyciągnął mnie z dołu zagłady, Z błota grzązkiego. Postawił na skale nogi moje. Umocnił kroki moje.
Pozn	(40:3) Wy dźwignął mnie z przepastnego dołu, z grząskiego bagna; postawił nogi moje na skale i umocnił moje kroki.
WarPra	(40:3) I wydobył mnie z samego dna zagłady i z bagna, postawił moje stopy na skale i prosto iść pozwolił.
STB	(40:3) Wydobył mnie z ogłuszającej otchłani, z grząskiego bagna, i postawił moje nogi na skale oraz upewnił moje kroki.
EIB	(40:3) Wyciągnął mnie z przepaści zagłady, Wyprowadził z grząskiego błota I postawił moje nogi na skale, Zagwarantował mi pewny krok.

Ps 40,3

PsFlor	(39:4) i wpuścił w usta moja pienie nowe, piastnkę Bogu naszemu. (39:5) Uźrzą mnodzy i będą sie bać, i będą pwać w Gospodna.
PsPul	(39:4) i wpuścił w usta moja pieśń nową, piesnkę Bogu naszemu. (39:5) Uźrzą mnodzy i bać sie będą, i będą pwać w Gospodna.
Wuj1923	(40:4) I wypuścił nową pieśń w usta moje, Hymn Bogu naszemu: ujrzą mnodzy, i będą się bać, i będą mieć nadzieję w Panu.
Gda1881	(40:4) A włożył w usta moje pieśń nową, chwałę należącą Bogu naszemu, co gdy wiele ich ogląda, ulękną się, a będą mieć nadzieję w Panu.
Gda2017	I włożył w moje usta nową pieśń, chwałę dla naszego Boga. Wielu to zobaczy i ulęknie się, i zaufa PANU.
PsBycz	(40:4) Oraz-umieścił, w-ustach-mych, śpiéw nowy, chwałę Bogu-naszemu; obaczy wielu, i-bać-się-będą, oraz-ufać w-Panu.
Goet	(40:4) I włożył mi w usta moje pieśń nową, pieśń pochwalną Bogu naszemu. Wielu to ujrzy, i ulękną się i zaufają Panu.
PsCylk	(40:4) I dał w usta moje pieśń nową, chwałę Panu naszemu; ujrzą to tłumy a ulękną się i zaufają Bogu.
PsKrusz	(40:4) Ustom moim dał pieśń nową - uwielbienie dla Boga naszego. Wielu ich ujrzy i ulęknie się, i nadzieję mieć będą w Panu.
PsAszk	(40:4) I dał w usta me pieśń nową, dostojną chwałę dia naszego Boga, ujrzy to tłum a czcić będzie i polegać na Jehowie.
PsSzer	(40:4) I włożył w usta moje pieśń nową, pieśń pochwalną Boga naszego. Ujrzy to wielu i ulęknie się, i zaufają Panu.
Tys1	(39:4) I w usta moje włożył śpiew nowy, pieśń dla naszego Boga. Wielu zobaczy i przejmie ich trwoga i w Panu ufność położą.
Tys5	(40:4) I włożył w moje usta śpiew nowy, pieśń dla naszego Boga. Wielu zobaczy i przejmie ich trwoga, i położą swą ufność w Panu.
Bryt	(40:4) Włożył w usta moje pieśń nową, Pieśń pochwalną dla Boga naszego. Ujrzy go wielu i ulęknie się, I ufać będą Panu.
Pozn	(40:4) W usta moje włożył nową pieśń, hymn ku czci naszego Boga. Wielu to ujrzy i przejmie ich trwoga, i zaufają Jahwe.
WarPra	(40:4) W usta moje włożył pieśń nową, słowa uwielbienia Pana. Usłyszy to wielu i ulękną się, i zaufają Panu.
STB	(40:4) Dał też w moje usta nową pieśń, chwałę naszego Boga; ujrzą to tłumy, ulękną się i zaufają WIEKUISTEMU.
EIB	(40:4) Włożył w moje usta pieśń nową, Pieśń pochwalną dla naszego Boga. Wielu to zobaczy i ogarnie ich lęk - I zaufają PANU.

Ps 40,4

PsFlor	(39:6) Błogosławiony mąż, jegoż jest imię gospodnowo nadzieja jego i nie glądał jest na prozności i na wściekania krzywa.
PsPul	(39:6) Błogosławiony mąż, jegoż jest imię boże nadzieja jego i nie glądał na prozności i na wściekania krzywa.
Wuj1923	(40:5) Błogosławiony mąż, którego nadzieja jest imię Pańskie: a nie oglądał się na marności i na szaleństwa omylne.
Gda1881	(40:5) Błogosławiony człowiek, który pokłada w Panu nadzieję swoję, a nie ogląda się na hardych, ani na tych, którzy się unoszą za kłamstwem.
Gda2017	Błogosławiony człowiek, który pokłada w PANU swoją nadzieję, a nie ma względu na pysznych ani na tych, którzy podążają za kłamstwem.
PsBycz	(40:5) Szczęśliw, ten-człowiek, który czyni Pana bezpieczeństwem-swojém; a-nieogląda-się na dumnych, i-skłonnych do kłamstwa.
Goet	(40:5) Szczęsny mąż, który w Panu ma ucieczkę swoją, a nie zwraca się do dumnych i do tych, co zbaczają ku kłamstwu.
PsCylk	(40:5) Szczęsny mąż, który uczynił Boga nadzieją swą, i nie zwrócił się ku hardym i zwolennikom kłamstwa.
PsKrusz	(40:5) Błogosławiony mąż, który pokłada w Panu ufność swoją, a nie ogląda się na pysznych i na skłonnych do kłamstwa.
PsAszk	(40:5) Szczęśliw ów mąż stateczny, który wszelką ufność ma w Jehowie a nie zwrócił się ku pyszalcom i tym, co kłam rozsiewają.
PsSzer	(40:5) Szczęsny ten, kto w Panu pokłada nadzieję swoją, a nie ogląda się na wyniosłych, ani na zwolenników kłamstwa!
Tys1	(39:5) Błogosławiony mąż, co złożył swą nadzieję w Panu, a nie idzie za czcicielami bożków i za skłonnymi do kłamstwa.
Tys5	(40:5) Szczęśliwy mąż, który złożył swą nadzieję w Panu, a nie idzie za pyszałkami i za zwolennikami kłamstwa.
Bryt	(40:5) Błogosławiony mąż, który w Panu pokłada nadzieję swoją I nie zwraca się do wyniosłych Ani do uwikłanych w kłamstwie.
Pozn	(40:5) Błogosławiony człowiek, który nadzieję swoją złożył w Jahwe, a nie przyłącza się do ludzi zuchwałych ani do tych, którzy drogą kłamstwa podążają.
WarPra	(40:5) Szczęśliwy, kto zaufał Panu, a nie poszedł za tymi, co się pysznią i wybierają drogę zakłamania.
STB	(40:5) Szczęśliwy mąż, który BOGA uczynił swą nadzieją, a nie zwrócił się ku ludziom hardym i zwolennikom kłamstwa.
EIB	(40:5) O, jak szczęśliwy jest człowiek, który złożył swoją ufność w PANU I nie zwraca się do wyniosłych Ani do ludzi pogrążonych w kłamstwie.

Ps 40,5

PsFlor	(39:7) Mnogie uczynił jeś ty, Gospodnie Boże, dziwy twoje a w myślach twojich nie jest, kto by był rowiennik tobie. (39:8) Zjawił jeśm i mołwił jeśm; rozmnożyli są sie na❬d❭ czysło.
PsPul	(39:7) Mnogie uczynił jeś ty, Gospodnie Boże moj, dziwy twoje a twoim myślam nie jest, kto by rowien był tobie. (39:8) Zjawił jeśm i rzekł jeśm; rozmnożyli sie są nad czysło.
Wuj1923	(40:6) Wieleś uczynił ty, Panie, Boże mój, cudów twoich: a w myślach twoich nie jest, ktoby był podobien tobie: opowiadałem i mówiłem, rozmnożyli się nad liczbę.
Gda1881	(40:6) Wieleś uczynił, Panie, Boże mój! cudów twoich, a myśli twoich o nas nikt porządnie wyliczyć nie może przed tobą; chciałlibym je wypowiedzieć i wymówić, daleko ich więcej, niżby wypowiedziane być mogły.
Gda2017	Wiele uczyniłeś cudów, PANIE, mój Boże, a twoich zamysłów wobec nas nikt nie potrafi wyliczyć przed tobą; gdybym chciał je opowiedzieć i ogłosić, jest ich więcej, niż zdołałbym wypowiedzieć.
PsBycz	(40:6) Mnogie, poczyniłeś Ty, o-Panie, Boże-mój! cuda Twoje; a-w-myślach-Twych, ku-nam, nie-ma mogącego-zastosować-się do-Ciebie; opowiedziałlibym je, i-wyraził? one-liczniejsze nad-możność-obliczenia.
Goet	(40:6) Panie, Boże mój, liczne są cuda Twoje, któreś uczynił, i zamiary, któreś względem nas okazał; Tobie niema podobnego! Chciałbym je rozgłosić i o nich mówić, jednak jest ich za wiele, aby je zliczyć.
PsCylk	(40:6) Wiele spełniłeś Ty Boże, Panie mój cudów i zamysłów Twoich dla nas; nic nie dorówna Ci, by wymówić i wygłosić, zbyt liczne są, by je wymienić.
PsKrusz	(40:6) Wieleś uczynił Ty, Panie, Boże mój! Twoich cudów i myśli Twoich względem nas nikt nie wyliczy; będę ogłaszał i opowiadał ponad liczbę, jak opowiedzieć można.
PsAszk	(40:6) Wielkich Ty dokonujesz rzeczy, Tyś Jehowo jest mym Bogiem, Twe czyny przedziwne i myśli Twoje są ku nam skierowane, niepodobieństwem jest, uczynić Ci zadość a choćbym obwieszczał i prawił, nadto są one potężne, abym je mógł opowiedzieć.
PsSzer	(40:6) Mnóstwo jest cudów, których Ty dokonałeś, Panie, Boże mój; a co do myśli Twoich o nas - nic Ci nie może dorównać. Gdybym je chciał głosić i opowiedzieć, są niezliczone.
Tys1	(39:6) Panie, Boże mój, wiele cudów uczyniłeś, a w zamiarach Twoich wobec nas nikt Ci nie dorówna. I gdybym chciał je wyrazić i opowiedzieć, będzie ich więcej, niż można obliczyć.
Tys5	(40:6) Wiele Ty uczyniłeś swych cudów, Panie, Boże mój, a w zamysłach Twoich wobec nas nikt Ci nie dorówna. I gdybym chciał je wyrazić i opowiedzieć, będzie ich więcej, niżby można zliczyć.
Bryt	(40:6) Wiele cudów uczyniłeś, Panie, Boże mój, A w zamysłach twoich wobec nas nikt ci nie dorówna. Gdybym je chciał oznajmić i ogłosić, Są liczniejsze, niż zdołałbym opowiedzieć.
Pozn	(40:6) Nieprzeliczone są Twoje cuda, któreś uczynił, Jahwe, Boże mój, a w zamierzeniach Twoich względem nas nie ma równego Tobie. Chciałbym je głosić i o nich opowiadać, ale zbyt wiele ich, by móc je wyliczyć.
WarPra	(40:6) Wielu dokonałeś cudów, Panie mój i Boże, a w tym, co zamierzasz, nie masz sobie równych. Chciałbym o nich mówić i ogłosić wszystkie, lecz jest ich więcej, niż powiedzieć zdołam.
STB	(40:6) Wiele dla nas spełniłeś – Ty, WIEKUISTY, Boże mój Twoich cudów i Twych zamysłów; nikt Ci nie dorówna; są zbyt liczne by je wymienić, wymówić, czy wygłosić.
EIB	(40:6) Ty, PANIE, mój Boże, dokonałeś wielkich dzieł, W Twoich cudach i planach wobec nas nikt Ci nie dorówna. Gdybym chciał je wszystkie wymienić lub omówić, Byłyby na to zbyt liczne.

Ps 40,6

PsFlor	(39:9) Obietnice i modły ❬nie❭ chciał jeś, ale uszy dokonał jeś mnie. (39:10a) Ofiary i za grzech nie żądał jeś;
PsPul	(39:9) Obietnice i modły nie chciał jeś, ale uszy dokonał jeś mnie. (39:10a) Modły i za grzech nie żądał jeś;
Wuj1923	(40:7) Ofiary i obiaty nie chciałeś, a uszy uczyniłeś mi doskonałe: całopalenia i za grzech nie żądałeś.
Gda1881	(40:7) Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi przekłół uszy; całopalenia i ofiary za grzech nie żądałeś.
Gda2017	Ofiary i daru nie chciałeś, lecz otworzyłeś mi uszy; nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzech.
PsBycz	(40:7) Ty, ofiary-zabicia i-daru, nie żądasz; Ty, uszy przekłułeś mi; Ty, ofiary-palenia, i-za-grzéch, nie pragniesz.
Goet	(40:7) Ofiar śniednych i suchych nie pragniesz; ale uszy mi ukształtowałeś. Ofiar całopalnych i za grzech nie żądałeś.
PsCylk	(40:7) Ofiar bitych i śniednych nie żądasz, w uszy mi to wpoiłeś, całopalenia i obiaty rozgrzesznéj nie wymagasz.
PsKrusz	(40:7) Ofiary i obiaty nie żądałeś, uszy otworzyłeś mi; całopalenia i ofiary za grzech nie wymagałeś.
PsAszk	(40:7) Ofiar zwierzęcych ani śniednich Ty nie pożądasz, - owszem drążysz me uszy, sprawiając biesiadę - iż nie pytasz Ty o całopalenie i ofiarę odczyszczenia.
PsSzer	(40:7) Nie chcesz ofiar krwawych i darów, dałeś mi otwarte uszy; nie żądasz całopalenia i ofiary zagrzesznej.
Tys1	(39:7) Nie chciałeś ofiary i daru, lecz otwarłeś mi uszy. Całopalenia i żertwy za grzech nie żądałeś:
Tys5	(40:7) Nie chciałeś ofiary krwawej ani obiaty, lecz otwarłeś mi uszy; całopalenia i żertwy za grzech nie żądałeś.
Bryt	(40:7) Nie chcesz ofiar krwawych i darów, Ale dałeś mi otwarte uszy; Nie żądasz całopalenia i ofiary zagrzesznej.
Pozn	(40:7) W ofiarach i darach nie masz upodobania, nie żądasz całopalenia ani ofiary za grzech, lecz otworzyłeś uszy moje.
WarPra	(40:7) Ofiar krwawych ni płynnych nie pragniesz i w uszy mi to wbijałeś, że całopaleń i ofiar pokutnych nie żądasz.
STB	(40:7) Ofiar bitych oraz darów nie żądasz, w uszy mi to wpoiłeś, nie wymagasz całopalenia, ani zagrzesznej ofiary.
EIB	(40:7) Nie znalazłeś przyjemności w ofiarach ani darach - Przygotowałeś mi ciało; Nie zależało Ci na całopaleniu ani na ofierze za grzech.

Ps 40,7

PsFlor	(39:10b) tegdy jeśm rzekł: Owam przyszedł. (39:11a) W głowie ksiąg pisano jest o mnie;
PsPul	(39:10b) tegdy jeśm rzekł: Owam przyszedł. (39:11a) Na poczęciu ksiąg pisano jest o mnie;
Wuj1923	(40:8) Tedym rzekł: Oto idę, w summie ksiąg napisano o mnie:
Gda1881	(40:8) Tedym rzekł: Oto idę; w księgach napisano o mnie;
Gda2017	Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę, na początku księgi jest napisane o mnie;
PsBycz	(40:8) Wtedy rzekłem: Otóż, przychodzę, w-zwoju księgi, napisanoć o-mnie.
Goet	(40:8) Wtedy rzekłem: Oto przychodzę; w zwoju książkowym napisano o mnie.
PsCylk	(40:8) Tedy rzekłem, oto przybyłem ze zwojem księgi przepisanéj mi.
PsKrusz	(40:8) Tedym rzekł: "Oto przychodzę: w zwoju ksiąg napisano jest o mnie,
PsAszk	(40:8) Wtedy pomyślałem : otom doszedł do zwoju księgi, która mnie jest pisana:
PsSzer	(40:8) Tedy rzekłem: Oto przychodzę; w zwoju księgi napisano o mnie:
Tys1	(39:8) wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę; w zwoju księgi o mnie napisano:
Tys5	(40:8) Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę; w zwoju księgi o mnie napisano:
Bryt	(40:8) Wtedy rzekłem: Oto przychodzę; W zwoju księgi napisano o mnie:
Pozn	(40:8) Rzekłem więc: "Oto przychodzę; w zwoju Księgi zawarte są dla mnie wskazania.
WarPra	(40:8) Wtedy ja powiedziałem, że idę, bo w zwoju księgi pisano o mnie.
STB	(40:8) Zatem powiedziałem: Oto przybyłem, w Zwojach jest o mnie napisane.
EIB	(40:8) Oznajmiłem zatem: Przychodzę! - W zwoju księgi napisano o mnie -

Ps 40,8

PsFlor	(39:11b) bych uczynił wolą twoję, Boże moj, chciał jeśm, a zakon twoj pośrzod sierca mego.
PsPul	(39:11b) bych uczynił wolą twoję, Boże moj, chciałeśm, i zakon twoj pośrzod sierca mego.
Wuj1923	(40:9) Abych czynił wolą twoję, Boże mój, pragnąłem, i zakon twój w pośród serca mego.
Gda1881	(40:9) Abym czynił wolę twoję, Boże mój! pragnę, albowiem zakon twój jest w pośrodku wnętrzności moich.
Gda2017	Pragnę czynić twoją wolę, mój Boże, a twoje prawo jest w moim wnętrzu.
PsBycz	(40:9) Ja, w-wykonywaniu woli-Twéj, o-Boże-mój! podobam-się; bo, ustawa-Twa, wśród wnętrzności-moich.
Goet	(40:9) Wolę Twoją wykonać, Boże mój, pragnę, a zakon Twój jest w sercu mojem.
PsCylk	(40:9) Spełniać wolę Twoję, Panie pragnę, a nauka Twoja we wnętrzu mojém.
PsKrusz	(40:9) abym czynił wolę Twoją, Boże mój! bo prawo Twoje jest w pośrodku wnętrzności moich".
PsAszk	(40:9) Spełniać Twą wolę wszak mem pragnieniem a Twa nauka jest w pośród mych wnętrzności.
PsSzer	(40:9) Pragnę czynić wolę Twoją, Boże mój, a zakon Twój jest we wnętrzu moim.
Tys1	(39:9) czynić Twą wolę, mój Boże, jest moją radością, a Prawo Twoje mieszka w mym sercu.
Tys5	(40:9) Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu.
Bryt	(40:9) Pragnę czynić wolę twoją, Boże mój, A zakon twój jest we wnętrzu moim.
Pozn	(40:9) Pełnić Twą wolę, Boże mój, to moje pragnienie, a prawo Twoje noszę głęboko w sercu".
WarPra	(40:9) Twoją wolę chciałbym czynić, Boże, bo prawo noszę w moim sercu.
STB	(40:9) Pragnę spełniać Twą wolę, Boże, Twoje Prawo jest w moim wnętrzu.
EIB	(40:9) Pragnę czynić Twą wolę, mój Boże, Twoje Prawo tkwi głęboko w mym wnętrzu.

Ps 40,9

PsFlor	(39:12) Zjawił jeśm sprawiedlność twoję w kościele wielikiem, owa warg mojich nie zapowiem; Gospodnie, ty wiesz.
PsPul	(39:12) Wzjawiłeśm sprawiedlność twoję w wielikiem zborze, owa wargi moje nie zapowiem; Gospodnie, ty wiesz.
Wuj1923	(40:10) Opowiadałem sprawiedliwość twoję w kościele wielkim: oto warg moich nie będę hamował: Panie, tyś wiedział.
Gda1881	(40:10) Opowiadałem sprawiedliwość twoję w zgromadzeniu wielkiem; oto warg moich nie zawściągnąłem, ty wiesz, Panie!
Gda2017	Głosiłem twoją sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu; oto nie powściągałem moich ust; ty wiesz o tym, PANIE.
PsBycz	(40:10) Jam-ogłaszał sprawiedliwość, w-zgromadzeniu wielkiém; oto, warg-moich, nie wstrzymywałem; Panie, Tyć wiész.
Goet	(40:10) Obwieszczałem sprawiedliwość Twoją w zgromadzeniu wielkiem; oto nie hamowałem warg moich, sam to wiesz, Panie!
PsCylk	(40:10) Zapowiadam zbawienie w zborze licznym, oto warg moich nie powściągam, Boże, wiesz o tém.
PsKrusz	(40:10) Opowiadałem sprawiedliwość w kościele wielkim; oto ust moich nie zamknę; Panie, Ty wiesz.
PsAszk	(40:10) A jakom zwiastował sprawiedliwość w mnogiej gromadzie, oto teraz warg mych nie będę zamykał, Ty o tem wiesz, o Jehowo.
PsSzer	(40:10) Zwiastowałem sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu, oto warg swoich nie zamknąłem, Panie, Ty wiesz o tym.
Tys1	(39:10) Twą sprawiedliwość głosiłem w wielkim zgromadzeniu; oto nie powściągałem warg moich — Ty wiesz, o Panie.
Tys5	(40:10) Głosiłem Twoją sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu; oto nie powściągałem warg moich - Ty wiesz, o Panie.
Bryt	(40:10) Zwiastowałem sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu, Oto warg swoich nie zamknąłem, Panie, Ty wiesz o tym.
Pozn	(40:10) Sławiłem sprawiedliwość [Twoją] przed wielkim zgromadzeniem i nie powściągałem przed tym ust moich. Ty wiesz o tym, o Jahwe!
WarPra	(40:10) Na zgromadzeniu wielkim głoszę sprawiedliwość, ust moich, jak widzisz, nie zamykam. Ty dobrze wiesz o tym, mój Panie.
STB	(40:10) Zapowiadam zbawienie w licznym zborze, oto moich warg nie powściągam, wiesz o tym, WIEKUISTY.
EIB	(40:10) Ogłaszałem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu, Nie zamknąłem ust - i Ty, Panie, o tym wiesz.

Ps 40,10

PsFlor	(39:13) Sprawiedlności twojej nie skrył jeśm w siercu mojem, prawdę twoję i zbawienie twoje mołwił jeśm. (39:14) Nie skrył jeśm miłosierdzia twego a prawdy twojej od rad wiela.
PsPul	(39:13) Sprawiedlności twoje nie krył jeśm w siercu moim, prawdę twoję i zbawienie twoje powiadał jeśm. (39:14) Nie skrył jeśm miłosierdzia twego i prawdy twej od zboru wielikiego.
Wuj1923	(40:11) Sprawiedliwości twojéj nie skryłem w sercu mojem; prawdę twoję i zbawienie twe opowiadałem: nie taiłem miłosierdzia twego, i prawdy twojéj przed zgromadzeniem wielkiem.
Gda1881	(40:11) Sprawiedliwości twojej nie ukryłem w pośród serca mego, prawdę twoję i zbawienie twoje opowiadałem; nie taiłem miłosierdzia twego i prawdy twojej w zgromadzeniu wielkiem.
Gda2017	Twojej sprawiedliwości nie kryłem w głębi serca, opowiadałem twoją wierność i zbawienie; nie taiłem twego miłosierdzia i prawdy w wielkim zgromadzeniu.
PsBycz	(40:11) Sprawiedliwości-Twéj nie ukrywałem, w sercu-mojém; prawdę-Twę, i-zbawienié-Twojé opowiadałem; nie taiłem dobroci-Twéj, i-prawdy-Twojéj, w-zgromadzeniu wielkiém.
Goet	(40:11) Sprawiedliwości Twojej nie skryłem w sercu mojem; o prawdzie Twojej i o zbawieniu Twojem mówiłem; nie taiłem dobroci Twojej i wierności Twojej przed wielkiem zgromadzeniem.
PsCylk	(40:11) Sprawiedliwości Twéj nie ukrywam w sercu mojém, o prawdzie i pomocy Twojéj opowiadam, nie taję łaski i niezawodności Twojéj przed zborem licznym.
PsKrusz	(40:11) Sprawiedliwości Twej nie zakryłem w środku serca mego; prawdę Twą i zbawienie Twe opowiadałem, nie taiłem miłosierdzia Twego i prawdy Twej wobec zgromadzenia wielkiego.
PsAszk	(40:11) Twej sprawiedliwej miłości nie ukrywałem ja w głębi mego serca, Twą wierność, Twą moc zbawczą wypowiedziałem a nie zapierałem, Twej łaski i prawdy Twojej mnogiemu tłumowi.
PsSzer	(40:11) Nie ukryłem w sercu swoim sprawiedliwości Twojej, opowiadałem o wierności Twojej i zbawieniu Twoim; nie taiłem łaski Twojej i prawdy Twojej wobec wielkiego zgromadzenia.
Tys1	(39:11) Sprawiedliwości Twojej w sercu nie skryłem; wyjawiłem Twą wierność i pomoc. Nie zataiłem Twej łaski — ani Twej wierności — przed wielkim zgromadzeniem.
Tys5	(40:11) Sprawiedliwości Twojej nie kryłem w głębi serca. Głosiłem Twoją wierność i pomoc. Nie taiłem Twej łaski ani Twej wierności przed wielkim zgromadzeniem.
Bryt	(40:11) Nie ukrywałem w sercu swoim sprawiedliwości twojej, Opowiadałem o wierności twojej i zbawieniu twoim; Nie zataiłem łaski i wierności twojej wobec wielkiego zgromadzenia.
Pozn	(40:11) Nie kryłem w głębi mego serca Twojej sprawiedliwości, głosiłem o Twojej wierności i pomocy; nie taiłem Twej łaskawości i prawdy przed wielkim zgromadzeniem.
WarPra	(40:11) Twej sprawiedliwości nie ukrywam w sercu, wszystkim mówię, żeś wierny i że mnie zbawisz; żeś dobry i prawdomówny, nie kryłem przed zgromadzeniem.
STB	(40:11) W moim sercu nie ukrywam Twojej sprawiedliwości, o prawdzie i Twej pomocy opowiadam; przed licznym zborem nie taję łaski oraz Twojej niezawodności.
EIB	(40:11) Twojej sprawiedliwości nie ukryłem w sercu, Opowiadałem o Twojej wierności i o Twoim zbawieniu, Twej łaski i wierności nie zataiłem przed wielkim zgromadzeniem.

Ps 40,11

PsFlor	(39:15) Ale ty, Gospodnie, niedaleko czyń slutowania twego ode mnie; miłosierdzie twoje i prawda twoja weżdy przymowała jesta mnie.
PsPul	(39:15) Ale ty, Gospodnie, niedaleko czyń slutowania twego ode mnie; miłosierdzie twoje i prawda twoja weżdy przymowałasta mie.
Wuj1923	(40:12) A ty, Panie, nie oddalaj zmiłowania twego odemnie; miłosierdzie twoje i prawda twoja, zawżdy mię broniły.
Gda1881	(40:12) Przetoż ty, Panie! nie zawściągaj odemnie litości twoich; miłosierdzie twoje i prawda twoja niech mię zawżdy strzegą.
Gda2017	Dlatego ty, PANIE, nie odmawiaj mi twej litości; twoje miłosierdzie i prawda niech mnie zawsze strzegą.
PsBycz	(40:12) Ty zaś, o-Panie! nie zamykaj politowań-Twych przedemną; łaskawość-Twa, i-prawdziwość-Twoja, ciągle niech-strzegą-mię.
Goet	(40:12) Ale Ty, Panie, nie powściągaj ode mnie zmiłowania Twego, dobroć Twoja i prawda Twoja niech mię zawsze strzegą.
PsCylk	(40:12) Ty Boże nie uchylisz miłosierdzia Twojego odemnie, łaska i niezawodność Twoja niechaj zawsze mnie strzegą.
PsKrusz	(40:12) Ty Panie, nie zamykaj litości Twej przedemną; miłosierdzie Twe i prawda Twa niech mię zawsze strzegą.
PsAszk	(40:12) I Ty o Jehowo, - nie zamkniesz Twego niezmiernego miłosierdzia przedemną, Twa łaska i Twa prawda zawsze mnie strzedz będą.
PsSzer	(40:12) Toteż Ty, Panie, me odmawiaj mi litości swojej; łaska Twoja i prawda Twoja niechaj mnie zawsze strzegą!
Tys1	(39:12) A Ty, o Panie, nie wstrzymuj względem mnie zmiłowań Twoich; łaska Twa i wierność niech mnie zawsze strzegą.
Tys5	(40:12) A Ty, o Panie, nie wstrzymuj wobec mnie Twego miłosierdzia; łaska Twa i wierność niech mnie zawsze strzegą!
Bryt	(40:12) Toteż Ty, Panie, nie odmawiaj mi litości swojej; Łaska i wierność twoja niechaj mnie zawsze strzegą!
Pozn	(40:12) Jahwe, nie pozbawiaj mnie swego miłosierdzia, niech strzegą mnie zawsze Twoja łaska i wierność!
WarPra	(40:12) Obdarz mnie tedy, Panie, Twoim miłosierdziem, niech mnie strzegą zawsze Twoja łaska i prawda.
STB	(40:12) Ty, WIEKUISTY, nie powstrzymasz mnie od Twej litości; niechaj zawsze mnie strzegą: Twoja wierność i prawda.
EIB	(40:12) Przyjdź, PANIE, nie odmawiaj mi swojej litości, Niech mnie zawsze strzeże Twa łaska oraz wierność.

Ps 40,12

PsFlor	(39:16) Bo ogarnęła są mie zła, jimże nie czysła, połapiły są mie lichoty moje a nie mogł jeśm, bych widział. (39:17) Rozmnożyły są sie nad włosy głowy mojej i sierce moje ostawiło jest mie.
PsPul	(39:16) Bo ogardnęło jest mie złe, jemuż nie czysła; połapiły są mie lichoty moje i nie mogłem widzieć. (39:17) Rozmnożyły sie więcej niż moje włosy i sierce moje zostało jest mnie.
Wuj1923	(40:13) Albowiem obtoczyły mię złe, którym niemasz liczby: poimały mię nieprawości moje, i nie mogłem przejrzeć: rozmnożyły się nad włosy głowy mojéj, i serce moje opuściło mię.
Gda1881	(40:13) Albowiem ogarnęły mię nieszczęścia, którym niemasz liczby; doścignęły mię nieprawości moje, tak, że przejrzeć nie mogę; rozmnożyły się nad włosy głowy mojej, a serce moje opuściło mię.
Gda2017	Otoczyły mnie bowiem nieszczęścia, których nie sposób zliczyć; dosięgły mnie moje nieprawości, tak że nie mogę ich przejrzeć; więcej ich niż włosów na mej głowie, więc serce we mnie ustaje.
PsBycz	(40:13) Bo otoczyły mię-zewsząd nieszczęścia, aż-do nie zliczenia; dosiągły-mię nieprawości-moje, że-nie mogę przejrzeć; one-liczniejsze, niż-włosy głowy-méj więc,-sercé-mojé, opuściło-mię.
Goet	(40:13) Albowiem cierpienia bez liku otoczyły mnie; doścignęły mnie nieprawości moje, których objąć wzrokiem nie mogę; liczniejsze są niż włosy głowy mojej, a odwaga moja opuściła mnie.
PsCylk	(40:13) Albowiem opadły mnie klęski bez liczby, doścignęły mnie winy moje, a nie mogę ich przejrzeć, liczniejsze są niż włosy głowy mojéj, a serce moje opuszcza mnie.
PsKrusz	(40:13) Albowiem ogarnęły mnie nieszczęścia, których niema liczby: doścignęły mnie grzechy moje, że nie byłem w stanie obejrzeć; rozmnożyły się ponad włosy mej głowy, i serce me opuściło mnie.
PsAszk	(40:13) Choć mię omotały cierpienia bez liku, dosięgły mnie grzechy moje, iże patrzeć nie mogę, a moc ich większa, niźli włosów na mej głowie, aż opuściło mnie własne serce moje.
PsSzer	(40:13) Ogarnęły mnie bowiem niezliczone nieszczęścia, dosięgły mnie winy moje nieprzejrzane; więcej ich, niż włosów na mej głowie, a odwaga moja opuszcza mnie.
Tys1	(39:13) Otoczyły mnie bowiem nieszczęścia, których nie ma liczby, winy moje mię ogarnęły, iż zaniewidziałem. Liczniejsze są one niż włosy mej głowy, a duch mój we mnie zaniemógł.
Tys5	(40:13) Osaczyły mnie bowiem nieszczęścia, których nie ma liczby, winy moje mnie przygniatają, a gdybym mógł je widzieć, byłyby liczniejsze niż włosy na mej głowie, więc we mnie serce ustaje.
Bryt	(40:13) Otoczyły mnie bowiem niezliczone nieszczęścia, Dosięgły mnie winy moje nieprzejrzane; Są liczniejsze niż włosy na mej głowie, A odwaga moja opuszcza mnie.
Pozn	(40:13) Opadło mnie bowiem zewsząd tyle nieszczęść, że nie sposób ich zliczyć; dosięgły mnie nieprawości moje, których nawet przejrzeć nie zdołam; liczniejsze są niż włosy na mej głowie, i odstąpiła ode mnie otucha.
WarPra	(40:13) Spadły na mnie bowiem rozliczne nieszczęścia; win moich tak wiele, że nie umiem ich zliczyć. Jest ich więcej niż włosów na głowie. Moje serce już bić przestaje.
STB	(40:13) Bo opadły mnie klęski bez liczby, moje winy mnie doścignęły i nie mogę ich przejrzeć; są liczniejsze niż włosy mojej głowy, zatem opuszcza mnie moje serce.
EIB	(40:13) Otoczyły mnie bowiem niezliczone nieszczęścia, Przygniotły mnie moje winy, nie mogę się w nich rozeznać; Mam ich więcej niż włosów na głowie I moje serce mnie zawodzi.

Ps 40,13

PsFlor	(39:18) Lubo bądź tobie, Gospodnie, aby wytargł mie; Gospodnie, ku pomożeniu mnie weźrzy!
PsPul	(39:18) Lubo bądź tobie, Gospodnie, by mi wytargł; Gospodnie, na pomoc mi weźrzy!
Wuj1923	(40:14) Niech ci się podoba, Panie, abyś mię wyrwał: Panie, ku ratunku memu wejrzyj.
Gda1881	(40:14) Raczże mię, Panie! wyrwać; o Panie! na ratunek mój pospiesz.
Gda2017	PANIE, racz mnie ocalić; PANIE, pospiesz mi na pomoc.
PsBycz	(40:14) Racz, Panie, oswobodzić-mię; o-Panie! ku-pomocy-méj-pośpiesz.
Goet	(40:14) Niech Ci się podoba, Panie, zbawić mnie; pośpiesz mi, Panie, ku pomocy!
PsCylk	(40:14) Racz Boże ocalić mnie, Boże na pomoc mi pospiesz.
PsKrusz	(40:14) Raczże Panie, wyrwać mnie, Panie, na ratunek mój pośpiesz!
PsAszk	(40:14) Racz, o Jehowo, ocalić mię, spiesz, o Jehowo, ku mej pomocy!
PsSzer	(40:14) Racz, Panie, wyzwolić mnie, pospiesz mi z pomocą!
Tys1	(39:14) Panie, niechże Ci się spodoba mnie wyrwać; Panie, na pomoc mi pospiesz.
Tys5	(40:14) Panie, racz mnie wybawić; Panie, pośpiesz mi na pomoc!
Bryt	(40:14) Zechciej, Panie, ocalić mnie, Panie, pospiesz mi z pomocą!
Pozn	(40:14) Zechciej mnie wybawić, Jahwe, Jahwe, pośpiesz mi na ratunek!
WarPra	(40:14) O Panie, zechciej mnie wybawić, Panie, pośpiesz mi na pomoc.
STB	(40:14) Racz, BOŻE, mnie ocalić; pospiesz mi, BOŻE, na ratunek.
EIB	(40:14) Zechciej mnie, o PANIE, ocalić! Pośpiesz mi, PANIE, z pomocą!

Ps 40,14

PsFlor	(39:19) Osromoceni i zasromani bądźcie pospołu, jiż szukają dusze mojej, bychą odjęli ją. (39:20) Obroceni bądźcie opak i zasromani bądźcie, jiż chcą mego złego.
PsPul	(39:19) Osromoceni i zasromani bądźcie pospołu, jiż szukają moje dusze, by odjęli ją. (39:20) Obroceni bądźcie opak i zasromajcie sie, jiż chcą mego zła.
Wuj1923	(40:15) Niechaj będą zawstydzeni i zesromoceni spółem, którzy szukają dusze mojéj, aby ją odjęli: niech się obrócą nawstecz: a niech się zawstydzą, którzy mi życzą złego.
Gda1881	(40:15) Niech będą pohańbieni, (a niech się zawstydzą wszyscy,)którzy szukają duszy mojej, aby ją zatracili; niechajże się na wstecz cofną, a niech się zawstydzą, którzy mi życzą złego.
Gda2017	Niech się zawiodą i zawstydzą wszyscy, którzy czyhają, by zatracić moją duszę; niech się cofną i zawstydzą ci, którzy mi źle życzą.
PsBycz	(40:15) Niech-będą-zawstydzeni, i-zhańbieni razem, żądający życia-mego, dla-zniszczenia-go; niech-cofną-się wstecz, i,-niech rumienią-się, chcący klęski-mojéj.
Goet	(40:15) Niech będą zawstydzeni i pokryci sromotą społem; którzy czyhają na życie moje, aby je zagarnąć; niechże się cofną i pohańbieni będą, którzy życzą mi nieszczęścia!
PsCylk	(40:15) Niech zawstydzą się i zarumienią społem, czyhający na życie moje, aby je porwać, niech pierzchną i okryją się hańbą pragnący nieszczęścia mojego.
PsKrusz	(40:15) Niechaj się zawstydzą i będą pohańbieni pospołu, którzy szukają mej duszy, aby ją zgubić. Niechaj się zawrócą w tył i zniszczeją, którzy chcą nieszczęścia mego.
PsAszk	(40:15) Niechaj się zawstydzą i wraz niech zbledną ci, co pożądają mej duszy, aby ją zgładzić, niech w tył będą podani i hańbą się okryją ci, co pragną mej zguby.
PsSzer	(40:15) Niech się zawstydzą i zarumienią wspólnie ci, co godzą na życie moje, by je zgubić, niech uciekają okryci hańbą ci, co pragną mej zguby!
Tys1	(39:15) Niech się zawstydzą i okryją rumieńcem ci wszyscy, którzy na życie me dybią, aby je odebrać. Niech wstecz ustąpią, okryją się wstydem ci, którzy z nieszczęść moich się weselą.
Tys5	(40:15) Niech się zawstydzą i razem okryją rumieńcem ci, co na życie me czyhają, aby je odebrać. Niech się cofną zawstydzeni ci, którzy z niedoli mojej się weselą.
Bryt	(40:15) Niech się zawstydzą i zarumienią wszyscy ci, Którzy godzą na życie moje, by je zgubić, Niech cofną się okryci hańbą Ci, co pragną mej zguby!
Pozn	(40:15) Niech się zawstydzą i będą zawiedzeni wszyscy, którzy nastają na moje życie; niech odstąpią hańbą okryci, ci, którzy radują się z mego nieszczęścia.
WarPra	(40:15) Niech się czerwienią ze wstydu ci, co mej zguby pragną i chcą odebrać mi życie. Niech w pohańbieniu odejdą cieszący się z moich nieszczęść.
STB	(40:15) Niech się zawstydzą i razem zarumienią ci, co czyhają na me życie, aby je porwać; niechaj pierzchną i okryją się hańbą ci, co pragną mojego nieszczęścia.
EIB	(40:15) Niech się spalą ze wstydu Ci, co chcą pozbawić mnie życia, Niech się cofną i doznają upokorzenia Ci, którzy pragną mego nieszczęścia!

Ps 40,15

PsFlor	(39:21) Noście rychło gańbę swoję, jiż to mołwią mnie: Aj! ej!
PsPul	(39:21) Przynieście rychło gańbę swoję, jiż to mi mołwią: Aj! ej!
Wuj1923	(40:16) Niechaj odniosą natychmiast zelżywość swą, którzy mi mówią: Ehej, Ehej!
Gda1881	(40:16) Niech będą spustoszeni za to, ze mię shańbić usiłują, mówiąc mi: Ehej! ehej!
Gda2017	Niech będą spustoszeni wskutek swej hańby ci, którzy mi mówią: Ha, ha!
PsBycz	(40:16) Niech-spustoszeni-będą, w nagrodę, hańbą-swą, ci,-mówiący na-mnie: Ura, Ura!
Goet	(40:16) Niech będą przerażeni z pohańbienia własnego, którzy mówią o mnie: Ha, ha, Ha, ha!
PsCylk	(40:16) Niech osłupieją ze sromoty, ci, którzy szczują na mnie - hej, hej!
PsKrusz	(40:16) Niechaj się zatrwożą za to, że mnie chcą zawstydzić, którzy mi mówią: "Ehej, ehej"!
PsAszk	(40:16) Niech będą przerażeni ogromem własnego zawstydzenia ci, co mówią o mnie: ach, doprawdy!
PsSzer	(40:16) Niech osłupieją ze sromoty ci, co mówią do mnie: Ha, Ha!
Tys1	(39:16) Niech się zdumieją hańbą okryci, którzy mi mówią: «Dobrze mu tak, dobrze!»
Tys5	(40:16) Niech osłupieją hańbą okryci, którzy <mi> mówią: Ha, ha!
Bryt	(40:16) Niech osłupieją z powodu swej hańbyCi, którzy mówią do mnie: Ha, Ha!
Pozn	(40:16) Niech będą porażeni wstydem ci, którzy mówią do mnie: "Ha, ha!"
WarPra	(40:16) Niech zaniemówią ze wstydu ci, co mi mówią: ha, ha!
STB	(40:16) Niech osłupieją z hańby ci, którzy na mnie szczują hej i hej!
EIB	(40:16) Niech wstyd odbierze mowę Tym, którzy mi wytykają: A widzisz!

Ps 40,16

PsFlor	(39:22) Wiesielcie sie i radujcie sie nad tobą wszystcy szukający ciebie i mołwcie wszegdy: Powyszon bądź Gospodzin, jiż miłują zbawienie twoje.
PsPul	(39:22) Wiesielcie sie i radujcie sie nad tobą wszytcy szukający ciebie i mowcie weżdy: Powyszszon bądź Gospodzin, jiż miłują zbawienie twoje.
Wuj1923	(40:17) Niech się rozradują i uweselą w tobie wszyscy, którzy cię szukają, i niech mówią zawżdy: Niechaj będzie uwielbiony Pan, którzy miłują zbawienie twoje.
Gda1881	(40:17) Ale niech się rozradują i rozweselą w tobie wszyscy, którzy cię szukają, i miłują zbawienie twoje; niech mówią zawżdy: Niechaj będzie Pan uwielbiony.
Gda2017	Niech się radują i weselą w tobie wszyscy, którzy cię szukają; niech ci, którzy miłują twoje zbawienie, mówią zawsze: Niech PAN będzie wywyższony.
PsBycz	(40:17) Niech-cieszą-się, i-radują, w-Tobie, wszyscy szukający-Cię; niech-mówią ciągle: „Niech-będzie-uwielbion Pan” miłujący zbawienié-Twojé.
Goet	(40:17) Dozwól radować się i weselić w Tobie wszystkim, którzy Cię szukają; którzy miłują zbawienie Twoje, niech zawsze mówią: Wywyższony jest Pan!
PsCylk	(40:17) Niech ucieszą i uradują się w Tobie wszyscy pożądający Cię, niech powtarzają wciąż: wielkim jest Bóg, miłujący zbawienie Twoje.
PsKrusz	(40:17) Niechaj się weselą i radują w Tobie wszyscy, co Cię szukają. Niechaj mówią zawsze: "Bądź uwielbiony Panie", którzy kochają zbawienie Twoje.
PsAszk	(40:17) Niech się radują i weselą w Tobie wszyscy, co Ciebie pożądają, niechaj mówią, zawsze: "oby rosła potęga Jehowy" ci, co miłują dzieło Twego wybawienia.
PsSzer	(40:17) Niech się rozweselą i rozradują w Tobie wszyscy, którzy Cię szukają; niechaj ci, którzy miłują zbawienie Twoje, mówią zawsze: Wielki jest Pan!
Tys1	(39:17) Niech się radują i weselą w Tobie wszyscy, co Ciebie szukają, i zawsze mówią: «Pan uwielbiony», ci, którzy pragną Twojej pomocy.
Tys5	(40:17) Niech się radują i weselą w Tobie wszyscy, co Ciebie szukają, i niech zawsze mówią: Pan jest wielki ci, którzy pragną Twego wybawienia.
Bryt	(40:17) Niech się rozweselą i rozradują w tobieWszyscy, którzy cię szukają; Niechaj ci, którzy miłują zbawienie twoje, Mówią zawsze: Wielki jest Pan!
Pozn	(40:17) Niech się weselą i niech się radują w Tobie wszyscy, którzy Cię szukają! Niech ci, co wyczekują Twej zbawczej pomocy, wyznają bezustannie: "Wielki jest Jahwe!"
WarPra	(40:17) Niech zaś radują się Tobą i cieszą wszyscy, co Cię szukają. Niech mówią, że Pan jest wielki, ci, którzy pragną, byś ich zbawił.
STB	(40:17) Niech się ucieszą i uradują w Tobie wszyscy, którzy Cię pożądają; i niechaj stale powtarzają: Wielkim jest Bóg, miłujący Swoje zbawienie.
EIB	(40:17) Ci natomiast, którzy Ciebie szukają, Niech się weselą i radują w Tobie; Tym, którzy rozkochali się w Twoim zbawieniu, Niech nie zabraknie powodów, by mówić: Pan jest wielki!

Ps 40,17

PsFlor	(39:23) Ja wiem żebrak jeśm i ubogi, Gospodzin częsty jest mnie. (39:24) Pomocnik moj i zaszczytca moj ty jeś; Boże moj, nie mieszkaj.
PsPul	(39:23) Ja wiem żebrak jeśm i ubogi, Gospodzin poczuje o mnie. (39:24) Pomocnik moj i zaszczytca moj ty jeś; Boże moj, nie mieszkaj.
Wuj1923	(40:18) Ja lepak jestem żebrak ubogi: Pan stara się o mię. Pomocnikiem moim, i obrońcą moim jesteś ty, Boże mój! nie omieszkiwajże.
Gda1881	(40:18) Jamci wprawdzie ubogi i nędzny; aleć Pan myśli o mnie. Tyś jest pomocnikiem moim i wybawicielem moim; Boże mój! nie omieszkujże.
Gda2017	Ja wprawdzie jestem ubogi i nędzny, lecz Pan myśli o mnie. Ty jesteś moją pomocą i wybawicielem, mój Boże, nie zwlekaj.
PsBycz	(40:18) Chociaż-ja biednym, i-ubogim, wszelako Pan zajmuje-się mną; pomocąś-mą, i-ucieczkąś-moją, Ty; o-Boże mój! nie opóźniaj-się.
Goet	(40:18) Choć jestem nędzny i ubogi, Pan o mnie pamięta. Pomocą moją i zbawicielem moim jesteś Ty; Boże mój, nie zwlekaj!
PsCylk	(40:18) Ja zaś biedny i nędzny, Pan o mnie pomyśli, pomocą moją i zbawcą moim Ty, Panie mój nie zwlekaj.
PsKrusz	(40:18) Otom ja ubogi i nędzny, ale Pan myśli o mnie. Tyś pomocą moją i wybawieniem mojem! Boże mój, nie ociągaj się!
PsAszk	(40:18) Ja wszelako nieszczęśliwym jest i biedny, niechajby Pan o mnie pomyślał. Pomocą mą i mym oswobodzicielem Tyś jest, o Boże mój, obyś nie zapóźnił!
PsSzer	(40:18) Jam wprawdzie ubogi i biedny, ale Pan myśli o mnie. Tyś wspomożycielem moim i wybawicielem. Boże mój, nie zwlekaj!
Tys1	(39:18) Ja zaś nieszczęsny jestem i biedny; ale Pan o mnie się troszczy. Tyś wspomożyciel mój i wybawca; Boże mój, nie zwlekaj.
Tys5	(40:18) Ja zaś jestem ubogi i nędzny, ale Pan troszczy się o mnie. Ty jesteś wspomożycielem moim i wybawieniem; Boże mój, nie zwlekaj!
Bryt	(40:18) Ja wprawdzie jestem ubogi i biedny, Ale Pan myśli o mnie. Ty jesteś pomocą moją i wybawieniem moim. Boże mój, nie zwlekaj!
Pozn	(40:18) Ja zaś nędzny jestem i ubogi, ale Pan ma pieczę nade mną. Tyś moją ostoją i moim wybawieniem: Boże mój, nie zwlekaj!
WarPra	(40:18) Ja jestem wprawdzie poniżony i biedny, lecz Pan ma nade mną pieczę. Ty jesteś dla mnie pomocą i wybawieniem, Boże mój, przyjdź, (przyjdź) i nie zwlekaj.
STB	(40:18) Zaś ja biedny i nędzny, lecz Pan o mnie pomyśli; Ty jesteś mą pomocą i moim Zbawicielem; Panie mój nie zwlekaj!
EIB	(40:18) To prawda, że ja jestem ubogi i biedny, Ale Pan myśli o mnie. Ty jesteś moją pomocą i moim wybawcą! Nie zwlekaj, o mój Boże!

Psalm 41

Ps 41,1

PsFlor	(40:1) Błogosławiony, jenże rozumie na potrzebująjącego i ubogiego; we zły dzień wywoli ji Gospodzin.
PsPul	(40:1) Błogosławiony, jenże rozumie ubogiemu i nieimającemu; we zły dzień wywoli ji Gospodzin.
Wuj1923	(41:1) Na koniec, Psalm samemu Dawidowi. (41:2) Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebnego i na ubogiego: w dzień zły wybawi go Pan.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa. (41:2) Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebnego; w dzień zły wybawi go Pan.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Błogosławiony, kto zważa na ubogiego, PAN go wybawi w dniu niedoli.
PsBycz	(41:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, Psalm Dawida. (41:2) Szczęśliwy, mający-wzgląd na ubogiego! w-dniu nieszczęścia uwolni-go Pan.
Goet	(41:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. (41:2) Szczęsny ten, który ma baczenie na ubogiego! Tego Pan wybawi w dniu nieszczęścia.
PsCylk	(41:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. (41:2) Szczęsny kto ma wzgląd na biednego, w dzień niedoli ocali go Bóg.
PsKrusz	(41:1) Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. (41:2) Błogosławiony, który daje baczenie na ubogiego, w dniu nieszczęścia uwolni go Pan.
PsAszk	(41:1) Dyrygentowi. - Śpiew Dawidowy. (41:2) Szczęśliw, kto ma zrozumienie dla biednego, w dniu nieszczęścia oswobodzi go Jehowa.
PsSzer	(41:1) Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. (41:2) Szczęsny ten, który zważa na biedaka, Pan wyratuje go w czasie niedoli!
Tys1	(40:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (40:2) Błogosławiony ten, który myśli o nędzarzu i biednym: w dniu nieszczęścia Pan go ocali.
Tys5	(41:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (41:2) Szczęśliwy ten, kto myśli o biednym <i o nędzarzu>, w dniu nieszczęścia Pan go ocali.
Bryt	(41:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. (41:2) Błogosławiony ten, który zważa na biednego, Wyratuje go Pan w czasie niedoli!
Pozn	(41:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida. (41:2) Błogosławiony, kto się troszczy o biednego; w dniu niedoli Jahwe go wybawi.
WarPra	(41:1) Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. (41:2) Błogosławiony, kto o cierpiących pamięta, wspomoże go Pan w dniach jego słabości.
STB	(41:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. (41:2) Szczęśliwy ten, kto ma wzgląd na żebrzącego, w zły dzień BÓG go ocali.
EIB	(41:1) Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. (41:2) O, jak szczęśliwy jest ten, kto poświęca uwagę słabszemu - PAN pośpieszy mu na ratunek w niedoli!

Ps 41,2

PsFlor	(40:2) Gospodzin schowa ji i ożywi ji, i błogosławiona uczyni ji na ziemi, i nie da jego w duszę nieprzyjacielow jego.
PsPul	(40:2) Gospodzin schowa ji i ożywi ji, i błogosławiona uczyni ji na ziemi, i nie da jego w duszę nieprzyjacielow jego.
Wuj1923	(41:3) Pan niechaj go zachowa i ożywi go: i niech go uczyni błogosławionym na ziemi: i niechaj go nie wydaje duszy nieprzyjaciół jego.
Gda1881	(41:3) Pan go będzie strzegł, i żywić go będzie; błogosławony będzie na ziemi, ani go poda na wolę nieprzyjaciół jego.
Gda2017	PAN będzie go strzegł, zachowa przy życiu, będzie mu błogosławił na ziemi i nie wyda go na pastwę jego wrogów.
PsBycz	(41:3) Pan zachowa-go, i,-przy-życiu,-utrzyma-go, oraz-będzie-szczęśliw na-ziemi; a-nie wyda-go na-wolą, nieprzyjaciół-jego.
Goet	(41:3) Pan go strzec będzie i zachowa go przy życiu; szczęśliwy będzie na ziemi i nie wydasz go na pastwę wrogów jego.
PsCylk	(41:3) Bóg go ustrzeże i zachowa przy życiu; szczęsnym będzie na ziemi i nie odda go na wolę wrogów jego.
PsKrusz	(41:3) Pan zachowa go i żywić go będzie, uszczęśliwi go na ziemi, i nie odda go na wolę nieprzyjaciół.
PsAszk	(41:3) Jehowa strzedz go będzie, i da mu żywot wieczny, błogosławion będzie na ziemi i Ty wszak nie wydasz go na pastwę jego wrogów.
PsSzer	(41:3) Pan ustrzeże go i zachowa przy życiu, szczęśliwy będzie na ziemi; i nie wyda go na pastwę nieprzyjaciół jego.
Tys1	(40:3) Pan go ustrzeże, zachowa przy życiu, uczyni szczęśliwym na ziemi i nie odda go w moc jego wrogów.
Tys5	(41:3) Pan go ustrzeże, zachowa przy życiu, uczyni szczęśliwym na ziemi i nie wyda go wściekłości jego wrogów.
Bryt	(41:3) Pan ustrzeże go i zachowa przy życiu, Szczęśliwy będzie na ziemi; I nie wyda go na pastwę nieprzyjaciół jego.
Pozn	(41:3) Jahwe otoczy go opieką, zachowa przy życiu i pozwoli mu zaznać szczęścia na ziemi; nie wyda go na pastwę jego nieprzyjaciół.
WarPra	(41:3) Pan go ustrzeże, zachowa przy życiu i uczyni szczęśliwym na ziemi, i nigdy nie wyda w ręce nieprzyjaciół jego.
STB	(41:3) WIEKUISTY go ustrzeże, zachowa przy życiu; będzie szczęśliwy na ziemi, gdyż nie podda go woli jego wrogów.
EIB	(41:3) PAN będzie go strzegł i zachowa przy życiu, I uczyni szczęśliwym w tej ziemi! O, nie wydaj go kaprysom jego wrogów!

Ps 41,3

PsFlor	(40:3) Gospodzin pomoc przynieś jemu na łożu boleści jego; wszystkę jego pościelą przewrocił jeś w niemocy jego.
PsPul	(40:3) Gospodzin da jemu pomoc na łoże boleści jego; wszytkę jego pościelą przewrocił jeś w nimocy jego.
Wuj1923	(41:4) Pan go niech wspomoże na łożu niemocy jego: wszystkę pościel jego sprzewracałeś w chorobie jego.
Gda1881	(41:4) Pan go posili na łożu niemocy jego; wszystko leżenie jego odmieni w chorobie jego.
Gda2017	PAN pokrzepi go na łożu boleści, w czasie choroby poprawi całe jego posłanie.
PsBycz	(41:4) Pan pocieszy-go, na łożu niemocy; Ty, całé posłanié-jego, przemienisz, za-choroby-onegoż.
Goet	(41:4) Pan go pokrzepi na łożu niemocy jego; leżenie jego odmienisz w chorobie jego.
PsCylk	(41:4) Bóg go wesprze na łożu boleści, całe posłanie jego odmienisz w chorobie jego.
PsKrusz	(41:4) Pan posili go na łożu niemocy, każde legowisko jego odmieni w jego chorobie.
PsAszk	(41:4) Jehowa go wesprze, - na łożu boleści całe jego położenie Ty obracasz w jego chorobie.
PsSzer	(41:4) Pan pokrzepi go na łożu boleści; uleczysz w chorobie jego wszystkie słabości jego.
Tys1	(40:4) Pan przyjdzie mu z pomocą na łożu boleści: całą jego słabość usunie w chorobie.
Tys5	(41:4) Pan go pokrzepi na łożu boleści, podczas choroby poprawi całe jego posłanie.
Bryt	(41:4) Pan pokrzepi go na łożu boleści; W chorobie jego odwróci wszystkie cierpienia.
Pozn	(41:4) Jahwe pokrzepi go na łożu boleści. W czas choroby wszelką niemoc jego odmieni.
WarPra	(41:4) Na łożu boleści sprawi mu ulgę, zatroszczy się o jego pościel, gdy będzie cierpiał.
STB	(41:4) BÓG go wesprze na łożu boleści; w jego chorobie odmieni całe jego posłanie.
EIB	(41:4) Ty go, PANIE, wzmocnisz złożonego niemocą I całkowicie przywrócisz do zdrowia.

Ps 41,4

PsFlor	(40:4) Ja rzekł jeśm: Gospodnie, smiłuj sie nade mną, uzdrow duszę moję, bo zgrzeszył jeśm tobie.
PsPul	(40:4) Ja rzekł jeśm: Gospodnie, slutuj sie nade mną, uzdrow duszę moję, bo zgrzeszył jeśm tobie.
Wuj1923	(41:5) Jam rzekł: Panie, zmiłuj się nademną, uzdrów duszę moję; bom grzeszył tobie.
Gda1881	(41:5) Jam rzekł: Panie! zmiłuj się nademną, uzdrów duszę moję, bom tobie zgrzeszył.
Gda2017	Powiedziałem: PANIE, zmiłuj się nade mną, uzdrów moją duszę, bo zgrzeszyłem przeciwko tobie.
PsBycz	(41:5) Jam rzekł: O-Panie! zmiłuj-się-nademną; uzdrów osobę-moję; bom zgrzeszył przeciw-Tobie.
Goet	(41:5) Rzekłem: Panie, bądź mi łaskaw; uzdrów duszę moją, bo przeciwko Tobie zgrzeszyłem.
PsCylk	(41:5) Jam rzekł: Boże zmiłuj się nademną, uzdrów duszę moję, bom zgrzeszył Tobie.
PsKrusz	(41:5) Jam rzekł: "Panie, zmiłuj się nademną! uzdrów duszę moją, ponieważem zgrzeszył Tobie".
PsAszk	(41:5) Ja tedy pomyślałem: "O Jehowo, zmiłuj się nademną, uzdrów proszę, duszę mą, gdyż Tobie zgrzeszyłem.
PsSzer	(41:5) Jam rzekł: Panie, zmiłuj się nade mną! Ulecz duszę moją, gdyż zgrzeszyłem przeciw Tobie!
Tys1	(40:5) Powiadam: «Panie, zmiłuj się nade mną; uzdrów mnie, bo przeciw Tobie zgrzeszyłem».
Tys5	(41:5) Ja mówię: O Panie, zmiłuj się nade mną; uzdrów mnie, bo zgrzeszyłem przeciw Tobie!
Bryt	(41:5) Ja tedy rzekłem: Panie, zmiłuj się nade mną! Ulecz duszę moją, gdyż zgrzeszyłem przeciwko tobie!
Pozn	(41:5) Wołam więc: "Jahwe, zmiłuj się nade mną, przywróć mi zdrowie, zgrzeszyłem bowiem przeciwko Tobie."
WarPra	(41:5) Wtedy ja też powiedziałem: Ulituj się, Panie, nade mną, ulecz mnie, bom przeciw Tobie zgrzeszył.
STB	(41:5) Ja powiedziałem: WIEKUISTY, zmiłuj się nade mną; uzdrów mą duszę, bo Ci zgrzeszyłem.
EIB	(41:5) Wtedy powiedziałem: PANIE, zmiłuj się nade mną! Ulecz moją duszę, gdyż zgrzeszyłem wobec Ciebie!

Ps 41,5

PsFlor	(40:5) Nieprzyjaciele moji mołwili są zła mnie: Gdy umrze i zginie imię jego?
PsPul	(40:5) Nieprzyjaciele moji mołwili są zło mnie: Gdy umrze i zginie imię jego?
Wuj1923	(41:6) Nieprzyjaciele mówili mi źle: kiedyż umrze, a zginie imię jego?
Gda1881	(41:6) Nieprzyjaciele moi mówili źle o mnie: Kiedyż wżdy umrze, a zginie imię jego?
Gda2017	Moi wrogowie źle o mnie mówią: Kiedy on umrze i zginie jego imię?
PsBycz	(41:6) Nieprzyjaciele-moi, mówią źle o-mnie: Kiedyż on-umrze, i-zginie imię-jego?
Goet	(41:6) Wrogowie moi życzą mi zła: "Kiedyż on umrze i zaginie imię jego?"
PsCylk	(41:6) Wrogi moje mówią źle ze mną, kiedyż umrze i zaginie imię jego.
PsKrusz	(41:6) Nieprzyjaciele moi mówili źle o mnie: "Kiedyż umrze i zaginie imię jego"?
PsAszk	(41:6) Wrogowie moi źle mi życzą, mówią: "kiedyż pomrze, a niechajby imię jego zaginęło".
PsSzer	(41:6) Nieprzyjaciele moi mówią źle o mnie: Kiedyż umrze i zaginie imię jego?
Tys1	(40:6) Nieprzyjaciele moi mówią o mnie złośliwie: «Kiedyż on umrze i zginie jego imię?»
Tys5	(41:6) Nieprzyjaciele moi mówią o mnie złośliwie: Kiedyż on umrze i zginie jego imię?
Bryt	(41:6) Nieprzyjaciele moi mówią źle o mnie:Kiedyż umrze i zaginie imię jego?
Pozn	(41:6) Złorzeczą mi moi przeciwnicy: "Kiedyż umrze wreszcie i kiedy zaginie imię jego?"
WarPra	(41:6) Wrogowie moi pytają złośliwie: Kiedyż on wreszcie umrze, kiedyż zginie jego imię?
STB	(41:6) Moi wrogowie mówią: Źle z nim; kiedy umrze, zaginie też jego imię.
EIB	(41:6) Moi wrogowie mówią o mnie źle: Kiedy on wreszcie umrze? Kiedy zapomną, jak miał na imię?

Ps 41,6

PsFlor	(40:6) Aczli je wszedł, eżby uźrzał, prozność jest mołwił, sierce jego zgromadzało lichotę sobie, (40:7) wyszedw na dwor i mołwił też iste.
PsPul	(40:6) Aczli je wszedł, eżby uźrzał, prozność jest mołwił, sierce jego zgromadzało lichotę sobie, (40:7) wychadziasze na dwor i mołwiasze też iste.
Wuj1923	(41:7) A jeźli wchodził, aby ujrzał: marności mówił; serce jego zgromadziło nieprawości sobie: wychodził precz, i mówił pospołu.
Gda1881	(41:7) Jeźli też który z nich przychodzi, aby mię nawiedził, tedy na zdradzie mówi; serce jego zgromadza sobie nieprawość, a precz odszedłszy roznosi.
Gda2017	Jeśli któryś przychodzi mnie odwiedzić, mówi obłudnie; w swoim sercu gromadzi nieprawość, a gdy wychodzi, rozpowiada.
PsBycz	(41:7) A-gdy, który z nich, przychodzi, dla-widzenia mię, fałszywie rozmawia; sercé-jego zbiéra nieprawość sobie; wyidzieli na-dwór? rozsiéwa.
Goet	(41:7) A jeśli który przyjdzie, aby mnie odwiedzić, mówi fałsz; serce jego zgromadza oszczerstwo, wychodzi i omawia to.
PsCylk	(41:7) A gdy przyjdzie kto odwiedzić, fałsz mówi, serce jego zbiera niegodziwości, wychodzi on na ulicę i rozgłasza.
PsKrusz	(41:7) A gdy który przychodzi, aby mnie zobaczyć, przewrotnie mówi; serce jego zgromadza dlań nieprawość, wyszedłszy precz, opowiada.
PsAszk	(41:7) A jeśli przyjdzie zobaczyć, fałszywie gada, serce jego gromadzi dlań niegodziwość, wyjdzie za próg, - będzie prawił.
PsSzer	(41:7) Jeśli mnie który odwiedza, mówi fałsz; serce jego gromadzi złośliwość, i gdy on tylko wyjdzie, rozpowiada ją.
Tys1	(40:7) Kto przychodzi odwiedzić, mówi błahostki; w sercu swym niegodziwość gromadzi, a skoro wyjdzie za drzwi, wypowiada.
Tys5	(41:7) A jeśli przychodzi któryś odwiedzić, mówi puste słowa, w sercu swym złość gromadzi, gdy tylko wyjdzie za drzwi, wypowiada ją.
Bryt	(41:7) Jeśli ktoś przychodzi mnie odwiedzić, mówi obłudnie. Serce jego gromadzi niegodziwość, I gdy tylko wyjdzie na zewnątrz, rozpowiada.
Pozn	(41:7) A gdy mnie który odwiedzi, przemawia fałszywie, w sercu swym niegodziwość gromadzi, a gdy odejdzie precz, rozpowiada dookoła.
WarPra	(41:7) Jeśli ktoś mnie odwiedza, mówi same kłamstwa, w sercu zaś gromadzi niegodziwości, które po wyjściu rozgłasza.
STB	(41:7) A kiedy przyjdzie mnie ktoś odwiedzić mówi fałsz; jego serce zbiera nieprawości, wychodzi na ulicę i je rozgłasza.
EIB	(41:7) Nawet gdy ktoś przychodzi mnie odwiedzić, Prawi mi puste słowa. Jego serce wzbiera niegodziwością I po wyjściu na zewnątrz - wszystko rozpowiada.

Ps 41,7

PsFlor	(40:8) Przeciwo mnie szeptali są wszystcy nieprzyjacielowie moji, przeciwo mnie myślili są zła mnie.
PsPul	(40:8) Przeciwo mnie szeptali wszystcy nieprzyjaciele moji, przeciwo mnie myślili są złość mnie.
Wuj1923	(41:8) Przeciwko mnie szeptali wszyscy nieprzyjaciele moi, przeciwko mnie myślili mi źle.
Gda1881	(41:8) Społem przeciwko mnie szepczą wszyscy, którzy mię mają w nienawiści, a myślą złe o mnie,
Gda2017	Wszyscy, którzy mnie nienawidzą, szepczą wspólnie przeciwko mnie, przeciwko mnie obmyślają zło;
PsBycz	(41:8) Razem, na-mnie szemrzą, wszyscy nienawidzący-mię; oni, obok-mnie, knują klęskę dla-mnie.
Goet	(41:8) Wszyscy, którzy mnie nienawidzą, szepcą o mnie między sobą, zło zamyślają przeciwko mnie:
PsCylk	(41:8) Społem przeciw mnie szepcą, wszyscy nienawidzący mnie, na mnie knują; biada mi.
PsKrusz	(41:8) Społem przeciwko mnie szemrzą wszyscy nienawidzący mnie, myślą źle o mnie.
PsAszk	(41:8) Przeciw mnie zjednoczeni, szeptem nademną się porozumiewają wszyscy, co mnie nienawidzą, obmyślają mi zgubę.
PsSzer	(41:8) Wszyscy, co mnie nienawidzą, szepcą między sobą przeciwko mnie, obmyślają zło przeciw mnie:
Tys1	(40:8) Szepcą przeciw mnie wszyscy, co mnie nienawidzą; przeciw mnie obmyślają to, co dla mnie zgubne:
Tys5	(41:8) Szepcą przeciw mnie wszyscy, co mnie nienawidzą, i obmyślają moją zgubę:
Bryt	(41:8) Wszyscy, którzy mnie nienawidzą, Szepcą wspólnie przeciwko mnie, Obmyślają zło przeciwko mnie:
Pozn	(41:8) Wszyscy, którzy mnie nienawidzą, szepcą wspólnie przeciw mnie i snują o mnie najgorsze przewidywania:
WarPra	(41:8) Ci, co mnie nienawidzą, razem przeciw mnie szemrzą i tak o mnie opowiadają:
STB	(41:8) Razem szepczą przeciwko mnie; knują na mnie wszyscy, co mają mnie w nienawiści; biada mi.
EIB	(41:8) Wspólnie szemrzą przeciwko mnie Wszyscy, którzy mnie nienawidzą, Obmyślają przeciwko mnie zło.

Ps 41,8

PsFlor	(40:9) Słowo liche postawili są przeciwo mnie: Azaliwiem, jen śpi, nie przyłoży, aby wstał?
PsPul	(40:9) Słowo złosne postawili są przeciwo mnie: Awiem jen śpi, nie pośpieszy, aby wstał?
Wuj1923	(41:9) Słowo niesprawiedliwe postanowili przeciwko mnie: zali, który śpi, więcéj nie powstanie?
Gda1881	(41:9) Mówiąc: Pomsta się nań za niezbożność wylała, a iż się położył, więcej nie wstanie.
Gda2017	Mówiąc: Spadła na niego złośliwa zaraza, położył się i już nie wstanie.
PsBycz	(41:9) Rzecz zgubna, mówią, wcisnęła-się w-niego; a-że położył-się, już się nie przyczyni do-wstania.
Goet	(41:9) "Wyrok zniszczenia przylgnął do niego, a skoro leży, więcej nie powstanie".
PsCylk	(41:9) Sprawa zgubna rozlana w nim, a gdy się położył, już nie powstanie.
PsKrusz	(41:9) Mówią: "Pomsta się wylała nań, a który się położył, już więcej nie wstanie".
PsAszk	(41:9) Coś szatańskiego w nich się zwarło i zastygło, a gdy legną, nigdy już nie powstaną.
PsSzer	(41:9) Przylgnęło do niego coś nieszczęsnego, legł i już nie powstanie.
Tys1	(40:9) «Zaraza złośliwa nań spadła» i «Już nie wstanie ten, co się położył».
Tys5	(41:9) Zaraza złośliwa nim zawładnęła i Już nie wstanie ten, co się położył.
Bryt	(41:9) Spadła nań śmiertelna zaraza, A skoro legł, już się nie podniesie.
Pozn	(41:9) Drąży go nieuleczalna niemoc, położył się i już nie powstanie.
WarPra	(41:9) Popadł w ciężką chorobę, kiedy się położy, na pewno już nie wstanie.
STB	(41:9) Mówią: Rozlana w nim zgubna sprawa; gdy się położył, już nie powstanie.
EIB	(41:9) Mówią: Okropna rzecz go spotkała, Skoro się położył, już się nie podniesie.

Ps 41,9

PsFlor	(40:10) Bowiem człowiek pokoja mego, w jegoż jeśm pwał, jenże jadł chleby moje, uwieliczył na mię zdradę.
PsPul	(40:10) Bowiem człowiek pokoja mego, w jegoż jeśm pwał, jenże jadł chleby moje, wieliką jest uczynił na mię obłudę.
Wuj1923	(41:10) Albowiem człowiek pokoju mego, któremum ufał, który jadał chleb mój, wielkie uczynił nademną podejście.
Gda1881	(41:10) Także i ten, z którymem żył w pokoju, któremum ufał, który chleb mój jadał, podniósł piętę przeciwko mnie.
Gda2017	Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem, który jadł mój chleb, podniósł przeciwko mnie piętę.
PsBycz	(41:10) Nawet człowiek, przyjazny-mi, com się-upewniał w-nim, jadający chléb-mój, podniósł na-mnie piętę.
Goet	(41:10) Nawet przyjaciel mój, któremu ufałem, który chleb mój jadał, podniósł piętę przeciwko mnie.
PsCylk	(41:10) Nawet przyjaciel mój, na którym polegałem, który jada chléb mój, podniósł na mnie stopę.
PsKrusz	(41:10) Również człowiek pokoju mego, któremu ufałem, który chleb mój jadał, podniósł przeciwko mnie piętę.
PsAszk	(41:10) Ba, nawet ten, z którvm mnie łączyło przymierze pokoju, do którego odnosiłem się z pełną ufnością, który jada mój chleb, jakżesz podstępnie zachował się wobec mnie.
PsSzer	(41:10) Nawet bliźni, z którym żyłem w pokoju, któremu zaufałem, który jadł mój chleb, podniósł piętę przeciwko mnie.
Tys1	(40:10) Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem i który chleb mój jadł, podniósł na mnie piętę.
Tys5	(41:10) Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem i który chleb mój jadł, podniósł na mnie piętę.
Bryt	(41:10) Nawet przyjaciel mój, któremu zaufałem, Który jadł mój chleb, Podniósł piętę przeciwko mnie.
Pozn	(41:10) Nawet przyjaciel mój, na którym polegałem i który chleb mój spożywał, podstępnie przeciw mnie wystąpił.
WarPra	(41:10) Nawet ten, któremu jak przyjacielowi zaufałem, a który żywił się moim chlebem, teraz na mnie nastaje.
STB	(41:10) Nawet mój przyjaciel, na którym polegałem, który jadał mój chleb, podniósł na mnie stopę.
EIB	(41:10) Nawet mój przyjaciel, któremu zaufałem, Ten, który jadł mój chleb, Wystąpił przeciwko mnie zdradziecko.

Ps 41,10

PsFlor	(40:11) Ty wiem, Gospodnie, slutuj ❬sie❭ nade mną i wskrzesi mie, i odpłacę jim.
PsPul	(40:11) Ty wiem, Gospodnie, slutuj sie nade mną i wskrzesi mie, i odpłacę jim.
Wuj1923	(41:11) Ale ty. Panie, zmiłuj się nademną: i wzbudź mię, a oddam im.
Gda1881	(41:11) Ale ty, Panie! zmiłuj się nademną, a podnieś mię, i oddam im.
Gda2017	Ale ty, PANIE, zmiłuj się nade mną i podnieś mnie, abym im odpłacił.
PsBycz	(41:11) Ale-Ty, o-Panie! zlituj-się-nademną i-podnieś-mię; a-wynagrodzę im.
Goet	(41:11) Ale Ty, Panie, bądź mi łaskaw i podnieś mię, abym im odpłacił.
PsCylk	(41:11) A Ty Boże zmiłuj się nademną, dźwignij mię, a odpłacę im.
PsKrusz	(41:11) Ale Ty, Panie, zmiłuj się nademną i podnieś mnie, a oddam im.
PsAszk	(41:11) Lecz Ty, o Jehowo, zmiłuj się nademną, pozwól mi powstać a ja im się odpłacę.
PsSzer	(41:11) Ale Ty, Panie, zmiłuj się nade mną i podnieś mnie, a odpłacę im!
Tys1	(40:11) A Ty, Panie, zmiłuj się nade mną i dźwignij mnie, abym im odpłacił.
Tys5	(41:11) Ale Ty, Panie, zmiłuj się nade mną i dźwignij mnie, abym im odpłacił.
Bryt	(41:11) Lecz Ty, Panie, zmiłuj się nade mną i podnieś mnie, A wtedy im odpłacę!
Pozn	(41:11) Ty więc, o Jahwe, ulituj się nade mną i pomóż mi się dźwignąć na nowo, abym mógł dać im należną odpłatę!
WarPra	(41:11) Lecz Ty, o Panie, okaż mi swoją dobroć, pomóż mi się podźwignąć, a ja im zapłacę.
STB	(41:11) Ale Ty, WIEKUISTY, zmiłuj się nade mną; dźwignij mnie, a im odpłacę.
EIB	(41:11) Lecz Ty, PANIE, zmiłuj się nade mną, Podnieś mnie, a wtedy im odpłacę!

Ps 41,11

PsFlor	(40:12) W tem poznał jeśm, iż jeś chciał mnie, bo nie będzie sie wiesielić nieprzyjaciel moj nade mną.
PsPul	(40:12) W tem poznał jeśm, iżeś chciał mie, bo nie będzie sie wiesielić nieprzyjaciel moj nade mną.
Wuj1923	(41:12) W temem poznał, iżeś mię chciał, że się nie będzie weselił nieprzyjaciel mój nademną.
Gda1881	(41:12) A przez to poznam, że się kochasz we mnie, gdy się nie będzie weselił nieprzyjaciel mój ze mnie.
Gda2017	Po tym poznam, że mnie sobie upodobałeś, że mój wróg nie będzie triumfował nade mną.
PsBycz	(41:12) Z-tego poznaję, że podobasz-się we-mnie; że nie będzie-wykrzykiwał, wróg-mój, nademną.
Goet	(41:12) Z tego poznam, że masz upodobanie we mnie, jeśli wróg mój nie będzie tryumfował nade mną.
PsCylk	(41:12) Przez to poznam, żeś Sobie upodobał we mnie, gdy nie zatryumfuje wróg mój nademną.
PsKrusz	(41:12) W tem poznam, że pożądasz mnie, gdy nie będzie się weselił nieprzyjaciel mój ze mnie.
PsAszk	(41:12) Potem będę wiedział, iż masz we mnie upodobanie, że nie będzie się mógł wróg mój naigrawać ze mnie.
PsSzer	(41:12) Po tym poznam, że sobie mnie upodobałeś, gdy nieprzyjaciel mój nie zatriumfuje nade mną.
Tys1	(40:12) Ja po tym poznam, żeś dla mnie łaskawy, iż wróg mój nie odniesie triumfu nade mną.
Tys5	(41:12) Po tym poznam, żeś dla mnie łaskawy, gdy mój wróg nie odniesie nade mną triumfu.
Bryt	(41:12) Po tym poznam, że sobie mnie upodobałeś, Gdy nieprzyjaciel mój nie będzie się puszył nade mną.
Pozn	(41:12) Po tym poznam, żeś mnie sobie upodobał, że wróg mój nie będzie tryumfował nade mną.
WarPra	(41:12) I wtedy będę też wiedział, żeś sobie upodobał we mnie, bo wróg mój nie będzie górował nade mną.
STB	(41:12) Przez to poznam, że we mnie Sobie upodobałeś, gdy mój wróg nie zatriumfuje nade mną.
EIB	(41:12) Po tym poznam, że jestem Tobie miły, Gdy mój nieprzyjaciel nie zadmie już w róg przeciwko mnie,

Ps 41,12

PsFlor	(40:13) Mnie wiem prze przezwiństwo przyjął jeś i stwirdził jeś mie w obeźrzeniu twojem na wieki.
PsPul	(40:13) Mnie wiem prze przewiństwo przyjął jeś i stwierdził jeś przed tobą na wieki.
Wuj1923	(41:13) A mnieś dla niewinności przyjął, utwierdziłeś mię przed oblicznością twoją na wieki.
Gda1881	(41:13) Ale ty w niewinności mojej wesprzesz mię i postawisz mię przed obliczem twojem na wieki.
Gda2017	Ty zaś wesprzesz mnie ze względu na moją uczciwość i na wieki postawisz mnie przed swoim obliczem.
PsBycz	(41:13) Zatém-ja, jam w-prawości-méj; Ty-podpiérasz ją we-mnie, i-postawisz-mię, przed-obliczem-Twojém, na-wieki.
Goet	(41:13) Ja zaś, mnie podtrzymujesz dla nienaganności mojej i postawisz mię przed obliczem Twoim na wieki.
PsCylk	(41:13) A mnie, dla niewinności mojéj wspierasz mnie, i stawiasz przed Sobą na wieki.
PsKrusz	(41:13) Ale mnie w niewinności mej wesprzesz i ustawisz mnie przed obliczem Twem na wieki.
PsAszk	(41:13a) Ja zaś, - o racz mnie podeprzeć w mej czystości, ugruntować mnie przed obliczem Twem na wieczność!
PsSzer	(41:13) Lecz wesprzesz mnie dzięki niewinności mojej i umocnisz mnie przed sobą na wieki.
Tys1	(40:13) A Ty mnie podtrzymasz nietkniętym i umieścisz na wieki przed Twoim obliczem.
Tys5	(41:13) A Ty mnie podtrzymasz przez wzgląd na mą prawość i umieścisz na wieki przed Twoim obliczem.
Bryt	(41:13) Lecz wesprzesz mnie dla nienaganności mojejI postawisz mnie przed sobą na wieki.
Pozn	(41:13) Ty mnie wspomożesz dla niewinności mojej i pozwolisz mi zawsze trwać przed Twym obliczem.
WarPra	(41:13) Przyjdziesz mi z pomocą, bo jestem niewinny, i pozwolisz mi stać przed Tobą na wieki.
STB	(41:13) A mnie, z powodu mej niewinności wspierasz oraz stawiasz przed Sobą na wieki.
EIB	(41:13) Lecz wesprzesz mnie przez wzgląd na mą prawość I postawisz mnie przed sobą na wieki.

Ps 41,13

PsFlor	(40:14) Błogosławiony Gospodzin Bog Israhel od wieka i na wieki. Stań sie! Stań sie!
PsPul	(40:14) Błogosławiony Gospodzin Bog israhelski od wieka i na wieki. Stań sie! Stań sie!
Wuj1923	(41:14) Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieku, i aż do wieku. Niech się stanie, niech się stanie.
Gda1881	(41:14) Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieku aż na wieki. Amen, Amen.
Gda2017	Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków aż na wieki. Amen, amen.
PsBycz	(41:14) Bądź-błogosławion, Panie, Boże Izraela, od-wieczności aż-do wieczności; Amen, i-Amen. (Niech-tak-będzie, i-niech-się-tak-stanie).
Goet	(41:14) Uwielbiany niech będzie Pan, Bóg Izraelski, na wieki wieków! Amen. Amen.
PsCylk	(41:14) Błogosławiony Bóg, Pan Izraela od wieczności do wieczności. Amen i amen.
PsKrusz	(41:14) Błogosławiony Pan, Bóg Izraela od wieków i na wieki wieczne. Amen. Amen.
PsAszk	(41:13b) Błogosławiony Jehowa, Bóg Izraela od wieczności po wieczność, Amen i Amen!
PsSzer	(41:14) Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, od wieku aż na wieki! Amen, Amen!
Tys1	(40:14) Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieku aż po wiek. Niech się tak stanie — niech się tak stanie.
Tys5	(41:14) Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków aż po wieki! Amen, Amen.
Bryt	(41:14) Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, Od wieku aż na wieki! Amen, Amen!
Pozn	(41:14) Błogosławiony Jahwe, Bóg Izraela, od wieków aż po wieki! Amen. Amen.
WarPra	(41:14) Niech tedy będzie błogosławiony Pan, Bóg Izraela, po wszystkie wieki wieków. Amen, Amen!
STB	(41:14) Błogosławiony WIEKUISTY, od wieczności na wieczność Pan Israela. Amen i amen.
EIB	(41:14) Błogosławiony niech będzie PAN, Bóg Izraela, Od wieków i na wieki! O, tak! Niech tak się stanie!

Psalm 42

Ps 42,1

PsFlor	(41:1) Jakoż żąda jeleń ku studniam wod, tako żąda dusza moja k tobie, Boże.
PsPul	(41:1) Jakoż żąda jeleń do studzien wod, tako żąda dusza moja k tobie, Boże.
Wuj1923	(42:1) Na koniec, wyrozumienie synom Kore. (42:2) Jako pragnie jeleń do źródeł wodnych, tak pragnie dusza moja do ciebie, Boże.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego pieśń ćwicząca. (42:2) Jako jeleń krzyczy do strumieni wód, tak dusza moja woła do ciebie, o Boże!
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Jak jeleń pragnie wód strumieni, tak moja dusza pragnie ciebie, Boże.
PsBycz	(42:1) Naczelnikowi-muzyki dany da grania, Spiéw dzieci Koracha. (42:2) Jak-jeleń pała-żądzą do strumieni wód, tak dusza-moja utęskiwa do-Ciebie, o Boże!
Goet	(42:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Pouczenie. Synów Koracha. (42:2) Jako jeleń, który łaknie do strumieni wód, tak dusza moja łaknie do Ciebie, o Boże!
PsCylk	(42:1) Przewodnikowi chóru, dumanie synów Koracha. (42:2) Jak łania tęskni do źródeł wód, tak dusza moja tęskni do Ciebie Panie.
PsKrusz	(42:1) Przełożonemu chóru. Ku wyrozumieniu. Synów Korego. (42:2) Jako jeleń podąża do źródeł wody, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże!
PsAszk	(42:1) Dyrygentowi. - Korachidów ku wy rozumieniu (śpiew). (42:2) Jako łania łaknie nad wód łożyskami, tako dusza ma łaknie Ciebie, o Boże!
PsSzer	(42:1) Przewodnikowi chóru, pieśń pouczająca Korachitów. (42:2) Jak jeleń pragnie wód płynących, tak dusza moja pragnie Ciebie, o Boże!
Tys1	(41:1) Kierownikowi chóru. Maskil. Synów Koracha. (41:2) Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.
Tys5	(42:1) Kierownikowi chóru. Pieśń pouczająca. Synów Koracha. (42:2) Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże!
Bryt	(42:1) Przewodnikowi chóru. Pieśń pouczająca synów Koracha. (42:2) Jak jeleń pragnie wód płynących, Tak dusza moja pragnie ciebie, Boże!
Pozn	(42:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: pieśń pouczająca Korachitów. (42:2) Jak łania tęskni do wód strumieni, tak dusza moja tęskni do Ciebie, Boże!
WarPra	(42:1) Dla kierującego chórem. Pieśń Synom Koracha – ku pouczeniu. (42:2) Jak jeleń pragnie wody ze źródła, tak dusza moja rwie się do Ciebie, mój Boże!
STB	(42:1) Przewodnikowi chóru, dumanie synów Koracha. (42:2) Jak łania tęskni do źródeł wód, tak do Ciebie tęskni moja dusza, Boże.
EIB	(42:1) Dla prowadzącego chór. Pieśń pouczająca. Synów Koracha. (42:2) Tak jak jeleń pragnie wody ze strumienia, Moja dusza garnie się do Ciebie, Boże!

Ps 42,2

PsFlor	(41:2) Żądała jest dusza moja ku Bogu, studnicy żywej. Gdy przydę i pokażę sie przed obliczym bożym?
PsPul	(41:2) Żądała jest dusza moja ku Bogu, studnicy żywej. Gdy przydę i pokażę sie przed licem bożym?
Wuj1923	(42:3) Pragnęła dusza moja do Boga, mocnego, żywego: Kiedyż przyjdę, a okażę się przed obliczem Bożem?
Gda1881	(42:3) Pragnie dusza moja do Boga, do Boga żywego, mówiąc: Kiedyż przyjdę, a okażę się przed obliczem Bożem?
Gda2017	Moja dusza jest spragniona Boga, Boga żywego. Kiedy przyjdę i ukażę się przed obliczem Boga?
PsBycz	(42:3) Spragnioną, dusza-moja do-Boga, do-Boga żywego; kiedyż przyjdę, i-obaczę obliczé Boga?
Goet	(42:3) Pragnie dusza moja do Boga, do Boga żywego: kiedyż przyjdę a ukażę się przed obliczem Bożem?
PsCylk	(42:3) Łaknie dusza moja Pana, Boga żywego, kiedyż przyjdę, i ukażę się przed obliczem Pana.
PsKrusz	(42:3) Pragnie dusza moja Boga, Boga żywego. Kiedyż przyjdę i ukażę się przed obliczem Bożem?
PsAszk	(42:3) Spragniona dusza ma Boga żywej wszechpotęgi - kiedyż dojdę a ujrzyż mię oblicze Boga?
PsSzer	(42:3) Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego. Kiedyż przyjdę i ukażę się przed obliczem Boga?
Tys1	(41:3) Pragnie dusza moja Boga, Boga żywego: kiedyż przyjdę i ujrzę oblicze Boże?
Tys5	(42:3) Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego, kiedyż więc dojdę i ujrzę oblicze Boże?
Bryt	(42:3) Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego. Kiedyż przyjdę i ukażę się przed obliczem Boga?
Pozn	(42:3) Dusza moja spragniona jest Boga, Boga żywego. Kiedyż przyjdę i ujrzę oblicze Boże?
WarPra	(42:3) Moja dusza tęskni za Bogiem, Bogiem żywym. Kiedyż będę mógł przyjść i zobaczyć, że jestem przed obliczem Boga?
STB	(42:3) Moja dusza łaknie Boga, Boga żywego. Kiedy przyjdę i się ukażę przed obliczem Boga?
EIB	(42:3) Moja dusza pragnie Boga, żywego Boga. Kiedy wreszcie przyjdę i zjawię się przed Jego obliczem?

Ps 42,3

PsFlor	(41:3) Były mi są słzy moje chlebowie we dnie i w nocy, gdy mołwią mi na każde: Gdzie jest Bog twoj?
PsPul	(41:3) Były mi słzy moje chlebowie we dnie i w nocy, gdy mi mołwią na każde: Gdzie jest Bog twoj?
Wuj1923	(42:4) Były mi łzy moje za chleb we dnie i w nocy: gdy mi mówią co dzień: Kędyż jest Bóg twój?
Gda1881	(42:4) Łzy moje są mi miasto chleba we dnie i w nocy, gdy mi mówią co dzień: Kędyż jest Bóg twój?
Gda2017	Łzy stały się dla mnie chlebem we dnie i w nocy, gdy mówią do mnie co dzień: Gdzie jest twój Bóg?
PsBycz	(42:4) Bywa mi, płacz-mój, pokarmem dniem i-nocą, za-mawiania, do-mnie, każdego dnia: Gdzie jest Bóg-twój?
Goet	(42:4) Łzy moje stały mi się pokarmem dniem i nocą, gdyż codziennie mi mówią: "Gdzież jest Bóg twój?"
PsCylk	(42:4) Była mi łza moja pokarmem dniem i nocą, gdy mówią mi codzień: gdzie Pan twój?
PsKrusz	(42:4) Łzy moje stały mi się chlebem w dzień i w nocy, gdy mówią mi codnia: "Gdzież jest Bóg twój"?
PsAszk	(42:4) Stała mi się łza moja chlebem za dnia i nocą, gdy mówią do mnie dzień cały: "gdzież jest twój Bóg"?
PsSzer	(42:4) Łza jest mi chlebem we dnie i w nocy, gdy pytają mnie co dzień: Gdzież jest twój Bóg?
Tys1	(41:4) Łzy stały się dla mnie chlebem we dnie i w nocy, gdy mówią mi co dzień: «Gdzież jest twój Bóg?»
Tys5	(42:4) Łzy stały się dla mnie chlebem we dnie i w nocy, gdy [ludzie] mówią mi co dzień: Gdzie jest twój Bóg?
Bryt	(42:4) Łzy moje są mi chlebem we dnie i w nocy, Gdy mówią do mnie co dzień: Gdzie jest Bóg twój?
Pozn	(42:4) Łzy moje są mi pokarmem we dnie i w nocy, gdy co dnia mnie pytają: "Gdzież jest twój Bóg?"
WarPra	(42:4) Łzy moje są mi pożywieniem i we dnie, i w nocy, przez cały czas, gdy mnie pytają: A gdzież jest twój Pan Bóg?
STB	(42:4) Moja łza była mi pokarmem dniem i nocą, gdyż codziennie mi mówią: Gdzie twój Bóg?
EIB	(42:4) Oto łzy są mi chlebem za dnia oraz nocą, Bo pytają mnie co dzień: No to gdzie ten twój Bóg?

Ps 42,4

PsFlor	(41:4) To wspomionął jeśm i wylił jeśm w mię duszę moję, bo pojdę w miasto przebytku dziwnego aż do domu bożego (41:5) w głosie wiesiela i w spowiedzi źwięk kochającego sie.
PsPul	(41:4) To wspomionął jeśm i wylił jeśm duszę moję w mię, bo pojdę w miasto stanu dziwnego aż do domu bożego (41:5) w głosie wiesiela i w spowiedzi źwięk kochającego sie.
Wuj1923	(42:5) Na tom wspominał i wylałem na się duszę moją: że przyjdę na miejsce przybytku dziwnego, aż do domu Bożego, z głosem wesela i wyznawania głosu godującego.
Gda1881	(42:5) Na to wspominając wylewam sam sobie duszę moję, żem bywał w poczcie innych, i chadzałem z nimi do domu Bożego, z wesołym głosem, i z chwałą, w mnóstwie weselących się.
Gda2017	Wylewam swą duszę, gdy wspominam, jak krocząc w tłumie, szedłem z nimi do domu Bożego wśród głosów radości i chwały, pośród świętującego tłumu.
PsBycz	(42:5) Te rzeczy pamiętam, i-rozléwam w-sobie duszę-moję; lecz poszedłbym z-rzeszą; odszedłbym do domu Bożego, z-głosem pienia i-dziękczynienia gminu, obchodzącego-święto.
Goet	(42:5) O tem wspominam i wylewam w sobie duszę moją, jak pielgrzymowałem w tłumie narodu, podążałem z nimi do domu Bożego z radosnemi okrzykami chwały wśród mnóstwa świętujących.
PsCylk	(42:5) To pomnę, i wylewam w sobie duszę moję, jakem wstępował do przybytku, jak zdążałem z innymi do domu Pana, przy odgłosie wesela i dziękczynienia, poczet świętujący.
PsKrusz	(42:5) To wspominając, wylewałem sobie duszę moją, żem chodził często z nimi do Domu Bożego z głosem wesela i z chwałą mnóstwa weselących się.
PsAszk	(42:5) To tedy wspomnę i radbym rozlał nademnie duszę mą, iżbym ruszył w mnogim zespole, dał im ciągnąć pielgrzymką aż do domu bożego, wśród zgiełku dziękczynnej radości - świątecznemu tłumowi.
PsSzer	(42:5) Wspominam to i daję upust swym myślom, jak pielgrzymowałem w tłumie, prowadziłem ich do domu Bożego wśród głosów radości i dziękczynienia ludu świętującego.
Tys1	(41:5) Dusza rozrzewnia się we mnie, gdy wspomnę na to, jak z tłumem kroczyłem do domu Bożego, idąc na jego czele wśród głosów wesela i chwały, w świątecznym orszaku.
Tys5	(42:5) Wspominam o tym i rozrzewnia się dusza we mnie, jak to na czele uroczystego pochodu szedłem do domu Bożego, wśród głosów radości i dziękczynienia w świątecznym orszaku.
Bryt	(42:5) Wspominam to z wielkim rozrzewnieniem, Jak chodziłem w tłumie, pielgrzymując do domu Bożego Wśród głosów radości i dziękczynienia tłumu świętującego.
Pozn	(42:5) Daję upust mej żałości ożywiając wspomnienia, jak kroczyłem w gromadzie, jak podążałem przed nią do Domu Bożego pośród głosów radości i hymnów dziękczynnych, pośród świątecznego zgiełku.
WarPra	(42:5) Ze wzruszeniem wspominam dni owe, gdy szedłem sam uroczyście i wiodłem innych do domu Bożego; wznosili radosne okrzyki i dziękczynienia składali idąc w wesołym tłumie.
STB	(42:5) To pamiętam, rozlewając w sobie mą duszę, jak wchodziłem do Przybytku, jak wraz z innymi, przy odgłosie wesela i dziękczynienia, w świątecznym tłumie zdążałem do Domu Boga.
EIB	(42:5) Tak, pamiętam - i ze łzami wspominam te chwile, Kiedy w wielkim tłumie chadzałem do domu Bożego, A lud świętował radośnie i wyrażał swą wdzięczność.

Ps 42,5

PsFlor	(41:6) Przecz smętna jeś, dusze moja, i czemu mie mącisz? (41:7a) Pwaj w Boga, bo jeszcze spowiadać sie będę jemu; zbawienie oblicza mego
PsPul	(41:6) Przecz smętna jeś, dusza moja, i czemu mie męcisz? (41:7a) Pwaj w Boga, bo jeszcze będę sie jemu spowiadać; zbawienie lica mego
Wuj1923	(42:6) Czemużeś smutna, duszo moja? i czemu mię trwożysz? Miéj nadzieję w Bogu; bo mu jeszcze wyznawać będę: zbawienie twarzy mojéj,
Gda1881	(42:6) Przeczże się smucisz, duszo moja! a przecz sobą trwożysz we mnie? Czekaj na Boga; albowiem go jeszcze będę wysławiał za wielkie wybawienie twarzy jego.
Gda2017	Dlaczego się smucisz, moja duszo, i czemu się we mnie trwożysz? Zaufaj Bogu, bo jeszcze będę go wysławiał za jego zbawcze oblicze.
PsBycz	(42:6) Czemu korzysz-się, duszo-moja, i-niepokoisz-się we-mnie? karm-się-nadzieją w-Bogu; bo jeszcze będę-chwalił-Go; zbawieniem zupełném spojrzenié-Jego.
Goet	(42:6) Czemu się smucisz, duszo moja, i jesteś zatrwożona we mnie? Ufnie wyczekuj Boga! Albowiem jeszcze dziękować Mu będę, Jemu, zbawieniu memu i Bogu mojemu.
PsCylk	(42:6) Czemużeś zgnębiona duszo moja, a zawodzisz we mnie; miéj ufność w Panu, bo jeszcze dziękczynić będę Mu za zbawienie oblicza Jego.
PsKrusz	(42:6) Dlaczego smucisz się duszo moja i trwożysz się we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę za wybawienia oblicza jego.
PsAszk	(42:6) Czemu poniżasz się duszo ma i huczysz nademną, ufnie spoglądaj ku Bogu, gdyż jeszcze dzięki składać Mu będę za pełnię wybawienia Jego oblicza!
PsSzer	(42:6) Czemu smucisz się, duszo moja, i czemu trwożysz się we mnie? Ufaj Bogu, gdyż jeszcze wyznawać Go będę, że On zbawieniem moim i Bogiem moim!
Tys1	(41:6) Duszo moja, czemuś zgnębiona i czemu miotasz się we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę: zbawienie mego oblicza
Tys5	(42:6) Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać: Zbawienie mego oblicza
Bryt	(42:6) Czemu rozpaczasz, duszo moja, I czemu drżysz we mnie? Ufaj Bogu, gdyż jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim!
Pozn	(42:6) Czemuś strapiona, duszo moja, czemu się trwożysz we mnie? Miej nadzieję w Bogu! Jeszcze Go będę wielbił jako zbawienie moje i Boga mego.
WarPra	(42:6) Dlaczego się więc smucisz, moja duszo, i czemu napełniasz mnie trwogą? Zaufaj Bogu! Jeszcze Mu będę dziękował, bo jest Zbawicielem i Panem moim.
STB	(42:6) Czemu jesteś zgnębiona moja duszo i dlaczego we mnie zawodzisz? Miej ufność w Bogu, gdyż jeszcze będę Mu dziękował za zbawienie mojej osoby.
EIB	(42:6) Dlaczego rozpaczasz, ma duszo, I dlaczego drżysz we mnie? Ufaj Bogu, jeszcze będę Go wielbił, On moim wybawieniem i On moim Bogiem!

Ps 42,6

PsFlor	(41:7b) i Bog moj. (41:8) Ku mnie samemu dusza moja smęciła sie jest, przetoż pomnieć będę ciebie z ziemie jordańskiej i od He❬r❭mona, malutkiej gory.
PsPul	(41:7b) i Bog moj. (41:8) Ku mnie samemu dusza moja smęciła sie jest, przetoż pomnieć będę ciebie z ziemie jordań❬s❭kie i od Hermona, małej gory.
Wuj1923	(42:7) I Bóg mój. We mnie samym zatrwożyła się dusza moja: przeto będę na cię pamiętał z ziemie Jordanu i Hermonim, od góry maluczkiéj.
Gda1881	(42:7) Boże mój! dusza moja tęskni sobie we mnie; przetoż na cię wspominam w ziemi Jordańskiej i Hermońskiej, na górze Mizar.
Gda2017	Mój Boże, smuci się we mnie moja dusza, dlatego wspominam cię z ziemi Jordanu i Hermonu, z góry Misar.
PsBycz	(42:7) O-Boże mój! we-mnie, dusza-moja, upokorzona; dla-tego pamiętam-Cię, od-krainy Jordanu, i-Hermonimu, od-góry Mitsar.
Goet	(42:7) Dusza moja smuci się we mnie; dlatego wspominam Ciebie z ziemi jordańskiej i szczytów Hermonu, z góry Mizar.
PsCylk	(42:7) Panie mój, we mnie dusza moja zgnębiona, gdy wspominam Cię na ziemi Jordanu i Chermonu, na górze Micar.
PsKrusz	(42:7) Boże mój! Dusza moja smuci się we mnie, dlatego wspominam na Cię z ziemi Jordanu i Hermonu - z góry Mic’ar.
PsAszk	(42:7) Boże mój, dusza ma nademną się poniża, przetoż Ciebie będę wspominał ze spadzistej krainy Jordanu, a szczytów Hermonu z góry niewielkiej.
PsSzer	(42:7) Dusza moja smuci się we mnie, gdy wspominam Ciebie z krainy Jordanu i szczytów Hermonu, na górze Misar.
Tys1	(41:7) i mojego Boga. A we mnie samym dusza przygnębiona, przeto wspominam Cię w ziemi Jordanu i Hermonu, na górze Misar.
Tys5	(42:7) i mojego Boga. A we mnie samym dusza jest zgnębiona, przeto na pamięć Cię przywołuję z kraju Jordanu i Hermonu, z góry Misar.
Bryt	(42:7) Dusza moja smuci się we mnie, Dlatego wspominam cię z krainy Jordanu i szczytów Hermonu, Z gór Misar.
Pozn	(42:7) Zgnębiona jest we mnie dusza moja, dlatego ślę ku Tobie wspomnienia z krainy nadjordańskiej, spod Chermonu, z góry Micar.
WarPra	(42:7) O Boże mój, ogarnia mnie smutek, ilekroć wspominam Ciebie tu na ziemi Jordanu i Hermonu i na górze Misar.
STB	(42:7) Panie mój, zgnębiona jest we mnie moja dusza, kiedy Ciebie wspominam na ziemi Jardenu i Chermonu oraz na górze Micar.
EIB	(42:7) Moja dusza omdlewa we mnie, Dlatego wspominam Cię z ziemi Jordanu, Ze szczytów Hermonu, z góry Misar.

Ps 42,7

PsFlor	(41:9) Głębokość głębokość wzywa w głosie okien twojich. (41:10) Wszystki wysokości twe i płynienie twoje na mię są szły.
PsPul	(41:9) Głębokość głębokości wzywa w głosie źrzodł twoich. (41:10) Wszytki wysokości twoje i wełny twoje[j] na mię poszły.
Wuj1923	(42:8) Przepaść przepaści przyzywa, na głos upustów twoich: wszystkie wysokie wały twoje, i nawałności twoje na mię się stoczyły.
Gda1881	(42:8) Przepaść przepaści przyzywa, na szum upustów twoich: wszystkie powodzi twoje i nawałności twoje na mię się zwaliły.
Gda2017	Przepaść przyzywa przepaść szumem twoich upustów; wszystkie twoje fale i nawałnice przewalają się nade mną.
PsBycz	(42:8) Przepaść, do przepaści, wołająca, od-szumu wodospadów-Twoich; wszystkie bałwany-Twe, i-fale-Twoje, ponademną przeszły.
Goet	(42:8) Jedna głębia woła do drugiej przy szumie wodospadów Twoich; wszystkie Twoje bałwany i fale przeszły nade mną.
PsCylk	(42:8) Przepaść przepaści przyzywa przy odgłosie wodospadów Twoich, wszystkie nurty i fale Twoje ponademną przeszły.
PsKrusz	(42:8) Przepaść przepaści przyzywa na głos upustów Twoich, wszystkie utrapienia Twoje i nawałności Twoje na mnie się zwaliły.
PsAszk	(42:8) Przepaść ku przepaści woła za głosem Twych wodotrysków - wszystkie łomy Twych fal i Twych bałwanów przewaliły się nademną.
PsSzer	(42:8) Przepaść przyzywa przepaść w szumie wodospadów Twoich; wszystkie wały Twoje i fale Twoje przeszły nade mną.
Tys1	(41:8) Głębina przyzywa głębinę grzmotem Twych wodospadów: wszystkie Twe nurty i fale nade mną się przewaliły.
Tys5	(42:8) Głębia przyzywa głębię hukiem Twych potoków. Wszystkie Twe nurty i fale nade mną się przewalają.
Bryt	(42:8) Głębina przyzywa głębinę w odgłosie wodospadów twoich:Wszystkie nawałnice i fale twoje przeszły nade mną.
Pozn	(42:8) Odmęt przyzywa odmęt wśród szumu Twoich upustów. Wszystkie Twe nawałnice i fale przewaliły się nade mną.
WarPra	(42:8) Jedna otchłań woła do drugiej, gdy z hukiem spadają Twe wody, przewalają się nade mną potężne zwały wody i fale.
STB	(42:8) Przepaść przyzywa przepaść przy odgłosie swych wodospadów, Twoje nurty i fale wszystkie nade mną przeszły.
EIB	(42:8) Głębia przyzywa głębię w odgłosie Twych wodospadów, Przewaliły się nade mną Twe potężne bałwany i fale.

Ps 42,8

PsFlor	(41:11) We dnie kazał Gospodzin miłosierdzie swoje, a w nocy pienie jego. (41:12a) U ciebie modlitwa Bogu żywota mego.
PsPul	(41:11) We dnie kazał Gospodzin miłosierdzie swoje a w nocy pienie jego. (41:12a) U mnie modlitwa Bogu żywota mego.
Wuj1923	(42:9) We dnie Pan rozkazał miłosierdzie swoje: a w nocy pieśń jego: przy mnie modlitwa Bogu żywota mego.
Gda1881	(42:9) Wszakże we dnie udzieli mi Pan miłosierdzia swego, a w nocy piosnka jego będzie ze mną, i modlitwa do Boga żywota mego.
Gda2017	Lecz we dnie PAN udzieli mi swego miłosierdzia, a w nocy będzie we mnie jego pieśń i moja modlitwa do Boga mego życia.
PsBycz	(42:9) Za-dnia, przyrzekł Pan łaskę-swoję; a,-w-nocy, pieśń-Jego, ze-mną, modlitwa, do-Boga życia-mojego.
Goet	(42:9) We dnie okaże mi Pan łaskę Swoją, a w nocy będzie ze mną pieśń Jego, modlitwa do Boga życia mego.
PsCylk	(42:9) Dniem zsyłał Bóg łaskę Swą, a nocą pieśń Jego przy mnie, modlitwa do Pana życia mojego.
PsKrusz	(42:9) W dzień udzieli Pan miłosierdzia swego, a w nocy Jego pieśń ze mną - modlitwa do Boga żywota mego.
PsAszk	(42:9) Niechajby za dnia przykazał mi Jehowa łaskę Swą ą byłabyż w nocy pieśń Jego ze mną, modlitwa do wszechpotęgi mojego żywota!
PsSzer	(42:9) W dzień wołam: Niech ześle Pan łaskę swoją! I w nocy śpiewam Mu pieśń, modlę się do Boga życia mego.
Tys1	(41:9) Niech Pan udzieli mi swej łaski we dnie, a w nocy będę Mu śpiewał — sławił Boga mego życia.
Tys5	(42:9) Za dnia udziela mi Pan swojej łaski, a w nocy Mu śpiewam, sławię Boga mego życia.
Bryt	(42:9) Za dnia wyznacza Pan łąskę swoją! A w nocy śpiewam mu pieśń, modlę się do Boga życia mego.
Pozn	(42:9) Niech Jahwe raczy udzielić swej łaski we dnie, a w nocy śpiewać Mu będę pieśń sławiącą Boga mego życia.
WarPra	(42:9) Ale Pan okazywał mi za dnia swoją dobroć, a nocą był przy mnie w swojej pieśni, którą zanosiłem do Boga, Pana mego życia.
STB	(42:9) Jednak za dnia WIEKUISTY zsyłał Swoją łaskę, zaś w nocy jest przy mnie Jego pieśń, modlitwa do Pana mego życia.
EIB	(42:9) PAN za dnia okazuje swą łaskę, W nocy nucę Mu pieśń I modlę się do Boga mego życia.

Ps 42,9

PsFlor	(41:12b) Rzekę Bogu: Przyjemca moj jeś, (41:13) przecz jeś zapomniał mie i przecz smęcien chodzę, gdy mie mąci nieprzyjaciel?
PsPul	(41:12b) Rzekę Bogu: Przyjemca moj jeś, (41:13) przecz jeś zapomniał mnie i przecz smęcien chodzę, gdy mie męci nieprzyjaciel?
Wuj1923	(42:10) Rzekę Bogu: Jesteś mój obrońca: przeczżeś mię zapomniał? i czemu smutno chodzę, gdy mię trapi nieprzyjaciel?
Gda1881	(42:10) Rzekę Bogu, skale mojej: Przeczżeś mię zapomniał? I czemu smutno chodzę dla uciśnienia od nieprzyjaciela?
Gda2017	Powiem Bogu, mojej skale: Czemu o mnie zapomniałeś? Czemu chodzę smutny z powodu ucisku wroga?
PsBycz	(42:10) Rzęknę do-Boga: O-Skało-moja! czemu zapomniałeś-mię? czemuż smutny chodzę, w-ucisku nieprzyjaciela?
Goet	(42:10) Powiem Bogu, opoce mojej: Dlaczego mnie zapomniałeś? Dlaczego smutny chodzę pod uciskiem wroga?
PsCylk	(42:10) Wołam do Pana opoki mojéj, czemu zapomniałeś mnie, czemu w żałobie chodzę pod uciskiem wroga.
PsKrusz	(42:10) Rzeknę do Boga: "Tyś obroną moją! Dlaczegoś o mnie zapomniał, dlaczego smutny chodzę dla uciśnienia od nieprzyjaciela?
PsAszk	(42:10) Powiem ja do wszechmocnej skały mej: "Czemu mnie zapomniałeś, czemu miałbym kroczyć ponury we wrogów ucisku?"
PsSzer	(42:10) Mówię do Boga: Opoko moja, czemuś zapomniał o mnie? Czemu smutny chodzę, gdy trapi mnie nieprzyjaciel?
Tys1	(41:10) Mówię do Boga: Opoko moja, czemuż zapominasz o mnie? Czemu chodzę smutny, gnębiony przez wroga?
Tys5	(42:10) Mówię do Boga: Moja Opoko, czemu zapominasz o mnie? Czemu chodzę smutny, gnębiony przez wroga?
Bryt	(42:10) Mówię do Boga: Skało moja, Dlaczego zapomniałeś o mnie? Dlaczego posępny chodzę, Gdy trapi mnie nieprzyjaciel?
Pozn	(42:10) Wołam do Boga, Opoki mojej: "Czemuś o mnie zapomniał? Dlaczego muszę żyć w utrapieniu, uciskany przez nieprzyjaciela?"
WarPra	(42:10) Wołam do Boga, mej opoki: Dlaczegoś zapomniał o mnie? Czemu napełnia mnie smutek, dlaczego mnie wróg uciska?
STB	(42:10) Wołam do WIEKUISTEGO, mojej Skały: Czemu mnie zapomniałeś? Czemu chodzę w żałobie pod uciskiem wroga?
EIB	(42:10) Mówię do Niego: Moja Skało, Dlaczego o mnie zapomniałeś? Dlaczego muszę chodzić zasępiony, Znosić ucisk ze strony wroga?

Ps 42,10

PsFlor	(41:14) Gdy złamany będą kości moje, łajali są mnie, jiż mie mącą, nieprzyjaciele moji, (41:15a) gdy mołwią mnie po wszytki dni: Gdzie jest Bog twoj?
PsPul	(41:14) Gdy ścirają sie kości moje, urągali są sie mnie, co mie męcą, nieprzyjaciele moji, (41:15a) gdy mi mołwią na każdy dzień: Gdzie jest Bog twoj?
Wuj1923	(42:11) Gdy się łamią kości moje, urągali mi, którzy mię dręczą, nieprzyjaciele moi, gdy mi mówią na każdy dzień: Kędyż jest Bóg twój?
Gda1881	(42:11) Jest jako rana w kościach moich, gdy mi urągają nieprzyjaciele moi, mówiąc do mnie na każdy dzień: Kędy jest Bóg twój?
Gda2017	Jak rana w moich kościach, tak mnie urągają moi wrogowie, gdy mówią do mnie każdego dnia: Gdzie jest twój Bóg?
PsBycz	(42:11) Do-zgruchotania, w-kościach-mych, znieważają-mię wrogi-moje, za-mawiań-ich, do-mnie, każdego dnia: Gdzie jest Bóg-twój?
Goet	(42:11) Jest jak potrzaskanie kości moich, gdy moi gnębiciele szydzą ze mnie i codziennie do mnie mówią: "Gdzież jest twój Bóg?"
PsCylk	(42:11) Kalecząc kości moje znęcają się nademną ciemięzcy moi, mówiąc do mnie codzień: gdzie Pan Twój.
PsKrusz	(42:11) Otwierają ranę w kościach moich, gdy mi urągają nieprzyjaciele, gdy mówią do mnie na każdy dzień: Gdzież jest Bóg twój"?
PsAszk	(42:11) Mord na kościach mych - hańbienie mych napastników, kiedy mówią do mnie dzień cały: "gdzież jest twój Bóg?"
PsSzer	(42:11) Jest mi tak, jakby łamano mi kości, gdy ze mnie szydzą nieprzyjaciele moi, mówiąc do mnie co dzień: Gdzie jest Bóg twój?
Tys1	(41:11) Kości we mnie się kruszą, gdy lżą mnie przeciwnicy moi, gdy mówią mi co dzień: «Gdzież jest twój Bóg?»
Tys5	(42:11) Kości we mnie się kruszą, gdy lżą mnie przeciwnicy, gdy cały dzień mówią do mnie: Gdzie jest twój Bóg?
Bryt	(42:11) Jest mi tak, jakby kruszono mi kości, Gdy mnie lżą wrogowie moi, Mówiąc do mnie co dzień: Gdzież jest Bóg twój?
Pozn	(42:11) Niby łamanie kości odczuwam obelgi mych ciemięzców, gdy co dnia mię pytają: "Gdzież jest twój Bóg?"
WarPra	(42:11) Kości mi łamią wrogowie, bluźnią mi moi oprawcy i szydząc pytają codziennie: A gdzież jest twój Pan Bóg?
STB	(42:11) Moi ciemięzcy znęcają się nade mną, kalecząc moje kości, gdyż co dzień do mnie mówią: Gdzie twój Bóg?
EIB	(42:11) Pomimo moich pokruszonych kości Ubliżają mi nieprzyjaciele. Mówią do mnie co dnia: No to gdzie ten twój Bóg?

Ps 42,11

PsFlor	(41:15b) Przecz jeś smętna, dusze moja, i przecz mie mącisz? (41:16) Pwaj w Boga, bo jeszcze spowiadać sie będę jemu; zbawienie oblicza mego i Bog moj.
PsPul	(41:15b) Przecz jeś smętna, dusza moja, i przecz mie mącisz? (41:16) Pwaj w Boga, bo jeszcze sie będę jemu spowiadać; zbawienie oblicza mego i Bog moj.
Wuj1923	(42:12) Czemuś jest smutna, duszo moja? i czemu mię trwożysz? Miej nadzieję w Bogu; bo mu jeszcze wyznawać będę: zbawienie twarzy mojéj, i Bóg mój.
Gda1881	(42:12) Przeczże się smucisz, duszo moja? a przecz sobą trwożysz we mnie? Czekaj na Boga; albowiem go jeszcze będę wysławiał, gdyż on jest wielkiem zbawieniem twarzy mojej, i Bogiem moim.
Gda2017	Czemu się smucisz, moja duszo, i czemu się we mnie trwożysz? Zaufaj Bogu, bo jeszcze będę go wysławiał, gdyż on jest zbawieniem mego oblicza i moim Bogiem.
PsBycz	(42:12) Czemu korzysz-się, duszo-moja, i-czemu niepokoisz-się we-mnie? karm-się-nadzieją w-Bogu; bo jeszcze będę-chwalił-Go; On zupełném zbawieniem spojrzenia-mego, i-Bogiem-moim.
Goet	(42:12) Czemu się smucisz, duszo moja, i jesteś zatrwożona we mnie? Ufnie wyczekuj Boga, albowiem jeszcze dziękować Mu będę, Jemu, zbawieniu memu i Bogu memu.
PsCylk	(42:12) Czemużeś zgnębiona duszo moja i czemu zawodzisz we mnie? miéj ufność w Panu, bo jeszcze dziękczynić będę Mu, zbawieniu oblicza mojego i Panu mojemu.
PsKrusz	(42:12) Dlaczego smucisz się duszo moja. i dlaczego trwożysz się we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę - zbawienie twarzy mej i Boga mego.
PsAszk	(42:12) Czemuż poniżasz się duszo ma i czemu huczysz nademną, ufnie spoglądaj ku Bogu, gdyż jeszcze dzięki składać Mu będę za pełnię wybawienia, mego z Bogiem mym zjednoczonego oblicza!
PsSzer	(42:12) Czemu smucisz się duszo moja i czemu trwożysz się we mnie? Ufnie oczekuj Boga, gdyż jeszcze wyznawać Go będę, że On jest zbawieniem moim i Bogiem moim.
Tys1	(41:12) Duszo moja, czemuś zgnębiona i czemu miotasz się we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę: zbawienie mego oblicza i mojego Boga.
Tys5	(42:12) Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać: Zbawienie mego oblicza i mojego Boga.
Bryt	(42:12) Czemu rozpaczasz, duszo moja, I czemu drżysz we mnie? Ufaj Bogu, gdyż jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim!
Pozn	(42:12) Czemuś strapiona, duszo moja, czemu się trwożysz we mnie? Miej nadzieję w Bogu! Jeszcze Go będę wielbił jako zbawienie moje i Boga mego.
WarPra	(42:12) Dlaczego więc się smucisz, moja duszo, i czemu napełniasz mnie trwogą? Zaufaj Bogu! jeszcze Mu będę dziękował, bo jest Zbawicielem i Panem moim.
STB	(42:12) Czemu jesteś zgnębiona moja duszo i czemu we mnie zawodzisz? Miej ufność w Bogu, gdyż jeszcze będę Mu dziękował; dziękował mojemu Bogu za zbawienie mojej osoby.
EIB	(42:12) Dlaczego rozpaczasz, ma duszo, I dlaczego drżysz we mnie? Ufaj Bogu, jeszcze będę Go wielbił, On moim wybawieniem i On moim Bogiem!

Psalm 43

Ps 43,1

PsFlor	(42:1) Sędzi mie, Boże, i obeźrzy rzecz moję od luda nieświętego, od człowieka złego i lściwego otejmi mie.
PsPul	Dawid. (42:1) Sędzi mie, Boże, i rozgodź przę moję od luda nieświętego, od człowieka złego i łżywego otejmi mie.
Wuj1923	Psalm Dawidowi. Osądź mię, Boże, a rozeznaj sprawę moję od narodu nieświętego: od człowieka niesprawiedliwego i zdradliwego wyrwij mię.
Gda1881	Sądź mię, o Boże! a ujmij się o sprawę moję; od narodu niemiłosiernego, i od człowieka zdradliwego i niezbożnego wyrwij mię;
Gda2017	Osądź mnie, Boże, broń mojej sprawy przeciwko narodowi bezbożnemu; wybaw mnie od człowieka podstępnego i bezbożnego;
PsBycz	Osądź-mię, o-Boże! i-bróń sprawy-mojéj; od-narodu niezbożnego, od-człowieka chytrego, i-przewrotnego oswobódź-mię.
Goet	WYWIEDŹ prawo moje, Boże, i prowadź sprawę moją przeciwko niemiłosiernemu narodowi; od ludzi obłudnych i nieprawych wybaw mię!
PsCylk	Sądź mnie Panie i obroń sprawę moję od ludu niemiłosiernego, od ludzi zdrady i bezprawia wybaw mnie.
PsKrusz	Sądź mnie, Boże, i rozważ sprawę moją: od narodu niemiłosiernego, od męża pysznego i zdradliwego wyrwij mnie.
PsAszk	Bądź mym sędzią, o Boże, i walcz o mą sprawę - z ludem niemiłościwym, od męża fałszu i nieprawości chciej mię wyzwolić!
PsSzer	Bądź sędzią moim, Boże, i prowadź sprawę moją z ludźmi bezbożnymi! Wybaw mnie od ludzi fałszywych i złośliwych!
Tys1	(42:1) Wymierz mi, Boże, sprawiedliwość i broń mojej sprawy przeciw niezbożnemu ludowi, wybaw mię od człowieka podstępnego i niegodziwego.
Tys5	Wymierz mi, Boże, sprawiedliwość i broń mojej sprawy przeciw ludowi, co nie zna litości; wybaw mnie od człowieka podstępnego i niegodziwego!
Bryt	Bądź sędzią moim, Boże, I rozstrzygnij spór mój z narodem bezbożnym! Wybaw mnie od ludzi fałszywych i niegodziwych!
Pozn	Oddaj mi sprawiedliwość, o Boże, prowadź moją sprawę przeciwko ludowi bezbożnemu; wybaw mnie od człowieka zdradliwego i występnego!
WarPra	Okaż mi swoją sprawiedliwość, Boże, broń mojej sprawy przed bezlitosnym ludem i ratuj mnie przed zdrajcą źle czyniącym.
STB	Bądź mi sędzią, Boże, i obroń moją sprawę; wybaw mnie od niemiłosiernego ludu, od ludzi zdrady i bezprawia.
EIB	Osądź mnie, Boże, Rozstrzygnij mój spór z bezbożnym narodem! Wybaw mnie od ludzi fałszywych i podłych!

Ps 43,2

PsFlor	(42:2) Bo ty jeś Bog, moc moja. Przecz jeś mie odpędził i przecz smęcien chodzę, gdy mie mąci nieprzyjaciel?
PsPul	(42:2) Bo ty jeś Bog, moc moja. Przecz jeś mie odpędził i przecz smęcien chodzę, gdy mie męci nieprzyjaciel?
Wuj1923	Bo ty jesteś Bóg, moc moja: czemuś mię odrzucił? czemu smutny chodzę, gdy mię trapi nieprzyjaciel?
Gda1881	Boś ty jest Bóg siły mojej. Przeczżeś mię odrzucił? a przecz smutno chodzę dla uciśnienia od nieprzyjaciela?
Gda2017	Bo ty jesteś Bogiem mojej siły. Czemu mnie odrzuciłeś? Czemu chodzę smutny z powodu ucisku wroga?
PsBycz	Boś Ty Bogiem mocy-mojéj; czemu opuściłeś-mię? czemuż smutny błąkam-się, w-ucisku nieprzyjaciela?
Goet	Bo Ty jesteś Bogiem siły mojej. Czemu mię odrzuciłeś? Czemu smutny chodzę, gdy mnie uciska wróg?
PsCylk	Bo Ty Panie mój wszechmocny, czemu porzucasz mnie, czemu w żałobie chodzę pod uciskiem wroga.
PsKrusz	Albowiem Tyś Bogiem mocy mojej! Dlaczego odrzuciłeś mnie, dlaczego smutny chodzę, gdy mnie wyśmiewa nieprzyjaciel?
PsAszk	Bo wszak Tyś jest Bogiem mej mocy, czemuż mię poniechałeś, czemu miałbym kroczyć pomny we wrogów ucisku?
PsSzer	Czemu mię odrzuciłeś? Czemu chodzę smutny, gdy nieprzyjaciel mnie dręczy?
Tys1	(42:2) Ty bowiem, Boże, jesteś mocą moją: dlaczego mnie odrzuciłeś? Czemu chodzę smutny, gnębiony przez wroga?
Tys5	Przecież Ty jesteś Bogiem mej ucieczki, dlaczego mnie odrzuciłeś? Czemu chodzę smutny, gnębiony przez wroga?
Bryt	Ponieważ Ty jesteś Bogiem moim, ostoją moją, Dlaczego mnie odrzuciłeś? Dlaczego mam chodzić smutny, Gdy nieprzyjaciel mnie dręczy?
Pozn	Wszakże Tyś, Boże, jest moją ostoją. Czemu mnie odtrąciłeś? Dlaczego muszę żyć w utrapieniu, uciskany przez nieprzyjaciela?
WarPra	U Ciebie przecież szukam schronienia! Dlaczego więc mnie odrzucasz, dlaczego mam być smutny i nękany przez wroga?
STB	Bo Ty, Boże, jesteś mój Wszechmocny. Czemu mnie porzucasz? Czemu chodzę w żałobie pod uciskiem wroga?
EIB	Bo Ty jesteś Bogiem, mym schronieniem - Dlaczego mnie odrzuciłeś? Dlaczego muszę chodzić zasępiony, Znosić ucisk ze strony wroga?

Ps 43,3

PsFlor	(42:3) Wypuści światłość twoję i prawdę twoję; cie jesta mie przewiedle i dowiedle na gorę świętą twoję i w przebytki twoje.
PsPul	(42:3) Wypuści światłość twoję i prawdę twoję; cie jesta mie odwiedle i dowiedle na gorę świętą twoję i w stany twoje[j].
Wuj1923	Wyślij światłość twoję i prawdę twoję: te mię prowadziły i wyprowadziły na górę świętą twoję i do przybytków twoich.
Gda1881	Ześlij światłość twoję, i prawdę twoję; te mię poprowadzą, i wprowadzą mię na świętą górę twoję, i do przybytków twoich,
Gda2017	Ześlij twoje światło i prawdę, niech mnie wiodą i wprowadzą na twoją świętą górę i do twoich przybytków.
PsBycz	Ześliéj światło-Twé, i-prawdę-Twoję; one niech-prowadzą-mię, niech-przyprowadzą-mię do góry Swiętości-Twéj, i-do mieszkań-Twoich.
Goet	Ześlij światło Twoje i prawdę Twoją; niech mię poprowadzą i doprowadzą do Twojej świętej góry i do mieszkań Twoich,
PsCylk	Zeszlij światło Twoje, i prawdę Twoję, niech one przewodniczą mi, zaprowadzą mnie do góry świętéj Twojéj i do przybytków Twoich.
PsKrusz	Ześlij światło Twoje i prawdę Twą, te mnie poprowadzą i wprowadzą mnie. na górę świętą Twoją, do przybytków Twych.
PsAszk	Zeszlij światło Twe i Twoją prawdę! One mnie wieść będą, przywiodą mię do góry świętości Twej i do Twoich przybytków.
PsSzer	Ześlij światło swoje i prawdę swoją, niech mnie prowadzą, niech mnie zaprowadzą na Twą świętą górę i do Twoich przybytków,
Tys1	(42:3) Ześlij światłość i wierność swoją: niech one mię wiodą, niech mnie przywiodą na Twą górę świętą i do Twych przybytków
Tys5	Ześlij światłość swoją i swoją prawdę, niech one mnie wiodą i niech mnie przywiodą na Twoją świętą górę i do Twych przybytków!
Bryt	Ześlij światło i prawdę swoją, Niech mnie prowadzą, Niech mnie wprowadzą na górę twą świętą I do przybytków twoich.
Pozn	Ześlij Twoją światłość i wierność Twoją! Niech mnie prowadzą, niech mnie zawiodą na Twą świętą górę, do Twego Przybytku.
WarPra	Ukaż mi Twoje światło, daj poznać Twą prawdę, niechaj one wskazują mi drogę, niech mnie wprowadzą na Twoją świętą górę i aż do Twoich przybytków.
STB	Ześlij Twoje światło i Twoją prawdę, niech one mi przewodniczą, niechaj mnie zaprowadzą do Twojej świętej góry, oraz do Twych przybytków.
EIB	Ześlij swoje światło i objaw swoją prawdę, Niech mi one przewodzą, Niech mnie zaprowadzą na Twą świętą górę I do Twoich przybytków.

Ps 43,4

PsFlor	(42:4) I wnidę ku ołtarzowi bożemu, ku Bogu, jenże uwiesieli młodość moję. (42:5a) Spowiadać ci sie będę w gęśloch, Boże, Boże moj.
PsPul	(42:4) I wnidę ku ołtarzowi bożemu, ku Bogu, jenże uwiesielił młodość moję (42:5a) Chwalić cie będę w gęślech, Boże, Boże moj.
Wuj1923	I wnidę do ołtarza Bożego: do Boga, który uwesela młodość moję: będęć wyznawał na cytrze: Boże, Boże mój!
Gda1881	Abym przystąpił do ołtarza Bożego, do Boga wesela i radości mojej; i będę cię wysławiał na harfie, o Boże, Boże mój!
Gda2017	Wtedy przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, mojego wesela i radości; będę cię wysławiał na harfie, Boże, mój Boże.
PsBycz	Tedy-przystąpię do ołtarza Boga, do Boga radośnego pociechy-mojéj; tedy będę-chwalił-Cię z-harfą, o-Boże, Boże-mój!
Goet	Abym mógł przystąpić do ołtarza Bożego, do Boga, który jest moją radością i rozkoszą, i uwielbiać Cię będę na lutni, o Boże, Boże mój!
PsCylk	Abym przyszedł do ołtarza Pana, do Pana radości i wesela mojego i dziękczynił Ci lutnią Panie, Panie mój.
PsKrusz	I wnijdę przed ołtarz Boży, do Boga wesela - radości mej, i będę Cię wysławiał na harfie, Boże, Boże mój!
PsAszk	I dojdę do ołtarza bożego, do wszechpotęgi radosnego upojenia mego i sławić Cię będę do harfy, Boże, Boże mój!
PsSzer	abym mógł przystąpić do ołtarza Bożego, do Boga wesela i radości mojej, i wysławiał Cię na cytrze, Boże, Boże mój!
Tys1	(42:4) I przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który jest weselem i radością moją, i będę Cię chwalił przy harfie, Boże, Boże mój!
Tys5	I przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który jest moim weselem. Radośnie będę Cię chwalił przy wtórze harfy, Boże, mój Boże!
Bryt	Wtedy przystąpię do ołtarza Bożego, Do Boga wesela i radości mojej, I będę cię wysławiał na cytrze, Boże, Boże, mój!
Pozn	A przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, mojej radości i mego wesela; wtedy wysławiać Cię będę przy dźwiękach harfy, o Boże, Boże mój!
WarPra	Pragnę przystąpić do ołtarza Bożego, do Boga, który jest radością i weselem moim. Będę Cię uwielbiał przy dźwiękach lutni, Boże mój, Boże!
STB	Abym przyszedł do ołtarza prawdziwego Boga, do Boga radości i mojego wesela, oraz lutnią składał Ci dziękczynienie, Boże, Boże mój!
EIB	Wtedy przystąpię do Twego ołtarza, Do Boga mojej radości i wesela, I będę Cię, Boże - mój Boże - wysławiał na cytrze!

Ps 43,5

PsFlor	(42:5b) Przecz jeś smętna, dusze moja, i przecz mie mącisz? (42:6) Pwaj w Boga, boć sie jeszcze spowiadać będę ❬jemu❭; zbawienie oblicza mego i Bog moj.
PsPul	(42:5b) Przecz jeś smętna, dusza moja, i przecz mie mącisz? (42:6) Pwaj w Boga, boć sie jeszcze będę spowiadać jemu; zbawienie oblicza mego i Bog moj.
Wuj1923	Czemuś smutna, duszo moja? a czemu mię trwożysz? Miéj nadzieję w Bogu: albowiem mu jeszcze wyznawać będę: zbawienie oblicza mego i Bóg mój.
Gda1881	Przeczże się smucisz, duszo moja, a przecz trwożysz sobą we mnie? Czekaj na Boga, albowiem go jeszcze będę wysławiał, gdyż on jest wielkiem zbawieniem twarzy mojej, i Bogiem moim.
Gda2017	Czemu się smucisz, moja duszo, i czemu się we mnie trwożysz? Zaufaj Bogu, bo jeszcze będę go wysławiał, gdyż on jest zbawieniem mego oblicza i moim Bogiem.
PsBycz	Czemu korzysz-się, duszo-moja, i-czemu niepokoisz-się we-mnie? miéj-nadzieję w-Bogu; bo jeszcze będę-chwalił-Go; On zupełném zbawieniem spojrzenia-mego, i-Bogiem-moim.
Goet	Czemu się smucisz, duszo moja, i jesteś zatrwożona we mnie? Ufnie wyczekuj Boga, albowiem jeszcze dziękować Mu będę, Jemu, zbawieniu memu i Bogu memu.
PsCylk	Czemużeś zgnębiona duszo moja i zawodzisz we mnie, miéj ufność w Panu, bo jeszcze dziękczynić będę Mu, zbawieniu oblicza mego, Panu mojemu.
PsKrusz	Dlaczego smucisz się duszo moja, i dlaczego trwożysz się we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę - zbawienie twarzy mej i Boga mego.
PsAszk	Czemuż się poniżasz duszo ma i czemuż huczysz nademną, ufnie spoglądaj ku Bogu, gdyz jeszcze sławić Go będę za pełne wybawienie mego, z Bogiem mym zjednoczonego oblicza!
PsSzer	Czemu się smucisz, duszo moja, i czemu się trwożysz we mnie? Ufnie oczekuj Boga, gdyż jeszcze wyznawać Go będę, że On jest zbawieniem moim i Bogiem moim.
Tys1	(42:5) Duszo ma, czemuś zgnębiona i czemu miotasz się we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę: zbawienie mego oblicza i mojego Boga.
Tys5	Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać: Zbawienie mego oblicza i mojego Boga.
Bryt	Czemu rozpaczasz, duszo moja, I czemu drżysz we mnie? Ufaj Bogu, gdyż jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim!
Pozn	Czemuś strapiona, duszo moja, czemu się trwożysz we mnie? Miej nadzieję w Bogu! Jeszcze Go będę wielbił jako zbawienie moje i Boga mego.
WarPra	Dlaczego więc się smucisz, moja duszo, i czemu napełniasz mnie trwogą? Zaufaj Bogu! Jeszcze Mu będę dziękował, bo jest Zbawicielem i Panem moim.
STB	Czemu jesteś zgnębiona moja duszo i czemu we mnie zawodzisz? Miej ufność w Bogu, gdyż jeszcze będę Mu dziękował, dziękował mojemu Bogu za zbawienie mojej osoby.
EIB	Dlaczego rozpaczasz, ma duszo, I dlaczego drżysz we mnie? Ufaj Bogu, jeszcze będę Go wielbił, On moim wybawieniem i On moim Bogiem!

Psalm 44

Ps 44,1

PsFlor	(43:1) Boże, uszyma naszyma słyszeli jesmy, oćcowie naszy zwiastowali nam (43:2) działo, jeż uczynił jeś we dnioch jich i we dnioch starych.
PsPul	(43:1) Boże, uszyma naszyma słyszelismy, ojcowie naszy zwiastowali nam (43:2) działo, jeż jeś uczynił w jich dni i we dnioch starych.
Wuj1923	(44:1) Na koniec, synom Kore, ku wyrozumieniu. (44:2) Boże, uszyma naszemi słyszeliśmy, ojcowie nasi nam opowiadali sprawę, którąś uczynił we dni ich, i we dni starodawne.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. (44:2) Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
PsBycz	(44:1) Naczelnikowi-muzyki, dzieci Koracha śpiéw, dany do grania. (44:2) O-Boże! uszami-naszemi słyszeliśmy, ojcowie-nasi opowiadali nam to dziéło, coś zrobił, za-dni-ich, za-czasów starożytności.
Goet	(44:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Pouczenie. Synów Koracha. (44:2) Boże, uszyma naszemi słyszeliśmy, ojcowie nasi opowiadali nam o wielkich czynach, któreś wykonał za ich czasów, za dni starożytnych.
PsCylk	(44:1) Przewodnikowi chóru, synów Koracha dumanie. (44:2) Panie, na własne uszy słyszeliśmy, ojcowie nasi opowiadali nam o dziele, które spełniłeś za dni ich, za czasów dawnych.
PsKrusz	(44:1) Przełożonemu chóru. Synów Korego. Ku wyrozumieniu. (44:2) Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi opowiadali nam dzieło, któreś uczynił za ich dni - za dni dawnych.
PsAszk	(44:1) Dyrygentowi. - Korachidów ku wyrozumieniu (śpiew). (44:2) Boże! Własnemi słyszeliśmy uszy, ojcowie nasi opowiedzieli nam dzieło, któreś zdziałał za dni ich, za dni dawnych:
PsSzer	(44:1) Przewodnikowi chóru, pieśń pouczająca Korachitów. (44:2) Boże, na własne uszy słyszeliśmy, ojcowie nasi opowiadali nam o dziele, którego dokonałeś za dni ich, w czasach dawnych.
Tys1	(43:1) Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Maskil. (43:2) Boże, słyszeliśmy na własne uszy, ojcowie nasi nam opowiedzieli o czynie, którego za ich dni dokonałeś, za dni starożytnych.
Tys5	(44:1) Kierownikowi chóru. Synów Koracha. (44:2) Pieśń pouczająca. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, ojcowie nasi nam opowiedzieli czyn, którego za ich dni dokonałeś, za dni starożytnych.
Bryt	(44:1) Przewodnikowi chóru. Pieśń pouczająca synów Koracha. (44:2) Boże, na własne uszy słyszeliśmy, Ojcowie nasi opowiadali nam O dziele, którego dokonałeś za dni ich, W czasach dawnych.
Pozn	(44:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: pieśń pouczająca Korachitów. (44:2) Boże, słyszeliśmy na własne uszy, co ojcowie nasi nam opowiadali o dziele, któregoś dokonał za ich dni, za dni minionych.
WarPra	(44:1) Do kierującego chórem. Pieśń Synów Koracha – ku pouczeniu. (44:2) O Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego kiedyś, za ich dni dokonałeś,
STB	(44:1) Przewodnikowi chóru, dumanie synów Koracha. (44:2) Boże, na własne uszy słyszeliśmy, nasi przodkowie opowiadali nam o dziele, które spełniłeś za ich dni, w dawnych czasach.
EIB	(44:1) Dla prowadzącego chór. Dla synów Koracha. Pieśń pouczająca. (44:2) Boże, słyszeliśmy na własne uszy, Opowiedzieli nam o tym ojcowie - O dziele, którego dokonałeś za ich dni, Dawno temu.

Ps 44,2

PsFlor	(43:3) Ręka twoja rozegnała jest lud i wszczepiła jest je, udręczył jeś lud i wygnał jeś je.
PsPul	(43:3) Ręka twoja lud rozgnała i wszczepił jeś je, udręczył jeś ludzi i wygnał jeś je.
Wuj1923	(44:3) Ręka twoja pogany wytraciła, i wszczepiłeś one: udręczyłeś narody i wygnałeś je.
Gda1881	(44:3) Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
Gda2017	Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
PsBycz	(44:3) Ty, ręką-Twą, narody, z posiadłości-wyrugowywałeś, a,-osadzałeś-ich; złeś-wyrządzał ludom, a-zsyłałeś-ich.
Goet	(44:3) Tyś ręką Swoją wypędził narody, a ich na to miejsce wszczepiłeś; wytraciłeś ludy, ale ich rozkrzewiłeś.
PsCylk	(44:3) Tyś dłonią Twoją ludy wygnał a zasadziłeś ich; wytraciłeś narody a rozkrzewiłeś ich.
PsKrusz	(44:3) Tyś ręką swą pogan wypędził, a tychżeś wszczepił; zatraciłeś narody, a tychżeś wybawił.
PsAszk	(44:3) - Tyś ręką Twą ludy wydziedziczył a ich zasadziłeś, Tyś narody ugodził i napędziłeś je, -
PsSzer	(44:3) Tyś ręką swą wypędził pogan, a ich osadziłeś; wytępiłeś narody, a ich rozkrzewiłeś.
Tys1	(43:3) Ty własną ręką — wygnawszy pogan — ich zasadziłeś, rozprzestrzeniłeś ich, ścierając narody.
Tys5	(44:3) Ty własną ręką wykorzeniłeś narody, a ich zasadziłeś, usunąłeś ludy, a im dałeś przestrzeń.
Bryt	(44:3) Tyś ręką swoją wypędził narody, a ich osadziłeś; Wytępiłeś lud, a ich rozkrzewiłeś.
Pozn	(44:3) Ty sam swym własnym ramieniem inne ludy wypędziłeś, a ich osadziłeś; wytraciłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
WarPra	(44:3) o tym, jak sam własną ręką wyparłeś stąd inne narody, a ich osadziłeś, jak inne ludy wygubiłeś bez reszty, a ich rozmnożyłeś.
STB	(44:3) Ty, Twoją dłonią wygnałeś ludy, a ich zasadziłeś; wytraciłeś narody, a ich rozkrzewiłeś.
EIB	(44:3) Otóż Ty sam wywłaszczyłeś narody, a im dałeś siedzibę; Wytępiłeś ludy, a ich rozkrzewiłeś.

Ps 44,3

PsFlor	(43:4) Ani wiem w mieczu swojem są osiedli ziemię a ramię jich nie zbawiło jich, (43:5) ale prawica twoja i ramię twoje, i oświecenie oblicza twego, bo jeś lub był w nich.
PsPul	(43:4) Ani wiem w mieczu swoim osiedli ziemię a ramię jich nie zbawiło je, (43:5) ale prawica twoja i ramię twoje, i oświecenie oblicza twego, bo jeś sie zlubił w nich.
Wuj1923	(44:4) Ani bowiem mieczem swym posiedli ziemię: i ramię ich nie wybawiło ich; ale prawica twoja, i ramię twoje, i oświecenie oblicza twego, żeś je upodobał sobie.
Gda1881	(44:4) Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
Gda2017	Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
PsBycz	(44:4) Bo, oni, nie z-mieczem-śwym, zajęli kraj, i,-ramię-ich, nie pomogło im; ale prawica-Twa, i-ramię-Twojé, oraz-światłość oblicza-Twego; żeś sobie upodobał-ich.
Goet	(44:4) Bo nie przez miecz swój objęli w posiadanie ziemię, i nie ramię ich wybawiło ich, ale Twoja prawica, Twoje ramię i światło oblicza Twojego; ponieważ miałeś upodobanie w nich.
PsCylk	(44:4) Bo nie mieczem swoim posiedli ziemię, ani ramię ich pomogło im, lecz prawica Twoja, i ramię Twoje; i światło oblicza Twojego, bo upodobałeś ich sobie.
PsKrusz	(44:4) Albowiem nie mieczem posiedli ziemię, i ramię ich nie zbawiło ich, ale prawica Twoja i ramię Twoje, i światłość oblicza Twego, ponieważ upodobałeś sobie w nich.
PsAszk	(44:4) Że nie mieczem swym posiedli kraj a nie ich ramię ich wspomogło, lecz prawica Twoja i Twoje ramię i światło oblicza Twego, jako żeś je sobie upodobał.
PsSzer	(44:4) Bo nie mieczem swoim posiedli ziemię, ani ramię ich pomogło im, lecz prawica Twoja i ramię Twoje oraz światło oblicza Twego, boś ich sobie upodobał.
Tys1	(43:4) Bo nie zajęli ziemi mocą swego miecza ani własne ramię ich nie ocaliło, lecz prawica i ramię Twoje, i łaskawość Twego oblicza, boś ich umiłował.
Tys5	(44:4) Bo nie zdobyli kraju swoim mieczem ani ich nie ocaliło własne ramię, lecz prawica i ramię Twoje, i światło Twego oblicza, boś ich umiłował.
Bryt	(44:4) Bo nie mieczem swoim zdobyli ziemię Ani ramię ich pomogło im, Lecz prawica twoja i ramię twoje Oraz światło oblicza twego, gdyż ich sobie upodobałeś.
Pozn	(44:4) Bo nie mieczem to swym podbili ziemię, to nie ich własne ramię przyniosło im zwycięstwo, lecz Twoja prawica, Twoje ramię i jasność Twego oblicza - umiłowałeś ich bowiem sobie.
WarPra	(44:4) Wzięli tę ziemię nie mieczem ani siłą własnego ramienia; pomogła im Twoja prawica i Twoje ramię oraz światłość Twojego oblicza, albowiem serce Twoje znalazło w nich upodobanie.
STB	(44:4) Gdyż nie swym mieczem posiedli ową ziemię, ani ich ramię im nie pomogło; ale Twoja prawica, Twoje ramię i światło Twojego oblicza; bo ich sobie upodobałeś.
EIB	(44:4) Bo przecież nie zdobyli ziemi własnym mieczem Ani nie pomogła im siła ich ramion. Dokonała tego Twoja prawica, zaznaczyło się w tym Twoje ramię, Zabłysło nad nimi światło Twojej przychylności - bo tak względem nich zaplanowałeś.

Ps 44,4

PsFlor	(43:6) Ty jeś sam krol moj i Bog moj, jenże każesz zbawienia Jakob.
PsPul	(43:6) Ty jeś sam krol moj i Bog moj, jenże wskazujesz zbawienia Jakobowi.
Wuj1923	(44:5) Ty sam jesteś król mój i Bóg mój, który rozkazujesz wybawienie Jakóbowe.
Gda1881	(44:5) Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
Gda2017	Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
PsBycz	(44:5) Tyś sam Królem-moim, o-Boże! rozporządź ocalenia Jakóba.
Goet	(44:5) Ty sam jesteś królem moim, o Boże! Zarządź wybawienie Jakóbowi.
PsCylk	(44:5) Tyś sam królem moim; Panie, nakaż zwycięztwa Jakóba.
PsKrusz	(44:5) Tyś sam królem moim, Boże! Uczyń wybawienie Jakóbowi.
PsAszk	(44:5) Tyś oto tym moim królem, - o Boże, chciej nakazać pełne wybawienie Jakóbowe!
PsSzer	(44:5) Tyś sam Królem moim, Boże; dajże Jakubowi wybawienie!
Tys1	(43:5) Ty, o mój Boże, jesteś moim Królem, któryś zwycięstwa dawał Jakubowi.
Tys5	(44:5) Ty, o mój Boże, jesteś moim Królem, który Jakubowi zapewniałeś ocalenie.
Bryt	(44:5) Tyś sam Królem moim, Boże; Dajże Jakubowi wybawienie!
Pozn	(44:5) Ty sam, o Boże, jesteś Królem moim; użycz zwycięstwa Jakubowi!
WarPra	(44:5) Ty przecież jesteś moim Królem, Boże, daj tylko rozkaz, a Jakub zwycięży.
STB	(44:5) Ty sam jesteś moim Królem; Boże, wyznacz zbawienie Jakóbowi.
EIB	(44:5) Ty sam jesteś mym Królem, mój Boże, Dzięki Tobie Jakub został wybawiony!

Ps 44,5

PsFlor	(43:7) W tobie nieprzyjaciele nasze rozwiejemy rogiem i w imieniu twojem wzgardzimy wstające na nas.
PsPul	(43:7) W tobie nieprzyjaciele nasze rozwiejemy trąbą i w jimieniu twoim wzgardziemy wstające na nas.
Wuj1923	(44:6) Przez cię nieprzyjacioły nasze rogiem rozrzucimy: a w imię twoje wzgardzimy powstające przeciwko nam.
Gda1881	(44:6) Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
Gda2017	Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
PsBycz	(44:6) Z-Tobąć, wrogów-naszych zwalczymy; w-Imieniu-Twém, zdepcemy przeciwników-naszych.
Goet	(44:6) Przez Ciebie gnębicieli naszych obalimy; w imieniu Twojem zdepczemy przeciwników naszych.
PsCylk	(44:6) Tobą gnębicieli naszych odeprzemy; imieniem Twojém zdepczem przeciwników naszych.
PsKrusz	(44:6) Przez Ciebie nieprzyjaciół naszych rogiem poraziliśmy, w imieniu Twojem podeptaliśmy, co na nas powstali.
PsAszk	(44:6) Tobą gnębicieli naszych bóść będziemy a imieniem Twem stratujemy nasze wrogi!
PsSzer	(44:6) Dzięki Tobie powalimy nieprzyjaciół naszych, dzięki imieniu Twemu zdepczemy przeciwników naszych.
Tys1	(43:6) Dzięki Tobie wygnaliśmy naszych przeciwników, w imię Twe zdeptaliśmy powstających na nas.
Tys5	(44:6) Dzięki Tobie nacieramy na naszych wrogów i naszych napastników depczemy w imię Twoje.
Bryt	(44:6) Dzięki tobie porazimy nieprzyjaciół naszych, Przez imię twoje zdepczemy przeciwników naszych.
Pozn	(44:6) Z Twoją pomocą natrzemy na naszych wrogów, mocą Imienia Twego zdepczemy tych, którzy przeciw nam powstają.
WarPra	(44:6) Dzięki Twej pomocy pokonamy nieprzyjaciół, w Imię Twoje zetrzemy wszystkich naszych wrogów.
STB	(44:6) Tobą odeprzemy naszych gnębicieli; Twoim Imieniem zdepczemy naszych przeciwników.
EIB	(44:6) Ty nam dajesz zwycięstwo nad wrogami, Mocą Twego imienia gnieciemy przeciwników.

Ps 44,6

PsFlor	(43:8) Bowiem nie w łęczysko moje będę pwać a miecz moj nie zbawi mie.
PsPul	(43:8) Bowiem nie w łęczyszcze moje będę pwać a miecz moj nie zbawi mie.
Wuj1923	(44:7) Albowiem nie w łuku moim nadzieję mieć będę: a miecz mój nie wybawi mię.
Gda1881	(44:7) Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
Gda2017	Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
PsBycz	(44:7) Bo ja, nie w-łuku-mym, ubezbieczam-się; nawet-miecz-mój nie ocali-mię.
Goet	(44:7) Bo nie polegam na łuku swoim, a miecz mój nie może mnie wybawić.
PsCylk	(44:7) Bo nie na łuku moim polegam, ani mnie miecz mój ocali.
PsKrusz	(44:7) Albowiem nie ufam łukowi swemu, i miecz mój nie zbawi mnie.
PsAszk	(44:7) Bo nie w łuku mym pokładam ufność mą ani wybawi mię mój miecz!
PsSzer	(44:7) Bo nie polegam na łuku moim, ani mnie miecz mój obroni.
Tys1	(43:7) Bo nie zaufałem mojemu łukowi ani mój miecz mnie nie ocalił.
Tys5	(44:7) Bo nie zaufałem mojemu łukowi ani mój miecz mnie nie ocalił;
Bryt	(44:7) Bo nie na łuku moim polegamAni mnie miecz mój nie ocali.
Pozn	(44:7) Bo nie na łuku swoim polegam ani też miecz mój mnie wybawi.
WarPra	(44:7) Zaprawdę nie na mój własny łuk liczę i wiem, że nie mój miecz mnie ocali.
STB	(44:7) Bo nie polegam na moim łuku, ani mój miecz mnie nie ocali.
EIB	(44:7) Nie polegam bowiem na swym własnym łuku, Nie mój własny miecz mnie ocala.

Ps 44,7

PsFlor	(43:9) Zbawił jeś wiem nas od udręczających nas i nienaźrzących nas osromocił jeś.
PsPul	(43:9) Zbawił wiem jeś nas od męcących nas i nienaźrzące nas usromocił jeś.
Wuj1923	(44:8) Wybawiłeś bowiem nas od trapiących nas, a mające nas w nienawiści zawstydziłeś.
Gda1881	(44:8) Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
Gda2017	Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
PsBycz	(44:8) Ale, Ty, oswobadzałeś-nas, od-wrogów-naszych; a,-nienawidzących-nas, zawstydzałeś.
Goet	(44:8) Lecz Ty wybawiasz nas od gnębicicli naszych i zawstydzasz tych, którzy nas nienawidzą.
PsCylk	(44:8) Lecz ty ocalasz nas od gnębicieli naszych, a nieprzyjaciół naszych pohańbiasz.
PsKrusz	(44:8) Ale Tyś nas wybawił od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydziłeś.
PsAszk	(44:8) Bo Ty wybawisz nas od gnębicieli naszych a tych, co nas mają w nienawiści, Ty je zawstydzisz.
PsSzer	(44:8) Ale Ty nas obroniłeś od ciemiężycieli naszych, a nienawidzących nas okryłeś wstydem.
Tys1	(43:8) Lecz Tyś nas wybawił od przeciwników i zawstydziłeś tych, co nas nienawidzą.
Tys5	(44:8) lecz Ty nas wybawiłeś od wrogów i zawstydziłeś tych, co nas nienawidzą.
Bryt	(44:8) Aleś nas Ty wybawił od nieprzyjaciół naszych, A nienawidzących nas wstydem okryłeś.
Pozn	(44:8) To Ty wybawiasz nas od naszych ciemięzców, okrywasz hańbą tych, którzy nas nienawidzą.
WarPra	(44:8) To Ty nas uwolniłeś z rąk naszych oprawców i hańbą okryłeś tych, co nas nienawidzą.
STB	(44:8) Lecz Ty nas ocalasz od naszych gnębicieli, a naszych nieprzyjaciół pohańbisz.
EIB	(44:8) To Ty wybawiłeś nas od naszych wrogów I zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.

Ps 44,8

PsFlor	(43:10) W Bodze chwaleni będziem wszego dnia i w imieniu twojem spowiadać sie będziem tobie na wieki.
PsPul	(43:10) W Bodze chwaleni będziem wszego dnia i w jimieniu twoim chwalić cie będziem na wieki.
Wuj1923	(44:9) W Bogu chlubić się będziem przez cały dzień: a w imię twe wyznawać będziem na wieki.
Gda1881	(44:9) Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. Sela.
Gda2017	Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. Sela.
PsBycz	(44:9) W-Bogu, chlubmy-się każdego dnia; a-Imię-Twé, na-wieki będziemy-chwalili.
Goet	(44:9) Bogiem chlubimy się codziennie i uwielbiamy na wieki imię Twoje. Sela.
PsCylk	(44:9) Panem się chlubimy codzień, a imię Twoje na wieki wysławiamy. - Sela.
PsKrusz	(44:9) W Bogu chlubimy się na każdy dzień, a imię Twoje na wieki wysławiamy. - SELAh.
PsAszk	(44:9) Bogiem chlubić będziem dzień cały i istotę Twą sławić wiecznie. Selah,
PsSzer	(44:9) Zawsze chlubimy się Bogiem i imię Twoje wiecznie wyznajemy. Sela.
Tys1	(43:9) Bogiem chlubiliśmy się w każdym czasie i sławiliśmy bez przerwy Twe imię. Sela.
Tys5	(44:9) W każdym czasie chlubimy się Bogiem i sławimy bez przerwy Twe imię. Sela.
Bryt	(44:9) Każdego dnia chlubimy się BogiemI imię twoje wiecznie wyznawać będziemy. Sela.
Pozn	(44:9) Codziennie chwałę Bogu oddajemy, Imię Twe na wieki wysławiamy!
WarPra	(44:9) Dlatego codziennie chlubimy się Bogiem, Imię Twoje na wieki wysławiać będziemy. [Pauza]
STB	(44:9) Codziennie chlubimy się Bogiem, a Twe Imię będziemy wysławiać na wieki. Sela.
EIB	(44:9) Codziennie szczyciliśmy się Tobą I na zawsze będziemy wielbić Twoje imię. Sela.

Ps 44,9

PsFlor	(43:11) Ninie wiem otegnał i osromocił jeś nas a nie wynidziesz, Boże, we czciach naszych.
PsPul	(43:11) Ale ninie odegnał i sromocił jeś nas a nie wynidziesz, ❬Boże❭, w mocach naszych.
Wuj1923	(44:10) A teraz odegnałeś i zawstydziłeś nas: a nie będziesz wychodził, Boże, w siłach naszych.
Gda1881	(44:10) Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
Gda2017	Teraz jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
PsBycz	(44:10) Wszelako opuściłeś, i-zawstydziłeś-nas; żeś-nie występował z-wojskami-naszemi.
Goet	(44:10) A jednak odrzuciłeś i pohańbiłeś nas i nie wyruszyłeś z wojskami naszemi.
PsCylk	(44:10) Wszelako porzuciłeś i zawstydziłeś nas i nie wystąpiłeś w szeregach naszych.
PsKrusz	(44:10) Teraz odrzuciłeś i poniżyłeś nas, i nie ukażesz się wśród zastępów naszych.
PsAszk	(44:10) Choć nas Ty poniechałeś i okryłeś sromem a nie wyruszysz do boju wraz z naszymi zastępy.
PsSzer	(44:10) A jednek odrzuciłeś i hańbą nas okryłeś, i nie wyruszyłeś z wojskami naszymi.
Tys1	(43:10) Aleś odrzucił nas teraz i zawstydził i nie wyruszasz, Boże, z naszymi wojskami.
Tys5	(44:10) A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz już z naszymi wojskami;
Bryt	(44:10) A jednak opuściłeś i zawstydziłeś nas, I nie wyruszyłeś z wojskami naszymi.
Pozn	(44:10) A przecie odtrąciłeś nas i hańbą okryłeś, nie ruszasz już [do boju] z naszymi zastępami.
WarPra	(44:10) A Ty nas opuściłeś i okryłeś hańbą i nie wyruszasz już więcej z naszymi wojskami.
STB	(44:10) Ale nas porzuciłeś, zawstydziłeś; nie wystąpiłeś w naszych szeregach.
EIB	(44:10) A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, Nie wyszedłeś z naszymi wojskami.

Ps 44,10

PsFlor	(43:12) Obrocił jeś ❬nas❭ opak po naszych nieprzyjacielech, a jiż są nienaźrzeli nas, chwatali są sobie.
PsPul	(43:12) Odwrocił jeś nas opak po naszych nieprzyjacielech, a co nienaźrzeli nas, plenili sobie.
Wuj1923	(44:11) Odwróciłeś nas wstecz od nieprzyjaciół naszych: a którzy nas w nienawiści mają, rozszarpywali sobie.
Gda1881	(44:11) Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
Gda2017	Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
PsBycz	(44:11) Ty-pędziłeś-nas wstecz, przed wrogiem; a,-nienawidzący-nas, obdzierali z nas łupy, dla-siebie.
Goet	(44:11) Dozwoliłeś nam się cofać przed gnębicielem, a którzy nas nienawidzą, ograbili nas.
PsCylk	(44:11) Dałeś się nam cofnąć w obec wroga, a nieprzyjaciele nasi grabili dowoli.
PsKrusz	(44:11) Uczyniłeś, że podaliśmy tył nieprzyjacielowi, a ci, co nas nienawidzili, złupili nas.
PsAszk	(44:11) Podasz nas w tył przed gnębicielem a nienawistne nam łup sobie rozdrapali.
PsSzer	(44:11) Każesz nam cofać się przed nieprzyjacielem, a nienawidzący nas złupili nas.
Tys1	(43:11) Sprawiłeś, że ustępujemy naszym przeciwnikom, a ci, co nas nienawidzą, łup sobie zdobyli.
Tys5	(44:11) sprawiłeś, że ustępujemy przed wrogiem, a ci, co nas nienawidzą, łup sobie zdobyli.
Bryt	(44:11) Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed nieprzyjacielem, A ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
Pozn	(44:11) Sprawiłeś, żeśmy musieli uchodzić przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas doszczętnie.
WarPra	(44:11) Sprawiłeś, że uciekamy przed naszymi wrogami, a ci, co nas nienawidzą, zabrali nam wszystko.
STB	(44:11) Dałeś się nam cofnąć wobec wroga, więc do woli nas grabili nasi nieprzyjaciele.
EIB	(44:11) Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed nieprzyjacielem, A ci, którzy nas nienawidzą, łupili nas do woli.

Ps 44,11

PsFlor	(43:13) Dał jeś nas jako owce karm i w lud rozproszył jeś nas.
PsPul	(43:13) Dał jeś nas jako owce w karmią i ❬w❭ pogany rozproszył jeś nas.
Wuj1923	(44:12) Podałeś nas jako owce na jedzę: i między pogany rozproszyłeś nas.
Gda1881	(44:12) Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
Gda2017	Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
PsBycz	(44:12) Wydawałeś-nas, jak-owce, na pożarcié; i,-między-narody, rozpraszałeś-nas.
Goet	(44:12) Wydałeś nas jako owce na rzeź, a między narody rozproszyłeś nas.
PsCylk	(44:12) Podałeś nas jako trzodę na żer, a między ludy rozproszyłeś nas.
PsKrusz	(44:12) Oddałeś nas jako stado na zjedzenie, i pomiędzy pogany rozproszyłeś nas.
PsAszk	(44:12) Dasz nas jako trzodę na pożarcie a między narodyś nas rozprószył.
PsSzer	(44:12) Wydałeś nas jak owce na żer, a rozproszyłeś nas między pogan.
Tys1	(43:12) Na rzeź nas wydałeś jak owce i między poganami nas rozproszyłeś.
Tys5	(44:12) Na rzeź nas wydałeś jak owce i rozproszyłeś nas między pogan.
Bryt	(44:12) Wydałeś nas jak owce na żerI rozproszyłeś nas między narodami.
Pozn	(44:12) Wydałeś nas jak owce na zabicie i rozproszyłeś między narodami.
WarPra	(44:12) Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś pośród obcych narodów.
STB	(44:12) Podałeś nas na żer jak trzodę; rozproszyłeś nas wśród narodów.
EIB	(44:12) Wydałeś nas jak owce na rzeź I rozproszyłeś między narodami.

Ps 44,12

PsFlor	(43:14) Przedał jeś lud twoj przez myta i nie było mnożstwa w mia❬na❭ch jich.
PsPul	(43:14) Przedałeś lud twoj kromie pienięzy i nie było mnostwo w przemienieniu jich.
Wuj1923	(44:13) Przedałeś lud twój nizaco: a nie było mnóstwo w zamianie ich.
Gda1881	(44:13) Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
Gda2017	Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
PsBycz	(44:13) Sprzedawałeś lud-Twój, za-bez-cen; więc-nie wieleś-wziął, za-wartość-ich.
Goet	(44:13) Sprzedałeś lud Twój za bezcen a nie podniosłeś ceny ich.
PsCylk	(44:13) Sprzedałeś lud Twój za marne, i nie lichwiłeś o ich cenę.
PsKrusz	(44:13) Sprzedałeś lud Twój za nic, i nie powiększyłeś ceny za nich.
PsAszk	(44:13) Zaprzedasz lud Twój nie dla skarbów i nie wielką położyłeś ich cenę.
PsSzer	(44:13) Sprzedałeś lud swój za darmo i nic nie zyskałeś na sprzedaży ich.
Tys1	(43:13) Swój lud sprzedałeś za bezcen i na jego sprzedaży niewiele zyskałeś.
Tys5	(44:13) Swój lud sprzedałeś za bezcen i niewiele zyskałeś na tej sprzedaży.
Bryt	(44:13) Sprzedałeś lud swój za darmo I nic nie zyskałeś z ich sprzedaży.
Pozn	(44:13) Odstąpiłeś swój lud za niską cenę, niewieleś zyskał na tym, żeś go sprzedał.
WarPra	(44:13) A Twój własny lud za nic oddałeś, nie spierałeś się o jego cenę.
STB	(44:13) Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie chciałeś zyskać z ich ceny.
EIB	(44:13) Zbyłeś swój lud za bezcen I nic na tym nie zyskałeś.

Ps 44,13

PsFlor	(43:15) Położył jeś nas w przekorę sąsiadom naszym, kłam i naśmiewanie tym, cso są w okolicy naszej [są].
PsPul	(43:15) Położył jeś w urąganie nas sąsiadom naszym, kłam i naśmiewanie tym, co są w okolicy ❬naszej❭.
Wuj1923	(44:14) Dałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym: na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są w okolicy naszéj.
Gda1881	(44:14) Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
Gda2017	Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
PsBycz	(44:14) Uczyniłeś-naś hańbą, u-sąsiadów-naszych; szyderstwem i-pośmiewiskiem, u-okolicznych-naszych.
Goet	(44:14) Uczyniłeś nas pohańbieniem sąsiadom naszym, na szyderstwo i obelgę tym, którzy nas otaczają.
PsCylk	(44:14) Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na pośmiewisko i urąganie otoczeniu naszemu.
PsKrusz	(44:14) Postawiłeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i pośmiech tych, co około nas są.
PsAszk	(44:14) Na hańbę nas podałeś naszym sąsiadom, na pośmiewisko i szyderstwo naszemu otoczeniu.
PsSzer	(44:14) Wydałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiewisko otoczeniu naszemu.
Tys1	(43:14) Na wzgardę wystawiłeś nas sąsiadom, na śmiech i urąganie otoczenia.
Tys5	(44:14) Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadom, na śmiech i urąganie naszego otoczenia.
Bryt	(44:14) Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, Na drwiny i na pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
Pozn	(44:14) Wydałeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tych, którzy nas otaczają.
WarPra	(44:14) Zezwoliłeś , by wzgardziły nami sąsiednie ludy, by szyderstwo i urągania otaczały nas zewsząd.
STB	(44:14) Naszym sąsiadom podałeś nas na wzgardę; naszemu otoczeniu na pośmiewisko i urąganie.
EIB	(44:14) Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadom, Na drwiny i pośmiewisko otoczenia.

Ps 44,14

PsFlor	(43:16) Położył jeś nas w podobieństwo luda, pochwiejanie głowy w ludzioch.
PsPul	(43:16) Położył jeś nas w podowieństwo poganom, pokiwanie głowy w ludzioch.
Wuj1923	(44:15) Uczyniłeś nas przysłowiem między pogany, kiwaniem głowy między ludźmi.
Gda1881	(44:15) Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
Gda2017	Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
PsBycz	(44:15) Uczyniłeś-nas przysłowiem, między-narodami; trząsaniem głowy, pomiędzy ludami.
Goet	(44:15) Uczyniłeś nas przysłowiem wśród narodów, i, że ludy głową nad nami potrząsają.
PsCylk	(44:15) Uczyniłeś nas przysłowiem między ludami, przedmiotem politowania między narodami.
PsKrusz	(44:15) Uczyniłeś z nas przypowieść dla pogan - kiwanie głowy wśród narodów.
PsAszk	(44:15) Uczynisz nas przysłowiem między ludami a potrząsaniem głowy między narodami.
PsSzer	(44:15) Uczyniłeś nas przysłowiem u pogan, narody głową kiwają nad nami.
Tys1	(43:15) Uczyniłeś nas przedmiotem przysłowia wśród pogan, nad nami ludy potrząsają głową.
Tys5	(44:15) Uczyniłeś nas przedmiotem przysłowia wśród pogan, ludy potrząsają głową nad nami.
Bryt	(44:15) Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród narodów, Ludy kiwają głową nad nami.
Pozn	(44:15) Sprawiłeś, że staliśmy się przysłowiem dla obcych narodów, że ludy potrząsają nad nami głowami.
WarPra	(44:15) Inni układają przysłowia o nas, jesteśmy pośmiewiskiem wszystkich narodów.
STB	(44:15) Uczyniłeś nas przysłowiem pośród ludów, przedmiotem politowania pomiędzy narodami.
EIB	(44:15) Uczyniłeś nas przysłowiem u narodów, Staliśmy się ludźmi, których traktuje się z politowaniem.

Ps 44,15

PsFlor	(43:17) Wszego dnia sromota moja przeciwo mnie jest i osromocenie oblicza mego pokryło jest mnie
PsPul	(43:17) Wszego dnia sromota moja przeciwo mnie jest i posromanie lica mego pokryło mie jest
Wuj1923	(44:16) Cały dzień wstyd mój przedemną jest, a zawstydzenie oblicza mego okryło mię.
Gda1881	(44:16) Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
Gda2017	Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
PsBycz	(44:16) Każdego dnia sromota-moja, przedemną; że-wstyd twarzy-méj, okrywa-mię;
Goet	(44:16) Codziennie hańba moja jest przede mną, a wstyd pokrywa twarz moją
PsCylk	(44:16) Cały dzień hańba moja przedemną, a wstyd oblicza mego okrywa mnie.
PsKrusz	(44:16) Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, i hańba mej twarzy okryła mnie
PsAszk	(44:16) Dzień cały srom mój naprzeciw mnie a wstyd zakrył twarz moją. -
PsSzer	(44:16) Zawsze myślę o hańbie mojej, a wstyd okrywa twarz moją,
Tys1	(43:16) Zniewaga moja jest zawsze przede mną i wstyd me oblicze okrywa,
Tys5	(44:16) Wciąż przede mną jest moja zniewaga i wstyd mi twarz okrywa
Bryt	(44:16) Co dzień hańba moja jest przede mną, A wstyd okrywa oblicze moje
Pozn	(44:16) Hańba moja staje mi wciąż przed oczyma, rumieniec wstydu okrywa mi twarz,
WarPra	(44:16) Widzę, jak wciąż mną pogardzają, i cały płonę ze wstydu
STB	(44:16) Cały dzień jest przede mną Moja hańba, a wstyd mojego oblicza mnie okrywa
EIB	(44:16) Codziennie patrzę na swą hańbę, Wstyd nieprzerwanie okrywa mą twarz -

Ps 44,16

PsFlor	(43:18) od głosa urągającego i odmawiającego, od oblicza nieprzyjaciela i naśladującego.
PsPul	(43:18) od głosa urągającego i uwłaczającego, od lica nieprzyjaciela i nastojącego na mię.
Wuj1923	(44:17) Od głosu lżącego i obmawiającego, od oblicza nieprzyjaciela i prześladującego.
Gda1881	(44:17) Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
Gda2017	Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
PsBycz	(44:17) Od-głosu potwarcy, i-prześladowcy; z-powodu nieprzyjaciela, oraz-mściciela.
Goet	(44:17) Z powodu głosu lżyciela i bluźniercy, z powodu wroga i żądnego zemsty.
PsCylk	(44:17) Dla głosu bluźniercy i potwarcy, wobec wroga i mściciela.
PsKrusz	(44:17) dla głosu, który mnie potwarza i oczernia, dla nieprzyjaciela, który prześladuje.
PsAszk	(44:17) Od głosu tego, co bezcześci i lży, od oblicza wroga, dyszącego zemstą.
PsSzer	(44:17) gdy słyszę głos bluźniercy i szydercy, gdy mam przed sobą mściwego nieprzyjaciela.
Tys1	(43:17) na głos miotającego obelgi i szyderstwa, z powodu wroga i nieprzyjaciela.
Tys5	(44:17) na głos miotającego obelgi i szyderstwa, wobec wroga i mściciela.
Bryt	(44:17) Na głos bluźniercy i szydercy, Gdy mam przed sobą mściwego nieprzyjaciela.
Pozn	(44:17) gdy słyszę urągania i zniewagi, gdy patrzy na mnie nieprzyjaciel i prześladowca.
WarPra	(44:17) na widok tych, co bluźnią mi i ubliżają, co są mymi wrogami i pastwią się nade mną.
STB	(44:17) z powodu głosu bluźniercy i potwarcy, wobec wroga oraz mściciela.
EIB	(44:17) Głos szyderców i bluźnierców to sprawia, Wyraz twarzy wroga i mściciela.

Ps 44,17

PsFlor	(43:19) To wszytko przyszło jest na nas anismy zapomnieli ciebie i źle nie czynili jesmy w zakonie twojem.
PsPul	(43:19) To wszystko weszło jest na nas anismy zapomnieli ciebie a źle jesmy nie stroili w kaźni twojej.
Wuj1923	(44:18) To wszystko przyszło na nas: a nie zapomnieliśmy cię, i nie czyniliśmy niesprawiedliwie w Testamencie twoim.
Gda1881	(44:18) To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
Gda2017	To wszystko nas spotkało, a jednak nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
PsBycz	(44:18) Wszystko to zdarzyło-się-nam; a-wszelako,-nie zapomnieliśmy-Cię, i-nie przeniewierzyliśmy-się, w-przymierzu-Twojém.
Goet	(44:18) To wszystko przyszło na nas; a jednak Ciebie nie zapomnieliśmy i nie złamaliśmy przymierza Twego.
PsCylk	(44:18) Wszystko to spotkało nas, a nie zapomnieliśmy Cię, aniśmy przeniewierzyli się przymierzu Twojemu.
PsKrusz	(44:18) To wszystko przypadło na nas, a nie zapomnieliśmy o Tobie, i nie kłamaliśmy Przymierzu Twemu.
PsAszk	(44:18) Wszystko to nas dosięgło a Ciebie nie przepomnieliśmy, aniśmy kłam zadali Twemu przymierzu.
PsSzer	(44:18) To wszystko przyszło na nas, a jednak nie zapomnieliśmy Ciebie i nie sprzeniewierzyliśmy się przymierzu Twemu.
Tys1	(43:18) Wszystko to na nas przyszło, choć myśmy Cię nie zapomnieli i nie złamaliśmy Twego przymierza,
Tys5	(44:18) Wszystko to na nas przyszło, a jednak myśmy nie zapomnieli o Tobie i nie złamaliśmy Twego przymierza,
Bryt	(44:18) To wszystko przyszło na nas, A jednak nie zapomnieliśmy ciebie I nie sprzeniewierzyliśmy się przymierzu twemu.
Pozn	(44:18) Wszystko to przyszło na nas, a przecie nie zapomnieliśmy o Tobie ani nie naruszyliśmy Twego Przymierza.
WarPra	(44:18) I choć to wszystko na nas spadło, nie zapomnieliśmy o Tobie i nie złamaliśmy Przymierza.
STB	(44:18) To wszystko nas spotkało, a przecież Cię pamiętamy i nie sprzeniewierzyliśmy się Twojemu przymierzu.
EIB	(44:18) To wszystko nas spotkało, A jednak nie porzuciliśmy Ciebie, Nie sprzeniewierzyliśmy się też Twojemu przymierzu.

Ps 44,18

PsFlor	(43:20) I nie odeszło zasię sierce nasze, i odchylił jeś stdze nasze od drogi twojej,
PsPul	(43:20) I nie szło zasię sierce nasze, i obrocił jeś [sierce] ❬stdze❭ nasze od drogi twojej,
Wuj1923	(44:19) I nie cofnęło się nazad serce nasze: a nie odwróciłeś ścieżek naszych od drogi twojéj.
Gda1881	(44:19) Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
Gda2017	Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
PsBycz	(44:19) Nie odeszło wstecz, sercé-naszé, i-nie-zboczyły, kroki-naszé, z drogi-Twojéj.
Goet	(44:19) Nie odstąpiło od Ciebie serce nasze, ani kroki nasze nie zboczyły od ścieżki Twojej,
PsCylk	(44:19) Nie cofnęło się wstecz serce nasze, ani zboczyły kroki nasze od ścieżki Twojéj.
PsKrusz	(44:19) Nie odwróciło się w tył serce nasze i nie odchyliły się kroki nasze od ścieżki Twojej,
PsAszk	(44:19) Nie zawróciło się wstecz nasze serce, ani wychylił się krok nasz z Twojej drogi.
PsSzer	(44:19) Serce nasze nie odwróciło się od Ciebie, ani kroki nasze nie zeszły ze ścieżki Twojej.
Tys1	(43:19) ani serce nasze się nie odwróciło i kroki nasze nie zboczyły z Twej ścieżki,
Tys5	(44:19) ani serce nasze się nie odwróciło i kroki nasze nie zboczyły z Twej ścieżki,
Bryt	(44:19) Serce nasze nie odwróciło się od ciebie, A kroki nasze nie zeszły ze ścieżki twojej.
Pozn	(44:19) Nasze serca nie odwróciły się od Ciebie ani też kroki nasze nie zboczyły z Twojej drogi,
WarPra	(44:19) Nie przestaliśmy trwać przy Tobie sercem i nie zeszliśmy ani na krok z Twojej drogi,
STB	(44:19) Nie cofnęło się wstecz nasze serce; nasze kroki nie zboczyły z Twej ścieżki.
EIB	(44:19) Nie odwróciło się od Ciebie nasze serce I nasze kroki nie zeszły z Twojej ścieżki.

Ps 44,19

PsFlor	(43:21) bo uśmierzył jeś nas w mieście udręczenia i pokrył jest nas cień śmierci.
PsPul	(43:21) bo uśmierzył jeś nas w mieście udręczenia i pokrył jest nas cień śmiertny.
Wuj1923	(44:20) Boś nas poniżył na miejscu utrapienia: i okrył nas cień śmierci.
Gda1881	(44:20) Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
Gda2017	Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
PsBycz	(44:20) Chociaż upokarzałeś-nas, w-miejscu smoków, i-przykrywałeś, ponad-nami, cieniem-śmierci.
Goet	(44:20) Chociaż zmiażdżyłeś nas na miejscu szakali i okryłeś nas cieniem śmierci.
PsCylk	(44:20) Wszak zgniotłeś nas pośród szakali, i rozciągnąłeś nad nami cień śmierci.
PsKrusz	(44:20) Jakkolwiek potarłeś nas na miejscu szakali, i okryłeś nas cieniem śmierci.
PsAszk	(44:20) Iżeś nas pochylił w miejsce gadów i cieniem przykryłeś nas śmierci, -
PsSzer	(44:20) Rozbiłeś nas w miejscu szakali i okryłeś nas cieniem śmierci.
Tys1	(43:20) kiedy nas starłeś w miejscu utrapienia i okryłeś nas mrokiem.
Tys5	(44:20) kiedy nas starłeś na proch w miejscu szakali i okryłeś nas mrokiem.
Bryt	(44:20) Rozbiłeś nas tam, gdzie grasują szakale, I okryłeś nas cieniem śmierci.
Pozn	(44:20) a Ty nas starłeś w miejscu, gdzie grasują szakale, i rozpostarłeś nad nami mroki śmierci.
WarPra	(44:20) choć rzuciłeś nas bezbronnych pomiędzy szakale i dopuściłeś, że zawisł nad nami cień śmierci.
STB	(44:20) Chociaż nas zgniotłeś wśród szakali i rozciągnąłeś nad nami cień śmierci.
EIB	(44:20) Tak, rozbiłeś nas w miejscu, gdzie ucztują szakale, Rzuciłeś na nas cień śmierci.

Ps 44,20

PsFlor	(43:22) Acz zapomnieli jesmy imię Boga naszego i acz rozszyrzyli jesmy ręce nasze ku bogu cudzemu,
PsPul	(43:22) Aczesmy zapomnieli imienia Boga naszego a aczli wznieślismy ręce nasze ku bogu cudzemu,
Wuj1923	(44:21) Jeźliśmy zapomnieli imienia Boga naszego, i jeźliśmy podnosili ręce nasze do Boga cudzego:
Gda1881	(44:21) Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
Gda2017	Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
PsBycz	(44:21) Gdyby zapomnieliśmy-byli Imienia Boga-naszego, i-wyciągali-byli, ręce-naszé, do-Boga cudzego;
Goet	(44:21) Gdybyśmy byli zapomnieli imienia Boga naszego i wznosili ręce nasze do boga cudzego;
PsCylk	(44:21) Gdybyśmy zapomnieli Imię Pana naszego, a wyciągnęli dłonie nasze do bóztwa cudzego;
PsKrusz	(44:21) Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego i wyciągnęli dłonie nasze do boga obcego,
PsAszk	(44:21) Czyliż przepomnieliśmy imienia naszego Boga a wyciągnęliśmy ręce ku obcej wszechmocy?
PsSzer	(44:21) Gdybyśmy byli zapomnieli imienia Boga naszego, a wyciągnęli ręce nasze do Boga cudzego:
Tys1	(43:21) Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego i wyciągali ręce do obcego boga,
Tys5	(44:21) Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego i wyciągali ręce do cudzego boga,
Bryt	(44:21) Gdybyśmy byli zapomnieli imienia Boga naszego, A wyciągnęli ręce nasze do Boga cudzego:
Pozn	(44:21) Gdybyśmy byli zapomnieli o Imieniu Boga naszego i wznieśli ręce do obcego bóstwa,
WarPra	(44:21) Bo gdybyśmy zapomnieli Imienia Boga naszego, a zaczęli wyciągać ręce ku obcym bogom,
STB	(44:21) Gdybyśmy zapomnieli Imienia naszego Boga, a nasze dłonie wyciągnęli do cudzego bóstwa,
EIB	(44:21) Gdybyśmy porzucili imię naszego Boga I wyciągnęli ręce do jakiegoś bóstwa,

Ps 44,21

PsFlor	(43:23) wszako Bog szukać będzie tych? On wiem wie skrycia sierca.
PsPul	(43:23) wszako Bog będzie tego dobywać? Bo on wie tajemnice sierca.
Wuj1923	(44:22) Izali się Bóg o tem nie będzie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
Gda1881	(44:22) Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
Gda2017	Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
PsBycz	(44:22) Czyliż-nie Bóg, przeniknąłby-był, tego? wszakże On znającym tajemnice serca.
Goet	(44:22) Czyżby Bóg tego nie zbadał? Przecież On zna tajemnice serca.
PsCylk	(44:22) Czyżby Pan nie dociekł tego, wszak On zna skrytości serca.
PsKrusz	(44:22) czyżby Bóg nie zbadał tego, gdyż On zna skrytości serca?
PsAszk	(44:22) Wszak to Bóg rozpatrzy, gdyż zna on skrytości serca!
PsSzer	(44:22) Czyżby Bóg nie wybadał tego? On bowiem zna skrytości serca.
Tys1	(43:22) czyżby się o tym Bóg nie dowiedział? Bo zna On tajniki serca.
Tys5	(44:22) czyżby Bóg tego nie dostrzegł, On, który zna tajniki serca?
Bryt	(44:22) Czyżby Bóg tego nie odkrył? Wszak On zna skrytości serca.
Pozn	(44:22) czyżby to mogło ujść przed Bogiem, przed Nim, który zna tajemnice serca?
WarPra	(44:22) to czyżby się o tym nie dowiedział Pan Bóg, Ten, który zna tajniki ludzkiego serca?
STB	(44:22) czyżby Bóg nie dowiedział się o tym? Przecież On zna skrytości serca.
EIB	(44:22) To czy Bóg by tego nie odkrył? Przecież On zna tajniki ludzkich serc.

Ps 44,22

PsFlor	(43:24) Bo prze cię morzymy sie wszystek dzień, mnimani jesmy jako owce pobite.
PsPul	(43:24) Bo prze cię morzymy sie wszytek dzień, mniano nas jako owce pobite.
Wuj1923	(44:23) Bo nas dla ciebie mordują na każdy dzień, poczytani jesteśmy jako owce na rzeź.
Gda1881	(44:23) Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
Gda2017	Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
PsBycz	(44:23) Wszakże, za-Ciebie, zabijano-nas każdego dnia; uważano-nas, jak-owce do rzezi.
Goet	(44:23) Bo za Ciebie zabijani jesteśmy przez cały dzień i uważani jesteśmy za owce, na rzeź przeznaczone.
PsCylk	(44:22) Bo dla Ciebie zabijani bywamy codzień, uważani jako owce rzeźni.
PsKrusz	(44:23) Oto ze względu na Ciebie zabijają nas na każdy dzień; patrzą na nas jako na owce ofiarne.
PsAszk	(44:23) Iż dla Ciebie nas mordowano dzień cały a poczytano nas za trzodę ubojną -
PsSzer	(44:23) Ale z powodu Ciebie co dzień nas zabijają, uważają nas za owce ofiarne.
Tys1	(43:23) Lecz to przez wzgląd na Ciebie ciągle nas mordują, mają nas za owce na rzeź przeznaczone.
Tys5	(44:22) Lecz to z Twego powodu ciągle nas mordują, mają nas za owce na rzeź przeznaczone.
Bryt	(44:23) Ale z powodu ciebie co dzień nas zabijają, Uważają nas za owce ofiarne.
Pozn	(44:22) Lecz oto codziennie mordują nas z powodu Ciebie, mają nas za owce przeznaczone na rzeź.
WarPra	(44:23) A tak, dla Ciebie co dzień nas mordują, jesteśmy jak owce na zabicie skazane.
STB	(44:23) Lecz dla Ciebie co dzień bywamy zabijani, jesteśmy uważani za owce rzeźni.
EIB	(44:23) Tymczasem z powodu Ciebie co dzień nas zabijają, Traktują jak owce przeznaczone na rzeź.

Ps 44,23

PsFlor	(43:25) Wstań! Czemu zasypiasz, Gospodnie? Wstań i nie odganiaj do końca.
PsPul	(43:25) Wstań! czemu zasypiasz, Gospodnie? Wstań i nie odganiaj do końca.
Wuj1923	(44:24) Powstań, czemu śpisz, Panie? powstań, a nie odrzucaj do końca.
Gda1881	(44:24) Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Gda2017	Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
PsBycz	(44:24) Obudź-się; czemu śpisz, o-Panie? ocuć-się; nie opuszczaj nas, na-wieki.
Goet	(44:24) Obudź się, Panie! Dlaczego śpisz? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
PsCylk	(44:23) Ocuć się, czemu śpisz Panie, przebudź się, nie porzucaj na zawsze.
PsKrusz	(44:24) Obudź się, dlaczego zasypiasz, Panie! Ocknij się, nie odrzucaj na wieki!
PsAszk	(44:24) Wzrusz się, czemuż miałbyś zasypiać, obudź się, nie porzucaj nas na zawsze!
PsSzer	(44:24) Obudź się! Czemu śpisz, Panie? Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki!
Tys1	(43:24) Ocknij się: dlaczego śpisz, Panie? Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze!
Tys5	(44:23) Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie? Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze!
Bryt	(44:24) Obudź się! Dlaczego śpisz, Panie? Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki!
Pozn	(44:23) Przebudź się! Czemu śpisz, o Panie? Powstań ze snu i nie odrzucaj nas na zawsze!
WarPra	(44:24) Ocknij się tedy, o Panie, racz obudzić się ze snu, wstań już nas nie opuszczaj!
STB	(44:24) Ocuć się! Czemu śpisz, Panie? Przebudź się i nie porzucaj na zawsze.
EIB	(44:24) Obudź się! Dlaczego śpisz, Panie? Powstań i ujmij się za nami!

Ps 44,24

PsFlor	(43:26) Czemu oblicze twoje odwracasz, zapominasz ubożstwa naszego i zamętka naszego?
PsPul	(43:26) Czemu lice twoje odwracasz, zapominasz ubostwa naszego i zamętka naszego?
Wuj1923	(44:25) Czemu oblicze twoje odwracasz? zapominasz ubóstwa naszego i utrapienia naszego?
Gda1881	(44:25) Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
Gda2017	Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
PsBycz	(44:25) Czemu obliczé-Twé ukrywasz? Zapomniszli dolegliwości-naszych, i-ucisków-naszych?
Goet	(44:25) Dlaczego oblicze Twoje ukrywasz, zapominasz o nędzy naszej i o ucisku naszym?
PsCylk	(44:24) Czemu oblicze Twe zakrywasz, zapominasz nędzę i ucisk nasz.
PsKrusz	(44:25) Dlaczego oblicze swe ukrywasz, zapominasz o nędzy naszej i ucisku naszym!
PsAszk	(44:25) Czemuż miałbyś zakrywać oblicze Twe, zapominać niedoli naszej i naszego ucisku?
PsSzer	(44:25) Czemu zakrywasz oblicze Twoje, zapominasz o nędzy i udręce naszej?
Tys1	(43:25) Dlaczego Twe oblioze ukrywasz? Zapominasz o nędzy i ucisku naszym?
Tys5	(44:24) Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze, zapominasz o nędzy i ucisku naszym?
Bryt	(44:25) Dlaczego zakrywasz oblicze twoje, Zapominasz o nędzy i udręce naszej?
Pozn	(44:24) Czemu ukrywasz swe oblicze i zapominasz o naszej nędzy i ucisku?
WarPra	(44:25) Czemu ukrywasz przed nami swe oblicze? Dlaczego nie chcesz wejrzeć na naszą nędzę i ucisk?
STB	(44:25) Czemu zakrywasz Twe oblicze? Zapominasz naszą nędzę i ucisk?
EIB	(44:25) Dlaczego zakrywasz oblicze, Zapominasz o naszej nędzy i znoju?

Ps 44,25

PsFlor	(43:27) Bo uśmierzyła sie jest w prosze dusza nasza, smarszczył sie jest na ziemi brzuch nasz.
PsPul	(43:27) Bo uśmierzyła sie jest w prosze dusza nasza, smarszczył sie na ziemi brzuch nasz.
Wuj1923	(44:26) Albowiem poniżona jest w prochu dusza nasza, przylgnął do ziemie brzuch nasz.
Gda1881	(44:26) Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
Gda2017	Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
PsBycz	(44:26) Bo schyliło-się, do-prochu, ciało-naszé; przylgnęło, do-ziemi, sercé-naszé.
Goet	(44:26) Albowiem aż do pyłu schylona jest dusza nasza, a żywot nasz przylgnął do ziemi.
PsCylk	(44:25) Bo poniżona do prochu dusza nasza, przylgnął do ziemi żywot nasz.
PsKrusz	(44:26) Albowiem pochylona aż do pyłu dusza nasza, przylgnął do ziemi żywot nasz!
PsAszk	(44:26) Iż dusza nasza przypadła do prochu, przylgło cielsko nasze do ziemi -
PsSzer	(44:26) Powalona bowiem w proch jest dusza nasza, przylgnęło do ziemi ciało nasze.
Tys1	(43:26) Bo w proch runęła nam dusza, przylgnęliśmy łonem do ziemi.
Tys5	(44:25) Albowiem dusza nasza pogrążyła się w prochu, a ciało przywarło do ziemi.
Bryt	(44:26) Powalona bowiem w proch jest dusza nasza, Przylgnęło do ziemi ciało nasze.
Pozn	(44:25) Dusza moja w prochu poniżona leży, a ciała nasze przylgnęły do ziemi.
WarPra	(44:26) Dusze nasze poniżone w prochu, nasze łona przywarły do ziemi.
STB	(44:26) Nasza dusza jest poniżona aż do prochu; nasze życie przylgnęło aż do ziemi.
EIB	(44:26) Oto prochu dosięgła nasza dusza, Powaleni przywarliśmy do ziemi.

Ps 44,26

PsFlor	(43:28) Wstań, Gospodnie, wspomoży nas i zbaw nas prze imię święte twoje!
PsPul	(43:28) Wstań, Boże, pomoży nam i odkupi nas ❬prze❭ imię twoje.
Wuj1923	(44:27) Powstań, Panie, ratuj nas, a odkup nas dla imienia twego.
Gda1881	(44:27) Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
Gda2017	Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
PsBycz	(44:27) Wstań, do dopomożenia nam, i-wybaw-nas, z-powodu dobroci-Twojéj.
Goet	(44:27) Powstańże nam na pomoc, a ocal nas dla dobroci Twojej!
PsCylk	(44:26) Powstań na pomoc nam i wybaw nas dla miłosierdzia Twojego.
PsKrusz	(44:27) Powstań, udziel nam pomocy, i odkup nas według miłosierdzia swego!
PsAszk	(44:27) Powstań nam ku pomocy i wyzwól nas dla Twojego miłosierdzia!
PsSzer	(44:27) Powstań, przyjdź nam z pomocą i wyzwól nas dzięki łasce swojej!
Tys1	(43:27) Powstań nam na pomoc i wyzwól nas przez Twe miłosierdzie.
Tys5	(44:26) Powstań, przyjdź nam na pomoc i wyzwól nas przez swą łaskawość!
Bryt	(44:27) Powstań, przyjdź nam z pomocą I wyzwól nas dla łaski swojej!
Pozn	(44:26) Powstań, przybądź nam z pomocą i odkup nas przez wzgląd na Twą dobroć!
WarPra	(44:27) Powstań tedy i pomóż nam, i wyzwól nas, jeśli nas jeszcze miłujesz.
STB	(44:27) Powstań nam na pomoc i nas odkup z powodu Twojego miłosierdzia.
EIB	(44:27) Powstań! Dopomóż nam! Odkup nas ze względu na swą łaskę!

Psalm 45

Ps 45,1

PsFlor	(44:1) Wyrzygnęło jest sierce moje słowo dobre, powiadam ja działa moja krolowi. (44:2) Język moj treść pisarzowa rychło piszącego.
PsPul	(44:1) Wyrzygnęło sierce moje słowo dobre, powiadam ja działa moja krolowi. (44:2) Język moj treść pisarzowa rychło piszącego.
Wuj1923	(45:1) Na koniec, dla tych, którzy będą odmienieni, synom Kore, ku wyrozumieniu, pieśń dla miłego. (45:2) Wydało serce moje słowo dobre, opowiadam ja czyny moje królowi: język mój pióro pisarza, prędko piszącego.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego na Sosannim psalm nauczający, a pieśń weselna. (45:2) Wydało serce moje słowo dobre; rozprawiać będę pieśni moje, o królu! język mój będzie jako pióro prędkiego pisarza.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Szoszanim dla synów Korego. Psalm pouczający. Pieśń miłosna. Wezbrało moje serce dobrym słowem; dzieła, które wypowiadam, dotyczą króla; mój język będzie jak pióro biegłego pisarza.
PsBycz	(45:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, ( na narzędziu 6cio strunowém). Szuszanim zwaném, wiersz śpiéwu ulubionego. (45:2) Wynurza sercé-mé, rzecz znamienitą; opowiadającym ja, czynności-moje, Królowi; język-mój, rylcem pisarza biegłego.
Goet	(45:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Synów Koracha. Na "Lilje". Pouczenie. Pieśń miłości. (45:2) Serce moje układa wdzięczną pieśń; co ja mówię, przeznaczone jest dla Króla; język mój jest rylcem wprawnego pisarza.
PsCylk	(45:1) Przewodnikowi chóru na sześć głosów, przez synów Koracha, dumanie, pieśń miłości. (45:2) Wynurza się z serca mego słowo wdzięczne, wypowiadam wiersz mój królowi, język mój oby był rylcem pisarza biegłego.
PsKrusz	(45:1) Przełożonemu chóru. Na "Lilje". Synów Korego. Ku wyrozumieniu pieśń weselna. (45:2) Wydało serce moje słowo dobre: Oto ja opowiadam sprawy moje królowi. Język mój, jako pióro pisarza prędko piszącego.
PsAszk	(45:1) Dyrygentowi nad harfami kształtu róży. Korachidów - ku wyrozumieniu - pieśń godów weselnych. (45:2) Poczuło serce me rzecz dobra, poświęcam ja królowi misterne me dzieło, język mój piórem szybkiego pisarza:
PsSzer	(45:1) Przewodnikowi chóru; na: Lilie...; psalm pouczający Korachitów. Pieśń miłosna. (45:2) Serce moje wezbrało miłym słowem: Królowi śpiewam pieśń moją. Język mój jest jak rylec biegłego pisarza.
Tys1	(44:1) Kierownikowi chóru. Na melodię "Lilie...". Synów Koracha. Maskil. Pieśń miłości. (44:2) Z mego serca tryska piękne słowo: pieśń moją głoszę dla Króla; mój język jest jak rylec sprawnego pisarza.
Tys5	(45:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Lilie...". Synów Koracha. (45:2) Pieśń pouczająca. Pieśń miłosna. Z mego serca tryska piękne słowo: utwór mój głoszę dla króla; mój język jest jak rylec biegłego pisarza.
Bryt	(45:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Lilie...” Pieśń pouczająca synów Koracha. Pieśń miłosna. (45:2) Serce moje wezbrało miłym słowem:Opowiem czyny moje królowi. Język mój jest jak rylec biegłego pisarza...
Pozn	(45:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na melodię "Lilie"; pieśń pouczająca Korachitów; pieśń miłosna. (45:2) Wezbrało serce moje wzniosłymi słowami: mam śpiewać swą pieśń na cześć króla. Oby mój język był jak rylec biegłego pisarza.
WarPra	(45:1) Dla kierującego chórem. Na melodię pieśni: „Lilie”. Synów Koracha – ku pouczeniu. Pieśń miłosna. (45:2) Moje serce przepełnione wzniosłymi słowami, królowi śpiewać będę, a język mój niech będzie jak rylec pisarza.
STB	(45:1) Przewodnikowi chóru, dumanie na sześć głosów; przez synów Koracha, pieśń miłości. (45:2) Wykipiało z mojego serca wdzięczne słowo, mój wiersz wypowiadam Królowi; oby mój język był jak rylec biegłego pisarza.
EIB	(45:1) Dla prowadzącego chór. Na melodię: Lilie. Dla synów Koracha. Pieśń pouczająca. Pieśń weselna. (45:2) Moje serce wzbiera miłym słowem, Niech król posłucha mojej pieśni - Mój język jest jak pióro wprawnego pisarza.

Ps 45,2

PsFlor	(44:3) Urępny wyobrażenim nad syny ludzskie, rozlana jest miłość w wargach twojich, przeto błogosławił cie Bog na wieki.
PsPul	(44:3) Urępny wyobrażenim nad syny ludzkie, rozlana jest miłość w wargach twych, przeto błogosławił cie jest Bog na wieki.
Wuj1923	(45:3) Piękniejszy urodą nad syny człowiecze! rozlała się wdzięczność po wargach twoich, dlatego cię błogosławił Bóg na wieki.
Gda1881	(45:3) Piękniejszyś nad synów ludzkich; rozlała się wdzięczność po wargach twoich, przeto, że cię pobłogosławił Bóg aż na wieki.
Gda2017	Ty jesteś najpiękniejszym z synów ludzkich; wdzięk rozlał się na twoich wargach, dlatego Bóg pobłogosławił cię na wieki.
PsBycz	(45:3) Najpiękniejszymeś z-synów człowieczych; wylaną łaskawość, na-wargi-twoje; dla tego, pobłogosławił-cię Bóg, na-wieki.
Goet	(45:3) Tyś piękniejszy niż synowie ludzcy, rozlał się wdzięk po wargach Twoich; dlatego Bóg Ciebie pobłogosławił na wieki.
PsCylk	(45:3) Urodziwszy jesteś od synów Adama, rozlany wdzięk na ustach twoich; przeto pobłogosławi cię Pan na wieki.
PsKrusz	(45:3) Piękniejszyś Ty nad syny ludzkie: rozlany jest wdzięk na ustach Twoich, przeto błogosławił Cię Bóg na wieki.
PsAszk	(45:3) Tyś piękny nad syny ludzkie, rozlany wdzięk na twych wargach, przetoż pobłogosławił Ci Bóg na wieczność.
PsSzer	(45:3) Najpiękniejszy jesteś wśród synów ludzkich; rozlany jest wdzięk na wargach twoich, bo Bóg pobłogosławił cię na wieki.
Tys1	(44:3) Postacią tyś piękniejszy ponad synów ludzkich, wdzięk rozlał się na twoich wargach: przeto pobłogosławił tobie Bóg na wieki.
Tys5	(45:3) Tyś najpiękniejszy z synów ludzkich, wdzięk rozlał się na twoich wargach, przeto tobie pobłogosławił Bóg na wieki.
Bryt	(45:3) Najpiękniejszy jesteś wśród ludzi; Rozlany jest wdzięk na wargach twoich, Dlatego Bóg pobłogosławił cię na wieki.
Pozn	(45:3) Tyś najpiękniejszy spośród synów człowieczych, wdzięk na twych ustach rozlany, Bóg obdarzył cię bowiem wiecznym błogosławieństwem.
WarPra	(45:3) Piękniejszy jesteś niż ktokolwiek spośród ludzkich synów, na ustach twoich dobroć sama, a Boże błogosławieństwo trwa z tobą na wieki.
STB	(45:3) Urodziwszy jesteś od synów ludzkich, wdzięk jest rozlany na twych ustach; z powodu sprawiedliwości uwielbił cię Bóg na wieczność.
EIB	(45:3) Jesteś najwspanialszy spośród synów ludzkich, Łaska spłynęła z twoich warg, Dlatego Bóg cię obdarzył wiecznym błogosławieństwem.

Ps 45,3

PsFlor	(44:4) Opaszy sie mieczem twojim na lędźwie twoje, Najmocniejszy!
PsPul	(44:4) Opaszy sie mieczem twoim na lędźwie twoje silno mocnie!
Wuj1923	(45:4) Przypasz miecz twój na biodrę twoję, najmocniejszy! z ślicznością twoją i z pięknością twoją naciągnij.
Gda1881	(45:4) Przypasz miecz twój na biodra, o mocarzu! pokaż chwałę twoję, i zacności twoje.
Gda2017	Przypasz do biodra swój miecz, mocarzu, w swej chwale i majestacie.
PsBycz	(45:4) Przypasz miecz-twój do boku, o-bohatyrze! on chwałą-twą, i-wspaniałością-twoją.
Goet	(45:4) Przypasz do biódr miecz Swój Ty, Bohaterze, Swoją ozdobę i Swój majestat.
PsCylk	(45:4) Przypasz miecz twój do biodra mocarzu, świetność twą i strój twój.
PsKrusz	(45:4) Przypasz miecz Twój do bioder, Najpotężniejszy! - chwałę Twoją i dostojność Twoją!
PsAszk	(45:4) Przypasz miecz twój do biodra, bojowniku mężny: wdzięk twój i twój przepych.
PsSzer	(45:4) Przypasz miecz swój do biodra, bohaterze, blask swój i dostojność swoją!
Tys1	(44:4) Przypasz, mocarzu, miecz swój do biodra, twą chlubę i twoją ozdobę!
Tys5	(45:4) Bohaterze, przypasz do biodra swój miecz, swą chlubę i ozdobę!
Bryt	(45:4) Przypasz miecz swój do biodra, bohaterze, Blask swój i dostojeństwo swoje!
Pozn	(45:4) Przypasz do bioder miecz, o bohaterze, godność twą i majestat,
WarPra	(45:4) Przypasz tedy Twój miecz do bioder, przyodziej się w swój majestat i chwałę, Mocarzu!
STB	(45:4) Przypasz swój miecz do biodra, mocarzu, twoją świetność oraz twój strój.
EIB	(45:4) Przypasz swój miecz do boku, bohaterze, Swoją wspaniałość oraz swój majestat -

Ps 45,4

PsFlor	(44:5) Z krasą twoją i cudnością twoją rozumiej, szczęstnie pojdzi i kroluj (44:6) prze prawdę i śmiarę, i prawotę, i odwiedzie cie dziwnie prawica twoja.
PsPul	(44:5) Z krasą twoją i z cudnością twoją idzi, szczęśnie pojdzi i kroluj (44:6) prze prawdę i śmiarę, i prawotę, i odwiedzie cie dziwnie prawica twoja.
Wuj1923	(45:5) Fortunnie postępuj i króluj dla prawdy i cichości i sprawiedliwości: i poprowadzi cię dziwnie prawica twoja.
Gda1881	(45:5) A w dostojności twojej szczęśliwie wywiedź z słowem prawdy, cichości, i sprawiedliwości, a dokaże strasznych rzeczy prawica twoja.
Gda2017	A w swym dostojeństwie wyrusz szczęśliwie ze słowem prawdy, łagodności i sprawiedliwości, a twoja prawica dokona strasznych rzeczy.
PsBycz	(45:5) A,-dostojności-twéj, niech-szczęśliwie-powodzi-się; jedź, dla prawdy, i-dla sprawiedliwości; a,-nauczy-cię, strasznych-rzeczy, prawica-twoja.
Goet	(45:5) I w majestacie Swoim wyrusz szczęśliwie w sprawie prawdy, pokory i sprawiedliwości, a strasznych czynów nauczy Cię prawica Twoja.
PsCylk	(45:5) A w stroju swoim wystąp, wyrusz dla sprawy prawdy, i pognębionéj sprawiedliwości, a niech ci wskaże przewagi prawica twoja.
PsKrusz	(45:5) I w dostojności Twej wystąp pospiesznie dla słowa prawdy i łagodności sprawiedliwej, a cudów Cię nauczy prawica Twoja.
PsAszk	(45:5) A przepych twój: dosiądź szczęśliwie słowa prawdy i potulnej sprawiedliwości a rzeczy straszliwych wyuczy cię twa prawica.
PsSzer	(45:5) A w dostojności swojej wypraw się szczęśliwie dla prawdy, łagodności i sprawiedliwości, niech prawica twoja nauczy cię groźnych czynów!
Tys1	(44:5) Szczęśliwie wstąp na rydwan w obronie wiary i sprawiedliwości, a prawica twoja niech czynów przesławnych dokaże.
Tys5	(45:5) Szczęśliwie wstąp na rydwan w obronie wierności i łagodnej sprawiedliwości, a prawica twoja niech ci wskaże wielkie czyny!
Bryt	(45:5) Niech ci się szczęści! Wystąp w obronie prawa, łagodności i sprawiedliwości, A prawica twoja dokona cudownych czynów!
Pozn	(45:5) i ruszaj naprzód zwycięsko za sprawę prawdy i sprawiedliwości; Niech cię prawica twoja wiedzie ku wspaniałym czynom!
WarPra	(45:5) Ukaż się w całym przepychu, stań w obronie sprawiedliwości i prawdy i niech Twoja prawica dokona niecodziennych czynów.
STB	(45:5) Wystąp w swym stroju, wyrusz dla sprawy prawdy i pognębionej sprawiedliwości; twoja prawica niech będzie godnym podziwu przewodnikiem.
EIB	(45:5) I zapanuj! Niech ci się poszczęści! Wyruszaj w obronie prawdy, W pokorze broń sprawiedliwości, Niech ci twa prawa ręka wskazuje dzieła, które budzą podziw!

Ps 45,5

PsFlor	(44:7) Strzały twoje ostre, lud pod cię padnie w sierca nieprzyjacielow krolowych.
PsPul	(44:7) Strzały twoje ostre, ludzie pod cię padną ❬w❭ sierca nieprzyjacielow krolowych.
Wuj1923	(45:6) Strzały twoje ostre, (narody pod cię upadną), w serca nieprzyjaciół królewskich.
Gda1881	(45:6) Strzały twoje ostre; od nich narody pod cię upadną, a serce nieprzyjaciół królewskich przenikną.
Gda2017	Twoje ostre strzały, od których upadają narody pod twoje stopy, przenikają serce wrogów króla.
PsBycz	(45:6) Strzały-twe, ostre; (ludy, pod-tobą, upadać-będą;) one ugodzą w-sercé nieprzyjaciół Króla.
Goet	(45:6) Strzały Twoje są ostre; — ludy padają przed Tobą; przenikają w serce wrogów Króla.
PsCylk	(45:6) Strzały twoje ostre, ludy pod ciebie padają, ugodzą w serce wrogów króla.
PsKrusz	(45:6) Strzały Twoje są ostre: od nich narody padną pod Tobą, w serce nieprzyjaciół królewskich przenikną.
PsAszk	(45:6) Groty twe wyostrzone - narody padną pod ciebie - w serce wrogów Króla.
PsSzer	(45:6) Strzały twoje ostre godzą w serce nieprzyjaciół króla; ludy padną do nóg twoich.
Tys1	(44:6) Strzały twe ostre, ludy poddają się tobie, tracą serce wrogowie króla.
Tys5	(45:6) Strzały twoje są ostre - ludy poddają się tobie - [trafiają] w serce wrogów króla.
Bryt	(45:6) Strzały twoje są ostre, Ludy padają pod nogi twoje, Upadnie serce wrogów króla.
Pozn	(45:6) Ostre są twoje strzały; narody padają do twych stóp, wrogowie króla tracą ducha.
WarPra	(45:6) Niech Twoje ostre strzały trafią w króla wrogów, niech u stóp Twoich legną rozliczne ludy.
STB	(45:6) Ostre są twoje strzały, podają pod ciebie ludy; ugodzą w serce wrogów Króla.
EIB	(45:6) Twoje strzały są ostre, Ludy poddadzą się tobie, Stopnieje odwaga nieprzyjaciół króla.

Ps 45,6

PsFlor	(44:8) Stolec twoj, Boże, na wieki wiekom, pręt naprawienia pręt krolewstwa twego.
PsPul	(44:8) Stolec twoj, Boże, na wieki wiekom, pręt naprawienia pręt krolestwa twego.
Wuj1923	(45:7) Stolica twoja, Boże, na wieki wieków: laska prawości, laska królestwa twego.
Gda1881	(45:7) Stolica twoja, o Boże! na wieki wieków; laska sprawiedliwości jest laska królestwa twego.
Gda2017	Twój tron, o Boże, na wieki wieków, berłem sprawiedliwości jest berło twego królestwa.
PsBycz	(45:7) Tron-Twój, o-Boże! wiecznym i-wiekuistym; berłem prawości, berło królestwa-Twojego.
Goet	(45:7) Tron Twój, o Boże, pozostaje na wieki i na zawsze; berło Twego królestwa jest berłem prawości.
PsCylk	(45:7) Tron twój, jak Pan wiecznietrwały, berło sprawiedliwe, berło królestwa twego.
PsKrusz	(45:7) Stolica Twoja, o Boże, na wieki wieków; berło prawości - berłem Twego królestwa.
PsAszk	(45:7) Twym tronem Bóg na wieków wieczność, berło prawości królestwa twego biczem.
PsSzer	(45:7) Tron Twój, Boże, na wieki wieków; berłem sprawiedliwym berło królestwa Twego.
Tys1	(44:7) Tron Twój, o Boże, jest na wieki wieków; berło Twego królestwa, berło sprawiedliwe.
Tys5	(45:7) Tron Twój, o Boże, trwa wiecznie, berło Twego królestwa - berłem sprawiedliwym.
Bryt	(45:7) Tron twój, Boże, trwa na wieki wieków; Berłem sprawiedliwym jest berło królestwa twego.
Pozn	(45:7) Tron twój, o Boże, będzie trwał po wszystkie wieki, twoje berło królewskie jest berłem prawości.
WarPra	(45:7) Twój tron, o Boże, będzie trwał na wieki, a berło Twojego królowania jest berłem prawości.
STB	(45:7) Twój tron, o Boże, na wieki wieków, a berło prawości jest berłem twojego królestwa.
EIB	(45:7) Twój tron, o Boże, trwać będzie na wieki, Berło twego panowania - berłem sprawiedliwości.

Ps 45,7

PsFlor	(44:9) Miłował jeś prawotę a nienawidział jeś lichoty; przeto pomazał cie Bog, Bog twoj, olejem wiesiela nad towarzysze twe.
PsPul	(44:9) Miłował jeś prawotę a nienawidziałeś złość; przeto pomaścił cie Bog, Bog twoj, olejem wiesiela ze wszech towarzyszow twoich.
Wuj1923	(45:8) Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziałeś nieprawości; przeto cię pomazał, Boże, Bóg twój olejkiem wesela nad uczęstniki twoje.
Gda1881	(45:8) Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziłeś nieprawości; przetoż pomazał cię, o Boże! Bóg twój olejkiem wesela nad uczęstników twoich.
Gda2017	Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz nieprawości, dlatego namaścił cię, o Boże, twój Bóg olejkiem radości bardziej niż twoich towarzyszy.
PsBycz	(45:8) Ty-miłujesz sprawiedliwość, a-nienawidzisz bezbożności; dla tego namaścił-cię Bóg, Bóg-twój, olejem radości, bardziéj, niż-towarzyszów-twoich.
Goet	(45:8) Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz bezbożność; dlatego namaścił Cię Bóg, Twój Bóg, olejkiem radości więcej, niż towarzyszy Twoich.
PsCylk	(45:8) Ukochałeś cnotę, a nienawidzisz bezprawia. Przeto pomazał cię Pan, Bóg twój, olejem wesela, ponad rówienniki twoje.
PsKrusz	(45:8) Ukochałeś sprawiedliwość i znienawidziłeś nieprawość, przeto pomazał Cię, Bóg, Bóg Twój, olejkiem wesela przed towarzyszami Twymi.
PsAszk	(45:8) Tyś sprawiedliwość umiłował a w nienawiści masz niegodziwość, temuż pomazał cię Bóg, Bóg twój, olejem radości nad twego towarzysza.
PsSzer	(45:8) Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś bezprawia; dlatego pomazał cię Bóg, Bóg twój, olejkiem wesela jak żadnego towarzysza twego.
Tys1	(44:8) Sprawiedliwość miłujesz, wstrętna ci nieprawość, toteż Bóg, twój Bóg, namaścił ciebie olejkiem radości hojniej niż twych towarzyszy.
Tys5	(45:8) Miłujesz sprawiedliwość, wstrętna ci nieprawość, dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił ciebie olejkiem radości hojniej niż równych ci losem;
Bryt	(45:8) Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz bezprawia; Dlatego pomazał cię Bóg... twój Bóg Olejkiem wesela jak żadnego towarzysza twego.
Pozn	(45:8) Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz nieprawości, przeto namaścił cię Jahwe, Bóg twój, olejkiem wesela, ciebie ponad wszystkich twych towarzyszy.
WarPra	(45:8) Ty kochasz prawdę, a nieprawości nienawidzisz, dlatego Bóg, Twój Bóg, pomazał Cię olejkiem wesela i postawił ponad wszystkimi braćmi Twymi.
STB	(45:8) Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidzisz bezprawia. Dlatego pomazał cię Bóg twój Bóg – olejem wesela, ponad twych towarzyszy.
EIB	(45:8) Ukochałeś sprawiedliwość, znienawidziłeś bezprawie, Dlatego namaścił Cię, o Boże, twój Bóg Olejkiem radości jak żadnego z twoich towarzyszy.

Ps 45,8

PsFlor	(44:10a) Mirra i gutta, i kasyja od odzienia twego i domow eburowych, z jichże kochały ciebie
PsPul	(44:10a) Mirra i gutta, i kasyja od odzienia twego, od domow z ebora, z jichże kochały są ciebie
Wuj1923	(45:9) Mirrha i Stakta i Kassya z szat twoich: z domów słoniowych, z których ci rozkosz uczyniły.
Gda1881	(45:9) Myrrą, aloe, i kassyją wszystkie szaty twoje pachną, gdy wychodzisz z pałaców z kości słoniowych urobionych, nad tych, którzy cię uweselają.
Gda2017	Wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kasją, gdy wychodzisz z pałaców z kości słoniowej, z których cię rozweselają.
PsBycz	(45:9) Myrrą, i-aloesem, kassyą pachną wszystkie szaty-twoje, wyszedłszy z-pałaców kości-słoniowéj, przed którymi rozweselają-cię;
Goet	(45:9) Mirrą, aloesem i kasją są wszystkie szaty Twoje; z pałaców z kości słoniowej rozwesela Ciebie gra na strunach.
PsCylk	(45:9) Myrrhą, aloesem i kassyą wszystkie szaty twoje, z pośród pałaców z kości słoniowéj, lirnicy cię rozweselają.
PsKrusz	(45:9) Myrra, aloes, kasja wszystkie szaty Twoje; z pałaców z kości słoniowej wychodzą, którzy Cię uweselają.
PsAszk	(45:9) Myrrha i aloe - skrawki wszystkich szat twoich, nad zamki z kości słoniowej, nademnie cię uradują.
PsSzer	(45:9) Wszystkie szaty twoje pachną myrrą, aloesem i kasją; gra na strunach z pałaców z kości słoniowej rozwesela cię.
Tys1	(44:9) Twe szaty pachną mirrą, kasją, aloesem; z pałaców z kości słoniowej cieszy cię dźwięk lutni.
Tys5	(45:9) wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem; płynący z pałaców z kości słoniowej dźwięk lutni raduje ciebie.
Bryt	(45:9) Wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kasją; Z pałaców z kości słoniowej rozwesela cię gra na strunach.
Pozn	(45:9) Wszystkie twoje szaty tchną wonią mirry, aloesu i kasji, rozweselają cię dźwięki harf płynące z pałaców z kości słoniowej.
WarPra	(45:9) Twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kasją, radują Cię dźwięki harfy, które rozbrzmiewają w pałacach z kości słoniowej.
STB	(45:9) Wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kassją; spośród pałaców z kości słoniowej rozweselają cię lirnicy.
EIB	(45:9) Wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kasją, W pałacach z kości słoniowej rozwesela cię gra na strunach.

Ps 45,9

PsFlor	(44:10b) cory krolow we czci twojej. (44:11) Przystąpiła krolewna na prawicę twoję w odzieniu pozłacanem ogarniona rozliczytością.
PsPul	(44:10b) cory krolow we czci twojej. (44:11) Stała jest krolowa na prawicy twojej w odzieniu pozłacanym ogardniona rozlicznie.
Wuj1923	(45:10) Córki królewskie w poczciwości twojéj: stanęła królowa po prawicy twojéj w ubiorze złotym, obtoczona rozmaitością.
Gda1881	(45:10) Córki królewskie są między twemi zacnemi białemi głowami; stanęła małżonka po prawicy twojej w kosztownem złocie z Ofir.
Gda2017	Córki królewskie są wśród twoich czcigodnych kobiet, królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.
PsBycz	(45:10) Córy królów, są, między-dostojnemi-paniami-twemi; stoi małżonka, przy-prawicy-twojéj, w-złocie z Ofiru.
Goet	(45:10) Córki królewskie są między Twojemi oblubienicami; małżonka Twoja stoi po prawicy Twojej w złocie z Ofir.
PsCylk	(45:10) Córy królewskie są między oblubienicami twojemi; stanęła małżonka po prawicy twojéj w złocie Ofiru.
PsKrusz	(45:10) Córki królewskie w otoczeniu Twojem; stanęła królowa po prawicy Twej w djademie złotym.
PsAszk	(45:10) Córy królewskie wśród twych skarbów drogich, stanęła u prawicy twej oblubienica w szczerem złocie Ofiru.
PsSzer	(45:10) Córki królewskie idą na spotkanie twoje, małżonka stoi po prawicy twojej w kosztownych klejnotach złotych z Ofiru.
Tys1	(44:10) Córki królewskie naprzeciw ciebie, królowa stoi po prawicy twojej, strojna w złoto Ofiru.
Tys5	(45:10) Córki królewskie wychodzą ci na spotkanie, królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.
Bryt	(45:10) Córki królewskie wychodzą na spotkanie twoje, Małżonka stoi po prawicy twojej Zdobna złotem z Ofiru.
Pozn	(45:10) Córki królów przybrane są w twoje klejnoty, po twej prawicy stanęła królowa strojna w złoto Ofiru.
WarPra	(45:10) Wśród Twoich oblubienic są także córki królów, a po Twojej prawicy – królowa cała w złocie z Ofir.
STB	(45:10) Pomiędzy twoimi klejnotami są córki królewskie; twoja małżonka, w złocie z Ofiru, stanęła po twojej prawicy.
EIB	(45:10) Córki królewskie stoją wśród twych wspaniałych kobiet, Królową u twego boku zdobi złoto Ofiru.

Ps 45,10

PsFlor	(44:12) Słuszaj, coro, i widz, i nachyli ucho twoje, i zapomni luda twego i domu oćca twego!
PsPul	(44:12) Słuchaj, coro, i widz, i nachyli ucho twoje, i zapomni luda twego i domu ojca twego!
Wuj1923	(45:11) Słuchaj, córko, a patrz, i nakłoń ucha twego: a zapomnij narodu twego i domu ojca twego.
Gda1881	(45:11) Słuchajże córko, a obacz, i nakłoń ucha twego, a zapomnij narodu twego, i domu ojca twojego.
Gda2017	Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, zapomnij o swoim narodzie i o domu swojego ojca;
PsBycz	(45:11) Słuchaj, córo, i-patrz, oraz-nachyl ucha-twego; abyś zapomniała ludu-twego, tudzież domu ojca-twojego;
Goet	(45:11) Słuchaj, córko, spojrzyj i nakłoń ucho swoje; zapomnij o ludzie swoim i domu ojca swego;
PsCylk	(45:11) Słuchaj córo i spójrz, i skłoń ucho twoje i zapomnij lud twój i dom rodzica twojego.
PsKrusz	(45:11) Słuchaj córko, zobacz i nakłoń ucha swego; zapomnij o swym narodzie i o domu ojcowskim.
PsAszk	(45:11) Posłuchaj córo i patrz a nachyl ucha twego i zapomnij twego ludu i domu ojca twego.
PsSzer	(45:11) Słuchajże, córko, i spójrz, i nakłoń ucho: Zapomnij o ludzie swym i o swym domu ojcowskim!
Tys1	(44:11) Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, zapomnij o twym ludzie, o domu twego ojca.
Tys5	(45:11) Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, zapomnij o twym narodzie, o domu twego ojca!
Bryt	(45:11) Słuchajże, córko, i spójrz, i nakłoń ucha:Zapomnij o ludzie swoim i o domu ojca swego!
Pozn	(45:11) Posłuchaj, córo, patrz i nakłoń ucha: zapomnij o twym narodzie i o domu twego ojca!
WarPra	(45:11) Posłuchaj, moja córko, spójrz, nadstaw swego ucha, zapomnij o twym narodzie i o domu ojca twojego.
STB	(45:11) Słuchaj córko i spójrz, skłoń twoje ucho; zapomnij o twym ludzie i o domu twojego ojca.
EIB	(45:11) Posłuchaj, córko, i popatrz! Nakłoń swego ucha! Zapomnij o swym ludzie i o domu ojca,

Ps 45,11

PsFlor	(44:13) I pożędać będzie krol krasy twojej, bo on jest Gospodzin Bog twoj, i kłaniać sie będą jemu.
PsPul	(44:13) I pożędać będzie krol krasy twoje, bo on jest Gospodzin Bog twoj i kłaniać sie jemu będą.
Wuj1923	(45:12) I będzie pożądał król śliczności twojéj; albowiem on jest Pan, Bóg twój, i będą się mu kłaniać.
Gda1881	(45:12) A zakocha się król w piękności twojej, albowiem on jest Panem twoim; przetoż kłaniaj się przed nim.
Gda2017	A król zapragnie twojego piękna, bo on jest twoim Panem; oddaj mu pokłon.
PsBycz	(45:12) Bo zażąda, ten Król, piękności-twéj; ponieważ On, Panem-twoim; przeto-uwielbiaj Go.
Goet	(45:12) I zapragnie Król piękności twojej, albowiem On jest Panem twoim, więc oddaj Mu hołd.
PsCylk	(45:12) A gdy zażąda król wdzięku twojego, bo on pan twój, skłoń się ku niemu.
PsKrusz	(45:12) Oto król zapragnął twej piękności, - wszak On Panem twoim i Jemu się pokłoń.
PsAszk	(45:12) I niechaj się syci król twojem pięknem, gdyż on panem twym a skłońże mu się nisko.
PsSzer	(45:12) A gdy król zapragnie wdzięku twego, pokłoń mu się, on przecież panem twoim!
Tys1	(44:12) A Król zapragnie twojej piękności: on sam twym panem; jemu składaj hołdy.
Tys5	(45:12) Król pragnie twojej piękności; on jest twym panem, oddaj mu pokłon!
Bryt	(45:12) Król pragnie wdzięku twego, Pokłoń mu się, bo on jest panem twoim!
Pozn	(45:12) Król rozmiłował się w twej piękności; on teraz twoim panem, bądź mu uległa!
WarPra	(45:12) A kiedy król zapragnie twojej piękności, oddaj mu pokłon, bo on jest twoim panem.
STB	(45:12) Ponieważ król pragnie twego wdzięku; on jest twoim Panem, skłoń się ku niemu.
EIB	(45:12) Król pragnie twego wdzięku, Dlatego złóż mu pokłon jako swemu panu!

Ps 45,12

PsFlor	(44:14) I cory tyrskie w daroch oblicze twe chwalić będą, wszystcy bogaci luda.
PsPul	(44:14) I cory z Tyra w darzech oblicza twego będą prosić, wszytcy bogaci z luda.
Wuj1923	(45:13) I córki Tyru z upominkami obliczu twemu będą się modlić, wszyscy bogaci z ludzi.
Gda1881	(45:13) Tyryjczycy także z upominkami przed obliczem twojem kłaniać się będą, najbogatsi z narodów.
Gda2017	Także córka Tyru przyjdzie z darami, najbogatsi z narodów będą zabiegać o twą przychylność.
PsBycz	(45:13) I-córa Tyru, przyjdzie, z-ofiarą-daru; oblicza-twego, będą-błagali bogacze ludu.
Goet	(45:13) I córka Tyru, najbogatsi z ludzi z darami ubiegać się będą o łaskę Twoją.
PsCylk	(45:13) Córo Tyru, darami oblicze twoje powitają możni ludu.
PsKrusz	(45:13) Córki Tyru z upominkami przed obliczem Twojem błagać będą - bogacze wśród narodów.
PsAszk	(45:13) Zaś córa Tyru darami, - oblicze twe ubłagają najbogatsi ludu.
PsSzer	(45:13) Córka Tyru przyjdzie z darami, tobie złożą hołd najbogatsi z ludu.
Tys1	(44:13) I ludność z Tyru z darami nadchodzi; możni narodu szukają twych względów.
Tys5	(45:13) I córa Tyru [nadchodzi] z darami; możni narodu szukają twych względów.
Bryt	(45:13) Córka Tyru przyjdzie z darami, Tobie złożą hołd najbogatsi z ludu.
Pozn	(45:13) Mieszkańcy Tyru [przychodzą] z darami, najznamienitsi w kraju ubiegają się o twoje łaski.
WarPra	(45:13) Córy Tyru przyjdą do ciebie z darami, zechcą cię uradować najmożniejsi z ludu.
STB	(45:13) Także córki Coru złożą ci pokłon wśród darów, będą ci hołdować najbogatsi z narodów.
EIB	(45:13) Tyryjczycy przychodzą ze swoją daniną, Najbogatsi z ludu chcą zdobyć twą przychylność.

Ps 45,13

PsFlor	(44:15) Wszytka sława jego cory krolowej od wnątrz, w podołcech złotych ogarniona rozliczys❬to❭ściami.
PsPul	(44:15) Wszytka sława jego cory krolowej od wnętrza, w podołcech złotych ogarniona rozliczytymi.
Wuj1923	(45:14) Wszystka chwała téj córki królewskiéj wewnątrz, w bramach złotych, ubrana rozmaitościami.
Gda1881	(45:14) Wszystka zacność córki królewskiej jest wewnątrz, a szaty jej bramowane są złotem.
Gda2017	Córka królewska jest pełna chwały w swej komnacie, a jej szaty złotem tkane.
PsBycz	(45:14) Cała chwała córki Króla, wewnętrzną; z-tkanin złota, ubranié-jéj.
Goet	(45:14) Zaprawdę wspaniała jest córka królewska, która jest wewnątrz; a szaty jej przetykane są złotem.
PsCylk	(45:14) Pełna wspaniałości królewna w swém wnętrzu, z tkaniny złotéj jéj strój.
PsKrusz	(45:14) Wszelka chwała córki królewskiej z wewnątrz; jej szata obramowana złotem.
PsAszk	(45:14) Wszystka chwała córy królewskiej - na wewnątrz, ponad złote zawoje - jej szata!
PsSzer	(45:14) W pełnym przepychu jest córka królewska wewnątrz, a szata jej złotem tkana.
Tys1	(44:14) Królewska córa wchodzi cała piękna: złotogłów jej odzieniem.
Tys5	(45:14) W całej pełni chwały wchodzi córa królewska; złotogłów jej odzieniem.
Bryt	(45:14) Córka królewska jest cała obciążona perłami, A szata jej złotem tkana.
Pozn	(45:14) Lśniąca przepychem wstępuje do wnętrza córa królewska, suknia jej złotem tkana;
WarPra	(45:14) Do komnat wchodzi królewska córa odziana w szaty ze złota lśniącego.
STB	(45:14) Królewna pełna jest wspaniałości w swoim wnętrzu; jej strój jest ze złotej tkaniny.
EIB	(45:14) W środku córka króla w całej swej świetności, W sukni tkanej złotem.

Ps 45,14

PsFlor	(44:16) Przywiedziony będą krolowi dziewice po niej, bliźnie jej przyniesiony będą tobie.
PsPul	(44:16) Przywiedziony będą krolowi dziewice po niej, blizne jej przyniesiony będą tobie.
Wuj1923	(45:15) Przywiodą królowi panny za nią: przyniosą do ciebie bliskie jéj.
Gda1881	(45:15) W odzieniu haftowanem przywiodą ją do króla; także panny za nią, towarzyszki jej, przywiodą do ciebie.
Gda2017	W szacie haftowanej będą ją wieść do króla, za nią dziewice, jej towarzyszki, przyprowadzą do ciebie.
PsBycz	(45:15) W-wyszywanych-sukniach, będzie-prowadzoną do-Króla; dziewice, za-nią, towarzyszki-jéj, o Królu! będą zaprowadzone do-Ciebie.
Goet	(45:15) W odzieniu wzorzyście dzianem zostaje przyprowadzona do Króla; panny za nią, towarzyszki jej, zostają przyprowadzone do Ciebie.
PsCylk	(45:15) We wzorzystéj odzieży prowadzą ją do króla, dziewice za nią, druchny przydane ci.
PsKrusz	(45:15) W odzieniu haftowanem przywiodą ją do króla, - panny za nią, towarzyszki jej przywiodą do Ciebie.
PsAszk	(45:15) Dla przędzy misternej do króla ją przywiodą, dziewice kroczą za nią, drużebne jej do ciebie będą sprowadzone.
PsSzer	(45:15) We wzorzystej sukni wiodą ją do króla; za nią panny, przyjaciółki jej, są prowadzone do ciebie.
Tys1	(44:15) Odzianą w szatę wzorzystą wiodą ją do Króla; za nią do ciebie wiodą dziewice, jej druhny.
Tys5	(45:15) W szacie wzorzystej wiodą ją do króla; za nią dziewice, jej druhny, wprowadzają do ciebie.
Bryt	(45:15) We wzorzystej sukni wiodą ją do króla; Za nią panny, przyjaciółki jej, są prowadzone do ciebie.
Pozn	(45:15) we wzorzystych szatach wiodą ją do króla, a za nią kroczą dziewice, jej towarzyszki, tworząc jej orszak.
WarPra	(45:15) Tak bogato ubraną wiodą ją do króla, za nią zaś postępują dziewice, dodane jej dla blasku większego.
STB	(45:15) We wzorzystej odzieży prowadzą ją do Króla; a za nią dziewice, przydane jej druhny,
EIB	(45:15) W wielobarwnej szacie niosą ją do króla; W orszaku podchodzą do niej przyjaciółki, panny,

Ps 45,15

PsFlor	(44:17) Przyniesiony będą w radości i wiesielu, przywiedziony będą w kościoł krolow.
PsPul	(44:17) Przyniesiony będą w radości i w wiesielu, przywiedziony będą w kościoł krolow.
Wuj1923	(45:16) Przyniosą je z weselem i z radością: przywiodą je do kościoła królewskiego.
Gda1881	(45:16) Przywiodą je z weselem i z radością, a wnijdą na pałac królewski.
Gda2017	Wiodą je z weselem i z radością i wejdą do królewskiego pałacu.
PsBycz	(45:16) Prowadzone-będą, z-radością, i-uciechą; one-wnijdą do-pałacu Króla.
Goet	(45:16) Prowadzą je z weselem i radosnem wykrzykiwaniem, i wchodzą do pałacu królewskiego.
PsCylk	(45:16) Prowadzone są wśród wesela i radości, wstępują na dwór królewski.
PsKrusz	(45:16) Przywiodą z radością i z weselem - wnijdą na pałac królewski.
PsAszk	(45:16) Przywiedzione będą wśród pląsów radosnych, wnijdą do pałacu króla.
PsSzer	(45:16) Wiodą ją wśród okrzyków radości i wesela, wchodzą do pałacu królewskiego.
Tys1	(44:16) Przywodzą je z radością i uniesieniem: do pałacu Króla wkraczają.
Tys5	(45:16) Przywodzą je z radością i z uniesieniem, przyprowadzają do pałacu króla.
Bryt	(45:16) Wiodą ją wśród okrzyków radości i wesela, Wchodzą do pałacu królewskiego.
Pozn	(45:16) Odprowadzane wśród oznak radości i wesela wstępują do pałacu królewskiego.
WarPra	(45:16) I tak wchodzą uradowane i w pląsach do królewskiego pałacu.
STB	(45:16) prowadzone są wśród wesela, radości oraz wchodzą do królewskiego pałacu.
EIB	(45:16) Pełni radości i szczęścia Wchodzą do pałacu władcy.

Ps 45,16

PsFlor	(44:18) Za oćce twoje narodzili są sie tobie synowie, ustawisz je książęty nade wszą ziemią.
PsPul	(44:18) Za ojce twoje narodzili sie tobie synowie, postawisz je książęty nade wszą ziemią.
Wuj1923	(45:17) Miasto ojców twoich narodziłoć się synów: postanowisz je książęty nade wszystką ziemią.
Gda1881	(45:17) Miasto ojców twych będziesz mieć synów twych, których postanowisz książętami po wszystkiej ziemi.
Gda2017	Miejsce twoich ojców zajmą twoi synowie, których ustanowisz książętami po całej ziemi.
PsBycz	(45:17) Zamiast ojców-twych, będą dzieci-twoje; ty-ustanowisz-je, jako-książęta, po-całéj téj-ziémi.
Goet	(45:17) Na miejscu ojców twoich będą synowie twoi, których postawisz za książąt w całej krainie.
PsCylk	(45:17) Miasto ojców twoich, będą synowie twoi, postanowisz ich książętami po całym kraju.
PsKrusz	(45:17) Miasto ojców twych, będziesz mieć swych synów, których postanowisz książętami po wszystkiej ziemi.
PsAszk	(45:17) W miejsce twych ojców będą twoje syny, książętami je ustanowisz po całej ziemi.
PsSzer	(45:17) Zamiast ojców swych mieć będziesz synów swych; ustanowisz ich książętami na całej ziemi.
Tys1	(44:17) Synowie twoi zajmą miejsce twych ojców; ustanowisz ich książętami po całej ziemi.
Tys5	(45:17) Niech twoi synowie zajmą miejsce twych ojców; ustanów ich książętami po całej ziemi!
Bryt	(45:17) Zamiast ojców swych mieć będziesz synów swych; Ustanowisz ich książętami na całej ziemi.
Pozn	(45:17) Miejsce twych ojców zajmą twoi synowie, ustanowisz ich książętami nad całą ziemią.
WarPra	(45:17) Na miejscu twoich ojców zasiądą twoi synowie i ustanowisz ich zarządcami aż po krańce ziemi.
STB	(45:17) Zamiast twych ojców będą twoi synowie; ustanowisz ich książętami na całej ziemi.
EIB	(45:17) Niech na miejscu ojców zasiądą twoi synowie, To ich ustanowisz książętami w całej ziemi.

Ps 45,17

PsFlor	(44:19) Pomnieć będą imię twoje, Gospodnie, ode wszego pokolenia i w pokolenie. (44:20) Przeto lud spowiadać ci sie będą na wieki i na wieki wiekom.
PsPul	(44:19) Pomnieć będą imię twe, Gospodnie, ode wszego pokolenia w pokolenie. (44:20) Przeto ludzie chwalić cie będą na wieki ❬i na wieki❭ wiekom.
Wuj1923	(45:18) Będą wspominać imię twoje na wszystkie rodzaje i rodzaje: dlatego narodowie będąć wyznawać wiecznie, i na wieki wieków.
Gda1881	(45:18) Wspominać będę imię twoje od każdego rodzaju do rodzaju: dlatego cię narody wysławiać będą na wieki wieków.
Gda2017	Upamiętnię twoje imię po wszystkie pokolenia; dlatego narody będą cię wysławiać na wieki wieków.
PsBycz	(45:18) Pamiętném-uczynię Imię twé, po-wszystkie wieki, i-pokolenia; a zatém ludy, będą-chwaliły-cię, zawsze i-wiecznie.
Goet	(45:18) Uczynię, by pamiętano o imieniu Twojem od pokolenia do pokolenia; dlatego narody wysławiać Cię będą zawsze i na wieki.
PsCylk	(45:18) Wspominać będę imię twoje po wsze pokolenia; przeto narody sławić Cię będą na wieki.
PsKrusz	(45:18) Będą wspominać imię Twoje po wszystkie wieki, dlatego wysławiać Cię będą narody na wieki wieków.
PsAszk	(45:18) Wspominać będę twojego imienia w każdem pokoleniu, przetoż sławić cię będą ludy po wiek wieków!
PsSzer	(45:18) Uczynię pamiątkę imieniu twemu przez wszystkie pokolenia, dlatego ludy wysławiać cię będą po wieki wieczne.
Tys1	(44:18) Przez wszystkie pokolenia głosić będą twe imię; dlatego po wiek wieków sławić cię będą narody.
Tys5	(45:18) We wszystkich pokoleniach upamiętnię twe imię; dlatego po wiek wieków sławić cię będą narody.
Bryt	(45:18) Upamiętnię imię twoje przez wszystkie pokolenia, Dlatego ludy wysławiać cię będą po wieki wieczne.
Pozn	(45:18) Pragnę utrwalić pamięć twego imienia po wszystkie pokolenia, przeto narody sławić cię będą po wieczne czasy.
WarPra	(45:18) A twoje imię znać będą narody po wszystkie wieki wieków.
STB	(45:18) Twoje Imię będą wspominać po wszystkie pokolenia; a narody będą Cię sławić na wieki wieków.
EIB	(45:18) Upamiętnię twoje imię po wszystkie pokolenia, Dlatego ludy będą cię wysławiać na wieki.

Psalm 46

Ps 46,1

PsFlor	(45:1) Bog nasza utoka i cześć, pomocnik w zamętcech, jiż są naleźli nas barzo.
PsPul	(45:1) Bog nasza utoka i moc, pomocnik w zamętcech, jiż są naleźli nas barzo.
Wuj1923	(46:1) Na koniec, synom Kore, za tajemnice, Psalm. (46:2) Bóg nasz ucieczką i mocą: pomocnikiem w uciskach, które nalazły nas bardzo.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego, na Alamot pieśń. (46:2) Bóg jest ucieczką i siłą naszą, ratunkiem we wszelkim ucisku najpewniejszym.
Gda2017	Przewodnikowi chóru dla synów Korego. Pieśń na Alamot. Bóg jest naszą ucieczką i siłą, najpewniejszą pomocą w utrapieniu.
PsBycz	(46:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania na narzędziu Alamut zwaném, Spiéw dzieci Koracha. (46:2) Bóg dla-nas przytułkiem, i-siłą; On, pomocą w-uciskach, znaleść-się dającą najpewniéj.
Goet	(46:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Korachitów. Na sopran. Pieśń. (46:2) Bóg jest naszą ucieczką i siłą naszą, wielce wypróbowaną pomocą w uciskach.
PsCylk	(46:1) Przewodnikowi chóru Korachidów. Dla chóru dziewic, pieśń. (46:2) Pan nam ucieczką i obroną, pomocą w utrapieniach, blizkim bardzo.
PsKrusz	(46:1) Przełożonemu chóru. Synów Korego na (nutę) "Alamoth". Pieśń. (46:2) Bóg dla nas ucieczką i siłą, najbardziej pożądaną pomocą w uciskach.
PsAszk	(46:1) Dyrygentowi. - Korachidów nad chórem dziewcząt śpiew. (46:2) Bóg nam schronieniem i mocą, pomocą w utrapieniach wypróbowana wielce.
PsSzer	(46:1) Przewodnikowi chóru. Korachitów; pieśń na głosy dziewczęce. (46:2) Bóg nam ucieczką i siłą, pomocą najpewniejszą w utrapieniach.
Tys1	(45:1) Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Na melodię "Dziewice...". Pieśń. (45:2) Bóg jest dla nas ucieczką i mocą; w trudnościach pomocnikiem możnym się okazał.
Tys5	(46:1) Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Na melodię: "Alamot...". Pieśń. (46:2) Bóg jest dla nas ucieczką i mocą, łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach.
Bryt	(46:1) Przewodnikowi chóru. Pieśń synów Koracha na nutę: „Dziewice...” (46:2) Bóg jest ucieczką i siłą naszą, Pomocą w utrapieniach najpewniejszą.
Pozn	(46:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: pieśń Korachitów; na melodię "Dziewczęta". (46:2) Bóg naszą ucieczką i mocą, okazał się niezawodną pomocą w ucisku.
WarPra	(46:1) Dla kierującego chórem. Pieśń Synów Koracha. Na melodię: „Dziewczęta”. (46:2) Bóg jest naszą ucieczką i obrońcą naszym, przychodził nam z pomocą w nieszczęściach, już nie raz i niezawodnie.
STB	(46:1) Przewodnikowi chóru Korachitów. Pieśń dla chóru dziewic. (46:2) Pan nam ucieczką i obroną, pomocą w utrapieniach, bardzo bliskim.
EIB	(46:1) Dla prowadzącego chór: Dla synów Koracha. Pieśń na melodię: Dziewice. (46:2) Bóg naszym schronieniem, źródłem naszej siły, Zawsze dostępną pomocą w trudnościach.

Ps 46,2

PsFlor	(45:2) Przeto nie będziemy sie bać, gdy sie będzie męcić ziemia i przeniesiony będą gory w sierce morskie.
PsPul	(45:2) Przeto nie będziemy sie bać, gdy sie będzie męcić ziemia i gdy przeniesiony będą gory w sierce morza.
Wuj1923	(46:3) Przetóż się bać nie będziem, gdy się poruszy ziemia, i przeniosą się góry w serce morza.
Gda1881	(46:3) Przetoż się bać nie będziemy, choćby się poruszyła ziemia, choćby się przeniosły góry w pośród morza;
Gda2017	Dlatego nie będziemy się bać, choćby się poruszyła ziemia, choćby się przeniosły góry w sam środek morza;
PsBycz	(46:3) Przeto, nie ulękniem-się za-przemienienia-sięPPP ziemi, i-za-posunięcia-się gór, do-środka morza.
Goet	(46:3) Dlatego się bać nie będziemy, choćby się ziemia poruszyła, a góry pogrążyły się w środku morza.
PsCylk	(46:3) Przeto nie zatrwożym się gdy wstrząśnie się ziemia, a zapadną się góry w łono mórz.
PsKrusz	(46:3) Przeto nie będziemy się bali, choćby poruszała się ziemia i góry się przeniosły na środek morza.
PsAszk	(46:3) Przetoż się trwożyć nie będziem, gdy się ziemia odmieni, gdy góry chwiać się będą w sercu mórz.
PsSzer	(46:3) Przeto nie boimy się, choćby ziemia się poruszyła i góry chwiały się w głębi mórz.
Tys1	(45:3) Przeto się nie boimy, gdy wali się ziemia i w środek morza padają góry.
Tys5	(46:3) Przeto się nie boimy, choćby waliła się ziemia i góry zapadały w otchłań morza.
Bryt	(46:3) Przeto się nie boimy, choćby ziemia zadrżałaI góry zachwiały się w głębi mórz.
Pozn	(46:3) Dlatego nie znamy trwogi, choćby się ziemia zapadła, choćby góry runęły w samo serce morza.
WarPra	(46:3) Nie zlękniemy się więc, nawet gdy zadrży ziemia i góry zaczną się zapadać w samym środku morza,
STB	(46:3) Dlatego się nie zatrwożymy, kiedy zostanie wstrząśnięta ziemia i zapadną się góry w łono mórz.
EIB	(46:3) Dlatego niestraszne nam trzęsienia ziemi Ani ruchy gór na dnie potężnych mórz.

Ps 46,3

PsFlor	(45:3) Wzniały są i mąciły są sie wody jich, zamąciły są sie gory w mocy jego.
PsPul	(45:3) Zawzmiały i zamąciły sie wody jich, zmąciły sie gory w mocy jego.
Wuj1923	(46:4) Szumiały, i zamąciły się wody ich, zatrzęsły się góry przed siłą jego.
Gda1881	(46:4) Choćby zaszumiały, a wzburzyły się wody jego, i zatrzęsły się góry od nawałności jego. Sela.
Gda2017	Choćby huczały i burzyły się jego wody i zatrzęsły się góry od jego nawałnicy. Sela.
PsBycz	(46:4) Chociażby zaszumiały, zawrzały wody-jego, zadrżały góry, od-nadętości-onego.
Goet	(46:4) Choćby zaszumiały i wzburzyły się wody jego, i zadrżały góry od wzburzenia jego. Sela.
PsCylk	(46:4) Niech szumią, wzburzą się wody jego, niech zadrżą góry przed majestatem jego. - Sela.
PsKrusz	(46:4) Zaszumiały i wzburzyły się wody ich, poruszyły się góry od gniewu Jego - SELAh.
PsAszk	(46:4) Burzyć i pienić się będą Jego wody, trząść się będą góry w dumnej Jego wyniosłości Selah.
PsSzer	(46:4) Niech szumią, niech się pienią wody jego, niech góry drżą od Jego gniewu! Sela.
Tys1	(45:4) Niech wody jego burzą się i kipią, niech góry się chwieją pod jego naporem; Pan Zastępów jest z nami; Bóg Jakuba jest dla nas obroną. Sela.
Tys5	(46:4) Niech wody jego burzą się i kipią, niech góry się chwieją pod jego naporem, <Pan Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba jest dla nas obroną>. Sela.
Bryt	(46:4) Choćby szumiały, choćby pieniły się wody, Choćby drżały góry z powodu gniewu jego. Sela.
Pozn	(46:4) Niech wody jego burzą się i huczą, niech nawet góry zadrżą od jego nawałnic - (Jahwe Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba twierdzą naszą).
WarPra	(46:4) nawet gdy wody pienić się będą i huczeć i wszystko trząść się zacznie przed ich wielkością. [Pauza]
STB	(46:4) Niech szumią, niech wzburzą się jej wody, niech zadrżą chmury przed Jego majestatem. Sela.
EIB	(46:4) Niech sobie szumią, niech pienią się ich wody - Góry przecież drżą, gdy On okaże moc. Sela.

Ps 46,4

PsFlor	(45:4) Rzeczna bystrość wiesieli miasto boże, oświęcił jest przebytek swoj Nawyszszy.
PsPul	(45:4) Rzeczna bystrość wiesieli miasto boże, oświęcił jest stan swoj wszech Wyszszy.
Wuj1923	(46:5) Bystrość rzeki rozwesela miasto Boże: poświęcił przybytek swój Najwyższy.
Gda1881	(46:5) Strumienie rzeki jego rozweselają miasto Boże, najświętsze z przybytków najwyższego.
Gda2017	Jest rzeka, której strumienie rozweselają miasto Boże, miejsce święte przybytków Najwyższego.
PsBycz	(46:5) Wszelako rzéka, strumieniami-swymi, rozweseli miasto Bożé, świętość mieszkań Najwyższego.
Goet	(46:5) Oto strumień: potoki jego rozweselają miasto Boże, święte mieszkanie Najwyższego.
PsCylk	(46:5) Strumień i potoki jego, rozweselą gród Pański, święte przybytki Najwyższego.
PsKrusz	(46:5) Strumienie rzeki Jego rozweselają miasto Boże, najświętsze wśród przybytków Najwyższego.
PsAszk	(46:5) Nadpłynął strumieniem - odnogi jego rozradują stolice bożą - święty przybytków Najwyższego.
PsSzer	(46:5) Jest rzeka, której strumienie rozweselają gród Boży, najświętszy przybytek Najwyższego.
Tys1	(45:5) Nurty rzeki rozweselają miasto Boże — najświętszy przybytek Najwyższego.
Tys5	(46:5) Odnogi rzeki rozweselają miasto Boże - uświęcony przybytek Najwyższego.
Bryt	(46:5) Jest rzeka, której nurty rozweselają miasto Boże, Przybytek święty Najwyższego.
Pozn	(46:5) Nurty rzeki wnoszą wesele do Miasta Bożego, świętego Przybytku Najwyższego.
WarPra	(46:5) Jest rzeka, której wody radują miasto Boże i święte przybytki Najwyższego.
STB	(46:5) Oto strumień, a jego potoki rozweselą miasto Pana, święte przybytki Najwyższego.
EIB	(46:5) Jest rzeka, której nurty cieszą miasto Boga, Święte mieszkanie Najwyższego.

Ps 46,5

PsFlor	(45:5) Bog pośrzod jej, nie poruszy sie, pomoże jej Bog rano z zarania.
PsPul	(45:5) Bog pośrod jej, nie poruszy sie, pomoże jej Bog rano z zarania.
Wuj1923	(46:6) Bóg w pośrodku jego, nie będzie poruszon: ratuje go Bóg rano na świtaniu.
Gda1881	(46:6) Bóg jest w pośrodku jego, nie będzie poruszone; poratuje go Bóg zaraz z poranku.
Gda2017	Bóg jest pośrodku niego, nie będzie zachwiane; Bóg je wspomoże zaraz o świcie.
PsBycz	(46:6) Bóg w-środku-jego; ono, nie wzruszy-się; dopomoże-mu Bóg, przy-zbliżeniu-się poranku.
Goet	(46:6) Bóg jest w pośrodku jego; nie zachwieje się; Bóg pomagać mu będzie, skoro zaświta poranek.
PsCylk	(46:6) Pan w pośród niego, nie zachwieje się; ocali go Pan, zanim zaświta poranek.
PsKrusz	(46:6) Bóg wpośrodku jego: nie będzie poruszone; wesprze je Bóg z wejrzeniem poranku.
PsAszk	(46:6) Bóg w jej wnętrzu, by się nie zachwiała. wspomoże ją Bóg na świtaniu.
PsSzer	(46:6) Bóg jest w nim, nie zachwieje się; Bóg wspomoże go o świcie.
Tys1	(45:6) Bóg jest w jego wnętrzu, więc się nie zachwieje; Bóg mu pomoże o świtaniu.
Tys5	(46:6) Bóg jest w jego wnętrzu, więc się nie zachwieje; Bóg mu pomoże o brzasku poranka.
Bryt	(46:6) Bóg jest w nim, nie zachwieje się: Bóg wspomoże go przed świtem.
Pozn	(46:6) Pośrodku niego jest Bóg - pozostanie niewzruszone; Bóg mu udzieli pomocy, gdy tylko poranek zaświta.
WarPra	(46:6) Bóg w środku tego miasta, więc nic go nie wzruszy, będzie nad nim czuwał od wczesnego ranka.
STB	(46:6) Pośród niego jest Bóg, dlatego się nie zachwieje; Pan go ocali zanim zaświta poranek.
EIB	(46:6) Gdy Bóg w nim przebywa, nie grozi mu ruina, Bóg je wspomoże, zanim nadejdzie świt.

Ps 46,6

PsFlor	(45:6) Zamącili są sie ludzie i nakłoniła są sie krolewstwa, dał jest głos swoj, poruszyła jest sie ziemia.
PsPul	(45:6) Zamącili sie ludzie i nakłoniły sie krolestwa, dał głos swoj, poruszyła sie ziemia.
Wuj1923	(46:7) Potrwożyli się narodowie, i nachyliły się królestwa: dał głos swój, poruszyła się ziemia.
Gda1881	(46:7) Gdy się wzburzyły narody, a zatrząsnęły się królestwa, Pan wydał głos swój, i rozpłynęła się ziemia.
Gda2017	Wzburzyły się narody, zachwiały się królestwa, on wydał swój głos i rozpłynęła się ziemia.
PsBycz	(46:7) Burzą-się narody, chwieją-się królestwa; On-dozwala, od-głosu-swego, że, rozpuszcza-się ziemia.
Goet	(46:7) Wzburzyły się narody; zachwiały się królestwa; odezwał się głosem Swoim: wtedy roztopiła się ziemia.
PsCylk	(46:7) Burzyły się narody, runęły królestwa, rozległ się głos Jego, struchlała ziemia.
PsKrusz	(46:7) Wzburzyły się narody, królestwa się poruszyły; Pan dał głos swój: rozpłynęła się ziemia.
PsAszk	(46:7) Wzburzyły się narody, zachwiały się królestwa, - przemówił głosem Swym, rozpłynie się ziemia.
PsSzer	(46:7) Wzburzyły się narody, zachwiały się królestwa, odezwał się głosem swoim, rozpłynęła się ziemia.
Tys1	(45:7) Zaszemrały narody, wzburzyły się królestwa — zagrzmiał głos Jego, rozpłynęła się ziemia:
Tys5	(46:7) Zaszemrały narody, wzburzyły się królestwa. Głos Jego zagrzmiał - rozpłynęła się ziemia.
Bryt	(46:7) Wzburzyły się narody, zachwiały się królestwa, Odezwał się głosem swoim i rozpłynęła się ziemia
Pozn	(46:7) Narody szaleją, chwieją się królestwa; głos Jego grzmi - i ziemia się rozpada.
WarPra	(46:7) Burzą się całe narody, chwieją królestwa, a gdy zabrzmi głos Pana, zapadnie się ziemia.
STB	(46:7) Burzyły się narody, runęły królestwa, rozległ się Jego głos i struchlała ziemia.
EIB	(46:7) Burzą się narody, chwieją się królestwa - Gdy On wydaje głos, rozpływa się ziemia.

Ps 46,7

PsFlor	(45:7) Gospodzin czci s nami, przyjemca nasz Bog Jakubow.
PsPul	(45:7) Gospodzin mocy s nami, przyjemca nasz Bog Jakobow.
Wuj1923	(46:8) Pan zastępów z nami: Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
Gda1881	(46:8) Pan zastępów jest z nami; twierdzą wysoką jest nam Bóg Jakóbowy. Sela.
Gda2017	PAN zastępów jest z nami; Bóg Jakuba jest naszą twierdzą. Sela.
PsBycz	(46:8) Pan zastępów z-nami; twiérdzą-obronną, jest nam Bóg Jakóba.
Goet	(46:8) Pan zastępów jest z nami; warownym zamkiem jest nam Bóg Jakóba. Sela.
PsCylk	(46:8) Bóg zastępów z nami, twierdzą naszą Pan Jakóba. Sela.
PsKrusz	(46:8) Pan zastępów z nami - twierdzą dla nas Bóg Jakóbowy. - SELAh.
PsAszk	(46:8) Jehowa, Pan zastępów z nami, wywyższeniem nam Bóg Jakóbów, Selah.
PsSzer	(46:8) Pan Zastępów jest z nami, warownym grodem jest nam Bóg Jakubowy. Sela.
Tys1	(45:8) Pan Zastępów jest z nami; Bóg Jakuba jest dla nas obroną. Sela.
Tys5	(46:8) Pan Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba jest dla nas obroną. Sela.
Bryt	(46:8) Pan Zastępów jest z nami, Warownym grodem jest nam Bóg Jakuba. Sela.
Pozn	(46:8) Jahwe Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba twierdzą naszą.
WarPra	(46:8) Pan Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba jest dla nas Opoką. [Pauza]
STB	(46:8) WIEKUISTY Zastępów jest z nami, naszą twierdzą jest Bóg Jakóba. Sela.
EIB	(46:8) PAN Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba - oto nasza twierdza. Sela.

Ps 46,8

PsFlor	(45:8) Samo ❬i❭dźcie i widzcie działa boża, jaż jest położył cuda na ziemi, otejmuję boje aż do końca ziemie.
PsPul	(45:8) Przydźcie i widzcie działa boża, jaż jest położył cuda na ziemi, odejmując boje aż do końca ziemie.
Wuj1923	(46:9) Pójdźcie a oglądajcie sprawy Pańskie: jakie uczynił cuda na ziemi.
Gda1881	(46:9) Pójdźcie, oglądajcie sprawy Pańskie, jakie uczynił spustoszenie na ziemi;
Gda2017	Chodźcie, zobaczcie dzieła PANA, jakie spustoszenia uczynił na ziemi.
PsBycz	(46:9) Pójdźcie, obaczcie dziéła Pana; jakie poczynił spustoszenia na-ziemi.
Goet	(46:9) Pójdźcie i oglądajcie wielkie dzieła Pana, który uczynił spustoszenia na ziemi;
PsCylk	(46:9) Pójdźcie, spójrzcie na dzieła Boże, który zrządził spustoszenia na ziemi.
PsKrusz	(46:9) Pójdźcie, oglądajcie sprawy Pana, który uczynił spustoszenie na ziemi.
PsAszk	(46:9) Pójdźcie, spójrzcie na poczynania Jehowy, na spustoszenia, które sprawił na ziemi!
PsSzer	(46:9) Pójdźcie i zobaczcie dzieła Pana, który czyni dziwne rzeczy na ziemi!
Tys1	(45:9) Przyjdźcie, zobaczcie dzieła Pana, dzieła zdumiewające, których dokonał na ziemi.
Tys5	(46:9) Przyjdźcie, zobaczcie dzieła Pana, dzieła zdumiewające, których dokonuje na ziemi.
Bryt	(46:9) Pójdźcie i zobaczcie dzieła Pana, Który czyni dziwne rzeczy na ziemi!
Pozn	(46:9) Pójdźcie a oglądajcie dzieła Jahwe, który szerzy przerażenie na ziemi!
WarPra	(46:9) Idźcie, zobaczcie, czego Pan dokonał, jak w podziw wprawił całą ziemię.
STB	(46:9) Pójdźcie, spójrzcie na działanie WIEKUISTEGO, który zrządził spustoszenia na ziemi.
EIB	(46:9) Podejdźcie i przyjrzyjcie się działaniu PANA! Jak potężne cuda czyni On na ziemi!

Ps 46,9

PsFlor	(45:9) Łęczyszcze zetrze i złamie czyn a buklerze seżże ogniem.
PsPul	(45:9) Łęczyszcze zetrze i złomi czyn a puklerze zeżże ogniem.
Wuj1923	(46:10) Odjąwszy wojny aż do krajów ziemie: skruszy łuk, i zdruzgoce oręże, i tarcze ogniem popali.
Gda1881	(46:10) Który uśmierza wojny aż do kończyn ziemi, łuk kruszy, i oręże łamie, a wozy ogniem pali.
Gda2017	On kładzie kres wojnom aż po krańce ziemi, kruszy łuki i łamie włócznie, a rydwany pali ogniem.
PsBycz	(46:10) Poskramiający wojny, aż-do krańców téj-ziemi; łuki łamie, i-podcina włócznie; On, wozy pali ogniem.
Goet	(46:10) Który uśmierza wojny aż po krańce ziemi; łuk łamie i dzidy kruszy, wozy pali ogniem.
PsCylk	(46:10) Uśmierza wojny do krańców ziemi; łuki druzgoce i kruszy kopie, wozy pali ogniem.
PsKrusz	(46:10) Powstrzymuje wojny aż do krańców ziemi: łuk kruszy i strzały łamie, wozy ogniem pali.
PsAszk	(46:10) Wojnom kres kładzie po krańce ziemi, łuk strzaskał i ukrócił włócznię, wozy wojenne spali On w ogniu.
PsSzer	(46:10) Kładzie kres wojnom aż po krańce ziemi, łamie łuk i kruszy włócznie, wozy ogniem pali.
Tys1	(45:10) On uśmierza wojny aż po krańce ziemi, On niszczy łuki, łamie włócznie, tarcze ogniem pali.
Tys5	(46:10) On uśmierza wojny aż po krańce ziemi, On kruszy łuki, łamie włócznie, tarcze pali w ogniu.
Bryt	(46:10) Kładzie kres wojnom aż po krańce ziemi, Łamie łuki i kruszy włócznie, Wozy ogniem pali.
Pozn	(46:10) On kładzie kres wojnom aż po krańce ziemi, łamie łuki, kruszy włócznie, a tarcze pali w ogniu.
WarPra	(46:10) On kres położył wszystkim wojnom na ziemi, połamał łuki i oszczepy i strawił ogniem wojenne rydwany.
STB	(46:10) Uśmierza wojny aż do krańców ziemi; druzgocze łuki, kruszy kopie, a wozy pali ogniem.
EIB	(46:10) Kładzie kres wojnom po same jej krańce, Łamie łuki i kruszy włócznie, Tarcze pali w ogniu.

Ps 46,10

PsFlor	(45:10) Bądźcie i widzcie, iż ja jeśm Bog, powyszon będę w ludzioch i powyszon będę na ziemi.
PsPul	(45:10) Uproźnicie sie i widzcie, iż ja jeśm Bog, powyszszon będę w poga❬ń❭stwie i powyszon będę na ziemi.
Wuj1923	(46:11) Uspokójcie się a obaczcie, żeciem ja jest Bóg: będę podwyższon między narody, i będę podwyższon na ziemi.
Gda1881	(46:11) Mówiąc: Uspokójcie się, a wiedzcie, żem Ja Bóg; będę wywyższony między narodami, będę wywyższony na ziemi.
Gda2017	Uspokójcie się i uznajcie, że ja jestem Bogiem; będę wywyższony wśród narodów, będę wywyższony na ziemi.
PsBycz	(46:11) Przestańcież, i-poznajcie, że Ja Bogiem; będę-wywyższon między-narodami; będę-wywyższanym na-ziemi.
Goet	(46:11) Zaniechajcie tego a poznajcie, żem Ja Bóg; będę wywyższony między narodami; będę wywyższony na ziemi.
PsCylk	(46:11) Przestańcie i poznajcie żem ja Pan, góruję ponad narody, góruję na ziemi.
PsKrusz	(46:11) "Przystańcie i wiedzcie, żem Ja Bogiem: będę wywyższony między narodami - będę wywyższony na ziemi".
PsAszk	(46:11) "Zaniechajcie a wiedzcież, że Jam Bogiem, wywyższę się między narodami, wywyższę się na ziemi".
PsSzer	(46:11) Przestańcie i poznajcie, że Ja Bóg, wywyższony między narodami, wywyższony na ziemi!
Tys1	(45:11) «Skończcie z tym, a we mnie Boga uznajcie, wzniosłego wśród narodów, wzniosłego na ziemi».
Tys5	(46:11) Zatrzymajcie się i wiedzcie, że Ja jestem Bogiem, jestem ponad narodami, jestem ponad ziemią!
Bryt	(46:11) Przestańcie i poznajcie, żem Ja Bóg, Wywyższony między narodami, Wywyższony na ziemi!
Pozn	(46:11) Ustąpcie i uznajcie, że to Ja jestem Bogiem, Ja, wywyższony ponad narodami, wywyższony ponad ziemią.
WarPra	(46:11) Skończcie już i uznajcie, że jestem Bogiem, że jestem ponad narodami i ponad całą ziemią.
STB	(46:11) Przestańcie i poznajcie, że Ja jestem Bogiem; góruję nad narodami i będę wywyższony na ziemi.
EIB	(46:11) Wyciszcie się! Poznajcie, że Ja jestem Bogiem, Wielkim wśród narodów, Wywyższonym na ziemi!

Ps 46,11

PsFlor	(45:11) Bog czci s nami, przyjemca nasz Bog Jakob.
PsPul	(45:11) Bog mocy s nami, przyjemca nasz Bog Jakobow.
Wuj1923	(46:12) Pan zastępów z nami, Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
Gda1881	(46:12) Pan zastępów z nami; twierdzą wysoką jest nam Bóg Jakóbowy. Sela.
Gda2017	PAN zastępów jest z nami, Bóg Jakuba jest naszą twierdzą. Sela.
PsBycz	(46:12) Pan zastępów z-nami; twiérdzą-obronną, jest nam Bóg Jakóba.
Goet	(46:12) Pan zastępów jest z nami; warownym zamkiem jest nam Bóg Jakóba. Sela.
PsCylk	(46:12) Bóg zastępów z nami, twierdzą naszą Pan Jakóba. Sela.
PsKrusz	(46:12) Pan zastępów z nami, twierdzą dla nas Bóg Jakóbowy. - SELAh.
PsAszk	(46:12) Jehowa. Pan zastępów z nami, wywyższeniem nam Bóg Jakóbów. Selah.
PsSzer	(46:12) Pan Zastępów jest z nami, warownym grodem jest nam Bóg Jakubowy.
Tys1	(45:12) Pan Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba jest dla nas obroną. Sela.
Tys5	(46:12) Pan Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba jest dla nas obroną. Sela.
Bryt	(46:12) Pan Zastępów jest z nami, Warownym grodem jest nam Bóg Jakuba. Sela.
Pozn	(46:12) Jahwe Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba twierdzą naszą.
WarPra	(46:12) Pan Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba jest dla nas Opoką. [Pauza]
STB	(46:12) WIEKUISTY Zastępów jest z nami, naszą twierdzą jest Bóg Jakóba. Sela.
EIB	(46:12) PAN Zastępów jest z nami, Bóg Jakuba - oto nasza twierdza. Sela.

Psalm 47

Ps 47,1

PsFlor	(46:1) Wszystcy ludzie kleszczycie rękama, śpiewajcie Bogu w głosie wiesiela,
PsPul	Psalm Dawidow (sic!). (46:1) Wszytcy ludzie, kleszczcie rękama, śpiewajcie Bogu w głosie wiesiela,
Wuj1923	(47:1) Na koniec, przez syny Kore, Psalm. (47:2) Wszyscy narodowie klaskajcie rękoma: wykrzykajcie Bogu głosem wesela.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego pieśń. (47:2) Wszystkie narody klaskajcie rękoma, wykrzykajcie Bogu głosem wesela.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego. Klaszczcie w dłonie, wszystkie narody, wykrzykujcie Bogu radosnym głosem.
PsBycz	(47:1) Naczelnikowi-muzyki, dzieci Koracha Spiéw, dany do grania. (47:2) Wszystkie, wy-ludy, klaskajcie rękami, wykrzykujcie Bogu głosem radośnym.
Goet	(47:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm synów Koracha. (47:2) Klaskajcie w dłonie wszystkie ludy! Wykrzykujcie Bogu głośnym okrzykiem radości!
PsCylk	(47:1) Przewodnikowi chóru, Korachidów, pieśń. (47:2) Wszystkie narody uderzcie w dłoń, wołajcie do Pana głosem radości.
PsKrusz	(47:1) Przełożonemu chóru. Synów Korego. Psalm. (47:2) Wszystkie narody uderzajcie w dłonie, wykrzykujcie Bogu głosem wesela.
PsAszk	(47:1) Dyrygentowi. - śpiew Korachidów. (47:2) Wszystkie ludy uderzcie w dłoń, Bogu pobudkę wołajcie głosem wesela.
PsSzer	(47:1) Przewodnikowi chóru, psalm Korachitów. (47:2) Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie! Wykrzykujcie Bogu głosem radosnym,
Tys1	(46:1) Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm. (46:2) Wszystkie narody klaskajcie w dłonie, radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
Tys5	(47:1) Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm. (47:2) Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, wykrzykujcie Bogu radosnym głosem,
Bryt	(47:1) Przewodnikowi chóru. Psalm synów Koracha. (47:2) Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie! Wykrzykujcie Bogu głosem radosnym,
Pozn	(47:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Korachitów. (47:2) Klaskajcie w dłonie, wszystkie narody, podnoście radosne okrzyki na cześć Boga!
WarPra	(47:1) Dla kierującego chórem. Synów Koracha. Psalm. (47:2) Klaszczcie w dłonie, wszystkie narody, wznoście na cześć Pana okrzyki radości.
STB	(47:1) Przewodnikowi chóru, pieśń dla Korachitów. (47:2) Uderzcie w dłoń wszystkie narody, wołajcie do BOGA głosem radości.
EIB	(47:1) Dla prowadzącego chór. Dla synów Koracha. Psalm. (47:2) Klaszczcie w dłonie, wszystkie narody! Wznieście do Boga swój radosny głos,

Ps 47,2

PsFlor	(46:2) bo Gospodzin wysoki, groźny, krol wieliki nade wszę ziemię.
PsPul	(46:2) bo Gospodzin wieliki, groźny, krol wieliki nade wszę ziemię.
Wuj1923	(47:3) Albowiem Pan wysoki, straszny: król wielki nade wszystką ziemią.
Gda1881	(47:3) Albowiem Pan najwyższy, straszny, jest królem wielkim nad wszystką ziemią.
Gda2017	Gdyż PAN Najwyższy budzi grozę, jest wielkim Królem nad całą ziemią.
PsBycz	(47:3) Bo, Pan Najwyższy, strasznym; Królem wielkim, nad całą tą-ziemią.
Goet	(47:3) Bo Pan najwyższy jest straszny, jest Królem wielkim nad całą ziemią.
PsCylk	(47:3) Albowiem Bóg Najwyższy wspaniały, król wielki nad całą ziemią.
PsKrusz	(47:3) Ponieważ Pan najwyższy, straszliwy, Król wielki na wszystkiej ziemi.
PsAszk	(47:3) Gdyż Jehowa wyniosłością przeraźliwy, Królem On wielkim nad wszystką ziemią.
PsSzer	(47:3) gdyż Pan, Najwyższy, jest groźny, jest wielkim Królem całej ziemi!
Tys1	(46:3) bo Pan wysoko, straszliwy, jest wielkim Królem nad całą ziemią.
Tys5	(47:3) bo Pan najwyższy, straszliwy, jest wielkim Królem nad całą ziemią.
Bryt	(47:3) Gdyż Pan, Najwyższy, jest groźny, Jest wielkim Królem całej ziemi!
Pozn	(47:3) Bo Jahwe, Najwyższy, trwogą przejmujący, jest wielkim Królem wszystkiej ziemi.
WarPra	(47:3) Albowiem Pan jest wspaniały i straszny, Jego zaś królowanie ponad całą ziemią.
STB	(47:3) Bo WIEKUISTY jest najwyższy, wspaniały; wielki Król nad całą ziemią.
EIB	(47:3) Gdyż PAN, Najwyższy, wzbudza lęk, Jest wielkim Królem całej ziemi!

Ps 47,3

PsFlor	(46:3) Podał jest lud pod nas a pogany pod nogi nasze.
PsPul	(46:3) Podbił jeś ludzi pod nas i p❬og❭any pod nogi nasz❬e❭.
Wuj1923	(47:4) Podbił ludzie pod nas, i narody pod nogi nasze.
Gda1881	(47:4) Podbija ludzi pod moc naszę, a narody pod nogi nasze.
Gda2017	Podda nam ludzi i narody pod nasze stopy.
PsBycz	(47:4) On-zmusi ludy pod-nas, a,-narody, pod nogi-nasze.
Goet	(47:4) Poddał nam ludy, a narody pod nogi nasze.
PsCylk	(47:4) Podbija ludy pod władzę naszą, a narody pod stopy nasze.
PsKrusz	(47:4) Podbija ludy pod nas i narody pod nogi nasze.
PsAszk	(47:4) Ludy podda pod nas a narody pod nasze stopy.
PsSzer	(47:4) Poddał ludy pod moc naszą, a narody pod stopy nasze.
Tys1	(46:4) On nam poddaje narody i ludy — pod nasze stopy.
Tys5	(47:4) On nam poddaje narody i ludy rzuca pod nasze stopy.
Bryt	(47:4) Poddaje ludy pod moc naszą, A narody pod stopy nasze.
Pozn	(47:4) On poddał narody pod nasze władanie i ludy pod stopy nasze.
WarPra	(47:4) To On poddaje inne ludy pod naszą władzę, i całe narody kładzie u stóp naszych.
STB	(47:4) Podbija ludy pod naszą władzę, a narody pod nasze stopy.
EIB	(47:4) On nam poddaje ludy, Narody rzuca nam pod nogi.

Ps 47,4

PsFlor	(46:4) Wybrał jest nam dziedzinę swoję, cudność Jakob, jąż miłował.
PsPul	(46:4) Wybrał jest nam dziedzinę swoję, krasę Jak❬ob❭, jegoż miłował.
Wuj1923	(47:5) Obrał nam dziedzictwo swoje: piękność Jakóbowę, którą umiłował.
Gda1881	(47:5) Obrał nam za dziedzictwo nasze chwałę Jakóba, którego umiłował. Sela.
Gda2017	Wybrał nam nasze dziedzictwo, chlubę Jakuba, którego umiłował. Sela.
PsBycz	(47:5) On-wybrał dla-nas, za dziedzictwo-naszé, wspaniałość Jakóba, którego miłuje.
Goet	(47:5) Obrał nam dziedzictwo nasze, chlubę Jakóba, którego umiłował. Sela.
PsCylk	(47:5) Wybrał nam dziedzictwo nasze, chwałę Jakóba, którego umiłował. - Sela.
PsKrusz	(47:5) Wybrał nam dziedzictwo nasze - chwałę Jakóba, którego umiłował. - SELAh.
PsAszk	(47:5) Obierze nam dziedzictwo nasze, chwałę Jakóba, którą stale miłuje, Selah.
PsSzer	(47:5) Wybrał nam dziedzictwo nasze, chlubę Jakuba, którego miłuje. Sela.
Tys1	(46:5) Wybiera nam na dziedzictwo chwałę Jakuba, którego miłuje. Sela.
Tys5	(47:5) Wybiera dla nas dziedzictwo - chlubę Jakuba, którego miłuje.
Bryt	(47:5) Wybrał nam dziedzictwo nasze, Chlubę Jakuba, którego miłuje. Sela.
Pozn	(47:5) On wybrał dla nas dziedzictwo, chlubę Jakuba, którego umiłował.
WarPra	(47:5) I nas wziął sobie na własność – chlubę Jakuba, którego tak umiłował. [Pauza]
STB	(47:5) Dla nas wybrał nasze dziedzictwo – chwałę Jakóba, którego umiłował. Sela.
EIB	(47:5) On wybrał nam nasze dziedzictwo, Chlubę Jakuba, którego kocha. Sela.

Ps 47,5

PsFlor	(46:5) Wstąpił jest Bog w pieniu a Gospodzin w głosie trąby.
PsPul	(46:5) Wstąpił jest Bog w pieniu ❬i❭ Gospodzin w głosie trąby.
Wuj1923	(47:6) Wstąpił Bóg z wesołem śpiewaniem: a Pan z głosem trąby.
Gda1881	(47:6) Wstąpił Bóg z krzykiem; Pan wstąpił z głosem trąby.
Gda2017	Wstąpił Bóg wśród okrzyków, PAN przy dźwięku trąby.
PsBycz	(47:6) Wzniósł-się Bóg, z-okrzykiem; Pan, wzniósł się, z-dźwiękiem trąby.
Goet	(47:6) Wstąpił Bóg wśród radosnych okrzyków, Pan przy odgłosie puzonów.
PsCylk	(47:6) Wstąpił Pan przy okrzykach, Bóg przy odgłosie trąb.
PsKrusz	(47:6) Wstąpił Bóg z okrzykiem - Pan z głosem trąby.
PsAszk	(47:6) Wzniósł się Bóg w radosnym zgiełku, Jehowa głosem puzonu.
PsSzer	(47:6) Ruszył na górę Bóg wśród radosnych okrzyków, Pan przy odgłosie trąb.
Tys1	(46:6) Wstępuje Bóg wśród radosnych okrzyków, Pan — przy dźwięku trąby.
Tys5	(47:6) Wstąpił Bóg wśród radosnych okrzyków, Pan przy dźwięku trąby.
Bryt	(47:6) Wstępuje Bóg wśród radosnych okrzyków, Pan przy odgłosie trąb.
Pozn	(47:6) Bóg wstąpił [na tron] wśród radosnych okrzyków, Jahwe - przy dźwięku trąb.
WarPra	(47:6) Wstępuje Bóg wśród radosnych okrzyków, Pan wstępuje przy dźwiękach rogów.
STB	(47:6) Bóg wstąpił pośród okrzyków, WIEKUISTY przy odgłosie trąb.
EIB	(47:6) Bóg wstąpił na tron wśród radosnych okrzyków, PAN zajął miejsce - rozległ się głos trąby.

Ps 47,6

PsFlor	(46:6) Śpiewajcie Bogowi naszemu, śpiewajcie, śpiewajcie krolowi naszemu, śpiewajcie,
PsPul	(46:6) Wśpiewajcie Bogu naszemu, wśpiewajcie, wśpiewajcie krolu naszemu, wśpiewajcie,
Wuj1923	(47:7) Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie! śpiewajcie królowi naszemu, śpiewajcie!
Gda1881	(47:7) Śpiewajcież Bogu, śpiewajcie; śpiewajcież królowi naszemu, śpiewajcie.
Gda2017	Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie; śpiewajcie naszemu Królowi, śpiewajcie.
PsBycz	(47:7) Spiéwajcie Bogu, spiéwajcie; grajcież-na-strunach Królowi-naszemu, grajcie.
Goet	(47:7) Wysławiajcie Boga psalmami, śpiewajcie; śpiewajcie Królowi naszemu na chwałę, śpiewajcie!
PsCylk	(47:7) Śpiewajcie Panu śpiewajcie; śpiewajcie królowi naszemu śpiewajcie.
PsKrusz	(47:7) Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie; śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
PsAszk	(47:7) Opiewajcie Boga, nućcie śpiew, nućcie królowi naszemu pieniem radosnem.
PsSzer	(47:7) Grajcie Bogu, grajcie, grajcie Królowi naszemu, grajcie!
Tys1	(46:7) Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie,
Tys5	(47:7) Śpiewajcie <naszemu> Bogu, śpiewajcie; śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie!
Bryt	(47:7) Grajcie Bogu, grajcie, Grajcie Królowi naszemu, grajcie!
Pozn	(47:7) Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie, śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie!
WarPra	(47:7) Grajcie Panu na harfach, grajcie na harfach, grajcie na harfach Królowi, grajcie.
STB	(47:7) Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie; śpiewajcie naszemu Królowi, śpiewajcie.
EIB	(47:7) Grajcie, grajcie Bogu! Grajcie naszemu Królowi!

Ps 47,7

PsFlor	(46:7) bo krol wszej ziemie Bog, śpiewajcie mądrze!
PsPul	(46:7) bo krol wszej ziemie Bog, wśpiewajcie mądrze!
Wuj1923	(47:8) Albowiem królem wszystkiéj ziemie Bóg: śpiewajcież mądrze.
Gda1881	(47:8) Albowiem Bóg królem wszystkiej ziemi; śpiewajcież rozumnie.
Gda2017	Bóg bowiem jest Królem całej ziemi, śpiewajcie pieśni pouczające.
PsBycz	(47:8) Bo, Królem całéj téj-ziemi, Bóg; śpiéwajcież pieśń-nauczającą.
Goet	(47:8) Albowiem Bóg jest Królem całej ziemi, śpiewajcie pieśń pouczającą!
PsCylk	(47:8) Bo królem całéj ziemi Pan, zaśpiewajcie hymn.
PsKrusz	(47:8) Albowiem jest Królem wszystkiej ziemi; Bogu śpiewajcie rozumnie.
PsAszk	(47:8) Gdyż królem wszystkiej ziemi Bóg, - śpiewajcie ku zrozumieniu.
PsSzer	(47:8) Bóg bowiem jest Królem całej ziemi, śpiewajcie pieśń pięknie ułożoną!
Tys1	(46:8) gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, hymn zaśpiewajcie!
Tys5	(47:8) Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, hymn zaśpiewajcie!
Bryt	(47:8) Bóg bowiem jest Królem całej ziemi, Śpiewajcie pieśń...
Pozn	(47:8) Bo On jest Królem całej ziemi; śpiewajcie Bogu najpiękniejszą pieśń!
WarPra	(47:8) Bóg jest bowiem Królem całej ziemi, śpiewajcie tedy pieśń na Jego chwałę.
STB	(47:8) Bo Bóg jest Królem całej ziemi, więc zaśpiewajcie hymn.
EIB	(47:8) Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, Uświetnijcie to pieśnią!

Ps 47,8

PsFlor	(46:8) Krolewał Bog nad ludem, Bog siedzi na stolcu świętem swojem.
PsPul	(46:8) Krolować będzie Bog nad pogaństwem, Bog siedzi na stolcu świętym swoim.
Wuj1923	(47:9) Będzie królował Bóg nad narody: Bóg siedzi na stolicy swéj świętéj.
Gda1881	(47:9) Króluje Bóg nad narodami; Bóg siedzi na świętej stolicy swojej.
Gda2017	Bóg króluje nad narodami, Bóg zasiada na swym świętym tronie.
PsBycz	(47:9) Króluje Bóg, nad narodami; Bóg siedzi na tronie Swiętości-swojéj.
Goet	(47:9) Bóg panuje nad narodami; Bóg zasiadł na tronie wspaniałości Swojej.
PsCylk	(47:9) Króluje Pan nad narodami, Pan zasiadł na tronie świętym Swoim.
PsKrusz	(47:9) Króluje Bóg nad narodami. Bóg siedzi na stolicy swej świętej.
PsAszk	(47:9) Zakrólował Bóg między narody. Bóg zasiadł na tronie Swej chwały.
PsSzer	(47:9) Bóg Królem ludów, Bóg siedzi na swym tronie świętym.
Tys1	(46:9) Bóg króluje nad narodami, Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Tys5	(47:9) Bóg króluje nad narodami, Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Bryt	(47:9) Bóg jest Królem nad narodami, Bóg siedzi na swym tronie świętym.
Pozn	(47:9) Bóg króluje nad narodami, Bóg zasiada na swym świętym tronie.
WarPra	(47:9) Bóg króluje nad narodami, Bóg zasiadł na swym świętym tronie.
STB	(47:9) Bóg króluje nad narodami, Bóg zasiadł na Swoim świętym tronie.
EIB	(47:9) Bóg jest Królem narodów, On zasiadł na swym świętym tronie.

Ps 47,9

PsFlor	(46:9) Książęta ludzi sebrali są sie z Bogiem Abraham, bo bogowie mocni ziemie wielmi są sie wznieśli.
PsPul	(46:9) Książęta ludzka sebrali sie z Bogiem Abramowym, bo bogowie mocni ziemie wielmi sie wznieśli.
Wuj1923	(47:10) Książęta narodów zgromadziły się z Bogiem Abrahamowym; albowiem bogowie mocni ziemie są bardzo wywyższeni.
Gda1881	(47:10) Książęta narodów przyłączyli się do ludu Boga Abrahamowego; albowiem Boże są tarcze ziemskie; skąd on zacnie jest wywyższony.
Gda2017	Władcy narodów zebrali się z ludem Boga Abrahama, bo do Boga należą tarcze ziemi; on jest wielce wywyższony.
PsBycz	(47:10) Książęta ludów zgromadzili-się, razem, z ludem Boga Abrahama; bo, do-Boga, należą, tarcze ziemi; On, nader wywyższon.
Goet	(47:10) Zacni ludów zebrali się wraz z ludem Boga Abrahama; gdyż Bogu są poddani władcy ziemi; bardzo jest wywyższony.
PsCylk	(47:10) Książęta ludów się gromadzą, lud Boga Abrahama; albowiem Pana są tarcze ziemskie, wielce wywyższony.
PsKrusz	(47:10) Książęta narodów złączyli się z Bogiem Abrahamowym, albowiem do Boga należą tarcze ziemskie. On najbardziej wywyższony.
PsAszk	(47:10) Szlachetni z pośród ludów przyłączyli się do ludu Boga Abrahamowego, gdyż Bogu przynależą opiekunowie ziemi - wywyższon On wielce.
PsSzer	(47:10) Książęta ludów zebrali się, jako lud Boga Abrahama, gdyż do Boga należą możni świata, lecz On jest Najwyższy.
Tys1	(46:10) Połączyli się władcy narodów z ludem Boga Abrahama. Bo możni świata należą do Boga: On zaś jest najwyższy.
Tys5	(47:10) Połączyli się władcy narodów z ludem Boga Abrahama. Bo możni świata należą do Boga, On zaś jest najwyższy.
Bryt	(47:10) Książęta ludów zebrali się Jako lud Boga Abrahama, Gdyż do Boga należą możni ziemi, On zaś jest wyniesiony bardzo.
Pozn	(47:10) Książęta narodów gromadzą się wraz z ludem Boga Abrahama. Bogu bowiem podlegają możni świata, On ponad wszystko wywyższony!
WarPra	(47:10) Książęta obcy zebrali się z ludem Boga Abrahama, gdyż Bogu podlegają tarcze władców świata, a On ponad wszystko wywyższony.
STB	(47:10) Do Boga Abrahama gromadzą się książęta ludów; bo tarcze ziemi są Boga, a On jest wielce wywyższony.
EIB	(47:10) Książęta ludów dołączyli Do ludu Boga Abrahama, Bóg bowiem włada włodarzami ziemi, Jest wywyższony ponad wszystko!

Psalm 48

Ps 48,1

PsFlor	(47:1) Wieliki Gospodzin i chwalny barzo w mieście Boga naszego, na gorze świętej jego.
PsPul	(47:1) Wieliki Bog i chwalny barzo w mieście Boga naszego, na gorze świętej jego.
Wuj1923	(48:1) Psalm pienia, synów Kore, wtórego dnia Sabbathu. (48:2) Wielki Pan, i chwalebny bardzo w mieście Boga naszego, na górze świętéj jego.
Gda1881	Pieśń psalmu synów Korego. (48:2) Wielki jest Pan, i bardzo chwalebny w mieście Boga naszego, na górze świętej swojej.
Gda2017	Pieśń i psalm dla synów Korego. Wielki jest PAN i godzien wielkiej chwały w mieście naszego Boga, na swej świętej górze.
PsBycz	(48:1) Spiéw, i Psalm dzieci Koracha. (48:2) Wielki Pan, i-wysławianPPP bardzo, w-mieście Boga-naszego, na górze Swiętości-swojéj.
Goet	(48:1) PIEŚŃ psalmu synów Koracha. (48:2) Wielki jest Pan i bardzo chwalebny w mieście Boga naszego, na górze świętej Swojej.
PsCylk	(48:1) Pieśń. Psalm Korachidów. (48:2) Wielkim Bóg i sławionym wielce w grodzie Pana naszego, na górze świętéj Swojéj.
PsKrusz	(48:1) Pieśń Psalmu synów Korego. (48:2) Wielki jest Pan i uwielbiony bardzo w mieście Boga naszego, na górze swej świętej.;
PsAszk	(48:1) Pieśń Korachidów do śpiewu. (48:2) Wielki Jehowa i uwielbion wielce w mieście naszego Boga, na górze Swej świętości.
PsSzer	(48:1) Pieśń, psalm Korachitów. (48:2) Wielki jest Pan i wielce chwały godzien w mieście Boga naszego, na swej górze świętej.
Tys1	(47:1) Pieśń. Psalm. Synów Koracha. (47:2) Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały, w mieście Boga naszego. Góra Jego święta,
Tys5	(48:1) Pieśń. Psalm. Synów Koracha. (48:2) Wielki jest Pan i godzien wszelkiej chwały w mieście Boga naszego. Góra Jego święta,
Bryt	(48:1) Pieśń. Psalm synów Koracha. (48:2) Wielki jest Pan i godny wielkiej chwałyW mieście Boga naszego, na swej górze świętej.
Pozn	(48:1) Pieśń; Psalm Korachitów. (48:2) Wielki jest Jahwe i wszelkiej chwały najgodniejszy w stolicy Boga naszego.
WarPra	(48:1) Pieśń. Psalm synów Koracha. (48:2) Pan jest wielki i wysławiany przez wszystkich w mieście naszego Boga, na Jego świętej górze.
STB	(48:1) Pieśń. Psalm Korachitów. (48:2) WIEKUISTY jest wielkim oraz wielce sławionym w mieście naszego Boga, na Swojej świętej górze.
EIB	(48:1) Pieśń. Psalm synów Koracha. (48:2) Wielki jest PAN I godny wielkiej chwały! W mieście naszego Boga Jest Jego święta góra;

Ps 48,2

PsFlor	(47:2) Zakładana jest wiesielim wszelikiej ziemie gora Syjon, boki połnocy, miasto krola wielikiego.
PsPul	(47:2) Zakładali ją wiesielim wszej ziemie gora Syjon, boki pułnocy, miasto krola wielikiego.
Wuj1923	(48:3) Funduje się z radością wszystkiéj ziemie góra Syon: strony północne, miasto króla wielkiego.
Gda1881	(48:3) Ozdobą krainy, uciechą wszystkiej ziemi jest góra Syon w stronach północnych, miasto króla wielkiego.
Gda2017	Pięknie wzniesiona, radością całej ziemi jest góra Syjon na krańcach północy, miasto wielkiego Króla.
PsBycz	(48:3) Sliczna okolica, radością całéj téj-krainy, góra Syonu; strony północy, miastem Króla wielkiego.
Goet	(48:3) Pięknie wznosi się góra Syjon, radość całej ziemi; po stronie północnej, miasto wielkiego Króla.
PsCylk	(48:3) Piękném wzgórzem, uciechą całéj ziemi góra Cyonu krańcem północy, gród Króla wielkiego.
PsKrusz	(48:3) Piękną krainą, radością całej ziemi jest góra Sjon - strony północne miasta Króla wielkiego.
PsAszk	(48:3) Pięknem wzgórzem, rozkoszą wszystkiej ziemi góra Syonu, przestrzenna włość północy, stolica możnego władcy.
PsSzer	(48:3) Pięknie wznosi się, rozkoszą całej ziemi jest góra Syjon, prawdziwa siedziba Boga, miasto Króla Wielkiego.
Tys1	(47:3) przesławne wzgórze, radością jest całej ziemi; góra Syjon, kraniec północy, jest miastem wielkiego Króla.
Tys5	(48:3) wspaniałe wzgórze, radością jest całej ziemi; góra Syjon, kraniec północy, jest miastem wielkiego Króla.
Bryt	(48:3) Pięknie wzniesiona jest rozkosz całej ziemi, Góra Syjon, na krańcach północnych, miasto Króla Wielkiego.
Pozn	(48:3) Święta Jego góra, wzniesienie wspaniałe, jest radością całej ziemi. Góra Syjon, ostatni kraniec północy, jest stolicą wielkiego Króla.
WarPra	(48:3) Wznosi się pięknie, raduje całą ziemię góra Syjon na północnych krańcach, siedziba wielkiego Króla.
STB	(48:3) Pięknym wzgórzem, uciechą całej ziemi, krańcem północy jest góra Cyon; miasto wielkiego Króla.
EIB	(48:3) Piękne to wzniesienie, radość całej ziemi, Góra Syjon - niczym szczyty północy, Miasto Wielkiego Króla.

Ps 48,3

PsFlor	(47:3) Bog w domu jego poznan będzie, gdy przymie ją.
PsPul	(47:3) Bog w jego domu poznan będzie, gdy przymie ją.
Wuj1923	(48:4) Bóg w domiech jego będzie poznany, kiedy je obroni.
Gda1881	(48:4) Bóg w pałacach jego uznany jest za twierdzę wysoką.
Gda2017	Bóg w pałacach jego jest uznany za twierdzę.
PsBycz	(48:4) Bóg, w-pałacach-jego, znanym, za-twiérdzę-obronną.
Goet	(48:4) Bóg znany jest w jego pałacach jako zamek warowny.
PsCylk	(48:4) Pan w pałacach jego zasłynął jako twierdza.
PsKrusz	(48:4) Bóg w pałacach jego - uznany jest za twierdzę wyniosłą.
PsAszk	(48:4) Bóg w jej pałacach rozpoznan ku wywyższeniu.
PsSzer	(48:4) Bóg w pałacach jego okazał się jako warowny gród.
Tys1	(47:4) Bóg w jego zamkach okazał się twierdzą bezpieczną.
Tys5	(48:4) Bóg w jego zamkach okazuje się obroną.
Bryt	(48:4) Bóg w pałacach jegoOkazał się jak warowny gród.
Pozn	(48:4) Bóg pośród jej pałaców okazał się twierdzą bezpieczną.
WarPra	(48:4) Obwieścił Bóg, że jest warownią, że nikt Go nie zdobędzie w Jego pałacach.
STB	(48:4) Bóg w Jego pałacach, zasłynął jako twierdza.
EIB	(48:4) Bóg w jego pałacach Jest niezwyciężony.

Ps 48,4

PsFlor	(47:4) Bo owa krolowie sebrali są sie, seszli są sie w jedno.
PsPul	(47:4) Bo otoż krolowie sebrali sie, seszli sie w gromadę.
Wuj1923	(48:5) Albowiem oto królowie ziemscy zgromadzili się, zeszli się wespół.
Gda1881	(48:5) Bo oto królowie, gdy się zgromadzili i ciągnęli wespół,
Gda2017	Bo oto zgromadzili się królowie i razem ruszyli.
PsBycz	(48:5) Bo, oto, królowie stawili-się-na-umówioné-miejscé; i, przechodzili-się razem.
Goet	(48:5) Bo oto królowie zgromadzili się i przyszli społem.
PsCylk	(48:5) Bo oto królowie zgromadzili się, wyruszyli społem.
PsKrusz	(48:5) Bo oto królowie zgromadzili się - szli wespół.
PsAszk	(48:5) Bo oto królowie się skupili a wraz przeminęli.
PsSzer	(48:5) Bo oto królowie zgromadzili się, wyruszyli razem,
Tys1	(47:5) Oto bowiem złączyli się królowie i razem natarli.
Tys5	(48:5) Oto bowiem królowie się połączyli i razem natarli.
Bryt	(48:5) Bo oto królowie zgromadzili się, Wyruszyli razem,
Pozn	(48:5) Bo oto królowie sprzymierzyli się i wyruszyli [przeciw niej] pospołu.
WarPra	(48:5) Lecz oto zgromadzili się władcy i wspólnie ruszyli na Niego. [Pauza]
STB	(48:5) Bo oto zgromadzili się władcy i razem wyruszyli,
EIB	(48:5) Bo oto przybyli królowie, Zwarli swe szeregi,

Ps 48,5

PsFlor	(47:5a) Oni wid❬z❭ąc tako dziwowali są sie, zamącili są sie i poruszyli są sie,
PsPul	(47:5a) Oni widząc tako dziwowali sie są, zamącili sie są, rozruszyli sie są,
Wuj1923	(48:6) Ci ujrzawszy, tak dziwili się: zatrwożyli się, wzruszyli się.
Gda1881	(48:6) Sami to ujrzawszy bardzo się zadziwili, a przestraszeni będąc prędko uciekali.
Gda2017	Gdy zobaczyli, zdumieli się, przerazili się i uciekli.
PsBycz	(48:6) Oni, obejrzawszy jé, tak zdumieli-się; oni-zmieszani, pouciekali.
Goet	(48:6) Zdumieli się, gdy to ujrzeli; zatrwożyli się i uciekali przestraszeni.
PsCylk	(48:6) Spojrzeli a zdumieli, struchleli, pierzchli.
PsKrusz	(48:6) Gdy zobaczyli, tedy zdziwili się, zatrwożyli - przestraszyli się.
PsAszk	(48:6) Ujrzeli a w mig się zdumieli, przerazili i rozpierzchli.
PsSzer	(48:6) lecz gdy to ujrzeli, osłupieli, przestraszyli się i pierzchnęli.
Tys1	(47:6) Zaledwie ujrzeli, zdrętwieli, zmieszali się i uciekli.
Tys5	(48:6) Zaledwie ujrzeli, zdrętwieli, zmieszali się i uciekli.
Bryt	(48:6) Lecz gdy ujrzeli, osłupieli, Przestraszyli się i pierzchnęli.
Pozn	(48:6) Ledwo ujrzeli - struchleli, przerazili się i uciekli.
WarPra	(48:6) Ale gdy tylko ujrzeli, zdumieli się, przerazili i zbiegli.
STB	(48:6) spojrzeli i się zdumieli, struchleli oraz pierzchli.
EIB	(48:6) Lecz gdy spojrzeli, osłupieli, Przerazili się i pierzchli!

Ps 48,6

PsFlor	(47:5b) drżenie popadło je, (47:6a) tamo boleści jako odmładzających.
PsPul	(47:5b) drżenie popadło je, (47:6a) tamo boleści jako tej, co sie omładza.
Wuj1923	(48:7) Drżenie je popadło: tam boleści jako rodzącéj.
Gda1881	(48:7) Strach ich tam ogarnął i boleść, jako niewiastę rodzącą.
Gda2017	Strach ich tam ogarnął i ból, jak rodzącą kobietę.
PsBycz	(48:7) Drżenié ujęło-ich tamże; ból-wielki, jak-położnicę.
Goet	(48:7) Drżenie ich tam opadło, strach jako niewiastę rodzącą.
PsCylk	(48:7) Trwoga ogarnęła ich tam, drżenie jak rodzącą.
PsKrusz	(48:7) Strach ich tam ogarnął, jako boleść rodzącej.
PsAszk	(48:7) Drżenie ich ogarnęło: tam boleść, jako rodzącej.
PsSzer	(48:7) Zdjęło ich tam drżenie, bóle jak kobietę rodzącą.
Tys1	(47:7) Drżenie na nich przypadło — jak ból na rodzącą,
Tys5	(48:7) Drżenie ich tam chwyciło jak bóle kobietę, gdy rodzi,
Bryt	(48:7) Ogarnęło ich tam drżenie, Ból taki jak kobietę rodzącą.
Pozn	(48:7) Ogarnął ich tam przestrach, drżenie, jak tę, która rodzi,
WarPra	(48:7) Strach ogarnął ich tak wielki jak niewiastę, która ma rodzić.
STB	(48:7) Tam ogarnęła ich trwoga, drżenie jak rodzącą.
EIB	(48:7) Zdjęło ich tam drżenie, Ból jak rodzącą kobietę;

Ps 48,7

PsFlor	(47:6b) W duchu silnem zetrzesz łodzie tarskie.
PsPul	(47:6b) W duchu silnym zetrzesz łodzie tarskie.
Wuj1923	(48:8) Wiatrem gwałtownym pokruszysz okręty Tarsys.
Gda1881	(48:8) Wiatrem wschodnim pokruszysz okręty z Tarsys.
Gda2017	Wiatrem wschodnim rozbijasz okręty Tarszisz.
PsBycz	(48:8) Oni tak rozbici-byli, jak Ty, przez-wiatr wschodni, rozbijasz okręty Tarsysu.
Goet	(48:8) Wiatrem wschodnim zdruzgotałeś okręty z Tarsu.
PsCylk	(48:8) Wiatrem wschodnim połamałeś okręty Tarszyszu.
PsKrusz	(48:8) Wiatrem wschodnim pokruszysz okręty Tarsziszu.
PsAszk	(48:8) Ty wiatrem tajfunów zdruzgoczesz okręty Tarszyszu.
PsSzer	(48:8) Wiatrem wschodnim rozbiłeś okręty Tarszyszu.
Tys1	(47:8) jak wówczas kiedy wiatr wschodni druzgoce okręty z Tarszisz.
Tys5	(48:8) takie - jak kiedy wiatr wschodni druzgoce okręty z Tarszisz.
Bryt	(48:8) Podmuchem wiatru wschodniegoRozbijasz okręty Tarszysz...
Pozn	(48:8) jak gdyby wicher od wschodu kruszył okręty Tarszisz.
WarPra	(48:8) Potem zesłałeś wiatr od wschodu i roztrzaskałeś okręty z Tarszisz.
STB	(48:8) Wschodnim wiatrem połamałeś okręty Tarszyszu.
EIB	(48:8) Zmiótł ich podmuch silny jak wschodni wiatr, Który zatapia okręty na morzu!

Ps 48,8

PsFlor	(47:7) Jako jesmy słyszeli, tako jesmy widzieli w mieście gospodnowem czci, w mieście Boga naszego; on założył je na wieki.
PsPul	(47:7) Jako jesmy słyszeli, tako jesmy widzieli w mieście Boga mocy, ❬w mieście Boga naszego❭, Bog założył ją na wieki.
Wuj1923	(48:9) Jakośmy słyszeli, takeśmy widzieli w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego: Bóg je ugruntował na wieki.
Gda1881	(48:9) Jakośmy słyszeli, takeśmy widzieli w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego; Bóg je ugruntował aż na wieki. Sela.
Gda2017	To, co słyszeliśmy, to zobaczyliśmy w mieście PANA zastępów, w mieście naszego Boga; Bóg je ugruntuje na wieki. Sela.
PsBycz	(48:9) Jakto słyszeliśmy, tak widzieliśmy, w-mieście Pana zastępów, w-mieście Boga-naszego; Bóg utwiérdzi-jé, aż-do wieczności.
Goet	(48:9) Jak słyszeliśmy, tak ujrzeliśmy w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego. Bóg je utwierdzi aż na wieki. Sela.
PsCylk	(48:9) Jakeśmy słyszeli, tak i widzieliśmy, w mieście Boga zastępów, w mieście Pana naszego; Pan utwierdzi je na wieki. - Sela.
PsKrusz	(48:9) Jakośmy słyszeli, tak widzieliśmy w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego. Bóg ugruntował je aż na wieki. - SELAh.
PsAszk	(48:9) Jakośmy słyszeli, takośmy ujrzeli, w mieście Jehowy, Pana zastępów, w mieście Boga naszego: Bóg je utwierdzi na wieczność.
PsSzer	(48:9) Cośmy słyszeli, tośmy widzieli w mieście Pana Zastępów, w mieście Boga naszego; Bóg je utwierdzi na wieki. Sela.
Tys1	(47:9) Jakeśmy słyszeli, tak i zobaczyli, w mieście Pana Zastępów, w mieście Boga naszego: Bóg je umacnia na wieki. Sela.
Tys5	(48:9) Jakeśmy słyszeli, tak i zobaczyli w mieście Pana Zastępów, w mieście Boga naszego: Bóg je umacnia na wieki. Sela.
Bryt	(48:9) Cośmy usłyszeli, tośmy zobaczyliW mieście Pana Zastępów, w mieście Boga naszego; Bóg je utwierdzi na wieki. Sela.
Pozn	(48:9) Cośmy słyszeli, tośmy sami ujrzeli w stolicy Jahwe Zastępów, w stolicy Boga naszego. Bóg utwierdził ją po wszystkie czasy.
WarPra	(48:9) To, o czymeśmy słyszeli, zobaczyliśmy na własne oczy w mieście Pana Zastępów, w mieście Boga (Jakuba), które Bóg utwierdził na wieki. [Pauza]
STB	(48:9) Jak słyszeliśmy, tak też to widzieliśmy w mieście WIEKUISTEGO Zastępów, w mieście naszego Boga; Bóg je utwierdził na wieki. Sela.
EIB	(48:9) Zobaczyliśmy to, o czym wcześniej słyszeliśmy - Tam, w grodzie PANA Zastępów, W mieście naszego Boga - Że On je utwierdza na wieki. Sela.

Ps 48,9

PsFlor	(47:8) Przyjęli jesmy, Boże, miłosierdzie twoje weśrzod kościoła twego.
PsPul	(47:8) Przyjęlismy, Boże, miłosierdzie twoje weśrzod kościoła twego.
Wuj1923	(48:10) Przyjęliśmy, Boże, miłosierdzie twoje, wpośród kościoła twego.
Gda1881	(48:10) Uważamy, o Boże! miłosierdzie twoje w pośród kościoła twego.
Gda2017	Rozważamy, o Boże, twoje miłosierdzie we wnętrzu twej świątyni.
PsBycz	(48:10) Wyobrażamy-sobie, o-Boże! łaskę-Twę, wewnątrz świątyni-Twojéj.
Goet	(48:10) Wspominamy, Boże, dobroć Twoją wewnątrz Twojej świątyni.
PsCylk	(48:10) Wspominamy Panie łaskę Twoję pośród świątyni Twojéj.
PsKrusz	(48:10) Rozmyślamy, o Boże, nad miłosierdziem Twojem - wpośród kościoła Twego.
PsAszk	(48:10) Wyobrażamy sobie, o Boże, Twą łaskę we wnętrzu Twojego pałacu.
PsSzer	(48:10) Wspominamy, Boże, łaskę Twoją w świątyni Twojej.
Tys1	(47:10) Rozważamy, o Boże, Twoje miłosierdzie we wnętrzu Twojej świątyni.
Tys5	(48:10) O Boże, rozważamy Twoją łaskawość we wnętrzu Twojej świątyni.
Bryt	(48:10) Rozważamy, Boże, łaskę twoją We wnętrzu świątyni twojej.
Pozn	(48:10) Rozważamy Twą łaskawość, Boże, pośrodku Twej Świątyni.
WarPra	(48:10) Rozmyślamy Boże, o Twej dobroci, stojąc wewnątrz Twego przybytku.
STB	(48:10) Pośród Twojej Świątyni, Boże, rozmyślamy nad Twoją łaską.
EIB	(48:10) Boże, w obrębie Twojej świątyni Rozważamy Twą łaskę.

Ps 48,10

PsFlor	(47:9) Podług imienia twego, Boże, tako i chwała twoja w kraje ziemie; prawoty pełna jest prawica twa [do krajow ziemie pełna jest prawica twa].
PsPul	(47:9) Podług imienia twego, ❬Boże❭, tako i chwała twoja do krajow ziemie; prawoty pełna jest prawica twoja.
Wuj1923	(48:11) Jako imię twoje. Boże, tak i chwała twoja na końce ziemie: sprawiedliwości pełna jest prawica twoja.
Gda1881	(48:11) Jakie jest imię twoje, Boże! taka też jest chwała twoja aż do kończyn ziemi; sprawiedliwości pełna jest prawica twoja.
Gda2017	Jak twoje imię, Boże, tak i chwała twoja sięga aż po krańce ziemi; twoja prawica pełna jest sprawiedliwości.
PsBycz	(48:11) Jakiém-Imię-Twé, o-Boże! taką chwała-Twoja, ponad krańce ziemi; sprawiedliwości, pełna prawica-Twoja.
Goet	(48:11) Boże, jak imię Twe, tak i chwała Twoją sięga aż do krańców ziemi; sprawiedliwością napełniona jest prawica Twoja.
PsCylk	(48:11) Jak imię Twoje, tak i chwała Twoja po krańce ziemi, sprawiedliwości pełna prawica Twoja.
PsKrusz	(48:11) Jakie jest imię Twoje, o Boże! taka jest chwała Twoja aż do kończyn ziemi. Sprawiedliwością napełniona jest prawica Twoja.
PsAszk	(48:11) Jako imię Twe, o Boże, taką i chwała Twa na krańcach ziemi: pełną sprawiedliwości Twa prawica.
PsSzer	(48:11) Jak imię Twoje, Boże, tak i chwała Twoja jest po krańce ziemi; prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.
Tys1	(47:11) Jak imię Twe, Boże, tak i chwała Twoja sięga po krańce ziemi. Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości:
Tys5	(48:11) Jak imię Twe, Boże, tak i chwała Twoja sięga po krańce ziemi. Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.
Bryt	(48:11) Jak imię twoje, Boże, Tak i chwała twoja sięga krańców ziemi; Prawica twoja pełna jest sprawiedliwości.
Pozn	(48:11) Jak Imię Twoje, Boże, tak i chwała Twoja rozpościera się po krańce ziemi. Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.
WarPra	(48:11) Sława Twojego Imienia i chwała Twoja sięgają po krańce ziemi, a Twoja prawica sprawiedliwości pełna.
STB	(48:11) Jak Twe Imię, tak też i Twoja chwała sięga po krańce ziemi; Twa prawica pełna jest sprawiedliwości.
EIB	(48:11) Zarówno Twe imię, Boże, Jak i Twoja chwała sięgają krańców ziemi, A Twoja prawa ręka - pełna sprawiedliwości.

Ps 48,11

PsFlor	(47:10) Wiesiel sie gora Syjon i radujcie sie cory Juda prze sądy twoje, Gospodnie.
PsPul	(47:10) Wiesiel sie gora Syjon i radujcie sie cory Judaprze sądy twoje, Gospodnie.
Wuj1923	(48:12) Niech się weseli góra Syon: a niech się rozradują córki Judzkie, dla sądów twoich, Panie!
Gda1881	(48:12) Niech się rozweseli góra Syon: niech się rozradują córki Judzkie dla sądów twoich, Boże!
Gda2017	Niech się weseli góra Syjon, niech się radują córki Judy z powodu twoich sądów.
PsBycz	(48:12) Niech-cieszy-się góra Syonu; niech-radują-się córy Judei, z-powodu wyroków-Twoich.
Goet	(48:12) Niech się raduje góra Syjon; córki Judzkie weselą się dla sądów Twoich.
PsCylk	(48:12) Cieszy się góra Cyonu, weselą córy Jehudy wobec wyroków Twoich.
PsKrusz	(48:12) Rozweseli się góra Sjońska, cieszyć się będą córki judzkie ze względu na sądy Twoje.
PsAszk	(48:12) Radować się będzie góra Syonu, weselić się będą córy Judzkie dla Twych wyroków,
PsSzer	(48:12) Raduje się góra Syjon, weselą się córki Judzkie z sądów Twoich
Tys1	(47:12) niech się weseli góra Syjon, niechaj się miasta Judy radują z powodu Twoich wyroków.
Tys5	(48:12) Niech się weseli góra Syjon, niech się radują córki Judy z powodu Twoich wyroków!
Bryt	(48:12) Niech się raduje góra Syjon, Niech się weselą córki judzkie Z powodu sądów twoich.
Pozn	(48:12) Raduje się góra Syjon, weselą się miasta judzkie z wyroków Twoich.
WarPra	(48:12) Dlatego raduje się góra Syjon i cieszą się córy Judy z powodu Twoich wyroków.
STB	(48:12) Wobec Twoich wyroków cieszy się góra Cyon i weselą się córki Jehudy.
EIB	(48:12) Niech się raduje góra Syjon I niech się weselą córki z Judy Z powodu Twoich rozstrzygnięć!

Ps 48,12

PsFlor	(47:11) Ogarńcie Syjon i obłapcie ją, powiadajcie w wieżach jej!
PsPul	(47:11) Ogarńcie Syjon i obłapcie ją, powiadajcie w wieżach jej!
Wuj1923	(48:13) Obstąpcie Syon, a obejmijcie je: opowiadajcie na wieżach jego.
Gda1881	(48:13) Otoczcie Syon, i obstąpcie go; policzcie wieże jego.
Gda2017	Okrążcie Syjon i obejdźcie go, policzcie jego wieże.
PsBycz	(48:13) Obejdźcie-wokoło Syon, i-okrążcie-go; policzcie wieże-jego.
Goet	(48:13) Obejdźcie Syjon i okrążcie go; policzcie wieże jego;
PsCylk	(48:13) Otoczcie Cyon i okrążcie go, policzcie wieże jego.
PsKrusz	(48:13) Otoczcie Sjon i obstąpcie go, policzcie wieże jego.
PsAszk	(48:13) Okrążajcie Syon, i obejmijcie go, zliczajcie wieżyce jego.
PsSzer	(48:13) Okrążcie Syjon i obejdźcie go, policzcie jego wieżyce!
Tys1	(47:13) Zwiedzajcie Syjon, obchodźcie go wkoło, policzcie jego wieżyce.
Tys5	(48:13) Obchodźcie Syjon dokoła, policzcie jego baszty.
Bryt	(48:13) Okrążcie Syjon i obejdźcie go, Policzcie jego wieżyce!
Pozn	(48:13) Obejdźcie, okrążcie Syjon dokoła, policzcie jego baszty!
WarPra	(48:13) Obejdźcie dokoła Syjon, okrążcie go i wieże jego policzcie.
STB	(48:13) Otoczcie Cyon oraz go okrążcie, policzcie jego wieże;
EIB	(48:13) Otoczcie Syjon! Obejdźcie go! Policzcie jego wieże!

Ps 48,13

PsFlor	(47:12) Położcie sierca wasza we czci jej i rozdzielajcie domy jej, byście powiadali w pokoleniu jinem.
PsPul	(47:12) Położcie sierca wasza w mocy jej i rozdawajcie domy jej, byście powiadali w pokoleniu drugiem.
Wuj1923	(48:14) Włóżcie serca wasze w moc jego: a rozłóżcie domy jego, abyście opowiadali w drugiem pokoleniu:
Gda1881	(48:14) Przypatrujcie się pilnie basztom jego, a oglądajcie pałace jego, abyście umieli powiadać narodowi potomnemu.
Gda2017	Przyjrzyjcie się jego wałom obronnym, oglądajcie jego pałace, abyście mogli opowiadać przyszłemu pokoleniu.
PsBycz	(48:14) Zastanówcie umysł-wasz, u-przedmurza-jego; obchodźcie pałace-jego, abyście to opowiedzieli potomstwu przyszłemu.
Goet	(48:14) Oglądajcie pilnie jego wały, przechodźcie pałace jego, abyście to opowiedzieli przyszłemu pokoleniu,
PsCylk	(48:14) Zwróćcie baczność waszą na zamek, dotrzyjcie do pałaców jego, byście opowiadali pokoleniu późnemu.
PsKrusz	(48:14) Rozważcie sercem waszem baszty, przypatrzcie się pałacom jego, abyście opowiadali przyszłemu pokoleniu:
PsAszk	(48:14) Skierujcie serca wasze na jego mury, wspinajcie się na jego zamczyska, abyście opowiedzieli ostatniemu pokoleniu.
PsSzer	(48:14) Bacznie oglądajcie jego wały, a przejdźcie się po pałacach jego, abyście mogli opowiadać to rodowi przyszłemu,
Tys1	(47:14) Przypatrzcie się jego basztom, przebiegajcie jego warownie, by opowiedzieć potomnym:
Tys5	(48:14) Przypatrzcie się jego murom, oglądajcie jego warownie, by opowiedzieć przyszłym pokoleniom,
Bryt	(48:14) Zwróćcie uwagę na jego wały, Przejdźcie się po pałacach jego, Abyście mogli opowiadać to przyszłemu pokoleniu,
Pozn	(48:14) Podziwiajcie jego mury obronne, obejrzyjcie jego pałace, abyście mogli opowiadać przyszłemu pokoleniu:
WarPra	(48:14) Przyjrzyjcie się jego murom, przejdźcie przez jego komnaty, byście mogli opowiedzieć przyszłym pokoleniom,
STB	(48:14) zwróćcie waszą uwagę na zamek, dotrzyjcie do jego pałaców, abyście to opowiadali dalszemu pokoleniu.
EIB	(48:14) Zwróćcie uwagę, jak jest umocniony, Przejdźcie się po jego pałacach, Byście to mogli opisać przyszłemu pokoleniu,

Ps 48,14

PsFlor	(47:13) Bo tu jest Bog, Bog nasz na wieki ❬i na wieki wiekom❭, on będzie oprawiać nas na wieki.
PsPul	(47:13) Bo ten jest Bog, Bog nasz na wieki i na wieki wiekom, on będzie oprawiać nas na wieki.
Wuj1923	(48:15) Żeć ten jest Bóg, Bóg nasz na wieki, i na wieki wieków: on nas będzie rządził na wieki.
Gda1881	(48:15) Że ten Bóg jest Bogiem naszym na wieki wieczne, a iż on naszym hetmanem będzie aż do śmierci.
Gda2017	Bo ten Bóg jest naszym Bogiem na wieki wieków, on będzie nas prowadził aż do śmierci.
PsBycz	(48:15) Bo, ów Bóg, Bogiem-naszym, ciągle i-wiecznie; On odprowadzi-nas za podwoje śmierci.
Goet	(48:15) Że Bóg ten jest Bogiem naszym na wieki wieczne! Prowadzić nas będzie aż do śmierci.
PsCylk	(48:15) Bo oto ten Pan, Panem naszym na zawsze i na wieki; On przeprowadzi nas aż do zgonu.
PsKrusz	(48:15) że ten jest Bogiem, Bogiem naszym na wieki wieczne. On prowadzić nas będzie aż do śmierci.
PsAszk	(48:15) Bo oto Bóg, nasz Bóg jest wiecznością wieczności, On poprowadzi nas poprzez umieranie.
PsSzer	(48:15) że to jest Pan, nasz Bóg na wieki wieków. On naszym wodzem aż do śmierci.
Tys1	(47:15) że Bóg jest tak wielki, nasz Bóg na wieki, na zawsze: On sam nas będzie prowadził. Al-mut.
Tys5	(48:15) że Bóg jest naszym Bogiem na wieki wieków i że On nas będzie prowadził. Al-mut.
Bryt	(48:15) Że to jest Bóg, Bóg nasz na wieki wieków. On nas prowadzi poza śmierć.
Pozn	(48:15) Taki jest Jahwe, Bóg nasz na zawsze i po wszystkie wieki! On nam przewodzić będzie po wieczne czasy.
WarPra	(48:15) że to jest Bóg, Bóg nasz na wieki, On zawsze będzie nam przewodził.
STB	(48:15) Bo oto Ten Bóg jest na zawsze, na wieki wieków naszym Bogiem; On jest naszym Pasterzem na wieczność.
EIB	(48:15) Że ten Bóg jest naszym Bogiem na zawsze, Że On poprowadzi nas w wieczność.

Psalm 49

Ps 49,1

PsFlor	(48:1) Słuchajcie tego, wszystcy ludzie, uszyma poczujcie wszystcy, jiż przebywacie na świecie,
PsPul	(48:1) Słuchajcie tego, wszystcy ludzie, uszyma poczujcie wszystcy, co przebywacie na świecie,
Wuj1923	(49:1) Na koniec, synom Kore, Psalm. (49:2) Słuchajcie tego wszyscy narodowie: bierzcie w uszy, którzy mieszkacie na świecie.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. (49:2) Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego. Słuchajcie tego wszystkie narody, nadstawcie ucha wszyscy mieszkańcy świata.
PsBycz	(49:1) Naczelnikowi-muzyki, dzieci Koracha Psalm, dany do grania. (49:2) Słuchajcie tego, wszystkie wy-ludy; posłuchajcie, wy, wszyscy mieszkańcy świata;
Goet	(49:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Synów Koracha. Psalm. (49:2) Słuchajcie tego wy, wszystkie ludy; zważcie to, wszyscy mieszkańcy ziemi,
PsCylk	(49:1) Przewodnikowi chóru, Korachidów, pieśń. (49:2) Usłyszcie to wszystkie narody, posłuchajcie wszyscy mieszkańcy świata.
PsKrusz	(49:1) Przełożonemu chóru. Synów Korego. Psalm. (49:2) Słuchajcie tego wszystkie narody, bierzcie w uszy wszyscy mieszkańcy kuli ziemskiej.
PsAszk	(49:1) Dyrygentowi. Śpiew Korachidów. (49:2) Słuchajcie tego wszystkie ludy, ucha nadstawcie wszyscy znikomego świata mieszkańcy!
PsSzer	(49:1) Przewodnikowi chóru, psalm Korachitów. (49:2) Słuchajcie tego, wszystkie narody; nakłońcie uszu, wszyscy mieszkańcy ziemi!
Tys1	(48:1) Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm. (48:2) Słuchajcie tego wszystkiego, narody, pochwyćcie w uszy, wszyscy, co świat zamieszkujecie,
Tys5	(49:1) Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm. (49:2) Słuchajcie tego, wszystkie narody, nakłońcie uszu, wszyscy, co świat zamieszkujecie,
Bryt	(49:1) Przewodnikowi chóru. Psalm synów Koracha. (49:2) Słuchajcie tego, wszystkie ludy; Nakłońcie uszu, wszyscy mieszkańcy świata!
Pozn	(49:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Korachitów. (49:2) Słuchajcie tego, wszystkie narody, nadstawcie ucha, wszyscy mieszkańcy ziemi,
WarPra	(49:1) Dla kierującego chórem. Psalm synów Koracha. (49:2) Posłuchajcie mnie, wszystkie narody, nadstawcie uszu, wszyscy mieszkańcy ziemi,
STB	(49:1) Przewodnikowi chóru Korachitów. Pieśń. (49:2) Usłyszcie to wszystkie narody, posłuchajcie wszyscy mieszkańcy świata.
EIB	(49:1) Dla prowadzącego chór. Dla synów Koracha. Psalm. (49:2) Posłuchajcie tego, wszystkie ludy! Wytężcie słuch wy, mieszkańcy świata -

Ps 49,2

PsFlor	(48:2) ktorzykoli ziemianie i synowie ludzszczy, pospołu w jedno bogaty i ubogi!
PsPul	(48:2) wszystcy ziemianie i synowie ludzcy, pospołu w jedno bogaty i ubogi!
Wuj1923	(49:3) Wszyscy synowie ziemie, i synowie człowieczy, pospołu w jedno, bogaty i ubogi.
Gda1881	(49:3) Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
Gda2017	Zarówno wy, prości, jak i wy, możni; zarówno bogaty, jak i ubogi.
PsBycz	(49:3) I dzieci gminu, i dzieci znakomitości; wraz bogaty, i-ubogi.
Goet	(49:3) Tak synowie ludu, jak i synowie panów, wszyscy wspólnie, bogaci i biedni!
PsCylk	(49:3) Zarówno dzieci ludu jak synowie mężów, społem bogaty i biedny.
PsKrusz	(49:3) Tak synowie ludu, zarówno jak synowie wybrani, pospołem bogaty i ubogi.
PsAszk	(49:3) Równo zwykli ludzie, jak możnych synowie, wraz bogaty i biedny.
PsSzer	(49:3) Tak wy, prostaczkowie, jak i możni, zarówno bogaty jak i ubogi!
Tys1	(48:3) wy, niscy pochodzeniem, równie jak możni, bogaty na równi z ubogim.
Tys5	(49:3) wy, niscy pochodzeniem, tak samo jak możni, bogaty na równi z ubogim!
Bryt	(49:3) Zarówno wy, synowie ludu, jak wy, synowie możnych, Zarówno bogaty, jak i ubogi!
Pozn	(49:3) zarówno wy, synowie ludu, jak i wy, synowie możnych, wszyscy razem - bogaci i biedni!
WarPra	(49:3) wszyscy zwyczajni synowie ludzcy i możni tego świata, wszyscy bogaci i biedni.
STB	(49:3) Zarówno dzieci ludu, jak i synowie dostojnych mężów, bogaty i biedny – razem.
EIB	(49:3) Wszyscy razem i każdy z osobna, Wy, bogaci, a także wy, biedni!

Ps 49,3

PsFlor	(48:3) Usta moja mołwić będą mądrość, a myślenie sierca mego chytrość.
PsPul	(48:3) Usta moja mołwić będą mądrość, a myślenie sierca mego roztropność.
Wuj1923	(49:4) Usta moje będą mówiły mądrość: a rozmyślanie serca mego roztropność.
Gda1881	(49:4) Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
Gda2017	Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślaniem mego serca będzie roztropność.
PsBycz	(49:4) Usta-me, mówić-będą, mądre-rzeczy; o,-dumanié serca-mego, dowody.
Goet	(49:4) Usta moje mają mówić mądrość, a rozmyślanie serca mego ma być rozsądne.
PsCylk	(49:4) Usta moje głoszą mądrość, a myśl z serca mego roztropność.
PsKrusz	(49:4) Usta me opowiedzą mądrość, a myśl serca mego - roztropność.
PsAszk	(49:4) Usta me zasadę wypowiedzą mądrości, a zaduma serca mego istotny rozsądek.
PsSzer	(49:4) Usta moje wypowiedzą doskonałą mądrość; a rozmyślanie serca mego będzie roztropnością.
Tys1	(48:4) Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślanie mego serca — roztropność.
Tys5	(49:4) Moje usta wypowiedzą słowa mądrości, a rozważanie mego serca - słowa roztropności.
Bryt	(49:4) Usta moje będą wypowiadać słowa mądre; A rozmyślanie serca mego będzie rozsądne.
Pozn	(49:4) Usta moje głosić będą mądrość, a roztropność rozważać będzie serce moje.
WarPra	(49:4) Moje usta głoszą mądrość, moje serce pełne roztropnych myśli.
STB	(49:4) Moje usta głoszą mądrość, a myśl z mojego serca – roztropność.
EIB	(49:4) Moje usta przemówią mądrością, Z mego serca popłynie rozsądek.

Ps 49,4

PsFlor	(48:4) Nakłonię w podobieństwo ucho moje, otworzę w żałtarzu położenie moje.
PsPul	(48:4) Nakłonię w podobieństwo ucho moje, otworzę w żołtarzu umysł moj.
Wuj1923	(49:5) Nakłonię do przypowieści ucha mego: otworzę na arfie gadkę moję.
Gda1881	(49:5) Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
Gda2017	Nakłonię ucha ku przypowieści, przy harfie rozwiążę moją zagadkę.
PsBycz	(49:5) Nachylę sam, do-przypowieści, ucha-mego; ja-wynurzę, na-lutni, zagadkę-moję.
Goet	(49:5) Skłonię ucho moje do przypowieści, a wyłożę przy lutni zagadkę swoją.
PsCylk	(49:5) Skłonię ku przypowieści ucho moje, wyłożę przy lutni zagadkę moję.
PsKrusz	(49:5) Nakłonię ku przypowieści ucho me, otworzę przy harfie zagadkę mą.
PsAszk	(49:5) Ucha mego nakłonię ku przypowieści, a harfie rozwiążę mą zagadkę.
PsSzer	(49:5) Nakłonię do przypowieści ucho swoje, wyłożę przy cytrze zagadkę swoją:
Tys1	(48:5) Nakłonię mego ucha ku przypowieści, przy dźwięku liry wyjaśnię mą zagadkę.
Tys5	(49:5) Nakłonię mego ucha ku przypowieści, przy dźwięku liry wyjaśnię mą zagadkę.
Bryt	(49:5) Nakłonię do przypowieści ucho swoje, Rozwiążę przy cytrze zagadkę swoją:
Pozn	(49:5) Nakłonię ucho moje ku przypowieści, przy dźwiękach cytry wyłożę swą zagadkę.
WarPra	(49:5) Ku przypowieściom skłonię moje uszy i przy dźwiękach cytry wyłożę moją zagadkę.
STB	(49:5) Skłonię ku przypowieści moje ucho i przy lutni wyłożę mą zagadkę.
EIB	(49:5) Skłonię ucho do przypowieści I przy cytrze wyjawię zagadkę:

Ps 49,5

PsFlor	(48:5) Czemu sie bać będę w dzień zły? Lichota stąpania mego ogarnie mnie,
PsPul	(48:5) Przecz sie bać będę w dzień zły? Lichota nogi mej ogarnie mie,
Wuj1923	(49:6) Czemu się mam bać we zły dzień? nieprawość pięty mojéj ogarnie mię.
Gda1881	(49:6) Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
Gda2017	Dlaczego mam się bać w dniach niedoli, gdy otacza mnie nieprawość tych, którzy mnie depczą?
PsBycz	(49:6) Czemuż lękałbym-się, za-dni nieszczęścia, gdy przewrotność zdrajców-moich, wokoło-obejdzie-mię?
Goet	(49:6) Czemuż się mam bać w dni złe, gdy mnie otacza nieprawość prześladowców moich?
PsCylk	(49:6) Czemu bym się obawiał w dni złego, gdy grzech napastników moich mnie otacza.
PsKrusz	(49:6) Dlaczego mam się bać we dni złe, że nieprawość depczących otoczy mnie?
PsAszk	(49:6) Czemuż miałbym się trwożyć w dniach, gdy złe panuje, - grzech, czyż okrąży moje stopy?
PsSzer	(49:6) Czemu mam się bać w dniach złych, gdy osacza mnie złość podstępnych wrogów,
Tys1	(48:6) Dlaczego miałbym się obawiać w dniach niedoli, gdy otacza mię złość czyniących zasadzki,
Tys5	(49:6) Dlaczego miałbym się trwożyć w dniach niedoli, gdy otacza mnie złość podstępnych,
Bryt	(49:6) Czemu mam się bać w dniach złych, Gdy osacza mnie złość moich napastników,
Pozn	(49:6) Czegóż miałbym się obawiać w czas nieszczęścia, gdy mnie osacza niegodziwość mych prześladowców,
WarPra	(49:6) Czemu miałbym się trwożyć za dni nieszczęść moich, gdy dokuczać mi będzie niechęć wrogów,
STB	(49:6) Czemu mam się obawiać złego, w dniach, w których mnie otacza nieprawość mych napastników?
EIB	(49:6) Dlaczego mam się bać w dniach nieszczęścia, Gdy otacza mnie podłość zdrajców,

Ps 49,6

PsFlor	(48:6) jiż pwają w cześć swoję i we mnożstwie bogacstw swojich sławią sie.
PsPul	(48:6) jiż pwają w moc swoję i mnostwem bogactw swych sie chełpią.
Wuj1923	(49:7) Którzy ufają w mocy swojéj, i chlubią się w mnóstwie bogactw swoich.
Gda1881	(49:7) Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
Gda2017	Ci, którzy ufają swym bogactwom i chlubią się swym wielkim dostatkiem;
PsBycz	(49:7) Ci,-ubezpieczający-się na majątku-swoim, i,-co-z-wielości bogactwa-swego, chełpią-się.
Goet	(49:7) Którzy ufają dobytkowi swemu i chlubią się ze swoich wielkich bogactw,
PsCylk	(49:7) Wy którzy polegacie na swojém mieniu i wielkiém bogactwem swojém się przechwalacie.
PsKrusz	(49:7) Którzy ufają dostatkom swym, w mnóstwie swych bogactw chlubią się.
PsAszk	(49:7) Tych, co zawierzają swemu powodzeniu, a mnogiem swem bogactwem się chełpią?
PsSzer	(49:7) którzy polegają na dostatkach swoich i chlubią się mnóstwem bogactw swoich?
Tys1	(48:7) którzy ufają swoim dostatkom, a chełpią się z ogromu swych bogactw?
Tys5	(49:7) którzy ufają swoim dostatkom i chełpią się z ogromu swych bogactw?
Bryt	(49:7) Którzy polegają na dostatkach swoichI chlubią się mnóstwem bogactw swoich?
Pozn	(49:7) zaufanych w swych dostatkach i chlubiących się ogromem swych bogactw?
WarPra	(49:7) którzy ufność pokładają w swoich bogactwach i chełpią się swoim dostatkiem?
STB	(49:7) Was, co polegacie na swym mieniu oraz przechwalacie się swoim wielkim bogactwem.
EIB	(49:7) Ludzi ufających swojej mocy, Zadufanych w ogrom swoich bogactw?

Ps 49,7

PsFlor	(48:7) Brat nie odkupi, odkupi człowiek i nie da Bogu łaskania swego
PsPul	(48:7) Brat nie odkupi, otkupi człowiek i nie da Bogu łaskania swego
Wuj1923	(49:8) Brat nie odkupuje, odkupi człowiek: nie da Bogu ubłagania swego:
Gda1881	(49:8) Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
Gda2017	Nikt z nich w żaden sposób nie odkupi swego brata ani nie może dać Bogu za niego okupu;
PsBycz	(49:8) Wszelako brata, nie mogą odkupić, i nie odkupi nikt; nie mogą dać Bogu ceny-okupu-za-niego.
Goet	(49:8) A przecież nie może nikt odkupić brata swego, ani też dać Bogu okupu za niego,
PsCylk	(49:8) Zaprawdę odkupić się nie odkupi nikt, nie złoży Panu okupu swego.
PsKrusz	(49:8) Brata nie odkupi, nie odkupi człowiek, nie da Bogu okupu swego.
PsAszk	(49:8) Brata rodzonego nie wyzwoli mąż, ni też da on Bogn jego okup.
PsSzer	(49:8) Przecież brata żadnym sposobem nie wykupi człowiek, ani też nie da Bogu za niego okupu,
Tys1	(48:8) Nikt bowiem siebie samego nie wyzwoli ani nie uiści Bogu ceny swego odkupienia:
Tys5	(49:8) Nikt bowiem siebie samego nie może wykupić ani nie uiści Bogu ceny swego wykupu
Bryt	(49:8) Przecież brata żadnym sposobem nie wykupi człowiekAni też nie da Bogu za niego okupu,
Pozn	(49:8) A przecież człowiek sam nie zdoła się wybawić ani dać Bogu okupu za siebie.
WarPra	(49:8) Swoim majątkiem nikt się nie wykupi, nikt nie złoży Bogu okupu za siebie.
STB	(49:8) Zaprawdę, nikt się nie zdoła odkupić i za siebie nie złoży Bogu okupu.
EIB	(49:8) Przecież człowiek niczym nie wykupi swego brata, Nie jest w stanie dać Bogu za niego opłaty;

Ps 49,8

PsFlor	(48:8a) a myto odkupienia dusze swej, i robić będzie na wieki,
PsPul	(48:8a) a myto otkupienia dusze swej, a usiłować będzie na wieki
Wuj1923	(49:9) I zapłaty odkupienia dusze swojéj: i będzie pracował na wieki.
Gda1881	(49:9) (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
Gda2017	(Kosztowny bowiem jest okup za ich dusze i nigdy się nie zdarzy);
PsBycz	(49:9) Bo, wielce-cenioną wartość-okupu duszy-ich; przeto,-zaniechać-musi, na-zawsze.
Goet	(49:9) (Gdyż niedostępna jest cena okupu za życie ich, i musi zaniechać tego na wieki).
PsCylk	(49:9) Bo trudny okup duszy ich, a nie dokaże tego nigdy.
PsKrusz	(49:9) I kosztowny jest okup duszy ich, i przestaje być wiecznym:
PsAszk	(49:9) Jako że zbyt drogie wykupno ich dusz i zaniechane będzie na wieki.
PsSzer	(49:9) bo okup za duszę jego jest zbyt wielki i nie wystarczy na wieki,
Tys1	(48:9) wyzwolenie jego duszy zbyt jest kosztowne: na to nigdy nie starczy,
Tys5	(49:9) - jego życie jest zbyt kosztowne i nie zdarzy się to nigdy -
Bryt	(49:9) Bo okup za duszę jest zbyt drogiI nie wystarczy nigdy,
Pozn	(49:9) Zbyt wysoka jest bowiem stawka za jego życie i zawsze będzie [miał] zbyt mało,
WarPra	(49:9) Za życie trudno czymkolwiek zapłacić i nie zdoła za nie zapłacić ten,
STB	(49:9) Gdyż kosztowny jest okup ich duszy, i nikt tego nigdy nie dokaże.
EIB	(49:9) Okup za duszę jest na to zbyt wysoki, A nikt przecież nie posiada aż tak wiele,

Ps 49,9

PsFlor	(48:8b) i żyw będzie jeszcze do końca. (48:9a) Nie będzie widzieć potępienia,
PsPul	(48:8b) i żyw będzie jeszcze do końca. (48:9a) Nie uźrzy zagubienia,
Wuj1923	(49:10) I będzie żył jeszcze do końca: nie ogląda zginienia.
Gda1881	(49:10) Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
Gda2017	Aby żył na wieki i nie doznał zniszczenia.
PsBycz	(49:10) Chociażby-żył jeszcze ciągle, i nie doznał grobowego-zepsucia.
Goet	(49:10) Aby żył na wieki i nie zobaczył grobu.
PsCylk	(49:10) A choćby żył jeszcze długo, czyż nie obaczy grobu?
PsKrusz	(49:10) aby żył jeszcze na wieki i nie oglądał grobu.
PsAszk	(49:10) A niechajbyź żył jeszcze - na zawsze i nie oglądał zatraty!
PsSzer	(49:10) by mógł żyć dalej na zawsze i nie oglądał grobu.
Tys1	(48:10) by mógł żyć na wieki i nie doznać zagłady.
Tys5	(49:10) by móc żyć na wieki i nie doznać zagłady.
Bryt	(49:10) By mógł żyć dalej na zawszeI nie oglądał grobu.
Pozn	(49:10) by mógł żyć wiecznie i nigdy nie ujrzeć grobu.
WarPra	(49:10) kto zawsze żyć pragnie i nie chce nigdy ujrzeć swego grobu.
STB	(49:10) A choćby nawet żył długo, czy nie zobaczy grobu?
EIB	(49:10) Aby sprawić, że ktoś będzie żył wiecznie I uniknie zejścia do grobu.

Ps 49,10

PsFlor	(48:9b) gdy będzie widzieć ❬mądre❭ umirając. Pospołu niemądry i szalony zginieta (48:10a) i ostawią cudzym bogacstwa swoja,
PsPul	(48:9b) gdy widzieć będzie mądre umirające. Pospołu szalony i niemądry zaginieta (48:10a) i zostawią obcym bogactwa swoja,
Wuj1923	(49:11) Gdy ujrzy mądre umierające: pospołu niemądry i głupi zginą: i zostawią obcym majętności swoje.
Gda1881	(49:11) Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
Gda2017	Każdy bowiem widzi, że mądrzy umierają, tak samo jak ginie głupiec i prostak, i zostawiają obcym swoje bogactwa.
PsBycz	(49:11) Lecz widziałby mędrców umiérających, wraz głupca, i-nikczemnika, ginących; że-zostawiają innym, majątek-swój.
Goet	(49:11) Albowiem widzi, że i mądrzy umierają, głupcy i szaleńcy pospołu giną, a zostawiają innym dobytek swój.
PsCylk	(49:11) Tak obaczy! Mędrcy umierają, społem głupi i ograniczeni giną, i zostawiają innym mienie swoje.
PsKrusz	(49:11) Albowiem widzimy, że mądrzy umierają, jednocześnie głupi i szalony giną i zostawiają obcym bogactwa swe.
PsAszk	(49:11) Chociaż widzi: mędrcy umierają, razem też głupi i prostak giną, a pozostawią drugim swe dobra.
PsSzer	(49:11) Jednak zobaczy, że i mądrzy umierają, głupi i prostak pospołu giną, i zostawiają obcym mienie swoje.
Tys1	(48:11) Albowiem ujrzy, jak mędrcy umierają, jak jednakowo ginie głupi i niewykształcony, zostawiając obcym swoje bogactwa.
Tys5	(49:11) [Każdy] bowiem widzi: mędrcy umierają, jednakowo ginie głupi i prostak, zostawiając obcym swoje bogactwa.
Bryt	(49:11) Zobaczy bowiem, że mądrzy umierają, Głupi i prostak pospołu giną I zostawiają obcym bogactwo swoje.
Pozn	(49:11) Wszak widzi, że i mędrcy umierają i że na równi z nimi giną głupcy i szaleńcy, a innym zostawiają swe bogactwa.
WarPra	(49:11) Ale zobaczy, jak umierają mędrcy, jak schodzą z tego świata głupcy i prostacy, zostawiając innym swoje bogactwa.
STB	(49:11) Tak, zobaczy! Mędrcy umierają, razem giną głupi, ograniczeni, i innym zostawiają swe mienie.
EIB	(49:11) Każdy widzi, że i mądrzy umierają, Głupiec, prostak - wszyscy giną w ten sam sposób I bogactwo zostawiają ludziom obcym.

Ps 49,11

PsFlor	(48:10b) a grobowie jich domowie jich na wieki, (48:11) przebytki jich od pokolenia aż do pokolenia, zwali są imiona swa w ziemiach swojich.
PsPul	(48:10b) a grobowie jich domowie jich będą na wieki, (48:11) stanowie jich od pokole❬nia❭ aż do pokolenia, zwali są imiona swa w ziemiach swych.
Wuj1923	(49:12) A groby ich domami ich na wieki: przybytkami ich od narodu do narodu: nazywali imiona swe w ziemiach swoich.
Gda1881	(49:12) Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
Gda2017	Myślą, że ich domy są wieczne, a ich mieszkania będą trwać z pokolenia na pokolenie; nazywają ziemie swymi imionami.
PsBycz	(49:12) Sercé-ich, sądzi, że domy-ich wiekuistemi, mieszkania-ich, od-rodu do-rodu; oni-dają imiona-swe ziemiom.
Goet	(49:12) Myśl ich jest, że domy ich są wieczne, a mieszkania ich trwają od pokolenia do pokolenia; nazywają dobra od imion swoich.
PsCylk	(49:12) W myśli ich, domy ich wieczne, mieszkania ich od pokolenia do pokolenia, nazywają od swego imienia ziemie swoje.
PsKrusz	(49:12) Groby ich są domem na wieki; mieszkania ich od pokolenia do pokolenia; nazywają je od imion swych na ziemi.
PsAszk	(49:12) To. co w ich wnętrzu żyje jest domem ich na wieki, ich siedzibą po wszystkie pokolenia, którą przyzwali imionami swemi, bawiąc na ziemi.
PsSzer	(49:12) Domy ich są grobami na wieki, mieszkania ich z pokolenia w pokolenie, chociaż nazwali kraje imionami swymi.
Tys1	(48:12) Groby są ich domami na wieki, ich mieszkaniem na wszystkie pokolenia, choć imionami swymi nazywali ziemie.
Tys5	(49:12) Groby są ich domami na wieki, ich mieszkaniem przez wszystkie pokolenia, choć imionami swymi nazywali ziemie.
Bryt	(49:12) Domy ich są grobami na wieki, Mieszkania ich z pokolenia w pokolenie, Chociaż imionami swymi nazwali kraje.
Pozn	(49:12) Groby są ich domami na wieki, są ich mieszkaniem po wszystkie czasy, choć swoim imieniem ziemie nazywali.
WarPra	(49:12) Groby są im na zawsze domami, gdzie mieszkają wszystkie ich pokolenia, choć nazywali ziemskie dziedzictwa własnymi imionami.
STB	(49:12) W ich myśli ich domy są wieczne, ich mieszkania od pokolenia do pokolenia, dlatego swoje ziemie nazywają od swojego imienia.
EIB	(49:12) Mogli myśleć, że ich domy są wieczne, Że mieszkania przetrwają pokolenia - Swoimi imionami mogli nawet nazywać jakieś kraje.

Ps 49,12

PsFlor	(48:12) A człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał jest, przypodoban kobyłam nierozumnym i podobien sie uczynił jest jim.
PsPul	(48:12) Człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał, przypodoban jest źwierzętom nierozumnym i podobien sie jim uczynił.
Wuj1923	(49:13) A człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał: przyrównany jest bydlętom bezrozumnym, i stał sie im podobny.
Gda1881	(49:13) Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
Gda2017	Lecz człowiek, choć otoczony czcią, nie przetrwa; podobny jest do bydląt, które giną.
PsBycz	(49:13) Ale człowiek, w-godności, nie utrzyma się; on podobnym-staje-się, jak-bydlęta padłe.
Goet	(49:13) Lecz człowiek niedługo pozostaje w poważaniu swojem; podobny jest do trzody, która będzie wytracona.
PsCylk	(49:13) Ale człowiek w świetności nie ostanie się, podobnym jest do zwierząt które giną.
PsKrusz	(49:13) A człowiek we czci nie pozostanie; podobny jest bydlętom, które giną.
PsAszk	(49:13) Człowiek usadowion w tem, co najdroższe. gdy w niem przebywać nie chce - przyrównan do bydlęcia, co zmilkło.
PsSzer	(49:13) Ale człowiek, choć żyje w przepychu, nie ostoi się; podobny jest do bydląt, które giną.
Tys1	(48:13) Bo człowiek nie będzie trwał w dostatku, podobny jest do bydląt, co giną.
Tys5	(49:13) Bo człowiek nie będzie trwał w dostatku, przyrównany jest do bydląt, które giną.
Bryt	(49:13) Ale człowiek, choć żyje w przepychu, nie ostoi się, Podobny jest do bydląt, które giną.
Pozn	(49:13) Bo człowiek nie trwa w swej świetności, podobny jest do bydła przeznaczonego na ubój.
WarPra	(49:13) Nie będzie bowiem trwały dobrobyt człowieka, kończy się jego żywot jak każdego zwierzęcia.
STB	(49:13) Ale człowiek nie zostanie w świetności; podobny jest do zwierząt, które giną.
EIB	(49:13) Człowiek jednak nie obroni się przepychem, Przypomina on bydlęta, które giną.

Ps 49,13

PsFlor	(48:13) Ta droga jich szkoda jim, potem w uściech swojich ulubią sie.
PsPul	(48:13) Ta droga jich zły przykład jim, potem w uściech swoich ulubią sie.
Wuj1923	(49:14) Ta droga ich pogorszenie im: a potem w uściech swych będą mieć upodobanie.
Gda1881	(49:14) Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.
Gda2017	Ich droga jest ich głupstwem, mimo to ich potomkowie pochwalają ich mowę. Sela.
PsBycz	(49:14) Taki sposób-życia-ich, głupstwem, u-nich; jednakże,-następcy-ich, do-ust-swoich, mile-to-przyjmują.
Goet	(49:14) Taki jest los tych, którzy są pełni ufności, i tych, którzy idąc za nimi, upodobanie mają w mowach ich. Sela.
PsCylk	(49:14) Taką ich droga, w tém niedorzeczność ich, a postępujący w ich ślady mowom ich potakują. - Sela.
PsKrusz	(49:14) Ta droga ich, głupstwem jest ich, a następcy ich ustami swemi pochwalają. - SELAh.
PsAszk	(49:14) Ta oto droga ich zwodnem dla nich głupstwem i dla tych, co za nimi idąc, znajdują upodobanie w ich ustach. Selah.
PsSzer	(49:14) Oto taka jest droga tych, którzy żyją w błędnej ufności, i koniec tych, którzy mają upodobanie w mowie swej. Sela.
Tys1	(48:14) Taka jest droga tych, co głupio żywią ufność, i taki koniec tych, co losem swym się rozkoszują. Sela.
Tys5	(49:14) Taka jest droga tych, co ufność pokładają w sobie, i [taka] przyszłość miłośników własnej mowy.
Bryt	(49:14) Taka to jest droga tych, którzy żyją w błędnej pewności siebie, I taki koniec tych, którym własna mowa się podoba. Sela.
Pozn	(49:14) Taki to los [spotyka] tych, którzy w szaleństwie zaufali sobie, taki kres [czeka] tych, którzy znajdują upodobanie w mowie ust swoich.
WarPra	(49:14) Taka jest droga tych, co żyją pełni zadufania, i tych, co się chlubią swoim własnym losem. [Pauza]
STB	(49:14) Taka jest ich droga, w tym ich niedorzeczność; a ci, którzy idą w ich ślady, potakują ich mowom. Sela.
EIB	(49:14) Taka właśnie jest droga pewnych siebie I tych, którzy wierzą w ich przechwałki. Sela.

Ps 49,14

PsFlor	(48:14) Jako owce w piekle położeni są, śmierć spasie je (48:15) i panować będą jim sprawni rano, a pomoc jich zwiotszeje w piekle od sławy jich.
PsPul	(48:14) Jako owce w piekle położeni są, śmierć spasie je (48:15) a panować będą jim sprawni rano, a pomoc jich zwiotszeje w piekle od sławy jich.
Wuj1923	(49:15) Jako owce, w piekle są położeni: śmierć je trawić będzie: i będą panować śprawiedliwi nad nimi rano: a ratunek ich starzeje się w piekle, po sławie ich.
Gda1881	(49:15) Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.
Gda2017	Jak owce będą złożeni w grobie, śmierć ich pożre; prawi będą nad nimi panować o poranku, ich postać zostanie zniszczona w grobie, gdy opuszczą swoje mieszkanie.
PsBycz	(49:15) Jak-owce, w-dole, złożeni; śmierć będzie-pasła-ich; tedy panować-będą, nad-nimi, prawi, od-rana; bo,-postać-ich, na-zniszczenié grobu, ustąpi-z-mieszkania swojego.
Goet	(49:15) Jak owce leżą oni w otchłani, śmierć pasie ich, a z poranku szczerzy panować będą nad nimi; postawa ich będzie strawiona przez otchłań i nie ma więcej miejsca zamieszkania.
PsCylk	(49:15) Jako stado do grobu pędzą, śmierć pasterzy im, a panować tam będą prawi nazajutrz, a osoba ich będzie pastwą mogiły z pośród przybytku swojego.
PsKrusz	(49:15) Jako owce do grobu złożeni są, śmierć strawi ich, ale panować będą nad nimi sprawiedliwi z poranku, a kształt ich na zniszczenie w grobie, z powodu mieszkania jego.
PsAszk	(49:15) Jako trzoda przepaścią uczynili śmierć, ona ich paść będzie, a zawładną nimi ludzie prawi na świtaniu oraz tychże opoka, aby ze Swej wyniosłej siedziby- unicestwić przepaść.
PsSzer	(49:15) Pędzą ich jak owce do krainy umarłych, śmierć przewodzi im; ale Prawi panować będą nad nimi z poranku. Ich zamysły będą unicestwione; kraj umarłych będzie ich mieszkaniem.
Tys1	(48:15) W krainie zmarłych są umieszczeni jak owce; śmierć ich pasie, a sprawiedliwi panują nad nimi.
Tys5	(49:15) Do Szeolu są gnani jak owce, Sela; pasie ich śmierć, zejdą prosto do grobu, serca prawych zapanują nad nimi, rano zniknie ich postać, Szeol ich mieszkaniem.
Bryt	(49:15) Pędzą jak owce do otchłani, Śmierć jest pasterzem ich. Ale prawi panować będą nad nimi z poranku. Zamysły ich będą unicestwione; Otchłań będzie ich mieszkaniem.
Pozn	(49:15) Jak stado owiec pędzą do Szeolu, śmierć jest ich pasterzem; schodzą prosto do grobu, gdzie postać ich ulega rozkładowi; Szeol staje się ich mieszkaniem.
WarPra	(49:15) Lecą jak owce w przepaść, a śmierć jest ich pasterzem, lecz o poranku zawładną nimi prawi. Przeminie całkiem ich obecna postać, a grób stanie się ich domem.
STB	(49:15) Jak stado pędzą do grobu, ich pasterzem jest śmierć, a nazajutrz panować tam będą prawi. Gdy odejdą ze swojego mieszkania, ich osoba stanie się pastwą mogiły.
EIB	(49:15) Są jak owce, które wchłonie świat umarłych, Gdzie tylko śmierć będzie ich pasterzem - To prawi, gdy nastanie już poranek, będą nad nimi panowali - A ich postać? Ta zniszczeje wśród umarłych, Nie pomogą im ich świetne pałace.

Ps 49,15

PsFlor	(48:16) Zaprawdę Bog odkupi duszę moję od ręki pkielnej, gdy weźmie mnie.
PsPul	(48:16) Ale weżda Bog odkupi duszę moję od ręki piekła, gdy weźmie mie.
Wuj1923	(49:16) Wszakóż Bóg odkupi duszę moję z ręki piekielnéj, gdy mię przyjmie.
Gda1881	(49:16) Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.
Gda2017	Ale Bóg wykupi moją duszę z mocy grobu, bo mnie przyjmie. Sela.
PsBycz	(49:16) Ale Bóg wybawi duszę-moję z-potęgi grobu; gdy, do siebie, zabierze-mię.
Goet	(49:16) Ale Bóg ocali duszę moją z przemocy otchłani; ponieważ On mnie przyjmie. Sela.
PsCylk	(49:16) Ale Pan wybawi duszę moję z mocy grobu, bo przyjmie mnie. - Sela.
PsKrusz	(49:16) Ale Bóg wykupi duszę moją z ręki otchłani, gdy mnie przyjmie. - SELAh.
PsAszk	(49:16) Jeno Bóg wybawi duszę moją z rąk przepaści, bo zabierze mnie. Selah,
PsSzer	(49:16) Lecz Bóg wyzwoli duszę moją z krainy umarłych, gdy zabierze mię do siebie. Sela.
Tys1	(48:16) Lecz Bóg z krainy zmarłych duszę mą wyzwoli, przez to, że mnie weźmie do siebie. Sela.
Tys5	(49:16) Lecz Bóg wyzwoli moją duszę z mocy Szeolu, bo mnie zabierze.
Bryt	(49:16) Lecz Bóg wyzwoli duszę moją z krainy umarłych, Ponieważ weźmie mnie do siebie. Sela.
Pozn	(49:16) Mnie jednak Bóg wyzwoli z mocy Szeolu, bo mnie zabierze [ze sobą].
WarPra	(49:16) A moją duszę Bóg wykupi z grobu i raczy mnie przyjąć do siebie. [Pauza]
STB	(49:16) Ale Pan wybawi moją duszę z mocy grobu, bowiem mnie przyjmie. Sela.
EIB	(49:16) Lecz mą duszę Bóg wykupi z mocy śmierci; To dlatego, że przyjmie mnie do siebie. Sela.

Ps 49,16

PsFlor	(48:17) Nie boj sie, gdy bogat uczynion będzie człowiek a gdy rozmnożona będzie sława domu jego,
PsPul	(48:17) Nie boj sie, gdy bogat uczynion będzie człowiek a gdy rozmnożona będzie sława domu jego,
Wuj1923	(49:17) Nie bój się, gdy się zbogaci człowiek, i gdy się rozmnoży sława domu jego.
Gda1881	(49:17) Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
Gda2017	Nie bój się, gdy się ktoś wzbogaci, gdy się rozmnoży sława jego domu;
PsBycz	(49:17) Nie obawiaj-się, gdy zbogaci-się ktoś; kiedy powiększy chwałę domu-swojego.
Goet	(49:17) Nie bój się, gdy się kto zbogaci, gdy wspaniałość domu jego się rozmnoży.
PsCylk	(49:17) Nie zajrzyj, gdy się kto bogaci, gdy się mnoży chwała domu jego.
PsKrusz	(49:17) Nie bój się, gdy się zbogaci człowiek, gdy zwiększy się chwała jego domu,
PsAszk	(49:17) Nie obawiaj się, iż wzbogaci się mąż, iż wzmoże się chwała jego domu.
PsSzer	(49:17) Nie bój się, gdy się ktoś bogaci, gdy rośnie chwała domu jego,
Tys1	(48:17) Nie trap się, jeśli ktoś się wzbogaci, jeżeli wzrosną skarby jego domu:
Tys5	(49:17) Nie obawiaj się, jeśli ktoś się wzbogaci, jeżeli wzrośnie zamożność jego domu,
Bryt	(49:17) Nie bój się, gdy się ktoś bogaci, Gdy rośnie chwała domu jego,
Pozn	(49:17) Nie trap się przeto, gdy się kto bogaci, gdy rosną dostatki jego domu;
WarPra	(49:17) Nie zazdrość tym, którzy się bogacą i domów swoich pomnażają skarby.
STB	(49:17) Nie bądź zatrwożony, gdy ktoś się bogaci, kiedy mnoży się chwała jego domu.
EIB	(49:17) Nie bój się, kiedy ktoś się bogaci, Kiedy rośnie znaczenie jego domu;

Ps 49,17

PsFlor	(48:18) bo gdy zaginie, nie zabierze wszego ani zstąpi s nim sława jego.
PsPul	(48:18) bo gdy zaginie, nie zabierze wszego z sobą ani zstąpi s nim sława jego.
Wuj1923	(49:18) Albowiem gdy zginie, nie weźmie wszystkiego: ani zstąpi z nim sława jego.
Gda1881	(49:18) Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
Gda2017	Bo gdy umrze, niczego ze sobą nie weźmie i nie pójdzie za nim jego sława.
PsBycz	(49:18) Bo nie może, za umiérania-swego, zabrać tego-wszystkiego: nie zstąpi, za-nim, okazałość-jego.
Goet	(49:18) Bo umierając, nie weźmie tego wszystkiego z sobą, ani wspaniałość jego nie pójdzie za nim.
PsCylk	(49:18) Bo przy zgonie swoim nie zabierze wszystkiego, nie zstąpi za nim chwała jego.
PsKrusz	(49:18) albowiem gdy umrze, nie weźnie wszystkiego, nie zstąpi za nim chwała jego.
PsAszk	(49:18) Gdyż nie przez śmierć swą weźmie on wszystko, nie zestąpi za nim sława jego.
PsSzer	(49:18) bo gdy umrze, nic z sobą nie weźmie i nie pójdzie za nim chwała jego.
Tys1	(48:18) bo kiedy umrze, nic z sobą nie weźmie, a skarby jego za nim nie zejdą do grobu.
Tys5	(49:18) bo kiedy umrze, nic z sobą nie weźmie, a jego zamożność nie pójdzie za nim.
Bryt	(49:18) Bo gdy umrze, nic z sobą nie weźmieI nie pójdzie za nim chwała jego.
Pozn	(49:18) bo umierając nie weźmie ze sobą niczego, bogactwa jego nie pójdą za nim.
WarPra	(49:18) Nic z sobą nie zabiorą, gdy będą umierać, nie pójdą za nimi ich dobra.
STB	(49:18) Bo przy swoim zgonie nie zabierze niczego, jego chwała za nim nie zejdzie.
EIB	(49:18) W godzinie śmierci wszystko pozostawi, Nie zabierze z sobą ziemskiej chwały.

Ps 49,18

PsFlor	(48:19) Bo dusza jego w żywocie jego błogosławiona będzie, spowiadać ci sie będzie, gdy dobrze uczynisz jemu.
PsPul	(48:19) Bo dusza jego w żywocie jego będzie błogosławiona, spowiadać ci sie będzie, gdy mu dobrze uczynisz.
Wuj1923	(49:19) Bo dusza jego będzie za żywota jego błogosławiona: będzieć wyznawał, gdy mu dobrze uczynisz.
Gda1881	(49:19) A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
Gda2017	Chociaż za życia swej duszy pochlebiał i chwalono go, gdy dobrze się urządził;
PsBycz	(49:19) Chociaż żądzy-swéj, za-życia-swojego, dogadzał-był, i-chwalono-cię; że, sam, dobrze-robisz sobie.
Goet	(49:19) Choć duszę swą mianuje szczęśliwą za życia swego, i choć go chwalą, że sam sobie dogadza:
PsCylk	(49:19) Bo duszy swojéj za życia jeszcze złorzeczyć będzie, a przyzna ci, żeś dobrze sobie uczynił.
PsKrusz	(49:19) Choć duszy swej w swem życiu pobłaża, i chwalą go, ponieważ dobrze sobie czyni.
PsAszk	(49:19) Choć za życia swego chwali sobie swój żywot, ciebie sławić będą, gdyż sobie dobrze uczynisz.
PsSzer	(49:19) Choć za życia swego mieni się szczęśliwym, choć go chwalą, że mu się dobrze wiedzie,
Tys1	(48:19) I chociaż w życiu sobie pochlebiał: «Będą cię sławić: dobrześ się urządził»,
Tys5	(49:19) I chociaż w życiu sobie pochlebia: Będą cię sławić, że dobrześ się urządził,
Bryt	(49:19) Choćby za życia swego mienił się szczęśliwym; Choćby się chwalił, że mu się dobrze wiedzie,
Pozn	(49:19) Chociaż za życia pochlebiał sobie: "Będą cię chwalili, żeś się dostatnio urządził" -
WarPra	(49:19) Choć ktoś za życia mawiał sobie często: Chwalą mnie, bo żyć potrafię,
STB	(49:19) Bowiem jeszcze za życia będzie złorzeczył swojej duszy; a tobie przyzna, że szlachetnie sobie uczyniłeś.
EIB	(49:19) Choćby sobie za życia dogadzał, Był chwalony w chwilach powodzenia,

Ps 49,19

PsFlor	(48:20) Wszedł aż do pokolenia oćcow swojich i aż na wieki nie uźrzy świece.
PsPul	(48:20) Wnidzie aż w pokolenie ojcow swych i aż na wieki nie uźrzy świece.
Wuj1923	(49:20) Wnidzie aż do rodzaju ojców swoich, i aż na wieki nie ujrzy światłości.
Gda1881	(49:20) Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
Gda2017	Pójdzie jednak do grona swych ojców; nigdy nie ujrzą światła.
PsBycz	(49:20) On-przyjdzie do potomstwa ojców-swoich, tych, co na wieki nie obaczą światła.
Goet	(49:20) Jednak zejdzie do pokolenia ojców swoich, którzy nigdy nie ujrzą światła.
PsCylk	(49:20) Przejdzie ona do rodu ojców jego, którzy na wieki nie będą oglądali światła.
PsKrusz	(49:20) Pójdzie za pokoleniem ojców swych, na wieki nie ujrzy światłości.
PsAszk	(49:20) Dojdziesz do pokolenia jego ojców, - przenigdy nie ujrzą światła.
PsSzer	(49:20a) musi iść do rodu ojców swych, którzy nigdy nie ujrzą światłości.
Tys1	(48:20) pójdzie, gdzie przodkowie jego zgromadzeni, do tych, co na wieki światła nie zobaczą.
Tys5	(49:20) musi iść do pokolenia swych przodków, do tych, co na wieki nie zobaczą światła.
Bryt	(49:20) Pójdzie do pokolenia ojców swoich, Którzy już nigdy nie ujrzą światłości.
Pozn	(49:20) przyłączy się jednak do grona swych ojców, którzy nie ujrzą już światła na wieki.
WarPra	(49:20) to jednak musi zstąpić tam, gdzie jego ojcowie, gdzie światła nie ma na wieki.
STB	(49:20) Przejdzie do rodów jego ojców, co na wieki nie będą oglądały światła.
EIB	(49:20) Dołączy do pokoleń swoich ojców, Którym dzień już nigdy nie zaświta.

Ps 49,20

PsFlor	(48:21) Człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał, przypodoban jest ku źwierzętom nierozumnym i podobien uczynił sie jest jim.
PsPul	(48:21) Człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał, przypodoban jest ku źwierzętom nierozumnym i rowien jest jim uczynion.
Wuj1923	(49:21) Człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał: przyrównan jest bydlętom nierozumnym, i stał się im podobny.
Gda1881	(49:21) Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
Gda2017	Człowiek, który jest otoczony czcią, a nie rozumie tego, podobny jest do bydląt, które giną.
PsBycz	(49:21) Człowiek, w-zaszczycie, gdy nie roztropny, podobien, jak-bydlęta padłe.
Goet	(49:21) Człowiek w poważaniu lecz bez rozsądku podobny jest do trzody, która będzie wytracona.
PsCylk	(49:21) Człowiek w świetności gdy nie zrozumie, podobny do zwierząt które giną.
PsKrusz	(49:21) Człowiek jest we czci i nie rozumie; podobny jest bydlętom, które giną.
PsAszk	(49:21) Człowiek usadowion w tem, co najdroższe, gdy nie rozumie, - przyrównan do bydlęcia, co zmilkło.
PsSzer	(49:20b) Człowiek, choć żyje w przepychu, nie ostoi się, podobny jest do bydląt, które giną.
Tys1	(48:21) Człowiek, co w dostatku żyje, a nie myśli, podobny jest do bydląt, co giną.
Tys5	(49:21) Człowiek, co w dostatku żyje, ale się nie zastanawia, przyrównany jest do bydląt, które giną.
Bryt	(49:21) Człowiek, który żyje w przepychu, tego nie pojmie, Podobny jest do bydląt, które giną.
Pozn	(49:21) Człowiek nie zastanawia się [za dni] swej świetności, podobny jest do bydła przeznaczonego na ubój.
WarPra	(49:21) Człowiek nie zachowa na zawsze swego dobrobytu, schodzi z tego świata jak zwykłe zwierzę.
STB	(49:21) Gdy w świetności człowiek tego nie zrozumie, podobny jest do zwierząt, które się wytraca.
EIB	(49:21) Nie zrozumie tego człowiek zaślepiony swym przepychem, Przypomina on bydlęta, które giną.

Psalm 50

Ps 50,1

PsFlor	(49:1) Bog, bogow Gospodzin, mołwił jest i wezwał ziemię (49:2a) od słuńca wschoda aż do zachoda.
PsPul	(49:1) Bog, bogow Gospodzin, mołwił jest i wezwał ziemię (49:2a) ode wschodu słuńca aż do zachodu.
Wuj1923	Psalm Asaphowi. Bóg nad bogi, Pan mówił: i przyzwał ziemię od słońca wschodu aż do zachodu.
Gda1881	Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.
Gda2017	Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.
PsBycz	Psalm Asafa. Bóg Bogów, Pan przemówił, i-wezwał ziemię od-wschodu słońca, aż-do zachodu-jego.
Goet	PSALM Asafa. Bóg możny Pan, mówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.
PsCylk	Psalm Asafa. - Pan nad Pany, Bóg przemawia i wzywa ziemię od wschodu słońca do zachodu jego.
PsKrusz	Psalm Asafa. Bóg nad bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.
PsAszk	Śpiew Asafa. Wszechpotęgą Bóg Jehowa, słowo rzekł a skrzyknął ziemię od słońca wschodu do jego zachodu.
PsSzer	Psalm Asafa. Bóg Najwyższy, Pan, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.
Tys1	(49:1) Psalm. Asafowy. Przemówił Pan Bóg i zawezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca.
Tys5	Psalm. Asafowy. Przemówił Pan, Bóg nad bogami, i zawezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca.
Bryt	Psalm Asafowy. Bóg, Wszechmocny Pan, przemówił i wezwał ziemię Od wschodu słońca aż do zachodu jego.
Pozn	Psalm Asafa. Jahwe, Bóg nad bogami, przemówił i zawezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.
WarPra	Psalm Asafa. Bóg nad bogami, Pan przemówił, wezwał całą ziemię od wschodu aż do zachodu słońca.
STB	Psalm Asafa. Bóg nad istotami boskimi, WIEKUISTY przemawia i wzywa ziemię od wschodu słońca do jego zachodu.
EIB	Psalm Asafa. Bóg, Bóg JHWH przemówił I zawezwał ziemię Od wschodnich jej krańców po najdalszy zachód.

Ps 50,2

PsFlor	(49:2b) Od Syjon wielebność krasy jego.
PsPul	(49:2b) Od Syjon wielebność krasy jego.
Wuj1923	Z Syonu piękność ozdoby jego.
Gda1881	Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.
Gda2017	Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.
PsBycz	Z-Syonu, miejsca doskonałéj piękności, Bóg zajaśniał.
Goet	Z Syjonu, doskonałości piękna, występuje Bóg w blasku.
PsCylk	Z Cyonu, pełni wspaniałości, Pan zajaśniał.
PsKrusz	Ze Sjonu w doskonałej piękności swej Bóg zajaśniał.
PsAszk	Ze Syonu w piękności doskonałej zjawił się Bóg.
PsSzer	Bóg zajaśniał z Syjonu, w pełni krasy.
Tys1	(49:2) Bóg zajaśniał z przepięknego Syjonu.
Tys5	Bóg zajaśniał z Syjonu, korony piękności.
Bryt	Z Syjonu pełnego pięknościZajaśniał Bóg.
Pozn	Z wysokości Syjonu, doskonałego w swym pięknie, promienieje jasność Boża.
WarPra	Z samego Syjonu, z najpiękniejszej góry ukazał jasność swojego oblicza.
STB	Bóg, pełen wspaniałości, zajaśniał z Cyonu,
EIB	Bóg zajaśniał z Syjonu Doskonałego w swym pięknie -

Ps 50,3

PsFlor	(49:3) Bog nasz jawnie przydzie, Bog nasz, i nie będzie milczeć. (49:4) Ogień w obeźrzeniu jego sie zażże a w okrędze jego burza groźna.
PsPul	(49:3) Bog jawnie przydzie, Bog nasz, i nie będzie milczeć. (49:4) Ogień przed nim sie zażże a około jego burza silna.
Wuj1923	Bóg jawnie przyjdzie, Bóg nasz, a nie będzie milczał: ogień przed oblicznością jego rozpali się, a około niego wicher wielki.
Gda1881	Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.
Gda2017	Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.
PsBycz	Przyjdzie Bóg-nasz, i-nie będzie-milczał; ogień, przed-Nim, będzie-pożérał, a,-około-Niego, będzie-burza mocna.
Goet	Bóg nasz przychodzi i nie będzie milczał; pożerający ogień idzie przed Nim a dokoła Niego gwałtowna burza.
PsCylk	Nadchodzi Pan nasz, a nie zmilczy, ogień przed Nim, a naokoło Niego zaburzyło się wielce.
PsKrusz	Przyjdzie Bóg nasz i nie zamilknie; ogień przed obliczem Jego będzie pożerał, a około Niego burza wielka.
PsAszk	Przyjdzie nasz Bóg, i obyż nie zamykał ucha - ogień przed Nim pożerający a dookoła Niego wielce burzliwie.
PsSzer	Bóg nasz przybywa i nie milczy; ogień płonie przed Nim, a dokoła Niego zrywa się gwałtownie burza.
Tys1	(49:3) Bóg nasz przybył i nie milczy. Poprzedza Go ogień trawiący, wokół Niego szaleje nawałnica.
Tys5	Bóg nasz przybył i nie milczy; przed Nim ogień trawiący, wokół Niego szaleje nawałnica.
Bryt	Bóg nasz przybywa i nie milczy; Przed nim ogień pochłaniający, A dokoła niego sroży się potężna burza.
Pozn	Bóg nasz przybywa, a nie będzie już milczał. Przed Nim ogień trawiący, a wokół Niego burza rozpętana.
WarPra	Przybył i nie będzie już milczał. Przed Nim pojawia się ogień, który trawi wszystko, a wokół Niego – potężny wicher.
STB	nadchodzi nasz Bóg oraz nie będzie milczał; przed Nim ogień, a wokół Niego wielce potężny wicher.
EIB	Oto nasz Bóg przybywa, On nie będzie milczał! Przed Nim płonie ogień, który trawi wszystko, I szaleje wokół Niego burza.

Ps 50,4

PsFlor	(49:5) I przyzwał niebo s wirzchu i ziemię obeźrzeć lud swoj.
PsPul	(49:5) Przyzwał jest niebo z wirzchu i ziemię oględać lud swoj.
Wuj1923	Przyzowie nieba z wierzchu, i ziemie, aby rozsądził lud swój.
Gda1881	Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.
Gda2017	Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:
PsBycz	On-zawoła do tych-niebios, z-góry, i-do téj-ziemi, dla-sądzenia ludu-swojego, mówiąc:
Goet	Wzywa niebo na wysokości i ziemię, aby sądzić lud Swój:
PsCylk	Przyzywa niebiosa z wysoka i ziemię na sąd ludu Swego.
PsKrusz	Zawoła na niebo z wysoka i na ziemię, aby sądził lud swój.
PsAszk	Ku niebiosom wzwyż zawoła i ku ziemi, by sądziły Jego lud:
PsSzer	Przyzywa z góry niebiosa i ziemię na sąd ludu swego:
Tys1	(49:4) Wzywa z góry niebo i ziemię, bo lud swój sądzić zamierza.
Tys5	Wzywa on z góry niebo i ziemię, by lud swój sądzić.
Bryt	Przyzywa niebiosa z góryI ziemię, aby sądzić swój lud:
Pozn	Z wysokości przyzywa niebiosa i ziemię na sąd przeciw swemu ludowi:
WarPra	Zwołuje z góry niebiosa i ziemię, by wydać na swój lud wyrok sądowy.
STB	Z wysoka przyzywa niebiosa i ziemię na sąd swojego ludu.
EIB	Bóg z góry wzywa niebo, On przyzywa ziemię, by sądzić swój lud:

Ps 50,5

PsFlor	(49:6) Zgromadzajcie jemu święte jego, jiż obrządzają zakon ❬jego❭ na ofierę.
PsPul	(49:6) Zgromadźcie jemu święte jego, jiż obrządzają obrząd jego nad obietnicami.
Wuj1923	Zgromadźcie mu święte jego, którzy rozrządzają Testament jego w ofiarach.
Gda1881	Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.
Gda2017	Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.
PsBycz	Zgromadźcie mi pobożnych-moich, utwiérdzających przymierzé-mé, przy poświęcaniu-ofiar.
Goet	"Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną zawarli przymierze przy ofierze".
PsCylk	Zgromadźcie Mi pobożnych Moich, zawierających przymierze ze Mną przy ofierze.
PsKrusz	"Zbierzcie mi świętych moich, którzy zawierali ze mną przymierze ofiary".
PsAszk	"Zbierzcie mi Me miłościwe, co przymierze zawarli ze Mną - nad ofiarami".
PsSzer	Zgromadźcie mi wiernych Moich, którzy zawarli ze Mną przymierze przy ofierze!
Tys1	(49:5) «Zgromadźcie mi świętych moich, co przymierze ze mną zawarli przez ofiarę».
Tys5	Zgromadźcie Mi moich umiłowanych, którzy zawarli ze Mną przymierze przez ofiarę.
Bryt	Zgromadźcie mi wiernych moich, Którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.
Pozn	Zgromadźcie mi swoich wiernych, którzy przy ofierze zawarli ze mną Przymierze!
WarPra	Zwołajcie – mówi – tych, których miłuję, tych, co sprzymierzyli się ze Mną przez ofiarę.
STB	Zgromadźcie Moich pobożnych, którzy ze Mną zawarli Przymierze przy ofierze.
EIB	Zgromadźcie Mi tu Mnie oddanych, Związanych ze Mną przymierzem zawartym nad ofiarą!

Ps 50,6

PsFlor	(49:7) I wzwiastują niebiosa sprawiedlność jego, bo Bog sędzią jest.
PsPul	(49:7) I wzwiastują niebiosa sprawiedlność jego, bowiem Bog sędzią jest.
Wuj1923	I będą opowiadały niebiosa sprawiedliwość jego, iż Bóg jest sędzią.
Gda1881	Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. Sela.
Gda2017	Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg jest sędzią. Sela.
PsBycz	Tedy-oznajmią niebiosa sprawiedliwość-Jego; że Bóg sędzią jest.
Goet	I niebiosa obwieszczą sprawiedliwość Jego, albowiem sędzią tym jest sam Bóg. Sela.
PsCylk	I zaświadczyły niebiosa o sprawiedliwości Jego, że Pan sędzią sam. - Sela.
PsKrusz	I ogłoszą niebiosa sprawiedliwość Jego, ponieważ Bóg jest Sędzią. - SELAh.
PsAszk	I obwieszczą niebiosa Jego sprawiedliwość, bo Bóg sędzią. Selah.
PsSzer	Niech niebiosa zwiastują sprawiedliwość Jego, gdyż Bóg jest sędzią! Sela.
Tys1	(49:6) I niebiosa zwiastują Jego sprawiedliwość, albowiem sam Bóg jest sędzią. Sela.
Tys5	Niebiosa zwiastują Jego sprawiedliwość, albowiem sam Bóg jest sędzią. Sela.
Bryt	Niebiosa zwiastują sprawiedliwość jego, Ponieważ sam Bóg jest sędzią! Sela.
Pozn	Niebiosa głoszą jego sprawiedliwość, albowiem sam Bóg jest sędzią.
WarPra	I ogłosiły niebiosa Jego wyroki, sprawiedliwe wyroki, a Bóg sam okazał się Sędzią. [Pauza]
STB	Niebiosa zaświadczyły o Jego sprawiedliwości, że sam Bóg jest sędzią. Sela.
EIB	Niebiosa ogłaszają Jego sprawiedliwość, Ponieważ sam Bóg przybywa jako sędzia! Sela.

Ps 50,7

PsFlor	(49:8) Słuchaj, lud moj, a będęć mołwić, Israhel, i świadczyć będę tobie: Bog, Bog twoj ja jeśm.
PsPul	(49:8) Słuchaj, ludu moj, a będę mołwić, Izrahel, i świadszyć będę tobie: Bog, Bog twoj ja jeśm.
Wuj1923	Słuchaj, ludu mój, a mówić będę: Izraelu, a oświadczęć: Bóg, Bóg twój, ja jestem.
Gda1881	Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.
Gda2017	Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja jestem Bogiem, twoim Bogiem.
PsBycz	Słuchaj, ludu-mój, bo-mówić-będę: Izraelu, a,-oświadczę-się przeciw-Tobie; Ja Bóg; Bogiem-twoim, Ja.
Goet	Słuchaj, ludu Mój, a będę mówił; Izraelu, bo będę świadczył, przeciwko tobie: Ja, Ja jestem Bogiem, Bogiem twoim!
PsCylk	Słuchaj ludu Mój bo przemawiam, Izraelu, bo świadczę przeciw tobie; Panem, Panem twoim Ja.
PsKrusz	"Słuchaj ludu mój, a będę mówił - Izraelu, a oświadczę tobie: Bogiem, Bogiem twoim Jam jest.
PsAszk	"Posłuchaj ludzie. Mój a przemówię, Izraelu a tobą się poświadczę: Bogiem, Twym Bogiem Jam jest.
PsSzer	Słuchajcie, ludu Mój, będę mówił, Izraelu, będę ciebie przestrzegał: Bogiem, Bogiem twoim jestem!
Tys1	(49:7) «Posłuchaj, mój ludu, będę przemawiał i będę przeciw tobie świadczył, Izraelu: jestem Bogiem, Bogiem twoim.
Tys5	Posłuchaj, mój ludu, chcę przemawiać i świadczyć przeciw tobie, Izraelu: Ja jestem Bogiem, twoim Bogiem.
Bryt	Słuchajcie, ludu mój, będę mówił, Izraelu, będę cię przestrzegał: Bogiem, Bogiem twoim jestem!
Pozn	Słuchaj, ludu mój, albowiem Ja przemówię, Izraelu, będę świadczył przeciw tobie. Jam jest Jahwe, Bóg twój!
WarPra	Słuchaj, mój ludu, do ciebie mówię, Izraelu, przeciw tobie będę świadczył Ja, Bóg, który jestem twoim Bogiem.
STB	Słuchaj Mój ludu, bo przemawiam; Israelu, bo świadczę przeciw tobie; Bogiem, Ja twoim prawdziwym Bogiem.
EIB	Słuchaj, mój ludu, przemawiam do ciebie! Izraelu, chcę o tobie świadczyć: Jestem Bogiem - Ja jestem twoim Bogiem!

Ps 50,8

PsFlor	(49:9) Nie w ofierze twojej karać będę cie, bo ofertorzyje twoje w obeźrzeniu mojem są zawżdy.
PsPul	(49:9) W obietnicach twych nie będę cie karać, bo modła twoja przede mną jest wszegdy.
Wuj1923	Nie będę cię karał z ofiar twoich: a całopalenia twoje są przed oczyma memi zawżdy.
Gda1881	Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.
Gda2017	Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.
PsBycz	Nie za poświęcanié-ofiar-twych, będę-obwiniał cię; bo,-całopalne-ofiary-twe, przedemną ciągle.
Goet	Nie z powodu twych ofiar śniednych karcę cię, całopalenia twoje są zawsze przede mną.
PsCylk	Nie dla ofiar twoich rozprawiam się z tobą, ni dla całopaleń twoich, które przedemną są ustawicznie.
PsKrusz	Nie z ofiar twoich będę cię obwiniał; całopalenia twoje są zawsze przedemną.
PsAszk	Nie dla Twych ofiar zwierzęcych cię strofuję, a twe całopalenia przedemną są zawsze.
PsSzer	Ganię cię nie z powodu krwawych ofiar twoich, całopalenia twoje są zawsze przede Mną.
Tys1	(49:8) Nie ganię cię za twe ofiary, bo twe całopalenia zawsze są przede mną.
Tys5	Nie oskarżam cię z powodu twych ofiar, bo twoje całopalenia zawsze są przede Mną.
Bryt	Ganię cię z powodu krwawych ofiar twoich, Całopalenia twoje są zawsze przede mną.
Pozn	Nie z powodu twych ofiar winię ciebie, gdyż stale mam przed sobą twe całopalenia.
WarPra	Twoja wina – to nie brak ofiar ani całopaleń, które zawsze były.
STB	Rozprawiam się z tobą nie z powodu twych ofiar, ani nie z powodu twoich całopaleń, które są ustawicznie przede Mną.
EIB	Nie ganię cię z powodu twoich ofiar, Ciągle pamiętam o Twych całopaleniach.

Ps 50,9

PsFlor	(49:10) Nie wezmę z domu twego cieląt ani z stad twych kozłow,
PsPul	(49:10) Nie wezmę z domu twego cieląt ani z twych stad kozłow,
Wuj1923	Nie będę brał z domu twego cielców, ani z trzód twoich kozłów.
Gda1881	Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.
Gda2017	Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.
PsBycz	Nie wezmę, z-domu-twego, ciołka, ani, z-zagród-twych, kozłów.
Goet	Nie wezmę z domu twego cielca, ani kozłów z zagrody twojej.
PsCylk	Nie wezmę z zagrody twojéj wołu, ani z okołu twego kozłów.
PsKrusz	Nie weznę z twego domu cielca - ze stad twoich kozłów.
PsAszk	Nie wezmęż ja wołu tłustego z twego domu a z obór twoich koźląt.
PsSzer	Nie wezmę byka z domu twego, ani kozłów z obór twoich.
Tys1	(49:9) Nie przyjmę z domu twego cielca ni kozłów ze stad twoich,
Tys5	Nie chcę przyjmować cielca z twego domu ni kozłów ze stad twoich,
Bryt	Nie wezmę byka z domu twegoAni kozłów z zagród twoich.
Pozn	Nie przyjmę jednak cielca z domu twego ni kozłów z twoich trzód.
WarPra	Bo Ja nie żądam od ciebie cielców ani kozłów z twojej zagrody.
STB	Nie wezmę z twojego domu cielca, ani kozłów z twojej zagrody.
EIB	Nie wezmę jednak z twego domu byka I nie zabiorę kozłów z twoich zagród.

Ps 50,10

PsFlor	(49:11) bo moja są wszystka źwierzęta lasow, kobyły na gorach i wołowie.
PsPul	(49:11) bo moja są wszytka źwierzęta lasow, cielęta na gorach i wołowie.
Wuj1923	Albowiem moje są wszystkie zwierzęta leśne, bydła po górach i woły.
Gda1881	Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.
Gda2017	Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.
PsBycz	Bo, mojemi, wsze zwierzęta leśne; i bydlęta, na-górach tysiącznych.
Goet	Albowiem wszystkie zwierzęta leśne są moje i trzody na tysiącu gór.
PsCylk	Albowiem Moim wszelki zwierz leśny, bydło na gór tysiącach.
PsKrusz	Albowiem moje jest wszelkie zwierzę leśne - tysiące bydła po górach.
PsAszk	Gdyż Moją jest wszystka zwierzyna leśna, - zwierzęta łaskawe w górach tajemnych.
PsSzer	Mój bowiem jest wszelki zwierz leśny, tysiące zwierząt na górach.
Tys1	(49:10) bo moją jest cała zwierzyna po lasach, tysiące zwierząt na moich górach.
Tys5	bo do Mnie należy cała zwierzyna po lasach, tysiące zwierząt na moich górach.
Bryt	Mój bowiem jest wszelki zwierz leśny, Tysiące zwierząt na górach.
Pozn	Bo moją jest wszelka zwierzyna leśna jak i tysiące zwierząt górskich;
WarPra	Moje są bowiem zwierzęta w lesie i bezlik stworzeń mieszkających w górach.
STB	Bowiem Moim jest wszelki leśny zwierz i bydło na gór tysiącach.
EIB	Do Mnie bowiem należy to, co żyje w lasach, Zwierzyna mieszkająca na tysiącu gór.

Ps 50,11

PsFlor	(49:12) Poznał jeśm wszystki ptaki niebiesskie i cudność rolej se mną jest.
PsPul	(49:12) Poznał jeśm wszytki ptaki nieba i cudność niw se mną jest.
Wuj1923	Znam wszystkie ptastwa niebieskie: i piękność pola zemną jest.
Gda1881	Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.
Gda2017	Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.
PsBycz	Ja-znam wszystkie ptaki górné; a,-zwiérz polowy, przy-mnie.
Goet	Znam wszelkie ptactwo w górach, a cokolwiek porusza się w polu, jest mi znane.
PsCylk	Znam wszelkie ptactwo w wysokościach, i dziczyzna pól jest Moja.
PsKrusz	Znam wszystko ptactwo po górach, i zwierz polny do mnie należy.
PsAszk	Znam wszystkie ptactwo gór a i robactwo polne jest ze Mną.
PsSzer	Znam wszelkie ptactwo gór i Moje jest stworzenie pól.
Tys1	(49:11) Znam wszystko ptactwo powietrzne, znane mi to, co się rusza na polu.
Tys5	Znam całe ptactwo powietrzne, i do Mnie należy to, co się porusza na polu.
Bryt	Znam wszelkie ptactwo górI moje jest to, co rusza się na polach.
Pozn	znam wszelkie ptactwo podniebne, a wszystko, cokolwiek się porusza na polu, do mnie należy.
WarPra	Znane mi jest wszelkie ptactwo niebieskie, moje jest wszystko, co porusza się w polu.
STB	Znam całe ptactwo na wysokościach, a i dziczyzna pól jest Moja.
EIB	Znam całe ptactwo górskie, Moim też jest to, co biega po polach.

Ps 50,12

PsFlor	(49:13) Acz mi będzie chcieć sie jeść, nie powiem tobie, bo moj jest okrąg świata i pełność jego.
PsPul	(49:13) Acz mi sie będzie chcieć jeść, nie powiem tobie, bo moj jest okrąg ziemie i pełność jego.
Wuj1923	Jeźli będę łaknął, nie będęć mówił; bo mój jest okrąg ziemie, i napełnienie jego.
Gda1881	Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.
Gda2017	Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój jest świat i wszystko, co go napełnia.
PsBycz	Jeżelibym łaknął, nie powiedziałbym tobie; bo, moim świat, i,-zapełnienié-jego.
Goet	Gdybym łaknął, nie powiedziałbym tobie; bo mój jest okrąg ziemi i wszystko, co go napełnia.
PsCylk	Gdybym głód cierpiał, nie powiedziałbym tobie, bo Moim świat i co go napełnia.
PsKrusz	Gdy będę łaknął, nie będę mówił tobie, albowiem mój jest okrąg ziemi i napełnienie jej.
PsAszk	Jeżeli głód poczuję, nie powiem tobie, gdyż Moim jest światokrąg i jego pełnia.
PsSzer	Gdybym łaknął, nie mówiłbym ci o tym, bo Mój jest okrąg ziemi i jego bogactwo.
Tys1	(49:12) Gdybym łaknął, nie powiem tobie, bo mój jest świat i co go napełnia.
Tys5	Gdybym był głodny, nie musiałbym mówić tobie, bo mój jest świat i to, co go napełnia.
Bryt	Gdybym łaknął, nie mówiłbym ci o tym, Bo mój jest świat i to, co go napełnia.
Pozn	Gdybym odczuwał głód, nie musiałbym ci mówić o tym, bo moja jest cała ziemia i wszystko, co ją napełnia.
WarPra	Gdybym głód odczuwał, nic bym ci nie mówił, bo moja jest cała ziemia i wszystko, co ją napełnia.
STB	Gdybym łaknął, nie powiedziałbym tobie; bo Moim jest przecież świat i wszystko, co go napełnia.
EIB	Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci tego, Mój przecież jest cały świat wraz z tym, co go napełnia.

Ps 50,13

PsFlor	(49:14) Aza jeść będę mięso bykow albo krew kozłową pić będę?
PsPul	(49:14) Aza jeść będę mięso bykowe albo krew kozłową pić?
Wuj1923	Izali będę jadł mięso wołowe? albo krew kozłową będę pił?
Gda1881	Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?
Gda2017	Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?
PsBycz	Czyliż-ja-jadam mięso potężnych-wołów, lub-krew kozłów pijam?
Goet	Czyż jadam mięso wołowe albo pijam krew kozłów?
PsCylk	Alboż jadam mięso bawołów, albo krew kozłów pijam?
PsKrusz	Czyż spożywam mięso cielców, a krew kozłów pijam?
PsAszk	Czyi mięso będę jadał tłustych baranów a pił krew kozłów?
PsSzer	Czyż jadam mięso byków albo piję krew kozłów?
Tys1	(49:13) Czy będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?
Tys5	Czy będę jadł mięso cielców albo pił krew kozłów?
Bryt	Czyż jadam mięso bykówAlbo piję krew kozłów?
Pozn	Czyż jadam mięso wołów i piję krew kozłów?
WarPra	Ale czy trzeba Mi jeść mięso bawołów i pić krew dzikich kozłów?
STB	Czyż jadam mięso byków, albo pijam krew kozłów?
EIB	Czy jadam mięso byków? Czy piję krew kozłów?

Ps 50,14

PsFlor	(49:15) Ofieruj Bogu ofierę chwały i wracaj Wirzchniemu obietnice twoje,
PsPul	(49:15) Daj Bogu obietnicę chwały i wracaj Wirzniemu śluby twoje,
Wuj1923	Ofiaruj Bogu ofiarę chwały: a oddaj Najwyższemu śluby twoje.
Gda1881	Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;
Gda2017	Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;
PsBycz	Poświęć Bogu ofiarę dziękczynienia, i-uiść, Najwyższemu, śluby-twoje;
Goet	Ofiaruj Bogu dziękczynienie i oddaj Najwyższemu śluby twoje;
PsCylk	Ofiaruj Panu dziękczynienia i spełnij Najwyższemu śluby twoje.
PsKrusz	Ofiaruj Bogu chwałę i oddaj Najwyższemu śluby swe.
PsAszk	W ofierze złóż Bogu dziękczynienie i śluby twe spłać Najwyższemu!
PsSzer	Ofiaruj Bogu dziękczynienie i składaj Najwyższemu śluby swoje!
Tys1	(49:14) Bogu składaj ofiarę pochwalną, śluby swe złóż Najwyższemu.
Tys5	Złóż Bogu ofiarę dziękczynną i wypełnij swe śluby złożone Najwyższemu,
Bryt	Ofiaruj Bogu dziękczynienieI spełnij Najwyższemu śluby swoje!
Pozn	Złóż Bogu w ofierze uwielbienie i spełnij swe śluby wobec Najwyższego!
WarPra	Ty, gdy składasz ofiarę, oddaj Bogu chwałę i spełnij w ten sposób to, coś przyobiecał Najwyższemu.
STB	Ofiaruj Panu dziękczynienia; Najwyższemu spełnij twe śluby.
EIB	Ofiaruj Bogu dziękczynienie I dotrzymaj swych ślubów wobec Najwyższego!

Ps 50,15

PsFlor	(49:16) i wzowi mie w dzień zamęta, a wytargnę ciebie i poczcisz mnie.
PsPul	(49:16) i wzowi mie w dzień zamętka, wytargnę cie i potcisz mie.
Wuj1923	A wzywaj mię w dzień utrapienia: wyrwę cię, a czcić mię będziesz.
Gda1881	A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.
Gda2017	I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a ty mnie uwielbisz.
PsBycz	Oraz-wzywaj-mię, w-dniu utrapienia; więc wydobędę-cię; przeto-uwielbiaj-mię.
Goet	A wzywaj mię w dzień uciśnienia, wtedy cię wybawię, a ty Mię uczcisz!
PsCylk	A wezwij Mnie w dzień niedoli, ocalę cię, a ty Mnie uczcisz.
PsKrusz	I wzywaj Mnie w dniu utrapienia, wybawię cię, a ty Mnie uwielbisz".
PsAszk	A wezwij Mnie w dzień utrapienia, wyzwolę cię, ty zaś mnie uczcisz."
PsSzer	I wzywaj Mnie w dniu niedoli, wybawię cię, a ty Mnie uwielbisz!
Tys1	(49:15) I wzywaj mnie w dniu utrapienia: uwolnię cię, a ty mnie uwielbisz». Sela.
Tys5	wtedy wzywaj Mnie w dniu utrapienia, Ja cię uwolnię, a ty Mnie uwielbisz.
Bryt	I wzywaj mnie w dniu niedoli, Wybawię cię, a ty mnie uwielbisz!
Pozn	Wzywaj mnie w dzień ucisku, Ja cię wybawię, a ty oddasz mi cześć."
WarPra	A gdy będziesz w ucisku, wezwij Mnie na pomoc, a kiedy cię wyswobodzę, ty Mi cześć okażesz.
STB	Także wezwij Mnie w dzień niedoli; wtedy cię ocalę, a ty Mnie uczcisz.
EIB	Wzywaj Mnie w dniu niedoli, Wybawię cię, a ty oddasz Mi cześć!

Ps 50,16

PsFlor	(49:17) Ale grzesznemu rzekł Bog: Czemu ty wypowiadasz sprawiedlności moje ❬i bierzesz❭ obrząd moj prze usta twoja?
PsPul	(49:17) Ale grzesznemu rzekł jest Bog: Czemu ty wypowiadasz sprawiedliwości moje i bierzesz obrząd moj przez usta twa?
Wuj1923	Ale grzesznikowi rzekł Bóg: Czemu ty opowiadasz sprawiedliwości moje, i bierzesz Testament mój w usta twoje?
Gda1881	Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?
Gda2017	Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;
PsBycz	A,-do-bezbożnego, rzekł Bóg: Co tobie, do-opowiadania, praw-moich? i-ty-nosisz przymierzé-mé, w ustach-twoich?
Goet	Ale do bezbożnika mówi Bóg: Czegóż odmawiasz ustawy moje a bierzesz przymierze moje w usta swe,
PsCylk	A do niegodziwca rzecze Pan: czemu ci liczyć Moje ustawy i brać przymierze Moje na usta twoje.
PsKrusz	A do grzesznika rzekł Bóg: "Cóż ci z tego, że opowiadasz ustawy moje i bierzesz Przymierze Moje na usta swe?
PsAszk	Zaś do niegodziwca rzecze Bóg: "Cóż ci, iż opowiadasz o Mych prawach i na ustach twych niesiesz Me przymierze?
PsSzer	Lecz do bezbożnego rzecze Bóg: Czemu powtarzasz przykazanie Moje i masz przymierze Moje na ustach swych?
Tys1	(49:16) A do grzesznika Bóg mówi: «Czemu o mych przykazaniach rozprawiasz i na ustach masz moje przymierze?
Tys5	A do grzesznika Bóg mówi: Czemu wyliczasz moje przykazania i masz na ustach moje przymierze
Bryt	Lecz do bezbożnego rzecze Bóg:Po co wyliczasz ustawy moje I masz na ustach przymierze moje?
Pozn	(Do grzesznika wszakże mówi Bóg:) "Po cóż wyliczasz moje przykazania i Przymierze moje masz na swoich ustach,
WarPra	Do grzesznika zaś tak Bóg powiedział: Po co wyliczasz moje przykazania? Czemu ciągle mówisz o moim Przymierzu?
STB	Zaś do niegodziwca Bóg mówi: Czemu liczysz Moje ustawy oraz bierzesz Moje Przymierze na twe usta?
EIB	Do bezbożnego natomiast Bóg przemawia tak: Co tobie do wyliczania moich ustaw Lub powoływania się na moje przymierze?

Ps 50,17

PsFlor	(49:18) Ty zaprawdę nienaźrzał jeś czci i porzucił jeś mołwy moje zasię.
PsPul	(49:18) Ale ty jeś nienaźrzał nauki i porzuciłeś rzecz moję zasię.
Wuj1923	Ano ty masz w nienawiści karność: i zarzuciłeś mowę moję nazad.
Gda1881	Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.
Gda2017	Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?
PsBycz	Wszakże-ty nienawidzisz karności, i-porzucasz słowa-me, za-się.
Goet	Skoro nienawidzisz karność i rzuciłeś za siebie słowa moje?
PsCylk	Ty wszak niecierpisz napomnienia i rzucasz słowa Moje po za siebie.
PsKrusz	Aleś ty znienawidził karność, i odrzuciłeś słowa Moje poza siebie.
PsAszk	Wszak ty strofowanie masz w nienawiści i słowa Moje rzucasz precz za siebie.
PsSzer	Wszak nienawidzisz karności i lekceważysz słowa Moje.
Tys1	(49:17) Ty, co nienawidzisz karności i słowa me rzuciłeś za siebie?
Tys5	ty, co nienawidzisz karności i moje słowa rzuciłeś za siebie?
Bryt	Wszak nienawidzisz karnościI lekceważysz słowa moje.
Pozn	skoro nienawidzisz karności, a słowa moje odrzucasz precz za siebie?
WarPra	Przecież ty nienawidzisz moich napomnień, a o moich słowach chcesz czym prędzej zapomnieć.
STB	Przecież ty nie cierpisz napomnienia, Moje słowa rzucasz za siebie.
EIB	Przecież znienawidziłeś karność I odrzuciłeś butnie moje słowa.

Ps 50,18

PsFlor	(49:19) Gdy jeś widział złodzieja, bieżał jeś s nim i z cu❬dzo❭łożcami część twoję kładł jeś.
PsPul	(49:19) Acz jeś widział złodzieja, bieżał jeś s nim i z cudzołożcy część twoję kładł jeś.
Wuj1923	Jeźliś widział złodzieja, biegałeś z nim, a z cudzołożniki miałeś swój skład.
Gda1881	Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.
Gda2017	Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.
PsBycz	Gdy widzisz złodzieja, tedy biegniesz z-nim; a,-z cudzołożcami, miewasz udział-twój.
Goet	Kiedy widzisz złodzieja, zaprzyjaźniasz się z nim, i masz społeczność z cudzołożnikami.
PsCylk	Gdy widzisz złodzieja bratasz się z nim, a z wszetecznikami spółka twoja.
PsKrusz	Gdyś widział złodzieja, szedłeś z nim, i z cudzołożnikami jest udział twój.
PsAszk	Skoro zobaczysz złodzieja, pobiegniesz z nim i z cudzołożcami twój dział.
PsSzer	Gdy widzisz złodzieja, bratasz się z nim, a z wszetecznikami zadajesz się.
Tys1	(49:18) Tyś widział złodzieja, z nim razem pobiegłeś i udział miałeś z cudzołożnikami.
Tys5	Ty, widząc złodzieja, razem z nim biegniesz i trzymasz z cudzołożnikami.
Bryt	Gdy widzisz złodzieja, bratasz się z nim, A z cudzołożnikami zadajesz się.
Pozn	Gdy widzisz złodzieja, sprzymierzasz się z nim, i zmawiasz się z cudzołożnikami.
WarPra	Gdy spotkasz złodzieja, zawierasz z nim przyjaźń, i chętnie z rozpustnikami przestajesz.
STB	Kiedy widzisz złodzieja, to się z nim bratasz; także z cudzołożnikami jest twa spółka.
EIB	Gdy widziałeś złodzieja, bratałeś się z nim I miałeś wspólne plany z cudzołożnikami.

Ps 50,19

PsFlor	(49:20) Usta twoja opłwita była zgłoby a język twoj śpiewał jest leść.
PsPul	(49:20) Usta twoja opływała złością a język twoj przypiewał jest łeż.
Wuj1923	Usta twoje były pełne złości, a język twój plótł zdrady.
Gda1881	Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.
Gda2017	Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.
PsBycz	Ty, usta-twe, wyprawiasz do-złego; a,-język-twój, zawięzuje zdradę.
Goet	Usta swoje rozpuszczasz na zło, a język twój splata obłudę,
PsCylk	Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój układa zdradę.
PsKrusz	Usta swe puszczasz na złe, a język twój czyni zdradę.
PsAszk	Usta twe wysyłasz na nieszczęście a z językiem twym spajasz fałsz.
PsSzer	Ustom swym pozwalasz mówić złe, a język twój knuje zdradę.
Tys1	(49:19) W złym celu otwierałeś usta, a język twój knuł podstępy.
Tys5	W złym celu otwierasz usta, a język twój knuje podstępy.
Bryt	Ustom swoim pozwalasz mówić źle, A język twój knuje zdradę.
Pozn	Ustom swoim puszczasz wodze w złości, a język twój zdradę gotuje.
WarPra	Z ust twoich wszelkie zło wychodzi, twój język ciągle zdrady knuje.
STB	Twoje usta rozpuszczasz na złe, a twój język układa zdradę.
EIB	Twoje usta służyły złej sprawie I twój język przyczyniał się do zdrady.

Ps 50,20

PsFlor	(49:21) Siedząc przeciwo bratu twemu mołwił jeś i przeciwo synowi macierze twojej kładł jeś szkodę; to jeś czynił, a ja jeśm milczał.
PsPul	(49:21) Siedząc przeciwo bratu twemu mołwił jeś i przeciwo ❬synowi❭ macierzy twojej dawał jeś zły przykład; to jeś czynił, a ja milczał.
Wuj1923	Siedząc, mawiałeś przeciw bratu twemu: i dawałeś wzgorszenie przeciw synowi matki twojéj.
Gda1881	Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.
Gda2017	Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.
PsBycz	Ty-siadasz, i, przeciw-bratu-twojemu mawiasz; ty, na-synie matki-twojéj, stawiasz ohydę.
Goet	Siedzisz i mówisz przeciwko bratu swemu, na syna matki swojej rzucasz obelgi.
PsCylk	Zasiadasz i przeciw bratu twemu mówisz, na syna matki twojéj rzucasz zakałę.
PsKrusz	Siedząc, mówiłeś przeciwko bratu swemu, i przeciw synom matki twej dawałeś łgarstwo.
PsAszk	Usiadniesz, a brata obgadasz, na synu twej matki położysz zmazę.
PsSzer	Gdy siedzisz wśród swoich, oczerniasz brata swego, lżysz syna matki swojej.
Tys1	(49:20) Zasiadłszy, przemawiałeś przeciw swemu bratu, znieważałeś syna swej matki.
Tys5	Zasiadłszy, przemawiasz przeciw swemu bratu, znieważasz syna swojej matki.
Bryt	Siedzisz i mówisz przeciw bratu swemu, Znieważasz syna matki swojej.
Pozn	Rozsiadłszy się obmawiasz swego brata, rzucasz potwarze na syna własnej matki.
WarPra	Siadasz i oczerniasz własnego brata, oszczerstwa rzucasz na syna twej matki.
STB	Zasiadasz i mówisz przeciwko twemu bratu, a na syna twej matki rzucasz zniewagę.
EIB	Nie ustajesz w intrygach przeciw bratu I znieważasz syna swojej matki.

Ps 50,21

PsFlor	(49:22) Wnimał jeś źle, iże będę tobie podobny; karać cie będę i postawię przeciw tobie oblicze twoje.
PsPul	(49:22) Mnimał jeś lśc❬iwi❭e, iż będę tobie podobny; karać cie będę i postawię opak obraz twoj.
Wuj1923	Toś czynił, a milczałem: mniemałeś niesprawiedliwie, że będę tobie podobny: będę cię strofował, i stawię przed oczy twoje.
Gda1881	Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.
Gda2017	To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, ale będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.
PsBycz	Tych rzeczy, dopuszczałeś-się, a-ja-milczałem; mniemałeś-mię podobnym bydź, jak-ty; Ja-skarcę-cię, i-wyłożę to, przed-oczy-twoje.
Goet	Toś czynił a Ja milczałem; dlatego mniemałeś, że jestem taki sam, jak ty. Ale będę cię karał i postawię to przed oczy twoje.
PsCylk	Toś czynił a Jam milczał, a wtedy mniemałeś że będę jak ty; ale rozprawię się z tobą i stawię przed oczy twoje.
PsKrusz	Tyś czynił, a Jam milczał; sądziłeś, żem Ja podobny tobie: ukarzę cię i stawię cię przed oczyma twemi".
PsAszk	Tak sobie poczynałeś a ja milczałem, tyś sądził, żem pewnie - jest jako ty, - dam ci pouczenie i przed oczy ci je wystawię.
PsSzer	To czyniłeś, a Ja milczałem, więc mniemałeś, żem Tobie podobny; karcę cię i stawiam to przed oczy twoje.
Tys1	(49:21) Tyś to uczynił, a Ja będę milczał?! Czy myślałeś, żem tobie podobny?
Tys5	Ty to czynisz, a Ja mam milczeć? Czy myślisz, że jestem podobny do ciebie? Skarcę ciebie i postawię ci to przed oczy.
Bryt	Czyniłeś to, a ja milczałem, Mniemałeś, żem tobie podobny; Karcę cię i stawiam to przed oczy twoje...
Pozn	Oto, czego się dopuszczasz! A gdybym milczał, mógłbyś mniemać, że jestem tobie podobny. Ja wszakże skarcę ciebie i [wszystko to] stawiam ci przed oczy!
WarPra	Gdyś to wszystko czynił, a Ja milczałem, myślałeś, że jestem do ciebie podobny. Ale Ja cię ukarzę i postawię przed oczy wszystkie twoje winy.
STB	To czyniłeś – a Ja milczałem; wtedy wyobrażałeś sobie, że będę taki jak ty; ale rozprawię się z tobą i stawię to przed twe oczy.
EIB	Postępowałeś tak, a ja milczałem, Nabrałeś więc przekonania, że jestem taki, jak ty. Upominam cię! Zwracam ci na to uwagę!

Ps 50,22

PsFlor	(49:23) Rozumiejcie temu, jiż zapominacie Boga, być niekiedy nie połapił, a nie będzie, jenże by odjął.
PsPul	(49:23) Rozumiejcie temu, jiż zapominacie Boga, by niegdy nie połapił, a nie będzie, kto otejmie.
Wuj1923	Rozumiejcież to, którzy zapominacie Boga: by kiedy nie porwał, a nie będzie, ktoby wydarł.
Gda1881	Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.
Gda2017	Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym was nie rozszarpał, a nie byłoby nikogo, kto by was ocalił.
PsBycz	Pojmiejcież więc, to, wy, zapominający Boga; abym-nie rozszarpał; boby-nie było oswobodziciela.
Goet	Baczcie na to, którzy zapominacie Boga, abym was nie porwał, a nie będzie wybawcy.
PsCylk	Zrozumiejcież to, niepomni Pana, bym nie porwał, a nikt nie ocali.
PsKrusz	Chciejcie zrozumieć to, co zapominacie o Bogu, by was nie porwał, a nie będzie, ktoby wybawił.
PsAszk	Zrozumcież to wy, co zapominacie o Bogu, bym zaś nie rozdarł i niemasz ratunku.
PsSzer	Zważcie to wy, co zapominacie Boga, bym was nie rozdarł, a nie będzie ratunku!
Tys1	(49:22) Zrozumcie to, wy, Boga niepomni, by nie porwał, a nie byłoby komu zbawić.
Tys5	Zrozumcie to, wy, co zapominacie o Bogu, bym nie rozerwał, a nie byłoby komu wybawić.
Bryt	Pojmijcież to wy, którzy zapominacie Boga, Bym was nie rozdarł, a nie będzie ratunku!
Pozn	Rozważcie to dobrze, wy, którzy zapominacie o Bogu, abym was nie pochwycił, a nikt nie zdoła was ocalić!
WarPra	Zastanówcie się nad tym, wy wszyscy, którzy zapomnieliście o Bogu, bo będę musiał rozszarpać was na strzępy i nikt wam nie przyjdzie z pomocą.
STB	Zrozumiejcie, niepomni Boga, bym was kiedyś nie schwytał, a wtedy nikt nie ocali.
EIB	Wy, którzy zapominacie o Bogu, spróbujcie pojąć swój błąd, Bo mogę was rozszarpać i nikt wam nie pomoże!

Ps 50,23

PsFlor	(49:24) Ofiera chwały poczci mie, a tamo droga, jąż pokażę jemu zbawienie boże.
PsPul	(49:24) Modła chwały poćci mie, i tamo droga, jąż pokażę jemu zbawienie boże.
Wuj1923	Ofiara chwały uczci mię: i tam droga, którą mu okażę zbawienie Boże.
Gda1881	Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.
Gda2017	Kto mi ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi prostą drogą, ukażę Boże zbawienie.
PsBycz	Poświęcający-mi-ofiarę dziękczynienia, uwielbia-mię; a-urządzającego, według ustaw, drogę swę, opatrzę-go, w-zbawienié Boga.
Goet	Kto ofiaruje dziękczynienie, czci Mię, a kto strzeże dróg swoich, temu ukażę zbawienie Boże!
PsCylk	Kto ofiaruje dziękczynienie, czci Mnie, kto baczy na drogę, temu wskażę pomoc Pana.
PsKrusz	Ofiara chwały uczci Mnie, i prostującemu drogę ukażę zbawienie Boże.
PsAszk	Kto dzięki składa w ofierze, ten Mię uczci, a kto wstąpi na drogę - temu ujawnię Boga w zbawieniu."
PsSzer	Kto ofiaruje dziękczynienie, czci Mnie, a temu, kto nienagannie postępuje, objawię zbawienie Boże.
Tys1	(49:23) Kto składa ofiarę chwały, ten mi cześć oddaje, a temu, kto postępuje uczciwie, ukażę Boże zbawienie».
Tys5	Kto składa Mi ofiarę dziękczynną, ten Mi cześć oddaje, a postępującym bez skazy ukażę Boże zbawienie.
Bryt	Kto ofiaruje dziękczynienie, czci mnie, A temu, kto nienagannie postępuje, ukażę zbawienie Boże.
Pozn	Kto składa w ofierze uwielbienie, ten oddaje mi cześć; i temu [tylko], kto kieruje się prawością, pozwolę oglądać zbawienie Boże".
WarPra	Wielbi Mnie ten, kto składa ofiary dziękczynne, temu zaś, który prostą drogą kroczy, ukażę moc Boga Zbawiciela.
STB	Kto Mi ofiaruje dziękczynienie – uczci Mnie; kto uważa na drogę – temu wskażę zbawienie Boga.
EIB	Czci Mnie ten, kto Mi ofiaruje swe podziękowanie, Temu, kto zważa na czyny, ukażę swoje zbawienie.

Psalm 51

Ps 51,1

PsFlor	(50:1) Smiłuj sie nade mną, Boże, podług wielikiego miłosierdzia twego (50:2) i podług mnożstwa lutowania twego zgładź lichotę moję!
PsPul	Psalm Dawidow, kiedy przyszedł k niemu Natan prorok, posłany od Boga karać ji z grzecha, jen uczynił, kiedy wszedł ku Betisabee a męża jej dał zabić Uryjasza. (50:1) Smiłuj sie nade mną, Boże, podług wielikiego miłosierdzia twego (50:2) i podług mnostwa lutowania twego zgładź lichotę moję!
Wuj1923	(51:1) . Na koniec, Psalm Dawidowi: (51:2) Gdy przyszedł do niego prorok Nathan, kiedy był wszedł do Bethsabei. (51:3) Zmiłuj się nademną, Boże, według wielkiego miłosierdzia twego: a według mnóstwa litości twoich zgładź nieprawość moję.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. (51:2) Gdy do niego przyszedł Natan prorok, potem jak był wszedł do Betsaby. (51:3) Zmiłuj się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moje.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, gdy do niego przyszedł prorok Natan po tym, jak on wszedł do Batszeby. Zmiłuj się nade mną, Boże, według twojego miłosierdzia; według twojej wielkiej litości zgładź moje występki.
PsBycz	(51:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania Psalm Dawida. (51:2) Za-wejścia do-niego, Natana Proroka; potem wszedł do Bat-Szaby. (51:3) Zlituj-się-nademną, o-Boże! według-dobroci-Twojéj; według-wielkości politowań-Twych, zmaż wykroczenia-moje.
Goet	(51:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. (51:2) Gdy do niego przyszedł prorok Natan, po wejściu jego do Betsaby. (51:3) Boże, bądź mi łaskaw według dobroci Twojej; według wielkiej litości Swojej zgładź występki moje.
PsCylk	(51:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. (51:2) Gdy go odwiedził Natan, prorok, po przyjściu do Bat-Szeby. (51:3) Zmiłuj się nademną Panie wedle łaski Twojéj, według wielkiego miłosierdzia Twego zmaż występki moje.
PsKrusz	(51:1) Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. (51:2) Gdy przybył do niego Natan prorok, jak wszedł do córki Szaby. (51:3) Zmiłuj się nademną Boże, według miłosierdzia Twego; według wielkiej litości Twej, zgładź nieprawość moją,
PsAszk	(51:1) Dyrygentowi. - Śpiew Dawidowy. (51:2) Kiedy przyszedł doń prorok Natan, gdy przyszedł do Batseby. (51:3) Zmiłuj się Boże nademną, jako Twa łaska, jako mnogie miłosierdzia Twe - zmaż me przestępstwa.
PsSzer	(51:1) Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. (51:2) Gdy przyszedł do niego prorok Natan po jego cudzołóstwie z Batsebą. (51:3) Zmiłuj się nade mna Boże, według łaski swojej, zgładź występki moje według wielkiej litości swojej!
Tys1	(50:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy, (50:2) gdy przybył do niego prorok Natan po grzechu [Dawida] z Batszebą. (50:3) Zmiłuj się nade mną, Boże, w miłosierdziu swoim; w ogromie swej litości zgładź nieprawość moją.
Tys5	(51:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawida, (51:2) gdy przybył do niego prorok Natan po jego grzechu z Batszebą. (51:3) Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości, w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość!
Bryt	(51:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy, (51:2) Gdy wdał się z Batszebą i przyszedł do niego prorok Natan. (51:3) Zmiłuj się nade mną, Boże, według łaski swojej, Według wielkiej litości swojej zgładź występki moje!
Pozn	(51:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida - (51:2) gdy po jego grzechu z Batszebą przybył do niego prorok Natan. (51:3) Zmiłuj się nade mną, Boże, według miłosierdzia Twego, według wielkiej litości Twojej zgładź nieprawości moje!
WarPra	(51:1) Dla kierującego chórem. Psalm, który wyśpiewał Dawid, (51:2) kiedy po cudzołóstwie z Batszebą przybył do niego prorok Natan. (51:3) Zmiłuj się nade mną, Boże, według miłosierdzia Twego, a według Twej dobroci odpuść moje winy.
STB	(51:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, (51:2) gdy go odwiedził Natan, prorok, po przyjściu do Batszeby. (51:3) Zmiłuj się nade mną, Boże, według Twojej łaski; według wielkiego Twojego miłosierdzia zmaż moje występki.
EIB	(51:1) Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. (51:2) Dawid był wówczas po swym upadku z Batszebą i po spotkaniu z prorokiem Natanem. (51:3) Zmiłuj się nade mną, Boże, stosownie do swojej łaski; W swojej wielkiej litości wymaż moje przestępstwa!

Ps 51,2

PsFlor	(50:3) Dalej omyj mie od lichoty mojej i od grzecha mego oczyści mie,
PsPul	(50:3) Szyrzej mie omyj od złości mojej i od grzecha mego oczyści mie,
Wuj1923	(51:4) Jeszcze więcéj omyj mię od nieprawości mojéj: i od grzechu mojego oczyść mię.
Gda1881	(51:4) Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię.
Gda2017	Obmyj mnie zupełnie z mojej nieprawości i oczyść mnie z mego grzechu.
PsBycz	(51:4) Całkiem obmyj-mię, z-nieprawości-mojéj, i,-z-grzéchu-mego, oczyść-mię.
Goet	(51:4) Omyj mię całkowicie od nieprawości mojej i oczyść mnie z grzechu mojego.
PsCylk	(51:4) Zupełnie obmyj mnie z winy mojéj, a z grzechu mojego oczyść mnie.
PsKrusz	(51:4) Obmyj mnie dobrze od nieprawości mej - i od grzechu mego oczyść mnie.
PsAszk	(51:4) Więcej, - zmyj mię z mej nieprawości i z grzechu mojego mię oczyść.
PsSzer	(51:4) Obmyj mnie zupełnie z winy mojej i oczyść mnie z grzechu mego!
Tys1	(50:4) Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego.
Tys5	(51:4) Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego!
Bryt	(51:4) Obmyj mnie zupełnie z winy mojejI oczyść mnie z grzechu mego!
Pozn	(51:4) Obmyj mnie całkowicie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mego!
WarPra	(51:4) Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich mych grzechów.
STB	(51:4) Obmyj mnie zupełnie z mojej winy, oczyść mnie z mojego grzechu.
EIB	(51:4) Obmyj mnie zupełnie z mej winy I oczyść mnie z mego grzechu!

Ps 51,3

PsFlor	(50:4) bo lichotę moję ja poznawam i grzech moj przeciwo mnie jest zawżdy.
PsPul	(50:4) bo złość moję ja znaję i grzech moj przeciwo mnie jest zawżdy.
Wuj1923	(51:5) Albowiem ja znam nieprawość moję, i grzech mój jest zawżdy przeciwko mnie.
Gda1881	(51:5) Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy.
Gda2017	Uznaję bowiem moje występki, a mój grzech zawsze jest przede mną.
PsBycz	(51:5) Bo, wykroczcnia-me, ja poznaję; zatem-grzéch-mój, przedemną ciągle.
Goet	(51:5) Albowiem ja znam występki swoje, a grzech mój stale jest przede mną.
PsCylk	(51:5) Bo występki moje ja znam, a grzech mój obecny mi zawsze.
PsKrusz	(51:5) Albowiem nieprawości moje znam, a grzech mój przedemną jest zawsze.
PsAszk	(51:5) Bo znam ja występki moje a grzech mój jest zawsze przedemną!
PsSzer	(51:5) Ja bowiem znam występki swoje i zawsze jestem świadom grzechu mego.
Tys1	(50:5) Uznaję bowiem nieprawość swoją, a grzech mój jest zawsze przede mną.
Tys5	(51:5) Uznaję bowiem moją nieprawość, a grzech mój mam zawsze przed sobą.
Bryt	(51:5) Ja bowiem znam występki swojeI grzech mój zawsze jest przede mną.
Pozn	(51:5) Albowiem uznaję nieprawości moje, a grzech mój stoi mi zawsze przed oczami.
WarPra	(51:5) Bo ja znam dobrze moje winy i moje grzechy mam wciąż przed oczyma.
STB	(51:5) Bo ja znam moje występki, a mój grzech zawsze jest obecny przede mną.
EIB	(51:5) Gdyż jestem świadom swych przestępstw, Mój grzech mam wciąż przed oczami.

Ps 51,4

PsFlor	(50:5) Tobie samemu zgrzeszył jeśm i złe przed tobą czynił jeśm, by sprawion w mołwach twojich, i przemożesz, gdy cie sądzą.
PsPul	(50:5) Tobie samemu zgrzeszył jeśm i złe przed tobą czynił jeśm, by sprawion w mołwach twoich i przepomogł, gdy cie sądzą.
Wuj1923	(51:6) Tobiem samemu zgrzeszył i uczyniłem złość przed tobą, abyś się usprawiedliwił w mowach twoich, a zwyciężył, gdy cię posądzają.
Gda1881	(51:6) Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twojej, i czystym w sądzie twoim.
Gda2017	Przeciw tobie, tobie samemu, zgrzeszyłem i zło uczyniłem na twoich oczach, abyś okazał się sprawiedliwy w swoich słowach i czysty w swoim sądzie.
PsBycz	(51:6) Przeciw-Tobie, tylko-Tobie, zgrzeszyłem, i,-to-złé, w-oczach-Twoich, zrobiłem; dla-tego, sprawiedliw-będziesz, w-mowie-Twéj; będziesz-czystym, w-wyroku-Twoim.
Goet	(51:6) Przeciwko Tobie, przeciwko Tobie jedynie zgrzeszyłem i, co złe jest w oczach Twoich, uczyniłem, abyś się okazał sprawiedliwym w wyroku Twoim i czystym w sądzie Twoim.
PsCylk	(51:6) Tobie samemu zgrzeszyłem, a zło w oczach Twoich czyniłem, przetoś sprawiedliwy w wyroku Twoim, czysty w sądzie Twoim.
PsKrusz	(51:6) Przed Tobą samym zgrzeszyłem i zło przed oczyma Twemi uczyniłem, gdy Ty jesteś sprawiedliwy w mowie swej - czysty w sądzie swym.
PsAszk	(51:6) Tobie jedynemu zgrzeszyłem i co złe w Twych oczach uczyniłem, abyś się okazał sprawiedliwy w Twem powiedzeniu, czysty w Twem sędziowaniu,
PsSzer	(51:6) Przeciw Tobie, przeciw Tobie jedynie zgrzeszyłem i uczyniłem to, co złego w oczach Twoich, abyś okazał się sprawiedliwy w swym wyroku, czysty w sądzie swoim.
Tys1	(50:6) Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą, byś się okazał sprawiedliwy w swym wyroku i prawy — w swoim sądzie.
Tys5	(51:6) Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest w Twych oczach, tak że się okazujesz sprawiedliwy w swym wyroku i prawy w swoim osądzie.
Bryt	(51:6) Przeciwko tobie samemu zgrzeszyłemI uczyniłem to, co złe w oczach twoich, Abyś okazał się sprawiedliwy w wyroku swoim, Czysty w sądzie swoim.
Pozn	(51:6) Przeciw Tobie, przeciw Tobie samemu zgrzeszyłem i dopuściłem się tego, co jest złe w oczach Twoich; tak więc okażesz swą sprawiedliwość przez swój wyrok, a prawość swoją przez sąd.
WarPra	(51:6) Zgrzeszyłem przeciwko Tobie samemu, na Twoich oczach wiele zła czyniłem, tak że okażesz się sprawiedliwy w Swym wyroku i prawy w Swoim sądzie.
STB	(51:6) Tobie samemu zgrzeszyłem i czyniłem zło w Twoich oczach; bo jesteś sprawiedliwy w Twym wyroku oraz czysty w Twoim osądzie.
EIB	(51:6) Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem, Popełniłem zło w Twoich oczach, Słuszne jest Twe napomnienie, Jesteś bez zarzutu w swoim sądzie.

Ps 51,5

PsFlor	(50:6) Bo owa w lichocie począł jeśm sie i w grzeszech poczęła mie mać moja.
PsPul	(50:6) Bo owa we złościach poczęt jeśm i w grzeszech poczęła mie matka moja.
Wuj1923	(51:7) Oto bowiem w nieprawościach jestem poczęty: a w grzechach poczęła mię matka moja.
Gda1881	(51:7) Oto w nieprawości poczęty jestem, a w grzechu poczęła mię matka moja.
Gda2017	Oto zostałem zrodzony w nieprawości i w grzechu poczęła mnie moja matka.
PsBycz	(51:7) Oto, w-nieprawości, tworzony-byłem; zatém,-w-grzéchu, poczęła-mię, matka-moja.
Goet	(51:7) Oto, w nieprawości zrodzony jestem, a w grzechu poczęła mnie matka moja.
PsCylk	(51:7) Owóż w występku stworzony zostałem, i w grzechu poczęła mnie matka moja.
PsKrusz	(51:7) Oto w nieprawości poczęty jestem, i w grzechu poczęła mnie matka moja.
PsAszk	(51:7) Otom w nieprawości poczęty a w grzechu powiła mię matka moja.
PsSzer	(51:7) Wiem, że urodziłem się w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka moja.
Tys1	(50:7) Oto zrodzony jestem w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka.
Tys5	(51:7) Oto zrodzony jestem w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka.
Bryt	(51:7) Oto urodziłem się w przewinieniuI w grzechu poczęła mnie matka moja.
Pozn	(51:7) Oto w nieprawości byłem zrodzony i w grzechu poczęła mnie matka moja.
WarPra	(51:7) Bo w nieprawości na świat przyszedłem, w grzechu poczęła mnie moja matka.
STB	(51:7) Zostałem stworzony w występku i w grzechu poczęła mnie moja matka.
EIB	(51:7) Rzeczywiście urodziłem się w przewinieniu, Grzesznym poczęła mnie matka,

Ps 51,6

PsFlor	(50:7) Owa wiem prawdę miłował jeś, niepewne i tajemne mądrości twojej zjawił jeś mnie.
PsPul	(50:7) Owa wiem prawdę miłował jeś, niepewne i tajemne mądrości twojej zjawił jeś mnie.
Wuj1923	(51:8) Oto bowiem umiłowałeś prawdę: niewiadome i skryte rzeczy mądrości twojéj objawiłeś mi.
Gda1881	(51:8) Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi.
Gda2017	Oto miłujesz prawdę wewnętrzną i w głębi serca dasz mi poznać mądrość.
PsBycz	(51:8) Oto, prawdę upodobałeś, w-powłokach serca; przeto,-w-zamknięciu jego, mądrość wskazałeś-mi.
Goet	(51:8) Oto, upodobałeś sobie prawdę we wnętrzu serca, a w skrytości daj mi poznać mądrość.
PsCylk	(51:8) Wszak prawdy żądasz w tajni, a w skrytości mądrość wskazujesz mi.
PsKrusz	(51:8) Oto ukochałeś prawdę wewnętrzną, a ukrytą mądrość objawiłeś mi.
PsAszk	(51:8) Oto Ty prawdy pożądasz w najgłębszych zakamarkach, a w tem, co ukryte oznajmiasz mi najwyższą mądrość.
PsSzer	(51:8) Wiem, że Ty kochasz prawdę w sercu i objawiasz mi mądrość ukrytą.
Tys1	(50:8) Oto w szczerości serca masz upodobanie, a w głębi duszy uczysz mnie mądrości.
Tys5	(51:8) Oto Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie, naucz mnie tajników mądrości.
Bryt	(51:8) Oto miłujesz prawdę chowaną na dnie duszyI objawiasz mi mądrość ukrytą.
Pozn	(51:8) Ale Tyś umiłował szczerość serca, a w głębi duszy mojej dajesz mi poznać mądrość.
WarPra	(51:8) Ty zaś żądasz, bym nosił prawdę ukrytą w mym sercu, i w tajemnicy objawiasz mi mądrość.
STB	(51:8) Oto żądasz prawdy we wnętrzu, a w skrytości mądrość mi wskazujesz.
EIB	(51:8) A dla Ciebie milsza jest prawda skryta na dnie duszy - Dlatego dałeś mi lekcję głębokiej mądrości.

Ps 51,7

PsFlor	(50:8) Okropisz mie, Gospodnie, izopem, i oczyszczon będę, omyjesz mie, i nad śnieg ubielon będę.
PsPul	(50:8) Okropi❬sz❭ mie, Gospodnie, izopem, a oczyszczon będę, zmyjesz mie, i nad śnieg ubielon będę.
Wuj1923	(51:9) Pokropisz mię Hyzopem, a będę oczyszczony: omyjesz mię, a będę nad śnieg wybielony.
Gda1881	(51:9) Oczyść mię, isopem, a oczyszczon będę; omyj mię, a nad śnieg wybielony będę.
Gda2017	Oczyść mnie hizopem, a będę oczyszczony; obmyj mnie, a stanę się bielszy od śniegu.
PsBycz	(51:9) Od-grzéchu,-oczyść-mię, z-hyzopem, a-będę-czysty; obmyj-mię, a,-niż-śniég, bielszym-będę.
Goet	(51:9) Rozgrzesz mnie hizopem, a będę czysty; omyj mnie, a będę bielszy niż śnieg.
PsCylk	(51:9) Rozgrzesz mnie izopem, a będę czysty, obmyj mnie, a od śniegu będę bielszy.
PsKrusz	(51:9) Pokrop mnie hyzopem, a będę oczyszczony, obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.
PsAszk	(51:9) Hysopem mię oczyść a będę czysty, umyj Ty mnie a bielszy będę niżli śnieg.
PsSzer	(51:9) Pokrop mnie hyzopem, abym był czysty; obmyj mnie, a będę bielszy nad śnieg!
Tys1	(50:9) Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.
Tys5	(51:9) Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.
Bryt	(51:9) Pokrop mnie hizopem, a będę oczyszczony; Obmyj mnie, a ponad śnieg bielszy się stanę.
Pozn	(51:9) Pokrop mnie hizopem, a będę oczyszczony, obmyj mnie, a ponad śnieg bielszy się stanę!
WarPra	(51:9) Pokrop mnie więc hyzopem, a będę oczyszczony, obmyj mnie, a stanę się bielszy od śniegu.
STB	(51:9) Rozgrzesz mnie hizopem, a będę czysty; obmyj mnie, a będę bielszy od śniegu.
EIB	(51:9) Pokrop mnie hizopem, a będę oczyszczony; Obmyj mnie, a stanę się bielszy niż śnieg.

Ps 51,8

PsFlor	(50:9) Słuchowi memu dasz radość i wiesiele i radować sie będą kości uśmierzone.
PsPul	(50:9) Słuchu memu dasz radość i wiesiele i radować sie będą kości uśmierzone.
Wuj1923	(51:10) Słuchowi memu dasz radość i wesele: i rozradują się kości poniżone.
Gda1881	(51:10) Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył.
Gda2017	Daj mi usłyszeć radość i wesele; niech się rozradują kości, które skruszyłeś.
PsBycz	(51:10) Daj-słyszéć-mi uciechę, i-radość; niech-rozweselą-się kości, które skruszyłeś.
Goet	(51:10) Daj mi usłyszeć radość i wesele, a rozradują się kości, które pokruszyłeś.
PsCylk	(51:10) Daj mi usłyszeć radość i wesele, niech rozradują się kości, któreś pokruszył.
PsKrusz	(51:10) Daj, abym słyszał radość i weselę; niech się rozradują kości, któreś pokruszył.
PsAszk	(51:10) Obwieścisz mi uciechę i wesele a rozśpiewają się kości, któreś pognębił.
PsSzer	(51:10) Daj mi usłyszeć radość i wesele, niech się rozradują moje kości skruszone!
Tys1	(50:10) Spraw, bym usłyszał radość i wesele: niech się radują kości, któreś skruszył.
Tys5	(51:10) Spraw, bym usłyszał radość i wesele, niech się radują kości, któreś skruszył!
Bryt	(51:10) Daj, bym usłyszał radość i wesele, Niech się rozradują kości, które skruszyłeś!
Pozn	(51:10) Daj mi usłyszeć [słowa] radości i wesela, by się pocieszyły kości, któreś skruszył!
WarPra	(51:10) Pozwól mi uradować się i rozweselić, niech ożyją na nowo kości, któreś skruszył.
STB	(51:10) Daj mi usłyszeć radość i wesele; niechaj się rozradują kości, które pokruszyłeś.
EIB	(51:10) Spraw, bym usłyszał radość i wesele, Niech ożyją kości, które tak skruszyłeś!

Ps 51,9

PsFlor	(50:10) Otewroci lice twoje od grzechow mojich i wszytki lichoty moje zgładź!
PsPul	(50:10) Odwroć lice twoje od grzechow mych i wszytki złości moje zgładź!
Wuj1923	(51:11) Odwróć oblicze twoje od grzechów moich: a zgładź wszystkie nieprawości moje.
Gda1881	(51:11) Odwróć oblicze twoje od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moje.
Gda2017	Odwróć swe oblicze od moich grzechów i zgładź wszystkie moje nieprawości.
PsBycz	(51:11) Zasłoń obliczé-Twé, przed-grzéchami-mymi, i-wszystkie, nieprawości-me, wymaż.
Goet	(51:11) Zakryj oblicze Swoje przed grzechami mojemi i zgładź wszystkie nieprawości moje.
PsCylk	(51:11) Odwróć oblicze Twoje od grzechów moich, a wszystkie winy moje zmaż.
PsKrusz	(51:11) Odwróć oblicze swe od grzechu mego i zgładź wszelkie nieprawości moje.
PsAszk	(51:11) Chciej zakryć oblicze Twe przed moimi grzechy a zmaż wszystkie przewinienia me,
PsSzer	(51:11) Zakryj oblicze swoje przed grzechami moimi i zgładź wszystkie moje winy!
Tys1	(50:11) Odwróć oblicze swe od moich grzechów i zniwecz wszystkie moje przewinienia.
Tys5	(51:11) Odwróć oblicze swe od moich grzechów i wymaż wszystkie moje przewinienia!
Bryt	(51:11) Zakryj oblicze swoje przed grzechami moimiI zgładź wszystkie winy moje.
Pozn	(51:11) Odwróć oblicze swoje od grzechów moich i wymaż wszystkie moje winy!
WarPra	(51:11) Racz nie patrzeć już na moje grzechy, zechciej wymazać wszystkie moje winy.
STB	(51:11) Odwróć Twoje oblicze od mych grzechów oraz zmaż wszystkie moje winy.
EIB	(51:11) Zasłoń swoje oblicze przed moimi grzechami I wymaż wszystkie me winy.

Ps 51,10

PsFlor	(50:11) Sierce czyste stworz we mnie, Boże, i duch prawy wznowi we czrzewiech mych!
PsPul	(50:11) Sierce czyste stworz we mnie, Boże, i duch prosty wznowi we czrzewiech moich!
Wuj1923	(51:12) Serce czyste stwórz we mnie, Boże! i ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
Gda1881	(51:12) Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
Gda2017	Stwórz we mnie serce czyste, o Boże, i odnów we mnie ducha prawego.
PsBycz	(51:12) Sercé czysté utwórz, we-mnie, o-Boże! i,-ducha stałego, odnów we-wnętrzu-mojém.
Goet	(51:12) Stwórz mi, Boże, czyste serce, a odnów we wnętrzu mojem ducha stałego.
PsCylk	(51:12) Serce czyste stwórz mi Panie, a ducha stałego odnów we mnie.
PsKrusz	(51:12) Serce czyste stwórz mi, Boże i ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
PsAszk	(51:12) Serce czyste stwórz mi, o Boże, a ducha stałego chciej odnowić w mem wnętrzu!
PsSzer	(51:12) Serce czyste stwórz we mnie, o Boże, a ducha stałego odnów we mnie!
Tys1	(50:12) Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów we mnie moc ducha.
Tys5	(51:12) Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego!
Bryt	(51:12) Serce czyste stwórz we mnie, o Boże, A ducha prawego odnów we mnie!
Pozn	(51:12) Stwórz mi, o Boże, czyste serce i ożyw mnie nowym i nieugiętym duchem!
WarPra	(51:12) Stwórz mi, o Boże, serce czyste, napełnij moje wnętrze duchem mocy.
STB	(51:12) Serce czyste stwórz wewnątrz mnie, Boże, i odnów we mnie stałego ducha.
EIB	(51:12) Czyste serce stwórz we mnie, o Boże, Prawość ducha odnów w moim wnętrzu.

Ps 51,11

PsFlor	(50:12) Nie odrzucaj mnie od lica twego i ducha świętego twego nie otejmuj ote mnie.
PsPul	(50:12) Nie odrzucaj mie od lica twego i ducha świętego twego nie odejmi ode mnie.
Wuj1923	(51:13) Nie odrzucaj mię od oblicza twego: i Ducha świętego twego nie bierz odemnie.
Gda1881	(51:13) Nie odrzucaj mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieraj odemnie.
Gda2017	Nie odrzucaj mnie sprzed twego oblicza i nie odbieraj mi swego Ducha Świętego.
PsBycz	(51:13) Nie odrzucaj-mię z-przed-oblicza-Twego; i,-ducha Swiętości-Twéj, nie odejmuj odemnie.
Goet	(51:13) Nie odrzuć mnie od oblicza Swego i nie odbierz Ducha Swego Świętego ode mnie.
PsCylk	(51:13) Nie rzucaj mnie z przed oblicza Twego, a ducha Twego świętego nie odbieraj mi.
PsKrusz	(51:13) Nie odrzucaj mnie od oblicza swego, i ducha Twego świętego nie odejmuj odemnie.
PsAszk	(51:13) Nie napędzaj mnie z przed Twego oblicza i ducha Twej świętości, nie zabieraj odemnie!
PsSzer	(51:13) Nie odrzucaj mnie od oblicza swego i nie odbieraj mi Ducha swego świętego!
Tys1	(50:13) Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego.
Tys5	(51:13) Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego!
Bryt	(51:13) Nie odrzucaj mnie od oblicza swegoI nie odbieraj mi swego Ducha świętego!
Pozn	(51:13) Nie odrzucaj mnie sprzed oblicza Twego i nie odbieraj mi Twego świętego ducha!
WarPra	(51:13) Nie oddalaj mnie sprzed oblicza Twego i nie zabieraj ode mnie Twego ducha świętości.
STB	(51:13) Nie odrzucaj mnie od Twojego oblicza i Twego Ducha Świętego mi nie odbieraj.
EIB	(51:13) Nie wypędzaj mnie sprzed Twego oblicza I nie odbieraj mi swego Ducha Świętego.

Ps 51,12

PsFlor	(50:13) Wroci mnie wiesiele zbawienia twego i duchem przednim śćwirdzi mie!
PsPul	(50:13) Wroci mi wiesiele zbawienia twego i duchem przednim stwirdzi mie!
Wuj1923	(51:14) Przywróć mi radość zbawienia twojego, i duchem przedniejszym potwierdź mię.
Gda1881	(51:14) Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyj mię.
Gda2017	Przywróć mi radość twego zbawienia i wesprzyj mnie duchem ochoczym.
PsBycz	(51:14) Przywróć mi radość pomocy-Twojéj; a,-duch chętny; niech-wspiéra-mię.
Goet	(51:14) Przywróć mi radość zbawienia Twego, a duchem ochotnym wesprzyj mnie.
PsCylk	(51:14) Przywróć mi radość wybawienia Twojego, a duchem gorliwym pokrzep mnie.
PsKrusz	(51:14) Przywróć mi radość zbawienia Twego, i duchem ochoczym wesprzyj mnie.
PsAszk	(51:14) Powróć mi rozkosz Twego wybawienia a duchem mię wesprzyj wspaniałomyślnym!
PsSzer	(51:14) Przywróć mi radość z wybawienia Twego i wesprzyj mnie duchem ochoczym!
Tys1	(50:14) Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Tys5	(51:14) Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym!
Bryt	(51:14) Przywróć mi radość z wybawienia twegoI wesprzyj mnie duchem ochoczym!
Pozn	(51:14) Przywróć mi radość Twego zbawienia i umocnij mnie duchem wielkoduszności!
WarPra	(51:14) Spraw, bym się cieszył tym, że mnie zbawiasz, niech wstąpi we mnie duch gorliwości Twojej.
STB	(51:14) Przywróć mi radość Twojego zbawienia i pokrzep mnie duchem gorliwym.
EIB	(51:14) Przywróć mi radość z Twojego wybawienia, Wesprzyj na nowo duchem żarliwości!

Ps 51,13

PsFlor	(50:14) Nauczę liche drogam twym a niemiłościwi ku tobie sie obrocą.
PsPul	(50:14) Nauczę liche drogam twoim a niemiłościwi k tobie sie obrocą.
Wuj1923	(51:15) Będę nauczał nieprawe dróg twoich: a niezbożni do ciebie się nawrócą.
Gda1881	(51:15) Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili.
Gda2017	Wtedy będę nauczał przestępców twoich dróg i grzesznicy nawrócą się do ciebie.
PsBycz	(51:15) Będę-nauczał przestępców dróg-Twoich; aby-grzésznicy, do-Ciebie, nawrócili-się.
Goet	(51:15) Przestępców uczyć będę dróg Twoich, aby się grzesznicy do Ciebie nawrócili.
PsCylk	(51:15) Nauczać będę przestępców dróg Twoich, a grzesznych by do Ciebie wrócili.
PsKrusz	(51:15) Będę uczył przewrotnych drogi Twej, i grzesznicy do Ciebie powrócą.
PsAszk	(51:15) Pouczać będę przestępców o Twoich drogach, a grzesznicy nawrócą się ku Tobie.
PsSzer	(51:15) Odstępców będę uczył dróg Twoich, aby grzesznicy nawrócili się do Ciebie.
Tys1	(50:15) Będę nieprawych nauczał dróg Twoich i wrócą do Ciebie grzesznicy.
Tys5	(51:15) Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich i nawrócą się do Ciebie grzesznicy.
Bryt	(51:15) Przestępców będę nauczał dróg twoich, I grzesznicy nawrócą się do ciebie.
Pozn	(51:15) Nieprawych będę uczył dróg Twoich, a grzesznicy nawrócą się do Ciebie.
WarPra	(51:15) Wtedy zacznę grzeszników nauczać dróg Twoich, a bezbożni będą się nawracać ku Tobie.
STB	(51:15) Wtedy będę nauczał przestępców Twoich dróg, i grzesznych, aby do Ciebie powrócili.
EIB	(51:15) Przestępców będę uczył Twoich dróg - Niech grzesznicy nawrócą się do Ciebie.

Ps 51,14

PsFlor	(50:15) Zbaw mie ode krwi, Boże, Boże zbawienia mego, i wiesielić będzie język moj sprawiedlność twoję.
PsPul	(50:15) Zbaw mie od krwi, Boże, Boże zbawienia mego, i wiesielić [sie] będzie język moj sprawiedlność twoję.
Wuj1923	(51:16) Wybaw mię ze krwi, Boże, Boże zbawienia mego! a język mój z radością będzie wysławiał sprawiedliwość twoję.
Gda1881	(51:16) Wyrwij mię z pomsty za krew, o Boże, Boże zbawienia mojego! a język mój będzie wysławiał sprawiedliwość twoję.
Gda2017	Uwolnij mnie od winy za przelanie krwi, o Boże, Boże mego zbawienia, a mój język będzie wysławiał twoją sprawiedliwość.
PsBycz	(51:16) Uwolnij-mię od-zabójstw, o-Boże! zbawienia-mego; będzie-śpiéwał język-mój, sprawiedliwość-Twoję.
Goet	(51:16) Wybaw mnie od pomsty za krew, Boże, Boże zbawienia mego, wtedy język mój z radosnemi okrzykami wielbić będzie sprawiedliwość Twoją.
PsCylk	(51:16) Ocal mnie od krwawéj winy Panie, Panie wybawienia mojego, by wysławiał język mój sprawiedliwość Twoję.
PsKrusz	(51:16) Wybaw mnie odekrwi, Boże, Boże zbawienia mego! język mój będzie wysławiał sprawiedliwość Twoją.
PsAszk	(51:16) Wyrwij mnie z grzechu krwawego, o Boże, Boże mojego wybawienia, - opiewać będzie język mój Twą miłość sprawiedliwą.
PsSzer	(51:16) Wybaw mnie od zbrodni, Boże, Boże zbawienia mego, a język mój z radością wysławiać będzie sprawiedliwość Twoją!
Tys1	(50:16) Od kary za krew przelaną uwolnij mnie, Boże, Boże, mój Zbawco: niech mój język z weselem sławi Twoją sprawiedliwość.
Tys5	(51:16) Od krwi uwolnij mnie, Boże, mój Zbawco, niech mój język sławi Twoją sprawiedliwość!
Bryt	(51:16) Wybaw mnie od winy za krwi przelanie, Boże, Boże zbawienia mego, A język mój z radością wysławiać będzie sprawiedliwość twoją!
Pozn	(51:16) Uwolnij mnie, Boże, od [winy przelania] krwi, o Boże, Boże, mój Wybawco, a język mój wysławiać będzie sprawiedliwość Twoją.
WarPra	(51:16) Uwolnij mnie od winy krwawej, Boże, Boże, mój Zbawco, aby mój język mógł wysławiać sprawiedliwość Twoją.
STB	(51:16) Od krwawej winy mnie ocal, Boże, Boże mojego zbawienia, by mój język wysławiał Twoją sprawiedliwość.
EIB	(51:16) Wybaw mnie od winy za przelanie krwi, Boże, Boże mojego zbawienia, A mój język z radością rozsławi Twoją sprawiedliwość!

Ps 51,15

PsFlor	(50:16) Gospodnie, wargi moje otworz, a usta moja zjawią chwałę twoję,
PsPul	(50:16) Gospodnie, wargi moje roztworz, a usta moja zjawią chwałę twoję,
Wuj1923	(51:17) Panie, otworzysz wargi moje: a usta moje opowiadać będą chwałę twoję.
Gda1881	(51:17) Panie! otwórz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoję.
Gda2017	Panie, otwórz moje wargi, a moje usta będą głosić twoją chwałę.
PsBycz	(51:17) O-Panie! wargi-me otwórz; a,-usta-me, opowiadać-będą, chwałę-Twoję.
Goet	(51:17) Panie, otwórz wargi moje, a usta moje zwiastować będą chwałę Twoją.
PsCylk	(51:17) Panie wargi moje roztwórz, a niech usta moje wygłoszą chwałę Twoję.
PsKrusz	(51:17) Panie, otwórz wargi moje, a usta me będą opowiadać chwałę Twą.
PsAszk	(51:17) Boże, Ty otworzysz me wargi a usta me zwiastować będą Twą chwałę.
PsSzer	(51:17) Panie! Otwórz wargi moje, aby usta moje głosiły chwałę Twoją!
Tys1	(50:17) Otworzysz moje wargi, Panie, a usta me będą głosić Twą chwałę.
Tys5	(51:17) Otwórz moje wargi, Panie, a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Bryt	(51:17) Panie! Otwórz wargi moje, A usta moje głosić będą chwałę twoją!
Pozn	(51:17) Panie, otwórz wargi moje, a usta moje głosić będą chwałę Twoją.
WarPra	(51:17) Otwórz, o Panie, wargi moje, niech moje usta zaczną Ci śpiewać chwałę.
STB	(51:17) Panie, otwórz moje wargi i niech me usta wygłoszą Twoją chwałę.
EIB	(51:17) Panie! Otwórz moje usta, Niech me wargi ogłoszą Twą chwałę!

Ps 51,16

PsFlor	(50:17) boby był chciał ofiarę, dałbych był owszem; ofierami nie będziesz sie kochać.
PsPul	(50:17) bo by był chciał modłę, wzdałbych był owszem; modłami nie będziesz sie kochać.
Wuj1923	(51:18) Albowiem gdybyś był chciał ofiary, wżdybych był dał: w całopalonych nie będziesz się kochał.
Gda1881	(51:18) Albowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani całopalenia przyjmiesz.
Gda2017	Ty bowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani nie przyjmiesz całopalenia.
PsBycz	(51:18) Boć nie żądasz zabicia-ofiary; inaczéj,-dałbym ją; Ty, ofiary-całopalenia, nie mile-przyjmujesz.
Goet	(51:18) Albowiem nie żądasz ofiar śniednych, dałbym je Ci; a w całopaleniach nie masz upodobania.
PsCylk	(51:18) Bo nie pragniesz ofiar, abym je składał, całopalenia nie żądasz.
PsKrusz	(51:18) Albowiem nie pragniesz ofiary, a dałbym; całopalenia nie przyjmiesz.
PsAszk	(51:18) Bo nie ofiar zwierzęcych Ty pożądasz, ani darów, nie w całopaleniu Ty masz upodobanie.
PsSzer	(51:18) Bo nie żądasz ofiar - dałbym Ci je, w całopaleniach nie kochasz się.
Tys1	(50:18) Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz, a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Tys5	(51:18) Ty się bowiem nie radujesz ofiarą i nie chcesz całopaleń, choćbym je dawał.
Bryt	(51:18) Albowiem ofiar nie żądasz, A całopalenia, choćbym ci je dał, nie zechcesz przyjąć.
Pozn	(51:18) Nie znajdujesz bowiem upodobania w ofiarach, a jeślibym złożył całopalenie, nie przyjąłbyś go.
WarPra	(51:18) Nie pragniesz, abym Ci składał ofiary, a całopaleń, choćbym je dał, nie przyjmiesz.
STB	(51:18) Bowiem nie pragniesz ofiar, bym je składał, ani całopalenia nie żądasz.
EIB	(51:18) Bo nie znajdujesz przyjemności w ofierze; Całopalenie? Choćbym chciał Ci je złożyć, nie zechcesz.

Ps 51,17

PsFlor	(50:18) Ofiera Bogu duch smęcony; sierca skruszonego i uciszonego, Boże, nie wzgardzisz.
PsPul	(50:18) Modła Bogu duch smęcony; sierc❬a❭ skruszonego i uśmierzonego, Boże, nie wzgardzisz.
Wuj1923	(51:19) Ofiara Bogu, duch strapiony: serca skruszonego i uniżonego, Boże, nie wzgardzisz.
Gda1881	(51:19) Ofiary Bogu przyjemne duch skruszony; sercem skruszonem i strapionem nie pogardzisz, o Boże!
Gda2017	Ofiary dla Boga to duch skruszony; sercem skruszonym i zgnębionym nie wzgardzisz, o Boże!
PsBycz	(51:19) Ofiarami Boga, duch skruszony; Ty, sercem skruszoném, i-upokorzoném, o-Boże! nie wzgardzisz.
Goet	(51:19) Ofiary, które się Bogu podobają, — to duch złamany; sercem złamanem i skruszonem nie wzgardzisz, Boże.
PsCylk	(51:19) Ofiarami Panu duch skruszony, sercem skruszoném i złamaném Panie nie pogardzisz.
PsKrusz	(51:19) Ofiarami dla Boga duch skruszony; sercem strapionem i skruszonem nie pogardzisz, o Boże!
PsAszk	(51:19) Ofiary boże - to dusza złamana, sercem złamanem i skruszonem, Boże, nie wzgardzisz!
PsSzer	(51:19) Ofiary Bogu miłe - to duch skruszony, sercem złamanym i skruszonym nie wzgardzisz, o Boże.
Tys1	(50:19) Ofiarą moją, Boże, duch skruszony, pokornym i skruszonym sercem, Boże, nie wzgardzisz.
Tys5	(51:19) Moją ofiarą, Boże, duch skruszony; nie gardzisz, Boże, sercem pokornym i skruszonym.
Bryt	(51:19) Ofiarą Bogu miłą jest duch skruszony, Sercem skruszonym i zgnębionym nie wzgardzisz, Boże.
Pozn	(51:19) Moją ofiarą, o Boże, duch skruszony; sercem skruszonym i złamanym, Boże, nie wzgardzisz.
WarPra	(51:19) Niech moją ofiarą będzie duch skruszony, bo Ty, Boże, sercem skruszonym i bolejącym nie gardzisz.
STB	(51:19) Ofiarami dla Pana jest duch skruszony; sercem skruszonym i złamanym, Boże, nie wzgardzisz.
EIB	(51:19) Ofiarą miłą Bogu jest duch pełen skruchy, Sercem skruszonym, przejętym własnym stanem, nie pogardzisz, o Boże.

Ps 51,18

PsFlor	(50:19) Dobrotliwie uczyń, Gospodnie, w dobrej woli twej Syjon, aby sprawiony mury jerusalemskie.
PsPul	(50:19) Dobrot❬li❭wie uczyń, Gospodnie, w dobrej wolej twojej Syjon, a sprawią mury Jeruzalem.
Wuj1923	(51:20) Uczyń dobrze, Panie, Syonowi w dobréj woli twojéj, aby się zbudowały mury Jeruzalem.
Gda1881	(51:20) Dobrze uczyń według upodobania twego Syonowi; pobubuj mury Jeruzalemskie.
Gda2017	Okaż dobroć Syjonowi według twego upodobania; odbuduj mury Jeruzalem.
PsBycz	(51:20) Rozwesel, przez-łaskawość-Twę, Syon; wznieś mury Jerozolimy.
Goet	(51:20) Wyświadcz dobrodziejstwo Syjonowi według łaskawości Swojej; odbuduj mury Jerozolimy!
PsCylk	(51:20) Obdarz w łasce Twojéj Cyon, odbuduj mury Jerozolimy.
PsKrusz	(51:20) Uczyń dobrze według upodobania Twego Sjonowi; pobuduj mury Jeruzalem.
PsAszk	(51:20) Świadcz łaski Syonowi Ty, który zbudujesz mury Jeruzalemu.
PsSzer	(51:20) Zechciej w łasce swej dobrze czynić Syjonowi, odbuduj mury Jeruzalemu!
Tys1	(50:20) Panie, okaż Syjonowi łaskę w swej dobroci, abyś odbudował mury Jeruzalem.
Tys5	(51:20) Panie, okaż Syjonowi łaskę w Twej dobroci, odbuduj mury Jeruzalem!
Bryt	(51:20) Zechciej w łasce swej dobrze czynić Syjonowi, Odbuduj mury Jeruzalemu!
Pozn	(51:20) W dobroci swej okaż się łaskawym dla Syjonu, odbuduj mury Jeruzalem!
WarPra	(51:20) Ześlij Twe błogosławieństwo na Syjon i w swej łaskawości odbuduj mury Jeruzalem.
STB	(51:20) Obdarz w Swej łasce Cyon, odbuduj mury Jeruszalaim.
EIB	(51:20) W Twojej dobrej woli czyń dobrze Syjonowi, Odbuduj na nowo mury Jerozolimy!

Ps 51,19

PsFlor	(50:20) Tegdy przymiesz ofiarę sprawiedlności, modły i ofiary, tegdy włożą na twoj ołtarz cieląt.
PsPul	(50:20) Tegdy weźmiesz modły sprawiedlności, pokład i modły, tegdy nakładą na ołtarz twoj cieląt.
Wuj1923	(51:21) Tedy przyjmiesz ofiarę sprawiedliwości, obiaty i całopalenia: tedy nakładą na ołtarz twój cielców.
Gda1881	(51:21) Tedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste, i całopalenia; tedy cielce ofiarować będą na ołtarzu twoim.
Gda2017	Wtedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste i całopalenia; wtedy będą składać cielce na twoim ołtarzu.
PsBycz	(51:21) Wtedy, podobać-sie-będziesz w-ofiarach: sprawiedliwości, palenia, i-całopalenia; wtenczas, wnoszone-będą, na ołtarz-Twój, ciołki.
Goet	(51:21) Wtedy będziesz miał upodobanie w ofiarach sprawiedliwości, w całopaleniach i w ofiarach zupełnych; wtedy cielce ofiarować będą na ołtarzu Twoim.
PsCylk	(51:21) Wtedy upodobasz ofiary sprawiedliwości, całopalenie i dary; wtedy wniosą na ołtarz Twój woły.
PsKrusz	(51:21) Tedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary i całopalenia; tedy ofiarują na ołtarzu Twym cielców.
PsAszk	(51:21) Wówczasto zapragniesz ofiar sprawiedliwości i doskonałego całopalenia, wówczasto wstąpią bawoły na Twój ołtarz!
PsSzer	(51:21) Wtedy przyjmiesz prawe ofiary i dary, wtedy złożą cielce na ołtarzu Twoim.
Tys1	(50:21) Wówczas przyjmiesz prawe ofiary, dary i całopalenia, wtedy będą składać cielce na Twoim ołtarzu.
Tys5	(51:21) Wtedy będą Ci się podobać ofiary zgodne z Prawem, dary i całopalenia, wtedy będą składać cielce na Twoim ołtarzu.
Bryt	(51:21) Wtedy przyjmiesz prawe ofiary, Ofiary ogniowe i całopalenia, Wtedy ofiarują cielce na ołtarzu twoim.
Pozn	(51:21) Wówczas znajdziesz upodobanie w sprawiedliwych ofiarach (w darach i całopaleniach), wówczas cielce składać będą na Twoim ołtarzu.
WarPra	(51:21) Wtedy też znajdziesz upodobanie w ofiarach sprawiedliwych – w darach i całopaleniach – i zaczną składać cielce na Twoim ołtarzu.
STB	(51:21) Wtedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, całopalenie i dary; wtedy wniosą cielce na Twój ołtarz.
EIB	(51:21) Wtedy przyjmiesz z radością dary ludzi prawych, Ofiary ogniowe i całopalenia, Wtedy w szczerości serca złożą cielce na Twoim ołtarzu.

Psalm 52

Ps 52,1

PsFlor	(51:1) Cso sie chwalisz we złości, jenże mocen jeś w lichocie? (51:2a) Wszystek dzień
PsPul	Psalm Dawida, kiedy przyszedł Doek idumejski i zwiastował Saulowi, iż przyszedł Dawid w dom Abimelech. (51:1) Co sie chwalisz we złości, jenże mocen jeś w lichocie? (51:2a) Wszytek dzień
Wuj1923	(52:1) Na koniec, wyrozumienie Dawidowi. (52:2) Kiedy przyszedł Doeg Idumejczyk i oznajmił Saulowi: Przyszedł Dawid w dom Achimelecha. (52:3) 1 Co się przechwalasz ze złości, któryś jest silny w nieprawości?
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa nauczająca. (52:2) Gdy przyszedł Doeg Edomczyk, i oznajmił Saulowi, mówiąc: Dawid przyszedł do domu Achimelechowego. (52:3) Przeczże się chlubisz ze złości, o mocarzu! miłosierdzie Boże trwa każdego dnia.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający Dawida, gdy przybył Doeg Edomita i oznajmił Saulowi: Dawid wszedł do domu Achimeleka. Czemu chlubisz się złem, mocarzu? Miłosierdzie Boże trwa nieustannie.
PsBycz	(52:1) Naczelnikowi-muzyki, nauczający-śpiéwPPP Dawida dany do grania. (52:2) Za-przyjścia Doega Edomczyka, gdy-oznajmił Saulowi, i-powiedział mu: wszedł Dawid, do domu Achimelecha. (52:3) Czemu chełpisz-się, ze-złośliwości, o-władco! łaskać Boga istnie co-dziennie?
Goet	(52:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Pouczenie Dawida. (52:2) Gdy przyszedł Doeg, Edomczyk, i oznajmił Saulowi, mówiąc: Dawid przyszedł do domu Abimelecha. (52:3) Dlaczego się chlubisz złem, mocarzu? Dobroć Boża trwa zawsze!
PsCylk	(52:1) Przewodnikowi chóru dumanie Dawida. (52:1) Gdy przyszedł Doego Edomita i doniósł Saulowi i rzekł mu: wszedł Dawid do domu Achimelecha. (52:1) Czemu przechwalasz się złością mocarzu, łaska Pana nieustanna.
PsKrusz	(52:1) Przełożonemu chóru. Ku wyrozumieniu. (Psalm) Dawida. (52:2) Gdy przyszedł Doeg Idumejczyk i oświadczył Saulowi i rzekł mu: Przybył Dawid do domu Achimelecha. (52:3) Dlaczego chlubisz się w złości, o mocarzu! Miłosierdzie Boże trwa na każdy dzień.
PsAszk	(52:1) Dyrygentowi. - Dawida (psalm) - ku wyrozumieniu. (52:2) Kiedy przybył Edomita Doejg i doniósł Saulowi i powiedział mu: przyszedł Dawid do domu Achimelecha, (52:3) Czemuż się chełpisz - w złości mocarzu - łaską bożej mocy dzień cały?
PsSzer	(52:1) Przewodnikowi chóru. Pieśń pouczajaca Dawida. (52:2) Gdy przybył Edomita Doeg i doniósł Saulowi, i rzekł do niego: Dawid wszedł do domu Achimelecha. (52:3) Czemu się chlubisz złością, bohaterze? Łaska Boża trwa wiecznie.
Tys1	(51:1) Kierownikowi chóru: Maskil. Dawidowy. (51:2) Gdy Edomita Doeg przybył i opowiedział Saulowi, mówiąc: «Dawid wszedł do domu Abimeleka». (51:3) Dlaczego się w złości chełpisz, przemożny bezecniku? O każdym czasie
Tys5	(52:1) Kierownikowi chóru. Pieśń pouczająca. Dawidowa. (52:2) Gdy Edomita Doeg przybył i zawiadomił Saula w słowach: Dawid wszedł do domu Achimeleka. (52:3) Dlaczego, mocarzu, złem się chełpisz? Łaska Boża [trwa] przez cały dzień.
Bryt	(52:1) Przewodnikowi chóru. Pieśń pouczająca Dawida, (52:2) Gdy Edomita Doeg przybył donieść Saulowi i rzekł do niego:Dawid wszedł do domu Achimelecha. (52:3) Czemu się chlubisz złością, mocarzu? Wszak łaska Boża trwa wiecznie!
Pozn	(52:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: pieśń pouczająca Dawida - (52:2) gdy przybył Doeg Idumejczyk i oznajmił Saulowi: "Dawid wszedł do domu Achimeleka". (52:3) Czemuż chełpisz się złością, mocarzu, i bluźnisz Bogu?
WarPra	(52:1) Dla kierującego chórem. Pieśń Dawida. (52:2) Wyśpiewana wtedy, kiedy Doeg Edomita przybył i oznajmił Saulowi, że Dawid wszedł do domu Achimeleka. (52:3) Czemu przechwalasz się swoją przewrotnością, mocarzu? Czemu na każdy dzień planujesz nieprawość?
STB	(52:1) Przewodnikowi chóru. Dumanie Dawida, (52:2) kiedy przyszedł Doego, Edomita i doniósł Saulowi, oraz mu powiedział: Dawid wszedł do domu Achimeleka. (52:3) Mocarzu, czemu się złością przechwalasz? Łaska Pana jest nieustanna.
EIB	(52:1) Dla prowadzącego chór. Pieśń pouczająca. Dawidowa. (52:2) Edomita Doeg przybył wówczas donieść Saulowi, że Dawid przybył do domu Achimeleka. (52:3) Dlaczego przechwalasz się tym, że potrafisz zaszkodzić, bohaterze? Przecież łaska Boża trwa przez cały dzień!

Ps 52,2

PsFlor	(51:2b) myślił nieprawdę język twoj, jako brzytwa ostra uczynił jeś niewiarę.
PsPul	(51:2b) krzywdę myślił język twoj, jako brzytwa ostra uczynił jeś łeż.
Wuj1923	(52:4) Cały dzień niesprawiedliwość myślił język twój: jako brzytwa ostra czyniłeś zdradę.
Gda1881	(52:4) Złe rzeczy myśli język twój, jako brzytwa ostra czyniąc zdradę.
Gda2017	Twój język knuje przewrotność, ostry jak brzytwa, działający podstępnie.
PsBycz	(52:4) Przewrotnościami zajmuje-się język-twój; on, jak-brzytwa wyostrzona, przygotowującym zdradę.
Goet	(52:4) Zgubę obmyśla język twój, jak naostrzony nóż, ty obłudniku.
PsCylk	(52:4) Zagubę knuje język twój, niby brzytwa wyostrzona gotujesz zdradę.
PsKrusz	(52:4) Złe rzeczy rozmyśla język twój; jako brzytwa ostra czynisz zdradę.
PsAszk	(52:4) Przewrotności obmyśla - twój język, jako brzytwa wyostrzona wykonuje fałsz.
PsSzer	(52:4) Knujesz zło, język twój jak ostry nóż sprawco zdrady!
Tys1	(51:4) zgubę zamyślasz, jak ostra brzytwa twój język, sprawco podstępu.
Tys5	(52:4) Zamyślasz zgubę, twój język jest jak ostra brzytwa, sprawco podstępu.
Bryt	(52:4) Knujesz zgubę, Język twój jest jak ostry nóż, ty zdrajco!
Pozn	(52:4) Wciąż zgubę obmyślasz, a język twój, podobny do wyostrzonej klingi, gotuje podstęp.
WarPra	(52:4) Ciągle knujesz czyjąś zgubę, a twój język, wyostrzony jak brzytwa, na kogoś nastaje.
STB	(52:4) Twój język knuje zgubę; czynisz zdradę, jak wyostrzona brzytwa.
EIB	(52:4) Knujesz zgubę, Twój język, ostry jak brzytwa, Dopuszcza się zdrady!

Ps 52,3

PsFlor	(51:3) Miłował jeś złość nad dobroć, lichotę więcej niże mowić prawdę.
PsPul	(51:3) Miłowałeś złość nad dobroć, lichotę więcej niże mołwić prawdę.
Wuj1923	(52:5) Umiłowałeś złość nad dobroć, nieprawość więcéj, niż mówić sprawiedliwość.
Gda1881	(52:5) Umiłowałeś złe, bardziej niż dobre; kłamstwo raczej mówisz, niż sprawiedliwość. Sela.
Gda2017	Miłujesz zło bardziej niż dobro i kłamstwo bardziej niż mowę sprawiedliwą. Sela.
PsBycz	(52:5) Ty bardziéj miłujesz złé, niżeli-dobré; więcéj kłamstwo, niż-mówienié prawdy.
Goet	(52:5) Miłujesz zło bardziej niż dobro, mówisz chętniej kłamstwo niż sprawiedliwość. Sela.
PsCylk	(52:5) Upodobałeś raczéj zło aniżeli dobro, fałsz aniżeli słowa prawdy. - Sela.
PsKrusz	(52:5) Umiłowałeś zło ponad dobro - kłamstwo - ponad słowo sprawiedliwe. - SELAh.
PsAszk	(52:5) Ukochałeś złe nad dobre, kłam, niżli wypowiadać sprawiedliwość. Selah.
PsSzer	(52:5) Miłujesz raczej zło niż dobro, kłamstwo niż słowo prawdy. Sela.
Tys1	(51:5) Miłujesz zło raczej niż dobro, raczej kłamstwo niż mowę sprawiedliwą.
Tys5	(52:5) Miłujesz bardziej zło niż dobro, bardziej kłamstwo niż mowę sprawiedliwą.
Bryt	(52:5) Miłujesz bardziej zło niż dobro, Kłamstwo bardziej niż słowo prawe. Sela.
Pozn	(52:5) Wolisz zło niż dobro, kłamstwo - od słowa rzetelnego.
WarPra	(52:5) Zło stale przedkładasz nad dobro, kłamstwo bardziej miłujesz niż prawdę. [Pauza]
STB	(52:5) Raczej upodobałeś sobie zło niż dobro, fałsz zamiast sprawiedliwych słów. Sela.
EIB	(52:5) Kochasz bardziej zło, przedkładasz je nad dobro, Wolisz kłamstwo zamiast słowa prawdy. Sela.

Ps 52,4

PsFlor	(51:4) Miłował jeś wszystka słowa zdradności językiem lściwym.
PsPul	(51:4) Miłował jeś wszytka słowa zdradności językiem łżywym.
Wuj1923	(52:6) Umiłowałeś wszystkie słowa zatracenia, języku zdradliwy.
Gda1881	(52:6) Umiłowałeś wszystkie słowa szkodliwe, i język zdradliwy.
Gda2017	Miłujesz wszelkie słowa szkodliwe, podstępny języku.
PsBycz	(52:6) Ty-lubisz wszelkie umowy zgubne, o-języku podstępny!
Goet	(52:6) Lubisz wszystkie zgubne mowy, języku obłudny,
PsCylk	(52:6) Upodobałeś wszelkie mowy zgubne, języku zdradziecki.
PsKrusz	(52:6) Umiłowałeś wszystkie słowa szkodliwe - język zdradliwy.
PsAszk	(52:6) Umiłowałeś wszystkie sprawy niszczycielskie, język zdradliwy.
PsSzer	(52:6) Języku zdradliwy miłujesz wszelkie słowa szkodliwe.
Tys1	(51:6) Miłujesz wszelkie rozmowy zgubne, podstępny języku!
Tys5	(52:6) Miłujesz wszelkie zgubne mowy, zwodniczy języku!
Bryt	(52:6) Miłujesz wszelkie oszczerstwa, Języku podstępny!
Pozn	(52:6) Lubujesz się tylko w słowach niosących zgubę, języku przewrotny!
WarPra	(52:6) Lubujesz się we wszelkich krętactwach ty, którego język sprowadza nieszczęście.
STB	(52:6) O języku zdradziecki, upodobałeś sobie wszelkie zgubne mowy.
EIB	(52:6) Lubisz, podstępny języku, Słowa zdolne zniszczyć!

Ps 52,5

PsFlor	(51:5) Przeto Bog skazi cie do końca, wykręci cie i wyniesie cie z przebytka twego i korzeń twoj z ziemie żywych.
PsPul	(51:5) Przeto Bog skazi cie do końca i wykręci, i wyniesie cie z pr❬z❭ebytka twego i korzeń twoj z ziemie żywych.
Wuj1923	(52:7) Przetóż cię Bóg zniszczy do końca: wyrwie cię, i wypędzi cię z przybytku twego, i korzeń twój z ziemie żywiących.
Gda1881	(52:7) Przetoż cię Bóg zniszczy na wieki; porwie cię, i wyrwie cię z przybytku, i wykorzeni cię z ziemi żyjących. Sela.
Gda2017	Dlatego Bóg zniszczy cię na wieki, pochwyci cię i wyrwie z namiotu, i wykorzeni cię z ziemi żyjących. Sela.
PsBycz	(52:7) Też Bóg zburzy-cię całkiem; On-porwie-cię, i-wyrwie-cię z-namiotu, oraz-wykorzeni-cię, z-krainy żyjących.
Goet	(52:7) Dlatego cię też Bóg zniszczy na zawsze; uchwyci cię i wyrwie z namiotu i wykorzeni cię z krainy żyjących. Sela.
PsCylk	(52:7) To téż Pan skruszy cię na wieki, pochwyci cię i wyrwie cię z namiotu i wykorzeni cię z ziemi żyjących. - Sela.
PsKrusz	(52:7) Przeto Bóg zniszczy cię na wieki, porzuci cię, przeniesie cię z przybytku i wykorzeni cię z ziemi żyjących. - SELAh.
PsAszk	(52:7) Toż Bóg sprawiedliwy zmiażdży cię na wieki, strzaska cię i wyrwie cię z namiotu a wykorzeni cię ze ziemi żyjących. Selah.
PsSzer	(52:7) Przeto Bóg zniszczy cię na wieki, pochwyci cię i wyrwie z namiotu i wykorzeni cię z ziemi żyjących. Sela.
Tys1	(51:7) Dlatego zniszczy cię Bóg, na wieki cię odsunie, wyciągnie cię z twego namiotu i wyrwie cię z ziemi żyjących.
Tys5	(52:7) Dlatego zniszczy cię Bóg na wieki, pochwyci cię i usunie z twego namiotu, wyrwie cię z ziemi żyjących.
Bryt	(52:7) Przeto Bóg zniszczy cię na wieki, Pochwyci cię i wyrwie z namiotu I wykorzeni cię z ziemi żyjących. Sela.
Pozn	(52:7) Toteż Bóg unicestwi cię na zawsze, porwie cię i wyrzuci z namiotu, i wykorzeni z ziemi żyjących.
WarPra	(52:7) Dlatego zniszczy cię Bóg na zawsze, pochwyci cię i wyrzuci z twojego namiotu, i usunie cię spośród żyjących na ziemi. [Pauza]
STB	(52:7) To też Pan uprzątnie cię na wieki; pochwyci cię, wyrwie cię z namiotu i wykorzeni cię z ziemi żyjących. Sela.
EIB	(52:7) Dlatego złamie cię Bóg na zawsze, Schwyta cię, wyciągnie z namiotu, Wyrwie z korzeniami ze wspólnoty żywych. Sela.

Ps 52,6

PsFlor	(51:6a) Uźrzą prawdziwi i będą sie bać, i nań sie będą śmiać, i rzeką:
PsPul	(51:6a) Uźrzą prawdziwi i będą sie bać, i będą sie nań śmiać, i rzeką:
Wuj1923	(52:8) Ujrzą sprawiedliwi i będą się bać: i nad nim będą się śmiać, i rzeką:
Gda1881	(52:8) To widząc sprawiedliwi będą się bali, i będę się z niego naśmiewali, mówiąc:
Gda2017	Zobaczą to sprawiedliwi i zlękną się, i będą się z niego śmiać:
PsBycz	(52:8) Tedyć-obaczą sprawiedliwi, i-ulękną-się, oraz-nad-nim, będą-szydzili, mówiąc:
Goet	(52:8) Ujrzą to sprawiedliwi i będą się bali, i będą się z niego naśmiewali:
PsCylk	(52:8) I ujrzą to sprawiedliwi i wzdrygną się, i jemu urągać będą.
PsKrusz	(52:8) A zobaczą sprawiedliwi i bać się będą, i śmiać się nad nim będą.
PsAszk	(52:8) I ujrzą sprawiedliwi a lęk ich ogarnie a będą sobie z niego dworować:
PsSzer	(52:8) Ujrzą to sprawiedliwi i bać się będą, śmiać się będą z niego:
Tys1	(51:8) Ujrzą sprawiedliwi i będą się bali, a będą śmiali się z niego:
Tys5	(52:8) Ujrzą sprawiedliwi i ulękną się, a będą śmiali się z niego:
Bryt	(52:8) Ujrzą to sprawiedliwi i bać się będą. Śmiać się będą z niego:
Pozn	(52:8) Ujrzą to sprawiedliwi i przelękną się, a z niego pośmiewisko uczynią:
WarPra	(52:8) Ujrzawszy to sprawiedliwi zlękną się, a potem drwić sobie zaczną, mówiąc:
STB	(52:8) Zobaczą to sprawiedliwi, wzdrygną się i będą mu urągać.
EIB	(52:8) Zobaczą to sprawiedliwi i lęk ich ogarnie, Potem natomiast roześmieją się nad nim:

Ps 52,7

PsFlor	(51:6b) Owa człowiek, jenże nie położył Boga pomocnika swego, (51:7) ale pwał jest w mnożstwo bogacstw swojich i przemogł w jeszutności swojej.
PsPul	(51:6b) Owo człowiek, jen jest Boga nie położył pomocnika swego, (51:7) ale pwał jest w mnostwie bogactw swych i przemogł w prozności swojej.
Wuj1923	(52:9) Otóżci człowiek, który nie kładł Boga pomocnikiem swoim: ale ufał w mnóstwie bogactw swoich, i przemógł w marności swojéj.
Gda1881	(52:9) Otoż człowiek, który nie pokładał w Bogu siły swojej; ale ufając w mnóstwie bogactw swoich, zmacniał się w złości swej.
Gda2017	Oto człowiek, który nie uczynił Boga swoją siłą, ale ufał swym wielkim bogactwom i umacniał się w swojej nieprawości.
PsBycz	(52:9) Oto, ten-człowiek, co nie pokładał w Bogu siły-swojéj; ale-ufał w-wielkość bogactwa-swego, wzmacniał-się, w-złośliwości-swojéj.
Goet	(52:9) "Oto człowiek, który nie uczynił Boga obroną swoją, ale ufał wielkiemu bogactwu swemu i stał się silny, czyniąc szkodę".
PsCylk	(52:9) Oto człowiek, który nie uczynił Pana obroną swoją, a polegał na wielkiém bogactwie swojém, dufał w potęgę swoję.
PsKrusz	(52:9) Oto mąż, który nie miał Boga za pomocnika swego, a zaufał wielkości bogactwa swego, umacniał się w złości swej.
PsAszk	(52:9) "Oto ów mąż, który nie w Bogu pokłada swą moc a polega na mnogiem bogactwie swem, dufny jest w swą przewrotność".
PsSzer	(52:9) Oto człowiek, który nie chciał mieć ostoi swojej w Bogu, ale ufał wielkim bogactwom swoim, był dumny z chciwości swojej.
Tys1	(51:9) «Oto człowiek, co nie uczynił Boga swoją warownią, ale mnóstwu swych bogactw zaufał, a w siłę wzrósł przez swoje zbrodnie».
Tys5	(52:9) Oto człowiek, który nie uczynił Boga swoją twierdzą, ale zaufał wielkim swym bogactwom, a w siłę wzrósł przez swoje zbrodnie.
Bryt	(52:9) Oto człowiek, który nie uczynił Boga schronieniem swoim, Ale ufał wielkim bogactwom swoim, Był dumny, że wyrządza szkodę.
Pozn	(52:9) Oto człowiek, który nie chciał uznać Boga swoją ostoją, lecz zaufał wielkim swym bogactwom i siłę swą na występkach opierał.
WarPra	(52:9) Oto mąż, który nie szukał schronienia u Boga, lecz całą ufność złożył w swych bogactwach i siły szukał w przewrotności.
STB	(52:9) Oto człowiek, co nie uczynił Boga swą obroną, a polegał na swoim wielkim bogactwie i pokładał nadzieję w swej potędze.
EIB	(52:9) Oto bohater, który nie uczynił Boga swym schronieniem, Ale zaufał swemu wielkiemu bogactwu I siebie samego wzmocnił, niszcząc innych.

Ps 52,8

PsFlor	(51:8) Ja wiem jako oliwa owocająca w domu bożem pwał jeśm w miłosierdzie boże na wieki i na wieki wiekom.
PsPul	(51:8) Ale ja jako oliwa dająca owoc w domu bożem pwał jeśm w miłosierdzie boże na wieki i na wieki wiekom.
Wuj1923	(52:10) A ja, jako oliwa rodzajna w domu Bożym, miałem nadzieję w miłosierdziu Bożem, na wieki i na wiek wieku.
Gda1881	(52:10) Aleć ja będę jako oliwa zielona w domu Bożym, bom nadzieję położył w miłosierdziu Bożem na wieki wieczne.
Gda2017	Ja zaś jestem jak zielone drzewo oliwne w domu Bożym, zaufałem miłosierdziu Boga na wieki wieków.
PsBycz	(52:10) Ale-ja, będę, jak-oliwné-drzewo zieloné, w-domu Boga; ja-ubezpieczam-się, w-dobroci Boga, ciągle, i-wiecznie.
Goet	(52:10) Ale ja jestem jako zieleniejące się drzewo oliwne w domu Bożym; pokładam nadzieję w dobroci Bożej na zawsze i na wieki.
PsCylk	(52:10) A ja, jako oliwnik zielony w domu Pańskim, zaufałem łasce Pana wiecznie i zawsze.
PsKrusz	(52:10) Ale ja, jako oliwa zielona w domu Bożym, położyłem nadzieję w miłosierdziu Bożem na wieki wieczne.
PsAszk	(52:10) Ja zaś jako soczyste drzewko oliwne w domu bożym, - zawierzyłem się łasce bożej po wszystką wieczność.
PsSzer	(52:10) Lecz ja jestem jak oliwka zielona w domu Bożym; zaufałem łasce Bożej na wieki wieków.
Tys1	(51:10) Ja zaś jak oliwka, co kwitnie w domu Bożym, zaufam na wieki miłosierdziu Boga.
Tys5	(52:10) Ja zaś jak oliwka zielona w domu Bożym zaufam na wieki łaskawości Boga.
Bryt	(52:10) Lecz ja jestem jak oliwka zielona w domu Bożym; Zaufałem łasce Bożej na wieki wieków.
Pozn	(52:10) Ja zaś jestem jak zielona oliwka w Domu Bożym; zawsze i na wieki pokładam ufność w miłosierdziu Bożym.
WarPra	(52:10) Ja zaś jestem jak zielona oliwka w domu Bożym i będę ufał miłosierdziu Boga po wszystkie czasy.
STB	(52:10) Ale ja będę jak zielony oliwnik w domu Bożym, bo na wieki wieczne położyłem nadzieję w łasce Boga.
EIB	(52:10) Ja zaś jestem w domu Boga jak drzewo oliwne okryte listowiem, Zaufałem Bożej łasce na wieki.

Ps 52,9

PsFlor	(51:9) Spowiadaćci sie będę tobie na wieki, iże uczynił jeś, i czakać będę imienia twego, bo dobre jest w obeźrzeniu świętych twych.
PsPul	(51:9) Chwalić cie będę na wieki, bo jeś to uczynił, i czakać będę imienia twego, dobre bo jest przed świętymi twymi.
Wuj1923	(52:11) Będęć wyznawał na wieki, żeś uczynił: i będę oczekiwał imienia twego; bo dobre jest przed oblicznością świętych twoich.
Gda1881	(52:11) Będę cię wysławiał, Panie! na wieki, żeś to uczynił, a będę oczekiwał imienia twego, gdyż jest zacne przed oblicznością świętych twoich.
Gda2017	Będę cię wysławiał na wieki, że to uczyniłeś, i będę oczekiwał twego imienia, gdyż jest dobre w oczach twoich świętych.
PsBycz	(52:11) O Panie! będę-chwalił-Cię na-wieki, żeś tego dokazał; i-będę-oczekiwał Imienia-Twego, bo znamienitém, wobec świętych-Twoich.
Goet	(52:11) Wiecznie będę Cię uwielbiał za to, coś uczynił; a imienia Twego będę ufnie wyczekiwał, gdyż jest dobre przed świętymi Twymi.
PsCylk	(52:11) Wysławiać Cię będę na wieki za to co uczynisz, i zaufam imieniu Twojemu, gdyż słodkiém ono dla miłujących Cię.
PsKrusz	(52:11) Będę Cię wysławiał na wieki, ponieważ to uczyniłeś, i będę oczekiwał imienia Twego, albowiem jest dobre przed świętymi Twymi.
PsAszk	(52:11) Sławić Cię będę na wieczność, iżeś to sprawił i ufnie czekać będę imienia Twojego, boć dobre ono względem Twych miłościwych.
PsSzer	(52:11) Będę wyznawał Cię, Panie, na wieki, bo to uczyniłeś, i będę zwiastował wobec wiernych Twoich imię Twoje, bo jest dobre.
Tys1	(51:11) Będę Cię czcił na wieki za to, coś uczynił, i Twoje imię sławił wobec Twych świętych za to, że dobre.
Tys5	(52:11) Chcę Cię wysławiać na wieki za to, coś uczynił, i polegać na Twoim imieniu, bo jest dobre dla ludzi Tobie oddanych.
Bryt	(52:11) Będę wysławiał cię na wieki za to, coś uczynił, I będę oznajmiał imię twoje wobec wiernych twoich, bo jest dobre.
Pozn	(52:11) Po wieczny czas wysławiać Cię będę za to, coś uczynił, i głosić będę wobec Twoich wiernych, że Imię Twoje pełne jest dobroci.
WarPra	(52:11) Zawsze Cię sławić będę, Boże, za to, coś uczynił, a miłującym Cię będę powtarzał Twoje Imię, bo jest dobre.
STB	(52:11) A za to, co uczynisz, będę Cię wysławiał na wieki; zaufam Twojemu Imieniu, gdyż jest słodkim dla miłujących Ciebie.
EIB	(52:11) Będę Cię wiecznie sławił za Twoje dokonania, I wobec oddanych Tobie wzywał Twego imienia, Bo tylko ono tchnie dobrem.

Psalm 53

Ps 53,1

PsFlor	(52:1) Rz❬e❭kł jest głupi na swojem siercu: Nie Boga. (52:2) Skazili są sie i nieludzszczy sczynili są sie w lichotach swojich; nie, jenże by uczynił dobre.
PsPul	(52:1) Rzekł jest głupi w swoim siercu: Nie Boga. (52:2) Skazili sie są i nieludzcy sczynili sie w lichotach; nie go, jen by uczynił dobrze.
Wuj1923	(53:1) Na koniec, na Maelet, wyrozumienia Dawidowi. (53:2) Rzekł głupi w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, i obrzydłymi się stali w nieprawościach: niemasz, ktoby dobrze czynił.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Machalat pieśń Dawidowa nauczająca. (53:2) Głupi rzekł w sercu swem: Niemasz Boga. Popsowali się, i obrzydliwą czynią nieprawość; niemasz, ktoby czynił dobrze.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Machalat. Psalm pouczający Dawida. Głupi mówi w swoim sercu: Nie ma Boga. Są zepsuci i czynią obrzydliwą nieprawość; nie ma nikogo, kto by czynił dobro.
PsBycz	(53:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, na narzędziu, Machlat zwaném, nauczający-śpiéw Dawida. (53:2) Myślał głupiec, w-duchu-swoim: Nie-ma Boga; popsowano-się, i-brzydko-postąpiono; nie-ma czyniącego dobrze.
Goet	(53:1) PRZEWODNIKOWI chóru na smutną melodję. Pouczenie Dawida. (53:2) Głupiec rzekł w sercu swem: "Niema Boga!" Zwyrodniałe i obrzydliwe jest ich postępowanie; niema tam nikogo, kto czyni dobrze.
PsCylk	(53:1) Przewodnikowi chóru Macholitów. - Dumanie Dawida. (53:2) Rzecze nikczemny w sercu swojém: niemasz Boga; zepsuci skażeni nieprawością, niema czyniącego dobro.
PsKrusz	(53:1) Przełożonemu chóru. Na (nutę) "Mahalath", ku wyrozumieniu. (Psalm) Dawida. (53:2) Rzekł głupi w serce swojem: "Niemasz Boga". Popsuli się i obrzydliwą uczynili nieprawość: niemasz ktoby czynił dobrze.
PsAszk	(53:1) Dyrygentowi na fletach. Dawida (śpiew) ku wyrozumieniu. (53:2) Mówi nędznik w swem sercu: - nie istnieje Bóg! Zepsuci z gruntu, obrzydliwe ich poczynania, niemasz ktoby czynił to, co jest dobre.
PsSzer	(53:1) Przewodnikowi chóru, na nutę: Choroba... Pieśń pouczająca Dawida. (53:2) Głupi rzekł w sercu swym: Nie ma Boga. Zepsutymi, obrzydliwymi są w postępowaniu; nie ma nikogo, kto by dobrze czynił.
Tys1	(52:1) Kierownikowi chóru. Na melodię "Machalat". Maskil. Dawidowy. (52:2) Powiada głupi w swoim sercu: «Nie ma Boga». Zepsuci są, ohydnych rzeczy dokonali; nie ma takiego, kto by czynił dobrze.
Tys5	(53:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Machalat". Pieśń pouczająca. Dawidowa. (53:2) Mówi głupi w swoim sercu: Nie ma Boga. Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają, nikt nie czyni dobrze.
Bryt	(53:1) Przewodnikowi chóru. Według „Mahalat...” Pieśń pouczająca Dawida. (53:2) Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga. Są znieprawieni, popełniają ohydne czyny; Nie ma nikogo, kto by dobrze czynił.
Pozn	(53:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: według "Machalat"; pieśń pouczająca Dawida. (53:2) Rzekł głupi w sercu swoim: "Nie ma Boga". Dopuszczają się czynów występnych, przewrotnych i haniebnych, nie ma nikogo, kto by czynił to, co dobre.
WarPra	(53:1) Dla kierującego chórem. Na melodię pieśni: „Słabości”. Pieśń pouczająca Dawida. (53:2) Powiedział sobie głupiec, że nie ma Boga. Przewrotne i haniebne są ich czyny, nikt nie stara się dobrze czynić.
STB	(53:1) Przewodnikowi chóru Macholitów. Dumanie Dawida. (53:2) Nikczemny mówi w swoim sercu: Nie ma Boga; zepsuci, skażeni nieprawością; nie ma takiego, co czyni dobrze.
EIB	(53:1) Dla prowadzącego chór. Na czas choroby. Pieśń pouczająca. Dawidowa. (53:2) Nierozumny stwierdził w swym sercu: Nie ma Boga! Wszyscy ulegli zepsuciu, żyją niegodziwie - Nikt nie dba o dobro!

Ps 53,2

PsFlor	(52:3) Bog s nieba weźrzał jest na syny ludzskie, by widział, jestli rozumny albo szukający Boga.
PsPul	(52:3) Bog z nieba werział jest na syny ludzkie, by widział, jestli rozumny albo szukający Boga.
Wuj1923	(53:3) Bóg z nieba pojrzał na syny człowiecze, aby oglądał, jeźli jest znający, albo szukający Boga.
Gda1881	(53:3) Bóg z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.
Gda2017	Bóg spojrzał z niebios na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy jest ktoś rozumny i szukający Boga.
PsBycz	(53:3) Bóg z-niebios spojrzał, na dzieci człowiecze, dla-obaczenia, czy-jest kto, roztropnym, szukającym Boga?
Goet	(53:3) Bóg patrzy z nieba na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy niema tam rozsądnego, który szuka Boga.
PsCylk	(53:3) Pan z nieba spogląda na synów ludzkich, by zobaczyć, jest-li rozumny, szukający Pana.
PsKrusz	(53:3) Bóg z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby ujrzeć, czy jest rozumny, czy jest szukający Boga.
PsAszk	(53:3) Bóg wygląda z niebios na syny ludzkie, by dojrzeć, czy jest kto rozumiejący - szukający Boga.
PsSzer	(53:3) Bóg spogląda z niebios na synów ludzkich, by obaczyć, czy jest kto rozumny, czy szuka kto Boga.
Tys1	(52:3) Na synów ludzkich Bóg spogląda z nieba, by widzieć, czy jest rozumny, który szuka Boga.
Tys5	(53:3) Bóg spogląda z nieba na synów ludzkich, badając, czy jest wśród nich rozumny, który by szukał Boga.
Bryt	(53:3) Bóg spogląda z niebios na ludzi, Aby zobaczyć, czy jest kto rozumny, Który szuka Boga.
Pozn	(53:3) Bóg spogląda z wysokości na synów człowieczych, by zobaczyć, czy jest [pośród nich] ktoś rozumny, który by szukał Boga.
WarPra	(53:3) A Bóg spogląda z góry na ludzi i chce się przekonać, czy jest wśród ludzkich synów choć jeden prawdziwie rozumny i szukający Boga.
STB	(53:3) Bóg spogląda z niebios na synów ludzkich, by zobaczyć, czy jest ktoś rozumny i szukający Boga.
EIB	(53:3) Bóg spojrzał z nieba na ludzi, By zobaczyć, czy jest ktoś rozumny, ktoś, kto szukałby Boga.

Ps 53,3

PsFlor	(52:4) Wszystcy odchylili są sie, pospołu nieużyteczni uczynili sie są a nie jest, jenże by uczynił dobre, nie jest aż do jednego.
PsPul	(52:4) Wszystcy otchylili sie są i nieużyteczni są sie sczynili, nie go, jen by dobrze uczynił, nie go aż do jednego.
Wuj1923	(53:4) Wszyscy odstąpili, pospołu stali się niepożytecznymi: niemasz, ktoby dobrze czynił, niemasz aż do jednego.
Gda1881	(53:4) Aleć oni wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali: niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz, i jednego.
Gda2017	Wszyscy zboczyli z drogi, wszyscy jednakowo znikczemnieli; nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego.
PsBycz	(53:4) Wszystko odwróciło-się; razem zepsuli-się; nie-ma czyniącego dobrze, nie-ma, nawet jednego.
Goet	(53:4) Ale oni wszyscy odstąpili, wszyscy razem zwyrodnieli; niema tam nikogo, ktoby czynił dobrze, niema ani jednego.
PsCylk	(53:4) Wszystko odstąpiło, społem popsuli się, niema czyniącego dobro, ani jednego.
PsKrusz	(53:4) Wszyscy społem odstąpili, stali się nieużytecznymi: niemasz ktoby czynił dobrze, niemasz prawie ani jednego.
PsAszk	(53:4) Wszyscy odpadają a wraz butwieją, niemasz nikogo, coby czynił to, co dobre, ni jednego.
PsSzer	(53:4) Lecz wszyscy odstąpili, wspólnie zwyrodnieli, nie ma kto by dobrze czynił, nie ma ani jednego.
Tys1	(52:4) Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni, takiego, co dobrze czyni, nie ma ni jednego.
Tys5	(53:4) Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni, nie ma takiego, co dobrze czyni, nie ma ani jednego.
Bryt	(53:4) Wszyscy odstąpili, wspólnie się splugawili, Nie ma, kto by dobrze czynił, nie ma ani jednego.
Pozn	(53:4) Ale wszyscy zeszli na manowce, wszyscy zwyrodnieli, nie ma nikogo, kto by czynił dobrze, nie ma ani jednego.
WarPra	(53:4) Wszyscy zeszli na złą drogę i znikczemnieli, nie ma nawet jednego co by dobrze czynił.
STB	(53:4) Wszyscy odstąpili, razem się popsuli; nie ma takiego, co czyni dobro, nie ma ani jednego.
EIB	(53:4) Ale wszyscy zboczyli, wszyscy stali się podli, Nikt nie dba o dobro, brak choćby jednego.

Ps 53,4

PsFlor	(52:5) Wszako wzwiedzą wszytcy, jiż czyni❬ą❭ lichotę, jiż żrą lud moj jako karmią chlebową? (52:6a) Boga są nie wezwali,
PsPul	(52:5) Wszako wszytcy wiedzą, co stroją lichotę, co żrzą lud moj jako karmią chlebową? (52:6a) Boga nie wezwali,
Wuj1923	(53:5) Izali nie poznają wszyscy, którzy czynią nieprawość, którzy pożerają lud mój jako pokarm? Boga nie wzywali.
Gda1881	(53:5) Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Boga nie wzywają.
Gda2017	Czyż są nierozumni czyniący nieprawość, którzy pożerają mój lud, jakby chleb jedli, a Boga nie wzywają?
PsBycz	(53:5) Czyliż-nie wiedzą sprawcy złego, pożérający lud-mój, jakby jedli chléb, że Boga nie wzywają.
Goet	(53:5) Czyż nie mają poznania wszyscy, którzy popełniają przestępstwo i którzy pożerają lud mój, jakoby jedli chleb? a Boga nie wzywają.
PsCylk	(53:5) Czyż nie znają złoczyńcy, co pożerają lud mój, spożywają jako chleb, Pana, którego nie wezwali.
PsKrusz	(53:5) Czy nie wiedzą, co czynią nieprawość, że lud mój pożerają - jedzą jako chleb; Boga nie wzywają.
PsAszk	(53:5) Czyż nie wiedzą tego ci, co czynią nieprawość, którzy zjadają lud mój, chleb zjadają boży, Boga nie wzywają?
PsSzer	(53:5) Czyż nie mają rozumu złoczyńcy, którzy pożerają lud mój? Jedzą chleb Boga, ale nie wzywają Go.
Tys1	(52:5) Czyż się nie opamiętają ci, którzy czynią nieprawość, co lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli, a nie wzywają Boga?
Tys5	(53:5) Czyż się nie opamiętają ci, którzy czynią nieprawość, którzy lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli, którzy nie wzywają Boga?
Bryt	(53:5) Czyż się nie opamiętają złoczyńcy, Którzy pożerają lud swój tak, jak by chleb jedli, Boga jednak nie wzywają?
Pozn	(53:5) Czyż nie przyjdzie opamiętanie na tych, którzy czynią nieprawość, którzy zjadają swój chleb, żerując na moim ludzie, ale do Boga się nie zwracają?
WarPra	(53:5) Czy na bezbożnych nigdy nie przyjdzie opamiętanie? Lud mój pożerają jedząc jego chleb, ale imienia Bożego żaden z nich nie wzywa.
STB	(53:5) Czyż wszyscy sprawcy bezprawia nie poznają, że pożerają mój lud i spożywają jak chleb? Lecz Boga nie wzywali!
EIB	(53:5) Czy nie mają poznania ci wszyscy czyniący nieprawość, Chętni kąsać mój lud? Jedzą chleb, lecz do Boga nie wołają.

Ps 53,5

PsFlor	(52:6b) tu są drżeli bojaźnią, gdzież nie było bojaźni. (52:7) Bo Bog rozsypa kości jich, jiż ludu lubi są, osromoceni będą, bo Bog wzgardzał jimi.
PsPul	(52:6b) tu są drżeli bojaźnią, gdzież nie było bojaźni. (52:7) Bo Bog roztargł jest kości jich, jiż sie ludziom ulubiają, osromoceni będą, bo Bog wzgardził jimi.
Wuj1923	(53:6) Tam drżeli od bojaźni, gdzie nie było strachu; albowiem Bóg rozsypał kości tych, którzy się ludziom podobają: pohańbieni są; bo je Bóg wzgardził.
Gda1881	(53:6) Tam się bardzo ulękną, gdzie niemasz strachu; albowiem Bóg rozproszy kości tych, którzy cię oblegli; ty ich pohańbisz, bo ich Bóg wzgardzi.
Gda2017	Tam ogarnął ich strach, gdzie nie było powodu do strachu, Bóg bowiem rozproszył kości tych, którzy cię oblegali; ty okryjesz ich hańbą, bo Bóg nimi wzgardził.
PsBycz	(53:6) Wtedy przerażą-się strachem, kiedy nie będzie powodu do trwogi; albowiem Bóg rozpędza siły oblégającego-cię, o ludu Boży! Ty- zawstydzisz ich, gdyż Bóg pogardza-nimi.
Goet	(53:6) Wtedy opadło ich przerażenie, gdzie nie było przerażenia; albowiem Bóg rozproszył kości oblegających ciebie; zawstydziłeś ich, bo Bóg ich odrzucił.
PsCylk	(53:6) Tam zatrwożyli się trwogą, gdzie nie było trwogi, gdyż Pan rozproszył kości oblegających Cię, pohańbiłeś ich, bo Pan wzgardził nimi.
PsKrusz	(53:6) Tam strachem będą przejęci, gdzie niema strachu, albowiem Bóg rozrzuci kości nieprzyjaciół twych. zawstydziłeś ich, ponieważ Bóg wzgardził nimi.
PsAszk	(53:6) Otóż tam zdejmie ich lęk przeraźliwy, - niemasz lęku, gdyż Bóg roztrąci kości tych, co ciebie oblęgli, zawstydzisz je, bo Bóg nimi wzgardził.
PsSzer	(53:6) Potem drżeć będą ze strachu, jakiego dotąd nie było; Bóg bowiem rozproszy kości oblegających cię, będą okryci hańbą, bo Bóg wzgardził nimi.
Tys1	(52:6) Tam zadrżeli ze strachu, gdzie strachu nie było, bo kości tych, co cię oblegali, Bóg rozproszył; doznali wstydu, bo Bóg ich odrzucił.
Tys5	(53:6) Tam zadrżeli ze strachu, gdzie strachu nie było, albowiem Bóg rozproszył kości tych, co cię oblegli; okryli się wstydem, bo Bóg ich odrzucił.
Bryt	(53:6) Tam ogarnie ich strach, jakiego dotąd nie było; Bóg bowiem rozproszy kości oblegających cię, Ty ich zawstydzisz, bo Bóg wzgardził nimi.
Pozn	(53:6) Struchleją przeto z przerażenia, choć nie będzie powodu do przerażenia. Bóg bowiem rozproszy kości tych, którzy cię oblegają; wstydem się okryją, gdyż Bóg ich odrzuci.
WarPra	(53:6) Lecz spadł już na nich strach i wielkie przerażenie, choć nie ma jeszcze powodów do lęku. Bóg rozproszył tylko kości twych dręczycieli. I tak oto zostali pohańbieni, gdyż Bóg ich odrzucił.
STB	(53:6) Zatrwożyli się trwogą tam, gdzie nie było trwogi; gdyż Pan rozproszył kości tych, którzy cię oblegali; pohańbiłeś ich, ponieważ Bóg nimi wzgardził.
EIB	(53:6) Ale dopadnie ich strach, Choć się wcześniej nie bali, Gdyż Bóg już rozrzucił kości oblegających ciebie - Zawstydziłeś ich, bo Bóg nimi pogardził.

Ps 53,6

PsFlor	(52:8) Kto da z Syjon zbawienie Israhel? Gdy obroci Bog jęcstwo luda swego, radować sie będzie Jakob i wiesielić sie będzie Israhel.
PsPul	(52:8) Kto da z Syjon zbawienie Israhel? Gdy obroci Bog jęstwo luda swego, radować sie będzie Jakob i wiesielić sie będzie Israhel.
Wuj1923	(53:7) Któż da z Syonu zbawienie Izrael? Gdy Bóg nawróci poimanie, rozraduje się Jakób, i rozweseli się Izrael.
Gda1881	(53:7) Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdy Bóg przywróci z więzienia lud swój, rozraduje się Jakób, rozweseli się Izrael.
Gda2017	Któż ześle z Syjonu zbawienie Izraelowi? Gdy Bóg odwróci niewolę swego ludu, Jakub się rozraduje i rozweseli się Izrael.
PsBycz	(53:7) O-któż da, z-Syonu, pomoc Izraelowi? za-wrócenia, przez Boga, niewoli ludu-swojego, rozraduje-się Jakób, ucieszy-się Izrael.
Goet	(53:7) Ach, gdybyż zbawienie dla Izraela przyszło z Syjonu! Gdy Bóg odmieni niewolę ludu Swego, wtedy niech Jakób się weseli, a Izrael niech się raduje.
PsCylk	(53:7) Ktoby dał z Cyonu pomoc Izraelowi; gdy zwróci Pan wygnańców narodu Swego, rozweseli się Jakób, rozraduje się Izrael.
PsKrusz	(53:7) Kto da ze Sjonu wybawienie Izraelowi? Gdy przywróci Bóg z niewoli lud swój, uraduje się Jakób, cieszyć się będzie Izrael.
PsAszk	(53:7) O któżby to dał ze Syonu pełne zbawienie Izraela, gdy wróci Bóg pojmane Swego ludu, radować się będzie Jakób, weselić Izrael!
PsSzer	(53:7) Oby przyszło Izraelowi wybawienie z Syjonu! Gdy Bóg zmieni los ludu swego, rozraduje się Jakub, rozweseli się Izrael.
Tys1	(52:7) Zbawienie Izraela niech przyjdzie z Syjonu! Gdy Bóg odmieni los swego narodu, Jakub się uraduje, Izrael ucieszy.
Tys5	(53:7) Kto przyniesie z Syjonu zbawienie Izraela? Gdy Bóg odmieni los swego narodu, Jakub się rozraduje, Izrael się ucieszy.
Bryt	(53:7) Oby przyszło z Syjonu wybawienie Izraela! Kiedy Bóg wróci z niewoli lud swój, Uraduje się Jakub, rozweseli się Izrael.
Pozn	(53:7) Oby z Syjonu nadeszło wybawienie dla Izraela! Gdy Jahwe odmieni losy swego ludu, weselić się będzie Jakub, radować się będzie Izrael.
WarPra	(53:7) Ach, obyż wreszcie przyszła Izraelowi ze Syjonu pomoc! Gdy Bóg odmieni kiedyś losy swego ludu, będzie się cieszył Jakub, uraduje się Izrael.
STB	(53:7) Kto dał z Cyonu pomoc Israelowi? Kiedy Pan przywróci wygnańców Swego ludu, rozweseli się Jakób, rozraduje Israel.
EIB	(53:7) Oby już przyszło z Syjonu zbawienie Izraela! A gdy PAN przywróci powodzenie swemu ludowi, Wtedy niech cieszy się Jakub, Niech się weseli Izrael!

Psalm 54

Ps 54,1

PsFlor	(53:1) Boże, w imieniu twojem zbawiona mie uczyń a we czci twojej zbaw mie!
PsPul	(53:1) Boże, w jimieniu twoim zbawionym mie uczyń a w mocy twojej sędzi mie!
Wuj1923	(54:1) Na koniec, w wierszach, wyrozumienia Dawidowi. (54:2) Kiedy przyszli Zyphejanie, i rzekli do Saula: Aza się u nas Dawid nie zataił? (54:3) 1 Boże, w imię twoje zbaw mię, a w mocy twojéj sądź mię.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśń Dawidowa nauczająca. (54:2) Gdy przyszli Zyfejczycy, i rzekli do Saula: Dawid się kryje przed tobą u nas. (54:3) Boże! dla imienia twego wybaw mię, a w mocy twojej podejmij się sprawy mojej.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Neginot. Psalm pouczający Dawida, gdy przyszli mieszkańcy Zif i powiedzieli do Saula: Dawid się u nas ukrywa. Boże, wybaw mnie twoim imieniem i twoją mocą broń mojej sprawy.
PsBycz	(54:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, na-lutniach, nauczający-śpiéw Dawida. (54:2) Za-przyjścia Zyfijczyków, gdy-rzekli do Saula: azaliż nie Dawid, ukrytym u-nas? (54:3) O-Boże! Imieniem-Twém oswobódź-mię; a,-mocą-Twoją, sprawiedliwość-wymiérz-mi.
Goet	(54:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Na strunach. Pouczenie Dawida. (54:2) Gdy przyszli Zyfejczycy i rzekli do Saula: Czy nie u nas ukrywa się Dawid? (54:3) Boże, przez imię Twoje wybaw mię, wywiedź prawo moje przez moc Twoją!
PsCylk	(54:1) Przewodnikowi chóru, przy towarzyszeniu instrumentów smyczkowych. Dumanie Dawida. (54:2) Gdy przyszli Zyfejczycy i rzekli do Saula: Oto Dawid ukrywa się wśród nas. (54:3) Panie, imieniem Twojém dopomóż mi i wszechmocą Twoją broń mnie.
PsKrusz	(54:1) Przełożonemu chóru. Na instrumenty strunowe. Ku wyrozumieniu. (Psalm) Dawida. (54:2) Gdy przyszli Zyfejczycy i rzekli Saulowi: Czyż Dawid nie ukrywa się u nas? (54:3) Boże! w imię Twoje zbaw mnie i według mocy Twej osądź mnie.
PsAszk	(54:1) Dyrygentowi muzycznemu. - Dawida (śpiew) ku wyrozumieniu. (54:2) Gdy przyszli Zyfici i powiedzieli Saulowi: "wszak Dawid ukrywa się wśród nas". (54:3) Boże, wybaw mnie imieniem Twem, a Twą siłą mocarną spraw mój sąd.
PsSzer	(54:1) Przewodnikowi chóru z grą na strunach. Pieśń pouczająca Dawida. (54:2) Gdy przyszli Zyfejczycy i rzekli do Saula: Dawid ukrywa się u nas. (54:3) Boże! Wspomóż mnie w swym imieniu i ujmij się w mocy swojej za sprawą moją.
Tys1	(53:1) Kierownikowi chóru. Na lutnie. Maskil. Dawidowy. (53:2) Gdy Zifejczycy przybyli do Saula mówiąc: «Oto Dawid u nas schowany się ukrywa». (53:3) Boże, zbaw mnie, w imę swoje, mocą swoją broń mej sprawy!
Tys5	(54:1) Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Pieśń pouczająca. Dawidowa. (54:2) Gdy Zifejczycy przybyli do Saula, mówiąc: Oto Dawid u nas się ukrywa. (54:3) Boże, wybaw mnie, w imię swoje, swoją mocą broń mojej sprawy!
Bryt	(54:1) Przewodnikowi chóru, z grą na strunach. Pieśń pouczająca Dawida, (54:2) Gdy przyszli Zyfici i rzekli do Saula: Dawid ukrywa się u nas. (54:3) Boże, wybaw mnie w imię swojeI w mocy swojej ujmij się za sprawą moją!
Pozn	(54:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na instrumenty strunowe; pieśń pouczająca Dawida - (54:2) gdy Zyfici przybyli, by oznajmić Saulowi: "Dawid ukrywa się u nas". (54:3) Boże, wybaw mnie [mocą] Twego Imienia, potęgą swoją oddaj mi sprawiedliwość!
WarPra	(54:1) Dla kierującego chórem. Na instrumenty strunowe. Pieśń pouczająca, wyśpiewana przez Dawida (54:2) wtedy, kiedy Zifejczycy przybyli do Saula i powiedzieli, że ukrywa się u nich Dawid. (54:3) O Boże, wspomóż mnie przez Twoje imię i użyj swojej siły, by przyznać mi rację.
STB	(54:1) Przewodnikowi chóru, w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Dumanie Dawida, (54:2) gdy przyszli Zyfejczycy i powiedzieli do Saula: Oto Dawid ukrywa się pośród nas. (54:3) Boże, wybaw mnie Twym Imieniem oraz broń mnie Twoją wszechmocą.
EIB	(54:1) Dla prowadzącego chór. Na instrumenty strunowe. Pieśń pouczająca. Dawidowa. (54:2) Nawiązuje ona do Zyfitów, którzy przyszli i donieśli Saulowi, że Dawid ukrywa się pośród nich. (54:3) Boże, wybaw mnie przez wzgląd na Twe imię, Obroń mnie dzięki swej mocy!

Ps 54,2

PsFlor	(53:2) Boże, wysłuszaj modlitwę moję, uszyma usłysz słowa ust mojich!
PsPul	(53:2) Boże, wysłuchaj modlitwę moję, uszyma usłysz słowa ust moich.
Wuj1923	(54:4) Boże, wysłuchaj modlitwę moję: przyjmij w uszy słowa ust moich.
Gda1881	(54:4) Boże! wysłuchaj modlitwę moję; przyjmij w uszy słowa ust moich.
Gda2017	Boże, wysłuchaj mojej modlitwy, nakłoń ucha ku słowom moich ust.
PsBycz	(54:4) O-Boże! wysłuchaj prośby-mojéj; posłuchaj wyrazów ust-moich.
Goet	(54:4) Boże, usłysz modlitwę moją, zważ na słowa ust moich!
PsCylk	(54:4) Panie wysłuchaj modlitwę moję, bacz na słowa ust moich.
PsKrusz	(54:4) Boże, wysłuchaj modlitwy mej, przyjmij w uszy słowa ust moich.
PsAszk	(54:4) Boże, wysłuchaj modlitwy mej, nachyl ucha ku powiedzeniu ust moich.
PsSzer	(54:4) Boże! Wysłuchaj modlitwy mojej, nakłoń ucha do słów ust moich,
Tys1	(53:4) Boże, słuchaj modlitwy mojej, uszami pochwyć słowa ust moich.
Tys5	(54:4) Boże, słuchaj mojej modlitwy, nakłoń ucha na słowa ust moich!
Bryt	(54:4) Boże! Wysłuchaj modlitwy mojej, Nakłoń ucha na słowa ust moich,
Pozn	(54:4) Boże, słuchaj modlitwy mojej, nakłoń ucha ku słowom moich ust!
WarPra	(54:4) Wysłuchaj, o Boże, mojego wołania, niech dojdą do Ciebie słowa ust moich.
STB	(54:4) Boże, wysłuchaj moją modlitwę, nakłoń ucha na słowa mych ust.
EIB	(54:4) Wysłuchaj, Boże, mojej modlitwy, Zwróć uwagę na słowa moich ust,

Ps 54,3

PsFlor	(53:3) Bo cudzy wstali są przeciwo mnie a mocni szukali są dusze mojej, a nie położyli są Boga przed obliczym swojim.
PsPul	(53:3) Bo cudzy wstali przeciwo mnie a mocni szukali są duszę moję, a nie położyli Boga przed sobą.
Wuj1923	(54:5) Albowiem obcy powstali przeciwko mnie: a mocarze szukali dusze mojéj, a nie kładli Boga przed oczyma swemi.
Gda1881	(54:5) Albowiem obcy powstali przeciwko mnie, a okrutnicy szukają duszy mojej, nie stawiając sobie Boga przed oczyma swemi. Sela.
Gda2017	Gdyż obcy powstali przeciwko mnie, a okrutnicy czyhają na moją duszę; nie mają Boga przed oczami. Sela.
PsBycz	(54:5) Bo obcy, powstali na-mnie; a,-okrutni, żądają życia-mego; oni, nie wystawiają Boga przed-siebie.
Goet	(54:5) Albowiem obcy powstali przeciwko mnie i przemoc czyniący czyhają na życie moje; nie stawiają Boga przed siebie. Sela.
PsCylk	(54:5) Albowiem barbarzyńcy powstali przeciw mnie, a okrutnicy pragną duszy mojéj; nie mają Pana przed sobą. - Sela.
PsKrusz	(54:5) Albowiem obcy powstali przeciwko mnie, a okrutni szukali duszy mej, nie stawiali Boga przed oczyma swemi. - SELAh.
PsAszk	(54:5) Bo obcy powstali na mnie a gwałtownicy dybią na żywot mój, nie stawią Boga przed oczy swe. Selah.
PsSzer	(54:5) bo obcy powstali przeciwko mnie, a ludzie okrutni godzą na duszę moją; nie stawiają sobie Boga przed oczyma swymi! Sela.
Tys1	(53:5) Bo powstali przeciwko mnie pyszni, a gwałtownicy dybali na me życie; nie mieli Boga przed swymi oczyma. Sela.
Tys5	(54:5) Bo powstają przeciwko mnie cudzoziemcy, a gwałtownicy czyhają na moje życie; nie mają Boga przed swymi oczyma. Sela.
Bryt	(54:5) Bo obcy powstali przeciwko mnie, A okrutnicy godzą na życie moje; Nie stawiają Boga przed oczyma swymi! Sela.
Pozn	(54:5) Bo powstali przeciwko mnie zuchwalcy, a gwałtownicy nastają na życie moje; na Boga wcale się nie oglądają.
WarPra	(54:5) Bo powstają przeciwko mnie wyniośli mężowie, na moje życie czyhają gwałtownicy, ludzie nie mający Boga przed oczyma. [Pauza]
STB	(54:5) Bo powstali przeciw mnie barbarzyńcy, a okrutnicy pragną mojej duszy; zaś Boga przed sobą nie mają. Sela.
EIB	(54:5) Bo powstali przeciwko mnie obcy, Czatują na mnie okrutni - Ludzie, którzy nie liczą się z Bogiem! Sela.

Ps 54,4

PsFlor	(53:4) Owa wiem Bog pomaga mi a Gospodzin przyjemca jest dusze mojej.
PsPul	(53:4) Owa wiem Bog pomaga mi a Gospodzin przyjemca ❬jest❭ dusze mojej.
Wuj1923	(54:6) Bo oto Bóg mię podpomaga: a Pan jest obrońcą dusze mojéj.
Gda1881	(54:6) Oto Bóg jest pomocnikiem moim: Pan jest z tymi, którzy podpierają żywot mój.
Gda2017	Oto Bóg jest moim pomocnikiem; Pan jest z tymi, którzy podtrzymują moje życie.
PsBycz	(54:6) Oto, Bóg, pomocnikiem dla-mnie; Pan, z-utrzymującymi życié-mojé.
Goet	(54:6) Oto, Bóg jest pomocnikiem moim, Pan podpiera duszę moją.
PsCylk	(54:6) Oto Pan pomocą moją, Pan z tymi co wspierają duszę moję.
PsKrusz	(54:6) Oto Bóg pomocnikiem moim, Pan pomiędzy wspomagającymi duszę mą.
PsAszk	(54:6) A oto Bóg mym wspomożycielem, Pan wśród tych, co wspierają mą duszę.
PsSzer	(54:6) Oto Bóg wspomaga mnie, Pan podpiera mnie.
Tys1	(53:6) Oto mi Bóg dopomaga, Pan podtrzymuje me życie.
Tys5	(54:6) Oto Bóg mi dopomaga, Pan podtrzymuje me życie.
Bryt	(54:6) Oto Bóg wspomaga mnie, Pan podpiera mnie.
Pozn	(54:6) Oto Bóg jest mi pomocą, Pan jest ostoją mego życia.
WarPra	(54:6) Ale Bóg mnie wspomaga, Pan chroni moje życie.
STB	(54:6) Oto Bóg jest moją pomocą; Pan jest z tymi, którzy wspierają moją duszę.
EIB	(54:6) Jednak Bóg jest mym opiekunem! Pan jest oparciem dla mej duszy!

Ps 54,5

PsFlor	(53:5) Otewroci złe nieprzyjacielom mojim, w prawdzie twojej rozproszy je.
PsPul	(53:5) Odewroci złe nieprzyjacielom mym i w prawdzie twojej rozproszy je.
Wuj1923	(54:7) Odwróć złe na nieprzyjaciele moje, a zatrać je według prawdy twojéj.
Gda1881	(54:7) Oddaj złym nieprzyjaciołom moim, w prawdzie twojej wytrać ich, o Panie!
Gda2017	Odpłaci złem moim wrogom; w twojej prawdzie wytrać ich.
PsBycz	(54:7) On-odwróci tę-złość, na-nieprzyjaciół-moich; o Panie! według-prawdy-Twéj, wyniszcz-ich.
Goet	(54:7) Odpłaci zło wrogom moim; według prawdy Twojej wytrać ich!
PsCylk	(54:7) Zwróci zło na czyhających na mnie; gwoli prawdy Twojéj zniwecz ich.
PsKrusz	(54:7) Oddał zło nieprzyjaciołom moim; według prawdy swej wytraci ich.
PsAszk	(54:7) Zawróci złe ku tym, którzy na mnie napierają - wytęp je Twą prawdziwością!
PsSzer	(54:7) Niech się obróci zło na nieprzyjaciół moich; gwoli wierności swojej wytrać ich!
Tys1	(53:7) Odwróć zło ku moim przeciwnikom i zniwecz ich w swej wierności.
Tys5	(54:7) Niechaj zło spadnie na moich przeciwników, i przez wzgląd na Twą wierność wytrać ich!
Bryt	(54:7) Niech się obróci zło na nieprzyjaciół moich! Według wierności swojej wytrać ich!
Pozn	(54:7) Niechaj zło odwróci się przeciwko moim wrogom, zetrzyj ich w imię Twej wierności!
WarPra	(54:7) Ześlij nieszczęście na moich wrogów, zniszcz ich, bo jesteś wierny.
STB	(54:7) Na tych, co na mnie czyhają spadnie złość; zniwecz ich w Swojej prawdzie.
EIB	(54:7) Niech nieszczęście spadnie na mych nieprzyjaciół. Zniszcz ich ze względu na Twą wierność!

Ps 54,6

PsFlor	(53:6) Wolnie ofierować będę tobie i spowiadać sie będę imieniowi twemu, bo jest dobre.
PsPul	(53:6) Wolnieć będę obie❬to❭wać tobie i chwalić będę imię twe, Gospodnie, bo jest dobr[z]e.
Wuj1923	(54:8) Dobrowolnie będę ofiarował tobie, i będę wyznawał imieniowi twemu; albowiem dobre jest.
Gda1881	(54:8) Tedyć dobrowolnie będę ofiarował; będę wysławiał imię twoje, Panie! przeto, że jest dobre;
Gda2017	Będę ci dobrowolnie składał ofiary, będę wysławiał twoje imię, PANIE, bo jest dobre.
PsBycz	(54:8) Z-ochotą, ofiarę-poświęcę Tobie; będę-chwalił Imię-Twé, Panie; ponieważ dobrém;
Goet	(54:8) Wtedy przyniosę Ci ofiary dobrowolne; będę uwielbiał imię Twoje, Panie, bo jest dobre.
PsCylk	(54:8) Chętnie złożę Ci ofiary, wysławiać będę imię Twoje Boże, bo dobrotliwe.
PsKrusz	(54:8) Dobrowolnie będę ofiarował Tobie, będę wysławiał imię Twoje Panie, ponieważ jest dobre.
PsAszk	(54:8) Ochoczo ofiary składać Ci będę; wielbić będę istotę Twą, jakoże dobra, -
PsSzer	(54:8) Sercem ochotnym złożę Ci ofiary, będę wyznawał imię Twoje, Panie, że jest dobre.
Tys1	(53:8) Chętnie składać Ci będę ofiarę, sławić Twe imię, bo dobre,
Tys5	(54:8) Będę Ci ochoczo składać ofiarę, sławić Twe imię, bo jest dobre,
Bryt	(54:8) Z ochotą złożę ci ofiary, Będę wysławiał imię twoje. Panie, bo jest dobre,
Pozn	(54:8) Ochotnym sercem złożę Ci ofiarę, będę wysławiał Imię Twoje, Jahwe, bo pełne jest dobroci.
WarPra	(54:8) Wtedy z radością złożę Ci ofiarę i będę sławił Twe Imię, o Panie, bo dobre.
STB	(54:8) A ja, chętnie Ci złożę ofiary, będę wysławiał Twoje Imię, WIEKUISTY, bowiem jest dobrotliwe.
EIB	(54:8) Z przyjemnością złożę Ci ofiary, Wywyższę Twoje imię, JHWH, bo jest dobre,

Ps 54,7

PsFlor	(53:7) Bo ze wszego zamętka wytargł jeś mie i na nieprzyjaciele moje wzglądało oko moje.
PsPul	(53:7) Bo ze wszelkiego zamętka wytargł jeś mie i moich nieprzyjacioł nienaźrzało jest oko moje.
Wuj1923	(54:9) Bo ze wszelkiego utrapienia wyrwałeś mię, a oko moje wzgardziło nieprzyjacioły moje.
Gda1881	(54:9) Gdyż z każdego utrapienia wyrwałeś mię, a pomstę nad nieprzyjaciołmi mymi oglądało oko moje.
Gda2017	Uwolniłeś mnie bowiem z każdego utrapienia, a moje oko widziało zemstę nad moimi wrogami.
PsBycz	(54:9) Bo, z-wszelkiéj niedoli, oswobodziło-mię; a,-u-nieprzyjaciół-mych, widziało oko-mé, zazdrość.
Goet	(54:9) Albowiem z wszystkich uciśnień wybawiłeś mię, a oko moje lubuje się pomstą nad wrogami moimi.
PsCylk	(54:9) Bo ze wszelkiéj niedoli ocalił mnie, a nad wrogami mojemi znęcało się oko moje.
PsKrusz	(54:9) Ze wszelkiego utrapienia wybawiłeś mnie, a nieprzyjaciół mych oglądało oko moje.
PsAszk	(54:9) Iż wyrwał mnie z wszelkiego utrapienia a oko me napatrzyło się mych wrogów.
PsSzer	(54:9) Bo z wszelkiej niedoli wyratował mię, a oko me napawało się widokiem nieprzyjaciół moich.
Tys1	(53:9) bo wyrwało mię z wszelkiej udręki, a hańbę mych wrogów widzi moje oko.
Tys5	(54:9) bo wybawiło mnie z wszelkiej udręki, a moje oko ujrzało hańbę moich wrogów.
Bryt	(54:9) Bo z wszelkiej niedoli wyratowało mnie, Tak że oko moje spoglądało z wysoka na nieprzyjaciół moich.
Pozn	(54:9) Ono wyzwoliło mnie z wszelkiego ucisku, a oko me napawa się widokiem [upadku] moich wrogów.
WarPra	(54:9) Pan mnie wydobył z wszelkich ucisków i mogę z góry patrzeć na poniżenie wrogów.
STB	(54:9) Gdyż Pan ocalił mnie z wszelkiej niewoli, a me oko przyglądało się moim wrogom.
EIB	(54:9) Bo wyratowało mnie z wszelkiej niedoli I niepokonany spojrzałem na mych wrogów.

Psalm 55

Ps 55,1

PsFlor	(54:1a) Wysłuszaj, Boże, modlitwę moję i nie wzgardzaj prośbą moją,
PsPul	(54:1a) Wysłuchaj, Boże, modlitwę moję i nie gardzi prośbą moją,
Wuj1923	(55:1) Na koniec, w wierszach, wyrozumienia Dawidowi. (55:2) Wysłuchaj, Boże, modlitwę, a nie wzgardzaj prośby mojéj.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśń Dawidowa nauczająca. (55:2) W uszy swe przyjmij, o Boże! modlitwę moję, a nie kryj się przed prośbą moją:
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Neginot. Pieśń pouczająca Dawida. Boże, nakłoń ucha ku mojej modlitwie i nie ukrywaj się przed moją prośbą.
PsBycz	(55:1) Naczelnikowi-muzyki dany do grania, na lutniach, nauczający śpiéw Dawida. (55:2) Posłuchaj, o-Boże! modlitwy-mojéj, i,-nie ukrywaj-się, przed-błaganiem-mojém.
Goet	(55:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Na strunach. Pouczenie Dawida. (55:2) Zważ, o Boże, na modlitwę moją, i nie skrywaj się przed błaganiem mojem.
PsCylk	(55:1) Przewodnikowi chóru, przy towarzyszeniu instrumentów smyczkowych. Dumanie Dawida. (55:2) Wysłuchaj Panie modlitwę moję, a nie odwracaj się od błagania mojego.
PsKrusz	(55:1) Przełożonemu chóru. Na instrumenty strunowe. Ku wyrozumieniu. (Psalm) Dawida. (55:2) Wysłuchaj, Boże, modlitwy mej, a nie ukrywaj się przed prośbą mą!
PsAszk	(55:1) Dyrygentowi muzycznemu. - Dawida ku wyrozumieniu (śpiew). (55:2) Nachyl, o Boże. ucha mej modlitwie a nie ukrywaj się przed mem błaganiem.
PsSzer	(55:1) Przewodnikowi chóru z grą na strunach. Pieśń pouczająca Dawida. (55:2) Wysłuchaj, Boże, modlitwy mojej, a nie ukrywaj się przed błaganiem moim!
Tys1	(54:1) Kierownikowi chóru. Na lutnie. Maskil. Dawidowy. (54:2) Boże, pochwyć uszami modlitwę moją, i nie odsuwaj się od mojej prośby,
Tys5	(55:1) Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Pieśń pouczająca. Dawidowa. (55:2) Boże, nakłoń ucha na moją modlitwę i nie odwracaj się od mojej prośby,
Bryt	(55:1) Przewodnikowi chóru, z grą na strunach. Pieśń pouczająca Dawida. (55:2) Boże, nakłoń ucha ku modlitwie mojej, A nie ukrywaj się przed błaganiem moim!
Pozn	(55:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na instrumenty strunowe; pieśń pouczająca Dawida. (55:2) Usłysz, Boże, modlitwę moją, nie odwracaj się od mej prośby,
WarPra	(55:1) Dla kierującego chórem. Na instrumenty strunowe. Pieśń Dawida pouczająca. (55:2) Racz wysłuchać, o Boże, modlitwy mojej i nie odwracaj się od mojej prośby!
STB	(55:1) Przewodnikowi chóru, w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Dumanie Dawida. (55:2) Wysłuchaj moją modlitwę, Boże, nie odwracaj się od mojego błagania.
EIB	(55:1) Dla prowadzącego chór. Na instrumenty strunowe. Pieśń pouczająca. Dawidowa. (55:2) Boże, wysłuchaj mojej modlitwy I nie skrywaj się przed mą prośbą o łaskę.

Ps 55,2

PsFlor	(54:1b) rozumiej mienie i wysłuszaj mie! (54:2a) Smęcił jeśm sie w kłopocie mojem i zatroskał jeśm sie
PsPul	(54:1b) baczy mie i wysłuchaj mie! (54:2a) Smęcił jeśm sie w kłopocie mojem i zatroskałeśm sie
Wuj1923	(55:3) Wejrzyj na mię, a wysłuchaj mię: zasmuciłem się w ćwiczeniu mojem, i zatrwożyłem się:
Gda1881	(55:3) Posłuchaj mię z pilnością, a wysłuchaj mię; boć się uskarżam w modlitwie swej, i trwożę sobą:
Gda2017	Posłuchaj uważnie i wysłuchaj mnie; uskarżam się w swej modlitwie i jęczę;
PsBycz	(55:3) Słuchaj mię, i-odpowiedz-mi; ja-błąkam-się w-smutku, i-niespokojny-jestem.
Goet	(55:3) Słuchaj mnie i odpowiedz mi! Błąkam się w żalu moim i jęczę.
PsCylk	(55:3) Wejrzyj na mnie i odpowiedz mi, zanoszę się od płaczu i zawodzę.
PsKrusz	(55:3) Słuchaj mnie i wysłuchaj; boleję, gdy rozmyślam i trwożę się:
PsAszk	(55:3) Zważ na mnie i daj mi odpowiedź, gdy w tkliwej zadumie mej me zaznam spokoju i tarzam się w bólu.
PsSzer	(55:3) Wejrzyj na mnie i wysłuchaj mnie! W skardze nie mam spokoju i jęczę.
Tys1	(54:3) zwróć się ku mnie i wysłuchaj mnie! W ucisku moim się miotam, burzę się
Tys5	(55:3) zwróć się ku mnie i wysłuchaj mnie! Szamocę się w moim ucisku, jęczę
Bryt	(55:3) Słuchaj mnie uważnie i odpowiedz mi. Miotam się w żalu moim i jęczę
Pozn	(55:3) wejrzyj na mnie i odpowiedz mi! Nie mam wytchnienia od strapień, trwoga mnie przenika
WarPra	(55:3) Wejrzyj na mnie i wysłuchaj mnie, popatrz, jak się uskarżam i jęczę.
STB	(55:3) Spojrzyj na mnie i mi odpowiedz, bo się zanoszę od płaczu i zawodzę.
EIB	(55:3) Zwróć na mnie uwagę - odpowiedz mi! Miotam się w żalu, nie wiem, co mam począć,

Ps 55,3

PsFlor	(54:2b) od głosa nieprzyjacielskiego i od zamącenia grzesznego. (54:3) Bo skłoniły sie w mię lichoty moje i w gniewie żałościwi są byli mnie.
PsPul	(54:2b) od głosu nieprzyjaciela i od zakłopotania grzesznego. (54:3) Bo skłoniły sie w mię złości moje i w gniewie smętni są mi byli.
Wuj1923	(55:4) Dla głosu nieprzyjaciela, i dla uciśnienia grzesznika; albowiem zwalali na mię nieprawości: a w gniewie przykrzyli mi się.
Gda1881	(55:4) Dla głosu nieprzyjaciela, i dla uciśnienia od bezbożnika; albowiem mię zarzucają kłamstwem, a w popędliwości swej sprzeciwiają mi się.
Gda2017	Z powodu głosu wroga, z powodu ucisku niegodziwego; zwalają na mnie nieprawość i w gniewie sprzeciwiają mi się.
PsBycz	(55:4) Od-wrzawy nieprzyjaciela, dla ucisku niegodziwca; bo zwalają na-mnie winę, i,-z-zajadłością, nienawidzą-mię.
Goet	(55:4) Od głosu wroga i od ucisku bezbożnika; przywodzą na mnie nieszczęście, a w gniewie napastują mnie.
PsCylk	(55:4) Dla okrzyku wroga, wobec ucisku złoczyńcy, że zwalają na mnie biedę i zawziętością ścigają mnie.
PsKrusz	(55:4) z powodu głosu nieprzyjaciela, uciśnienia bezbożnika, albowiem grzech mi zarzucają i w gniewie mi się sprzeciwiają.
PsAszk	(55:4) Od głosu wroga, pod naporem niegodziwca, iż na mnie zwalają nieprawość a w zawziętej mnie mają nienawiści.
PsSzer	(55:4) Z powodu głosu nieprzyjaciela, z powodu krzyku bezbożnika, bo na mnie zwalają zło, a w gniewie nastają na mnie.
Tys1	(54:4) na głos nieprzyjaciela i na wołanie grzesznika, bo wyrządzają mi krzywdy i napastują mnie w gniewie.
Tys5	(55:4) na głos nieprzyjaciela, na wołanie grzesznika, bo sprowadzają na mnie niedolę i napastują mnie w gniewie.
Bryt	(55:4) Z powodu głosu nieprzyjaciela, Z powodu ucisku bezbożnika, bo na mnie zwalają zło, A w gniewie na mnie nastają.
Pozn	(55:4) z powodu krzyku wroga i ucisku złoczyńcy, bo przytłaczają mnie złem i zaciekle mnie prześladują.
WarPra	(55:4) Przerażają mnie krzyki wrogów, drżę cały ze strachu, bo uciskają mnie bezbożni. Sprowadzają na mnie wszelkie nieszczęścia i rzucają się na mnie ze złością.
STB	(55:4) Z powodu okrzyku wroga, wobec ucisku złoczyńcy; bo biedę na mnie zwalają oraz zawzięcie mnie ścigają.
EIB	(55:4) Ze względu na to, co mówi mój wróg, Z powodu prześladowań ze strony bezbożnych, Bo przysparzają mi trosk I w swoim gniewie grożą.

Ps 55,4

PsFlor	(54:4) Sierce moje smęciło sie jest we mnie a strach śmierci padł jest na mię.
PsPul	(54:4) Sierce moje smęciło sie jest we mnie i strach śmierci padł jest na mię.
Wuj1923	(55:5) Serce moje zatrwożyło się we mnie, a strach śmierci przypadł na mię.
Gda1881	(55:5) Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.
Gda2017	Moje serce boleje we mnie i dopadł mnie strach przed śmiercią.
PsBycz	(55:5) Sercé-mé drży, we-wnętrzu-mojém; a,-strachy śmiertelne, spadają na-mnie.
Goet	(55:5) Serce me trwoży się we mnie, a przerażenia śmierci opadły mnie;
PsCylk	(55:5) Serce drży we wnętrzu mojém, a postrachy śmierci spadły na mnie.
PsKrusz	(55:5) Serce me boleje we mnie i strachy śmierci przypadły na mnie.
PsAszk	(55:5) Serce me zadrżało w mem wnętrzu a przerażenie mię opadło śmiertelne.
PsSzer	(55:5) Serce drży we mnie, opadł mnie groźny strach śmierci.
Tys1	(54:5) Moje serce drży we mnie i ogarnia mnie lęk przed śmiercią.
Tys5	(55:5) Drży we mnie moje serce i ogarnia mnie lęk śmiertelny.
Bryt	(55:5) Serce drży we mnie, Opadł mnie lęk przed śmiercią,
Pozn	(55:5) Serce drży we mnie z trwogi, opadł mnie śmiertelny lęk;
WarPra	(55:5) Niespokojne jest moje serce, żyję ciągle w śmiertelnym lęku.
STB	(55:5) W moim wnętrzu drży moje serce oraz przypadły do mnie strachy śmierci.
EIB	(55:5) A we mnie drży serce, Ogarnął mnie lęk przed śmiercią,

Ps 55,5

PsFlor	(54:5) Bojaźń i drżenie przyszły są na mię i pokryły są mie ćmy.
PsPul	(54:5) Bojaźń i drżenie przyszło na mię i pokryły mie ćmy.
Wuj1923	(55:6) Bojaźń i drżenie przyszły na mię i okryły mię ciemności.
Gda1881	(55:6) Bojaźń ze drżeniem przyszła na mię, a okryła mię trwoga.
Gda2017	Przyszły na mnie bojaźń i drżenie i przejęła mnie trwoga.
PsBycz	(55:6) Trwoga, i-drżenié, weszło we-mnie; nawet-okrył-mię dreszcz,-ciało-przejmujący.
Goet	(55:6) Bojaźń i drżenie przyszły na mnie i zgroza przejęła mnie,
PsCylk	(55:6) Trwoga i dreszcz przenika mnie, a ogarnia odrętwienie.
PsKrusz	(55:6) Bojaźń i strach przyszły na mnie i okryła mnie trwoga.
PsAszk	(55:6) Strach i drżenie mnie naszło a zakryła mnie mroczność.
PsSzer	(55:6) Bojaźń z drżeniem nachodzi mnie, i groza mnie ogarnia.
Tys1	(54:6) Przychodzą na mnie strach i drżenie i przerażenie mną owłada.
Tys5	(55:6) Przychodzą na mnie strach i drżenie i przerażenie mną owłada.
Bryt	(55:6) Bojaźń i drżenie nachodzi mnieI groza mnie ogarnia.
Pozn	(55:6) przejmują mnie bojaźń i strach, ogarnia mnie przerażenie.
WarPra	(55:6) Ogarnia mnie bojaźń i drżenie, mam nieustannie przed oczyma grozę.
STB	(55:6) Przenika mnie trwoga, dreszcz oraz ogarnia odrętwienie.
EIB	(55:6) Odczuwam bojaźń i drżenie, Przechodzi mnie dreszcz.

Ps 55,6

PsFlor	(54:6) I rzekł jeśm: Kto mi da pierze jako gołębicy, a polecę i odpoczynę.
PsPul	(54:6) Rzekłem: Kto mi da pierze jako gołębicy, a polecę i odpoczynę.
Wuj1923	(55:7) I rzekłem: Kto mi da skrzydła jako gołębice, a będę latał, i odpoczywał?
Gda1881	(55:7) I rzekłem: Obym miał skrzydła jako gołębica, zaleciałbym, a odpocząłbym.
Gda2017	I powiedziałem: O, gdybym miał skrzydła jak gołębica, uleciałbym i odpoczął.
PsBycz	(55:7) Więc-rzekłem: Któżby dostarczył-mi skrzydeł, jak-u-gołębia? ja, odleciałbym, i-pobyłbym-gdzie.
Goet	(55:7) Rzekłem: Ach, gdybym miał skrzydła jako gołąb, odleciałbym i odpocząłbym!
PsCylk	(55:7) I wołam: kto da mi skrzydło gołębicy? Uleciałbym i odpoczął.
PsKrusz	(55:7) I rzekłem: "Któż mi da skrzydła jako gołębicy - odlecę i odpocznę"
PsAszk	(55:7) i rzekłem: O, któżby dał mi skrzydła jako gołębiowi, polecęż ja i osiądnę!
PsSzer	(55:7) Rzekłem: Obym miał skrzydła jak gołębica, chętnie uleciałbym i odpoczął.
Tys1	(54:7) I mówię: gdybym miał skrzydła jak gołąb, to bym uleciał i spoczął —
Tys5	(55:7) I mówię sobie: gdybym miał skrzydła jak gołąb, to bym uleciał i spoczął -
Bryt	(55:7) Rzekłem: O, gdybym miał skrzydła jak gołębica, Chętnie uleciałbym i odpoczął.
Pozn	(55:7) Dlatego wołam: "Któż mi użyczy skrzydeł gołębich, bym mógł ulecieć i spocząć?"
WarPra	(55:7) Wtedy pomyślałem sobie: Gdybym tak miał skrzydła jak gołąb, poleciałbym daleko stąd i żył w pokoju.
STB	(55:7) Zatem wołam: Kto mi da skrzydło gołębicy, bym uleciał oraz odpoczął?
EIB	(55:7) Westchnąłem z utęsknieniem: Gdyby tak ktoś mi dał skrzydła gołębia, Uleciałbym i odpoczął.

Ps 55,7

PsFlor	(54:7) Owa oddalił jeśm sie bieżąc i bydlił jeśm na puszczy.
PsPul	(54:7) Owa oddalił jeśm sie bieżąc i bydlił jeśm na puszczy.
Wuj1923	(55:8) Oto oddaliłem się uciekając, i mieszkałem na pustyni.
Gda1881	(55:8) Otobym daleko zaleciał, a mieszkałbym na puszczy. Sela.
Gda2017	Oto bym uleciał daleko i zamieszkał na pustyni. Sela.
PsBycz	(55:8) Oto, oddaliłbym-się-daleko, uchodząc; zatrzymałbym-się w-pustyni.
Goet	(55:8) Oto, dalekobym zaleciał i przebywałbym w pustyni; Sela.
PsCylk	(55:8) Oto oddaliłbym się lotem, osiadł na pustyni. - Sela.
PsKrusz	(55:8) Oto dalekobym odleciał i odpocząłbym na pustyni. - SELAh.
PsAszk	(55:8) Oto uleci; w dal tułacza, w pustyni zamieszkam. Selah.
PsSzer	(55:8) Oto uleciałbym daleko, zamieszkałbym na pustyni. Sela.
Tys1	(54:8) oto bym uszedł daleko, zamieszkał na pustyni. Sela.
Tys5	(55:8) oto bym uszedł daleko, zamieszkał na pustyni. Sela.
Bryt	(55:8) Oto uleciałbym daleko, Zamieszkałbym na pustyni. Sela.
Pozn	(55:8) Zaprawdę, umknąłbym daleko, zamieszkałbym na pustyni;
WarPra	(55:8) Odleciałbym daleko i na pustyni spędzałbym noce. [Pauza]
STB	(55:8) Bym się oto oddalił lotem i osiadł na pustyni. Sela.
EIB	(55:8) Tak, uleciałbym daleko, Osiadł gdzieś na pustyni. Sela.

Ps 55,8

PsFlor	(54:8) Czakał jeśm jego, jenże mie zbawiona uczynił od umniejszonego duchu i potopu.
PsPul	(54:8) Żdał jeśm jego, jen mie zbawionym uczynił od niedarznienia duchu i potopu.
Wuj1923	(55:9) Czekałem onego, który mię wybawił od lękliwości ducha i od nawałności.
Gda1881	(55:9) Pospieszyłbym, abym uszedł przed wiatrem gwałtownym, i przed wichrem.
Gda2017	Pospieszyłbym, aby ujść przed wichrem i nawałnicą.
PsBycz	(55:9) Przyspieszałbym ucieczkę sobie, przed-wiatrem, szybko-pędzonym, przed-burzą.
Goet	(55:9) Uciekłbym pośpiesznie przed wiatrem gwałtownym i przed burzą.
PsCylk	(55:9) Pospieszyłbym do schronienia mojego, przed wichrem wirującym, przed nawałnicą.
PsKrusz	(55:9) Spieszyć się będę, abym uszedł przed wiatrem gwałtownym - przed burzą.
PsAszk	(55:9) Rychlejszą sobie upatrzę ucieczkę przed wichrem dmącym, przed burzą.
PsSzer	(55:9) Szukałbym szybko schronienia dla siebie przed wichrem gwałtownym i przed burzą.
Tys1	(54:9) Prędko bym wyszukał sobie schronienie od burzy i zamieci.
Tys5	(55:9) Prędko bym wyszukał sobie schronienie od szalejącej wichury, od burzy.
Bryt	(55:9) Szybko poszukałbym sobie schronieniaPrzed wichrem gwałtownym i przed burzą.
Pozn	(55:9) czym prędzej poszukałbym sobie schronienia przed nawałnicą i burzą.
WarPra	(55:9) Udałbym się na miejsce bezpieczne, wolne od niepogody i burzy.
STB	(55:9) Przed wirującym wichrem oraz przed nawałnicą pospieszę do mojego schronienia.
EIB	(55:9) Szybko znalazłbym schronienie Przed porywistym wiatrem i burzą.

Ps 55,9

PsFlor	(54:9) Rozdrzesz, Gospodnie, rozdziel języki jich, bo jeśm widział lichotę i przeciwomołwę[c] w mieście.
PsPul	(54:9) Zagładź, Gospodnie, i rozdziel języki jich, bo jeśm widział złość i przeciwność w mieście.
Wuj1923	(55:10) Zrzuć, Panie, rozdziel ich języki; bom widział nieprawość i spór w mieście.
Gda1881	(55:10) Zatrać ich, Panie! rozdziel język ich; bom widział bezprawie i rozruch w mieście.
Gda2017	Zniszcz, Panie, rozdziel ich język, bo widzę przemoc i niezgodę w mieście.
PsBycz	(55:10) Zniszcz ich, o-Panie! podziel języki ich; bo-widziałém gwałt, i-kłótnię, w-mieście.
Goet	(55:10) Zgładź ich, Panie; uczyń niezgodnemi języki ich; bo widzę przemoc i spór w mieście.
PsCylk	(55:10) Zniwecz Panie rozdziel język ich, bo widzę grabież i rozbój w mieście.
PsKrusz	(55:10) Pochłoń ich, Panie, podziel ich języki, albowiem widziałem bezprawie i kłótnie w mieście.
PsAszk	(55:10) Przewrócił Pan, rozszczepił ich język, bo widziałem gwałt i swary w stolicy.
PsSzer	(55:10) Zniszcz, Panie, pomieszaj ich języki, gdyż widzę gwałt i waśń w mieście!
Tys1	(54:10) O Panie, rozprosz, rozdziel ich języki; bo w mieście widzę przemoc i niezgodę:
Tys5	(55:10) O Panie, rozprosz, rozdziel ich język; bo widzę przemoc i niezgodę w mieście.
Bryt	(55:10) Zniszcz, Panie, pomieszaj ich języki, Gdyż widzę gwałty i waśnie w mieście!
Pozn	(55:10) Rozprosz ich, Panie, rozdziel ich języki, bo widzę w mieście przemoc i swary.
WarPra	(55:10) O Panie, pomieszaj, rozprosz ich języki, bo w mieście widzę tylko gwałt i niezgodę.
STB	(55:10) Zniwecz ich, Panie, rozdziel ich język, gdyż w mieście widzę grabież i rozbój.
EIB	(55:10) Pochłoń ich, Panie, pomieszaj języki, Gdyż widzę w mieście gwałt i spór.

Ps 55,10

PsFlor	(54:10a) We dnie i w nocy ogarnie je na mury jego lichota a robota pośrzod jego
PsPul	(54:10a) We dnie i w nocy ogarnie ją na mury jej złość a robota pośrzod jej
Wuj1923	(55:11a) We dnie i w nocy obtoczy je po murach jego nieprawość: a obciążenie wpośród jego,
Gda1881	(55:11) We dnie i w nocy otaczają ich po murach jego, a złość i przewrotność jest w pośrodku jego.
Gda2017	Dniem i nocą krążą wokoło po jego murach, a wewnątrz niego zło i ucisk.
PsBycz	(55:11) Oni, dniem i-nocą, wokoło-obchodzą-jé, na murach-jego; a-bezprawié, i-krzywda, w-pośród-niégo.
Goet	(55:11) Dniem i nocą chodzą wokół po murach; a bieda i utrudzenie są wewnątrz.
PsCylk	(55:11) Dzień i noc krążą po murach jego, a krzywda i bezprawie we wnętrzu jego.
PsKrusz	(55:11) We dnie i w nocy staczają je po murach jego, a grzech i bezprawie pośrodku jego.
PsAszk	(55:11) Dniem i nocą krążą one na jej murach, zaś nieprawość i trud bolesny w jej wnętrzu.
PsSzer	(55:11) We dnie i w nocy okrążają je na jego murach, a zło i nieszczęście jest w nim.
Tys1	(54:11) obchodzą je po murach w ciągu dnia i w nocy, a złość i ucisk są w pośrodku niego.
Tys5	(55:11) W dzień i w noc krążą po jego murach, a złość i ucisk są w jego środku.
Bryt	(55:11) Dniem i nocą obchodzą je po jego murach, A jest w nim niegodziwość i ucisk.
Pozn	(55:11) Dniem i nocą krążą po jego murach, występek i ucisk w nim panują.
WarPra	(55:11) Jego mury obchodzą we dnie i w nocy, a ono stale pełne nieszczęść i ucisku.
STB	(55:11) Dzień i noc krążą po jego murach, a krzywda i bezprawie w jego wnętrzu.
EIB	(55:11) Za dnia i nocą obchodzą jego mury, W środku zaś troska i znój;

Ps 55,11

PsFlor	(54:10b) i nieprawda. (54:11) I nie niedostawała z ulic jego lichwa i zdrada.
PsPul	(54:10b) a krzywda. (54:11) I nie prze❬s❭tała z ulic jej lichwa i łeż.
Wuj1923	(55:11b) i niesprawiedliwość. (55:12) I nie ustała na ulicach jego lichwa, i zdrada.
Gda1881	(55:12) Ciężkości są w pośrodku jego, a nie ustępuje z ulic jego chytrość i zdrada.
Gda2017	Wewnątrz niego jest niegodziwość, a z jego ulic nie znika oszustwo i podstęp.
PsBycz	(55:12) Zepsucié, w-środku-jego; a-nie ustępuje, z-ulic jego, gwałt, i-zdrada.
Goet	(55:12) Chciwość panuje wpośród nich; a z rynku ich nie ustępuje ucisk i obłuda.
PsCylk	(55:12) Nędza w pośród niego, a nie ustępują z rynku jego przemoc i zdrada.
PsKrusz	(55:12) Przewrotność jest w pośrodku jego, a z ulic jego nie ustępuje chytrość i zdrada.
PsAszk	(55:12) Pożądliwość nieszczęsna we wnętrzu jej a nie ustępuje z ulic jej fałsz i obłuda.
PsSzer	(55:12) Zguba jest w nim, a z placów jego nie ustępuje ucisk i oszustwo.
Tys1	(54:12) W pośrodku niego są zasadzki, a z jego ulic nie znika krzywda i podstęp.
Tys5	(55:12) Pośrodku niego jest zagłada, a z jego placu nie znika krzywda i podstęp.
Bryt	(55:12) Jest w nim zguba, A z placów jego nie ustępuje ucisk i oszustwo.
Pozn	(55:12) Wewnątrz jego [murów] czyha zguba, a na ulicach jego nie ustają krzywda i podstęp.
WarPra	(55:12) Panuje w nim groza śmierci, a kłamstwo i przemoc nie schodzą z jego placów.
STB	(55:12) Wśród niego nędza, a przemoc oraz zdrada nie ustępują z jego rynku.
EIB	(55:12) Czyha w nim zguba, A na rynku panuje wyzysk i oszustwo.

Ps 55,12

PsFlor	(54:12) Bo by mie był poklął nieprzyjaciel moj, cirzpiałbych był owszem. (54:13) A by ten, jenże mie nienawidział, na mię wielikie rzeczy mołwił, skryłbych sie był snadź od niego.
PsPul	(54:12) Bo by mie był poklął nieprzyjaciel moj, cirpiałbych był owszem. (54:13) A by ten, jenże ❬mie❭ nienawidział, na mie wielikie rzeczy mołwił, skryłbych sie był snadź od niego.
Wuj1923	(55:13) Albowiem, by mi był złorzeczył nieprzyjaciel mój, wżdybych był wytrwał: i by był ten, który mię nienawidział, przeciwko mnie wielkie rzeczy mówił: snadźbych się był skrył przed nim.
Gda1881	(55:13) Albowiem nie nieprzyjaciel jaki zelżył mię, inaczej zniósłbym to był; ani ten, który mię miał w nienawiści, powstał przeciwko mnie; bobym się wżdy był skrył przed nim;
Gda2017	Bo to nie wróg mnie lżył, co mógłbym znieść; nie powstał przeciwko mnie ten, który mnie nienawidził – wtedy ukryłbym się przed nim;
PsBycz	(55:13) Atoli, nie wróg znieważył-mię; bobym-był-zniósł; to nie nienawidzący-mię, coby nademnie wynosił-się; bo-skryłbym-się przed-nim.
Goet	(55:13) Bo to nie jest wróg, który mnie hańbił: to byłbym zniósł; ani nie powstał przeciwko mnie nienawidzący mię, — przed nim byłbym się skrył.
PsCylk	(55:13) Bo nie wróg urąga mi, co bym zniósł; nie przeciwnik nademnie się wynosi, bo bym się uchronił od niego.
PsKrusz	(55:13) Albowiem nie nieprzyjaciel zelżył mnie, ani nie nienawidzący powstał przeciwko mnie, bo ukryłbym się przed nim.
PsAszk	(55:13) Boć nie wróg mnie lżyć będzie a ścierpiałbym, nie ktoś, kto mnie ma w nienawiści, panoszy się nademną a ukryłbym się przed nim.
PsSzer	(55:13) Bo mnie nie lży nieprzyjaciel - zniósłbym to - ani ktoś, kto mnie nienawidzi i wynosi się nade mnie - ukryłbym się przed nim.
Tys1	(54:13) Gdyby to lżył mnie nieprzyjaciel, z pewnością bym to znosił; gdyby ten, co mnie nienawidzi, przeciw mnie powstawał, ukryłbym się przed nim.
Tys5	(55:13) Gdybyż to lżył mnie nieprzyjaciel, zniósłbym to z pewnością; gdybyż przeciw mnie powstawał ten, który mnie nienawidzi, ukryłbym się przed nim.
Bryt	(55:13) Bo to nie wróg mnie lży – Co mógłbym znieść – Nie przeciwnik mój wynosi się nade mnie – Mógłbym się przed nim ukryć –
Pozn	(55:13) Gdyby to nieprzyjaciel mnie lżył, zdołałbym to znieść; gdyby powstał przeciwko mnie ten, kto do mnie nienawiścią pała, ukryłbym się przed nim.
WarPra	(55:13) Gdyby mi wróg złorzeczył, zdołałbym to znieść, gdyby godził we mnie człowiek, który mnie nienawidzi mógłbym się przed nim ukryć.
STB	(55:13) Gdyż nie urąga mi wróg – co bym zniósł, i przeciwnik nie wynosi się nade mnie – bo bym się uchronił od niego.
EIB	(55:13) Bo gdyby to wróg mi ubliżał, Potrafiłbym to jeszcze znieść; Gdyby przeciwnik poniżał, Mógłbym się przed nim skryć -

Ps 55,13

PsFlor	(54:14) Ty zaprawdę człowiek jednej myśli, wodz moj i znaniec moj,
PsPul	(54:14) Ale ty, człowiecze jeden se mną, wodz moj i znaniec moj,
Wuj1923	(55:14) Ale ty, człowiecze jednomyślny, wodzu mój i znajomy mój:
Gda1881	(55:14) Ale ty, człowiecze mnie równy, wodzu mój, i znajomy mój.
Gda2017	Ale ty, człowiek równy mi, mój wódz i przyjaciel.
PsBycz	(55:14) Ale-ty, człowiek, jakby-rówiennik-mój, przyjaciel-mój. i-znajomy-mój.
Goet	(55:14) Ale, że ty nim jesteś, człowiecze mnie równy, przyjacielu mój i zaufany mój,
PsCylk	(55:14) Lecz ty mąż rówiennik mój, towarzysz i przyjaciel mój.
PsKrusz	(55:14) Ale ty, człowiecze, któryś jest mnie równy, doradca mój i znajomy mój!
PsAszk	(55:14) Lecz ty, człek, jako ja. mój przyjaciel i mój zaufany.
PsSzer	(55:14) Ale ty, człowiek mnie równy, przyjaciel i powiernik mój,
Tys1	(54:14) Lecz to byłeś ty: mój towarzysz, przyjaciel mój zaufany,
Tys5	(55:14) Lecz to jesteś ty, równy mi, przyjaciel, mój zaufany,
Bryt	(55:14) Ale ty, człowiek równy mnie, Powiernik mój i przyjaciel,
Pozn	(55:14) Ale ty - człowiek mi bliski, przyjaciel mój i powiernik,
WarPra	(55:14) Ale tu chodzi o ciebie, człowieka z mojego otoczenia, o przyjaciela, któremu ufałem.
STB	(55:14) Lecz ty, mój rówieśnik i mąż, towarzysz i mój przyjaciel,
EIB	(55:14) Ale to ty, człowiek taki jak ja, Przyjaciel, bliski i znany,

Ps 55,14

PsFlor	(54:15) jenże pospołu se mną słodkie brał jeś karmie, w domu bożem chodziła jeswa z przylubienim.
PsPul	(54:15) jenżeś pospołu se mną słodkie birał karmie, w domu bożem chodziłaswa z przylubienim.
Wuj1923	(55:15) Któryś pospołu zemną jadał pokarmy, w domu Bożym chodziliśmy w zgodzie.
Gda1881	(55:15) Którzyśmy się z sobą mile w tajności naradzali, i do domu Bożego społecznie chadzali.
Gda2017	Mile naradzaliśmy się ze sobą i razem chodziliśmy do domu Bożego.
PsBycz	(55:15) Co razem osładzaliśmy poufałą-rozmowę, i, do-domu Bożego chadzaliśmy w-gronie.
Goet	(55:15) Którzyśmy niegdyś mieli poufną społeczność i do domu Bożego chodzili z tłumem.
PsCylk	(55:15) Którzyśmy wspólnie napawali się rozmową, do domu Bożego chadzali z zapałem.
PsKrusz	(55:15) Którzy razem pozostajemy węzłem spojeni; uczęszczaliśmy często do Domu Bożego.
PsAszk	(55:15) Którzyśmy społem słodką dzielili tajemnicę, w domu bożym kroczyli we wzruszeniu.
PsSzer	(55:15) z którym miałem miłą społeczność, do domu Bożego chodziliśmy wśród tłumów świątecznych.
Tys1	(54:15) z którym żyłem w słodkiej zażyłości, chodziliśmy w domu Bożym w orszaku świątecznym. —
Tys5	(55:15) z którym byłem w słodkiej zażyłości, chodziliśmy po domu Bożym w orszaku świątecznym.
Bryt	(55:15) Z którym mieliśmy wspólne słodkie tajemnice, Do domu Bożego chodziliśmy w tłumie.
Pozn	(55:15) z którym łączyła mnie słodka zażyłość, z którym chodziłem razem do Domu Bożego wśród świątecznego tłumu!
WarPra	(55:15) Żyjemy w bliskiej przyjaźni, razem z innymi chodziliśmy do domu Bożego.
STB	(55:15) z którym wspólnie napawaliśmy się rozmową i z zapałem chodziliśmy do Domu Boga.
EIB	(55:15) Uczestnik życzliwych rozmów i narad, Gdyśmy po domu Bożym chadzali.

Ps 55,15

PsFlor	(54:16) Przydź śmierć na nie i zstępcie we pkieł żywi, (54:17) bo lichoty w przebytcech jich, pośrzod jich.
PsPul	(54:16) Przydź śmierć na nie i zstąpią do piekła żywi, (54:17) bo złości w przebytkoch jich, pośrzod jich.
Wuj1923	(55:16) Niechaj śmierć przyjdzie na nie: a niechaj żywo zstąpią do piekła; bo złości w mieszkaniach ich, w pośrodku ich.
Gda1881	(55:16) Oby ich śmierć z prędka załapiła, tak aby żywo zstąpili do piekła! albowiem złość jest w mieszkaniu ich, i w pośrodku ich.
Gda2017	Niech śmierć ich zaskoczy, niech żywcem zstąpią do piekła, bo w ich domach i wśród nich mieszka zło.
PsBycz	(55:16) Niech-wymoże śmierć, na-nich, zapłatę; niech-spadną do piekła żywcem; bo tylko złośliwości w-mieszkaniach-ich, i we-wnętrzu-ich.
Goet	(55:16) Śmierć niechaj ich zaskoczy! Niechaj żywi zejdą do otchłani! Albowiem złość jest w mieszkaniach ich, w sercach ich.
PsCylk	(55:16) Bodaj rzucił śmierć na nich, by zstąpili do grobu żywcem; bo złość w siedzibie ich, we wnętrzu ich.
PsKrusz	(55:16) Niechaj śmierć zstąpi na nich, niechaj do otchłani zstąpią żywcem, albowiem złość jest w mieszkaniu ich, w pośrodku ich.
PsAszk	(55:16) O, niechajby się śmierć ich przeraziła, niechbyż się żywcem stoczyli w przepaść, gdyż sama nikczemność w ich otoczeniu, w ich wnętrzu!
PsSzer	(55:16) Niech ich śmierć zaskoczy, niech żywcem zstąpią do krainy umarłych, bo w ich siedzibie, w ich sercu pełno jest złości.
Tys1	(54:16) Niechaj śmierć na nich spadnie, niechaj żywcem zstąpią do Otchłani, bo wśród nich, w ich mieszkaniach nikczemność!
Tys5	(55:16) Niechaj śmierć na nich spadnie, niechaj żywcem zstąpią do Szeolu, bo w ich mieszkaniach i w nich jest nikczemność!
Bryt	(55:16) Niech ich śmierć zaskoczy, Niech żywcem zstąpią do krainy umarłych, Bo złość jest w ich siedzibie i pomiędzy nimi.
Pozn	(55:16) Niech [nagła] śmierć na nich spadnie, niech żywi zstąpią do Szeolu, bo zło panuje (pośród nich) w ich domach.
WarPra	(55:16) Niech przeto tamtych śmierć pochłonie, niech żywcem zostaną strąceni do otchłani, bo ich domy i serca złem są przepełnione.
STB	(55:16) Niech rzuci na nich śmierć, by żywcem weszli do Krainy Umarłych; gdyż złość jest w ich siedzibie, jak również w ich wnętrzu.
EIB	(55:16) O, niech ich zaskoczy śmierć, Niech żywcem pochłonie świat zmarłych, Gdyż w ich siedzibach mieszka zło, Pełno go też w nich samych.

Ps 55,16

PsFlor	(54:18) Ja wiem ku Bogu wołał jeśm a Gospodzin zbawił mie.
PsPul	(54:18) Ale ja ku Bogu wołał jeśm a Gospodzin zbawi mie.
Wuj1923	(55:17) Ja lepak do Boga wołałem, a Pan wybawi mię.
Gda1881	(55:17) Ale ja do Boga zawołam, a Pan mię wybawi.
Gda2017	Ja zaś do Boga zawołam i PAN mnie wybawi.
PsBycz	(55:17) Lecz ja do Boga wołać-będę; więc-Pan zachowa-mię.
Goet	(55:17) Ja zaś do Boga wołam, a Pan wybawi mnie.
PsCylk	(55:17) Ja do Pana wołam, a Bóg dopomoże mi.
PsKrusz	(55:17) Ja do Boga wołać będę i Pan zbawi mnie.
PsAszk	(55:17) Ja ku Bogu wołam a Jehowa mnie wybawi.
PsSzer	(55:17) Ja do Boga wołam, a Pan mię wybawi.
Tys1	(54:17) A ja będę wołał do Boga i Pan mnie ocali.
Tys5	(55:17) A ja wołam do Boga i Pan mnie ocali.
Bryt	(55:17) Ja do Boga wołam, A Pan mnie wybawi.
Pozn	(55:17) Ja wszakże wołam do Boga, a Jahwe mnie ocali.
WarPra	(55:17) Ja zaś będę wołał do Boga i wiem, że Pan przyjdzie mi z pomocą.
STB	(55:17) Zaś ja wołam do Boga, zatem WIEKUISTY mi dopomoże.
EIB	(55:17) Lecz ja wołam do Boga I PAN mnie wybawi.

Ps 55,17

PsFlor	(54:19) Wieczor i rano, i w południe powiadać i swiastować będę, i wysłusza głos moj.
PsPul	(54:19) Wieczor i rano, i w południe powiadać będę i zjawię, i wysłucha głos moj.
Wuj1923	(55:18) W wieczór i rano, i w południe będę opowiadał i wysławiał, i wysłucha głos mój.
Gda1881	(55:18) W wieczór i rano, i w południe modlić się, i z trzaskiem wołać będę, aż wysłucha głos mój.
Gda2017	Wieczorem, rano i w południe będę się modlić i głośno wołać, a on wysłucha mego głosu.
PsBycz	(55:18) Wieczorem i-rankiem, oraz-w-południé, będę-użalał-się, i-będę-wzdychał; a-On-usłyszy głos-mój.
Goet	(55:18) Wieczorem, z rana i w południe będę się skarżył i jęczał, a wtedy usłyszy On głos mój.
PsCylk	(55:18) Wieczorem i zrana i w południe płaczę i zawodzę, a usłyszy głos mój.
PsKrusz	(55:18) Wieczorem, rankiem i w południe modlić się będę, i usilnie wołać będę, a wysłucha głosu mego.
PsAszk	(55:18) Wieczorem i rankiem i południem zanurzam i burzę się, a On wysłuchał głosu mego.
PsSzer	(55:18) Wieczorem, rano i w południe narzekać będę i wzdychać, i wysłucha głosu mojego.
Tys1	(54:18) Wieczorem, rano i w południe będę narzekał i jęczał, a głosu mego wysłucha.
Tys5	(55:18) Wieczorem, rano i w południe skarżę się i jęczę, a głosu mego [On] wysłucha.
Bryt	(55:18) Wieczorem, rano i w południe narzekać będę i jęczeć, I wysłucha głosu mojego.
Pozn	(55:18) Wieczorem, rano i w południe wzdycham i jęczę, a On wołanie moje usłyszy.
WarPra	(55:18) Wieczorem, rano i w południe będę wzdychał do Niego jęcząc i wiem, że wysłucha moich narzekań.
STB	(55:18) Wieczorem, z rana i w południe płaczę oraz będę zawodzić, aż usłyszy mój głos.
EIB	(55:18) Wieczorem, rano i w południe Żalę się i skarżę - I będę wysłuchany.

Ps 55,18

PsFlor	(54:20) Odkupi w pokoju duszę moję od tych, jiż sie bliżą ku mnie, bo miedzy wielmi bywal❬i❭ se mną.
PsPul	(54:20) Odkupi w pokoju duszę moję od tych, jiż sie bliżą ku mnie, bo miedzy wielim bywal❬i❭ se mną.
Wuj1923	(55:19) Odkupi w pokoju duszę moję od tych, którzy mi się sprzeciwiają; albowiem między wielą byli zemną.
Gda1881	(55:19) Odkupi duszę moję, abym był w pokoju od wojny przeciwko mnie; bo ich wiele było przy mnie.
Gda2017	Odkupił moją duszę, abym miał spokój od walki, jaką ze mną toczyli, bo wielu ich było przy mnie.
PsBycz	(55:19) On-ocali, z-pomyślnością życié-mé, z-bitwy, wydanéj mi; bo, z-liczniejszymi dowódzcy są, przy-mnie.
Goet	(55:19) Ocali duszę moją i sprawi jej pokój od tych, którzy przeciwko mnie walczą; bo ich wielu jest przeciwko mnie.
PsCylk	(55:19) Wybawił szczęśliwie duszę mą z boju, choć tłumnie stanęli przeciwko mnie.
PsKrusz	(55:19) Odkupi w pokoju duszę mą, gdy zbliżać się będą do mnie, ponieważ wielu ich było przy mnie.
PsAszk	(55:19) Wybawi w pokoju mą duszę od walki, którą staczam, jakoże w przeważającej sile byli - wraz ze mną!
PsSzer	(55:19) Wybawi, duszę moją obdarzy pokojem od napastników, chociaż wieiu ich jest przeciwko mnie.
Tys1	(54:19) Da pokój — duszę moją wyzwoli od tych, co na mnie nastają: bo wielu mam przeciwników.
Tys5	(55:19) Ześle pokój - ocali moje życie od tych, co na mnie nastają, bo wielu mam przeciwników.
Bryt	(55:19) Wybawi duszę moją, Obdarzy pokojem od napastników, Choć wielu ich jest przeciwko mnie.
Pozn	(55:19) Zapewni bezpieczeństwo memu życiu, gdy mnie wybawi od tych, którzy mnie napastują, choć bardzo wielu mam przeciwników.
WarPra	(55:19) Uwolni mnie i umieści w bezpiecznym miejscu, i będzie chronił przeciw tym, co na mnie nastają, choćby ich, wrogów moich, była wielka liczba.
STB	(55:19) Szczęśliwie wybawił z boju moją duszę, choć tłumnie stanęli przeciw mnie.
EIB	(55:19) On wykupi moją duszę, Wojnę zastąpi pokojem, Choć występowali przeciwko mnie w licznym gronie.

Ps 55,19

PsFlor	(54:21) Wysłusza Bog i uśmierzy je, jenże jest przed wieki. (54:22a) Nie jest wiem jim przemienienie ani są sie bali Boga;
PsPul	(54:21) Wysłucha Bog i uśmierzy je, jenże jest przed wieki. (54:22a) Bo jim nie jest przemienie❬nie❭ i nie bali sie Boga;
Wuj1923	(55:20) Wysłucha Bóg, i uniży je, który jest przed wieki; bo niemasz im odmiany, i nie bali się Boga.
Gda1881	(55:20) Wysłucha Bóg i utrapi ich, (jako ten, który siedzi od wieku.Sela.) przeto, że nie masz w nich poprawy, ani się Boga boją.
Gda2017	Bóg wysłucha i będzie ich trapić ten, który trwa od wieków. Sela. Bo nie poprawiają się i nie boją się Boga.
PsBycz	(55:20) Usłyszy mię Bóg; więc-upokorzy-ich; bo On,-mieszkający odwiecznie, odrzuci ich, że żadnych niema zmian, u-nich, i-nie boją-się Boga.
Goet	(55:20) Bóg usłyszy mię i upokorzy ich, On, który od wieków króluje; — Sela — dlatego, że nie widać u nich zmiany i Boga się nie boją.
PsCylk	(55:20) Usłyszy Pan i upokorzy ich, On, który panuje od wieczności. - Sela. - Przeto że przemian nie doznali, nie obawiają się Pana.
PsKrusz	(55:20) Wysłucha Bóg i uśmierzy ich, jako siedzący od wieku. - SELAh. Przeto, że niemasz w nich poprawy, ani się Boga boją.
PsAszk	(55:20) Wysłucha Wszechmocny i da im odpowiedź, owszem ten, co trwa od czasów niepamiętnych. Selah im, którzy nie znają przemian ani bojaźni bożej.
PsSzer	(55:20) Bóg wysłucha i upokorzy ich, On, który panuje od wieku. Sela. Nie ma bowiem u nich poprawy i nie boją się Boga.
Tys1	(54:20) Usłyszy Bóg i poniży ich Ten, który króluje od wieków; {Sela.} bo się nie nawracają i nie boją Boga:
Tys5	(55:20) Usłyszy Bóg i poniży ich Ten, który zasiada na tronie od początku, Sela; bo nie ma w nich opamiętania i nie boją się Boga.
Bryt	(55:20) Bóg usłyszy i upokorzy ich, On, który panuje od wieczności. Sela. Nie ma bowiem u nich poprawy I nie boją się Boga.
Pozn	(55:20) Bóg mnie wysłucha i poniży ich, On, który od wieków króluje, bo się nie chcą nawrócić i nie znają bojaźni Bożej.
WarPra	(55:20) Mnie wysłucha, a ich poniży Pan Bóg, Ten, co na tronie zasiada od wieków. [Pauza] Bo nie nawrócili się i nie żyli bogobojnie.
STB	(55:20) Bóg usłyszy oraz ich upokorzy; On, który panuje od wieczności. Sela. Dlatego, że nie doznali przemian oraz nie obawiają się Boga,
EIB	(55:20) Bóg mnie usłyszy i ich upokorzy - przecież On panuje od początku. Sela. Bo u nich nie widać przemiany I nie boją się na myśl o Bogu.

Ps 55,20

PsFlor	(54:22b) wściągnął jest rękę swoję w odpłacaniu. (54:23a) Pokalali są obrząd jego,
PsPul	(54:22b) rozciągnął rękę swoję w odpłaceniu. (54:23a) Pokalali obrząd jego,
Wuj1923	(55:21) Wyciągnął rękę swoje w oddawaniu: pokalali Testament jego.
Gda1881	(55:21) Wyciągnął ręce swoje na tych, którzy z nim mieli pokój, wzruszył przymierze swoje.
Gda2017	Podniósł rękę na tych, którzy utrzymywali z nim pokój; złamał swoje przymierze.
PsBycz	(55:21) Rozciągnął wróg, ręce-swe, nad-spokojnymi-swoimi; on-rozwiązał przymierzé-swojé.
Goet	(55:21) Wyciągnął ręce swoje przeciw tym, którzy z nim żyli w pokoju; zbezcześcił przymierze swoje.
PsCylk	(55:21) Podniósł ręce na przyjaciół swoich, znieważył przymierze swoje.
PsKrusz	(55:21) Wyciągnął ręce na tych, co z nim mieli pokój, zniesławił przymierze jego.
PsAszk	(55:21) Ręce swe pokładli na tych, co dochowują im pokoju, shańbili przymierze Jego, Selah.
PsSzer	(55:21) Podniósł rękę na przyjaciół swoich, zhańbił przymierze swoje.
Tys1	(54:21) każdy wyciąga ręce przeciw domownikom, umowę swoją łamie.
Tys5	(55:21) [Każdy] podnosi ręce na domowników, umowę swoją łamie.
Bryt	(55:21) Podniósł rękę na przyjaciół swoich, Pohańbił przymierze swoje.
Pozn	(55:21) Podniósł rękę na swych przyjaciół, zerwał więzy przyjaźni.
WarPra	(55:21) Wróg bowiem podniósł rękę na przyjaciół Boga i pogwałcił Przymierze z Bogiem.
STB	(55:21) podniósł rękę na Swoich przyjaciół i wzruszył Swoje przymierze.
EIB	(55:21) Przeciwnie, jeden podniósł rękę na tych, którzy chcieli z nim pokoju, I tak piętno hańby odcisnął na swoim przymierzu.

Ps 55,21

PsFlor	(54:23b) rozdzielili sie są od gniewu oblicza jego i przybliżyło sie sierce jego. (54:24) Umiękczony są mowy jego nad olej, a ony są strzały.
PsPul	(54:23b) rozdzieleni są od gniewu lica jego i przybliżyło sie sierce jego. (54:24) Umiękczony są słowa jego nad olej, a ony są strzały.
Wuj1923	(55:22) Oddzielili się od gniewu twarzy jego: i sprzeciwiło się serce ich: gładsze są mowy jego nad oliwę: a one są strzały.
Gda1881	(55:22) Gładsze niż masło były słowa ust jego, ale walka w sercu jego: a mię kciejsze słowa jego niż olej, wszakże były jako miecze dobyte:
Gda2017	Gładsze niż masło były słowa jego ust, lecz wrogość miał w sercu; miększe niż oliwa jego słowa, ale były jak obnażone miecze.
PsBycz	(55:22) Milszemi-są, niż-masło, usta-jego; ale, walka, w-sercu-onegoż; przyjemniejsze, słowa-jego, niż-oléj; lecz-one, dobytemi mieczami.
Goet	(55:22) Gładkie jak masło są słowa ust jego, a jednak wojna jest jego zamysłem; łagodniejsze niż olej są słowa jego, a jednak są obnażonemi mieczami.
PsCylk	(55:22) Gładsze niż śmietanka usta jego, a waśnią serce jego; miększe słowa jego od oliwy, ale to miecze obnażone.
PsKrusz	(55:22) Słowa ust jego są bardziej płynne, aniżeli masło, a w sercu jego wojna; łagodniejsze słowa jego nad oliwę, a oto są jako miecze.
PsAszk	(55:22) Niby masła gładkie ich usta a serce ich stacza boje, nad oliwę miękkie ich słowa a tożto miecze otwarte.
PsSzer	(55:22) Gładkie jak masło usta jego, ale waśń jest w sercu jego; miększe nad oliwę słowa jego, ale to miecze obnażone.
Tys1	(54:22) Jego twarz jest gładsza niż masło, lecz serce jego zaczepne. Mowy jego łagodniejsze niż olej, lecz są to obnażone miecze.
Tys5	(55:22) Jego oblicze jest gładsze niż masło, lecz serce gotowe do walki. Jego słowa łagodniejsze niż olej, lecz są to obnażone miecze.
Bryt	(55:22) Gładsze niż masło są usta jego, Ale wrogość jest w sercu jego; Miększe niż oliwa są słowa jego. Ale to miecze obnażone.
Pozn	(55:22) Gładsza niż masło była jego mowa, a w sercu myślał o walce; łagodniejsze od oliwy były jego słowa, a były to obnażone miecze.
WarPra	(55:22) Jego słowa – gładkie jak masło, lecz jego serce gotowe do walki. To, co mówi, łagodne jak olej, ale kaleczy jak miecz wyostrzony.
STB	(55:22) Ich usta gładsze są niż śmietana – a jątrzą Jego serce; ich słowa miększe od oliwy – ale to obnażone miecze.
EIB	(55:22) Słowa jego ust są gładkie jak masło, Jednak w sercu wrze wojna; Jego mowa płynie miękko jak oliwa, A przecież to nagi miecz.

Ps 55,22

PsFlor	(54:25) Rzuci na Gospodna pieczą twoję, a on cie odkarmi i nie da na wieki nieustawicstwa prawemu.
PsPul	(54:25) Położ w Bodze pieczą twoję, a on cie odkarmi i nie da na wieki nieustawictwa sprawiedliwemu.
Wuj1923	(55:23) Wrzuć na Pana staranie twoje, a on cię wychowa: nie dopuści na wieki zachwiania sprawiedliwego.
Gda1881	(55:23) Wrzuć na Pana brzemię twoje, a on cię opatrzy, i nie dopuści, aby się na wieki zachwiać miał sprawiedliwy.
Gda2017	Przerzuć swój ciężar na PANA, a on cię podtrzyma; nie dopuści nigdy, by miał się zachwiać sprawiedliwy.
PsBycz	(55:23) Zrzuć, na Pana, ciężar-twój; a-On ulży-tobie; On, nie dozwoli, na-wieki, zachwiać-się sprawiedliwemu.
Goet	(55:23) Wrzuć na Pana brzemię swoje, a On pieczę o tobie mieć będzie i nigdy nie dopuści, ażeby zachwiał się sprawiedliwy.
PsCylk	(55:23) Porucz Bogu brzemię twoje, a On podźwignie cię, nie pozwoli nigdy zachwiać się sprawiedliwemu.
PsKrusz	(55:23) Włóż na Pana brzemię twoje, a On cię podtrzyma, mnie dopuści na wieki, aby się zachwiał sprawiedliwy.
PsAszk	(55:23) Zdaj to na Jehowę, pokrzepi cię, i On cię zaopatrzy, nie da przenigdy, aby się zachwiał sprawiedliwy.
PsSzer	(55:23) Zrzuć na Pana brzemię swoje, a On cię podtrzyma! Nie dopuści, by na zawsze zachwiał się sprawiedliwy.
Tys1	(54:23) Zrzuć swą troskę na Pana, a On cię podtrzyma; nie ścierpi, by miał ciągle chwiać się sprawiedliwy.
Tys5	(55:23) Przerzuć swą troskę na Pana, a On cię podtrzyma; nie dopuści nigdy, by miał się zachwiać sprawiedliwy.
Bryt	(55:23) Zrzuć na Pana brzemię swoje, A On cię podtrzyma! On nie dopuści, By na zawsze zachwiał się sprawiedliwy.
Pozn	(55:23) Zdaj swoje troski na Jahwe, a On cię podtrzyma; On nigdy nie dopuści do tego, by sprawiedliwy się zachwiał.
WarPra	(55:23) Ty zaś zdaj swoje troski na Pana, a będziesz podtrzymany, On nigdy nie pozwoli, by upadł sprawiedliwy.
STB	(55:23) Powierz WIEKUISTEMU twe brzemię, a On cię podźwignie; nigdy nie pozwoli, by zachwiał się sprawiedliwy.
EIB	(55:23) Powierz PANU swój los, On ciebie podtrzyma, Nie dopuści, by sprawiedliwy upadł i nigdy nie powstał.

Ps 55,23

PsFlor	(54:26) Ty zaprawdę, Boże, wwiedziesz je w jamę zginienia. (54:27) Mężowie krwi a lściwi nie społowią dniow swojich, ja wiem pwać będę w cię, Gospodnie.
PsPul	(54:26) Ale ty, Gospodnie, odwiedziesz je w jamę zginienia. (54:27) Mężowie krwi a zdradni nie zdzielą na poły dni swoich, ale ja pwać będę w cię, Gospodnie.
Wuj1923	(55:24) Ale ty, Boże, zawiedziesz je w studnią zatracenia: mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowice dni swoich: lecz ja nadzieję będę miał w tobie, Panie.
Gda1881	(55:24) Ale ich ty, o Boże! wepchniesz w dół zginienia; mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich; ale ja w tobie nadzieję mieć będę.
Gda2017	Ale ty, Boże, wtrącisz ich w dół zatracenia; ludzie krwawi i podstępni nie dożyją połowy swoich dni; ja zaś zaufam tobie.
PsBycz	(55:24) Lecz-Ty, o-Boże! zrzucisz-ich, w-dół zguby; ludzie krwi-chciwi, i-zdradliwi, nie przepołowią dni-życia-swojego; ale-ja, ja będę ufał w-Tobie.
Goet	(55:24) Ale Ty, Boże, zepchniesz ich do dołu zguby; mężowie winni krwi i obłudy nie dożyją połowy dni swoich. Lecz ja ufam Tobie.
PsCylk	(55:24) A ty Panie strącisz ich w otchłań zagłady; ludzie krwi i zdrady nie dojdą połowy dni swoich. A ja ufam Tobie.
PsKrusz	(55:24) Ale Ty, o Boże, wepchniesz ich w dół zagłady; mężowie krwi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich, a ja nadzieję mieć będę w Tobie.
PsAszk	(55:24) Ty zaś, o Boże, strącisz je w czeluść zatraty, ludzie krwi i fałszu nie dosięgną i połowy dni swoich, a moja ufność wszak w Tobie,
PsSzer	(55:24) Wszak Ty, Boże, strącisz ich w dół zagłady; ludzie krwawi i zdradliwi nie dożyją połowy dni swoich. Lecz ja Tobie ufam.
Tys1	(54:24) Ty, o Boże, ich wtrącisz do studni zatracenia; mężowie krwawi, podstępni nie dotrą do połowy dni swoich, ja zaś nadzieję mam w Tobie, o Panie.
Tys5	(55:24) Ty, o Boże, ich wtrącisz do studni zatracenia; mężowie krwawi, podstępni nie dożyją połowy dni swoich, ja zaś nadzieję pokładam w Tobie.
Bryt	(55:24) Ty, Boże, strącisz ich w dół zagłady; Ludzie krwawi i zdradliwi nie dożyją połowy dni swoich. Lecz ja tobie ufam.
Pozn	(55:24) Tak więc, o Boże, strąć ich do grobu zagłady! Mężowie krwi i kłamstwa nie dożyją połowy swych dni. Ja jednak mam nadzieję w Tobie.
WarPra	(55:24) A ich Ty, o Boże, strącisz w najgłębsze przepaści, złoczyńcy i kłamcy nie dożyją nawet połowy dni swoich. Ja tylko w Bogu pokładam nadzieję.
STB	(55:24) I Ty, Boże, strącisz ich w otchłań zagłady; ludzie krwi i zdrady nie dojdą do połowy swych dni. Zaś ja ufam Tobie.
EIB	(55:24) Ty ich, Boże, pogrążysz w otchłani zagłady; Mordercy i zdrajcy nie dożyją połowy swoich dni, Ale ja będę ufał Tobie.

Psalm 56

Ps 56,1

PsFlor	(55:1) Smiłuj sie nade mną, Boże, bo podeptał mie człowiek, wszego dnia nagabając mącił mie.
PsPul	(55:1) Smiłuj sie nade mną, Boże, bo podeptał mie człowiek, wszego dnia nagabając mącił mie.
Wuj1923	(56:1) Na koniec, za lud, który się stał od świętych oddalony, Dawidowi na napis tytułu, kiedy go Filistynowie poimali w Get. (56:2) Zmiłuj się nademną, Boże; boć mię podeptał człowiek: przez cały dzień najeżdżając, utrapił mię.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi o niemej gołębicy, na miejscach odległych, złoty psalm Dawidowy, gdy go w Gat Filistynowie pojmali. (56:2) Zmiłuj się nademną, o Boże!, bo mię chce pochłonąć człowiek; każdego dnia walcząc trapi mię.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Jonat elem rechokim. Miktam Dawida, gdy Filistyni schwytali go w Gat. Zmiłuj się nade mną, Boże, bo chce mnie pochłonąć człowiek; każdego dnia uciska mnie walką.
PsBycz	(56:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, na nutę: O-gołębicy nieméj w oddaleniach: Dawida Złoty-wiersz; za-ujęcia go, przez Filistynów, w-mieście-Gat. (56:2) Zlituj-się-nademną, o-Boże! bo pochłania-mię człowiek; on każdego dnia, walcząc, uciemięża-mię.
Goet	(56:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Według "Niemej gołębicy w oddaleniu". Złoty klejnot Dawida, gdy go Filistynowie pojmali w Gat. (56:2) Bądź mi łaskaw, o Boże, bo mnie chce pochłonąć człowiek; stale napastują i uciskają mnie.
PsCylk	(56:1) Przewodnikowi chóru na nutę: "gołębico niema dali": Dawida klejnot. Gdy pojmali go Filistyni w Gat. (56:2) Zmiłuj się nademną Panie, bo chce mnie pochłonąć człowiek; ustawicznie przeciwnik gnębi mnie.
PsKrusz	(56:1) Przełożonemu chóru. Na (nutę) "Jonath elem rehokim". Złoty Psalm Dawida, gdy go Filistyni w Geth pojmali. (56:2) Zmiłuj się nademną, Boże, ponieważ pochłania mnie człowiek; cały dzień walcząc trapi mnie.
PsAszk	(56:1) Dyrygentowi. - Z powodu gołębicy, która zamilkła w dali. Klejnot Dawidowy, gdy go trzymali Filistyni w Gath. (56:2) Zmiłuj się Boże nademną, gdyż dybie na mnie człek, gdyż dzień cały zwalczając mnie zgnębi.
PsSzer	(56:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: Niema gołębica w dali. Miktam Dawida. Gdy Filistynowie pojmali go w Gat. (56:2) Zmiłuj się nade mną, Boże, bo ludzie nastają na mnie; wojownicy prześladują mnie ustawicznie!
Tys1	(55:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Jonat elem rechokim". Dawidowy. Miktam. Gdy go Filistyni trzymali w Gat. (55:2) Zmiłuj się nade mną, Boże, bo depcze mnie człowiek, w nieustannej walce mnie uciska.
Tys5	(56:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Gołębica z dalekich terebintów". Dawidowy. Miktam. Gdy go Filistyni zatrzymali w Gat. (56:2) Zmiłuj się nade mną, Boże, bo czyha na mnie człowiek, uciska mnie w nieustannej walce.
Bryt	(56:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Niema gołębica w dali”. Miktam Dawidowy, Gdy Filistyni pojmali go w Gat. (56:2) Zmiłuj się nade mną, Boże, bo ludzie nastają na mnie; Cały dzień wrogowie uciskają mnie!
Pozn	(56:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na melodię "Gołębica odległych terebintów", pieśń Dawida - gdy Filistyni go ujęli w Get. (56:2) Ulituj się nade mną, Boże, bo zawzięli się na mnie, nieustannie napastują mnie i uciskają.
WarPra	(56:1) Dla kierującego chórem. Na melodię: „Cicha gołębica z oddali”. Pieśń Dawida, wyśpiewana przez niego, gdy został schwytany przez Filistynów w Gat. (56:2) Okaż mi swoje miłosierdzie, o Boże, gdyż prześladują mnie ludzie,
STB	(56:1) Przewodnikowi chóru na nutę: „ Niema gołębico w dali”. Klejnot Dawida, kiedy Pelisztini złapali go w Gat. (56:2) Zmiłuj się, Boże, nade mną, bo chce mnie pochłonąć człowiek; przeciwnik ustawicznie mnie gnębi.
EIB	(56:1) Dla prowadzącego chór. Na melodię: Cicha gołębica w dali. Dawidowy. Do złotej myśli. Filistyni schwytali go wówczas w Gat. (56:2) Zmiłuj się nade mną, Boże, bo ściga mnie człowiek; Napastnik dręczy mnie od świtu po zmierzch!

Ps 56,2

PsFlor	(55:2) Zdeptali są mie nieprzyjaciele moji wszego dnia, bo wiele bojujących przeciw mnie.
PsPul	(55:2) Zdeptali mie nieprzyjaciele moji wszego dnia, bo wiele bojujących przeciw mnie.
Wuj1923	(56:3) Podeptali mię nieprzyjaciele moi cały dzień; albowiem wiele walczących przeciwko mnie.
Gda1881	(56:3) Chcą mię połknąć nieprzyjaciele moi na każdy dzień; zaprawdęć wiele jest walczących przeciwko mnie, o Najwyższy!
Gda2017	Moi wrogowie każdego dnia chcą mnie połknąć; wielu bowiem walczy przeciwko mnie, o Najwyższy.
PsBycz	(56:3) Pochłaniają mię, wrogi-moje, każdego dnia; bo wielu wojujących ze-mną, o-Najwyższy!
Goet	(56:3) Wrogowie moi starają się pochłonąć mnie przez cały dzień; bo wielu napastuje mnie w pysze.
PsCylk	(56:3) Chcą mnie pochłonąć czyhający na mnie nieustannie, bo liczni przeciwnicy moi, o Najwyższy.
PsKrusz	(56:3) Pochłaniają mnie prześladowcy moi na każdy dzień, albowiem wielu walczy przeciwko mnie zawzięcie.
PsAszk	(56:3) Rozwierają paszcze dzień cały ci, co na mnie naciskają, bo wiele ich, co zapierają mi wyżyn.
PsSzer	(56:3) Wrogowie moi gnębią mnie ustawicznie, wielu zuchwale mnie zwalcza.
Tys1	(55:3) Wrogowie moi nieustannie mnie depczą, bo wielu przeciw mnie walczy. Najwyższy,
Tys5	(56:3) Wrogowie moi bezustannie czyhają na mnie, tak wielu przeciw mnie walczy. Podnieś mnie,
Bryt	(56:3) Cały dzień nieprzyjaciele moi nastają na mnie, Gdyż wielu zuchwale mnie zwalcza.
Pozn	(56:3) Przeciwnicy moi bez przerwy czyhają na mnie, a wielu jest tych, którzy na mnie nastają. Ratuj mnie,
WarPra	(56:3) wrogowie moi nastają na mnie dzień po dniu. Bez przerwy mnie atakują i bardzo wielu jest tych, co niszczą mnie w swej wyniosłości.
STB	(56:3) Chcą mnie połknąć ci, co ustawicznie na mnie czyhają, gdyż liczni są moi przeciwnicy, o Najwyższy.
EIB	(56:3) Cały dzień czyhają na mnie prześladowcy, Wielu zuchwałych chce zobaczyć mój kres.

Ps 56,3

PsFlor	(55:3) Od wysokości dnia bać sie będę, ja zaprawdę w cię pwać będę.
PsPul	(55:3) Od wysokości dnia bać sie będę, ale pwać w cię będę.
Wuj1923	(56:4) Od wysokości dnia ulęknę się: ja lepak w tobie nadzieję mieć będę.
Gda1881	(56:4) Któregokolwiek mię dnia strach ogarnia, ja w tobie ufam.
Gda2017	Ilekroć strach mnie ogarnia, ufam tobie.
PsBycz	(56:4) W dniu, gdy ulęknę-się, ja, na-Ciebie, zdam-się.
Goet	(56:4) Dnia, gdy się obawiam, ufam Tobie.
PsCylk	(56:4) W dzień trwogi ja na Tobie polegam.
PsKrusz	(56:4) Dnia, którego się boję, w Tobie nadzieję pokładam.
PsAszk	(56:4) Dnia trwogi ku Tobie wyglądam z ufnością.
PsSzer	(56:4) Gdy strach mię ogarnia, Tobie ja ufam.
Tys1	(55:4) ilekroć mnie trwoga ogarnie, w Tobie położę nadzieję.
Tys5	(56:4) ilekroć mnie trwoga ogarnie, w Tobie pokładam nadzieję.
Bryt	(56:4) Ilekroć lęk mnie ogarnia, W tobie mam nadzieję.
Pozn	(56:4) gdy mnie ogarnia trwoga; w Tobie mam nadzieję.
WarPra	(56:4) W chwili największej trwogi całą ufność w Tobie będę pokładał.
STB	(56:4) Lecz ja na Tobie polegam w dzień trwogi.
EIB	(56:4) Gdy ogarnia mnie lęk, Tobie ufam -

Ps 56,4

PsFlor	(55:4) W Bodze chwalić będę mołwy moje, w Boga jeśm pwał, nie będę sie bać, cso mi uczyni ciało.
PsPul	(55:4) W Bodze chwalić będe mołwę moję, w Boga jeśm pwał, nie będę sie bać, co mi uczyni człowiek.
Wuj1923	(56:5) W Bogu wysławiać będę mowy moje, w Bogum nadzieję miał: nie będę się bał, co mi uczyni ciało.
Gda1881	(56:5) Boga wysławiać będę dla słowa jego; w Bogu nadzieję będę miał, ani się będę bał, żeby mi co ciało uczynić mogło.
Gda2017	W Bogu będę wysławiać jego słowo; Bogu ufam i nie będę się bał tego, co człowiek może mi uczynić.
PsBycz	(56:5) Przy-pomocy-Boga, będę-chwalił słowo-Jego; w-Bogu ufam, nie obawiam-się; cóż zrobi, człowiek mi?
Goet	(56:5) W Bogu wysławiać będę słowo Jego; Bogu ufam i nie boję się, cóż ciało uczynić mi może?
PsCylk	(56:5) Panem się chlubię, słowem Jego; na Panu polegam, nie obawiam się, cóż uczyni śmiertelny mi.
PsKrusz	(56:5) Boga wysławiać będę dla słowa Jego; w Bogum nadzieję położył, nie będę się bał; co mi ciało uczynić może?
PsAszk	(56:5) W Bogu wielbić będę Jego słowo, w Bogu ma ufność, nie zaznam trwogi, cóż uczyni mi mięsiwo?
PsSzer	(56:5) W mocy Boga wysławiać będę Słowo Jego. Bogu ufam, nie lękam się; cóż mi może uczynić śmiertelnik?
Tys1	(55:5) Bogu, którego wielbię obietnicę, Bogu ufam, nie będę się lękał: cóż mi sam człowiek uczyni?
Tys5	(56:5) W Bogu wielbię Jego słowo, w Bogu ufam, nie będę się lękał: cóż może mi uczynić człowiek?
Bryt	(56:5) Bogu, którego słowo wysławiać będę, Bogu ufam, nie lękam się; Cóż mi może uczynić człowiek?
Pozn	(56:5) W Bogu, którego słowo wielbię, w Bogu pokładam nadzieję i nie znam trwogi; cóż [bowiem] może mi uczynić człowiek śmiertelny?
WarPra	(56:5) Uwielbiam słowo Boże, ufam Bogu i nie lękam się niczego, bo cóż może mi uczynić człowiek?
STB	(56:5) W Bogu się chlubię Jego Słowem oraz polegam na Bogu; zatem się nie obawiam, cóż mi może uczynić cielesna natura?
EIB	(56:5) Bogu, którego Słowo tak sławię, Bogu ufam! Nie boję się! Co mi może zrobić śmiertelnik?

Ps 56,5

PsFlor	(55:5) Wszego dnia słowa moja nienaźrzana są, przeciwo mnie wszystki myśli jich we złe.
PsPul	(55:5) Wszego dnia słowa moja nienaźrzana są, przeciwo mnie wszytki jich [złe] myśli we złe.
Wuj1923	(56:6) Cały dzień słowy memi brzydzili się: przeciwko mnie wszystkie myśli ich na złe.
Gda1881	(56:6) Przez cały dzień słowa moje wykręcają, a przeciwko mnie są wszystkie myśli ich, na złe.
Gda2017	Przez cały dzień przekręcają moje słowa, przeciwko mnie kierują wszystkie swe zamysły, ku memu nieszczęściu.
PsBycz	(56:6) Każdego dnia, stan-rzeczy-mych, dolegliwszym czynią; dla-mnie, wsze wymysły-ich, ku-złemu.
Goet	(56:6) Każdego dnia przekręcają słowa moje; do złego zdążają wszystkie myśli ich o mnie;
PsCylk	(56:6) Ustawicznie słowa moje przekręcają, wszystkie zamysły ich ku nieszczęściu mojemu.
PsKrusz	(56:6) Codziennie słowa moje wykręcają przeciwko mnie; wszystkie myśli ich skierowane na złe.
PsAszk	(56:6) Dzień cały słowa moje - z powodu mej osoby - goryczą będą zaprawiać, wszystkie zamysły ich ku złemu.
PsSzer	(56:6) Przez cały dzień sprawie mojej szkodzą, wszystkie ich zamysły są na moją zgubę.
Tys1	(55:6) Przez cały dzień mi uwłaczają, przeciw mnie są wszystkie ich myśli szkodliwe.
Tys5	(56:6) Przez cały dzień mi uwłaczają, przeciw mnie obracają wszystkie swe zamysły. Ku [mojej] zgubie
Bryt	(56:6) Cały dzień sprawie mojej szkodzą, Wszystkie zamysły ich zmierzają do mojej zguby.
Pozn	(56:6) Co dzień słowa moje wypaczają, wszystkie ich zamysły zmierzają ku mej zgubie.
WarPra	(56:6) Przez cały dzień sprzeciwiają się temu, co mówię, i ciągle szykują mi zagładę.
STB	(56:6) Ustawicznie przekręcają moje słowa, wszystkie ich zamysły są ku mojemu nieszczęściu.
EIB	(56:6) Cały dzień szkodzą mojej sprawie, We wszystkich swych planach dążą do mej zguby.

Ps 56,6

PsFlor	(55:6) Przebywać będą i skryją, oni stopę moję chować będą.
PsPul	(55:6) Przebywać będą i skryją, oni nogi mej strzec będą.
Wuj1923	(56:7) Będą mieszkać, i kryć się: sami stóp moich będą szlakować, jako czekali na duszę moję.
Gda1881	(56:7) Zbierają się, i ukrywają się, i ślad mój upatrują, czyhając na duszę moję.
Gda2017	Zbierają się, ukrywają i śledzą moje kroki, czyhając na moją duszę.
PsBycz	(56:7) Gromadzą-się, ukrywają oni, ślady-me, uważają; jak-gdyby zasadzali-się, na życié-mojé.
Goet	(56:7) Zgromadzają się i ukrywają się, śledzą za piętami memi, bo czyhają na duszę moją.
PsCylk	(56:7) Zbierają się, śledzą oni, kroków moich strzegą, bo czyhają na duszę moję.
PsKrusz	(56:7) Zbierają się, ukrywają się: oto ślad mój podpatrują; jakoby czyhają na duszę moją.
PsAszk	(56:7) Gromadzą się, czają się, - oni ustrzegą stóp mych, jako że zamierzyli się na mą duszę.
PsSzer	(56:7) Zbierają się skrycie, śledzą kroki moje, bo czyhają na życie moje.
Tys1	(55:7) Schodzą się, czyhają, śledzą moje kroki, godząc na moje życie.
Tys5	(56:7) się schodzą, śledzą moje kroki, godzą na moje życie.
Bryt	(56:7) Schodzą się, czyhają, śledzą kroki moje, Ponieważ nastają na życie moje.
Pozn	(56:7) Schodzą się i gotują zasadzki, śledzą wszystkie moje kroki i na życie moje nastają.
WarPra	(56:7) Zbierają się razem i każdy mój krok śledzą, i bez przerwy nastają na moje życie.
STB	(56:7) Oni się zbierają, śledzą, pilnują moich kroków, ponieważ czyhają na mą duszę.
EIB	(56:7) Szukają zaczepki, z ukrycia śledzą me ruchy - I tak się czają, by pozbawić mnie życia.

Ps 56,7

PsFlor	(55:7) Jako są cirzpieli duszę moję, za nics zbawiony uczynisz je, w gniewie lud złamiesz.
PsPul	(55:7) Jako cirpieli duszę moję, za dar zbawiony uczynisz je, w gniewie lud złamiesz.
Wuj1923	(56:8) Za nic je zbawisz? w gniewie narody pokruszysz, Boże.
Gda1881	(56:8) Izali za nieprawość pomsty ujdą? strąć te narody, o Boże! w popędliwości twojej.
Gda2017	Czy unikną zemsty za nieprawość? Boże, powal te narody w swoim gniewie.
PsBycz	(56:8) Za niegodziwość, ucieczka,-ocaliłażby ich? w-gniéwie Twym, ludy te, znieś, o-Boże!
Goet	(56:8) Czyż ujdą pomsty za występek? W gniewie obal te narody, o Boże!
PsCylk	(56:8) Za krzywdę rozprosz ich, w gniewie ludy roztrąć Panie.
PsKrusz	(56:8) Czyż dla grzechu zbawisz ich? Odrzuć, Boże, w gniewie te narody!
PsAszk	(56:8) Przez nieprawość je wyrzuć, gniewem ludów strąć, o Boże!
PsSzer	(56:8) Czyż ujdą pomsty za zbrodnię? W gniewie, Boże, upokórz narody!
Tys1	(55:8) Za niegodziwość odpłać im, Boże, i w gniewie powal narody.
Tys5	(56:8) Ocal nas od ich niegodziwości, Boże, powal w gniewie narody!
Bryt	(56:8) Czyż ujdą kary za niegodziwość? Boże, upokórz w gniewie tych ludzi!
Pozn	(56:8) Daj im odpłatę za ich nieprawość, w gniewie powal narody, o Boże!
WarPra	(56:8) Dopuścili się zbrodni, nic ich nie tłumaczy. W swoim zagniewaniu powal, o Boże, te narody na ziemię.
STB	(56:8) Za krzywdę – rozprosz ich, w gniewie roztrąć te ludy, Boże.
EIB	(56:8) Czy za tę niegodziwość będziesz ich ratunkiem? Boże, upokórz w swym gniewie narody!

Ps 56,8

PsFlor	(55:8) Boże, żywot moj zjawił jeśm tobie, położył jeś słzy moje w obeźrzeniu twojem, (55:9a) jako i w obietnicy twojej.
PsPul	(55:8) Boże, żywot moj zjawił jeśm tobie, położył jeś słzy moje przed sobą, (55:9a) jako i w obietnicy twojej.
Wuj1923	(56:9) Żywot mój objawiłem tobie: położyłeś łzy moje przed oblicznością twoją, jakoś w obietnicy twojéj.
Gda1881	(56:9) Tyś tułanie moje policzył; zbierzże też łzy moje w wiadro twe; izaż nie są spisane w księgach twoich?
Gda2017	Ty policzyłeś dni mojej tułaczki, zbierz też moje łzy do swego bukłaka; czyż nie są spisane w twojej księdze?
PsBycz	(56:9) Tułactwo-mé, liczyłeś Ty, wliéj, łzy-moje, w-bukłak-Twój; czyliż-nie są w-księdze-Twojéj?
Goet	(56:9) Tyś policzył tułaczki moje; zbierz łzy moje w naczyniu Twojem. Czyż nie są spisane w księdze Twojej?
PsCylk	(56:9) Tułactwa moje policzyłeś, zbierz łzy moje w łagiew Twoję, alboż nie są w księdze Twojéj.
PsKrusz	(56:9) Tyś tułanie moje policzył: zbierz łzy moje w naczynie swe, azali nie znajdują się w księgach Twoich?
PsAszk	(56:9) Tyś zliczył mą tułaczkę, złóż łzę mą w Twej sakwie, czyliżbyś jej nie liczył?
PsSzer	(56:9) Tyś policzył dni mej nędzy, zbierz łzy moje w łagiew swą, czyż nie ma ich w księdze Twojej?
Tys1	(55:9) Tyś drogi mego tułactwa zapisał; w worze Twoim łzy me przechowałeś: czyż nie są spisane w Twej księdze?
Tys5	(56:9) Ty pospisywałeś moje kroki tułacze; przechowałeś łzy moje w swoim bukłaku - czyż nie są spisane w Twej księdze?
Bryt	(56:9) Tyś policzył dni mojej tułaczki, Zebrałeś łzy moje w bukłak swój. Czyż nie są zapisane w księdze twojej?
Pozn	(56:9) Ty zapisałeś kroki mojej tułaczki, łzy moje zebrane są w Twoim bukłaku (czyż nie jest to [zapisane] w Twej księdze?).
WarPra	(56:9) Dobrze jest Ci znana moja nędza, zbierz więc moje łzy w jedno naczynie, niech wszystkie zostaną spisane w Twej księdze.
STB	(56:9) Policzyłeś moje tułactwa; zbierz moje łzy w Twój pojemnik, bo czyż nie są zapisane w Twojej księdze.
EIB	(56:9) Ty policzyłeś dni mojej tułaczki, W swoim bukłaku zebrałeś me łzy - Na Twoim zwoju zostało to spisane.

Ps 56,9

PsFlor	(55:9b) Tegdy obrocą się nieprzyjacielowie moji opak, (55:10) w ktorykoli dzień wzowę cię; owa poznał jeśm, bo Bog moj jeś.
PsPul	(55:9b) Tegdy sie obrocą nieprzyjaciele moji opak, (55:10) w ktorykoli dzień wzowę cie; owa poznał jeśm, iż Bog moj jeś.
Wuj1923	(56:10) Tedy podadzą tył nieprzyjaciele moi: w którykolwiek dzień będę cię wzywał: otom poznał, że Bogiem moim jesteś.
Gda1881	(56:10) Tedy się nazad cofną nieprzyjaciele moi, któregokolwiek dnia zawołam; bo to wiem, iż Bóg jest ze mną.
Gda2017	Gdy zawołam, cofną się moi wrogowie; to wiem, bo Bóg jest ze mną.
PsBycz	(56:10) Wtedy będą-pędzone, wrogi-me, wstecz, w-dniu, gdy zawołam; toć wiém, że Bóg ze-mną.
Goet	(56:10) Zawrócą wrogowie moi, jak tylko zawołam do Ciebie; tego jestem pewny, że Bóg jest ze mną.
PsCylk	(56:10) Wtedy cofną się wrogi wstecz, w dniu, w którym zawołam. To wiem, iż Pan ze mną.
PsKrusz	(56:10) Tedy cofną się nieprzyjaciele moi wtył w dniu, którego wołać będę, bo oto wiem, że Bóg zemną.
PsAszk	(56:10) Wówczas w tył się zawrócą moi wrogowie, w dniu tym, gdy będę mógł zawołać: "Oto wiem, iż Bóg ma się ku mnie".
PsSzer	(56:10) Tedy cofną się nieprzyjaciele moi, gdy zawołam; to wiem, że Bóg jest ze mną.
Tys1	(55:10) Ilekroć Cię wezwę, wtedy wrogowie moi odstąpią; na pewno wiem, że Bóg jest ze mną.
Tys5	(56:10) Wrogowie moi wycofają się wówczas w dniu, gdy Cię wezwę; po tym poznam, że Bóg jest ze mną.
Bryt	(56:10) Wtedy cofną się wrogowie moi, gdy zawołam:To wiem, że Bóg jest ze mną.
Pozn	(56:10) Toteż wrogowie moi pierzchną, w dzień, gdy [do Ciebie] będę wołał; ja wiem, że Bóg jest ze mną.
WarPra	(56:10) Odstąpią ode mnie wrogowie tego samego dnia, kiedy Cię wzywać zacznę, i zobaczę, że Bóg jest po mej stronie.
STB	(56:10) Wtedy wrogowie cofną się wstecz, w dniu, w którym zawołam: To wiem, że Bóg jest ze mną.
EIB	(56:10) Dlatego cofną się moi wrogowie! W tym dniu zawołam: Wiem, że Bóg jest ze mną!

Ps 56,10

PsFlor	(55:11a) W Bodze chwalić będę słowo, w Gospodnie chwalić mołwę,
PsPul	(55:11a) W Bodze chwalić będę słowo, w Bodze będę chwalić mołwy,
Wuj1923	(56:11) W Bogu będę chwalił słowo, w Panu będę chwalił mowę.
Gda1881	(56:11) Boga wysławiać będę z słowa; Pana chwalić będę z słowa jego.
Gda2017	W Bogu będę wysławiać jego słowa, w PANU będę chwalić jego słowo.
PsBycz	(56:11) Za-pomocą-Boga, chwalić-będę słowo Jego; ja, przy-pomocy-Pana, będę-wysławiał słowo Jego.
Goet	(56:11) W Bogu wysławiać będę słowo Jego, w Panu wysławiać będę słowo Jego.
PsCylk	(56:11) Panem się chlubię, słowem, Bogiem się chlubię słowem (Jego).
PsKrusz	(56:11) Boga chwalić będę słowem, Pana wysławiać będę słowem,
PsAszk	(56:11) W Bogu uwielbiać będę słowo, słowo wielbić będę w Jehowie.
PsSzer	(56:11) W mocy Boga wysławiać będę Słowo Jego, w mocy Pana wysławiać będę Słowo.
Tys1	(55:11) Bogu, którego wielbię obietnicę,
Tys5	(56:11) W Bogu wielbię Jego słowo, wielbię słowo Pana.
Bryt	(56:11) Bogu, którego słowo wysławiać będę, Panu, którego słowo wysławiać będę,
Pozn	(56:11) W Bogu, którego słowo wielbię, (w Jahwe, którego słowo wielbię),
WarPra	(56:11) Wysławiam słowo Boże, uwielbiam słowo Pana.
STB	(56:11) W Bogu się chlubię mową, w WIEKUISTYM się chlubię Słowem.
EIB	(56:11) Bogu, którego Słowo tak sławię, PANU, którego Słowo cenię,

Ps 56,11

PsFlor	(55:11b) w Boga jeśm pwał, nie będę sie bać, cso mi uczyni człowiek.
PsPul	(55:11b) w Boga jeśm pwał, nie będę sie bać, co mi uczyni człowiek.
Wuj1923	(56:12) Miałem nadzieję w Bogu, nie będę się lękał: co mi uczyni człowiek?
Gda1881	(56:12) W Bogu mam nadzieję, nie będę się bał, aby mi co miał uczynić człowiek.
Gda2017	Bogu ufam, nie będę się bał tego, co mi może uczynić człowiek.
PsBycz	(56:12) W-Bogu upewniam-się; ja, nie będę-się-lękał; cóż zrobi, człowiek, mi?
Goet	(56:12) Bogu ufam i nie boję się; cóż mi może uczynić człowiek?
PsCylk	(56:11) Na Panu polegam, nie obawiam się, cóż uczyni człowiek mi.
PsKrusz	(56:12) W Bogum nadzieję położył, nie będę się bał; cóż uczyni mi człowiek?
PsAszk	(56:12) W Bogn ma ufność, nie zaznani trwogi, cóż uczyni mi człowiek?
PsSzer	(56:12) Bogu ufam, nie lękam się; cóż mi może uczynić człowiek?
Tys1	(55:12) Bogu ufam, nie będę się lękał: cóż mi człowiek uczyni?
Tys5	(56:11) W Bogu ufam, nie będę się lękał; cóż może mi uczynić człowiek?
Bryt	(56:12) Bogu ufam, nie lękam się; Cóż mi może uczynić człowiek?
Pozn	(56:11) w Bogu pokładam nadzieję i nie zaznam trwogi; cóż [bowiem] może mi uczynić człowiek?
WarPra	(56:12) Ufam i nie lękam się niczego, bo cóż może mi uczynić człowiek?
STB	(56:12) Na Bogu polegam – nie obawiam się, cóż mi uczyni człowiek?
EIB	(56:12) Bogu ufam! Nie boję się! Co mi mogą zrobić śmiertelni?

Ps 56,12

PsFlor	(55:12) We mnie są, Boże, obietnice twoje, jimiż wrocę chwalenia twoja,
PsPul	(55:12) We mnie są, Boże, obietnice twoje, jeż wrocę chwały tobie,
Wuj1923	(56:13) We mnie są, Boże, śluby twoje, które oddam chwały tobie.
Gda1881	(56:13) Tobiem, o Boże! śluby uczynił; przetoż też tobie chwały oddam.
Gda2017	Tobie, Boże, śluby złożyłem, dlatego też tobie oddam chwałę.
PsBycz	(56:13) Na-sobie mam, o-Boże! śluby-Twoje; ja-oddam dziękczynienia Tobie.
Goet	(56:13) Ciążą na mnie, o Boże, ślubowania moje, którem Tobie złożył; oddam Ci ofiary dziękczynienia;
PsCylk	(56:12) Na mnie Panie śluby Twoje, spłacę dzięki Tobie.
PsKrusz	(56:13) Tobiem, Boże, śluby oddał, Tobie oddam uwielbienia.
PsAszk	(56:13) Nademną jest Bóg, spłacę moje śluby, czyniąc dziękczynienia Tobie,
PsSzer	(56:13) Tobie, Boże, śluby złożę, Tobie złożę ofiary dziękczynne,
Tys1	(55:13) Wiążą mnie, Boże, śluby, które Ci złożyłem, Tobie oddam ofiary pochwalne,
Tys5	(56:12) Wiążą mnie, Boże, śluby, które Ci złożyłem, Tobie oddam ofiary pochwalne,
Bryt	(56:13) Tobie, Boże, spełnię śluby, Tobie złożę ofiary dziękczynne,
Pozn	(56:12) Winienem dopełnić, Boże, ślubów, które uczyniłem, chcę złożyć Ci ofiary dziękczynne.
WarPra	(56:13) Mam, o Boże, wypełnić Ci złożone śluby, będę Ci więc składał dziękczynne ofiary.
STB	(56:13) Złóż na mnie Twoje śluby, Boże, spłacę je dzięki Tobie.
EIB	(56:13) Pragnę spełnić to, co Ci ślubowałem, Boże, Tobie złożę dziękczynienie,

Ps 56,13

PsFlor	(55:13) bo wytargł jeś duszę moję ze śmierci a nogi moje od upełznienia, bych lub był przed Bogiem w świecy żywych.
PsPul	(55:13) bo jeś wytargł duszę moję ze śmierci a nogi moje od upełznienia, bych lub był przed Bogiem w światłości żywych.
Wuj1923	(56:14) Albowiemeś wyrwał duszę moję od śmierci, a nogi moje od upadku, abych się podobał przed Bogiem w światłości żywiących.
Gda1881	(56:14) Albowiemeś wyrwał duszę moję od śmierci, a nogi moje od upadku, abym statecznie chodził przed obliczem Bożem w światłości żyjących.
Gda2017	Ocaliłeś bowiem moją duszę od śmierci, a moje nogi od upadku, abym chodził przed Bogiem w światłości żyjących.
PsBycz	(56:14) Boś uwolnił duszę-mę od-śmierci; czyliżeś-nie wstrzymał nóg-mych od-upadku, dla-postępowania przed-obliczem Boga, w-światłości żyjących?
Goet	(56:14) Albowiem wybawiłeś duszę moją od śmierci, tak, nogi moje od upadku, abym chodził przed obliczem Bożem w światłości żyjących.
PsCylk	(56:13) Boś ocalił duszę moję od śmierci, tak, nogi moje od upadku, bym postępował przed Panem w świetle życia.
PsKrusz	(56:14) Albowiem duszę mą wyrwałeś od śmierci - nogi moje od upadku, abym chodził przed Bogiem w światłości żyjących.
PsAszk	(56:14) Boś wyrwał ze śmierci mą duszę, wszak i nogi me od potknienia, abym kroczył przed obliczem Boga w świetle żywota.
PsSzer	(56:14) boś od śmierci ocalił duszę moją, nogi moje od upadku, abym chodził przed Bogiem w świetle żyjących.
Tys1	(55:14) bo zachowałeś życie me od śmierci i nogi moje od upadku, bym przed Bogiem chodził w światłości żyjących.
Tys5	(56:13) bo ocaliłeś moje życie od śmierci <i moje nogi od upadku>, abym chodził przed Bogiem w światłości życia.
Bryt	(56:14) Boś od śmierci ocalił duszę moją, Nogi moje od upadku, Abym chodził przed Bogiem w światłości życia.
Pozn	(56:13) Bo uchroniłeś życie moje od śmierci (i nogi moje od upadku), abym chodził przed Bogiem w światłości żyjących.
WarPra	(56:14) Ty bowiem ocaliłeś mnie od śmierci, uchroniłeś moje stopy do upadku. Idę więc przed Bogiem moją drogą, mając przed sobą światłość życia.
STB	(56:14) Bo ocaliłeś od śmierci moją duszę, a moje nogi od upadku, bym chodził przed Bogiem w świetle życia.
EIB	(56:14) Gdyż ocaliłeś me życie od śmierci. Tak! Ochroniłeś również me nogi przed potknięciem, Abym przechadzał się przed Tobą, Boże, W świetle życia.

Psalm 57

Ps 57,1

PsFlor	(56:1) Smiłuj sie nade mną, Boże, smiłuj sie nade mną, bo w cię pwa dusza moja (56:2) a i w cień skrzydłu twoju pwać będę, aże pominie lichota.
PsPul	Psalm Dawidow, kiedy uciekał przed Saulem w jamę Jonatas. (56:1) Smiłuj sie nade mną, Boże, smiłuj sie nade mną, bo w cię pwa dusza moja (56:2) a i w cień skrzydłu twoju pwać będę, aże pominie złość.
Wuj1923	(57:1) Na koniec: nie zatracaj, Dawidowi na napis tytułu, gdy uciekał przed Saulem do jaskini. (57:2) Zmiłuj się nademną. Boże, zmiłuj się nademną; albowiem w tobie ufa dusza moja: i w cieniu skrzydeł twoich nadzieję mieć będę, aż nieprawość przeminie.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, złoty psalm Dawidowy, kiedy uciekał przed Saulem do jaskini. (57:2) Zmiłuj się nademną, o Boże! zmiłuj się nademną; albowiem w tobie ufa dusza moja, a do cienia skrzydeł twoich uciekam się; aż przeminie utrapienie.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Al taszchet. Miktam Dawida, kiedy uciekał przed Saulem do jaskini. Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną, bo moja dusza ufa tobie; w cieniu twoich skrzydeł będę się chronił, aż przeminie nieszczęście.
PsBycz	(57:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, na nutę, „Nie gub” Dawida Złoty-wiersz, w-ucieczce-swéj, przed Saulem, do jaskini. (57:2) Zmiłuj-się nademną, o-Boże! zmiłuj-się nade-mną; bo, do-Ciebie, ucieka-się dusza moja; a-ja,-do-cienia skrzydeł-Twych, schronię-się, aż przeminie klęska.
Goet	(57:1) PRZEWODNIKOWI chóru. "Nie zatracaj". Złoty klejnot Dawida, gdy uciekał przed Saulem do jaskini. (57:2) Bądź mi łaskaw, o Boże, bądź mi łaskaw! Bo u Ciebie szuka dusza moja schronienia, a do cienia skrzydeł Twoich uciekam się, aż nieszczęście przeminie.
PsCylk	(57:1) Przewodnikowi chóru na nutę: "nie zatracaj" Dawida klejnot, gdy schronił się przed Saulem do jaskini. (57:2) Zmiłuj się nademną Panie, zmiłuj się nademną, bo do Ciebie chroni się dusza moja, a pod cień skrzydeł Twoich się uciekam, aż przeminie niedola.
PsKrusz	(57:1) Przełożonemu chóru. Na (nutę) " Taszheth". Złoty Psalm Dawida, gdy uciekał przed Saulem w jaskini. (57:2) Zmiłuj się nademną, Boże, zmiłuj się nademną, ponieważ w Tobie zaufała dusza moja, i pod cień skrzydeł Twych uciekam, aż przeminie utrapienie.
PsAszk	(57:1) Dyrygentowi nad lutniami, bardzo wrażliwemi ("nie niszcz"). Klejnot Dawidowy, gdy uciekał przed Saulem, w jaskini. (57:2) Bądź mi miłościw, o Boże, bądź mi miłościwy, bo u Ciebie chroni się dusza ma i w cieniu Twych skrzydeł pragnę się schronić, aż przeminie przewrotność.
PsSzer	(57:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: Nie zatracaj... Miktam Dawida, gdy uciekał przed Saulem do jaskini. (57:2) Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną, bo Tobie zaufała dusza moja i w cieniu Twych skrzydeł chcę się schronić, aż przeminie nieszczęście!
Tys1	(56:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Nie niszcz". Dawidowy. Miktam. Gdy zbiegł od Saula do jaskini. (56:2) Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną, bo dusza moja chroni się do Ciebie: pod cień Twych skrzydeł się chronię, dopóki klęska nie minie.
Tys5	(57:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Nie niszcz". Dawidowy. Miktam. Gdy [Dawid] zbiegł od Saula do jaskini. (57:2) Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną, u Ciebie się chroni moja dusza, chronię się w cieniu Twych skrzydeł, aż minie klęska.
Bryt	(57:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Nie zatracaj...” Miktam Dawida, gdy uciekał przed Saulem do jaskini. (57:2) Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną, Bo tobie zaufała dusza moja I w cieniu twych skrzydeł chcę się schronić, Aż przeminie nieszczęście!
Pozn	(57:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: [na melodię] "Nie zatracaj"; pieśń Dawida - gdy uszedł przed Saulem do jaskini. (57:2) Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną, u Ciebie bowiem szukam schronienia. W cieniu Twych skrzydeł szukam schronienia, dopóki niebezpieczeństwo nie przeminie.
WarPra	(57:1) Dla kierującego chórem. Na melodię: „Nie niszcz”. Pieśń Dawida wyśpiewana przez niego, gdy ukrywał się przed Saulem w jaskini. (57:2) Zmiłuj się nade mną, o Boże, zmiłuj się nade mną, bo u Ciebie szukam schronienia. W cieniu Twych skrzydeł znajduję odpoczynek i czekam, aż przejdzie to, co mi zagraża.
STB	(57:1) Przewodnikowi chóru na nutę: „Nie zatracaj”. Klejnot Dawida; gdy się schronił przed Saulem do jaskini. (57:2) Zmiłuj się nade mną, Boże, miej litość nade mną, gdyż do Ciebie chroni się moja dusza, i pod cień Twoich skrzydeł się uciekam, aż przeminie niedola.
EIB	(57:1) Dla prowadzącego chór. Na melodię: Nie niszcz. Dawidowy. Do złotej myśli. Dawid schronił się wówczas przed Saulem w jaskini. (57:2) Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną, Bo moja dusza w Tobie szuka schronienia. W cień Twoich skrzydeł uciekam, Dopóki trwa zagrożenie!

Ps 57,2

PsFlor	(56:3) Wołać będę ku Bogu nawyszszemu, Bogu, jenże dobrze uczynił mnie.
PsPul	(56:3) Zawołam ku Bogu nawyszszemu, Bogu, jenże dobrze uczynił mnie.
Wuj1923	(57:3) Będę wołał do Boga najwyższego, Boga, który mi dobrze uczynił.
Gda1881	(57:3) Będę wołał do Boga najwyższego, do Boga, który wykonywa sprawę moję.
Gda2017	Będę wołał do Boga Najwyższego, do Boga, który doprowadzi moją sprawę do końca.
PsBycz	(57:3) Będę-wołał do-Boga Najwyższego, do-Boga, dokonywającego sprawy swéj, za-mnie.
Goet	(57:3) Będę wzywał Boga Najwyższego, Boga, który wykonuje sprawę moją.
PsCylk	(57:3) Wołam do Pana Najwyższego, do Pana, który postanawia o mnie.
PsKrusz	(57:3) Będę wołał do Boga Najwyższego, do Boga, obrońcy mego.
PsAszk	(57:3) Wołam ku Bogu Najwyższemu, ku wszechmocy, co się dopełnia nademną.
PsSzer	(57:3) Wołam do Boga Najwyższego, do Boga, który przeprowadzi sprawę moją.
Tys1	(56:3) Wołam do Boga Najwyższego, do Boga, który dobrze mi czyni.
Tys5	(57:3) Wołam do Boga Najwyższego, do Boga, który czyni mi dobro.
Bryt	(57:3) Wołam do Boga Najwyższego, do Boga, Który do końca doprowadzi sprawę moją.
Pozn	(57:3) Wołam do Boga Najwyższego, do Boga, który dobro mi świadczył.
WarPra	(57:3) Wołam do Boga Najwyższego, do Boga, który przy mnie stoi.
STB	(57:3) Wołam do Boga Najwyższego, do Boga, który też o mnie postanawia.
EIB	(57:3) Wołam do Boga Najwyższego - Do Boga, stróża moich spraw!

Ps 57,3

PsFlor	(56:4) Posłał s niebios i wywolił mie, dał w potępę depcące mnie. (56:5a) Posłał Bog miłosierdzie swe i prawdę swoję
PsPul	(56:4) Posłał z nieba i wyzwolił mie, dał w potępę depcące mie. (56:5a) Posłał Bog miłosierdzie swe i prawdę swoję,
Wuj1923	(57:4) Posłał z nieba, i wybawił mię, dał na pohańbienie, którzy mię deptali. Zesłał Bóg miłosierdzie swoje, i prawdę swoję.
Gda1881	(57:4) On pośle z nieba, i wybawi mię od pohańbienia tego, który mię chce pochłonąć. Sela. Pośle mi Bóg miłosierdzie swoje i prawdę swą.
Gda2017	On ześle pomoc z nieba i wybawi mnie od urągania tego, który chce mnie pochłonąć. Sela. Ześle mi Bóg swoje miłosierdzie i prawdę.
PsBycz	(57:4) On ześle, pomoc, z niebios, i-ocali-mię, od potwarcy, pochłaniającego-mię; ześle Bóg dobroć-swę, i-prawdę-swoję.
Goet	(57:4) On pośle z nieba i wybawi mię; na pohańbienie wystawia chcącego mnie pochłonąć. Sela. Ześle mi Bóg dobroć Swoją i prawdę Swoją.
PsCylk	(57:4) Zeszle z niebios i wspomoże mnie Ten, którego lży czyhający na mnie. - Sela. Zeszle Pan łaskę Swoję i prawdę Swoję.
PsKrusz	(57:4) Pośle z nieba i wybawi mnie od pohańbienia pochłaniającego mnie. - SELAh. Ześle Bóg miłosierdzie swe i prawdę swą.
PsAszk	(57:4) Zeszłe z niebios i mię wybawi, - zniesławi tego, co czycha na mnie Selah - zeszle Bóg Swą łaskę i Swą prawdę.
PsSzer	(57:4) On ześle pomoc z nieba i wybawi mię, gdy lży mię gnębiciel. Sela. Bóg ześle łaskę swoją i prawdę swoją.
Tys1	(56:4) Niech ześle [pomoc] z nieba, niechaj mnie zbawi, niech hańbą okryje tych, co mnie dręczą; {Sela.} niechaj ześle Bóg łaskę i wierność.
Tys5	(57:4) Niech ześle [pomoc] z nieba, niechaj mnie wybawi, niech hańbą okryje tych, co mnie dręczą; Sela; niechaj ześle Bóg swoją łaskę i wierność.
Bryt	(57:4) On ześle pomoc z nieba i wybawi mnie, Gdy lży mnie gnębiciel. Sela. Bóg ześle łaskę swoją i wierność swoją.
Pozn	(57:4) Z wysokości nieba ześle [pomoc] i ocali mnie, okryje hańbą moich prześladowców; Bóg ześle swą łaskawość i wierność.
WarPra	(57:4) Niech raczy mi zesłać pomoc z nieba, i niech poniży wrogów moich. [Pauza] Niech Bóg okaże mi swoją łaskę i wierność.
STB	(57:4) Ześle z niebios i mnie wspomoże; On, którego lży ten czyhający na mnie. Sela. Bóg ześle Swoją łaskę i Swoją prawdę.
EIB	(57:4) On ześle mi pomoc i ratunek z nieba, Podepcze moich gnębicieli. Sela. Bóg okaże mi łaskę i objawi swą wierność.

Ps 57,4

PsFlor	(56:5b) i wywolił duszę moję z pośrzodka szczeniąt lwow; spał jeśm zamącon. (56:6) Synowie ludzszczy, zęby jich czyn a strzały, a język jich miecz ostry.
PsPul	(56:5b) duszę moję wytargł z pośrzodka szczeniąt lwowych; spał jeśm zamącon. (56:6) Synowie ludzcy, zębowie jich czyn a str❬z❭ały, a język jich miecz ostry.
Wuj1923	(57:5) I wyrwał duszę moję z pośrodku szczeniąt lwich, spałem strwożony: synowie ludzcy, zęby ich oręże i strzały, a ich język miecz ostry.
Gda1881	(57:5) Dusza moja jest w pośród lwów; leżę miedzy palącymi, między synami ludzkimi, których zęby jako włócznie i strzały, i język ich miecz ostry.
Gda2017	Moja dusza przebywa wśród lwów; leżę wśród płonących, wśród synów ludzkich, których zęby są jak włócznie i strzały, a język jak miecz ostry.
PsBycz	(57:5) Osobiściem, między lwami; ja-sypiam z podżegaczami, z dziećmi człowieczymi; zęby-ich włóczniami, i-strzałami, a,-język-ich, mieczem ostrym.
Goet	(57:5) Dusza moja jest pośród lwów, leżę pomiędzy ziejącymi płomieniami, wśród synów ludzkich, których zęby jako dzidy i strzały i których język — miecz ostry.
PsCylk	(57:5) Dusza moja w pośród lwów przebywa, w pośród zapalczywych ludzi, zęby ich jako oszczepy i strzały, a język ich jako miecz ostry.
PsKrusz	(57:5) Dusza moja jest wpośród lwów; leżę pomiędzy węglami, które rozpalają synowie ludzcy; zęby ich włócznią i strzałami, a język ich mieczem ostrym.
PsAszk	(57:5) Dusza ma wpośród lwów, siedzenie me na węglach płonących: ludziach, których zęby to dzida i groty, a język ich - miecz ostry.
PsSzer	(57:5) Dusza moja żyje wśród lwów, które łakną ludzi, zęby ich są jak włócznie i strzały, a język ich jak miecz ostry.
Tys1	(56:5) W pośrodku lwów spoczywam, co synów ludzkich chciwie pożerają. Ich zęby, to włócznie i strzały, a język ich niby miecz ostry.
Tys5	(57:5) Spoczywa moja dusza pomiędzy lwami, co pożerają synów ludzkich. Ich zęby - to włócznie i strzały, a język ich niby miecz ostry.
Bryt	(57:5) Przebywam wśród lwów, które chciwie pożerają ludzi, Zęby ich są jak włócznie i strzały, A język ich jak miecz ostry.
Pozn	(57:5) Przebywam pośród lwów dyszących żądzą pożarcia synów człowieczych; ich zęby to włócznie i strzały, ich język to ostry miecz.
WarPra	(57:5) Muszę bowiem przebywać pośród lwów, co pożreć chcą zawsze ludzkich synów. Ich zęby – to włócznie i strzały, a ich język to miecz wyostrzony.
STB	(57:5) Moja dusza przebywa pośród lwów, wśród zapalczywych ludzi; ich zęby są jak oszczepy i strzały, a ich język jak ostry miecz.
EIB	(57:5) Moja dusza mieszka pośród lwów, Gotowych na pożarcie ludzi, Ich zęby niczym włócznie i strzały, Ich języki niczym ostry miecz.

Ps 57,5

PsFlor	(56:7) Powyszy sie na niebiosa, Boże, i we wszeliką ziemię sława twoja.
PsPul	(56:7) Powyszszy sie na niebiosa, Boże, i nade wszytkę ziemię sława twoja.
Wuj1923	(57:6) Wywyższże się, Boże, nad niebiosa: a po wszystkiéj ziemi chwała twoja.
Gda1881	(57:6) Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemią chwała twoja.
Gda2017	Bądź wywyższony, Boże, ponad niebiosa, a twoja chwała ponad całą ziemię.
PsBycz	(57:6) Wywyższ-się nad te-niebiosa, o-Boże! niech, na całéj téj-ziemi, będzie chwała-Twoja.
Goet	(57:6) Wznieś się ponad niebiosa, o Boże, nad całą ziemią niech będzie wspaniałość Twoja!
PsCylk	(57:6) Wznieś się ponad niebiosa Panie, nad całą ziemią chwałę Twoję.
PsKrusz	(57:6) Wynieś się ponad niebiosa, Boże! Ponad wszystką ziemię chwała Twoja.
PsAszk	(57:6) Wznieś się nad niebiosy, o Boże, ponad wszystką ziemią Twa chwała!
PsSzer	(57:6) Wznieś się nad niebiosa, o Boże, chwała Twoja niech pozostanie nad całą ziemią!
Tys1	(56:6) Ukaż się, Boże, wysoko nad niebem; nad całą ziemią niech będzie Twa chwała.
Tys5	(57:6) Bądź wywyższony, Boże, ponad niebo, a Twoja chwała ponad całą ziemię!
Bryt	(57:6) Wznieś się nad niebiosa, o Boże, Niech będzie nad całą ziemią chwała twoja!
Pozn	(57:6) Wznieś się ponad wysokości niebios, o Boże, a chwała Twoja [niech rozbłyśnie] nad całą ziemią!
WarPra	(57:6) Ukaż się więc, o Boże, na niebiosach, niech Twój majestat rozjaśni całą ziemię.
STB	(57:6) Wywyż się, Panie, nad niebiosa, oraz nad całą ziemię Twoją chwałą.
EIB	(57:6) Wznieś się ponad niebo, o Boże, Niech całą ziemię okryje Twoja chwała!

Ps 57,6

PsFlor	(56:8) Sidło nagotowali nogam mojim i nakłonili są duszę moję. (56:9) Kopali są przed obliczym mojim jamę i wpadli są w nię.
PsPul	(56:8) Sidło nagotowali nogam mym i nakłonili duszę moję. (56:9) Kopali przed obliczym moim jamę i wpadli w nię.
Wuj1923	(57:7) Zastawili sidło na nogi moje, i nachylili duszę moję: wykopali dół przed obliczem mojem, a wpadli weń.
Gda1881	(57:7) Sieci zastawili na nogi moje, nachylili duszę moję, wykopali dół przed obliczem mojem; ale sami wpadli weń. Sela.
Gda2017	Zastawili sidła na moje kroki, zgnębili moją duszę, wykopali przede mną dół, ale sami do niego wpadli. Sela.
PsBycz	(57:7) Oni siéć przygotowali do-nóg-moich; zgięli już ciało-mojé, wykopali, przedemną, dół; ale sami wpadli, w-środek-jego.
Goet	(57:7) Sieć przygotowali nogom moim, upokorzyli duszę moją; wykopali dół przede mną, ale sami w niego wpadli. Sela.
PsCylk	(57:7) Sidła przygotowali krokom moim, zgnębiona dusza moja; - wykopali przedemną jamę, wpadli w nią. - Sela.
PsKrusz	(57:7) Sieci ustawili na stopy moje; nachylili duszę mą; wykopali przedemną dół, wpadli w środek jego. - SELAh.
PsAszk	(57:7) Sieć przyrządzili mym krokom, schyliła się dusza ma, dół wykopali memu obliczu, wpadną w środek jego. Selah.
PsSzer	(57:7) Zastawili sidła na nogi moje, strapiona była dusza moja; wykopali dół przede mną: Wpadli do niego. Sela.
Tys1	(56:7) Sieć zastawili na moje kroki: i pognębili mą duszę; przede mną dół wykopali: niech sami wpadną do niego. Sela.
Tys5	(57:7) Zastawili sieć na moje kroki i zgnębili moje życie. Przede mną dół wykopali, sami wpadli do niego.
Bryt	(57:7) Zastawili sidła na kroki moje, Ugięli duszę moją, wykopali przede mną dół: Wpadli do niego. Sela.
Pozn	(57:7) Zastawili sidła pod nogi moje i chcieli mnie pognębić; wykopali dół pode mną, a sami wpadli do niego.
WarPra	(57:7) Sidła zastawili na moje kroki i czyhają ciągle na moje życie, dół dla mnie wykopali, ale sami weń wpadli. [Pauza]
STB	(57:7) Moim krokom przygotowali sidła, więc zgnębiona jest moja dusza; wykopali przede mną jamę, lecz sami w nią powpadali. Sela.
EIB	(57:7) Zastawili sieć na moje stopy, Zasiali niepokój, wykopali dół - Sami jednak dosięgli jego dna. Sela.

Ps 57,7

PsFlor	(56:10) Gotowo sierce moje, Boże, gotowo sierce moje, piać będę i psalm mołwić w sławie mojej.
PsPul	(56:10) Gotowo sierce moje, Boże, gotowo sierce moje, piać będę i psalm mowić.
Wuj1923	(57:8) Gotowe serce moje, Boże, gotowe serce moje: będę śpiewał i grał.
Gda1881	(57:8) Gotowe jest serce moje, Boże! gotowe jest serce moje; śpiewać i wychwalać cię będę.
Gda2017	Gotowe jest moje serce, Boże, gotowe jest moje serce; będę śpiewał i oddawał chwałę.
PsBycz	(57:8) Gotowé sercé-mé, o-Boże! gotowém, sercé-mojé; będę-śpiéwał, i-na-strunach-grał.
Goet	(57:8) Pełne otuchy jest serce moje, o Boże, pełne otuchy jest serce moje; będę śpiewał i wysławiał psalmami.
PsCylk	(57:8) Pokrzepione serce moje Panie, pokrzepione serce moje; śpiewam i wysławiam.
PsKrusz	(57:8) Gotowe jest serce moje, o Boże, gotowe jest serce moje; śpiewać i wychwalać będę.
PsAszk	(57:8) Utwierdziło się serce me, o Boże, utwierdzone serce me, śpiewać będę i nucić,
PsSzer	(57:8) Serce moje jest pełne otuchy, Boże! Pełne otuchy jest serce moje. Śpiewać będę i grać.
Tys1	(56:8) Serce moje jest mocne, Boże, mocne serce moje; zaśpiewam i zagram.
Tys5	(57:8) Serce moje jest mocne, Boże, mocne serce moje; zaśpiewam i zagram.
Bryt	(57:8) Gotowe jest serce moje, Boże, Gotowe jest serce moje, Będę śpiewał i grał.
Pozn	(57:8) Umocnił się duch mój, o Boże, umocnił się duch mój, będę śpiewał i przygrywał na harfie.
WarPra	(57:8) Moje serce jest otwarte, o Boże, otwarte jest moje serce, Tobie na cześć śpiewać i grać pragnę.
STB	(57:8) Utwierdzone jest moje serce, Boże, niewzruszone jest moje serce; śpiewam oraz wysławiam.
EIB	(57:8) Gotowe jest moje serce, o Boże, Gotowe jest moje serce, Będę Ci śpiewał i grał.

Ps 57,8

PsFlor	(56:11) Wstań, sławo moja, wstań, żałtarzu i gęśli! Wstanę na świtaniu.
PsPul	(56:11) Wstań, chwało moja, wstań, żołtarzu i gęśli! Wstanę na świtaniu.
Wuj1923	(57:9) Powstań, chwało moja! powstań, harfo i cytro! wstanę na świtaniu.
Gda1881	(57:9) Ocuć się chwało moja! ocuć się, lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.
Gda2017	Obudź się, moja chwało, obudź się, cytro i harfo; ja się zbudzę o świcie.
PsBycz	(57:9) Obudź-się, chwało-moja; ocuć-się, o-harfo i-lutnio! ja-obudzę-się z świtem.
Goet	(57:9) Zbudź się, duszo moja! Zbudź się, harfo i lutnio! Chcę obudzić jutrzenkę,
PsCylk	(57:9) Rozbudź się duchu mój, rozbudź lutnio i cytro, budzę się wraz z jutrzenką.
PsKrusz	(57:9) Obudź się chwało moja, obudź się lutnio i harfo, gdy wstanę o świtaniu.
PsAszk	(57:9) Obudź się, chwało ma, wstrząśnij się harfo i lutnio, - ja jutrzenkę obudzę!
PsSzer	(57:9) Zbudź się, chwało moja! Zbudź się, harfo i cytro! Obudzę jutrzenkę.
Tys1	(56:9) Zbudź się, duszo moja, zbudź, harfo i cytro! a ja obudzę jutrzenkę.
Tys5	(57:9) Zbudź się, duszo moja, zbudź, harfo i cytro! Chcę obudzić jutrzenkę.
Bryt	(57:9) Zbudź się, chwało moja! Zbudź się, harfo i cytro, A ja obudzę jutrzenkę.
Pozn	(57:9) Zbudź się, duszo moja, powstańcie, harfo i cytro, pragnę zbudzić jutrzenkę!
WarPra	(57:9) Przebudź się, moja duszo, przebudź się, moja harfo i cytro. Ja sam bowiem pragnę obudzić jutrzenkę.
STB	(57:9) Rozbudź się mój duchu, ocuć się lutnio i cytro, gdy budzę się wraz z jutrzenką.
EIB	(57:9) Obudź się, całe me wnętrze! Obudź się, harfo i cytro, A ja obudzę jutrzenkę.

Ps 57,9

PsFlor	(56:12) Spowiadaćci sie będę tobie w ludzioch, Gospodnie, i psalm ci rzekę w poganiech,
PsPul	(56:12) Chwalić cie będę w ludzioch, Gospodnie, i psalm ci rzekę w poganiech,
Wuj1923	(57:10) Będęć wyznawał między ludem, Panie: a będę tobie grał między narody.
Gda1881	(57:10) Będę cię wysławiał między ludem, Panie! a będęć śpiewał między narodami.
Gda2017	Będę cię wysławiał wśród ludu, Panie, będę ci śpiewał wśród narodów.
PsBycz	(57:10) Będę-chwalił-Cię, między-ludami, o-Panie! a-będę-pieniem-wysławiał-Cię, między-narodami.
Goet	(57:10) Będę Cię uwielbiał, Panie, między ludami, będę śpiewał Tobie wśród narodów,
PsCylk	(57:10) Wysławiać Cię będę wśród narodów, śpiewać Cię wpośród ludów.
PsKrusz	(57:10) Będę Cię wysławiał między ludem, Panie! Będę śpiewał między narodami.
PsAszk	(57:10) Sławić Cię będę między ludami, o Panie, między narodami będę Cię opiewał.
PsSzer	(57:10) Wyznawać Cię będę, Panie, wśród ludów, będę grał Tobie wśród narodów,
Tys1	(56:10) Wśród ludów będę chwalił Cię, Panie; zaśpiewam Ci psalm wśród narodów,
Tys5	(57:10) Wśród ludów będę chwalił Cię, Panie; zagram Ci wśród narodów,
Bryt	(57:10) Wysławiać cię będę, Panie, wśród ludów, Będę grał tobie wśród narodów,
Pozn	(57:10) Wysławiać Cię będę wśród narodów, Panie, i będę śpiewał na Twą cześć pośród ludów.
WarPra	(57:10) Będę Cię wielbił, Panie, między narodami, chwałę Twą będę śpiewał wobec wszystkich ludów.
STB	(57:10) Będę Cię wysławiał wśród narodów, będę Ci śpiewał pośród ludów;
EIB	(57:10) Będę Cię wysławiał wśród ludów, o Panie, Będę dla Ciebie grał wśród narodów,

Ps 57,10

PsFlor	(56:13) bo uwielżyło sie jest aż do niebios miłosierdzie twoje a prawda twoja aż do obłokow.
PsPul	(56:13) bo powyszszyło sie aż do nieba miłosierdzie twoje a prawda twoja aż do obłokow.
Wuj1923	(57:11) Albowiem wywyższone jest aż do niebios miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.
Gda1881	(57:11) Albowiem wielkie jest aż do niebios miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.
Gda2017	Bo wielkie jest twoje miłosierdzie, aż do niebios, i aż pod obłoki twoja prawda.
PsBycz	(57:11) Bo wielką, aż-do niebios, dobroć-Twoja; a,-aż-do obłoków, prawda-Twoja.
Goet	(57:11) Albowiem aż do niebios wielka jest dobroć Twoja i aż pod obłoki prawda Twoja.
PsCylk	(57:11) Bo wielką po niebiosa łaska Twoja, i aż pod obłoki prawda Twoja.
PsKrusz	(57:11) Albowiem wielkie jest aż pod niebiosa zmiłowanie Twoje, i aż pod obłoki prawda Twoja.
PsAszk	(57:11) Gdyż wielką po niebiosy Twa łaska i po obłoki Twa prawda.
PsSzer	(57:11) bo łaska Twoja wielka aż do niebios a wierność Twoja sięga pod obłoki.
Tys1	(56:11) bo Twoje miłosierdzie wielkie aż do niebios, a wierność Twoja — po chmury.
Tys5	(57:11) bo Twoja łaskawość sięga niebios, a wierność Twoja aż po chmury!
Bryt	(57:11) Bo wielka jest łaska twoja aż do niebiosI aż do obłoków sięga wierność twoja.
Pozn	(57:11) Bo wielka jest dobroć Twoja, aż po niebiosa, a wierność Twoja sięga obłoków!
WarPra	(57:11) Bo Twoja dobroć sięga pod niebiosa, a Twoja wierność – nad wszystkie obłoki.
STB	(57:11) Bo wielką aż po niebiosa jest Twoja łaska i pod obłoki Twa prawda.
EIB	(57:11) Bo wielkość Twojej łaski sięga niebios, A Twej wierności - obłoków.

Ps 57,11

PsFlor	(56:14) Powyszy sie nad niebiosa, Boże, i na wszeliką ziemię sława twoja.
PsPul	(56:14) Powyszszy sie nad niebiosa, Boże, i nade wszytkę ziemię sława twoja.
Wuj1923	(57:12) Podwyższ się nad niebiosa, Boże, a po wszystkiéj ziemi chwała twoja.
Gda1881	(57:12) Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemię wywyż chwałę twoję.
Gda2017	Bądź wywyższony ponad niebiosa, Boże, a ponad całą ziemię twoja chwała.
PsBycz	(57:12) Wywyższ-się ponad niebiosa,! o-Boże! niech, na całéj téj-ziemi, będzie chwała-Twoja.
Goet	(57:12) Wznieś się ponad niebiosa, o Boże, a nad całą ziemią niech będzie wspaniałość Twoja!
PsCylk	(57:12) Wznieś się nad niebiosa Panie, nad całą ziemią chwałę Twoję.
PsKrusz	(57:12) Wynieś się ponad niebiosa, Boże! Ponad wszystką ziemię chwała Twoja!
PsAszk	(57:12) Wznieś się nad niebiosy, o Boże, ponad wszystką ziemią Twa chwała!
PsSzer	(57:12) Wznieś się nad niebiosa, chwała Twoja niech pozostanie nad całą ziemią!
Tys1	(56:12) Ukaż się, Boże, wysoko nad niebem; nad całą ziemią niech będzie Twa chwała.
Tys5	(57:12) Bądź wywyższony, Boże, ponad niebo, a Twoja chwała ponad całą ziemię!
Bryt	(57:12) Wznieś się nad niebiosa, Boże, Niech będzie nad całą ziemią chwała twoja!
Pozn	(57:12) Wznieś się ponad wysokości niebios, o Boże, a chwała Twoja [niech rozbłyśnie] nad całą ziemią!
WarPra	(57:12) Ukaż się więc, o Boże, na niebiosach, niech Twój majestat rozjaśni całą ziemię.
STB	(57:12) Wywyż się, Panie, nad niebiosa, oraz nad całą ziemię Twoją chwałą.
EIB	(57:12) Wznieś się nad niebiosa, o Boże, Niech całą ziemię okryje Twoja chwała!

Psalm 58

Ps 58,1

PsFlor	(57:1) Acz zaiste owszem sprawiedlność mołwicie, prawie sędzicie, syno❬w❭ie ludzszczy,
PsPul	(57:1) Acz zaiste owszem sprawiedlność mołwicie, prawie sędźcie, synowie ludzcy,
Wuj1923	(58:1) Na koniec: nie zatracaj, Dawidowi na napis tytułu. (58:2) Jeźliż wżdy po prawdzie sprawiedliwość mówicie, sądźcież sprawiedliwie, synowie człowieczy.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, pieśń złota Dawidowa. (58:2) O zgromadzenie! Izali poprawdzie sprawiedliwość mówicie? A uprzejmież sądzicie, wy synowie ludzcy?
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Al taszchet. Miktam Dawida. O zgromadzenie, czy rzeczywiście mówicie to, co sprawiedliwe? Czy słusznie sądzicie, synowie ludzcy?
PsBycz	(58:1) Naczelnikowi-muzyki, na nutę: Nie gub: Dawida Złoty-wiersz, dany do grania. (58:2) Czy-rzeczywiście, oniemiałością, sprawiedliwość wyrzekacie? z-prawościąli wy sądzicie, o-synowie człowieczy?
Goet	(58:1) PRZEWODNIKOWI chóru. "Nie zatracaj". Złoty klejnot Dawida. (58:2) Czy rzeczywiście sprawiedliwość mówicie wy, sędziowie, i w prawości sądzicie synów ludzkich?
PsCylk	(58:1) Przewodnikowi chóru na nutę: "nie zatracaj" Dawida klejnot. (58:2) Alboż to oniemiałym sprawiedliwość głosicie, rzetelnie rozsądzacie synów ludzkich.
PsKrusz	(58:1) Przełożonemu chóru. Na (nutę) "Taszheth". Złoty Psalm Dawida. (58:2) Czy według prawdy słowo sprawiedliwe wypowiadacie? a według prawości sądzicie synowie ludzcy?
PsAszk	(58:1) Dyrygentowi na lutniach bardzo wrażliwych. Klejnot Dawidowy. (58:2) Czyż doprawiły niemą sprawiedliwość chcecie wypowiedzieć, w uczciwości sądzić syny ludzkie?
PsSzer	(58:1) Przewodnikowi chóru. Na: Nie zatracaj... Miktam Dawida. (58:2) Czy rzeczywiście wy, bogowie, wydajecie wyroki sprawiedliwe i sądzicie słusznie wy, synowie ludzcy?
Tys1	(57:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Nie niszcz". Dawidowy. Miktam. (57:2) Wielmoże, czy wy rzetelnie wydajecie wyroki? Czy wy słusznie sądzicie, o synowie ludzcy?
Tys5	(58:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Nie niszcz". Dawidowy. Miktam. (58:2) Wielmoże, czy rzetelnie wydajecie wyroki? Czy sprawiedliwie sądzicie synów ludzkich?
Bryt	(58:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Nie zatracaj...” Miktam Dawidowy. (58:2) Czy wy, możnowładcy, naprawdę wydajecie wyroki sprawiedliweI czy słusznie sądzicie synów ludzkich?
Pozn	(58:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: [na melodię] "Nie zatracaj"; pieśń Dawida. (58:2) Czy wy, bogowie, naprawdę wydajecie słuszne wyroki, czy sprawiedliwie sądzicie synów człowieczych?
WarPra	(58:1) Dla kierującego chórem. Na melodię: „Nie niszcz”. Pieśń Dawida pouczająca. (58:2) Czy sprawiedliwe wydajecie wyroki, o wy, możni tego świata? Czy słusznie osądzacie synów ludzkich?
STB	(58:1) Przewodnikowi chóru na nutę: „Nie zatracaj”. Klejnot Dawida. (58:2) Czy to oniemiałym głosicie sprawiedliwość? Czy rzetelnie sądzicie synów ludzkich?
EIB	(58:1) Dla prowadzącego chór. Na melodię: Nie niszcz. Dawidowy. Do złotej myśli. (58:2) Czy naprawdę, wy "bogowie", zapewniacie sprawiedliwość? Czy bezstronnie sądzicie zwykłych ludzi?

Ps 58,2

PsFlor	(57:2) bo zaprawdę w siercu lichoty strojicie, na ziemi krzywdy ręce wasze śpiewają.
PsPul	(57:2) bowiem w siercu złość stroicie, na ziemi krzywdy ręce wasze śpiewają.
Wuj1923	(58:3) Albowiem w sercu działacie nieprawości: na ziemi ręce wasze plotą niesprawiedliwości.
Gda1881	(58:3) Owszem, radniej w sercu nieprawości knujecie, a gwałty rąk waszych na ziemi odważacie.
Gda2017	Przeciwnie, w sercu knujecie nieprawości, wymierzacie przemoc waszych rąk na ziemi.
PsBycz	(58:3) Ileż-bardziéj w-sercu, niegodnie działacie; wy, w-kraju, krzywdę, rękami-waszemi, ważycie.
Goet	(58:3) Owszem, nieprawość knujecie w sercu, na wagę kładziecie przemoc rąk waszych w kraju.
PsCylk	(58:3) Raczéj w sercu krzywdy knujecie w kraju, gwałtem rąk waszych torujecie drogę.
PsKrusz	(58:3) Raczej w sercu nieprawość czynicie, w ziemi gwałtu ręce wasze kładziecie na wagę.
PsAszk	(58:3) Choć w sercu nawet całopalenia czynicie, - na ziemi ręce wasze drogę torują gwałtowi.
PsSzer	(58:3) Raczej złość knujecie w sercu, w kraju torujecie drogę gwałtowi rąk waszych.
Tys1	(57:3) Raczej nieprawość popełniacie w sercu, ręce wasze szerzą gwałty w kraju.
Tys5	(58:3) Niestety, popełniacie w sercu nieprawość, wasze ręce odważają ucisk dla kraju.
Bryt	(58:3) Raczej knujecie w sercu niesprawiedliwość, W kraju zaś ręce wasze popełniają gwałty.
Pozn	(58:3) Przeciwnie, w głębi serca oddajecie się bezprawiu, a ręce wasze samowolę odważają na ziemi.
WarPra	(58:3) Niestety, ziemia jest pełna kłamstw waszych, sama złość znajduje się w sercu waszym, a wasze ręce wytyczają drogę nieprawości.
STB	(58:3) Raczej w sercu knujecie nieprawości, a w kraju torujecie drogę gwałtem waszych rąk.
EIB	(58:3) Nie! Wy w sercu dopuszczacie się bezprawia, Wasze ręce zadają gwałt w tej ziemi.

Ps 58,3

PsFlor	(57:3) Oddalili są sie grzesznicy od porodzenia, błądzili są od brzucha, mołwili są krzywdy.
PsPul	(57:3) Oddalili sie grzesznicy od porodzenia, błądzili od brzucha, mołwili krzywdy.
Wuj1923	(58:4) Odłączyli się grzesznicy skoro z żywota, pobłądzili skoro z żywota, mówili kłamstwo.
Gda1881	(58:4) Odłączyli się niezbożnicy zaraz od narodzenia; pobłądzili zaraz z żywota matki swej, mówiąc kłamstwo.
Gda2017	Niegodziwi zeszli na bezdroża już od łona matki, od urodzenia błądzą, mówiąc kłamstwo.
PsBycz	(58:4) Odstąpili bezbożni, już z-łona-macierzyńskiego; oni-oszukują, od-żywota-matki, mawiając kłamstwo.
Goet	(58:4) Zaraz od urodzenia odstąpili bezbożni; od łona matki błądzą kłamcy.
PsCylk	(58:4) Odszczepili się złoczyńcy od chwili urodzenia, błądzą od żywota matki, kłamcy.
PsKrusz	(58:4) Odłączyli się bezbożni od urodzenia, pobłądzili od żywota matki, mówiąc kłamstwo.
PsAszk	(58:4) Odpadli niegodziwcy od łona macierzy, od ciała błądzą ci, co fałsz głoszą.
PsSzer	(58:4) Bezbożni są odstępcami już od narodzenia, od żywota matki swej kłamcy błądzą.
Tys1	(57:4) Od łona matki niezbożni zeszli na bezdroża, od urodzenia zbłądzili ci, co kłamstwo głoszą.
Tys5	(58:4) Od łona matki występni zeszli na bezdroża, od urodzenia zbłądzili głosiciele kłamstwa.
Bryt	(58:4) Bezbożni są odstępcami już od łona matki, Kłamcy błądzą już od samego urodzenia.
Pozn	(58:4) Niegodziwcy, od łona matki weszli na drogę zła, od urodzenia błądzą, zakłamani!
WarPra	(58:4) Bezbożni są niewierni już od łona matki, zaraz po urodzeniu schodzą z drogi prawej i kłamią.
STB	(58:4) Odszczepili się złoczyńcy od chwili urodzenia, kłamcy błądzą od łona matki.
EIB	(58:4) Bezbożni błądzą już od łona matki, Od urodzenia mylą się głosiciele kłamstw.

Ps 58,4

PsFlor	(57:4) Rosierdzie jim podług podobieństwa wężowego, jako źmije głuchej i zaciskającej uszy swoje,
PsPul	(57:4) Rosierdzie jim podług podobieństwa wężowego, jako źmije głuchej i zaciskającej uszy swoje,
Wuj1923	(58:5) Jad mają na podobieństwo węża, jako żmije głuchéj i zatulającéj uszy swoje.
Gda1881	(58:5) Jad mają w sobie, jako wężowy, jako jad żmii głuchej, która zatula ucho swoje,
Gda2017	Ich jad podobny do jadu węża, są jak głucha żmija, która zatyka uszy;
PsBycz	(58:5) Wściekłość, w-nich, na-podobieństwo jadu węża; jak-padalca głuchego, zatykającego ucho-swojé;
Goet	(58:5) Jad mają w sobie, jak jad węża, jak głucha żmija, która zatyka ucho swe,
PsCylk	(58:5) Jad ich na podobieństwo jadu węża, jakoby żmija głucha, co zatula ucho swoje.
PsKrusz	(58:5) Jad mają na podobieństwo jadu węża, jako jad żmii głuchej, która zakrywa ucho swe,
PsAszk	(58:5) Daną im wściekłość na podobieństwo pieniącej się żmiji, jako głuchemu gadowi, co zatka sobie ucho.
PsSzer	(58:5) Mają jad podobny do jadu węża, do jadu głuchej żmii, co zatuła ucho,
Tys1	(57:5) Trucizna ich podobna jest do jadu węża, do jadu głuchej żmii, co uszy zatula,
Tys5	(58:5) Trucizna ich podobna jest do jadu węża, do jadu głuchej żmii, co zamyka uszy,
Bryt	(58:5) Mają jad podobny do jadu węża, Do jadu głuchej żmii, co zatyka ucho swoje,
Pozn	(58:5) Mają w sobie jad podobny do jadu węża, są jak głucha żmija, która przymyka uszy,
WarPra	(58:5) Ich trucizna podobna do jadu węża albo do jadu głuchej żmii, co zamyka uszy,
STB	(58:5) Ich jad na podobieństwo jadu węża; jak gdyby głuchej żmii, która zatula swoje ucho,
EIB	(58:5) Mają jad podobny do jadu węża, Do jadu głuchej żmii, która zatyka ucho,

Ps 58,5

PsFlor	(57:5) jaż nie wysłucha głosa czarownikow i łowca czarującego mądrze.
PsPul	(57:5) jaż nie wysłucha głosa czarownikow i jadownika czarującego chytrze.
Wuj1923	(58:6) Która nie usłyszy głosu zaklinających, i czarownika zaklinającego mądrze.
Gda1881	(58:6) Aby nie słyszała głosu zaklinacza, ani czarownika w czarach biegłego.
Gda2017	Aby nie słyszeć głosu zaklinaczy ani czarownika, co biegle zaklina.
PsBycz	(58:6) Który nie uważa na-głos czarujących, omamiający czarodziejstwami biegłemi.
Goet	(58:6) Aby nie słyszała głosu zaklinacza, ani czarownika obznajmionego z czarami.
PsCylk	(58:6) Co nie słyszy głosu zaklinaczy, zażegnywacza w zamawianiu biegłego.
PsKrusz	(58:6) która nie usłyszy głosu zaklinaczów - czarownika w czarach uczonego.
PsAszk	(58:6) Iż nie usłyszy głosu szepcących, wiążącego we więzy czarownego mistrza.
PsSzer	(58:6) aby nie słyszała głosu zaklinaczy ani biegłego czarownika.
Tys1	(57:6) aby nie słyszeć głosu zaklinaczy, głosu czarownika, co biegle zaklina.
Tys5	(58:6) aby nie słyszeć głosu zaklinaczy, głosu czarownika, co biegle zaklina.
Bryt	(58:6) Aby nie słyszeć głosu zaklinaczyAni biegłego w swej sztuce czarownika.
Pozn	(58:6) by nie słyszeć głosu zaklinaczy ani czarodzieja biegłego w swej sztuce.
WarPra	(58:6) by nie słyszeć głosu zaklinacza lub czarownika umiejącego skutecznie zaklinać!
STB	(58:6) by nie słyszeć głosu zaklinaczy, biegłego w czarach truciciela.
EIB	(58:6) By nie usłyszeć głosu zaklinaczy Ani innych biegłych znawców zaklęć.

Ps 58,6

PsFlor	(57:6) Bog zetrze zęby jich w uściech jich, czeluści lwow złamie Gospodzin.
PsPul	(57:6) Bog zetrze zęby jich w uściech jich, czeluści lwow złamie Gospodzin.
Wuj1923	(58:7) Bóg pokruszy zęby ich w uściech ich: zęby trzonowe lwów połamie Pan.
Gda1881	(58:7) O Boże! pokruszże zęby ich w ustach ich; połam, Panie! lwiąt trzonowe zęby.
Gda2017	Boże, skrusz zęby w ich ustach; PANIE, połam zęby trzonowe lwiąt.
PsBycz	(58:7) O-Boże! wyłam zęby-ich, w-ustach-onychże; trzonowe-zęby lwiąt, wyrwij, o-Panie!
Goet	(58:7) O, Boże, pokrusz zęby ich w paszczy ich; połam, Panie, szczękę lwiąt!
PsCylk	(58:7) Panie skrusz zęby w ustach ich; szczęki lwiąt pogruchocz Boże.
PsKrusz	(58:7) Boże, pokrusz zęby ich w ich ustach; połam, Panie, lwiąt trzonowe zęby!
PsAszk	(58:7) Boże, złam ich zęby, kły lwów strzaskaj Jehowo!
PsSzer	(58:7) Boże, złam zęby w ich ustach; połam, Panie, kły lwiąt!
Tys1	(57:7) Boże, zetrzyj ich zęby w paszczęce; Panie, połam lwom zęby trzonowe.
Tys5	(58:7) Boże, zetrzyj im zęby w paszczy; Panie, połam lwiątkom siekacze!
Bryt	(58:7) Boże, połam zęby w ich ustach; Roztrzaskaj kły lwiąt, Panie!
Pozn	(58:7) Boże, pokrusz zęby w ich paszczękach, połam, Jahwe, kły tym lwiętom!
WarPra	(58:7) O Boże, połam im zęby w pyskach, roztrzaskaj szczęki tym lwiątkom.
STB	(58:7) Boże, pokrusz zęby w ich ustach; WIEKUISTY, pogruchocz szczęki lwiąt.
EIB	(58:7) Boże, połam zęby w ich ustach; Powyrywaj, PANIE, lwiętom kły!

Ps 58,7

PsFlor	(57:7) Wniwecz wnidą jako woda ciekąca; naciągnął jest łęczyszcze swe, aliż sie rozniemogą.
PsPul	(57:7) Niwecz wnidą jako woda ciekąca; naciągnął łęczyszcze swe, aliż sie rozniemogą.
Wuj1923	(58:8) Wniwecz się obrócą, jako woda zbiegająca: naciągnął łuk swój, aż zemdleją.
Gda1881	(58:8) Niech się rozpłyną jako woda, niech się wniwecz obrócą; niech będą jako ten, który naciąga łuk, wszakże się strzały jego łamią.
Gda2017	Niech znikną jak spływająca woda, niech będą jak ten, który naciąga łuk, lecz jego strzały się łamią.
PsBycz	(58:8) Niech-roztopią-się, jak wody; niech-popłyną sobie; niech-naciągają łuki, ale, strzały-ich, niech będą jako podcięte.
Goet	(58:8) Niech znikną jak wody, które się rozpływają; gdy nakłada strzały swoje, niechaj będą jak stępione.
PsCylk	(58:8) Niech się rozpłyną jako woda, niech zniszczeją; gdy nałoży strzały swoje, niech się pokruszą.
PsKrusz	(58:8) Niechaj się rozpłyną jako woda, niechaj przejdą, jako droga jej - jako naciągający łuk, którego strzały się łamią.
PsAszk	(58:8) Będą wzgardzeni, rozejdą się sami jako wody. skieruje strzały Swe, będą niby ścięci,
PsSzer	(58:8) Niech znikną jak woda, która wsiąka; gdy wypuści strzały swoje, niech się stępią!
Tys1	(57:8) Niech się roztopią, jak wody ściekające; gdy wymierzą swe strzały, niech będą jak tępe.
Tys5	(58:8) Niech się rozejdą jak spływające wody, niech zwiędną jak trawa przy drodze.
Bryt	(58:8) Niech znikną jak woda, która spływa; Niech strzały, które wypuszczą, będą stępione!
Pozn	(58:8) Niech znikną jak woda, która ścieka, niech zwiędną jak trawa przydrożna;
WarPra	(58:8) Niech znikną jak odpływające wody, niech uwiędną jak trawa deptana na drodze.
STB	(58:8) Niech się rozpłyną jak woda, niech zniszczeją; niech się pokruszą, kiedy nałożą swoje strzały.
EIB	(58:8) Niech wsiąkną w ziemię jak rozlana woda, Niech ich strzały lecą, jakby obcięto im grot!

Ps 58,8

PsFlor	(57:8) Jako wosk, jenże płynie, wzięci będą; spadł jest ogień, i nie widzieli są słuńca.
PsPul	(57:8) Jako wosk, jen płynie, wzięci będą; napadł ogień, i nie widzieli słońca.
Wuj1923	(58:9) Jako wosk, który płynie, zniesieni będą: przypadł z wierzchu ogień, i nie ujrzeli słońca.
Gda1881	(58:9) Jako ślimak, który schodzi i niszczeje; jako martwy płód niewieści niech nie oglądają słońca.
Gda2017	Niech przeminą jak ślimak, który się rozpływa; jak poroniony płód kobiety niech nie zobaczą słońca.
PsBycz	(58:9) Jak ślimak rozpuszon pełzaniem; jak poroniony-płód niewiasty, aby-nie oglądali słońca.
Goet	(58:9) Niech będą jak ślimak, który chodzi rozpływając się; jak poroniony płód niewieści, który nigdy nie ujrzał słońca.
PsCylk	(58:9) Jako ślimak rozpływający się niech znika, jako poroniątko niewieście, niech nie oglądają słońca.
PsKrusz	(58:9) Jako ślimak, śliniąc drogę postępuje, jako martwy płód niewieści, niechaj nie oglądają słońca.
PsAszk	(58:9) Jako ślimak się rozpływa, - On krok jeno postawi - płód niewieści poroniony, obyż nie ujrzeli słońca.
PsSzer	(58:9) Niech będą jak ślimak, który posuwając się rozpływa się, jak poroniony płód niewieści, który nie ujrzał słońca!
Tys1	(57:9) Niech przeminą, jak ślimak, co się rozpływa, jak poroniony płód niewiasty, co nie widział słońca.
Tys5	(58:9) Niech będą jak [po] ślimaku [ślad], co po drodze się rozpływa, jak kobiety płód, niech nie widzą słońca.
Bryt	(58:9) Niech przeminą jak ślimak, który się rozpływa, Jak poroniony płód niewieści, niech nie ujrzą słońca!
Pozn	(58:9) niech będą podobni do ślimaka, który rozpływa się przy pełzaniu; do poronionego płodu niewiasty, który nie ujrzy słońca;
WarPra	(58:9) Niech odpełzną jak ślimak, jak poroniony płód niewieści, który nigdy nie ogląda słońca.
STB	(58:9) Niech znikną jak ślimak, co się rozpływa; niechaj nie oglądają słońca jak poroniony płód niewiasty.
EIB	(58:9) Niech wyschną jak ślimak, który traci wilgoć, Niech nie zobaczą słońca jak poroniony płód!

Ps 58,9

PsFlor	(57:9) Drzewiej niżli są urozumieli tarnowie waszy oset, jako żywy, tako w gniewie pożrze je.
PsPul	(57:9) Drzewiej niżli urozumieły ości wasze oset, jako żywe, tako w gniewie pożrze je.
Wuj1923	(58:10) Pierwéj, niźli ciernie wasze poczuło tarny, jako żywe, tak je w gniewie pożre.
Gda1881	(58:10) Ciernie wasze pierwej niż wypuszczą tarny swoje, za zielona w gniewie Bożym jako wichrem porwane będą.
Gda2017	Zanim wasze ciernie wypuszczą kolce, gdy jeszcze są zielone, porwie je wicher gniewu Boga.
PsBycz	(58:10) Nim poczują garki-wasze ogień ciernia, On, tak świeżé, jak rozpaloné, wichrem-porwie-jé.
Goet	(58:10) Zanim wasze kotły poczują cierń, niechaj go zielonym lub palącym się porwie wicher.
PsCylk	(58:10) Zanim poczują garnki wasze cierń, tak żywą, jak i opaloną rozwieje.
PsKrusz	(58:10) Wprzód zanim kotły wasze poczują cierń rozpalony, jako burzą porwane będą.
PsAszk	(58:10) Zanim zrozumieją, że wasze garnki to sucha darń, ni to żyw ni to ognistym żarem je burzą wyżenie.
PsSzer	(58:10) Zanim garnki wasze poczują ogień cierni świeżych czy opalonych, wicher rozrzuci je.
Tys1	(57:10) Nim cierń zapłonie pod waszymi kotłami, niech powiew burzy go porwie, póki jest zielony.
Tys5	(58:10) Zanim ich ciernie w krzak się rozrosną, niech powiew burzy go porwie, póki jest zielony.
Bryt	(58:10) Nim chrust rozgrzeje garnki wasze, Rozrzuci go, suchy czy zielony, wiatr porywisty.
Pozn	(58:10) do cierni, jeszcze zielonych, porwanych przez podmuch wiatru, zanim zdążyły zagrzać wasze kotły.
WarPra	(58:10) Zanim domyślą się czegokolwiek, niech rozpędzi ich wiatr silny, czy to jak żywe jeszcze, czy już uschłe ciernie.
STB	(58:10) Nim wasze garnki rozgrzeje ogień cierni, żywą jak też i opaloną gałąź wiatr rozwieje.
EIB	(58:10) Zanim pod ich garnkami rozpali się chrust, Niech ich rozwieje wiatr porywisty, palący.

Ps 58,10

PsFlor	(57:10) Wiesielić sie będzie prawy, gdy uźrzy pomstę, ręce swoji umyje we krwi grzesznego.
PsPul	(57:10) Wiesielić sie będzie prawy, gdyż uźrzy pomstę, ręce swoje umyje we krwi grzesznego.
Wuj1923	(58:11) Będzie się weselił sprawiedliwy, kiedy ujrzy pomstę: ręce swe umyje we krwi grzesznika.
Gda1881	(58:11) I będzie się weselił sprawiedliwy, gdy ujrzy pomstę; nogi swoje umyje we krwi niepobożnego.
Gda2017	Będzie się weselił sprawiedliwy, gdy ujrzy pomstę; swoje stopy umyje we krwi niegodziwego.
PsBycz	(58:11) Ucieszy-się sprawiedliwy, gdy obaczy pomstę; on, nogi-swe obmyje, we-krwi bezbożnego.
Goet	(58:11) Rozraduje się sprawiedliwy, gdy ujrzy pomstę; wykąpie stopy swoje we krwi bezbożnego,
PsCylk	(58:11) Ucieszy się sprawiedliwy, bo widzi pomstę; stopy swe nurza we krwi złoczyńcy.
PsKrusz	(58:11) Ucieszy się sprawiedliwy, gdy ujrzy pomstę; stopy swoje obmyje we krwi bezbożnego.
PsAszk	(58:11) Radować się będzie sprawiedliwy, bo ujrzy pomstę, zmyje swe kroki we krwi niegodziwca.
PsSzer	(58:11) Uraduje się sprawiedliwy, gdy ujrzy pomstę, stopy swoje obmyje we krwi bezbożnego.
Tys1	(57:11) Ucieszy się uczciwy, gdy zobaczy karę, obmyje nogi swoje we krwi niegodziwca.
Tys5	(58:11) Sprawiedliwy się cieszy, kiedy widzi karę, myje swoje nogi we krwi niegodziwca.
Bryt	(58:11) Uraduje się sprawiedliwy, gdy ujrzy pomstę; Stopy swoje obmyje we krwi bezbożnego.
Pozn	(58:11) Rozraduje się sprawiedliwy na widok pomsty, gdy skąpie swe stopy we krwi grzesznika.
WarPra	(58:11) Niech cieszy się sprawiedliwy patrząc na ich karę; niech stopy swe obmyje we krwi bezbożnika.
STB	(58:11) Ucieszy się sprawiedliwy, bowiem zobaczy pomstę, a swoje stopy unurza w krwi złoczyńcy.
EIB	(58:11) Ucieszy się tym sprawiedliwy, bo zobaczy pomstę; Swoje stopy obmyje we krwi bezbożnych ludzi.

Ps 58,11

PsFlor	(57:11) I rzecze człowiek: Acz zaiste jest owoc prawemu, zaiste jest Bog sądząc je na ziemi.
PsPul	(57:11) I rzecze człowiek: Acz zaiste jest owoc prawemu, zaiste jest Bog sądząc ❬je na ziemi❭.
Wuj1923	(58:12) I rzecze człowiek: Jeźli wżdy jest pożytek sprawiedliwemu? przecięć jest Bóg, który sądzi na ziemi.
Gda1881	(58:12) I rzecze każdy: Zaprawdęć sprawiedliwy odniesie pożytek z sprawiedliwości swojej; zaisteć jest Bóg, który sądzi na ziemi.
Gda2017	A ludzie powiedzą: Jest, doprawdy, nagroda dla sprawiedliwego; doprawdy jest Bóg, który sądzi na ziemi.
PsBycz	(58:12) Tedy-rzeknie człowiek: Zaprawdę jest korzyść dla-sprawiedliwego; przecież jest Bóg, Najwyższym Sędzią na-ziemi.
Goet	(58:12) A ludzie wyznają: Zaiste, jest nagroda dla sprawiedliwego; zaiste, jest Bóg, który sądzi na ziemi.
PsCylk	(58:12) I rzecze człowiek: zaprawdę zbiera owoc sprawiedliwy; zaprawdę jest Pan, sędzia na ziemi.
PsKrusz	(58:12) I rzecze człowiek: "Jaki jest owoc sprawiedliwego, taki jest Bóg, który sądzi na ziemi".
PsAszk	(58:12) I rzecze człek: "A jednak owoc sprawiedliwemu, a jednak jest Bóg sądzący na ziemi".
PsSzer	(58:12) Wtedy będą mówili ludzie: Zaprawdę, sprawiedliwy bierze nagrodę; zaiste, jest Bóg, który sądzi na ziemi.
Tys1	(57:12) A ludzie powiedzą: «Uczciwy ma korzyść, zaiste jest Bóg, co sądzi na ziemi».
Tys5	(58:12) A ludzie powiedzą: Uczciwy ma nagrodę; doprawdy, jest Bóg, co sądzi na ziemi.
Bryt	(58:12) Wtedy powiedzą ludzie:Zaprawdę, sprawiedliwy ma nagrodę; Zaiste, jest Bóg, który sądzi na ziemi.
Pozn	(58:12) A każdy powie sobie: "Zaprawdę, nie minie nagroda sprawiedliwego, zaiste, jest jeszcze Bóg, który sprawuje sąd na ziemi".
WarPra	(58:12) A ludzie mówić będą: Otrzymał sprawiedliwy nagrodę, jest jeszcze Bóg, który świat sądzi.
STB	(58:12) Człowiek powie: Zaprawdę, oto sprawiedliwy zbiera swój owoc; zaprawdę, jest Bóg, sędzia na ziemi.
EIB	(58:12) Wtedy też każdy przyzna: Tak, sprawiedliwy będzie nagrodzony; Owszem, jest Bóg, który sądzi na ziemi.

Psalm 59

Ps 59,1

PsFlor	(58:1) Wytargń mie z nieprzyjacielow mojich, Boże moj, i ote wstających na mię zbaw mie!
PsPul	Psalm Dawidow, kiedy posłał Saul i strzegł domu jego, aby ji zab[w]ił. (58:1) Wytargń mie z nieprzyjacielow mych, Boże moj, i ode wstających na mię zbaw mie!
Wuj1923	(59:1) Na koniec: nie zatracaj, Dawidowi na napis, kiedy posłał Saul i strzegł domu jego, żeby go zabił. (59:2) Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, Boże mój: i od powstawających przeciwko mnie wybaw mię.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, złota pieśń Dawidowa, gdy posłał Saul, aby strzeżono domu jego, a zabito go. (59:2) Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, o Boże mój! a od powstawających przeciwko mnie uczyń mię bezpiecznym.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Al taszchet. Miktam Dawida, gdy Saul posłał ludzi, którzy pilnowali domu Dawida, aby go zabić. Ocal mnie od moich wrogów, mój Boże; obroń mnie przed tymi, którzy powstają przeciwko mnie.
PsBycz	(59:1) Naczelnikowi-muzyki dany do grania, na nutę: Nie gub: Dawida wiersz-złoty; za-posłania, od Saula, by pilnowano domu, dla zabicia-go. (59:2) Oswobódź-mię od-nieprzyjaciół-mych, o-Boże-mój! od-przeciwników-moich wybaw-mię.
Goet	(59:1) PRZEWODNIKOWI chóru. "Nie zatracaj". Złoty klejnot Dawida, gdy posłał Saul strzec domu jego, aby go zabić. (59:2) Uwolnij mię od wrogów moich, Boże mój, uczyń mnie bezpiecznym od tych, którzy przeciwko mnie powstają.
PsCylk	(59:1) Przewodnikowi chóru, na nutę: "nie zatracaj" Dawida klejnot, gdy posłał Saul, i pilnowali domu, by go zabić. (59:2) Ocal mnie od wrogów moich, Panie mój; od przeciwników moich obroń mnie.
PsKrusz	(59:1) Przełożonemu chóru. Na (nutę) "Taszheth". Złoty Psalm Dawida, gdy posłał Saul, aby strzeżono jego domu i zabito go. (59:2) Wyrwij mnie od nieprzyjaciół mych, Boże mój! od powstających przeciwko mnie uchroń mnie.
PsAszk	(59:1) Dyrygentowi nad lutniami bardzo wrażliwemi. Klejnot Dawidowy, gdy posłał Saul i pilnowali domu jego, aby go zabić. (59:2) Wyrwij mię od mych wrogów, Boże mój, nad powstające na mnie mnie wynieś!
PsSzer	(59:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: Nie zatracaj... Miktam Dawida. Gdy Saul polecił pilnować domu jego i zabić go. (59:2) Ratuj mnie od nieprzyjaciół moich, Boże mój! Obroń mnie od przeciwników moich!
Tys1	(58:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Nie niszcz". Dawidowy. Miktam. Gdy Saul wysłał ludzi do pilnowania domu, by go zabić. (58:2) Od nieprzyjaciół moich wyrwij mnie, mój Boże, zachowaj mię od powstających na mnie.
Tys5	(59:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Nie niszcz". Dawidowy. Miktam. Gdy Saul wysłał ludzi do pilnowania domu, by Dawida zabić. (59:2) Wyzwól mnie, mój Boże, od moich nieprzyjaciół, chroń mnie od powstających na mnie!
Bryt	(59:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Nie zatracaj...” Miktam Dawidowy. Gdy Saul nakazał pilnować domu jego i zabić go. (59:2) Ratuj mnie od wrogów moich, Boże mój! Obroń mnie przed przeciwnikami moimi!
Pozn	(59:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: [na melodię] "Nie zatracaj"; pieśń Dawida - gdy Saul kazał pilnować jego domu, aby go zabić. (59:2) Ratuj mnie, Boże mój, przed moimi wrogami, weź mnie w obronę przed tymi, którzy przeciw mnie powstają!
WarPra	(59:1) Dla kierującego chórem. Na melodię: „Nie niszcz”. Pieśń Dawida, wyśpiewana przez niego, kiedy Saul wysłał swoich ludzi, którzy mieli pilnować domu Dawida, a potem go zabić. (59:2) O Boże mój, wyrwij mnie z rąk mojego wroga i strzeż mnie przed tymi, co na mnie nastają!
STB	(59:1) Przewodnikowi chóru na nutę: „Nie zatracaj”. Klejnot Dawida; gdy Saul posłał i pilnowali domu, aby go zabić. (59:2) Ocal mnie od mych wrogów, mój Boże, obroń mnie od moich przeciwników.
EIB	(59:1) Dla prowadzącego chór. Na melodię: Nie niszcz. Dawidowy. Do złotej myśli. Saul rozkazał wówczas pilnować jego domu i pozbawić go życia. (59:2) Ratuj mnie od mych wrogów, mój Boże! Chroń mnie przed przeciwnikami!

Ps 59,2

PsFlor	(58:2) Wytargń mie z czyniących lichotę i z mężow krwi wybaw mie!
PsPul	(58:2) Wytargń mie z czyniących złość i z mężow krwi zbaw mie!
Wuj1923	(59:3) Wyrwij mię od tych, którzy broją nieprawość: i od mężów krwawych wybaw mię.
Gda1881	(59:3) Wyrwij mię od tych, którzy broją nieprawość, a od mężów krwawych wybaw mię.
Gda2017	Ocal mnie od czyniących nieprawość i wybaw mnie przed krwawymi ludźmi.
PsBycz	(59:3) Uwolnij-mię od-sprawców złego; a,-od-ludzi krwi-chciwych, ocal-mię.
Goet	(59:3) Uwolnij mię od występnych i zbaw mnie od żądnych krwi.
PsCylk	(59:3) Ocal mnie od złoczyńców; od łaknących krwi wybaw mnie.
PsKrusz	(59:3) Wyrwij mnie od tych, co czynią bezprawie, i od mężów krwawych wybaw mnie,
PsAszk	(59:3) Wyrwij mnie od czyniących nieprawość i od mężów krwi mnie wybaw!
PsSzer	(59:3) Ratuj mnie od złoczyńców, i wyzwól mnie od morderców!
Tys1	(58:3) Wyrwij mnie od tych, co czynią nieprawość, i od mężów krwawych mię wybaw.
Tys5	(59:3) Wyzwól mnie od złoczyńców i od mężów krwawych mnie wybaw!
Bryt	(59:3) Ratuj mnie od złoczyńcówI wyzwól mnie od morderców!
Pozn	(59:3) Ratuj mnie przed złoczyńcami, wybaw mnie od ludzi żądnych krwi!
WarPra	(59:3) Uwolnij mnie od tych, co czynią nieprawość, ratuj mnie przed mężobójcami.
STB	(59:3) Ocal mnie od złoczyńców oraz wybaw mnie od łaknących krwi.
EIB	(59:3) Ocal mnie od czyniących nieprawość I wybaw od ludzi żądnych krwi!

Ps 59,3

PsFlor	(58:3) Bo owa ułapili są duszę moję, rzucili są sie na mię mocni. (58:4a) Ani lichota moja, ani grzech moj, Gospodnie;
PsPul	(58:3) Bo owa ułapili duszę moję, rzucili sie na mię mocni. (58:4a) Ani złość moja, ani grzech moj, Gospodnie;
Wuj1923	(59:4) Boć oto ułowili duszę moję: rzucili się na mię możni: ani nieprawość moja, ani grzech mój, Panie.
Gda1881	(59:4) Albowiem oto czyhają na duszę moję; zbierają się przeciwko mnie mocarze bez przestępstwa mego i bez grzechu mego, o Panie!
Gda2017	Oto bowiem czyhają na moją duszę; zbierają się przeciwko mnie mocarze, chociaż nie zawiniłem ani nie zgrzeszyłem, PANIE.
PsBycz	(59:4) Bo, oto, zasadzki-czynią na-życié-mojé; czekają na-mnie potężni, bez wykroczenia-mego, i-bez zgrzeszenia-mojego, o-Panie!
Goet	(59:4) Albowiem oto czatują na duszę moją; zgromadzają się przeciwko mnie mocarze bez występku i bez grzechu mego, o Panie.
PsCylk	(59:4) Bo oto czyhają na życie moje, spiknęli się na mnie zuchwali; chociażem nie przewinił, nie zgrzeszył, Boże.
PsKrusz	(59:4) gdyż oto czyhają na duszę mą: zbierają się przeciwko mnie siłacze, choć niema przestępstwa mego i choć nie zgrzeszyłem, Panie!
PsAszk	(59:4) Bo oto zasadzkę uczynili na życie moje, obstępują mnie w siłę ufni - nie przestępstwa mojego, ani grzechu mego, Jehowo.
PsSzer	(59:4) Bo czyhają oto na życie moje, zbierają się przeciwko mnie możni, chociaż jestem bez winy i bez grzechu, Panie!
Tys1	(58:4) Bo oto czyhają na moje życie, przeciw mnie spiskują mocarze. O Panie, nie masz we mnie zbrodni ani grzechu:
Tys5	(59:4) Bo oto czyhają na moje życie, możni przeciw mnie spiskują, a nie ma we mnie zbrodni ani grzechu, o Panie,
Bryt	(59:4) Bo oto czyhają na życie moje, Zbierają się przeciwko mnie możni, Chociaż nie zawiniłem i nie zgrzeszyłem, Panie!
Pozn	(59:4) Bo oto nastają na życie moje, możni spiskują przeciwko mnie. Chociaż jestem bez winy i bez grzechu, Jahwe,
WarPra	(59:4) Widzisz przecież, Panie, że na mnie czyhają, spiskują przeciw mnie, silniejsi ode mnie, a ja zbrodni nie popełniłem i nie dopuściłem się przestępstwa.
STB	(59:4) Bo oto czyhają na me życie; zuchwali zbierają się przeciw mnie, chociaż nie zawiniłem, nie zgrzeszyłem, WIEKUISTY.
EIB	(59:4) Bo czyhają na moje życie, Łączą się przeciwko mnie możnowładcy, Choć nie zawiniłem i w niczym nie zgrzeszyłem, o PANIE!

Ps 59,4

PsFlor	(58:4b) przez lichoty biegał jeśm i chodził. (58:5a) Wstań naprzeciwo mnie i widz,
PsPul	(58:4b) bez złości bieżał jeśm i chodził. (58:5a) Wstań naprzeciw mnie i uźrzy,
Wuj1923	(59:5) Bez nieprawości biegałem i prostom postępował: powstań, abyś mi zabieżał, i obacz.
Gda1881	(59:5) Bez wszelkiej nieprawości mojej zbiegają się, i gotują się; powstańże, zabież mi, a obacz.
Gda2017	Chociaż nie popełniłem nieprawości, biegną i szykują się; powstań, wyjdź mi na spotkanie i zobacz.
PsBycz	(59:5) Oni, bez winy mojéj, zbiegają-się, i-przygotowywują-się; obudź-się, dla-spotkania-mię, i-obacz.
Goet	(59:5) Bez wszelkiej winy mojej zbiegają się i szykują się, obudź się na pomoc mnie i spojrzyj.
PsCylk	(59:5) Na niewinnego zbiegają się i szykują; powstań wobec mnie i spojrzyj.
PsKrusz	(59:5) Choć niema grzechu mego, zbierają się i gotują się; powstań na spotkanie me i zobacz.
PsAszk	(59:5) Bez skrzywienia gnają a upewniony ich krok, wyrusz się naprzeciw mnie i patrz.
PsSzer	(59:5) Chociaż jestem niewinny, zbiegają się i ustawają do walki. Powstańże mi na pomoc i zobacz!
Tys1	(58:5) bez mojej winy biegną i napastują. Obudź się, wyjdź mi na spotkanie i zobacz!
Tys5	(59:5) bez mojej winy przybiegają i napastują mnie. Obudź się, wyjdź mi naprzeciw i zobacz,
Bryt	(59:5) Chociaż jestem niewinny, pędzą i ustawiają się. Ocknij się, wyjdź mi naprzeciw i zobacz!
Pozn	(59:5) i choć nie popełniłem nieprawości, oni się zbiegają i stają w pogotowiu. Powstań, przybądź mi z pomocą i spójrz!
WarPra	(59:5) Panie, ja jestem przecież niewinny, oni zaś rzucają się na mnie i atakują. Powstań więc, o Panie, wyjdź mi naprzeciw i zobacz!
STB	(59:5) Zbiegają się i szykują na niewinnego; powstań wobec mnie i spójrz.
EIB	(59:5) Pomimo że jestem bez winy, ścigają mnie i próbują osaczyć. Obudź się, wyjdź mi naprzeciw i zobacz!

Ps 59,5

PsFlor	(58:5b) a ty, Gospodnie Boże czci, Boże israhelski, (58:6) umyśl ku nawiedzeniu wszytko pogaństwo, nie slutuj ❬sie❭ wszem, jiż czynią lichotę.
PsPul	(58:5b) a ty, Gospodnie Boże mocy, Boże israhelski, (58:6) umyśl ku nawiedzeniu wszego luda pogańskiego, nie slutuj sie nade wszemi, jiż stroją złość.
Wuj1923	(59:6) A ty, Panie, Boże zastępów, Boże Izraelski, udaj się na nawiedzenie wszech narodów: nie miéj litości nad wszystkimi, którzy broją nieprawość.
Gda1881	(59:6) Ty sam, Panie, Boże zastępów, Boże Izraelski! ocuć się, abyś nawiedził te wszystkie narody; a nie miej litości nad żadnym z onych przestępców złośliwych. Sela.
Gda2017	Ty, PANIE, Boże zastępów, Boże Izraela, obudź się, aby nawiedzić wszystkie narody; nie lituj się nad żadnym z tych nikczemnych przestępców. Sela.
PsBycz	(59:6) Więc-Ty, Panie, Boże zastępów, Boże Izraela, obudź-się, dla-skarcenia wszech tych-narodów; nie lituj-się nad wszemi zdrajcami niegodziwemi.
Goet	(59:6) Ty sam, Panie, Boże zastępów, Boże Izraela, obudź się, aby nawiedzić wszystkie narody; nie oszczędź żadnego z tych zdradliwych przestępców. Sela.
PsCylk	(59:6) A Ty Boże, Panie zastępów, Panie Izraela, zbudź się, by nawiedzić wszystkie te ludy; nie ulituj się nad żadnym ze zdrajców występnych. - Sela.
PsKrusz	(59:6) A ty, Panie, Boże zastępów, Boże Izraela, ocuć się, abyś nawiedził te wszystkie narody! Nie czyń łaski wszystkim czyniącym nieprawość. - SELAh.
PsAszk	(59:6) Wszak Tyś, Jehowo zastępów jest Bogiem. Bogiem Izraela! Zerwij się, aby oporządzić wszystkie narody, nie pobłażaj wszystkim, czyniącym nieprawość! Selah.
PsSzer	(59:6) Ty, Panie, Boże Zastępów, Boże Izraela, obudź się, aby nawiedzić wszystkie ludy! Nie pobłażaj żadnemu zdrajcy! Sela.
Tys1	(58:6) Boś Ty, Panie Zastępów, Bogiem Izraela. Przebudź się, skarć wszystkie ludy, nie miej litości dla wszystkich przeniewierców. Sela.
Tys5	(59:6) bo Ty, Panie, Boże Zastępów, jesteś Bogiem Izraela. Przebudź się, by skarcić wszystkie ludy, nie miej litości dla wszystkich podłych buntowników. Sela.
Bryt	(59:6) Ty, Panie, Boże Zastępów, Boże Izraela, Ocknij się, aby nawiedzić wszystkie narody! Nie pobłażaj żadnemu zdrajcy! Sela.
Pozn	(59:6) Ty przecież, Jahwe, Boże Zastępów, jesteś Bogiem Izraela! Zbudź się i ześlij karę na wszystkie narody, nie oszczędź żadnego z tych niecnych wiarołomców!
WarPra	(59:6) Panie, Ty, który jesteś Bogiem Zastępów i Bogiem Izraela, zechciej być czujnym, nie omijaj żadnego ludu, nie okazuj pobłażliwości żadnemu z bezbożnych przestępców. [Pauza]
STB	(59:6) Zbudź się, Ty, WIEKUISTY, Boże Zastępów, Boże Israela, by nawiedzić te wszystkie ludy; nie ulituj się nad żadnym z występnych zdrajców. Sela.
EIB	(59:6) Tak, Ty, PANIE, Boże Zastępów, Boże Izraela, Powstań i nawiedź wszystkie narody! Nie pobłażaj nikomu, kto zdradliwie knuje niegodziwość! Sela.

Ps 59,6

PsFlor	(58:7) Obroceni bądźcie ku wieczoru a głod cirzpieć będą jako psi i chodzić będą około miasta.
PsPul	(58:7) Obrocą sie ku wieczoru a głod cirpieć będą jako psi i chodzić będą około miasta.
Wuj1923	(59:7) Nawrócą się ku wieczorowi: i będą mrzeć głód, jako psi, i będą chodzić około miasta.
Gda1881	(59:7) Nawracają się pod wieczór, a warczą jako psy, i biegają około miasta.
Gda2017	Wracają wieczorem, ujadają jak psy i krążą po mieście.
PsBycz	(59:7) Oni-wracają, ku-wieczorowi, szczekają, jak-pies, i-wokoło-obchodzą miasto.
Goet	(59:7) Wracają wieczorem, wyją jak psy, i biegają dokoła miasta.
PsCylk	(59:7) Wychodzą wieczorem, warczą jako psy i okrążają miasto.
PsKrusz	(59:7) Powracają pod wieczór, warczą jako psy i okrążają miasto.
PsAszk	(59:7) Wrócą się o zmierzchu, będą jako pies niespokojni i okrążać będą miasto.
PsSzer	(59:7) Wieczorem wracają, wyją jak psy i krążą po mieście.
Tys1	(58:7) Wracają wieczorem, warczą jak psy i krążą po mieście.
Tys5	(59:7) Wracają wieczorem, warczą jak psy i krążą po mieście.
Bryt	(59:7) Wieczorem wracają, ujadają jak psyI kręcą się po mieście.
Pozn	(59:7) Powracają co wieczór, ujadają jak psy i wtoczą się po całym mieście.
WarPra	(59:7) Przychodzą każdego wieczoru, jak psy ujadają i krążą po mieście.
STB	(59:7) Wychodzą wieczorem, warczą jak psy i okrążają miasto.
EIB	(59:7) Wracają wieczorem, warczą jak psy I krążą po mieście;

Ps 59,7

PsFlor	(58:8) Owa mołwić będą w swych uściech, a miecz w wargach jich. Bo kto słyszał?
PsPul	(58:8) Owa mołwić będą swymi usty, a miecz w jich wargach. Bo kto usłyszał?
Wuj1923	(59:8) Oto będą mówić usty swemi, a miecz w uściech ich; bo któż słyszał?
Gda1881	(59:8) Oto blegocą usty swemi, miecze są w wargach ich; albowiem mówią: Któż słyszy?
Gda2017	Oto bluzgają swymi ustami, miecze na ich wargach. Mówią bowiem: Któż słyszy?
PsBycz	(59:8) Oto, wypływają, z-ust-ich, wyrazy; miecze są w-wargach-ich; bo, mówią: któż słyszącym nas?
Goet	(59:8) Oto pienią się złem usta ich, miecze są na wargach ich; bo myślą; "któż słyszy?"
PsCylk	(59:8) Oto plwają usty swojemi, miecze na wargach ich. Czy to kto słyszał?
PsKrusz	(59:8) Oto mówią ustami swemi, miecze są we wargach ich, "lecz któż słyszy"? mówią.
PsAszk	(59:8) Oto usty własnymi będą wyjawiać, że miecze na wargach ich, bo czyż jest, ktoby słyszał?
PsSzer	(59:8) Oto bełkocą z pianą na ustach, zniewagi są na wargach ich: Któż to słyszy?
Tys1	(58:8) Oto się chełpią swoimi ustami; na ich wargach obelgi: «Któż bowiem słyszy?»
Tys5	(59:8) Oto się chełpią swoimi ustami; na ich wargach obelgi: Któż bowiem słyszy?
Bryt	(59:8) Oto pianę mają na ustach, Zniewagi są na wargach ich: Któż bowiem to słyszy?
Pozn	(59:8) Na ustach ich groźby, na ich wargach miecze. A któż tego słucha?
WarPra	(59:8) Popatrz, ich usta pełne obelg, na ich wargach miecze wyostrzone. Czy wierzy ktoś w to, co mówią?
STB	(59:8) Oto plują swoimi ustami, a miecze są na ich wargach. Mówią: Czy ktoś usłyszy?
EIB	(59:8) Parskają pyskami, Szczerzą swoje miecze, Pewni, że nikt nie usłyszy.

Ps 59,8

PsFlor	(58:9) A ty, Gospodnie, naśmiewać będziesz je, wniwecz obrocisz wszytki pogany.
PsPul	(58:9) A ty, Gospodnie, naśmiewać sie jim będziesz, wniwecz obrocisz wszytki pogany.
Wuj1923	(59:9) A ty, Panie, naśmiejesz się z nich, wniwecz obrócisz wszystkie narody.
Gda1881	(59:9) Ale ty, Panie! naśmiewasz się z nich; naśmiewasz się ze wszystkich narodów.
Gda2017	Lecz ty, PANIE, będziesz się śmiał z nich, szydzić będziesz ze wszystkich narodów.
PsBycz	(59:9) Ale-Ty, Panie, będziesz-śmiał-się z-nich; będziesz-się-naigrawał, z-wszystkich narodów.
Goet	(59:9) Ale Ty, Panie, śmiejesz się z nich, szydzisz ze wszystkich narodów.
PsCylk	(59:9) A Ty Boże, szydzisz z nich, urągasz wszystkim narodom.
PsKrusz	(59:9) Ale Ty, Panie, naśmiejesz się z nich, naśmiejesz się ze wszystkich narodów.
PsAszk	(59:9) Lecz Ty Jehowo, śmiać się z nich będziesz, Ty sobie zakpisz z wszystkich narodów.
PsSzer	(59:9) Ale Ty, Panie, śmiejesz się z nich, szydzisz ze wszystkich ludów.
Tys1	(58:9) Lecz Ty, o Panie, z nich szydzisz, ze wszystkich pogan się śmiejesz.
Tys5	(59:9) Lecz Ty, o Panie, z nich się śmiejesz, szydzisz ze wszystkich pogan.
Bryt	(59:9) Ale Ty, Panie, śmiejesz się z nich, Szydzisz ze wszystkich narodów.
Pozn	(59:9) Lecz Ty, Jahwe, śmiejesz się z nich i szydzisz ze wszystkich narodów!
WarPra	(59:9) Ale Ty, Panie, śmiejesz się z nich tylko, drwisz sobie ze wszystkich narodów.
STB	(59:9) Lecz Ty, WIEKUISTY, szydzisz z nich, urągasz wszystkim narodom.
EIB	(59:9) Ale Ty, PANIE, śmiejesz się z nich, Szydzisz ze wszystkich narodów.

Ps 59,9

PsFlor	(58:10a) Moc moję ku tobie strzec będę, bo Bog przyjemca moj jeś,
PsPul	(58:10a) Moc moję ku tobie strzec będę, bo Bog przyjemca moj jeś,
Wuj1923	(59:10) Moc moję u ciebie strzedz będę; albowiem, Boże, jesteś obrońca mój.
Gda1881	(59:10) Gdy on moc przewodzi, na ciebie pozór mieć będę; boś ty, Boże! twierdzą moją.
Gda2017	Z powodu jego mocy będę się trzymać ciebie, bo ty, Boże, jesteś moją twierdzą.
PsBycz	(59:10) Dla siły-ich, na-Ciebie będę-uważał; boś Ty, o-Boże! obronną-twiérdzą-moją.
Goet	(59:10) Siło moja, na Ciebie będę zważał, bo Bóg mi zamkiem warownym.
PsCylk	(59:10) Wobec potęgi jego Ciebie wyglądam, bo Pan twierdzą moją.
PsKrusz	(59:10) Ze względu na jego moc, pod Twoją straż się uciekam, albowiem, Boże, Tyś twierdzą moją.
PsAszk	(59:10) Potęgę ich dla Ciebie zachowam, gdyż Bóg jest mojem wywyższeniem.
PsSzer	(59:10) Mocy moja, Ciebie wysławiać będę, gdyż Ty, Boże, jesteś twierdzą moją.
Tys1	(58:10) Na Ciebie będę baczył, Mocy moja, bo Ty, o Boże, jesteś mą warownią,
Tys5	(59:10) Będę baczył na Ciebie, Mocy moja, bo Ty, o Boże, jesteś moją twierdzą.
Bryt	(59:10) Mocy moja, ciebie trzymać się będę, Gdyż Ty, Boże, jesteś twierdzą moją.
Pozn	(59:10) Mocy moja, Ciebie wyglądam, bo Ty, o Boże, jesteś moją twierdzą.
WarPra	(59:10) Przy Tobie chcę trwać, Boże, mocy moja, bo Ty, Boże, jesteś moją twierdzą.
STB	(59:10) Twojej potęgi, Ciebie wyglądam, gdyż Bóg jest moją twierdzą.
EIB	(59:10) Moja mocy, Ciebie pragnę się trzymać! Gdyż Bóg jest moją twierdzą,

Ps 59,10

PsFlor	(58:10b) Bog moj, miłosierdzie jego przejdzie mie. (58:11a) Boże, pokaży mi na nieprzyjaciele moje,
PsPul	(58:10b) Bog moj, miłosierdzie jego uprzedzi mie. (58:11a) Bo❬g❭ pokazał mi na moje nieprzyjaciele;
Wuj1923	(59:11) Bóg mój, miłosierdzie jego uprzedzi mię: Bóg pokaże mi nad nieprzyjacioły mymi.
Gda1881	(59:11) Bóg mój miłosierny uprzedzi mię; Bóg mi da oglądać pomstę nad nieprzyjaciółmi mymi.
Gda2017	Mój miłosierny Bóg wyjdzie mi naprzeciw, Bóg pozwoli mi oglądać zemstę nad moimi wrogami.
PsBycz	(59:11) Bóg, dobrodziéj-mój, poprzédzi-mię; Bóg opatrzy-mię, na-wrogach-mych, pomstą.
Goet	(59:11) Bóg mój wyprzedzi mię dobrocią Swoją, Bóg da mi doznać radości nad wrogami mymi.
PsCylk	(59:11) Pan mój litościwy poprzedza mię; Pan dozwoli mi widzieć pomstę nad prześladowcami moimi.
PsKrusz	(59:11) Bóg mój, miłosierdzie Jego uprzedziło mnie; Bóg da mi oglądać pomstę nad nieprzyjaciółmi mymi.
PsAszk	(59:11) Bóg zmiłowania mego mię uprzedzi, Bóg mię uraczy widokiem tych, co się wynoszą nademnie.
PsSzer	(59:11) Bóg mój objawi mi się w łasce swej, Bóg ukaże mi klęskę wrogów moich.
Tys1	(58:11) mój Boże, moje miłosierdzie. Niech Bóg mi przyjdzie na pomoc, niech sprawi, bym się cieszył z klęski moich wrogów.
Tys5	(59:11) W swej łaskawości Bóg wychodzi mi naprzeciw, Bóg sprawia, że mogę patrzeć na [klęskę] moich wrogów.
Bryt	(59:11) Bóg mój wyświadczy mi łaskę swoją, Bóg ukaże mi klęskę wrogów moich.
Pozn	(59:11) Bóg mój łaskawy przyjdzie mi z pomocą, Bóg pozwoli mi napawać się widokiem [upadku] moich wrogów.
WarPra	(59:11) Wychodzi mi naprzeciw Bóg mój, pełen dobroci, Bóg pozwala mi patrzeć na wrogów moich z góry.
STB	(59:11) Mój litościwy Bóg mnie poprzedza; Bóg pozwoli mi oglądać pomstę nad moimi prześladowcami.
EIB	(59:11) Mój Bóg! On ześle mi swoją łaskę, Bóg upokorzy moich prześladowców.

Ps 59,11

PsFlor	(58:11b) nie zabijaj jich, by niegdy nie zapomniał lud moj. (58:12) Rozprosz je w mocy twojej i słoż je, zaszczycicie❬lu❭ moj, Gospodnie,
PsPul	(58:11b) nie zabijaj jich, aby [mie] nie zapamiętali kiedy ludzie ❬moi❭. (58:12) Rozprosz je w mocy twojej i słoż je, obrońca moj, Gospodnie,
Wuj1923	(59:12) Nie zabijaj ich, by kiedy nie zapomnieli ludzie moi: rozprósz je mocą twoją, i zrzuć je, obrońco mój, Panie!
Gda1881	(59:12) Nie zabijajże ich, aby nie zapomniał lud mój; ale ich rozprosz mocą twoją, i zrzuć ich, tarczo nasza, o Panie!
Gda2017	Nie zabijaj ich, aby mój lud nie zapomniał, lecz rozprosz ich swoją mocą i powal, o Panie, nasza tarczo.
PsBycz	(59:12) Nie zabijajże-ich, aby-nie zapomniał tego, lud-mój; na-tułactwo-skaż ich mocą-Twoją, i-znieś-ich, tarczo-nasza, o-Panie!
Goet	(59:12) Nie zabijaj ich, aby nie zapomniał lud mój; podaj ich w tułactwo mocą Swoją i strąć ich, Panie, tarczo nasza!
PsCylk	(59:12) Nie zabijaj ich, by nie zapomniał lud mój; wstrząśnij ich mocą Twoją i strąć ich, tarczo nasza, Panie.
PsKrusz	(59:12) Nie zabijaj ich, aby nie zapomnieli ludu mego, rozprosz ich w mocy swej i zrzuć ich, obrono nasza, Panie!
PsAszk	(59:12) Nie wybijaj ich, aby zaś nie przepomniał mój lud, wpraw je w niepokój i strąć je, opiekunie nasz, o Panie!
PsSzer	(59:12) Nie zabijaj ich, by nie zapomniał lud mój, rozprosz ich mocą swoją i powal ich, tarczo nasza, Panie!
Tys1	(58:12) O Boże, wytrać ich, niech lud mój się nie gorszy, Twoją mocą ich zawstydź i powal, o Panie, tarczo moja.
Tys5	(59:12) Wytrać ich, o Boże, niech lud mój nie zapomina! Twoją mocą rozprosz ich i powal, o Panie, nasza Tarczo!
Bryt	(59:12) Nie pobłażaj im, by nie zapomniał o tym lud mój, Rozpędź ich mocą swoją i powal ich, Ty, Panie, który jesteś tarczą naszą.
Pozn	(59:12) Nie wytęp ich jednak, aby u ludu mego nie wygasła pamięć o tym! Rozprosz ich swoją mocą i powal, Panie, tarczo nasza!
WarPra	(59:12) Nie zabijaj ich, niech mój lud nigdy o nich nie zapomni. Rozprosz ich Swoją mocą i powal na ziemię, o Panie, tarczo nasza.
STB	(59:12) Nie zabijaj ich, aby mój lud nie zapomniał; ale wstrząśnij ich Twoją mocą oraz strąć ich, o Panie, nasza tarczo.
EIB	(59:12) Nie zabijaj ich od razu, by mój lud nie zapomniał przestrogi. Wstrząśnij nimi w swojej sile, doprowadź ich do upadku, Panie, nasza tarczo!

Ps 59,12

PsFlor	(58:13) grzech ust jich, mołwę warg jich, i połapieni bądźcie w pyszności swej. (58:14a) I od żadania i łże zjawieni będą we skończaniu,
PsPul	(58:13) grzech ust jich, mołw❬ę❭ warg jich, i połapieni bądźcie w pysze swojej. (58:14a) I od żadania i łży zjawieni będą we skończeniu,
Wuj1923	(59:13) Grzech ust ich, mowę warg ich: a niech będą poimani w hardości swojéj: i dla złorzeczenia i kłamstwa będą opowiedzeni.
Gda1881	(59:13) Grzech ust swych, słowa warg swych (pojmani będąc w hardości swej dla złorzeczeństwa i kłamstwa) niech wyznawają.
Gda2017	Za grzech ich ust i słowa ich warg niech schwytani będą w swej pysze; za złorzeczenia i kłamstwa, które mówią.
PsBycz	(59:13) Za grzeszenié ust-ich, za mowę warg-onych-że; i-niech-poimani-będą w-pysze-swéj, że-z-przeklęctwem, i-z-kłamstwem, przemawiają.
Goet	(59:13) Grzechem ust ich jest słowo warg ich; niech pojmani będą w pysze swej i za przekleństwa i za kłamstwo, które wypowiadają.
PsCylk	(59:13) Grzechem ust ich, słowo warg ich; a niech uwikłają się pychą swoją, i złorzeczeniem i kłamstwem które głoszą.
PsKrusz	(59:13) Grzech ust ich - słowo warg ich; i pojmani będą w pysze swej, a mówią przekleństwa i kłamstwo.
PsAszk	(59:13) Grzechem ich ust słowo ich warg i pojmani będą w swej dumie, a z pośród przekleństwa i z pośród zaprzaństwa będąż opowiadać.
PsSzer	(59:13) Grzeszne są usta ich; niech uwikłają się w pysze swej i z powodu klątwy i kłamstwa, które mówią!
Tys1	(58:13) Każde słowo ich warg to grzech na ich ustach: Niech spęta ich własna pycha, złorzeczenia i kłamstwa, które rozgłaszają.
Tys5	(59:13) Grzech na ich ustach: to słowo ich warg. Niech spęta ich własna pycha, za złorzeczenia i kłamstwa, które rozgłaszają.
Bryt	(59:13) Słowa ich warg to słowa grzeszne, Niech uwikłają się w pysze swej Zarówno z powodu klątwy, jak i kłamstwa, które mówią!
Pozn	(59:13) Z powodu grzechu ich ust i bluźnierstwa ich warg niech się staną ofiarą własnej pychy, swych przekleństw i kłamstw, jakie szerzą!
WarPra	(59:13) Za grzechy, które popełniali ustami, za wszystkie ich niecne mowy niech będą pokarani przez swą własną pychę, bo złorzeczą i szerzą wokół kłamstwa.
STB	(59:13) Słowo ich warg jest grzechem ich ust; więc niech się uwikłają w swojej pysze, w złorzeczeniu i kłamstwie, które głoszą.
EIB	(59:13) Grzeszne są słowa z ich ust, Niech się zaplączą w swej pysze - Z powodu przekleństw i kłamstw, które wymawiają!

Ps 59,13

PsFlor	(58:14b) w gniewie skończania, i nie będzie jich. (58:15) I wzwiedzą, iż Bog panować będzie Jakobowi i końcom ziemie.
PsPul	(58:14b) w gniewie skończenia, i nie będzie jich. (58:15) I wzwiedzą, iż Bog panuje Jakobow i krajow ziemie.
Wuj1923	(59:14) Na stracenie, w gniewie zatracenia: i nie będzie ich. I doznają, iż Bóg będzie panował Jakóbowi, i krajom ziemie.
Gda1881	(59:14) Wytraćże ich w popędliwości, wytrać ich, aż ich nie stanie. Niech poznają, że Bóg panuje w Jakóbie, i po krajach ziemi. Sela.
Gda2017	Wytrać ich w gniewie, wytrać, by już ich nie było. Niech poznają, że Bóg panuje w Jakubie i po krańce ziemi. Sela.
PsBycz	(59:14) Zniweczecz ich, w-gniéwie, zniwecz, aby-nie-było ich więcéj; a-niech-wiedzą, iż Bóg panującym w-Jakóbie, aż-do-kończyn téj-ziemi.
Goet	(59:14) Wytrać ich w zapalczywości, wytrać ich, aby ich nie było i poznali, że Bóg panuje w Jakóbie aż do krańców ziemi. Sela.
PsCylk	(59:14) Zgładź ich w gniewie, zgładź, póki ich nie stanie; a niech poznają, że Pan włada nad Jakóbem, aż do krańców ziemi. - Sela.
PsKrusz	(59:14) Wytrać ich w gniewie, wytrać aż ich nie będzie, a niech wiedzą, że Bóg panuje nad Jakóbem - nad krańcami ziemi. - SELAh.
PsAszk	(59:14) Kończ, w gniewie zapalczywym dokonaj i niemasz ich, a będą wiedzieli, że Bóg jest władny w Jakóbie ku krańcom ziemi. Selah.
PsSzer	(59:14) Wygub ich w gniewie, wygub ich doszczętnie! Niech wiedzą, że Bóg panuje w Jakubie aż do krańców ziemi! Sela.
Tys1	(58:14) Wytrać ich w gniewie, wytrać, by już ich nie było, by wiedziano, że Bóg króluje w Jakubie i po krańce ziemi. Sela.
Tys5	(59:14) Wytrać ich w gniewie, wytrać, by już ich nie było, by wiedziano, że Bóg króluje w Jakubie i po krańce ziemi. Sela.
Bryt	(59:14) Wygub ich w gniewie, wygub ich doszczętnie! Niech wiedzą, że Bóg panuje w Jakubie aż do krańców ziemi! Sela.
Pozn	(59:14) Wytrać ich w zapalczywości, wytrać, tak by się nikt nie ostał! Niech poznają wszyscy, że Bóg włada nad Jakubem i aż po krańce ziemi.
WarPra	(59:14) Zniszcz ich w swoim gniewie, zniszcz ich, niech znikną na zawsze. Niech wiedzą, że Bóg jest władcą Jakuba i na całej ziemi aż po jej krańce. [Pauza]
STB	(59:14) W gniewie ich zgładź; wygładź ich, aż ich nie będzie; i niech poznają, że aż do krańców ziemi Bóg włada nad Jakóbem. Sela.
EIB	(59:14) Wygub ich w gniewie, wygub doszczętnie! Niech i na krańcach ziemi ludzie wiedzą, że Bóg panuje w Jakubie! Sela.

Ps 59,14

PsFlor	(58:16) Obrocą sie ku wieczorowi i głod cirzpieć będą jako psi, i obchodzić będą miasto.
PsPul	(58:16) Obrocą sie ku wieczoru i głod cirpieć będą jako psi, i obchodzić będą miasto.
Wuj1923	(59:15) Nawrócą się ku wieczorowi, i będą mrzeć głód, jako psi, i będą chodzić około miasta.
Gda1881	(59:15) I niech się zaś nawrócą pod wieczór; niech warczą jako psy, a biegają około miasta.
Gda2017	I niech wracają wieczorem, niech ujadają jak psy i krążą po mieście.
PsBycz	(59:15) Więc,-niech-wracają, ku-wieczorowi; niech-szczekają jak-pies, i-niech-wokoło-obchodzą miasto.
Goet	(59:15) Wracają wieczorem, wyją jak psy i biegają dokoła miasta.
PsCylk	(59:15) I będą chadzali wieczorem, warczeli jako psy i okrążali miasto.
PsKrusz	(59:15) I powrócą pod wieczór, warczą jako psy, i okrążają miasto.
PsAszk	(59:15) I nawrócą się o zmierzchu, będą jako pies niespokojni i krążyć będą dookoła miasta.
PsSzer	(59:15) Wieczorem wracają, wyją jak psy i krążą po mieście.
Tys1	(58:15) Wracają wieczorem, warczą jak psy i krążą po mieście.
Tys5	(59:15) Wracają wieczorem, warczą jak psy i krążą po mieście.
Bryt	(59:15) Wieczorem wracają, ujadają jak psyI kręcą się po mieście.
Pozn	(59:15) Powracają co wieczór, ujadają jak psy i włóczą się po całym mieście;
WarPra	(59:15) Przychodzą każdego wieczoru, jak psy ujadają i krążą po mieście.
STB	(59:15) Będą chodzili wieczorem, warczeli jak psy i okrążali miasto.
EIB	(59:15) Wracają wieczorem, warczą jak psy I krążą po mieście.

Ps 59,15

PsFlor	(58:17) Oni zaprawdę rozyjdą sie ku najedzeniu, acz zaprawdę nie będą nasyceni, i szeptać będą.
PsPul	(58:17) Oni sie rozidą ku najedzeniu, pakli nie będą nasyceni, i szemrać będą.
Wuj1923	(59:16) Ciż rozbieżą się ku jedzeniu: a jeźli się nie najedzą, będą szemrać.
Gda1881	(59:16) Niech oni ciekają, chcąc się najeść, wszakże głodni będąc ukłaść się muszą.
Gda2017	Niech się włóczą, szukając pokarmu; niech warczą, gdy się nie nasycą.
PsBycz	(59:16) Oni, niech-tułają-się za-pożywieniem; jeżeli nie nasycą-się, tedy-niech-wyją.
Goet	(59:16) Włóczą się tu i tam za pokarmem i warczą, jeśli nie są syci.
PsCylk	(59:16) Oni błąkać się będą za pożywieniem, i choć się nie nasycą, pokładą się.
PsKrusz	(59:16) Oto błądzą, aby się najeść, lecz i noc spędzą, nie najedzą się.
PsAszk	(59:16) Ich gnać będzie niepokój za strawą, chyba że będą nasyceni a przenocują.
PsSzer	(59:16) Włóczą się szukając żeru, a głodni będąc warczą.
Tys1	(58:16) Włóczą się szukając żeru; skowyczą, gdy się nie nasycą.
Tys5	(59:16) Włóczą się, szukając żeru; pozostają na noc, gdy się nie nasycą.
Bryt	(59:16) Włóczą się szukając żeru, A jeśli się nie nasycą, warczą.
Pozn	(59:16) błąkają się w poszukiwaniu żeru i wyją, gdy się nie nasycą.
WarPra	(59:16) Włóczą się szukając, kogo by pożreć, i wyją, jak długo są głodni.
STB	(59:16) Będą się błąkać za żerem i chociaż się nie nasycą – do snu się pokładą.
EIB	(59:16) Żądni żeru szerzą wokół grozę, I nie spoczną, aż się nie nasycą.

Ps 59,16

PsFlor	(58:18) Ja zaprawdę piać będę moc twoję i powyszę rano miłosierdzie twoje, (58:19) bo uczynił jeś sie przyjemca moj i utok moj w dzień zamącania mego.
PsPul	(58:18) A ja pak będę chwalić moc twoję i powyszszę rano miłosierdzie twoje, (58:19) bo uczynił jeś sie przyjemca moj i utok moj w dzień zamącenia mego.
Wuj1923	(59:17) Ale ja będę śpiewał moc twoję, i będę z radością wychwalał rano miłosierdzie twoje; boś się stał obrońcą moim, i ucieczką moją w dzień utrapienia mego.
Gda1881	(59:17) Ale ja będę śpiewał o mocy twojej; zaraz z poranku wysławiać będę miłosierdzie twoje; boś ty był twierdzą moją, i ucieczką w dzień ucisku mego.
Gda2017	Ale ja będę śpiewał o twojej mocy, rankiem będę wysławiać twoje miłosierdzie, bo ty stałeś się dla mnie twierdzą i ucieczką w dniu mego ucisku.
PsBycz	(59:17) Ale-ja, ja będę-pieniem-wychwalał potęgę-Twę, i-będę-śpiéwał, w-poranku, dobroć Twoję; bo byłeś obronną-twiérdzą dla-mnie, i-ucieczką, w-dniu niedoli-mojéj.
Goet	(59:17) Ale ja będę śpiewał o sile Twojej i z poranku radosnemi okrzykami uwielbiał dobroć Twoją; boś Ty był zamkiem warownym dla mnie i ucieczką w dzień uciśnienia mego.
PsCylk	(59:17) A ja będę wysławiał potęgę Twoję i wychwalał co rano miłosierdzie Twoje; bo byłeś twierdzą mi i ucieczką w dzień niedoli mojéj.
PsKrusz	(59:17) A ja będę śpiewał o mocy Twojej - i wysławiał będę rano miłosierdzie Twe, boś ty był twierdzą moją i ucieczką w dniu utrapienia mego.
PsAszk	(59:17) Ja zaś będę śpiewał o Twojej potędze, i opiewać będę brzaskowi Twą łaskę, iżeś był mi wywyższeniem i ucieczką w dniu mego utrapienia.
PsSzer	(59:17) Ale ja opiewać będę moc Twoją, rano weselić się będę z łaski Twojej, boś Ty był twierdzą moją i ucieczką w czasie mej niedoli.
Tys1	(58:17) A ja opiewać będę Twą potęgę i rankiem się weselić z Twego miłosierdzia, bo stałeś się dla mnie warownią i ucieczką w dniu mego ucisku.
Tys5	(59:17) A ja opiewać będę Twą potęgę i rankiem będę się weselić z Twojej łaskawości, bo stałeś się dla mnie twierdzą i ucieczką w dniu mego ucisku.
Bryt	(59:17) Ale ja opiewać będę moc twoją, Rano weselić się będę z łaski twojej, Boś Ty był twierdzą moją I ucieczką w czasie mej niedoli.
Pozn	(59:17) Ja zaś opiewać będę Twoją moc i od poranku wysławiać będę dobroć Twoją, bo Ty jesteś moją obroną, ucieczką w czas mego ucisku.
WarPra	(59:17) Lecz ja będę zawsze opiewał moc Twoją, od samego rana będę się cieszył Twą dobrocią. Bo Ty jesteś dla mnie twierdzą i miejscem schronienia za dni ucisku.
STB	(59:17) A ja będę wysławiał Twą potęgę i co rano wychwalał Twoje miłosierdzie; bo byłeś mi twierdzą, ucieczką w dzień mej niedoli.
EIB	(59:17) Lecz ja będę śpiewał o Twej mocy I weselił się o poranku Twoją łaską, Ponieważ byłeś mi warownią I schronieniem w czasie niedoli.

Ps 59,17

PsFlor	(58:20) Pomocniku moj, tobie śpiewać będę, bo Bog przyjemca moj jeś, Bog moj, miłosierdzie moje.
PsPul	(58:20) Pomocniku moj, tobie śpiewać będę, bo Bog przyjemca moj jeś, Bog moj, miłosierdzie moje.
Wuj1923	(59:18) Pomocniku mój, tobie będę śpiewał, iżeś ty, Boże, obrońca mój, Bóg mój, miłosierdzie moje.
Gda1881	(59:18) O mocy moja! tobie będę śpiewał; boś ty, Boże! twierdza moja, Bóg mój miłosierny.
Gda2017	Moja mocy, tobie będę śpiewał; bo ty, Boże, jesteś moją twierdzą, Boże mój miłosierny.
PsBycz	(59:18) O-siło-moja! do-Ciebie będę-głosem-śpiéwał; bo Bóg, warowną-górą-moją; Bóg, dobrodziejem-moim.
Goet	(59:18) Siło moja! Ciebie będę wysławiał psalmami; bo Bóg jest mi zamkiem warownym, Bóg mój dobrotliwy!
PsCylk	(59:18) Potęgo moja, Tobie zaśpiewam; bo Pan twierdzą moją, Pan miłosierny mój.
PsKrusz	(59:18) Mocy moja, Tobie śpiewać będę, albowiem Bóg twierdzą moją - Bóg miłosierny mój!
PsAszk	(59:18) Moc ma ku Tobie - śpiew nucić będę, bo Bóg mem wywyższeniem. Bóg mojego zmiłowania.
PsSzer	(59:18) Mocy moja, Tobie będę śpiewał na chwałę, bo Ty, Boże, jesteś twierdzą moją, Boże mój łaskawy.
Tys1	(58:18) Tobie będę śpiewał, Mocy moja, bo Ty, o Boże, jesteś mą warownią, mój Boże, moje miłosierdzie.
Tys5	(59:18) Będę śpiewał Tobie, Mocy moja, bo Ty, o Boże, jesteś moją twierdzą, mój łaskawy Boże.
Bryt	(59:18) Mocy moja, tobie będę śpiewał, Boś Ty, Boże, twierdzą moją, Boże mój łaskawy.
Pozn	(59:18) Mocy moja, Tobie śpiewać będę, bo Ty, o Boże, jesteś moją twierdzą, Boże mój łaskawy!
WarPra	(59:18) Tobie, o mocy moja, pragnę grać i śpiewać, bo Ty, o Boże, jesteś moją twierdzą i moim najlepszym Bogiem.
STB	(59:18) Ma potęgo, Tobie zaśpiewam; gdyż Bóg jest moją twierdzą, mój miłosierny Bóg.
EIB	(59:18) Moja mocy, Tobie będę grał, Gdyż Ty, Boże, jesteś moją twierdzą - Boże mój, który darzysz mnie łaską.

Psalm 60

Ps 60,1

PsFlor	(59:1) Boże, odpędził jeś nas i skaził jeś nas, rozgnie❬wał❭ jeś sie i slutował jeś sie nam.
PsPul	Dawidow. (59:1) Boże, odpędził jeś nas i skaził jeś nas, rozgniewał jeś sie i slutował jeś sie nad nami.
Wuj1923	(60:1) Na koniec, za tymi, którzy będą odmienieni, na napis tytułu, samemu Dawidowi na naukę: (60:2) Kiedy spalił Mezopotamią Syryjską, i Sobal: i wrócił się Joab i poraził Idumeą w dolinie Żup solnych, dwanaście tysięcy. (60:3) 1 Boże, odrzuciłeś nas i skaziłeś nas: rozgniewałeś się i zmiłowałeś się nad nami.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśń Dawidowa do nauczania; (60:2) Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy. (60:3) Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Sussanedut. Miktam Dawida dla pouczenia; gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim i przeciw Syryjczykom Soby, gdy Joab, wracając, pobił dwanaście tysięcy Edomitów w Dolinie Soli. Boże, odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas i rozgniewałeś się; powróć znowu do nas.
PsBycz	(60:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, na narzędziu 6 strun: Szuszan Edut, zwaném, Złoty-wiersz Dawida, ku nauczaniu. (60:2) O-zwalczeniu-swém Syryan Mezopotamii, i-Syryan Tsoby; gdy-powrócił Joab, i-pobił Edomczyków, w-dolinie Solnéj, dwanaście tysięcy. (60:3) O-Boże! opuściłeś-nas, rozprószyłeś-nas; Ty, rozgniewałeś-się; powróć do-nas.
Goet	(60:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Według "Lilij świadectwa". Złoty klejnot Dawida. Pouczenie; (60:2) Gdy walczył z Syryjczykami z Mezopotamii i z Syryjczykami z Soby; gdy wrócił Joab, poraziwszy dwanaście tysięcy Edomczyków w dolinie Solnej. (60:3) Boże, Tyś nas odrzucił, rozproszyłeś nas, rozgniewałeś się; wróć nas znowu!
PsCylk	(60:1) Przewodnikowi chóru na sześć głosów, na świadectwo, klejnot Dawida, dla nauki. (60:2) Gdy walczył z Aram-Naharaim i z Aram-Coba i zwrócił się Joab, i poraził Edomitów w Dolinie Solnéj, dwanaście tysięcy. (60:3) Panie, porzuciłeś nas, złamałeś nas; gniewałeś się, ale pocieszasz nas.
PsKrusz	(60:1) Przełożonemu chóru. Na (nutę) "Szuszan eduth". Złoty Psalm Dawida do nauczania. (60:2) Gdy walczył przeciwko Mezopotamji i przeciwko Syryjczykom ze Soby i gdy się wrócił Joab i poraził Edomitów w Dolinie Solnej dwanaście tysięcy. (60:3) Boże, odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, rozgniewałeś się - nawróć się ku nam!
PsAszk	(60:1) Dyrygentowi na harfach kształtu róży. Świadectwo klejnotu Dawidowego - ku pouczeniu, (60:2) Gdy walczył on z Aram-Naharaim i Aram-Zowa i wrócił Joab a pobił Edomu w dolinie żup solnych 12.000. (60:3) Boże, poniechałeś nas, roztrąciłeś nas, zawrzałeś gniewem, - dasz nam zawrócić się.
PsSzer	(60:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: Lilia świadectwa. Miktam Dawida dla pouczenia. (60:2) Gdy walczył z Aramejczykami Mezopotamii i z Aramejczykami Soby i gdy Joab wracając pobił dwanaście tysięcy Edomitów w Dolinie Solnej. (60:3) Boże! Odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, gniewałeś się. Odnów nas!
Tys1	(59:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Lilia Prawa". Miktam. Dawidowy. Celem pouczenia. (59:2) Gdy wyruszył na Aram-Naharaim i na Aram Soby i gdy powracający Joab zwyciężył Edomitów w Dolinie Soli — dwanaście tysięcy [ludzi]. (59:3) Odrzuciłeś nas, o Boże, przełamałeś nasze szyki, rozgniewałeś się: teraz nas odnów.
Tys5	(60:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Lilia Prawa". Miktam. Dawidowy. Celem pouczenia. (60:2) Gdy walczył z Aram-Naharaim i z Aram-Sobą i gdy powracający Joab zwyciężył Edomitów w Dolinie Soli - dwanaście tysięcy [ludzi]. (60:3) Odrzuciłeś nas, o Boże, rozgromiłeś nas, rozgniewałeś się, lecz powróć do nas!
Bryt	(60:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Lilia świadectwa”. Miktam Dawidowy dla pouczenia, (60:2) Gdy walczył z Aramejczykami Mezopotamii i z Aramejczykami Soby i gdyJoab wracając pobił dwanaście tysięcy Edomitów w Dolinie Soli. (60:3) Boże, który nas odrzuciłeś, złamałeś, I gniewałeś się na nas, odnów nas!
Pozn	(60:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na melodię "Lilie świadectwa"; pieśń pouczająca Dawida - (60:2) gdy wyprawił się przeciw Aram-Naharajim i przeciw Aram-Coba, a Joab powracając pobił w Dolinie Soli dwanaście tysięcy Edomitów. (60:3) Odrzuciłeś nas, Boże, rozgromiłeś nas; zagniewałeś się - przywróć nas do łaski!
WarPra	(60:1) Dla kierującego chórem. Na melodię: „Lilia – przykazaniem”. Pieśń pouczająca wyśpiewana przez Dawida, (60:2) gdy walczył z Aram-Naharaim i z Aram-Sobą i gdy Joab wracał po zwycięstwie w Dolinie Soli nad dwunastu tysiącami Edomitów. (60:3) Odrzuciłeś nas, o Boże, i w proch nas starłeś! Rozgniewałeś się na nas, ale racz znów do nas wrócić!
STB	(60:1) Przewodnikowi chóru na sześć głosów; na świadectwo oraz do nauki; klejnot Dawida, (60:2) kiedy walczył z Aram–Naharaim i z Aram–Coba, i gdy się zwrócił Joab oraz poraził dwanaście tysięcy Edomitów w Dolinie Solnej. (60:3) Boże, porzuciłeś nas i nas złamałeś; gniewałeś się, ale nas pocieszasz.
EIB	(60:1) Dla prowadzącego chór. Na melodię: Lilia świadectw. Do złotej myśli. Dawidowy. Dla pouczenia. (60:2) Dawid walczył wówczas z Aram-Naharaim oraz z Aram-Sobą, a Joab w drodze powrotnej pokonał dwanaście tysięcy Edomitów w Dolinie Soli. (60:3) Boże, odrzuciłeś nas, złamałeś naszą obronę, Okazałeś nam gniew - Ale spraw nam odnowę!

Ps 60,2

PsFlor	(59:2) Poruszył jeś ziemię i zamącił jeś ją; uzdrow skruszenia jej, bo poruszyła sie jest.
PsPul	(59:2) Poruszył jeś ziemię i zamącił jeś ją; uzdrow skruszenie jej, bo poruszyła jest sie.
Wuj1923	(60:4) Wzruszyłeś ziemię, i zatrwożyłeś ją: ulecz skruszenia jéj; bo się zachwiała.
Gda1881	(60:4) Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.
Gda2017	Wstrząsnąłeś ziemią i rozdarłeś ją; ulecz jej rozpadliny, bo się chwieje.
PsBycz	(60:4) Tyś-wstrząsnął kraj; rozerwałeś-go; ulécz rozpadliny-jego, bo chwieje-się.
Goet	(60:4) Wstrząsnąłeś był ziemią i rozerwałeś ją; ulecz rozpadliny jej, bo się chwieje.
PsCylk	(60:4) Wstrząsłeś ziemię, rozwarłeś ją; ulecz rozpadliny jéj, bo chwieje się.
PsKrusz	(60:4) Poruszyłeś ziemię i rozsadziłeś ją; ulecz jej rozpadliny, albowiem jest poruszona.
PsAszk	(60:4) Wstrząsnąłeś ziemią, rozszczepiłeś ją - ulecz jej połamania, gdyż zachwiała się.
PsSzer	(60:4) Wstrząsnąłeś ziemią, rozdarłeś ją. Napraw rozpadliny jej, bo się chwieje!
Tys1	(59:4) Wstrząsnąłeś i rozwarłeś ziemię: ulecz jej rozdarcia, albowiem się chwieje.
Tys5	(60:4) Wstrząsnąłeś i rozdarłeś ziemię, ulecz jej rozdarcia, albowiem się chwieje.
Bryt	(60:4) Wstrząsnąłeś ziemią, rozdarłeś ją, Napraw rozpadliny jej, bo się chwieje!
Pozn	(60:4) Wstrząsnąłeś ziemią i rozdarłeś ją - zasklep jej rozpadliny, bo się chwieje!
WarPra	(60:4) Wstrząsnąłeś całą ziemią i ją podzieliłeś. Usuń rysy, które na niej powstały, bo chwiać się zaczyna.
STB	(60:4) Wstrząsnąłeś ziemią oraz ją otworzyłeś; ulecz jej rozpadliny, bo się chwieje.
EIB	(60:4) Wstrząsnąłeś ziemią i rozłupałeś ją. Ulecz jej spękania, bo się chwieje.

Ps 60,3

PsFlor	(59:3) Pokazał jeś ludu twojemu twarda, napojił jeś nas winem skruszenia.
PsPul	(59:3) Pokazał jeś ludu twemu przykrości, napoił jeś nas winem skruszenia.
Wuj1923	(60:5) Okazałeś ludowi twemu ciężkości: napoiłeś nas winem żałości.
Gda1881	(60:5) Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.
Gda2017	Okazywałeś twemu ludowi ciężkie rzeczy, napoiłeś nas winem odurzającym.
PsBycz	(60:5) Pokazałeś ludowi-Twemu surowość; Tyś-napawał-nas winem, zawracającém-głowę.
Goet	(60:5) Dałeś doświadczyć ludowi Twemu okropność, zawrotnem winem napoiłeś nas.
PsCylk	(60:5) Wskazałeś ludowi Twemu twardy los; napoiłeś nas winem odurzającém.
PsKrusz	(60:5) Ukazałeś narodowi Twemu rzeczy przykre; napoiłeś nas winem zawrotu.
PsAszk	(60:5) Na ciężkie lud Twój wystawiłeś próby, napoiłeś nas winem oszałamiającej trucizny.
PsSzer	(60:5) Lud swój wystawiłeś na ciężką próbę, napoiłeś nas winem odurzającym.
Tys1	(59:5) Obszedłeś się twardo z Twym ludem; napoiłeś nas winem oszałamiającym.
Tys5	(60:5) Kazałeś ludowi swemu zaznać twardego losu, napoiłeś nas winem oszałamiającym.
Bryt	(60:5) Lud swój wystawiłeś na ciężką próbę, Napoiłeś nas winem odurzającym.
Pozn	(60:5) Zgotowałeś ludowi swemu twardy los, upoiłeś nas odurzającym winem.
WarPra	(60:5) Lud Twój poddałeś twardej próbie, napoiłeś nas odurzającym winem.
STB	(60:5) Twojemu ludowi wskazałeś twardy los; napoiłeś nas winem odurzenia.
EIB	(60:5) Swój lud wystawiłeś na ciężką próbę, Napoiłeś nas odurzającym winem.

Ps 60,4

PsFlor	(59:4) Dał jeś bojącym sie ciebie znamię, bychą uciekali od oblicza łęczyska.
PsPul	(59:4) Dał jeś bojącym sie ciebie wskazanie, by uciekali przed łęczyskiem.
Wuj1923	(60:6) Dałeś znak bojącym się ciebie, aby uciekali od oblicza łuku: aby byli wybawieni mili twoi.
Gda1881	(60:6) Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. Sela.
Gda2017	Dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby wynieśli ją z powodu twej prawdy. Sela.
PsBycz	(60:6) Lecz teraz dałeś, bojącym-się-Ciebie, chorągiew, dla-podnoszenia jéj, przed prawdą Twoją;
Goet	(60:6) Tym, którzy się Ciebie boją, dałeś sztandar, aby się wzniósł w imię prawdy. Sela.
PsCylk	(60:6) Dałeś pobożnym Twoim chorągiew, by ją rozwinęli za prawdę. - Sela.
PsKrusz	(60:6) Dałeś bojącym się Ciebie chorągiew, aby była podniesiona dla prawdy. - SELAh.
PsAszk	(60:6) Dałeś tym, którzy się Ciebie obawiają znak widomy przez wzgląd na prawdę. Selah.
PsSzer	(60:6) Zatknąłeś sztandar dla czcicieli swoich, aby się skupili przed łukiem wroga. Sela.
Tys1	(59:6) Postawiłeś sztandar dla Twych czcicieli, by uciekali przed łukiem. Sela.
Tys5	(60:6) Postawiłeś znak dla tych, co boją się Ciebie, by uciekali przed łukiem. Sela.
Bryt	(60:6) Dałeś sztandar tym, którzy się ciebie boją, Aby uciekli przed łukiem. Sela.
Pozn	(60:6) Dałeś swym wiernym znak, że mają uchodzić przed łukiem.
WarPra	(60:6) Znak dałeś wszystkim bojącym się Ciebie i wokół niego mieli się chronić na widok łuku. [Pauza]
STB	(60:6) Twym pobożnym dałeś chorągiew, aby ją rozwinęli wobec prawdy. Sela.
EIB	(60:6) Dałeś sztandar tym, którzy się Ciebie boją, By przetrwali atak łuczników! Sela.

Ps 60,5

PsFlor	(59:5) Bychą zbawieni byli mili twoji, zbaw prawicą twoją i wysłuchaj mie.
PsPul	(59:5) Aby wybawieni miłośnicy twoji, zbaw prawicą twoją i usłysz mie.
Wuj1923	(60:7) Wybaw prawicą twoją, a wysłuchaj mię.
Gda1881	(60:7) Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.
Gda2017	Aby byli ocaleni twoi umiłowani, wybaw ich swoją prawicą i wysłuchaj mnie.
PsBycz	(60:7) Aby wyzwoleni-byli umiłowani-Twoi; pomoż mi prawicą-Twoją, i-odpowiédz-mi.
Goet	(60:7) Aby byli uwolnieni umiłowani Twoi, zbaw przez prawicę Twoją i wysłuchaj nas.
PsCylk	(60:7) Aby ocaleni byli umiłowani Twoi, niech wspomoże prawica Twoja, i wysłuchaj nas.
PsKrusz	(60:7) Aby byli wybawieni umiłowani Twoi; niechaj zbawi prawica Twoja i wysłuchaj mnie.
PsAszk	(60:7) Aby byli wyzwoleni Twoi ulubieńcy - wybaw nas Twą prawicą i daj nam odpowiedź!
PsSzer	(60:7) Wspomóż prawicą swoją i wysłuchaj nas, aby ocaleli umiłowani Twoi!
Tys1	(59:7) Wspomóż Twą prawicą i wysłuchaj nas, aby wyszli na wolność, których Ty miłujesz.
Tys5	(60:7) Aby ocaleli, których Ty miłujesz, wspomóż Twą prawicą i wysłuchaj nas!
Bryt	(60:7) Aby zostali wybawieni umiłowani twoi, Pomóż prawicą swoją i wysłuchaj nas.
Pozn	(60:7) Niechaj prawica Twoja użyczy pomocy, by ocaleli ci, których miłujesz - wysłuchaj nas!
WarPra	(60:7) Wspomóż nas swoją prawicą i racz nas wysłuchać, aby ocaleli ci, których bardzo kochasz.
STB	(60:7) Aby Twoi umiłowani zostali ocaleni, niech wspomoże nas Twoja prawica i nas wysłuchaj.
EIB	(60:7) Właśnie dla wybawienia swoich ukochanych, Uratuj nas mocą swej prawicy i przybądź nam z odpowiedzią.

Ps 60,6

PsFlor	(59:6) Bog mołwił jest w świętem swojem: Wiesielić sie będę i rozdzielę Sycymę, i nizinę stanow rozmierzę.
PsPul	(59:6) Bog mołwił jest w świętym swoim: Wiesielić sie będę i rozdzielę Sycymę, i nizinę stanow rozmierzę.
Wuj1923	(60:8) Bóg mówił w świątnicy swojéj: Rozweselę się, i będę dzielił Sychimę i dolinę namiotów pomierzę.
Gda1881	(60:8) Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.
Gda2017	Bóg przemówił w swojej świętości; będę się radował, rozdzielę Sychem i wymierzę dolinę Sukkot.
PsBycz	(60:8) Bóg przemówił, w-Świętośći-swéj: Ja-rozraduję-się; podzielę Sychem, a,-dolinę Sukkot, rozmierzę.
Goet	(60:8) Bóg mówił w świętości Swojej; przeto się będę weselił: Rozdzielę Sychem i wymierzę dolinę Sukkot.
PsCylk	(60:8) Pan wyrzekł w świętości Swojéj: ucieszę się, podzielę Szechem a dolinę Sukoth pomierzę.
PsKrusz	(60:8) Bóg mówił w świętości swej: "Rozweselę się, podzielę Sychem i dolinę Sukot pomierzę.
PsAszk	(60:8) Wyrzekł Bóg w Swej świętości: "Pieśń trjumfu zanucę, Sychem podzielę i wymierzę dolinę namiotów".
PsSzer	(60:8) Bóg przemówił w swej świątyni: Z wielką radością rozdzielę Sychem i rozmierzę dolinę Sukkot.
Tys1	(59:8) Bóg przemówił w swojej świątyni: «Będę się radował i jak łup podzielę Sychem i dolinę Sukkot wymierzę.
Tys5	(60:8) Bóg przemówił w swojej świątyni : Będę się radował i podzielę Sychem, a dolinę Sukkot wymierzę.
Bryt	(60:8) Bóg przemówił w świątyni swojej:Z radością rozdzielę Sychem I rozmierzę dolinę Sukkot.
Pozn	(60:8) Przemówił Bóg ze swej Świątyni: "Z radością wielką podzielę Sychem i wymierzę dolinę Sukkot.
WarPra	(60:8) A Bóg tak przemówił ze swego przybytku: Będę się radował i podzielę Sychem, i wymierzę dolinę Sukkot.
STB	(60:8) Bóg powiedział w Swojej świętości: Ucieszę się; podzielę Szechem, a dolinę Sukoth pomierzę.
EIB	(60:8) I Bóg w swej świętości przemówił: Z radością rozdzielę Sychem I podzielę dolinę Sukot.

Ps 60,7

PsFlor	(59:7) Moj jest Galaad i moj jest Manasses, a Efrajim moc głowy mojej. (59:8a) Juda krol moj,
PsPul	(59:7) Moj jest Galaad i moj jest Manasses, a Efrajim moc głowy mojej. (59:8a) Juda krol moj,
Wuj1923	(60:9) Mójci jest Galaad, i mój Manasses: i Ephraim moc głowy mojéj: Juda, król mój.
Gda1881	(60:9) Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.
Gda2017	Mój jest Gilead, mój i Manasses, Efraim mocą mojej głowy, Juda moim prawodawcą.
PsBycz	(60:9) Moim Galaad, i-moim Manasse, a,-Efraim, twiérdzą głowy-mojéj; Juda, prawodawcą-moim.
Goet	(60:9) Galaad jest moim, mój i Manases, a Efraim jest obroną głowy mojej; Juda berło moje;
PsCylk	(60:9) Mój Gilead i mój Menasse, a Efraim twierdzą główną moją; Jehuda berłem mojém.
PsKrusz	(60:9) Mój jest Galaad i mój Manasses, a Efraim mocą głowy mojej - Juda berłem mojem.
PsAszk	(60:9) "Mojem Gilead i Moim Menasse, a Efraim Mej głowy puklerzem, Juda Mym prawodawcą".
PsSzer	(60:9) Moim jest Gilead i mój Manases, a Efraim osłoną mej głowy, Juda moim berłem.
Tys1	(59:9) Moja jest ziemia Gilead, moja ziemia Manassesa, Efraim szyszakiem mej głowy, Juda moim berłem,
Tys5	(60:9) Do Mnie należy Gilead, do Mnie Manasses, Efraim jest szyszakiem na mojej głowie, Juda moim berłem,
Bryt	(60:9) Moim jest Gilead i moim Manasses, A Efraim osłoną głowy mojej. Juda jest berłem moim.
Pozn	(60:9) Do mnie należy Gilead i moim jest Manasse; Efraim jest hełmem dla mej głowy, a Juda moim berłem.
WarPra	(60:9) Do Mnie należą i Gilead, i Manasses, Efraim jest hełmem na mej głowie, a Juda służy mi za berło.
STB	(60:9) Mój jest Gilead i Mój Menasse, a Efraim Moją główną twierdzą; Juda jest Moim berłem.
EIB	(60:9) Do Mnie należy Gilead i moim jest Manasses, Efraim jest hełmem chroniącym mą głowę, A Juda to moje berło.

Ps 60,8

PsFlor	(59:8b) Moab garniec nadzieje mojej. (59:9) W Idumeją wściągnę obow moję, mnie cudzoziemcy poddani są.
PsPul	(59:8b) Moab garniec nadzieje mojej. (59:9) W Idumeją wciągnę obow moję, mnie cudzoziemcy poddali sie są.
Wuj1923	(60:10) Moab garniec nadziei mojéj: nad Idumeą rozciągnę bót mój: mnie cudzoziemcy są poddani.
Gda1881	(60:10) Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.
Gda2017	Moab moją misą do mycia, na Edom wrzucę mój but; Filisteo, wykrzykuj z mojego powodu.
PsBycz	(60:10) Moab miednicą do umywania-się-mego; na Edom, rzucę trzewik-mój; nademną, o-Palestyno! wykrzykuj.
Goet	(60:10) Moab jest moją miednicą do umywania; na Edoma wrzucę obuwie moje; ziemio filistyńska, okrzykuj mi.
PsCylk	(60:10) Moab miską do umywania mojego, na Edom rzucam obuwie moje; nademną Filisteo tryumfuj.
PsKrusz	(60:10) Moab jest naczyniem do obmycia mego, Edom dotknę obuwiem mojem, a ty Filisteo wykrzykuj nademną".
PsAszk	(60:10) "Moab miską Mego umywania, na Edom cisnę Mój but, o Mnie się rozbijaj, Filisteo!"
PsSzer	(60:10) Moab moją miednicą do obmywania, na Edom cisnę mój sandał; ziemio filistyńska, wykrzykuj radośnie na moją cześć.
Tys1	(59:10) Moab dla mnie misą do mycia, na Edom but mój postawię, nad Filisteą będę triumfował».
Tys5	(60:10) Moab jest dla Mnie misą do mycia, na Edom but mój rzucę, nad Filisteą będę triumfował.
Bryt	(60:10) Moab miednicą, w której się myję, Na Edom rzucam mój sandał; Nad ziemią filistyńską okrzyknę z radością zwycięstwo.
Pozn	(60:10) Moab jest moją misą do mycia, na Edom rzucę mój sandał; zakrzyknę zwycięsko nad Filisteą".
WarPra	(60:10) Moab będzie Mi jak misa do obmyć, na Edom rzucę moje sandały i będę tryumfował nad ziemią Filistynów.
STB	(60:10) Moab miską do Mego umywania, a na Edom rzucam Me buty; triumfuj nade Mną Peleszet.
EIB	(60:10) Moab jest miednicą, w której się obmywam, Na Edom rzucam mój sandał, I nad Filisteą każę odtrąbić zwycięstwo.

Ps 60,9

PsFlor	(59:10) Kto przewiedzie mnie do miasta murowanego? Kto przewiedzie mnie aż do Idumejej?
PsPul	(59:10) Kto przewiedzie mnie do miasta stwirdzonego? Kto przewiedzie mie aż do Idumeje?
Wuj1923	(60:11) Któż mię doprowadzi do miasta obronnego? kto mię doprowadzi aż do Idumei?
Gda1881	(60:11) Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?
Gda2017	Kto mnie wprowadzi do miasta warownego? Kto mnie doprowadzi aż do Edomu?
PsBycz	(60:11) Któż zaprowadzi-mię do miasta obwarowanego? któż poprowadzi-mię aż-do Edomu?
Goet	(60:11) Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Kto mię przyprowadzi aż do Edomu?
PsCylk	(60:11) Kto wprowadzi mnie do miasta obronnego, kto mnie powiedzie do Edomu?
PsKrusz	(60:11) Kto mnie wprowadzi do miasta obronnego, kto mnie zaprowadzi aż do Edomu?
PsAszk	(60:11) Któż mię poprowadzi do miasta oblężenia, któż mit; zawiódł do Edomu?
PsSzer	(60:11) Któż mię wprowadzi do miasta warownego? Kto mię zawiedzie do Edomu?
Tys1	(59:11) Któż mię wprowadzi do miasta warownego? Któż aż do Edomu mię odprowadzi?
Tys5	(60:11) Któż mnie wprowadzi do miasta warownego? Kto aż do Edomu mnie doprowadzi?
Bryt	(60:11) Któż mię wprowadzi do miasta warownego? Kto mię zawiedzie do Edomu?
Pozn	(60:11) Kto zaprowadzi mnie do miasta warownego, kto mnie zawiedzie do Edomu?
WarPra	(60:11) A kto mnie poprowadzi do miasta-warowni? Kto mnie zawiedzie aż do bram Edomu?
STB	(60:11) Kto mnie wprowadzi do miasta obronnego, kto przyprowadzi do Edomu?
EIB	(60:11) Kto mnie wprowadzi do warownej twierdzy? Kto mnie poprowadzi aż do Edomu?

Ps 60,10

PsFlor	(59:11) Wszako ty, Boże, jenże jeś odpędził nas, i nie wynijdziesz, Boże, we czciach naszych?
PsPul	(59:11) Azali nie ty [by], Boże, jenże jeś odpędził nas i nie wynidziesz, Boże, w mocach naszych?
Wuj1923	(60:12) Izali nie ty, Boże, któryś nas odrzucił, i nie wynidziesz, Boże, z wojski naszemi?
Gda1881	(60:12) Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi?
Gda2017	Czy nie ty, o Boże, który nas odrzuciłeś i nie wychodziłeś, Boże, z naszymi wojskami?
PsBycz	(60:12) Czyliż-nie Ty, o-Boże! co opuściłeś-nas, i-nie występowałeś, o-Boże! z-wojskami-naszemi?
Goet	(60:12) Nie Ty, Boże, któryś nas odrzucił i nie wyruszałeś z wojskami naszemi, o Boże?
PsCylk	(60:12) Czyliż nie Ty, Panie, któryś porzucił nas, a nie występowałeś Panie wśród zastępów naszych.
PsKrusz	(60:12) Czyliż nie Ty, Boże, któryś nas odrzucił? i nie wychodziłeś, Boże, z wojskami naszemi?
PsAszk	(60:12) Wszak Ty, o Boże, który nas poniechałeś i nie wyruszysz z naszymi zastępy.
PsSzer	(60:12) Czyż nie Ty, Boże, któryś nas odrzucił? Czyż nie wyruszysz, Boże, z wojskami naszymi?
Tys1	(59:12) Czyż nie Ty, o Boże, któryś nas odrzucił, i już nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami?
Tys5	(60:12) Czyż nie Ty, Boże, który nas odrzuciłeś i [już] nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami?
Bryt	(60:12) Czy nie Ty, Boże, któryś nas odrzucił? Czyż nie wyruszysz, Boże, z wojskami naszymi?
Pozn	(60:12) Czyż to nie Ty, o Boże, który nas odrzuciłeś i który już nie wyruszasz (Boże) z naszymi wojskami?
WarPra	(60:12) O Boże, czy naprawdę nas odrzuciłeś? Czy rzeczywiście już nie pójdziesz z naszymi wojskami?
STB	(60:12) Czy nie Ty, Boże, który nas porzuciłeś; nie występowałeś, Boże, pośród naszych zastępów.
EIB	(60:12) Czy nie Ty, Boże, który nas odrzuciłeś? Czy nie wyruszysz, Boże, z naszymi wojskami?

Ps 60,11

PsFlor	(59:12) Daj nam pomoc z zamętka, bo prozne zbawienie człowiecze.
PsPul	(59:12) Daj nam pomoc z zamętka, bo prozna moc człowiecza.
Wuj1923	(60:13) Daj nam ratunek z utrapienia; boć omylny ratunek człowieczy.
Gda1881	(60:13) Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki.
Gda2017	Udziel nam pomocy w utrapieniu, bo próżna jest pomoc ludzka.
PsBycz	(60:13) Dajże nam pomoc, do wyjścia z-niedoli; bo,-daremną pomoc człowieka.
Goet	(60:13) Dajże nam pomoc od gnębiciela! Bo próżna jest pomoc ludzka.
PsCylk	(60:13) Użycz nam pomocy przeciw wrogowi, bo zawodna pomoc ludzka.
PsKrusz	(60:13) Udziel nam pomocy w utrapieniu, bo próżne zbawienie człowiecze.
PsAszk	(60:13) O, użycz nam pomocy od gnębiciela, gdyż fałszem jeno ludzkie wybawienie.
PsSzer	(60:13) Udziel nam pomocy przeciw wrogowi, bo ludzka pomoc jest złudna!
Tys1	(59:13) Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, bo daremne jest ludzkie poparcie.
Tys5	(60:13) Przyjdź nam z pomocą przeciw nieprzyjacielowi, bo ludzkie ocalenie jest zawodne.
Bryt	(60:13) Udziel nam pomocy przeciw wrogowi, Bo ludzka pomoc jest niczym.
Pozn	(60:13) Udziel nam Twej pomocy przeciwko wrogowi, próżna jest bowiem pomoc człowieka.
WarPra	(60:13) Przybądź nam z pomocą w walce z naszym wrogiem, bo nie na wiele zda się pomoc samych ludzi.
STB	(60:13) Użycz nam pomocy przeciw wrogowi, gdyż zawodna jest pomoc ludzka.
EIB	(60:13) Udziel nam pomocy przeciwko wrogowi, Bo ludzki ratunek na nic się nie przyda.

Ps 60,12

PsFlor	(59:13) W Bodze uczynimy cześć, a on ku niczeprzywiedzie zamącające nas.
PsPul	(59:13) W Bodze uczynimy moc, a on wniwecz obroci zamącające nas.
Wuj1923	(60:14) W Bogu uczynimy siłę: a on wniwecz obróci trapiące nas.
Gda1881	(60:14) W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.
Gda2017	W Bogu będziemy mężni, bo on podepcze naszych nieprzyjaciół.
PsBycz	(60:14) Z-Bogiemć, dokażemy waleczności; boć-On podepce nieprzyjaciół naszych.
Goet	(60:14) Z Bogiem dokonamy potężnych czynów, bo On podepce gnębicieli naszych.
PsCylk	(60:14) Z Panem dokonamy przewagi, a On zdepcze wrogi nasze.
PsKrusz	(60:14) W Bogu będziemy poczynali mężnie, a On podepcze prześladowców naszych.
PsAszk	(60:14) W Bogu odniesiem zwycięstwo i On stratuje nasze gnębiciele!
PsSzer	(60:14) W Bogu odniesiemy zwycięstwo, On zdepcze wrogów naszych.
Tys1	(59:14) W Bogu dzielnych czynów dokonamy: a On podepcze naszych nieprzyjaciół.
Tys5	(60:14) W Bogu dokonamy czynów pełnych mocy i On podepcze naszych nieprzyjaciół.
Bryt	(60:14) W Bogu odniesiemy zwycięstwo, On zdepcze wrogów naszych.
Pozn	(60:14) Z Bogiem dokonamy wielkich czynów; On sam stratuje tych, którzy nas uciskają.
WarPra	(60:14) Z Bogiem dokonamy bardzo wielkich czynów, On sam w proch zetrze naszych nieprzyjaciół.
STB	(60:14) Z Bogiem uzyskamy przewagę, On także zdepcze naszych wrogów.
EIB	(60:14) Jedynie dzięki Bogu będzie nas stać na odwagę, To On podepcze naszych nieprzyjaciół.

Psalm 61

Ps 61,1

PsFlor	(60:1) Wysłuchaj, Boże, prośbę moję, rozumiej modlitwie mojej!
PsPul	(60:1) Wysłuchaj, Boże, prośbę moję, baczy modlitwę moję!
Wuj1923	(61:1) Na koniec, w pieśniach Dawidowi. (61:2) Wysłuchaj, Boże, prośbę moję, słuchaj modlitwy mojéj.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśń Dawidowa. (61:2) Wysłuchaj, o Boże! wołanie moje, miej pozór na modlitwę moję.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Neginot. Psalm Dawida. Wysłuchaj, Boże, mojego wołania, miej wzgląd na moją modlitwę.
PsBycz	(61:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania na narzędziu Neginat zwaném, Psalm Dawida. (61:2) Słuchaj, o-Boże! wołania-mego; posłuchaj modlitwy-mojéj.
Goet	(61:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Na strunach. Dawida. (61:2) Usłysz, Boże, wołanie moje, zważ na modlitwę moją!
PsCylk	(61:1) Przewodnikowi chóru, przy towarzyszeniu instrumentów smyczkowych. Dawida. (61:2) Słuchaj Panie błagania mojego, bacz na modlitwę moję.
PsKrusz	(61:1) Przełożonemu chóru. Na instrumenty strunowe. (Psalm) Dawida. (61:2) Wysłuchaj, Boże, wołania mego, weź w uszy modlitwę mą.
PsAszk	(61:1) Dyrygentowi muzycznemu. Dawida (śpiew). (61:2) Wysłuchaj Boże mojego śpiewania, zważ na mą modlitwę.
PsSzer	(61:1) Przewodnikowi chóru z grą na strunach. Dawidowy. (61:2) Wysłuchaj, Boże, błagania mojego, zważ na modlitwę moją!
Tys1	(60:1) Kierownikowi chóru. Na lutniach. Dawidowy. (60:2) Boże, słuchaj mego wołania, zważ na moją modlitwę.
Tys5	(61:1) Kierownikowi chóru. Na instrumentach strunowych. Dawidowy. (61:2) Słuchaj, o Boże, mojego wołania, zważ na moją modlitwę!
Bryt	(61:1) Przewodnikowi chóru, z grą na strunach. Dawidowy. (61:2) Wysłuchaj, Boże, błagania mojego, Zważ na modlitwę moją!
Pozn	(61:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na instrumenty strunowe; [Psalm] Dawida. (61:2) Usłysz moje wołanie, Boże, przyjmij modlitwę moją!
WarPra	(61:1) Dla kierującego chórem. Na instrument strunowy. Psalm Dawida. (61:2) Boże, wysłuchaj mojego wołania, racz się przychylić do mej prośby!
STB	(61:1) Przewodnikowi chóru, w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Psalm Dawida. (61:2) Panie, słuchaj mojego błagania, zwróć uwagę na mą modlitwę.
EIB	(61:1) Dla prowadzącego chór. Na instrumenty strunowe. Dawidowy. (61:2) Usłysz, Boże, mój krzyk, Zwróć uwagę na moją modlitwę!

Ps 61,2

PsFlor	(60:2) Od końcow ziemie ku tobie jeśm wołał, gdy sobie styskowało sierce moje; na skale powyszył jeś mie.
PsPul	(60:2) Od krajow ziemskich k tobie jeśm wołał, gdy styskowało sierce moje; na skale powyszszył jeś mie.
Wuj1923	(61:3) Od kończyn ziemie wołałem do ciebie, gdy się frasowało serce moje: na skale wywyższyłeś mię, prowadziłeś mię.
Gda1881	(61:3) Od końca ziemi wołam do ciebie w zatrwożeniu serca mego; wprowadź mię na skałę, która jest wywyżą nad mię.
Gda2017	Z krańców ziemi wołam do ciebie, gdy moje serce jest zatrwożone; wprowadź mnie na skałę, która jest wyższa ode mnie.
PsBycz	(61:3) Z-krańca téj-ziemi, do-Ciebie wołam, w-osłabianiu-się serca-mojego; na-skałę wyższą nademnie, zaprowadź-mię.
Goet	(61:3) Od końca ziemi wzywam Ciebie, gdy serce me omdlewa; wprowadź mię na skałę, która dla mnie jest za wysoka!
PsCylk	(61:3) Z krańca ziemi do Ciebie wołam, w zwątpieniu serca mego; na opokę niedostępną dla mnie, wprowadź mnie.
PsKrusz	(61:3) Z końca ziemi wołam do Ciebie, gdy trwoży się serce moje. Wprowadź mnie na skałę wyższą odemnie,
PsAszk	(61:3) Z krawędzi ziemi wołam do Ciebie, gdy się zamroczy serce me, Ty na skale, co wyższa nademnie, dasz mi spocząć.
PsSzer	(61:3) Z krańców ziemi wołam do Ciebie w strapieniu serca: Wprowadź mię na skałę wyższą nade mnie!
Tys1	(60:3) Do Ciebie wołam z krańców ziemi, gdy słabnie moje serce. Ty mnie wyniesiesz na opokę, dasz mi odpocznienie,
Tys5	(61:3) Wołam do Ciebie z krańców ziemi, gdy słabnie moje serce: na skałę zbyt dla mnie wysoką wprowadź mnie,
Bryt	(61:3) Z krańców ziemi wołam do ciebie w słabości serca:Wprowadź mnie na skałę wyższą ode mnie!
Pozn	(61:3) Z krańców ziemi wołam do Ciebie, bo duch we mnie upada. Wprowadź mnie na skałę, która jest dla mnie zbyt wysoka!
WarPra	(61:3) Wołam do Ciebie z krańców ziemi, bo już omdlało moje serce, wprowadź mnie na tę skałę, która jest za wysoka dla mnie.
STB	(61:3) Wołam do Ciebie z krańca ziemi oraz w zwątpieniu mego serca; wprowadź mnie na niedostępną dla mnie opokę.
EIB	(61:3) Z krańców ziemi wołam do Ciebie w słabości mego serca: Wprowadź mnie na skałę, która mnie przewyższa,

Ps 61,3

PsFlor	(60:3) Przewiodł jeś mie, iże uczynił jeś sie nadzieja moja, wieża mocy od lica nieprzyjacielowa.
PsPul	(60:3) Przewiodł jeś mie, bo uczynił jeś sie nadzieją moją, wieża mocy od lica nieprzyjacielowa.
Wuj1923	(61:4) Boś się stał nadzieją moją: wieżą mocną od nieprzyjaciela.
Gda1881	(61:4) Albowiemeś ty był ucieczką moją, i basztą mocną przed twarzą nieprzyjaciela.
Gda2017	Ty bowiem jesteś moją ucieczką i wieżą warowną przed wrogiem.
PsBycz	(61:4) Bo, Ty-jesteś przytułkiem dla-mnie, wieżą mocną, przed nieprzyjacielem.
Goet	(61:4) Albowiem Tyś był ucieczką moją, mocną wieżą przed wrogiem.
PsCylk	(61:4) Wszak byłeś schronieniem mi, basztą potężną wobec wroga.
PsKrusz	(61:4) albowiem Ty byłeś ucieczką moją - wieżą silną wobec nieprzyjaciela.
PsAszk	(61:4) Boś Tyś się stał mem schronieniem, twierdzą potężną przed obliczem wroga.
PsSzer	(61:4) Ty bowiem jesteś schronieniem moim, wieżą obronną przeciwko nieprzyjacielowi.
Tys1	(60:4) bo dla mnie Ty jesteś obroną, wieżą warowną przeciwko wrogowi.
Tys5	(61:4) bo Ty jesteś moją obroną, wieżą warowną przeciwko wrogowi.
Bryt	(61:4) Ty bowiem jesteś schronieniem moim, Wieżą obronną przeciwko wrogowi.
Pozn	(61:4) Tyś bowiem moją ucieczką, wieżą obronną przed nieprzyjacielem.
WarPra	(61:4) Ty jesteś bowiem ucieczką moją, wieżą obronną przeciw moim wrogom.
STB	(61:4) Przecież byłeś dla mnie schronieniem, potężną basztą wobec wroga.
EIB	(61:4) Gdyż Ty jesteś moim schronieniem, Potężną wieżą wobec wroga.

Ps 61,4

PsFlor	(60:4) Przebywać będę w przebytce twojem na wieki, zaszczycon będę od pokrycia skrzydł twojich.
PsPul	(60:4) Przebywać będę w stanu twoim na wieki, zaszczycon będę w pokryciu skrzydł twych.
Wuj1923	(61:5) Będę mieszkał w przybytku twoim na wieki: zaszczycon będę pod zasłoną skrzydeł twoich.
Gda1881	(61:5) Będę mieszkał w przybytku twoim na wieki, schraniając się pod zasłonę skrzydeł twoich. Sela.
Gda2017	Będę mieszkał w twoim przybytku na wieki, chroniąc się pod osłoną twych skrzydeł. Sela.
PsBycz	(61:5) Będę-przemieszkiwał w-namiocie-Twym, wiecznie; ja-będę-uciekał-się pod-zasłonę skrzydeł-Twoich.
Goet	(61:5) Chcę przebywać w namiocie Twoim na wieki; uciekać się pod ochronę skrzydeł Twoich. Sela.
PsCylk	(61:5) Niech zamieszkam w namiocie Twoim wiecznie, schronię się pod osłonę skrzydeł Twoich. - Sela.
PsKrusz	(61:5) Będę przebywał w Przybytku Twym na wieki, schronię się przed zasłonę skrzydeł Twoich. - SELAh.
PsAszk	(61:5) W namiocie Twoim gościć będę we wiecznościach, w Twych skrzydeł ukryciu schronię się. Selah
PsSzer	(61:5) Chciałbym mieszkać w namiocie Twoim wiecznie, ukryć się pod osłoną Twych skrzydeł. Sela.
Tys1	(60:5) Obym zawsze mieszkał w Twym przybytku, uciekał się pod cień Twoich skrzydeł!
Tys5	(61:5) Chciałbym zawsze mieszkać w Twoim przybytku, znajdować ucieczkę w cieniu Twoich skrzydeł! Sela.
Bryt	(61:5) Chciałbym mieszkać w namiocie twoim wiecznie, Schronić się pod osłoną twych skrzydeł. Sela.
Pozn	(61:5) Obym mógł zawsze gościć w Twoim namiocie i znaleźć schronienie w cieniu Twych skrzydeł.
WarPra	(61:5) W Twoim namiocie chciałbym zostać jako przybysz na wieki i szukać schronienia w cieniu Twoich skrzydeł. [Pauza]
STB	(61:5) Niech na wieki zamieszkam w Twym namiocie i się schronię pod osłonę Twoich skrzydeł. Sela.
EIB	(61:5) W Twoim namiocie chciałbym mieszkać na wieki, Chronić się pod osłoną Twoich skrzydeł. Sela.

Ps 61,5

PsFlor	(60:5) Bo ty, Bog moj, wysłuchał jeś modlitwę moję, dał jeś dziedzinę bojącym sie imienia twego.
PsPul	(60:5) Bo ty, Boże moj, wysłuchał jeś modlitwę moję, dał jeś dziedzinę bojącym sie imienia twego.
Wuj1923	(61:6) Bo ty, Boże mój, wysłuchałeś modlitwę moję: dałeś dziedzictwo bojącym się imienia twego.
Gda1881	(61:6) Albowiemeś ty, Boże! wysłuchał żądości moje; tyś dał dziedzictwo tym, którzy się boją imienia twego.
Gda2017	Bo ty, Boże, wysłuchałeś moich ślubów; dałeś dziedzictwo tym, którzy się boją twego imienia.
PsBycz	(61:6) Bo Ty, o-Boże! wysłuchałeś śluby-moje; dałeś mi dziedzictwo bojących-się Imienia-Twego.
Goet	(61:6) Albowiem Ty, Boże, usłyszałeś ślubowania moje; Tyś dał mi dziedzictwo tych, którzy się boją imienia Twego.
PsCylk	(61:6) Bo Ty Panie wysłuchałeś ślubowania moje; oddałeś dziedzictwo czcicieli imienia Twego.
PsKrusz	(61:6) Albowiem Tyś Boże wysłuchał ślubów moich, dałeś dziedzictwo bojącym się imienia Twego.
PsAszk	(61:6) Bo Ty o Boże dałeś posłuch mym ślubom, dałeś dziedzictwo tych, co się Twojego obawiają imienia.
PsSzer	(61:6) Ty bowiem, Boże, wysłuchałeś ślubów moich, dałeś dziedzictwo tym, którzy boją się imienia Twego.
Tys1	(60:6) Boś Ty, o Boże, wysłuchał mych pragnień; i dałeś mi dziedzictwo bojących się Twego imienia.
Tys5	(61:6) Bo Ty, o Boże, wysłuchujesz mych ślubów i wypełniasz życzenia tych, co się boją Twojego imienia.
Bryt	(61:6) Ty bowiem, Boże, wysłuchałeś ślubów moich, Dałeś mi dziedzictwo tych, którzy się boją imienia twego.
Pozn	(61:6) Wszak słyszałeś, o Boże, moje ślubowania, więc też wypełnisz pragnienie tych, którzy czczą Twoje Imię.
WarPra	(61:6) Ty bowiem, Boże, wysłuchałeś przyrzeczeń moich i dałeś swoje dziedzictwo bojącym się Ciebie.
STB	(61:6) Bo Ty, Boże, wysłuchałeś moich ślubowań i oddałeś dziedzictwo czcicielom Twojego Imienia.
EIB	(61:6) Bo Ty, Boże, wysłuchałeś moich ślubów, Dałeś mi dziedzictwo właściwe tym, którzy czczą Twoje imię.

Ps 61,6

PsFlor	(60:6) Dni na dni krolowy nadłożysz, lata jego aż do dnia pokolenia i pokolenia.
PsPul	(60:6) Dni nad dni krolowy[ch] nadłożysz, lata jego aż do dnia pokolenia i pokolenia.
Wuj1923	(61:7) Dni na dni królewskie przyczynisz: lata jego aż do dnia narodu i narodu.
Gda1881	(61:7) Dni do dni królewskich przydaj; niech będą lata jego od narodu do narodu.
Gda2017	Przedłużysz dni króla, jego lata – z pokolenia na pokolenie.
PsBycz	(61:7) Ty, dni-życia, do dni króla przyczynisz; a będą lata-jego, jakby od-rodu do rodu.
Goet	(61:7) Dołóż dni do dni króla; lata jego niech trwają od pokolenia do pokolenia.
PsCylk	(61:7) Dni do dni króla przydaj; oby były lata jego, jak od pokolenia do pokolenia.
PsKrusz	(61:7) Dni do dni króla dodasz, lata jego z pokolenia do pokolenia.
PsAszk	(61:7) Przydasz dni dniom króla, lat jego w pokolenia pokoleń,
PsSzer	(61:7) Przedłuż dni króla, niechaj lata jego trwają z pokolenia w pokolenie!
Tys1	(60:7) Przydawaj dni do dni króla, niech on dorówna latami licznym pokoleniom.
Tys5	(61:7) Dodaj dni do dni króla, lata jego przedłuż z pokolenia na pokolenie!
Bryt	(61:7) Przedłuż dni króla, Niech lata jego trwają z pokolenia w pokolenie!
Pozn	(61:7) Użycz królowi długich dni życia, niech lata jego idą z pokolenia w pokolenie!
WarPra	(61:7) A życiu króla przymnóż dni wiele, niech lata jego panowania trwają z pokolenia w pokolenie.
STB	(61:7) Przydaj dni do dni króla; niech jego lata będą aż do pokolenia i pokolenia.
EIB	(61:7) Pomnóż dni króla, Niech jego panowanie trwa jak pokolenia,

Ps 61,7

PsFlor	(60:7) Przebywa na wieki w obeźrzeniu bożem [na wieki]. Miłosierdzia a prawdy jego kto będzie szukać?
PsPul	(60:7) Przebywa na wieki przed obliczym bożym. Miłosierdzie a prawdę jego kto będzie szukać?
Wuj1923	(61:8) Mieszka na wieki przed oblicznością Bożą: miłosierdzia i prawdy jego kto będzie szukał?
Gda1881	(61:8) Niech mieszka na wieki przed obliczem Bożem; zgotuj miłosierdzie i prawdę, niech go strzegą.
Gda2017	Będzie trwał na wieki przed Bogiem; przygotuj miłosierdzie i prawdę, niech go strzegą.
PsBycz	(61:8) Niech-zamieszkiwa wiecznie, przed-obliczem Boga; dobroć, i-prawdę przeznacz, niech-one-strzegą-go.
Goet	(61:8) Na wieki niech przebywa przed obliczem Bożem; spraw, by dobroć i wierność go strzegły.
PsCylk	(61:8) Niech zasiędzie wieczyście w obliczu Pana; łaskę i prawdę ustanów, by go strzegły.
PsKrusz	(61:8) Będzie mieszkał na wieki przed obliczem Bożem; zgotuj miłosierdzie i prawdę - niech go strzegą.
PsAszk	(61:8) Trwać będzie wiecznie przed obliczem Boga, łaska i prawda jako manny go ustrzegą.
PsSzer	(61:8) Niech panuje wiecznie przed Bogiem; niech go strzeże dobroć i wierność!
Tys1	(60:8) Przed Bogiem niech na wieki króluje; ześlij łaskę i wierność, aby go strzegły.
Tys5	(61:8) Niech na wieki króluje przed Bogiem; ześlij łaskę i wierność, aby go strzegły.
Bryt	(61:8) Niech zasiada wiecznie przed Bogiem; Niech go strzeże łaska i wierność!
Pozn	(61:8) Niech panuje wiecznie w obliczu Boga; użycz mu łaski i wierności, aby go strzegły!
WarPra	(61:8) Niech przed obliczem Boga króluje na wieki, a Twoja dobroć i wierność niech go zawsze strzegą.
STB	(61:8) Niech wieczyście zasiądzie dla oblicza Boga; ustanów łaskę i prawdę, aby go pilnowały.
EIB	(61:8) Niech przed Bogiem zasiada na wieki, Niech go strzegą łaska i prawda!

Ps 61,8

PsFlor	(60:8) Tako psalm mowić będę imieniu twemu na wieki wiekom, bych wrocił obietnice moje ote dnia do dnia.
PsPul	(60:8) Tako psalm mowić będę imieniu twemu na wiek wiekom, bych wrocił obietnicę moję ode dnia do dnia.
Wuj1923	(61:9) Tak będę Psalm śpiewał imieniowi twemu na wieki wieków, abym oddał śluby moje ode dnia do dnia.
Gda1881	(61:9) Tak będę śpiewał imieniowi twemu na wieki, a śluby moje oddawać będę na każdy dzień.
Gda2017	Tak będę śpiewał twemu imieniu na wieki i będę spełniał moje śluby każdego dnia.
PsBycz	(61:9) A-zatém, będę-pieniem-wysławiawiał, Imię-Twé, na-wieki; przy oddawaniu ślubów-mych ode dnia do dnia.
Goet	(61:9) I będę śpiewał imieniowi Twemu na wieki, oddając śluby moje każdego dnia.
PsCylk	(61:9) I tak śpiewać będę Imię Twoje na zawsze, spełniając śluby moje dzień w dzień.
PsKrusz	(61:9) Tak będę śpiewał imieniowi Twemu na wieki, abym oddawał śluby me na każdy dzień.
PsAszk	(61:9) Tak tedy opiewać będę Twe imię dla wieczności, abym spłacił me śluby dzień w dzień.
PsSzer	(61:9) Tak będę opiewał imię Twe wiecznie, śluby moje spełniać będę codziennie.
Tys1	(60:9) Tak będę zawsze imię Twe opiewał i dnia każdego wypełniał me śluby.
Tys5	(61:9) Wówczas będę zawsze imię Twe opiewał i dnia każdego wypełniał me śluby.
Bryt	(61:9) Tak będę opiewał imię twoje na zawszeI śluby moje będę spełniał codziennie.
Pozn	(61:9) I tak na wieki opiewać będę Imię Twoje, wypełniając codziennie moje śluby.
WarPra	(61:9) Po wszystkie czasy będę sławił Twe imię i wypełniał dzień po dniu moje przyrzeczenia.
STB	(61:9) Tak, na zawsze będę śpiewał Twojemu Imieniu, spełniając moje śluby dzień po dniu.
EIB	(61:9) W ten sposób będę na zawsze grał na chwałę Twojego imienia I codziennie spełniał moje śluby.

Psalm 62

Ps 62,1

PsFlor	(61:1) Wszako Bogu poddana będzie dusza moja? Od niego wiem zbawienie moje.
PsPul	Dawid. (61:1) Aza nie Bogu poddana będzie dusza moja? Bo od niego zbawienie moje.
Wuj1923	(62:1) Na koniec, prze Idythuna, Psalm Dawidowi. (62:2) Izali Bogu nie będzie poddana dusza moja? bo od niego zbawienie moje.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy. (62:2) Tylko na Boga spolega dusza moja, od niegoć jest zbawienie moje.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, dla Jedutuna. Psalm Dawida. Tylko w Bogu spoczywa moja dusza, od niego pochodzi moje zbawienie.
PsBycz	(62:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, na narzędziu Jedutun, zwaném, Psalm Dawida. (62:2) Tylko w-Bogu, ufność-spokojna duszy-mojéj; od-Niego, zbawienié-mojé.
Goet	(62:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Jedytunowi. Psalm Dawida. (62:2) Jedynie Bogu ufa spokojnie dusza moja, od Niego wybawienie moje.
PsCylk	(62:1) Przewodnikowi chóru Jedutunów, pieśń Dawida. (62:2) Tylko na Panu polega dusza moja; od Niego pomoc moja.
PsKrusz	(62:1) Przełożonemu chóru Iditunowi. Psalm Dawida. (62:2) Tylko w Bogu pokłada ufność dusza moja; od Niego zbawienie moje.
PsAszk	(62:1) Dyrygentowi Jedutunowemu. Śpiew Dawidowy. (62:2) Jeno Bogu milknie dusza ma, od Niego wybawienie me.
PsSzer	(62:1) Przewodnikowi chóru, według Jedutuna; psalm Dawida. (62:2) Tylko na Bogu polega dusza moja, od Niego jest zbawienie moje.
Tys1	(61:1) Kierownikowi chóru. Według Jedutuna. Psalm. Dawidowy. (61:2) Jedynie w Bogu dusza ma spoczywa, zbawienie moje od Niego przychodzi.
Tys5	(62:1) Kierownikowi chóru. Według Jedutuna. Psalm. Dawidowy. (62:2) Dusza moja odpoczywa tylko w Bogu, od Niego przychodzi moje zbawienie.
Bryt	(62:1) Przewodnikowi chóru. Według Jedutuna. Psalm Dawidowy. (62:2) Jedynie w Bogu jest uciszenie duszy mojej, Od niego jest zbawienie moje.
Pozn	(62:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: według Jedutuna; Psalm Dawida. (62:2) Tylko w Bogu znajduje dusza moja spokój, od Niego przychodzi moje ocalenie.
WarPra	(62:1) Dla kierującego chórem, Jedutuna. Psalm Dawida. (62:2) Tylko w Bogu znajduje spocznienie ma dusza, bo tylko od Niego przychodzi mi pomoc.
STB	(62:1) Przewodnikowi chóru Jedutunów, pieśń Dawida. (62:2) Tylko na Bogu polega moja dusza, od Niego przychodzi mi zbawienie.
EIB	(62:1) Dla prowadzącego chór. Na melodię Jedutuna. Psalm Dawida. (62:2) Jedynie w Bogu jest uciszenie mej duszy, Jemu zawdzięczam zbawienie,

Ps 62,2

PsFlor	(61:2) Bo i on Bog moj i zbawiciel moj, przyjemca moj, nie poruszon będę więcej.
PsPul	(61:2) Bo on Bog moj i zbawiciel moj, przyjemca moj, nie poruszon będę więcej.
Wuj1923	(62:3) Bo i on Bóg mój, i zbawiciel mój: nie zachwieję się więcéj.
Gda1881	(62:3) Tylkoć on jest skałą moją i wybawieniem mojem, twierdzą moją; przeto się bardzo nie zachwieję.
Gda2017	Tylko on jest moją skałą i zbawieniem, moją twierdzą; nie zachwieję się za bardzo.
PsBycz	(62:3) Tylko On, skałą-moją, i-ocaleniem-mojém; On, obronną-twiérdzą-moją, nie zachwieje-się wielce.
Goet	(62:3) Jedynie On jest opoką moją, wybawieniem mojem, warownym zamkiem moim; nie zachwieję się bardzo.
PsCylk	(62:3) Tylko On opoką moją i zbawieniem mojém, twierdzą moją, nie zachwieję się wielce.
PsKrusz	(62:3) Tylko On obroną moją i zbawieniem mojem, twierdzą moją: nie zachwieję się.
PsAszk	(62:3) On jeno mą opoką i mem zbawieniem, wywyższeniem mojem, - nie zachwiejęż się wielce.
PsSzer	(62:3) Tylko On jest opoką moją i zbawieniem moim, twierdzą moją, przeto nie zachwieję się.
Tys1	(61:3) On tylko mą opoką i zbawieniem moim, On jest twierdzą moją, więc się nie zachwieję.
Tys5	(62:3) On jedynie opoką i zbawieniem moim, twierdzą moją, więc się nie zachwieję.
Bryt	(62:3) Tylko On jest opoką moją i zbawieniem moim, Twierdzą moją, przeto się nie zachwieję.
Pozn	(62:3) Tylko On jest moją opoką i moim wybawieniem, On moją twierdzą, tak iż się nie zachwieję.
WarPra	(62:3) Tylko On jest moją opoką, pomocą i twierdzą moją, dlatego nie zachwieję się nigdy.
STB	(62:3) Tylko On jest moją Opoką, mym Zbawieniem i moją Twierdzą, zatem wielce się nie zachwieję.
EIB	(62:3) Tylko On mą opoką i moim wybawcą, Moją twierdzą - dlatego nic mną nie zachwieje.

Ps 62,3

PsFlor	(61:3) Bo dokąd poruszacie sie na człowieka? Zabijacie sie wszystcy wy jako ścienie nakłonionej i ogrodzeniu wypędzonemu.
PsPul	(61:3) Bo dokąd sie rzucacie na człowieka? Zabijacie sie wszytcy wy jako ścienie nakłonionej i ogrodzeniu odrzuconemu.
Wuj1923	(62:4) Dokądże nacieracie na człowieka? zabijacie wy wszyscy, jakoby ściana była pochylona, i płot wywrócony?
Gda1881	(62:4) Dokądże będziecie myślić złe przeciwko człowiekowi? Wszyscy wy zabici będziecie; będziecie jako ściana pochylona, a jako mur walący się.
Gda2017	Jak długo będziecie knuć zło przeciwko człowiekowi? Wy wszyscy będziecie zabici, będziecie jak pochylona ściana i jak walący się mur.
PsBycz	(62:4) Dopókiż napadać-będziecie na człowieka? będziecie-zabici, wszyscy-wy, jak-ściana pochylona, jak, mur rozwalony.
Goet	(62:4) Dokądże nacierać będziecie na jednego męża, chcąc go wspólnie zburzyć jak pochyloną ścianę, jak walący się mur?
PsCylk	(62:4) Dopókiż napadać będziecie na męża, zabijać gromadą, jak ściana pochylona, jak mur się walący.
PsKrusz	(62:4) Dokądże będziesz myśleć źle przeciwko człowiekowi? Wszyscy będziecie zabici: będziecie jako ściana pochylona, jako płot walący się.
PsAszk	(62:4) Dokądże zwalać się na męża i mordować będziecie? - wyście wszyscy jako ściana pochylona, jako plot roztrącony!
PsSzer	(62:4) Dopókiż wy wszyscy napadać będziecie na człowieka, aby go rozbić, jak na ścianę pochyłą, jak na zwalony mur?
Tys1	(61:4) Dokądże na człowieka napadać będziecie i wszyscy go przewracać jak ścianę pochyloną, jak mur, co się wali?
Tys5	(62:4) Dokądże będziecie napadać na człowieka i wszyscy go przewracać jak ścianę pochyloną, jak mur, co się wali?
Bryt	(62:4) Dopókiż wy wszyscy napadać będziecie na człowieka, by go rozbić Jakby był ścianą pochyłą, zwalonym murem?
Pozn	(62:4) Dopókiż rzucać się będziecie wszyscy na [jednego] człowieka, by go powalić jak chylącą się ścianę, jak walący się mur?
WarPra	(62:4) Jak długo wszyscy rzucać się będziecie na jednego i napierać na niego jak na walącą się ścianę albo jak na mur, który już się sypie?
STB	(62:4) Jak długo będziecie napadać na męża? Zabijać gromadą jak pochylona ściana, jak walący się mur.
EIB	(62:4) Jak długo będziecie wygrażać człowiekowi? Wy wszyscy, którzy chcecie jego zguby, Jesteście pułapką jak przechylona ściana, jak mur na wpół przewrócony.

Ps 62,4

PsFlor	(61:4) Wszako zaprawdę myto moje myślili są odpędzić; bieżał jeśm w łaczności picia; usty swymi błogosławiachą, a siercem swym poklinachą.
PsPul	(61:4) Wszakoż mzdę moję myślili są odpędzić; bieżał jeśm w pragności; usty swymi błogosławili, a siercem swym poklinali.
Wuj1923	(62:5) Zaprawdę poczciwość moję myślili oddalić: biegałem z pragnieniem: usty swemi błogosławili, a sercem swem złorzeczyli.
Gda1881	(62:5) Przecież jednak radzą, jakoby go zepchnąć z dostojeństwa jego; kochają się w kłamstwie, usty swemi dobrorzeczą, ale w sercu swem złorzeczą. Sela.
Gda2017	Oni tylko naradzają się, jak go strącić z dostojeństwa; mają upodobanie w kłamstwie, ustami swymi błogosławią, ale w sercu złorzeczą. Sela.
PsBycz	(62:5) Wszelako, z-dostojeństwa-jego, uchwalili strącenié; oni-lubią kłamstwo; ustami-swemi błogosławią; lecz w-sercu-swém, przeklinają.
Goet	(62:5) Obradują tylko jakoby go zepchnąć z wyżyn jego; mają upodobanie w kłamstwie, ustami swemi błogosławią, a w sercu swem przeklinają. Sela.
PsCylk	(62:5) Tak, z wysokości jego uradzili go strącić, upodobali sobie kłam; usty swojemi błogosławią, a we wnętrzu swém złorzeczą. - Sela.
PsKrusz	(62:5) Tylko zamyślają, aby zepchnąć go z jego podwyższenia; kochają się w kłamstwie. Ustami swojemi błogosławią, a w sercach swych złorzeczą. - SELAh.
PsAszk	(62:5) Jeno dla wyniosłości jego postanowili utrącić, umiłują fałsz, usty swymi błogosławią a złorzeczą we wnętrzu swem. Selah,
PsSzer	(62:5) Zaiste, postanowili strącić go z wysokości, kochają się w kłamstwie; usty swymi błogosławią, ale w sercu swym przeklinają. Sela.
Tys1	(61:5) Zaiste, spędzić mię usiłują z mojej wysokości i rozkoszują się kłamstwem; ustami swymi błogosławią, a przeklinają w sercu. Sela.
Tys5	(62:5) Oni tylko knują podstęp i lubią zwodzić; kłamliwymi ustami swymi błogosławią, a przeklinają w sercu. Sela.
Bryt	(62:5) Zaiste, zamyślają go strącić z wysoka, Lubują się w kłamstwie, Ustami swymi błogosławią, Ale w sercu swym złorzeczą. Sela.
Pozn	(62:5) Tak, zamyślają mnie strącić z wyniesienia mego. Lubują się w kłamstwie; ustami błogosławią, a w sercu przeklinają.
WarPra	(62:5) Tak, zamierzają napaść na niego z góry, a kłamstwo sprawia im wielką radość. Ustami wprawdzie błogosławią, ale ich serca pełne złorzeczeń. [Pauza]
STB	(62:5) Tak, uradzili go strącić z jego wysokości, upodobali sobie kłamstwo. Swoimi ustami wychwalają, a w swoim wnętrzu złorzeczą. Sela.
EIB	(62:5) Bo myślą tylko o tym, jak zdeptać ludzką godność, Chętnie korzystają z kłamstwa, Ich usta zawsze skore są do życzeń szczęścia, Wnętrze zaś kryje przekleństwa. Sela.

Ps 62,5

PsFlor	(61:5) Wszako zaprawdę Bogu posłuszna bądź dusza moja, bo od niego śmiara moja.
PsPul	(61:5) Ale Bogu posłuszna bądź dusza moja, bo od niego śmiara moja.
Wuj1923	(62:6) Wszakże, duszo moja, Bogu bądź poddana; boć od niego cierpliwość moja.
Gda1881	(62:6) Ty przecież na Bogu spolegaj, duszo moja! bo od niego jest oczekiwanie moje.
Gda2017	Tylko w Bogu spocznij, moja duszo, bo od niego pochodzi moja nadzieja.
PsBycz	(62:6) Tylko na-Boga, w-milczeniu-czekaj, duszo-moja; boć, od-Niego, nadzieja-moja.
Goet	(62:6) Jedynie w Bogu ufaj spokojnie, duszo moja, bo od Niego pochodzi oczekiwanie moje.
PsCylk	(62:6) Wszelako na Panu polegaj duszo moja, albowiem w Nim nadzieja moja.
PsKrusz	(62:6) Tylko w Bogu pokłada ufność dusza moja, albowiem u Niego oczekiwanie moje.
PsAszk	(62:6) Jeno Bogn zmilknij duszo ma, boć od Niego ma nadzieja.
PsSzer	(62:6) Ty tylko na Bogu polegaj, duszo moja, bo w Nim nadzieja moja!
Tys1	(61:6) Jedynie w Bogu spocznij, duszo moja, bo czego oczekuję, od Niego przychodzi.
Tys5	(62:6) Odpocznij jedynie w Bogu, duszo moja, bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
Bryt	(62:6) Jedynie w Bogu jest uciszenie duszy mojej, Bo w nim pokładam nadzieję moją!
Pozn	(62:6) Tylko w Bogu szukaj spokoju, duszo moja, od Niego bowiem pochodzi cała moja nadzieja.
WarPra	(62:6) Tylko przy Bogu spokój znajdziesz, ma duszo, bo od Niego pochodzi cała ma nadzieja.
STB	(62:6) Jednak polegaj na Bogu, moja duszo, gdyż w Nim jest moja nadzieja.
EIB	(62:6) Jedynie w Bogu ucisz się, ma duszo! W Nim źródło mojej nadziei,

Ps 62,6

PsFlor	(61:6) Bo on Bog moj jest i zbawiciel moj, pomocnik moj; nie wynidę.
PsPul	(61:6) Bo on Bog moj i zbawiciel moj, pomocnik moj; nie będę wypędzon.
Wuj1923	(62:7) Bo on Bóg mój i zbawiciel mój: pomocnik mój, nie wyprowadzę się.
Gda1881	(62:7) Onci sam jest skałą moją zbawieniem mojem, i twierdzą moją; przetoż nie zachwieję się.
Gda2017	On jedynie jest moją skałą i zbawieniem, moją twierdzą; nie zachwieję się.
PsBycz	(62:7) Zaprawdę, Onć, skałą-mą, i-pomocą-moją; On, warowną-górą-moją; ja, nie zachwieję-się.
Goet	(62:7) Jedynie On jest opoką moją, wybawieniem mojem, warownym zamkiem moim; nie zachwieję się.
PsCylk	(62:7) Wszak On opoką i pomocą moją, twierdzą moją, nie zachwieję się.
PsKrusz	(62:7) Tylko On obroną moją i zbawieniem mojem, twierdzą moją: nie zachwieję się.
PsAszk	(62:7) Jeno On mą opoką i mem wybawieniem, mem wywyższeniem, jać się nie zachwieję,
PsSzer	(62:7) Tylko On jest opoką moją i zbawieniem moim, twierdzą moją, przeto nie zachwieję się.
Tys1	(61:7) On tylko mą opoką i zbawieniem moim, On jest twierdzą moją, więc się nie zachwieję.
Tys5	(62:7) On jedynie opoką i zbawieniem moim, On jest twierdzą moją, więc się nie zachwieję.
Bryt	(62:7) Tylko On jest opoką moją i zbawieniem moim, Twierdzą moją, przeto się nie zachwieję.
Pozn	(62:7) Tylko On jest moją opoką i moim wybawieniem, On moją twierdzą, tak iż się nie zachwieję.
WarPra	(62:7) Tylko On jest moją opoką, pomocą i twierdzą moją, dlatego nie zachwieję się nigdy.
STB	(62:7) Przecież On jest Opoką, mym zbawieniem i moją twierdzą, dlatego się nie zachwieję.
EIB	(62:7) Tylko On mą opoką i moim wybawcą, Moją twierdzą - i nic mną nie zachwieje.

Ps 62,7

PsFlor	(61:7) W Bodze zbawienie moje, sława moja, Bog pomocy mojej a nadzieja moja w Bodze jest.
PsPul	(61:7) W Bodze zbawienie moje i sława moja, Bog pomocy mojej i nadzieja moja w Bodze jest.
Wuj1923	(62:8) W Bogu zbawienie moje i chwała moja: Bóg pomocy mojéj, i nadzieja moja jest w Bogu.
Gda1881	(62:8) W Bogu wybawienie moje, i chwała moja skała mocy mojej; nadzieja moja jest w Bogu.
Gda2017	W Bogu moje wybawienie i moja chwała; skała mojej mocy, moja ucieczka jest w Bogu.
PsBycz	(62:8) W Bogu, zbawienié-mé, i-chwała-moja; skała siły-méj, przytułek-mój, w-Bogu.
Goet	(62:8) W Bogu zbawienie moje i wspaniałość moja, opoka siły mojej; ucieczka moja jest w Bogu.
PsCylk	(62:8) W Panu pomoc moja i chwała moja, opoka obrony mojéj; ucieczka moja u Pana.
PsKrusz	(62:8) W Bogu wybawienie moje i chwała moja, skała mocy mej, nadzieja ma w Bogu.
PsAszk	(62:8) Na Bogu me zbawienie i chwała ma, opoka mej potęgi i schronienie me w Bogu.
PsSzer	(62:8) W Bogu zbawienie moje i chwała moja; mocna opoka moja, ucieczka moja jest w Bogu.
Tys1	(61:8) U Boga jest zbawienie moje i chwała, opoka mojej mocy: w Bogu ma ucieczka.
Tys5	(62:8) W Bogu jest zbawienie moje i moja chwała, opoka mojej mocy, w Bogu moja ucieczka.
Bryt	(62:8) W Bogu zbawienie moje i chwała moja; Skała mocy mojej, ucieczka moja jest w Bogu.
Pozn	(62:8) W Bogu moje ocalenie i moja chwała, On opoką mojej mocy, w Bogu moje schronienie.
WarPra	(62:8) U Boga jest moje ocalenie i chwała, Bóg jest dla mnie skałą zbawienia i miejscem ucieczki.
STB	(62:8) W Bogu jest moja pomoc i moja chwała, Skała mojej obrony; moja ucieczka jest do Pana.
EIB	(62:8) Na Bogu opiera się moje zbawienie, w Nim ma nadzieja chwały, On gwarantem mej mocy, On moim ratunkiem -

Ps 62,8

PsFlor	(61:8) Pwajcie weń wszelikie sebranie ludzi, wylejcie przed nim sierca wasza, bo Bog pomocnik nasz na wieki.
PsPul	(61:8) Pwajcie weń wszelkie sebranie ludzi, rozlejcie przed nim sierca wasza, Bog pomocnik nasz na wieki. Wszakoż proźni synowie ludzcy, łgarze synowie ludzcy w wa[r]gach,
Wuj1923	(62:9) Miejcie nadzieję w nim wszelkie zgromadzenie ludzi: wylewajcie przed nim serca wasze: Bóg pomocnik nasz na wieki.
Gda1881	(62:9) Ufajcież w nim na każdy czas, o narody! Wylewajcie przed obliczem jego serca wasze: Bóg jest ucieczką naszą. Sela.
Gda2017	Ufajcie mu w każdym czasie, o narody, wylewajcie przed nim wasze serca; Bóg jest naszą ucieczką. Sela.
PsBycz	(62:9) Ufajcie w-Nim, w-każdym czasie, o-ludzie! wyléwajcie w-obliczu-Jego, serca-wasze; Bóg obroną dla-nas.
Goet	(62:9) Ufajcie Mu zawsze, o narody! wylewajcie przed Nim serce swoje: Bóg jest ucieczką naszą. Sela.
PsCylk	(62:9) Ufaj Mu na wszelki czas; narodzie, wylewaj przed Nim serce twoje, Pan ucieczką dla nas. - Sela.
PsKrusz	(62:9) Ufajcie Mu po wszystkie wieki narody; wylewajcie przed Nim serca wasze; Bóg ucieczką dla was. - SELAh.
PsAszk	(62:9) Spolegajże na Nim każdego czasu narodzie, wylewajcie przed Nim serca wasze, Bóg naszem schronieniem. Selah.
PsSzer	(62:9) Ufaj Jemu zawsze, narodzie; wylewajcie przed Nim serce wasze: Bóg jest ucieczką naszą! Sela.
Tys1	(61:9) W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie! Przed Nim serca wasze wylejcie: ucieczką dla nas jest Bóg! Sela.
Tys5	(62:9) W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie! Przed Nim serca wasze wylejcie, Bóg jest naszą ucieczką!
Bryt	(62:9) Ufaj mu, narodzie, w każdym czasie, Wylewajcie przed nim serca wasze: Bóg jest ucieczką naszą! Sela.
Pozn	(62:9) W każdym czasie w Nim ufność pokładaj, o ludu! Otwórzcie przed Nim serce, Bóg jest naszą ucieczką!
WarPra	(62:9) W Nim, ludu Boży, zawsze pokładaj nadzieję, przed Nim wszyscy otwierajcie wasze serca, gdyż Bóg jest naszą ucieczką. [Pauza]
STB	(62:9) Ufaj Mu w każdy czas; o narodzie, wylewaj przed Nim twe serce; Bóg jest dla nas ucieczką. Sela.
EIB	(62:9) Ufaj Mu, Jego ludu, zawsze i we wszystkim, Wylewaj przed Nim to, co ci leży na sercu - Bóg bowiem jest naszą ucieczką! Sela.

Ps 62,9

PsFlor	(61:9) Wszako zaprawdę proźni synowie ludzszczy, łżowie synowie ludzszczy w wagach, bychą obłudzili oni z prozności w toż jistne.
PsPul	(61:9) aby obłudzili oni z prozności w prozność.
Wuj1923	(62:10) Zaprawdę omylni są synowie człowieczy: kłamliwi synowie ludzcy w wagach, aby oszukiwali sami z marności spólnie.
Gda1881	(62:10) Zaprawdęć marnością są synowie ludzcy, kłamliwi synowie mocarzy; będąli pospołu włożeni na wagę, lekciejszymi będą nad marność.
Gda2017	Doprawdy synowie ludzcy są marnością, synowie mocarzy – zawodni; położeni na wagę, wszyscy razem są lżejsi niż marność.
PsBycz	(62:10) Zaisté, próżnością są dzieci gminu, kłamstwem, dzieci znakomitości; bo, włożone, w-miseczkę-od-wagi, wzniosłyby-się one, wyżéj, niż-próżność sama.
Goet	(62:10) Tylko tchnieniem są synowie ludzcy, kłamstwem synowie panów. Na szali wagi unoszą się do góry, wszyscy razem, lżejszymi są niż tchnienie.
PsCylk	(62:10) Wszak marnością syny ludzkie, zawodni synowie mężów; na wagach pomieszczeni, są marnością zarówno.
PsKrusz	(62:10) Zaprawdę, marnością są synowie ludzcy - kłamstwem synowie człowieka. Oto pospołu na wadze unoszą się ponad marność.
PsAszk	(62:10) Jeno nicością syny ludzkie, fałszem możnych synowie, na wadze i nad nicość oni lżejsi, wraz się podniosą.
PsSzer	(62:10) Zaprawdę, ludzie są tchnieniem, możni są zawodni; na wadze podnoszą się w górę, wszyscy oni lżejsi są nad tchnienie.
Tys1	(61:10) Synowie ludzcy są tylko tchnieniem, synowie mężów zdradliwi: na wadze w górę się wznoszą: wszyscy razem są lżejsi niż tchnienie.
Tys5	(62:10) Synowie ludzcy są tylko jak tchnienie, synowie mężów - kłamliwi; na wadze w górę się wznoszą, wszyscy razem są lżejsi niż tchnienie.
Bryt	(62:10) Tylko tchnieniem są synowie ludzcy, Synowie mężów zaś zawodni, Na wadze podnoszą się w górę, Wszyscy oni lżejsi są niż tchnienie.
Pozn	(62:10) Synowie ludzi są tylko tchnieniem, ułudą są synowie możnych; na szali wznieśliby się w górę, razem wzięci ważą mniej niż tchnienie.
WarPra	(62:10) Bo człowiek jest tylko jak podmuch, wszyscy ludzie – ułudą i kłamstwem. Szala wagi z nimi ku górze się wznosi, wszyscy razem mniej ważą niż jedno tchnienie.
STB	(62:10) Przecież synowie ludzcy są marnością, zawodnymi są też synowie dostojników; umieszczeni na wagach, tak samo są marnością.
EIB	(62:10) Ludzie natomiast są tylko tchnieniem, Ich wiarygodność jest złudna, Na wadze podnoszą się w górę, Razem wzięci są mniej pewni niż mgła.

Ps 62,10

PsFlor	(61:10) Nie chciejcie pwać w lichoty a łupu nie żędajcie; bogacstwa acz będą p❬rz❭ychodzić, nie przykładajcie sierca.
PsPul	(61:10) Nie chciejcie pwać we złości a łupu nie żędajcie; bogatstwa acz będą przybywać, nie chciejcie sierca przykładać.
Wuj1923	(62:11) Nie miejcie nadzieje w nieprawości, i drapiestwa nie pożądajcie: jeźli wam przybędzie majętności, nie przykładajcież serca.
Gda1881	(62:11) Nie ufajcież w krzywdzie ani w drapiestwie, a nie będźcie marnymi; przybędzieli wam majętności, nie przykładajcież serca do nich.
Gda2017	Nie pokładajcie ufności w ucisku ani nie łudźcie się grabieżą; jeśli przybędzie wam bogactw, nie przywiązujcie do nich serca.
PsBycz	(62:11) Nie ufajcież w-przemoc, i-w-zdziérstwo; nie łudźcie-się-próżną-nadzieją; majątek, kiedy przyrośnie, nie przykładajcież doń serca.
Goet	(62:11) Nie ufajcie w wymuszonem i nie pokładajcie próżnej nadziei na grabiestwie; gdy przybywa wam majętności, to nie przywiązujcie serca do niej.
PsCylk	(62:11) Nie ufajcie w krzywdę, a grabieżą nie łudźcie się; mienie gdy wzrasta nie zważajcie na to.
PsKrusz	(62:11) Nie ufajcie w krzywdzie, i w drapiestwie nie bądźcie marnymi; gdy przybędzie majętność, nie przykładajcie serca.
PsAszk	(62:11) Nie pokładajcie ufności we wyzysku, nie oddawajcie się próżności w gwałcie, do tego, czy kwitnie dobytek nie przykładajcie serca.
PsSzer	(62:11) Nie ufajcie wyzyskowi, ani nie pokładajcie w grabieży próżnej ufności; gdy mienie wzrasta, nie przykładajcie do niego serca!
Tys1	(61:11) Nie pokładajcie ufności w przemocy ani się chełpcie daremnie rabunkiem: do bogactw, choćby rosły, serc nie przywiązujcie.
Tys5	(62:11) Nie pokładajcie ufności w przemocy ani się łudźcie na próżno rabunkiem; do bogactw, choćby rosły, serc nie przywiązujcie.
Bryt	(62:11) Nie ufajcie wyzyskowiAni nie pokładajcie w grabieży daremnie nadziei. Gdy bogactwo się mnoży, nie lgnijcie do niego sercem!
Pozn	(62:11) Nie polegajcie na przemocy, nie zakładajcie płonnej nadziei na grabieży; gdy bogactwa wzrastają, nie przywiązujcie do nich serca!
WarPra	(62:11) Nie uciekajcie się do przemocy, unikajcie wszelkiej grabieży, bo choćby wam nawet przybywało bogactw, nie wolno wam wiązać z nimi serc waszych.
STB	(62:11) Nie pokładajcie nadziei w krzywdzie oraz nie łudźcie się grabieżą; nie zważajcie na to, że wzrasta mienie.
EIB	(62:11) Nie ufajcie przemocy, Grabież to nie droga do bogactwa, A gdy się ono mnoży, nie wiążcie z nim swego serca!

Ps 62,11

PsFlor	(61:11a) Jedną mołwił jest Bog, dwoje to słyszał jeśm, iż moc boża jest,
PsPul	(61:11a) Jedną mołwił jest Bog, dwoje to słyszał jeśm, iż moc boża jest,
Wuj1923	(62:12) Raz rzekł Bóg: temem dwie rzeczy słyszał, iż moc jest Boża.
Gda1881	(62:12) Razci rzekł Bóg, dwakrociem to słyszał, iż moc jest Boża,
Gda2017	Bóg raz przemówił, dwa razy to słyszałem, że moc należy do Boga;
PsBycz	(62:12) Raz powiedział Bóg, dwa razy to słyszałem; że moc należy do-Boga.
Goet	(62:12) Raz rzekł Bóg, dwukrotnie to słyszałem, że moc jest Boża.
PsCylk	(62:12) Raz powiedział Pan, a dwakroć to słyszałem, że potęga u Pana.
PsKrusz	(62:12) Raz rzekł Bóg: dwukrotnie to słyszałem, "że moc jest u Boga".
PsAszk	(62:12) Raz wyrzekł Bóg, dwukrotnie usłyszałem, bo moc jest boża.
PsSzer	(62:12) Jedno rzekł Bóg dwie są rzeczy, które słyszałem, że moc należy do Boga,
Tys1	(61:12) Pan wyrzekł jedno słowo; te dwa usłyszałem: że Boża jest potęga i
Tys5	(62:12) Bóg raz powiedział, dwa razy to słyszałem: Bóg jest potężny.
Bryt	(62:12) Jeden raz przemówił Bóg, A dwa razy to usłyszałem, Że moc należy do Boga
Pozn	(62:12) Jedno powiedział Bóg, dwukrotnie to sam słyszałem: że tylko Bóg posiada moc
WarPra	(62:12) Jedno Bóg powiedział, dwukrotnie sam to słyszałem, że Bóg jest potęgą!
STB	(62:12) Pan raz powiedział, a dwa razy to usłyszałem, że potęga jest u Pana,
EIB	(62:12) Bóg przemówił raz jeden, Zrozumiałem jednak dwie sprawy: Że moc przynależy Bogu -

Ps 62,12

PsFlor	(61:11b) i tobie, Gospodnie, miłosierdzie, bo wrocisz każdemu podług dział jego.
PsPul	(61:11b) i tobie, Gospodnie, miłosierdzie, bo wrocisz kożdemu podług skutkow jego.
Wuj1923	(62:13) A tobie, Panie, miłosierdzie; bo ty oddasz każdemu według uczynków jego.
Gda1881	(62:13) A że Panie! twoje jest miłosierdzie, a że ty oddasz każdemu według uczynków jego.
Gda2017	I do ciebie, Panie, należy miłosierdzie, bo ty oddajesz każdemu według jego uczynków.
PsBycz	(62:13) Że, do-Ciebie, Panie, należy łaska; boć Ty zapłacisz każdemu, według-czynności-jego.
Goet	(62:13) Twoja również, o Panie, jest dobroć; albowiem Ty oddajesz każdemu według uczynków jego.
PsCylk	(62:13) I u Ciebie Panie, miłosierdzie, bo Ty płacisz człowiekowi wedle uczynków jego.
PsKrusz	(62:13) Twoje jest, Panie, miłosierdzie, bo Ty oddasz człowiekowi według uczynków jego.
PsAszk	(62:13) I Twoją, o Panie jest łaska, iż Ty zapłacisz mężowi jako jego poczynanie.
PsSzer	(62:13) i że u Ciebie, Panie, jest łaska, bo Ty odpłacasz każdemu wedle uczynków jego.
Tys1	(61:13) Twoja, Panie, łaska; bo Ty każdemu oddasz według jego czynów.
Tys5	(62:13) I Ty, Panie, jesteś łaskawy, bo Ty każdemu oddasz według jego czynów.
Bryt	(62:13) I że u ciebie, Panie, jest łaska, Bo Ty odpłacasz każdemu według uczynków jego.
Pozn	(62:13) i że u Ciebie, Panie, łaska. Bo Ty odpłacasz każdemu według jego uczynków.
WarPra	(62:13) O Panie, Tyś samą dobrocią, każdemu oddasz według uczynków jego.
STB	(62:13) i u Ciebie, Panie, miłosierdzie; Ty płacisz człowiekowi według jego uczynków.
EIB	(62:13) Jesteś zaś, Panie, łaskawy - I że Ty odpłacasz każdemu stosownie do jego postawy.

Psalm 63

Ps 63,1

PsFlor	(62:1) Boże, Boże moj, k tobie za światła czuję. (62:2) Żądała ciebie dusza moja, kako rozliczycie tobie ciało moje. (62:3a) W ziemi pustej i na drodze przezwodnej,
PsPul	Pienie Dawida, kiedy był na puszczy idumejskie. (62:1) Boże, Boże moj, k tobie za światła czuję. (62:2) I żądała ciebie dusza moja, kako rozlicznie tobie ciało moje. (62:3a) W ziemi pustej i na drodze przezwodnej,
Wuj1923	(63:1) Psalm Dawidowi, gdy był na puszczy Idumejskiéj. (63:2) Boże, Boże mój! do ciebie czuję na świtaniu: pragnęła cię dusza moja, jako rozmaicie tobie i ciało moje, w ziemi pustéj i niedrożnéj i bezwodnéj.
Gda1881	Psalm Dawidowy, gdy był na puszczy Judzkiej. (63:2) Boże! tyś jest Bogiem moim; z poranku cię szukam; pragnie cię dusza moja, tęskni po tobie ciało moje w ziemi suchej i upragnionej, w której nie masz wody;
Gda2017	Psalm Dawida, gdy przebywał na Pustyni Judzkiej. Boże, ty jesteś moim Bogiem, od rana cię szukam; pragnie ciebie moja dusza, tęskni do ciebie moje ciało w ziemi suchej i spragnionej, w której nie ma wody;
PsBycz	(63:1) Psalm Dawida, ułożony, za-bytności-jego w-puszczy Judei. (63:2) O Boże! Bogiemeś-moim, Ty; rano-wstawam szukać-Ciebie; spragnioną do-Ciebie, dusza-moja; żądzą-pała, ku-Tobie, ciało-mojé, w-krainie suchéj, i-spragnionéj bez wody.
Goet	(63:1) PSALM Dawida, gdy był w pustyni judzkiej. (63:2) Boże, Tyś jest Bogiem moim! Z poranku Cię szukam. Pragnie Ciebie dusza moja, tęskni za Tobą ciało moje w ziemi suchej i spragnionej, w której niema wody.
PsCylk	(63:1) Pieśń Dawida, gdy przebywał na puszczy Judzkiéj. (63:2) Panie, Tyś Panem moim; szukam Cię, pragnie Cię dusza moja, tęskni za Tobą ciało moje, na ziemi suchéj i spragnionéj bez wody.
PsKrusz	(63:1) Psalm Dawida, gdy był na puszczy judzkiej. (63:2) Boże, Tyś Bogiem moim! Z poranku Cię szukam: pragnie Cię dusza moja, tęskni za Tobą ciało moje w ziemi suchej i czczej bez wody.
PsAszk	(63:1) Śpiew Dawida, kiedy był w pustyni Judzkiej. (63:2) Boże Tyś mą wszechmocą, Ciebie brzaskiem wypatruję, spragniona Ciebie dusza ma, a ileż ciało me w ziemi pustynnej i omdlałe bez wody!
PsSzer	(63:1) Psalm Dawida, gdy był w pustyni judzkiej. (63:2) Boże! Tyś Bogiem moim, Ciebie szukam, Ciebie pragnie dusza moja; spragnione jest Ciebie ciało moje, jak ziemia zeschła, spragniona i bezwodna.
Tys1	(62:1) Psalm Dawidowy. Gdy przebywał na Pustyni Judzkiej. (62:2) Boże, moim jesteś Bogiem: gorliwie Cię szukam; Ciebie pragnie moja dusza, ciało me Ciebie wygląda, jak ziemia zeschła, spragniona, bez wody.
Tys5	(63:1) Psalm. Dawidowy. Gdy przebywał na Pustyni Judzkiej. (6:2) Boże, Ty Boże mój, Ciebie szukam; Ciebie pragnie moja dusza, za Tobą tęskni moje ciało, jak ziemia zeschła, spragniona, bez wody.
Bryt	(63:1) Psalm Dawidowy, gdy był w pustyni judzkiej. (63:2) Boże! Tyś Bogiem moim, ciebie gorliwie szukam, Ciebie pragnie dusza moja; Tęskni do ciebie ciało moje, Jak ziemia zeschła, spragniona i bezwodna.
Pozn	(63:1) Psalm Dawida - gdy przebywał na Pustyni Judzkiej. (63:2) Boże, Tyś Bogiem moim, Ciebie szukam ze wszystkich sił. Ciebie łaknie dusza moja, Ciebie pragnie ciało moje jak ziemia sucha i spragniona, pozbawiona wody.
WarPra	(63:1) Psalm Dawida, wyśpiewany przez niego, kiedy znajdował się na Pustyni Judzkiej. (63:2) O Boże, Boże mój, Ciebie tylko szukam. Ciebie pragnie moja dusza, ku Tobie wzdycha moje ciało jak wysuszona, pozbawiona wody ziemia.
STB	(63:1) Pieśń Dawida, kiedy przebywał na puszczy judzkiej. (63:2) Prawdziwy Boże, Ty jesteś moim Bogiem; na suchej, spragnionej ziemi, ziemi bez wody Cię szukam; pragnie Cię moja dusza, za Tobą tęskni moja cielesna natura.
EIB	(63:1) Psalm Dawida. Przebywał on wówczas na Pustyni Judzkiej. (63:2) Boże! Ty jesteś moim Bogiem, szukam Cię całym sobą, Ciebie zapragnęła moja dusza, Za Tobą zatęskniło moje ciało Jak spieczona, spragniona i bezwodna ziemia.

Ps 63,2

PsFlor	(62:3b) tako w świętem pokazał jeśm sie tobie, bych widział cześć twoję i sławę twoję.
PsPul	(62:3b) tako w świątości pokazał jeśm sie tobie, bych widział moc twoję i sławę twoję.
Wuj1923	(63:3) Jako w świątnicy stawiłem się przed tobą, abych widział moc twoję i chwałę twoję.
Gda1881	(63:3) Abym cię oglądał w świątnicy twojej, i widział moc twoję i chwałę twoję.
Gda2017	Abym widział twoją moc i chwałę tak, jak cię ujrzałem w twojej świątyni;
PsBycz	(63:3) Dla-tego, w-świątyni, upatruję-Cię, ku-ujrzeniu mocy-Twéj, i-chwały-Twojéj.
Goet	(63:3) Tak jako w świątyni Twojej wyglądałem, aby ujrzeć moc i wspaniałość Twoją.
PsCylk	(63:3) Tak w świątyni widziałem Cię; bodaj ujrzeć potęgę Twoję i chwałę Twoję.
PsKrusz	(63:3) Obym Cię w świątyni oglądał, obym widział moc Twoją i chwałę Twoją!
PsAszk	(63:3) Jakom Cię ujrzał w świętości, aby oglądać Twą potęgę i chwałę Twą,
PsSzer	(63:3) Tak wyglądałem Ciebie w świątyni, by ujrzeć moc Twoją i chwałę Twoją,
Tys1	(62:3) Tak się wpatruję w Ciebie w świątyni, bym ujrzał Twoją potęgę i chwałę.
Tys5	(63:3) W świątyni tak się wpatruję w Ciebie, bym ujrzał Twoją potęgę i chwałę.
Bryt	(63:3) Tak wyglądałem ciebie w świątyni, By ujrzeć moc twoją i chwałę twoją,
Pozn	(63:3) Pragnąłbym przeto oglądać Cię w Świątyni, by podziwiać moc i chwałę Twoją.
WarPra	(63:3) Wpatruję się więc w Ciebie w Twoim przybytku, bo pragnę dojrzeć Twoją moc i chwałę.
STB	(63:3) Rzeczywiście zobaczyłem Cię w Świątyni; gdy ujrzałem Twą potęgę i Twoją chwałę.
EIB	(63:3) W takim stanie ujrzałem Cię w przybytku, Chciałem widzieć Twoją moc i Twą chwałę,

Ps 63,3

PsFlor	(62:4) Bo lepsze jest miłosierdzie twoje nad żywoty, wargi moje chwalić cie będą.
PsPul	(62:4) Bo lepsze jest miłosierdzie twe nad żywoty, wargi moje chwalić cie będą.
Wuj1923	(63:4) Iż lepsze jest miłosierdzie twoje, niźli żywoty: wargi moje będą ciebie chwalić.
Gda1881	(63:4) (Albowiem lepsze jest miłosierdzie twoje, niż żywot,)aby cię chwaliły wargi moje,
Gda2017	Skoro lepsze jest twoje miłosierdzie niż życie, moje wargi będą cię chwaliły;
PsBycz	(63:4) Bo, lepszą dobroć-Twoja, niżeli-życié; wargi-moje, będą-wysławiały-Cię.
Goet	(63:4) Albowiem dobroć Twoja jest lepsza niż życie; wargi moje sławić Cię będą.
PsCylk	(63:4) Bo lepszą łaska Twoja aniżeli życie; usta moje wysławiać Cię będą.
PsKrusz	(63:4) Albowiem miłosierdzie Twe lepsze jest od życia; wargi moje będą Cię wychwalać.
PsAszk	(63:4) - Że lepszą Twa łaska niźli życie, sławić Cię będą me wargi. -
PsSzer	(63:4) gdyż lepsza jest łaska Twoja niż życie. Wargi moje wysławiać Cię będą.
Tys1	(62:4) Skoro łaska Twoja lepsza jest nad życie, moje wargi będą Cię głosić.
Tys5	(63:4) Skoro łaska Twoja lepsza jest od życia, moje wargi będą Cię sławić.
Bryt	(63:4) Gdyż lepsza jest łaska twoja niż życie. Wargi moje wysławiać cię będą.
Pozn	(63:4) Bo łaska Twoja cenniejsza jest nad życie; sławić Cię będą usta moje!
WarPra	(63:4) Twoja dobroć cenniejsza od życia, dlatego wielbić Cię będą moje wargi.
STB	(63:4) Gdyż lepsza Twoja łaska niż życie. Me usta będą Cię wysławiać.
EIB	(63:4) Bo Twa łaska jest lepsza niż życie - Moje usta będą Ciebie wysławiały.

Ps 63,4

PsFlor	(62:5) Tako błogosławić cie będę w żywocie mojem i w imię twoje wzniosę ręce moje,
PsPul	(62:5) Tako błogosławić cie będę do mego żywota i w jimię twe wzniosę ręce moje,
Wuj1923	(63:5) Tak cię błogosławić będę za żywota mego: a w imię twoje będę podnosił ręce moje.
Gda1881	(63:5) Abym cię błogosławił za żywota mego, a w imieniu twojem abym podnosił ręce moje.
Gda2017	Tak błogosławić cię będę póki żyję, wzniosę swe ręce w imię twoje.
PsBycz	(63:5) Przeto będę-błogosławił-Cię, za-życia-mojego; ja, do-Imienia-Twego, będę-podnosił ręce-moje.
Goet	(63:5) Tak Cię uwielbiać będę przez całe życie moje i w imieniu Twojem podnosić ręce moje.
PsCylk	(63:5) Tak, wychwalać Cię będę póki życia; w imię Twoje podniosę ręce moje.
PsKrusz	(63:5) Zaprawdę, błogosławić Cię będę w życiu mojem, dla imienia Twego będę wznosił dłonie moje.
PsAszk	(63:5) Tako błogosławić Cię będę mem życiem, w Twojem imieniu wzniosę moje dłonie.
PsSzer	(63:5) Tak błogosławić Ci będę, póki życia mego, w imieniu Twoim podnosić będę ręce moje.
Tys1	(62:5) Tak będę Cię błogosławił w moim życiu: w imię Twoje będę wznosił me ręce.
Tys5	(63:5) Tak błogosławić Cię będę w moim życiu: wzniosę ręce w imię Twoje.
Bryt	(63:5) Tak błogosławić cię będę, póki życia mego, W imieniu twoim podnosić będę ręce moje.
Pozn	(63:5) Tak więc będę Cię wielbił, póki mi życia stanie, w Imię Twoje wznoszę me ręce.
WarPra	(63:5) Wysławiać Cię pragnę przez całe moje życie i w Imię Twoje wznosić ręce w górę.
STB	(63:5) Tak, będę Cię wychwalał póki życia; w Twym Imieniu podniosę moje ręce.
EIB	(63:5) Póki żyję, będę Cię tak błogosławił, W Twym imieniu wzniosę w górę dłonie.

Ps 63,5

PsFlor	(62:6) jako tuku i tłustości napełniona bądź dusza moja a wargami wiesiela chwalić będą usta moja.
PsPul	(62:6) jako t[ł]uku a tłustości napełniona bądź dusza moja a wargami wiesiela chwalić będą usta moja.
Wuj1923	(63:6) Jako sadłem i tłustością niech będzie napełniona dusza moja: a wargami wesołości będą wychwalać usta moje.
Gda1881	(63:6) Jako tłustością i sadłem byłaby tu nasycona dusza moja, a radosnem warg śpiewaniem wychwalałyby cię usta moje.
Gda2017	Jak tłuszczem i sadłem będzie nasycona moja dusza, moje usta będą cię wielbić radosnymi wargami;
PsBycz	(63:6) Jakby szpikiem, i-tłustością, nasyci-się dusza-moja; gdy,-wargami radosnemi, będą-chwaliły Cię, usta-moje.
Goet	(63:6) Jako szpikiem i tłustością będzie nasycona dusza moja, a radośnie wykrzykującemi wargami chwalić Cię będą usta moje.
PsCylk	(63:6) Jakoby tłuszczem i tukiem nasyca się dusza moja, a wargami radosnemi sławią usta moje.
PsKrusz	(63:6) Jako tłustością i sadłem nasyci się dusza moja, i radosnem śpiewaniem warg wychwalać będą usta moje.
PsAszk	(63:6) Niby tłustością i olejem oliwnym nakarmi się dusza ma i radosnemi wargi wielbić będą me usta.
PsSzer	(63:6) Dusza moja nasyca się jak szpikiem i tłuszczem, a usta moje będą Cię wielbić radosnymi wargami.
Tys1	(62:6) Dusza moja się nasyci niby sadłem i tłuszczem, usta me Cię pochwalą radosnymi wargami,
Tys5	(63:6) Dusza moja będzie się syciła niby sadłem i tłustością, wargi moje radośnie wołać będą, a moje usta [Cię] chwalić.
Bryt	(63:6) Dusza moja nasyca się jakby szpikiem i tłuszczem, A usta moje będą cię wielbić radosnymi wargami.
Pozn	(63:6) Jak tłuszczem i szpikiem nasyci się dusza moja, z radością na ustach wargi moje śpiewać będą [Twoją] chwałę.
WarPra	(63:6) Jak sadłem lub innym tłuszczem nasyci się moja dusza, tak będę Cię sławił ustami pełnymi radości.
STB	(63:6) Jakby tłuszczem i szpikiem nasyca się moja dusza, a radosnymi śpiewaniem warg sławią Cię moje usta.
EIB	(63:6) Nasycony jak tłustością ofiary, Uwielbiam Cię radosnymi słowami -

Ps 63,6

PsFlor	(62:7a) Tako pamięcien jeśm był cie na postłaniu mojem, w jutrzni będę myślić w tobie,
PsPul	(62:7a) Tako pomniał jeśm ciebie na pościeli mojej, i w jutrz❬n❭i będę myślić o tobie,
Wuj1923	(63:7) Jeźlim na cię pamiętał na łożu mojem, rano będę rozmyślał o tobie.
Gda1881	(63:7) Zaprawdęć na cię wspominam, i na łożu mojem każdej straży nocnej rozmyślam o tobie.
Gda2017	Gdy cię wspominam na moim posłaniu i rozmyślam o tobie podczas nocnych straży.
PsBycz	(63:7) Kiedy wspominam-Cię, na posłaniu-mojém; tedy, za-czuwań, rozpamiętywam o-Tobie.
Goet	(63:7) Gdy o Tobie wspominam na łożu swojem i o Tobie rozmyślam podczas straży nocnych.
PsCylk	(63:7) Gdy wspominam Cię na łożu mojém, podczas straży nocnych rozmyślam o Tobie.
PsKrusz	(63:7) Zaprawdę, o Tobie pamiętam na łożu mojem; w czasie straży rozmyślam o Tobie.
PsAszk	(63:7) Jeślim wspominał Cię na mych pieluchach, na nocnych strażach będę się rozpamiętywał w Tobie.
PsSzer	(63:7) Boże, wspominam Cię na łożu swoim, rozmyślam o Tobie podczas straży nocnych,
Tys1	(62:7) gdy wspominać Cię będę na moim posłaniu i myśleć o Tobie podczas moich czuwań.
Tys5	(63:7) Gdy wspominam Cię na moim posłaniu, myślę o Tobie podczas moich czuwań.
Bryt	(63:7) Wspominam cię na łożu moim, Rozmyślam o tobie podczas straży nocnych,
Pozn	(63:7) Kiedy Cię wspomnę na mym posłaniu, rozmyślam o Tobie w czasie godzin nocnego czuwania.
WarPra	(63:7) Myślę o Tobie na posłaniu nocnym, za Tobą tęsknię, gdy trwam na czuwaniu.
STB	(63:7) Wspominam Cię na mym łożu, o Tobie rozmyślam podczas nocnych straży.
EIB	(63:7) Ilekroć wspominam Ciebie na posłaniu I myślę o Tobie podczas nocnych straży.

Ps 63,7

PsFlor	(62:7b) bo jeś był pomocnik moj (62:8a) i pod pokrycim krzydł twojich wiesielić sie będę;
PsPul	(62:7b) bo jeś był pomocnik moj (62:8a) i pod pokrycim krzydł twoich wiesielić sie będę;
Wuj1923	(63:8) Boś był pomocnikiem moim: i w zasłonie skrzydeł twoich rozraduję się.
Gda1881	(63:8) Boś mi bywał na pomocy; przetoż w cieniu skrzydeł twoich śpiewać będę.
Gda2017	Ponieważ byłeś mi pomocą, w cieniu twoich skrzydeł będę się weselił.
PsBycz	(63:8) Bo bywałeś pomocą dla-mnie; przeto-w-cieniu skrzydeł-Twoich, będę-weselił-się.
Goet	(63:8) Albowiem Tyś stał się pomocą moją, a w cieniu skrzydeł Twoich wykrzykuję z radością.
PsCylk	(63:8) Bo byłeś pomocą moją, a w cieniu skrzydeł Twoich radowałem się.
PsKrusz	(63:8) Albowiem Tyś był pomocą moją, i w cieniu skrzydeł Twych śpiewać będę.
PsAszk	(63:8) Iżeś był mi ku pomocy a w cieniu Twych skrzydeł będę śpiewał radośnie.
PsSzer	(63:8) bo byłeś mi pomocą i weseliłem się w cieniu skrzydeł Twoich.
Tys1	(62:8) Stałeś się bowiem moim pomocnikiem i w cieniu Twych skrzydeł się cieszę:
Tys5	(63:8) Bo stałeś się dla mnie pomocą i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie:
Bryt	(63:8) Bo byłeś mi pomocą I weseliłem się w cieniu skrzydeł twoich.
Pozn	(63:8) Boś mi był wspomożeniem, przeto weselić się będę w cieniu Twych skrzydeł.
WarPra	(63:8) Bo stałeś się dla mnie pomocą i będę się radował w cieniu Twoich skrzydeł.
STB	(63:8) Bo byłeś moją pomocą, radowałem się w cieniu Twych skrzydeł.
EIB	(63:8) Ty bowiem przychodziłeś mi z pomocą, W cieniu Twych skrzydeł zaśpiewam pieśń radości.

Ps 63,8

PsFlor	(62:8b) przystała jest dusza moja za tobą, mnie jest przyjęła prawica twoja.
PsPul	(62:8b) przystała jest dusza moja za tobą, mnie jest przyjęła prawica twoja.
Wuj1923	(63:9) Przylgnęła dusza moja do ciebie: broniła mię prawica twoja.
Gda1881	(63:9) Przylgnęła dusza moja do ciebie; prawica twoja podpiera mię.
Gda2017	Moja dusza przylgnęła do ciebie, twoja prawica mnie podtrzymuje.
PsBycz	(63:9) Przylgnęła, dusza-moja, poza-tobą; we-mnie, utrzymuje ją prawica-Twoja.
Goet	(63:9) Dusza moja przylgnęła do Ciebie, prawica Twoja podtrzymuje mnie.
PsCylk	(63:9) Przylgnęła dusza moja do Ciebie, mnie wspiera prawica Twoja.
PsKrusz	(63:9) Przylgnęła dusza moja do Ciebie; prawica Twa podpiera mnie.
PsAszk	(63:9) Przylgnęła dusza ma idąc za Tobą, mnie wsparła Twa prawica.
PsSzer	(63:9) Dusza moja przylgnęła do Ciebie, prawica Twoja podtrzymuje mię.
Tys1	(62:9) do Ciebie lgnie moja dusza, prawica Twoja mnie wspiera.
Tys5	(63:9) do Ciebie lgnie moja dusza, prawica Twoja mnie wspiera.
Bryt	(63:9) Dusza moja przylgnęła do ciebie, Prawica twoja podtrzymuje mnie.
Pozn	(63:9) Dusza moja przylgnęła do Ciebie i wspiera mnie Twoja prawica.
WarPra	(63:9) Przy Tobie trwa moja dusza, trzyma mnie mocno Twoja prawica.
STB	(63:9) Przylgnęła do Ciebie moja dusza, a Twa prawica mnie wspiera.
EIB	(63:9) Przylgnąłem do Ciebie całą duszą, Twa prawica od dawna mnie podnosi.

Ps 63,9

PsFlor	(62:9a) Oni zaprawdę po proźnicy szukali są dusze mojej, wnidą w niskości ziemie,
PsPul	(62:9a) Ale oni po proźnicy szukali duszę moję, wnidą w niskości ziemie,
Wuj1923	(63:10) A oni próżno szukali dusze mojéj: wnidą w niskości ziemie.
Gda1881	(63:10) Ale ci, którzy szukają upadku duszy mojej, sami wnijdą do najgłębszej niskości ziemi.
Gda2017	Ale ci, którzy dążą do zguby mojej duszy, sami zejdą do głębi ziemi.
PsBycz	(63:10) Ale-ci, co-zniszczenia żądają życia-mego, wnidą w-miejsca-zapadłe téj-ziemi.
Goet	(63:10) Ale tamci, którzy dążą do zguby duszy mojej, sami zstąpią do najgłębszych miejsc ziemi.
PsCylk	(63:10) A oni, którzy na zagubę szukają duszy mojéj, zapadną w głębie ziemi.
PsKrusz	(63:10) Ale ci, co szukają zagłady mej duszy, wejdą do niskości ziemi,
PsAszk	(63:10) Lecz ci, którzy życzą mej duszy zguby przeraźliwej, zapadną się w najniższe czeluści ziemi.
PsSzer	(63:10) Ale ci, którzy godzą na życie moje, by je zniszczyć, zapadną się w głębinach ziemi.
Tys1	(62:10) Ci zaś, co zgubić pragną moją duszę, zejdą w głębiny ziemi.
Tys5	(63:10) A ci, którzy szukają zguby mojej duszy, niech zejdą w głębiny ziemi.
Bryt	(63:10) Ale ci, którzy szukają zguby mojej, Zapadną się w głębinach ziemi.
Pozn	(63:10) Ci zaś, którzy dążą do mej zguby, zstąpią do czeluści ziemi,
WarPra	(63:10) Wielu bez powodu czyha na me życie, lecz to oni muszą zstąpić do podziemnych otchłani.
STB	(63:10) A ci, co czyhają na zgubę mojej duszy, zapadną się w głębię ziemi.
EIB	(63:10) Ci zaś, którzy dążą do mej zguby, Przepadną w głębinach ziemi.

Ps 63,10

PsFlor	(62:9b) dani będą w ręce miecza, części liszek będą.
PsPul	(62:9b) dani będą w ręce miecza, części liszek będą.
Wuj1923	(63:11) Będą podani w ręce miecza, częściami liszek będą.
Gda1881	(63:11) Zabije każdego z nich ostrość miecza, i przyjdą liszkom na podział.
Gda2017	Będą wydani pod ostrze miecza, staną się łupem lisów.
PsBycz	(63:11) Powalą-ich, za pomocą miecza; oni, udziałem lisów się-staną.
Goet	(63:11) Będą wydani przemocy miecza; i staną się łupem szakali.
PsCylk	(63:11) Porazi ich mieczem, pastwą szakali się staną.
PsKrusz	(63:11) będą wydani w ręce miecza - staną się podziałem szakali.
PsAszk	(63:11) Od miecza będą rozlani, działem liszek się staną.
PsSzer	(63:11) Będą oddani na pastwę miecza, staną się łupem szakali.
Tys1	(62:11) Wydani będą pod miecze, staną się łupem szakali.
Tys5	(63:11) Niech będą wydani pod miecze i staną się łupem szakali.
Bryt	(63:11) Będą oddani na pastwę miecza, Staną się łupem szakali.
Pozn	(63:11) będą wydani pod miecz, staną się pastwą szakali.
WarPra	(63:11) Niech zostaną zgładzeni ostrzem miecza i staną się łupem szakali.
STB	(63:11) Porazi ich ostrze miecza, staną się pastwą szakali.
EIB	(63:11) Będą oddani na pastwę miecza I staną się łupem szakali.

Ps 63,11

PsFlor	(62:10) Krol zaprawdę wiesielić sie będzie w Bodze, chwaleni będą wszystcy, jiż przysięgają w niem, bo zatkana są usta mołwiących lichoty.
PsPul	(62:10) Ale krol wiesielić sie będzie w Bodze, chwaleni będą wszystcy, jiż przysięgają w niem, bo zatkana są usta mołwiących złości.
Wuj1923	(63:12) Ale król będzie się weselił w Bogu: i chlubić się będą wszyscy, którzy nań przysięgają; bo zatkane są usta mówiących nieprawości.
Gda1881	(63:12) Lecz król będzie się weselił w Bogu, a będzie się chlubił każdy, kto przezeń przysięga; albowiem zatkane będą usta mówiących kłamstwo.
Gda2017	Lecz król będzie się weselił w Bogu, będzie się chlubił każdy, kto na niego przysięga, a usta kłamców zostaną zamknięte.
PsBycz	(63:12) Lecz,-ten-król, rozraduje-się w-Bogu; pochlubi-się każdy, kto-przysięga na-Niego; bo będą-zamknięte usta mówiących fałszywie.
Goet	(63:12) Lecz król będzie się radował w Bogu; będzie się chlubił każdy, kto na Niego przysięga; albowiem zatkane będą usta mówiących kłamstwo.
PsCylk	(63:12) A król weselić się będzie w Panu, chlubić się będzie każdy, który zaprzysiągł mu; bo zamknięte będą usta kłamców.
PsKrusz	(63:12) A król radować się będzie w Bogu, chlubić się będzie każdy, co przezeń przysięga, albowiem zatkane będą usta mówiących kłamstwo.
PsAszk	(63:12) Zaś król weselić się będzie w Bogu, chwałą okryje się każdy co nań przysięga, gdyż zatkane będą usta tych, co głoszą kłam.
PsSzer	(63:12) Lecz król będzie się radował, będzie się chlubił w Bogu każdy, kto przysięga na Niego, bo usta kłamców będą zamknięte.
Tys1	(62:12) Ale król będzie radował się w Bogu, chlubił się będzie każdy, który nań przysięga, bo zamkną się usta głoszących bezprawie.
Tys5	(63:12) A król niech się raduje w Bogu, niech chlubi się każdy, kto na Niego przysięga, tak niech się zamkną usta mówiących kłamliwie.
Bryt	(63:12) Lecz król będzie się radował w Bogu, będzie się chlubił każdy, ktoprzysięga na niego, Bo usta kłamców będą zamknięte.
Pozn	(63:12) Król wszakże będzie się radował w Bogu; szczycić się będzie każdy, kto na niego przysięga, usta kłamców bowiem będą musiały zamilknąć.
WarPra	(63:12) A król niechaj raduje się Bogiem, niech cieszy się każdy, kto na Niego przysięga, i niech zamilkną usta wszystkich kłamców.
STB	(63:12) Zaś król będzie się weselił dzięki Bogu; będzie się chlubił także każdy, kto Mu został zaprzysiężony; a usta kłamców będą zamknięte.
EIB	(63:12) Lecz król będzie radował się w Bogu; Zaszczyt spotka każdego, kto na Boga składa przysięgę, Oszustom natomiast usta zostaną zamknięte.

Psalm 64

Ps 64,1

PsFlor	(63:1) Wysłuszaj, Boże, modlitwę moję, gdy proszę, od bojaźni nieprzyjacielowy wyjmi duszę mą!
PsPul	Dawid. (63:1) Wysłuchaj, Boże, modłę moję, gdy proszę, od bojaźni nieprzyjaciela wytargni duszę moję!
Wuj1923	(64:1) Na koniec, Psalm Dawidowi. (64:2) Wysłuchaj, Boże, prośbę moję, gdy się modlę: od strachu nieprzyjaciela wybaw duszę moję.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. (64:2) Wysłuchaj, o Boże! głos mój, gdy się modlę; od strachu nieprzyjaciela strzeż żywot mój.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Wysłuchaj, o Boże, mego głosu, gdy się modlę; zachowaj moje życie od strachu przed wrogiem.
PsBycz	(64:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania Psalm Dawida. (64:2) Posłuchaj, o-Boże! głosu-mego, w-użalaniu-się-mojém; od-strasznego nieprzyjaciela, zachowaj życié-mojé.
Goet	(64:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. (64:2) Usłysz, Boże, głos mój w skardze mojej; ustrzeż życie moje od wroga, który mnie przeraża.
PsCylk	(64:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. (64:2) Słuchaj Panie głosu mojego, gdy błagam; od obawy wroga ustrzeż życie moje.
PsKrusz	(64:1) Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. (64:2) Wysłuchaj Boże, głosu mego, gdy się modlę; od strachu nieprzyjaciela strzeż żywot mój.
PsAszk	(64:1) Dyrygentowi. - Śpiew Dawida. (64:2) Słuchaj Boże mego głosu, - gdy się nurzam! w zadumie, - od strachu przed wrogiem - Ty ustrzeżesz mojego żywota.
PsSzer	(64:1) Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. (64:2) Słuchaj, Boże głosu mego, gdy się żalę! Ustrzeż duszę moją od strachu przed nieprzyjacielem.
Tys1	(63:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (63:2) Boże, słuchaj głosu mego, gdy się żalę; zachowaj me życie od strachu przed wrogiem.
Tys5	(64:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (64:2) Boże, słuchaj głosu mego, gdy się żalę; zachowaj me życie od strachu przed wrogiem.
Bryt	(64:1) Przewodnikowi chóru, Psalm Dawidowy. (64:2) Słuchaj, Boże, głosu mego, gdy się żalę! Ustrzeż życie moje od lęku przed wrogiem!
Pozn	(64:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida. (64:2) Wysłuchaj, Boże, głosu mojej skargi, od lęku przed nieprzyjacielem zachowaj życie moje!
WarPra	(64:1) Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. (64:2) Wysłuchaj, o Boże, głosu mych narzekań, niech wróg nie sprawia, bym się bał o życie.
STB	(64:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. (64:2) Boże, słuchaj mojego głosu kiedy błagam; ustrzeż moje życie od obawy przed wrogiem.
EIB	(64:1) Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. (64:2) Wysłuchaj mnie, Boże, pragnę się wyżalić: Ochroń moje życie od lęku przed wrogiem.

Ps 64,2

PsFlor	(63:2) Zaszczycił jeś mie od sebrania złych, od mnożstwa strojących lichotę.
PsPul	(63:2) Zaszczycił jeś mie od sebrania złosnych, od mnostwa strojących złość.
Wuj1923	(64:3) Obroniłeś mię od zboru złośników: od mnóstwa działających nieprawość.
Gda1881	(64:3) Skryj mię przed skrytą radą złośników, przed zbuntowaniem czyniących nieprawość.
Gda2017	Ukryj mnie przed tajemną radą złoczyńców, przed zgrają czyniących nieprawość;
PsBycz	(64:3) Ukryj-mię, przed-tajną-radą złośliwych, przed-zgiełkiem czyniących bezprawié;
Goet	(64:3) Ukryj mnie przed skrytemi radami złoczyńców, przed zgrają przestępców,
PsCylk	(64:3) Ukryj mnie przed spiskiem złych, przed zaburzeniem złoczyńców.
PsKrusz	(64:3) Ukryj mnie przed skrytą radą złośników, przed buntem dopuszczających się grzechu.
PsAszk	(64:3) Ty mnie skryjesz przed czającym się zespołem zwyrodniałych, przed burzliwością złoczyńców.
PsSzer	(64:3) Ukryj mnie przed radą złych, przed zgrają złoczyńców,
Tys1	(63:3) Chroń mnie przed radą złoczyńców i przed zgrają źle postępujących.
Tys5	(64:3) Chroń mnie przed gromadą złoczyńców i przed zgrają występnych.
Bryt	(64:3) Ukryj mnie przed zgrają złych, Przed zgiełkiem złoczyńców,
Pozn	(64:3) Ukryj mnie przed sforą nędzników, przed zgiełkliwą zgrają złoczyńców,
WarPra	(64:3) Ukryj mnie przed tłumem bezbożnych, przed zgiełkiem tych, którzy źle czynią.
STB	(64:3) Przed spiskiem złych mnie ukryj i przed wzburzeniem złoczyńców,
EIB	(64:3) Ukryj mnie przed spiskiem ludzi niegodziwych I przed zgrają czyniących nieprawość.

Ps 64,3

PsFlor	(63:3a) Bo naostrzyli są jako miecz języki swoje, naciągnęli są łęczysko rzecz gorzką,
PsPul	(63:3a) Bo naostrzyli jako miecz języki swoje, naciągli łęczyszcze rzecz gorzką,
Wuj1923	(64:4) Bo zaostrzyli jako miecz języki swoje: naciągnęli łuk, rzecz gorzką,
Gda1881	(64:4) Którzy zaostrzyli język swój jako miecz, nałożyli strzałę swoję, słowo jadowite,
Gda2017	Którzy naostrzyli swój język jak miecz, nałożyli swoje strzały, słowa jadowite;
PsBycz	(64:4) Którzy ostrzą, jak-miecz, język-swój; naciągają, na łuki, strzały-swe, zaprawione rzeczą zatrutą;
Goet	(64:4) Którzy język swój naostrzyli jak miecz, jadowite słowa jako strzały kładą na łuk,
PsCylk	(64:4) Którzy zaostrzyli niby miecz język swój, nałożyli strzałę swoję: słowo goryczy.
PsKrusz	(64:4) Którzy zaostrzyli język swój jako miecz, nastawili strzałę swą - słowo gorzkie,
PsAszk	(64:4) Którzy wyostrzyli, niby miecz, swój język. wypuścili strzałę swą: gorzkie słowo.
PsSzer	(64:4) którzy naostrzyli język swój jak miecz, jak strzałę wyostrzyli słowo jadowite,
Tys1	(63:4) Oni ostrzą jak miecz swe języki, a słowa zatrute jak strzały kierują,
Tys5	(64:4) Oni ostrzą jak miecz swe języki, a gorzkie słowa kierują jak strzały,
Bryt	(64:4) Którzy naostrzyli język swój jak miecz, Jak strzałę wyostrzyli słowa jadowite,
Pozn	(64:4) którzy ostrzą swe języki jak miecz i mają w pogotowiu zjadliwe słowa jak strzały,
WarPra	(64:4) Jak miecze ostrzą swoje języki, a słowa pełne jadu wypuszczają jak strzały
STB	(64:4) którzy zaostrzyli swój język jak miecz, i nałożyli swą strzałę – słowo goryczy;
EIB	(64:4) Wyostrzyli oni swój język jak miecz, Puścili niczym strzały jadowite słowa,

Ps 64,4

PsFlor	(63:3b) bychą strzelali w tajemności niepokalanego. (63:4a) Nagle strzelać ji będą i nie będą sie bać.
PsPul	(63:3b) by strzelali potajemnie niewinnego. (63:4a) Rychło strzelać ji będą i nie będą sie bać.
Wuj1923	(64:5) Aby w skrytościach strzelali na niepokalanego: z prędka nań strzelać będą, a nie będą się bać,
Gda1881	(64:5) Aby strzelali z skrytości na niewinnego; niespodzianie nań strzelają, a nikogo się nie boją.
Gda2017	Aby strzelać z ukrycia w niewinnego; strzelają znienacka i nikogo się nie boją.
PsBycz	(64:5) Dla-wystrzelenia, w-kryjówki, do cnotliwego; niespodzianie strzélają-do-niego, i-nie boją-się.
Goet	(64:5) Aby z ukrycia strzelać na niewinnego: niespodzianie na niego strzelają, a nie lękają się.
PsCylk	(64:5) Aby ugodzić w skrytości niewinnego, znienacka ugodzić weń; a nie boją się.
PsKrusz	(64:5) aby strzelali w skrytości do niewinnego: nagle strzelają nań i nie boją się go.
PsAszk	(64:5) Aby ustrzelić w skrytościach uczciwca, znienacka go ustrzelą a nie zaznają bojaźni.
PsSzer	(64:5) aby ugodzić skrycie niewinnego, nagle i bez trwogi ugodzić weń!
Tys1	(63:5) by ugodzić niewinnego z kryjówki, ugodzić go znienacka bez żadnej obawy.
Tys5	(64:5) by ugodzić niewinnego z ukrycia, znienacka strzelają, wcale się nie boją.
Bryt	(64:5) Aby ugodzić skrycie niewinnego, Nagle i bez skrupułów ugodzić weń!
Pozn	(64:5) by mierzyć z ukrycia w niewinnego i bez obawy znienacka ugodzić w niego.
WarPra	(64:5) i z ukrycia godzą nimi w niewinnych. Wysyłają swe strzały znienacka i bez obawy.
STB	(64:5) by w skrytości ugodzić niewinnego, ugodzić go znienacka; i się nie boją.
EIB	(64:5) By godzić w niewinnego z zamaskowanych miejsc, Trafić go znienacka, bez lęku i obaw.

Ps 64,5

PsFlor	(63:4b) Śćwirdzili są sobie mołwę złą, (63:5) mołwili są, bychą pokryli sidła, rzekli są: Kto uźrzy je?
PsPul	(63:4b) Stwirdzili sobie mołwę złosną, (63:5) mołwili, by pokryli sidła, rzekli: Kto je uźrzy?
Wuj1923	(64:6) Utwierdzili sobie mowę złośliwą: namawiali się, żeby zakryli sidła: mówili: Któż je obaczy?
Gda1881	(64:6) Stwierdzają się w złem; zmawiają się, jakoby zakryć sidłą, i mówią: Któż je obaczy?
Gda2017	Utwierdzają się w złym zamiarze, zmawiają się, jak ukryć pułapki, i mówią: Któż je zobaczy?
PsBycz	(64:6) Oni-zatwiérdzają, dla-siebie, sprawę złośliwą, opowiadają, o-ukryciu sideł; mówią: Któż postrzeże je?
Goet	(64:6) Umacniają się w swojej złej sprawie; rozmawiają o tem, jakby ukryć pułapki; mówią: kto nas zobaczy?
PsCylk	(64:6) Utwierdzają się w zamyśle złym, zmawiają się jakby ukryć sidła; powiadają, któż spostrzeże je.
PsKrusz	(64:6) Umacniają się w słowie złem, zmawiają się, aby ukryć sidła; mówią: "Któż je zobaczy"?
PsAszk	(64:6) Utwierdzają sobie nawzajem złoczyn, - opowiadają po to, aby ukryć sidła, myślą: któż ich dopatrzy?
PsSzer	(64:6) Utwierdzają się w złem, zmawiają się, jakby ukryć sidła i myślą: Któż je zobaczy?
Tys1	(63:6) Mocno postanawiają sobie niegodziwość, knują spisek, by skrycie sidła zastawić, i mówią: «Któż nas zobaczy?»
Tys5	(64:6) Umacniają się w złym zamiarze, zamyślają potajemnie zastawić sidła i mówią sobie: Któż nas zobaczy
Bryt	(64:6) Utwierdzają się w złem, Zmawiają się, aby ukryć sidła I mówią: Któż je zobaczy?
Pozn	(64:6) Utwierdzają się wzajemnie w swych niecnych zamysłach, zmawiają się, by skrycie zastawić sidła, i myślą: "Któż je dostrzeże?"
WarPra	(64:6) Gotowi są zawsze tylko zło czynić, ciągle planują zasadzki i pocieszają się, że nikt tego nie widzi.
STB	(64:6) Utwierdzają się w złym zamyśle; zmawiają się, jak ukryć sidła; powiadają – któż je spostrzeże?
EIB	(64:6) Utwierdzają się nawzajem w służeniu złej sprawie, Ustalają, jak w ukryciu pozastawiać sidła, Pytają: Kto je zobaczy?

Ps 64,6

PsFlor	(63:6) Badali są lichoty, seszli są badając badanim. (63:7a) Przystąpi człowiek ku siercu wysokiemu,
PsPul	(63:6) Badali złości, ustali badając badanim. (63:7a) Przystąpi człowiek ku siercu wysokiemu,
Wuj1923	(64:7) Szukali nieprawości: ustali, szukając szukaniem. Przystąpi człowiek do serca głębokiego.
Gda1881	(64:7) Szukają pilnie nieprawości; giniemy od rad zdradliwie wynalezionych. Takci wnętrzność i serce człowiecze głębokie jest.
Gda2017	Szukają nieprawości, starannie jej poszukują; ich wnętrze i serce są głębokie.
PsBycz	(64:7) Wyszukują niegodziwości, mówiąc: dokonaliśmy wybadania, wypatrzenia, nawet-wnętrza człowieka, i-serca głębokość.
Goet	(64:7) Knują podłości: "Gotowiśmy. Plan jest obmyślony!" gdyż wnętrzności każdego i jego serce są głębokie.
PsCylk	(64:7) Ukrywają niegodziwości, spełniliśmy zamysł uknuty; we wnętrzu każdego, w sercu głęboko.
PsKrusz	(64:7) Rozmyślają o nieprawości: "Jesteśmy gotowi - plan gotowy" we wnętrznościach człowieka i w sercu głęboko.
PsAszk	(64:7) Dociekają całopaleń, prowadzą przebiegle pozorne śledztwa i za wnętrzem męża i za sercem głębokiem.
PsSzer	(64:7) Knują zbrodnię, ukrywają uknuty plan, a niezbadane jest wnętrze każdego i serce.
Tys1	(63:7) Wymyślają zbrodnie, kryją swe pomysły, a myśl i serce każdego [chytrością] głębokie.
Tys5	(64:7) i zgłębi nasze tajemnice? Zamach został obmyślony, ale wnętrze człowieka - serce jest niezgłębione.
Bryt	(64:7) Knują zbrodnię, ukrywają uknuty plan, A wnętrze każdego i serce jest niezbadane...
Pozn	(64:7) Knują zbrodnię i kryją się z tym, co umyślili; niezgłębione są myśli i serce każdego z nich.
WarPra	(64:7) Przewrotne są ich zamiary, lecz to, co planują, pilnie ukrywają. Ich wnętrze jest niezbadane, serce ich – niezgłębione jak przepaść.
STB	(64:7) Szukają nieprawości, spełniają uknuty zamysł. A wnętrze i serce człowieka są głębokie.
EIB	(64:7) Szukają krętych dróg, Mówią: Uzgodniliśmy plany! Ludzkie wnętrze i serce - o, jakże niezbadane.

Ps 64,7

PsFlor	(63:7b) i powyszon będzie Bog. (63:8a) Strzały malutkich uczyniły są sie plagi jich
PsPul	(63:7b) i wzniesion będzie Bog. (63:8a) Str❬z❭ały dziecinne uczyniły sie rany jich
Wuj1923	(64:8) A Bóg wywyższon będzie: strzałki maluczkich stały się rany ich:
Gda1881	(64:8) Ale gdy Bóg na nich wypuści prędką strzałę, porażeni będą;
Gda2017	Ale Bóg wypuści na nich strzałę, nagle odniosą rany;
PsBycz	(64:8) Aleć, zastrzeli-ich Bóg strzałą niespodzianie; od-niéj będą rany-ich.
Goet	(64:8) Lecz Bóg już ugodził ich strzałą; raptownie się poczuli zranionymi.
PsCylk	(64:8) I ugodził ich Pan strzałą, nagłą była ich klęska.
PsKrusz	(64:8) Bóg wypuści strzałę, nagle nastąpią poranienia ich.
PsAszk	(64:8) I ustrzeli ich Bóg strzałą, znienacka nastaną ich plagi.
PsSzer	(64:8) Ale Bóg wypuści na nich strzałę, odniosą nagle ranę.
Tys1	(63:8) Lecz Bóg strzałami w nich godzi, rany na nich nagle spadają,
Tys5	(64:8) Lecz Bóg strzałami w nich godzi, nagle odnoszą rany,
Bryt	(64:8) Ale Bóg wypuści na nich strzałę, Zostaną nagle zranieni.
Pozn	(64:8) Lecz Bóg dosięga ich strzałą i niespodzianie [sami] odnoszą rany;
WarPra	(64:8) Ale dosięgnie ich Boża strzała i niespodziewanie odniosą rany.
STB	(64:8) Zatem Pan ugodził ich strzałą i nagła była ich klęska.
EIB	(64:8) Lecz Bóg wypuści swą strzałę, Nagle zada im ranę

Ps 64,8

PsFlor	(63:8b) i rozniemogli są sie przeciwo jim językowie jich. (63:9a) Zamącili są sie wszystcy, jiż są widzieli je,
PsPul	(63:8b) i rozniemogli sie przeciwo jim językowie jich. (63:9a) Zamącili sie wszystcy, co je widzieli,
Wuj1923	(64:9) I pomdlały przeciwko nim ich języki: strwożyli się wszyscy, którzy je widzieli.
Gda1881	(64:9) A do upadku przywiedzie ich własny język ich; odłączy się od nich każdy, kto ich ujrzy.
Gda2017	Własny język doprowadzi ich do upadku; wszyscy, którzy ich zobaczą, uciekną.
PsBycz	(64:9) Tedy-zwalą-się-same, na-nich, języki-onychże; w-rozsypkę-pójdą wszyscy, patrzący-się na-nich.
Goet	(64:9) Własny ich język doprowadził ich do upadku; tak, że wszyscy, którzy ich ujrzą, będą potrząsali głową.
PsCylk	(64:9) Do upadku ich wiedzie własny język, wzdrygają się wszyscy, którzy widzą ich.
PsKrusz	(64:9) Obrócili na się sami język swój, odsuną się od nich wszyscy, którzy patrzą na nich.
PsAszk	(64:9) I sprawi, że się potkną - ich język nad nimi - rozpierzchną się wszyscy, co na nich spozierają,
PsSzer	(64:9) Własny język przywiedzie ich do upadku; wszyscy, którzy na nich patrzą, kiwają głową.
Tys1	(63:9) własny język im zagładę gotuje: wszyscy, co ich widzą, kiwają głowami.
Tys5	(64:9) własny język im gotuje upadek; wszyscy, co ich widzą, potrząsają głowami.
Bryt	(64:9) Własny język przywiedzie ich do upadku; Kiwają głowami wszyscy, którzy na nich patrzą.
Pozn	(64:9) z powodu własnego ich języka doprowadza ich do zguby, a na ich widok wszyscy potrząsają głowami.
WarPra	(64:9) Doprowadzą ich do zguby ich własne języki, a inni patrząc na to będą kiwać głowami.
STB	(64:9) Do upadku wiedzie ich własny język; wszyscy, którzy ich widzą, się wzdrygają.
EIB	(64:9) I potkną się o własny język! Pierzchną ci, którzy na nich patrzą,

Ps 64,9

PsFlor	(63:9b) i bał sie jest wszeliki człowiek. (63:10) I zjawili są działa boża i uczynki jego urozumieli są.
PsPul	(63:9b) i bał sie wszelki człowiek. (63:10) I zjawili działa boża i uczynki jego urozumieli.
Wuj1923	(64:10) I bał się wszelki człowiek: i opowiadali sprawy Boże, i uczynki jego rozumieli.
Gda1881	(64:10) I ulękną się wszyscy ludzie, a będą opowiadali sprawę Bożą, i dzieło jego zrozumieją.
Gda2017	I zlękną się wszyscy ludzie, będą opowiadali o dziele Boga i zrozumieją jego czyny.
PsBycz	(64:10) Tedy-będą-się-bali wszyscy ludzie, i-będą-opowiadali czyn Boga; a,-na-dziéło-Jego, będą-zwracali-uwagę.
Goet	(64:10) I ulękną się wszyscy ludzie i oznajmią: "To Bóg uczynił!" i rozważą Jego dzieło.
PsCylk	(64:10) I przestraszyli się wszyscy ludzie, i opowiadają zrządzenie Pana, a sprawę Jego rozważają.
PsKrusz	(64:10) I ulękną się wszyscy ludzie, i będą opowiadali sprawę Bożą, i dzieło Jego zrozumieją.
PsAszk	(64:10) I obawa ogarnie wszystkie ludzie a obwieszczą. dzieło Boga i zrozumieją Jego poczynanie.
PsSzer	(64:10) I boją się wszyscy ludzie, opowiadają dzieło Boże i rozważają sprawę Jego.
Tys1	(63:10) Wszyscy się boją, sławią dzieło Boże i rozważają Jego zrządzenia.
Tys5	(64:10) Ludzie zdjęci bojaźnią sławią dzieło Boga i rozważają Jego zrządzenia.
Bryt	(64:10) I boją się wszyscy ludzie, Opowiadają dzieło Boga i rozważają czyny jego.
Pozn	(64:10) I wszyscy, zdjęci lękiem, głoszą dzieło Boże i czyny Jego rozważają.
WarPra	(64:10) Wtedy przerażenie ogarnie ludzi; zaczną opowiadać o czynach Boga i zastanawiać się nad Jego działaniem.
STB	(64:10) Przestraszyli się wszyscy ludzie; opowiadają czyn Boga, a Jego dzieło rozważają.
EIB	(64:10) Wszyscy ludzie się tym przestraszą I głosić będą, że to dzieło Boga, Zrozumieją Jego czyn.

Ps 64,10

PsFlor	(63:11) Wiesielić sie będzie prawy w Bodze i pwać będzie weń, i chwaleni będą wszystcy prawego sierca.
PsPul	(63:11) Wiesielić sie będzie prawy w Bodze i pwać będzie weń, i chwaleni będą wszystcy prawego sierca.
Wuj1923	(64:11) Będzie się weselił sprawiedliwy w Panu, i będzie w nim nadzieję miał: i będą pochwaleni wszyscy serca prawego.
Gda1881	(64:11) Ale sprawiedliwy się będzie weselił w Panu, a będzie w nim ufał; i będą się chlubili wszyscy, którzy są uprzejmego serca.
Gda2017	A sprawiedliwy będzie się weselić w PANU i będzie mu ufał; i będą się chlubili wszyscy prawego serca.
PsBycz	(64:11) Rozraduje-się sprawiedliwy w-Panu, i-uciecze-się do-opieki-Jego; zaś-chlubić-się-będą, wszyscy prawi serca.
Goet	(64:11) A sprawiedliwy będzie się radował w Panu i będzie Mu ufał; a wszyscy serca szczerego będą się chlubili.
PsCylk	(64:11) Raduje się sprawiedliwy w Bogu i polega na Nim, i chlubią się wszyscy prawego serca.
PsKrusz	(64:11) Będzie się cieszył sprawiedliwy w Panu, i będzie ufał w Nim, i będą się chlubili wszyscy prawego serca.
PsAszk	(64:11) Weselić się będzie sprawiedliwy w Jehowie i w Nim szukać będzie schronienia a chwałą się okryją wszyscy, którzy szczerego są serca.
PsSzer	(64:11) Sprawiedliwy rozraduje się w Panu i zaufa Mu; i będą chlubić się wszyscy prawego serca.
Tys1	(63:11) Sprawiedliwy weseli się w Panu, do Niego się ucieka, a wszyscy prawego serca się chlubią.
Tys5	(64:11) Sprawiedliwy weseli się w Panu, do Niego się ucieka, a wszyscy prawego serca [Nim] się chlubią.
Bryt	(64:11) Sprawiedliwy rozraduje się w PanuI będzie szukał u niego schronienia; I będą się chlubić wszyscy prawego serca.
Pozn	(64:11) Sprawiedliwy raduje się w Jahwe i ucieka się do Niego; chlubią się wszyscy, którzy mają serca prawe.
WarPra	(64:11) A sprawiedliwy raduje się w Panu i u Niego szuka schronienia. Dumni zaś z tego wszyscy, którzy są serca czystego.
STB	(64:11) Sprawiedliwy cieszy się w WIEKUISTYM oraz na Nim polega; chlubią się wszyscy prawego serca.
EIB	(64:11) Sprawiedliwy zaś rozraduje się w PANU, W Nim będzie szukał ochrony - I szczycić się będą wszyscy ludzie prawego serca.

Psalm 65

Ps 65,1

PsFlor	(64:1) Ciebie słusza chwała, Boże, w Syjon i tobie wrocona będzie obietnica w Jeruzalem.
PsPul	Psalm Dawidow. (64:1) Tobie słusza chwała, Boże, na Syjon i tobie wrocona będzie obietnica w Jeruzalem.
Wuj1923	(65:1) Na koniec, Psalm Dawidowi. Pieśń Jeremiasza i Ezechiela, ludu przeprowadzenia, kiedy poczęli iść w drogę. (65:2) Tobie przystoi pieśń, Boże, w Syonie: i tobie oddadzą ślub w Jeruzalem.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm i pieśń Dawidowa. (65:2) Tobie przynależy, o Boże! chwała na Syonie, a tobie ślub ma być oddany.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm i pieśń Dawida. Tobie, Boże, należy się chwała na Syjonie i tobie złożone śluby należy wypełnić.
PsBycz	(65:1) Naczelnikowi-muzyki, Psalm Dawida, Spiéw, dany do grania. (65:2) Na-Ciebie, ufność-spokojna, chwała, o-Boże! czeka, w-Syonie; i-Tobie, tamże, będzie-uiszczonym, ślub.
Goet	(65:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm. Pieśń Dawida. (65:2) Tobie, Boże, należy się chwała w Syjonie i Tobie oddaje się śluby.
PsCylk	(65:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, śpiew. (65:2) Ciebie oczekuje chwała Panie, na Cyonie, i Tobie spełnia się ślub.
PsKrusz	(65:1) Przełożonemu chóru. Psalm pieśń Dawida. (65:2) Tobie należy się w skupieniu chwała, Boże na Sjonie! Tobie ślub niechaj będzie oddany!
PsAszk	(65:1) Dyrygentowi. - Pieśń Dawida do śpiewu. (65:2) Tobie milczenie - chwała, Boże w Syonie, i Tobie spłaconym będzie ślub.
PsSzer	(65:1) Przewodnikowi chóru; psalm Dawida, pieśń. (65:2) Ciebie, Boże, należy chwalić na Syjonie i Tobie ślub spełnić.
Tys1	(64:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. Pieśń. (64:2) Ciebie, Boże, należy wielbić na Syjonie. Tobie ślubu dopełnić,
Tys5	(65:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. Pieśń. (65:2) Ciebie należy wielbić, Boże, na Syjonie. Tobie ślubów dopełniać,
Bryt	(65:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. Pieśń. (65:2) Tobie należy się chwała, Boże na Syjonie, I tobie należy spełnić śluby.
Pozn	(65:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida; pieśń. (65:2) Tobie, Boże, należą się pieśni chwały na Syjonie i przed Tobą należy wypełnić złożone Ci ślubowanie.
WarPra	(65:1) Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. Pieśń. (65:2) Tobie należy się chwała, Boże na Syjonie, złożone Ci przyrzeczenia należy wypełniać.
STB	(65:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, śpiew. (65:2) Twoja jest, Boże, chwała, co oczekuje na Cyonie oraz Tobie spełnia się ślub.
EIB	(65:1) Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. Pieśń. (65:2) Tobie słusznie należy się pieśń chwały, Boże na Syjonie, I Tobie słusznie warto spełniać śluby.

Ps 65,2

PsFlor	(64:2) Wysłuszaj modlitwę moję, k tobie wszelikie ciało przydzie.
PsPul	(64:2) Usłysz modlitwę moję, k tobie wszelikie ciało przydzie.
Wuj1923	(65:3) Wysłuchaj modlitwę moję: do ciebie wszelkie ciało przyjdzie.
Gda1881	(65:3) Ty wysłuchiwasz modlitwy; przetoż do ciebie przychodzi wszelkie ciało.
Gda2017	Ty wysłuchujesz modlitwy, dlatego do ciebie przyjdzie wszelkie ciało.
PsBycz	(65:3) O Ty, wysłuchujący prośby! do Ciebie, wszelkié ciało przyjdzie.
Goet	(65:3) Ty, który wysłuchujesz modlitwy, do Ciebie przychodzi wszelkie ciało.
PsCylk	(65:3) Który słuchasz modlitwy, do Ciebie wszelkie ciało przybiega.
PsKrusz	(65:3) Ty wysłuchujesz modlitwę, do Ciebie przychodzi wszelkie ciało.
PsAszk	(65:3) Który słuchasz modlitwy - do Ciebie dojdzie wszystko ciało.
PsSzer	(65:3) Wysłuchujesz modlitwy, do Ciebie może przychodzić wszelkie ciało z powodu win.
Tys1	(64:3) co próśb wysłuchujesz. Do Ciebie wszelki śmiertelnik przychodzi
Tys5	(65:3) co próśb wysłuchujesz. Do Ciebie przychodzi wszelki śmiertelnik,
Bryt	(65:3) Ty wysłuchujesz modlitwy, Do ciebie przychodzi wszelki człowiek
Pozn	(65:3) Do Ciebie, który wysłuchujesz [naszych] modłów, przychodzi każdy śmiertelnik
WarPra	(65:3) Ty wysłuchujesz ludzkich modlitw, do Ciebie zwracają się wszyscy ludzie
STB	(65:3) Do Ciebie, który słuchasz modlitwy, przybiega każda cielesna natura.
EIB	(65:3) Ty jesteś tym, który wysłuchuje modlitwy, I do Ciebie garnie się wszystko, co żyje.

Ps 65,3

PsFlor	(64:3) Słowa złych przemogła sie nad nami i nie-w-miłościach naszych ty smiłujesz sie.
PsPul	(64:3) Słowa złosny❬ch❭ przemogły na nas i nad grzechy naszymi ty sie smiłujesz.
Wuj1923	(65:4) Słowa niezbożników wzięły górę nad nami: a nieprawościom naszym ty będziesz miłościw.
Gda1881	(65:4) Wielkie nieprawości, które wzięły górę nad nami, i przestępstwa nasze ty oczyszczasz.
Gda2017	Wielkie nieprawości wzięły górę nad nami; ty oczyszczasz nasze występki.
PsBycz	(65:4) Rzeczy nieprawe, przemogły nade-mną; aleć, wykroczenia-nasze, Ty zgładzisz-je.
Goet	(65:4) Nieprawości przemogły mię; występki nasze, Ty je przebaczysz.
PsCylk	(65:4) Sprawy grzeszne owładnęły mną, występki nasze, Ty odpuściłeś je.
PsKrusz	(65:4) Słowa grzeszne wzięły górę nad nami, przestępstwa nasze Ty oczyścisz.
PsAszk	(65:4) Sprawy grzeszne, co możniejsze nademnie, przestępstwa nosze, Ty je odpuścisz,
PsSzer	(65:4) Gdy występki nasze wzięły górę nad nami, Ty je przebaczasz.
Tys1	(64:4) z powodu swych nieprawości. Przygniatają nas nasze przewiny: Ty je odpuszczasz.
Tys5	(65:4) wyznając nieprawości. Przygniatają nas nasze przewiny, Ty je odpuszczasz.
Bryt	(65:4) Z wyznaniem grzechów. Gdy zbytnio ciążą namWystępki nasze. Ty je przebaczasz.
Pozn	(65:4) z powodu swoich przewinień. Gdy grzechy nasze obciążają nas, Ty nam je odpuszczasz.
WarPra	(65:4) pod ciężarem swych własnych przewinień. Wielkie są nasze winy, ale nam je odpuszczasz.
STB	(65:4) Owładnęły mną grzeszne sprawy, nasze występki, a Ty je odpuściłeś.
EIB	(65:4) Gdy spisy przewinień urosną przede mną, Ty za nasze nieprawości dokonujesz przebłagania.

Ps 65,4

PsFlor	(64:4) Błogosławiony, jegoż jeś wybrał i przyjął, przebywać będzie w trzemiech twojich. (64:5a) Napełnieni będziem w dobrych domu twego; święty jest kościoł twoj,
PsPul	(64:4) Błogosławiony, jegoż jeś wybrał i przyjął, przebywać będzie w trzemiech twoich. (64:5a) Napełnieni będziem w dobrach domu twego; święty jest kościoł twoj,
Wuj1923	(65:5) Błogosławiony, któregoś obrał i przyjął: będzie mieszkał w sieniach twoich: będziem napełnieni dobrami domu twego: święty jest kościół twój.
Gda1881	(65:5) Błogosławiony, kogo ty obierasz a przyjmujesz, aby mieszkał w sieniach twoich; będziemy nasyceni dobrami domu twego, w świątnicy kościoła twego.
Gda2017	Błogosławiony, kogo ty wybierasz i przyjmujesz, aby mieszkał w twoich przedsionkach; będziemy nasyceni dobrami twego domu, twej świętej świątyni.
PsBycz	(65:5) Szczęśliwy, kogobyś wybrał, i-dozwolił-przystępu do Ciebie, by zamieszkiwał przysionki-Twoje; on-nasycon-będzie dobrocią domu-Twego, świętością świątyni-Twojéj.
Goet	(65:5) Szczęsny ten, którego wybrałeś i komu zbliżyć się do Siebie dozwalasz, aby mieszkał w przedsionkach Twoich, abyśmy nasyceni byli dobrem domu Twego, świątyni Twojej świętej.
PsCylk	(65:5) Szczęsny, kogo wybierasz i zbliżasz, kto zamieszka w przedsieniach Twoich. My nasycim się dobrem domu Twojego, świętego przybytku Twojego.
PsKrusz	(65:5) Błogosławiony, którego Ty obierasz i zbliżasz się: będzie mieszkał w ziemiach Twoich, nasyciwszy się dobrocią domu Twego - świętego kościoła Twego.
PsAszk	(65:5) Błogosławion, kogo Ty wybierzesz i przybliżysz, zamieszka w sieniach Twych, nasycon będzie bogactwem domu Twego - święty Twojego pałacu.
PsSzer	(65:5) Szczęsny, którego Ty wybierasz i dopuszczasz, by mieszkał w sieniach Twoich! Nasycimy się dobrami domu Twego, Twego świętego przybytku.
Tys1	(64:5) Szczęśliwy, kogo wybierasz i przygarniasz: mieszka on w Twoich pałacach. Niech nas nasycą dobra domu Twego, świętość Twojego przybytku.
Tys5	(65:5) Szczęśliwy, kogo wybierasz i przygarniasz, mieszka on w Twoich pałacach. Niech nas nasycą dobra Twego domu, świętość Twojego przybytku!
Bryt	(65:5) Błogosławiony ten, którego Ty wybierasz i dopuszczasz, By mieszkał w sieniach twoich; Nasycimy się dobrami domu twego, Świętością przybytku twego.
Pozn	(65:5) Szczęśliwy, kogo wybrałeś i kogo przyzywasz [ku sobie], by mógł przebywać na Twoich dziedzińcach. Obyśmy mogli nasycić się dobrami Domu Twego, Twego świętego Przybytku.
WarPra	(65:5) Szczęśliwy człowiek, którego przygarniasz i masz koło siebie, i pozwalasz mu mieszkać w przedsionkach Twoich. Pragniemy się sycić dobrami Twego domu i świętością Twojego przybytku.
STB	(65:5) Szczęśliwy ten, kogo wybierasz i zbliżasz; kto zamieszka w Twoich przedsionkach. Nasycimy się dobrem Twego domu, Twojego świętego Przybytku.
EIB	(65:5) O, jak szczęśliwy jest ten, którego wybierasz i dopuszczasz, By mieszkał na Twoich dziedzińcach. Sycimy się bowiem dobrami Twego domu, Twojego świętego przybytku.

Ps 65,5

PsFlor	(64:5b) dziwny w prawdzie. (64:6) Wysłuchaj nas, Boże, zbawicielu nasz, nadzieja wszech końcow ziemie i w morzu daleko!
PsPul	(64:5b) dziwny w prawdzie. (64:6) Usłysz nas, Boże, zbawicielu nasz, nadzieja wszech krajow ziemie i w morzu daleko!
Wuj1923	(65:6) Dziwny w sprawiedliwości, wysłuchaj nas, Boże, zbawicielu nasz, nadziejo wszystkich krajów ziemie, i na morzu daleko.
Gda1881	(65:6) Przedziwne rzeczy podług sprawiedliwości mówisz do nas, Boże zbawienia naszego, nadziejo wszystkich krajów ziemi, i morza dalekiego!
Gda2017	Straszliwymi rzeczami odpowiesz nam według sprawiedliwości, Boże naszego zbawienia, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.
PsBycz	(65:6) Straszliwie, w sprawiedliwości Twéj, odpowiesz-nam, o-Boże zbawienia-naszego! Tyś bezpieczeństwem wszystkich krańców ziemi, mórz najodleglejszych.
Goet	(65:6) Odpowiadasz nam strasznemi czynami w sprawiedliwości, Boże zbawienia naszego, nadziejo wszystkich krańców ziemi i najodleglejszych mórz.
PsCylk	(65:6) Cudami w sprawiedliwości nam odpowiedziałeś, Panie pomocy naszéj, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.
PsKrusz	(65:6) Cuda według sprawiedliwości opowiadasz nam, Boże zbawienia naszego; nadziejo wszystkich granic ziemi i morza dalekiego.
PsAszk	(65:6) Straszną w sprawiedliwości dasz nam odpowiedź, o Boże, niezwodna nadziejo wszystkich ziemi krańców i morza ludów dalekich.
PsSzer	(65:6) Przedziwnie wysłuchałeś nas w dobroci, Boże zbawienia naszego, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.
Tys1	(64:6) Ze sprawiedliwością nas wysłuchujesz, Boże, nasz Zbawco, przez cuda przedziwne, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich,
Tys5	(65:6) Twoja sprawiedliwość odpowiada nam cudami, Boże, nasz Zbawco, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich,
Bryt	(65:6) Przedziwnie wysłuchałeś nas w dobroci, Boże zbawienia naszego, Nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.
Pozn	(65:6) W przedziwny sposób wysłuchujesz nas w swej sprawiedliwości, Boże, Zbawco nasz, nadziejo wszystkich krańców ziemi i odległych wysp;
WarPra	(65:6) Ty dokonujesz niezwykłych czynów, a nas wysłuchujesz w swej sprawiedliwości, Boże, zbawienie nasze. Ty masz w swojej opiece wszystkie krańce ziemi i najbardziej odległe morza.
STB	(65:6) W sprawiedliwości odpowiedziałeś nam cudami, Boże naszego zbawienia, nadziejo wszystkich krańców ziemi oraz dalekich mórz.
EIB	(65:6) Dziełami, które przyprawiają o drżenie, w sprawiedliwości nam odpowiedziałeś, Boże naszego zbawienia, Ty, źródło ufności dla wszystkich krańców ziemi, dla ludzi zza odległych mórz;

Ps 65,6

PsFlor	(64:7a) Gotuję gory we czci swojej, opasan mocą,
PsPul	(64:7a) Gotując gory w mocy twojej, opasan [jeś] mocą,
Wuj1923	(65:7) Który gotujesz góry mocą swoją, przepasany możnością.
Gda1881	(65:7) Który utwierdzasz góry mocą swoją, siłą przepasany będąc;
Gda2017	Ty, który utwierdzasz góry swoją mocą, przepasany potęgą;
PsBycz	(65:7) Ten, ustalający góry potęgą-swoją, opasany mocą.
Goet	(65:7) Który utwierdza góry siłą Swoją i przepasany jest mocą,
PsCylk	(65:7) Utwierdzasz góry mocą Twoją, przepasany potęgą.
PsKrusz	(65:7) Utwierdzasz góry mocą swoją, przepasany siłą.
PsAszk	(65:7) Który Swą siłą przysposabiasz góry, opasany męstwem.
PsSzer	(65:7) Góry utwierdzasz mocą swoją, przepasany będąc siłą.
Tys1	(64:7) który swą mocą góry utwierdzasz, potęgą jesteś opasany,
Tys5	(65:7) który swą mocą utwierdzasz góry, jesteś opasany potęgą,
Bryt	(65:7) Utwierdzasz góry mocą swoją, Przepasany będąc siłą,
Pozn	(65:7) Ty, który mocą swoją utwierdziłeś góry i przepasałeś się potęgą,
WarPra	(65:7) Ty mocą swoją utwierdzasz góry, siebie samego otaczasz potęgą.
STB	(65:7) Przepasany potęgą, Twoją mocą utwierdzasz góry,
EIB	(65:7) Ty, który utwierdzasz góry swoją mocą, Pełen siły -

Ps 65,7

PsFlor	(64:7b) jenże smęcasz głębokość morza, źwięk cieczenia jego. (64:8a) Zamącą sie pogani
PsPul	(64:7b) jenże zamącasz głębokość morza, szum bystrości jego. (64:8a) Zamącą sie pogani
Wuj1923	(65:8) Który zaburzasz głębokość morską, szum nawałności jego: zatrwożą się narodowie.
Gda1881	(65:8) Który uśmierzasz szum morski, szum nawałności jego, i wzruszenie narodów,
Gda2017	Ty, który uciszasz szum morza, szum jego fal, i wrzawę narodów;
PsBycz	(65:8) Poskramiający burze mórz, szum bałwanów-ich, i-wrzawę ludów.
Goet	(65:8) Który uspokaja szum morski, szum fal jego i powstanie narodów,
PsCylk	(65:8) Uciszasz szum mórz, szum ich bałwanów i wrzenie narodów.
PsKrusz	(65:8) Uśmierzasz szum morski - szum nawałnic ich, i wzburzenie narodów.
PsAszk	(65:8) Który uśmierzasz huczenie mórz, łoskot ich fal i narodów burzliwy szum.
PsSzer	(65:8) Uśmierzasz szum morski, szum fal jego i wzburzenie narodów;
Tys1	(64:8) który uśmierzasz burzliwy szum morza, huk jego fal, zgiełk narodów:
Tys5	(65:8) który uśmierzasz burzliwy szum morza, huk jego fal, zgiełk narodów.
Bryt	(65:8) Uśmierzasz szum morza, Szum fal jego i wzburzenie narodów;
Pozn	(65:8) który uśmierzasz szum morza i huk jego fal! Gdy narody się burzą,
WarPra	(65:8) To Ty uciszasz wzburzone morza, gwałtowne fale i groźną wrzawę ludów.
STB	(65:8) uciszasz szum mórz, szum ich bałwanów. Uciszasz wrzenie narodów,
EIB	(65:8) Ty, który uśmierzasz szum morza, Huk jego fal oraz zgiełk narodów.

Ps 65,8

PsFlor	(64:8b) i bać sie będą, jiż przebywają na końcoch, od znamion twojich; wyście jutrznie i wieczor kochać [sie] będziesz.
PsPul	(64:8b) a bać sie będą, jiż bydlą na krajoch, od znamion twoich; w skończaniu jutra i wieczoru kochać sie będziesz.
Wuj1923	(65:9) I będą się bać, którzy mieszkają na krainach dla znaków twoich: kraje rana i wieczora ucieszysz.
Gda1881	(65:9) Tak, że się bać muszą cudów twoich, którzy mieszkają na krajach ziemi; których nastawaniem poranku i wieczora do wesela pobudzasz.
Gda2017	Mieszkańcy krańców ziemi boją się twoich znaków; ty radujesz ich nastawaniem poranka i wieczora.
PsBycz	(65:9) Przeto boją-się, mieszkańcy krańców ziemi, przed-cudami-Twemi; Ty, miejsca pochodzeń poranku, i-wieczora, radosnemi-czynisz.
Goet	(65:9) Że mieszkańcy krańców ziemi boją się znaków Twoich. Najdalsze krainy wschodu i zachodu napełniasz radosnem wykrzykiwaniem.
PsCylk	(65:9) A drżą mieszkańcy kresów przed znamionami Twojemi; krańce wschodu i zachodu rozweselasz.
PsKrusz	(65:9) I ulękną się mieszkańcy kończyn ziemi cudów Twoich, z nastaniem poranku i wieczoru radość sprawisz.
PsAszk	(65:9) I trwożyć się będą mieszkający na krawędziach z powodu Twych znaków - Ty sprawisz, że się rozśpiewają krainy, skąd wychodzi zmierzch i brzask.
PsSzer	(65:9) tak, że mieszkańcy krańców ziemi boją się znaków Twoich; Ty rozweselasz krainy wschodu i zachodu.
Tys1	(64:9) z powodu Twych cudów przejęci są trwogą ci, których mieszkaniem kres ziemi; podwoje Zachodu i Wschodu przez Ciebie są pełne radości.
Tys5	(65:9) Przejęci są trwogą mieszkańcy krańców ziemi z powodu Twych znaków. Ty zaś napełniasz radością podwoje zachodu i wschodu.
Bryt	(65:9) Mieszkańcy krańców ziemi boją się znaków twoich; Ty rozweselasz krańce wschodu i zachodu.
Pozn	(65:9) ujarzmiasz kraje wschodu i zachodu, i mieszkańcy najdalszych stron lękają się Twych znaków.
WarPra	(65:9) Nawet ci, co na krańcach ziemi mieszkają, wszyscy boją się Ciebie, Wschód i Zachód napełniasz radością.
STB	(65:9) a mieszkańcy kresów drżą przed Twoimi znakami; krańce wschodu oraz zachodu rozweselasz.
EIB	(65:9) Dlatego Twoje znaki budzą respekt nawet na krańcach ziemi; Dzięki Tobie panuje radość tam, gdzie wstaje poranek i gdzie zapada wieczór.

Ps 65,9

PsFlor	(64:9) Nawiedził jeś ziemię i upojił jeś ją, rozmnożył jeś napełnić ją. (64:10) Rzeka boża napełniona jest wod, gotował jeś karmią jich, bo tako jest gotowanie jego.
PsPul	(64:9) Nawiedził jeś ziemię i napoił jeś ją, rozmnożył jeś bogacić ją. (64:10) Rzeka boża napełniona jest wody, gotował jeś karmią jich, bo tako jest gotowanie jego.
Wuj1923	(65:10) Nawiedziłeś ziemię i napoiłeś ją: rozmaicie ubogaciłeś ją: rzeka Boża pełna jest wody: zgotowałeś żywność ich; bo tak jest zgotowanie jéj.
Gda1881	(65:10) Nawiedzasz ziemię, i odwilżasz ją; obficie ją ubogacasz strumieniem Bożym, napełnionym wodami, i gotujesz zboże ich, gdy ją tak przyprawiasz.
Gda2017	Nawiedzasz ziemię i zraszasz ją, wzbogacasz ją obficie strumieniem Bożym pełnym wody. Przygotowujesz im zboże, gdy tak przysposabiasz ziemię.
PsBycz	(65:10) Zwiedzasz tę-ziemię, i-poléwasz-ją; Ty wielce zbogacasz-ją; strumień Boga, pełen wody; Ty-przygotowywujesz zboże-ich; gdy tak przyrzadziłeś-ją;
Goet	(65:10) Nawiedziłeś ziemię, i opływa we wszystko, wzbogacasz ją bardzo przez strumienie Boże, pełne wody. Przygotowujesz jej zboże, gdy tak przysposabiasz ziemię.
PsCylk	(65:10) Nawiedziłeś ziemię i zrosiłeś ją, szczodrze ją wzbogaciłeś, strumień Pański pełen wody; przygotowujesz zboże ich, bo tak urządziłeś ją.
PsKrusz	(65:10) Nawiedzasz ziemię i odwilżasz ją, ubogacasz ją obficie. Strumień Boży pełen wody; sprawiasz, że rosną ziarna ich, albowiem tak ją przyprawiasz.
PsAszk	(65:10) Tyś ziemię nawiedził i wtrząsnąłeś nią, Ty wielce ją wzbogacisz - strumieniem bożym, wód pełnym przysposobisz ich żyto, gdyż tak oto ją przysposobisz.
PsSzer	(65:10) Nawiedzasz ziemię, zraszasz ją i wzbogacasz ją obficie. Strumień Boży jest pełen wody, przygotowujesz na niej zboże, tak ją przygotowujesz.
Tys1	(64:10) Nawiedziłeś ziemię i nawodniłeś, obficie ją ubogaciłeś. Strumień Boży wodami wezbrany, zboże im przygotowałeś, boś tak przysposobił ziemię:
Tys5	(65:10) Nawiedziłeś ziemię i nawodniłeś, ubogaciłeś ją obficie. Strumień Boży wodą jest wezbrany, zboże im przygotowałeś. Tak przygotowałeś ziemię:
Bryt	(65:10) Nawiedzasz ziemię, zraszasz ją i wzbogacasz obficie; Strumień Boży jest pełen wody, Przygotowujesz zboże ich... Albowiem tak ją przygotowujesz:
Pozn	(65:10) Gdy nawiedzasz ziemię i nawadniasz ją, i szczodrze darzysz ją bogactwem, strumień Boży obfituje w wodę. Zapewniasz [ludziom] zboże, bo tak przysposabiasz ziemię:
WarPra	(65:10) O całą ziemię się troszczysz i dostarczasz jej wody, napełniasz ją wszelkim bogactwem. Strumień Boży jest wypełniony po brzegi, dostarczasz (ludziom) zboża według potrzeb – i tak urządzasz wszystko.
STB	(65:10) Nawiedziłeś ziemię i ją zrosiłeś, szczodrze ją wzbogaciłeś, strumień Boga jest pełen wody; przygotowujesz także ich zboże, bo tak ją urządziłeś.
EIB	(65:10) Troszczysz się o ziemię, zapewniasz jej obfitość, bogato zaopatrujesz; Strumień Boży jest pełen wody, Zbiory zboża, dzięki Tobie, pewne - Tak, jak względem niej postanowiłeś.

Ps 65,10

PsFlor	(64:11) Strumienie jego upoj, rozmnoż płod jego, w kapaniu jego wiesielić sie będzie rodząc.
PsPul	(64:11) Strumienie jego upoj, rozmnoży płod jego, w kapaniu jego wiesielić sie będzie twarz rodząca.
Wuj1923	(65:11) Brózdy jéj napój, rozmnóż jéj urodzaje: z kropel jéj rozweseli się rodząca.
Gda1881	(65:11) Zagony jej napawasz, bruzdy jej zniżasz, dżdżami ją odmiękczasz, a urodzajom jej błogosławisz.
Gda2017	Nawadniasz jej zagony, wyrównujesz jej bruzdy, zmiękczasz ją deszczami i błogosławisz jej urodzaje.
PsBycz	(65:11) Zagony-jéj skropiwszy, ułożywszy skiby-jéj; Ty, deszczem-drobnym, zwilżasz-ją, i, zarodek-jéj, błogosławisz.
Goet	(65:11) Poisz jej brózdy, wyrównujesz jej grudy, przez ulewne deszcze rozmiękczasz ją, a roślinność jej błogosławisz.
PsCylk	(65:11) Zagony jéj skropiłeś, obniżyłeś bruzdy jéj; ulewami spulchniłeś ją, plon jéj pobłogosławiłeś.
PsKrusz	(65:11) Zagon jej napawasz, bruzdy jej wyrównujesz, wielkim deszczem rozmiękczasz ją, nasieniu jej błogosławisz.
PsAszk	(65:11) Napój jej bruzdy, pochyl jej skiby, - Ty dżdżystemi opadami ją zmiększysz, pobłogosławisz jej kiełkującemu pędowi.
PsSzer	(65:11) Napawasz jej bruzdy, równasz jej skiby, spulchniasz ją deszczem, błogosławisz jej plonom.
Tys1	(64:11) bruzdy jej nawodniłeś, wyrównałeś jej skiby, deszczami ją spulchniłeś i pobłogosławiłeś jej płodom.
Tys5	(65:11) bruzdy jej nawodniłeś, wyrównałeś jej skiby, deszczami ją spulchniłeś i pobłogosławiłeś jej płodom.
Bryt	(65:11) Napawasz jej zagony, równasz jej skiby, Rozmiękczasz ją deszczami, błogosławisz jej roślinom.
Pozn	(65:11) Zraszasz jej bruzdy, wyrównujesz skiby, spulchniasz ją deszczami i błogosławisz wschodzącym zasiewom.
WarPra	(65:11) Bruzdy zwilżyłeś wodą, wyrównałeś skiby, całą ziemię zmiękczyłeś deszczem i błogosławiłeś wszystkiemu, by rosło.
STB	(65:11) Skropiłeś jej zagony, obniżyłeś jej bruzdy, spulchniłeś ją ulewami, pobłogosławiłeś jej plon.
EIB	(65:11) Nawadniasz zagony ziemi, wyrównujesz jej skiby, Zmiękczasz ją deszczami i błogosławisz młodym pędom.

Ps 65,11

PsFlor	(64:12) Błogosławić będziesz koronie lata miłości twojej a pola twoja napełniona będą żyźni.
PsPul	(64:12) Błogosławić ❬będziesz❭ koronie lata miłości twojej a pola twoja napełniona będą żyźni.
Wuj1923	(65:12) Błogosławić będziesz okręgowi roku z dobrotliwości twojéj: a pola twoje będą pełne obfitości.
Gda1881	(65:12) Koronujesz rok dobrocią twą, a ścieżki twoje skrapiasz tłustością.
Gda2017	Wieńczysz rok swoją dobrocią, a twoje ścieżki ociekają tłuszczem.
PsBycz	(65:12) Ty-uwieńczasz rok dobrodziejstwem-Twojém, a,-ślady-Twe, sączą tłustością;
Goet	(65:12) Koronujesz rok dobrocią Swoją, a ślady Twe ociekają tłustością.
PsCylk	(65:12) Uwieńczyłeś rok dobrocią Twoją; drogi Twoje kapią obfitością.
PsKrusz	(65:12) Wieńczysz rok dobrocią swą, a ścieżki swe skrapiasz tłustością.
PsAszk	(65:12) Uwieńczyłeś rok łaskawości Twej a kręgi Twoje opływać będą tłustością.
PsSzer	(65:12) Wieńczysz rok dobrocią swą, a ślady dróg Twoich opływają tłustością.
Tys1	(64:12) Rok uwieńczyłeś swą łaską i ślady Twoje opływają tłustością.
Tys5	(65:12) Rok uwieńczyłeś swymi dobrami i Twoje ślady opływają tłustością.
Bryt	(65:12) Wieńczysz rok dobrocią swą, A drogi twoje ociekają tłustością,
Pozn	(65:12) Wieńczysz rok darami swej dobroci, ścieżki Twoje znaczone są urodzajem.
WarPra	(65:12) Cały rok pełen jest dóbr Twoich, obfitość wszystkiego idzie Twoim śladem.
STB	(65:12) Rok uwieńczyłeś Twą dobrocią, a Twe drogi kapią obfitością.
EIB	(65:12) Wieńczysz rok swoją dobrocią, A Twoje ścieżki spływają obfitością,

Ps 65,12

PsFlor	(64:13) Roztyją krasy puszczej a wiesielim gory opaszą sie.
PsPul	(64:13) Roztyją krasy puszczej i wiesielem gory opaszą sie.
Wuj1923	(65:13) Stłuścieją ozdoby pustynie, a radością pagórki przepaszą się.
Gda1881	(65:13) Skrapiasz pastwiska na pustyniach; tak, że i pagórki radością przepasane bywają.
Gda2017	Skrapiasz pustynne pastwiska, a pagórki przepasują się radością.
PsBycz	(65:13) One-spływają na pastwiska pustyń; a,-radością, pagórki opasane-są.
Goet	(65:13) Ociekają błonia stepu, a pagórki opasują się radością.
PsCylk	(65:13) Wybujały pastwiska puszczy, a roskoszą wzgórza się opasują.
PsKrusz	(65:13) Skrapiasz pastwiska na puszczy, a wzgórza przepasane są radością.
PsAszk	(65:13) Przelewać się będą oazy pustyni a weselną radością opaszą się wzgórza.
PsSzer	(65:13) Stepowe pastwiska bujnie zielenią się, a pagórki przepasały się weselem.
Tys1	(64:13) Pełne rosy są stepowe pastwiska, a wzgórza przepasują się weselem.
Tys5	(65:13) Stepowe pastwiska są pełne rosy, a wzgórza przepasują się weselem.
Bryt	(65:13) Stepowe pastwiska obficie są zroszone, A pagórki przepasują się weselem.
Pozn	(65:13) Opływają [bogactwem] pastwiska stepu, wzgórza opasują się weselem.
WarPra	(65:13) Stepowe pastwiska ociekają tłuszczem, a wzgórza dokoła rozbrzmiewaja radością.
STB	(65:13) Wybujały pastwiska puszczy, zaś wzgórza opasują się rozkoszą.
EIB	(65:13) Nie brak wody na pustynnych pastwiskach, Radością przepasują się wzgórza,

Ps 65,13

PsFlor	(64:14) Obleczeni są baranowie owiec i padołowie będą opłwici żyta, wołać będą i zaprawdę pienie mowić będą.
PsPul	(64:14) Odziali sie baranowie owiec i padoli będą opłwici żyta, wołać będą, bo i chwalić będą.
Wuj1923	(65:14) Przyodziani są barani owiec: a doliny będą obfitować zbożem: będą wykrzykać i pieśń śpiewać.
Gda1881	(65:14) Przyodziewają się pola stadami owiec, a doliny okrywają się zbożem; tak, że wykrzykają i śpiewają.
Gda2017	Łąki przyodziewają się stadami, a doliny okrywają się zbożem; wykrzykują radośnie i śpiewają.
PsBycz	(65:14) Przyodziane pastewniki trzódami; a,-doliny, pokryte zbożem, dźwięczą, nawet śpiéwają.
Goet	(65:14) Pastwiska przyodziewają się stadami, a doliny pokrywają, się zbożem; okrzykują i śpiewają.
PsCylk	(65:14) Pokrywają się błonia owcami, a doliny zasuły się zbożem; okrzykują i śpiewają.
PsKrusz	(65:14) Przyodziały się pola stadem owiec, a doliny okrywają się zbożem, przeto będą się radować i śpiewać.
PsAszk	(65:14) Łąki ubrane są w trzody a doliny przyodzieją się w zboża, gromadnie szumieć będą i śpiewać...
PsSzer	(65:14) Błonie przyodziewają się w stada owiec, a doliny okrywają się zbożem; wykrzykują na wyścigi i śpiewają.
Tys1	(64:14) Niwy się stroją trzodami, zbożem okrywają doliny: okrzyki radości i pieśni.
Tys5	(65:14) Łąki się stroją trzodami, doliny okrywają się zbożem, wznoszą okrzyki radości, a nawet śpiewają.
Bryt	(65:14) Łąki przyodziewają się w stada owiec, A doliny okrywają się zbożem; Wykrzykują radośnie i śpiewają.
Pozn	(65:14) Łąki strojne są w stada owiec, doliny przyodziały się zbożem. [Wszystko] raduje się i śpiewa.
WarPra	(65:14) Łąki przystroiły się w stada owiec, doliny pokryły się zbożem, wszystko cieszy się i śpiewa.
STB	(65:14) Błonie pokrywają się owcami, a doliny zasnuły się zbożem; wykrzykują oraz śpiewają.
EIB	(65:14) Łąki zdobią się stadami owiec, Doliny przywdziewają wstęgi zbóż - I śmieją się szeroko! Tak, na głos śpiewają!

Psalm 66

Ps 66,1

PsFlor	(65:1a) Śpiewajcie Bogu, wszelika ziemia,
PsPul	Psalm Dawidow. (65:1a) Śpiewajcie Bogu, wszelika ziemia,
Wuj1923	(66:1) Na koniec, pieśń Psalmu zmartwychwstania. (66:2a) Wykrzykajcie Bogu, wszystka ziemio!
Gda1881	(66:1) Przedniejszemu śpiewakowi pieśń psalmu. (66:2a) Wykrzykuj Bogu wszystka ziemo!
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Pieśń i psalm. Radośnie wykrzykujcie Bogu, wszystkie ziemie;
PsBycz	Naczelnikowi-muzyki, Psalm, Spiéw, dany do grania. Wykrzykujcie Bogu, wy mieszkańcy całéj téj-ziemi.
Goet	(66:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Pieśń. Psalm. (66:2a) Okrzykujcie Boga, cała ziemio!
PsCylk	Przewodnikowi chóru. Pieśń, psalm. Zaśpiewaj Panu cała ziemio.
PsKrusz	Przełożonemu chóru. Pieśń Psalm. Wykrzykuj Bogu wszystka ziemio.
PsAszk	Dyrygentowi. - Pieśń do śpiewania.
PsSzer	Przewodnikowi chóru pieśń, psalm. Wykrzykuj na cześć Boga, cała ziemio!
Tys1	(65:1) Kierownikowi chóru. Pieśń. Psalm. Z radością sławcie Boga, wszystkie ziemie,
Tys5	Kierownikowi chóru. Pieśń. Psalm. Sławcie Boga z radością, wszystkie ziemie,
Bryt	Przewodnikowi chóru pieśń. Psalm. Radośnie wysławiajcie Boga, wszystkie ziemie!
Pozn	[Uwaga] dla kierownika chóru: pieśń; Psalm. Wznoście ku Bogu okrzyki radości, wszystkie ziemie,
WarPra	Dla kierującego chórem. Pieśń. Psalm. Śpiewaj Bogu radośnie, cała ziemio!
STB	Przewodnikowi chóru. Pieśń psalmu. Zaśpiewaj Bogu cała ziemio.
EIB	Dla prowadzącego chór. Pieśń. Psalm. Wiwatujcie na cześć Boga, mieszkańcy całej ziemi!

Ps 66,2

PsFlor	(65:1b) psalm mowcie imieniu jego, daj❬cie❭ sławę chwale eius!
PsPul	(65:2b) psalm mołwcie jimieniu jego, dajcie sławę chwale jego!
Wuj1923	(66:2b) Psalm śpiewajcie imieniowi jego! dajcie cześć chwale jego!
Gda1881	(66:2b) Śpiewajcież psalmy na chwałę imienia jego, ogłaszajcie sławę i chwałę jego.
Gda2017	Wyśpiewujcie chwałę jego imienia, oddawajcie mu chwalebną cześć.
PsBycz	Spiéwajcie cześć Imienia-Jego; czyńcie zaszczytną chwałę-Onegoż.
Goet	(66:2b) Opiewajcie wspaniałość Imienia Jego; czyńcie wspaniałą chwałę Jego!
PsCylk	Śpiewajcie chwałę imienia Jego, oddajcie chwałę sławie Jego.
PsKrusz	Śpiewajcie na chwałę imienia Jego, ogłaszajcie dostojność chwały Jego.
PsAszk	(66:2) Wołaj Bogu pobudkę - ziemio wszystka! (66:3) Opiewajcie cześć imienia Jego, czcią otoczcie Jego chwalę!
PsSzer	Opiewajcie Jego wspaniałe imię, śpiewajcie Mu wspaniałą pieśń pochwalną!
Tys1	(65:2) opiewajcie chwałę Jego imienia, cześć Mu świetną oddajcie.
Tys5	opiewajcie chwałę Jego imienia, cześć Mu świetną oddawajcie!
Bryt	Opiewajcie chwałę jego imienia, Śpiewajcie mu pieśń pochwalną!
Pozn	opiewajcie majestat Jego Imienia, wysławiajcie wielkość chwały Jego!
WarPra	Śpiewajcie na cześć Jego Imienia, wychwalajcie Go w radosnych pieśniach.
STB	Śpiewajcie na chwałę Jego Imienia, oddajcie chwałę Jego sławie.
EIB	Śpiewajcie na chwałę Jego imienia! Swą pieśnią uwielbienia oddajcie Mu cześć!

Ps 66,3

PsFlor	(65:2) Mowcie Bogu: Kako groźna są działa twoja, Gospodnie! W wielikości czci twojej zełżą tobie nieprzyjaciele twoji.
PsPul	(65:2) Rzeczcie Bogu: Kako groźna są działa twoja, Gospodnie! We mnostwie mocy twojej sełżą tobą nieprzyjaciele twoji.
Wuj1923	Mówcie Bogu: Jako straszne są sprawy twoje, Panie: dla wielkości mocy twojéj, będą kłamać przed tobą nieprzyjaciele twoi.
Gda1881	Rzeczcież Bogu: Jakoś straszny w sprawach twoich! Dla wielkości mocy twojej obłudnieć się podadzą nieprzyjaciele twoi.
Gda2017	Powiedzcie Bogu: Jak straszliwe są twe dzieła! Z powodu twojej wielkiej mocy poddadzą się twoi wrogowie.
PsBycz	Mawiajcie Bogu: O-jak straszne dziéła-Twoje! z-powodu wielkości mocy Twéj, będą-obłudnie-ulégać Tobie, nieprzyjaciele-Twoi.
Goet	Mówcie Bogu: Jak straszne są dzieła Twoje! Dla wielkości mocy Twojej z pochlebstwem Ci się poddadzą wrogowie Twoi.
PsCylk	Rzeczcie Panu: jak wspaniałe dzieła Twoje; dla wielkiéj potęgi Twojéj schlebiają Ci wrogi Twoje.
PsKrusz	Rzeczcie Bogu: "Jak straszne są dzieła Twoje! ze względu na moc Twoją, obłudnie poddadzą Ci się nieprzyjaciele Twoi.
PsAszk	(66:4) Mówcie Bogu: Jak straszne blaskiem Twe dzieła, w mnogiej Twej mocy Twoi wrogowie zaprą się Tobie.
PsSzer	Mówcie Bogu: Jak straszne są dzieła Twoje! Nieprzyjaciele Twoi schlebiają Ci z powodu wszelkiej mocy Twojej.
Tys1	(65:3) Powiedzcie Bogu: jak dziwne są Twe dzieła! Wrogowie Twoi Ci schlebiają dla wielkiej mocy Twojej.
Tys5	Powiedzcie Bogu: Jak zadziwiające są Twoje dzieła! Z powodu wielkiej Twej mocy muszą Ci schlebiać Twoi wrogowie.
Bryt	Mówcie do Boga: Jak przedziwne są dzieła twoje! Wrogowie twoi schlebiają ci dla wielkiej mocy twojej.
Pozn	Wyznawajcie Bogu: "Jak przedziwne są dzieła Twoje! Dla Twojej wszechpotęgi hołd Ci składają Twoi wrogowie".
WarPra	I wołajcie do Boga: Jak przedziwne są Twoje dzieła, przed Twoją mocą niezwykłą ugiąć się muszą wrogowie.
STB	Mówcie Bogu: Jak wspaniałe są Twoje dzieła; z powodu Twojej wielkiej potęgi schlebiają Ci Twoi wrogowie.
EIB	Powiedzcie Bogu: Zdumiewające są Twoje dzieła! Z powodu Twej wielkiej mocy kulą się przed Tobą wrogowie.

Ps 66,4

PsFlor	(65:3) Wszystka ziemia kłaniać sie będzie tobie i śpiewać będzie tobie, psalm mow imieniu twemu.
PsPul	(65:3) Wszytka ziemia kłaniać sie będzie tobie i śpiewać będzie tobie, psalm mowić będą imieniu twemu.
Wuj1923	Wszystka ziemia niechaj ci się kłania, i niechaj ci śpiewa: niech Psalm śpiewa imieniowi twemu.
Gda1881	Wszystkać się ziemia kłaniać, i śpiewać ci będzie; psalm śpiewać będzie imieniowi twemu. Sela.
Gda2017	Cała ziemia odda ci pokłon i śpiewać ci będzie; śpiewać będzie twemu imieniu. Sela.
PsBycz	Cała ta-ziemia, będzie-się-kórzyła przed-Tobą, i-będzie-śpiéwała Tobie; ona-będzie-pieniem-wysławiać Imię-Twojé.
Goet	Cała ziemia modli się Tobie i śpiewa Ci; opiewa imię Twoje. Sela.
PsCylk	Cała ziemia korzy się przed Tobą i śpiewa Ci, śpiewa imię Twoje. - Sela.
PsKrusz	Wszystka ziemia kłaniać się Tobie będzie, i śpiewać będzie Psalm imieniowi Twemu". - SELAh.
PsAszk	(66:5) Kornie schyli Ci się wszystka ziemia i nucić Ci będzie, opiewać będą imię Twe. Selah.
PsSzer	Niechaj cała ziemia korzy się przed Tobą i śpiewa Ci, opiewa imię Twoje! Sela.
Tys1	(65:4) Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie, niech imię Twoje opiewa. Sela.
Tys5	Niechaj cała ziemia Cię wielbi i niechaj śpiewa Tobie, niech imię Twoje opiewa! Sela.
Bryt	Niechaj cala ziemia korzy się przed tobą, Niech śpiewa i opiewa imię twoje! Sela.
Pozn	Niech Ci się kłania ziemia cała, niech śpiewa na Twą cześć, niechaj opiewa imię Twoje.
WarPra	Niech modli się do Ciebie świat cały i śpiewa Twoją chwałę, niech wszyscy opiewają Twoje Imię. [Pauza]
STB	Przed Tobą korzy się cała ziemia, śpiewa Ci, wyśpiewuje Twe Imię. Sela.
EIB	Cała ziemia pokłoni się Tobie, Zagrają na Twą cześć, Zagrają na cześć Twojego imienia! Sela.

Ps 66,5

PsFlor	(65:4) Chodzicie i widzcie działa boża, groźny w radzie nad synmi ludzskimi,
PsPul	(65:4) Przydźcie i widzcie działa boża, groźny w radzie nad syny ludzkimi,
Wuj1923	Chodźcie, a oglądajcie dzieła Boże: straszny w radach nad syny człowieczymi.
Gda1881	Pójdźcież, a oglądajcie sprawy Boże; straszny jest w sprawach swoich przy synach ludzkich.
Gda2017	Chodźcie, zobaczcie dzieła Boże, straszliwe są jego dzieła pośród synów ludzkich.
PsBycz	Pójdźcie, i-oglądajcie dziéła Boga; On strasznym, w działaniu, nad dziećmi człowieka.
Goet	Przyjdźcie i oglądajcie wielkie dzieła Boga, którego postępowanie jest tak straszne nad synami ludzkimi.
PsCylk	Pójdźcie i zobaczcie dzieła Pańskie; wspaniały On czynami względem ludzi.
PsKrusz	Pójdźcie i oglądajcie sprawy Boże; straszny jest w sprawach wobec synów ludzkich.
PsAszk	(66:6) Pójdźcie i patrzcie na poczynania boże, straszny On w działaniu nad syny człowiecze.
PsSzer	Pójdźcie i oglądajcie dzieła Boże, groźny jest w działaniu wśród synów ludzkich.
Tys1	(65:5) Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boże: dziwów dokonał pośród synów ludzkich!
Tys5	Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga, dokonał dziwów pośród synów ludzkich!
Bryt	Pójdźcie i oglądajcie dzieła Boże:Przedziwnymi okazują się pośród synów ludzkich!
Pozn	Pójdźcie, a podziwiajcie dzieła Boże! Zdumiewających rzeczy dokonał wśród synów człowieczych.
WarPra	Przyjdźcie i zobaczcie dzieła Boże! Godne podziwu jest to, co uczynił ludziom.
STB	Pójdźcie i obejrzyjcie dzieła Boga; On jest wspaniały w czynach względem ludzi.
EIB	Podejdźcie i podziwiajcie dzieła Boga, Jego zadziwiający czyn względem synów ludzkich:

Ps 66,6

PsFlor	(65:5) jenże obraca morze w suchość, po rzece pojdą pieszy, tamo wiesielić sie będziem w niem,
PsPul	(65:5) jenże obraca morze w suchość, po rzece pojdą pieszy, tamo wiesielić ❬sie❭ będziem w niem,
Wuj1923	Który obrócił morze w suchą ziemię: przez rzekę przejdą nogą: tam się będziem weselili w nim.
Gda1881	Obrócił morze w ziemię suchą; rzekę przeszli suchą nogą; tameśmyć się weselili w nim.
Gda2017	Zamienił morze w suchą ziemię, pieszo przeszli przez rzekę; tam się nim weseliliśmy.
PsBycz	On-zamienił morzé w-ląd-stały; przez-rzékę, lud Jego, przeszedł piechotą; tamć, rozradowaliśmy-się, w-Nim.
Goet	Obrócił morze w suszę, przeszli pieszo przez rzekę stopami, tam radowaliśmy się w Nim.
PsCylk	Przemienił morze w ląd, rzekę przeszli pieszo; tam uradowaliśmy się w Nim.
PsKrusz	Obrócił morze w ziemię suchą, przez rzekę przeszli nogą - tam weseliliśmy się w Nim.
PsAszk	(66:7) Morze obrócił w ląd stały, strumień przejdą pieszo, tam się radować w Nim będziemy.
PsSzer	Przemienił morze w suchy ląd, rzekę przeszli suchą nogą. Radujmy się z Niego!
Tys1	(65:6) Morze na suchy ląd zamienił; pieszo przeszli rzekę: przeto Nim się radujmy!
Tys5	Morze na suchy ląd zmienił, pieszo przeszli przez rzekę; wielce Nim się radujmy!
Bryt	Przemienił morze w suchy ląd, Przez rzekę przeszli suchą nogą. Dlatego radujmy się nim!
Pozn	On morze zamienił w suchy ląd, przez rzekę przeszli suchą nogą; radujmy się przeto w Nim!
WarPra	Morze zamienił w suchą ziemię i przez rzekę przeszli swobodnie, napełnił nas wszystkich radością.
STB	Przemienił morze w ląd, a rzekę przeszli pieszo; i w Nim się tam uradowali.
EIB	Przemienił morze w suchy ląd, Przez rzekę przeszli suchą stopą - Dlatego radujmy się Nim!

Ps 66,7

PsFlor	(65:6) jenże panuje we czci swojej na wieki; oczy jego na pogany patrzą; jiż sie bucą, nie będą powyszeni sami w sobie.
PsPul	(65:6) jenże pania w mocy swojej na wieki; oczy jego na pogany patrzą; jiż sie bucą, nie będą powyszszeni sami w sobie.
Wuj1923	Który panuje w mocy swéj na wieki: oczy jego na narody patrzą: którzy drażnią, niech się sami w sobie nie wynoszą.
Gda1881	Panuje w mocy swej na wieki; oczy jego patrzą na narody, odporni nie wywyższą się. Sela.
Gda2017	Panuje w swej mocy na wieki, jego oczy patrzą na narody, buntownicy nie wywyższą się. Sela.
PsBycz	Panującym, z-potęgą-swą, wiecznie; oczy-jego, na-narody patrzą; ci,-zbutowani, niechże-nie podnoszą-się.
Goet	Panuje w mocy Swojej na wieki. Oczy Jego przypatrują się narodom, aby nie powstali sprzeciwiający się. Sela.
PsCylk	Panuje we wszechmocy Swojéj światu, oczy Jego na narody spoglądają; wiarołomni aby się nie rozzuchwalili. Sela.
PsKrusz	Panuje w mocy swej na wieki; oczy Jego patrzą na narody; ci, co się, buntują, nie wywyższą się. - SELAh.
PsAszk	(66:8) Panuje we włodarnej Swej mocy wieczyście, oczy Jego między narodami wypatrują, abyż się żądni panowania nie wywyższyli. Selah.
PsSzer	Panuje w mocy swej na wieki, oczy Jego patrzą na narody: Niechaj nie wynoszą się buntownicy! Sela.
Tys1	(65:7) Na wieki włada Jego potęga; oczy Jego śledzą narody: by buntownicy się nie wynosili. Sela.
Tys5	Jego potęga włada na wieki, oczy Jego śledzą narody; niech się buntownicy nie podnoszą przeciw Niemu! Sela.
Bryt	Panuje w mocy swej na wieki. Oczy jego patrzą na narody, Aby nie powstawali przeciwko niemu buntownicy! Sela.
Pozn	On mocą swoją panuje na wieki; spojrzenie Jego ogarnia narody, by się oporni nie wywyższali.
WarPra	W swej potędze jest On odwiecznym władcą, a wzrok Jego ogarnia wszystkie narody. Nikt się nie zbuntuje i nie powstanie przeciw Niemu. [Pauza]
STB	Rządzi światem w Swojej wszechmocy; Jego oczy spoglądają na narody, by wiarołomni się nie rozzuchwalili. Sela.
EIB	On panuje dzięki swej mocy na wieki. Jego oczy śledzą narody, By udaremnić plany buntowników! Sela.

Ps 66,8

PsFlor	(65:7) Błogosławcie, poganowie, Boga naszego i słyszący czyńcie głos chwały jego,
PsPul	(65:7) Błogosławcie, pogani, Boga naszego i usłyszony uczyńcie głos chwały jego,
Wuj1923	Błogosławcie narodowie Boga naszego: a dajcie słyszeć głos chwały jego.
Gda1881	Błogosławcież narody Boga naszego, i ogłaszajcie głos chwały jego.
Gda2017	Błogosławcie, narody, naszego Boga i rozgłaszajcie jego chwałę.
PsBycz	Błogosławcież, ludy, Boga-naszego; i-zabrzmijcie głosem chwałę-Jego;
Goet	Uwielbiajcie, narody, Boga naszego; a dajcie słyszeć głos chwały Jego,
PsCylk	Uwielbiajcie ludy Pana naszego i głoście sławę Jego.
PsKrusz	Błogosławcie narody Boga naszego i ogłaszajcie głos chwały Jego.
PsAszk	(66:9) Błogosławcie ludy naszego Boga i rozbrzmiewajcie głosem Jego chwały!
PsSzer	Błogosławcie, narody, Boga naszego i śpiewajcie głośno na chwałę Jego!
Tys1	(65:8) Błogosławcie ludy naszemu Bogu i głoście sławę Jego chwały,
Tys5	Błogosławcie, ludy, naszemu Bogu i rozgłaszajcie Jego chwałę,
Bryt	Błogosławcie, narody, Boga naszegoI ogłaszajcie głośno chwałę jego!
Pozn	Błogosławcie, narody, Boga naszego, rozgłaszajcie chwałę Jego!
WarPra	Wysławiajcie Boga naszego, wszystkie narody, niech głośno rozbrzmiewa Jego chwała.
STB	Ludy, uwielbijcie naszego Boga i głoście Jego chwałę.
EIB	Narody, błogosławcie naszego Boga! Niech zabrzmi pochwalna pieśń na Jego cześć!

Ps 66,9

PsFlor	(65:8) jenże położył jest duszę moję ku żywotu i nie dał jest w poruszenie nog mojich.
PsPul	(65:8) jen położył duszę moję ku żywotu i nie dał na poruszenie nog moich.
Wuj1923	Który położył do żywota duszę moję: i nie dał na zachwianie nóg moich.
Gda1881	Zachował przy zdrowiu duszę naszę, a nie dał się powinąć nodze naszej.
Gda2017	Zachował przy życiu naszą duszę i nie dał się zachwiać naszej nodze.
PsBycz	Tego,-utrzymującego duszę-naszę, przy-życiu; że nie zezwala, na-zachwianié-się nóg-naszych.
Goet	Który zachował przy życiu duszę naszą, a nie dopuścił, aby się chwiały nogi nasze.
PsCylk	Który powołał dusze nasze do życia, nie dał zachwiać się nodze naszéj.
PsKrusz	Pozostawił przy życiu duszę naszą i nie dał, aby się zachwiały nogi nasze.
PsAszk	(66:10) Który żywot daje duszom naszym i nie dał zachwiać się naszym nogom.
PsSzer	Zachował przy życiu duszę naszą, a nie pozwolił zachwiać się nodze naszej.
Tys1	(65:9) bo On dał duszy naszej życie, a nodze naszej nie dał się powinąć.
Tys5	bo On obdarzył życiem naszą duszę, a nodze naszej nie dał się potknąć.
Bryt	Zachował przy życiu duszę naszą, A nie pozwolił zachwiać się nodze naszej.
Pozn	On zachował nas przy życiu i nie dopuścił, by się zachwiały nogi nasze.
WarPra	To On utrzymuje nas przy życiu nie pozwala, by nasze kroki się zachwiały.
STB	Tego, który powołał do życia nasze dusze i nie dał się zachwiać naszej nodze.
EIB	On nas zachował przy życiu I nie pozwolił pośliznąć się naszej nodze!

Ps 66,10

PsFlor	(65:9) Bo kusił jeś nas, Boże, ogniem jeś nas pokuszał, jako pokuszają śrzebro.
PsPul	(65:9) Bo kusił jeś nas, Boże, ogniem jeś nas doświaczał, jako doświaczają śrzebro.
Wuj1923	Albowiemeś doświadczył nas, Boże: wypławiłeś nas ogniem, jako pławią śrebro.
Gda1881	Albowiemeś nas doświadczył, o Boże! wypławiłeś nas ogniem, tak jako srebro pławione bywa.
Gda2017	Doświadczyłeś nas bowiem, Boże, wypróbowałeś nas ogniem, jak srebro jest oczyszczone.
PsBycz	Wszakżeś doświadczał-nas, o-Boże! ulepszałeś-nas, jak-oczyszczoné srebro.
Goet	Albowiem doświadczyłeś nas, o Boże, i wypławiłeś nas, jak się pławi srebro.
PsCylk	Boś doświadczył nas Panie; spławiałeś nas, jak się spławia srebro.
PsKrusz	Albowiem doświadczyłeś nas, Boże, wypławiłeś nas ogniem, jako pławi się srebro.
PsAszk	(66:11) Iżeś nas doświadczał o Boże, odczyściłeś nas, jako się srebro odczyszcza.
PsSzer	Zaiste, doświadczyłeś nas, Boże, wypławieś nas tak, jak się pławi srebro.
Tys1	(65:10) Albowiem Tyś nas doświadczył, Boże; badałeś nas ogniem, jak się bada srebro;
Tys5	Albowiem Tyś, Boże, nas doświadczył; badałeś nas ogniem, jak się bada srebro. Sela.
Bryt	Albowiem doświadczyłeś nas, Boże, Oczyściłeś nas w ogniu, jak się czyści srebro.
Pozn	Doświadczyłeś nas bowiem, Boże, oczyściłeś w ogniu, jak się oczyszcza srebro;
WarPra	Tyś nas doświadczył, o Boże, i oczyściłeś nas tak, jak oczyszcza się srebro.
STB	Gdyż doświadczyłeś nas, Boże; wypławiałeś nas ogniem, jak się wypławia srebro.
EIB	Rzeczywiście poddałeś nas próbie, Boże, Wytopiłeś nas tak, jak wytapia się srebro.

Ps 66,11

PsFlor	(65:10a) Wwiodł jeś ❬nas❭ w sidło, położył jeś zamęty na chrzebcie naszem,
PsPul	(65:10a) Wwiodł jeś nas w sidło, położył jeś zamęty na chrzebcie naszem,
Wuj1923	Przywiodłeś nas w sidło, nakładłeś ucisków na grzbiety nasze.
Gda1881	Nagnałeś nas był w sieć, a ścisnąłeś uciskiem biodra nasze.
Gda2017	Zaprowadziłeś nas w sidła, włożyłeś ucisk na nasze biodra.
PsBycz	Wprowadzałeś-nas w-siéć-myśliwską; nakładałeś ciężar-cisnący, na-lędźwie-nasze.
Goet	Wprowadziłeś nas w sieć; a włożyłeś na biodra nasze brzemię przytłaczające.
PsCylk	Zawiodłeś nas w paść, nałożyłeś kleszcze na biodra nasze.
PsKrusz	Wprowadziłeś nas w sieć, a ścisnąłeś uściskiem w biodrach naszych.
PsAszk	(66:12) Zawiodłeś nas w sieć łowczą, gniotący ciężar położyłeś na nasze biodra.
PsSzer	Wpędziłeś nas w sidła, włożyłeś pęta na biodra nasze.
Tys1	(65:11) wprowadziłeś nas w pułapkę; na grzbiet nasz ciężkie brzemię włożyłeś;
Tys5	Pozwoliłeś nam wejść w pułapkę, włożyłeś na nasz grzbiet ciężar,
Bryt	Wpędziłeś nas w sidłaWłożyłeś brzemię na biodra nasze.
Pozn	sprawiłeś, że wpadliśmy w sidła, ciężar nadmierny włożyłeś nam na grzbiety;
WarPra	Ty sprowadziłeś na nas ciężkie udręki i włożyłeś nam na ramiona dokuczliwe brzemię.
STB	Wprowadziłeś nas w matnię, nałożyłeś kleszcze na nasze biodra.
EIB	Wprowadziłeś nas w potrzask, Włożyłeś nam na biodra niedolę,

Ps 66,12

PsFlor	(65:10b) położył jeś lud na głowach naszych. (65:11) Szli jesmy przez ogień i przez wodę i wwiodł jeś nas w ochłodzenie.
PsPul	(65:10b) postawiłeś ludzie na głowy nasze. (65:11) Szlismy przez ogień i wodę i wywiodłeś nas w ochłodzenie.
Wuj1923	Wsadziłeś ludzie na głowy nasze: przeszliśmy przez ogień i przez wodę: i wywiodłeś nas na ochłodę.
Gda1881	Wsadziłeś człowieka na głowę naszę; weszliśmy byli w ogień i w wodę, wszakżeś nas wywiódł na ochłodę.
Gda2017	Pozwoliłeś ludziom deptać nam po głowach, przeszliśmy przez ogień i wodę, ale nas wyprowadziłeś na miejsce obfitości.
PsBycz	Kazałeś-jeździć ludziom, na-głowach-naszych; wchodziliśmy w-ogień, i-w-wodę; aleś-wyprowadzał-nas do-miejsca-sytości.
Goet	Pozwoliłeś ludziom przejeżdżać po głowie naszej; weszliśmy byli w ogień i wodę, ale Ty wywiodłeś nas na wolność.
PsCylk	Ustanowiłeś człowieka głową naszą, popadliśmy w ogień i w wodę, ale wywiodłeś nas do pełni szczęścia.
PsKrusz	Wsadziłeś człowieka na głowę naszą, szliśmy przez ogień i przez wodę, i wyprowadziłeś nas ku ochłodzie.
PsAszk	(66:13) Wsadziłeś człeka na naszą głowę, ginęliśmy w ogniu i we wodzie a wyprowadzisz nas ku pełni.
PsSzer	Pędziłeś ludzi po głowie naszej, szliśmy przez ogień i wodę, lecz wyprowadziłeś nas na wolność.
Tys1	(65:12) kazałeś ludziom deptać nasze głowy; przeszliśmy przez ogień i wodę: ale nam zesłałeś wytchnienie.
Tys5	kazałeś ludziom deptać nam po głowach; przeszliśmy przez ogień i wodę, ale wyprowadziłeś nas ku pomyślności.
Bryt	Pozwoliłeś ludziom tratować po głowach naszych, Szliśmy przez ogień i wodę, Lecz wyprowadziłeś nas na wolność.
Pozn	pozwoliłeś ludziom deptać po naszych głowach, musieliśmy przechodzić przez ogień i wodę - ale [wreszcie] wywiodłeś nas na wolność.
WarPra	Dopuściłeś, że inni deptali nam po głowach. Musieliśmy przechodzić przez ogień i wodę, lecz ostatecznie dałeś nam wolność.
STB	Człowieka ustanowiłeś naszą głową; upadliśmy w ogień i wodę, lecz nas wyprowadziłeś do pełni szczęścia.
EIB	Pozwoliłeś człowiekowi deptać nam po głowach - Szliśmy przez ogień i wodę, Lecz w końcu wyprowadziłeś nas na szeroką przestrzeń.

Ps 66,13

PsFlor	(65:12a) Wnidę w dom twoj w pocztach, wrocę-ć obietnice moje,
PsPul	(65:12a) Wnidę w dom twoj w pocztach, wrocę tobie obietnice moje,
Wuj1923	Wnidę do domu twego z całopaleniem: oddam ci śluby moje.
Gda1881	Przetoż wnijdę do domu twego z całopaleniem, a oddam ci śluby moje.
Gda2017	Dlatego wejdę do twego domu z całopaleniem i wypełnię śluby;
PsBycz	Wejdę, do domu-Twego, z-ofiarami; ja-uiszczę Tobie, śluby-moje,
Goet	Chcę wejść do domu Twego z całopaleniami i oddać Ci śluby moje,
PsCylk	Wnijdę do domu Twojego z całopaleniem, uiszczę Ci śluby moje.
PsKrusz	Wnijdę do domu z całopaleniem, ślub mój Ci oddam,
PsAszk	(66:14) Przyjdę w dom Twój całopaleniami, spłacę Ci me śluby.
PsSzer	Wchodzę do domu Twego z całopaleniami, spełnię, co Ci ślubowałem,
Tys1	(65:13) Wejdę w Twój dom z całopaleniem i to wypełnię, co Ci ślubowałem,
Tys5	Wejdę w Twój dom z całopaleniem i wypełnię to, co ślubowałem Tobie,
Bryt	Dlatego wejdę do domu twego z całopaleniem, Dopełnię ci ślubów moich,
Pozn	Przychodzę do Domu Twego z ofiarami całopalenia i wypełniam wobec Ciebie moje ślubowania,
WarPra	Z ofiarami przychodzę do Twego domu, by wypełnić przed Tobą przyrzeczenia,
STB	Wśród całopaleń wejdę do Twego domu, uiszczę Ci moje śluby,
EIB	Wejdę do Twego domu z całopalną ofiarą, Wypełnię względem Ciebie moje śluby;

Ps 66,14

PsFlor	(65:12b) jeż są rozdzieliła usta moja (65:13) i mowiła są usta moja w zamętce mojem.
PsPul	(65:12b) jeż rozdzieliła usta moja (65:13) i mołwiła są usta moja w zamętku moim.
Wuj1923	Które wyraziły wargi moje, i wymówiły usta moje w ucisku moim.
Gda1881	Któreć ślubowały wargi moje, i wyrzekły usta moje w utrapieniu mojem.
Gda2017	Które wyraziły moje wargi i wypowiedziały moje usta w utrapieniu.
PsBycz	Które, wymówiły-były wargi-moje, a,-obiecały-były, usta-me, za-niedoli mojéj.
Goet	Do których zobowiązały się wargi moje i które usta moje wypowiedziały w uciśnieniu mojem.
PsCylk	Co wyrzekły wargi moje, a wypowiedziały usta moje w niedoli mojéj.
PsKrusz	który ślubowały wargi moje i mówiły usta me, gdym był w utrapieniu.
PsAszk	(66:15) Co się wymknęło z rozwartych mych warg a wyrzekły me usta, gdym był w utrapieniu.
PsSzer	co obiecały wargi moje, wypowiedziały usta moje w niedoli mojej.
Tys1	(65:14) co wargi me wymówiły, co moje usta przyrzekły w ucisku.
Tys5	co wymówiły moje wargi, co moje usta przyrzekły w ucisku.
Bryt	Które złożyły wargi moje, Wypowiedziały usta moje w niedoli mojej.
Pozn	które wypowiedziały wargi moje, które usta moje przyrzekły w mej udręce.
WarPra	które Ci kiedyś złożyłem, gdy wołałem do Ciebie w ucisku.
STB	które w mej niedoli wyrzekły moje wargi oraz wypowiedziały moje usta.
EIB	Złożyłem je własnymi wargami, Wypowiedziałem w czasie niedoli -

Ps 66,15

PsFlor	(65:14) Poczty osłodczone dam tobie, z kadzidłem baranowym ofierować będę tobie woły z kozły.
PsPul	(65:14) Poczty słodkie dam tobie, z kadzidłem baranowym wzdam ci woły z kozły.
Wuj1923	Całopalenia tłuste ofiaruję tobie, z kładzeniem baranów: ofiarując woły z kozłami.
Gda1881	Całopalenie z tłustych baranów będęć ofiarował z kadzeniem, będęć ofiarował woły i kozły. Sela.
Gda2017	Będę ci składał w ofierze całopalenia z tłustych zwierząt wraz z wonnością baranów, ofiaruję ci woły i kozły. Sela.
PsBycz	Ofiary, z-tłustych bydląt, wzniosę Tobie, z kadzeniem baranami; ja-wydam, na ofiarę, woły z kozłami.
Goet	Całopalenia z tłustych trzód chcę ofiarować Tobie wraz z kadzidłem z baranów; będę ofiarował woły i kozły. Sela.
PsCylk	Całopalenia tuczne złożę Ci, wraz z kadzidłem barany; przygotuję cielce i kozły. - Sela.
PsKrusz	Całopalenia tłuste złożę Tobie z kadzeniem ofiaruję barany, woły z kozłami. - SELAh.
PsAszk	(66:16) Całopalenia tłuściochów wzniosę Ci wraz z możnych kadzidłem, sprawię trzodę wraz z przodownikami. Selah.
PsSzer	Całopalenia z tłustych bydląt złożę Ci wraz z dymem ofiar baranów; ofiaruję Ci woły i kozły. Sela.
Tys1	(65:15) Owce tłuste w ofierze całopalnej Ci złożę, razem z tłustością baranów: ofiaruję Ci woły i kozły. Sela.
Tys5	Złożę Ci w ofierze całopalnej tłuste owce razem z wonią [z ofiar] baranów; ofiaruję Ci krowy i kozły. Sela.
Bryt	Ofiaruję ci tłuste całopalenia wraz z wonnością ofiar z baranów, Ofiaruję ci woły i kozły. Sela.
Pozn	Chcę ofiarować Tobie całopalenia z tłustych owiec wraz z dymem spalanych baranów; składam w ofierze woły i kozły.
WarPra	Spalam Ci tłuste zwierzęta w ofierze, dym będzie się wznosił z baranów, ofiaruję Ci też woły i kozły. [Pauza]
STB	Złożę Ci tuczne całopalenia i barany razem z kadzidłem; przygotuję cielce i kozły. Sela.
EIB	I złożę Ci tłuste całopalenia, miły zapach ofiar z baranów, Ofiaruję Ci cielce i kozły. Sela.

Ps 66,16

PsFlor	(65:15) Podzicie a słyszycie, a wypowiem, wszystcy, jiż sie boją Boga, kako wiele uczynił jest duszy mojej.
PsPul	(65:15) Pojdźcie, słyszcie, a wypowiem, wszystcy, jiż sie boicie Boga, kako wiele uczynił duszy mojej.
Wuj1923	Chódźcie, słuchajcie wszyscy, którzy się Boga boicie: a będę powiadał, jako wielkie rzeczy uczynił duszy mojéj.
Gda1881	Pójdźcie, słuchajcie, a będę opowiadał wszystkim, którzy się boicie Boga, co uczynił duszy mojej.
Gda2017	Chodźcie, słuchajcie, wszyscy, którzy się boicie Boga, a opowiem, co uczynił dla mojej duszy.
PsBycz	Pójdźcie, słuchajcie, a,-opowiem wszystkim, bojącym-się Boga, co On-uczynił duszy-mojéj.
Goet	Przyjdźcie i słuchajcie wszyscy, którzy się boicie Boga, a opowiem wam, co On uczynił duszy mojej.
PsCylk	Pójdźcie, posłuchajcie a opowiem, wszyscy bogobojni, co uczynił dla duszy mojéj.
PsKrusz	Pójdźcie, słuchajcie, a będę opowiadał wszystkim, którzy boicie się Boga, co uczynił dla duszy mej!
PsAszk	(66:17a) Pójdźcie i patrzcie wszyscy, którzy się Boga obawiacie, co uczynił mej duszy:
PsSzer	Pójdźcie, słuchajcie, wy wszyscy bogobojni, opowiem, co On uczynił duszy mojej!
Tys1	(65:16) Przyjdźcie wszyscy, co się Boga boicie, słuchajcie mnie, a opowiem jak wielkie rzeczy uczynił mej duszy!
Tys5	Wszyscy, którzy się Boga boicie, chodźcie i słuchajcie, chcę opowiedzieć, co uczynił On mojej duszy!
Bryt	Pójdźcie, słuchajcie, wszyscy bogobojni, A opowiem, co On uczynił dla duszy mojej!
Pozn	Pójdźcie i posłuchajcie, wszyscy, którzy Boga czcicie, a opowiem, co On dla mnie uczynił.
WarPra	Wszyscy bogobojni, przyjdźcie i posłuchajcie, opowiem wam o dobrodziejstwach, które mi Bóg uczynił.
STB	Pójdźcie wszyscy bogobojni; posłuchajcie, a wam opowiem, co On uczynił dla mej duszy.
EIB	Podejdźcie, wy wszyscy, przeniknięci bojaźnią przed Bogiem, Posłuchajcie, co uczynił mi Pan:

Ps 66,17

PsFlor	(65:16) K niemu usty mojimi wołał jeśm i wiesielił jeśm sie pod językiem mojim.
PsPul	(65:16) K niemu usty moimi wołał jeśm i wiesielił jeśm sie pod językiem ❬moim❭.
Wuj1923	Do niegom usty memi wołał, i wywyższałem językiem moim.
Gda1881	Do niegom usty swemi wołał, a wywyższałem go językiem moim.
Gda2017	Do niego wołałem moimi ustami i wychwalałem go moim językiem.
PsBycz	Do-Niego, ustami-memi, wołałem, a,-uwielbianié Go, było, pod językiem-moim.
Goet	Jego wzywałem ustami swojemi, a wywyższenie było pod językiem moim.
PsCylk	Do Niego usty mojemi wołałem, a chwała na języku moim.
PsKrusz	Do Niego ustami memi wołałem i wywyższałem językiem swym.
PsAszk	(66:17b) Ku Niemu wzywałem me usta a On wywyższenie sprawił pod mym językiem.
PsSzer	Do Niego usty swymi wołałem i wysławiałem Go językiem swoim.
Tys1	(65:17) Do Niego wołałem moimi ustami i chwaliłem Go moim językiem.
Tys5	Do Niego wołałem moimi ustami i chwaliłem Go moim językiem.
Bryt	Do niego wołałem ustami mymiI wysławiałem go językiem moim.
Pozn	Usta moje wołały do Niego, a język mój głosił chwałę Jego.
WarPra	Do Niego wołałem głośno i chwaliłem Go moimi wargami.
STB	Do Niego wołałem moimi ustami, a na moim języku była chwała.
EIB	Wołałem do Niego ustami, Wywyższałem Go własnym językiem.

Ps 66,18

PsFlor	(65:17) Lichoty acz jeśm przyglądał w siercu mojem, nie wysłucha Gospodzin.
PsPul	(65:17) Za złością acz jeśm weźrzał na siercu moim, nie wysłucha Gospodzin.
Wuj1923	Jeźlim patrzał na nieprawość w sercu mojem, nie wysłucha Pan.
Gda1881	Bym był patrzał na nieprawość w sercu mojem, nie wysłuchałby był Pan.
Gda2017	Gdybym zważał na nieprawość w swoim sercu, Pan by mnie nie wysłuchał.
PsBycz	Bezprawié, gdybym był-widział w-sercu-mojém, nie słuchałby mię Pan.
Goet	Gdybym był miał w sercu swojem zamiar popełnić przestępstwo, byłby mię Pan nie usłyszał.
PsCylk	Niegodziwość gdybym spostrzegł w sercu mojém, nie wysłuchałby Pan.
PsKrusz	Gdybym patrzał za nieprawością w sercu mem, nie wysłuchałby mnie Pan.
PsAszk	Nieprawość, gdybym widział w mem sercu, nie wysłuchałby Pan.
PsSzer	Gdybym był żywił niegodziwość w sercu moim, Pan nie byłby wysłuchał.
Tys1	(65:18) Gdybym w mym sercu zamierzał nieprawość, Pan by mnie nie wysłuchał.
Tys5	Gdybym w mym sercu zamierzał nieprawość, Pan by mnie nie wysłuchał.
Bryt	Gdybym knuł coś niegodziwego w sercu moim, Pan nie byłby mnie wysłuchał.
Pozn	Gdybym żywił w sercu niecne zamiary, nie wysłuchałby mnie Pan.
WarPra	Gdybym w swym sercu nosił złe zamiary, to Bóg by mnie nie wysłuchał.
STB	Gdybym knuł niegodziwość w moim sercu, Pan by mnie nie wysłuchał.
EIB	Gdybym w swoim sercu tolerował nieprawość, Pan nie wysłuchałby mnie.

Ps 66,19

PsFlor	(65:18) Przeto wysłuszał Bog i baczył jest głos prośby mojej.
PsPul	(65:18) Przeto wysłuchał Bog i baczył głos prośby mojej.
Wuj1923	Przetoć wysłuchał Bóg, i był pilen głosu modlitwy mojéj.
Gda1881	Aleć zaiste wysłuchał Bóg, a był pilen głosu modlitwy mojej.
Gda2017	A jednak Bóg wysłuchał, przychylił się do głosu mojej modlitwy.
PsBycz	Lecz-zapewné wysłuchał mię Bóg; On-uważał na-głos modlitwy-mojéj.
Goet	Ale Bóg usłyszał mnie, i zwrócił uwagę na głos modlitwy mojej.
PsCylk	Wszelako wysłuchał Pan, baczył na głos modlitwy mojéj.
PsKrusz	Atoli wysłuchał Bóg - zwrócił uwagę na głos modlitwy mej.
PsAszk	--
PsSzer	Ale Bóg wysłuchał, zważał na głos modlitwy mojej.
Tys1	(65:19) Lecz Bóg wysłuchał: uważał na głos mej modlitwy.
Tys5	Lecz Bóg wysłuchał, dosłyszał głos mojej modlitwy.
Bryt	Lecz Bóg mnie wysłuchał, Zwrócił uwagę na modlitwę moją.
Pozn	A przecież Bóg mnie wysłuchał, nakłonił ucha na głos modlitwy mojej.
WarPra	Tymczasem Bóg mnie wysłuchał i uczynił zadość mym usilnym prośbom.
STB	Jednak Bóg mnie wysłuchał, zwrócił uwagę na głos mej modlitwy.
EIB	Lecz Bóg mnie wysłuchał, Zwrócił uwagę na moją modlitwę.

Ps 66,20

PsFlor	(65:19) Błogosławiony Bog, jenże nie oddalił modlitwy mojej i miłosierdzia swojego ode mnie.
PsPul	(65:19) Błogosławiony Bog, jenże nie odrzucił modlitwę moję i miłosierdzie swoje ode mnie.
Wuj1923	Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojéj, i miłosierdzia swego odemnie.
Gda1881	Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej, ani odjął miłosierdzia swego odemnie.
Gda2017	Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił mojej modlitwy i nie odebrał mi swego miłosierdzia.
PsBycz	Niech będzie błogosławion Bóg; że nie usunął pokornego-błagania-mego, i,-nie oddalił łaski-swéj odemnie.
Goet	Uwielbiony niech będzie Bóg, który modlitwy mojej nie odrzucił, a dobroci Swojej nie odwrócił ode mnie.
PsCylk	Błogosławiony Pan, który nie odrzucił modlitwy mojéj, a nie usunął łaski Swojéj odemnie.
PsKrusz	Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mej i miłosierdzia swego odemnie.
PsAszk	Błogosławion Bóg, który nie oddalił modlitwy mej, ni łaski Swej - odemnie.
PsSzer	Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej i nie odmówił mi swej łaski!
Tys1	(65:20) Błogosławiony Bóg, co nie odepchnął mej prośby i nie oddalił ode mnie swego miłosierdzia.
Tys5	Błogosławiony Bóg, co nie odepchnął mej prośby i nie odjął mi swojej łaskawości.
Bryt	Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojejI nie odmówił mi swej łaski!
Pozn	Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił mojej modlitwy i nie odmówił mi swego miłosierdzia.
WarPra	Niech będzie Bóg uwielbiony za to, że nie odrzucił mych modłów i nie odmówił mi swej łaski.
STB	Wysławiony Bóg, który nie odrzucił mojej modlitwy i nie usunął ode mnie Swojej łaski.
EIB	Błogosławiony niech będzie Bóg! On nie odrzucił mojej modlitwy I nie odmówił mi swojej łaski.

Psalm 67

Ps 67,1

PsFlor	(66:1) Bog smiłuj sie nad nami i błogosław nam, oświeci oblicze swe nad nami i smiłuj sie nad nami,
PsPul	Psalm Dawidow. (66:1) Bog sie smiłuj nad nami i błogosław nam, oświeci oblicze swe nad nami i smiłuj sie nad nami,
Wuj1923	(67:1) Na koniec, w Hymnach, Psalm Dawidowi. (67:2) Niech się nad nami Bóg zmiłuje, i błogosławi nam; niech rozświeci oblicze swe nad nami, a zlituje się nad nami.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot psalm ku śpiewaniu. (67:2) Boże! zmiłuj się nad nami, a błogosław nam, rozświeć oblicze twoje nad nami. Sela.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Neginot. Psalm i pieśń. Niech Bóg się zmiłuje nad nami i błogosławi nam, niech rozjaśni nad nami swoje oblicze. Sela.
PsBycz	(67:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, na-lutni, Psalm, śpiéw. (67:2) O Boże! bądź-miłościw-nam, i-błogosław-nas; oby zajaśniało, obliczé-Jego, ku-nam.
Goet	(67:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Na strunach. Psalm. Pieśń. (67:2) Boże, bądź nam łaskaw i błogosław nam, niech oblicze Jego jaśnieje nad nami. Sela.
PsCylk	(67:1) Przewodnikowi chóru, przy towarzyszeniu instrumentów smyczkowych. Psalm, pieśń. (67:2) Pan oby zmiłował się nad nami i błogosławił nam; oby zajaśniał obliczem Swojém w pośród nas. - Sela.
PsKrusz	(67:1) Przełożonemu chóru. Na instrumenty strunowe. Psalm pieśń. (67:2) Boże, zmiłuj się nad nami i błogosław nam; rozświeć oblicze swe nad nami - SELAh.
PsAszk	(67:1) Dyrygentowi muzycznemu. - Pieśń do śpiewania. (67:2) Bóg się zmiłuje nad nami i nam pobłogosławi, - rozświeci oblicze Swe, z nami łącząc kierunek Swój. Selah.
PsSzer	(67:1) Przewodnikowi śpiewu z grą na strunach; psalm, pieśń. (67:2) Niech nam Bóg miłościw będzie i niech nam błogosławi, niech nad nami rozjaśni oblicze swoje! Sela.
Tys1	(66:1) Kierownikowi chóru. Na lutnię. Psalm. Pieśń. (66:2) Niech Bóg zmiłuje się nad nami i nam błogosławi; niech nam ukaże pogodne oblicze. Sela.
Tys5	(67:1) Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Psalm. Pieśń. (67:2) Niech Bóg się zmiłuje nad nami, niech nam błogosławi; niech rozpromieni nad nami swe oblicze! Sela.
Bryt	(67:1) Przewodnikowi chóru, z grą na strunach. Psalm. Pieśń. (67:2) Niech nam Bóg miłościw będzieI niech nam błogosławi, Niech nad nami rozjaśni oblicze swoje! Sela.
Pozn	(67:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na instrumenty strunowe; Psalm; pieśń. (67:2) Niech Bóg okaże nam łaskę i niech nam błogosławi, niech zwróci ku nam jasność swego oblicza,
WarPra	(67:1) Dla kierującego chórem. Na instrumenty strunowe. Psalm. Pieśń. (67:2) Bądź nam miłosierny, o Boże, i racz nam błogosławić, niechaj Twoje oblicze jaśnieje nad nami. [Pauza]
STB	(67:1) Przewodnikowi chóru, w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Pieśń psalmu. (67:2) Oby Bóg się zmiłował nad nami oraz nam błogosławił; oby pośród nas zajaśniał Swym obliczem. Sela.
EIB	(67:1) Dla prowadzącego chór. Na instrumenty strunowe. Psalm. Pieśń. (67:2) Niech Bóg okaże nam miłosierdzie I niech nas darzy szczęściem, Niech rozjaśni nad nami swoją twarz! Sela.

Ps 67,2

PsFlor	(66:2) abychom poznali na ziemi drogę twoję, we wszech poganoch zbawienie twe.
PsPul	(66:2) bychom poznali na ziemi drogę twoję, we wszech poganoch zbawienie twoje.
Wuj1923	(67:3) Żebyśmy poznali na ziemi drogę twoję: między wszemi narody zbawienie twoje.
Gda1881	(67:3) Aby tak poznali na ziemi drogę twoję, a po wszystkich narodach zbawienie twoje.
Gda2017	Aby poznano na ziemi twoją drogę, wśród wszystkich narodów twoje zbawienie.
PsBycz	(67:3) Dla-poznania, na-ziemi, drogi-Twéj, między-wszemi narodami, zbawienia-Twojego.
Goet	(67:3) Aby poznano na ziemi drogę Twoją i pośród wszystkich ludów wybawienie Twoje.
PsCylk	(67:3) Aby poznano na ziemi drogę Twoję; wśród wszystkich ludów pomoc Twoję.
PsKrusz	(67:3) abyśmy poznali na ziemi drogę Twą - wśród wszystkich narodów zbawienie Twoje!
PsAszk	(67:3) Abyśmy drogę Twą rozpoznali na ziemi - dzieło zbawienia Twojego między wszystkimi narodami.
PsSzer	(67:3) Aby poznano na ziemi drogę Twoją, wśród wszystkich ludów zbawienie Twoje.
Tys1	(66:3) Aby na ziemi znano Jego drogę, Jego zbawienie wśród wszystkich ludów.
Tys5	(67:3) Aby na ziemi znano Jego drogę, Jego zbawienie - pośród wszystkich ludów.
Bryt	(67:3) Aby poznano na ziemi drogę twoją, Wśród wszystkich narodów zbawienie twoje.
Pozn	(67:3) aby poznano na ziemi drogę Twoją, a wśród wszystkich narodów Twoje wybawienie.
WarPra	(67:3) Wówczas dostrzeżemy drogę Twoją na ziemi i zbawienie, które nam przynosisz pośród wszystkich ludów.
STB	(67:3) Oby poznano Twoją drogę na ziemi; Twoje zbawienie pośród wszystkich ludów.
EIB	(67:3) Niech w ten sposób ziemia pozna Twoją drogę, A wszystkie narody - Twoje zbawienie.

Ps 67,3

PsFlor	(66:3) Spowiadajcie sie tobie lud, Boże, spowiadajcie sie lud wszystek.
PsPul	(66:3) Spowiadajcie sie tobie ludzie, Boże, spowiadajcie sie tobie ludzie wszytcy.
Wuj1923	(67:4) Niech ci wyznawają ludzie, Boże: niech ci wyznawają wszyscy ludzie.
Gda1881	(67:4) Tedy cię będą wysławiały narody o Boże! Będą cię wysławiać wszyscy ludzie!
Gda2017	Niech cię wysławiają ludy, o Boże, niech cię wysławiają wszystkie ludy.
PsBycz	(67:4) Będą-chwaliły-Cię ludy, o-Boże! będą-wysławiały-Cię, ludy wszystkie.
Goet	(67:4) Niech Cię uwielbiają ludy, o Boże; niech Cię uwielbiają wszystkie ludy.
PsCylk	(67:4) Niech wielbią Cię narody, Panie; niech wielbią Cię narody wszystkie.
PsKrusz	(67:4) Wysławiać Cię będą narody, o Boże! Wysławiać Cię będą narody wszystkie.
PsAszk	(67:4) Uznają Cię ludy, o Boże, uznają cię ludy wszystkie.
PsSzer	(67:4) Niech wielbią Cię, Boże, narody; niech wielbią Cię wszystkie narody!
Tys1	(66:4) Niechaj Cię, Boże, wysławiają ludy, niech wszystkie narody dają Ci chwałę.
Tys5	(67:4) Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, niech Cię wysławiają wszystkie narody!
Bryt	(67:4) Niech sławią cię, Boże, ludy; Niech sławią cię wszystkie ludy!
Pozn	(67:4) Niechaj Cię sławią narody, o Boże, niechaj cię sławią wszystkie narody!
WarPra	(67:4) Ludy winny Ci dziękować, o Boże, dziękować Ci winny wszystkie narody.
STB	(67:4) Niech Cię wielbią ludy, Boże; niech Cię wielbią wszystkie narody.
EIB	(67:4) Niech Cię wysławiają ludy, o Boże; Niech Cię wysławiają wszystkie ludy!

Ps 67,4

PsFlor	(66:4) Wiesielcie sie i radujcie sie pogani, bo sądzisz lud w prawocie a pogany na ziemi sprawiasz.
PsPul	(66:4) Wiesielcie sie i radujcie sie pogani, bo sędzisz ludzie w sprawiedlności a pogany na ziemi sprawisz.
Wuj1923	(67:5) Niech się radują i weselą narodowie, iż sądzisz ludzie sprawiedliwie: narody na ziemi sprawujesz.
Gda1881	(67:5) Radować się będą i wykrzykać narody; bo ty będziesz sądził ludzi w sprawiedliwości, a narody będziesz sprawował na ziemi. Sela.
Gda2017	Niech narody się radują i wykrzykują, bo ty będziesz sądził ludy sprawiedliwie i rządzić będziesz narodami na ziemi. Sela.
PsBycz	(67:5) Radować-się będą, i-weselić, narody; że sądzić-będziesz ludy, z-prawością; że narody, na-ziemi, będziesz-prowadził.
Goet	(67:5) Niech się weselą i radośnie wykrzykują narody, gdyż Ty sądzisz ludy w prawości i kierujesz narodami na ziemi. Sela.
PsCylk	(67:5) Niech się ucieszą i rozradują plemiona; bo sądzić będziesz narody w prawości, a plemiona ziemi poprowadzisz. Sela.
PsKrusz	(67:5) Uradują się i cieszyć się będą narody, albowiem Ty sądzić będziesz ludy w prawości i narodami na ziemi kierować będziesz. - SELAh.
PsAszk	(67:5) Cieszyć się będą i wyśpiewywać narody, gdyż Ty sądzić będziesz ludy w prawości zaś narody wieść je będziesz na ziemi. Selah.
PsSzer	(67:5) Niech się radują i weselą narody, że Ty sądzisz ludy sprawiedliwie i kierujesz narodami na ziemi! Sela.
Tys1	(66:5) Niech się narody cieszą i weselą, że Ty ludami rządzisz sprawiedliwie i narodami na ziemi kierujesz. Sela.
Tys5	(67:5) Niech się narody cieszą i weselą, że Ty ludami rządzisz sprawiedliwie i kierujesz narodami na ziemi. Sela.
Bryt	(67:5) Niech się radują i weselą narody, Gdyż Ty sądzisz ludy sprawiedliwie I kierujesz narodami na ziemi! Sela.
Pozn	(67:5) Niech się ludy radują i weselą, bo Ty sprawiedliwie osądzasz narody i kierujesz losami ludów na ziemi.
WarPra	(67:5) Narody winny radować się i cieszyć, że całą ziemią rządzisz sprawiedliwie. Sprawiedliwie osądzasz narody i rządzisz ludami całej ziemi. [Pauza]
STB	(67:5) Niech się ucieszą i rozradują plemiona; gdyż w prawości będziesz sądził narody i poprowadzisz plemiona ziemi. Sela.
EIB	(67:5) Niech się radują i weselą narody, Bo Ty sprawujesz nad ludami sprawiedliwy sąd I kierujesz narodami ziemi! Sela.

Ps 67,5

PsFlor	(66:5a) Spowiadajcie sie tobie lud, Boże, spowiadajcie sie tobie lud wszystek;
PsPul	(66:5a) ❬Modlcie sie tobie ludzie, Boże❭, modlcie sie tobie ludzie wszystcy;
Wuj1923	(67:6) Niech ci wyznawają ludzie, Boże: niech ci wyznawają wszyscy ludzie.
Gda1881	(67:6) Będą cię wysławiać narody, o Boże! Będą cię wysławiać wszyscy ludzie.
Gda2017	Niech cię wysławiają ludy, o Boże, niech cię wysławiają wszystkie ludy.
PsBycz	(67:6) Będą-chwaliły-Cię ludy, o-Boże! będą-wysławiały-Cię ludy wszystkie.
Goet	(67:6) Niech Cię uwielbiają ludy, o Boże; niech Cię uwielbiają wszystkie ludy.
PsCylk	(67:6) Niech wielbią Cię narody, Panie; niech wielbią Cię narody wszystkie.
PsKrusz	(67:6) Wysławiać Cię będą narody, o Boże! Wysławiać Cię będą narody wszystkie.
PsAszk	(67:6) Sławić cię będą ludy, o Boże, sławić Cię będą ludy wszystkie.
PsSzer	(67:6) Niech wielbią Cię, Boże, narody; niech wielbią Cię wszystkie narody!
Tys1	(66:6) Niechaj Cię, Boże, wysławiają ludy, niech wszystkie narody dają Ci chwałę.
Tys5	(67:6) Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, niech Cię wysławiają wszystkie narody!
Bryt	(67:6) Niech sławią cię, Boże, ludy; Niech sławią cię wszystkie ludy!
Pozn	(67:6) Niechaj Cię sławią narody, o Boże, niechaj Cię sławią wszystkie narody!
WarPra	(67:6) Ludy winny Ci dziękować, o Boże, dziękować Ci winny wszystkie narody.
STB	(67:6) Niech Cię wielbią ludy, prawdziwy Boże; niech Cię wielbią wszystkie narody.
EIB	(67:6) Niech Cię wysławiają ludy, o Boże; Niech Cię wysławiają wszystkie ludy!

Ps 67,6

PsFlor	(66:5b) ziemia dała owoc swoj. (66:6a) Błogosław nas Boże, Boże nasz,
PsPul	(66:5b) ziemia dała owoc swoj. (66:6a) Błogosław nas Bog, Bog nasz, i błogosław nas Bog,
Wuj1923	(67:7) Ziemia dała swój owoc: niech nas błogosławi Bóg, Bóg nasz,
Gda1881	(67:7) Ziemia także wyda urodzaj swój; niech nam błogosławi Bóg, Bóg nasz.
Gda2017	Wtedy ziemia wyda swój plon i Bóg, nasz Bóg, będzie nam błogosławić.
PsBycz	(67:7) Ziemia wyda płód-swój; pobłogosławi-nas Bóg, Bóg-nasz.
Goet	(67:7) Ziemia wydała plon swój; błogosławi nam Bóg, Bóg nasz.
PsCylk	(67:7) Ziemia wydała plon swój; niech błogosławi nam Pan, Pan nasz.
PsKrusz	(67:7) Ziemia wyda urodzaj swój. Niechaj nas błogosławi Bóg, Bóg nasz!
PsAszk	(67:7) Ziemia wydała swój plon, błogosławić nas będzie Bóg, nasz Bóg!
PsSzer	(67:7) Ziemia wydała swój plon: Błogosławił nam Bóg, nasz Bóg.
Tys1	(66:7) Ziemia wydała swój owoc: Bóg, nasz Bóg, nam pobłogosławił.
Tys5	(67:7) Ziemia wydała swój owoc; Bóg, nasz Bóg, nam pobłogosławił.
Bryt	(67:7) Ziemia wydała plon swój:Błogosławi nam Bóg, nasz Bóg.
Pozn	(67:7) Ziemia wydała swe plony; niech Jahwe, Bóg nasz, darzy nas błogosławieństwem,
WarPra	(67:7) Ziemia wydała nam swoje plony, Bóg, nasz Bóg, niech raczy nam błogosławić.
STB	(67:7) Ziemia wydała swój plon; niech nam błogosławi Bóg, nasz Bóg.
EIB	(67:7) Ziemia wydała swój plon - Bóg, nasz Bóg, czyni nas szczęśliwymi.

Ps 67,7

PsFlor	(66:6b) i bojcie sie jego wszytcy końcowie ziemie.
PsPul	(66:6b) i bojcie sie jego wszystki kraje ziemie.
Wuj1923	(67:8) Niech nas błogosławi Bóg, a niech się go boją wszystkie kraje ziemie.
Gda1881	(67:8) Niech nam błogosławi Bóg, a niech się go boją wszystkie kraje ziemi.
Gda2017	Niech nam Bóg błogosławi i niech się go boją wszystkie krańce ziemi.
PsBycz	(67:8) Pobłogosławi-nas Bóg, i-będą-się-bały Go, wsze kończyny ziemi.
Goet	(67:8) Niech nam błogosławi Bóg, a wszystkie krańce ziemi niech Go się boją.
PsCylk	(67:8) Niech błogosławi nam Pan, a niech boją się go wszystkie krańce ziemi.
PsKrusz	(67:8) Niechaj nas błogosławi Bóg! Niechaj się boją Go wszystkie kraje ziemi.
PsAszk	(67:8) Błogosławić nas będzie nasz Bóg a obawiać się Go będą wszystkie krawędzie ziemi.
PsSzer	(67:8) Niech nam Bóg błogosławi, a niech się Go boją wszystkie krańce ziemi!
Tys1	(66:8) Niechaj nam Bóg błogosławi i niech się Go boją wszystkie krańce ziemi.
Tys5	(67:8) Niechaj nam Bóg błogosławi i niech się Go boją wszystkie krańce ziemi!
Bryt	(67:8) Niech nam Bóg błogosławi, A niech się go boją wszystkie krańce ziemi!
Pozn	(67:8) niech nam Bóg błogosławi i niech Go czczą w bojaźni wszystkie krańce ziemi.
WarPra	(67:8) Niech ześle nam Bóg swe błogosławieństwo, cały świat niech się Go lęka i czcią Go otacza.
STB	(67:8) Niech nam Bóg błogosławi i niech Go się boją wszystkie krańce ziemi.
EIB	(67:8) O, niech On nam błogosławi I niech lęk przed Nim odczuwają wszystkie krańce ziemi!

Psalm 68

Ps 68,1

PsFlor	(67:1) Wstani Bog i rozproszeni bądźcie nieprzyjaciele jego, i uciekajcie od lica jego, jiż nienaźrzą ❬ji❭.
PsPul	(67:1) Wzdźwigni sie Bog a rozproszeni bądźcie nieprzyjaciele jego i uciekajcie, jiż nienaźrzą ji, od oblicza jego.
Wuj1923	(68:1) Na koniec, Psalm pieśni, samemu Dawidowi. (68:2) Niech powstanie Bóg, a niech się rozproszą nieprzyjaciele jego: a niech uciekają, którzy go nienawidzą, od oblicza jego.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy ku śpiewaniu. (68:2) Powstanie Bóg, a będą rozproszeni nieprzyjaciele jego, i pouciekają przed twarzą jego ci, którzy go mają w nienawiści.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm i pieśń Dawida. Niech Bóg powstanie, a rozproszeni będą jego wrogowie; niech pouciekają przed jego obliczem ci, którzy go nienawidzą.
PsBycz	(68:1) Naczelnikowi-muzyki, Dawida Psalm, Spiéw, dany do grania. (68:2) Niechżeć-wstanie Bóg, a rozproszone-będą nieprzyjacioły-Jego, i-pouciekają, nienawidzący-Go, przed obliczem-Jego.
Goet	(68:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Dawida. Psalm Pieśń. (68:2) Bóg powstaje: wrogowie Jego będą rozproszeni, a nienawidzący Go uciekają przed Nim.
PsCylk	(68:1) Przewodnikowi chóru Dawida. Psalm, pieśń. (68:2) Powstał Pan, rozproszyły się wrogi Jego, i uciekli nieprzyjaciele Jego przed Nim.
PsKrusz	(68:1) Przełożonemu chóru. Dawida Psalm - pieśń. (68:2) Powstanie Bóg, a rozproszą się nieprzyjaciele Jego; nienawidzący Go uciekną z przed oblicza Jego.
PsAszk	(68:1) Dyrygentowi. Pieśń Dawida do śpiewu. (68:2) Powstanie Bóg, rozprószą się wrogowie Jego a nienawistne Mu pierzchną przed Jego obliczem.
PsSzer	(68:1) Przewodnikowi chóru; psalm Dawida, pieśń. (68:2) Bóg powstaje. Pierzchają nieprzyjaciele Jego i uciekają przed Nim ci, którzy Go nienawidzą.
Tys1	(67:1) Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm. Pieśń. (67:2) Bóg wstaje, a rozpraszają się Jego wrogowie i pierzchają przed Jego obliczem ci, którzy Go nienawidzą.
Tys5	(68:1) Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm. Pieśń. (68:2) Bóg powstaje, a rozpraszają się Jego wrogowie i pierzchają przed Jego obliczem ci, co Go nienawidzą.
Bryt	(68:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. Pieśń. (68:2) Powstaje Bóg, a pierzchają wrogowie jego, I uciekają przed obliczem jego ci, którzy go nienawidzą.
Pozn	(68:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida; pieśń. (68:2) Bóg powstaje! W rozsypce są Jego wrogowie i uchodzą przed Nim ci, którzy Go nienawidzą.
WarPra	(68:1) Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. Pieśń. (68:2) Gdy Bóg powstaje, wrogowie pierzchają, stronią od Niego ci, co Go nienawidzą.
STB	(68:1) Przewodnikowi chóru Dawida. Pieśń psalmu. (68:2) Bóg powstał, zatem rozproszyli się Jego wrogowie i przed Nim uciekli Jego nieprzyjaciele.
EIB	(68:1) Dla prowadzącego chór. Dawidowy. Psalm. Pieśń. (68:2) Powstaje Bóg! Jego wrogowie idą w rozsypkę I uciekają przed Nim ci, którzy Go nienawidzą.

Ps 68,2

PsFlor	(67:2) Jako schodzi dym, snijdzicie, jako płynie wosk, ktory płynie od oblicza ogniowego, tako zgińcie grzeszni przed obliczym bożym,
PsPul	(67:2) Jako ginie dym, zgińcie, jako płynie wosk przed ogniem, tako zgińcie grzeszni przed licem bożym,
Wuj1923	(68:3) Jako ustaje dym, niechaj ustaną: jako się wosk rozpływa od ognia, tak niechaj zginą grzesznicy od oblicza Bożego.
Gda1881	(68:3) Jako bywa dym rozpędzony, tak ich rozpędzasz: jako się wosk rozpływa od ognia, tak niezbożnicy poginą przed obliczem Bożem.
Gda2017	Jak dym jest rozwiany, tak ich rozpędzisz; jak wosk się rozpływa od ognia, tak niegodziwi poginą przed obliczem Boga.
PsBycz	(68:3) Ty, jak-rozwiany dym, rozpędzisz ich; jak-stopiony wosk od ognia, zginą bezbożni, przed-obliczem Boga.
Goet	(68:3) Jak rozprasza się dym, tak ich rozproszysz; jak wosk topnieje od ognia, tak giną bezbożnicy przed obliczem Bożem.
PsCylk	(68:3) Jak się rozwiewa dym, rozwiałeś ich, jak topnieje wosk przed ogniem; nikną niegodziwi przed Panem.
PsKrusz	(68:3) Jako dym niknie, znikną; jako wosk topnieje w ogniu, zginą złośliwi przed Bogiem.
PsAszk	(68:3) Jako dym się rozwiewa, jak wosk się rozpływa przed ogniem, tak niegodziwcy będą zatraceni przed obliczem Boga.
PsSzer	(68:3) Jak dym się rozchodzi, tak ich rozpraszasz; jak wosk rozpływa się od ognia, tak bezbożni giną przed Bogiem.
Tys1	(67:3) Rozwiewają się, jak dym się rozwiewa, jak wosk się rozpływa przy ogniu, tak giną przed Bogiem grzesznicy.
Tys5	(68:3) Rozwiewają się, jak dym się rozwiewa, jak wosk się rozpływa przy ogniu, tak giną przed Bogiem grzesznicy.
Bryt	(68:3) Jak się rozprasza dym, tak ich rozpraszasz; Jak się rozpływa wosk od ognia, Tak giną przed Bogiem bezbożni.
Pozn	(68:3) Jak się rozwiewa dym unoszący się z pieca, jak wosk topnieje przy ogniu, tak giną bezbożni przed obliczem Boga.
WarPra	(68:3) Znikają jak dym unoszony wiatrem albo jak wosk, co się topi w ogniu, tak giną sprzed oblicza Bożego grzesznicy.
STB	(68:3) Rozwiałeś ich, jak się rozwiewa dym; jak wosk topnieje przed ogniem, tak niegodziwi nikną przed Panem.
EIB	(68:3) Rozpędzasz ich tak, jak rozpędza się dym, Jak rozpływa się wosk wobec ognia - Tak giną bezbożni przed Bogiem.

Ps 68,3

PsFlor	(67:3) a prawi używać będą i wiesielić sie przed Bogiem, i kochajcie sie w radości.
PsPul	(67:3) a prawi używajcie a wiesielcie sie przed Bogiem i kochajcie sie w radości.
Wuj1923	(68:4) A sprawiedliwi niechaj używają, i weselą się przed oczyma Bożemi: i niechaj rozkoszują w radości.
Gda1881	(68:4) Ale sprawiedliwi weselić się i radować będą przed obliczem Bożem, i pląsać będą od radości.
Gda2017	A sprawiedliwi będą się weselić i cieszyć przed obliczem Boga, i będą się radować niezmiernie.
PsBycz	(68:4) Lecz-sprawiedliwi, cieszyć, radować-się-będą w-obliczu Boga, i-będą-się-weselić z-radości.
Goet	(68:4) Ale sprawiedliwi będą się radowali i weselili przed obliczem Bożem i wykrzykiwali z radości.
PsCylk	(68:4) A sprawiedliwi cieszą się, weselą przed Panem i unoszą się radością.
PsKrusz	(68:4) A sprawiedliwi będą się cieszyli i rozradują się przed Bogiem, i uweselą się w radości.
PsAszk	(68:4) Zaś sprawiedliwi radować się będą, pean zwycięzki zanucą przed Bogiem i rozkoszować się będą we weselu.
PsSzer	(68:4) Ale sprawiedliwi radują się i weselą przed Bogiem, i wykrzykują z radości.
Tys1	(67:4) A sprawiedliwi się cieszą i weselą przed Bogiem i radością się rozkoszują.
Tys5	(68:4) A sprawiedliwi cieszą się i weselą przed Bogiem, i radością się rozkoszują.
Bryt	(68:4) Ale sprawiedliwi radują się i cieszą przed Bogiem, I weselą się radośnie!
Pozn	(68:4) Ale sprawiedliwi cieszą się i weselą się przed Bogiem, pełni radości.
WarPra	(68:4) A sprawiedliwi cieszą się i radują przed Bogiem, i wykrzykują z wielkiego szczęścia.
STB	(68:4) A sprawiedliwi się cieszą, weselą się przed Bogiem, unoszą się wśród radości.
EIB	(68:4) Lecz sprawiedliwi radują się, Tryskają szczęściem przed obliczem Boga, Skaczą z radości!

Ps 68,4

PsFlor	(67:4) Pojcie Bogu, psalm mowcie imieniu jego, drogę czyńcie jemu, jenże wstąpił na zachod, Gospodzin imię jemu, (67:5a) i wiesielcie sie w obeźrzeniu jego.
PsPul	(67:4) Pojcie Bogu, psalm mołwcie imieniu jego, drogę uczyńcie jemu, jenże wstąpił na zachod, Gospodzin imię jego, (67:5a) wiesielcie sie przed nim.
Wuj1923	(68:5) Śpiewajcie Bogu, Psalm śpiewajcie imieniowi jego: czyńcie drogę temu, który wstąpił na zachód: Pan imię jego: radujcie się przed obliczem jego: zatrwożą się od oblicza jego:
Gda1881	(68:5) Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie psalmy imieniowi jego; gotujcie drogę temu, który jeździ na obłokach. Pan jest imię jego, radujcież się przed obliczem jego.
Gda2017	Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie psalmy jego imieniu, wywyższajcie tego, który przemierza niebiosa; PAN to jego imię, radujcie się przed jego obliczem.
PsBycz	(68:5) Spiéwajcie Bogu, wysławiajcie Imię-Jego. Usypujcie drogę jadącemu w-stepach; w-Panu Imię-Jego; radujcie-się przed-Nim.
Goet	(68:5) Śpiewajcie Bogu! Opiewajcie imię Jego! Torujcie drogę Temu, który jeździ przez pustynie. Pan, jest imię Jego; weselcie się przed Nim!
PsCylk	(68:5) Śpiewajcie Panu, wysławiajcie Imię Jego; uderzcie w bębny na cześć zasiadającego w niebiosach przy imieniu Jah i radujcie się przed Nim.
PsKrusz	(68:5) Śpiewajcie Bogu, wychwalajcie imię Jego; przygotujcie dla Wodza drogę na pustyni, a radujcie się przed Nim dla imienia Jego Jahwe.
PsAszk	(68:5) Śpiewajcie Bogu, opiewajcie imię Jego, torujcie Mn drogę, co ujeżdża obłoki, którego imię we wszechbycie, i weselcie się w kierunku jego oblicza.
PsSzer	(68:5) Śpiewajcie Bogu, grajcie imieniu Jego! Torujcie drogę Temu, który pędzi po stepach - Pan imię Jego - radujcie się przed Nim!
Tys1	(67:5) Śpiewajcie Bogu, Jego imieniu psalm nućcie; wymośćcie drogę Temu, co jedzie przez pustynię, którego imię jest Pan i przed Nim się weselcie.
Tys5	(68:5) Śpiewajcie Bogu, grajcie Jego imieniu; wyrównajcie drogę Temu, co cwałuje na obłokach! Jahwe Mu na imię; radujcie się przed Jego obliczem!
Bryt	(68:5) Śpiewajcie Bogu, grajcie imieniu jego! Torujcie drogę temu, który pędzi na obłokach – Pan imię jego – radujcie się przed nim!
Pozn	(68:5) Śpiewajcie Bogu, wysławiajcie Imię Jego, gotujcie drogę Temu, który przemierza pustynie, radujcie się w Jahwe i weselcie się przed Nim!
WarPra	(68:5) Śpiewajcie Bogu, grajcie Imieniu Jego, wychwalajcie Tego, który jest na obłokach. Imię Jego wysławiajcie, radujcie się przed Jego obliczem.
STB	(68:5) Śpiewajcie Bogu, wysławiajcie Jego Imię; uderzcie w bębny przy Imieniu WIEKUISTEGO, na cześć Tego, co zasiada w niebiosach; przed Nim się radujcie.
EIB	(68:5) Śpiewajcie Bogu, grajcie Jego imieniu! Torujcie drogę Temu, który mknie na obłokach! Jego imię brzmi JHWH - radujcie się przed Nim!

Ps 68,5

PsFlor	(67:5b) Smętni będą od oblicza jego, oćca[wie] sirot i sędzie wdow. (67:6a) Bog na mieście świętem swojem,
PsPul	(67:5b) Smęceni będą przed licem jego, ojca sirot i sędziej wdow. (67:6a) Bog na mieście świętym swoim,
Wuj1923	(68:6) Ojca sierót, i sędziego wdów: Boga na miejscu swem świętem.
Gda1881	(68:6) Ojcem jest sierót, i sędzią wdów, Bogiem w przybytku swym świętym.
Gda2017	Ojcem dla sierot i sędzią dla wdów jest Bóg w swym świętym przybytku.
PsBycz	(68:6) On, ojcem siérot, i-sędzią wdów; On, Bogiem, w-mieszkaniu Swiętości-swojéj.
Goet	(68:6) Ojcem sierot i sędzią wdów jest Bóg w mieszkaniu Swojem świętem.
PsCylk	(68:6) Ojcem sierot i sędzią wdów, Pan w Przybytku Swoim świętym.
PsKrusz	(68:6) Ojcem On sierot i obrońcą wdów - Bóg w mieszkaniu swojem świętem!
PsAszk	(68:6) Ojcem sierót, i sędzią wdów jest Bóg w przybytku swej świętości.
PsSzer	(68:6) Ojcem sierot i sędzią wdów jest Bóg w swym świętym przybytku.
Tys1	(67:6) Ojcem dla sierot i wdów opiekunem jest Bóg w swym świętym mieszkaniu.
Tys5	(68:6) Ojcem dla sierot i dla wdów opiekunem jest Bóg w swym świętym mieszkaniu.
Bryt	(68:6) Ojcem sierot i sędzią wdówJest Bóg w swym świętym przybytku.
Pozn	(68:6) Ojcem sierot i obrońcą wdów jest Bóg w swej świętej siedzibie.
WarPra	(68:6) Ojcem dla sierot, a dla wdów opiekunem jest Bóg w swoich świętych przybytkach.
STB	(68:6) W Swoim świętym Przybytku Bóg jest ojcem sierot i sędzią wdów.
EIB	(68:6) Bóg jest ojcem sierot oraz sędzią wdów, On, przebywający w swym świętym przybytku.

Ps 68,6

PsFlor	(67:6b) Bog, jenże przebywać każe jednakiego obyczaja w domu, (67:7) jenże wywodzi jętce w mocy, takież ty, jiż sie naśmiewają, jiż przebywają w grobiech.
PsPul	(67:6b) Bog, jenże przebywać każe jednakiego obyczaja w domu, (67:7) jenże wywodzi jeńce w mocy, takież ty, co sie naśmiewają, jiż [przebyw] przebywają w grobiech.
Wuj1923	(68:7) Bóg, który czyni, że mieszkają jednych obyczajów w domu; który wywodzi więźnie w mocy: także i te, co obrażają, którzy mieszkają w grobiech.
Gda1881	(68:7) Bóg, który samotne w rodowite domy rozmnaża, wywodzi więźniów z oków; ale odporni mieszkać muszą w ziemi suchej.
Gda2017	Bóg samotnym daje dom, więźniów uwalnia z oków, ale oporni mieszkają w suchej ziemi.
PsBycz	(68:7) Bóg, zaludniający samotnych rodziną, wyprowadzający skrępowanych, w-dobry-byt; ale, zbuntowani, zamieszkują miejscé-suché.
Goet	(68:7) Bóg dopomaga samotnym uzyskać domostwo, wyprowadza uwięzionych do szczęścia; ale sprzeciwiający się mieszkać muszą w ziemi suchej.
PsCylk	(68:7) Pan, który sprowadza zabłąkanych ku domowi, wywodzi jeńców do szczęśliwości; tylko odstępcy zalegli pustynię.
PsKrusz	(68:7) Bóg sprawi, że zamieszkają wybrani. Do domu prowadzi skutych kajdanami. Ci zaś, co się buntują, zamieszkują pustynię.
PsAszk	(68:7) Bóg osamotnione w dom wiodąc osiedla, wyprowadza związane w dostatkach, jeno krnąbrne do ziemi przypadną, spalonej żarem.
PsSzer	(68:7) Bóg samotnym daje dom na mieszkanie, wyprowadza więźniów do dobrobytu; lecz oporni pozostali w ziemi spiekłej.
Tys1	(67:7) Bóg dom gotuje dla opuszczonych, a jeńców na pomyślność wywodzi; na ziemi zeschłej zostają tylko oporni.
Tys5	(68:7) Bóg przygotowuje dom dla opuszczonych, a jeńców prowadzi wśród pieśni; na ziemi zeschłej zostają tylko oporni.
Bryt	(68:7) Bóg samotnym daje dom na mieszkanie, Wyprowadza więźniów na wolność, Lecz oporni pozostają w ziemi suchej.
Pozn	(68:7) Bóg bezdomnych pod dach przywodzi, jeńców ku pomyślności prowadzi; tylko oporni pozostaną na wypalonej ziemi.
WarPra	(68:7) Opuszczonych sprowadza do domu, uwięzionych znów obdarza szczęściem, lecz opornych pozostawia na wyschłej ziemi.
STB	(68:7) Panem, co sprowadza do domu zabłąkanych, a jeńców wyprowadza do szczęśliwości; tylko odstępcy zalegli pustynię.
EIB	(68:7) Bóg zapewnia samotnym ognisko domowe, On przywraca więźniom pomyślność - W suchej ziemi zostali tylko oporni.

Ps 68,7

PsFlor	(67:8) Boże, gdy wynidziesz w obeźrzeniu luda twego, gdy przejdziesz w puszczą,
PsPul	(67:8) Boże, gdy wynidziesz przed twoj lud, gdy przejdziesz na puszczy,
Wuj1923	(68:8) Boże, gdyś wychodził przed ludem twym, gdyś chodził po puszczy:
Gda1881	(68:8) Boże! gdyś wychodził przed obliczem ludu twego, gdyś chodził po puszczy; Sela,
Gda2017	Boże, gdy wyruszałeś przed swoim ludem, gdy kroczyłeś przez pustynię. Sela;
PsBycz	(68:8) O-Boże! za występowania-Twego, przed lud-Twój, za-pochodu-Twojego, w-pustyni.
Goet	(68:8) Boże, gdy wyruszałeś przed ludem Twoim, gdy stąpałeś przez pustynię: Sela,
PsCylk	(68:8) Panie, gdyś szedł przed ludem Twoim, gdyś kroczył przez pustkowia. - Sela.
PsKrusz	(68:8) Boże! gdyś ukazał się przed Twoim narodem, gdyś postępował na puszczy, - SELAh.
PsAszk	(68:8) O Boże, gdyś wyruszył przed ludem Twym, gdyś kroczył w pustyni, Selah.
PsSzer	(68:8) Boże! gdyś wychodził przed ludem, gdyś kroczył przez pustynie, Sela,
Tys1	(67:8) Boże, Tyś wyszedł przed ludem Twoim, gdy przez pustynię kroczyłeś, Sela.
Tys5	(68:8) Boże, gdy szedłeś przed ludem Twoim, gdy kroczyłeś przez pustynię,
Bryt	(68:8) Boże, gdyś wychodził przed ludem twoim, Gdyś kroczył przez pustynię, Sela,
Pozn	(68:8) Boże, gdy wychodziłeś na czele swego ludu, gdyś kroczył przez pustynię,
WarPra	(68:8) Gdy szedłeś, o Boże, przed Twym ludem, kiedy przemierzałeś pustynię, [Pauza]
STB	(68:8) Boże, gdy szedłeś przed Twoim ludem, kiedy kroczyłeś przez pustkowia, Sela,
EIB	(68:8) Boże, gdy wyruszałeś na czele swego ludu, Kiedy nas prowadziłeś przez pustkowia, Sela,

Ps 68,8

PsFlor	(67:9) ziemia ruszyła sie jest i zapra❬w❭dę niebiosa sie rozkapała od oblicza bożego Synaj, od oblicza bożego Israhel.
PsPul	(67:9) ziemia ruszyła sie, bo nieba sie rozpuściły od oblicza bożego Synaj, od Boga Israhel.
Wuj1923	(68:9) Ziemia się trzęsła, niebiosa téż kropiły od oblicza Boga Synai, od oblicza Boga Izrael.
Gda1881	(68:9) Ziemia się trzęsła, także i niebiosa rozpływały się przed obliczem Bożem, i ta góra Synaj drżała przed twarzą Boga, Boga Izraelskiego.
Gda2017	Ziemia się trzęsła, a niebiosa rozpływały się przed obliczem Boga i sama góra Synaj zadrżała przed obliczem Boga, Boga Izraela.
PsBycz	(68:9) Ziemia drżała, nawet niebiosa kropiły, przed-obliczem Boga; ta góra Synai, także, przed-widokiem Boga, Boga Jzraela.
Goet	(68:9) Zadrżała ziemia, także niebiosa ociekały przed Bogiem, ów Synaj przed Bogiem, Bogiem Izraela.
PsCylk	(68:9) Ziemia drżała, a niebiosa rozpływały się przed Panem; jak ów Synai przed Panem, Panem Izraela.
PsKrusz	(68:9) ziemia się trzęsła, - niebiosa również wylewały potoki przed obliczem Boga. oto Synaj drżał przed obliczem Boga - Boga Izraelowego!
PsAszk	(68:9) Ziemia drżała, też niebiosa kropliły przed obliczem Boga - to Synaj, - przed obliczem Boga, Boga Izraela.
PsSzer	(68:9) ziemia się trzęsła, a niebiosa rosiły przed Bogiem; oto Synaj drżał przed Bogiem, Bogiem Izraela.
Tys1	(67:9) ziemia zadrżała, a niebo również zesłało deszcz przed Bogiem, zatrząsł się Synaj przed Bogiem, przed Bogiem Izraela.
Tys5	(68:9) ziemia zadrżała, także niebo zesłało deszcz <przed Bogiem>, przed obliczem Boga, Boga Izraela.
Bryt	(68:9) Ziemia zadrżała, a niebiosa spłynęły przed Bogiem; Oto Synaj zatrząsł się przed Bogiem, Bogiem Izraela.
Pozn	(68:9) drżała ziemia, rozpływały się niebiosa przed obliczem Boga, zatrząsł się Synaj przed Bogiem, przed Bogiem Izraela.
WarPra	(68:9) wtedy zadrżała cała ziemia, niebiosa deszcz zesłały przed Bożym obliczem, drżał Synaj przed Bogiem, Bogiem Izraela.
STB	(68:9) ziemia drżała i rozpływały się niebiosa, jak ten Synaj przed Bogiem, z powodu oblicza Boga Israela.
EIB	(68:9) Ziemia drżała! Tak - niebo spływało deszczem Przed obliczem Boga, który nawiedził Synaj, Przed obliczem Boga - Boga Izraela.

Ps 68,9

PsFlor	(67:10) Deszcz powolny odłączysz, Boże, dziedzinie twej i rozniemogła sie jest, ty zaprawdę śćwirdził jeś ją.
PsPul	(67:10) Deszcz powolny odłączysz, ❬Boże❭, dziedzinie twojej i rozniemogła sie jest, ale ty śćwirdził jeś ją.
Wuj1923	(68:10) Deszcz dobrowolny oddzielisz, Boże, dziedzictwu twojemu: i zemdlało, a tyś je posilił.
Gda1881	(68:10) Deszcz obfity spuszczałeś hojnie, o Boże! na dziedzictwo twoje, a gdy omdlewało, tyś je zaś otrzeźwiał.
Gda2017	Zesłałeś obfity deszcz, Boże, otrzeźwiłeś swoje dziedzictwo, gdy omdlewało.
PsBycz	(68:10) Deszczem szczodrobliwości, skrapiałeś, o-Boże! dziedzictwo-Twojé; a,-utrudzoné, Ty, umacniałeś-jé.
Goet	(68:10) Obfity deszcz wylewałeś, o Boże; dziedzictwo Twoje, gdy omdlewało, pokrzepiałeś je,
PsCylk	(68:10) Deszcz obfity spuściłeś Panie; dziedzictwo Twoje omdlałe, Ty pokrzepiłeś je.
PsKrusz	(68:10) Deszcz obfity spuściłeś Boże! a omdlałe dziedzictwo Twoje pokrzepiłeś.
PsAszk	(68:10) Deszczem szczodrobliwym Ty zrosisz, o Boże, dziedzictwo Twe a omdlałą ze znużenia Ty ją utwierdzisz.
PsSzer	(68:10) Deszcz obfity zsyłałeś, Boże; a gdy dziedzictwo Twoje omdlewało, Ty je orzeźwiałeś.
Tys1	(67:10) Na Twe dziedzictwo zesłałeś, Boże, deszcz przeobfity i Tyś je znużone orzeźwił.
Tys5	(68:10) Zesłałeś, Boże, obfity deszcz, swe wyczerpane dziedzictwo Ty orzeźwiłeś.
Bryt	(68:10) Obfity deszcz zesłałeś, Boże, A gdy dziedzictwo twoje omdlewało, orzeźwiałeś je.
Pozn	(68:10) Na dziedzictwo Twe, Boże, deszcz zesłałeś w obfitości i pokrzepiłeś je - osłabłe;
WarPra	(68:10) Boże, to Ty spuściłeś strumienie deszczu i ożywiłeś znów więdnącą ziemię, dziedzictwo Twoje.
STB	(68:10) Spuściłeś obfity deszcz, Boże, na Twe omdlałe dziedzictwo i Ty je pokrzepiłeś.
EIB	(68:10) Na znak szczodrości, Boże, nasyciłeś deszczem swoje dziedzictwo, A tym, którzy byli zmęczeni, Ty sam przywróciłeś siły.

Ps 68,10

PsFlor	(67:11) Źwierzęta twoja przebywać będą w niej; nagotował jeś w słodkości twojej ubogiemu, Boże.
PsPul	(67:11) Źwier❬z❭ęta twoja przebywać będą w niej; nagotował jeś w słodkości twojej ubogiemu, Boże.
Wuj1923	(68:11) Zwierzęta twoje będą mieszkały w niem: nagotowałeś z słodkości twéj ubogiemu, Boże.
Gda1881	(68:11) Zastępy twoje mieszkają w niem, któreś ty dla ubogiego nagotował dobrocią twoją, o Boże!
Gda2017	Twoje zastępy mieszkają w nim; ty, Boże, w swojej dobroci przygotowałeś je dla ubogiego.
PsBycz	(68:11) Zastępy-Twe, mieszkają w-niéj; Ty-przykładasz-się, z-dobrodziejstwem-Twojém, dla-biédnego, o-Boże!
Goet	(68:11) Gromada Twoja zamieszkiwała w niej, według dobroci Swej troszczyłeś się o nędznych, o Boże!
PsCylk	(68:11) Zastępy Twoje przebywały na niéj; przygotowałeś ją w dobroci Swojéj dla biednego, Panie.
PsKrusz	(68:11) Stado Twoje będzie mieszkało w niej. W dobroci Twojej, Boże, nagotujesz ubogiemu.
PsAszk	(68:11) Dziczyznę Twoją, co w niej zamieszkała, Ty ją dla biednego przysposobisz, o Boże.
PsSzer	(68:11) Trzoda Twoja zamieszkała w niej; w dobroci swej, Boże, przygotowałeś ją dla ubogiego.
Tys1	(67:11) W nim zamieszkała Twa trzoda, Boże, Tyś je w swej dobroci biednemu zgotował.
Tys5	(68:11) Ziemię, w której zamieszkali, przygotowałeś w dobroci Twej, Boże, dla biednego.
Bryt	(68:11) Trzoda twoja zamieszkała w niej; W dobroci swej, Boże, przygotowałeś ją dla ubogiego.
Pozn	(68:11) lud Twój tam się osiedlił; w dobroci swej, Boże, zatroszczyłeś się o biednego.
WarPra	(68:11) I znalazły na niej mieszkania wszystkie Twoje stworzenia, w swej dobroci, o Boże, zaopiekowałeś się biedakiem.
STB	(68:11) Pośród niego przebywały Twoje zastępy, w Swej dobroci przygotowałeś je dla biednego, Boże.
EIB	(68:11) Twój lud swymi rodzinami zamieszkał w tej ziemi; Ty w swej dobroci, Boże, przygotowałeś ją dla ubogich.

Ps 68,11

PsFlor	(67:12) Gospodzin da słowo przepowiadnikom czcią wieliką.
PsPul	(67:12) Bog da słowo przepowiednikom mocą wieliką.
Wuj1923	(68:12) Pan da słowo przepowiadającym Ewangelią, mocą wielką.
Gda1881	(68:12) Pan dał słowo swe, i tych, którzy pociechy zwiastowali, zastęp wielki mówiących.
Gda2017	Pan dał swoje słowo, wielki był zastęp zwiastujących dobre wieści.
PsBycz	(68:12) Pan wydał słowo, którego zwiastujących zastęp był wielki.
Goet	(68:12) Pan dał słowo; zwiastunek zwycięstwa jest wielka gromada.
PsCylk	(68:12) Pan dał hasło; radosnych zwiastunek zastęp wielki.
PsKrusz	(68:12) Pan udzieli słowa: głosicielek zastęp wielki.
PsAszk	(68:12) Pan przemówi: zwiastunek zastęp mnogi.
PsSzer	(68:12) Pan daje hasło, wielki jest zastęp zwiastunek dobrej wieści.
Tys1	(67:12) Słowo Pan wypowiada; a mnóstwo jest wielkie, głoszących wesołą nowinę:
Tys5	(68:12) Pan wypowiada słowo pomyślnych nowin: Ogromne [jest] wojsko.
Bryt	(68:12) Pan daje hasło, Zastęp zwiastunek dobrej wieści jest wielki.
Pozn	(68:12) Pan przemówił; liczny jest zastęp zwiastunek radosnej wieści:
WarPra	(68:12) Pan wyrzekł swoje słowo, i wielu jest tych, co Jego tryumf głoszą.
STB	(68:12) Pan dał hasło; wielki zastęp radosnych zwiastunek.
EIB	(68:12) Pan daje hasło! Wielki jest zastęp tych, które głoszą dobrą wieść!

Ps 68,12

PsFlor	(67:13) Krol czci miły, miły a krasy domu dzielić plony.
PsPul	(67:13) Krol mocy miły, miły a krasy domu dzielić łup.
Wuj1923	(68:13) Król zastępów umiłowanego, umiłowanego, i piękności domu rozdzielać korzyści.
Gda1881	(68:13) Królowie z wojskami uciekali, uciekali: ale ta, która przyglądała domu, dzieliła łupy.
Gda2017	Królowie wojsk uciekali, uciekali; a ta, która doglądała domu, dzieliła łupy.
PsBycz	(68:13) Królowie wojsk pierzchli, uciekli; a,-gospodyni domu, wydzielała zdobycz.
Goet	(68:13) Królowie wojsk uciekają, uciekają, a mieszkanka domu dzieli zdobycz.
PsCylk	(68:13) Królowie zastępów pierzchają, pierzchają, a mieszkanka domu dzieli łupy.
PsKrusz	(68:13) Królowie wojsk uciekają, uciekają, a mieszkanka domu łup rozdzieli.
PsAszk	(68:13) Królowie zastępów umykać, będąż umykać a spokojna gosposia dzielić będzie łupy.
PsSzer	(68:13) Królowie wojsk uciekają, uciekają, ale pani domu dzieli łupy.
Tys1	(67:13) «Uciekają królowie zastępów, uciekają; a mieszkańcy domu dzielą się zdobyczą.
Tys5	(68:13) Uciekają królowie zastępów, uciekają; a mieszkanka domu dzieli łupy.
Bryt	(68:13) Królowie wojsk uciekają, uciekają, Ale pani domu dzieli łupy.
Pozn	(68:13) Królowie wojsk pierzchają w popłochu, a mieszkanka domu dzieli łupy.
WarPra	(68:13) A władcy zastępów chronią się, uciekają, w domu zaś rozdziela się łupy.
STB	(68:13) Uciekają królowie wojsk, pierzchają, a mieszkanka domu dzieli łupy.
EIB	(68:13) Uciekają królowie i ich wojska z nimi! Tak, uciekają! A po domach kobiety rozdzielają łup.

Ps 68,13

PsFlor	(67:14) Acz spać będziecie miedzy dwiema żako[no]ma, pierze gołębie pośrzebrzone a pośladkowie chrzebta jego w bladości złota.
PsPul	(67:14) Acz spać będziecie miedzy żakowstwem, pierze gołębie pośrzebrzone a pośladek chrzebta jego w bladości złota.
Wuj1923	(68:14) Choćbyście spali w pośrodku losów, pióra gołębice pośrebrzone: a tył grzbietu jego żółci się jako złoto.
Gda1881	(68:14) Chociażeście leżeć musieli między kotłami, przecież będziecie jako gołębica, mająca pióra posrebrzone, a której skrzydła jako żółte złoto.
Gda2017	Chociaż musieliście leżeć wśród kotłów, będziecie jak skrzydła gołębicy pokryte srebrem, a jej pióra żółtym złotem.
PsBycz	(68:14) Czybyście légali między miedzami, jednakże będziecie, jak skrzydła gołębia, pokrytego srebrem, i-jak-pióra-jego ze rdzawością złotą.
Goet	(68:14) Gdy leżycie pomiędzy zagrodami, jesteście jako skrzydła gołębie, które powleczone są srebrem, a pióra jego żółto mieniącem się zlotem.
PsCylk	(68:14) Gdyście rozłożyli się pośród zagród, skrzydła gołębicy pokryte były srebrem, a loty jéj zielonawozłotym blaskiem.
PsKrusz	(68:14) Gdy odpoczniecie wpośród działów, będziecie jako skrzydła gołębicy pokrytej srebrem - i jako jej pióra lśniące się od złota.
PsAszk	(68:14) Już gdy spoczywać będziecie między dwiema oborami - skrzydła gołębicy, pokryte srebrem a lotki jej mienią się szczerą zielenią, -
PsSzer	(68:14) Czy chcecie spoczywać między opłotkami? Skrzydła gołębicy posrebrzone, a lotki jej mienią się złotem.
Tys1	(67:14) Gdy wyście po zagrodach trzód odpoczywali, skrzydła gołębia srebrem się lśniły, a jego pióra żółtością złota.
Tys5	(68:14) Gdy odpoczywali między zagrodami trzody, skrzydła gołębicy srebrem się lśniły, a jej pióra zielonkawym odcieniem złota.
Bryt	(68:14) Czy chcecie spoczywać między zagrodami? Skrzydła gołębicy pokrywają się srebrem, A pióra jej skrzydeł mienią się złotem.
Pozn	(68:14) Czy chcecie pozostać przy trzodach? Skrzydła gołębicy pokryte są srebrem, a pióra jej mienią się bladym złotem.
WarPra	(68:14) Co wam zostanie w zagrodach? Gołębica o skrzydłach lśniących srebrem, o piórach ciemnozłocistych.
STB	(68:14) Kiedy rozłożyliście się wśród zagród, srebrem były pokryte skrzydła gołębicy, a jej lotki zielono złotym blaskiem.
EIB	(68:14) Po co chcecie odpoczywać pomiędzy jukami, Gdy skrzydła gołębicy pokryte są srebrem, A jej pióra mienią się żółtozielonym złotem?

Ps 68,14

PsFlor	(67:15) Gdy widzi Niebiesski krole na niej, śniegiem ubieleni będą w Selmo❬n❭; gora boża, gora tłusta.
PsPul	(67:15) Gdy rozgadza Niebieski krole nad nię, śniegiem ubieloni będą w Zelmon; gora boża, gora tłusta.
Wuj1923	(68:15) Gdy Niebieski rozsądza króle w nim, będą wybieleni jako śnieg na Selmon.
Gda1881	(68:15) Gdy Wszechmogący rozproszy królów w tej ziemi, wybielejesz jako śnieg na górze Salmon.
Gda2017	Gdy Wszechmogący rozproszył królów w ziemi, była biała jak śnieg na górze Salmon.
PsBycz	(68:15) Za-rozprószenia, przez Wszechmocnego, królów, w-téj krainie, ona-wybielała-jak-śniég na-górze Tsalmon.
Goet	(68:15) Gdy Wszechmogący rozproszył tam królów, ziemia na Salmonie stała się białą jak śnieg.
PsCylk	(68:15) Gdy rozproszył Wszechmocny królów w niéj, zaśnieżyłeś na Calmonie.
PsKrusz	(68:15) Podczas gdy Najwyższy rozdziela w niem królów, będzie białe jako śnieg na Calmonie.
PsAszk	(68:15) Gdy Pan duchów rozprószy króle, ty zajaśniejesz w niej blaskiem śnieżnym na Calmonie.
PsSzer	(68:15) Gdy tam Wszechmocny rozproszył królów, padał śnieg na Salmonie.
Tys1	(67:15) Gdy tam Wszechmocny królów rozpraszał, śniegi spadały na górę Salmon!»
Tys5	(68:15) Gdy tam Wszechmocny królów rozpraszał, śniegi spadały na górę Salmon!
Bryt	(68:15) Gdy tam Wszechmocny rozproszył królów, Padał śnieg na Salmonie.
Pozn	(68:15) Gdy Wszechmocny królów gromił, śnieg padał na Calmonie."
WarPra	(68:15) Gdy Wszechmocny rozpraszał władców, śniegi spadły na górę Salomon.
STB	(68:15) Gdy Wszechmocny rozproszył w niej królów – zaśnieżyłeś na Calmonie.
EIB	(68:15) Kiedy Wszechmocny rozproszył królów tej ziemi, Na Salmonie spadł śnieg.

Ps 68,15

PsFlor	(67:16) Gora zsiadła, gora tłusta; czemu podeźrzany imacie gory zsiadłe?
PsPul	(67:16) Gora zsiadła, gora tłusta; czemu podeźrzany macie gory zsiadłe?
Wuj1923	(68:16) Góra Boża, góra tłusta: góra obfita, góra tłusta.
Gda1881	(68:16) Na górze Bożej, na górze Basańskiej, na górze pogórczystej, na górze Basańskiej.
Gda2017	Góra Boża jest jak góra Baszanu, wzgórze wysokie, jak góra Baszanu.
PsBycz	(68:16) Górą Boga, góra Basan; o-góro garbów, góro Bassan!
Goet	(68:16) Góra Basan jest górą Bożą, górą o wielu szczytach jest góra Basan.
PsCylk	(68:16) Góro Pana, góro Baszanu, góro piętrząca się, góro Baszanu.
PsKrusz	(68:16) Góro Pańska, góro Baszanu - góro o wielu pagórkach, góro Baszanu!
PsAszk	(68:16) Górą Boga Baszan, górą wzgórz jest Baszan.
PsSzer	(68:16) Górą Bożą jest góra Baszanu, górą pełną wzgórz góra Baszanu.
Tys1	(67:16) Góry Baszanu to góry wysokie, góry Baszanu to góry urwiste:
Tys5	(68:16) Góry Baszanu - to góry wysokie, góry Baszanu - to góry urwiste.
Bryt	(68:16) Górą Bożą jest góra Baszan, Górą pełną szczytów góra Baszan.
Pozn	(68:16) Wyniosłe są góry Baszanu, wiele szczytów mają góry Baszanu.
WarPra	(68:16) Góro Boża, góro Baszanu, łańcuchu górski, bogaty w szczyty Baszanie!
STB	(68:16) Góro Pana, góro Baszanu; góro piętrząca się, góro Baszanu;
EIB	(68:16) Góra Baszan to góra godna Boga, Góra Baszan jest górą wielu szczytów.

Ps 68,16

PsFlor	(67:17) Gora, w jejże lubiło sie jest Bogu przebywać w niej, a zapra❬w❭dę Gospodzin przebywać będzie do końca.
PsPul	(67:17) Gora, w niejże lubo jest Bogu przebywać w niej, bo Gospodzin przebywać będzie do końca.
Wuj1923	(68:17) Co się przypatrujecie górom zsiadłym? Góra, na któréj się Bogu podoba mieszkać; albowiem Pan będzie mieszkał na wieki.
Gda1881	(68:17) Przeczże wyskakujecie góry pogórczyste? na tejci górze ulubił sobie Bóg mieszkanie, tamci Pan będzie mieszkał na wieki.
Gda2017	Dlaczego wyskakujecie, wzgórza wysokie? Na tej górze spodobało się Bogu mieszkać, tam PAN będzie mieszkał na wieki.
PsBycz	(68:17) Czemu wyskakujecie góry garbów? Tęć-górę, umiłował Bóg, na-mieszkanié-swojé; też Pan będzie-tam-mieszkał na-wieki.
Goet	(68:17) Dlaczego zazdrośnie patrzycie, wy góry z wieloma szczytami, na górę, którą pożądał Bóg na mieszkanie Swoje? Tam będzie Pan mieszkał na wieki.
PsCylk	(68:17) Czemu zawistnie spoglądacie, góry piętrzące się, na górę, którą upodobał Pan na siedlisko Swoje? Zaprawdę, Bóg zamieszka tam na wieki.
PsKrusz	(68:17) Dlaczego góry wzniosłe zazdrościcie górze, której zapragnął Bóg dla odpocznienia swego? Pan będzie mieszkał na niej na wieki!
PsAszk	(68:17) Czemuż skaczecie góry, pagórki przeciwko tej górze, którą umiłował Bóg na Swą siedzibę, też mieszkać w niej będzie Jehowa na zawsze?
PsSzer	(68:17) Czemu zazdrośnie spoglądacie, górskie szczyty, na górę, którą wybrał sobie Bóg na mieszkanie? Pan zamieszka tam na wieki.
Tys1	(67:17) czemu, góry urwiste, z zazdrością patrzycie na górę, gdzie Bogu spodobało się mieszkać, na której też Bóg zamieszka na zawsze?
Tys5	(68:17) Czemu, góry urwiste, patrzycie z zazdrością na górę, gdzie się Bogu spodobało mieszkać, na której też Bóg będzie mieszkał na zawsze?
Bryt	(68:17) Czemu zazdrośnie spoglądacie, szczyty górskie, Na górę, którą wybrał Bóg na swą siedzibę? Pan zamieszka tam na wieki.
Pozn	(68:17) Czemu to zawistnie spoglądacie, góry o wielu szczytach, na górę, którą Bóg obrał sobie na siedzibę? Zaprawdę, Jahwe będzie na niej mieszkał wiecznie!
WarPra	(68:17) Dlaczego patrzycie z zawiścią, wy, góry wysokie, na górę, która stała się mieszkaniem Boga, na której Bóg będzie mieszkał na wieki?
STB	(68:17) czemu wy, piętrzące się góry, zawistnie spoglądacie na tą górę, którą Pan upodobał na Swe siedlisko? Zaprawdę, WIEKUISTY tam zamieszka na wieki.
EIB	(68:17) Dlaczego, szczyty górskie, przyglądacie się zazdrośnie Górze, na której Bóg zapragnął mieć siedzibę? Tak, PAN na niej zamieszka na zawsze.

Ps 68,17

PsFlor	(67:18) Woz boży dziesiącią tysięcy więcszy, tysiącow wiesielących sie, Gospodzin w nich w Syna❬j❭ w świętem.
PsPul	(67:18) Woz boży dziesięci tysięcy mnożen, tysiącow wiesielących sie, Gospodzin w nich w Synaj w świętym.
Wuj1923	(68:18) Wóz Boży dziesiącią tysięcy rozmaity, tysiące weselących się: Pan między nimi na Synai, w świątnicy.
Gda1881	(68:18) Wozów Bożych jest dwadzieścia tysięcy, wiele tysięcy Aniołów; ale Pan między nimi jako na Synaj w świątnicy przebywa.
Gda2017	Rydwanów Bożych jest dwadzieścia tysięcy, wiele tysięcy aniołów; Pan przebywa wśród nich w świątyni, jak na Synaju.
PsBycz	(68:18) Jazdy Boga, dwadzieścia tysięcy, pomnożonych tysięcy; Pan, między-nimi, na Synai w-Swiątyni.
Goet	(68:18) Wozów Bożych jest wiele tysięcy, tysiące tysięcy; Pan jest wśród nich, — Synaj świętości.
PsCylk	(68:18) Wozów Pańskich myriady, tysiące wielokrotne. Pan między niemi jak na Synaju w świętości.
PsKrusz	(68:18) Wozy Boże niepoliczone, mnóstwo tysięcy: Pan pomiędzy nimi. Synaj w uświęceniu.
PsAszk	(68:18) Jazdą bożą - dwudziestotysiączne tysiące ludzi pokoju, Pan w nich - Synajem w świętości.
PsSzer	(68:18) Wozy Boże niezliczone, mnóstwo tysięcy; Pan przybył z Synaju do świątyni.
Tys1	(67:18) Rydwanów Bożych jest mnóstwo, tysiąc za tysiącem: to Pan do świątyni przybywa z Synaju.
Tys5	(68:18) Rydwanów Bożych jest tysiące tysięcy: to Pan do świątyni przybywa z Synaju.
Bryt	(68:18) Wozy Boże niezliczone, mnóstwo tysięcy; Pan przybył z Synaju do świątyni.
Pozn	(68:18) Rydwanów Bożych dziesięćkroć tysiąc tysięcy: Pan przybywa z Synaju do świętego Przybytku.
WarPra	(68:18) Niezliczone są Boże rydwany, idą w tysiące tysięcy: z Synaju podąża Pan do Swojego przybytku.
STB	(68:18) Miriady wozów Boga, wielokrotne tysiące, a między nimi Pan jak niegdyś na Synaju, w świętości.
EIB	(68:18) Rydwanów Boga nie da się policzyć - jest ich wiele tysięcy! Na nich Pan z Synaju przybył do świątyni!

Ps 68,18

PsFlor	(67:19) Wstąpił jeś na wysokość, jął jeś jęcstwo, wziął jeś dary na ludzioch, (67:20) bo zaprawdę niewierzące przebywać w Gospodnie Bodze.
PsPul	(67:19) Wstąpił jeś na wysokość, jął jeś jętstwo, wziął jeś dary na ludzioch, (67:20) bowiem niewierzące bydlić Gospodna Boga.
Wuj1923	(68:19) Wstąpiłeś na wysokość, poimałeś poimane: nabrałeś darów w ludziach: téż i niewierzące, aby Pan Bóg mieszkał.
Gda1881	(68:19) Wstąpiłeś na wysokość, wiodłeś pojmanych więźniów, nabrałeś darów dla ludzi, i najodporniejszych, Panie Boże! przywiodłeś, aby mieszkali z nami.
Gda2017	Wstąpiłeś na wysokość, poprowadziłeś pojmanych jeńców, przyjąłeś dary dla ludzi, nawet dla buntowników, aby PAN Bóg mógł z nimi zamieszkać.
PsBycz	(68:19) Wzniósłeś-się na-wysokość, uprowadziłeś niewolę, nabrałeś darów dla-ludzi, a-nawet, dla-zbuntowanych, ku zatrzymaniu ich, tam, gdzie Pan Bóg.
Goet	(68:19) Wstąpiłeś na wysokość, niewolę wziąłeś w niewolę; otrzymałeś dary z pośród ludzi i nawet sprzeciwiających się, aby Pan, Bóg, mógł tam mieszkać.
PsCylk	(68:19) Wstąpiłeś na wysokość, wziąłeś jeńców, pobrałeś daninę w ludziach, i przekornych, aby się osiedlili, Boże Panie.
PsKrusz	(68:19) Tyś wstąpił na wysokość, uprowadziłeś z niewoli pojmanych; nabrałeś darów z ludzi i buntujących się, aby też mieszkali w królestwie Twojem, o Panie, Boże!
PsAszk	(68:19) Wzniosłeś się ku wyżynie, w niewolę uprowadziłeś brańce, wziąłeś dary w ludziach a nawet opornych, aby osiedlili się we wszechświecie bożym.
PsSzer	(68:19) Wstąpiłeś na wysokość, wiodłeś z sobą jeńców, wziąłeś dary ludzi; nawet oporni mieszkają u Pana Boga.
Tys1	(67:19) Wstąpiłeś na wyżynę, więźniów wprowadziłeś, ludzi w darze przyjąłeś, tych nawet, którzy nie chcą mieszkać z Panem Bogiem.
Tys5	(68:19) Wstąpiłeś na wyżynę, powiodłeś jeńców, przyjąłeś ludzi jako daninę, nawet opornych - do Twej siedziby, Panie!
Bryt	(68:19) Wstąpiłeś na wysokość, wiodłeś z sobą jeńców, Wziąłeś ludzi; nawet oporni mieszkają u Pana, Boga.
Pozn	(68:19) Wstąpiłeś na górę wiodąc ze sobą jeńców, przyjąłeś ludzi w dani, nawet tych, co sprzeciwiali się temu, by zamieszkać u Jahwe-Boga.
WarPra	(68:19) Wstępujesz na górę, więźniów prowadzisz, synów ludzkich jako dar przyjmujesz muszą pozostawać u Ciebie nawet ci, o Panie, którzy nie chcą Cię słuchać.
STB	(68:19) WIEKUISTY, Boże, wstąpiłeś na wysokość, wziąłeś jeńców, pobrałeś daninę w ludziach, także przekornych, aby się osiedlili.
EIB	(68:19) Wstąpiłeś na wysokość, powiodłeś jeńców, Ludzi przyjąłeś jako dary, Nawet uparci musieli przyznać, że PAN jest Bogiem.

Ps 68,19

PsFlor	(67:21) Błogosławiony Gospodzin dnia na każdy dzień i śpieszną drogę uczyni nam Bog zbawienia naszego.
PsPul	(67:21) Błogosławiony Gospodzin na każdy dzień, śpieszną drogę uczyni nam Bog zbawienia naszego.
Wuj1923	(68:20) Błogosławiony Pan na każdy dzień; szczęśliwą uczyni drogę nam Bóg zbawienia naszego.
Gda1881	(68:20) Błogosławiony Pan; na każdy dzień hojnie nas opatruje dobrami swemi Bóg zbawienia naszego. Sela.
Gda2017	Błogosławiony Pan; codziennie obsypuje nas swymi dobrami Bóg naszego zbawienia. Sela.
PsBycz	(68:20) Niech będzie błogosławion Pan, który, ode dnia do dnia, obciąża nas, dobrodziejstwami; tenć,-Bogiem, zbawienia-naszego.
Goet	(68:20) Uwielbiony niech będzie Pan! Dzień za dniem nosi On brzemię nasze; Bóg jest wybawieniem naszem. Sela.
PsCylk	(68:20) Błogosławiony Pan, dzień w dzień opiekuje się nami; Pan pomocą naszą. - Sela.
PsKrusz	(68:20) Błogosławiony Pan! Po wszystkie dni udziela nam darów. O Boże, Ty jesteś zbawieniem naszem! - SELAh.
PsAszk	(68:20) Błogosławion Pan! - dzień każdy nam przydaje: wszechpotęga boża naszem wybawieniem. Selah.
PsSzer	(68:20) Błogosławiony niech będzie Pan! Codziennie nas nosi Bóg, Zbawca nasz, Sela.
Tys1	(67:20) Pan przez wszystkie dni błogosławiony: ciężary nasze dźwiga Bóg, zbawienie nasze! Sela.
Tys5	(68:20) Pan niech będzie przez wszystkie dni błogosławiony, Sela; ciężary nasze dźwiga Bóg, zbawienie nasze.
Bryt	(68:20) Błogosławiony niech będzie Pan! Codziennie dźwiga ciężary nasze Bóg, zbawienie nasze. Sela.
Pozn	(68:20) Błogosławiony Pan każdego dnia! On dźwiga nasze brzemię, On, Bóg, wybawieniem naszym.
WarPra	(68:20) Bądź uwielbiony, o Panie, dnia każdego, który nas dźwigasz Ty, Bóg nasz, pomoc nasza. [Pauza]
STB	(68:20) Błogosławiony Pan, dzień w dzień się nami opiekuje; Bóg jest naszą pomocą. Sela.
EIB	(68:20) Błogosławiony niech będzie Pan! Bóg - nasze zbawienie - codziennie niesie nasz ciężar. Sela.

Ps 68,20

PsFlor	(67:22) Bog nasz Bog zbawiony uczynić a gospodnowy, gospodnowy wyścia śmierci.
PsPul	(67:22) Bog nasz Bog zbawione czyniąc a gospodnowy, gospodnowy wyścia śmierci.
Wuj1923	(68:21) Bóg nasz Bogiem zbawiającym: i Pańskie, Pańskie wyjście z śmierci.
Gda1881	(68:21) On jest Bóg nasz, Bóg obfitego zbawienia; panujący Pan z śmierci wywodzi.
Gda2017	Nasz Bóg jest Bogiem zbawienia, Pan BóG wybawia od śmierci.
PsBycz	(68:21) Ten-Bóg, jest nam Bogiem do-zbawienia; a,-co-do-Pana, Pan z-śmierci wyiściem.
Goet	(68:21) Bóg jest dla nas Bogiem wybawienia; u Pana, Pana są wyjścia z śmierci.
PsCylk	(68:21) Pan nam Panem wybawienia, a u Boga Pana są od śmierci wyjścia.
PsKrusz	(68:21) O Boże, Tyś dla nas Bogiem zbawienia i Bogiem, Panem uwolnienia od śmierci.
PsAszk	(68:21) Wszechmocny jest wszechpotęgą ku wybawieniu i w Panu, mym Jehowie są ujścia dla
PsSzer	(68:21) Bóg jest nam Bogiem zbawienia, Pan wszechmocny wybawia od śmierci.
Tys1	(67:21) Bóg nasz jest Bogiem, co zbawia, i Pan Bóg daje ujść przed śmiercią.
Tys5	(68:21) Bóg nasz jest Bogiem, który wyzwala, i Pan Bóg daje ujść przed śmiercią.
Bryt	(68:21) Bóg jest nam Bogiem zbawienia, Pan wszechmocny wybawia od śmierci.
Pozn	(68:21) Bóg nasz to Bóg wybawienia, Jahwe-Pan, i od śmierci może ocalić.
WarPra	(68:21) Bóg nasz jest Bogiem, który ocala, Bóg, Pan nasz, ratuje nas przed śmiercią.
STB	(68:21) Bóg jest nam Bogiem zbawienia i u Pana, WIEKUISTEGO, znajdują się wyjścia ze śmierci.
EIB	(68:21) On jest dla nas Bogiem wciąż zsyłającym ratunek, JHWH, nasz Pan, w obliczu śmierci zawsze wskazuje nam wyjście.

Ps 68,21

PsFlor	(67:23) Wszakoż zaprawdę Bog złamie głowy nieprzyjacielow swojich, wirzch włosa chodzących w grzeszech swojich.
PsPul	(67:23) Wszako Bog zetrze głowy nieprzyjacielow swych, wirzch włosow chodzących w grzeszech swych.
Wuj1923	(68:22) Wszakże Bóg potłucze głowy nieprzyjaciół swoich: wierzch włosu, którzy chodzą w występkach swoich.
Gda1881	(68:22) Zaiste Bóg zrani głowę nieprzyjaciół swoich, i wierzch głowy włosami nakryty chodzącego w grzechach swoich.
Gda2017	Bóg zrani głowę swoich wrogów i owłosioną czaszkę tego, który trwa w swoich grzechach.
PsBycz	(68:22) Zaprawdę, Bóg przeszyje głowę nieprzyjaciół-swoich; ciemię włosisté błąkającego-się, w-przestępstwach-swoich.
Goet	(68:22) Zaiste, Bóg zmiażdży głowę wrogów Swoich, ciemię tego, który chodzi w występkach swoich.
PsCylk	(68:22) Tak Pan zmiażdżył głowę wrogów Swoich; ciemię włochate postępującego w grzechach swoich.
PsKrusz	(68:22) Wszak Bóg potłucze głowy nieprzyjaciół swoich - wierzch włosów, przeto że chodzą bezustannie w nieprawościach swoich.
PsAszk	(68:22) Bóg jeno strzaska głowę Swych wrogów, czaszkę włochatą, brodzącą w swych grzechach.
PsSzer	(68:22) Zaiste, Bóg strzaska głowę nieprzyjaciół swoich, czaszkę kudłatą tego, który żyje w przewinieniach.
Tys1	(67:22) Zaiste Bóg kruszy głowy swym wrogom, kudłatą czaszkę tego, co chodzi w swych zbrodniach.
Tys5	(68:22) Zaiste Bóg kruszy głowy swym wrogom, kudłatą czaszkę tego, co postępuje grzesznie.
Bryt	(68:22) Zaiste, roztrzaska Bóg głowę wrogów swoich, Włochaty łeb tego, który trwa w winach swoich.
Pozn	(68:22) Zaiste, Bóg skruszy głowę swych nieprzyjaciół, owłosioną czaszkę tego, który w grzechach żyje.
WarPra	(68:22) Bóg umie roztrzaskać głowy swoich wrogów, okryte włosami głowy bezbożników, którzy trwają w grzechach.
STB	(68:22) Tak, Bóg zmiażdżył głowę Swych wrogów; włochate ciemię tego, co chodzi w swoich grzechach.
EIB	(68:22) Tak, Bóg roztrzaska głowę swoich wrogów, Włochaty łeb zawziętych w swej niegodziwości.

Ps 68,22

PsFlor	(67:24) Rzekł Gospodzin: Z Bazan obrocę, obrocę w głębokość morza,
PsPul	(67:24) Rzekł Gospodzin: Z Bazan obrocę, obrocę w głębokość morza,
Wuj1923	(68:23) Rzekł Pan: Nawrócę z Bazan: nawrócę w głębokość morską.
Gda1881	(68:23) Rzekł Pan: Wyprowadzę zaś swoich jako z Basan, wywiodę ich zaś z głębokości morskiej.
Gda2017	Pan powiedział: Wyprowadzę znów swoich z Baszanu, wyprowadzę ich znowu z głębin morskich;
PsBycz	(68:23) Zapowiedział Pan: Z-Basanu, wrócę cię, o ludu mój! ja-wrócę cię, z-głębokości morza.
Goet	(68:23) Rzekł Pan: Wrócę ich z Basanu, wrócę ich z głębin morskich,
PsCylk	(68:23) Rzekł Pan: z Baszanu sprowadzę ich; sprowadzę z nad głębin morza.
PsKrusz	(68:23) Pan rzekł: "Z Baszanu sprowadzę, wyprowadzę z głębokości morskich.
PsAszk	(68:23) Rzekł Pan: "Z Baszanu dam odpowiedź, dam odpowiedź z fal morza".
PsSzer	(68:23) Rzekł Pan: Sprowadzę ich z Baszanu, sprowadzę z głębin morskich,
Tys1	(67:23) Pan powiedział: «Wywiodę [wrogów] z Baszanu, wywiodę z morskiej głębiny,
Tys5	(68:23) Pan powiedział: Z Baszanu mogę [cię] wyprowadzić, mogę wyprowadzić z głębiny morskiej,
Bryt	(68:23) Rzekł Pan: Sprowadzę ich z Baszanu, Sprowadzę z głębin morskich,
Pozn	(68:23) Rzekł Pan: "Sprowadzę [ich] z Baszanu, dobędę z głębokości morskich,
WarPra	(68:23) Powiedział Pan, że ich prowadził od Baszanu, że wydobył ich nawet z głębin morskich.
STB	(68:23) Pan powiedział: Sprowadzę ich z Baszanu, sprowadzę z nad głębin morza;
EIB	(68:23) Pan powiedział: Sprawię, że zawrócą z Baszanu, Zawrócą choćby z głębin morza,

Ps 68,23

PsFlor	(67:25) by sie omoczyła noga twoja we krwi, język psow twych z nieprzyjacielow od niego.
PsPul	(67:25) by sie omoczyła noga twoja we krwi, język psow twych od nieprzyjacielow od niego.
Wuj1923	(68:24) Aby się omoczyła noga twoja we krwi: i język psów twoich z nieprzyjaciół w téjże.
Gda1881	(68:24) Przetoż będzie noga twoja zbroczona we krwi, i język psów twoich we krwi nieprzyjacielskiej.
Gda2017	Aby twoja stopa była skąpana we krwi, a język twoich psów we krwi wrogów.
PsBycz	(68:24) Ażeby zatopiła-się noga-twa, we-krwi; język psów-twoich, we krwi każdego z-nieprzyjaciół; z-nich-samych.
Goet	(68:24) Abyś nogę swoją kąpał we krwi, aby język psów twoich dostał dział swój od wrogów.
PsCylk	(68:24) Aby brodziła noga twoja we krwi, a język psów twoich we wrogach miał udział.
PsKrusz	(68:24) Aby się omoczyła noga twoja we krwi, język psów twoich w tejże krwi nieprzyjaciół".
PsAszk	(68:24) Aby strzaskała noga twa we krwi język twych psów z pośród wrogów twych, których On naznaczył.
PsSzer	(68:24) aby brodziła noga twoja we krwi, język psów twoich chłeptał krew nieprzyjaciół.
Tys1	(67:24) byś stopę twą we krwi umoczył, by języki psów twoich miały kąsek z wrogów».
Tys5	(68:24) byś stopę twą we krwi umoczył, by języki psów twoich miały kęsek z wrogów.
Bryt	(68:24) Aby noga twoja brodziła we krwi, Język psów twoich miał żer swój z wrogów.
Pozn	(68:24) byś mógł we krwi zanurzyć stopę swoją, a język twoich psów miał swoją część z nieprzyjaciół".
WarPra	(68:24) Zapowiedział, że ich stopy we krwi będą brodzić, a języki psów lizać będą wrogów.
STB	(68:24) by twoja noga brodziła we krwi, a język twoich psów miał także udział we wrogach.
EIB	(68:24) Aby twoja noga brodziła we krwi, A języki twych psów nasyciły się wśród wrogów.

Ps 68,24

PsFlor	(67:26) Widzieli są wchody twoje, Boże, wchody Boga mego, krola mego, jenże jest w świętem.
PsPul	(67:26) Widzieli wchody twoje, Boże, wchody Boga mego, krola mego, jen jest w świątości.
Wuj1923	(68:25) Widzieli postępowania twoje, Boże, postępowania Boga mego, króla mojego, który jest w świątnicy.
Gda1881	(68:25) Widzieli ciągnienia twoje, Boże! ciągnienia Boga mego i króla mego w świątnicy.
Gda2017	Widzieli twoje pochody, Boże; pochody mego Boga, mego Króla w świątyni.
PsBycz	(68:25) Widziano chodzenia-Twe, o-Boże! postępowania Boga mego, Króla-mojego, w-Swiątyni.
Goet	(68:25) Widziano, o Boże, pochód Twój, pochód Boga mojego, Króla mojego do świątyni.
PsCylk	(68:25) Widzieli pochód Twój Panie; pochód Pana mojego, króla mojego w świętości.
PsKrusz	(68:25) Widzieli postępowania Twoje, o Boże! postępowania Boga - króla mego we świątyni.
PsAszk	(68:25) Ujrzą drogi, którymi Ty kroczysz, o Boże, poczynania mej siły bożej, króla mojego w świętości.
PsSzer	(68:25) Widziano pochody Twoje, Boże! pochody Boga mego, Króla mego w świątyni.
Tys1	(67:25) Boże, widać Twe wejście, wejście Boga mego, Króla mego, w świątynię.
Tys5	(68:25) Boże, widać Twoje wejście, wejście mojego Boga, Króla mego, do świątyni.
Bryt	(68:25) Widziano pochody twoje Boże! Pochody Boga mego, Króla mego w świątyni.
Pozn	(68:25) Widać pochód Twój, Boże, pochód Boga i Króla mego do świętego Przybytku:
WarPra	(68:25) O Boże, przecież widzieli Twój pochód i jak wkraczał Bóg mój i Król do swojego przybytku.
STB	(68:25) Widzieli Twój pochód, prawdziwy Boże, pochód mojego Boga, mojego Króla w świętości.
EIB	(68:25) Tak, wiemy, jak wyruszasz, Boże! Wiem, jak wychodzi mój Bóg i Król ze świątyni.

Ps 68,25

PsFlor	(67:27) Przeszli są książęta przyłączeni śpiewającym pośrzod młodziczek bębennic.
PsPul	(67:27) Uśpieszyli sie książęta przytowarzyszeni śpiewającym pośrzod młodziczek bębennic.
Wuj1923	(68:26) Uprzedzili książęta złączeni z śpiewającymi, w pośrodku młodziuchnych bębenniczek.
Gda1881	(68:26) Wprzód szli śpiewacy, a za nimi grający na instrumentach, a w pośrodku panienki bijąc w bębny.
Gda2017	Przodem szli śpiewacy, za nimi grający na instrumentach, wśród nich dziewczęta uderzające w bębenki.
PsBycz	(68:26) Poprzédzali śpiéwaki, potém grający; w-środku, dziewice bębniące, mówiąc:
Goet	(68:26) Na przedzie szli śpiewacy, za nimi grający na strunach, w pośród panien bijących w tamburina.
PsCylk	(68:26) Na czele piewcy, za nimi grajkowie, wpośród dziewic bijących w bębny.
PsKrusz	(68:26) Naprzód szli książęta, potem śpiewający, pośrodku dziewice grające.
PsAszk	(68:26) Wpierw idą śpiewacy, potem harfiarze, w pośrodku dziewic, bijących w bębny.
PsSzer	(68:26) Na przedzie szli śpiewacy, potem grajkowie pośród dziewic, bijących w bębny.
Tys1	(67:26) Śpiewacy idą przodem, na końcu harfiarze, w środku grają na bębenkach dziewczęta.
Tys5	(68:26) Śpiewacy idą przodem, na końcu harfiarze, w środku dziewczęta uderzają w bębenki.
Bryt	(68:26) Na przedzie szli śpiewacy, za nimi grajkowieWśród dziewcząt bijących w bębny.
Pozn	(68:26) Na przedzie idą śpiewacy, za nimi grajkowie w otoczeniu dziewcząt uderzających w bębenki.
WarPra	(68:26) Na przodzie szli śpiewacy, za nimi harfiarze, między nimi dziewczęta z małymi bębnami.
STB	(68:26) Na czele śpiewacy, a za nimi grajkowie, pośród dziewic bijących w bębny.
EIB	(68:26) Na przedzie - śpiewacy, za nimi - harfiarze, W środku młode panny biją w tamburyny.

Ps 68,26

PsFlor	(67:28) W cerekwiach dobrze mowcie Bogu Gospodnu z studzien Israhel. (67:29) Tamo Bienijamin junoszka w myśli wysokiej.
PsPul	(67:28) We zborzech błogosławcie Bogu Gospodnu ze studzien Israhel. (67:29) Tamo Bienijamin junoszka w umyśle uchwaconym.
Wuj1923	(68:27) W kościele błogosławcie Bogu, Panu z źródeł Izraelskich.
Gda1881	(68:27) W zgromadzeniach błogosławcie Bogu, błogosławcie Panu, którzyście z narodu Izraelskiego. Tu niech będzie Benjamin maluczki, który ich opanował;
Gda2017	W zgromadzeniach błogosławcie Boga, Pana, wy, którzy pochodzicie ze źródła Izraela.
PsBycz	(68:27) W-zgromadzeniach, błogosławcie Boga; błogosławcie Pana, wy, którzyście z-źródła Izraela.
Goet	(68:27) "Uwielbiajcie Boga w zgromadzeniach, Pana, wy, którzyście z źródła izraelskiego".
PsCylk	(68:27) Chórami chwalcie Pana, Pana, wy z rodu Izraela.
PsKrusz	(68:27) Na zgromadzeniach błogosławili Bogu, Panu ze starszych Izraela.
PsAszk	(68:27) Gromadami śpiewackiemi błogosławcie Boga. Pana z krynicy Izraela!
PsSzer	(68:27) Wysławiajcie Boga, Pana, w chórach, wy, którzyście z krynicy izraelskiej!
Tys1	(67:27) «Na świątecznych zebraniach Bogu błogosławcie i Panu, wy, zrodzeni z Izraela!»
Tys5	(68:27) Na świętych zgromadzeniach błogosławcie Boga, Pana - wy zrodzeni z Izraela!
Bryt	(68:27) W chórach błogosławcie Boga, Pana, wy, którzy się wywodzicie z Izraela.
Pozn	(68:27) Wysławiajcie Boga na świątecznych zgromadzeniach, wysławiajcie Jahwe, wy z rodu Izraela!
WarPra	(68:27) Zbierzcie się razem i wychwalajcie Boga i Pana – wy ze źródła Izraela,
STB	(68:27) W zgromadzeniach wybranych chwalcie Boga, wy z rodu Israela.
EIB	(68:27) Błogosławcie Boga w swoich zgromadzeniach, Błogosławcie PANA w sercu Izraela.

Ps 68,27

PsFlor	(67:30) Książęta Juda wodzowie jich, książęta Zabulon i książęta Neptalim.
PsPul	(67:30) Książęta Juda wodzowie jich, książęta Zabulon, książęta Neptalim.
Wuj1923	(68:28) Tam Benjamin młodziuchny, w zachwyceniu myśli: książęta Juda, wodzowie ich: książęta Zabulon i książęta Nephthali.
Gda1881	(68:28) Tu książęta Judzcy, i hufy ich, książęta Zabulońscy, i książęta Neftalimscy.
Gda2017	Tam jest mały Beniamin, który im przewodzi, władcy Judy i ich hufce, władcy Zebulona i władcy Neftalego.
PsBycz	(68:28) Tam, Benjamin młodszy, panujący-ich; tam, książęta Judy, z rzeszą-swą; książęta Zabulonu, i książęta Neftali.
Goet	(68:28) Tam Benjamin, najmłodszy, ich władca; książęta Judy — gromada ich; książęta Zabulona, książęta Neftalima.
PsCylk	(68:28) Tam Benjamin najmłodszy, zwycięzca ich; książęta Jehudy, hufce ich, książęta Zebulun, książęta Naftali.
PsKrusz	(68:28) Tam Benjamin mały, panujący; książęta judzcy w szatach wzorzystych. Książęta Zabulona, książęta Neftalego,
PsAszk	(68:28) Tam Benjamin młody, ich władca, książęta judzcy ich łucznikami, książęta Zebulon, książęta Naftali.
PsSzer	(68:28) Oto Benjamin, najmłodszy, idzie na czele, książęta judzcy ze swymi hufcami, książęta Zebulon, książęta Naftali.
Tys1	(67:28) Tam Beniamin najmłodszy, przed nimi idący, książęta Judy ze swymi hufcami, Zabulona, Neftalego książęta.
Tys5	(68:28) Tam Beniamin idzie na czele, książęta Judy wśród wrzawy swych okrzyków, książęta Zabulona, książęta Neftalego.
Bryt	(68:28) Tam Beniamin, najmłodszy, idzie na czele, Książęta Judy w szatach wzorzystych, Książęta Zebulona, książęta Naftaliego.
Pozn	(68:28) Oto Beniamin, najmłodszy, na ich czele, książęta Judy ze swymi zastępami, książęta Zebulona, książęta Neftalego.
WarPra	(68:28) od Beniamina, najmniejszego rodu, niech ciągną książęta Judy, książęta Zabulona i Neftalego!
STB	(68:28) Oto tam najmłodszy Biniamin, ich zwycięzca; książęta Judy, ich hufce; książęta Zebuluna oraz książęta Naftalego.
EIB	(68:28) Tam kroczy władca, najmniejszy, Beniamin, Potem książęta Judy idą z okrzykami, Dalej książęta Zebulona, książęta Naftalego.

Ps 68,28

PsFlor	(67:31) Każy, Boże, czci twojej, poćwirdzi, Boże, to, cso uczynił jeś w nas.
PsPul	(67:31) Każy, Boże, mocy twojej, poćwirdzi to, Boże, co jeś uczynił w nas.
Wuj1923	(68:29) Przykaż, Boże, mocy twojéj: umocnij to, Boże, coś w nas sprawił.
Gda1881	(68:29) Obdarzył cię Bóg twój siłą; utwierdź, o Boże! to, coś w nas sprawił.
Gda2017	Twój Bóg obdarzył cię siłą; umocnij, Boże, to, co dla nas uczyniłeś.
PsBycz	(68:29) Postanowił Bóg-twój, potęgę-twoję; utwiérdź, o-Boże! to, co zdziałałéś dla-nas.
Goet	(68:29) Bóg twój wyznaczył ci moc twoją; utwierdź, o Boże, to, coś dla nas uczynił!
PsCylk	(68:29) Ustanowił Pan twój potęgę twoję; utwierdź Panie, coś zdziałał dla nas.
PsKrusz	(68:29) Niechaj poleci twój Bóg mocy twojej: niechaj będzie mocne, o Boże, coś zdziałał dla nas!
PsAszk	(68:29) Nakazał Bóg moc twoją, wzmocnij o Boże to, co nam zdziałałeś.
PsSzer	(68:29) Objaw Boże moc swoją, okaż się mocnym, Boże, Ty, który dla nas tyle uczyniłeś!
Tys1	(67:29) O Boże, okaż Twą potęgę, potęgę, Boże, który działasz dla nas!
Tys5	(68:29) O Boże, okaż Twoją potęgę, potęgę Bożą, z jaką działałeś dla nas
Bryt	(68:29) Rozkazuj, Boże, według mocy swojej, Umocnij, Boże, to co dla nas uczyniłeś,
Pozn	(68:29) Okaż, Boże, swą potęgę, umocnij, Boże, coś uczynił dla nas!
WarPra	(68:29) Racz, Boże, okazać Twoją potęgę, tę Bożą moc, którą już kiedyś pokazałeś
STB	(68:29) Twój Bóg ustanowił twoją potęgę; utwierdź Boże, co dla nas zdziałałeś.
EIB	(68:29) To Bóg natchnął cię siłą! Boże, okaż swoją moc! Utrwal to, co dla nas uczyniłeś.

Ps 68,29

PsFlor	(67:32) Od kościoła twego, jenże jest w Jerusalem, tobie ofierować będą krolowie dary.
PsPul	(67:32) Od kościoła twego w Jeruzalem tobie będą wydawać krolowie dary.
Wuj1923	(68:30) Od kościoła twego w Jeruzalem tobie królowie ofiarują dary.
Gda1881	(68:30) Dla kościoła twego, który jest w Jeruzalemie, będąć królowie dary przynosić.
Gda2017	Ze względu na twoją świątynię w Jeruzalem królowie będą przynosić ci dary.
PsBycz	(68:30) Z-powodu świątyni-Twéj, w-Jerozolimie, Tobie przynosić-będą królowie dary.
Goet	(68:30) Dla świątyni Twojej w Jerozolimie przyniosą Tobie królowie dary.
PsCylk	(68:30) Do przybytku Twojego nad Jeruzalem, Tobie przynoszą królowie dary.
PsKrusz	(68:30) Z kościoła Twojego nad Jeruzalem - Tobie królowie złożą dary.
PsAszk	(68:30) Z pałacu Twego nad Jeruzalem królowie lobie przywiodą dań.
PsSzer	(68:30) Niechaj królowie złożą Ci dary dla świątyni Twojej w Jeruzalemie!
Tys1	(67:30) Dla Twej świątyni nad Jeruzalem niech Ci złożą dary królowie!
Tys5	(68:30) z Twej świątyni nad Jeruzalem! Niech królowie złożą Tobie dary!
Bryt	(68:30) Z świątyni twojej nad Jeruzalemem! Tobie niech przyniosą królowie dary.
Pozn	(68:30) Dla Twej Świątyni w Jeruzalem królowie złożą Ci dary.
WarPra	(68:30) ze świątyni Twojej, wysoko ponad Jeruzalem. Niechaj przynoszą Ci dary królowie.
STB	(68:30) Do Twojego Przybytku, który jest ponad Jeruszalaim, przynoszą dary królowie.
EIB	(68:30) Z powodu Twej świątyni, wzniesionej nad Jerozolimą, Królowie niosą Ci dary.

Ps 68,30

PsFlor	(67:33) Karzy źwierze trzciane, zgromadzenie juńcow w krowach ludzskich, bychą wycisnęli je, jiż kuszeni są śrzebrem. (67:34a) Rozsypi pogany, jiż chcą bojow;
PsPul	(67:33) I karzy źwierz trzciany, zgromadzenie juńcow w krowach ludzkich, aby wyłączyli je, jiż kuszeni są śrzebrem. (67:34a) Rozsypi pogany, jiż chcą bojow;
Wuj1923	(68:31) Pogrom zwierzę trzcinne: zgromadzenie byków między krowami narodów: aby wypchnęli te, którzy są doświadczeni jako śrebro: rozprósz narody, które wojen chcą.
Gda1881	(68:31) Poraź poczet kopijników, zgromadzenie mocnych wodzów, i ludu bujnego, hardych, chlubiących się kęsem srebra; rozprosz narody pragnące wojny.
Gda2017	Zgrom rzeszę kopijników, stado byków z cielcami ludu, chlubiących się kawałkiem srebra; rozprosz narody pragnące wojny.
PsBycz	(68:31) Poskrom zwierza trzciny, trzodę potężnych-wołów, z-cielętami ludów, deptać-się-dających za-ułamki srebra; rozprósz ludy, co bitew żądają.
Goet	(68:31) Zgrom zwierza w trzcinie, trzodę wołów z cielcami, narody, które rozdeptują dla monet srebrnych. Rozprosz ludy, które mają upodobanie w wojnie.
PsCylk	(68:31) Rozgromiłeś zwierzę sitowia, gromadę byków wśród cieląt ludów, że pełzają ze sztabami srebra; rozproszył narody bojów żądne.
PsKrusz	(68:31) Pogrom zwierzę trzcinne - zgromadzenie wołów z cielcami narodów, chodzących w ozdobach srebrnych. Rozprosz narody, które wojny będą chciały.
PsAszk	(68:31) Ofuknij dzikie zwierzę trzciny wodnej, związek potężnych miedzy cielcami ludów, co sztabami złota się łasi. - Ludy rozprószył, co pragną walk.
PsSzer	(68:31) Zgrom zwierzę w trzcinie, stado byków wraz z cielcami ludów! Zdepcz tych, którzy lubują się w pieniądzu, rozprosz narody pragnące wojny!
Tys1	(67:31) Krzyknij na zwierza dzikiego w sitowiu, na stada byków z cielcami narodów. Z blachami srebra niech padną na twarze; rozprosz narody, co z wojen się cieszą.
Tys5	(68:31) Napełnij grozą dzikiego zwierza w sitowiu i stada bawołów, wraz z cielcami narodów. Niech padną na twarz ze sztabami srebra; rozprosz narody, co z wojen się cieszą.
Bryt	(68:31) Zgrom zwierzę w trzcinie, Stado byków wraz z cielcami ludów! Niech płaszczą się ci, którzy lubują się w pieniądzu, Rozprosz narody, które chcą wojny!
Pozn	(68:31) Poraź dzikiego zwierza w sitowiu, stado bawołów wraz z cielcami narodów, rozprosz narody, które pragną wojny! Z Patros przyniosą sztaby srebra,
WarPra	(68:31) Grozą napełnij dzikiego zwierza w sitowiu i stada byków, i pogańskich mocarzy. Przynoszących srebro powal na ziemię, rozprosz narody, co lubują się w wojnach.
STB	(68:31) Rozgromiłeś zwierzę sitowia, gromadę byków pośród cieląt ludów, niech nie pełzają ze sztabami srebra; Pan rozproszył narody żądne bojów.
EIB	(68:31) Pokonaj bestie, które kryją się w trzcinie, Bandę osiłków prężących się jak młode byki! Dla nich liczą się kawałki srebra - Rozprosz ludy, które pragną walki!

Ps 68,31

PsFlor	(67:34b) przydą posłowie z Ejipta, Murzynowie przejdą ręki jego Bogu.
PsPul	(67:34b) przydą posłowie z Ejipta, Murzynowie uśpieszą przed jego rękama ku Bogu.
Wuj1923	(68:32) Przyjdą posłowie z Egiptu: Murzyńska ziemia uprzedzi z rękami swemi do Boga.
Gda1881	(68:32) Przyjdąć zacni książęta z Egiptu: Murzyńska ziemia pospieszy się wyciągnąć ręce swe do Boga.
Gda2017	Przyjdą dostojnicy z Egiptu; Etiopia szybko wyciągnie swe ręce do Boga.
PsBycz	(68:32) Przyjdą tłuści z Egiptu; Etyopia przybiegnie, z wyciąganiem rąk-swoich, do-Boga.
Goet	(68:32) Przyjdą wielcy z Egiptu, Etjopja pośpiesznie wyciągnie ręce swoje do Boga.
PsCylk	(68:32) Przychodzą potężni z Egiptu; ziemia Kusz wyciąga ręce swe do Pana.
PsKrusz	(68:32) Przyjdą posłowie z Egiptu - Etjopja wyciągnie ręce swe do Boga.
PsAszk	(68:32) Przybędą z Micraimu dostojnicy, Kusz pobieży wyciągając swe ręce ku Bogu.
PsSzer	(68:32) Niech przyjdą dostojnicy z Egiptu, niech Murzyni śpiesznie wyciągną ręce swe do Boga!
Tys1	(67:32) Z Egiptu niechaj nadejdą wielmoże, niech Kusz swe ręce wyciągnie do Boga.
Tys5	(68:32) Niechaj z Egiptu nadejdą możnowładcy, niech Kusz wyciągnie swe ręce do Boga.
Bryt	(68:32) Niech przyjdą dostojnicy z Egiptu, Niech Etiopia wyciągnie swe ręce do Boga!
Pozn	(68:32) z Egiptu brąz, z krainy Kusz pośpiesza do Boga z wyciągniętymi rękoma.
WarPra	(68:32) Możni tego świata, przychodźcie z Egiptu, Kuszyci, wznoście wasze ręce do Boga!
STB	(68:32) Przychodzą potężni z Egiptu; ziemia Kusz wyciąga do Boga swoje ręce.
EIB	(68:32) Niech przybędą dostojnicy z Egiptu, A Kusz przybiegnie wyciągnąć swe ręce do Boga!

Ps 68,32

PsFlor	(67:35) Krolewstwa ziemie, pojcie Bogu, śpiewajcie Gospodnu,
PsPul	(67:35) Krolewstwa ziemie, pojcie Bogu, śpiewajcie Gospodnu,
Wuj1923	(68:33) Królestwa ziemskie, śpiewajcie Bogu, grajcie Panu.
Gda1881	(68:33) Królestwa ziemi! śpiewajcież Bogu, śpiewajcie Panu. Sela.
Gda2017	Śpiewajcie Bogu, królestwa ziemi, wysławiajcie Pana. Sela.
PsBycz	(68:33) O-królestwa téj-ziemi! wyśpiéwujcie Bogu, wysławiajcie Pana,
Goet	(68:33) Królestwa ziemi, śpiewajcie Bogu, opiewajcie Pana, Sela.
PsCylk	(68:33) Królestwa ziemi, śpiewajcie Panu, wysławiajcie Pana. - Sela.
PsKrusz	(68:33) Królestwa ziemskie, śpiewajcie Bogu, śpiewajcie Psalm Panu.
PsAszk	(68:33) Królestwa ziemi śpiewajcie Bogu, opiewajcie Pana, Selah.
PsSzer	(68:33) Królestwa ziemi, śpiewajcie Bogu, grajcie Panu! Sela.
Tys1	(67:33) Śpiewajcie Bogu królestwa ziemi, zanućcie psalmy Panu, Sela.
Tys5	(68:33) Śpiewajcie Bogu, królestwa ziemi, zagrajcie Panu, Sela;
Bryt	(68:33) Królestwa ziemi, śpiewajcie Bogu, Grajcie Panu, Sela,
Pozn	(68:33) Śpiewajcie Bogu, królestwa ziemi, wysławiajcie Pana,
WarPra	(68:33) Wszyscy królowie ziemi, śpiewajcie Bogu, śpiewajcie i grajcie Panu na chwałę! [Pauza]
STB	(68:33) Królestwa ziemi, śpiewajcie Bogu i wysławiajcie Pana, Sela,
EIB	(68:33) Królestwa ziemi, zaśpiewajcie Bogu! O, zagrajcie Panu, Sela,

Ps 68,33

PsFlor	(67:36) śpiewajcie Bogu, jenże wstąpił na niebiosa niebios ku wschodu! (67:37a) Owa da głosowi swemu głos czci;
PsPul	(67:36) śpiewajcie Bogu, jenże wstąpił na niebo nieba ku wschodu! (67:37a) Owa da głosu swemu głos mocy;
Wuj1923	(68:34) Grajcie Bogu, który wstąpił na niebo nad nieby, na wschód słońca: oto da głosowi swemu głos mocy.
Gda1881	(68:34) Temu, który jeździ na najwyższych niebiosach od wieczności; oto wydaje głos swój, głos mocy swojej.
Gda2017	Temu, który przemierza najwyższe niebiosa odwieczne; oto wydaje swój głos, głos potężny.
PsBycz	(68:34) Jeżdżącego, nad-niebiosami niebios odwiecznych; otóż, On-wyda, z-głosem-swym, grzmot mocny.
Goet	(68:34) Jego, który jeździ na niebie, na niebie przeszłości! Oto, daje słyszeć głos Swój, potężny głos.
PsCylk	(68:34) Który unosi się w niebiosach niebios odwiecznych; oto rozległ się głos Jego, głos potężny.
PsKrusz	(68:34) Który przebywa ponad niebiosami od wieków; oto, który sprawia, że głos Jego jest słyszany -
PsAszk	(68:34) Który jeździ na odwiecznych niebios niebiosach - oto przemówi w głos, głosem potęgi.
PsSzer	(68:34) Temu, który jeździ na niebiosach, niebiosach odwiecznych. Oto odzywa się głosem swym, głosem potężnym.
Tys1	(67:34) który przemierza niebo, niebo odwieczne. Oto wydał głos swój, głos potężny:
Tys5	(68:34) który przemierza niebo, niebo odwieczne. Oto wydał głos swój, głos potężny:
Bryt	(68:34) Temu, który jeździ na niebiosach, Niebiosach odwiecznych. Oto odzywa się głosem swym, Głosem potężnym.
Pozn	(68:34) który rydwanem swoim przemierza niebiosa, odwieczne niebiosa! Oto rozbrzmiewa głos Jego, głos mocy.
WarPra	(68:34) To on pojawia się na niebie, na nieboskłonie odwiecznym, to Jego głos się rozlega głos przepotężny.
STB	(68:34) który unosi się w niebiosach wiecznych niebios; oto rozległ się Jego głos, głos potężny.
EIB	(68:34) Pędzącemu po niebie, Po odwiecznym niebie. On podnosi swój głos - Potężny!

Ps 68,34

PsFlor	(67:37b) dajcie sławę Bogu ❬nad❭ Israhel, wielmnożstwo jego a cześć jego w obłocech.
PsPul	(67:37b) dajcie sławę Bogu na Israhel, wie❬l❭mnostwo jego a moc jego w obłocech.
Wuj1923	(68:35) Dajcie chwałę Bogu nad Izraelem: wielmożność jego, a moc jego w obłokach.
Gda1881	(68:35) Przyznajcie moc Bogu, nad Izraelem dostojność jego, a wielmożność jego na obłokach.
Gda2017	Uznajcie moc Boga, jego majestat jest nad Izraelem i jego moc w obłokach.
PsBycz	(68:35) Przyznawajcież moc Bogu; nad Izraelem wspaniałość-Jego; a,-potęga-Jego, w-niebiosach.
Goet	(68:35) Uznajcie Bożą moc! Nad Izraelem jest Jego dostojeństwo, a moc Jego w obłokach.
PsCylk	(68:35) Oddajcie sławę Panu; wśród Izraela majestat Jego, a potęga Jego w obłokach.
PsKrusz	(68:35) Dajcie chwałę Bogu, który jest ponad Izraelem. którego władza i moc w obłokach.
PsAszk	(68:35) Moc dajcie Bogu, - nad Izraelem Jego duma a moc Jego w przestworzach.
PsSzer	(68:35) Przyznajcie Bogu moc! Jego majestat jest nad Izraelem, a moc Jego w obłokach.
Tys1	(67:35) «Uznajcie moc Bożą!» Nad Izraelem Jego majestat, a Jego potęga w obłokach.
Tys5	(68:35) Uznajcie moc Bożą! Jego majestat jest nad Izraelem, a Jego potęga w obłokach.
Bryt	(68:35) Uznajcie moc Boga! Majestat jego jest nad Izraelem, A moc jego w obłokach.
Pozn	(68:35) Uznajcie potęgę Boga! Majestat Jego na niebiosach, potęga Jego w przestworzach.
WarPra	(68:35) Wysławiajcie potęgę Boga, którego majestat nad Izraelem, a moc dosięga obłoków.
STB	(68:35) Oddajcie sławę Bogu; Jego majestat wśród Israela, a Jego potęga na obłokach.
EIB	(68:35) Uznajcie moc Boga, Jego majestat w Izraelu I moc znad obłoków.

Ps 68,35

PsFlor	(67:38) Dziwny Bog w świętych swojich, Bog Israhel, on da cześć i moc ludu swemu, błogosławiony Bog. (67:39) Sława Oćcu i Syno❬wi, i Świętemu Duchu❭.
PsPul	(67:38) Dziwny Bog w świętych swoich, Bog Israhel, on da siłę i moc ludu swemu, błogosławiony Bog.
Wuj1923	(68:36) Dziwny Bóg w świętych swoich, Bóg Izraelski: ten da moc i siłę ludowi swemu, błogosławiony Bóg.
Gda1881	(68:36) Strasznyś jest, o Boże! z świętych przybytków twoich; Bóg Izraelski sam daje moc i siły ludowi swemu. Niechajże będzie Bóg błogosławiony.
Gda2017	Groźny jesteś, Boże, ze swych świętych przybytków; Bóg Izraela sam daje moc i siłę swemu ludowi. Niech będzie Bóg błogosławiony.
PsBycz	(68:36) Strasznymeś, o-Boże! z-przybytków-Twoich; Bóg Jzraela, Onć, dawającym moc i-siły ludowi. Niech będzie błogosławion Bóg.
Goet	(68:36) Straszny jesteś Ty, o Boże, z świątyni Swojej; Bóg izraelski, On jest tym, który udziela ludowi Swemu mocy i siły. Uwielbiony niech będzie Bóg.
PsCylk	(68:36) Wspaniałyś Panie w świątyniach Twoich; Pan Izraela On daje siłę i potęgę narodowi; błogosławiony Pan.
PsKrusz	(68:36) Przedziwnym jesteś Ty, o Boże, ze świątyń swoich? Tyś nad Izraelem dający siłę i moc narodowi. Niechaj błogosławiony będzie Bóg!
PsAszk	(68:36) Strasznyś o Boże ze świątyń Twych! - wszechmocny Bóg Izraela, Ou daje siłę i moce ludowi - błogosławion Bóg!
PsSzer	(68:36) Straszny jest Bóg w świątyni swej; Bóg Izraela daje moc i siłę ludowi. Niech będzie Bóg błogosławiony!
Tys1	(67:36) Groźny jest Bóg ze swej świątyni, Bóg Izraela; On sam swojemu ludowi potęgę daje i siłę. Błogosławiony Bóg!
Tys5	(68:36) Grozę sieje Bóg ze swej świątyni, Bóg Izraela; On sam swojemu ludowi daje potęgę i siłę. Niech będzie Bóg błogosławiony!
Bryt	(68:36) Straszny jest Bóg w świątyni swojej; Bóg Izraela daje moc i siłę ludowi. Niech będzie Bóg błogosławiony!
Pozn	(68:36) Groźny jest Bóg w swym świętym Przybytku, Bóg Izraela, który darzy lud swój mocą i siłą. Niech będzie Bóg błogosławiony!
WarPra	(68:36) Bóg pełen majestatu w przybytku swoim, Bóg Izraela obdarza swój lud siłą i mocą. Niech będzie Bóg uwielbiony.
STB	(68:36) Wspaniały jesteś, Boże, w Twojej świętości! Bóg Israela, On daje narodowi siłę i potęgę; Bóg uwielbiony.
EIB	(68:36) Bóg wzbudza lęk ze swej świątyni; Bóg Izraela daje moc i siłę ludowi. Bóg - niech będzie błogosławiony!

Psalm 69

Ps 69,1

PsFlor	(68:1) Zbawiona mie uczyń, Boże, bo weszły są wody aż do dusze mojej.
PsPul	(68:1) Zbawionym mie uczyń, Boże, bo weszły wody aż do dusze mojej.
Wuj1923	(69:1) Na koniec, za te, którzy będą odmienieni, Dawidowi. (69:2) Wybaw mię, Boże; boć weszły wody aż do duszy mojéj.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. (69:2) Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do mojej duszy.
PsBycz	(69:1) Naczelnikowi-muzyki, Psalm Dawida, dany do grania, na narzędziu 6cio. strunowém, Szoszanim, zwaném. (69:2) Ocal-mię, o-Boże! bo wchodzą wody, aż-do duszy mojéj.
Goet	(69:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Według "Lilij". Dawida. (69:2) Wybaw mię, o Boże! Bo wody sięgają do duszy mojej.
PsCylk	(69:1) Przewodnikowi chóru na sześć głosów. Od Dawida. (69:2) Wspomóż mię Panie, bo doszły wody aż do zagrożenia życiu.
PsKrusz	(69:1) Przełożonemu chóru. Na (nutę) "Szoszannim". (Psalm) Dawida. (69:2) Zbaw mnie, o Boże! albowiem przyszły wody aż do duszy mojej.
PsAszk	(69:1) Dyrygentowi nad harfami kształtu róży. (69:2) Wybaw mię, o Boże, gdyż wody dostąpiły już duszy.
PsSzer	(69:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: Lilie..., Dawidowy. (69:2) Wybaw mnie, Boże, bo wody grożą duszy mojej!
Tys1	(68:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Lilie...". Dawidowy. (68:2) Wybaw mnie, Boże, bo wody mi doszły po szyję.
Tys5	(69:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Lilie...". Dawidowy. (69:2) Wybaw mnie, Boże, bo woda mi sięga po szyję.
Bryt	(69:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Lilie...” Dawidowy. (69:2) Wybaw mnie, Boże, Bo wody grożą duszy mojej!
Pozn	(69:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na melodię "Lilie"; Psalm Dawida. (69:2) Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają mi już po szyję!
WarPra	(69:1) Dla kierującego chórem. Na melodię: „Lilie”. Psalm Dawida. (69:2) Ratuj mnie, o Boże, bo woda sięga mi już po szyję.
STB	(69:1) Przewodnikowi chóru, na sześć głosów. Od Dawida. (69:2) Wspomóż mnie, Panie, bo wody doszły aż do zagrożenia życia.
EIB	(69:1) Dla prowadzącego chór. Na melodię: Lilie. Dawidowy. (69:2) Wybaw mnie, Boże, Bo nurt sięga mi już gardła!

Ps 69,2

PsFlor	(68:2) Uwiąznął jeśm w glinie głębokiej a nie dostatka. (68:3) Przyszedł jeśm na wysokość morza a potop pogrążył mie.
PsPul	(68:2) Uwiązłem w glinie głębokości a nie dostatka. (68:3) Przyszedł jeśm na głębokość morza a potop pogrążył mie.
Wuj1923	(69:3) Ulgnąłem w błocie głębokości, i dna niemasz: przyszedłem na głębokość morską: a nawałność mię ponurzyła.
Gda1881	(69:3) Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.
Gda2017	Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.
PsBycz	(69:3) Zanurzam-się w-kałuży głębokiéj, i-bez miejsca ustalonego; wszedłem, w-głębokość wód, że-nurt zaléwa-mię.
Goet	(69:3) Zapadam w głębokie trzęsawisko, w którem niema dna; popadłem w głębiny wód, a nawałność zalewa mię.
PsCylk	(69:3) Ugrzązłem w bagnie bezdenném, a niemasz oparcia; dostałem się w głębie wód, a prąd uniósł mnie.
PsKrusz	(69:3) Ugrzązłem w błocie głębokiem, gdzie dna niemasz. Przyszedłem na głębokość wód i nawałnica porwała mnie.
PsAszk	(69:3) Ugrzązłem w bagnie ciemnej fali i niemasz postoju, doszedłem do głębin wodnych a prąd nawalny mię zagarnął,
PsSzer	(69:3) Ugrzązłem w głębokim, bezdennym błocie, dostałem się w głębiny wód, a prąd zalewa mnie.
Tys1	(68:3) Ugrzązłem w błocie topieli i nie mam gdzie stopy postawić; przybyłem na wodną głębinę i zalewają mię fale.
Tys5	(69:3) Ugrzązłem w mule topieli i nie mam nigdzie oparcia, trafiłem na wodną głębinę i nurt wody mnie porywa.
Bryt	(69:3) Ugrzązłem w głębokim błocie i nie mam oparcia dla nóg, Dostałem się w głębokie wody, a nurt zalewa mnie.
Pozn	(69:3) Grzęznę w głębokiej topieli i nie znajduję oparcia. Dostałem się na przepastną głębię wód i nurt mnie unosi.
WarPra	(69:3) Wpadłem w bezdenną topiel i nie mam się czego chwycić. Głębię wody czuję pod sobą, unoszą mnie silne prądy.
STB	(69:3) Ugrzęzłem w bezdennym bagnie i nie ma oparcia; dostałem się na głębię wód i prąd mnie zniósł.
EIB	(69:3) Ugrzązłem w głębokim bagnie, brak mi oparcia dla stóp, Zewsząd otoczyła mnie głębia i porywa mnie prąd.

Ps 69,3

PsFlor	(68:4) Usiłował jeśm wołając, oniemiałe uczyniły sie są dziąsła moja, pomdlele jesta oczy moje, gdy pwam w Boga mego.
PsPul	(68:4) Usiłował jeśm wołając, pomilkło jest gardło moje, pomdlele jesta oczy moje, gdy pwam w Boga mego.
Wuj1923	(69:4) Spracowałem się wołając, ochrapiało gardło moje: ustały oczy moje, gdy mam nadzieję w Bogu moim.
Gda1881	(69:4) Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.
Gda2017	Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.
PsBycz	(69:4) Zmordowałem-się od-wołania-mego, ochrapła gardziel moja, zużyły-się oczy-me, od-czekania na-Boga-mojego.
Goet	(69:4) Zmęczony jestem wołaniem, zapalenie jest w gardle mojem; zaćmiły się oczy moje z oczekiwania Boga mojego.
PsCylk	(69:4) Znużyłem się wołając, zaschło gardło moje; omdlały oczy moje wyglądając Pana mojego.
PsKrusz	(69:4) Zmęczyłem się, gdym wołał, gardło moje wyschło. Ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mego.
PsAszk	(69:4) Znużonym z mojego wołania, spalone me gardło, wyszły mi oczy me w wypatrywaniu mojego Boga.
PsSzer	(69:4) Zmęczyłem się wołając, wyschło gardło moje; zamroczyły się oczy moje od czekania na Boga mego.
Tys1	(68:4) Zmęczyłem się krzykiem i gardło me ochrypło; osłabły moje oczy, gdy czekam na Boga mojego.
Tys5	(69:4) Zmęczyłem się krzykiem i ochrypło mi gardło, osłabły moje oczy, gdy czekam na Boga mojego.
Bryt	(69:4) Zmęczyłem się wołając, wyschło gardło moje; Zamroczyły się oczy moje od czekania na Boga mego.
Pozn	(69:4) Osłabłem od wołania, wyschło mi gardło; przygasły moje oczy w oczekiwaniu na Boga mego.
WarPra	(69:4) Sił mi brak od wołania, w gardle mnie pali, na oczy ledwie widzę, wypatrując ciągle mego Boga.
STB	(69:4) Znużyłem się; wołając, zaschło moje gardło; omdlały moje oczy wyglądając mojego Boga.
EIB	(69:4) Zmęczyłem się wołaniem, gardło wyschło mi na wiór, Oczy słabną, gdy wypatruję, czy nadchodzi mój Bóg.

Ps 69,4

PsFlor	(68:5) Rozmnożyli sie są nad włosy głowy mojej, jiż mnie nienawidzieli za dar. (68:6) Postrobieni są, jiż gonili są mnie, nieprzyjaciele moji po krzywdzie; jegoż jeśm nie brał, to jeśm zapłacał.
PsPul	(68:5) Rozmnożyli sie nad włosy głowy mojej, co mie nienawidzieli za dar. (68:6) Posileni są, jiż mie prześladowali, nieprzyjaciele moji po krzywdzie; jegoż jeśm nie brał, tedy jeśm zapłacił.
Wuj1923	(69:5) Rozmnożyli się nad włosy głowy mojéj, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny: zmocnili się, którzy mię niesprawiedliwie prześladowali, nieprzyjaciele moi: czegom nie wydarł, tedym płacił.
Gda1881	(69:5) Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.
Gda2017	Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie są moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.
PsBycz	(69:5) Więcéj, niż-włosów głowy-méj, nienawidzących-mię darmo; liczni są, chcący-zgubić-mię, nieprzyjaciele-moi, niesłusznie; czegom nie porwał, jednak zwrócić-muszę.
Goet	(69:5) Nienawidzących mnie bez przyczyny jest więcej niż włosów na głowie mojej; liczni są, którzy mnie chcą wytracić, którzy bez powodu mnie napastują. Czego nie zrabowałem, mam wtedy zwrócić.
PsCylk	(69:5) Liczniejsi niż włosy głowy mojéj są nienawidzący mnie daremnie, wzmogli się ciemięzcy moi, wrogi moje bez powodu; czegom nie zagrabił nigdy, mam zwrócić.
PsKrusz	(69:5) Zwiększyli się ponad liczbę włosów głowy mojej, którzy mnie nienawidzą bez przyczyny. Zmocnili się, którzy mnie chcą stracić, są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie: czegom nie zabrał, musiałem oddawać.
PsAszk	(69:5) Więcej jest niźli włosów na mej głowie tych. co mnie darmo nienawidzą, urośli w moc moi niszczyciele, wrogowie moi - to kłamstwo, czegom gwałtem nie brał, naówczas zwrócę dobrowolnie.
PsSzer	(69:5) Więcej niż włosów na głowie mojej jest tych, którzy mnie nienawidzą bez przyczyny, silniejsi niż kości moje są ci, którzy mnie zwalczają niesłusznie. Czy mam zwrócić to, czego nie zrabowałem?
Tys1	(68:5) Od włosów mej głowy liczniejsi nienawidzący mnie bez powodu; mocniejsi niż moje kości ci, co mnie niesłusznie zwalczają: Czyż to, czegom nie porwał, mam oddać?
Tys5	(69:5) Liczniejsi są od włosów na mej głowie nienawidzący mnie bez powodu; silni są moi wrogowie, nieprzyjaciele zakłamani; czyż mam oddać to, czego nie porwałem?
Bryt	(69:5) Więcej niż włosów na głowie mojejJest tych, którzy mnie nienawidzą bez przyczyny, Silniejsi niż kości moje są ci, Którzy mnie zwalczają niesłusznie. Czy mam zwrócić to, czego nie zrabowałem?
Pozn	(69:5) Więcej niż włosów na mej głowie jest tych, którzy nienawidzą mnie bez powodu, mocniejsi niż kości moje są ci, którzy niesłusznie stali się mymi wrogami. Mam oddać, czegom nie zrabował.
WarPra	(69:5) Liczniejsi są od włosów na mej głowie nienawidzący mnie bez powodu. Nieprzeliczone są tłumy moich przeciwników i śmiertelnych wrogów. Muszę oddawać im to, czego nigdy nie wziąłem.
STB	(69:5) Liczniejsi niż włosy mojej głowy są ci, co mnie bez przyczyny nienawidzą, wzmogli się moi ciemięzcy, moi wrogowie bez powodu; mam zwrócić to, czego nigdy nie zagrabiłem.
EIB	(69:5) Więcej niż włosów na mej głowie Jest tych, którzy mnie bezpodstawnie nienawidzą. Moi zakłamani wrogowie są ode mnie silniejsi i dążą do mej zguby! Czy mam zwrócić to, czego nie zagrabiłem?

Ps 69,5

PsFlor	(68:7) Boże, ty wiesz głupość moję a grzechy moje od ciebie nie są skryty.
PsPul	(68:7) Boże, ty wiesz głupość moję i grzechy moje przed tobą nie są skryty.
Wuj1923	(69:6) Boże, ty znasz głupstwo moje: a występki moje nie są tobie tajne.
Gda1881	(69:6) Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.
Gda2017	Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.
PsBycz	(69:6) O-Boże! Ty wiész o-głupstwie-mojém; boć wykroczenia-me, przed-Tobą, nie są-ukryte.
Goet	(69:6) Boże, Ty znasz nierozsądek mój, a wykroczenia moje nie są skryte przed Tobą.
PsCylk	(69:6) Panie Ty znasz nieroztropność moję, a winy moje przed Tobą nie tajne.
PsKrusz	(69:6) Boże, Ty znasz nierozum mój, i przestępstwa moje nie są przed Tobą ukryte.
PsAszk	(69:6) Boże, Ty świadom jesteś mej płochości a grzechy me nie zaparły się przed Tobą.
PsSzer	(69:6) Boże, Ty znasz głupotę moją, a winy moje nie są Ci tajne.
Tys1	(68:6) Boże, Ty znasz mój nierozum, me przestępstwa są Tobie nie tajne.
Tys5	(69:6) Boże, Ty znasz moją głupotę i występki moje nie są zakryte przed Tobą.
Bryt	(69:6) Boże, Ty znasz głupotę moją, A winy moje nie są ci tajne.
Pozn	(69:6) Boże, Ty znasz moją głupotę, a winy moje nie są ukryte przed Tobą.
WarPra	(69:6) Boże, Ty znasz moją głupotę, nie są Ci tajne moje wykroczenia.
STB	(69:6) Boże, Ty znasz moją nieroztropność, a me winy nie są przed Tobą tajne.
EIB	(69:6) Boże, Ty znasz moją głupotę I moje błędy nie są Ci tajne.

Ps 69,6

PsFlor	(68:8) Nie zapalajcie sie na mię, jiż czakają ciebie, Gospodnie, Gospodnie czci. (68:10) Nie osromoceni bądźcie nade mną, jiż szukają ciebie, Boże Israhel.
PsPul	(68:8) Nie zapalajcie sie na mie, jiż czakają ciebie, Gospodnie, Gospodnie mocy. (68:9) Nie osromoceni bądźcie nade mną, jiż szukają ciebie, Boże Israhel.
Wuj1923	(69:7) Niech nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy cię oczekiwają, Panie, Panie zastępów: niech nie będą pohańbieni dla mnie, którzy cię szukają, Boże Izraelski.
Gda1881	(69:7) Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!
Gda2017	Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.
PsBycz	(69:7) Niech nie będą-zawstydzeni za-mnie, oczekiwający-Cię, o-Panie, Panie zastępów! niech-nie będą-zhańbieni za-mnie, szukający-Cię, o-Boże Izraela!
Goet	(69:7) Niech nie będą zawstydzeni przeze mnie, którzy ufnie Ciebie oczekują, Panie, Panie zastępów! Niech nie będą pohańbieni przeze mnie, którzy szukają Ciebie, Boże Izraela!
PsCylk	(69:7) Niechaj nie powstydzą się przezemnie ufający Ci Panie, Boże zastępów; niech nie zarumienią się przezemnie szukający Cię, Panie Izraela.
PsKrusz	(69:7) Niechaj nie będą zawstydzeni przezemnie, którzy Cię oczekują; Panie, Panie zastępów! Niechaj nie ponoszą przezemnie hańby ci, którzy Cię szukają, Boże Izraela!
PsAszk	(69:7) Obyż nie byli we mnie zawstydzeni ci, którzy Ciebie się spodziewają, Panie mój Jehowo, Boże zastępów, oby we mnie nie okryli się hańbą, którzy Ciebie pożądają, Boże Izraela!
PsSzer	(69:7) Niech nie doznają zawodu przeze mnie ci, którzy Cię oczekują, Wszechmocny, Panie Zastępów! Niech przeze mnie nie okryją się hańbą ci, którzy Cię szukają, Boże Izraela!
Tys1	(68:7) Niech przeze mnie wstyd nie okrywa tych, którzy Tobie ufają, Panie, Panie Zastępów. Niech z mego powodu się nie rumienią, którzy Ciebie szukają, Boże Izraela.
Tys5	(69:7) Niech przeze mnie nie wstydzą się ci, co Tobie ufają, Panie, Boże Zastępów. Niech przeze mnie się nie rumienią ci, którzy Ciebie szukają, Boże Izraela!
Bryt	(69:7) Niech się nie zawiodą z mego powoduCi, którzy cię oczekują, Boże, Panie Zastępów! Niech przeze mnie nie okryją się hańbą Ci, którzy cię szukają, Boże Izraela!
Pozn	(69:7) Niech z powodu mnie nie doznają zawodu ci, którzy w Tobie nadzieję pokładają, Panie, Jahwe Zastępów; niechaj się nie rumienią z powodu mnie ci, którzy Ciebie szukają, Boże Izraela!
WarPra	(69:7) Ktokolwiek Ci ufa, Panie, Władco Zastępów, nie może być z mego powodu pohańbiony. Kto szuka Ciebie, Boże Izraela, nie może być poniżony z mego powodu.
STB	(69:7) Niech się przeze mnie nie powstydzą ci, co Tobie ufają, Panie, WIEKUISTY Zastępów; niech się przeze mnie nie zarumienią ci, którzy Ciebie szukają, Boże Israela.
EIB	(69:7) Niech z mojego powodu nie zostaną zawstydzeni Ci, którzy na Ciebie czekają, Boże, PANIE Zastępów! Niech przeze mnie nie zostaną upokorzeni Ci, którzy Ciebie szukają, Boże Izraela!

Ps 69,7

PsFlor	(68:9) Bo jeśm prze ci❬ę❭ cirpiał przeciwność, pokrył jest srom lice moje.
PsPul	(68:10) Bo jeśm prze cię cirpiał gańbę, przykrył srom lice moje.
Wuj1923	(69:8) Bom dla ciebie znaszał urąganie: zelżywość okrywała oblicze moje.
Gda1881	(69:8) Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.
Gda2017	Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.
PsBycz	(69:8) Boć, za-Ciebie, znoszę obelgę; okryła hańba, obliczé-mojé.
Goet	(69:8) Bo dla Ciebie ponoszę hańbę, i wstyd pokrywa oblicze moje.
PsCylk	(69:8) Wszak dla Ciebie znosiłem szyderstwo; okrył rumieniec oblicze moje.
PsKrusz	(69:8) Oto dla Ciebie zniosłem zniewagę - zelżywość okryła oblicze moje.
PsAszk	(69:8) Gdyż z powodu Ciebie znosiłem zelżywość dzień cały, okrył srom twarz moją.
PsSzer	(69:8) Bo dzięki Tobie znoszę hańbę, sromota okrywa oblicze moje.
Tys1	(68:8) Dla Ciebie bowiem zniosłem urąganie, wstyd okrył moje oblicze.
Tys5	(69:8) Dla Ciebie bowiem znoszę urąganie i hańba twarz mi okrywa.
Bryt	(69:8) Bo to dla ciebie znoszę hańbę, Wstyd okrywa oblicze moje.
Pozn	(69:8) Wszak to dla Ciebie znosić muszę urągania, doznana hańba okrywa mą twarz.
WarPra	(69:8) Bo ja dla Ciebie znoszę te urągania i wstydem okrywa się moje oblicze.
STB	(69:8) Bo dla Ciebie znosiłem szyderstwo i rumieniec okrył moje oblicze.
EIB	(69:8) Gdyż to dla Ciebie znoszę zniewagi, Obelga okrywa mi twarz.

Ps 69,8

PsFlor	(68:11) Cudzy uczynił jeśm sie braci mojej i pielgrzym synom macierze mojej.
PsPul	(68:11) Cudzy uczynił jeśm sie braciej mojej i podrożnik synom macierzy mojej.
Wuj1923	(69:9) Stałem się obcym braciéj mojéj, i cudzoziemcem synom matki mojéj.
Gda1881	(69:9) Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,
Gda2017	Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;
PsBycz	(69:9) Obcym stałem-się braciom-moim; a,-cudzoziemcem, dzieciom matki-mojéj.
Goet	(69:9) Stałem się obcy braciom moim i nieznany synom matki mojej.
PsCylk	(69:9) Obcym się stałem braciom moim; i nieznanym dla synów matki mojéj.
PsKrusz	(69:9) Obcym stałem się dla braci moich i cudzoziemcem dla synów matki mojej.
PsAszk	(69:9) Odmieńcem się stałem braci mej i cudzy synom mej matki.
PsSzer	(69:9) Stałem się obcy braciom swoim i nieznany synom matki swojej.
Tys1	(68:9) Dla braci moich stałem się obcym i cudzoziemcem dla synów mej matki.
Tys5	(69:9) Dla braci moich stałem się obcym i cudzoziemcem dla synów mej matki.
Bryt	(69:9) Stałem się obcy braciom moimI nieznany synom matki mojej,
Pozn	(69:9) Stałem się obcy dla moich braci, przybłędą dla synów mej matki.
WarPra	(69:9) Stałem się obcy dla własnych braci i nie poznają mnie synowie mej matki.
STB	(69:9) Stałem się obcym moim braciom i nieznanym dla synów mojej matki.
EIB	(69:9) Stałem się obcym dla moich braci, Cudzoziemcem dla synów mej matki,

Ps 69,9

PsFlor	(68:12) Bo miłość domu twego jadła mie i przekory przegar❬z❭ających cie spadły są na mię.
PsPul	(68:12) Bo miłość domu twego jadła mie i przekory przegarzających cie spadły są na mię.
Wuj1923	(69:10) Bo mię zawisna miłość domu twego gryzła: a urągania urągających tobie spadły na mię.
Gda1881	(69:10) Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.
Gda2017	Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.
PsBycz	(69:10) Kiedy gorliwość domu-Twego gryzie-mię; tedy obelgi, znieważających-Cię, spadają na-mnie.
Goet	(69:10) Bo gorliwość o dom Twój strawiła mię, a obelgi tych, którzy lżą Ciebie, spadły na mnie.
PsCylk	(69:10) Bo gorliwość dla domu Twego trawiła mnie; a szyderstwa urągających Tobie spadały na mnie.
PsKrusz	(69:10) Oto żarliwość domu Twego zżarła mnie, i zniewagi znieważających Cię na mnie przypadły.
PsAszk	(69:10) jako że pożerała mię zazdrosna miłość domu Twojego a urągania szkalowników Twych spadły na mnie.
PsSzer	(69:10) Bo gorliwość o dom Twój zżarła mnie, a urągania urągających Tobie spadły na mnie.
Tys1	(68:10) Bo mnie gorliwość o Twój dom pożera i spadły na mnie obelgi złorzeczących Tobie.
Tys5	(69:10) Bo gorliwość o dom Twój mnie pożera i spadły na mnie obelgi uwłaczających Tobie.
Bryt	(69:10) Bo gorliwość o dom twój pożera mnie, A zniewagi urągających tobie spadły na mnie.
Pozn	(69:10) Bo gorliwość o Dom Twój nękała mnie, a zniewagi Tobie urągających na mnie spadały.
WarPra	(69:10) Gorliwość o dom Twój pożera mnie i bluźnierstwa bluźniących Ci.
STB	(69:10) Gdyż trawiła mnie gorliwość dla Twego domu i spadały na mnie szyderstwa tych, którzy Ci urągali.
EIB	(69:10) Bo żarliwość o Twój dom mnie pochłania I spadły na mnie zniewagi urągających Tobie.

Ps 69,10

PsFlor	(68:13) I pokrył jeśm w poście duszę moję, i uczyniło sie jest w przekorę mnie.
PsPul	(68:13) I pokrył jeśm w poście duszę moję, i uczyniło sie na gańbę mnie.
Wuj1923	(69:11) I okryłem w poście duszę moję, i stało mi się urąganiem.
Gda1881	(69:11) Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.
Gda2017	Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się to moją hańbą.
PsBycz	(69:11) Tedy-płaczę, przy-martwieniu, postem ciała-mojego; aleć-to,-wypada, na-zniewagę dla-mnie.
Goet	(69:11) Płakałem i trwała w poście dusza moja, a za to byłem zelżony;
PsCylk	(69:11) I wypłakałem poszcząc duszę moję; a było to na urągowisko dla mnie.
PsKrusz	(69:11) Gdy płaczę, w poście trapię duszę mą, staje się to pohańbieniem dla mnie.
PsAszk	(69:11) Wypłakałem duszę moją wśród postu a stało mi się to urągowiskiem.
PsSzer	(69:11) Umartwiałem w poście duszę moją, a było to hańbą dla mnie.
Tys1	(68:11) Postem utrapiłem mą duszę, a hańbą mnie to okryło.
Tys5	(69:11) Trapiłem siebie postem, a spotkały mnie za to zniewagi.
Bryt	(69:11) Umartwiałem się postem, A stało się to hańbą dla mnie.
Pozn	(69:11) Umartwiałem się postem, a spotkały mnie tylko szyderstwa;
WarPra	(69:11) Poszcząc, ból sobie zadawałem, a przyniosło mi to tylko szyderstwa i hańbę.
STB	(69:11) Poszcząc, wypłakałem moją duszę, lecz i to było dla mnie na urągowisko.
EIB	(69:11) Gdy wypłakiwałem w poście moją duszę, Spotkały mnie za to zniewagi.

Ps 69,11

PsFlor	(68:14) I po❬ło❭żył jeśm odzienie moje pytlem, i uczynił jeśm sie w przypowieść.
PsPul	(68:14) I położyłeśm odzienie me pytlem, i udzielan jeśm jim w przypowieść.
Wuj1923	(69:12) I oblokłem miasto szaty włosień: i stałem się im przypowieścią.
Gda1881	(69:12) Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.
Gda2017	Założyłem wór pokutny jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.
PsBycz	(69:12) Przeto-wdziałem, za odzież-mę; włosienicę; lecz stałem-się, u-nich, za-przypowieść.
Goet	(69:12) Gdy odziałem się w wór, stałem się dla nich przysłowiem.
PsCylk	(69:12) I włożyłem miasto szaty wór; i stałem się im przysłowiem.
PsKrusz	(69:12) Gdy weznę za okrycie wór, stanę się dla nich pośmiewiskiem.
PsAszk	(69:12) I dam worek mem ubraniem a będęż im przypowieścią.
PsSzer	(69:12) Gdy zamiast szaty wdziałem na się wór pokutny, stałem się im przysłowiem szyderczym.
Tys1	(68:12) Zamiast w szatę we wór się ubrałem i pośmiewiskiem stałem się dla tamtych.
Tys5	(69:12) Przywdziałem wór jako szatę i pośmiewiskiem stałem się dla tamtych.
Bryt	(69:12) Wziąłem jako szatę swą wór pokutnyI stałem się dla nich pośmiewiskiem.
Pozn	(69:12) włożyłem na siebie wór pokutny, a stałem się przedmiotem ich drwin.
WarPra	(69:12) Chodziłem w pokutnym worze i popiele.
STB	(69:12) Włożyłem wór zamiast szaty i stałem się im przysłowiem.
EIB	(69:12) Gdy jako szatę wdziałem pokutny wór, Dostarczyłem im tylko powodu do kpin.

Ps 69,12

PsFlor	(68:15) Przeciwo mnie mołwili są, jiż siedzieli we wrociech, i we mnie śpiewachą, jiż są pili wino.
PsPul	(68:15) Przeciwo mnie mołwili, jiż siedzieli we wrociech, i o mnie śpiewali, jiż pili wino.
Wuj1923	(69:13) Mówili przeciwko mnie, którzy siedzieli w bramie: i śpiewali przeciw mnie, którzy pili wino.
Gda1881	(69:13) Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.
Gda2017	Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem tematem pieśni pijaków.
PsBycz	(69:13) Rozprawiają, o mnie, siadający w bramie; i,-śpiéwki nucą, popijający piwo.
Goet	(69:13) Którzy przesiadują w bramie, gadają o mnie, a pijacy śpiewają o mnie przy grze na strunach.
PsCylk	(69:13) Rozpowiadają o mnie przesiadujący w bramach i śpiewki pijanych.
PsKrusz	(69:13) Mówili o mnie ci, co siedzieli w bramie, i byłem piosenką dla tych, co pili wódkę,
PsAszk	(69:13) Szeptem o mnie gadać będą siedzący na bramie, piosenkami ci, co mocne spijają trunki
PsSzer	(69:13) Gadają o mnie wysiadujący w bramie i do gry na strunach śpiewają o mnie pijacy.
Tys1	(68:13) Siedzący w bramie przeciw mnie plotkują i urągają mi pijący wino.
Tys5	(69:13) Mówią o mnie siedzący w bramie i śpiewają pieśni ci, co piją sycerę.
Bryt	(69:13) Rozmawiają o mnie siedzący w bramieI do gry na strunach śpiewają o mnie pijacy.
Pozn	(69:13) Biorą mnie na języki ci, którzy przesiadują w bramach miejskich, śpiewają o mnie zamroczeni winem.
WarPra	(69:13) Rozprawia się o mnie na zgromadzeniach w bramie, o mnie śpiewają pijacy przy winie.
STB	(69:13) Rozpowiadają o mnie ci, co przesiadują w bramach, i jestem w śpiewkach pijanych.
EIB	(69:13) Plotkują o mnie siedzący w bramie I przy dźwiękach strun rozprawiają pijący piwo.

Ps 69,13

PsFlor	(68:16) Ja zaprawdę modlitwę moję k tobie, Gospodnie; czas dobrej wolej, Boże. (68:17) We mnożstwie miłosierdzia twego wysłuchaj mie w prawdzie zbawienia twego.
PsPul	(68:16) Ale ja modlitwę moję, Gospodnie, k tobie; czas miłości, Boże[j]. (68:17) We mnostwie miłosierdzia twego usłysz mie w prawdzie zbawienia twego.
Wuj1923	(69:14) Ale ja modlitwę moję do ciebie, Panie: czas upodobania, Boże, w wielkości miłosierdzia twego: wysłuchaj mię w prawdzie zbawienia twego.
Gda1881	(69:14) Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.
Gda2017	Ale ja kieruję swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.
PsBycz	(69:14) Ale-ja, ja zanoszę prośbę-mę do-Ciebie, o Panie! już czas przychylności; o-Boże! przez-wielką dobroć-Twoję, odpowiédz, mi z-prawdą pomocy-Twojéj.
Goet	(69:14) Ale ja modlę się do Ciebie, Panie; czasu dogodnego, Boże, dla wielkiej dobroci Swojej, wysłuchaj mię według prawdy zbawienia Twego!
PsCylk	(69:14) A ja - modlitwa moja do Ciebie Boże, w porę łaski Panie; w wielkiém miłosierdziu Twojém, odpowiedz mi ziszczeniem pomocy Twojéj.
PsKrusz	(69:14) Ale ja modlitwę mą ślę do Ciebie Panie, czasu upodobania, o Boże, według wielkiego miłosierdzia Twego, zmiłuj się nademną według prawdy zbawienia Twego!
PsAszk	(69:14) Acz ja, - ma modlitwa ku Tobie, Jehowo, - czasu upodobania, o Boże, w mnogiej łasce Twej daj mi odpowiedź, w prawdziwości Twego wybawienia!
PsSzer	(69:14) Ale ja modlę się do Ciebie, Panie, czasu łaski; Boże! Wysłuchaj mnie w wielkiej dobroci swojej, w wiernej pomocy swojej!
Tys1	(68:14) Lecz do Ciebie, Panie, ślę moją modlitwę, w czasie łaski, o Boże; wysłuchaj mnie według wielkiej Twej dobroci, zgodnie z Twoją wiernością w niesieniu pomocy.
Tys5	(69:14) Lecz ja ślę moją modlitwę do Ciebie, o Panie - czas to łaski; wysłuchaj mnie w Twojej wielkiej dobroci, w zbawczej Twej wierności!
Bryt	(69:14) Ale ja modlę się do ciebie, Panie, czasu łaski; Boże, wysłuchaj mnie w wielkiej dobroci swojej, W prawdzie zbawienia twojego!
Pozn	(69:14) Ja zaś do Ciebie, Jahwe, ślę swoje modły, w czas łaskawości, Boże. Wysłuchaj mnie w Twym niezmiernym miłosierdziu, dla wierności Twej zbawczej pomocy!
WarPra	(69:14) Ja zaś modlę się do Ciebie, Panie, w godzinę Twej łaski; racz mnie wysłuchać w Twojej wielkiej dobroci, pomóż mi, o Boże, przez miłosierdzie Twoje!
STB	(69:14) Ale ja, WIEKUISTY, w porze łaski przychodzę do Ciebie z mą modlitwą; Boże, w Twym wielkim miłosierdziu, odpowiedz mi ziszczeniem się Twego zbawienia.
EIB	(69:14) Lecz ja modlę się do Ciebie, PANIE, licząc na czas Twej przychylności. Boże, odpowiedz mi w swej wielkiej łasce, W wierności Twojego zbawienia!

Ps 69,14

PsFlor	(68:18) Wytargń mie ze błota, bych nie uglnął, wywol mie od tych, jiż nienaźrzeli mie, i z głębokości wod.
PsPul	(68:18) Wytargń mie z błota, bych nie uglnął, wyzwol mie od tych, jiż mie nienaźrzeli, i z głębokości wod.
Wuj1923	(69:15) Wyrwij mię z błota, abych nie ulgnął: wybaw mię od tych, którzy mię nienawidzą, i z głębokości wód.
Gda1881	(69:15) Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;
Gda2017	Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.
PsBycz	(69:15) Wydobądź-mię z-błota, ażebym-nie utonął; niech uwolnion-będę od-nienawidzących-mię, i-z-głębokości wód.
Goet	(69:15) Wyciągnij mię z trzęsawiska, abym nie zatonął; niech będę wybawiony od nienawidzących mnie i z głębin wód,
PsCylk	(69:15) Wydobądź mnie z błota, abym nie utonął; niech ocalonym będę od przeciwników moich i z głębin wód.
PsKrusz	(69:15) Wyrwij mnie z błota, abym nie ugrzązł, uwolnij mnie od tych, co mnie nienawidzą - i od głębokości wód.
PsAszk	(69:15) Wyrwij mnie z bagna i obym nie ugrzązł. obym znalazł ocalenie od tych, co mnie mają w nienawiści i z głębin wodnych.
PsSzer	(69:15) Wyrwij mię z błota, abym nie ugrzązł, wyzwól mnie od nieprzyjaciół moich i z głębin wód!
Tys1	(68:15) Wyrwij mnie z bagna, abym nie zatonął, wybaw mnie od tych, co mnie nienawidzą, ratuj mnie z wodnej głębiny.
Tys5	(69:15) Wyrwij mnie z bagna, abym nie zatonął, wybaw mnie od tych, co mnie nienawidzą, i z wodnej głębiny!
Bryt	(69:15) Wyrwij mię z błota, abym nie ugrzązł, Wyzwól mnie od nieprzyjaciół moich i z głębin wód!
Pozn	(69:15) Wyrwij mnie z bagna, abym nie utonął, uwolnij, oswobódź mnie z wód odmętów!
WarPra	(69:15) Wyrwij mnie z tego topieliska, abym nie zatonął, ratuj mnie przed moimi wrogami, wydobądź mnie z wodnej otchłani!
STB	(69:15) Wydobądź mnie z błota, bym nie utonął; niech będę ocalony od moich przeciwników i z głębin wód.
EIB	(69:15) Wyratuj mnie z błota, abym nie utonął! Wybaw od zaciekłych wrogów oraz z głębin wód!

Ps 69,15

PsFlor	(68:19) Nie pogrężaj mie potop wodny ani mie pożyraj morze, ani zatwarzaj nade mną szachta ust swojich.
PsPul	(68:19) Nie pogrzęzaj mie potop wodny ani mie pożyraj morze, ani zatwarzaj nade mną jama ust swoich.
Wuj1923	(69:16) Niech mię nie zatapia nawałność wody: ani mię niech nie pożera głębokość: ani niech nie zawiera nademną studnia wierzchu swego.
Gda1881	(69:16) Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.
Gda2017	Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.
PsBycz	(69:16) Niechże-nie zaléwa-mię nurt wód, i-niech-nie połyka-mię głębia; oraz-niech-nie zawala, nademną, studnia, otworu-swojego.
Goet	(69:16) Aby mnie strumienie wód nie zatopiły i nie pochłonęła mię głębia, i nie dopuść, aby dół zamknął nade mną paszczę swoją.
PsCylk	(69:16) Niech nie uniesie mnie prąd wody, i niech nie pochłonie mnie głębia, i nie zawrze nademną topiel paszczy swojéj.
PsKrusz	(69:16) Niechaj mnie nie zatopi nawałnica morska, i niechaj nie pożre mnie głębia i studnia niechaj nie zawrze nademną wieka swego.
PsAszk	(69:16) Niechajby nie zagarnął mnie nurt potężny wód i niechajby nie połknęła mnie fala i obyż nie zawarła nademną studnia swej paszczy.
PsSzer	(69:16) Niech nie zaleje mnie fala, nie pochłonie głębia i dół nie zawrze nade mną swej paszczy!
Tys1	(68:16) Niechaj mnie fale wód nie zatopią, niech mnie nie pochłonie głębina, niech otchłań nie zamyka nade mną swej paszczy.
Tys5	(69:16) Niechaj mnie nurt wody nie porwie, niech nie pochłonie mnie głębia, niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy!
Bryt	(69:16) Niech nie zaleją mnie fale, Niech nie pochłonie mnie głębina I czeluść niech nie zawrze nade mną swej paszczy!
Pozn	(69:16) Niech mnie nie porwie nurt topieli, niech nie pochłonie głębia, niech przepaść nie zawrze nade mną swej paszczy!
WarPra	(69:16) Nie dopuść, żeby mnie zalały fale, nie pozwól, bym na dno poszedł, by otchłań zamknęła swą paszczę nade mną.
STB	(69:16) Niech mnie nie uniesie prąd wody, niechaj mnie nie pochłonie głębia, a topiel nie zawrze nade mną swojej paszczy.
EIB	(69:16) Niech mnie nie wciągnie wir, Niech nie pochłonie mnie głębia, Niech otchłań nie zamknie nade mną swych warg!

Ps 69,16

PsFlor	(68:20) Wysłuszaj mie, Gospodnie, bo dobrotliwe jest miłosierdzie twe, podług mnożstwa slutowania twego względni na mię
PsPul	(68:20) Wysłuchaj mie, Gospodnie, bo dobrotliwe jest miłosierdzie twe, podług mnostwa slutowania twego względni na mię
Wuj1923	(69:17) Wysłuchaj mię, Panie; bo łaskawe jest miłosierdzie twoje: według mnóstwa litości twoich wejrzyj na mię.
Gda1881	(69:17) Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.
Gda2017	Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.
PsBycz	(69:17) Odpowiédz-mi, o-Panie! bo znamienitą łaska-Twoja; według-wielkości politowań-Twych, spojrzyj na-mnie.
Goet	(69:17) Wysłuchaj mię, Panie, bo dobra jest dobroć Twoja; zwróć się ku mnie dla wielkiego zmiłowania Swego!
PsCylk	(69:17) Wysłuchaj mnie Boże, bo błogą łaska Twoja; w wielkiém miłosierdziu Twojém zwróć się do mnie.
PsKrusz	(69:17) Wysłuchaj mnie Panie, albowiem dobre jest miłosierdzie Twoje. Według wielkiej litości swej, wejrzyj na mnie!
PsAszk	(69:17) Odpowiedz mi Jehowo, jakoże dobrą jest łaska Twa, jako mnogie są Twe miłosierdzia - zwróć się ku mnie!
PsSzer	(69:17) Wysłuchaj mnie, Panie, bo dobrą jest łaska Twoja, według wielkiego miłosierdzia Twego wejrzyj na mnie!
Tys1	(68:17) Wysłuchaj mnie, Panie, bo miłość Twa łaskawa; spójrz na mnie w ogromie miłosierdzia swego
Tys5	(69:17) Wysłuchaj mnie, Panie, bo Twoja łaska pełna jest dobroci; wejrzyj na mnie w ogromie swego miłosierdzia!
Bryt	(69:17) Wysłuchaj mnie, Panie, bo dobrą jest łaska twoja, Według wielkiego miłosierdzia twego wejrzyj na mnie!
Pozn	(69:17) Wysłuchaj mnie, Jahwe, według dobroci Twej łaskawości; wejrzyj na mnie w Twym niezmiernym miłosierdziu!
WarPra	(69:17) Wysłuchaj mnie, Panie, bo jesteś łaskawy i dobry, zwróć się ku mnie w ogromie miłosierdzia Twego.
STB	(69:17) Wysłuchaj mnie, WIEKUISTY, bo błogą jest Twoja łaska; zwróć się do mnie w Twym wielkim miłosierdziu
EIB	(69:17) Odpowiedz mi, PANIE, Twa łaska jest tak dobra, W swym wielkim miłosierdziu przypomnij sobie o mnie!

Ps 69,17

PsFlor	(68:21) i nie odwracaj lica twego od sługi twego, bo sie mącę, rychło wysłuchaj mie.
PsPul	(68:21) i nie odwracaj lica twego od sługi twego, bo jeśm mącon, rychło wysłuchaj mie.
Wuj1923	(69:18) A nie odwracaj oblicza twego od sługi swego; bom jest w utrapieniu: prędko wysłuchaj mię.
Gda1881	(69:18) Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.
Gda2017	Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.
PsBycz	(69:18) I-nie ukrywaj oblicza-Twego, przed-sługą-Twoim; bo ciasno mi; spiesznie odpowiédz-mi.
Goet	(69:18) I nie skrywaj oblicza Twego od sługi Swego! bo jestem gnębiony; pośpiesznie wysłuchaj mię!
PsCylk	(69:18) I nie skrywaj oblicza Twego przed sługą Twoim, bom uciśniony; pospiesz i wysłuchaj mnie.
PsKrusz	(69:18) I nie odwracaj swego oblicza od sługi swego, albowiem mam utrapienie - pospiesz się, wysłuchaj mnie!
PsAszk	(69:18) I nie zakrywaj oblicza Twego przed Twym sługą, bo ciężko mi, rychło daj mi odpowiedź!
PsSzer	(69:18) Nie zakrywaj oblicza swego przed sługą swym, bom utrapiony: Rychło wysłuchaj mnie!
Tys1	(68:18) i swego oblicza nie kryj przed Twym sługą; prędko mnie wysłuchaj, bo jestem w ucisku.
Tys5	(69:18) Nie kryj swego oblicza przed Twoim sługą; prędko mnie wysłuchaj, bo jestem w ucisku.
Bryt	(69:18) Nie zakrywaj oblicza swego przed sługą swoim, Kiedy jestem strapiony. Rychło wysłuchaj mnie!
Pozn	(69:18) Nie ukrywaj przed sługą swym oblicza swego, bom jest w udręce; wysłuchaj mnie nie zwlekając!
WarPra	(69:18) Nie ukrywaj Twego oblicza przed Twoim sługą, lęk mnie ogarnia, wysłuchaj mnie co rychlej!
STB	(69:18) i nie skrywaj Twojego oblicza przed Twym sługą, gdyż jestem uciśniony; pospiesz się oraz mnie wysłuchaj.
EIB	(69:18) Nie zakrywaj oblicza przed swym sługą. Jestem w niedoli. Pośpiesz mi z odpowiedzią!

Ps 69,18

PsFlor	(68:22) Rozumiej duszy mojej i wywol ją, prze nieprzyjaciele moje wytargń mie.
PsPul	(68:22) Baczy duszę moję i wyzwol ją, prze nieprzyjaciele me wytargni mie.
Wuj1923	(69:19) Przybliż się ku duszy mojéj, a wybaw ją: dla nieprzyjaciół moich wyrwij mię.
Gda1881	(69:19) Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.
Gda2017	Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.
PsBycz	(69:19) Zbliż-się do duszy-mojéj; wyzwól-ją; z-powodu nieprzyjaciół-moich, wybaw-mię.
Goet	(69:19) Zbliż się do duszy mojej, ocal ją; dla wrogów moich ocal mię!
PsCylk	(69:19) Zbliż się do duszy mojéj i wybaw ją; z powodu wrogów wyzwól mnie.
PsKrusz	(69:19) Zbliż się do duszy mej, wybaw ją; ze względu na nieprzyjaciół mych, odkup mnie.
PsAszk	(69:19) Przybliż zbawienie ku duszy mej, ze względu na wrogi me mnie wybaw!
PsSzer	(69:19) Zbliż się do mnie, wyzwól mnie; wybaw mnie z powodu nieprzyjaciół moich!
Tys1	(68:19) Przybliż się do mej duszy i wybaw ją; uwolnij mnie przez wzgląd na moich wrogów.
Tys5	(69:19) Przybliż się do mnie i wybaw mnie; uwolnij mnie przez wzgląd na moich wrogów!
Bryt	(69:19) Zbliż się do mnie, wyzwól mnie; Wybaw mnie przez wzgląd na nieprzyjaciół moich!
Pozn	(69:19) Zbliż się do mnie i uwolnij mnie, ze względu na mych wrogów wybaw mnie!
WarPra	(69:19) Zbliż się do mnie i wybaw mnie; uwolnij mnie przez wzgląd na moich wrogów!
STB	(69:19) Zbliż się do mojej duszy i ją wybaw; wyzwól mnie z powodu wrogów.
EIB	(69:19) Zbliż się do mej duszy, odkup ją! Wykup mnie przez wzgląd na mych wrogów!

Ps 69,19

PsFlor	(68:23) Ty wiesz łajanie moje i sromotę moję, i sromanie moje; (68:24a) w obeźrzeniu twojem są wszystcy, jiż mącą mie.
PsPul	(68:23) Ty wiesz łajanie me i gańbę moję, i sromotę moję; (68:24a) przed tobą są wszytcy, co mącą mie.
Wuj1923	(69:20) Ty znasz pohańbienie moje i zelżywość moję i wstyd mój: przed oczyma twemi są wszyscy, którzy mię trapią.
Gda1881	(69:20) Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.
Gda2017	Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą są wszyscy moi wrogowie.
PsBycz	(69:20) Ty znasz obelgę-mę, i-zniewagę-moję, oraz-hańbę-moję; przed-Tobą, wszystkie wrogi-moje.
Goet	(69:20) Ty wiesz o pohańbieniu mojem, o obeldze mojej i o wstydzie moim; gnębiciele moi są wszyscy przed Tobą.
PsCylk	(69:20) Ty znasz hańbę moję, i wstyd mój, i sromotę moję; obecni Ci wszyscy ciemięzcy moi.
PsKrusz	(69:20) Ty znasz pohańbienie moje, i wstyd mój i zelżywość moją; przed Tobą są wszyscy nieprzyjaciele moi.
PsAszk	(69:20) Ty znasz zelżywość mą, mój wstyd i moją hańbę, przed Tobą moi wszyscy gnębiciele.
PsSzer	(69:20) Ty znasz hańbę moją, wstyd mój i zelżywość moją; przed Tobą są wszyscy dręczyciele moi!
Tys1	(68:20) Ty znasz me pohańbienie, mój wstyd i mą niesławę; przed Twymi oczyma są wszyscy, co mnie dręczą.
Tys5	(69:20) Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i mą niesławę; wszyscy, co mnie dręczą, są przed Tobą.
Bryt	(69:20) Ty znasz hańbę, wstyd i zelżywość moją; Przed tobą są wszyscy dręczyciele moi!
Pozn	(69:20) Ty wiesz, jaka niesława mnie spotyka, jakiego doznaję wstydu i pohańbienia; Ty znasz wszystkich moich gnębicieli.
WarPra	(69:20) Wiesz, jak mnie hańbią i poniżają, wszystkich moich przeciwników masz przed sobą.
STB	(69:20) Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i mą sromotę; przed Tobą są wszyscy moi ciemięzcy.
EIB	(69:20) Ty znasz moją zniewagę, mój wstyd i złą sławę; Masz przed sobą wszystkich moich dręczycieli!

Ps 69,20

PsFlor	(68:24b) Łajania czakało jest sierce moje i nędze (68:25) i cirzpiał jeśm, jenże se mną by sie smęcił, a nie był, jenże by uwiesiesił, a nie nalazł jeśm.
PsPul	(68:24b) Łajania czakało sierce moje i nędze (68:25) i żdał jeśm, by kto ❬sie❭ se mną smęcił, a nie było go, aby kto mię uwiesielił, a nie nalazł jeśm jego.
Wuj1923	(69:21) Urągania i nędze czekało serce moje: i czekałem, ktoby się społem smęcił; a nie było: i ktoby pocieszył; a nie znalazłem.
Gda1881	(69:21) Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.
Gda2017	Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; szukałem pocieszającego, ale nie znalazłem.
PsBycz	(69:21) Obelga, rozdziéra sercé-mojé, więcem-strapiony; bom oczekiwał na-żałowanié; ale-nikogo niebyło; i-na-pocieszających; lecz-nie znalazłem ich.
Goet	(69:21) Pohańbienie złamało mi serce, że zaniemogłem; oczekiwałem współczucia, ale napróżno, i na pocieszycieli, ale żadnych nie znalazłem.
PsCylk	(69:21) Hańba kruszy serce moje i jestem zbolały; czekam spółczucia a niemasz go, pocieszających, a nie znalazłem.
PsKrusz	(69:21) Pohańbienie łamie mi serce i chory jestem, i czekałem na współczucie, ale go nie było - i na pocieszycieli, ale nie znalazłem.
PsAszk	(69:21) Zelżywość złamała me serce, o jakżesz bolesna, i spodziewałem się, że przyjdą w smutku mnie odwiedzić a niemasz ich, i pocieszycieli a nie znalazłem.
PsSzer	(69:21) Hańba skruszyła serce moje tak, że zwątpiłem; oczekiwałem współczucia, ale nadaremnie, i pocieszycieli, lecz nie znalazłem ich.
Tys1	(68:21) Hańba złamała me serce i sił mi zabrakło, na współczującego czekałem, ale go nie było, i na pocieszających, lecz ich nie znalazłem.
Tys5	(69:21) Hańba złamała moje serce i sił mi zabrakło, na współczującego czekałem, ale go nie było, i na pocieszających, lecz ich nie znalazłem.
Bryt	(69:21) Hańba skruszyła serce moje i sił mi zabrakło, Oczekiwałem współczucia, ale nadaremnie, I pocieszycieli, lecz ich nie znalazłem.
Pozn	(69:21) Zniewagi złamały mi serce i oto upadam na duchu. Oczekiwałem współczucia - lecz na próżno; [czekałem], by mnie kto pocieszył - lecz nie znajduję nikogo.
WarPra	(69:21) Wstydu pełne me serce, od upokorzeń jestem już chory, bezskutecznie czekałem na litość, pocieszyciela szukałem, lecz go nie znalazłem.
STB	(69:21) Hańba kruszy me serce oraz jestem zbolały; oczekuję współczucia, lecz go nie ma; nie znalazłem tych, co pocieszają.
EIB	(69:21) Zniewaga złamała mi serce - jestem chory; Oczekiwałem współczucia, lecz go nie było, I pocieszycieli, ale nie znalazłem.

Ps 69,21

PsFlor	(68:26) I dali są w karmią moję żołć a w chcieniu picia mojego napawali mie octem.
PsPul	(68:26) I dali w karmią moję żołć, i w pragności mojej napawali mie octem.
Wuj1923	(69:22) I dali żółć na pokarm mój: a w pragnieniu mojem napawali mię octem.
Gda1881	(69:22) Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.
Gda2017	Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.
PsBycz	(69:22) Atoli-włożyli-mi, w-jadło-mojé żółć; a,-w-pragnieniu-mojém, napawali-mię octem.
Goet	(69:22) Dali mi żółć za pokarm i napoili mię octem w pragnieniu mojem.
PsCylk	(69:22) Wdali w pokarm mój żółć; a w pragnieniu mojém poili mnie kwasem.
PsKrusz	(69:22) I dali mi, zamiast pokarmu, żółć, i w pragnieniu mem napoili mnie octem.
PsAszk	(69:22) A dali w zdrowotną strawę mą piołun a na pragnienie me napoili mnie octem.
PsSzer	(69:22) Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdym pragnął, napoili mnie octem.
Tys1	(68:22) Do mego pokarmu żółci domieszali, a kiedym pragnął, napoili octem.
Tys5	(69:22) Dali mi jako pokarm truciznę, a gdy byłem spragniony, poili mnie octem.
Bryt	(69:22) Dodali żółci do pokarmu mego, A w pragnieniu moim napoili mnie octem.
Pozn	(69:22) Podali mi piołun jako chleb pocieszenia, a kiedym pragnął, poili mnie octem.
WarPra	(69:22) Z jedzeniem truciznę mi dawano, a pragnienie musiałem gasić octem.
STB	(69:22) Wlali żółć do mojego pokarmu, w mym pragnieniu poili mnie kwasem.
EIB	(69:22) W łaknieniu podali mi truciznę, A w pragnieniu napoili octem.

Ps 69,22

PsFlor	(68:27) Bądź stoł jich przed nimi w sidło i w odpłaty, i we szkodę.
PsPul	(68:27) Bądź stoł jich przed nimi w sidło i w otpłaty, i w pogorszenie.
Wuj1923	(69:23) Niechaj będzie stół ich przed nimi sidłem, i zapłaty, i na upadek.
Gda1881	(69:23) Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.
Gda2017	Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.
PsBycz	(69:23) Niech-się-stanie, stół-ich, przed-nimi, sidłem; a,-w-pomyślności-ich, siécią.
Goet	(69:23) Niech stół przed nimi stanie się sidłem, pułapką dla beztroskich!
PsCylk	(69:23) Niech stół ich będzie dla nich zasadzką; a dla bezpiecznych sidłem.
PsKrusz	(69:23) Niechaj stół ich stanie się przed nimi sidłem, a szczęście ich - ośmieszeniem.
PsAszk	(69:23) Niechajbyż ich stół stał się zasadzką przed nimi i sidłem do pełni pokoju.
PsSzer	(69:23) Niechaj stół ich stanie się pułapką dla nich, a ich uczty ofiarne potrzaskiem!
Tys1	(68:23) Niech stół ich stanie się dla nich pułapką, potrzaskiem dla ich przyjaciół.
Tys5	(69:23) Niech stół ich stanie się dla nich pułapką, potrzaskiem - ich biesiada ofiarna.
Bryt	(69:23) Niechaj stół ich stanie się dla nich pułapką, A ich uczty ofiarne potrzaskiem!
Pozn	(69:23) Niech stół ich będzie dla nich sidłem, a uczty ofiarne - pułapką.
WarPra	(69:23) Niech stół ich stanie się dla nich sidłem i pułapką, a uczta ofiarna – potrzaskiem.
STB	(69:23) Niech ich stół będzie dla nich zasadzką oraz sidłem bezpiecznie ucztujących.
EIB	(69:23) Niech ich stół będzie im pułapką, A ich powodzenie - potrzaskiem!

Ps 69,23

PsFlor	(68:28) Poćmieni bądźcie oczy jich, bychą nie widzieli, a chrzebiet jich zawżdy skrzyw.
PsPul	(68:28) Oćmieni bądźcie oczy jich, by nie widzieli, a chrzbiet jich zawżdy nakrzywi.
Wuj1923	(69:24) Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli: a grzbietu ich zawżdy nachylaj.
Gda1881	(69:24) Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.
Gda2017	Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.
PsBycz	(69:24) Niech-się-zaćmią oczy-ich, przed widokiem; a,-lędźwie-ich, ciągłém spraw-kołysaniem.
Goet	(69:24) Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawsze chwieją.
PsCylk	(69:24) Niech zaćmią się oczy ich, by nie widzieli; a biodra ich nieustannie zachwiewaj.
PsKrusz	(69:24) Niechaj się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawsze chwieją.
PsAszk	(69:24) Niechby od patrzenia ściemniały ich oczy, a biodrami ich ciągle potrząsaj!
PsSzer	(69:24) Niech zaćmią się oczy ich, by nie widzieli; spraw, by biodra ich zawsze się chwiały!
Tys1	(68:24) Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, spraw, by lędźwie ich zawsze się chwiały.
Tys5	(69:24) Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli; spraw, by lędźwie ich zawsze się chwiały.
Bryt	(69:24) Niech zaćmią się oczy ich, by nie widzieli; Spraw, by biodra ich zawsze się chwiały!
Pozn	(69:24) Niech oczy ich się zaćmią, aż oślepną, spraw, by ich biodra zawsze się chwiały.
WarPra	(69:24) Niech pokryją się bielmem ich oczy, by nic nie widzieli, niech biodra ich zawsze się chwieją!
STB	(69:24) Niech się zaćmią ich oczy, by nie widzieli, a ich biodra nieustannie czyń chwiejne.
EIB	(69:24) Niech pociemnieje im w oczach, tak by nie widzieli, I odbierz pewność ich krokom!

Ps 69,24

PsFlor	(68:29) Wylej na nie gniew twoj i rosierdzie gniewu twego połapi je.
PsPul	(68:29) Wylej na nie gniew twoj i rosierdzie gniewa twego połapi je.
Wuj1923	(69:25) Wyléj na nie gniew twój: i zapalczywość gniewu twego niech je ogarnie.
Gda1881	(69:25) Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.
Gda2017	Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.
PsBycz	(69:25) Wyléj na-nich, gniéw-Twój; a,-zapalczywość gniéwu-Twojego, niech-dosiągnie-ich.
Goet	(69:25) Wylej na nich zapalczywość Swoją, a żar gniewu Twego niech ich dosięgnie!
PsCylk	(69:25) Wylej na nich gniew Twój; a zapalczywość Twoja niech dosięgnie ich.
PsKrusz	(69:25) Wylej na nich gniew swój, a zawziętość gniewu Twego niechaj ich ogarnie.
PsAszk	(69:25) Wylej na nich Twą zapalczywość a niech ich dosięgnie żar Twojego gniewu.
PsSzer	(69:25) Wylej na nich zapalczywość swoją, niech dosięgnie ich żar gniewu Twego!
Tys1	(68:25) Wylej na nich swoje oburzenie, niech ich ogarnie żar Twojego gniewu.
Tys5	(69:25) Wylej na nich swoje oburzenie, niech ich ogarnie żar Twojego gniewu!
Bryt	(69:25) Wylej na nich zapalczywość swoją, Niech dosięgnie ich żar gniewu twego!
Pozn	(69:25) Wylej na nich Twą zapalczywość, niech ich dosięgnie żar Twojego gniewu.
WarPra	(69:25) Racz wylać na nich swoje zagniewanie, niech spadnie na nich zapalczywość Twoja!
STB	(69:25) Wylej na nich Twój gniew, niech ich dosięgnie Twoja zapalczywość.
EIB	(69:25) Wylej na nich swe oburzenie, Niech ich dosięgnie żar Twojego gniewu!

Ps 69,25

PsFlor	(68:30) Bądź przebytek jich pust a w stanoch jich nie bądź, jenże by przebywał.
PsPul	(68:30) Bądź przebytek jich pust a w stanoch jich nie bądź, jen by przebywał.
Wuj1923	(69:26) Mieszkanie ich niech się stanie puste: a w przybytkach ich niechaj nie będzie, ktoby mieszkał.
Gda1881	(69:26) Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.
Gda2017	Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.
PsBycz	(69:26) Niech-będzie zamek-ich spustoszon; a,-w-namiotach-ich, niech-nie będzie mieszkańca.
Goet	(69:26) Opustoszone niech będzie mieszkanie ich, w namiotach ich niech nie będzie mieszkańca!
PsCylk	(69:26) Niech stanie się zamek ich pustkowiem; w namiotach ich niechaj nie będzie mieszkańca.
PsKrusz	(69:26) Niechaj mieszkanie ich opustoszeje; w przybytkach ich niechaj nikt nie mieszka.
PsAszk	(69:26) Zamczysko ich niech się stanie pustkowiem, w ich namiotach niechaj nie będzie, ktoby mieszkał.
PsSzer	(69:26) Niech obóz ich stanie się pustkowiem, niech nikt nie mieszka w namiotach ich!
Tys1	(68:26) Niech ich mieszkanie będzie spustoszone, a w ich namiotach niech braknie mieszkańców.
Tys5	(69:26) Niech ich mieszkanie stanie się pustkowiem, a w ich namiotach niech braknie mieszkańców!
Bryt	(69:26) Niech zagroda ich stanie się pustkowiem, A w namiotach ich niech nie będzie mieszkańców.
Pozn	(69:26) Niechaj zagroda ich opustoszeje i niech się wyludnią ich namioty.
WarPra	(69:26) Niech opustoszeje miejsce ich zamieszkania, niech nie będzie nikogo pod ich namiotami.
STB	(69:26) Niech ich miejsce warowne stanie się pustkowiem, a w ich namiocie nie będzie mieszkańca.
EIB	(69:26) Niech ich siedziba będzie spustoszona, A w ich namiotach niech zabraknie mieszkańca.

Ps 69,26

PsFlor	(68:31) Bo jegoż jeś uderzył, nastali są i nad boleść ran mojich przyłożyli są.
PsPul	(68:31) Bo jegożeś ty uderzył, prześladowali są i nad boleść ran moich przyczynili.
Wuj1923	(69:27) Bo, któregoś ty zranił, prześladowali: a na boleści ran moich naddawali.
Gda1881	(69:27) Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.
Gda2017	Bo prześladują tego, którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.
PsBycz	(69:27) Bo Ty, któregoś uderzył, oni-prześladują, i,-o boleści ranionych,-Twych, opowiadają.
Goet	(69:27) Bo prześladują Tego, którego Tyś poraził, a o bólu poranionych Twoich opowiadają.
PsCylk	(69:27) Bo kogo zraniłeś, ścigają; a o bólu porażonych przez Ciebie rozpowiadają.
PsKrusz	(69:27) Albowiem, kogoś Ty dotknął, prześladują i opowiadają o boleściach, którego Ty ranisz.
PsAszk	(69:27) Bo tego ścigali, kogoś Ty poraził a powieść swą głoszą ku boleści powalonych przez Ciebie.
PsSzer	(69:27) Bo prześladują tego, któregoś Ty uderzył, i pomnażają ból zranionego przez Ciebie.
Tys1	(68:27) Bo prześladowali tego, kogoś Ty poraził, i bólu przyczynili temu, któregoś Ty zranił.
Tys5	(69:27) Bo prześladowali tego, kogoś Ty poraził, i przyczynili bólu temu, któregoś Ty zranił.
Bryt	(69:27) Bo prześladują tego, któregoś Ty uderzył, I pomnażają ból zranionego przez ciebie.
Pozn	(69:27) Bo prześladują tego, któregoś Ty już poraził, i przysparzają bólu temu, któregoś Ty sam zranił.
WarPra	(69:27) Bo uciskają człowieka przez Ciebie już doświadczonego i pomnażają bóle tego, na którego Ty sam już zesłałeś cierpienia.
STB	(69:27) Gdyż kogo zraniłeś – tego ścigają, rozpowiadają o bólu porażonych przez Ciebie.
EIB	(69:27) Bo prześladują tego, którego Ty uderzyłeś, Pomnażają ból przebitego przez Ciebie.

Ps 69,27

PsFlor	(68:32) Przyłoż lichotę na lichotę jich a nie będą chodzić w sprawiedlności twojej.
PsPul	(68:32) Przyłoż złość nad złość jich i nie wnidą w sprawiedliwość twoję.
Wuj1923	(69:28) Przydajże nieprawość ku nieprawości ich: a niech nie wchodzą do sprawiedliwości twojéj.
Gda1881	(69:28) Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.
Gda2017	Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.
PsBycz	(69:28) Ułóż nieprawość, na bezprawiu-ich; i,-niech-nie przyjdą do-sprawiedliwości-Twojéj.
Goet	(69:28) Dodaj nieprawość do nieprawości ich i nie dozwól im dojść do sprawiedliwości przed Tobą!
PsCylk	(69:28) Wymierz karę za karą na nich; a niech nie dostąpią łaski Twojéj.
PsKrusz	(69:28) Dodaj nieprawość do nieprawości ich, i niechaj nie wejdą do sprawiedliwości Twej.
PsAszk	(69:28) Przydaj grzechu ich grzechowi i niechajby nie dostąpili sprawiedliwej Twej miłości.
PsSzer	(69:28) Przydaj winy do winy ich, niech nie dostąpią sprawiedliwości Twojej!
Tys1	(68:28) Do winy ich przydaj winę, niechaj u Ciebie nie znajdą usprawiedliwienia.
Tys5	(69:28) Do winy ich dodaj winę, niech nie dostąpią u Ciebie usprawiedliwienia.
Bryt	(69:28) Przydaj winy do winy ich, Niech nie dostąpią sprawiedliwości twojej!
Pozn	(69:28) Przydaj winy do winy ich i niech nie dostąpią u Ciebie usprawiedliwienia.
WarPra	(69:28) Dodaj im jedną winę do drugiej, żeby nie dostąpili usprawiedliwienia.
STB	(69:28) Dodaj nieprawość do ich nieprawości, niech nie wchodzą przez Twoją sprawiedliwość.
EIB	(69:28) Do ich winy dodaj kolejną winę, Niech nie dostąpią Twej sprawiedliwości!

Ps 69,28

PsFlor	(68:33) Zgładzeni bądźcie z ksiąg żywych a z prawymi nie bądźcie pisani.
PsPul	(68:33) Zgładzeni bądźcie ze ksiąg żywych i z sprawiedliwymi nie bądźcie napisani.
Wuj1923	(69:29) Niechaj będą wymazani z ksiąg żywiących: a niech z sprawiedliwymi nie będą wspisani.
Gda1881	(69:29) Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.
Gda2017	Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.
PsBycz	(69:29) Niech-będą-wymazani, z-księgi żyjących; a,-ze sprawiedliwymi, niech-nie będą-zapisani.
Goet	(69:29) Niech będą wymazani z księgi żywota i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi!
PsCylk	(69:29) Niech wymazani będą z księgi życia; a wraz z prawymi nie zapisani.
PsKrusz	(69:29) Niechaj będą wymazani z księgi żyjących i ze sprawiedliwymi niechaj nie będą zapisani.
PsAszk	(69:29) Oby byli wymazani z księgi żywota i nie byli zapisani razem ze sprawiedliwymi.
PsSzer	(69:29) Niech będą wymazani z księgi życia, a niech nie będą zapisani wraz z sprawiedliwymi!
Tys1	(68:29) Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech z prawymi nie będą zapisani.
Tys5	(69:29) Niech zostaną wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani z prawymi!
Bryt	(69:29) Niech będą wymazani z księgi życia, A ze sprawiedliwymi niech nie będą zapisani!
Pozn	(69:29) Niech będą wymazani z księgi życia i niech nie będą zapisani między sprawiedliwymi.
WarPra	(69:29) Niech z księgi życia zostaną wymazani i niech się nie znajdą pośród sprawiedliwych.
STB	(69:29) Niech będą wymazani z Księgi Życia oraz nie zapisani wraz z prawymi.
EIB	(69:29) Niech będą wymazani ze zwoju życia I niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi!

Ps 69,29

PsFlor	(68:34) Ja jeśm ubogi i bolejący, zbawienie twoje, Boże, przyjęło jest mie.
PsPul	(68:34) Ja jeśm ubogi i cirpiący, zbawienie twoje, Boże, przyjęło jest mnie.
Wuj1923	(69:30) Jamci jest ubogi i zbolały: zbawienie twoje, Boże, wspomogło mię.
Gda1881	(69:30) Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.
Gda2017	Ja zaś jestem strapiony i zbolały; niech twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.
PsBycz	(69:30) Ale-ja, ja biédny, i-bolejący; pomoc-Twa, o-Boże! niech-wybawi-mię.
Goet	(69:30) Ale ja jestem nędzny i cierpię; wybawienie Twoje, o Boże, niechaj mię uczyni bezpiecznym.
PsCylk	(69:30) A mnie utrapionego i zbolałego, pomoc Twoja Panie wydźwignie mnie.
PsKrusz	(69:30) Oto ja ubogi i zbolały! Zbawienie Twoje, Boże, uczyni mnie bezpiecznym.
PsAszk	(69:30) Wszak ja, udręczony i bolejący, - mnie Twoje, o Boże, wywyższy zbawienie.
PsSzer	(69:30) Jamci nędzny i zbolały; niech mnie podniesie zbawienie Twoje, Boże!
Tys1	(68:30) Ale ja jestem nędzny i zbolały; niech pomoc Twa, Boże, mię strzeże.
Tys5	(69:30) Ale ja jestem nędzny i zbolały; niech pomoc Twoja, Boże, mnie strzeże!
Bryt	(69:30) Ja zaś jestem nędzny i zbolały; Niech zbawienie twoje podniesie mnie, Boże!
Pozn	(69:30) Jam uciśniony i zbolały, niech pomoc Twoja, Boże, mnie podźwignie.
WarPra	(69:30) Lecz ja jestem nędzny i cały w bólu, niech przy Twej pomocy, Boże, będę wywyższony.
STB	(69:30) A mnie, utrapionego i zbolałego, wydźwignie Twoja pomoc, Boże.
EIB	(69:30) Ja natomiast jestem nędzny i obolały; Niech Twe zbawienie podźwignie mnie, Boże!

Ps 69,30

PsFlor	(68:35) Chwalić będę imię boże z pienim i wielicz❬yć❭ ji będę w chwale,
PsPul	(68:35) Chwalić będę imię boże z pienim i wielbić ji będę w chwale,
Wuj1923	(69:31) Będę chwalił imię Boże pieśnią, i wielbić go będę chwałą.
Gda1881	(69:31) Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.
Gda2017	Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.
PsBycz	(69:31) Będę-chwalił Imię Boga, z-śpiéwaniem; i-będę-uwielbiał-jé, z-dziękczynieniem.
Goet	(69:31) Będę wysławiał imię Boże w pieśni i wywyższał Go z dziękczynieniem.
PsCylk	(69:31) Sławić będę imię Pana pieśnią; wielbić je wdzięcznością.
PsKrusz	(69:31) Będę wychwalał imię Boże w pieśni i będę je uwielbiał w dziękczynieniu.
PsAszk	(69:31) Wielbić będę w pieśni imię Boga i wielkości Mu przydam dziękczynieniem.
PsSzer	(69:31) Wysławiać będę pieśnią imię Boże i dziękczynieniem będę je uwielbiał.
Tys1	(68:31) Pieśnią imię Boga pochwalę i z dziękczynieniem będę Go wysławiał.
Tys5	(69:31) Pieśnią chcę chwalić imię Boga i dziękczynieniem Go wysławiać.
Bryt	(69:31) Wysławiać będę pieśnią imię BożeI dziękczynieniem będę je uwielbiał.
Pozn	(69:31) Wysławiać będę w pieśniach Imię Boga, pragnę uwielbiać Go dziękczynieniem.
WarPra	(69:31) Będę w mej pieśni wysławiał Imię Boże, będę je wychwalał w moim dziękczynieniu.
STB	(69:31) Będę sławił pieśnią Imię Boga i wielbił je wdzięcznością.
EIB	(69:31) Oto będę wielbił pieśnią imię Boga I uwielbiał Go pełen wdzięczności.

Ps 69,31

PsFlor	(68:36) i lub będę Bogu nad cielca młodego, jeż dobywa rogow i paznoktow.
PsPul	(68:36) i lubo będzie Bogu nad cielę młode, jeż dobywa rogow i paznokty.
Wuj1923	(69:32) A przyjemniéj będzie Panu, niźli młode cielę, któremu rogi i kopyta podrastają.
Gda1881	(69:32) A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.
Gda2017	I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.
PsBycz	(69:32) A-to-będzie-się-bardziéj-podobało Panu, niż-wół, niż ciołek rogaty, z rozdwojoném kopytem.
Goet	(69:32) Będzie to Panu milsze niż wół, niż byk rogaty z rozdwojonemi kopytami.
PsCylk	(69:32) I milszém to będzie Bogu niż wół, niż byk rogaty, dwukopytny.
PsKrusz	(69:32) A będzie się więcej podobało Panu, niżli wół, albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.
PsAszk	(69:32) I milszem to będzie Jehowie niżli wół tuczny, rogaty, rozszczepiający kopyta.
PsSzer	(69:32) A będzie to milsze Panu niż wół, niż byk z rogami i racicami.
Tys1	(68:32) Będzie to Bogu milsze niźli bawół, niż cielec, co ma [już] rogi i racice.
Tys5	(69:32) Milsze to Bogu niźli bawół, niż cielec, co ma [już] rogi i racice.
Bryt	(69:32) A będzie to milsze Panu niż wół, Niż byk z rogami i racicami.
Pozn	(69:32) Milsze to będzie Jahwe niż wół, niż młody cielec z rogami i racicami.
WarPra	(69:32) Podoba się to Panu bardziej niż ofiary ze zwierząt, bardziej niż cielce o wielkich rogach i kopytach.
STB	(69:32) I będzie to milsze WIEKUISTEMU niż cielę, niż dwukopytny, rogaty byk.
EIB	(69:32) Będzie to lepsze dla PANA niż cielę, Niż cały byk z rogami i racicami.

Ps 69,32

PsFlor	(68:37) Widzcie ubodzy i wiesielcie sie, szukajcie Boga, i żywa będzie dusza wasza,
PsPul	(68:37) Widzcie ubodzy a wiesielcie sie, szukajcie Boga, i będzie żywa dusza wasza,
Wuj1923	(69:33) Niech widzą ubodzy, a niech się weselą: szukajcie Boga, a będzie żyła dusza moja.
Gda1881	(69:33) To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;
Gda2017	Pokorni to ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.
PsBycz	(69:33) Widząc to pokorni, uradują-się; o wy, szukający Boga! także-żyć-będzie, sercé-waszé.
Goet	(69:33) Gdy ujrzą to pokorni, rozradują się; wy, którzy szukacie Boga, niech serce wasze ożyje,
PsCylk	(69:33) Ujrzą to poniżeni i ucieszą się; szukający Pana, a ożyje serce wasze.
PsKrusz	(69:33) Ujrzą upokorzeni - radować się będą; ci co Boga szukają, ożyje serce ich.
PsAszk	(69:33) Ujrzą prostaczkowie, radować się będą ci, co szukają Boga a niechaj żywie serce wasze!
PsSzer	(69:33) Niechaj ujrzą to pokorni i rozradują się; wy, co szukacie Boga, niech ożyje serce wasze!
Tys1	(68:33) Patrzcie pokorni, radujcie się, niech wasze serce ożyje, szukający Boga.
Tys5	(69:33) Patrzcie, ubodzy, i rozradujcie się; niech ożyje wasze serce, którzy szukacie Boga.
Bryt	(69:33) Niechaj ujrzą to pokorni i rozradują się! O, wy, co szukacie Boga, niech ożyje serce wasze!
Pozn	(69:33) Spójrzcie, pokorni, i radujcie się; o, wy, którzy Boga szukacie, niech ożyje serce wasze!
WarPra	(69:33) Podnieście się więc, wy, uciśnieni, i się uradujcie. Niech ożyją znów serca szukających Boga!
STB	(69:33) Zobaczą to poniżeni i się ucieszą; zobaczą to ci, co szukają Boga i ożyje ich serce.
EIB	(69:33) Niechaj zobaczą to upokorzeni i niech się rozweselą! Poszukujący Boga, niech zmężnieją wam serca!

Ps 69,33

PsFlor	(68:38) bo wysłuszał ubogiego Gospodzin i jęćcy swymi nie wzgardził.
PsPul	(68:38) bo wysłuchał ubogie Pan i jęcy swymi nie wzgardził.
Wuj1923	(69:34) Albowiem Pan wysłuchał ubogich: a więźniami swymi nie wzgardził.
Gda1881	(69:34) Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.
Gda2017	PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.
PsBycz	(69:34) Bo, wysłuchującym ubogich, Pan, i, więźniami-swymi, nie gardzi.
Goet	(69:34) Bo Pan słucha ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.
PsCylk	(69:34) Bo słucha ubogich Bóg; a więźniami Swoimi nie gardzi.
PsKrusz	(69:34) Albowiem wysłuchał Pan ubogich i uwięzionymi swymi nie wzgardził.
PsAszk	(69:34) Gdyż nastawia słuch ku łaknącym Jehowa i nie wzgardzi więźniami Swoimi.
PsSzer	(69:34) Bo Pan wysłuchuje biednych i nie gardzi więźniami swymi.
Tys1	(68:34) Bo Pan wysłuchuje biedaków i swymi więźniami nie gardzi.
Tys5	(69:34) Bo Pan wysłuchuje biednych i swoimi więźniami nie gardzi.
Bryt	(69:34) Bo Pan wysłuchuje biednychI nie gardzi więźniami swymi.
Pozn	(69:34) Jahwe wysłuchuje bowiem biednych i nie gardzi swymi więźniami.
WarPra	(69:34) Słucha Pan bowiem głosu biedaków i nie odwraca się od uwięzionych.
STB	(69:34) Bo WIEKUISTY słucha ubogich, a Swoimi pojmanymi nie gardzi.
EIB	(69:34) Bo PAN wysłuchuje biednych I nie gardzi swoimi więźniami.

Ps 69,34

PsFlor	(68:39) Chwalcie ji niebo i ziemia, morze i wszelikie łapające w nich,
PsPul	(68:39) Chwalcie ji niebo i ziemia, morze i wszelika gmyrząca w nich,
Wuj1923	(69:35) Niechaj go chwalą niebiosa, i ziemia: morze i wszystek płaz na nich.
Gda1881	(69:35) Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.
Gda2017	Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.
PsBycz	(69:35) Niech-chwalą-Go niebiosa, i-ziemia; morza, i-wszystko pełzającé w-nich.
Goet	(69:35) Niech Go chwalą niebiosa i ziemia, morza i wszystko, co się w nich roi,
PsCylk	(69:35) Chwalą Go niebiosa i ziemia; morza i wszystko co się roi w nich.
PsKrusz	(69:35) Niebiosa i ziemia chwalić Go będą - morze i wszystko, co się w nich rusza.
PsAszk	(69:35) Wielbić go będą niebiosy i ziemia, morza i wszystko, co w nich pełza.
PsSzer	(69:35) Niech Go chwalą niebiosa i ziemia, morza i wszystko, co w nich się porusza!
Tys1	(68:35) Niechaj Go chwalą niebiosa i ziemia, morza i cokolwiek w nich pływa.
Tys5	(69:35) Niechaj Go chwalą niebiosa i ziemia, morza i wszystko, co w nich się porusza.
Bryt	(69:35) Niechaj go chwalą niebiosa i ziemia, Morza i wszystko, co w nich się porusza!
Pozn	(69:35) Niechaj Go sławią niebiosa i ziemia, morza i wszystko, co się w nich porusza.
WarPra	(69:35) Niechaj sławią niebiosa i ziemia, i morza, i wszystko, co się w nich porusza.
STB	(69:35) Chwalą Go niebiosa i ziemia, morza i wszystko, co się w nich roi.
EIB	(69:35) Niech Go wielbią niebiosa i ziemia, Morza i wszystko, co je napełnia!

Ps 69,35

PsFlor	(68:40) bo Bog zbawiony uczyni Syjon i usiedlona będą miasta Jude. (68:41) I bydlić będą tamo, i dziedzicstwem dobędą jego,
PsPul	(68:40) bo Bog zbawioną uczynił Syjon i usiedlona będą miasta Jude. (68:41) I bydlić będą tamo, i w dziedzictwo dobędą ją,
Wuj1923	(69:36) Albowiem Bóg zbawi Syon: i będą zbudowane miasta Juda: i będą tam mieszkać, i dostaną jéj dziedzictwem.
Gda1881	(69:36) Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.
Gda2017	Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę ziemię.
PsBycz	(69:36) Gdy Bóg oswobodzi Syon, tedy-zbuduje miasta Judei; ażeby-mieszkano tam, i-odziedziczono-ją.
Goet	(69:36) Albowiem Bóg wybawi Syjon i zbuduje miasta Judzkie; i mieszkać tam będą i posiadać je,
PsCylk	(69:36) Albowiem Pan wspomoże Cyon, i odbuduje miasta Jehudy, i osiądą tam, i odziedziczą ją.
PsKrusz	(69:36) Albowiem Bóg zbawi Sjon i pobuduje miasta judzkie, i będą mieszkać tam i dziedziczyć ją będą.
PsAszk	(69:36) Bo Bóg wybawi Syon i miasta judzkie wybuduje a zamieszkają tam i je odziedziczą.
PsSzer	(69:36) Gdyż Bóg wybawi Syjon i odbuduje miasta ziemi judzkiej; i zamieszkają w niej i opanują ją.
Tys1	(68:36) Bóg bowiem ocali Syjon i miasta Judy zbuduje: tam będą mieszkać i posiądą ziemię.
Tys5	(69:36) Albowiem Bóg ocali Syjon i zbuduje miasta Judy: tam będą mieszkać i wezmą je w posiadanie;
Bryt	(69:36) Albowiem Bóg wybawi SyjonI odbuduje miasta ziemi judzkiej, I zamieszkają tam, i posiądą ją.
Pozn	(69:36) Albowiem Bóg oswobodzi Syjon i odbuduje miasta Ziemi Judzkiej. I osiądą tam, i obejmą ją w posiadanie,
WarPra	(69:36) Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje na nowo miasta Judy. I będą tam mieszkać Jego słudzy, i ziemię posiądą na własność.
STB	(69:36) Bowiem Bóg wspomoże Cyon, odbuduje miasta Judy; osiądą tam i odziedziczą tą ziemię.
EIB	(69:36) Gdyż Bóg wybawi Syjon! On odbuduje miasta Judy, Lud weźmie w posiadanie te miejsca.

Ps 69,36

PsFlor	(68:42) i siemię sług jego dzierżeć je będzie a jiż miłują imię jego, przebywać będą w niem.
PsPul	(68:42) i siemię sług jego dzirżeć będzie ją a jiż miłują imię jego, bydlić będą w niej.
Wuj1923	(69:37) I nasienie sług jego otrzymają: a którzy miłują imię jego, będą w niéj mieszkać.
Gda1881	(69:37) Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.
Gda2017	Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.
PsBycz	(69:37) Tedy-plemię sług-Jego odziedziczy-ją; a,-miłujący Imię-Jego, będą-mieszkać w-niéj.
Goet	(69:37) I nasienie sług Jego odziedziczy ją; a którzy miłują imię Jego, będą w niej mieszkali.
PsCylk	(69:37) A potomkowie sług Jego posiadać będą; a miłujący imię Jego zamieszkają w niéj.
PsKrusz	(69:37) I potomstwo sług Jego otrzyma ją w dziedzictwo, a ci, co kochają imię Jego, będą mieszkać w niej.
PsAszk	(69:37) I nasienie sług Jego obejmą je w dziedzictwo a ci, co miłują imię Jego w niem się osiędną.
PsSzer	(69:37) Potomkowie sług Jego obejmą ją w dziedzictwo; a ci, którzy miłują imię Jego, osiądą w niej.
Tys1	(68:37) Odziedziczy ją potomstwo sług Jego; miłujący Jego imię przebywać w niej będą.
Tys5	(69:37) i potomstwo sług Jego je odziedziczy, a miłujący Jego imię tam przebywać będą.
Bryt	(69:37) Potomkowie sług jego odziedziczą ją I osiądą w niej ci, którzy miłują imię jego.
Pozn	(69:37) a potomkom sług Jego przypadnie ona w dziedzictwie, i osiedlą się w niej ci, którzy miłują Imię Jego.
WarPra	(69:37) W dziedzictwie zaś przekażą ją swoim potomkom i zamieszka tam każdy, kto kocha imię Jego.
STB	(69:37) Nadto będą ją posiadać potomkowie Jego sług, a zamieszkają w niej ci, którzy miłują Jego Imię.
EIB	(69:37) Potomstwo Jego sług odziedziczy tę ziemię, Osiądą w niej ci, którzy pokochali Jego imię.

Psalm 70

Ps 70,1

PsFlor	(69:1) Boże, na pomoc moję rozumiej, Gospodnie, na pomaganie mnie przyśpiej!
PsPul	Psalm Dawida za to, iże ji zbawił Gospodzin od nieprzyjacielow jego. (69:1) Boże, na pomoc moję przyględaj, Panie, na pomaganie mnie przyśpiej!
Wuj1923	(70:1) Na koniec, Psalm Dawidowi, na pamiątkę, że go Bóg wybawił. (70:2) Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu: Panie, pośpiesz się ku ratunku memu.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy na wspominamie. (70:2) Boże! pospiesz się, abyś mię wyrwał; Panie! pospiesz się, abyś mi dał ratunek.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida dla przypomnienia. Boże, racz mnie ocalić; PANIE, pospiesz mi na pomoc.
PsBycz	(70:1) Naczelnikowi-muzyki, Psalm Dawida, ku-pamiętaniu, dany do grania. (70:2) O-Boże! dla-uwolnienia-mię, o-Panie! ku-pomocy-méj, pospiesz.
Goet	(70:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Dawida. Ku rozpamiętywaniu. (70:2) Pośpiesz, Boże, by mnie wybawić; Panie, ku mej pomocy.
PsCylk	(70:1) Przewodnikowi chóru. Od Dawida, na pamiątkę. (70:2) Panie, aby ocalić mnie, Boże, na pomoc mi spiesz.
PsKrusz	(70:1) Przełożonemu chóru. (Psalm) Dawida na przypomnienie. (70:2) Boże, pospiesz się, abyś mnie wyrwał; Panie - abyś mi dał ratunek!
PsAszk	(70:1) Dyrygentowi. Dawida (śpiew) ku wspominaniu. (70:2) Boże, ku memu ocaleniu, Jehowo, spiesz ku mej pomocy!
PsSzer	(70:1) Przewodnikowi chóru, Dawidowy, do ofiary pamiątkowej. (70:2) Racz, Boże, mnie wyzwolić; Panie, pospiesz mi z pomocą!
Tys1	(69:1) Kierownikowi chóru. Dawidowy. Ku wspomnieniu. (69:2) Racz mnie wybawić, o Boże; Panie, pośpiesz mi na pomoc.
Tys5	(70:1) Kierownikowi chóru. Dawidowy. Ku wspomnieniu. (70:2) Racz mnie wybawić, o Boże; Panie, pośpiesz mi na pomoc!
Bryt	(70:1) Przewodnikowi chóru. Dawidowy. Przy ofierze pamiątkowej. (70:2) Racz mnie wyzwolić, Boże, Panie, pośpiesz mi z pomocą!
Pozn	(70:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida; ku wspomnieniu. (70:2) [Zechciej] mnie, Boże, wybawić, Jahwe, pośpiesz mi na ratunek!
WarPra	(70:1) Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. Ku wspomnieniu. (70:2) Przybądź tu, o Boże, i uratuj mnie, o Panie, pośpiesz mi z pomocą!
STB	(70:1) Przewodnikowi chóru. Od Dawida, na pamiątkę. (70:2) Boże, spiesz mi na pomoc, by mnie ocalić, WIEKUISTY.
EIB	(70:1) Dla prowadzącego chór. Dawidowy. Dla upamiętnienia. (70:2) Przyjdź mi na ratunek, Boże, Pośpiesz z pomocą, PANIE!

Ps 70,2

PsFlor	(69:2) Osromoceni i posromani bądźcie, jiż szukają dusze mojej. (69:3) Obroćcie ❬sie❭ opak i zapalajcie sie, jiż chcą mnie złych.
PsPul	(69:2) Osromoceni i posromani bądźcie, jiż szukają dusze mojej. (69:3) Odwroćcie sie opak i zapalajcie sie, jiż chcą mego zła.
Wuj1923	(70:3) Niechaj będą zawstydzeni i pohańbieni, którzy szukają dusze mojéj.
Gda1881	(70:3) Niech będą zawstydzeni i pohańbieni, którzy szukają duszy mojej; niech się obrócą na wstecz, i niech będą pohańbieni, którzy mi złego życzą.
Gda2017	Niech się zawstydzą i okryją hańbą ci, którzy czyhają na moją duszę; niech się cofną ze wstydem ci, którzy mi źle życzą.
PsBycz	(70:3) Niech-zawstydzeni i-zhańbieni-będą, szukający życia-mego; niech-odejdą wstecz, i-niech-się-zarumienią chcący nieszczęścia-mojego.
Goet	(70:3) Niech będą zawstydzeni i pohańbieni, którzy nastają na duszę moją; niech się cofną i będą okryci wstydem, którzy radują się z nieszczęścia mego.
PsCylk	(70:3) Niech się zawstydzą i pobledną czyhający na życie moje; niech się cofną i zarumienią pragnący nieszczęścia mojego.
PsKrusz	(70:3) Niechaj będą zawstydzeni i pohańbieni, którzy szukają duszy mojej; niechaj cofną się w tył i będą znieważeni, którzy pragną zła mego.
PsAszk	(70:3) Niech będą zawstydzeni żądni duszy mej, tył niech podadzą i hańbą się okryją ci, co pragną mej zguby.
PsSzer	(70:3) Niech się zawstydzą i zarumienią ci, którzy godzą na życie moje! Niech uciekają okryci hańbą ci, którzy pragną mej zguby!
Tys1	(69:3) Niech się zawstydzą i okryją rumieńcem, którzy na życie me godzą. Niech wstecz ustąpią, okryją się wstydem ci, którzy z nieszczęść moich się weselą.
Tys5	(70:3) Niech się zawstydzą i okryją rumieńcem ci, którzy czyhają na moje życie. Niech się cofną okryci wstydem ci, którzy z niedoli mojej się weselą.
Bryt	(70:3) Niech się zawstydzą i zarumienią Ci, którzy godzą na życie moje! Niech uciekają i okryją się hańbą Ci, którzy pragną zguby mojej!
Pozn	(70:3) Niech się zawstydzą i będą zawiedzeni ci, którzy nastają na moje życie; niech się oddalą, hańbą okryci, ci, którzy radują się z mego nieszczęścia;
WarPra	(70:3) Niech wstyd i hańba spadną na wszystkich, co chcą mnie zgładzić; niech się cofną okryci wstydem ci, co się cieszą z mojego nieszczęścia.
STB	(70:3) Niech się zawstydzą i pobledną ci, co czyhają na moje życie; niech się cofną i zarumienią ci, którzy pragną mego nieszczęścia.
EIB	(70:3) Niech się zawstydzą i zarumienią Ci, którzy na mnie czyhają! Niech się cofną i upadną Ci, którzy chcą wyrządzić mi zło!

Ps 70,3

PsFlor	(69:4) Odwroćcie sie rychło zapalając sie, jiż mowią mnie: Ej! ej!
PsPul	(69:4) Odwroćcie sie [wszystcy] rychło zapalając sie, jiż mi mowią: Aha! aha!
Wuj1923	(70:4) Niech się obrócą nawstecz, a niech się zawstydzą, którzy mi chcą złego: niech się natychmiast obrócą wstydać się, którzy mi mówią: Ehéj! Ehéj!
Gda1881	(70:4) Niech się obrócą nazad za to, że mię chcą pohańbić ci, którzy mi mówią: Ehej, ehej!
Gda2017	Niech się cofną wskutek swej hańby ci, którzy mi mówią: Ha, ha!
PsBycz	(70:4) Niechże-powrócą, w nagrodę, ze-wstydem-swym, ci,-mówiący: Ura, Ura!
Goet	(70:4) Niech zawrócą z powodu własnego wstydu ci, którzy wołają; ha, ha! ha, ha!
PsCylk	(70:4) Niech pierzchną na sromotę swoję, którzy wołają: oho! oho!
PsKrusz	(70:4) Niechaj obrócą się w tył, chcący mnie pohańbić - którzy mówią: "Ehej, ehej"!
PsAszk	(70:4) Niechaj w mig zawrócą za wstydem swym ci, którzy mówią: ach, niestety!
PsSzer	(70:4) Niech osłupieją ze sromoty ci, którzy mówią: Ha! Ha!
Tys1	(69:4) Niechaj odstąpią hańbą okryci, którzy mi mówią: «Dobrze mu tak, dobrze!»
Tys5	(70:4) Niechaj odstąpią okryci hańbą, którzy [mi] mówią: Ha, ha.
Bryt	(70:4) Niech cofną się i okryją wstydemCi, którzy mówią: Ha! Ha!
Pozn	(70:4) niech zawrócą zawstydzeni, ci, którzy wołają: "Ha, ha!"
WarPra	(70:4) Niech odejdą w poniżeniu wszyscy, którzy mówią: Dobrze mu tak!
STB	(70:4) Niech pierzchną na swoją hańbę ci, co wołają: Oho! Oho!
EIB	(70:4) Niech zawrócą ze wstydem Ci, którzy wciąż ze mnie drwią.

Ps 70,4

PsFlor	(69:5) Wiesielcie sie i radujcie sie w tobie wszystcy, jiż cie szukają, i mowicie zawżdy: Uwieliczon będzie Gospodzin, jiż miłują zbawienie twoje.
PsPul	(69:5) Wiesielcie sie i radujcie w tobie wszystcy, jiż cie szukają, i mowcie weżdy: Powyszszon będzie Pan, jiż miłują zbawienie twoje.
Wuj1923	(70:5) Niech się weselą i radują w tobie wszyscy, którzy cię szukają, a niech zawżdy mówią: Niechaj uwielbion będzie Pan; którzy miłują zbawienie twoje.
Gda1881	(70:5) Ale niech się weselą i radują w tobie wszyscy, którzy cię szukają, a którzy miłują zbawienie twoje, niech mówią zawżdy: Uwielbiony bądź, Boże nasz!
Gda2017	Niech się weselą i radują w tobie wszyscy, którzy cię szukają; niech ci, którzy miłują twoje zbawienie, mówią zawsze: Niech Bóg będzie wywyższony!
PsBycz	(70:5) Niech-się-cieszą, i-radują w-Tobie, wszyscy szukający-Cię; i-niech mówią ciągle: Niech-będzie-uwielbion Bóg: miłujący zbawienié-Twojé.
Goet	(70:5) Dozwól weselić się i radować w Tobie wszystkim, którzy Cię szukają; którzy miłują wybawienie Twoje, niech zawsze mówią: wywyższony niech będzie Bóg!
PsCylk	(70:5) Niech się ucieszą i uradują w Tobie wszyscy, którzy szukają Cię; i niech powtarzają wciąż: wielkim Pan, którzy miłują pomoc Twoję.
PsKrusz	(70:5) Niechaj weselą i cieszą się w Tobie wszyscy, co Cię szukają, i którzy mówią bezustannie: "Niechaj będzie wywyższony Bóg"- którzy kochają zbawienie Twoje.
PsAszk	(70:5) Niechaj się rozkoszują i weselą w Tobie żądni Ciebie i niechaj zawsze mówią: "niechaj rośnie wielkość boża" miłośnicy Twojego wybawienia.
PsSzer	(70:5) Niech się rozweselą i rozradują w Tobie wszyscy, którzy Cię szukają! Niech ci, którzy miłują zbawienie Twoje, mówią zawsze: Wielki jest Bóg!
Tys1	(69:5) Niech się radują i weselą w Tobie wszyscy, co Ciebie szukają: Niech zawsze mówią: «Bóg uwielbiony» ci, którzy pragną Twojej pomocy.
Tys5	(70:5) Niech się radują i weselą w Tobie wszyscy, co Ciebie szukają. Niech zawsze mówią: Bóg jest wielki! ci, którzy pragną Twego wybawienia.
Bryt	(70:5) Niech się rozweselą i rozradują w tobieWszyscy, którzy cię szukają! Niech mówią zawsze: Wielki jest Bóg! Ci, którzy miłują zbawienie twoje.
Pozn	(70:5) Niech się weselą i niech się radują w Tobie wszyscy, którzy Cię szukają; a ci, co wyczekują Twej zbawczej pomocy, niech bezustannie wyznają: "Wielki jest Bóg!"
WarPra	(70:5) Niech radują się wszyscy, którzy Cię szukają. Niech się Tobą radują, którzy pragną, byś ich zbawił. Niech powtarzają zawsze: Wielki jest Bóg i Pan nasz.
STB	(70:5) Niech się ucieszą i uradują w Tobie wszyscy, którzy Ciebie szukają; i niech wciąż powtarzają ci, którzy miłują Twoją pomoc: Wielkim jest Bóg
EIB	(70:5) Natomiast niech rozradują się w Tobie Wszyscy, którzy Ciebie szukają! Niech ci, którzy cenią Twe zbawienie, Powtarzają: Jak wielki jest Bóg!

Ps 70,5

PsFlor	(69:6) Ja zaprawdę potrzebiznny i ubogi jeśm; Boże, pomoży mnie! (69:7) Pomocnik moj i zbawiciel moj jeś ty; Gospodnie, nie mieszkaj.
PsPul	(69:6) Bo ja potrzebujący i ubogi jeśm; Boże, pomoży mi! (69:7) Pomocnik moj i zbawiciel moj jeś ty; Panie, nie mieszkaj.
Wuj1923	(70:6) A jam jest ubogi i żebrak, Boże, wspomóż mię: pomocnikiem moim, i wybawicielem jesteś ty moim: Panie, nie omieszkajże!
Gda1881	(70:6) Jamci nędzny i ubogi; o Boże! pospiesz się ku mnie; tyś jest pomocą moją, i wybawicielem moim! Panie! nie omieszkujże.
Gda2017	Ja zaś jestem nędzny i ubogi, Boże, pospiesz ku mnie, ty jesteś moją pomocą i wybawicielem; PANIE, nie zwlekaj.
PsBycz	(70:6) Ale-ja, ja biédny i-ubogi; o-Boże! pospiesz ku-mnie, pomocąś-mą, i-ucieczkąś-moją, Ty; o-Panie! nie opóźniaj-się.
Goet	(70:6) Ale ja jestem nędzny i ubogi: o, Boże, pośpiesz ku mnie! Pomocą moją i wybawieniem mojem jesteś Ty; Panie, nie zwlekaj!
PsCylk	(70:6) A ja biedny i ubogi, Panie pospiesz ku mnie; pomocą moją i zbawcą moim Ty; Boże nie zwlekaj.
PsKrusz	(70:6) A jam nędzny i ubogi! Boże, pospiesz się ku mnie! Tyś pomocą moją i wybawieniem mojem, Panie, nie omieszkiwaj!
PsAszk	(70:6) Wszak jara udręczony i łaknący, o Boże, spiesz ku mnie, Tyś pomocą mą i mym zbawcą, Jehowo nie opaźniaj się!
PsSzer	(70:6) Jam wprawdzie ubogi i biedny; Boże, pośpiesz do mnie! Tyś wspomożycielem moim i wybawicielem: Panie! nie zwlekaj!
Tys1	(69:6) Ja zaś nieszczęsny jestem i biedny, Boże, przyjdź mi z pomocą! Tyś wspomożyciel mój i wybawca, nie zwlekaj, o Panie!
Tys5	(70:6) Ja zaś jestem ubogi i nędzny, Boże, pośpiesz do mnie! Ty jesteś wspomożycielem moim i wybawcą: nie zwlekaj, o Panie!
Bryt	(70:6) Ja zaś jestem ubogi i biedny; Boże, pośpiesz do mnie! Ty jesteś pomocą moją i wybawicielem: Panie! Nie opóźniaj się!
Pozn	(70:6) a zaś nędzny jestem i ubogi: Boże, pośpiesz mi [z pomocą]! Tyś moją ostoją i moim wybawieniem: Jahwe, nie zwlekaj!
WarPra	(70:6) A ja jestem ubogi i uciśniony, o Boże, pośpiesz mi z pomocą! Tyś jest bowiem moją pomocą i ocaleniem! Nie zwlekaj tedy, o Panie!
STB	(70:6) A ja, biedny i żebrzący; pospiesz ku mnie, Boże; Ty jesteś moją pomocą i mym Zbawcą; WIEKUISTY, nie zwlekaj.
EIB	(70:6) Ja właśnie jestem ubogi i biedny; Boże, pośpiesz do mnie! Ty jesteś mi pomocą i wybawcą, PANIE! Nie zwlekaj!

Psalm 71

Ps 71,1

PsFlor	(70:1a) W cię jeśm, Gospodnie, pwał, nie będę osromocon na wieki.
PsPul	(70:1a) W cię jeśm, Panie, pwał, nie będę oganion na wieki.
Wuj1923	(71:1) Psalm Dawidowi. Synów Jonadabowych, i pierwszych więźniów. (71:2a) W tobiem, Panie, nadzieję miał, niech nie będę pohańbion na wieki:
Gda1881	W tobie, Panie! nadzieję mam: niech na wieki pohańbiony nie będę.
Gda2017	W tobie, PANIE, pokładam ufność, niech nigdy nie będę zawstydzony.
PsBycz	Do-Ciebie, o-Panie! uciékam-się, niechże-nie będę-zawstydzon na-wieki.
Goet	NA Tobie, Panie, polegam; niech nigdy zawstydzony nie będę.
PsCylk	Do Ciebie Boże się chronię, niech się nie powstydzę na wieki.
PsKrusz	w Tobiem Panie zaufał, nie będę zawstydzony na wieki.
PsAszk	W Tobie Jehowo me schronienie, obym nie był zawstydzon przenigdy!
PsSzer	W Tobie, Panie, mam nadzieję, niech nigdy nie będę zawstydzony!
Tys1	(70:1) Panie, do Ciebie się uciekam: niech nie doznam wstydu na wieki;
Tys5	W Tobie, Panie, moja ucieczka, niech nie doznam wstydu na wieki;
Bryt	W tobie, Panie, ufność pokładam, Niech nigdy nie będę zawstydzony!
Pozn	U Ciebie, Jahwe, szukam schronienia, niech nigdy nie będę zawiedziony!
WarPra	O, Panie, u Ciebie szukam schronienia, nie dopuść, bym kiedykolwiek był pohańbiony.
STB	Do Ciebie, WIEKUISTY, się chronię, niech się nie powstydzę na wieki.
EIB	Przy Tobie, PANIE, postanowiłem się schronić, Nie dopuść, by z tego powodu okrył mnie kiedyś wstyd.

Ps 71,2

PsFlor	(70:1b) W prawdzie twojej zwol mie i wytargń mie, (70:2) nakłoń ku mnie ucho twoje a zbaw mie!
PsPul	(70:1b) W twojej prawdzie wyzwol mie i wytargń mie, abychom sławę imienia jego wszem wiernym zjawili. (70:2) nakłoń ku mnie ucho twoje a zbaw mie!
Wuj1923	(71:2b) w sprawiedliwości twojéj wybaw mię, i wyrwij mię: nakłoń ku mnie ucha twego, a zbaw mię.
Gda1881	Według sprawiedliwości twej wybaw mię, i wyrwij mię; nakłoń ku mnie ucha twego, i zachowaj mię.
Gda2017	Według swej sprawiedliwości ocal mnie i wyzwól; nakłoń ku mnie ucha i wybaw mnie.
PsBycz	Przez-sprawiedliwość-Twę, oswobódź-mię, i,-ucieczką-ocal-mię; nakłoń ku-mnie ucha-Twego, i-wybaw-mię.
Goet	Według sprawiedliwości Swojej uwolnij mię i wybaw mię; skłoń ku mnie ucho Swoje i daj mi wybawienie.
PsCylk	Przez sprawiedliwość Twoję ocal i wyswobódź mnie; skłoń ku mnie ucho Twoje i dopomóż mi.
PsKrusz	Według sprawiedliwości Twej ratuj mnie, wybaw mnie; nakłoń ku mnie uszy swe i zbaw mnie.
PsAszk	W sprawiedliwej Twej miłości ocalisz mnie i wyzwolisz mnie - nachyl ku mnie ucha Twego i wybaw mnie!
PsSzer	W sprawiedliwości swojej wybaw mię i ratuj mię! Nakłoń ku mnie ucha swego i wspomóż mnie!
Tys1	(70:2) wyrwij mnie i wyzwól w Twej sprawiedliwości, nakłoń ku mnie swe ucho i ocal mnie.
Tys5	wyrwij mnie i wyzwól w Twej sprawiedliwości, nakłoń ku mnie swe ucho i ocal mnie!
Bryt	W sprawiedliwości swojej ocal mnie i ratuj! Nakłoń ku mnie ucha swego i wybaw mnie!
Pozn	Przez sprawiedliwość Twoją ratuj mnie i ocal, nakłoń ku mnie ucha i racz mnie wybawić!
WarPra	Ocal mnie i uratuj w sprawiedliwości Twojej, nakłoń ku mnie ucha i wspomóż mnie!
STB	Ocal mnie w Twojej sprawiedliwości i wyswobodź, skłoń ku mnie Twoje ucho i mi dopomóż.
EIB	W swej sprawiedliwości wybaw mnie i ocal! Skłoń ku mnie swoje ucho i uratuj mnie!

Ps 71,3

PsFlor	(70:3) Bądź mi w Boga zaszczytcę i w miasto murowane, aby zbawiona mie uczynił, (70:4) bo twardość moja i utoka moja jeś ty.
PsPul	(70:3) Bądź mi w Boga zaszczytcę i w miasto ućwirdzone, aby zbawionym mie uczynił, (70:4) bo twardość moja i utoka moja jeś ty.
Wuj1923	Bądź mi Bogiem obrońcą, miejscem obronnem, abyś mię zbawił; albowiem twierdza moja, i ucieczka moja, jesteś ty.
Gda1881	Bądź mi skałą mieszkania, gdziebym zawżdy uchodził; przykazałeś, aby mię strzeżono; boś ty skałą moją i twierdzą moją.
Gda2017	Bądź mi skałą schronienia, gdzie zawsze mogę uciec; przykazałeś, aby mnie wybawiono, bo ty jesteś moją skałą i twierdzą.
PsBycz	Bądź mi, jak-skała, mocném mieszkaniem, do-wchodzenia zawsze; Tyś-rozporządził, do-ocalenia-mię; boś skałą-mą, i-twiérdząś-moją, Ty.
Goet	Bądź mi opoką obronną, gdzie zawsze mógłbym się ukryć; Tyś obiecał wybawić mnie, boś Ty skałą moją i twierdzą moją.
PsCylk	Bądź dla mnie opoką chroniącą, bym mógł tam uciec zawsze, którą ustanowiłeś dla wybawienia mojego; bo skałą moją i warownią moją Ty.
PsKrusz	Bądź dla mnie skałą na mieszkanie, gdziebym zawsze uchodził: rozkazałeś, aby mnie strzeżono, albowiem Tyś jest obroną moją i skałą moją.
PsAszk	Bądź mi opoką, przybytkiem, do którego nakazałeś przychodzić zawsze, aby mnie wybawić, gdyż Tyś mą skałą i moją twierdzą warowną.
PsSzer	Bądź mi skałą schronienia, twierdzą mego ratunku, boś Ty opoką moją i twierdzą moją!
Tys1	(70:3) Bądź mi skałą schronienia i zamkiem warownym, abyś mnie ocalił, boś Ty opoką moją i twierdzą.
Tys5	Bądź mi skałą schronienia i zamkiem warownym, aby mnie ocalić, boś Ty opoką moją i twierdzą.
Bryt	Bądź mi skałą schronienia, twierdzą ratunku mojego, Boś Ty opoką moją i twierdzą moją!
Pozn	Bądź dla mnie skałą nie do zdobycia i twierdzą warowną dla mego ocalenia! Zaprawdę, Tyś moją opoką i twierdzą.
WarPra	Bądź dla mnie skałą bezpieczną, na którą zawsze będę mógł uciec. Ty przecież przyobiecałeś mi pomoc, bo jesteś skałą i twierdzą moją.
STB	Bądź dla mnie chroniącą skałą, którą ustanowiłeś dla mego wybawienia, bym mógł tam zawsze uciec; gdyż Ty jesteś moją opoką i mą warownią.
EIB	Bądź nadal moją opoką, zawsze dostępnym schronieniem; Postanowiłeś mnie zbawić, Bo jesteś moją skałą - Ty jesteś moją twierdzą!

Ps 71,4

PsFlor	(70:5) Boże moj, wymi mie z ręki grzesznego i z ręki przeciwo zakonu czyniącego i złego,
PsPul	(70:5) Boże moj, wymi mie z ręki grzesznego i z ręki przeciwo zakonu czyniącego i złosnego,
Wuj1923	Boże mój, wyrwij mię z ręki grzesznika, i z ręki przeciw zakonowi czyniącego i niesprawiedliwego.
Gda1881	Boże mój! wyrwij mię z ręki niezbożnika, z ręki przewrotnego i gwałtownika;
Gda2017	Mój Boże, wyzwól mnie z ręki niegodziwego, z ręki przewrotnego i ciemiężyciela.
PsBycz	O-Boże-mój! wydobądź-mię z-ręki bezbożnego, z-dłoni niegodziwcy, i-gnębiciela.
Goet	Boże mój, wybaw mnie z ręki bezbożnego, od pięści niesprawiedliwego i czyniącego przemoc.
PsCylk	Panie mój, wyswobódź mnie z ręki niegodziwego, z garści krzywdziciela i grabieżcy.
PsKrusz	Boże mój, wyrwij mnie z ręki bezbożnego - z dłoni przewrotnego i gwałtownego!
PsAszk	Boże mój, wyswobódź mię z rąk niegodziwca, z garści tego, co do grzechu przywodzi i sam się rozkłada.
PsSzer	Boże mój! Ratuj mię z ręki bezbożnika, z mocy okrutnego zbrodniarza!
Tys1	(70:4) Boże mój, wyrwij mnie z rąk niegodziwca, od pięści złoczyńcy i ciemiężyciela:
Tys5	Boże mój, wyzwól mnie z rąk niegodziwca, od pięści złoczyńcy i ciemiężyciela.
Bryt	Boże mój! Ratuj mnie z ręki bezbożnego, Z dłoni nieprawego i ciemiężyciela.
Pozn	Wyrwij mnie, Boże, z rąk bezbożnika, z mocy złoczyńcy i gwałtownika!
WarPra	O Boże, wyrwij mnie z rąk złoczyńcy, chroń mnie przed pięścią oprawcy i ciemiężyciela!
STB	Boże mój, wyswobodź mnie z ręki niegodziwego, z garści krzywdziciela i grabieżcy.
EIB	Boże mój! Ratuj mnie z ręki bezbożnych, Z dłoni niegodziwych i pełnych okrucieństwa.

Ps 71,5

PsFlor	(70:6) bo ty jeś śmiara moja, Gospodnie, ❬Gospodnie❭, nadzieja moja od młodości mojej.
PsPul	(70:6) bo ty jeś śmiara moja, Panie, ❬Panie❭, nadzieja moja z młodości mojej.
Wuj1923	Albowiem ty jesteś cierpliwość moja, Panie: Panie, nadziejo moja, od młodości mojéj.
Gda1881	Albowiemeś ty oczekiwaniem mojem, Panie! Panie! nadziejo moja od młodości mojej.
Gda2017	Ty bowiem jesteś moją nadzieją, Panie BOŻE, moją ufnością od młodości.
PsBycz	Wszakeś Ty nadzieją-mą, o-Panie! Panie, Tyś ufnością-moją, od-młodości-mojéj.
Goet	Albowiem Tyś ufnością moją, Panie, Panie! nadziejo moja od młodości mojej.
PsCylk	Bo ty nadzieją moją Panie, Boże; zaufaniem mojém od młodości mojéj.
PsKrusz	Albowiem Tyś oczekiwaniem mojem, Panie - Panie Tyś nadzieją mą od młodości mej!
PsAszk	Boś Ty jest moją nadzieją, Panie mój Jehowo, mem zawierzeniem się od mych lat najmłodszych.
PsSzer	Tyś bowiem nadzieją moją, wszechmocny Panie, ufnością moją od młodości mojej.
Tys1	(70:5) bo moim oczekiwaniem Ty jesteś, mój Boże, Panie, nadziejo moja od młodości.
Tys5	Ty bowiem, mój Boże, jesteś moją nadzieją, Panie, ufności moja od moich lat młodych!
Bryt	Tyś bowiem nadzieją moją, Panie, Boże, Tyś ufnością moją od młodości mojej.
Pozn	Wszak Tyś nadzieją moją, Panie, Tyś moją ufnością, Jahwe, od młodości mojej.
WarPra	O Panie i Boże mój, Ty jesteś ucieczką moją i całą nadzieją od młodości mojej.
STB	Bowiem Ty, Panie, WIEKUISTY, jesteś moim oczekiwaniem; moim schronieniem od młodości.
EIB	Ty bowiem, Panie, JHWH, jesteś mą nadzieją, W Tobie pokładam ufność od najmłodszych lat.

Ps 71,6

PsFlor	(70:7) W tobie poćwirdzon jeśm z żywota, z brzucha macierze mojej ty jeś zaszczytca moj. (70:8a) W tobie pienie moje zawżdy,
PsPul	(70:7) W tobie poćwirdzon jeśm z żywota, od br❬z❭ucha ❬macierze❭ mojej ty jeś zaszczytca moj. (70:8a) W tobie pienie moje wszegdy,
Wuj1923	Przez ciebiem jest umocniony skoro z żywota: z żywota matki mojéj tyś obrońcą moim: o tobie śpiewanie moje zawżdy.
Gda1881	Na tobiem spoległ zaraz z żywota; tyś mię wywiódł z żywota matki mojej; w tobie chwała moja zawżdy.
Gda2017	Ty byłeś moją podporą od narodzin, ty mnie wyprowadziłeś z łona mojej matki; w tobie zawsze będzie moja chwała.
PsBycz	Na-Tobie oparty-byłem, od żywota-matki; z-wnętrzości matki-méj, Tyś wydobywcą-moim; o-Tobie, wysławianié-mé, ciągle.
Goet	Na Tobie opierałem się od urodzenia mego; wywiodłeś mnie z łona matki mojej; chwała moja zawsze należy się Tobie.
PsCylk	Na Tobie wspierałem się od żywota, od łona matki mojéj Tyś przewodnik mój; Tyś był chwałą moją zawsze.
PsKrusz	Na Cię byłem złożony od żywota; Tyś mię wywiódł z żywota matki mej; w Tobie zawsze chwała moja.
PsAszk	O Ciebiem jest wsparty od trzewi matki mojej, Tyś mym kosiarzem, w Tobie chwała ma zawsze.
PsSzer	Na Tobie polegałem od urodzenia, Tyś obroną moją od łona matki mojej: O Tobie zawsze mówi moja pieśń pochwalna.
Tys1	(70:6) Ty byłeś moją podporą od narodzin; od łona matki moim opiekunem. Tobie zawsze ufałem.
Tys5	Ty byłeś moją podporą od narodzin; od łona matki moim opiekunem. Ciebie zawsze wysławiałem.
Bryt	Tyś był podporą moją od urodzenia, Tyś pomocą moją od łona matki mojej: O tobie zawsze mówi moja pieśń pochwalna.
Pozn	W Tobie miałem oparcie od powicia, od łona matki mojej jesteś mym obrońcą. Tobie zawsze śpiewam chwałę.
WarPra	Od łona matki na Tobie polegam, Tyś moim obrońcą od dnia narodzin i Ciebie zawszę będę wysławiał.
STB	Na Tobie się wspieram za życia; od łona mojej matki Ty jesteś moim przewodnikiem; w Tobie zawsze była moja chwała.
EIB	Na Ciebie byłem zdany już od urodzenia, Ty odciąłeś mą pępowinę, gdy wyszedłem z łona matki, Ciebie zawsze sławiła moja pieśń pochwalna.

Ps 71,7

PsFlor	(70:8b) jako dziw uczynion jeśm wielu, a ty pomocnik mocny.
PsPul	(70:8b) jako dziw uczynion jeśm wielu, a ty pomocnik mocny.
Wuj1923	Jako dziwowisko stałem się mnogim: a ty pomocnik mocny.
Gda1881	Jako dziwowisko byłem u wielu; wszakże tyś jest mocną nadzieją moją.
Gda2017	Dla wielu jestem jakby cudem, lecz ty jesteś moim potężnym schronieniem.
PsBycz	Jako-dziwo, byłem u-wielu; aleś-Ty przytułkiem-mym mocnym.
Goet	Jako dziwo jestem dla wielu, wszakże Tyś silną ucieczką moją.
PsCylk	Jakby przestrogą byłem dla wielu; ale Ty obroną moją potężną.
PsKrusz	Jakby dziwowiskiem stałem się u wielu, lecz Tyś silną dla mnie ucieczką.
PsAszk	Nito znakiem cudownym stałem się dla mnóstwa a Ty mem potężnem schronieniem.
PsSzer	Jak dziwny znak byłem dla wielu, lecz Ty jesteś pewną ucieczką moją.
Tys1	(70:7) Dziwnym przykładem stałem się dla wielu, Ty bowiem byłeś potężnym mym wspomożycielem.
Tys5	Jak gdyby cudem stałem się dla wielu, Ty bowiem byłeś potężnym mym wspomożycielem.
Bryt	Byłem jak dziwoląg dla wielu, Lecz Tyś pewną ucieczką moją.
Pozn	Znakiem podziwu godnym stałem się dla wielu, ale Ty jesteś moim bezpiecznym schronieniem.
WarPra	Dla wielu jestem godzien podziwu, lecz to Ty jesteś moim niezawodnym schronieniem.
STB	Byłem jakby przestrogą dla wielu, ale Ty mą potężną obroną.
EIB	Byłem znakiem dla wielu, Lecz Ty nie przestałeś być mym pewnym schronieniem.

Ps 71,8

PsFlor	(70:9) Napełniona bądźcie usta moja chwały twej, bych piał sławę twoję, wszystek ❬dzień❭ wielikość twoję.
PsPul	(70:9) Napełniony bądźcie usta moja chwały, bych piał sławę twoję, wszytek dzień wielikość twoję.
Wuj1923	Niechaj będą napełnione usta moje chwałą, abych śpiewał sławę twoję, cały dzień wielmożność twoję.
Gda1881	Niechaj będą napełnione usta moje chwałą twoją, przez cały dzień sławą twoją.
Gda2017	Niech moje usta będą pełne twojej chwały, twojej sławy przez cały dzień.
PsBycz	Niech-będą-napełnione, usta-me, chwałą-Twą, każdego dnia zaszczytem-Twoim.
Goet	Usta moje pełne są chwały Twojej, sławy Twojej przez cały dzień.
PsCylk	Pełne usta moje chwały Twojéj, codzień sławy Twojéj.
PsKrusz	Niechaj będą napełnione usta moje pochwałą Twoją- na każdy dzień chwałą Twoją.
PsAszk	Wypełnią się usta me Twą chwałą, dzień cały krasą Twego piękna.
PsSzer	Pełne są usta moje chwały Twojej, uwielbiania Ciebie przez cały dzień.
Tys1	(70:8) Pełne Twej chwały były moje usta, przez cały dzień — Twojej sławy.
Tys5	Usta moje były pełne - Twojej chwały, każdego dnia Twojej sławy.
Bryt	Usta moje są pełne chwały twojej, Cały zaś dzień wspaniałości twojej.
Pozn	Niech usta moje będą pełne chwały Twojej, niechaj każdego czasu sławią wielkość Twoją!
WarPra	Moje usta pełne są Twojej chwały, wysławiam Cię przez wszystkie dni moje.
STB	Moje usta codziennie są pełne Twojej chwały i Twojej sławy.
EIB	Moje usta są pełne pieśni na Twoją cześć, Cały dzień ogłaszam Twą wspaniałość.

Ps 71,9

PsFlor	(70:10) Nie porzucaj mie w czas starości; gdy sydzie cześć moja, nie ostawiaj mie.
PsPul	(70:10) Nie odrzucaj mie w czas starości; gdy pomdle moc moja, nie zostawiaj mie.
Wuj1923	Nie odrzucaj mię czasu starości: gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mię.
Gda1881	Nie odrzucajże mię w starości mojej; gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mię.
Gda2017	Nie odrzucaj mnie w czasie starości; gdy ustanie moja siła, nie opuszczaj mnie.
PsBycz	Nie odrzucaj-mię, w-czasie starości; przy-ustawaniu siły-méj, nie opuszczaj-mię.
Goet	Nie odrzucaj mię w dniach starości mojej; nie opuszczaj mnie, gdy me siły opadają!
PsCylk	Nie porzucaj mnie pod czas starości; gdy się wyczerpie siła moja nie opuszczaj mnie.
PsKrusz	Nie odrzucaj mnie na czas starości, gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mnie.
PsAszk	Nie porzucaj mię czasu starości, gdy się wyczerpie siła ma, nie opuszczaj mnie!
PsSzer	Nie odrzucaj mię w starości, gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mnie!
Tys1	(70:9) Nie odtrącaj mnie w czasie mej starości; nie opuszczaj mnie, gdy siły ustaną,
Tys5	Nie odtrącaj mnie w czasie starości; gdy siły ustaną, nie opuszczaj mnie!
Bryt	Nie odrzucaj mnie w czasie starości, Gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mnie!
Pozn	Nie odrzucaj mnie czasu mojej starości, nie opuszczaj mnie u schyłku sił moich!
WarPra	Nie odrzucaj mnie, kiedy się już zestarzeję, nie opuszczaj mnie, gdy z sił już opadnę.
STB	Nie rzucaj mną w mej starości; nie opuszczaj mnie, gdy się wyczerpie moja siła.
EIB	Nie odrzucaj mnie w czasie starości, Nie opuszczaj, gdy wyczerpią się me siły.

Ps 71,10

PsFlor	(70:11) Bo rzekli są nieprzyjaciele moji mnie a jiż strzegli dusze mojej, radę są uczynili w jedno,
PsPul	(70:11) Bo rzekli nieprzyjaciele moji mnie i jiż strzegli duszemojej, radę uczynili w jedno,
Wuj1923	Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie: a którzy strzegli na duszę moję, radę uczynili społem:
Gda1881	Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie, a ci, którzy czyhali na duszę moję, radę uczynili społem,
Gda2017	Moi wrogowie bowiem mówili przeciwko mnie, a ci, którzy czyhają na moją duszę, wspólnie się naradzają;
PsBycz	Bo mówią, wrogi-me, o-mnie; a,-upatrywacze życia-mojego, naradzają-się razem.
Goet	Albowiem wrogowie moi mówią o mnie; a ci, którzy czatują na duszę moją, naradzają się pomiędzy sobą
PsCylk	Bo rozpowiadają wrogi moje o mnie, a czyhający na życie moje naradzają się społem.
PsKrusz	Albowiem nieprzyjaciele moi mówili do mnie, i ci, co baczyli na duszę moją, uczynili wspólnie radę,
PsAszk	Gdyż upatrzyli mnie sobie wrogowie moi, wraz się zespolili.
PsSzer	Gdyż nieprzyjaciele moi mówią o mnie, a czyhający na duszę moją naradzają się społem.
Tys1	(70:10) bo moi wrogowie o mnie rozprawiają i patrząc na mnie, radzą się nawzajem,
Tys5	Albowiem moi wrogowie o mnie rozprawiają, czyhający na moje życie zmawiają się na mnie.
Bryt	Gdyż nieprzyjaciele moi mówią o mnie, A czyhający na duszę moją naradzają się społem
Pozn	Bo już wrogowie moi zmawiają się przeciwko mnie, ci, którzy na życie moje nastają, naradzają się wspólnie
WarPra	Bo moi wrogowie wciąż źle o mnie mówią, a czyhający na me życie wspólnie się naradzają.
STB	Bowiem o mnie rozpowiadają moi wrogowie, a czyhający na moje życie razem się naradzają,
EIB	Gdyż moi wrogowie już przeciwko mnie knują, Ci, którzy czyhają na me życie, już się ze sobą naradzają.

Ps 71,11

PsFlor	(70:12) rzekąc: Bog został jego, nastojcie nań i połapcie ji, bo nie jest, jenże by ji wyjął.
PsPul	(70:12) rzekąc: Bog został jego, prześladujcie i jimcie ji, bo nie jest, kto by ji odjął.
Wuj1923	Mówiąc: Bóg go opuścił: gońcie, a poimajcie go; boć niemasz, ktoby wyrwał.
Gda1881	Mówiąc: Bóg go opuścił, gońcież go, a pojmijcie go; boć nie ma, ktoby go wyrwał.
Gda2017	Mówiąc: Bóg go opuścił, gońcie go i schwytajcie, bo nie ma nikogo, kto by go ocalił.
PsBycz	Mówiąc: Bóg opuścił-go; gońcie, i-złapcie-go; bo nie-ma oswobodziciela.
Goet	I mówią: "Bóg go opuścił; ścigajcie i schwyćcie go, ponieważ niema wybawcy!"
PsCylk	Mówiąc: Pan opuścił go; ścigajcie i pochwyćcie go, bo nikt nie ocali.
PsKrusz	mówiąc: "Bóg go opuścił, ścigajcie go i pochwyćcie go, albowiem niema, ktoby go ratował".
PsAszk	Mówiąc: opuścił go Bóg, nuże za nim a pochwyćcie go, gdyz nie masz ratunku,
PsSzer	Mówiąc: Bóg go opuścił; ścigajcie go i pochwyćcie go, bo nie ma ratunku!
Tys1	(70:11) «Bóg go opuścił — mówią; gońcie go, chwytajcie, bo nie ma takiego, kto by go mógł wyrwać».
Tys5	Bóg go opuścił - mówią - gońcie go, chwytajcie, bo nie ma on wybawcy.
Bryt	Mówiąc: Bóg go opuścił; Ścigajcie go i pochwyćcie go, Bo nie ma ratunku!
Pozn	mówiąc: "Bóg go opuścił, ścigajcie go i pochwyćcie, nikt go nie będzie ratował".
WarPra	Mówią między sobą: Bóg go już opuścił, rzućcie się więc na niego i pochwyćcie go. Nie będzie nikogo, kto by go ratował.
STB	mówiąc: Bóg go opuścił; ścigajcie go i pochwyćcie, bo nikt go nie ocali.
EIB	Mówią: Bóg go opuścił; Ścigajcie go i złapcie, Już mu nikt nie pomoże!

Ps 71,12

PsFlor	(70:13) Boże, nie oddalaj sie ode mnie, Boże moj, na pomoc moję względni!
PsPul	(70:13) Boże, nie oddalaj sie ode mnie, Boże moj, na pomoc moję względni!
Wuj1923	Boże, nie oddalaj się odemnie: Boże mój, pojrzyj ku pomocy mojéj.
Gda1881	Boże! nie oddalajże się odemnie; o Boże mój! pospieszże się na ratunek mój.
Gda2017	Boże, nie oddalaj się ode mnie; mój Boże, pospiesz mi na pomoc.
PsBycz	O-Boże! nie oddalaj-się odemnie; Boże-mój, ku-pomocy-méj, pospiesz.
Goet	Boże, nie bądź dalekim ode mnie; Boże mój, pośpiesz ku mej pomocy.
PsCylk	Panie, nie oddalaj się odemnie; Panie mój, na pomoc mi spiesz.
PsKrusz	Boże, nie oddalaj się odemnie, Boże mój, na ratunek mój pospiesz się!
PsAszk	O Boże, nie oddalaj się odemnie, Boże mój, bież ku mej pomocy!
PsSzer	Boże! nie bądź mi daleki! Boże mój, pośpiesz mi na pomoc!
Tys1	(70:12) Nie stój z daleka ode mnie, o Boże, Boże mój, pośpiesz mi na pomoc.
Tys5	O Boże, nie stój z daleka ode mnie, mój Boże, pośpiesz mi na pomoc!
Bryt	Boże! Nie oddalaj się ode mnie! Boże mój, pośpiesz mi na pomoc.
Pozn	Boże, nie pozostawaj z dala ode mnie, Boże mój, pośpiesz mi z pomocą!
WarPra	Nie oddalaj się więc, Boże, ode mnie, Boże mój, pośpiesz mi na pomoc!
STB	Boże, nie oddalaj się ode mnie; Boże mój, spiesz mi na pomoc
EIB	Boże! Nie oddalaj się ode mnie! O, mój Boże, pośpiesz mi z pomocą!

Ps 71,13

PsFlor	(70:14) Osromoceni bądźcie i sidzicie uwłaczający duszy mojej, pokryci bądźcie sromotą, jiż szukają zła mnie.
PsPul	(70:14) Osromani bądźcie i zgińcie uwłoczce duszej mojej, pokryci bądźcie gańbą i sromotą, jiż szukają zła mnie.
Wuj1923	Niech będą zawstydzeni i niech ustaną uwłaczający duszy mojéj: niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego.
Gda1881	Niechże będą zawstydzeni, niech zginą przeciwnicy duszy mojej; niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego.
Gda2017	Niech się zawstydzą i zginą przeciwnicy mojej duszy, niech się okryją hańbą i wstydem ci, którzy szukają mego nieszczęścia.
PsBycz	Niechże-zawstydzeni-będą, niech-zginą przeciwnicy życia-mego; niech-będą-okryci hańbą, i-sromotą żądający nieszczęścia-mojego.
Goet	Niech będą zawstydzeni, niech zginą ci, którzy są przeciwko duszy mojej; pohańbieniem i wstydem niech będą okryci ci, którzy szukają mego nieszczęścia!
PsCylk	Niech się zawstydzą, zginą prześladowcy duszy mojéj; niech okryją się hańbą i rumieńcem pragnący zaguby mojéj.
PsKrusz	Niechaj się zawstydzą i ustaną przeciwnicy duszy mojej; niechaj się okryją hańbą i zelżywością, którzy szukają dla mnie złego.
PsAszk	Niechaj będą zawstydzeni, zatraceni ci, co oczerniają mą duszę, wstydem się przyobleką i sromem, którzy pragną mego nieszczęścia.
PsSzer	Niech się zawstydzą, niech zginą przeciwnicy duszy mojej; niech się okryją hańbą i sromotą ci, którzy pragną mej zguby!
Tys1	(70:13) Niech się zawstydzą i niech upadną wrogowie mej duszy; niech się hańbą i wstydem okryją szukający mojego nieszczęścia.
Tys5	Niech się zawstydzą i niech upadną nastający na moje życie; niech się hańbą i wstydem okryją ci, co szukają mego nieszczęścia!
Bryt	Niech się zawstydzą, niech zginą przeciwnicy moi; Niech się okryją hańbą i sromotą ci, którzy pragną mej zguby!
Pozn	Niech będą zawstydzeni i niech zginą ci, którzy na życie moje nastają; niech hańba i niesława okryje tych, którzy zmierzają do mego nieszczęścia!
WarPra	Wszyscy, którzy mnie zwalczają, niech będą pohańbieni i niech zginą! Niech ich ogarnie wstyd i hańba, bo mojego nieszczęścia szukają.
STB	Niech się zawstydzą i zginą prześladowcy mojej duszy; niech się okryją hańbą i rumieńcem ci, co pragnęli mej zguby.
EIB	Niech mych oskarżycieli spotka wstyd i zagłada! Niech pragnących mej zguby okryje hańba i pogarda!

Ps 71,14

PsFlor	(70:15) Ja zaprawdę wszegdy pwać będę i przyłożę nad wszystkę chwałę twoję.
PsPul	(70:15) Ale ja zawżdy będę pwać i przyczynię nad wszystkę chwałę twoję.
Wuj1923	A ja zawżdy nadzieję mieć będę: i przyczynię nad wszystkę chwałę twoję.
Gda1881	Aleć ja zawżdy oczekiwać będę, a tem więcej rozszerzę chwałę twoję.
Gda2017	Ja zaś zawsze będę ufał i jeszcze bardziej pomnożę twoją chwałę.
PsBycz	Ale-ja, ja ciągle będę-się-karmił-nadzieją; i-będę-pomnażał, nade wszystko, chwałę-Twoję.
Goet	Ja zaś stale ufnie oczekiwać będę i powiększać wszelką chwałę Twoją.
PsCylk	A ja wciąż będę ufał, i wywyższał nadewszystko chwałę Twoję.
PsKrusz	Ale ja zawsze oczekiwać będę i będę pomnażał chwałę Twoją.
PsAszk	Ja zaś zawsze ufnie będę czekał i przydawał do pełni Twej chwały.
PsSzer	Ale ja zawsze będę ufał i pomnażał wszystką chwałę Twoją.
Tys1	(70:14) Ja zaś będę zawsze ufał i na wszelki sposób pomnażał Twą chwałę.
Tys5	Ja zaś będę zawsze ufał i pomnażał wszelką Twą chwałę.
Bryt	Ale ja zawsze będę miał nadzieję I będę pomnażał wszystką chwałę twoją.
Pozn	Ja zaś zawsze pełen jestem ufności i pragnę wciąż pomnażać wszelką chwałę Twoją.
WarPra	Ja Tobie nigdy nie przestanę ufać i jeszcze bardziej będę Ciebie chwalił.
STB	A ja wciąż będę ufał oraz wywyższał nade wszystko Twoją chwałę.
EIB	Ja natomiast nie odstąpię od nadziei, Tym bardziej będę mówił o Twej chwale!

Ps 71,15

PsFlor	(70:16) Usta moja powiedzą prawdę twoję, wszego dnia zbawienie twoje. (70:17a) Bo nie poznał jeśm pisma,
PsPul	(70:16) Usta moja powiedzą prawdę twoję, wszystek dzień zbawienie twoje. (70:17a) Bo nie poznał jeśm pisma,
Wuj1923	Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzień zbawienie twoje; iżem w piśmie ja nie biegły.
Gda1881	Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzień zbawienie twoje, aczkolwiek liczby jego nie wiem.
Gda2017	Moje usta głosić będą twoją sprawiedliwość i twoje zbawienie przez cały dzień, choć nie znam ich miary.
PsBycz	Usta-me, opowiadać-będą sprawiedliwość-Twoję, każdego dnia, zbawienié-Twé; chociaż nie wiém ilości.
Goet	Usta moje będą opowiadały sprawiedliwość Twoją, przez cały dzień zbawienne czyny Twoje; ponieważ nie mogę ich zliczyć.
PsCylk	Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość Twoję, po wszystkie dni pomoc Twoję; bo nie zdołam ich zliczyć.
PsKrusz	Usta moje będą opowiadały sprawiedliwość Twoją - na każdy dzień wybawienie Twoje, albowiem nie znam granic.
PsAszk	Usta me rozpowiadać będą Twą miłość sprawiedliwą, dzień cały dzieło Twego wybawienia, bo nie znam ja rachuby.
PsSzer	Usta moje będą opowiadać sprawiedliwość Twoją, po wszystkie dni zbawienie Twoje, bo nie znam jego miary.
Tys1	(70:15) Moje usta będą głosić Twoją sprawiedliwość, przez cały dzień Twoją pomoc: bo nawet nie znam jej miary.
Tys5	Moje usta będą głosić Twoją sprawiedliwość, przez cały dzień Twoją pomoc, bo nawet nie znam jej miary.
Bryt	Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoją, Po wszystkie dni zbawienie twoje, Nie znam bowiem jego miary.
Pozn	Usta moje głosić będą sprawiedliwość Twoją, po wszystkie dni - wysławiać czyny Twojej pomocy, bo przecież nie znam ich liczby.
WarPra	Moje usta sławić będą Twoją sprawiedliwość, przez cały dzień głosić będę Twe zbawcze dzieła, których nie jestem w stanie policzyć.
STB	Moje usta opowiadać będą po wszystkie dni Twoją sprawiedliwość oraz czas Twojego zbawienia, chociaż nie zdołam ich zliczyć.
EIB	Będę głosił Twoją sprawiedliwość, Cały dzień rozgłaszał Twe zbawienie, Ich granice są mi bowiem nieznane.

Ps 71,16

PsFlor	(70:17b) wnidę w mocy gospodnowy, Gospodnie, pamięcien będę sprawiedlności twojej samego.
PsPul	(70:17b) wnidę w mocy panowy, Panie, pomnieć będę sprawiedlność twoję sameg❬o❭.
Wuj1923	Wnidę w możności Pańskie: Panie, będę wspominał sprawiedliwość ciebie samego.
Gda1881	Przystąpię do wysławiania wszelakiej mocy Pana panującego, będę wspominał własną sprawiedliwość twoję.
Gda2017	Pójdę w wielkiej mocy Pana BOGA, będę wspominał tylko twoją sprawiedliwość.
PsBycz	Będę-chodził, ufny, w-siły Pana; Panie, ja-będę pamiętał sprawiedliwość-Twę, jedynie-Twoję.
Goet	Przyjdę z potężnemi czynami Pana, Pana; chcę wspominać sprawiedliwość Twoją, Ciebie jedynie.
PsCylk	Wyłożę wszechmoc Twoję Panie, Boże; wspomnę sprawiedliwość Twą, Twoję jedynie.
PsKrusz	Przystąpię do wysławiania mocy Pana, Panie, będę pamiętał o Twej własnej sprawiedliwości.
PsAszk	Wnijdę w moce bohaterskie Pana mego Jehowy, wspominać będę Twą miłość sprawiedliwą, Ciebie jedynie.
PsSzer	Przychodzę z możnymi czynami Wszechmocnego Pana, wspominam jedynie sprawiedliwość Twoją.
Tys1	(70:16) Potęgę Bożą będę opowiadał i głosił tylko Twoją, Panie, sprawiedliwość.
Tys5	Wejdę, głosząc wspaniałe czyny Pana, i będę przypominał Jego tylko sprawiedliwość.
Bryt	Opiewać będę potężne dzieła twoje, Panie, Boże, I wspominać jedynie sprawiedliwość twoją.
Pozn	Opowiadać będę o wspaniałych dziełach Pana; Twoją tylko, Jahwe, sprawiedliwość chcę opiewać,
WarPra	Przyjdę do przybytku Boga i Pana sławiąc wielkie i sprawiedliwe dzieła Twoje.
STB	Wyłożę Twoją wszechmoc, Panie, WIEKUISTY; i wspomnę Twoją sprawiedliwość, Twoją jedynie.
EIB	Przybędę w sile PANA, Boga, Będę wspominał Twoją sprawiedliwość - tylko Twoją.

Ps 71,17

PsFlor	(70:18) Boże, nauczył jeś mie od młodości mojej i aż ninie przepowiadać będę dziwy twoje.
PsPul	(70:18) Bo❬że❭, nauczyłeś mie od młodości mojej a aż do ninie przepowiedać będę dziwy twoje.
Wuj1923	Boże, uczyłeś mię z młodości mojéj: i aż dotąd będę opowiadał cuda twoje.
Gda1881	Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzień dziwne sprawy twoje.
Gda2017	Boże, uczyłeś mnie od mojej młodości i dotąd głoszę twoje cudowne dzieła.
PsBycz	O-Boże! nauczałeś-mię od-młodości-mojéj; a-ja,-aż-dotąd, opowiadam cuda-Twoje.
Goet	Boże, uczyłeś mię od młodości mojej, i dotychczas oznajmiałem cuda Twoje.
PsCylk	Panie, nauczałeś mnie od młodości mojéj; a dotąd wygłaszam cuda Twoje.
PsKrusz	Boże, uczyłeś mnie od młodości mojej, i aż dotąd opowiadam cuda Twoje.
PsAszk	Boże, Tyś mnie pouczał od mych lat najmłodszych i aż potąd, będęż obwieszczał Twe dziwy cudowne.
PsSzer	Boże! uczyłeś mię od młodości mojej i aż dotąd opowiadam cudowne sprawy Twoje.
Tys1	(70:17) Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości i dotąd głoszę Twe cuda.
Tys5	Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości, i do tej chwili głoszę Twoje cuda.
Bryt	Boże, uczyłeś mnie od młodości mojej, A ja aż dotąd oznajmiam cudowne sprawy twoje.
Pozn	Już od młodości mojej uczyłeś mnie, o Boże, i aż do tej chwili rozsławiam przedziwne dzieła Twoje.
WarPra	Ty mnie pouczasz, o Boże, od młodości mojej, a ja nie ustaję w mówieniu o Twych cudach.
STB	Boże, nauczałeś mnie od mej młodości i aż dotąd wygłaszam Twoje cuda.
EIB	Ty mnie, Boże, uczyłeś od młodości I aż dotąd opowiadam o Twych cudach.

Ps 71,18

PsFlor	(70:19) I aż do postarzenia i starości, Boże, nie ostawiaj mie, (70:20) aliż zwiastuję ramię twoje pokoleniu wszelikiemu, jeż przychodzące jest, (70:21a) moc twoję
PsPul	(70:19) I aż do postarzenia i starości, Boże, nie ostawiaj mie, (70:20) aliż zwiastuję ramię twoje pokoleniu wszelkiemu, jeż ima przyć, (70:21a) siłę twoję
Wuj1923	I aż do starości i szędziwości, Boże, nie opuszczaj mię: aż opowiem ramię twe wszelkiemu narodowi, który ma przyjść.
Gda1881	A przetoż aż do starości i sędziwości nie opuszczaj mię, Boże! aż opowiem ramię twoje temu narodowi, i wszystkim potomkom moc twoję.
Gda2017	Dlatego i w starości, gdy będę już siwy, nie opuszczaj mnie, Boże, aż opowiem o twojej mocy temu pokoleniu i wszystkim potomkom o twojej potędze.
PsBycz	Przeto-też, aż-do starości, i-siwizny, nie opuszczaj-mię; aż opowiém ramię-Twé pokoleniu temu, i wszem, przyjść mającym, potęgę-Twoję.
Goet	Aż do starości i aż do sędziwości nie opuszczaj mnie, o Boże, dopóki nie oznajmię przyszłemu pokoleniu ramienia Twego, mocy Twojej wszystkim, którzy jeszcze przyjdą.
PsCylk	I aż do starości i sędziwości Panie, nie opuścisz mnie; aż wygłoszę potęgę Twoję pokoleniom, każdemu z potomnych wszechmoc Twoję.
PsKrusz	A przeto aż do starości i sędziwości, Boże nie opuszczaj mnie, aż opowiem o mocy Twej temu pokoleniu - wszystkim, którzy przyjdą - siłę Twoją.
PsAszk	Toteż i do późnej starości i wieku sędziwego nie opuszczaj mię, o Boże, póki nie obwieszczę Twojego ramienia, wszystkiemu przyszłemu pokoleniu Twej włodarnej mocy.
PsSzer	Toteż i do starości, gdy już siwy będę, nie opuszczaj mnie, Boże, aż opowiem o ramieniu Twoim wszystkim potomkom!
Tys1	(70:18) A i w starości i wieku sędziwym nie opuszczaj mnie, Boże, gdy ramię Twe głosić będę temu pokoleniu i moc Twoją wszystkim, co przyjdą,
Tys5	Lecz i w starości, i w wieku sędziwym nie opuszczaj mnie, Boże, gdy [moc] Twego ramienia głosić będę, całemu przyszłemu pokoleniu - Twą potęgę,
Bryt	Toteż i do starości, gdy już siwy będę, Nie opuszczaj mnie, Boże, Aż opowiem o ramieniu twoim temu pokoleniu, A wszystkim następnym o potędze twojej!
Pozn	Więc też aż do starości, do wieku sędziwego, nie opuszczaj mnie, o Boże, dopóki nie opowiem o Twojej mocy temu pokoleniu, i wszystkim potomnym - o Twej wszechpotędze
WarPra	A kiedy zestarzeję się i będę siwy, nie opuszczaj mnie i wtedy, o Boże, bym o mocy Twojego ramienia mógł opowiadać pokoleniom przyszłym i o Twojej potędze – tym, co po nas przyjdą,
STB	Także podczas starości i sędziwości, Boże, mnie nie opuścisz, aż ogłoszę Twoją potęgę pokoleniom; Twoją wszechmoc każdemu z potomnych.
EIB	Ale nie opuszczaj mnie też, Boże, Gdy w starości posiwieję, Bo o mocy Twego ramienia chcę mówić następnemu pokoleniu; Każdemu, kto ma przyjść na świat, chcę głosić Twą potęgę!

Ps 71,19

PsFlor	(70:21b) i sprawiedlność twoję, Boże, aż w wysokie, jeż jeś uczynił wielikości. Boże, kto jest rowien tobie?
PsPul	(70:21b) i sprawiedlność twoję, Boże, aż do wysokich, jeżeś uczynił dziwy. Boże, kto jest rowien tobie?
Wuj1923	Moc twoję, i sprawiedliwość twoję, Boże, aż do wysokości; wielkie rzeczy, któreś uczynił. Boże! któż podobien tobie?
Gda1881	Bo sprawiedliwość twoja, Boże! wywyższona jest, czynisz zaiste rzeczy wielkie. Boże! któż jest podobien tobie?
Gda2017	Twoja sprawiedliwość, Boże, jest wywyższona, czynisz wielkie rzeczy; Boże, któż jest podobny do ciebie?
PsBycz	Atoli,-sprawiedliwość-Twa, o Boże! sięga, aż-do najwyższości; przetoś dokazał wielkich-rzeczy o-Boże! któż rówien-Tobie?
Goet	Sprawiedliwość Twoja, Boże, sięga aż do wyżyn niebios; Ty, który uczyniłeś wielkie rzeczy, o Boże, któż jest jak Ty?
PsCylk	I sprawiedliwość Twoję, Panie, wzniosłą, coś dokonał wielkiego; Panie, któż równy Tobie.
PsKrusz	A sprawiedliwość Twoja, Boże, wznosi się na wysokość, któryś uczynił rzeczy wielkie! - Boże! Któż, jako Ty!
PsAszk	I miłość Twą sprawiedliwą, o Boże, aż ku wysokości, któryś wielkich dokonał rzeczy - któż jest jako Ty, o Boże?
PsSzer	Moc Twoja i sprawiedliwość Twoja, Boże, sięga aż do niebios; wielkich dokonałeś czynów, Boże, któż jest Tobie równy?
Tys1	(70:19) i sprawiedliwość Twą, Boże, sięgającą niebios, którą tak wielkich dzieł dokonałeś: o Boże, któż równy jest Tobie?
Tys5	i sprawiedliwość Twą, Boże, sięgającą niebios, którą tak wielkich dzieł dokonałeś; o Boże, któż jest równy Tobie?
Bryt	Sprawiedliwość zaś twoja. Boże, Sięga aż do niebios; Wielkich dokonałeś czynów Boże, Któż jest tobie równy?
Pozn	i o Twej sprawiedliwości, Boże, która niebios sięga. Wielkieś rzeczy uczynił, któż Tobie równy, Boże!
WarPra	A także, Boże mój, o Twojej sprawiedliwości, która jest większa niż wszystko inne. Jakże wielkich dzieł dokonałeś, Boże! Boże mój, któż jest Tobie równy?
STB	I Twoją wzniosłą sprawiedliwość, Boże, który dokonałeś wielkiego; Boże, któż Tobie równy?
EIB	Twoja sprawiedliwość zaś, Boże, sięga szczytów; To, czego dokonałeś, jest wielkie - Boże, kto jest taki, jak Ty?

Ps 71,20

PsFlor	(70:22) Kako wielikie pokazał jeś mi zamętki mnogie i złe, a obrociw sie żywił jeś mie i z głębokości ziemie opięć wywiodł jeś mie.
PsPul	(70:22) Kielkoś pokazał mi zamętkow wiele i złych, a obrociw sie żywił jeś mie i z głębokości ziemie opięć wywiodłeś mie.
Wuj1923	Jako wielkie ukazałeś mi uciski mnogie i złe: a nawróciwszy się, ożywiłeś mię, i z przepaści ziemskich zasię wywiodłeś mię.
Gda1881	Który, acześ przypuścił na mię wielkie i ciężkie uciski, wszakże zasię do żywota przywracasz mię, a z przepaści ziemskich zasię wywodzisz mię.
Gda2017	Zesłałeś na mnie wielkie i ciężkie utrapienia, lecz znowu przywrócisz mi życie i z głębi ziemi znów mnie wydobędziesz.
PsBycz	Bo, dałeś-doznać-mi, ucisków wiele, i-nieszczęść: Ty-znowu wskrzesisz-mię, i-z-przepaści téj;-ziemi, znowu podniesiesz-mię.
Goet	Ty, któryś nam dał oglądać wiele uciśnienia i zła, Ty nas znów ożywisz i wyprowadzisz nas znów z głębin ziemi.
PsCylk	Jako wystawiałeś mnie na utrapienia liczne i zgubne, i znowu ożywiałeś mnie, i z przepaści ziemi znowu wydobywałeś.
PsKrusz	Jakkolwiek dałeś mi ujrzeć utrapienia i zła wielkie, wszakże do żywota przywracasz mnie, i z przepaści ziemskich znowu wyprowadzasz mnie.
PsAszk	Któryś nam ukazał utrapienia złe i mnogie a z powrotem nas ożywisz, i z przepastnych czeluści ziemi z powrotem nas wyniesiesz.
PsSzer	Tyś przypuścił na nas liczne i ciężkie utrapienia; Ty znowu nas ożywisz i z przepaści ziemi znowu wyprowadzisz nas.
Tys1	(70:20) Wiele srogich utrapień na mnie włożyłeś: lecz znowu przywrócisz mi życie i z czeluści ziemi znowu mnie wyniesiesz.
Tys5	Zesłałeś na mnie wiele srogich utrapień, lecz znowu przywrócisz mi życie i z głębin ziemi znów mnie wydobędziesz.
Bryt	Tyś liczne i ciężkie utrapienia na nas włożył, Ty znowu nas ożywisz I z głębin ziemi znowu nas wyprowadzisz.
Pozn	Choć doświadczyłeś mnie mnogimi i srogimi utrapieniami, przywrócisz mi znowu życie i wyprowadzisz mnie z czeluści ziemi.
WarPra	Doświadczyłeś mnie po wielekroć srogim utrapieniem, lecz przywrócisz mi znów pełnię życia, wydobędziesz mnie z głębokości ziemi!
STB	Jak mnie wystawiałeś na liczne i zgubne utrapienia, tak znowu mnie ożywiałeś, i znowu wydobywałeś z przepaści ziemi.
EIB	Ty, za którego sprawą doświadczyłem tylu trudności i nieszczęść, Ożywisz mnie na nowo, Na nowo wyciągniesz z głębin ziemi.

Ps 71,21

PsFlor	(70:23) Rozmnożył jeś wielmnożstwo twoje a obrociw sie uwiesielił jeś mie.
PsPul	(70:23) Rozmnożył jeś wielmostwo twoje a obrociw się ucieszył jeś mie.
Wuj1923	Rozmnożyłeś wielmożność twoję: a nawróciwszy się, pocieszyłeś mię.
Gda1881	Rozmnożysz dostojność moję a zasię ucieszysz mię.
Gda2017	Pomnożysz moje dostojeństwo i znowu mnie pocieszysz.
PsBycz	Ty-powiększysz wielkość-moję; gdy-obrócisz-się, będziesz-pocieszał-mię.
Goet	Uczynisz mię tem większym, zwrócisz się do mnie i pocieszysz mnie.
PsCylk	I jako wzmagałeś wielkość moję, i nieraz pocieszałeś mnie.
PsKrusz	Rozmnożysz wielkość moją i znowu mnie pocieszysz.
PsAszk	Wzmożesz moją wielkość, i w krąg obchodzić będziesz, Ty mi dasz pocieszenie.
PsSzer	Rozmnożysz dostojność naszą i znowu pocieszysz nas.
Tys1	(70:21) Godność moją pomnóż i pociesz mnie na nowo.
Tys5	Podnieś moją wielkość i pociesz mnie na nowo!
Bryt	Rozmnożysz dostojność naszą I znowu nas pocieszysz.
Pozn	Wyniesiesz mnie do dawnej wielkości i znowu mnie pocieszysz.
WarPra	Spraw, by mnie znów szanowano, i zacznij od nowa mnie pocieszać.
STB	Wzmagałeś moją wielkość i nieraz mnie pocieszałeś.
EIB	Przydaj mi wielkości I otocz miłosierdziem,

Ps 71,22

PsFlor	(70:24) Bo i ja spowiadać ci sie będę we ssędziech psalmowych, pra❬w❭dę, Boże, śpiewać będę tobie na gęśloch, święty Israhel.
PsPul	(70:24) Bo i ja chwalić cie będę w sędoch psalmowych, prawdę twoję, Boże, śpiewać ci będę na gęśloch, święty Israhel.
Wuj1923	Bo i ja wysławiać będę tobie na naczyniu pieśni prawdę twoję: Boże, będęć grał na cytrze, Święty Izraelski.
Gda1881	A ja też wysławiać cię będę na instrumentach muzycznych, i prawdę twoję, Boże mój! będęć śpiewał przy harfie, o Święty Izraelski!
Gda2017	A ja na instrumentach muzycznych będę wysławiać ciebie i twoją prawdę, mój Boże; będę ci śpiewał z harfą, Święty Izraela!
PsBycz	Takci-też ja, będę-chwalił-Cię, z-narzędziem harfy, i-prawdę-Twę, o-Boże-mój! ja-będę-grał Tobie, na-lutni, o-Swięty Izraela!
Goet	Dlatego ja też chcę uwielbiać Ciebie na harfie, wierność Twoją, o Boże; chcę grać Tobie na lutni, Ty Święty Izraela!
PsCylk	Ja téż wychwalać Cię będę na arfie, niezawodność Twoję Panie; sławić Cię będę na cytrze, święty Izraela.
PsKrusz	Ja również wysławiać Cię będę na instrumentach strunowych; prawdę Twą, Boże mój, będę Ci wyśpiewywał na harfie, - o Święty Izraela!
PsAszk	Toż i ja stawić Cię będę na sprzęcie harfiarkim - Twą prawdziwość mój Boże, na lutni nucić Ci będę - Święty Izraela!
PsSzer	Ja też dziękować Ci będę na harfie za wierność Twoją, Boże mój; będę Ci grał na cytrze, święty Izraela.
Tys1	(70:22) I ja, Boże, na harfie Twą wierność uwielbię, będę grał ci na cytrze, Święty Izraela.
Tys5	A ja będę Cię wielbić na harfie - Twoją wierność, mój Boże! Będę Ci grał na cytrze, Święty Izraela!
Bryt	Toteż dziękować ci będę Na harfie za wierność twoją, Boże mój; Będę ci grał na cytrze, Święty Izraela.
Pozn	A wtedy będę Cię wysławiał przy wtórze harfy, Boże mój, będę opiewał wierność Twoją, będę Cię wielbił przy dźwiękach cytry, Święty Izraela!
WarPra	Będę Cię za to wielbił na harfie, będę wysławiał Twą wierność. Boże mój, Święty Izraela pragnę Ci grać na harfie.
STB	Więc ja będę Cię wychwalał na harfie, Boże, a Twoją niezawodność; będę sławił na cytrze, o Święty Israela.
EIB	Wówczas i ja będę wielbił Cię na harfie, Bo wielka jest, mój Boże, Twoja wierność, Wydobędę dźwięk z cytry, o Święty Izraela!

Ps 71,23

PsFlor	(70:25) Wiesielić sie będą wargi moje, gdy-ć będę piać, i dusza moja, jąż jeś odkupił.
PsPul	(70:25) Radować sie będą wargi moje, gdy będę piać tobie, i dusza moja, jążeś otkupił.
Wuj1923	Rozradują się wargi moje, kiedyć będę śpiewał: i dusza moja, którąś wykupił.
Gda1881	Rozradują się wargi moje, gdyć będę śpiewał, i dusza moja, którąś wykupił.
Gda2017	Rozradują się moje wargi, gdy będę ci śpiewał, i moja dusza, którą odkupiłeś.
PsBycz	Będą-śpiéwać wargi-me, gdy na-strunach-zagram Tobie; nawet-dusza-moja, którąś odkupił.
Goet	Radośnie wykrzykiwać będą wargi moje, gdy będę Tobie grał, i dusza moja, którą ocaliłeś.
PsCylk	Zaśpiewają usta moje gdy wysławiać Cię będę, i dusza moja, którą wybawiłeś.
PsKrusz	Rozradują się wargi moje, gdy będę śpiewał Tobie, i dusza moja, którążeś odkupił.
PsAszk	Rozśpiewają się wargi me jako iż Tobie nucić będę i dusza moja, którąś Ty wybawił.
PsSzer	Rozradują się wargi moje, gdy grać Ci będę, i dusza moja, którą wybawiłeś.
Tys1	(70:23) Rozradują się moje wargi, gdy będę Ci śpiewać, i dusza moja, którą odkupiłeś.
Tys5	Rozradują się moje wargi, gdy będę Ci śpiewał, i dusza moja, którą odkupiłeś.
Bryt	Rozradują się wargi moje, gdy grać ci będę, I dusza moja, którą wybawiłeś.
Pozn	A gdy Ci zaśpiewam, rozradują się wargi moje i dusza moja, którąś odkupił.
WarPra	I rozradują się moje usta, Tobie będę grał i śpiewał. Dusza ma, którą ocaliłeś, Ciebie wychwalać będzie.
STB	Gdy będę Cię wysławiał, me usta zaśpiewają, a także moja dusza, ta, którą wybawiłeś.
EIB	Rozśpiewają się me wargi, gdy Ci zagram, Rozpromienieje dusza odkupiona przez Ciebie,

Ps 71,24

PsFlor	(70:26) Ale i język moj myślić będzie wszego dnia sprawiedlność twoję, gdy osromoceni i zasromani będą, jiż szukają zła mnie.
PsPul	(70:26) Ale i język moj myślić będzie wszytek dzień sprawiedlność twoję, gdy osromoceni i osromani będą, jiż szukają złego mnie.
Wuj1923	Ale i język mój cały dzień będzie rozmyślał sprawiedliwość twoję: kiedy zawstydzeni i zelżeni będą, którzy mi szukali złego.
Gda1881	Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzień sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i hańbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego.
Gda2017	Również mój język będzie głosił przez cały dzień twoją sprawiedliwość, bo okryli się wstydem i hańbą ci, którzy szukali mego nieszczęścia.
PsBycz	Nadto, język-mój, każdego dnia będzie opowiadał sprawiedliwość-Twoję; bo zawstydzeni, bo znieważyni-byli, żądający nieszczęścia-mojego.
Goet	Również i język mój będzie mówił o sprawiedliwości Twojej przez cały dzień, ponieważ zawstydzeni i pohańbieni zostali ci, którzy szukają nieszczęścia mego.
PsCylk	Téż język mój dzień cały wygłaszać będzie sprawiedliwość Twoję; bo zawstydzili się, pobledli pragnący nieszczęścia mego.
PsKrusz	Również język mój na każdy dzień będzie opowiadał sprawiedliwość Twoją, albowiem zawstydzili się i shańbili się, którzy szukali zła mego.
PsAszk	Toż język mój dzień cały rozbrzmiewać będzie sprawiedliwą miłością Twą, gdyż zawstydzeni będą, gdyż zbledną ci, którzy pragną mej zguby.
PsSzer	I język mój będzie opowiadał ustawicznie sprawiedliwość Twoją; bo się zawstydzili, zarumienili ci, którzy pragną mej zguby.
Tys1	(70:24) Przez cały dzień mój język również będzie głosił Twoją sprawiedliwość, bo szukający mego nieszczęścia okryli się hańbą i wstydem.
Tys5	Również mój język przez cały dzień będzie głosił Twoją sprawiedliwość, bo okryli się hańbą i wstydem szukający mojego nieszczęścia.
Bryt	Język mój również będzie opowiadał przez cały dzień sprawiedliwość twoją, By się zawstydzili, zarumienili ci, którzy szukają nieszczęścia mego.
Pozn	A także język mój całymi dniami będzie głosił sprawiedliwość Twoją. Bo wstydem i hańbą okryją się ci, którzy pragną mego nieszczęścia.
WarPra	Język mój dzień cały będzie sławił Twoją prawość a wszyscy szukający mej zguby okryją się wstydem i hańbą.
STB	A mój język będzie mówił o Twojej sprawiedliwość przez cały dzień; bowiem zawstydzili się i pobledli ci, co pragnęli mojego nieszczęścia.
EIB	Również język przez cały dzień będzie głosił Twoją sprawiedliwość - To, jak zostali zawstydzeni i upokorzeni Ci, którym tak zależało na moim nieszczęściu.

Psalm 72

Ps 72,1

PsFlor	(71:1) Boże, sąd twoj krolowi daj a sprawiedlność twoję synowi krolewskiemu
PsPul	(71:1) Boże, sąd twoj krolowi daj a sprawiedlność twoję krolowicu
Wuj1923	Psalm na Salomona.
Gda1881	Salomonowi. Boże! daj królowi sądy twoje, a sprawiedliwość twoję synowi królewskiemu;
Gda2017	Psalm dla Salomona. Boże, daj królowi swoje sądy i swoją sprawiedliwość synowi króla;
PsBycz	Psalm dla Salamona. O-Boże! sądy-Twe, Królowi daj; a,-sprawiedliwość-Twoję, synowi króla.
Goet	BOŻE, daj królowi sądy Twoje i synowi królewskiemu sprawiedliwość Twoją,
PsCylk	Salomonowi. - Panie, prawa Twoje królowi daj; a sprawiedliwość Twoję synowi królewskiemu.
PsKrusz	Salomona, Boże, daj sąd królowi, a sprawiedliwość Twoją - synowi królewskiemu.
PsAszk	Salomona (śpiew). Boże, daj Twe wyroki królowi a miłość Twą sprawiedliwą synowi króla.
PsSzer	Salomonowy. Boże! daj królowi prawa swoje, i sprawiedliwość swoją synowi królewskiemu,
Tys1	(71:1) Salomonowy. O Boże, przekaż Twój sąd Królowi i synowi Króla Twoją sprawiedliwość.
Tys5	Salomonowy. O Boże, przekaż Twój sąd królowi i Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Bryt	Salomonowy. Boże! Daj królowi prawa swoje I sprawiedliwość swoją synowi królewskiemu,
Pozn	[Psalm] Salomona. Boże, przekaż wyroki swe królowi, sprawiedliwość swoją synowi królewskiemu.
WarPra	Salomonowy. O Boże, daj królowi władzę sądzenia i Twoją sprawiedliwość królewskiemu synowi!
STB	Salomonowi. Boże, daj Twoje sądy królowi, a Twoją sprawiedliwość królewskiemu synowi.
EIB	Salomonowy. Boże! Podsuwaj królowi swoje rozstrzygnięcia I swoją sprawiedliwość synowi królewskiemu,

Ps 72,2

PsFlor	(71:2) sędzi❬ć❭ lud twoj w sprawiedlności a ubogie twoje w sądzie.
PsPul	(71:2) sędzić [będzie] lud twoj w sprawiedlności a ubogie twoje w sądzie.
Wuj1923	Boże, daj sąd twój królowi: a sprawiedliwość twoję synowi królewskiemu; aby sądził lud twój w sprawiedliwości, a ubogie twe w rozsądku.
Gda1881	Aby sądził lud twój w sprawiedliwości, a ubogich twoich w prawości.
Gda2017	Będzie sądził twój lud w sprawiedliwości, a twoich ubogich w prawości.
PsBycz	Niech-sądzi lud-Twój, z-sprawiedliwością; a,-ubogich-Twych, z-prawością.
Goet	Aby sądził lud Twój w sprawiedliwości, a nędznych Twoich według prawa.
PsCylk	Aby rządził ludem Twoim w sprawiedliwości; a uciśnionymi Twoimi wedle prawa.
PsKrusz	Niechaj sądzi naród Twój w sprawiedliwości, a ubogich Twych w prawości.
PsAszk	Sądzić będzie lud Twój sprawiedliwością, zaś udręczone Twe sprawiedliwym wyrokiem.
PsSzer	aby sądził lud Twój w sprawiedliwości, a ubogich Twoich wedle prawa!
Tys1	(71:2) Niech sprawiedliwie rządzi ludem Twoim i pokornymi Twymi ze słusznością.
Tys5	Niech sądzi sprawiedliwie Twój lud i ubogich Twoich - zgodnie z prawem!
Bryt	Aby sądził lud twój sprawiedliwie, A ubogich twoich wedle prawa!
Pozn	Niech rządzi ludem Twoim sprawiedliwie i ubogimi Twymi według prawa.
WarPra	Niech sprawiedliwie rządzi Twoim ludem, a ubogich Twoich niech słusznie osądza!
STB	Aby rozsądzał Twój lud w sprawiedliwości i Twoich biednych w decyzjach.
EIB	Aby sądził Twój lud sprawiedliwie I ubogich traktował zgodnie z prawem.

Ps 72,3

PsFlor	(71:3) Przyjmicie gory pokoj ludu a pagorkowie sprawiedlność.
PsPul	(71:3) Przymcie gory mir ludu a padoły sprawiedlność.
Wuj1923	Niechaj przyjmą góry pokój ludowi, a pagórki sprawiedliwość.
Gda1881	Przyniosą góry ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.
Gda2017	Góry przyniosą ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.
PsBycz	Przyniosą góry pokój ludowi; nawet-pagórki, będą, za-sprawiedliwością.
Goet	Niech góry i pagórki niosą ludowi pokój przez sprawiedliwość.
PsCylk	Niech zwiastują góry pokój ludowi; i pagórki się odezwą sprawiedliwością.
PsKrusz	Niechaj góry przyniosą ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.
PsAszk	Góry pokój zwiastować będą ludowi, zaś pagórki odpowiedzą sprawiedliwą miłością.
PsSzer	Niech góry przyniosą ludowi dobrobyt, a pagórki sprawiedliwość!
Tys1	(71:3) Góry przyniosą ludowi pokój a wzgórza sprawiedliwość.
Tys5	Niech góry przyniosą ludowi pokój, a wzgórza - sprawiedliwość!
Bryt	Niech góry przyniosą ludowi pokój, A pagórki sprawiedliwość!
Pozn	Niech góry niosą pokój ludowi, a pagórki sprawiedliwość.
WarPra	Niech od gór przyjdzie pokój do ludzi, a z wysokości – sprawiedliwość.
STB	Niech góry zwiastują ludowi pokój, a pagórki niech się odezwą sprawiedliwością.
EIB	Niech góry zapewniają ludziom pokój I niech sprawiedliwością owocują pagórki.

Ps 72,4

PsFlor	(71:4) Sędzić będzie ubogie ludzskie i zbawiony uczyni syny [ludzi] ❬ubogich❭, i uśmierzy potwarcę.
PsPul	(71:4) Sędzić będzie ubogie ludzkie i zbawione uczyni syny ubogich, i uśmierzy potwarcę.
Wuj1923	Będzie sądził ubogie z ludu, i wybawi syny ubogich: a uniży potwarcę.
Gda1881	Będzie sądził ubogich z ludu, a wybawi synów ubogiego; ale gwałtownika pokruszy.
Gda2017	Będzie sądził ubogich z ludu, wybawi synów potrzebującego, a zgniecie ciemiężyciela.
PsBycz	On-będzie-władał biédnymi ludu; będzie-pomagał dzieciom żebraka, i-skruszy ciemiężyciela.
Goet	On wywiedzie prawo nędznych ludu i wybawi dzieci biednych, a zdepce dręczyciela.
PsCylk	Niechaj sądzi uciśnionych w narodzie, wspomoże dzieci biednych, a zgniecie grabieżcę.
PsKrusz	Będzie sądził ubogich ludu, wybawi synów ubogich, a poniży oszczercę.
PsAszk	Sędzią będzie biednych ludu, zbawcą dla rzeszy łaknących, zaś poniży ciemiężcę.
PsSzer	Niechaj sądzi ubogich ludu, wspomaga biednych, ale zdepcze ciemięzcę!
Tys1	(71:4) Uniżonych z ludu otoczy opieką, ratować będzie dzieci ubogich, a zetrze ciemiężyciela.
Tys5	Otoczy opieką uciśnionych wśród ludu, ratować będzie dzieci ubogich, a zetrze na proch ciemiężyciela.
Bryt	Niechaj sądzi ubogich ludu, wybawi biednych, Ale niech zdepcze ciemiężyciela.
Pozn	Niech broni ubogich w narodzie, niech niesie pomoc synom biedaków, a ciemięzcę pognębi.
WarPra	Uciśnionym spośród ludu okaże sprawiedliwość, synów ubogich będzie miał w swej pieczy, a ciemiężycieli wytraci.
STB	Niechaj sądzi uciśnionych w narodzie, wspomoże dzieci nędzarzy, a także zgniecie grabieżcę.
EIB	Niech zapewnia ochronę ubogim wśród ludu, Ratuje dzieci biednych i depcze gnębicieli.

Ps 72,5

PsFlor	(71:5) I przebywać będzie se słuńcem i przed miesiącem w pokolenie i w pokolenie.
PsPul	(71:5) I zostanie z słońcem i przed miesiącem w pokolenie i w pokolenie.
Wuj1923	I będzie trwał z słońcem, i przed księżycem, na pokolenie i pokolenie.
Gda1881	Będą się bać ciebie, póki słońce i miesiąc trwać będzie, od narodu aż do narodu.
Gda2017	Będą się bać ciebie, póki trwać będzie słońce i księżyc, z pokolenia na pokolenie.
PsBycz	Będą-bać-się-Ciebie, póki słońcé, i-dopóki księżyc, potrwają, od pokolenia, do pokoleń.
Goet	Bać się Ciebie będą od pokolenia do pokolenia, póki trwać będą słońce i księżyc.
PsCylk	Aby obawiali się Ciebie póki słońce; i w obliczu księżyca, z pokolenia w pokolenie.
PsKrusz	Będą się bać Ciebie, dopóki słońce i księżyc przed nami - od pokolenia do pokolenia.
PsAszk	Obawiać się Ciebie będą wraz z słońcem i przed księżycem - pokolenia pokoleń.
PsSzer	Niech żyje, póki słońce i księżyc świecić będzie, z pokolenia w pokolenie.
Tys1	(71:5) I będzie żył długo jak słońce, jak księżyc przez wszystkie pokolenia.
Tys5	I będzie trwał długo jak słońce, jak księżyc przez wszystkie pokolenia.
Bryt	Niech boją się ciebie, póki słońceI póki księżyc świecić będzie, z pokolenia w pokolenie.
Pozn	Niech żyje, póki trwa słońce i księżyc świeci, po wszystkie pokolenia.
WarPra	I będzie trwał tak długo jak słońce i księżyc, aż po najbardziej odległe pokolenia.
STB	Aby się Ciebie obawiali póki słońce oraz w obliczu księżyca, z pokolenia na pokolenie.
EIB	Niech panuje, dopóki wstaje słońce, Dopóki wschodzi księżyc - z pokolenia w pokolenie.

Ps 72,6

PsFlor	(71:6) Zstąpi jako deszcz w runo i jako kropie kapające na ziemię.
PsPul	(71:6) Zstąpi jako deszcz w runo a jako kropie kapające na ziemię.
Wuj1923	Znidzie jako deszcz na runo: a jako krople na ziemię kapiące.
Gda1881	Jako zstępuje deszcz na pokoszoną trawę, a deszcz kroplisty skrapiający ziemię:
Gda2017	Zstąpi jak deszcz na skoszoną trawę, jak krople deszczu nawadniające ziemię.
PsBycz	On-zejdzie-na-dół, jak dészcz na sianokos; jak-dészcz rzęsisty, zléwający ziemię.
Goet	On zstąpi jak deszcz na łąkę skoszoną, jak deszcze ulewne, które rozmiękczają glebę.
PsCylk	Niech znijdzie jako deszcz na łąkę skoszoną; jako ulewa nawodniająca ziemię.
PsKrusz	Jako zstępuje deszcz na skoszoną łąkę, a deszcz obfity, skrapiający ziemię,
PsAszk	Zestąpi jako deszcz na sianożęcie, jako rosiste opary, co skrapiają ziemię.
PsSzer	Niech będzie jak deszcz, który spada na łąkę skoszoną, jak ulewa skrapiająca ziemię!
Tys1	(71:6) Zstąpi jak deszcz na trawę, jak ulewa, co nawadnia ziemię.
Tys5	Zstąpi jak deszcz na trawę, jak deszcz rzęsisty, co nawadnia ziemię.
Bryt	Niech będzie jak deszcz, który pada na łąkę skoszoną, Jak ulewa zraszająca ziemię!
Pozn	Niech będzie jak deszcz, co pada na trawę, jak ulewa zraszająca ziemię.
WarPra	Niech będzie jak deszcz, który spada na pola, jak ulewa nawadniająca ziemię.
STB	Niech zstąpi jakby deszcz na skoszoną łąkę, jak ulewa nawadniająca ziemię.
EIB	Niech pada niczym deszcz na skoszoną trawę, Niczym ulewa, która nawadnia ziemię!

Ps 72,7

PsFlor	(71:7) Wznidzie we dnioch jego sprawiedlność i opłwitość pokoja, aliż odniesion będzie miesiąc.
PsPul	(71:7) Wznidzie w dnioch jego sprawiedlność i opłwitość pokoja, aliż zginie miesiąc.
Wuj1923	Wznidzie za dni jego sprawiedliwość, i obfitość pokoju, aż zginie miesiąc.
Gda1881	Tak sprawiedliwy zakwitnie za dni jego, a będzie obfitość pokoju, dokąd miesiąca staje.
Gda2017	Za jego dni zakwitnie sprawiedliwy i będzie obfitość pokoju, dopóki księżyc trwa.
PsBycz	Zakwitnie, za-dni-swych, sprawiedliwy, i-będzie-wielkość pokoju, aż do zniszczenia księżyca.
Goet	Za dni Jego kwitnąć będzie sprawiedliwy i będzie obfitość pokoju, aż księżyca nie będzie.
PsCylk	Niech rozkwitnie za dni jego sprawiedliwy; i pełnia pokoju póki nie stanie księżyca.
PsKrusz	tak zakwitnie sprawiedliwy za dni Jego, i będzie wielki pokój, dopóki księżyca nie zbraknie.
PsAszk	Zakwitnie za dni jego sprawiedliwy i pełnia pokoju aż pokądby nie stało księżyca.
PsSzer	Niech zakwitnie sprawiedliwość za dni jego i trwa pełny pokój, póki stanie księżyca!
Tys1	(71:7) Za dni jego zakwitnie sprawiedliwość i pokój w obfitości, aż księżyc ustanie.
Tys5	Za dni jego rozkwitnie sprawiedliwość i wielki pokój, dopóki księżyc nie zgaśnie.
Bryt	Niech zakwitnie sprawiedliwość za dni jego I obfitość pokoju, póki stanie księżyca!
Pozn	Niech za dni jego kwitnie sprawiedliwość i pełnia pokoju, dopóki księżyc nie zagaśnie.
WarPra	Niech za dni jego kwitnie sprawiedliwość i pokój – dopóki będzie świecił księżyc.
STB	Niechaj za jego dni rozkwitnie sprawiedliwy oraz pełnia pokoju, jak długo zostanie księżyc.
EIB	Niech za jego dni zakwitnie sprawiedliwość, Niech trwa pokój, dopóki wschodzi księżyc,

Ps 72,8

PsFlor	(71:8) I panać będzie od morza aż do morza i od rzeki aż do krajow okręga ziem.
PsPul	(71:8) I paniać będzie od morza aż do morza i od rzeki aż do krajow o[d]kręga ziemie.
Wuj1923	I będzie panował od morza aż do morza: i od rzeki aż do krajów okręgu ziemie.
Gda1881	Będzie panował od morza aż do morza, i od rzeki aż do kończyn ziemi.
Gda2017	Będzie panował od morza do morza, od rzeki aż po krańce ziemi.
PsBycz	Tedy-będzie-panował od-morza do morza; i,-od-rzéki, aż-do krańców ziemi.
Goet	Będzie panował od morza aż do morza, i od rzeki aż do krańców ziemi.
PsCylk	I niech włada od morza do morza; i od strumienia aż do krańców ziemi.
PsKrusz	Będzie panował od morza aż do morza i od rzeki aż do kończyn ziemi.
PsAszk	I panować będzie od morza do morza i od strumienia po krańce ziemi.
PsSzer	Niech panuje od morza do morza i od rzeki, aż do krańców ziemi!
Tys1	(71:8) I panować będzie od morza do morza, od Rzeki aż po krańce ziemi.
Tys5	I panować będzie od morza do morza, od Rzeki aż po krańce ziemi.
Bryt	Niech panuje od morza do morzaI od Rzeki aż do krańców ziemi!
Pozn	Niech panuje od morza do morza i od Rzeki aż po krańce ziemi.
WarPra	Niech panuje od morza do morza, od Wielkiej Rzeki aż po krańce ziemi.
STB	I niech panuje od morza do morza, i od strumienia aż do krańców ziemi.
EIB	Niech panuje od morza do morza I od Rzeki aż do krańców ziemi!

Ps 72,9

PsFlor	(71:9) Przed nim padać będą Murzynowie a nieprzyjaciele jego będą lizat ziemię.
PsPul	(71:9) Przed nim padać ❬będą❭ Murzynowie a jego nieprzyjaciele będą lizać ziemię.
Wuj1923	Przed nim będą padać Murzynowie: a nieprzyjaciele jego ziemię lizać będą.
Gda1881	Przed nim padać będą mieszkający na pustyniach, a nieprzyjaciele jego proch lizać będą.
Gda2017	Przed nim upadną mieszkańcy pustyni, a jego wrogowie będą proch lizać.
PsBycz	Przed-nim, klękać-będą mieszkańcy pustyń; a,-wrogi-jego, pył lizać-będą.
Goet	Przed Nim upokorzą się mieszkańcy pustyni, a wrogowie Jego proch lizać będą.
PsCylk	Przed nim niech klękają mieszkańcy stepu; a wrogi jego proch niech liżą.
PsKrusz	Przed Nim upadną mieszkańcy pustyni, a nieprzyjaciele Jego pył lizać będą.
PsAszk	Przed nim zegną kolana mieszkańcy pustyń a wrogowie jego proch lizać będą.
PsSzer	Niech przed nim zegną kolana przeciwnicy, a nieprzyjaciele jego niech proch liżą!
Tys1	(71:9) Nieprzyjaciele na twarz przed Nim padną, a Jego przeciwnicy pył będą lizali.
Tys5	Nieprzyjaciele będą mu się kłaniać, a jego przeciwnicy pył będą zlizywać.
Bryt	Niech przed nim zegną kolana przeciwnicy, A nieprzyjaciele jego niech proch liżą!
Pozn	Niech przeciwnicy jego przed nim upadają, a wrogowie jego proch liżą.
WarPra	Niech ugną się przed nim jego przeciwnicy, niech liżą proch ziemi wszyscy jego wrogowie.
STB	Niech przed nim klękają mieszkańcy stepu, a jego wrogowie niech liżą proch.
EIB	Niech przed jego obliczem płaszczą się wrogowie, Jego nieprzyjaciele niech zlizują proch z ziemi!

Ps 72,10

PsFlor	(71:10) Krolowie Tarsis i ostrowowie ofierować będą, krolowie arabszczy i Saba dary przywiodą.
PsPul	(71:10) Krolowie Tarsis i ostrowowie dary dadzą, krolowie arabszczy i Saba dary przywiozą.
Wuj1923	Królowie Tarsys i wyspy przyniosą dary: królowie Arabscy i Saba przywiozą upominki.
Gda1881	Królowie od morza i z wysep dary mu przyniosą; królowie Sebejscy i Sabejscy upominki oddadzą.
Gda2017	Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę.
PsBycz	Królowie Tarsysu, i-wysp, dary przynosić-będą; królowie Szeby i-Seby, podarki, podawać-będą.
Goet	Królowie z Tarsu i wysp przyniosą dary; królowie z Seby i Saby złożą Mu daninę.
PsCylk	Królowie Tarszyszu i wysp dań mu złożą; królowie Szeby i Seby haracz przyniosą.
PsKrusz	Królowie Tarsziszu i wysp dary przyniosą, królowie Szeba i ze Saby dary złożą.
PsAszk	Królowie Tarszyszu i wyspy dary bogatymi się odwdzięczą, królowie Szewy i Sewy ofiarny złożą upominek.
PsSzer	Królowie Tarszyszu i wysp niech przynoszą mu dary; królowie Saby i Seby niech złożą daninę!
Tys1	(71:10) Królowie Tarszisz i wysp przyniosą Mu dary, królowie Arabów i Saby złożą upominki.
Tys5	Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę.
Bryt	Królowie Tarszysz i wysp niech przynoszą dary; Królowie Saby i Seby niech złożą daninę!
Pozn	Królowie Tarszisz i wysp niechaj przynoszą dary, niech królowie Szeby i Seby składają daniny.
WarPra	Królowie z Tarszisz i z wysp przyniosą mu dary, królowie Szeby i Saby przyjdą z podarkami.
STB	Oto złożą mu daninę królowie Tarszyszu, wysp, a królowie Szeby i Seby przyniosą mu haracz.
EIB	Królowie Tarszisz i wysp niech złożą dary, A królowie Szeby i Saby - daninę.

Ps 72,11

PsFlor	(71:11) I modlić sie będą jemu wszystcy krolowie ziemie, wszystcy pogani służyć będą jemu.
PsPul	(71:11) I kłaniać sie będą jemu wszytcy krolowie ❬ziemie❭, wszytcy pogani będą jemu służyć.
Wuj1923	I będą mu się kłaniać wszyscy królowie ziemscy: wszyscy narodowie będą mu służyć.
Gda1881	I będą mu się kłaniać wszyscy królowie; wszystkie narody służyć mu będą.
Gda2017	I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie; wszystkie narody będą mu służyć.
PsBycz	I-będą-się-kłaniali mu, wszyscy królowie; wszystkie narody będą-służyły-mu;
Goet	Wszyscy królowie kłaniać Mu się będą; wszystkie ludy służyć Mu będą.
PsCylk	I będą się przed nim korzyć wszyscy królowie; wszystkie ludy służyć mu będą.
PsKrusz	I będą Mu się kłaniać wszyscy królowie - wszystkie narody służyć Mu będą.
PsAszk	Ukorzą mu sic wszyscy królowie, wszystkie narody służyć mu będą.
PsSzer	Niech mu oddają pokłon wszyscy królowie, niech mu służą wszystkie ludy!
Tys1	(71:11) I uwielbią Go wszyscy królowie, wszystkie narody będą Mu służyły.
Tys5	I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie, wszystkie narody będą mu służyły.
Bryt	Niech mu oddają pokłon wszyscy królowie, Niech mu służą wszystkie narody!
Pozn	Niechaj mu złożą pokłon wszyscy królowie, niech będą mu poddane wszystkie narody.
WarPra	Będą mu się kłaniać wszyscy królowie, służyć mu będą wszystkie ludy.
STB	I będą się przed nim korzyć wszyscy królowie, wszystkie ludy będą mu służyć.
EIB	Niech mu pokłon składają wszyscy królowie, Wszystkie narody niech mu usługują!

Ps 72,12

PsFlor	(71:12) Bo zbawił ubogiego od silnego i ubogiego, jemuż nie było pomocnika.
PsPul	(71:12) Bo wyzwolił ubogiego od silnego i ubogiego, jemuż nie było pomocnika.
Wuj1923	Albowiem wybawi ubogiego: tak możnego i nędznego, który nie miał pomocnika.
Gda1881	Albowiem wyrwie ubogiego wołającego, i nędznego, który nie ma pomocnika.
Gda2017	Ocali bowiem ubogiego, gdy zawoła, i nędznego, który nie ma pomocnika.
PsBycz	Bo, on-oswobodzi biédaka, wzywającego-pomocy; i-ubogiego, a-nie-mającego pomocnika, ku dopomożeniu mu.
Goet	Albowiem On wybawi biednego, który wzywa pomocy, i nędznego, który nie ma pomocnika.
PsCylk	Gdyż ocala ubogiego, który woła, i uciśnionego, który nie ma wybawcy.
PsKrusz	Albowiem uwolni ubogiego wołającego i nędznego, który niema pomocnika.
PsAszk	Bo wyrwie łaknącego, co woła boleśnie i udręczonego, co nie ma pomocy.
PsSzer	Bo wyrwie biednego wołającego o pomoc i ubogiego, który nie ma pomocy.
Tys1	(71:12) Bo On wyzwoli wołającego biedaka i ubogiego, co nie ma pomocy.
Tys5	Wyzwoli bowiem wołającego biedaka i ubogiego, i bezbronnego.
Bryt	Bo ocali biedaka, który woła o ratunek, I ubogiego, który nie ma pomocy.
Pozn	On wyzwoli bowiem ubogiego wołającego [o pomoc] i biednego, którego nikt nie wspomaga.
WarPra	On uratuje biedaka o pomoc wołającego, ubogich i każdego, kto jest bezbronny.
STB	Ponieważ ocala żebrzącego, co woła, oraz uciśnionego, który nie ma wybawcy.
EIB	Bo będzie ratował biednego, który woła o pomoc, I ubogiego, który znajdzie się w potrzebie,

Ps 72,13

PsFlor	(71:13) Odpuści ubogiemu i nieimającemu a dusze ubogich zbawiony uczyni.
PsPul	(71:13) Odpuści ubogiemu i nieimającemu a dusze ubogich zbawione uczyni.
Wuj1923	Przepuści ubogiemu i niedostatecznemu; a dusze ubogich zbawi.
Gda1881	Zmiłuje się nad ubogim, i nad niedostatecznym, a duszę nędznych wybawi.
Gda2017	Zmiłuje się nad ubogim i potrzebującym i wybawi dusze nędzarzy.
PsBycz	On-się-zlituje nad biédnym i-żebrakiem, nawet-życié ubogich ocali.
Goet	Zmiłuje się nad nieznacznym i biednym, a dusze biednych wybawi.
PsCylk	Miłosiernym jest dla biednych i ubogich; a duszę ubogich wybawia.
PsKrusz	Ulituje się nad nędzarzem i nad ubogim - i dusze ubogich wybawi.
PsAszk	Zlituje się nad biednym i łaknącym a dusze łaknących nakarmi.
PsSzer	Zlituje się nad nędzarzem i biednym, i pomoże duszom biednym.
Tys1	(71:13) Nad nędznym i biedakiem się zmiłuje, ocali życie ubogim:
Tys5	Zmiłuje się nad nędzarzem i biedakiem i ocali życie ubogich:
Bryt	Zlituje się nad nędzarzem i biednymI wybawi dusze biednych.
Pozn	Ulituje się nad słabym i nędznym i ocali życie ubogim.
WarPra	Ulituje się nad uciśnionymi i słabymi i ocali życie maluczkich.
STB	Miłosierny jest dla żebrzących, ubogich oraz duszę ubogich wybawia.
EIB	Okaże litość słabym i bezradnym I wybawi dusze ludzi pognębionych.

Ps 72,14

PsFlor	(71:14) Z lichw i lichoty odkupi dusze jich i poczestne imię jich przed nim.
PsPul	(71:14) Z lichw[y] i z lichoty odkupi dusze jich i cne imię jich przed nim.
Wuj1923	Z lichwy i nieprawości wykupi dusze ich: a imię ich uczciwe przed nim.
Gda1881	Od zdrady i gwałtu wybawi duszę ich; bo droga jest krew ich przed oczyma jego.
Gda2017	Wybawi ich dusze od podstępu i przemocy, bo ich krew jest cenna w jego oczach.
PsBycz	On, od-ucisku, i-od-gwałtu, uwolni życié-ich; bo-będzie-drogą, krew-onychże, w-oczach-jego.
Goet	Od ucisku i przemocy ocali dusze ich, a krew ich będzie droga w oczach Jego,
PsCylk	Od gwałtu i grabieży wyzwala duszę ich; i drogą jest krew ich w oczach jego.
PsKrusz	Od zdrady i gwałtu wybawi dusze ich, bo droga jest krew ich przed oczyma Jego.
PsAszk	Od fałszu zdradnego i gwałtu wybawi ich duszę i drogą będzie krew ich w jego oczach.
PsSzer	Wybawi życie ich od ucisku i gwałtu, bo krew ich jest droga w oczach Jego.
Tys1	(71:14) wybawi ich od krzywdy i ucisku, a krew ich cenna będzie w Jego oczach.
Tys5	od krzywdy i ucisku uwolni ich dusze, a krew ich cenna będzie w jego oczach.
Bryt	Z ucisku i gwałtu wyzwoli ich życie, Bo krew ich jest droga w oczach jego.
Pozn	Oswobodzi ich spod ucisku i gwałtu, bo cenna jest ich krew w jego oczach.
WarPra	Uwolni ich od ucisku i przemocy, krew ich będzie w Jego oczach cenna.
STB	Od gwałtu i grabieży wyzwala ich duszę, bo ich krew jest cenną w jego oczach.
EIB	Przed przemocą i gwałtem ochroni ich życie, A ich krew będzie cenna w jego oczach.

Ps 72,15

PsFlor	(71:15) I żyw będzie, i dadzą jemu od złota arabskiego, i kłaniać sie będą od niego zawżdy, wszego dnia błogosławić będą jemu.
PsPul	(71:15) I będzie żyw, i dadzą jemu od złota arabskiego, i kłaniać sie będą od niego zawżdy, wszego dnia błogosławiąc ji.
Wuj1923	A będzie żył, i dadzą mu z złota Arabskiego, i będą się zawsze kłaniać dla niego: cały dzień będą go błogosławić.
Gda1881	I będzie żył, a dawać mu będą złoto sabejskie, i ustawicznie się za nim modlić będą, cały dzień błogosławić mu będą.
Gda2017	I będzie żył, i dadzą mu złoto z Szeby; nieustannie będą się za niego modlić i codziennie mu błogosławić.
PsBycz	Więc-będzie-żył, i-będzie-się-dawało mu, z-złota Szebajskiego; oraz-modlić-się-będą, do-niego, ciągle; każdego dnia będą-błogosławić-go.
Goet	I będzie żył, i dawać mu będą złoto z Seby; stale się za Niego modlić będą, codziennie błogosławić Go będą.
PsCylk	I będzie żył, da mu złota Szeby, a modlić się będzie za niego nieustannie, i codziennie mu błogosławić.
PsKrusz	I powstanie i dadzą Mu ze złota sabejskiego, i bezustannie modlić się za Nim będą - na każdy dzień błogosławić Go będą.
PsAszk	I niechajbyż żył i obyż mu dali ze złota Szewy, i oby się modlili za niego a błogosławić go będą ciągle dzień cały.
PsSzer	Niech więc żyje i niechaj mu składają złoto sabejskie; i zawsze modlą się za niego, stale mu błogosławią!
Tys1	(71:15) {Przeto będzie żył i dadzą Mu złoto z Saby} i zawsze będą się modlić za Niego, nieustannie Mu błogosławić.
Tys5	Przeto będzie żył i dadzą mu złoto z Saby, zawsze będą się modlić za niego, nieustannie mu błogosławić.
Bryt	Niech więc żyje i niechaj mu składają złoto z Saby, Niech zawsze modlą się za niego! Niech każdego dnia mu błogosławią!
Pozn	Niech żyje więc i niech mu składają w darze złoto Szeby, niech się za niego modlą nieustannie i niech mu błogosławią każego dnia.
WarPra	Niech przeto żyje i złoto z Saby dostaje, niech modlą się ciągle za niego i wypraszają mu błogosławieństwo.
STB	Więc będzie żył, i da mu złota Szeby, i nieustannie będą się modlić za niego oraz codziennie go sławić.
EIB	Niech żyje i niech go obdarują złotem Szeby! Niech zawsze modlą się o niego - Cały dzień niech mu życzą szczęścia!

Ps 72,16

PsFlor	(71:16) Będzie śćwierdzenie w ziemi na wysokości gor, wzniesion będzie nad Libanem owoc jego i kwiść będą z miasta jako siano ziemie.
PsPul	(71:16) Będzie stwirdzenie w ziemi na wysokości gor, wzniesion będzie nad Libanem owoc jego i będą kwiść z miasta jako siano ziemskie.
Wuj1923	I będzie utwierdzenie na ziemi na wierzchu gór: podniesie się nad Liban urodzaj jego: i rozkwitną się z miasta, jako zioła polne.
Gda1881	Gdy się wrzuci garść zboża do ziemi na wierzchu gór, zaszumi jako Liban urodzaj jego, a mieszczanie zakwitną jako zioła polne.
Gda2017	Gdy się zasieje garść zboża w ziemi na szczytach gór, jego plon zaszumi jak Liban, a mieszkańcy miast zakwitną jak polna trawa.
PsBycz	Będzie obfitość zboża na-ziemi; na-szczycie gór, zadrży, jak-Liban, plon-jego; i-kwitnąć-będą mieszkańcy z-miasta, jak zioła téj-ziemi.
Goet	Nadmiar zboża będzie w kraju aż na wierzchołkach gór; urodzaj jego zaszumi jak Libanon; a z miast wykwitnie lud jak roślinność ziemi.
PsCylk	Będzie obfitość zboża w kraju, na wierzchach gór zaszumi jak Libanon plon jego, a zakwitną po miastach jak trawa ziemi.
PsKrusz	Będzie jako źdźbło zboża w ziemi, na wierzchołku gór zaszumi, jak Liban, owoc Jego i zakwitną z miasta, jako trawa polna.
PsAszk	Obyż był nadmiar żyta na ziemi, na szczycie gór szumieć będzie jako Libanon owoc jego i z miasta wykwitną, jako zielsko ziemi.
PsSzer	Będzie nadmiar żyta w kraju, zaszumi na szczytach gór, jak Liban będzie plon jego; i zakwitną obywatele miasta jak trawa polna.
Tys1	(71:16) Obfitość zboża będzie na ziemi; na szczytach zaszumią kłosy jak lasy Libanu i rozrodzą się mieszkańcy miast jak polna trawa.
Tys5	Obfitość zboża niech będzie na ziemi, niech szczyty gór nią zaszumią! Jak Liban niech plon jego kwitnie, niech będzie jego kwiat jak polna trawa!
Bryt	Niech będzie nadmiar zboża w kraju, Aż po szczyty gór, Niech zaszumi jak Liban plon jego, Niech zakwitną mieszkańcy miasta jak trawa polna.
Pozn	Niech będzie w kraju obfitość zboża, niech kłosy jego zaszumią [nawet] na szczytach gór jak [lasy] Libanu, a mieszkańcy miast niech się rozplenią jak trawa polna.
WarPra	W kraju niech będzie obfitość zboża, niech (drzewa) zaszumią na górskich szczytach. Niech zbiera owoce jak z drzew Libanu, a w miastach niech będzie ludzi tak wiele jak trawy na ziemi.
STB	W kraju będzie obfitość zboża, jego plon zaszumi jak Libanon na wierzchołkach gór, a po miastach ludzie zakwitną jak trawa ziemi.
EIB	Niech zboże bogactwem zaleje tę ziemię, Niech szczyty gór zakołyszą się łanami, Niech owoc jego drzew przywodzi na myśl Liban I niech miasta zakwitną tak, jak trawa ziemi.

Ps 72,17

PsFlor	(71:17) Bądź imię jego błogosławiono na wieki, przed słuńcem przebywać będzie imię jego. (71:18) I błogosławiona będą w niem wszystka pokolenia ziemie, wszystek lud wieliczyć będzie ji.
PsPul	(71:17) Bądź imię jego błogosławiono na wieki, przed słońcem jest imię jego. (71:18) I błogosławiona będą w niem wszytka pokolenia ziemska, wszystcy ludzie będą wielbić ji.
Wuj1923	Niechaj będzie imię jego na wieki błogosławione: przed słońcem trwa imię jego: i będą w nim błogosławione wszystkie pokolenia ziemskie: wszyscy narodowie wielbić go będą.
Gda1881	Imię jego będzie na wieki; pokąd słońce trwa, dziedziczyć będzie imię jego, a błogosławiąc sobie w nim wszystkie narody wielbić go będą.
Gda2017	Jego imię trwać będzie na wieki; póki słońce trwa, trwać będzie jego imię; ludzie będą błogosławieni w nim, a wszystkie narody nazwą go błogosławionym.
PsBycz	Będzie, imię-jego, na-wieki; dopóki słońca, będzie-uwieczniać-się imię-jego, i-będą-się błogosławić w-nim; wszystkie narody będą-szczęśliwym-głosiły-go.
Goet	Imię Jego pozostanie na wieki; imię Jego trwać będzie, póki słońce istnieje. W Nim błogosławić sobie będą; wszystkie narody szczęśliwym mianować Go będą!
PsCylk	Przetrwa imię jego wieki, i w obliczu słońca wzrośnie imię jego; i błogosławić się niém będą wszystkie ludy, i mienić je będą szczęśliwém.
PsKrusz	Imię Jego będzie na wieki: póki słońce trwa, imię Jego róść będzie, i będą w Nim błogosławieni - wszystkie narody uwielbiać Go będą.
PsAszk	Obyż było imię jego na wieczność, przed słońcem trwać będzie imię jego i błogosławić się niem będą, będą go uznawać wszystkie narody.
PsSzer	Niech imię jego trwa wiecznie, niech w blaskach słońca wzrośnie imię jego! Niech błogosławią się nim ludzie niech sławią go wszystkie rody!
Tys1	(71:17) Imię Jego błogosławione będzie na wieki; jak długo świeci słońce, imię Jego przetrwa. Błogosławione w Nim będą wszystkie szczepy ziemi i ogłoszą Go szczęśliwym wszystkie narody.
Tys5	Imięs jego trwa na wieki; jak długo świeci słońce, niech wzrasta jego imię! Niech się wzajemnie nim błogosławią! Niech wszystkie narody ziemi życzą mu szczęścia!
Bryt	Niech imię jego trwa wiecznie, Niech imię jego kwitnie, póki świeci słońce! Niech ludzie błogosławią się nim wzajemnie! Niech sławią go wszystkie narody!
Pozn	Niech imię jego trwa na wieki, niech wzrasta, póki słońce świecić będzie. Niech w nim błogosławione będą wszystkie pokolenia ziemi i niech go sławią wszystkie narody.
WarPra	Niech imię jego trwa na wieki, niech wzrasta, jak długo będzie świecić słońce. Szczęśliwe sławić go będą wszystkie narody w nim mając dla siebie błogosławieństwo.
STB	Jego Imię przetrwa na wieki; jego Imię wzrośnie w obliczu słońca; będą się nim chwalić wszystkie ludy i będą je nazywać szczęśliwym.
EIB	A jego imię? Oby trwało wiecznie! Dopóki świeci słońce, niech noszą je następcy; Niech ludzie błogosławią nim sobie wzajemnie, A wszystkie narody niech mu życzą szczęścia!

Ps 72,18

PsFlor	(71:19) Błogosławiony Gospodzin Bog Israhel, iże uczynił dziwy wielikie sam.
PsPul	(71:19) Błogosławiony Bog Gospodzin Israhel, jen dziwy czyni sam.
Wuj1923	Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, który sam czyni dziwy.
Gda1881	Błogosławiony Pan Bóg, Bóg Izraelski, który sam cuda czyni.
Gda2017	Błogosławiony niech będzie PAN Bóg, Bóg Izraela, który sam jeden czyni cuda.
PsBycz	Błogosławiony Pan Bóg, Bóg Izraela, czyniący cuda, On-sam.
Goet	Uwielbiony niech będzie Bóg, Pan, Bóg Izraela, który sam cuda czyni.
PsCylk	Chwała Bogu, Panu, Panu Izraela, który spełnia cuda jedyny.
PsKrusz	{\b Błogosławiony Pan Bóg, Bóg Izraela, który sam cuda czyni.
PsAszk	Błogosławiony Bóg Jehowa, Bóg Izraela, sam jedynie czyniący cuda.
PsSzer	Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, który sam jeden czyni cuda!
Tys1	(71:18) Błogosławiony Pan Bóg Izraela, który jeden czyni cuda!
Tys5	Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, który sam jeden czyni cuda!
Bryt	Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, Który sam jeden czyni cuda!
Pozn	Błogosławiony Jahwe, Bóg Izraela, który sam jeden czyni cuda!
WarPra	Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, bo tylko On jeden czyni cuda.
STB	Chwała Bogu, WIEKUISTEMU, Bogu Israela, który jedyny spełnia cuda.
EIB	Niech będzie błogosławiony PAN, Bóg - Bóg Izraela, On - tak, On jedynie - dokonuje cudów!

Ps 72,19

PsFlor	(71:20) I błogosławione imię wielmnożstwa jego na wieki, i napełniona będzie wielmnożstwa jego wszelika ziemia. Stań sie! stań sie!
PsPul	(71:20) I błogosławiono imię wielmostwa jego na wieki, i napełniona będzie wielmostwa jego wszelka ziemia. Stań sie! stań sie!
Wuj1923	I błogosławione imię majestatu jego na wieki: i będzie napełniona majestatem jego wszystka ziemia. Stań się, stań się.
Gda1881	I błogosławione imię chwały jego na wieki, a niech będzie napełniona chwałą jego wszystka ziemia. Amen, Amen.
Gda2017	I błogosławione na wieki jego chwalebne imię; niech cała ziemia będzie napełniona jego chwałą. Amen, amen.
PsBycz	I-błogosławioném Imię chwały-Jego, na-wieki; oraz-niech-będzie-napełniona, chwałą-Jego, cała ta-ziemia, Amen, i-Amen. (Niech tak będzie, i niech się tak stanie.)
Goet	I uwielbione niech będzie wspaniałe imię Jego na wieki! A cała ziemia niech napełniona będzie Jego wspaniałością. Amen, tak, amen.
PsCylk	I niech będzie błogosławione imię chwały Jego na wieki, i niech napełni się chwałą Jego cała ziemia. Amen i amen.
PsKrusz	{\b Błogosławione imię chwały Jego na wieki i niechaj napełni się chwałą Jego wszystka ziemia. Amen i Amen.
PsAszk	I błogosławiono na wieki imię Jego chwały a wypełni się chwalą jego ziemia wszystka. Amen i Amen,
PsSzer	I błogosławione na wieki niech będzie chwalebne imię Jego, a cała ziemia niech będzie pełna chwały Jego! Amen, Amen.
Tys1	(71:19) Błogosławione na wieki chwalebne Jego imię; niech cała ziemia chwałą Jego się napełni. Niech się tak stanie — niech się stanie!
Tys5	Błogosławione na wieki chwalebne Jego imię; niech się cała ziemia napełni Jego chwałą! Niech się tak stanie niech się stanie!
Bryt	I niech będzie chwalebne imię jego błogosławione na wieki, A cała ziemia niech będzie pełna chwały jego! Amen, Amen.
Pozn	Błogosławione chwalebne Imię Jego na wieki, niech chwałą Jego napełni się cała ziemia! Amen. Amen.
WarPra	Błogosławione niech będzie na wieki jego święte Imię, niech Jego chwała napełni całą ziemię. Amen! Amen!
STB	Niech będzie na wieki wysławione Imię Jego chwały, i niech się Jego chwałą napełni cała ziemia. Amen i amen.
EIB	Niech będzie błogosławione na wieki Jego chwalebne imię I niech Jego chwała wypełnia całą ziemię! Niech tak się stanie, O, niech tak się stanie!

Ps 72,20

Wuj1923	Skończyły się Pieśni Dawida, syna Jessego.
Gda1881	A tuć się kończą modlitwy Dawida, syna Isajego.
Gda2017	I tu się kończą modlitwy Dawida, syna Jessego.
PsBycz	Kończą-się modlitwy Dawida, syna Iszaijego.
Goet	Kończą się modlitwy Dawida, syna Isajego.
PsCylk	Skończyły się modły Dawida, syna Izajego.
PsKrusz	SKOŃCZYŁY SIĘ MODLITWY DAWIDA, SYNA ISAI.
PsAszk	Zebrane są wszystkie modlitwy Dawida, syna Izajowego.
PsSzer	Kończą się modlitwy Dawida, syna Isajego.
Tys1	(71:20) --
Tys5	(Skończyły się modlitwy Dawida, syna Jessego).
Bryt	Koniec modlitw Dawida, syna Isajego.
Pozn	Tu kończą się modlitwy Dawida, syna Jiszaja.
WarPra	Koniec modlitw Dawida, syna Jessego
STB	Tu skończyły się modlitwy Dawida, syna Isajego.
EIB	Koniec modlitw Dawida, syna Jessaja.

Psalm 73

Ps 73,1

PsFlor	(72:1) Kako dobry Israhel Bog tym, jiż są prawego sierca.
PsPul	Azaf. (72:1) Kako dobry izrahelski Bog tym, jiż są prawego sierce!
Wuj1923	Psalm Asaphowi. Jako dobry Bóg Izraelczyków tym, którzy są prostego serca.
Gda1881	Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
Gda2017	Psalm Asafa. Doprawdy Bóg jest dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.
PsBycz	Psalm Asafa. Zaprawdę, dobrym, dla-Izraela, Bóg; to jest, dla-czystych serca.
Goet	PSALM Asafa. Zaiste, dobrym jest Bóg dla Izraela, dla tych, którzy są czystego serca.
PsCylk	Pieśń Asafa. - Zaprawdę dobrym dla Izraela Pan, dla czystych sercem.
PsKrusz	Psalm Asafa. Jakoż dobry jest dla Izraela Bóg - dla tych, co są czystego serca!
PsAszk	Śpiew Asafa. Przecie dobrym jest Bóg dla Izraela, tym, co prawego są serca.
PsSzer	Psalm Asafa. Zaiste, dobry jest Bóg dla Izraela, dla tych, którzy są czystego serca.
Tys1	(72:1) Psalm. Asafowy. Jak dobry jest Bóg dla prawych, Pan — dla tych, co są serca czystego!
Tys5	Psalm. Asafowy. Jak dobry jest Bóg dla prawych, dla tych, co są czystego serca!
Bryt	Psalm Asafowy. Zaiste, dobry jest Bóg dla tego, kto prawy, Dla tych, którzy są czystego serca.
Pozn	Psalm Asafa. Zaprawdę, dobry jest Bóg dla sprawiedliwego, dla tych, których serca są prawe.
WarPra	Psalm Asafa. O, jak dobry jest Bóg dla Izraela i dla wszystkich ludzi czystego serca.
STB	Pieśń Asafa. Zaprawdę, Bóg jest hojnym dla Israela, dla czystych sercem.
EIB	Psalm Asafa. O, jak dobry jest Bóg dla Izraela, Dla tych co mają czyste serce.

Ps 73,2

PsFlor	(72:2) Moje wiem nogi ❬malem nie❭ poruszyły sie są, niemalem wyliły ❬sie❭ są pościa moja,
PsPul	(72:2) Ale moje malem nie poruszony są nogi, niemalem rozliły ❬sie❭ są pościa moja,
Wuj1923	Ale moje nogi mało się nie potknęły: mało nie szwankowały kroki moje.
Gda1881	Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
Gda2017	Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;
PsBycz	Ale-mnie, gdyby-odrobinkę, byłyby-wywichnęły-się nogi-moje; jak-nic, byłoby-się-oślizgnęło stąpienié-mojé.
Goet	Ale ja — o mało nie zboczyły nogi moje, o mało nie poślizgnęły się stopy moje,
PsCylk	A ja, omal nie potknęły się nogi moje; ledwie nie poślizgły się kroki moje.
PsKrusz	Co do mnie, o mało nie potknęły się nogi moje, oraz nie zachwiały się kroki moje,
PsAszk	Acz ja, omal nie pochyliły się me nogi, rozlały się kroki me.
PsSzer	Co do mnie - omal nie potknęły się nogi moje, omal nie poślizgnęły się kroki moje,
Tys1	(72:2) A moje stopy niemal się zachwiały, me kroki prawie się potknęły,
Tys5	A moje stopy nieomal się nie potknęły, omal się nie zachwiały moje kroki.
Bryt	Co do mnie – omal nie potknęły się nogi moje, Omal nie pośliznęły się kroki moje,
Pozn	A moje nogi omal się nie potknęły, omal nie zachwiały się kroki moje.
WarPra	Ale moje stopy omal się nie potknęły, mało brakowało, żebym upadł.
STB	A ja, niemal się potknęły moje nogi i mało nie rozlazły moje kroki.
EIB	Co do mnie - prawie się potknąłem I niemal poślizgnąłem,

Ps 73,3

PsFlor	(72:3) bo jeśm miłował na złe, pokoj grzesznym widząc,
PsPul	(72:3) bo jeśm zawidział złym, pokoj grzesznych widzą[dzą]c,
Wuj1923	Iżem był ruszon zawiścią przeciw złośnikom, widząc pokój grzesznych.
Gda1881	Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
Gda2017	Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.
PsBycz	Bom obudził-zazdrość, ku-szalonym, pomyślność bezbożnych widząc;
Goet	Bo zazdrościłem swawolnym, gdy patrzałem na powodzenie bezbożnych.
PsCylk	Bo pozazdrościłem chełpliwym; powodzenie niegodziwych widziałem.
PsKrusz	gdym zazdrościł szaleńcom, patrząc na spokój bezbożnych.
PsAszk	Gdyż zazdrościłem swywolnikom, iżem patrzał na powodzenie niegodziwców.
PsSzer	bo zazdrościłem zuchwałym, widząc szczęście bezbożnych.
Tys1	(72:3) bo czułem zawiść do niezbożnych, widząc pomyślność grzeszników.
Tys5	Zazdrościłem bowiem niegodziwym, widząc pomyślność grzeszników.
Bryt	Bo zazdrościłem zuchwałym, Widząc pomyślność bezbożnych.
Pozn	Bo zazdrościłem bezbożnym, gdym widział, że grzesznikom dobrze się wiedzie.
WarPra	Zacząłem bowiem zazdrościć wszystkim niegodziwcom, widząc, że tak dobrze im się wiedzie.
STB	Bowiem pozazdrościłem pyszałkom, widząc powodzenie nieprawych;
EIB	Bo zazdrościłem zuchwałym, Chciwym okiem zerkałem na pomyślność bezbożnych.

Ps 73,4

PsFlor	(72:4) bo nie weźrzenia śmierci jich a śćwirdzenie w pladze jich.
PsPul	(72:4) iże nie weźrzenia śmierci jich ❬i❭ stwirdzenie w ranie jich.
Wuj1923	Albowiem niemasz względu na śmierć ich: ani przedłużenia w utrapieniu ich.
Gda1881	Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
Gda2017	Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.
PsBycz	Że nie-mają więzów-ściśnionych, do-śmierci-swojéj, i,-wykarmioną siła-ich.
Goet	Bo nie mają mąk przy śmierci swej i ciało ich jest pełne sił.
PsCylk	Że nie ma mąk do ich śmierci; a krzepką ich siła.
PsKrusz	Albowiem nie doznają bólów aż do śmierci, a tęga jest moc ich.
PsAszk	Bo niemasz ich śmierci krępujących więzów i zdrowy tułów ich.
PsSzer	Albowiem nie mają utrapień, zdrowe i tęgie jest ich ciało.
Tys1	(72:4) Bo dla nich nie ma żadnych katuszy, ich ciało jest zdrowe i pełne.
Tys5	Bo dla nich nie ma żadnych cierpień, ich ciało jest zdrowe, tłuste.
Bryt	Albowiem nie mają żadnych utrapień, Zdrowe i krzepkie jest ich ciało.
Pozn	Nie dręczą ich żadne strapienia, zdrowe i tęgie jest ich ciało.
WarPra	Nie znoszą żadnych ucisków, zdrowi są i dobrze wyglądają.
STB	że nie mają udręk aż do śmierci, a nadto krzepka jest ich siła.
EIB	Oto żyją bez ograniczeń, Są zdrowi i zadbani,

Ps 73,5

PsFlor	(72:5) W robocie ludzskiej nie są a s ludźmi nie będą biczowani.
PsPul	(72:5) W robocie ludzkie nie są i z ludźmi nie będą biczowani.
Wuj1923	W pracy ludzkiéj nie są: i z ludźmi nie będą karani.
Gda1881	W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
Gda2017	Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.
PsBycz	Do-pracy człowieczéj, nie-ma-ich; i-równie,-jak inni ludzie, nie są-smagani.
Goet	Nie bywają w niedoli śmiertelników i nie doznawają plag jak inni ludzie.
PsCylk	Mozołu śmiertelnych nie dzielą; a wraz z ludźmi nie bywają trapieni.
PsKrusz	W pracy ludzkiej niemasz ich; i nie dotykają ich ciosy, jako innego człowieka,
PsAszk	Gdzie ludziska się trudzą, - niemasz ich, a razem z człowiekiem nie bywają dotknięci.
PsSzer	Nie znają mozołu śmiertelników, i nie dotykają ich ciosy, jak innych ludzi.
Tys1	(72:5) Nie doznają niedoli śmiertelnych ani chłosty wraz z ludźmi nie cierpią.
Tys5	Nie doznają ludzkich utrapień ani z [innymi] ludźmi nie cierpią.
Bryt	Znoju śmiertelników nie doznają I nie spadają na nich ciosy, Jak na innych ludzi.
Pozn	Obce im są trudy [zwykłych] śmiertelników, nie uderzają w nich ciosy jak w innych ludzi.
WarPra	Nie znają udręczenia innych śmiertelników, nie są doświadczani tak jak inni ludzie.
STB	Nie dzielą mozołu sług i wraz z ludźmi nie bywają trapieni.
EIB	Nie doświadczają znoju śmiertelnych, I - w odróżnieniu od zwykłych ludzi - nie spada na nich cios.

Ps 73,6

PsFlor	(72:6) Przeto trzymała je pyszność, pokryci są lichotą i niemiłością swoją.
PsPul	(72:6) Przeto trzymała je pycha, pokryci są złością i niemiłością swą.
Wuj1923	I przetóż je pycha zjęła: okryli się nieprawością i niezbożnością swoją.
Gda1881	Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
Gda2017	Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.
PsBycz	Przeto, jakby łańcuchem-na-szyi, ozdabiają się pychą; jakby nakrywało-się płaszczem, zdziérstwo, u-nich.
Goet	Dlatego pycha otacza ich jako naszyjnik, a przemocą okryci są jak szatą.
PsCylk	Przeto opasuje karki ich pycha; okrywa szata ich bezprawie.
PsKrusz	Dlatego otoczyła ich pycha, a przyodziani okrutnością jako szatą.
PsAszk	Przeto jest pycha ich naszyjnikiem, tył zakryje ich niecność,
PsSzer	Przeto pycha zdobi ich jak naszyjnik, a przemoc jest szatą, która ich okrywa.
Tys1	(72:6) Toteż jak łańcuch opasuje ich pycha, jak szata okrywa ich przemoc.
Tys5	Toteż ich naszyjnikiem jest pycha, a przemoc szatą, co ich odziewa.
Bryt	Przeto pycha jest ich naszyjnikiem, A przemoc szatą, która ich okrywa.
Pozn	Dlatego pycha jest ich naszyjnikiem, a przemoc - szatą, która ich okrywa.
WarPra	Dlatego pycha jest im za naszyjnik ozdobny, a w przemoc odziewają się jak w cenną szatę.
STB	Dlatego pycha opasuje ich karki i okrywa ich szata nieprawości.
EIB	Dlatego pychę wkładają jak naszyjnik, Gwałt przywdziewają niczym szatę;

Ps 73,7

PsFlor	(72:7) Wyszła jest jako od tuka lichota jich, szli są w żądzą sierca.
PsPul	(72:7) Wyszła jest jako od tuka złość jich, szli w żądzą sierca.
Wuj1923	Wystąpiła jakoby z tłustości nieprawość ich: puścili się za żądzami serca.
Gda1881	Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
Gda2017	Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.
PsBycz	Występują, od-tłustości, oczy-ich; oni-przekraczają wyobrażenia serca swojego.
Goet	Z nabrzmiałej twarzy wyzierają oczy ich; wezbrały urojenia serca ich.
PsCylk	Wystąpiło dla otyłości oko ich; wezbrały urojenia serca.
PsKrusz	Wystąpiły od tłustości oczy ich - przewyższyły wyobrażenia serca.
PsAszk	Od tłustości występują ich oczy, przekraczają rozkoszne malowidła wyobraźni.
PsSzer	Oczy ich zarastają tłuszczem, serce jest pełne złych myśli.
Tys1	(72:7) Z tłustego serca płynie ich nieprawość i dobywają się na jaw pomysły.
Tys5	Ich oko wystaje z tłuszczu, złe zamysły nurtują ich serca.
Bryt	Obnoszą się dumnie ze swą otyłością, Serce ich jest pełne złych myśli.
Pozn	W [sercach] ich zarosłych tłuszczem rodzi się nieprawość, wzbierają niecne zamysły.
WarPra	Oczy mają zatłuszczone, że ledwie widzą, ich serce – ciągle pełne złych planów.
STB	Z otyłości wystąpiło ich oko; wezbrały urojenia ich serca.
EIB	Jak czerń na bieli widać ich niegodziwość, Gdy prześcigają się w swoich zachciankach.

Ps 73,8

PsFlor	(72:8) Myślili i mołwili są szaleność, lichotę na wysokości mołwili są.
PsPul	(72:8) Myślili i mołwili złość, przeklętstwo na wysokości mołwili są.
Wuj1923	Myślili i mówili złość: nieprawość ku górze mówili.
Gda1881	Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
Gda2017	Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.
PsBycz	Rozwiozłymi-są, i-przemawiają z-złośliwością, o gwałcie; oni, z-wyniosłością, mówią.
Goet	Hańbią i mówią w złości o ucisku; mówią wyniośle.
PsCylk	Drwią i rozprawiają złośliwie o ucisku; z wysoka przemawiają.
PsKrusz	Rozpuścili się i mówili przewrotnie; o uciśnieniu wyniośle mówią.
PsAszk	Naigrawają się a w złem są wymowni, z wyniosłości gwałt głoszą.
PsSzer	Szydzą i mówią przewrotnie, wyniośle grożą uciskiem.
Tys1	(72:8) Szydzą i mówią złośliwie, grożą uciskiem z wysoka.
Tys5	Szydzą i mówią złośliwie, butnie grożą uciskiem.
Bryt	Szydzą i mówią przewrotnie, Wyniośle przechwalają się grabieżą.
Pozn	Szydzą i prowadzą występne rozmowy, wyniośle prawią o ucisku.
WarPra	Szydzą zawsze i o wszystkim źle mówią, kłamią i są wyniośli w mowie.
STB	Drwią i złośliwie rozprawiają o ucisku; przemawiając z wysoka.
EIB	Szydzą i mówią złośliwie, Wyniośle grożą przemocą,

Ps 73,9

PsFlor	(72:9) Położyli są w niebiosa usta swoja, a język jich chodził jest po ziemi.
PsPul	(72:9) Położyli w niebo usta swa, a język jich chodził po ziemi.
Wuj1923	Podnieśli w niebo usta swoje: a ich język przechodził po ziemi.
Gda1881	Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
Gda2017	Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.
PsBycz	Wystawiają do-niebios, usta-swoje; a,-język-ich, obchodzi w-około-ziemię.
Goet	Podnoszą przeciwko niebu usta swoje, a język ich rozwodzi się po ziemi.
PsCylk	Miotają na niebo ustami swojemi; a język ich pełza po ziemi.
PsKrusz	Podnoszą usta swe ku niebu, a język ich krąży po ziemi.
PsAszk	Wstawili swe usta w niebiosy a język ich rozkracza się po ziemi.
PsSzer	Podnoszą przeciw niebu swe usta, a język ich pełza po ziemi.
Tys1	(72:9) Ustami swymi niebo napastują, język ich krąży po ziemi.
Tys5	Ustami swymi niebo napastują, język ich biega po ziemi.
Bryt	Przeciwko niebu podnoszą gęby swoje, A język ich pełza po ziemi.
Pozn	Usta ku niebu zwracają, a język ich po ziemi się wlecze.
WarPra	Rozdzierają swe usta aż pod niebiosa, a na ziemi język ich dotyka bezkarnie wszystkiego.
STB	Swoimi ustami miotają na niebiosa, a ich język pełza po ziemi.
EIB	Ustami gotowi są pochłonąć niebo, A językiem zawojować ziemię.

Ps 73,10

PsFlor	(72:10) Przeto obroci sie lud moj tu i dniowie pełni nalezieni będą w nich.
PsPul	(72:10) Przeto obroci sie lud moj tu i dniowie pełni nalezieni będą w nich.
Wuj1923	I przetóż lud mój obróci się tu: i dni pełne najdą się między nimi.
Gda1881	A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
Gda2017	Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;
PsBycz	Dla-tego wraca lud-Jego (Boga) aż-dotąd; że-wody, pełné naczynié każą wyczerpać jemu.
Goet	Dlatego do nich zwraca się lud i zbiegają się do nich gromadą jak wody,
PsCylk	Dlategoż zwraca się lud jego tu; a strumieniami pełnemi ssą z nich.
PsKrusz	Dlatego odwraca się naród jego aż dotąd, bo napełnienie wód znajduje się w nim.
PsAszk	Temu zawrócą lud jego aż potąd i pełnię wód będą sobie wysysać.
PsSzer	Dlatego lud mój przyłącza się do nich i słowa ich czerpie jak wodę.
Tys1	(72:10) Dlatego lud mój do nich się zwraca i chłoną wody obfite.
Tys5	Dlatego lud mój do nich się zwraca i obficie piją ich wodę.
Bryt	Dlatego lud mój zwraca się do nichI nagannego nic w nich nie znajduje.
Pozn	Tak więc sadowią się wysoko i nie dosięgną ich wody.
WarPra	Dlatego ludzie zwracają się do nich i piją chciwie ich wodę.
STB	Dlatego tam zwraca się Jego lud, choć ssą z nich pełnymi strumieniami.
EIB	Dlatego ich ludzie gromadzą się przy nich I dostarczają im wód obfitości.

Ps 73,11

PsFlor	(72:11) I rzekli są: Kako Bog wie? I jestli wiedzenie na wysokości?
PsPul	(72:11) I rzekli: Kako wie Bog? I jestli wiedzenie na wysokości?
Wuj1923	I mówili: Jakoż wie Bóg? a jestli wiadomość na wysokości?
Gda1881	Że mówią:Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
Gda2017	Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?
PsBycz	I-mówią: jakim-sposobem wiedziałby Bóg? a-jestli wiadomość, u-Najwyższego?
Goet	I mówią: "Jak miałby wiedzieć o tem Bóg i jak miałby Najwyższy mieć o tem wiadomość?"
PsCylk	I powiadają: jakże wie to Pan, a jestże wiadomość u Najwyższego.
PsKrusz	I mówią: "Jakoż Bóg wie, albo jest o tem wiadomość na wysokości"?
PsAszk	I mówią: Jakożby wiedział Wszechmocny i czyż jest świadomość w Najwyższym?
PsSzer	I mówią: Jak może wiedzieć Pan? Czy zważa Najwyższy?
Tys1	(72:11) A mówią: «Jakże Bóg może wiedzieć, i czyż Najwyższy posiada poznanie?»
Tys5	I mówią: Jakże Bóg może widzieć, czyż Najwyższy ma wiedzę?
Bryt	I mówią: Jakożby mógł dowiedzieć się Pan? Czy Najwyższy wie o tym?
Pozn	I powiadają: "Jakże mógłby Bóg wiedzieć? Czy Najwyższy posiada wszechwiedzę?"
WarPra	I jeszcze mówią sobie: Jak może to Bóg zauważyć? Czy może wiedzieć o tym Najwyższy?
STB	I powiadają: Jakże Bóg to wie? Czy ta wiadomość jest u Najwyższego?
EIB	Mówią też: W jaki sposób Bóg się na tym pozna? Skąd Najwyższy będzie o tym wiedział?

Ps 73,12

PsFlor	(72:12) Owa oni grzeszni i opłwici na świecie odzierżeli są bogacstwa.
PsPul	(72:12) Oto sami grzeszni i opłwici na świecie odzierżeli bogatstwa.
Wuj1923	Oto ci grzesznicy, a obfitujący na świecie, otrzymali bogactwa.
Gda1881	Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
Gda2017	Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.
PsBycz	Oto, ci, bezbożni, i-dumni-z bogactw świata, powiększają majątek.
Goet	Oto, to są bezbożni, i zawsze beztrosko gromadzą sobie dobytek.
PsCylk	Oto ci niegodziwi, a szczęśliwi zawsze, wzrośli w potęgę.
PsKrusz	Oto ci grzesznikami są, a są stale szczęśliwymi - zdobywają bogactwo!
PsAszk	Tacyż oto są bezbożni i bez troski o wieczność wysoki osiągają dobrobyt.
PsSzer	Oto tacy są bezbożni! zawsze są szczęśliwi, gromadzą bogactwa.
Tys1	(72:12) Takimi oto są grzesznicy i zawsze spokojni, moc swą powiększają.
Tys5	Tacy to są grzesznicy i zawsze beztroscy gromadzą bogactwo.
Bryt	Oto takimi są bezbożni:Zawsze szczęśliwi, gromadzący bogactwa.
Pozn	Oto są grzesznicy! Zawsze pewni siebie, gromadzą bogactwa.
WarPra	Zaprawdę, tacy są bezbożni, zawsze szczęśliwi, przydają jedne bogactwa do drugich.
STB	Oto wzrośli w potęgę ci, którzy są niegodziwi oraz zawsze szczęśliwi.
EIB	Oto jacy są bezbożni: Wciąż beztroscy i coraz bogatsi.

Ps 73,13

PsFlor	(72:13) I rzekł jeśm: Tegodla przez winy sprawił jeśm sierce moje i umył jeśm miedzy niewinnymi ręce moje,
PsPul	(72:13) I rzekł jeśm: Tegodla przez winy sprawił jeśm sierce moje i umył jeśm miedzy niewinnymi ręce moje,
Wuj1923	I rzekłem: Tomci tedy próżno usprawiedliwiał serce swe, i omywałem między niewinnymi ręce moje.
Gda1881	Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
Gda2017	A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.
PsBycz	Zaprawdę, daremniem oczyszczał sercé-mé, i umywał, w-niewinności, ręce-moje.
Goet	Zaprawdę, napróżno czystem zachowałem serce moje i umywałem w niewinności ręce moje;
PsCylk	Zaprawdę, napróżno zachowałem w czystości serce moje, a umywałem w niewinności dłoń moję.
PsKrusz	Napróżno oczyszczałem serce moje, i obmywałem w niewinności ręce moje.
PsAszk	Jenom napróżno odczyszczał me serce i w czystości umywałem me ręce.
PsSzer	Czy więc na próżno w czystości chowałem swe serce i w niewinności obmywałem swe ręce?
Tys1	(72:13) Czy więc na darmo me serce zachowałem czyste i w niewinności myłem moje ręce?
Tys5	Czy więc na próżno zachowałem czyste serce i na znak niewinności obmywałem ręce?
Bryt	Czy więc na próżno w czystości zachowywałem serce mojeI w niewinności obmywałem ręce moje?
Pozn	Na próżno więc zachowałem serce czyste i obmywałem ręce w niewinności?
WarPra	Czy zatem na próżno czyste jest moje serce? Czy bez pożytku niewinne są moje ręce?
STB	Więc na próżno zachowałem w czystości moje serce, a mą dłoń umywałem w niewinności;
EIB	Czy więc nadaremnie zachowywałem czystość serca I w niewinności obmywałem ręce?

Ps 73,14

PsFlor	(72:14) i był jeśm biczowan wszystek dzień, i pokaźń moja w jutrzniach.
PsPul	(72:14) i był jeśm biczowan wszystek dzień, i pokaźń moja w jutrzniach.
Wuj1923	I byłem biczowan cały dzień, a karanie moje rano.
Gda1881	Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
Gda2017	Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.
PsBycz	Bom-bywał chłostan co-dziennie, i-karcon, w-każdym-poranku.
Goet	Dręczony byłem przez cały dzień i smagany każdego poranku.
PsCylk	Abym był dręczony całemi dniami; a cierpiał katusze co rano.
PsKrusz	I jestem biczowany na każdy dzień i karany o poranku.
PsAszk	I bywałem dzień cały dotknięty a z porannymi brzaskami me strofowanie.
PsSzer	Bo ciągle znoszę ciosy i jestem karcony każdego rana.
Tys1	(72:14) Albowiem chłostę cierpię w każdym czasie i co dzień jestem karcony.
Tys5	Co dnia bowiem cierpię chłostę, każdego ranka spotyka mnie kara.
Bryt	Albowiem co dzień znoszę ciosyI jestem smagany każdego rana.
Pozn	Wszak co dzień spadały na mnie razy, każdego rana spotykała mnie chłosta.
WarPra	Bo dnia każdego byłem doświadczany, każdego ranka spotykała mnie chłosta.
STB	gdyż całymi dniami mnie dręczą i co rano cierpię katusze.
EIB	A przecież bywałem bity cały dzień I upominany każdego poranka!

Ps 73,15

PsFlor	(72:15) I rzekł jeśm: Wypowiem tako, owa postać synow twych odrzucił jeśm
PsPul	(72:15) Acz jeśm rzekł: Wypowiem tako, owa postać synow twych odrzucił jeśm,
Wuj1923	Jeźlim mówił: Tak mówić będę, otom rodzaj synów twoich potępił.
Gda1881	Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
Gda2017	Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.
PsBycz	Gdybymć powiedział; będę-opowiadał, jak-oni; otóż, pokolenié dzieci-twych; zdradzałbym.
Goet	Gdybym powiedział: "Chcę tak samo mówić", zaiste, postąpiłbym wiarołomnie wobec pokolenia Twych dzieci.
PsCylk	Gdybym powiedział: będę mawiał jak oni; pokoleniu synów Twoich bym się przeniewierzył.
PsKrusz	Gdybym rzekł: "Będę mówił jak oni", zdradziłbym pokolenie synów Twoich.
PsAszk	Gdybym był rzekł: chcę opowiadać, jak te oto byłbym zdradził pokolenie Twych synów.
PsSzer	Gdybym pomyślał: Będę tak mówił, jak oni - byłbym zdradził ród Twych dzieci.
Tys1	(72:15) Gdybym pomyślał: Będę mówił jak tamci, to bym porzucił ród Twoich synów.
Tys5	Gdybym pomyślał: Będę mówił jak tamci, to zdradziłbym ród Twoich synów.
Bryt	Gdybym pomyślał: Będę tak mówił, jak oni, To byłbym zdradził ród twoich dzieci.
Pozn	Gdybym był rzekł: "Będę mówił tak samo" - zdradziłbym ród Twoich synów.
WarPra	Gdybym postanowił: będę mówił jak tamci, dopuściłbym się zdrady wobec Twoich synów.
STB	Gdybym powiedział: Będę mówił jak oni – to bym się sprzeniewierzył pokoleniu Twych synów.
EIB	Jednak gdybym stwierdził, że to było na darmo, To zdradziłbym ród Twoich dzieci!

Ps 73,16

PsFlor	(72:16) i wnimał jeśm, abych poznał to, robota jest przede mną,
PsPul	(72:16) mnimał jeśm, abych poznał to, robota przede mną jest,
Wuj1923	Myślałem, abych to zrozumiał: praca to przedemną.
Gda1881	Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
Gda2017	Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;
PsBycz	Więc,-zajmowałem-się zrozumieniem tego; aleć trudném było, w-oczach-moich.
Goet	Zastanawiałem się, by to pojąć, lecz była to trudna praca w oczach moich,
PsCylk	I rozmyślałem, by dociec tego; daremna to praca w oczach moich.
PsKrusz	I rozmyślałem, aby to zrozumieć, ale trudne to przed oczyma memi.
PsAszk	Rozmyślaniem chciałem to poznać, ciężki to trud był w mych oczach.
PsSzer	Lecz gdy chciałem tego rozumem dociec, było to za trudne dla mnie,
Tys1	(72:16) Rozmyślałem zatem, aby to zrozumieć; lecz to wydało mi się uciążliwe,
Tys5	Rozmyślałem zatem, aby to zrozumieć, lecz to wydało mi się uciążliwe,
Bryt	Chciałem to tedy zrozumieć, Lecz niezwykle trudne mi się to wydało,
Pozn	I rozmyślałem nad tym, by to pojąć, lecz zdało mi się to zbyt trudne,
WarPra	Dokładałem więc starań żeby to zrozumieć, lecz tylko powiększałem wciąż moje cierpienia.
STB	I rozmyślałem, by tego dociec; lecz daremna to praca w moich oczach.
EIB	Próbowałem to wszystko zrozumieć, Lecz okazało się to nazbyt trudne -

Ps 73,17

PsFlor	(72:17) aliż wnidę w świątość bożą i rozumieć będę w pośladko❬ch❭ jich.
PsPul	(72:17) aliż wnidę w świątość bożą i urozumiem w pośladkoch jich.
Wuj1923	Aż wnidę do świątynie Bożéj: i zrozumiem ich dokończenie.
Gda1881	Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
Gda2017	Aż wszedłem do świątyni Bożej i tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.
PsBycz	Aż-do wejścia do przybytku Bożego, rozważałem, co-do-końca-ich.
Goet	Aż wszedłem do świątyni Bożej i ujrzałem koniec ich:
PsCylk	Ażem wstąpił do przybytków Pana, pojąłem koniec ich.
PsKrusz	Aż wejdę do świątyni Bożej i zrozumię ostatnie ich rzeczy.
PsAszk	Aż doszedłem do świętych przybytków bożej wszechmocy, zastanowiłem się nad ich końcem.
PsSzer	aż dotarłem do tajemnic Bożych, zrozumiałem ich kres.
Tys1	(72:17) póki nie wszedłem w święte Boże sprawy i nie przyjrzałem się ich końcowi.
Tys5	póki nie wniknąłem w święte sprawy Boże, nie przyjrzałem się końcowi tamtych.
Bryt	Dopókim nie dotarł do tajemnic BożychI nie zrozumiałem kresu ich.
Pozn	pókim nie wstąpił do Świątyni Bożej i nie zrozumiał ich ostatecznego losu.
WarPra	Aż wreszcie wszedłem do przybytku Boga i przekonałem się, jaki jest ich koniec.
STB	Aż wszedłem do przybytków Boga oraz pojąłem ich koniec.
EIB	Aż przybyłem do Twojej świątyni I tam dałeś mi pojąć ich kres.

Ps 73,18

PsFlor	(72:18) Wszakoż zaprawdę prze zdrady położył jeś jim, porzucił jeś je, gdy są sie wznaszali.
PsPul	(72:18) Wszakoż prze łży położył jeś jim, porzucił jeś je, gdy sie podnaszali.
Wuj1923	Bo zaprawdę dla zdrad nagotowałeś im: zrzuciłeś je, gdy się podnosili.
Gda1881	Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
Gda2017	Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.
PsBycz	Zaisté, na-śliskościach, postawiasz ich; Ty-wrzucasz-ich w-spustoszenia.
Goet	Zaprawdę, na śliskiem miejscu stawiasz ich, strącasz ich, że obracają się w gruzy.
PsCylk	Zaprawdę, na śliskiém postawiłeś ich; strącasz ich w przepaście.
PsKrusz	Zaiste, na miejscach śliskich postawiłeś ich, dozwalasz im wpaść w spustoszenia.
PsAszk	Jeno na ślizgawicy Ty im postój dawasz, powalasz je ku strasznym spustoszeniom.
PsSzer	Zaprawdę stawiasz ich na śliskich miejscach, strącasz ich na zagładę!
Tys1	(72:18) Zaiste na śliskiej drodze ich stawiasz i spychasz ich ku zagładzie.
Tys5	Zaiste na śliskiej drodze ich stawiasz i spychasz ich ku zagładzie.
Bryt	Zaprawdę, stawiasz ich na śliskim gruncie, Strącasz ich w zagładę.
Pozn	Zaprawdę, na śliskich postawiłeś ich ścieżkach i ku zagładzie ich kierujesz.
WarPra	Wpuściłeś ich na grunt bardzo śliski i spychasz ich ku niewątpliwej zagładzie.
STB	Zaprawdę, postawiłeś ich na śliskim i strącasz ich w przepaście.
EIB	Rzeczywiście stawiasz ich na śliskim gruncie, Strącasz w szczęki potrzasku;

Ps 73,19

PsFlor	(72:19) Kako uczynieni w rozplenienie, rychło ❬ustali❭, seszli są prze lichotę swoję.
PsPul	(72:19) Kako uczynieni są w skażenie, rychło ustali, zaginęli dla złości swojej.
Wuj1923	Jakóż spustoszeli: natychmiast ustali, zginęli dla nieprawości swojéj.
Gda1881	Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
Gda2017	Oto jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.
PsBycz	Jakim-sposobem stali-się zniszczeniem tak-nagle, że przepadli, zniknęli, z przestrachów?
Goet	Jakże nagle zostali spustoszeni, skończyli, zginęli w przerażeniu!
PsCylk	Jakże stali się nicością w okamgnieniu; zginęli, znikli z przerażenia.
PsKrusz	Oto, jako przychodzą na spustoszenie, w jednej chwili podnoszą się i upadają od strachu.
PsAszk	Jakżesz stają się rumowiskiem w okamgnieniu, kończą, dokonani są od przeraźliwych widoków!
PsSzer	Jakże nagle upadają, znikają, giną w przestrachu!
Tys1	(72:19) Jakże to w oka mgnieniu runęli, minęli, pochłonął ich strach wielki.
Tys5	Jak nagle stali się przedmiotem grozy! Zginęli ze strachu.
Bryt	Jakże nagle niszczeją, Znikają, giną z przerażenia.
Pozn	O jakże nagła spotyka ich zguba! Znikają, giną w przerażeniu.
WarPra	Nagle znikną zupełnie, rozpadną się całkowicie i tak straszny spotka ich koniec.
STB	Jakże stali się nicością w oka mgnieniu; zginęli, zniknęli z przerażeniem.
EIB	Jedna chwila i ich stan może budzić grozę, Mogą dojść do kresu, zginąć w przerażeniu -

Ps 73,20

PsFlor	(72:20) Jako sen wstających, Gospodnie, w mieście twojem obraz jich ku niczemu obrocisz.
PsPul	(72:20) Jako sen wstających, Gospodnie, w mieście twoim obraz jich w nic obrocisz.
Wuj1923	Jako sen ustawających, Panie, w mieście twem obraz ich wniwecz obrócisz.
Gda1881	Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
Gda2017	Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.
PsBycz	Jak-sen, z-obudzeniem-się, znika; o-Panie! Ty, za-ocknienia-się, obrazem-ich wzgardzisz.
Goet	Jak snem po przebudzeniu, tak Ty, Panie, przebudziwszy się, gardzisz obrazem ich.
PsCylk	Jak snem po przebudzeniu Panie, ocuciwszy się, postacią ich pogardzisz.
PsKrusz	Są jako sen przebudzonego. Panie, przebudzając, obrazem ich wzgardzisz.
PsAszk	Jako sen po przebudzeniu, o Panie, Ty obraz: ich przemijający w stolicy podajesz w pogardę.
PsSzer	Są jak sen po przebudzeniu, Panie; tak Ty, gdy powstaniesz, wzgardzisz ich widziadłem.
Tys1	(72:20) Panie, gdy powstaniesz, wzgardzisz ich zamysłem, jak gardzi snem ten, co się budzi.
Tys5	Jak snem po przebudzeniu, Panie, powstając, wzgardzisz ich obrazem.
Bryt	Jak pierzcha sen, gdy się człowiek budzi, Tak Ty, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich mrzonkami.
Pozn	Jak marą senną po przebudzeniu, Panie, tak wzgardzisz ich cieniem, gdy powstaniesz.
WarPra	Będą jak senne widziadła, co znikają w chwili przebudzenia i zapomina się o nich, kiedy człowiek wstaje.
STB	Jakby po przebudzeniu ze snu, WIEKUISTY, gdy się ocucisz – pogardzisz ich postacią.
EIB	Jak sennymi marami, gdy się człowiek budzi, Tak Ty, Panie, kiedy wstaniesz, wzgardzisz ich cieniami.

Ps 73,21

PsFlor	(72:21a) Bo zażgło sie jest sierce moje i pokrątki moje przemieniły sie są
PsPul	(72:21a) Bo zażgło sie serce moje i pokrątki moje przemieniły sie
Wuj1923	Bo się zapaliło serce moje, i odmieniły się nerki moje:
Gda1881	Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
Gda2017	Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;
PsBycz	Kiedy rozjątrzyło-się sercé-mé, i,-w-nérkach-moich, ból-kłujący-uczułem;
Goet	Gdy serce moje było rozgoryczone, a w nerkach swoich czułem kłucie,
PsCylk	Bo wrzało serce moje; i wnętrzności moje mnie kłóły.
PsKrusz	Gdy zgorzkło serce moje i nerki moje czuły kłucie,
PsAszk	Gdy ścinało się cierpkością me serce i kurczyły me trzewia,
PsSzer	Gdy zgorzkniało serce moje, a w nerkach czułem kłucie,
Tys1	(72:21) Gdy się jątrzył mój umysł i serce me cierpiało,
Tys5	Gdy się trapiło moje serce, a w nerkach odczuwałem ból dotkliwy,
Bryt	Gdy rozgoryczone było serce moje, A w nerkach czułem kłucie,
Pozn	Gdym czuł rozgoryczenie w sercu i wszystko we mnie się burzyło,
WarPra	Gdy gorycz wypełniała mi serce, a ból mi nerki przeszywał,
STB	Gdyż wrzało moje serce i kłuły mnie wnętrzności,
EIB	Gdy moje serce zalało się goryczą I kiedy w nerkach odczuwałem kłucie,

Ps 73,22

PsFlor	(72:21b) a ja ku niczemu obrocon jeśm, a nie wiedział jeśm. (72:22a) Jako kobyła uczynił jeśm sie u ciebie,
PsPul	(72:21b) a ja w nic obrocon jeśm, a nie wiedział jeśm. (72:22a) Jako skocię uczynił jeśm sie u ciebie,
Wuj1923	I jam wniwecz obrócony, a nie wiedziałem: jako bydlę stałem się u ciebie.
Gda1881	Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
Gda2017	Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą jak zwierzę.
PsBycz	Tedy-ja, byłem nikczemnym, że-nie dorozumiałem-się; ja, bydlęciem, byłem u-Ciebie.
Goet	Byłem głupim i nic nie rozumiałem, byłem przed Tobą jako bydlę.
PsCylk	Gdyż byłem bezrozumnym i nie poznałem; jak bydlę byłem przed Tobą.
PsKrusz	stałem się niemądrym i bez rozumu, - bydlęciem byłem wobec Ciebie.
PsAszk	Wszak głupcem byłem i nie stało mi wiedzy, bydlęciem byłem - z Tobą.
PsSzer	byłem głupi i nierozumny, byłem jak bydlę przed Tobą.
Tys1	(72:22) byłem nierozumny i nie pojmowałem: byłem jak bydlę przed Tobą.
Tys5	byłem nierozumny i nie pojmowałem, byłem przed Tobą jak juczne zwierzę.
Bryt	Byłem głupi i nierozumny, Byłem jak zwierzę przed tobą.
Pozn	głupi byłem i nic nie rozumiejący, byłem jak bydlę przed Tobą.
WarPra	jakbym rozum postradał, stałem się w Twoich oczach niczym juczne zwierzę.
STB	bo byłem bezrozumnym i tego nie poznałem; byłem jak bydlę przed Tobą.
EIB	To byłem głupi i nierozumny, Byłem przed Tobą tępy jak zwierzę.

Ps 73,23

PsFlor	(72:22b) a ja na każde z tobą. (72:23a) Trzymał jeś rękę prawicę moję
PsPul	(72:22b) a ja zawżdy z tobą. (72:23a) Trzymał jeśm rękę prawą moję
Wuj1923	A ja zawsze z tobą: ująłeś mię za prawą rękę moję.
Gda1881	A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
Gda2017	A jednak zawsze jestem z tobą, bo mnie trzymałeś za prawą rękę.
PsBycz	Wszelako-ja ciągle z-Tobą; Ty-ująłeś za-rękę prawicy-mojéj.
Goet	A jednak zawsze pozostanę przy Tobie, bo ująłeś mię za prawą rękę moją.
PsCylk	A ja zawsze z Tobą; ująłeś prawicę moję.
PsKrusz	Lecz ja zawsze byłem z Tobą; Tyś mnie trzymał za rękę prawą.
PsAszk	Wszak jam zawsze z Tobą, ręką przytrzymujesz mą prawicę.
PsSzer	Jednak zawsze jestem z Tobą; ująłeś mnie za prawą rękę moją.
Tys1	(72:23) Lecz ja na zawsze będę z Tobą: Tyś ujął moją prawicę;
Tys5	Lecz ja zawsze będę z Tobą. Tyś ujął moją prawicę,
Bryt	Bo przecież jam zawsze z tobą; Tyś ujął prawą rękę moją.
Pozn	A przecież zawsze jestem przy Tobie. Ująłeś mnie za prawicę,
WarPra	Lecz pozostanę na zawsze przy Tobie i wiem, że ty będziesz po mojej prawicy.
STB	Ale ja zawsze jestem z Tobą. Ująłeś moją prawicę.
EIB	Przecież ja zawsze jestem z Tobą, Ty ująłeś moją prawicę,

Ps 73,24

PsFlor	(72:23b) i w woli twojej przewodził jeś mie, i se sławą przyjął jeś mie.
PsPul	(72:23b) i w wolej twojej przewiodł jeś mie, i z sławą przyjął jeś[m] mie.
Wuj1923	A według woli twojéj prowadziłeś mię, i przyjąłeś mię z chwałą.
Gda1881	Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
Gda2017	Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.
PsBycz	Ty, z-doradzaniem-Twém, poprowadzisz-mię; a-potém do chwały, przyjmiesz-mię.
Goet	Według rady Swojej prowadzisz mię, a potem do wspaniałości przyjmiesz mię!
PsCylk	Wedle postanowienia Twojego prowadzisz mnie; i do chwały mnie powiedziesz.
PsKrusz	Według rady Twej poprowadzisz mnie, a potem do chwały mnie zaprowadzisz.
PsAszk	Radą Twą mię wiedziesz a potem weźmiesz mnie w chwale.
PsSzer	Poprowadzisz mnie podług swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.
Tys1	(72:24) będziesz prowadził mię radą swoją i przyjmiesz mię na koniec do chwały.
Tys5	prowadzisz mnie według swego zamysłu i na koniec mnie przyjmiesz do chwały.
Bryt	Prowadzisz mnie według rady swojej, A potem przyjmiesz mnie do chwały.
Pozn	prowadzisz podług swej rady, a potem przyjmiesz mnie w chwale.
WarPra	Prowadzisz mnie według zamiarów Twoich i przyjmiesz mnie ostatecznie do Twej chwały.
STB	Według Twojego postanowienia mnie prowadzisz i poprowadzisz do chwały.
EIB	Prowadzisz według swojej rady, A potem przyjmiesz mnie do chwały.

Ps 73,25

PsFlor	(72:24) Cso wiem mnie jest na niebie a od ciebie cso jeśm chciał na ziemi?
PsPul	(72:24) Co wiem mnie jest na niebie a przez ciebie co jeśm chciał na ziemi?
Wuj1923	Bo cóż ja mam w niebie? albo czegom chciał na ziemi oprócz ciebie?
Gda1881	Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
Gda2017	Kogo innego mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym nie mam upodobania.
PsBycz	Kogóżlibym miał, w-niebie? bo,-prócz-Ciebie, nie podobam-nię, w nikim, na-ziemi.
Goet	Kogóż innego mam w niebie? a oprócz Ciebie niczego nie pragnę na ziemi.
PsCylk	Kto mi w niebiosach; a obok Ciebie, nie upodobałem nikogo na ziemi.
PsKrusz	Któż dla mnie jest w niebiosach? i poza Tobą nie mam umiłowania na ziemi.
PsAszk	Kogoż miałbym w niebiesiech, gdybym z Tobą pospołu nie pragnął na ziemi?
PsSzer	Kogóż innego mam w niebie? Gdy tylko Ciebie mam, nikogo nie pragnę na ziemi.
Tys1	(72:25) Któż poza Tobą jest dla mnie w niebie? Gdy jestem z Tobą, nie cieszy mnie ziemia.
Tys5	Kogo prócz Ciebie mam w niebie? Gdy jestem z Tobą, nie cieszy mnie ziemia.
Bryt	Kogóż innego mam w niebie, jeśli nie ciebie? I na ziemi w nikim innym nie mam upodobania!
Pozn	Kogóż [poza Tobą] mam w niebie! I na ziemi nie pragnę niczego, gdy mam Ciebie.
WarPra	Cóż ja mam w niebie oprócz Ciebie? Poza Tobą nic mnie też nie cieszy na ziemi.
STB	Kogo innego mam w niebiosach? A i na ziemi, oprócz Ciebie, w nikim nie mam upodobania.
EIB	Kogóż ja mam w niebie, jeżeli nie Ciebie? Bez Ciebie nic też nie cieszy mnie na ziemi!

Ps 73,26

PsFlor	(72:25) Seszło jest ciało moje i sierce moje, Bog sierca mego i część moja Bog na wieki.
PsPul	(72:25) Pomdlało sierce moje i ciało moje, Bog sierca mego i część moja Bog na wieki.
Wuj1923	Ustało ciało moje i serce moje: Boże, serca mojego, i części moja, Boże; na wieki.
Gda1881	Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
Gda2017	Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.
PsBycz	Omdlałożby ciało-mé, i-sercé-mojé; aleś Ty, skałą serca-mego i-udziałem-moim, o-Boże! na-wieki.
Goet	Choć ciało moje i serce moje przemijają, jednak Bóg jest opoką serca mego i działem moim na wieki.
PsCylk	Zaniknie ciało moje i serce moje; opoką serca i udziałem moim Pan na wieki.
PsKrusz	Ciało moje i serce me ustało, lecz Bóg jest skałą serca mego i działem moim na wieki.
PsAszk	Zginie ciało me i serce moje, - opoką serca mego i działem mym jest Bóg na wieczność.
PsSzer	Chociaż zamiera ciało moje i serce moje, jednak Bóg pozostanie na wieki opoką serca mego i działem moim.
Tys1	(72:26) Niszczeje me ciało i serce, Bóg jest opoką mego serca i mym udziałem na wieki.
Tys5	Niszczeje moje ciało i serce, Bóg jest opoką mego serca i moim działem na wieki.
Bryt	Chociaż ciało i serce moje zamiera, To jednak Bóg jest opoką serca mego i działem moim na wieki.
Pozn	Ustaje ciało i serce moje, ale Bóg (opoką mego serca i) moim dziedzictwem na wieki.
WarPra	Nawet gdy niszczeje moje ciało i serce, Bóg jest opoką mojego serca i moim dziedzictwem na wieki.
STB	Zniknie moja cielesna natura i me serce; ale Bóg jest opoką serca oraz moim udziałem na wieki.
EIB	Choćby osłabło me ciało i serce, Bóg mą opoką, mym działem na wieki!

Ps 73,27

PsFlor	(72:26) Bo owa jiż sie oddalają od ciebie, zginą, zgubił jeś wszystki, jiż odstąpają od ciebie.
PsPul	(72:26) Bo owa jiż sie oddalają od ciebie, zginą, zgubił jeś wszystki, jiż ciebie odstąpają.
Wuj1923	Bo oto, którzy się oddalają od ciebie, zginą: zatraciłeś wszystkie, którzy cudzołożą, od ciebie.
Gda1881	Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
Gda2017	Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, odstępując od ciebie.
PsBycz	Boć, oto, oddalający-się od Ciebie, zginę; Ty-zniszczysz każdego wszetecznika, odwróconego, od-Ciebie.
Goet	Bo oto ci, którzy są zdala od Ciebie, zginą; wytracisz wszystkich, którzy cudzołożnie odstępują od Ciebie.
PsCylk	Bo oto dalecy od Ciebie zaginą; zatracisz każdego odstępcę od Ciebie.
PsKrusz	Oto zginą ci, co zdala są od Ciebie, wytracisz wszystkich odstępujących od Ciebie.
PsAszk	Bo oto, ci co stronią od Ciebie, będą zatraceni, wygubisz wszystko, co cudzołożąc od Ciebie się odwraca.
PsSzer	Bo oto ci, którzy oddalają się od Ciebie, zginą; wytracisz wszystkich, którzy odstępują od Ciebie.
Tys1	(72:27) Bo oto zginą ci, którzy od Ciebie odchodzą, Ty gubisz wszystkich, co łamią wiarę z dala od Ciebie.
Tys5	Bo oto giną ci, którzy od Ciebie odstępują, Ty gubisz wszystkich, co są wobec Ciebie niewierni.
Bryt	Bo oto ci, którzy oddalają się od ciebie, zginą: Wytracasz wszystkich, którzy nie dochowują ci wierności.
Pozn	Zaprawdę, zginą ci, którzy odstępują od Ciebie, wytracisz wszystkich, którzy się Tobie sprzeniewierzają.
WarPra	Zaprawdę, kto oddala się od Ciebie, musi zginąć, Ty zagładę gotujesz wszystkim, co w Ciebie nie wierzą.
STB	Gdyż dalecy od Ciebie – zginą; zatracisz każdego odstępcę od Ciebie.
EIB	Bo zginą ci, którzy oddalają się od Ciebie, Zniszczysz wszystkich nie dochowujących Ci wiary.

Ps 73,28

PsFlor	(72:27) Mnie wiem przystać Bogu dobre jest i położyć w Gospodnie Bodze nadzieję moję, (72:28) bych zjawił wszystka kazania twoja we wrociech cory Syjon.
PsPul	(72:27) Ale mnie przystać ku Bogu dobrze jest, położyć w Gospodnie Bodze nadzieję moję, (72:28) bych zjawił wszystka kazania twa we wrociech cory Syjon.
Wuj1923	Ale mnie dobrze jest trwać przy Bogu: pokładać w Panu Bogu nadzieję moję, abych opowiadał wszystkie chwały twoje w bramach córki Syońskiéj.
Gda1881	Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
Gda2017	Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.
PsBycz	Atoli-ja, ja, zbliżeniem-się do Boga, będącém mi dobrém, zdaję-się, na-Pana; Panie, przytułkiemeś-moim, do-opowiadania wszystkich dziéł-Twoich.
Goet	Dla mnie zaś bliskość Boga jest uszczęśliwiająca; w Panu Bogu pokładam nadzieję swoją, aby opowiadać o wszystkich czynach Twoich.
PsCylk	Mnie zaś blizkość Pana miłą; pokładam w Panu Bogu ufność moję; by wysławiać wszystkie sprawy Twoje.
PsKrusz	Lecz dla mnie jest dobrem mojem trzymać się Boga. Pokładam nadzieję moją w Panu Wiekuistym, abym opowiadał wszystkie sprawy Twoje.
PsAszk	Wszelako ja, mnie dobrą jest bliskość Boga, położyłem schronienie me w Panu mym Jehowie, aby opowiadać wszystkie Twe zwiastowania.
PsSzer	Lecz moim szczęściem być blisko Boga. Pokładam we Wszechmocnym, w Panu, nadzieję swoją. Opowiadać będą o wszystkich dziełach Twoich.
Tys1	(72:28) Mnie zaś dobrze jest być blisko Boga, w Panu Bogu mieć swoją ucieczkę. Opowiem wszystkie Twe dzieła w bramach Córy Syjońskiej.
Tys5	Mnie zaś dobrze jest być blisko Boga, w Panu wybrałem sobie schronienie, by opowiadać wszystkie Jego dzieła.
Bryt	Lecz moim szczęściem być blisko Boga. Pokładam w Panu, w Bogu nadzieję moją, Aby opowiadać o wszystkich dziełach twoich.
Pozn	Dla mnie wszakże bliskość Boga jest szczęściem, całą nadzieję moją pokładam w (Jahwe) Panu. Będę wysławiał wszystkie dzieła Twoje.
WarPra	Dla mnie zaś, Boże, być blisko Ciebie – to szczęście. W Bogu, Panu moim, całą ufność pokładam i wszystkie Twoje dzieła chcę głosić.
STB	Zaś mnie jest miłą bliskość Boga; w Panu, WIEKUISTYM, pokładam moją ufność, by wysławiać wszystkie Twoje sprawy.
EIB	A ja? Moim szczęściem jest być blisko Boga. W Panu, w JHWH, znalazłem schronienie I pragnę opowiadać o wszystkich Twoich dziełach.

Psalm 74

Ps 74,1

PsFlor	(73:1) Czemu jeś, Boże, odpędził do końca? Rozgniewało sie rosierdzie twoje na owce pastwy twojej?
PsPul	Psalm Dawidow (sic!). (73:1) Przecz jeś, Boże, odpędził do końca? Rozgniewało sie rosierdzie twoje na owce pastwy twojej?
Wuj1923	Wyrozumienia Asaphowi. Przeczżeś, Boże, odegnał nas do końca? rozgniewała się zapalczywość twoja na owce pastwiska twego?
Gda1881	Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
Gda2017	Pieśń pouczająca. Asafa. Boże, dlaczego odrzuciłeś nas na zawsze? Czemu płonie twój gniew przeciwko owcom twego pastwiska?
PsBycz	Śpiéw Asafa. Czemuż, o-Boże! opuściłeś nas całkiem? czemu dymi-się, gniéw-Twój, przeciw-trzodzie pastwiska-Twego?
Goet	Pouczenie Asafa. BOŻE, dlaczego odrzuciłeś na zawsze, i rozpalił się gniew Twój przeciwko stadu pastwiska Twego?
PsCylk	Dumanie Asafa. Czemużeś, Panie, porzucił zupełnie, pała gniew Twój przeciw trzodzie pastwiska Twojego.
PsKrusz	Ku wyrozumieniu. (Psalm) Asafa. Dlaczego, o Boże, odrzuciłeś nas do końca? dlaczego zapalił się gniew Twój na owce pastwiska Twego?
PsAszk	Asafa (śpiew) ku wyrozumieniu. Czemu Boże poniechałeś, - czyż na zawsze kurzyć się będzie gniew Twój w trzodę Twojego pastwiska?
PsSzer	Pieśń pouczająca Asafa. Czemużeś nas, Boże, na zawsze odrzucił, czemu sroży się gniew Twój na owce pastwiska Twego?
Tys1	(73:1) Maskil. Asafowy. Dlaczegoś, Boże, odrzucił na wieki, płoniesz gniewem przeciw owcom Twojego pastwiska?
Tys5	Pieśń pouczająca. Asafowy. Dlaczego, Boże, wciąż stoisz daleko, płoniesz gniewem przeciw owcom z Twojego pastwiska?
Bryt	Pieśń pouczająca. Asafowy. Dlaczego nas, Boże, na zawsze odrzuciłeś? Czemu sroży się gniew twój na owce pastwiska twojego?
Pozn	Pieśń pouczająca Asafa. Czemuś [nas], Boże, odrzucił na zawsze i pałasz gniewem przeciw trzodzie Twego pastwiska?
WarPra	Pieśń pouczająca Asafa. O Boże, dlaczego nas odrzuciłeś na wieki? Dlaczego zapłonąłeś gniewem przeciwko owcom Twojego pastwiska?
STB	Dumanie Asafa. Czemu nas, Boże, nieustannie porzucasz, a Twój gniew pała przeciw trzodzie Twojego pastwiska?
EIB	Pieśń pouczająca. Asafowa. Dlaczego nas, Boże, odrzuciłeś na zawsze? Dlaczego tli się Twój gniew na owce Twego pastwiska?

Ps 74,2

PsFlor	(73:2) Pamięcien bądź sebrania twego, jeż jeś osiadł od początka. (73:3) Odkupił jeś pręt dziedzistwa twego, gora Syjon, na jejżeś przebywał w niej.
PsPul	(73:2) Pamiętaj sebrania ❬twego❭, jeż osiadł jeś od początka. (73:3) Odkupił jeś pręt dziedzictwa twego, gora Syjon, na jej jeś przebywał w niej.
Wuj1923	Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś posiadł od początku: odkupiłeś pręt dziedzictwa twego, górę Syon, na któréjeś mieszkał.
Gda1881	Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
Gda2017	Wspomnij na swoje zgromadzenie, które dawno nabyłeś; na szczep twego dziedzictwa, który odkupiłeś; na górę Syjon, na której mieszkasz.
PsBycz	Pamiętaj o rzeszy-Twéj, którąś nabył niegdyś, i odkupił; o rodzinie dziedzictwa-Twego, o górze Syonu owego, coś mieszkał-był na-niéj.
Goet	Wspomnij zgromadzenie Swoje, które pozyskałeś od wieków, wykupiłeś je jako dziedzictwo! tę górę Syjon, na której zamieszkałeś.
PsCylk	Wspomnij na zgromadzenie Twoje, które zjednałeś sobie niegdyś, które wyswobodziłeś jako szczep dziedzictwa Twego; na górę tę Cyonu na któréj spoczywałeś.
PsKrusz	Wspomnij na zgromadzenie Twoje, któreś z dawna nabył, odkupił, na pręt dziedzictwa Twego - na tę górę Sjon, na której mieszkasz!
PsAszk	Wspomnij Twą gromadę, co ją ongi nabyłeś. zbawiłeś, pień dziedzictwa Twego, górę Syonu. w którejś się oto osiedlił.
PsSzer	Pamiętaj o swojej gromadce, którą sobie dawno nabyłeś, wykupiłeś ją, by była rodem dziedzictwa Twego, pamiętaj o górze Syjon, na której mieszkasz!
Tys1	(73:2) Pomnij na Twą społeczność, którąś od dawna założył, na pokolenie, które sobie na własność nabyłeś, na górę Syjon, gdzie założyłeś sobie siedzibę.
Tys5	Pomnij na Twoją społeczność, którą dawno nabyłeś, na pokolenie, które wziąłeś w posiadanie, na górę Syjon, gdzie założyłeś sobie siedzibę.
Bryt	Pamiętaj o gromadce swojej, którą dawno nabyłeś, Wykupiłeś jako szczep dziedzictwa twego, Pamiętaj o górze Syjon, na której mieszkasz!
Pozn	Pomnij na Twoją społeczność, którą nabyłeś dla siebie od początku, na szczep, któryś wykupił, aby stał się Twoim dziedzictwem, na górę Syjon, którą uczyniłeś Twą siedzibą!
WarPra	Wspomnij na lud, który kiedyś sobie wybrałeś i kupiłeś jako ród na własność dla siebie na górę Syjon, gdzie też zechciałeś zamieszkać.
STB	Wspomnij na Twoje zgromadzenie, które niegdyś sobie zjednałeś, i które wyzwoliłeś jako szczep Twojego dziedzictwa; na górę Cyon, na której spoczywałeś.
EIB	Wspomnij swoją gromadkę, którą już dawno nabyłeś, Wykupiłeś berło swojego dziedzictwa, Górę Syjon, na której osiadłeś.

Ps 74,3

PsFlor	(73:4) Wzniesi ręce twoje w pychy jich do końca! Kielko zgłobił sie jest nieprzyjaciel w świętem!
PsPul	(73:4) 4.Wzniesi ręce twoje w pychy jich do końca! Kielko wzgłobił sie jest nieprzyjaciel w świętym!
Wuj1923	Podnieś ręce twoje na pychy ich, na koniec: jako wiele nabroił nieprzyjaciel w świątnicy.
Gda1881	Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
Gda2017	Pospiesz na miejsce ciągłych spustoszeń; o, jak wróg zburzył wszystko w świątyni!
PsBycz	Wznieś kroki-Twe, ku-zwaliskom wieczystem; wszystko złé-wyrządził nieprzyjaciel w-świątyni.
Goet	Skieruj kroki Swoje wzwyż na wieczne gruzy! Wszystko w świątyni zniszczył wróg.
PsCylk	Pospiesz ku ruinom zupełnym; wszystko poburzył wróg w świątyni.
PsKrusz	Podnieś stopy swe na miejsca stale zniszczone; nieprzyjaciel wszystko zburzył w świątyni.
PsAszk	Podnieś kroki Twe, by na wieczne spustoszenie podać wszystko to, co wróg napsuł w świętości.
PsSzer	Skieruj kroki swoje ku wiecznym ruinom: wróg wszystko zniszczył w świątyni!
Tys1	(73:3) Skieruj Twe kroki ku ruinom, którym nie ma końca: nieprzyjaciel wszystko spustoszył w świątyni.
Tys5	Skieruj Twe kroki ku ruinom bez końca: nieprzyjaciel wszystko spustoszył w świątyni.
Bryt	Skieruj kroki swoje ku ruinom, które od dawna leżą: Wróg wszystko spustoszył w świątyni!
Pozn	Skieruj swe kroki ku niekończącym się ruinom: nieprzyjaciel wszystko poburzył w Świątyni.
WarPra	Skieruj Twe kroki w stronę wielkich ruin wrogowie spustoszyli cały Twój przybytek.
STB	Pospiesz ku zupełnym ruinom; gdyż wróg wszystko poburzył w Świątyni.
EIB	Skieruj swoje kroki ku zupełnym ruinom, Bo wróg wszystko już zniszczył w świątyni!

Ps 74,4

PsFlor	(73:5) I sławili sie są, jiż cie nienawidzieli, pośrod god twojich. (73:6) Położyli są znamiona swa znamiona, a nie poznali są jako w wyściu na wysoce.
PsPul	(73:5) I pochwalili sie, jiż cie nienawidzieli, pośrod god twoich. (73:6) Położyli znami❬o❭na swa znamiony, a nie poznali jako na wychodzie na sen.
Wuj1923	I chlubili się, którzy cię nienawidzą: w pośrodku święta uroczystego twego położyli znaki swoje za znaki.
Gda1881	Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
Gda2017	Ryknęli twoi wrogowie pośrodku twego zgromadzenia, a na znak zatknęli swoje sztandary.
PsBycz	Ryczały, wrogi-Twe, w-pośród soborów-Twoich; oni-ustawiali znaki-swe, za godła.
Goet	Ryczą przeciwnicy Twoi wpośród miejsca Twoich zgromadzeń; wznieśli swoje znaki jako znak zwycięstwa.
PsCylk	Ryczały wrogi Twoje w pośród zborów Twoich; ustanawiały godła swoje jako godła.
PsKrusz	Wyli nieprzyjaciele Twoi wpośród Twego zgromadzenia; na znak ustawili chorągwie swoje.
PsAszk	Rykiem odezwali się Twoi napastnicy we wnętrzu Twego zboru, swoje odznaki zatknęli jako sztandary.
PsSzer	Ryczeli wrogowie Twoi w miejscu Twych zgromadzeń, znaki swoje zatknęli jak godła.
Tys1	(73:4) Ryknęli przeciwnicy w miejscu Twego zgromadzenia, zatknęli swe proporce jako znak zwycięstwa.
Tys5	Ryczeli Twoi przeciwnicy w środku [Namiotu] Spotkania, zatknęli swe proporce.
Bryt	Ryczeli wrogowie twoi w miejscu twych zgromadzeń, Zatknęli sztandary swoje.
Pozn	Wrogowie Twoi ryczeli w miejscu Twych świątecznych zgromadzeń i postawili swe godło na znak [zwycięstwa].
WarPra	Przeciwnicy wykrzykują na Twych świętych miejscach, i zatknęli swoje chorągwie na znak zwycięstwa.
STB	Twoi nieprzyjaciele ryczeli pośród Twych wyznaczonych miejsc; ustanawiali swe godła jako znaki.
EIB	Twoi nieprzyjaciele porykiwali w miejscu, gdzie spotykałeś się z nami, Zniszczyli dawniejsze znaki i wprowadzili swoje.

Ps 74,5

PsFlor	(73:7a) Jako w lesiech drew siekirami wyrąbili drzwi jego,
PsPul	(73:7a) Jako w lesie drzewnem siekirami wyrąbali drzwi jego,
Wuj1923	A nie poznali, jako na wyjściu na wierzch, jako w lesie drzew siekierami:
Gda1881	Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
Gda2017	Za sławnego uważano tego, który wznosił wysoko siekierę na gęste drzewo.
PsBycz	Wiadomoć-to, jak zanoszenié-się w-górę, na-zaplątané drzewo, toporów.
Goet	Mają wygląd tego, który siekierę podnosi w gęstwinie leśnej.
PsCylk	Dał się poznać, gdy zmierzał w górę lasem toporzysk.
PsKrusz	Okazywali się jako z góry zstępujący; jako przykładający siekierę do zarośli leśnych,
PsAszk	Jawnem się stanie, jako gdy kto wzniesie ku górze w kępinie drzewnej siekiery.
PsSzer	Było tak, jak gdyby ktoś podnosił w górę siekierę w gęstwinie lasu.
Tys1	(73:5) Podobni są do tych, co siekierą wywijają w gąszczu,
Tys5	Wyglądali jak ci, co wznoszą wysoko siekiery wśród gąszczów.
Bryt	Widać, jak się podnoszą w górę siekiery, Niby w gęstwinie leśnej.
Pozn	Podobni do tych, którzy wznoszą w górę siekiery w gęstym lesie,
WarPra	Są jak ci, co w leśnym gąszczu wysoko podnoszą siekiery.
STB	Wróg dał się poznać, gdy zmierzał w górę z gęstwiną toporów.
EIB	Przypominali ludzi wznoszących topory, Aby uderzyć w pnie drzew -

Ps 74,6

PsFlor	(73:7b) w toż istne w siekirze i przesiece srzucili ją.
PsPul	(73:7b) w toż ❬istne❭ siekirą i przesiekiem powalili ją.
Wuj1923	Wyrębowali drzwi jego pospołu: toporem i oskardem obalili je.
Gda1881	A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
Gda2017	A teraz już jego rzeźby rąbią siekierami i młotami.
PsBycz	Tak-teraz rzeźby-jéj, wraz z-siekiérą, i-młotami, wytłukli.
Goet	A teraz wszystkie jej rzeźby rozbijają toporami i młotami.
PsCylk	A następnie rzeźby jéj wraz, młotem i oskardami rozbijali.
PsKrusz	i odrazu rzezania jego, jednocześnie młotami i siekierami tłuką.
PsAszk	A teraz oto jego insygnia wyryte wraz toporem i kilofami rozbiją,
PsSzer	Potem wszystkie jej rzeźby rąbali siekierą i rozbijali młotami.
Tys1	(73:6) już bramy jego toporem tłuką, zarazem i młotem.
Tys5	Wszystkie jego bramy wyłamali naraz, zniszczyli toporem i kilofem.
Bryt	Już wszystkie jej bramy rąbią toporemI rozbijają młotami.
Pozn	porąbali wszystkie rzeźby toporami i młotami.
WarPra	Poniszczyli wszystkie rzeźbione ozdoby rozbijając wszystko siekierą i młotem.
STB	A potem młotem i oskardami rozbijali jej zdobienia.
EIB	Tak właśnie zniszczyli świątynne ozdoby, Walili w nie siekierami, sięgali po łom,

Ps 74,7

PsFlor	(73:8) Zażgli są ogniem świątość twoję, w ziemi pokalali są przebyt imienia twego.
PsPul	(73:8) Zażgli ogniem kościoł twoj, na ziemi pokalali przebyt imienia twego.
Wuj1923	Zapalili ogniem świątnicę twą: na ziemi splugawili prybytek imienia twego.
Gda1881	Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
Gda2017	Oddali na pastwę ognia twoją świątynię i obaliwszy na ziemię, zbezcześcili przybytek twego imienia.
PsBycz	Zniszczyli ogniem, świątynię-Twoję; oni, aż do-ziemi, splamili mieszkanié Imienia-Twego.
Goet	Podpalili świątynię Twoją, zbezcześcili mieszkanie imienia Twego, zrównali z ziemią!
PsCylk	Dali na pastwę ognia świątynię Twoję; do ziemi znieważyli siedzibę imienia Twego.
PsKrusz	Założyli ogień w świątyni Twojej; na ziemi splugawili Przybytek imienia Twego.
PsAszk	Puścili z dymem Twą świątynie, ku ziemi zbezcześcili przybytek Twojego imienia.
PsSzer	Puścili z dymem świątynię Twoją, aż do posad splugawili przybytek imienia Twego.
Tys1	(73:7) Na pastwę ognia świątynię Twoją wydali, na ziemi zbezcześcili przybytek Twojego imienia.
Tys5	Na pastwę ognia świątynię Twoją wydali, do gruntu zbezcześcili przybytek Twego imienia.
Bryt	Puścili z dymem świątynię twoją, Aż do gruntu splugawili przybytek imienia twego.
Pozn	Na pastwę ognia wydali Twoją Świątynię, zbezcześcili do gruntu Przybytek Twego Imienia.
WarPra	Twój przybytek ogniem podpalili, zbezcześcili haniebnie miejsce, na którym przebywało Twoje święte Imię.
STB	Twą Świątynię wydali na pastwę ognia; do ziemi znieważyli siedzibę Twojego Imienia.
EIB	Puścili z dymem Twoje święte miejsca, Do gruntu zbezcześcili przybytek zbudowany dla Twego imienia.

Ps 74,8

PsFlor	(73:9) Rzekli są na swem siercu rodzina jich pospołu: Przestać każymy wszem dniom świętym bożym od ziemie.
PsPul	(73:9) Rzekli na swym siercu rod jich pospołu: Przestać każmy wszem dniom świętym bożym na ziemi.
Wuj1923	Mówili w sercu swojem, rodzaj ich pospołu: Uczyńmy, że ustaną wszystkie święta, Boże, z ziemie.
Gda1881	Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
Gda2017	Mówili w swym sercu: Zburzmy ich razem! Spalili wszystkie miejsca zgromadzeń Bożych na ziemi.
PsBycz	Mówili, w-sercu-swojém: uczyńmy-gwałt razem; oni-spalili wszystkie sobory Boże, w-kraju.
Goet	Mówili w sercu swojem: Przemóżmy ich społem! Spalili oni wszystkie miejsca zgromadzeń Bożych w kraju.
PsCylk	Rzekli w sercu swojém: Zburzmy je społem; i palili wszystkie zbory Pańskie w kraju.
PsKrusz	Mówili w sercu swojem: "Zniszczmy odrazu". Popalili wszystkie przybytki Boże na ziemi.
PsAszk	W sercu swem mówili, razem ich potomstwo, że spalili wszystkie zbory Wszechmocnego na ziemi,
PsSzer	Pomyśleli sobie: Zniszczymy ją doszczętnie; spalili w kraju wszystkie przybytki Boże.
Tys1	(73:8) Rzekli w swym sercu: «Razem ich zniszczymy; spalcie wszystkie Boże świątynie na ziemi».
Tys5	Rzekli w swym sercu: Razem ich zniszczmy! Spalili w kraju wszystkie miejsca świętych zgromadzeń.
Bryt	Pomyśleli sobie: Zniszczmy ją od razu; Spalmy w kraju wszystkie miejsca zgromadzeń Bożych.
Pozn	Mówili sobie: "Zniszczymy je wszystkie!" - i spalili wszystkie święte przybytki w kraju.
WarPra	I w sercu sobie postanowili, że wszystko zniszczą, i zburzyli wszystkie święte miejsca dokoła, w całym kraju.
STB	Powiedzieli w swoim sercu: Razem ją zburzymy; a w kraju palili wszystkie, wyznaczone miejsca Boga.
EIB	Postanowili w swych sercach: Zmieciemy go zupełnie! I spalili w tej ziemi miejsca Bożych zgromadzeń.

Ps 74,9

PsFlor	(73:10) Znamion naszych nie widzieli jesmy, już nie jest prorok a nas nie pozna dalej.
PsPul	(73:10) Znamion naszych nie widzielismy, już nie jest prorok a nas nie pozna dalej.
Wuj1923	Znaków naszych nie widzieliśmy: już niemasz proroka: i już nas więcéj nie pozna.
Gda1881	Znaków naszych nie widzimy:już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
Gda2017	Nie widzimy naszych znaków; już nie ma proroka i nikt spośród nas nie wie, jak długo to ma trwać.
PsBycz	Znaków-naszych, nie widzimy więcéj; nie-ma już proroka, i-nie-ma z-nami, wiedzącego, do póki to potrwa.
Goet	Znaków naszych nie widzimy, już niema więcej proroka i niema u nas nikogo, ktoby wiedział, jak długo to ma trwać.
PsCylk	Godeł naszych nie widzimy więcéj; nie ma już proroka, i nikogo między nami, któryby wiedział, dopóki.
PsKrusz	Chorągwi naszych nie widzimy, niema już proroka i niema pomiędzy nami, ktoby wiedział, dokądże to!
PsAszk	Naszych nie widzieliśmy znaków, niemasz już proroka, niteż jest z nami, ktoby wiedział, pokąd?
PsSzer	Nie widzimy wcale znaków naszych; już nie ma proroka, a nikt pośród nas nie wie, jak długo?
Tys1	(73:9) Już znaków naszych nie widać i nie ma proroka; i między nami nie ma, kto by wiedział dokąd...
Tys5	Już nie widać naszych znaków i nie ma proroka; a między nami nie ma, kto by wiedział, jak długo,
Bryt	Nie widzimy godeł naszych; już nie ma proroka, A nikt pośród nas nie wie, jak długo?
Pozn	Nie widzimy już znaków dla siebie, nie ma już proroka i nie ma też pośród nas nikogo, kto by wiedział, jak długo jeszcze...
WarPra	Nie widzimy dla siebie już żadnego znaku, nie mamy u siebie żadnego proroka i nikt z nas nie wie, jak długo tak będzie.
STB	Naszych godeł już nie widzimy; nie ma proroka oraz nikogo między nami, który by wiedział – dopóki?
EIB	Nie dociera już do nas żaden znak: Nie ma proroka Ani nie ma z nami nikogo, kto wiedziałby, jak długo ma to trwać.

Ps 74,10

PsFlor	(73:11) I dokąd, Boże, łajać będzie nieprzyjaciel? Draźni przeciwnik imię twoje do końca?
PsPul	(73:11) A dokądże, Boże, będzie łajać nieprzyjaciel? Draźni przeciwnik imię twoje na wieki?
Wuj1923	Dokądże, Boże, nieprzyjaciel urągać będzie? draźni przeciwnik imię twe do końca?
Gda1881	Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
Gda2017	Jak długo, Boże, przeciwnik będzie urągać? Czy wróg będzie wiecznie bluźnił przeciwko twemu imieniu?
PsBycz	Do-pókiż, o-Boże! będzie-znieważał przeciwnik? będzieli-wzgardzał wróg, Imieniem-Twojém, na-zawsze?
Goet	Dopóki, o Boże, gnębiciel ma szydzić? Czy wróg imieniem Twojem ma zawsze gardzić?
PsCylk	Dopókiż Panie urągać będzie ciemięzca, lżyć będzie wróg imię Twoje bezustannie?
PsKrusz	Dokądże, o Boże, przeciwnik będzie urągał? Czy na wieki nieprzyjaciel będzie wyśmiewał imię Twoje?
PsAszk	Dopokąd o Boże lżyć będzie ciemiężca, bluźnić będzie wróg imieniu Twemu na zawsze?
PsSzer	Jak długo, Boże, wróg będzie urągał? Czyż nieprzyjaciel będzie wiecznie bluźnił imieniu Twemu?
Tys1	(73:10) Dokąd, Boże, będzie urągał nieprzyjaciel? Czy zawsze będzie bluźnił przeciwnik Twojemu imieniu?
Tys5	jak długo, Boże, będzie urągał nieprzyjaciel? Czy wróg zawsze już będzie bluźnił Twemu imieniu?
Bryt	Jak długo, Boże, wróg będzie urągał? Czyż nieprzyjaciel wiecznie będzie bezcześcił twe imię?
Pozn	Dopókiż, Boże, będzie lżył ciemięzca, czyż nieprzyjaciel nieustannie będzie urągał Twojemu Imieniu?
WarPra	Jak długo, o Boże, będzie nas uciskał złoczyńca? Czy zawsze wolno będzie wrogom bezcześcić Twe Imię?
STB	Dokąd, Boże, będzie urągał ciemięzca, dopóki wróg będzie lżył bezustannie Twoje Imię?
EIB	Jak długo, Boże, przeciwnik będzie Ci urągał? Czy wróg będzie bezcześcił Twoje imię na zawsze?

Ps 74,11

PsFlor	(73:12) I czemu odwracasz rękę twoję i prawicę twoję z pośrzod łona twego do końca?
PsPul	(73:12) I czemu odwracasz rękę twoję i prawicę twoję z pośrod łona twego do końca?
Wuj1923	Czemuż odwracasz rękę twoję, i prawicę twoję z pośrodku zanadrza twego do końca?
Gda1881	Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
Gda2017	Dlaczego cofasz swoją rękę i swojej prawicy z zanadrza nie wyjmujesz?
PsBycz	Czemu odwracasz rękę-Twę, i-prawicę-Twoję? z-wnętrza zanadrza-Twego, dobądźże jéj.
Goet	Czemu cofasz rękę Swoją? Wyciągnij prawicę Swoją z zanadrza i połóż kres.
PsCylk	Czemuż usuwasz rękę Twoję i prawicę Twoję? Z pośród łona Twego wytępiaj!
PsKrusz	Dlaczego powstrzymujesz rękę Twoją? A prawicę Twą z zanadrza wyciągnij, zniszcz ich.
PsAszk	Czemuż miałbyć odjąć Twą rękę, owszem Twą prawicą z wnętrza Twego łona dobytą połóż kres!
PsSzer	Dlaczego cofasz rękę, a prawicę chowasz w zanadrzu? Zniszcz!
Tys1	(73:11) Czemu odwracasz swą rękę i trzymasz swą prawicę w zanadrzu?
Tys5	Czemu cofasz swą rękę i trzymasz swą prawicę w zanadrzu?
Bryt	Dlaczego cofasz rękę swoją, A prawicę swoją chowasz w zanadrzu? Skończ!
Pozn	Czemu cofasz swą rękę, czemu prawica Twoja spoczywa w zanadrzu?
WarPra	Dlaczego odsunęłeś od nas swoją prawicę? Czemu trzymasz twą rękę w ukryciu?
STB	Czemu usuwasz Twoją rękę i Twą prawicę? Dobądź z Twojego zanadrza i wytępiaj!
EIB	Dlaczego cofasz swą rękę? Wyciągnij z zanadrza prawą dłoń.

Ps 74,12

PsFlor	(73:13) Bog wiem, krol nasz przed wieki, czynił jest zbawienie weśrzod ziemie.
PsPul	(73:13) Ale Bog, krol nasz przed wieki, udziałał jest zbawienie weśrzod ziemie.
Wuj1923	Ale Bóg król nasz: przed wieki sprawił zbawienie w pośrodku ziemie.
Gda1881	Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
Gda2017	Przecież ty, Boże, jesteś moim Królem od dawna, ty dokonujesz zbawienia na ziemi.
PsBycz	Przecież-Bóg królem-moim, od-dawnego-czasu, zjednywającym zbawienia, w-pośród téj-ziemi.
Goet	A przecie Bóg jest oddawna królem moim; dawał wybawienia w tym kraju.
PsCylk	Wszak Pan, król mój, od dawna spełnia wybawienie w pośród ziemi.
PsKrusz	Tyś Boże królem moim od wieków, Ty sprawujesz zbawienie wpośród ziemi.
PsAszk	Wszak Bóg królem mym od prawieków, czyniącym zbawienia we wnętrzu ziemi,
PsSzer	Wszak Ty, Boże, zdawna jesteś królem moim; Ty dokonujesz dzieł zbawienia na ziemi.
Tys1	(73:12) Bóg jednak od dawna jest moim Królem, który wśród ziemi sprawuje zbawienie.
Tys5	Bóg jednak od początku jest moim królem, który na ziemi sprawia ocalenie.
Bryt	Wszak Ty, Boże, z dawna jesteś moim królem; Ty dokonujesz dzieł zbawienia na ziemi.
Pozn	Tyś przecie, Boże, królem moim od prawieków i sprawcą zwycięstw na okręgu ziemi.
WarPra	Lecz Bóg jest moim Królem od wieków, to On dokonuje na ziemi dzieła ocalenia.
STB	Przecież Bóg, mój Król, od dawna spełnia wybawienie na ziemi.
EIB	Bóg, mój Król, panuje od dawna, On działa na ziemi dla naszego zbawienia!

Ps 74,13

PsFlor	(73:14) Ty jeś poćwierdził we czci twojej morze, zamącił jeś głowy smokow w wodach.
PsPul	(73:14) Ty jeś potwirdził mocą twoją morze, zamąciłeś głowy smokow w wodach.
Wuj1923	Tyś utwierdził mocą twoją morze: pokruszyłeś głowy smoków w wodach.
Gda1881	Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
Gda2017	Ty swoją mocą rozdzieliłeś morze, zmiażdżyłeś głowy smoków w wodach.
PsBycz	Tyś rozerwał, z-mocą-Twą, morzé; skruszyłeś łby wielorybów, w wodach.
Goet	Tyś rozdzielił morze mocą Swoja, rozbiłeś głowy morskich potworów na wodach.
PsCylk	Tyś rozdzielił mocą Twoją morze; zmiażdżyłeś głowy krokodylów na wodach.
PsKrusz	Tyś rozdzielił mocą swoją morze, starłeś głowy wielorybów w morzu.
PsAszk	Tyś w mocy Twej rozkruszył morze, strzaskałeś głowy potworów nad wodami.
PsSzer	Tyś mocą swoją rozdzielił morza, zmiażdżyłeś głowy smoków nad wodami.
Tys1	(73:13) Ty morze swoją potęgą rozdarłeś, skruszyłeś głowy smoków w odmętach,
Tys5	Ty ujarzmiłeś morze swą potęgą, skruszyłeś głowy smoków na morzu.
Bryt	Tyś mocą swoją rozdzielił morza, Zmiażdżyłeś głowy potworów na wodach.
Pozn	Tyś mocą swoją rozdzielił morze, Ty starłeś głowy smoków nad wodami.
WarPra	Mocą Twoją rozdzieliłeś morze i Ty roztrzaskałeś na wodach łby smoków.
STB	Ty, Twą mocą rozdzieliłeś morze i zmiażdżyłeś głowy krokodyli na wodach.
EIB	Oto Ty swoją mocą rozdzieliłeś morze, Rozbiłeś głowy podwodnych potworów.

Ps 74,14

PsFlor	(73:15) Ty złamał jeś głowy smokowy, dał jeś ji karmią ludu murzyńskiemu.
PsPul	(73:15) Ty jeś złamał głowy smokowe, dał jeś ❬ji❭ karmią ludu murzyńskiemu.
Wuj1923	Tyś potarł głowy smokowe: dałeś go na pokarm ludziom Murzyńskim.
Gda1881	Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
Gda2017	Ty skruszyłeś głowy Lewiatana, dałeś go na pokarm mieszkańcom pustyni.
PsBycz	Tyś zgruchotał łby krokodyla; dałeś-je, na pokarm ludowi, mieszkańcom-pustyń.
Goet	Zdruzgotałeś głowy lewiatana, oddałeś go na pokarm gromadzie zwierząt pustyni.
PsCylk	Ty skruszyłeś głowę Lewiatana; rzuciłeś go na żér mieszkańcom stepu.
PsKrusz	Tyś skruszył głowę lewjatana, dałeś go na pokarm mieszkańcom puszczy.
PsAszk	Ty zmiażdżyłeś łby Lewiatana, dasz go na pożarcie ludowi, mieszkańcom pustyń wodnych.
PsSzer	Tyś rozbił głowy Lewiatana, oddałeś go na żer zwierzętom pustyni.
Tys1	(73:14) Ty zmiażdżyłeś łby Lewiatana, morskim potworom na żer go wydałeś.
Tys5	Ty zmiażdżyłeś łby Lewiatana, wydałeś go na żer potworom morskim.
Bryt	Tyś rozbił głowę Lewiatana, Oddałeś go na żer zwierzętom pustyni.
Pozn	Tyś zdruzgotał łby Lewiatana, rzuciłeś go na żer zwierzętom morskim.
WarPra	Ty zmiażdżyłeś także paszczę lewiatana i rzuciłeś go na pożarcie morskim potworom.
STB	Ty skruszyłeś głowę Lewiatana; rzuciłeś go na żer mieszkańcom stepu.
EIB	Ty zgniotłeś łeb Lewiatana, Oddałeś go na żer mieszkańcom pustyni.

Ps 74,15

PsFlor	(73:16) Ty roztargł jeś studnie i strumie❬nie❭, ty posuszył jeś rzeki Etan.
PsPul	(73:16) Ty jeś roztargł studnie i strumienie, ty jeś posuszył rzeki Etan.
Wuj1923	Tyś przerwał źródła i potoki: tyś wysuszył rzeki Ethan.
Gda1881	Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
Gda2017	Ty rozszczepiłeś źródła i potoki, ty osuszyłeś potężne rzeki.
PsBycz	Tyś przecinał źródła, i-potoki; Tyś wysuszał rzéki wielkie.
Goet	Tyś kazał źródłom i strumieniom wytryskiwać, nieustannie płynące rzeki Tyś wysuszył.
PsCylk	Tyś roztworzył źródła i potoki; Tyś osuszył strumienie bystre.
PsKrusz	Tyś przerwał źródła i potoki, Tyś osuszył rzeki bystre.
PsAszk	Ty rozszczepiłeś źródło i strumień, Tyś wysuszył rzeki potężne.
PsSzer	Na Twój rozkaz wytrysnęło źródło i potok, Tyś osuszył rzeki trwałe.
Tys1	(73:15) Tyś wyprowadził źródła i strumienie; Tyś rzeki obfite wysuszył.
Tys5	Ty otworzyłeś źródła i strumienie; Ty wysuszyłeś rzeki stale płynące.
Bryt	Ty sprawiłeś, że wytrysnęło źródło i potoki, Tyś osuszył rzeki potężne.
Pozn	Tyś kazał wytrysnąć źródłom i potokom, Ty wysuszyłeś nieustannie płynące rzeki.
WarPra	Ty kazałeś popłynąć źródłom i strumieniom i wysuszałeś rzeki, które zawsze płynęły.
STB	Ty otworzyłeś źródła i potoki; Ty osuszyłeś bystre strumienie.
EIB	Ty rozłupałeś skałę, by uwolnić źródło i potok, Ty osuszyłeś całoroczne rzeki.

Ps 74,16

PsFlor	(73:17) Twoj jest dzień i twoja jest noc, ty ukował jeś zorze i słuńce.
PsPul	(73:17) Twoj jest dzień i twoja jest noc, ty jeś ukował zarzę i słońce.
Wuj1923	Twójci jest dzień, i twoja jest noc: tyś udziałał zorzę i słońce.
Gda1881	Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
Gda2017	Twój jest dzień, twoja i noc, ty ustanowiłeś światło i słońce.
PsBycz	Twoim dzień, także Twoją noc; Tyś-postanowił światło, i-słońce.
Goet	Twoim jest dzień, Twoją też noc, Tyś ukształtował księżyc i słońce.
PsCylk	Twoim dzień i Twoją noc; Tyś ustanowił światło i słońce.
PsKrusz	Twój jest dzień, oraz Twoja jest noc - Tyś utwierdził światło i słońce.
PsAszk	Tobie dzień, toż Tobie noc, Tyś przysposobił światło i słońce.
PsSzer	Twój jest dzień, Twoja też i noc, Tyś stworzył światło i słońce.
Tys1	(73:16) Twoim jest dzień i noc jest Twoja; Tyś księżyc i słońce utwierdził.
Tys5	Twoim jest dzień i noc jest Twoja; Ty światło i słońce utwierdziłeś.
Bryt	Twój jest dzień i twoja jest noc, Tyś ustanowił światło i słońce.
Pozn	Twój jest dzień i Twoja jest noc, Tyś utwierdził [na niebie] światłość i słońce.
WarPra	Ty nad dniem i nad nocą panujesz, Tyś umieścił na niebie i słońce i księżyc.
STB	Twoim jest dzień i Twoja noc; Ty ustanowiłeś światło i słońce.
EIB	Twój jest dzień, do Ciebie należy noc, Ty ustanowiłeś światło oraz słońce.

Ps 74,17

PsFlor	(73:18) Ty jeś uczynił wszystki kraje ziemie, lato i wiosnę ty jeś stworzył je.
PsPul	(73:18) Ty jeś uczynił wszytki kraje ziemskie, lato i wiosnę ty jeś stworzył je.
Wuj1923	Tyś uczynił wszystkie granice ziemie: lato i wiosnę, tyś je sprawił.
Gda1881	Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
Gda2017	Ty wyznaczyłeś wszystkie granice ziemi, ty ustanowiłeś lato i zimę.
PsBycz	Tyś oznaczył wsze granice ziemi; lato, i-zimę, Ty, utworzyłeś-je.
Goet	Tyś ustanowił wszystkie granice ziemi; lato i zimę Tyś utworzył.
PsCylk	Tyś utwierdził wszystkie granice ziemi; lato i zimę, Tyś stworzył je.
PsKrusz	Tyś założył wszystkie granice ziemi - lato i zimę Tyś uczynił.
PsAszk	Ty ustawiłeś wszystkie ziemi granice, lato i zimę, Tyś je ukształtował.
PsSzer	Tyś ustalił wszystkie granice ziemi; Tyś stworzył lato i zimę.
Tys1	(73:17) Tyś ustanowił wszystkie krańce ziemi; Ty utworzyłeś lato i zimę.
Tys5	Ty ustanowiłeś wszystkie granice ziemi; lato i zimę Ty obmyśliłeś.
Bryt	Tyś ustalił wszystkie granice ziemi; Tyś ukształtował lato i zimę.
Pozn	Ty ustaliłeś wszystkie granice ziemi, Tyś ustanowił lato i zimę.
WarPra	Ty wyznaczyłeś granice ziemi, Ty stworzyłeś i lato i zimę.
STB	Ty utwierdziłeś wszystkie granice ziemi; lato i zimę – Ty je stworzyłeś.
EIB	Ty pozakreślałeś granice całej ziemi, Ty zaplanowałeś i lato, i zimę.

Ps 74,18

PsFlor	(73:19) Pamięcien bądź tego: Nieprzyjaciel łajał Gospodnu a lud głupi rozgorzył imię twoje.
PsPul	(73:19) Pamiętny bądź tego: Nieprzyjaciel nałaje Bogu a lud głupi rozgorzył imię twoje.
Wuj1923	Pamiętaj na to: nieprzyjaciel urągał Panu, a lud bezrozumny draźnił imię twoje.
Gda1881	Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
Gda2017	Pamiętaj o tym, że wróg zelżył ciebie, PANIE, a głupi lud urągał twemu imieniu.
PsBycz	Pamiętaj to, że nieprzyjaciel znieważył Pana; a,-lud szalony, pogardził Imieniem-Twojém.
Goet	Wspomnij o tem, że wróg szydzi z Pana, a naród bezbożny gardzi imieniem Twojem!
PsCylk	Pomnij na to, wróg urąga Bogu; a naród nikczemny lży imię Twoje.
PsKrusz	Wspomnij na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony gardzi Twem imieniem.
PsAszk	Pomnij tego: wróg bluźnił Jehowie a lud nędzny plugawił imię Twoje!
PsSzer	Pamiętaj, Panie, że nieprzyjaciel urąga, a lud nierozumny lży imię Twoje!
Tys1	(73:18) O tym pamiętaj: wróg zelżył Cię, Panie, a lud niemądry przeklinał Twe imię.
Tys5	Pamiętaj o tym: wróg Cię lży, Panie, a lud niemądry uwłacza Twojemu imieniu.
Bryt	Pamiętaj o tym, Panie, że nieprzyjaciel urąga, A lud nierozumny lży imię twoje!
Pozn	Pomnij, Jahwe: nieprzyjaciel Ci urąga, naród nierozumny bluźni Twojemu Imieniu!
WarPra	A teraz zobacz, jak wróg znieważa, Pana, ludzie szaleni bezczeszczą Twoje Imię.
STB	Wspomnij na to, że wróg urąga WIEKUISTEMU, a lud nikczemny lży Twoje Imię.
EIB	Pamiętaj, PANIE, o tym, że wróg Cię obraził, Że nierozumny lud wzgardził Twoim imieniem.

Ps 74,19

PsFlor	(73:20) Nie dawaj źwierzom dusze spowiadającej sie tobie a dusz ubogich twojich nie zapominaj do końca.
PsPul	(73:20) Nie dawaj źwierzom dusz chwalących cie i dusz ubogich twoich nie zapominaj do końca.
Wuj1923	Nie podawaj bestyom dusz wyznawających tobie, i dusz ubogich twoich nie zapominaj do końca.
Gda1881	Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
Gda2017	Nie wydawaj tej zgrai duszy twojej synogarlicy, nie zapominaj nigdy o stadku twoich ubogich.
PsBycz	Nie wydajże zwierzowi, życia turkawki-Twojéj; o gromadzie ubogich-Twych, nie zapominaj całkiem.
Goet	Nie oddawaj duszy synogarlicy Twojej drapieżnemu zwierzęciu, i nie zapomnij na zawsze gromady nędznych Twoich.
PsCylk	Nie wydawaj dziczy duszy gołębicy Twojéj, o gromadce uciśnionych Twoich nie zapominaj na wieki.
PsKrusz	Nie dawaj temu zgromadzeniu duszy synogarlicy Twej; o zgromadzeniu ubogich Twych nie zapominaj na wieki.
PsAszk	Nie dawaj synogarlicy Twej zwierzęciu na duszy, kornej Twej zwierzyny nie zapominaj na zawsze!
PsSzer	Nie wydawaj dzikim zwierzętom duszy gołębicy Twojej, nie zapominaj nigdy o życiu swych ubogich!
Tys1	(73:19) Nie wydawaj sępowi życia Twej synogarlicy; o życiu Twych ubogich nie zapomnij na wieki.
Tys5	Nie wydawaj na zatracenie duszy Twej synogarlicy; o życiu Twych biedaków nie zapominaj na wieki!
Bryt	Nie wydawaj dzikim zwierzętom duszy gołębicy swojej, Nie zapominaj nigdy o życiu swych ubogich!
Pozn	Nie wydawaj Twych wyznawców na zgubę, o życiu Twych uciśnionych nie zapomnij na zawsze!
WarPra	Racz nie wydawać drapieżcom Twej synogarlicy, nie zapominaj na zawsze o Twoim biedaku.
STB	Nie wydawaj dziczy duszy Twej gołębicy; o gromadce Twych uciśnionych nie zapominaj na wieki.
EIB	Nie wydawaj zwierzętom duszy swej gołębicy, Nie zapomnij o życiu swych ubogich!

Ps 74,20

PsFlor	(73:21) Weźrzy na obrząd twoj, bo napełnioni są, jiż pomroczyli są sie ziemie, domowych lichot,
PsPul	(73:21) Weźrzy na obrząd twoj, bo napełnioni są, jiż pomroczeni są ziemie, domowych złości,
Wuj1923	Wejrzyj na Testament twój; albowiem napełnieni są najpodlejsi na ziemi domów nieprawości.
Gda1881	Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
Gda2017	Zważ na twoje przymierze, bo ciemne zakątki ziemi pełne są siedlisk przemocy.
PsBycz	Spojrzyj na przymierzé; bo napchane miejsca-ciemne, kraju, siedliskami łupieży.
Goet	Spójrz na przymierze! Albowiem kryjówki kraju są pełne jaskiń zbójców,
PsCylk	Bacz na przymierze, bo pełne zakąty ziemi siedzib bezprawia.
PsKrusz	Obejrzyj się na przymierze, albowiem kryjówki ziemi pełne są jaskiń i drapiestwa.
PsAszk	Spojrzyj na przymierze, gdyż ciemnościami ziemi wypełniły się nadobne oazy, wolne od gwałtu.
PsSzer	Zważ na przymierze, gdyż kryjówki kraju pełne są miejsc gwałtu!
Tys1	(73:20) Wejrzyj na Twe przymierze, bo przemocy pełne są ziemskie kryjówki i pola.
Tys5	Wejrzyj na Twe przymierze, bo się napełniły zakątki kraju jękiem i przemocą.
Bryt	Pomnij na przymierze, Gdyż mroczne zaułki ziemi pełne są gwałtu.
Pozn	Zważ na Przymierze! Bo ciemne zakątki kraju pełne są bezprawia.
WarPra	Wspomnij na Twoje Przymierze, bo wszystkie zakątki tej ziemi pełne są bezprawia.
STB	Uważaj na przymierze, bo zakątki ziemi pełne są siedzib bezprawia.
EIB	Miej wzgląd na przymierze, Bo w mrocznych zaułkach ziemi czyha gwałt.

Ps 74,21

PsFlor	(73:22) by sie nie otewrocił śmierny uczynion osromoconym; ubogi i nieimający chwalić będą imię twoje.
PsPul	(73:22) by sie nie odwrocił śmierny uczynion osromoconym; ubogi i stradny chwalić będą imię twoje.
Wuj1923	Niech się nie wraca nędznik zawstydzony: ubogi a niedostateczny będą chwalić imię twoje.
Gda1881	Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
Gda2017	Niech uciśniony nie wraca ze wstydem, niech ubogi i potrzebujący chwali twoje imię.
PsBycz	Niech-nie wraca strapiony, zawstydzon; biédny i-żebrak, niech-chwalą Imię-Twojé.
Goet	Niech utrapiony nie wróci zawstydzonym, lecz dozwól chwalić imię Twoje nędznym i biednym!
PsCylk	Niech nie odchodzi zgnębiony zawstydzonym; uciśniony i biedny niech chwalą imię Twoje.
PsKrusz	Niechaj nędzny nie odwraca się z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwalą imię Twoje.
PsAszk	Niechajbyż korny nie wracał zawstydzony, niechaj uciśniony i łaknący wielbią imię Twoje.
PsSzer	Niechaj uciśniony nie odchodzi ze wstydem; ubogi i biedny niech wysławia imię Twoje!
Tys1	(73:21) Niechaj pokorny nie wraca ze wstydem: niech ubogi i biedny chwalą Twoje imię.
Tys5	Niechaj uciśniony nie wraca ze wstydem, niech biedak i nędzarz chwalą Twoje imię!
Bryt	Niechaj uciśniony nie odchodzi ze wstydem! Ubogi i biedny niech wysławia imię twoje!
Pozn	Niech uciśniony nie wraca ze wstydem; niech nieszczęśliwy i biedny wysławiają Imię Twoje!
WarPra	Nie dopuść, by uciskani odeszli od Ciebie ze wstydem, niech biedni i cierpiący sławią Twoje Imię.
STB	Niech zgnębiony nie odchodzi zawstydzony; a ubogi i uciśniony chwalą Twoje Imię.
EIB	Niech uciśniony nie odchodzi ze wstydem! Niech ubogi i biedny uwielbi Twoje imię!

Ps 74,22

PsFlor	(73:23) Wstań, Boże, i sędzi przą twoję, pamięcien bądź łajaniam twojim tych, jaż od głupiego są wszego dnia.
PsPul	(73:23) Wstań, Boże, sędzi twoję przą, pomni łajania twoja tych, jaż od głupiego są wszego dnia.
Wuj1923	Powstań, Boże, rozsądź sprawę twoję: pomnij na pohańbienia twoje: te, które się dzieją od głupiego cały dzień.
Gda1881	Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
Gda2017	Powstań, Boże, broń swojej sprawy; pamiętaj o zniewadze, którą co dzień wyrządza ci głupiec.
PsBycz	Wstań, o-Boże! broń sprawy-Twojéj; pamiętaj zniewagę-Twę, od szalonych doznawaną co-dziennie.
Goet	Powstań, o Boże, ujmij się o sprawę Twoją! Wspomnij o pohańbieniu, które spotyka Ciebie codziennie od głupców.
PsCylk	Powstań Panie, wytocz sprawę Twoję; wspomnij na zniewagę wyrządzaną Ci przez nikczemnych bezustanku.
PsKrusz	Powstań Boże, ujmij się o sprawę swoją, wspomnij na pohańbienie Twoje, które pochodzi od szalonych na każdy dzień,
PsAszk	Powstań Boże do boju o sprawę Twą, pomnij zelżywości Twej od nędznika dzień cały.
PsSzer	Powstańże, Boże, prowadźże sprawę swoją! Pomnij na zniewagę, którą bezbożny wyrządza Ci nieustannie!
Tys1	(73:22) Powstań, o Boże, prowadź Twoją sprawę; pamiętaj o zniewadze, którą co dnia wyrządza Ci głupiec.
Tys5	Powstań, o Boże, prowadź swój spór; pamiętaj o zniewadze, którą co dnia wyrządza Ci głupiec.
Bryt	Powstań, Boże, broń sprawy swojej! Pomnij na zniewagę, którą co dzień wyrządza ci bezbożny!
Pozn	Powstań, o Boże, broń swojej sprawy! Pomnij na zniewagi, którymi Cię co dzień obrzuca szaleniec.
WarPra	Powstań, o Boże, i broń Twojej sprawy, nie pozwól, by szaleńcy lżyli Cię codziennie.
STB	Powstań Boże, wytocz Twoją sprawę; wspomnij na zniewagę, bez ustanku wyrządzaną Ci przez nikczemnych.
EIB	Powstań, Boże, broń swojej sprawy! Pamiętaj, że nierozumny znieważał Cię cały dzień!

Ps 74,23

PsFlor	(73:24) Nie zapominaj głosow nieprzyjacielow twojich, pycha jich, jiż są cie nienaźrzeli, wstępuje zawżdy.
PsPul	(73:24) Nie zapominaj głosow nieprzyjacielow twych, pycha tych, jiż nienaźrzeli cie, wyszszy sie zawżdy.
Wuj1923	Nie zapominaj głosów nieprzyjaciół twoich: pycha tych, którzy cię nienawidzą, ku górze idzie zawsze.
Gda1881	Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
Gda2017	Nie zapominaj krzyku twoich wrogów, wciąż rosnącej wrzawy tych, którzy powstają przeciwko tobie.
PsBycz	Niezapominaj krzyku wrogów-Twych; wrzawy przeciwników-Twoich, wznoszącéj-się ciągle.
Goet	Nie zapomnij głosu przeciwników Twoich, huku powstających przeciwko Tobie, który się stale wznosi!
PsCylk	Nie zapominaj okrzyku nieprzyjaciół Twoich; wrzawy przeciwników Twoich, która wznosi się ustawicznie.
PsKrusz	Nie zapominaj o głosie nieprzyjaciół Twoich, o pysze tych, co przeciwko Tobie powstają.
PsAszk	Nie zapominaj głosu Twych napastników, huczącej fali powstających na Cię, która wciąż się podnosi,
PsSzer	Nie zapomnij krzyku wrogów swoich, wrzawy przeciwników swoich, która ustawicznie się podnosi!
Tys1	(73:23) Nie zapomnij o głosach Twoich przeciwników; zgiełk powstających na Ciebie zawsze się podnosi.
Tys5	Nie zapomnij wrzasku Twoich przeciwników; stale się podnosi zgiełk powstających przeciw Tobie.
Bryt	Nie zapomnij krzyku wrogów swoich, Wrzawy swych przeciwników, która ustawicznie się wzmaga.
Pozn	Nie zapominaj o krzyku Twoich wrogów, o wciąż rosnącej wrzawie Twoich przeciwników.
WarPra	Nie bądź obojętny na wrzask Twoich wrogów, na zgiełk podnoszony przez Twych przeciwników.
STB	Nie zapominaj okrzyku Twoich wrogów, wrzawy Twych przeciwników, która się ustawicznie wznosi.
EIB	Nie zapomnij głosu Twoich przeciwników, Nieustannej wrzawy ludzi Powstających przeciwko Tobie.

Psalm 75

Ps 75,1

PsFlor	(74:1) Spowiadamy sie tobie, Boże, spowiadamy sie i wzowiemy imię twoje. (74:2a) Powiemy dziwy twoje;
PsPul	(74:1) Chwalić cie, Boże, będziemy, chwalić cie będziemy i wzowiem imię twoje. (74:2a) Powiemy dziwy twoje;
Wuj1923	(75:1) Na koniec: nie zatracaj, Psalm pieśni Asaphowi. (75:2) Wyznawać ci będziemy, Boże, wyznawać będziemy i wzywać imienia twego: opowiadać będziemy dziwne sprawy twoje.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, psalm i pieśń Asafowa. (75:2) Wysławiamy cię, Boże! wysławiamy: bo bliskie imię twoje; opowiadają to dziwne sprawy twoje.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Al taszchet. Psalm i pieśń Asafa. Wysławiamy cię, Boże, wysławiamy, bo bliskie twoje imię; opowiadają to twoje cudowne dzieła.
PsBycz	(75:1) Naczelnikowi-muzyki, na nutę: Nie zgub. Psalm Asafa, Spiéw, dany do grania. (75:2) Składamy-dzięki Tobie, o-Boże! składamy-dzięki; że-bliskiém Imię-Twé, opowiadająć to cuda-Twoje.
Goet	(75:1) PRZEWODNIKOWI chóru. "Nie zatracaj!" Psalm Asafa. Pieśń. (75:2) Uwielbiamy Cię, Boże, uwielbiamy Cię; albowiem bliskie jest imię Twoje; obwieszczają to cudowne sprawy Twoje.
PsCylk	(75:1) Przewodnikowi chóru na nutę: nie zatracaj, pieśń Asafa, śpiew. (75:2) Dziękujemy Ci Panie, dziękujemy, blizkie imię Twoje, głoszą cuda Twoje.
PsKrusz	(75:1) Przełożonemu chóru. Na (nutę) "al-Taszheth". Psalm Asafa. Pieśń. (75:2) Wysławiamy Cię, Boże, wysławiamy, bo blisko jest imię Twoje - opowiadają to cuda Twoje.
PsAszk	(75:1) Dyrygentowi nad lutniami b. wraźliwemi. - Pieśń Asafa do śpiewu. (75:2) Hołd Tobie Boże, hołdy złożyliśmy dziękczynne a że bliskiem imię Twoje, opowiedziały cuda Twe.
PsSzer	(75:1) Przewodnikowi chóru, na nutę: Nie zatracaj... Psalm Asafa, pieśń. (75:2) Wysławiamy Cię Boże, wysławiamy. Wzywamy imienia Twego opowiadamy cuda Twoje!
Tys1	(74:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Nie niszcz..." Psalm. Asafowy. Pieśń. (74:2) Wysławiamy Cię, Boże, wysławiamy, głosimy Twoje imię, opowiadamy Twe cuda.
Tys5	(75:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Nie niszcz...". Psalm. Asafowy. Pieśń. (75:2) Wysławiamy Cię, Boże, wysławiamy, wzywamy Twego imienia, opowiadamy Twe cuda.
Bryt	(75:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Nie zatracaj...” Psalm Asafowy. Pieśń. (75:2) Wysławiamy cię, Boże, wysławiamy. Wzywamy imienia twego, opowiadamy cuda twoje.
Pozn	(75:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: [na melodię] "Nie zatracaj"; Psalm Asafa; pieśń. (75:2) Wysławiamy Cię, Boże, wysławiamy! Ci, którzy Imienia Twego wzywają, rozgłaszają Twoje cuda.
WarPra	(75:1) Dla kierującego chórem. Na melodię: „Nie niszcz”. Psalm Asafa. Pieśń. (75:2) Wychwalamy cię, o Boże, wychwalamy Ciebie, bliskie jest Twoje Imię tym, co opiewają Twe cuda.
STB	(75:1) Przewodnikowi chóru, na nutę: Nie zatracaj. Pieśń Asafa, śpiew. (75:2) Dziękujemy Ci, Boże, dziękujemy, gdyż bliskie jest Twoje Imię, a głoszą to Twoje cuda.
EIB	(75:1) Dla prowadzącego chór. Na melodię: Nie niszcz. Psalm Asafa. Pieśń. (75:2) Wysławiamy Cię, Boże, wysławiamy! Bliskość Twego imienia głoszą Twoje cuda.

Ps 75,2

PsFlor	(74:2b) gdy wezmę czas, ja sprawiedlności będę sędzić.
PsPul	(74:2b) gdy wezmę czas, ja sprawiedlności będę sędzić.
Wuj1923	(75:3) Gdy wezmę czas, ja sprawiedliwości sądzić będę.
Gda1881	(75:3) Gdy przyjdzie czas ułożony, ja sprawiedliwie sądzić będę.
Gda2017	Gdy wyznaczę czas, będę sądzić sprawiedliwie.
PsBycz	(75:3) Gdy zabiorę miejscé-stanowczé, Ja, z prawością, sądzić-będę.
Goet	(75:3) "Gdy przyjdzie czas określony, wtedy sądzić będę w prawości.
PsCylk	(75:3) Bo oznaczę porę; Ja sprawiedliwie sądzić będę.
PsKrusz	(75:3) "Gdy czas nadejdzie, Ja sprawiedliwie sądzić będę.
PsAszk	(75:3) "Gdy czas dobiorę zapowiedziany, Ja sąd w szczerości wydam sprawiedliwy".
PsSzer	(75:3) Gdy upatrzę porę, dokonam sprawiedliwego sądu.
Tys1	(74:3) «Gdy Ja naznaczę porę, osądzę według prawa.
Tys5	(75:3) Gdy Ja naznaczę porę, odbędę sąd sprawiedliwy.
Bryt	(75:3) Gdy upatrzę porę, Będę sądził sprawiedliwie.
Pozn	(75:3) W czasie, który wyznaczę, sam dokonam sprawiedliwego sądu.
WarPra	(75:3) W dniu, który sam wyznaczę, dokonam sądu według mego prawa.
STB	(75:3) Bowiem oznaczę porę i Ja będę sprawiedliwie sądził.
EIB	(75:3) Ja sam wyznaczę porę, Gdy będę sądził bezstronnie.

Ps 75,3

PsFlor	(74:3) Rozskwarła sie ziemia i wszytcy, jiż przebywają w niej; ja ućwierdził jeśm słupy jej.
PsPul	(74:3) Rozkwarła sie ziemia i wszystcy, jiż na niej bydlą; ja ućwirdził słupy jej.
Wuj1923	(75:4) Roztopiła się ziemia i wszyscy, którzy mieszkają na niéj: jam umocnił filary jéj.
Gda1881	(75:4) Rozstąpiła się ziemia, i wszyscy obywatele jej; ale ja utwierdzę słupy jej. Sela.
Gda2017	Roztopiła się ziemia i wszyscy jej mieszkańcy, ale ja umacniam jej filary. Sela.
PsBycz	(75:4) Rozpuszczonymi, kraj, i-wszyscy mieszkańcy-jego; alem Ja sprostował filary-onegoż.
Goet	(75:4) Gdyby się roztopiła ziemia wraz ze wszystkimi jej mieszkańcami: Ja wzmocniłem słupy jej". Sela.
PsCylk	(75:4) Zachwiała się ziemia i wszyscy mieszkańcy jéj; Ja utwierdzę słupy jéj. - Sela.
PsKrusz	(75:4) Rozstąpiła się ziemia i wszyscy mieszkańcy jej, ale ja umocnię słupy jej". - SELAh.
PsAszk	(75:4) "Stopnieje ziemia i jej mieszkańcy - ja filary jej utwierdzę. Selah".
PsSzer	(75:4) Choćby chwiała się ziemia i wszyscy jej obywatele, Ja jednak umacniam jej słupy. Sela.
Tys1	(74:4) Choćby się chwiała ziemia z wszystkimi mieszkańcami, Jam umocnił jej filary.
Tys5	(75:4) Choćby się chwiała ziemia z wszystkimi jej mieszkańcami, Sela; to Ja umocniłem jej filary.
Bryt	(75:4) Choćby chwiała się ziemia i wszyscy jej mieszkańcy, Ja jednak umacniam jej słupy. Sela.
Pozn	(75:4) Choćby się ziemia zachwiała ze wszystkimi jej mieszkańcami, Ja umocnię jej podwaliny."
WarPra	(75:4) Może się zachwiać ziemia ze wszystkim, co ją napełnia, ale Ja ustawiłem jej kolumny na solidnym gruncie. [Pauza]
STB	(75:4) Zachwiała się ziemia i wszyscy jej mieszkańcy; ale Ja utwierdzę jej słupy. Sela.
EIB	(75:4) Bo kiedy chwieje się ziemia i wszyscy jej mieszkańcy, Ja przecież wzmacniam jej podstawy. Sela.

Ps 75,4

PsFlor	(74:4) Rzekł jeśm złym: Niechajcie źle czynić! i dopuszczającym sie: Nie chciejcie wznosić rogu!
PsPul	(74:4) Rzekł jeśm złym: Nie strojcie źle! i dopuszczającym sie: Nie wznaszajcie rogu!
Wuj1923	(75:5) Mówiłem nieprawym: Nie czyńcie nieprawości; a występnym: Nie podnoście rogu.
Gda1881	(75:5) Rzekę szalonym: Nie szalejcie, a niepobożnym: Nie podnoście rogów.
Gda2017	Powiedziałem głupcom: Nie szalejcie, a niegodziwym: Nie podnoście rogu.
PsBycz	(75:5) Rzekłem do-szalonych: Nie szalejcież; a,-do-bezbożnych: Nie podnoście roga.
Goet	(75:5) Rzekłem do swawolnych: "Nie bądźcie swawolni!" i do bezbożnych: "Nie podnoście rogu.
PsCylk	(75:5) Powiadam chełpliwym, przestańcie się chełpić, a złoczyńcom nie podnoście rogów.
PsKrusz	(75:5) Rzeknę chełpiącym się: Nie chełpcie się. a bezbożnym: Nie podnoście rogu.
PsAszk	(75:5) "Rzeknę swywolnikom: "Nie swywolcie" a niegodziwcom: "Nie podnoście rogów"!
PsSzer	(75:5) Mówię do chełpliwych: Nie bądźcie chełpliwi! A do bezbożnych: Nie wynoście się!
Tys1	(74:5) Mówię zuchwalcom: "Nie bądźcie zuchwali", a do niezbożnych: "Nie podnoście rogów!"
Tys5	(75:5) Mówię zuchwalcom: "Nie bądźcie zuchwali!", a do niegodziwych: "Nie podnoście rogu!"
Bryt	(75:5) Mówię do zuchwałych: Nie bądźcie zuchwali! A do bezbożnych: Nie wynoście się!
Pozn	(75:5) Przestrzegam zuchwałych: "Przestańcie się chełpić!" - i bezbożnych: "Nie podnoście rogu!"
WarPra	(75:5) Wyniosłym powiedziałem: Nie bądźcie zuchwali, a do złoczyńców rzekłem: Nie przechwalajcie się siłą.
STB	(75:5) Powiadam chełpliwym: Przestańcie się chełpić, a złoczyńcom: Nie podnoście rogów.
EIB	(75:5) Mówię do wyniosłych: Nie bądźcie wyniośli! I do bezbożnych: Nie podnoście głów!

Ps 75,5

PsFlor	(74:5) Niechajcie wznaszać w wysokość rogu waszego, niechajcie mołwić przeciwo Bogu lichoty!
PsPul	(74:5) Nie wznaszajcie wysoko rogu waszego, nie mowcie przeciwko Bogu złość!
Wuj1923	(75:6) Nie podnoście ku górze rogu waszego: nie mówcie przeciw Bogu nieprawości.
Gda1881	(75:6) Nie podnoście przeciwko Najwyższemu rogów swych, a nie mówcie krnąbrnie,
Gda2017	Nie podnoście wysoko swego rogu i nie mówcie wyniośle;
PsBycz	(75:6) Nie podnoście do-góry, rogów-waszych; nie przemawiajcież z-szyją zuchwałą.
Goet	(75:6) Nie podnoście swego rogu zbyt wysoko, nie mówcie bezczelnie z wyciągniętą szyją!"
PsCylk	(75:6) Nie podnoście wysoko rogów waszych; nie przemawiajcie karkiem hardym.
PsKrusz	(75:6) Nie podnoście rogów swych wysoko, nie mówcie krnąbrnie z wyciągniętą szyją.
PsAszk	(75:6) Nie podniesiecie wy rogów waszych ku wyżynie, choć bardo przemawiać będziecie stężałym karkiem.
PsSzer	(75:6) Nie wynoście się przeciw niebu, nie mówcie zuchwale przeciw opoce!
Tys1	(74:6) Nie podnoście swych rogów przeciw Najwyższemu, nie mówcie przeciw Bogu zuchwale.
Tys5	(75:6) Nie podnoście rogu ku górze, nie mówcie bezczelnie przeciw Opoce.
Bryt	(75:6) Nie podnoście głów przeciwko niebu, Nie mówcie zuchwale przeciwko Bogu!
Pozn	(75:6) Nie podnoście wysoko waszego rogu, nie mówcie zuchwale z nieugiętym karkiem:
WarPra	(75:6) Nie przechwalajcie się tak dumnie waszą siłą i nie bądźcie tak zarozumiali w waszej mowie,
STB	(75:6) Nie podnoście wysoko waszych rogów oraz nie przemawiajcie z hardym karkiem.
EIB	(75:6) Nie przechwalajcie się tak swoją potęgą I nie wymądrzajcie się pewni swej racji!

Ps 75,6

PsFlor	(74:6a) bo ani ode wschoda, ani od zachoda, ani od pustych gor,
PsPul	(74:6a) bo ni ode wschoda, ni ❬od❭ zapada, ni od pustych gor,
Wuj1923	(75:7) Bo ani od wschodu, ani od zachodu, ani od pustych gór;
Gda1881	(75:7) Bo nie od wschodu, ani od zachodu, ani od puszczy przychodzi wywyższenie.
Gda2017	Bo nie ze wschodu ani z zachodu, ani z południa przychodzi wywyższenie.
PsBycz	(75:7) Bo, nie od-wschodu, ni-od-zachodu, i-nie z-pustyni, przychodzi wyniosłość.
Goet	(75:7) Bo ani od wschodu, ani od zachodu, ani od pustyni nie przychodzi wywyższenie,
PsCylk	(75:7) Bo nie od Wschodu, ani od Zachodu ani od pustyni gór.
PsKrusz	(75:7) Albowiem nie ze wschodu, ani od zachodu, ani od puszczy przychodzi wywyższenie,
PsAszk	(75:7) Bo nie od wschodu i od zachodu ani od pustyni gór, -
PsSzer	(75:7) Bo nie od Wschodu, ani od Zachodu, ani od pustyni przychodzi pomoc,
Tys1	(74:7) Bo nie ze Wschodu ani z Zachodu, ani z pustyni, ani z gór:
Tys5	(75:7) Bo nie ze wschodu ani z zachodu, ani z pustyni, ani z gór [przychodzi] wywyższenie,
Bryt	(75:7) Bo nie ze wschodu ani z zachodu, Ani z pustyni, ani z gór przychodzi sąd,
Pozn	(75:7) [Sprawiedliwość nie nadejdzie] ani od wschodu, ani od zachodu, ani od strony pustyni, ani od strony gór
WarPra	(75:7) bo ani od wschodu, ani od zachodu nie nadejdzie dla was wybawienie.
STB	(75:7) Bo wywyższenie nie przychodzi ze wschodu, ani z zachodu, ani z pustyni gór,
EIB	(75:7) Rozstrzygnięcia nie przychodzą Ze wschodu ani z zachodu -

Ps 75,7

PsFlor	(74:6b) bo Bog sędzią jest. (74:7a) Tego poniża, a onego powysza,
PsPul	(74:6b) bo Bog sędzią jest. (74:7a) Tego poniża, a onego powysza,
Wuj1923	(75:8) Albowiem Bóg jest sędzia: tego poniża, a owego podwyższa.
Gda1881	(75:8) Ale Bóg sędzia, tego poniża, a owego wywyższa.
Gda2017	Lecz Bóg jest sędzią; tego poniża, a tamtego wywyższa.
PsBycz	(75:8) Wszakże Bóg sędzią; On, tego poniża, a,-owego, wywyższa.
Goet	(75:8) Ale Bóg jest sędzią: tego poniża, a tamtego wywyższa.
PsCylk	(75:8) Bo Pan sędzią; tego poniża, a owego wywyższa.
PsKrusz	(75:8) lecz Bóg jest, co sądzi: tego poniża, a tego wywyższa.
PsAszk	(75:8) Jeno Bóg jest sędzią, - tego poniży a owego wywyższy,
PsSzer	(75:8) lecz Bóg jest sędzią, tego poniża, a tamtego wywyższa.
Tys1	(74:8) lecz Bóg jedynie jest sędzią — tego zniża, tamtego podnosi.
Tys5	(75:8) lecz Bóg jedynie jest sędzią - tego zniża, tamtego podnosi.
Bryt	(75:8) Lecz Bóg jest sędzią, Tego poniża, tamtego wywyższa.
Pozn	(75:8) Zaprawdę, Bóg jest Sędzią: jednego poniża innego wywyższa.
WarPra	(75:8) Nie, gdyż Sędzią jest sam Pan Bóg, który jednych poniża, a innych wywyższa.
STB	(75:8) lecz Bóg jest sędzią; tego poniża, a innego wywyższa.
EIB	(75:8) Bóg jest sędzią! Jednego poniża, drugiego wywyższa.

Ps 75,8

PsFlor	(74:7b) bo kielich w ręce gospodnowie wina czystego pełny smiesi. (74:8) I nakłonił sie z tego w to, bo zaprawdę drożdża jego nie jest sie przemieniła, będą pić wszystcy grzeszni ziemie.
PsPul	(74:7b) bo czasza w ręce bożej wina czystego pełna zmiesi. (74:8) I nachyli z tego w to, bo jego drożdża nie jest sie przemieniła, będą pić wszystcy grzeszni ziemie.
Wuj1923	(75:9) Bo w ręce Pańskiéj jest kielich wina szczerego, pełen zmięszania: i nachylił z tego w on, wszakże drożdże jego nie wylały się; będą pić wszyscy grzesznicy ziemie.
Gda1881	(75:9) Zaiste kielich jest w rękach Pańskich, a ten wina mętnego nalany; z tegoż nalewać będzie, tak, że i drożdże jego wyssą i wypiją wszyscy niepobożni ziemi.
Gda2017	W ręku PANA bowiem jest kielich mętnego wina, pełnego przypraw; z niego nalewa tak, że wszyscy niegodziwi ziemi wycisną nawet męty i wypiją je.
PsBycz	(75:9) Gdyż kielich w-ręku Pana, i-wino czerwoné, pełné mieszaniny; więc-wyléwa z-tego; przeto, fuzy-jego wyssą, wypiją, wszyscy bezbożni ziemi.
Goet	(75:9) Albowiem w ręce Pańskiej jest czasza, szumi od wina, pełna jest oszałamiającego wina, z niego nalewa. Zaiste, nawet jego drożdże będą musieli wychylić i wypić wszyscy bezbożni ziemi.
PsCylk	(75:9) Bo kielich w ręku Boga, a wino się pieni; pełen zaprawy, a nalewa z niego; a tylko męty jego wyssą, wypiją wszyscy złoczyńcy ziemi.
PsKrusz	(75:9) Albowiem kielich w ręku Pańskiem, i burzy się pełen wina zmieszanego i z niego naleję aż drożdże jego będą ssali - będą pili wszyscy bezbożni ziemi.
PsAszk	(75:9) Bo puhar jest w ręku Jehowy i wino kipiące, pełne zamętu i z niego wyleje, tylko drożdża ssać i pić będą wszyscy niegodziwcy ziemi.
PsSzer	(75:9) Bo w rękach Pana jest kielich wina musującego, pełen wonnych korzeni; z niego nalewa, aż do osadu muszą go wychylić i pić z niego wszyscy bezbożni ziemi.
Tys1	(74:9) Bo w ręku Pana jest kielich, co pieni się winem, pełen wina przyprawnego. I On go do picia podaje: aż do mętów wysączą, pić będą wszyscy niezbożni na ziemi».
Tys5	(75:9) Bo w ręku Pana jest kielich, w którym się pieni wino, pełne przypraw. I On z niego nalewa: aż do mętów wypiją, pić będą wszyscy niegodziwi na ziemi.
Bryt	(75:9) Bo w rękach Pana jest kielichWina musującego, pełnego przypraw; Z niego nalewa, a wszyscy bezbożni na ziemi nawet osad jego wysączają i piją.
Pozn	(75:9) Tak, w ręku Jahwe jest czara pieniąca się winem, obficie zaprawionym korzeniami. I nalewa z niej: aż do osadu muszą ją wychylić; pić z niej muszą wszyscy grzesznicy ziemi.
WarPra	(75:9) W rękach Pana jest puchar pełen wina i przypraw, z niego pić muszą wszyscy bezbożni ziemi; muszą go dobrze, aż do dna wychylić.
STB	(75:9) Bowiem kielich jest w ręku BOGA, a wino się pieni; pełen jest zaprawy i z niego nalewa; lecz wszyscy złoczyńcy ziemi wyssą oraz wypiją tylko jego męty.
EIB	(75:9) W rękach PANA jest kielich! I wino spienione od przypraw, On je nalewa, owszem - do samego dna wypiją je wszyscy bezbożni tej ziemi.

Ps 75,9

PsFlor	(74:9) Ja zaprawdę zjawię na wieki, piać będę Bogu Jakubowu.
PsPul	(74:9) Ale ja zjawię na wieki, piać będę Bogu Jakobowemu.
Wuj1923	(75:10) A ja będę opowiadał na wieki: będę śpiewał Bogu Jakóbowemu.
Gda1881	(75:10) Ale ja będę opowiadał sprawy Pańskie na wieki, będę śpiewał Bogu Jakóbowemu.
Gda2017	Ja zaś będę zawsze opowiadał, będę śpiewał Bogu Jakuba.
PsBycz	(75:10) Atoli-ja, ja to będę-opowiadał na-wieki; będę-śpiéwał-głosem Bogu Jakóba.
Goet	(75:10) A ja będę to rozgłaszał wiecznie, będę śpiewał Bogu Jakóba.
PsCylk	(75:10) A ja wychwalać będę wiecznie, śpiewać Panu Jakóba.
PsKrusz	(75:10) Ale ja będę opowiadał na wieki, będę śpiewał Bogu Jakóbowemu.
PsAszk	(75:10) Ja zasię zwiastować będę wieczności, nucić będę Bogu Jakóba,
PsSzer	(75:10) Ale ja będę zwiastował po wsze czasy, opiewać będę Boga Jakuba.
Tys1	(74:10) Ja zaś się będę radował na wieki, zaśpiewam Bogu Jakuba.
Tys5	(75:10) Ja zaś będę się radował na wieki, zaśpiewam Bogu Jakuba.
Bryt	(75:10) Ale ja będę zwiastował po wsze czasy, Opiewać będę Boga Jakuba.
Pozn	(75:10) Ja zaś radować się będę po wszystkie czasy, grając na cytrze ku chwale Boga Jakuba.
WarPra	(75:10) Ja zawsze będę się radował, Bogu Jakuba pragnę grać i śpiewać.
STB	(75:10) A ja wiecznie będę wychwalał Pana i śpiewał Bogu Jakóba.
EIB	(75:10) Ja zaś będę radował się na wieki, Będę grał na cześć Boga Jakuba.

Ps 75,10

PsFlor	(74:10) I wszystki rogi grzesznych złamię, i powyszony będą rogowie prawego.
PsPul	(74:10) I wszytki rogi grzesznych złamię, i powyszszony będą rogowie prawego.
Wuj1923	(75:11) I wszystkie rogi grzeszników połamię, a rogi sprawiedliwego będą wywyższone.
Gda1881	(75:11) A wszystkie rogi niezbożnikom postrącam; ale rogi sprawiedliwego będą wywyższone.
Gda2017	I połamię wszystkie rogi niegodziwych, a rogi sprawiedliwego będą wzniesione.
PsBycz	(75:11) I-wszystkie rogi bezbożnych, pościnam; ale będą-wywyższone rogi sprawiedliwego.
Goet	(75:11) I wszystkie rogi bezbożnych pościnam, ale rogi sprawiedliwych będą wywyższone!
PsCylk	(75:11) A wszystkie rogi złoczyńców strącę; wywyższone będą rogi sprawiedliwego.
PsKrusz	(75:11) I wszystkie rogi bezbożników postrącam; rogi sprawiedliwych będą wywyższone.
PsAszk	(75:11) I wszystkie rogi niegodziwców obetnę, - wywyższony będzie róg sprawiedliwego.
PsSzer	(75:11) I zetnę wszystkie rogi bezbożników, lecz rogi sprawiedliwych podniosą się.
Tys1	(74:11) I wszystkie rogi niezbożnych połamię; a rogi sprawiedliwego się wzniosą.
Tys5	(75:11) I obetnę wszystkie rogi niegodziwych, a rogi sprawiedliwego się wzniosą.
Bryt	(75:11) I połamie wszystkie rogi bezbożnych, Lecz rogi sprawiedliwych podniosą się.
Pozn	(75:11) Poutrącam wszystkie rogi grzeszników; wysoko wzniosą się rogi sprawiedliwych.
WarPra	(75:11) I zetrę w proch potęgę bezbożnych, a głowę sprawiedliwego wyniosę wysoko.
STB	(75:11) Strącę wszystkie rogi złoczyńców, a rogi sprawiedliwego będą wywyższone.
EIB	(75:11) On wszystkich bezbożnych strąci z piedestałów, Sprawiedliwi natomiast dostąpią wywyższenia.

Psalm 76

Ps 76,1

PsFlor	(75:1) Znan w Żydowstwie Bog, w Israhel wielikie imię jego.
PsPul	Dawidow (sic!). (75:1) Znan w Żydowstwie Bog, w Israhel wielikie imię jego.
Wuj1923	(76:1) Na koniec, w Hymnach, Psalm Asaphowi, pieśń na Assyryjczyki. (76:2) Znajomy Bóg w Judzie: w Izraelu wielkie imię jego.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot, psalm i pieśń Asafowi. (76:2) Znajomy jest Bóg w Judzkiej ziemi, w Izraelu wielkie imię jego.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Neginot. Psalm i pieśń Asafa. Bóg znany jest w Judzie, jego imię jest wielkie w Izraelu.
PsBycz	(76:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania na-lutniach, Psalm Asafa, Spiéw. (76:2) Znanym, w-Judei, Bóg; w-Izraelu, wielkiém Imię-Jego.
Goet	(76:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Na strunach. Psalm Asafa. Pieśń. (76:2) Znany jest Bóg w Judzie, w Izraelu wielkie jest imię Jego;
PsCylk	(76:1) Przewodnikowi chóru, przy towarzyszeniu smyczkowych instrumentów. Pieśń Asafa, śpiew. (76:2) Poznany w Judei Pan; w Izraelu wielkiém imię Jego.
PsKrusz	(76:1) Przełożonemu chóru. Na instrumenty strunowe. Psalm Asafa. Pieśń. (76:2) Znany jest Bóg u Judy - w Izraelu wielkie jest imię Jego.
PsAszk	(76:1) Dyrygentowi muzycznemu. - Pieśń Asafa do śpiewu. (76:2) Rozpoznan w Judzie Bóg, w Izraelu wielkiem Jego imię.
PsSzer	(76:1) Przewodnikowi śpiewu z grą na strunach; psalm Asafa, pieśń. (76:2) Bóg znany jest w judzkiej ziemi, imię Jego jest wielkie w Izraelu.
Tys1	(75:1) Kierownikowi chóru. Na lutnie. Psalm. Asafowy. Pieśń. (75:2) Bóg dał się poznać wśród Judy, wielkie jest imię Jego w Izraelu.
Tys5	(76:1) Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Psalm. Asafowy. Pieśń. (76:2) Bóg dał się poznać w Judzie, wielkie jest imię Jego w Izraelu.
Bryt	(76:1) Przewodnikowi chóru, z grą na strunach. Psalm Asafowy. Pieśń. (76:2) Bóg znany jest w Judzie, Imię jego jest wielkie w Izraelu.
Pozn	(76:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na instrumenty strunowe; Psalm Asafa; pieśń. (76:2) Rozsławił się Bóg pośród Judy, wielkie jest Imię Jego w Izraelu.
WarPra	(76:1) Dla kierującego chórem. Na instrumenty strunowe. Psalm Asafa. Pieśń. (76:2) Bóg dał się poznać Judzie, wielkie jest Jego Imię w całym Izraelu.
STB	(76:1) Przewodnikowi chóru w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Pieśń Asafa, śpiew. (76:2) Bóg jest poznany w Judei; Jego Imię jest wielkie w Israelu.
EIB	(76:1) Dla prowadzącego chór. Na instrumenty strunowe. Psalm Asafa. Pieśń. (76:2) Cała Juda wie, kim jest Bóg, Jego imię jest wielkie w Izraelu.

Ps 76,2

PsFlor	(75:2) I uczyniło sie jest w pokoju miasto jego a przebywanie jego w Syjon.
PsPul	(75:2) I uczyniono jest w pokoju miasto jego a przebyt jego w Syjon.
Wuj1923	(76:3) I stało się w pokoju miejsce jego, i mieszkanie jego na Syonie.
Gda1881	(76:3) W Salemie jest przybytek jego, a mieszkanie jego na Syonie.
Gda2017	W Salem jest jego przybytek, a jego mieszkanie na Syjonie.
PsBycz	(76:3) Boć-jest, w-Szalemie, szałas-Jego; a,-mieszkanié-Jego, w-Syonie.
Goet	(76:3) W Salemie był przybytek Jego, a mieszkanie Jego — w Syjonie.
PsCylk	(76:3) I ustanowił w Salemie przybytek Swój, a siedzibę Swą w Cyonie.
PsKrusz	(76:3) W Salem jest Przybytek Jego, a mieszkanie Jego na Sjonie.
PsAszk	(76:3) I był w Szalemie szałas Jego a siedziba w Syonie.
PsSzer	(76:3) Przybytek Jego stanął w Salemie, a mieszkanie Jego na Syjonie.
Tys1	(75:3) W Salem stoi Jego przybytek, a na Syjonie Jego mieszkanie.
Tys5	(76:3) W Salem powstał Jego przybytek, a na Syjonie Jego mieszkanie.
Bryt	(76:3) Przybytek jego jest w Salem, A mieszkanie jego na Syjonie,
Pozn	(76:3) W Szalem stanął Jego Przybytek, siedziba Jego na Syjonie.
WarPra	(76:3) Przybytek wzniesiono Mu w Salem, mieszkanie zaś – na Syjonie.
STB	(76:3) Ustanowił Swój przybytek w Szalemie, a Swoją siedzibę na Cyonie.
EIB	(76:3) W Szalem umieścił On swe legowisko, A swą kryjówkę - na Syjonie.

Ps 76,3

PsFlor	(75:3) Tamo złamał jest siły łęczyszcze, szczyt, miecz i boj.
PsPul	(75:3) Tamo złamał siły łęczyszcze, szczyt, miecz i boj.
Wuj1923	(76:4) Tam połamał mocności łuków, tarczą, miecz, i wojnę.
Gda1881	(76:4) Tamci połamał ogniste strzały łuków, tarczę, i miecz, i wojnę. Sela.
Gda2017	Tam połamał ogniste strzały łuku, tarczę i miecz i położył kres bitwie. Sela.
PsBycz	(76:4) Tamć, połamał ogniste-strzały, łuki, tarcze, i-miecze, oraz-potyczkę.
Goet	(76:4) Tam połamał błyskawice łuku, tarczę, miecz i oręż wojenny. Sela.
PsCylk	(76:4) Tam to pokruszył płomienne łuki; tarczę, miecz i broń. - Sela.
PsKrusz	(76:4) Tam połamał ogniste strzały łuków - tarczę i miecz, i wojnę. - SELAh.
PsAszk	(76:4) Tam to strzaskał ogniste bożyszcza łuku, tarczę i miecz, - wojnę. Selah.
PsSzer	(76:4) Tam złamał ogniste strzały łuku, tarcze, miecz i wojnę. Sela.
Tys1	(75:4) Pioruny łuku tam złamał, tarczę i miecz, i zbroję.
Tys5	(76:4) Tam złamał pioruny łuku, tarczę i miecz, i zbroję. Sela.
Bryt	(76:4) Tam łamie ogniste strzały łuku, Tarczę i miecz, i zbroję. Sela.
Pozn	(76:4) Tu połamał ogniste strzały łuku, tarczę i miecz, i włócznię.
WarPra	(76:4) Tam połamał strzały błyskawic na łuku, zniszczył tarczę, miecz i wszelkie narzędzia wojny. [Pauza]
STB	(76:4) Tam pokruszył płomienne łuki, tarczę i miecz, i broń. Sela.
EIB	(76:4) Tam roztrzaskał łuki miotające ogień, Tarcze, miecze oraz całą broń. Sela.

Ps 76,4

PsFlor	(75:4a) Świecąc ty dziwnie od gor wiekujich,
PsPul	(75:4a) Świecąc ty dziwnie od gor wiekuich,
Wuj1923	(76:5) Ty, oświecający dziwnie z gór wiekuistych.
Gda1881	(76:5) Zacnymeś się stał i dostojnym z gór łupiestwa.
Gda2017	Wspanialszy jesteś i dostojniejszy niż góry zdobyczy.
PsBycz	(76:5) Swietniejszyś, Tyś okazalszy niż-góry łupieskie.
Goet	(76:5) Przychodzisz pełen blasku, wspaniały z wiecznych gór grabiestwa.
PsCylk	(76:5) Świetnym byłeś, wspaniałym z po za gór zdobyczy.
PsKrusz	(76:5) Tyś bardziej wspaniałym i możnym, aniżeli góry łupiestwa.
PsAszk	(76:5) Straszliwyś w blasku, wspanialszy potęgą niźli góry drapieży.
PsSzer	(76:5) Ukazałeś się w blaskach promieni, wspaniały jesteś z odwiecznych gór.
Tys1	(75:5) Ty, Potężny, jaśniejąc blaskiem przybyłeś od strony gór wiekuistych.
Tys5	(76:5) Jesteś pełen światła - potężniejszy niż góry odwieczne.
Bryt	(76:5) Wspanialszy jesteś i potężniejszyNiż góry odwieczne.
Pozn	(76:5) Zajaśniałeś blaskiem, o Wspaniały, [zstępując] z wiekuistych gór.
WarPra	(76:5) Jesteś straszny, ale i wspaniały, bardziej niż odwieczne wzgórza.
STB	(76:5) Świetnym byłeś, wspaniałym, z gór zdobyczy.
EIB	(76:5) Jesteś olśniewający! Wspaniały! Schodzisz z gór pełnych łupu!

Ps 76,5

PsFlor	(75:4b) zamącili są sie wszystcy głupi sierca. (75:5) Spali są sen swoj a nics są nie naleźli wszystcy mężowie bogacstw w ręku swoju.
PsPul	(75:4b) zamąceni są wszytcy głupiego sierca. (75:5) Spali sen swoj a nie naleźli nic wszystcy mężowie bogactw w swoich ręku.
Wuj1923	(76:6) Strwożyli się wszyscy głupiego serca: zasnęli snem swoim, a nic nie naleźli bogacze w rękach swoich.
Gda1881	(76:6) Ci, którzy byli serca mężnego, podani są na łup, zasnęli snem swoim, nie znaleźli mężni rycerze siły w rękach swych.
Gda2017	Odważni stali się łupem, pogrążyli się we śnie, mężni nie znaleźli siły w swych rękach.
PsBycz	(76:6) Stali-się-łupem bohaterskiego ducha; oni zasnęli snem-swoim; i-nie znaleźli, żaden, z-ludzi walecznych, rąk-swoich.
Goet	(76:6) Zdobyczą stali się odważni sercem, zapadli w sen głęboki, a wszystkim walecznym mężom odmówiły ręce ich.
PsCylk	(76:6) Ograbieni zostali dzielni sercem, zasnęli snem swoim, i nie znaleźli rycerze rąk swoich.
PsKrusz	(76:6) Obdarci zostali ci, co są mężnego serca, zasnęli snem swoim i nie naleźli wszyscy mężowie siły rąk swoich.
PsAszk	(76:6) Łupem się staną mężowie bitnego serca, zapadną się w sen swój i nie odnajdą rąk swoich wszyscy wojownicy.
PsSzer	(76:6) Mężni zostali ograbieni, zasnęli, a wszystkich bohaterów zawiodła ich siła.
Tys1	(75:6) Najdzielniejsi zostali złupieni i śpią snem swoim, a ręce wszystkich odważnych pomdlały.
Tys5	(76:6) Najdzielniejsi stali się łupem i śpią snem swoim, a ręce wszystkich odważnych pomdlały.
Bryt	(76:6) Ograbieni zostali odważni, popadli w sen, A wszystkich wojowników siła rąk zawiodła.
Pozn	(76:6) Złupiono dzielnych bojowników, pogrążyli się we śnie, zawiodła [siła] ramienia wszystkich bohaterów.
WarPra	(76:6) Złupieni zostali najdzielniejsi i pogrążyli się w śnie głębokim; pomdlały już ręce wszystkich bojowników.
STB	(76:6) Dzielni sercem zostali ograbieni, zasnęli swoim snem, a rycerze nie odnaleźli swych rąk.
EIB	(76:6) Ograbieni waleczni leżą ścięci jak snem I żaden z rycerzy nie podnosi rąk.

Ps 76,6

PsFlor	(75:6) Od pokarania twego, Boże Jakobow, drzemali wszystcy, jiż wsiadali są na konie.
PsPul	(75:6) Od poswarzenia twego, Boże Jakobow, drzemali, jiż wsiadali na konie.
Wuj1923	(76:7) Od fukania twego, Boże Jakób, drzemali ci, co wsiadli na konie.
Gda1881	(76:7) Od gromienia twego, o Boże Jakóbowy! twardo zasnęły i wozy i konie.
Gda2017	Od twego gromienia, Boże Jakuba, mocno zasnęły wozy i konie.
PsBycz	(76:7) Od-zgromienia-Twojego, o-Boże Jakóba! osłupiały, i-wozy, i-konie.
Goet	(76:7) Od gromienia Twego, Boże Jakóba, twardo zasnęli jak konie, tak jeźdźcy.
PsCylk	(76:7) Od grozy Twojéj, Panie Jakóba, strętwiały jeździec i koń.
PsKrusz	(76:7) Od zgromienia Twego, Boże Jakobów, twardo zasnęły wozy i konie.
PsAszk	(76:7) Od fukania Twego, Boże Jakóba, zdrętwiała i jazda i koń.
PsSzer	(76:7) Od gromu Twego, Boże Jakuba, padły odurzone zarówno wozy jak i rumaki.
Tys1	(75:7) Od Twojej groźby, Boże Jakuba, zdrętwiały rydwany i konie.
Tys5	(76:7) Od Twojej groźby, Boże Jakuba, zdrętwiały rydwany i konie.
Bryt	(76:7) Od groźby twojej, Boże Jakuba, Zdrętwiały wozy i konie.
Pozn	(76:7) Na groźbę Twoją, Boże Jakuba, zastygli w bezruchu jeźdźcy i konie.
WarPra	(76:7) Gdy zaczynasz grozić, o Boże Jakuba, nieruchomieją rydwany i konie.
STB	(76:7) Od Twojej grozy, Panie Jakóba, zdrętwieli – jeździec i koń.
EIB	(76:7) Na Twój zew, Boże Jakuba, Znieruchomiał rydwan i koń!

Ps 76,7

PsFlor	(75:7) Ty groźny jeś a kto przeciwi sie tobie? Z tego gniew twoj.
PsPul	(75:7) Ty groźny jeś a kto przeciwi sie tobie? Tudzież gniew twoj.
Wuj1923	(76:8) Tyś jest straszliwy, a któż się sprzeciwi tobie? odtąd gniew twój.
Gda1881	(76:8) Tyś jest, ty bardzo straszliwy; i któż jest, coby się ostał przed obliczem twojem, gdy się zapali gniew twój?
Gda2017	Ty, ty sam, jesteś straszliwy; i któż się ostoi przed twoim obliczem, gdy się rozgniewasz?
PsBycz	(76:8) Ty, strasznymeś Ty; więc-któż dostoi przed-Tobą, od-chwili rozgniéwania-się-Twego?
Goet	(76:8) Tyś straszny, i któż ostać się może przed Tobą, gdy się rozgniewasz?
PsCylk	(76:8) Ty, strasznyś Ty; i któż ostoi się przed Tobą, w chwili gniewu Twego.
PsKrusz	(76:8) Tyś jest, Ty straszliwy, i któż się ostanie przed obliczem Twojem od czasu, jak gniew Twój?
PsAszk	(76:8) Ty, przeraźliwyś w blasku Ty, a któż się ostanie przed Twem obliczem? Z dawien dawna Twój gniew.
PsSzer	(76:8) Straszny jesteś! Któż się ostoi przed obliczem Twoim, przed mocą gniewu Twego?
Tys1	(75:8) Jesteś straszliwy i któż Ci się oprze w obliczu Twego zagniewania?
Tys5	(76:8) Jesteś straszliwy i któż się ostoi w obliczu Twego zagniewania?
Bryt	(76:8) Straszny Ty jesteś! Któż się ostoi przed obliczem twoim, Przed siłą gniewu twego?
Pozn	(76:8) O, groźny jesteś - któż się przed Tobą ostoi w godzinę Twego gniewu?
WarPra	(76:8) Straszny jesteś i kto się przed Tobą ostoi, przed grozą Twojego gniewu?
STB	(76:8) Ty, Ty jesteś straszny, zatem kto się przed Tobą utrzyma w chwili Twojego gniewu?
EIB	(76:8) O, Ty Straszny! Kto się ostoi przed Tobą, Przed siłą Twego gniewu?

Ps 76,8

PsFlor	(75:8) Z nieba usłyszany uczynił jeś sąd, ziemia drżała jest i odpoczynęła,
PsPul	(75:8) Z nieba usłyszany uczynił jeś sąd, ziemia drżała i odpoczynęła,
Wuj1923	(76:9) Z nieba dałeś słyszeć sąd: ziemia zadrżała i zamilkła:
Gda1881	(76:9) Gdy z nieba dajesz słyszeć sąd swój, ziemia się lęka i ucicha;
Gda2017	Z nieba dajesz słyszeć swój wyrok, ziemia się zlękła i zamilkła;
PsBycz	(76:9) Z-niebios dałeś-słyszeć wyrok; ziemia ulękła-się, i-spoczywała;
Goet	(76:9) Z nieba obwieściłeś sąd Swój: i bała się ziemia i ucichła,
PsCylk	(76:9) Z niebios wygłosiłeś sąd; ziemia się ulękła i uciszyła.
PsKrusz	(76:9) Z niebios dałeś usłyszeć sąd, ziemia się boi i ucicha.
PsAszk	(76:9) Z niebios ogłosiłeś wyroki, ziemię zdjął strach, a uspokoiła się.
PsSzer	(76:9) Z nieba ogłosiłeś wyrok: Ziemia w trwodze zamilkła,
Tys1	(75:9) Ogłosiłeś z nieba swój wyrok, przelękła się ziemia, zamilkła,
Tys5	(76:9) Ogłosiłeś z nieba swój wyrok, przelękła się ziemia, zamilkła,
Bryt	(76:9) Z nieba ogłosiłeś wyrok:Ziemia zatrwożyła się i zamilkła,
Pozn	(76:9) Z wysokości niebios ogłaszasz wyrok. Ziemia truchleje i milknie,
WarPra	(76:9) Z niebios wysokich ogłaszasz swe wyroki, ziemia napełnia się przerażeniem i zamiera,
STB	(76:9) Wygłosiłeś sąd z niebios; ulękła się oraz uciszyła ziemia,
EIB	(76:9) Ogłosiłeś z nieba swój wyrok! Ziemia w przerażeniu zamilkła,

Ps 76,9

PsFlor	(75:9) gdy wstał w sądzie Bog, by zbawiony uczynił wszytki utulne ziemie.
PsPul	(75:9) gdy wstajał w sąd Bog, by zbawiony uczynił wszytki utulne na ziemi.
Wuj1923	(76:10) Gdy powstawał Bóg na sąd, aby wybawił wszystkie ciche ziemie.
Gda1881	(76:10) Gdy Bóg na sąd powstaje, aby wybawił wszystkich pokornych na ziemi. Sela.
Gda2017	Gdy Bóg powstał na sąd, aby wybawić wszystkich pokornych na ziemi. Sela.
PsBycz	(76:10) Za-podniesienia-się, do-wyroku, Boga, dla-ocalenia wszystkich strapionych ziemi.
Goet	(76:10) Gdy Bóg powstał na sąd, aby wybawić wszystkich pokornych w kraju. Sela.
PsCylk	(76:10) Gdy powstał do rozprawy Pan, by wspomódz wszystkich zgnębionych ziemi. - Sela.
PsKrusz	(76:10) Bóg na sąd powstaje, aby wybawił wszystkich pokornych na ziemi. - SELAh.
PsAszk	(76:10) Gdy powstanie Bóg na sądy, aby wybawić wszystkie korne ziemi. Selah.
PsSzer	(76:10) gdy Bóg na sąd powstał, by wybawić wszystkich pokornych ziemi. Sela.
Tys1	(75:10) gdy Bóg się podniósł na sądy, by ocalić wszystkich pokornych na ziemi.
Tys5	(76:10) gdy Bóg na sąd się podniósł, by ocalić wszystkich pokornych na ziemi. Sela.
Bryt	(76:10) Gdy Bóg powstał na sąd, by wybawić wszystkich pokornych ziemi. Sela.
Pozn	(76:10) gdy Bóg powstaje, by dokonać sądu i wybawić wszystkich uciśnionych na ziemi.
WarPra	(76:10) kiedy Pan Bóg powstaje, by sądzić, by ulżyć tym, co cierpią ucisk na ziemi. [Pauza]
STB	(76:10) kiedy Bóg powstał do rozprawy, aby wspomóc wszystkich zgnębionych ziemi. Sela.
EIB	(76:10) Gdy Bóg powstał na sąd, by wybawić pokornych ziemi. Sela.

Ps 76,10

PsFlor	(75:10) Bo myślenie człowiecze spowiadać sie będzie tobie a ostatkowie myślenia dzień święty będą-ć czynić.
PsPul	(75:10) Bo myślenie człowiecze będzie cie chwalić a ostatek myśli dzień święty będzie-ć czynić.
Wuj1923	(76:11) Bo myśl człowiecza będzie wyznawała tobie, a ostatki myśli będąć święto święcić.
Gda1881	(76:11) Zaiste i gniew człowieczy chwalić cię musi, a ty ostatek zagniewania skrócisz.
Gda2017	Doprawdy nawet gniew człowieka będzie cię chwalić, a ty resztkę tego gniewu powstrzymasz.
PsBycz	(76:11) Chyba, zajadłość ludzi, będzie-chwaliła-Ciebie; Ty, szczątki rozjątrzeń, opaszesz.
Goet	(76:11) Gdyż nawet i zapalczywość ludzi będzie Ciebie uwielbiała, a ostatkiem zapalczywości Ty się opaszesz.
PsCylk	(76:11) Bo zawziętość ludzka podnosi chwałę Twoję, gdy nareszcie gniewem się obłóczysz.
PsKrusz	(76:11) Jakoż gniew ludzki chwalić Cię musi, resztki zgromadzenia skrócisz.
PsAszk	(76:11) Toć uzna Cię zapamiętałość ludzka, gdy się opaszesz resztkami zapalczywości.
PsSzer	(76:11) Wszystkie ludy ziemi wysławiać Cię będą, reszta ludów obchodzić będzie święta na Twoją cześć.
Tys1	(75:11) Bo gniew Edomu będzie Cię sławił, a resztki Chamat będą obchodzić Twe święto.
Tys5	(76:11) Nawet gniew ludzi oddaje Ci chwałę, pozostałych po nim otoczysz opieką.
Bryt	(76:11) Gdyż nawet gniew ludzki przyczynia ci sławy, A tymi, co ocaleją z gniewu, ty się opaszesz.
Pozn	(76:11) Zaiste, i zapalczywość ludzka przyczynia Ci chwały, opasujesz się ocalałymi od straszliwego gniewu.
WarPra	(76:11) Człowiek, nawet nie chcąc, musi Ciebie sławić i cała reszta ludzi musi Ciebie uwielbiać.
STB	(76:11) Jako, że i zawziętość ludzka podnosi Twoją chwałę, kiedy się wreszcie odziejesz gniewem.
EIB	(76:11) Tak, ludzki gniew tylko przysparza Ci chwały, Jego resztka może Ci posłużyć za pas!

Ps 76,11

PsFlor	(75:11) Obiecujcie i napełniajcie Gospodnu Bogu waszemu wszytcy, jiż około jego nosicie dary, (75:12a) groźnemu i jemu,
PsPul	(75:11) Obiecujcie i napełnia❬j❭cie Gospodnu Bogu naszemu wszystcy, jiż około jego nosicie dary, (75:12a) groźnemu i jemu,
Wuj1923	(76:12) Śluby czyńcie a oddawajcie Panu, Bogu waszemu: wszyscy, którzy około niego, przynaszajcie dary Straszliwemu:
Gda1881	(76:12) Śluby czyńcie, a oddawajcie je Panu, Bogu waszemu, wszyscy, którzyście około niego, wszyscy przynoście dary strasznemu.
Gda2017	Składajcie śluby i wypełniajcie je wobec PANA, waszego Boga; wszyscy otaczający go, przynoście dary temu, który napawa strachem.
PsBycz	(76:12) Czyńcie-śluby, i-uiszczajcie je, Panu, Bogu-waszemu, wy wszyscy, coście około-Niego; niech-przynoszą dary Strasznemu.
Goet	(76:12) Składajcie i oddawajcie śluby swoje Panu, Bogu waszemu; wszyscy, którzy są wokół Niego, niech przyniosą dary Strasznemu,
PsCylk	(76:12) Ślubujcie i uiszczajcie się Bogu Panu waszemu; wszyscy, co Go otaczają, niech niosą dań Groźnemu.
PsKrusz	(76:12) Śluby czyńcie i oddawajcie Panu, Bogu waszemu, - wszyscy, którzyście około Niego, składajcie dary Straszliwemu.
PsAszk	(76:12) Śluby czyńcie a płaćcie Bogu waszemu Jehowie! Wszystko dookoła Niego haracz złoży trwodze.
PsSzer	(76:12) Składajcie śluby, a spełniajcie je Panu, Bogu waszemu; wszyscy wokoło Niego przynoście dary Strasznemu!
Tys1	(75:12) Czyńcie śluby i wypełniajcie je przed Panem Bogiem waszym, niech wszyscy w koło niosą dary Straszliwemu.
Tys5	(76:12) Złóżcie śluby i wypełniajcie je przed Panem, Bogiem waszym, niech całe otoczenie niesie dary Straszliwemu,
Bryt	(76:12) Składajcie śluby i spełniajcie je Panu, Bogu waszemu; Wszyscy wokół niego niech złożą dary Strasznemu!
Pozn	(76:12) Składajcie śluby Jahwe, Bogu waszemu, i wypełniajcie je! Niech wszyscy wokół Niego przynoszą dary Temu, który trwogę budzi.
WarPra	(76:12) Składajcie przyrzeczenia i wypełniajcie je przed Panem, Bogiem waszym, wszyscy wy, jego bogobojni, przynoście Mu dary.
STB	(76:12) Ślubujcie i powierzajcie się WIEKUISTEMU, waszemu Bogu; wszyscy, którzy Go otaczają, niech niosą daninę Groźnemu.
EIB	(76:12) Złóżcie śluby PANU, waszemu Bogu, i dopilnujcie ich spełnienia; Niech wszyscy, którzy Go otaczają, złożą Strasznemu dary!

Ps 76,12

PsFlor	(75:12b) jenże bierze duch książęcy, groźnemu u wszech krolow ziemie.
PsPul	(75:12b) jenże bierze duszę książętom, groźnemu u krolow ziemskich.
Wuj1923	(76:13) A temu, który odejmuje ducha książętom, strasznemu u królów ziemskich.
Gda1881	(76:13) Onci odejmuje ducha książętom, a on jest na postrach królom ziemskim.
Gda2017	On zabierze ducha książąt, on wzbudza strach u królów ziemi.
PsBycz	(76:13) Onć-ucina ducha książąt; Onć-strasznym, dla-królów ziemskich.
Goet	(76:13) Temu, który łamie pychę książąt i jest straszny dla królów ziemi.
PsCylk	(76:13) Ukróca ducha książąt; groźny dla królów ziemi.
PsKrusz	(76:13) On odejmuje ducha książętom - straszliwym jest dla królów ziemskich
PsAszk	(76:13) Obetnie ducha możnych, straszny królom ziemi.
PsSzer	(76:13) On ukróci pychę książąt, jest groźny dla królów ziemi.
Tys1	(75:13) Temu, co ducha książąt poskramia, który dla królów ziemi jest straszliwy.
Tys5	(76:13) Temu, który poskramia ducha książąt, który sieje postrach wśród królów ziemi.
Bryt	(76:13) On ukraca pychę książąt. Jest groźny dla królów ziemi.
Pozn	(76:13) On ukróca pychę książąt, napełnia lękiem królów ziemi.
WarPra	(76:13) On wielkich pozbawia pychy, lękają się Go wszyscy królowie ziemi.
STB	(76:13) On odcina ducha książąt i jest groźny dla królów ziemi.
EIB	(76:13) On poskramia ambicje książąt I jest postrachem dla królów ziemi.

Psalm 77

Ps 77,1

PsFlor	(76:1) Głosem mojim ku Gospodnu wołał jeśm, głosem mojim ku Gospodnu, i usłyszał mie jest.
PsPul	(76:1) Głosem mym ku Bogu wołał jeśm, głosem mym ku Bogu, i wysłuchał mie.
Wuj1923	(77:1) Na koniec, prze Idythuna, Psalm Asaphowi. (77:2) Głosem moim wołałem do Pana: głosem moim do Boga, i wysłuchał mię.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. (77:2) Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
Gda2017	Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. Wzniosłem swój głos do Boga i zawołałem; wzniosłem swój głos do Boga i mnie wysłuchał.
PsBycz	(77:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, na narzędziu Jedutun, zwaném, Asafa Psalm. (77:2) Głos-mój zwracam do Boga, i-wołam; głos-mój wznoszę do Boga, ażeby-ucha,-nakłonił ku-mnie.
Goet	(77:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Dla Jedytuna. Psalm Asafa. (77:2) Podnoszę głos swój do Boga, i chcę wołać; podnoszę głos swój do Boga, i On mi da posłuch.
PsCylk	(77:1) Przewodnikowi chóru Jedutunów. Asafa pieśń. (77:2) Głos mój do Pana, gdy wołam; głos mój do Pana, a wysłuchaj mnie.
PsKrusz	(77:1) Przełożonemu chóru. Dla Idituna. Psalm Asafa. (77:2) Głosem moim do Boga wołałem, głosem moim i - wysłucha mnie.
PsAszk	(77:1) Dyrygentowi nad. chórem Jedutunowym. - Śpiew Asafa. (77:2) Glos mój do Boga, - radbym ja krzyczał, - głos mój do Boga: o nadstaw mi ucha!
PsSzer	(77:1) Przewodnikowi chóru, Jedutuna, psalm Asafa. (77:2) Głośno wołam do Boga, krzyczę, głośno wołam do Boga, aby mnie wysłuchał.
Tys1	(76:1) Kierownikowi chóru. Według Jedutuna. Asafowy. Psalm. (76:2) Głos mój do Boga się wznosi i wołam, głos mój do Boga, by mnie usłyszał.
Tys5	(77:1) Kierownikowi chóru. Według Jedutuna. Asafowy. Psalm. (77:2) Głos mój się wznosi - do Boga i wołam, głos mój do Boga, by mnie usłyszał.
Bryt	(77:1) Przewodnikowi chóru. Według Jedutuna. Psalm Asafowy. (77:2) Głośno wołam do Boga i krzyczę, Głośno wołam do Boga, aby mnie usłyszał.
Pozn	(77:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: według Jedutuna; Psalm Asafa. (77:2) Głos mój wznoszę do Boga i wołam, do Boga głos mój wznoszę, aby mnie wysłuchał.
WarPra	(77:1) Dla kierującego chórem, według Jedutuna. Psalm Asafa. (77:2) Głos mój wznoszę do Boga i wołam, będę wołał tak długo, aż Bóg mnie wysłucha.
STB	(77:1) Przewodnikowi chóru Jedutunów. Pieśń Asafa. (77:2) Kiedy wołam, podnoszę mój głos do Boga; mój głos kieruję do Boga, więc mnie wysłuchaj.
EIB	(77:1) Dla prowadzącego chór. Dla Jedutuna. Asafowy. Psalm. (77:2) Skieruję do Boga mój głos i zawołam! Skieruję do Boga mój głos i On skłoni ku mnie swoje ucho.

Ps 77,2

PsFlor	(76:2) W dzień zamęta mego Boga szukał jeśm, rękama mojima w nocy przeciwo jemu, i nie jeśm zdradzon. (76:3a) Wzgardzała wiesielić sie dusza moja,
PsPul	(76:2) W dzień zamętka me❬go❭ Boga szukał jeśm, rękama moima w nocy przeciwo jemu, a nie jeśm obłudzon. (76:3a) Nie chciała uciechy dusza moja,
Wuj1923	(77:3) W dzień utrapienia mego szukałem Boga: rękami memi w nocy ku niemu, a nie jestem omylon: nie chciała się dać pocieszyć dusza moja.
Gda1881	(77:3) W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
Gda2017	W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.
PsBycz	(77:3) W-czasie niedoli-méj, Pana poszukiwam; ręka-moja, nocą wyciągniona, i-nie ustawa; odmówiła pocieszenia-się, dusza-moja.
Goet	(77:3) W dzień ucisku mego szukam Pana; ręka moja jest wyciągnięta w nocy bezustanku, a nie chce się dać pocieszyć dusza moja.
PsCylk	(77:3) W dzień niedoli mojéj Pana szukam, ręka moja nocą wyciągnięta, a nie ustawa; nie daje się ukoić dusza moja.
PsKrusz	(77:3) W dzień utrapienia szukałem Pana, w nocy wyciągałem rękę moją i nie dała się pocieszyć dusza moja.
PsAszk	(77:3) W dzień utrapienia mego szukałem Pana, - ręka ma nocą się rozlała, acz nie omdleje, nie chce ma dusza przyjąć pocieszenia,
PsSzer	(77:3) Szukam Pana w dniu mej niedoli, ręka moja jest wyciągnięta w nocy i nie mdleje. Dusza moja nie może znaleźć pociechy.
Tys1	(76:3) Pana szukam w dzień mojej niedoli. Ręka ma niestrudzenie nocą się wyciąga, moja dusza odmawia przyjęcia pociechy.
Tys5	(77:3) Szukam Pana w dzień mojej niedoli. Moja ręka w nocy niestrudzenie wyciągnięta, moja dusza odmawia przyjęcia pociechy.
Bryt	(77:3) Szukam Pana w dniu mej niedoli, Ręka moja jest wyciągnięta w nocy i nie mdleje. Dusza moja nie chce przyjąć pocieszenia.
Pozn	(77:3) W dzień mej niedoli szukam Pana, w nocy niestrudzenie wyciągam dłonie, dusza moja nie znajduje pocieszenia.
WarPra	(77:3) Za dni mego ucisku poszukuję Pan, przez noc całą nieustannie wyciągam ręce, ale nikt nie chce pocieszyć mej duszy.
STB	(77:3) W dzień mojej niedoli szukam Pana, w nocy nie przestaje wyciągać się moja ręka i nie daje się ukoić moja dusza.
EIB	(77:3) Szukałem Pana w dniu mojej niedoli, Nocą wyciągałem ręce bez znużenia, Nic mej duszy nie mogło ukoić:

Ps 77,3

PsFlor	(76:3b) pomniał jeśm Boga i kochał jeśm sie, ❬i skusił jeśm sie❭, i zszedł jest duch moj.
PsPul	(76:3b) wspomniałem Boga i kochał jeśm sie, i skusił jeśm sie, i pomdlał duch moj.
Wuj1923	(77:4) Wspomniałem na Boga, i kochałem się: i rozmyślałem, i ustał duch mój.
Gda1881	(77:4) Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. Sela.
Gda2017	Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. Sela.
PsBycz	(77:4) Wspominam Boga, i-wzdycham; użalam-się, i-wycieńczon, duch-mój:
Goet	(77:4) Gdy myślę o Bogu, to muszę jęczeć; rozmyślam, wtedy duch mój omdlewa. Sela.
PsCylk	(77:4) Wspominam Pana i zawodzę; rozpamiętywam, a wątpi duch mój. - Sela.
PsKrusz	(77:4) Wspomniałem na Boga, a trwożyłem się; rozmyślałem, a utrapiony był duch mój. - SELAh.
PsAszk	(77:4) Rozpamiętywani Boga i szamocę się w niepokoju, nurzam się w myślach i zamroczy się dusza ma. Selah.
PsSzer	(77:4) Gdy wspomnę o Bogu, wzdycham; gdy rozmyślam, duch mój omdlewa. Sela.
Tys1	(76:4) Jęczę, gdy wspomnę na Boga, duch mój słabnie, kiedy rozmyślam.
Tys5	(77:4) Jęczę, im bardziej wspominam Boga, duch mój słabnie, im więcej rozmyślam. Sela.
Bryt	(77:4) Gdy wspominam o Bogu, jęczę, Gdy rozmyślam, duch mój omdlewa. Sela.
Pozn	(77:4) Gdy wspomnę na Boga, wzdycham; gdy rozmyślam, duch mój omdlewa.
WarPra	(77:4) Wzdycham, gdy pomyślę o Bogu, gdy zaczynam się zastanawiać, duch mój całkiem słabnie. [Pauza]
STB	(77:4) Wspominam Boga i zawodzę; rozmyślam i omdlewa mój duch. Sela.
EIB	(77:4) Co wspomnę o Bogu, to jęczę, Co pomyślę - mój duch omdlewa. Sela.

Ps 77,4

PsFlor	(76:4) Przełożyły są wijilije oczy moji, zamącił jeśm sie i nie mołwił jeśm.
PsPul	(76:4) Uśpieszyła jesta ku czuciu oczy moje, zamącił jeśm sie i nie mołwił jeśm.
Wuj1923	(77:5) Uprzedzały straże nocne oczy moje: trwożyłem się, a nie mówiłem.
Gda1881	(77:5) Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
Gda2017	Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem tak zaniepokojony, że nie potrafię mówić.
PsBycz	(77:5) Tyś-ujął powieki oczu-moich; potrącony-byłem, a-nie mogłem mówić.
Goet	(77:5) Ty trzymasz powieki oczów moich otwarte; jestem pełen niepokoju i nie mogę mówić.
PsCylk	(77:5) Zachwyciłeś powieki oczu moich; strwożony jestem i zaniemiałem.
PsKrusz	(77:5) Zatrzymałeś na czatach oczy moje, uderzonym jest i mówić nie mogę.
PsAszk	(77:5) Trzymasz powieki moje, poruszonym do głębi a mówić nie mogę.
PsSzer	(77:5) Trzymałeś powieki moje, aby czuwały; jestem zaniepojony, nie mogę mówić.
Tys1	(76:5) Odmawiasz snu moim oczom: wzburzony mówić nie mogę.
Tys5	(77:5) Ty przytrzymujesz powieki mych oczu, jestem wzburzony i mówić nie mogę.
Bryt	(77:5) Trzymałeś otwarte powieki oczu moich, abym nie spał, Byłem zaniepokojony, tak iż nie mogłem mówić.
Pozn	(77:5) Nie dopuszczasz, bym zamknął powieki, trawi mnie niepokój, nie mogę dobyć słowa.
WarPra	(77:5) Nie pozwalasz mi już zasnąć, jestem niepokoju pełen i nie mogę mówić.
STB	(77:5) Chwyciłeś powieki moich oczu, strwożony jestem i oniemiałem.
EIB	(77:5) Nie dajesz mi zmrużyć powieki, Bezsenny w milczeniu czekam.

Ps 77,5

PsFlor	(76:5) Myślił jeśm dni stare a lata wiekuja w myśli jeśm imiał.
PsPul	(76:5) Myślił jeśm dni stare a lata wiekuja w myśli jeśm imiał.
Wuj1923	(77:6) Rozmyślałem dni starodawne, i roki wieczne miałem na pamięci.
Gda1881	(77:6) Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
Gda2017	Rozpamiętuję dni przeszłe i dawne lata.
PsBycz	(77:6) Zamyśliłem-się o czasach poprzednich, o latach wieczystych.
Goet	(77:6) Wtedy wspominam przedwieczne dni i dawno minione lata;
PsCylk	(77:6) Dumam o dniach przeszłości, o latach dawnych.
PsKrusz	(77:6) Przypomniałem sobie dni przeszłe i lata ubiegłe.
PsAszk	(77:6) Przemyśliwam dni zamierzchłe, lata wieczności.
PsSzer	(77:6) Przywodzę na pamięć dni dawne, wspominam lata odległe.
Tys1	(76:6) Rozważam dni starodawne i lata poprzednie
Tys5	(77:6) Rozważam dni starodawne i lata minione
Bryt	(77:6) Przywodzę na pamięć dni dawne, Wspominam lata odległe.
Pozn	(77:6) Rozmyślam o minionych dniach, wspominam lata przeszłości.
WarPra	(77:6) Rozmyślam często o dniach, które przeszły, chcę wrócić myślą do lat, które minęły.
STB	(77:6) Dumam o dniach przeszłości, o dawnych latach.
EIB	(77:6) Myślami wracam w przeszłość, Do odległych lat.

Ps 77,6

PsFlor	(76:6) I myślił jeśm w nocy z siercem mojim, i skuszał jeśm sie, i miotł jeśm duch moj.
PsPul	(76:6) I myślił jeśm w nocy z siercem moim, i skuszał jeśm sie, i miotł jeśm duch ❬moj❭.
Wuj1923	(77:7) I rozważałem w nocy w sercu mojem; i ćwiczyłem się, i umiatałem ducha mojego.
Gda1881	(77:7) Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
Gda2017	Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:
PsBycz	(77:7) Przypomniałem-sobie grywanié-mé-na-lutni; jam w-nocy, z-sercem-mojém, rozmawiał, i-dowiadywał-się duch-mój:
Goet	(77:7) W nocy myślę o swojej grze na strunach, rozmyślam w sercu swojem, i duch mój bada:
PsCylk	(77:7) Wspominam pieśń moję w nocy; w sercu mojém rozpamiętywam, a docieka duch mój.
PsKrusz	(77:7) Wspomniałem na śpiewania moje, w nocy w sercu mem rozmyślał i to rozważał duch mój.
PsAszk	(77:7) Wspomnę: me wygrywanie po nocach, - wraz z wyobraźnią mą się zanurzam i szuka, bada mój duch.
PsSzer	(77:7) Rozważam w nocy w sercu, rozpamiętywam i duch mój docieka:
Tys1	(76:7) wspominam. Rozmyślam nocą w mym sercu, roztrząsam i duch mój docieka:
Tys5	(77:7) wspominam. Rozmyślam nocą w sercu, roztrząsam i duch mój docieka:
Bryt	(77:7) Rozważam w nocy w sercu, Rozmyślam i duch mój docieka:
Pozn	(77:7) Rozpamiętuję nocą w swym sercu, rozważam i roztrząsam w duchu:
WarPra	(77:7) Błąka się nocami me serce, roztrząsam wszystko i w myśli badam.
STB	(77:7) W nocy wspominam moją pieśń oraz rozmyślam w moim sercu, zatem mój duch docieka.
EIB	(77:7) Wśród nocy wspominam mą pieśń. Całym sercem dociekam, W głębi ducha badam:

Ps 77,7

PsFlor	(76:7) Azali na wieki porzuci Bog? I nie przyłoży, by lubieźliwszy był jeszcze?
PsPul	(76:7) Aza na wieki porzuci Bog? Albo nie przepuści, aby lubieźliwszy był jeszcze?
Wuj1923	(77:8) Izali na wieki Bóg odrzuci? czy nie przyda, aby jeszcze był łaskaw?
Gda1881	(77:8) Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
Gda2017	Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?
PsBycz	(77:8) Czy-na-wieki odrzuci-mię Pan, i-nie przyczyni-się do-ułaskawienia mię znowu?
Goet	(77:8) Czyż na wieki Pan odrzuci, a nigdy już łaskawości nie okaże?
PsCylk	(77:8) Czyż na wieki porzuci Pan, a nigdy nie ulituje się już.
PsKrusz	(77:8) Czy na wieki odrzuci mnie Pan, i nie dozwoli ujrzeć łaski?
PsAszk	(77:8) Czyż na wieczności poniecha Pan i nie zmiłuje się już nigdy?
PsSzer	(77:8) Czyż Pan na zawsze odrzucił i już nigdy nie okaże łaski?
Tys1	(76:8) «Czy Bóg odrzuci na wieki i już nie będzie łaskawy?
Tys5	(77:8) Czy Bóg odrzuca na wieki i nie jest już łaskawy?
Bryt	(77:8) Czy Pan na wieki odrzucaI nigdy już nie okaże łaski?
Pozn	(77:8) Czy Pan odrzuci [nas] na wieki i nigdy już nie okaże łaski?
WarPra	(77:8) Czy będę już na zawsze odrzucony przez Pana? Czy już nigdy więcej nie okaże mi łaski?
STB	(77:8) Czy Bóg porzuci na wieki i już nigdy się nie ulituje?
EIB	(77:8) Czy Pan odrzuca na wieki? Czy może już więcej nie okazać przychylności?

Ps 77,8

PsFlor	(76:8) Albo do końca miłosierdzie swoje odrzeże, od pokolenia w pokolenie? (76:9a) Albo zapomni smiłować sie Bog?
PsPul	(76:8) Abo do końca miłosierdzie swe odrzeże, od pokolenia w pokolenie? (76:9a) Albo zapomni smiłować sie Bog?
Wuj1923	(77:9) Czyli do końca odetnie miłosierdzie swoje od rodzaju aż do rodzaju? Czyli Bóg zapamięta zmiłować się?
Gda1881	(77:9) Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
Gda2017	Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?
PsBycz	(77:9) Czy-zamknął całkiem dobroć-swoję? skończyłoli-się przyrzeczenié-Jego, od-pokolenia do-pokolenia?
Goet	(77:9) Czyż na zawsze wyczerpała się dobroć Jego, i czyż obietnica Jego skończyła się od pokolenia do pokolenia?
PsCylk	(77:9) Czyż znikło na zawsze miłosierdzie Jego; postanowił wyrok na wieki wieków.
PsKrusz	(77:9) Czy do końca ustanie miłosierdzie Jego, i skończy się słowo od rodzaju do rodzaju?
PsAszk	(77:9) Czyż na zawsze ustała łaska Jego, słowa dokonał pokoleniu pokoleń?
PsSzer	(77:9) Czyż ustała na zawsze łaska Jego? Czyż nie ma obietnicy dla dalszych pokoleń?
Tys1	(76:9) Czy Jego łaski zabraknie na zawsze, czy cofnie obietnicę wszystkim pokoleniom?
Tys5	(77:9) Czy Jego łaskawość ustała na zawsze, a słowo umilkło na pokolenia?
Bryt	(77:9) Czy ustała na zawsze łaska jego? Czy cofnięta została obietnica jego na wieki?
Pozn	(77:9) Czy już na zawsze ustała Jego dobroć, a obietnice [Jego] zostały cofnięte dla wszystkich pokoleń?
WarPra	(77:9) Czy Jego dobroć już się wyczerpała? Czy nie spełnią się już nigdy Jego obietnice?
STB	(77:9) Czy Jego miłosierdzie znikło na zawsze i ustanowił wyrok na wieki wieków?
EIB	(77:9) Czy Jego łaska może wyczerpać się na zawsze? Czy może zabraknąć obietnic dla kolejnych pokoleń?

Ps 77,9

PsFlor	(76:9b) Albo wstrzyma w gniewie swojem miłosierdzia swoja?
PsPul	(76:9b) Albo wstrzyma w gniewie swoim miłosierdzia swa?
Wuj1923	(77:10) Albo w gniewie swym zatrzyma litości swoje?
Gda1881	(77:10) Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? Sela.
Gda2017	Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? Sela.
PsBycz	(77:10) Czy-zapomniał, o politowaniach, Bóg? czyliż zatkał, w-gniéwie, miłosierdzié-swojé?
Goet	(77:10) Czyż Bóg zapomniał być łaskawym? Czyż w gniewie zamknął zmiłowanie Swoje? Sela.
PsCylk	(77:10) Czyli zapomniał litować się Pan? albo wstrzymał w gniewie miłosierdzie Swoje. - Sela.
PsKrusz	(77:10) Czy zapomniał Bóg zmiłować się, izali powstrzymał w gniewie miłosierdzie swoje? - SELAh.
PsAszk	(77:10) Czyżby zlitowania przepomniał Wszechmocny, czyliteż w gniewie zawarł miłosierdzia Swe? Selah.
PsSzer	(77:10) Czy Bóg zapomniał o litości, czy w gniewie stłumił miłosierdzie swoje? Sela.
Tys1	(76:10) Czy Bóg o litości zapomniał, czy gniewny zamknął swe miłosierdzie?»
Tys5	(77:10) Czy Bóg zapomniał o litości, czy w gniewie powstrzymał swoje miłosierdzie? Sela.
Bryt	(77:10) Czy Bóg zapomniał litości, Czy w gniewie stłumił miłosierdzie swoje? Sela.
Pozn	(77:10) Czy Bóg zapomniał o litości i stłumił w gniewie swoje miłosierdzie?
WarPra	(77:10) Czy Bóg zapomniał o swej łaskawości? Czy jego gniew wziął nad zmiłowaniem górę? [Pauza]
STB	(77:10) Czy Bóg zapomniał się litować? Czy w gniewie wstrzymał Swe miłosierdzie? Sela.
EIB	(77:10) Czy Bóg może zapomnieć o litości? Czy w gniewie może stłumił miłosierdzie? Sela.

Ps 77,10

PsFlor	(76:10) I rzekł jeśm: Juże uchwacił jeśm, to przemienienie prawice twojej wysokiej.
PsPul	(76:10) I rzekł jeśm: Dopirzo urozumiał jeśm, ta przemiana prawicy Wysokiego.
Wuj1923	(77:11) I rzekłem: Terazem począł; ta jest odmiana prawice Najwyższego.
Gda1881	(77:11) I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
Gda2017	I powiedziałem: To jest moja niemoc; jednak będę wspominał lata prawicy Najwyższego.
PsBycz	(77:11) Tedym-rzekł: chorobą-moją, jest, przemienienié-się prawicy Najwyższego.
Goet	(77:11) I mówię: "To jest błaganie moje, żeby się odwróciła prawica Najwyższego".
PsCylk	(77:11) I rzekłem: takie błaganie moje, o powrót prawicy Najwyższego.
PsKrusz	(77:11) I rzekłem: "Moją słabością jest zmiana prawicy Najwyższego .
PsAszk	(77:11) I rzekłem: mojać to słabość, toż owo są lata prawicy Najwyższego.
PsSzer	(77:11) I rzekłem: To boleść moja, że zmieniła się prawica Najwyższego.
Tys1	(76:11) I mówię: «To jest ma boleść, że odwrócona prawica Najwyższego».
Tys5	(77:11) I mówię: To dla mnie bolesne, że się odwróciła prawica Najwyższego.
Bryt	(77:11) I rzekłem: To sprawia mi boleść, Że prawica Najwyższego jest zmienna.
Pozn	(77:11) I rzekłem: "To mym ukojeniem, że prawica Najwyższego może się odmienić".
WarPra	(77:11) Powiedziałem więc: To mnie zwłaszcza boli, że się odwróciła ode mnie Najwyższego prawica.
STB	(77:11) Więc powiedziałem: Takie jest moje błaganie – o powrót prawicy Najwyższego.
EIB	(77:11) I stwierdziłem: To mnie bardzo boli. Czyżby prawica Najwyższego mogła być zmienna?

Ps 77,11

PsFlor	(76:11) Pamięcien jeśm był działom gospodnowym, bo pamięcien będę od początka dziwom twojim
PsPul	(76:11) Pomniał jeśm działa boża, bo pomnieć będę od początka dziwy twoje
Wuj1923	(77:12) Wspominałem na sprawy Pańskie; bo będę pamiętał na dziwy twoje od początku.
Gda1881	(77:12) Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
Gda2017	Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.
PsBycz	(77:12) Będę-pamiętał dziéła Pana; bo przypominam-sobie poprzednie cuda-Twoje.
Goet	(77:12) Chcę z wysławianiem wspominać dzieła Pańskie; a wspominać przedwieczne cuda Twoje
PsCylk	(77:12) Wspominam czyny Przedwiecznego; tak, wspominam dawne cuda Twoje.
PsKrusz	(77:12) Będę pamiętał o dziełach Pańskich, gdyż przypominał będę sprawy Twoje z przeszłość
PsAszk	(77:12) Wspomnę uczynków Pana wszechbytu, gdy wspomnę na cud Twój z czasów prastarych.
PsSzer	(77:12) Wspominam sprawy Pańskie, zaiste wspominam Twoje dawne cuda.
Tys1	(76:12) Wspominam dzieła Pana, zaiste wspominam dawne Twe cuda.
Tys5	(77:12) Wspominam dzieła Pana, zaiste wspominam Twoje dawne cuda.
Bryt	(77:12) Wspominam dzieła Pańskie, Zaiste, wspominam twoje dawne cuda.
Pozn	(77:12) Wspominam dzieła Jahwe, tak, chcę wspominać dawne cuda Twoje,
WarPra	(77:12) A ja ciągle rozmyślam o dziełach Pana, o Twych dawnych cudach zawsze chcę pamiętać.
STB	(77:12) Wspominam czyny Przedwiecznego; tak, wspominam Twoje dawne cuda.
EIB	(77:12) Przypomnę sobie lepiej dzieła PANA. Tak! Wspomnę Twoje dawne cuda.

Ps 77,12

PsFlor	(76:12) i myślić będę we wszech dzielech twojich, i w nalezieniach twojich skuszę sie.
PsPul	(76:12) i myślić będę we wszech dzielech twych, i w nalezieniach twych skuszę sie.
Wuj1923	(77:13) I będę rozmyślał o wszystkich sprawach twoich: i będę się ćwiczył w wynalazkach twoich.
Gda1881	(77:13) I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
Gda2017	Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.
PsBycz	(77:13) Nawet-rozmyślam nad-wszemi czynami-Twojemi; a,-o-działaniach-Twoich, rozmawiam.
Goet	(77:13) I chcę zastanawiać się nad wszelkiem postępowaniem Twojem, a rozmyślać o Twoich wielkich dziełach.
PsCylk	(77:13) Rozważam wszystkie dzieła Twoje, a czyny Twoje rozpamiętywam.
PsKrusz	(77:13) I będę rozmyślał o każdem dziele Twojem, a o uczynkach Twoich będę opowiadał.
PsAszk	(77:13) I rozpamiętywani całe dzieło Twe i zatapiam się w potężnych Twych poczynaniach.
PsSzer	(77:13) I rozpamiętywam wszystkie dzieła Twoje, i rozważam czyny Twoje.
Tys1	(76:13) I rozmyślam o wszystkich Twych dziełach i czyny Twoje rozważam.
Tys5	(77:13) Rozmyślam o wszystkich Twych dziełach i czyny Twoje rozważam.
Bryt	(77:13) Rozpamiętuję wszystkie dzieła twojeI rozważam czyny twoje.
Pozn	(77:13) rozpamiętywać wszystkie Twoje dzieła, rozważać wielkie czyny Twoje.
WarPra	(77:13) Zastanawiam się nad Twoimi dziełami i rozważam wszystkie Twoje czyny.
STB	(77:13) Rozważam wszystkie Twoje dzieła oraz rozpamiętuję Twe czyny.
EIB	(77:13) Zagłębiłem się więc we wszystko, czego dokonałeś, I zacząłem rozważać Twoje czyny.

Ps 77,13

PsFlor	(76:13a) Boże, w świętem droga twoja. Ktory bog wieliki jako Bog nasz?
PsPul	(76:13a) Boże, w świętym droga twoja. Kto bog wieliki jako Bog nasz?
Wuj1923	(77:14) Boże, w świątości droga twoja; któryż Bóg wielki, jako Bóg nasz?
Gda1881	(77:14) Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
Gda2017	Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak nasz Bóg?
PsBycz	(77:14) O-Boże! w-świątyni droga-Twoja; któż Bogiem, większym jak-Bóg?
Goet	(77:14) Boże, święta jest droga Twoja! Któż jest tak wielkim Bogiem, jak Ty?
PsCylk	(77:14) Panie w świętości droga Twoja; któryż Bóg wielkim jak Pan.
PsKrusz	(77:14) Boże, święta jest droga Twoja! Któryż bóg tak wielki, jak Bóg nasz?
PsAszk	(77:14) O Boże, w świętości Twa droga, któż siłą bożą, wielką jako Bóg?
PsSzer	(77:14) Boże, święta jest droga Twoja! Któreż bóstwo jest tak wielkie jak Bog?
Tys1	(76:14) Boże, Twa droga jest święta: który bożek dorówna Bogu naszemu wielkością?
Tys5	(77:14) Boże, Twoja droga jest święta; który bóg dorówna wielkością naszemu Bogu?
Bryt	(77:14) Boże, święta jest droga twoja! Któryż bóg jest tak wielki jak Bóg?
Pozn	(77:14) Boże, święta jest droga Twoja; któryż bóg jest tak wielki jak Bóg nasz?
WarPra	(77:14) O Boże, jakże święte są Twoje drogi! Gdzież jest bóg, który byłby równy naszemu Bogu?
STB	(77:14) Boże, Twoja droga w świętości; który bóg jest wielkim jak Bóg?
EIB	(77:14) Boże, wszystko, co robisz, jest święte! Który bóg jest tak wielki jak nasz Bóg?

Ps 77,14

PsFlor	(76:13b) Ty jeś Bog, jenże czynisz dziwy. (76:14a) Znamienitą uczynił jeś w ludzioch cześć twoję,
PsPul	(76:13b) Ty jeś Bog, jenże czynisz cuda. (76:14a) Zjawił jeś w ludzioch moc twoję,
Wuj1923	(77:15) Tyś jest Bóg, który dziwy czynisz: oznajmiłeś między narody moc twoję.
Gda1881	(77:15) Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
Gda2017	Ty jesteś Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.
PsBycz	(77:15) Tyś, tym-Bogiem, robiącym cuda; Ty,-dałeś-poznać, między ludami, moc-Twoję.
Goet	(77:15) Tyś jest Bogiem, który czyni cuda; Tyś okazał moc Swoją wśród narodów.
PsCylk	(77:15) Ty o Panie, cudotwórco, objawiłeś między ludami potęgę Twoję.
PsKrusz	(77:15) Tyś Bogiem cuda czyniącym; dałeś poznać narodom moc Twoją.
PsAszk	(77:15) Tyś siłą wszechmocną, co sprawia cud, oznajmiłeś moc Twą między ludy.
PsSzer	(77:15) Tyś Bogiem, który czyni cuda; objawiłeś narodom moc swoją.
Tys1	(76:15) Tyś jest Bogiem działającym cuda, objawiłeś potęgę swą ludom.
Tys5	(77:15) Ty jesteś Bogiem działającym cuda, objawiłeś ludom swą potęgę.
Bryt	(77:15) Tyś Bogiem, który czyni cuda; Dałeś poznać narodom moc swoją.
Pozn	(77:15) Ty jesteś Bogiem, który cuda czyni, moc swoją ludom objawiłeś.
WarPra	(77:15) Tylko Ty jesteś Bogiem, który czyni cuda, Tyś swoją moc okazał narodom.
STB	(77:15) Ty, o Boże, cudotwórco, objawiłeś pomiędzy ludźmi Twą potęgę.
EIB	(77:15) Jesteś Bogiem, który czyni cuda! Całym ludom dałeś poznać swoją moc.

Ps 77,15

PsFlor	(76:14b) wybawił jeś w ramieniu twojem lud twoj, syny Jakobowy i Jozefowy.
PsPul	(76:14b) odkupił jeś w ramieniu twoim lud twoj, syny Jakobowy i Jozefowy.
Wuj1923	(77:16) Odkupiłeś ramieniem twojem lud twój: syny Jakób i Józeph.
Gda1881	(77:16) Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. Sela.
Gda2017	Odkupiłeś swoim ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. Sela.
PsBycz	(77:16) Wyzwoliłeś, z-ramieniem, lud-Twój; dzieci Jakóba, oraz-Józefa.
Goet	(77:16) Tyś ocalił lud Swój wzniesionem ramieniem, synów Jakóba i Józefa. Sela.
PsCylk	(77:16) Wyzwoliłeś dzielném ramieniem lud Twój, synów Jakóba i Józefa. - Sela.
PsKrusz	(77:16) Ramieniem odkupiłeś lud swój - synów Jakóba i Józefa. - SELAh.
PsAszk	(77:16) Wybawiłeś ramieniem Twój lud, syny Jakóba i Józefa. Selah.
PsSzer	(77:16) Odkupiłeś ramieniem swoim lud swój synów Jakuba i Józefa. Sela.
Tys1	(76:16) Ramieniem swoim lud Twój zbawiłeś, potomstwo Jakuba i Józefa.
Tys5	(77:16) Ramieniem swoim lud Twój wybawiłeś, synów Jakuba i Józefa. Sela.
Bryt	(77:16) Odkupiłeś ramieniem swoim lud swój, Synów Jakuba i Józefa. Sela.
Pozn	(77:16) Potęgą Twego ramienia wyzwoliłeś swój lud, synów Jakuba i Józefa.
WarPra	(77:16) Swą potężną prawicą wyzwoliłeś swój naród, synów Jakuba i Józefa. [Pauza]
STB	(77:16) Dzielnym ramieniem wyzwoliłeś Twój lud, synów Jakóba i Josefa. Sela.
EIB	(77:16) Silnym ramieniem odkupiłeś swój lud - Synów Jakuba i Józefa. Sela.

Ps 77,16

PsFlor	(76:15) Widzieły są cie wody, Boże, widzieły są cie wody i bały są sie, i zamąciły są sie głębokości.
PsPul	(76:15) Widzieły cie wody, Boże, widziały cie wody i bały sie, i zamąciły sie głębokości.
Wuj1923	(77:17) Ujrzały cię wody, Boże, ujrzały cię wody, i ulękły się: i wzruszyły się przepaści.
Gda1881	(77:17) Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
Gda2017	Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody i ulękły się, poruszyły się głębiny.
PsBycz	(77:17) Widziały-Cię wody, o-Boże! widziały-Cię wody; one-strwożyły-się, nawet zadrżały przepaści.
Goet	(77:17) Gdy Ciebie, o Boże, widziały wody, gdy wody Ciebie widziały, zadrżały, i głębiny się zatrzęsły;
PsCylk	(77:17) Ujrzały Cię wody Panie, ujrzały Cię wody; zadrżały i wstrzęsły się otchłanie.
PsKrusz	(77:17) Widziały Cię wody, o Boże! Widziały Cię wody i ulękły się, oraz zadrżały przepaści.
PsAszk	(77:17) Ujrzały Cię wody, o Boże, ujrzały Cię wody, w bolach porodowych zadrżą, też trząść się będą przepaści.
PsSzer	(77:17) Ujrzały Cię wody, Boże, ujrzały Cię wody i ulękły się; zadrżały otchłanie.
Tys1	(76:17) Boże, ujrzały Cię wody, ujrzały Cię wody: zadrżały i odmęty się poruszyły.
Tys5	(77:17) Boże, ujrzały Cię wody, ujrzały Cię wody: zadrżały, i odmęty się poruszyły.
Bryt	(77:17) Ujrzały cię wody, o Boże, Ujrzały cię wody i zadrżały: Tak, wzburzyły się głębiny.
Pozn	(77:17) Gdy ujrzały Cię wody, o Boże, gdy ujrzały Cię wody, zadrżały, i wzburzyły się odwieczne głębiny.
WarPra	(77:17) Widziały Cię kiedyś wód bezmiary, o Boże, ujrzały Cię wody i poruszyły się wszystkie, głębiny morskie zadrżały.
STB	(77:17) Ujrzały Cię wody, Boże, ujrzały Cię wody, a otchłanie zadrżały i zostały wstrząsnięte.
EIB	(77:17) Zobaczyły Cię wody, o Boże, Zobaczyły - i wzniosły swe fale! Tak, uniosły się głębie!

Ps 77,17

PsFlor	(76:16) Mnożstwo źwięka wod, głos dali są obłocy. (76:17a) Bo zaprawdę strzały twoje szły są,
PsPul	(76:16) Mnostwo szumu wod, głos dali obłocy. (76:17a) Bowiem str❬z❭ały twoje idą,
Wuj1923	(77:18) Wielkość szumu wód: obłoki głos wypuściły: ale i strzały twoje przechodzą: głos gromu twego na około.
Gda1881	(77:18) Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
Gda2017	Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.
PsBycz	(77:18) Wyléwały wodę obłoki; grzmot wydawały niebiosa; także, strzały-Twe, rozlatywały-się.
Goet	(77:18) Obłoki wylały wody, grzmiało w powietrzu, a strzały Twoje latały tu i tam;
PsCylk	(77:18) Rozlały się powodzią obłoki, odgłos dały chmury; a strzały Twoje przebiegały.
PsKrusz	(77:18) Obłoki wydały powodzie, niebiosa wydały głos, oraz strzały Twoje tu i tam biegały.
PsAszk	(77:18) Od wód chmury rwącym popłynęły strumieniem, w głos przemówiły obłoki, toż rozchodzić się będą Twe strzały.
PsSzer	(77:18) Obłoki spuściły ulewny deszcz, chmury grzmiały, a strzały Twoje latały tam i z powrotem.
Tys1	(76:18) Chmury wylały wody, chmury wydały głos i poleciały Twe strzały.
Tys5	(77:18) Chmury wylały wody, wydały głos chmury i poleciały Twoje strzały.
Bryt	(77:18) Obłoki spłynęły wodą, Chmury odezwały się grzmotem, A pioruny twoje latały.
Pozn	(77:18) Obłoki wylały strugi wód, w chmurach rozległ się grzmot i ze wszystkich stron leciały Twoje strzały.
WarPra	(77:18) Chmury wylały swe wody, obłoki przemówiły grzmotami i wyleciały z nich Twoje strzały.
STB	(77:18) Powodzią rozlały się obłoki, dały odgłos chmury i przebiegały Twoje strzały.
EIB	(77:18) Spłynęły wodą obłoki, Chmury wydały głos. Tak! Posypały się Twoje strzały!

Ps 77,18

PsFlor	(76:17b) głos gromu twego w kole. (76:18) Rozświeciły są błyskawice twoje okręgu ziemie, poruszyła sie i wezdrżała ziemia.
PsPul	(76:17b) głos gromu twego w kole. (76:18) Poświeciły błyskawice twoje okręgu ziemie, poruszyła sie i wezdrżała ziemia.
Wuj1923	(77:19) Błyskawice twoje okrąg ziemie oświecały; wzruszyła się i zatrzęsła się ziemia.
Gda1881	(77:19) Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
Gda2017	Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.
PsBycz	(77:19) Głos grzmotu-Twego, był w-okręgu-niebios; oświécały błyskawice świat; wzruszyła-się, i-zadrżała ta-ziemia.
Goet	(77:19) Głos grzmotu Twego rozbrzmiał w wichrze, błyskawice oświecały okrąg ziemi, zatrzęsła się i zadrżała ziemia.
PsCylk	(77:19) Odgłos gromu Twojego w wichrze, oświeciły błyskawice świat; drżała i wstrząsała się ziemia.
PsKrusz	(77:19) Głos gromu Twego na okręgu, - błyskawice oświecały okrąg ziemi - wzruszyła i zatrzęsła się ziemia.
PsAszk	(77:19) Głos gromu Twojego w okręgu, - błyskawice rozjaśniły światokrąg - wstrząsnęła się i zadrżała ziemia.
PsSzer	(77:19) Rozlegał się grzmot Twych kół, błyskawice oświetlały okrąg ziemi, ziemia drżała i trzęsła się.
Tys1	(76:19) Grzmot Twój w burzy zahuczał, pioruny świat rozjaśniły: ruszyła i zatrzęsła się ziemia.
Tys5	(77:19) Głos Twego grzmotu wśród terkotu kół, pioruny świat rozjaśniły, poruszyła się i zatrzęsła ziemia.
Bryt	(77:19) Rozległ się grzmot twój jak turkot kół, Błyskawice oświetliły świat, Ziemia zadrżała i zatrzęsła się.
Pozn	(77:19) Grzmot Twój huczał niby turkot kół, błyskawice rozświetlały krąg świata, drżała i chwiała się ziemia.
WarPra	(77:19) Dudniąc toczyły się Twe grzmoty, błyskawice oświetlały ziemię chwiała się drżąc cała ziemia.
STB	(77:19) W wichrze odgłos Twojego gromu, świat oświeciły błyskawice; drżała i wstrząsnęła się ziemia.
EIB	(77:19) Głos Twego grzmotu słychać w zawierusze, Błyskawice rozświetliły świat, Ziemia zatrzęsła się i zadrżała.

Ps 77,19

PsFlor	(76:19) W morzu droga twoja i ścieżki twoje w wielu wod a śladowie twoji nie będą poznani.
PsPul	(76:19) W morzu droga twa i ścieżki ❬twoje❭ w wiele wod a śladowie twoi nie będą poznani.
Wuj1923	(77:20) Na morzu droga twoja, i ścieżki twoje na wodach wielkich: a śladów twoich znać nie będzie.
Gda1881	(77:20) Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
Gda2017	Twoja droga wiodła przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.
PsBycz	(77:20) W-morzu była droga-Twoja, a,-ścieszki-Twe, w-wodach-wielkich; więc-ślady-Twoje, nie były-poznane.
Goet	(77:20) Droga Twoja była w morzu, i ścieżka Twoja w wodach wielkich, lecz ślady stóp Twoich były nieznane.
PsCylk	(77:20) Przez morze droga Twoja, a ścieżka Twoja przez wody wielkie; a ślady Twoje nie poznane.
PsKrusz	(77:20) Przez morze droga Twoja, a ścieżki Twoje przez wody wielkie, a ślady Twoje nie były znane.
PsAszk	(77:20) W morzu Twa droga, ścieżyny Twe we wodach rozlicznych, acz nie rozeznane Twe stopy.
PsSzer	(77:20) Droga Twoja wiodła przez morze, a ścieżki Twoje przez wielkie wody, lecz nie było widać śladów stóp Twoich.
Tys1	(76:20) Przez wody wiodła Twa droga, ścieżka Twoja przez wody rozległe i nie znać było Twych śladów.
Tys5	(77:20) Twoja droga wiodła przez wody, Twoja ścieżka przez wody rozległe i nie znać było Twych śladów.
Bryt	(77:20) Droga twoja wiodła przez morze, A ścieżki twoje przez wielkie wody, Lecz nie było widać śladów stóp twoich.
Pozn	(77:20) Przez morze prowadziła Twoja droga, ścieżka Twoja - przez potężne wody, a nikt nie dostrzegł śladów Twych stóp.
WarPra	(77:20) Twoja droga wiodła poprzez morze, Twoje ścieżki – poprzez wzburzone fale i nikt jeszcze Twoich śladów nie widział.
STB	(77:20) Twoja droga przez morze, Twoja ścieżka przez wielkie wody, a Twoich śladów nie widać.
EIB	(77:20) Twoja droga wiedzie przez morze, Twoja ścieżka przez wielkie wody, A Twoje ślady - nierozpoznane.

Ps 77,20

PsFlor	(76:20) Przewiodł jeś jako owce lud twoj w r❬ę❭ce Mojżeszowie i Aaronowie.
PsPul	(76:20) Przewiodł jeś lud twoj jako owce w ręce Mojżeszowej i Aaronowie.
Wuj1923	(77:21) Prowadziłeś lud twój jako owce przez rękę Mojżesza i Aarona.
Gda1881	(77:21) Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
Gda2017	Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.
PsBycz	(77:21) Tyś-prowadził, jak-trzódę-owiec, lud-Twój, przez Mojżesza, i-Aarona.
Goet	(77:21) Tyś prowadził lud Swój jak stado, przez rękę Mojżesza i Aarona.
PsCylk	(77:21) Wiodłeś jakoby trzodę lud Twój ręką Mojżesza i Arona.
PsKrusz	(77:21) Prowadziłeś jako owce, lud Twój - ręką Mojżesza i Aarona.
PsAszk	(77:21) Wiodłeś lud Twój jako trzodę ręką Mojżesza i Arona.
PsSzer	(77:21) Ręką Mojżesza i Arona prowadziłeś lud swój jak owce.
Tys1	(76:21) Wiodłeś lud Twój jak trzodę ręką Mojżesza i Aarona.
Tys5	(77:21) Wiodłeś Twój lud jak trzodę ręką Mojżesza i Aarona.
Bryt	(77:21) Prowadziłeś lud swój jak stado ręką Mojżesza i Aarona.
Pozn	(77:21) Prowadziłeś lud swój jak owce ręką Mojżesza i Aarona.
WarPra	(77:21) Prowadziłeś Twój lud niczym stado rękami Mojżesza i Aarona.
STB	(77:21) Prowadziłeś Twój lud, jakby trzodę, ręką Mojżesza i Ahrona.
EIB	(77:21) Prowadź nadal swój lud niczym stado, Jak dawniej ręką Mojżesza i Aarona.

Psalm 78

Ps 78,1

PsFlor	(77:1) Rozumiejcie, lud moj, zakon moj, nakłońcie ucho wasze w słowa ust mojich!
PsPul	Psalm Azaf. (77:1) Słuchajcie, lud moj, głosa mego, nakłońcie ucho wasze w słowa ust moich!
Wuj1923	Wyrozumienia Asaphowi. Słuchajcie, ludu mój, zakonu mego: nakłońcie ucha swego ku słowom ust moich.
Gda1881	Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
Gda2017	Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
PsBycz	Spiéw-nauczający Asafa. Posłuchaj, ludu-mój, nauki-mojéj; nachylcie uszu-waszych, do-wyrazów ust-moich.
Goet	Pouczenie Asafa. SŁUCHAJ, ludu mój, zakonu mego; skłońcie ucho swoje do słów ust moich!
PsCylk	Dumanie Asafa. Słuchaj ludu mój nauki mojéj, skłońcie ucho wasze ku słowom ust moich.
PsKrusz	Pieśń pouczająca Asafa. Posłuchaj ludu mój zakonu mego, nakłońcie swe uszy na słowa ust moich.
PsAszk	Asafa (śpiew) ku wyrozumieniu. Posłuchaj ludzie mój mej nauki, nadstawcie ucha powiedzeniom mych ust,
PsSzer	Pieśń pouczająca Asafa. Słuchaj, ludu mój, nauki mojej, nakłońcie uszu do słów ust moich!
Tys1	(77:1) Maskils. Asafowy. Słuchaj, mój ludu, nauki mojej; uszy wasze nakłońcie na słowa ust moich.
Tys5	Pieśń pouczająca. Asafowy. Słuchaj, mój ludu, nauki mojej; nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich.
Bryt	Pieśń pouczająca. Asafowy. Słuchaj, ludu mój, nauki mojej, Nakłońcie uszu na słowa ust moich!
Pozn	Pieśń pouczająca Asafa. Słuchaj, ludu mój, nauki mojej, nakłońcie ucha ku słowom moich ust!
WarPra	Pieśń pouczająca Asafa. Przyjmij, o ludu, moje pouczenia, nakłoń swoje ucho ku słowom, które wypowiadam.
STB	Dumanie Asafa. Słuchaj, Mój ludu, Mego Prawa; nakłoń swe ucho do słów Mych ust.
EIB	Pieśń pouczająca. Asafowa. Słuchaj, mój ludu, mego Prawa, Nastawcie uszu na słowa moich warg!

Ps 78,2

PsFlor	(77:2) Otworzę w powieściach usta moja, mowić będę gadki od początka,
PsPul	(77:2) Otworzę w powieściach usta moja, będę mołwić gadki od początka,
Wuj1923	Otworzę w podobieństwach usta moje: będę powiadał gadki od początku.
Gda1881	Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
Gda2017	Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
PsBycz	Otworzę, z-przysłowiem, usta-me; ja-rozgłoszę przypowieści, od dawnego-czasu,
Goet	Otworzę usta swoje w przypowieściach, a wypowiem zagadki z dni przeszłych.
PsCylk	Otworzę przypowieścią usta moje, wygłoszę podania z dawien dawna.
PsKrusz	Otworzę w przypowieści usta moje, będę opowiadał wyrocznie z czasów dawnych:
PsAszk	Usta me otworzę przypowieścią, sprawię, że wytrysną zagadki z przeszłości zamierzchłej,
PsSzer	Otworzę usta do przypowieści, opowiem zagadki starodawne.
Tys1	(77:2) Do przypowieści otworzę me usta, wyjawię tajemnice wieku zamierzchłego.
Tys5	Do przypowieści otworzę me usta, wyjawię tajemnice zamierzchłego wieku.
Bryt	Do przypowieści otworzę usta moje, Opowiem zagadkowe dzieje starodawne.
Pozn	Otworzę usta moje dla przypowieści, ukażę tajemnice zamierzchłych czasów.
WarPra	Otwieram moje usta by przemówić, by objawić tajemnice przed wiekami zakryte.
STB	W przypowieści otworzę moje usta i będę opowiadał starodawne podania.
EIB	Do przypowieści otworzę swoje usta, Sprawię, że ożyją zagadki dawnych lat.

Ps 78,3

PsFlor	(77:3) kielko słyszeli i poznali jesmy je, i oćcowie naszy powiadali są nam,
PsPul	(77:3) kielko jesmy słyszeli i poznali jesmy je, i ojcowie nasz❬y❭ powiadali nam,
Wuj1923	Jako wielkieśmy rzeczy słyszeli i poznali: i ojcowie nasi powiadali nam.
Gda1881	Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
Gda2017	Cośmy słyszeli i poznali i co nam opowiadali nasi ojcowie.
PsBycz	Które słyszeliśmy, i-znamy-je; bo,-ojcowie-nasi, opowiadali nam.
Goet	Cośmy słyszeli i doświadczyli, i co nam ojcowie nasi opowiadali,
PsCylk	Cośmy słyszeli a poznali, a ojcowie nasi opowiadali nam.
PsKrusz	cośmy słyszeli i poznali - i ojcowie nasi nam opowiadali.
PsAszk	Któreśmy słyszeli a winniśmy je rozumieć a opowiedzieli nam ojcowie nasi.
PsSzer	Cośmy słyszeli i poznali, i co nam opowiadali ojcowie nasi.
Tys1	(77:3) Cośmy słyszeli i cośmy poznali, i co nam opowiedzieli nasi ojcowie,
Tys5	Cośmy słyszeli i cośmy poznali, i co nam opowiedzieli nasi ojcowie,
Bryt	Cośmy słyszeli i poznali, I co nam opowiadali ojcowie nasi,
Pozn	Tego, cośmy słyszeli i poznali, co nam ojcowie nasi przekazali,
WarPra	Cośmy słyszeli, co doszło do naszych uszu i co nam opowiedzieli ojcowie,
STB	Co usłyszeliśmy, poznaliśmy i co nam opowiadali ojcowie,
EIB	Tego, co słyszeliśmy i co poznaliśmy, O czym opowiadali nam nasi ojcowie,

Ps 78,4

PsFlor	(77:4) nie są utajona od synow jich w p❬o❭koleniu drugiem, (77:5) powiadając chwały gospodnowy i czci jego, i dziwy jego, jeż uczynił.
PsPul	(77:4) nie są utajony od synow jich w pokoleniu drugiem, (77:5) powiadając chwały i mocy Bogu, i dziwy jego, jeż uczynił.
Wuj1923	Nie zataiły się przed syny ich w drugim narodzie, powiadając chwały Pańskie, i mocy jego i cuda jego, które czynił.
Gda1881	Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
Gda2017	Nie zataimy tego przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
PsBycz	Nie utajemy tego, przed-dziećmi-ich; przed-pokoleniem następném, opowiadać-będącém chwały Pana, i-moc-Jego, oraz-cuda-Jego, których dokazał.
Goet	Tego nie chcemy zataić przed dziećmi ich, lecz przyszłemu pokoleniu sławę Pana opowiemy, Jego moc i Jego cuda, które uczynił.
PsCylk	Nie zataimy przed synami ich, pokoleniu późnemu opowiadając chwałę Boga, i potęgę Jego, i cuda Jego których dokonał.
PsKrusz	Nie zataimy przed synami ich: następnym pokoleniom opowiadać będziemy chwały Pańskie i moc Jego, i cuda Jego, które uczynił.
PsAszk	Nie zaprzemyż ich synom po ostatnie pokolenie., opowiadając chwały Jehowy i moc Jego oraz cuda jego dziwne, których dokonał.
PsSzer	Nie zataimy tego przed ich synami, lecz będziemy opowiadać przyszłemu pokoleniu: O chwalebnych czynach Pana i o Jego mocy, i cudownych dziełach, których dokonał.
Tys1	(77:4) tego nie ukryjemy przed ich synami, opowiemy przyszłemu potomstwu chwałę Pana i Jego potęgę, i cuda, których dokonał.
Tys5	tego nie ukryjemy przed ich synami. Opowiemy przyszłemu potomstwu chwałę Pana i Jego potęgę, i cuda, których dokonał.
Bryt	Tego nie zataimy przed synami ich, Lecz opowiemy przyszłemu pokoleniu: Chwalebne czyny Pana i moc jego Oraz cudowne dzieła, których dokonał.
Pozn	nie zataimy przed ich synami, lecz opowiemy przyszłemu pokoleniu: o chwale Jahwe i o Jego mocy, o Jego cudach, które zdziałał.
WarPra	tego nie chcemy ukrywać przed synami naszymi, lecz przyszłym pokoleniom chcemy o tym mówić: o przesławnych czynach i o potędze Pana, i o wszystkich cudach, których On dokonał.
STB	nie zataimy przed ich synami; opowiadając przyszłemu pokoleniu chwałę Boga, Jego potęgę i Jego cuda, które wśród nas dokonał.
EIB	Nie zataimy przed ich synami! Opowiemy przyszłemu pokoleniu O przejawach chwały PANA, o Jego mocy Oraz o cudach przez Niego dokonanych.

Ps 78,5

PsFlor	(77:6) I pobudził świadecstwo w Jakob a zakon położył w Israhel, (77:7a) kielko kazał oćcom naszym zjawiona uczynić je synom swojim,
PsPul	(77:6) I pobudził obrząd w Jakobie a zakon położył w Israhel, (77:7a) kielko kazał ojcom naszym zjawiona uczynić je synom swoim,
Wuj1923	I wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon położył w Izraelu: jako wielkie rzeczy rozkazał ojcom naszym, aby je oznajmili synom swoim:
Gda1881	Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
Gda2017	Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
PsBycz	Bo-ustanowił świadectwo, w-Jakóbie; a,-ustawę, dał w-Izraelu; któremi zalécił, przy ojcach-naszych, do-obwieszczania-ich, dzieciom-swoim.
Goet	On postanowił świadectwo w Jakóbie i zakon dał Izraelowi, o którym rozkazał ojcom naszym, aby go oznajmiali dzieciom ich,
PsCylk	Gdy ustanowił świadectwo w Jakóbie i naukę złożył w Izraelu, nakazał wtedy ojcom naszym, aby ją wykładali dzieciom swoim.
PsKrusz	Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, i prawo ustalił w Izraelu, które rozkazał ojcom naszym, aby synom swoim opowiadali.
PsAszk	Ustawił świadectwo w Jakóbie i dał naukę w Izraelu, o których nakazał ojcom naszym, aby podali wieść o nich swym synom.
PsSzer	Ustanowił świadectwo w Jakubie i złożył w Izraelu zakon, który nadał ojcom naszym, aby go wykładali synom,
Tys1	(77:5) Albowiem przykazania nadał w Jakubie i Prawo ustanowił w Izraelu, aby to, co zlecił naszym ojcom, podawali swym synom,
Tys5	Albowiem nadał On w Jakubie przykazania i ustanowił Prawo w Izraelu, aby to, co zlecił naszym ojcom, przekazywali swym synom,
Bryt	Związał Jakuba przykazaniamiI ustanowił w Izraelu zakon, Który nadał ojcom naszym, Aby głosili go synom swoim,
Pozn	Dał bowiem przykazania [potomstwu] Jakuba i ustanowił Prawo w Izraelu, nakazując ojcom naszym, by nauczali o nich swych synów,
WarPra	To On przekazał Jakubowi prawo, a Izraelowi udzielał pouczeń i kazał naszym ojcom nauczać tak własnych synów.
STB	Gdy ustanowił świadectwo w Jakóbie i złożył Prawo w Israelu, wtedy nakazał naszym ojcom, aby ją wykładali swoim dzieciom,
EIB	On utwierdził w Jakubie swe postanowienia I ustanowił w Izraelu Prawo, Które nadał naszym ojcom, Aby wprowadzali w nie swoich synów,

Ps 78,6

PsFlor	(77:7b) by poznało pokolenie drugie, (77:8) synowie, jiż sie narodzą i wstaną, i wypowiedzą synom swojim,
PsPul	(77:7b) by poznało pokolenie drugie, (77:8) synowie, jiż sie narodzą i wstaną, ❬i❭ wypowiedzą synom swoim,
Wuj1923	Aby wiedział rodzaj drugi: synowie, którzy się narodzą i powstaną, i będą je powiadać synom swoim.
Gda1881	Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
Gda2017	Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali je swoim synom;
PsBycz	Ażeby wiedziały, pokolenié następné, dzieci zrodzić-się i powstać-mające, aby-opowiadały to, dzieciom-swoim.
Goet	Aby przyszłe pokolenie znało je, dzieci, które jeszcze się narodzić miały, i one też, gdy wyrosną, aby opowiadały je dzieciom swoim.
PsCylk	By wiedziało pokolenie ostatnie, synowie którzy się narodzą; powstaną i opowiedzą synom swoim.
PsKrusz	Aby poznało pokolenie późniejsze; synowie, którzy się. narodzą, powstaną i opowiedzą synom swoim.
PsAszk	Abyż wiedziało ostatnie pokolenie, syny, co się narodzą, powstaną i opowiedzą swym synom.
PsSzer	aby to poznało następne pokolenie, a synowie, którzy się urodzą, znów dzieciom swoim to opowiadali:
Tys1	(77:6) aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, co się narodzą, aby powstali i opowiedzieli swym dzieciom,
Tys5	aby to poznało przyszłe pokolenie, synowie, co się narodzą,
Bryt	Aby poznało go następne pokolenie, A synowie, którzy się urodzą, Znów opowiadali go dzieciom swoim:
Pozn	aby poznało je przyszłe pokolenie, synowie, którzy się narodzą, a oni znowu mogli opowiadać o nich swoim synom;
WarPra	Miały się o tym dowiedzieć przyszłe pokolenia, synowie późniejszych czasów, a oni mieli powstać i przekazać wszystko swym dzieciom.
STB	by wiedziało to ostatnie pokolenie. Synowie, którzy się narodzą, powstaną i opowiedzą to swoim synom. Aby w Bogu pokładali swą nadzieję,
EIB	Tak by je znało następne pokolenie, A synowie, którzy się urodzą, Przekazali, gdy dorosną, swoim dzieciom,

Ps 78,7

PsFlor	(77:9) aby położyli w Bodze nadzieję swoję a bychą nie zapomnieli dział bożych, a kaźni jego szukali,
PsPul	(77:9) aby położyli w Bodze nadzieję swoję a by nie zapomnieli dział bożych, a kaźni jego szukali,
Wuj1923	Żeby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali spraw Bożych: i pytali się o mandaciech jego:
Gda1881	Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
Gda2017	Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
PsBycz	Żeby-pokładały, w-Bogu, nadzieję-swoję, i-nie zapominały spraw Boga; aby,-przykazy-Jego, zachowywały.
Goet	Aby w Bogu pokładali nadzieję swoją, a nie zapominali dzieł Bożych i zachowywali przykazania Jego,
PsCylk	I będą pokładali w Panu nadzieję swą, i nie zapomną spraw Pana, a przykazań Jego strzedz będą.
PsKrusz	I położą w Bogu nadzieję swą, i nie zapomną o dziełach Bożych, a przykazań Jego strzec będą.
PsAszk	W Bogu położą swą nadzieję i nie zapomną o potężnych uczynkach Wszechmocnego a strzedz będą Jego rozkazów.
PsSzer	By pokładali nadzieję w Bogu i nie zapominali o dziełach Bożych, lecz strzegli przykazań Jego,
Tys1	(77:7) że w Bogu mają pokładać nadzieję i nie zapominać dzieł Bożych, lecz strzec Jego poleceń.
Tys5	że mają pokładać nadzieję w Bogu i nie zapominać dzieł Boga, lecz strzec Jego poleceń.
Bryt	Że mają pokładać nadzieję w BoguI nie zapominać o dziełach Bożych, Lecz strzec przykazań jego;
Pozn	ażeby w Bogu nadzieję pokładali, nie zapomnieli o dziełach Bożych i strzegli Jego przykazań,
WarPra	I tak mieli całą ufność zawsze w Bogu pokładać, o dziełach Bożych nie zapominać i nakazów Bożych przestrzegać.
STB	nie zapomnieli spraw Boga oraz strzegli Jego przykazań.
EIB	By i one pokładały ufność w Bogu I nie zapominały o Bożych dziełach; By przestrzegały Jego przykazań

Ps 78,8

PsFlor	(77:10) bychą nie byli jako oćcowie jich, pokolenie złe i przegarzające, (77:11) pokolenie, jeż nie naprawiło sierca swego ani jest wierzon z Bogiem duch jego.
PsPul	(77:10) by nie byli jako ojcowie jich, pokolenie złe i przegarzające, (77:11) pokolenie, jeż nie naprawiło sierce swe ani wierzon z Bogiem duch jego.
Wuj1923	Aby nie byli jako ojcowie ich, naród zły i draźniący: naród, który nie prostował serca swego, i nie był wiernym Bogu duch jego.
Gda1881	Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
Gda2017	Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
PsBycz	Ażeby-nie stały-się, jak-ojcowie-ich, plemieniem buntowniczém i-zuchwałém; rodem, nieustalającym serca-swojego, i-nie wiernym, ku Bogu, ducha-jego.
Goet	I aby nie byli jako ojcowie ich rodem odstępczym i sprzeciwiającym się, rodem, który nie miał utwierdzonego serca i którego duch nie był wierny wobec Boga.
PsCylk	I nie staną się jak ojcowie ich, rodem odstępnym i niesfornym, rodem co nie ustalił serca swego, i nie wytrwał przy Panu duchem swoim.
PsKrusz	Aby nie byli, jako ojcowie ich, pokoleniem opornem i buntowniczem - narodem, który nie wykształcił serca swego, i niewierny był Bogu duch jego;
PsAszk	I nie będą, jako ich ojcowie, pokolenie kłótliwe i krnąbrne, pokolenie, co nie sposobiło swego serca, nito wierną była z Wszechmocnym jego dusza.
PsSzer	by nie byli, jak ich ojcowie, rodem przekornym i niewiernym, rodem niestałego serca, którego duch nie był wierny Bogu.
Tys1	(77:8) A niech nie będą, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym, upartym: pokoleniem, które nie miało prawości serca ani ducha wiernego Bogu.
Tys5	A niech nie będą jak ich ojcowie pokoleniem opornym, buntowniczym, pokoleniem o niestałym sercu, którego duch nie dochowuje Bogu wierności.
Bryt	Żeby nie byli, jak ojcowie ich, Pokoleniem przekornym i niewiernym, Pokoleniem niestałego serca, Którego duch nie był wierny Bogu.
Pozn	a nie stali się, jak ich ojcowie, pokoleniem krnąbrnym i opornym, pokoleniem o niestałym sercu i o duchu niewiernym Bogu.
WarPra	I nie mieli być jak ich ojcowie, z pokoleń opornych i twardych, z pokoleń chwiejnych i niewiernych Bogu.
STB	By się nie stali jak ich ojcowie – rodem odstępnym i niesfornym; rodem, co nie utwierdził swego serca i nie wytrwał przy Bogu swoim duchem.
EIB	I nie były, jak ich ojcowie, Pokoleniem zbuntowanym i upartym, Pokoleniem niestałego serca, Niewiernym Bogu w głębi swego ducha.

Ps 78,9

PsFlor	(77:12) Synowie Efrem, dośpiewając i spuszczając łęczysko, obrocili sie są w dzień boja,
PsPul	(77:12) Synowie Efrem, dośpiewając i spuszczając łęczyszcze, obrocili sie w dzień boja,
Wuj1923	Synowie Ephrem, naciągający i spuszczający łuk, podali tył w dzień wojny.
Gda1881	Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
Gda2017	Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
PsBycz	Dzieci Efraima, uzbrojone, strzélające z łuku, odwróciły-się, w-dniu bitwy.
Goet	Synowie Efraima, strzelcy uzbrojeni w łuki, zawrócili się w dzień walki.
PsCylk	Synowie Efraima zbrojni łucznicy, cofnęli się w dzień boju.
PsKrusz	synami Efraima uzbrojonymi, strzelającymi z łuku, którzy w dniu wojny tył podali.
PsAszk	Syny Efraimowe, zbrojąc się we wyniosłości łuku - zawiodły w dzień boju.
PsSzer	Synowie Efraima, zbrojni łucznicy uciekali w dniu boju.
Tys1	(77:9) Synowie Efraima, walczący łukiem, podali tył w dzień bitwy.
Tys5	Synowie Efraima, uzbrojeni w łuki, w dniu bitwy poszli w rozsypkę.
Bryt	Synowie Efraima, łucznicy, Uciekli w dniu boju.
Pozn	(Synowie Efraima, uzbrojeni w łuki, uszli niesławnie w dzień bitwy).
WarPra	Synowie Efraima, strzałą i łukiem walczący gdy nadszedł dzień bitwy, wszyscy się rozpierzchli.
STB	Synowie Efraima, zbrojni łucznicy, cofnęli się w dzień boju.
EIB	Synowie Efraima, uzbrojeni w łuki, Uciekli w czasie bitwy!

Ps 78,10

PsFlor	(77:13) nie strz❬e❭gli są obrzęda bożego a w zakonie jego nie chcieli chodzić
PsPul	(77:13) nie strzegli obrzęda bożego i w zakonie jego nie chcieli chodzić,
Wuj1923	Nie strzegli Testamentu Bożego: i nie chcieli chodzić w zakonie jego.
Gda1881	Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
Gda2017	Bo nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
PsBycz	Nie zachowywały przymierza Boga, i,-za-ustawą-Jego, odmówiły postępowania.
Goet	Nie zachowali przymierza Bożego i opierali się chodzić według zakonu Jego,
PsCylk	Nie strzegli przymierza Pańskiego, a wedle nauki Jego wzbraniali się postępować.
PsKrusz	Nie strzegli przymierza Bożego, i według zakonu Jego wzbraniali się chodzić.
PsAszk	Nie strzegli przymierza bożego a w Jego nauce' kroczyć nie chcieli.
PsSzer	Nie przestrzegali Przymierza Bożego, a według zakonu Jego nie chcieli postępować.
Tys1	(77:10) Nie zachowali przymierza z Bogiem i nie chcieli postępować według Jego Prawa.
Tys5	Nie zachowali przymierza z Bogiem i nie chcieli postępować według Jego Prawa.
Bryt	Nie strzegli przymierza Bożego, A według zakonu jego nie chcieli postępować.
Pozn	Nie strzegli Przymierza Bożego i nie chcieli postępować według Jego Prawa;
WarPra	Nie zachowali Przymierza z Bogiem i nie poszli za Jego radami.
STB	Nie strzegli Przymierza Boga i wzbraniali się postępować według Jego Prawa.
EIB	Nie dotrzymali przymierza z Bogiem, Wymówili posłuszeństwo Jego Prawu.

Ps 78,11

PsFlor	(77:14) i zapomnieli są dobrze czyniących jego a dziwow jego, jeż pokazał jest jim.
PsPul	(77:14) i zapomnieli dobroty jego i dziwy jego, jeż pokazał jim.
Wuj1923	I zapamiętali dobrodziejstw jego, i cudów jego, które im ukazał.
Gda1881	Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
Gda2017	Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
PsBycz	Więc-zapomniały spraw-Jego, i-cudów-Jego, króre pokazywał-im.
Goet	A zapomnieli o czynach Jego wielkich i cudach Jego, które im dał oglądać.
PsCylk	I zapomnieli o dziełach Jego, i o cudach Jego które pokazał im.
PsKrusz	I zapomnieli o sprawach Jego i o cudach Jego, które im pokazał.
PsAszk	Przepomnieli Jego czynów potężnych i cudów Jego, które im okazał.
PsSzer	I zapomnieli o czynach Jego i o cudownych dziełach, które im ukazał.
Tys1	(77:11) Zapomnieli o Jego dziełach i o cudach, które im okazał.
Tys5	Zapomnieli o Jego dziełach i o cudach, które im ukazał.
Bryt	Zapomnieli o czynach jegoI o cudownych dziełach, które im ukazał.
Pozn	zapomnieli o dziełach Jego i o cudach, które pozwolił im oglądać.
WarPra	Zapomnieli o dziełach Pańskich, o znakach, które sami widzieli.
STB	Zapomnieli o Jego dziełach oraz o Jego cudach, które im pokazał.
EIB	Zapomnieli o Jego czynach Oraz o cudach, które im ukazał.

Ps 78,12

PsFlor	(77:15) Przed oćcy jich czynił dziwy w ziemi Ejipta w polu Taneos,
PsPul	(77:15) Przed ojcy jich czynił dziwy w ziemi Ejipta w polu Taneos,
Wuj1923	Przed ojcy ich czynił dziwy w ziemi Egipskiéj, na polu Tanejskiem.
Gda1881	Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
Gda2017	Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
PsBycz	On, wobec ojców-ich, robił cuda, w-kraju Egipskim, na polach Tsoanu.
Goet	Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi egipskiej, na polach Soan.
PsCylk	Wobec ojców ich czynił cuda, na ziemi Micraim, na polu Coan.
PsKrusz	Wobec ojców ich uczynił cud w ziemi Egipskiej - na polu Coan.
PsAszk	Względem ich ojców cudu dokonał w ziemi Mizraim, na polu Zoan.
PsSzer	Wobec ojców ich czynił cuda w ziemi egipskiej, na polach Soanu.
Tys1	(77:12) Uczynił cuda przed ich ojcami w ziemi egipskiej, na polu Tanis.
Tys5	Uczynił cuda przed ich ojcami w ziemi egipskiej, na równinie Soanu.
Bryt	Wobec ojców ich czynił cudaW ziemi egipskiej, na polach Soanu.
Pozn	Na oczach ojców ich czynił cuda w Ziemi Egipskiej, na polach Coanu.
WarPra	Cudów dokonywał na oczach ich ojców w ziemi egipskiej, na polach Soanu.
STB	Bowiem przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Micraimu oraz na polu Coan.
EIB	Wobec ich ojców dokonał On cudu W ziemi egipskiej, na polach Soanu:

Ps 78,13

PsFlor	(77:16) rozdarł morze i przewiodł je, i postawił wody jako w męchyrzu,
PsPul	(77:16) rozdarł morze i przewiodł je, i postawił wody jako w męchyrzu,
Wuj1923	Rozerwał morze i przeprowadził je: i zastawił wody, jako w skórzanym worze.
Gda1881	Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
Gda2017	Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
PsBycz	On-rozciął morzé, i-przeprowadził-ich; i,-postawił wody, jakoby wysep.
Goet	Rozszczepił morze i przeprowadził ich przez nie, i postawił wody jak tamę,
PsCylk	Rozwarł morze i przeprowadził ich, i ustawił wody jako groblę.
PsKrusz	Przerwał morze i pochłonął ich; wody jako stóg stanęły.
PsAszk	Rozszczepił morze i ich przeprowadził a wody ustawił nito wał.
PsSzer	Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i ustawił wody jak wał.
Tys1	(77:13) Rozdzielił morze, a ich przeprowadził i wody ustawił jak groblę.
Tys5	Rozdzielił morze, a ich przeprowadził i wody ustawił jak groblę.
Bryt	Rozdzielił morze i przeprowadził ich, I ustawił wody jak wały.
Pozn	Rozdzielił morze i przeprowadził ich, zatrzymał wody wzniesione jak tama.
WarPra	Morze rozdzielił, by ich przeprowadzić, rozkazał, by wody stanęły jak ściany.
STB	Rozdzielił morze oraz ich przeprowadził, ustawił wody jak groble.
EIB	Rozdzielił morze i ich przeprowadził, Ustawił wody po bokach niczym ściany.

Ps 78,14

PsFlor	(77:17) i wywiodł je w obłok dniowy, i wszej nocy w oświeceniu ognia,
PsPul	(77:17) i wywiodł je w obłoce dniowym, a wszytkę noc w oświeceniu ognia,
Wuj1923	I prowadził je w obłoku we dnie: a przez całą noc w rozświeceniu ognia.
Gda1881	Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
Gda2017	Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
PsBycz	Potém-prowadził-ich, z-obłokiem we dnie, a,-całą noc, przy-światłości ognia.
Goet	Prowadził ich we dnie obłokiem, a całą noc światłem ognia.
PsCylk	I wiódł ich obłokiem we dnie, a co noc przy świetle ognia.
PsKrusz	I prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w świetle ognia.
PsAszk	Wiódł je w obłoku za dnia a noc całą w świetle ognia.
PsSzer	I prowadził ich we dnie w obłoku, a przez całą noc w blasku ognia.
Tys1	(77:14) Przez dzień ich prowadził obłokiem, a blaskiem ognia przez całą noc.
Tys5	W dzień ich prowadził obłokiem, a przez całą noc blaskiem ognia.
Bryt	Prowadził ich za dnia w obłoku, A całą noc w blasku ognia.
Pozn	Prowadził ich za dnia obłokiem, a przez noc całą w blasku ognia.
WarPra	Za dnia wskazywał im drogę obłokiem, a prze całą noc – palącym się ogniem.
STB	I we dnie prowadził ich obłokiem, a w nocy przy świetle ognia.
EIB	Za dnia przewodził im w obłoku, A całą noc prowadził w świetle ognia.

Ps 78,15

PsFlor	(77:18) rozdarł opokę na puszczy i napojił je jako w głębokości wielikiej,
PsPul	(77:18) rozdarł opokę na puszczy i napoił je jako w wielu wod,
Wuj1923	Rozszczepił skałę na puszczy, i napoił je, jako w wielkiéj głębokości.
Gda1881	Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
Gda2017	Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
PsBycz	On-rozłupywał skały, w-pustyni, i-napajał-ich, jak-z-przepaści-wielkich.
Goet	Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jak potokami wielkiemi.
PsCylk	Rozbijał skały na puszczy, i poił ich jako z głębin wielkich.
PsKrusz	Rozsadził skały na pustyni i napoił ich jako z przepaści obfitych.
PsAszk	Rozszczepi w pustyni opoki a napoi wielce nito otchłanie.
PsSzer	Rozszczepił skały na pustyni i obficie napoił ich jakby wielkimi głębiami wód.
Tys1	(77:15) Rozłupał skały w pustyni, i jak falami obficie ich napoił.
Tys5	Rozłupał skały w pustyni i jak wielką otchłanią obficie ich napoił.
Bryt	Rozłupał skały na pustyniI napoił ich obficie jakby głębiami wód.
Pozn	Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich obficie jak z wielkiej głębiny.
WarPra	Na pustyni rozłupał skałę i dał ludziom wody, ile chcieli, gdyż było wody jak w czasie potopu.
STB	Rozbijał skały na puszczy oraz ich poił, jak gdyby z wielkich głębin.
EIB	Rozłupał skały na pustyni I dał im pić niczym z wielkich głębi.

Ps 78,16

PsFlor	(77:19) i wywiodł wodę z opoki, i wywiodł jako rzeki wody.
PsPul	(77:19) i w❬y❭wiodł wodę z opoki, i wywiodł jako rzeki wody.
Wuj1923	I wywiódł wodę z opoki: i prowadził wody jako z rzeki.
Gda1881	Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
Gda2017	Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
PsBycz	Nadto,-wydobywał strumienie z-opoki; że-spadały, jakby-rzéczne wody.
Goet	Uczynił, że wytrysnęły strumienie ze skały i wody spłynęły nakształt rzek.
PsCylk	Wydobywał strumienie z opoki, i sprowadzał jako rzeki wodę.
PsKrusz	I wywiódł strumienie ze skały, i sprawił, że płynęły wody jako rzeki.
PsAszk	Wywiódł ze skały strumienie i wody pochylił nito rzeki.
PsSzer	Wywiódł strumienie ze skały i sprawił, że wody ciekły jak rzeki.
Tys1	(77:16) I wydobył ze skały strumienie, i wylał wodę jak rzekę.
Tys5	Wydobył ze skały strumienie i sprawił, że woda popłynęła jak rzeka.
Bryt	Sprawił, że strumienie trysnęły ze skałyI wody spływały jak rzeki
Pozn	Sprawił, że strumienie trysnęły z opoki i woda spływała jak potok.
WarPra	I sprawił, że z kamieni wytrysnęły strumienie, wody popłynęły jak obfite rzeki.
STB	Wydobywał strumienie ze skały i sprowadzał wodę jak rzeki.
EIB	Sprawił, że skały trysnęły strumieniem, Spłynęły niczym potokami wód.

Ps 78,17

PsFlor	(77:20) I przyłożyli są jeszcze zgrzeszyć jemu, w gniewie rozdraźniali są Wysokiego w przezwodziu,
PsPul	(77:20) I przyłożyli jeszcze zgrzeszyć jemu, w gniewie rozdraźniali Wysokiego w przezwodziu,
Wuj1923	A przydali jeszcze grzeszyć przeciw jemu: wzruszyli ku gniewu Najwyższego na miejscu bezwodnem.
Gda1881	A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
Gda2017	Lecz oni jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
PsBycz	Wszelako,-przyczyniali-się jeszcze, do-grzeszenia przeciw-Niemu, do-rozjątrzań Najwyższego, w-pustyni.
Goet	A jednak oni nadal grzeszyli przeciwko Niemu, na pustyni będąc odpornymi Najwyższemu.
PsCylk	A nie przestali jeszcze grzeszyć przeciw Niemu, opierać się Najwyższemu na pustyni.
PsKrusz	A jeszcze nie ustawali grzeszyć przeciwko Niemu, pobudzając do gniewu Najwyższego na puszczy.
PsAszk	A jeszcze przydali, abv Mu grzeszyć, by sprzeciwić się Najwyższemu na puszczy.
PsSzer	Lecz oni dalej grzeszyli przeciwko Niemu, buntując się przeciw Najwyższemu na pustyni.
Tys1	(77:17) Lecz nadal grzeszyli przeciw Niemu, obrażali Najwyższego w pustyni.
Tys5	Lecz nadal grzeszyli przeciw Niemu, obrażali Najwyższego w jałowej krainie.
Bryt	Lecz oni dalej grzeszyli przeciwko niemuI buntowali się przeciwko Najwyższemu na pustyni.
Pozn	Lecz oni nie przestawali grzeszyć przeciwko Niemu, powstając przeciw Najwyższemu na pustyni.
WarPra	Lecz oni nadal przeciw Niemu grzeszyli i obrażali Najwyższego na pustyni.
STB	Lecz jeszcze nie przestali grzeszyć przeciw Niemu i opierać się Najwyższemu na pustyni.
EIB	Lecz oni ciągle dodawali grzech do grzechu, Jeszcze na pustyni buntowali się przeciwko Najwyższemu.

Ps 78,18

PsFlor	(77:21) i kusili są Boga w siercoch swojich, abychą prosili karm duszam swojim,
PsPul	(77:21) i kusili Boga w siercoch swych, aby prosili pokarm duszam swoim,
Wuj1923	I kusili Boga w sercach swoich, prosząc pokarmu duszom swoim.
Gda1881	I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
Gda2017	I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
PsBycz	I-kusili Boga, w-duchu-swoim, z-żądaniem żywności, według-chęci-swojéj.
Goet	I kusili Boga w sercu swojem, domagając się pokarmu według pożądliwości swojej.
PsCylk	I kusili Pana w sercu swojém, żądając jadła dla żywota swojego.
PsKrusz	I kusili Boga w sercach swych, żądając pokarmu według swych zachceń.
PsAszk	Doświadczali Wszechmocnego w swem sercu, iżby żądać pokarmu dla siebie.
PsSzer	I kusili Boga w sercu swym, domagając się pokarmu według swego żądania.
Tys1	(77:18) I kusili Boga w swych sercach, żądając strawy dla swego łakomstwa.
Tys5	Wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając strawy dla swoich zachcianek.
Bryt	Kusili Boga w sercu swym, Żądając pokarmu według woli swojej.
Pozn	Wystawiali Boga na próbę w swym sercu, domagając się strawy odpowiednio do swych pragnień.
WarPra	I kusili Boga w swoim sercu, żądając pożywienia, gdy przyszły dni głodu.
STB	Kusili także Boga w swoim sercu, żądając jadła dla swego życia.
EIB	Świadomie na próbę wystawiali Boga - Żądali pożywienia według swych zachcianek

Ps 78,19

PsFlor	(77:22) i źle mołwili są o Bodze. Rzekli są: Aza może Bog gotować stoł na puszczy?
PsPul	(77:22) i źle mołwili są o Bodze. Rzekli: Aza może Bog gotować stoł na puszczy?
Wuj1923	I mówili źle o Bogu i rzekli: Izali Bóg może stół zgotować na puszczy?
Gda1881	A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
Gda2017	I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
PsBycz	Gdy-mówili, przeciw-Bogu, rzekli: Czy-zdoła Bóg, zastawić stół, w-pustyni?
Goet	A mówili przeciwko Bogu, powiadając: "Czyż może Bóg zastawić stół na pustyni?
PsCylk	I złorzeczyli Panu mówiąc: czyż potrafi Pan przyrządzić stół na puszczy.
PsKrusz	I powtarzali przeciwko Bogu, mówiąc: "Czy może Bóg nagotować stół na puszczy"?
PsAszk	Na Boga wyrzekali, mówili: "Czyż potrafi Wszechmocny stół nakryć w pustyni?'
PsSzer	I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czyż może Bóg zastawić stół na pustyni?
Tys1	(77:19) Mówili przeciwko Bogu, rzekli: «Czy Bóg potrafi nakryć stół w pustyni?»
Tys5	Mówili przeciw Bogu, rzekli: Czyż Bóg potrafi nakryć stół na pustyni?
Bryt	Mówili przeciwko Bogu tymi słowy:Czy może Bóg zastawić stół na pustyni?
Pozn	I uwłaczali Bogu mówiąc: "Czy Bóg zdoła zastawić stół na pustyni?
WarPra	I szemrali przeciw Bogu mówiąc: Czy może nam zastawić stół na pustyni?
STB	I złorzeczyli prawdziwemu Bogu, mówiąc: Czy Bóg potrafi przyrządzić stół na puszczy?
EIB	I takie kierowali względem Niego słowa: Czy Bóg może zastawić nam stół na pustyni?

Ps 78,20

PsFlor	(77:23) Bo uderzył jest opokę i płynęły wody, i strumienie wezbrały są. (77:24) Azali chleb może dać albo gotować stoł ludu swemu?
PsPul	(77:23) Bo uderzył opokę i płynęły wody, i strumienie wezbrały. (77:24) Aza i chleb może dać albo gotować stoł [na puszczy] ludu swemu?
Wuj1923	Bo uderzył w skałę, i wypłynęły wody, i strumienie wezbrały. Izali i chleb będzie mógł dać, albo nagotować stół ludowi swemu?
Gda1881	Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
Gda2017	Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
PsBycz	Oto, uderzył skałę, i-płynęły wody, aż-potokami się-lały; czyby-jednak chleba mógł dostarczyć? czyby przygotował mięso ludowi-swojemu?
Goet	Oto, uderzył w skałę, że wody wypłynęły i strumienie się polały. Ale czy On może też dać chleb, albo czy może ludowi Swemu mięsa dostarczyć?"
PsCylk	Otóż uderzył skałę, a wytrysły wody, i rzeki się rozlały; a czyż chleba zdoła dać, czyż przygotuje mięso dla ludu Swego?
PsKrusz	Oto uderzył skałę i popłynęły wody i rzeki wezbrały. Czyż może dać chleb, albo przygotować mięso ludowi swemu?
PsAszk	Oto uderzyła opoka i popłynęły wody a strumienie rwące uniosą...
PsSzer	Oto uderzył w skałę tak, że woda wytrysnęła i rzeki popłynęły. Czy też będzie mógł dać chleb? Czy zgotuje mięso ludowi swemu?
Tys1	(77:20) Oto w skałę uderzył, popłynęły wody i wytrysnęły strumienie: «Czy także potrafi dać chleba, albo ludowi swemu przygotować mięso?»
Tys5	Oto w skałę uderzył, popłynęły wody i trysnęły strumienie. Czy także potrafi dostarczyć chleba albo ludowi swemu przygotować mięso?
Bryt	Oto uderzył w skałę I wody trysnęły, a rzeki popłynęły. Czy również będzie mógł dać chleb? Czy przygotuje mięso ludowi swemu?
Pozn	To prawda, uderzył w skałę, i polały się wody, i popłynęły strumienie - ale czy może dać ludowi swemu i chleba lub też zaopatrzyć go w mięso?"
WarPra	Uderzył, co prawda w skałę i wytrysnęła woda, i popłynął strumień, ale czy będzie mógł także dostarczyć chleba i przygotować tu dla wszystkich dość mięsa?
STB	Oto uderzył w skałę, a wytrysnęły wody oraz rozlały się rzeki. A czy zdoła dać chleba? Czy przygotuje mięso dla Swego ludu?
EIB	Owszem, uderzył w skałę, Owszem, trysnęły wody i popłynęły rzeki - Ale czy również może dać nam chleb? Czy swojemu ludowi przygotuje mięso?

Ps 78,21

PsFlor	(77:25) Przeto usłyszał Bog i czakał a ogień zażegł sie jest w Jakob, a gniew wstąpił w Israhel,
PsPul	(77:25) Przeto usłyszał Bog i czakał a ogień zażegł sie w Jakob, a gniew wstąpił na Israhel,
Wuj1923	Przetóż usłyszał Pan i odłożył: i ogień zapalił się przeciw Jakóbowi, i gniew powstał przeciw Izraelowi.
Gda1881	Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
Gda2017	Gdy PAN to usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
PsBycz	Tedy usłyszał Pan, i-rozgniéwał-się, aż-ogień się-zapalił, przeciw-Jakóbowi, że-nawet gniéw się-wzmógł, przeciw-Izraelowi.
Goet	Dlatego, gdy Pan to usłyszał, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciwko Jakóbowi, i gniew powstał przeciwko Izraelowi
PsCylk	Przeto usłyszał Bóg i oburzył się, i ogień zapłonął w Jakóbie, i gniew wybuchł na Izraela.
PsKrusz	Dlatego usłyszał Pan i gniewem się uniósł; i ogień zapalił się przeciwko Jakóbowi, a także powstał gniew przeciwko Izraelowi.
PsAszk	"Czyteż zdoła dać chleb, czy przysposobi mięsa Swemu ludowi?"
PsSzer	Przeto usłyszawszy to Pan uniósł się gniewem; ogień zapalił się przeciwko Jakubowi, także i gniew zapłonął przeciw Izraelowi,
Tys1	(77:21) Toteż, gdy Pan usłyszał, zapalił się gniewem, i ogień rozgorzał przeciw Jakubowi, i gniew przeciw Izraelowi wybuchnął,
Tys5	Toteż gdy Pan usłyszał, zapałał gniewem, i ogień rozgorzał przeciw Jakubowi, <i gniew jeszcze wezbrał przeciw Izraelowi>,
Bryt	Przeto Pan, usłyszawszy to, uniósł się gniewem; Ogień zapłonął przeciwko Jakubowi, Także i gniew wybuchnął przeciwko Izraelowi,
Pozn	Przeto rozgniewał się Jahwe, skoro to usłyszał; ogień zapłonął przeciw Jakubowi i wezbrał gniew przeciwko Izraelowi,
WarPra	Gdy Pan to usłyszał, rozgniewał się bardzo, ogniem zapłonął przeciw Jakubowi, Izraelowi okazał swoje zagniewanie
STB	Zatem WIEKUISTY to usłyszał, oburzył się oraz zapłonął ogień przeciwko Jakóbowi, wybuchł gniew przeciwko Israelowi.
EIB	Dlatego gdy PAN to usłyszał, bardzo się rozgniewał - Zapłonął ogień przeciw Jakubowi I wybuchł gniew przeciw Izraelowi,

Ps 78,22

PsFlor	(77:26) bo nie wierzyli są w Boga ani pwali są we zbawieniu jego.
PsPul	(77:26) bo nie wierzyli w Boga ani nadzieje mieli w zbawieniu jego.
Wuj1923	Bo nie wierzyli w Boga, ani mieli nadzieje w zbawieniu jego.
Gda1881	Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
Gda2017	Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
PsBycz	Ponieważ nie uwierzyli w-Boga, i-nie ufali w-pomoc-jego.
Goet	Za to, że nie wierzyli Bogu i nie ufali wybawieniu Jego.
PsCylk	Bo nie wierzyli w Pana, i nie polegali na pomocy Jego.
PsKrusz	Albowiem nie wierzyli w Boga, i nie mieli nadziei w zbawieniu Jego.
PsAszk	Przetoż usłyszał Jehowa, i wezbrał gniewem, a ogień rozniecił się w Jakóbie, też wstąpił gniew na Izraela,
PsSzer	bo nie wierzyli Bogu i nie zaufali zbawieniu Jego.
Tys1	(77:22) że nie uwierzyli w Boga, i nie zaufali Jego pomocy.
Tys5	że nie uwierzyli w Boga i nie zaufali Jego pomocy.
Bryt	Że nie uwierzyli BoguI nie zaufali zbawieniu jego.
Pozn	że nie zawierzyli Bogu i pomocy Jego nie ufali.
WarPra	za to, że nie uwierzyli Bogu i na Jego pomoc wcale nie liczyli.
STB	Bo nie wierzyli Bogu i na Jego pomocy nie polegali.
EIB	Ponieważ nie uwierzyli Bogu Ani nie zaufali Jego zbawczej mocy.

Ps 78,23

PsFlor	(77:27) I kazał jest obłokom s wirzchu, i uliczki nieba otworzył,
PsPul	(77:27) I kazał obłokom z wirzchu, i uliczki nieba otworzył,
Wuj1923	I rozkazał obłokom zwierzchu, i otworzył forty niebieskie.
Gda1881	Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
Gda2017	Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
PsBycz	Jednakże-zalécił obłokom, z-góry, i-podwoje niebios otworzył.
Goet	A mimo to On rozkazał obłokom w górze i otworzył drzwi nieba,
PsCylk	I rozkazał obłokom z wysoka, a bramy niebios roztworzył.
PsKrusz	I rozkazał obłokom w górze i podwoje niebios otworzył,
PsAszk	Jako że nie uwierzyli Bogu, ani zawierzyli się Jego wybawieniu.
PsSzer	I rozkazał obłokom w górze, i otworzył bramy niebieskie.
Tys1	(77:23) Lecz z góry wydał rozkaz chmurom i bramy niebieskie otworzył,
Tys5	Potem z góry wydał rozkaz chmurom i bramy nieba otworzył,
Bryt	Rozkazał więc obłokom w górzeI otworzył bramy niebios.
Pozn	I rozkazał obłokom w górze, a otworzywszy podwoje niebios,
WarPra	Jednakże z góry wydał rozkaz chmurom i otworzył niebieskie podwoje.
STB	Więc rozkazał obłokom z wysoka oraz otworzył bramy niebios.
EIB	On więc wydał rozkaz obłokom I otworzył bramy niebios.

Ps 78,24

PsFlor	(77:28) i płynie jim manna na jedzenie, i chleb nieba dał jest jim.
PsPul	(77:28) i pluł[a] jim mannę na jedzenie, i chleb nieba dał jim.
Wuj1923	I dżdżył im mannę ku jedzeniu: i dał im chleb niebieski.
Gda1881	I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
Gda2017	I zesłał im jak deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
PsBycz	I-kazał-spuszczać na-nich, mannę do-jedzenia, nawet-zboża niebios, dostarczył im.
Goet	I uczynił, że manna padała, aby jedli, a dał im zboże niebiańskie.
PsCylk	I deszczem spuścił na nich mannę na pokarm, i zboże niebios dał im.
PsKrusz	i spuścił im mannę do jedzenia i zboże niebieskie dał im.
PsAszk	A rozkazał obłokom w górze i podwoje niebios otworzył.
PsSzer	Spuścił im, jak deszcz, mannę na pokarm, dał im chleb niebios.
Tys1	(77:24) i spuścił jak deszcz mannę do jedzenia: dał im pokarm niebieski —
Tys5	i spuścił jak deszcz mannę do jedzenia, dał im zboże z nieba.
Bryt	Spuścił im, jak deszcz, mannę na pokarmI dał im zboże z niebios
Pozn	spuścił na nich deszcz manny na pokarm, obdarzył ich chlebem z nieba.
WarPra	Nakazał, by manna spadła na pokarm i dał im wszystkim chleb z nieba.
STB	I, jak deszcz, spuścił na nich mannę na pokarm, dając im zboże niebios.
EIB	Zasypał ich manną, by jedli, I zarzucił ich zbożem prosto z nieba -

Ps 78,25

PsFlor	(77:29) Chleb anjelski jadł człowiek, karmie posłał jim w opłwitości.
PsPul	(77:29) Chleb anjelski jadł człowiek, karmie spuścił jim w opłwitości.
Wuj1923	Chleba Anielskiego pożywał człowiek: posłał im pokarmów dostatkiem.
Gda1881	Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
Gda2017	Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
PsBycz	Chléb Aniołów pożywał człowiek każdy; On, żywności zesłał dla-nich, do-nasycenia-się.
Goet	Człowiek jadł chleb anielski, a zesłał im pokarmu dosyta.
PsCylk	Chléb przedni spożywał człowiek, zapasów zesłał im do syta.
PsKrusz	Chleb mocarzów jadł człowiek; zesłał im pokarmów do sytości.
PsAszk	Deszczem zlał na nich mannę na pokarm i żyto dał im - niebiosów.
PsSzer	Człowiek jadł chleb aniołów; i zesłał im pokarm w obfitości.
Tys1	(77:25) pożywał człowiek chleb mocarzy — żywności im zesłał do syta.
Tys5	Chleb mocarzy spożywali ludzie - żywności zesłał im do syta.
Bryt	Wszyscy jedli chleb anielski; Zesłał im żywności do syta.
Pozn	Chlebem mocnych posilił się każdy, zesłał im pokarm w obfitości.
WarPra	I chleb cudowny jeść ludzie poczęli, Bóg dał im jedzenia do syta.
STB	Człowiek spożywał chleb bogatych; do syta zesłał im zapasów.
EIB	Człowiek jadł chleb anielski, Bóg zesłał im na prowiant chleba w obfitości.

Ps 78,26

PsFlor	(77:30) Przeniosł wiatr ❬południ❭ s nieba i wwiodł we czci swej przyzapadni,
PsPul	(77:30) Przeniosł wiatr południ z nieba i wwiodł w mocy swej przyzapadni,
Wuj1923	Przeniósł wiatr południowy z nieba: i przeniósł mocą swą wiatr z zachodu.
Gda1881	Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
Gda2017	Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
PsBycz	Poruszył wiatr-wschodni, w-niebiosach, i-sprowadził, przez-moc-swoję, wiatr-południowy.
Goet	Przywiódł na niebie wiatr wschodni, a przygnał mocą Swoją wiatr południowy.
PsCylk	Pognał wiatr wschodni po niebie, i sprowadził mocą Swoją południowy.
PsKrusz	Odwrócił wiatr wschodni na niebiosach, a przywiódł mocą swoją wiatr południowy.
PsAszk	Chleba potężnych zażywał mąż, strawy nu drogę zesłał im dosyta. Ruszył w niebiosach wiatry wschodu i w mocy Swej przywiódł południe.
PsSzer	Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i przywiódł mocą swoją wiatr południowy.
Tys1	(77:26) Wzbudził na niebie wicher od wschodu i mocą swą przywiódł wiatr południowy.
Tys5	Wzbudził na niebie wicher od wschodu i mocą swą sprowadził wiatr południowy.
Bryt	Wzbudził na niebie wiatr ze wschoduI przyniósł mocą swoją wiatr południowy.
Pozn	Poruszył wiatr wschodni na niebie, mocą swoją przygnał wiatr z południa
WarPra	Rozkaz dał z góry i wiatr powiał od wschodu, a potem swą mocą przysłał wiatr z południa.
STB	Pognał po niebie wschodni wiatr i Swą mocą sprowadził południowy.
EIB	Wzbudził też na niebie wiatr wschodni I swoją mocą sprowadził południowy.

Ps 78,27

PsFlor	(77:31) i płynęło na nie jako proch mięso a jako piasek ptacy pierzeni,
PsPul	(77:31) i pl❬u❭ło na nie jako proch mięso a jako piasek ptacy pierzeni,
Wuj1923	I spuścił na nie mięso, jako proch: a jako piasek morski ptastwo skrzydlaste.
Gda1881	I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
Gda2017	Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
PsBycz	I-kazał-spuszczać na-nich, jak-proch, mięsiwo; a,-jak-piasek morski, ptaki skrzydlaste.
Goet	I zesłał na nich mięso jak pył i ptastwo skrzydlaste jak piasek morski;
PsCylk	I spuścił deszczem na nich jak proch mięso, i jak piasek morski ptactwo skrzydlate.
PsKrusz	I zesłał na nich mięso jako pył, i ptactwo skrzydlate jako piasek morski.
PsAszk	Spuścił na nich mięso niby proch a jako mórz piasek - ptactwo skrzydlate.
PsSzer	I spuścił na nich mięso jak proch, a ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
Tys1	(77:27) I zesłał na nich mięso jak proch i ptaki skrzydlate jak morski piasek.
Tys5	I zesłał im mięso, jak kurzawę, i ptaki skrzydlate, jak morski piasek.
Bryt	Spuścił na nich mięso jak proch, A ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
Pozn	i spuścił na nich mięso jak proch, ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
WarPra	I spuścił na nich mięso, jak deszcz z ziaren pyłu, ptaków mnóstwo, jak piasku nad brzegami morza.
STB	I jak proch, niczym deszcz spuścił na nich mięso, ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
EIB	Spuścił na nich mięso niczym pył, Ptactwo skrzydlate niczym piasek morski.

Ps 78,28

PsFlor	(77:32) i padali są pośrzod grodow jich, podług stanow jich.
PsPul	(77:32) i padali pośrod grodow jich, podług stanow jich.
Wuj1923	I upadło w pośród ich obozu, około ich namiotów.
Gda1881	Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
Gda2017	Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
PsBycz	Nawet-kazał-padać im, w-środek obozu-ich, wszędy, około-namiotów-ich.
Goet	I zrzucił je pośród obozu ich, dokoła mieszkań ich.
PsCylk	I rzucał na środek obozu jego, w około namiotów jego.
PsKrusz	I spuścił wpośród namiotu ich - naokoło ich mieszkań.
PsAszk	Cisnął na wewnątrz jego obozu, dookoła jego siedzib.
PsSzer	Padało ono pośród ich obozu, dokoła namiotów ich.
Tys1	(77:28) I pospadały do ich obozu dokoła ich namiotów.
Tys5	Sprawił, że pospadały na ich obóz, dokoła ich namiotów.
Bryt	Padło ono pośród ich obozu, Wokół ich namiotów.
Pozn	I padało pośrodku Jego obozu, wokół Jego Namiotu.
WarPra	Pospadały na ich obóz wszędzie, wokół wszystkich namiotów Izraela.
STB	Rzucał je na środek ich obozu, wokoło ich namiotów.
EIB	Spadło ono w środku Jego obozu, Zaległo wokół Jego namiotów.

Ps 78,29

PsFlor	(77:33a) I jedli są, i nasyceni są barzo, żądzą jich przydał jest jim,
PsPul	(77:33a) I jedli, i nasycili sie barzo, żądzą jich
Wuj1923	I jedli, i najedli się bardzo: i uczynił dosyć ich chciwości.
Gda1881	I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
Gda2017	Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
PsBycz	Tedy-jedli, i-nasycili-się bardzo; więc,-według-żądzy-ich, zdarzyło-się im.
Goet	I jedli i przesyceni byli, dał im, czego pożądali.
PsCylk	I jedli i nasycyli się aż nazbyt, i pożądanie ich sprowadził im.
PsKrusz	A jedli i nasycili się poddostatkiem, i udzielił im, czego żądali.
PsAszk	Jedli i nasycili się wielce a przywiódł im ich pożądanie.
PsSzer	I jedli, i nasycili się bardzo; i dał im, czego żądali.
Tys1	(77:29) I jedli, i nasycili się w pełni, i pożądanie ich zaspokoił.
Tys5	Jedli więc i nasycili się w pełni, i zaspokoił ich pożądanie.
Bryt	Jedli i nasycili się bardzo; I dał im, czego pożądali.
Pozn	Jedli więc i nasycili się, użyczył im, czego pragnęli.
WarPra	Jedli tedy wszyscy i najedli się do syta, i dał im to wszystko, czego żądali.
STB	Więc jedli i wielce się nasycili, gdyż sprowadził im przedmiot ich żądzy.
EIB	Jedli i nasycili się bardzo - I tak zaspokoił ich próżną zachciankę.

Ps 78,30

PsFlor	(77:33b) nie są zdradzeni od żądzej swojej. (77:34a) Jeszcze karmie jich biechą w uściech jich,
PsPul	(77:33b) przydał jim, nie są obłudzeni od żądze swe. (77:34a) Jeszcze karmie jich były w uściech jich,
Wuj1923	Nie byli omyleni w żądzy swojéj: jeszcze pokarmy ich były w gębiech ich:
Gda1881	A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
Gda2017	A gdy jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, gdy jeszcze pokarm był w ich ustach;
PsBycz	Nie odstąpili, jednak, od-pożądań-swoich; chociaż jeszcze pokarm-swój, w-ustach-swych, mieli.
Goet	Ale jeszcze nie minęła pożądliwość ich, i jeszcze pokarm był w ustach ich,
PsCylk	Nie rzucili pożądania swego, a jeszcze było jadło w ustach ich.
PsKrusz	Jeszcze nie wypełnili pożądań swych, jeszcze pokarm był w ich ustach,
PsAszk	Nie sprzeniewierzyli się swej pożądliwości, jeszcze w ustach ich ich jadło.
PsSzer	A gdy jeszcze nie zaspokoili swej chuci, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich,
Tys1	(77:30) Jeszcze nie zaniechali swojego pragnienia i pokarm był jeszcze w ich ustach,
Tys5	Jeszcze nie zaspokoili swego pożądania i pokarm był jeszcze w ich ustach,
Bryt	A gdy się nadal nie wyzbyli żądzy, Choć jeszcze pokarm był w ustach ich,
Pozn	Jeszcze nie nasycili swego pożądania, mieli jeszcze jadło w ustach,
WarPra	Nim jeszcze swój głód zaspokoili, jeszcze chleb mieli w swoich ustach,
STB	Ale nie porzucili swojego pożądania, choć pokarm był jeszcze w ich ustach.
EIB	Ale chociaż pokarm był jeszcze w ich ustach, Nie odstąpili od swoich grymasów!

Ps 78,31

PsFlor	(77:34b) a gniew boży wstąpił na nie (77:35) i pobił tłuste jich a wybrane Israhel nagabał.
PsPul	(77:34b) a gniew boży wstąpił na nie (77:35) i pobił tłuste jich a wybrane w Israhel nagabał.
Wuj1923	A gniew Boży zstąpił na nie, i pobił tłuszcze ich: a wybór Izraelczyków spętał.
Gda1881	Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
Gda2017	Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
PsBycz	Przeto,-gniéw Boga, wzmógł-się, przeciw-nim; i-zabił, z-pomiędzy najtłustszych-ich; a,-młodzieńców Izraela, obalił.
Goet	A już gniew Boży powstał przeciwko nim, i podusił mocnych z pośród nich, a młodzieńców izraelskich obalił.
PsCylk	A gniew Pana spadł na nich, i poraził starszynę, a młodziany Izraela powalił.
PsKrusz	a gniew Boży przypadł na nich, a pobił tłustych ich i wybranych Izraela poraził.
PsAszk	Toż i Bóg powstał na nie i rzeź sprawił w tłustościach ich a wyborowe Izraela powalił na kolana.
PsSzer	spadł na nich gniew Boży i zabijał dostojnych mężów wśród nich, a młodzież Izraela powalił.
Tys1	(77:31) gdy się gniew Boży przeciw nim rozżarzył. Spuścił zagładę na ich dostojników, a powalił młodzież Izraela.
Tys5	gdy wezbrał przeciw nim gniew Boży: pozabijał ich dostojników, a młodzieńców Izraela powalił.
Bryt	Spadł na nich gniew BożyI pozabijał najznakomitszych wśród nich, A młodzież Izraela powalił.
Pozn	gdy powstał przeciwko nim gniew Boży i posiał śmierć między najtęższymi spośród nich, i powalił młódź Izraela.
WarPra	gdy oto zapłonął na nich Bóg swym gniewem i wszystkich przywódców ich wytracił, i zgładził wielu młodych Izraela.
STB	Zatem spadł na nich gniew Boga i poraził otyłych, a młodzieńców Israela powalił.
EIB	Dlatego znów spadł na nich gniew Boga I poginęli najsilniejsi w ich gronie, Młodzież Izraela została powalona.

Ps 78,32

PsFlor	(77:36) We wszech tych zgrzeszyli jeszcze a nie wierzyli w dziwy jego
PsPul	(77:36) We wszech tych zgrzeszyli jeszcze a nie wierzyli w dziwy jego
Wuj1923	W tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego.
Gda1881	Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
Gda2017	Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
PsBycz	Z-wszystkiém tém, grzeszyli znowu, i-nie wierzyli w-cuda-Jego.
Goet	Pomimo lego wszystkiego nadal grzeszyli i nie wierzyli w cuda Jego.
PsCylk	Pomimo to grzeszyli jeszcze, i nie wierzyli w cuda Jego.
PsKrusz	W tem wszystkiem jeszcze grzeszyli i nie wierzyli cudom Jego.
PsAszk	Mimo to wszystko jeszcze grzeszyli i nie dowierzali cudom Jego.
PsSzer	Mimo to jeszcze grzeszyli i nie wierzyli cudownym dziełom Jego.
Tys1	(77:32) Jednakże nadal grzeszyli i nie wierzyli Jego cudom.
Tys5	Jednakże nadal grzeszyli i nie wierzyli Jego cudom.
Bryt	Mimo to nadal grzeszyliI nie uwierzyli cudownym dziełom jego.
Pozn	A mimo wszystko nadal grzeszyli i nie wierzyli Jego cudom.
WarPra	Ale oni nadal mimo to grzeszyli i nie liczyli na Jego cuda.
STB	Mimo tego jeszcze grzeszyli i nie wierzyli w Jego cuda.
EIB	Ale mimo to nie przestali grzeszyć, Nie uwierzyli także Jego cudom.

Ps 78,33

PsFlor	(77:37) i seszli są w jeszutności dniowie jich a lata jich s rychłością.
PsPul	(77:37) i ginęły w prozności dni jich ❬a lata jich❭ z rychłością.
Wuj1923	I ustały w marności dni ich, i lata ich z prędkością.
Gda1881	Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
Gda2017	Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
PsBycz	Dla-tegoć-zniszczył, w-marności dni-życia-ich, a,-lata-ich, w-trwodze.
Goet	Dlatego sprawił, że dni ich minęły jak tchnienie, a lata ich w przerażeniu.
PsCylk	I spełnił w marności dni ich, a lata ich w trwodze.
PsKrusz	I dlatego marnie dokonali dni swoich i lat swoich w strachu.
PsAszk	I dokonywał dni ich w próżności, zaś lat ich w przerażeniu.
PsSzer	Przeto sprawił, że marnie dokonali dni swoich i lat swoich w trwodze.
Tys1	(77:33) Szybko dni ich zakończył i lata ich nagłą zatratą.
Tys5	Szybko ich dni zakończył i lata ich nagłą zatratą.
Bryt	Przeto sprawił, że marnie dokonali dni swoich, A lat swoich w trwodze.
Pozn	Dlatego sprawił, że dni ich przeminęły jak tchnienie, a lata ich w grozie rychło dobiegły kresu.
WarPra	Dlatego jak podmuch wiatru dni ich przeminęły, przeszły pełne bojaźni ich lata.
STB	Więc w marności spełnili swe dni, a swoje lata w trosce.
EIB	Dlatego skrócił ich dni - przypominały tchnienie, I swoich lat dokonali w trwodze.

Ps 78,34

PsFlor	(77:38) Gdy zabije je, szukachą jego i wracali sie, i rano przychodzili k niemu,
PsPul	(77:38) Gdy ubijał je, szukali jego i wrocili sie, i rano szli do niego,
Wuj1923	Gdy je zabijał, szukali go: i wracali się, i raniuczko chodzili do niego.
Gda1881	Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
Gda2017	Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
PsBycz	Kiedy zabijał-ich; tedy-szukali-Go, i-nawracali-się, oraz-troskliwie-poszukiwali Boga.
Goet	Gdy ich zabijał, wtedy pytali o Niego i zawracali znów i gorliwie szukali Boga,
PsCylk	Gdy ich gromił, błagali Go, i nawrócili się, i szukali Pana.
PsKrusz	Gdy ich bił, szukali Go, i z rana nawracali się do Boga.
PsAszk	Gdy ich mordował a bylibyż szukali Go, i wrócili się i rankami Go wypatrywali.
PsSzer	Gdy ich zabijał, szukali Go, nawracali się i gorliwie radzili się Boga.
Tys1	(77:34) Szukali Go, gdy ich zabijał i nawróceni znów szukali Boga.
Tys5	Gdy ich zabijał, szukali Go, nawracali się i znów szukali Boga.
Bryt	Gdy ich zabijał, szukali go, Nawracali się i skwapliwie garnęli do Boga.
Pozn	Gdy zsyłał na nich śmierć, szukali Go, nawracali się i wypatrywali Go z utęsknieniem;
WarPra	Kiedy w nich uderzał, o Boga pytali, wracali do Niego i Jego szukali.
STB	Kiedy ich gromił – błagali Go, nawracali się oraz szukali Boga.
EIB	Kiedy ich zabijał, wtedy Go szukali, Zwracali się ku Bogu, pragnęli Go znaleźć.

Ps 78,35

PsFlor	(77:39) i rozpamiętali sie są, iże Bog jest pomocnik jich i Bog wirzchni odkupiciel jich jest.
PsPul	(77:39) i rozpamiętali sie, iż Bog pomocnik jich jest i Bog wirzchni odkupiciel jich jest.
Wuj1923	I wspomnieli, że Bóg jest ich pomocnikiem, a Bóg wysoki jest ich odkupicielem.
Gda1881	Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
Gda2017	Przypominali sobie, że Bóg jest ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
PsBycz	Tedy-pamiętali, że Bóg, skałą-ich; że-Bóg Najwyższy, odkupicielem-ich.
Goet	Wspominając, że Bóg jest opoką ich, a Bóg najwyższy — odkupicielem ich.
PsCylk	I wspomnieli, że Pan opoką ich, a Pan najwyższy zbawcą ich.
PsKrusz	I przypomnieli sobie, że Bóg skałą ich, i Bóg Najwyższy Wybawcą ich.
PsAszk	I byli pomni, że Bóg ich opoką a wszechmoc najwyższa ich zbawcą, -
PsSzer	Wtedy przypominali sobie, że Bóg jest skałą ich, że Bóg Najwyższy jest odkupicielem ich.
Tys1	(77:35) I przypomnieli sobie, że Bóg jest dla nich opoką, że Bóg Najwyższy ich Zbawicielem.
Tys5	I przypominali sobie, że Bóg jest dla nich opoką, że Bóg Najwyższy ich wybawicielem.
Bryt	Przypominali sobie, że Bóg jest ich skałą, Że Bóg Najwyższy jest odkupicielem ich.
Pozn	przywodzili sobie na pamięć, że Bóg jest ich opoką, że Bóg, Najwyższy, ich Wybawcą.
WarPra	I przypominali sobie, że Bóg jest dla nich skałą, Bogiem Najwyższym, ich Wybawicielem.
STB	Wspomnieli, że Bóg jest ich Opoką, Pan Najwyższy ich Zbawcą.
EIB	Przypominali sobie, że Bóg jest ich Opoką, Że Bóg Najwyższy jest ich Odkupicielem.

Ps 78,36

PsFlor	(77:40) I miłowali są ji w uściech swojich, a językiem swym sełgali są jemu.
PsPul	(77:40) I miłowali ji w uściech swych, a językiem swym łgali jemu.
Wuj1923	I miłowali go usty swemi, a językiem swym kłamali mu:
Gda1881	(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
Gda2017	Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
PsBycz	Ale-oni-łudzili-Go, z-ustami swemi; a,-z-językiem-swoim, kłamali Mu.
Goet	Ale obłudnie mówili do Niego ustami swemi i kłamali językiem swoim.
PsCylk	I schlebiali Mu usty swojemi, a językiem swoim kłamali Mu.
PsKrusz	I pochlebiali Mu ustami swemi, a językiem swym kłamali Mu.
PsAszk	Lecz starali się Go nakłonić Swymi usty a kłamali Mu językiem Swym.
PsSzer	I schlebiali Mu ustami, a językiem okłamywali Go,
Tys1	(77:36) Lecz oszukiwali Go swymi ustami i kłamali Mu swoim językiem.
Tys5	Lecz oszukiwały Go ich usta i okłamywał Go ich język.
Bryt	Schlebiali mu ustami, A językiem okłamywali go,
Pozn	Ale schlebiali Mu ustami, a okłamywali językiem;
WarPra	Lecz okłamywali Go swymi ustami, oszukiwali Go własnymi językami.
STB	Więc swoimi ustami Mu schlebiali, swoim językiem Mu kłamali.
EIB	Schlebiali Mu ustami, Okłamywali językiem,

Ps 78,37

PsFlor	(77:41) Sierce zaprawdę jich nie było proste s nim ani wierni imiani są w obrzędzie jego.
PsPul	(77:41) Ale sierce jich nie było proste s nim ani wierni miani w obrzędzie jego.
Wuj1923	A serce ich nie było proste ku niemu: ani byli wiernymi w Testamencie jego.
Gda1881	A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
Gda2017	A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
PsBycz	Bo-sercé-ich, nie było szczerém, ku-Niemu, i-nie byli wiernymi, w-przymierzu-Jego.
Goet	Serce zaś ich nie było szczere przed Nim, ani nie trzymali się wiernie przymierza Jego.
PsCylk	A serce ich nie wytrwało przy Nim, i nie byli wierni przymierzu Jego.
PsKrusz	Serce ich nie było nakłonione ku Niemu i nie pokładali wiary w przymierzu Jego
PsAszk	Nie było utwierdzone z Nim serce ich, niteż byli upewnieni w Jego przymierzu.
PsSzer	bo serce ich nie było szczere wobec Niego i nie byli wierni Jego przymierzu.
Tys1	(77:37) Ich serce nie było z Nim szczere, w przymierzu z Nim nie trwali wiernie.
Tys5	Ich serce nie trwało przy Nim, w przymierzu z Nim nie byli stali.
Bryt	Bo serce ich nie było szczere wobec niegoI nie byli wierni jego przymierzu.
Pozn	bo serce ich nie trwało przy Nim i nie dochowali wierności Jego Przymierzu.
WarPra	W swoich sercach nie trwali przy Nim i nie byli wierni zawartemu przymierzu.
STB	Ale przy Nim nie wytrwało ich serce i nie byli wierni Jego Przymierzu.
EIB	Ale ich serce nie było szczere wobec Niego Ani nie byli wierni Jego przymierzu.

Ps 78,38

PsFlor	(77:42) On zaprawdę jest miłosierdny, slutujący będzie grzechom jich i nie rozproszy jich. (77:43) I opłwit był, aby otwrocił gniew swoj i nie zażegł wszego gniewu swego.
PsPul	(77:42) Ale on jest miłosierny i lutościw będzie grzechom jich i nie rozproszy jich. (77:43) I opłwit był, by odwrocił gniew swoj i nie zażegł swego gniewu wszego.
Wuj1923	A on jest miłosierny: i miłościw będzie grzechom ich, i nie zatraci ich: i wiele uczynił, aby odwracał gniew swój: i nie zapalił wszystkiego gniewu swego.
Gda1881	On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
Gda2017	On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał ich; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
PsBycz	Wszelako-On, miłosiern, zgładzał nieprawość, i-nie zgubił ich; owszem,-wielokrotnie odwracał gniéw-swój, i-nie obudzał całéj zapalczywosci-swojéj.
Goet	Ale On był miłosierny i przebaczał nieprawość, i nie wyniszczał ich; częstokroć odwracał gniew Swój i nie wzbudzał całej zapalczywości Swojej,
PsCylk	A On miłosierny odpuszczał winę i nie zgładził, a często odwracał gniew Swój, i nie pobudzał całéj zapalczywości Swojéj.
PsKrusz	A On miłosierny odpuszczał grzech, i nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój i nie pobudzał wszystkiego zagniewania swego.
PsAszk	On wszelako miłosierny odpuści grzech i nie wytraci, i wielce zawściągnął Swój gniew ani obruszy wszystkiej zapalczywości Swej.
PsSzer	On jednak, będąc miłosierny, odpuszczał im winę i nie wytracił, ale często powściągał gniew i nie wybuchnął całą popędliwością swoją,
Tys1	(77:38) On jednak litując się odpuszczał winę, a ich nie gubił i często swój gniew hamował, i nie wylewał całej swej zapalczywości.
Tys5	On jednak, litując się, odpuszczał winę, a nie wytracał ich, i często powściągał swój gniew, i nie pobudzał całej swej zapalczywości.
Bryt	On jednak, będąc miłosierny, Odpuszczał im winę i nie wytracił. Często powściągał swój gniew i nie zapłonął całą gwałtownością swoją.
Pozn	On jednak w swym miłosierdziu odpuszczał winę i nie wytracał ich; po wielokroć powściągał swą zapalczywość i nie dawał się unieść niepohamowanym gniewem;
WarPra	Ale On w swym miłosierdziu przebaczał im winy, ludowi swojemu nie gotując zagłady. Często zapominał o swoim gniewie i powstrzymywał swoją zapalczywość.
STB	A On, miłosierny, odpuszczał ich winę i ich nie zgładzał; często odwracał Swój gniew i nie pobudzał całej Swojej zapalczywości.
EIB	On jednak, miłosierny, przykrywał ich winę i nie dopuścił do ich wyniszczenia. Często powstrzymywał swój gniew i nie rozniecał swej zapalczywości.

Ps 78,39

PsFlor	(77:44) I wspomionął, iż ciało są, duch idący a nie wracający sie.
PsPul	(77:44) I wspomięnął, iż ciało są, duch idący a nie wracający sie.
Wuj1923	I pamiętał, że byli ciałem: wiatr idący a nie wracający się.
Gda1881	Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
Gda2017	Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
PsBycz	Gdyż-pamiętał, że ciałem są, wiatrem uchodzącym, a-nie wracającym-się.
Goet	Lecz pamiętał, że są ciałem, tchnieniem, które przemija a nie wraca.
PsCylk	I wspomniał że ciałem są, powiewem który przelatuje a nie wraca.
PsKrusz	Bo pamiętał, że ciałem są, wiatrem przechodzącym, który nie wraca.
PsAszk	I wspomniał, żeć ciałem oni, duchem, który idzie a nie powróci.
PsSzer	bo pamiętał o tym, że są ciałem, tchnieniem, które ulatuje, a nie wraca.
Tys1	(77:39) I przypominał sobie, że są tylko ciałem i tchnieniem, które idzie i nie wraca.
Tys5	Przypominał sobie, że są tylko ciałem, tchnieniem, które odchodzi, a nie wraca.
Bryt	Pamiętał o tym, że są ciałem, Tchnieniem, które ulatuje i nie wraca.
Pozn	pamiętał bowiem, że są tylko ciałem, tchnieniem, które ulatuje i nie powraca.
WarPra	Pomny był bowiem na to, że są tylko ciałem, tchnieniem, które odchodzi i nigdy nie wraca.
STB	Wspomniał, że są cielesną naturą; powiewem, co przelatuje i nie wraca.
EIB	Pamiętał, że są tylko ciałem, Duchem, który wychodzi i drugi raz nie powraca.

Ps 78,40

PsFlor	(77:45) Kielkokroć rozżurzali są ji na puszczy, w gniew pobudzali ji w przezwodziu (77:46a) i obrocili są sie,
PsPul	(77:45) Kielkokroć rozżużali ji na puszczy, w gniew pobudzali ji w przezwodziu (77:46a) i obrocili sie,
Wuj1923	Jako często draźnili go na puszczy, do gniewu pobudzali go na miejscach bezwodnych!
Gda1881	Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
Gda2017	Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni i zasmucali go na pustkowiu!
PsBycz	Ileż-razy rozjątrzyli-Go, w-pustyni, oburzyli-Go, w-samotności?
Goet	Jak często sprzeciwiali się Jemu w pustyni, zasmucali Go na pustkowiu!
PsCylk	Ile razy drażnili Go na puszczy, jątrzyli Go na stepie.
PsKrusz	Jakże drażnili Go na puszczy, i do bólu przywodzili na pustyni!
PsAszk	Ileż Go drażnić będą oporem w pustyni, napawać boleścią w pustkowiu!
PsSzer	Ileż to razy buntowali się przeciw Niemu na pustyni i sprawili Mu przykrość na pustkowiu!
Tys1	(77:40) Ileż razy drażnili Go w pustyni i zasmucali Go na pustkowiu!
Tys5	Ileż razy drażnili Go na pustyni i zasmucali Go na pustkowiu!
Bryt	Ileż to razy buntowali się przeciwko niemu na pustyniI zasmucali go na pustkowiu!
Pozn	Ileż to razy powstawali przeciw Niemu na pustyni, do gniewu przywodzili Go na pustkowiu!
WarPra	Jakże często obrażali Go na pustyni i zasmucali na stepach!
STB	Ile razy drażnili Go na puszczy oraz jątrzyli Go na stepie?
EIB	Ileż to razy buntowali się przeciwko Niemu na pustyni! Jakże często sprawiali Mu ból na pustkowiu!

Ps 78,41

PsFlor	(77:46b) i kusili są Boga a świętego Israhel rozgorzyli!
PsPul	(77:46b) i kusili Bogiem a świętego Israhel rozgorzyli!
Wuj1923	I wrócili się, i kusili Boga: i drażnili Świętego Izraelskiego.
Gda1881	Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
Gda2017	Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
PsBycz	Zatém-znowu-odstąpili, i-kusili Boga; oraz,-Świętość Izraela, żalem-nabawiali.
Goet	Częstokroć kusili Boga i obrażali Świętego Izraelskiego.
PsCylk	I znowu doświadczali Pana, i świętego w Izraelu ograniczali.
PsKrusz	I nawracali się i kusili Boga - i Świętemu Izraela granice stawiali.
PsAszk	Wrócili się i doświadczali Wszechmocnego a Świętego Izraelskiego - oznaczyli.
PsSzer	Ustawicznie kusili Boga, i zasmucali Świętego Izraelskiego.
Tys1	(77:41) I ponownie Boga kusili, Świętego Izraela rozgniewali.
Tys5	I ponownie Boga wystawiali na próbę, gniewali Świętego Izraela.
Bryt	Ustawicznie kusili BogaI zasmucali Świętego Izraela.
Pozn	Nieustannie doświadczali Boga i obrażali Świętego Izraela.
WarPra	Wystawiali Go na coraz to nowe próby i Świętego Izraela o gniew przyprawiali.
STB	Ciągle doświadczali Boga i zakreślali granice Świętego Israela.
EIB	Wciąż na nowo poddawali próbie Pana Boga, Prowokowali tego, który jest Świętym Izraela.

Ps 78,42

PsFlor	(77:47) Nie są pamiętliwi ręku jego w dzień, w jenże odkupił je z ręku zamącającego.
PsPul	(77:47) Nie wspominali ręki jego w dzień, ❬w❭ ktory odkupił je z ręki zamącającego.
Wuj1923	Nie pamiętali na rękę jego w dzień, w który je odkupił z ręki trapiącego.
Gda1881	Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
Gda2017	Nie pamiętali jego ręki ani dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
PsBycz	Nie pamiętali o ręce-Jego, o dniu, co był-wybawił-ich, od gnębiciela.
Goet	Nie pamiętali ręki Jego i dnia tego, kiedy ich ocalił od gnębiciela.
PsCylk	Nie pamiętali ręki Jego, dnia w którym wybawił ich od ciemięzcy.
PsKrusz	Nie pamiętali na rękę Jego - na dzień, którego wybawił ich od strapienia,
PsAszk	Nie wspomnieli na dłoń Jego, dnia, w którym wyzwolił ich od gnębiciela.
PsSzer	Nie pamiętali o Jego ręce, o dniu, w którym wyzwolił ich od ciemięzcy,
Tys1	(77:42) Nie pamiętali Jego ręki — dnia, w którym ich wykupi! z ręki przeciwnika,
Tys5	Nie pamiętali Jego ręki - dnia, w którym ich wybawił od ciemięzcy,
Bryt	Nie pamiętali czynów jego ręki, Dnia, w którym wyzwolił ich od ciemięzcy,
Pozn	Nie pamiętali już o Jego prawicy, o dniu, w którym ich wyzwolił od ciemięzcy,
WarPra	Nie myśleli już wcale o jego prawicy, zapomnieli o dniu, w którym ich wyrwał z rąk oprawców,
STB	Nie pamiętali Jego ręki oraz dnia, w którym ich wybawił od ciemięzcy.
EIB	Nie pamiętali o mocy Jego ręki, O dniu, w którym ich wyzwolił od ciemiężyciela,

Ps 78,43

PsFlor	(77:48) Jako położył w Ejipcie znamiona swoja i cuda swoja w polu Taneos
PsPul	(77:48) Jako położył w Ejipcie znamiona swa i cuda swa w polu Taneos
Wuj1923	Jako pokazował w Egipcie znaki swoje, i cuda swe na polu Tanejskiem.
Gda1881	Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
Gda2017	Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
PsBycz	Co uczynił-był w-Egipcie, znaki-swe, a,-cuda-swoje, na-polach Tsoanu.
Goet	Gdy znaki Swe czynił w Egipcie, a cuda Swe na polach Soan:
PsCylk	Gdy dawał w Micraim oznaki Swoje, a cuda Swoje spełniał na polu Coan.
PsKrusz	gdy czynił w Egipcie znaki swoje i cuda swoje na polu Coan.
PsAszk	Jako znaki Swe położył w Mizraim a dokazy Swe w ziemi Zoan.
PsSzer	gdy czynił w Egipcie znaki, a cuda swe na polach Soanu,
Tys1	(77:43) kiedy czynił w Egipcie swe znaki i swoje cuda na polu Tanis,
Tys5	kiedy czynił w Egipcie swe znaki i swoje cuda na równinie Soanu,
Bryt	Gdy czynił w Egipcie znaki, A cuda swe na polach Soanu,
Pozn	gdy czynił swe znaki w Egipcie i cuda swoje na polach Coanu:
WarPra	gdy czynił cuda na ziemi egipskiej i znaki na polach Soanu;
STB	Kiedy w Micraim dawał Swoje znaki, a Swe cuda spełniał na polu Coan,
EIB	Kiedy to w Egipcie czynił swoje znaki I dokonywał cudów na polach Soanu,

Ps 78,44

PsFlor	(77:49) i obrocił w krew rzeki jich i przewały jich, bychą nie pili,
PsPul	(77:49) i obrocił w krew rzeki jich i deszcze jich, by nie pili,
Wuj1923	I przemienił w krew rzeki ich, i deszcze ich, aby nie pili.
Gda1881	Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
Gda2017	Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli z nich pić.
PsBycz	Gdy-zamienił, w-krew, rzéki-ich, i-strumienie-ich, ażeby-nie pijano z nich;
Goet	Zamienił w krew rzeki ich i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli;
PsCylk	Gdy przemienił w krew rzeki ich, a wód swoich pić nie mogli.
PsKrusz	I obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, aby nie pili.
PsAszk	I obrócił rzeki ich w krew, a wód ich płynących, obyż nie pili.
PsSzer	gdy przemienił w krew rzeki ich i potoki tak, że pić nie mogli.
Tys1	(77:44) i rzeki ich w krew zamienił, i ich strumienie, aby pić nie mogli.
Tys5	i rzeki ich w krew zamienił, oraz ich strumienie, aby pić nie mogli.
Bryt	Gdy przemienił w krew rzeki ichA potoki ich tak, że pić nie mogli,
Pozn	W krew przemienił ich rzeki i ich strumienie, aby z nich pić nie mogli;
WarPra	kiedy rzeki ich wrogów w strumienie krwi zmieniał, tak że nie mieli czym ugasić pragnienia;
STB	gdy przemienił ich rzeki w krew, więc nie mogli pić swoich wód.
EIB	Gdy przemienił w krew tamtejsze potoki I kanały - tak że nikt nie mógł napić się wody.

Ps 78,45

PsFlor	(77:50) posłał w nie psią muchę, i jadła je, i żabę, i rozegnała je.
PsPul	(77:50) posłał w nie psią muchę, i jadła je, i żabę, i rozegnała je.
Wuj1923	Puścił na nie rozmaitą muchę, i kąsała je, i żabę, i wygubiła je.
Gda1881	Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
Gda2017	Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
PsBycz	Zesłał-był, na-nich, rozmaitość-owadu, żeby-kąsał-ich; a,-żaby, iżby-gubiły-ich.
Goet	Posłał wśród nich gzy, które ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
PsCylk	Nasłał na nich robactwo a pożerało ich, i ropuchy które ich gubiły.
PsKrusz	Zesłał na nich muchy jadowite, aby ich kąsały, i żaby, aby ich wygubiły.
PsAszk	Zeszłe na nie robactwo, i będzie je pożerać i żaby, a zniszczą je.
PsSzer	Zesłał na nich robactwo, które ich pożerało i żaby, które ich gubiły;
Tys1	(77:45) Nasłał na nich muchy, które ich kąsały, i żaby, które ich niepokoiły,
Tys5	Nasłał na nich muchy, które ich kąsały, i zgubne dla nich żaby.
Bryt	Zesłał na nich robactwo, które ich pożerało, I żaby, które ich trapiły;
Pozn	zesłał na nich robactwo, które ich żarło, i żaby, które ich niszczyły;
WarPra	gdy zsyłał na nich roje much jadowitych, które ich pożerały, oraz masy żab, które ich niszczyły;
STB	Nasłał na nich robactwo, aby ich pożerało oraz ropuchy, co ich gubiły.
EIB	Zesłał na nich kąśliwe owady, Przygnał żaby, które ich niszczyły.

Ps 78,46

PsFlor	(77:51) I dał czyrzwiom owoc jich, roboty jich kobyłkam.
PsPul	(77:51) I dał molom owoc jich i roboty jich kobyłkam.
Wuj1923	I dał ich owoce chrząszczom, i robotę ich szarańczy.
Gda1881	I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
Gda2017	I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
PsBycz	Nadto,-dał chrząszczom, owoce-ich, a,-pracę-ich, szarańczy.
Goet	Dał pasikonikowi plon ich, a pracę ich szarańczy;
PsCylk	Oddał chrząszczowi plon ich, a znój ich szarańczy.
PsKrusz	I dał chrząszczom urodzaj ich, a pracę ich - szarańczy.
PsAszk	I dał plon ich chrabąszczom a trud ich szarańczy.
PsSzer	i dał gryzoniowi plony ich, a znój ich szarańczy.
Tys1	(77:46) ich zbiory wydał owadom, a owoc ich pracy szarańczy.
Tys5	Ich zbiory wydał owadom, a owoc ich pracy - szarańczy.
Bryt	Wydał chrząszczom plony ich, A znój ich szarańczy.
Pozn	ich zbiory wydał na pastwę chrząszczy, a owoc ich trudu - szarańczy;
WarPra	gdy zbiory ich wydawał na pastwę owadom, a szarańczy – wszystkie owoce ich trudów.
STB	Oddał chrząszczowi ich plon, a ich znój szarańczy.
EIB	Plony wydał chrząszczom na pożarcie, A owoce ich trudu - szarańczy;

Ps 78,47

PsFlor	(77:52) I pobił w gradzie winnice jich i mory jich w żerzawiu.
PsPul	(77:52) I pobił gradem wiennice jich i mory jich ż ❬e❭rzewi❬m❭.
Wuj1923	I poraził gradem winnice ich, a morwy ich mrozem.
Gda1881	Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
Gda2017	Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
PsBycz	Potém-potłukł, gradem, winorośle-ich, a,-figomorwy-ich, gradem-wielkim.
Goet	Potłukł gradem ich krzewy winne i drzewa leśnych fig opadem lodowym;
PsCylk	Spustoszył gradem winorośl ich, a figi ich mrówkami.
PsKrusz	I zbił gradem ich szczepy winne, a figi ich leśne szronem.
PsAszk	Ubije gradem winnicę ich a szronem ich morwy.
PsSzer	Zniszczył gradem winnice ich, a morwy ich szronem.
Tys1	(77:47) Poraził gradem ich winnice, a szronem ich sykomory.
Tys5	Poraził gradem ich winnice, a szronem - ich sykomory.
Bryt	Zniszczył gradem winnice ich, A sykomory ich szronem.
Pozn	poraził gradem ich winnice, a sykomory szronem;
WarPra	Winnice ich zniszczył gradem, a drzewa sykomor – przymrozków szronem.
STB	Spustoszył gradem ich winorośl, a ich figi mrówkami.
EIB	Zniszczył gradem winnice, Sykomory powyniszczał mrozem.

Ps 78,48

PsFlor	(77:53) I dał jest gradowi skot jich i dzierżenie jich ogniowi.
PsPul	(77:53) I wydał gradom skot jich i bydlę jich ogniowi.
Wuj1923	I podał gradowi bydło ich, a majętności ogniowi.
Gda1881	I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
Gda2017	Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada na pastwę błyskawic.
PsBycz	Nawet-wydał-był, gradowi, bydło-ich, a,-dobytki-ich, piorunom.
Goet	Wydał na grad bydło ich i stada ich błyskawicom;
PsCylk	Wydał gradowi ich dobytek, a stada ich błyskawicom.
PsKrusz	I podał gradom bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
PsAszk	Wydał bydło ich na pastwę gradu a dobytek ich na pastwę ogni.
PsSzer	I wydał na pastwę gradu bydło ich, a stada ich błyskawicom.
Tys1	(77:48) Ich bydło na grad wystawił, a na pioruny ich trzody.
Tys5	Ich bydło wydał na pastwę zarazy, a na pastwę choroby - ich trzody.
Bryt	Wydał na pastwę gradu bydło ich, A stada ich błyskawicom.
Pozn	bydło ich dotknął pomorem, a trzody zarazą;
WarPra	Stada ich bydła poraził zarazą, wytracił chorobą wszystkie ich trzody.
STB	Wydał gradowi ich dobytek, a błyskawicom ich stada.
EIB	Na pastwę gradu porzucił ich bydło, A ich stada wydał błyskawicom.

Ps 78,49

PsFlor	(77:54) Posłał w nie gniew rozgniewania swego, rozgniewanie i gniew, i zamęt, wpuszczenie przez anjoły złe.
PsPul	(77:54) Posłał w nie gniew ❬r❭ ozgniwania swego, rozgniewanie i gniew, i zamęt, wpuszczenie przez złe anjoły.
Wuj1923	Puścił na nie gniew zapalczywości swojéj: popędliwość i rozgniewanie i utrapienie: przypuszczenia przez Anioły złe.
Gda1881	Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
Gda2017	Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
PsBycz	Zesłał, na-nich, zapał gniéwu-swojego, uniesienié, i-oburzenié, oraz-strapienié, z-poselstwem aniołów złośliwych.
Goet	Rzucił przeciwko nim żar gniewu Swego, wściekłość, zapalczywość i ucisk, gromadę aniołów nieszczęścia;
PsCylk	Puścił na nich zapalczywość Swoję, zawziętość i zaciekłość i klęskę, zastęp wysłańców zaguby.
PsKrusz	Zesłał na nich gniew zawziętości swej - popędliwość i rozgniewanie, i utrapienie, przypuściwszy aniołów złych.
PsAszk	Zeszłe na nie żar gniewu Swego, rozpętanie i wściekłość i utrapienie, dopust złowrogich posłańców.
PsSzer	Spuścił na nich swój zapalczywy gniew, popędliwość, zaciekłość i utrapienie, zastęp aniołów zagłady.
Tys1	(77:49) Zesłał na nich żar swojego gniewu: oburzenie, zapalczywość i udrękę — orszak wykonawców klęski.
Tys5	Zesłał na nich żar swojego gniewu: oburzenie, zapalczywość i udrękę - orszak zwiastunów klęski.
Bryt	Spuścił na nich zapalczywość swego gniewu, Popędliwość, zaciekłość i utrapienie, Poczet aniołów zagłady.
Pozn	zesłał na nich żar swego gniewu, wzburzenie, zapalczywość i udrękę, zastęp zwiastunów nieszczęścia;
WarPra	Wylał na nich czarę swego zagniewania i złości, oburzenia i wszelkich udręk, i posłał tłum cały zwiastunów klęski.
STB	Zesłał na nich Swą zapalczywość, zawziętość, zaciekłość oraz klęskę – zastęp wysłańców zguby.
EIB	Spuścił na nich żar swojego gniewu, Złość, udrękę i wzburzenie Oraz oddział aniołów zagłady.

Ps 78,50

PsFlor	(77:55) Drogę uczynił scdze gniewu swego i nie odpuścił od śmierci duszam jich a wardęgę jich we śmie❬r❭ci swięził.
PsPul	(77:55) Drogę uczynił ścieżce gniewa swego i nie odpuścił od śmierci duszam jich, i wardęgi jich we śmierci związał.
Wuj1923	Uczynił drogę ścieżce gniewu swego: nie wypuścił dusz ich od śmierci: i bydło ich w śmierci zawarł.
Gda1881	Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
Gda2017	Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
PsBycz	Utorowawszy ścieszkę dla-gniéwu-swego, nie ochronił, od-śmierci, życia-ich, i-zwierzęta-ich, na-zarazę wydał.
Goet	Utorował gniewowi Swemu drogę, nie zachował od śmierci duszy ich i wydał życie ich dżumie;
PsCylk	Torował ścieżkę gniewowi Swemu, nie odbierał śmierci duszy ich, a życie ich zarazie wydał.
PsKrusz	Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu. nie uchronił od śmierci ich duszy, a na bydło ich dopuścił zarazę.
PsAszk	Ścieżkę utoruje gniewowi Swemu, nie powściągnął od śmierci duszy ich a zwierzę ich na łup wydał zarazie.
PsSzer	Dał upust gniewowi swemu, nie ochronił od śmierci duszy ich, a życie ich wydał zarazie.
Tys1	(77:50) Otworzył drogę dla swego gniewu: od śmierci ich nie zachował, ich zwierzęta wydał zarazie.
Tys5	Dał ujście swojemu gniewowi, nie zachował ich od śmierci, ich życie wydał zarazie.
Bryt	Dał upust gniewowi swemu, Nie ochronił od śmierci duszy ich, A życie ich wydał zarazie.
Pozn	puścił wodze swemu gniewowi, nie zachował ich od śmierci, lecz wydał ich życie na pastwę zarazy;
WarPra	Nie hamował swego zagniewania i nie ratował ich od śmierci, a życie ich wydał na pastwę zarazy.
STB	Tak torował Swojemu gniewowi ścieżkę, nie odbierając Śmierci ich duszy, a ich życie wydał zarazie.
EIB	Dał upust swojemu gniewowi, Nie ochronił od śmierci ich duszy, Ich życie wydał zarazie.

Ps 78,51

PsFlor	(77:56) I pobił wszystka pirzwienięta w ziemi Ejipta, początki wszech robot jich w przebytkoch Cham.
PsPul	(77:56) I pobił wszystka pirzwnięta w ziemi Ejipta, pirzwianki wszech robot jich w ziemi Kam.
Wuj1923	I pobił wszystkie pierworodne w ziemi Egipskiéj: pierwiatski wszystkich prac ich w przybytkach Cham.
Gda1881	I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
Gda2017	Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny ich mocy w namiotach Chama;
PsBycz	Tedy-uderzył, wszé pierworodné, w-Egipcie, pierwiastek potęgi-ich, w-namiotach Chama.
Goet	Pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki siły ich w namiotach Chama.
PsCylk	I pobił wszystko pierworodne w Micraim, pierwiastki siły w namiotach Chama.
PsKrusz	I pobił wszelkie pierworodne w Egipcie - pierwiastki mocy ich w namiotach Chamowych.
PsAszk	Pobił wszystko pierworodne w Mizraimie, pierwocinę sił w namiotach Chama.
PsSzer	I pobił wszystkich pierworodnych w Egipcie, pierwociny siły męskiej w namiotach Chama.
Tys1	(77:51) I poraził w Egipcie wszystko pierworodne, pierwsze ich płody w namiotach Chama.
Tys5	I poraził w Egipcie wszystko pierworodne, pierwsze ich płody w namiotach Chama.
Bryt	Pobił wszystkich pierworodnych, w Egipcie, Pierwociny tężyzny męskiej w namiotach Chama.
Pozn	pobił wszystkich pierworodnych w Egipcie, pierwsze owoce mocy męskiej w namiotach Chama.
WarPra	W Egipcie wytracił wszystkich pierworodnych i sam kwiat młodzieży w namiotach Chama.
STB	I pobił wszystko pierworodne w Micraim, pierwiastki siły w namiotach Chama.
EIB	Wybił wszystkich pierworodnych w Egipcie, Pierwszy owoc tężyzny mężczyzn w namiotach Chama.

Ps 78,52

PsFlor	(77:57) I odjął jako owce lud swoj, i przewiodł je jako czrzodę na puszczy.
PsPul	(77:57) I odjął jako owce lud swoj, i przewiodł je jako stado w puszczy.
Wuj1923	I odjął lud swój jako owce: prowadził je jako stado na puszczy.
Gda1881	Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
Gda2017	Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
PsBycz	Poczém, wyruszyć-kazał, jak-trzódzie-owiec, ludowi-swojemu; i-wiódł-ich, jako-trzódę, w-pustyni.
Goet	Wtedy wyprowadził lud Swój, jako owce, i prowadził ich jako stado w pustyni,
PsCylk	I powiódł niby owce lud Swój, i prowadził ich jako stado po puszczy.
PsKrusz	A wyprowadził jako owce lud swój, i prowadził ich jako stado przez puszczę.
PsAszk	Popędził lud Swój jako owce i prowadził je jako stado na pustyni.
PsSzer	Ale jak owce wyprowadził lud swój, a prowadził ich jak trzodę po pustyni.
Tys1	(77:52) A lud swój wyprowadził jak owce i powiódł w pustyni jak trzodę.
Tys5	A swój lud wyprowadził jak owce i powiódł przez pustynię jak trzodę.
Bryt	Jak owce wyprowadził lud swój, A wiódł ich jak trzodę po pustyni.
Pozn	Potem wywiódł lud swój jak owce, prowadził ich jak trzodę przez pustynię;
WarPra	I wyprowadził lud jak owce, wiódł ich jak stado przez pustynię.
STB	A Swój lud wyprowadził jak owce; poprowadził ich jak stado po puszczy.
EIB	Następnie wyprowadził jak owce swój lud I przewodził mu jak stadu na pustyni.

Ps 78,53

PsFlor	(77:58) I wywiodł je w nadzieji, i nie bali sie, a nieprzyjaciele jich pokryło morze.
PsPul	(77:58) I wywiodł je w nadziei, i nie bali sie, a nieprzyjaciele jich pokryło morze.
Wuj1923	I prowadził je w nadziei, i nie bali się: a nieprzyjacioły ich okryło morze.
Gda1881	Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,)
Gda2017	Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
PsBycz	I-prowadził-ich bezpiecznie, że-nie lękali-się; lecz, nieprzyjaciół-ich, przykryło morzé.
Goet	Prowadził ich bezpiecznie, tak, że się nie bali; ale wrogów ich przykryło morze.
PsCylk	I wodził ich bezpiecznie a nie trwożyli się, a wrogów ich pokryło morze.
PsKrusz	I prowadził ich bezpiecznie i nie lękali się, a nieprzyjaciół ich okryło morze.
PsAszk	Wiódł je bezpiecznie a nie obawiali się, zaś wrogów ich zakryło morze.
PsSzer	Wiódł ich bezpiecznie, nie lękali się, podczas gdy nieprzyjaciół ich okryło morze!
Tys1	(77:53) Wiódł ich bezpiecznie, tak że się nie bali, a morze pokryło ich wrogów.
Tys5	Wiódł ich bezpiecznie, tak że się nie bali, a ich wrogów przykryło morze.
Bryt	Prowadził ich bezpiecznie tak, że się nie lękali, A nieprzyjaciół ich przykryło morze!
Pozn	wiódł ich bezpiecznie, tak że nie zaznali trwogi, a wrogów ich okryło morze.
WarPra	Prowadził ich bezpiecznie i niczego się nie bali, podczas gdy ich wrogów pochłonęło morze.
STB	Prowadził ich bezpiecznie oraz się nie trwożyli, a ich wrogów pokryło morze.
EIB	Prowadził bezpiecznie - nie musieli się bać, Ich wrogów natomiast przykryły fale morza!

Ps 78,54

PsFlor	(77:59) I wwiodł je na gorę świątości swojej, gorę, jejże dobyła prawica jego.
PsPul	(77:59) I wwiodł je na gorę świątości swej, gorę, jejże dobyła prawica jego.
Wuj1923	I przywiódł je na górę poświęcenia swego, górę, któréj dostała prawica jego.
Gda1881	Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
Gda2017	I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
PsBycz	Gdy-przyprowadził-ich, do granicy Swiętości-swéj, do góry owéj, nabytéj prawicą-swoją;
Goet	I przywiódł ich do ziemi Swojej świętej, do tej góry, którą pozyskała prawica Jego.
PsCylk	I przywiódł ich do dziedziny świętéj Swojéj, na górę ową, którą nabyła prawica Jego.
PsKrusz	I przywiódł ich do granicy świętości swej - na tę górę, którą nabyła prawica Jego.
PsAszk	I zaprowadził je do granic świętości Swej, tej oto góry, którą nabyła Jego prawica.
PsSzer	I przywiódł ich do swojej ziemi świętej, do góry, którą zdobyła prawica Jego.
Tys1	(77:54) I przeprowadził ich do ziemi swej świętej, do gór, które Jego prawica nabyła;
Tys5	Doprowadził ich do swej ziemi świętej, do gór, które nabyła Jego prawica;
Bryt	Przywiódł ich do swojej świętej ziemi, Do góry, którą nabyła prawica jego.
Pozn	I przywiódł ich do swojej świętej ziemi, do góry, którą zdobyła Jego prawica;
WarPra	I wprowadził ich do swojej świętej krainy, aż na wzgórza zdobyte Jego silną ręką.
STB	Przyprowadził ich do Swojego świętego dziedzictwa, na ową górę, którą stworzyła Jego prawica.
EIB	Następnie wprowadził ich w swe święte granice, Do góry, którą nabył swoją prawą ręką.

Ps 78,55

PsFlor	(77:60) I wyrzucił od oblicza jich pogany, i losem rozdzielił jim ziemię w powrozku rozdzielenia. (77:61) I bydlić kazał w stanoch jich postaci Israhel.
PsPul	(77:60) I wyrzucił od oblicza jich pogany, i losem rozdzielił jim ziemię w powrozku rozdzielenia. (77:61) I bydlić kazał w stanoch jich postaci Israhel.
Wuj1923	I wyrzucił przed nimi pogany: i losem rozdzielił im ziemię sznurem pomiaru: i dał mieszkania w przybytkach ich pokoleniom Izraelskim.
Gda1881	I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
Gda2017	Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
PsBycz	Tedy-wyganiał, przed-nimi, narody, i-wydziélał-im, w-krainie, dziedzictwo; i-kazał-mieszkać, w-namiotach-ich, rodzinom Izraela.
Goet	I przegnał przed nimi narody, i rozdzielił przez los ziemię ich na dziedzictwo, i dozwolił mieszkać w namiotach ich plemionom Izraela.
PsCylk	I rozpędził przed nimi plemiona, i puścił je na udział dziedziczny, i osiedlił w namiotach ich pokolenia Izraela.
PsKrusz	I wyrzucił z przed oblicza ich narody, i podzielił sznurem dziedzictwo, i uczynił, że zamieszkały w namiotach pokolenia izraelskie.
PsAszk	Przepędził narody przed nimi i powalił je sznurem dziedzictwa a usadowił w namiotach ich plemiona Izraela.
PsSzer	Wypędził przed nimi ludy, rozdzielił sznurem dziedzictwo między nich i osadził w namiotach ich plemiona izraelskie.
Tys1	(77:55) i wygnał przed nimi narody, i losem je oddał w dziedzictwo, a w ich namiotach dał mieszkać szczepom Izraela.
Tys5	i wygnał przed nimi narody, a im losem wyznaczył dziedzictwo i w namiotach tamtych osadził szczepy Izraela.
Bryt	Wypędził przed nimi narody, Wyznaczył sznurem ich dziedzictwo I osadził w namiotach ich plemiona izraelskie.
Pozn	wypędził przed nimi obce ludy, których [ziemię] przydzielił im losem, by stała się ich dziedzictwem, a w namiotach obcych osadził pokolenia Izraela.
WarPra	Z drogi przed nimi usunął wszystkich pogan, a w ich namiotach umieścił izraelskie rody i przydzielił im w dziedzictwie ich cząstkę.
STB	Rozpędził przed nimi narody, puścił ich na dziedziczny dział i w namiotach osiedlił ich pokolenia – Israela.
EIB	Wypędził przed nimi narody I przydzielił ludowi dziedzictwo, I w opuszczonych namiotach osadził plemiona Izraela.

Ps 78,56

PsFlor	(77:62) I kusili są i roz❬g❭arzali są Boga wysokiego a świadecstw jego nie strzegli są.
PsPul	(77:62) A kusili i rozgarzali Boga w❬y❭sokiego a obrzędow jego nie strzegli.
Wuj1923	I kusili i obrazili Boga wysokiego, i nie strzegli świadectw jego.
Gda1881	A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
Gda2017	Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
PsBycz	Ale-oni-kusili, i-rozdrażniali tego-Boga Najwyższego, a,-świadectw-Jego, nie zachowywali.
Goet	Ale oni kusili Boga, Najwyższego, sprzeciwiali się Jemu, a świadectw Jego nie zachowywali,
PsCylk	A oni kusili i drażnili Pana Najwyższego, a zakonu Jego nie strzegli.
PsKrusz	A kusili i draźnili Boga Najwyższego, i ustaw Jego nie strzegli.
PsAszk	Doświadczali i drażnili oporem Boga Najwyższego i nie strzegli Jego świadectw.
PsSzer	Oni jednak przekornie kusili Boga Najwyższego i nie przestrzegali Jego świadectw.
Tys1	(77:56) Ale kusili i drażnili Boga Najwyższego i Jego przykazań nie strzegli.
Tys5	Ale wystawiali na próbę i drażnili Boga Najwyższego, i Jego przykazań nie strzegli.
Bryt	Oni zaś kusili Boga i buntowali się przeciwko Najwyższemu, I nie strzegli przykazań jego,
Pozn	Oni wszakże doświadczali i obrażali Boga, Najwyższego, i nie strzegli Jego przykazań;
WarPra	Lecz oni poczęli drażnić Najwyższego i nie przestrzegali Jego postanowień.
STB	A oni kusili oraz drażnili Boga Najwyższego i Jego Prawa nie strzegli.
EIB	Lecz oni prowokowali Boga, lekceważyli Najwyższego, Nic sobie nie robili z Jego postanowień.

Ps 78,57

PsFlor	(77:63) I otewrocili są sie, i nie chowali smołwy jako oćcowie jich, obrocili są sie w łęczyszcze krzywe.
PsPul	(77:63) I odwrocili sie, i ❬nie❭ chowali smowy jako ojcowie jich, obrocili sie w łęczyszcze krzywe.
Wuj1923	I odwrócili się, a nie zachowali umowy, jako i ojcowie ich: wywrócili się, jako łuk opaczny.
Gda1881	Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
Gda2017	Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
PsBycz	Więc-odwrócili-się, i-przeniewierzyli-się, jak-ojcowie-ich; oraz-przewrócili-się, jak-łuk zdradliwy.
Goet	Ale odstąpili i postępowali wiarołomnie, jak ojcowie ich; odchylili się jako zwodniczy łuk.
PsCylk	I odstąpili i przeniewierzyli się jak ojcowie ich, zawiedli jako łuk omylny.
PsKrusz	Ale się odwrócili i stali się niewiernymi, jako ich ojcowie; wywrócili się jako łuk omylny.
PsAszk	Wstecz się zwrócili i zdradzili, jako ojcowie ich, obrócili się jako łuk zwodności.
PsSzer	Ale odstępowali i sprzeniewierzali się jak ojcowie ich; zawiedli jak łuk wadliwy.
Tys1	(77:57) Odstępowali zdradziecko, jak ich ojcowie, zawracali jak łuk zawodny.
Tys5	Odstępowali zdradziecko, jak ich ojcowie, byli zmienni, jak łuk zawodny.
Bryt	Lecz odstępowali i byli niewierni jak ojcowie ich; Zawiedli jak łuk obwisły.
Pozn	stali się przeniewiercami i odstępcami jak ich ojcowie, odwrócili się jak rozluźniony łuk;
WarPra	Jak ich ojcowie łamali przyrzeczenia i odchodzili, i byli zmienni – jak niepewne łuki.
STB	Odstąpili, sprzeniewierzyli się jak ich ojcowie, zawiedli niczym omylny łuk.
EIB	Przeciwnie - odstępowali; wzorem swoich ojców postępowali zdradliwie, Zawiedli jak łuk z obwisłą cięciwą.

Ps 78,58

PsFlor	(77:64) W gniew pobudzili są ji w pagorkoch swych i w obrazoch swojich ku gniewowi ji przywiedli.
PsPul	(77:64) W gniewie pobudzili ji w pagorkoch swych i w obrazoch swych na gniew rozdraźnili ji.
Wuj1923	Ku gniewu go wzruszyli na swych pagórkach: a rycinami swemi pobudzili go ku zapalczywości.
Gda1881	Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
Gda2017	Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
PsBycz	Zatém-rozgniéwali-Go, z-bałwochwalniami-swemi; a,-z-posągami-swoimi, do-zazdrości-pobudzali-Go.
Goet	Rozgoryczyli Go przez wyżyny swoje i doprowadzili do zazdrości przez obrazy swoje.
PsCylk	I jątrzyli Go kopcami swojemi, i bałwanami swemi oburzali go.
PsKrusz	I rozgniewali Go wyżynami swemi, a rycinami swemi zazdrość w Nim wywołali.
PsAszk	Rozgniewali Go wyżynami swoimi a zazdrość jego poruszyli swymi posągami,
PsSzer	Rozgniewali Go bałwochwalstwem na wzgórzach i drażnili Go bałwanami swymi.
Tys1	(77:58) Do gniewu Go pobudzili przez swoje wyżyny, a Jego zazdrość wzniecili swymi rzeźbami.
Tys5	Pobudzali Go do gniewu przez swoje wyżyny i wzniecali Jego zazdrość swoimi rzeźbami.
Bryt	Rozgniewali go swoim bałwochwalstwem na wzgórzach, A bałwanami swymi wzbudzili jego zazdrość.
Pozn	rozgniewali Go przez swe wyżyny i rozdrażnili swymi bożkami.
WarPra	Goryczą Go napełniali, czcząc bogów na wyżynach, i pobudzali Go do gniewu swoimi bóstwami.
STB	Jątrzyli Go swoimi wyżynami i swymi bałwanami Go oburzali.
EIB	Drażnili Go swoimi ołtarzami na wzgórzach I swoimi bożkami budzili w Nim zazdrość.

Ps 78,59

PsFlor	(77:65) Usłyszał Bog i wzga❬r❭dzał, i ku niczemu przyniosł barzo Israhel.
PsPul	(77:65) Usłyszał ❬Bog❭ i wzgardzał, i w nic obrocił barzo Israhel.
Wuj1923	Usłyszał Bóg i wzgardził i wniwecz obrócił bardzo lud Izraelski.
Gda1881	Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
Gda2017	Gdy Bóg to usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
PsBycz	Usłyszał to Bóg, i-rozgniéwał-się; tedy-pogardził bardzo Izraelem.
Goet	Bóg słyszał to i rozgniewał się i odrzucił Izraela zupełnie,
PsCylk	Usłyszał Pan i uniósł się, i wzgardził wielce Izraelem.
PsKrusz	Usłyszał Bóg i rozgniewał się i obrzydził sobie bardzo Izraela.
PsAszk	Usłyszał Bóg i wezbrał gniewem a wielce wzgardził Izraelem.
PsSzer	Słysząc to Bóg bardzo się oburzył i zupełnie odrzucił Izraela.
Tys1	(77:59) Bóg usłyszał i zapłonął gniewem i gwałtownie odrzucił Izraela.
Tys5	Bóg usłyszał i zapłonął gniewem, i zupełnie odrzucił Izraela.
Bryt	Bóg usłyszał to, zapłonął gniewemI zupełnie odrzucił Izraela.
Pozn	Bóg to usłyszał, zawrzał gniewem i precz od siebie odrzucił Izraela.
WarPra	A Bóg, ujrzawszy to, zapłonął gniewem i Izraela odrzucił od siebie.
STB	Usłyszał Bóg i się uniósł, i wielce wzgardził Israelem.
EIB	Bóg zauważył to i ogarnął Go gniew, I stanowczo odrzucił Izraela.

Ps 78,60

PsFlor	(77:66) I odpędził przebytek Sylo, przebytek swoj, gdzie przebywał w ludzioch.
PsPul	(77:66) I odpędził stan Sylo, stan swoj, gdzie przebywał w ludzioch.
Wuj1923	I odrzucił przybytek Sylo: przybytek swój, kędy mieszkał między ludźmi.
Gda1881	Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
Gda2017	I opuścił przybytek w Szilo; namiot, który rozbił wśród ludzi;
PsBycz	I-opuścił mieszkanié Szylo, namiot, zamieszkiwany, pomiędzy-ludźmi.
Goet	I opuścił mieszkanie w Sylo, namiot, który rozbił pomiędzy ludźmi;
PsCylk	I porzucił przybytek Szylo, namiot ustawiony wśród ludzi.
PsKrusz	I opuścił Przybytek Szilo, namiot, który wystawił wśród ludzi.
PsAszk	I porzucił przybytek Szilo, namiot, w którym osiedlił się wśród ludzi.
PsSzer	I porzucił przybytek w Sylo, namiot, który ustawił wśród ludzi.
Tys1	(77:60) I porzucił mieszkanie w Szilo, przybytek, gdzie mieszkał wśród ludzi.
Tys5	I porzucił mieszkanie w Szilo, przybytek, gdzie mieszkał wśród ludzi.
Bryt	Porzucił przybytek w Sylo, Namiot, w którym mieszkał wśród ludzi.
Pozn	Porzucił Przybytek w Szilo, Namiot, który wzniósł pośród ludzi;
WarPra	I opuścił swoje mieszkanie w Szilo, namiot, w którym przebywał wśród ludzi.
STB	Porzucił przybytek Szylo, namiot ustawiony wśród ludzi.
EIB	Porzucił swą siedzibę w Szilo, Namiot, w którym mieszkał między ludźmi.

Ps 78,61

PsFlor	(77:67) I dał w jęcstwo cześć jich i cudność jich w ręce nieprzyjacielowy.
PsPul	(77:67) I dał w jęctwo moc jich i krasę jich w ręce nieprzyjacielowy.
Wuj1923	I podał moc ich w niewolą: i piękność ich w ręce nieprzyjacielskie.
Gda1881	Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
Gda2017	I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
PsBycz	Tedy-oddał, w-niewolą, moc-swoję, a,-chwałę-swę, w-rękę nieprzyjaciela.
Goet	Podał w niewolę moc Swoją i wspaniałość Swoją w ręce gnębiciela;
PsCylk	I oddał w niewolę potęgę Swoję, a chlubę Swą w rękę ciemięzcy.
PsKrusz	Oddał w niewolę moc swoją, i sławę swą w ręce nieprzyjaciela.
PsAszk	I podał Swą moc w niewolę a piękność Swą w ręce wroga.
PsSzer	I podał w niewolę moc swoją i ozdobę swoją w ręce wroga.
Tys1	(77:61) I oddał moc swoją w niewolę, a swą chwałę w ręce nieprzyjaciół.
Tys5	I oddał swoją moc w niewolę, a swą chwałę w ręce nieprzyjaciół.
Bryt	Oddał w niewolę arkę przymierzaI chwałę swoją w ręce wroga,
Pozn	oddał w niewolę [siedzibę] swej mocy, wspaniałą [Arkę] swoją w ręce wroga;
WarPra	I zezwolił, by Jego potęga poszła do niewoli, a Jego święta arka dostała się wrogom.
STB	Oddał także w niewolę Swą potęgę, Swoją chlubę w rękę ciemięzcy.
EIB	Oddał w niewolę swoją własną siłę I swą wspaniałość - w ręce nieprzyjaciela.

Ps 78,62

PsFlor	(77:68) I swięził w mieczu lud swoj, i dziedzinę swoję wzgardzał.
PsPul	(77:68) I swięził w mieczu lud swoj, i dziedzinę swoję wzgardził.
Wuj1923	I dał pod miecz lud swój, i wzgardził dziedzictwo swoje.
Gda1881	Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
Gda2017	Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
PsBycz	Nawet-wydał-był, pod-miecz, lud-swój; bo,-na-dziedzictwo-swojé, rozgniéwanym-był.
Goet	Wydał lud Swój na miecz i rozgniewał się na dziedzictwo Swoje;
PsCylk	I podał pod miecz lud Swój, i na dziedzictwo Swoje się uniósł.
PsKrusz	I dał pod miecz naród swój, a na dziedzictwo swe zagniewał się.
PsAszk	Wydał lud Swój na miecz a gniewem wezbrał na dziedzictwo Swoje.
PsSzer	Wydał lud swój na pastwę miecza i oburzył się bardzo na dziedzictwo swoje.
Tys1	(77:62) I wydał pod miecz swój naród, i rozjątrzył się na swoje dziedzictwo.
Tys5	I wydał pod miecz swój naród, i rozjątrzył się na swoje dziedzictwo.
Bryt	Wydał lud swój na pastwę mieczaI rozgniewał się na dziedzictwo swoje.
Pozn	lud swój wydał na pastwę miecza i zawrzał gniewem przeciw swemu dziedzictwu;
WarPra	A swoich ludzi oddał pod miecz i bardzo się gniewał na nich – własność swoją.
STB	Poddał pod miecz Swój lud, bo się uniósł na Swe dziedzictwo.
EIB	Wydał swój lud na pastwę miecza, Rozgniewał się na swoje dziedzictwo.

Ps 78,63

PsFlor	(77:69) Młode jich śniadł ogień a dziewice jich nie są opłakany.
PsPul	(77:69) Młode jich śniadł ogień a dziewice jich nie są opłakany.
Wuj1923	Młodzieńce ich ogień pożarł: a panien ich nie płakano.
Gda1881	Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
Gda2017	Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
PsBycz	Młodzieńców-Jego, pochłonął ogień; a,-dziewice-Jego, nie były-chwalone (tj. zaślubione).
Goet	Młodzieńców jego pożarł ogień, a panny jego pozostały bez weselnych pieśni.
PsCylk	Młodzież jego pożarł ogień, a dziewice jego nie były opłakiwane.
PsKrusz	Młodzieńców ich ogień pożarł, a dziewice jego nie były uczczone.
PsAszk	Wybrane młodzieńce jego pożarł ogień a dziewice jego nie były chwałą okryte.
PsSzer	Ogień pożarł młódź jego, a dziewicom jego nie śpiewano pieśni weselnych.
Tys1	(77:63) Młodzieńców ich ogień pochłonął, a ich panny za mąż nie wyszły.
Tys5	Młodzieńców ich pochłonął ogień, a nad ich pannami nie śpiewano pieśni weselnych.
Bryt	Ogień pożarł młodzieńców jego, A dziewicom jego nie śpiewano pieśni weselnych.
Pozn	młodzieńców jego pochłonął ogień, a jego dziewic nie uczczono pieśnią weselną;
WarPra	Ogniem wytracił młodych ludzi, dziewczętom nie śpiewano już miłosnych pieśni.
STB	Jego młodzież pożarł ogień, a jego dziewice nie były opłakiwane.
EIB	Jego młodzieńców pochłonął ogień, A jego dziewicom nie wyśpiewywano.

Ps 78,64

PsFlor	(77:70) Popowie jich w mieczu spadli są a wdowy jich nie płakany będą.
PsPul	(77:70) Popowie jich w mieczu spadli a wdowy jich nie płakany.
Wuj1923	Kapłani ich od miecza polegli: a wdowy ich nie chodziły w żałobie.
Gda1881	Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
Gda2017	Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
PsBycz	Kapłani-Jego, od-miecza polegli; a,-wdowy-Jego, nie zapłakały.
Goet	Kapłani jego polegli od miecza, a wdowy jego nie zawodziły pieśni żałobnych.
PsCylk	Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
PsKrusz	Kapłani jego od miecza padli, a wdowy jego nie płakały.
PsAszk	Kapłani jego padli od miecza a wdowy jego nie będą płakały.
PsSzer	Kapłani jego padli od miecza, a wdowy jego nie opłakiwały zmarłych.
Tys1	(77:64) Ich kapłani poginęli od miecza, a wdowy nie płakały po nich.
Tys5	Ich kapłani poginęli od miecza, a ich wdowy nie mogły lamentować.
Bryt	Kapłani jego padli od miecza, A wdowy jego nie opłakiwały zmarłych.
Pozn	kapłani jego polegli od miecza, a wdowy nie zawodziły żalów żałobnych.
WarPra	Kapłanów pozabijano mieczami, a wdowy nie mogły opłakiwać swych zmarłych.
STB	Jego kapłani polegli od miecza, a jego wdowy nie płakały.
EIB	Jego kapłani padli od miecza I wdowy nawet ich nie opłakiwały.

Ps 78,65

PsFlor	(77:71) I wzbudzon jest jakoby śpiący Gospodzin i jakoby mogący utropiony od wina.
PsPul	(77:71) I zbudzon jakoby śpiący Bog, jako silny utropiony winem.
Wuj1923	I ocucił się Pan jako ze snu: jako mocarz, upiwszy się winem.
Gda1881	Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
Gda2017	Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
PsBycz	Potém,-obudził-się, jakoby-śpiący Pan; jako-bohater, rozweselon od-wina.
Goet	Wtedy obudził się Pan jak ze snu, jak waleczny wykrzykujący od wina;
PsCylk	A przebudził się niby śpiący Pan, jak bohater wydający okrzyki od wina.
PsKrusz	Lecz ocucił się Pan, jako ze snu - jako mocarz wykrzykujący od wina.
PsAszk	I obudził się jakoby ze snu Pan, jako mocarz, oszołomiony od wina.
PsSzer	Lecz potem ocknął się Pan jakby ze snu, jak bohater, upojony winem.
Tys1	(77:65) Lecz Pan się ocknął jak ze snu, jak wojownik winem zmożony.
Tys5	Lecz Pan się ocknął jak ze snu, jak wojownik winem zmożony.
Bryt	Lecz Pan ocknął się jakby ze snu, Jak wojownik, który sobie podochocił winem.
Pozn	I przebudził się Pan jakby ze snu, niby mocarz odurzony winem,
WarPra	I powstał Pan jakby ze snu, jak wojownik odurzony winem.
STB	Ale Pan się przebudził, jakby śpiący, jak bohater co wydaje okrzyki od wina.
EIB	Lecz Pan obudził się jakby ze snu, Niczym wojownik uśpiony przez wino,

Ps 78,66

PsFlor	(77:72) I uderzył nieprzyjaciele swoje w pośladki, przekorę wiekują dał jim.
PsPul	(77:72) I uderzył nieprzyjaciele swe w pośladki, przekorę wiekują dał jim.
Wuj1923	I zaraził nieprzyjacioły swe na pośladkach: dał im hańbę wieczną.
Gda1881	I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
Gda2017	I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
PsBycz	I-wyparł wrogów-swych wstecz; On, hańbę wieczną, zadał im.
Goet	I poraził z tylu wrogów Swoich, zadał im wieczną hańbę.
PsCylk	I odparł ciemięzców jego na powrót, sromotę wieczną zadał im.
PsKrusz	Uderzył nieprzyjaciół jego na tyłach - dał ich na hańbę wieczną.
PsAszk	Pobił w tył swoje wrogi, dał im - wstyd wieczny.
PsSzer	Uderzył na tyły wrogów swoich i okrył ich wieczną hańbą.
Tys1	(77:66) I od tyłu swych nieprzyjaciół poraził: wieczystą sromotą ich okrył.
Tys5	I uderzył od tyłu na swych nieprzyjaciół, wieczystą sromotą ich okrył.
Bryt	Uderzył na tyły wrogów swoichI okrył ich wieczną hańbą.
Pozn	uderzył na tyły swych przeciwników i okrył ich wieczną hańbą.
WarPra	I znowu zaatakował wrogów, i okrył ich wieczną hańbą.
STB	I z powrotem odparł jego ciemięzców, zadając im wieczną hańbę.
EIB	I uderzył na tył swoich wrogów, Ściągnął na nich niezatartą hańbę.

Ps 78,67

PsFlor	(77:73) I odpędził przebytek Jozef a pokolenia Efrem nie wybrał,
PsPul	(77:73) I odpędził stan Jozef a postaci Efrem nie wybrał,
Wuj1923	I odrzucił namiot Józephów: i nie obrał pokolenia Ephraim.
Gda1881	Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
Gda2017	Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
PsBycz	Lecz-pogardził-był, namiotem Jozefa; a,-z-plemienia Efraima, nie wybrał.
Goet	Ale odrzucił namiot Józefa i plemienia Efraima nie wybrał,
PsCylk	A wzgardził namiotem Józefa, a pokolenia Efraima nie wybrał.
PsKrusz	Choć wzgardził namiotem Józefowym i nie wybrał pokolenia Efraima,
PsAszk	I wzgardził namiotem Józefa, a pnia nie wybrał Efraimowego.
PsSzer	Jednak wzgardził namiotem Józefa, a plemienia Efraima nie wybrał,
Tys1	(77:67) Odrzucił namiot Józefa i nie wybrał szczepu Efraima.
Tys5	Odrzucił namiot Józefa i nie wybrał szczepu Efraima,
Bryt	Wzgardził namiotem Józefa, A plemienia Efraima nie wybrał,
Pozn	Wzgardził namiotem Józefa, nie wybrał pokolenia Efraima,
WarPra	Ale porzucił namiot Józefa i Jego wybór nie padł na ród Efraima.
STB	Lecz rozpłynął się namiot Josefa i nie wybrał pokolenia Efraima.
EIB	Wzgardził przy tym namiotem Józefa, Pominął również potomków Efraima,

Ps 78,68

PsFlor	(77:74) ale wybrał pokolenie Juda, gorę Syjon, jąż jest miłował.
PsPul	(77:74) ale wybrał postać Juda, gorę Syjon, jąż miłował.
Wuj1923	Ale obrał pokolenie Judy, górę Syon, którą umiłował.
Gda1881	Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
Gda2017	Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
PsBycz	Ale-wybrał, z pokolenia Judy, tę górę Syonu, którą umiłował.
Goet	Lecz wybrał plemię Judy, górę Syjon, którą umiłował.
PsCylk	A wybrał pokolenie Jehudy, górę Cyon, którą umiłował.
PsKrusz	ale wybrał pokolenie Judy i górę Sjon, którą umiłował.
PsAszk	I wybrał pień Judzki, górę Syonu, którą umiłował. Selah.
PsSzer	lecz wybrał plemię Judy i górę Syjon, którą umiłował.
Tys1	(77:68) Lecz wybrał pokolenie Judy, górę Syjon którą umiłował.
Tys5	lecz wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
Bryt	Lecz wybrał plemię JudyI górę Syjon, którą miłuje.
Pozn	ale wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
WarPra	Upodobał zaś sobie w pokoleniu Judy i w górze Syjon, którą tak ukochał.
STB	A wybrał pokolenie Judy i górę Cyon, którą umiłował.
EIB	Wybrał natomiast plemię Judy I górę Syjon, którą pokochał.

Ps 78,69

PsFlor	(77:75) I uczynił jako jednorożec świątość swoję w ziemi, jąż założył na wieki.
PsPul	(77:75) I uczynił jako jednorożec świątość swoję w ziemi, jąż założył na wieki.
Wuj1923	I zbudował, jako jednorożców, świątnicę swoję na ziemi, którą ugruntował na wieki.
Gda1881	I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
Gda2017	I zbudował swoją świątynię jak wysoki pałac; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
PsBycz	I-wybudował-był, jak wyniosłe-pałace, Swiątynię-swoję; On, jak-ziemia, utwiérdził-ją, na-wieki.
Goet	Wybudował świątynię Swoją jak wyżyny niebios, jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
PsCylk	I dźwignął niby góry świątynię Swoję, niby ziemię którą ugruntował na wieki.
PsKrusz	I wystawił świątynię swoją jako miejsce wysokie, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
PsAszk	I wybudował świątnicę Swą, niby jednorożce, jak ziemię ugruntował ją na wieczność.
PsSzer	Tam zbudował sobie jak pałac świątynię swoją, na ziemi, która ugruntował na wieki.
Tys1	(77:69) I wzniósł swoją świątynię jak niebo, jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
Tys5	I wzniósł swoją świątynię, jak wysokie niebo, jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
Bryt	Zbudował świątynię swoją jak wysokie niebo, Jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
Pozn	Zbudował swój święty Przybytek wyniosły jak niebiosa [i trwały] jak ziemia, którą utwierdził na wieki.
WarPra	I tam zbudował swój wspaniały przybytek, niewzruszony jak ziemia utwierdzona na zawsze.
STB	Także dźwignął Swoją Świątynię, jak góry; jakby ziemię, którą ugruntował na wieki.
EIB	Zbudował sobie świątynię wysoką aż pod niebo, Ugruntował ją jak ziemię posadowioną na wieki.

Ps 78,70

PsFlor	(77:76a) I wybrał Dawida sługę swego, a wyjął ji z stad owiec,
PsPul	(77:76a) I wybrał Dawida sługę swego, i wyjął ji z stad owiec,
Wuj1923	I obrał Dawida, sługę swego, i wziął go od trzód owiec, od kotnych owiec wziął go;
Gda1881	I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
Gda2017	Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
PsBycz	Poczém-wybrał, w-Dawidzie, sługę-swojego, i-wziął-go, z-zagród trzódy-owiec.
Goet	I wybrał Dawida, sługę Swego, wziąwszy go od zagrody owiec;
PsCylk	I wybrał Dawida sługę Swego, i wziął go z pośród owczarni.
PsKrusz	I wybrał Dawida sługę swego, i wziął go z obór owczych.
PsAszk	Wybrał sługę Swego Dawida i wziął go z za obór owczych.
PsSzer	I wybrał Dawida sługę swego, powołał go od trzód owiec.
Tys1	(77:70) Wybrał swego sługę Dawida i wziął go od zagród owiec:
Tys5	Wybrał swego sługę, Dawida, i wziął go z owczych zagród;
Bryt	Wybrał Dawida, sługę swego, Powołał go od trzód owiec.
Pozn	Wybrał Dawida, sługę swego, wziął go z zagrody owiec;
WarPra	I wybrał sługę swojego Dawida, zabrał go wprost z pastwiska, od stada;
STB	Wybrał też Swojego sługę Dawida, a wziął go spośród owczarni.
EIB	Wybrał też Dawida, swego sługę, Sprowadził go z zagrody dla owiec,

Ps 78,71

PsFlor	(77:76b) od porodzących wziął ji (77:77) paść Jakoba sługę swego, a Israhel, dziedzicstwo swoje.
PsPul	(77:76b) i od rodzących wziął ji (77:77) paść Jakoba sługę swego, i Israhel, dziedzictwo swe.
Wuj1923	Aby pasł Jakóba, sługę jego, i Izraela, dziedzictwo jego.
Gda1881	Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
Gda2017	Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi owcami, aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
PsBycz	Z-poza ssących jagniąt, wyprowadził-go, do-pasania, w-Jakóbie, ludu-swego; a,-w-Izraelu, dziedzictwa-swojego.
Goet	Od owiec karmiących przywiódł go, aby pasł Jakuba, lud Jego i Izraela, dziedzictwo Jego.
PsCylk	Z po za maciorek wywiódł go, by pasterzył Jakóbowi, ludowi Jego, i Izraelowi dziedzictwu Jego.
PsKrusz	Gdy chodził za kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba - lud jego i Izraela - dziedzictwo Jego.
PsAszk	Z poza łań rodnych go przywiódł, aby pasał w Jakóbie, ludzie Jego i w Izraelu, dziedzictwie Jego.
PsSzer	Przywiódł go od owiec karmiących, aby pasł Jakuba, lud Jego, i Izraela, dziedzictwo Jego.
Tys1	(77:71) wezwał go, gdy chodził za karmiącymi, by pasł Jakuba, lud Jego, i dziedzictwo Jego, Izraela.
Tys5	powołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], by pasł Jakuba, lud Jego, i Izraela, Jego dziedzictwo.
Bryt	Przywiódł go do owiec karmiących, Aby pasł Jakuba, lud jego, I Izraela, dziedzictwo jego.
Pozn	powołał go od owiec karmiących, aby pasł Jakuba, Jego lud, (i Izraela, Jego dziedzictwo).
WarPra	wziął go ze sobą od karmiących owiec, żeby pasł lud Jakuba i Izraela dziedzictwo.
STB	Spośród owiec ciężarnych go wyprowadził, aby pasterzył Jakóbowi – Jego ludowi, oraz Israelowi – Jego dziedzictwu.
EIB	Zdjął z niego troskę o karmiące owce, Po to, aby pasł Jakuba, Jego lud, I Jego dziedzictwo, to jest Izraela.

Ps 78,72

PsFlor	(77:78) I pasł je w niewinowacstwie sierca swojego, i w rozumiech ręku swoju przewiodł jest je.
PsPul	(77:78) I pasł je w niewinności swojej, i w rozumiech ręku swoju przewiodł je.
Wuj1923	I pasł je w niewinności serca swego: a w roztropności rąk swoich prowadził je.
Gda1881	Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
Gda2017	A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
PsBycz	Więc-pasał-ich, według szczerości serca-swego; a,-z-mądrością rąk-swoich, prowadził-ich.
Goet	I pasł ich w nienaganności serca swego, a wprawną ręką swoją prowadził ich.
PsCylk	I pasterzył im wedle prawości serca swego, a roztropną dłonią swoją prowadził ich.
PsKrusz	I pasł ich w prostocie serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
PsAszk	I pasł je w czystości swego serca a w pełni rozsądku dłoni swych będzie je prowadził.
PsSzer	A on pasł ich w prawości serca swego i prowadził ich mądrze ręką swoją.
Tys1	(77:72) On ich pasł w prawości swego serca i roztropnie swymi rękoma prowadził.
Tys5	On ich pasł w prawości swego serca i roztropną prowadził ręką.
Bryt	I on pasł ich w prawości serca swego, I prowadził ich rozsądnie ręką swoją.
Pozn	A on pasł ich w prawości serca i prowadził doświadczoną ręką.
WarPra	A on pilnował ich jak pasterz sercem całym i prowadził mądrze swoimi rękami.
STB	Więc im pasterzył w prawości swojego serca i prowadził ich roztropną swoją dłonią.
EIB	I on czynił to w prawości swego serca, Przewodził ludowi swoją zręczną ręką.

Psalm 79

Ps 79,1

PsFlor	(78:1) Boże, przyszli są pogani w dziedzistwo twoje, ponieczcili są kościoł święty twoj, położyli są Jerusalem w sadową strożą.
PsPul	Psalm Dawidow (sic!). (78:1) Boże, przyszli pogani w dziedzictwo twoje, pokalali kościoł święty twoj, położyli Jeruzalem w jabłeczną strożą.
Wuj1923	Psalm Asaphowi. Boże, przyszli poganie na dziedzictwo twoje, splugawili kościół twój święty: obrócili Jeruzalem w budkę na chowanie jabłek.
Gda1881	Psalm podany Asafowi. O Boże! wtargnęli poganie w dziedzictwo twoje, splugawili kościół twój święty, obrócili Jeruzalem w kupy gruzu.
Gda2017	Psalm Asafa. Boże, poganie wtargnęli do twego dziedzictwa, splugawili twoją świętą świątynię, Jeruzalem zamienili w ruiny.
PsBycz	Psalm Asafa. O-Boże! weszły narody (pogańskie) w-dziedzictwo Twojé; one-splamiły świątynię Swiętości-Twéj; one-obróciły Jerozolimę, w-zwaliska-gruzu.
Goet	Psalm Asafa. BOŻE! wtargnęły narody w dziedzictwo Twoje; splugawiły świątynię Twoją świętą, obróciły Jerozolimę w gruzy.
PsCylk	Pieśń Asafa. Panie wtargnęli poganie do dziedzictwa Twego, znieważyli przybytek święty Twój, przemienili Jeruzalem w zwaliska.
PsKrusz	Psalm Asafa. Boże, weszli poganie w dziedzictwo Twoje, splugawili kościół Twój święty, obrócili Jeruzalem w rumowisko.
PsAszk	Śpiew Asafa. O Boże, naszły narody dziedzictwo Twoje, zburzyły pałac świętości Twej, zamieniły Jeruzalem w pustynne rumowisko.
PsSzer	Psalm Asafa. Boże! Poganie wtargnęli do dziedzictwa Twego, splugawili Twój święty przybytek, Jeruzalem zamienili w rumowisko.
Tys1	(78:1) Palm Asafowy. Boże, poganie przyszli do Twego dziedzictwa, zbezcześcili święty Twój przybytek, Jeruzalem obrócili w ruiny.
Tys5	Psalm. Asafowy. Boże, poganie przyszli do Twego dziedzictwa, zbezcześcili Twój święty przybytek, Jeruzalem obrócili w ruinę.
Bryt	Psalm Asafowy. Boże! Poganie wtargnęli do dziedzictwa twego, Znieważyli przybytek twój święty, Jeruzalem zamienili w rumowisko,
Pozn	Psalm Asafa. Boże, poganie wtargnęli do Twojego dziedzictwa, zbezcześcili Twój święty Przybytek, zamienili Jerozolimę w rumowisko.
WarPra	Psalm Asafa. Poganie wdarli się, o Boże, do dziedzictwa Twego, zbezcześcili Twój święty przybytek, a Jeruzalem zamienili w gruzy.
STB	Pieśń Asafa. Boże, do Twojego dziedzictwa wtargnęli poganie, znieważyli Twój święty Przybytek, przemienili Jeruszalaim w zwaliska.
EIB	Psalm Asafa. Boże! Narody wdarły się w Twoje dziedzictwo, Zbezcześciły Twój święty przybytek, Jerozolimę zamieniły w rumowisko.

Ps 79,2

PsFlor	(78:2) Położyli są śmiertności sługam twojim karmie ptakom nieba, mięso świętych twojich źwierzom ziemie.
PsPul	(78:2) Położyli ciała sług twych karmie ptakom nieba, mięso świętych ❬twych❭ źwierzu ziemie.
Wuj1923	Porzucili trupy sług twoich na strawę ptakom powietrznym: ciała świętych twoich zwierzętom ziemskim.
Gda1881	Dali trupy sług twoich na pokarm ptastwu powietrznemu, ciała świętych twoich bestyjom ziemskim.
Gda2017	Zwłoki twoich sług dali na żer ptactwu niebieskiemu, ciała twoich świętych bestiom ziemskim.
PsBycz	Wydały ciała-martwe sług-Twoich, na żér ptastwu tych-niebios; ciało miłujących-Cię, zwierzętom ziemi.
Goet	Oddały na pokarm trupy sług Twoich ptastwu niebieskiemu, ciała pobożnych Twoich dzikim zwierzętom ziemskim;
PsCylk	Podali zwłoki sług Twoich na żer ptactwu nieba, ciała pobożnych Twoich zwierzowi ziemi.
PsKrusz	Dali trupy sług Twych na pokarm ptactwu powietrznemu - ciało świętych Twoich zwierzętom ziemskim.
PsAszk	Dali trupy sług Twych na pożarcie ptactwu niebios, ciało Twych miłościwych zwierzętom ziemi.
PsSzer	Zwłoki Twych sług dali ptactwu niebios na żer, ciała Twoich wiernych dzikim zwierzętom.
Tys1	(78:2) Ciała sług Twoich wydali na pastwę ptakom powietrznym, zwierzętom ziemskim ciała Twoich świętych.
Tys5	Ciała sług Twoich wydali na pastwę ptakom podniebnym, zwierzętom ziemskim ciała Twoich świętych.
Bryt	Trupy sług twoich dali na żer ptactwu niebieskiemu, Ciała wiernych twoich dzikim zwierzętom.
Pozn	Zwłoki Twoich sług rzucili na pożarcie ptactwu powietrznemu, ciała Twoich wiernych - dzikim zwierzętom.
WarPra	Ciała Twoich sług na żer ptakom rzucili, zwłoki Twoich świętych na pożarcie zwierzętom.
STB	Zwłoki Twych sług wydali na żer ptactwu nieba, a cielesne natury Twych pobożnych wydali zwierzętom ziemi.
EIB	Zwłoki Twoich sług wydane na żer ptakom, Ciała oddanych Tobie porzucone dzikim zwierzętom,

Ps 79,3

PsFlor	(78:3) Wylali są krew jich jako wodę w okręgu Jerusalem i nie był, jenże by pogrzebł.
PsPul	(78:3) Wylali krew jich jako wodę około Jeruzalem i nie był, jenże by pogrzebł.
Wuj1923	Rozlali krew ich jako wodę około Jeruzalem: a nie był, ktoby pogrzebł.
Gda1881	Wylali krew ich jako wodę około Jeruzalemu, a nie był, ktoby ich pochował.
Gda2017	Rozlali ich krew jak wodę wokół Jeruzalem i nie było nikogo, kto by ich pogrzebał.
PsBycz	One-wyléwały krew-ich, jak-wodę, na-około-Jerozolimy, i-bez pogrzebania.
Goet	Rozlały krew ich jak wodę wokół Jerozolimy, a nikt ich nie pogrzebał.
PsCylk	Przelewali krew ich jak wodę na około Jeruzalemu, a nie było komu pochować.
PsKrusz	Rozlali krew ich jako wodę wokół Jeruzalem, a nie było, ktoby pochował!
PsAszk	Rozlali krew ich jako wodę dookoła Jeruzalemu i niemasz ktoby grzebał.
PsSzer	Rozlali krew ich jak wodę wokoło Jeruzalemu, a nikt ich nie pochował.
Tys1	(78:3) Ich krew rozlali jak wodę wokół Jeruzalem i nie było komu pogrzebać.
Tys5	Ich krew rozlali, jak wodę, wokół Jeruzalem i nie było komu ich pogrzebać.
Bryt	Rozlali krew ich jak wodę wokół Jeruzalemu, Nie było nikogo, kto by ich pogrzebał.
Pozn	Rozlali ich krew jak wodę wokół Jerozolimy, a nie było nikogo, kto by [ich] pogrzebał.
WarPra	Wokół Jeruzalem krew ich jak woda płynęła, nie było nikogo, kto by ich pogrzebał.
STB	Naokoło Jeruszalaim przelewali ich krew jak wodę i nie było komu pochować.
EIB	Ich krew jak woda rozlana wokół Jerozolimy, Nie było nikogo, kto by mógł ich pogrzebać.

Ps 79,4

PsFlor	(78:4) Uczynieni jesmy przekorą sąsiadom naszym, szpila i pośmiewanie tym, jiż w okolicy naszej są.
PsPul	(78:4) Uczynienismy w potępy sąsiadom naszym, podrzeźnienie i naigrawanie tym, jiż w okolicy są naszej.
Wuj1923	Staliśmy się pohańbieniem u sąsiadów naszych: śmiechowiskiem i igrzyskiem u tych, którzy są w okolicy naszéj.
Gda1881	Staliśmy się pohańbieniem u sąsiadów naszych; śmiechowiskiem i igrzyskiem u tych, którzy są około nas.
Gda2017	Staliśmy się hańbą dla naszych sąsiadów, pośmiewiskiem i drwiną dla tych, którzy są wokoło nas.
PsBycz	Staliśmy-się hańbą, u-sąsiadów-naszych; szyderstwem, i-pośmiewiskiem, u-okolicznych-naszych.
Goet	Staliśmy się pohańbieniem sąsiadom naszym, szyderstwem i obelgą tym, którzy nas otaczają.
PsCylk	Staliśmy się urągowiskiem u sąsiadów naszych, pośmiewiskiem i szyderstwem otoczenia naszego.
PsKrusz	Staliśmy się pohańbieniem u sąsiadów naszych - pośmiewiskiem i igraszką u tych, co około nas są.
PsAszk	Staliśmy się hańbą dla naszych sąsiadów, szyderstwem i pośmiewiskiem dla wszystkiego otoczenia naszego.
PsSzer	Staliśmy się hańbą dla naszych sąsiadów, pośmiewiskiem i szyderstwem dla ludów okolicznych.
Tys1	(78:4) Staliśmy się przedmiotem wzgardy dla naszych sąsiadów, igraszką i pośmiewiskiem dla otaczających.
Tys5	Staliśmy się przedmiotem wzgardy dla naszych sąsiadów, igraszką i pośmiewiskiem dla otoczenia.
Bryt	Staliśmy się hańbą dla naszych sąsiadów, Pośmiewiskiem i szyderstwem dla naszego otoczenia.
Pozn	Staliśmy się przedmiotem wzgardy naszych sąsiadów, szyderstwem i pośmiewiskiem dla tych, którzy nas otaczają.
WarPra	Staliśmy się pośmiewiskiem dla naszych sąsiadów, drwią z nas i gardzą nami wszyscy.
STB	Staliśmy się urągowiskiem u naszych sąsiadów, pośmiewiskiem i szyderstwem naszego otoczenia.
EIB	Okryliśmy się hańbą wobec naszych sąsiadów, Staliśmy się pośmiewiskiem i szyderstwem dla naszego otoczenia.

Ps 79,5

PsFlor	(78:5) Dokądże, Gospodnie, gniewać sie będziesz do końca, zażże sie ja❬k❭o ogień gniew twoj?
PsPul	(78:5) Dokąd sie, Boże, gniewać będziesz do końca, zażże sie jako ogień gniew twoj?
Wuj1923	Dokądże, Panie, gniewać się będziesz do końca? rozpali się jako ogień zapalczywość twoja?
Gda1881	Dokądże, o Panie? azaż na wieki gniewać się będziesz? a jako ogień pałać będzie zapalczywość twoja?
Gda2017	Jak długo, PANIE? Czy wiecznie będziesz się gniewać? Czy twoja zapalczywość będzie płonąć jak ogień?
PsBycz	Dopókiż, o-Panie! będzieszli-się-gniéwał na-wieki? będzieli-się-paliło, jak-ogień, oburzenié-Twojé?
Goet	Dopóki, Panie, gniewać się będziesz bez ustanku, a pałać będzie gorliwość Twoja jak ogień?
PsCylk	Dopókiż o Boże! Czyż gniewać się będziesz na wieki? pałać będzie jak ogień uniesienie Twoje?
PsKrusz	Dokądże Panie! Czy na wieki gniewać się będziesz? Czy jako ogień pałać będzie zawziętość Twoja?
PsAszk	Dokąd o Jehowo pałać będziesz gniewem, czyż wiecznie jako ogień palić się będzie Twa zapalczywość?
PsSzer	Dokądże, Panie? Czyż wiecznie gniewać sie będziesz? Jak ogień płonąć będzie zapalczywość Twoja?
Tys1	(78:5) Dokądże, Panie? Czy wiecznie będziesz się gniewał? Czy Twoja zapalczywość będzie gorzeć jak ogień?
Tys5	Dokądże, Panie? Czy wiecznie będziesz się gniewał? Czy Twoja zapalczywość będzie gorzeć jak ogień?
Bryt	Dokądże, Panie? Czyż wiecznie gniewać się będziesz? Jak ogień płonąć będzie zapalczywość twoja?
Pozn	Dokądże, Jahwe? Czy wiecznie będziesz trwał w swym gniewie, czy zapalczywość Twoja będzie płonęła jak ogień?
WarPra	Jak długo jeszcze, o Panie? Czy wiecznie trwać będzie zagniewanie Twoje? Jak długo będzie płonął gniew Twój jak ogień?
STB	Dopóki, WIEKUISTY? Czy będziesz się gniewać na wieki? Czy Twoje uniesienie będzie pałać jak ogień?
EIB	Jak długo ma to trwać, PANIE? Czy na zawsze zamierzasz się gniewać? Czy Twa zapalczywość nie przestanie płonąć niczym ogień?

Ps 79,6

PsFlor	(78:6) Wylej gniew twoj w pogany, jiż ciebie nie znali, i w krolewstwa, jaż imienia twego nie wzywały,
PsPul	(78:6) Wylej gniew twoj na ludzi, jiż ciebie nie znają, i na krolewstwa, jaż imienia twego nie wzywały,
Wuj1923	Wyléj gniew twój na pogany, którzy cię nie znają: i na królestwa, które imienia twego nie wzywały.
Gda1881	Wylij gniew twój na pogan, którzy cię nie znają, i na królestwa, które imienia twego nie wzywają.
Gda2017	Wylej twój gniew na pogan, którzy cię nie znają, i na królestwa, które nie wzywają twego imienia.
PsBycz	Wyléj zapalczywość-Twę na te-narody, które nie znają-Ciebie; i-na królestwa, które, do-Imienia-Twego, nie wołają.
Goet	Wylej zapalczywość Swoją na narody, które Cię nie znają, i na królestwa, które imienia Twego nie wzywają!
PsCylk	Wylej gniew Twój na ludy, które nie znają Ciebie, i na państwa które imienia Twego nie wzywają.
PsKrusz	Wylej gniew Twój na pogan, którzy Cię nie znają, - i na królestwa, które imienia Twego nie wzywają.
PsAszk	Wylej zapamiętałość Twą na narody, które Ciebie nie znają, na królestwa, które Twojem nie wołały imieniem.
PsSzer	Wylej gniew swoj na ludy, które Cię nie znają, i na królestwa, które nie wzywają imienia Twego,
Tys1	(78:6) Wylej gniew Twój na ludy, które Cię nie uznają, na królestwa, co nie wzywają Twojego imienia.
Tys5	Wylej gniew Twój na ludy, które Cię nie uznają, na królestwa, co nie wzywają Twojego imienia.
Bryt	Wylej gniew swój na narody, które cię nie znają, I na królestwa, które nie wzywają imienia twego,
Pozn	Wylej Twoje wzburzenie na ludy pogańskie, które Cię nie znają, i na królestwa, które nie wzywają Twojego Imienia!
WarPra	Racz wylać na pogan czarę Twego gniewu, na nie znających Ciebie i na królestwa, które nie czczą Twojego Imienia.
STB	Wylej Twój gniew na narody, które Ciebie nie znają i na państwa, co nie wzywają Twego Imienia.
EIB	Wylej swój gniew na narody, które Cię nie uznają, I na królestwa, które nie wzywają Twojego imienia,

Ps 79,7

PsFlor	(78:7) bo śniedli są Jakob i miasto jego pusto uczynili są.
PsPul	(78:7) bo śniedli Jakob i miasto jego pusto uczynili.
Wuj1923	Albowiem pożarli Jakóba, i miejsce jego spustoszyli.
Gda1881	Albowiemci pożarli Jakóba, a mieszkanie jego spustoszyli.
Gda2017	Pożarli bowiem Jakuba i spustoszyli jego mieszkanie.
PsBycz	Bo, pożarli Jakóba; a,-mieszkanié-jego, opustoszyli.
Goet	Albowiem one pożarły Jakóba, a mieszkanie Jego spustoszyły.
PsCylk	Albowiem pochłonęli Jakóba, a przybytek jego spustoszyli.
PsKrusz	Albowiem Jakóba pożarli i mieszkanie jego spustoszyli.
PsAszk	Gdyż pożarli Jakóba a spokojną siedzibę Jego spustoszyli.
PsSzer	bo pożarli Jakuba i spustoszyli jego siedzibę!
Tys1	(78:7) Albowiem pożarli Jakuba i spustoszyli jego siedzibę.
Tys5	Albowiem pożarli Jakuba i spustoszyli jego siedzibę.
Bryt	Albowiem pożarli JakubaI spustoszyli siedzibę jego!
Pozn	Bo pożarły Jakuba i spustoszyły jego siedzibę.
WarPra	Przecież to oni zgładzili Jakuba spustoszyli jego pola.
STB	Bo pochłonęli Jakóba, a jego Przybytek spustoszyli.
EIB	Ponieważ pożarli Jakuba I spustoszyli jego siedzibę!

Ps 79,8

PsFlor	(78:8) Nie pamiętaj lichot naszych starych, rychło przejdą nas miłosierdzia twoja, bo ubodzy uczynieni jesmy barzo.
PsPul	(78:8) Nie pamiętaj złości naszych dawnych, rychło uśpieszycie k nam miłosierdzia twoja, bo ubodzy sczynienismy barzo.
Wuj1923	Nie wspominaj starych nieprawości naszych: niech nas rychło uprzedzą litości twoje; bośmy się stali bardzo ubogimi.
Gda1881	Nie wspominajże nam przeszłych nieprawości naszych; niech nas rychło uprzedzi miłosierdzie twoje, bośmy bardzo znędzeni.
Gda2017	Nie pamiętaj nam dawnych nieprawości naszych, niech nas prędko spotka twoje miłosierdzie, bo jesteśmy bardzo wynędzniali.
PsBycz	Nie pamiętaj nam nieprawości pierwotnych; niech-prędko uprzédzą-nas politowania-Twoje; bo, zubożeliśmy bardzo.
Goet	Nie poczytaj nam nieprawości przodków naszych; pośpiesznie niech spotka nas Twoje zmiłowanie; bo bardzośmy osłabli.
PsCylk	Nie pamiętaj nam win przodków; rychło niech uprzedzi nas miłosierdzie Twoje, bośmy znędznieni bardzo.
PsKrusz	Nie wspominaj nam o pierwszych przewinieniach! Niechaj nas prędko uprzedzi miłosierdzie Twoje, albowiem bardzośmy nieszczęśliwi.
PsAszk	Nie pamiętaj nam grzechów praojców, rychło niechaj nas ubiegną miłosierdzia Twe, bośmy biedni bardzo.
PsSzer	Nie pamiętaj nam dawnych win; niech nas rychło spotka miłosierdzie Twoje, bośmy bardzo nędzni!
Tys1	(78:8) Nie pamiętaj o winach przodków ze szkodą dla nas, niech rychło wyjdzie ku nam miłosierdzie Twoje: bo bardzo jesteśmy nieszczęśliwi.
Tys5	Nie pamiętaj nam win naszych przodków, niech rychło przyjdzie ku nam miłosierdzie Twoje, bo bardzo jesteśmy słabi.
Bryt	Nie pamiętaj nam dawnych win; Niech nas rychło spotka miłosierdzie twoje, Bośmy bardzo nędzni!
Pozn	Nie poczytuj nam win naszych przodków! Niech szybko spłynie na nas miłosierdzie Twoje, bo nędza nasza jest niezmierna.
WarPra	Racz nam nie pamiętać przewinień przodków naszych, w miłosierdziu Twoim pośpiesz nam z pomocą, bo czujemy się bardzo przygnębieni.
STB	Nie pamiętaj nam win naszych przodków; niech nas szybko uprzedzi Twoje miłosierdzie, bo jesteśmy bardzo wynędzniali.
EIB	Nie pamiętaj nam dawnych win; Okaż nam jak najszybciej miłosierdzie, Bo jesteśmy w wielkiej potrzebie!

Ps 79,9

PsFlor	(78:9) Podpomoży nas, Boże zbawienia naszego, i prze sławę imienia twego wyzwol nas, Gospodnie, i miłościw bądź grzechom naszym prze imię twoje,
PsPul	(78:9) Pomoży nam, Boże, zbawienie nasze, i prze sławę imienia twego, Boże, wyzwol nas, i miłościw bądź grzechom naszym prze imię twoje,
Wuj1923	Wspomożesz nas, Boże, zbawicielu nasz: a dla sławy imienia twego, Panie, wybaw nas: a bądź miłościw grzechom naszym dla imienia twego.
Gda1881	Wspomóżże nas, o Boże zbawienia naszego! dla chwały imienia twego, a wyrwij nas, i bądź miłościw grzechom naszym dla imienia twego.
Gda2017	Wspomóż nas, Boże naszego zbawienia, dla chwały imienia twego; ocal nas i przebacz nam grzechy ze względu na twoje imię.
PsBycz	Dopomoż-nam, o-Bożo zbawienia-naszego! dla chwały Imienia-Twego. i-oswobódź-nas; a-daj-się-przebłagać za grzéchy-nasze, z-powodu Imienia-Twojego.
Goet	Pomóż nam Ty, Boże zbawienia naszego, dla czci imienia Twego i wybaw nas, a przebacz nam grzechy nasze dla imienia Twego!
PsCylk	Wspomóż nas Panie wybawienia naszego, gwoli chwale imienia Twojego, i ocal nas, i odpuść grzechy nasze przez wzgląd na imię Twoje.
PsKrusz	Dopomóż nam, Boże zbawienia naszego, a wyrwij nas dla chwały imienia Twego, i dla imienia Twego oczyść nas z grzechów naszych!
PsAszk	Wspomóż nas Boże wybawienia naszego dla chwały Twojego imienia i ocal nas a wybacz grzechom naszym gwoli Twojemu imieniu.
PsSzer	Wspomóż nas, Boże zbawienia naszego, dla chwały imienia swego, wybaw nas i odpuść grzechy nasze dla imienia swego!
Tys1	(78:9) Wspomóż nas, Boże zbawienia naszego, dla chwały Twego imienia, i wyzwól nas, i odpuść nasze grzechy dla imienia Twego.
Tys5	Wspomóż nas, Boże, nasze zbawienie, przez wzgląd na chwałę Twojego imienia, i wyzwól nas, i odpuść nasze grzechy przez wzgląd na Twoje imię.
Bryt	Wspomóż nas. Boże zbawienia naszego, Dla chwały imienia twego wybaw nas I odpuść grzechy nasze Dla imienia twego!
Pozn	Przybądź nam z pomocą, Boże, Wybawco nasz, dla chwały Imienia Twego! Wybaw nas i odpuść nam nasze grzechy dla Imienia Twego!
WarPra	Dla chwały Imienia Twojego wspomóż nas, o Boże Wybawicielu! Wybaw nas dla imienia Twojego i przebacz nam nasze grzechy.
STB	Dla chwały Twojego Imienia, wspomóż nas Boże naszego wybawienia i nas ocal; odpuść nasze grzechy przez wzgląd na Twoje Imię.
EIB	Pomóż nam, Boże naszego zbawienia, Wybaw nas dla chwały Twojego imienia, Dokonaj pojednania z powodu naszych grzechów - Ze względu na Twoje imię!

Ps 79,10

PsFlor	(78:10) bo snadź rzeką w pogaństwie: Gdzie jest Bog jich? I znano będzie w postacioch przed oczyma naszyma (78:11a) pomsta krwie sług twojich, jaż rozlita jest.
PsPul	(78:10) bo snadź rzeką w pogaństwie: Gdzie jest Bog jich? I znano będzie w postacioch przed naszyma oczyma (78:11a) pomsta krwie sług twoich, jaż rozlita jest.
Wuj1923	Aby snadź nie mówili między pogany: Kędyż jest Bóg ich? a niech znaczna będzie nad pogany, przed oczyma naszemi, pomsta krwie sług twoich, która jest wylana.
Gda1881	Przeczżeby mieli mówić poganie: Gdzież jest Bóg ich? Bądź znacznym między poganami, przed oczyma naszemi, dla pomsty krwi sług twoich, która jest wylana.
Gda2017	Dlaczego poganie mają mówić: Gdzież jest ich Bóg? Niech będzie znany wśród pogan na naszych oczach przez dokonanie zemsty za przelaną krew twoich sług.
PsBycz	Czemużby mawiały narody: Gdzie jest Bóg-ich? niech-będzie-wiadomé, u-narodów, w-oczach-naszych, pomszczenié-się, za krew sług-Twoich wylaną.
Goet	Dlaczego mają mówić narody: "Gdzież więc jest Bóg ich?" Niech oznajmiona będzie wśród narodów przed oczyma naszemi pomsta za przelaną krew sług Twoich!
PsCylk	Czemu mają mówić poganie: gdzież Bóg ich? Niech się ujawni między ludami w oczach naszych, pomsta za krew sług Twoich przelaną.
PsKrusz	Dlaczegoż mają mówić poganie: "Gdzież jest Bóg ich"? Niechaj wiedzą wśród pogan, żeś Ty jest przed oczyma naszemi dla pomsty krwi sług Twoich, która jest wylana.
PsAszk	Czemużby mówić miały narody: "Gdzież jest ich Bóg?" Niechaj między narodami rozejdzie się wieść o pomszczonej w oczach naszych krwi rozlanej Twoich sług!
PsSzer	Czemu ludy mają mówić: Gdzież jest ich Bóg? Niech jawna będzie wśród pogan w oczach naszych zemsta za przelaną krew sług Twoich!
Tys1	(78:10) Dlaczego mają mówić poganie: «Gdzie jest ich Bóg?» Niech stanie się jawną wśród pogan i na oczach naszych pomsta za krew Twoich sług, którą przelano.
Tys5	Dlaczego mają mówić poganie: Gdzież jest ich Bóg? Niech na naszych oczach rozejdzie się wśród pogan wieść o pomście za przelaną krew Twoich sług.
Bryt	Czemu narody mają mówić: Gdzież jest Bóg ich? Niech jawna będzie wśród narodów w oczach naszych Zemsta za przelaną krew sług twoich!
Pozn	Dlaczego mieliby mówić poganie: "Gdzież jest ich Bóg?" Niechaj na oczach naszych jawna się stanie wśród ludów pogańskich pomsta za krew Twoich sług, która została przelana!
WarPra	Dlaczego poganie mają mówić: Gdzież jest ich Bóg? Niech się dowiedzą poganie na oczach naszych, jak krew sług Twoich pomściłeś.
STB	Czemu mają mówić poganie: Gdzie ich Bóg? Niechaj na naszych oczach się ujawni pomsta wśród ludów za przelaną krew Twoich sług.
EIB	Dlaczego narody mają mówić: Gdzie się podział ich Bóg? Niech na naszych oczach dokona się wśród narodów Zemsta za rozlew krwi Twoich sług!

Ps 79,11

PsFlor	(78:11b) Wnidzi w obeźrzeniu twojem stękanie spiętych. (78:12) Podług wielikości ramienia twego osiądź syny umarzających
PsPul	(78:11b) Wnidzi przed cię stękanie spiętych. (78:12) Podług wielikości ramienia twego obejmi syny śmiercią pobitych
Wuj1923	Niech przyjdzie przed obliczność twoję wzdychanie spętanych: według wielmożności ramienia twego zachowaj syny pomordowanych.
Gda1881	Niech przyjdzie przed oblicze twoje narzekanie więźniów, a według wielkości ramienia twego zachowaj ostatki tych, co są na śmierć skazani.
Gda2017	Niech dotrze do ciebie jęk więźniów, według potęgi twego ramienia zachowaj skazanych na śmierć.
PsBycz	Niech-przyjdzie, przed-obliczé-Twé, jęk uwięzionego; według-wielkości ramienia-Twego, pozostaw godnych zabicia.
Goet	Niech przyjdzie przed Ciebie wzdychanie więźniów; wielkością ramienia Swego pozostaw przy życiu tych, którzy są na śmierć wydani,
PsCylk	Niechaj dojdzie do Ciebie jęk więźnia; wedle wielkości ramienia Twojego oszczędź na śmierć skazanych.
PsKrusz	Niechaj przyjdzie przed oblicze Twe narzekanie więźniów; według wielkości ramienia Twego zachowaj synów na śmierć skazanych.
PsAszk	Niechaj dojdzie przed oblicze Twe jęk pojmanych, jako wielkiemi ramię Twoje - daj oswobodzenie synom uśmiercenia.
PsSzer	Niech dojdzie do Ciebie jęk więźniów! Mocą ramienia swego uwolnij skazanych na śmierć!
Tys1	(78:11) Niech jęk pojmanych dojdzie do Ciebie; mocą Twojego ramienia skazanych na śmierć uwolnij.
Tys5	Niech jęk pojmanych dojdzie do Ciebie; mocą Twojego ramienia oszczędź na śmierć skazanych.
Bryt	Niech dotrze do ciebie jęk więźniów! Mocą ramienia swego uwolnij skazanych na śmierć!
Pozn	Niech dotrze przed oblicze Twoje jęk pojmanych, mocą ramienia swego zachowaj skazanych na śmierć!
WarPra	Niech dojdą do Ciebie uwięzionych jęki, skazanych na śmierć uwolnij mocą Twego ramienia.
STB	Niech dojdzie do Ciebie jęk więźnia; według wielkości Twego ramienia oszczędź na śmierć skazanych.
EIB	Niech dotrze do Ciebie jęk więźniów! Swym potężnym ramieniem oszczędź skazanych na śmierć!

Ps 79,12

PsFlor	(78:13) i wroci sąsiadom naszym siedmkroć więcej w łono jich łajanie jich, jeż łajali tobie, Gospodnie.
PsPul	(78:13) i wroci sąsiadom naszym siedmkroć więcej w łono jich przyganę jich, jąż są przyganiali tobie, Boże.
Wuj1923	A oddaj sąsiadom naszym siedmiorako do ich łona urąganie ich, którem urągali tobie, Panie.
Gda1881	A oddaj sąsiadom naszym siedmiorako na łono ich za pohańbienie ich, któreć uczynili, o Panie!
Gda2017	I odpłać naszym sąsiadom siedmiokrotnie w ich zanadrze za zniewagę, którą ci wyrządzili, Panie!
PsBycz	I-oddaj sąsiadom-naszym siedmiokrotnie, na łono-ich, zelżywość-ich, którą znieważali-Cię, o-Panie.
Goet	A oddaj sąsiadom naszym siedmiokrotnie w ich zanadrze hańbę ich, którą oni z Ciebie, Panie, szydzili!
PsCylk	I zwróć sąsiadom naszym siedmiokrotnie w łono ich, zelżywość którą lżyli Cię Panie.
PsKrusz	Ale oddaj sąsiadom naszym siedmiokrotnie na łono ich, za pohańbienie ich, które to pohańbienie uczynili, o Panie!
PsAszk	I zwróć sąsiadom naszym siedmiokroć zelżywość ich, którą lżyli Ciebie, o Panie!
PsSzer	I oddaj sąsiadom naszym siedmiokrotnie w łono urąganie ich, którym obrażali Ciebie, Panie!
Tys1	(78:12) I odpłać sąsiadom naszym siedemkroć w ich zanadrze za zniewagę, którą Tobie, Panie, wyrządzili.
Tys5	I odpłać sąsiadom naszym siedmiokrotnie w ich zanadrze za zniewagę, którą Tobie, Panie, wyrządzili.
Bryt	Odpłać sąsiadom naszym siedemkroć urąganie ich, Którym ciebie obrażali, Panie!
Pozn	Odpłać sąsiadom naszym po siedmiokroć za zniewagę, jaką wyrządzili Tobie, Panie!
WarPra	Po siedmiokroć odpłać naszym sąsiadom za zniewagi, które Tobie, o Panie, wyrządzili.
STB	Zwróć też naszym sąsiadom, siedmiokrotnie na ich łono, pohańbienie jakim Cię lżyli, Panie.
EIB	Za obelgi miotane przeciwko Tobie, Panie, Odpłać naszym sąsiadom po siedmiokroć!

Ps 79,13

PsFlor	(78:14) My zaprawdę, lud twoj i owce pastwy twojej, spowiadać ci sie będziem tobie na wieki, (78:15) w pokoleniu i w pokoleniu zjawimy chwałę twoję.
PsPul	(78:14) Ale my, lud twoj i owce pastwy twoje, chwalić cie będziem na wieki, (78:15) w pokolenie i pokolenie zjawimy chwałę twoję.
Wuj1923	A my, twój lud i owce pastwiska twego, będziemyć wyznawać na wieki: od rodzaju do rodzaju będziem opowiadać chwałę twoję.
Gda1881	Ale my lud twój i owce pastwiska twego, będziemy cię wysławiali na wieki; od narodu do narodu będziemy opowiadać chwałę twoję.
Gda2017	My zaś, twój lud i owce twego pastwiska, będziemy cię wielbić na wieki, będziemy głosić twoją chwałę z pokolenia na pokolenie.
PsBycz	A-my, lud-twój, i-trzoda pastwiska-Twego, będziem-dzięki-składali Tobie na-wieki; od-rodu do-rodu, będziemy-opowiadali chwałę-Twoję.
Goet	My zaś, lud Twój i trzoda pastwiska Twego, chcemy dziękować Ci na wieki, a opowiadać chwałę Twoją od pokolenia do pokolenia.
PsCylk	A my lud Twój i trzoda pastwiska Twego, wysławiać Cię będziemy na wieki, od pokolenia w pokolenie opowiadać chwałę Twoję.
PsKrusz	A myśmy ludem Twoim i owcami pastwiska Twego! Będziemy Cię wysławiali na wieki - od pokolenia do pokolenia będziemy opowiadali chwałę Twoją.
PsAszk	Lecz my, lud Twój i trzoda pastwiska Twojego hołdy Ci składać będziemy na wieki, z pokolenia w pokolenie opowiadać będziem Twą chwałę.
PsSzer	Lecz my, lud Twój, i owce pastwiska Twego, będziemy sławić Cię na wieki, będziemy opowiadać chwałę Twoją z pokolenia w pokolenie.
Tys1	(78:13) My zaś, lud Twój i owce Twej trzody, będziemy Cię sławić na wieki; i przez pokolenia głosić Twoją chwałę.
Tys5	My zaś, lud Twój i owce z Twej trzody, będziemy Tobie dziękować na wieki i z pokolenia na pokolenie głosić Twoją chwałę.
Bryt	My zaś, lud twój i owce pastwiska twojego, Będziemy sławić cię na wieki, Będziemy opowiadać chwałę twoją z pokolenia w pokolenie.
Pozn	My zaś, lud Twój i owce Twego pastwiska, wysławiać Cię będziemy na wieki i głosić z pokolenia w pokolenie chwałę Twoją.
WarPra	A my, lud Twój i owce Twojego pastwiska, po wszystkie czasy dziękować Ci będziemy i chwałę Twoją głosić przez wszystkie pokolenia.
STB	A my, Twój lud i trzoda Twojego pastwiska, będziemy Cię wysławiać na wieki, od pokolenia do pokolenia będziemy opowiadać Twoją chwałę.
EIB	My natomiast, Twój lud i owce Twojego pastwiska, Będziemy Cię sławić na wieki, Będziemy głosić Twoją chwałę z pokolenia na pokolenie.

Psalm 80

Ps 80,1

PsFlor	(79:1) Jenże oprawiasz Israhel, rozumiej, jenże przewodzisz jako owcę Jozef, (79:2a) jenże siedzisz na cherubin,
PsPul	Dawidow (sic!). (79:1) Jen rządzisz Israhel, wysłuchaj, jenże przewodzisz jako owcę Jozef, (79:2a) jen siedzisz na cherubin,
Wuj1923	(80:1) Na koniec, dla tych, którzy będą odmienieni, świadectw Asaphowi, Psalm. (80:2) Który rządzisz Izrael, posłuchaj: który prowadzisz jako owcę, Józeph: który siedzisz na Cherubinach:
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm świadectwa Asafowi. (80:2) O Pasterzu Izraelski! posłuchaj, który prowadzisz Józefa jako stado owiec; który siedzisz na Cherubinach, rozjaśnij się.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm świadectwa Asafa. Posłuchaj, Pasterzu Izraela, ty, który prowadzisz Józefa jak stado owiec, ty, który zasiadasz między cherubinami, zabłyśnij.
PsBycz	(80:1) Naczelnikowi-Muzyki, na narzędziu, Szoszanim Edul, zwaném, Asafa Psalm, do grania dany. (80:2) O-Pasterzu Izraela! posłuchaj: Prowadzący, jak-trzodę, Józefa, mieszkający między Cherubinami, zajaśniéjże.
Goet	(80:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Według "Lilij". Świadectwo Asafa. Psalm. (80:2) Zważ, Pasterzu Izraela! który prowadzisz Józefa jako trzodę; ukaż się, który tronujesz nad cherubami!
PsCylk	(80:1) Przewodnikowi chóru na sześć głosów, na świadectwo. Asafa pieśń. (80:2) Pasterzu Izraela, wysłuchaj; który wodzisz niby trzodę Józefa, który zasiadasz nad cherubami, zajaśniéj.
PsKrusz	(80:1) Przełożonemu chóru. Na "Lilje". Świadectwo Asafa. Psalm. (80:2) O Pasterzu izraelski! Posłuchaj, który prowadzisz Józefa, jako owce, który siedzisz na cherubach, ujawnij się!
PsAszk	(80:1) Dyrygentowi. Do harf kształtu róży, świadectwo Asafowe. Śpiew. (80:2) Pasterzu Izraela - nadstaw ucha, który prowadzisz Józefa, jako trzodę, - dosiadasz Cherubów, - zjaw się!
PsSzer	(80:1) Przewodnikowi chóru, na nutę: Lilie... świadectwo Asafa, psalm. (80:2) Pasterzu izraelski, słuchaj! Ty, który prowadzisz Józefa jak trzodę, który zasiadasz na cherubach, ukaż się w chwale!
Tys1	(79:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Lilia Prawa...". Asafowy. Psalm. (79:2) Pasterzu Izraela, posłuchaj, Ty, co jak trzodę wiedziesz ród Józefa. Zabłyśnij, który siedzisz na cherubach,
Tys5	(80:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Lilie świadectwa...". Asafowy. Psalm. (80:2) Posłuchaj, Pasterzu Izraela, Ty, co jak trzodę wiedziesz ród Józefa. Ty, który zasiadasz na cherubachs, zabłyśnij,
Bryt	(80:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Lilie...” Świadectwo. Asafowy. Psalm. (80:2) Pasterzu Izraela, słuchaj! Ty, który prowadzisz Józefa jak trzodę, Który zasiadasz na cherubach, Ukaż się w chwale!
Pozn	(80:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na melodię "Lilie"; świadectwo; Psalm Asafa. (80:2) Pasterzu Izraela, nakłoń ucha! Ty, który prowadzisz Józefa jak trzodę, który zasiadasz na cherubach, ukaż się w swym blasku
WarPra	(80:1) Dla kierującego chórem. Na melodię: „Lilie świadectwa”. Psalm Asafa. (80:2) Posłuchaj, pasterzu Izraela, Ty, co pilnujesz Józefa jak trzody, ukaż się, Ty, co na cherubach zasiadasz,
STB	(80:1) Przewodnikowi chóru, na sześć głosów. Pieśń Asafa na świadectwo. (80:2) Wysłuchaj, Pasterzu Israela, który prowadzisz Josefa, jak trzodę; który zasiadasz nad cherubami; zajaśniej.
EIB	(80:1) Dla prowadzącego chór. Na melodię: Lilie. Wyznanie. Asafowy. Psalm. (80:2) Pasterzu Izraela, zechciej nas wysłuchać! Ty, który prowadzisz Józefa jak trzodę, Który zasiadasz na cherubach, Objaw swój majestat!

Ps 80,2

PsFlor	(79:2b) zjaw sie przed Efraim, Bienijamin i Manasse, (79:3) wzbudź moc twoję a przydzi, aby zbawiony uczynił nas.
PsPul	(79:2b) zjaw sie przed Efraim, Bienijamin i Manasse, (79:3) zbudzi moc twoję a przydzi, aby zbawiony uczynił nas.
Wuj1923	(80:3) Okaż się przed Ephraimem, Benjaminem i Manassem: wzbudź możność twoję, a przyjdź, abyś nas wybawił.
Gda1881	(80:3) Wzbudź moc swoję przed Efraimem, i Benjaminem, i Manasesem, a przybądź na wybawienie nasze.
Gda2017	Przed Efraimem, Beniaminem i Manassesem wzbudź swoją moc i przyjdź nas zbawić.
PsBycz	(80:3) Przed Efraimem, i-Benjaminem, i-Menaszehem, obudź moc-Twoję, i-przyjdź na-pomoc nam.
Goet	(80:3) Wzbudź moc Swoją przed Efraimem, Benjaminem i Manasesem i przyjdź nam ku wybawieniu.
PsCylk	(80:3) Wobec Efraima i Binjamina i Menassy, rozbudź potęgę Twoję, i przybądź na pomoc nam.
PsKrusz	(80:3) Przed Efraimem i Benjaminem, i Manassesem wzbudź siłę Twoją i przybądź ku wybawieniu nas!
PsAszk	(80:3) Przed Efraimem i Benjaminem i Menassem obudź Twą moc bohaterską i pójdź nam ku pomocy!
PsSzer	(80:3) Zbudź bohaterską moc swoją przed obliczem Efraima, Benjamina i Manassesa, i przybądź nam z pomocą!
Tys1	(79:3) przed Efraimem, Beniaminem i Manassesem. Wzbudź Twą potęgę i przyjdź nas zbawić!
Tys5	(80:3) przed Efraimem, Beniaminem i Manassesem! Wzbudź Twą potęgę i przyjdź nam na pomoc!
Bryt	(80:3) Przed obliczem Efraima, Beniamina i ManassesaZbudź moc swoją i przybądź nam z pomocą!
Pozn	(80:3) wobec Efraima, Beniamina i Manassego! Zbudź swoją moc i przybądź nam z pomocą!
WarPra	(80:3) Efraimowi, Beniaminowi i Manassesowi! Okaż całą Twą potęgę i przyjdź nam z pomocą!
STB	(80:3) Rozbudź Twoją potęgę wobec Efraima, Binjamina oraz Menassy, przybądź nam na pomoc.
EIB	(80:3) Przed obliczem Efraima, Beniamina i Manassesa Okaż swoją moc i przybądź z wybawieniem!

Ps 80,3

PsFlor	(79:4) Boże, obroci nas a pokaż lice twoje, i zbawieni będziem.
PsPul	(79:4) Boże, obroci nas a pokaży lice [lice] twoje, a zbawieni będziemy.
Wuj1923	(80:4) Boże, nawróć nas: a ukaż oblicze twoje, i będziemy zbawieni.
Gda1881	(80:4) O Boże! przywróć nas, a rozjaśnij nad nami oblicze twoje, a będziemy zbawieni.
Gda2017	Boże, odnów nas, rozjaśnij nad nami swoje oblicze, a będziemy wybawieni.
PsBycz	(80:4) O-Boże! przywróć-nas, i-zajaśniéj obliczem-Twojém, a-ocaleni-będziemy.
Goet	(80:4) O Boże, przywróć nas, i niech jaśnieje oblicze Twoje, a będziemy wybawieni.
PsCylk	(80:4) Panie wskrześ nas, rozświeć oblicze Twoje a będziem zbawieni.
PsKrusz	(80:4) Boże, przywróć nas i rozjaśnij oblicze swoje, a będziemy zbawieni.
PsAszk	(80:4) Boże, daj nam wrócić się i rozświetlij oblicze Twe a będziem wybawieni.
PsSzer	(80:4) Boże! Odnów nas i rozjaśnij oblicze swoje, a będziemy zbawieni!
Tys1	(79:4) O Boże, odnów nas i okaż Twe pogodne oblicze, abyśmy byli zbawieni.
Tys5	(80:4) O Boże, odnów nas i rozjaśnij swe oblicze, abyśmy doznali zbawienia.
Bryt	(80:4) Boże! Odnów nas i rozjaśnij oblicze swoje, A będziemy zbawieni!
Pozn	(80:4) Jahwe Zastępów odnów nas, rozjaśnij swoje oblicze, a będziemy wybawieni!
WarPra	(80:4) O Boże, postaw nas znów na nogi, niech znów zajaśnieje Twe oblicze, a nam niech się stanie zbawienie!
STB	(80:4) Panie, wskrześ nas; rozświeć Twoje oblicze, a będziemy zbawieni.
EIB	(80:4) Boże! Odnów nas! Rozjaśnij swoje oblicze, A będziemy zbawieni!

Ps 80,4

PsFlor	(79:5) Gospo[spo]dnie Boże czci, i dokąd będziesz sie gniewać na modlitwę sługi twego,
PsPul	(79:5) Gospodnie Boże mocy, i dokąd będziesz sie gniewać na modlitwę sługi twego,
Wuj1923	(80:5) Panie, Boże zastępów, dokądże się będziesz gniewał na modlitwę sługi twego?
Gda1881	(80:5) Panie, Boże zastępów! dokądże się będziesz gniewał na modlitwę ludu swego?
Gda2017	PANIE, Boże zastępów, jak długo będziesz się gniewał na modlitwę swego ludu?
PsBycz	(80:5) O-Panie, Boże zastępów! dopókiż dymić-się-będziesz (tj. gniéwać) przeciw-modlitwie ludu-Twojego?
Goet	(80:5) Panie, Boże zastępów, jak długo się będziesz gniewał mimo modlitwy ludu Twego?
PsCylk	(80:5) Boże, Panie zastępów, dopókiż pałać będziesz gniewem na modlitwę ludu Twojego?
PsKrusz	(80:5) Panie, Boże zastępów! Dokądże gniewasz się na modlitwę ludu Twego!
PsAszk	(80:5) Jehowo, Boże zastępów, dopóki będziesz dymem kurzył w modlitwę Twego ludu?
PsSzer	(80:5) Panie, Boże Zastępów, pókiż będziesz się gniewał mimo modlitwy ludu swego?
Tys1	(79:5) Boże Zastępów, jak długo gniewać się będziesz, choć lud Twój się modli?
Tys5	(80:5) Panie, Boże Zastępów, jak długo gniewać się będziesz, choć lud Twój się modli?
Bryt	(80:5) Panie, Boże Zastępów, dopókiż gniewać się będziesz, pomimo modlitwy ludu swojego?
Pozn	(80:5) Jahwe Zastępów, dokądże będziesz pałał gniewem mimo modłów ludu Twego?
WarPra	(80:5) O Panie, Boże Zastępów, jak długo będziesz się gniewał, chociaż lud Twój błaga Cię o pomoc?
STB	(80:5) WIEKUISTY, Boże Zastępów, dopóki będziesz pałać gniewem na modlitwę Twojego ludu?
EIB	(80:5) PANIE, Boże Zastępów, jak długo będziesz się gniewał, Pomimo modlitwy swego ludu?

Ps 80,5

PsFlor	(79:6) karmić będziesz nas chlebem słez a picie dasz nam we słzach w mierze?
PsPul	(79:6) karmić będziesz nas chlebem słez i picie dasz nam we słzach w miarę?
Wuj1923	(80:6) Będziesz nas karmił chlebem płaczu, a będziesz napawał nas łzami miarą?
Gda1881	(80:6) Nakarmiłeś ich chlebem płaczu, i napoiłeś ich łzami miarą wielką.
Gda2017	Nakarmiłeś ich chlebem płaczu i napoiłeś ich łzami nad miarę.
PsBycz	(80:6) Tyś-karmił-ich chlebem płaczu, i-napawałeś-ich łzami miarą-potrójną. (Szalisz)
Goet	(80:6) Karmiłeś ich łzawym chlebem i poiłeś ich kielichami łez;
PsCylk	(80:6) Karmisz ich chlebem płaczu, i napawasz łez pełną miarą.
PsKrusz	(80:6) Karmisz ich chlebem płaczu, i dajesz im pić łzy miarą wielką.
PsAszk	(80:6) Nakarmiłeś je chlebem łez i napoiłeś je tez trojakiem.
PsSzer	(80:6) Karmisz nas płaczem jak chlebem i poisz nas łzami nad miarę.
Tys1	(79:6) Nakarmiłeś go chlebem płaczu i obficie napoiłeś go łzami.
Tys5	(80:6) Nakarmiłeś go chlebem płaczu i obficie napoiłeś go łzami.
Bryt	(80:6) Karmisz nas płaczem jak chlebemI poisz nas łzami nad miarę.
Pozn	(80:6) Karmisz go chlebem płaczu i poisz łzami nad miarę.
WarPra	(80:6) Karmiłeś go chlebem zmieszanym ze łzami i napoiłeś go łzami obficie.
STB	(80:6) Karmisz ich chlebem płaczu i poisz łez pełną miarą.
EIB	(80:6) Karmisz nas płaczem jak chlebem I obficie poisz łzami.

Ps 80,6

PsFlor	(79:7) Położył jeś nas w przeciwomołwienie sąsiadom naszym a nieprzyjaciele naszy naśmiewali są nas.
PsPul	(79:7) Położyłeś nas w przeciwność sąsiadom naszym i nieprzyjaciele naszy naśmiewali się z nas.
Wuj1923	(80:7) Wystawiłeś nas na przeciwieństwo sąsiadom naszym: a nieprzyjaciele nasi naśmiewali się z nas.
Gda1881	(80:7) Wystawiłeś nas na zwadę sąsiadom naszym; a nieprzyjaciołom naszym, aby sobie z nas śmiech stroili.
Gda2017	Zrobiłeś z nas przedmiot sporu dla naszych sąsiadów, a nasi wrogowie śmieją się z nas.
PsBycz	(80:7) Wystawiłeś-nas na-spór, z-sąsiadami-naszymi; więc-nieprzyjacioły-nasze, naigrawają-się z-nas.
Goet	(80:7) Uczyniłeś nas przyczyną waśni sąsiadów naszych, a wrogowie nasi szydzą z nas między sobą.
PsCylk	(80:7) Czynisz z nas zwadę dla sąsiadów naszych, a wrogowie nasi naśmiewają się z nas.
PsKrusz	(80:7) Postawiłeś nas na zwadę sąsiadom naszym - i wrogom naszym, aby się z nas śmiali.
PsAszk	(80:7) Podasz nas za kość zwady naszym sąsiadom a szydzą sobie nasi wrogowie.
PsSzer	(80:7) Uczyniłeś nas kością niezgody sąsiadów naszych i szydzą z nas nieprzyjaciele nasi.
Tys1	(79:7) Zrobiłeś z nas powód zwady dla naszych sąsiadów, a wrogowie nasi z nas szydzą.
Tys5	(80:7) Uczyniłeś nas powodem waśni dla naszych sąsiadów, a wrogowie nasi z nas szydzą.
Bryt	(80:7) Uczyniłeś nas kością niezgody sąsiadów naszychI szydzą z nas nieprzyjaciele nasi.
Pozn	(80:7) Uczyniłeś nas przedmiotem sporów wśród naszych sąsiadów, a wrogowie nasi szydzą z nas.
WarPra	(80:7) Dla sąsiadów uczyniłeś nas przedmiotem sporów, drwią sobie z nas wrogowie nasi.
STB	(80:7) Czynisz nas podmiotem zwady dla naszych sąsiadów, a nasi wrogowie wyśmiewają się z nas.
EIB	(80:7) Uczyniłeś nas powodem niezgody dla naszych sąsiadów, Drwią sobie z nas nasi wrogowie.

Ps 80,7

PsFlor	(79:8) Boże czci, obroci nas i pokaży oblicze twoje, i zbawieni będziem.
PsPul	(79:8) Boże mocy, obroci nas a pokaży lice twoje, a zbawieni będziem.
Wuj1923	(80:8) Boże zastępów, nawróćże nas: i okaż oblicze twoje, a będziem zbawieni.
Gda1881	(80:8) O Boże zastępów; przywróć nas, a rozjaśnij nad nami oblicze twoje, a będziemy zbawieni.
Gda2017	Boże zastępów, odnów nas, rozjaśnij nad nami swoje oblicze, a będziemy wybawieni.
PsBycz	(80:8) O-Boże zastępów! przywróć-nas; i-zajaśniéj obliczem-Twojém, a-ocaleni-będziemy.
Goet	(80:8) O Boże zastępów, przywróć nas, i niech jaśnieje oblicze Twoje, a będziemy wybawieni.
PsCylk	(80:8) Panie zastępów wskrześ nas, rozświeć oblicze Twoje a będziem zbawieni.
PsKrusz	(80:8) Boże zastępów! Przywróć nas, i rozjaśnij oblicze swoje, a będziemy zbawieni!
PsAszk	(80:8) Boże, Panie zastępów, daj nam wrócić się i rozświetlij oblicze Twe a będziem wybawieni
PsSzer	(80:8) Boże Zastępów, odnów nas i rozjaśnij oblicze swoje, a będziemy zbawieni!
Tys1	(79:8) Boże Zastępów, odnów nas i okaż Twe pogodne oblicze, abyśmy byli zbawieni.
Tys5	(80:8) Boże Zastępów, odnów nas i rozjaśnij swe oblicze, abyśmy doznali zbawienia.
Bryt	(80:8) Boże Zastępów, spraw nam odnowę, Rozjaśnij oblicze swoje, a będziemy zbawieni!
Pozn	(80:8) Jahwe Zastępów, odnów nas, rozjaśnij swoje oblicze, a będziemy wybawieni!
WarPra	(80:8) Boże Zastępów, postaw nas znów na nogi, niech znów zajaśnieje Twe oblicze, a nam niech się stanie zbawienie!
STB	(80:8) Panie Zastępów, wskrześ nas; rozświeć Twoje oblicze, a będziemy zbawieni.
EIB	(80:8) Boże Zastępów! Odnów nas! Rozjaśnij swoje oblicze, A będziemy zbawieni!

Ps 80,8

PsFlor	(79:9) Winnicę z Ejipta przeniosł jeś, wyrzucił jeś pogany i sadził jeś ją.
PsPul	(79:9) Winnicę z Ejipta przeniosłeś, wyrzuciłeś pogany i szczepiłeś ją.
Wuj1923	(80:9) Przeniosłeś winnicę z Egiptu: wygnałeś pogany i nasadziłeś ją.
Gda1881	(80:9) Tyś macicę winną z Egiptu przeniósł; wyrzuciłeś pogan, a wsadziłeś ją.
Gda2017	Ty przeniosłeś winorośl z Egiptu; wygnałeś pogan, a ją zasadziłeś.
PsBycz	(80:9) Winorośl, z-Egiptu, przeniosłeś; wygnałeś narody, i-zasadziłeś-ją.
Goet	(80:9) Ty wykopałeś z Egiptu krzew winny, wygnałeś narody, a jego zasadziłeś.
PsCylk	(80:9) Winorośl z Micraim przeniosłeś, wygnałeś ludy i zasadziłeś ją.
PsKrusz	(80:9) Przeniosłeś szczep winny z Egiptu; wyrzuciłeś pogan i zasadziłeś go.
PsAszk	(80:9) Dasz z Mizraimu ruszyć w drogę winnej latorośli, narody wygnasz a ją zaszczepisz.
PsSzer	(80:9) Tyś przeniósł winorośl z Egiptu, wygnałeś pogan i zasadziłeś ją.
Tys1	(79:9) Winorośl zabrałeś z Egiptu, wygnałeś pogan, a ją zasadziłeś.
Tys5	(80:9) Wyrwałeś winorośl z Egiptu, wygnałeś pogan, a ją zasadziłeś.
Bryt	(80:9) Tyś przeniósł winorośl z Egiptu, Wygnałeś narody i ją zasadziłeś.
Pozn	(80:9) Przeniosłeś winorośl z Egiptu, wygnałeś ludy i zasadziłeś ją.
WarPra	(80:9) Wróciłeś Twoją winorośl z Egiptu, usunąłeś pogan, a ich zasadziłeś.
STB	(80:9) Ty przeniosłeś winorośl z Micraimu, po czym wygnałeś ludy, a ją zasadziłeś.
EIB	(80:9) Wyrwałeś nas niczym winorośl z Egiptu, Wygnałeś narody i ją zasadziłeś.

Ps 80,9

PsFlor	(79:10) Wodz drogi był jeś w obeźrzeniu jej i sadził jeś korzenie jej, i napełniła ziemię.
PsPul	(79:10) Wodz drogi byłeś przed nią i wsadził jeś korzenie jej, i napełniła ziemię.
Wuj1923	(80:10) Byłeś przewodnikiem w drodze przed nią: wsadziłeś korzenie jéj, i napełniła ziemię.
Gda1881	(80:10) Uprzątnąłeś dla niej, i sprawiłeś, że się rozkorzeniła i napełniła ziemię.
Gda2017	Przygotowałeś jej miejsce i sprawiłeś, że zapuściła korzenie i napełniła ziemię.
PsBycz	(80:10) Oczyściłeś miejscé przed-nią; i-dałeś-zakorzenić-się korzeniom-jéj, a-ona-zapełniła kraj.
Goet	(80:10) Uczyniłeś przed nim przestrzeń, że się zakorzenił i napełnił kraj;
PsCylk	(80:10) Uprzątnąłeś przed nią, a zapuściła korzenie swoje i zapełniła ziemię.
PsKrusz	(80:10) Przygotowałeś dla niego miejsce, a rozkrzewił się i napełnił ziemię.
PsAszk	(80:10) Utorowałeś przed nią drogi, rozprzestrzeniłeś jej korzenie i wypełniła ziemię.
PsSzer	(80:10) Przygotowałeś jej miejsce, rozkrzewiła się i bujnie pokryła ziemię.
Tys1	(79:10) Grunt dla niej przygotowałeś, puściła korzenie i napełniła ziemię.
Tys5	(80:10) Grunt dla niej przygotowałeś, a ona zapuściła korzenie i napełniła ziemię.
Bryt	(80:10) Przygotowałeś jej miejsce, Zapuściła korzenie i bujnie pokryła ziemię.
Pozn	(80:10) przygotowałeś dla niej miejsce, i zapuściła korzenie, i napełniła ziemię.
WarPra	(80:10) Zostawiłeś im miejsca dostatecznie dużo i zapuścili korzenie, i kraj napełnili.
STB	(80:10) Uprzątnąłeś przed nią, więc zapuściła swe korzenie i zapełniła ziemię.
EIB	(80:10) Przygotowałeś jej grunt, Zapuściła korzenie i wypełniła ziemię.

Ps 80,10

PsFlor	(79:11) Pokryła jest gory ćma jej a chrost jej ❬jako❭ cedry boże.
PsPul	(79:11) Przykrył gory cień jej a chrost jej cedry boże.
Wuj1923	(80:11) Okrył cień jéj góry, a drzewka jéj cedry Boże.
Gda1881	(80:11) Okryte są góry cieniem jej, a gałęzie jej jako najwyższe cedry.
Gda2017	Góry okryły się jej cieniem, a jej gałęzie były jak najwyższe cedry.
PsBycz	(80:11) Okryły-się góry, cieniem-jéj; bo-gałęzie-onéjże, były, jak cedry najwyższe.
Goet	(80:11) Cień jego okrył góry, a wicie jego — cedry Boże;
PsCylk	(80:11) Okryły się góry cieniem jéj, a konarami jéj cedry Pańskie.
PsKrusz	(80:11) Cień jego góry okrył, a gałęzie jego jako cedry najwyższe.
PsAszk	(80:11) Zakryły góry cień jej, a konarami jej cedry niebosiężne.
PsSzer	(80:11) Góry okryły się jej cieniem, a gałęziami jej cedry Boże.
Tys1	(79:11) Jej cieniem okryły się góry, a cedry Boże jej gałęźmi.
Tys5	(80:11) Góry okryły się jej cieniem, a cedry Boże jej gałęźmi.
Bryt	(80:11) Jej cieniem góry zostały okryte, A jej gałęziami cedry Boże.
Pozn	(80:11) Góry okryły się jej cieniem, a cedry Boże jej gałęziami.
WarPra	(80:11) Góry okryły się ich cieniem, a ich gałęzie – to Boże cedry.
STB	(80:11) Góry okryły się jej cieniem, a jej konary podobne do boskich cedrów.
EIB	(80:11) Rzuciła swój cień na góry, Oplotła gałązkami cedry.

Ps 80,11

PsFlor	(79:12) Wściągła jest macice swoje aż do morza i aż do rzeki odrośli jej.
PsPul	(79:12) Rozciągła rożdże swe aż do morza i aż do rzeki odrośli swe.
Wuj1923	(80:12) Rozpuściła latorostki swe aż do morza, a gałązki swe aż do rzeki.
Gda1881	(80:12) Rozpuściła latorośle swe aż do morza, i aż do rzeki gałązki swe.
Gda2017	Wypuścił swe latorośle aż do morza i swoje pędy aż do rzeki.
PsBycz	(80:12) Ona-rozciągnęła gałęzie-swe, aż-do morza, a,-aż-do rzéki, wicie-swoje.
Goet	(80:12) Rozpuścił winorośle swoje aż do morza, a pędy swoje aż do rzeki.
PsCylk	(80:12) Zaniosła rozsady swoje aż do morza, i aż do rzeki odrośle swoje.
PsKrusz	(80:12) Rozpuścił latorośle swe aż do morza, i aż do rzeki gałązki swe.
PsAszk	(80:12) Wyszlesz żniwa jej hen po morze, zaś ku strumieniowi jej ssące pędy.
PsSzer	(80:12) Wypuściła swe pędy aż do morza, a gałęzie swe aż do rzeki.
Tys1	(79:12) Swe latorośle rozpostarła aż do Morza i aż do Rzeki swe pędy.
Tys5	(80:12) Swe latorośle rozpostarła aż do Morza, a swoje pędy aż do Rzeki.
Bryt	(80:12) Wypuściła pędy aż do morza, A latorośle swe aż do Rzeki,
Pozn	(80:12) Rozkrzewiła swe latorośle aż do morza, a pędy swoje aż do Rzeki.
WarPra	(80:12) Swymi odroślami sięgneli aż do morza i wypuścili pędy aż do Eufratu.
STB	(80:12) Rozniosła swoje rozsady aż do morza, a swoje odrośle aż do rzeki.
EIB	(80:12) Wypuściła pędy ku Morzu I ku Rzece swe latorośle.

Ps 80,12

PsFlor	(79:13) I czemu, Boże, skaził jeś ścianę jej i biorą ją wszystcy, jiż idą po drodze?
PsPul	(79:13) Czemuś skaził ścianę jej i biorą ją wszystcy, jiż chodzą mimo ją?
Wuj1923	(80:13) Przeczżeś rozwalił płot jéj? i obierają ją wszyscy, którzy mimo idą drogą?
Gda1881	(80:13) Przeczżeś tedy rozwalił płot winnicy, tak, że ją szarpają wszyscy, którzy mimo drogą idą?
Gda2017	Dlaczego więc zburzyłeś jej ogrodzenie, tak że obrywają ją wszyscy, którzy przechodzą drogą?
PsBycz	(80:13) Czemu połamałeś zagrody-jéj, że-obrywają-ją wszyscy, przechodzący drogą?
Goet	(80:13) Dlaczego zburzyłeś mury jego tak, że wszyscy, którzy przechodzą drogą mimo, obskubują go.
PsCylk	(80:13) Czemu rozwaliłeś ogrodzenia jéj, a oskubują ją wszyscy przechodzący drogą.
PsKrusz	(80:13) Dlaczego rozwaliłeś płot jej i rozrywają ją wszyscy, którzy drogą przechodzą?
PsAszk	(80:13) Czemuż rozwaliłeś ogrodzenia jej a złorzeczą jej wszyscy, co mijają drogę?
PsSzer	(80:13) Czemu rozwaliłeś ogrodzenie jej, że zrywa ją każdy przechodzący drogą?
Tys1	(79:13) Dlaczego jej mur zburzyłeś, tak iż zbierali z niej grona wszyscy przechodnie,
Tys5	(80:13) Dlaczego jej mury zburzyłeś, tak że zrywa z niej [grona] każdy, kto przechodzi drogą,
Bryt	(80:13) Dlaczego rozwaliłeś ogrodzenie jej, Tak że obrywał ją każdy, kto przechodził drogą?
Pozn	(80:13) Czemu zburzyłeś jej ogrodzenie, tak że każdy przechodzień zrywa z niej grona?
WarPra	(80:13) Dlaczego zburzyłeś ich mury? Pustoszą ich wszyscy, skądkolwiek przyjdą.
STB	(80:13) Czemu rozwaliłeś jej ogrodzenia? Skubią ją wszyscy, co przechodzą drogą.
EIB	(80:13) Dlaczego zburzyłeś jej ogrodzenie, Tak że obrywał ją każdy włóczęga?

Ps 80,13

PsFlor	(79:14) Wyrył ją wi❬e❭prz z lasa a drugi źwierz popasł jest ją.
PsPul	(79:14) Skaził ją wieprz z lasa i osobny źwierz popasł jest ją.
Wuj1923	(80:14) Rozkopał ją dziki wieprz z lasa, a jedyniec spasł ją.
Gda1881	(80:14) Zniszczył ją wieprz dziki, a zwierz polny spasł ją.
Gda2017	Niszczy ją dzik leśny, a zwierzę polne pożera ją.
PsBycz	(80:14) Spustoszył-ją dzik, z-lasu; a,-zwierzę polné, pasło-się-nią.
Goet	(80:14) Ryje pod nim dzik z lasu, a zwierz polny spasa go.
PsCylk	(80:14) Obgryza ją odyniec z lasu, a zwierz dziki spasa ją.
PsKrusz	(80:14) Rozrywa ją wieprz dziki, a zwierzę polne pożera ją.
PsAszk	(80:14) Roztrąci ją świnia z lasu a spasie płaz polny!
PsSzer	(80:14) Ryje ją dzik, a dziki zwierz pasie się na niej.
Tys1	(79:14) że ją niszczy dzik leśny, a polne zwierzęta spasają?
Tys5	(80:14) że ją niszczy dzik leśny, a polne zwierzęta obgryzają?
Bryt	(80:14) Pustoszy ją dzik, A zwierz dziki pasie się na niej.
Pozn	(80:14) Pustoszy ją dzik leśny, a zwierzęta polne ją ogryzają.
WarPra	(80:14) Niszczy ich dzik leśny, pożerają ich polne zwierzęta.
STB	(80:14) Obgryza ją odyniec z lasu, a dziki zwierz ją spasa.
EIB	(80:14) Rył ją dzik z lasu, Pasło się w niej wszystko, co hasa po polach.

Ps 80,14

PsFlor	(79:15) Boże czci, obroci sie, weźrzy s nieba i widz, i nawiedź winnicę tę,
PsPul	(79:15) Boże mocy, obroci sie, weźrzy z nieba i widz, i nawiedzi winnicę tę,
Wuj1923	(80:15) Boże zastępów, nawróćże się: wejrzyj z nieba, a obacz, i nawiedź tę winnicę.
Gda1881	(80:15) O Boże zastępów! nawróć się proszę, spojrzyj z nieba, i obacz, a nawiedź tę winną macicę;
Gda2017	O Boże zastępów, proszę, powróć, spójrz z nieba i zobacz, nawiedź tę winorośl;
PsBycz	(80:15) O-Boże zastępów! obróć-się, proszę; spojrzyj z-niebios, i-obacz, oraz-nawiedź winorośl owę;
Goet	(80:15) Boże zastępów, wróć znów; spojrzyj z nieba i wejrzyj, a nawiedź ten krzew winny,
PsCylk	(80:15) Panie zastępów zwróć się, spojrzyj z niebios i zobacz i wspomnij winnicę tę.
PsKrusz	(80:15) Boże zastępów! Nawróć się, prosimy! Spojrzyj z niebios i obacz, a nawiedź ten szczep winny!
PsAszk	(80:15) Boże, Panie zastępów, wróć się jeno, spójrz z niebiosów i patrz a opatrz winną latorośl tą!
PsSzer	(80:15) Boże Zastępów, zwróć się! Wejrzyj z nieba, obacz i opiekuj się tą winnicą,
Tys1	(79:15) Powróć, o Boże Zastępów, wejrzyj z nieba, zobacz, i nawiedź tę winorośl.
Tys5	(80:15) Powróć, o Boże Zastępów! Wejrzyj z nieba, zobacz i nawiedź tę winorośl;
Bryt	(80:15) Boże Zastępów, spraw nam odnowę! Spójrz z nieba i patrz, I ujmij się za tą winoroślą
Pozn	(80:15) Powróć, Boże Zastępów! Wejrzyj z niebios, a obacz i weź w opiekę ten winny szczep,
WarPra	(80:15) Przybądź ku nam znowu, o Boże Zastępów, wejrzyj na nas z nieba i racz nas zauważyć! Okaż znów troskę o Twoją winnicę
STB	(80:15) Zwróć się, Panie Zastępów; spojrzyj z niebios, zobacz i wspomnij tę winnicę.
EIB	(80:15) Boże Zastępów! Zawróć! Popatrz z nieba! Zauważ! Zatroszcz się o tę biedną winorośl,

Ps 80,15

PsFlor	(79:16) i dokonaj ją, jąż szczepiła prawica twoja, i nad synem człowieczym, jegoż jeś poćwierdził sobie.
PsPul	(79:16) i dokonaj jej, jąż sadziła prawica twoja, i nad synem ❬człowieczym❭, jegożeś poćwirdził sobie.
Wuj1923	(80:16) I napraw tę, którą szczepiła prawica twoja: i na syna człowieczego, któregoś sobie zmocnił.
Gda1881	(80:16) Tę winnicę, którą szczepiła prawica twoja, i latorosłki, któreś sobie zmocnił.
Gda2017	Tę winnicę, którą zasadziła twoja prawica, i latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
PsBycz	(80:16) Tudzież-szczep, który zasadziła-była prawica-Twoja; i-na latorośl, którą umacniałeś sobie.
Goet	(80:16) Szczep, który prawica Twoja zasadziła, i wyrostek, który pokrzepiłeś.
PsCylk	(80:16) I płonkę, którą zasadziła prawica Twoja, i szczep który utwierdziłeś Sobie.
PsKrusz	(80:16) Opiekuj się tą winnicą, którą szczepiła prawica Twoja - i synem, któregoś sobie umocnił.
PsAszk	(80:16) A utwierdź ją, którą zaszczepiła Twa prawica też z powodu syna, któregoś Sobie skrzepił.
PsSzer	(80:16) i szczepem, który zasadziła prawica Twoja, i latoroślą, którą sobie wyhodowałeś.
Tys1	(79:16) I chroń tę, którą zasadziła Twa prawica, latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
Tys5	(80:16) i chroń tę, którą zasadziła Twa prawica, <latorośl, którą umocniłeś dla siebie>.
Bryt	(80:16) I szczepem, który zasadziła prawica twoja, Latoroślą, którą sobie wyhodowałeś.
Pozn	(80:16) latorośl, którąś swą własną prawicą zasadził (i syna, któregoś sobie wychował)!
WarPra	(80:16) i o cały ogród, zasadzony Twą własną prawicą, (latorośl, którąś sam pielęgnował)!
STB	(80:16) Rozsadę, którą zasadziła Twa prawica oraz szczep, co Sobie utwierdziłeś.
EIB	(80:16) O szczep, który zasadziła Twoja prawa ręka, O syna, którego sobie wychowałeś.

Ps 80,16

PsFlor	(79:17) Zażżona ogniem i podkopana, od karania oblicza twego zginą.
PsPul	(79:17) Zażżona ogniem i podkopana, od karania twego lica zginą.
Wuj1923	(80:17) Spalona ogniem i rozkopana: od łajania oblicza twego poginą.
Gda1881	(80:17) Spalona jest ogniem, i wyrąbana; ginie od zapalczywości oblicza twego.
Gda2017	Spalona jest ogniem i wycięta; giną od zgromienia twojego oblicza.
PsBycz	(80:17) Ona-spalona w-ogniu, ona-uciętą; od-zgromienia ich, obliczem-Twojém, niech-zginą.
Goet	(80:17) Spalony jest ogniem, odcięty jest; od gromienia oblicza Twego giną!
PsCylk	(80:17) Opalona ogniem, pocięta; od grozy oblicza Twojego giną.
PsKrusz	(80:17) Ogniem jest spalona i wyrąbana; wobec groźby oblicza Twego ginie.
PsAszk	(80:17) Spalona, w ogniu, ścięta, - od fukania oblicza Twojego zginą!
PsSzer	(80:17) Spalili ją ogniem i porąbali; niech zginą od groźby oblicza Twego!
Tys1	(79:17) Ci, którzy ją ogniem spalili i wycięli, niech zginą od grozy Twojego oblicza.
Tys5	(80:17) Ci, którzy ją spalili w ogniu i wycięli, niech zginą od grozy Twojego oblicza!
Bryt	(80:17) Spalili ją ogniem i porąbali; Niech zginą od grozy oblicza twego!
Pozn	(80:17) Spalili ją ogniem i wycięli; Niech zginą od groźby Twego oblicza!
WarPra	(80:17) A ci, co go kiedyś spalili, niech zginą od grozy Twojego oblicza!
STB	(80:17) Opalona jest ogniem, pocięta; ginie od grozy Twojego oblicza.
EIB	(80:17) Leży teraz spalona, odcięta - Przy Twojej srogości zginie!

Ps 80,17

PsFlor	(79:18) Bądź ręka twoja nad mężem prawice twej i nad synem człowieczym, jegoż jeś poćwierdził sobie.
PsPul	(79:18) Bądź ręka twoja nad mężem prawice twojej i nad synem człowieczym, jegożeś poćwirdził sobie.
Wuj1923	(80:18) Niech będzie ręka twoja nad mężem prawice twojéj: i nad synem człowieczym, któregoś sobie zmocnił.
Gda1881	(80:18) Niech będzie ręka twoja nad mężem prawicy twojej, nad synem człowieczym, któregoś sobie zmocnił.
Gda2017	Niech twoja ręka będzie nad mężem twojej prawicy, nad synem człowieczym, którego umocniłeś dla siebie.
PsBycz	(80:18) Niech-będzie ręka-Twa, nad człowiekiem prawicy-Twojéj; nad synem człowieczym, którego umocniłeś sobie.
Goet	(80:18) Ręka Twoja niech będzie nad mężem prawicy Twojej, nad synem człowieczym, którego sobie pokrzepiłeś.
PsCylk	(80:18) Niech będzie ręka Twoja nad mężem prawicy Twojéj, nad synem Adama, którego postanowiłeś Sobie.
PsKrusz	(80:18) Niechaj będzie Twa ręka nad mężem prawicy Twej, nad synem człowieczym, któregoś sobie umocnił.
PsAszk	(80:18) Obyż była dłoń Twa nad mężem Twej prawicy, nad synem człowieczym, któregoś Sobie skrzepił.
PsSzer	(80:18) Ręka Twoja niech spocznie na mężu, prawicy Twojej, na Synu człowieczym, któregoś sobie wychował!
Tys1	(79:18) Niech ręka Twoja będzie nad mężem Twej prawicy, nad synem człowieczym, któregoś utwierdził dla siebie.
Tys5	(80:18) Niech ręka Twoja będzie nad mężem Twej prawicy, nad synem człowieczym, któregoś utwierdził dla siebie.
Bryt	(80:18) Ręka twoja niech spocznie na mężu prawicy twojej, Na synu człowieczym, któregoś sobie wychował.
Pozn	(80:18) Niech ręka Twa spocznie na mężu Twej prawicy, na synu człowieczym, któregoś sobie wychował.
WarPra	(80:18) Twoja ręka niech strzeże tego z prawej strony, syna człowieczego, któregoś sobie uczynił i wielkim, i silnym!
STB	(80:18) Niech Twa ręka będzie nad mężem Twej prawicy; nad synem człowieka, którego sobie postanowiłeś,
EIB	(80:18) Niech Twoja dłoń spocznie na człowieku Twojej prawicy, Na synu człowieczym, którego postanowiłeś wzmocnić,

Ps 80,18

PsFlor	(79:19) I nie odchodzimy od ciebie, ożywisz nas, a imię twe wzywać będziem.
PsPul	(79:19) I nie idziem od ciebie, ożywisz nas, a imię twoje wzywać będziem.
Wuj1923	(80:19) A nie odstępujem od ciebie: ożywisz nas, a będziemy wzywać imienia twego.
Gda1881	(80:19) A nie odstąpimy od ciebie; zachowaj nas przy żywocie, a imienia twego wzywać będziemy.
Gda2017	A my nie odstąpimy od ciebie; zachowaj nas przy życiu, a będziemy wzywać twego imienia.
PsBycz	(80:19) A-nie odwrócim-się od-Ciebie; przy-życiu zachowaj-nas, o,-do-Imienia-Twego, będziem-wołali.
Goet	(80:19) Wtedy nie będziemy odstępowali od Ciebie; ożyw nas, a imię Twoje wzywać będziemy.
PsCylk	(80:19) A nie odstąpim od Ciebie, zachowaj nas przy życiu, a imienia Twojego wzywać będziemy.
PsKrusz	(80:19) A nie odstąpimy od Ciebie, zachowaj nas przy życiu, a imienia Twego wzywać będziemy.
PsAszk	(80:19) I nie odstąpimy od Ciebie, Ty nam wrócisz życie i wołać będziemy Twojem imieniem.
PsSzer	(80:19) A my nie odstąpimy od Ciebie. Daj nam nowe życie, a imienia Twego wzywać będziemy!
Tys1	(79:19) Nie odstąpimy już więcej od Ciebie; zachowasz nas przy życiu, a imię Twe głosić będziemy.
Tys5	(80:19) Nie odstąpimy już więcej od Ciebie; zachowaj nas przy życiu, byśmy wzywali Twojego imienia.
Bryt	(80:19) My zaś nie odstąpimy już od ciebie. Zachowaj nas przy życiu A będziemy wzywali imienia twojego!
Pozn	(80:19) A my nigdy już nie odstąpimy od Ciebie! Przywróć nas do życia, a wzywać będziemy Imienia Twego!
WarPra	(80:19) Daruj nam życie, a sławić będziemy Twe Imię i nigdy już nie odejdziemy od Ciebie.
STB	(80:19) a nie odstąpimy od Ciebie; zachowaj nas przy życiu, a będziemy wzywać Twoje Imię.
EIB	(80:19) A my już nie odstąpimy od Ciebie. Zachowaj nas przy życiu, Abyśmy mogli wzywać Twojego imienia!

Ps 80,19

PsFlor	(79:20) Gospodnie Boże czci, obroci nas i pokaży nam oblicze twoje, i zbawieni będziemy. (79:21) Sława Oćcu i Syno❬wi i Świętemu Duchu❭.
PsPul	(79:20) Gospodnie Boże mocy, obroci nas i pokaży lice twoje, a zbawieni będziem.
Wuj1923	(80:20) Panie, Boże zastępów, nawróć nas: i okaż nam oblicze twoje, a będziem zbawieni.
Gda1881	(80:20) O Panie, Boże zastępów! nawróćże nas zasię; rozjaśnij nad nami oblicze twoje, a będziemy zbawieni.
Gda2017	PANIE, Boże zastępów, odnów nas, rozjaśnij nad nami swoje oblicze, a będziemy wybawieni.
PsBycz	(80:20) O-Panie, Boże zastępów! przywróć-nas; zajaśniéj obliczem-Twojém, a-ocaleni-będziemy.
Goet	(80:20) Panie, Boże zastępów, przywróć nas, i niech jaśnieje oblicze Twoje, a będziemy wybawieni.
PsCylk	(80:20) Boże, Panie zastępów, wskrześ nas; rozświeć oblicze Twoje, a będziem zbawieni.
PsKrusz	(80:20) Panie, Boże zastępów, przywróć nas, rozjaśnij oblicze twoje, a będziemy zbawieni!
PsAszk	(80:20) Jehowo, Boże, Panie zastępów, daj nam wrócić się, rozświetlij oblicze Twe a będziem wybawieni!
PsSzer	(80:20) Panie, Boże Zastępów, odnów nas! Rozjaśnij oblicze swoje, a będziemy zbawieni.
Tys1	(79:20) Panie, Boże Zastępów, odnów nas i ukaż Twe pogodne oblicze, abyśmy byli zbawieni.
Tys5	(80:20) Panie, Boże Zastępów, odnów nas i rozjaśnij swe oblicze, abyśmy doznali zbawienia.
Bryt	(80:20) Panie, Boże Zastępów, spraw nam odnowę, Rozjaśnij oblicze swoje, a będziemy zbawieni.
Pozn	(80:20) Jahwe Zastępów, odnów nas, rozjaśnij swoje oblicze, a będziemy wybawieni!
WarPra	(80:20) O Panie, Boże Zastępów, postaw nas znów na nogi, niech znów zajaśnieje Twe oblicze, a nam niech się stanie zbawienie!
STB	(80:20) WIEKUISTY, Panie Zastępów, wskrześ nas; rozświeć Twoje oblicze, a będziemy zbawieni.
EIB	(80:20) PANIE, Boże Zastępów! Odnów nas! Rozjaśnij swoje oblicze, A będziemy zbawieni!

Psalm 81

Ps 81,1

PsFlor	(80:1) Wiesielcie sie Bogu, pomocnikowi naszemu, śpiewajcie Bogu Jakob!
PsPul	Psalm Dawidow (sic!). (80:1) Wiesielcie sie Bogu, pomocniku naszemu, śpiewajcie Bogu Jakob!
Wuj1923	(81:1) Na koniec, za prasy, Psalm samemu Asaphowi. (81:2) Radujcie się Bogu, pomocnikowi naszemu: wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. (81:2) Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; radośnie wykrzykujcie Bogu Jakuba.
PsBycz	(81:1) Naczelnikowi-muzyki, na narzędziu Gitit, zwaném, dany do grania, Psalm Asafa. (81:2) Wyśpiéwujcie Bogu chwały-naszej; wykrzykujcie Bogu Jakóba.
Goet	(81:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Na harfie gatyckiej. Asafa. (81:2) Radośnie wykrzykujcie Bogu, który jest mocą naszą, okrzykujcie Boga Jakóba!
PsCylk	(81:1) Przewodnikowi chóru Gitejczyków, Asafa. (81:2) Zaśpiewajcie Panu, potędze naszéj, okrzykujcie Panu Jakóba.
PsKrusz	(81:1) Przełożonemu chóru bębnistów. Asafa, (81:2) Wesoło śpiewajcie Bogu - mocy naszej; wykrzykujcie Bogu Jakóbowemu.
PsAszk	(81:1) Dyrygentowi nad githyckiemi harfami. Asafa (śpiew). (81:2) Wyśpiewujcie Bogu, mocy naszej, pobudkę wołajcie Bogn Jakóba.
PsSzer	(81:1) Przewodnikowi chóru, na harfie gatyckiej, psalm Asafa. (81:2) Radośnie śpiewajcie Bogu mocy naszej, wykrzykujcie Bogu Jakuba!
Tys1	(80:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Prasy winne". Asafowy. (80:2) Radośnie śpiewajcie Bogu, obrońcy naszemu, wykrzykujcie Bogu Jakuba.
Tys5	(81:1) Kierownikowi chóru. Na melodię z Gat. Asafowy. (81:2) Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej Mocy, wykrzykujcie Bogu Jakuba!
Bryt	(81:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Tłoczący wino. ” Asafowy. (81:2) Radośnie śpiewajcie Bogu, mocy naszej, Wykrzykujcie Bogu Jakuba!
Pozn	(81:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na melodię "Tłocznie"; [Psalm] Asafa. (81:2) Śpiewajcie radośnie Bogu, który jest mocą naszą, wykrzykujcie na cześć Boga Jakuba!
WarPra	(81:1) Dla kierującego chórem. Na melodię: „Tłocznia wina” Pieśń Asafa. (81:2) Wysławiajcie Pana, który jest naszą mocą, wychwalajcie Boga Jakuba.
STB	(81:1) Przewodnikowi chóru Gitejczyków; psalm Asafa. (81:2) Zaśpiewajcie prawdziwemu Bogu, naszej potędze, wykrzykujcie Bogu Jakóba.
EIB	(81:1) Dla prowadzącego chór. Na radosną melodię. Asafowy. (81:2) Śpiewajcie radośnie Bogu, który jest naszą mocą, Wznieście okrzyk na cześć Boga Jakuba!

Ps 81,2

PsFlor	(80:2) Weźmicie psalm a dajcie bęben, żałtarz wiesioły z gęślmi!
PsPul	(80:2) Weźmicie psalm a dajcie bęben, żołtarz wiesioły z gęślmi!
Wuj1923	(81:3) Weźmijcie Psalm, a podajcie bęben, wdzięczną arfę z cytrą.
Gda1881	(81:3) Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
Gda2017	Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.
PsBycz	(81:3) Imcie-się dźwięku-strun, i-dodajcie bębenek, lutnią przyjemną, równie-jak harfę.
Goet	(81:3) Wznieście śpiew, niechaj rozbrzmi tamburino i wdzięczna lutnia z harfą!
PsCylk	(81:3) Wznieście pieśń, uderzcie w bębny, w cytry wdzięczne i lutnie.
PsKrusz	(81:3) Weźmijcie psalterion i dodajcie bęben - harfę wdzięczną wraz z lutnią.
PsAszk	(81:3) Zanućcie piosenkę, uderzcie w cymbały, w harfę dźwięczną wraz z lutnią.
PsSzer	(81:3) Zanućcie pieśń i uderzcie w bęben, w dźwięczną cytrę i harfę!
Tys1	(80:3) Grajcie na harfie i w bęben uderzcie, w cytrę słodko dźwięczącą i lirę.
Tys5	(81:3) Zacznijcie śpiew i w bęben uderzcie, w harfę słodko dźwięczącą i w lirę!
Bryt	(81:3) Zanućcie pieśń i uderzcie w bęben, W mile dźwięczącą cytrę i harfę!
Pozn	(81:3) Wznieście pienia, uderzcie w bęben, niech zabrzmi dźwięczna cytra i harfa!
WarPra	(81:3) Zacznijcie śpiewać, uderzcie w bębny, zagrajcie na wdzięcznej lutni i na harfie!
STB	(81:3) Wznieście pieśń, uderzcie w bębny, we wdzięczne cytry i lutnie.
EIB	(81:3) Zanućcie pieśń i uderzcie w tamburyn, W cytrę o miłym dźwięku oraz w harfę!

Ps 81,3

PsFlor	(80:3) Trębicie w godną trąbę we znamienity dzień święcenia waszego,
PsPul	(80:3) Trębcie w godną trąbę w znamienity dzień god waszych,
Wuj1923	(81:4) Trąbcie na nowiu w trąbę, w dzień zacny uroczystego święta waszego.
Gda1881	(81:4) Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
Gda2017	Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.
PsBycz	(81:4) Trąbcie, w-nowiu-księżyca, trąbą, w-pełni-księżyca, w-dniu uroczystości-naszéj.
Goet	(81:4) Zatrąbcie o nowiu księżyca w puzon, o pełni księżyca na dzień naszej uroczystości!
PsCylk	(81:4) Zadmijcie w miesiącu w surmy, podczas pełni, w dzień uroczystości naszéj.
PsKrusz	(81:4) Zatrąbcie w trąbę na nowiu - w czasie oznaczonym, na dzień naszego święta.
PsAszk	(81:4) Zadmijcie w puzon, gdy się księżyc odnowi, gdy się zasłoni ku dniowi święta naszego,
PsSzer	(81:4) Zatrąbcie w trąbę na nowiu, w pełnię, w dniu święta naszego,
Tys1	(80:4) Dmijcie w trąby na nowiu, podczas pełni, w nasz dzień uroczysty.
Tys5	(81:4) Dmijcie w róg na nowiu, podczas pełni, w nasz dzień uroczysty!
Bryt	(81:4) Zadmijcie w trąby na nowiu, W pełnię, w dniu święta naszego,
Pozn	(81:4) Zadmijcie w róg w dzień nowiu, w dzień pełni księży ca, w dzień naszego święta!
WarPra	(81:4) Dmijcie w róg, gdy przyjdzie nów księżyca i gdy pełnia nadejdzie, w dniu naszego święta.
STB	(81:4) Zadmijcie w trąby w miesiącu, podczas pełni, w dzień naszej uroczystości.
EIB	(81:4) Zadmijcie w róg przy blasku księżyca, W czasie pełni, w dniu naszego święta,

Ps 81,4

PsFlor	(80:4) bo kaźń w Israhel jest i sąd Bogu Jakob.
PsPul	(80:4) bo kaźń w Israhel jest i sąd Bogu Jakob.
Wuj1923	(81:5) Albowiem jest rozkazanie w Izraelu, i wyrok Bogu Jakóbowemu.
Gda1881	(81:5) Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
Gda2017	Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.
PsBycz	(81:5) Bo to uchwałą dla-Izraela; to, rozporządzeniem, od-Boga Jakóba.
Goet	(81:5) Albowiem taka jest ustawa dla Izraela, polecenie od Boga Jakóba.
PsCylk	(81:5) Gdyż ustawą to dla Izraela, prawem Panu Jakóba.
PsKrusz	(81:5) Albowiem ustawa dla Izraela jest prawem Boga Jakóbowego.
PsAszk	(81:5) Gdyż takiem jest prawo Izraela, wyrok Boga Jakóbów.
PsSzer	(81:5) bo to jest przepisem w Izraelu, prawem Boga Jakuba!
Tys1	(80:5) Bo to ustawa w Izraelu, przykazanie Boga Jakubowego.
Tys5	(81:5) Bo to jest ustawa w Izraelu, przykazanie Boga Jakubowego.
Bryt	(81:5) Bo taka jest ustawa w Izraelu, Nakaz Boga Jakuba!
Pozn	(81:5) Bo takie jest prawo w Izraelu, nakaz Boga Jakuba.
WarPra	(81:5) Bo takie jest dla Izraela prawo, bo tak postanowił Bóg Jakuba.
STB	(81:5) Gdyż to jest ustawą dla Israela, prawem Boga Jakóba.
EIB	(81:5) Gdyż taką ustawę nadano ci, Izraelu, Takie jest rozstrzygnięcie Boga Jakuba!

Ps 81,5

PsFlor	(80:5) Świadecstwo w Josefie położył ono, gdy wyszedł z ziemie Ejipta, język, jegoż nie zna❬ł❭, usłyszał.
PsPul	(80:5) Obrząd w Jozefie położył ji, gdy wyszedł z ziemie Ejipta, język, jegoż nie znał, usłyszał.
Wuj1923	(81:6) Postanowił to na świadectwo w Józeph, gdy wychodził z ziemie Egipskiéj: słyszał język, którego nie umiał.
Gda1881	(81:6) Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
Gda2017	Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.
PsBycz	(81:6) On, jako świadectwo, w-Józefie, postanowił-to, za-wyjścia-swego, na-przeciw kraju Egiptu; gdzie mowę, któréjém nie zrozumiał, słyszałem.
Goet	(81:6) On postanowił to na świadectwo w Józefie, kiedy wyruszał przeciwko ziemi egipskiej. Słyszę mowę, jakiej dotychczas nie znałem:
PsCylk	(81:6) Świadectwem w Józefie ustanowił ją, gdy wystąpił przeciw ziemi Micraim. Mowę mi nieznaną usłyszałem.
PsKrusz	(81:6) Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy wychodził przeciw ziemi egipskiej. Słyszałem język, któregom nie rozumiał:
PsAszk	(81:6) Na świadectwo je dał w Jehosefie. gdy wyruszył nad ziemię Mizraim - język usłyszę, którego nie znałem.
PsSzer	(81:6) Jako przykazanie dał to Józefowi, gdy wystąpił przeciw ziemi egipskiej. Słyszę mowę, której nie znałem:
Tys1	(80:6) To prawo ustanowił dla Józefa, gdy wyruszał przeciw ziemi egipskiej. Usłyszałem język nieznany:
Tys5	(81:6) To prawo ustanowił On dla Józefa, gdy wyruszył on z ziemi egipskiej. Słyszę język nieznany:
Bryt	(81:6) Przykazanie to dał Józefowi, Gdy wystąpił przeciwko ziemi egipskiej. Słyszę język, którego nie znałem:
Pozn	(81:6) Takie przykazanie dał [potomkom] Józefa, gdy wyruszał z ziemi egipskiej. Słyszę nieznaną mi mowę:
WarPra	(81:6) Taki rozkaz wydał Józefowi, kiedy wyruszał przeciw ziemi egipskiej. Lecz oto słyszę słowa dotąd mi nieznane:
STB	(81:6) Ustanowił je świadectwem w Josefie, kiedy wystąpił przeciw ziemi Micraim. Usłyszałem nieznaną mi mowę.
EIB	(81:6) To jako postanowienie ogłosił Józefowi, Gdy wystąpił przeciwko ziemi egipskiej - Słyszę język, którego nie znałem:

Ps 81,6

PsFlor	(80:6) Odwrocił od brzemion ❬chrzebiet❭ jego, ręce jego w koszu służyle jesta.
PsPul	(80:6) Odwrocił od brzemion chrzbiet jego, ręce jego w koszu służyły jesta.
Wuj1923	(81:7) Wybawił od brzemion ramiona jego: ręce jego służyły koszem.
Gda1881	(81:7) Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
Gda2017	Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od dźwigania kotłów.
PsBycz	(81:7) Usunąłem, rzekł Bóg, od-ciężaru barki-jego; ręce-jego, od-kosza, odsunione-były.
Goet	(81:7) "Zdjąłem z ramion jego brzemię; a ręce jego od dźwigania kosza zostały uwolnione.
PsCylk	(81:7) Wyzwoliłem od brzemienia grzbiet jego, ręce jego od cebra się uwolniły.
PsKrusz	(81:7) "Wybawiłem od brzemienia ramię jego, ręce jego z kotła uwolnione.
PsAszk	(81:7) "Grzbiet jego usunąłem od jarzma, dłonie jego odbiegną od misy.
PsSzer	(81:7) Zdjąłem brzemię z grzbietu twojego, ręce twoje są wolne od dźwigania koszów.
Tys1	(80:7) «Uwolniłem od brzemienia jego barki: jego ręce porzuciły kosze.
Tys5	(81:7) Uwolniłem od brzemienia jego barki, jego ręce porzuciły kosze.
Bryt	(81:7) Zdjąłem brzemię z barków twoich, Dłonie twe są wolne od dźwigania koszów.
Pozn	(81:7) Zdjąłem brzemię z jego grzbietu, ręce jego są wolne od dźwigania koszów.
WarPra	(81:7) Uwolniłem jego grzbiet od jarzma, z rąk mu wyjąłem kosze z ciężarem.
STB	(81:7) Wyzwoliłem jego grzbiet od brzemienia, a jego ręce uwolniły się od cebra.
EIB	(81:7) Oto zdjąłem ciężar z jego ramion, Jego dłonie już nie będą dźwigać koszy.

Ps 81,7

PsFlor	(80:7) W zamętce wezwał jeś mie i zbawił jeśm cie, i wysłuszał jeśm cie we skryci burze, kusił jeśm cie u wody przeciwomołwienia.
PsPul	(80:7) W zamęcie wzywałeś mie i zbawiłeśm cie, i wysłuchałeśm cie w skryciu burze, kusiłeśm cie u wody przeciwieństwa.
Wuj1923	(81:8) Wzywałeś mię w ucisku, a wybawiłem cię: wysłuchałem cię w tajniku burzy; doświadczałem cię nad wodami swaru.
Gda1881	(81:8) Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. Sela.
Gda2017	Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. Sela.
PsBycz	(81:8) W-ucisku, wołałeś, o ludu mój! a-Ja-wydobyłem-cię; odpowiadałem-ci, z-kryjówki grzmotu; Jam-doświadczał-cię, u wód Merybah zwanych.
Goet	(81:8) Gdyś ty Mnie w uciśnieniu wzywał, uwolniłem ciebie; odpowiedziałem ci zza osłony gromu; i doświadczałem ciebie u wód Meriba. Sela.
PsCylk	(81:8) W niedoli wołałeś i wyswobodziłem cię, wysłuchałem cię w osłonie gromu, doświadczałem cię u wód szemrania. - Sela.
PsKrusz	(81:8) W czasie utrapienia wołałeś, a wybawiłem cię, wysłuchałem cię w ukryciu gromu, doświadczyłem cię u wód przeniewierstwa. - SELAh.
PsAszk	(81:8) W utrapieniu Mię wołałeś a wyswobodzę cię, dam odpowiedź ci w utajonym gromie, wypróbuję cię nad wodami swaru. Selah.
PsSzer	(81:8) Gdyś Mię wzywał w niedoli, wyzwoliłem cię, wysłuchałem cię, wysłuchałem cię pośród gromów, doświadczałem cię u wód swaru. Sela.
Tys1	(80:8) W ucisku wołałeś, a Ja cię wyrwałem, z grzmiącej chmury Ci odpowiedziałem, doświadczyłem cię przy wodach Meriba. Sela.
Tys5	(81:8) W ucisku wołałeś, a Ja cię ratowałem, odpowiedziałem ci z grzmiącej chmury, doświadczyłem cię przy wodach Meriba. Sela.
Bryt	(81:8) Gdyś mię wzywał w niedoli, wyzwoliłem cię, Odpowiedziałem ci pośród gromów, Doświadczyłem cię u wód Meriba. Sela.
Pozn	(81:8) Wołałeś w udręczeniu, i oswobodziłem cię, odpowiedziałem ci z głębi wezbranej gromem chmury, doświadczyłem cię przy Wodach Swarów.
WarPra	(81:8) Wołałeś do mnie w nieszczęściu i pośpieszyłem ci z pomocą, wysłuchałem cię spośród grzmotów w chmurach, doświadczałem cię nad wodami Meriby. [Pauza]
STB	(81:8) Wołałeś w niedoli, zatem cię wyzwoliłem; wysłuchałem cię w osłonie gromu; doświadczyłem cię u wód szemrania. Sela.
EIB	(81:8) Wołałeś w niedoli i przybyłem z wyzwoleniem, Odpowiedziałem ci z miejsca, gdzie kryją się gromy, Poddałem cię próbie przy wodach Meriba. Sela.

Ps 81,8

PsFlor	(80:8a) Słysz, lud moj, i poświadczę cie, Israhel, będzieszli mie słuszać,
PsPul	(80:8a) Słysz, lud moj, i poświadczę cie, Israhel, będzieszli mie słuchać,
Wuj1923	(81:9) Słuchaj, ludu mój, a oświadczę się na cię: Izraelu, jeźli mię usłuchasz.
Gda1881	(81:9) Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
Gda2017	Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;
PsBycz	(81:9) Słuchaj, ludu-mój, a-oświadczę przy-tobie; o-Izraelu! gdybyś był-usłuchał mię;
Goet	(81:9) Słuchaj, ludu Mój, chcę ciebie upomnieć; o gdybyś ty Mnie posłuchał, Izraelu!
PsCylk	(81:9) Słuchaj ludu Mój, ostrzegam cię, Izraelu, czy usłuchasz Mnie?
PsKrusz	(81:9) Słuchaj ludu mój, a Ja cię podźwignę o Izraelu, gdy mnie wysłuchasz.
PsAszk	(81:9) Słuchaj ludzie Mój, a tobą się zaświadczę Izraelu: Jeśli Mnie słuchać będziesz.
PsSzer	(81:9) Słuchaj, ludu Mój! Ostrzegam cię, Izraelu! Obyś Mnie słuchał!
Tys1	(80:9) Słuchaj, mój ludu, a napomnę ciebie: obyś posłuchał mnie, Izraelu!
Tys5	(81:9) Słuchaj, mój ludu, chcę cię napomnieć - obyś posłuchał Mnie, Izraelu!
Bryt	(81:9) Słuchaj, ludu mój! Upominam cię! Izraelu, obyś mnie słuchał!
Pozn	(81:9) Słuchaj, ludu mój, bo napominam cię! Obyś mnie usłuchał, Izraelu!
WarPra	(81:9) Posłuchaj, mój ludu, bo chcę cię upomnieć, o Izraelu, obyś chciał być mi jeszcze posłuszny!
STB	(81:9) Słuchaj Mój ludu; ostrzegam cię, Israelu; czy Mnie usłuchasz?
EIB	(81:9) Słuchaj, mój ludu, bo cię upominam! Izraelu, obyś mnie posłuchał!

Ps 81,9

PsFlor	(80:8b) nie będzie w tobie Bog ❬nowy❭ ani kłaniać sie będziesz bogu cudzemu.
PsPul	(80:8b) nie będzie w tobie bog nowy ani kłaniać sie będziesz bogu cudzemu.
Wuj1923	(81:10) Nie będzie w tobie Boga nowego: i nie będziesz chwalił Boga cudzego.
Gda1881	(81:10) I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
Gda2017	Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;
PsBycz	(81:10) Nie byłoby, u-ciebie, boga cudzego, i-nie kłaniałbyś-sie bogu obcemu.
Goet	(81:10) Niema być pośród ciebie boga cudzego, i nie masz się kłaniać bogu kraju obcego!
PsCylk	(81:10) Nie będzie wśród ciebie Bóg cudzy, nie będziesz się korzył Bóztwu obcemu.
PsKrusz	(81:10) Nie będziesz miał boga cudzego, i nie będziesz się kłaniał bogu obcemu.
PsAszk	(81:10) Nie będzie w tobie obcej siły bożej, ani się kłaniać będziesz cudzemu bogu.
PsSzer	(81:10) Niech nie będzie u ciebie boga obcego, i nie kłaniaj się bogu obcemu!
Tys1	(80:10) Nie będzie u ciebie boga obcego, cudzemu bogu nie będziesz się kłaniał:
Tys5	(81:10) Nie będzie u ciebie boga cudzego, cudzemu bogu nie będziesz oddawał pokłonu.
Bryt	(81:10) Niech nie będzie u ciebie boga innegoI nie kłaniaj się bogu obcemu
Pozn	(81:10) Nie będziesz miał cudzego bóstwa u siebie, nie będziesz się kłaniał bogu obcych ludów!
WarPra	(81:10) Nie ma dla ciebie innego boga, nie wolno ci czcić żadnych obcych bogów.
STB	(81:10) Nie będzie wśród ciebie cudzego boga, nie będziesz się korzył obcemu bóstwu.
EIB	(81:10) Nie obieraj sobie więcej bóstw nieznanych Ani nie bij pokłonów cudzym bożkom!

Ps 81,10

PsFlor	(80:9) Ja zaprawdę jeśm Gospodzin Bog twoj, jenże wywiodł jeśm cie z ziemie Ejipta, rozszyrzy usta twoja, a napełnię je.
PsPul	(80:9) Bo ja jeśm Gospodzin Bog twoj, jenże wywiodł jeśm cie z ziemie Ejipta, rozszyrzy usta twoja, a napełnię je.
Wuj1923	(81:11) Bomci ja jest Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemie Egipskiéj: rozszerz usta twoje, a napełnię je.
Gda1881	(81:11) (Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej;) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
Gda2017	Ja, PAN, jestem twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.
PsBycz	(81:11) Ja Panem, Bogiem-twoim, który-wyniósł-cię z-kraju Egiptu; rozszerzałeś-był usta-twe, a-Ja-napełniałem-je.
Goet	(81:11) Ja Pan jestem Bogiem twoim, który wyprowadził cię z ziemi egipskiej. Otwórz usta swoje szeroko, a Ja napełnię je!
PsCylk	(81:11) Jam Bóg, Pan Twój, którym cię wywiódł z ziemi Micraim; rozewrzyj usta twoje a napełnię je.
PsKrusz	(81:11) Jam jest Panem, Bogiem twoim, którym cię wywiódł z ziemi egipskiej. Otwórz usta twe, a napełnię je.
PsAszk	(81:11) jam jest Jehowa, Twój Bóg, który Cię wzwyż wynosi z Mizraimu, rozszerz usta twe a wypełnię je.
PsSzer	(81:11) Ja, Pan, jestem Bogiem twoim, który cię wywiódł z ziemi egipskiej: Otwórz usta swoje, a napełnię je!
Tys1	(80:11) Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej; otwórz twe usta, a Ja je napełnię.
Tys5	(81:11) Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej; otwórz szeroko usta, abym je napełnił.
Bryt	(81:11) Ja, Pan, jestem Bogiem twoim, Który cię wywiódł z ziemi egipskiej! Otwórz szeroko swe usta, a napełnię je!
Pozn	(81:11) Ja, Jahwe, jestem Bogiem twoim, który cię wywiódł z ziemi egipskiej! Otwórz szeroko usta twoje, a napełnię je.
WarPra	(81:11) Ja jestem Panem i Bogiem twoim, który cię wywiódł z ziemi egipskiej! Otwórz szeroko twe usta, a Ja cię nakarmię.
STB	(81:11) Ja jestem WIEKUISTY, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi Micraim; otwórz szeroko twoje usta, a je napełnię.
EIB	(81:11) Ja, PAN, jestem twoim Bogiem, Ja cię wyprowadziłem z ziemi egipskiej! Otwórz usta - szeroko - a Ja je napełnię!

Ps 81,11

PsFlor	(80:10) I nie słyszał lud moj głosa mego a Israhel nie rozumiał mnie,
PsPul	(80:10) I nie usłyszał lud moj głosa mego a Israhel nie posłuchnął mie,
Wuj1923	(81:12) A nie słuchał lud mój głosu mego: a Izrael nie dbał na mię.
Gda1881	(81:12) Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
Gda2017	Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.
PsBycz	(81:12) Ale-nie usłuchał, lud-mój, głosu-mojego; a,-Izrael, nie chciał, przychylić się, do-mnie.
Goet	(81:12) Ale lud Mój nie słuchał głosu Mojego, a Izrael nie był Mi powolny.
PsCylk	(81:12) A nie usłuchał lud Mój głosu Mojego, a Izrael nie uległ Mi.
PsKrusz	(81:12) Lecz nie usłuchał lud mój głosu mego, a Izrael nie poprzestał na mnie!
PsAszk	(81:12) Ale nie słuchał lut! Mój Mojego głosu a Izrael nie Mnie pożądał.
PsSzer	(81:12) Ale lud Mój nie usłuchał głosu Mego, a Izrael nie był Mi uległy.
Tys1	(80:12) Lecz nie posłuchał mój lud głosu mego: Izrael mi nie był posłuszny.
Tys5	(81:12) Lecz mój lud nie posłuchał mego głosu; Izrael nie był Mi posłuszny.
Bryt	(81:12) Lecz lud mój nie słucha głosu mego, A Izrael nie był mi uległy.
Pozn	(81:12) Ale lud mój nie słuchał głosu mego, Izrael nie był posłuszny woli mojej.
WarPra	(81:12) Ale mój lud nie usłuchał mojego głosu, a Izrael nie chciał pójść za Mną!
STB	(81:12) Lecz Mój lud nie usłuchał Mojego głosu oraz Israel Mi nie uległ.
EIB	(81:12) Lecz mój lud nie posłuchał mego głosu I Izrael nie był mi uległy.

Ps 81,12

PsFlor	(80:11) i puścił jeśm ❬je❭ podług żądz sierca jich; pojdą w nalezieniach swojich.
PsPul	(80:11) i puściłeśm je podług żądze sierca jich; pojdą w zamysłoch swych.
Wuj1923	(81:13) I puściłem je za żądzami serc ich: pójdą w wynalazkach swoich.
Gda1881	(81:13) Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
Gda2017	Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.
PsBycz	(81:13) Przeto-wygnałem-ich, z-zatwardziałością serca-onychże; żeby poszli za-radami-swojemi.
Goet	(81:13) Wtedy pozostawiłem ich zatwardziałości serca ich, że chodzili według własnych postanowień swoich.
PsCylk	(81:13) I zostawiłem go w uporze serca jego, i poszli za zamysłami swojemi.
PsKrusz	(81:13) I dozwoliłem im iść za pożądliwością serca ich; poszli za radami swemi.
PsAszk	(81:13) I puściłem je na pas samowoli ich serc, za swoimi pójdą zamysłami.
PsSzer	(81:13) I zostawiłem ich w uporze serca, by poszli za własnymi radami.
Tys1	(80:13) Pozostawiłem ich przeto twardości ich serca: niech postępują według swych zamysłów!
Tys5	(81:13) Pozostawiłem ich przeto twardości ich serca, niech postępują według swych zamysłów!
Bryt	(81:13) Zostawiłem ich w zatwardziałości serca, By postępowali według zamysłów swoich.
Pozn	(81:13) Dlatego pozwoliłem im trwać w uporze ich serc i postępować według ich własnych zamysłów.
WarPra	(81:13) Zostawiłem ich więc na pastwę serc zatwardziałych i zaczęli postępować według własnych planów.
STB	(81:13) Więc zostawiłem go w uporze jego serca i poszli za swoimi zamysłami.
EIB	(81:13) Dlatego wydałem go zatwardziałości ich serc, By postępowali według swych własnych rad.

Ps 81,13

PsFlor	(80:12) By lud moj słuszał był mie, Israhel by po drogach mojich był chodził,
PsPul	(80:12) By lud moj słuchał był mnie, Israhel by po drogach moich był chodził,
Wuj1923	(81:14) By był lud mój słuchał mię, by był Izrael chodził drogami mojemi:
Gda1881	(81:14) Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
Gda2017	O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!
PsBycz	(81:14) Gdyby był, lud-mój, ulégającym mi, i Izraelici, w-drodze-méj, postępowali-byli;
Goet	(81:14) O, gdybyż posłuchał Mię był lud Mój, a gdybyż Izrael drogami Mojemi chodził,
PsCylk	(81:14) Gdyby był lud Mój słuchał Mnie, Izrael drogami Mojemi postępował.
PsKrusz	(81:14) Gdyby lud mój mnie wysłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził,
PsAszk	(81:14) Gdybyż usłuchał Mnie lud Mój, Izrael w Moich szedł drogach -
PsSzer	(81:14) O, gdyby usłuchał Mnie lud Mój! O, gdyby Izrael chodził drogami Moimi!
Tys1	(80:14) Oby mój lud mnie posłuchał, oby Izrael kroczył moimi drogami:
Tys5	(81:14) Gdyby mój lud Mnie posłuchał, a Izrael kroczył moimi drogami,
Bryt	(81:14) O, gdyby usłuchał mnie lud mój, O, gdyby Izrael chodził drogami moimi!
Pozn	(81:14) O, gdybyż to lud mój mnie słuchał, gdyby Izrael kroczył moimi drogami!
WarPra	(81:14) Ach, żebyż mój lud zechciał Mnie posłuchać! Żebyż tak zechciał Izrael raz jeszcze pójść moją drogą!
STB	(81:14) Gdyby Mój lud Mnie słuchał, gdyby Israel chodził Moimi drogami,
EIB	(81:14) O, gdyby mój lud Mnie posłuchał, Gdyby Izrael poszedł moimi drogami!

Ps 81,14

PsFlor	(80:13) za nics snadź nieprzyjaciele jich uśmierzyłbych był i na zamącające je posłałbych był rękę moję.
PsPul	(80:13) za nic snadź nieprzyjaciele jich ukorzyłbych był i na zamącające je puściłbych był rękę moję.
Wuj1923	(81:15) Snadźbym był łacno poniżył nieprzyjacioły ich: a na trapiące je, obróciłbym rękę swoję.
Gda1881	(81:15) W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
Gda2017	W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.
PsBycz	(81:15) Wnetbym nieprzyjaciół-ich, upokorzył-był; a,-na gnębicieli-ich, obróciłbym-był rękę-moję.
Goet	(81:15) Wkrótce byłbym upokorzył wrogów ich i obrócił rękę Swoją przeciw gnębicielom ich.
PsCylk	(81:15) Wnetbym wrogów ich upokorzył i przeciw ciemięzcom ich zwrócił rękę Moję.
PsKrusz	(81:15) rychło poniżyłbym ich nieprzyjaciół, a na prześladowców ich obróciłbym rękę swą.
PsAszk	(81:15) Wnetbym poskromił wrogi ich i na ich gnębicieli zawrócił Mą rękę".
PsSzer	(81:15) Wnet poskromiłbym nieprzyjaciół ich i obróciłbym rękę przeciw wrogom ich.
Tys1	(80:15) natychmiast zgniótłbym ich wrogów i na ich przeciwników obróciłbym rękę.
Tys5	(81:15) natychmiast zgniótłbym ich wrogów i obróciłbym rękę na ich przeciwników.
Bryt	(81:15) Wnet poskromiłbym nieprzyjaciół ichI zwróciłbym rękę przeciwko ich wrogom.
Pozn	(81:15) Wnet bym poskromił ich nieprzyjaciół i skierował swą rękę przeciwko ich ciemięzcom.
WarPra	(81:15) Rychło bym wtedy poniżył ich wrogów i wyciągnął moją rękę przeciw ich ciemięzcom.
STB	(81:15) szybko bym upokorzył ich wrogów oraz zwrócił Mą rękę przeciwko ich ciemięzcom.
EIB	(81:15) Szybko upokorzyłbym jego wrogów I zwrócił swoją rękę przeciw nieprzyjaciołom!

Ps 81,15

PsFlor	(80:14) Nieprzyjaciele gospodnowy sełgali są jemu i będzie czas jich na wieki.
PsPul	(80:14) Nieprzyjaciele boży sełgali jemu i będzie czas jich na wieki.
Wuj1923	(81:16) Nieprzyjaciele Pańscy skłamali mu: i będzie czas ich na wieki.
Gda1881	(81:16) Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
Gda2017	Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.
PsBycz	(81:16) Nienawidzący Pana, kłamaliby Mu; lecz-byłby, czas-ich, trwałym na-wieki.
Goet	(81:16) Nienawidzący Pana poddaliby się Jemu z pochlebstwem, a czas ich trwałby na wieki,
PsCylk	(81:16) Nieprzyjaciele Boga schlebiali by mu, a trwałaby doba ich na wieki.
PsKrusz	(81:16) Ci, co nienawidzą Pana, poddaliby się Mu, a czas ich trwałby wiecznie.
PsAszk	(81:16) Nienawidzące Jehowy zaparliby się Jemu i niechbyż był czas ich na wieczność.
PsSzer	(81:16) Ci, co nienawidzą Pana schlebialiby Mu, a nie trwałby wiecznie.
Tys1	(80:16) Nienawidzący Pana schlebialiby Jemu, a los ich trwałby na wieki.
Tys5	(81:16) Nienawidzący Pana schlebialiby Jemu, a czas ich [kary] trwałby na wieki.
Bryt	(81:16) Ci, co nienawidzą Pana, schlebialiby mu, A czas ich trwałby wiecznie.
Pozn	(81:16) Ci, którzy go nienawidząc byliby mu poddani, i los ich byłby utrwalony na wieki.
WarPra	(81:16) Nienawidzący Pana zaczęliby Izraelowi schlebiać i tak byłoby już na wieki.
STB	(81:16) Schlebiali by mu nieprzyjaciele WIEKUISTEGO, a ich czas trwałby na wieki.
EIB	(81:16) Nieprzychylni PANU ulegliby ludowi, A czas jego trwania rozciągałby się na wieki.

Ps 81,16

PsFlor	(80:15) I karmił je z tuku żyta a z opoki strdzi nasycił je.
PsPul	(80:15) I karmił je tukiem z żyta i z opok miodu nasycił je.
Wuj1923	(81:17) I nakarmił je tłustością zboża: i nasycił je miodem z opoki.
Gda1881	(81:17) I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
Gda2017	I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.
PsBycz	(81:17) A-Bóg karmiłby-go, z-tłustością pszenicy; nawetbym,-rzekł Pan, ze-skały miodem, nasycił-cię.
Goet	(81:17) Karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem ze skały nasyciłbym ich".
PsCylk	(81:17) I karmiłby go wyborem pszenicy. Z opoki miodem bym nasycał cię.
PsKrusz	(81:17) I karmiłbym ich tłustością pszenicy, i miodem z opoki nasyciłbym cię".
PsAszk	(81:17) Pokarm im dałby z tłustości pszenicznej a zaś ciebie ja nasycę miodem opoki.
PsSzer	(81:17) I karmiłbym go tłustą pszenicą i syciłbym go miodem ze skały.
Tys1	(80:17) A jego bym karmił wyborną pszenicą i nasycił miodem z opoki».
Tys5	(81:17) Jego zaś bym karmił najczystszą pszenicą i sycił miodem z opoki.
Bryt	(81:17) Karmiłbym go najwyborniejszą pszenicą I syciłbym go miodem ze skały.
Pozn	(81:17) Jego zaś karmiłbym najprzedniejszą pszenicą i sycił miodem ze skały".
WarPra	(81:17) A ja żywiłbym ich najlepszą pszenicą i karmił miodem dobytym ze skały.
STB	(81:17) I karmiłbym go wyborną pszenicą oraz nasycał go miodem z Opoki.
EIB	(81:17) Karmiłbym go najlepszą pszenicą I syciłbym miodem ze skały.

Psalm 82

Ps 82,1

PsFlor	(81:1) Bog stał we zborze bogow, w pośrzodku zaprawdę bogi rozsądza.
PsPul	Psalm Dawida (sic!). (81:1) Bog stał we zborze bogow, ale w pośrod bogi rozsądza.
Wuj1923	Psalm Asaphowi. Bóg stanął w zgromadzeniu bogów: a w pośrodku bogi sądzi.
Gda1881	Psalm Asafowy. Bóg stoi w zgromadzeniu Bożem, a w pośród bogów sądzi i mówi:
Gda2017	Psalm Asafa. Bóg stoi w zgromadzeniu Bożym, pośród bogów sprawuje sąd:
PsBycz	Psalm Asafa. Bóg stawa w-zgromadzeniu Bożém; On, w-pośród bogów, sądzi.
Goet	Psalm Asafa. BÓG stoi w zgromadzeniu Bożem; w pośród bogów sprawuje sąd:
PsCylk	Pieśń Asafa. Pan stanął w wiecu mocarzy, w pośród sędziów sądzi.
PsKrusz	Psalm Asafa. Bóg stanął w zgromadzeniu Bożem - wpośród bogów sądzi.
PsAszk	Śpiew Asafa. Bóg postawion w tajnej bożych sił gromadzie, we wnętrzu Bóg sądzić będzie.
PsSzer	Psalm Asafa. Bóg wstaje w zgromadzeniu Bożym, pośród bogów sprawuje sąd.
Tys1	(81:1) Psalm. Asafowy. Bóg powstaje w zgromadzeniu bogów, w pośrodku nich sprawuje sąd:
Tys5	Psalm. Asafowy. Bóg powstaje w zgromadzeniu boskim, pośrodku bogów sąd odbywa:
Bryt	Psalm Asafowy. Bóg wstaje w zgromadzeniu Bożym, Pośród bogów sprawuje sąd.
Pozn	Psalm Asafa. Bóg staje na zgromadzeniu Bożym, sprawuje sąd pośród bogów:
WarPra	Psalm Asafa. Powstaje nasz Bóg na zgromadzeniu bogów i sądy sprawuje pośród obcych bożków.
STB	Pieśń Asafa. Bóg stanął na zgromadzeniu mocarzy, sądzi pośród sędziów.
EIB	Psalm Asafa. Bóg wstaje w zgromadzeniu bożym I pośród bogów rozpoczyna sąd.

Ps 82,2

PsFlor	(81:2) I dokąd sądzicie lichotę i oblicze grzesznych bierzecie?
PsPul	(81:2) I dokąd sądzicie złość i oblicze grzesznych przymujecie?
Wuj1923	Dokądże niesprawiedliwość sądzicie, a osoby grzeszników przyjmujecie?
Gda1881	Dokądże będziecie niesprawiedliwie sądzić, a osoby niezbożników przyjmować? Sela.
Gda2017	Jak długo będziecie sądzić niesprawiedliwie i trzymać stronę niegodziwych? Sela.
PsBycz	Dopókiż, będziecie-sądzili przewrotnie, i-za powierzchownością bezbożnych, ujmowali-się?
Goet	"Jak długo sądzić będziecie niesprawiedliwie, a mieć wzgląd na osoby bezbożnych? Sela.
PsCylk	Dopókiż sądzić będziecie przewrotnie, a obliczu złoczyńców pobłażać. - Sela.
PsKrusz	"Dokądże będziecie sądzić niesprawiedliwie, a przed bezbożnikami stawać? - SELAh.
PsAszk	Dopókiż sądy wydawać nieprawe a względy czynić będziecie obliczu nędzników? Selah.
PsSzer	Jak długo sądzić będziecie niesprawiedliwie i stawać po stronie bezbożników? Sela.
Tys1	(81:2) «Dokądże będziecie sądzić niegodziwie i sprzyjać sprawie niezbożnych? Sela.
Tys5	Dokądże będziecie sądzić niegodziwie i trzymać stronę występnych? Sela.
Bryt	Jak długo sądzić będziecie niesprawiedliwieI stawać po stronie bezbożnych? Sela.
Pozn	Jak długo jeszcze niesprawiedliwie sądzić będziecie i popierać sprawę złoczyńców?
WarPra	Jak długo jeszcze zamierzacie niesprawiedliwie sądzić i czynić przez to zadość upodobaniom bezbożnych? [Pauza]
STB	Dopóki będziecie sądzić przewrotnie i pobłażać obliczu złoczyńców? Sela.
EIB	Jak długo będziecie sądzić niesprawiedliwie, Rozstrzygać sprawy na korzyść bezbożnych? Sela.

Ps 82,3

PsFlor	(81:3) Sędzicie nieimającemu i sirocie, cichego i ubogiego sprawcie,
PsPul	(81:3) Sędźcie stradnemu i sirocie, ❬śmiernego❭ i ubogiego sprawcie,
Wuj1923	Czyńcie sprawiedliwość ubogiemu i sierocie: strapionego i ubogiego usprawiedliwiajcie.
Gda1881	Czyńcie sprawiedliwość ubogiemu i sierotce; utrapionego i niedostatecznego usprawiedliwiajcie.
Gda2017	Bierzcie w obronę ubogiego i sierotę, oddajcie sprawiedliwość strapionemu i potrzebującemu.
PsBycz	Brońcież, w sądzie, ubogiego i-sierotę; biédnego, i-żebraka, uniewinniajcież.
Goet	Wywiedźcie prawo nieznaczącemu i osierociałym, oddajcie sprawiedliwość nędznym i biednym!
PsCylk	Brońcie ubogiego i sieroty; biednemu i podupadłemu wymierzajcie sprawiedliwość.
PsKrusz	Sądźcie ubogiego i sierotę - nędznego i niedostatecznego usprawiedliwiajcie.
PsAszk	Czyńcie sąd ubogiego i sieroty, usprawiedliwiajcie znękanego i nędzarza.
PsSzer	Bierzcie w obronę biedaka i sierotę, ubogiemu i potrzebującemu wymierzajcie sprawiedliwość!
Tys1	(81:3) Ujmujcie się za sierotą i uciśnionym, wymierzcie sprawiedliwość pokornemu i ubogiemu.
Tys5	Ujmijcie się za sierotą i uciśnionym, wymierzcie sprawiedliwość nieszczęśliwemu i ubogiemu!
Bryt	Bierzcie w obronę biedaka i sierotę, Ubogiemu i potrzebującemu wymierzajcie sprawiedliwość!
Pozn	Stawajcie w obronie słabego i sieroty, oddajcie sprawiedliwość nędznemu i ubogiemu!
WarPra	Zacznijcie bronić uciśnionych i sierot, przyznajcie rację biedakom i potrzebującym!
STB	Brońcie ubogiego i sieroty; wymierzajcie sprawiedliwość biednemu i podupadłemu.
EIB	Przyznawajcie słuszność biedakom i sierotom, Wymierzajcie sprawiedliwość potrzebującym i ubogim!

Ps 82,4

PsFlor	(81:4) wytargńcie ubogiego i nieimającego z ręki grzesznego wywolcie!
PsPul	(81:4) wytargńcie ubogiego i stradnika z ręki grzesznego wyzwolcie!
Wuj1923	Wyrwijcie ubogiego: a nędznego z ręki niezbożnego wyzwólcie.
Gda1881	Wyrwijcie chudzinę i nędznego, a z ręki niepobożnej wyrwijcie go.
Gda2017	Wyzwólcie biedaka i nędzarza, ocalcie go z ręki niegodziwych.
PsBycz	Oswobadzajcież biédnego, i-ubogiego; z-ręki bezbożnych, uwalniajcież ich.
Goet	Uwolnijcie nieznaczącego i potrzebującego, wybawcie go z ręki bezbożnych!
PsCylk	Uwalniajcie nędznych i uciśnionych; z rąk złoczyńców wyzwalajcie ich.
PsKrusz	Wyrwijcie nędzarza i ubogiego - z ręki bezbożnych wyrwijcie.
PsAszk	Oswobódźcie biednego i łaknącego - wyrwijcie z rąk złoczyńców!
PsSzer	Ratujcie biedaka i nędzarza, wyrwijcie go z ręki bezbożnego!
Tys1	(81:4) Uwolnijcie uciśnionego i nędzarza, wyrwijcie go z ręki niezbożnych».
Tys5	Uwolnijcie uciśnionego i nędzarza, wyrwijcie go z ręki występnych!
Bryt	Ratujcie biedaka i nędzarza, Wyrwijcie go z ręki bezbożnych!
Pozn	Ratujcie nieszczęśnika i biedaka, wyzwólcie go z rąk złoczyńców!"
WarPra	Wyzwólcie maluczkich i cierpiących, wyrwijcie ich z rąk złoczyńców!
STB	Uwalniajcie nędznych i uciśnionych; wyzwalajcie ich z rąk złoczyńców.
EIB	Ratujcie biednych i żyjących w nędzy - Wyrywajcie ich z ręki bezbożnych!

Ps 82,5

PsFlor	(81:5) Nie wiedzieli są ani rozumieli, we ćmach chodzą; poruszą sie wszystka założenia ziemie.
PsPul	(81:5) Nie wiedzieli ani rozumieli, we ćmach chodzą; poruszą sie wszystka założenia ziemie.
Wuj1923	Nie umieli, ani rozumieli: chodzą w ciemnościach. Zachwieją się wszystkie grunty ziemie.
Gda1881	Lecz oni nic nie wiedzą, ani rozumieją; w ciemnościach ustawicznie chodzą; zaczem się zachwiały wszystkie grunty ziemi.
Gda2017	Lecz oni nic nie wiedzą i nie rozumieją, ciągle chodzą w ciemności; zachwiały się wszystkie fundamenty ziemi.
PsBycz	Oni, nie wiedzą, i-nie pojmują; oni, w-ciemności, błąkają-się; zachwiały-się wsze podstawy kraju.
Goet	Ale oni nie wiedzą i nie rozumieją, lecz chodzą w ciemności: chwieją się wszystkie fundamenty ziemi!
PsCylk	Nie pojmują i nie rozumieją, w ciemności postępują, zachwiane wszystkie podstawy ziemi.
PsKrusz	Nie wiedzą, ani nie rozumieją, w ciemnościach chodzą; zachwiały się wszystkie podstawy ziemi.
PsAszk	Nie rozumieli i rozumieć nie będą, w ciemności będą się rozkraczać, zachwieją się wszystkie podwaliny ziemi.
PsSzer	Lecz oni nic nie widzą i nic nie rozumieją, chodzą w ciemności; ziemia chwieje się we wszystkich posadach.
Tys1	(81:5) Lecz oni nie pojmują i nie rozumieją, błąkają się w ciemnościach: cała ziemia chwieje się w posadach.
Tys5	Lecz oni nie pojmują i nie rozumieją, błąkają się w ciemnościach; cała ziemia chwieje się w posadach.
Bryt	Lecz oni nic nie wiedzą i nic nie pojmują, W ciemności postępują, Chwieją się wszystkie posady ziemi.
Pozn	Nie pojmując, nie rozumiejąc, chodzą w ciemnościach, a wszystkie podwaliny ziemi się chwieją.
WarPra	Lecz oni nic nie wiedzą, nic nie rozumieją, błąkają się ciągle w ciemnościach. Tymczasem ziemia cała chwieje się w posadach.
STB	Lecz tego nie pojmują oraz nie rozumieją; chodzą w ciemności; zachwiane są wszystkie podstawy ziemi.
EIB	Lecz oni nic nie wiedzą ani nie pojmują, Błądzą niczym w ciemności - I chwieją się wszystkie posady ziemi.

Ps 82,6

PsFlor	(81:6) Ja jeśm rzekł: Bogowie jeście i synowie Wysokiego wszystcy.
PsPul	(81:6) Ja rzekł: Bogowie jesteście i synowie Wysokiego wszystcy.
Wuj1923	Jam rzekł: Jesteście bogowie i synowie Najwyższego wszyscy.
Gda1881	Jam rzekł: Bogowieście, a synami Najwyższego wy wszyscy jesteście.
Gda2017	Powiedziałem: Jesteście bogami i wszyscy wy jesteście synami Najwyższego.
PsBycz	Jam rzekł: Bogamiście wy, i-dziećmi Najwyższego, wszyscyście.
Goet	Rzekłem: Jesteście bogami, i wszyscy razem — synami Najwyższego.
PsCylk	Mniemałem, że Bogami jesteście, synami Najwyższego wy wszyscy.
PsKrusz	Jam rzekł: Wyście bogami, i wszyscy synami Najwyższego.
PsAszk	Ja sądziłem: wyście bogami i synami Najwyższego wy wszyscy!
PsSzer	Rzekłem: Wyście bogami i wy wszyscy jesteście synami Najwyższego,
Tys1	(81:6) Ja rzekłem: «Jesteście bogami i wszyscy — synami Najwyższego.
Tys5	Ja rzekłem: Jesteście bogami i wszyscy - synami Najwyższego.
Bryt	Rzekłem: Wyście bogamiI wy wszyscy jesteście synami Najwyższego,
Pozn	Myślałem: "Wy wszyscy bogami jesteście i synami Najwyższego.
WarPra	Powiedziałem im wtedy: Bogami jesteście, synami jesteście Najwyższego.
STB	Sądziłem, że jesteście bogami, że wy wszyscy jesteście synami Najwyższego.
EIB	Tak, powiedziałem: Jesteście bogami, Jesteście wszyscy synami Najwyższego,

Ps 82,7

PsFlor	(81:7) Wy zaprawdę jako ludzie mrzecie a jako jeden ze książąt padniecie.
PsPul	(81:7) Ale wy jako ludzie zemrzecie i jako jeden ze książąt padniecie.
Wuj1923	A wy pomrzecie jako ludzie: a jako jeden z książąt upadniecie.
Gda1881	A wszakże jako i inni ludzie pomrzecie, a jako jeden z książąt upadniecie.
Gda2017	Lecz pomrzecie jak inni ludzie i upadniecie jak jeden z książąt.
PsBycz	Wszelako, jako-ludzie, poumiéracie, i-jak-pierwszy z-książąt runiecie.
Goet	A jednak umrzecie jak ludzie, i jak jeden z książąt upadniecie!"
PsCylk	Wszelako, jak ludzie pomrzecie, jak każdy z panów upadniecie.
PsKrusz	Wszakże jako ludzie pomrzecie, i jako jeden z książąt upadniecie".
PsAszk	Tak tedy jako Adam pomrzecie i jako jeden z książąt padniecie.
PsSzer	lecz jak ludzie pomrzecie i upadniecie jak każdy książę.
Tys1	(81:7) Lecz wy pomrzecie jak inni ludzie, jak każdy z władców padniecie».
Tys5	Lecz wy pomrzecie jak ludzie, jak jeden mąż, książęta, poupadacie.
Bryt	Lecz jak ludzie pomrzecieI upadniecie jak każdy książę.
Pozn	Ale pomrzecie jak inni śmiertelni i upadniecie jak każdy z możnych".
WarPra	A teraz umrzeć musicie jak wszyscy ludzie, musicie upaść, jak każdy spośród książąt.
STB	Jednak pomrzecie jak ludzie, upadniecie jak każdy z panów.
EIB	Jednak pomrzecie jak ludzie, Padniecie - jak każdy książę.

Ps 82,8

PsFlor	(81:8) Wstań, Boże, sędzi ziemię, bo ty dziedzicem będziesz we wszech poganoch.
PsPul	(81:8) Wstań, Boże, sędzi ziemię, bo ty dziedzicem będziesz we wszech poganoch.
Wuj1923	Powstań, Boże, sądź ziemię; bo ty odziedziczysz wszystkie narody.
Gda1881	Powstańże, o Boże! a sądź ziemię; albowiem ty dziedzicznie trzymasz wszystkie narody.
Gda2017	Powstań, Boże, osądź ziemię, bo ty otrzymasz w dziedzictwo wszystkie narody.
PsBycz	Wstań, o-Boże! sądź tę-ziemię; bo Ty odziedziczać-będziesz, we-wszystkich narodach.
Goet	Powstań, Boże, sądź ziemię; albowiem Ty jesteś dziedzicem wszystkich narodów.
PsCylk	Powstań Panie, sądź ziemię, wszak Ty dzierżysz wszystkie ludy.
PsKrusz	Powstań, Boże, osądź ziemię! albowiem Ty dziedziczysz wszystkie narody.
PsAszk	Powstań o Boże, sąd wydaj ziemi, boś Ty wszak dziedzicem jest wszystkich narodów!
PsSzer	Powstańże, Boże, osądź ziemię! Ty bowiem jesteś dziedzicem wszystkich ludów.
Tys1	(81:8) O Boże, powstań, Ty osądź ziemię, bo słusznie wszystkie ludy są Twoją własnością.
Tys5	O Boże, powstań, odbądź sąd nad ziemią, bo wszystkie narody są Twoją własnością.
Bryt	Powstań, Boże, osądź ziemię! Ty bowiem jesteś dziedzicznym panem wszystkich narodów.
Pozn	Powstań, Boże, sprawuj sąd nad ziemią, bo Twoją własnością są wszystkie narody.
WarPra	Powstań tedy, o Boże, i osądź całą ziemię, bo wszyscy ludzie są Twoim dziedzictwem.
STB	Powstań prawdziwy Boże, sądź ziemię, przecież Ty panujesz nad wszystkimi ludami.
EIB	Powstań, Boże! Dokonaj sądu nad ziemią, Gdyż Ty sam możesz rozdzielać dziedzictwo wśród wszystkich narodów.

Psalm 83

Ps 83,1

PsFlor	(82:1) Boże, kto rowiennik tobie? Nie milczy ani uśmierzon bądź, Boże,
PsPul	Psalm Dawidow(!). (82:1) Boże, kto rowien będzie tobie? Nie milczy ani ukaźnion bądź, Boże,
Wuj1923	(83:1) Pienie Psalmu Asaphowi. (83:2) Boże, któż będzie podobien tobie? nie zamilczaj, ani się błagaj, Boże.
Gda1881	Pieśń i psalm Asafowy. (83:2) O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
Gda2017	Pieśń i psalm Asafa. Boże, nie milcz; nie bądź głuchy i bezczynny, Boże!
PsBycz	(83:1) Spiéw, Psalm Asafa. (83:2) O-Boże! niech-nie będzie spoczynku u-Ciebie; nie milczże, i-nie odpoczywaj, o-Boże!
Goet	(83:1) PIEŚŃ. Psalm Asafa. (83:2) Nie milczże, Boże; nie bądź niemym i milczącym, o Boże!
PsCylk	(83:1) Śpiew, pieśń Asafa. (83:2) Panie nie użycz spokoju Sobie, nie zamilknij i nie spocznij o Panie!
PsKrusz	(83:1) Pieśń. Psalm Asafa. (83:2) O Boże, nie zamilknij, nie bądź milczącym, i nie ustawaj Boże!
PsAszk	(83:1) Pieśń Asafa do śpiewu., (83:2) Boże, nie zmilknij w Sobie, nie pozostań głuchym i bezczynnym Wszechmocny!
PsSzer	(83:1) Pieśń. Psalm Asafa. (83:2) Boże! nie milcz, nie bądź głuchy i nie bądź spokojny, Boże!
Tys1	(82:1) Pieśń. Psalm. Asafowy. (82:2) O Panie, nie trwaj w milczeniu, Boże, nie milcz i nie spoczywaj!
Tys5	(83:1) Pieśń. Psalm. Asafowy. (83:2) O Boże, nie milcz, nie bądź głuchy, nie bądź bezczynny, Boże!
Bryt	(83:1) Pieśń. Psalm Asafowy. (83:2) Boże, nie milcz, nie bądź nieczuły, Nie bądź bezczynny Boże!
Pozn	(83:1) Pieśń; Psalm Asafa. (83:2) Nie trwaj w spokoju, Boże, nie milcz, o Boże, i nie spoczywaj!
WarPra	(83:1) Pieśń, Psalm Asafa. (83:2) Nie milcz już dłużej, o Boże, nie pozostawaj w ciszy, o Boże, racz się odezwać!
STB	(83:1) Śpiew, pieśń Asafa. (83:2) Prawdziwy Boże, nie użycz Sobie spokoju, nie zamilknij oraz nie spocznij, Boże!
EIB	(83:1) Pieśń. Psalm Asafa. (83:2) Boże, nie bądź bezczynny, nie milcz! Boże, nie zachowuj spokoju!

Ps 83,2

PsFlor	(82:2) bo owa nieprzyjaciele twoji zawzniali są a jiż nienawidzieli ciebie, wznieśli głowę.
PsPul	(82:2) bo owa nieprzyjaciele twoji po❬w❭zniali a jiż nienawidzieli cie, wznieśli głowę.
Wuj1923	(83:3) Bo oto nieprzyjaciele twoi okrzyk uczynili: a którzy cię nienawidzą, wynieśli głowę.
Gda1881	(83:3) Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
Gda2017	Bo oto burzą się twoi wrogowie, a ci, którzy cię nienawidzą, podnoszą głowę.
PsBycz	(83:3) Bo, oto, nieprzyjacioły-Twe, burzą-się; a,-nienawidzący-Cię, podnoszą głowę.
Goet	(83:3) Bo oto wrogowie Twoi burzą się, a którzy Ciebie nienawidzą, podnoszą głowę.
PsCylk	(83:3) Bo oto wrogi Twoje wrą, a nieprzyjaciele Twoi podnoszą głowę.
PsKrusz	(83:3) bo oto nieprzyjaciele Twoi burzą, a ci, co Cię nienawidzą, podnoszą głowę.
PsAszk	(83:3) Bo oto wrogowie Twoi burzą się a nienawistne Tobie podnoszą głowę.
PsSzer	(83:3) Bo oto szaleją nieprzyjaciele Twoi, a nienawidzący Cię podnoszą głowę.
Tys1	(82:3) Bo oto burzą się Twoi wrogowie i nienawidzący Cię podnoszą głowę.
Tys5	(83:3) Bo oto burzą się Twoi wrogowie i podnoszą głowę ci, którzy Cię nienawidzą.
Bryt	(83:3) Bo oto burzą się nieprzyjaciele twoi, A ci, którzy cię nienawidzą, podnoszą głowę.
Pozn	(83:3) Bo oto burzą się Twoi wrogowie, a ci, którzy Cię nienawidzą, podnoszą głowę.
WarPra	(83:3) Patrz, jak burzą się wrogowie Twoi i głowę przeciw Tobie podnoszą ci, co Cię nienawidzą.
STB	(83:3) Bo oto Twoi wrogowie czynią wrzawę, a Twoi nieprzyjaciele podnoszą głowę.
EIB	(83:3) Bo oto burzą się Twoi wrogowie, Głowę podnoszą ci, którzy Cię nienawidzą.

Ps 83,3

PsFlor	(82:3) Na lud twoj zgłobili radę i myślili są przeciw świętym twojim.
PsPul	(82:3) Na lud twoj zgłobili radę i myślili przeciw świętym twym.
Wuj1923	(83:4) Przeciw ludowi twemu radę złośliwą wymyślili: i spiknęli się przeciw świętym twoim.
Gda1881	(83:4) Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
Gda2017	Przeciwko twemu ludowi knują spisek i naradzali się przeciw tym, których ochraniasz;
PsBycz	(83:4) Przeciw ludowi-Twemu, chytrą-zrobili radę; i-naradzali-się, przeciw ukrywającym-się,-u-Ciebie.
Goet	(83:4) Knują chytre zamachy przeciwko ludowi Twemu, zmawiają się przeciw chronionym przez Ciebie,
PsCylk	(83:4) Przeciw ludowi Twojemu knują spisek, i naradzają się przeciw osłonionym Twoją pieczą.
PsKrusz	(83:4) Przeciw ludowi Twemu obmyślają radę, i naradzają się przeciwko tym, których Ty ochraniasz.
PsAszk	(83:4) Chytrze nad ludem Twym tajemne snują plany, nad Twymi tajnikami czynią narady.
PsSzer	(83:4) Knują spisek przeciwko ludowi Twemu i naradzają się przeciw tym, których Ty ochraniasz.
Tys1	(82:4) Przeciw ludowi Twojemu spiskują, zmawiają się przeciw tym, których strzeżesz.
Tys5	(83:4) Knują spisek przeciwko Twojemu ludowi, zmawiają się przeciw tym, których strzeżesz.
Bryt	(83:4) Knują spisek przeciwko ludowi twemuI naradzają się przeciwko tym, których ochraniasz.
Pozn	(83:4) Knują przewrotne zamysły przeciw ludowi Twemu i sprzysięgają się przeciwko tym, których Ty ochraniasz.
WarPra	(83:4) Przeciwko Twemu ludowi snują zgubne plany i zmawiają się przeciwko chroniącym się u Ciebie.
STB	(83:4) Knują spisek przeciwko Twojemu ludowi i razem się naradzają przeciwko osłoniętym Twą pieczą.
EIB	(83:4) Knują spisek przeciw Twemu ludowi, Naradzają się przeciw tym, których chronisz.

Ps 83,4

PsFlor	(82:4) Rzekli są: Pojdziem, i rozproszymy je z luda a nie będzie wspomieniono imię Israhel dalej.
PsPul	(82:4) Rzekli: Pojdźcie, a rozproszymy je z luda a nie będzie wspominano imię Israhel dalej.
Wuj1923	(83:5) Mówili: Pójdźcie, a wytraćmy je z narodu, a niech nie wspominają więcéj imienia Izraelskiego.
Gda1881	(83:5) Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
Gda2017	Mówiąc: Chodźcie, wytępmy ich, niech nie będą narodem, żeby więcej nie wspominano imienia Izraela.
PsBycz	(83:5) Powiedzieli: pójdźcie, wytępmy-ich, z-narodów; aby-nie wspomniano imienia Izraela nadal.
Goet	(83:5) Mówią: "Pójdźcie a wytraćmy ich, aby już nie byli narodem, aby nie wspominano więcej imienia Izraela!"
PsCylk	(83:5) Powiadają: pójdźmy wytępmy ich z pośród narodów, by nie wspomnianém było imię Izraela więcéj.
PsKrusz	(83:5) Rzekli: "Pójdźcie, a wytraćmy ich z narodów; niech nie będzie więcej wspominane imię Izraela".
PsAszk	(83:5) Mówią: nuże chodźcie a sprawimy, że wyprą się narodu i nie będzie się już nadal wspominało imienia Izraela!
PsSzer	(83:5) Mówią: Nuże, wytępmy ich, by nie byli ludem, by nadal nie wspominano imienia Izraela!
Tys1	(82:5) «Pójdźcie — mówią — wytraćmy ich, niechaj nie będą narodem, by więcej nie wspomniano nazwy Izraela.
Tys5	(83:5) Pójdźcie - mówią - wytraćmy ich spośród narodów, by więcej nie wspominano imienia Izraela.
Bryt	(83:5) Mówią: Nuże, wytępmy ich, niech nie będą narodem, Aby więcej nie wspominano imienia Izraela!
Pozn	(83:5) Mówią: "Pójdźcie, wytraćmy ich, by przestali być narodem i by już nigdy odtąd nie wspomniano imienia Izraela!"
WarPra	(83:5) I mówią: Musimy ich wyniszczyć spośród narodów; nikt już nie będzie wspominał Izraela.
STB	(83:5) Powiadają: Pójdźmy, wytępmy ich spośród narodów, aby więcej nie było wspominane imię Israela.
EIB	(83:5) Mówią: Chodźmy, wymażmy ich spośród narodów, Niech już nikt nie wspomina o Izraelu!

Ps 83,5

PsFlor	(82:5a) Bo myślili są jednako, pospołu przeciw tobie obrząd rozłożyli są:
PsPul	(82:5a) Bo myślili za jedno, pospołu przeciw tobie obrząd położyli:
Wuj1923	(83:6) Bo się spiknęli jednym umysłem: społu przeciw tobie przymierze postanowili:
Gda1881	(83:6) Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
Gda2017	Zmówili się bowiem jednomyślnie, przeciwko tobie zawarli przymierze:
PsBycz	(83:6) Gdyż uchwalili duchem wspólnym, i, przeciw-Tobie, przymierzé zawarli.
Goet	(83:6) Bo zmówili się jednomyślnie, sprzymierzyli się przeciwko Tobie:
PsCylk	(83:6) Tak, zmawiają się jednomyślnie przeciw Tobie, przymierze zawierają.
PsKrusz	(83:6) Albowiem zeszli się jednomyślnie; przeciwko Tobie przymierze zawarli:
PsAszk	(83:6) Boć serdeczne zamysły ich, wraz przeciw Tobie uroczyste zawrą przymierze.
PsSzer	(83:6) Tak, naradzili się jednomyślnie, przeciwko Tobie zawarli przymierze:
Tys1	(82:6) Zaiste jednomyślnie się zmawiają i przeciw Tobie zawierają przymierze:
Tys5	(83:6) Zaiste, zmawiają się jednomyślnie i przeciw Tobie zawierają przymierze:
Bryt	(83:6) Tak, naradzali się jednomyślnie, Przeciw tobie zawarli przymierze:
Pozn	(83:6) Zaprawdę, zmówili się jednomyślnie i przeciwko Tobie zawarli przymierze:
WarPra	(83:6) Podejmują zgodne postanowienie i zawierają przeciw Tobie przymierze.
STB	(83:6) Tak się jednomyślnie zmawiają przeciw Tobie; zawierają przymierze.
EIB	(83:6) Tak, radzili zgodnie, Przeciw Tobie zawarły przymierze

Ps 83,6

PsFlor	(82:5b) przebytki Idumeow i Ismahelit, (82:6a) Moab i Agareni,
PsPul	(82:5b) stany Idumeow i Ismahelit, (82:6a) Moab i Agareni,
Wuj1923	(83:7) Namioty Idumejczyków i Izmaelitowie: Moabitowie i Agarenowie:
Gda1881	(83:7) Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
Gda2017	Namioty Edomitów i Izmaelitów, Moab i Hagaryci;
PsBycz	(83:7) Namioty Edomów, i-Ismaelitów, Moabów, i-Hagarytów.
Goet	(83:7) Namioty Edoma i Ismaelczycy, Moabczyków i Agarańczycy,
PsCylk	(83:7) Namioty Edomitów i Izmaelitów, Moabitów i Hagryitów.
PsKrusz	(83:7) Namioty Edomitów i Izmaelitów, Moabitów i Agareńczyków;
PsAszk	(83:7) Namioty Edomu i Izmaelici, Moab i Hagaryci.
PsSzer	(83:7) Namioty Edomitów i Ismaelitów, Moabitów i Hagarytów,
Tys1	(82:7) Namioty Edomu z Izmaelitami, Moabici i Hagryci,
Tys5	(83:7) Namioty Edomu z Izmaelitami, Moab i Hagryci,
Bryt	(83:7) Namioty Edomitów i Ismaelitów, Moabitów i Hagarytów,
Pozn	(83:7) namioty Edomitów i Ismaelitów, Moabici i Hagaryci,
WarPra	(83:7) Namioty Edomu oraz Izmaela, Moabici razem z Hagarytami.
STB	(83:7) Namioty Edomitów, Ismaelitów, Moabitów i Hagryitów.
EIB	(83:7) Namioty Edomitów i Ismaelitów, Moabitów i Hagrytów,

Ps 83,7

PsFlor	(82:6b) Gebal i Amon, i Amalech, cudzoziemcy z przebywającymi Tyr.
PsPul	(82:6b) Gebal ❬i Amon❭, i Amalech, cudzoziemcy przebywając w Tyrze.
Wuj1923	(83:8) Gebalczycy, i Ammonitowie, i Amalekitowie: cudzoziemcy z obywatelami Tyru.
Gda1881	(83:8) Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
Gda2017	Gebal, Ammon i Amalek; Filistyni z mieszkańcami Tyru.
PsBycz	(83:8) Gebalczyków, i-Ammonitów, oraz-Amalekitów; Filistynów, z mieszkańcami Tyru.
Goet	(83:8) Giblici, Amorejczycy, Amalekici, Filistyńczycy z mieszkańcami Tyru;
PsCylk	(83:8) Gebal i Amon i Amalek, Filistea wraz z mieszkańcami Tyru.
PsKrusz	(83:8) Gebalitów, Ammonitów i Amalecytów, Filistynów, oraz mieszkańcy Tyru.
PsAszk	(83:8) Gewal i Ammon i Amalek i Filistea z Tyru mieszkańcami.
PsSzer	(83:8) Gebal i Amon, i Amalek, Filistea wraz z mieszkańcami Tyru.
Tys1	(82:8) Gebalici, Ammonici i Amalekici, kraj Filistynów i mieszkańcy Tyru.
Tys5	(83:8) Gebal, Ammon i Amalek, kraj Filistynów i mieszkańcy Tyru.
Bryt	(83:8) Gebal i Amon, i Amalek, Filistea z mieszkańcami Tyru.
Pozn	(83:8) Gebal, Ammon i Amalek, Filistea i mieszkańcy Tyru.
WarPra	(83:8) Gebal, Ammon i Amalek, Filistyni i mieszkańcy Tyru.
STB	(83:8) Gebal, Ammon, Amalek i Peleszet wraz z mieszkańcami Tyru.
EIB	(83:8) Gebal, Ammon i Amalek, Filistea wraz z mieszkańcami Tyru.

Ps 83,8

PsFlor	(82:7) Bo zaprawdę Assur przyszedł s nimi, uczynili sie są na pomoc synom Lot.
PsPul	(82:7) Bowiem Assur przyszeł s nimi, uczynili sie na pomoc synom Lot.
Wuj1923	(83:9) Ale i Assur przyszedł z nimi: przyszli na pomoc synom Lotowym.
Gda1881	(83:9) Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. Sela.
Gda2017	Także Assur przyłączył się do nich, wsparł swym ramieniem synów Lota. Sela.
PsBycz	(83:9) Nawet Assyryjczycy złączyli-się z-nimi; oni-byli pomocą dzieciom Lota.
Goet	(83:9) Assur się do nich przyłączył, stali się ramieniem synom Lota. Sela.
PsCylk	(83:9) I Aszur łączy się z niemi, stał się ramieniem synom Lota. - Sela.
PsKrusz	(83:9) Również Assur złączył się z nimi; stali się ramieniem dla synów Lota. - SELAh.
PsAszk	(83:9) Także Assur połączył się z nimi, ramieniem się stał synów Lota. Selah.
PsSzer	(83:9) I Assur złączył się z nimi, przyszedł z pomocą synom Lota. Sela.
Tys1	(82:9) Nawet Asyryjczycy złączyli się z nimi, synów Lota wsparli swym ramieniem. Sela.
Tys5	(83:9) Także Asyryjczycy połączyli się z nimi, dla synów Lota stali się oparciem. Sela.
Bryt	(83:9) Assur też złączył się z nimi, Synów Lota wsparł swym ramieniem. Sela.
Pozn	(83:9) Także i Asyria przyłączyła się do nich i udzieliła pomocy synom Lota.
WarPra	(83:9) Dołącza się do nich także Assur i ramię swoje wyciąga ku synom Lota. [Pauza]
STB	(83:9) Z nimi łączy się Aszur, który stał się ramieniem synów Lota. Sela.
EIB	(83:9) Również Aszur dołączył do nich, Wsparł synów Lota ramieniem. Sela.

Ps 83,9

PsFlor	(82:8) Uczyni onym jako Madyjan i Syzare, jako Jabin w strumieniu Cyson!
PsPul	(82:8) Uczyń jim jako Madyjan i Zyzare, jako Jabin w strumieniu Cyzon!
Wuj1923	(83:10) Uczyń im jako Madyan i Sysarze: jako Jabin u potoku Cysson.
Gda1881	(83:10) Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
Gda2017	Uczyń im tak, jak Midianitom, jak Syserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon;
PsBycz	(83:10) Zrób im, jak-Madyanowi, jak-Sysarowi, jak-Jabinowi, nad-strumieniem Kison.
Goet	(83:10) Uczyń im jako Madjanowi, a jako Sysarze, jak Jabinowi u strumienia Cyson;
PsCylk	(83:10) Spraw im jak Midianitom, Syserze, i Jabinowi nad potokiem Kiszon.
PsKrusz	(83:10) Uczyń im, jako Madjanowi, jako Sysarze - jako Jabinowi u potoku Kiszon,
PsAszk	(83:10) Uczyń im jako Midjanowi, jako Syzrze, jako Jawinowi nad potokiem Kiszonu.
PsSzer	(83:10) Uczyń im, jak Midianitom, jak Sysarze, jak Jabinowi nad potokiem Cyson,
Tys1	(82:10) Uczyń im jak Madianitom i Siserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon,
Tys5	(83:10) Uczyń im jak Madianitom i Siserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon,
Bryt	(83:10) Uczyń im jak Midianitom, Jak Syserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon,
Pozn	(83:10) Uczyń im jak Siserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon,
WarPra	(83:10) Uczyń im jak Madianowi i Siserze albo jak Jabinowi nad potokiem Kiszon
STB	(83:10) Spraw im jak Midianitom, Syserze i Jabinowi nad potokiem Kiszon.
EIB	(83:10) Uczyń im tak, jak Midianitom, Jak Siserze i Jabinowi nad potokiem Kiszon,

Ps 83,10

PsFlor	(82:9) Zginęli są w Endor, uczynili sie jako gnoj ziemie.
PsPul	(82:9) Zginęli w Endor, uczynili sie jako gnoj ziemie.
Wuj1923	(83:11) Poginęli w Endor: stali się jako gnój na ziemi.
Gda1881	(83:11) Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
Gda2017	Którzy zostali wytępieni w Endor, stali się jak gnój dla ziemi.
PsBycz	(83:11) Którzy byli-zniszczonymi w-En-Dor; oni-się-stali gnojem dla-ziemi.
Goet	(83:11) Którzy zostali wytraceni w Endor; którzy stali się gnojem dla ziemi uprawnej.
PsCylk	(83:11) Co zginęli pod En-Dor, stali się mierzwą dla ziemi.
PsKrusz	(83:11) którzy są wygładzeni w Endor - stali się nawozem dla ziemi.
PsAszk	(83:11) Wytraceni zostali w Ejndor, gnojem się stali dla ziemi.
PsSzer	(83:11) którzy zginęli w Endor, stali się nawozem ziemi.
Tys1	(82:11) którzy polegli pod Endor, stali się nawozem ziemi.
Tys5	(83:11) którzy polegli pod Endor, stali się nawozem dla ziemi.
Bryt	(83:11) Którzy zostali wytępieni w En-Dor, Stali się nawozem ziemi.
Pozn	(83:11) jak Midianitom, którzy zostali wytraceni pod Endor i stali się mierzwą ziemi!
WarPra	(83:11) lub jak tym, których wytraciłeś pod Endor. Stali się wszyscy nawozem dla pola.
STB	(83:11) Tym, co zginęli pod En–Dor oraz stali się mierzwą ziemi.
EIB	(83:11) Kiedy zostali wytępieni w En-Dor I stali się nawozem ziemi.

Ps 83,11

PsFlor	(82:10) Położ książęta jich jako Oreb i Zeb, i Zebee, i Salmana, (82:11a) wszystka książęta jich,
PsPul	(82:10) Położ książęta jich jako Oreb i Zeb, i Zebee, i Salmana, (82:11a) wszystka książęta jich,
Wuj1923	(83:12) Daj hetmany ich, jako Oreb i Zeb i Zebee i Salmana, wszystkie książęta ich:
Gda1881	(83:12) Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
Gda2017	Z ich dostojnikami postąp jak z Orebem i Zeebem, jak z Zebachem i Salmunną, ze wszystkimi ich książętami;
PsBycz	(83:12) Zrób-im, i książętom-ich, jak-Orebowi, i-jak-Zeebowi; a,-jak-Zebachowi, i-jak Tsalmonowi, tak wszystkim pomazańcom-ich.
Goet	(83:12) Postąp z nimi, z zacnymi ich, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem i jako z Salmanem, ze wszystkimi władcami ich;
PsCylk	(83:12) Spraw ich wodzom jak Orebowi i jak Zeebowi, aby byli jak Zebach i Calmuna wszyscy książęta ich.
PsKrusz	(83:12) Obejdź się z książętami ich jako z Orebem i jako z Zebą, i jako z Zebeem i jako z Salmonem - ze wszystkimi książętami ich.
PsAszk	(83:12) Podaj je, ich wielmoże, jako Oreba i Zeeba. a jako Zewacha i Zalmunę wszystkie książęta ich.
PsSzer	(83:12) Postąp z hetmanami ich jak z Orebem i Zebą, i jak z Zebachem i Salmuną, z wszystkimi książętami ich,
Tys1	(82:12) Spraw, by ich książąt podobny los spotkał, jak Oreba i Zeeba, a wszystkich ich wodzów, jak Zebacha i Salmunnę,
Tys5	(83:12) Z ich książętami postąp jak z Orebem, jak z Zeebem, z Zebachem i z Salmunną, z wszystkimi ich przywódcami,
Bryt	(83:12) Postąp z dostojnikami ich jak z Orebem i Zeebem, Jak z Zebachem i Salmuną, z wszystkimi książętami ich,
Pozn	(83:12) Zgotuj ich przywódcom los Oreba i Zeeba, a wszystkim ich wodzom los Zebacha i Calmunny!
WarPra	(83:12) Z książętami ich postąp jak z Orebem i Zeebem, wszystkim zaś ich przywódcom uczyń to, coś uczynił Zebachowi i Salmunnie.
STB	(83:12) Spraw ich wodzom jak Orebowi, i jak Zeebowi; aby wszyscy ich książęta byli jak Zebach i Calmuna,
EIB	(83:12) Postąp z nimi, z ich dostojnikami, jak z Orebem i Zeebem, Jak z Zebachem i Salmuną, i ze wszystkimi ich książętami,

Ps 83,12

PsFlor	(82:11b) jiż są rzekli: Dziedzistwem osiądźmy świątość bożą.
PsPul	(82:11b) jiż rzekli: Dziedzictwem obejmiemy świątość bożą.
Wuj1923	(83:13) Którzy mówili: Posiądźmy dziedzictwem świątnicę Bożą.
Gda1881	(83:13) Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
Gda2017	Którzy mówili: Weźmy w posiadanie przybytki Boże.
PsBycz	(83:13) Ponieważ rzekli: Zajmiéjmy, dla-nas, mieszkania Boga.
Goet	(83:13) Bo powiedzieli: "Weźmijmy w posiadanie mieszkania Boże!"
PsCylk	(83:13) Co rzekli: zdobędziemy sobie niwy Pańskie.
PsKrusz	(83:13) Którzy mówili: "Odziedziczymy sobie mieszkanie Boże".
PsAszk	(83:13) Ich, którzy mówią: "Obejmijmy w dziedzictwo nasze oazy boże".
PsSzer	(83:13) którzy rzekli: Weźmy w posiadanie niwy Boże!
Tys1	(82:13) którzy mówili: «Zagarnijmy dla siebie kraj Boga».
Tys5	(83:13) którzy mówili: Zagarnijmy dla siebie kraj Boga!
Bryt	(83:13) Którzy powiedzieli: Weźmy w posiadanie niwy Boże!
Pozn	(83:13) Mówią bowiem: "Posiądźmy ziemie Boże!"
WarPra	(83:13) I wszystkim, którzy mówili, że wezmą krainę Pańską.
STB	(83:13) ci, którzy powiedzieli: Zdobędziemy sobie niwy Boga.
EIB	(83:13) Którzy mieli chęć wziąć w posiadanie pastwiska Boga!

Ps 83,13

PsFlor	(82:12) Boże moj, położ je jako koło i jako śćbło przed licem wiatra!
PsPul	(82:12) Boże moj, położ je jako koło i jako źdźbło przed licem wiatra!
Wuj1923	(83:14) Boże mój, połóż je jako koło: i jako ździebło przed wiatrem.
Gda1881	(83:14) Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
Gda2017	Mój Boże, uczyń ich jak koło i jak źdźbło na wietrze.
PsBycz	(83:14) Boże-mój, zrób-ich, jak-koło prochu, miotanego wichrem, jak-zdźbło przed wiatrem.
Goet	(83:14) Boże mój, uczyń ich jako pył wirujący, jako plewy przed wiatrem!
PsCylk	(83:14) Panie mój, uczyń ich jako zamieć, i jako źdźbło przed wiatrem.
PsKrusz	(83:14) Boże mój, postaw ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
PsAszk	(83:14) Podaj je jako koło, jako słomę przed wiatrem.
PsSzer	(83:14) Boże, uczyń ich jak oset w wichrze, jak plewę na wietrze!
Tys1	(82:14) O Boże mój, uczyń ich podobnymi do liści wirujących na wietrze, do plew gnanych wichurą.
Tys5	(83:14) O Boże mój, uczyń ich podobnymi do źdźbeł ostu, do plew gnanych wichurą.
Bryt	(83:14) Boże mój, uczyń z nimi jak z liśćmi w wichurze, Jak z plewą na wietrze!
Pozn	(83:14) Boże mój, spraw, by stali się podobni do liści porwanych zamiecią, do plew na wietrze!
WarPra	(83:14) O Boże mój, spraw, by byli jak pył rozproszeni, by się poczuli jak źdźbło słomy przed burzą.
STB	(83:14) Boże mój, uczyń im tak, jak czyni zamieć oraz jak źdźbłu przed wiatrem.
EIB	(83:14) O, mój Boże, uczyń z nimi jak z zawieruchą, Jak z plewą wobec wiatru.

Ps 83,14

PsFlor	(82:13) Jako ogień, jenże żże las, i jako płomień żgący gory,
PsPul	(82:13) Jako ogień, jen żże las, i jako płomień żgący gory,
Wuj1923	(83:15) Jako ogień, który pali las: i jako płomień, który pali góry.
Gda1881	(83:15) Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
Gda2017	Jak ogień, który pali las, i jak płomień, który wypala góry;
PsBycz	(83:15) Jak-ogień pali las, i-jak-płomień zapala góry;
Goet	(83:15) Jak ogień, który pożera las i jako płomień, który zapala góry,
PsCylk	(83:15) Jak ogień który zapala las, i jak płomień który ogarnia pożarem góry.
PsKrusz	(83:15) Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
PsAszk	(83:15) Jako ogień zapala las i jako płomień rozpala góry, -
PsSzer	(83:15) Jak ogień, który pali las, i jak płomień, który niszczy góry.
Tys1	(82:15) Jak ogień, co lasy pożera, jak pożoga, co wypala góry,
Tys5	(83:15) Jak ogień pożera lasy, jak pożoga wypala góry,
Bryt	(83:15) Jak ogień, który pali las, I jak płomień, co pochłania góry,
Pozn	(83:15) Jak ogień, który trawi las, jak pożoga, która ogołaca góry,
WarPra	(83:15) Jak ogień, który całe lasy trawi, jak płomienie, które ogarniają góry,
STB	(83:15) Jak ogień, który zapala las, i płomień, co ogarnia góry pożarem,
EIB	(83:15) Jak z ogniem, który pochłania las, Jak z płomieniem, co pożera góry -

Ps 83,15

PsFlor	(82:14) tako gonić będziesz je w burzy twojej a w gniewie twojem zamącisz je.
PsPul	(82:14) tako gonić je będziesz w burzy twoje a w gniewie twojem zamącisz je.
Wuj1923	(83:16) Tak je gonić będziesz nawałnością twoją: i zatrwożysz je w gniewie twoim.
Gda1881	(83:16) Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
Gda2017	Tak ty ich ścigaj swoją nawałnicą i swoją burzą zatrwóż ich.
PsBycz	(83:16) Tak ścigaj-ich, z-burzą-Twą, a,-z-niszczącym-wichrem-Twoim, przerażaj-ich.
Goet	(83:16) Tak ścigaj ich niepogodą Swoją i wichrem Swoim przeraź ich!
PsCylk	(83:16) Tak rozpędź ich nawałnicą Twoją, a huraganem Twoim zatrwóż ich.
PsKrusz	(83:16) Tak ścigaj ich w wichrze swoim i burzą swą zatrwóż ich.
PsAszk	(83:16) Tako Ty je gnać będziesz Twą burzą a huraganem Twym je przerazisz.
PsSzer	(83:16) Tak Ty ścinaj ich burzą Swoją i trwóż ich huraganem Swoim!
Tys1	(82:16) tak ich ścigaj Twoją nawałnicą i burzą Twoją wpraw ich w zamieszanie!
Tys5	(83:16) tak ich ścigaj Twoją nawałnicą i burzą Twoją zatrwóż ich!
Bryt	(83:16) Tak Ty ścigaj ich burzą swoją I jak huragan wpraw ich w zamieszanie!
Pozn	(83:16) tak ścigaj ich swą zawieruchą i przerażaj swym huraganem!
WarPra	(83:16) tak Ty przepędź ich stąd jak huragan, jak burza napełnij ich lękiem!
STB	(83:16) tak ich rozpędź Twą nawałnicą, a Twoim huraganem ich zatrwóż.
EIB	(83:16) Tak właśnie ich ścigaj swą burzą I swym huraganem wzbudź w nich trwogę!

Ps 83,16

PsFlor	(82:15) Napełni oblicze jich gańby, a szukać będą imienia twego, Gospodnie.
PsPul	(82:15) Napełni oblicze jich gańby, i szukać będą imię twe, Boże.
Wuj1923	(83:17) Napełnij twarzy ich sromotą: i szukać będą imienia twego, Panie.
Gda1881	(83:17) Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
Gda2017	Okryj ich twarze hańbą, aby szukali twego imienia, PANIE!
PsBycz	(83:17) Napełnij twarze-ich hańbą; aby-szukali Imienia-Twego, o-Panie!
Goet	(83:17) Pokryj wstydem całe oblicze ich, aby szukali imienia Twego, Panie!
PsCylk	(83:17) Okryj twarz ich sromotą, by zapragnęli imienia Twojego Boże.
PsKrusz	(83:17) Napełnij twarze ich pohańbieniem, a szukać będą imienia Twego, o Panie!
PsAszk	(83:17) Wypełnij twarze ich sromem a niechaj pożądają oblicza Twego, Jehowo!
PsSzer	(83:17) Okryj twarze ich hańbą, aby szukali imienia Twego, Panie!
Tys1	(82:17) Hańbą okryj ich oblicze, aby szukali imienia Twego, Panie.
Tys5	(83:17) Okryj hańbą ich oblicze, aby szukali imienia Twego, Panie!
Bryt	(83:17) Okryj twarze ich hańbą, Aby szukali imienia twego Panie!
Pozn	(83:17) Okryj oblicze ich hańbą, aby starali się poznać Imię Twoje, Jahwe!
WarPra	(83:17) Oblicze ich hańbą okryj, Panie, by zaczęli szukać Imienia Twego.
STB	(83:17) Okryj hańbą ich twarz, by zapragnęli Twojego Imienia, WIEKUISTY.
EIB	(83:17) Okryj ich twarze hańbą, Niech szukają Twojego imienia, PANIE!

Ps 83,17

PsFlor	(82:16) Zapłońcie sie i zamęćcie sie na wieki wiekom, i osromoceni bądźcie, i zgińcie.
PsPul	(82:16) Zapłońcie sie i zamęćcie sie na wieki wiekom, i osromoceni bądźcie, i zgińcie.
Wuj1923	(83:18) Niechaj się zawstydzą, i strwożą na wieki wieków: i niech będą pohańbieni, i niech zginą.
Gda1881	(83:18) Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
Gda2017	Niech się zawstydzą i zatrwożą na wieki, niech się okryją hańbą i zginą.
PsBycz	(83:18) Niech-będą-zawstydzeni, i-przerażeni, na wieki; oraz-niech-będą-zelżeni, tudzież-niech-zginą.
Goet	(83:18) Niech będą zawstydzeni i przerażeni na zawsze, niech będą pohańbieni i poginą,
PsCylk	(83:18) Niech będą pohańbieni i zatrwożeni na zawsze, a niech pobledną i zginą.
PsKrusz	(83:18) Niechaj się zawstydzą i pohańbieni będą na wieki; niechaj będą zelżeni i niechaj zaginą.
PsAszk	(83:18) Zawstydzeni i porażeni będą na wiek wieków i hańbą się okryją a zginą,
PsSzer	(83:18) Niech się zawstydzą i przerażą na zawsze, i niech sromotnie zginą!
Tys1	(82:18) Niech wieczny wstyd i trwoga będą ich udziałem, niech się zawstydzą i zginą.
Tys5	(83:18) Niech wstyd i trwoga ogarną ich na zawsze, niech będą pohańbieni i zginą!
Bryt	(83:18) Niech będą zawstydzeni i przerażeni po wsze czasy, Niech będą pohańbieni i zginą!
Pozn	(83:18) Niech ich ogarną wstyd i trwoga na wieki, niech zginą okryci niesławą!
WarPra	(83:18) Niech będą zawstydzeni i zatrwożeni na wieki, niech się okryją hańbą i niech zginą.
STB	(83:18) Niech będą pohańbieni i zatrwożeni na zawsze; niech pobledną i zginą.
EIB	(83:18) Niech się zawstydzą i przerażą na zawsze, Niech będą pohańbieni i zginą!

Ps 83,18

PsFlor	(82:17) I poznają, iż imię tobie Bog, ty sam najwyszszy na wszej ziemi.
PsPul	(82:17) I poznają, iż imię tobie Bog, ty sam nawyszszy we wszej ziemi.
Wuj1923	(83:19) A niech poznają, że imię tobie Pan: tyś sam Najwyższym na wszystkiéj ziemi.
Gda1881	(83:19) A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
Gda2017	Niech poznają, że jedynie ty, którego imię jest PAN, ty jesteś Najwyższy ponad całą ziemią.
PsBycz	(83:19) A-niech-poznają, żeś Ty, Imieniem-Twém, Pan; tylkoś-sam Najwyższy, nad całą tą-ziemią.
Goet	(83:19) I poznają, że Ty, którego imię jest Pan, Ty sam jesteś Najwyższy nad całą ziemią!
PsCylk	(83:19) Niech poznają, że Ty, którego imię Bóg, jedynie najwyższy na ziemi całéj.
PsKrusz	(83:19) I niechaj poznają, żeś Ty, którego imię Jahwe, jest sam Najwyższym na wszystkiej ziemi.
PsAszk	(83:19) A poznają, że Ty, którego imię Jehowa, Tyś jedynie jest Najwyższym nad wszystką ziemią.
PsSzer	(83:19) I poznają, że Ty jedynie jesteś Najwyższym na całej ziemi.
Tys1	(82:19) Niechaj poznają Ciebie i wiedzą, że Ci Pan na imię, żeś sam jeden wzniesiony ponad całą ziemię.
Tys5	(83:19) Niechaj poznają, że tylko Ty, który sam jeden masz Jahwe na imię, jesteś Najwyższy na całej ziemi.
Bryt	(83:19) Niech wiedzą, że Ty jedynie, który masz imię Jahwe, Jesteś Najwyższym ponad całym światem.
Pozn	(83:19) Poznają wtedy, że Ty, którego Imię jest Jahwe, Ty jeden jesteś Najwyższy ponad całym światem!
WarPra	(83:19) Niech poznają, że to Ty jesteś, i „Pan” jest Twoje Imię, i że Tyś jeden Najwyższy ponad całą ziemią.
STB	(83:19) Niech poznają, że Ty, którego Imię jest WIEKUISTY, jedynie jesteś Najwyższy na całej ziemi.
EIB	(83:19) Tak, by poznali, że Ty - bo tylko Twoje imię brzmi JHWH - Jesteś Najwyższy, władasz całą ziemią.

Psalm 84

Ps 84,1

PsFlor	(83:1a) Kako mili przebytkowie twoji, Gospodnie czci!
PsPul	Psalm Dawidow(!). (83:1a) Kako mili stanowie twoji, Boże mocy!
Wuj1923	(84:1) Na koniec, za prasy, synom Korego, Psalm. (84:2a) Jako miłe przybytki twoje, Panie zastępów:
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, synom Korego psalm. (84:2) O jako są miłe przybytki twoje, Panie zastępów!
Gda2017	Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Psalm dla synów Korego. O, jak miłe są twoje przybytki, PANIE zastępów!
PsBycz	(84:1) Naczelnikowi-muzyki, na narzędziu, Gitit, zwaném, dzieci Koracha Psalm, dany do grania. (84:2) O-jak miłémi mieszkania-Twoje, o-Panie zastępów!
Goet	(84:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Na harfie gatyckiej. Synów Koracha. Psalm. (84:2) Jak mile są mieszkania Twoje, Panie zastępów!
PsCylk	(84:1) Przewodnikowi chóru Gitejczyków, Korachidów pieśń. (84:2) Jak wdzięczne przybytki Twoje Boże zastępów.
PsKrusz	(84:1) Przełożonemu chóru bębnistów. Psalm synów Korego. (84:2) O jak umiłowane są przybytki Twoje, Panie zastępów!
PsAszk	(84:1) Dyrygentowi nad harfami githyckiemi. Śpiew Korachidów. (84:2) Jakoż mile przybytki Twe, Jehowo, Panie zastępów!
PsSzer	(84:1) Przewodnikowi chóru, na gatyckiej. Psalm Korachitów. (84:2) Jak miłe są przybytki Twoje, Panie Zastępów!
Tys1	(83:1) Kierownikowi chóru. Na melodię: "Tłocznie winne...". Synów Koracha. Psalm. (83:2) Jak miły przybytek Twój, Panie Zastępów!
Tys5	(84:1) Kierownikowi chóru. Na wzór z Gat. Synów Koracha. Psalm. (84:2) Jak miłe są przybytki Twoje, Panie Zastępów!
Bryt	(84:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Tłoczący wino”. Psalm synów Koracha. (84:2) O, jak miłe są przybytki twoje, Panie Zastępów!
Pozn	(84:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: na melodię "Tłocznie"; Psalm Korachitów. (84:2) Jak miły jest Twój Przybytek, Jahwe Zastępów!
WarPra	(84:1) Dla kierującego chórem. Na melodię: „Tłocznia wina”. Psalm synów Koracha. (84:2) Jakże miłe są Twoje przybytki, O Panie Zastępów!
STB	(84:1) Przewodnikowi chóru Gitejczyków, pieśń Korachidów. (84:2) Jak wdzięczne są Twoje przybytki, WIEKUISTY Zastępów.
EIB	(84:1) Dla prowadzącego chór. Na radosną melodię. Dla synów Koracha. Psalm. (84:2) O, PANIE Zastępów, Jak kochane są Twoje przybytki!

Ps 84,2

PsFlor	(83:1b) Żąda i schodzi dusza moja w wieże boże. (83:2) Sierce moje i ciało moje wiesieliła sie jesta w Bog żywy.
PsPul	(83:1b) Żąda i mdła dusza moja w przebytki boże. (83:2) Sierce moje i ciało ❬moje❭ wiesieliłasta sie w Bog żywy.
Wuj1923	(84:2b) żąda, i ustaje dusza moja do pałaców Pańskich. (84:3) Serce moje i ciało moje rozweseliły się w Bogu żywym.
Gda1881	(84:3) Żąda i bardzo tęskni dusza moja do sieni Pańskich; serce moje i ciało moje pochutniwa sobie do Boga żywego.
Gda2017	Moja dusza wzdycha i omdlewa z tęsknoty do przedsionków PANA; moje serce i ciało wołają radośnie do Boga żywego.
PsBycz	(84:3) Żądzą-uniesiona, a-nawet tęskni, dusza-moja, do-przysionków Pana; sercé-mé, i-ciało-mojé, radują-się do Boga żywego.
Goet	(84:3) Dusza moja tęskni i pragnie do przedsionków Pańskich; serce moje i ciało moje wzywają głośno Boga żywego;
PsCylk	(84:3) Tęskni i rwie się dusza moja do przedsionków Bożych, serce moje i ciało moje unoszą się do Boga żywego.
PsKrusz	(84:3) Pragnieniem przejęta jest, oraz pożądaniem dusza moja do sieni Pańskich; serce moje i ciało moje wydaje okrzyk do Boga żywego.
PsAszk	(84:3) Spragniona, też i uszła dusza ma do przedsionków Jehowy, serce me i ciało moje rwą się śpiewem ku Bogu żywemu.
PsSzer	(84:3) Dusza moja omdlewała z tęsknoty do sieni pańskich. Serce moje i ciało woła radośnie do Boga żywego.
Tys1	(83:3) Dusza moja spragniona jest i usycha z tęsknoty do przedsieni Pańskich. Moje serce i moje ciało radośnie wołają do Boga żywego.
Tys5	(84:3) Dusza moja usycha z pragnienia i tęsknoty do przedsionków Pańskich. Moje serce i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
Bryt	(84:3) Dusza moja wzdycha i omdlewa z tęsknoty do przedsionków Pańskich. Serce moje i ciało woła radośnie do Boga żywego.
Pozn	(84:3) Dusza moja usycha z tęsknoty do dziedzińców Jahwe. Serce moje i ciało moje wołają radośnie do Boga żywego.
WarPra	(84:3) Moja dusza wyrywa się z tęsknoty do przybytku Pana. Moje serce i ciało wzdychają z radością do Tego, który jest Bogiem żywym.
STB	(84:3) Tęskni i rwie się moja dusza do tych przedsionków WIEKUISTEGO; moje serce i ma cielesna natura unoszą się do żywego Boga.
EIB	(84:3) Moja dusza omdlewa z tęsknoty, Pragnie znaleźć się w przedsionkach PANA. Całym sercem i ciałem wyrywam się do żywego Boga!

Ps 84,3

PsFlor	(83:3) Bo zaprawdę wrobl nalazł sobie dom a gardlica gniazdo, gdzie położy kurzęta swoja. (83:4) Ołtarzowie twoji, Gospodnie czci, krolu moj i Boże moj!
PsPul	(83:3) Bo wrobl nalazł sobie ❬dom❭ a gardlica gniazdo, gdzie położy dzieci swoje. (83:4) Ołtarze twoi, Boże mocy, krolu moj i Boże moj!
Wuj1923	(84:4) Bo i wróbel nalazł sobie domek: i synogarlica gniazdo sobie, gdzieby położyła ptaszęta swoje: ołtarze twoje, Panie zastępów, królu mój, i Boże mój.
Gda1881	(84:4) Oto i wróbel znalazł sobie domek, i jaskółka gniazdo swoje, gdzie pokłada ptaszęta swe, u ołtarzów twoich, Panie zastępów, królu mój i Boże mój!
Gda2017	Oto nawet wróbel znalazł sobie dom i jaskółka gniazdo, gdzie składa swe pisklęta, u twoich ołtarzy, PANIE zastępów, mój Królu i mój Boże!
PsBycz	(84:4) Przecież wróbel znalazł domek, i-jaskółka gniazdo dla-siebie, gdzie pokłada pisklęta-swe, przy ołtarzach-Twych, o-Panie zastępów, Królu-mój, i-Boże-mój!
Goet	(84:4) Nawet wróbel znalazł dom i jaskółka gniazdo dla siebie, gdzie pokłada młode swe: ołtarze Twoje, Panie zastępów, królu mój i Boże mój!
PsCylk	(84:4) Jak wróbel który odnalazł dom i jaskółka gniazdo swoje, gdzie zostawiła pisklęta - ołtarze Twoje, Boże zastępów, królu i Panie mój.
PsKrusz	(84:4) Oto wróbel znalazł sobie domek i jaskółka gniazdko dla siebie, gdzie kładzie swe pisklęta. Ołtarzy Twoich pragnę, Panie zastępów - Królu mój i Boże mój!
PsAszk	(84:4) Toż i wróbel domek znalazł a jaskółka sobie gniazdo, gdzie złożyła pisklęta swe: Twoje ołtarze Jehowo zastępów, królu mój i mój Boże!
PsSzer	(84:4) Nawet wróbel znalazł domek i jaskółka gniazdo dla siebie, gdzie składa pisklęta: Ołtarze Twoje, Panie Zastępów, Królu mój i Boże mój!
Tys1	(83:4) Nawet wróbel dom sobie znajduje i jaskółka gniazdo, gdzie złoży swe pisklęta: ołtarze Twe, Panie Zastępów, mój Królu i mój Boże!
Tys5	(84:4) Nawet wróbel dom sobie znajduje i jaskółka gniazdo, gdzie złoży swe pisklęta - przy Twoich ołtarzach, Panie Zastępów, mój Królu i mój Boże!
Bryt	(84:4) Nawet wróbel znalazł domek, A jaskółka gniazdo dla siebie, Gdzie składa pisklęta swoje: Tym są ołtarze twoje, Panie Zastępów, Królu mój i Boże mój!
Pozn	(84:4) Nawet wróbel znajduje dom dla siebie i jaskółka gniazdo, gdzie składa swe pisklęta, u Twych ołtarzy, Jahwe Zastępów, Królu mój i Boże mój!
WarPra	(84:4) Wróbel ma gdzie się schronić i jaskółka ma gniazdo dla młodych, a ja mam Twe ołtarze, o Panie Zastępów, o Boże mój i Władco.
STB	(84:4) Jak wróbel, który odnalazł dom oraz jaskółka swe gniazdo, w którym zostawiła pisklęta – tak są dla nas Twoje ołtarze, WIEKUISTY Zastępów, Królu i mój Boże.
EIB	(84:4) Wróbel również znalazł swój domek I jaskółka gniazdo dla swoich pisklątek Blisko Twoich ołtarzy, PANIE Zastępów, Mój Królu i mój Boże!

Ps 84,4

PsFlor	(83:5) Błogosławieni, jiż przebywają w domu twojem, Gospodnie, na wieki wiekom chwalić cie będą.
PsPul	(83:5) Błogosławieni, jiż przebywają w domu twoim, Boże, na wieki wiekom chwalić cie będą.
Wuj1923	(84:5) Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim, Panie: na wieki wieków będą cię chwalić.
Gda1881	(84:5) Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim; będą cię na wieki chwalić. Sela.
Gda2017	Błogosławieni ci, którzy mieszkają w twoim domu, nieustannie będą cię chwalić. Sela.
PsBycz	(84:5) Szczęśliwi, zamieszkujący dom-Twój; oni, bardziéj będą-chwalili-Ciebie.
Goet	(84:5) Szczęśni, którzy mieszkają w domu Twoim, będą Cię stale chwalili! Sela.
PsCylk	(84:5) Szczęsni mieszkańcy domu Twojego, jeszcze chwalić mogą Cię. - Sela.
PsKrusz	(84:5) Błogosławieni, którzy mieszkają w domu Twoim; na wieki chwalić Cię będą. - SELAh.
PsAszk	(84:5) Szczęśliwi ci, co w Twoim mieszkają domu, będąć Cię jeszcze sławić. Selah.
PsSzer	(84:5) Szczęśni, którzy mieszkają w domu Twoim, ustawicznie Cię chwalą! Sela.
Tys1	(83:5) Błogosławieni, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, nieustannie Cię wychwalają. Sela.
Tys5	(84:5) Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, nieustannie Cię wychwalają. Sela.
Bryt	(84:5) Błogosławieni, którzy w domu twoim mieszkają, Nieustannie ciebie chwalą! Sela.
Pozn	(84:5) Szczęśliwi, którzy mieszkają w Domu Twoim: wysławiają Cię nieustannie.
WarPra	(84:5) Szczęśliwi, którzy mieszkają w Twoim przybytku i nieustannie Cię chwalą. [Pauza]
STB	(84:5) Szczęśliwi mieszkańcy Twego domu, będą Cię chwalić na wieki. Sela.
EIB	(84:5) O, jak szczęśliwi są ci, którzy mieszkają w Twym domu I nieustannie Cię chwalą! Sela.

Ps 84,5

PsFlor	(83:6a) Błogosławiony mąż, jegoż jest pomoc od ciebie, wstąpienia w siercu swojem
PsPul	(83:6a) Błogosławiony mąż, jegoż jest pomoc od ciebie, wstąpienia w siercu swym
Wuj1923	(84:6) Błogosławiony mąż, którego ratunek jest od ciebie: rozłożył wstępowania w sercu swojem:
Gda1881	(84:6) Błogosławiony człowiek, który ma siłę swoję w tobie, i w których sercu są drogi twoje.
Gda2017	Błogosławiony człowiek, którego siła jest w tobie, w którego sercu są twoje drogi;
PsBycz	(84:6) Szczęśliwy człowiek, mający siłę swę, w-Tobie, a, ścieszki Twe, w-sercu-swojém.
Goet	(84:6) Szczęsny człowiek, którego siła jest w Tobie, w którego sercu utorowane są drogi.
PsCylk	(84:6) Szczęsny człowiek którego siła w Tobie, a drogi Twoje w sercu ich.
PsKrusz	(84:6) Błogosławiony człowiek, którego siła w Tobie, w których sercu są drogi Twoje.
PsAszk	(84:6) Szcześliw człowiek, którego moc jest w Tobie, ścieżki utorowane w ich sercu.
PsSzer	(84:6) Szczęsny człowiek, który ma siłę swoją w Tobie, gdy myśli o pielgrzymkach!
Tys1	(83:6) Błogosławiony mąż, który od Ciebie doznaje pomocy, gdy się wybiera w drogę z pielgrzymami.
Tys5	(84:6) Szczęśliwi, których moc jest w Tobie, a Twoje ścieżki są w ich sercu.
Bryt	(84:6) Błogosławiony człowiek, który ma siłę swoją w tobie, Gdy o pielgrzymkach myśli!
Pozn	(84:6) Szczęśliwi, którzy w Tobie mają źródło siły, gdy drogi [pielgrzymie] w sercu obmyślają.
WarPra	(84:6) Szczęśliwi ci, co w Tobie pokrzepienie znajdują, kiedy myślą o pielgrzymowaniu.
STB	(84:6) Szczęśliwy człowiek, którego siła jest w Tobie, a Twoje drogi w ich sercu.
EIB	(84:6) O, jak szczęśliwy jest człowiek, który swą siłę ma w Tobie, A w sercu pragnienie, by wciąż być bliżej Ciebie.

Ps 84,6

PsFlor	(83:6b) rozłożył w padole słez, na mieście, jeż położył. (83:7a) Bo zaprawdę błogosławienie da zakonanośca;
PsPul	(83:6b) rozłożył w padole słez, na mieście, jeż położył. (83:7a) Bo błogosławienie da zakonanośca;
Wuj1923	(84:7) W padole płaczu, na miejscu, które zgotował; albowiem da błogosławieństwo zakonodawca.
Gda1881	(84:7) Którzy idąc przez dolinę morwów, za źródło go sobie pokładają, i deszcz pożegnania przychodzi na nich.
Gda2017	Ci, którzy przechodząc przez dolinę Baka, zmieniają ją w źródło, a deszcz okrywa ją błogosławieństwem.
PsBycz	(84:7) Przechodzący, przez-dolinę płaczu, źródłem zrobią-ją; jednakże błogosławieństwami okryje ją dészcz-najpierwszy.
Goet	(84:7) Gdy przechodzą przez dolinę łez, czynią ją miejscem źródeł, tak, błogosławieństwem okrywa ją deszcz wczesny.
PsCylk	(84:7) Którzy pielgrzymując przez dolinę morw, źródłem ją czynią, a też błogosławieństwy okrywa ją deszcz.
PsKrusz	(84:7) Ci, co przechodzą przez dolinę płaczu, źródło sobie ustawiają, oraz deszcz wypełni cysterny.
PsAszk	(84:7) Ci, co przechodzą doliną płaczu, zdrojem ją uczynią, toż błogosławieństwy się okryje rodzic duchowy.
PsSzer	(84:7) Gdy idą przez dolinę łez, czynią ją źródłem, i wczesny deszcz pokrywa ją stawami.
Tys1	(83:7) Przechodząc wyschłą doliną, przemienią ją w źródło, a wczesny deszcz błogosławieństwem ją okryje.
Tys5	(84:7) Przechodząc doliną Baka, przemieniają ją w źródło, a wczesny deszcz błogosławieństwem ją okryje.
Bryt	(84:7) Gdy idą przez wyschłą dolinę, wydaje im się obfitującą w źródła, Jakby przez wczesny deszcz błogosławieństwami okrytą.
Pozn	(84:7) Gdy ciągną jałową doliną, zamieniają ją w zdroje wód, a deszcz jesienny okrywa ją błogosławieństwem.
WarPra	(84:7) Gdy przechodzą Doliną Płaczu, staje się dla nich miejscem orzeźwienia, okrytym łaską wczesnego deszczu.
STB	(84:7) Ci, którzy pielgrzymując przez dolinę morw, czynią ją źródłem, bo okrywa ją deszcz błogosławieństwa.
EIB	(84:7) Taki, idąc doliną płaczu, potrafi zamienić ją w źródło, Powodzeniem okrywa mu ją wczesny deszcz.

Ps 84,7

PsFlor	(83:7b) pojdą ze czci w cześć, widzian będzie Bog bogow w Syjon.
PsPul	(83:7b) pojdą z cnoty w cnotę, widzian będzie Bog bogow w Syjon.
Wuj1923	(84:8) Pójdą z mocy do mocy, oglądają Boga nad bogi w Syonie.
Gda1881	(84:8) I idą huf za hufem, a ukazują się przed Bogiem na Syonie.
Gda2017	I idą z mocy w moc, i ukażą się przed Bogiem na Syjonie.
PsBycz	(84:8) Oni-pójdą od-roty do zastępu, pokazać-się, przed Bogiem, w-Syonie.
Goet	(84:8) Chodzą od mocy do mocy; ukazują się przed Bogiem na Syjonie.
PsCylk	(84:8) Idą od trudu do trudu, aż się ukażą Panu na Cyonie.
PsKrusz	(84:8) Idą huf za hufem, przedstawią się Bogu na Sjonie.
PsAszk	(84:8) Pójdą od zwycięstwa do zwycięstwa, przejawi się ku Bogu w Syonie!
PsSzer	(84:8) Idą z rosnącymi siłami, aż ujrzą Boga na Syjonie.
Tys1	(83:8) Z mocy w moc wzrastać będą: aż Boga nad bożki ujrzą na Syjonie.
Tys5	(84:8) Wciąż w siłę wzrastać będą, Boga <nad bogami> ujrzą na Syjonie.
Bryt	(84:8) Z mocy w moc wzrastają, Aż ujrzą prawdziwego Boga na Syjonie.
Pozn	(84:8) Idą i siły w nich rosną, aż staną przed Bogiem na Syjonie.
WarPra	(84:8) Gdy idą, sił im przybywa, i będą widzieć Boga na Syjonie.
STB	(84:8) Idą od trudu do trudu, aż ukażą się Bogu na Cyonie.
EIB	(84:8) Wciąż będzie doznawał posilenia, Aż się zjawi u Boga na Syjonie.

Ps 84,8

PsFlor	(83:8) Gospodnie Boże czci, usłysz modliwę moję, uszyma usłysz, Boże Jakob!
PsPul	(83:8) Gospodnie Boże mocy, usłysz modlitwę moję, uszyma posłuchaj, Boże Jakobow!
Wuj1923	(84:9) Panie, Boże zastępów, wysłuchaj modlitwę moję: usłysz, Boże Jakóbów!
Gda1881	(84:9) O Panie, Boże zastępów! wysłuchaj modlitwę moję; przyjmij w uszy twe, o Boże Jakóbowy. Sela.
Gda2017	O PANIE, Boże zastępów, wysłuchaj mojej modlitwy, nakłoń ucha, Boże Jakuba. Sela.
PsBycz	(84:9) O-Panie, Boże zastępów! posłuchaj modlitwy-mojéj; nakłoń-ucha, o-Boże Jakóba!
Goet	(84:9) Panie, Boże zastępów, usłysz modlitwę moją; zważ na nią Ty, Boże Jakóba! Sela.
PsCylk	(84:9) Boże, Panie zastępów, wysłuchaj modlitwę moję, usłysz Panie Jakóba. - Sela.
PsKrusz	(84:9) Panie, Boże zastępów wysłuchaj modlitwę mą! Weź w uszy, Boże Jakóbów! - SELAh.
PsAszk	(84:9) Jehowo, Boże zastępów, wysłuchaj modlitwy mej, ucha nadstaw Boże Jakóba. Selah.
PsSzer	(84:9) Panie, Boże Zastępów, wysłuchaj modlitwy mojej, nakłoń ucha, Boże Jakuba! Sela.
Tys1	(83:9) Panie Zastępów, usłysz moją modlitwę; pochwyć uszami, Boże Jakuba. Sela.
Tys5	(84:9) Panie Zastępów, usłysz moją modlitwę; nakłoń ucha, Boże Jakuba! Sela.
Bryt	(84:9) Panie, Boże Zastępów, usłysz modlitwę moją, Nakłoń ucha, Boże Jakuba! Sela.
Pozn	(84:9) Jahwe Zastępów, wysłuchaj mej prośby, usłysz, Boże Jakuba!
WarPra	(84:9) O Panie Zastępów, usłysz prośby moje i zechciej je spełnić, o Boże Jakuba. [Pauza]
STB	(84:9) WIEKUISTY, Boże Zastępów, wysłuchaj moją modlitwę; o Boże, usłysz Jakóba. Sela.
EIB	(84:9) PANIE, Boże Zastępów, usłysz moją modlitwę, Skłoń swe ucho, Boże Jakuba! Sela.

Ps 84,9

PsFlor	(83:9) Zaszczytca nasz, przyźrzy, Boże, i weźrzy w oblicze pomazańca twego!
PsPul	(83:9) Zaszczytca nasz, przyźrzy, Boże, i weźrzy w oblicze pomazańca twego!
Wuj1923	(84:10) Obrońco nasz, Boże, wejrzyj: a wejrzyj na oblicze Chrystusa twojego.
Gda1881	(84:10) O Boże, tarczo nasza! obacz, a wejrzyj na oblicze pomazańca twego.
Gda2017	Spójrz, Boże, nasza tarczo, i wejrzyj na oblicze twego pomazańca.
PsBycz	(84:10) Tarczo-nasza, spojrzyj, o-Boże! i-obacz obliczé pomazańca-Twego.
Goet	(84:10) Ty, Tarczo nasza, spójrz, o Boże; i skieruj wzrok na oblicze pomazańca Swego!
PsCylk	(84:10) Na tarczę naszę spójrz Panie, wejrzyj na oblicze pomazańca Twojego.
PsKrusz	(84:10) Boże, tarczo nasza! Wejrzyj, a obacz oblicze pomazańca swego.
PsAszk	(84:10) Na tarczę naszą patrz, o Boże, i spójrz na oblicze Twego pomazańca!
PsSzer	(84:10) Tarczo nasza, spójrz, Boże, i wejrzyj na oblicze pomazańca swego!
Tys1	(83:10) Spojrzyj, puklerzu nasz, Boże, i wejrzyj na oblicze Twego pomazańca.
Tys5	(84:10) Spojrzyj, Puklerzu nasz, Boże, i wejrzyj na oblicze Twego pomazańca!
Bryt	(84:10) Boże, tarczo nasza, wejrzyjI spójrz na oblicze pomazańca swego!
Pozn	(84:10) Spójrz na nasz puklerz, Boże, i wejrzyj na oblicze Twego pomazańca!
WarPra	(84:10) Spojrzyj na nas, o Boże, tarczo nasza, wejrzyj na oblicze pomazańca Twego!
STB	(84:10) Spójrz Boże na naszą tarczę; wejrzyj na oblicze Twojego pomazańca.
EIB	(84:10) Boże, nasza tarczo, popatrz, Spójrz na twarz Twojego pomazańca!

Ps 84,10

PsFlor	(83:10) Bo lepszy jest dzień jeden w trzemiech twojich nad tysięcy. (83:11) Wybrał jeśm odrzucon być w domu Boga mego więcej, niż bydlić w przebytcech grzesznikow.
PsPul	(83:10) Bo lepszy jest dzień jeden w trzemoch twych nad tysiące. (83:11) Wybrał jeśm odrzucon być w domu Boga ❬mego❭ więcej, niż bydlić w stanoch grzesznikow.
Wuj1923	(84:11) Albowiem lepszy jest jeden dzień w pałacach twoich, niż tysiące: obrałem być najpodlejszym w domu Boga mojego, niźli mieszkać w przybytkach niezbożnych.
Gda1881	(84:11) Albowiem lepszy jest dzień w sieniach twoich, niż gdzie indziej tysiąc; obrałem sobie raczej w progu siedzieć w domu Boga swego, niżeli mieszkać w przybytkach niezbożników.
Gda2017	Lepszy bowiem jest jeden dzień w twoich przedsionkach niż tysiąc gdzie indziej; wolę raczej stać w progu domu mego Boga, niż mieszkać w namiotach niegodziwców.
PsBycz	(84:11) Bo lepszy dzień jeden, w-przysionkach Twoich, niż-tysiąc gdzie indziéj; miléj-mi, u-progu-stać, w-domu Boga-mojego, niżeli-mieszkać, w-namiotach niegodziwości.
Goet	(84:11) Albowiem jeden dzień w przedsionkach Twoich, lepszym jest niż tysiąc innych; wolę stać przy progu w domu Boga mego, niżeli mieszkać w namiotach bezbożnych.
PsCylk	(84:11) Wszak lepszy dzień w przedsionkach Twoich od tysiąca, wolę stać na progu domu Pana mojego, niż wylegać w namiotach bezprawia.
PsKrusz	(84:11) Oto lepszy jest dzień w przybytkach Twoich, aniżeli tysiąc. Obrałem sobie, aby się trzymać progu domu Boga mego, aniżeli mieszkać w namiotach bezbożnika.
PsAszk	(84:11) Boć lepszym dzień jeden w przedsionkach Twoich, niżli tysiąc, wolęż ja wałęsać się na progach domu Boga mego, niżli zamieszkać w namiotach niegodziwca.
PsSzer	(84:11) Zaiste, lepszy jest dzień w przedsionkach Twoich, niż gdzie indziej tysiąc; wolę stać raczej na progu domu Boga mego, niż mieszkać w namiotach bezbożników
Tys1	(83:11) Zaiste jeden dzień w przybytkach Twoich lepszy jest nad innych tysiące; wolę stać w progu domu Boga mego, niż mieszkać w namiotach grzeszników.
Tys5	(84:11) Zaiste, jeden dzień w przybytkach Twoich lepszy jest niż innych tysiące; wolę stać w progu domu mojego Boga, niż mieszkać w namiotach grzeszników.
Bryt	(84:11) Albowiem lepszy jest dzień w przedsionkach twoich, Niż gdzie indziej tysiąc; Wolę stać raczej na progu domu Boga mego, Niż mieszkać w namiotach bezbożnych.
Pozn	(84:11) Zaiste, lepszy jeden dzień na Twoich dziedzińcach niż tysiące innych. Wolę stać u progu Domu Boga mego, niż mieszkać w namiotach grzeszników.
WarPra	(84:11) Bo jeden dzień w przedsionku Twych przybytków lepszy jest niż tysiąc gdzie indziej. Lepiej jest stać na progu domu Bożego niż mieszkać w namiotach grzeszników.
STB	(84:11) Przecież dzień w Twoich przedsionkach lepszy jest od tysiąca; wolę stać w progu domu mojego Boga, niż mieszkać w namiotach bezprawia.
EIB	(84:11) Gdyż lepszy jest dzień w Twych przedsionkach Niż gdzie indziej tysiąc! Wolę miejsce w progach domu mego Boga Niż towarzystwo w namiotach bezbożnego.

Ps 84,11

PsFlor	(83:12) Bo miłosierdzie i prawdę miłuje Bog, miłość i sławę da Gospodzin, (83:13a) nie zbawi dobr jich, jiż chodzą w niewinowacstwie.
PsPul	(83:12) Bo miłosierdzie i prawdę miłuje Bog, miłość i sławę da Bog, (83:13a) nie zbawisz dobr jich, jiż chodzą w niewinności.
Wuj1923	(84:12) Albowiem miłosierdzie i prawdę miłuje Bóg: Pan da łaskę i chwałę: nie odejmie dóbr tym, którzy w niewinności chodzą.
Gda1881	(84:12) Albowiem Pan Bóg jest słońcem i tarczą: tuć łaski i chwały Pan udziela, i nie odmawia, co jest dobrego, tym, którzy chodzą w niewinności.
Gda2017	PAN Bóg bowiem jest słońcem i tarczą, PAN obdarza łaską i chwałą, nie odmawia dobra tym, którzy postępują nienagannie.
PsBycz	(84:12) Wszakże słońcem, i-tarczą, Pan; Bóg, łaskawością i-chwałą obdarza; Pan, nie odejmie dobrego, postępującym w-prawości.
Goet	(84:12) Albowiem Pan, Bóg, jest słońcem i tarczą; Pan daje łaskę i wspaniałość; nie wstrzymuje niczego dobrego tym, którzy chodzą w nienaganności.
PsCylk	(84:12) Bo słońcem i tarczą Wiekuisty Pan, łaskę i chwałę daje Bóg, nie odmawia dobrodziejstwa postępującym w nieskazitelności.
PsKrusz	(84:12) Albowiem Pan Bóg jest słońcem i tarczą; łaski i chwały udzieli Pan; nie odmawia dobrego tym, którzy chodzą w niewinności.
PsAszk	(84:12) Gdyż słońcem i tarczą Jehowa, Bóg. Wdzięku i chwały użyczy Jehowa, nie odmówi dóbr nijakich tym, co w niewinności kroczą.
PsSzer	(84:12) Bo słońcem i tarczą jest Pan Bóg, łaski i chwały udziela Pan, nie odmawia dobrego tym którzy żyją w niewinności.
Tys1	(83:12) Bo słońcem i tarczą jest Pan Bóg: Pan hojnie darzy łaską i chwałą, nie odmawia dobrodziejstw niewinnie żyjącym.
Tys5	(84:12) Bo Pan Bóg jest słońcem i tarczą, Pan hojnie darzy łaską i chwałą, nie odmawia dobrodziejstw postępującym nienagannie.
Bryt	(84:12) Albowiem słońcem i tarczą jest Pan, Bóg, Łaski i chwały udziela Pan, Nie odmawia tego, co dobre, tym, Którzy żyją w niewinności.
Pozn	(84:12) Jahwe bowiem jest słońcem i tarczą obronną, darzy łaską i chwałą. Jahwe nie odmawia dobra tym, którzy prowadzą żywot bez skazy.
WarPra	(84:12) Bo Pan Bóg jest naszym słońcem i tarczą, to On darzy nas i łaską, i chwałą. Pan nie odmawia niczego tym, którzy sprawiedliwie żyją.
STB	(84:12) Bo WIEKUISTY, Bóg prawdziwy jest słońcem i tarczą; WIEKUISTY daje łaskę i chwałę, nie odmawia dobrodziejstwa tym, co chodzą w nieskazitelności.
EIB	(84:12) Gdyż PAN, Bóg, jest słońcem i tarczą, PAN darzy łaską, On też wieńczy chwałą I nie odmawia dobra tym, Którzy żyją w czystości.

Ps 84,12

PsFlor	(83:13b) Gospodnie czci, błogosławiony mąż, jenż pwa w cię.
PsPul	(83:13b) Boże mocy, błogosławiony człowiek, jenże pwa w cię.
Wuj1923	(84:13) Panie zastępów! błogosławiony człowiek, który w tobie ma nadzieję.
Gda1881	(84:13) Panie zastępów! błogosławiony człowiek, który ma nadzieję w tobie.
Gda2017	PANIE zastępów, błogosławiony człowiek, który ufa tobie.
PsBycz	(84:13) O-Panie zastępów! szczęśliwy człowiek, ufający w-Tobie.
Goet	(84:13) Panie zastępów! szczęsny człowiek, który Tobie ufa!
PsCylk	(84:13) Boże zastępów, szczęsny człowiek który ufa Tobie.
PsKrusz	(84:13) Panie zastępów! Błogosławiony człowiek, który ufa Tobie.
PsAszk	(84:13) Jehowo zastępów, szcześliw człowiek, co Tobie zaufa!
PsSzer	(84:13) Panie Zastępów, szczęsny człowiek, który ufa Tobie!
Tys1	(83:13) Panie Zastępów, błogosławiony człowiek, który ufa Tobie!
Tys5	(84:13) Panie Zastępów, szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie!
Bryt	(84:13) Panie Zastępów, Błogosławiony człowiek, który ufa tobie!
Pozn	(84:13) Jahwe Zastępów, szczęśliwy, kto się Tobie powierzył!
WarPra	(84:13) O Panie Zastępów, jak szczęśliwi są ci, którzy Tobie ufają!
STB	(84:13) WIEKUISTY Zastępów, szczęśliwy ten człowiek, który Ci ufa.
EIB	(84:13) O, PANIE Zastępów, Jak szczęśliwy jest człowiek, Który ufa Tobie!

Psalm 85

Ps 85,1

PsFlor	(84:1) Błogosławił jeś, Gospodnie, ziemię twoję, odwrocił jeś jęcstwo Jakob.
PsPul	(84:1) Błogosławił jeś, Boże, ziemię twoję, odwrocił jeś jętstwo Jakob.
Wuj1923	(85:1) Na koniec, synom Kore, Psalm. (85:2) Ubłogosławiłeś , Panie, ziemię twoję: przywróciłeś poimanie Jakób.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi synom Korego psalm. (85:2) Łaskęś, Panie! PPPniekiedy pokazywał ziemi twojej; przywróciłeś zasię z niewoli Jakóba.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego. PANIE, okazałeś łaskę swej ziemi, przyprowadziłeś z niewoli Jakuba.
PsBycz	(85:1) Naczelnikowi-muzyki, dzieci Koracha Psalm, dany do grania. (85:2) Cieszyłeś-się-był, o-Panie! krainą-Twoją; Tyś-uprowadził niewolę Jakóba.
Goet	(85:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Synów Koracha. Psalm. (85:2) Panie, Tyś łaskawość okazywał ziemi Twojej, odwróciłeś niewolę Jakóba;
PsCylk	(85:1) Przewodnikowi chóru. Korachidów pieśń. (85:2) Umiłowałeś Boże ziemię Twoję, powróciłeś wygnańców Jakóba.
PsKrusz	(85:1) Przełożonemu chóru. Psalm synów Korego. (85:2) Łaskę okazałeś Panie ziemi swej, przywróciłeś z niewoli Jakóba.
PsAszk	(85:1) Dyrygentowi. Śpiew Korachidów. (85:2) Przyjąłeś w lasce Jehowo Twą ziemicę, powróciłeś pojmane Jakóba.
PsSzer	(85:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Korachitów. (85:2) Łaskę okazałeś, Panie, ziemi swojej, odmieniłeś los Jakuba.
Tys1	(84:1) Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm. (84:2) Łaskawym się okazałeś, Panie, dla Twej ziemi; na dobre odmieniłeś los Jakuba.
Tys5	(85:1) Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm. (85:2) Łaskawym się okazałeś, Panie, dla Twej ziemi; odmieniłeś los Jakuba,
Bryt	(85:1) Przewodnikowi chóru. Psalm synów Koracha. (85:2) Panie, okazałeś łaskę ziemi swojej, Odmieniłeś los Jakuba.
Pozn	(85:1) [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Korachitów. (85:2) Okazałeś, Jahwe, łaskę ziemi Twojej, przywróciłeś z niewoli Jakuba.
WarPra	(85:1) Dla kierującego chórem. Psalm synów Koracha. (85:2) Panie, okazałeś się niegdyś łaskawy dla Twojej ziemi i oddaliłeś od Jakuba nieszczęście.
STB	(85:1) Przewodnikowi chóru. Pieśń Korachitów. (85:2) WIEKUISTY, umiłowałeś Twoją ziemię, przywróciłeś wygnańców Jakóba.
EIB	(85:1) Dla prowadzącego chór. Dla synów Koracha. Psalm. (85:2) PANIE, okazałeś przychylność swej ziemi, Odmieniłeś niedolę Jakuba,

Ps 85,2

PsFlor	(84:2) Odpuścił jeś lichotę ludu twemu, zakrył jeś wszystki grzechy jich.
PsPul	(84:2) Odpuściłeś złość ludu twemu, zakryłeś wszystki grzechy jich.
Wuj1923	(85:3) Odpuściłeś nieprawość ludu twego: pokryłeś wszystkie grzechy ich.
Gda1881	(85:3) Odpuściłeś nieprawość ludu twojego, pokryłeś wszelki grzech ich. Sela.
Gda2017	Przebaczyłeś nieprawość twego ludu, zakryłeś wszystkie ich grzechy. Sela.
PsBycz	(85:3) Znosiłeś nieprawość ludu-Twojego; Tyś-odpuszczał wszystkie grzéchy-ich.
Goet	(85:3) Przebaczyłeś nieprawości ludu Twego, przykryłeś wszystkie grzechy ich. Sela.
PsCylk	(85:3) Zniosłeś winę ludu Twego, zatarłeś wszystek grzech ich.
PsKrusz	(85:3) Odpuściłeś nieprawość ludu Twego. wszystkie ich grzechy pokryłeś. - SELAh.
PsAszk	(85:3) Zdjąłeś nieprawość Twego ludu, przykryłeś wszystek grzech ich, Selah.
PsSzer	(85:3) Odpuściłeś winę ludu swego, zakryłeś wszystkie ich grzechy. Sela.
Tys1	(84:3) Ludowi Twemu darowałeś winę; wszystkie ich grzechy zakryłeś. Sela.
Tys5	(85:3) odpuściłeś winę Twojemu ludowi; zakryłeś wszystkie ich grzechy.
Bryt	(85:3) Odpuściłeś winę ludu swego, Zakryłeś wszystkie ich grzechy. Sela.
Pozn	(85:3) Zgładziłeś winę Twego ludu, zakryłeś wszystkie ich grzechy.
WarPra	(85:3) Przebaczyłeś winy Twojemu ludowi i wszystkie grzechy jego zakryłeś.
STB	(85:3) Zniosłeś winę Twojego ludu, zatarłeś cały ich grzech.
EIB	(85:3) Odpuściłeś winę swego ludu, Zakryłeś wszystkie jego grzechy. Sela.

Ps 85,3

PsFlor	(84:3) Ukojił jeś wszystek gniew twoj, otwrocił jeś sie od gniewu rozgniewania twego.
PsPul	(84:3) Ukoiłeś wszystek gniew twoj, odwrociłeś sie od gniewa rozgniewania twego.
Wuj1923	(85:4) Uśmierzyłeś twój wszystek gniew: odwróciłeś się od gniewu popędliwości twojéj.
Gda1881	(85:4) Uśmierzyłeś wszystek gniew twój, odwróciłeś od zapalczywości popędliwość twoję.
Gda2017	Uśmierzyłeś całe swoje zagniewanie, odwróciłeś się od zapalczywości twojego gniewu.
PsBycz	(85:4) Powściągałeś całé uniesienie-Twojé; Tyś-odwracał, od-zapalczywości, gniéw-Twój.
Goet	(85:4) Zaniechałeś całej zapalczywości Swej, odwróciłeś się od żaru gniewu Swego.
PsCylk	(85:4) Powściągnąłeś cały gniew Twój, ochłonąłeś od ognia uniesienia Twojego.
PsKrusz	(85:4) Odjąłeś wszelki gniew Twój - odwróciłeś od zapalczywości oblicze swe.
PsAszk	(85:4) Ściągnąłeś wszystko wezbranie Twe, zawróciłeś od żaru Twą gniewność.
PsSzer	(85:4) Uśmierzyłeś wszystką złość swoją, zaniechałeś zapalczywego gniewu swego.
Tys1	(84:4) Powściągnąłeś całe zagniewanie Twoje, zaniechałeś zapalczywości Twego gniewu.
Tys5	(85:4) Powściągnąłeś całe zagniewanie Twoje, zaniechałeś zapalczywości Twojego gniewu. Sela.
Bryt	(85:4) Uśmierzyłeś wszystką złość swoją, Zaniechałeś zapalczywości gniewu swego.
Pozn	(85:4) Uśmierzyłeś wszystek gniew swój i powściągnąłeś żar Twej zapalczywości.
WarPra	(85:4) Powstrzymałeś się w Twoim zagniewaniu wielkim i nie pozwoliłeś, aby gniew Twój nadal płonął. [Pauza]
STB	(85:4) Powściągnąłeś cały Twój gniew, ochłonąłeś od ognia Twojego uniesienia.
EIB	(85:4) Uśmierzyłeś całą swoją złość, Ugasiłeś żar swojego gniewu.

Ps 85,4

PsFlor	(84:4) Obroci nas, Boże, zbawienie nasze, i otewroci gniew twoj od nas!
PsPul	(84:4) Obroci nas, Boże, zbawienie nasze, i odwroci gniew twoj od nas!
Wuj1923	(85:5) Nawróć nas, Boże, zbawicielu nasz: a oddal gniew swój od nas.
Gda1881	(85:5) Przywróć nas, o Boże zbawienia naszego; a uczyń wstręt gniewowi swemu przeciwko nam.
Gda2017	Odnów nas, Boże naszego zbawienia, i odwróć od nas swój gniew.
PsBycz	(85:5) Przywróć-nas, o-Boże zbawienia-naszego! i-zaniechaj gniéwu-Twego, z-nami.
Goet	(85:5) Przywróć nas, Boże zbawienia naszego, połóż kres oburzeniu Swojemu przeciwko nam!
PsCylk	(85:5) Uspokój nas Panie ocalenia naszego, i uśmierz oburzenie Twoje na nas.
PsKrusz	(85:5) Przywróć nas, Boże zbawienia naszego, i spraw, aby ustało zagniewanie Twoje ku nam!
PsAszk	(85:5) Wróć się Boże naszego wybawienia i zniszcz gniew Twój wraz z nami.
PsSzer	(85:5) Odnów nas, Boże zbawienia naszego i przełam gniew swój na nas!
Tys1	(84:5) Odnów nas, Boże, nasz Zbawco, a Twego oburzenia przeciw nam poniechaj.
Tys5	(85:5) Odnów nas, Boże, nasz Zbawco, i zaniechaj Twego oburzenia na nas!
Bryt	(85:5) Spraw nam odnowę, Boże zbawienia naszego, I zaniechaj gniewu swego na nas!
Pozn	(85:5) Odnów nas Boże, nasz Wybawicielu, przełam swoje zagniewanie na nas!
WarPra	(85:5) O Boże, nasz Zbawicielu, spraw, żebyśmy się znów podnieśli, i nie gniewaj się już dłużej na nas.
STB	(85:5) Uspokój nas, Boże naszego ocalenia, i uśmierz Twe na nas oburzenie.
EIB	(85:5) Odnów nas, Boże naszego zbawienia, Powstrzymaj swoje wzburzenie.

Ps 85,5

PsFlor	(84:5) Aza na wieki gniewać sie będziesz nam? Alboż rozciągniesz gniew twoj od pokolenia w pokolenie?
PsPul	(84:5) Aza na wieki gniewać sie będziesz nam? Albo rozciągniesz gniew twoj od pokolenia w pokolenie?
Wuj1923	(85:6) Izali na wieki będziesz się na nas gniewał? albo rozciągniesz gniew twój od rodzaju do rodzaju?
Gda1881	(85:6) Izali na wieki gniewać się będziesz na nas? a rozciągniesz gniew twój od rodzaju do rodzaju?
Gda2017	Czy wiecznie będziesz się na nas gniewać? Czy rozciągniesz swój gniew na wszystkie pokolenia?
PsBycz	(85:6) Czy-na-wieki będziesz-gniéwał-się na-nas? rozciągnieszli gniéw-Twój, od-pokolenia, do-pokolenia?
Goet	(85:6) Czyż wiecznie gniewać się będziesz na nas i dasz gniewowi Swemu trwać od pokolenia do pokolenia?
PsCylk	(85:6) Czyż na wieki będziesz miał urazę do nas, przenosić będziesz gniew Twój od pokolenia na pokolenie.
PsKrusz	(85:6) Czy na wieki będziesz się gniewał na nas - gniew swój rozściągniesz od pokolenia do pokolenia?
PsAszk	(85:6) Czyż wiecznie pałać będziesz ku nam, gniew Twój rozciągniesz z pokolenia w pokolenie?
PsSzer	(85:6) Czyż na wieki gniewać się będziesz na nas, a rozciągniesz gniew swój na pokolenia?
Tys1	(84:6) Czyż będziesz na nas gniewał się na wieki, czy gniew Twój rozciągniesz na wszystkie pokolenia?
Tys5	(85:6) Czyż będziesz na nas gniewał się na wieki, czy gniew Twój rozciągniesz na wszystkie pokolenia?
Bryt	(85:6) Czyż na wieki gniewać się będziesz na nas, Czy rozciągniesz gniew swój na wszystkie pokolenia?
Pozn	(85:6) Czyż na wieki będziesz żywił do nas urazę, czy gniew Twój trwać będzie z pokolenia w pokolenie?
WarPra	(85:6) Czy zawsze będziesz na nas zagniewany? Czy gniew Twój będzie trwał przez wszystkie pokolenia?
STB	(85:6) Czyż na wieki będziesz miał do nas urazę? Czy Twój gniew będziesz przenosił z pokolenia na pokolenie?
EIB	(85:6) Czy zamierzasz się gniewać na wieki, Czy Twój gniew ma spaść na przyszłe pokolenia?

Ps 85,6

PsFlor	(84:6) Boże, ty obrociw sie ożywisz nas, a lud twoj wiesielić sie będzie w tobie.
PsPul	(84:6) Boże, ty obrociw sie ożywisz nas, a lud twoj wiesielić sie będzie w tobie.
Wuj1923	(85:7) Boże, ty nawróciwszy się, ożywisz nas: a lud twój rozweseli się w tobie.
Gda1881	(85:7) Izali ty obróciwszy się, nie ożywisz nas, tak, aby się lud twój rozradował w tobie?
Gda2017	Czy nie ożywisz nas na nowo, aby twój lud rozradował się w tobie?
PsBycz	(85:7) Czyliż-nie Ty, powrócisz, ożywić-nas; aby lud-Twój, rozradował-się w-Tobie?
Goet	(85:7) Czyż nie ożywisz nas na nowo, aby się lud Twój radował w Tobie?
PsCylk	(85:7) Czyliż nie napowrót ożywisz nas, a lud Twój ucieszy się Tobą.
PsKrusz	(85:7) Czyż Ty, nawracając się, nie ożywisz nas? a lud Twój nie rozraduje się w Tobie?
PsAszk	(85:7) Wszak Ty powrócisz, ożywisz nas i będzie się lud Twój radował w Tobie.
PsSzer	(85:7) Czyż Ty znowu nie ożywisz nas tak, aby lud Twój rozradował się w Tobie?
Tys1	(84:7) Czyż to nie Ty nam życie przywrócisz, a lud Twój będzie weselił się w Tobie?
Tys5	(85:7) Czyż to nie Ty przywrócisz nam życie, aby Twój lud weselił się w Tobie?
Bryt	(85:7) Czyż nie ożywisz nas znowu, Aby lud twój rozradował się w tobie?
Pozn	(85:7) Czy nie zechcesz nas znowu przywrócić do życia, aby lud Twój radował się w Tobie?
WarPra	(85:7) Czy nie zechcesz nas znów ożywić, aby Twój lud mógł się Tobą cieszyć?
STB	(85:7) Czy z powrotem nas nie ożywisz, a Twój lud się ucieszy przy Tobie?
EIB	(85:7) Ożyw nas raczej na nowo, Niech Twój lud rozraduje się w Tobie!

Ps 85,7

PsFlor	(84:7) Pokaży nam, Gospodnie, miłosierdzie twoje, i zbawienie twoje daj nam!
PsPul	(84:7) Ukaży nam, Boże, miłosierdzie twe i zbawienie twe daj nam!
Wuj1923	(85:8) Okaż nam, Panie, miłosierdzie twoje: a daj nam zbawienie twoje.
Gda1881	(85:8) Panie! okaż nam miłosierdzie twoje, a daj nam zbawienie swoje.
Gda2017	PANIE, okaż nam twoje miłosierdzie i daj nam swoje zbawienie.
PsBycz	(85:8) Pokaż-nam, o-Panie! łaskę-Twoję, i,-pomocy-Twéj, udziel nam.
Goet	(85:8) Panie, daj nam oglądać dobroć Twoją i obdarz nas zbawieniem Twojem!
PsCylk	(85:8) Objaw nam Boże łaskę Twoję, a pomocy Twojéj użycz nam.
PsKrusz	(85:8) Okaż nam Panie miłosierdzie swe i udziel nam zbawienia swego!
PsAszk	(85:8) Okaż nam. Jehowo Twą łaskę, toż dasz nam. Twe wybawienie.
PsSzer	(85:8) Panie! okaż nam łaskę swoją i udziel nam zbawienia swego!
Tys1	(84:8) Okaż nam, Panie, miłosierdzie Twoje i daj nam Twoje zbawienie.
Tys5	(85:8) Okaż nam, Panie, swoją łaskawość i daj nam swoje zbawienie!
Bryt	(85:8) Okaż nam, Panie, łaskę swoją I daj nam zbawienie swoje!
Pozn	(85:8) Okaż nam, Jahwe, miłosierdzie Twoje i udziel nam Twej zbawczej pomocy!
WarPra	(85:8) Okaż nam, Panie, łaskę Twoją i daj nam swoje zbawienie.
STB	(85:8) Objaw nam, WIEKUISTY, Twą łaskę i użycz nam Twej pomocy.
EIB	(85:8) Okaż nam, PANIE, swoją łaskę, Daj dostąpić Twojego zbawienia!

Ps 85,8

PsFlor	(84:8) Usłyszę, cso mołwić będzie we mnie Gospodzin Bog, bo będzie mołwić pokoj w lud swoj (84:9) ina święte swoje, i w ty, jiż sie nawracają ku siercu.
PsPul	(84:8) Słuchać będę, co będzie mołwić we mnie Gospodzin Bog, bo będzie mołwić pokoj w lud swoj (84:9) i na święte swe, i w ty, jiż sie nawracają w sierce.
Wuj1923	(85:9) Będę słuchał, co we mnie będzie mówił Pan Bóg; bo będzie mówił pokój nad ludem swoim i nad świętymi swymi i nad tymi, którzy się do serca nawracają.
Gda1881	(85:9) Ale posłucham, co rzecze Bóg, on Pan mocny; zaiste mówi pokój do ludu swego, i do świętych swoich, byle się jedno zaś do głupstwa nie wracali.
Gda2017	Posłucham, co będzie mówił Bóg, PAN; zaprawdę, ogłosi pokój swojemu ludowi i swoim świętym, aby tylko nie wracali do swojej głupoty.
PsBycz	(85:9) Posłucham, co powie ten-Bóg, Pan; zapewné przyrzecze pokój, dla ludu-swego, i-dla lubych-swoich; byleby-nie wracali-się, do-głupstwa.
Goet	(85:9) Posłucham, co powie Bóg, Pan; tak, On przyrzeknie pokój ludowi Swojemu i pobożnym Swoim, byleby się tylko do głupoty nie wracali!
PsCylk	(85:9) Słyszę co rzecze Pan Wiekuisty, bo zapowiada pokój ludowi Swojemu i miłującym Go, jeżeli nie wrócą do niedorzeczności.
PsKrusz	(85:9) Posłucham, co Pan Bóg mówić będzie: Oto ogłosi pokój ludowi swemu i wiernym swoim, byleby nie wrócili do błędów.
PsAszk	(85:9) Radbym słyszał, co rzeknie Wszechmocny Jehowa, kiedy pokój obwieści Swemu ludowi i Swym miłościwym a obyż nie wrócili do zwodnej nadziei.
PsSzer	(85:9) Posłucham, co powie Bóg, Pan: Zaiste zwiastuje pokój ludowi swemu i wiernym swoim, oraz tym, którzy nawracają się do niego z serca.
Tys1	(84:9) Wsłucham się w to, co mówi Pan Bóg: oto ogłasza pokój ludowi swemu i świętym swoim i tym, którzy do Niego sercem się zwracają.
Tys5	(85:9) Pragnę słuchać tego, co mówi Pan Bóg: oto ogłasza pokój ludowi swemu i świętym swoim, tym, którzy do Niego powracają z ufnością.
Bryt	(85:9) Chciałbym teraz słyszeć, co mówi Bóg, Pan:Zaiste, zwiastuje pokój ludowi swemu i wiernym swoim, Aby tylko nie zawrócili do głupoty swojej.
Pozn	(85:9) Będę słuchał, co mówi Bóg, Jahwe: Zaprawdę, On zapowiada pokój swojemu ludowi i swoim wiernym, jeśli nie powrócą do swego szaleństwa.
WarPra	(85:9) Pragnę słuchać wszystkiego, co mi Bóg powie. Pan ogłasza pokój swojemu ludowi, wszystkim ludziom świętym i serca czystego, byleby nie wrócili do swego szaleństwa.
STB	(85:9) Słyszę co mówi Bóg, WIEKUISTY, zapowiada pokój Swojemu ludowi oraz tym, którzy Go miłują, jeśli nie wrócą do niedorzeczności.
EIB	(85:9) Chcę posłuchać, co odpowie Bóg: Oto PAN ogłasza pokój Dla swego ludu, dla Jemu oddanych; Niech nie powracają do swojej głupoty.

Ps 85,9

PsFlor	(84:10) Zaprawdę wszako blizu bojących sie jego zbawienie jego, iżby przebywała sława w ziemi naszej.
PsPul	(84:10) A wszakoż blizu bojących sie jego zbawienie jego, aby bydliła sława w ziemi naszej.
Wuj1923	(85:10) Zaisteć blisko zbawienie jego tym, którzy się go boją, aby mieszkała chwała w ziemi naszéj.
Gda1881	(85:10) Zaisteć bliskie jest zbawienie jego tym, którzy się go boją; a przebywać będzie chwała jego w ziemi naszej.
Gda2017	Doprawdy jego zbawienie jest blisko tych, którzy się go boją, aby jego chwała zamieszkała w naszej ziemi.
PsBycz	(85:10) Zaprawdę, bliskiém, bojących-się-Go, zbawienié-Jego, co-do-przemieszkiwania chwały, w-krainie-naszéj.
Goet	(85:10) Zaiste, zbawienie Jego jest bliskie tym, którzy się Go boją, aby wspaniałość w kraju naszym mieszkała;
PsCylk	(85:10) Wszak blizką dla bogobojnych pomoc Jego, by zapanowała chwała na ziemi naszéj.
PsKrusz	(85:10) Zaiste, bliskie zbawienie dla tych, którzy Go się boją. Przebywać będzie chwała Jego w ziemi naszej.
PsAszk	(85:10) Bliskie bogobojnym zbawienie Jego, aby zamieszkała chwała Jego w naszej ziemi.
PsSzer	(85:10) Zaiste, zbawienie Jego jest bliskie tych, którzy się Go boją, i zamieszka chwała w ziemi naszej.
Tys1	(84:10) Na pewno bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy boją się Jego, tak iż Chwała zamieszka w naszej ziemi.
Tys5	(85:10) Zaiste, bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy się Go boją, niech chwała <Jego> zamieszka w naszej ziemi.
Bryt	(85:10) Zaiste, zbawienie jest bliskieDla tych, którzy się go boją, Aby chwała jego zamieszkała w ziemi naszej.
Pozn	(85:10) Zaiste, bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy Go czczą, toteż chwała zamieszka [znowu] w naszym kraju.
WarPra	(85:10) Blisko jest zbawienie dla tych, którzy się Go boją, niech w swojej chwale pośród nas zamieszka.
STB	(85:10) Przecież dla bogobojnych bliską jest Jego pomoc, aby chwała zapanowała na naszej ziemi.
EIB	(85:10) Naprawdę bliskie jest zbawienie Tym, którzy się Go boją, Tak aby chwała mogła mieszkać w naszej ziemi,

Ps 85,10

PsFlor	(84:11) Miłosierdzie a prawda pośrzatła jesta jemu, sprawiedlność a pokoj całowalesta sie [są].
PsPul	(84:11) Miłosierdzie a prawda pośrzatłasta sie, sprawiedlność a pokoj całowałasta sie.
Wuj1923	(85:11) Miłosierdzie i prawda potkały się z sobą: sprawiedliwość i pokój pocałowały się.
Gda1881	(85:11) Miłosierdzie i prawda spotkają się z sobą; sprawiedliwość i pokój pocałują się.
Gda2017	Miłosierdzie i prawda spotkają się ze sobą, sprawiedliwość i pokój ucałują się.
PsBycz	(85:11) Dobroć, i-prawda, spotykają-się; sprawiedliwość, i-pokój, całują-się.
Goet	(85:11) Aby dobroć i prawda spotkały się, aby sprawiedliwość i pokój się ucałowały.
PsCylk	(85:11) Miłość i prawda się zeszły, sprawiedliwość i zgoda się całują.
PsKrusz	(85:11) Miłosierdzie i prawda spotkały się, sprawiedliwość i pokój dały sobie pocałunek.
PsAszk	(85:11) Łaska i prawda się zetknęły, sprawiedliwość i pokój się ucałowały.
PsSzer	(85:11) Łaska i wierność spotkają się, sprawiedliwość i pokój ucałują się.
Tys1	(84:11) Miłosierdzie i wierność się spotkają, ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Tys5	(85:11) Łaskawość i wierność spotkają się z sobą, ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Bryt	(85:11) Aby łaska i wierność się spotkały, A sprawiedliwość i pokój pocałowały.
Pozn	(85:11) Dobroć i wierność spotkają się ze sobą, sprawiedliwość i pokój powitają się pocałunkiem.
WarPra	(85:11) Spotkały się ze sobą łaskawość i wierność, ucałowały się nawzajem sprawiedliwość i pokój.
STB	(85:11) Miłosierdzie i prawda się zeszły, sprawiedliwość i zgoda się całują.
EIB	(85:11) Aby łaska mogła spotkać prawdę, A sprawiedliwość ucałować pokój.

Ps 85,11

PsFlor	(84:12) Prawda z ziemie weszczdła jest a sprawiedność s nieba weźrzała jest.
PsPul	(84:12) Prawda z ziemie wezszła jest a sprawiedlność z nieba weźrzała jest.
Wuj1923	(85:12) Prawda wyrosła z ziemie: a sprawiedliwość z nieba pojrzała.
Gda1881	(85:12) Prawda z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość z nieba wyjrzy.
Gda2017	Prawda wyrośnie z ziemi, a sprawiedliwość wyjrzy z nieba.
PsBycz	(85:12) Prawda, z-ziemi wyrośnie; a,-sprawiedliwość, z-niebios będzie-stérczała.
Goet	(85:12) Prawda z ziemi wykiełkuje, a sprawiedliwość spoglądać będzie z nieba.
PsCylk	(85:12) Prawda z ziemi wyrasta, a sprawiedliwość z nieba spoziera.
PsKrusz	(85:12) Prawda z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość ukaże się z niebios.
PsAszk	(85:12) Prawda ze ziemi wykwitnie a sprawiedliwość z niebios wygląda.
PsSzer	(85:12) Wierność wyrośnie z ziemi, a sprawiedliwość wejrzy z niebios.
Tys1	(84:12) Wierność z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość wychyli się z nieba.
Tys5	(85:12) Wierność z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość wychyli się z nieba.
Bryt	(85:12) Wierność wyrośnie z ziemi, A sprawiedliwość wyjrzy z niebios.
Pozn	(85:12) Wierność wykwitnie z ziemi, a sprawiedliwość spoglądać będzie z nieba.
WarPra	(85:12) Wierność wyrasta z ziemi, sprawiedliwość spogląda z nieba.
STB	(85:12) Prawda wyrasta z ziemi, a sprawiedliwość patrzy z niebios.
EIB	(85:12) Oto prawda wykiełkuje z ziemi, Z nieba wyjrzy sprawiedliwość,

Ps 85,12

PsFlor	(84:13) Bo zaprawdę Gospodzin da miłość a ziemia nasza da owoc swoj.
PsPul	(84:13) Bowiem Bog da lubość a ziemia nasza da owoc swoj.
Wuj1923	(85:13) Albowiem Pan pokaże dobrotliwość: a ziemia nasza wyda swój owoc.
Gda1881	(85:13) Da też Pan i doczesne dobra, a ziemia nasza wyda owoc swój.
Gda2017	PAN też obdarzy tym, co dobre, a nasza ziemia wyda swój plon.
PsBycz	(85:13) Nawet Pan, dostarczy czego-dobrego; a-kraina-nasza, wyda dochód-swój.
Goet	(85:13) I da też Pan dobro, a ziemia nasza wyda plon swój.
PsCylk	(85:13) I Bóg użyczy szczęścia, a ziemia nasza wyda plon swój.
PsKrusz	(85:13) Również Pan udzieli dobra, a ziemia nasza wyda owoc swój.
PsAszk	(85:13) Toż Jehowa dobra użyczy wszelkiego a ziemia nasza wyda swój plon.
PsSzer	(85:13) Potem udzieli Pan także dobrobytu i ziemia nasza wyda plon swój.
Tys1	(84:13) Pan także dobrem obdarzy i ziemia nasza wyda swój owoc.
Tys5	(85:13) Pan sam obdarzy szczęściem, a nasza ziemia wyda swój owoc.
Bryt	(85:13) Także dobrobytu udzieli PanI ziemia nasza swój plon wyda.
Pozn	(85:13) Jahwe użyczy też wszelkich dóbr, a ziemia nasza wyda plon.
WarPra	(85:13) A Pan ześle błogosławieństwo i wyda ziemia swe owoce.
STB	(85:13) WIEKUISTY także użyczy szczęścia, a ziemia wyda swój plon.
EIB	(85:13) PAN otoczy nas swym dobrem I nasza ziemia wyda swój plon.

Ps 85,13

PsFlor	(84:14) Sprawiedlność przed nim chodzić będzie i położy na drodze chody swe.
PsPul	(84:14) Sprawiedlność przed nim chodzić będzie i położy na drodze chody swoje.
Wuj1923	(85:14) Sprawiedliwość przed nim chodzić będzie: i położy na drodze kroki swoje.
Gda1881	(85:14) Sprawi, że sprawiedliwość przed twarzą jego pójdzie, gdy postawi na drodze nogi swoje.
Gda2017	Sprawiedliwość przed nim pójdzie i będzie wytyczać drogę jego krokom.
PsBycz	(85:14) Sprawiedliwość, przed-Nim, postępować-będzie, i-ustanawiać-się, w-drodze pochodu-Jego.
Goet	(85:14) Sprawiedliwość przed Nim chodzić będzie, a zważać będzie na kierunek kroków swoich.
PsCylk	(85:14) Szczęście przed Nim, postępować będzie, i zwróci ku drodze kroki swoje.
PsKrusz	(85:14) Sprawiedliwość będzie szła przed obliczem Jego i na drodze postawi stopy swoje.
PsAszk	(85:14) Postąpi sprawiedliwość w kierunku Jego i ku drodze postawi swe kroki,
PsSzer	(85:14) Sprawiedliwość kroczyć będzie przed Nim i torować będzie drogę krokom Jego.
Tys1	(84:14) Sprawiedliwość przed Nim stąpać będzie, a śladami Jego kroków — zbawienie.
Tys5	(85:14) Sprawiedliwość pójdzie przed Nim, po tej drodze stawiać będzie swe kroki.
Bryt	(85:14) Sprawiedliwość kroczyć przed nim będzieI wyznaczać drogę krokom jego.
Pozn	(85:14) Sprawiedliwość kroczyć będzie przed Nim, a zbawienie postępować śladami Jego kroków.
WarPra	(85:14) Zawsze kroczy przed Nim sprawiedliwość, a za Nim, Jego śladami – zbawienie.
STB	(85:14) Przed Nim będzie szła sprawiedliwość, gdy na drodze postawi swe stopy.
EIB	(85:14) Sprawiedliwość wyruszy przed Nim I wytyczy drogę Jego krokom.

Psalm 86

Ps 86,1

PsFlor	(85:1) Nakłoń, Gospodnie, ucho twoje i wysłuszaj mie, bo nieimający i ubogi jeśm ja!
PsPul	(85:1) Nakłoń, Boże, ucho twoje i wysłuchaj mie, bo stradnik i ubogi jeśm ja!
Wuj1923	Modlitwa samemu Dawidowi. Nakłoń, Panie, ucha twego, a wysłuchaj mię; bomci ja jest nędzny i ubogi.
Gda1881	Modlitwa Dawidowa. Nakłoń, Panie! ucha twego, a wysłuchaj mię; bomci nędzny i ubogi.
Gda2017	Modlitwa Dawida. Nakłoń swego ucha, PANIE, wysłuchaj mnie, bo jestem nędzny i ubogi.
PsBycz	Modlitwa Dawida. Nakłoń, o-Panie! ucha-Twojego; odpowiédz-mi; bo nędznym, i-ubogim ja, jestem.
Goet	Modlitwa Dawida. SKŁOŃ, Panie, ucho Swoje i wysłuchaj mię; bom nędzny i ubogi.
PsCylk	Modlitwa Dawida. Skłoń Boże ucho Twoje odpowiedz mi, bom nędzny i biedny.
PsKrusz	Modlitwa Dawida. Nakłoń, Panie, ucha swego, wysłuchaj mnie, bom nędzny jest i ubogi.
PsAszk	Modlitwa Dawida. Nachyl Jehowo ucha Twego, odpowiedz mi, bom udręczony i łaknący.
PsSzer	Modlitwa Dawida. Nakłoń, Panie, ucha swego i wysłuchaj mnie, bom ubogi i biedny!
Tys1	(85:1) Prośba. Dawidowy. Nakłoń swe ucho, wysłuchaj mnie, Panie, bo nędzny jestem i ubogi.
Tys5	Prośba. Dawidowy. Nakłoń swe ucho, wysłuchaj mnie, Panie, bo jestem nędzny i ubogi.
Bryt	Modlitwa. Dawidowy. Nakłoń, Panie, ucha swego! Wysłuchaj mnie, bom ubogi i nędzny!
Pozn	Modlitwa Dawida. Nakłoń, Jahwe, ucha swego, wysłuchaj mnie, bo uciśniony jestem i biedny!
WarPra	Modlitwa Dawida. Nakłoń ku mnie ucho, o Panie, i wysłuchaj mnie, bo ubogi jestem i cierpię.
STB	Modlitwa Dawida. WIEKUISTY, skłoń Twoje ucho i mi odpowiedz, bo jestem nędzny i żebrzący.
EIB	Modlitwa Dawida. PANIE, skieruj ku mnie swe ucho! Odpowiedz mi, gdyż jestem nędzny i ubogi.

Ps 86,2

PsFlor	(85:2) Strzeży dusze mojej, bo święty jeśm, zbawiona uczyń sługę twego, Boże moj, pwającego w cię!
PsPul	(85:2) Strz❬eż❭y dusze moje, bo święty jeśm, zbawionym uczyń sługę twego, Boże moj, pwającego w cię!
Wuj1923	Strzeż dusze mojéj; bom święty jest: zbaw sługę twego, Boże mój, nadzieję mającego w tobie.
Gda1881	Strzeżże duszy mojej, bom jest ten, którego ty miłujesz; zachowaj sługę twego, Boże mój! który ma nadzieję w tobie.
Gda2017	Strzeż mojej duszy, bo jestem pobożny; mój Boże, wybaw twego sługę, który ufa tobie.
PsBycz	Strzeż duszy-mojéj; bo, miłującym Cię, ja; zachowaj sługę-Twego, (Ty, o-Boże-mój!) tego,-zdającego-się, na-Ciebie.
Goet	Zachowaj duszę moją, bom jest pobożny; wybaw Ty, Boże mój, sługę Swego, który w Tobie ma nadzieję!
PsCylk	Ochroń duszę moję, wszak cnotliwy jestem, wspomóż sługę Twojego, Ty o Panie mój, ufającego Tobie.
PsKrusz	Strzeż duszy mej, bom wierny jest; zbaw sługę Twego, Ty, Boże mój! - tego, co ma nadzieję w Tobie.
PsAszk	Strzeż duszy mej, iż jestem miłościwy, wybaw Twego sługę, - Ty, mój Boże, - który ufnie spogląda ku Tobie.
PsSzer	Zachowaj duszę moją, bom jest pobożny; wspomóż, Boże mój sługę swego, który ufa Tobie!
Tys1	(85:2) Strzeż duszy mojej, bo jestem Ci oddany; zbaw sługę Twego, który ufa Tobie.
Tys5	Strzeż mojego życia, bo jestem pobożny, zbaw sługę Twego, który ufa Tobie. Ty jesteś Bogiem moim,
Bryt	Zachowaj duszę moją, bom jest pobożny! Wybaw, Boże mój, sługę swego, który ufa tobie!
Pozn	Strzeż mego życia, bo jestem Ci oddany, ratuj sługę swego, który w Tobie pokłada nadzieję!
WarPra	Strzeż mnie, bo Cię miłuję, wspomóż Twojego sługę, bo Tobie zaufał.
STB	Ochroń mą duszę, bo przecież jestem wierny; Ty wspomóż Twojego sługę, co Ci ufa, mój Boże.
EIB	Strzeż mojej duszy, bo oddałem się Tobie - Wybaw, mój Boże, swego sługę, który Tobie ufa.

Ps 86,3

PsFlor	(85:3a) Smiłuj sie nade mną, Gospodnie, bo ku tobie wołał jeśm wszego dnia,
PsPul	(85:3a) Smiłuj sie nade mną, Boże, bo ku tobie wołałeśm wszystek dzień,
Wuj1923	Zmiłuj się nademną, Panie; bom do ciebie wołał cały dzień.
Gda1881	Zmiłuj się nademną, Panie, albowiem do ciebie na każdy dzień wołam.
Gda2017	Zmiłuj się nade mną, Panie, bo do ciebie codziennie wołam.
PsBycz	Zlituj-się-nademną, o-Panie! bo, do-Ciebie wołam, każdego dnia.
Goet	Bądź mi łaskaw, Panie, ponieważ do Ciebie wołam przez cały dzień.
PsCylk	Zmiłuj się nademną Panie, bo do Ciebie wołam ustawicznie.
PsKrusz	Zmiłuj się nademną Panie, albowiem będę wołał do Ciebie na każdy dzień.
PsAszk	Zmiłuj się nademną, o Panie, gdyż do Ciebie wołam dzień cały.
PsSzer	Zmiłuj się nade mną, Panie, bo do Ciebie wołam bez ustanku!
Tys1	(85:3) Panie, zmiłuj się nade mną, Ty jesteś Bogiem moim: bo nieustannie wołam do Ciebie.
Tys5	Panie, zmiłuj się nade mną, bo nieustannie wołam do Ciebie.
Bryt	Zmiłuj się nade mną, Panie, Bo codziennie wołam do ciebie!
Pozn	Tyś Bogiem moim, zlituj się nade mną, Panie, do Ciebie wołam bowiem nieustannie!
WarPra	Ty jesteś moim Bogiem, bądź mi więc łaskaw, o Panie, do Ciebie bowiem wołam bezustannie.
STB	Zmiłuj się nade mną, Panie, bo ustawicznie do Ciebie wołam.
EIB	Zmiłuj się nade mną, Panie, Bo cały dzień wołam do Ciebie!

Ps 86,4

PsFlor	(85:3b) uwiesiel duszę sługi twego, bo ku tobie, Gospodnie, duszę moję podźwigł jeśm.
PsPul	(85:3b) uwiesiel duszę sługi twego, bo ku tobie, Boże, duszę moję podźwigłeśm.
Wuj1923	Rozwesel duszę sługi twego; bom ku tobie, Panie, podniósł duszę moję.
Gda1881	Rozwesel duszę sługi twego; bo do ciebie, o Panie! duszę swą podnoszę.
Gda2017	Rozraduj duszę twego sługi, bo do ciebie, Panie, wznoszę swą duszę.
PsBycz	Pociesz duszę sługi-Twego; bo, do-Ciebie, o-Panie! duszę-moję wznoszę.
Goet	Uraduj duszę sługi Swego; bo do Ciebie, Panie, podnoszę duszę swoją.
PsCylk	Pociesz duszę sługi Twojego, bo do Ciebie Panie duszę moję wznoszę.
PsKrusz	Pociesz duszę sługi swego, bo do Ciebie, Panie, mą duszę podnoszę!
PsAszk	Rozwesel duszę sługi Twojego, gdyż do Ciebie Panie wznoszę mą duszę.
PsSzer	Rozwesel duszę sługi swego, bo do Ciebie podnoszę mą duszę!
Tys1	(85:4) Rozwesel duszę sługi swego, bo ku Tobie, Panie, duszę mą podnoszę.
Tys5	Rozraduj życie swego sługi, bo ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę.
Bryt	Rozwesel duszę sługi swego, Bo do ciebie, Panie, duszę mą podnoszę!
Pozn	Obdarz radością serce sługi Twego, do Ciebie bowiem, Panie, wznoszę duszę moją!
WarPra	O Panie, bądź radością dla Twego sługi, bo wznoszę moją duszę ku Tobie.
STB	Pociesz duszę Twojego sługi, Panie, bo wznoszę do Ciebie mą duszę.
EIB	Wnieś radość w życie swego sługi, Bo przed Tobą, Panie, otwieram moją duszę!

Ps 86,5

PsFlor	(85:4) Bo ty, Gospodnie, lubieźliwy i cichy jeś, i wiele miłosierdź wszem wzywającym ciebie.
PsPul	(85:4) Bo ty, Boże, słodki i cichy, i wielikiego miłosierdzia wszem wzywającym cie.
Wuj1923	Albowiemeś ty, Panie, słodki i cichy, i wielce miłosierny ku wszystkim, którzy cię wzywają.
Gda1881	Boś ty, Panie! dobry i litościwy, i wielce miłosierny wszystkim, którzy cię wzywają.
Gda2017	Bo ty, Panie, jesteś dobry i przebaczający, i pełen miłosierdzia dla wszystkich, którzy cię wzywają.
PsBycz	Wszakeś Ty, Panie, dobrym, i-przebaczającym, oraz-wielceś łaskaw, dla-wszystkich, wzywających-Cię.
Goet	Albowiem Tyś, Panie, dobry i chętnie przebaczasz, i jesteś bogaty w dobroć względem wszystkich, którzy Cię wzywają.
PsCylk	Bo Ty Panie dobry i pobłażliwy, i wielce łaskawy dla wszystkich, którzy wzywają Cię.
PsKrusz	Albowiem Ty, Panie, jesteś dobrym i litościwym i wielką masz litość dla wszystkich, co Cię wzywają.
PsAszk	Boś Ty o Panie jest dobry i wybaczający a pełen łaski dla wszystkich, co Cię wołają.
PsSzer	Ty bowiem, Panie, jesteś dobrotliwy i przebaczający, i pełen łaski dla wszystkich, którzy Cię wzywają.
Tys1	(85:5) Tyś bowiem, Panie, dobry i łaskawy, pełen miłosierdzia dla wszystkich, którzy Cię wzywają.
Tys5	Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i pełen przebaczenia, pełen łaskawości dla wszystkich, którzy Cię wzywają.
Bryt	Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i przebaczasz, I jesteś wielce łaskawy dla wszystkich, którzy cię wzywają.
Pozn	Bo Ty, o Panie, dobrotliwy jesteś i skory do przebaczania, i pełen miłosierdzia dla wszystkich, którzy Cię wzywają.
WarPra	O Panie, jesteś miłosierny i do przebaczenia skory, a w łaskę bogaty dla tych, którzy Cię wzywają.
STB	Gdyż Ty, Panie, jesteś dobry i pobłażliwy, oraz wielce łaskawy dla wszystkich, którzy Cię wzywają.
EIB	Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i gotów przebaczyć, Jesteś pełen łaski dla wszystkich, którzy Ciebie wzywają.

Ps 86,6

PsFlor	(85:5) Uszyma poczuj, Gospodnie, modlitwę moję i rozumiej głosowi prośby mojej!
PsPul	(85:5) Uszyma poczuj [modlitwę], ❬Gospodnie❭, modlitwę moję i posłuchaj głosa prośby mojej!
Wuj1923	Wysłuchaj, Panie, modlitwę moję, a przypilnuj głosu prośby mojéj.
Gda1881	Wysłuchajże, Panie! modlitwę moję, a posłuchaj pilnie głosu prośby mojej.
Gda2017	Wysłuchaj, PANIE, mojej modlitwy i zważ na głos mojego błagania.
PsBycz	Posłuchajże o-Panie! modlitwy-mojéj, i-uważ na-głos błagań-moich.
Goet	Zważ, o Panie, na modlitwę moją, a słuchaj głosu błagania mego.
PsCylk	Wysłuchaj Boże modlitwę moję, i bacz na głos błagania mojego.
PsKrusz	Weź w uszy, Panie, modlitwę moją, i wysłuchaj pilnie głosu prośby mojej.
PsAszk	Wysłuchaj Jehowo modlitwy mej i zważ na głos moich próśb błagalnych.
PsSzer	Wysłuchajże, Panie, modlitwy mojej i zważ pilnie na moje głośne błagania!
Tys1	(85:6) Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją i zważ na głos mojej prośby.
Tys5	Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją i zważ na głos mojej prośby!
Bryt	Wysłuchaj, Panie, modlitwy mojejI zważ na głośne błaganie moje!
Pozn	Wysłuchaj, Jahwe, modlitwy mojej i zważ na moje głośne błagania!
WarPra	O Panie, wysłuchaj modlitwy mojej i zważ na moje błagania.
STB	Wysłuchaj moją modlitwę, WIEKUISTY, oraz zwróć uwagę na głos mojego błagania.
EIB	Zwróć uwagę, PANIE, na moją modlitwę I przejmij się moim błaganiem!

Ps 86,7

PsFlor	(85:6) W dzień zamęta mego wołał jeśm k tobie, bo wysłuszał jeś mie.
PsPul	(85:6) W dzień zamęta mego wołałeśm k tobie, bo usłyszał jeś mie.
Wuj1923	W dzień ucisku mego wołałem do ciebie; boś wysłuchał mię.
Gda1881	Wzywam cię w dzień ucisku mego; bo mię ty wysłuchasz.
Gda2017	Wzywam cię w dniu mego ucisku, bo ty mnie wysłuchasz.
PsBycz	W-dniu ucisku-mego, wzywam-Cię; bo Ty-odpowiesz-mi.
Goet	W dzień uciśnienia swego wzywam Ciebie, ponieważ Ty mnie wysłuchasz.
PsCylk	W dzień niedoli mojéj wzywam Cię, bo Ty odpowiesz mi.
PsKrusz	W dniu utrapienia mego do Ciebie wołać będę, bo mnie Ty wysłuchasz!
PsAszk	W dzień utrapienia mojego będęż Cię wołał a Ty mi odpowiesz.
PsSzer	W dniu mej niedoli wzywam Cię, bo mię wysłuchujesz.
Tys1	(85:7) W dniu utrapienia wołam do Ciebie, ponieważ Ty mnie wysłuchasz.
Tys5	Wołam do Ciebie w dniu mego utrapienia, bo Ty mnie wysłuchujesz.
Bryt	W dniu mej niedoli wzywam cię, Bo mię wysłuchujesz.
Pozn	W dzień mego utrapienia wołam do Ciebie, a Ty mnie wysłuchasz.
WarPra	Wołam do Ciebie za dni mego ucisku, bo wiem, że mnie wysłuchasz.
STB	Wzywam Cię w dzień mojej niedoli, gdyż Ty mi odpowiesz.
EIB	Wzywam Cię w dniu mojej niedoli, Bo mnie wysłuchujesz.

Ps 86,8

PsFlor	(85:7) Nie jest rowiennik tobie w bodzech, Gospodnie, i nie jest podług dział twojich.
PsPul	(85:7) Nie jest rowien tobie w bodzech, Boże, ani jest podług dział twych.
Wuj1923	Niemasz tobie podobnego między bogi, Panie, i niemasz według uczynków twoich.
Gda1881	Nie masz żadnego podobnego tobie między bogami, o Panie! i nie masz takowych spraw, jako są twoje.
Gda2017	Nie ma wśród bogów podobnego tobie, Panie, i nie ma dzieł takich jak twoje.
PsBycz	Nie-ma równego-Tobie, między-bogami, o-Panie! i-nie-ma, jak-dziéła-Twoje.
Goet	Tobie, Panie, nikt nie jest równy pomiędzy bogami, i niczego porównać nie można z uczynkami Twojemi.
PsCylk	Nikt nie dorówna Tobie pomiędzy bóztwami Panie, nic nie dorówna dziełom Twoim.
PsKrusz	Niemasz podobnego Tobie między bogami, Panie, niemasz spraw, jak Twoje.
PsAszk	Niemasz jako Ciebie między bogami, o Panie i niemasz jako dzieła Twoje!
PsSzer	Nie ma równego Tobie między bogami, Panie, i nic nie dorówna dziełom Twoim.
Tys1	(85:8) Nie ma wśród bogów równego Tobie, Panie, ani dzieła podobnego dziełu Twojemu.
Tys5	Nie ma wśród bogów równego Tobie, Panie, ani czegoś takiego jak Twoje dzieło.
Bryt	Nie ma równego tobie między bogami, Panie, I nie ma takiego dzieła, jak twoje.
Pozn	Nie ma wśród bogów żadnego Tobie równego, Panie, i nic nie dorówna dziełom Twoim.
WarPra	O Panie, nie masz sobie równego pośród wszystkich bogów i równych sobie nie mają dzieła, których Ty dokonałeś.
STB	Nikt Ci nie dorówna pomiędzy bóstwami, Panie; nic nie dorówna Twoim dziełom.
EIB	Nie ma równego Tobie pomiędzy bogami, I nie ma dzieła, Panie, takiego, jak Twoje.

Ps 86,9

PsFlor	(85:8) Wszystcy pogani, ktorekoli jeś uczynił, przydą i kłaniać sie będą przed tobą, Gospodnie, i sławić będą imię twoje,
PsPul	(85:8) Wszystcy pogani, jeżeś uczynił, przydą i kłaniać sie będą przed tobą, Boże, i chwalić będą imię twoje,
Wuj1923	Wszyscy narodowie, któreśkolwiek stworzył, przyjdą, a pokłonią się przed tobą, Panie, i będą sławić imię twoje.
Gda1881	Wszystkie narody, któreś ty stworzył, przychodząc kłaniać się będą przed obliczem twojem, Panie! i wielbić będą imię twoje.
Gda2017	Wszystkie narody, które stworzyłeś, przyjdą i oddadzą ci pokłon, Panie, i będą wielbić twoje imię;
PsBycz	Wszystkie narody, któreś utworzył, przyjdą, i-korzyć-się-będą przed-obliczem-Twém, o-Panie! i-będą-cześć-oddawać Imieniu-Twojemu.
Goet	Wszystkie narody, któreś Ty stworzył, przyjdą i przed Tobą modlić się będą, Panie, i uczczą imię Twoje.
PsCylk	Wszystkie ludy któreś stworzył, przyjdą i ukorzą się przed Tobą Panie, i cześć złożą imieniu Twojemu.
PsKrusz	Wszystkie narody, któreś uczynił, przybędą i pokłonią się przed obliczem Twojem, Panie! i uwielbią imię Twoje.
PsAszk	Wszystkie narody, któreś uczynił, przyjdą i pokłonią się przed Twem obliczem, o Panie i cześć oddadzą Twojemu imieniu.
PsSzer	Wszystkie ludy, któreś Ty stworzył, przyjdą i kornie kłaniać się będą Tobie, Panie, i wielbić będą imię Twoje.
Tys1	(85:9) Przyjdą wszystkie ludy, które stworzyłeś, i będą Cię, Panie, wielbiły, i będą głosiły Twe imię.
Tys5	Przyjdą wszystkie ludy, które stworzyłeś, i Tobie, Panie, pokłon oddadzą, i będą sławiły Twe imię.
Bryt	Wszystkie narody, któreś Ty stworzył, Przyjdą i kłaniać się będą tobie, Panie, I wielbić imię twoje.
Pozn	Wszystkie narody, które stworzyłeś, przyjdą, by upaść przed Tobą, Panie, i oddać chwałę Twojemu Imieniu.
WarPra	Przychodzą wszystkie narody i modlą się do Ciebie, i cześć oddają, Panie, Imieniu Twojemu.
STB	Wszystkie ludy, które stworzyłeś, przyjdą oraz przed Tobą się ukorzą, Panie, złożą cześć Twojemu Imieniu.
EIB	Przybędą wszystkie narody stworzone przez Ciebie I pokłonią się, Panie, przed Twoim obliczem - Oddadzą chwałę Twojemu imieniu.

Ps 86,10

PsFlor	(85:9) bo wieliki jeś ty i czyniący dziwy, ty jeś Bog sam.
PsPul	(85:9) bo wieliki jeś ty i czyniący dziwy, ty jeś Bog sam.
Wuj1923	Albowiemeś ty wielki i czyniący cuda: ty jesteś Bóg sam.
Gda1881	Boś ty jest wielki, a czynisz cuda; tyś sam jest Bogiem.
Gda2017	Bo ty jesteś wielki i czynisz cuda; tylko ty jesteś Bogiem.
PsBycz	Boś wielkim Ty, i-robiącym cuda; Tyś Bogiem, tylko-Ty.
Goet	Albowiem Tyś wielki i czynisz cuda, Tyś jest Bogiem, Ty sam!
PsCylk	Boś wielki Ty i cudotwórczy, Ty Panie sam jeden.
PsKrusz	Albowiem Tyś wielki i cuda czynisz; Tyś sam jest Bogiem.
PsAszk	Bo Ty wielkim jesteś i czyniącym cudy, Ty Boże sam jeden.
PsSzer	Boś Ty wielki i czynisz cuda: Ty jedynie jesteś Bogiem.
Tys1	(85:10) Boś Ty jest wielki i cuda działasz: tylko Ty jesteś Bogiem.
Tys5	Boś Ty jest wielki i działasz cuda, tylko Ty jesteś Bogiem.
Bryt	Boś Ty wielki i czynisz cuda:Ty jedynie jesteś Bogiem.
Pozn	Bo wielki jesteś i czynisz cuda, Ty sam jedynie jesteś Bogiem!
WarPra	Bo wielki jesteś i czynisz cuda, bo tylko ty jesteś Bogiem.
STB	Bo Ty jesteś wielki i cudotwórczy, Ty sam jeden, Boże.
EIB	Bo Ty jesteś wielki i dokonujesz cudów! Prawdziwym Bogiem jesteś tylko Ty!

Ps 86,11

PsFlor	(85:10) Przewiedzi mie, Gospodnie, w drodze twojej, abych wszedł w prawdzie twojej, wiesiel sie sierce moje, aby sie bało imienia twego.
PsPul	(85:10) Odprowadź mie, Boże, w drodze twojej, a wnidę w prawdzie twojej, wiesiel sie sierce moje, by sie bało imienia twego.
Wuj1923	Prowadź mię, Panie, drogą twoją: a niechaj chodzę w prawdzie twojéj, niech się weseli serce moje, aby się bało imienia twego.
Gda1881	Naucz mię, Panie, drogi twojej, abym chodził w prawdzie twojej, a ustanów serce moje w bojaźni imienia twego;
Gda2017	Naucz mnie, PANIE, twojej drogi, abym chodził w twojej prawdzie; nakłoń moje serce ku bojaźni twego imienia.
PsBycz	Pokaż-mi, o-Panie! drogę-Twę, ażebym postępował w-prawdzie-Twojéj; zjednocz sercé-mé, z-bojaźnią Imienia-Twojego.
Goet	Panie, naucz mię drogi Twojej, abym chodził w prawdzie Twojej, a skieruj serce moje na to jedno, abym się bał imienia Twego!
PsCylk	Wskaż mi Boże drogę Twoję, będę postępował w prawdzie Twojéj, zjednaj serce moje dla czci imienia Twojego.
PsKrusz	Naucz mnie, Panie, drogi swej, abym chodził w Twej prawdzie; przygotuj serce me, aby się bało imienia Twego.
PsAszk	Poucz mnie Jehowo, o drodze, którą mam kroczyć, prawdą Twą zjednocz me serce ku czci Twojego imienia.
PsSzer	Wskaż mi, Panie, drogę swoją, bym postępował w prawdzie Twojej; spraw, by serce moje jednego chciało: Bojaźni imienia Twego!
Tys1	(85:11) Naucz mię, Panie, Twej drogi, bym postępował według Twojej prawdy; skłaniaj me serce ku bojaźni Twojego imienia.
Tys5	Naucz mnie, Panie, Twej drogi, bym postępował według Twojej prawdy; skłoń moje serce ku bojaźni przed Twoim imieniem!
Bryt	Wskaż mi, Panie, drogę swoją, Bym postępował w prawdzie twojej; Spraw, by serce moje jednego tylko pragnęło, bojaźni imienia twego!
Pozn	Wskaż mi, Jahwe, drogę Twoją, bym chodził w Twojej prawdzie, i kieruj me serce ku temu jedynie, by czuło bojaźń przed Twoim Imieniem!
WarPra	Pokaż mi, Panie, Twoją drogę, bo zawsze pragnę postępować w wierności Tobie, i spraw, aby moje serce zawsze bało się tylko Twojego Imienia.
STB	Wskaż mi Twoją drogę, WIEKUISTY, a będę postępował w Twojej prawdzie; zjednaj me serce dla czci Twojego Imienia.
EIB	Ucz mnie, Panie, swojej drogi, Pragnę chodzić w Twojej prawdzie; Włóż w moje serce bojaźń względem Twojego imienia,

Ps 86,12

PsFlor	(85:11) Spowiadać sie będę tobie, Gospodnie Boże moj, we wszem siercu mojem i sławić będę imię twe ❬na wieki❭, Gospodnie,
PsPul	(85:11) Chwalić cie będę, Gospodnie Boże moj, we wszem siercu moim i sławić będę imię twe na wieki,
Wuj1923	Wyznawać ci będę, Panie, Boże mój, ze wszystkiego serca mego: a będę wysławiał imię twe na wieki.
Gda1881	A będę cię chwalił, Panie, Boże mój! ze wszystkiego serca mego, i będę wielbił imię twoje na wieki,
Gda2017	Będę cię chwalił, Panie, mój Boże, z całego serca i będę wielbił twoje imię na wieki;
PsBycz	Będę-chwalił-Cię, o-Panie, Boże-mój! z-całego serca-mojego, i-będę-czcił Imię-Twojé, na-wieki.
Goet	Będę Ci dziękował, Panie, Boże mój, z całego serca mego i czcił imię Twoje wiecznie.
PsCylk	Wielbić Cię będę Boże, Panie mój, całém sercem mojém, i czcić imię Twoje na wieki.
PsKrusz	Będę Cię chwalił, Panie, Boże mój, ze wszystkiego serca mego, i będę uwielbiał imię Twoje na wieki.
PsAszk	Wielbić Cię będę, Panie Boże mój, całem sercem mojem i czcić będę imię Twe na wieki.
PsSzer	Będę Cię wysławiał, Panie, Boże mój, z całego serca i będę wielbił imię Twoje na wieki,
Tys1	(85:12) Panie, mój Boże, będę Cię wychwalał z całego serca mojego i na wieki będę głosił Twe imię,
Tys5	Będę Cię chwalił, Panie, mój Boże, z całego serca mojego i na wieki będę sławił Twe imię,
Bryt	Będę cię wysławiał, Panie, Boże mój, całym sercemI będę wielbił imię twoje na wieki,
Pozn	Chcę Cię wysławiać, Panie, Boże mój, z całego serca mego i wiecznie wielbić Imię Twoje.
WarPra	Dzięki będę składał z serca Panu i Bogu mojemu i wysławiać Twoje Imię zawsze i na wieki.
STB	Wielbić Cię będę, Boże, Panie mój, całym moim sercem i czcić Twoje Imię na wieki.
EIB	A będę Cię, Panie, mój Boże, wielbił całym sercem, Będę Twoje imię wychwalał na wieki!

Ps 86,13

PsFlor	(85:12) bo miłosierdzie twoje wielikie jest nade mną i wytargł jeś duszę moję z piekła niższego.
PsPul	(85:12) bo miłosierdzie twe wielikie jest nade mną i wytargł jeś duszę moję z piekła niższego.
Wuj1923	Bo miłosierdzie twoje wielkie jest nademną: i wyrwałeś duszę moję z niższego piekła.
Gda1881	Ponieważ miłosierdzie twoje wielkie jest nademną, a tyś wyrwał duszę moję z dołu głębokiego.
Gda2017	Bo wielkie jest twoje miłosierdzie dla mnie; ty ocaliłeś moją duszę z najgłębszego piekła.
PsBycz	Ponieważ dobroć-Twa, wielką, nademną, i-wydobyłeś duszę-moję, z-otchłani najniższéj.
Goet	Albowiem dobroć Twoja wielka jest względem mnie, i Tyś wybawił duszę moją z głębi otchłani.
PsCylk	Bo łaska Twoja wielka dla mnie, ocaliłeś duszę moję z otchłani głębokiéj.
PsKrusz	Albowiem miłosierdzie Twoje nademną jest wielkie, i tyś wyrwał duszę moją z otchłani głębokiej.
PsAszk	Gdyż wielką łaska Twa nademną i wyrwałeś mą duszę z najgłębszej przepaści.
PsSzer	bo wielka jest łaska Twoja dla mnie: Wyrwałeś duszę moją z głębokiej krainy umarłych
Tys1	(85:13) bo wielkie było dla mnie Twoje miłosierdzie i duszę moją wyrwałeś z Otchłani.
Tys5	bo wielkie było dla mnie Twoje miłosierdzie i życie moje wyrwałeś z głębin Szeolu.
Bryt	Ponieważ wielka jest łaska twoja dla mnie:Wybawiłeś duszę moją z głębin krainy umarłych.
Pozn	Bo wielkie jest miłosierdzie Twoje nade mną: wyrwałeś moją duszę z głębin Szeolu.
WarPra	Tyś mnie bowiem wydobył z samego dna otchłani i okazałeś mi wielkie miłosierdzie Twoje.
STB	Gdyż wielka jest Twoja łaska względem mnie; ocaliłeś mą duszę z głębokiej otchłani.
EIB	Okazałeś mi wielką łaskę, Wydobyłeś mą duszę z głębin świata zmarłych.

Ps 86,14

PsFlor	(85:13) Boże, źli wstali są na mię i zbor mocarzow szukali dusze mojej a nie przekładali ciebie w obeźrzeniu jich.
PsPul	(85:13) Boże, złośni powstali na mie i zbor mocarzow szukali duszę moję a nie stawili ciebie przed sobą.
Wuj1923	Boże, nieprawi powstali na mię: a zgromadzenie mocarzów szukało dusze mojéj: i nie kładli ciebie przed oczyma swemi
Gda1881	O Boże! powstali hardzi przeciwko mnie, a rota okrutników szukała duszy mojej, ci, którzy cię przed oczyma nie mają.
Gda2017	Boże, pyszni powstali przeciwko mnie i zgraja gwałtowników czyhała na moją duszę, a nie mają ciebie przed oczyma.
PsBycz	O-Boże! nadęci-pychą, powstali na-mnie; a,-tłum gwałtownych, domaga-się życia-mojego, i-nie wystawia-Cię, przed-siebie.
Goet	Boże, powstali swawolni przeciwko mnie, a zgraja przemoc czyniących nastaje na życie moje, i nie mają Ciebie przed sobą.
PsCylk	Panie, niecni powstali na mnie, i zastęp okrutników pożąda duszy mojéj, a nie mają Ciebie przed sobą.
PsKrusz	Boże, hardzi przeciwko mnie powstali, i zgromadzenie gwałtowników szukało duszy mej, a nie stawiali Cię przed oczyma swemi.
PsAszk	Boże, ludzie przewrotni powstali na mnie i gromada gwałtowników dybie na me życie a nie stawili Ciebie naprzeciw sobie,
PsSzer	Boże! zuchwali powstali przeciwko mnie, a zgraja gwałtowników czyha na życie moje i nie mają Ciebie przed oczyma.
Tys1	(85:14) O Boże, pyszni przeciw mnie powstali i tłum mocarzy czyha na me życie, a nie mają Ciebie przed swymi oczyma.
Tys5	O Boże, pyszni przeciw mnie powstali i zgraja gwałtowników czyha na me życie, a nie mają względu na Ciebie.
Bryt	Boże, zuchwali powstali przeciwko mnie, A zgraja gwałtowników czyha na życie moje I nie mają ciebie przed oczyma swymi.
Pozn	Boże, zuchwalcy powstali przeciwko mnie i zgraja gwałtowników nastaje na moje życie, na Ciebie wcale nie zważając.
WarPra	O Boże, powstali przeciw mnie zuchwalcy, złoczyńców zgraja czyha na me życie, a żaden z nich nie ma Ciebie przed oczyma.
STB	Boże, niecni powstali przeciw mnie i zastęp okrutników pożąda mojej duszy, a Ciebie przed sobą nie mają.
EIB	Boże, powstają przeciwko mnie ludzie pewni siebie, Zgraja okrutników czyha na moje życie - Nie zważają nawet na Ciebie.

Ps 86,15

PsFlor	(85:14) A ty, Gospodnie, lutościwiec i miłosierdny, mogący i wiele miłosierdź, i prawdziwy,
PsPul	(85:14) A ty, Gospodnie, lutościwy i miłosierny, cirpiący i wielikiego miłosierdzia, i prawdziwy,
Wuj1923	A ty, Panie, Bóg litościwy i miłościwy, cierpliwy i wielce miłosierny i prawdziwy:
Gda1881	Ale ty, Panie, Boże miłosierny i litościwy, i nierychły ku gniewu, i wielce miłosierny, i prawdziwy!
Gda2017	Ale ty, Panie, jesteś Bogiem łaskawym i litościwym, nieskorym do gniewu, pełnym miłosierdzia i prawdy.
PsBycz	Ale-Ty, Panie, Bógeś miłosiern, i-łaskaw, powolen do gniéwu, i-wielkiéj-eś dobroci, i-prawdy.
Goet	Ale, Ty, Panie, jesteś Bogiem miłosiernym i łaskawym, nierychłym do gniewu, wielkim w dobroci i prawdzie.
PsCylk	A Ty Panie, Pan miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu, pełen litości i prawdy.
PsKrusz	A Tyś, Panie, Bogiem miłosierdzia i litości, daleki od grzechu, a wielce miłosierny i wierny.
PsAszk	Tyś wszak Panie wszechmocny jest litościwy i miłościwy, powściągliwy wielce a pełen łaski i prawdy.
PsSzer	Ale Ty, Panie, jesteś Bogiem miłosiernym i łaskawym, nierychłym do gniewu i pełnym łaski oraz wierności.
Tys1	(85:15) Aleś Ty, Panie, Bóg miłosierny i łaskawy, do gniewu nieskory, bardzo łagodny i wierny.
Tys5	Ale Ty, Panie, jesteś Bogiem miłosiernym i łagodnym, nieskorym do gniewu, bogatym w łaskę i wierność.
Bryt	Ty zaś, Panie, jesteś Bogiem miłosiernym i łaskawym, Nierychłym do gniewu, wielce łaskawym i wiernym.
Pozn	Lecz Ty, o Panie, jesteś Bogiem miłosiernym i łaskawym, nierychłym do gniewu i wielce dobrotliwym, i wiernym.
WarPra	Ale Ty, Panie, jesteś Bogiem miłosiernym i dobrym, do gniewu nieskorym, przebogatym w łaskę i wierność.
STB	Zaś Ty, Panie, jesteś Bogiem miłosiernym i łaskawym, nieskorym do gniewu, pełnym litości i prawdy.
EIB	Ale Ty, Panie, jesteś Bogiem miłosiernym i łaskawym, Nieskorym do gniewu, bogatym w łaskę i wierność.

Ps 86,16

PsFlor	(85:15) weźrzy na mię i smiłuj sie nade mną, daj cesarzstwo dziecięci twemu i zbawiona uczyń syna dziewki twojej!
PsPul	(85:15) weźrzy na mię i smiłuj sie nade mną, daj moc synu twemu i zbawionym uczyń syna posełkiniej twojej!
Wuj1923	Wejrzyj na mię, a zmiłuj się nademną: daj panowanie twoje słudze twemu, a zbaw syna służebnice twojéj.
Gda1881	Wejrzyj na mię, a zmiłuj się nademną, dajże moc twoję słudze twemu, a zachowaj syna służebnicy twojej.
Gda2017	Spójrz na mnie i zmiłuj się nade mną, udziel swojej mocy twemu słudze i wybaw syna twojej służącej.
PsBycz	Spojrzyj na-mnie, i-zmiłuj-się-nademną; udziel mocy-Twéj słudze-Twojemu, i-dopomóż synowi służebnicy-Twojéj.
Goet	Zwróć się ku mnie i bądź mi łaskaw; udziel słudze Swemu mocy Swojej i wybaw syna służebnicy Swojej!
PsCylk	Zwróć się do mnie i zmiłuj się nademną, daj opiekę Twoję słudze Twojemu, i wspomóż syna służebnicy Twojéj.
PsKrusz	Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nademną; udziel mocy swej słudze Twemu, i zbaw syna służebnicy swej.
PsAszk	Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nademną, daj moc Twą słudze Twemu a wybaw syna służebnicy Twojej!
PsSzer	Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną! Udziel mocy Twojej słudze swemu i wspomóż syna służebnicy swojej!
Tys1	(85:16) Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną; daj Twą silę słudze swojemu i zbaw syna swej służebnicy.
Tys5	Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną; udziel Twej siły słudze swojemu i ocal syna swej służebnicy!
Bryt	Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną! Udziel mocy swojej słudze swemu I wybaw syna służebnicy swojej!
Pozn	Wejrzyj na mnie i bądź mi łaskawy, użycz swej siły słudze Twemu i wybaw syna Twojej służebnicy.
WarPra	Wejrzyj na mnie i okaż mi swoją łaskę, dodaj znów sił Twemu słudze i wspomóż syna służebnicy Twojej.
STB	Zwróć się do mnie i zmiłuj się nade mną; udziel Twojej opieki Twemu słudze i wspomóż syna Twej służebnicy.
EIB	Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną! Użycz swemu słudze swojej mocy I wybaw syna tej, która służyła Tobie!

Ps 86,17

PsFlor	(85:16) Uczyń se mną znamię w dobrem, aby widzieli, jiż mie nienaźrzeli, i osromoceni bądźcie, bo ty, Gospodnie, podpomogł jeś mie i ucieszy[szy]ł jeś mie.
PsPul	(85:16) Uczyń se mną znamię w dobrem, iż uźrzą, jiż mie nienaźrzeli, i osromoceni bądźcie, bo ty, Boże, pomogł jeś mi i ucieszył jeś mie.
Wuj1923	Uczyń zemną znak ku dobremu, aby ujrzeli ci, którzy mię nienawidzą, a byli zawstydzeni, iżeś ty. Panie, ratował mię, i pocieszyłeś mię.
Gda1881	Okaż mi znak dobroci twojej, aby to widząc ci, którzy mię mają w nienawiści, zawstydzeni byli, żeś mię ty, Panie! poratował, i pocieszyłeś mię.
Gda2017	Daj mi znak twojej dobroci, aby ci, którzy mnie nienawidzą, zobaczyli i zawstydzili się, że ty, PANIE, wspomogłeś mnie i pocieszyłeś.
PsBycz	Uczyń na-mnie, znak, ku-pomyślności; aby-widzieli nienawidzący-mię, i-zawstydzeni-byli; że Ty, Panie, dopomagasz-mi, i pocieszasz-mię.
Goet	Okaż mi znak ku dobremu, aby nienawidzący mnie zobaczyli go ku swemu zawstydzeniu, że Ty, Panie, pomogłeś mi i pocieszyłeś mnie.
PsCylk	Uczyń mi znak łaski, a ujrzą nieprzyjaciele moi i zawstydzą się, że Ty Boże wspomagasz i pocieszasz mnie.
PsKrusz	Uczyń mi znak dobroci, aby wiedzieli, co mnie nienawidzą i zawstydzili się, albowiem Ty, Panie, poratowałeś mnie i pocieszyłeś mnie.
PsAszk	Uczyń ze mną znak ku dobremu a ujrzą ci, co mnie mają w nienawiści i będą zawstydzeni, bo Ty Jehowo mnie wspomogłeś i mnie pocieszyłeś.
PsSzer	Uczyń na mnie znak przychylności, aby nienawidzący mnie ujrzeli ze wstydem, że Ty, Panie, wspomogłeś i pocieszyłeś mnie!
Tys1	(85:17) Daj mi znak Twojej łaski, ażeby ci, którzy mnie nienawidzą, ujrzeli ze wstydem, żeś Ty mi pomógł i pocieszył mnie, Panie.
Tys5	Uczyń dla mnie znak - zapowiedź pomyślności, ażeby ci, którzy mnie nienawidzą, ujrzeli ze wstydem, żeś Ty, Panie, mi pomógł i pocieszył mnie.
Bryt	Daj znak, że jesteś mi przychylny, Aby ci, którzy mnie nienawidzą, ujrzeli ze wstydem, Żeś Ty, Panie, wspomógł i pocieszył mnie!
Pozn	Okaż mi znak Twej łaskawości, by ci, którzy mnie nienawidzą, ujrzeli ku swemu zawstydzeniu, że Ty, o Jahwe, wspomagasz mnie i pocieszasz.
WarPra	Uczyń jakiś znak i ześlij mi szczęście! Wszyscy zaś, którzy mnie nienawidzą niech zobaczą, że to właśnie Ty, o Panie, uratowałeś mnie i pocieszyłeś.
STB	Uczyń mi znak łaski, a zobaczą to moi nieprzyjaciele i się zawstydzą, że Ty, WIEKUISTY, wspomagasz mnie i pocieszasz.
EIB	Uczyń znak, że jesteś mi przychylny, Niech to zobaczą ci, którzy mnie nienawidzą, i okryją się wstydem, Widząc, że Ty, PANIE, okazałeś mi wsparcie i udzieliłeś pociechy.

Psalm 87

Ps 87,1

PsFlor	(86:1a) Założenia jego w gorach świętych,
PsPul	(86:1a) Założenia jego w gorach świętych,
Wuj1923	Synom Kore, Psalm pienia. Fundamenty jego na górach świętych.
Gda1881	Synom Korego psalm i pieśń. Fundament jego jest na górach świętych.
Gda2017	Psalm i pieśń dla synów Korego. Jego fundament jest na świętych górach.
PsBycz	Dzieci Koracha Psalm, Spiéw. Założenié-mieszkania-Jego, (Pana) na-górach świętych.
Goet	SYNÓW Koracha. Psalm. Pieśń. Ugruntowanie jego leży na górach świętych;
PsCylk	Korachidów pieśń, śpiew. Twierdza Jego na górach świętych.
PsKrusz	Psalm synów Korego. Pieśń. Fundament jego na górach świętych.
PsAszk	Pieśń Korachidów do śpiewu. Ugruntowanie Jego - w górach świętości.
PsSzer	Psalm Korachitów; pieśń. Gród Jego jest na górach świętych.
Tys1	(86:1) Synów Koracha. Psalm. Pieśń. Miłuje Pan to,
Tys5	Synów Koracha. Psalm. Pieśń. Budowla Jego jest na świętych górach;
Bryt	Synów Koracha. Psalm. Pieśń. To, co na górach świętych założył:
Pozn	Psalm Korachitów; pieśń. Podwaliny jego na górach świętych.
WarPra	Psalm synów Koracha. Pieśń. Pan miłuje (Syjon) z jego budowlami na świętej górze.
STB	Pieśń Korachitów, śpiew. Jego twierdza na świętych górach.
EIB	Dla synów Koracha. Psalm. Pieśń. Fundament Syjonu wrasta w święte góry;

Ps 87,2

PsFlor	(86:1b) miłuje Bog wrota Syjon nade wszystki stany Jakob.
PsPul	(86:1b) miłuje Bog wrota Syjon nade wszytki stany Jakob.
Wuj1923	Miłuje Pan bramy Syon nade wszystkie przybytki Jakób.
Gda1881	Umiłował Pan bramy Syońskie nad wszystkie przybytki Jakóbowe.
Gda2017	PAN miłuje bramy Syjonu bardziej niż wszystkie przybytki Jakuba.
PsBycz	Miłującym Pan, bramy Syonu, bardziéj, niż-wszystkie namioty Jakóba.
Goet	Pan miłuje bramy Syjonu więcej niż wszystkie mieszkania Jakóba.
PsCylk	Miłuje Bóg wrota Cyonu nad wszystkie siedziby Jakóba.
PsKrusz	Umiłował Pan bramy Sjońskie ponad wszystkie przybytki Jakóbowe.
PsAszk	Miłuje Jehowa bramy Syonu nad wszystkie siedziby Jakóba.
PsSzer	Pan miłuje bramy Syjonu bardziej niż wszystkie siedziby Jakuba.
Tys1	(86:2) co na górach świętych zbudował: bramy Syjonu więcej niż wszystkie namioty Jakuba.
Tys5	Pan miłuje bramy Syjonu bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
Bryt	Bramy Syjonu, miłuje PanBardziej niż wszystkie siedziby Jakuba,
Pozn	Jahwe umiłował bramy Syjonu ponad wszystkie siedziby Jakuba.
WarPra	Bardziej niż wszystkie siedziby Jakuba miłuje Pan bramy Syjonu.
STB	WIEKUISTY miłuje wrota Cyonu, bardziej niż wszystkie siedziby Jakóba.
EIB	PAN kocha jego bramy Bardziej niż inne siedziby Jakuba.

Ps 87,3

PsFlor	(86:2) Sławiona rzeczona są o tobie, miasto boże.
PsPul	(86:2) Wielebne rzeczy powiedany są o tobie, miasto boże.
Wuj1923	Sławne rzeczy powiedziano o tobie, miasto Boże.
Gda1881	Sławne o tobie rzeczy powiadają, o miasto Boże! Sela.
Gda2017	Chwalebne rzeczy mówi się o tobie, o miasto Boże. Sela.
PsBycz	Chwalebne-rzeczy, przepowiedziane o-tobie, o-miasto-Boże!
Goet	Wspaniałe rzeczy są o tobie powiedziane, ty, miasto Boże! Sela.
PsCylk	Wspaniałości głoszą o tobie, grodzie Pański. - Sela.
PsKrusz	Sławne rzeczy opowiadają o Tobie, miasto Boże! - SELAh.
PsAszk	Wielkiej wagi słowa wypowiedziano w tobie, miasto boże! Selah.
PsSzer	Chwalebne rzeczy można o tobie powiedzieć, grodzie Boży. Sela.
Tys1	(86:3) Głoszą o tobie rzeczy pełne chwały, o miasto Boże! Sela.
Tys5	Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, o miasto Boże! Sela.
Bryt	Chwalebne rzeczy mówi się o tobie, Miasto Boże. Sela.
Pozn	Chwalebne rzeczy wypowiedziano o tobie, Miasto Boże!
WarPra	Wspaniałe rzeczy mówi się o tobie, o, ty miasto naszego Boga. [Pauza]
STB	Głoszą wspaniałości o tobie – miasto Boże. Sela.
EIB	Chwalebne rzeczy mówi się o tobie, Miasto Boże. Sela.

Ps 87,4

PsFlor	(86:3) Pamięcien będę Raab i Babiloniji wiadącym mie. (86:4) Owa cudzoziemcy i Tyrus, i lud Murzynow, ci są byli tamo.
PsPul	(86:3) Pomnieć będę Raab i Babiloniją wiedzącym mie. (86:4) Owa cudzoziemcy i Tyr, i lud murzyński, ci tamo byli.
Wuj1923	Wspomnię na Rahab, i na Babilon, którzy mię znają: oto cudzoziemcy i Tyr i lud Murzyński, ci tam byli.
Gda1881	Wspomnę na Egipt, i na Babilon przed swymi znajomymi; oto i Filistyńczycy, i Tyryjczycy, i Murzyni rzeką, że się tu każdy z nich urodził.
Gda2017	Wspomnę Rahab i Babilon wśród tych, którzy mnie znają; oto Filistea i Tyr, i Etiopia: Ten się tam urodził.
PsBycz	Wspomnę, rzekł Pan, Rahab, i-Babilon, jako-znajomych-moich; oto Filistyni, i-Tyr z Etyopią, o których się powie: Ten-tu, zrodzony, tam.
Goet	Wspomnę Rahabę (Egipt) i Babilon u tych, którzy mię znają; Filistea i Tyr wraz z Etjopją: ten się tam urodził.
PsCylk	Gdy wspominam Rahab i Babel przyjaciołom moim, oto Filisteę i Cor wraz z Kuszem: ów urodził się tam.
PsKrusz	Będę liczył Rahab i Babel między tymi, co mnie znają: oto Filisteą i Tyr wraz z Etjopją rzekną, że tutaj się urodzili.
PsAszk	Wspomnę: Rahaw i Babel ojczyzną mych znajomych, oto kraj Filistyński i Tyr wraz z ziemią murzyńską, ów tam się urodzi.
PsSzer	Wspominam Rahab i Babilon jako wyznawców Moich; oto jest Filistea i Tyr wraz z Etiopią - ludzie, którzy urodzili się tam.
Tys1	(86:4) Rahab i Babel do moich zaliczę czcicieli: oto Filistyni i Tyr, i Kusz: oni się tu narodzili.
Tys5	Wymienię Rahab i Babel wśród tych, co mnie znają; oto Filistyni i Tyr razem z Kusz [powiedzą]: Ten [i ten] się tam urodził.
Bryt	Rahab i Babilon zaliczę do wyznawców moich; Również Filistea i Tyr wraz z Etiopią powiedzą: Oni się tu urodzili.
Pozn	Rahab i Babilon poczytuję za moich wyznawców; oto Filistea i Tyr oraz Kusz - tam się oni narodzili.
WarPra	Mieszkańców Egiptu i Babilonu zaliczam do tych, którzy mnie znają. O Filistynach, Tyru i Kusz mieszkańcach też mówią, że każdy z nich tam się urodził.
STB	Zaiste, mym przyjaciołom wspominam Rachab i Babel; oto obcy – Peleszet i Cor oraz lud Kusza powiedzą: tylko tam się urodziłem.
EIB	Wymienię Egipt i Babilon jako tych, którzy Mnie znają; Również o Filistei, Tyrze i Etiopii powiem, Że tam miejsce ich urodzenia.

Ps 87,5

PsFlor	(86:5) Azali Syjon rzecze: Człowiek a człowiek urodził sie w niej, a on założył ją Nawyszszy?
PsPul	(86:5) Aza Syjon rzecze: Człowiek a człowiek urodził sie w niej, a sam założył ją Najwyszszy?
Wuj1923	Izali Syonowi mówić nie będą: Człowiek i człowiek narodził się w nim: a sam je Najwyższy ugruntował.
Gda1881	Także i o Syonie mówić będą:Ten i ów urodził się w nim; a sam Najwyższy ugruntuje go.
Gda2017	O Syjonie też będą mówić: Ten i tamten urodził się w nim; a sam Najwyższy go utwierdzi.
PsBycz	I-o-Syonie, mówić-się-będzie: Ten i-ów, urodzony w-nim; lecz-sam, utwiérdzi-go, Najwyższy.
Goet	Lecz o Syjonie powiedziane będzie: "Ten i ów urodził się w nim"; i Najwyższy, On wzmocni go.
PsCylk	A o Cyonie mówią: mąż nie jeden urodził się w nim, a On utwierdził go, Najwyższy.
PsKrusz	I o Sjonie mówić będą: Ten i ów urodził się w nim, a sam Najwyższy ugruntuje go.
PsAszk	Zaś o Syonie powiedzą: wszyscy wielcy mężowie w niem są urodzeni i On utwierdzi je, jako najwyższe.
PsSzer	Lecz o Syjonie mówią: Każdy urodził się w nim; a On, Najwyższy, utwierdza go.
Tys1	(86:5) A o Syjonie powiedzą: «Wszyscy co do jednego w nim się zrodzili, a Najwyższy sam go umocnił».
Tys5	O Syjonie zaś będzie się mówić: Każdy na nim się narodził, a Najwyższy sam go umacnia.
Bryt	A o Syjonie mówić się będzie:Wszyscy co do jednego w nim się urodzili, A On, Najwyższy, utwierdzi go.
Pozn	O Syjonie zaś mówią: "Każdy się tam narodził". A On, Najwyższy, utwierdził go.
WarPra	Lecz o Syjonie będzie się mówić, że tam przyszedł na świat każdy człowiek. On sam, Najwyższy, założył Syjon.
STB	Następnie powiedzą o Cyonie: Niejeden mąż z męża się w nim urodził, a On go utwierdził, Najwyższy.
EIB	Tak, o Syjonie rozejdzie się wieść: Każdy został tam urodzony - A utwierdzi go sam Najwyższy!

Ps 87,6

PsFlor	(86:6) Gospodzin powiedział w piśmiech ludzskich i książąt, tych, jiż są byli w niej.
PsPul	(86:6) Bog prawił w piśmiech ludzkich i pirzwieszych, tych, jiż byli w niej.
Wuj1923	Pan wypowie w pismach narodów i książąt tych, którzy w nim byli.
Gda1881	Pan policzy narody, gdy je popisywać będzie, mówiąc:Ten się tu urodził. Sela.
Gda2017	PAN wyliczy, spisując narody: Ten się tam urodził. Sela.
PsBycz	Pan policzy, przy-spisaniu ludów, z tamtymi, i powie: Ten-tu, zrodzony, tam.
Goet	Pan wymieni przy spisywaniu ludów: "Ten się tam urodził". Sela.
PsCylk	Bóg liczy spisując narody: ten urodził się tam. - Sela.
PsKrusz	Pan policzy w pismach narodów: ten urodził się tu. - SELAh.
PsAszk	Jehowa liczyć będzie, gdy spisywać będzie ludy: "ten tam się urodził". Selah.
PsSzer	Pan wpisze w księdze narodów: Ten urodził się tam. Sela.
Tys1	(86:6) Pan napisze w księdze narodów: «Oni się tu narodzili». Sela.
Tys5	Pan, spisując, wylicza narody: Ten się tam urodził. Sela.
Bryt	Pan zapisze w księdze ludów:Oni się tu urodzili. Sela.
Pozn	Jahwe policzy w spisie narodów: "Ten się tam narodził".
WarPra	Pan pisze, układając listę narodów: Tutaj się urodzili. [Pauza]
STB	WIEKUISTY liczy, spisując narody i mówiąc: Ten się tam urodził. Sela.
EIB	PAN zaznaczy w rejestrze ludów: Ten został tam urodzony. Sela.

Ps 87,7

PsFlor	(86:7) Jako wiesielących wszech przebytek jest w tobie.
PsPul	(86:7) Jako wiesielących wszech przebytek jest w tobie.
Wuj1923	Jako weselących się wszystkich mieszkanie jest w tobie.
Gda1881	Przetoż o tobie śpiewać będą z pląsaniem wszystkie siły żywota mego.
Gda2017	I pląsając, będą śpiewać: W tobie są wszystkie me źródła.
PsBycz	Jak śpiéwacy, tak gracze, opiéwać będą: Wszystkie źródła-me, w-tobie.
Goet	I śpiewają przy pląsach: "Wszystkie źródła moje są w Tobie!"
PsCylk	A wieszcze jako i lutniści, wszystkie dzieci moje w tobie.
PsKrusz	A śpiewający i wychwalający rzekną: "Wszystkie źródła moje w Tobie".
PsAszk	I śpiewają nito wirem porwane tanecznym wszystkie zdroje me - w Tobie.
PsSzer	Śpiewać będę w pląsach: Wszystkie me zdroje są w Tobie.
Tys1	(86:7) I zaśpiewają, kiedy tańczyć będą: «W tobie są wszystkie me źródła».
Tys5	I oni zaśpiewają jak tancerze: W tobie są wszystkie me źródła.
Bryt	Śpiewać będą w pląsach:Wszystkie me zdroje są w tobie.
Pozn	A one śpiewają w tanecznym korowodzie: "Wszystkie moje źródła w tobie!"
WarPra	Oni zaś tańcząc będą śpiewać: Wszystkie moje źródła wytryskują z ciebie.
STB	Gdyż w tobie będą śpiewać wszystkie Moje dzieci.
EIB	A śpiewacy zanucą wśród pląsów: Wszystkie me źródła są w tobie.

Psalm 88

Ps 88,1

PsFlor	(87:1) Gospodnie Boże zbawienia mego, we dnie wołał jeśm i w ❬n❭ocy przed tobą.
PsPul	Dawidow(!). (87:1) Gospodnie Boże zbawienia mego, we dnie wołał jeśm i w nocy przed tobą.
Wuj1923	(88:1) Pienie Psalmu, synom Kore, na koniec, na Maelecie, ku odpowiadaniu, wyrozumienia Emana Esrahity. (88:2) Panie, Boże zbawienia mego, we dniem wołał i w nocy przed tobą.
Gda1881	Pieśń a psalm synów Korego przedniejszemu śpiewakowi na Machalat ku śpiewaniu, nauczający, (złożony)od Hemana Ezrahytczyka. (88:2) Panie, Boże zbawienia mego! we dnie i w nocy wołam do ciebie.
Gda2017	Pieśń i psalm dla synów Korego, przewodnikowi chóru, na Machalat do śpiewania, pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.
PsBycz	(88:1) Spiéw, Psalm dzieci Koracha, dany Naczelnikowi-muzyki, do grania, na narzędziu Machlat, zwaném. O-utrapieniu, wiersz nauczający, przez Hejmana Ezrachitę ułożony. (88:2) O-Panie, Boże zbawienia-mego! wednie wołam, i w-nocy, przed-Tobą.
Goet	(88:1) PIEŚŃ. Psalm. Synów Koracha. Przewodnikowi chóru na smutną melodję. Pouczenie Emana Ezrachity. (88:2) Panie, Boże wybawienia mego! W dzień wołam i w nocy przed Tobą.
PsCylk	(88:1) Śpiew, pieśń Korachidów. Przewodnikowi chóru Macholidów, do śpiewania. Dumanie Hemana Ezrachidy. (88:2) Boże panie ocalenia mojego, dniem wołam i nocą do Ciebie.
PsKrusz	(88:1) Pieśń. Psalm synów Korego. Przełożonemu chóru. Na (nutę) "Mahalath leannoth". Nauczający. Hemana Ezrahity. (88:2) Panie, Boże zbawienia mego. we dnie i w nocy wołałem przed Tobą.
PsAszk	(88:1) Pieśń Korachidów do śpiewu. Dyrygentowi na fletach jako odpowiedź na pouczającą pieśń Hejmana Ezrachity. (88:2) Jehowo, Boże mojego wybawienia, wołanie me za dnia w nocy jest przed Tobą.
PsSzer	(88:1) Pieśń. Psalm Korachitów. Przewodnikowi chóru na nutę: Choroba... do śpiewania. Pieśń pouczająca Hemana Ezrachity. (88:2) Panie, Boże zbawienia mego, we dnie wołam do Ciebie, w nocy jestem przed Tobą:
Tys1	(87:1) Pieśń. Psalm. Synów Koracha. Kierownikowi chóru. Według melodii "Machalat". Do śpiewu. Maskil. Hemana Ezrachity. (87:2) Panie, mój Boże, podczas dnia wołam, w nocy się żalę przed Tobą.
Tys5	(88:1) Pieśń. Psalm. Synów Koracha. Kierownikowi chóru. Na melodię "Machalat leannot". Pieśń pouczająca. Hemana Ezrachity. (88:2) Panie, Boże mego zbawienia, za dnia wołam i nocą - przed Tobą.
Bryt	(88:1) Pieśń. Psalm synów Koracha. Przewodnikowi chóru. Według „Mahalat...” Na udręki. Pieśń pouczająca. Hemana Ezrachity. (88:2) Panie, Boże zbawienia mego, We dnie i w nocy wołam do ciebie.
Pozn	(88:1) Pieśń; Psalm Korachitów. [Uwaga] dla kierownika chóru: śpiewać według [melodii] "Machalat"; pieśń pouczająca Hemana Ezrachity. (88:2) Jahwe, Boże zbawienia mego, wołam głośno do Ciebie we dnie i w nocy.
WarPra	(88:1) Pieśń. Psalm synów Koracha. Dla kierującego chórem. Na melodię: „Choroba…” do śpiewania. Pieśń pouczająca Hemana Ezerachity. (88:2) O Panie, Boże mój i Wybawicielu, do Ciebie wołam we dnie i w nocy.
STB	(88:1) Śpiew, pieśń Korachitów. Przewodnikowi chóru Macholidów, do śpiewania. Dumanie Hemana Ezrachidy. (88:2) WIEKUISTY, Boże mojego ocalenia, dniem i nocą wołam do Ciebie.
EIB	(88:1) Pieśń. Psalm dla synów Koracha. Dla prowadzącego chór. Na flety, na czas przygnębienia. Pieśń pouczająca. Hemana Ezrachity. (88:2) PANIE, Boże mojego zbawienia! Wołam do Ciebie za dnia I nocą staję przed Tobą.

Ps 88,2

PsFlor	(87:2) Wnidź w obeźrzenie twoje modlitwa moja, nakłoń ucho twoje ku modlitwie mojej.
PsPul	(87:2) Wnidź przed cię modlitwa moja, nakłoń ucho twe na prośbę moję.
Wuj1923	(88:3) Niechaj modlitwa moja przyjdzie przed obliczność twoję: nakłoń ucha twego ku prośbie mojéj.
Gda1881	(88:3) Niech przyjdzie przed oblicze twoje modlitwa moja; nakłoń ucha twego do wołania mego.
Gda2017	Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.
PsBycz	(88:3) Niech-przyjdzie, przed-obliczé-Twé, modlitwa-moja; nakłoń ucha-Twego, do-wołania-mojego.
Goet	(88:3) Niech dojdzie Ciebie modlitwa moja, skłoń ucho Swoje do wołania mego!
PsCylk	(88:3) Niech dojdzie Cię modlitwa moja, skłoń ucho Twoje do skargi mojéj.
PsKrusz	(88:3) Niechaj przyjdzie przed Twe oblicze modlitwa moja; nakłoń ucha swego na wołanie moje.
PsAszk	(88:3) Obyż doszła modlitwa ma przed Ciebie, nachyl ucha mojemu śpiewowi.
PsSzer	(88:3) Niech modlitwa moja dojdzie przed Ciebie, nakłoń ucha swego ku skardze mojej,
Tys1	(87:3) Niech dojdzie do Ciebie moja modlitwa, na moje wołanie nakłoń swego ucha.
Tys5	(88:3) Niech dojdzie do Ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie!
Bryt	(88:3) Niech modlitwa moja dojdzie przed ciebie, Nakłoń ucha swego na błaganie moje,
Pozn	(88:3) Niech modlitwa moja dotrze do Ciebie, nakłoń ucha ku mojej skardze!
WarPra	(88:3) Niech moja modlitwa dotrze do Ciebie, a Ty racz nakłonić Swego ucha ku moim błaganiom!
STB	(88:3) Niech do Ciebie dojdzie ma modlitwa; skłoń Twe ucho do mojej skargi.
EIB	(88:3) Niech moja modlitwa zwróci Twą uwagę, Skieruj ku mnie swoje ucho i usłysz mój krzyk.

Ps 88,3

PsFlor	(87:3) Bo napełniła sie jest złych dusza moja a żywot moj we pkieł przybliży sie.
PsPul	(87:3) Bo napełniona jest złościami dusza moja a żywot moj piekłu sie przybliżył.
Wuj1923	(88:4) Albowiem dusza moja napełniona jest złem: a żywot mój przybliżył się do piekła.
Gda1881	(88:4) Bo nasycona jest utrapieniem dusza moja, a żywot mój przybliżył się aż do grobu.
Gda2017	Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu.
PsBycz	(88:4) Bo przesycona, nieszczęściami, dusza-moja; a,-życié-mé, do-grobu się-zbliża.
Goet	(88:4) Bo nasycona jest cierpieniem dusza moja, a życie moje zbliża się do otchłani!
PsCylk	(88:4) Bo syta cierpień dusza moja, a życie moje do grobu się chyli.
PsKrusz	(88:4) Albowiem dusza moja nasycona jest utrapieniem, a żywot mój do grobu się zbliżył.
PsAszk	(88:4) Bo sytą jest dusza ma nieszczęść, a żywot mój dotarł przepaści.
PsSzer	(88:4) bo dusza moja syta jest cierpień, a życie moje bliskie jest krainy umarłych!
Tys1	(87:4) Bo dusza moja syta jest nieszczęść, a do Otchłani zbliża się me życie.
Tys5	(88:4) Bo dusza moja jest przesycona nieszczęściami, a życie moje zbliża się do Szeolu.
Bryt	(88:4) Bo dusza moja syta jest cierpień, A życie moje bliskie jest krainy umarłych.
Pozn	(88:4) Bo nasycona cierpieniem jest dusza moja i życie moje znajduje się na skraju Szeolu.
WarPra	(88:4) Bo dusza moja ma już dość cierpienia, a moje życie blisko już krainy śmierci.
STB	(88:4) Bo syta jest cierpień moja dusza, a me życie chyli się do grobu.
EIB	(88:4) Bo moja dusza dość już zaznała nieszczęść, A moje życie tli się w pobliżu świata zmarłych.

Ps 88,4

PsFlor	(87:4a) Wniman jeśm se zstąpającymi w jezioro, uczynił jeśm sie jako człowiek przez pomocy,
PsPul	(87:4a) Mniman jeśm z stąpającymi w jezioro, uczyniłeśm sie jako człowiek przez pomocy,
Wuj1923	(88:5) Poczytano mię z stępującymi do dołu; stałem się jako człowiek bez pomocy.
Gda1881	(88:5) Poczytano mię między tych, którzy zstępują do dołu; byłem jako człowiek bez wszelakiej mocy.
Gda2017	Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.
PsBycz	(88:5) Uważan-jestem, równie-jak zstępujący do dołu; stałem-się jako-człowiek bez siły.
Goet	(88:5) Policzony jestem z tymi, którzy zstępują do grobu; jestem jako człowiek, który nie ma siły;
PsCylk	(88:5) Zaliczonym do zstępujących w mogiłę, jestem jak mąż bezwładny.
PsKrusz	(88:5) Uważanym jest wraz zstępującymi do dołu, stałem się jako człowiek bez siły.
PsAszk	(88:5) Poczytanym jest wespół ze staczającymi się do dołu, stałem się jako mąż bez siły.
PsSzer	(88:5) Zaliczono mię do tych, co zstępują do dołu, stałem się jak człowiek bezsilny.
Tys1	(87:5) Liczą mię do tych, co schodzą do grobu, stałem się podobny do męża bezsilnego.
Tys5	(88:5) Zaliczają mnie do tych, co schodzą do grobu, stałem się podobny do męża bezsilnego.
Bryt	(88:5) Zaliczono mię do tych, co zstępują do grobu, Stałem się jak człowiek bez siły.
Pozn	(88:5) Policzono mnie już do tych, którzy zstępują do dołu, jestem jak człowiek wyzbyty z wszelkiej mocy.
WarPra	(88:5) Zaliczam się już do tych, co zstąpili do grobu, i jestem jak człowiek całkiem bezsilny.
STB	(88:5) Jak mąż bezwładny, zaliczony jestem do zstępujących w mogiłę.
EIB	(88:5) Zaliczono mnie do schodzących do grobu, Stałem się jak waleczny wojownik pozbawiony sił.

Ps 88,5

PsFlor	(87:4b) miedzy martwymi wolen, (87:5) jako ranieni śpiąc w grobiech, jichże nie jest pamięcien więcej, a oni z ręki twej odpędzeni są.
PsPul	(87:4b) miedzy martwymi wolen, (87:5) jako ranieni śpiąc w grobiech, jichże nie pomnisz więcej, a oni z ręki twej odpędzeni są.
Wuj1923	(88:6) Między umarłymi wolny: jako zranieni, którzy śpią w grobiech, na które więcéj nie pamiętasz: i oni z ręki twéj wyrzuceni są.
Gda1881	(88:6) Policzony jestem między umarłymi; jestem jako pobici, leżący w grobie, na których więcej nie pamiętasz, którzy są od ręki twojej wytraceni.
Gda2017	Zaliczono mnie do umarłych; jestem jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
PsBycz	(88:6) Między-zmarłymi leżący, jak zabici, spoczywający w grobie, co nie pamiętasz-ich więcéj, że-są, od-ręki-Twojéj, odcięci.
Goet	(88:6) Leżę pomiędzy umarłymi, jestem jak zabici, leżący w grobie, o których Ty więcej nie pamiętasz; bo odcięci są od ręki Twojej.
PsCylk	(88:6) Wpośród umarłych łoże moje, podobnym do poległych spoczywających w grobie, których nie wspomnisz już, bo oni z pod ręki Twojéj wyłączeni.
PsKrusz	(88:6) Odliczony jestem do umarłych, jako pobici w grobie leżący, na których więcej nie pamiętasz, bo oto ręką Twą są odtrąceni.
PsAszk	(88:6) Między umarłymi wolne me miejsce, jako ci powaleni, którzy leżą w grobie, których nie wspominasz już a odcięci są od Twej dłoni.
PsSzer	(88:6) Łoże moje między umarłymi, jak zabici leżący w grobie, o których nie pamięta się już, bo są odłączeni od Twojej opieki.
Tys1	(87:6) Między zmarłymi jest moje posłanie, tak jak zabitych, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz, którzy wypadli z Twojej opieki.
Tys5	(88:6) Moje posłanie jest między zmarłymi, tak jak zabitych, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz, którzy wypadli z Twojej ręki.
Bryt	(88:6) Łoże moje jest między umarłymi, Tak jak zabitych, którzy leżą w grobie, O których już nie pamiętasz, Bo są odłączeni od ręki twojej.
Pozn	(88:6) Między zmarłymi mam swoje łoże, [jestem] jak pobici, którzy leżą w grobie, o których już nie wspominasz, bo są poza zasięgiem Twej ręki.
WarPra	(88:6) Przyłączyłem się do umarłych, jestem jak zabici, którzy leżą w grobie. O takich Ty już nie myślisz, zostali już bowiem wyjęci spod Twej ręki.
STB	(88:6) Pośród umarłych moje łoże; podobny jestem do poległych, co spoczęli w grobie; tych, których już nie wspominasz, gdyż oni zostali wyłączeni spod Twojej ręki.
EIB	(88:6) Zostałem zostawiony między umarłymi, Jak inni pobici, rzuceni we wspólny grób, Zapomniani przez Ciebie, Wyrwani z Twoich rąk.

Ps 88,6

PsFlor	(87:6) Położyli są mnie w jezierze niższem, we ćmach i w ciemności śmierci.
PsPul	(87:6) Położyli mie w jezierze niższym, we ćmach i w ciemności śmierci.
Wuj1923	(88:7) Wsadzili mię w dół głębszy, do ciemności i do cienia śmierci.
Gda1881	(88:7) Spuściłeś mię w dół najgłębszy, do najciemniejszego i najgłębszego miejsca.
Gda2017	Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
PsBycz	(88:7) Złożyłeś-mię w-dół najniższy, w-otchłanie w-bezdenności.
Goet	(88:7) Położyłeś mię do najgłębszego dołu, do ciemności, do głębokości.
PsCylk	(88:7) Strąciłeś mnie w przepaść głęboką, w ciemnice, w otchłanie.
PsKrusz	(88:7) Postawiłeś mnie w dole głębokim, w najgłębszych - w najciemniejszych miejscach..
PsAszk	(88:7) Pokładłeś mię w najniższe czeluści, w ciemnię, we fal głębie.
PsSzer	(88:7) Strąciłeś ich w najgłębszy dół, w ciemność, w głębię wód.
Tys1	(87:7) Umieściłeś mię w dole głębokim, w ciemnościach, w przepaści.
Tys5	(88:7) Umieściłeś mnie w dole głębokim, w ciemnościach, w przepaści.
Bryt	(88:7) Umieściłeś mnie w najgłębszym dole, W ciemnościach, w głębinach,
Pozn	(88:7) Osadziłeś mnie w najgłębszym dole, w ciemnościach, w przepastnej czeluści.
WarPra	(88:7) Strąciłeś mnie na samo dno grobu, głęboko, w ciemności gęste.
STB	(88:7) W głęboką przepaść mnie strąciłeś, w ciemnice i otchłanie.
EIB	(88:7) Umieściłeś mnie na dnie, W ciemnościach, w odmętach -

Ps 88,7

PsFlor	(87:7) Nade mną śćwierdził sie jest gniew twoj i wszystki rzeki twoje wwiodł jeś na mię.
PsPul	(87:7) Nade mną stwirdził sie gniew twoj i wszystki wody twe wwiodł jeś na mię.
Wuj1923	(88:8) Zmocnił się gniew twój nademną, i przywiodłeś na mię wszystkie nawałności twoje.
Gda1881	(88:8) Doległa mię zapalczywość twoja, a wszystkiemi nawałnościami twemi przytłoczyłeś mię. Sela.
Gda2017	Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. Sela.
PsBycz	(88:8) Na-mnie, oparła-się zapalczywość-Twoja; i,-wszyslkiemi bałwanami-Twemi, uciskasz-mię.
Goet	(88:8) Ciąży na mnie bardzo zapalczywość Twoja, a wszystkiemi falami Swemi przytłoczyłeś mię. Sela.
PsCylk	(88:8) Na mnie oparł się gniew Twój, a wszystkiemi nawałnicami Twojemi przytłaczasz mnie. - Sela.
PsKrusz	(88:8) Zawisła nademną zawziętość Twoja, i wszystkiemi nawałnościami swemi mnie przytłoczyłeś - SELAh.
PsAszk	(88:8) Na mnie wsparłeś zapalczywość Twą a wtórowałeś wszystkim Twym nawalnościom.
PsSzer	(88:8) Gniew Twój ciąży nade mną, a wszystkimi falami Twymi przytłaczasz mnie. Sela.
Tys1	(87:8) Ciąży nade mną Twoje oburzenie, gniotą mnie wszystkie Twe fale. Sela.
Tys5	(88:8) Ciąży nade mną Twoje oburzenie. Sprawiłeś, że wszystkie Twe fale mnie dosięgły. Sela.
Bryt	(88:8) Gniew twój ciąży na mnie, A wszystkimi nawałnicami twymi przytłoczyłeś mnie. Sela.
Pozn	(88:8) Ciąży nade mną Twój gniew, przytłoczyłeś mnie wszystkimi Twymi nawałnicami.
WarPra	(88:8) Dotkliwie zaciążyło na mnie Twoje zagniewanie, zalewają mnie na raz wszystkie Twego gniewu fale. [Pauza]
STB	(88:8) Na mnie się oparł Twój gniew i przytłaczasz mnie wszystkimi nawałnicami. Sela.
EIB	(88:8) Ciąży na mnie Twój gniew I przygniata potęga Twoich fal. Sela.

Ps 88,8

PsFlor	(87:8) Daleko uczynił jeś znane moje ote mnie, położyli są mnie w żadanie sobie. (87:9a) Przedan jeśm a nie wychodził jeśm,
PsPul	(87:8) Daleko uczynił jeś znane moje ode mnie, położyli mnie w żadzenie sobie. (87:9a) Zdradzon jeśm a nie wychodziłem,
Wuj1923	(88:9) Oddaliłeś odemnie znajome moje: uczynili mię obrzydzeniem sobie: jestem podan, i nie wychodziłem.
Gda1881	(88:9) Dalekoś oddalił znajomych moich odemnie, którymeś mię bardzo obrzydził, a takiem zawarty, że mi nie lza wynijść.
Gda2017	Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
PsBycz	(88:9) Oddaliłeś znajomych-moich, odemnie; zrobiłeś-mię ohydą dla-nich; zamknięty-jestem, i-nie mogę wyiść.
Goet	(88:9) Oddaliłeś ode mnie zaufanych moich, uczyniłeś mię dla nich zgrozą; jestem uwięziony i nie mogę wyjść:
PsCylk	(88:9) Oddaliłeś znajomych moich odemnie, uczyniłeś mnie ohydą dla nich, zamknięty jestem i nie mogę wyjść.
PsKrusz	(88:9) Oddaliłeś odemnie znajomych moich, położyłeś mnie na obrzydzenie im; zamkniętym jest, że wyjść nie mogę.
PsAszk	(88:9) Oddaliłeś odemnie wszystkie przyjacioły me, podałeś mnie im na obrzydzenie, zamknionym bez wyjścia
PsSzer	(88:9) Oddaliłeś ode mnie znajomych moich, sprawiłeś, że poczuli do mnie wstręt; zamknięty jestem i nie mogę wyjść.
Tys1	(87:9) Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mię dla nich ohydnym, jestem zamknięty, bez wyjścia.
Tys5	(88:9) Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydnym, pozostaję w zamknięciu, bez wyjścia.
Bryt	(88:9) Oddaliłeś ode mnie znajomych moich, Uczyniłeś mnie dla nich ohydą; Jestem zamknięty, bez wyjścia.
Pozn	(88:9) Oddaliłeś ode mnie moich bliskich, sprawiłeś, że stałem się dla nich przedmiotem obrzydzenia; jestem uwięziony i wyjść nie mogę.
WarPra	(88:9) Pozbawiłeś mnie moich przyjaciół, sprawiłeś, że czują do mnie odrazę; jestem osaczony, nie mogę się ruszyć.
STB	(88:9) Oddaliłeś ode mnie mych znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem zamknięty, nie mogę wyjść.
EIB	(88:9) Oddaliłeś ode mnie mych dawnych znajomych, Sprawiłeś, że się mną brzydzą; Nie mogę się wydostać z zamknięcia,

Ps 88,9

PsFlor	(87:9b) oczy moji mdle❬le❭sta byle przed ubożstwem. (87:10) Wołał ❬jeśm❭ k tobie, Gospodnie, wszego dnia, rozszyrzył jeśm ❬k tobie❭ ręce moje.
PsPul	(87:9b) oczy moje schorzały przed stradzą. (87:10) Wołał jeśm k tobie, Boże, wszystek dzień, rozszyrzyłeśm k tobie ręce moje.
Wuj1923	(88:10) Oczy moje zemdlały dla nędze: wołałem ku tobie, Panie, cały dzień; wyciągałem do ciebie ręce moje.
Gda1881	(88:10) Oko moje zemdlało od utrapienia mego; wzywam cię, Panie! na każdy dzień, wyciągając do ciebie ręce moje.
Gda2017	Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
PsBycz	(88:10) Licé-mé wyniszczało z nędzy; wzywam-Cię, o-Panie! w-każdym dniu; ja-wyciągam, do-Ciebie, ręce-moje.
Goet	(88:10) Oko moje omdlewa od nędzy; Ciebie, Panie, wzywałem każdego dnia, do Ciebie wyciągałem ręce swoje.
PsCylk	(88:10) Oko moje zbolałe z nędzy, wołam Cię o Boże codzień, wyciągam do Ciebie ręce moje.
PsKrusz	(88:10) Oczy me ustają od cierpienia: wołałem do Ciebie, Panie, na każdy dzień; wyciągałem ku Tobie dłonie moje.
PsAszk	(88:10) Oko me z udręki rozpływa się w żałości, wołam Cię Jehowo dnia każdego, rozpościerani ku Tobie me dłonie.
PsSzer	(88:10) Oko moje gaśnie od strapienia; wzywam Cię, Panie, co dzień, wyciągam ręce do Ciebie.
Tys1	(87:10) Moje oko słabnie od nieszczęścia, codziennie wołam do Ciebie, Panie; do Ciebie me ręce wyciągam.
Tys5	(88:10) Moje oko słabnie od nieszczęścia, codziennie wołam do Ciebie, Panie, do Ciebie ręce wyciągam.
Bryt	(88:10) Oko moje gaśnie od strapienia; Wzywam cię, Panie, codziennie, Wyciągam ręce do ciebie.
Pozn	(88:10) Oczy moje gasną od utrapienia. Wzywam Cię, Jahwe, każdego dnia, wyciągam do Ciebie ręce.
WarPra	(88:10) Zgasły już od smutku moje oczy, codziennie wzywam Ciebie, Panie, i wyciągam ku Tobie me ręce.
STB	(88:10) Z nędzy zbolało moje oko; codziennie Cię wzywam, WIEKUISTY, i do Ciebie wyciągam moje ręce.
EIB	(88:10) Strapienie gasi mój wzrok. Wzywam Cię, PANIE, co dzień, Wyciągam do Ciebie me dłonie.

Ps 88,10

PsFlor	(87:11) Azali martwym będziesz czynić dziwy? Alboż lekarze wskrzeszą i spowiadać sie będą tobie?
PsPul	(87:11) Aza martwym czynić będziesz dziwy? Albo lekarze wkrzeszą i chwalić cie będą?
Wuj1923	(88:11) Izali umarłym cuda czynić będziesz? albo lekarze wskrzeszą, i wyznawać ci będą?
Gda1881	(88:11) Izali przed umarłymi cuda czynić będziesz? izali umarli powstaną, aby cię wysławiali? Sela.
Gda2017	Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? Sela.
PsBycz	(88:11) Czy-zmarłym, będziesz-czynił cuda? czy bez-żywotni wstaną, i, będąli-chwalili-Ciebie?
Goet	(88:11) Czyż nad umarłymi cuda czynić będziesz, albo czy cienie powstaną i uwielbiać Cię będą? Sela.
PsCylk	(88:11) Czyż dla zmarłych uczynisz cud, czyż cienie powstaną by wysławiać Cię. - Sela.
PsKrusz	(88:11) Czy umarłym cuda czynić będziesz? Izali umarli powstaną, aby Cię wychwalać? - SELAh.
PsAszk	(88:11) Czyż zmarłym cud uczynisz, czyż olbrzymów cienie powstaną, sławić Cię będą? Selah.
PsSzer	(88:11) Czy będziesz czynił cuda dla umarłych, czy powstaną cienie, aby Cię wyznawać. Sela.
Tys1	(87:11) Czy dla umarłych czynisz cuda? Czy zmarli wstaną i będą Cię sławić? Sela.
Tys5	(88:11) Czy dla cieniów czynisz cuda? Czy zmarli wstaną i będą Cię sławić?
Bryt	(88:11) Czy dla umarłych czynisz cuda? Czy zmarli powstaną, aby cię chwalić? Sela.
Pozn	(88:11) Czyż to dla zmarłych będziesz czynił cuda? Czy cienie powstaną, by Cię wysławiać?
WarPra	(88:11) Czy dokonasz cudu nad zmarłymi? Czy powstaną ich cienie, żeby Ciebie sławić? [Pauza]
STB	(88:11) Czy uczynisz cud dla umarłych? Czy umarli powstają i czy będą Cię wysławiali? Sela.
EIB	(88:11) Czy dla umarłych dokonujesz cudów? Czy cienie powstaną, aby Ciebie wielbić? Sela.

Ps 88,11

PsFlor	(87:12) Azali kto mowić będzie w grobie miłosierdzie twoje a prawdę twoję we zgubienie?
PsPul	(87:12) Aza kto prawić będzie w grobie miłosierdzie twe a prawdę twoję w [ziemi] zgubieniu?
Wuj1923	(88:12) Izali kto w grobie będzie opowiadał miłosierdzie twoje, i prawdę twoję w zginieniu?
Gda1881	(88:12) Izali opowiadane będzie w grobie miłosierdzie twoje? a prawda twoja w zginieniu?
Gda2017	Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
PsBycz	(88:12) Czy-będzie-opowiadaną, w-grobie, dobroć-Twa, a, prawda-Twoja, w-zagładzie?
Goet	(88:12) Czyż w grobie opowiadana będzie dobroć Twoja, w bezdni — wierność Twoja?
PsCylk	(88:12) Czyż głoszoną będzie w grobie łaska Twoja, niezawodność Twoja w nicestwie.
PsKrusz	(88:12) Któż opowie w grobie miłosierdzie Twoje - prawdę Twą w zatraceniu? \
PsAszk	(88:12) Czyż łaskę Twą będą rozpowiadać w grobie, wierność Twą w wieczystej zagładzie?
PsSzer	(88:12) Czy będą zwiastować w grobie łaskę Twoją, wierność Twoją w miejscu zagłady?
Tys1	(87:12) Czy o Twej łasce opowiada się w grobie, a w Otchłani o Twojej wierności?
Tys5	(88:12) Czy to w grobie się opowiada o Twojej łasce, a w Szeolu o Twojej wierności?
Bryt	(88:12) Czy opowiada się w grobie o łasce twojej, A w miejscu zmarłych o wierności twojej?
Pozn	(88:12) Czy to w grobie głosi się Twoją dobroć i wierność Twoją - w miejscu zatracenia?
WarPra	(88:12) Czy w grobach opowiada się o Twojej dobroci, a w królestwie zmarłych – o Twojej wierności?
STB	(88:12) Czy to w grobie będzie głoszona Twoja łaska, a Twoja niezawodność w nicości?
EIB	(88:12) Czy w grobie opowiada się o Twojej łasce? I czy Twoją wierność głosi podziemny świat?

Ps 88,12

PsFlor	(87:13) Azali poznany będą we ćmach dziwy twoje a sprawiedlność twoja w ziemi zapomnienia?
PsPul	(87:13) Aza poznany będą we ćmach dziwy twoje a sprawiedlność twa w ziemi zapomnienia?
Wuj1923	(88:13) Izali poznane będą w ciemnościach cuda twoje, a sprawiedliwość twoja w ziemi zapamiętania?
Gda1881	(88:13) Izali poznają w ciemnościach cuda twoje? a sprawiedliwość twoję w ziemi zapamiętania?
Gda2017	Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
PsBycz	(88:13) Czy-będą-poznane, w-ciemności, cuda-Twe, a, sprawiedliwość-Twoja, w-krainie zapomnienia?
Goet	(88:13) Czy cuda Twoje poznane będą w ciemności, i sprawiedliwość Twoja w krainie zapomnienia?
PsCylk	(88:13) Czyż znany w ciemnościach cud Twój, a sprawiedliwość Twoja w krainie zapomnienia.
PsKrusz	(88:13) Czyż poznają w ciemności cud Twój - i sprawiedliwość Twoją w ziemi zapomnienia?
PsAszk	(88:13) Czyż objawi się cud Twój w ciemności a Twa miłość sprawiedliwa w krainie zapomnienia?
PsSzer	(88:13) Czy objawi się w ciemności cud Twój, a sprawiedliwość Twoja w kraju zapomnienia?
Tys1	(87:13) Czy Twoje cuda się ukazują w ciemnościach, a dobroczynność Twoja w ziemi zapomnienia?
Tys5	(88:13) Czy Twoje cuda ukazują się w ciemnościach, a sprawiedliwość Twoja w ziemi zapomnienia?
Bryt	(88:13) Czy w mrokach cud twój będzie można poznać, A sprawiedliwość twoją w kraju zapomnienia?
Pozn	(88:13) Czy cuda Twoje objawią się w ciemnościach, a sprawiedliwość Twoja - w kraju niepamięci?
WarPra	(88:13) Czy będzie widać w ciemnościach Twoje cuda, a sprawiedliwość – w krainie zapomnienia?
STB	(88:13) Czy w ciemnościach jest znany Twój cud, a Twoja sprawiedliwość w Krainie Zapomnienia?
EIB	(88:13) Czy w mrokach można dostrzec Twój cud, I Twoją sprawiedliwość - w kraju zapomnienia?

Ps 88,13

PsFlor	(87:14) A ja ku tobie, Gospodnie, wołał jeśm, a rano modlitwa moja przejdzie ciebie.
PsPul	(87:14) I ja k tobie, Boże, wołał jeśm, i rano modlitwa moja uprzedzi cie.
Wuj1923	(88:14) A jam, Panie, wołał ku tobie: a modlitwa moja uprzedzi cię rano.
Gda1881	(88:14) Lecz ja, Panie! do ciebie wołam, a z poranku uprzedza cię modlitwa moja.
Gda2017	Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
PsBycz	(88:14) Atoli-ja, ja, do-Ciebie, o-Panie! wołam; a,-w-poranku, modlitwa-moja, będzie-uprzédzała-Cię.
Goet	(88:14) Ale ja, Panie, do Ciebie wołam, a z poranku wyprzedza Cię modlitwa moja.
PsCylk	(88:14) A ja do Ciebie Boże wołam, i zrana modlitwa moja uprzedza Cię.
PsKrusz	(88:14) Ale ja do Ciebie, Panie wołałem, i o poranku uprzedza Cię modlitwa moja!
PsAszk	(88:14) Wszak ja do Ciebie wołam Jehowo a wczesnym rankiem wyprzedza Cię modlitwa ma.
PsSzer	(88:14) Lecz ja, Panie, wołam do Ciebie, a rankiem wita Cię modlitwa moja;
Tys1	(87:14) Ja zaś, o Panie, wołam do Ciebie i rano modlitwa moja do Ciebie dochodzi.
Tys5	(88:14) Ja zaś, o Panie, wołam do Ciebie i rano modlitwa moja niech do Ciebie dotrze.
Bryt	(88:14) Lecz ja, Panie, do ciebie wołam, A rankiem wita cię modlitwa moja:
Pozn	(88:14) Dlatego wołam do Ciebie, Jahwe, i już od rana błaganie moje staje przed Tobą.
WarPra	(88:14) Panie, dlatego wołam do Ciebie i od wczesnego ranka modły do Ciebie zanoszę.
STB	(88:14) Ja więc, wołam do Ciebie, WIEKUISTY, oraz z ranka uprzedza Cię ma modlitwa.
EIB	(88:14) PANIE, ja przecież do Ciebie wołam, Każdego poranka wita Cię głos mojej modlitwy.

Ps 88,14

PsFlor	(87:15) Czemu, Gospodnie, modlitwę moję odpędzasz, odwracasz oblicze twe ode mnie?
PsPul	(87:15) Czemu, Boże, odganiasz modlitwę moję, odwracasz oblicze twoje ode mnie?
Wuj1923	(88:15) Przeczże, Panie, odrzucasz modlitwę moję, odwracasz oblicze twe odemnie?
Gda1881	(88:15) Przeczże, o Panie! odrzucasz duszę moję, a zakrywasz oblicze twoje przedemną?
Gda2017	Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
PsBycz	(88:15) Czemuż, o-Panie! odrzucasz duszę-moję, i, ukrywasz obliczé-Twé, przedemną?
Goet	(88:15) Dlaczego, Panie, odrzucasz duszę moją, skrywasz oblicze Swoje przede mną?
PsCylk	(88:15) Czemu o Boże porzucasz duszę moję, ukrywasz oblicze Twoje przedemną.
PsKrusz	(88:15) Czemu, Panie, odrzucasz duszę moją, ukrywasz oblicze swe przedemną?
PsAszk	(88:15) Czemuż Jehowo miąłbyś poniechać mej duszy, zakrywać Twe oblicze przedemną?
PsSzer	(88:15) Czemu, o Panie, odtrącasz duszę moją, ukrywasz oblicze przede mną?
Tys1	(87:15) Czemu, o Panie, mą duszę odpędzasz, ukrywasz oblicze swoje przede mną?
Tys5	(88:15) Czemu odrzucasz mnie, Panie, ukrywasz oblicze swoje przede mną?
Bryt	(88:15) Dlaczego, Panie, odtrącasz duszę moją, Ukrywasz przede mną oblicze swoje?
Pozn	(88:15) Czemu mnie odrzucasz, Jahwe, i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
WarPra	(88:15) Dlaczego mnie odrzuciłeś, o Panie? Czemu się kryjesz przede mną?
STB	(88:15) O WIEKUISTY, czemu porzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną Twe oblicze?
EIB	(88:15) PANIE, dlaczego odtrącasz mą duszę? Dlaczego skrywasz przede mną swoją twarz?

Ps 88,15

PsFlor	(87:16) Ubogi jeśm ja i w robotach od młodości mojej, powyszon zaprawdę, uśmierzon jeśm i zamącon.
PsPul	(87:16) Ubogi jeśm ja i w robotach od młodości moje, powyszszon ale, uśmierzon jeśm i zamącon.
Wuj1923	(88:16) Jamci jest ubogi, i w pracach od młodości mojéj; a będąc wywyższony, jestem poniżony i zatrwożony.
Gda1881	(88:16) Jamci utrapiony, i prawie już umierający od gwałtu; ponoszę strachy twoje, i trwożę sobą.
Gda2017	Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
PsBycz	(88:16) O! nędzny ja, i-wyziéwający-ducha, od-młodości mojéj; ja-znoszę strachy-Twe; jam-utrapiony.
Goet	(88:16) Od młodości jestem nędzny i konający; ponoszę przerażenia Twoje i zdrętwiałem.
PsCylk	(88:16) Nędzny jestem i konający od wstrząśnień, znosiłem grozy Twoje, upadam.
PsKrusz	(88:16) Jam strapiony i umierający od młodości - ponoszę strachy Twoje - trwożę się.
PsAszk	(88:16) Jam umęczony i konający - od młodości znoszę Twe straszne ciosy, rozpadam się.
PsSzer	(88:16) Ja ginę w nędzy od młodości, znoszę Twe grozy, jestem bezradny.
Tys1	(87:16) Jam jest biedny i od dzieciństwa na progu śmierci, dźwigałem grozę Twoją i mdlałem.
Tys5	(88:16) Ja jestem biedny i od dzieciństwa na progu śmierci, dźwigałem grozę Twoją i mdlałem.
Bryt	(88:16) Jam biedny i bliski śmierci od młodości mojej, Zawisła nade mną groza twoja, jestem zrozpaczony.
Pozn	(88:16) Nieszczęsny jestem i bliski śmierci już od młodości, znosiłem grozę Twoich dopustów, jestem u kresu sił.
WarPra	(88:16) Złamany jestem i chory od młodości, lęk przed Tobą przygniata mnie i dręczy.
STB	(88:16) Jestem nędzny i konający od wstrząsów; znosiłem Twoje grozy, upadam.
EIB	(88:16) Jestem nędznikiem. Od młodości grozi mi śmierć. Budzisz we mnie lęki, przejmujesz rozpaczą.

Ps 88,16

PsFlor	(87:17) ❬Na mię są szli gniewowie twoji i strachy twoje zamąciły mie❭.
PsPul	(87:17) Na mię szli gniewowie twoi i strachy twoje zamąciły mie.
Wuj1923	(88:17) Na mię się przeniosły gniewy twoje: a strachy twoje zatrwożyły mię.
Gda1881	(88:17) Powstał przeciwko mnie srogi gniew twój, a strachy twoje wytraciły mię.
Gda2017	Twój srogi gniew spadł na mnie i wyniszczyła mnie twoja groza.
PsBycz	(88:17) Nademną przechodzą oburzenia-Twe; postrachy-Twoje zniszczyły-mię.
Goet	(88:17) Żary gniewu Twego przeszły nade mną, postrachy Twoje zgładziły mnie.
PsCylk	(88:17) Po mnie przeszły ognie Twoje, trwogi Twoje skruszyły mnie.
PsKrusz	(88:17) Na mnie przeszły zagniewania Twe, strachy Twe niszczą mnie.
PsAszk	(88:17) Nademną przeszły Twe gniewy a zgniotły mię Twe okropności.
PsSzer	(88:17) Nade mną przeszły ciosy gniewu Twego, zniszczyły mię strachy Twoje.
Tys1	(87:17) Nade mną przeszły Twe gniewy i zgubiły mię Twoje groźby.
Tys5	(88:17) Nade mną przeszły Twe gniewy i zgubiły mnie Twoje groźby.
Bryt	(88:17) Przewaliły się nade mną ciosy gniewu twego, Niszczą mnie strachy twoje.
Pozn	(88:17) Przewaliły się nade mną płomienie Twego gniewu, wyniszczyły mnie Twoje grozę budzące zrządzenia.
WarPra	(88:17) Przeciągnęła nade mną burza Twego gniewu, strach przed Tobą wyniszcza mnie do reszty.
STB	(88:17) Przeszły po mnie Twe ognie i skruszyły mnie Twoje trwogi.
EIB	(88:17) Przewalił się nade mną żar Twojego gniewu, Jestem wyniszczony grozą Twoich gróźb.

Ps 88,17

PsFlor	(87:18) Ogarnęły mie jako woda wszego dnia, ogarnęły mie pospołu.
PsPul	(87:18) Ogardnęły mie jako woda wszego dnia, ogardnęły mie pospołu.
Wuj1923	(88:18) Ogarnęły mię cały dzień jako woda, obtoczyły mię społem.
Gda1881	(88:18) Ogarniają mię jako woda przez cały dzień; otaczają mię gromadno.
Gda2017	Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.
PsBycz	(88:18) Otaczają-mię, jak-wody, każdego dnia, one-okrążają mię razem.
Goet	(88:18) Okrążyły mię jak wody przez cały dzień, otoczyły mię pospołem.
PsCylk	(88:18) Ogarnęły mnie jak fale bezustannie, otoczyły mnie pospołu.
PsKrusz	(88:18) Otoczyły mnie na każdy dzień, jako woda, jednocześnie mnie otaczają.
PsAszk	(88:18) Otoczyły mię dookoła jako wody dzień cały i wraz nademną się zwarły.
PsSzer	(88:18) Ogarniają mnie jak woda nieustannie, otaczają mię razem.
Tys1	(87:18) Otaczają mię nieustannie — jak woda; wszystkie mnie naraz okrążają.
Tys5	(88:18) Otaczają mnie nieustannie jak woda; okrążają mnie wszystkie naraz.
Bryt	(88:18) Ogarniają mnie nieustannie jak woda, Otaczają mię wszystkie naraz.
Pozn	(88:18) Otaczają mnie stale jak woda i zwartym kręgiem zacieśniają się nade mną.
WarPra	(88:18) Otacza mnie to wszystko jak woda, nastaje na mnie z każdej strony.
STB	(88:18) Ogarnęły mnie jak bezustanne fale i razem mnie otoczyły.
EIB	(88:18) Cały czas otaczają mnie one jak toń, Piętrzą się nade mną wszystkie razem wzięte.

Ps 88,18

PsFlor	(87:19) Oddalił jeś ode mnie przyjaciela i bliźniego mojego, i znane moje od nędze.
PsPul	(87:19) Oddalił jeś ode mnie przyjaciela i bliższego, i znane moje od nędze.
Wuj1923	(88:19) Oddaliłeś odemnie przyjaciela i bliskiego, i znajome moje dla nędze.
Gda1881	(88:19) Oddaliłeś odemnie przyjaciela i towarzysza, a znajomym moim jestem jako w ciemności.
Gda2017	Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.
PsBycz	(88:19) Oddaliłeś, odemnie, przyjaciela, i towarzysza; znajomymi-moimi, ciemność.
Goet	(88:19) Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza; ciemność — to moi znajomi.
PsCylk	(88:19) Oddaliłeś odemnie przyjaciela i towarzysza, o znajomych moich zaćmienie.
PsKrusz	(88:19) Oddaliłeś odemnie przyjaciela i towarzysza; znajomi moi w ciemności.
PsAszk	(88:19) Oddaliłeś odemnie przyjaciół i życzliwych, moi zaufani - to ciemnia.
PsSzer	(88:19) Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, moi zaufani - to ciemności.
Tys1	(87:19) Przyjaciół i towarzyszy odsunąłeś ode mnie: domownikami moimi stały się ciemności.
Tys5	(88:19) Odsunąłeś ode mnie przyjaciół i towarzyszy; domownikami moimi stały się ciemności.
Bryt	(88:19) Odstręczyłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, Moimi zaufanymi – to mroki.
Pozn	(88:19) Oddaliłeś ode mnie przyjaciół i bliskich, ciemność jest mi towarzyszem.
WarPra	(88:19) Oddaliłeś ode mnie przyjaciół i bliskich, moją powiernicą jest już tylko ciemność.
STB	(88:19) Oddaliłeś ode mnie przyjaciela, towarzysza, a dla mych znajomym jestem ciemnością.
EIB	(88:19) Sprawiłeś, że porzucił mnie przyjaciel i druh, Z dobrych znajomych został mi tylko mrok.

Psalm 89

Ps 89,1

PsFlor	(88:1) Miłosierdzia gospodnowa na wieki piać będę. (88:2) W pokolenie i w pokolenie zjawię prawdę twoję w uściech mojich.
PsPul	Psalm Dawid(!). (88:1) Miłosierdzia boża na wieki piać będę. (88:2) W pokolenie i w pokolenie wzjawię prawdę twoję w uściech moich.
Wuj1923	(89:1) Wyrozumienia Ethana Esrahitskiego. (89:2) Miłosierdzia Pańskie na wieki wyśpiewywać będę: od narodu do narodu prawdę twoje usty memi opowiadać będę.
Gda1881	Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka. (89:2) O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.
Gda2017	Pieśń pouczający Etana Ezrachity. Będę śpiewać o miłosierdziu PANA na wieki, swymi ustami będę głosił twoją wierność przez wszystkie pokolenia.
PsBycz	(89:1) Wiersz-nauczający Ejtana Ezrachity. (89:2) Dobrodziejstwa Pana, wiecznie będę-śpiéwał; od-rodu, do-rodu, będę-opowiadał prawdę-Twę, o-Panie! ustami-mojemi.
Goet	(89:1) POUCZENIE. Etana, Ezrachity. (89:2) Dobrotliwości Pańskie będę wiecznie opiewał, od pokolenia do pokolenia oznajmiać będę prawdę Twoją ustami mojemi!
PsCylk	(89:1) Dumanie Ethana, Ezrachidy. (89:2) Łaski Boga wiecznie śpiewać będę, od pokolenia do pokolenia wygłaszać niezawodność Twoję usty mojemi.
PsKrusz	(89:1) Nauczający. Etana Ezrahity. (89:2) Miłosierdzie Pańskie na wieki wyśpiewywać będę; od pokolenia do pokolenia prawdę Twą ustami memi wysławiać będę.
PsAszk	(89:1) Ejtana Ezrachity - ku wyrozumieniu (śpiew). (89:2) Miłościwe łaski Jehowy ze względu na wieczność chcę pieśnią opiewać, pokoleniu pokoleń zwiastować wierność Twą moimi usty.
PsSzer	(89:1) Pieśń pouczająca Etana Ezrachity. (89:2) Będę opiewał zawsze dzieła łaski Pana, ustami swymi będę opowiadał przez pokolenia wierność Twoją.
Tys1	(88:1) Maskil. Etana Ezrachity. (88:2) Na wieki będę opiewał łaski Pana, ustami mymi będę głosił Twą wierność przez wszystkie pokolenia.
Tys5	(89:1) Pieśń pouczająca. Etana Ezrachity. (89:2) Na wieki będę opiewał łaski Pana, moimi ustami będę głosił Twą wierność przez wszystkie pokolenia,
Bryt	(89:1) Pieśń pouczająca. Etana Ezrachity. (89:2) Będę opiewał zawsze dzieła łaski Pana! Ustami swymi będę głosił przez wszystkie pokolenia wierność twoją.
Pozn	(89:1) Pieśń pouczająca Etana Ezrachity. (89:2) Na wieki opiewać będę łaskawość Jahwe, po wszystkie czasy głosić będę ustami moimi wierność Twoją.
WarPra	(89:1) Pieśń pouczająca Etana Ezrachity. (89:2) Będę sławił na wieki Twe zbawcze dzieła, Panie, o Twej wierności będę mówił przez wszystkie pokolenia.
STB	(89:1) Dumanie Ethana, Ezrachity. (89:2) Wiecznie będę śpiewał o łaskach WIEKUISTEGO, i moimi ustami ogłaszał Twoją prawdę od pokolenia do pokolenia.
EIB	(89:1) Pieśń pouczająca. Etana Ezrachity. (89:2) Będę wysławiał na wieki dzieła łaski PANA! Własnymi ustami będę głosił Twą wierność pokoleniom.

Ps 89,2

PsFlor	(88:3) Bo rzekł jeś: Na wieki miłosierdzie założono będzie w niebiesiech, nagotowana będzie prawda twoja w nich.
PsPul	(88:3) Bo jeś rzekł: ❬Na wieki❭ miłosierdzie wsprawiono będzie w niebiesiech, nagotowana będzie prawda twoja w nich.
Wuj1923	(89:3) Albowiemeś mówił: Miłosierdzie wieczne zbudowane będzie na niebiesiech; prawda twoja będzie w nich zgotowana.
Gda1881	(89:3) Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:
Gda2017	Powiedziałem bowiem: Miłosierdzie będzie budowane na wieki, na niebiosach utwierdziłeś swoją wierność.
PsBycz	(89:3) Bom rzekł: Wiekuiście łaska budowaną-będzie; niebiosa, Ty-ustaliłeś, a, prawdę-Twę, w-nich, mówiąc:
Goet	(89:3) Bo rzekłem; "Na wieki dobroć zbudowana będzie"; w niebiesiech, w nich utwierdzisz wierność Swoją!
PsCylk	(89:3) Zaprawdę rzekłem: na wieki łaska Twoja ustalona, w niebiosach utwierdziłeś niezawodność Twoję.
PsKrusz	(89:3) Albowiem rzekłem: Na wieki miłosierdzie budowane będzie; niebiosa utrwaliły prawdę twoją w nich.
PsAszk	(89:3) Bo sądzę, że świat miłościwą łaską będzie zbudowany, niebiosa zgotuje Twoja w nich wierność.
PsSzer	(89:3) Rzekłeś bowiem: Łaska trwać będzie na wieki. Jak niebiosa utwierdziłeś wierność swoją:
Tys1	(88:3) Albowiem rzekłeś: «Na wieki ugruntowana jest łaska», wierność Twoją utrwaliłeś w niebiosach.
Tys5	(89:3) albowiem powiedziałem: Na wieki zostanie ugruntowana łaska, utrwalona Twoja wierność jak niebiosa.
Bryt	(89:3) Rzekłeś bowiem: Łaska trwać będzie na wieki. Jak niebiosa utwierdziłeś wierność swoją.
Pozn	(89:3) Rzekłeś bowiem: "Na wieki ustanowiona jest łaskawość moja, a wierność moja utwierdzona jest w niebiosach.
WarPra	(89:3) Wyznaję, że dobroć Twoja będzie trwać na wieki, Twoja wierność ma swe fundamenty w niebie.
STB	(89:3) Zaprawdę powiedziałem: Twoja łaska jest ustalona na wieki; utwierdziłeś Twą niezawodność w niebiosach.
EIB	(89:3) Bo stwierdziłem: Twoja łaska trwać będzie na wieki, Twoja wierność jest pewna jak niebiosa!

Ps 89,3

PsFlor	(88:4a) P❬o❭łożył jeśm obrząd wybranym mojim, przysiągł jeśm Dawidowi słudze memu:
PsPul	(88:4a) Ułożył jeśm obrząd wybranym moim, przysiągł jeśm Dawidowi słudze memu:
Wuj1923	(89:4) Postanowiłem Testament mój wybranym moim; przysiągłem Dawidowi, słudze memu:
Gda1881	(89:4) Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,
Gda2017	Zawarłem przymierze z moim wybrańcem; przysiągłem Dawidowi, swemu słudze;
PsBycz	(89:4) Utwiérdziłem przymierzé, z-wybranym-moim; przysiągłem Dawidowi, słudze-mojemu.
Goet	(89:4) Zawarłem przymierze z wybranym Moim, słudze Memu, Dawidowi, przysiągłem:
PsCylk	(89:4) Zawarłem przymierze z wybrańcem Moim, zaprzysiągłem Dawidowi słudze Mojemu.
PsKrusz	(89:4) "Zawarłem przymierze z wybranym moim, przysiągłem Dawidowi słudze memu.
PsAszk	(89:4) "Zawarłem przymierze z wybrańcem Mym, przysiągłem słudze Mojemu Dawidowi.
PsSzer	(89:4) Zawarłem przymierze z wybrańcem swoim, przysiągłem Dawidowi, słudze swemu:
Tys1	(88:4) «Przymierze zawarłem z moim wybrańcem; przysiągłem słudze memu, Dawidowi:
Tys5	(89:4) Zawarłem przymierze z moim wybrańcem; przysiągłem słudze memu, Dawidowi:
Bryt	(89:4) Zawarłem przymierze z wybrańcem swoim, Przysiągłem Dawidowi, słudze swemu:
Pozn	(89:4) Zawarłem przymierze z wybranym moim, przysiągłem Dawidowi, słudze memu:
WarPra	(89:4) Przymierze zawarłem z wybranym moim, a słudze mojemu, Dawidowi, przyrzekłem:
STB	(89:4) Z Moim wybrańcem zawarłem przymierze; zaprzysiągłem Dawidowi, Mojemu słudze,
EIB	(89:4) Zawarłem przymierze z moim wybrańcem, Przysiągłem swemu słudze Dawidowi:

Ps 89,4

PsFlor	(88:4b) Na wieki nagotuję siemię twoje (88:5) i usiedlę w pokolenie i w pokolenie stolec twoj.
PsPul	(88:4b) Aż na wieki nagotuję siemię twoje (88:5) i usiedlę w pokolenie i w pokolenie stolec twoj.
Wuj1923	(89:5) Że aż na wieki zgotuję nasienie twoje i zbuduję od rodzaju do rodzaju stolicę twoję.
Gda1881	(89:5) Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję.Sela.
Gda2017	Na wieki utwierdzę twoje potomstwo i zbuduję twój tron na wszystkie pokolenia. Sela.
PsBycz	(89:5) Aż-na wieki ustalę plemię-twojé, i-zbuduję, mający trwać, od-pokolenia do-pokolenia, tron-twój.
Goet	(89:5) "Na wieki utwierdzę nasienie twoje, i dla wszystkich pokoleń zbuduję tron twój!" Sela.
PsCylk	(89:5) Na wieki utrwalę ród twój, zbudowałem z pokolenia do pokolenia tron twój. - Sela.
PsKrusz	(89:5) Na wieki utwierdzę potomstwo twe i zbuduję od narodu do narodu tron twój" - SELAh.
PsAszk	(89:5) Na wieczność przysposobię Twe nasienie i zbuduję po wszystkie pokolenia tron Twój. Selah".
PsSzer	(89:5) Na wieki utwierdzę potomstwo Twoje i tron Twój zbuduję po wszystkie czasy. Sela.
Tys1	(88:5) Utrwalę twoje potomstwo na wieki i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia». Sela.
Tys5	(89:5) Utrwalę na wieki twoje potomstwo i tron twój utrwalę z pokolenia na pokolenie. Sela.
Bryt	(89:5) Na wieki utwierdzę potomstwo twojeI tron twój zbuduję po wszystkie pokolenia. Sela.
Pozn	(89:5) Na wieki utwierdzę potomstwo twoje i zbuduję twój tron po wszystkie pokolenia".
WarPra	(89:5) Twoje potomstwo trwać będzie na wieki, a tron twój z pokolenia na pokolenie. [Pauza]
STB	(89:5) że na wieki utrwalę jego ród; a tron jego zbudowałem aż do pokolenia i pokolenia. Sela.
EIB	(89:5) Twe potomstwo utwierdzę na wieki, Zapewnię ci tron na pokolenia. Sela.

Ps 89,5

PsFlor	(88:6) Poznają niebiosa dziwy twoje, Gospodnie, i zaprawdę prawdę twoję w cerekwi świętych.
PsPul	(88:6) Poznają niebiosa dziwy twoje, Boże, i też prawdę twoję w cerekwi świętych.
Wuj1923	(89:6) Będą wyznawać niebiosa cuda twoje, Panie, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
Gda1881	(89:6) Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
Gda2017	PANIE, niebiosa wysławiają twoje cuda i twoją wierność w zgromadzeniu świętych.
PsBycz	(89:6) Tedy,-będą-chwaliły niebiosa, cuda-Twe, o-Panie! ileż-bardziéj prawdziwość-Twoję, w-zgromadzeniu świętych.
Goet	(89:6) I niebiosa wysławiać będą cuda Twoje, Panie, i wierność Twoją w zgromadzeniu świętych!
PsCylk	(89:6) I wysławiają niebiosa cuda Twoje Boże, i niezawodność Twoję w zborze świętych.
PsKrusz	(89:6) I wysławiają niebiosa cud Twój, Panie, oraz prawdę Twoją w zgromadzeniu świętych.
PsAszk	(89:6) I sławić będą niebiosa cud Twój Jehowo, cóż dopiero Twą wierność w świętych gromadzie.
PsSzer	(89:6) Przeto niebiosa wysławiają cuda Twoje, Panie, i wierność Twoją w zgromadzeniu świętych.
Tys1	(88:6) Niebiosa wysławiają cuda Twoje, Panie, i wierność Twoją w zgromadzeniu świętych.
Tys5	(89:6) Niebiosa wysławiają cuda Twoje, Panie, i wierność Twoją w radzie świętych.
Bryt	(89:6) Niebiosa wysławiają cuda twoje, Panie, I wierność twoją w zgromadzeniu świętych.
Pozn	(89:6) Niebiosa sławią cuda Twoje, Jahwe, a zgromadzenie świętych - wierność Twoją.
WarPra	(89:6) Niebiosa wysławiają, o Panie, Twe cuda, a zgromadzenie świętych – Twoją wierność.
STB	(89:6) Niebiosa wysławią Twoje cuda, WIEKUISTY, i Twoją niezawodność w zborze świętych.
EIB	(89:6) Tak, PANIE, nieboskłon sławi Twoje cuda, Twoją wierność głoszą w zgromadzeniu świętych.

Ps 89,6

PsFlor	(88:7) Bo kto w obłocech zrowna sie Gospodnu, rowiennik będzie Gospodnu w synoch Bożych?
PsPul	(88:7) Bo kto w obłocech zrowna sie Bogu, rowiennik będzie Bogu w synoch bożych?
Wuj1923	(89:7) Albowiem któż na obłokach Panu zrównany będzie? podobny będzie Bogu między syny bożymi?
Gda1881	(89:7) Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów?
Gda2017	Któż bowiem na niebie może się równać z PANEM? Kto pośród synów mocarzy jest podobny do PANA?
PsBycz	(89:7) Bo, któżby w-niebie, przyrównał-się do-Pana? któż podobnym do-Pana, między-synami potężnych?
Goet	(89:7) Bo któż w obłokach może być z Panem porównany? Któż równy jest Panu wśród synów bożych?
PsCylk	(89:7) Bo któż na wysokościach dorówna Bogu, podobny do Boga między synami bóztw.
PsKrusz	(89:7) Albowiem któż na niebie przyrównany może być do Pana, któż podobny do Pana wśród synów Bożych?
PsAszk	(89:7) Bo któż w przestworzu sprosta Jehowie, któż podobny Jehowie między synami sił bożych?
PsSzer	(89:7) Któż bowiem na obłokach równy Panu, któż podobny Panu pośród synów Bożych?
Tys1	(88:7) Bo któż na obłokach będzie równy Panu, któż wśród Bożych synów do Pana będzie podobny?
Tys5	(89:7) Bo któż na obłokach będzie równy Panu, któż wśród synów Bożych będzie do Pana podobny?
Bryt	(89:7) Któż bowiem na obłokach równy Panu, Któż podobny Panu pośród synów Bożych?
Pozn	(89:7) Któż bowiem na wysokościach mógłby się równać z Jahwe, kto jest podobny Jahwe spośród synów Bożych?
WarPra	(89:7) Bo któż jest jak Pan na obłokach, któryż z bogów jest równy Panu?
STB	(89:7) Bowiem na wysokościach kto dorówna WIEKUISTEMU, kto jest podobny do WIEKUISTEGO między synami Boga?
EIB	(89:7) Bo kto na obłokach dorównuje PANU, Kto przypomina PANA pośród synów Bożych?

Ps 89,7

PsFlor	(88:8) Bog, jenże sławion będzie w radzie świętych, wieliki i groźny nade wszemi, jiż w ❬o❭kolicy jego są.
PsPul	(88:8) Bog, jegoż sławią w radzie świętych, wieliki i groźny nade wszemi, jiż w okolicy jego są.
Wuj1923	(89:8) Bóg, który jest wielbion w radzie świętych: wielki i straszliwy nade wszystkie, którzy są około niego.
Gda1881	(89:8) I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego.
Gda2017	Bóg jest straszliwy w zgromadzeniu świętych i budzi grozę wśród wszystkich, którzy są wokół niego.
PsBycz	(89:8) Bóg, okropnym, w-radzie-tajnéj świętych, wielce; i-strasznym, dla wszystkich, co, około-Niego.
Goet	(89:8) Bóg jest bardzo przerażający w zgromadzeniu świętych i straszniejszy niż wszyscy dokoła Niego.
PsCylk	(89:8) Pan wielbiony w zgromadzeniu świętych niezliczoném, a wspaniały ponad całém otoczeniem Swojém,
PsKrusz	(89:8) Bóg jest straszliwy w zgromadzeniu świętych, i bardzo przedziwny wśród wszystkich, co Go otaczają
PsAszk	(89:8) Wszechmocny, straszny chwałą w tajnem świętych mnogiem zebraniu i przeraźliwy nad wszystko dookoła Niego.
PsSzer	(89:8) Bóg groźny jest w radzie świętych, potężny i straszny nade wszystkich wokoło Niego.
Tys1	(88:8) Bóg w gronie świętych przejmuje bojaźnią, większy nad wszystkich wokół Niego — przyprawia o drżenie.
Tys5	(89:8) Bóg w radzie świętych przejmuje bojaźnią, wielki jest i straszny - ponad wszystkich wokół Niego.
Bryt	(89:8) Bóg groźny jest w gronie świętych, Potężny i straszny nad wszystkich wokół niego.
Pozn	(89:8) Groźny jest Bóg w radzie świętych, wielki i straszliwszy niż wszyscy, którzy Go otaczają.
WarPra	(89:8) Przepotężny jest Bóg w radzie świętych swoich, jest On wielki i straszny dla wszystkich dokoła.
STB	(89:8) Pan jest wielbiony w niezliczonym zgromadzeniu świętych i wspaniały ponad całym swym otoczeniem.
EIB	(89:8) Bóg budzący respekt przebywa w radzie świętych, Mocniejszy i groźniejszy niż wszyscy wokół Niego.

Ps 89,8

PsFlor	(88:9) Gospodnie Boże czci, kto rowiennik tobie? Mogący jeś, Gospodnie, i prawda twoja w okrędze twojem.
PsPul	(88:9) Gospodnie Boże mocy, kto rowiennik tobie? Mocny jeś, Boże, a prawda twoja w okrędze twym.
Wuj1923	(89:9) Panie, Boże zaztępów, któż podobien tobie? możnyś jest, Panie, a prawda twoja około ciebie.
Gda1881	(89:9) Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie.
Gda2017	PANIE, Boże zastępów, któż jest jak ty, PAN mocny? Twoja wierność bowiem cię otacza.
PsBycz	(89:9) O-Panie, Boże zastępów! któż, jakeś-Ty, potężniejszym Panem? wszakże-prawdziwość-Twoja, na-około-Ciebie.
Goet	(89:9) Panie, Boże zastępów, któż jest możny jak Ty, Panie? I wierność Twoja jest dokoła Ciebie.
PsCylk	(89:9) Boże Panie zastępów, któż jak Ty potężny Panie, a prawda otoczeniem Twojém.
PsKrusz	(89:9) Panie, Boże zastępów, któż jako Ty mocny? o Panie, Tyś otoczony prawdą Twoją!
PsAszk	(89:9) Jehowo. Boże zastępów, któż jako Ty, opartv o wszechświat a wierność Twa Twem otoczeniem?
PsSzer	(89:9) Panie, Boże Zastępów, któż jak Ty? Mocny Jesteś, Panie, a wierność Twoja otacza Ciebie.
Tys1	(88:9) Panie, Boże Zastępów, któż równy jest Tobie? Potężny jesteś, Panie, a wierność Twoja wokół Cię otacza.
Tys5	(89:9) Panie, Boże Zastępów, któż równy jest Tobie? Potężny jesteś, Panie, a wierność Twoja w krąg Ciebie otacza.
Bryt	(89:9) Panie, Boże Zastępów, któż jest jak Ty? Mocny jesteś, Panie, a wierność twoja otacza cię.
Pozn	(89:9) Któż podobny Tobie, Jahwe, Boże Zastępów? Potężny jesteś, Jahwe, a wierność Twoja Cię otacza.
WarPra	(89:9) Któż jest jak Ty, Panie, Boże Zastępów? Potężny jesteś, Panie, dokoła Ciebie zaś Twoja wierność.
STB	(89:9) WIEKUISTY, Boże Zastępów, któż potężny jak Ty, WIEKUISTY, a Twoim otoczeniem – prawda.
EIB	(89:9) PANIE, Boże Zastępów, kto jest taki, jak Ty? O, potężny PANIE! Ciebie otacza wierność!

Ps 89,9

PsFlor	(88:10) Ty panasz mocy morza, ruszanie zaprawdę lelejania jego ty uciszasz.
PsPul	(88:10) Ty paniasz mocy morza, ale dźwiganie lelejenia jego ty uciszasz.
Wuj1923	(89:10) Ty panujesz nad mocą morską: a wzruszenie nawałności jego ty uśmierzasz.
Gda1881	(89:10) Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz.
Gda2017	Ty panujesz nad wzburzonym morzem; gdy się podnoszą jego fale, ty je poskramiasz.
PsBycz	(89:10) Tyś panującym, nad-nadętością morza; za-wzniesienia-się bałwanów-jego, Ty, poskramiasz-je.
Goet	(89:10) Panujesz nad wzburzeniem morza; gdy się podnoszą bałwany jego — uspokajasz je.
PsCylk	(89:10) Ty władasz pysznością morza, gdy podnoszą się fale jego, Ty je poskramiasz.
PsKrusz	(89:10) Ty panujesz nad nadętością morską, - gdy podnosi bałwany swe, Ty je uśmierzasz.
PsAszk	(89:10) Ty władasz mocarnie nad dumą morza, gdy uniosą się fale jego, Ty je uśmierzysz,
PsSzer	(89:10) Ty panujesz nad morzem wzburzonym; fale Jego podnoszą się, gdy Ty je uśmierzasz.
Tys1	(88:10) Ty rozkazujesz pysznemu morzu, Ty jego wzdęte bałwany poskramiasz.
Tys5	(89:10) Ty ujarzmiasz pyszne morze, Ty poskramiasz jego wzdęte bałwany.
Bryt	(89:10) Ty panujesz nad morzem nieokiełznanym, Gdy fale jego się podnoszą, Ty je uśmierzasz.
Pozn	(89:10) Ty nad wzburzonym panujesz morzem; gdy fale jego się piętrzą, Ty je uśmierzasz.
WarPra	(89:10) Ty potrafisz zawładnąć wzburzonymi morzami i wygładzasz ich fale, kiedy się podnoszą.
STB	(89:10) Ty władasz nad pysznością morza; gdy podnoszą się jego fale – Ty je poskramiasz.
EIB	(89:10) Ty panujesz nad wzburzonym morzem, A kiedy wznosi swe fale, Ty je uspokajasz.

Ps 89,10

PsFlor	(88:11) Ty uśmierzył jeś jako rannego pysznego, w ramieniu czci twojej rozproszył jeś nieprzyjaciele twoje.
PsPul	(88:11) Ty jeś pokorzył jako rannego pysznego, w ramieniu mocy twej rozproszyłeś nieprzyjaciele twoje.
Wuj1923	(89:11) Tyś poniżył pysznego, jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjacioły twoje.
Gda1881	(89:11) Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
Gda2017	Ty zmiażdżyłeś Rahaba jak rannego, mocą twego ramienia rozproszyłeś swoich wrogów.
PsBycz	(89:11) Tyś upokorzył, jak-śmiertelnie-ranionego, Rahab; z-ramieniem potęgi-Twéj, rozprószyłeś nieprzyjaciół-Twoich.
Goet	(89:11) Podeptałeś Rahab (Egipt) jak zabitego; silnem ramieniem Swojem rozproszyłeś wrogów Swoich.
PsCylk	(89:11) Tyś zdeptał niby poległego zuchwalca, ramieniem potęgi Twojéj rozproszyłeś wrogi Twoje.
PsKrusz	(89:11) Tyś potarł Rahab, jako zranionego. Mocą ramienia swego rozproszyłeś nieprzyjaciół swoich.
PsAszk	(89:11) Tyś pychą nadętego niby człeka powalonego poniżył potwora, mocą dłoni Twej rozprószyłeś Twe wrogi.
PsSzer	(89:11) Tyś zmiażdżył Rahab jak zabitego, mocnym ramieniem swoim rozprószyłeś nieprzyjaciół Twoich.
Tys1	(88:11) Tyś przebitego Rahaba podeptał, Twych wrogów rozproszyłeś swym możnym ramieniem.
Tys5	(89:11) Ty podeptałeś Rahaba jak padlinę, rozproszyłeś Twych wrogów możnym Twym ramieniem.
Bryt	(89:11) Tyś zmiażdżył Rahaba ugodzonego śmiertelnie, Mocnym swym ramieniem rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
Pozn	(89:11) To Ty skruszyłeś Rahaba przebitego razami, mocnym ramieniem rozproszyłeś swoich nieprzyjaciół.
WarPra	(89:11) Na wylot przeszyłeś Rahaba i podeptałeś, wszystkich Twoich wrogów starłeś mocnym ramieniem.
STB	(89:11) Ty zdeptałeś zuchwalca, jako poległego; ramieniem Twojej potęgi rozproszyłeś Twych wrogów.
EIB	(89:11) Ty, jak niepysznego, zmiażdżyłeś potwora, Siłą swego ramienia rozproszyłeś wrogów.

Ps 89,11

PsFlor	(88:12a) Twoja są niebiosa i twoja jest ziemia, okrąg ziemie i pełność jej ty jeś założył,
PsPul	(88:12a) Twoja są niebiosa i twoja jest ziemia, okrąg ziemie i pełność jego tyś założył,
Wuj1923	(89:12) Twojeć są niebiosa, i twoja téż jest ziemia: tyś ugruntował okrąg ziemie i napełnienie jéj.
Gda1881	(89:12) Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował.
Gda2017	Twoje są niebiosa, twoja też ziemia; ty ugruntowałeś świat i wszystko, co go napełnia.
PsBycz	(89:12) Twojemi niebiosa, także Twoją, ziemia; świat, i-zapełnienié-jego, Ty, założyłeś-je.
Goet	(89:12) Twoje są niebiosa i Twą jest ziemia, okrąg ziemi i co go napełnia; Tyś je ugruntował.
PsCylk	(89:12) Twojém niebo, również Twoją ziemia, świat i co go napełnia Tyś ustanowił.
PsKrusz	(89:12) Twoje są niebiosa, oraz Twoja jest ziemia - okrąg ziemski i pełność jego - Tyś je ugruntował.
PsAszk	(89:12) Tobie niebo, toż Tobie ziemia, - krąg świata i jego pełnię, Tyś je ugruntował.
PsSzer	(89:12) Twoje są niebiosa, i woja też ziemia: Tyś ugruntował świat i co go wypełnia.
Tys1	(88:12) Twoje jest niebo i Twoja jest ziemia; Tyś ugruntował krąg ziemski z tym, co go napełnia;
Tys5	(89:12) Twoje jest niebo i Twoja jest ziemia; Ty założyłeś świat wraz z tym, co go napełnia;
Bryt	(89:12) Twoje są niebiosa, twoja też ziemia:Tyś ugruntował świat i to, co go wypełnia.
Pozn	(89:12) Twoimi są niebiosa, Twoją też jest ziemia; Tyś ugruntował okrąg ziemi i to, co go wypełnia.
WarPra	(89:12) Twoje jest niebo i Twoja jest ziemia, okrąg ziemi i wszystko, co na nim stworzyłeś.
STB	(89:12) Twoimi są niebiosa, Twoją jest również ziemia; Ty ustanowiłeś świat i to, co go wypełnia.
EIB	(89:12) Twoje są niebiosa i Twoja jest ziemia: Ty stworzyłeś świat i to, co go wypełnia.

Ps 89,12

PsFlor	(88:12b) wiatr połnocny i morze ty jeś stworzył. (88:13a) Tabor i Hermon w imieniu twojem wiesielić sie będą,
PsPul	(88:12b) wiatr połnocny i morze tyś stworzył. (88:13a) Tabor i Hermon w imię twoje wiesielić sie będą,
Wuj1923	(89:13) Tyś stworzył północną stronę i morze: Tabor i Hermon w imieniu twem radować się będą.
Gda1881	(89:13) Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem.
Gda2017	Ty stworzyłeś północ i południe; Tabor i Hermon śpiewają o twoim imieniu.
PsBycz	(89:13) Północ, i-południé, Ty, utworzyłeś-je: Tabor, i-Hermon, w-Imieniu-Twojém, weselą-się.
Goet	(89:13) Północ i południe Tyś stworzył; Tabor i Hermon wykrzykują z radością w imieniu Twojem.
PsCylk	(89:13) Północ i południe Tyś je utworzył, Tabor i Chermon w imię Twoje śpiewają.
PsKrusz	(89:13) Północ i południe Tyś stworzył; Tabor i Hermon wyśpiewują o imieniu Twojem.
PsAszk	(89:13) Północ i prawicę, Ty je stworzyłeś, Tabor i Hermon - Twojemu wyśpiewują imieniu.
PsSzer	(89:13) Tyś stworzył północ i południe; Tabor i Hermon radośnie wyśpiewują na cześć imienia Twojego.
Tys1	(88:13) Tyś stworzył Północ i Południe; Tabor i Hermon cieszą się z Twego imienia.
Tys5	(89:13) Ty stworzyłeś północ i południe; Tabor i Hermon wykrzykują radośnie na cześć Twego imienia.
Bryt	(89:13) Tyś stworzył północ i południe; Tabor i Hermon radośnie wykrzykują imieniu twemu.
Pozn	(89:13) Tyś stworzył północ i południe, Tabor i Chermon radośnie sławią Imię Twoje.
WarPra	(89:13) Stworzyłeś i północ, i południe, Tabor i Hermon sławią Twoje Imię.
STB	(89:13) Północ i Południe – Ty je stworzyłeś; wśród Twojego Imienia śpiewają Tabor i Chermon.
EIB	(89:13) Ty ustanowiłeś północ i południe; Tabor i Hermon cieszą się Twym imieniem.

Ps 89,13

PsFlor	(88:13b) twoje ramię s mocą. (88:14a) Śćwierdzona bądź ręka twoja i powyszona bądź prawica twoja;
PsPul	(88:13b) twoje ramię z mocą. (88:14a) Stwirdzi sie ręka twoja i powyszszona bądź prawica twoja;
Wuj1923	(89:14) Twoje ramię z mocą: niech się zmocni ręka twoja, i niech się wyniesie prawica twoja.
Gda1881	(89:14) Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.
Gda2017	Twoje ramię jest mocne, twoja ręka potężna, a twoja prawica wzniesiona.
PsBycz	(89:14) U-ciebie moc, równie-jak przemoc; wzmacnia-się-ręka-Twa; podnosi-się prawica-Twoja.
Goet	(89:14) Ty masz potężne ramię, ręka Twoja jest silna, wzniesiona prawica Twoja.
PsCylk	(89:14) Twoją moc i potęga, silną dłoń Twoja, wzniosłą prawica Twoja.
PsKrusz	(89:14) Możne jest ramię Twoje, Twa ręka mocna - prawica Twa wywyższona.
PsAszk	(89:14) Twojem ramię wraz z władną mocą, w moc się wzbije Twa ręka, wywyższy się Twa prawica,
PsSzer	(89:14) Ramię Twoje jest potężne; mocna jest ręka Twoja, a wysoko podniesiona prawica Twoja.
Tys1	(88:14) Twoje ramię jest potężne, mocna jest ręka Twoja i Twoja prawica wzniesiona.
Tys5	(89:14) Ty masz ramię pełne potęgi, mocna jest ręka Twoja i Twoja prawica wzniesiona.
Bryt	(89:14) Ramię twoje jest potężne; Mocna jest ręka twoja, A wysoko podniesiona prawica twoja.
Pozn	(89:14) Ramię Twoje jest pełne mocy, dłoń Twoja silna, prawica wysoko wzniesiona.
WarPra	(89:14) Pełne mocy jest Twoje ramię, silna jest Twoja ręka, wzniesiona prawica.
STB	(89:14) Twoją jest moc i potęga; Twoją jest silna dłoń, Twoja prawica jest wzniosłą.
EIB	(89:14) Twoje jest mężne ramię I mocna Twoja ręka - Wzniesiona wysoko Twoja prawa dłoń.

Ps 89,14

PsFlor	(88:14b) sprawiedlność i sąd nagotowanie stolca twego, (88:15a) miłosierdzie a prawda przejdzieta oblicze twoje.
PsPul	(88:14b) sprawiedlność i sąd nagotowanie stolca twego, (88:15a) miłosierdzie i prawda przejdzieta przed licem twoim.
Wuj1923	(89:15) Sprawiedliwość i sąd przygotowanie stolice twojéj: miłosierdzie i prawda uprzedzą oblicze twoje.
Gda1881	(89:15) Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje.
Gda2017	Sprawiedliwość i sąd są podstawą twego tronu, miłosierdzie i prawda idą przed twoim obliczem.
PsBycz	(89:15) Sprawiedliwość, i-prawość, podstawą tronu-Twojego; dobroć, i-prawda, poprzédzają obliczé-Twojé.
Goet	(89:15) Sprawiedliwość i prawo są fundamentem tronu Twego; łaska i prawda poprzedzają oblicze Twe.
PsCylk	(89:15) Sprawiedliwość i prawo podstawą tronu Twego, miłość i prawda poprzedzają oblicze Twoje.
PsKrusz	(89:15) Sprawiedliwość i sąd są podstawą tronu Twego, - miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze Twe.
PsAszk	(89:15) Sprawiedliwość i sąd sprawiedliwy podporą Twego tronu, łaska i prawda wyprzedzają Twe oblicze.
PsSzer	(89:15) Sprawiedliwość i prawo są podstawą tronu Twego, łaska i wierność idą przed Tobą.
Tys1	(88:15) Podstawą Twego tronu sprawiedliwość i prawo; przed Tobą kroczą łaska i wierność.
Tys5	(89:15) Podstawą Twego tronu sprawiedliwość i prawo; przed Tobą kroczą łaska i wierność.
Bryt	(89:15) Sprawiedliwość i prawo są podstawą tronu twego, Łaska i wierność idą przed tobą.
Pozn	(89:15) Sprawiedliwość i prawo są podstawą Twego tronu, łaskawość i wierność kroczą przed Tobą.
WarPra	(89:15) Tron Twój się wspiera na prawie i sprawiedliwości, łaska i wierność kroczą przed Twym obliczem.
STB	(89:15) Sprawiedliwość i sąd są podstawą Twojego tronu; Twoje oblicze poprzedzają: Miłosierdzie i prawda.
EIB	(89:15) Na sprawiedliwości i prawie opiera się Twój tron, Łaska oraz prawda znaczą Twą obecność.

Ps 89,15

PsFlor	(88:15b) Błogosławiony lud, jenże umie śpiewanie. (88:16a) Gospodnie, w światłości oblicza twego chodzić będą
PsPul	(88:15b) Błogosławiony lud, jenże umie śpiewanie. (88:16a) Boże, we światłości oblicza twego chodzić będą
Wuj1923	(89:16) Błogosławiony lud, który umie wesołe śpiewanie: Panie, chodzić będą w jasności oblicza twego.
Gda1881	(89:16) Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.
Gda2017	Błogosławiony lud, który zna okrzyk radości; będzie chodzić w świetle twego oblicza, PANIE.
PsBycz	(89:16) Szczęśliwy, ten-lud, doznający powodu radosnego-krzyku; oni, o-Panie! za-jasnością oblicza-Twego, postępować-będą.
Goet	(89:16) Szczęsny lud, który zna dźwięk trąby! Panie, w światłości oblicza Twego chodzę.
PsCylk	(89:16) Szczęsny lud, który zna głos surmy, Boże, w świetle oblicza Twojego postępują.
PsKrusz	(89:16) Błogosławiony naród, który zna głos Twój; Panie, w światłości oblicza Twego chodzić będą.
PsAszk	(89:16) Szczęśliw naród, który radosną zna pobudkę, w Twojem Jehowo jeśli kroczą świetle.
PsSzer	(89:16) Szczęśliwy lud, który zna okrzyk radości i chodzi w światłości Twojej, Panie.
Tys1	(88:16) Błogosławiony lud, co umie się radować. Chodzą, o Panie, w świetle Twego oblicza,
Tys5	(89:16) Szczęśliwy lud, co umie się radować, chodzi, o Panie, w świetle Twego oblicza.
Bryt	(89:16) Błogosławiony lud, który umie się radować I chodzi w światłości oblicza twego, Panie.
Pozn	(89:16) Szczęśliwy lud, który zna okrzyki radości, który chodzi w światłości Twego oblicza, Jahwe!
WarPra	(89:16) Szczęśliwy lud, który umie się cieszyć. Tacy zawsze chodzą w świetle Twego oblicza.
STB	(89:16) Szczęśliwy lud, który zna głos mocno brzmiący, WIEKUISTY, i postępuje w świetle Twojego oblicza.
EIB	(89:16) O, jak szczęśliwy jest lud, który wie, co to okrzyk radości! PANIE, będzie on chodził w świetle Twego oblicza,

Ps 89,16

PsFlor	(88:16b) i w imieniu twojem wiesielić sie będą wszego dnia, i we sprawiedlności twojej powyszoni będą.
PsPul	(88:16b) i w imię twe będą sie wiesielić wszytek dzień, i ❬w❭ sprawiedności twojej powyszszeni będą.
Wuj1923	(89:17) A w imieniu twojem będą się weselić cały dzień: i w sprawiedliwości twojéj będą podwyższeni.
Gda1881	(89:17) W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą.
Gda2017	W twoim imieniu będą się weselić każdego dnia, a w twojej sprawiedliwości będą wywyższeni.
PsBycz	(89:17) Oni, w-Imieniu-Twém, cieszyć-się-będą każdego dnia; a,-w-sprawiedliwości-Twojéj, wywyższeni-będą.
Goet	(89:17) W imieniu Twojem weselą się przez cały dzień, a przez sprawiedliwość Twoją zostają wywyższeni.
PsCylk	(89:17) W imię Twoje weselą się zawsze, a sprawiedliwością Twoją się chlubią.
PsKrusz	(89:17) W imieniu Twojem weselić się będą na każdy dzień, a w sprawiedliwości Twej będą wywyższeni.
PsAszk	(89:17) W imieniu Twem się radują dzień cały a sprawiedliwą miłością Twą będą wywyższeni.
PsSzer	(89:17) Radują się zawsze z imienia Twojego, a sprawiedliwość Twoja wywyższa ich,
Tys1	(88:17) imieniem Twoim zawsze się cieszą, wywyższa ich Twoja sprawiedliwość.
Tys5	(89:17) Cieszą się zawsze Twoim imieniem, wywyższa ich Twoja sprawiedliwość.
Bryt	(89:17) Z imienia twego raduje się każdy dzień, A sprawiedliwość twoja wywyższa ich,
Pozn	(89:17) Cieszą się zawsze Twoim Imieniem, a Twoja sprawiedliwość ich wywyższa.
WarPra	(89:17) Imieniem Twoim cieszą się nieustannie i wysławiają Twoją sprawiedliwość.
STB	(89:17) W Twym Imieniu zawsze się weselą oraz chlubią się Twoją sprawiedliwością.
EIB	(89:17) Przez cały dzień cieszył się Twoim imieniem, A Twoja sprawiedliwość będzie go wywyższać.

Ps 89,17

PsFlor	(88:17) Bo sława czci jich ty jeś i w lubości twojej powyszon będzie rog nasz,
PsPul	(88:17) Bo sława mocy jich ty jeś i w lubości twojej powyszszon będzie rog ❬nasz❭,
Wuj1923	(89:18) Albowiem ty jesteś chwała mocy ich: a w upodobaniu twojem wywyższy się róg nasz.
Gda1881	(89:18) Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz.
Gda2017	Ty bowiem jesteś chwałą ich mocy i z twojej woli nasz róg będzie wzniesiony.
PsBycz	(89:18) Boś chwałą siły-ich, Ty; a,-z-upodobaniem-Twojém, wywyższysz rogi-nasze.
Goet	(89:18) Boś Ty jest chlubą siły ich; a przez łaskawość Twoją róg nasz będzie wywyższony.
PsCylk	(89:18) Bo ozdobą siły ich Ty, a łaską Twoją wywyższa się róg nasz.
PsKrusz	(89:18) Boś Ty jest chwałą mocy ich, i według woli Twej wywyższy się róg nasz.
PsAszk	(89:18) Bo Tyś chlubą ich mocy i w łasce Twej wywyższysz nasz róg.
PsSzer	(89:18) bo Ty jesteś chlubą mocy ich, a z łaski Twojej wznosi się nasz róg.
Tys1	(88:18) Boś Ty jest blaskiem ich potęgi, a Twoja przychylność moc naszą podnosi.
Tys5	(89:18) Bo Ty jesteś blaskiem ich potęgi, a Twoja przychylność moc naszą podnosi.
Bryt	(89:18) Bo Ty jesteś blaskiem mocy ich, A z życzliwości twojej podnosi się siła nasza.
Pozn	(89:18) Ty bowiem jesteś blaskiem ich potęgi i z Twojej łaskawości rośnie nasza siła.
WarPra	(89:18) Bo Ty jesteś ich pięknem i mocą, dzięki Twojej dobroci wzrasta nasza siła.
STB	(89:18) Bo Ty jesteś ozdobą ich siły i Twą łaską wywyższa się nasz róg.
EIB	(89:18) Tak, Ty jesteś ozdobą jego mocy - Dzięki Twej przychylności rośnie nasza potęga.

Ps 89,18

PsFlor	(88:18) bo boże jest wzniesienie nasze i świętego Israhel, krola naszego.
PsPul	(88:18) bo boże jest wzniesienie nasze i świętego Israhel, krola naszego.
Wuj1923	(89:19) Bo Pańska jest nasza obrona, i Świętego Izrael, króla naszego.
Gda1881	(89:19) Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.
Gda2017	Bo PAN jest naszą tarczą, a Święty Izraela naszym królem.
PsBycz	(89:19) Wszakże, w-Panu, tarcza nasza; a,-w-świętyni Izraela, Król-nasz.
Goet	(89:19) Albowiem Pana jest tarcza nasza, Świętego Izraela — król nasz!
PsCylk	(89:19) Albowiem od Boga tarcza nasza, od Świętego w Izraelu król nasz.
PsKrusz	(89:19) Albowiem Pan jest tarczą naszą, a Święty Izraela Królem naszym.
PsAszk	(89:19) Gdyż Jehowy jest tarcza nasza i Świętego Izraelskiego nasz król.
PsSzer	(89:19) Do Pana bowiem należy tarcza nasza, a król nasz do Świętego Izraela.
Tys1	(88:19) Bo puklerz nasz należy do Pana, a król nasz do Tego, co Świętym jest Izraela.
Tys5	(89:19) Bo puklerz nasz należy do Pana, a król nasz - do Świętego Izraela.
Bryt	(89:19) Do Pana bowiem należy tarcza nasza, A król nasz do Świętego Izraela.
Pozn	(89:19) Do Jahwe bowiem należy puklerz nasz, a król nasz do Świętego Izraela.
WarPra	(89:19) Pan bowiem jest naszym puklerzem, a Królem naszym – Święty Izraela.
STB	(89:19) Gdyż od WIEKUISTEGO pochodzi nasza tarcza, a nasz król od Świętego w Israelu.
EIB	(89:19) Gdyż do Pana należy nasza tarcza, Do Świętego Izraela należy nasz król.

Ps 89,19

PsFlor	(88:19) Tegdy mołwił jeś w widzeni świętym twojim i rzekł jeś: Położył jeśm pomoc w mocnem i powyszył jeśm wybrańca z luda mego.
PsPul	(88:19) Tegdy mołwił jeś w widzeniu świętym twym i rzekł jeś: Położyłeśm pomoc w mocnym i powyszszyłeśm wybrańca z ludu mego.
Wuj1923	(89:20) W on czas mówiłeś w widzeniu do świętych swoich i rzekłeś: Położyłem wspomożenie w mocnym, i wywyższyłem wybranego z ludu mojego.
Gda1881	(89:20) W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.
Gda2017	Powiedziałeś wtedy w widzeniu do twego świętego: Udzieliłem pomocy mocarzowi, wywyższyłem wybranego z ludu.
PsBycz	(89:20) Wówczas mówiłeś, w-widzeniu prorockiém, do-lubego-Twego: Położyłem pomoc, na bohatyra; wywyższyłem wybranego z-ludu.
Goet	(89:20) Niegdyś mówiłeś w widzeniu do pobożnych Swoich i rzekłeś: "Przekazałem pomoc bohaterowi, wywyższyłem wybranego z narodu;
PsCylk	(89:20) Niegdy powiedziałeś w objawieniu do pobożnego Twojego i rzekłeś: udzieliłem mocy bohaterowi, wyniosłem młodzieńca z ludu.
PsKrusz	(89:20) Wtedy rzekłeś do świętego swego, mówiąc: "Złożyłem ratunek na mocarzu, wywyższyłem wybrańca z ludu.
PsAszk	(89:20) Wówczasto przemówiłeś we widzeniu do Twych miłościwych i rzekłeś: "Dobrałem pomoc, godną mocarza, wyniosłem z ludu wybrańca.
PsSzer	(89:20) Niegdyś rzekłeś w widzeniu do swoich wiernych mówiąc: Ukoronowałem bohatera, wywyższyłem wybrańca ludu;
Tys1	(88:20) Mówiłeś niegdyś w widzeniu do świętych Twoich i rzekłeś: «Włożyłem mocarzowi koronę; wyniosłem wybrańca z ludu.
Tys5	(89:20) Mówiłeś niegdyś w widzeniu do świętych Twoich i powiedziałeś: Włożyłem na głowę mocarza koronę; wyniosłem wybrańca z ludu.
Bryt	(89:20) Niegdyś rzekłeś w widzeniu do wiernych swoichI powiedziałeś: Wzbudziłem bohatera ku pomocy, Wywyższyłem wybrańca z ludu;
Pozn	(89:20) Oznajmiłeś ongiś w widzeniu swoim wiernym i rzekłeś im: "Włożyłem koronę bohaterowi, wywyższyłem wybranego spośród ludu.
WarPra	(89:20) Do Twoich świętych powiedziałeś w widzeniu: Ukoronowałem jednego z wojowników, męża spośród ludu wyniosłem wysoko.
STB	(89:20) Niegdyś, mówiąc w objawieniu, powiedziałeś do Swego pobożnego: Udzieliłem mocy bohaterowi, wyniosłem młodzieńca z ludu.
EIB	(89:20) Kiedyś oddanym Tobie powiedziałeś w widzeniu: Postawiłem chłopca ponad bohaterem, Wywyższyłem wybranego z ludu;

Ps 89,20

PsFlor	(88:20) Nalazł jeśm Dawida sługę mego, olejem świętym mojim pomazał jeśm ji.
PsPul	(88:20) Nalazłeśm Dawida sługę mego, olejem świętym moim pomazał jeśm ji.
Wuj1923	(89:21) Nalazłem Dawida, sługę mego: pomazałem go olejkiem świętym moim.
Gda1881	(89:21) Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.
Gda2017	Znalazłem Dawida, mego sługę, namaściłem go swoim świętym olejem.
PsBycz	(89:21) Znalazłem Dawida, sługę-mojego; z-olejem Świętości-méj, namaściłem-go.
Goet	(89:21) Znalazłem Dawida, sługę Mego, olejkiem Moim świętym namaściłem go.
PsCylk	(89:21) Znalazłem Dawida sługę Mojego, olejem Moim świętym pomazałem go.
PsKrusz	(89:21) Znalazłem Dawida, sługę mego; olejem świętym namaściłem go.
PsAszk	(89:21) Znalazłem Dawida, sługę Mego, olejem świętości Mej go namaściłem.
PsSzer	(89:21) znalazłem Dawida, sługę swego, pomazałem go Moim olejkiem świętym:
Tys1	(88:21) Znalazłem Dawida, sługę mojego, namaściłem go świętym olejem moim,
Tys5	(89:21) Znalazłem Dawida, sługę mojego, namaściłem go świętym olejem moim,
Bryt	(89:21) Znalazłem Dawida, sługę mego, Namaściłem go świętym olejem moim,
Pozn	(89:21) Znalazłem Dawida, sługę mego, moim świętym olejem namaściłem go.
WarPra	(89:21) Znalazłem sługę mego, Dawida, i namaściłem go moim świętym olejem.
STB	(89:21) Znalazłem Mojego sługę Dawida; przez olej namaściłem go Mym pomazaniem.
EIB	(89:21) Znalazłem mego sługę Dawida I namaściłem go mym świętym olejem.

Ps 89,21

PsFlor	(88:21) Ręka zaprawdę moja podpomoże ji a ramię moje umocni ji.
PsPul	(88:21) Bo ręka moja pomoże jemu a ramię moje poćwirdzi ji.
Wuj1923	(89:22) Bo mu ręka moja będzie pomagała, i posili go ramię moje.
Gda1881	(89:22) Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.
Gda2017	Moja ręka będzie przy nim i wzmocni go moje ramię.
PsBycz	(89:22) Przeto, ręka-moja, będzie-stale z-nim; ileż-bardziéj ramię-mojé, umocni-go.
Goet	(89:22) Z nim ręka Moja stałe przebywać będzie, a ramię Moje umocni go.
PsCylk	(89:22) Przy którym ręka Moja wytrwa, a ramię Moje zasili go.
PsKrusz	(89:22) Dlatego ręką moją wesprze go, oraz ramię moje go posili.
PsAszk	(89:22) Z którym utwierdzona ręka Ma, też skrzepi go Moje ramię.
PsSzer	(89:22) Ręka Moja wspierać go będzie, a ramię Moje umocni go.
Tys1	(88:22) by ręka moja zawsze z nim była i ramię moje go umacniało.
Tys5	(89:22) aby ręka moja zawsze z nim była i umacniało go moje ramię.
Bryt	(89:22) Ręka moja wspierać go będzie, A ramię moje umocni go.
Pozn	(89:22) Wspierać go będzie ręka moja, a ramię moje go umocni.
WarPra	(89:22) Moja ręka będzie go zawsze prowadzić, umacniać go będzie moje ramię.
STB	(89:22) Przy nim wytrwa Ma ręka, a Moje ramię go zasili.
EIB	(89:22) Przy nim będzie moja pewna ręka. Tak! Jego właśnie me ramię umocni!

Ps 89,22

PsFlor	(88:22) Nics prześpieje nieprzyjaciel w niem a syn lichoty nie przyłoży zawadzać jemu.
PsPul	(88:22) Nic prześpieje nieprzyjaciel w nim a syn złości nie przyłoży zawadzić jemu.
Wuj1923	(89:23) Nic nie żyszcze na nim nieprzyjaciel: i syn nieprawości nie przyda szkodzić mu.
Gda1881	(89:23) Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.
Gda2017	Nie będzie uciskany przez wroga, a syn nieprawości go nie pognębi.
PsBycz	(89:23) Nie wymoże-zapłaty nieprzyjaciel, od-niego; a,-syn niegodziwy, nie upokorzy-go.
Goet	(89:23) Żaden wróg nie napadnie na niego, a żaden syn nieprawości nie będzie go uciskał,
PsCylk	(89:23) Nie naprze nań wróg, a syn bezprawia nie uciemięży go.
PsKrusz	(89:23) Nie uciśnie go nieprzyjaciel, i człowiek przewrotny nie utrapi go.
PsAszk	(89:23) Nie utrąci go wróg a niegodziwiec go nie zadręczy.
PsSzer	(89:23) Nie podejdzie go nieprzyjaciel, a złoczyńca nie będzie go ciemiężył.
Tys1	(88:23) Nie zwiedzie go nieprzyjaciel ani go złośnik pognębi.
Tys5	(89:23) Nie zwiedzie go nieprzyjaciel ani nie pognębi go złośnik.
Bryt	(89:23) Nie podejdzie go wróg, A niegodziwiec go nie pognębi.
Pozn	(89:23) Nie zwiedzie go wróg ani nie zmoże człowiek przewrotny.
WarPra	(89:23) Żaden go wróg nie oszuka, nie pognębi go żaden bezbożnik.
STB	(89:23) Nie rzuci się na niego wróg oraz nie uciemięży go syn bezprawia.
EIB	(89:23) Nie przechytrzy go wróg, Żaden podły człowiek nie pognębi.

Ps 89,23

PsFlor	(88:23) I usiekę od oblicza jego nieprzyjaciele jego a nienawidzące ji w uciekanie obrocę.
PsPul	(88:23) I usiekę przed obliczym jego nieprzyjaciele jego a nienawidzące ji w uciekanie obrocę.
Wuj1923	(89:24) I wysiekę przed nim nieprzyjacioły jego: i uczynię, że tył podadzą ci, którzy go mają w nienawiści.
Gda1881	(89:24) Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę.
Gda2017	Zetrę na jego oczach jego przeciwników, a tych, którzy go nienawidzą, powalę.
PsBycz	(89:24) Bo-pokruszę, przed-nim, wrogów-jego; a,-nienawidzących-go, skaleczę.
Goet	(89:24) Lecz Ja zmiażdżę przed nim gnębicieli jego, a pobiję nienawidzących go.
PsCylk	(89:24) I skruszę przed nim nieprzyjaciół jego, a przeciwników jego zgromię.
PsKrusz	(89:24) I odetnę od jego oblicza nieprzyjaciół jego, a tych, co go nienawidzą, uderzę.
PsAszk	(89:24) Zetrę przed nim gnębiciele jego a nienawidzące go porażę.
PsSzer	(89:24) I zniszczę przed nim ciemiężycieli jego, a nienawidzących go zabiję.
Tys1	(88:24) Lecz zetrę przed nim jego przeciwników, porażę tych, co go nienawidzą.
Tys5	(89:24) Lecz zetrę na proch przed nim jego przeciwników, porażę tych, co go nienawidzą.
Bryt	(89:24) Zetrę przed nim jego przeciwników, A tych, co go nienawidzą, powalę.
Pozn	(89:24) Zetrę przed nim jego przeciwników, porażę tych, którzy go nienawidzą.
WarPra	(89:24) Na jego oczach wrogów jego wytracę i zniszczę tych, co go nienawidzą.
STB	(89:24) Skruszę przed nim jego nieprzyjaciół i zgromię jego przeciwników.
EIB	(89:24) Na jego oczach zgniotę jego przeciwników I uderzę tych, którzy go nienawidzą.

Ps 89,24

PsFlor	(88:24) A prawda moja i miłosierdzie moje s nim, a w imieniu mojem powyszon będzie rog jego.
PsPul	(88:24) A prawda moja i miłosierdzie moje s nim, a w imię moje powyszszon będzie rog jego.
Wuj1923	(89:25) A prawda moja, i miłosierdzie moje z nim: a w imię moje róg jego będzie podwyższony.
Gda1881	(89:25) Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.
Gda2017	Ponadto moja prawda i miłosierdzie będą z nim, a w moim imieniu jego róg będzie wzniesiony.
PsBycz	(89:25) Więc-stałość-moja, i-łaska-moja, będą z-nim; a,-w-Imieniu-mojém, będzie-wywyższon róg-jego.
Goet	(89:25) Ale z nim będzie prawda Moja i dobroć Moja, a przez imię Moje będzie wywyższony róg jego.
PsCylk	(89:25) A rzetelność i łaska Moja przy nim, a przez imię Moje wywyższy się róg jego.
PsKrusz	(89:25) A prawda moja i miłosierdzie moje z nim, i w imieniu mojem będzie podwyższony róg jego.
PsAszk	(89:25) A wierność Ma i łaska Moja z nim i w Mojem imieniu wywyższon będzie róg jego.
PsSzer	(89:25) Wierność Moja i łaska będzie z nim i dzięki imieniu Memu podniesie się róg jego.
Tys1	(88:25) Z nim moja wierność i łaska; w moim imieniu moc jego się wzniesie.
Tys5	(89:25) Z nim moja wierność i łaska; i w moje imię moc jego się wzniesie.
Bryt	(89:25) Wierność moja i łaska będzie z nimI przez imię moje podniesie się siła jego.
Pozn	(89:25) Wierność i łaska moja będzie z nim, a dzięki Imieniu memu wzrośnie jego potęga.
WarPra	(89:25) Moja wierność i łaska wszędzie za nim pójdą, a on w Imię moje podniesie swą głowę.
STB	(89:25) Także przy nim Ma prawda i łaska; przez Moje Imię wywyższy się jego róg.
EIB	(89:25) Moja wierność i łaska będą mu towarzyszyć I w moim imieniu odniesie on zwycięstwo.

Ps 89,25

PsFlor	(88:25) I położę w morzu rękę jego a w rzekach prawicę jego.
PsPul	(88:25) I położę w morzu rękę jego a w rzekach prawicę jego.
Wuj1923	(89:26) I postawię na morzu rękę jego, i na rzekach prawicę jego.
Gda1881	(89:26) I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.
Gda2017	I położę na morzu jego rękę i na rzekach jego prawicę.
PsBycz	(89:26) Nadto,-położę, na-morzé, rękę-jego; a,-na-rzéki, prawicę-onegoż.
Goet	(89:26) I położę rękę jego na morze, a na rzekach — prawicę jego.
PsCylk	(89:26) I położę na morze rękę jego, a na rzeki prawicę jego.
PsKrusz	(89:26) I położę na morzu rękę jego, a na rzekach jego prawicę.
PsAszk	(89:26) Dam rękę jego nad morze i między strumienie jego prawicę.
PsSzer	(89:26) I położę na morzu rękę jego, a prawicę jego na rzekach.
Tys1	(88:26) I rękę jego wyciągnę nad morzem, a prawicę jego ponad rzekami.
Tys5	(89:26) I rękę jego wyciągnę na morze, a prawicę jego na rzeki.
Bryt	(89:26) Położę na morzu rękę jego, A prawicę jego na rzekach.
Pozn	(89:26) Położę rękę jego na morzu a jego prawicę na rzekach.
WarPra	(89:26) Ponad morza wyciągnę jego rękę, a jego prawica będzie nad rzekami.
STB	(89:26) Położę na morze jego rękę, a jego prawicę na rzeki.
EIB	(89:26) Jego rękę położę na morzu, Jego prawą dłoń - nad rzekami.

Ps 89,26

PsFlor	(88:26) On wezwał mie: Ociec moj jeś ty, Bog moj i przyjemca zbawienia mego,
PsPul	(88:26) On wezwał mie: Ociec moj jeś ty, Bog moj i przyjemca zbawienia mego,
Wuj1923	(89:27) On mię będzie wzywał: Ojcem moim jesteś ty, Bogiem moim, i obrońcą zbawienia mego.
Gda1881	(89:27) On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,
Gda2017	On zawoła: Ty jesteś moim ojcem, moim Bogiem i skałą mego zbawienia.
PsBycz	(89:27) On będzie-wzywał-mię, mówiąc: Ojcem-eś-moim; Tyś Bogiem-moim, i-Skałą zbawienia-mojego.
Goet	(89:27) On będzie wolał do Mnie: Tyś jest ojcem moim, Bogiem moim i opoką zbawienia mego.
PsCylk	(89:27) On zwać Mnie będzie: Tyś ojciec mój, Pan mój i opoka pomocy mojéj.
PsKrusz	(89:27) On będzie wołał do mnie; Ojcem moim Ty jesteś - Bogiem moim i skałą zbawienia mego.
PsAszk	(89:27) Ou wołać mnie będzie: "Ojcze mój, Tyś mą wszechmocą i opoką mojego wybawienia".
PsSzer	(89:27) On wzywać Mnie będzie: Tyś Ojcem moim, Bogiem moim i opoką zbawienia mego.
Tys1	(88:27) On będzie wołał do mnie: "Tyś jest Ojcem moim, Bogiem mym i opoką mojego zbawienia".
Tys5	(89:27) On będzie wołał do Mnie: Ty jesteś moim Ojcem, Bogiem moim i opoką mego ocalenia.
Bryt	(89:27) On wzywać mnie będzie: Tyś Ojcem moim, Bogiem moim i skalą zbawienia mego.
Pozn	(89:27) Będzie wołał do mnie: "Tyś Ojcem moim, Bogiem moim i opoką zbawienia mego".
WarPra	(89:27) On do mnie zawoła: Ojcem moim jesteś, moim Bogiem i Opoką mojego zbawienia.
STB	(89:27) On Mnie będzie nazywać: Tyś mój Ojciec, mój Bóg i Opoka mojego zbawienia.
EIB	(89:27) On będzie do mnie mówił: Ty jesteś mym Ojcem, Moim Bogiem i opoką mojego zbawienia.

Ps 89,27

PsFlor	(88:27) a ja pirzwieńcem położę onego, wysokiego nad krolmi ziemie.
PsPul	(88:27) a ja pirzwieńca postawię ji, wysokiego nad krolmi ziemie.
Wuj1923	(89:28) A ja go pierworodnym uczynię; wyższym nad króle ziemskie.
Gda1881	(89:28) Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi.
Gda2017	Ja też uczynię go pierworodnym i najwyższym wśród królów ziemi.
PsBycz	(89:28) Takżeć Ja, pierworodnym ustanowię-go, najwyższym z-królów ziemskich.
Goet	(89:28) Ja go zaś uczynię pierworodnym, najwyższym z królów ziemi.
PsCylk	(89:28) Ja téż pierworodnym ustanowię go, najwyższym nad królami ziemi.
PsKrusz	(89:28) Ja go też dam za pierworodnego, za wyższego ponad królów ziemskich.
PsAszk	(89:28) Toż i Ja uczynię go pierworodnym, najwyższym. między królami ziemi.
PsSzer	(89:28) A Ja uczynię go pierworodnym, najwyższym wśród królów ziemi.
Tys1	(88:28) A Ja go ustanowię pierworodnym, najwyższym wśród królów ziemi.
Tys5	(89:28) A Ja go ustanowię pierworodnym, największym wśród królów ziemi.
Bryt	(89:28) Ja zaś uczynię go pierworodnym, Najwyższym wśród królów ziemi.
Pozn	(89:28) Ja zaś ustanowię go pierworodnym, najwyższym spośród królów ziemskich.
WarPra	(89:28) A Ja go uczynię pierworodnym moim i największym pośród wszystkich władców ziemi.
STB	(89:28) Ja go też ustanowię pierworodnym i najwyższym nad królami ziemi.
EIB	(89:28) Ja natomiast jego uczynię pierworodnym I najwyższym pośród królów ziemi.

Ps 89,28

PsFlor	(88:28) Na wieki schowam jemu miłosierdzie moje a obrząd moj wierny jemu.
PsPul	(88:28) Na wieki zachowam jemu miłosierdzie moje a obrząd moj wierny jemu.
Wuj1923	(89:29) Zachowam mu na wieki miłosierdzie moje, i Testament mój wierny jemu.
Gda1881	(89:29) Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.
Gda2017	Na wieki zachowam dla niego swoje miłosierdzie, a moje przymierze z nim będzie trwałe.
PsBycz	(89:29) Na-wieki zachowam dlań łaskę-moję; i,-przymiérzé-mé, będzie-zapewnioné mu.
Goet	(89:29) Na wieki zachowam mu dobroć Swoją, a przymierze Moje będzie dla niego pewne.
PsCylk	(89:29) Na wieki zachowam mu łaskę Moję, a przymierze Moje wierném mu zostanie.
PsKrusz	(89:29) Na wieki zachowam dlań miłosierdzie moje a przymierze moje wierne dla niego.
PsAszk	(89:29) Na wieki zachowam mu łaskę Moją a przymierze Me jest mu uwierzytelnione.
PsSzer	(89:29) Na wieki zachowam mu łaskę swoją, a Moje przymierze z nim będzie niezłomne.
Tys1	(88:29) Zachowam dla niego łaskawość na wieki i trwałe będzie moje z nim przymierze.
Tys5	(89:29) Zachowam dla niego łaskawość swą na wieki i wierne będzie moje z nim przymierze.
Bryt	(89:29) Na wieki zachowam dla niego łaskę swoją, A przymierze moje z nim nie wzruszy się.
Pozn	(89:29) Na wieki zachowam dla niego łaskę moją, a przymierze moje z nim trwać będzie niewzruszone.
WarPra	(89:29) I zachowam dla niego łaskawość na wieki, zawsze trwać będzie moje z nim Przymierze.
STB	(89:29) Moją łaskę zachowam mu na wieki i będzie mu wierne Me przymierze.
EIB	(89:29) Zawsze będzie cieszył się mą łaską, A moje przymierze z nim będzie niewzruszone.

Ps 89,29

PsFlor	(88:29) I położę na wieki wiekom siemię jego a stolec jego jako dni nieba.
PsPul	(88:29) I położę na wieki wiekom siemię jego a stolec jego jako dni nieba.
Wuj1923	(89:30) I położę na wieki wieków nasienie jego, a stolicę jego jako dni niebieskie.
Gda1881	(89:30) I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.
Gda2017	Jego potomstwo utrwalę na wieki, a jego tron – jak dni niebios.
PsBycz	(89:30) Nawet-ustanowię, na-wieki, plemię-jego; a,-tron-jego, równy-dniom niebios.
Goet	(89:30) I na wieki postanowię potomstwo jego, a uczynię tron jego jak dni niebios.
PsCylk	(89:30) I utrwalę na zawsze ród jego, a tron jego jako dni niebios.
PsKrusz	(89:30) I uczynię, że na wieki będzie potomstwo jego, a tron jego jako dni niebieskie.
PsAszk	(89:30) Dam nasienie jego na wieczność a tron jego, jako dni niebios.
PsSzer	(89:30) I uczynię wiecznym ród jego, a tron jego jak dni niebios.
Tys1	(88:30) Sprawię, że potomstwo jego będzie wieczne, a jego tron, jak dni nieba trwały.
Tys5	(89:30) Sprawię, że potomstwo jego będzie wieczne, a jego tron - [trwały] jak dni nieba.
Bryt	(89:30) I utrwalę na wieki ród jego, A tron jego jak dni niebios.
Pozn	(89:30) Ród jego utwierdzę po wieczne czasy, a tron jego - jak długo istnieć będą niebiosa.
WarPra	(89:30) Wiecznie też trwać będzie potomstwo jego, a jego tron – tak długo, jak same niebiosa.
STB	(89:30) Na zawsze utrwalę jego ród, a tron jego podobnie jak dni niebios.
EIB	(89:30) I utrwalę rządy jego potomków na wieki, Jego tron będzie trwał tak długo jak dni niebios.

Ps 89,30

PsFlor	(88:30) Acz zaprawdę synowie jego ostali są zakona mego a w sądziech mojich nie chodzili,
PsPul	(88:30) Ale ostanąli synowie jego zakonu mego a w sądziech moich nie będą chodzić,
Wuj1923	(89:31) A jeźli synowie jego opuszczą zakon mój, a w sądziech moich chodzić nie będą:
Gda1881	(89:31) Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;
Gda2017	Ale jeśli jego synowie porzucą moje prawo i nie będą postępowali według moich nakazów;
PsBycz	(89:31) Gdyby porzuciły, dzieci-jego, ustawę-mę, i,-za-rozporządzeniami-moimi, nie postępowały;
Goet	(89:31) Jeżeli synowie jego opuszczą zakon Mój i chodzić nie będą według praw Moich,
PsCylk	(89:31) A jeśli opuszczą synowie jego zakon Mój, a wedle praw Moich postępować nie będą.
PsKrusz	(89:31) Gdy synowie jego zapomną o prawie mojem i nie będą chodzić według sądów moich
PsAszk	(89:31) Jeśli opuszczą synowie jego Mą naukę i w Moich prawach kroczyć nie będą,
PsSzer	(89:31) Jeśli synowie jego porzucą zakon Mój i nie będą postępować wedle praw Moich,
Tys1	(88:31) A jeśli synowie jego porzucą me prawo i wedle mych przykazań postępować nie będą,
Tys5	(89:31) A jeśli synowie jego porzucą moje prawo i nie będą postępować według mych nakazów,
Bryt	(89:31) Jeżeli synowie jego porzucą zakon mójI nie będą postępowali według nakazów moich,
Pozn	(89:31) Jeśli synowie jego porzucą moje Prawo i nie będą postępowali według moich postanowień,
WarPra	(89:31) Lecz gdy jego synowie od mych pouczeń odejdą i nie będą żyć według moich wskazań,
STB	(89:31) A jeżeli jego synowie opuszczą Moje Prawo i nie będą postępować według Moich wyroków;
EIB	(89:31) Jeśli jego synowie porzucą moje Prawo Lub nie będą stosować się do moich rozstrzygnięć,

Ps 89,31

PsFlor	(88:31) acz sprawiedności moje pobiezczynili a kaźni mojich nie strzegli,
PsPul	(88:31) acz sprawiedlność moję pobiezczynią a kaźni mojej nie strzec będą,
Wuj1923	(89:32) Jeźli zgwałcą sprawiedliwości moje, a nie będą strzedz przykazania mego:
Gda1881	(89:32) Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali:
Gda2017	Jeśli moje ustawy znieważą, a moich przykazań nie będą przestrzegać;
PsBycz	(89:32) Gdyby, prawa-me, splamiły, i,-przykazań-moich, nie zachowywały;
Goet	(89:32) Jeżeli ustawy Moje zbezczeszczą, a przykazań Moich nie zachowają,
PsCylk	(89:32) Jeśli ustawy Moje znieważą, a przykazań Moich nie będą strzegli.
PsKrusz	(89:32) jeśli ustawy moje splugawią i przykazań moich strzec nie będą,
PsAszk	(89:32) Jeśli znieważą Me przepisy i rozkazów Moich nie będą przestrzegali,
PsSzer	(89:32) jeśli znieważą ustawy Moje i nie będą przestrzegali przykazań Moich,
Tys1	(88:32) jeżeli naruszą moje ustawy i moich rozkazów nie będą pełnili,
Tys5	(89:32) jeżeli naruszą moje ustawy i nie będą pełnili moich rozkazów,
Bryt	(89:32) Jeżeli znieważą ustawy mojeI nie będą przestrzegali przykazań moich,
Pozn	(89:32) jeśli pogwałcą moje ustawy i nie będą strzegli moich przykazań -
WarPra	(89:32) gdy prawa moje zbezczeszczą i nie będą zachowywać przykazań,
STB	(89:32) jeśli znieważą Me ustawy i nie będą strzec Mych przykazań –
EIB	(89:32) Albo jeśli pogwałcą moje ustawy I odwrócą się od moich przykazań,

Ps 89,32

PsFlor	(88:32) nawiedzę w mietle lichoty jich i w biczach grzechy jich.
PsPul	(88:32) nawiedzę w mietle złość jich i w ranach grzechy jich.
Wuj1923	(89:33) Nawiedzę przestępstwa ich rózgą, a grzechy ich biczmi.
Gda1881	(89:33) Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.
Gda2017	Wtedy ukarzę rózgą ich przestępstwo, a ich nieprawość biczami.
PsBycz	(89:33) Tedy-skarcę, z-rózgą, przestępstwo-ich a,-z-plagami, bezprawié-ich.
Goet	(89:33) Wtedy nawiedzę rózgą występki ich, a chłostą — nieprawość ich;
PsCylk	(89:33) Napomnę biczem odstępstwo ich, i plagami winę ich.
PsKrusz	(89:33) nawiedzę rózgą przestępstwo ich, i karaniem nieprawość ich.
PsAszk	(89:33) Nawiedzę rózgą przestępstwa ich a grzech ich razami.
PsSzer	(89:33) wtedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich i plagami winę ich,
Tys1	(88:33) ukarzę rózgą ich przewinienia, a winę ich biczami;
Tys5	(89:33) ukarzę rózgą ich przewinienia, a winę ich biczami,
Bryt	(89:33) To ukarzę rózgą przestępstwo ichI winę ich plagami,
Pozn	(89:33) rózgą ukarzę ich przestępstwa, ich przewinienie razami,
WarPra	(89:33) rózgą ukarzę ich przewinienia, a grzechy ich biczami.
STB	(89:33) biczem napomnę ich odstępstwo oraz ich winę – plagami;
EIB	(89:33) To kijem uderzę ich za te przestępstwa, Plagami ukażę ich winę,

Ps 89,33

PsFlor	(88:33) Miłosierdzia zaprawdę mego nie rozproszę od niego ani zawadzę w prawdzie mojej,
PsPul	(88:33) Ale miłosierdzia mego nie rozsypię od niego ani zaszkodzę w prawdzie mojej,
Wuj1923	(89:34) A miłosierdzia mego nie oddalę od niego: i nie zaszkodzę w prawdzie mojéj.
Gda1881	(89:34) Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej.
Gda2017	Ale nie odbiorę mu mojego miłosierdzia ani nie zawiodę w mojej wierności.
PsBycz	(89:34) Ale-łaski-méj, nie odetne od-niego, i-nie skłamię, w-stałości-mojéj.
Goet	(89:34) Ale dobroci Mojej nie cofnę od niego, ani nie zaprę się wierności Swojej.
PsCylk	(89:34) Ale łaski Mojéj nie cofnę od niego, a nie zaprę się rzetelności Mojéj.
PsKrusz	(89:34) A miłosierdzia mego nie odejmę od niego, i nie zaniecham prawdy mej.
PsAszk	(89:34) Wszak łaski Mej nie odbiorę raz na zawsze od niego, niteż sprzeniewierzę się wierności Mej.
PsSzer	(89:34) ale łaski Mojej nie odmówię mu, ani też nie sprzeniewierzę się wierności Mojej;
Tys1	(88:34) lecz nie odejmę mu łaski mojej i nie zawiodę w wierności.
Tys5	(89:34) lecz nie odejmę mu łaski mojej i nie zawiodę w mojej wierności.
Bryt	(89:34) Ale łaski mojej nie odmówię mu, Ani też nie złamię wierności mojej;
Pozn	(89:34) lecz nie pozbawię go łaski mojej i nie sprzeniewierzę się mojej wierności.
WarPra	(89:34) Nie odejmę mu jednak mojej łaskawości i wierności mojej nie złamię.
STB	(89:34) ale nie cofnę od niego Mojej łaski i nie zaprę się Mojej prawdy.
EIB	(89:34) Lecz mojej łaski mu nie odmówię Ani nie odstąpię od wierności;

Ps 89,34

PsFlor	(88:34) ani pobiezczynię obrzędu mego a jeż wychodzą z warg mojich, nie uczynię wzdruszono.
PsPul	(88:34) ani pobiezczynię obrzędu mego a co pochodzą z warg mych, nie uczynię wzruszono.
Wuj1923	(89:35) Ani zgwałcę Testamentu mojego: a co wychodzi z ust moich, nie odmienię.
Gda1881	(89:35) Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.
Gda2017	Nie złamię mego przymierza ani nie zmienię tego, co wyszło z moich ust.
PsBycz	(89:35) Nie rozwiążę przymierza-mojego; i,-wyrazu warg moich, nie odmienię.
Goet	(89:35) Nie unieważnię przymierza Mego i nie zmienię tego, co wyszło z ust Moich.
PsCylk	(89:35) Nie naruszę przymierza Mojego, a wyrzeczenia ust Moich nie odmienię.
PsKrusz	(89:35) Nie zbeszczeszczę przymierza mego, i co wyszło z ust moich, nie odmienię.
PsAszk	(89:35) Nie znieważę przymierza Mego a tego, co wyszło z ust Mych nie zmienię.
PsSzer	(89:35) nie naruszę swego przymierza, a słowa ust Moich nie odmienię.
Tys1	(88:35) Nie złamię przymierza mojego ani słowa moich ust nie zmienię.
Tys5	(89:35) Nie zbezczeszczę mojego przymierza ani nie zmienię słowa ust moich.
Bryt	(89:35) Nie naruszę przymierza megoI nie zmienię słowa ust moich,
Pozn	(89:35) Nie złamię mojego przymierza i nie zmienię tego, co usta moje wyrzekły.
WarPra	(89:35) Nie zapomnę o moim Przymierzu i nigdy nie wyprę się tego, co raz wypowiedziały me usta.
STB	(89:35) Nie naruszę Mojego przymierza oraz mowy Mych ust nie zmienię.
EIB	(89:35) Nie pogwałcę mego przymierza I tego, co wyszło z moich ust, nie zmienię.

Ps 89,35

PsFlor	(88:35a) Jedną przysiągł jeśm w świętem mojem: Acz Dawidem sełżę,
PsPul	(88:35a) Jednąc przysiągłeśm w świętym moim: [Nie] ❬acz❭ sełżę Dawidem,
Wuj1923	(89:36) Razem przysiągł w świętym moim, jeźli skłamam Dawidowi:
Gda1881	(89:36) Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,
Gda2017	Raz przysiągłem na moją świętość, że nie skłamię Dawidowi.
PsBycz	(89:36) Raz przysiągłem, na-Świętość-moję; nie będę Dawidowi kłamał.
Goet	(89:36) Raz przysiągłem na świętość Moją: czyżbym skłamał Dawidowi?
PsCylk	(89:36) Raz zaprzysiągłem na świętość Moję, czyż Dawidowi skłamię?
PsKrusz	(89:36) Raz poprzysiągłem w świętości mej, że nie skłamię Dawidowi.
PsAszk	(89:36) Raz zaprzysiągłem na świętość Mą, izali skłamię Dawidowi.
PsSzer	(89:36) Raz przysiągłem na świętość Moją, że nie skłamię Dawidowi:
Tys1	(88:36) Raz przysiągłem na moją świętość: na pewno Dawidowi nie skłamię.
Tys5	(89:36) Raz przysiągłem na moją świętość: na pewno nie skłamię Dawidowi.
Bryt	(89:36) Raz przysiągłem na świętość moją, Że nie skłamię Dawidowi.
Pozn	(89:36) Przysiągłem raz [na zawsze] na moją świętość i nie zawiodę Dawida:
WarPra	(89:36) Raz poprzysiągłem na moją świętość i nigdy nie zwiodę Dawida:
STB	(89:36) Raz na zawsze przysiągłem na Mą świętość. Czy skłamię Dawidowi?
EIB	(89:36) Raz w mej świętości przysiągłem - I nie zawiodę Dawida!

Ps 89,36

PsFlor	(88:35b) siemię jego na wieki będzie (88:36a) a stolec jego jako słuńce w obeźrzeniu mojem
PsPul	(88:35b) siemię jego na wieki zostaje (88:36a) a stolec jego jako słuńce przede mną
Wuj1923	(89:37) Nasienie jego będzie trwać na wieki: a stolica jego, jako słońce przed oczyma memi;
Gda1881	(89:37) A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną;
Gda2017	Jego potomstwo będzie trwać na wieki, a jego tron jak słońce przede mną;
PsBycz	(89:37) Że, plemię-jego, na-wieki, będzie-istniało; a,-tron-jego, będzie, jak-słońce, przedemną.
Goet	(89:37) Potomstwo jego trwać będzie wiecznie, a tron jego jak słońce przede Mną;
PsCylk	(89:37) Ród jego na wieki ostanie się, a tron jego jak słońce przedemną.
PsKrusz	(89:37) Potomstwo jego na wieki trwać będzie, a stolica jego jako słońce przedemną.
PsAszk	(89:37) Ramię jego będzie na wieki a tron jego jako słońce przedemną.
PsSzer	(89:37) Potomstwo jego trwać będzie na wieki, a tron jego jak słońce przede Mną.
Tys1	(88:37) Potomstwo jego trwać będzie wiecznie i tron jego będzie przede mną jak słońce,
Tys5	(89:37) Potomstwo jego trwać będzie wiecznie i tron jego będzie przede Mną jak słońce,
Bryt	(89:37) Potomstwo jego trwać będzie na wieki, A tron jego jak słońce przede mną,
Pozn	(89:37) Ród jego będzie istniał wiecznie, a tron jego jak słońce przede mną,
WarPra	(89:37) Potomstwo jego trwać będzie na wieki, a jego tron będzie przede Mną jak słońce.
STB	(89:37) Jego ród zostanie na wieki, jego tron przede Mną jak słońce,
EIB	(89:37) Jego potomstwo trwać będzie na wieki, A jego tron przede Mną będzie niczym słońce,

Ps 89,37

PsFlor	(88:36b) a jako łuna przezpieczna na wieki, a świadek w niebiesiech wierny.
PsPul	(88:36b) i jako miesiąc swirzchowany na wieki a świadek na niebie wierny.
Wuj1923	(89:38) I jako pełny księżyc na wieki, i świadek wierny na niebie.
Gda1881	(89:38) Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. Sela.
Gda2017	Jak księżyc będzie utwierdzone na wieki i jak wierny świadek na niebie. Sela.
PsBycz	(89:38) Jak-księżyc, będzie-utwiérdzon wiecznie, i-świadkiem, w-niebie, wiernym.
Goet	(89:38) Jako księżyc na wieki utwierdzony będzie: a świadek w obłokach jest wierny". Sela.
PsCylk	(89:38) Jak księżyc będzie utwierdzonym na zawsze, świadek w obłokach wierny. - Sela.
PsKrusz	(89:38) Jako księżyc ugruntowana na wieki, i jako świadek na niebie wierny" - SELAh.
PsAszk	(89:38) Jako księżyc trwać będzie wiecznie a świadek w przestworzu - wierny on. Selah."
PsSzer	(89:38) Jak księżyc, który trwa wiecznie, świadek wierny na niebie. Sela.
Tys1	(88:38) jak księżyc, co pozostaje na wieki, jako wierny świadek na niebie». Sela.
Tys5	(89:38) jak księżyc, co pozostaje na wieki, a świadkiem w chmurach jest wiernym. Sela.
Bryt	(89:38) Jak księżyc, ustanowiony na wieki, Wierny świadek na niebie. Sela.
Pozn	(89:38) jak trwający po wieczne czasy księżyc, wierny świadek na niebie".
WarPra	(89:38) Jak księżyc zawsze trwać będzie, wiecznotrwały na obłokach świadek. [Pauza]
STB	(89:38) i jak księżyc, wierny świadek na niebie; będzie utwierdzony na wieki. Sela.
EIB	(89:38) Będzie jak księżyc, który wiecznie świeci - Wierny świadek na nieboskłonie. Sela.

Ps 89,38

PsFlor	(88:37) Ty zaprawdę odpędził jeś i wzgardził jeś, i potępił jeś pomazańca twego.
PsPul	(88:37) Ale ty odpędziłeś i zgardziłeś, oddaliłeś pomazańca twego.
Wuj1923	(89:39) A przecię odrzuciłeś i wzgardziłeś, odwlokłeś Chrystusa twojego.
Gda1881	(89:39) Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego.
Gda2017	A jednak odrzuciłeś go i wzgardziłeś nim, rozgniewałeś się na twego pomazańca.
PsBycz	(89:39) Wszelakoś-Ty odrzucił, i-wzgardził, Tyś-się-pogniéwał, z pomazańcem-Twoim.
Goet	(89:39) A jednak Ty odrzuciłeś i wyrzekłeś się, i bardzo rozgniewałeś się na pomazańca Swego!
PsCylk	(89:39) A Tyś porzucił i wzgardził, uniosłeś się na pomazańca Twojego.
PsKrusz	(89:39) Ale Tyś odrzucił i wzgardził, rozgniewałeś się na pomazańca swego.
PsAszk	(89:39) I Ty zaniechałeś, wzgardziłeś, uniosłeś się w gniewie na Twego pomazańca,
PsSzer	(89:39) Lecz Ty odrzuciłeś go i wzgardziłeś nim, rozgniewałeś się na pomazańca swego,
Tys1	(88:39) Tyś jednak odpędził i odrzucił, rozgniewałeś się srodze na Twego pomazańca.
Tys5	(89:39) A jednak odpędziłeś [go] i odrzuciłeś, rozgniewałeś się na Twego pomazańca.
Bryt	(89:39) Lecz oto Ty odrzuciłeś i wzgardziłeś nim, Rozgniewałeś się na pomazańca swego,
Pozn	(89:39) A jednak odrzuciłeś go i wzgardziłeś nim, uniosłeś się gniewem przeciw Twemu pomazańcowi.
WarPra	(89:39) A jednak odrzuciłeś pomazańca Twego, uniosłeś się na niego i w gniewie go poniżyłeś.
STB	(89:39) Ale ty go porzuciłeś, nim wzgardziłeś, uniosłeś się na twojego pomazańca.
EIB	(89:39) Lecz oto sam odrzuciłeś, odtrąciłeś I rozgniewałeś się na swego pomazańca!

Ps 89,39

PsFlor	(88:38) Otewrocił jeś obrząd sługi twego, pobiezczynił jeś na ziemi świątość jego.
PsPul	(88:38) Odwrociłeś obrząd sługi twego, pobezczyniłeś na ziemi świątość jego.
Wuj1923	(89:40) Wywróciłeś Testament sługi twego: zgwałciłeś na ziemi poświęcenie jego.
Gda1881	(89:40) Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.
Gda2017	Zerwałeś przymierze z twoim sługą, strąciłeś na ziemię jego koronę.
PsBycz	(89:40) Obrzydziłeś przymierzé sługi-Twojego; splamiłeś, rzuciwszy o-ziemię, koronę-jego.
Goet	(89:40) Odrzuciłeś przymierze sługi Swego i strąciłeś na ziemię koronę jego.
PsCylk	(89:40) Zerwałeś przymierze sługi Twojego, znieważyłeś w prochu diadem jego.
PsKrusz	(89:40) Odrzuciłeś przymierze sługi swego, strąciłeś na ziemię koronę jego.
PsAszk	(89:40) Zbezcześciłeś przymierze Twego sługi, shańbiłeś ku ziemi jego koronę.
PsSzer	(89:40) zerwałeś przymierze ze sługą swym, zbeszczęściłeś koronę jego i cisnąłeś ją na ziemię.
Tys1	(88:40) Wzgardziłeś przymierzem z Twym sługą, cisnąłeś w proch jego diadem.
Tys5	(89:40) Zerwałeś przymierze z Twoim sługą, pozwoliłeś zbezcześcić w prochu jego diadem.
Bryt	(89:40) Zerwałeś przymierze ze sługą swym, Zdeptałeś na ziemi koronę jego.
Pozn	(89:40) Zerwałeś przymierze ze sługą Twoim, strąciłeś w proch jego koronę.
WarPra	(89:40) Zerwałeś Przymierze ze sługą Twoim, w ziemię wdeptałeś jego koronę.
STB	(89:40) Zerwałeś przymierze twego sługi i w prochu znieważyłeś jego diadem.
EIB	(89:40) Zerwałeś przymierze ze swym sługą, Rzuciłeś na ziemię jego koronę.

Ps 89,40

PsFlor	(88:39) Skaził jeś wszystki płoty jego, położył jeś ćwierdzą jego strachem.
PsPul	(88:39) Skaziłeś wszystki płoty jego, położyłeś ćwierdzą jego strach.
Wuj1923	(89:41) Popsowałeś wszystkie płoty jego; uczyniłeś obronę jego strachem.
Gda1881	(89:41) Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.
Gda2017	Zburzyłeś wszystkie jego płoty i rozwaliłeś jego baszty.
PsBycz	(89:41) Porozrywałeś wszystkie zagrody-jego; uczyniłeś, z-warowń-jego, zwalisko.
Goet	(89:41) Zburzyłeś wszystkie mury jego, a warownie w gruzy obróciłeś;
PsCylk	(89:41) Zburzyłeś wszystkie warownie jego, przemieniłeś twierdze jego w zwaliska.
PsKrusz	(89:41) Przewróciłeś wszystkie płoty jego - utwierdzenia jego rozwaliłeś.
PsAszk	(89:41) Roztrąciłeś wszystkie ogrodzenia jego, na zniszczenie podałeś wszystkie jego warownie,
PsSzer	(89:41) Rozwaliłeś wszystkie ogrodzenia jego, obróciłeś w gruzy warownie jego.
Tys1	(88:41) Porozwalałeś wszystkie jego mury, a jego twierdze zrujnowałeś.
Tys5	(89:41) Porozwalałeś wszystkie jego mury, obróciłeś w gruzy jego twierdze.
Bryt	(89:41) Porozwalałeś wszystkie ogrodzenia jego, Obróciłeś w gruzy warownię jego.
Pozn	(89:41) Zburzyłeś wszystkie jego mury, warownie jego zamieniłeś w ruiny.
WarPra	(89:41) Jego wszystkie mury dokoła zburzyłeś, w gruzy przemieniłeś jego warownie.
STB	(89:41) Zburzyłeś wszystkie jego warownie, a jego twierdze przemieniłeś w zwaliska.
EIB	(89:41) Rozbiłeś wszystkie jego mury, Obróciłeś w gruzy jego twierdze.

Ps 89,41

PsFlor	(88:40) Targali są ji wszystcy chodząc drogą, uczynił sie jest przekorę sąsiadom swojim.
PsPul	(88:40) Targali ji wszystcy chodząc drogą, uczynił sie przekorę sąsiadom swym.
Wuj1923	(89:42) Szarpali go wszyscy idący drogą; stał się pośmiewiskiem u sąsiadów swoich.
Gda1881	(89:42) Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.
Gda2017	Grabią go wszyscy, którzy przechodzą drogą; stał się pośmiewiskiem dla swoich sąsiadów.
PsBycz	(89:42) Obdziérają-go wszyscy, przechodzący drogą; on-stał-się zniewagą, u-sąsiadów-swoich.
Goet	(89:42) Ograbiają go wszyscy, którzy drogą mimo przechodzą; stał się pohańbieniem sąsiadom swoim.
PsCylk	(89:42) Obdzierają go wszyscy przechodnie po drodze, stał się pośmiewiskiem sąsiadom swoim.
PsKrusz	(89:42) Szarpią go wszyscy, którzy drogą idą; stał się pośmiewiskiem dla sąsiadów swoich.
PsAszk	(89:42) Rozszarpali go wszyscy przechodzący drogą, stał się hańbą dla swych sąsiadów.
PsSzer	(89:42) Grabią go wszyscy przechodnie, stał się pośmiewiskiem sąsiadów swoich.
Tys1	(88:42) Ograbili go wszyscy przechodzący drogą, dla swych sąsiadów stał się pośmiewiskiem.
Tys5	(89:42) Grabili go wszyscy przechodzący drogą, stał się pośmiewiskiem dla swoich sąsiadów.
Bryt	(89:42) Grabią go wszyscy przechodnie, Stał się pośmiewiskiem sąsiadów swoich.
Pozn	(89:42) Łupili go wszyscy przechodnie, stał się pośmiewiskiem swych sąsiadów.
WarPra	(89:42) Grabią go wszyscy przechodzący drogą, pośmiewiskiem staje się dla sąsiadów.
STB	(89:42) Po drodze obdzierają go wszyscy przechodnie, stał się pośmiewiskiem dla swych sąsiadów.
EIB	(89:42) Grabią go wszyscy przechodnie na drodze, Stał się pośmiewiskiem dla sąsiadów.

Ps 89,42

PsFlor	(88:41) Powyszył jeś prawicę poniżających ji, uwiesielił jeś wszystki nieprzyjaciele jego.
PsPul	(88:41) Powyszszyłeś prawicę ściskających ji, uwiesieliłeś wszystki nieprzyjaciele jego.
Wuj1923	(89:43) Wywyższyłeś prawicę tłumiącego: uweseliłeś wszystkie nieprzyjacioły jego.
Gda1881	(89:43) Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego.
Gda2017	Podniosłeś prawicę jego przeciwników, sprawiłeś radość wszystkim jego wrogom.
PsBycz	(89:43) Tyś-podniósł prawicę gnębicieli-jego; rozweselałeś wszech nieprzyjaciół-onegoż.
Goet	(89:43) Wywyższyłeś prawicę gnębicieli jego, uradowałeś wszystkich jego wrogów.
PsCylk	(89:43) Wyniosłeś prawicę ciemięzców jego, uradowałeś wszystkie wrogi jego.
PsKrusz	(89:43) Podwyższyłeś prawicę prześladowców jego, wszystkich jego nieprzyjaciół uradowałeś.
PsAszk	(89:43) Wyniosłeś prawicę jego gnębicieli, uradowałeś wszystkie jego wrogi,
PsSzer	(89:43) Wywyższyłeś prawicę wrogów jego, uradowałeś wszystkich nieprzyjaciół jego.
Tys1	(88:43) Podniosłeś prawicę jego nieprzyjaciół; radością napełniłeś wszystkich jego wrogów.
Tys5	(89:43) Podniosłeś prawicę jego nieprzyjaciół; radością napełniłeś wszystkich jego wrogów.
Bryt	(89:43) Wywyższyłeś prawicę nieprzyjaciół jego, Sprawiłeś radość wszystkim wrogom jego.
Pozn	(89:43) Wywyższyłeś prawicę jego przeciwników, napełniłeś radością wszystkich jego wrogów.
WarPra	(89:43) Rękę jego ciemięzców podniosłeś wysoko, ucieszyłeś wszystkich nieprzyjaciół jego.
STB	(89:43) Wyniosłeś prawicę jego ciemięzców, uradowałeś wszystkich jego wrogów.
EIB	(89:43) Doprowadziłeś do zwycięstwa jego nieprzyjaciół, Sprawiłeś radość wszystkim jego wrogom.

Ps 89,43

PsFlor	(88:42) Otewrocił jeś pomoc miecza jego i nie jeś pomocen był jemu w boju.
PsPul	(88:42) Odwrociłeś pomoc miecza jego i nie wspomogłeś jemu w boju.
Wuj1923	(89:44) Odjąłeś pomoc mieczowi jego, a nie ratowałeś go na wojnie.
Gda1881	(89:44) I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.
Gda2017	Stępiłeś też ostrze jego miecza i nie wsparłeś go w walce.
PsBycz	(89:44) Naweteś odwracał ostrzé miecza-jego, i-nie dałeś-opiérać-się-mu, w-bitwie.
Goet	(89:44) Tyś uczynił, że się wrócił z ostrzem miecza swego, i nie dałeś mu zwycięstwa w walce.
PsCylk	(89:44) I odwróciłeś ostrze miecza jego, nie dałeś mu się ostać na wojnie.
PsKrusz	(89:44) Stępiłeś również ostrze miecza jego, i nie wspierałeś go w bitwie.
PsAszk	(89:44) Toż zawróciłeś opokę jego miecza i nie podniosłeś go w boju.
PsSzer	(89:44) I odwróciłeś ostrze miecza jego, i nie wspierałeś go w bitwie.
Tys1	(88:44) Stępiłeś ostrze jego miecza i nie podtrzymałeś go w bitwie.
Tys5	(89:44) Także stępiłeś ostrze jego miecza, nie pozwoliłeś mu ostać się w walce,
Bryt	(89:44) Stępiłeś ostrze miecza jegoI nie wspierałeś go w bitwie.
Pozn	(89:44) I stępiłeś ostrze jego miecza, i nie wspomogłeś go w boju.
WarPra	(89:44) Ostrze jego miecza cofnąłeś przed wrogiem i nie pozwoliłeś mu zwyciężyć w walce.
STB	(89:44) Odwróciłeś ostrze jego miecza i nie dałeś mu ratunku na wojnie.
EIB	(89:44) Stępiłeś też ostrze jego miecza I za Twoją sprawą nie ostał się w bitwie.

Ps 89,44

PsFlor	(88:43) Skaził jeś ji od oczyszczenia a stolec jego na ziemi starł jeś.
PsPul	(88:43) Skaziłeś ji od oczyszczenia i stolec jego na ziemię stargł jeś.
Wuj1923	(89:45) Zepsowałeś ochędożenie jego: a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
Gda1881	(89:45) Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
Gda2017	Położyłeś koniec jego chwale, a jego tron obaliłeś na ziemię.
PsBycz	(89:45) Tyś go ogołocił z-blasku-jego; a,-tron-jego, na-ziemię zrzuciłeś.
Goet	(89:45) Położyłeś kres sławie jego, a tron jego obaliłeś na ziemię.
PsCylk	(89:45) Znieważyłeś blask jego, a tron jego o ziemię powaliłeś.
PsKrusz	(89:45) Sprawiłeś, że ustało ochędóstwo jego, a tron jego na ziemię zrzuciłeś.
PsAszk	(89:45) Kres położyłeś mimo czystości jego a ku ziemi cisnąłeś jego tron.
PsSzer	(89:45) Usunąłeś berło z ręki jego, a tron jego obaliłeś na ziemię.
Tys1	(88:45) Kazałeś zgasnąć jego blaskowi i wywróciłeś tron jego na ziemię.
Tys5	(89:45) kres położyłeś jego wspaniałości i wywróciłeś tron jego na ziemię.
Bryt	(89:45) Pozbawiłeś blasku majestat jego, A tron jego obaliłeś na ziemię,
Pozn	(89:45) położyłeś kres jego świetności i obaliłeś tron jego na ziemię.
WarPra	(89:45) Kres położyłeś jego wspaniałości, tron jego przewróciłeś na ziemię.
STB	(89:45) Znieważyłeś jego blask, a tron jego powaliłeś na ziemię.
EIB	(89:45) Pozwoliłeś, by przygasła jego świetność I jego tron przewróciłeś na ziemię.

Ps 89,45

PsFlor	(88:44) Umniejszył jeś dni czasa jego, oblał jeś ji sromotą.
PsPul	(88:44) Umniejszyłeś dni czasu jego, oblał jeś ji sromotą.
Wuj1923	(89:46) Ukróciłeś dni czasu jego: oblałeś go wstydem.
Gda1881	(89:46) Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. Sela.
Gda2017	Skróciłeś dni jego młodości, okryłeś go hańbą. Sela.
PsBycz	(89:46) Skróciłeś dni młodości-jego; Tyś-wdział, na-niego, sromotę.
Goet	(89:46) Skróciłeś dni młodości jego, a okryłeś go sromotą! Sela.
PsCylk	(89:46) Skróciłeś dni młodości jego, okryłeś go sromotą. - Sela.
PsKrusz	(89:46) Skróciłeś dni młodości jego. - hańbą go przyodziałeś. - SELAh.
PsAszk	(89:46) Skróciłeś dni jego siły młodzieńczej, we wstyd. go przyodziałeś. Selah.
PsSzer	(89:46) Skróciłeś dni młodości jego, okryłeś go hańbą. Sela.
Tys1	(88:46) Skróciłeś dni jego młodości, okryłeś go niesławą. Sela.
Tys5	(89:46) Skróciłeś dni jego młodości, okryłeś go niesławą. Sela.
Bryt	(89:46) Skróciłeś dni młodości jego, Okryłeś go hańbą. Sela.
Pozn	(89:46) Ukróciłeś dni jego młodości i okryłeś go hańbą.
WarPra	(89:46) Skróciłeś dni jego młodości, a jego samego hańbą okryłeś. [Pauza]
STB	(89:46) Skróciłeś dni jego młodości oraz okryłeś go hańbą. Sela.
EIB	(89:46) Skróciłeś dni jego młodości, Okryłeś go wstydem. Sela.

Ps 89,46

PsFlor	(88:45) I dokąd, Gospodnie, otewracasz sie do końca? Zażże sie jako ogień gniew twoj?
PsPul	(88:45) I dokąd, Boże, odwracasz sie do końca? Zażży sie jako ogień gniew twoj?
Wuj1923	(89:47) Dokądże, Panie, odwracasz się do końca? zapali się gniew twój jako ogień?
Gda1881	(89:47) Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja?
Gda2017	Jak długo, PANIE? Czy wiecznie będziesz się ukrywał? Czy twoja zapalczywość będzie płonąć jak ogień?
PsBycz	(89:47) Dopókiż, o-Panie! będzieszli-się-ukrywał, na-wieki? będzieli-się-paliła, jak ogień, zapalczywość-Twoja?
Goet	(89:47) Jak długo, Panie, będziesz się stale ukrywał, i czy zapalczywość Twoja jak ogień ma się palić?
PsCylk	(89:47) Dopókiż Boże ukrywać się będziesz zupełnie, pałać będzie jak ogień gniew Twój.
PsKrusz	(89:47) Dokądże Panie, na wieki kryć się będziesz? jako ogień pałać będzie gniew Twój?
PsAszk	(89:47) Dopókiż Jehowo będziesz się ukrywał, czyż. na zawsze płonąć będzie, niby ogień Twa zapalczywość?
PsSzer	(89:47) Dopókiż, Panie? Czy na zawsze będziesz się ukrywał? Jak długo gniew Twój jak ogień płonąć będzie?
Tys1	(88:47) Dokądże, Panie? Czy zawsze będziesz się ukrywał? Czy Twoje oburzenie będzie płonąć jak ogień?
Tys5	(89:47) Jak długo, Panie? Czy zawsze będziesz się ukrywał? Czy Twoje oburzenie będzie płonąć jak ogień?
Bryt	(89:47) Dopóki, Panie? Czy na zawsze będziesz się ukrywał? Czy gniew twój jak ogień płonąć będzie?
Pozn	(89:47) Dopókiż to, Jahwe? Czyż będziesz się ukrywał na wieki, a gniew Twój będzie płonął jak ogień?
WarPra	(89:47) Jak długo jeszcze, Panie? Czy zawsze będziesz się ukrywał? Jak długo jeszcze gniew Twój będzie płonął?
STB	(89:47) Jak długo będziesz się ukrywał, WIEKUISTY, a jak ogień będzie pałał Twój gniew?
EIB	(89:47) Jak długo, PANIE? Czy na zawsze będziesz się ukrywał? Czy Twój gniew będzie płonął jak ogień?

Ps 89,47

PsFlor	(88:46) Wspomień, cso jest moja część; azawiem zaprawdę za dar ustawił jeś wszystki syny ludzskie?
PsPul	(88:46) Wspomień, co jest moje bycie; azażeś darmo ustawił wszystki syny ludzkie?
Wuj1923	(89:48) Wspomnij, co za bytność moja; bo azaś próżno stworzył wszystkie syny człowiecze?
Gda1881	(89:48) Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?
Gda2017	Pamiętaj, jak krótkie jest moje życie; czy na próżno stworzyłeś wszystkich synów ludzkich?
PsBycz	(89:48) Wspomnij, czém ja; czémże życié mojé? dla czegoPPP, próżno, stworzyłbyś wszystkie dzieci człowiecze?
Goet	(89:48) Wspomnij, Panie, czem jest żywot mój! Na jakąż marność stworzyłeś wszystkie dzieci ludzkie!
PsCylk	(89:48) Wspomnij jak nikły jestem, jak na marne stworzyłeś wszystkich synów ludzkich.
PsKrusz	(89:48) Wspomnij na mnie, jak krótki wiek mój - czyż napróżno stworzyłeś wszystkich synów ludzkich?
PsAszk	(89:48) Jam świadom, czem jest znikomość, nad jaką. nicością stworzyłeś wszystkie syny człowiecze.
PsSzer	(89:48) Pomnij, Panie! Czymże życie? Jak znikomymi stworzyłeś wszystkich synów ludzkich!
Tys1	(88:48) Pamiętaj, jak krótkie jest moje życie, jak znikomymi stworzyłeś wszystkich ludzi.
Tys5	(89:48) Pamiętaj, jak krótkie jest moje życie; dlaczego znikomymi stworzyłeś wszystkich ludzi?
Bryt	(89:48) Pomnij, Panie, jak krótkie jest życie moje, Jak znikomymi stworzyłeś wszystkich synów ludzkich!
Pozn	(89:48) Wspomnij, jak nietrwałe jest moje życie, do jakiej nicości stworzyłeś wszystkich synów człowieczych!
WarPra	(89:48) Wspomnij, Panie, czym jest nasze życie i na jak krótko stworzyłeś człowieka.
STB	(89:48) Wspomnij jak jestem nikły; czy na marne stworzyłeś wszystkich synów ludzkich?
EIB	(89:48) Wspomnij o mnie, jak krótkie jest me życie, Jak znikomymi stworzyłeś wszystkich synów ludzkich!

Ps 89,48

PsFlor	(88:47) Ktory jest człowiek, jenże żyw jest, a nie uźrzy śmierci, wytargnie duszę swoję z ręki niskości?
PsPul	(88:47) Ktory jest człowiek, jen żyw jest, a nie uźrzy śmierci, wytargn❬ie❭ duszę swą z ręki piekła?
Wuj1923	(89:49) Któryż jest człowiek, który żyć będzie, a nie ogląda śmierci? wyrwie duszę swą z ręki piekielnéj?
Gda1881	(89:49) Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? Sela.
Gda2017	Któż z ludzi może żyć i nie ujrzeć śmierci? Któż wyrwie swą duszę z mocy grobu? Sela.
PsBycz	(89:49) Któryż człowiek pożyje, a-nie będzie-oglądał śmierci? ocaliżli życié-swojé, z-potęgi grobowéj?
Goet	(89:49) Któryż mąż żyje, a nie będzie oglądał śmierci i uwolni duszę swoją z przemocy otchłani? Sela.
PsCylk	(89:49) Któryż człowiek żyć będzie a nie ujrzy śmierci, ocali duszę swą z mocy grobu. - Sela.
PsKrusz	(89:49) Któryż człowiek żyć będzie, aby nie oglądał śmierci? Któż wyrwie duszę jego z ręki przepaści? - SELAh.
PsAszk	(89:49) Któryż mąż żyć będzie a nie ujrzy śmierci -wyrwie swą duszę z rąk przepaści? Selah.
PsSzer	(89:49) Gdzież jest człowiek, który by nie oglądał śmierci? Któż wyrwie duszę moją z krainy umarłych? Sela.
Tys1	(88:49) Czy jest ktoś, kto by żył, a śmierci nie zaznał, kto by duszę swoją wyrwał z rąk Otchłani? Sela.
Tys5	(89:49) Czy jest ktoś, kto by żył, a nie zaznał śmierci, kto by życie swe wyrwał spod władzy Szeolu? Sela.
Bryt	(89:49) Gdzież jest człowiek, który by żył i nie oglądał śmierciI wyrwał duszę swoją z krainy umarłych? Sela.
Pozn	(89:49) Któryż to z ludzi żyć będzie nie oglądając śmierci? Kto uratuje życie swoje przed mocą Szeolu?
WarPra	(89:49) Gdzież jest człowiek, który żyłby wiecznie, nie zaznając smierci? Gdzie jest ktoś, kto by nie musiał odejść w zaświaty? [Pauza]
STB	(89:49) Który człowiek będzie żył, nie widząc śmierci, i z mocy grobu ocali swoją duszę? Sela.
EIB	(89:49) Gdzie bohater, który by żył i nie zaznał śmierci Albo wyrwał swą duszę z mocy świata zmarłych? Sela.

Ps 89,49

PsFlor	(88:48) Gdzie są miłosierdzia twoja stara, Gospodnie, jako jeś przysiągł Dawidowi w prawdzie twojej?
PsPul	(88:48) Gdzie są miłosierdzia twoja ❬stara❭, Boże, jakoś przysiągł Dawidowi w prawdzie twojej?
Wuj1923	(89:50) Gdzież są, Panie, stare miłosierdzia twoje; jakoś przysiągł Dawidowi w prawdzie twojéj?
Gda1881	(89:50) Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?
Gda2017	Gdzie są, o Panie, twoje dawne łaski, które przysiągłeś Dawidowi w swej prawdzie?
PsBycz	(89:50) Gdzież dobrodziejstwa-Twe, te-pierwotne, o-Panie! któreś zaprzysiągł-był Dawidowi, w-prawdziwości-Twojéj?
Goet	(89:50) Gdzież są, o Panie, poprzednie łaski Twoje, które przysiągłeś na wierność Swoją Dawidowi?
PsCylk	(89:50) Gdzież łaski Twoje dawne Panie, któreś zaprzysiągł Dawidowi w wierności Twojéj.
PsKrusz	(89:50) Gdzież są dawne miłosierdzia Twoje, Panie! wszak przysiągłeś Dawidowi według prawdy Twej!
PsAszk	(89:50) Gdzież łaski Twe pierwotne, o Panie, któreś. zaprzysiągł Dawidowi w Twej wierności?
PsSzer	(89:50) Gdzież są, Panie, Twoje dawne obietnice łaski, które pod przysięgą dałeś Dawidowi w wierności swej?
Tys1	(88:50) Gdzież są, o Panie, Twoje dawne łaski, któreś na wierność Twoją przysiągł Dawidowi?
Tys5	(89:50) Gdzież są, o Panie, Twoje dawne łaski, które zaprzysiągłeś Dawidowi na swoją wierność?
Bryt	(89:50) Gdzież są, o Panie, twe pradawne łaski, Któreś w wierności swej zaprzysiągł Dawidowi?
Pozn	(89:50) Gdzież są, o Panie, Twoje dawne łaski, któreś poprzysiągł Dawidowi na Twoją wierność?
WarPra	(89:50) A gdzież są, o Panie, dzieła dobroci obiecane Dawidowi w wierności Twojej?
STB	(89:50) Gdzie Twoje dawne łaski, Panie, które w Swojej wierności przysiągłeś Dawidowi?
EIB	(89:50) Gdzie są, Panie, Twe dawne dzieła łaski, Które przysiągłeś w swej wierności Dawidowi?

Ps 89,50

PsFlor	(88:49) Pamięcien bądź, ❬Gospodnie❭, przekory sług twojich, jąż trzymał jeśm w łonie mojem, wiela poganow,
PsPul	(88:49) Pomni, Boże, przekorę sług twych, jąż trzymał jeśm w łonie mym, wiela poganow,
Wuj1923	(89:51) Wspomnij, Panie, na zelżywość sług twoich, (którąm zadzierżał w zanadrzu mojem), od wiela narodów:
Gda1881	(89:51) Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.
Gda2017	Pamiętaj, Panie, o zniewadze twoich sług; o tym, że noszę w swym zanadrzu wzgardę wszystkich możnych narodów;
PsBycz	(89:51) Pamiętaj, o-Panie! zniewagę sług-Twoich; ja-noszę ją w-łonie-mojém, od wszech wielkich ludów,
Goet	(89:51) Wspomnij, Panie, pohańbienie sług Swoich, które noszę w zanadrzu swojem, obelgę od wszystkich narodów,
PsCylk	(89:51) Wspomnij Panie na wstyd sług Twoich, który niosłem w łonie mojém od wszystkich tych licznych narodów.
PsKrusz	(89:51) Wspomnij, Panie, na zniewagę sług Twoich, nosiłem wzgardę w zanadrzu mem wszystkich licznych narodów.
PsAszk	(89:51) Wspomnij Panie na hańbę sług Twoich, że w łonie mem dźwigam wszystko znaczne ludy,
PsSzer	(89:51) Wspomnij, Panie, na hańbę sług swoich, że w zanadrzu mym noszę szyderstwo narodów.
Tys1	(88:51) Pomnij, o Panie, na zniewagę sług Twoich: noszę w mym zanadrzu całą wrogość pogan,
Tys5	(89:51) Pomnij, o Panie, na zniewagę sług Twoich, noszę w mym zanadrzu całą wrogość narodów,
Bryt	(89:51) Pomnij, Panie, na zniewagę sług twoich, Którą noszę w sercu moim jako doznaną od wielu narodów,
Pozn	(89:51) Wspomnij, Panie, na zniewagę Twoich sług, na to, że noszę w piersi wzgardę narodów,
WarPra	(89:51) Wejrzyj, o Panie, na poniżenie sługi, w moim sercu noszę wzgardę narodów.
STB	(89:51) Wspomnij, Panie, na wstyd Twoich sług, który nosiłem w moim łonie od wszystkich, licznych narodów;
EIB	(89:51) Wejrzyj, Panie, na hańbę swoich sług, Którą ciągle noszę w mej pamięci. Wejrzyj na te wszystkie wielkie ludy,

Ps 89,51

PsFlor	(88:50) cso rozgarzali cie nieprzyjaciele twoji, Gospodnie, cso rozgarzali są przemienienie pomazańca twego.
PsPul	(88:50) co rozgarzali cie, Boże, nieprzyjaciele twoji, co rozgarzali przemienienie pomazańca twego.
Wuj1923	(89:52) Którą urągali nieprzyjaciele twoi, Panie, którą urągali odmienienie pomazańca twego.
Gda1881	(89:52) Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego.
Gda2017	Którą twoi wrogowie znieważają, PANIE, którą znieważają ścieżki twego pomazańca.
PsBycz	(89:52) Którą znieważali, wrogi-Twe, o-Panie! którą znieważali ślady pomazańca-Twego.
Goet	(89:52) Którem wrogowie Twoi hańbili, Panie, którem hańbili ślady pomazańca Twego!
PsCylk	(89:52) Którym lżyli wrogowie Twoi, o Boże, którym lżyli kroki pomazańca Twego.
PsKrusz	(89:52) Jako urągali nieprzyjaciele Twoi, Panie! jako urągali ścieżkom pomazańca Twego!
PsAszk	(89:52) Jako że srom zadali wrogowie Twoi Jehowo, iż srom zadali stopom Twego pomazańca.
PsSzer	(89:52) Którym szydzą, Panie, nieprzyjaciele Twoi którym wyszydzają ścieżki pomazańca Twego.
Tys1	(88:52) z jaką ubliżają przeciwnicy Twoi, Panie, z jaką ubliżają krokom Twego pomazańca.
Tys5	(89:52) z jaką ubliżają przeciwnicy Twoi, Panie, z jaką ubliżają krokom Twego pomazańca.
Bryt	(89:52) Którą znieważają, Panie, wrogowie twoi, Którą wyszydzają ścieżki pomazańca twego.
Pozn	(89:52) którą wrogowie Twoi, Jahwe, bezczeszczą i znieważają poczynania Twego pomazańca.
WarPra	(89:52) Twoi wrogowie lżą mnie, o Panie, i bezczeszczą krok każdy Twego pomazańca.
STB	(89:52) którym mnie lżyli Twoi wrogowie, WIEKUISTY, którym lżyli kroki Twojego pomazańca.
EIB	(89:52) Na Twych wrogów, PANIE, którzy znieważali, Którzy ośmieszali kroki Twego pomazańca.

Ps 89,52

PsFlor	(88:51) Błogosławiony Gospodzin na wieki. Zstań sie! zstań sie!
PsPul	(88:51) Błogosławiony Bog na wieki. Stań sie! stań sie!
Wuj1923	(89:53) Błogosławiony Pan na wieki: Stań się, stań się.
Gda1881	(89:53) Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.
Gda2017	Błogosławiony niech będzie PAN na wieki. Amen, amen.
PsBycz	(89:53) Niech-będzie-błogosławion Pan, na-wieki, Amen, i-Amen (Niech-tak-będzie, i-niech-się-tak-stanie).
Goet	(89:53) Niech będzie wysławiony Pan wiecznie! Amen, amen.
PsCylk	(89:53) Pochwalonym Bóg na wieki. Amen i amen.
PsKrusz	(89:53) {\b Błogosławiony Pan na wieki. Amen - Amen.
PsAszk	(89:53) Błogosławion Jehowa na wieczność. Amen i Amen.
PsSzer	(89:53) Błogosławiony niech będzie Pan na wieki! Amen, Amen.
Tys1	(88:53) Błogosławiony Pan niech będzie na wieki! Niech się stanie! Niechaj się stanie!
Tys5	(89:53) Niech będzie błogosławiony Pan na wieki! Amen. Amen.
Bryt	(89:53) Błogosławiony niech będzie Pan na wieki! Amen, Amen.
Pozn	(89:53) Błogosławiony Jahwe na wieki! Amen. Amen.
WarPra	(89:53) Uwielbiony bądź, o Panie, na wieki! Amen, Amen!
STB	(89:53) Niech WIEKUISTY będzie pochwalony na wieki. Amen, i amen.
EIB	(89:53) Niech na wieki będzie błogosławiony nasz PAN! O, tak! Niech tak się stanie!

Psalm 90

Ps 90,1

PsFlor	(89:1) Gospodnie, utoka uczynił jeś sie nam od pokolenia w pokolenie.
PsPul	(89:1) Boże, utoka uczynił jeś sie nam od pokolenia w pokolenie.
Wuj1923	Modlitwa Mojżesza, człowieka Bożego. Panie, stałeś się ucieczką nam, od rodzaju do rodzaju.
Gda1881	Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
Gda2017	Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
PsBycz	Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. O-Panie! przytułkiem, Ty bywałeś nam, od-pokolenia do-pokolenia.
Goet	MODLITWA Mojżesza, męża Bożego. Panie, Tyś był schronieniem naszem od pokolenia do pokolenia.
PsCylk	Modlitwa Mojżesza męża Bożego. - Panie, schronieniem Tyś był nam od pokolenia do pokolenia.
PsKrusz	Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, Tyś stał się dla nas ucieczką od pokolenia do pokolenia.
PsAszk	Modlitwa Mojżesza, męża bożego.O Panie, przybytkiem - Ty nam byłeś we wszystkich pokoleniach.
PsSzer	Modlitwa Mojżesza, Męża Bożego. Panie, Tyś był ostoją naszą z pokolenia w pokolenie.
Tys1	(89:1) Błaganie. Mojżesza, męża Bożego. Panie, Ty dla nas byłeś ucieczką z pokolenia na pokolenie.
Tys5	Błaganie Mojżesza, męża Bożego. Panie, Ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
Bryt	Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, Tyś był ostoją naszą Z pokolenia w pokolenie.
Pozn	Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, Ty byłeś ucieczką naszą z pokolenia w pokolenie.
WarPra	Modlitwa męża Bożego, Mojżesza. O Panie, Ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
STB	Modlitwa Mojżesza, Bożego męża. Panie, Ty byłeś dla nas schronieniem od pokolenia do pokolenia.
EIB	Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, Ty byłeś naszą ostoją Z pokolenia w pokolenie.

Ps 90,2

PsFlor	(89:2) Drzewiej niż są gory były albo stworzona ziemia i świat, od wieka i aż do wieka ty jeś Bog.
PsPul	(89:2) Drzewiej niż są gory uczyniony albo stworzona ziemia i świat, od wieka ❬i aż do wieka❭ ty jeś Bog.
Wuj1923	Pierwéj niźli stanęły góry, albo ziemia i świat był stworzony, od wieku i aż do wieku, ty jesteś Bóg.
Gda1881	Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
Gda2017	Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty jesteś Bogiem.
PsBycz	Nim góry powstały, i-nimeś-utworzył ziemię, i-świat; już-od-wieczności, aż-do wieczności, Tyś Bogiem.
Goet	Zanim góry powstały i stworzyłeś ziemię i okrąg świata, od wieków aż na wieki jesteś Ty, Boże!
PsCylk	Zanim góry się narodziły, a stworzyłeś ziemię i świat, i od wieku do wieku, Tyś Pan.
PsKrusz	Wprzód, zanim góry powstały i utworzył się okrąg świata, Tyś od wieku do wieku Bogiem.
PsAszk	Zanim góry były zrodzone a poczęła ziemia i krąg świata, wszak Tyś wszechmocą od wieczności po wieczność.
PsSzer	Zanim powstały góry, zanim została stworzona ziemia i okrąg świata, od wieków na wieki Ty jesteś, o Boże!
Tys1	(89:2) Nim narodziły się góry, nim ziemia i świat powstały, Ty, Boże, jesteś od wieków i trwasz na wieki.
Tys5	Zanim góry narodziły się w bólach, nim ziemia i świat powstały, od wieku na wieki Ty jesteś Bogiem.
Bryt	Zanim góry powstały, Zanim stworzyłeś ziemię i świat, Od wieków na wieki Tyś jest, o Boże!
Pozn	Zanim zrodziły się góry, nim powstała ziemia i okrąg jej, od prawieków aż po wieki Ty istniejesz, Boże.
WarPra	Nim jeszcze góry powstały, ziemia i cały wszechświat, od wieków i po wszystkie wieki tyś Bogiem.
STB	Zanim się góry narodziły, nim stworzyłeś ziemię i świat, Ty od wieku jesteś Bogiem do wieku.
EIB	Zanim powstały góry, Zanim zrodziłeś ziemię i świat, Od wieków na wieki, Jesteś Ty - Bóg!

Ps 90,3

PsFlor	(89:3) Nie otewracaj człowieka we śmiarę, a rzekł jeś: Obroćcie sie, synowie ludzszczy!
PsPul	(89:3) Nie odwracaj człowieka we śmiarę, a rzekł jeś: Obroćcie sie, synowie ludzcy!
Wuj1923	Nie obracaj w poniżenie człowieka, i rzekłeś: Nawracajcie się synowie człowieczy.
Gda1881	Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
Gda2017	Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
PsBycz	Ty-wracasz człowieka do prochu, i-mówisz: Powróćcie, dzieci człowiecze.
Goet	Ty obracasz znowu w proch człowieka i mówisz: "Wróćcie, dzieci ludzkie!"
PsCylk	Przywodzisz człowieka do prochu i powiadasz: nawróćcie się synowie Adama.
PsKrusz	W proch obracasz człowieka, bo rzekłeś: "Wróćcie synowie ludzcy".
PsAszk	Zawrócisz człeka do prochu i rzeczesz: "Wracajcie, synowie Adama".
PsSzer	Ty człowieka w proch obracasz i mówisz: Wróćcie, synowie ludzcy!
Tys1	(89:3) Do prochu każesz wracać śmiertelnym, mówisz: «Synowie ludzcy, wracajcie» —
Tys5	W proch każesz powracać śmiertelnym i mówisz: Synowie ludzcy, wracajcie!
Bryt	Ty znowu człowieka w proch obracaszI mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy!
Pozn	Bo tysiąc lat jest w oczach Twoich jak dzień wczorajszy, który minął, jak zmiana jednej straży nocnej.
WarPra	Ty sprawiasz, że ludzie znów w proch się zmieniają, i mówisz do nich: Wracajcie, synowie ludzcy.
STB	Przyprowadzasz człowieka do prochu i powiadasz: Nawróćcie się, synowie Adama.
EIB	Ty też obracasz człowieka w proch I mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy!

Ps 90,4

PsFlor	(89:4) Bo tysiąc lat przed oczyma twojima jako dzień wczorajszy, jenże pominął, (89:5a) a stroże w nocy,
PsPul	(89:4) Bo tysiąc lat przed twyma oczyma jako dzień wczorajszy, jen pominął, (89:5a) a stroża w nocy,
Wuj1923	Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi, jako dzień wczorajszy, który przeminął, i straż nocna.
Gda1881	Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
Gda2017	Tysiąc lat bowiem w twoich oczach jest jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
PsBycz	(Bo, tysiąc lat, w-oczach-Twych, jakby-dzień wczorajszy, gdy przeminął, i-jak czuwanié w-nocy).
Goet	Albowiem tysiąc lat w oczach Twoich są jak dzień wczorajszy, gdy przeminął, i jako straż nocna.
PsCylk	Wszak tysiąc lat w oczach Twoich jak dzień wczorajszy co przeminął, jako straż w nocy.
PsKrusz	Albowiem tysiąc lat przed oczyma Twemi, jako dzień wczorajszy, który przemija i jako straż nocna.
PsAszk	Bo tysiąc lat w oczach Twych jako dzień wczorajszy, skoro przejdzie i jako strażowanie wśród nocy.
PsSzer	Bo tysiąc lat w oczach Twoich jest jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
Tys1	(89:4) bo w Twoich oczach lat tysiąc jest jak wczorajszy dzień, który minął, jak zmiana straży wśród nocy.
Tys5	Bo tysiąc lat w Twoich oczach jest jak wczorajszy dzień, który minął, niby straż nocna.
Bryt	Albowiem tysiąc lat w oczach twoichJest jak dzień wczorajszy, który przeminął, I jak straż nocna.
Pozn	W proch obracasz śmiertelnych i mówisz: "Wracajcie, synowie człowieczy!"
WarPra	Bo tysiąc lat to dla Ciebie dzień, który wczoraj minął, lud jak zaledwie jedno nocne czuwanie.
STB	Przecież tysiąc lat jest w Twoich oczach jak dzień wczorajszy, który przeminął; jak straż w nocy.
EIB	Gdyż tysiąc lat w Twoich oczach Jest jak dzień wczorajszy, już miniony, I jak warta nocnej straży.

Ps 90,5

PsFlor	(89:5b) jichże nizacz nie imają, jich lata będą. (89:6a) Rano jako ziele sidzie,
PsPul	(89:5b) jichże nizacz imają, jich lata będą. (89:6a) Rano jako ziele ❬minie,❭
Wuj1923	Co za nic nie stoi, ich lata będą: rano jako trawa niech przeminie;
Gda1881	Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
Gda2017	Porywasz ich jakby powodzią, są jak sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
PsBycz	Ty-unosisz-je, one-snem się-stają; z-rana, są, jak-trawa, zmieniająca-się,
Goet	Spławiasz ich, są jako sen, jako trawa, która z poranku kiełkuje,
PsCylk	Porwałeś ich i są jako sen. Zrana jak trawa się rozrasta,
PsKrusz	Sprawiasz, że płyną jako sen, jako trawa, która o poranku rośnie.
PsAszk	Zagarniesz je prądem gwałtownym, stają się snem o świtaniu, jako trawa przeminie.
PsSzer	Zabierasz ich, są jak sen rano, jak trawa, która znika:
Tys1	(89:5) Porywasz ich: jak sen poranny się stają, jak trawa, co się zieleni.
Tys5	Porywasz ich jak fala, stają się jak sen poranny, jak trawa, co rośnie:
Bryt	Wartko porywasz ich, są jak sen poranny, Jak trawa, która znika:
Pozn	Unosisz ich i wpadają w sen, podobni do rosnącej trawy:
WarPra	Z roku na rok zasiewasz nowych ludzi i stają się podobni do rosnącej trawy,
STB	Porwałeś ich, więc są jak sen; jak trawa z rana, co się odnawia.
EIB	Porywasz ich jak nurt powodzi, są jak sen o poranku, Jak trawa, co przemija:

Ps 90,6

PsFlor	(89:6b) rano zakwcie i minie, wieczor spadnie, zeschnie i swiędnie.
PsPul	(89:6b) ❬rano❭ zakwcie i mini❬e❭, wieczor spadnie, zwiędnie i ze❬s❭chnie.
Wuj1923	Rano niech kwitnie i przeminie: w wieczór niech upadnie, stwardnieje i uschnie.
Gda1881	Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
Gda2017	Rano kwitnie i rośnie, a wieczorem zostaje skoszona i usycha.
PsBycz	Która, z-rana kwitnie, potém-więdnie; ku-wieczorowi się-kosi, i-suszy.
Goet	Z poranku kwitnie i kiełkuje; wieczorem zostaje skoszona i usycha.
PsCylk	Zrana zakwita i rozrasta się, wieczorem ścięty i zawiędły.
PsKrusz	O poranku kwitnie i rośnie, wieczorem będzie skoszona i uschnie.
PsAszk	Nad rankiem rozkwita i mieni się, ku wieczorowi jest zżętą a usycha.
PsSzer	Rano kwitnie i rośnie, pod wieczór więdnie i usycha.
Tys1	(89:6) Rankiem kwitnie zielona, wieczorem skoszona usycha.
Tys5	rankiem kwitnie i jest zielona, wieczorem więdnie i usycha.
Bryt	Rano kwitnie i rośnie, Pod wieczór więdnie i usycha.
Pozn	rano kwitnie i zieleni się, wieczorem więdnie i usycha.
WarPra	która zielenieje i kwitnie rano, a pod wieczór więdnie i usycha.
STB	O poranku zakwita i się rozrasta, a wieczorem jest ścięta i zwiędła.
EIB	Rano kwitnie i dojrzewa, Pod wieczór więdnie i usycha.

Ps 90,7

PsFlor	(89:7) Bo seszli jesmy w gniewie twojem a w rosierdziu twojem zamąceni jesmy.
PsPul	(89:7) Bo pomdleli jesmy w gniewie twoim i w rosierdziu twoim zamąceni jesmy.
Wuj1923	Bośmy ustali w gniewie twoim, i jesteśmy strwożeni w zapalczywości twojéj.
Gda1881	Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
Gda2017	Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
PsBycz	Zatém nikniemy, od-gniéwu-Twego; a,-od-zapalczywości-Twojéj, przerażamy-się.
Goet	Albowiem od gniewu Twego giniemy, a zapalczywością Twoją jesteśmy zatrwożeni!
PsCylk	Bo giniemy od gniewu Twojego, a uniesieniem Twojém przerażeni jesteśmy.
PsKrusz	Albowiem giniemy od gniewu Twego, i trwożymy się od zawziętości Twej.
PsAszk	Boć giniemy w gniewie Twym i porażeniśmy w Twej zapalczywości.
PsSzer	Tak i my giniemy od Twego gniewu, a srogość Twoja przeraża nas.
Tys1	(89:7) Zaiste, Twój gniew nas wyniszczył, strwożyło nas Twe oburzenie.
Tys5	Zaiste, Twój gniew nas niszczy, trwoży nas Twe oburzenie.
Bryt	Tak i my giniemy od gniewu twego, A srogością twoją jesteśmy przerażeni.
Pozn	Tak, giniemy od Twego gniewu, zapalczywość Twoja nas przeraża.
WarPra	Giniemy bowiem wskutek Twojego gniewu, unicestwia nas Twoja zapalczywość.
STB	Bo giniemy od Twojego gniewu, a Twoim uniesieniem jesteśmy porażeni.
EIB	Tak właśnie niszczy nas Twój gniew, A Twa surowość przeraża.

Ps 90,8

PsFlor	(89:8) Położył jeś lichoty nasze w obeźrzeniu twojem, świat nasz w oświeceniu oblicza twego.
PsPul	(89:8) Położyłeś złości nasze przed sobą, świat nasz w oświeceniu oblicza twego.
Wuj1923	Położyłeś nieprawości nasze przed oczyma swemi: wiek nasz przed jasnością oblicza twego.
Gda1881	Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
Gda2017	Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte grzechy w świetle twego oblicza.
PsBycz	Ty-rozkładasz nieprawości-nasze, przed-sobą; a, ukryte-winy-nasze, przed-jasnością oblicza-Twojego.
Goet	Położyłeś nieprawości nasze przed Siebie, skryte grzechy nasze w światło oblicza Twego.
PsCylk	Stawiłeś winy nasze przed Siebie, tajniki nasze przed światło oblicza Twego.
PsKrusz	Przewinienia nasze postawiłeś przed sobą - występki nasze w świetle oblicza Twego.
PsAszk	Kładziesz grzechy nasze przed Siebie, skrytości nasze na światło oblicza Twojego.
PsSzer	Położyłeś winy nasze przed sobą, tajne grzechy nasze w świetle oblicza swego.
Tys1	(89:8) Położyłeś nasze winy przed Twoje oczy, w świetle Twego oblicza nasze skryte grzechy.
Tys5	Stawiasz przed sobą nasze winy, nasze skryte grzechy w świetle Twojego oblicza.
Bryt	Położyłeś winy nasze przed sobą, Tajne grzechy nasze w świetle oblicza swego.
Pozn	Stawiasz sobie przed oczy nasze winy, a tajne grzechy nasze - przed światłością Twego oblicza.
WarPra	Postawiłeś sobie przed oczy wszystkie nasze winy, nasze grzechy najskrytsze w świetle Twego oblicza.
STB	Stawiłeś przed Siebie nasze winy oraz nasze tajniki przed światło Twego oblicza.
EIB	Położyłeś przed sobą nasze winy, Nasze tajemnice są jawne przed Tobą.

Ps 90,9

PsFlor	(89:9) Bo wszystcy dniowie naszy zaginęli są a w gniewie twojem zaginęli jesmy. (89:10a) Lata nasza jako pająk pomyślona będą,
PsPul	(89:9) Bo wszystki dni nasze zaginęły a w gniewie twoim zaginęlismy. (89:10a) Lata nasza jako pająk pomyślony będą,
Wuj1923	Albowiem wszystkie dni nasze ustały: i ustaliśmy w gniewie twoim: lata nasze jako pajęczyna będą poczytane.
Gda1881	Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
Gda2017	Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
PsBycz	Przeto, wszystkie dni-nasze, zbliżają-się do schyłku, od uniesienia-się-Twego; więc dokończamy lat-naszych, jakby myśl.
Goet	Bo wszystkie dni nasze minęły przez zapalczywość Twoją; spędzamy lata nasze jak szept.
PsCylk	Tak, wszystkie dni nasze przemijały pod grozą Twoją, spędziliśmy lata nasze jak marzenie.
PsKrusz	Oto wszystkie dni nasze przemijają w Twym gniewie, lata nasze jako dźwięk giną.
PsAszk	Gdyż wszystkie dni nasze uszły we wezbranym Twym gniewie, zatraciliśmy lata nasze, niby wiew.
PsSzer	I wszystkie dni nasze znikają z powodu gniewu Twego, lata nasze giną jak westchnienie.
Tys1	(89:9) Bo wszystkie dni nasze przeszły w gniewie Twoim; zakończyliśmy nasze lata jak westchnienie.
Tys5	Bo wszystkie dni nasze płyną pod Twoim gniewem; kończymy nasze lata jak westchnienie.
Bryt	Wszystkie dni nasze znikają z powodu gniewu twego. Lata nasze giną jak westchnienie.
Pozn	Wszystkie dni nasze dobiegają kresu pod Twym gniewem, a lata nasze przemijają jak westchnienie.
WarPra	I tak upływają nam dni w cieniu Twego gniewu, jak jedno westchnienie kończymy nasze lata.
STB	Tak, pod Twoją grozą mijają wszystkie nasze dni, a nasze lata nikną jak marzenie.
EIB	Wszystkie nasze dni gasną przy Twoim wzburzeniu, A lata jak westchnienie - ulatują.

Ps 90,10

PsFlor	(89:10b) dniowie lat naszych ❬w nich❭ siedmdziesiąt lat, (89:11) acz zaprawdę w mogących, ośmdziesiąt lat, a potem jich robota i boleść, (89:12) bo nadydzie śmiara i pokaźnieni będziem.
PsPul	(89:10b) dniowie lat naszych w nich siedmdziesiąt lat, (89:11) ale acz w mocnych, ośmdziesiąt lat, a dalej jich trud i boleść, (89:12) bo nadjidzie śmiara i pokaźnieni będziem.
Wuj1923	Dni żywota naszego w nich siedmdziesiąt lat: a jeźli w możnościach, ośmdziesiąt lat, a nadto co więcéj, praca i boleść; albowiem łaskawość nadeszła, i będziem karani.
Gda1881	Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
Gda2017	Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to tylko kłopot i cierpienie, bo szybko mijają, a my odlatujemy.
PsBycz	Dni lat-naszych, zawierają w-sobie, siedmdziesiąt lat; a-gdy kto, przy-siłach większych, ośmdziesiąt lat; zaś przewyżka-ich, mozołem i-próżnością; kiedy przecięta nagle, tedy ulatujemy.
Goet	Dni życia naszego jest lat siedemdziesiąt, a przy większych siłach — lat osiemdziesiąt, a dumą ich utrudzenie i bieda; albowiem prędko przemija, a my ulatujemy.
PsCylk	Liczba lat naszych niekiedy siedmdziesiąt lat, a przy siłach ośmdziesiąt lat, a chlubą ich męka i boleść; bo spędzasz nas szybko i ulatujemy.
PsKrusz	Dni wieku naszego lat siedemdziesiąt, a gdy jest przedłużenie na lat osiemdziesiąt, a dalej w nich kłopot i nędza. I gdy to upłynie, prędko odchodzimy.
PsAszk	Dni przemian naszych lat siedemdziesiąt a jeśli moc ich lat ośmdziesiąt, a pychą: ich trud daremny i nieprawość, boć rychło przeciął a ulecieliśmy.
PsSzer	Życie nasze trwa lat siedemdziesiąt, a gdy sił stanie, lat osiemdziesiąt; a chlubą ich trud i znój, szybko mijają i odlatujemy.
Tys1	(89:10) Kresem lat naszych to lat siedemdziesiąt lub osiemdziesiąt, gdy mocni jesteśmy; a większość z nich to trud i marność: bo chyżo mijają, a my precz lecimy.
Tys5	Czas naszych dni - to lat siedemdziesiąt lub, gdy jesteśmy mocni, osiemdziesiąt; a większość z nich to trud i marność, bo szybko mijają, my zaś odlatujemy.
Bryt	Życie nasze trwa lat siedemdziesiąt, A gdy sił stanie, lat osiemdziesiąt; A to, co się ich chlubą wydaje, to tylko trud i znój, Gdyż chyżo mijają, a my odlatujemy.
Pozn	Czas naszego życia to lat siedemdziesiąt, a gdy siły służą - lat osiemdziesiąt; lecz większość z nich to trud i nicość, bo szybko przemijają - i odlatujemy.
WarPra	Nasze życie trwa lat siedemdziesiąt lub gdy silni jesteśmy – najwyżej osiemdziesiąt. Najlepsze lata pełne umęczenia i trudu, wszystkie mijają szybko, i tak odlatujemy.
STB	Liczba naszego wieku jest niekiedy siedemdziesiąt lat, a przy siłach i osiemdziesiąt lat, a ich chlubą męka i boleść; bowiem szybko nas spędzasz, zatem ulatujemy.
EIB	Nasze życie rozciąga się na lat siedemdziesiąt, A jeżeli starczy sił, to na lat osiemdziesiąt. Co ich chlubą? Trud i znój. Tak. Błyskawicznie przemijają, a my - odlatujemy.

Ps 90,11

PsFlor	(89:13) Kto znaje moc gniewu twego a prze strach twoj gniew twoj rozliczyć?
PsPul	(89:13) Kto znaje moc gniewa twego a przed strachem twoim gniew twoj rozmierzyć?
Wuj1923	Któż wie możność gniewu twego? i przed bojaźnią twoją gniew twój policzyć?
Gda1881	Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
Gda2017	Któż zna srogość twego gniewu? Albo kto, bojąc się ciebie, zna twoją zapalczywość?
PsBycz	Któż znającym moc gniéwu Twego? bo,-jaką-bojaźń-Twa, taką zapalczywość-Twoja.
Goet	Kto poznaje siłę gniewu Twego, i kto boi się takiej zapalczywości Twojej?
PsCylk	Któżby rozważył siłę gniewu Twego, i wedle grozy Twojéj uniesienie Twoje.
PsKrusz	Któż zna moc Twego gniewu, i bojąc się Ciebie, zawziętość Twą?
PsAszk	Któż zna moc Twojego gniewu i czyż jako trwoga przed Tobą jest Twój gniew wezbrany?
PsSzer	Któż zna moc gniewu Twego? I kto boi się uniesienia Twego?
Tys1	(89:11) Któż zważył potęgę Twojego gniewu i oburzenia Twego według należnej Tobie bojaźni?
Tys5	Któż potrafi zważyć ogrom Twojego gniewu i kto może doświadczyć mocy Twego oburzenia?
Bryt	Któż zna moc gniewu twego? Kto boi się ciebie w uniesieniu twoim?
Pozn	Któż zna potęgę Twego gniewu, kto zmierzy z należną Tobie czcią zapalczywość Twoją?
WarPra	Któż potrafi ocenić wielkość Twego gniewu, kto doznał lęku wobec Twej zapalczywości?
STB	Kto rozważa siłę Twojego gniewu i według Twojej grozy siłę Twojego uniesienia?
EIB	Kto zna moc Twojego gniewu Lub Twoje uniesienie, przejęty Twą bojaźnią?

Ps 90,12

PsFlor	(89:14) Prawicę twoję tako jawną uczyń a nauczone sierca w mądrości.
PsPul	(89:14) Prawicę twoję tako jawną uczyń a nauczone sierca w mądrości.
Wuj1923	Prawicę twoją tak uczyń znajomą: a wyćwiczonego serca w mądrości.
Gda1881	Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
Gda2017	Naucz nas liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
PsBycz	Z-liczeniem dni-naszych, tak obeznaj nas, aby-dostąpiło sercé mądrości.
Goet	Naucz nas zatem obliczać dni nasze, abyśmy uzyskali mądre serce!
PsCylk	Liczyć dni nasze naucz nas, abyśmy nabyli serca roztropnego.
PsKrusz	Naucz nas tak obliczać dni nasze, abyśmy przywiedli serce do mądrości!
PsAszk	Dobrze liczyć lata nasze oznajmij a mądre osiągniemy serce,
PsSzer	Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy zyskali mądre serce!
Tys1	(89:12) Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy mądrość serca osiągnęli.
Tys5	Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy osiągnęli mądrość serca.
Bryt	Naucz nas liczyć dni nasze, Abyśmy posiedli mądre serce!
Pozn	Naucz nas tak liczyć nasze dni, abyśmy zdobyli mądrość serca.
WarPra	Naucz nas liczyć dni nasze, a wtedy osiągniemy także mądrość serca.
STB	Naucz nas liczyć nasze dni, byśmy serce roztropne nabyli.
EIB	Naucz nas dobrze liczyć nasze dni, Aby nasze serca mogły zyskać mądrość!

Ps 90,13

PsFlor	(89:15) Obroci sie, Gospodnie, i dokąd to? I modlący bądź nad sługami twojimi.
PsPul	(89:15) Obroci sie, Boże, i dokąd? A usłyszcą bądź nad sługami twymi.
Wuj1923	Nawróćże się, Panie! dokądże? a daj się ubłagać sługom twoim.
Gda1881	Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
Gda2017	Powróć, PANIE. Jak długo jeszcze? Zlituj się nad swymi sługami.
PsBycz	Obróć-się, Panie, dopókiż? i-zmiłuj-się nad sługami-Twoimi.
Goet	Wróć, Panie! Jak długo będziesz zwlekał? i zlituj się nad sługami Twymi!
PsCylk	Zwróć się o Boże, dopókiż jeszcze, i ulituj się nad sługami Twojemi.
PsKrusz	Nawróć się Panie, dokądże... i zlituj się nad sługami swymi!
PsAszk	Wróć się Jehowo, - dopokąd - i użal się sług Twoich.
PsSzer	Powróć, Panie, dokądże...? I zmiłuj się nad sługami swymi!
Tys1	(89:13) Powróć, o Panie — dokądże jeszcze? I dla sług Twoich bądź litościwy.
Tys5	Zwróć się, o Panie, dokądże jeszcze...? I bądź litościwy dla sług Twoich!
Bryt	Zwróć się ku nam, Panie, jak długo jeszcze, Zmiłuj się nad sługami swymi!
Pozn	Powróć, o Jahwe! Jakże długo jeszcze? Ulituj się nad swymi sługami!
WarPra	O Panie, zwróć się ku nam wreszcie i ulituj się nad Twymi sługami!
STB	Zwróć się, WIEKUISTY. Jak długo jeszcze? Ulituj się nad Twoimi sługami.
EIB	Zawróć, PANIE! Jak długo jeszcze? Zmiłuj się nad swoimi sługami!

Ps 90,14

PsFlor	(89:16) Napełnieni jesmy rano miłosierdzia twego i wiesielili jesmy sie, i kochali jesmy sie we wszech dnioch naszych.
PsPul	(89:16) Napełnieni jesmy rano miłosierdzia ❬twego❭ i wiesielilismy sie, i kochaliśmy sie we wszech dnioch naszych.
Wuj1923	Napełnieniśmy rano miłosierdzia twego, i rozradowaliśmy się, i kochaliśmy się po wszystkie dni nasze.
Gda1881	Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
Gda2017	Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
PsBycz	Nasyć-nas, w-każdym-poranku, dobrodziejstwem-Twojém; abyśmy-się-radowali, i-cieszyli, po-wszystkie dni-nasze.
Goet	Nasyć nas z poranku dobrocią Swoją, abyśmy wesoło wykrzykiwać i radować się mogli po wszystkie dni nasze!
PsCylk	Nasyć nas rano łaską Twoją, byśmy się weselić i radować mogli przez wszystkie dni nasze.
PsKrusz	Nasyć nas o poranku miłosierdziem swem, abyśmy mogli śpiewać i cieszyć się po wszystkie dni nasze!
PsAszk	Nakarm nas łaską Twą o świcie a śpiewać i radować się będziemy wszystkie dni nasze.
PsSzer	Nasyć nas o świcie łaską swoją, byśmy się mogli weselić i radować przez wszystkie dni nasze!
Tys1	(89:14) Nasyć nas rychło Twym miłosierdziem, abyśmy przez wszystkie dni nasze głośno się weselili.
Tys5	Nasyć nas od rana swoją łaską, abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.
Bryt	Nasyć nas o świcie łaską swoją, Abyśmy się weselili i radowali przez wszystkie dni nasze!
Pozn	Pokrzep nas rychło swoją dobrocią, byśmy się mogli weselić i radować po wszystkie dni nasze!
WarPra	Pozwól nam już z rana żywić się Twą dobrocią, a będziemy się radować i cieszyć przez wszystkie dni.
STB	Rano nasyć nas Twoją łaską, byśmy się mogli weselić przez wszystkie nasze dni.
EIB	Nasyć nas już o świcie swoją łaską, A będziemy się radować i weselić przez wszystkie nasze dni!

Ps 90,15

PsFlor	(89:17) Radowali jesmy sie za dni, jimiż jeś nas uśmierzył, laty, jimiż widzieli jesmy złe.
PsPul	(89:17) Radowalismy sie w dnioch, w jeżeś nas uśmierzał, w lata, w jaż widzielismy złości.
Wuj1923	Weseliliśmy się za dni, w któreś nas uniżył: za lata, któreśmy widzieli złe.
Gda1881	Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
Gda2017	Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
PsBycz	Pociesz nas, według-dni co martwiłeś-nas, za lata, co doznawaliśmy nieszczęścia.
Goet	Rozraduj nas po dniach, w których nas upokarzałeś, po latach, w których oglądaliśmy zło!
PsCylk	Pociesz nas w miarę dni w których trapiłeś nas, w miarę lat przez które oglądaliśmy niedolę.
PsKrusz	Pociesz nas według dni, których byliśmy trapieni, według lat, którychśmy doznali zła.
PsAszk	Uciesz nas jako dnie, iżeś nas udręczył, jako lata, w których napatrzyliśmy się złego.
PsSzer	Rozwesel nas za dni, gdyś nas udręczył, za lata, w których żyliśmy w niedoli!
Tys1	(89:15) Daj radość za te dni, w których nas przygniotłeś, za lata, w których zaznaliśmy niedoli.
Tys5	Daj radość według [miary] dni, w których nas przygniotłeś, i lat, w których zaznaliśmy niedoli.
Bryt	Rozwesel nas w zamian za dni, gdyś nas utrapił, Za lata, w których oglądaliśmy niedolę!
Pozn	Użycz nam radości w zamian za wszystkie dni, kiedyś nas doświadczał, za wszystkie lata, w których cierpieliśmy niedolę.
WarPra	I radość nam zsyłaj przez dni tyle, przez ile trzymałeś nas w udręczeniu. Pozwól nam cieszyć się przez lat tyle, przez ile znosiliśmy nieszczęścia.
STB	Pociesz nas na miarę dni, w których nas trapiłeś, na miarę lat przez które oglądaliśmy niedolę.
EIB	Rozwesel nas w zamian za dni upokorzenia, Za lata doznawania niedoli!

Ps 90,16

PsFlor	(89:18) Weźrzy na sługi twoje i na działa twoja a spraw syny jich!
PsPul	(89:18) Weźrzy na sługi twoje i na działa twa i spraw syny jich!
Wuj1923	Wejrzyjże na sługi swoje, i na dzieła swoje, a prowadź syny ich.
Gda1881	Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
Gda2017	Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
PsBycz	Niech-będzie widzialnym, na sługach-Twych, czyn-Twój; a,-chwała-Twoja, przy dzieciach-ich.
Goet	Niech się objawi sługom Twoim postępowanie Twoje, a majestat Twój dzieciom ich!
PsCylk	Niech się objawi przed sługami Twojemi dzieło Twoje, a świetność Twoja nad synami ich.
PsKrusz	Niechaj sprawy Twe ukażą się sługom Twoim, a chwała Twoja ich synom.
PsAszk	Niechajby ukazał się ku sługom Twym Twój czyn dokonany a blask Twój nad ich synami!
PsSzer	Niech objawi sie sługom Twoim sprawa Twoja, a majestat Twój synom ich!
Tys1	(89:16) Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, a chwała Twoja — ich synom.
Tys5	Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, a chwała Twoja nad ich synami!
Bryt	Niech się ukaże sługom twoim dzieło twoje, A majestat twój synom ich!
Pozn	Niech się objawi sługom Twoim dzieło Twoje, a na ich synach - chwała Twoja!
WarPra	Pokaż swoje dzieła sługom Twoim i ich synom Twą wspaniałą potęgę!
STB	Przed Twoimi sługami niech się objawi Twoje dzieło, a Twoja świetność nad ich synami.
EIB	Niech Twoi słudzy ujrzą Twoje dzieło I Twój majestat - ich dzieci!

Ps 90,17

PsFlor	(89:19) I bądź światłość Gospodna Boga naszego nad nami a działa rąk naszych spraw nad nami, a działo rąk naszych spraw.
PsPul	(89:19) I bądź światłość Gospodna Boga naszego nad nami a działa ręku naszych spraw na nas, a działo ręku naszu spraw.
Wuj1923	A niech będzie jasność Pana, Boga naszego, nad nami: a sprawy rąk naszych prostuj nad nami, i dzieło rąk naszych prostuj.
Gda1881	Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
Gda2017	Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
PsBycz	I-niech-będzie przyjemność Pana, Boga-naszego, nad-nami; a,-prace rąk-naszych, o-Panie! utwiérdź w-nas; więc-pracą-rąk-naszych, kieruj-nią.
Goet	Niech będzie nad nami łaskawość Pana, Boga naszego, a dzieło rąk naszych wzmacniaj wśród nas! Tak, dzieło rąk naszych wzmacniaj!
PsCylk	I niech będzie upodobanie Boga Pana naszego nad nami, a sprawę rąk naszych utwierdź pośród nas; tak, sprawę rąk naszych, utwierdź ją.
PsKrusz	Niechaj będzie przy nas łaskawość Pana Boga naszego a dzieła rąkna naszych twierdź między nami - a dzieła rąk naszych utwierdź!
PsAszk	Obyż rozkoszne zadowolenie było nad nami i dzieło rąk naszych utwierdź nad nami, a dzieło rąk naszych, o chciej je utwierdzić!
PsSzer	Niech spocznie łaska Pana, Boga naszego, na nas, a dzieło rąk naszych utwierdzaj wśród nas! Tak, utwierdź dzieło rąk naszych!
Tys1	(89:17) A dobroć Pana Boga naszego niech będzie nad nami, i w pracy naszych rąk nam sprzyjaj, i sprzyjaj dziełu rąk naszych.
Tys5	A dobroć Pana Boga naszego niech będzie nad nami! I wspieraj pracę rąk naszych, dzieło rąk naszych wspieraj!
Bryt	Niech spocznie na nas łaska Pana, Boga naszego, A dzieło rąk naszych utwierdzaj wśród nas! Tak, utwierdź dzieło rąk naszych!
Pozn	Niech spocznie na nas dobroć Pana, Boga naszego! I utwierdź dzieło naszych rąk; Utwierdź dzieło naszych rąk!
WarPra	Niech zstąpi na nas dobroć Pana, Boga naszego. Niech raczy wspierać dzieła rąk naszych, niech to, co nasze ręce czynią, umacnia.
STB	I niech będzie upodobanie nad nami, WIEKUISTEGO, naszego Boga. Utwierdź pomiędzy nami sprawę naszych rąk; tak, sprawę naszych rąk, ją utwierdź.
EIB	Niech zalśni nad nami przychylność Pana, naszego Boga, I dzieło naszych rąk uczyń trwałym! Tak, nadaj trwałość dziełu naszych rąk!

Psalm 91

Ps 91,1

PsFlor	(90:1) Jenże przebywa w pomocy Najwyszszego, w zaszczyceniu Boga nieba przebędzie.
PsPul	Pienie Dawida(!). (90:1) Jenże przebywa w pomocy Nawyszszego, w zaszczyceniu Boga nieba przebędzie.
Wuj1923	Chwała pienia Dawidowi. Kto mieszka w spomożeniu Najwyższego, w obronie Boga niebieskiego będzie przebywał:
Gda1881	Ten, który mieszka w ochronie Najwyższego, i w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie;
Gda2017	Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie.
PsBycz	Mieszkający w-ukryciu Najwyższego, w-cieniu Wszechmocnego, zatrzyma się.
Goet	KTO siedzi pod ochroną Najwyższego i przebywa w cieniu Wszechmocnego,
PsCylk	Ty, co zasiadasz pod osłoną Najwyższego, co pod cieniem wszechmocnego przebywasz.
PsKrusz	Kto mieszka w ochronie Najwyższego, w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie.
PsAszk	Trwa w ukryciu Najwyższy, w cieniu Pan duchów przebywa,
PsSzer	Kto mieszka w ochronie Najwyższego, przebywa w cieniu Wszechmocnego,
Tys1	(90:1) Ty, który przebywasz w pieczy Najwyższego i w cieniu Wszechmocnego mieszkasz.
Tys5	Kto przebywa pod osłoną Najwyższego i w cieniu Wszechmocnego spoczywa,
Bryt	Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, Kto przebywa w cieniu Wszechmocnego,
Pozn	Kto pod opieką Najwyższego mieszka i w cieniu Wszechmocnego przebywa,
WarPra	Kto przebywa pod opieką Najwyższego i w cieniu Wszechmocnego odpoczywa,
STB	Ty, co zasiadasz pod osłoną Najwyższego i pod cieniem Wszechmocnego przebywasz.
EIB	Ten, kto mieszka pod osłoną Najwyższego I nocuje w cieniu Wszechmocnego,

Ps 91,2

PsFlor	(90:2) Rzecze Gospodnu: Przyjemca moj jeś ty i utoka moja, Bog moj, pwać będę weń.
PsPul	(90:2) Rzecze Bogu: Przyjemca moj jeś ty i utoka moja, Bog moj, pwać będę weń.
Wuj1923	Rzecze Panu: Obrońca mój, i ucieczka moja jesteś ty, Bóg mój; w nim będę miał nadzieję.
Gda1881	Rzecze Panu: Nadzieja moja i zamek mój, Bóg mój, w nim nadzieję mieć będę.
Gda2017	Będę mówił o PANU: Moja ucieczka i twierdza, mój Bóg, jemu będę ufał.
PsBycz	Rzeknę do-Pana: Przytułkiemeś-moim, i-twiérdząś-moją; o-Boże-mój! ja-będę-się-ubezpieczał w-Nim.
Goet	Mówi do Pana: Ucieczko moja i twierdzo moja, Boże mój, któremu ufam!
PsCylk	Wzywam Boga, obronę moję i twierdzę moję, Pana mojego któremu ufam.
PsKrusz	Rzeknę Panu: "Nadzieja moja i utwierdzenie moje; Bóg mój, w Nim zaufam"!
PsAszk	Rzeknę o Jehowie: ucieczka moja i ma twierdza warowna, Bóg mój, w Nim pokładam mą ufność.
PsSzer	może wyznać Panu: Ucieczko moja i twierdzo moja, Boże mój, któremu ufam.
Tys1	(90:2) Powiedz do Pana: «Ucieczko moja i twierdzo moja, mój Boże, któremu ufam».
Tys5	mówi do Pana: Ucieczko moja i twierdzo, mój Boże, któremu ufam.
Bryt	Ten mówi do Pana: Ucieczko moja i twierdzo moja, Boże mój, któremu ufam.
Pozn	może rzec do Jahwe: "Ucieczko moja i twierdzo moja, Boże mój, któremu zaufałem!"
WarPra	ten może mówić do Pana: Tyś ucieczką i twierdzą moją, i Bogiem, któremu zaufałem.
STB	Wzywasz WIEKUISTEGO: Moja obrono i moja twierdzo; Boże mój, któremu ufam.
EIB	Zwraca się do PANA: Moje schronienie i moja twierdzo! Nazywa Go swoim Bogiem, bo Mu ufa.

Ps 91,3

PsFlor	(90:3) Bo on zbawił mie z sidła łowcow i od słowa przykrego.
PsPul	(90:3) Bo on zbawił mie z sidła łowcow i od słowa przykrego.
Wuj1923	Albowiem on mię wyrwał z sidła łowiących, i od przykrego słowa.
Gda1881	Onci zaiste wybawi cię z sidła łowczego, i z powietrza najjadowitszego.
Gda2017	Zaprawdę, on wybawi cię z sideł łowcy i od zgubnej zarazy.
PsBycz	Boć On, wydobędzie-cię, z-sidła ptasznika, z-zarazy nieszczęsnéj.
Goet	Bo On cię wybawi z sidła ptasznika i ze zgubnej dżumy.
PsCylk	By On cię wybawił od sideł zastawionych, od moru zgubnego.
PsKrusz	Albowiem On wybawi cię ze sidła łowczego - od zarazy pustoszącej.
PsAszk	Gdyż On wyrwie cię ze sidła matni, z zarazy klątw.
PsSzer	Bo On wybawi cię z sidła ptasznika i ze zgubnej przygody.
Tys1	(90:3) Bo On sam wyzwoli cię z sidła łowców i od złośliwej zarazy.
Tys5	Bo On sam cię wyzwoli z sideł myśliwego i od zgubnego słowa.
Bryt	Bo On wybawi cię z sidła ptasznikaI od zgubnej zarazy.
Pozn	Zaprawdę, On cię wyzwoli z sideł ptasznika i od zarazy straszliwej.
WarPra	On cię wyzwala z sideł myśliwego i ratuje od wszelkiej zguby.
STB	On cię wybawi od zastawionych sideł oraz od zgubnej zarazy.
EIB	Tak, On wybawi cię z sideł ptasznika I ochroni przed zgubną zarazą.

Ps 91,4

PsFlor	(90:4) Plecoma swojima zasłoni ciebie i pod piormi jego pwać będziesz. (90:5a) Szczytem ogarnie ci❬e❭bie prawda jego,
PsPul	(90:4) Plecoma swyma zasłoni cie i pod piory jego pwać będziesz. (90:5a) Szczytem ogardnie cie prawda jego,
Wuj1923	Plecami swemi okryje cię: a pod skrzydłami jego nadzieję mieć będziesz: tarczą ogarnie cię prawda jego.
Gda1881	Pierzem swem okryje cię, a pod skrzydłami jego bezpiecznym będziesz; prawda jego tarczą i puklerzem.
Gda2017	Okryje cię swymi piórami i pod jego skrzydłami będziesz bezpieczny; jego prawda będzie ci tarczą i puklerzem.
PsBycz	Skrzydłami-swemi zasłoni cię, więc,-pod skrzydła-Jego, uciekaj-się; tarczą, i-puklerzem, prawda-Jego.
Goet	Pierzem Swojem osłoni cię, a pod Jego skrzydłami ucieczkę znajdziesz; wierność Jego jest tarczą i puklerzem.
PsCylk	Skrzydłem Swojém osłoni cię, a pod lotami Jego bezpieczny będziesz; tarczą i puklerzem jest prawda Jego.
PsKrusz	Okryje cię piórami swemi; pod skrzydła jego ucieczesz. Prawda Jego tarczą i puklerzem.
PsAszk	Lotkami Swymi cię zasłoni a pod skrzydłami Jego bezpieczne znajdziesz schronienie, tarczą i pancerzem prawda Jego.
PsSzer	Piórami swymi okryje cię, i pod Jego skrzydłami będziesz bezpieczny. Wierność Jego tarczą i puklerzem.
Tys1	(90:4) Piórami swymi cię okryje, i pod skrzydła Jego się schronisz: Jego wierność to puklerz i tarcza.
Tys5	Okryje cię swymi piórami i schronisz się pod Jego skrzydła; Jego wierność - to puklerz i tarcza.
Bryt	Piórami swymi okryje cię. I pod skrzydłami jego znajdziesz schronienie. Wierność jego jest tarczą i puklerzem.
Pozn	On cię piórami swymi okryje, pod Jego skrzydłami znajdziesz schronienie. Jego wierność puklerzem jest i pancerzem.
WarPra	Osłania cię swoimi skrzydłami, pod Jego piórami znajdujesz schronienie, a Jego wierność jest Ci puklerzem i tarczą.
STB	Osłoni cię Swym skrzydłem, a pod Jego lotkami będziesz bezpieczny; tarczą oraz puklerzem jest Jego prawda.
EIB	On okryje cię swoimi piórami, Pod swymi skrzydłami zapewni schronienie, A Jego wierność będzie ci tarczą i puklerzem.

Ps 91,5

PsFlor	(90:5b) nie będziesz sie bać od strachu nocnego, (90:6a) od strzały latającej we dnie,
PsPul	(90:5b) nie będziesz siebać od strachu nocnego, (90:6a) od strzały latające we dnie,
Wuj1923	Nie ulękniesz się od strachu nocnego: od strzały lecącéj we dnie.
Gda1881	Nie ulękniesz się strachu nocnego, ani strzały latającej we dnie;
Gda2017	Nie ulękniesz się strachu nocnego ani strzały lecącej za dnia;
PsBycz	Nie ulękniesz-się, przed strachem, nocą; przed-strzałą, latającą wednie;
Goet	Nie będziesz się bał strachu nocy, strzały lecącej za dnia;
PsCylk	Nie ulękniesz się strachu nocy, strzały lecącéj podczas dnia.
PsKrusz	Nie ulękniesz się strachu nocnego, ani strzały latającej we dnie.
PsAszk	Nie będziesz się trwożył przed lękiem nocy, przed strzałą, co dniem zalatuje,
PsSzer	Nie ulękniesz się strachu nocnego, ani strzały lecącej we dnie,
Tys1	(90:5) Nie ulękniesz się strachu nocnego ni strzały za dnia lecącej,
Tys5	W nocy nie ulękniesz się strachu ani za dnia - strzały, co leci,
Bryt	Nie ulękniesz się strachu nocnegoAni strzały lecącej za dnia,
Pozn	Nie ulękniesz się grozy nocy ani strzały lecącej za dnia,
WarPra	Nie musisz się lękać nocnych widziadeł ani żadnych strzał za dnia latających,
STB	Nie ulękniesz się strachu nocy, ani strzały lecącej podczas dnia.
EIB	Nie przelękniesz się nocnych straszydeł Ani strzał lecących za dnia,

Ps 91,6

PsFlor	(90:6b) od potrzebizny chodzącej we ćmach, od biegu i dyjabła przepołudniego.
PsPul	(90:6b) od orędzia chodzącego we ćmach, od naboja i dyjabła połudnego.
Wuj1923	Od sprawy chodzącéj w ciemności; od najazdu i od czarta południowego.
Gda1881	Ani zarazy morowej, która przechodzi w ciemności, ani powietrza morowego, które zatraca w południe.
Gda2017	Ani zarazy, która przychodzi w ciemności, ani dżumy, która pustoszy w południe.
PsBycz	Przed-zarazą, w-ciemności chodzącą; przed-powietrzem, pustoszącém, w-południé.
Goet	Dżumy, która w ciemności grasuje, zarazy, która w południe pustoszy.
PsCylk	Moru który w ciemności pełza, ani zarazy niszczącéj w południe.
PsKrusz	Ani zarazy, która w ciemnościach chodzi, ani powietrza morowego, które pustoszy w południe.
PsAszk	Przed dżumą, co kroczy w pomroce, przed rozbojem, co morduje w południe.
PsSzer	ani zarazy, która grasuje w ciemności, ani moru, co poraża w południe.
Tys1	(90:6) ani zarazy, co błąka się w mroku, ni zagłady niszczącej w południe.
Tys5	ani zarazy, co nadchodzi w mroku, ni moru, co niszczy w południe.
Bryt	Ani zarazy, która grasuje w ciemności, Ani moru, który poraża w południe.
Pozn	zarazy, która krąży w ciemnościach, ani moru, który sieje zniszczenie w południe.
WarPra	ani śmierci, co zagraża w południe.
STB	Zarazy, która pełza w ciemności; ani moru, co niszczy w południe.
EIB	Nie dotknie cię zaraza czyhająca w ciemności Ani klęska, co pustoszy w południe.

Ps 91,7

PsFlor	(90:7) Upadną od boku twego tysiąc, i dziesięć tysięcy od prawic twojich, ku tobie zaprawdę nie przybliży sie.
PsPul	(90:7) Padną od boka twego tysiąc, a dziesięć tysięcy na prawicy twojej, ale k tobie nie przybliży sie.
Wuj1923	Padnie po boku twoim tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawéj stronie twojéj: a ku tobie się nie przybliży.
Gda1881	Padnie po boku twym tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawej stronie twojej; ale się do ciebie nie przybliży.
Gda2017	Tysiąc padnie u twego boku, a dziesięć tysięcy po twojej prawicy, lecz ciebie to nie dosięgnie.
PsBycz	Padnie, z-boku-twego, tysiąc, a,-dziesięć-tysięcy, z-prawéj-strony-twojéj; ale do-ciebie, nie zbliży-się.
Goet	Choćby u boku twego padło tysiąc i dziesięć tysięcy po prawicy twojej, jednak ciebie to nie dosięgnie.
PsCylk	Legnie u boku twojego tysiąc, myriady przy prawicy twojéj; do ciebie się nie zbliży.
PsKrusz	Padnie po boku twym tysiąc, dziesięć tysięcy po prawicy twej - do ciebie się nie zbliży.
PsAszk	Padnie tysiąc z twej lewej a dziesięć tysięcy z twej prawej, ku tobie się nie zbliży.
PsSzer	Padnie u boku twego tysiąc i dziesięć tysięcy po prawicy twojej, a ciebie zło nie dosięgnie.
Tys1	(90:7) A choćby tysiąc padł u twego boku, a dziesięć tysięcy po prawicy twojej: [zło] do ciebie się nie przybliży.
Tys5	Choć tysiąc padnie u twego boku, a dziesięć tysięcy po twojej prawicy, ciebie to nie spotka.
Bryt	Chociaż padnie u boku twego tysiąc, A dziesięć tysięcy po prawicy twojej, Ciebie to jednak nie dotknie.
Pozn	Chociażby tysiąc padło u twego boku, a dziesięć tysięcy po twej prawicy - ciebie [zło] nie dosięgnie.
WarPra	Choćby tysiąc padło tuż obok ciebie, a dziesięć tysięcy po twojej prawicy, ciebie nie spotka nic złego.
STB	U twego boku padnie tysiąc, a miriady przy twej prawicy; lecz do ciebie to się nie zbliży.
EIB	Nawet jeśli u twojego boku padłby tysiąc walecznych Albo dziesięć tysięcy po twej prawej stronie - Ty będziesz bezpieczny.

Ps 91,8

PsFlor	(90:8) Zaprawdę wszako oczyma twyma uznamionasz i odpłatę grzesznych uźrzysz.
PsPul	(90:8) A wżdyż oczyma twyma uznamionasz i odpłatę grzesznych uźrzysz.
Wuj1923	Zaiste oczyma twemi oglądasz: a ujrzysz odpłatę grzeszników.
Gda1881	Tylko to oczyma twemi obaczysz, a nagrodę niepobożnych oglądasz.
Gda2017	Tylko zobaczysz na własne oczy i ujrzysz zapłatę daną niegodziwym.
PsBycz	Byle-tylko oczami-twojemi spojrzysz, a,-nagrodę bezbożnych, obaczysz.
Goet	Tylko oczyma swemi będziesz się przyglądał i ujrzysz odpłatę bezbożnych.
PsCylk	Tylko oczyma twemi patrzéć będziesz i zapłatę niegodziwych obaczysz.
PsKrusz	Tylko oczyma swemi ujrzysz, a nagrodę bezbożnych obaczysz.
PsAszk	Jeno własnymi patrzaj oczyma a dojrzysz odpłatę niegodziwców.
PsSzer	Ujrzysz to na własne oczy i będziesz oglądał odpłatę należną bezbożnym.
Tys1	(90:8) Ty zaś ujrzysz własnymi oczyma: będziesz widział odpłatę daną grzesznikom.
Tys5	Ty ujrzysz na własne oczy, będziesz widział odpłatę daną grzesznikom.
Bryt	Owszem, na własne oczy ujrzyszI będziesz oglądał odpłatę na bezbożnych.
Pozn	Spojrzysz tylko oczami swymi, a ujrzysz odpłatę bezbożnych.
WarPra	Własnymi oczyma będziesz patrzył, będziesz widział, jak się odpłaca bezbożnym.
STB	Tylko twoimi oczyma będziesz patrzeć i zobaczysz zapłatę niegodziwych.
EIB	Zobaczysz to jedynie na swe własne oczy, Będziesz świadkiem odpłacania bezbożnym.

Ps 91,9

PsFlor	(90:9) Bo ty jeś, Boże, nadzieja moja, wysoki położył jeś utok twoj.
PsPul	(90:9) Bo ty jeś, Boże, nadzieja moja, wysoko położył jeś utok twoj.
Wuj1923	Albowiem ty, Panie, jesteś nadzieja moja: postawiłeś Najwyższego ucieczką twoją.
Gda1881	Ponieważeś ty Pana, który jest nadzieją moją, i Najwyższego, za przybytek swój położył:
Gda2017	Ponieważ PANA, moją ucieczkę i Najwyższego, uczyniłeś swoim mieszkaniem;
PsBycz	Wszakeś Ty, o-Panie! przytułkiem-moim; Tyś najwyższém uczynił pomieszkanié-Twojé.
Goet	Przeto, żeś mówił: Pan jest ucieczką moją! Najwyższego uczyniłeś schronieniem swojem;
PsCylk	Przeto żeś Boga obronę moję, żeś Najwyższego uczynił ucieczką twoją.
PsKrusz	Albowiem Tyś, Panie, nadzieją moją! o Najwyższy! Przybytek swój ustawiłeś!
PsAszk	"Gdyż Tyś Jehowo mem schronieniem, w najwyższem miejscu umieściłeś przybytek Twój".
PsSzer	Dlatego, że Pana, ucieczkę moją, Najwyższego, mienisz ostoją swoją,
Tys1	(90:9) Albowiem Pan jest twoją ucieczką, wziąłeś sobie Najwyższego za szaniec.
Tys5	Albowiem Pan jest twoją ucieczką, za obrońcę wziąłeś sobie Najwyższego.
Bryt	Dlatego, że Pan jest ucieczką twoją, Najwyższego zaś uczyniłeś ostoją swoją,
Pozn	Jahwe bowiem jest twoją ucieczką, Najwyższego obrałeś za swoje schronienie.
WarPra	Pan jest schronieniem dla ciebie, a za obrońcę masz Najwyższego.
STB	Gdyż WIEKUISTEGO – swoją obronę, bo Najwyższego uczyniłeś twą ucieczką.
EIB	Tak, Ty, PANIE, jesteś moim schronieniem! Jeśli w Najwyższym znalazłeś swą kryjówkę,

Ps 91,10

PsFlor	(90:10) Nie przystąpi k tobie złe a bicz nie przybliży sie przebytkowi twemu.
PsPul	(90:10) Nie przystąpi k tobie złe a bicz nie przybliży sie stanowi twemu.
Wuj1923	Nie przystąpi do ciebie złe: i nie przybliży się bicz do przybytku twego.
Gda1881	Nie spotka cię nic złego, ani jaka plaga przybliży się do namiotu twego.
Gda2017	Nie spotka cię nic złego ani żadna plaga nie zbliży się do twego namiotu.
PsBycz	Nie zajdzie, do-Ciebie, nieszczęścié; a,-plaga, nie zbliży-się do-namiotu-Twego.
Goet	Żadne nieszczęście nie spotka ciebie, i żadna plaga nie przybliży się do namiotu twego.
PsCylk	Nie spotka cię nieszczęście, ani klęska się nie zbliży do namiotu twojego.
PsKrusz	Nie spotka cię nic złego, ani plaga do namiotu twego się nie zbliży.
PsAszk	Nie znajdzież nieszczęście przystępu do ciebie i nie przybliży się plaga do twego namiotu.
PsSzer	nie dosięgnie cię nic złego, i plaga nie zbliży się do namiotu twego,
Tys1	(90:10) Niedola nie przystąpi do ciebie, a cios nie dosięgnie twojego namiotu.
Tys5	Niedola nie przystąpi do ciebie, a plaga się nie przybliży do twego namiotu,
Bryt	Nie dosięgnie cię nic złegoI plaga nie zbliży się do namiotu twego,
Pozn	Nie dosięgnie cię żadne nieszczęście, żadna plaga nie zbliży się do twego namiotu.
WarPra	Żadne nieszczęście na ciebie nie spadnie, nic nie zagraża twemu namiotowi.
STB	Nie spotka cię nieszczęście, ani klęska nie zbliży się do twojego namiotu.
EIB	Nie spadnie na ciebie nieszczęście, Plaga również nie zbliży się do twojego namiotu,

Ps 91,11

PsFlor	(90:11) Bo anjełom swojim Bog kazał o tobie, bychą strzegli ciebie we wszech drogach twojich.
PsPul	(90:11) Bo anjołom swym przykazał o tobie, aby cie strzegli we wszech drogach twoich.
Wuj1923	Albowiem Aniołom swoim rozkazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
Gda1881	Albowiem Aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
Gda2017	Rozkaże bowiem o tobie swoim aniołom, aby cię strzegli na wszystkich twoich drogach.
PsBycz	Atoli, On, Aniołom-swoim, zaléci, (co-do-ciebie,) dla-strzeżenia-cię, we-wszech drogach-twoich.
Goet	Albowiem o tobie aniołom Swoim poleci, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
PsCylk	Bo On aniołów Swoich ustanowił ci, by strzegli cię na wszystkich drogach twoich.
PsKrusz	Albowiem aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
PsAszk	Bo anioły Swe przykaże ci, aby cię strzegli we wszystkich twych drogach.
PsSzer	bo aniołom swoim polecił, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
Tys1	(90:11) Bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.
Tys5	bo swoim aniołom nakazał w twej sprawie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.
Bryt	Albowiem aniołom swoim polecił, Aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
Pozn	Bo powierzył cię aniołom swoim, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
WarPra	Bo On rozkazał swoim aniołom, aby cię strzegli na wszystkich drogach.
STB	Bo On ustanowił dla ciebie Swych aniołów, aby cię strzegli na wszystkich twoich drogach.
EIB	Bo On swym aniołom wyda polecenie, Aby cię strzegli na wszystkich twoich drogach.

Ps 91,12

PsFlor	(90:12) W ręku nosić będą ciebie, aby nie uraził o kamień nogi twojej.
PsPul	(90:12) W ręku będą nosić cie, aby nie uraził o kamień nogę twoję.
Wuj1923	Na ręku będą cię nosić, byś snadź nie obraził o kamień nogi twojéj.
Gda1881	Na rękach nosić cię będą, byś snać nie obraził o kamień nogi twojej.
Gda2017	Na rękach będą cię nosić, byś przypadkiem nie uderzył swojej nogi o kamień.
PsBycz	Na rękach będą-unosili-cię, ażebyś-nie skaléczył, o kamień, nogi-twojéj.
Goet	Na rękach nosić cię będą, aby się nie potrąciła o kamień noga twoja.
PsCylk	Na dłoniach uniosą cię, by nie potrąciła o kamień noga twoja.
PsKrusz	Na rękach nosić cię będą, abyś nie obraził o kamień nogi swej.
PsAszk	Na rękach nieść cię będą, aby się nie uraziła o kamień twa noga.
PsSzer	Na rękach nosić cię będą, byś nie uraził o kamień nogi.
Tys1	(90:12) Na rękach swoich będą cię nosili, abyś nie uraził twej stopy o kamień.
Tys5	Na rękach będą cię nosili, abyś nie uraził swej stopy o kamień.
Bryt	Na rękach nosić cię będą, Byś nie uraził o kamień nogi swojej,
Pozn	Na rękach nosić cię będą, byś nie uraził nogi swej o kamień.
WarPra	Będą cię więc nosić na swoich rękach, żebyś nie skaleczył nogi o kamień.
STB	Na dłoniach cię uniosą, byś o kamień nie potrącił twojej nogi.
EIB	Będą cię nosić na rękach, Abyś nie uraził o kamień swojej nogi.

Ps 91,13

PsFlor	(90:13) Na źmiji i na bazyliszku chodzić będziesz i podepcesz lwa i smoku.
PsPul	(90:13) Na źmiju i bazyliszku będziesz chodzić i podepcesz lwa i smoka.
Wuj1923	Po źmii i po bazyliszku chodzić będziesz: i podepczesz lwa i smoka.
Gda1881	Po lwie, i po bazyliszku deptać będziesz, lwię i smoka podepczesz.
Gda2017	Będziesz stąpał po lwie i po żmii, lwiątko i smoka podepczesz.
PsBycz	Na ryczącym-lwie i-na-gadzinie, chodzić-będziesz; ty-podepcesz lewka, i-smoka.
Goet	Po lwach i żmijach stąpać będziesz, lwięta i węże podepcesz.
PsCylk	Po szakalu i żmii stąpać będziesz i zdepczesz lwa i potworę.
PsKrusz	Po lwie i po bazyliszku deptać będziesz - lwię i smoka podepczesz.
PsAszk	Po lwicy i żmiji będziesz kroczył, zdepcesz lwa i gada morskiego.
PsSzer	Będziesz stąpał po wężu i żmii, podepcesz lwiątko i potwora.
Tys1	(90:13) Będziesz stąpał po wężach i żmijach, a lwa i smoka podepczesz.
Tys5	Będziesz stąpał po wężach i żmijach, a lwa i smoka będziesz mógł podeptać.
Bryt	Będziesz stąpał po lwie i po żmii, Lwiątko i potwora rozdepczesz.
Pozn	Po lwie i żmii stąpać będziesz, zdepcesz młodego lwa i smoka.
WarPra	Będziesz stąpał po wężach i żmijach, będziesz deptał nawet lwy i smoki.
STB	Będziesz stąpał po szakalu i żmii, zdepczesz lwa oraz smoka.
EIB	Będziesz stąpał po lwie i po żmii, Rozdepczesz lwiątko i potwora!

Ps 91,14

PsFlor	(90:14) Bo w mię pwał, zbawię ji, z❬a❭szczycę ji, bo poznał imię moje.
PsPul	(90:14) Bo w mię pwał, wywolę ji, zaszczycę ji, bo poznał imię moje.
Wuj1923	Iż we mnie nadzieję miał, wybawię go: obronię go, że poznał imię moje.
Gda1881	Iż się we mnie, mówi Pan, rozkochał, wyrwę go, i wywyższę go, przeto, iż poznał imię moje.
Gda2017	Wybawię go, bo mnie umiłował; wywyższę go, bo poznał moje imię.
PsBycz	Kiedyć we-Mnie, rzekł Pan, zamiłował-się, tedy-oswobodzę-go; Ja-wywyższę-go; bo on-zna Imię-mojé.
Goet	Ponieważ mocno się Mnie uchwycił, wybawię go; uczynię go bezpiecznym, bo zna imię Moje.
PsCylk	Dla tego, że mnie umiłował ocalę go, obronię go, bo uznał imię Moje.
PsKrusz	"Ponieważ we Mnie się rozmiłował, wybawię go, wywyższę go, ponieważ poznał imię Moje.
PsAszk	"Iż mnie umiłował a wyswobodzę go, wywywyższę go, bo poznał Mą istotę.
PsSzer	Ponieważ Mnie umiłował, wyratuję go, wywyższę go, bo zna imię Moje.
Tys1	(90:14) «Ja go wybawię, bo przylgnął do mnie; osłonię go, bo poznał me imię.
Tys5	Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie; osłonię go, bo uznał moje imię.
Bryt	Ponieważ mnie umiłował, wyratuję go, Wywyższę go, bo zna imię moje.
Pozn	Ponieważ przylgnął do mnie, ocalę go i wywyższę, bo poznał Imię moje.
WarPra	Ponieważ liczy na Mnie, będę go ratował, będę bronił, bo zna moje imię.
STB	Dlatego, że Mnie umiłował – mówi Pan – obronię go, bo uznał Moje Imię.
EIB	Wyratuję go, ponieważ do mnie przylgnął, Wywyższę go, bo zna moje imię.

Ps 91,15

PsFlor	(90:15) Wołał ku mnie, i wysłuszam ji, s nim jeśm w zamętce, wymę ❬ji❭ i sławić będę ji.
PsPul	(90:15) Wołał ku mnie, a ja wysłucham ji, s nim jeśm w zamęcie, wyjmę ji i sławić będę ji.
Wuj1923	Będzie wołał ku mnie, a ja go wysłucham: z nim jestem w ucisku: wyrwę go i uwielbię go.
Gda1881	Będzie mię wzywał, a wysłucham go; Ja z nim będę w utrapieniu, wyrwę go, i uwielbię go.
Gda2017	Będzie mnie wzywał, a ja go wysłucham; będę z nim w utrapieniu, wyrwę go i otoczę chwałą.
PsBycz	On-będzie-wzywał-mię, więc-wysłucham-go; z-nim Ja, będę w-ucisku; wydobędę-go, i-chwałą-zaszczycę-go.
Goet	Wzywać Mnie będzie, a odpowiem mu; będę przy nim w uciśnieniu, uwolnię go i uczczę go.
PsCylk	Gdy wezwie Mnie wysłucham go, przy nim będę w niedoli, wyzwolę go i zaszczycę.
PsKrusz	Będzie mnie wzywał, a wysłucham go, Ja z nim będę w utrapieniu; wyrwę go i wsławię go.
PsAszk	Wołać Mnie będzie a odpowiem mu, Jam z nim w utrapieniu, wywalczę mu wolność i uczczę go.
PsSzer	Gdy wzywać Mnie będzie, wysłucham go; będę z nim w niedoli, wybawię go i wsławię go.
Tys1	(90:15) Będzie mnie wzywał, a Ja go wysłucham; i będę z nim w utrapieniu, wyzwolę go i sławą obdarzę.
Tys5	Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham i będę z nim w utrapieniu, wyzwolę go i sławą obdarzę.
Bryt	Wzywać mnie będzie, a Ja go wysłucham, Będę z nim w niedoli, Wyrwę go i czcią obdarzę,
Pozn	Gdy będzie mnie wzywał, wysłucham go i będę przy nim w utrapieniu, wybawię go i zapewnię mu sławę.
WarPra	Gdy będzie mnie wzywał, zechcę go wysłuchać, będę z nim w nieszczęściu, ocalę go i zgotuję mu chwałę.
STB	Gdy Mnie wezwie – wysłucham go; będę przy nim w niedoli, wyzwolę go i zaszczycę.
EIB	Będzie Mnie wzywał, a Ja mu odpowiem, Ja sam będę z nim w niedoli, Wyrwę go i obdarzę chwałą,

Ps 91,16

PsFlor	(90:16) Długości dni napełnię ji i pokażę jemu zbawienie moje.
PsPul	(90:16) Długości dni napełnię ji i pokażę jemu zbawienie moje.
Wuj1923	Długością dni napełnię go: a okażę mu zbawienie moje.
Gda1881	Długością dni nasycę go, i okażę mu zbawienie moje.
Gda2017	Długimi dniami go nasycę i ukażę mu moje zbawienie.
PsBycz	Ja, długością dni, nasycę-go, i-opatrzę-go, w-zbawienié-mojé.
Goet	Długiem życiem nasycę go i dozwolę mu oglądać zbawienie Moje.
PsCylk	Długiém życiem nasycę go, i okażę mu pomoc Moję.
PsKrusz	Długością dni nasycę go i okażę mu zbawienie moje".
PsAszk	Nakarmię go nieskończonością dni i ukażę mu Moje wybawienie".
PsSzer	Długim życiem nasycę go i ukażę mu zbawienie swoje.
Tys1	(90:16) Nasycę go długimi dniami i ukażę mu moje zbawienie».
Tys5	Nasycę go długim życiem i ukażę mu moje zbawienie.
Bryt	Długim życiem nasycę goI ukażę mu zbawienie moje.
Pozn	Nasycę go długim życiem i pozwolę mu oglądać moje zbawienie".
WarPra	Obdarzę go także bardzo długim życiem i pozwolę mu ujrzeć moje zbawienie.
STB	Nasycę go długim życiem i ukażę mu Moje zbawienie.
EIB	Nasycę go długim życiem I ukażę mu moje zbawienie.

Psalm 92

Ps 92,1

PsFlor	(91:1) Dobrze jest spowiadać sie w Gospodnie i śpiewać imieniowi twemu wysoce
PsPul	(91:1) Dobrze jest chwalić Boga i śpiewać imieniu twemu, Wysoki,
Wuj1923	(92:1) Psalm pienia, na dzień Sobotni. (92:2) Dobrze jest wyznawać Panu: i śpiewać imieniowi twemu, Najwyższy.
Gda1881	Psalm a pieśń na dzień sobotni. (92:2) Dobra rzecz jest wysławiać Pana, a śpiewać imieniowi twemu, o Najwyższy.
Gda2017	Psalm i pieśń na dzień szabatu. Dobrą rzeczą jest wysławiać PANA i śpiewać twemu imieniu, o Najwyższy.
PsBycz	(92:1) Psalm, Spiéw, na-dziéń Szabatu. (92:2) Piękném jest-czynić dzięki Panu, i-grać-na-strunach Imieniu-Twemu, o-Najwyższy!
Goet	(92:1) PSALM. Pieśń na dzień sabatni. (92:2) Dobrze jest dziękować Panu, a śpiewać imieniowi Twemu, o Najwyższy!
PsCylk	(92:1) Psalm, pieśń na dzień Sabbatu. (92:2) Miło chwalić Boga, sławić imię Twe Najwyższy.
PsKrusz	(92:1) Psalm. Pieśń na dzień sobotni. (92:2) Dobra jest rzecz wysławiać Pana i śpiewać imieniowi Twemu, o Najwyższy!
PsAszk	(92:1) Pieśń do śpiewu na dzień sobotni. (92:2) Jest dotrze hołd złożyć Jehowie i śpiew zanucić Tobie Najwyższy!
PsSzer	(92:1) Psalm, pieśń na dzień sabatu. (92:2) Dobrze jest dziękować Panu i opiewać imię Twe, o Najwyższy!
Tys1	(91:1) Psalm. Pieśń. Na dzień szabatu. (91:2) Dobrze jest wysławiać Pana i śpiewać imieniu Twojemu, Najwyższy:
Tys5	(92:1) Psalm. Pieśń. Na dzień szabatu. (92:2) Dobrze jest dziękować Panu i śpiewać imieniu Twemu, o Najwyższy;
Bryt	(92:1) Psalm. Pieśń na dzień sabatu. (92:2) Dobrze jest dziękować PanuI opiewać imię twe, o Najwyższy,
Pozn	(92:1) Psalm; pieśń na dzień szabatu. (92:2) Dobrze jest sławić Jahwe i śpiewać na cześć Imienia Twego, o Najwyższy;
WarPra	(92:1) Psalm. Pieśń na dzień szabatu. (92:2) O, jak dobrze jest dziękować Panu i wysławiać Twoje Imię, o Najwyższy,
STB	(92:1) Psalm; pieśń na dzień szabatu. (92:2) Miło jest chwalić WIEKUISTEGO i sławić Twoje Imię, o Najwyższy.
EIB	(92:1) Psalm. Pieśń na dzień szabatu. (92:2) Dobrze jest dziękować Ci, PANIE, I wielbić Twoje imię, o Najwyższy,

Ps 92,2

PsFlor	(91:2) ku powiadaniu rano miłosierdzie twoje a prawdę twoję przez noc
PsPul	(91:2) na powiedanie rano miłosierdzie twoje a prawdę twoję przez noc
Wuj1923	(92:3) Aby było opowiadane rano miłosierdzie twoje: i prawda twoja przez noc.
Gda1881	(92:3) Opowiadać z poranku miłosierdzie twoje, i prawdę twoję na każdą noc,
Gda2017	Głosić rankiem twoje miłosierdzie, a nocami twoją wierność;
PsBycz	(92:3) Przy-opowiadaniu, w-poranku, dobroci-Twéj, a,-prawdziwości Twojéj, w nocy;
Goet	(92:3) Z poranku oznajmiać dobroć Twoją, a wierność Twoją po nocach.
PsCylk	(92:3) Opiewać zrana miłosierdzie Twoje, a niezawodność Twoję po nocach.
PsKrusz	(92:3) Opowiadać o poranku miłosierdzie Twoje i prawdę Twoją po nocach -
PsAszk	(92:3) By zwiastować Twą łaskę o świtaniu i wierność Twą o nocach.
PsSzer	(92:3) Z rana zwiastować łaskę Twoją a w nocy wierność Twoją.
Tys1	(91:3) głosić z rana miłosierdzie Twoje, a wierność Twoją nocami.
Tys5	(92:3) głosić z rana Twoją łaskawość, a wierność Twoją podczas nocy,
Bryt	(92:3) Obwieszczać z rana łaskę twoją, A w nocy wierność twoją,
Pozn	(92:3) głosić o poranku dobroć Twoją, a Twoją wierność nocą,
WarPra	(92:3) opowiadać rankiem o Twojej dobroci, a nocami – o Twojej wierności,
STB	(92:3) Z rana opiewać Twoje miłosierdzie, a po nocach Twą niezawodność;
EIB	(92:3) Ogłaszać Twoją łaskę o poranku I Twoją wierność nocą -

Ps 92,3

PsFlor	(91:3) w dziesiąci strun żałtarza, z pienim i z gęślmi.
PsPul	(91:3) w dziesiąci strun żołtarzu, z pienim, w gęśloch.
Wuj1923	(92:4) Na instrumencie o dziesiąci stronach: na arfie, z śpiewaniem na cytrze.
Gda1881	(92:4) Na instrumencie o dziesięciu strunach, na lutni, i na harfie z śpiewaniem.
Gda2017	Na instrumencie o dziesięciu strunach, na cytrze i na harfie ze śpiewaniem.
PsBycz	(92:4) Na dziesięcio-strunowém narzędziu, i-na harfie, według; pieśni, ułożonéj, na-lutnią.
Goet	(92:4) Przy dziesięciu strunach i na harfie, przy grze strunnej z lutnią.
PsCylk	(92:4) Na dziesięciostrunnéj lutni i na lirze, przy podźwięku cytry.
PsKrusz	(92:4) na instrumencie dziesięciostrunowym i na lutni, i na harfie śpiewać.
PsAszk	(92:4) Nad harfą dziesięciostruną i nad lutnią, nad dumką przy cytrze.
PsSzer	(92:4) Na lutni o dziesięciu strunach i na harfie przy dźwięku cytry,
Tys1	(91:4) Na harfie dziesięciostrunnej i lirze i pieśnią przy dźwiękach cytry.
Tys5	(92:4) na harfie dziesięciostrunnej i lirze, i pieśnią przy dźwiękach cytry.
Bryt	(92:4) Na lutni o dziesięciu strunachI na harfie przy dźwięku cytry.
Pozn	(92:4) przy wtórze dziesięciostrunnej lutni i harfy, przy dźwiękach cytry.
WarPra	(92:4) grać Ci na lirze o dziesięciu strunach i na harfie i śpiewać przy dźwięku cytry.
STB	(92:4) na dziesięciostrunnej lutni, na lirze oraz przy dźwięku cytry.
EIB	(92:4) Gdy płyną dźwięki z dziesięciu strun harfy Albo kiedy gra cytra.

Ps 92,4

PsFlor	(91:4) Bo kochał mie jeś, Gospodnie, w uczynieniu twojem i w działa❬ch❭ ręku twoju będę sie wiesielić.
PsPul	(91:4) Bo kochał jeś mie, Boże, w dziele twoim a w dzielech ręku twoju będę sie wiesielić.
Wuj1923	(92:5) Boś mię ucieszył, Panie, w stworzeniu twojem: i będę się radował w uczynkach rąk twoich.
Gda1881	(92:5) Albowiemeś mię rozweselił, Panie! sprawami twemi; o sprawach rąk twoich śpiewać będę.
Gda2017	Ty bowiem rozradowałeś mnie, PANIE, twymi czynami; będę śpiewać o dziełach twoich rąk.
PsBycz	(92:5) Bo, rozweseliłeś-mię, o-Panie! z-dziéłami-Twemi; ja, o-pracach rąk-Twoich, będę-głośno-śpiéwał.
Goet	(92:5) Boś Ty mnie uradował, Panie, przez Swe postępowanie; o dziełach rąk Twoich wykrzykiwać będę z radością.
PsCylk	(92:5) Bo uradowałeś mnie Boże czynami Twojemi, o dziełach rąk Twoich śpiewać będę.
PsKrusz	(92:5) Albowiem uweseliłeś mnie, Panie, sprawą swą! O sprawach rąk Twoich śpiewać będę.
PsAszk	(92:5) Boś uradował mię, Jehowo, dziełem Twem, a uczynkami rąk Twoich będę się weselić.
PsSzer	(92:5) bo rozweseliłeś mię, Panie, sprawą Twoją, raduję się z dzieł rąk Twoich.
Tys1	(91:5) Bo uweselasz mnie, Panie, Twoimi czynami, raduję się dziełami rąk Twoich.
Tys5	(92:5) Bo rozradowałeś mnie, Panie, Twoimi czynami, cieszę się dziełami rąk Twoich.
Bryt	(92:5) Bo rozweseliłeś mnie, Panie, czynami twymi, Raduję się z dzieł rąk twoich.
Pozn	(92:5) Bo budzisz we mnie radość swymi czynami, Jahwe, cieszę się wielce z dzieł Twoich rąk.
WarPra	(92:5) Uradowałeś mnie bowiem swoimi czynami, Panie, będę opiewał dzieła rąk Twoich.
STB	(92:5) Ponieważ uratowałeś mnie, WIEKUISTY, Twoimi czynami; o dziełach Twoich rąk będę śpiewał.
EIB	(92:5) Bo rozweseliły mnie, PANIE, Twe czyny, Cieszę się z dzieł Twoich rąk.

Ps 92,5

PsFlor	(91:5) Kako uwieliczyła sie są działa twoja, Gospodnie! Barzo głębokie uczyniły sie są myśli twoje.
PsPul	(91:5) Jako wielika są sie uczyniła działa twoja, Boże! Barzo głębokie uczyniły sie myśli twoje.
Wuj1923	(92:6) O jako wielmożne są, Panie, sprawy twoje! nazbyt głębokie stały się myśli twoje.
Gda1881	(92:6) O jako wielmożne są sprawy twoje, Panie! bardzo głębokie są myśli twoje.
Gda2017	Jakże wielkie są twoje dzieła, PANIE; bardzo głębokie są twoje myśli.
PsBycz	(92:6) Jakie wielkie-są, dziéła-Twe, o-Panie! nader głębokie-są, pomysły-Twoje.
Goet	(92:6) Jakże wielkie są dzieła Twoje, Panie! Bardzo głębokie są myśli Twoje.
PsCylk	(92:6) Jak wzniosłe dzieła Twoje Boże, niezmiernie głębokie zamysły Twoje.
PsKrusz	(92:6) Jak wielkie są sprawy Twoje, Panie! i jak bardzo głębokie są myśli Twoje!
PsAszk	(92:6) Jakżesz wielkie poczynania Twe Jehowo, wielce głębokie Twe zamysły!
PsSzer	(92:6) Jak wielkie są dzieła Twoje, Panie, bardzo głębokie są myśli Twoje!
Tys1	(91:6) Jakże wspaniałe są dzieła Twe, Panie, jak niezgłębione Twe myśli!
Tys5	(92:6) Jakże wielkie są dzieła Twoje, Panie, jak niezgłębione Twe zamysły!
Bryt	(92:6) Jakże wielkie są dzieła twoje, Panie, Bardzo głębokie są myśli twoje!
Pozn	(92:6) O jakże wielkie są dzieła Twoje, Jahwe! Niezgłębione są myśli Twoje.
WarPra	(92:6) Jak wielkie są Twoje dzieła, Panie. jak głębokie są Twoje myśli.
STB	(92:6) Jak wzniosłe są Twoje dzieła, WIEKUISTY, i niezmiernie głębokie Twe zamysły.
EIB	(92:6) Wielkie są Twoje dokonania, PANIE, I Twoje myśli tak głębokie!

Ps 92,6

PsFlor	(91:6) Mąż głupi nie poznaje i szalony nie urozumie tego.
PsPul	(91:6) Mąż głupi nie pozna i szalony nie urozumie ❬tego❭.
Wuj1923	(92:7) Mąż bezrozumny nie pozna: a głupi nie zrozumie tego.
Gda1881	(92:7) Człowiek bydlęcy nie zna, a głupi nie zrozumiewa tego,
Gda2017	Prostak nie zna, a głupi tego nie rozumie:
PsBycz	(92:7) Człowiek nikczemny, nie poznaje, a,-głupi, nie pojmuje tego;
Goet	(92:7) Nierozsądny człowiek nie poznaje tego, a głupiec tego nie rozumie.
PsCylk	(92:7) Człowiek nierozumny jest, nie odgadnie, ograniczony on i nie dociecze tego.
PsKrusz	(92:7) Człowiek bydlęcy nie pozna i głupi nie zrozumie tego.
PsAszk	(92:7) Prostak, choć znaczny, nie pozna, a głupi nie zrozumie tego.
PsSzer	(92:7) Człowiek nierozumny nie zna ich, a głupi nie pojmuje tego.
Tys1	(91:7) Człek nierozumny ich nie zna, a głupiec ich nie pojmuje.
Tys5	(92:7) Człowiek nierozumny ich nie zna, a głupiec ich nie pojmuje.
Bryt	(92:7) Człowiek nierozumny nie zna ich, A głupi nie pojmuje tego.
Pozn	(92:7) Prostak tego nie pozna, a głupiec nie pojmie tego.
WarPra	(92:7) Nigdy tego nie dostrzeże człowiek nierozumny, szalony – nie zrozumie niczego.
STB	(92:7) Człowiek jest nierozumny – więc tego nie odgadnie; ograniczony – więc tego nie dociecze.
EIB	(92:7) Człowiek powierzchowny ich nie pozna, A nierozumny - nie pojmie.

Ps 92,7

PsFlor	(91:7) Gdy wzniesieni będą grzeszni jako siano i pokażą sie wszystcy, jiż stroją lichotę, (91:8a) abychą zginęli na wieki wiekom,
PsPul	(91:7) Gdy wznidą grzesznicy jako siano i pokażą sie wszystcy, jiż stroją złość, (91:8a) aby zginęli na wieki wiekom,
Wuj1923	(92:8) Gdy grzesznicy wyrosną jako trawa: i okażą się wszyscy, którzy nieprawość czynią, aby zginęli na wieki wieków.
Gda1881	(92:8) Iż wyrastają niezbożnicy jako ziele, a kwitną wszyscy, którzy czynią nieprawość, aby byli wykorzenieni aż na wieki;
Gda2017	Gdy niegodziwi wyrastają jak ziele i kwitną wszyscy czyniący nieprawość, to tylko po to, aby byli wykorzenieni aż na wieki;
PsBycz	(92:8) Przy-puszczaniu-się bezbożnych, jak-trawa; gdy kwitną wszyscy sprawcy złego, na-zniszczenié-swé, na wieki.
Goet	(92:8) Gdy bezbożnicy zielenieją jak trawa, a wszyscy czyniący przestępstwo kwitną, to tylko dlatego, aby byli wytraceni na zawsze.
PsCylk	(92:8) Jeżeli rozrastają się niegodziwi jako trawa, a rozkwitają wszyscy złoczyńcy, to aby zatraceni byli na wieki.
PsKrusz	(92:8) Gdy wyrastają źli jako zielsko, i gdy rozkwitają wszyscy, co czynią nieprawość, oto dlatego, aby byli wykorzenieni nazawsze.
PsAszk	(92:8) Kiedy rozrastają się niegodziwcy, niby zielsko i zakwitli wszyscy czyniący nieprawość, aby byli wyplenieni po czasów czas.
PsSzer	(92:8) Gdy krzewią się bezbożni jak ziele i kwitną wszyscy złoczyńcy, by zginąć na zawsze.
Tys1	(91:8) Chociaż niezbożni plenią się jak zielsko i złoczyńcy jaśnieją przepychem, i tak na zagładę wieczną są skazani.
Tys5	(92:8) Chociaż występni plenią się jak zielsko i złoczyńcy jaśnieją przepychem, i tak [idą] na wieczną zagładę.
Bryt	(92:8) Choć wyrastają bezbożni jak zieleI kwitną wszyscy złoczyńcy, i tak zginą na zawsze.
Pozn	(92:8) Jeśli bezbożni krzewią się jak ziele i rozkwitają wszyscy nieprawość czyniący, dzieje się tak, by wieczna spotkała ich zagłada.
WarPra	(92:8) A chociaż bezbożni się mnożą i plenią złoczyńcy, to tylko po to, byś ich wszystkich wyniszczył.
STB	(92:8) Jeśli jak trawa rozrastają się niegodziwi i rozkwitają wszyscy złoczyńcy, to po to, by byli zatraceni na wieki.
EIB	(92:8) Choć bezbożni wyrastają jak zielsko I choć kwitną czyniący nieprawość, czeka ich wieczna zguba.

Ps 92,8

PsFlor	(91:8b) ty zaprawdę najwyszszy na wieki, Gospodnie.
PsPul	(91:8b) ale ty najwyszszy na wieki, Boże.
Wuj1923	(92:9) A ty, Najwyższy, na wieki Panie.
Gda1881	(92:9) Ale ty, o Najwyższy! jesteś Panem na wieki.
Gda2017	Ty zaś, PANIE, jesteś Najwyższy na wieki.
PsBycz	(92:9) Aleś-Ty, wyniesionym na-wieki, o Panie!
Goet	(92:9) Ale Ty, Panie, jesteś dostojny na wieki!
PsCylk	(92:9) A Ty wzniosły wieczyście o Boże.
PsKrusz	(92:9) Lecz Ty, Najwyższy! jesteś Panem na wieki!
PsAszk	(92:9) Przecz Tyś wyżem na wieczność Jehowo!
PsSzer	(92:9) Ale Ty, Panie, jesteś Najwyższy na wieki.
Tys1	(91:9) Ty zaś, o Panie, na wieki jesteś wywyższony.
Tys5	(92:9) Ty zaś, o Panie, na wieki jesteś wywyższony.
Bryt	(92:9) Ty zaś, Panie, jesteś wywyższony na wieki.
Pozn	(92:9) Ty zaś, o Jahwe, wywyższony jesteś na wieki!
WarPra	(92:9) Ty zaś, o Panie, jesteś Najwyższy, Ty będziesz trwał na wieki.
STB	(92:9) A Ty, WIEKUISTY, jesteś wzniosły na wieki.
EIB	(92:9) Lecz Ty, PANIE, przewyższasz wszystko i na wieki!

Ps 92,9

PsFlor	(91:9) Bo owa nieprzyjaciele twoji, Gospodnie, bo owa nieprzyjaciele twoji zginą i rozproszeni będą wszytcy, jiż stroją lichotę.
PsPul	(91:9) Bo owa nieprzyjaciele twoji, Boże, bo owa nieprzyjaciele twoji zginą i rozproszeni będą ❬wszystcy❭, jiż stroją złość.
Wuj1923	(92:10) Albowiem oto nieprzyjaciele twoi, Panie; bo oto nieprzyjaciele twoi zginą: i będą rozproszeni wszyscy, którzy czynią nieprawość.
Gda1881	(92:10) Albowiem, oto nieprzyjaciele twoi, Panie! albowiem oto nieprzyjaciele twoi zginą; rozproszeni będą wszyscy, którzy czynią nieprawość.
Gda2017	Oto bowiem twoi wrogowie, PANIE, oto bowiem twoi wrogowie zginą, rozproszą się wszyscy czyniący nieprawość.
PsBycz	(92:10) Bo, oto, wrogi-Twe, o-Panie! bo, oto, wrogi-Twe zginą; rozprószą-się wszyscy sprawcy złego.
Goet	(92:10) Albowiem oto wrogowie Twoi, Panie, albowiem oto wrogowie Twoi zginą, rozproszeni będą wszyscy, którzy czynią przestępstwo.
PsCylk	(92:10) Bo oto wrogi Twoje o Boże, bo oto wrogi Twoje zginą, rozproszeni będą wszyscy złoczyńcy.
PsKrusz	(92:10) Albowiem oto nieprzyjaciele Twoi, Panie, oto nieprzyjaciele Twoi przepadną! Rozproszeni będą wszyscy, którzy czynią nieprawość.
PsAszk	(92:10) Bo oto wrogowie Twoi, Jehowo, bo oto wrogowie Twoi wyginą, rozprzęgną się wszyscy, co czynią nieprawość.
PsSzer	(92:10) Bo oto nieprzyjaciele Twoi, Panie, bo oto nieprzyjaciele Twoi zginą, pójdą w rozsypkę wszyscy złoczyńcy.
Tys1	(91:10) Bo oto wrogowie Twoi, Panie, bo oto wrogowie Twoi poginą; rozproszą się wszyscy złoczyńcy.
Tys5	(92:10) Bo oto wrogowie Twoi, Panie, bo oto wrogowie Twoi poginą, rozproszą się wszyscy złoczyńcy.
Bryt	(92:10) Bo oto nieprzyjaciele twoi, Panie, Bo oto nieprzyjaciele twoi zginą, Pójdą w rozsypkę wszyscy złoczyńcy.
Pozn	(92:10) Zaprawdę, wrogowie Twoi, Jahwe, zaprawdę, wrogowie Twoi zginą i rozproszą się wszyscy nieprawość czyniący.
WarPra	(92:10) A Twoi wrogowie, o Panie, wrogowie Twoi wyginą, rozproszą się nawzajem wszyscy, którzy źle czynią.
STB	(92:10) Bo oto Twoi wrogowie, WIEKUISTY, bo oto Twoi wrogowie zginą; wszyscy złoczyńcy będą rozproszeni.
EIB	(92:10) Bo oto Twoi wrogowie, PANIE, Twoi wrogowie poginą, Rozproszą się wszyscy czyniący nieprawość.

Ps 92,10

PsFlor	(91:10) I powyszon będzie jako jednorożec rog moj a starość moja w miłosierdziu opłwitem.
PsPul	(91:10) I powyszszon będzie jako jednorożec rog moj a starość moja w miłosierdziu opłwitym.
Wuj1923	(92:11) I będzie wywyższon róg mój jako jednorożców: a starość moja obfitem miłosierdziem.
Gda1881	(92:11) Ale róg mój wywyższysz jako jednorożców; pokropiony będę olejkiem świeżym.
Gda2017	Ale mój róg wzniesiesz jak u jednorożca, będę namaszczony świeżym olejem.
PsBycz	(92:11) Lecz-Ty-podniesiesz, jak-nosorożca, róg-mój; ja-pokropię-się, z-olejem świeżym.
Goet	(92:11) Ale Ty róg mój wywyższysz jak róg bawołu; świeżym olejkiem namaszczony będę.
PsCylk	(92:11) Ale wzniosłeś niby bawoli, róg mój; namaszczony jestem oliwą zieloną.
PsKrusz	(92:11) Róg mój, jako jednorożców, wywyższysz, - będę pokropiony olejkiem świeżym.
PsAszk	(92:11) I wywyższysz niby jednorożca mój róg, zwiotczeję - świeżym zroszony olejem.
PsSzer	(92:11) A róg mój wywyższyłeś jak róg bawołu, namaściłeś mnie świeżym olejkiem.
Tys1	(91:11) Wywyższyłeś róg mój jak róg bawołu, skropiłeś mię olejkiem najczystszym.
Tys5	(92:11) Wywyższyłeś mój róg jak u bawołu, skropiłeś mnie świeżym olejkiem.
Bryt	(92:11) Róg mój wywyższyłeś jak róg bawołu, Namaściłeś mnie świeżym olejkiem.
Pozn	(92:11) Mój róg wywyższyłeś jak róg bawołu, namaściłeś mnie najprzedniejszą oliwą.
WarPra	(92:11) Obdarzyłeś mnie siłą bawołu, namaściłeś mnie świeżym olejem.
STB	(92:11) Ale mój róg wzniosłeś – niby bawoli; namaszczony jestem zieloną oliwą.
EIB	(92:11) Ty mnie obdarzyłeś władzą i znaczeniem, Namaściłeś wybornym olejkiem.

Ps 92,11

PsFlor	(91:11) I nienaźrzało jest oko moje nieprzyjacielow mojich, i na wstające na mię źle czyniące[m] usłyszy ucho moje.
PsPul	(91:11) I nieźrzało oko moje nieprzyjacioł moich, i na wstające na mię obrządzające źle usłysz ucho moje.
Wuj1923	(92:12) I wzgardziło oko moje nieprzyjacioły moje: a o powstających na mię złośnikach usłyszy ucho moje.
Gda1881	(92:12) I ujrzy oko moje nieszczęście tych, co na mię czyhają; o złośnikach, którzy powstawają przeciwko mnie, usłyszą uszy moje.
Gda2017	I moje oko zobaczy nieszczęście tych, którzy na mnie czyhają; moje uszy usłyszą o klęsce złoczyńców, którzy powstają przeciwko mnie.
PsBycz	(92:12) Tedy-obaczy, oko-mé, u-nieprzjaciół-mych zazdrość; a, u-powstałych, na-mnie złośnikach, usłyszą uszy-me, zemstę.
Goet	(92:12) I oko moje lubować się będzie widokiem tych, którzy na mnie czyhają; uszy moje lubować się będą nad złoczyńcami, powstającymi przeciwko mnie.
PsCylk	(92:12) A napawa się oko moje prześladowcami moimi, a o powstałych na mnie złoczyńcach usłyszy ucho moje.
PsKrusz	(92:12) A oko moje ujrzy nieszczęście tych, co na mnie czyhają; o złośnikach, co na mnie powstają, usłyszy ucho moje.
PsAszk	(92:12) I spojrzy oko me na moje mury, o tych, co powstają na mnie nikczemnikach - nasłuchają się uszy me.
PsSzer	(92:12) I spoglądało z pogardą oko moje na nieprzyjaciół moich; uszy moje słyszały o losie złośników, którzy powstają przeciwko mnie.
Tys1	(91:12) Oko moje wzgardziło nieprzyjaciółmi moimi, a uszy me usłyszały wieść radosną o klęsce złośników powstających przeciwko mnie.
Tys5	(92:12) Oko moje patrzy na nieprzyjaciół, <tych, co powstają na mnie>. Słuchają moje uszy moich przeciwników.
Bryt	(92:12) Oko moje spoglądać będzie z pogardą na nieprzyjaciół moich; Uszy moje usłyszą o klęsce złośników, Którzy powstają przeciwko mnie.
Pozn	(92:12) Oko moje napawa się widokiem moich wrogów, uszy moje radują się wieścią o mych przeciwnikach.
WarPra	(92:12) Z góry patrzę na moich prześladowców, na wszystkich, którzy na mnie nastają, słyszę też o losie, jaki spotkał bezbożnych.
STB	(92:12) Moje oko napawa się moimi prześladowcami; moje ucho usłyszy o złoczyńcach, którzy powstali przeciw mnie.
EIB	(92:12) Moje oko ujrzało klęskę moich wrogów, A ucho usłyszało zgiełk odwrotu złych, którzy przeciwko mnie powstawali.

Ps 92,12

PsFlor	(91:12) Prawy jako palma kwiść będzie a jako cedr libański rozpłodzi sie.
PsPul	(91:12) Prawy jako palma kwiść będzie i jako cedr libański rozpłodzi sie.
Wuj1923	(92:13) Sprawiedliwy jako palma rozkwitnie: jako drzewo Cedrowe na Libanie rozmnoży się.
Gda1881	(92:13) Sprawiedliwy jako palma zakwitnie, jako cedra na Libanie rozmnoży się.
Gda2017	Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak cedr na Libanie.
PsBycz	(92:13) Sprawiedliwy, jak-palma, zakwitnie; on, jak-cedr, na-Libanie, wzrośnie.
Goet	(92:13) Sprawiedliwy wykiełkuje jako palma, wyrośnie jak cedr na Libanonie.
PsCylk	(92:13) Sprawiedliwy jak palma zakwitnie, jak cedr Libanu wystrzeli.
PsKrusz	(92:13) Sprawiedliwy jako palma rozwinie się. jako cedr na Libanie rozrośnie się.
PsAszk	(92:13) Sprawiedliwy jako palma się rozkwitnie, jako cedr na Libanie się wzbije.
PsSzer	(92:13) Sprawiedliwy jak palma zakwitnie, rozrośnie się jak cedr Libanu.
Tys1	(91:13) Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak cedr na Libanie.
Tys5	(92:13) Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak cedr na Libanie.
Bryt	(92:13) Sprawiedliwy wyrośnie jak palma, Rozrośnie się jak cedr Libanu.
Pozn	(92:13) Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, wzrośnie jak cedr na Libanie.
WarPra	(92:13) Sprawiedliwy zaś zakwitnie jak palma i będzie rósł jak cedr na Libanie.
STB	(92:13) Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, wystrzeli jak cedr Libanu.
EIB	(92:13) Sprawiedliwy wyrośnie jak palma, Rozrośnie się jak cedr na Libanie.

Ps 92,13

PsFlor	(91:13) Szczepieni w domu bożem w trzemiech domu Boga naszego kwiść będą.
PsPul	(91:13) Szczepieni w domu bożym w trzemiech domu Boga naszego kwiść będą.
Wuj1923	(92:14) Wsadzeni w domu Pańskim, rozkwitną się w ziemiach domu Boga naszego.
Gda1881	(92:14) Wszczepieni w domu Pańskim, w sieniach Boga naszego zakwitną.
Gda2017	Zasadzeni w domu PANA rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.
PsBycz	(92:14) Wsadzeni, w-domu Pana, w-przysionkach Boga-naszego, będą-kwitnęli.
Goet	(92:14) Którzy zasadzeni są w domu Pańskim, kwitnąć będą w przedsionkach Boga naszego.
PsCylk	(92:14) Zaszczepieni w domu Bożym, w dworcach Pana naszego zakwitną.
PsKrusz	(92:14) Ci, co są wszczepieni w Domu Pańskim, w sieniach Boga naszego zakwitną.
PsAszk	(92:14) Zasadzeni w domu Jehowy, w przedsionkach Boga naszego się rozrosną.
PsSzer	(92:14) Posadzeni w domu Pańskim wyrastają w dziedzińcach Boga naszego.
Tys1	(91:14) Zasadzeni w domu Pańskim, w dziedzińcach Boga naszego rozkwitną.
Tys5	(92:14) Zasadzeni w domu Pańskim rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.
Bryt	(92:14) Zasadzeni w domu PańskimWyrastają w dziedzińcach Boga naszego.
Pozn	(92:14) Zasadzeni przy Domu Jahwe wyrastają na dziedzińcach Boga naszego.
WarPra	(92:14) Zasadzony w przybytku Pana, zakwitnie na dziedzińcach Boga naszego.
STB	(92:14) Ci, zaszczepieni w domu WIEKUISTEGO, zakwitną na dziedzińcach prawdziwego Boga.
EIB	(92:14) Zasadzeni w domu PANA Kwitną na dziedzińcach naszego Boga.

Ps 92,14

PsFlor	(91:14a) Jeszcze rozpłodzą sie w starości opłwitej a dobrze cirzpiący będą,
PsPul	(91:14a) Jeszcze rozpłodzą sie w starości opłwitej a dobrze cirzpiący będą,
Wuj1923	(92:15) Jeszcze się rozmnożą w kwitnącéj starości: i dobrze zdrowi będą,
Gda1881	(92:15) Nawet i w sędziwości przyniosą owoc, czerstwymi i zielonymi będą;
Gda2017	Nawet w starości wydadzą owoc, pełni sił i kwitnący;
PsBycz	(92:15) Jeszcze wydadzą-owoc w-starości; oni żyznymi, i-zieleniejącymi się-staną.
Goet	(92:15) Jeszcze i w sędziwości przynoszą owoc, soczystymi są i zieleniejącymi,
PsCylk	(92:15) Jeszcze owocem się pokryją w starości, pełni soków i zieleni będą.
PsKrusz	(92:15) Nawet w sędziwości owoc przyniosą - czerstwymi i zielonymi będą,
PsAszk	(92:15) W sędziwości jeszcze okwitną, będą świeżymi opływali soki,
PsSzer	(92:15) Jeszcze w starości przynoszą owoc, są w pełni sił i świeżości,
Tys1	(91:15) Owoc wydadzą nawet i w starości, pełni soków i zawsze żywotni,
Tys5	(92:15) Wydadzą owoc nawet i w starości, pełni soków i zawsze żywotni,
Bryt	(92:15) Jeszcze w starości przynoszą owoc, Są w pełni sił i świeżości,
Pozn	(92:15) W starości jeszcze wydają owoc, zachowują żywotność i świeżość,
WarPra	(92:15) Nawet w starości będzie dawał plony i zawsze będzie soczysty i świeży.
STB	(92:15) Nawet w starości pokryją się owocem, będą pełni soków i zieleni.
EIB	(92:15) Jeszcze w starości przynoszą owoc, Są pełni wigoru i świeżości,

Ps 92,15

PsFlor	(91:14b) bychą zjawili, (91:15) bo prawy Gospodzin Bog nasz i nie jest lichota w niem.
PsPul	(91:14b) aby zjawili, (91:15) bo prawy Gospodzin Bog nasz a nie złości w niem.
Wuj1923	(92:16) Aby opowiadali, iż prawy Pan, Bóg nasz, a nieprawości w nim niemasz.
Gda1881	(92:16) Aby to opowiadano, że uprzejmym jest Pan, skała moja, a że w nim nie masz żadnej nieprawości.
Gda2017	Aby opowiadać, że PAN jest prawy; on jest moją skałą i nie ma w nim żadnej nieprawości.
PsBycz	(92:16) Do-opowiadania: że prawym Pan, Skała-moja; że-nie-ma nieprawości, w-Nim.
Goet	(92:16) Aby oznajmiali, że sprawiedliwy jest Pan, opoka moja, i że niema w Nim żadnej nieprawości.
PsCylk	(92:16) By opowiadać, że sprawiedliwym Bóg, opoka moja, a niema krzywdy w Nim.
PsKrusz	(92:16) aby opowiadano, że prawym jest Pan; skałą jest moją i niemasz w Nim nieprawości.
PsAszk	(92:16) Aby zwiastować, iż szczerym Jehowa i niemasz w Nim skazy.
PsSzer	(92:16) aby zwiastować, że prawy jest Pan, opoka moja, i że w Nim nie ma nieprawości.
Tys1	(91:16) aby świadczyć, jak sprawiedliwy jest Pan, Opoka moja — nie ma w Nim nieprawości.
Tys5	(92:16) aby świadczyć, że Pan jest sprawiedliwy, moja Opoka - nie ma w Nim nieprawości.
Bryt	(92:16) Aby obwieszczać, że Pan jest prawy, Że jest opoką moją i nie ma w nim nieprawości.
Pozn	(92:16) by głosić, jak prawy jest Jahwe, On, opoka moja, i że nie ma w Nim nieprawości.
WarPra	(92:16) I ciągle będzie mówił: Pan jest sprawiedliwy, On jest moją Opoką, nie ma w Nim żadnej skazy.
STB	(92:16) By opowiadać, że WIEKUISTY, ma Opoka, jest sprawiedliwym Bogiem i nie ma w Nim niesprawiedliwości.
EIB	(92:16) Aby głosić, że Pan jest prawy - On mą opoką, w Nim nie ma nieprawości.

Psalm 93

Ps 93,1

PsFlor	(92:1) Gospodzin krolował, w krasę oblekł sie, oblekł sie jest Gospodzin mocą i przepasał sie, (92:2) bo zaprawdę śćwierdził okrąg ziemie, jenże nie poruszy sie.
PsPul	(92:1) Bog krolował, w krasę oblekł sie, oblekł sie Bog w moc i przepasał sie, (92:2) bowiem stwirdził okrąg ziemie, jenże nie poruszy sie.
Wuj1923	Chwała pienia samemu Dawidowi, przed Sobotą, kiedy ziemia jest fundowana. Pan królował, oblókł się w ozdobę: oblókł się Pan mocą i przepasał się; albowiem umocnił okrąg świata, który się nie poruszy.
Gda1881	Pan króluje, oblekł się w dostojność; oblekł się Pan w możność, i przepasał się; utwierdził też okrąg świata, aby się nie poruszył.
Gda2017	PAN króluje, przyoblekł się w majestat, odział się PAN i przepasał potęgą; utwierdził też świat, że się nie zachwieje.
PsBycz	Pan królujący, wspaniałością odziany; odziany Pan, mocą się-uzbroił; nawet utwiérdził świat, aby-nie był-wzruszony.
Goet	PAN rządzi, przyodział się w dostojeństwo; przyodział się Pan, przepasany jest mocą; utwierdzony jest okrąg ziemi i nie zachwieje się.
PsCylk	(93:1) Bóg króluje, we wspaniałość się obłóczył, obłóczył się Bóg w potęgę, przepasał się. (93:2) I oto utwierdzony świat i nie zachwieje się.
PsKrusz	Pan króluje; odział się w dostojność: odział się Pan, mocą się przepasał! Utwierdził też okrąg świata - nie będzie poruszony.
PsAszk	Jehowa - królem, dumne przywdział szaty. potęgą się oblókł Jehowa, opasał się, toż utwierdzi się ziemia, iżby się nie chwiała.
PsSzer	Pan jest królem. Oblekł się w dostojność; Pan oblekł i przepasał się w moc, i umocnił okrąg świata tak, że się nie chwieje.
Tys1	(92:1) Pan króluje, w majestat się oblókł, odział się Pan w potęgę i przepasał się, okrąg ziemi utwierdził, że się nie poruszy.
Tys5	Pan króluje, oblókł się w majestat, Pan przywdział potęgę i nią się przepasał; tak utwierdził świat, że się nie zachwieje.
Bryt	Pan jest królem. Oblekł się w dostojność; Pan oblekł się i przepasał mocą, Utwierdził okrąg świata, tak że się nie zachwieje.
Pozn	Jahwe jest Królem, przyoblekł się w dostojność, Jahwe przyoblekł się i przepasał potęgą. Zaiste, Ty utwierdziłeś okrąg ziemski, tak iż się nie zachwieje.
WarPra	Królem jest Pan, w majestat się przyodział, przyodział się Pan i przepasał potęgą. Mocno jest osadzony cały okrąg ziemi i zapewne nie zachwieje się nigdy.
STB	(93:1) WIEKUISTY króluje, przyodział się we wspaniałość; WIEKUISTY przyodział się w potęgę i się przepasał. (93:2) Oto jest utwierdzony świat oraz się nie zachwieje.
EIB	PAN wstąpił na tron! Ukazał swą dostojność! PAN przepasał się mocą, zapiął ją jak pas - To On umacnia świat, tak że się nie chwieje!

Ps 93,2

PsFlor	(92:3) Gotow jest stolec twoj, Boże, odtąd, od wieka ty jeś.
PsPul	(92:3) Nagotowan jest stolec twoj odtąd, od wieka ty jeś.
Wuj1923	Zgotowana stolica twoja od onego czasu: ty jesteś od wieku.
Gda1881	Utwierdzona jest stolica twoja przed wszystkiemi czasy; tyś jest od wieczności.
Gda2017	Twój tron jest utwierdzony od wieków, ty jesteś od wieczności.
PsBycz	Gotowym-był tron-Twój, przed-owym-czasem; od-wieczności-eś Ty.
Goet	Tron Twój utwierdzony jest od czasów odwiecznych; Tyś jest od wieczności!
PsCylk	(93:3) Utwierdzony tron Twój dawny, z przed wieków Ty.
PsKrusz	Stolica Twoja przygotowana jest przed czasy! Tyś jest od wieczności.
PsAszk	Przysposobion Twój tron z dawien dawna - od wieczności Tyś. .
PsSzer	Mocno stoi tron Twój od dawna, Tyś jest od wieczności.
Tys1	(92:2) Od wieków tron Twój niewzruszony, Ty jesteś od wieków.
Tys5	Twój tron niewzruszony od wieczności, Ty jesteś od wieków, <o Boże>.
Bryt	Mocno stoi twój tron od dawna, Tyś jest od wieczności.
Pozn	Mocno stoi Twój tron od pradawna, Ty jesteś od wieków.
WarPra	Od samych początków tron Twój mocno stoi, a Ty istniejesz od wieków.
STB	(93:3) Utwierdzony Twój dawny tron oraz Ty sprzed wieków.
EIB	Twój tron jest niewzruszony - jak dawniej, Tylko Ty trwasz od wieczności!

Ps 93,3

PsFlor	(92:4) Podźwigły są rzeki, Gospodnie, podźwigły są rzeki głos swoj, (92:5a) podźwigły są rzeki licia swoja.
PsPul	(92:4) Podźwigły są rzeki, Boże, podźwigły rzeki głos swoj, (92:5a) podźwigły są rzeki lić swoję.
Wuj1923	Podniosły rzeki, Panie, podniosły rzeki głos swój: podniosły rzeki nawałności swoje.
Gda1881	Podniosły rzeki, o Panie! podniosły rzeki szum swój; podniosły rzeki nawałności swoje.
Gda2017	Podniosły rzeki, PANIE, podniosły rzeki swój szum, podniosły rzeki swoje fale.
PsBycz	Podniosły rzéki, o-Panie! podniosły rzéki szmér-swój; uniosły rzéki, pęd-fali-swoich.
Goet	Rzeki wzniosły, Panie, rzeki wzniosły szum swój, rzeki podniosły swe nawałnice.
PsCylk	(93:4) Wznoszą strumienie o Boże, wznoszą strumienie szum swój, niosą strumienie nawałę swoję.
PsKrusz	Podniosły rzeki, Panie! podniosły rzeki głos swój - podniosły rzeki bałwany swoje.
PsAszk	Podniosły strumienie, Jehowo, swój głos, podniosą strumienie swą nawałnicę. -
PsSzer	Podniosły rzeki, Panie, podniosły rzeki szum swój, podnoszą rzeki swe wzburzone fale.
Tys1	(92:3) Podnoszą rzeki, o Panie, podnoszą rzeki swój głos, podnoszą rzeki swój szum.
Tys5	Podnoszą rzeki, o Panie, rzeki swój głos podnoszą, rzeki swój szum podnoszą.
Bryt	Podnoszą rzeki, Panie, Podnoszą rzeki swój głos, Podnoszą rzeki swe wzburzone fale.
Pozn	Rozbrzmiały odmęty, Jahwe, rozbrzmiały odmęty szumem, rozbrzmiały odmęty grzmotem.
WarPra	Wzbierają rzeki, o Panie, rzeki już zaczynają szumieć i głos ich do nas dochodzi.
STB	(93:4) Podniosły strumienie, WIEKUISTY, strumienie wznoszą swój szum; rzeki podnoszą swoją nawałnicę.
EIB	PANIE, wzbierają rzeki, Coraz głośniejszy ich szum! Rzeki podnoszą swoje groźne fale!

Ps 93,4

PsFlor	(92:5b) Od głosow wod wiela (92:6) dziwna powyszenia morza, dziwny w wysokości Gospodzin.
PsPul	(92:5b) Od głosow wod wiela (92:6) dziwna powyszszenia morza, dziwny w wysokościach Bog.
Wuj1923	Od szumu wód wielkich dziwne nawałności morskie: dziwny na wysokościach Pan.
Gda1881	Nad szum wielkich wód, nad mocne wały morskie mocniejszy jest Pan na wysokości.
Gda2017	Nad szum wielkich wód, nad potężne fale morskie mocniejszy jest PAN na wysokości.
PsBycz	Lecz, niżeli-szmér wód wielkich, obszernych, niżeli-bałwany morza, mocniejszym, na-wysokości, Pan.
Goet	Potężniejszy niż szum wielkich wód, potężniejszy niż bałwany morskie jest Pan na wysokości!
PsCylk	(93:5) Nad łoskot wód wielkich, nad wspaniałe bałwany morza, wspaniałym na wysokości Bóg.
PsKrusz	Ponad szum wód wielkich, ponad potężne nawałnice morskie, potężniejszy jest Pan na wysokości!
PsAszk	Ponad głosy wód wiela, potężne morza bałwany - potężniejszy we wysokości Jehowa!
PsSzer	Pan na wysokości mocniejszy jest nad szum wielkich wód, nad poteżne nawałnice morskie.
Tys1	(92:4) Nad głos wielu wód potężniejszy, mocniejszy od morskich fal: potężny na wysokościach jest Pan.
Tys5	Ponad szum wód rozległych, ponad potęgę morskiej kipieli potężny jest Pan na wysokościach.
Bryt	Nad szum wielkich wód, nad potężne fale morskie, Mocniejszy jest Pan na wysokości.
Pozn	Potężniejszy nad szum nieprzebranych wód, potężniejszy nad morskie nawałnice jest Jahwe na wysokościach.
WarPra	Lecz ponad szum wód potężnych, ponad potęgę wzburzonego morza mocniejszy jest Pan na wyżynach niebieskich.
STB	(93:5) Nad łoskot wielkich wód, nad wspaniałe bałwany morza, wspanialszym na wysokości jest BÓG.
EIB	Lecz nad odgłosem tych wielkich, nieprzebranych wód, Ponad bałwanami potężnego morza, O wiele wyżej Ty królujesz, o PANIE!

Ps 93,5

PsFlor	(92:7) Świadecstwa twoja wierząca uczyniła sie są barzo; domu twemu słusza świątość, Gospodnie, w długość dniow.
PsPul	(92:7) Obrzędowie twoji prawi są sie uczynili barzo, domu twemu słusza świątość, Boże, w długość dniow.
Wuj1923	Świadectwa twoje okazały się być bardzo wiary godne: domowi twemu, Panie, przystoi świętobliwość na długość dni.
Gda1881	Świadectwa twoje są bardzo pewne; świętobliwość, Panie! jest domu twego ozdobą na wieczne dni.
Gda2017	Twoje świadectwa są bardzo pewne; twemu domowi, PANIE, przystoi świętość na wieczne czasy.
PsBycz	Swiadectwa-Twe, prawdziwemi bardzo; domowi-Twemu, przystoi świętość, o-Panie! przez-trwanié wieków.
Goet	Świadectwa Twoje są bardzo pewne; świętość jest ozdobą domu Twego, Panie, na wszystkie czasy.
PsCylk	(93:6) Świadectwa Twoje stwierdziły się zupełnie nad domem Twoim, któremu przystoi świętość, Boże na wieczne czasy.
PsKrusz	Świadectwa Twoje są najpewniejsze, łaskawość Domu Twego najświętsza, o Panie, na długi przeciąg dni.
PsAszk	Świadectwa Twe sprawdzone wielce, domowi Twojemu przystoi świętość - Jehowa po dni nieskończoność.
PsSzer	Świadectwa Twoje są bardzo pewne, ozdoba domu Twojego, Panie, jest świętość po wsze czasy.
Tys1	(92:5) Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary; świętość przystoi, Panie, domowi Twojemu po wszystkie dni
Tys5	Świadectwa Twoje są bardzo wiarygodne; domowi Twojemu przystoi świętość po wszystkie dni, o Panie!
Bryt	Świadectwa twoje są godne wiary, Ozdobą domu twego, Panie, jest świętość po wsze czasy.
Pozn	Świadectwa Twoje są ze wszech miar wiarogodne. Domowi Twemu, Jahwe, przystoi świętość po wszystkie czasy.
WarPra	Twoje prawa niewzruszone są i słuszne, a domowi Twojemu, o Panie, przystoi świętować po wszystkie czasy.
STB	(93:6) Twoje świadectwa zupełnie się utwierdziły nad Twym domem, któremu przystoi świętość, WIEKUISTY, na wieczne czasy.
EIB	Twoje postanowienia są godne zaufania, A Twoja świętość, PANIE, będzie zdobić Twój dom na zawsze.

Psalm 94

Ps 94,1

PsFlor	(93:1) Bog pomst Gospodzin, Bog pomst wolnie czynił jest.
PsPul	Psalm. (93:1) Bog pomst Gospodzin, Bog pomst wolnie czynił.
Wuj1923	Psalm samemu Dawidowi, na czwarty dzień Szabatu. Bóg pomsty, Pan: Bóg pomsty wolno poczynał.
Gda1881	Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
Gda2017	Boże zemsty, PANIE Boże zemsty, objaw się!
PsBycz	O-Boże żądz-pomsty! o-Panie, Boże zemst! zajaśniéjże.
Goet	BOŻE pomsty, Panie, Boże pomsty, ukaż się!
PsCylk	Panie pomsty, Boże, Panie pomsty zajaśniéj.
PsKrusz	Boże pomst, Panie! Boże pomst objaw się!
PsAszk	Wszechmocnym Bogiem pomst Jehowa, Wszechmocny Boże pomst - ukaż się!
PsSzer	Bogiem pomsty jest Pan, Boże pomsty ukaż się!
Tys1	(93:1) Boże, mścicielu, Panie, Boże, mścicielu, zabłyśnij.
Tys5	Boże, Mścicielu, Panie, Boże, Mścicielu, ukaż się!
Bryt	Bogiem pomsty jest Pan, Boże pomsty, ukaż się!
Pozn	Boże pomsty, Jahwe, Boże pomsty, objaw się!
WarPra	Boże, który odpłacasz za wszystko, o Panie i Boże zapłaty, racz się objawić!
STB	Boże pomsty, WIEKUISTY, Boże pomsty – zajaśniej.
EIB	Bogiem pomsty jest PAN! Boże pomsty, zajaśniej swoim blaskiem!

Ps 94,2

PsFlor	(93:2) Powyszy sie, jiż sądzisz ziemię, wroci odpłatę pysznym!
PsPul	(93:2) Powyszszy sie, jiż sądzisz ziemię, wroć odpłatę pysznym!
Wuj1923	Wywyższ się, który sądzisz ziemię: oddaj zapłatę pysznym.
Gda1881	Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
Gda2017	Powstań, Sędzio całej ziemi, odpłać pysznym.
PsBycz	Podnieś-się, o-Sędzio téj-ziemi! oddaj zapłatę nadętym.
Goet	Powstań, Sędzio ziemi, oddaj pysznym za postępowanie ich!
PsCylk	Podnieś się sędzio ziemi, odpłać zasługę pysznym.
PsKrusz	Podnieś się, który sądzisz ziemię, oddaj zapłatę pysznym!
PsAszk	Wznieś się sędzio ziemi, zwróć pełną odpłatę pyszalcom!
PsSzer	Powstań, sędzio ziemi, daj zapłatę pysznym!
Tys1	(93:2) Ty, który sądzisz ziemię, powstań; pysznym odpłać tym, na co zasługują.
Tys5	Powstań, Ty, który sądzisz ziemię, daj pysznym odpłatę!
Bryt	Powstań, Sędzio ziemi, Oddaj pysznym to, na co zasługują!
Pozn	Powstań, Sędzio świata, oddaj pysznym słuszną zapłatę!
WarPra	Powstań, o Ty, co sądzisz całą ziemię, zapłać bezbożnym za ich czyny!
STB	Podnieś się sędzio ziemi i daj odpłatę pysznym.
EIB	Podnieś się, Sędzio ziemi, Daj wyniosłym zapłatę!

Ps 94,3

PsFlor	(93:3) I dokąd grzeszni, Gospodnie, i dokąd grzeszni chwalić sie będą,
PsPul	(93:3) Dokąd grzeszni, Boże, dokąd grzeszni wielbić sie będą,
Wuj1923	Dokądże grzesznicy, Panie? dokąd grzesznicy będą się chlubić?
Gda1881	Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
Gda2017	Jak długo niegodziwi, PANIE, jak długo niegodziwi będą się radować?
PsBycz	Dopókiż bezbożni, o-Panie! dopókiż bezbożni radować-się-będą?
Goet	Dopókiż bezbożni, Panie, dopókiż bezbożni mają się weselić?
PsCylk	Dopókiż niegodziwi, o Boże, dopókiż niegodziwi górować będą.
PsKrusz	Dokądże bezbożni, o Panie! dokądże bezbożni radować się będą?
PsAszk	Dopokąd niegodziwcy, Jehowo, dopokąd niegodziwcy będą tryumfować?
PsSzer	Dokąd bezbożni, Panie, dokąd bezbożni radować się będą?
Tys1	(93:3) Jak długo niezbożni, o Panie, jak długo będą się chełpić niezbożni,
Tys5	Jak długo występni, o Panie, jak długo będą się chełpić występni,
Bryt	Jak długo bezbożni, Panie, Jak długo bezbożni radować się będą?
Pozn	Dokądże bezbożni, o Jahwe, dokąd bezbożni będą się wynosili?
WarPra	O, Panie, jak długo jeszcze bezbożni, jak długo bezbożni chełpić się będą grzechami?
STB	Jak długo niegodziwi, WIEKUISTY, jak długo będą górować niegodziwi;
EIB	PANIE, jak długo bezbożni, Jak długo bezbożni będą tryumfować?

Ps 94,4

PsFlor	(93:4) wysłowią i mołwić będą lichotę, mołwić będą wszystcy, jiż czynią nieprawdę?
PsPul	(93:4) wysłowią i mołwić będą złość, mołwić będą wszystcy, jiż czynią krzywdę?
Wuj1923	Będą świegotać, i mówić nieprawości: będą mówić wszyscy, którzy broją niesprawiedliwość?
Gda1881	Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
Gda2017	Jak długo będą pleść, mówić zuchwale i chełpić się wszyscy czyniący nieprawość?
PsBycz	Będąż-rozgłaszali, mawiaćli-będą bezczelnie? będąż-się-chełpili, wszyscy sprawcy złego?
Goet	Pienią się mówiąc bezczelnie, chlubią się wszyscy czyniący przestępstwo.
PsCylk	Bluzgać, przemawiać hardo, przechwalać się wszyscy złoczyńcy.
PsKrusz	Dokądże biegać będą i mówić hardo - opowiadać sobie będą o wszystkich sprawach grzesznych?
PsAszk	Obwieszczać, hardo przemawiać, przechwalać się będą ci, co czynią nieprawość?
PsSzer	Z pianą na ustach mówią zuchwale, przechwalają się wszyscy złoczyńcy.
Tys1	(93:4) pleść i gadać bezczelnie, i chwalić się będą złoczyńcy?
Tys5	będą pleść i gadać bezczelnie, i przechwalać się będą wszyscy złoczyńcy?
Bryt	Z pianą na ustach mówią zuchwale, Przechwalają się wszyscy złoczyńcy.
Pozn	Jak długo będą wygłaszać słowa zuchwałe i harde i chełpić się będą wszyscy nieprawość czyniący?
WarPra	Pozwalają sobie na bezczelne słowa i przechwalają się najgorszymi czynami.
STB	bluzgać, hardo przemawiać i przechwalać się wszyscy złoczyńcy?
EIB	Rzucają oni słowa nadęte i zuchwałe, Przechwalają się wszyscy czyniący nieprawość.

Ps 94,5

PsFlor	(93:5) Lud twoj, Gospodnie, uśmierzyli są i dziedzinę twoję gabali.
PsPul	(93:5) Lud twoj, Boże, pokorzyli i dziedzinę twą gabali.
Wuj1923	Lud twój, Panie, poniżyli, i dziedzictwo twoje utrapili.
Gda1881	Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
Gda2017	Depczą twój lud, PANIE, i gnębią twoje dziedzictwo.
PsBycz	Oni, lud-Twój, o-Panie! upokarzają; a,-dziedzictwo-Twojé, ciemiężą.
Goet	Lud Twój, Panie, depcą i uciskają dziedzictwo Twoje.
PsCylk	Lud Twój Boże, dręczą, a dziedzictwo Twoje gnębią.
PsKrusz	lud Twój, Panie, uciemiężać i dziedzictwo Twe trapić?
PsAszk	Twój lud Jehowo będąż uciskać i udręczać dziedzictwo Twe?
PsSzer	Lud Twój, Panie, depczą, a dziedzictwo Twoje gnębią.
Tys1	(93:5) Lud Twój, o Panie, depczą i dręczą Twoje dziedzictwo,
Tys5	Lud Twój, o Panie, depczą i uciskają Twoje dziedzictwo,
Bryt	Lud twój, Panie, depczą, A dziedzictwo twoje gnębią.
Pozn	Uciskają lud Twój, Jahwe, i gnębią Twoje dziedzictwo.
WarPra	Panie, oni lud Twój niszczą i uciskają dziedzictwo Twoje.
STB	Dręczą Twój lud, WIEKUISTY, i Twoje dziedzictwo gnębią.
EIB	Twój lud, PANIE, depczą, I gnębią Twoje dziedzictwo.

Ps 94,6

PsFlor	(93:6) Wdowę i przychodnia ubili są i siroty pobili są.
PsPul	(93:6) Wdowę i przychodnia zabili i siroty pobili.
Wuj1923	Wdowę i przychodnia zabili: i sieroty pomordowali.
Gda1881	Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
Gda2017	Mordują wdowy i przybysza, zabijają sieroty.
PsBycz	Wdowę, i-podróżnego, zabijają; a,-siéroty, zamordowywują.
Goet	Zabijają wdowy i pielgrzymów i mordują sieroty.
PsCylk	Wdowę i przybysza zabijają, a sieroty mordują.
PsKrusz	Wdowę i przechodnia mordować i sieroty zabijać?
PsAszk	Wdowę i przybysza ubijać i mordować sieroty?
PsSzer	Zabijają wdowę i przybysza i mordują sieroty.
Tys1	(93:6) wdowę i przechodnia mordują i zabijają sieroty.
Tys5	mordują wdowę i przychodnia i zabijają sieroty.
Bryt	Zabijają wdowę i przybyszaI mordują sieroty
Pozn	Zabijają wdowę i przybysza i mordują sieroty.
WarPra	Mordują wdowy i sieroty i zabijają wszystkich przybyszów.
STB	Wdowę i przybysza zabijają, a sieroty mordują.
EIB	Niszczą wdowy, uchodźców, Mordują sieroty

Ps 94,7

PsFlor	(93:7) I rzekli są: Nie uźrzy Gospod❬z❭in ani urozumie Bog Jakobow.
PsPul	(93:7) I rzekli: Nie uźrzy Bog ani urozumie Bog Jakobow.
Wuj1923	I mówili: Nie ujrzy Pan, ani zrozumie Bóg Jakób.
Gda1881	Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
Gda2017	I mówią: PAN tego nie widzi, nie dostrzega tego Bóg Jakuba.
PsBycz	Nawet-mawiają: Nie widzi Pan, i-nie uważa Bóg Jakóba.
Goet	I mówią: "Nie widzi tego Pan, i nie spostrzega tego Bóg Jakóba!"
PsCylk	I mówią: nie widzi Bóg, nie baczy Pan Jakóba.
PsKrusz	Mówiąc: "Nie widzi tego Pan, ani nie rozumie Bóg Jakóbów"!
PsAszk	Iż sądzą: nie ujrzy Pan wszechbytu a nie zrozumie Bóg Jakóba. Selah.
PsSzer	Mówiąc: Pan nie widzi tego i nie zważa na to Bóg Jakuba.
Tys1	(93:7) A mówią: «Pan tego nie widzi, nie dostrzega Bóg Jakubowy».
Tys5	A mówią: Pan nie widzi, nie dostrzega [tego] Bóg Jakuba.
Bryt	Mówiąc: Pan nie widzi tego. I nie zważa na to Bóg Jakuba.
Pozn	Mówią przy tym: "Jahwe tego nie widzi, nie dostrzega tego Bóg Jakuba".
WarPra	I mówią sobie: Pan tego nie widzi, nie zauważa tego Bóg Jakuba.
STB	Mówią: WIEKUISTY nie widzi; nie zwraca uwagi Bóg Jakóba.
EIB	I drwią przy tym, że PAN tego nie zobaczy, Że Bóg Jakuba nie zwróci uwagi.

Ps 94,8

PsFlor	(93:8) Rozumiejcie, głupi w ludzioch, a szaleni, niekiedy baczycie!
PsPul	(93:8) Rozumiejcie, głupi w ludu, a szaleni, niekiedy baczycie!
Wuj1923	Zrozumiejcież, głupi między ludźmi: a bezrozumni miejcie kiedy rozum.
Gda1881	Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
Gda2017	Zrozumcie, nierozumni wśród ludu! A wy, głupcy, kiedy zmądrzejecie?
PsBycz	Uważcież, wy, najnikczemniejsi z-ludu, i-wy,-głupcy, kiedyż bądziecie-pojętniejszymi?
Goet	Zrozumcież, wy nierozsądni wśród ludzi; i wy głupcy, kiedyż staniecie się rozumnymi?
PsCylk	Zastanówcie się nieroztropni w narodzie, i ograniczeni kiedyż się opamiętacie.
PsKrusz	Zrozumcież, o wy, zbydlęceni wśród ludu, i wy szaleni, kiedyż zrozumiecie?
PsAszk	Zrozumcież nieuki między ludem a wy głupcy, kiedyż pojmiecie?
PsSzer	Zrozumiejcie, wy nierozumni wśród ludzi, a wy, głupcy, kiedyż staniecie się mądrzy?
Tys1	(93:8) Pojmijcie, głupcy w narodzie, a wy bezrozumni, kiedy zmądrzejecie?
Tys5	Pojmijcie, głupcy w narodzie! Kiedy zmądrzejecie, bezrozumni?
Bryt	Zrozumcie, o nierozumni wśród ludu, A wy, głupcy, kiedyż zmądrzejecie?
Pozn	Rozważcie to, wy, głupcy pośród ludu! Wy, nierozumni, kiedyż przejrzycie?
WarPra	Zastanów się w końcu, o niemądry ludu! Kiedyż wreszcie zmądrzejecie, głupcy?
STB	Zastanówcie się nieroztropni w narodzie, ograniczeni – kiedy się opamiętacie?
EIB	Zrozumcie to, bezmyślni wśród ludu, Głupcy, kiedyż wy zmądrzejecie?

Ps 94,9

PsFlor	(93:9) Jenże szczepił ucho, nie usłyszy? Albo jen ulepił oko, nie znamiona?
PsPul	(93:9) Jenże szczepił ucho, nie słyszy? Albo jen ulepił oko, nie znamiona?
Wuj1923	Który wszczepił ucho, nie usłyszy? albo który uformował oko, nie ujrzy?
Gda1881	Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
Gda2017	Czy ten, który wszczepił ucho, nie słyszy? Czy ten, który ukształtował oko, nie widzi?
PsBycz	Ten,-zasadzający ucho, czyliżby-nie słyszał? czy, utwórca oka, ażaliżby-nie widział?
Goet	Który ukształtował ucho, czyżby sam nie słyszał? Który utworzył oko, czyżby sam nie widział?
PsCylk	Kto urządził ucho, czyż nie usłyszy, albo kto zbudował oko, czyż nie obaczy.
PsKrusz	Azali ten, co szczepi ucho, nie usłyszy?, Albo, co uczynił oko, nie ujrzy?
PsAszk	Który ucho zaszczepił, czyż nie usłyszy, lub kto oko kształtuje, czyż nie dojrzy?
PsSzer	Czy ten, który uczynił ucho, nie słyszy, czy nie widzi ten, który stworzył oko?
Tys1	(93:9) Ten, który ucho wszczepił, nie usłyszy? Lub Ten, co utworzył oko, nie ujrzy?
Tys5	Czyż nie ma usłyszeć Ten, który ucho wszczepił, nie ma widzieć Ten, co utworzył oko,
Bryt	Czy Ten, który uczynił ucho, nie słyszy? Czy nie widzi Ten, kto ukształtował oko?
Pozn	Ten, który ucho zaszczepił, miałżeby nie słyszeć? I miałżeby nie widzieć Ten, który ukształtował oko?
WarPra	Jakże mógłby nie słyszeć Ten, który dał nam uszy? Jak miałby nie widzieć Ten, który stworzył oczy?
STB	Czyż Ten, kto ukształtował ucho – nie usłyszy? Albo czy Ten, kto zbudował oko – nie zobaczy?
EIB	Czy Ten, który stworzył ucho, nie jest w stanie słyszeć? Czy Ten, który uformował oko, nie potrafi zobaczyć?

Ps 94,10

PsFlor	(93:10) Jenże kaźni pogany, nie będzie karat, jen uczy człowieka naukę?
PsPul	(93:10) Jen kaźni pogany, nie będzie karać, jen uczy człowieka naukę?
Wuj1923	Który strofuje narody, zaż nie będzie karał? który uczy człowieka mądrości.
Gda1881	Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
Gda2017	Czy ten, który chłoszcze narody, nie będzie karał? Ten, który uczy człowieka wiedzy, czy nie wie?
PsBycz	Ten,-karcący narody, czyliżby-nie zgromił, który-nauczającym ludzi umiejętności?
Goet	Który smaga narody, czyżby nie karał, On, który prowadzi człowieka do poznania?
PsCylk	Kto karci narody czyżby nie karał. On który uczy człowieka wiedzy,
PsKrusz	Który karci narody, czy nie uderzy, który uczy człowieka umiejętności?
PsAszk	Który narody ćwiczy, czyżby nie strofował, On, który człowieka uczy poznania?
PsSzer	Czy ten, który wychowuje narody, nie karci; On, który uczy człowieka poznania?
Tys1	(93:10) Czy Ten, który poucza ludy, nie ukarze? Ten, który ludzi naucza mądrości?
Tys5	czy nie ma karać Ten, co strofuje ludy, Ten, który ludzi naucza mądrości?
Bryt	Czy Ten, co wychowuje narody, nie karci; On, który uczy człowieka poznania?
Pozn	Czyżby Ten, który upomina narody, mógł nie karcić? Ten, który poucza człowieka, miałby nic nie wiedzieć?
WarPra	Czy nie ześle kary Ten, co napomina ludy? Ten, który wszystkich naucza mądrości?
STB	Kto karci narody – czyżby nie karał? On, co człowieka uczy wiedzy.
EIB	Czy Ten, który karci narody, nie umie upomnieć - On, który ludziom udziela poznania?

Ps 94,11

PsFlor	(93:11) Gospodzin wie myślenia ludzska, bo prozna są.
PsPul	(93:11) Bog wie myśli ludzkie, iż prozne są.
Wuj1923	Pan zna myśli człowiecze, że są marne.
Gda1881	Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
Gda2017	PAN zna myśli ludzkie; wie, że są marnością.
PsBycz	Pan, znającym myśli ludzkie, i wié, że są próżnością.
Goet	Pan zna myśli ludzkie, że są tylko tchnieniem.
PsCylk	Bóg zna zamysły ludzkie, że są marne.
PsKrusz	Pan zna myśli ludzkie, że są marnością.
PsAszk	Jehowa zna zamysły człowieka, iż marnością one.
PsSzer	Pan zna myśli ludzkie, że są marnością.
Tys1	(93:11) Myśli człowiecze są Panu znane, są bowiem marne.
Tys5	Pan zna ludzkie zamysły, [wie], że są one marnością.
Bryt	Pan zna myśli ludzi, Bo są marnością.
Pozn	Jahwe zna zamysły człowieka [i wie], że są marnością.
WarPra	Zna Pan wszystkie ludzkie myśli i wie, że są nietrwałe jak tchnienie.
STB	WIEKUISTY zna zamysły ludzi, że są marne.
EIB	PAN zna myśli człowieka - Wie, że są marnością.

Ps 94,12

PsFlor	(93:12) Błogosławiony człowiek, jegoż ty nauczysz, Gospodnie, i z twego zakona nauczysz ji,
PsPul	(93:12) Błogosławiony człowiek, jegoż ty nauczasz, Boże, i z twego zakona nauczysz ji,
Wuj1923	Błogosławiony człowiek, którego ty, Panie, wyćwiczysz: a nauczysz go zakonu swego.
Gda1881	Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
Gda2017	Błogosławiony mąż, którego ty chłoszczesz, PANIE, i uczysz go twym prawem;
PsBycz	Szczęśliwy ten człowiek, co poprawiasz-go, Panie, i,-z-ustawy-Twéj, nauczasz-go.
Goet	Szczęsny mąż, którego Ty, Panie, smagasz i którego z zakonu Swego pouczasz,
PsCylk	Szczęsny mąż, którego karcisz Boże, a w zakonie Twoim nauczasz go.
PsKrusz	Błogosławiony mąż, którego Ty karzesz, Panie! i którego uczysz swego prawa!
PsAszk	Szczęśliw mąż, którego Ty, Panie jestestwa oćwiczysz a z Twej nauki dasz mu pouczenie.
PsSzer	Szczęsny mąż, którego Ty, Panie, wychowujesz i uczysz zakonu swego,
Tys1	(93:12) Błogosławiony mąż, którego Ty pouczasz, o Panie, i prawem Twoim urabiasz,
Tys5	Szczęśliwy mąż, którego Ty wychowujesz, o Panie, i prawem Twoim pouczasz,
Bryt	Błogosławiony mąż, którego Ty wychowujesz, Panie, Którego uczysz zakonu swego,
Pozn	Szczęśliwy człowiek, którego Ty, o Jahwe, kształtujesz i pouczasz przez swe Prawo,
WarPra	Szczęśliwy mąż, którego Ty, O Panie, wychowujesz i pouczasz Twoimi prawami.
STB	Szczęśliwy mąż, którego karcisz, BOŻE, i w Twoim Prawie go nauczasz.
EIB	Szczęśliwy człowiek czynu, którego Ty karcisz, PANIE, I którego uczysz w oparciu o swoje Prawo,

Ps 94,13

PsFlor	(93:13) by ukojił jemu ote dniow złych, ażby u[o]kopan był grzesznemu doł.
PsPul	(93:13) by ukoił jemu ode dniow złych, ażby ukopan grzesznemu doł.
Wuj1923	Abyś mu ulżył ode złych dni, aż wykopają dół grzesznikowi.
Gda1881	Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
Gda2017	Aby dać mu odpocząć od złych dni, aż będzie wykopany dół dla niegodziwego.
PsBycz	Dla-dania-pokoju mu, trwalszego, niżeli-dni nieszczęsnych, aż-do wykopania bezbożnemu, grobu.
Goet	Aby dać mu pokój od złych dni, aż bezbożnym wykopany będzie dół.
PsCylk	By dać mu otuchę w dni niedoli, póki wykopanym nie będzie dla niegodziwego grób.
PsKrusz	Abyś mu dał odpocznienie od złych dni, aż będzie wykopany dół dla bezbożnika.
PsAszk	Aby dać mu ukojenie od dni złych, aż będzie wykopany dół niegodziwcowi.
PsSzer	aby dać mu spokój w dniach niedoli, aż wykopią dół bezbożnikowi.
Tys1	(93:13) by dać mu odpocząć po dniach nieszczęśliwych, nim grób wykopią niezbożnemu.
Tys5	by dać mu wytchnienie w dniach nieszczęśliwych, nim grób wykopią dla występnego.
Bryt	Aby mu dać odpocznienie po dniach niedoli, Aż wykopią dół bezbożnemu.
Pozn	by go uchronić od dni niedoli, dopóki nie wykopią dołu dla bezbożnego.
WarPra	Chronisz go przed złymi dniami, dopóki nie przygotuje się grobu dla złoczyńcy.
STB	Aby mu dać otuchę w dni niedoli, dopóki nie będzie wykopany grób niegodziwego.
EIB	By dać mu odpocząć od zmagań dni niedoli, Aż zostanie wykopany dół dla bezbożnego.

Ps 94,14

PsFlor	(93:14) Bo nie odpędzi Gospodzin luda swego a dziedziny swej nie zostawi,
PsPul	(93:14) Bo nie odpędzi Bog luda swego a dziedziny swej nie ostanie,
Wuj1923	Boć nie odruci Pan ludu swego: a dziedzictwa swego nie opuści.
Gda1881	Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
Gda2017	PAN bowiem nie odrzuci swego ludu i nie opuści swego dziedzictwa.
PsBycz	Bo, nie opuści Pan ludu-swego, i,-dziedzictwa-swojego, nie porzuci.
Goet	Albowiem nie wyrzeknie się Pan ludu Swego, i nie opuści dziedzictwa Swego;
PsCylk	Bo nie zaniecha Bóg ludu Swojego, a dziedzictwa Swego nie opuści.
PsKrusz	Albowiem nie odrzuci Pan ludu swego, i nie zapomni o dziedzictwie swojem,
PsAszk	Gdyż nie porzuci Jehowa ludu Swego a dziedzictwa Swojego nie poniecha.
PsSzer	Bo nie odrzuci Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie opuści.
Tys1	(93:14) Pan bowiem ludu swego nie odepchnie i nie porzuci swojego dziedzictwa;
Tys5	Pan bowiem nie odpycha swego ludu i nie porzuca swojego dziedzictwa;
Bryt	Bo nie odrzuci Pan ludu swego, A dziedzictwa swego nie opuści,
Pozn	Jahwe nie odrzuci bowiem swego ludu i nie opuści swego dziedzictwa.
WarPra	Zaprawdę, nie odrzuci Pan swojego ludu i nigdy nie opuści dziedzińca swego.
STB	Gdyż WIEKUISTY nie porzuci Swojego ludu i Swojego dziedzictwa nie opuści.
EIB	Bo PAN nie porzuci swego ludu I nie pozostawi swojego dziedzictwa,

Ps 94,15

PsFlor	(93:15) aliż prawda obroci sie w sąd a jiż to podle onej, wszystcy, jiż prawego są sierca.
PsPul	(93:15) aliż prawda obroci sie w sąd a jiż podle jej są, wszystcy, jiż prawego są serca.
Wuj1923	Aż się sprawiedliwość w sąd obróci: a którzy przy niéj, wszyscy, którzy są serca prawego.
Gda1881	Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
Gda2017	Ale sąd powróci do sprawiedliwości, a wszyscy serca prawego pójdą za nim.
PsBycz	Albowiem, do sprawiedliwości, wróci-się prawość; a,-za-nią, wszyscy prawi, serca.
Goet	Bo sąd powróci do sprawiedliwości, i naśladować go będą wszyscy szczerego serca.
PsCylk	Bo do sprawiedliwości wróci sąd, a za nim wszyscy prawego serca.
PsKrusz	aż sprawiedliwość w sąd się przemieni i pójdą za nim wszyscy prawego serca.
PsAszk	Bo aż do sprawiedliwości powróci prawo a za nią wszyscy, co szczerego są serca.
PsSzer	Lecz prawo znowu stanie się sprawiedliwością, a stosować się do niego będą wszyscy szczerego serca.
Tys1	(93:15) lecz sąd powróci do sprawiedliwości, za nią wszyscy pójdą, co sercem są prawi.
Tys5	lecz sąd powróci do sprawiedliwości, za nią [pójdą] wszyscy, co są prawego serca.
Bryt	Gdyż prawo musi pozostać prawemI za nim opowiedzą się wszyscy prawego serca.
Pozn	Bo sąd powróci znowu do sprawiedliwości i pójdą za nią wszyscy, którzy mają serca prawe.
WarPra	I znów zacznie się wyrokować według sprawiedliwości, i będą tak postępować wszyscy czystego serca.
STB	Bowiem sąd wróci z powrotem do sprawiedliwości, a oprócz niego wszyscy prawego serca.
EIB	Gdyż sąd na nowo będzie sprawiedliwy, Ponownie ludzie będą się nim cieszyć.

Ps 94,16

PsFlor	(93:16) Kto przystanie mienie przeciwo zgłobiącym? Albo kto stanie se mną przeciwo czyniącym lichotę?
PsPul	(93:16) Kto mi wstanie przeciwo zgłobiącym? Albo kto stanie se mną przeciwo czyniącym złość?
Wuj1923	Któż mi powstanie przeciw złośnikom? albo kto przy mnie stanie przeciw czyniącym nieprawość?
Gda1881	Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
Gda2017	Któż stanie przy mnie przeciwko złoczyńcom? Kto ujmie się za mną przeciwko czyniącym nieprawość?
PsBycz	Któż powstanie, za-mnie, przeciw złośliwym? któż stawi-się za-mnie, przed sprawcami złego?
Goet	Któż za mnie powstanie przeciwko złoczyńcom? Kto się za mnie ujmie przeciwko czyniącym przestępstwo?
PsCylk	Któż stawał przy mnie przeciw niegodziwym, któż występował dla mnie przeciw złoczyńcom?
PsKrusz	Któż powstanie za mną przeciwko bezbożnym? Któż stanie za mną przeciwko czyniącym nieprawość?
PsAszk	Któż mi powstanie do walki z niegodziwcami, któż przy mnie stanie we walce z tymi, co czynią nieprawość?
PsSzer	Któż stanie przy mnie przeciwko złośnikom, kto ujmie się za mną przeciwko złoczyńcom?
Tys1	(93:16) Kto zerwie się w mojej obronie przeciw złoczyńcom? Kto mię od niegodziwców zasłoni?
Tys5	Kto wystąpi w mojej obronie przeciw niegodziwcom? Kto mnie zasłoni od złoczyńców?
Bryt	Któż stanie przy mnie przeciwko złośnikom, Kto ujmie się za mną przeciwko złoczyńcom?
Pozn	Kto stanie w mej obronie przeciwko ludziom niegodziwym? Kto ujmie się za mną przeciwko złoczyńcom?
WarPra	Któż więc ujmie się za mną przeciwko grzesznikom, kto stanie po mojej stronie przeciwko złoczyńcy?
STB	Kto przy mnie stawał przeciwko niegodziwym? Kto dla mnie występował przeciw nieprawym?
EIB	Kto razem ze mną powstanie przeciw złym, Kto wraz ze mną wystąpi przeciw czyniącym nieprawość?

Ps 94,17

PsFlor	(93:17) Bo by Bog nie podpomogł mie, przez mała przebywałaby była w piekle dusza moja.
PsPul	(93:17) Bo by Bog nie pomogł mnie, przez mała przebywałaby w piekle dusza moja.
Wuj1923	Jedno, że mię Pan wspomógł: mało by była dusza moja nie mieszkała w piekle.
Gda1881	By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
Gda2017	Gdyby PAN nie przyszedł mi z pomocą, moja dusza przebywałaby w milczeniu.
PsBycz	Gdyby-nie Pan, pomocą mi był; o-mało zatrzymałby-był grób, w milczeniu, osobę-moję.
Goet	Gdyby Pan nie był mi pomocą, jak rychłoby dusza moja zamieszkała w krainie milczenia!
PsCylk	Gdyby nie był Bóg pomocą moją, oniemal nie legła by w grobie dusza moja.
PsKrusz	Gdyby Pan nie wspomógł mnie, dusza moja prędko zamieszkałaby w milczeniu.
PsAszk	Gdyby mi Jehowa nie szedł z pomocą, omalby uległa, zmilkła ma dusza,
PsSzer	Gdyby Pan nie był mi pomocą, dusza moja leżałaby dawno w cichym grobie.
Tys1	(93:17) Jeśliby Pan mnie nie wspomniał, wnet moja dusza by zamieszkała w kraju milczenia.
Tys5	Gdyby Pan mi nie udzielił pomocy, wnet by moja dusza zamieszkała [w kraju] milczenia.
Bryt	Gdyby Pan nie był mi pomocą, Dawno leżałbym w krainie milczenia.
Pozn	Gdyby mi Jahwe nie przybył z pomocą, dusza moja przebywałaby już w krainie milczenia.
WarPra	Gdyby mi Pan nie przyszedł z pomocą, już wkrótce byłbym w krainie milczenia.
STB	Gdyby WIEKUISTY nie był mą pomocą, moja dusza niemal by legła w grobie.
EIB	O, gdyby PAN nie był mi pomocą, Moja dusza już dawno byłaby w krainie milczenia.

Ps 94,18

PsFlor	(93:18) Acz rzekł jeśm: Poruszyła sie noga moja, miłosierdzie twoje, Gospodnie, podpomoż mie.
PsPul	(93:18) Acz jeśm rzekł: Poruszyła sie noga moja, miłosierdzie twe, Boże, pomogło mnie.
Wuj1923	Jeźlim mówił: Zachwiała się noga moja: miłosierdzie twoje, Panie, wspomagało mię.
Gda1881	Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
Gda2017	Gdy powiedziałem: Moja noga się chwieje, twoje miłosierdzie, PANIE, mnie wsparło.
PsBycz	Kiedym rzekł: Chwieje-się noga-moja; dobroć-Twa, o-Panie! podpiérała-mię.
Goet	Kiedykolwiek wołałem: "Noga moja się chwieje", podpierała mię dobroć Twoja, Panie.
PsCylk	Gdym mniemał: już chwieje się noga moja, łaska Twoja Boże wsparła mnie.
PsKrusz	Gdy rzekłem: "Zachwiała się noga moja", miłosierdzie Twoje, Panie, podtrzyma mnie.
PsAszk	Jeślim sądził, że zachwiana ma noga, Twa łaska Jehowo mię wesprze.
PsSzer	Gdy pomyślałem: Chwieje się noga moja - łaska Twoja, Panie, wsparła mię.
Tys1	(93:18) A kiedy myślę: «Moja noga się chwieje», Twa łaska, Panie, mię wspiera.
Tys5	A kiedy myślałem: Moja noga się chwieje, wtedy mnie podtrzymała Twoja, Panie, łaska!
Bryt	Gdy pomyślałem: Chwieje się noga moja – Łaska twoja, Panie, wsparła mnie.
Pozn	Ilekroć pomyślałem: "Chwieje się moja noga", wsparła mnie, Jahwe, Twoja łaska.
WarPra	Bo kiedy widzę, że chwieję się na nogach, Twoja dobroć, o Panie, śpieszy mi z pomocą.
STB	Gdy sądziłem, że już się chwieje ma noga – Twoja łaska, WIEKUISTY, mnie wsparła.
EIB	Kiedy pomyślałem: Zachwiała się moja stopa - Twoja łaska, PANIE, była mi oparciem.

Ps 94,19

PsFlor	(93:19) Podług mnożstwa boleści mojich w siercu mojem wiesiela twoja uwiesieliły są duszę moję.
PsPul	(93:19) Podług mnostwa boleści moich w sercu moim uciechy twoje ucieszyły duszę moję.
Wuj1923	Według mnóstwa boleści moich w sercu mojem, twoje pociechy uweseliły duszę moję.
Gda1881	W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
Gda2017	W niezliczonych myślach mego serca twoje pociechy rozweselają moją duszę.
PsBycz	Za-mnogości dumań we-mnie, pocieszania-Twe, rozweselały duszę-moję.
Goet	Przy mnóstwie myśli w sercu mojem, napełniały pocieszenia Twoje duszę moją rozkoszą.
PsCylk	Gdy ścierają się myśli we wnętrzu mojém, pocieszenia Twoje rozweselają duszę moję.
PsKrusz	W czasie wielkich utrapień we wnętrznościach moich, pociechy Twoje rozweselają duszę moją.
PsAszk	W mnóstwie mych myśli dręczących w mem wnętrzu, Twe pocieszenia rozweselą mą duszę.
PsSzer	Pociechy Twoje rozweselają duszę moją w licznych utrapieniach serca mego.
Tys1	(93:19) Gdy się w moim sercu mnożą niepokoje, Twoje pociechy weselą mą duszę.
Tys5	Gdy w moim sercu pełno było niepokojów, Twoje pociechy przyniosły mi radość.
Bryt	Pociechy twoje rozweselają duszę moją W licznych utrapieniach serca mego.
Pozn	Gdy w sercu moim wzbierały troski, pociecha Twoja koiła duszę moją.
WarPra	Ilekroć troski mnożą się w mym sercu, tylekroć Twa pociecha uspokaja mą duszę.
STB	Kiedy myśli ścierają się w moim wnętrzu, Twoje pocieszenia rozweselają mą duszę.
EIB	W chwilach moich licznych niepokojów Twoje pociechy podnoszą mnie na duszy.

Ps 94,20

PsFlor	(93:20) Azali przystanie tobie stolec lichoty, jenże czynisz robotę w kaźni?
PsPul	(93:20) Aza lpi przy tobie stolec złości, jenże czynisz trud w kaźni?
Wuj1923	Izali dzierży się ciebie stolica nieprawości, który tworzysz pracą w przykazaniu?
Gda1881	Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
Gda2017	Czy sprzymierzy się z tobą tron nieprawości, który wyrządza krzywdę pod pozorem prawa?
PsBycz	Czyżby-się-pogodził,-z-Tobą, tron przewrotności, stwarzający krzywdę, za prawo?
Goet	Czyżby sprzymierzony z Tobą był trybunał złości, który zgubę powoduje przez odmienianie prawa?
PsCylk	Czyż sprzymierzył się z Tobą tron bezprawia, sprawca krzywdy miasto prawa.
PsKrusz	Czyli zasiądziesz na stolicy nieprawych, czyniących krzywdę zamiast prawa?
PsAszk	Czyż w Tobie towarzysza znajdzie tron nieprawości, co trud bolesny wytwarza, oparty na.. prawie?
PsSzer	Czyż z Tobą sprzymierzony jest tron bezprawia, który wyrządza krzywdę wbrew prawu?
Tys1	(93:20) Czy sąd nieprawy z Tobą się sprzymierzy, który udręcza pod pozorem prawa?
Tys5	Co z Tobą ma wspólnego nieprawy trybunał, który wprowadza ucisk wbrew Prawu?
Bryt	Czyż z tobą sprzymierzy się sędzia niesprawiedliwy, Który wyrządza krzywdę pod pozorem prawa?
Pozn	Czyż może być Twym sprzymierzeńcem siedziba nieprawości, która wyrządza krzywdę pod pozorem prawa?
WarPra	Czy ma coś z Tobą wspólnego sędzia niegodziwy, który przeciw prawu na karę skazuje?
STB	Czy sprzymierzył się z Tobą tron bezprawia, i sprawca krzywdy zamiast prawa?
EIB	Czy władza, która krzywdzi, ma coś wspólnego z Tobą? Albo ten, który wyrządza szkodę wbrew prawu?

Ps 94,21

PsFlor	(93:21) Łuczachą w duszę prawego a krew niewinną potępiachą.
PsPul	(93:21) Łuczają w duszę prawego a krew prawego zdadzą.
Wuj1923	Zasadzą się na duszę sprawiedliwego: a krew niewinną potępią.
Gda1881	Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
Gda2017	Zbierają się przeciw duszy sprawiedliwego i krew niewinną potępiają.
PsBycz	Oni-napadają-tłumnie, na życié sprawiedliwego; a,-krew niewinnego, potępiają.
Goet	Nacierają na duszę sprawiedliwego i skazują niewinną krew.
PsCylk	Skupiają się przeciw duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają.
PsKrusz	Łączą się przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinnego potępiają.
PsAszk	Czychać będą na duszę sprawiedliwego a krew niewinną potępią.
PsSzer	Nastają na sprawiedliwego i krew niewinną potępiają.
Tys1	(93:21) Chociaż napadną na duszę cnotliwą, choć krew niewinną potępią:
Tys5	Choć czyhają na życie sprawiedliwego, chociaż potępiają krew niewinną,
Bryt	Nastają na sprawiedliwegoI krew niewinną potępiają.
Pozn	Nastają wspólnie na życie sprawiedliwego i potępiają krew niewinną.
WarPra	Tacy sprawiedliwego chcą życia pozbawić i haniebnie potępić niewinnego człowieka.
STB	Skupiają się przeciw duszy sprawiedliwego i niewinną krew potępiają.
EIB	Jednoczą się przeciwko sprawiedliwym duszom I potępiają ludzi niesplamionych winą.

Ps 94,22

PsFlor	(93:22) I uczynił sie jest mienie Gospodzin w utok a Bog moj w pomoc nadzieje mojej.
PsPul	(93:22) I uczynił mi sie Bog w utok a Bog moj w pomoc nadzieje mojej.
Wuj1923	I stał mi się Pan ucieczką: a Bóg mój obroną nadzieje mojéj.
Gda1881	Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
Gda2017	Lecz PAN jest moją twierdzą, mój Bóg – skałą mojej ucieczki.
PsBycz	Aleć-się-staje Pan, dla-mnie, górą-warowną; a,-Bóg-mój, skałą przytułku-mojego.
Goet	Lecz Pan jest warownym zamkiem moim i Bóg mój opoką ucieczki mojej;
PsCylk	Ale będzie Bóg mi twierdzą, a Pan mój opoką obrony mojéj.
PsKrusz	Pan stał się dla mnie twierdzą, a Bóg mój skałą nadziei mojej.
PsAszk	I stanie się Jehowa mem wywyższeniem, a Bóg mój opoką mej ucieczki.
PsSzer	Lecz Pan jest twierdzą moją i Bóg mój skałą schronienia mego.
Tys1	(93:22) na pewno Pan będzie moją obroną, a Bóg mój opoką ucieczki.
Tys5	na pewno Pan będzie mi obroną i Bóg mój dla mnie - opoką schronienia.
Bryt	Lecz Pan jest twierdzą moją I Bóg mój skałą schronienia mego.
Pozn	Ale Jahwe jest moją twierdzą, Bóg mój jest skałą, gdzie znajdę schronienie.
WarPra	Ale Pan jest moją twierdzą, mój Bóg jest Skałą i Schronieniem.
STB	Ale WIEKUISTY będzie dla mnie Twierdzą; mój Bóg Opoką mego schronienia.
EIB	PAN jednak stał się moją twierdzą, Mój Bóg pozostaje skałą, na której się chronię.

Ps 94,23

PsFlor	(93:23) I wroci jim lichotę jich a we złości jich rozproszy je, rozproszy ony Gospodzin Bog nasz.
PsPul	(93:23) I wroci jim złość jich i we złości jich rozproszy je, rozproszy ony Gospodzin Bog nasz.
Wuj1923	I odda im nieprawość ich: a we złości wytraci je: wytraci je Pan, Bóg nasz.
Gda1881	Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
Gda2017	On obróci przeciwko nim ich nieprawość i za ich zło ich wytraci; wytraci ich PAN, nasz Bóg.
PsBycz	Przeto-obróci, na-nich, własną-moc-ich; i-z-własną-złośliwością-ich, zniszczy-ich; wygubi-ich, Pan, Bóg nasz.
Goet	I czyni, że nieprawość ich na nich powraca, a przez złość ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
PsCylk	I zwróci przeciw nim samym niecność ich, a we własnej złości ich wygubi, wygubi ich Bóg, Pan nasz.
PsKrusz	A obróci na nich nieprawość ich; z powodu ich złości wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz!
PsAszk	I zawróci na nich ich moc żałosną a przewrotnością ich je wytraci, wytraci je Jehowa, nasz Bóg!
PsSzer	On odpłaci im za zbrodnię, a z powodu złości wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
Tys1	(93:23) A tamtym zapłaci za ich niegodziwość i własna złośliwość ich zgubi, nasz Pan Bóg im zgubę zgotuje.
Tys5	A tamtym odda za ich niegodziwość i wytraci za własną ich złość, nasz Pan Bóg ich wytraci.
Bryt	On odpłaci im za niegodziwość, A z powodu złości wytraci ich; Wytraci ich Pan, Bóg nasz.
Pozn	On niegodziwość ich przeciwko nim obróci, wytraci ich własną ich złością, wytraci ich Jahwe, Bóg nasz.
WarPra	Odpłaci im za nieprawości wszelkie, Pan i Bóg nasz ich wytraci.
STB	Przeciw nim zwróci ich nieprawość i z powodu ich złości wygubi; wygubi ich WIEKUISTY, nasz Bóg.
EIB	On odpłaci im za niegodziwość, Z powodu ich zła ześle na nich zgubę. Pan, nasz Bóg, położy im kres!

Psalm 95

Ps 95,1

PsFlor	(94:1) Podźmy, wiesielmy sie Gospodnu, śpiewajmy Bogu, zbawicielu naszemu,
PsPul	(94:1) Pojdziem, wiesielmy sie Gospodnu, śpiewajmy Bogu, zbawicielu naszemu,
Wuj1923	Chwała pienia, samemu Dawidowi. Pójdźcie, radujmy się Panu: śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu.
Gda1881	Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.
Gda2017	Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy radośnie skale naszego zbawienia.
PsBycz	Pójdźcie, śpiéwajmy Panu; wykrzykujmy Skale zbawienia-naszego.
Goet	PÓJDŹCIEŻ, wykrzykujmy radośnie Panu, okrzykujmy opokę zbawienia naszego.
PsCylk	Pójdźcie, zaśpiewajmy Bogu, wysławiajmy opokę pomocy naszéj.
PsKrusz	Pójdźcie, śpiewajmy Panu, wykrzykujmy Skale zbawienia naszego!
PsAszk	Nuże dajcie nam śpiewać. Jehowie, pobudką uderzmy opoce naszego wybawienia!
PsSzer	Pójdźcie, radośnie śpiewajmy na cześć Pana, wykrzykujmy na chwałę skały zbawienia naszego!
Tys1	(94:1) Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, wznośmy okrzyki na cześć Opoki naszego zbawienia:
Tys5	Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, wznośmy okrzyki na cześć Opoki naszego zbawienia,
Bryt	Pójdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, Wznośmy okrzyki radosne skale zbawienia naszego!
Pozn	Pójdźcie, śpiewajmy radośnie na cześć Jahwe, wykrzykujmy na cześć Opoki, skąd zbawienie nasze!
WarPra	Przyjdźcie, śpiewać będziemy radośnie przed Panem i wysławiać Skałę naszego zbawienia.
STB	Pójdźcie, zaśpiewajmy WIEKUISTEMU, wysławiajmy Opokę naszego zbawienia.
EIB	Chodźcie, zaśpiewajmy PANU! Wznieśmy okrzyk na cześć Opoki naszego zbawienia!

Ps 95,2

PsFlor	(94:2) przejdzimy oblicze jego w spowiedzi i w psalmiech pojmy jemu.
PsPul	(94:2) ❬u❭śpieszmy lice jego w chwale i w psalmiech pojmy jemu.
Wuj1923	Uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem: a Psalmami śpiewajmy mu.
Gda1881	Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.
Gda2017	Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, radośnie śpiewajmy mu psalmy.
PsBycz	Uprzédzajmy obliczé-Jego, z-dziękczynieniem; z-dźwiękiem-strun, zabrzmijmy Mu.
Goet	Przystąpmy z dziękczynieniem przed oblicze Jego, i wysławiajmy Go psalmami!
PsCylk	Przywitajmy oblicze Jego dziękczynieniem, pieśniami zanućmy Mu.
PsKrusz	Uprzedźmy oblicze Jego w wysławianiu - Psalm śpiewajmy Mu.
PsAszk	Wyprzedźmyż oblicze Jego dziękczynieniem, wykrzykujmyż Mu wesołymi śpiewy!
PsSzer	Pójdźmy przed oblicze Jego z dziękczynieniem, wykrzykujmy w pieniach na Jego cześć!
Tys1	(94:2) przystąpmy przed oblicze Jego z uwielbieniem, radośnie śpiewajmy Mu pieśni.
Tys5	przystąpmy z dziękczynieniem przed Jego oblicze, radośnie śpiewajmy Mu pieśni!
Bryt	Pójdźmy przed oblicze jego z dziękczynieniem, Wykrzykujmy mu radośnie w pieniach,
Pozn	Stańmy przed Jego obliczem z dziękczynieniem, śpiewajmy radośnie pieśni na Jego cześć!
WarPra	Zbliżmy się z uwielbieniami do Jego oblicza, zaśpiewajmy Mu pieśni radości.
STB	Przywitajmy Jego oblicze dziękczynieniem oraz zanućmy Mu pieśniami.
EIB	Przyjdźmy przed Jego oblicze z wdzięcznością, Wznieśmy do Niego głos w naszych pieśniach,

Ps 95,3

PsFlor	(94:3) Bo Bog wieliki Gospodzin i krol wieliki nade wszemi bogi. (94:4) Bo nie odpędził Gospodzin luda swojego.
PsPul	(94:3) Bo Bog wieliki Gospodzin i krol wieliki nade wszemi bogi.
Wuj1923	Albowiem Bóg wielki Pan: i król wielki nade wszymi bogi.
Gda1881	Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.
Gda2017	PAN bowiem jest wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.
PsBycz	Bo, Bogiem wielkim, Pan, i-Królem wielkim, nad wszemi bogami.
Goet	Albowiem Pan jest Bogiem wielkim i królem wielkim nad wszystkimi bogami.
PsCylk	Bo Panem wielkim Bóg, i królem wielkim nad wszystkie bóztwa.
PsKrusz	Albowiem Bóg jest Panem wielkim i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.
PsAszk	Gdyż Bogiem wielkim Jehowa i królem On wielkim nad wszystkimi bogami,
PsSzer	Gdyż wielkim Bogiem Pan i Królem wielkim nad wszystkie bóstwa.
Tys1	(94:3) Albowiem wielkim Bogiem jest Pan i wielkim królem ponad wszystkich bogów:
Tys5	Albowiem Pan jest wielkim Bogiem i wielkim Królem ponad wszystkimi bogami.
Bryt	Gdyż wielkim Bogiem jest PanI Królem wielkim nad wszystkich bogów.
Pozn	Bo wielkim Bogiem jest Jahwe i Królem wielkim ponad wszystkich bogów.
WarPra	Bo Pan nasz jest wielkim Bogiem i władzę ma nad wszystkimi bogami.
STB	Bo WIEKUISTY jest wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.
EIB	Gdyż PAN jest Bogiem wielkim, Jest wielkim Królem, przewyższa wszystkich bogów.

Ps 95,4

PsFlor	(94:5) Bo w ręce jego są wszystki kraje ziemie i wysokości gor jego są.
PsPul	(94:4) Bo w ręce jego są wszystcy kraje ziemie i wysokości gor jego są.
Wuj1923	Bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie: i gór wysokości jego są.
Gda1881	W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.
Gda2017	W jego rękach są głębiny ziemi i jego są szczyty gór.
PsBycz	Bo, w-ręku-Jego, najskrytsze-tajniki ziemi, i-wysokości gór, Jego.
Goet	W ręku Jego są głębokości ziemi, i wysokości gór do Niego należą;
PsCylk	W którego ręku głębie ziemi, a szczyty gór Jego są.
PsKrusz	W Jego ręku są głębokości ziemi i szczyty górskie do Niego należą.
PsAszk	W Jego są ręku wnętrza ziemi i Jego są trzony gór,
PsSzer	W Jego rękach są głębokości ziemi i Jego są szczyty gór.
Tys1	(94:4) głębiny ziemi są w Jego ręku i szczyty gór do Niego należą.
Tys5	Głębiny ziemi są w Jego ręku i szczyty gór należą do Niego.
Bryt	W jego ręku są głębokości ziemiI jego są szczyty gór.
Pozn	W ręku Jego są głębokości ziemi, a szczyty gór są Jego własnością.
WarPra	W Jego rękach są głębokości ziemi, Jego są także wszystkie szczyty górskie.
STB	W Jego ręce są głębie ziemi; Jego są szczyty gór.
EIB	On trzyma w ręku głębie ziemi, Do Niego należą wierzchołki gór;

Ps 95,5

PsFlor	(94:6) Bo jego jest morze a on uczynił je i suchą ręce jego stworzyle.
PsPul	(94:5) Bo jego jest morze a on uczynił je i suchą ręce jego uczyniły.
Wuj1923	Bo jego jest morze, a on je uczynił: a suchą utworzyły ręce jego.
Gda1881	Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.
Gda2017	Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.
PsBycz	Toć Jego, morzé, bo-On stworzył-jé; a-stały-ląd, ręce-Jego, ulepiły.
Goet	Jego jest morze, bo je stworzył, a ręce Jego ukształtowały ziemię.
PsCylk	Którego jest morze, bo On je stworzył, i ląd, który ręce Jego ukształtowały.
PsKrusz	Jego jest morze, bo On je uczynił, i suchą ręce Jego uczyniły.
PsAszk	Jako morze Jego jest i On je uczynił a ląd suchy Jego ukształtowały ręce,
PsSzer	Jego jest morze, On je uczynił, i ląd, Jego ręce ukształtowały go.
Tys1	(94:5) Morze jest Jego własnością: bo On sam je stworzył, i ląd stały ukształtowany Jego rękoma:
Tys5	Morze jest Jego własnością, bo On sam je uczynił, i stały ląd ukształtowały Jego ręce.
Bryt	Jego jest morze i On je uczynił, I suchy ląd ręce jego ukształtowały.
Pozn	Jego jest morze - to On je uczynił, Jego jest ziemia, którą Jego ręce ukształtowały.
WarPra	Jego jest morze, które On sam uczynił, oraz ziemia sucha, Jego rękami stworzona.
STB	Jego jest morze – bo On je stworzył, i ląd, który ukształtowały Jego ręce.
EIB	Jego jest morze, bo On je uczynił, Jego ręce ukształtowały ląd.

Ps 95,6

PsFlor	(94:7a) Podźmy, pokłońmy sie i padńmy przed Bogiem, płaczymy przed Gospodnem, jenże uczynił nas,
PsPul	(94:6a) Pojdźmy, pokłońmy sie i padńmy, i płaczmy przed Bogiem, jenże uczynił nas,
Wuj1923	Pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy, i płaczmy przed Panem, który nas stworzył.
Gda1881	Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.
Gda2017	Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.
PsBycz	Pójdźcie, kłaniajmy-się, i-klękajmy; padajmy-na-kolana, przed Panem, stworzycielem-naszym.
Goet	Pójdźcież, módlmy się i upadajmy, klękajmy przed Panem, Stworzycielem naszym!
PsCylk	Pójdźmy, ukorzmy się i pokłońmy, klęknijmy przed Bogiem Stwórcą naszym.
PsKrusz	Przyjdźcie, uczcijmy i upadajmy - uklęknijmy przed Panem, który nas stworzył.
PsAszk	Pójdźmyż, pochylmyż się kornie, uklęknijmy błogosławiąc Jehowie, naszemu Stwórcy!
PsSzer	Pójdźcie, kornie się kłaniajmy, klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym!
Tys1	(94:6) przyjdźcie, uwielbiajmy, padajmy na twarze i zginajmy kolana przed Panem, który nas stworzył.
Tys5	Wejdźcie, padnijmy na twarze, uwielbiajmy, zegnijmy kolana przed Panem, który nas stworzył.
Bryt	Pójdźcie, pokłońmy się i padnijmy na twarz! Klęknijmy przed Panem, który nas uczynił!
Pozn	Pójdźcie, padnijmy na twarz i pokłońmy się, klęknijmy przed Jahwe, Stworzycielem naszym!
WarPra	Przyjdźcie, padnijmy przed Nim i złóżmy Mu pokłon, uklęknijmy przed Panem i Stwórcą naszym!
STB	Pójdźmy, ukorzmy się i pokłońmy, klęknijmy przed WIEKUISTYM – naszym Stwórcą.
EIB	Podejdźcie! Pokłońmy się, oddajmy Mu hołd! Uklęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.

Ps 95,7

PsFlor	(94:7b) bo on jest Gospodzin Bog nasz, (94:8a) a my lud jego i owce pastwy jego. Dzisia acz głos jego usłyszycie,
PsPul	(94:6b) bo on ❬Gospodzin❭ Bog jest nasz, (94:7a) a my lud pastwy jego i owce ręku jego. Dzisia acz głos jego usłyszycie,
Wuj1923	Albowiem on jest Panem, Bogiem naszym: a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Gda1881	Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,
Gda2017	On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;
PsBycz	Bo On, Bogiem-naszym; a-myśmy, ludem pastwiska-Jego, i-trzodą przewodnictwa-Jego. Dziś czy na-głos-Jego, uważać-będziecie?
Goet	Bo On jest Bogiem naszym, a myśmy ludem pastwiska Jego i stadem Jego rąk. O gdybyście dziś usłuchali głosu Jego:
PsCylk	Bo On Pan nasz, a my lud któremu pasterzy, i trzoda ręki Jego, od dzisiaj jeżeli głosu Jego usłuchacie.
PsKrusz	Albowiem On jest Bogiem naszym, a myśmy ludem pastwiska Jego i owcami ręki Jego. Dzisiaj, gdy głos Jego usłyszycie,
PsAszk	Gdyż On Bogiem naszym a my ludem pastwiska Jego, trzodą Jego rąk: dziś, gdy głos usłyszycie Jego -
PsSzer	On bowiem jest Bogiem naszym, a my ludem pastwiska Jego i owcami niwy Jego. Obyście dziś głos Jego usłyszeli!
Tys1	(94:7) Albowiem On jest naszym Bogiem, a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku. Obyście dzisiaj głos Jego usłyszeli:
Tys5	Albowiem On jest naszym Bogiem, a my ludem z Jego pastwiska i owcami w Jego ręku. Obyście usłyszeli dzisiaj głos Jego:
Bryt	On bowiem jest Bogiem naszym, A my ludem pastwiska jego i trzodą ręki jego. Obyście dziś głos jego usłyszeli:
Pozn	Bo On jest Bogiem naszym, ma my jesteśmy ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku. Obyście dzisiaj głosu Jego słuchali:
WarPra	Bo On jest naszym Bogiem, my zaś ludem pastwiska Jego, trzodą przez Niego prowadzoną. Ach, obyście posłuchali dziś, jak woła:
STB	Gdyż On jest naszym prawdziwym Bogiem, a my ludem, któremu pasterzy, trzodą Jego ręki. Od dzisiaj, jeśli Jego głos usłyszycie,
EIB	Gdyż On jest naszym Bogiem, My - ludem z Jego pastwisk, Jesteśmy trzodą, której nie wypuszcza z rąk. Dziś, jeśli usłyszycie Jego głos,

Ps 95,8

PsFlor	(94:8b) niechajcie zaćwierdzać sierca wasza, (94:9a) jako w rozgarzaniu podług dnia kuszenia na puszczy,
PsPul	(94:7b) nie zaćwirdzajcie sierc waszych, (94:8) jako w rozgarzenie podług dnia kuszenia na puszczy,
Wuj1923	Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych.
Gda1881	Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.
Gda2017	Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;
PsBycz	Nie zatwardzajcież serca-waszego, jak-w Meribah, jak-w-dniu, pod Massa, w-pustyni;
Goet	"Nie zatwardzajcież serca waszego, jak w Merybie, jak dnia kuszenia w pustyni;
PsCylk	Nie zatwardzajcie serca waszego jak w Meriba, jak w dzień Masa na puszczy.
PsKrusz	nie zatwardzajcie serca waszego, jako w Meriba, jako w dniu kuszenia na pustyni,
PsAszk	Nie zatwardzajcież serc waszych, jako była swarliwośc, jako w dzień próby w pustyni.
PsSzer	Nie znieczulajcie serca waszego, jak w Meryba, jak w dzień Massy na pustyni,
Tys1	(94:8) «Nie zatwardzajcie serc waszych, jak w Meriba, jak na pustyni w dniu Massa,
Tys5	Nie zatwardzajcie serc waszych jak w Meriba, jak na pustyni w dniu Massa,
Bryt	Nie zatwardzajcie serca waszego, jak w Meriba, Jak w dniu pobytu w Massa na pustyni,
Pozn	Nie zatwardzajcie serc waszych jak w Meriba, jak ongi pod Massa na pustyni,
WarPra	Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak na pustyni za dni Massa!
STB	nie zatwardzajcie waszego serca jak w Meriba, jak na puszczy w dzień doświadczenia,
EIB	Nie znieczulajcie swoich serc jak w Meriba, Lub jak w Massa, gdy byliście na pustyni

Ps 95,9

PsFlor	(94:9b) gdzież kusili są mnie oćcowie waszy, skusili są i widzieli są działa moja.
PsPul	(94:9) gdzież kusili mie ojcowie waszy, skusili i widzieli działa moja.
Wuj1923	Jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy, kędy mię kusili ojcowie wasi; doświadczali mię, i ujrzeli uczynki moje.
Gda1881	Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.
Gda2017	Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.
PsBycz	Gdzie kusili-mię, ojcowie-wasi; oni-doświadczali-mię, chociaż widzieli-byli dziéła-moje.
Goet	Kiedy Mię kusili ojcowie wasi; doświadczali Mnie, mimo, że oglądali czyny Moje!
PsCylk	Kiedy kusili Mnie ojcowie wasi, doświadczali, choć widzieli dzieło Moje.
PsKrusz	gdzie kusili mnie ojcowie wasi, doświadczyli mnie, oraz widzieli sprawy moje.
PsAszk	"Iż Mnie kusili ojcowie wasi, doświadczali Mnie, toż ujrzeli dzieło Me.
PsSzer	gdy kusili Mnie ojcowie wasi, doświadczali Mnie, chociaż widzieli dzieło Moje.
Tys1	(94:9) gdzie mnie kusili wasi ojcowie i doświadczali mię, choć dzieła moje widzieli.
Tys5	gdzie Mnie wasi przodkowie wystawiali na próbę i doświadczali Mnie, choć dzieło moje widzieli.
Bryt	Gdzie kusili mnie ojcowie wasi, Doświadczali mnie, chociaż widzieli dzieło moje.
Pozn	gdzie mnie ojcowie wasi wystawiali na próbę i doświadczali, chociaż widzieli dzieła moje.
WarPra	To tam kusili Mnie ojcowie i wystawiali na próbę, choć przecież czyny moje widzieli.
STB	gdy kusili Mnie wasi ojcowie; doświadczali, chociaż widzieli Moje dzieło.
EIB	I gdzie wasi ojcowie wystawiali Mnie na próbę - Doświadczali, choć widzieli moje dzieło.

Ps 95,10

PsFlor	(94:10) Czterdzieści lat rozgniewan jeśm był pokoleniu onemu i rzekł jeśm: Weżgi ci błądzą siercem (94:11a) a ci nie poznali są drog mojich.
PsPul	(94:10) Czterdzieści lat rozgniewan jeśm był pokoleniu onemu i rzekł jeśm: Zawżdy ❬ci❭ błądzą siercem (94:11a) a ci nie poznali drog mych.
Wuj1923	Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem: Zawsze ci błądzą sercem: a ci nie poznali dróg moich.
Gda1881	Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;
Gda2017	Przez czterdzieści lat czułem odrazę do tego pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;
PsBycz	Czterdzieści lat martwiłem-się z-tém-plemieniem, i rzekłem: Ludem, zabłąkanego serca są; więc-oni nie poznają dróg-moich.
Goet	Czterdzieści lat pokolenie to budziło we Mnie obrzydzenie, i rzekłem: Są ludem, którego serce błądzi, i oni dróg Moich nie poznali;
PsCylk	Czterdzieści lat przykrzyłem Sobie to pokolenie, i wyrzekłem: lud to obłąkanego serca, i nie poznali oni dróg Moich.
PsKrusz	Przez lat czterdzieści miałem spór z tem pokoleniem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, i nie poznali drogi swej.
PsAszk	Lat czterdzieści brzydziłem się pokolenia i rzekłem: Ludem oni błędnego serca, i oni nie znają dróg Moich.
PsSzer	Przez czterdzieści lat miałem wstręt do tego rodu i rzekłem: Lud ten błądzi sercem i nie zna dróg Moich.
Tys1	(94:10) Przez lat czterdzieści to pokolenie we mnie wstręt budziło i powiedziałem: "Lud ten błądzi sercem i moich dróg nie znają.
Tys5	Tamto pokolenie budziło we Mnie wstręt przez lat czterdzieści, i powiedziałem: Są oni ludem o sercu zbłąkanym i moich dróg nie znają.
Bryt	Przez czterdzieści lat czułem odrazę do tego roduI rzekłem: Lud ten błądzi sercem i nie zna dróg moich,
Pozn	Przez czterdzieści lat budziło we mnie odrazę to pokolenie. Rzekłem więc: "To lud, którego serce błądzi, i dróg moich nie poznali".
WarPra	Przez lat czterdzieści budziło we mnie odrazę tamto pokolenie, powiedziałem tedy: Są to ludzie o zagubionym sercu i dróg moich nie znają.
STB	Gardziłem tym pokoleniem przez czterdzieści lat oraz wypowiedziałem: To lud obłąkanego serca, i nie poznali Moich dróg.
EIB	Przez czterdzieści lat brzydziłem się tym pokoleniem. Stwierdziłem, że to lud, który sercem trwa przy błędzie, Ludzie, którzy nie rozpoznali moich dróg.

Ps 95,11

PsFlor	(94:11b) Jakoż jeśm przysiągł w gniewie mojem, nie wnidą w odpoczywanie moje.
PsPul	(94:11b) Jakoż jeśm przysiągł w gniewie moim, nie wnidą w pokoj moj.
Wuj1923	Jakom przysiągł w gniewie moim, jeźli wnidą do pokoju mego.
Gda1881	Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.
Gda2017	Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.
PsBycz	Dla-tegoć przysiągłem, w-gniéwie-moim: Że nie wejdą do miejsca-odpoczynku-mojego.
Goet	Tak, że przysiągłem w gniewie Moim: nie wejdą do spokoju Mego!"
PsCylk	Tak że przysiągłem w gniewie Moim, że nie wnijdą do siedziby Mojéj.
PsKrusz	Którym poprzysiągłem w gniewie mym, że nie wnijdą do odpocznienia mego.
PsAszk	iżem poprzysiągł w Mym gniewie, czyli dojdą Mego wypocznienia!"
PsSzer	Tak więc przysiągłem w gniewie swoim: Nie wejdą do Mego miejsca odpocznienia.
Tys1	(94:11) Przeto przysiągłem w gniewie moim: nie wejdą do mego odpocznienia"».
Tys5	Przeto przysiągłem w moim gniewie: Nie wejdą do [miejsca] mego odpoczynku.
Bryt	Dlatego przysiągłem w gniewie swoim:Nie wejdą do odpocznienia mego.
Pozn	Przeto przysiągłem w swym gniewie: "Nie wejdą do mojej [krainy] odpocznienia".
WarPra	Dlatego poprzysiągłem im w moim zagniewaniu, że nie wejdą do mego odpoczynku.
STB	Tak, że przysiągłem w Moim gniewie, że nie wejdą do Mojego miejsca odpoczynku.
EIB	Dlatego przysiągłem w swoim gniewie: Nie wejdą do mojego odpoczynku.

Psalm 96

Ps 96,1

PsFlor	(95:1) Pojcie Gospodnu pienie nowe, pojcie Gospodnu, wszelika ziemia!
PsPul	(95:1) Pojcie Gospodnu pienie nowe, pojcie Gospodnu, wszystka ziemia!
Wuj1923	Pienie samemu Dawidowi: kiedy budowano dom po nawróceniu z niewoli. Śpiewajcie Panu pieśń nową: śpiewajcie Panu, wszystka ziemio!
Gda1881	Śpiewajcie Panu pieśń nową; śpiewajcie Panu wszystka ziemia!
Gda2017	Śpiewajcie PANU nową pieśń, śpiewaj PANU, cała ziemio!
PsBycz	Spiéwajcie Panu pieśń nową; śpiéwajcie Panu, o-mieszkańcy! całéj téj-ziemi.
Goet	ŚPIEWAJCIE Panu pieśń nową, śpiewajcie Panu, cała ziemio!
PsCylk	Zaśpiewajcie Bogu pieśń nową; śpiewaj Bogu cała ziemio.
PsKrusz	Śpiewajcie Panu pieśń nową, śpiewaj Panu wszystka ziemio!
PsAszk	Zaśpiewajcie Jehowie pieśń nową, śpiewaj Jehowie ziemio wszystka!
PsSzer	Śpiewajcie Panu nową pieśń, śpiewaj Panu, cała ziemio!
Tys1	(95:1) Śpiewajcie Panu pieśń nową, śpiewajcie Panu, wszystkie krainy.
Tys5	Śpiewajcie Panu pieśń nową, śpiewajcie Panu, wszystkie krainy!
Bryt	Śpiewajcie Panu pieśń nową, Śpiewaj Panu, cała ziemio!
Pozn	Zaśpiewajcie Jahwe pieśń nową, śpiewajcie na cześć Jahwe, wszystkie ziemie!
WarPra	Zaśpiewajcie Panu pieśń nową, śpiewajcie Panu, wszystkie ziemskie krainy.
STB	Zaśpiewajcie WIEKUISTEMU nową pieśń; śpiewaj WIEKUISTEMU cała ziemio.
EIB	Śpiewajcie PANU nową pieśń, Śpiewaj PANU, cała ziemio!

Ps 96,2

PsFlor	(95:2) Pojcie Gospodnu i błogosławcie imieniu jego, zjawcie ote dnia w dzień zbawienie jego!
PsPul	(95:2) Pojcie Gospodnu i błogosławcie imieniu jego, zjawcie ode dnia w dzień zbawienie jego!
Wuj1923	Śpiewajcie Panu, a błogosławcie imieniowi jego: opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienia jego.
Gda1881	Śpiewajcież Panu, dobrorzeczcie imieniowi jego, opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.
Gda2017	Śpiewajcie PANU, błogosławcie jego imię, opowiadajcie o jego zbawieniu dzień po dniu.
PsBycz	Spiéwajcie Panu, błogosławcie Imię-Jego, oznajmiajcie, ode-dnia do-dnia, zbawienié-Jego.
Goet	Śpiewajcie Panu, uwielbiajcie imię Jego, oznajmiajcie z dnia na dzień wybawienie Jego!
PsCylk	Śpiewajcie Bogu, wysławiajcie imię Jego; zwiastujcie z dnia na dzień pomoc Jego.
PsKrusz	Śpiewajcie Panu - błogosławcie imieniu Jego, ogłaszajcie ode dnia do dnia zbawienie Jego.
PsAszk	Śpiewajcie Jehowie, błogosławcie imię Jego, zwiastujcie od dnia do dnia - Jego wybawienie!
PsSzer	Śpiewajcie Panu, błogosławcie imieniu Jego, zwiastujcie codziennie zbawienie Jego!
Tys1	(95:2) Śpiewajcie Panu, błogosławcie Jego imieniu, z dnia na dzień głoście Jego zbawienie.
Tys5	Śpiewajcie Panu, błogosławcie Jego imię, dzień po dniu głoście Jego zbawienie!
Bryt	Śpiewajcie Panu, błogosławcie imię jego, Zwiastujcie co dzień zbawienie jego!
Pozn	Śpiewajcie na cześć Jahwe, błogosławcie Jego Imieniu, zwiastujcie dzień po dniu zbawienie, jakie przynosi!
WarPra	Śpiewajcie Panu, Imię Jego wysławiajcie, dzień po dniu ogłaszajcie Jego zbawienie.
STB	Śpiewajcie WIEKUISTEMU, wysławiajcie Jego Imię, dzień po dniu zwiastujcie Jego zbawienie.
EIB	Śpiewajcie PANU i błogosławcie Jego imię, Dzień po dniu nieście dobrą wieść o Jego zbawieniu!

Ps 96,3

PsFlor	(95:3) Podajcie miedzy pogany sławę jego, we wszech ludzioch dziwy jego,
PsPul	(95:3) Powiadajcie miedzy pogany sławę jego, we wszech ludzioch dziwy jego,
Wuj1923	Opowiadajcie między narody chwałę jego; między wszystkimi ludźmi dziwy jego.
Gda1881	Opowiadajcie między narodami chwałę jego, między wszystkimi ludźmi cuda jego.
Gda2017	Głoście wśród narodów jego chwałę, wśród wszystkich ludów jego cuda.
PsBycz	Opowiadajcie, między-narodami, chwałę-Jego, a, między-wszystkiemi ludami, cuda-Jego.
Goet	Opowiadajcie wśród narodów chwałę Jego, wśród wszystkich ludów cuda Jego!
PsCylk	Opowiadajcie między narodami chwałę Jego, między wszystkiemi ludami cuda Jego.
PsKrusz	Opowiadajcie wśród narodów chwałę Jego - wśród wszystkich ludów cuda Jego.
PsAszk	Opowiadajcie chwalę Jego między narody, między ludami wszystkimi cudowne Jego dziwy!
PsSzer	Głoście narodom chwałę Jego, wszystkim ludom cuda Jego,
Tys1	(95:3) Rozgłaszajcie Jego chwałę wśród pogan, Jego cuda — wśród wszystkich narodów.
Tys5	Rozgłaszajcie Jego chwałę wśród narodów, Jego cuda - pośród wszystkich ludów!
Bryt	Głoście wśród narodów chwałę jego, Wśród wszystkich ludów cuda jego!
Pozn	Głoście wśród narodów chwałę Jego, pośród wszystkich ludów cuda Jego!
WarPra	Opowiadajcie między narodami o jego chwale, a wśród wszystkich ludów o Jego cudach!
STB	Między ludami opowiadajcie Jego chwałę, Jego cuda pomiędzy wszystkimi narodami.
EIB	Rozgłaszajcie wśród narodów Jego chwałę I wśród wszystkich ludów niezwykłe Jego dzieła,

Ps 96,4

PsFlor	(95:4) bo wieliki Gospodzin i chwalny barzo, groźny jest nade wszemi bogi.
PsPul	(95:4) bo wieliki Bog i chwalny barzo, groźny jest nade wszemi bogi.
Wuj1923	Iż wielki Pan i bardzo chwalebny, straszliwy jest nade wszystkie bogi.
Gda1881	Albowiem wielki Pan i wszelkiej chwały godny, i straszliwy jest nad wszystkich bogów.
Gda2017	Wielki bowiem jest PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów.
PsBycz	Bo, wielkim Pan, i-chwalenia-godnym bardzo; On strasznym jest, ponad wszemi bogami.
Goet	Albowiem wielki jest Pan i wielce godny chwały, straszny jest nad wszystkie bogi.
PsCylk	Bo wielkim Bóg i sławionym wielce; wspaniały On ponad wszystkie bóztwa.
PsKrusz	Albowiem wielki jest Pan i godny najwyższej chwały; straszliwy On ponad wszystkich bogów.
PsAszk	Gdyż wielkim Jehowa i uwielbion wielce, straszny blaskiem nad wszystkie bogi.
PsSzer	gdyż wielki jest Pan i godzien najwyższej chwały, straszny jest nad wszystkie bóstwa!
Tys1	(95:4) Bo wielki jest Pan, wielkiej godzien chwały, ponad wszystkich bogów godzien czci i lęku.
Tys5	Bo wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały, wzbudza On większy lęk niż wszystkie bóstwa.
Bryt	Gdyż wielki jest Pan i godzien najwyższej chwały, Godniejszy trwożnej czci niż wszyscy bogowie.
Pozn	Zaiste, wielki jest Jahwe i godny wszelkiej chwały, groźniejszy ponad wszystkich bogów.
WarPra	Wielki jest bowiem Pan i godzien wielkiej chwały i bać się Go należy bardziej niż wszystkich innych bogów.
STB	Bowiem wielkim jest WIEKUISTY oraz wielce sławionym; wspanialszym niż wszystkie bóstwa.
EIB	Gdyż PAN jest wielki, godny najwyższej chwały, On budzi lęk większy niż wszelkie inne bóstwa.

Ps 96,5

PsFlor	(95:5) Bo wszystcy bogowie poganow dyjabli, Gospodzin zaprawdę niebiosa uczynił.
PsPul	(95:5) Bo wszystcy bogowie poganow dyjabli, ale Bog niebo uczynił.
Wuj1923	Albowiem wszyscy bogowie pogańscy czarci; ale Pan niebiosa uczynił.
Gda1881	Wszyscy bowiem bogowie narodów są bałwani; ale Pan niebiosa uczynił.
Gda2017	Gdyż wszyscy bogowie narodów są bożkami, a PAN uczynił niebiosa.
PsBycz	Ponieważ, wszystkie bogi ludów, bałwany; ale-Pan, niebiosa stworzył.
Goet	Albowiem wszystkie bogi narodów są bałwanami, ale Pan niebiosa stworzył.
PsCylk	Bo wszystkie bóztwa pogan bałwany; a Bóg niebiosa stworzył.
PsKrusz	Albowiem wszyscy bogowie pogańscy są bałwanami, a Pan niebiosa uczynił.
PsAszk	Boć wszystkie bogi ludów bożkami a Jehowa zdziałał niebiosy.
PsSzer	Nicością są bowiem wszystkie bóstwa ludów, ale Pan niebiosa utworzył.
Tys1	(95:5) Bo wszystkie bogi pogan to ułuda, a Pan uczynił niebiosa.
Tys5	Bo wszystkie bóstwa pogan - to ułuda, a Pan uczynił niebiosa.
Bryt	Nicością są bowiem wszyscy bogowie ludów, Pan zaś uczynił niebiosa.
Pozn	Wszystkie bowiem bóstwa narodów są nicością, a Jahwe uczynił niebiosa!
WarPra	Niczym są wszystkie pogańskie bóstwa, Pan zaś niebiosa stworzył.
STB	Gdyż wszystkie bóstwa pogan są nicością; a WIEKUISTY stworzył niebiosa.
EIB	Bo bóstwa innych ludów nie mają wartości, To nasz PAN ukształtował niebo!

Ps 96,6

PsFlor	(95:6) Spowiedź i krasa w obeźrzeniu jego, świątości i wielmożstwa w świątości jego.
PsPul	(95:6) Chwała i krasa przed nim, świątość i wielmożność w świątości jego.
Wuj1923	Wyznawanie i piękność przed oblicznością jego: świętość i wielmożność w świętobliwości jego.
Gda1881	Zacność i ochędóstwo przed obliczem jego, moc i piękność w świątnicy jego.
Gda2017	Cześć i majestat przed jego obliczem, moc i piękno w jego świątyni.
PsBycz	Majestat, i-wspaniałość, przed-obliczem-Jego; moc, i-chwała, są w-przybytku-Jego.
Goet	Majestat i przepych są przed obliczem Jego, moc i chwała w świątyni Jego.
PsCylk	Chwała i urok przed obliczem Jego; potęga i wspaniałość w świątyni Jego.
PsKrusz	Chwała i majestat przed obliczem Jego - moc i piękność w świątyni Jego.
PsAszk	Wdzięk i krasa przed Nim, moc i piękno w Jego świątnicy.
PsSzer	Chwała i majestat przed obliczem Jego, moc i wspaniałość w Jego świątyni.
Tys1	(95:6) Przed Nim kroczą majestat i piękno, w Jego świętej stolicy potęga i jasność.
Tys5	Przed Nim kroczą majestat i piękno, potęga i chwała w Jego przybytku.
Bryt	Majestat i blask przed obliczem jego, Moc i wspaniałość w świątyni jego.
Pozn	Majestat i dostojność przed obliczem Jego, potęga i wspaniałość w Jego świętym Przybytku.
WarPra	Idą przed Nim zawsze majestat i chwała, potęga i blask są w przybytku Jego.
STB	Przed Jego obliczem chwała i urok; w Jego świątyni potęga i wspaniałość.
EIB	Majestat i świetność widać tam, gdzie On przebywa, Potęga i piękno zdobią Jego świątynię.

Ps 96,7

PsFlor	(95:7a) Przynieście Gospodnu, oćczyzny poganow, przynieście Bogu sławę i cześć,
PsPul	(95:7a) Przynieście Gospodnu, ziemie poganow, przynieście Bogu sławę i cześć,
Wuj1923	Przynoście Panu pokolenia pogańskie, przynoście Panu cześć i chwałę.
Gda1881	Oddajcie Panu, pokolenia narodów, oddajcie Panu chwałę i moc.
Gda2017	Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc.
PsBycz	Oddawajcie Panu, o-plemiona ludów! oddawajcie Panu cześć, i-chwałę.
Goet	Oddajcie Panu, pokolenia ludu, oddajcie Panu chwałę i moc!
PsCylk	Nieście Bogu rodziny ludów; nieście Bogu cześć i sławę.
PsKrusz	Oddajcie Panu pokolenia narodów. oddajcie Panu chwałę i moc.
PsAszk	Dajcie Jehowie ludów rodziny, dajcie Jehowie chwałę i moc!
PsSzer	Oddajcie Panu, plemiona narodów, oddajcie Panu chwałę i moc!
Tys1	(95:7) Oddajcie Panu, rodziny narodów, oddajcie Panu chwałę i potęgę;
Tys5	Oddajcie Panu, rodziny narodów, oddajcie Panu chwałę i [uznajcie] potęgę;
Bryt	Oddajcie Panu, plemiona narodów, Oddajcie Panu chwałę i moc!
Pozn	Przyznajcie Jahwe, plemiona narodów, przyznajcie Jahwe chwałę i moc!
WarPra	Okażcie więc Panu, pokolenia ludzkie, okażcie Panu uwielbienie i chwałę.
STB	Nieście WIEKUISTEMU rodziny ludów; nieście WIEKUISTEMU sławę i cześć.
EIB	Oddajcie PANU, plemiona narodów, Oddajcie PANU chwałę, uznajcie Jego moc!

Ps 96,8

PsFlor	(95:7b) przynieście Gospodnu sławę imieniu jego! (95:8a) Otworzcie wrota a wnidzicie w trzemy jego,
PsPul	(95:7b) przynieście Bogu sławę imieniu jego! (95:8a) Weźmicie poczty i wnidźcie w trzemy jego,
Wuj1923	Przynoście Panu chwałę imieniowi jego: bierzcie ofiary, a wchodźcie do sieni jego.
Gda1881	Oddajcie Panu chwałę imienia jego; przynieście dary, a wnijdźcie do sieni jego.
Gda2017	Oddajcie PANU chwałę jego imienia, przynieście dary i wejdźcie do jego przedsionków.
PsBycz	Oddawajcie Panu cześć, należną Imieniu-Jego; przynoście ofiarę-daru, i-wchodźcie do-przysionków-Jego.
Goet	Oddajcie Panu chwałę imienia Jego, przynieście ofiarne dary i wchodźcie do przedsionków Jego!
PsCylk	Nieście Bogu cześć imienia Jego; składajcie dary i wstępujcie do przedsionków Jego.
PsKrusz	Oddajcie Panu chwałę imienia Jego, przynieście ofiary i wnijdźcie do ziemi Jego
PsAszk	Oddajcie Jehowie chwałę imienia Jego, dar nieście modłów a przybywajcież w Jego przedsionki!
PsSzer	Oddajcie Panu chwałę należną imieniu Jego, składajcie ofiary i wejdźcie do sieni Jego!
Tys1	(95:8) oddajcie Panu chwałę Jego imienia. Nieście ofiary i wchodźcie do Jego przedsieni,
Tys5	oddajcie Panu chwałę Jego imienia! Nieście ofiary i wchodźcie do Jego przedsionków,
Bryt	Oddajcie Panu chwałę należną imieniu jego, Przynieście dary i wejdźcie do przedsionków jego!
Pozn	Oddajcie Jahwe chwałę należną Jego Imieniu, przynoście dary i wstępujcie na Jego dziedzińce!
WarPra	Oddajcie chwałę Imieniu Pana, dary Mu przynoście i wchodźcie do Jego przybytku!
STB	Nieście WIEKUISTEMU cześć Jego Imienia; składajcie dary oraz wchodźcie do Jego przedsionków.
EIB	Oddajcie PANU chwałę godną Jego imienia! Przynieście dary! Wejdźcie do Jego przedsionków!

Ps 96,9

PsFlor	(95:8b) chwalicie Gospodna w trzemie świętem jego! (95:9a) Poruszy sie od oblicza jego wszelika ziemia;
PsPul	(95:8b) pokłońcie sie Gospodnu w trzemie świętym jego! (95:9a) Poruszy sie przed obliczym jego wszystka ziemia;
Wuj1923	Kłaniajcie się Panu w sieni świętéj jego: niech się wzruszy od obliczności jego wszystka ziemia.
Gda1881	Kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości; niech się lęka oblicza jego wszystka ziemia.
Gda2017	Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości, niech cała ziemia drży przed nim.
PsBycz	Korzcie-się, przed-Panem, w-wspaniałéj świątyni; drżyjcie, przed-obliczem-Jego, o mieszkańcy! całéj téj-ziemi.
Goet	Módlcie się do Pana w świętej ozdobie; zadrżyjcie przed Nim, cała ziemio!
PsCylk	Ukorzcie się przed Bogiem w nastroju uroczystym; zadrżyj przed Nim cała ziemio.
PsKrusz	Pokłońcie się Panu w ozdobie świątyni; niechaj się lęka oblicza Jego wszystka ziemia.
PsAszk	Ukorzcie się Jehowie w pięknie świętości, drżyj przed Nim ziemio wszystka!
PsSzer	Oddajcie Panu pokłon w świętej szacie; drżyj przed Nim, cała ziemio!
Tys1	(95:9) uczcijcie Pana w święte szaty odziani. W obliczu Jego zadrżyj, ziemio cała!
Tys5	oddajcie pokłon odziani w święte szaty! Zadrżyj, cała ziemio, przed Jego obliczem!
Bryt	Oddajcie Panu pokłon w świętej szacie! Drżyj przed nim, cała ziemio!
Pozn	W poświęconych szatach padnijcie na twarz przed Jahwe, drżyjcie przed Nim, wszystkie ziemie!
WarPra	Odziani w święte szaty padajcie przed Panem, drżyjcie przed Nim, wszystkie krainy ziemi!
STB	W uroczystym nastroju ukorzcie się przed WIEKUISTYM; zadrżyj przed Nim cała ziemio.
EIB	Pokłońcie się PANU w odświętnych szatach! Zadrżyj przed Nim, cała ziemio!

Ps 96,10

PsFlor	(95:9b) mowcie w poganiech, iże Gospodzin krolewał, (95:10) bo zaprawdę oprawił świat ziemie, jenże nie poruszon będzie, sędzić będzie ludzi w rowności.
PsPul	(95:9b) powiadajcie w poganoch, iże Bog krolował, (95:10) bo oprawił jest świat ❬ziemie❭, jenże sie nie poruszy, sędzić będzie ludzi w rowności.
Wuj1923	Powiadajcie między narody, iż Pan królował; albowiem naprawił okrąg ziemie, który się nie poruszy: będzie ludzie sądził w sprawiedliwości.
Gda1881	Powiadajcie między poganami: Pan króluje, a że i krąg świata utwierdzony będzie, tak, aby się nie poruszył, a iż będzie sądził ludzi w sprawiedliwości.
Gda2017	Mówcie wśród pogan: PAN króluje; świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył, i on będzie sądził ludzi sprawiedliwie.
PsBycz	Powiadajcie, między-narodami: Pan króluje; nawet utwiérdzon-jest świat, aby-nie wzruszył-się; On-będzie-sądził ludy, z-prawością.
Goet	Powiadajcie wśród narodów: "Pan rządzi! dlatego okrąg ziemi utwierdzony jest i nie zachwieje się. On sądzić będzie narody według prawości!
PsCylk	Głoście między narodami: Bóg króluje i utwierdzony świat, nie zachwieje się; sądzić będzie ludy w sprawiedliwości.
PsKrusz	Mówcie wśród narodów: "Pan króluje", oraz: "Założył okrąg ziemi, nie poruszy się; będzie sądził ludzi w sprawiedliwości".
PsAszk	Mówcie między narody: objął Jehowa królowanie, toż utwierdzi się ziemia, aby się nie chwiała, - sądzić będzie ludy w prawości.
PsSzer	Głoście wśród narodów, że Pan jest królem i utwierdził okrąg świata tak, że się nie chwieje; sprawiedliwie sądzić będzie ludy!
Tys1	(95:10) Mówcie wśród pogan: Pan króluje. Umocnił świat, by się nie poruszył: sprawuje słuszne rządy nad ludami.
Tys5	Mówcie wśród pogan: Pan jest królem. Umocnił świat, by się nie poruszył; ze słusznością wymierza ludom sprawiedliwość.
Bryt	Głoście wśród narodów: Pan jest królem! On utwierdził świat tak, że się nie chwieje; Sprawiedliwie sądzić będzie ludy!
Pozn	Głoście wśród narodów: "Jahwe jest Królem! On to utwierdził okrąg ziemski, tak iż się nie zachwieje; On sprawiedliwie osądzi narody".
WarPra	Ogłaszajcie wśród narodów, że Pan jest Królem, mocno utwierdził okrąg ziemi, który nigdy się nie zachwieje, i sądzi narody w Swej sprawiedliwości.
STB	Głoście pomiędzy narodami: WIEKUISTY króluje, a świat będzie utwierdzony – nie zachwieje się; Pan będzie sądził ludy w sprawiedliwości.
EIB	Głoście wśród narodów: PAN jest królem! To On utwierdził świat tak, że się nie chwieje, I On sprawiedliwie będzie sądził ludy.

Ps 96,11

PsFlor	(95:11a) Wiesielcie sie niebiosa i raduj sie ziemia, porusz sie morze i pełnoś[noś]ć jego,
PsPul	(95:11a) Wiesielcie sie ni❬e❭biosa i raduj sie ziemia, porusz sie morze i pełność jego,
Wuj1923	Niech się weselą niebiosa, a niech się raduje ziemia: niech się wzruszy morze i pełność jego.
Gda1881	Niech się weselą niebiosa, a niech pląsa ziemia; niech zaszumi morze, i co w niem jest.
Gda2017	Niech się weselą niebiosa i niech raduje się ziemia; niech zaszumi morze i to, co w nim jest.
PsBycz	Niech-się-cieszą te-niebiosa, i-niech-się-raduje ta-ziemia; niech-zaszumi morzé, i-zapełnienié-jego.
Goet	Niech się radują niebiosa, a niech się weseli ziemia, niech szumi morze i co je napełnia.
PsCylk	Niech się weselą niebiosa, niech się raduje ziemia; niech zahuczy morze i co je zapełnia.
PsKrusz	Niech się niebiosa weselą i ziemia pląsa; morze niechaj się poruszy i napełnienie jego.
PsAszk	Radować się będą Nieba i śpiewać będzie ziemia, zadudni morze i pełnia jego.
PsSzer	Niech radują się niebiosa i weseli się ziemia! Niech zaszumi morze i to, co je wypełnia!
Tys1	(95:11) Niech cieszy się niebo i ziemia raduje; niech szumi morze i co je napełnia;
Tys5	Niech się cieszy niebo i ziemia raduje, niech huczy morze i to, co je napełnia;
Bryt	Niech radują się niebiosa i weseli się ziemia! Niech zaszumi morze i to, co je wypełnia!
Pozn	Niech się radują niebiosa i weseli się ziemia, niech zahuczy morze wraz z tym, co je wypełnia!
WarPra	Radujcie się tedy, niebiosa, ciesz się i ty, ziemio, niech szumią morza i to, co je wypełnia.
STB	Niech się weselą niebiosa, niech się raduje ziemia, niechaj zahuczy morze i wszystko, co je zapełnia.
EIB	Niech się radują niebiosa i niech cieszy się ziemia! Niech zaszumi morze i to, co je wypełnia!

Ps 96,12

PsFlor	(95:11b) radować sie będą pola i wszystko, jeż w nich jest. (95:12a) Tegdy wiesielić sie będą wszystka drwa lasow
PsPul	(95:11b) radować sie będą pola i wszystko, jeż w nich jest. (95:12a) Tegdy wiesielić sie bedą wszystka drwa lasow
Wuj1923	Rozradują się pola i wszystko, co jest na nich: tedy skakać będą wszystkie drzewa leśne,
Gda1881	Niech pląsają pola, i wszystko co jest na nich; tedy niech wykrzykają wszystkie drzewa leśne,
Gda2017	Niech radują się pola i wszystko, co jest na nich, wtedy radośnie wykrzykną wszystkie drzewa leśne;
PsBycz	Niech-się-raduje polé, i-wszystko, co na-niém; wtedy weselić-się-będą, wszystkie drzewa leśne,
Goet	Niech weselą się pola i wszystko, co jest na nich! Wtedy wykrzykiwać będą radośnie wszystkie drzewa leśne
PsCylk	Niech cieszy się pole i wszystko co na niém; zarazem rozradują się wszystkie drzewa leśne,
PsKrusz	Niechaj się radują pola i wszystko, co na nich jest, tedy niech wykrzykują wszystkie drzewa leśne
PsAszk	Weselić się będzie łan polny i wszystko, co w nim, wówczasto nucić będą wesoło wszystkie drzewa lasu.
PsSzer	Niech radują się pola i wszystko, co jest na nich; niech szumią radośnie wszystkie drzewa leśne!
Tys1	(95:12) niech się weselą pola i wszystko co na nich. Wtenczas się uradują wszystkie drzewa leśne
Tys5	niech się weselą pola i wszystko, co jest na nich, niech się także radują wszystkie drzewa leśne
Bryt	Niech radują się pola i wszystko, co jest na nich; Niech szumią radośnie wszystkie drzewa leśne
Pozn	Niech rozradują się pola i wszystko, co jest na nich, i niech zaszumią radośnie wszystkie drzewa leśne
WarPra	Niech cieszą się pola i to, co na nich rośnie, niech się radują wszystkie drzewa w lesie
STB	Niech się cieszy pole i wszystko co na nim jest; niech się zarazem rozradują wszystkie leśne drzewa.
EIB	Niech wiwatują pola, wszystko, co po nich biega, Niech zaszumią radośnie wszystkie leśne drzewa -

Ps 96,13

PsFlor	(95:12b) od oblicza gospodnowa, bo przyszedł jest, bo przyszedł jest sędzić ziemię. (95:13) Sędzić będzie okrąg ziemie w prawocie a ludzi w prawdzie swojej.
PsPul	(95:12b) od oblicza bożego, bo przyszedł, ❬bo przyszedł❭ sędzić ziemię. (95:13) Sędzić będzie okrąg ziemie w prawocie a ludzi w prawdzie swojej.
Wuj1923	Przed Panem, że przyszedł; bo przyszedł sądzić ziemię. Będzie sądził świat w sprawiedliwości, a narody według prawdy swojéj.
Gda1881	Przed obliczem Pańskiem; boć idzie, idzie zaiste, aby sądził ziemię. Będzie sądził okrąg świata w sprawiedliwości, a narody w prawdzie swojej.
Gda2017	Przed obliczem PANA, bo idzie, zaprawdę idzie, aby sądzić ziemię. Będzie sądził świat w sprawiedliwości, a narody w swojej prawdzie.
PsBycz	Przed-obliczem Pana; bo idzie, bo przychodzi do-sądzenia téj-ziemi; On-będzie-sądził świat z-sprawiedliwością, a-ludy, z-prawdziwością swoją.
Goet	Przed Panem; bo idzie, idzie zaiste, aby sądzić ziemię; sądzić będzie okrąg ziemi w sprawiedliwości, a narody według prawdy swojej.
PsCylk	Przed Bogiem; bo idzie, bo idzie by sądzić ziemię; sądzić ma świat w sprawiedliwości, a ludy prawdą Swoją.
PsKrusz	przed obliczem Pana, bo idzie, bo idzie, aby ziemię sądzić: sądzić okrąg ziemski w sprawiedliwości, a narody według prawdy swej.
PsAszk	Przed obliczem Jehowy, iże przyszedł, boć przyszedł, aby sądzie ziemię. Sądzić będzie krąg ziemski w sprawiedliwości a ludy w Swej wierności!
PsSzer	Przed obliczem Pana, bo idzie, zaiste idzie, by sądzić ziemię. Będzie sadził świat sprawiedliwie a narody według wierności.
Tys1	(95:13) w obliczu Pana, bo nadchodzi, bo nadchodzi, aby rządzić ziemią. On będzie rządził światem ze sprawiedliwością, a ludami — wiernością swoją.
Tys5	przed obliczem Pana, bo nadchodzi, bo nadchodzi, aby sądzić ziemię. On będzie sądził świat sprawiedliwie, zgodnie ze swą prawdą - narody.
Bryt	Przed obliczem Pana, bo idzie! Zaiste idzie, by sądzić ziemię. Będzie sądził świat sprawiedliwie, A ludy według swej wierności.
Pozn	przed Jahwe, gdy przychodzi, gdy przychodzi, by sądzić ziemię. Osądzi świat sprawiedliwie, a ludy według swej wierności.
WarPra	w obliczu Pana, kiedy nadchodzi, gdy nadchodzi, aby sądzić ziemię. Sądzi On sprawiedliwie cały okrąg ziemi i w swojej wierności wszystkie narody.
STB	W obliczu WIEKUISTEGO, bo idzie, bo idzie by sądzić ziemię; będzie sądził świat w sprawiedliwości, a ludy w Swojej prawdzie.
EIB	Przed obliczem PANA, gdyż nadchodzi, Gdyż idzie, aby sądzić ziemię! On osądzi świat sprawiedliwie, W swojej wierności osądzi ludy.

Psalm 97

Ps 97,1

PsFlor	(96:1) Gospodzin krolewał; wiesiel sie ziemia, radujcie sie ostrowow wiele.
PsPul	(96:1) Bog krolował; wiesiel sie ziemia, radujcie sie ostro❬wo❭wie mnodzy.
Wuj1923	Temu Dawidowi, kiedy ziemia jego była przywrócona. Pan króluje, niech się raduje ziemia: niech się weselą wyspy mnogie.
Gda1881	Pan króluje; wyskakuj ziemio, a wesel się mnóstwo wysep!
Gda2017	PAN króluje, raduj się, ziemio, i weselcie się, niezliczone wyspy!
PsBycz	Pan króluje; niech-się-raduje ta-ziemia, niech-się-cieszą wyspy mnogie.
Goet	PAN rządzi! Niech weseli się ziemia, niech raduje się mnóstwo wysp!
PsCylk	Bóg króluje, niech cieszy się ziemia; niech się radują wyspy niezliczone.
PsKrusz	Pan króluje! Niechaj pląsa ziemia, niechaj się radują liczne wyspy.
PsAszk	Jehowa królem - rozśpiewa się ziemia, rado wać się będzie wysp wiele.
PsSzer	Pan jest królem. Niech się raduje ziemia, niech się weselą mnogie wyspy!
Tys1	(96:1) Pan króluje: wesel się ziemio, radujcie się mnogie wyspy!
Tys5	Pan króluje: wesel się, ziemio, radujcie się, mnogie wyspy!
Bryt	Pan jest królem. Niech się raduje ziemia, Niech się weselą mnogie wyspy!
Pozn	Jahwe jest Królem! Niech się raduje ziemia, niech się weselą mnogie wyspy!
WarPra	Pan jest Królem, raduj się więc, ziemio, radujcie się, niezliczone wyspy.
STB	WIEKUISTY króluje; niechaj się cieszy ziemia oraz niech się radują niezliczone wyspy.
EIB	PAN króluje! Raduj się, ziemio, Cieszcie się, rozliczne wybrzeża!

Ps 97,2

PsFlor	(96:2) Obłok i ciemność około jego, sprawiedlność i sąd oprawianie stolca jego.
PsPul	(96:2) Obłok i chmura obokoło jego, sprawiedlność i sąd oprawa stolca jego.
Wuj1923	Obłok i mgła około niego; sprawiedliwość i sąd naprawienie stolice jego.
Gda1881	Obłok i ciemność około niego; sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy jego.
Gda2017	Chmury i ciemność wokół niego, sprawiedliwość i sąd podstawą jego tronu.
PsBycz	Chmury, i-ciemność, około-Niego; sprawiedliwość, i-prawość, są podstawą tronu-Jego.
Goet	Obłoki i ciemność dokoła Niego; sprawiedliwość i prawo są fundamentem tronu Jego.
PsCylk	Obłoki i mgły w około Niego; sprawiedliwość i prawo podstawą tronu Jego.
PsKrusz	Obłok i ciemność około Niego; sprawiedliwość i sąd podstawą stolicy Jego.
PsAszk	Obłok i mgławica dokoła Niego, sprawiedliwość i sąd podporami Jego tronu.
PsSzer	Obłok ciemny wokoło Niego, sprawiedliwość i prawo są podstawą tronu Jego.
Tys1	(96:2) Obłok i ciemność wokoło Niego, sprawiedliwość i prawo podstawą Jego tronu.
Tys5	Obłok i ciemność wokoło Niego, sprawiedliwość i prawo podstawą Jego tronu.
Bryt	Obłok i ciemność wokół niego, Sprawiedliwość i prawo są podstawą tronu jego.
Pozn	Ciemności i mgła wokół Niego, sprawiedliwość i prawo to podstawy Jego tronu.
WarPra	Dokoła Niego chmury i ciemności, Jego tron zaś opiera się na sprawiedliwości i prawie.
STB	Wokół Niego mgły i obłoki; podstawą Jego tronu jest sprawiedliwość i prawo.
EIB	Kłębią się wokół Niego chmury i obłoki, Sprawiedliwością i prawem stoi Jego tron,

Ps 97,3

PsFlor	(96:3) Ogień przed nim przejdzie i napłomieni w okrędze jego nieprzyjaciele jego.
PsPul	(96:3) Ogień przed nim pojdzie i zażże w okolicy nieprzyjaciele jego.
Wuj1923	Ogień przed nim uprzedzi, i zapali wokoło nieprzyjacioły jego.
Gda1881	Ogień przed obliczem jego idzie, a zapala w około nieprzyjaciół jego.
Gda2017	Ogień idzie przed nim i pożera jego wrogów wokoło.
PsBycz	Ogień, przed-Nim, postępuje, i-zapala, około,-Niego, wrogów-Jego.
Goet	Ogień idzie przed Nim i zapala wrogów Jego dokoła.
PsCylk	Ogień przed Nim kroczył, i palił w około wrogi Jego.
PsKrusz	Ogień przed obliczem Jego idzie i zapala wokół nieprzyjaciół Jego.
PsAszk	Ogień przed Nim pójdzie i zapali wrogi Jego dookoła.
PsSzer	Ogień idzie przed obliczem Jego i pożera wokoło nieprzyjaciół Jego.
Tys1	(96:3) Ogień idzie przed Jego obliczem i pożera dokoła nieprzyjaciół Jego.
Tys5	Ogień idzie przed Jego obliczem i pożera dokoła Jego nieprzyjaciół.
Bryt	Ogień idzie przed obliczem jegoI pożera wokoło nieprzyjaciół jego.
Pozn	Ogień szerzy się przed Nim i spala wkoło Jego przeciwników.
WarPra	Idzie przed Nim ogień, który wszystko trawi, i niszczy Jego wrogów dokoła.
STB	Przed Nim kroczył ogień i palił wokoło Jego wrogów;
EIB	Sprzed Jego oblicza rozprzestrzenia się ogień I zewsząd pochłania tych, którzy są Mu przeciwni.

Ps 97,4

PsFlor	(96:4) Świeciły są błyskawice jego okręgu ziemie, uźrzał❬a❭ i poruszyła sie jest ziemia.
PsPul	(96:4) Świeciły błyskawice jego okręgu ziemie, uźrzała i poruszyła sie ziemia.
Wuj1923	Oświeciły błyskawice jego okrąg ziemie: ujrzała i zadrżała ziemia.
Gda1881	Błyskawice jego oświecają okrąg świata, co widząc ziemia zadrżała.
Gda2017	Jego błyskawice oświetlają świat, widzi to ziemia i drży.
PsBycz	Oświécają, błyskawice-Jego, okrąg-ziemski; widziała to, i-zadrżała ta-ziemia.
Goet	Błyskawice Jego oświecają okrąg ziemi; widzi to ziemia i drży.
PsCylk	Oświecały błyskawice Jego świat; widziała to i zadrżała ziemia.
PsKrusz	Błyskawice Jego rozświetliły okrąg ziemi; ujrzała ziemia i zadrżała.
PsAszk	Rozświetliły krąg ziemski błyskawice Jego, ujrzała a struchlałaż ziemia.
PsSzer	Błyskawice Jego oświecają okrąg świata, widząc to ziemia drży.
Tys1	(96:4) Błyskawice Jego świat rozświecają; a ziemia patrzy ze drżeniem.
Tys5	Jego błyskawice świat rozświetlają, a ziemia patrzy i drży.
Bryt	Błyskawice jego oświecają świat, Widzi to ziemia i drży.
Pozn	Błyskawice Jego rozświetlają okrąg świata, ziemia widzi to i drży.
WarPra	Jego błyskawice oświetlają ziemię, widzi to ziemia i drży cała.
STB	a Jego błyskawice oświetlały świat zamieszkały. Widziała to ziemia i zadrżała.
EIB	Świat rozświetliły Jego błyskawice, Na ten widok dreszcz przeniknął całą ziemię!

Ps 97,5

PsFlor	(96:5) Gory jako wosk płynęły są od oblicza gospodnowa, od oblicza gospodnowa wszelka ziemia.
PsPul	(96:5) Gory jako wosk płynęły od oblicza bożego, ❬od oblicza bożego❭ wszej ziemie.
Wuj1923	Góry się jako wosk rozpłynęły przed obliczem Pańskiem; przed obliczem Pana wszystka ziemia.
Gda1881	Góry jako wosk rozpływają się przed obliczem Pańskiem, przed obliczem Pana wszystkiej ziemi.
Gda2017	Góry topią się jak wosk przed obliczem PANA, przed obliczem Pana całej ziemi.
PsBycz	Góry, jak-wosk, roztapiają-się, od-obecności Pana, od-obecności Pana całéj téj-ziemi.
Goet	Góry topnieją jak wosk przed Panem, przed Władcą całej ziemi.
PsCylk	Góry jak wosk stopniały, przed Bogiem, przed Panem całéj ziemi.
PsKrusz	Góry jako wosk płyną przed obliczem Pańskiem - przed obliczem Pana wszystka ziemia.
PsAszk	Góry jako wosk stopniały przed obliczem Jehowy, przed obliczem Pana wszystkiej ziemi.
PsSzer	Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, przed obliczem Pana całej ziemi.
Tys1	(96:5) Jak wosk topnieją góry przed obliczem Pana, przed obliczem Władcy wszystkiej ziemi.
Tys5	Góry topnieją jak wosk przed obliczem Pana, przed obliczem Władcy wszystkiej ziemi.
Bryt	Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, Przed Panem całej ziemi.
Pozn	Góry topnieją jak wosk (przed Jahwe), przed Panem całej ziemi.
WarPra	Góry topnieją jak wosk przed Panem, przed obliczem Władcy wszechświata.
STB	Przed WIEKUISTYM, przed Panem całej ziemi, góry jak wosk stopniały.
EIB	Góry niczym wosk stopniały przed PANEM I rozpłynęła się przed Nim cała ziemia!

Ps 97,6

PsFlor	(96:6) Zjawiła są niebiosa prawotę jego i widzieli są wszystcy ludzie sławę jego.
PsPul	(96:6) Zjawiły niebiosa prawotę jego i widzieli wszystcy ludzie sławę jego.
Wuj1923	Oznajmiły niebiosa sprawiedliwość jego, i oglądali wszyscy ludzie chwałę jego.
Gda1881	Niebiosa opowiadają sprawiedliwość jego, a wszystkie narody oglądają chwałę jego.
Gda2017	Niebiosa opowiadają jego sprawiedliwość, a wszystkie narody widzą jego chwałę.
PsBycz	Opowiadająć niebiosa, sprawiedliwość-Jego; i-uznają, wszystkie ludy, chwałę-Jego.
Goet	Niebiosa oznajmują o sprawiedliwości Jego i wszystkie narody oglądają wspaniałość Jego.
PsCylk	Głosiły niebiosa sprawiedliwość Jego, i widziały wszystkie ludy chwałę Jego.
PsKrusz	Niebiosa opowiadają sprawiedliwość Jego, a wszystkie narody patrzą na Jego chwałę.
PsAszk	Obwieściły niebiosa sprawiedliwość Jego a ujrzały ludy wszystkie Jego chwałę.
PsSzer	Niebiosa głoszą sprawiedliwość Jego, a wszystkie ludy widzą chwałę Jego.
Tys1	(96:6) Niebiosa wieszczą sprawiedliwość Jego; a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Tys5	Niebiosa głoszą Jego sprawiedliwość, a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Bryt	Niebiosa głoszą sprawiedliwość jego, A wszystkie ludy widzą chwałę jego.
Pozn	Niebiosa głoszą sprawiedliwość Jego i wszystkie ludy oglądają Jego chwałę.
WarPra	Niebiosa głoszą Jego sprawiedliwość, a chwałę podziwiają wszystkie narody.
STB	Niebiosa głosiły Jego sprawiedliwość i wszystkie ludy widziały Jego chwałę.
EIB	Oto niebiosa głoszą Jego sprawiedliwość I wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Ps 97,7

PsFlor	(96:7) Osromoceni bądźcie wszystcy, jiż sie modlą ryciu i jiż sławią sie w obraziech swojich. (96:8a) Chwalicie ji, wszystcy anjeli jego!
PsPul	(96:7) Osromoceni bądźcie wszystc❬y❭, jiż sie kłaniają ryciu i jiż przechwalają sie w obrazoch swych. (96:8a) Kłaniajcie sie jemu, wszystcy anjeli jego!
Wuj1923	Niech będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą rycinom: i którzy się chlubią w bałwanach swoich: kłaniajcie się mu wszyscy Aniołowie jego.
Gda1881	Niechże będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą obrazom, którzy się chlubią w bałwanach; kłaniajcież mu się wszyscy bogowie.
Gda2017	Niech będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą posągom, którzy chlubią się bożkami; oddajcie mu pokłon, wszyscy bogowie.
PsBycz	Niech-będą-zawstydzeni wszyscy, służący posągom, ci,-chełpiący-się, z-bałwanów; kłaniajcież-się Mu, wszyscy bogowie.
Goet	Niech będą zawstydzeni wszyscy czciciele obrazów i chlubiący się bożkami; upadają przed Nim wszyscy bogowie!
PsCylk	Zawstydzeni czciciele posągów, wielbiciele bożyszcz; korzą się przed Nim wszystkie bóztwa.
PsKrusz	Niechaj się zawstydzą wszyscy, którzy służą rycinie, którzy chlubią się w bałwanach! Oddajcie mu cześć wszyscy bogowie.
PsAszk	Zawstydzeni będą wszyscy, co służą posągom, którzy się chlubią bożyszczami, kornie pochylą się przed Nim wszystkie bogi.
PsSzer	Zawstydzeni są wszyscy wielbiciele obrazów, którzy chlubią się bałwanami, wszystkie bóstwa korzą się przed Nim.
Tys1	(96:7) Płoną wstydem wszyscy, którzy czczą posągi i chlubią się bożkami; padają przed Nim na twarz wszystkie bogi.
Tys5	Niech się zawstydzą wszyscy, którzy czczą posągi i chlubią się bożkami; wszyscy bogowie niech Mu hołd oddają.
Bryt	Niech będą zawstydzeni wszyscy czciciele bożków, Którzy chlubią się bałwanami, Ukórzcie się przed nim wszyscy bogowie.
Pozn	Wstydem się okryją wszyscy słudzy rzeźbionych bożków, którzy chwałę w nicości znajdują; wszyscy bogowie padają przed Nim na twarz.
WarPra	Wszyscy zaś bożkom służący będą zawstydzeni, wszyscy przechwalający się posągami, bo wszyscy bogowie hołd Mu składać będą.
STB	Korzą się przed Nim wszyscy, co wychwalają bóstwa, zawstydzeni są czciciele posągów i wielbiciele bożyszcz.
EIB	Niech się okryją wstydem słudzy martwych bóstw, Którzy chełpią się swoimi nicościami. Pokłońcie się Jemu, wy, wszystkie bożyszcza!

Ps 97,8

PsFlor	(96:8b) Usłyszała i wiesieliła sie jest Syjon, (96:9) i wiesieliły sie cory Jude prze sądy twoje, Gospodnie,
PsPul	(96:8b) Słyszała i wiesieliła sie Syjon, (96:9) i wiesieliły sie cory Jude prze sądy twoje, Boże,
Wuj1923	Usłyszał, i uweselił się Syon. I rozradowały się córki Judzkie, dla sądów twoich, Panie.
Gda1881	To usłyszawszy Syon rozweseli się, a radować się będą córki Judzkie, dla sądów twoich, Panie!
Gda2017	Syjon to usłyszał i weseli się, a córki Judy będą się radować z powodu twoich sądów, PANIE!
PsBycz	Usłyszał to, i-rozradował-się Syon; nawet,-rozradowały-się córy Judei, z-powodu wyroków-Twoich, o-Panie!
Goet	Syjon słyszy to i raduje się i wykrzykują córki Judzkie, dla sądów Twoich, Panie.
PsCylk	Słyszy to i cieszy się Cyon, i radują się córy Jehudy wyroków Twoich Boże.
PsKrusz	Usłyszał i uradował się Sjon, i radować się będą córki judzkie dla Twych sądów Panie!
PsAszk	Usłyszał a uradował się Syon i rozśpiewają się córy Judzkie z powodu Twych wyroków, lekowo! .
PsSzer	Słyszy to Syjon i raduje się, i weselą się córki judzkie z powodu sądów Twoich, Panie!
Tys1	(96:8) Słyszy o tym i cieszy się Syjon i radują się miasta Judy z wyroków Twoich, o Panie.
Tys5	Słyszy o tym i cieszy się Syjon i radują się córki Judy z Twoich wyroków, o Panie!
Bryt	Słyszy to Syjon i raduje się, I weselą się córki judzkie Z powodu sądów twoich, Panie!
Pozn	Słyszy to Syjon i weseli się, radują się córy judzkie z wyroków Twoich, Jahwe.
WarPra	Słyszy o tym Syjon i raduje się bardzo, Twoje wyroki, o Panie, cieszą córki Judy.
STB	Słyszy to oraz cieszy się Cyon, a z Twych wyroków, WIEKUISTY, cieszą się córki Judy.
EIB	Usłyszał to Syjon i wezbrała w nim radość, Córki judzkie poweselały z powodu rozstrzygnięć Twych, PANIE!

Ps 97,9

PsFlor	(96:10) bo ty jeś Gospodzin najwyszszy nade wszą ziemią, barzo p❬o❭wyszon jeś nade wszystki bogi.
PsPul	(96:10) bo ty Bog najwyszszy nade wszą ziemią, barzo powyszszon jeś nade wszystki bogi.
Wuj1923	Albowiem tyś Pan najwyższy nade wszystką ziemią; bardzoś wywyższony nade wszystkie bogi.
Gda1881	Albowiemeś ty Pan najwyższy na wszystkiej ziemi, a bardzoś wywyższony nad wszystkich bogów.
Gda2017	Ty bowiem, PANIE, jesteś Najwyższy na całej ziemi, wywyższony ponad wszystkich bogów.
PsBycz	Bo, Tyś Panem, Najwyższymeś, nad całą tą-ziemią; bardzoś wysoko-wywyższon, ponad wszystkimi bogami.
Goet	Bo Ty, Panie, jesteś najwyższym nad całą ziemią; Ty jesteś wywyższony nad wszystkie bogi.
PsCylk	Boś Ty Boże, Najwyższy na całéj ziemi, wielceś wyniesiony nad wszystkie bogi.
PsKrusz	Albowiem Tyś Panem Najwyższym nad wszystką ziemią, wywyższonyś zbytnio ponad wszystkich bogów.
PsAszk	Tyś Jehowo jest najwyższy nad wszystką ziemią, wzniosłyś wielce ponad wszystkie bogi.
PsSzer	Ty bowiem, Panie, jesteś Najwyższy na całej ziemi, bardzoś wywyższony nad wszystkich bogów!
Tys1	(96:9) Tyś bowiem, Panie, wywyższony — ponad wszystką ziemię i nieskończenie wzniosły pośród wszystkich bogów.
Tys5	Tyś bowiem, Panie, wywyższony - ponad całą ziemię i niezmiernie górujesz nad wszystkimi bogami.
Bryt	Ty bowiem, Panie, jesteś Najwyższy na całej ziemi, Bardzoś wywyższony nad wszystkich bogów!
Pozn	Bo Ty, o Jahwe, Najwyższy, panujesz nad całym światem, nieskończenie wyniesiony ponad wszystkich bogów.
WarPra	Bo Ty jesteś Panem, wysoko nad ziemią, wyniesiony bardzo ponad wszystkich bogów.
STB	Bowiem na całej ziemi – Ty, WIEKUISTY, Najwyższy, jesteś wielce wyniesiony nad wszystkich bogów.
EIB	Gdyż Ty, PANIE, jesteś Najwyższy ponad całą ziemią, Twoja wielkość przyćmiewa znaczenie wszelkich bóstw!

Ps 97,10

PsFlor	(96:11) Jiż miłujecie Gospodna, nie❬na❭widzcie złego! Strzeże Gospodzin dusz świętych swojich, z ręki grzesznego zbawił je.
PsPul	(96:11) Jiż miłujecie Boga, nienawidzcie złego! Strzeże Bog świętych swoich dusz, z ręki grzesznego wyzwoli je.
Wuj1923	Którzy miłujecie Pana, miejcież złość w nienawiści; strzeże Pan dusz świętych swoich: wyrwie je z ręki grzesznika.
Gda1881	Wy, którzy miłujecie Pana, miejcie złe w nienawiści; on strzeże świętych swoich, a z ręki niepobożnych wyrywa ich.
Gda2017	Wy, którzy miłujecie PANA, miejcie w nienawiści zło; on strzeże dusz swoich świętych, ocala ich z ręki niegodziwych.
PsBycz	Wy, miłujący Pana, nienawidźcie złé; On, strzegąc dusze pobożnych-swoich, z-ręki bezbożnych,-oswobodzi-ich.
Goet	Którzy miłujecie Pana, miejcie zło w nienawiści! On zachowuje dusze pobożnych Swoich i wybawia je z ręki bezbożnych.
PsCylk	Miłujący Boga, nienawidźcie zła; Ten który czuwa nad życiem cnotliwych Swoich, z rąk niegodziwców ocali ich.
PsKrusz	Wy, co miłujecie Pana, miejcie zło w nienawiści. On strzeże dusze świętych swoich - z rąk bezbożnych wyrywa je.
PsAszk	Miłujący Jehowę nienawidźcież złe: On, co strzeże dusz Swych miłościwych, wyrwie je z rąk niegodziwców.
PsSzer	Wy, którzy miłujecie Pana, miejcie w nienawiści zło! On strzeże dusz świętych swoich, z ręki bezbożnych wyrywa ich.
Tys1	(96:10) Pan tych miłuje, co zła nienawidzą. On strzeże dusz swoich świętych, wydziera ich z ręki niezbożnych.
Tys5	Pan miłuje tych, co zła nienawidzą, On strzeże życia swoich świętych, wyrywa ich z ręki grzeszników.
Bryt	Wy, którzy miłujecie Pana, miejcie w nienawiści zło! On strzeże dusz świętych swoich, Z ręki bezbożnych wyrywa ich.
Pozn	Jahwe miłuje tych, którzy nienawidzą zła, strzeże życia swoich wiernych, wybawia ich z ręki bezbożnych.
WarPra	Wy zaś wszyscy, Pana miłujący, miejcie zło w nienawiści. Bo On osłania życie swoich świętych i wyzwala ich z rąk bezbożnych.
STB	Wy, którzy miłujecie WIEKUISTEGO – miejcie w nienawiści zło; Ten, który czuwa nad życiem Swoich świętych – ocali ich z rąk niegodziwców.
EIB	O, wy, którzy kochacie PANA, przeciwstawiajcie się złu! Ten, który strzeże dusz oddanych Mu ludzi, Wyrwie ich z ręki bezbożnych.

Ps 97,11

PsFlor	(96:12) Światłość weszczdła jest prawemu i prostym sierca wiesiele.
PsPul	(96:12) Światłość weszdła jest prawemu i prostym serca wiesiele.
Wuj1923	Światłość weszła sprawiedliwemu, a wesele ludziom prawego serca.
Gda1881	Światłości nasiano sprawiedliwemu, a radości tym, którzy są uprzejmego serca.
Gda2017	Światło jest zasiane dla sprawiedliwego i radość dla tych, którzy są prawego serca.
PsBycz	Światło, zasiané dla-sprawiedliwego, a,-dla-prawych serca, radość.
Goet	Światłość wschodzi sprawiedliwemu a radość tym, którzy są szczerego serca.
PsCylk	Światło wschodzi dla sprawiedliwego, a dla prawych sercem radość.
PsKrusz	Światło zasiane jest dla sprawiedliwego, a dla prawych sercem - radość.
PsAszk	Światło rozsiane sprawiedliwemu a wesele tym, co szczerego są serca.
PsSzer	(97:12a) Światłość wschodzi sprawiedliwemu i radość tym, którzy są szczerego serca.
Tys1	(96:11) Światło wschodzi dla sprawiedliwego i radość dla ludzi prawego serca.
Tys5	Światło wschodzi dla sprawiedliwego i radość dla ludzi prawego serca.
Bryt	Światłość wschodzi sprawiedliwemuI radość tym, którzy są prawego serca.
Pozn	Światłość wschodzi dla sprawiedliwego i radość dla tych, których serca są prawe.
WarPra	Niech blask opromieni sprawiedliwego, niech rozradują się wszyscy, którzy są serca czystego.
STB	Światło rozsiane jest dla sprawiedliwego i radość serca dla prawych.
EIB	Światło wschodzi sprawiedliwemu, Radość gości u tych, których serca są prawe.

Ps 97,12

PsFlor	(96:13) Wiesielcie sie, prawi, w Gospodnie i spowiadajcie sie pamięci świątości jego! (96:14) Sława Oćcu i Synowi ❬i Świętemu Duchu❭.
PsPul	(96:13) Wiesielcie sie, prawi, w Bodze i spowiadajcie sie pamięci świątości jego!
Wuj1923	Weselcie się sprawiedliwi w Panu, a wysławiajcie pamiątkę świętobliwości jego.
Gda1881	Weselcie się sprawiedliwi w Panu, a wysławiajcie pamiątkę świętobliwości jego.
Gda2017	Weselcie się w PANU, sprawiedliwi, i wysławiajcie go, pamiętając o jego świętości.
PsBycz	Weselcie-się, wy Sprawiedliwi, w-Panu, i,-wychwalajcie, na-pamiątkę, Swiętość-Jego.
Goet	Radujcie się w Panu, sprawiedliwi, a uwielbiajcie święte imię Jego.
PsCylk	Cieszcie się sprawiedliwi w Bogu, i hołdujcie wspomnieniu świętości Jego.
PsKrusz	Radujcie się sprawiedliwi w Panu, i wysławiajcie pamiątkę świątobliwości Jego.
PsAszk	Weselcie się sprawiedliwi w Jehowie i hołd złóżcie pamiątce Jego świętości.
PsSzer	(97:12b) Radujcie się sprawiedliwi w Panu i wysławiajcie Jego imię święte!
Tys1	(96:12) Sprawiedliwi, weselcie się w Panu i wysławiajcie Jego święte imię.
Tys5	Sprawiedliwi, weselcie się w Panu i wysławiajcie Jego święte imię!
Bryt	Radujcie się sprawiedliwi w PanuI wysławiajcie święte imię jego!
Pozn	Radujcie się w Jahwe, sprawiedliwi, i wysławiajcie święte Imię Jego!
WarPra	Sprawiedliwi, cieszcie się w Panu, wysławiajcie Jego święte Imię.
STB	Cieszcie się w WIEKUISTYM sprawiedliwi i wysławiajcie pamiątką Jego świętość.
EIB	Radujcie się w PANU, sprawiedliwi, Z wdzięcznością wspominajcie Jego święte imię!

Psalm 98

Ps 98,1

PsFlor	(97:1) Pojcie Gospodnu pienie nowe, bo dziwy uczynił. (97:2) Zbawił sobie prawicę swoję i ramię świę❬te❭ swoje.
PsPul	(97:1) Piejcie Gospodnu pienie nowe, bo dziwy uczynił. (97:2) Zbawił sobie prawicę swoję i ramię swoje święte.
Wuj1923	Psalm samemu Dawidowi. Śpiewajcie Panu pieśń nową; bo uczynił dziwy: zbawiła sobie prawica jego, i ramię święte jego.
Gda1881	Psalm. Śpiewajcie Panu pieśń nową, bo dziwne rzeczy uczynił; dopomogła mu prawica jego, i ramię świętobliwości jego.
Gda2017	Psalm. Śpiewajcie PANU nową pieśń, bo cudownych rzeczy dokonał, jego prawica i święte ramię przyniosły mu zwycięstwo.
PsBycz	Psalm. Spiéwajcie Panu pieśń nową; bo cudów dokazał; dopomogła Mu prawica-Jego, i-ramię Swiętości-Jego.
Goet	Psalm. ŚPIEWAJCIE Panu pieśń nową, bo cuda czynił. Prawica Jego i święte Jego ramię zyskały Mu zwycięstwo.
PsCylk	Pieśń. Zaśpiewajcie Bogu pieśń nową, gdyż cudów dokonał; wsparła go prawica Jego i ramię Jego święte.
PsKrusz	Psalm. Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem cuda czyni: prawica Jego zbawia i święte ramię Jego.
PsAszk	Śpiewajcie Jehowie pieśń nową, gdvż cudnych dokazał rzeczy, - zbawiła Mu prawica jego i ramię świętości Jego.
PsSzer	Psalm. Śpiewajcie Panu nową pieśń, bo cuda uczynił! Dopomogła Mu prawica Jego i Jego święte ramię.
Tys1	(97:1) Psalm. Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem cuda uczynił. Zwycięstwo zgotowała Mu Jego prawica i święte ramię Jego.
Tys5	Psalm. Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem cuda uczynił. Zwycięstwo zgotowała Mu Jego prawica i święte ramię Jego.
Bryt	Psalm. Śpiewajcie Panu pieśń nową, bo cuda uczynił! Prawica i jego święte ramię przyniosły mu zwycięstwo.
Pozn	Psalm. Zaśpiewajcie Jahwe pieśń nową, bo zdziałał cuda! Zwycięstwo dała Mu Jego prawica i święte ramię Jego.
WarPra	Psalm. Zaśpiewajcie Panu pieśń nową, bo uczynił nam wielkie cuda. Wspomógł nas swoją prawicą i swoim świętym ramieniem.
STB	Pieśń. Zaśpiewajcie WIEKUISTEMU nową pieśń, ponieważ dokonał cudów; wsparła Go Jego prawica i Jego święte ramię.
EIB	Psalm. Śpiewajcie PANU nową pieśń, Gdyż dokonał cudownych dzieł! Jego prawica, tak, Jego święte ramię Dało Mu zwycięstwo!

Ps 98,2

PsFlor	(97:3) Jawno uczynił jest Gospodzin zbawienie swoje, w obeźrzeniu poganow wyjawił prawotę swoję.
PsPul	(97:3) Jawne uczynił Bog zbawienie swoje, przed pogany zjawił prawotę swoję.
Wuj1923	Objawił Pan zbawienie swoje; przed oczyma poganów oznajmił sprawiedliwość swoję.
Gda1881	Objawił Pan zbawienie swoje; przed oczyma pogan oznajmił sprawiedliwość swoję.
Gda2017	PAN objawił swoje zbawienie, okazał swoją sprawiedliwość na oczach pogan.
PsBycz	Objawił Pan zbawienié-swé; On, przed-oczami narodów, odkrył sprawiedliwość-swoję.
Goet	Oznajmił Pan zwycięstwo Swoje, przed oczyma narodów objawił sprawiedliwość Swoją.
PsCylk	Oznajmił Bóg pomoc Swą; w oczach narodów odsłonił sprawiedliwość Swoję.
PsKrusz	Objawił Bóg zbawienie swoje, przed oczyma narodów objawił sprawiedliwość swoją.
PsAszk	Oznajmił Jehowa zbawienie Swe, przed oczyma narodów odsłonił Swą miłość sprawiedliwą.
PsSzer	Pan objawił zbawienie swoje, na oczach pogan okazał swoją sprawiedliwość.
Tys1	(97:2) Pan okazał swoje zbawienie, w oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.
Tys5	Pan okazał swoje zbawienie, na oczach narodów objawił swą sprawiedliwość.
Bryt	Pan objawił zbawienie swoje, Na oczach narodów okazał sprawiedliwość swoją.
Pozn	Jahwe okazał, że przyniósł wybawienie, przed oczami obcych ludów objawił sprawiedliwość swoją.
WarPra	Pan ogłosił swoje zbawienie i ukazał swoje sprawiedliwe dzieła na oczach wszystkich narodów.
STB	WIEKUISTY oznajmił Swoje zbawienie; na oczach narodów odsłonił Swoją sprawiedliwość.
EIB	PAN objawił swoje zbawienie, Okazał swą sprawiedliwość na oczach narodów.

Ps 98,3

PsFlor	(97:4) Wspomionął jest miłosierdziu swemu i prawdzie swojej domowi Israhel. (97:5) Widzieli są wszystcy krajowie ziemie zbawienie Boga naszego.
PsPul	(97:4) Wspomienął jest miłosierdzie swoje i prawdę swoję domowi Israhel. (97:5) Widzieli wszystcy kraje ziemie zbawienie Boga naszego.
Wuj1923	Wspomniał na miłosierdzie swoje, i na prawdę swą domowi Izrael: oglądały wszystkie kraje ziemie zbawienie Boga naszego.
Gda1881	Wspomniał na miłosierdzie swoje, i na prawdę swoję przeciw domowi Izraelskiemu; oglądały wszystkie granice ziemi zbawienie Boga naszego.
Gda2017	Pamiętał o swoim miłosierdziu i swojej prawdzie wobec domu Izraela; wszystkie krańce ziemi ujrzały zbawienie naszego Boga.
PsBycz	On-pamiętał łaskę-swę, i-stałość-swoję, ku-rodzinie Izraela; widziały, wsze kończyny ziemi, zbawienié Boga-naszego.
Goet	Wspomniał dobroć i wierność Swoją wobec domu Izraela; wszystkie krańce ziemi oglądały zwycięstwo Boga naszego.
PsCylk	Wspomniał łaskę i niezawodność Swą dla domu Izraela; ujrzały wszystkie krańce ziemi pomoc Pana naszego.
PsKrusz	Wspomniał na miłosierdzie swoje i na prawdę swą dla domu Izraelowego. Oglądały wszystkie granice ziemi zbawienie Boga naszego.
PsAszk	Wspomniał na łaskę Swą i Swą wierność dla domu Izraela, ujrzały wszystkie krańce ziemi wybawienie naszego Boga.
PsSzer	Wspomniał łaskę swoją i wierność swoją, okazaną domowi Izraela, wszystkie krańce ziemi ujrzały zbawienie Boga naszego.
Tys1	(97:3) Wspomniał na dobroć i na wierność swoją dla domu Izraela. Ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego.
Tys5	Wspomniał na dobroć i na wierność swoją wobec domu Izraela. Ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego.
Bryt	Wspomniał na łaskę swoją i wierność dla domu Izraela; Wszystkie krańce ziemi ujrzały zbawienie Boga naszego.
Pozn	Wspomniał na swą dobroć i na swoją wierność wobec domu Izraela. Wszystkie krańce ziemi oglądały wybawienie, jakie przyniósł Bóg nasz.
WarPra	Wspomniał na swoją dobroć i na wierność wobec Izraela i wszystkie krańce ziemi ujrzały zbawienie naszego Boga.
STB	Wspomniał na łaskę oraz Swą niezawodność dla domu Israela, więc wszystkie krańce ziemi zobaczyły zbawienie naszego Pana.
EIB	Odwołał się do swojej łaski, Do swej wierności względem Izraela - I wszystkie krańce ziemi zobaczyły, jak nas zbawia nasz Bóg.

Ps 98,4

PsFlor	(97:6) Pojcie Gospodnu, wszelika ziemia, pojcie i wiesielcie sie, i śpiewajcie!
PsPul	(97:6) Pojcie Gospodnu, wszystka ziemia, pojcie, wiesielcie sie i śpiewajcie!
Wuj1923	Wykrzykajcie Panu, wszystka ziemio! śpiewajcie a weselcie się, i grajcie.
Gda1881	Śpiewajże Panu wszystka ziemio; wykrzykajcie, a weselcie się i śpiewajcie.
Gda2017	Radośnie wykrzykuj PANU, cała ziemio; wykrzykujcie, weselcie się i śpiewajcie.
PsBycz	Wykrzykujcie Panu, wy mieszkańcy całéj téj-ziemi; krzykajcie-radośnie, i-śpiéwajcie, oraz-grajcie-na-strunach.
Goet	Okrzykujcie Pana, cała ziemio; wznoście radosne okrzyki i śpiewajcie psalmy!
PsCylk	Wznieście okrzyki Bogu cała ziemio, wybuchnijcie, radujcie się, śpiewajcie.
PsKrusz	Śpiewaj Panu wszystka ziemio, wykrzykujcie, weselcie się i śpiewajcie!
PsAszk	Wołaj pobudkę Jehowie wszystka ziemio, wybuchnijcie śpiewem a nućcież!
PsSzer	Wznoś okrzyki na część Pana, cała ziemio, cieszcie się, weselcie się i grajcie!
Tys1	(97:4) Radośnie wykrzykujcie Panu, wszystkie ziemie, cieszcie się i weselcie, i psalmy śpiewajcie.
Tys5	Radośnie wykrzykuj na cześć Pana, cała ziemio, cieszcie się i weselcie, i grajcie!
Bryt	Wznoście Panu okrzyki radosne, wszystkie ziemie; Weselcie się, cieszcie się i grajcie!
Pozn	Wznoście okrzyki na cześć Jahwe, wszystkie ziemie, dajcie upust radości i weselu i śpiewajcie!
WarPra	Wychwalajcie Pana, wszystkie krańce ziemi, weselcie się, radujcie i śpiewajcie.
STB	Cała ziemio – wznieście okrzyki WIEKUISTEMU, wybuchnijcie, radujcie się i śpiewajcie.
EIB	Wznieś okrzyk na cześć PANA, cała ziemio! Niech tryśnie radość, śpiew i muzyka!

Ps 98,5

PsFlor	(97:7a) Pojcie Gospodnu w gęśloch, w gęśloch i we głosie psalmowem,
PsPul	(97:7a) Gędźcie Gospodnu w gęśli, ❬w gęśli❭ i głosem psalmowym,
Wuj1923	Grajcie Panu na cytrze, na cytrze i z głosem Psalmu.
Gda1881	Grajcie Panu na harfie; na harfie, głosem przyśpiewując.
Gda2017	Grajcie PANU na harfie, na harfie, przy słowach pieśni.
PsBycz	Grajcie Panu, na-lutni; na lutni, tudzież głosem dźwięku-strun;
Goet	Wysławiajcie Pana psalmami przy lutni, z lutnią i głośnym śpiewem;
PsCylk	Śpiewajcie Bogu na cytrze, na cytrze i głosem pieśni.
PsKrusz	Grajcie Panu na harfie - na harfie i głosem przyśpiewując.
PsAszk	Nućcie Jehowie do harfy, harfą i głosem śpiewki.
PsSzer	Grajcie Panu na cytrze i głośno śpiewajcie!
Tys1	(97:5) Śpiewajcie Panu psalm przy wtórze cytry, przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy,
Tys5	Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, przy wtórze cytry i przy dźwiękach harfy,
Bryt	Grajcie Panu na cytrzeI głośno śpiewajcie!
Pozn	Śpiewajcie na cześć Jahwe przy wtórze cytry, przy wtórze cytry i przy dźwiękach lutni!
WarPra	Grajcie Panu na harfie, na harfie o głośnym brzmieniu!
STB	Śpiewajcie WIEKUISTEMU na cytrze – na cytrze i głosem pieśni.
EIB	Zagrajcie PANU na cytrze, Na cytrze! Niech zabrzmi melodia!

Ps 98,6

PsFlor	(97:7b) w trąbach giących i głosem trąby rogowej! (97:8a) Śpiewajcie w obeźrzeniu krola Gospodna!
PsPul	(97:7b) w trąbach giących i głosem trąby rogowe! (97:8a) Śpiewajcie przed krolem Bogiem!
Wuj1923	Na puzanach i na kornetach głośnych: wykrzykajcie przed oblicznością króla Pana.
Gda1881	Na trąbach i na kornetach krzykliwych głos wydawajcie przed Królem i Panem.
Gda2017	Przy trąbach i dźwięku kornetów wykrzykujcie radośnie przed PANEM, Królem.
PsBycz	Na-trąbach, i-głośnych rogach, trąbcie przed tym-Królem, Panem.
Goet	Z trąbami i dźwiękiem puzonów wykrzykujcie przed Królem, Panem!
PsCylk	Na trąbach i głosem surmy, wykrzykujcie przed królem, Bogiem.
PsKrusz	Na kornetach i głośnych trąbach wygrywajcie przed Królem - Panem.
PsAszk	Trąbami i głosem puzonu, wykrzykujcie przed królem Jehową!
PsSzer	Grajcie przed Królem, Panem, na trąbach i głośnych rogach!
Tys1	(97:6) przy trąbach i dźwięku rogu: na oczach Pana, Króla, się radujcie.
Tys5	przy graniu trąb i głosie rogu radujcie się przed obliczem Pana, Króla!
Bryt	Na trąbach i głośnych rogach, Grajcie przed Królem, Panem!
Pozn	Na trąbach i dźwięcznych rogach grajcie radośnie przed Jahwe-Królem!
WarPra	Przy dźwięku trąb i rogów wysławiajcie Pana i Króla.
STB	Na trąbach i głosem surmy; wykrzykujcie przed WIEKUISTYM – Królem.
EIB	Zatrąbcie i przy dźwiękach rogu Wznieście okrzyk na cześć Króla - na cześć PANA!

Ps 98,7

PsFlor	(97:8b) Porusz sie morze i pełność jego, okrąg ziem i jiż przebywają w niem.
PsPul	(97:8b) Porusz sie morze i pełność jego, okrąg ziem i jiż przebywają w nim.
Wuj1923	Niech się wzruszy morze, i pełność jego: okrąg ziemie, i mieszkający na nim.
Gda1881	Niech zaszumi morze, i co w niem jest, okrąg świata, i mieszkający na nim.
Gda2017	Niech zaszumi morze i to, co w nim jest, świat i jego mieszkańcy.
PsBycz	Niech zaszumi morzé, i-zapełnienié-jego; świat-mieszkańcy, na-nim.
Goet	Niech szumi morze i co je napełnia, okrąg ziemi i mieszkańcy jego;
PsCylk	Niech zahuczy morze i co je zapełnia, świat i mieszkańcy jego.
PsKrusz	Niechaj morze się poruszy i napełnienie jego - okrąg ziemi i mieszkańcy na niej!
PsAszk	Zadudni morze i pełnia jego, krąg ziemski i jego mieszkańcy.
PsSzer	Niech szumi morze i to, co je napełnia, krąg świata i jego mieszkańcy!
Tys1	(97:7) Niech morze huczy i co je napełnia, krąg ziemski i jego mieszkańcy.
Tys5	Niech huczy morze i to, co je napełnia, świat i jego mieszkańcy!
Bryt	Niech szumi morze i to, co je napełnia, Świat i jego mieszkańcy!
Pozn	Niech zabrzmi morze wraz z tym, co je wypełnia, okrąg świata z jego mieszkańcami!
WarPra	Niech szumi morze i to, co je napełnia, i cała ziemia oraz jej mieszkańcy!
STB	Niechaj zahuczy morze i wszystko, co je zapełnia; świat oraz jego mieszkańcy.
EIB	Niech zaszumi morze i to, co je wypełnia, Świat oraz jego mieszkańcy!

Ps 98,8

PsFlor	(97:9a) Rzeki plęsać będą rękama, pospołu gory radować sie będą
PsPul	(97:9a) Rzeki plęsać będą rękama, pospołu gory radować sie będą
Wuj1923	Rzeki będą klaskać rękoma: góry społem będą się weselić przed oblicznością Pańską;
Gda1881	Rzeki niech klaskają rękoma; góry wespół niech się rozradują,
Gda2017	Niech rzeki klaszczą w dłonie, niech góry radują się wspólnie;
PsBycz	Rzéki, niech-klaskają dłonią; razem góry, niech-się-weselą,
Goet	Rzeki niech klaskają rękoma, wszystkie góry niech wykrzykują radośnie, przed Panem,
PsCylk	Rzeki niech przyklasną dłonią, i pospołu góry zawtórują,
PsKrusz	Rzeki niechaj klaskają w dłonie, jednocześnie góry niech się radują
PsAszk	Strumienie uderzą w dłoń, razem rozśpiewają się góry.
PsSzer	Niech rzeki klaszczą w dłonie, a góry niech się radują razem!
Tys1	(97:8) Rzeki niechaj klaszczą w dłonie, góry niech skaczą z radości
Tys5	Niech rzeki klaszczą w dłonie, niech góry razem wołają radośnie
Bryt	Niech rzeki klaszczą w dłonie, A góry niech się radują razem
Pozn	Niech rzeki klaszczą w dłonie, niech się wspólnie radują góry
WarPra	Strumyki niech klaszczą w dłonie, a góry niech śpiewają chórem
STB	Niech rzeki przyklasną dłonią i pospołu góry zawtórują,
EIB	Niech rzeki klaszczą w dłonie, A góry zawtórują na wiwat,

Ps 98,9

PsFlor	(97:9b) od obeźrzenia bożego, bo jest przyszedł sędzić ziemię. (97:10) Sędzić będzie okrąg ziem w prawocie a ludzi w prawdzie.
PsPul	(97:9b) od oblicza bożego, bo przyszedł sędzić ziemię. (97:10) Sędzić będzie okrąg ziem w prawocie a lud w rowności.
Wuj1923	Bo przyszedł sądzić ziemię. Będzie sądził świat w sprawiedliwości, a narody w prawości.
Gda1881	Przed Panem, bo idzie sądzić ziemię. On będzie sądził okrąg świata w sprawiedliwości, i narody w prawości.
Gda2017	Przed PANEM, bo przychodzi, by sądzić ziemię. Będzie sądził świat sprawiedliwie i narody według słuszności.
PsBycz	Przed Panem; bo przychodzi do-sądzenia téj-ziemi; On-będzie-sądził świat, z-prawiedliwością, a-ludy, z-prawością.
Goet	Ponieważ On przychodzi sądzić ziemię! On będzie sądził okrąg ziemi w sprawiedliwości i ludy w prawości.
PsCylk	Przed Bogiem; albowiem idzie by sądzić ziemię. Sądzić ma świat w sprawiedliwości, a ludy słusznością.
PsKrusz	przed obliczem Pana, bo idzie sądzić ziemię; sądzić okrąg ziemi w sprawiedliwości, i narody w prawości.
PsAszk	Przed obliczem Jehowy, iże przybył, aby sadzić ziemię. Sądzić będzie krąg ziemski w sprawiedliwości a ludy prawością.
PsSzer	Przed Panem, bo idzie sądzić ziemię. Będzie sądził okrąg świata sprawiedliwie i narody w słuszności.
Tys1	(97:9) w obliczu Pana, bo nadchodzi, bo przychodzi królować na ziemi. On będzie rządził światem ze sprawiedliwością, i według słuszności — ludami.
Tys5	przed obliczem Pana, bo nadchodzi, <bo nadchodzi> sądzić ziemię. On będzie sądził świat sprawiedliwie i według słuszności - narody.
Bryt	Przed Panem, bo idzie, aby sądzić ziemię! Będzie sądził świat sprawiedliwie i narody według słuszności.
Pozn	przed obliczem Jahwe, bo oto nadchodzi, by sądzić ziemię. Osądzi świat sprawiedliwie, a ludy według słuszności.
WarPra	na cześć Pan, gdy przyjdzie, żeby sądzić ziemię. A sądzi On cały świat sprawiedliwie i tak jak należy – wszystkie narody.
STB	przed WIEKUISTYM; bo idzie, by sądzić ziemię. Będzie sądził świat w sprawiedliwości i ludy pośród prawości.
EIB	PAN bowiem idzie sądzić ziemię! On będzie sądził świat sprawiedliwie i ludy zgodnie z tym, co słuszne.

Psalm 99

Ps 99,1

PsFlor	(98:1) Gospodzin krolował, gniewajcie sie ludzie; jenże siedzisz na cherubin, porusz sie ziemia.
PsPul	Dawidow. (98:1) Bog krolował, gniewajcie sie ❬ludzie❭; jen siedzisz na cherubin, porusz sie ziemia.
Wuj1923	Psalm samemu Dawidowi. Pan królował, niech się gniewają narodowie: który siedzi na Cherubinach, niech się trzęsie ziemia.
Gda1881	Pan króluje, niechże zadrżą narody; siedzi między Cherubinami, niechże się poruszy ziemia.
Gda2017	PAN króluje, niech drżą narody; siedzi między cherubinami, niech zachwieje się ziemia.
PsBycz	Pan króluje; niech-zadrżą ludy; siedzący, między Cherubinami, króluje; niech się-zachwieje ta-ziemia.
Goet	PAN rządzi: drżą narody; tronuje nad cherubami: ziemia się chwieje!
PsCylk	Bóg króluje, niech zadrżą narody; zasiadł na Cherubach, niech zachwieje się ziemia.
PsKrusz	Pan króluje! Niech zadrżą narody! Siedzi pomiędzy cheruby - niechaj się poruszy ziemia!
PsAszk	Jehowa królem - zadrgają ludy, dosiada Cherubów - zachybocze ziemia!
PsSzer	Pan jest królem, drżą ludy, siedzi na cherubach, ziemia się chwieje.
Tys1	(98:1) Króluje Pan: drżą narody; siedzi na cherubach: a ziemia się trzęsie.
Tys5	Pan króluje, drżą narody; zasiada na cherubach, a ziemia się trzęsie.
Bryt	Pan jest królem, drżą ludy, Siedzi na cherubach, ziemia się chwieje.
Pozn	Jahwe jest Królem - drżą narody; tronuje na cherubach - chwieje się ziemia.
WarPra	Pan jest Królem, drżą przed Nim narody, zasiada na cherubach, a ziemia się chwieje.
STB	WIEKUISTY króluje – niech zadrżą narody; zasiadł na cherubach – niech zachwieje się ziemia.
EIB	PAN króluje! Niech zadrżą ludy! On siedzi na cherubach! Niech się zatrzęsie ziemia!

Ps 99,2

PsFlor	(98:2) Gospodzin w Syjon wieliki i wyszszy nade wszemi ludźmi.
PsPul	(98:2) Bog w Syjon wieliki i wysoki nade wszemi ludźmi.
Wuj1923	Pan wielki na Syonie, i wywyższony nad wszystkie narody.
Gda1881	Pan na Syonie wielki, a wywyższony nad wszystkie narody.
Gda2017	Wielki jest PAN na Syjonie i wywyższony nad wszystkie narody.
PsBycz	Pan, w-Syonie, wielkim, i-wywyższonym jest, ponad wszemi ludami.
Goet	Wielki jest Pan na Syjonie i wywyższony nad wszystkie narody.
PsCylk	Bóg na Cyonie wielki, a wzniesiony On nad wszystkie narody.
PsKrusz	Pan wielki na Sjonie, i wyższy On jest ponad wszystkie narody.
PsAszk	Jehowa w Syonie wielki, i wyniosły nad wszystkie ludy.
PsSzer	Wielki jest Pan na Syjonie i wyniesiony nad wszystkie narody.
Tys1	(98:2) Wielki jest Pan na Syjonie i wyniesiony ponad wszystkie ludy.
Tys5	Wielki jest Pan na Syjonie i wyniesiony ponad wszystkie ludy.
Bryt	Wielki jest Pan na SyjonieI wyniesiony nad wszystkie ludy.
Pozn	Wielki jest Jahwe na Syjonie i wywyższony nad wszystkie narody.
WarPra	Wielki jest Pan na Syjonie, wyniesiony ponad wszystkie ludy.
STB	Wielki BÓG na Cyonie, wzniesiony nad wszystkie narody.
EIB	Wielki jest PAN na Syjonie I wyniesiony ponad wszystkie ludy.

Ps 99,3

PsFlor	(98:3a) Spowiadajcie sie imieniu twemu wielikiemu, bo groźne i wielikie jest,
PsPul	(98:3a) Spowiadajcie sie imieniu twemu wie❬li❭kiemu, bo groźne i wielikie jest,
Wuj1923	Niech wyznawają imieniowi twemu wielkiemu; albowiem straszne i święte jest.
Gda1881	Niech wysławiają imię twoje wielkie i straszne; albowiem święte jest.
Gda2017	Niech wysławiają twoje wielkie i straszne imię, bo jest święte.
PsBycz	One-będą chwaliły, o-Panie! Imię-Twé, wielkié, i-straszné, świętém będącé.
Goet	Niech uwielbiają wielkie i straszne imię Twoje: święte jest ono!
PsCylk	Hołdować im imieniu Twojemu, wielkie i wspaniałe, święte ono.
PsKrusz	Niech wysławiają Twoje imię wielkie i straszne - święte jest ono.
PsAszk	Wielbić będą imię Twoje: wielki i straszny, święty On!
PsSzer	Niech uwielbiają imię Twoje, wielkie i straszne; Święty On!
Tys1	(98:3) Niech wielbią imię Twoje, wielkie i straszliwe; ono jest święte.
Tys5	Niech wielbią imię Twoje wielkie i straszliwe: ono jest święte.
Bryt	Niech wielbią imię twoje wielkie i straszne; On jest święty!
Pozn	Niech sławią Imię Twoje wielkie i grozę budzące: święte jest!
WarPra	Trzeba tedy wielbić Twoje wielkie i chwalebne Imię, ponieważ jest święte.
STB	Niech wysławiają Twoje Imię, gdyż ono jest wielkie, wspaniałe i święte.
EIB	Niech wielbią Twoje imię wielkie i straszne! On jest święty!

Ps 99,4

PsFlor	(98:3b) a cześć krolowa sąd miłuje. (98:4) Ty nagotował jeś słodkości, sąd i prawotę w Jakob ty jeś uczynił.
PsPul	(98:3b) a cześć krolowa miłuje sąd. (98:4) Ty jeś uczynił rozprawienia, sąd i prawotę w Jakob ty jeś uczynił.
Wuj1923	A cześć królewska sąd miłuje: tyś nagotował prostowania: tyś uczynił sąd i sprawiedliwość w Jakób.
Gda1881	Moc zaiste królewska miłuje sąd; albowiemeś ty ustanowił prawa; sąd i sprawiedliwość w Jakóbie ty wykonujesz.
Gda2017	Moc króla miłuje sąd, ty ustanowiłeś słuszność, ty wykonujesz sąd i sprawiedliwość w Jakubie.
PsBycz	Nawet-potęga Króla, prawość miłuje; Ty utwiérdzasz prawe-sądy; prawość, i-sprawiedliwość, w-Jakóbie, Ty wymierzałeś.
Goet	I moc króla, który miłuje prawo! Utwierdziłeś to, co prawe; sprawujesz prawo i sprawiedliwość w Jakóbie.
PsCylk	Potężny król prawo umiłował, Tyś utwierdził słuszność; prawo i sprawiedliwość w Jakóbie Tyś uczynił.
PsKrusz	A moc królewska sąd umiłowała. Tyś założył prawa! Sąd i sprawiedliwość w Jakóbie Tyś uczynił.
PsAszk	Zaś potęgą król, sąd miłuje sprawiedliwy, Tyś przysposobił rzetelność, sąd i miłość sprawiedliwą w Jakóbie, - Tyś je sprawił!
PsSzer	Potężny jest Król, miłuje prawo; Tyś ustalił prawy ład, Tyś ustanowił prawo i sprawiedliwość w Jakubie.
Tys1	(98:4) I króluje Potężny, co kocha sprawiedliwość: Tyś ustanowił co słuszne: wymierzasz sprawiedliwość i prawo w Jakubie.
Tys5	Królem jest Potężny, co kocha sprawiedliwość. Ty ustanowiłeś to, co jest słuszne, prawo i sprawiedliwość w Jakubie Ty ustanowiłeś.
Bryt	Potężny jest król, który miłuje prawo; Tyś ustanowił, co prawe, Ty sprawujesz sądy i sprawiedliwość w Jakubie.
Pozn	Potężny to Król, który umiłował Prawo. Tyś ustanowił, co słuszne, Tyś ustalił Prawo i sprawiedliwość w Jakubie.
WarPra	Potężny jesteś Król i kochasz prawość. Mocno utwierdziłeś to, co słuszne w świecie. Tyś dał Jakubowi sprawiedliwość i prawo.
STB	Potężny Król umiłował sąd; Ty utwierdziłeś prawość; Ty w Jakóbie uczyniłeś Prawo i Sprawiedliwość.
EIB	On jest potężnym Królem, który kocha prawo! To Ty ustaliłeś zasady słuszności, Twoim dziełem jest sąd I sprawiedliwość w ludzie Jakuba!

Ps 99,5

PsFlor	(98:5) Powyszajcie Gospodna Boga naszego i chwalicie podnożek nog jego, bo [w]święty jest.
PsPul	(98:5) Powyszszajcie Gospodna Boga naszego i kłaniajcie sie podnożkowi nog jego, bo święty jest.
Wuj1923	Wywyższajcie Pana, Boga naszego: a kłaniajcie się podnóżkowi nóg jego; bo święty jest.
Gda1881	Wywyższajcie Pana, Boga naszego, a kłaniajcie się u podnóżka nóg jego; bo święty jest.
Gda2017	Wywyższajcie PANA, naszego Boga, i oddajcie pokłon u podnóżka jego stóp, bo on jest święty.
PsBycz	Wywyższajcie Pana, Boga-naszego, i-czołem-bijcie, u-stopnia nóg-Jego, świętym będącego.
Goet	Wywyższajcie Pana, Boga naszego, i padajcie przed podnóżkiem nóg Jego: święty jest On!
PsCylk	Wywyższajcie Boga, Pana naszego, korzcie się u podnóżka stóp Jego; święty On.
PsKrusz	Wywyższajcie Pana Boga naszego, i uczcijcie podnóżek nóg jego - On święty jest.
PsAszk	Wynoścież Jehowę, naszego Boga, a pochylcie się kornie do podnóża nóg Jego, - Święty On.
PsSzer	Wysławiajcie Pana Boga naszego, i kornie kłaniajcie się u podnóżka stóp Jego! Święty On!
Tys1	(98:5) Wysławiajcie Pana Boga naszego, padajcie do podnóżka stóp Jego: bo On jest Święty.
Tys5	Wysławiajcie Pana, Boga naszego, oddajcie pokłon u podnóżka stóp Jego; On jest święty.
Bryt	Wysławiajcie Pana, Boga naszego, I oddajcie pokłon u podnóżka stóp jego! On jest święty!
Pozn	Wysławiajcie Jahwe, Boga naszego, i upadnijcie na twarz u podnóżka stóp Jego! Święty jest!
WarPra	Wysławiajcie Pana, Boga naszego, bijcie Mu pokłony u podnóżka stóp Jego, ponieważ jest Święty.
STB	Wywyższajcie WIEKUISTEGO, naszego Boga, korzcie się u podnóżka Jego stóp; ponieważ On jest święty.
EIB	Wywyższajcie PANA, naszego Boga, Złóżcie pokłon u podnóżka Jego stóp! On jest święty!

Ps 99,6

PsFlor	(98:6) Mojżesz i Aaron w kapłaniech jego a Samuel miedzy tymi, jiż wzywają imię jego. (98:7a) Wzywali są Gospodna, a on wysłuchawa je
PsPul	(98:6) Mojżesz i Aaron w kapłaniech jego a Samuel miedzy jimi, jiż wzywają imię jego. (98:7a) Wzywali Gospodna, a on wysłuchał je
Wuj1923	Mojżesz i Aaron między kapłany jego: a Samuel między tymi, którzy wzywają imienia jego: wzywali Pana, a on ich wysłuchywał.
Gda1881	Mojżesz i Aaron między kapłanami jego, a Samuel między wzywającymi imienia jego, wołali do Pana, a on ich wysłuchał.
Gda2017	Mojżesz i Aaron wśród jego kapłanów, a Samuel wśród tych, którzy wzywają jego imienia; wołali do PANA, a on ich wysłuchał.
PsBycz	Mojżesz, i-Aaron, byli, między-kapłanami-a-Samuel, między-wzywającymi Imienia-Jego; oni-wołali do Pana, a-On odpowiadał-im.
Goet	Mojżesz i Aaron między kapłanami Jego, i Samuel między tymi, którzy wzywali imienia Jego, wzywali do Pana, a odpowiedział im.
PsCylk	Mojżesz i Aron między kapłanami Jego, a Samuel między wzywającymi imienia Jego; wołali do Boga a On ich wysłuchał.
PsKrusz	Mojżesz i Aron pomiędzy kapłany Jego,
PsAszk	Mojżesz i Aron między kapłany Jego, Samuel wśród tych, co wołają Jego imienia, do Jehowy wołają a On im odpowie.
PsSzer	Mojżesz i Aron pośród kapłanów Jego, a Samuel wśród tych, którzy wzywają imienia Jego; wołali do Pana, a On ich wysłuchał.
Tys1	(98:6) Wśród Jego kapłanów są Mojżesz i Aaron, i Samuel wśród tych, co wzywali Jego imienia: wzywali Pana, a On ich wysłuchał.
Tys5	Wśród Jego kapłanów są Mojżesz i Aaron, i Samuel wśród tych, co wzywali Jego imienia; wzywali Pana, On ich wysłuchiwał.
Bryt	Mojżesz i Aaron są wśród kapłanów jego, A Samuel wśród tych, którzy wzywają imienia jego; Wołali do Pana, a On ich wysłuchał.
Pozn	Mojżesz i Aaron są pośród Jego kapłanów, a Samuel wśród tych, którzy wzywali Jego Imienia. Wołali do Jahwe, a On ich wysłuchał.
WarPra	Mojżesz i Aaron są wśród Jego kapłanów, a Samuel wśród tych, co Jego Imienia wzywają. Wołali do Niego i On ich wysłuchał.
STB	Mojżesz i Aaron pomiędzy Jego kapłanami, a Samuel między tymi, co wzywają Jego Imienia; wołali do WIEKUISTEGO, a On ich wysłuchał.
EIB	Mojżesz i Aaron są wśród Jego kapłanów, Również Samuel - wśród wzywających Jego imienia. Wołali oni do PANA, a On ich wysłuchiwał,

Ps 99,7

PsFlor	(98:7b) a we słupie obłoka mołwiasze k nim. (98:8) Strzegli sąświadecstw jego i kaźń jego, jąż dał jim.
PsPul	(98:7b) a w słupie ognia mołwiał k nim. (98:8) Strzegli obrzęda jego i kaźń ❬jego❭, jąż dał jim.
Wuj1923	W słupie obłokowym mawiał do nich. Strzegli świadectw jego, i przykazania, które im podał.
Gda1881	W słupie obłokowym mówił do nich; a gdy strzegli świadectw jego i ustaw, które im podał,
Gda2017	W słupie obłoku mówił do nich, a oni strzegli jego świadectw i praw, które im dał.
PsBycz	Z-słupa obłoku, mawiał do-nich; oni-zachowywali świadectwa-Jego, i-prawo, nadané-im.
Goet	W słupie obłoku mówił do nich; zachowywali świadectwa Jego i ustawy, które im dał.
PsCylk	Zpośród słupa obłoku przemawiał do nich, strzegli świadectw Jego i zakonu który poruczył im.
PsKrusz	a Samuel pomiędzy wzywającymi Jego imienia. Wołają do Pana, a On ich wysłuchuje.
PsAszk	W słupie obłoku przemówi do nich, strzegli świadectw Jego a dał im Swe prawo.
PsSzer	W słupie obłoku mówił do nich; strzegli świadectw Jego i prawa, które im dał.
Tys1	(98:7) Przemawiał do nich w słupie obłoku: Jego zlecenia słyszeli i przykazania, które im nadał;
Tys5	Przemawiał do nich w słupie obłoku: zachowywali Jego nakazy i prawo, które im nadał;
Bryt	W słupie obłoku mówił do nich; Strzegli świadectw jego I prawa, które im dał.
Pozn	W słupie obłoku przemawiał do nich: przestrzegali Jego przykazań i Prawo, które im dał.
WarPra	Przemawiał do nich z obłocznego słupa, a oni słuchali Jego przykazań i pouczeń, które im dawał.
STB	Przemawiał do nich spośród słupa obłoku; strzegli Jego świadectw i Prawa, które im powierzył.
EIB	Przemawiał do nich z obłoku, A oni strzegli postanowień i przykazań, które im objawiał.

Ps 99,8

PsFlor	(98:9) Gospodnie Boże nasz, ❬ty wysłuchawał jeś je, Boże❭, ty miłościw jeś był jim a mszczę wszystki nalezienia jich.
PsPul	(98:9) Gospodnie Boże nasz, ty wysłuchawałeś je, Boże, ty lutościwy jeś był jim a mszcząc wszystki nalazy ich.
Wuj1923	Panie, Boże nasz, tyś je wysłuchywał: Boże, tyś im był miłościw, i mszczący się wszystkich wynalazków ich.
Gda1881	Panie, Boże nasz! tyś ich wysłuchiwał; Boże!bywałeś im miłościwym, i gdyś ich karał dla występków ich.
Gda2017	PANIE, nasz Boże, ty ich wysłuchiwałeś, byłeś dla nich Bogiem, który przebacza, choć karałeś ich za ich występki.
PsBycz	O-Panie, Boże-nasz! Ty odpowiadałeś-im; Bogiem odpuszczającym, bywałéś im; lecz-mszczącym-się, za czyny-ich.
Goet	Panie, Boże nasz, Tyś im odpowiedział; byłeś im Bogiem przebaczającym i mścicielem czynów ich.
PsCylk	Boże, Panie nasz, Tyś wysłuchał ich, Panem pobłażliwym byłeś dla nich, ale karzącym postępki ich.
PsKrusz	W słupie obłoku mówił do nich; strzegli świadectw Jego i ustaw, które dał im.
PsAszk	Jehowo, Boże nasz, Tyś dał im odpowiedź, byłeś im wszechmocą, co ich oszczędzała a pomstę bierze za ich uczynki.
PsSzer	Panie, Boże nasz, Tyś ich wysłuchiwał; byłeś im Bogiem, który przebacza, lecz karze ich występki.
Tys1	(98:8) Panie, nasz Boże, Tyś ich wysłuchał; Boże, Tyś okazywał im łaskę, ale karałeś ich za występki.
Tys5	Panie, Boże nasz, Ty ich wysłuchiwałeś, byłeś dla nich Bogiem przebaczającym, ale brałeś odwet za ich występki.
Bryt	Panie, Boże nasz, Tyś ich wysłuchał, Byłeś im Bogiem, który przebacza, Lecz karze ich występki.
Pozn	Jahwe, Boże nasz, Tyś ich wysłuchał; Bogiem przebaczenia byłeś dla nich, ale karałeś ich przewinienia.
WarPra	Wysłuchałeś ich, o Panie nasz i Boże, i byłeś dla nich Bogiem, co przebacza, ale bezbożników ukarałeś słusznie.
STB	WIEKUISTY, nasz Boże, Ty ich wysłuchałeś, byłeś dla nich Bogiem pobłażliwym, chociaż karałeś ich postępki.
EIB	PANIE, nasz Boże, Ty im odpowiadałeś; Byłeś dla nich Bogiem, który przebacza, Ale też rozlicza za złe przyzwyczajenia.

Ps 99,9

PsFlor	(98:10) Powyszajcie Gospodna Boga naszego i chwalicie na gorze świętej jego, bo święty Gospodzin Bog nasz.
PsPul	(98:10) Powyszszajcie Gospodna Boga naszego i kłaniajcie sie na gorze świętej jego, bo święty Gospodzin Bog nasz.
Wuj1923	Wywyższajcie Pana, Boga naszego, i kłaniajcie się górze świętéj jego; albowiem święty Pan, Bóg nasz.
Gda1881	Wywyższajcie Pana, Boga naszego, a kłaniajcie się na górze świętej jego; albowiem święty jest Pan, Bóg nasz.
Gda2017	Wywyższajcie PANA, naszego Boga, i oddajcie pokłon na jego świętej górze, bo PAN, nasz Bóg, jest święty.
PsBycz	Wywyższajcie Pana, Boga-naszego, i-czołem-bijcie na-górze Swiętości-Jego; bo świętym Pan, Bóg-nasz.
Goet	Wywyższajcie Pana, Boga naszego, a padajcie u świętej góry Jego! Albowiem święty jest Pan, Bóg nasz.
PsCylk	Wywyższajcie Boga, Pana naszego i korzcie się przed górą Jego świętą, bo świętym Bóg, Pan nasz.
PsKrusz	Panie, Boże nasz! Tyś ich wysłuchiwał! Boże, Ty byłeś dla nich litościwym i gdyś ich karał dla występków ich.
PsAszk	Wywyższajcież Jehowę, Boga naszego i kornie się pochylcie ku górze świętości Jego, gdyż Świętym Jehowa nasz Bóg!
PsSzer	Wysławiajcie Pana, Boga naszego, i kornie kłaniajcie się na Jego świętej górze, bo święty jest Pan, Bóg nasz!
Tys1	(98:9) Wysławiajcie Pana, Boga naszego, i padajcie przed świętą Jego górą: bo Pan, nasz Bóg, jest święty.
Tys5	Wysławiajcie Pana, Boga naszego, oddajcie pokłon przed świętą Jego górą, bo Pan, Bóg nasz, jest święty.
Bryt	Wysławiajcie Pana, Boga naszegoI oddajcie pokłon na świętej górze jego, Bo święty jest Pan, Bóg nasz!
Pozn	Wysłuchajcie Jahwe, Boga naszego, i upadnijcie na twarz u stóp Jego świętej góry!Bo święty jest Jahwe, Bóg nasz.
WarPra	Wysławiajcie Pana, Boga naszego, bijcie Mu pokłony u stóp Jego świętej góry, dlatego, że Święty jest Pan i Bóg nasz.
STB	Wywyższajcie WIEKUISTEGO, naszego Boga oraz korzcie się przed Jego świętą górą; gdyż świętym jest WIEKUISTY, nasz Pan.
EIB	Wywyższajcie PANA, naszego Boga, Pokłońcie się na Jego świętej górze, Bo nasz Bóg, PAN, jest święty!

Psalm 100

Ps 100,1

PsFlor	(99:1a) Pojcie Bogu, wszelika ziemia,
PsPul	Dawidow. (99:1a) Pojcie Bogu, wszystka ziemia,
Wuj1923	Psalm na wyznawanie. Wykrzykajcie Bogu, wszystka ziemio!
Gda1881	Psalm dla dziękczynienia. Wykrzykajcie Panu, wszystka ziemio!
Gda2017	Psalm na dziękczynienie. Radośnie wykrzykujcie PANU, wszystkie ziemie!
PsBycz	Psalm dziękczynienia. Wykrzykujcie Panu, o mieszkańcy! całéj téj-ziemi.
Goet	OKRZYKUJCIE Pana, cała ziemio!
PsCylk	Pieśń dziękczynna. - Okrzykujcie Bogu cała ziemio.
PsKrusz	Psalm dziękczynienia. Wykrzykujcie Bogu wszystka ziemio!
PsAszk	Śpiew tu dziękczynieniu. Pobudkę Jehowie wołaj wszystka ziemio!
PsSzer	Psalm dziękczynny. Wykrzykuj Panu, cala ziemio!
Tys1	(99:1) Psalm. Dziękczynienie. Z radością wykrzykujcie Panu, wszystkie ziemie:
Tys5	Psalm. Dziękczynienie. Wykrzykujcie na cześć Pana, wszystkie ziemie;
Bryt	Psalm dziękczynny. Wykrzykuj Panu, cała ziemio!
Pozn	Psalm dziękczynny. Wznoście okrzyki na cześć Jahwe, wszystkie ziemie!
WarPra	Psalm na dziękczynienie. Wysławiajcie Pana, wszystkie krainy ziemi!
STB	Pieśń dziękczynna. Wykrzykuj WIEKUISTEMU cała ziemio!
EIB	Psalm dziękczynny. Wznieś swój okrzyk na cześć PANA, cała ziemio!

Ps 100,2

PsFlor	(99:1b) służycie Gospodnu w wiesielu! (99:2) Wnidzicie w obeźrzeniu jego w wiesielu!
PsPul	(99:1b) służcie Bogu w wesielu! (99:2) Wnidźcie przedeń w radości!
Wuj1923	Służcie Panu z weselem: wchódźcie przed obliczności jego z radością.
Gda1881	Służcie Panu z weselem, przychodźcie przed oblicze jego z radością.
Gda2017	Służcie PANU z weselem, przychodźcie z radością przed jego oblicze.
PsBycz	Służcie temu Panu, z-radością; przychodźcie przed-obliczé-Jego, z-pieniem-wesołém.
Goet	Służcie Panu z weselem, przychodźcie przed oblicze Jego z okrzykiem radości.
PsCylk	Służcie Bogu w radości, przyjdźcie przed Niego w weselu.
PsKrusz	Służcie Panu z weselem, a chodźcie przed obliczem Jego z radością.
PsAszk	Służcie Jehowie w radości, przybywajcie przed oblicze Jego wśród śpiewu!
PsSzer	Służcie Panu z radością, przychodźcie przed oblicze Jego z weselem!
Tys1	(99:2) służcie Panu z weselem! Wśród okrzyków radości stawajcie przed Jego obliczem.
Tys5	służcie Panu z weselem! Wśród okrzyków radości stawajcie przed Nim!
Bryt	Służcie Panu z radością, Przychodźcie przed oblicze jego z weselem!
Pozn	Radośnie służcie Jahwe, przychodźcie przed oblicze Jego z okrzykami wesela!
WarPra	Służcie Panu z radością, przyjdźcie i radujcie się przed Jego obliczem!
STB	Służcie WIEKUISTEMU w radości, przyjdźcie przed Niego z weselem.
EIB	Służcie PANU z radością, Przychodźcie do Niego z weselem!

Ps 100,3

PsFlor	(99:3) Wiedzcie, iże Gospodzin on jest Bog, on uczynił nas, a nie my nas, (99:4a) lud jego i owce pastwy jego.
PsPul	(99:3) Wiedzcie, iże Gospodzin tenci jest Bogiem, onci uczynił nas, a nie my nas, (99:4a) lud jego i owce pastwy jego.
Wuj1923	Wiedzcie, iż Pan sam jest Bóg: on nas uczynił, a nie my sami siebie: ludu jego, i owce pastwiska jego.
Gda1881	Wiedzcież, żeć Pan jest Bogiem; on uczynił nas, a nie my samych siebie, abyśmy byli ludem jego, i owcami pastwiska jego.
Gda2017	Wiedzcie, że PAN jest Bogiem, to on nas uczynił, a nie my sami siebie; jesteśmy jego ludem i owcami jego pastwiska.
PsBycz	Przyznajciéż, że Pan jest Bogiem; On stworzył-nas, a-nie my-nas; ludem-eśmy-Jego, i-trzódą pastwiska-Onegoż.
Goet	Poznajcie, że Pan jest Bogiem! On stworzył nas, i jesteśmy Jego, ludem Jego i stadem pastwiska Jego.
PsCylk	Uznajcie że Bóg, wszechmocny, On stworzył nas i doń należymy; lud Jego i trzoda któréj pasterzy.
PsKrusz	Wiedzcie, że Jahwe jest Bogiem; On uczynił nas, a nie my siebie - lud swój i owce pastwiska swego.
PsAszk	Wiedźcie, że Jehowa: On Bogiem, On nas uczynił a nie my sami - ludem Swym i trzodą pastwiska Swego.
PsSzer	Wiedzcie, że Pan jest Bogiem! On nas stworzył i Jego własnością jesteśmy, myśmy ludem Jego i trzodą pastwiska Jego.
Tys1	(99:3) Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, On sam nas stworzył, my Jego własnością, my lud Jego, owce Jego pastwiska.
Tys5	Wiedzcie, że Pan jest Bogiem. On sam nas stworzył, my Jego własnością, jesteśmy Jego ludem, owcami z Jego pastwiska.
Bryt	Wiedzcie, że Pan jest Bogiem! On nas uczynił i do niego należymy, Myśmy ludem jego i trzodą pastwiska jego.
Pozn	Wiedzcie, że Jahwe jest Bogiem! On nas stworzył i do Niego należymy, jesteśmy jego ludem i owcami Jego pastwiska.
WarPra	Ogłaszajcie, że tylko Pan jest Bogiem. To On nas stworzył, a my Jego własnością, ludem Jego i trzodą Jego pastwiska.
STB	Uznajcie, że WIEKUISTY, Wszechmocny, On nas stworzył oraz do Niego należymy; jego lud i trzoda, której jest Pasterzem.
EIB	Pamiętajcie, że to PAN jest Bogiem! On nas stworzył i do Niego należymy, Jesteśmy Jego ludem i owcami Jego łąk.

Ps 100,4

PsFlor	(99:4b) Wnidzicie we wrota jego we spowiedzi, trzemy jego we chwale spowiadajcie sie onemu. (99:5a) Chwalicie imię gospodnowo,
PsPul	(99:4b) Wnidźcie we wrota jego w chwale, trzemy jego w chwale pochwalcie ji. (99:5a) Chwalcie imię jego,
Wuj1923	Wchódźcie w bramy jego w wyznawaniu, do sieni jego z pieśniami: wyznawajcie mu, chwalcie imię jego.
Gda1881	Wnijdźcież w bramy jego z wysławianiem, a do sieni jego z chwałami; wysławiajcież go, dobroPPP rzeczcież imieniowi jego;
Gda2017	Wejdźcie w jego bramy z dziękczynieniem i do jego przedsionków z wychwalaniem; wysławiajcie go, błogosławcie jego imię;
PsBycz	Wchodźcie, w-bramy-Jego, z-dziękczynieniem, w przysionki-Jego, z-wysławianiem; dziękujcie Mu, błogosławcie lmię-Jego.
Goet	Wejdźcie w bramy Jego z dziękczynieniem, w przedsionki Jego z pochwalnemi pieniami. Dziękujcie Mu, uwielbiajcie imię Jego.
PsCylk	Wnijdźcie do bram Jego z dziękczynieniem, do przedsieni Jego z wielbieniem, dziękujcie Mu, błogosławcie imieniu Jego.
PsKrusz	Wejdźcie w bramy Jego, wysławiając, w ziemi jego wychwalając. Wysławiajcie Go, błogosławcie imieniu Jego,
PsAszk	Przybywajcie w bramy Jego wśród dziękczynienia, hołd Mu złóżcie, błogosławcie imię Jego!
PsSzer	Wejdźcie w bramy Jego z dziękczynieniem, w przedsionki Jego z pieśnią chwały! Wysławiajcie Go, błogosławcie imieniu Jego!
Tys1	(99:4) Wstępujcie w bramy Jego z pieśniami, z hymnami w Jego przedsionki; chwalcie Go i błogosławcie Jego imię.
Tys5	Wstępujcie w Jego bramy wśród dziękczynienia, wśród hymnów w Jego przedsionki; chwalcie Go i błogosławcie Jego imię!
Bryt	Wejdźcie w bramy jego z dziękczynieniem, W przedsionki jego z pieśnią chwały! Wysławiajcie go, błogosławcie imieniu jego!
Pozn	Wstępujcie w bramy Jego z pieśnią dziękczynną, z hymnami pochwalnymi na Jego dziedzińce! Wysławiajcie Go i błogosławcie Jego Imieniu!
WarPra	Wejdźcie przez bramy Jego z dziękczynieniem, do przedsionków Jego przybytku przychodźcie ze śpiewem! Dziękujcie Mu, Imię Jego wysławiajcie!
STB	Z dziękczynieniem wejdźcie do Jego bram, z uwielbieniem na Jego dziedzińce; dziękujcie Mu, wychwalajcie Jego Imię.
EIB	Wkroczcie w Jego bramy z dziękczynieniem, Wejdźcie na dziedzińce z pieśnią chwały! Sławcie Go! Błogosławcie Jego imię!

Ps 100,5

PsFlor	(99:5b) bo słodki jest Gospodzin, na wieki miłosierdzie jego i aż w pokolenie i w pokolenie prawda jego.
PsPul	(99:5b) bo słodki jest Bog, na wieki miłosierdzie jego i aliż w pokolenie i w pokolenie prawda jego.
Wuj1923	Boć słodki jest Pan: na wieki miłosierdzie jego, i aż od rodzaju do rodzaju prawda jego.
Gda1881	Albowiem dobry jest Pan, na wieki trwa miłosierdzie jego, a od narodu aż do narodu prawda jego.
Gda2017	PAN bowiem jest dobry, jego miłosierdzie trwa na wieki, a jego prawda z pokolenia na pokolenie.
PsBycz	Bo, dobrym Pan; na-wieki trwa, łaska-Jego; a,-od-pokolenia, do-pokolenia, prawdziwość-Jego.
Goet	Albowiem dobry jest Pan; dobroć Jego trwa na wieki, a wierność Jego od pokolenia do pokolenia.
PsCylk	Albowiem dobrym Bóg, na wieki łaska Jego, a od pokolenia do pokolenia niezawodność Jego.
PsKrusz	albowiem dobry jest Pan; na wieki trwa miłosierdzie Jego, a Jego prawda od pokolenia do pokolenia.
PsAszk	Boć dobrym Jehowa, na wieczność Jego łaska, i aż w pokolenie pokoleń wierność Jego!
PsSzer	Bo dobry jest Pan; na wieki trwa łaska Jego, a wierność Jego z pokolenia w pokolenie.
Tys1	(99:5) Albowiem dobry jest Pan, miłosierdzie Jego trwa na wieki, a wierność Jego poprzez pokolenia.
Tys5	Albowiem dobry jest Pan, łaska Jego trwa na wieki, a wierność Jego z pokolenia na pokolenie.
Bryt	Albowiem dobry jest Pan; Na wieki trwa łaska jego, A wierność jego z pokolenia w pokolenie.
Pozn	Bo Jahwe dobry jest, łaskawość Jego trwa na wieki, a wierność Jego z pokolenia w pokolenie.
WarPra	Bo dobry jest Pan i wieczny w swej łaskawości, Jego zaś wierność z pokolenia w pokolenie.
STB	Bowiem BÓG jest zbawienny, na wieki jest Jego łaska, a Jego prawda od pokolenia do pokolenia.
EIB	Ponieważ PAN jest dobry; Jego łaska trwa na wieki, A Jego wierność rozciąga się na pokolenia!

Psalm 101

Ps 101,1

PsFlor	(100:1) Miłosierdzie i sąd piać będę tobie, Gospodnie. (100:2a) Piać będę
PsPul	(100:1) Miłosierdzie i sąd piać ci będę, Boże. (100:2a) Piać będę
Wuj1923	Psalm samemu Dawidowi. Miłosierdzie i sąd będę śpiewał: tobie, Panie, będę śpiewał.
Gda1881	Psalm samego Dawida. O miłosierdziu i o sądzie śpiewać będę; tobie, o Panie! śpiewać będę.
Gda2017	Psalm Dawida. Będę śpiewał o miłosierdziu i sądzie; tobie, PANIE, będę śpiewać.
PsBycz	Dawida Psalm. Dobroć, i-prawość, śpiéwać-będę; Tobie, o-Panie! grać-będę-na-strunach.
Goet	Psalm Dawida. O dobroci i prawie śpiewać będę; Tobie, Panie, będę śpiewał psalmy.
PsCylk	Dawida pieśń. Miłość i sprawiedliwość wyśpiewam, Tobie Boże, zanucę.
PsKrusz	Psalm Dawida. Miłosierdzie i sąd śpiewać będę; Tobie, Panie, śpiewać będę.
PsAszk	Śpiew Dawida. Łaskę i prawo opiewać, Tobie Jehowo nucić pragnę.
PsSzer	Psalm Dawidowy. O miłości i o prawie śpiewać będę; Tobie, Panie, grać będę.
Tys1	(100:1) Dawidowy. Psalm. Będę opiewał sprawiedliwość i łaskę; zaśpiewam Tobie, o Panie.
Tys5	Dawidowy. Psalm. Chcę opiewać łaskę i sprawiedliwość; chcę śpiewać Tobie, o Panie!
Bryt	Psalm Dawidowy. Łaskę i prawo opiewać będę; Tobie, Panie, grać będę.
Pozn	Psalm Dawidowy. Miłość i Prawo chcę opiewać, Tobie, o Jahwe, pragnę śpiewać Psalm.
WarPra	Psalm Dawida. Łaskę Twoją i prawość opiewać pragnę, grać będę Tobie, Panie, na chwałę.
STB	Pieśń Dawida. Miłość i sąd wyśpiewam; Tobie, WIEKUISTY, zanucę.
EIB	Dawidowy. Psalm. Zaśpiewam o łasce i o prawie; Tobie, PANIE, pragnę grać!

Ps 101,2

PsFlor	(100:2b) i urozumieję na drodze niepokalanej, gdy przydziesz ku mnie. (100:3) Przechadzał jeśm sie w niewinowacstwie sierca mego pośrzod domu mego.
PsPul	(100:2b) i rozumieć na drodze niepokalonej, gdy przydziesz ku mnie. (100:3) Pochadzałeśm w niewiństwie serca mego pośrod domu mego.
Wuj1923	A będę rozumiał na drodze niepokalanéj, kiedy przyjdziesz do mnie: chodziłem w niewinności serca mego, w pośrodku domu mego.
Gda1881	Ostrożnym będę na drodze uprzejmej, kiedy przyjdziesz do mnie; będę chodził ustawicznie w szczerości serca mego, w domu moim.
Gda2017	Kroczyć będę mądrze drogą prawą. Kiedy przyjdziesz do mnie? Będę postępował w swoim domu w prawości serca.
PsBycz	Ja-zwrócę-uwagę na-postępowanie nieskażonych; kiedyż przyjdziesz do-mnie? będę-postępował w-prawości serca-mego, wewnątrz domu-mojego.
Goet	Będę mądrze postępował na drodze doskonałości, — kiedy przyjdziesz do mnie? Będę chodził w nienaganności serca mego we wnętrzu domu swego.
PsCylk	Baczyć będę na drogę nieskazitelną - kiedyż nawiedzisz mnie? - postępować będę w niewinności serca w pośród domu mojego.
PsKrusz	Zastosuję się do drogi prawej. Gdy do mnie przyjdziesz, będę chodził w niewinności mego serca, w pośrodku domu mego.
PsAszk	Chcę się zastanowić drogą prostoty, kiedy przyjdziesz do mnie, a będę kroczył w prostocie mego serca we wnętrzu mego domu.
PsSzer	Zważam na drogę doskonałą. Kiedyż przyjdziesz do mnie? W domu swoim chodzę w niewinności serca.
Tys1	(100:2) Kroczyć będę drogą nieskalaną: Kiedyż Ty do mnie przybędziesz? Z sercem niewinnym będę postępował pośrodku domu mojego.
Tys5	Kroczyć będę drogą nieskalaną: kiedyż do mnie przybędziesz? Będę postępował ze szczerym sercem pośrodku mojego domu.
Bryt	Nauczę się drogi doskonałej, Abyś mógł przyjść do mnie. W domu swoim będę chodził w niewinności serca.
Pozn	Roztropnie wybiorę drogę nieskalaną: kiedyż przybędziesz do mnie? W prawości serca będę postępował wewnątrz mojego domu.
WarPra	Będę się trzymał zawsze dróg prawych. Kiedyż więc przyjdziesz do mnie? Żyję w mym domu zacisznym i serce mam czyste.
STB	Będę uważał na nieskazitelną drogę kiedy mnie nawiedzisz? Będę postępował w niewinności serca pośród mojego domu.
EIB	Przyswoję sobie drogę doskonałą - Powiedz, kiedy do mnie przybędziesz? Będę chodził w niewinności mego serca Także wtedy, gdy przebywam w swoim domu.

Ps 101,3

PsFlor	(100:4) Nie pokładał jeśm przed oczyma mojima rzeczy nieprawdziwej, czyniące nieprawdę nienaźrzał jeśm.
PsPul	(100:4) Nie pokładałeśm przed oczyma myma rzeczy krzywej, czyniące przestąpania nienaźrzałeśm.
Wuj1923	Nie kładłem przed oczy swe niesprawiedliwéj rzeczy: czyniące przewrotności miałem w nienawiści: nie przystało ku mnie.
Gda1881	Nie położę przed oczy moje złej rzeczy; każdą sprawę występników mam w nienawiści, a nie chwyci się mnie.
Gda2017	Nie będę stawiał przed oczami niegodziwej rzeczy; nienawidzę czynów ludzi występnych, nie przylgną one do mnie.
PsBycz	Nie przedstawię, przed oczy me, rzeczy szkodliwéj; ja, czynu zbaczających, z prawéj drogi, nienawidzę; on, nie przylgnie do-mnie.
Goet	Nie skieruję oka swego na rzeczy niecne; występki popełniać nienawidzę; nie przylgnie to do mnie.
PsCylk	Nie stawię przed oczy moje rzeczy nikczemnéj, sprawy występnéj nienawidzę; nie przylgnie ona do mnie.
PsKrusz	Nie położę przed oczyma memi rzeczy złej; czyniących nieprawość znienawidziłem; nie przylgnie ona do mnie.
PsAszk	Nie postawię przed oczy moje sprawy bezbożnika, - postępowania wiaryłomnego nienawidzę, - nie przylgnie do mnie.
PsSzer	Nie stawiam przed oczy swoje niegodziwych rzeczy; nienawidzę postępowania odstępców, nie przylgnie ono do mnie.
Tys1	(100:3) Nie położę przed oczy sprawy niegodziwej; w nienawiści będę miał przestępcę: nie będzie się ze mną przyjaźnił.
Tys5	Nie będę zwracał oczu ku sprawie niegodziwej; w nienawiści mam przestępstwa, nie przylgną one do mnie.
Bryt	Nie stawiam przed oczy swoje niegodziwej rzeczy; Nienawidzę zachowania się odstępców, Nie przylgnie ono do mnie.
Pozn	Moich oczu nie zatrzymam na żadnej niegodziwości; nienawidzę czynów występnych, nie przylgnie to do mnie!
WarPra	Ku temu, co niegodziwe, nie zwrócę moich oczu, nienawidzę wszystkiego, co grzeszne, nic takiego nigdy do mnie nie przylgnie.
STB	Nie postawię przed moje oczy nikczemnej rzeczy, bo sprawy występnej nienawidzę; ona nie przylgnie do mnie.
EIB	Nie postawię sobie przed oczami żadnej sprawy, która byłaby niegodna. Znienawidziłem postępowanie przestępców - Nie przylgnie ono do mnie.

Ps 101,4

PsFlor	(100:5) Nie przylnęło mi sierce złe, odchylającego ote mnie złego nie poznawał jeśm.
PsPul	(100:5) Nie przylnęło mi serce złe, odchylającego ode mnie złego nie znałeśm.
Wuj1923	Serce złośliwe odstępującego odemnie złośnika nie znałem.
Gda1881	Serce przewrotne odstąpi odemnie, a o złe nie będę dbał.
Gda2017	Serce przewrotne odstąpi ode mnie, nie chcę znać złego.
PsBycz	Sercé przewrotné, odejdzie odemnie; złośliwego, nie uznam.
Goet	Serce przewrotne niechaj odstąpi ode mnie, a zła nie chcę znać!
PsCylk	Serce przewrotne stronić będzie odemnie; złego znać niechcę.
PsKrusz	Serce przewrotne oddali się odemnie - zła nie będę znał.
PsAszk	Serce wykrętne mnie odstąpi, złego znać nie chcę.
PsSzer	Serce przewrotne jest mi dalekie, nie chcę znać zła.
Tys1	(100:4) Serce przewrotne będzie ode mnie z daleka; Tego, co jest złe, nawet znać nie chcę.
Tys5	Serce przewrotne będzie z dala ode mnie; tego, co złe, nawet znać nie chcę.
Bryt	Przewrotność serca niech obca mi będzie, Nie chcę znać złego człowieka.
Pozn	Będę się trzymał z dala od serca przewrotnego, znać nie chcę tego, co złe.
WarPra	Fałsz wszelki – najdalej od serca mojego, żadnego zła nawet znać nie chcę.
STB	Będzie stronić ode mnie przewrotne serce; nie chcę znać złego.
EIB	Niech przewrotne serce odwróci się ode mnie - Zła znać nie chcę!

Ps 101,5

PsFlor	(100:6) Uwłaczającego tajemnie bliźniemu swemu, tego gonił jeśm. (100:7) Pysznego oka a niesytego sierca, z tym jeśm nie jadł.
PsPul	(100:6) Uwłaczają❬ce❭go tajemno bliźniemu swemu, tego prześladował jeśm. (100:7) Pysznego oka a niesytego sierca, z tym jeśm nie jadł.
Wuj1923	Który uwłacza potajemnie bliźniemu swemu, tegom prześladował: z człowiekiem pysznego oka, a nienasyconego serca, z tymem nie jadał.
Gda1881	Tego, który potajemnie obmawia bliźniego swego, wytnę; oczów wyniosłych, i serca nadętego nie będę mógł cierpieć.
Gda2017	Zgładzę tego, który potajemnie oczernia swego bliźniego, nie zniosę wyniosłych oczu i nadętego serca.
PsBycz	Potwarzającego, w-skrytości, bliźniego-swego, tego zniszczę; ja, pysznego ócz, i-nadętego serca, tego nie zniosę.
Goet	Kto potajemnie obmawia bliźniego swego, tego wytracę; kto ma dumne oczy i nadęte serce, tego nie ścierpię.
PsCylk	Oczerniającego skrycie bliźniego swego, zniweczę; człeka wyniosłych oczu i nadętego serca nie ścierpię.
PsKrusz	Tego, który w skrytości obmawia bliźniego swego, wyrzucę, kto jest wyniosłych oczu i serca nadętego - tego nie zniosę.
PsAszk	Tego, co w ukryciu na języki bierze swego przyjaciela, tego wytępię, co oczyma w górę strzela i szerokiego jest serca, tego nie zniosę,
PsSzer	Tego, który skrycie oczernia bliźniego swego, zniszczę; nie ścierpię człowieka oczu wyniosłych i serca nadętego.
Tys1	(100:5) Takiego chcę zgładzić, co skrycie uwłacza bliźniemu. Oczu pysznych i serca nadętego nie zniosę.
Tys5	Kto skrycie uwłacza bliźniemu - takiego usunę. Kto oczy ma pyszne i serce nadęte - tego nie ścierpię.
Bryt	Kto skrycie oczernia bliźniego swego, tego zniszczę; Nie ścierpię oczu wyniosłych i serca nadętego.
Pozn	Zniszczę tego, który skrycie oczernia swego bliźniego, nie ścierpię człowieka o wyniosłych oczach i pysznym sercu.
WarPra	Tego, kto potajemnie spotwarza bliźniego, zmuszę do milczenia; oczu wyniosłych i serca pysznego nie zniosę.
STB	Zniweczę tego, który skrycie oczernia swego bliźniego; nie ścierpię człowieka wyniosłych oczu i nadętego serca.
EIB	Kto skrycie zniesławia bliźniego, tego zniszczę; Nie zniosę wyniosłych oczu i butnego serca.

Ps 101,6

PsFlor	(100:8) Oczy moji ku wiernym ziemie, bychą siedzieli se mną; chodząc po drodze niepokalanej, ten mi służył.
PsPul	(100:8) Oczy moje ku wiernym ziemie, aby siedzieli se mną; chodzący po drodze niepokalanej, ten mi służył.
Wuj1923	Oczy moje na wierne na ziemi, aby siadali ze mną: chodzący drogą niepokalaną, ten mi służył.
Gda1881	Oczy moje obrócone będą na prawdomównych w ziemi, aby siadali zemną; kto chodzi drogą uprzejmą, ten mi służyć będzie.
Gda2017	Moje oczy zwrócone będą na wiernych tej ziemi, aby mieszkali ze mną; kto chodzi drogą prawą, ten będzie mi służyć.
PsBycz	Oczy-me, będą, nad-wiernymi kraju, dla-mieszkania zemną; postępujący, w-drodze prawéj, ten będzie-służył-mi.
Goet	Oczy moje skierowane są na wiernych w kraju, aby u mnie mieszkali; kto chodzi na drodze doskonałej, ten niech mi służy.
PsCylk	Oczy moje ku uczciwym w kraju, by przebywali ze mną; postępujący drogą nieskazitelną, ten mi służyć będzie.
PsKrusz	Oczy moje zwrócone na prawdomównych na ziemi, aby zemną siadali. Kto chodzi drogą niewinności, ten mi służyć będzie.
PsAszk	Oczy me na wiernych ziemi, aby ze mną osiedli, - kto drogą prostoty kroczy, będzie mi służył.
PsSzer	Oczy moje zwrócone na wiernych w kraju, aby ze mną mieszkali; kto chodzi drogą prawą ten mi służyć będzie.
Tys1	(100:6) Oczyma patrzę na wiernych tej ziemi, ażeby ze mną mieszkali. Ten, który chodzi drogą nieskalaną, będzie mi usługiwał.
Tys5	Wzrok mój kieruję na wiernych w kraju, ażeby obok mnie mieszkali. Ten, który chodzi drogą nieskalaną, będzie mi służył.
Bryt	Oczy moje zwrócone są na wiernych w kraju, Aby mieszkali ze mną. Kto chodzi drogą prawa, Ten mi służyć będzie.
Pozn	Oczy moje zwrócę na wiernych w kraju, aby mieszkali wraz ze mną, ten będzie u mnie służbę sprawował, kto nieskalaną kroczy drogą.
WarPra	Moje oczy szukają wiernych na ziemi. Tacy niech ze mną mieszkają. Ci, co chodzą drogami prostymi, zawsze mi mogą służyć.
STB	Moje oczy skierowane są ku wierzącym na ziemi, by ze mną przebywali. Kto chodzi nieskazitelną drogą ten mi będzie służył.
EIB	Zatroszczę się natomiast o wiernych tej ziemi; Chciałbym, aby mieszkali ze mną. Kto pragnie postępować nienagannie, Ten będzie mi służył.

Ps 101,7

PsFlor	(100:9) Nie będzie bydlić pośrzod domu mojego, jen czyni pych. (100:10) Jen mołwi złe, nie rozprawia❬ł❭ w obeźrzeniu oczu moju.
PsPul	(100:9) Nie ❬będzie❭ bydlił pośrod domu mego, jen czyni pych. (100:10) Jen mołwi złości, nie rozprawiał przed oczyma moima.
Wuj1923	Nie będzie mieszkał w pośród domu mego, który czyni pychę: który mówi nieprawości, nie miał szczęścia w oczach moich.
Gda1881	Nie będzie mieszkał w domu moim zdrajca, ten, który mówi kłamstwo, nie ostoi się przed oczyma memi.
Gda2017	Nie zamieszka w moim domu oszust, kłamca nie ostoi się przed mymi oczyma.
PsBycz	Nie zamieszka, wewnątrz domu-mego, dopuszczający-się zdrady; mówiący kłamstwa, nie stanie-śmiało, przed oczami-mojémi.
Goet	Nie będzie mieszkał wewnątrz domu mego, kto obłudnie postępuje; kto kłamstwo mówi, nie ostoi się przed oczyma memi.
PsCylk	Nie zamieszka w pośród domu mojego obłudnik; głoszący fałsz nie ostoi się przed oczyma mojemi.
PsKrusz	Nie zamieszka wpośród domu mego; kto czyni zdradę; ten, kto kłamstwo mówi, nie ostoi się przed oczyma memi.
PsAszk	Nie osiądnie wewnątrz mego domu człek fałszywy, wypowiadający kłamstwa nie ostanie się przeciw mym oczom.
PsSzer	Oszust nie zamieszka w domu moim, kłamca nie ostoi się w oczach moich.
Tys1	(100:7) Kto podstęp knuje, nie będzie mieszkał w mym domu. Przed mymi oczami się nie ostoi ten, który kłamstwa rozgłasza.
Tys5	Nie będzie mieszkał w moim domu ten, kto podstęp knuje. Ten, który kłamstwa rozgłasza, nie ostoi się przed mymi oczami.
Bryt	Oszust nie zamieszka w domu moim, Kłamca nie ostoi się w oczach moich.
Pozn	Nie zamieszka w moim domu, ktokolwiek działa podstępnie, i nie ostoi się przed mymi oczyma, kto kłamstwa rozgłasza.
WarPra	A kłamca nie może przebywać w mym domu, nie ostoi się przed mym wzrokiem żaden obłudnik.
STB	Pośród Mojego domu nie zamieszka obłudnik, a ten, kto głosi fałsz nie ostoi się przed Moimi oczami.
EIB	Nie zamieszka pod moim dachem nikt, kto dopuszcza się zdrady, Ten, kto ucieka się do kłamstwa, nie ostoi się w mych oczach.

Ps 101,8

PsFlor	(100:11) W jutrzni zabijał jeśm wszystki grzeszne ziemie, abych rozproszył z miasta bożego wszystki strojące lichotę.
PsPul	(100:11) W jutrznię zabijałeśm wszystki grzeszne ziemie, abych rozproszył z miasta bożego wszystki strojące złość.
Wuj1923	Rano traciłem wszystkie grzeszniki w ziemi, abym wykorzenił z miasta Pańskiego wszystkie czyniące nieprawość.
Gda1881	Co poranek tracić będę wszystkich niezbożnych na ziemi, abym tak wykorzenił z miasta Pańskiego wszystkich, którzy czynią nieprawość.
Gda2017	Każdego ranka będę tępić wszystkich niegodziwych na ziemi, aby tak wykorzenić z miasta PANA wszystkich złoczyńców.
PsBycz	W-porankach-zaraz, wygubiać-będę wszystkich bezbożnych kraju, ku-wytępieniu, z-miasta Pana, wszelkich sprawców złego.
Goet	Co poranku wytracę bezbożnych kraju, aby wytępić z miasta Pańskiego wszystkich, którzy czynią nieprawość.
PsCylk	Od każdego rana niszczyć będę niegodziwych w kraju, by wytępić z grodu Bożego wszystkich złoczyńców.
PsKrusz	Co poranku tracić będę wszystkich bezbożnych na ziemi, abym wykorzenił z miasta Pańskiego wszystkich czyniących nieprawość.
PsAszk	Na świtaniach wytępię wszystkie niegodziwce ziemi, aby wytracić z miasta bożego wszystkich, co czynią nieprawość.
PsSzer	Każdego poranku tracić będę wszystkich bezbożnych w kraju i tępić z grodu Pana wszystkich złoczyńców.
Tys1	(100:8) Każdego dnia będę tępił wszystkich grzeszników ziemi, wygubię z miasta Pańskiego wszystkich złoczyńców.
Tys5	Każdego dnia będę tępił wszystkich grzeszników ziemi, aby usunąć z miasta Pańskiego wszystkich złoczyńców.
Bryt	Każdego ranka tępić będę wszystkich bezbożnych w kraju, Wygubię z miasta Pana wszystkich złoczyńców.
Pozn	Co rano będę niszczył wszystkich przeniewierców w kraju, aż wytracę z Miasta Jahwe wszystkich, którzy czynią nieprawość.
WarPra	Na bezbożników co ranka wyroki ogłaszam, aż z miasta Pańskiego usunę tych wszystkich, którzy źle czynią.
STB	Każdego ranka będę niszczył tych niegodziwych w kraju, by wytępić z miasta WIEKUISTEGO wszystkich, co czynią nieprawość.
EIB	Każdego ranka będę tępił wszystkich bezbożnych tej ziemi, Tak by usunąć z miasta PANA wszystkich czyniących nieprawość.

Psalm 102

Ps 102,1

PsFlor	(101:1) Gospodnie, wysłuchaj modlitwę moję i wołanie moje k tobie przydzi.
PsPul	(101:1) Boże, usłysz modlitwę moję i wołanie moje k tobie przydzie.
Wuj1923	(102:1) Modlitwa ubogiego, kiedy jest w ucisku, a wylewa przed Panem prośbę swoję. (102:2) Panie, wysłuchaj modlitwę moję: a wołanie moje niech do ciebie przyjdzie.
Gda1881	Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. (102:2) Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
Gda2017	Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
PsBycz	(102:1) Modlitwa biédnego, gdy wycieńczony, a,-przed Panem, wylewa użalanié-się-swojé. (102:2) Panie, wysłuchaj modIitwę-moję; a,-wołanié-mé, do-Ciebie niech-dojdzie.
Goet	(102:1) MODLITWA nędznego, gdy omdlewa i wylewa przed Panem skargę swoją. (102:2) Panie, usłysz modlitwę moją, a wołanie moje niechaj do Ciebie dojdzie!
PsCylk	(102:1) Modlitwa strapionego, gdy zwątpił, i przed Bogiem wylewa żal swój. (102:2) Boże wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje do Ciebie niech dojdzie.
PsKrusz	(102:1) Modlitwa ubogiego, gdy był utrapiony i przed obliczem Pańskiem wylewał swą skargę. (102:2) Panie, wysłuchaj modlitwą mą, a wołanie moje niech do ciebie przyjdzie!
PsAszk	(102:1) Modlitwa znękanego, gdy się zamroczy i przed Jehową wylewa swą żałość: (102:2) Jehowo, wysłuchaj modlitwy mej a biadanie moje niechaj dojdzie do Ciebie!
PsSzer	(102:1) Modlitwa utrapionego, gdy upada na duchu i wylewa skargę swoją przed Panem. (102:2) Panie! wysłuchaj modlitwy mojej, i wołanie moje niech dojdzie do Ciebie!
Tys1	(101:1) Modlitwa trapionego, który znękany wypowiada przed Panem swą udrękę. (101:2) Panie, wysłuchaj modlitwę moją, a wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Tys5	(102:1) Modlitwa trapionego, który znękany wypowiada przed Panem swą udrękę. (102:2) Panie, wysłuchaj modlitwy mojej, a wołanie moje niech do Ciebie dojdzie!
Bryt	(102:1) Modlitwa utrapionego, gdy upada na duchu i wylewa skargę swoją przed Panem. (102:2) Panie, wysłuchaj modlitwy mojejI wołanie moje niech dojdzie do ciebie!
Pozn	(102:1) Modlitwa utrapionego, gdy znękany wypowiada swą skargę przed Jahwe. (102:2) Jahwe, wysłuchaj modlitwy mojej, a wołanie moje niech do Ciebie dotrze.
WarPra	(102:1) Modlitwa uciśnionego, którego ogarnia zwątpienie, ale jeszcze wypowiada przed Panem swoje żale. (102:2) Wysłuchaj, wysłuchaj mojej modlitwy, niech dojdzie do Ciebie wołanie moje.
STB	(102:1) Modlitwa strapionego, gdy zwątpił i wylewa swój żal przed WIEKUISTYM. (102:2) WIEKUISTY, wysłuchaj moją modlitwę i niech dojdzie do Ciebie me wołanie.
EIB	(102:1) Modlitwa strapionego, kiedy traci siły i wylewa przed PANEM swoją troskę. (102:2) PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy, Zwróć uwagę, gdy Cię wzywam na ratunek!

Ps 102,2

PsFlor	(101:2) Nie otewracaj oblicza twego ote mnie; w ktorykoli dzień mącę sie, nakłoń ku mnie ucho twoje. (101:3) W torykoli dzień wzowę cie, rychło wysłuchaj mie.
PsPul	(101:2) Nie odwracaj oblicza twego ode mnie; w ktorykoli dzień mącon będę, nakłoń ku mnie ucho twoje. (101:3) W ktorykoli dzień wzowę cie, rychło usłysz mie.
Wuj1923	(102:3) Nie odwracaj oblicza twego odemnie: któregokolwiek dnia jestem uciśniony, nakłoń ku mnie ucha twego: któregokolwiek dnia wzywać cię będę, prędko wysłuchaj mię.
Gda1881	(102:3) Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
Gda2017	Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
PsBycz	(102:3) Nie ukrywaj oblicza-Twego przedemną; w-dniu niedoli-méj, nachyl ku-mnie ucha-Twojego; w-dniu, gdy zawołam, prędko odpowiédz-mi.
Goet	(102:3) Nie skrywaj oblicza Swego przede mną w dzień mego uciśnienia; skłoń ucho Swoje ku mnie w dzień, kiedy Cię wzywam; śpiesznie wysłuchaj mię.
PsCylk	(102:3) Nie ukrywaj oblicza Twojego przedemną, w dzień niedoli mojéj, skłoń ku mnie ucho Twoje; w dzień w którym wzywam, rychło odpowiedz mi.
PsKrusz	(102:3) Nie ukrywaj oblicza swego przedemną, w dniu utrapienia mego nakłoń ku mnie swego ucha,- w dniu, którego będę wołał, pospiesz, wysłuchaj mnie.
PsAszk	(102:3) Nie zakrywaj oblicza Twego przedemną w dniu, kiedy źle mi, nachyl ucha Twego ku mnie, w dniu, kiedy wołać będę, rychło mi odpowiedz!
PsSzer	(102:3) Nie ukrywaj oblicza swego przede mną w dniu mej niedoli, nakłoń ku mnie swe ucho, gdy wołam, spiesznie mnie wysłuchaj!
Tys1	(101:3) Nie kryj przede mną oblicza w dniu utrapienia mojego. Nakłoń ku mnie Twojego ucha: Kiedy Cię wzywam, rychło mnie wysłuchaj,
Tys5	(102:3) Nie kryj przede mną swego oblicza w dniu utrapienia mojego! Nakłoń ku mnie Twego ucha; w dniu, w którym zawołam, śpiesznie mnie wysłuchaj!
Bryt	(102:3) Nie ukrywaj oblicza swego przede mną W dniu niedoli mojej, nakłoń ku mnie swe ucho, W dniu, kiedy cię wzywam, Spiesznie mnie wysłuchaj!
Pozn	(102:3) Nie zakrywaj przede mną Twojego oblicza w dzień mojego ucisku, nachyl ku mnie ucha Twojego, wysłuchaj mnie spiesznie, gdy wołam do Ciebie.
WarPra	(102:3) Nie ukrywaj przede mną swojego oblicza, a gdy będę w ucisku, nakłoń ku mnie Twego ucha, gdy zaś wzywać Cię zacznę, rychło mnie wysłuchaj!
STB	(102:3) W dzień mojej niedoli nie ukrywaj przede mną Twojego oblicza, skłoń ku mnie Twoje ucho, i w dzień, w którym Cię wzywam, szybko mi odpowiedz.
EIB	(102:3) Nie ukrywaj przede mną swojej twarzy, Posłuchaj uważnie w mej niedoli. W dniu wołania Nie zwlekaj z odpowiedzią.

Ps 102,3

PsFlor	(101:4) Bo seszli są jako dym dniowie moji a kości moje jako skwarczek zeschły są.
PsPul	(101:4) Bo zaginęły jako dym dni moje a kości moje jako skwirczek seschły sie.
Wuj1923	(102:4) Albowiem ustały jako dym dni moje: a kości moje jako skwarczki wyschły.
Gda1881	(102:4) Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
Gda2017	Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
PsBycz	(102:4) Bo znikają, jak-dym, dni-moje; a,-kości-me, jak-głownia, wygorzałe.
Goet	(102:4) Bo nikną dni moje jak dym, a kości moje są jak od żaru rozpalone.
PsCylk	(102:4) Bo znikają jako dym dni moje, a członki moje jak głownia rozpalone.
PsKrusz	(102:4) Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko są wypalone.
PsAszk	(102:4) Bo niszczeją w kurzawie dni moje a kości moje wypalone niby ognisko.
PsSzer	(102:4) Bo nikną jak dym dni moje, a kości moje są rozpalone jak piec.
Tys1	(101:4) bo moje dni jak dym znikają, a kości moje płoną jak w ogniu.
Tys5	(102:4) Dni bowiem moje jak dym znikają, a kości moje płoną jak w ogniu.
Bryt	(102:4) Bo nikną jak dym dni moje, A kości moje są rozpalone jak ognisko.
Pozn	(102:4) Dni bowiem moje jak dym znikają, jak węgiel palą się żarem moje kości.
WarPra	(102:4) Dni moje jak dym ulatują, a kości mnie palą jak ogniem.
STB	(102:4) Bo moje dni znikają jak dym, a moje członki są jak rozpalone głownie.
EIB	(102:4) Bo moje dni rozwiewają się jak dym, W kościach pali mnie, jakby dotknął ich żar.

Ps 102,4

PsFlor	(101:5) Bit jeśm jako siano i zeschło jest sierce moje, bo jeśm zapomniał jeść chleba mego.
PsPul	(101:5) Uderzon jeśm jako siano i seschło sie sierce moje, bo jeśm zapomniał jeść chleba mego.
Wuj1923	(102:5) Zwiądłem jako siano, i wyschło serce moje, iżem zapomniał pożywać chleba mego.
Gda1881	(102:5) Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
Gda2017	Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, tak że zapomniałem jeść chleb.
PsBycz	(102:5) Upadło jak-trawa, i-wyschło sercé-mé; bom zapomniał pożywienia-się chlebem-moim.
Goet	(102:5) Osmalone i zeschłe jak trawa jest serce moje; tak że zapomniałem jeść chleb swój.
PsCylk	(102:5) Porażone jak trawa i zawiędło serce moje, że zapominam spożywać chleb mój.
PsKrusz	(102:5) Porażone jest jako trawa i uschło serce moje, że zapomniałem spożywać chleb mój.
PsAszk	(102:5) Pobite jako trawa i wyschło serce moje, bo jadając przepomniałem chleba mojego.
PsSzer	(102:5) Spalone jest jak trawa i wyschło serce moje, zapominam jeść swój chleb.
Tys1	(101:5) Moje serce wysycha spalone jak trawa, zapominam nawet o spożyciu chleba.
Tys5	(102:5) Moje serce wysycha spalone jak trawa, zapominam nawet o jedzeniu chleba.
Bryt	(102:5) Spalone jest jak trawa i wyschło serce moje, Zapomniałem jeść chleb.
Pozn	(102:5) Spalone jak trawa usycha me serce, aż zapominam spożywać swój chleb,
WarPra	(102:5) Serce mi więdnie i wysycha jak trawa, tak że zapominam nawet o mym chlebie.
STB	(102:5) Porażone jak słońcem trawa zwiędło też moje serce, i zapominam jeść mój chleb.
EIB	(102:5) Moje serce jest jak trawa, zdeptana i wyschnięta, Zapomniałem nawet sięgnąć po swój chleb.

Ps 102,5

PsFlor	(101:6) Od głosa stękania mego przylnęła jest kość moja mięsu memu.
PsPul	(101:6) Od głosa stękania mego przylnęła są usta moja ku mięsu memu.
Wuj1923	(102:6) Dla głosu wzdychania mojego przyschły kości moje do ciała mego.
Gda1881	(102:6) Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
Gda2017	Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
PsBycz	(102:6) Od-głosu jęczenia-mego, przylgnęły kości-me, do-ciała-mojego.
Goet	(102:6) Od głośnego wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
PsCylk	(102:6) Od głosu jęku mojego, przylgło do kości mojéj ciało moje.
PsKrusz	(102:6) Od głosu narzekania mego, przylgnęły kości me do ciała mego.
PsAszk	(102:6) Od głosu wzdychania mojego przylgnęła kość ma do mej skóry.
PsSzer	(102:6) Kość przyschnęla mi do ciała od głośnego wzdychania mego.
Tys1	(101:6) Z powodu gwałtownych mych jęków moje kości przywarły do skóry.
Tys5	(102:6) Od głośnego mego jęku przywarły mi kości do skóry.
Bryt	(102:6) Od głośnej skargi mojejKości przyschły mi do ciała.
Pozn	(102:6) od głośnych moich jęków skóra przylgnęła mi do kości.
WarPra	(102:6) Od jęków i ciągłego wołania moja skóra przylgnęła do kości.
STB	(102:6) Od głosu mojego jęku przylgnęło me ciało do mej kości.
EIB	(102:6) Wzdycham głośno, Kości przyschły mi do ciała.

Ps 102,6

PsFlor	(101:7) Podobien uczynił jeśm sie pelikanowi puszczej, uczynion jeśm jako lelek w domku.
PsPul	(101:7) Podobien uczynion jeśm pelikanu puszczej, uczynion jeśm jako lelek w domku.
Wuj1923	(102:7) Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy: i stałem się jako kruk nocny w pustkach.
Gda1881	(102:7) Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
Gda2017	Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
PsBycz	(102:7) Podobienem pelikanowi pustyni; stałem-się, jak-sowa, spustoszeń.
Goet	(102:7) Stałem się podobny do pelikana na pustyni; jestem jak sowa na gruzach;
PsCylk	(102:7) Podobnym do pelikana na puszczy, jestem niby puhacz w zwaliskach.
PsKrusz	(102:7) Stałem się podobny pelikanowi na pustyni - stałem się jako sowa na rozwalinach.
PsAszk	(102:7) Upodobniłem się do pustynnego pelikana, stałem się jako sowa w pustkowiach.
PsSzer	(102:7) Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa wśród ruin.
Tys1	(101:7) Jestem podobny do pelikana z pustyni, stałem się jak sowa w ruinach.
Tys5	(102:7) Jestem podobny do kawki na pustyni, stałem się jak sowa w ruinach.
Bryt	(102:7) Jestem podobny do pelikana na pustyni, Jestem jak sowa wśród ruin.
Pozn	(102:7) Podobny jestem do pelikana na pustym, do sowy pośród rumowisk.
WarPra	(102:7) Jestem jak pelikan na pustyni albo jak sowa wśród ruin.
STB	(102:7) Podobny jestem do pelikana na puszczy i jakby puchacza w zwaliskach.
EIB	(102:7) Przypominam sowę na pustyni, Lub puchacza ukrytego pośród zgliszcz.

Ps 102,7

PsFlor	(101:8) Czuł jeśm i uczynion jeśm jako wrobl szczegielny w dachu.
PsPul	(101:8) Czuł jeśm i uczynioneśm jako wrobl szczegielny w pokryciu.
Wuj1923	(102:8) Nie spałem, i stałem się jako wróbel sam jeden na dachu.
Gda1881	(102:8) Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
Gda2017	Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
PsBycz	(102:8) Ja-czuwam, i-stawam-się, jak-wróbel, odosobniony na dachu.
Goet	(102:8) Czuwam i jestem jak ptak samotny na dachu.
PsCylk	(102:8) Czuwam i jestem jak ptak samotny na dachu.
PsKrusz	(102:8) Czuwam i stałem się jako wróbel samotny na dachu.
PsAszk	(102:8) Czuwałem a stałem się jako ptak samotnik na dachu,
PsSzer	(102:8) Czuwam i jestem jak samotny ptak na dachu.
Tys1	(101:8) Bezsenny jestem i jęczę jak ptak samotny na dachu.
Tys5	(102:8) Czuwam i jestem jak ptak samotny na dachu.
Bryt	(102:8) Nie śpię i jęczę Jak ptak samotny na dachu.
Pozn	(102:8) Czuwam bez snu i jestem jak samotny ptak na dachu.
WarPra	(102:8) Kładę się, ale nie śpię, i ciągle się uskarżam jak ptak samotny na dachu.
STB	(102:8) Czuwam i jestem niczym samotny ptak na dachu.
EIB	(102:8) Sen mnie odszedł, Przycupnąłem jak samotny ptak na dachu.

Ps 102,8

PsFlor	(101:9) Wszego dnia przegarzali są mnie nieprzyjaciele moji a jiż mie chwalechą, przeciwo mnie przysięgachą.
PsPul	(101:9) Wszystek dzień przegarzali mie nieprzyjaciele moji a jiż mie chwalili, przeciw mnie przysięgali.
Wuj1923	(102:9) Przez cały dzień urągali mi nieprzyjaciele moi: a ci, którzy mię chwalili, przeciwko mnie przysięgali.
Gda1881	(102:9) Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
Gda2017	Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
PsBycz	(102:9) Każdego dnia, znieważają-mię nieprzyjaciele-moi; a, rozżarci-przeciw-mnie, na-mnie sprzysięgają się.
Goet	(102:9) Codziennie szydzą ze mnie wrogowie moi, a ci, co szaleją przeciwko mnie, przysięgają na mnie,
PsCylk	(102:9) Cały dzień urągają mi wrogowie moi, pastwiący się nademną przeklinają mnie.
PsKrusz	(102:9) Codzień lżyli mnie nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeciwko mnie przysięgają.
PsAszk	(102:9) Dzień cały lżyli mię moi wrogowie a ci, co się znęcają nademną, mną przeklinają.
PsSzer	(102:9) Nieustannie lżą mnie nieprzyjaciele moi; przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
Tys1	(101:9) Wrogowie moi stale mię znieważają; srożący się na mnie klną moim imieniem.
Tys5	(102:9) Każdego dnia znieważają mnie moi wrogowie, srożąc się na mnie, przeklinają moim imieniem.
Bryt	(102:9) Codziennie lżą mnie wrogowie moi, Złorzeczą mi ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
Pozn	(102:9) Przez dzień cały urągają mi moi wrogowie, lżą mnie, przeklinają moim imieniem.
WarPra	(102:9) Przez cały dzień wrogowie mnie poniżają i tylko gdy mi złorzeczą, wspominają me imię.
STB	(102:9) Cały dzień urągają mi moi wrogowie oraz mnie przeklinają ci, co się pastwią nade mną.
EIB	(102:9) Dzień po dniu znieważają mnie wrogowie I szydercy przeklinają.

Ps 102,9

PsFlor	(101:10) Bo popioł jako chleb jadł jeśm a picie moje se płaczem smieszał jeśm
PsPul	(101:10) Bo popioł jako chleb jadł jeśm a picie moje z płaczem mieszałeśm
Wuj1923	(102:10) Bom popiół jako chleb jadał; a picie moje mieszałem z płaczem:
Gda1881	(102:10) Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
Gda2017	Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
PsBycz	(102:10) Bo popiół, jako-chléb, jadałem; a,-napój-mój, z-płaczem mieszałem;
Goet	(102:10) Bo jadam popiół jak chleb, a napój swój mieszam ze łzami,
PsCylk	(102:10) Bo popiół jak chléb jadam, a napój mój łzami zaprawiam.
PsKrusz	(102:10) Oto chleb jako popiół spożywam, a napój mój ze łzami mieszam.
PsAszk	(102:10) Bo proch jadłem, jako chleb a napoje moje zaprawiałem moim płaczem.
PsSzer	(102:10) Bo popiół jadam jak chleb, a napój mój mieszam ze łzami.
Tys1	(101:10) Albowiem jako chleb jadam popiół i z płaczem mieszam mój napój,
Tys5	(102:10) Albowiem jako chleb jadam popiół i ze łzami mieszam mój napój,
Bryt	(102:10) Bo jadam popiół jak chleb, A napój mój mieszam ze łzami,
Pozn	(102:10) Popiołem karmię się jak chlebem, mój napój mieszam ze łzami
WarPra	(102:10) Proch ziemi jak chleb jeść muszę, łzy moje mieszam z tym, co piję.
STB	(102:10) Popiół jadam jak chleb, a mój napój zakrapiam łzami.
EIB	(102:10) Tak, jem proch - to jakby mój chleb, A napój mieszam ze łzami.

Ps 102,10

PsFlor	(101:11) od oblicza gniewu rozgniewania twego, bo wznaszaję przytrącił jeś mie.
PsPul	(101:11) od oblicza gniewa rozgniewania twego, bo wznaszając przytrąciłeś mie.
Wuj1923	(102:11) Dla gniewu i popędliwości twojéj; albowiem podniósłszy, roztrąciłeś mię.
Gda1881	(102:11) Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
Gda2017	Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
PsBycz	(102:11) Z-powodu gniéwu-Twego, i-zapalczywości-Twojéj; że, wyniosłeś-mię, i-zrzuciłeś-mię.
Goet	(102:11) Dla gniewu Twego i zapalczywości Twojej; boś Ty mnie wywyższył, i Tyś mnie strącił.
PsCylk	(102:11) Przed grozą i gniewem Twoim, boś mnie uniósł i rzucił.
PsKrusz	(102:11) Wobec gniewu Twego i zapalczywości Twej, oto podniosłeś mnie i porzuciłeś mnie.
PsAszk	(102:11) Od płomiennego i zapalczywego gniewu Twojego, iżeś mnie uniósł a cisnąłeś mnie -
PsSzer	(102:11) Z powodu gniewu Twego i zapalczywości Twojej, gdyż podniosłeś mnie i odrzuciłeś.
Tys1	(101:11) Przez oburzenie Twe i zapalczywość, boś Ty mnie podniósł i strącił.
Tys5	(102:11) na skutek zagniewania Twego i zapalczywości, boś Ty mnie podniósł i obalił.
Bryt	(102:11) Z powodu gniewu twego i zapalczywości twojej, Gdyż podniosłeś mnie i strąciłeś.
Pozn	(102:11) dla Twego gniewu i zapalczywości, bo podniósłszy mnie, rzuciłeś o ziemię.
WarPra	(102:11) Gniew mnie Twój przygniata i niezadowolenie, bo wyniosłeś mnie wysoko i powaliłeś na ziemię.
STB	(102:11) Przed grozą i Twoim gniewem, gdyż mnie uniosłeś i rzuciłeś.
EIB	(102:11) To przez Twoje wzburzenie i gwałtowność - Bo uniosłeś mnie w górę i rzuciłeś.

Ps 102,11

PsFlor	(101:12) Dniowie moji jako cień odchylili sie a ja jako siano zwiądł jeśm.
PsPul	(101:12) Dniowie moji jako cień odchylili sie a ja jako siano zwiądł jeśm.
Wuj1923	(102:12) Dni moje zeszły jako cień; a jam usechł jako siano.
Gda1881	(102:12) Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
Gda2017	Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
PsBycz	(102:12) Dni-moje, jak-cień, uchylający-się; a-ja, ja, jak-trawa, usycham.
Goet	(102:12) Dni moje są jak cień wydłużony; i usycham jak trawa.
PsCylk	(102:12) Dni moje jak cień wydłużony, a jak trawa zawiędłem.
PsKrusz	(102:12) Dni moje jako cień nachyliły się, a ja schnę jako trawa.
PsAszk	(102:12) Dni moje jako cień się pochyliły a ja niby trawa usycham.
PsSzer	(102:12) Dni moje są jak cień wieczorny, usycham jak trawa.
Tys1	(101:12) Dni moje są podobne do wydłużonego cienia, a ja usycham jak trawa.
Tys5	(102:12) Dni moje są podobne do wydłużonego cienia, a ja usycham jak trawa.
Bryt	(102:12) Dni moje są jak cień wydłużony, A ja usycham jak trawa.
Pozn	(102:12) Dni moje są jak cień, który znika, a ja usycham jak trawa.
WarPra	(102:12) Jak cień dni moje znikają, ja zaś jak trawa usycham.
STB	(102:12) Moje dni są jak wydłużony cień; zwiędłem jak trawa.
EIB	(102:12) Moje dni są jak cienie przed wieczorem, A ja sam usycham jak trawa.

Ps 102,12

PsFlor	(101:13) Ty zaprawdę, Gospodnie, na wieki przebywasz a pamiętne twoje w pokolenie i w pokolenie.
PsPul	(101:13) Ale ty, Boże, na wieki przebywasz a pamiętne twoje od pokolenia w pokolenie.
Wuj1923	(102:13) Ale ty, Panie, trwasz na wieki, a pamiątka twoja od rodzaju do rodzaju.
Gda1881	(102:13) Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
Gda2017	Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
PsBycz	(102:13) Ale-Ty, Panie, na-wieki zostaniesz; a,-pamiątka-Twoja, od-rodu, do-rodu.
Goet	(102:13) Ale Ty, Panie, trwasz na wieki, a pamięć o Tobie od pokolenia do pokolenia.
PsCylk	(102:13) A Ty Boże na wieki panujesz, a chwała Twoja od pokolenia do pokolenia.
PsKrusz	(102:13) Ale Ty, Panie, trwasz na wieki, a pamięć Twoja od pokolenia do pokolenia.
PsAszk	(102:13) Wszak Ty Jehowo trwać będziesz wiecznie a pamięć Twoja w pokolenie pokoleń.
PsSzer	(102:13) Ale Ty, o Panie, siedzisz na tronie na wieki, a pamięć o Tobie trwa z pokolenia w pokolenie.
Tys1	(101:13) Ty zaś, o Panie, trwasz na wieki, a imię Twe przez wszystkie pokolenia.
Tys5	(102:13) Ty zaś, o Panie, na wieki zasiadasz na tronie, a imię Twoje [trwa] przez wszystkie pokolenia.
Bryt	(102:13) Ale Ty, Panie, trwasz na wieki, A pamięć o tobie z pokolenia w pokolenie.
Pozn	(102:13) Ty zaś, o Jahwe, trwasz wiecznie, Twa pamięć przez pokolenia.
WarPra	(102:13) A ty, Panie, wciąż zasiadasz na tronie, Twoje Imię trwa z pokolenia na pokolenie.
STB	(102:13) A Ty, WIEKUISTY, panujesz na wieki i Twa chwała od pokolenia do pokolenia.
EIB	(102:13) Ale Ty, PANIE, trwasz na wieki, Ciebie wzywają z pokolenia w pokolenie.

Ps 102,13

PsFlor	(101:14) Ty wstanę smiłujesz sie Syjon, bo czas smiłowania jego, bo przyszedł jest czas.
PsPul	(101:14) Ty wstanąc smiłujesz sie nad Syjon, bo czas smiłowania jego, bo przyszedł czas.
Wuj1923	(102:14) Ty powstawszy, zmiłujesz się nad Syonem; boć czas zmiłowania nad nim, bo przyszedł czas.
Gda1881	(102:14) Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
Gda2017	Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
PsBycz	(102:14) Ty powstaniesz, Ty-się-zmiłujesz, nad Syonem; bo czas do-zlitowania-się-nad-nim; bo przyszedł czas-oznaczony;
Goet	(102:14) Ty powstaniesz, zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, abyś go ułaskawił; bo przyszedł czas naznaczony.
PsCylk	(102:14) Ty powstaniesz i zmiłujesz się nad Cyonem, bo czas ułaskawić go, bo nadeszła pora.
PsKrusz	(102:14) Ty, gdy powstaniesz, zmiłujesz się nad Sjonem, albowiem jest czas zmiłowania się nad nim, albowiem nadszedł czas oznaczony.
PsAszk	(102:14) Ty powstaniesz, zmiłujesz się Syonu, gdyż czas, by się nad nim litować, bo nadszedł czas naznaczony.
PsSzer	(102:14) Ty powstaniesz, zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas zlitować się nad nim, bo nadeszła właściwa pora.
Tys1	(101:14) Powstań i okaż litość Syjonowi, bo jest pora, byś się nad nim zmiłował, albowiem nadeszła godzina.
Tys5	(102:14) Powstaniesz i okażesz litość Syjonowi, bo czas już, byś się nad nim zmiłował, <bo nadeszła godzina>.
Bryt	(102:14) Ty powstaniesz, zmiłujesz się nad Syjonem, Bo czas zlitować się nad nim, gdyż nadeszła właściwa pora.
Pozn	(102:14) Powstaniesz i ulitujesz się nad Syjonem, bo już czas, byś się nad nim zlitował, bo już nadszedł czas!
WarPra	(102:14) Powstaniesz, by ulitować się nad Syjonem, bo nadszedł już czas tej litości, nadeszła już jego godzina.
STB	(102:14) Ty powstaniesz i zmiłujesz się nad Cyonem, bo czas go ułaskawić, nadeszła wyznaczona pora.
EIB	(102:14) Ty powstaniesz, zmiłujesz się nad Syjonem, Bo czas zlitować się nad nim, Bo nadeszła właściwa pora.

Ps 102,14

PsFlor	(101:15) ❬Bo luby były sługam twojim kamienie jego i nad ziemią jego smiłują sie❭.
PsPul	(101:15) Bo lubo było sługam twoim kamienie jego i nad ziemią jego smiłujesz sie.
Wuj1923	(102:15) Albowiem upodobało się sługom twoim kamienie jego: a użalą się ziemie jego.
Gda1881	(102:15) Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
Gda2017	Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
PsBycz	(102:15) Ponieważ podobają-się słudzy-Twoi, przy kamieniach-jego; (lecz, nad gruzem-onegoż, litują-się;)
Goet	(102:15) Albowiem słudzy Twoi mają upodobanie w kamieniach jego, a nad rumowiskiem jego ubolewają.
PsCylk	(102:15) Bo upodobali sobie słudzy Twoi kamienie jego, a proch jego umiłowali.
PsKrusz	(102:15) Albowiem lubują się słudzy Twoi w kamieniach jego, i nad pyłem jego litują się.
PsAszk	(102:15) Jako że pokochali słudzy Twoi jego kamienie a prochy jego umiłują.
PsSzer	(102:15) Bo słudzy Twoi kochają jego kamienie i lubią jego proch.
Tys1	(101:15) Bo Twoi słudzy miłują jego kamienie i nad jego ruinami się żalą.
Tys5	(102:15) Twoi bowiem słudzy miłują jego kamienie i użalają się nad jego gruzami.
Bryt	(102:15) Słudzy twoi bowiem kochają jego kamienie I żalą się nad jego ruiną.
Pozn	(102:15) Twoi słudzy miłują jego kamienie, użalają się nad jego ruinami.
WarPra	(102:15) Serca sług Twoich są przy jego kamieniach, a jego gruzy ból im sprawiają.
STB	(102:15) Gdyż Twoi słudzy upodobali sobie jego kamienie oraz umiłowali jego proch.
EIB	(102:15) Bo Twoi słudzy lgną do jego kamieni, A jego gruzy wzbudzają w nich litość.

Ps 102,15

PsFlor	(101:16) I bać sie będą ❬pogani❭ imienia twego, Gospodnie, i wszystcy krolowie ziemie sławy twojej.
PsPul	(101:16) I bać sie będą pogani imienia twego, Boże, i wszystcy krolowie ❬ziemie❭ sławy two[jo]jej.
Wuj1923	(102:16) I będą się narody bały imienia twego, Panie, i wszyscy królowie ziemscy chwały twojéj.
Gda1881	(102:16) Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
Gda2017	A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
PsBycz	(102:16) Przeto, będą-się-bały narody Imienia Pana, a,-wszyscy królowie téj-ziemi, chwały-Twojéj.
Goet	(102:16) Wówczas narody bać się będą imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy — wspaniałości Twojej.
PsCylk	(102:16) I bać się będą ludy imienia Boga, a wszyscy królowie ziemi chwały Twojéj.
PsKrusz	(102:16) I będą się bały narody imienia Twego, Panie! i wszyscy królowie ziemscy chwały Twojej.
PsAszk	(102:16) Niechajbyż trwogą uczciły narody imię Jehowy a wszyscy ziemi królowie Twą chwałę.
PsSzer	(102:16) Ludy bać się będą imienia Pana, a królowie ziemscy chwały Twojej.
Tys1	(101:16) Poganie uczczą imię Twoje, Panie, i wszyscy królowie ziemi — Twą chwałę,
Tys5	(102:16) Narody będą się bały imienia Pańskiego, i wszyscy królowie ziemi - Twej chwały,
Bryt	(102:16) Narody bać się będą imienia Pana, A królowie ziemscy chwały twojej.
Pozn	(102:16) Drżeć będą ludy przed Imieniem Jahwe, wszyscy królowie ziemi przed Twoją chwałą.
WarPra	(102:16) Bać się zaczną narody imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemi – Twojej wspaniałości,
STB	(102:16) A ludy bać się będą Imienia WIEKUISTEGO, a wszyscy królowie ziemi Twojej chwały.
EIB	(102:16) A narody? Te bać się będą imienia PANA, Wszyscy królowie zadrżą przed Twoją chwałą.

Ps 102,16

PsFlor	(101:17) Bo usiedli Gospodzin Syjon i widzian będzie we sławie swojej.
PsPul	(101:17) Bo usiedlił Gospodzin Syjon i widzian będzie w sławie swojej.
Wuj1923	(102:17) Albowiem Pan pobudował Syon, i okaże się w chwale swojéj.
Gda1881	(102:17) Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
Gda2017	Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
PsBycz	(102:17) Gdy odbuduje Pan, Syon, ukaże-się, w-chwale-swojéj;
Goet	(102:17) Zaiste, Pan odbuduje Syjon, okaże się w chwale Swojej.
PsCylk	(102:17) Bo odbuduje Bóg Cyon, ukaże się we wspaniałości Swojéj.
PsKrusz	(102:17) Albowiem Bóg zbudował Sjon - ukaże się w chwale swej.
PsAszk	(102:17) Gdyż wybudował Jehowa Syon, ukazał się w Swej chwale.
PsSzer	(102:17) Gdyż Pan odbudował Syjon, ukazał się w chwale swojej.
Tys1	(101:17) gdy Pan odbuduje Syjon i w swojej chwale się objawi,
Tys5	(102:17) bo Pan odbuduje Syjon i ukaże się w swej chwale,
Bryt	(102:17) Gdy Pan odbuduje Syjon, Ukaże się w chwale swojej,
Pozn	(102:17) Albowiem Jahwe Syjon odbuduje i objawi się w swej chwale.
WarPra	(102:17) gdyż Pan znowu odbuduje Syjon i ukaże się w całym majestacie swoim.
STB	(102:17) Bo WIEKUISTY odbuduje Cyon i ukaże się w Swej wspaniałości.
EIB	(102:17) Gdyż PAN odbudował Syjon, On ukazał się w swym majestacie,

Ps 102,17

PsFlor	(101:18) Weźrzał na modlitwę śmiernych i nie wzgardzał modlitw jich.
PsPul	(101:18) Weźrzał na modlitwę pokornych i nie wzgardził modlitwą jich.
Wuj1923	(102:18) Wejrzał na modlitwę poniżonych, i nie wzgardził ich prośbą.
Gda1881	(102:18) Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
Gda2017	Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
PsBycz	(102:18) On-się-obróci, do modlitwy opuszczonych, i-nie wzgardzi prośbą-ich.
Goet	(102:18) Zwróci się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi modlitwą ich.
PsCylk	(102:18) Zwróci się do modlitwy opuszczonego i nie pogardzi modlitwą ich.
PsKrusz	(102:18) Wejrzał na prośbę nędznych i nie pogardził modlitwą ich.
PsAszk	(102:18) Nakłonił się ku modlitwie osamotnionego i modlitwą ich nie wzgardził.
PsSzer	(102:18) Przychylił się do modlitwy nędzarzy i nie pogardził ich prośbą.
Tys1	(101:18) skłoni się ku modlitwie ubogich i nie odrzuci ich modłów.
Tys5	(102:18) przychyli się ku modlitwie opuszczonych i nie odrzuci ich modłów.
Bryt	(102:18) Przychyli się do modlitwy opuszczonychI nie pogardzi ich prośbą.
Pozn	(102:18) Wysłucha modlitwy poniżonych i nie wzgardzi ich błaganiem.
WarPra	(102:18) Wysłucha modlitwy wszystkich opuszczonych i nie będzie głuchy na ich wołanie.
STB	(102:18) Przychyli się do modlitwy opuszczonego i nie pogardzi ich modlitwą.
EIB	(102:18) Przychylił się do próśb poszkodowanych I nie pogardził ich modlitwami.

Ps 102,18

PsFlor	(101:19) Napisana bądźcie ta w pokoleniu drugiem, a lud, jenż stworzon będzie, chwalić ❬będzie❭ Gospodna.
PsPul	(101:19) Napisana bądźcie ta w pokoleniu drugiem, a lud, jen stworzon ❬będzie❭, chwalić będzie Boga.
Wuj1923	(102:19) Niech to napiszą rodzajowi potomnemu: a lud, który będzie stworzony, będzie Pana chwalił.
Gda1881	(102:19) To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
Gda2017	Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
PsBycz	(102:19) Będzieć-napisaném to, dla-pokolenia przyszłego; więc-lud, stworzyć-się-mający, będzie-chwalił Pana.
Goet	(102:19) Będzie to zapisane dla przyszłego pokolenia; a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana.
PsCylk	(102:19) Zapisze się to dla rodu potomnego, a lud odrodzony będzie chwalił Pana.
PsKrusz	(102:19) Będzie to zapisane dla pokolenia przyszłego, a lud, stworzony, będzie wychwalał Pana,
PsAszk	(102:19) Niechajże to będzie zapisane dla ostatniego pokolenia a lud, który się narodzi, będzie sławił Pana jestestwa.
PsSzer	(102:19) Niech to zapiszą dla pokolenia przyszłego, i niech chwali Pana lud, który będzie stworzony,
Tys1	(101:19) Dla pokolenia, co przyjdzie, należy to spisać, a lud, co powstanie, niech wychwala Pana.
Tys5	(102:19) Należy to zapisać dla następnego pokolenia, a lud, który zostanie stworzony, niech wychwala Pana!
Bryt	(102:19) Niech to zapiszą dla pokolenia przyszłegoI niech chwali Pana lud, który będzie stworzony,
Pozn	(102:19) Niech to będzie zapisane dla przyszłych pokoleń, by sławił Jahwe lud, który będzie.
WarPra	(102:19) Trzeba to napisać dla przyszłych pokoleń, aby narody, które kiedyś żyć będą, Panu cześć oddawały.
STB	(102:19) To się zapisze dla rodu potomnego, a lud stworzony będzie chwalił WIEKUISTEGO.
EIB	(102:19) Niech to zapiszą dla przyszłych pokoleń I niech chwali PANA lud, który On utworzy!

Ps 102,19

PsFlor	(101:20) Bo weźrzał jest z wysokości świętej swe, Gospodzin s nieba na ziemię weźrzał jest,
PsPul	(101:20) Bo weźrzał z wysokości świętej swojej, Bog z nieba na ziemię weźrzał,
Wuj1923	(102:20) Albowiem wejrzał z wysokiéj świątnice swojéj: Pan z nieba na ziemię pojrzał;
Gda1881	(102:20) Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
Gda2017	Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
PsBycz	(102:20) Bo będzie-się-przypatrywał, z-wysokości Swiętości-swojéj; Pan z-niebios, ku ziemi, będzie spoglądał;
Goet	(102:20) Bo spojrzał z wysokości świątyni Swej; Pan patrzył z nieba na ziemię,
PsCylk	(102:20) Bo wejrzał z wysokości Swojéj świętéj, Bóg z niebios na ziemię spojrzał.
PsKrusz	(102:20) że wejrzał z wysokości świątyni swej, Pan z niebios na ziemię spojrzał.
PsAszk	(102:20) Iż spojrzał z wyżyn Swej świętości Jehowa, z uiebiosów spojrzał ku ziemi.
PsSzer	(102:20) że wejrzał ze swojej świętej wysokości, Pan spojrzał z nieba na ziemię,
Tys1	(101:20) Bo wejrzał Pan z wysokiego przybytku swojego, popatrzył z nieba na ziemię,
Tys5	(102:20) Bo Pan wejrzał z wysokiego przybytku swojego, popatrzył z nieba na ziemię,
Bryt	(102:20) Gdyż wejrzał ze swojej świętej wysokości. Pan spojrzał z nieba na ziemię,
Pozn	(102:20) Bo wejrzy z wysokości na swój Przybytek, Jahwe z niebios wejrzy na ziemię,
WarPra	(102:20) I wejrzał Pan ze świętych wysokości swoich, z niebios spojrzał na ziemskie niskości.
STB	(102:20) Gdyż wejrzał ze Swojej świętej wysokości – WIEKUISTY spojrzał na ziemię z niebios,
EIB	(102:20) Gdyż spojrzał w swej świętości z wysoka, PAN z niebios przyjrzał się ziemi,

Ps 102,20

PsFlor	(101:21) by usłyszał stękanie spiętych, by rozwiązał syny zagubionych {albo zabitych, albo zginęłych},
PsPul	(101:21) by usłyszał wzdychanie spiętych, by rozwiązał syny zagubionych,
Wuj1923	(102:21) Aby wysłuchał wzdychania więźniów; aby rozwiązał syny pomordowanych;
Gda1881	(102:21) Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
Gda2017	Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
PsBycz	(102:21) Dla-usłyszenia jęku, skrępowanego; dla-uwolnienia, godnych zabicia.
Goet	(102:21) Aby usłyszeć wzdychania uwięzionych i aby uwolnić na śmierć skazanych;
PsCylk	(102:21) By wysłuchać westchnienie jeńca, by wyswobodzić skazanych na śmierć.
PsKrusz	(102:21) Aby wysłuchał skargi więźniów - uwolnił na śmierć skazanych.
PsAszk	(102:21) By wysłuchać jęku uwięzionego, by rozerwać pęta synów uśmiercenia.
PsSzer	(102:21) aby wysłuchać wzdychania więźniów i uwolnić skazanych na śmierć.
Tys1	(101:21) aby usłyszeć jęki pojmanych, aby na śmierć skazanych uwolnić,
Tys5	(102:21) aby usłyszeć jęki pojmanych, aby skazanych na śmierć uwolnić,
Bryt	(102:21) Aby wysłuchać jęku więźniówI uwolnić skazanych na śmierć,
Pozn	(102:21) aby wysłuchać jęku uwięzionych, aby uwolnić skazanych na śmierć.
WarPra	(102:21) I wysłucha narzekań wszystkich uwięzionych, ocali wszystkich już na śmierć skazanych,
STB	(102:21) by wysłuchać westchnienia jeńca i wyswobodzić na śmierć skazanych.
EIB	(102:21) By wysłuchać jęku uwięzionych I uwolnić skazanych na śmierć,

Ps 102,21

PsFlor	(101:22) abychą zjawili {albo zwiestowali} w Syjon imię gospodnowo a chwałę jego w Jerusalem
PsPul	(101:22) aby zjawili w Syjon imię boże a chwałę jego w Jeruzalem,
Wuj1923	(102:22) Aby wystawiono imię Pańskie na Syonie, i chwałę jego w Jeruzalem.
Gda1881	(102:22) Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
Gda2017	Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
PsBycz	(102:22) Ku-opowiadaniu w-Syonie, Imienia Pana, a,-chwały-Jego, w-Jerozolimie;
Goet	(102:22) Aby oznajmiano na Syjonie imię Pana i w Jerozolimie — chwałę Jego,
PsCylk	(102:22) By głosili na Cyonie imię Boga, a sławę Jego w Jerozolimie.
PsKrusz	(102:22) Aby opowiadali na Sjonie imię Pańskie, a chwałę Jego w Jeruzalem,
PsAszk	(102:22) Aby opowiadano w Syonie imię Jehowy a chwalę Jego w Jeruzalem.
PsSzer	(102:22) By głoszono na Syjonie imię Pańskie i chwałę Jego w Jeruzalemie.
Tys1	(101:22) by Jego imię głoszono na Syjonie i Jego chwałę w Jeruzalem,
Tys5	(102:22) by imię Pańskie głoszono na Syjonie i Jego chwałę w Jeruzalem,
Bryt	(102:22) By głoszono na Syjonie imię PańskieI chwałę jego w Jeruzalemie,
Pozn	(102:22) Niech głoszą na Syjonie Imię Jahwe, a chwałę Jego w Jeruzalem,
WarPra	(102:22) żeby chwalili Pana na Syjonie i by w Jeruzalem na Jego cześć śpiewali,
STB	(102:22) By na Cyonie głosili Imię WIEKUISTEGO, a Jego sławę w Jeruszalaim,
EIB	(102:22) Po to, by głoszono imię PANA na Syjonie I Jego chwałę w Jerozolimie -

Ps 102,22

PsFlor	(101:23) we snimaniu {albo w sebraniu, albo w wchodzeniu} luda w jedno, a krolowie eżbychą służyli Gospodnu.
PsPul	(101:23) we wchodzenie luda w jedno, a krolowie by służyli Gospodnu.
Wuj1923	(102:23) Gdy się narodowie zbiorą w jedno: i królowie, aby służyli Panu.
Gda1881	(102:23) Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
Gda2017	Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
PsBycz	(102:23) Za-zgromadzenia-się ludów razem, i-królestw, dla-służenia Panu.
Goet	(102:23) Gdy się wspólnie zgromadzą narody i królestwa, aby służyć Panu.
PsCylk	(102:23) Gdy zgromadzą się narody pospołu, i królestwa by służyć Bogu.
PsKrusz	(102:23) gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć Panu.
PsAszk	(102:23) Gdy zbiorą się i zespolą ludy oraz królestwa, aby służyć Jehowie.
PsSzer	(102:23) Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, by służyć Panu.
Tys1	(101:23) kiedy narody zgromadzą się razem i królestwa, by Panu służyły.
Tys5	(102:23) kiedy zgromadzą się razem narody i królestwa, by służyć Panu.
Bryt	(102:23) Gdy się zgromadzą razem narodyI królestwa, aby służyć Panu.
Pozn	(102:23) kiedy się zgromadzą wszystkie ludy oraz królestwa, aby służyć Jahwe.
WarPra	(102:23) gdy zgromadzą się władcy świata z narodami, ażeby cześć oddać swojemu Panu.
STB	(102:23) gdy zgromadzą się razem narody i królestwa, ażeby służyć PANU.
EIB	(102:23) Wtedy, gdy zgromadzą się narody I królestwa, aby służyć PANU.

Ps 102,23

PsFlor	(101:24) Odpowiedział jemu na drodze mocy swojej: Małość dniow mych zjaw {albo powiedz} mnie!
PsPul	(101:24) Odpowiedział jemu na drodze mocy swe: Małość dniow ❬mych❭ zjaw mnie!
Wuj1923	(102:24) Odpowiedział mu w drodze mocy swojéj: Krótkość dni moich objaw mi.
Gda1881	(102:24) Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
Gda2017	Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
PsBycz	(102:24) On-upokorzył w-drodze, siłę-moję; On-skrócił dni-życia-mojego.
Goet	(102:24) Złamał na drodze siłę moją, skrócił dni moje.
PsCylk	(102:24) Stérał w pochodzie siłę moję, skrócił dni moje.
PsKrusz	(102:24) Utrapił w drodze siłę moją. skrócił dni moje.
PsAszk	(102:24) Udręczył siłę mą w drodze, skrócił dni moje,
PsSzer	(102:24) Złamał w wędrówce siłę moją, ukrócił dni moje.
Tys1	(101:24) Siłę mą w drodze wyniszczył, dni moje przeciął.
Tys5	(102:24) [On] siłę moją po drodze osłabił, dni moje skrócił.
Bryt	(102:24) Wyczerpał w drodze siłę moją, Ukrócił dni moje.
Pozn	(102:24) Złamał mą siłę podczas drogi, dni moje ukrócił.
WarPra	(102:24) To On pozbawił mnie sił w mojej drodze, to On tak skrócił dni moje.
STB	(102:24) On osłabił w drodze moją siłę oraz dni moje skrócił;
EIB	(102:24) Gdy wyczerpał w drodze moje siły I memu życiu chciał położyć kres,

Ps 102,24

PsFlor	(101:25) Nie otzywaj mię w pośrzod dniow mych, ot pokolenia aż do pokolenia lata twoja.
PsPul	(101:25) Nie odzywaj mie pośrzod dniow mych, w pokolenie i w pokolenie lata twoja.
Wuj1923	(102:25) Nie bierz mię w połowicy dni moich: lata twoje od wieku do wieku.
Gda1881	(102:25) Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
Gda2017	Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem trwają z pokolenia na pokolenie.
PsBycz	(102:25) Więc mówię: O-Boże-mój! nie porywaj-mię, w-połowie dni-moich; od-rodu, do-rodu, trwają lata-Twoje.
Goet	(102:25) Mówię: "Boże mój! Nie zabieraj mnie w połowie dni moich, lata Twoje od pokolenia do pokolenia!"
PsCylk	(102:25) Wołam: Panie mój, nie zabieraj mnie w połowie dni moich, wszak od wieku do wieku lata Twoje.
PsKrusz	(102:25) Rzekłem: Boże mój! nie bierz mnie w południe dni moich - od pokolenia do pokolenia lata Twoje.
PsAszk	(102:25) Mówię: Wszechmocny Boże mój, nie wynoś mię w połowie dni moich, w pokolenie pokoleń lata Twe.
PsSzer	(102:25) Rzekłem: Boże mój! nie zabieraj mnie w połowie dni moich, wszak lata Twoje trwają z pokolenia w pokolenie.
Tys1	(101:25) Powiadam: Boże mój, w połowie moich dni mnie nie zabieraj: Twe lata trwają poprzez wszystkie pokolenia.
Tys5	(102:25) Mówię: Boże mój, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; Twoje lata trwają z pokolenia na pokolenie.
Bryt	(102:25) Rzekłem: Boże mój, nie zabieraj mnie w połowie dni moich, Wszak lata twoje trwają z pokolenia w pokolenie.
Pozn	(102:25) Rzekłem: Boże mój! Nie zabieraj mnie w połowie dni moich, gdy Twoje lata trwają w pokolenia.
WarPra	(102:25) Dlatego mówię: Boże mój, nie zabieraj mnie ze środka mego życia, Ty, którego lata idą z pokolenia w pokolenie.
STB	(102:25) zatem wołam: Boże mój, nie zabieraj mnie w połowie moich dni, przecież od wieku do wieków są Twoje lata.
EIB	(102:25) Poprosiłem: Boże mój, Nie zabieraj mnie w połowie moich dni, Skoro Ty istniejesz poprzez pokolenia.

Ps 102,25

PsFlor	(101:26) Na początku ty, Gospodnie, ziemię założył ❬jeś❭ a działa ręku twoju są niebiesa.
PsPul	(101:26) Na począce ty jeś, Boże, ziemię założył a działa ręku twoju są niebiosa.
Wuj1923	(102:26) Tyś, Panie, na początku ziemię ugruntował, a dzieła rąk twoich są niebiosa.
Gda1881	(102:26) I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
Gda2017	Ty dawno założyłeś fundamenty ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
PsBycz	(102:26) Przedtémeś tę-ziemię założył; a,-dziéłem rąk-Twoich, niebiosa;
Goet	(102:26) Niegdyś ugruntowałeś ziemię, a niebiosa są dziełem rąk Twoich.
PsCylk	(102:26) Wonczas ugruntowałeś ziemię, a dziełem rąk Twoich niebiosa.
PsKrusz	(102:26) Wprzód, zanim ziemię założyłeś i niebiosa uczyniłeś ręką swoją, -
PsAszk	(102:26) Ongiś ugruntowałeś ziemię a dziełem rąk Twych niebiosa,
PsSzer	(102:26) Stworzyłeś niegdyś ziemię, i niebiosa są dzielem rąk Twoich.
Tys1	(101:26) Ty założyłeś na początku ziemię i niebo Twoich rąk jest dziełem.
Tys5	(102:26) Ty niegdyś osadziłeś ziemię i niebo jest dziełem rąk Twoich.
Bryt	(102:26) Tyś z dawna założył ziemię, A niebiosa są dziełem rąk twoich.
Pozn	(102:26) Tyś niegdyś stworzył ziemię i niebiosa są dziełem rąk Twoich.
WarPra	(102:26) Przed wiekami dałeś ziemi podwaliny, niebiosa są dziełem rąk Twoich.
STB	(102:26) Z dawna ugruntowałeś ziemię i niebiosa, które są dziełem Twych rąk.
EIB	(102:26) Dawno już posadowiłeś ziemię I niebiosa są dziełem Twoich rąk.

Ps 102,26

PsFlor	(101:27) Ony zginą, ale ty zostaniesz a wszystcy jako odzienie zstarają się, (101:28a) a jako zakrycie przemienisz [je] je i przemienią sie,
PsPul	(101:27) Ony zginą, ale ty przebędziesz a wszystcy jako odzienie zstar❬z❭eją sie (101:28a) i jako odzienie przemienisz je i przemienią sie,
Wuj1923	(102:27) One poginą; ale ty zostajesz: i wszystkie jako szata zwiotszeją.
Gda1881	(102:27) One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
Gda2017	One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
PsBycz	(102:27) One zginą; ale-Ty zostaniesz; a,-wszystko, jak-odzież, zestarzeje-się; Ty, jakby-odzież, odmienisz-je, i-będą-zmienione.
Goet	(102:27) One przeminą, ale Ty pozostaniesz, i wszystkie one jak odzienie zwiotszeją; jak szatę zmienisz je, i odmienione będą.
PsCylk	(102:27) One zaginą, a Ty ostaniesz się; a wszystkie jako szata zbutwieją, jak odzież odmienisz je i przeminą.
PsKrusz	(102:27) one przeminą, a Ty zostaniesz, i wszystko jako odzienie zużyje się; jako odzienie odmienisz je i odmienione będą.
PsAszk	(102:27) One zginą a Ty trwać będziesz a choćby wszystkie one zwiotczały jako szata, choćbyś je odmienił jako odzienie a przeminęły, -
PsSzer	(102:27) One znikną, Ty zaś zostaniesz i wszystkie jak szata zwiotczeją; zmienisz je jak odzienie i przeminą.
Tys1	(101:27) Poginą one, Ty zaś pozostaniesz. I wszystko jak szata się zestarzeje: Ty zmieniasz je na kształt odzienia i zmieniają się.
Tys5	(102:27) Przeminą one, Ty zaś pozostaniesz. I jak szata się zestarzeją; Ty zmieniasz je jak odzienie i odmieniają się,
Bryt	(102:27) One zginą, Ty zaś zostaniesz, I wszystkie jak szata się zużyją; Jak szata, która się zmienia, one się zmienią.
Pozn	(102:27) One przeminą, ale Ty trwać będziesz, one wszystkie zużyją się jak odzież, zmienisz je jak szatę i będą odmienione.
WarPra	(102:27) One przeminą, a Ty trwać będziesz, zestarzeją się jak zużyte odzienie. Sam jak szaty je zmieniasz i one się odmieniają.
STB	(102:27) One zaginą, a Ty zostajesz; wszystkie zbutwieją jak szata, odmienisz je jak odzież, więc będą odmienione.
EIB	(102:27) One przeminą, a Ty pozostaniesz; Wszystkie one zedrą się jak szata, Jak odzienie, które się wymienia.

Ps 102,27

PsFlor	(101:28b) ale ❬ty❭ tenże jisty jeś a lata twoja nie zej❬d❭ą.
PsPul	(101:28b) ale ty tenże isty jeś a lata twoja nie zemniejszą sie.
Wuj1923	(102:28) I jako odzienie odmienisz je, i odmienią się; ale ty tenżeś jest, i lata twoje nie ustaną.
Gda1881	(102:28) Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
Gda2017	Ale ty zawsze jesteś ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
PsBycz	(102:28) Lecz-Ty, zawsześ ten-sam, i,-lata-Twe, nie skończą-się.
Goet	(102:28) Ale Ty pozostaniesz ten sam, a lata Twoje nie skończą się.
PsCylk	(102:28) A Ty będziesz, a lata Twoje nie skończą się.
PsKrusz	(102:28) Ale Ty jesteś zawsze, i lata Twoje nie ustaną.
PsAszk	(102:28) To Ty tymże jesteś i Twoje przemiany nie ustaną.
PsSzer	(102:28) Ale Ty pozostaniesz ten sam i nie skończą się lata Twoje.
Tys1	(101:28) A Tyś jest zawsze tenże sam i lata Twoje nie mają końca.
Tys5	(102:28) Ty zaś jesteś zawsze ten sam i lata Twoje nie mają końca.
Bryt	(102:28) Ale Ty pozostaniesz ten samI nie skończą się lata twoje.
Pozn	(102:28) A Ty [zawsze] zostajesz ten sam, Twoje lata nie mają kresu.
WarPra	(102:28) Ty zaś pozostajesz zawsze ten sam, a lata Twoje nigdy się nie kończą.
STB	(102:28) Ale Ty będziesz taki sam i nie skończą się Twoje lata.
EIB	(102:28) Ty jednak wciąż będziesz ten sam I nigdy nie skończą się Twe lata.

Ps 102,28

PsFlor	(101:29) Synowie sług twojich przebywać będą i siemię jich na wieki sprawiono będzie.
PsPul	(101:29) Synowie sług twoich przebywać będą a siemię jich na wieki sprawiono będzie.
Wuj1923	(102:29) Synowie sług twoich mieszkać będą; a nasienie ich na wieki będzie szczęśliwie prowadzone.
Gda1881	(102:29) Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
Gda2017	Synowie twoich sług będą trwać u ciebie, a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.
PsBycz	(102:29) Dzieci sług-Twoich, pozostaną; a,-plemię-ich, przed-obliczem-Twém, utwiérdzoném-będzie.
Goet	(102:29) Dzieci sług Twoich spokojnie mieszkać będą, a potomstwo ich ostanie się przed Tobą.
PsCylk	(102:29) Synowie sług Twoich zamieszkiwać będą, a potomstwo ich przed Tobą się ostanie.
PsKrusz	(102:29) Synowie sług Twoich mieszkać będą i potomstwo ich przed obliczem Twojem zostanie utrwalone.
PsAszk	(102:29) Synowie sług Twoich się osiądną a nasienie ich się ostanie przed Twem obliczem.
PsSzer	(102:29) Dzieci sług Twoich będą mieszkać bezpiecznie i potomstwo ich ostanie się przed Tobą.
Tys1	(101:29) Synowie Twoich sług bezpiecznie mieszkać będą i ich potomstwo będzie trwało wobec Ciebie.
Tys5	(102:29) Synowie Twoich sług będą mogli osiąść na stałe i potomstwo ich będzie trwało przed Twoim obliczem.
Bryt	(102:29) Synowie sług twoich będą mieszkać bezpiecznieI potomstwo ich będzie utwierdzone przed tobą.
Pozn	(102:29) Synowie sług Twoich będą mieszkać bezpiecznie, ich potomstwo utwierdzi się przed Twoim obliczem.
WarPra	(102:29) Synowie Twoich sług żyć będą bezpiecznie, a ich potomstwo trwać będzie przed Twoim obliczem.
STB	(102:29) U Ciebie będą mieszkać synowie Twoich sług, a ich potomstwo ostoi się przed Tobą.
EIB	(102:29) Synowie Twoich sług w końcu przestaną się tułać, A ich potomkowie przy Tobie będą już bezpieczni.

Psalm 103

Ps 103,1

PsFlor	(102:1) Błogosław, dusza moja, Gospodna i wszytko, csoż we mnie jest, imieniu świętemu jego!
PsPul	(102:1) Błogosław, dusza moja, Boga i wszystko, jeż we mnie jest, imieniu świętemu jego!
Wuj1923	Samemu Dawidowi. Błogosław, duszo moja! Panu: i wszystko, co we mnie jest, imieniowi świętemu jego.
Gda1881	Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
Gda2017	Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.
PsBycz	Psalm Dawida. Błogosław, duszo-moja, Pana; a-wsze, wnętrzności-me, Imię Swiętości-Jego.
Goet	DAWIDA: Błogosław Pana, duszo moja, i wszystko, co we mnie jest, imię Jego święte!
PsCylk	Dawida. - Uwielbiaj duszo moja Boga, i całe wnętrze moje imię Jego święte.
PsKrusz	Dawida. Błogosław duszo moja Panu, a wszystkie wnętrzności moje Jego świętemu imieniu.
PsAszk	Dawida (śpiew). Błogosław duszo ma Jehowę a wszystkie wnętrzności me imię świętości Jego.
PsSzer	Dawidowy. Błogosław, duszo moja, Panu, i całe wnętrze moje imieniu Jego świętemu!
Tys1	(102:1) Dawidowy. Błogosław, duszo moja, Pana i wszystko co we mnie — święte imię Jego.
Tys5	Dawidowy. Błogosław, duszo moja, Pana, i całe moje wnętrze - święte imię Jego!
Bryt	Dawidowy. Błogosław, duszo moja, Panu I wszystko, co we mnie, imieniu jego świętemu!
Pozn	[Psalm] Dawidowy. Błogosław, duszo moja, Jahwe, i całe moje wnętrze - święte Imię Jego.
WarPra	Dawida. Uwielbiaj, duszo moja, Pana, i wszystko, co jest we mnie, niech sławi święte Imię Jego.
STB	Dawida. Uwielbiaj WIEKUISTEGO moja duszo, a całe moje wnętrze Jego święte Imię.
EIB	Dawidowy. Błogosław, moja duszo, PANA, I ty, każda cząstko mego wnętrza, imię Jego święte!

Ps 103,2

PsFlor	(102:2) Błogosław, dusza moja, Gospodnu i nie zapominaj wszech odpłat jego,
PsPul	(102:2) Błogosław, dusza moja, Bogu i nie zapominaj wszech odpłat jego,
Wuj1923	Błogosław, duszo moja! Panu, a nie zapamiętywaj wszystkich dobrodziejstw jego.
Gda1881	Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
Gda2017	Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.
PsBycz	Błogosław, duszo-moja, Pana, i-nie zapominaj wszech dobrodziejstw-Jego.
Goet	Błogosław Pana, duszo moja, i nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw Jego!
PsCylk	Uwielbiaj duszo moja Boga, i nie zapominaj wszech dobrodziejstw Jego.
PsKrusz	Błogosław duszo moja Panu, a nie zapominaj o wszystkich dobrodziejstwach Jego.
PsAszk	Błogosław duszo ma Jehowę a nie zapominaj wszystkich nagród Jego,
PsSzer	Błogosław, duszo moja, Panu, a nie zapominaj o wszystkich dobrodziejstwach Jego!
Tys1	(102:2) Błogosław, duszo moja, Pana, i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
Tys5	Błogosław, duszo moja, Pana i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach!
Bryt	Błogosław, duszo moja, PanuI nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego!
Pozn	Błogosław, duszo moja, Jahwe, pamiętaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
WarPra	Uwielbiaj, duszo moja, Pana i nie zapominaj o tym, co ci dobrego uczynił.
STB	Uwielbiaj WIEKUISTEGO moja duszo oraz nie zapominaj wszystkich Jego dobrodziejstw.
EIB	Błogosław, moja duszo, PANA, I nie zapomnij o żadnym Jego dobrodziejstwie!

Ps 103,3

PsFlor	(102:3) jenż sie slutuje nade wszemi lichotami twymi, jenże uzdrawuje wszećki niemocy twoje,
PsPul	(102:3) jen miłość czyni wszem złościam twoim, jenże uzdrawia wszystki niemocy twoje,
Wuj1923	Który miłościwie odpuszcza wszystkie nieprawości twoje: który uzdrawia wszystkie choroby twoje.
Gda1881	Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
Gda2017	On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;
PsBycz	Tego, przebaczającego wszystkim nieprawościom-twoim; Tego, uzdrawiającego wsze niemoce-twoje.
Goet	Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje i uzdrawia wszystkie choroby twoje;
PsCylk	Który wybacza wszystkie winy twoje, który leczy wszystkie dolegliwości twoje.
PsKrusz	Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje - uzdrawia wszystkie dolegliwości twoje.
PsAszk	Który wybacza wszystkiemu grzechowi twojemu, który uzdrawia wszystkie niechlujstwo twe,
PsSzer	On odpuszcza wszystkie winy twoje, uzdrawia wszystkie choroby twoje.
Tys1	(102:3) On odpuszcza wszystkie twe winy, On wszystkie niemoce twe leczy,
Tys5	On odpuszcza wszystkie twoje winy, On leczy wszystkie twe niemoce,
Bryt	On odpuszcza wszystkie winy twoje, Leczy wszystkie choroby twoje.
Pozn	To On odpuszcza wszystkie twe przewiny i leczy wszystkie twoje niemoce.
WarPra	On ci przebaczył wszystkie twoje winy, On cię uzdrawia ze wszystkich chorób twoich.
STB	On wybacza wszystkie twe winy oraz leczy wszystkie twe dolegliwości.
EIB	To On przebacza wszystkie twoje winy, On leczy wszystkie twe choroby.

Ps 103,4

PsFlor	(102:4) jenż wypłacuje ze straty żywot twoj, jenże koronuje ciebie w miłosirdzi a w slutowaniu,
PsPul	(102:4) jenże odkupuje ze zginienia żywot twoj, jenże koronuje ciebie w miłości i miłosierdziach,
Wuj1923	Który odkupuje żywot twój od zatracenia: który cię koronuje miłosierdziem i litościami.
Gda1881	Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
Gda2017	On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.
PsBycz	Tego, uwalniającego z-grobu, życié-twé; Tego, uwieńczającego-cię, łaską i-miłosierdziem.
Goet	Który wybawia od grobu życie twe, który cię koronuje dobrocią i zmiłowaniem;
PsCylk	Który wybawia od zaguby życie twoje, który cię wieńczy łaską i miłosierdziem.
PsKrusz	Który wybawia od zagłady życie twoje, który wieńczy cię litością i miłosierdziem.
PsAszk	Który wybawia żywot twój od zatracenia, który cię wieńczy łaską i miłosierdziem,
PsSzer	On ratuje od zguby życie twoje; On cię koronuje łaską i litością.
Tys1	(102:4) On ocala od zguby twe życie, On wieńczy cię łaską i zmiłowaniem,
Tys5	On życie twoje wybawia od zguby, On wieńczy cię łaską i zmiłowaniem,
Bryt	On ratuje od zguby życie twoje; On wieńczy cię łaską i litością.
Pozn	On wybawia od śmierci twe życie, wieńczy cię łaską i miłosierdziem.
WarPra	On ratuje twe życie od zguby i okazuje ci swoją dobroć oraz zmiłowanie.
STB	On wybawia od zguby twoje życie oraz wieńczy cię łaską i miłosierdziem.
EIB	On wykupuje od zguby twoje życie, On cię wieńczy łaską i współczuciem.

Ps 103,5

PsFlor	(102:5) jenże napełnił w dobrem żądost twoję; otnowi sie jako orłowi młodość twoja.
PsPul	(102:5) jenże napełnia w dobrym żądzą twoję; odnowi sie jako orłowa młodość twoja.
Wuj1923	Który napełnia dobrami żądzą twoję; odnowi się, jako orłowa młodość twoja.
Gda1881	Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
Gda2017	On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.
PsBycz	Tego, nasycającego dobrém, usta-twe; tak, że odnowi-się, jak-orła, młodość-twoja.
Goet	Który nasyca dobrami duszę twoją; że odnawia się jako orła młodość twoja.
PsCylk	Który nasyca dobrem czerstwość twoję, że się odnawia jak u orła młodość twoja.
PsKrusz	Który dobrami nasyca starość twoją - młodość twoją jako orła odnawia.
PsAszk	Który tem, co najlepsze syci krasę dzieciństwa twego, odnowisz się jako orzeł w twej sile młodzieńczej.
PsSzer	On nasyca dobrem życie twoje tak, że odnawia się jaku orła młodość twoja.
Tys1	(102:5) On twoje życie nasyca dobrami: odnawia się młodość twoja jak orła.
Tys5	On twoje dni nasyca dobrami, odnawia się młodość twoja jak orła.
Bryt	On nasyca dobrem życie twoje, Tak iż odnawia się jak u orła młodość twoja.
Pozn	On napełnia darami twój wiek dojrzały, że jak u orła odnawia się twoja młodość.
WarPra	On ciebie darzy swymi dobrami, póki żyjesz, i jak orłowi odnawia ci życie.
STB	On nasyca szlachetnością twą piękność, a twą młodość odnawia na podobieństwo orła.
EIB	On nasyca dobrem twą codzienność, Tak że twoja młodość odnawia się - jak u orła.

Ps 103,6

PsFlor	(102:6) Czynię miłosirdzie Gospodzin a sąd wszem nasile cirpiącym,
PsPul	(102:6) Czyniąc miłosierdzia Bog i sąd wszem krzywdy cirpiącym,
Wuj1923	Czyniący miłosierdzie Pan, i sąd wszystkim krzywdę cierpiącym.
Gda1881	Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
Gda2017	PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.
PsBycz	Wymierzającym sprawiedliwość, Pan, i-należytość, wszystkim uciśnionym.
Goet	Pan sprawuje sprawiedliwość i wywodzi prawo wszystkim uciśnionym!
PsCylk	Wymierza sprawiedliwość Bóg, i sądy dla wszystkich uciśnionych.
PsKrusz	Pan czyni sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym,
PsAszk	Sprawia miłosierdzie Jehowa i sądy sprawiedliwe dla wszystkich uciemiężonych.
PsSzer	Pan wymierza sprawiedliwość i sądzi wszystkich uciśnionych.
Tys1	(102:6) Pan sprawiedliwość wymierza, bierze w opiekę wszystkich uciśnionych.
Tys5	Pan czyni dzieła sprawiedliwe, bierze w opiekę wszystkich uciśnionych.
Bryt	Pan wymierza sprawiedliwość I przywraca prawo wszystkim uciśnionym.
Pozn	Jahwe wymierza sprawiedliwość, bierze w obronę uciśnionych.
WarPra	Pan dokonuje czynów, sprawiedliwych, śpieszy na pomoc uciśnionym.
STB	BÓG wymierza sprawiedliwość i sądy dla wszystkich uciśnionych.
EIB	PAN wymierza sprawiedliwość, Zapewnia słuszne prawa wszystkim uciśnionym,

Ps 103,7

PsFlor	(102:7) znamy uczynił drogi swoje Mojżeszowi, synom israhelskim wole swoje.
PsPul	(102:7) znany uczynił drogi swoje Mojżeszowi, synom Israhel wole swoje.
Wuj1923	Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, i wolą swoję synom Izraelskim.
Gda1881	Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
Gda2017	Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.
PsBycz	On-dał-poznać, drogi-swe, Mojżeszowi, a, dzieciom Izraela, czyny-swoje.
Goet	Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, dzieciom Izraelskim swoje czyny.
PsCylk	Objawił Mojżeszowi drogi Swoje, synom Izraela postępowanie Swoje:
PsKrusz	Dał poznać drogi swoje Mojżeszowi, synom Izraela - sprawy swoje.
PsAszk	Oznajmił drogi Swe Mojżeszowi, synom Izraela Swe czyny potężne.
PsSzer	Objawił Mojżeszowi drogi swoje, synom izraelskim dzieła swoje.
Tys1	(102:7) Drogi swoje oznajmił Mojżeszowi, dzieła swoje synom Izraela.
Tys5	Drogis swoje objawił Mojżeszowi, dzieła swoje synom Izraela.
Bryt	Objawił Mojżeszowi drogi swoje, Synom Izraela dzieła swoje.
Pozn	On Mojżeszowi dał poznać swe drogi, a synom Izraela swoje dzieła.
WarPra	Mojżeszowi objawił swoje własne drogi, a synom Izraela – dzieła, których dokonał.
STB	Mojżeszowi objawił Swoje drogi, a synom Israela Swe pragnienia.
EIB	Objawił Mojżeszowi swoje drogi I synom Izraela - swoje dzieła.

Ps 103,8

PsFlor	(102:8) Miłościwy i miłosierdny Gospodzin, długo czakający i wielko miłosierdny.
PsPul	(102:8) Miłościwy i miłosierny Bog, długo czakający i wieliko miłosierny.
Wuj1923	Litościwy i miłościwy Pan, długo czekający, a wielce miłosierny.
Gda1881	Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
Gda2017	Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i pełen wielkiego miłosierdzia.
PsBycz	Miłosiern, i-łaskaw Pan; powolen do gniéwu, i-wielce dobrotliw.
Goet	Miłosierny i łaskawy jest Pan, nierychły do gniewu i wielkiej dobroci.
PsCylk	Miłosiernym i litościwym Bóg, powściągliwy w gniewie i pełen łaski.
PsKrusz	Miłosierny i litościwy jest Pan; nierychły do gniewu, a bogaty w miłosierdzie.
PsAszk	Litościwy i miłościwy Jehowa, powolny w gniewie a w łaskę bogaty.
PsSzer	Miłosierny i łaskawy jest Pan, cierpliwy i pełen dobroci.
Tys1	(102:8) Miłosierny jest Pan i łaskawy, do gniewu nieskory i bardzo łagodny.
Tys5	Miłosierny Pan i łagodny, nieskory do gniewu i bogaty w łaskę.
Bryt	Miłosierny i łaskawy jest Pan, Cierpliwy i pełen dobroci.
Pozn	Jahwe miłosierny jest i łaskawy, nieskory do gniewu i pełen litości.
WarPra	Pan jest Miłosierny i Łaskawy, do gniewu nieskory i w dobroć przebogaty.
STB	Miłosierny i litościwy jest WIEKUISTY, powściągliwy w gniewie i pełen łaski.
EIB	PAN jest miłosierny i łaskawy, Wielka jest Jego cierpliwość i łaska.

Ps 103,9

PsFlor	(102:9) Nie na wieki gniwać sie będzie ani na wieki grozić sie będzie.
PsPul	(102:9) Nie na wieki gniewać sie będzie ani na wieki grozić sie będzie.
Wuj1923	Nie na wieki się gniewać będzie, ani wiecznie grozić będzie.
Gda1881	Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
Gda2017	Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie gniewu chował.
PsBycz	Nie na-wieki będzie-się-spiérał, i,-nie na-zawsze, gniéw zachowa.
Goet	Nie będzie się zawsze prawował i gniewu wiecznie chował.
PsCylk	Nie na zawsze gniewa się, nie na wieki chowa urazę.
PsKrusz	Nie będzie się zawsze wadził, ani ukrywał gniewu na wieki.
PsAszk	Nie na zawsze będzie się wadził, ani na wieczność chował gniew.
PsSzer	Nie prawuje się ustawicznie, nie gniewa się na wieki.
Tys1	(102:9) Nie wiedzie sporu na stałe ani gniewem na wieki nie płonie.
Tys5	Nie wiedzie sporu bez końca i nie płonie gniewem na wieki.
Bryt	Nie prawuje się ustawicznie, Nie gniewa się na wieki.
Pozn	Nie wiedzie On sporu bez końca, nie zachowuje na wieki urazy.
WarPra	Nie będzie się na was wiecznie srożył, nie będzie trwał zawsze w zapalczywości swojej.
STB	Nie na zawsze się gniewa, nie na wieki chowa urazę.
EIB	On nie procesuje się bez końca I Jego gniew nie trwa na wieki.

Ps 103,10

PsFlor	(102:10) Nie podług grzechow naszych czynił nam ani podle lichot naszych odpłacił nam.
PsPul	(102:10) Nie podług grzechow naszych czynił nam ani podług złości naszych odpłacił nam.
Wuj1923	Nie według grzechów naszych uczynił nam: ani według nieprawości naszych oddał nam.
Gda1881	Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
Gda2017	Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
PsBycz	On, nie według-grzéchów-naszych czyni nam, i,-nie według-nieprawości-naszych, nagradza nam.
Goet	Nie postępuje z nami według grzechów naszych, i nie oddaje nam według nieprawości naszych.
PsCylk	Nie wedle grzechów naszych świadczy nam, nie wedle win naszych odpłaca nam.
PsKrusz	Nie postąpił z nami według grzechów naszych, ani nie odpłacił nam według przewinień naszych.
PsAszk	Nie jako przewinienia nasze nam uczynił, i nie jako grzechy nasze nam nadgrodził.
PsSzer	Postępuje z nami nie według grzechów naszych, ani nie odpłaca nam według win naszych.
Tys1	(102:10) Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani według win naszych nam nie odpłaca.
Tys5	Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani według win naszych nam nie odpłaca.
Bryt	Nie postępuje z nami według grzechów naszychAni nie odpłaca nam według win naszych.
Pozn	Nie postępuje z nami według grzechów naszych, nie karze nas na miarę naszych win.
WarPra	Nie postępuje z nami według naszych grzechów i nie będzie nam odpłacał według winy naszej.
STB	Nie według naszych grzechów nam świadczy, nie według naszych nieprawości nam odpłaca.
EIB	Nie postępuje z nami według naszych grzechów Ani nam nie odpłaca według naszych win.

Ps 103,11

PsFlor	(102:11) Bo podług wysokości niebia od ziemie śćwierdził miłosierdzie swoje nad bojącymi siebie.
PsPul	(102:11) Bo podług wysokości nieba od ziemie śćwirdził miłosierdzie swoje nad bojące siebie.
Wuj1923	Albowiem według wysokości nieba od ziemie utwierdził miłosierdzie swoje nad tymi, którzy się go boją.
Gda1881	Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
Gda2017	Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, tak wielkie jest jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.
PsBycz	Bo, jak-wysoko niebiosa, nad tą-ziemią, tak wielką dobroć-Jego, dla bojących-się-Go.
Goet	Lecz jak wysokie są niebiosa nad ziemią, tak wielka jest dobroć Jego nad tymi, którzy się Go boją;
PsCylk	Bo ile wyższém niebo nad ziemią, tyle góruje łaska Jego nad wielbicielami Jego.
PsKrusz	Albowiem, jak wysoko są niebiosa nad ziemią, tak utwierdził miłosierdzie swe nad tymi, co Go się boją.
PsAszk	Bo jako wyniosłe są niebiosa nad ziemię, tako wzbiła się łaska Jego nad tych, co się Go obawiają,
PsSzer	Lecz jak wysoko jest niebo nad ziemią, tak wielka jest dobroć Jego dla tych, którzy się Go boją.
Tys1	(102:11) Bo jak niebo wznosi się nad ziemię, tak możne jest Jego miłosierdzie wobec Jego czcicieli.
Tys5	Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, tak trwała jest Jego łaska dla tych, co się Go boją.
Bryt	Lecz jak wysoko jest niebo nad ziemią, Tak wielka jest dobroć jego dla tych, którzy się go boją.
Pozn	Bowiem jak niebo góruje nad ziemią, tak nad bojącymi się Go przemożna jest Jego łaska.
WarPra	Bo jak wysoko jest niebo ponad ziemią, tak wielka jest Jego dobroć wobec bogobojnych.
STB	Bo jak Niebo jest wyższe od ziemi – tak Jego łaska góruje nad tymi, co Go wielbią.
EIB	Lecz jak wysoko jest niebo nad ziemią, Tak wielka jest Jego łaska dla tych, którzy się Go boją.

Ps 103,12

PsFlor	(102:12) Jeliko jest wschod od zapada, daleko uczynił od nas lichoty nasze.
PsPul	(102:12) Jelko jest wschod od zapada, daleko uczynił od nas złości nasze.
Wuj1923	Jako daleko jest wschód od zachodu, daleko oddalił od nas nieprawości nasze.
Gda1881	A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
Gda2017	Jak daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas nasze występki.
PsBycz	Jak-daleko wschód, od-zachodu, tak daleko-oddala, od-nas, wykroczenia-nasze.
Goet	Jak daleki jest wschód od zachodu, oddalił od nas występki nasze.
PsCylk	O ile dalekim wschód od zachodu, tyle oddalił od nas występki nasze.
PsKrusz	Jak daleko jest wschód od zachodu, tak odległemi uczynił od nas nieprawości nasze.
PsAszk	Jako odległość wschodu od zachodu, oddalił od nas przestępstwa nasze.
PsSzer	Jak daleko jest wschód od zachodu, tak odsunął od nas występki nasze.
Tys1	(102:12) Jak jest odległy wschód od zachodu, tak daleko odsuwa od nas nasze występki.
Tys5	Jak jest odległy wschód od zachodu, tak daleko odsuwa od nas nasze występki.
Bryt	Jak daleko jest wschód od zachodu, Tak oddalił od nas występki nasze.
Pozn	Jak daleki jest wschód od zachodu, tak On oddala od nas nasze przewinienia.
WarPra	Jak odległy jest wschód od zachodu słońca, tak daleko odsunął od nas nasze winy.
STB	Jak daleko wschód od zachodu – tak oddalił od nas nasze występki.
EIB	Jak daleko wschód leży od zachodu, Tak daleko On oddalił od nas nasze nieprawości.

Ps 103,13

PsFlor	(102:13a) Kako slutawa sie {albo smiłuwa sie} ociec nad syny, tako sie jest slutował Gospodzin nad bojącymi siebie,
PsPul	(102:13a) Jako odpuszcza ociec synom, odpuścił Bog bojącym sie jego,
Wuj1923	Jako lituje ojciec synów swoich, zlitował się Pan nad tymi, którzy się go boją.
Gda1881	Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
Gda2017	Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.
PsBycz	Jaka-litość ojca, nad dziećmi, tak się-lituje Pan, nad bojącymi-się-Go.
Goet	Jak się ojciec lituje nad dziećmi, tak Pan lituje się nad tymi, którzy się Go boją.
PsCylk	Jak się lituje ojciec nad dziećmi, tak lituje się Bóg nad wielbicielami Swoimi.
PsKrusz	Jako lituje się ojciec nad synami, tak lituje się Pan nad tymi, co Go się boją,
PsAszk	Jako się ojciec ulituje nad swoją dziatwą, ulitował się Jehowa tych, co się Go obawiają.
PsSzer	Jak się lituje ojciec nad dziatkami, tak się lituje Pan nad tymi, którzy się Go boją,
Tys1	(102:13) Jak się lituje ojciec nad synami, tak Pan się lituje nad bogobojnymi.
Tys5	Jak się lituje ojciec nad synami, tak Pan się lituje nad tymi, co się Go boją.
Bryt	Jak się lituje ojciec nad dziećmi, Tak się lituje Pan nad tymi, którzy się go boją,
Pozn	Jak ojciec lituje się nad swoimi dziećmi, tak Bóg ma litość nad bogobojnymi.
WarPra	Jak ojciec lutuje się nad swoimi dziećmi, tak Pan lituje się nad tymi, którzy się Go boją.
STB	Jak się lituje ojciec nad dziećmi – tak WIEKUISTY lituje się nad tymi, co Go wielbią.
EIB	I jak ojciec lituje się nad dziećmi, Tak PAN lituje się nad tymi, którzy się Go boją,

Ps 103,14

PsFlor	(102:13b) bo on znaje {albo poznał} słożenie nasze, (102:14a) wspomionął jest, iż proch jesmy.
PsPul	(102:13b) bo on znaje ulepienie nasze, (102:14a) spomionął, iże proch jesmy.
Wuj1923	Boć on zna utworzenie nasze: wspomniał, iżechmy proch.
Gda1881	Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
Gda2017	On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
PsBycz	Boć On zna utwór-nasz; On-pamięta, że prochem-eśmy.
Goet	Bo On wie, jakim tworem jesteśmy, pamięta, że jesteśmy prochem.
PsCylk	Bo On zna jestestwo nasze, pamięta, że prochem jesteśmy.
PsKrusz	On zaiste wie, żeśmy ulepieni; pamięta, że prochem jesteśmy.
PsAszk	Gdyż zna On popęd nasz, pamiętny, iż prochem jesteśmy.
PsSzer	bo On zna ułomność naszą, wie, żeśmy prochem.
Tys1	(102:14) Wie On z czego jesteśmy utworzeni, pamięta o nas, że jesteśmy prochem.
Tys5	Wie On, z czego jesteśmy utworzeni, pamięta, że jesteśmy prochem.
Bryt	Bo On wie, jakim tworem jesteśmy, Pamięta, żeśmy prochem.
Pozn	Wie On bowiem, z czego jesteśmy stworzeni, nie zapomina, że jesteśmy prochem.
WarPra	Bo On wie dobrze, z czegośmy utworzeni, pamięta o tym, żeśmy tylko prochem.
STB	Gdyż On wie jak nas ukształtował; pamięta, że jesteśmy prochem.
EIB	Bo On zna całą naszą kruchość, Pamięta, że jesteśmy tylko prochem.

Ps 103,15

PsFlor	(102:14b) Człowiek, jako siano dni jego, jako kwiet polny, tako otekwcie.
PsPul	(102:14b) Człowiek, jako siano dni jego, jako kwiat polny, tako zakwcie.
Wuj1923	Człowiek, jako trawa dni jego: jako kwiat polny, tak okwitnie.
Gda1881	Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
Gda2017	Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
PsBycz	Człowiek, jak-trawa; dni-jego, jak-kwiata polnego; tak kwitnie.
Goet	Dni człowieka są jak trawa: kwitnie jak kwiat polny;
PsCylk	Człowiek, jak trawa dni jego, jak kwiat polny rozkwita.
PsKrusz	Dni człowiecze jako trawa, jak kwiat polny, tak kwitnie.
PsAszk	Człek, - jako trawa dni jego, jako kwiat w polu, tak oto zakwita.
PsSzer	Dni śmiertelnika są jak trawa: Kwitnie on jak kwiat polny.
Tys1	(102:15) Dni człowieka są podobne do trawy; tak kwitnie jak kwiat na polu:
Tys5	Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat na polu;
Bryt	Dni człowieka są jak trawa:Tak kwitnie jak kwiat polny.
Pozn	Człowiek! Dnie jego są jak trawa, jak kwiat polny rozkwita,
WarPra	Człowiek jest podobny do trawy: pokrywa się kwieciem na polach,
STB	Człowiek jego dni są jak trawa i rozkwita niczym polny kwiat.
EIB	Rzeczywiście, dni człowieka są jak trawa, A on sam kwitnie jak kwiat polny.

Ps 103,16

PsFlor	(102:15) Bo duch przejdzie w niem i nie ostanie, i nie pozna więce miesta swego.
PsPul	(102:15) Bo duch przedzie w niem i nie zstoji sie, i nie poznaje ❬więcej❭ miasta swego.
Wuj1923	Albowiem powienie wiatr nań, i nie ostoi się, i więcéj nie pozna miejsca swego.
Gda1881	Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
Gda2017	Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
PsBycz	Kiedy wiatr przejdzie, nad-nim, tedy-nie-ma-go; nawet-nie pozna-go już, miejscé-jego.
Goet	Gdy wiatr nad nim przejdzie, niema go, i miejsce jego nie zna go więcej.
PsCylk	Gdy wiatr przejdzie po nim, niemasz go, a nie poznaje go już miejsce jego.
PsKrusz	Gdy wiatr powieje nań, już go niemasz, i miejsca swego nie pozna więcej.
PsAszk	Że wiatr go musnął w przelocie a niemasz go i nie rozpozna go więcej miejsce jego.
PsSzer	Gdy nań wiatr powieje, już go nie ma, i już go nie ujrzy miejsce jego.
Tys1	(102:16) Ledwie musnął go wiatr, a już go nie ma, i własne miejsce już go nie poznaje.
Tys5	ledwie muśnie go wiatr, a już go nie ma, i miejsce, gdzie był, już go nie poznaje.
Bryt	Gdy wiatr nań powieje, już go nie maI już go nie ujrzy miejsce jego.
Pozn	lecz ledwie wiatr powieje, już go nie ma, nie pozostaje po nim nawet ślad.
WarPra	lecz znika natychmiast kiedy wiatr powieje, i nie poznaje go już miejsce jego.
STB	A kiedy wiatr po nim przejdzie – nie ma go i już go nie poznaje jego miejsce.
EIB	Wystarczy, że zawieje wiatr, a już go nie ma, Nie widać go na jego dawnym miejscu.

Ps 103,17

PsFlor	(102:16) Ale miłosierdzie boże od wieka aż do wieka nad bojącymi sie jego (102:17a) a prawda jego nad syny synowymi,
PsPul	(102:16) Ale miłosierdzie boże od wieka aż do wieka nad bojącymi sie jego, (102:17a) ❬a prawda jego na syny synow,❭
Wuj1923	Ale miłosierdzie Pańskie od wieku i aż do wieku nad tymi, którzy się go boją, i sprawiedliwość jego na syny synów
Gda1881	Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
Gda2017	Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
PsBycz	Ale,-dobroć Pana, od-wieków, i-aż-do-wieczności, dla bojących-się-Go; a,-sprawiedliwość-Jego, nad-dziećmi dzieci.
Goet	Ale dobroć Pana trwa od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się Go boją, a sprawiedliwość Jego nad dziećmi dzieci.
PsCylk	Ale łaska Boga od wieku do wieku dla wielbicieli Jego; a sprawiedliwość Jego dla wnuków.
PsKrusz	A miłosierdzie Pańskie od wieków i aż na wieki nad tymi, co się Go boją; a sprawiedliwość Jego nad synami synów,
PsAszk	Wszak łaska Jehowy od wieczności po wieczność nad tymi, co żywią bojaźń Jego, zaś miłość Jego sprawiedliwa nad synami synów.
PsSzer	Ale łaska Pana na wieki dla tych, którzy się Go boją, a sprawiedliwość Jego dla potomków tych,
Tys1	(102:17) A miłosierdzie Pańskie od wieków na ziemi wobec Jego czcicieli, a Jego sprawiedliwość nad synami synów,
Tys5	A łaskawość Pana na wieki wobec Jego czcicieli, a Jego sprawiedliwość nad synami [ich] synów,
Bryt	Lecz łaska Pana od wieków na wiekiDla tych, którzy się go boją, A sprawiedliwość jego dla synów ich synów,
Pozn	Ale wieczna jest łaska Jahwe dla Jego czcicieli, Jego sprawiedliwość dla synów i wnuków,
WarPra	Łaska zaś Pana trwa na wieki i zawsze wobec tych wszystkich, którzy się Go boją. A dobroci Jego doświadczają synowie i synowie synów
STB	Ale łaska BOGA od wieku do wieku dla tych, którzy Go wielbią; a jego sprawiedliwość dla synów synów,
EIB	Ale łaska PANA trwa od wieków na wieki - Nad tymi, którzy się Go boją. Jego sprawiedliwość otacza synów ich synów -

Ps 103,18

PsFlor	(102:17b) ciem, cso chowają ustawienie jego (102:18) i pomnią kaźnie jego ku czynieniu jich.
PsPul	(102:17b) ❬ty, jiż strzegą obrząd jego,❭ (102:18) i pomnią kaźni jego na czynienie jich.
Wuj1923	Tych, którzy chowają Testament jego i pamiętają na przykazania jego, aby je pełnili.
Gda1881	Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
Gda2017	Nad tymi, którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
PsBycz	Ku-zachowujęcym przymierzé-Jego, i,-ku-pamiętającym przykazy-Onegoż, przez-spełnianié-ich.
Goet	Tych, którzy zachowują przymierze Jego i pamiętają o zarządzeniach Jego, aby je wykonywać.
PsCylk	Strzegącym przymierza Jego, pomnym przykazań Jego, by je spełniać.
PsKrusz	którzy strzegą przymierza Jego i którzy pamiętają na przykazania Jego, aby je wypełniać.
PsAszk	Ku tym, co strzegą przymierza Jego i wspominają rozkazów Jego, aby je wykonywać.
PsSzer	którzy strzegą przymierza Jego i pilnie wypełniają przykazania Jego.
Tys1	(102:18) nad tymi, którzy strzegą Jego przymierza i pamiętają, by pełnić Jego przykazania.
Tys5	nad tymi, którzy strzegą Jego przymierza i pamiętają, by wypełniać Jego przykazania.
Bryt	Dla tych, którzy strzegą przymierza jegoI pamiętają o wypełnianiu przykazań jego.
Pozn	dla tych, co strzegą Jego Przymierza i pomną, by pełnić Jego przykazania.
WarPra	oraz ci, co strzegą Przymierza, o Jego prawie myślą i według niego żyją.
STB	tych, co strzegą Jego przymierza; uważają na Jego przykazania, by je spełniać.
EIB	Tych, którzy dotrzymują Jego przymierza I pamiętają, by wypełniać Jego przykazania.

Ps 103,19

PsFlor	(102:19) Gospodzin na niebiu oprawił stolec swoj a krolewstwo jego wszem będzie panować.
PsPul	(102:19) Bog na niebie uczynił stolec swoj a krolewstwo jego wszem[i] będzie paniać.
Wuj1923	Pan na niebie przygotował stolicę swoję, a królestwo jego nad wszymi panować będzie.
Gda1881	Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
Gda2017	PAN na niebiosach ustanowił swój tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.
PsBycz	Pan, w-niebiosach, ustalił tron-swój; a,-królestwo-Jego, nad-powszechnością, panuje.
Goet	Pan na niebiosach utwierdził tron Swój, a królestwo Jego obejmuje wszechświat.
PsCylk	Bóg na niebiosach utwierdził tron Swój, a królestwo Jego wszystkiém włada.
PsKrusz	Pan na niebiosach ustawił stolicę swoją, a królestwo Jego nad wszystkiem panuje.
PsAszk	Jehowa w niebiesiech przysposobił tron Swój a królestwo Jego włada wszechświatem.
PsSzer	Pan na niebiosach utwierdził swój tron, a królestwo Jego panuje nad wszystkim.
Tys1	(102:19) Pan w niebie założył swoją stolicę, a Jego królowanie rządzi wszechświatem.
Tys5	Pan w niebie tron swój ustawił, a swoim panowaniem obejmuje wszechświat.
Bryt	Pan na niebiosach utwierdził swój tron, A królestwo jego panuje nad wszystkim.
Pozn	Jahwe utrwalił swój tron na niebiosach, a Jego władanie ogarnia wszechświat.
WarPra	Pan postawił swój tron na niebiosach i swoją królewską mocą panuje nad wszystkim.
STB	WIEKUISTY utwierdził Swój tron na niebiosach, Jego królestwo włada wszystkim.
EIB	Oto PAN na niebie utwierdził swój tron, Jego królestwo panuje nad wszystkim!

Ps 103,20

PsFlor	(102:20) Błogosławcie Gospodnu, wszyccy anjeli jego mocni siłą, czyniący słowo jego ku posłuchaniu głosu słow jego!
PsPul	(102:20) Błogosławcie Bogu, wszystcy anjeli jego mocni siłą, czyniący słowo ❬jego❭ na usłyszenie głosa słow jego!
Wuj1923	Błogosławcie Panu, wszyscy Aniołowie jego możni w sile, którzy czynicie słowo jego na usłyszenie głosu mów jego.
Gda1881	Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
Gda2017	Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.
PsBycz	Błogosławcie Pana, wy, Aniołowie-Jego, przemożni siłą, spełniający rozkaz-Jego, z-uległością, na-głos słowa-Jego.
Goet	Błogosławcie Pana, aniołowie Jego, potężni siłą, którzy wykonujecie słowo Jego, posłuszni głosowi słowa Jego!
PsCylk	Uwielbiajcie Boga wysłańcy Jego, mocarze siły, wykonawcy rozkazu Jego, gotowi słuchać głosu słowa Jego.
PsKrusz	Błogosławcie Panu aniołowie Jego - mocarze, który wypełniacie słowo Jego, słuchajcie głosu Jego mowy.
PsAszk	Błogosławcie Jehowę posłanniki Jego, potężni siłą, co spełniają słowo Jego, aby słuchać głosu Jego słowa.
PsSzer	Błogosławcie Panu, aniołowie Jego, potężni siłą, pełniący Słowo Jego, posłuszni głosowi Słowa Jego!
Tys1	(102:20) Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie, potężni mocą, pełniący Jego rozkazy, abyście Jego słowu byli posłuszni.
Tys5	Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie, pełni mocy bohaterowie, wykonujący Jego rozkazy, <posłuszni na dźwięk Jego słowa>.
Bryt	Błogosławcie Panu, aniołowie jego, Potężni siłą, wykonujący słowo jego, Aby słuchano głosu słowa jego!
Pozn	Błogosławcie Jahwe, aniołowie Jego, potężni mocą, którzy Jego pełnicie rozkazy, posłuszni na dźwięk Jego słowa.
WarPra	Wysławiajcie Pana, aniołowie jego i wy, mocarze wszyscy, pełniący Jego rozkazy i słów Jego słuchający.
STB	Uwielbiajcie BOGA Jego wysłańcy, mocarze siły, wykonawcy Jego rozkazu, gotowi słuchać głosu Jego Słowa.
EIB	Błogosławcie PANA, Jego aniołowie, Potężni siłą, oddani Jego Słowu, By dawać posłuch każdej Jego radzie!

Ps 103,21

PsFlor	(102:21) Błogosławcie Panu, wszyćki siły jego, sługi jego, jiż czynicie wolą jego!
PsPul	(102:21) Błogosławcie Bogu, wszystki siły jego, słudzy jego, jiż czynicie wolą jego!
Wuj1923	Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolą jego.
Gda1881	Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
Gda2017	Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.
PsBycz	Błogosławcie Pana, wy, wsze zastępy-Jego, wy, słudzy-Jego, wykonywający wolę-Onegoż.
Goet	Błogosławcie Pana, wszystkie zastępy Jego, słudzy Jego, którzy wykonujecie upodobanie Jego.
PsCylk	Uwielbiajcie Boga wszystkie twory Jego; uwielbiaj duszo moja Boga.
PsKrusz	Błogosławcie Panu wszystkie zastępy Jego - słudzy Jego, którzy czynicie Jego wolę.
PsAszk	Błogosławcie Jehowę wszystkie zastępy Jego, pomocnicy Jego, spełniający Jego wolę.
PsSzer	Błogosławcie Panu, wszystkie wojska Jego; wy, słudzy Jego, pełniący wolę Jego!
Tys1	(102:21) Błogosławcie Pana, wszystkie Jego zastępy, słudzy Jego, którzy wolę Jego pełnicie.
Tys5	Błogosławcie Pana, wszystkie Jego zastępy, słudzy Jego, pełniący Jego wolę!
Bryt	Błogosławcie Panu wszystkie zastępy jego, Słudzy jego, pełniący wolę jego!
Pozn	Błogosławcie Jahwe, wszystkie Jego zastępy, słudzy, którzy pełnicie Jego wolę.
WarPra	Wysławiajcie Pana, wszystkie zastępy Jego i wszyscy słudzy, czyniący Jego wolę.
STB	Uwielbiajcie WIEKUISTEGO wszystkie Jego zastępy; jego słudzy, którzy czynicie Jego wolę; uwielbiaj WIEKUISTEGO moja duszo.
EIB	Błogosławcie PANA, wszystkie Jego zastępy, Wy, Jego podwładni, pełniący Jego wolę!

Ps 103,22

PsFlor	(102:22) Błogosławcie Panu, wszyćka działa jego w każdem mieście państwa jego! Błogosław, dusza moja, Gospodna!
PsPul	(102:22) Błogosławcie Bogu, wszystka działa jego we wszelikiem mieście państwa jego! Błogosław, dusza moja, Boga!
Wuj1923	Błogosławcie Panu wszystkie uczynki jego, na wszelkiem miejscu panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
Gda1881	Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
Gda2017	Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.
PsBycz	Błogosławcie Pana, wy, wsze dziéła-Jego, we-wszystkich miejscach panowania-Jego; błogosław, duszo-moja, tego Pana.
Goet	Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Jego, na wszystkich miejscach panowania Jego! Błogosław Pana, duszo moja!
PsCylk	Uwielbiajcie Boga wszystkie twory Jego; uwielbiaj duszo moja Boga.
PsKrusz	Błogosławcie Panu wszystkie dzieła Jego na wszystkich miejscach Jego panowania. Błogosław duszo moja Panu.
PsAszk	Błogosławcie Jehowę wszystkie dzieła Jego we wszelkiem miejscu władztwa Jego - duszo moja, błogosław Jehowę!
PsSzer	Błogosławcie Panu, wszystkie dzieła Jego na wszystkich miejscach królestwa Jego! Błogosław, duszo moja, Panu!
Tys1	(102:22) Błogosławcie Pana, wszystkie Jego dzieła, na każdym miejscu Jego panowania: błogosław, duszo moja, Pana.
Tys5	Błogosławcie Pana, wszystkie Jego dzieła, na każdym miejscu Jego panowania. Błogosław, duszo moja, Pana!
Bryt	Błogosławcie Panu, wszystkie dzieła jegoNa wszystkich miejscach panowania jego! Błogosław, duszo moja, Panu!
Pozn	(103:22) Błogosławcie Jahwe, wszystkie Jego dzieła, na każdym miejscu Jego panowania. (103:23) Błogosław, duszo moja, Jahwe!
WarPra	Wysławiajcie Pana, wszystkie dzieła jego, na każdym miejscu Jego panowania, wysławiaj, duszo moja, Pana!
STB	Uwielbiajcie WIEKUISTEGO wszystkie Jego twory, na wszystkich miejscach Jego panowania; uwielbiaj WIEKUISTEGO moja duszo.
EIB	Błogosławcie PANA, wszystkie Jego dzieła We wszystkich miejscach Jego panowania! Błogosław również ty, moja duszo, PANA!

Psalm 104

Ps 104,1

PsFlor	(103:1) Błogosław, dusza moja, Gospodna! Panie Boże moj, powielbion jeś barzo. (103:2a) Spowiedzią i krasą oblekł ❬jeś❭ sie,
PsPul	Dawid. (103:1) Błogosław, dusza moja, Bogu! Gospodnie Boże moj, powielbion jeś silno. (103:2a) Chwałą i krasą oblekł jeś sie,
Wuj1923	Samemu Dawidowi. Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! bardzoś się wielmożnym okazał.
Gda1881	Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
Gda2017	Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
PsBycz	Błogosław, duszo-moja, Pana; o-Panie, Boże-mój! wielkimeś bardzo; Tyś, majestatem, i-wspaniałością, odziany.
Goet	UWIELBIAJ Pana, duszo moja! Panie, Boże mój, Tyś bardzo wielki; majestatem i przepychem jesteś odziany!
PsCylk	Uwielbiaj duszo moja Boga. Boże, Panie mój, wielkiś bardzo, majestatem i wspaniałością przyodziałeś się.
PsKrusz	Błogosław duszo moja Panu! Panie, Boże mój! Tyś bardzo wielki: majestatem i chwałą się odziałeś!
PsAszk	Błogosław duszo ma Jehowo, - Jehowo, Boże mój, możnieś wielki, wdzięk przywdziałeś i przepych.
PsSzer	Błogosław, duszo moja, Panu! Panie, Boże mój, jesteś bardzo wielki! Przywdziałeś chwałę i majestat.
Tys1	(103:1) Błogosław, duszo moja, Pana! O Panie, Boże mój, Ty jesteś bardzo wielki! W majestat i piękno odziany,
Tys5	Błogosław, duszo moja, Pana! O Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! Odziany we wspaniałość i majestat,
Bryt	Błogosław, duszo moja, Panu! Panie, Boże mój, jesteś bardzo wielki! Przywdziałeś chwałę i majestat.
Pozn	Błogosław, duszo moja, Jahwe! Jahwe, Boże mój! Jakżeś Ty wielki! Przyodziany w chwałę i majestat,
WarPra	Uwielbiaj, duszo moja, Pana! Jak wielki jesteś, Panie mój i Boże, jesteś przyodziany w wielkość i potęgę.
STB	Uwielbiaj WIEKUISTEGO moja duszo! WIEKUISTY, mój Boże, Ty jesteś bardzo wielki, przyodziałeś się majestatem i wspaniałością.
EIB	Błogosław, moja duszo, PANA! PANIE, mój Boże, jakże jesteś wielki! Zdobi Cię świetność i majestat,

Ps 104,2

PsFlor	(103:2b) ogarnion świetłością jako odzienim, (103:3a) rozciągaję niebo jako skorę,
PsPul	(103:2b) ogardnion światłością jako odzienim, (103:3a) rozciągając niebo jako skorę,
Wuj1923	Oblokłeś się w wyznanie i ozdobę; odziany światłością jako szatą.
Gda1881	Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
Gda2017	Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
PsBycz	On, okrywającym-się światłością, jak-szatą, rozsuwającym niebiosa, jakby-zasłonę.
Goet	Osłaniasz się światłością jak szatą; rozbijasz jak namiot niebiosa!
PsCylk	Oblekasz się światłem jako szatą, rozpościerasz niebiosa jak oponę.
PsKrusz	Zamiast szatą, światłem się przyodziałeś; rozciągnąłeś niebiosa, jako oponę.
PsAszk	Otulasz się w światło, niby w szatę, rozpinasz niebiosa, niby kobierzec.
PsSzer	Przyodziewasz się światłością jak szatą, niebiosa rozciągasz jak oponę.
Tys1	(103:2) światłem okryty jak płaszczem. Jak namiot rozpostarłeś niebo,
Tys5	światłem okryty jak płaszczem. Rozpostarłeś niebo jak namiot,
Bryt	Przyodziewasz się światłością jak szatą, Niebiosa rozciągasz jak kobierzec.
Pozn	spowity światłem niby płaszczem. Rozciągnąłeś niebiosa jak namiot,
WarPra	Światłem jesteś okryty jak płaszczem, niebo całe rozpostarłeś jak namiot.
STB	Odziewasz się światłem jak szatą, rozpościerasz niebiosa jak zasłonę.
EIB	Światłem spowijasz się jak szatą, I niebiosa rozciągasz niczym namiot.

Ps 104,3

PsFlor	(103:3b) jenże pokrywasz wodami wirzchy jego, (103:4) jenże kładziesz obłok wstąpienie twoje, jenże chodzisz na skrzydlech wiatrow,
PsPul	(103:3b) jenże pokrywasz wodami wirchy jego, (103:4) jenże kładziesz obłok wstąpienie twoje, jenże chodzisz na skrzydlech wiatrow,
Wuj1923	Który rozciągasz niebo jako skórę: który okrywasz wodami wierzch jego: który kładziesz obłoki wstępem twoim, który chodzisz na skrzydłach wiatrowych.
Gda1881	Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
Gda2017	Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
PsBycz	Który,-zasklepiającym, w-wodach, wyższe-piętra-swoje; który-czyniącym obłoki, powozem-swoim; który-przechadzającym-się, na skrzydłach wiatru.
Goet	Który belki pałacu swego zakłada w wodach, który obłoki czyni Swym pojazdem, jeździ na skrzydłach wiatru;
PsCylk	Pokrywasz wodami górne sklepienia Twoje, czynisz obłoki wozem Twoim, unosisz się na skrzydłach wiatru.
PsKrusz	Zasklepiłeś na wodach pałace swoje, zamiast wozu swego stawiasz obłoki; na skrzydłach wiatru się unosisz.
PsAszk	Który ochładzasz wodami stopnie Swe, dawasz obłoki za Swój pojazd, który kroczysz na skrzydłach wiatru.
PsSzer	Budujesz na wodach pałace swoje; czynisz obłoki rydwanem swoim, biegniesz na skrzydłach wiatru.
Tys1	(103:3) nad wody wzniosłeś Twe komnaty. Na chmurach jedziesz jak na rydwanie, przechadzasz się na skrzydłach wiatru.
Tys5	wzniosłeś swe komnaty nad wodami. Za rydwan masz obłoki, przechadzasz się na skrzydłach wiatru.
Bryt	Budujesz na wodach swoje górne komnaty; Czynisz obłoki rydwanem swoim, Suniesz na skrzydłach wiatru.
Pozn	na wodach wzniosłeś Twe mieszkanie. Z obłoków uczyniłeś rydwan dla siebie, chodzisz na skrzydłach wiatru.
WarPra	Wzniosłeś swój dom nad wodami, Twoim rydwanem są obłoki, a poruszasz się na skrzydłach wichru silnego.
STB	Twoje górne sklepienia pokrywasz wodami, Twym wozem czynisz obłoki i unosisz się na skrzydłach wiatru.
EIB	Na wodach wznosisz piętra swych komnat, Obłoki czynisz swym rydwanem, Lecisz na skrzydłach wiatru.

Ps 104,4

PsFlor	(103:5) jenż czynisz anjeły twoje duchy a sługi twe ogniem zażegającym,
PsPul	(103:5) jenże czynisz anjoły twoje duchy a sługi twoje ogniem zażegającym,
Wuj1923	Który czynisz Anioły twoje duchy, i sługi twoje ogień palący.
Gda1881	Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
Gda2017	Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
PsBycz	Czyniący, Aniołów-swych, wiatrami; sług-swoich, ogniem płónącym.
Goet	Który czyni wiatry posłańcami Swymi, sługami Swymi pałający ogień.
PsCylk	Czynisz posłańcami Twoimi wichry, sługami Twoimi płomienie gorejące.
PsKrusz	Duchy czynisz swymi posłami, a sługami Twymi są płomienie ogniste.
PsAszk	Czynisz posłańcami Swymi duchy, służebne Swe - ogniem płomiennym.
PsSzer	Czynisz wiatry posłańcami swymi, ogień płonący sługami swymi.
Tys1	(103:4) Posłami swymi czynisz wichry, sługami — ogień płonący.
Tys5	Jako swych posłańców używasz wichry, jako sługi - ogień i płomienie.
Bryt	Czynisz wiatry posłańcami swymi, Ogień płonący sługami swymi.
Pozn	Wichry czynisz Twymi posłańcami, Twoimi sługami pioruny ogniste!
WarPra	Wiatry uczyniłeś swymi posłańcami, służą ci również ogniste płomienie.
STB	Wichry czynisz Twoimi posłańcami, a Twoimi sługami gorejące płomienie.
EIB	Swoimi posłańcami czynisz wichry, Swoimi podwładnymi płomienie ognia.

Ps 104,5

PsFlor	(103:6) jenże ustawił {albo założył} jeś ziemię na ustawicstwie jej; nie nachyli {albo nakłoni} sie na wiek wiekom.
PsPul	(103:6) jenżeś założył ziemię na ustawictwie jej; nie nakłoni sie na wieki wiekom.
Wuj1923	Któryś ugruntował ziemię na jéj stałości: nie nachyli się na wieki wieków.
Gda1881	Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
Gda2017	Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
PsBycz	On-założył ziemię, na podstawach-jéj, aby-nie wzruszyła-się, nigdy, i-wiecznie.
Goet	On ugruntował ziemię na fundamentach jej, nie zachwieje się nigdy ani wiecznie.
PsCylk	Utwierdziłeś ziemię na podstawach jéj, nie zachwieje się na wieki wieków.
PsKrusz	Ugruntowałeś ziemię na jej słupach; nie poruszy się na wieki wieczne.
PsAszk	Ugruntowałeś ziemię na jej filarach, by się nie zachwiała na wieków wiek, -
PsSzer	Ugruntowałeś ziemię na jej słupach, by się nie zachwiała na wieki wieczne.
Tys1	(103:5) Umocniłeś ziemię w jej podstawach: na wieki wieków się nie zachwieje.
Tys5	Umocniłeś ziemię w jej podstawach, na wieki wieków się nie zachwieje.
Bryt	Ugruntowałeś ziemię na stałych podstawach, By się nie zachwiała na wieki wieczne.
Pozn	Mocno utwierdzasz ziemię w jej podstawach, nie zachwieje się już na wieki.
WarPra	Położyłeś ziemie na jej fundamentach, po wszystkie wieki nie zachwieje się nigdy.
STB	Utwierdziłeś ziemię na jej podstawach nie zachwieje się na wieki wieków.
EIB	Ziemię oparłeś na jej podstawach I nie zachwieje się na wieki.

Ps 104,6

PsFlor	(103:7) Głębokość jako odzienie odziew jego, na gorach staną wody.
PsPul	(103:7) Głębokość jako odzienie odziew jego, na gorach staną wody.
Wuj1923	Głębokości jako szata odzienie jéj; nad górami staną wody.
Gda1881	Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
Gda2017	Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
PsBycz	Ty, przepaścią, jakby-odzieżą, nakryłeś-ją; ponad górami stanęły wody;
Goet	Głębokością przykryłeś ją jak szatą, wody stały nad górami.
PsCylk	Otchłań, jak szatą zakryłeś ją, nad górami stały wody.
PsKrusz	Przepaścią, jako szatą, odziałeś się, wody stały ponad górami.
PsAszk	Przepaść - niby suknią ją przykryłeś, nad górami - przystaną wody.
PsSzer	Okryłeś ją tonią jak szatą, wody stały nad górami.
Tys1	(103:6) Tyś okrył ją, jak szatą, oceanem, stanęły wody ponad górami.
Tys5	Jak szatą okryłeś ją Wielką Otchłanią, stanęły wody ponad górami.
Bryt	Okryłeś ją głębią jak szatą, Wody stanęły nad górami.
Pozn	Otchłanią morską jak szatą ją kryjesz, ponad górami zatrzymują się wody.
WarPra	Jak szatą okryły ją wody potopu, wody znalazły się aż na samych górach.
STB	Otchłań zakryła się jak szatą, wody stanęły nad górami.
EIB	Głębia okryła ją jak szata, Wody stanęły nad górami,

Ps 104,7

PsFlor	(103:8) Od porokowania twego ucieką, od głosa groma twego bać sie będą.
PsPul	(103:8) Od porokowania twego ucieką, od głosa groma twego będą strzępać.
Wuj1923	Na fukanie twoje ucieka, ulękną się głosu gromu twego.
Gda1881	Na zgromienie twoje rozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
Gda2017	Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
PsBycz	Lecz, od-zgromienia-Twego, uciekły; one, od-głosu grzmotu-Twojego, pospieszały-w-trwodze.
Goet	Od gromienia Twego uciekały, i od głosu gromu Twego zostały spłoszone.
PsCylk	Na groźbę Twą uciekły, na głos Twój piorunujący pomknęły.
PsKrusz	Na grom Twój rozstępują się, na głos grzmotu twego zlewają się.
PsAszk	Od fukania Twego umkną, od głosu gromu Twojego uciekną w popłochu.
PsSzer	Uciekły na grom Twój, rozpierzchły się nagle na głos grzmotu Twego.
Tys1	(103:7) Ucichły na Twe napomnienie, a kiedyś zagrzmiał — zadrżały.
Tys5	Musiały uciekać wobec Twej groźby, na głos Twego gromu ogarnięte przerażeniem.
Bryt	Ustąpiły, gdyś je zgromił, Rozpierzchły się na głos grzmotu twego.
Pozn	Na groźny Twój rozkaz pierzchają, drżąc na głos Twego grzmotu.
WarPra	Lecz ustąpiły gdy im zagroziłeś, pierzchły wszystkie na głos Twoich grzmotów.
STB	Na Twoją groźbę uciekły i na Twój piorunujący głos pomknęły.
EIB	Lunęły jednak na Twój okrzyk, Spuścił je głos Twojego gromu,

Ps 104,8

PsFlor	(103:9) Wstąpają gory i zstąpają pola na miasto, jeż jeś założył jim.
PsPul	(103:9) Wstąpają gory i zstąpają pola na mieśce, jeżeś założył jim.
Wuj1923	Podnoszą się góry, i zniżają pola na miejsce, któreś im założył.
Gda1881	Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
Gda2017	Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
PsBycz	Weszły-były, na góry; ale spadły, w-doliny, do miejsca tego, co założyłeś im.
Goet	Góry podniosły się, opuściły się doliny na miejsce, któreś im wyznaczył.
PsCylk	Wzniosły się nad góry, zstąpiły w doliny, do miejsca, któreś ustanowił im.
PsKrusz	Podniosły się góry, zniżyły się doliny, na tem miejscu, któreś im ustalił.
PsAszk	Wzniosą się górami, zniżą się w doliny, ku temu miejscu, któreś im założył.
PsSzer	Podniosły się góry, opadły doliny na miejscach, któreś im wyznaczył.
Tys1	(103:8) Góry wyżej wstąpiły, a doliny zeszły na miejsce, któreś im naznaczył.
Tys5	Wzniosły się na góry, opadły na doliny, na miejsce, któreś im naznaczył.
Bryt	Podniosły się góry, Opadły doliny na miejscach, któreś im wyznaczył.
Pozn	Wznoszą się góry, opadają doliny na to miejsce, któreś im wyznaczył.
WarPra	Podniosły się góry i spadły w doliny na miejsca, które im wyznaczyłeś.
STB	Wzniosły się ponad góry, a doliny zstąpiły do miejsca, które im ustanowiłeś.
EIB	Z wysokich gór spadły w doliny Do miejsc przez Ciebie wyznaczonych.

Ps 104,9

PsFlor	(103:10) Miezę {albo granicę} położył jeś jim, jejże nie przestąpią ani sie obrocą pokryć ziemię,
PsPul	(103:10) Kraj położył jeś jim, jegoż nie przestąpią ani sie obrocą pokryć ziemię,
Wuj1923	Zamierzyłeś kres, którego nie przestąpią, ani się wrócą okryć ziemię.
Gda1881	Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
Gda2017	Wyznaczyłeś im granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
PsBycz	Granicęś położył, aby-nie przekraczały, aby-nie wracały-się, do-przykrycia téj-ziemi.
Goet	Wyznaczyłeś granicę, której nie przekroczą i nie wrócą się więcej, aby okryć ziemię.
PsCylk	Granicę wytknąłeś, by jéj nie przekroczyły, by nie wróciły, aby pokryć ziemię.
PsKrusz	Ustaliłeś granicę, aby nie przekroczyły, aby się nie wróciły na okrycie ziemi.
PsAszk	Granicę ustanowiłeś, aby nie przekraczały, by nie przykryły z powrotem ziemi.
PsSzer	Zakreśliłeś im granice, których nie mogą przekroczyć, by znowu nie zalały ziemi.
Tys1	(103:9) Granicę zakreśliłeś, której nie przekroczą, by ziemi znów nie zalały.
Tys5	Zakreśliłeś granicę, której nie przekroczą, nigdy nie wrócą, by zalać ziemię.
Bryt	Zakreśliłeś im granice, których przekroczyć nie mogą, By znów nie okryły ziemi.
Pozn	Ustaliłeś granicę i tej nie przekroczą, nie wrócą, aby zalać ziemię.
WarPra	Wodom też wytyczyłeś granice, których nie przekroczą, aby ponownie zalać całą ziemię.
STB	Ty wytyczyłeś granicę, by jej nie przekroczyły; by nie wróciły, aby pokryć ziemię.
EIB	Ty zakreśliłeś im granice, Których przekroczyć nie są w stanie - I nie zawrócą, by znów zalać ziemię.

Ps 104,10

PsFlor	(103:11) jenże wypuszczasz studnie w podolech; miedzy pośrzodkiem gor pojdą wody.
PsPul	(103:11) jenże wypuszczasz studnie w padolech; miedzy pośrodkiem gor pojdą wody.
Wuj1923	Który wypuszczasz źródła po dolinach: pośrodkiem między górami popłyną wody.
Gda1881	Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
Gda2017	Wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami;
PsBycz	Ten, wypuszczający-źródła, w-dolinach, między-górami płynące.
Goet	Czynisz, że w dolinach wytryskują źródła: płyną pomiędzy górami;
PsCylk	Rozprowadzasz źródła po dolinach, między górami toczą się.
PsKrusz	Ty wypuszczasz źródła po dolinach - pomiędzy górami płynąć będą.
PsAszk	Który zsyłasz źródła w rzeczne koryta, między górami kroczyć będą.
PsSzer	Wypuszczasz źródła w dolinach rzecznych, płyną między górami.
Tys1	(103:10) Ty zdrojom każesz spływać do strumieni, co pośród gór się sączą.
Tys5	Ty zdroje kierujesz do strumieni, co pośród gór się sączą,
Bryt	Wypuszczasz źródła w dolinach rzecznych, Płyną między górami.
Pozn	Sprawiasz, że tryskają źródła strumieniami i spływają pomiędzy górami,
WarPra	Źródłom kazałeś wytrysnąć w dolinach, by popłynęły pomiędzy górami
STB	Ty rozprowadzasz źródła po dolinach, więc się toczą między górami.
EIB	Ty kierujesz źródła w koryta rzeczne, Płyną strumienie pomiędzy górami,

Ps 104,11

PsFlor	(103:12) Pić będzie wszytek źwierz pola, czakać będą łosiowie we chcieniu picia swego.
PsPul	(103:12) Pić będzie wszystek źwierz pola, czakać będą łosiowie w pragności swoje.
Wuj1923	Będą pić wszystkie zwierzęta polne: osłowie dzicy czekać będą w pragnieniu swojem.
Gda1881	A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
Gda2017	I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą w nich swoje pragnienie.
PsBycz	One-napawają wszelkie zwierzęta polne; one-gaszą, osłów-dzikich, pragnienié.
Goet	Poją wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą pragnienie swoje.
PsCylk	Napawają wszelkie zwierzę dzikie, gaszą leśne osły swe pragnienie.
PsKrusz	Będą piły wszystkie zwierzęta polne, - dzikie osły zaspokoją swoje pragnienie.
PsAszk	Napoją wszystką zwierzynę polną, - osły dzikie ugaszą swe pragnienie.
PsSzer	Napój dają wszystkim zwierzętom polnym, dzikie osły gaszą pragnienie.
Tys1	(103:11) Poją one wszelkie zwierzęta polne, w nich osły dzikie gaszą swe pragnienie;
Tys5	poją one wszelkie zwierzęta polne, [tam] onagry gaszą swe pragnienie;
Bryt	Napój dają wszystkim zwierzętom polnym, Dzikie osły gaszą w nich pragnienie.
Pozn	dając napój wszelkim dzikim zwierzętom - tu dzikie osły gaszą w nich pragnienie.
WarPra	i służyły za napój wszystkim polnym zwierzętom; dzikie osły również tam gaszą pragnienie.
STB	Dają napój wszystkim dzikim zwierzętom, z nich leśne osły gaszą swe pragnienie.
EIB	Dają pić polnym zwierzętom, Gaszą pragnienie dzikich osłów.

Ps 104,12

PsFlor	(103:13) Nad nimi ptacy niebia bydlić będą, z pośrzod opok dadzą głosy.
PsPul	(103:13) Nad nimi ptacy nieba bydlić będą, z pośrod opok dadzą głosy.
Wuj1923	Nad nimi mieszkać będą ptaszkowie powietrzni; z pośrodka skał wydadzą głosy.
Gda1881	Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
Gda2017	Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
PsBycz	Przy-nich, ptaki niebios, zatrzymują-się, co, z-pomiędzy gałęzi, wydają swój głos.
Goet	Przy nich mieszkają ptaki niebieskie; z pośród gałęzi dają słyszeć głos swój.
PsCylk	Ponad niemi ptactwo nieba spoczywa, z pośród gałęzi wydają głos.
PsKrusz	Nad niemi zamieszka ptactwo niebieskie, zpośród gałązek głos wydawać będzie.
PsAszk	Nad nimi rozsiedli się ptactwo niebios, z pośród podwójnego odezwie się gniazda.
PsSzer	Nad nimi gnieździ się ptactwo niebieskie, świegoce pośród gałęzi.
Tys1	(103:12) obok nich mieszka ptactwo niebieskie, wydaje głos wśród gałęzi.
Tys5	nad nimi mieszka ptactwo podniebne, spomiędzy gałęzi głos swój wydaje.
Bryt	Nad nimi gnieździ się ptactwo niebieskie, Świergoce pośród gałęzi.
Pozn	Nad nimi ptactwo niebieskie się gnieździ i śpiewa pomiędzy gałęziami.
WarPra	Nad ich brzegami gnieździ się niebieskie ptactwo, którego śpiew dobywa się spośród gałęzi.
STB	Ponad nimi mieszka ptactwo nieba i z gałęzi wydaje głos.
EIB	Nad nimi mieszka ptactwo niebios, Spośród listowia wydaje głos.

Ps 104,13

PsFlor	(103:14) Zmaczający gory z wysokości jich, z owoca dział twojich nasycena będzie ziemia,
PsPul	(103:14) Zmaczający gory z wysokości jich, z owoca dział twoich nasycona będzie ziemia,
Wuj1923	Który pokrapiasz góry z wysokości swoich, z owocu spraw twoich nasyci się ziemia.
Gda1881	Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
Gda2017	Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
PsBycz	Skraplający góry, z-wyższych-piątr-swoich, tak, że, od-owocu dziéł-Twych, o Panie! nasyca-się, ta-ziemia.
Goet	Poisz góry z pałacu Swego; owocem dzieł Twoich nasycona bywa ziemia.
PsCylk	Zraszasz góry ze sklepień Twoich, owocem dzieł Twoich nasyca się ziemia.
PsKrusz	Z pałaców swoich góry skrapiasz, z owocu dzieł Twoich ziemia się nasyci.
PsAszk	Który zraszasz góry ze Swych stopni wyniosłych, - z owocu dzieł Twoich nasyci się ziemia!
PsSzer	Skrapiasz góry z tarasów swoich, ziemia nasyca się owocem dzieł Twoich.
Tys1	(103:13) Z Twoich komnat nawadniasz góry, owoc dzieł Twoich nasyca ziemię.
Tys5	Z Twoich komnat nawadniasz góry, aby owocem Twych dzieł nasycić ziemię.
Bryt	Zraszasz góry z górnych swych komnat, Ziemia nasyca się owocem, który stwarzasz.
Pozn	Z wysokich Twych komnat spuszczasz deszcz na góry, kroplami Twoich niebios nasycasz ziemię.
WarPra	Górom zsyłasz z Twoich komnat wodę, ziemia zaś syci się tym, co spada z obłoków.
STB	Z Twoich sklepień zraszasz góry a ziemia nasyca się owocem Twoich dzieł.
EIB	Ty poisz góry z pięter swych komnat I sycisz ziemię owocem swych dzieł.

Ps 104,14

PsFlor	(103:15) wywodzi siano skotu a ziele służbie ludskiej, (103:16a) aby wywiodł chleb z ziemie,
PsPul	(103:15) dając siano wardęgam a ziele służbie ludzkie, (103:16a) by wywiodł chleb z ziemie,
Wuj1923	Który czynisz, że siano rośnie bydłu: a zioła na posługę człowieczą, abyś wywiódł chleb z ziemie:
Gda1881	Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
Gda2017	Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
PsBycz	Każący-wyrastać trawie, dla-bydła, i-zielu, dla-użytku ludzi, ku-wydobywaniu chleba z téj-ziemi.
Goet	Czynisz, że trawa kiełkuje dla trzody, a roślinność na pożytek człowieka, aby wywieść pokarm z ziemi,
PsCylk	Wyprowadzasz trawę dla bydła, i rośliny przy pracy człowieka, dla dobycia chleba z ziemi.
PsKrusz	Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła, a zioła na potrzebę człowieka. Ty z ziemi chleb wyprowadzasz:
PsAszk	Który sprawiasz, że dla bydlęcia wyrasta zielsko a zioła dla pracy człowieczej, aby wydobyć ze ziemi chleb.
PsSzer	Za Twoją sprawą rośnie trawa dla bydła i rośliny na użytek człowieka, by wydobywał pokarm z ziemi,
Tys1	(103:14) Każesz rosnąć trawie dla bydła i ziołom, by człowiekowi służyły, aby z roli dobywał chleba
Tys5	Każesz rosnąć trawie dla bydła i roślinom, by człowiekowi służyły, aby z roli dobywał chleb
Bryt	Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydłaI rośliny na użytek człowieka, By dobywał chleb z ziemi
Pozn	Sprawiasz, że trawa rośnie dla bydła i młode zboże na pożytek człowieka, aby otrzymywał chleb z ziemi,
WarPra	Ty sprawiasz, że trawa rośnie dla bydła, a dla ludzi – rośliny przez nich zasadzone. I tak ziemia dostarcza człowiekowi chleba
STB	Wyprowadzasz trawę dla bydła i rośliny na użytek człowieka, aby z ziemi wydobył chleb.
EIB	Sprawiasz, że trawa wyrasta dla bydła I roślinność pod uprawy człowieka, Aby ziemia wydała mu chleb

Ps 104,15

PsFlor	(103:16b) a wino uwiesieli sierce człowiecze albo ludskie, (103:17) by uwiesielił lice w oleju, a chleb sierce człowiecze śćwirdzi {albo posili}.
PsPul	(103:16b) a wino uwiesieli sierce człowiecze, (103:17) by uwiesielił lice w oleju, a chleb sierce człowiecze stwirdzi.
Wuj1923	Aby wino uweseliło serce człowiecze; aby uweselił oblicze oliwą, a chleb serce człowiecze potwierdził.
Gda1881	I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
Gda2017	I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
PsBycz	On, nawet-winem rozwesela umysł człowieka, z-przydaniem-blasku twarzy jego, od-oleju; a-chlebem, sercé człowieka pokrzepia.
Goet	I wino, które rozwesela serce człowieka, i olejek, od którego lśni się oblicze jego, i chleb, który wzmacnia serce człowiecze.
PsCylk	By wino rozweselało serce człowieka, aby jaśniało oblicze od oliwy, a chléb ciało człowieka posilał.
PsKrusz	i wino, które uwesela serce człowieka, czyniąc' twarz lśniącą, jako od oleju, i chleb, który podtrzymuje życie ludzkie.
PsAszk	I wino, co serce rozweseli człowieka, aby rozjaśnić oblicze bardziej niżli oliwa, i chleb, co wesprze serce człowieka.
PsSzer	i wino, co rozwesela serce człowieka, oliwę, od której lśni się twarz, i chleb, co wzmacnia serce człowieka.
Tys1	(103:15) i wina, co rozwesela serce ludzkie, by rozpogadzać twarze oliwą, by serce ludzkie chleb krzepił.
Tys5	i wino, co rozwesela serce ludzkie, oliwę, co rozpogadza twarze, i chleb, co krzepi ludzkie serce.
Bryt	I wino, które rozwesela serce człowieka, Oliwę, od której lśni się oblicze, I chleb, co wzmacnia serce człowieka.
Pozn	aby miał wino, co uwesela serce człowiecze, i oliwę, która czyni twarz lśniącą, i chleb, który pokrzepia serce człowieka.
WarPra	i wina, co cieszy jego serce. On sobie twarz rozjaśnia oliwą, a chlebem umacnia swoje ludzkie serce.
STB	I by wino rozweselało serca ludzi, ich oblicze jaśniało od oliwy, a chleb posilał wnętrze człowieka.
EIB	Oraz wino, które cieszy jego serce, Tak że namaszcza olejkiem swą twarz, I spożywa chleb, który go pokrzepia.

Ps 104,16

PsFlor	(103:18a) Nasycona będą drwa polna a cedrowie libańszczy, ❬jeż❭ sadził jest;
PsPul	(103:18a) Nasycona będą drwa polna a cedrowie libańszczy, jeż sadził;
Wuj1923	Nasycają się drzewa polne i cedry Libanu, których nasadził.
Gda1881	Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
Gda2017	Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
PsBycz	Nasycają-się drzewa Pana; cedry Libanu, które zasadził.
Goet	Nasycone bywają drzewa Pańskie, cedry Libanonu, które zasadził.
PsCylk	Nasiąkły drzewa Boże, cedry Libanu, które zasadził.
PsKrusz	Nasycone będą drzewa Pańskie - cedry Libanu, które posadził,
PsAszk	Nasycone będą drzewa Jehowy, cedry Libanu, które zaszczepił.
PsSzer	Obficie zraszane są drzewa Pana, cedry Libanu, które posadził,
Tys1	(103:16) Wody do syta mają drzewa Pańskie, cedry Libanu, które zasadził.
Tys5	Drzewa Pana mają wody do syta, cedry Libanu, które zasadził.
Bryt	Obficie napojone są drzewa Pańskie, Cedry Libanu, które posadził,
Pozn	Sycą się wodą wyniosłe drzewa, cedry Libanu, któreś zasadził.
WarPra	A drzewa Pana piją wodę do syta, zwłaszcza cedry Libanu, zasadzone przez Niego.
STB	Napojone są drzewa WIEKUISTEGO, cedry Libanu, które zasadził.
EIB	Dorodne są drzewa PANA, Cedry Libanu przez Niego zasadzone.

Ps 104,17

PsFlor	(103:18b) tamo wroblowie gnieździć będą. (103:19a) Rarogowy dom wojwoda jest jich,
PsPul	(103:18b) tamo wroble gnieździć będą. (103:19a) Herodyjaszow dom wodz jich,
Wuj1923	Tam się wróble gnieździć będą: Herodyona gniazdo jest wodzem ich.
Gda1881	Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
Gda2017	Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian ma swój dom.
PsBycz	Przetoż tam ptaki się-gniezdzą; bocian, na jodłach, miéwa domek-swój.
Goet	Na nich gnieżdżą się ptaki; a bocian na cyprysach ma mieszkanie swoje.
PsCylk	Na których ptaki gnieżdżą się, bocian któremu cyprysy domem.
PsKrusz	na których wróble swe gniazda mają - bocian swój dom na wierzchołkach.
PsAszk	W których się oto zagnieżdżą ptaki, bocian, którego domem cyprysy.
PsSzer	na których ptaki budują gniazda, bocian, który na cyprysach ma swój dom.
Tys1	(103:17) Tam ptactwo zakłada gniazda, a jodły są domem bocianów.
Tys5	Tam ptactwo zakłada gniazda, na cyprysach są domy bocianów.
Bryt	Na których ptaki budują gniazda, Bocian na szczytach ich ma swój domek.
Pozn	Na nich ptaki zakładają swe gniazda, na cyprysach bocian ma swój dom.
WarPra	Na nich ptaki swe gniazda budują, a na cyprysach siadają bociany.
STB	Na nich gnieżdżą się ptaki; bocian, którego domem są cyprysy.
EIB	W ich gałęziach ptaki wiją gniazda, Na ich szczytach bocian buduje sobie dom.

Ps 104,18

PsFlor	(103:19b) gory wysokie jeleniom, opoka ubieżenie jeżom {albo uciekanie}.
PsPul	(103:19b) gory wysokie jeleniom, opoka utoka jeżom.
Wuj1923	Góry wysokie jeleniom; opoki ucieczka jeżom.
Gda1881	Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
Gda2017	Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały są schronieniem dla królików.
PsBycz	Góry wysokie, kozom-dzikim, a, skały, są przytułkiem krolikom.
Goet	Wysokie góry — dla kozic, a skały dla góralków są ucieczką.
PsCylk	Góry wysokie dla kozic, skały schronieniem dla królików.
PsKrusz	Góry wysokie dla dzikich kóz, skały ucieczką dla królików.
PsAszk	Góry wysokopienne dla jeleni, skały, schronienie dla zająców.
PsSzer	Góry wysokie są dla kozic, skały są schronieniem dla borsuków.
Tys1	(103:18) Wysokie góry dla kozic, a skały są dla świstaków kryjówką.
Tys5	Wysokie góry dla kozic, a skały są kryjówką dla góralków.
Bryt	Góry wysokie są dla kozic, Skały są schronieniem świstaków.
Pozn	Góry wysokie są dla kozic, skały schronisko dają świstakom.
WarPra	Do kozic należą wysokie góry, borsuki wśród skał znajdują schronienie.
STB	Wysokie góry dla kozic, skały schronienia dla królików.
EIB	Wysokie góry przeznaczyłeś dla kozic, Skały na schron dla borsuków,

Ps 104,19

PsFlor	(103:20) Uczynił miesiąc w czasu, słuńce poznało jest zachod swoj.
PsPul	(103:20) Uczynił miesiąc w czasu, słońce poznało zachod swoj.
Wuj1923	Uczynił księżyc dla czasów: słońce poznało zachód swój.
Gda1881	Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
Gda2017	Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
PsBycz	Utworzył księżyc, dla-oznaczenia-czasu; słońcé zna zachód-swój.
Goet	On stworzył księżyc dla określania czasów; słońce zna zachód swój.
PsCylk	Ustanowił miesiąc na pewne czasy, słońcu wyznaczył zachód jego.
PsKrusz	Uczynił księżyc dla ustalenia czasu; słońce zna swój zachód.
PsAszk	- Księżyc uczynił dla czasokresów, słońce poznało swój zachód, -
PsSzer	Uczyniłeś księżyc dla oznaczania pór, słońce zna swój zachód.
Tys1	(103:19) Tyś księżyc stworzył, aby czas wskazywał; słońce poznało swój zachód.
Tys5	Tyś stworzył księżyc, aby czas wskazywał; słońce poznało swój zachód.
Bryt	Uczyniłeś księżyc, aby pory oznaczał, Słońce zna swój zachód.
Pozn	Stworzył księżyc na oznaczenie czasu, słońce zna godzinę swego zachodu.
WarPra	I księżyc stworzyłeś, aby czas odmierzał, i słońce, co zna godzinę swojego zachodu.
STB	Ustanowił księżyc na pewne czasy, a słońcu wyznaczył jego zachód.
EIB	Księżyc do oznaczania pór - Nawet słońce wie, kiedy zajść.

Ps 104,20

PsFlor	(103:21) Położył jeś ćmy, i uczyniła się noc, w niej przechodzić będą wszelka źwierzęta leśna,
PsPul	(103:21) Położyłeś ćmy, i uczyniła sie noc, w niej chodzić będą wszelika źwierzęta lasa,
Wuj1923	Przywiodłeś ciemność, i stała się noc: w nię przechodzić będą wszystkie zwierzęta leśne.
Gda1881	Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Gda2017	Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
PsBycz	Ty-robisz ciemność, więc-staje-się noc; w-niéj, porusza-się wszelki zwiérz leśny.
Goet	Czynisz ciemności, i bywa noc; wtedy ożywiają się wszystkie zwierzęta leśne:
PsCylk	Sprawiasz ciemność i nastaje noc, w niéj się porusza wszelka dzicz lasu.
PsKrusz	Sprowadzasz ciemność i staje się noc, podczas której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne:
PsAszk	Położysz ciemność a stanie się noc, w niej pełza wszystka leśna zwierzyna.
PsSzer	Sprowadzasz ciemność i nastaje noc: wtedy wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Tys1	(103:20) Gdy mrok sprowadzasz i noc nastaje, w niej wszelki leśny zwierz krąży.
Tys5	Mrok sprowadzasz i noc nastaje, w niej krąży wszelki zwierz leśny.
Bryt	Rozprzestrzeniasz mrok i nastaje noc:Wtedy wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Pozn	Sprowadzasz ciemności i nastaje noc, wtedy wychodzi z kryjówek wszelki leśny zwierz.
WarPra	Ty zsyłasz ciemności, które nocą się stają, i wtedy ruszają na łowy zwierzęta leśne.
STB	Ty sprawiasz ciemność i nastaje noc, w niej poruszają się wszelkie dzikie zwierzęta lasu.
EIB	Rozciągasz ciemność i nastaje noc; Wtedy budzą się leśne zwierzęta,

Ps 104,21

PsFlor	(103:22) szczenięta {albo dzieci} lwow rzwiąc, bychą ułapiły a szukały od Boga karmie sobie.
PsPul	(103:22) szczenięta lwow rzwiąc, by chwatały a szukały od Boga karmi sobie.
Wuj1923	Szczenięta lwie ryczące, aby porwały i szukały od Boga pokarmu sobie.
Gda1881	Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
Gda2017	Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
PsBycz	Te-lwięta, ryczące za-łupem, i-za-żądaniem, od-Boga, pokarmu-swojego.
Goet	Lwięta ryczą o łup i domagają się pokarmu swego od Boga.
PsCylk	Lwięta ryczą o żer, żądając od Pana pożywienia swego.
PsKrusz	lwięta ryczą do łupu i szukają od Boga pokarmu swego.
PsAszk	Lwy ryczą za łupem i aby od Wszechmocnego żądać swego karmu.
PsSzer	Lwięta ryczą za łupem i żądają od Boga żeru.
Tys1	(103:21) Lwiątka ryczą za łupem, domagają się żeru od Boga.
Tys5	Lwiątka ryczą za łupem, domagają się żeru od Boga.
Bryt	Lwięta ryczą za łupemI domagają się żeru od Boga.
Pozn	Małe lwięta skomlą za łupem, domagają się pokarmu od Boga.
WarPra	Lwy młode rycząc łupu szukają, od Boga pożywienia żądają.
STB	Lwięta ryczą o żer, od Boga żądając swojego pożywienia.
EIB	Lwięta ryczą, bo liczą na łup - I na Boga, że im da znaleźć żer.

Ps 104,22

PsFlor	(103:23) Wzeszło jest słuńce, i sgromadziły są sie a w barłodzech swojich sie składą.
PsPul	(103:23) Wezszło słońce, a zgromadziły sie, a w barłodzech swoich pomieszczą sie.
Wuj1923	Wzeszło słońce, i zgromadzili się, i w jamach swoich położą się.
Gda1881	Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
Gda2017	Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
PsBycz	Wznidzieli słońcé, one-zbiérają-się, i-w łożyskach-swoich, spokojnie-leżą.
Goet	Gdy słońce wschodzi, skrywają się i układają się w legowiskach swoich;
PsCylk	Zajaśnieje słońce, ustępują i w kniejach swoich zalegają.
PsKrusz	Gdy wstanie słońce, powracają i w jamach swoich się układają.
PsAszk	Zabłyśnie słońce, będą zebrane i do jaskiń swych się ułożą.
PsSzer	Lecz gdy słońce wzejdzie, znikają i kładą się w swych jaskiniach.
Tys1	(103:22) Gdy słońce wzejdzie, wracają i kładą się w swych legowiskach.
Tys5	Gdy słońce wzejdzie, wracają i kładą się w swych legowiskach.
Bryt	Lecz gdy słońce wzejdzie, znikają I kładą się w swych legowiskach.
Pozn	Gdy słońce wschodzi, zwierzęta wracają, chronią się do swoich legowisk,
WarPra	A kiedy słońce zaświeci, wracają na swoje ukryte leże.
STB	Kiedy zajaśnieje słońce ustępują i zalegają w swoich kniejach.
EIB	Lecz ze wschodem słońca wszystkie powracają I układają się w swoich legowiskach.

Ps 104,23

PsFlor	(103:24) Wynidzie człowiek na działo swe a ku działaniu swemu aż do wieczora.
PsPul	(103:24) Wynidzie człowiek na działo swe i na skutę swoję aż do wieczora.
Wuj1923	Wynidzie człowiek na robotę swoję, i na sprawy swoje aż do wieczora.
Gda1881	Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
Gda2017	Wtedy wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
PsBycz	Tedy, wychodzi człowiek, do-czynności-swéj, i-do-pracy-swojéj, aż-do wieczora.
Goet	Człowiek zaś wychodzi do dzieła swego i do pracy swojej aż do wieczora.
PsCylk	Wychodzi człowiek do roboty swojéj i do pracy swojéj do wieczora.
PsKrusz	Tedy wyjdzie człowiek do pracy swej i do zajęcia swego aż do wieczora.
PsAszk	Wyjdzie człowiek do dzieła swego i ku pracy swej aż do wieczora,
PsSzer	Człowiek wychodzi do roboty i do pracy swej aż do wieczora.
Tys1	(103:23) Człowiek wychodzi do swojej pracy, do trudu swojego aż do wieczora.
Tys5	Człowiek wychodzi do swojej pracy, do trudu swojego aż do wieczora.
Bryt	Człowiek wychodzi do pracy swojej, Do pracy swej aż do wieczora.
Pozn	[wtedy] wychodzi człowiek do roboty, do pracy aż do wieczora.
WarPra	Wtedy człowiek wychodzi do codziennej pracy, by trudzić się aż do wieczora.
STB	A człowiek wychodzi do swej pracy, do swojej roboty do wieczora.
EIB	Wtedy z kolei człowiek rusza do swych dzieł, Zabiera się do pracy - i działa do wieczora.

Ps 104,24

PsFlor	(103:25) Kako wielbiony są działa twoja, Gospodnie! Wszytko w mądrości jeś uczynił, napełniona jest ziemia osiedzieni❬m❭ twojim.
PsPul	(103:25) Kako wielbiona są działa twoja, Boże! Wszystko w mądrości jeś uczynił, napełniona jest ziemia osiędzenim twoim.
Wuj1923	Jako wielmożne są, Panie, uczynki twoje: wszystkoś w mądrości uczynił: napełniona jest ziemia osiadłością twoją.
Gda1881	O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
Gda2017	O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
PsBycz	Jakże mnogiemi dziéła-Twe, o-Panie! wszystkieś, z-mądrością, przyrządził; napełniona, ta-ziemia, bogactwami-Twemi.
Goet	Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Tyś je wszystkie mądrze ukształtował, pełna jest ziemia tworów Twoich.
PsCylk	Jak mnogie dzieła Twoje Boże, wszystkieś w mądrości urządził, pełną ziemia dóbr Twoich.
PsKrusz	O jak wielkie są sprawy Twoje, Panie! Wszystko uczyniłeś w mądrości; pełna jest ziemia bogactwa Twego.
PsAszk	Jakżeż mnogie dzieła Twe Jehowo, wszystkie je w mądrości sprawiłeś, pełną ziemia Twojego nabytku!
PsSzer	O, jak liczne są dzieła Twoje, Panie wszystkie mądrze uczyniłeś; ziemia jest pełna dóbr Twoich!
Tys1	(103:24) Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Tyś wszystko mądrze uczynił: pełna jest ziemia Twych stworzeń.
Tys5	Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Ty wszystko mądrze uczyniłeś, ziemia jest pełna Twych stworzeń.
Bryt	O, jak liczne są dzieła twoje, Panie! Tyś wszystko mądrze uczynił: Ziemia jest pełna dóbr twoich!
Pozn	Jak rozliczne są Twoje dzieła, Jahwe! Tyś wszystko mądrze uczynił, ziemia jest pełna Twych stworzeń.
WarPra	O Panie, jak rozliczne są Twoje dzieła, z jakąż mądrością uczyniłeś wszystko, wypełniając ziemię stworzeniami Twymi.
STB	Jak liczne są Twoje dzieła, WIEKUISTY, wszystkie urządziłeś w mądrości, ziemia jest pełną Twych własności.
EIB	Jak liczne są Twoje dzieła, PANIE! Wszystkie dowodzą Twojej mądrości - Ziemia jest pełna Twoich bogactw!

Ps 104,25

PsFlor	(103:26) To morze wielikie i szyrokie rękama, tamo łażący źwierz, jemuż nie jeść czysła, (103:27a) źwierz maluczki s wielikim,
PsPul	(103:26) To morze wielikie i szyrokie rękama, tamo ❬łażący❭ źwierz, jemuż nie jest czysła, (103:27a) źwierz mały z wielikim,
Wuj1923	To morze wielkie, i szerokie odnogami: tam płazy, których niemasz liczby: zwierzęta małe z wielkiemi.
Gda1881	W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
Gda2017	Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
PsBycz	Owo, to-morzé, wielkié, i-rozszerzoné odnogami; tamć gada-pełzającego, aż-bez liku, zwierząt małych, równie-jak wielkich.
Goet	Oto, morze wielkie i na wszystkie strony rozlegle; tam roi się bez liku od zwierząt małych i dużych.
PsCylk	To morze wielkie i rozległe na wsze strony, tam płazy bez liczby, zwierzęta małe i wielkie.
PsKrusz	Oto morze wielkie i obszerne ramionami! tam gad pełza bez liczby - zwierzęta małe wraz z wielkiemi.
PsAszk	Oto morze, wielkie i szerokoramienne, tam płaz a liczby niema, zwierzęta małe i duże,
PsSzer	Oto morze - wielkie i szerokie, gdzie mnożą się niezliczone stworzenia, małe i wielkie zwierzęta.
Tys1	(103:25) Oto morze wielkie daleko się ciągnie: a w nim jest płazów bez liku i zwierząt wielkich i małych.
Tys5	Oto morze wielkie, długie i szerokie, a w nim jest bez liku żyjątek i zwierząt wielkich i małych.
Bryt	Oto morze – wielkie i szerokie, Gdzie roi się od płazów bez liku, Małych i wielkich zwierząt.
Pozn	Oto morze rozległe i ogromne, a w nim istot bez liku, zwierząt małych i wielkich.
WarPra	Tu oto jest morze, wielkie i rozległe, w nim niezliczone istoty żywe, i małe, i duże.
STB	To wielkie morze, rozległe na wszystkie strony; gdzie są płazy bez liczby, zwierzęta duże i małe.
EIB	Oto morze - wielkie i szerokie, A w nim kłębi się niepoliczony rój Małych i wielkich zwierząt.

Ps 104,26

PsFlor	(103:27b) tamo łodzie przedą, (103:28a) smok ten, jenż jeś stworzył na obłudzanie jemu,
PsPul	(103:27b) tamo łodzie przejdą, (103:28a) smok ten, jegożeś stworzył na obłudzanie jemu,
Wuj1923	Tam okręty pływać będą: smok ten, któregoś stworzył ku naigraniu jemu.
Gda1881	Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
Gda2017	Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
PsBycz	Tam okręty pływają; krokodyl ów, któregoś stworzył, dla-igrania w-niém.
Goet	Tam płyną okręty; tam jest lewjatan, któregoś Ty stworzył, aby w niem igrał.
PsCylk	Tam okręty krążą, potwór który stworzyłeś, by się rozkoszował w niém.
PsKrusz	Po niem okręty przechodzą, wieloryb, któregoś stworzył, aby w niem i;
PsAszk	Tam chodzić będą okręty, Lewiatan, któregoś ukształtował, aby z nim igrać.
PsSzer	Okręty płyną po nim; lewiatan, którego stworzyłeś sobie na igraszkę.
Tys1	(103:26) Tamtędy wędrują okręty, Lewiatan, stworzony na to, by w nim igrał.
Tys5	Tamtędy wędrują okręty, i Lewiatan, którego stworzyłeś na to, aby w nim igrał.
Bryt	Okręty płyną po nim; Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
Pozn	Po nim pływają potwory morskie i Lewiatan, któregoś stworzył, by w nim uprawiał harce.
WarPra	Po morzu pływają okręty i Lewiatan tam żyje przez Ciebie stworzony, aby w morzu igrał.
STB	Tam krążą okręty oraz potwór, którego Ty stworzyłeś, aby się w nim rozkoszował.
EIB	Po jego powierzchni płyną okręty, A w jego odmętach Lewiatan Bawi się - przez Ciebie stworzony.

Ps 104,27

PsFlor	(103:28b) wszytko ot ciebie czaka, by dał jim karmią w czas.
PsPul	(103:28b) wszystki od ciebie czakają, by dał jim karmią w czas.
Wuj1923	Wszystkie na cię czekają, abyś im dał pokarm czasu swego.
Gda1881	Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
Gda2017	Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
PsBycz	Wszystkie na-Ciebie czekają, co-do-wydawania pokarmu-ich, w-czasie-swoim.
Goet	Wszystko to oczekuje na Ciebie, abyś im dał pokarm czasu odpowiedniego.
PsCylk	Wszystko ku Tobie spogląda, byś im udzielił strawy na czasie.
PsKrusz	Wszystko od Ciebie oczekuje, abyś dał pokarm w swoim czasie.
PsAszk	One wszystkie ku Tobie się zwrócą w tęsknicy, by dać im karm ich w swym czasie.
PsSzer	Wszystko to czeka na Ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
Tys1	(103:27) A wszystko to oczekuje od Ciebie, byś dał im pokarm w swym czasie.
Tys5	Wszystko to czeka na Ciebie, byś dał im pokarm w swym czasie.
Bryt	Wszystko to oczekuje na ciebie, Abyś im dał pokarm w swym czasie.
Pozn	Wszystko to czeka na Ciebie, abyś dał im pokarm w odpowiednim czasie.
WarPra	Wszystko to czeka na Ciebie, by dostać pokarm we właściwym czasie.
STB	Wszystko to spogląda ku Tobie, byś im na czas udzielił strawy.
EIB	Wszystkie te stworzenia czekają na Ciebie, Że dasz im jeść w odpowiednim czasie.

Ps 104,28

PsFlor	(103:29) Dawanim twojim onym zbirać będą, w otworzeniu ręku twoju wszytko napełniono będzie dobroci.
PsPul	(103:29) Dawanim twym onym zbirać będą, w otworzeniu ręku twoju wszystko napełniono będzie dobroty.
Wuj1923	Gdy im ty dasz, będą zbierać: gdy otworzysz rękę twoję, wszystkie się dobrem napełnią.
Gda1881	Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
Gda2017	Gdy dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
PsBycz	Dawaszli im? one-zbiérają; otworzyszli rękę-Twę? one-nasycają-się dobrém.
Goet	Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę Swoją, nasycone bywają dobrami.
PsCylk	Dajesz im, zbierają; otwierasz dłoń Twoję, nasycają się dostatkiem.
PsKrusz	Ty im dajesz - zbierają, otwierasz rękę swą - nasycają się dobrem.
PsAszk	Dasz im, będą zbierać skwapliwie, otworzysz rękę, nakarmieni będą dobrocią.
PsSzer	Gdy dajesz im, zbierają; gdy otwierasz rękę swoją, nasycają się dobrem,
Tys1	(103:28) Gdy im udzielasz, zbierają; gdy rękę swą otwierasz, sycą się dobrami.
Tys5	Gdy im udzielasz, zbierają; gdy rękę swą otwierasz, sycą się dobrami.
Bryt	Gdy dajesz im, zbierają; Gdy otwierasz rękę swoją, nasycają się dobrem.
Pozn	Dajesz im, a one go zbierają, gdy dłoń otwierasz, sycą się dobrami,
WarPra	Gdy dajesz im jeść, wszyscy biorą, gdy dłoń swą otwierasz, pod dostatkiem mają wszystkiego.
STB	Gdy im dajesz zbierają; otwierasz Twoją dłoń a nasycają się dostatkiem.
EIB	A kiedy dajesz - korzystają; Gdy otwierasz swą dłoń - nasycają się dobrem.

Ps 104,29

PsFlor	(103:30) Ale w otwroceni obliczaje twego od nas zamąceni będą, odejmiesz duch jich, i zginą a we proch ❬swoj❭ sie obrocą.
PsPul	(103:30) Ale w odwroceniu oblicza twego zamąceni będą, otejmiesz duch jich, i zginą a we proch swoj obrocą sie.
Wuj1923	Ale gdy ty odwrócisz oblicze, zatrwożą się: odejmiesz ducha ich, i ustaną, i w proch się swój obrócą.
Gda1881	Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
Gda2017	Lecz gdy ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
PsBycz	Ukryjeszli obliczé-Twé? one-zatrważają-się; zabierzeszli dech-ich? one-gasną, i-do pyłu-swego wracają.
Goet	Gdy skrywasz oblicze Swoje, trwożą się; gdy odbierasz im oddech, umierają; i znowu w proch się obracają.
PsCylk	Ukrywasz oblicze Twoje, a trwoga je ogarnia; odbierasz im oddech, zamierają, i do prochu swego wracają.
PsKrusz	Gdy twarz swoją ukrywasz, trwożą się, gdy ducha im odbierasz - giną i w proch się swój obracają.
PsAszk	Zakryjesz oblicze Twe, będą przerażone, ściągniesz ducha ich, skonają a wrócą do swego prochu.
PsSzer	lecz gdy zakryjesz twarz swoją, trwożą się; gdy zabierasz im ducha, giną i w proch się obracają.
Tys1	(103:29) Gdy skryjesz swe oblicze, wpadają w niepokój; gdy im oddech odbierasz, marnieją i powracają do swego prochu.
Tys5	Gdy skryjesz swe oblicze, wpadają w niepokój; gdy im oddech odbierasz, marnieją i powracają do swojego prochu.
Bryt	Lecz gdy zakryjesz twarz swoją, trwożą się; Gdy zabierasz im tchnienie, giną I w proch się obracają.
Pozn	kiedy kryjesz oblicze, przestrach je ogarnia, gdy odbierasz im tchnienie, one giną, do swego prochu wracają.
WarPra	Gdy skrywasz swe oblicze, ogarnia ich niepokój, gdy oddech im odbierasz, marnieją i stają się prochem ziemi.
STB	Ukrywasz Twoje oblicze a ogarnia je trwoga; odbierasz im ducha umierają oraz wracają do swego prochu.
EIB	Trwożą się jednak, kiedy skryjesz twarz, Gdy odbierzesz im tchnienie, umierają, Obracają się w proch.

Ps 104,30

PsFlor	(103:31) Wypuść duch twoj, i stworzena będą, i obnowisz obliczej ziemie.
PsPul	(103:31) Wypuść duch twoj, i stworzony będą, i odnowisz oblicze ziemie.
Wuj1923	Wypuścisz ducha twego, a będą stworzone, i odnowisz oblicze ziemie.
Gda1881	Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
Gda2017	Gdy wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
PsBycz	Ześleszli ducha-Twego? one-stwarzają-się, i-odnawiasz zewnętrzny-widok ziemi.
Goet	Gdy wysyłasz tchnienie Swoje — stworzone bywają, i Ty odnawiasz wygląd ziemi.
PsCylk	Wioniesz tchnieniem Twojém, odradzają się, i odnawiasz oblicze ziemi.
PsKrusz	Gdy posyłasz ducha swego - stwarzane bywają; i Ty odnawiasz oblicze ziemi.
PsAszk	Zeszlesz ducha Twojego, będą odrodzone, a odnowisz oblicze ziemi...
PsSzer	Gdy tchniesz ducha swego, bywają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
Tys1	(103:30) Stwarzasz je, kiedy ślesz swego ducha i odnawiasz oblicze ziemi.
Tys5	Stwarzasz je, gdy ślesz swego Ducha, i odnawiasz oblicze ziemi.
Bryt	Wydajesz tchnienie swoje, a stworzone bywają, I odnawiasz oblicze ziemi.
Pozn	Na tchnienie Twego ducha są one stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
WarPra	Gdy ducha swojego wysyłasz, stwarzasz ich na nowo, odnawiasz tym samym oblicze całej ziemi.
STB	Wioniesz Twym tchnieniem i się odradzają, odnawiasz oblicze ziemi.
EIB	Dopiero Twój Duch, na nowo posłany, tworzy je - I tak odnawiasz oblicze ziemi.

Ps 104,31

PsFlor	(103:32) Bądź sława gospodnowa na wieki; wiesielić sie będzie Gospodzin we wszech skutcech swych {albo swojich},
PsPul	(103:32) Bądź sława boża na wieki; wiesielić sie będzie Gospodzin w dzielech swoich,
Wuj1923	Niechajże chwała Pańska będzie na wieki: będzie się Pan weselił w uczynkach swoich.
Gda1881	Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
Gda2017	Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
PsBycz	Niech-będzie chwała Pana, na-wieki; niech-się-rozraduje Pan, w-dziéłach-swoich.
Goet	Wspaniałość Pana niech trwa na wieki! Niech się rozraduje Pan z dzieł Swoich.
PsCylk	Oby była chwała Boga na wieki, oby radował się Bóg tworami Swojemi.
PsKrusz	Niechaj chwała Pańska będzie na wieki! Niech się ucieszy Pan w sprawach swoich!
PsAszk	Niechajbyż była chwała Jehowy na wieczność, niech się raduje Jehowa Swojemi dziełami!
PsSzer	Niech chwała Pana trwa na wieki, niech się raduje Pan dziełami swymi!
Tys1	(103:31) Niech chwała Pańska trwa na wieki: niech Pan się raduje z dzieł swoich,
Tys5	Niech chwała Pana trwa na wieki; niech Pan się raduje z dzieł swoich.
Bryt	Niech chwała Pana trwa na wieki, Niech się raduje Pan dziełami swymi!
Pozn	Niech chwała Jahwe trwa na wieki! Niech Jahwe się raduje ze swoich dzieł!
WarPra	Niechaj na wieki trwa wielkość Pana i niech radują Pana zawsze Jego dzieła.
STB	Niech WIEKUISTEMU będzie chwała na wieki, niech BÓG raduje się Swoimi stworzeniami.
EIB	Niech PAN w swojej chwale trwa wiecznie, Niech się raduje swoimi dziełami!

Ps 104,32

PsFlor	(103:33) jenże źrzy na ziemię i każe sie jej trześć {albo drżeć}, jenże dotyka gor i kurzą się.
PsPul	(103:33) jenż źrzy na ziemię i każe jej drżeć, jenże dotyka gor i kurzą sie.
Wuj1923	Który patrzy na ziemię, i czyni, że drży: który tyka gór, i kurzą się.
Gda1881	On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
Gda2017	Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
PsBycz	Ten,-spoglądający na-ziemię, a-ona-drży; Ten,-uderzający w-góry, a-one-się-dymią.
Goet	Gdy spojrzy na ziemię, drży ona; gdy dotyka się gór, dymią!
PsCylk	Gdy spojrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zadymią się.
PsKrusz	On gdy spojrzy na ziemię, a zadrży, gdy gór się dotknie, a zakurzą się.
PsAszk	Który spojrzy ku ziemi a zadrży, dotknie się gór a będąż dymiły.
PsSzer	Gdy spojrzy na ziemię, ona drży; gdy dotknie gór, one dymią.
Tys1	(103:32) na ziemię patrzy, a ona drży; dotyka gór, a one dymią.
Tys5	Na ziemię patrzy, a ona drży; dotyka gór, a one dymią.
Bryt	Gdy spojrzy na ziemię, ona drży, Gdy dotknie gór, dymią.
Pozn	Gdy On spojrzy na ziemię - ogarnia ją drżenie, kiedy gór dotknie - one dymią.
WarPra	Drży ziemia, gdy na nią spogląda, płoną góry, gdy ich dotknie.
STB	Kiedy spojrzy na ziemię ona zadrży; dotknie się gór a zadymią.
EIB	Gdy On przygląda się ziemi, ta drży, A kiedy dotyka gór - one dymią.

Ps 104,33

PsFlor	(103:34) Piać będę Gospodnu w żywocie mem, śpiewać będę Bogu memu, dojąd jsem.
PsPul	(103:34) Piać będę Bogu w żywocie mym, śpiewać będę Bogu memu, pojądże jeśm.
Wuj1923	Będę śpiewał Panu za żywota mego: będę grał Bogu memu, póki mię stawa.
Gda1881	Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
Gda2017	Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
PsBycz	Będę-śpiéwał Panu, za-życia-mojego; będę-na-strunach-grał Bogu-mojemu, za-istnienia-mego.
Goet	Będę śpiewał Panu, póki żyję, będę śpiewał Bogu memu psalmy, dopóki jestem.
PsCylk	Śpiewać będę Bogu póki życia, wysławiać Pana o ile bytu mego.
PsKrusz	Będę śpiewał Panu w życiu mojem, będę śpiewał Bogu póki żyję.
PsAszk	Chcę śpiewać Jehowie życiem mojem, nucić będę Bogu memu, pókim żyw.
PsSzer	Będę śpiewał Panu, pókim żyw, będę grał Bogu memu, póki mnie staje.
Tys1	(103:33) Póki mego życia, będę śpiewał Panu; nucił i grał memu Bogu, póki mnie tu stanie.
Tys5	Póki mego życia, chcę śpiewać Panu i grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy.
Bryt	Będę śpiewał Panu, pókim żyw, Będę grał Bogu memu, póki jestem.
Pozn	Póki mego życia będę śpiewał Jahwe, będę Bogu psalm śpiewał, dopóki istnieję.
WarPra	Jak długo żyć będę, pragnę sławić Pana, grać pragnę Bogu, jak długo jestem.
STB	Póki życia będą śpiewał WIEKUISTEMU oraz wysławiał Boga dopóki istnieję.
EIB	Będę śpiewał dla PANA, póki żyję, Będę grał memu Bogu, póki jestem.

Ps 104,34

PsFlor	(103:35) Wiesiołe bądź jemu mołwienie moje, ale [ale] ja kochać sie będę w Panie.
PsPul	(103:35) Wiesiołe bądź jemu mołwienie moje, ale ja kochać sie będę w Bodze.
Wuj1923	Niech mu będzie wdzięczna wymowa moja, a ja się rozkocham w Panu.
Gda1881	O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
Gda2017	Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
PsBycz	Będzie-miłém dlań, rozmyślanié-mojé; ja, ja-się-rozraduję w-Panu.
Goet	Niechaj przyjemne Mu będzie rozmyślanie moje; ja radość swoją chcę mieć w Panu.
PsCylk	Oby miłą była Mu mowa moja, ja cieszyć się będę Bogiem.
PsKrusz	Wdzięczną będzie o Nim mowa moja, i ja rozweselę się w Panu.
PsAszk	Niechaj spłynie Nań słodyczą szczebiot mój,. ja radować się będę w Jehowie.
PsSzer	Oby miła Mu była pieśń moja! Raduję się z Pana.
Tys1	(103:34) Niech miła Mu będzie moja przemowa: ja w Panu radować się będę.
Tys5	Niech miła Mu będzie pieśń moja, będę radował się w Panu.
Bryt	Oby mu miła była pieśń moja! Ja radować się będę w Panu!
Pozn	oby Mu była miła moja pieśń! Ja moją pociechę mam w Jahwe!
WarPra	Obyż Mu były przyjemne wszystkie pieśni moje, a ja się będę radował w Panu.
STB	Oby Mu miłą była moja mowa, a ja będę się cieszył przy WIEKUISTYM.
EIB	Niech moja pieśń brzmi Mu jak najmilej, Radość w PANU jest moim pragnieniem!

Ps 104,35

PsFlor	(103:36) Zgińcie grzeszni z ziemie, i liszy {albo nieprawi}, tako iżby jich nie było. Błogosław, dusza moja, Gospodnu!
PsPul	(103:36) Zgińcie grzeszni z ziemie i złośni, tako iżby jich nie było. Błogosław, dusza moja, Bogu!
Wuj1923	Niechaj ustaną grzesznicy z ziemie, a złośnicy tak, że ich nie będzie. Błogosław, duszo moja! Panu.
Gda1881	Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
Gda2017	Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
PsBycz	Niech-znikną grzésznicy z téj-ziemi, a bezbożnych, niech już nie-będzie-ich. Błogosław, duszo-moja, tego Pana Halelu-Ja. (Chwalcie-Pana)
Goet	Grzesznicy wytraceni będą z ziemi i bezbożnych nie będzie! Uwielbiaj Pana, duszo moja! Alleluja!
PsCylk	Oby znikli grzesznicy z ziemi, a niegodziwych by już nie stało. Wielbij duszo moja Boga. Halleluja.
PsKrusz	Niechaj będą wytraceni grzesznicy z ziemi i bezbożni, aby ich nie było! Błogosław duszo moja Panu! Alleluja!
PsAszk	Ustaną grzesznicy ze ziemi a niemasz już niegodziwców - błogosław duszo ma Jehowę!
PsSzer	Niech znikną grzesznicy z ziemi i niech już nie będzie bezbożnych! Błogosław, duszo moja, Panu! Alleluja.
Tys1	(103:35) Niech znikną z ziemi grzesznicy i niech już nie będzie niezbożnych; moja duszo, błogosław Panu! Alleluja.
Tys5	Niech znikną z ziemi grzesznicy i niech już nie będzie występnych! Błogosław, duszo moja, Pana! Alleluja.
Bryt	Niech znikną grzesznicy z ziemiI niech już nie będzie bezbożnych. Błogosław, duszo moja, Panu! Alleluja.
Pozn	Niechaj znikną z ziemi grzesznicy! Oby już nie stało bezbożnych! Błogosław, duszo moja, Jahwe! Alleluja.
WarPra	Grzesznicy niech znikną raz na zawsze z ziemi, żeby już na niej nie było bezbożnych. Uwielbiaj, duszo moja, Pana! Alleluja!
STB	Oby grzesznicy zniknęli z ziemi i niegodziwych już nie było. Wielbij moja duszo WIEKUISTEGO. Halleluja!
EIB	Niech znikną grzesznicy z tej ziemi I niech już bezbożnych nie będzie! Błogosław, moja duszo, PANA! Alleluja!

Psalm 105

Ps 105,1

PsFlor	(104:1) Spowiedajcie sie Gospodnu i wzywajcie jimię jego, przepowiedajcie miedzy pogany działa jego!
PsPul	Dawid. (104:1) Chwalcie Gospodna i wzywajcie imię jego, powiadajcie miedzy pogany działa jego!
Wuj1923	Alleluja. Wyznawajcie Panu, i wzywajcie imienia jego, opowiadajcie między pogany sprawy jego.
Gda1881	Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Gda2017	Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
PsBycz	Dziękujcie Panu, wołajcie do-Imienia-Jego, oznajmiajcie, między-ludami czyny-Jego.
Goet	DZIĘKUJCIE Panu, wzywajcie imię Jego, oznajmiajcie czyny Jego wśród ludów!
PsCylk	Chwalcie Boga, wołajcie w imię Jego, głoście między ludami dzieła Jego.
PsKrusz	Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia Jego, opowiadajcie wśród narodów o sprawach Jego.
PsAszk	Hołd złóżcie Jehowie, Jego wołajcie imieniem, zwiastujcie między narodami potężne Jego czyny.
PsSzer	Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia Jego, głoście narodom czyny Jego!
Tys1	(104:1) Sławcie Pana, wołajcie ku czci Jego imienia, głoście dzieła Jego wśród narodów.
Tys5	Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, głoście dzieła Jego wśród narodów!
Bryt	Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, Głoście narodom czyny jego!
Pozn	Dziękujcie Jahwe! Wysławiajcie Imię Jego, rozgłaszajcie wśród narodów Jego dzieła.
WarPra	Dzięki składajcie Panu, Imienia Jego wzywajcie! Ogłaszajcie wśród narodów Jego sławne dzieła!
STB	Chwalcie WIEKUISTEGO, wołajcie Jego Imię, głoście pomiędzy ludźmi Jego dzieła.
EIB	Wysławiajcie PANA! Wzywajcie Jego imienia! Głoście wśród ludów Jego dzieła!

Ps 105,2

PsFlor	(104:2) Śpiewajcie jemu i gędźcie jemu, powiedajcie wszystki dziwy jego!
PsPul	(104:2) Pojcie jemu i gędźcie jemu, powiadajcie wszystki dziwy jego!
Wuj1923	Śpiewajcie mu, i grajcie mu: oznajmiajcie wszystkie dziwy jego.
Gda1881	Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Gda2017	Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
PsBycz	Spiéwajcie Mu, na-strunach-grywajcie Mu; przemawiajcie, o-wszech cudach-Jego.
Goet	Śpiewajcie Mu, śpiewajcie Mu psalmy, mówcie o wszystkich cudach Jego!
PsCylk	Śpiewajcie Mu, przygrywajcie Mu, rozpamiętywajcie wszystkie cuda Jego.
PsKrusz	Śpiewajcie Mu, śpiewajcie Mu Psalmy, opowiadajcie o wszystkich cudach Jego.
PsAszk	Śpiewajcie Mu, nućcie Mu, rozpowiadajcie o wszystkich dziwach Jego.
PsSzer	Śpiewajcie Mu, grajcie Mu, opowiadajcie o wszystkich cudach Jego!
Tys1	(104:2) Śpiewajcie Mu, grajcie Mu psalmy, rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda.
Tys5	Śpiewajcie Mu i grajcie Mu, rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda!
Bryt	Śpiewajcie mu, grajcie mu, Opowiadajcie o wszystkich cudach jego!
Pozn	Śpiewajcie Mu, sławcie psalmami, opowiadajcie o Jego dziełach przedziwnych.
WarPra	Śpiewajcie i grajcie na Jego chwałę, opwiadajcie wszystkim o Jego cudach.
STB	Śpiewajcie Mu, przygrywajcie Mu, rozpamiętujcie wszystkie Jego cuda.
EIB	Śpiewajcie Mu! Grajcie Mu! Opowiadajcie o wszystkich Jego cudach!

Ps 105,3

PsFlor	(104:3) Chwaleni bądźcie w imieniu świętem jego, wiesiel sie sierce szukających Gospodzina.
PsPul	(104:3) Chwaleni bądźcie w imieniu świętym jego, wiesiel sie sierce szukające Boga.
Wuj1923	Chlubcie się w imieniu świętem jego: niech się weseli serce szukających Pana.
Gda1881	Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
Gda2017	Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
PsBycz	Pokładajcie-chlubę, w-Imieniu Świętości-Jego; niech-się-raduje sercé szukających Pana.
Goet	Chlubcie się świętem imieniem Jego! niech się raduje serce tych, którzy Pana szukają!
PsCylk	Chlubcie się imieniem Jego świętém, niech raduje się serce pragnących Boga.
PsKrusz	Chlubcie się Jego świętem imieniem, niechaj się weseli serce tych, którzy Pana szukają.
PsAszk	Chlubcie się imieniem świętości Jego, niech raduje się serce tych, co pożądają Jehowy.
PsSzer	Chlubcie się imieniem Jego świętym, niech raduje się serce szukających Pana!
Tys1	(104:3) Szczyćcie się Jego świętym imieniem; niech się weseli serce szukających Pana.
Tys5	Szczyćcie się Jego świętym imieniem; niech się weseli serce szukających Pana!
Bryt	Chlubcie się imieniem jego świętym, Niech raduje się serce szukających Pana!
Pozn	Chlubcie się Jego świętym Imieniem, niech raduje się serce tych, co Jahwe szukają.
WarPra	Dumni bądźcie z Jego Imienia świętego, niech się radują sercem całym wszyscy bojący się Pana!
STB	Chlubcie się Jego świętym Imieniem, niech się raduje serce tych, którzy pragną BOGA.
EIB	Szczyćcie się Jego świętym imieniem, Niech raduje się serce szukających PANA!

Ps 105,4

PsFlor	(104:4) Szukajcie Gospodna i stwirdzicie sie, szukajcie obliczaja jego weżgi!
PsPul	(104:4) Szukajcie Gospodna i stwirdzicie sie, szukajcie oblicza jego weżdy!
Wuj1923	Szukajcie Pana, a bądźcie umocnieni: szukajcie oblicza jego zawsze.
Gda1881	Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
Gda2017	Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
PsBycz	Szukajcie Pana, i-mocy-Jego; poszukujcie oblicza-Jego, ciągle.
Goet	Dążcie do Pana i mocy Jego, szukajcie oblicza Jego ustawicznie!
PsCylk	Badajcie Boga i wspaniałość Jego, szukajcie oblicza Jego wciąż.
PsKrusz	Szukajcie Pana i mocy Jego; i szukajcie bezustannie Jego oblicza.
PsAszk	Szukajcie Jehowy i mocy Jego, pożądajcie oblicza Jego zawsze,
PsSzer	Szukajcie Pana i mocy Jego, szukajcie zawsze oblicza Jego!
Tys1	(104:4) Rozważajcie o Panu i Jego potędze, szukajcie zawsze Jego oblicza.
Tys5	Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze, szukajcie zawsze Jego oblicza!
Bryt	Szukajcie Pana i mocy jego, Szukajcie zawsze oblicza jego!
Pozn	Myślcie często o Jahwe i Jego mocy, szukajcie zawsze Jego oblicza.
WarPra	Szukajcie Pana i potęgi Jego, oblicza Jego zawsze szukajcie.
STB	Badajcie WIEKUISTEGO oraz Jego wspaniałość, wciąż szukajcie Jego oblicza.
EIB	Szukajcie PANA i Jego mocy, Szukajcie Jego oblicza nieprzerwanie!

Ps 105,5

PsFlor	(104:5) Pomnicie dziwy jego, jeż czynił jest, cuda ❬jego❭ i sądy ust jego!
PsPul	(104:5) Pomnicie dziwy jego, jeż czynił, cuda jego i sądy ust jego!
Wuj1923	Pamiętajcie na dziwy jego, które uczynił: na cuda jego, i sądy ust jego.
Gda1881	Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
Gda2017	Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
PsBycz	Pamiętajcie cuda-Jego, których dokazał, dziwy-Jego, i-wyroki ust-Jego.
Goet	Pamiętajcie o cudach Jego, które czynił, o znakach Jego i wyrokach ust Jego.
PsCylk	Wspominajcie cuda których dokonał, znamiona i wyroki ust Jego.
PsKrusz	Wspominajcie na Jego cuda, które uczynił - na cuda Jego i sądy ust Jego,
PsAszk	Wspominajcie cudów Jego, których dokonał, Jego znaków dowodnych i wyrzeczeń ust Jego.
PsSzer	Pamiętajcie o cudach Jego, które uczynił, o znakach Jego i wyrokach ust Jego,
Tys1	(104:5) Pamiętajcie o dziwach, które On zdziałał, o Jego cudach i sądach ust Jego.
Tys5	Pamiętajcie o cudach, które On zdziałał, o Jego znakach i sądach z ust Jego,
Bryt	Pamiętajcie o cudach, które uczynił, O znakach i wyrokach ust jego.
Pozn	Pomnijcie na cuda przez Niego zdziałane, na Jego znaki i sądy ust Jego,
WarPra	Przypomnijcie sobie cuda, które On uczynił, Jego znaki i sądy ust Jego.
STB	Wspominajcie cuda, które dokonał, znaki oraz wyroki Jego ust.
EIB	Pamiętajcie o cudach, których dokonał, O znakach i rozstrzygnięciach przez Niego ogłoszonych -

Ps 105,6

PsFlor	(104:6) Siemię Abrahamowo sługi jego, synowie Jakobowi wybrani jego.
PsPul	(104:6) Siemię Abrahamowo słudzy jego, synowie Jakobowi wybrani jego.
Wuj1923	Nasienie Abrahamowe, słudzy jego! synowie Jakóbowi, wybrani jego!
Gda1881	Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
Gda2017	Wy, potomkowie Abrahama, jego słudzy; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!
PsBycz	Wy, plemię Abrahama, sługi-Jego, dzieci Jakóba, wybrane-Jego.
Goet	Wy, potomstwo Abrahama, sługi Jego! Wy, synowie Jakóba, wybrani Jego!
PsCylk	Rodzie Abrahama sługi Jego, synowie Jakóba wybrańcy Jego.
PsKrusz	wy, potomstwo Abrahama, sługi Jego, synowie Jakóba - Jego wybrańcy!
PsAszk	Nasienie Abrahama, sługi Jego, synowie Jakóba, wybrańca Jego.
PsSzer	Wy, potomkowie Abrahama, sługi Jego synowie Jakuba, wybrańca Jego!
Tys1	(104:6) Potomstwo Abrahama, Jego słudzy, wybrańcy Jego, synowie Jakuba.
Tys5	potomstwo Abrahama, Jego słudzy, synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
Bryt	Wy, potomkowie Abrahama, sługi jego, Synowie Jakuba, wybrańcy jego!
Pozn	o potomkowie Abrahama, Jego sługi, wy, synowie Jakuba, którego On wybrał.
WarPra	Pamiętajcie o tym, potomkowie sługi Jego Abrahama, wy, synowie Jakuba, wybrani przez Niego.
STB	Rodzie Abrahama Jego sługi; synowie Jakóba Jego wybrańcy!
EIB	Wy, potomkowie Abrahama, Jego sługi, I wy, synowie Jakuba, przez Niego wybrani!

Ps 105,7

PsFlor	(104:7) On Gospodzin Bog nasz, we wszej ziemi sądy jego.
PsPul	(104:7) On Gospodzin Bog nasz, we wszej ziemi sądy jego.
Wuj1923	Onci Pan, Bóg nasz: po wszystkiéj ziemi sądy jego.
Gda1881	Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
Gda2017	On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
PsBycz	On Panem, Bogiem-naszym; po-całéj téj-ziemi, wyroki-Jego.
Goet	On, Pan, jest Bogiem naszym; sądy Jego są po całej ziemi.
PsCylk	On Bóg, Pan nasz, po wszystkiéj ziemi prawa Jego.
PsKrusz	On Jahwe Bogiem naszym; na wszystkiej ziemi sądy Jego.
PsAszk	On, Jehowa Bogiem naszym, we wszystkiej ziemi wyroki Jego.
PsSzer	On Panem, Bogiem naszym, Jego prawa są na całej ziemi.
Tys1	(104:7) Tylko Pan jest Bogiem naszym; na całej ziemi [pełnią się] Jego wyroki.
Tys5	On, Jahwe, jest naszym Bogiem, Jego wyroki obejmują świat cały.
Bryt	On jest Panem, Bogiem waszym, Prawa jego na całej ziemi.
Pozn	To On, Jahwe, jest Bogiem naszym, cała ziemia Jego wyrokom podlega.
WarPra	Bo On, Pan, jest naszym Bogiem, a swoim panowaniem ogarnia całą ziemię.
STB	On jest prawdziwym Bogiem, nasz WIEKUISTY, Jego sądy na całej ziemi.
EIB	Oto PAN, nasz Bóg: Jego rozstrzygnięcia dotyczą całej ziemi,

Ps 105,8

PsFlor	(104:8) Pomniał jest na wieki obrząd swoj, słowa, jeż rozkazał w tysiąc pokoleniu,
PsPul	(104:8) Pomniał na wieki obrząd swoj, słowo, jeż kazał w tysiąc pokolenia,
Wuj1923	Pamiętał wiecznie na Testament swój: na słowo, które przykazał na tysiąc narodów.
Gda1881	Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
Gda2017	Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
PsBycz	On-pamięta wiecznie, przymierzé-swojé, (słowo, przyrzeczoné tysiącowi pokoleń).
Goet	Pamięta wiecznie o przymierzu Swojem, o słowie, które przykazał na tysiąc pokoleń,
PsCylk	Pomny wiecznie przymierza Swojego, słowa które ustanowił tysiącom pokoleń.
PsKrusz	Pamięta wiecznie o przymierzu swojem - o słowie, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia.
PsAszk	Wspomniał ku wieczności przymierza Swego słowa, które tysiącznemu zlecił pokoleniu.
PsSzer	Pamięta wiecznie o przymierzu swoim, o Słowie, które dał tysiącznym pokoleniom,
Tys1	(104:8) Pamięta On na wieki o przymierzu swoim, o obietnicy danej na tysiąc pokoleń,
Tys5	Na wieki pamięta o swoim przymierzu, obietnicę dał dla tysiąca pokoleń.
Bryt	Pamięta wiecznie o przymierzu swoim, O słowie, które dał tysiącznym pokoleniom,
Pozn	On pamięta na wieki o swoim Przymierzu, w tysiące pokoleń o danym swym słowie,
WarPra	On zawsze pamięta o swoim Przymierzu i o słowach, które przekazał dla tysiąca pokoleń;
STB	Wiecznie pamięta Swe przymierze; słowa, które ustanowił tysiącom pokoleń.
EIB	On zawsze pamięta o swoim przymierzu, O Słowie, które przekazał tysięcznym pokoleniom -

Ps 105,9

PsFlor	(104:9) csoż ułożył jest ku Abrahamowi i przysięgi swojej ku Isaakowi,
PsPul	(104:9) jeż obrocił ku Abramowi i przysięgi swoje ku [Jakobowi] ❬Isaakowi❭,
Wuj1923	Które postanowił z Abrahamem: i na przysięgę swą z Izaakiem.
Gda1881	Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
Gda2017	O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
PsBycz	Któré utwiérdził-był, z-Abrahamem; a,-przysięgą-swą, Izaakowi.
Goet	O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i przysiędze, którą złożył Izaakowi.
PsCylk	Które zawarł z Abrahamem - i przysięgi Swojéj danéj Izaakowi.
PsKrusz	Co postanowił z Abrahamem i o przysiędze swej z Izaakiem.
PsAszk	Które zawarł z Abrahamem i przysięgę Swą Izakowi.
PsSzer	które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze swej dla Izaaka,
Tys1	(104:9) o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i złożonej Izaakowi przysiędze.
Tys5	Zawarł je z Abrahamem i przysięgę dał Izaakowi,
Bryt	O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, I o przysiędze swej dla Izaaka.
Pozn	o umowie, jaką zawarł z Abrahamem, o przysiędze danej Izaakowi.
WarPra	o Przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze, jaką złożył Izaakowi.
STB	To, które zawarł z Abrahamem oraz Swoją przysięgę daną Is'hakowi.
EIB	O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, Oraz o swej przysiędze złożonej Izaakowi.

Ps 105,10

PsFlor	(104:10) i ustawił jest ono Jakobowi w kaźń a Israhel w obrząd wiekuji
PsPul	(104:10) i ustawił ono Jakobowi w kaźń a Israhel w obrząd wiekui
Wuj1923	I postanowił ją Jakóbowi za przykazanie: a Izraelowi za Testament wieczny,
Gda1881	Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
Gda2017	Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
PsBycz	Nawet-uchwalił-jé, dla-Jakóba, jako-prawo, dla-Izraela, za przymierzé wieczné;
Goet	Dał je Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za przymierze wieczne,
PsCylk	A stwierdził Jakóbowi jako ustawę, Izraelowi jako umowę wieczną,
PsKrusz	I postanowił je jako ustawę dla Jakóba, jako przymierze wieczne dla Izraela,
PsAszk	A ustanowił ją Jakóbowi jako prawo dla Izraela - przymierze wieczności.
PsSzer	które potwierdził Jakubowi jako prawo, Izraelowi jako przymierze wieczne, mówiąc:
Tys1	(104:10) Trwałe prawo, które ustanowił dla Jakuba, wieczne przymierze dla Izraela,
Tys5	ustanowił dla Jakuba jako prawo, dla Izraela jako wieczne przymierze,
Bryt	Ustanowił je dla Jakuba jako prawo, Dla Izraela jako przymierze wieczne,
Pozn	Potwierdził ją Jakubowi jako Prawo, Izraelowi jako wieczne Przymierze,
WarPra	Przysięga miała być prawem dla Jakuba i wiecznym Przymierzem dla Izraela.
STB	Ustanowił Jakóbowi za ustawę, a Israelowi za umowę wieczną.
EIB	Zawarł je jako ustawę dla Jakuba, Jako wieczne przymierze dla Izraela,

Ps 105,11

PsFlor	(104:11) rzekąc: Tobie dam ziemię Kanaan powrozek dziedziny waszej.
PsPul	(104:11) rzekąc: Tobie dam ziemię Kanaan wirzbcę dziedziny waszej.
Wuj1923	Mówiąc: Tobie dam ziemię Chanaan, sznur dziedzictwa waszego.
Gda1881	Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
Gda2017	Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
PsBycz	Mówiąc: Tobie dam krainę Kanaanejską, część dziedzictwa-waszego.
Goet	Mówiąc: "Tobie dam ziemię chananejską za dział dziedzictwa waszego".
PsCylk	Gdy rzekł: tobie oddam ziemię Kenaan, udział dziedziczny wam.
PsKrusz	mówiąc: "Tobie dam ziemię Kanaan, sznur dziedzictwa waszego".
PsAszk	Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan, dział dziedzictwa waszego.
PsSzer	Tobie dam ziemię kananejską jako dział dziedzictwa waszego.
Tys1	(104:11) mówiąc: Dam tobie ziemię Kanaan na waszą własność dziedziczną.
Tys5	mówiąc: Dam tobie ziemię Kanaan na waszą własność dziedziczną.
Bryt	Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan, W dziedziczne wasze posiadanie.
Pozn	kiedy rzekł: "Tobie dam ziemię Kanaaan jako dział waszego dziedzictwa",
WarPra	I powiedział: Tobie pragnę dać Kanaan, kraj przeznaczony w dziedzictwie dla Ciebie.
STB	Powiedział: Tobie oddam ziemię Kanaan, wam dam dziedziczny udział,
EIB	Powiedział: Tobie dam ziemię Kanaan, Przydzielę ci ją w dziedziczne posiadanie.

Ps 105,12

PsFlor	(104:12) Gdy są byli czysła krotkiego, maluczcy i bydlący jej[o],
PsPul	(104:12) Gdy byli czysła krotkiego, malutcy i bydlący je,
Wuj1923	Gdy byli w małéj liczbie, bardzo trocha, i obywatele ich:
Gda1881	Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
Gda2017	Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
PsBycz	Za-bytności-ich, ludzi liczba, prawie-małą była, i-cudzoziemcami, w-niéj.
Goet	Kiedy byli jeszcze zliczalną gromadą, bardzo mało, i pielgrzymami w niej;
PsCylk	Gdy byli garstką drobną, i nieliczni przychodnie w niéj.
PsKrusz	Kiedy ich była mała liczba, gdy nieliczni i przychodniami byli w ziemi,
PsAszk	Gdy byli niemal w ograniczonej liczbie i w niej przybyszami.
PsSzer	Gdy mały był ich poczet, nieliczni byli i obcy w niej.
Tys1	(104:12) Kiedy ich było niewielu, nieznacznych przychodniów w tym kraju,
Tys5	Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej,
Bryt	Gdy było ich jeszcze niewielu, Nieliczni i obcy w niej,
Pozn	gdy jeszcze była mała ich liczba, niewielu przychodniów bez znaczenia,
WarPra	Kiedy była ich jeszcze niewielka liczba, mało ich było, wszyscy w obcym kraju,
STB	kiedy byli jeszcze drobną garstką, oraz byli w niej jako nieliczni przychodnie.
EIB	A stało się to wtedy, gdy była ich garstka, Byli w niej nieliczni i obcy.

Ps 105,13

PsFlor	(104:13) i szli są z luda w lud i ze krolewstwa w lud drugi,
PsPul	(104:13) i przeszli z luda w lud i z krolewstwa w lud drugi,
Wuj1923	I przechodzili od narodu do narodu, i z królestwa do innego ludu:
Gda1881	Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
Gda2017	I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;
PsBycz	Tedy-podróżowali, od-narodu, do narodu, od-królestwa, do ludu innego.
Goet	I kiedy wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu.
PsCylk	A wędrowali od ludu do ludu, od królestwa do narodu innego.
PsKrusz	i gdy chodzili od narodu do narodu, od królestwa do narodu obcego,
PsAszk	I wędrowali od narodu do narodu, od królelestwa do ludu innego.
PsSzer	I wędrowali od ludu do ludu, z jednego królestwa do innego narodu.
Tys1	(104:13) i wędrowali od szczepu do szczepu, z jednego królestwa do drugiego ludu,
Tys5	i wędrowali od szczepu do szczepu, z jednego królestwa do drugiego ludu,
Bryt	Wędrowali wtedy od narodu do narodu, Z jednego królestwa do innego ludu.
Pozn	i wędrowali od ludu do ludu, z jednego królestwa do innego narodu.
WarPra	wędrując od ludu do ludu, od jednego królestwa do innego narodu,
STB	A wędrowali od ludu do ludu i od królestwa do innego narodu.
EIB	Wędrowali wówczas od narodu do narodu, Od królestw do kolejnych ludów.

Ps 105,14

PsFlor	(104:14) nie zostawił człowieka zawadzić jim i karał za nie krole.
PsPul	(104:14) nie zostawił człowieka zawadzić jim i karał za nie krole.
Wuj1923	Nie dopuścił im krzywdy czynić człowiekowi: i pokarał dla nich króle.
Gda1881	Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
Gda2017	Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc:
PsBycz	Nie dozwalał ludom uciemiężania-ich; nawet-karcił za-nich, królów.
Goet	Nie dopuszczał żadnemu człowiekowi ich uciskać, i karał królów dla nich:
PsCylk	Nie dozwolił nikomu krzywdzić ich, a karcił gwoli im królów:
PsKrusz	nie dopuszczał człowiekowi, aby im szkodził, a nawet dla nich królów karał:
PsAszk	Nie dopuścił człowiekowi gnębić je i strofował o nich króle.
PsSzer	Nikomu nie dozwolił ich krzywdzić, z powodu nich nawet karał królów:
Tys1	(104:14) nikomu nie pozwolił ich uciskać i z ich powodu upomniał królów:
Tys5	nikomu nie pozwolił ich uciskać i z ich powodu karał królów :
Bryt	Nikomu nie dozwolił ich krzywdzić I z powodu nich karał nawet królów:
Pozn	Nie pozwolił, aby ich kto uciskał, z ich powodów karcił królów:
WarPra	już wtedy nakazał, by nikt ich nie uciskał, a królów tak o nich pouczał:
STB	Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, z ich powodu karcił też królów,
EIB	Już wtedy nie pozwolił nikomu ich gnębić, Z ich powodu karał nawet królów:

Ps 105,15

PsFlor	(104:15) Nie tykajcie pomazańcow mojich a w prorocech mojich nie zgłobcie sie.
PsPul	(104:15) Nie tykajcie pomazańcow moich a w prorocech moich nie złobcie sie.
Wuj1923	Nie tykajcie pomazańców moich: a na proroki moje nie bądźcie złośliwymi.
Gda1881	Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
Gda2017	Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego.
PsBycz	Mówiąc: Nie dotykajcie-się pomazańców-moich, i,-prorokom-moim, nie wyrządzajcie-złego.
Goet	"Nie tykajcie się pomazańców Moich, a prorokom Moim nie czyńcie nic złego!"
PsCylk	Nie tykajcie pomazańców Moich, a prorokom Moim nie złoczyńcie.
PsKrusz	"Nie tykajcie się pomazańców moich i prorokom moim nie czyńcie złego".
PsAszk	"Nie tykajcie pomazańców Mych a krzywdy nie czyńcie Moim prorokom".
PsSzer	Nie tykajcie Moich pomazańców i nie czyńcie nic złego prorokom Moim!
Tys1	(104:15) «Nie dotykajcie mych pomazańców i moim prorokom zła nie wyrządzajcie!».
Tys5	Nie dotykajcie moich pomazańców i prorokom moim nie czyńcie krzywdy!
Bryt	Nie tykajcie pomazańców moichI nie czyńcie nic złego prorokom moim!
Pozn	Nie tykajcie moich pomazańców, nie czyńcie nic złego moim prorokom.
WarPra	Nie krzywdźcie moich pomazańców, nie czyńcie moim prorokom nic złego.
STB	mówiąc: Nie tykajcie Moich pomazańców i nie czyńcie zła Moim prorokom.
EIB	Nie dotykajcie moich pomazańców I moim prorokom nie wyrządzajcie szkody!

Ps 105,16

PsFlor	(104:16) I wezwał jest głod na ziemię a wszytkę twardość chleba starł.
PsPul	(104:16) I przyzwał głod na ziemię, wszystkę twardość chleba starł.
Wuj1923	I zawołał głodu na ziemię, i skruszył wszystko posilenie chleba.
Gda1881	Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
Gda2017	Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
PsBycz	Potém-przyzwał głód, na tę-krainę; On, wszelką dostawę chleba, przerwał.
Goet	I sprowadził głód na ziemię i zniszczył wszelką nadzieję na chleb.
PsCylk	I powołał głód na ziemię, wszelką podporę pożywienia skruszył.
PsKrusz	Gdy sprowadził głód na ziemię, wszystek zapas chleba pokruszył.
PsAszk	I zawezwał głód na ziemię, złamał wszystką chleba padporę.
PsSzer	I zesłał głód na ziemię, pozbawił wszelkich zasobow chleba.
Tys1	(104:16) Potem głód na ziemię przywołał; i odebrał cały zapas chleba.
Tys5	Potem przywołał głód na ziemię i odebrał cały zapas chleba.
Bryt	Przywołał głód na ziemię I pozbawił wszelkich zasobów chleba,
Pozn	A kiedy sprowadził głód na ziemię i pozbawił oparcia, jakie daje chleb,
WarPra	Wtedy sprowadził głód na całą ziemię i wyczerpały im się zapasy chleba.
STB	Przywołał też głód na ziemię oraz skruszył wszelką podporę pożywienia.
EIB	A kiedy zesłał głód na ziemię, Kiedy uszczuplił zapasy chleba,

Ps 105,17

PsFlor	(104:17) Posłał przed nim❬i❭ męża, w sługę przedan jest Jozef.
PsPul	(104:17) Posłał przed nim❬i❭ męża, w sługę przedan jest Jozef.
Wuj1923	Posłał przed nimi męża: za niewolnika przedan jest Józeph.
Gda1881	Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
Gda2017	Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
PsBycz	Wysłał-był, przed-nimi, człowieka; za-niewolnika, sprzedanym-był Józef.
Goet	Posłał męża przed nimi, Józefa, który był za sługę sprzedany.
PsCylk	Wysłał przed nimi męża, na niewolnika sprzedany był Józef.
PsKrusz	Posłał przed nimi męża, lecz za niewolnika był sprzedany Józef.
PsAszk	Wysłał przed nimi męża, niewolnikowi zaprzedali Józef.
PsSzer	Wysłał przed nimi męża, w niewolę sprzedano Józefa,
Tys1	(104:17) Przed nimi wysłał męża: sprzedano w niewolę Józefa.
Tys5	Wysłał przed nimi człowieka: Józefa sprzedano jako niewolnika.
Bryt	Wysłał przed nimi męża, Józefa sprzedanego w niewolę,
Pozn	to wysłał przed nimi człowieka, jak niewolnik Józef został sprzedany.
WarPra	Lecz wysłał przed nimi człowieka, Józef został sprzedany jak niewolnik.
STB	Wysłał przed nimi męża Josefa, który był sprzedany na niewolnika.
EIB	Posłał przed nimi swojego człowieka, Sprzedanego w niewolę Józefa.

Ps 105,18

PsFlor	(104:18a) Uśmierzyli są w pęciech nogi jego, ❬żelazo przeszło duszę jego❭,
PsPul	(104:18a) Uśmierzyli w pęciech nogi jego, żelazo przeszło duszę jego,
Wuj1923	Poniżyli w pętach nogi jego, żelazo przeszło duszę jego:
Gda1881	Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
Gda2017	Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
PsBycz	Uciskano, w-okowach, nogi-jego; łańcuchem-żelaznym, obwiedziono ciało jego.
Goet	Wcisnęli nogi jego w okowy, dostał się w żelazo,
PsCylk	Spętali więzami nogę jego, w żelazo skuto go.
PsKrusz	Trapili pętami jego nogi, a żelazo przeszło jego ciało.
PsAszk	Udręczyli kajdanami jego nogi, żelazo naszło jego duszę.
PsSzer	i nogi jego zakuto w pęta; dostał się w kajdany żelazne.
Tys1	(104:18) Kajdanami ścisnęli mu nogi, kark jego zakuto w żelazo,
Tys5	Kajdanami ścisnęli jego nogi, w żelazo zakuli jego szyję,
Bryt	Nogi jego skrępowano pętami; Dostał się w żelazne kajdany
Pozn	Zakuto w okowy jego nogi, w żelazo ujęto mu szyję
WarPra	Włożono mu na nogi kajdany, a szyję zakuto w żelazo,
STB	Jego nogę spętali więzami i skuto go w żelazo,
EIB	Pęta spodliły jego nogi, Żelazna obręcz skuła szyję,

Ps 105,19

PsFlor	(104:18b) aliż przyszło słowo jego, (104:19a) słowa boża zażgła ji.
PsPul	(104:18b) aliż przyszło słowo jego, (104:19a) mołwa boża zażgła ji.
Wuj1923	Aż przyszło słowo jego: mówienie Pańskie zapaliło go.
Gda1881	Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
Gda2017	Aż do tego czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
PsBycz	Aż-do czasu zdarzenia-się przepowiedni-jego, słowo Pana, doświadczało-go.
Goet	Aż do czasu, gdy słowo jego się sprawdziło i mowa Pańska jego wypławiła.
PsCylk	Do chwili spełnienia słowa jego; wyrok Boga oczyścił go.
PsKrusz	Aż do czasu, gdy nadeszło słowo o nim, mowa Pańska doświadczała go.
PsAszk	Aż do czasu, kiedy przyszło słowo Jego, powiedzenie Jehowy go oczyściło.
PsSzer	Aż do czasu, gdy się spełniło Słowo Jego, wyrok Pana usprawiedliwił go.
Tys1	(104:19) aż się spełniła jego przepowiednia i słowo Pańskie dało mu świadectwo.
Tys5	aż się spełniła jego przepowiednia i słowo Pańskie dało mu świadectwo.
Bryt	Aż do czasu, gdy się spełniło słowo jegoI wyrok Pana go uniewinnił,
Pozn	aż do dnia, gdzie spełniła się jego przepowiednia i gdy Słowo Boże go oczyściło.
WarPra	i tak było do czasu wypełnienia się proroctwa, o czym Pan sam zaświadczył swoim słowem.
STB	do chwili spełnienia jego słowa; bo wyrok BOGA go oczyścił.
EIB	Jednak do czasu - bo przyszło Jego Słowo, Wypróbowała go zapowiedź PANA.

Ps 105,20

PsFlor	(104:19b) Posłał krol i rozwiązał ji, książę ludzskie i puścił ji.
PsPul	(104:19b) Posłał krol i odpiął ji, książę ludzkie i puścił ji.
Wuj1923	Posłał król, i rozwiązał go: Pan ludu, i wypuścił go.
Gda1881	Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
Gda2017	Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
PsBycz	Przysłał król, i-kazał-wypuścić-go; władca ludów, a,-uwolnił-go.
Goet	Wtedy posłał król i kazał go uwolnić, władca narodów, i wypuścił go na swobodę,
PsCylk	Posłał król i wyzwolił go, władca ludów wyswobodził go.
PsKrusz	Posłał król i wypuścił go, ten, co rządzi narodami, uwolnił go.
PsAszk	Zesłał Króla a uwolnił go, władcę ludów a wyswobodził go.
PsSzer	Posłał król mężów i uwolnił go, władca narodów wypuścił go na wolność.
Tys1	(104:20) Król posłał i jego uwolnił i wyzwolił go władca ludów.
Tys5	Posłał król, by uwolnić go, i władca ludów, aby go wyzwolić.
Bryt	Posłał król mężów i uwolnił go, Władca ludów wypuścił go na wolność,
Pozn	Nakazał król, by go uwolniono, władca narodów przywrócił mu wolność.
WarPra	Posłał król i kazał go zwolnić, władca narodów wypuścił go na wolność.
STB	Król posłał i go wyzwolił, wyswobodził go władca ludów.
EIB	Król posłał sługi i ci go rozkuli, Władca ludów orzekł - i go wypuszczono.

Ps 105,21

PsFlor	(104:20) Postawił jej panem domu swego i księdzem wszego bydła swego,
PsPul	(104:20) Postawił ji panem domu swego i księdzem wszego państwa swego,
Wuj1923	Postanowił go panem domu swego: i książęciem wszystkiéj dzierżawy swojéj:
Gda1881	Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
Gda2017	Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
PsBycz	Ustanowił-go Panem, nad-domem-swoim, i-władcą, nad-całą posiadłością-swoją.
Goet	Ustanowił go panem nad domem swoim i władcą nad całą posiadłością swoją,
PsCylk	Uczynił go panem domu swego i władcą w całéj dzierżawie swojéj.
PsKrusz	Uczynił go panem swego domu i rządcą wszystkich majętności swych,
PsAszk	Uczynił go panem swojemu domowi i władcą nad wszystkim nabytkiem swym.
PsSzer	Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich dóbr,
Tys1	(104:21) Ustanowił go panem nad swoim domem i księciem nad całą swą posiadłością,
Tys5	Ustanowił go panem nad swoim domem i władcą nad całą swoją posiadłością,
Bryt	Ustanowił go panem domu swegoI włodarzem całego mienia swego,
Pozn	Uczynił go panem domu swego, zarządcą wszystkich swych posiadłości,
WarPra	Ustanowił go panem własnego domu i zarządcą wszystkich posiadłości swoich.
STB	I uczynił go panem swojego domu oraz władcą w całej swojej dzierżawie.
EIB	Następnie ustanowił go panem swego domu I władcą całego swego mienia.

Ps 105,22

PsFlor	(104:21) by nauczył książęta jego jako sam siebie a stare jego mądrości uczył.
PsPul	(104:21) by nauczył książęta ❬jego❭jako sam siebie a stare jego mądrości uczył.
Wuj1923	Aby ćwiczył książętą jego jako siebie samego: a starce jego mądrości nauczył.
Gda1881	Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
Gda2017	Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
PsBycz	Dla-zobowiązania książąt-swych, według-woli-jego, a,-starszych-swoich, aby oświécał.
Goet	Aby rozporządzał książętami jego według uznania, i starszych jego mądrości nauczał.
PsCylk	Aby poddał książęta jego woli swojéj, a starszych jego mądrości nauczał.
PsKrusz	aby kierował książętami według swej woli i starców mądrości nauczał.
PsAszk	Aby przywiązał książęta jego do duszy swej, zaś starce jego wyuczył mądrości.
PsSzer	aby wychowywał książęta jego według swej woli i uczył mądrości starszych jego.
Tys1	(104:22) by według swej woli kształcił jego dostojników i starców uczył mądrości.
Tys5	by po swej myśli pouczał jego dostojników, a jego starszyznę uczył mądrości.
Bryt	Aby szkolił książąt jego według swego uznaniaI nauczał mądrości starszych jego.
Pozn	by według swej woli rozkazywał książętom, a starszych nauczał mądrości.
WarPra	Miał on rozkazywać dowolnie książętom, a starszych uczyć mądrości.
STB	Aby poddał jego książęta swojej woli, a jego starszych nauczał mądrości.
EIB	Mógł karcić książąt zgodnie ze swą wolą, Dworską starszyznę miał uczyć mądrości.

Ps 105,23

PsFlor	(104:22) I wszedł Israhel w Ejipt, a Jakub gościem był w ziemi Kam.
PsPul	(104:22) I wszedł ❬Israhel❭ w Ejipt, a Jakob przebywca był w ziemi Kam.
Wuj1923	I wszedł Izrael do Egiptu: i Jakób był obywatelem w ziemi Cham.
Gda1881	Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
Gda2017	Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
PsBycz	Potém,-sprowadził-się Izrael do Egiptu; tedy-Jakób, zatrzymał-się, w-krainie Chama (Etyopia).
Goet	Tak przybył Izrael do Egiptu, a Jakób przebywał w ziemi Chama.
PsCylk	I wszedł Izrael do Micraim, a Jakób zagościł w ziemi Chama.
PsKrusz	I przybył Izrael do Egiptu, a Jakób stał się gościem w ziemi Chamowej.
PsAszk	I przybył Izrael do Mizraim, zaś Jakób przebywał w ziemi Chama.
PsSzer	I przybył Izrael do Egiptu, Jakub był przybyszem w ziemi Chama.
Tys1	(104:23) Izrael wtedy wkroczył do Egiptu, Jakub był gościem w kraju Chama.
Tys5	Wówczas Izrael wkroczył do Egiptu, Jakub był gościem w kraju Chama.
Bryt	Przybył tedy Izrael do Egiptu, Jakub był przybyszem w ziemi Chama,
Pozn	I tak Izrael przybył do Egiptu, Jakub zamieszkał w kraju Chama.
WarPra	I przyszedł Izrael do Egiptu, Jakub rozgościł się na ziemi Chama.
STB	Tak Israel wszedł do Micraimu; Jakób zagościł w ziemi Chama.
EIB	Tak do Egiptu przybył sam Izrael I Jakub stał się przychodniem w ziemi Chama.

Ps 105,24

PsFlor	(104:23) I rozmnożył lud swoj silno, i śćwirdził jej nad nieprzyjaciele jego.
PsPul	(104:23) I rozmnożył lud swoj silno, i stwierdził ji nad nieprzyjacielmi jego.
Wuj1923	I rozmnożył lud swój bardzo: i zmocnił go nad nieprzyjacioły jego.
Gda1881	Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Gda2017	Gdzie Bóg bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
PsBycz	A-Bóg-rozpłodził lud-swój bardzo; nawet-możniejszym-uczynił-go, niżeli-wrogów-jego.
Goet	Uczynił lud Swój bardzo płodnym, i uczynił go liczniejszym od gnębicieli jego.
PsCylk	I rozmnożył naród Swój bardzo, i wzmógł go nad ciemięzców jego.
PsKrusz	I bardzo rozmnożył Bóg naród swój, i uczynił go silniejszym od prześladowców jego.
PsAszk	I rozmnożył bardzo Swój lud i silniejszym go. uczynił, niźli jego gnębiciele.
PsSzer	I rozmnożył lud swój bardzo, i uczynił go silniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Tys1	(104:24) I bardzo rozmnożył swój naród, uczynił go mocniejszym od wrogów.
Tys5	Licznie rozmnożył swój naród, uczynił go mocniejszym od jego wrogów.
Bryt	I rozmnożył lud swój bardzo, I uczynił go potężniejszym niż nieprzyjaciół jego.
Pozn	I bardzo rozmnożył [Bóg] swój lud, silniejszym go uczynił od jego wrogów.
WarPra	A Bóg rozmnożył szybko swój lud i uczynił go potężniejszym niż jego oprawcy,
STB	I bardzo rozmnożył swój naród, uczynił go możniejszym ponad jego ciemięzców.
EIB	A tam Bóg bardzo rozmnożył swój lud, Uczynił go mocniejszym od jego nieprzyjaciół.

Ps 105,25

PsFlor	(104:24) Obrocił sierce jich, bychą nienaźrzeli ludu jego i leść czynili w sługi jego.
PsPul	(104:24) Obrocił sierce jich, aby nienaźrzeli luda jego i zdradę czynili sługam jego.
Wuj1923	Odmienił serce ich, aby nienawidzieli ludu jego, i czynili zdrady nad sługami jego.
Gda1881	Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
Gda2017	Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
PsBycz	On-zamienił sercé-ich, w-nienawiść ludu-swojego, w-zdradzieckié-działanié przeciw-sługom-swoim.
Goet	Odmienił serce ich, aby nienawidzili lud Jego, zdradliwie postępowali ze sługami Jego.
PsCylk	I odwróciło się serce ich, by nienawidzieć naród Jego, by knuć przeciw sługom Jego.
PsKrusz	Odmienił ich serce, że ludu Jego nienawidzili, i przewrotnie się zachowali względem sług Jego.
PsAszk	Obrócił serce ich, aby nienawidzili lud Jego, aby nastawali na Jego sługi.
PsSzer	Odmienił serce ich tak, że znienawidzili lud Jego, działali podstępnie wobec sług Jego.
Tys1	(104:25) Odmienił ich serce, ażeby lud Jego znienawidzili i wobec sług Jego postępowali zdradziecko.
Tys5	Ich to serce odmienił, ażeby znienawidzili lud Jego i wobec Jego sług postępowali zdradziecko.
Bryt	Odmienił serce ich tak, że znienawidzili lud jego, Działali podstępnie wobec sług jego.
Pozn	Odmienił ich serce, by nienawidzili Jego ludu, by postępowali podstępnie wobec Jego sług.
WarPra	których odmienił tak, by znienawidzili lud Jego i obchodzili się haniebnie z Jego sługami.
STB	Więc odwróciło się ich serce, by nienawidzić Jego lud oraz knuć przeciwko Jego sługom.
EIB	Następnie zaś odmienił nastroje ludzi w kraju, tak że Jego lud został znienawidzony, Służący Mu padali ofiarą nadużyć.

Ps 105,26

PsFlor	(104:25) Posłał Mojżesza sługę swego, Aarona, jegoż wybrał jej.
PsPul	(104:25) Posłał Mojżesza sługę swego, Aarona, jegoż wybrał ji.
Wuj1923	Posłał Mojżesza, sługę swego: Aarona, którego obrał.
Gda1881	Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
Gda2017	Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
PsBycz	Posłał Mojżesza, sługę-swego; Aarona, którego wybrał-był sobie.
Goet	Posłał Mojżesza, sługę swego, Aarona, którego wybrał.
PsCylk	Posłał Mojżesza sługę Swojego, Aarona którego wybrał.
PsKrusz	Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego obrał,
PsAszk	Posłał sługę Swego Mojżesza, Arona, na którego padł Jego wybór.
PsSzer	Posłał Mojżesza, sługę swego, Arona, którego wybrał.
Tys1	(104:26) Wtedy posłał sługę swojego Mojżesza i Aarona, którego wybrał.
Tys5	Wtedy posłał sługę swojego, Mojżesza, i Aarona, którego sobie wybrał.
Bryt	Posłał Mojżesza sługę swego, Aarona, którego sobie wybrał.
Pozn	Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał.
WarPra	Wtedy posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego sobie wybrał.
STB	Zatem posłał Mojżesza Swojego sługę i Aarona, którego wybrał,
EIB	I właśnie wtedy posłał swego sługę Mojżesza Oraz Aarona, którego sobie wybrał,

Ps 105,27

PsFlor	(104:26) Położył w nich słowa znamion swojich i cud swojich w ziemi Kam.
PsPul	(104:26) Położył w nich słowa znamion swoich i cud swoich w ziemi Kam.
Wuj1923	Położył w nich słowa znaków swoich, i cudów w ziemi Cham.
Gda1881	Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
Gda2017	Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
PsBycz	Oni-poczynili, u-nich, według rozkazów, dziwa-swoje, a,-cuda, w-krainie Chama.
Goet	Ci czynili znaki Jego wśród nich i cuda w ziemi Chama.
PsCylk	Spełnili w pośród nich znamiona Jego, i cuda na ziemi Chama.
PsKrusz	którzy im przedstawili dowody znaków Jego, i cuda w ziemi Chamowej,
PsAszk	Położyli w nich słowa znaków Jego a dokazy w ziemi Chama.
PsSzer	Czynili wśród nich znaki Jego i cuda w ziemi Chama.
Tys1	(104:27) Okazali wśród nich Jego znaki i cuda w krainie Chama.
Tys5	Przez nich uczynił w Egipcie swe znaki i cuda w krainie Chama.
Bryt	Czynili wśród nich znaki jegoI cuda w ziemi Chama.
Pozn	Dokonał przez nich dziwnych rzeczy, uczynił cuda w krainie Chama.
WarPra	I czynił wśród nich swoje znaki i cuda na ziemi Chama.
STB	by spełnili pośród nich słowa Jego znaków i cudów w ziemi Chama.
EIB	Ci głosili wśród nich Jego słowa, a On popierał je znakami, I tak w ziemi Chama miały miejsce cuda.

Ps 105,28

PsFlor	(104:27) Posłał ćmy i zachmurzył, ❬i nie rozgorzył❭ rzeczy {albo słow} swych.
PsPul	(104:27) Posłał ćmy i zachmurał, i nie rozgorzył słow swych.
Wuj1923	Puścił ciemności i zaćmił: i nie uprzykrzył słów swoich.
Gda1881	Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
Gda2017	Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
PsBycz	Zesłał ciemność, i-kazał-zaciemnić-się; a,-oni-nie opierali-się rozkazowi-Jego.
Goet	Posłał ciemności, i stało się ciemno, aby słowom Jego się nie sprzeciwiali.
PsCylk	Wysłał ciemność i ściemniło się, a nie opierali się słowu Jego.
PsKrusz	Posłał ciemność i zaćmiło się, a nie sprzeciwiali się słowom Jego.
PsAszk	Zesłał ciemność i ściemniło się, choć nie sprzeciwili się słowom Jego.
PsSzer	Zesłał ciemność i nastała ciemność, lecz nie zważali na Jego Słowo.
Tys1	(104:28) Zesłał ciemności i nastał mrok, lecz Jego słowom stawiali opór.
Tys5	Zesłał ciemności i nastał mrok, lecz nie przestrzegali słów Jego.
Bryt	Zesłał ciemności i nastała ciemność, Lecz nie zważali na jego słowo.
Pozn	Zesłał ciemności i stała się noc, ale byli oporni na Jego słowa.
WarPra	Zesłał ciemności i zasłonił wszystko, lecz nie zważali na Jego słowa.
STB	Wysłał ciemność i się ściemniło, lecz nie poddali się Jego Słowu.
EIB	Zesłał ciemność - i zapadł mrok, Nie przeszkodzili Jego Słowu.

Ps 105,29

PsFlor	(104:28) Obrocił wody jich w krew i pobił ryby jich.
PsPul	(104:28) Obrocił wody jich w krew i zmorzył ryby jich.
Wuj1923	Obrócił wody ich w krew: a ryby ich pomorzył.
Gda1881	Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
Gda2017	Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
PsBycz	Zamienił wody-ich, w-krew; i-pomorzył ryby-ich.
Goet	Przemienił wody ich w krew i pomorzył ryby ich.
PsCylk	Obrócił ich wody w krew, i uśmiercił ryby ich.
PsKrusz	Przemienił wody ich na krew, i spuścił pomór na ryby ich.
PsAszk	Zamienił w krew wody ich a uśmiercił ich ryby.
PsSzer	Zamienił wody ich w krew i wygubił ryby ich.
Tys1	(104:29) W krew zamienił ich wody i pozabijał ich ryby.
Tys5	W krew zamienił ich wody i powybijał ich ryby.
Bryt	Zamienił wody ich w krewI wygubił ryby ich.
Pozn	Wody ich w krew przemienił, sprawił, że wyginęły ich ryby.
WarPra	Wszystkie ich wody w krew poprzemieniał i wytracił ich wszystkie ryby.
STB	Zamienił ich wody w krew oraz uśmiercił ich ryby.
EIB	Wodę zamienił im w krew I sprawił, że padły ryby.

Ps 105,30

PsFlor	(104:29) Porodziła ziemia jich żaby w przebytkoch krolow jich.
PsPul	(104:29) Porodziła ziemia jich żaby w przebytcech krolow jich.
Wuj1923	Zrodziła ziemia ich żaby w pokojach królów ich.
Gda1881	Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
Gda2017	Ich ziemia wydała mnóstwo żab, były nawet w komnatach królewskich.
PsBycz	Obficie-zrodziła-była, ziemia-ich, żaby, aż w-pokojach królów-ich.
Goet	Ziemia ich roiła się od żab aż do komnat królów ich.
PsCylk	Zaroił się kraj ich żabami, aż do komnat ich królów.
PsKrusz	Ziemia ich wydała żaby - były w pałacach ich królów.
PsAszk	Zamrowił kraj ich żabami w komnatach ich króla.
PsSzer	Ziemia ich zaroiła się mnóstwem żab, były nawet w komnatach ich królów.
Tys1	(104:30) Od żab się zaroiła ich ziemia, a nawet komnaty królewskie.
Tys5	Od żab się zaroiło na ich ziemi, [nawet] w komnatach ich królów.
Bryt	Ziemia ich zaroiła się od żab, Były nawet w komnatach ich królów.
Pozn	Ziemia ich zaroiła się od żab, a nawet komnaty ich królów.
WarPra	W kraju od żab się zaroiło, aż do wnętrza królewskiego pałacu.
STB	Ich kraj zaroił się żabami, aż do komnat ich władców.
EIB	Ich ziemia zaroiła się od żab - Były także w pałacach królewskich.

Ps 105,31

PsFlor	(104:30) Rzekł i przyszła jest mucha i płoszczyce we wszelkich krajoch jich.
PsPul	(104:30) Rzekł i przyszła mucha wielika i płoszczyce we wszech krajoch jich.
Wuj1923	Rozkazał, i przyszła rozmaita mucha: i mszyce we wszystkich granicach ich.
Gda1881	Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
Gda2017	Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
PsBycz	On-rzekł, i-przyszła mucha-psia, wszy, we-wszystkie granice-ich.
Goet	Rzekł, a przyszły gzy i komary do wszystkich granic ich.
PsCylk	Rzekł i nadciągnęły żuki, i robactwo we wszystkie ich granice.
PsKrusz	Rzekł i zjawiła się mucha - i mszyce we wszystkich ich posiadłościach.
PsAszk	Wyrzekł a nadeszło robactwo różnorodne, owad plugawy we wszystkich granicach ich.
PsSzer	Rzekł: I zjawiło się robactwo, muchy w całym ich kraju.
Tys1	(104:31) Rzekł, i roje much się zjawiły, komary w całym ich kraju.
Tys5	Rzekł, i robactwo się zjawiło, komary w całym ich kraju.
Bryt	Rzekł, i zjawiło się robactwo, Muchy w całym ich kraju,
Pozn	Rzekł i zjawiły się chmary much, komary we wszystkich granicach ich ziemi.
WarPra	Rozkazał i nadleciało fruwające robactwo, chmary komarów wypełniły kraj cały.
STB	Powiedział i nadciągnęły żuki, i robactwo we wszystkie ich granice.
EIB	Wyrzekł słowo - i nadciągnęły owady, Komary wdarły się w granice.

Ps 105,32

PsFlor	(104:31) Położył dżdże jich grad, ogień żgący w ziemi jich.
PsPul	(104:31) Położył dżdże jich grad, ogień żgący w ziemi jich.
Wuj1923	Uczynił dżdże ich gradem: i ogień palący na ich ziemi.
Gda1881	Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
Gda2017	Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
PsBycz	Uczynił, dészcze-ich, gradem, ogień, płomieniami, w-kraju onychże.
Goet	Dał im grad za deszcz, pałający ogień na ziemię ich.
PsCylk	Dał im miasto deszczu grad, ogień płonący na ich kraj.
PsKrusz	Dał grad zamiast deszczu, ogień, aby spalił na ich ziemi.
PsAszk	Dał, że gradem deszcze ich, - ogień pożarów w kraju ich.
PsSzer	Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię:
Tys1	(104:32) Zamiast deszczu grad im zesłał i na ich ziemię ogień płonący.
Tys5	Zesłał im grad zamiast deszczu i ogień palący na ich ziemię.
Bryt	Zesłał grad zamiast deszczu, Płomienie ognia na ich ziemię;
Pozn	Zamiast deszczu grad im zesłał, i płomienie ogniste na cały ich kraj.
WarPra	Grady im zsyłał zamiast deszczu i ogień, który wszystko palił.
STB	Dał im grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich kraj.
EIB	Zamiast deszczu spuścił im grad I płomieniami ognia potraktował ich ziemię.

Ps 105,33

PsFlor	(104:32) I pobił winnice jich i fikowe drzewo ❬jich, i starł drzewo❭ krajow jich.
PsPul	(104:32) I pobił winnice jich i figusze jich, i starł drzewo krajow jich.
Wuj1923	I potłukł winnice ich i figi ich: i pokruszył drzewa w ich granicach.
Gda1881	Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
Gda2017	Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
PsBycz	Tedy-potłukł winorośle-ich, i-figowe-drzewa-ich, oraz-połamał drzewa granic-ich.
Goet	I potłukł ich krzewy winne i drzewa figowe, i złamał drzewa w kraju ich.
PsCylk	I poraził ich winorośl i figę, i połamał drzewa ich dziedziny.
PsKrusz	A także potłukł winnice ich i figi ich, i połamał drzewo ich posiadłości.
PsAszk	Pobił ich winnice i ich drzewa figowe a drzewa ich granic potrzaskał.
PsSzer	I zniszczył winnice i figowce ich, i połamał drzewa w ich kraju.
Tys1	(104:33) Poraził im winorośle i figi i drzewa połamał w ich kraju.
Tys5	Poraził im winorośle i figowce i drzewa połamał w ich kraju.
Bryt	Zniszczył ich winorośle i figowceI połamał drzewa ich kraju.
Pozn	Zniszczył ich winnice i drzewa figowe, połamał drzewa w ich kraju.
WarPra	Zniszczył ich winnice i figowe gaje i połamał wszystkie drzewa w ich kraju.
STB	Poraził także ich winorośl i figę, a drzewa ich dziedzictwa połamał.
EIB	Uderzył w ich winnice i gaje figowe I połamał drzewa w całym kraju.

Ps 105,34

PsFlor	(104:33) Rzekł i przyszła kobyłka i chrąst, jemuż nie było czysła,
PsPul	(104:33) Rzekł i przyszła kobyłka i chrząszcz, jemuż nie było czysła,
Wuj1923	Rzekł, i przyszła szarańcza, i chrząszcz, któremu nie było liczby.
Gda1881	Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
Gda2017	Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
PsBycz	On-rozkazał, a-przyszło szarańczy, i-gąsienic, nawet-bez liku.
Goet	Rzekł, i przyszła szarańcza i pasikoniki bez liku.
PsCylk	Rzekł i nadciągnęła szarańcza, i chrząszczy niezliczone mnóstwo.
PsKrusz	Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszcz bez liczby.
PsAszk	Rzekł a naszła szarańcza i chrabąszcz, a niemasz miary.
PsSzer	Rzekł i spadła szarańcza i niezliczone mnóstwo chrząszczy.
Tys1	(104:34) Rzekł, i nadciągnęła szarańcza, żarłoczne owady bez liku;
Tys5	Rzekł, i nadciągnęła szarańcza, niezliczone mnóstwo świerszczy.
Bryt	Rzekł, i spadła szarańczaI niezliczone mnóstwo chrząszczy.
Pozn	Powiedział - i nadciągnęła szarańcza oraz nieprzeliczone mnóstwo chrząszczy.
WarPra	Rozkazał i przyszła szarańcza i świerszczy niezliczone mnóstwo.
STB	Powiedział i nadciągnęła szarańcza, i niezliczone mnóstwo chrząszczy.
EIB	Wydał rozkaz - i nadciągnęła szarańcza, Wszędzie było chrząszczy bez liku.

Ps 105,35

PsFlor	(104:34) i pojadł wszytko siano w ziemi jich, i pojadł owoc wszytek w ziemi jich.
PsPul	(104:34) i pojadł wszystko siano w ziemi jich, i pojadł wszystek owoc ziemie jich.
Wuj1923	I pojadł wszystkę trawę w ich ziemi: i pojadł wszystek owoc ziemie ich.
Gda1881	I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
Gda2017	I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
PsBycz	Aby-wyżarły wszystkę-trawę, w-kraju-ich; żeby-pożarły owoc ziemi-onychże.
Goet	I pożarły całą roślinność w kraju i zjadły urodzaj gruntu ich.
PsCylk	I pożarły wszelką trawę w ich kraju, i pożarły płody ich ziemi.
PsKrusz	I pożarła wszystko zielę ich ziemi i zjadła owoc ich gleby.
PsAszk	I pożarł wszystkie zioła w ich kraju i pożarł plon ich ziemi.
PsSzer	I pożarły wszelką zieleń w ich ziemi, i zjadły plon ich roli.
Tys1	(104:35) i pożarły całą trawę w ich kraju, i zjadły płody na roli.
Tys5	Pożarły one całą trawę w ich kraju i pożarły owoc ich ziemi.
Bryt	I pożarły one wszelką zieleń w ich ziemi, I zjadły plon ich roli.
Pozn	Pożarła ona wszelką roślinność w ich kraju, pochłonęła płody ich ziemi.
WarPra	Zjadły one wszystko, co zielone w kraju, zniszczyły wszystko, co rosło na polach.
STB	Pożarły całą trawę w ich kraju, pożarły też płody ich ziemi.
EIB	Te pożarły całą zieleń ich ziemi I pochłonęły owoce ich pól.

Ps 105,36

PsFlor	(104:35) I pobił wszytko pirzwiczno w ziemi jich, pirzwiecznięta wszelkiej roboty jich.
PsPul	(104:35) I pobił wszytkę pirzwiznę w ziemi jich, pirzwnięta wszelikiej roboty jich.
Wuj1923	I pobił wszystkie pierworodne w ziemi ich: pierwiastki wszelkiéj prace ich.
Gda1881	Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
Gda2017	Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
PsBycz	Nadto,-pozabijał wszystko pierworodné, w-kraju-ich, pierwiastek do-całej potęgi-ich.
Goet	I poraził wszelkie pierworodztwo w kraju ich, wszystkie pierwiastki siły ich.
PsCylk	I ubił wszystko pierworodne w ich państwie, pierwiastki całéj ich siły.
PsKrusz	I pobił wszystko pierworodne w ich ziemi - pierwociny wszelkiej ich siły.
PsAszk	I pobił wszystko pierworodne w Mizraimie, pierwocinę wszystkiej siły ich.
PsSzer	Potem pobił wszystkie pierworodne w ich kraju, pierwociny wszystkiej ich siły.
Tys1	(104:36) Pobił wszystkich pierworodnych w ich ziemi, pierwociny całej ich siły.
Tys5	Pobił wszystkich pierworodnych w ich ziemi, pierwociny całej ich siły.
Bryt	Potem pobił wszystkich pierworodnych w ich kraju, Pierwociny wszystkiej ich siły.
Pozn	Pobił wszystkich pierworodnych w ich kraju, pierwociny całej męskiej mocy.
WarPra	Wszystkich pierworodnych kazał pozabijać i wytracił w ten sposób sam kwiat młodości.
STB	Zabił także wszystko pierworodne w ich państwie, pierwiastki całej ich siły.
EIB	Uderzył też wszystkich pierworodnych w ich kraju, Pierwociny ich męskiej siły.

Ps 105,37

PsFlor	(104:36) I wywiodł je se śrzebrem i se złotem, i nie biesze w postacioch {albo w pokoleniu} jich niemocny.
PsPul	(104:36) I wywiodł je z śrebrem i złotem, i nie był w postaciach jich niemocny.
Wuj1923	I wyprowadził je ze śrebrem i złotem: a nie był między ich pokoleniem chory.
Gda1881	Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
Gda2017	Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
PsBycz	Potém-wyprowadził-ich (Izraela) z-srebrem, i-złotem; a-nikogo, z-rodzin-jego, nie było osłabionego.
Goet	I wywiódł ich ze srebrem i złotem i nie było chwiejącego się w plemionach ich.
PsCylk	I wywiódł ich ze srebrem i ze złotem, a nie było w ich pokoleniach bezsilnego.
PsKrusz	Tedy wyprowadził ich ze srebrem i złotem, a nie było chorego w ich pokoleniach.
PsAszk	A wyprowadził je ze srebrem i ze złotem. a niemasz utykającego w ich pokoleniach.
PsSzer	I wyprowadził ich ze srebrem i złotem, a nikt się nie potknął wśród ich plemion.
Tys1	(104:37) A lud swój wyprowadził ze srebrem i złotem i nie było słabego w jego pokoleniach.
Tys5	A tamtych wyprowadził ze srebrem i złotem i nie było słabego w Jego pokoleniach.
Bryt	Wyprowadził ich ze srebrem i złotem, A nie było ułomnych wśród ich plemion.
Pozn	Lud zaś swój wyprowadził ze srebrem i złotem, a nie było słabych wśród jego pokoleń.
WarPra	Wyprowadzał swój naród ze srebrem i złotem i w żadnym pokoleniu nie było słabych.
STB	Wyprowadził ich ze srebrem i złotem, a nie było w ich pokoleniach słabego.
EIB	Potem swój lud wyprowadził ze srebrem i złotem, A w ich plemionach nie było utykającego.

Ps 105,38

PsFlor	(104:37) Wiesielił sie jest Ejipt w prześpiewaniu jich, bo przypadł był strach jich nad nimi.
PsPul	(104:37) Wiesielił sie Ejipt w pościu jich, bo przypadł był strach jich na nie.
Wuj1923	Radował się Egipt z wyjścia ich; bo był przyszedł na nie strach ich.
Gda1881	Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
Gda2017	Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
PsBycz	Ucieszył-się Egipt, z-wyiścia-ich; bo padł, postrach-ich, na-nich.
Goet	Egipt się radował, że wychodzili, bo przerażenie opadło ich.
PsCylk	Cieszył się Egipt ich wyjściem, bo przypadła trwoga ich na nich.
PsKrusz	Ucieszył się Egipt, gdy wyszli, albowiem strach ich napadł na nich.
PsAszk	Cieszył się Mizraim, gdy wyruszali, bo padł ich strach na nie.
PsSzer	Egipt uradował się z ich wyjścia, bo padł na nich strach przed nimi.
Tys1	(104:38) Radzi z ich wyjścia byli Egipcjanie, bo lęk ich ogarnął przed nimi.
Tys5	Egipcjanie byli radzi z ich wyjścia, bo lęk ich ogarnął przed nimi.
Bryt	Egipt uradował się z ich wyjścia, Bo padł na nich strach przed nimi.
Pozn	Uradował się Egipt z ich wyjścia, bo ogarnęła go trwoga przed nimi.
WarPra	Cieszyli się z ich wyjścia mieszkańcy Egiptu, bo wszyscy bali się ich bardzo.
STB	Zaś Micraim się cieszył ich wyjściem, bowiem przypadła na nich trwoga.
EIB	Egipt ucieszył się z ich wyjścia, Gdyż padł na ludzi strach z ich powodu.

Ps 105,39

PsFlor	(104:38) Rozciągnął jest obłok na zaszczycenie jich a ogień, aby świecił jim przez noc.
PsPul	(104:38) Rozciągnął obłok na zaszczycenie jich a ogień, by świecił jim przez noc.
Wuj1923	Rozciągnął obłok na okrycie ich: a ogień, aby im świecił w nocy.
Gda1881	Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
Gda2017	Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
PsBycz	On-rozpostarł obłok do-zasłony; a,-ogień, do-oświetlania nocy.
Goet	Rozpostarł obłok na osłonę, i ogień, by noc rozjaśnić.
PsCylk	Rozpostarł obłok na osłonę, a ogień by rozświecić noc.
PsKrusz	Rozpostarł obłok na okrycie, a ogień, aby świecił w nocy.
PsAszk	Rozpostarł obłok ku zasłonie i ogień, aby rozświetlał noc.
PsSzer	Rozpostarł obłok jak zasłonę i ogień, by rozświetlał noc.
Tys1	(104:39) Chmurę rozpostarł jako przykrycie i ogień, by świecił wśród nocy.
Tys5	Obłok rozpostarł jako osłonę i ogień, by świecił wśród nocy.
Bryt	Rozpostarł obłok jak zasłonę I ogień, by rozświetlał noc.
Pozn	Obłok rozpostarł, żeby [ich] osłonić, i ogień, ażeby rozświetlał noc.
WarPra	A On przygotował obłok, żeby ich osłaniać, i ogień, by rozświetlić im mroki nocy.
STB	Rozpostarł obłok na osłonę, a ogień aby rozświetlał noc.
EIB	On zaś rozpostarł nad nimi obłok dla osłony I zapalał ogień, by rozświetlał noc.

Ps 105,40

PsFlor	(104:39) Prosili i przyszła ciecierza, i chleba niebiesskiego nasycił je.
PsPul	(104:39) Prosili i przyszła ciecierza, i chleba niebieskiego nasycił je.
Wuj1923	Żądali i przyleciała przepiórka: i chlebem niebieskim nasycił je.
Gda1881	Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
Gda2017	Na ich żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
PsBycz	Żądano, a-On-sprowadził przepiórki, i-chlebem niebios nasycił-ich.
Goet	Domagali się, i przysłał przepiórki i nasycił ich chlebem niebiańskim.
PsCylk	Zażądano, a przywiódł przepiórki, i chlebem niebios nasycał ich.
PsKrusz	Proszono, aby przywiódł przepiórki, i chlebem niebieskim karmił ich.
PsAszk	Prosili a sprowadził jaskółki i chlebem je niebios nakarmił.
PsSzer	Na prośbę ich zesłał przepiórki i chlebem niebieskim nasycał ich.
Tys1	(104:40) Zanieśli prośbę i przywiódł przepiórki, i chlebem ich z nieba nasycił.
Tys5	Prosili i przywiódł przepiórki, i nasycił ich chlebem z nieba.
Bryt	Prosili, a On zesłał przepiórkiI chlebem niebieskim ich nasycił,
Pozn	Na ich prośbę zesłał przepiórki i chlebem z nieba ich karmił.
WarPra	Gdy go prosili, zesłał im przepiórki i chleba niebieskiego dał im ile chcieli.
STB	Zażądano – a przyprowadził przepiórki oraz nasycał ich chlebem niebios.
EIB	Kiedy prosili, zesłał im przepiórki I ich głód zaspokajał, zsyłając z nieba chleb.

Ps 105,41

PsFlor	(104:40) Rozdarł opokę i popłynęły wody, poszły są po suszy rzeki,
PsPul	(104:40) Rozdarł opokę a popłynęły wody, poszły po suszy rzeki,
Wuj1923	Rozszczepił opokę, i wypłynęły wody: płynęły rzeki na suszy.
Gda1881	Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
Gda2017	Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach jak rzeka;
PsBycz	Otworzył skałę, i-płynęły z niéj, wody; one-płynęły, w-suchych-miejscach, strumieniem.
Goet	Otworzył skałę i wyciekły wody; płynęły po miejscach suchych jak rzeka.
PsCylk	Rozwarł skały i wypłynęły wody, rozlały się po pustyniach strumieniem.
PsKrusz	Otworzył skałę i popłynęły wody, a płynęły po suchem miejscu jako rzeka.
PsAszk	Otworzył opokę i popłynęły wody, szły strumieniem w pustynnych krainach.
PsSzer	Rozbił opokę i wytrysnęły wody, popłynęły strumieniem w pustyni.
Tys1	(104:41) Rozdarł opokę i spłynęła woda, popłynęła w pustyni jak rzeka.
Tys5	Rozdarł skałę i spłynęła woda, popłynęła w pustyni jak rzeka.
Bryt	Rozszczepił skałę i trysnęły wody, Popłynęły strumieniem w pustyni.
Pozn	Skalę otworzył, a trysnęła woda, rzeką popłynęła przez pustynię.
WarPra	Rozłupał skałę i trysnęła woda, i popłynęła jak rzeka daleko w pustynię.
STB	Otworzył skały – a wypłynęły wody i strumieniem rozlały się po pustyniach.
EIB	Rozłupał też skałę i trysnęło źródło, Pustynia spłynęła strumieniami wód.

Ps 105,42

PsFlor	(104:41) bo pomniał słowo święte swoje, jeż jimiał jest ku Abramowi słudze swemu,
PsPul	(104:41) bo pomniał słowo swoje święte, jeż imiał ku Abramowi słudze swemu,
Wuj1923	Albowiem pomniał na słowo święte swoje, które miał do Abrahama, sługi swego.
Gda1881	Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
Gda2017	Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
PsBycz	Bo pamiętał o słowie Świętości-swéj, daném Abrahamowi, słudze-swojemu.
Goet	Albowiem wspomniał o świętem słowie Swojem, o Abrahamie, słudze Swoim.
PsCylk	Bo wspomniał na słowo Swoje święte, na Abrahama sługę Swojego.
PsKrusz	Albowiem pamiętał o słowie swem świętem które rzekł do Abrahama sługi swego.
PsAszk	Boć pamiętał o słowie świętości Swej, o słudze Swym Abrahamie.
PsSzer	Bo wspomniał na Słowo swoje święte, na Abrahama, sługę swego.
Tys1	(104:42) Pamiętał bowiem o świętym swym słowie, danym Abrahamowi, słudze swojemu.
Tys5	Pamiętał bowiem o swym świętym słowie, [danym] Abrahamowi, słudze swojemu.
Bryt	Wspomniał bowiem na słowo swoje święte, Na Abrahama, sługę swego.
Pozn	Albowiem wspomniał na swoje święte słowo, na Abrahama, swego sługę.
WarPra	Pomny był bowiem na swe święte słowo i na Abrahama, swojego sługę.
STB	Bo wspomniał na Swoje święte Słowo oraz na Abrahama, Swego sługę.
EIB	Miał bowiem w pamięci swoje święte Słowo Oraz swojego sługę - Abrahama.

Ps 105,43

PsFlor	(104:42) i wywiodł lud swoj w radości i wybrane swoje w wiesielu,
PsPul	(104:42) i wywiodł lud swoj w radości i wybrane swoje w wiesi❬e❭lu,
Wuj1923	I wywiódł lud swój z weselem, a wybrane swe z radością.
Gda1881	Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
Gda2017	Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
PsBycz	Przeto, wyprowadził lud-swój, z-radością, z-okrzykiem-radosnym wybranych-swoich.
Goet	I wywiódł lud Swój z weselem, z radosnemi okrzykami wybranych Swoich.
PsCylk	I wywiódł lud Swój w radości, w weselu, wybranych Swoich.
PsKrusz	Przeto wywiódł naród swój z weselem - ze śpiewem wybrańców swoich.
PsAszk	I wyprowadził lud Swój w radosnem upojeniu, w śpiewie wybrance Swe.
PsSzer	I wyprowadził lud swój wśród wesela, i śpiewem radosnym wybrańców swoich.
Tys1	(104:43) I wyprowadził lud swój z radością, z weselem swoich wybranych.
Tys5	I wyprowadził lud swój wśród radości, wśród wesela - swoich wybranych.
Bryt	I wyprowadził lud swój wśród wesela, Wśród radosnych śpiewów wybrańców swoich.
Pozn	Wyprowadził swój lud w radości, swoich wybrańców z okrzykami wesela.
WarPra	I prowadził swój lud rozradowany, swojego wybranego, który się weselił.
STB	Więc wyprowadził Swój lud w radości, Swoich wybranych w weselu.
EIB	To dlatego wyprowadził swój lud wśród wesela, Swoich wybranych - wśród okrzyków radości.

Ps 105,44

PsFlor	(104:43) i dał jim krolewstwa poganow, i roboty ludskie osiedli są,
PsPul	(104:43) i dał jim krolewstwa poganow, i roboty ludzkie osiedli,
Wuj1923	I dał im krainy poganów: a roboty narodów posiedli:
Gda1881	I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
Gda2017	I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
PsBycz	I-wydał im kraje narodów; ażeby-pracę ludów odziedziczyli.
Goet	I dał im ziemię narodów, a co narodowości zdobyły, wzięli w posiadanie,
PsCylk	I dał im ziemię ludów, i dorobek narodów odziedziczyli.
PsKrusz	I podał im ziemię pogan, i dobytek pogan posiedli,
PsAszk	I dal im ziemię ludów a trud odziedziczą narodów.
PsSzer	I dał im ziemię ludów, i posiedli własność narodów,
Tys1	(104:44) I darował im ziemie narodów, i zawładnęli bogactwami ludów,
Tys5	I darował im ziemie narodów, i zawładnęli owocem pracy ludów,
Bryt	Potem dał im ziemię narodów, I posiedli dorobek ludów,
Pozn	Dał im ziemię obcych narodów, i zawładnęli bogactwami ludów,
WarPra	I dał im ziemię narodów, i przekazał mienie innych ludów,
STB	I dał im ziemię narodów, odziedziczyli dorobek pogan,
EIB	I tak dał im ziemie obcych narodów, Posiedli dorobek innych ludów,

Ps 105,45

PsFlor	(104:44) bychą strzegli prawot {albo sprawiedlnosti} jego i zakona jego wydobywali {albo zyskowali}.
PsPul	(104:44) aby strzegli prawot jego i zakona jego zyskowali.
Wuj1923	Aby przestrzegali usprawiedliwienia jego, i o zakonie jego się badali.
Gda1881	Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
Gda2017	Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
PsBycz	Ażeby zachowywali prawa-Jego, a,-ustaw-Jego, żeby dochowywali. Halelu-Ja (Chwalcie-Pana).
Goet	Aby przestrzegali ustaw Jego i przykazania Jego zachowywali. Alleluja!
PsCylk	Aby strzegli ustaw Jego, i nauki Jego zachowali. Halleluja.
PsKrusz	Aby przestrzegali ustaw Jego i prawa Jego zachowali. Alleluja!
PsAszk	Aby strzegli praw jego i nauk Jego przestrzegali. Hallelujah.
PsSzer	aby strzegli przykazań Jego i przestrzegali wskazań Jego. Alleluja.
Tys1	(104:45) by strzegli Jego przykazań i prawa zachowywali. Alleluja.
Tys5	by strzegli Jego przykazań i prawa zachowywali. Alleluja.
Bryt	Aby przestrzegali ustaw jegoI zachowali zakon jego. Alleluja.
Pozn	ażeby strzegli Jego nakazów i zachowywali Jego Prawo. Alleluja.
WarPra	aby brali je w posiadanie na zawsze i aby strzegli Jego przykazań. Alleluja!
STB	by strzegli Jego ustaw oraz zachowali Jego nauki. HALLELUJA!
EIB	By przestrzegali Jego ustaw I trzymali się Jego praw. Alleluja.

Psalm 106

Ps 106,1

PsFlor	(105:1) Chwalcie Gospodna, eże dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.
PsPul	(105:1) Chwalcie Boga, bo dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.
Wuj1923	Alleluja. Wyznawajcie Panu; boć dobry, na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.
PsBycz	Halelu-Ja (Chwalcie-Pana). Składajcie-dzięki Panu, bo dobry; bo, na-wieki trwałą, dobroć-Jego.
Goet	ALLELUJA. Dziękujcie Panu, albowiem jest dobry, albowiem dobroć Jego trwa wiecznie.
PsCylk	Halleluja. Dziękujcie Bogu, bo dobrym jest, bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Alleluja! Wysławiajcie Pana, albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Hallelujah! Hołd złóżcie Jehowie, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieki!
PsSzer	Alleluja. Dziękujcie Panu, albowiem jest dobry, albowiem łaska Jega trwa na wieki!
Tys1	(105:1) Alleluja. Chwalcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego miłosierdzie.
Tys5	Alleluja. Chwalcie Pana, bo jest dobry, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Alleluja. Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry, Albowiem łaska jego trwa na wieki!
Pozn	Alleluja. Dziękujcie Jahwe, albowiem jest dobry, bo na wieki łaskawość Jego.
WarPra	Alleluja! Dziękujcie Panu, bo dobry, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	HALLELUJA! Dziękujcie WIEKUISTEMU, bo jest dobrym, bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Alleluja. Wysławiajcie PANA, ponieważ jest dobry, Tak, Jego łaska trwa na wieki!

Ps 106,2

PsFlor	(105:2) Kto mołwić będzie mocy gospodnowy? Usłyszany uczyni wszytki chwały jego?
PsPul	(105:2) Kto mołwić będzie moc❬y❭ boże? Usłyszany uczyni wszystki chwały jego?
Wuj1923	Któż wysławi możności Pańskie? da w posłuch wszystkie chwały jego?
Gda1881	Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
Gda2017	Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?
PsBycz	Któż wypowie świetne-i-wielkie-dziéła Pana? któż rozgłosić-może, wszystkę chwałę-Jego?
Goet	Kto może wypowiedzieć potężne dzieła Pana i ogłosić całą Jego sławę?
PsCylk	Kto wysłowi wszechmoc Boga, wygłosi wszystkę chwałę Jego.
PsKrusz	Któż wypowie moc Pańską - wysłowi wszystką Jego chwałę?
PsAszk	Któż wysłowi moce bohaterskie Jehowy, rozgłosi wszystką Jego chwalę?
PsSzer	Kto wysłowi potężne dzieła Pana, kto wypowie całą chwałę Jego?
Tys1	(105:2) Któż wysławi dzieła Pańskiej potęgi, wszystkie Jego pochwały wypowie?
Tys5	Któż zdoła opowiedzieć dzieła potęgi Pana, wypowie wszystkie Jego pochwały?
Bryt	Kto wysłowi potężne dzieła Pana, Kto ogłosi całą chwałę jego?
Pozn	Któż zdoła opowiedzieć dzieła Jego mocy, w pełni wyrazić Jego chwałę?
WarPra	Kto będzie mógł opowiedzieć wielkie dzieła Pana, kto będzie mógł wyśpiewać całą Jego chwałę?
STB	Kto wysłowi wszechmoc BOGA, kto wygłosi całą Jego chwałę?
EIB	Kto jest w stanie wysłowić potężne dzieła PANA I rozgłosić całą Jego chwałę?

Ps 106,3

PsFlor	(105:3) Błogosławieni, jiż strzegą sąda twego i uczynią prawotę w każdy czas.
PsPul	(105:3) Błogosławieni, jiż strzegą sąda i czynią prawotę w każdy czas.
Wuj1923	Błogosławieni, którzy strzegą sądu: a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
Gda1881	Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
Gda2017	Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.
PsBycz	Szczęśliwi, zachowujący prawość, pełniący sprawiedliwość, w-każdym czasie.
Goet	Szczęśni, którzy zachowują prawo, a czynią sprawiedliwość każdego czasu.
PsCylk	Szczęsni strzegący prawa, wykonywający sprawiedliwość każdego czasu.
PsKrusz	Błogosławieni, którzy strzegą sądu, którzy czynią sprawiedliwość na każdy czas!
PsAszk	Szczęśliwi, co przestrzegają sądu, iszczącego miłość sprawiedliwą każdego czasu.
PsSzer	Szczęśni ci, którzy strzegą prawa, zawsze wykonują sprawiedliwość!
Tys1	(105:3) Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań, czynią, co słuszne, w każdym czasie.
Tys5	Szczęśliwi, którzy przestrzegają przykazań, w każdym czasie czynią to, co sprawiedliwe.
Bryt	Błogosławieni, którzy strzegą prawa, W każdym czasie wykonują sprawiedliwość!
Pozn	Szczęśliwi, którzy strzegą Jego praw i pełnią sprawiedliwość w każdy czas.
WarPra	Błogosławieni ci, co przestrzegają prawa i czynią zawsze to, co sprawiedliwe.
STB	Szczęśliwi ci, co strzegą Prawa i wykonują sprawiedliwość w każdym czasie.
EIB	Szczęśliwi ci, którzy strzegą prawa I zawsze postępują sprawiedliwie.

Ps 106,4

PsFlor	(105:4) Pomni nas, Gospodnie, w dobrowolstwie luda twego, nawiedzi nas we zbawieni twojem
PsPul	(105:4) Pomni nas, Boże, w dobrowolstwie luda twego, nawiedzi nas we zbawieniu twoim
Wuj1923	Wspomnij na nas, Panie, w upodobaniu ludu twego: nawiedź nas przez zbawienie twoje:
Gda1881	Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
Gda2017	Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;
PsBycz	Pamiętaj-o-mnie, o-Panie! według-łaskawości Twéj, ku ludowi-Twemu; opatrz-mię zbawieniem-Twojém,
Goet	Wspomnij o mnie, Panie, z łaskawością do ludu Swego; nawiedź mnie wybawieniem Swojem,
PsCylk	Wspomnij mnie, Boże, w zmiłowaniu nad narodem Twoim, nawiedź mnie pomocą Twoją.
PsKrusz	Pamiętaj o mnie, Panie, ze względu na łaskawość do narodu Twego, nawiedź mnie zbawieniem swojem,
PsAszk	Wspomnij mnie Jehowo, gdy zmiłujesz się Twojego ludu, opatrz mię w Twem wybawieniu.
PsSzer	Pomnij o mnie, Panie, gwoli miłości do ludu swojego, nawiedź zbawieniem swoim,
Tys1	(105:4) Pamiętaj o mnie, Panie, według życzliwości dla ludu Twojego. Przyjdź mi z pomocą,
Tys5	Pamiętaj o nas, Panie, gdyż masz upodobanie w swym ludzie. Przyjdź nam z pomocą,
Bryt	Pomnij o mnie, Panie, przez życzliwość dla ludu swego, Nawiedź mnie zbawieniem swoim,
Pozn	Pamiętaj o nas, Jahwe, w Twej łaskawości dla ludu Twego, nawiedź nas z Twoim zbawieniem.
WarPra	Wspomnij na mnie, o Panie, przez miłość do Twego ludu, przyjdź do mnie i okaż mi swą pomoc!
STB	Wspomnij mnie, WIEKUISTY, w zmiłowaniu nad Twym narodem; nawiedź mnie Twoim zbawieniem.
EIB	Wspomnij o mnie, PANIE, przez życzliwość dla swego ludu, Przybądź do mnie ze swoim zbawieniem,

Ps 106,5

PsFlor	(105:5) na widzenie w dobroci wybranych twojich, na uwiesielenie w radości luda twego, by chwalon z dziedziną twoją.
PsPul	(105:5) na widzenie w dobroc❬i❭ wybranych twoich, na uwiesielenie w radości luda twego, by chwalon z dziedziną twoją.
Wuj1923	Abyśmy oglądali dobra wybranych twoich, i rozweselili się weselem ludu twego: abyś był pochwalon z dziedzictwem twojem.
Gda1881	Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
Gda2017	Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.
PsBycz	DIa-oglądania, w-szczęściu, wybranych-Twoich, dla-ucieszenia-się z-radością ludu-Twojego, dla-pochlubienia-się, z dziedzictwem-Twojém.
Goet	Abym oglądał powodzenie wybranych Twoich, radował się z radości narodu Twego, a chlubił się wraz z dziedzictwem Twojem.
PsCylk	Bym oglądał szczęście wybranych Twoich, bym się radował radością ludu Twojego; chlubił się wraz z dziedzictwem Twojém.
PsKrusz	abym oglądał szczęście wybranych Twych, abym się radował weselem ludu Twego - chlubił się wraz z Twojem dziedzictwem.
PsAszk	Abym się napatrzył szczęśliwości Twych wybrańców, abym się radował weselem Twego narodu, bym się wsławił wraz z dziedzictwem Twem.
PsSzer	bym mógł oglądać szczęście wybrańców Twoich, radować się radością ludu Twego, chlubić się wespół z dziedzictwem Twoim!
Tys1	(105:5) abym się cieszył szczęściem Twych wybranych, radował się radością Twojego ludu, chlubił się razem z Twoim dziedzictwem.
Tys5	abyśmy ujrzeli szczęście Twych wybranych, radowali się radością Twojego ludu, chlubili się razem z Twoim dziedzictwem.
Bryt	Bym mógł oglądać szczęście wybrańców twoich, Radować się radością ludu twego, Chlubić się razem z dziedzictwem twoim!
Pozn	Bym mógł się radować szczęściem Twych wybranych i miał udział w radości Twego ludu, bym się chlubił wraz z Twoim dziedzictwem.
WarPra	Pozwól mi patrzeć na szczęście wybrańca, cieszyć się radością Twojego ludu i chlubić się razem z dziedzictwem Twoim.
STB	Bym oglądał szczęście Twych wybranych, cieszył się radością Twego ludu; chlubił się wraz z Twoim dziedzictwem.
EIB	Abym oglądał powodzenie Twoich wybranych, Radował się radością Twojego narodu I miał udział w chlubie Twojego dziedzictwa!

Ps 106,6

PsFlor	(105:6) Zgrzeszyli jesmy i s otcsy naszymi, po krzywdziesmy uczynili, lichotę jesmy strojili.
PsPul	(105:6) Zgrzeszylismy i z ojcy naszymi, po krzywdzie jesmy czynili, złości jesmy stroili.
Wuj1923	Zgrzeszyliśmyć z ojcy naszymi: niesprawiedliwieśmy czynili, nieprawość popełnili.
Gda1881	Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
Gda2017	Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.
PsBycz	Zgrzeszyliśmy, równie-jak ojcowie-nasi niegodziwie-robiliśmy, nieuczciwie-postąpiliśmy.
Goet	Zgrzeszyliśmy wraz z ojcami swymi, przewrotnie postępowaliśmy i nieprawość popełnialiśmy.
PsCylk	Zgrzeszyliśmy jak i ojcowie nasi, zawinili, złoczynili.
PsKrusz	Zgrzeszyliśmy wraz z ojcami naszymi, - zawiniliśmy - czyniliśmy przewrotnie!
PsAszk	Grzeszyliśmy wraz z ojcami naszymi, znieprawiliśmy się i poczynaliśmy sobie niegodziwie.
PsSzer	Zgrzeszyliśmy jak ojcowe nasi, zawiniliśmy, przewrotnie postępowaliśmy.
Tys1	(105:6) Zgrzeszyliśmy, jak nasi ojcowie, popełniliśmy nieprawość, żyliśmy niezbożnie.
Tys5	Zgrzeszyliśmy jak nasi przodkowie, popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie.
Bryt	Zgrzeszyliśmy jak ojcowie nasi, Zawiniliśmy, postąpiliśmy bezbożnie.
Pozn	Myśmy zgrzeszyli i ojcowie nasi, popełniliśmy nieprawość i zbrodnie.
WarPra	Grzeszyliśmy razem z naszymi ojcami, czyniliśmy nieprawość i byliśmy bezbożni.
STB	Zgrzeszyliśmy, jak i nasi ojcowie, czyniąc nieprawości i niesprawiedliwości.
EIB	Zgrzeszyliśmy - my i nasi ojcowie, Zawiniliśmy, postąpiliśmy bezbożnie.

Ps 106,7

PsFlor	(105:7) Otcsowie naszy w Ejipcie nie rozumieli dziwom twojim, nie byli pamiętliwi mnożstwa miłosierdzia twego (105:8) i pobudzili {albo i wzdraźnili} są zstąpając w morze, Morze Czyrzwione.
PsPul	(105:7) Ojcowie naszy w Ejipcie nie rozumi❬e❭li dziwom twoim, nie byli pamiętliwi mnostwa miłosierdzia twego (105:8) i pobudzili wstąpając w morze, Morze Czyrwione.
Wuj1923	Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli dziwów twoich: nie pamiętali na wielkość miłosierdzia twego: i draźnili, gdy wstępowali w morze, w morze Czerwone.
Gda1881	Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
Gda2017	Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.
PsBycz	Ojcowie-nasi, w-Egipcie, nie mieli-względu na cuda-Twe, nie pamiętali mnogości dobrodziejstw-Twoich; więc-się-buntowali nad morzém, nad-morzém czerwoném.
Goet	Ojcowie nasi w Egipcie nie zważali na cuda Twoje, nie pamiętali o mnóstwie dobrotliwości Twoich, i byli odpornymi przy morzu, przy morzu Czerwonem.
PsCylk	Ojcowie nasi w Micraim nie baczyli na cuda Twoje, nie pamiętali mnóstwa łask Twoich, i oporni byli nad morzem, nad morzem Czerwoném.
PsKrusz	Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli cudów Twoich, nie pamiętali na wielkość miłosierdzia Twego, ale buntowali się przy morzu - przy morzu Czerwonem.
PsAszk	Ojcowie nasi w Mizraimie nie zrozumieli Twych cudów, nie pamiętali mnogości Twoich łask i krnąbrni byli - z powodu morza - nad Morzem Czerwonem.
PsSzer	Ojcowie nasi nie zważali na cuda Twoje w Egipcie, nie pamiętali o wielkiej łasce Twojej i buntowali się nad Morzem Czerwonym.
Tys1	(105:7) Ojcowie nasi w Egipcie na cuda Twe nie zważali, nie pamiętali ogromu łask Twoich, lecz zbuntowali się przeciw Najwyższemu nad Morzem Czerwonym.
Tys5	Ojcowie nasi w Egipcie nie pojęli Twych cudów, nie pamiętali ogromu łask Twoich, lecz zbuntowali się przeciw Najwyższemu nad Morzem Czerwonym.
Bryt	Ojcowie nasi nie zważali na cuda twoje w Egipcie, Nie pamiętali wielkiej łaski twojej I buntowali się nad Morzem Czerwonym.
Pozn	Nasi ojcowie w Egipcie nie zważali na Twoje cuda, nie pamiętali o Twej wielkiej dobroci, zbuntowali się przeciw Najwyższemu nad Morzem Sitowia.
WarPra	Ojcowie w Egipcie nie rozumieli Twych znaków, nie pamiętali o Twej przeogromnej dobroci i bunt podnosili nad Morzem Czerwonym przeciwko Najwyższemu.
STB	Nasi przodkowie w Micraim nie zważali na Twoje cuda, nie pamiętali mnóstwa Twych łask, i byli oporni nad morzem, nad owym morzem Czerwonym.
EIB	Nasi ojcowie w Egipcie nie zwracali uwagi na Twoje cuda, Nie pamiętali o Twojej wielkiej łasce, Buntowali się też nad morzem - Morzem Czerwonym.

Ps 106,8

PsFlor	(105:9) I zbawił je prze imię swoje, by znaną uczynił moc swoję.
PsPul	(105:9) I zbawił je prze imię swoje, by znaną uczynił moc swoję.
Wuj1923	I wybawił je dla imienia swego, aby okazał możność swoję.
Gda1881	A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
Gda2017	A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.
PsBycz	Wszelako-ocalił-ich, Pan, dla Imienia-swego, dla-dania-poznać potęgi-swojéj.
Goet	A jednak ich wybawił dla imienia Swego, aby oznajmić moc Swoją.
PsCylk	A pomógł im gwoli imieniu Swojemu, by objawić potęgę Swoję.
PsKrusz	Jednak wybawił ich dla imienia swego, aby objawił moc swoją.
PsAszk	I wybawił je gwoli imieniu Swojemu, aby oznajmić Swą moc bohaterską.
PsSzer	A jednak wybawił ich dla imienia swego, aby objawić moc swoją.
Tys1	(105:8) Ale ich ocalił dla imienia swego, aby objawić swoją potęgę.
Tys5	Ale ocalił ich przez wzgląd na swe imię, aby objawić swoją potęgę.
Bryt	A jednak wybawił ich dla imienia swego, Aby okazać moc swoją.
Pozn	Jednak ich ocalił przez wzgląd na swe Imię, dla okazania swojej potęgi.
WarPra	Lecz On ich uratował dla chwały imienia swego i po to, aby objawić swą ogromną potęgę.
STB	Ale pomógł im dla Swojego Imienia, aby objawić Swą potęgę.
EIB	A jednak wybawił ich ze względu na swe imię, Po to, aby okazać swą potęgę.

Ps 106,9

PsFlor	(105:10) I ukarał Morze Czyrwione, i wyschło jest, i wywiodł je w głębokościoch jako na puszczy.
PsPul	(105:10) I ukarał Morze Czyrwione, i wyschło jest, i wywiodł je w głębokości jako na puszczy.
Wuj1923	I sfukał morze Czerwone i wyschnęło: i przewiódł je przez głębokości jako przez puszczą.
Gda1881	Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
Gda2017	Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię.
PsBycz	Bo-zgrómił morzé czerwoné, i-wyschło; zatém-przeprowadził-ich, przez-przepaści, jak-przez-pustynię.
Goet	I zgromił morze Czerwone, i wyschło; a dozwolił im przejść przez głębiny jak przez pustynię.
PsCylk	I zgromił morze Czerwone aż wyschło, i przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię.
PsKrusz	Oto zgromił morze Czerwone i wyschło, i przeprowadził ich przez przepaście jako przez puszczę.
PsAszk	Ofuknął Morze Czerwone i wyschło a poprowadził je przepaściami, niby pustynia.
PsSzer	I zgromił Morze Czerwone tak, że wyschło, i przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię.
Tys1	(105:9) Zgromił Morze Czerwone i wyschło, i przez fale ich powiódł jakby przez pustynię.
Tys5	Zgromił Morze Czerwone i wyschło, i poprowadził ich przez fale jakby przez pustynię.
Bryt	Zgromił Morze Czerwone, tak że wyschło, I przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię.
Pozn	Zagroził Morzu Sitowia i stało się suche, przeprowadził ich przez odmęty jakby przez pustynię.
WarPra	Wydał morzu rozkaz i stało się suche, i przeprowadził ich przez fale jak po zwykłym stepie.
STB	Zatem zgromił morze Czerwone, aż wyschło, i przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię.
EIB	Wydał rozkaz Morzu Czerwonemu - i wyschło! Przeprowadził ich przez głębiny niczym przez pustynię.

Ps 106,10

PsFlor	(105:11) I zbawił je z ręku nienaźrzących, i odkupił je z ręki nieprzyjacielowy.
PsPul	(105:11) I zbawił je z ręku nienaźrzących, i odkupił je z ręki nieprzyjacielowy.
Wuj1923	I wybawił je z ręki tych, którzy ich nienawidzieli, i wykupił je z ręki nieprzyjacielskiéj.
Gda1881	A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
Gda2017	Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.
PsBycz	Więc-oswobodził-ich, z-ręki nienawidzących, i-uwolnił-ich, z-ręki nieprzyjaciela.
Goet	I wybawił ich z ręki nienawidzącego i ocalił ich z ręki wroga.
PsCylk	I wyswobodził ich z ręki nieprzyjaciela, i wyzwolił ich z ręki wroga.
PsKrusz	I wybawił ich z rąk nienawidzących, a z rąk nieprzyjaciół odkupił ich.
PsAszk	Ocalił je z ręki nienawistnego i zbawił je z ręki wroga.
PsSzer	A tak wybawił ich z ręki nienawidzącego i wyzwolił ich z mocy nieprzyjaciela.
Tys1	(105:10) I ocalił ich z ręki ciemięzcy, i z ręki przeciwnika uwolnił.
Tys5	I ocalił ich z ręki ciemięzcy, i z ręki przeciwnika uwolnił.
Bryt	Tak wybawił ich z ręki tych, którzy ich nienawidzili, I wyzwolił ich z ręki wrogów.
Pozn	Uratował ich z rąk wrogich, wybawił ich z ręki nieprzyjaciela.
WarPra	Wyrwał ich z rąk nieprzyjaciół i wybawił spod władzy ich wrogów.
STB	Tak wyswobodził ich z ręki nieprzyjaciela, wyzwolił ich z ręki wroga,
EIB	Wybawił ich też z ręki tych, którzy ich nienawidzili, I wykupił ich z ręki wroga.

Ps 106,11

PsFlor	(105:12) I pokryła woda zamącające je, jeden z nich nie został.
PsPul	(105:12) I pokryła woda zamącające je, jeden z nich nie ostał.
Wuj1923	I okryła woda te, którzy ich ciążyli: jeden z nich nie został.
Gda1881	W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
Gda2017	Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.
PsBycz	Ale,-przykryły wody, wrogów-ich; ani-jeden, z-nich, nie pozostał.
Goet	A wody pokryły ich gnębicieli, ani jeden z nich nie pozostał.
PsCylk	I pokryły wody ciemięzców ich, ani jeden z nich nie ostał się.
PsKrusz	A okryły wody prześladowców ich; ani jeden z nich nie ocalał.
PsAszk	Nakryły wody gnębiciele ich, ni jeden z nich się nie ostał,
PsSzer	I okryły wody ciemięzców ich, ani jeden z nich nie ostał się.
Tys1	(105:11) Wody nakryły ich wrogów: ani jeden z nich nie pozostał.
Tys5	Wody pokryły ich wrogów; ani jeden z nich nie pozostał.
Bryt	Wody okryły ich ciemięzców, Ani jeden z nich się nie ostał.
Pozn	Wody przykryły ich ciemięzców, żaden z nich żywy nie został.
WarPra	A nieprzyjaciół pochłonęły fale, ani jeden z nich nie został przy życiu.
STB	a wody pokryły ich ciemięzców; ani jeden z nich nie pozostał.
EIB	Ich ciemięzców przykryła woda - Nie pozostał ani jeden!

Ps 106,12

PsFlor	(105:13) I wierzyli są słowom jego, i chwalili są chwałę jego.
PsPul	(105:13) I wierzyli słowom jego, i chwalili chwałę jego.
Wuj1923	I uwierzyli słowom jego: i wysławiali chwałę jego.
Gda1881	A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
Gda2017	Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.
PsBycz	Wtedy-wierzyli, w-słowa-Jego, śpiéwali chwałę-Onegoż.
Goet	Wtedy uwierzyli słowom Jego i opiewali chwałę Jego.
PsCylk	I uwierzyli słowom Jego, śpiewali chwałę Jego.
PsKrusz	Choć uwierzyli słowom Jego i na Jego cześć śpiewali,
PsAszk	I uwierzyli słowom Jego, pieśnią opiewali Jego chwałę.
PsSzer	Wtedy uwierzyli Słowom Jego, śpiewali pieśń na Jego chwałę.
Tys1	(105:12) Słowom więc Jego uwierzyli i śpiewali Jemu pochwały.
Tys5	Słowom więc Jego uwierzyli i Jemu śpiewali pochwały.
Bryt	Wtedy uwierzyli słowu jego, Śpiewali pieśni na jego chwałę.
Pozn	Uwierzyli więc Jego słowom i chwałę Jego wysławiali.
WarPra	Wtedy uwierzyli słowu Bożemu i śpiewali Mu pieśń dziękczynienia.
STB	I chociaż uwierzyli Jego słowom oraz śpiewali Jego chwałę,
EIB	Wtedy uwierzyli Jego Słowu I śpiewali na Jego chwałę.

Ps 106,13

PsFlor	(105:14) Rychło uczynili są, zapomnieli są skutkow {albo dział} jego, nie chowali są rady jego
PsPul	(105:14) Rychło uczynili, zapomnieli dział jego, nie chowali rady jego
Wuj1923	Prędko odprawili: zapomnieli uczynków jego, a nie czekali rady jego.
Gda1881	Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
Gda2017	Szybko jednak zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.
PsBycz	Lecz prędko zapomnieli dziéł-Jego, nie czekali, na-radę-Jego.
Goet	Lecz wkrótce zapomnieli dzieła Jego, nie czekali na radę Jego,
PsCylk	Rychło zapomnieli o dziełach Jego, nie polegali na radach Jego.
PsKrusz	prędko zapomnieli o Jego sprawach, nie czekając na Jego radę.
PsAszk	Rychło przepomnieli dzieł Jego, nie czekali Jego rady,
PsSzer	Wkrótce zapomnieli o Jego dziełach, nie czekali na Jego radę.
Tys1	(105:13) Szybko o dziełach Jego zapomnieli: na Jego plan nie czekali.
Tys5	Szybko o dziełach Jego zapomnieli, na Jego radę nie czekali.
Bryt	Lecz szybko zapomnieli o jego czynach, Nie pokładali nadziei w radzie jego.
Pozn	Wkrótce jednak zapomnieli o Jego dziełach, nie zważali na Jego zamierzenia.
WarPra	Lecz wkrótce zapomnieli o Jego czynach i nie czekali na Jego rady.
STB	szybko zapomnieli o Jego dziełach oraz nie polegali na Jego radach.
EIB	Szybko jednak zapomnieli o Jego czynach, Nie czekali na Jego radę.

Ps 106,14

PsFlor	(105:15) i żądali są żądze na puszczy, i kusili są Boga w przewodziu.
PsPul	(105:15) i żądali żądzej na puszczy, i kusili Boga w przezwodziu.
Wuj1923	I byli zjęci chciwością na puszczy: i kusili Boga na miejscu bezwodnem.
Gda1881	Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
Gda2017	Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.
PsBycz	Przeto,-powzięli żądzę, w-pustyni, i,-kusili Boga, w-samotności.
Goet	Stali się łakomymi na pustyni, i kusili Boga na pustkowiu.
PsCylk	I pożądali żądzą w pustyni, i doświadczali Pana na puszczy.
PsKrusz	I powodowani żądzą na puszczy, kusili Boga na pustyni.
PsAszk	Zapłonęli żądzą w pustyni i doświadczali Wszechmocnego w pustkowiu.
PsSzer	I powodowali się pożądliwością na pustyni, i kusili Boga na pustkowiu.
Tys1	(105:14) Pofolgowali żądzy na pustyni i kusili Boga na pustkowiu.
Tys5	Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na odludziu.
Bryt	Dali upust pożądliwości na pustyniI kusili Boga na pustkowiu.
Pozn	Gwałtownej żądzy ulegli na pustyni, na pustkowiu drażnili Boga.
WarPra	Na pustyni zapałali żądzą i na bezludziu kusili Boga.
STB	Żądzą pożądali na pustyni i doświadczali Boga na puszczy.
EIB	Zapałali żądzą na pustyni I wystawili tam Boga na próbę.

Ps 106,15

PsFlor	(105:16) I dał jim prośbę jich, i posłał nasycenie w dusze jich.
PsPul	(105:16) I dał jim prośbę jich, i posłał nasycenie w dusze jich.
Wuj1923	I dał im prośbę ich: i przepuścił nasycenie na dusze ich.
Gda1881	I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
Gda2017	I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.
PsBycz	A-On-dał im, według żądania-ich; lecz-zesłał chodość (suchoty) na-osoby-onych.
Goet	I dał im, czego pragnęli, ale zesłał chorobę przeciwko życiu ich,
PsCylk	I dał im żądanie ich, a zesłał posuchę na ich żywot.
PsKrusz	I dał im to, czego żądali, lecz dopuścił na nich wyginienie.
PsAszk	Dał im ich pożądanie a zesłał chudość na ich dusze.
PsSzer	I dał im, czego żądali, lecz zesłał na nich zarazę.
Tys1	(105:15) Uczynił zadość ich żądaniu, lecz zesłał na nich zarazę.
Tys5	Uczynił zadość ich żądaniu, lecz zesłał na nich zarazę.
Bryt	Wtedy dał im, czego żądali, Tyle, że aż chorowali z przesytu.
Pozn	On zaś dał im to, o co prosili, ale dotknął ich zarazą.
WarPra	Dał więc im to, czego od Niego żądali, ale też zesłał na nich zarazę.
STB	Więc dał im ich żądanie, ale zesłał posuchę na ich życie.
EIB	Wówczas dał im to, czego pożądali, Posłał jednak również słabość na ich dusze.

Ps 106,16

PsFlor	(105:17) I rozgniewali {albo rozdraźnili} Mojżesza w staniech, Aarona świętego gospodnow❬a❭.
PsPul	(105:17) I rozgniewali Mojżesza w staniech, Aarona świętego gospodnowego.
Wuj1923	I rozdraźnili Mojżesza w obozie: Aarona, świętego Pańskiego.
Gda1881	Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
Gda2017	Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;
PsBycz	Potém-obudzili-nienawiść ku-Mojżeszowi, w-obozie; i, ku-Aaronowi, Swiętemu Pana.
Goet	I zazdrościli Mojżeszowi w obozie, Aaronowi, świętemu Pańskiemu.
PsCylk	I byli zawistni Mojżeszowi w obozie, Aaronowi, świętemu Boga.
PsKrusz	Zasię unieśli się zazdrością względem Mojżesza w obozie, względem Aarona - świętego Pańskiego.
PsAszk	I pałali ku Mojżeszowi w obozie, ku Aronowi, świętemu Jehowy.
PsSzer	Gdy unieśli się zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, przeciw Aronowi, świętemu Pańskiemu,
Tys1	(105:16) Zazdrościli Mojżeszowi w obozie, Aaronowi, świętemu Pańskiemu.
Tys5	Zazdrościli Mojżeszowi w obozie, Aaronowi, świętemu Pańskiemu.
Bryt	Gdy unieśli się zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, Przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu,
Pozn	W obozie pałali zawiścią ku Mojżeszowi i Aaronowi, poświęconemu Jahwe.
WarPra	Zaczęli tedy szemrać w obozie przeciw Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu Pana.
STB	Gdy w obozie byli zawistni względem Mojżesza oraz Aarona – świętego BOGA,
EIB	Zazdrościli także Mojżeszowi w obozie Oraz Aaronowi, którego PAN poświęcił,

Ps 106,17

PsFlor	(105:18) Otworzyła się ziemia i pożarła Datan, i pokryła zbor Abiron,
PsPul	(105:18) Otworzyła sie ziemia i pożarła Datan, i pokryła zbor Abiron,
Wuj1923	Otworzyła się ziemia, i pożarła Dathana: i okryła zbór Abironów.
Gda1881	Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
Gda2017	Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;
PsBycz	Otworzyła-się ziemia, i-połknęła Datana, oraz-przykryła, na-tłumie, Abirama.
Goet	Roztworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, a przykryła zgraję Abirona;
PsCylk	Rozwarła się ziemia i pochłonęła Datana, i pokryła rzeszę Abirama.
PsKrusz	Otworzyła się ziemia i połknęła Datana, i zakryła się nad zgromadzeniem Abirona.
PsAszk	Rozwarła się ziemia i połknęła Datana a zakryła gromadę Awirama.
PsSzer	rozstąpiła się ziemia i połknęła Datana, i pokryła zgraję Abirama.
Tys1	(105:17) Otwarła się ziemia i połknęła Datana i nakryła zgraję Abirama.
Tys5	Otwarła się ziemia i połknęła Datana, i nakryła zgraję Abirama.
Bryt	Rozwarła się ziemia i połknęła Datana, I pokryła zgraję Abirama.
Pozn	Rozwarła się ziemia i pochłonęła Datana, zamknęła się nad zgrają Abirama,
WarPra	Otwarła się tedy ziemia i pochłonęła Datana, i pokryła całą zgraję Abirama.
STB	rozwarła się ziemia i pochłonęła Datana oraz pokryła rzeszę Abirama.
EIB	Ale rozwarła się ziemia i pochłonęła Datana, Zamknęła się nad całą zgrają Abirama!

Ps 106,18

PsFlor	(105:19) i zagorzał się ogień w synagodze jich, płomień pożegł grzeszne.
PsPul	(105:19) i zagorzał sie ogień w synagodze jich, płomień pożegł grzeszne.
Wuj1923	I zapalił się ogień w ich zborze: płomień popalił grzeszniki.
Gda1881	I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
Gda2017	I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.
PsBycz	Nadto-zapalił-się ogień, w-rzeszy-ich; płomień spalił bezbożnych.
Goet	I ogień spalił ich zgraję, płomień pożarł bezbożnych.
PsCylk	I wszczął się ogień w ich gromadzie, płomień spalił złoczyńców.
PsKrusz	i rozpalił się ogień w ich zgromadzeniu; płomień spalił bezbożnych.
PsAszk	Rozgorzał się ogień w gromadzie ich, płomień . spali niegodziwce.
PsSzer	I wybuchł ogień w zebraniu ich, płomień strawił bezbożnych.
Tys1	(105:18) I ogień zapłonął przeciw ich zgrai, i płomień spalił bezecnych.
Tys5	I ogień zapłonął przeciw ich zgrai, i płomień spalił bezecnych.
Bryt	Wybuchł też ogień przeciwko ich zgrai, Płomień strawił bezbożnych,
Pozn	ogień rozgorzał przeciwko ich gromadzie, płomienie spaliły przewrotnych.
WarPra	Ogień strawił wszystkich doszczętnie, zginęli bezbożni w płomieniach.
STB	Powstał też ogień w ich gromadzie, a płomień spalił złoczyńców.
EIB	Zapłonął ogień przeciwko buntownikom I płomienie strawiły bezbożnych.

Ps 106,19

PsFlor	(105:20) I uczynili cielę w Orebu, i modlili są sie rytym bałwanom,
PsPul	(105:20) Uczynili cielę na Oreb i kłaniali sie bałwanu,
Wuj1923	I uczynili cielca przy Horeb: i kłaniali się rycinie.
Gda1881	Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
Gda2017	Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;
PsBycz	Zrobili cielca w-Horebie, i,-kłaniali-się bałwanowi,-odlanemu-z-kruszcu;
Goet	Uczynili cielca przy Horebie i kłaniali się lanemu obrazowi.
PsCylk	Zrobili cielca u Chorebu, kłaniali się odlewowi.
PsKrusz	Uczynili cielca na Horebie i kłaniali się ulanemu bałwanowi.
PsAszk	Uczynią cielca na Chorebie a kornie się schylili przed maską odlewu.
PsSzer	Uczynili cielca na Horebie i kłaniali się bałwanowi lanemu,
Tys1	(105:19) U stóp Horebu zrobili cielca i wielbili bożka ulanego ze złota.
Tys5	U stóp Horebu zrobili cielca i oddawali pokłon ulanemu posągowi.
Bryt	Uczynili cielca na HorebieI kłaniali się ulanemu posągowi,
Pozn	Przy Chorebie uczynili sobie cielca, odlanemu cielcowi oddawali pokłon,
WarPra	Pod Horebem cielca sobie zrobili i przed posągiem pokłony bili.
STB	Potem zrobili cielca przy Chorebie i kłaniali się odlewowi.
EIB	Zrobili sobie również cielca na Horebie I kłaniali się lanemu posągowi.

Ps 106,20

PsFlor	(105:21) i przemienili są sławę swoję w podobieństwo cielęcia jedzącego sieno.
PsPul	(105:21) i przemienili sławę swoję w podobieństwo cielęcia jedzącego siano.
Wuj1923	I przemienili chwałę swą w podobieństwo cielca, jedzącego trawę.
Gda1881	I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
Gda2017	I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.
PsBycz	I-przemienili chwałę-swę; w-podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
Goet	I zamienili wspaniałość swoją na obraz wołu, który żre trawę.
PsCylk	I zamienili przedmiot czci swojéj na wyobrażenie wołu, jedzącego trawę.
PsKrusz	I odmienili chwałę swą na podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
PsAszk	Przemienili cześć swą na postać wołu, żrącego trawę.
PsSzer	zamieniając Chwałę swą na obraz byka jedzącego trawę.
Tys1	(105:20) I zamienili swą Chwałę na wizerunek cielca jedzącego siano.
Tys5	Zamienili swą Chwałę na wizerunek cielca żywiącego się sianem.
Bryt	Zamienili chwałę Boga swegoNa obraz wołu jedzącego trawę.
Pozn	dokonali zamiany swojej Chwały na wyobrażenie wołu, jedzącego trawę.
WarPra	I chwałę Boga prawdziwego zamienili na obraz zwierzęcia jedzącego trawę.
STB	Zamienili podmiot swej czci na wyobrażenie byka, co je trawę.
EIB	Zamienili swoją Chwałę Na posąg cielca jedzącego trawę!

Ps 106,21

PsFlor	(105:22a) Zapomnieli są Boga, jenż zbawił je, jenże uczynił wielikie rzeczy w Ejipcie,
PsPul	(105:22a) Zapomnieli Boga, jen zbawił je, jenże uczynił wielikie rzeczy w Ejipcie,
Wuj1923	Zapomnieli Boga, który je zbawił: który czynił wielkie rzeczy w Egipcie:
Gda1881	Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
Gda2017	Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;
PsBycz	Zapomnieli Boga, wybawcy-swojego, wykonawcy wielkich-rzeczy, w-Egipcie,
Goet	Zapomnieli Boga, Wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie,
PsCylk	Zapomnieli Pana wybawcę swego, który spełnił wielkie dzieła w Micraim.
PsKrusz	Zapomnieli o Bogu, który ich wybawił, który uczynił wielkie rzeczy w Egipcie -
PsAszk	Zapomnieli Wszechmocnego, zbawcy; swego, który wielkich dokonuje rzeczy w Mizraimie.
PsSzer	Zapomnieli o Bogu, wybawicielu swym, który wielkich dzieł dokonał w Egipcie,
Tys1	(105:21) Zapomnieli Boga, który ich ocalił, i cudów, jakich dokonał w Egipcie.
Tys5	Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,
Bryt	Zapomnieli o Bogu, wybawicielu swoim, Który wielkich dzieł dokonał w Egipcie,
Pozn	Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,
WarPra	Zapomnieli zaś o swym wybawcy, Bogu, który kiedyś w Egipcie dokonywał cudów
STB	Zapomnieli swojego wybawcę – Boga, który w Micraim wypełnił wielkie dzieła;
EIB	Zapomnieli o Bogu, swym Wybawcy, Który dokonał wielkich dzieł w Egipcie,

Ps 106,22

PsFlor	(105:22b) dziwy w ziemi Kam, oćwiernice w Morzu Czyrzwionem.
PsPul	(105:22b) dziwy w ziemi Kam, oćwiernice w Morzu Czyrwonym.
Wuj1923	Dziwy w ziemi Cham, straszne rzeczy na Czerwonem morzu.
Gda1881	Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
Gda2017	Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.
PsBycz	Cudów, w-krainie Chama, okropności, przy morzu czérwoném.
Goet	Cuda w ziemi Chama, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
PsCylk	Cuda na ziemi Chama, rzeczy wspaniałe nad morzem Czerwoném.
PsKrusz	cuda w ziemi Chamowej, straszliwe rzeczy na morzu Czerwonem.
PsAszk	Cudów w ziemi Chama, rzeczy przeraźliwych nad Morzem Czerwonem.
PsSzer	cudów w krainie Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonymi.
Tys1	(105:22) Rzeczy przedziwnych w krainie Chama, zdumiewających nad Morzem Czerwonym.
Tys5	dziwów - w krainie Chama, zdumiewających - nad Morzem Czerwonym.
Bryt	Cudów w krainie Chama, Rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.
Pozn	przedziwnych dzieł w ziemi Chama, cudów nad Morzem Sitowia.
WarPra	oraz rzeczy niezwykłych w krainie Chama i czynów grozę budzących nad Morzem Czerwonym.
STB	cuda na ziemi Chama, wspaniałe rzeczy nad morzem Czerwonym.
EIB	Cudów w ziemi Chama I budzących grozę czynów nad Morzem Czerwonym.

Ps 106,23

PsFlor	(105:23) I rzekł jest, by je rozproszył {albo zatracił}, by nie Mojżesz wybrany jego stał w rozłomieniu przed nim, (105:24a) by otwrocił gniew jego, by nie rozproszył {albo nie zatracił} jich,
PsPul	(105:23) I rzekł, by je rozproszył, by nie Mojżesz wybrany jego stał w rozłomieniu przed nim, (105:24a) by odwrocił gniew jego, by nie rozproszył jich,
Wuj1923	I rzekł, że je miał wytracić: by był Mojżesz, wybrany jego, nie zastawił się w przełomieniu przed oczyma jego; aby był odwrócił gniew jego, żeby ich nie wytracał.
Gda1881	Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
Gda2017	Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by ich nie wytracił.
PsBycz	Zatém-rzekł, co-do-zgubienia-ich; gdyby-nie Mojżesz, wybrany-Jego, stanął-był, za-pogromu, przed-Nim, dla-odwrócenia gniéwu-Jego, od-zguby.
Goet	I postanowił wytracić ich, gdyby nie Mojżesz, wybrany Jego, stanął w rozdwojeniu przed Nim, dla odwrócenia zapalczywości Jego, aby ich nie wygubił.
PsCylk	I rzekł, by wygubić ich, gdyby Mojżesz, wybraniec Jego, nie stanął u wyłomu przed Nim, aby odwrócić gniew Jego, aby nie tępił.
PsKrusz	I rzekł, aby ich wytracić, gdyby nie stanął Mojżesz, wybraniec Jego w onem rozerwaniu, przed Jego obliczem, aby odwrócić Jego gniew, aby ich nie wytracił.
PsAszk	I rozmyślał, aby je wyniszczyć, - gdybyż nie Mojżesz, wybraniec Jego, był stanął na wyłomie przed obliczem Jego, aby zawrócić od zagłady Jego gniew zapalczywy.
PsSzer	Przeto zamyślał ich wygubić, gdyby nie Mojżesz, wybraniec Jego: ten stanął w wyłomie przed Nim i odwrócił gniew Jego, by ich nie wytracił.
Tys1	(105:23) Zamyślił zatem ich wytracić, gdyby Mojżesz, Jego wybraniec, nie pośredniczył u Niego, aby gniew Jego odwrócić, by ich nie wyniszczył.
Tys5	Postanowił ich zatem wytracić, gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec, on wstawił się do Niego, aby gniew Jego odwrócić, by ich nie wyniszczył.
Bryt	Przeto byłby ich wygubił, jak zamyślał, Gdyby nie Mojżesz, wybraniec jego, Który stanął w wyłomie przed nim, Aby odwrócić gniew jego Tak, aby ich nie wytracił.
Pozn	I już powziął zamiar, żeby ich wytracić, gdy Mojżesz, Jego wybraniec, stanął przed Nim jako pośrednik, by Jego gniew niszczycielski odwrócić.
WarPra	Wtedy byłby ich wszystkich wytracił, gdyby nie Mojżesz, wybrany Jego. To on wstawił się za nimi, tak iż nie wytracił ich Bóg w swoim gniewie.
STB	Więc powiedział, że ich wygubi; lecz Mojżesz – Jego wybraniec, stanął przed Nim przy wyłomie, aby odwrócić Jego gniew, by nie tępił.
EIB	Dlatego postanowił ich wygubić - i tak by się stało, Gdyby nie Mojżesz, Jego wybrany, Który stanął przed Nim w wyłomie, By ułagodzić Jego gniew, powstrzymać wolę zniszczenia.

Ps 106,24

PsFlor	(105:24b) i za nicse jimieli są ziemię żądną. (105:25a) Nie wierzyli są słowom jego
PsPul	(105:24b) i za nic mieli ziemię żądną. (105:25a) Nie wierzyli słowom jego
Wuj1923	I za nic sobie nie mieli ziemie pożądliwéj: nie wierzyli słowu jego.
Gda1881	Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
Gda2017	Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.
PsBycz	Wszelakoż-pogardzali krajem pożądanym, i, nie zawiérzali słowu-Jego.
Goet	Pogardzili ziemią wyborną, nie wierzyli słowu Jego.
PsCylk	I wzgardzili ziemią rozkoszną, nie wierzyli słowu Jego.
PsKrusz	Pogardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu Jego.
PsAszk	Wzgardzili krainą rozkoszną, nie zawierzali Jego słowu.
PsSzer	I wzgardzili ziemią rozkoszną, nie wierząc Słowu Jego.
Tys1	(105:24) I wzgardzili ziemią godną pożądania, Jego słowu nie uwierzyli.
Tys5	I wzgardzili wspaniałą ziemią, nie uwierzyli Jego słowu.
Bryt	I wzgardzili ziemią rozkoszną, Nie uwierzyli słowu jego.
Pozn	I wzgardzili ziemią godną pożądania, nie zawierzyli Jego słowu.
WarPra	A oni wzgardzili wspaniałą krainą i nie chcieli uwierzyć Jego obietnicom.
STB	Wzgardzili także rozkoszną ziemią i nie wierzyli Jego Słowu.
EIB	Pogardzili również upragnioną ziemią - Nie uwierzyli Jego Słowu.

Ps 106,25

PsFlor	(105:25b) i szemrali są w staniech swojich, nie usłyszeli są głosa panowa.
PsPul	(105:25b) i szemrali w stanoch swoich, nie usłyszeli głosa gospodnowa.
Wuj1923	I szemrali w namiotach swoich, nie słuchali głosu Pańskiego.
Gda1881	I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
Gda2017	I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.
PsBycz	Nawet-szemrali, w-namiotach-swoich, i, nie uważali na-głos Pana.
Goet	I szemrali w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
PsCylk	I szemrali w namiotach swoich, nie słuchali głosu Boga.
PsKrusz	I szemrali w swoich namiotach, nie słuchając głosu Pańskiego.
PsAszk	Żywo szemrali w namiotach swych, na głos nie słuchali Jehowy.
PsSzer	Szemrali w swoich namiotach, nie słuchali głosu Pana.
Tys1	(105:25) Ale szemrali w swoich namiotach, nie byli Panu posłuszni.
Tys5	Ale szemrali w swoich namiotach, nie słuchali głosu Pańskiego.
Bryt	Szemrali w swoich namiotach, Nie słuchali głosu Pana.
Pozn	Szemrali w swoich namiotach i głosu Jahwe nie chcieli słuchać.
WarPra	Szemrali w swoich namiotach i głosu Pana wcale nie słuchali.
STB	Szemrali w swoich namiotach, a nie słuchali głosu BOGA.
EIB	Szemrali w swoich namiotach, Nie słuchali głosu PANA.

Ps 106,26

PsFlor	(105:26) I wzniosł rękę swoję na nie, by rozprostrzał je na puszczy
PsPul	(105:26) I wzniosł rękę swoję na nie, by popostarł je na puszczy
Wuj1923	I podniósł rękę swoję na nie, aby je położył na puszczy:
Gda1881	Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
Gda2017	Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;
PsBycz	Przeto,-podniósł rękę-swę, na-nich, dla-porzucenia ich, w-pustyni,
Goet	Wtedy przysiągł pobić ich w pustyni,
PsCylk	I podniósł rękę Swoję na nich, aby wytracić ich na pustyni.
PsKrusz	Tedy podniósł rękę swą nad nimi, aby sprawić ich upadek na puszczy,
PsAszk	I podniósł rękę Swą ku nim, aby je powalić w pustyni.
PsSzer	Wtedy podniósł rękę swoją na nich, by ich wytracić na pustyni,
Tys1	(105:26) I przysiągł im z ręką podniesioną, że powali ich na pustyni,
Tys5	I przysiągł im z ręką podniesioną, że powali ich na pustyni,
Bryt	Wtedy podniósł na nich rękę swoją, By ich wytracić na pustyni,
Pozn	Więc w przysiędze podniósł swą rękę nad nimi, by ich wytracić na pustyni,
WarPra	Podniósł tedy na nich swoją rękę, aby wytracić ich wszystkich jeszcze na pustyni,
STB	Więc podniósł na nich Swoją rękę, by ich wytracić na pustyni,
EIB	Wtedy podniósł na nich swoją rękę, By doprowadzić do ich upadku na pustyni,

Ps 106,27

PsFlor	(105:27) i by srzucił siemię jich w pogany, i rozproszył je w krolewstwa.
PsPul	(105:27) i by porzucił si❬e❭mię jich w pogany, i rozproszył je w krolewstwa.
Wuj1923	A żeby porzucił nasienie ich między narody: i rozproszył je po ziemiach.
Gda1881	A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
Gda2017	Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.
PsBycz	I-dla-rozrzucenia plemienia-ich, między-narody, oraz,-dla-rozprószenia-ich, po-krajach.
Goet	A potomstwo ich pobić pomiędzy narodami, i rozproszyć ich po krajach.
PsCylk	Aby rzucić ród ich między ludy, by rozproszyć ich po ziemiach.
PsKrusz	aby rozrzucić ich potomstwo wśród narodów i rozproszyć ich po ziemiach.
PsAszk	I aby cisnąć nasienie ich między narody a rozprószyć ich po ziemiach.
PsSzer	aby potomstwo ich rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po świecie.
Tys1	(105:27) że ich potomstwo rozproszy wśród ludów, że ich rozsypie po krajach.
Tys5	że ich potomstwo rozproszy wśród ludów, że ich rozsypie po krajach.
Bryt	Aby potomstwo ich rozrzucić wśród narodówI rozproszyć ich po wszystkich ziemiach.
Pozn	by ich potomstwo rozproszyć wśród narodów, by ich rozrzucić po różnych krajach.
WarPra	by ich potomstwo rozproszyć wśród ludów i rozrzucić po całym świecie.
STB	rzucić ich ród między pogan oraz rozproszyć ich po ziemiach.
EIB	Rozrzucić ich potomstwo wśród obcych narodów I rozproszyć ich po przeróżnych ziemiach.

Ps 106,28

PsFlor	(105:28) I poczęli są Beelfegor {albo poświęcili są bałwana pogańskiego Belfegor}, i jedli są poświęcenie martwych,
PsPul	(105:28) I poczęli są Beelfegor, i jedli modły martwych,
Wuj1923	I poświęcili się Beel-Phegorowi: i jedli ofiary umarłych.
Gda1881	Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
Gda2017	Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary składane umarłym.
PsBycz	Więc-złączyli-się z-Baal-Peorem, i-pożywali ofiary umarłych-bożyszczy.
Goet	I uczepili się Baal-Fegora, a jedli ofiary martwych bogów.
PsCylk	I przywiązali się do Baala Peora, i spożywali ofiary martwych.
PsKrusz	Przystali też do Baalfegora, i spożywali ofiary umarłych.
PsAszk	Sprzęgli się z Baal-peorem a ofiary zjadali zmarłych.
PsSzer	I przylgnęli do Baalfegora, i jedli z ofiar składanych umarłym.
Tys1	(105:28) I przystali do Baal-Peora: ofiary bogów martwych spożyli.
Tys5	Potem przystali do Baal-Peora, spożywali z żertw dla [bogów] umarłych.
Bryt	Przyłączyli się do Baal-PeoraI jedli z ofiar składanych umarłym.
Pozn	I związali się z Baal-Peorem, i spożywali ofiary dla [bogów] nieżyjących,
WarPra	Potem poszli za Baal-Peorem i spożywali ofiary martwym bożkom składane.
STB	Przywiązali się też do Baala Peora, i jedli ofiary umarłych.
EIB	Przyłączyli się też do Baala z Peor I jedli ofiary, które składano zmarłym.

Ps 106,29

PsFlor	(105:29) i rozgorzyli są ji w nalazach {albo w nale❬zie❭nich} swych, i rozmnożyło sie w nich spadzenie.
PsPul	(105:29) i rozgorzyli ji w nalezieniach swych, i rozmnożyło sie w nich spadzenie.
Wuj1923	I wzruszyli go ku gniewu wynalazkami swemi: i stał się w nich większy upadek.
Gda1881	A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
Gda2017	Tak pobudzili Boga do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;
PsBycz	Zatém-pobudzali-do-gniéwu, Boga, przez-czyny-swoje, aż-się-rozlała, między-nich, plaga.
Goet	I rozgoryczyli Go postępkami swemi; wtedy plaga wdarła się pośród nich.
PsCylk	I rozjątrzyli postępkami swojemi, i wszczął się pomiędzy nimi mór.
PsKrusz	I rozdrażnili Boga czynami swymi, dlatego wybuchła pomiędzy nimi plaga.
PsAszk	Rozdrażnili uczynkami swymi a wybuchła wśród nich zaraza.
PsSzer	I tak rozgniewali Go postępkami swymi. Dlatego spadła na nich plaga.
Tys1	(105:29) Drażnili Go swymi postępkami i spadła na nich zaraza.
Tys5	Drażnili Go swymi postępkami i spadła na nich plaga.
Bryt	Rozgniewali go postępkami swymi, Dlatego spadła na nich plaga.
Pozn	przywiedli Go do gniewu swoimi czynami, więc spadła na nich plaga.
WarPra	Swym haniebnym postępowaniem rozgniewali Boga, aż zesłał na nich ciężką plagę.
STB	Rozjątrzyli Boga swoimi postępkami, i zaczął się między nimi mór.
EIB	Rozgniewali Go swoimi postępkami I dlatego spadła na nich plaga.

Ps 106,30

PsFlor	(105:30) I stał Finees, i ukojił, i przestało trzęsienie.
PsPul	(105:30) I stał Finees, i ukojił, i przestało trzęsienie.
Wuj1923	I stanął Phinees i ubłagał, i przestała porażka.
Gda1881	Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
Gda2017	Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.
PsBycz	AIe-stanął Pinechas, i-zawyrokował; więc-powstrzymaną-była ta-plaga.
Goet	Wówczas powstał Finees i wykonał sąd, a wstrzymana była plaga.
PsCylk	I powstał Pinchas i załagodził, i ukróconym był mór.
PsKrusz	Tedy stanął i Finees i błagał i ustąpiła plaga.
PsAszk	I stanął Pinehas a wydał sąd i powściągnęła się zaraza.
PsSzer	Wtedy powstał Finees i wstawiał się, i ustała plaga.
Tys1	(105:30) Lecz powstał Pinchas, wyrok wykonał, i zaraza została wstrzymana.
Tys5	Lecz powstał Pinchas, odbył sąd i zaraza ustąpiła.
Bryt	Wtedy wystąpił Pinchas i wkroczył, I plaga ustała.
Pozn	Ale powstał Pinchas i dokonał sądu, a zaraza przestała się srożyć.
WarPra	Powstał tedy Pinchas, potępił winnych i natychmiast ustąpiła zaraza.
STB	Lecz powstał Pinchas i załagodził, zatem mór został ukrócony.
EIB	Wówczas powstał Pinechas i dokonał sądu, I plaga została powstrzymana,

Ps 106,31

PsFlor	(105:31) I jimiano jemu jest za prawotę z pokolenia w po❬ko❭lenie aż na wieki.
PsPul	(105:31) I imiano jemu za prawotę z pokolenia w pokolenie aż na wieki.
Wuj1923	I poczytano mu ku sprawiedliwości, od narodu do narodu aż na wieki.
Gda1881	Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
Gda2017	Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.
PsBycz	A-to-poczytano mu, za-sprawiedliwość, od-rodu, do-rodu, aż na wieki.
Goet	I było mu to poczytane za sprawiedliwość od pokolenia do pokolenia aż na wieki.
PsCylk	I poczytano mu za zasługę, od wieku do wieku, na zawsze.
PsKrusz	I poczytano mu za sprawiedliwość od pokolenia do pokolenia, aż na wieki.
PsAszk	A poczytanem mu to będzie za dobry uczynek we wszystkie pokolenia na wieczność.
PsSzer	I poczytano mu to za sprawiedliwość, z pokolenia w pokolenie, na wieki.
Tys1	(105:31) Policzono mu to za zasługę, na wszystkie pokolenia na wieki.
Tys5	Uznano mu to za czyn sprawiedliwy z pokolenia na pokolenie, na zawsze.
Bryt	Poczytano mu to za sprawiedliwość, Z pokolenia w pokolenie, na wieki.
Pozn	I było mu to uznane za czyn sprawiedliwy przez wszystkie pokolenia, na wieki.
WarPra	Za sprawiedliwość mu to Bóg policzył, jemu i jego potomstwu na wieki.
STB	I poczytano mu to ku sprawiedliwości, od wieku do wieku, na zawsze.
EIB	A jemu poczytano to za sprawiedliwość - Z pokolenia w pokolenie, na wieki.

Ps 106,32

PsFlor	(105:32a) I rozdraźnili są ji u wody przeciwieństwa, i gaban jest Mojżesz prze nie,
PsPul	(105:32a) I rozgniewali ji u wody przeciwięstwa, i gaban jest Mojżesz prze nie,
Wuj1923	I wzruszyli go ku gniewu u wód sprzeciwieństwa: i utrapiony był Mojżesz dla nich:
Gda1881	Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
Gda2017	Rozgniewali go znowu u wód Meriba, tak że Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;
PsBycz	Oni jeszcze-rozjątrzyli Pana, przy-wodach Meribah; nawet-źle-powiodło-się Mojżeszowi, za-nich.
Goet	I rozgniewali Go u wód Meriba, i źle się działo Mojżeszowi z ich powodu.
PsCylk	Znowu wzbudzili gniew u wód szemrania, a ucierpiał i Mojżesz z ich przyczyny.
PsKrusz	I znowu oburzyli Go u wód Meriba, że spowodu nich i Mojżeszowi stało się nieszczęście,
PsAszk	I rozpętali gniew nad wodami swaru a ucierpiał Mojżesz z powodu nich.
PsSzer	Potem rozgniewali Go u wód Meryba, tak że Mojżesz cierpiał z powrodu nich,
Tys1	(105:32) Rozdrażnili Go znowu przy wodach Meriba, Mojżesza przez nich spotkało nieszczęście,
Tys5	Rozdrażnili Go znowu przy wodach Meriba; przez nich nieszczęście spotkało Mojżesza,
Bryt	Potem rozgniewali go u wód MeribaTak, że Mojżesz cierpiał z ich powodu,
Pozn	Później rozdrażnili Go u wód Meriba; przez nich to nieszczęście dotknęło Mojżesza,
WarPra	I znów zagniewali Boga nad wodami Meriba, za co nieszczęście spadło na Mojżesza,
STB	Potem znowu Go pobudzili do gniewu u wód Szemrania, więc i Mojżesz ucierpiał z ich przyczyny.
EIB	Następnie rozgniewali Go u wód Meriba Tak, że Mojżesz ucierpiał z ich powodu:

Ps 106,33

PsFlor	(105:32b) bo rozgorzyli duch jego. (105:33a) I rozdzielił w wargach swojich.
PsPul	(105:32b) bo rozgorzyli [lud] ❬duch❭ jego. (105:33a) I rozdzielił w wargach swoich.
Wuj1923	Że rozdrażnili ducha jego: i wyraził usty swemi.
Gda1881	Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
Gda2017	Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił nierozważnie swymi ustami.
PsBycz	Bo, goryczą-zaprawili-byli ducha-jego; że-nieroztropnie-przemówił-był, wargami-swojemi.
Goet	Albowiem oni drażnili ducha jego tak, że mówił niebacznie wargami swemi.
PsCylk	Bo rozjątrzyli ducha jego, że mówił niebacznie ustami swojemi.
PsKrusz	albowiem rozdrażnili jego ducha, że wyrzekł, co niesłuszne, usty swemi.
PsAszk	Bo rozgoryczyli ducha jego a wyraził to swojemi wargami.
PsSzer	bo rozdrażnili ducha Jego, a on mówił nierozważnie usty swymi.
Tys1	(105:33) bo jego ducha rozgoryczyli i swymi wargami rzekł nierozważnie.
Tys5	bo rozgoryczyli jego ducha i nierozważnie powiedział swymi wargami.
Bryt	Bo rozgoryczyli ducha jego, I wypowiedział nierozważne słowa ustami swymi.
Pozn	gdyż rozgoryczyli jego ducha, tak że przemówił nierozważnie.
WarPra	bo gdy goryczą napełnili jego ducha, zaczął wypowiadać słowa nierozważne.
STB	Gdyż rozjątrzyli Jego Ducha, niebacznie mówiąc swoimi ustami.
EIB	Właśnie przez nich był tak rozgoryczony, Że padły z jego ust nieprzemyślane słowa.

Ps 106,34

PsFlor	(105:33b) Nie rozproszyli poganow, jeż rzekł Gospodzin jim,
PsPul	(105:33b) Nie rozproszyli poganow, jeż rzekł Bog jim,
Wuj1923	Nie wygładzili poganów, o które im był Pan rzekł.
Gda1881	Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
Gda2017	Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.
PsBycz	Oni, nie zniszczyli tych-ludów, jak był-zalécił Pan, onym.
Goet	Nie wytracili ludów, o których im Pan był powiedział,
PsCylk	Nie wytępili ludów, o których im powiedział Bóg.
PsKrusz	Nie zniszczyli owych narodów, które Pan im wytracić przykazał.
PsAszk	Nie wyplenili ludów, o których mówił do nich Jehowa.
PsSzer	Nie wytępili ludów, które im nakazał Pan,
Tys1	(105:34) Nie wytracili pogan, jak im to Pan nakazał.
Tys5	Nie wytracili narodów, jak im to Pan nakazał.
Bryt	Nie wytępili ludówTak, jak Pan im nakazał,
Pozn	Nie wyniszczyli narodów, jak im to Jahwe nakazał,
WarPra	Nie wytracali też wszystkich narodów, jak im to kiedyś Pan nakazał,
STB	Nie wytępili także ludów, o których im WIEKUISTY powiedział.
EIB	Nie wytępili ludów - A to nakazał im PAN -

Ps 106,35

PsFlor	(105:34a) i smieszali są sie miedzy pogany, i nawykli są działom jich,
PsPul	(105:34a) i zmieszali sie miedzy pogany, i nawykli działom jich,
Wuj1923	I pomieszali się z pogany, i nauczyli się uczynków ich:
Gda1881	Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
Gda2017	Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;
PsBycz	Owszem,-pomieszali-się, z-narodami; i-nauczyli-się, czynności-ich;
Goet	Lecz zmieszali się z narodami i nauczyli się uczynków ich.
PsCylk	I pomieszali się z narodami, i nauczyli się spraw ich.
PsKrusz	Ale zmieszali się z poganami i czynów ich nauczyli się.
PsSzer	ale zmieszali się z ludami i nauczyli się czynić tak, jak one.
Tys1	(105:35) Lecz się zmieszali z poganami i nauczyli się ich uczynków;
Tys5	Lecz się zmieszali z poganami i nauczyli się ich uczynków;
Bryt	Ale zmieszali się z poganamiI nauczyli się ich czynów.
Pozn	ale zmieszali się z obcoplemieńcami i naśladowali ich występki.
WarPra	lecz mieszali się z poganami i uczyli się od nich złych czynów.
STB	Lecz pomieszali się z poganami oraz nauczyli się ich spraw.
EIB	Lecz spowinowacali się z narodami I uczyli się postępować jak one.

Ps 106,36

PsFlor	(105:34b) i służyli są rytym bałwanom jich, i uczyniło sie ❬jim❭ w pogorszenie.
PsPul	(105:34b) i służyli bałwanom jich, i uczyniło sie jim w pogorszenie.
Wuj1923	I służyli rycinom ich, i stało się im na upad.
Gda1881	I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
Gda2017	I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.
PsBycz	Oraz służyli bożyszczom-ich; a,-one-stały-się, dla-nich za-sidło.
Goet	I służyli bożkom ich tak, że stały się im pułapką.
PsCylk	I służyli ich bałwanom, które ich usidliły.
PsKrusz	I służyli ich bałwanom, które stały się dla nich sidłem.
PsAszk	(106:35) Służyli bożkom swym a stały się im potrzaskiem.
PsSzer	I oddawali cześć ich bałwanom, a te były dla nich pułapką.
Tys1	(105:36) poczęli czcić ich posągi, które się stały dla nich pułapką.
Tys5	zaczęli czcić ich bałwany, które się stały dla nich pułapką.
Bryt	Oddawali cześć ich bałwanom, Które stały się dla nich pułapką.
Pozn	Oddawali cześć ich bałwanom, a one stały się dla nich pułapką.
WarPra	Służyli ich martwym bożkom, które ich potem przyprawiły o zgubę.
STB	Służyli też ich bałwanom, które ich usidliły.
EIB	Zaczęli służyć ich bóstwom, A te stały się dla nich pułapką:

Ps 106,37

PsFlor	(105:35) I obietowali są syny swe i cory swe dyjabłom,
PsPul	(105:35) I wzdawali syny swe i cory swe dyjabłom,
Wuj1923	I ofiarowali syny swoje i córki swoje czartom.
Gda1881	Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
Gda2017	Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;
PsBycz	Tudzież-ofiarowali synów-swych, i-córki-swe, czartom.
Goet	I ofiarowali synów swoich i córki swoje demonom.
PsCylk	Ofiarowali synów swoich i córki swoje złym duchom.
PsKrusz	I ofiarowali synów swoich i córki swoje bałwanom.
PsAszk	(106:36) Na ofiary zarzynali syny swe i córki swe duchom nieczystym.
PsSzer	I ofiarowali złym duchom synów swoich i córki swoje.
Tys1	(105:37) I składali w ofierze swych synów i swoje córki złym duchom.
Tys5	I składali w ofierze swych synów i swoje córki złym duchom.
Bryt	Ofiarowali demonomSynów swych i córki swoje.
Pozn	Zaczęli składać swoich synów i swoje córki w ofierze demonom.
WarPra	Przynosili im własnych synów i córki i składali z nich ofiary demonom.
STB	Swoich synów i swoje córki ofiarowali złym duchom.
EIB	Składali w ofierze demonom Swych synów i swoje córki.

Ps 106,38

PsFlor	(105:36) i przelili są krew niewinowatą, krew synow swojich i cor swojich, jeż są obietowali rytym bałwanom kanaańskim. (105:37a) I pobita jest ziemia jich we krwiech,
PsPul	(105:36) i przelili krew niewinną, krew synow swoich i cor swoich, jeż obietowali bałwanom Kanaan. (105:37a) I pobita jest ziemia we krwiech,
Wuj1923	I wylewali krew niewinną: krew synów swoich, i córek swoich, które ofiarowali rycinom Chananejskim: i splugawiona była ziemia krwiami:
Gda1881	I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
Gda2017	I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.
PsBycz	Niemniéj,-rozléwali krew niewinną, krew synów-swych, i-córék-swoich, których poświecili bożyszczom Kanaanejskim; i-splamion-był, ten-kraj, zabójstwami.
Goet	I przelewali krew niewinną, krew synów swoich i córek swoich, których ofiarowali bożkom Chanaanu, i tak ziemia krwią była zbezczeszczona.
PsCylk	I przelewali krew niewinną, krew synów i córek swoich, których zarzynali na ofiarę ciemnym bóztwom Kanaanu; i skalaną była ziemia krwią.
PsKrusz	I wylewali krew niewinnego, krew synów swoich i córek swoich, których ofiarowali rzeźbionym bałwanom kananejskim, i splugawiona była krwią ziemia.
PsAszk	(106:37) Przelewali krew niewinną, krew synów swoich i córek swych, które ofiarowali bożkom Kanaanu i splugawiła się ziemia mnogą krwią.
PsSzer	Wylewali krew niewinną, krew synów swoich i córek swoich, które ofiarowali bałwanom kananejskim, tak że ziemia skalana była krwi przelewem.
Tys1	(105:38) I krew niewinną przelali: krew synów swoich i córek, których złożyli w ofierze posągom kananejskim. I ziemia krwią się skalała,
Tys5	I krew niewinną przelali: <krew synów swoich i córek, które złożyli w ofierze posągom kananejskim>. I ziemia krwią się skalała,
Bryt	Wylewali krew niewinną, Krew synów i córek swoich, Które ofiarowali bałwanom Kanaanu, I skalana była ziemia krwią.
Pozn	I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek ofiarowanych bożkom Kanaanu, tak iż ziemia była skalana krwią.
WarPra	I tak przelewali krew niewinną, krew własnych synów i córek, które ofiarowali kananejskim bożkom. Kraj cały zbezcześcili przelewem krwi niewinnej.
STB	I przelewali niewinną krew, krew swoich synów i córek; których zarzynali na ofiarę ciemnym bóstwom Kanaanu; zatem ziemia była skalana krwią.
EIB	Przelewali niewinną krew, Krew swoich synów i córek, W ofierze bóstwom Kanaanu! W ten właśnie sposób ziemia została skalana krwią.

Ps 106,39

PsFlor	(105:37b) i pokalena jest w działoch jich, i grzeszyli są w nalazach swojich.
PsPul	(105:37b) i pobiezczyniona w dzielech jich, i grzeszyli w naleziech swoich.
Wuj1923	I zeszpecona ich uczynkami: i cudzołożyli w wynalazkach swoich.
Gda1881	I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
Gda2017	Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.
PsBycz	Przetoż-skalali-się, przez-czyny-swe, i-nierząd-pełnili, przez postępki-swoje.
Goet	I splugawili się czynami ich, a cudzołożyli postępkami swemi.
PsCylk	Zanieczyszczali się sprawami swojemi, i byli sprosnymi w uczynkach swoich.
PsKrusz	I zmazali się czynami swymi, i cudzołożyli wynalazkami swymi.
PsAszk	(106:38) Zbrukali się dziełami swemi i cudzołożyli uczynkami swymi.
PsSzer	I splugawili się postępkami, i cudzołożyli uczynkami.
Tys1	(105:39) a oni się splamili przez swoje czyny i dopuścili się wiarołomstwa przez swoje występki.
Tys5	a oni się splamili swoimi czynami i występkami swymi dopuścili się wiarołomstwa.
Bryt	Splugawili się czynami swoimiI cudzołożyli postępkami swymi.
Pozn	Splamili się też przez swoje uczynki, sprzeniewierzyli się przez swe występki.
WarPra	I stali się nieczyści wskutek swoich czynów, którymi się sprzeniewierzyli swej wierności Bogu.
STB	Zanieczyszczali się swoimi sprawami, cudzołożyli swoim postępowaniem.
EIB	Splamili się przez swe dzieła, Scudzołożyli czynami.

Ps 106,40

PsFlor	(105:38) I rozgniewał sie jest rosierdzim Gospodzin na lud swoj, i om❬i❭rziała jest jej dziedzina swoja,
PsPul	(105:38) I rozgniewał sie rosierdziem Bog na lud swoj, i zsiadł jest dziedziny swojej,
Wuj1923	I rozgniewał się Pan zapalczywością przeciw ludowi swemu: i obrzydził sobie dziedzictwo swoje.
Gda1881	Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
Gda2017	Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.
PsBycz	Wtedy-zapalił-się gniéw Pana, przeciw-ludowi-swemu; bo-obrzydził dziedzictwo-swojé;
Goet	Wtedy rozpalił się gniew Pana przeciwko ludowi Swemu, i zbrzydził Sobie dziedzictwo Swoje.
PsCylk	I rozpałał gniew Boga na lud Jego, i obrzydził sobie dziedzictwo Swoje.
PsKrusz	Przeto uniósł się Pan gniewem na naród swój, i obrzydził sobie dziedzictwo swe.
PsAszk	(106:39) I zapłonął gniew Jehowy na lud Jego a obrzydził Sobie dziedzictwo Swe.
PsSzer	Przeto Pan zapłonął gniewem na lud swój, i miał odrazę do dziedzictwa swego.
Tys1	(105:40) I gniew Pana na Jego lud zapłonął, tak, iż obrzydził sobie swe dziedzictwo.
Tys5	Gniew Pana zapłonął przeciw Jego ludowi, tak iż poczuł wstręt do swego dziedzictwa.
Bryt	Przeto Pan zapłonął gniewem na lud swójI obrzydził sobie dziedzictwo swoje.
Pozn	Zapłonął więc gniewem Jahwe przeciw swemu ludowi, obrzydził sobie już swoje dziedzictwo.
WarPra	Zapłonął więc Pan gniewem przeciwko ludowi, tak że odrazę poczuł do swego dziedzictwa.
STB	Więc rozpalił się gniew BOGA przeciwko Jego ludowi i obrzydził sobie Swe dziedzictwo.
EIB	Dlatego płomienny gniew PANA spadł na Jego lud, Jego dziedzictwo zaczęło budzić w Nim odrazę.

Ps 106,41

PsFlor	(105:39) i poddał je w ręce poganom, i panowali są jim, jiż nienawidzieli jich,
PsPul	(105:39) i dał je w ręce poganow, i panowali jim, jiż nienaźrzeli jich,
Wuj1923	I podał je w ręce poganom: i panowali nad nimi, którzy je mieli w nienawiści.
Gda1881	I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
Gda2017	I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
PsBycz	I-oddał-jé, w-rękę narodów; zatém-panowali, nad-nimi, nienawidzący-ich.
Goet	I oddał ich w ręce narodów, że nienawidzący ich panowali nad nimi.
PsCylk	I wydał ich w ręce ludów, i panowali nad nimi nieprzyjaciele ich.
PsKrusz	I dał ich w ręce pogan, i rządzili nimi ci, którzy ich nienawidzili.
PsAszk	(106:40) I podał je w rękę narodów a zawładnęli nimi mające je w nienawiści.
PsSzer	I wydał ich w ręce pogan; i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
Tys1	(105:41) I wydał ich w ręce poganom, a zapanowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
Tys5	Wydał ich w ręce pogan i zapanowali nad nimi ich przeciwnicy.
Bryt	Wydał ich w ręce narodów; I panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
Pozn	Wydał ich przeto w moc obcych narodów, władali nimi ich nieprzyjaciele.
WarPra	Wydał ich tedy w ręce obcych ludów i byli pod władzą tych, którzy ich (Żydów) nie znosili.
STB	Wydał ich w ręce pogan, więc ich wrogowie panowali nad nimi.
EIB	Wydał ich więc na pastwę narodów; Zapanowali nad nimi ci, którzy ich mieli w nienawiści.

Ps 106,42

PsFlor	(105:40a) i mącili je nieprzyjaciele jich, i uśmierzyli są sie pod rękama jich.
PsPul	(105:40a) i mącili je nieprzyjaciele jich, i pokorzeni są pod rękama jich.
Wuj1923	I ciążyli je nieprzyjaciele ich: i byli uniżeni pod rękami ich.
Gda1881	I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
Gda2017	I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.
PsBycz	Więc uciskali-ich, nieprzyjaciele-ich, tak, że-upokorzeni-byli, pod ręką-onychże.
Goet	I uciskali ich wrogowie ich, i byli upokorzeni pod rękę ich.
PsCylk	I zgnębili ich wrogowie, i ulegli pod ich ręką.
PsKrusz	I uciskali ich nieprzyjaciele ich tak, że poddani byli pod ich rękę.
PsAszk	(106:41) I uciskali je wrogowie ich a ukorzyli się pod ich ręką.
PsSzer	I gnębili ich nieprzyjaciele tak, że się poddali ich przemocy.
Tys1	(105:42) Ich wrogowie znęcali się nad nimi; pod ręką ich doznawali ucisku.
Tys5	Ich wrogowie znęcali się nad nimi, pod ręką ich doznawali ucisku.
Bryt	Gnębili ich wrogowie, Ujarzmiając ich swoją ręką.
Pozn	Znęcali się nad nimi ich wrogowie, a oni korzyli się pod ich przemocą.
WarPra	Cierpieli wielki ucisk ze strony swych wrogów, musieli się uginać pod ciężarem ich ręki.
STB	Zgnębili ich nieprzyjaciele, zatem ulegli pod ich ręką.
EIB	Gnębili ich wrogowie, Upokarzali pod swoimi rządami.

Ps 106,43

PsFlor	(105:40b) Często zbawiał je, (105:41) ale oni rozgarzali ji w radzie swojej i uśmierzyli są sie w lichotach swojich.
PsPul	(105:40b) Często zbawiał je, (105:41) ale oni rozgarzali ji w radzie swojej i pokorzeni w złościach swoich.
Wuj1923	Często je wybawiał; ale oni do gniewu go przywodzili radami swemi: i poniżeni byli dla nieprawości swoich.
Gda1881	Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
Gda2017	Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.
PsBycz	Razy wiele, Bóg, oswobadzał-ich; ale-oni zuchwałymi-byli, w-zamiarach-swych; więc-utrapieni-byli, za-bezprawié-swojé.
Goet	Częstokroć ich wybawiał; lecz oni sprzeciwiali się Jemu w zamysłach swoich, i padali wskutek nieprawości swoich.
PsCylk	Wielekroć ich wybawiał, a oni zostawali krnąbrni w swych zamysłach, i upadli przez winy swoje.
PsKrusz	Częstokroć ich wybawiał, lecz oni burzyli się w radach swych i dla nieprawości swych byli poniżeni.
PsAszk	(106:42) Mnogo razy ocali je, lecz oni krnąbrni w swem postanowieniu a znędznieli w grzechu swym.
PsSzer	Często ich wybawiał, lecz oni buntowali się w zamysłach swych i upadli przez winy swoje.
Tys1	(105:43) Częstokroć ich uwalniał; oni zaś drażnili Go swymi zamiarami, ginęli zatem przez swe nieprawości.
Tys5	Wielokrotnie ich uwalniał, oni zaś sprzeciwiali się Jego planom, ginęli zatem przez swe nieprawości.
Bryt	Wiele razy ich wybawiał, Lecz oni buntowali się w zamysłach swoich I upadli przez winy swoje.
Pozn	Po wielekroć ich wybawiał, lecz oni knuli buntownicze zamysły i grzęźli w swoich nieprawościach.
WarPra	Często ich, co prawda, wyzwalał, ale wciąż odrzucali Jego rady; musieli tedy ginąć przez swe nieprawości.
STB	Wielokroć ich ratował, ale oni pozostawali krnąbrnymi w swych umysłach i marnieli przez swoje nieprawości.
EIB	Wybawiał ich wiele razy, Lecz oni buntowali się w swoich planach I pogrążali w swych winach.

Ps 106,44

PsFlor	(105:42) I uźrzał, gdy mącili są sie, i usłyszał modlitwę jich,
PsPul	(105:42) I uźrzał, gdy mąceni, i usłyszał modlitwę jich,
Wuj1923	I widział, kiedy byli uciśnieni: i wysłuchał ich modlitwę.
Gda1881	A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
Gda2017	A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.
PsBycz	Wszelako-spojrzał, na-niedolę ich, za-posłyszenia-swego, wołania-ich.
Goet	Ale On wejrzał na ich uciśnienie, gdy słyszał wołanie ich;
PsCylk	I wejrzał na niedolę ich, gdy usłyszał ich wołanie.
PsKrusz	I ujrzał, gdy byli trapieni - usłyszał ich narzekanie.
PsAszk	(106:43) I wejrzał na ich ucisk, iż usłyszał ich pienie błagalne.
PsSzer	I wejrzał na niedolę ich, i wysłuchał ich wołania.
Tys1	(105:44) Lecz wejrzał na ich utrapienie, gdy ich modlitwy wysłuchał.
Tys5	Lecz wejrzał na ich utrapienie, gdy wysłuchiwał ich błagań.
Bryt	Lecz wejrzał na ich niedolę I wysłuchał ich wołania.
Pozn	Wejrzał jednak na ich utrapienie, kiedy usłyszał ich błagania.
WarPra	Lecz kiedy słyszał ich narzekana, znów się litował nad ich poniżeniem.
STB	Więc kiedy usłyszał ich wołanie, spojrzał na ich niedolę.
EIB	On jednak wejrzał na ich niedolę I wysłuchał ich wołania o pomoc.

Ps 106,45

PsFlor	(105:43) i pomniał obrząd swoj, i żal mu jest było podług mnożstwa miłosierdzia jego,
PsPul	(105:43) i pomniał obrząd swoj, i żal mu było podług mnostwa miłosierdzia swego,
Wuj1923	I wspomniał na Testament swój: i żal mu było według wielkości miłosierdzia swego.
Gda1881	Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
Gda2017	Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.
PsBycz	I-przypomniał im przymierzé-swojé oraz-zmiłował-się, według-wielkości dobroci-swojéj:
Goet	I wspominał przymierze Swoje, a żałował według wielkiej dobrotliwości Swojej.
PsCylk	I pamiętał im przymierze Swoje, i pożałował w wielkiej litości Swojéj.
PsKrusz	I przypomniał o swem przymierzu z nimi, i litował się nad nimi według wielkiego miłosierdzia swego.
PsAszk	(106:44) I wspomniał im Swe przymierze a użalił się, jako mnóstwo łask Jego.
PsSzer	Wspomniał bowiem gwoli nich na przymierze swoje i użalił się w swej wielkiej łasce.
Tys1	(105:45) I wspomniał dla ich dobra na swoje przymierze, i pożałował przez wielkie swe miłosierdzie.
Tys5	I wspomniał dla ich dobra na swoje przymierze, i pożałował [ich] w swej wielkiej łaskawości.
Bryt	Przypomniał sobie o swym przymierzu z nimiI zlitował się według wielkiej łaski swojej.
Pozn	I dla ich dobra wspomniał na swe przymierze, ulitował się w ogromie swej łaskawości.
WarPra	Wspomniał znów dla ich dobra na dawne Przymierze i ulitował się nad nimi w swoim miłosierdziu.
STB	I pamiętał Swoje przymierze z nimi, i pożałował w Swojej wielkiej litości.
EIB	Wspomniał o nich przez wzgląd na swe przymierze I zlitował się w swej wielkiej łasce.

Ps 106,46

PsFlor	(105:44) i dał je w miłosierdzia przed obliczym wszech, jiż są je jęli.
PsPul	(105:44) i dał je w miłosierdzia przed obliczym wszech, coż je jęli.
Wuj1923	I dał je na miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy je byli poimali.
Gda1881	Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
Gda2017	Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
PsBycz	Tudzież-uczynił-ich, jako-politowania-godnych, przed wszystkiemi, w-niewolę-biorącymi-ich.
Goet	I dał im dostąpić zmiłowania przed wszystkimi, którzy zabrali ich byli do niewoli.
PsCylk	I zjednał im miłosierdzie u wszystkich ich panów.
PsKrusz	I udzielił im miłosierdzia przed oczyma wszystkich, którzy ich pojmali.
PsAszk	(106:45) I podał je ku zmiłowaniu przed obliczem wszystkich, którzy je pojmali.
PsSzer	I wzbudził dla nich miłosierdzie u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
Tys1	(105:46) I wzbudził dla nich litość u wszystkich, co ich wzięli w niewolę.
Tys5	I wzbudził dla nich litość u wszystkich, co ich uprowadzili w niewolę.
Bryt	Wzbudził dla nich miłosierdzieU wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
Pozn	Sprawił, że znaleźli miłosierdzie u tych wszystkich, którzy ich w niewolę pojmali.
WarPra	I sprawił, że ci się litowali nad nimi, którzy mieli ich w swojej niewoli.
STB	Zatem zjednał im miłosierdzie u wszystkich ich panów.
EIB	Wzbudził miłosierdzie dla nich U wszystkich, którzy ich zniewolili.

Ps 106,47

PsFlor	(105:45) Zbawiony uczyń nas, Gospodnie Boże nasz, i zbierzy nas z pogan, (105:46) bychom chwalili {albo spowiedali ❬sie❭} imieniu świętemu twemu i radowalibychom sie w sławie twojej.
PsPul	(105:45) Zbawiony uczyń nas, Gospodnie Boże nasz, i zbierzy nas z pogan, (105:46) bychom chwalili imię święte twoje a bychom sie radowali w sławie twojej.
Wuj1923	Wybawże nas, Panie, Boże nasz, a zgromadź nas z narodów, abyśmy wyznawali imieniowi twemu świętemu: a chlubili się w chwale twojéj.
Gda1881	Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
Gda2017	Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
PsBycz	Oswobódź-nas, o-Panie, Boże-nasz! i-zgrómadź-nas, z tych-narodów, dla-dziękczynień Imieniu Swiętości-Twéj, dla-pokładania-chluby w-chwale-Twojéj.
Goet	Wybaw nas, Panie, Boże nasz, a zgromadź nas z narodów, abyśmy uwielbiali święte imię Twoje, a chlubili się chwałą Twoją!
PsCylk	Wspomóż nas o Boże, Panie nasz, i zgromadź nas z pośród ludów, byśmy wysławiali imię Twoje święte, i chlubili się chwałą Twoją.
PsKrusz	Zbaw nas, Panie, Boże nasz! i zgromadź nas z pośród tych pogan, abyśmy wychwalali imię Twoje święte i chlubili się w chwale Twojej.
PsAszk	(106:46) Wybaw nas, Jehowo, Boże nasz i zgromadź nas z pośród narodów, abyśmy hołd złożyli imieniu świętości Twojej, abyśmy się chlubili Twą chwałą.
PsSzer	Zbaw nas, Panie, Boże nasz, i zgromadź nas spośród ludów, abyśmy dziękowali Twemu imieniu świętemu i chlubili się uwielbianiem Ciebie!
Tys1	(105:47) Ratuj nas, Panie, nasz Boże, zgromadź nas z krajów pogańskich, abyśmy uwielbili święte imię Twoje i dumni byli z Twej chwały.
Tys5	Ratuj nas, Panie, Boże nasz, zgromadź spośród narodów, abyśmy wielbili święte imię Twoje i dumni byli z Twej chwały.
Bryt	Zbaw nas, Panie, Boże nasz, I zgromadź nas spośród narodów, Abyśmy dziękowali imieniu twemu świętemu I aby naszą chlubą było uwielbianie ciebie!
Pozn	Wybaw nas, Jahwe, nasz Boże, i zgromadź nas spośród obcych narodów, abyśmy mogli sławić święte Imię Twoje i chlubić się chwałą Twoją.
WarPra	Wspomóż nas, Panie nasz i Boże, i zgromadź nas razem spośród wszystkich ludów. Pragniemy sławić Twoje święte Imię i cieszyć się Twoją chwałą.
STB	Wspomóż nas, o WIEKUISTY, nasz Boże oraz zgromadź nas spośród ludów, abyśmy wysławiali Twoje święte Imię i chlubili się w Twojej chwale.
EIB	Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, I zgromadź nas spośród narodów, Abyśmy mogli dziękować Twemu świętemu imieniu I szczycić się tym, że wielbimy Ciebie!

Ps 106,48

PsFlor	(105:47) Błogosławiony Gospodzin Bog Israhel ot wieka i aż do wieka, i rzecze wszytek lud: Bądź! bądź!
PsPul	(105:47) Błogosławion Gospodzin Bog Israhel od wieka aż do wieka, i rzecze wszystek lud: Bądź! Bądź!
Wuj1923	Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieku aż na wieki: a niechaj rzecze wszystek lud: Stań się, stań się.
Gda1881	Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
Gda2017	Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.
PsBycz	Niech będzie błogosławion Pan, Bóg Izraela, od-wieczności,-aż do-wieczności; niech-rzecze wszystek lud, Amen. Halelu-Ja. (Niech tak będzie. Chwalcie Pana).
Goet	Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg izraelski od wieczności do wieczności, a cały lud niechaj rzecze: Amen, Alleluja!
PsCylk	Wielbiony Bóg, Pan Izraela, od wieku do wieku, a rzecze cały naród: amen, halleluja.
PsKrusz	{\b Błogosławiony Pan Bóg Izraela od wieków aż na wieki. I rzekł wszystek lud: Amen. Alleluja!
PsAszk	(106:47) Błogosławiony Jehowa, Bóg Izraela od wieczności po wieczność. I rzekł wszystek lud: Amen. Halleluja!
PsSzer	Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków na wieki! Niech powie wszystek lud: Amen! Alleluja!
Tys1	(105:48) Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków na wieki: a cały lud niech powie: Amen! Alleluja!
Tys5	Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków na wieki! A cały lud niech powie: Amen! Alleluja!
Bryt	Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków na wieki! Niech wszystek lud powie: Amen! Alleluja!
Pozn	Błogosławiony Jahwe, Bóg Izraela, od wieków i na wieki. I niechaj wszystek lud powie: Amen. Alleluja.
WarPra	Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, od początku do końca czasów! Niech cały lud odpowie: Amen! Alleluja!
STB	Wielbiony WIEKUISTY, Bóg Israela, od wieku aż do wieczności; a cały naród niech powie: Amen. HALLELUJA!
EIB	Błogosławiony niech będzie PAN, Bóg Izraela, Od wieków aż na wieki! A cały lud niech powie: Alleluja! Niech tak się stanie!

Psalm 107

Ps 107,1

PsFlor	(106:1) Chwalcie Gospodna, bo dobry, ❬bo❭ na wieki miłosierdzie jego.
PsPul	(106:1) Chwalcie Gospodna, bo dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.
Wuj1923	Alleluja. Wyznawajcie Panu; bo dobry jest, bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.
PsBycz	Składajcie-dzięki Panu, ponieważ dobry; bo, na-wieki, trwałą dobroć-Jego.
Goet	DZIĘKUJCIE Panu, albowiem jest dobry, albowiem dobroć Jego trwa wiecznie!
PsCylk	Dziękujcie Bogu bo dobry, bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Wysławiajcie Pana, albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Hołd złóżcie Jehowie, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieki.
PsSzer	Dziękujcie Panu, albowiem jest dobry, albowiem łaska Jego trwa na wieki!
Tys1	(106:1) Sławcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego miłosierdzie.
Tys5	Wysławiajcie Pana, bo jest dobry, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry, Albowiem łaska jego trwa na wieki!
Pozn	Składajcie dzięki Jahwe, albowiem jest dobry, ponieważ na wieki trwa Jego łaska.
WarPra	Dziękujcie Panu, bo dobry, bo wieczne miłosierdzie Jego.
STB	Dziękujcie WIEKUISTEMU, bo jest dobry, bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Wysławiajcie PANA, ponieważ jest dobry, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 107,2

PsFlor	(106:2a) Rzeczcie ninie, jiż wykupieni są od Gospodna, jeż odkupił z ręki nieprzyjacielskie
PsPul	(106:2a) Rzeczcie, jiż odkupieni są od Gospodna, jeż odkupił z ręki nieprzyjacielowej
Wuj1923	Niech powiedzą, którzy są od Pana odkupieni, które wykupił z ręki nieprzyjacielskiéj:
Gda1881	Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
Gda2017	Niech to mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
PsBycz	Niech-mawiają tak, wyzwoleni Pana, który uwolnił-ich, z-ręki ciemiężyciela.
Goet	Niech tak mówią ocaleni przez Pana, których wybawił z ręki gnębiciela,
PsCylk	Niech powiedzą wyswobodzeni przez Boga, których wyzwolił z ręki ciemięzcy.
PsKrusz	Niechaj mówią o tem wykupieni od Pana, jako z ręki nieprzyjaciela ich wykupi).
PsAszk	Rzekną zbawieni Jehowy, których zbawił z rąk gnębiciela.
PsSzer	Niech mówią odkupieni przez Pana, ci których wyzwolił z ręki nieprzyjaciela,
Tys1	(106:2) Tak niechaj mówią odkupieni przez Pana, których wybawił z rąk nieprzyjaciela
Tys5	Niechaj to mówią odkupieni przez Pana, ci, których wybawił z rąk przeciwnika
Bryt	Niech mówią odkupieni przez Pana. Ci, których wyzwolił z ręki nieprzyjaciela,
Pozn	Niechaj to głoszą ci, których Jahwe wybawił, których wyzwolił z rąk nieprzyjaciela,
WarPra	Tak winni mówić wszyscy odkupieni przez Pana, wszyscy uwolnieni przez Niego od wrogów.
STB	Niech to powiedzą wyswobodzeni przez BOGA, których wyzwolił z ręki ciemięzcy,
EIB	Niech to powiedzą odkupieni przez PANA, Ci, których wykupił z ręki gnębiciela,

Ps 107,3

PsFlor	(106:2b) a z krolewst❬w❭ sebrał je, (106:3) ode wschoda słuńca aż do zapada, od połnocy aż i morza.
PsPul	(106:2b) i z krolewstw sebrał je, (106:3) ode wschoda słońca aż do zapada, od połnocy i morza.
Wuj1923	I z krajów zgromadził je: ze wschodu słońca, i z zachodu, z północy, i od morza.
Gda1881	A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
Gda2017	I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
PsBycz	Bo-z-krajów, ściągnął-ich: ze-wschodu, i-z-zachodu; z-północy, i-z-południa.
Goet	I których zgromadził z krajów, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
PsCylk	I z ziem zgromadził ich, od Wschodu i Zachodu, od Północy i od morza.
PsKrusz	I zgromadził ich z ziemi: od wschodu słońca i od zachodu, od północy i od morza.
PsAszk	I z ziem je zgromadził, ze wschodu i z zachodu, z północy i z południa.
PsSzer	i zebrał ich z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa!
Tys1	(106:3) i których z krajów zgromadził, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
Tys5	i których zgromadził z obcych krajów, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
Bryt	Których zebrał z ziem, ze wschodu i zachoduZ północy i południa!
Pozn	ci, których z krajów zgromadził: ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
WarPra	Bo zgromadził ich z rozmaitych krajów, od wschodu aż do zachodu słońca, od samej północy aż do południa.
STB	i zgromadził ich z ziem, od Wschodu i Zachodu, od Północy oraz od morza.
EIB	Zebrał z przeróżnych krajów: Ze wschodu i zachodu, Z północy i z południa!

Ps 107,4

PsFlor	(106:4) Zbłądzili są na puszczy bez wod, drogi miasta przebyta nie naleźli.
PsPul	(106:4) Błądzili na puszczy w powodziu, drogi miasta przebyta nie naleźli.
Wuj1923	Błądzili po puszczy na miejscu bezwodnem: i nie najdowali drogi do miasta, w któremby mieszkali.
Gda1881	Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
Gda2017	Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
PsBycz	Tułali-się-byli, w-pustyni, po-samotnéj drodze; oni, miasta mieszkalnego, nie znaleźli-byli.
Goet	Błądzili po pustyni, po bezludnej drodze; nie znajdowali miasta dla zamieszkania;
PsCylk	Błąkali się po pustyni, po stepie bezdrożnym; miasta osiadłego nie znaleźli.
PsKrusz	Błądzili po pustyni, po puszczy bezdrożnej, nie znaleźli miasta na mieszkanie.
PsAszk	Błądzili w pustyni, w pustkowiu, w drodze do miasta nie znaleźli siedziby.
PsSzer	Błądzili po pustyni, po pustkowiu, nie znajdując drogi do grodu na mieszkanie.
Tys1	(106:4) Błądzili na pustyni, w pustkowiu, do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi.
Tys5	Błądzili na pustyni, na odludziu, do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi.
Bryt	Błądzili po pustyni, po pustkowiu, Nie znajdując drogi do miasta zamieszkałego.
Pozn	Błądzili po stepie i po pustkowiu, nie znajdując drogi do miasta zamieszkałego,
WarPra	Ci, co błądzili po pustyniach i bezludziach, a nie mogli znaleźć drogi do zamieszkanego miasta,
STB	Błąkali się po pustyni, po stepie bezdrożnym, a miasta do osiedlenia nie znaleźli.
EIB	Błądzili po pustyni, po pustkowiach, Nie mogli znaleźć drogi do miejsc zamieszkałych;

Ps 107,5

PsFlor	(106:5) W łaczności i w przezpici dusza jich w nich zaginęła jest.
PsPul	(106:5) Łacznąc i pragnąc dusza jich w nich zaginęła.
Wuj1923	Łaknącymi i pragnącymi: dusza ich w nich ustawała.
Gda1881	Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
Gda2017	Byli głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
PsBycz	Głodni, nadto spragnieni; dusza-ich w-nich, wycieńczoną-była.
Goet	Byli głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza ich.
PsCylk	Głodni i spragnieni, dusza w nich omdlewała.
PsKrusz	Byli głodnymi i spragnionymi, aż dusza w nich omdlewała.
PsAszk	Zgłodniali, też spragnieni, dusza się w nich zamroczy.
PsSzer	Głodni i spragnieni, dusza omdlewała w nich.
Tys1	(106:5) Cierpieli głód i pragnienie, i życie w nich ustawało.
Tys5	Cierpieli głód i pragnienie, i ustawało w nich życie.
Bryt	Byli głodni i spragnieni, Dusza w nich omdlewała.
Pozn	zgłodniali i udręczeni pragnieniem, tak że ledwie było w nich życie.
WarPra	ci, którym dokuczał głód i pragnienie, tak iż prawie ustawało w nich życie,
STB	Byli głodni, spragnieni, aż dusza w nich omdlewała.
EIB	Dręczył ich głód i pragnienie, Byli też bliscy załamania.

Ps 107,6

PsFlor	(106:6) I zawołali są ku Panu, gdy smęcili są ❬sie❭, a z potrzebizn jich wytargł je
PsPul	(106:6) I zawołali ku Bogu, gdy mąceni, a z potrzebizn jich wytargł je
Wuj1923	I wołali do Pana, gdy uciśnieni byli: i wyrwał je z ich potrzeb.
Gda1881	A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
Gda2017	A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
PsBycz	Wtedy-wołali do Pana, w-niedoli swojéj, a, z-uciśnień-ich oswobodził-ich.
Goet	Wtedy wołali do Pana w uciśnieniu swem, i wybawił ich z utrapień ich
PsCylk	I wołali do Boga w niedoli swojéj, z utrapień wybawił ich.
PsKrusz	I wołali w utrapieniu do Pana, a z ich ucisków wybawił ich.
PsAszk	I wołać będą do Jehowy, gdy źle im, a wyrwie ich z ich utrapień.
PsSzer	I wołali do Pana w niedoli swej, a On wybawił ich z utrapienia.
Tys1	(106:6) W swoich uciskach wołali do Pana; a On ich wyzwolił z utrapień.
Tys5	W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
Bryt	Wołali do Pana w niedoli swej, A On wybawił ich z utrapienia.
Pozn	Wołali do Jahwe w swym utrapieniu, a On ich z niedoli wybawił.
WarPra	ci, którzy w ucisku wołali do Pana, a On ich wybawił z niewoli
STB	Więc w swej niedoli wołali do BOGA, zatem wybawił ich z utrapień.
EIB	I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA - A On wyzwolił ich z pognębienia,

Ps 107,7

PsFlor	(106:7) i wywiodł je na drogę ❬prostą❭, bychą szli w miesto przebyta.
PsPul	(106:7) i wwiodł je na drogę prostą, aby szli w miasto przebyta.
Wuj1923	I nawiódł je na prostą drogę, aby szli do miasta, w któremby mieszkali.
Gda1881	I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
Gda2017	I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
PsBycz	I-doprowadził-ich, do-drogi prostéj, dla dójścia, do-miasta zamieszkałego.
Goet	I prowadził ich drogą prawidłową, aby osiągnęli miasto dla zamieszkania.
PsCylk	I poprowadził ich drogą prostą, by doszli do miasta osiadłego.
PsKrusz	I wprowadził ich na drogę prostą, aby szli ku miastu, w którem mieli zamieszkać.
PsAszk	I poprowadzi je drogą prostą, aby pójść ku miastu siedziby.
PsSzer	I poprowadził ich drogą prostą, aby mogli dojść do grodu na mieszkanie.
Tys1	(106:7) I drogą prostą ich powiódł, by doszli do miasta zamieszkałego.
Tys5	I powiódł ich prostą drogą, tak że doszli do miasta zamieszkałego.
Bryt	Poprowadził ich drogą prostą, Aby mogli dojść do miasta zamieszkałego.
Pozn	Poprowadził ich drogą właściwą, by doszli do miasta zamieszkałego.
WarPra	i wyprowadził na drogi proste, tak że dotarli do osiedli ludzkich -
STB	I poprowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta osiedlenia.
EIB	Poprowadził ich prostą drogą, Tak że doszli do miast zamieszkałych przez ludzi.

Ps 107,8

PsFlor	(106:8) Spowiadajcie sie [jemu] Gospodnu miłosierdzia jego i dziwy jego synom ludskim,
PsPul	(106:8) Spowiadajcie sie Gospodnu miłosierdzia jego a dziwy jego synom ludzkim,
Wuj1923	Niechajże wyznawają Panu miłosierdzia jego, i cuda jego synom ludzkim;
Gda1881	Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
Gda2017	Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i cudowne dzieła wobec synów ludzkich;
PsBycz	Niechże-wielbią, w-Panu, dobroć-Jego, i-cuda-Jego, ku-dzieciom człowieczym.
Goet	Ci niech uwielbiają Pana za dobroć Jego, i za Jego cuda nad dziećmi ludzkiemi,
PsCylk	Niech sławią Bogu łaskę Jego, i Jego cuda względem synów Adama.
PsKrusz	Niechaj wysławiają przed Panem miłosierdzie Jego, a cuda Jego przed synami ludzkimi.
PsAszk	Wyznawać będą Jehowie Jego łaskę a cudy Jego synom człowieczym.
PsSzer	Niechaj dziękują Panu za Jego łaskę i za cuda Jego dla synów ludzkich,
Tys1	(106:8) Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie, za Jego cuda dla synów ludzkich,
Tys5	Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie, za Jego cuda dla synów ludzkich,
Bryt	Niechaj wysławiają Pana za łaskę jegoI za jego cuda dla synów ludzkich,
Pozn	Niech dzięki składają Jahwe za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów człowieczych.
WarPra	ci wszyscy niech dziękują Panu za Jego łaskawość i za wszystkie dobrodziejstwa ludziom wyświadczone.
STB	Niech sławią przed WIEKUISTYM Jego łaskę i Jego cuda względem synów Adama.
EIB	Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,

Ps 107,9

PsFlor	(106:9) iże nasycił duszę ❬czczą❭ i duszę łaczną nasycił dobrym.
PsPul	(106:9) bo nasycił duszę czczą i duszę łaczną nasycił dobra.
Wuj1923	Bo nasycił duszę głodną, a duszę łaknącą dobrami napełnił.
Gda1881	Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
Gda2017	Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
PsBycz	Bo nasyca duszę pragnącą; a,-duszę łaknącą, napełnia dobrém.
Goet	Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą nasycił dobrami!
PsCylk	Albowiem zasycił duszę spragnioną, a duszę zgłodniałą napełnił dobrém.
PsKrusz	Albowiem nasycił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrem.
PsAszk	Bo duszę nasycił wzburzoną i dobrem wypełnił duszę zgłodniałą.
PsSzer	gdyż napoił duszę pragnącego, a głodnego nasycił dobrem!
Tys1	(106:9) bo duszę zgłodniałą nasycił, a duszę łaknącą napełnił dobrami.
Tys5	bo nasycił tego, który jest zgłodniały, i łaknącego napełnił dobrami.
Bryt	Napoił bowiem duszę pragnącego, A duszę głodnego napełnił dobrem!
Pozn	Nasycił bowiem duszę spragnioną, duszę zgłodniałą dobrem obdarzył.
WarPra	Nasycił wszystkich łaknących, spragnionych zaś zaspokoił darami.
STB	Bo nasycił spragnioną duszę oraz duszę zgłodniałą napełnił dobrem.
EIB	Gdyż nakarmił spragnioną duszę, A jej głód zaspokoił dobrem!

Ps 107,10

PsFlor	(106:10) Siedząc we ćmach i w cieniu śmierci, skowane w żebraczstwie i w żelezie,
PsPul	(106:10) Siedzące we ćmach i w cieniu śmierci, skowane w żebractwie i w żelezie,
Wuj1923	Siedzące w ciemnościach i w cieniu śmierci, więźnie w niedostatku i w żelazie;
Gda1881	Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
Gda2017	Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
PsBycz	Zamieszkujący ciemność, i-cień-śmierci, są, skrępowani nędzą, i-żelazem.
Goet	Mieszkańcy ciemności i cienia śmierci, spętani nędzą i żelazem:
PsCylk	Przebywających w mroku i w cieniu śmierci, więzionych nędzą i żelazem.
PsKrusz	Ci, co siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, związani będą nędzą i żelazem,
PsAszk	Mieszkających w ciemności i w cieniu śmierci, związanych nędzą i żelazem.
PsSzer	Którzy siedzieli w ciemności i w mroku, związani nędzą i żelazem,
Tys1	(106:10) Siedzieli w ciemnościach i mroku, skowani żelazem i nędzą.
Tys5	Siedzieli w ciemnościach i mroku, więźniowie nędzy i żelaza,
Bryt	Siedzieli w ciemności i mroku, Związani nędzą i żelazem,
Pozn	Przebywali w ciemności i mroku więźniowie uciśnieni nędzą i żelazem
WarPra	Ci, co siedzieli w mrokach i ciemności, uwięzieni nędzą i żelazem
STB	Tych, co przebywali w mroku, w cieniu śmierci, więzionych w nędzy i w żelazie.
EIB	Serca ludzi siedzących w ciemności i pogrążonych w mroku, Związanych nędzą i żelazem

Ps 107,11

PsFlor	(106:11) ❬bo❭ rozgorzyli mołwy boże i radę Nawyszszego rozdraźnili,
PsPul	(106:11) bo rozgorzyli mołwy boże i radę Najwyszszego rozdraźnili,
Wuj1923	Bo się sprzeciwiali słowom Bożym, i radę Najwyższego rozdraźnili.
Gda1881	Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
Gda2017	Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
PsBycz	Bo, opierali-się słowom Boga, i-radą Najwyższego, wzgardzali.
Goet	Za to, że sprzeciwili się słowom Bożym i gardzili radą Najwyższego,
PsCylk	Bo przekorni byli słowom Pana, i radom Najwyższego urągali.
PsKrusz	ponieważ buntowali się przeciw słowom Bożym i radą Najwyższego pogardzili.
PsAszk	Gdyż przeciwili się zuchwale powiedzeniom Wszechmocnego a radę Najwyższego odrzucili ze wzgardą.
PsSzer	bo sprzeciwili się Słowom Bożym i pogardzili radą Najwyższego,
Tys1	(106:11) Bo bunt podnieśli przeciw słowom Bożym i pogardzili zamysłem Najwyższego.
Tys5	gdyż bunt podnieśli przeciw słowom Bożym i pogardzili zamysłem Najwyższego.
Bryt	Ponieważ sprzeciwili się słowom Bożym I pogardzili radą Najwyższego.
Pozn	za to, że sprzeciwili się słowom Boga i wzgardzili zamierzeniami Najwyższego.
WarPra	za to, że sprzeciwiali się Bożemu słowu i nie uszanowali woli Najwyższego,
STB	Gdyż byli przekorni słowom Boga i urągali radom Najwyższego.
EIB	Z powodu swego buntu przeciw słowom Boga Oraz pogardy dla rad Najwyższego,

Ps 107,12

PsFlor	(106:12) i uśmierzyli {albo i poniżono jest} sierce jich w robotach, i rozniemo❬gli❭ są sie, i nie było, jen by pomogł.
PsPul	(106:12) i pokorzono jest w robotach sierce jich, i rozniemogli sie, i nie był, jen by pomogł.
Wuj1923	I uniżone było w pracy serce ich: upadli, a nie był, ktoby ich ratował.
Gda1881	Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
Gda2017	Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
PsBycz	Przeto-upokorzył, w-katuszach, sercé-ich; oni-upadli, a-nie było pomocnika.
Goet	Upokorzył serce ich przez utrudzenie; potykali się i nie mieli wybawcy,
PsCylk	Przeto zgnębił biedą ich serce, upadli, a nie było wybawcy.
PsKrusz	I poniżył cierpieniem serce ich, upadli i nie było, ktoby ratował.
PsAszk	I ukorzył ich serce trudem bolesnym, potknęli się a niemasz wspomożyciela.
PsSzer	tych serce upokorzył trudem; upadli, a nikt nie pomógł.
Tys1	(106:12) Poniżył więc ich serca przez utrapienia, chwiali się, a nie miał kto przyjść im z pomocą.
Tys5	Trudami przygiął ich serca, chwiali się, lecz nikt im nie pomógł.
Bryt	Serce ich upokorzył trudem; Słaniali się, a nikt nie pomógł.
Pozn	On poniżył ich serce cierpieniem, upadli, a nie było nikogo, kto by ich wspomógł.
WarPra	ci, których serca skruszył cierpieniem, którzy padają, a nie ma przy nich nikogo,
STB	Dlatego ich serce zgnębił biedą; upadli, a nie było wybawcy.
EIB	Upokorzył mozołem, A gdy się potykali, nie miał im kto pomóc.

Ps 107,13

PsFlor	(106:13) I zawołali są ku Gospodnu, gdy są sie mącili, a z potrzebizn jich wywolił je
PsPul	(106:13) I zawołali ku Bogu, gdy mąceni, a z potrzebizn jich wyzwolił je
Wuj1923	I wołali do Pana, gdy utrapieni byli: i wybawił je z ich potrzeb.
Gda1881	A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
Gda2017	A gdy wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
PsBycz	Wtedy-wołali do Pana, w-niedoli swojéj, a, z-uciśnień-ich, oswobodził-ich.
Goet	Wtedy wołali do Pana w uciśnieniu swem, i wybawił ich z utrapień ich,
PsCylk	I wołali do Boga w niedoli swojéj, z ich utrapień wybawił ich.
PsKrusz	I wołali w utrapieniu do Pana, a z ich ucisków wybawił ich.
PsAszk	I wołać będą do Jehowy, gdy będzie im źle, a wyrwie ich z ich utrapień.
PsSzer	I wołali do Pana w swej niedoli, a On wybawił ich z utrapienia.
Tys1	(106:13) I w swoich uciskach wołali do Pana; a On ich wyzwolił z utrapień.
Tys5	I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
Bryt	I wołali do Pana w swej niedoli, A On wybawił ich z utrapienia.
Pozn	Wołali do Jahwe w swym utrapieniu, a On ich z niedoli wybawił.
WarPra	ci, którzy w ucisku wołali do Pana, a On ich wybawił od strachu,
STB	Lecz wołali do WIEKUISTEGO w swej niedoli, a wybawił ich z ich utrapień.
EIB	I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA - A On wyzwolił ich z pognębienia;

Ps 107,14

PsFlor	(106:14) i wywiodł je ze ćmy i z cienia śmierci, i przekowy jich złamał.
PsPul	(106:14) i wywiodł je ze ćmy i z cienia śmierci, i przekowy jich złamał.
Wuj1923	I wywiódł je z ciemności, i z cienia śmierci, i okowy ich połamał.
Gda1881	Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
Gda2017	Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
PsBycz	Wydobył-ich, z-ciemności, i-cienia-śmierci, oraz-więzy-ich zerwał.
Goet	Wywiódł ich z ciemności i z cienia śmierci i rozerwał pęta ich:
PsCylk	Wywiódł ich z mroku i z cienia śmierci, a więzy ich zerwał.
PsKrusz	Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a więzy ich rozerwał.
PsAszk	Wyprowadzi je z ciemności i cienia śmierci a pęta ich potarga.
PsSzer	Wyprowadził ich z ciemności i z mroku, a więzy ich zerwał.
Tys1	(106:14) I wyprowadził ich z ciemności i mroku, a ich kajdany pokruszył.
Tys5	I wyprowadził ich z ciemności i mroku, a ich kajdany pokruszył.
Bryt	Wyprowadził ich z ciemności i z mroku, A więzy ich rozerwał.
Pozn	Wyprowadził ich z ciemności i mroku i zerwał ich okowy.
WarPra	wyprowadził z mroków i ciemności i zerwał z nich wszystkie pęta –
STB	Wyprowadził ich z mroku, z cienia śmierci, a więzy ich porozrywał.
EIB	Wyprowadził z ciemności oraz z gęstego mroku I skruszył to, co ich trzymało w więzieniu.

Ps 107,15

PsFlor	(106:15) Spowiadajcie sie Gospodnu miłosierdzia jego a dziwy jego synom ludskim,
PsPul	(106:15) Spowiadajcie sie Bogu miłosierdzia jego a dziwy jego synom ludzkim,
Wuj1923	Niechajże wyznawają Panu miłosierdzia jego, i cuda jego synom ludzkim.
Gda1881	Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Gda2017	Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i za cudowne dzieła wobec synów ludzkich.
PsBycz	Niechże-wielbią, w-Panu, dobroć-Jego, i-cuda-Jego, ku-dzieciom człowieczym.
Goet	Ci niech uwielbiają Pana za dobroć Jego, i za Jego cuda nad dziećmi ludzkiemi!
PsCylk	Niech sławią Bogu łaskę Jego, i Jego cuda względem synów Adama.
PsKrusz	Niechaj wysławiają przed Panem miłosierdzie Jego, a cuda Jego przed synami ludzkimi,
PsAszk	Wyznawać będą Jehowie Jego łaskę i cuda Jego synom człowieczym.
PsSzer	Niechaj dziękują Panu za łaskę Jego i za cuda Jego dla synów ludzkich!
Tys1	(106:15) Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie, za Jego cuda dla synów ludzkich,
Tys5	Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich,
Bryt	Niechaj wysławiają Pana za łaskę jegoI za cuda jego dla synów ludzkich!
Pozn	Niech składają dzięki Jahwe za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów człowieczych.
WarPra	ci wszyscy niech dziękują Panu za Jego łaskawość i za wszystkie dobrodziejstwa ludziom wyświadczone.
STB	Niech sławią przed WIEKUISTYM Jego łaskę i Jego cuda względem synów Adama.
EIB	Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,

Ps 107,16

PsFlor	(106:16) bo starł jest wrota mosiądzowa i zawory żelazne zbił.
PsPul	(106:16) bo starł wrota mosiądzowa i zawory żelazne zbił.
Wuj1923	Przeto, że skruszył drzwi miedziane, i połamał zapory żelazne.
Gda1881	Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
Gda2017	Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
PsBycz	Bo skruszył drzwi miedziane, a,-zapory żelazne, przełamał.
Goet	Przeto, że złamał drzwi miedziane, a zasuwy żelazne rozbił!
PsCylk	Bo skruszył wrota spiżowe, a zawory żelazne połamał.
PsKrusz	albowiem kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne łamie.
PsAszk	Bo strzaskał wrota miedziane i zawory żelazne pokruszył.
PsSzer	Że skruszył bramy spiżowe i połamał zawory żelazne.
Tys1	(106:16) iż bramy spiżowe wyłamał i skruszył żelazne wrzeciądze.
Tys5	gdyż bramy spiżowe wyłamał i skruszył żelazne wrzeciądze.
Bryt	Ponieważ skruszył bramy spiżoweI połamał zasuwy żelazne.
Pozn	Połamał bowiem bramy spiżowe i żelazne zawory skruszył.
WarPra	Zburzył bowiem spiżowe bramy, pokruszył rygle z żelaza.
STB	Bo skruszył spiżowe bramy, a żelazne zawory połamał.
EIB	Gdyż wyrwał wrota ze spiżu I połamał żelazne zasuwy.

Ps 107,17

PsFlor	(106:17) Przyjął je z drogi lichoty jich, prze krzywdy ciem jich uśmierzeni są.
PsPul	(106:17) Przyjął je z drogi złości jich, prze krzywdy ciem jich pokorzeni są.
Wuj1923	Wybawił je z drogi ich nieprawości; bo dla niesprawiedliwości swoich byli poniżeni.
Gda1881	Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
Gda2017	Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
PsBycz	Głupcy, z-powodu-nałogu złoczyństwa-swego, i-z-powodu-przewrotności-swoich, umartwieni-byli.
Goet	Głupcy, którzy cierpieli wskutek drogi nieprawości swojej i dla występków swoich,
PsCylk	Niebaczni za drogę grzeszną swoję, i za występki swoje cierpieli.
PsKrusz	Szaleni z powodu drogi przewrotności swej, a dla występków swych stali się nieszczęśliwymi.
PsAszk	Wynędzniali z drogi swych przestępstw a przez własne będą udręczeni grzechy.
PsSzer	Chorowali z powodu swego przewrotnego postępowania i byli smagani plagami za swe winy.
Tys1	(106:17) Chorowali skutkiem swej nieprawości i męczyli się przez swoje występki;
Tys5	Chorowali na skutek swoich grzesznych czynów i nędzę cierpieli przez swoje występki;
Bryt	Chorowali z powodu swego występnego życiaI cierpieli z powodu swych win.
Pozn	Słabymi się stali dla swoich występków, byli utrapieni dla swych nieprawości,
WarPra	Zgięci we dwoje wskutek swych występków, w nędzy pogrążeni z powodu ich grzechów,
STB	Niebaczni cierpieli za swoją grzeszną drogę oraz za swe występki.
EIB	Potracili rozum, i przez swe nieprawości, przez swoje winy cierpieli.

Ps 107,18

PsFlor	(106:18) Wszelką karmią wzgarzała jest dusza jich i przybliżyli są sie aż do wrot śmierci.
PsPul	(106:18) Wszeliką karmią żadała sie dusza jich i przybliżyli sie aż do wrot śmierci.
Wuj1923	Wszelakim pokarmem brzydziła się dusza ich: i przybliżyli się aż do bram śmierci.
Gda1881	Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
Gda2017	Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
PsBycz	Wszelki pokarm obrzydziła dusza-ich; więc-zbliżyli-się, aż-do podwoi śmierci.
Goet	Że dusza ich brzydziła się wszelkim pokarmem, i blisko byli wrót śmierci,
PsCylk	Wszelką strawą gardziła ich dusza, i doszli do bram śmierci.
PsKrusz	Wszelki pokarm obrzydza sobie dusza ich - i zbliżają się aż do bram śmierci.
PsAszk	Wszelki pokarm obrzydzi sobie ich dusza a dotrą do wrót śmierci.
PsSzer	Wszelki pokarm obrzydł im i już byli bliscy bram śmierci.
Tys1	(106:18) do wszelkiej strawy wstręt czuła ich dusza i byli bliscy bram śmierci.
Tys5	obrzydło im wszelkie jedzenie i byli bliscy bram śmierci.
Bryt	Wszelki pokarm obrzydł imI bliscy już byli bram śmierci.
Pozn	zbrzydzili sobie wszelki pokarm i bliscy już byli wrót śmierci.
WarPra	którym obrzydło już wszelkie jedzenie i byli bliscy bram śmierci,
STB	Ich dusza gardziła wszelką strawą i doszli do bram śmierci.
EIB	Obrzydł im wszelki pokarm, Stanęli na progu śmierci.

Ps 107,19

PsFlor	(106:19) I zawołali są ku Gospodnu, gdy są sie mącili, a z potrzebizn jich wywolił je,
PsPul	(106:19) I zawołali ku Bogu, gdy mąceni, a z potrzebizn jich wywolił je,
Wuj1923	I wołali do Pana, gdy uciśnieni byli: i wybawił je z ich potrzeb.
Gda1881	Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Gda2017	A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
PsBycz	Gdy-wołali do Pana, w-niedoli swojéj; tedy, z-ucisków-ich, oswobodził-ich.
Goet	Wtedy wołali do Pana w uciśnieniu swem, i wybawił ich z utrapień ich.
PsCylk	I wołali do Boga w niedoli swojéj, z utrapień wybawił ich.
PsKrusz	I zawołali w utrapieniu do Pana - z ich ucisków wybawił ich.
PsAszk	I wołać będą do Jehowy, gdy źle im, z ich utrapień ich wyrwie.
PsSzer	Wtedy wołali do Pana w swej niedoli, a On wybawił ich z utrapienia.
Tys1	(106:19) W swoich uciskach wołali do Pana; a On ich wyzwolił z utrapień.
Tys5	W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
Bryt	Wtedy wołali do Pana w swej niedoli, A On wybawił ich z utrapienia.
Pozn	Wołali do Jahwe w swym utrapieniu, a On ich z niedoli wybawił.
WarPra	ci, którzy w ucisku wołali do Pana, a On ich wybawił od strachu.
STB	Lecz wołali do WIEKUISTEGO w swej niedoli, zatem wybawił ich z utrapień.
EIB	I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA, A On wyzwolił ich z pognębienia,

Ps 107,20

PsFlor	(106:20) posłał słowo swoje i uzdrowił je, i wytargł je ze zginienia jich.
PsPul	(106:20) posłał słowo swoje i uzdrowił je, i wytargł je z zginienia jich.
Wuj1923	Zesłał słowo swoje i uzdrowił je: i wyrwał je od ich zginienia.
Gda1881	Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
Gda2017	Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
PsBycz	Zesłał słowo-swé, i-uzdrowił-ich, oraz-wydobył, z-grobów-zepsucia,-onychże.
Goet	Posłał słowo swe i uzdrowił ich, i pozwolił im ujść grobu.
PsCylk	I zesłał słowo Swoje i wyleczył ich, ocalił ich od zaguby.
PsKrusz	Rzecze słowem swem, uzdrawia ich, i wybawia ich od ich zatracenia.
PsAszk	Zeszle słowo Swe a uzdrowi je i wyzwoli z ich zatraceń.
PsSzer	Posłał Słowo swoje i uleczył ich, wyratował ich od zagłady.
Tys1	(106:20) Posłał swe słowo, aby ich uleczyć i wyrwać ich od zagłady.
Tys5	Posłał swe słowo, aby ich uleczyć i uchronić ich życie od jamy dla nich przeznaczonej.
Bryt	Posłał słowo swoje, aby ich uleczyć I wyratować ich od zagłady.
Pozn	Zesłał swe słowo i uleczył ich, ocalił ich życie od zatracenia.
WarPra	Posłał im słowo, żeby ich ocalić i uwolnić od zagłady.
STB	Zesłał też Swoje Słowo i ich wyleczył, ocalił ich od zguby.
EIB	Posłał swoje Słowo, uzdrowił ich I ochronił przed całkowitym zniszczeniem.

Ps 107,21

PsFlor	(106:21) Spowiadajcie sie Gospodnu miłosierdzia jego i dziwy jego synom ludzskim,
PsPul	(106:21) Spowiadajcie sie Bogu miłosierdzia jego, dziwy jego synom ludzkim,
Wuj1923	Niechże wyznawają Panu miłosierdzia jego, i cuda jego synom ludzkim.
Gda1881	Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
Gda2017	Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i cudowne dzieła wobec synów ludzkich;
PsBycz	Niechże-wielbią, w-Panu, dobroć-Jego, i-cuda-Jego, ku-dzieciom człowieczym;
Goet	Ci niech uwielbiają Pana za dobroć Jego, i za Jego cuda nad dziećmi ludzkiemi!
PsCylk	Niech sławią Bogu łaskę Jego, i Jego cuda względem synów Adama.
PsKrusz	Niechaj wysławiają przed Panem miłosierdzie Jego, a cuda Jego przed synami ludzkimi.
PsAszk	Będą wyznawać Jehowie Jego łaskę a cudy Jego synom człowieczym.
PsSzer	Niechaj dziękują Panu za łaskę Jego i za cuda Jego dla synów ludzkich!
Tys1	(106:21) Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie, za Jego cuda dla synów ludzkich.
Tys5	Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich!
Bryt	Niechaj wysławiają Pana za łaskę jegoI za cuda jego dla synów ludzkich!
Pozn	Niech składają dzięki Jahwe za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów człowieczych.
WarPra	Ci wszyscy niech dziękują Panu za Jego łaskawość i za wszystkie dobrodziejstwa ludziom wyświadczone.
STB	Niech sławią przed BOGIEM Jego łaskę i Jego cuda względem synów Adama.
EIB	Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,

Ps 107,22

PsFlor	(106:22) aby obiotowali obiet chwały a i zjawią działa jego w radości.
PsPul	(106:22) i wzdajcie modłę chwały, i zjawią działa jego w radości.
Wuj1923	A niech ofiarują ofiarę chwały, i niech opowiadają uczynki jego z weselem.
Gda1881	I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
Gda2017	I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
PsBycz	I-niech-poświęcają ofiary dziękczynienia; oraz,-niech-opowiadają czyny-Jego, z-okrzykiem-radosnym.
Goet	Niech przynoszą ofiary dziękczynne, niech opowiadają o czynach Jego z radosnem wykrzykaniem!
PsCylk	Niech ofiarują ofiary dziękczynne, i opowiadają dzieła Jego w radości.
PsKrusz	I niechaj składają ofiary uwielbienia, a o dziełach Jego niechaj opowiadają z radością.
PsAszk	I będą składać ofiary dziękczynienia a opowiadać będą dzieła Jego w pieniu radosnem.
PsSzer	Niechaj składają ofiary dziękczynne, niech z radością głoszą dzieła Jego!
Tys1	(106:22) I niech składają ofiary pochwalne, niechaj z radością sławią Jego dzieła.
Tys5	I niech składają ofiary dziękczynne, niech głoszą z radością Jego dzieła!
Bryt	Niechaj składają ofiary dziękczynne, Niech z radością opowiadają o czynach jego!
Pozn	Niechaj składają ofiary pochwalne, niech sławią z radością Jego dzieła.
WarPra	Niech Mu składają dziękczynne ofiary i niech ogłaszają z radością Jego dzieła.
STB	Niech składają dziękczynne ofiary i w radości opowiadają Jego dzieła.
EIB	Niech złożą dziękczynne ofiary I niech z radością sławią Jego czyny!

Ps 107,23

PsFlor	(106:23) Jiż to zstąpają na morze w łodziach, czyniąc działa {albo skutki} w wodach wielikich,
PsPul	(106:23) Jiż to zstąpają na morze w łodziach, czyniąc działa w wodach mnogich,
Wuj1923	Którzy zstępują na morze w okręciech, i mają sprawy po wodach wielkich:
Gda1881	Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
Gda2017	Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
PsBycz	Puszczający-się na-morzé, w-okrętach; trudniący-się zarobkiem, na-wodach wielkich.
Goet	Którzy udali się na morze w statkach i handel prowadzili na wielkich wodach,
PsCylk	Zstępujący na morze w okrętach, pracujący na wodach szerokich,
PsKrusz	Którzy przepływają morze na okrętach; oddają się pracy na wodach wielkich.
PsAszk	Ci, co zstępują ku morzu na okrętach, wykonują pracę we wodach rozlicznych.
PsSzer	Pływali po morzu na statkach, uprawiali handel na wielkich wodach.
Tys1	(106:23) Ci, którzy na okrętach ruszyli na morze, by kupczyć po wodach ogromnych,
Tys5	Ci, którzy na statkach ruszyli na morze, aby uprawiać handel na ogromnych wodach,
Bryt	Ci, którzy na statkach płynęli po morzu, Uprawiając handel na wielkich wodach,
Pozn	Ci, którzy na okrętach wypływają na morze, którzy trudnią się handlem na morskich przestworzach,
WarPra	Ci, którzy wyruszali statkami na morze i handel prowadzili na wielkich wodach,
STB	Ci, co są na okrętach oraz schodzą do morza, ci co pracują na szerokich wodach,
EIB	Ci, którzy na statkach wyruszyli w morze, Prowadzili handel na zamorskich szlakach,

Ps 107,24

PsFlor	(106:24) ci są widzieli działa gospod❬no❭wa a dziwy jego w głębokości.
PsPul	(106:24) ci widzieli działa boża a dziwy ❬jego❭ w głębokości.
Wuj1923	Ci widzieli dzieła Pańskie i dziwy jego na głębinie.
Gda1881	Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
Gda2017	Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
PsBycz	Onić doznają czynów Pana, i-cudów-Jego, w-głębi morza;
Goet	Ci widzieli dzieła Pana i cuda Jego na głębinie:
PsCylk	Oni widzieli sprawy Boże, i cuda Jego w głębinie.
PsKrusz	oto sami ujrzeli dzieła Pańskie, i cuda Jego na głębinie.
PsAszk	Ci ujrzą dzieła Jehowy a cuda Jego w ciemnej fali.
PsSzer	Widzieli dzieła Pana i cuda Jego na głębinach.
Tys1	(106:24) ci dzieła Pańskie ujrzeli i Jego cuda na morzu.
Tys5	ci widzieli dzieła Pana i Jego cuda wśród głębiny.
Bryt	Widzieli dzieła PanaI cuda jego na głębinach.
Pozn	oni oglądali dzieła Jahwe i Jego cuda na mórz głębinie.
WarPra	ci, którzy mogli tam podziwiać dzieła Pana i Jego wielkie cuda w głębinach morskich,
STB	oni widzieli sprawy BOGA i Jego cuda w głębinie.
EIB	Ci widzieli wielkie dzieła PANA, Jego cuda na bezkresnych głębiach.

Ps 107,25

PsFlor	(106:25) Rzekł jest i stał duch wełnny, i powyszyły są sie wełny {albo przewały} jego.
PsPul	(106:25) Rzekł i stał duch wełny i powyszyły sie wełny jego.
Wuj1923	Rzekł, i powstał wiatr burzliwy: i podniosły się nawałności jego.
Gda1881	Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
Gda2017	Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
PsBycz	Bo,-rozkaże, a-powstaje wiatr gwałtowny, i-podnosi fale-jego.
Goet	On rzekł i kazał powstać wichrowi, który wysoko podniósł fale jego.
PsCylk	I rzekł, i wzniecił wicher gwałtowny, który podniósł bałwany jego.
PsKrusz	Gdy rzeknie, a powstanie wiatr gwałtowny, i podniosą się bałwany morskie.
PsAszk	Wyrzekł a ustawił wiatr burzy i wspięła bałwany jego.
PsSzer	Rzekł i zerwała się burza, która piętrzyła fale.
Tys1	(106:25) Powiedział i wzbudził wicher burzliwy, co spiętrza w górę jego fale.
Tys5	Powiedział On i wzbudził wicher burzliwy, i spiętrzył jego fale.
Bryt	Rzekł, i zerwała się burza, Która spiętrzyła fale,
Pozn	Na Jego słowo zrywał się wicher, który spiętrzał morskie fale.
WarPra	gdzie na rozkaz Boga sztorm wybucha i wzbija wysoko morskie fale,
STB	Więc powiedział i wzniecił gwałtowny wicher, który podniósł jego bałwany;
EIB	Oto wydał rozkaz - zerwała się wichura! Podniosły się potężne fale!

Ps 107,26

PsFlor	(106:26) Wstąpają aż do nieba i zstąpają aż do głębokości, dusza jich we złych sniemogła.
PsPul	(106:26) Wstąpają aż do nieba i zstąpają aż do głębokości, dusza jich we złych zniemogła.
Wuj1923	Wstępują aż do nieba, i zstępują aż do przepaści: dusza ich schła we złéj przygodzie.
Gda1881	Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
Gda2017	Oni wstępują aż do nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
PsBycz	Wzbijają-się w niebiosa, spadają w przepaści; dusza-ich, od-okropności, rozpływa-się.
Goet	Podnosili się ku niebu i opadali w głębokość, że dusza ich ze strachu rozpaczała;
PsCylk	Piętrzą się ku niebu, zstępują w głębiny, dusza ich w niebezpieczeństwie mięknie.
PsKrusz	Ku niebu się podnoszą, ku przepaściom zstępują, a dusza ich w niebezpieczeństwie się pogrąża.
PsAszk	Ku niebu się wzniosą, stoczą się w przepaści, dusza ich rozpłynie się w nieszczęściu.
PsSzer	Wznosili się aż do nieba, to znowu zapadali w głębiny; dusza ich mdlała w niebezpieczeństwie.
Tys1	(106:26) Wznosili się aż pod niebo, spadali aż do głębi; ich dusza truchlała w nieszczęściu.
Tys5	Wznosili się aż pod niebo, spadali aż do głębi; ich dusza truchlała w nieszczęściu.
Bryt	Wznosili się aż do nieba, Zapadali się w głębiny; Dusza ich truchlała w niebezpieczeństwie.
Pozn	Wznosili się ku niebiosom, zapadali w głębiny, ich dusza truchlała w niebezpieczeństwie.
WarPra	ci, co się wynosili pod niebo i zostali strąceni na dno głębokości, tak że ich dusza ze zgrozy truchlała,
STB	piętrzą się ku niebu, zstępują w głębiny; tak w niebezpieczeństwie mięknie ich dusza.
EIB	Parli w górę ku niebu, Pruli w dół, w otchłanie, Ich dusze zastygały w przerażeniu.

Ps 107,27

PsFlor	(106:27) Zamącili są sie i poruszyli są sie jako pijany a wszystka mądrość jich pożrzana jest.
PsPul	(106:27) Zamącili sie i poruszyli sie jako pijany, i wszystka mądrość pożarta jest jich.
Wuj1923	Strwożyli się, i zataczali się jako pijani: i wszystka ich mądrość pożarta jest.
Gda1881	Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
Gda2017	Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
PsBycz	Chwieją-się, taczają-się, jako-pijany; nawet-wszelka przezorność-ich, ginie.
Goet	Potaczali się i chwiali jak pijany, i wszystka mądrość ich zmarniała.
PsCylk	Potaczają się, chwieją jak pijany, a wszystka umiejętność ich zniweczona.
PsKrusz	Bywają miotani i potaczają się jako pijany, i wszystka ich umiejętność nic nie może.
PsAszk	Będą krążyć w około i zataczać się niby pijani a wszystka mądrość ich będzie pochłonięta.
PsSzer	Taczali się i chwiali jak pijany, a cała ich mądrość wniwecz się obróciła.
Tys1	(106:27) Zataczali się i chwiali jak pijani; ich doświadczenie na nic się nie zdało.
Tys5	Zataczali się i chwiali jak pijani, cała ich mądrość zawiodła.
Bryt	Zataczali się i chwiali jak pijani, A cała ich mądrość obróciła się wniwecz.
Pozn	Zataczali się i chwiali jak pijani, na nic się nie zdało wszelkie ich doświadczenie.
WarPra	ci, co jak pijani chwiali się i zataczali i co ginęli razem ze swoją mądrością,
STB	Zataczają się, chwieją się jak pijany, a cała ich umiejętność zostaje zniweczona.
EIB	Zataczali się i chwiali jak pijani, Ich mądrość poszła w rozsypkę.

Ps 107,28

PsFlor	(106:28) I wołali są ku Gospodnu, gdy są sie mącili, i z potrzebizn jich wywiodł je,
PsPul	(106:28) I wołali ku Bogu, gdy zamąceni, i z potrzebizn jich wywiodł je,
Wuj1923	I wołali do Pana, gdy byli uciśnieni: i wywiódł je z ich potrzeb.
Gda1881	Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Gda2017	Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
PsBycz	Wtedy-wołali do Pana, w-niedoli swojéj; więc,-z-udręczeń-ich, wydobył-ich.
Goet	Wtedy wołali do Pana w uciśnieniu swem, i wybawił ich z utrapień ich;
PsCylk	I wołali do Boga w niedoli swojéj, a z utrapień wyprowadził ich.
PsKrusz	I wołali w utrapieniu do Pana - z ich ucisków wybawił ich.
PsAszk	I wołać będą do Jehowy, gdy będzie im źle a wydobędzie ich z ich utrapień.
PsSzer	Wołali do Pana w swej niedoli, a On wybawił ich z utrapienia.
Tys1	(106:28) I w swoich uciskach wołali do Pana, a On ich wyzwolił z utrapień.
Tys5	I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
Bryt	Wołali do Pana w swej niedoli, A On wybawił ich z utrapienia.
Pozn	Wołali do Jahwe w swym utrapieniu, a On z niedoli wybawił.
WarPra	ci, którzy w ucisku wołali do Pana, a On ich wybawił od strachu,
STB	Lecz wołali do BOGA w swej niedoli, a wyprowadził ich z utrapień.
EIB	I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA, A On wyzwolił ich z pognębienia,

Ps 107,29

PsFlor	(106:29) i postawił wełny jich w cichość, i milczały są wełny jich.
PsPul	(106:29) i postawił wełnę jich w cichość, i umi❬l❭kły wełny jich.
Wuj1923	I obrócił burze jego w ciszą, i uspokoiły się nawałności jego.
Gda1881	Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
Gda2017	Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
PsBycz	On-zmusił wicher, do-łagodnego-powiewu; i-uśmierzyły-się fale-ich.
Goet	Obrócił burzę w ciszę i fale się uspokoiły;
PsCylk	Zamienił burzę na ciszę, i uśmierzyły się ich fale.
PsKrusz	Przemienia burzę w ciszę i ustają bałwany ich.
PsAszk	Ustawi burzę w milczenie, a ucichną ich fale.
PsSzer	I uciszył burzę, tak że się uspokoiły fale morskie.
Tys1	(106:29) Uśmierzył burzę w wietrzyk łagodny, a fale morskie umilkły.
Tys5	Zamienił burzę w wietrzyk łagodny, a fale morskie umilkły.
Bryt	Uciszył burzę, I uspokoiły się fale morskie.
Pozn	I burzę w lekki wiatr zamienił, uspokoiły się morskie fale.
WarPra	przemienił bowiem burzę w łagodny powiew wiatru, tak że fale zupełnie ucichły;
STB	Zamienił burzę na ciszę i uśmierzyły się fale.
EIB	Uciszył wzburzone morze I uspokoił jego fale.

Ps 107,30

PsFlor	(106:30) I radowali są sie, iże milczeły, i wwiodł je w przystań wolej jich.
PsPul	(106:30) I radowali sie, iże milczeły, i wwiodł ❬je❭ w przystań żądzej jich.
Wuj1923	I uradowali się, że ucichły: i przyprowadził je do portu woli ich.
Gda1881	I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
Gda2017	Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
PsBycz	Przeto-cieszyli-się, że się-uspokoiły; a,-On-prowadził-ich, do przystani pożądania-ich.
Goet	I radowali się, że się uciszyły, i przywiódł ich do portu upragnionego.
PsCylk	I ucieszyli się, że zamilkły, i doprowadził ich do celu ich pragnień.
PsKrusz	I radują się, gdy ucicha, i przywodzi ich do przystani pożądanej.
PsAszk	I będą się weselić, iże się uciszą a powiedzie je ku celowi ich pragnień.
PsSzer	Wtedy radowali się, że ucichły i tak zaprowadził ich do upragnionej przystani.
Tys1	(106:30) I ucieszyli się z tego, że cisza nastała, i przywiódł ich do upragnionej przystani.
Tys5	Radowali się z tego, że nastała cisza i że On przywiódł ich do upragnionej przystani.
Bryt	Wtedy radowali się, że się uspokoiły, I zawiódł ich do upragnionej przystani.
Pozn	Radowali się, że nastała cisza i przywiódł ich do portu, upragnionej przystani.
WarPra	ci, którzy się cieszą, że fale ustały i że mogli się dostać do cichego portu -
STB	Więc ucieszyli się, że zamilkły, i doprowadził ich do celu ich pragnień.
EIB	Ucieszył ich ten spokój, Uradowało to, że ich wprowadził do upragnionej przystani.

Ps 107,31

PsFlor	(106:31) Spowiadajcie sie Gospodnu miłosierdzia jego a dziwy jego synom ludzskim {albo człowieczym}
PsPul	(106:31) Spowiadajcie sie Bogu miłosierdzia jego, dziwy jego synom ludzkim,
Wuj1923	Niech wyznawają Panu miłosierdzia jego, i cuda jego synom ludzkim.
Gda1881	Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Gda2017	Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i cudowne dzieła wobec synów ludzkich.
PsBycz	Niechże-wielbią, w-Panu, dobroć-Jego, i-cuda-Jego, ku-dziecicm człowieczym.
Goet	Ci niech uwielbiają Pana za dobroć Jego, i za Jego cuda nad dziećmi ludzkiemi,
PsCylk	Niech sławią Bogu łaskę Jego, i Jego cuda względem synów Adama.
PsKrusz	Niechaj wysławiają przed Panem miłosierdzie Jego, a cuda Jego przed synami ludzkimi.
PsAszk	Będą wyznawać Jehowie Jego łaskę a cudy Jego synom człowieczym.
PsSzer	Niechaj dziękują Panu za łaskę Jego i za cuda Jego dla synów ludzkich!
Tys1	(106:31) Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie, za Jego cuda dla synów ludzkich.
Tys5	Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich!
Bryt	Niechaj wysławiają Pana za łaskę jegoI za cuda jego dla synów ludzkich!
Pozn	Niech składają dzięki Jahwe za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów człowieczych.
WarPra	ci wszyscy niech dziękują Panu za Jego łaskawość i za wszystkie dobrodziejstwa ludziom wyświadczone.
STB	Niech sławią przed BOGIEM Jego łaskę i Jego cuda względem synów Adama.
EIB	Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,

Ps 107,32

PsFlor	(106:32) i powyszcie jego we zborze luda, i na stolcu starzejszych chwalcie ji.
PsPul	(106:32) i powyszycie je❬go❭ we zborze luda, i na stolcu starzejszych chwalcie ji.
Wuj1923	I niech go wywyższają w zgromadzeniu ludzi: a na stolicy starców niech go chwalą.
Gda1881	Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
Gda2017	Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
PsBycz	I-niech-wywyższają-Go, w-zgromadzeniu ludu; a,-w-posiedzeniu starszych, niech-wysławiają-Go.
Goet	I niech wywyższają Go w zgromadzeniu ludu, i w posiedzeniu starców niech Go chwalą!
PsCylk	Niech wywyższają Go w zborze ludu, i na radzie starszych niech Go chwalą.
PsKrusz	Niechaj Go wywyższają na zgromadzeniu ludu, i w radzie starców niechaj Go wychwalają.
PsAszk	I wywyższać Go będą w ludu gromadzie a sławić Go w starców siedzibie.
PsSzer	Niechaj Go wysławiają w zgromadzeniu ludu, i niechaj Go chwalą w radzie starszych!
Tys1	(106:32) I niech Go sławią ludy w zgromadzeniu i na zebraniu starców niechaj Go chwalą.
Tys5	I niech Go sławią w zgromadzeniu ludu i na radzie starszych niechaj Go chwalą!
Bryt	Niechaj go wysławiają w zgromadzeniu luduI niechaj go chwalą w radzie starszych!
Pozn	Niech Go wysławiają w zgromadzeniu ludu, niechaj Go wielbią na radzie starszych.
WarPra	Niech Go wychwalają na zgromadzeniu ludów, niech Go sławią w gronie starszych.
STB	Niechaj Go wywyższają w zborze ludu i niech Go chwalą na radzie starszych.
EIB	Niech Go wywyższają w zgromadzeniu ludu I chwalą Go w radzie starszych!

Ps 107,33

PsFlor	(106:33) Położył rzeki w puszczą a uście {albo a wychod} wod w chcienie picia,
PsPul	(106:33) Położył rzeki w puszczą a wychod wod w pragność,
Wuj1923	Obrócił rzeki w puszczą, a potoki wód w suszą.
Gda1881	Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
Gda2017	Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
PsBycz	On-obraca rzéki, w pustynią; a,-wychody wód, w-miejscé-suché;
Goet	Obrócił rzeki w pustynie a źródła wód w ziemię suchą,
PsCylk	Obrócił rzeki w pustynie, a źródła wód w suszę spiekłą.
PsKrusz	Przemienia rzeki w pustynie, a strumienie wód w suszę;
PsAszk	Zamieni strumienie w pustynię, a w suszę - wód źródła.
PsSzer	Zmienił rzeki w pustynię, a źródła wód w kraj suchy.
Tys1	(106:33) Rzeki zamienił w pustynię, źródła wodne na ziemię spragnioną,
Tys5	Rzeki zamienia On w pustynię, oazy w ziemię spragnioną,
Bryt	Zamienił rzeki w pustynię, A źródła wód w ziemię suchą.
Pozn	On zamienił rzeki w pustynię, a źródła wód w wyschłą ziemię,
WarPra	To On zamienił strumienie w suchą pustynię i oazy – w spragnione wody bezludzia,
STB	Obrócił rzeki w pustynie, a źródła wód w suszę.
EIB	Zamienił rzeki w pustynię, A źródła wód w suchą ziemię -

Ps 107,34

PsFlor	(106:34) ziemię płodną {albo płodzistą} w niepłodność {albo w słoność}, prze zgłobę przebywających w ni.
PsPul	(106:34) ziemię płodzistą w słoność, od złości mieszkających w niej.
Wuj1923	Ziemię rodzajną w słone pola dla złości tych, którzy w niéj mieszkają.
Gda1881	Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
Gda2017	Ziemię urodzajną zamienia w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
PsBycz	Ziemię żyzną, w-niepłodną, z-powodu-zośliwości mieszkających, w-niéj.
Goet	Ziemię urodzajną w step solny dla złości mieszkańców jej.
PsCylk	Ziemię płodną w glebę solną, dla niegodziwości jéj mieszkańców.
PsKrusz	ziemię urodzajną w niepłodną, dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
PsAszk	Krainę kwitnącą w puszczę solną z powodu przewrotności jej mieszkańców.
PsSzer	Ziemię urodzajną w pustynię solną z powodu złości jej mieszkańców.
Tys1	(106:34) a ziemię urodzajną na słony step, przez niegodziwość mieszkańców.
Tys5	ziemię żyzną w słony ugór skutkiem niegodziwości jej mieszkańców.
Bryt	Ziemię urodzajną w słoną i jałową Z powodu złości jej mieszkańców.
Pozn	grunt urodzajny w słone pustkowie z powodu niegodziwości mieszkańców.
WarPra	ziemię urodzajną – w słone stepy, dlatego że jej mieszkańcy byli grzesznikami.
STB	Płodną ziemię zamienił w solną glebę, z powodu niegodziwości jej mieszkańców.
EIB	Z powodu zła swych mieszkańców Żyzna ziemia stała się ugorem.

Ps 107,35

PsFlor	(106:35) Położył puszcze w stawy {albo w jeziera} wod a ziemię przez wody w wychody wod
PsPul	(106:35) Położył puszczą w stawy wod a ziemię przez wody w wychody wod
Wuj1923	Obrócił pustynią w jeziora wodne: a ziemię bezwodną w strumienie wodne.
Gda1881	Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
Gda2017	Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
PsBycz	Zamienia pustynią, na-jezioro wody; a,-ziemię suchą, na-wychody wód.
Goet	Natomiast obrócił pustynię w staw i ziemię suchą w źródła wód,
PsCylk	Obrócił pustynie w jeziora, a ziemię suchą w źródła wód.
PsKrusz	Przemienia puszczę w jeziora, a ziemię suchą - w wód strumienie.
PsAszk	Uczyni pustynię jeziorem wód, a kraj pustynny wód źródłem.
PsSzer	Pustynię zmienił w zbiorniki wód, a ziemię suchą w źródła wód.
Tys1	(106:35) Pustynię zamienił w wodne jezioro, a ziemię suchą w wodne zdroje.
Tys5	Pustynię zamienił w zbiornik wody, a ziemię suchą w oazę.
Bryt	Pustynię zamienił w zbiorniki wód, A ziemię suchą w źródła wód.
Pozn	Lecz także pustynię w jezioro zamienił, a ziemię jałową w wód zdroje.
WarPra	A wyschłe pustynie zamienił w zbiorniki wody, ziemię spaloną – w zielone oazy,
STB	On zamienia pustynie w jeziora, a suchą ziemię w źródła wód.
EIB	Ale także pustynię zamienił w jeziora I suchą ziemię w źródła.

Ps 107,36

PsFlor	(106:36) i posadził tamo łaczne, i ustawili są miasto przebyta,
PsPul	(106:36) i posadził tamo łaczne, i stawili miasto przebyta,
Wuj1923	I osadził tam łaknące: i założyli miasto ku mieszkaniu.
Gda1881	I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
Gda2017	I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
PsBycz	I-osiedla tam głodnych; a-oni-zakładają miasto mieszkalné;
Goet	I dozwolił mieszkać tam głodnym, tak, że założyli miasto dla zamieszkania.
PsCylk	I usadowił tam zgłodniałych, i założyli miasto osiadłe.
PsKrusz	I osadza tam zgłodniałych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu.
PsAszk	I osiedli tam zgłodniałych a miasto założą stałej siedziby.
PsSzer	I osadził tam głodnych, i założyli gród na mieszkanie.
Tys1	(106:36) I tam osiedlił zgłodniałych i założyli miasto, w którym można mieszkać.
Tys5	I tam osiedlił zgłodniałych, i założyli miasta zamieszkałe.
Bryt	Osadził tam głodnychI założyli miasto do zamieszkania.
Pozn	Osiedlił tam zgłodniałych, i zbudowali miasto na mieszkanie,
WarPra	i tam osiedlił głodujących ludzi, którzy założyli zamieszkane osiedla.
STB	Osadza tam zgłodniałych, by założyli miasto zamieszkania.
EIB	W niej osadził głodnych, A oni wybudowali tam miasto na mieszkanie.

Ps 107,37

PsFlor	(106:37) i siali są role, i sadzili są winnice, i czynili owoc narodzenia.
PsPul	(106:37) i siali role[j], i sadzili winnice, i czynili owoc narodzenia.
Wuj1923	I posiali pola, i nasadzili winnice: i uczyniły pożytek urodzaju.
Gda1881	Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
Gda2017	I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
PsBycz	I-zasiéwają pola, oraz-zasadzają winnice, że-wydają owoc, i dochód.
Goet	Zasiewali pola i zasadzali winnice, które przynosiły bogaty plon w owocach.
PsCylk	I obsieli pola, i nasadzili winnice, i przyniosły owoc, plon coroczny.
PsKrusz	I obsiewają pola i sadzą winnice i otrzymują pożytek ze zbioru.
PsAszk	I obsieją pola a zaszczepią winnice i wydadzą owoc zbóż.
PsSzer	Obsiali pola i zasadzili winnice, i zebrali obfity plon.
Tys1	(106:37) Obsiali pola, zasadzili winnice i plon owoców zyskali.
Tys5	Obsiali pola, zasadzili winnice i zyskali zbiory owoców.
Bryt	Obsiali pola i zasadzili winnice, I zebrali obfity plon.
Pozn	obsiali pola, zasadzili winnice i zbierali obfite plony.
WarPra	Uprawiali tam pola, zakładali winnice i plony obfite zbierali.
STB	Zatem obsiali pola i nasadzili winnice, więc przyniosły im owoc plon coroczny.
EIB	Obsiali pola, zasadzili winnice I zebrali obfite plony.

Ps 107,38

PsFlor	(106:38) I błogosławił jim, i rozmnożyli są ❬sie❭ barzo, i wardęgi jich nie umniejszył.
PsPul	(106:38) Błogosławił jim i rozmnożyli sie barzo, i wardęgi jich nie umniejszył.
Wuj1923	I błogosławił im, i bardzo się rozmnożyli: i bydła ich nie umniejszył.
Gda1881	Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
Gda2017	Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza liczebności ich bydła.
PsBycz	I-błogosławi-ich, że-rozmnażają-się bardzo; nawet,-bydła-ich, nie zmniejszał.
Goet	I błogosławił im, że się bardzo rozmnażali, a czynił, że bydła ich było niemało.
PsCylk	I błogosławił im, i rozmnożyli się bardzo, a dobytku ich nie umniejszył.
PsKrusz	A błogosławi im i rozmnażają się zbytnio, a dobytku ich nie umniejsza.
PsAszk	I pobłogosławi im a rozmnożą się wielce, i bydła ich nie uszczupli.
PsSzer	Błogosławił im i rozmnażali się bardzo, a bydła ich nie umniejszył.
Tys1	(106:38) Gdy im błogosławił, rozmnożyli się bardzo i dał im bydła niemało.
Tys5	Pobłogosławił im, a bardzo się rozmnożyli, i dał im bydła niemało.
Bryt	Błogosławił im i rozmnażali się bardzo, A bydła ich nie umniejszył.
Pozn	Błogosławił im, więc rozmnożyli się bardzo i bydła mieli niemało.
WarPra	A On im błogosławił, tak iż rozmnożyli się bardzo, i obdarzył ich wielkimi stadami bydła.
STB	Także im błogosławił, więc bardzo się rozmnożyli, a ich dobytku nie umniejszał.
EIB	Błogosławił im i bardzo się rozrośli, Zadbał też, by nie zabrakło im bydła.

Ps 107,39

PsFlor	(106:39) I mało sie jich uczyniło, i mąceni są od zamęta [jich] złych i boleści.
PsPul	(106:39) I mało sie jich uczyniło, i mąceni są od zamęta złych i boleści.
Wuj1923	I mało ich zostało: i udręczeni są od utrapienia złego i od boleści.
Gda1881	Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
Gda2017	Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
PsBycz	Potém-zmniejszyli-się, znowu, i-podupadli, od-utrapienia, klęski, i-smutku.
Goet	Potem zaś umniejszali się i byli upokorzeni przez ucisk, nieszczęście i żal.
PsCylk	Umniejszeni byli i pognębieni od udręczenia, nędzy i troski.
PsKrusz	Ale umniejszeni i poniżeni są od okrucieństwa, nędzy i cierpienia.
PsAszk	Jako że było ich niewiele a byli poniżeni z powodu ucisku, nieszczęścia i rozpaczy.
PsSzer	Zmaleli i zgnębieni byli przez ucisk, nędzę i strapienie.
Tys1	(106:39) A wtedy zmaleli w liczbie i wpadli w pogardę, pod naciskiem nieszczęść i utrapienia;
Tys5	Potem zmalała ich liczba i podupadli pod naciskiem niedoli i utrapienia.
Bryt	Lecz zmaleli i zgnębieni byliPrzez ucisk, nieszczęście i strapienie.
Pozn	Potem jednak byli nieliczni i poniżeni, przygnieceni nieszczęściem i udręką.
WarPra	Ale potem źle im się wiodło i bardzo ich ubyło pod ciężarem cierpień i trosk rozmaitych.
STB	Ale zmaleli i byli pognębieni od udręczenia, nędzy i troski.
EIB	[Ich wrogowie natomiast] zmaleli i podupadli Przez ucisk, nieszczęście i rozpacz.

Ps 107,40

PsFlor	(106:40) Wyliła sie jest swada na książęta i błędzić je uczynił w przezdroży, a nie na drodze.
PsPul	(106:40) Wyliła sie swada na książęta i błędzić je puścił w przezdrodze, a nie na drodze.
Wuj1923	Wylana jest wzgarda na przełożone: i dopuścił, że błądzili na bezdrożnem miejscu, a nie na drodze.
Gda1881	Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
Gda2017	On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
PsBycz	Wylawszy wzgardę, na znakomitych, i-tułającymi-uczyniwszy-ich, w-puszczy, nie-mającéj-drogi.
Goet	On wylał wzgardę na książąt, i dał im błądzić po pustkowiu bezdrożnem;
PsCylk	Wylał hańbę na dostojników, i zabłąkał ich po stepie bezdrożnym.
PsKrusz	Wylał wzgardę na książąt i sprawił, że błądzili na puszczy bezdrożnej.
PsAszk	On, który hańbę wylewa na możnych, Onto sprawił, że zbłąkali się w bezdrożnym chaosie.
PsSzer	Wylał wzgardę na możnych i sprawił, że błądzili po bezdrożnym pustkowiu.
Tys1	(106:40) lecz Ten, który wylewa wzgardę na władców i każe im błądzić przez puste bezdroża,
Tys5	Lecz Ten, który wylewa wzgardę na władców i każe im błądzić przez puste bezdroża,
Bryt	Wylał wzgardę na dostojnikówI sprawił, że błądzili po bezdrożnym pustkowiu,
Pozn	Ten wszakże, który wylał wzgardę na możnych, każąc im błądzić po bezdrożnym pustkowiu,
WarPra	On zaś okazał wzgardę wielkim tego świata i sprawił, że błąkali się po pustynnych bezdrożach.
STB	Wylał hańbę na dostojników, zbłąkał ich pośród bezdrożnego stepu.
EIB	Dostojnych dotknął pogardą, Zmusił do błądzenia po pustynnych bezdrożach,

Ps 107,41

PsFlor	(106:41) I pomogł ubogiemu z niedostatkow {albo z biady}, i położył jako owce czeladzi.
PsPul	(106:41) I pomogł jako ubogiemu z nędze, i położył jako owce czeladzi.
Wuj1923	I wspomógł ubogiego z niedostatku: i uczynił jako owce familie.
Gda1881	Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
Gda2017	Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża jego rodzinę jak stado.
PsBycz	Aleć-wyniósł ubogiego, z-nędzy, i-dał mu, jakby-trzodę, plemiona.
Goet	Wyniósł biednego z nędzy i uczynił pokolenia jego jako stada.
PsCylk	A wyniósł ubogiego z nędzy, i rozmnożył jak trzodę rodziny.
PsKrusz	A ubogiego podźwignął z nędzy, a ród jego rozmnożył jako stado owiec.
PsAszk	I wywyższył łaknące z nędzoty a podał rody niby owiec stado.
PsSzer	Ale ubogiego podniósł z nędzy i rozmnożył rody jak trzodę.
Tys1	(106:41) podniósł nędzarza z niedoli, rozmnożył rodziny jak trzody owiec.
Tys5	podniósł nędzarza z niedoli, rozmnożył rodziny jak trzody.
Bryt	Ale ubogiego podniósł z nędzyI rozmnożył rodzinę jego jak trzodę.
Pozn	podźwignął ubogiego z poniżenia i jak trzody rozmnaża pokolenia.
WarPra	Wyprowadził ubogich z nędzy i rozmnożył jak stada owiec ich rodziny.
STB	A żebrzącego wyniósł z nędzy i rozmnożył jak trzodę rodziny.
EIB	Ale ubogiego wyprowadził z nędzy, A jego rodzinę rozmnożył niczym owce w stadzie.

Ps 107,42

PsFlor	(106:42) Uźrzą prawi i wiesielić sie będą a wszetka lichota zatka usta swoja.
PsPul	(106:42) Uźrzą prawi i wiesielić sie będą a wszelka złość zatka usta swa.
Wuj1923	Ujrzą sprawiedliwi i weselić się będą: a wszelka nieprawość zatka usta swoje.
Gda1881	To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
Gda2017	Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
PsBycz	Poznają to prawi, i-radują-się; ale,-wszelkié bezprawié, zamyka usta-swoje.
Goet	Widzą to szczerzy i radują się, a wszelka nieprawość zatyka usta swe.
PsCylk	Widzą to prawi i cieszą się, a wszelkie bezprawie zamyka swe usta.
PsKrusz	Ujrzą prawi i cieszyć się będą, a wszelka nieprawość zamknie usta swoje.
PsAszk	Ujrzą prawi i będą się radować a wszelka grzeszność zawrze swe usta.
PsSzer	Widzą to prawi i cieszą się, a wszelkie bezprawie zamknie swe usta.
Tys1	(106:42) Ludzie prawi to widzą z radością, a wszelka niegodziwość musi zamknąć usta.
Tys5	Pobożni widzą to i radują się, a wszelka niegodziwość musi zamknąć swe usta.
Bryt	Widzą to prawi i cieszą się, A wszelkie bezprawie zamyka swe usta.
Pozn	Widzą to prawi i radują się z tego, a wszelka nieprawość zamyka swe usta.
WarPra	Widząc to prawi bardzo się radują, a wszyscy bezbożni – niemieją z podziwu.
STB	Widzą to prawi i się cieszą, a wszelkie bezprawie zamyka swoje usta.
EIB	Prawi to zobaczą - i ogarnie ich radość, Wszelkie bezprawie natomiast zamknie swoje usta.

Ps 107,43

PsFlor	(106:43) Ktory mądry a strzec będzie ❬tego❭ i urozumie miłosierdzia boża?
PsPul	(106:43) Ktory mądry a strzec będzie tego i urozumie miłosierdzia boża?
Wuj1923	Któż mądry, a strzedz będzie tego? a wyrozumie miłosierdzie Pańskie?
Gda1881	Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
Gda2017	Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
PsBycz	Kto mądry, i-rozważy takowe-rzeczy; tedy-pojmie dobrodziejstwa Pana.
Goet	Któż jest mądry? Ten niech na to zważa i pojmie dowody łaski Pańskiej.
PsCylk	Kto mądry, zachowa to wszystko, i rozważy łaski Boga.
PsKrusz	Któż jest tak mądry, a będzie tego przestrzegał? i wyrozumie miłosierdzie Pańskie?
PsAszk	Kto mądry, a zachowa to, będąż rozpamiętywać łaski Jehowy.
PsSzer	Kto mądry, niech zachowa to i niechaj zważa na łaskę Pana!
Tys1	(106:43) Któż jest rozumny, aby to dostrzec i zmiłowania Pańskie rzetelnie ocenić?
Tys5	Kto mądry, niech to zachowa, niech rozważa [dzieła] łaski Pana!
Bryt	Kto jest mądry, niechaj się tego trzymaI rozważa łaskawość Pana!
Pozn	Kto jest mądry? Niechaj to zachowa i niech rozważa łaskawość Jahwe.
WarPra	Kto jest tak mądry, by zrozumiał to wszystko? Kto pojmie bogactwo łaskawości Pana?
STB	Kto mądry zachowa to wszystko oraz rozważy łaski WIEKUISTEGO.
EIB	Kto mądry, niech z tego korzysta I niech rozważa w swych myślach przejawy łaski PANA!

Psalm 108

Ps 108,1

PsFlor	(107:1) Gotowo sierce moje, Boże, gotowo sierce moje, piać będę i gąść będę w sławie mojej.
PsPul	(107:1) Gotowe sierce moje, Boże, gotowe sierce moje, chwalić i piać będę w sławie mojej.
Wuj1923	(108:1) Pienie Psalmu samemu Dawidowi. (108:2) Gotowe serce moje, Boże, gotowe serce moje: będę śpiewał i grał w chwale mojéj.
Gda1881	Pieśń psalmu samego Dawida. (108:2) Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.
Gda2017	Pieśń. Psalm Dawida. Boże, moje serce jest gotowe; będę ci śpiewać i wysławiać cię, także i moja chwała.
PsBycz	(108:1) Spiéw, Psalm Dawida. (108:2) Przygotowaném, sercé-mé, o-Boże! będę-śpiéwał, i-będę-na-strunach-grał; ileż-bardziéj chwała-moja.
Goet	(108:1) PIEŚŃ. Psalm Dawida. (108:2) Pełne otuchy jest serce moje, o Boże; będę śpiewał i wysławiał psalmami; ocuć się, duszo moja!
PsCylk	(108:1) Pieśń, psalm Dawida. (108:2) Pokrzepione serce moje, śpiewam i wysławiam wraz z duszą moją.
PsKrusz	(108:1) Pieśń. Psalm Dawida. (108:2) Gotowe jest serce moje, o Boże! śpiewać i wysławiać będę, Ty, chwało moja!
PsAszk	(108:1) Pieśń śpiewu Dawida. (108:2) Utwierdzone serce me, o Boże, ja śpiewać pragnę i nucić, dopieroż chwała ma.
PsSzer	(108:1) Pieśń. Psalm Dawida. (108:2) Serce moje jest pełne otuchy, o Boże: Będę śpiewał i grał. Zbudź się, chwało moja!
Tys1	(107:1) Pieśń. Psalm. Dawidowy. (107:2) Serce moje jest mocne, Boże, mocne serce moje; zaśpiewam i zagram. Zbudź się, duszo moja,
Tys5	(108:1) Pieśń. Psalm. Dawidowy. (108:2) Serce moje jest gotowe, Boże, zaśpiewam i zagram. Zbudź się, chwało moja,
Bryt	(108:1) Pieśń. Psalm Dawidowy. (108:2) Gotowe jest serce moje, o Boże! Będę śpiewał i grał. Zbudź się, chwało moja!
Pozn	(108:1) Pieśń; Psalm Dawida. (108:2) Utwierdzone jest serce moje, o Boże! Chcę Ci śpiewać i grać. Ocknij się, chwało moja.
WarPra	(108:1) Pieśń. Psalm Dawida. (108:2) Gotowe jest moje serce, o Boże, gotowe jest moje serce, zaśpiewać Ci pragnę i zagrać! Zechciej się też obudzić, duszo moja.
STB	(108:1) Pieśń; psalm Dawida. (108:2) Pokrzepione jest moje serce, Boże, śpiewam oraz wysławiam wraz z mym szacunkiem.
EIB	(108:1) Pieśń. Psalm Dawida. (108:2) Boże, me serce jest gotowe: Pragnę śpiewać i grać, Pragnę całym sobą!

Ps 108,2

PsFlor	(107:2) Wstań, żałtarzu i gę❬ś❭li, wstanę na świtaniu.
PsPul	(107:2) Wstań, żołtarzu i gęśli, wstanę na świtaniu.
Wuj1923	(108:3) Powstań, chwało moja, powstań, arfo i cytro! wstanę na świtaniu.
Gda1881	(108:3) Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.
Gda2017	Obudź się, cytro i harfo, gdy o świcie powstanę.
PsBycz	(108:3) Obudź-się, o-harfo i-lutnio! ja-ocknę-się, z świtem.
Goet	(108:3) Zbudź się, harfo i lutnio! Chcę obudzić jutrzenkę.
PsCylk	(108:3) Rozdźwięcz się lutnio i cytro, budzę się wraz z jutrzenką.
PsKrusz	(108:3) Ocuć się. lutnio i harfo, gdy na świtaniu wstaję.
PsAszk	(108:3) Wstrząśnij się ty lutnio i harfo, ja jutrzenkę obudzę!
PsSzer	(108:3) Zbudź się, harfo i cytro: Obudzę jutrzenkę!
Tys1	(107:3) zbudź, harfo i cytro! A ja obudzę jutrzenkę.
Tys5	(108:3) zbudź się, harfo i cytro! Chcę obudzić jutrzenkę.
Bryt	(108:3) Zbudź się, harfo i cytro, A ja obudzę jutrzenkę!
Pozn	(108:3) Zbudź się, harfo i cytro: uprzedzić pragnę jutrzenkę.
WarPra	(108:3) Obudźcie się, harfo i cytro, bo pragnę, by wstała poranna jutrzenka.
STB	(108:3) Rozdźwięcz się lutnio i cytro, gdy budzę się wraz z jutrzenką.
EIB	(108:3) Obudź się, harfo i cytro, A ja obudzę jutrzenkę!

Ps 108,3

PsFlor	(107:3) Chwalić cie będę w ludzioch, Gospodnie, i gąść będę tobie w postaciech,
PsPul	(107:3) Chwalić cie będę w ludzioch, Boże, i piać będę tobie w postacioch,
Wuj1923	(108:4) Będęć wyznawał między ludem, Panie: a będę tobie śpiewał między narody.
Gda1881	(108:4) Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.
Gda2017	Będę cię wysławiać wśród ludu, PANIE, będę ci śpiewał wśród narodów.
PsBycz	(108:4) Będę-chwalił-Cię, między-ludami, o-Panie! i-będę-pieniem-wysławiał-Cię, między-narodami.
Goet	(108:4) Będę Cię uwielbiał, Panie, między ludami; będę śpiewał Tobie wśród narodów.
PsCylk	(108:4) Wysławiać Cię będę wśród narodów Boże, opiewać Cię w pośród ludów.
PsKrusz	(108:4) Będę Cię wysławiał pomiędzy narodami, o Panie! wśród ludów śpiewać Ci będę.
PsAszk	(108:4) Sławić Cię będę Jehowo między ludami i opiewać między narody.
PsSzer	(108:4) Wyznawać Cię będę, Panie, wśród ludów, będę grał Tobie wśród narodów,
Tys1	(107:4) Wśród ludów będę chwalił Cię, Panie, zaśpiewam Ci psalm wśród narodów,
Tys5	(108:4) Wśród ludów będę chwalił Cię, Panie, zagram Ci wśród narodów,
Bryt	(108:4) Wysławiać cię będę, Panie, wśród ludów, Będę grał tobie wśród narodów,
Pozn	(108:4) Będę Cię wysławiał, Jahwe, pośród ludów, pośród narodów będę Ci śpiewał hymn.
WarPra	(108:4) Będę Cię sławił wobec narodów, o Panie, śpiewać Ci będę na chwałę wobec wszystkich ludów,
STB	(108:4) Będę Cię wysławiał wśród narodów, WIEKUISTY, będę Cię opiewał pośród ludów.
EIB	(108:4) Wysławiać Cię będę, PANIE, pośród ludów, Będę Ci grał wśród narodów,

Ps 108,4

PsFlor	(107:4) bo wielikie jest na niebiech miłosierdzie twoje i aliż do obłokow prawda twoja.
PsPul	(107:4) bo wielikie jest na niebiech miłosierdzie twoje i aliż do obłokow prawda twoja.
Wuj1923	(108:5) Albowiem wielkie jest nad niebiosa miłosierdzie twoje: i aż pod obłoki prawda twoja.
Gda1881	(108:5) Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.
Gda2017	Twoje miłosierdzie bowiem jest wielkie, sięga ponad niebiosa, a twoja prawda aż pod obłoki.
PsBycz	(108:5) Bo wielką, z-ponad niebios, dobroć-Twoja; a,-aż-do obłoków, prawda-Twoja.
Goet	(108:5) Albowiem aż ponad niebiosa wielka jest dobroć Twoja, aż pod obłoki prawda Twoja.
PsCylk	(108:5) Bo wielką ponad nieba łaska Twoja, i pod obłoki prawda Twoja.
PsKrusz	(108:5) Albowiem większe jest od niebios miłosierdzie Twoje! a Twoja prawda aż pod obłoki.
PsAszk	(108:5) Gdyż wielką ponad niebiosy Twa łaska i aż po obłoki Twa prawda.
PsSzer	(108:5) bo wielka aż do niebios łaska Twoja i pod obłoki sięga wierność Twoja.
Tys1	(107:5) bo Twoje miłosierdzie wielkie aż do niebios, a wierność Twoja po chmury.
Tys5	(108:5) bo Twoja łaskawość [sięga] aż do niebios, a wierność Twoja po chmury.
Bryt	(108:5) Bo wielka ponad niebiosa jest łaska twojaI aż do obłoków sięga wierność twoja.
Pozn	(108:5) Bo Twoja łaskawość przewyższa niebiosa, aż do obłoków sięga Twoja wierność.
WarPra	(108:5) bo wielka jest Twoja dobroć, sięga aż pod niebiosa, a wierność Twoja – aż po same obłoki.
STB	(108:5) Bo większą ponad niebiosa jest łaska Twoja, a pod obłoki Twoja prawda.
EIB	(108:5) Gdyż wielkość Twej łaski sięga niebios, A Twej wierności - obłoków.

Ps 108,5

PsFlor	(107:5a) Powyszy sie na nieba, Boże, i nade wszą ziemię sława twoja,
PsPul	(107:5a) Powyszszy sie na niebie, Boże, i nade wszą ziemią sława twoja,
Wuj1923	(108:6) Wywyższże się nad niebiosa, Boże! a po wszystkiéj ziemi chwała twoja.
Gda1881	(108:6) Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.
Gda2017	Bądź wywyższony ponad niebiosa, Boże, a twoja chwała ponad całą ziemię;
PsBycz	(108:6) Wywyższ-się, nad niebiosa, o-Boże! a,-na całéj téj-ziemi, niech będzie chwała-Twoja;
Goet	(108:6) Wznieś się ponad niebiosa, o Boże, a nad całą ziemią niech będzie wspaniałość Twoja.
PsCylk	(108:6) Wznieś się nad niebiosa Panie, i nad ziemię całą chwałę Twoję.
PsKrusz	(108:6) Wywyższ się ponad niebiosa, o Boże! a chwała Twoja ponad wszystką ziemię!
PsAszk	(108:6) Wznieś się nad niebiosa o Boże a ponad wszystką ziemią Twa chwała!
PsSzer	(108:6) Wznieś się nad niebiosa, Boże, chwała Twoja niech pozostanie nad całą ziemią,
Tys1	(107:6) Ukaż się, Boże, wysoko nad niebem, nad całą ziemią niech będzie Twa chwała.
Tys5	(108:6) Bądź wywyższony, Boże, ponad niebo, a Twoja chwała ponad całą ziemię!
Bryt	(108:6) Wznieś się nad niebiosa, Boże, Chwała twoja niech będzie nad całą ziemią,
Pozn	(108:6) Niech się wzniesie w niebiosach, o Boże, i na wszystkiej ziemi Twa chwała!
WarPra	(108:6) Wznieś się, o Boże, ponad niebiosa, niech Twoja chwała ukaże się ponad ziemią.
STB	(108:6) Wznieś się ponad niebiosa, Boże, a Twoja chwała niech będzie na całej ziemi.
EIB	(108:6) Wznieś się nad niebiosa, o Boże, Niech nad całą ziemią zajaśnieje Twa chwała!

Ps 108,6

PsFlor	(107:5b) bychą zbawieni mili twoji. (107:6a) Zbawioną uczyń prawicę twoję a usłysz mie.
PsPul	(107:5b) aby zbawieni mili twoi. (107:6a) Zbawioną uczyń prawicę twoję a usłysz mie.
Wuj1923	(108:7) Aby byli wybawieni umiłowani twoi: wybaw prawicą twoją, a wysłuchaj mię.
Gda1881	(108:7) Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.
Gda2017	Aby twoi umiłowani byli ocaleni, wybaw ich swoją prawicą i wysłuchaj mnie.
PsBycz	(108:7) Ażeby wyzwoleni-byli, umiłowani-Twoi. Ocal mię prawicą-Twoją i-odpowiédz-mi.
Goet	(108:7) Aby byli uwolnieni umiłowani Twoi, wybaw przez prawicę Swoją i wysłuchaj nas.
PsCylk	(108:7) Aby byli ocaleni ulubieńcy Twoi, dopomóż prawicą Twoją i wysłuchaj mnie.
PsKrusz	(108:7) Oby byli wybawieni umiłowani Twoi! Zbaw mnie prawicą swoją i wysłuchaj mnie!
PsAszk	(108:7) Aby byli wyzwoleni Twoi oblubieńcy, wybaw mię prawicą Twą i daj mi odpowiedź!
PsSzer	(108:7) aby ocaleli umiłowani Twoi! Wspomóż prawicą swoją i wysłuchaj nas!
Tys1	(107:7) Wspomóż nas Twą prawicą i wysłuchaj, aby umiłowani przez Ciebie wyszli na wolność.
Tys5	(108:7) Aby ocaleli, których miłujesz, wspomóż nas Twą prawicą i wysłuchaj!
Bryt	(108:7) Aby ocaleli umiłowani twoi! Wybaw prawicą swoją i wysłuchaj nas!
Pozn	(108:7) Aby wyzwoleni byli Twoi wybrani, niech okaże pomoc Twa prawica, wysłuchaj mnie.
WarPra	(108:7) Wesprzyj mnie Twoją prawicą, wysłuchaj mnie, aby byli uratowani ci, których tak miłujesz.
STB	(108:7) Dopomóż Twoją prawicą i mnie wysłuchaj, by byli ocaleni Twoi umiłowani.
EIB	(108:7) Jeśli mają ocaleć ci, których kochasz, Wyratuj ich swoją prawicą - i daj mi odpowiedź!

Ps 108,7

PsFlor	(107:6b) Bog mołwił jest w świętem swojem: (107:7) Wiesielić sie będę i rozdzielę Sykcynę, i nizinę {albo podole} stanow rozmierzę.
PsPul	(107:6b) Bog mołwił jest w świętym swojem: (107:7) Wiesielić sie będę i rozdzielę Sycymę, i nizinę stanow rozmierzę.
Wuj1923	(108:8) Bóg mówił w świątnicy swojéj: Rozweselę się, i będę dzielił Sychimę, i dolinę Namiotów pomierzę.
Gda1881	(108:8) Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.
Gda2017	Bóg przemówił w swej świętości: Będę się weselić, rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot wymierzę.
PsBycz	(108:8) Bóg przemówił, w-Swiętości-swéj. Radować-się-będę; podzielę Szychem, a,-dolinę Sukkot, rozmierzę.
Goet	(108:8) Bóg mówił w świętości Swojej; przeto się będę weselił; rozdzielę Sychem i wymierzę dolinę Suchot.
PsCylk	(108:8) Pan wyrzekł w świętości Swojéj, ucieszę się, podzielę Szechem i dolinę Sukoth pomierzę.
PsKrusz	(108:8) Bóg rzekł w świętości swojej - weselić się będę, rozdzielę Sychem i dolinę Sukkot rozmierzę
PsAszk	(108:8) Bóg wyrzekł w świętości Swej: Pieśń trjumfu zanucę, Sychem rozdzielę i wymierzę dolinę szałasów.
PsSzer	(108:8) Bóg przemówił w swej świątyni: Z wielką radością rozdzielę Sychem i rozmierzę dolinę Sukkot.
Tys1	(107:8) Bóg przemówił w swojej świątyni: «Będę się radował i jak łup podzielę Sychem, i dolinę Sukkot wymierzę.
Tys5	(108:8) Bóg przemówił w swojej świątyni: Będę triumfował i podzielę Sychem, a dolinę Sukkot wymierzę.
Bryt	(108:8) Bóg przemówił w świątyni swojej:Rozraduję się i rozdzielę Sychem I rozmierzę dolinę Sukkot.
Pozn	(108:8) Bóg przemówił w swoim Przybytku: "Z radością uczynię działy w Sychem i dolinę Sukkot wymierzę.
WarPra	(108:8) W swoim świętym przybytku Bóg powiedział: Będę królował i Sychem podzielę, i dolinę Sukkot wymierzę.
STB	(108:8) Bóg w Swojej świętości powiedział: Ucieszę się, podzielę Szechem i dolinę Sukoth pomierzę.
EIB	(108:8) I Bóg przemówił w swojej świętości: Zatryumfuję i rozdzielę Sychem, Rozmierzę też dolinę Sukkot!

Ps 108,8

PsFlor	(107:8) Moj jest Galaad a moj jest Manases i Effraim przyjęcie głowy mojej. (107:9a) Juda krol moj,
PsPul	(107:8) Moj jest Galaad i moj jest Manasses, i Effraim przyjęcie głowy mojej. (107:9a) Juda krol moj,
Wuj1923	(108:9) Mój jest Galaad, i mój Manasses, i Ephraim obrona głowy mojéj, Juda król mój.
Gda1881	(108:9) Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.
Gda2017	Mój jest Gilead, mój i Manasses, Efraim mocą mojej głowy, Juda moim prawodawcą.
PsBycz	(108:9) Moim Gilead, moim Manasse, a,-Efraim, twiérdzą głowy-mojéj; Juda, prawodawcą-moim.
Goet	(108:9) Galaad jest moim, mój i Manasses, a Efraim jest obroną głowy mojej, Juda berłem mojem.
PsCylk	(108:9) Mój Gilead i mój Menasse, a Efraim twierdzą główną moją; Jehuda berłem mojém.
PsKrusz	(108:9) Do mnie należy Galaad, mój jest Manasses, a Efraim siłą głowy mojej, Juda moim prawodawcą.
PsAszk	(108:9) Mojem Gilead, Mojem Menasse, a Efraim puklerzem Mej mocy, Juda Mym prawodawcą.
PsSzer	(108:9) Moim jest Gilead i mój Manases, a Efraim osłoną mej głowy, Juda moim berłem.
Tys1	(107:9) Moją jest ziemią Gilead, moja ziemia Manassesa, Efraim szyszakiem mej głowy, Juda moim berłem,
Tys5	(108:9) Do Mnie należy Gilead, do Mnie Manasses, Efraim jest szyszakiem na mojej głowie, Juda moim berłem,
Bryt	(108:9) Moim jest Gilead i moim Manasses, A Efraim osłoną głowy mojej, Juda zaś berłem moim.
Pozn	(108:9) Do mnie należy Gilead, mój jest Manasse, Efraim jest hełmem mej głowy a Juda moim berłem.
WarPra	(108:9) Mój jest Gilead, mój także Manasses, Efraim hełmem na mej głowie, a Juda jest moim berłem.
STB	(108:9) Mój jest Gilead i Mój Menasze, a Efraim Moją główną twierdzą; Jehuda jest Moim berłem.
EIB	(108:9) Moim jest Gilead i moim Manasses, Efraim jest hełmem, który chroni mą głowę, A Juda - moim berłem!

Ps 108,9

PsFlor	(107:9b) Moab łatka nadzieje mojej. (107:10) W Idumeą wściągnę obow moję, mnie cudzoziemcy przyjaciele sczynili są ❬sie❭.
PsPul	(107:9b) Moab łatka nadziei mojej. (107:10) W Idumeją wciągnę obow moję, mnie cudzoziemcy przyjaciele sczynili sie.
Wuj1923	(108:10) Moab garniec nadzieje mojéj, na Idumeą rozciągnę bót mój: mnie cudzoziemcy stali się przyjacioły.
Gda1881	(108:10) Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.
Gda2017	Moab jest moją miednicą do mycia, na Edom rzucę moje obuwie, nad Filisteą zatriumfuję.
PsBycz	(108:10) Moab, miednicą, do umycia-się-mego; na Edom rzucę trzewik-mój; nad Palestyną, wykrzykiwać-będę.
Goet	(108:10) Moab jest miednicą moją do umywania, na Edoma wrzucę obuwie moje; nad ziemią Filistyńską będę triumfował!
PsCylk	(108:10) Moab miską do umywania mojego, na Edom rzucam obuwie moje, nad Filisteą zatryumfuję.
PsKrusz	(108:10) Moab miednicą do obmycia mego, na Edom wyciągam sandały moje, ku Filistei wydaję okrzyk radości.
PsAszk	(108:10) Moab misą Mego umywania, na Edom cisnę but Mój, nad Filisteą wyładuję Mój gniew.
PsSzer	(108:10) Moab miednicą moją do obmywania, na Edom cisnę mój sandał; rozraduję się nad Filisteą.
Tys1	(107:10) Moab dla mnie misą do mycia; na Edom but mój postawię, nad Filisteą będę triumfował».
Tys5	(108:10) Moab jest dla Mnie misą do mycia; na Edom but mój rzucę, nad Filisteą będę triumfował.
Bryt	(108:10) Moab miednicą moją do obmywania, Na Edom rzucę sandał mój; Będę wykrzykiwał radośnie nad Filisteą!
Pozn	(108:10) Moab to dla mnie misa do mycia, na Edom rzucę mój sandał, nad Filisteą wzniosę okrzyk zwycięstwa".
WarPra	(108:10) Moab jest dla mnie misą do obmyć, na Edom rzucę me sandały i zatriumfuję nad ziemią Filistynów.
STB	(108:10) Moab miską do Mego umywania, na Edom rzucam Me obuwie, zatryumfuję nad Peleszet.
EIB	(108:10) Moab jest miednicą służącą mi do mycia, Na Edom rzucę swój sandał, Nad Filisteą wzniosę okrzyk na wiwat!

Ps 108,10

PsFlor	(107:11) Kto mię przewiedzie w miesto murowane[go]? Kto mie przewiedzie aż do Idumeje?
PsPul	(107:11) Kto mie przewiedzie w miasto grodzone? Kto mie przewiedzie aż do Idumeej?
Wuj1923	(108:11) Któż mię doprowadzi do miasta obronnego? kto mię doprowadzi aż do Idumei?
Gda1881	(108:11) Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?
Gda2017	Kto mnie wprowadzi do miasta warownego? Kto mnie doprowadzi aż do Edomu?
PsBycz	(108:11) Któż przyprowadzi-mię do miasta obwarowanego? któż zaprowadzi-mię, aż-do Edomu?
Goet	(108:11) Któż mię zaprowadzi do miasta warownego? Kto mię przyprowadzi aż do Edomu?
PsCylk	(108:11) Kto mnie wprowadzi do miasta obronnego, kto mnie powiódł do Edomu.
PsKrusz	(108:11) Któż mnie przyprowadzi do miasta obronnego - któż mnie zawiedzie aż do Idumei?
PsAszk	(108:11) Któż zaprowadzi mnie do miasta warownego, zawiedzie mnie do Edomu?
PsSzer	(108:11) Któż wprowadzi mię do miasta warownego? Kto zawiedzie mię do Edomu?
Tys1	(107:11) Któż mię wprowadzi do miasta warownego? Któż aż do Edomu mię odprowadzi?
Tys5	(108:11) Któż mnie wprowadzi do miasta warownego? Kto aż do Edomu mnie doprowadzi?
Bryt	(108:11) Któż wprowadzi mię do miasta warownego? Kto zawiedzie mię do Edomu?
Pozn	(108:11) Kto mnie wprowadzi do miasta warownego, kto mnie zawiedzie aż do Edomu?
WarPra	(108:11) Kto mnie wprowadzi do miasta warownego? Kto skieruje me kroki do Edomu?
STB	(108:11) Kto mnie wprowadzi do miasta obronnego, kto mnie poprowadził do Edomu?
EIB	(108:11) Kto mnie wprowadzi do warownego grodu? Kto mnie zawiedzie aż po Edom?

Ps 108,11

PsFlor	(107:12) Wszako ty, Boże, jenże opędził jeś nas? I nie wynidziesz, Boże, w mocach naszych {albo w siłach naszych}?
PsPul	(107:12) Wszako ty, Boże, jenżeś odpędził nas? I nie wynidziesz, Boże, w mocach naszych?
Wuj1923	(108:12) Izali nie ty, Boże, któryś nas odrzucił? i nie wynidziesz, Boże, z wojski naszemi?
Gda1881	(108:12) Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?
Gda2017	Czy nie ty, Boże, który nas odrzuciłeś? Czy nie wyruszysz, Boże, z naszymi wojskami?
PsBycz	(108:12) Czyliż-nie Ty, o-Boże! coś opuścił-nas, i-nie występowałeś z-wojskami-naszemi?
Goet	(108:12) Nie Ty, Boże, któryś nas odrzucił i nie wyruszałeś z wojskami naszemi, o Boże?
PsCylk	(108:12) Czyliż nie Ty Panie, któryś nas porzucił, a nie występowałeś o Panie, wśród zastępów naszych.
PsKrusz	(108:12) I zaliż nie Ty, o Boże, coś nas opuścił? i nie wychodziłeś, o Boże, z wojskami naszemi!
PsAszk	(108:12) Wszak Ty, o Boże, który nas poniechasz i nie wyruszysz z naszymi zastępy!
PsSzer	(108:12) Czyż nie Ty, Boże, któryś nas odrzucił? Czy nie wyruszysz, Boże, z wojskami naszymi?
Tys1	(107:12) Czyż nie Ty, o Boże, któryś nas odrzucił, i już nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami?
Tys5	(108:12) Czyż nie Ty, Boże, który nas odrzuciłeś i już nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami?
Bryt	(108:12) Czy nie Ty, Boże, któryś nas odrzucił? Czy nie wyruszysz, Boże, z wojskami naszymi?
Pozn	(108:12) Czyż to nie Ty, o Boże, któryś nas odrzucił, i już nie wyruszasz, Boże, z naszymi wojskami?
WarPra	(108:12) Czyż więc nas odrzuciłeś, o Boże? Czy nie wyjdziesz już, o Boże, z wojskami naszymi?
STB	(108:12) Czyż nie Ty, Boże, który nas porzuciłeś? I nie występowałeś, Boże, pośród naszych zastępów.
EIB	(108:12) Czy nie Ty, Boże, który nas odrzuciłeś? Czy nie wyruszysz, Boże, z naszymi hufcami?

Ps 108,12

PsFlor	(107:13) Daj nam pomoc z zamęta, bo prozne zbawienie człowiecze.
PsPul	(107:13) Daj nam pomoc z zamęta, bo prozne zbawienie człowiecze.
Wuj1923	(108:13) Daj nam ratunek w utrapieniu; boć omylne wybawienie człowiecze.
Gda1881	(108:13) Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.
Gda2017	Udziel nam pomocy w ucisku, bo próżna jest pomoc ludzka.
PsBycz	(108:13) Dajże-nam pomoc, do wyjścia, z-niedoli; bo-daremną pomoc człowieka.
Goet	(108:13) Dajże nam ratunek od gnębiciela! bo próżna jest pomoc ludzka.
PsCylk	(108:13) Użycz nam pomocy przeciw wrogowi, bo zawodną pomoc ludzka.
PsKrusz	(108:13) Udziel nam pomocy w utrapieniu, bo zawodna jest pomoc ludzka.
PsAszk	(108:13) Dawaj nam pomoc od wroga, jako że złudą wybawienie człowiecze.
PsSzer	(108:13) Udziel nam pomocy przeciw wrogowi, bo złudną jest pomoc ludzka!
Tys1	(107:13) Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, bo daremne jest ludzkie poparcie.
Tys5	(108:13) Przyjdź nam z pomocą przeciw nieprzyjacielowi, bo ludzkie ocalenie jest zawodne.
Bryt	(108:13) Udziel nam pomocy przeciw wrogowi, Bo niczym jest pomoc ludzka!
Pozn	(108:13) Udziel nam pomocy przeciw ciemięzcy, bowiem próżna jest pomoc człowieka.
WarPra	(108:13) Ześlij nam Twą pomoc do wojny z wrogami, bo nie na wiele zda się pomoc samych ludzi.
STB	(108:13) Użycz nam pomocy przeciwko wrogowi, gdyż zawodną jest pomoc ludzka.
EIB	(108:13) Udziel nam wsparcia przeciwko wrogowi, Bo ludzki ratunek jest niczym!

Ps 108,13

PsFlor	(107:14) W Bodze uczynimy siłę a on w nice dowiedzie nieprzyjaciele nasze.
PsPul	(107:14) W Bodze uczynimy siłę a on w nic dowiedzie nieprzyjaciele nasze.
Wuj1923	(108:14) W Bogu uczynimy moc: a on wniwecz obróci nieprzyjacioły nasze.
Gda1881	(108:14) W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.
Gda2017	W Bogu będziemy mężni, on podepcze naszych wrogów.
PsBycz	(108:14) Z-Bogiemć dokażemy waleczności; boć-On podepce gnębicieli-naszych.
Goet	(108:14) Z Bogiem dokonamy potężnych czynów, bo On podepce gnębicieli naszych.
PsCylk	(108:14) Z Panem dokonamy przewagi, a On zdepcze wrogi nasze.
PsKrusz	(108:14) W Bogu będziemy mężnie poczynać, a On podepcze nieprzyjaciół naszych.
PsAszk	(108:14) W Bogu odniesiemy zwycięstwo i On stratuje nasze wrogi!
PsSzer	(108:14) W Bogu odniesiemy zwycięstwo, On zdepcze wrogów naszych.
Tys1	(107:14) W Bogu dzielnych czynów dokonamy, a On podepcze naszych nieprzyjaciół.
Tys5	(108:14) W Bogu dokonamy czynów pełnych mocy i On podepcze naszych nieprzyjaciół.
Bryt	(108:14) W Bogu okażemy się dzielni, On zdepcze wrogów naszych.
Pozn	(108:14) Z Bogiem dokonamy czynów męstwa, to On podepcze naszych wrogów.
WarPra	(108:14) Z Bogiem dokonamy rzeczy wielkich, On sam potrafi zniszczyć naszych wrogów.
STB	(108:14) Z Bogiem uzyskamy przewagę, On zdepcze naszych wrogów.
EIB	(108:14) Jedynie w Bogu stać nas będzie na męstwo, To On podepcze naszych nieprzyjaciół.

Psalm 109

Ps 109,1

PsFlor	(108:1a) Boże, chwały mojej nie milczy,
PsPul	(108:1a) Boże, chwały mojej nie milczy,
Wuj1923	Na koniec. Psalm Dawidowi. Boże chwały mojéj, nie zamilczaj!
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;
PsBycz	Naczelnikowi-muzyki, Dawida Psalm, dany do grania. O-Boże, chwało-moja! nie milczże.
Goet	PRZEWODNIKOWI chóru. Dawida. Psalm. Boże, chlubo moja, nie milcz!
PsCylk	Przewodnikowi chóru, Dawida pieśń. Panie chwały mojéj nie zamilknij.
PsKrusz	Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. O Boże chwały mojej, nie milcz!
PsAszk	Dyrygentowi. - Śpiew Dawida. Boże mej chwały - nie pozostawaj głuchym.
PsSzer	Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. Boże chwały mojej nie milcz,
Tys1	(108:1) Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm. Nie milcz, o Boże, którego wychwalam,
Tys5	Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm. Nie milcz, o Boże, którego wychwalam,
Bryt	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. Boże chwały mojej, nie milcz,
Pozn	Dla kierownika chóru: Psalm Dawida. Boże, którego sławię, nie trwaj w milczeniu!
WarPra	Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. O Boże, którego sławię, racz nie milczeć dłużej,
STB	Przewodnikowi chóru, pieśń Dawida. Nie zamilknij Boże mojej chwały.
EIB	Dla prowadzącego chór. Dawidowy. Psalm. Nie milcz, o Boże mej pochwalnej pieśni,

Ps 109,2

PsFlor	(108:1b) bo usta grzesznego a usta lściwego {albo łżywego} na mię otworzyła są ❬sie❭. (108:2a) Mołwili są przeciwo mnie językiem l❬ś❭ciwym
PsPul	(108:1b) bo usta grzesznego i łżywego na mię o[d]tworzyła sie. (108:2a) Mołwili przeciwo mnie językiem łżywym
Wuj1923	Boć usta grzesznika i zdrajce przeciwko mnie się otworzyły: mówili przeciwko mnie językiem zdradliwym.
Gda1881	Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,
Gda2017	Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;
PsBycz	Bo, usta złoczyńcy, i-usta podstępne, na-mnie otworzyły-się, one-mówią, zemną, językiem fałszywym.
Goet	Albowiem usta bezbożnego i usta obłudne przeciwko mnie otworzyły się; mówili ze mną językiem kłamliwym.
PsCylk	Bo usta niegodziwe i usta zdradzieckie przeciw mnie rozwarte, przemawiają do mnie językiem fałszu.
PsKrusz	albowiem usta bezbożnego i usta przewrotnego przeciwko mnie są otwarte: mówili o mnie językiem zdradliwym.
PsAszk	Boć usta bezbożnika i usta fałszu rozwarły się nademną, rozprawiają się ze mną językiem kłamstwa.
PsSzer	bo otworzyły się przeciwko mnie usta bezbożnego i usta kłamliwe; mówią przeciwko mnie językiem fałszywym!
Tys1	(108:2) bo rozwarli na mnie usta niecne i podstępne. Mówili ze mną językiem kłamliwym,
Tys5	bo rozwarli na mnie usta niecne i podstępne. Mówili ze mną językiem kłamliwym,
Bryt	Bo otworzyły się przeciwko mnieUsta bezbożne i zdradliwe. Mówią przeciwko mnie językiem kłamliwym!
Pozn	Gdyż otwarli na mnie usta złe i podstępne, mówią do mnie językiem kłamliwym,
WarPra	bo otworzyły się przeciw mnie usta pełne zdrady, podstępu pełne języki zakłamane.
STB	Gdyż usta niegodziwe, usta zdradzieckie są przeciw mnie rozwarte, przemawiają do mnie językiem fałszu.
EIB	Bo bezbożny i oszust otworzyli swe usta! Mówią o mnie kłamstwa,

Ps 109,3

PsFlor	(108:2b) i mołwami nienaźrzenia ogarnęli są mnie, i wybojowali mie za dar.
PsPul	(108:2b) i mołwami nienaźrzenia ogardnęli mie, i wybili mie za dar.
Wuj1923	I ogarnęli mię mowami nienawistnemi: i walczyli na mię bez przyczyny.
Gda1881	A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.
Gda2017	Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.
PsBycz	I-mowami, tchnącemi nienawiścią, otaczają-mię; oraz toczą-walkę-zemną, bez-przyczyny.
Goet	A słowami nienawiści otoczyli mnie, i walczyli przeciwko mnie bez przyczyny.
PsCylk	I słowami nienawiści oplątali mnie, i zwalczają mnie bez przyczyny.
PsKrusz	A słowy nienawistnemi ogarnęli mnie i bez przyczyny przeciwko mnie walczyli.
PsAszk	I słowa nienawiści mię w krąg otoczyły a zwalczają mię darmo.
PsSzer	Słowami nienawistnymi otaczają mnie i zwalczają mnie bez przyczyny.
Tys1	(108:3) nienawistnymi mowami mię osaczyli i bez przyczyny mnie napastowali.
Tys5	osaczyli mnie nienawistnymi słowami i bez przyczyny mnie napastowali.
Bryt	Słowami nienawistnymi otaczają mnieI zwalczają mnie bez przyczyny.
Pozn	słowami nienawiści mnie otaczają, zwalczają mnie bez przyczyny.
WarPra	Obrzucają mnie słowami pełnymi zawiści i bez powodu na mnie nastają.
STB	Oplątali mnie słowami nienawiści i bez przyczyny mnie zwalczają.
EIB	Pogrążają słowami, z których bije nienawiść, I zwalczają mnie bez przyczyny.

Ps 109,4

PsFlor	(108:3) Za to, by mię miłowali, uwłoczyli są mnie, ale jaz modlił jeśm się.
PsPul	(108:3) Za to, by mie miłowali, uwłoczyli są mnie, ale ja modlił jeśm sie.
Wuj1923	Miasto tego, co mię miłować mieli, uwłaczali mi: a jam się modlił.
Gda1881	Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.
Gda2017	Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się za nich modliłem.
PsBycz	Za miłość-moję, nienawidzą-mię; a-ja, za nich się-modlę.
Goet	Za miłość moją napastowali mnie; lecz ja modlę się.
PsCylk	Za miłość moję oskarżają mnie; a ja modlę się.
PsKrusz	Za to, że kochałem, sprzeciwili się mi, a ja się modliłem.
PsAszk	Za miłość moją mię oskarżają a jam modlitwą.
PsSzer	Oskarżają mnie za miłość moją, chociaż ja się za nich modlę.
Tys1	(108:4) Za miłość moją mnie oskarżali: a ja się modliłem.
Tys5	Oskarżali mnie w zamian za miłość moją, a ja się modliłem.
Bryt	Oskarżają mnie za miłość moją, Chociaż ja się za nich modlę.
Pozn	Za moją miłość oskarżają mnie podstępnie, a nie przestaję się modlić.
WarPra	Okazują mi wrogość w zamian za moją miłość, a ja modlę się za nich.
STB	Oskarżają mnie za moją miłość; a ja się modlę.
EIB	Oskarżają mnie za mą miłość, A ja trwam w modlitwie.

Ps 109,5

PsFlor	(108:4) I położyli są przeciwo mnie złe za dobre i nienaźrenie za miłowanie moje.
PsPul	(108:4) I położyli przeciwo mnie złe za dobre i nienaźrzenie za miłowanie moje.
Wuj1923	I oddawali mi złem za dobre: a nienawiścią za miłość moję.
Gda1881	Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.
Gda2017	Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.
PsBycz	Więc-oddają mi złé, za dobro, i-nienawiść, za miłość-moję.
Goet	Okazali mi złe za dobre, a nienawiść — za miłość moją.
PsCylk	Zesłali na mnie złe za dobre, a nienawiść za miłość moję.
PsKrusz	Oddają mi złem za dobre i nienawiść za miłość moją.
PsAszk	Położyli na mnie złe za dobre i nienawiść zamiast mej miłości.
PsSzer	Oddają mi złem za dobre, a nienawiścią za miłość moją.
Tys1	(108:5) I złem za dobro mi odpłacili, i nienawiścią za moją miłość.
Tys5	Odpłacili mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.
Bryt	Oddają mi złem za dobre, A nienawidzą za miłość moją.
Pozn	Za dobro złem mi odpłacają i nienawiścią za moją miłość.
WarPra	Za moje dobro złem mi odpłacają, a za moją miłość – samą nienawiścią.
STB	Zesłali na mnie złe za dobre i nienawiść za moją miłość.
EIB	Odpłacili mi złem za dobro I nienawiścią - za miłość:

Ps 109,6

PsFlor	(108:5) Postaw nad nim grzesznego i dyjabeł stoj na prawi❬cy❭ jego.
PsPul	(108:5) Postaw nad nim przesznego a dyjabeł stoj na prawicy jego.
Wuj1923	Postawże nad nim grzesznika: a djabeł niech stoi po prawicy jego.
Gda1881	Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.
Gda2017	Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.
PsBycz	Przełóż nad-nim bezbożnego, a-szatan, niech-stanie, przy prawicy-jego.
Goet	Ustanów nad nim bezbożnego, i przeciwnik niech stanie po prawicy jego!
PsCylk	Ustanów nad nim niegodziwca, a oskarżyciel niech stanie u prawicy jego.
PsKrusz	Postaw nad nim bezbożnego, a przeciwnik niechaj stanie po jego prawicy.
PsAszk	Sprowadź nań niegodziwca a oskarżyciel niech stanie nad jego prawicą.
PsSzer	Postaw przeciw niemu bezbożnika, a oskarżyciel niech stanie po jego prawicy!
Tys1	(108:6) Pobudź przeciwko niemu grzesznika, niech stanie po prawicy jego oskarżyciel.
Tys5	Wzbudź przeciwko niemu grzesznika, niech stanie po prawicy jego oskarżyciel!
Bryt	Wyznacz mu na wroga bezbożnika, A oskarżyciel niech stanie po jego prawicy!
Pozn	Postaw przeciw niemu człowieka złego, niech po jego prawicy stanie oskarżyciel.
WarPra	Obyż ich zbrodnie przeciw nim świadczyły, niech wszystkie tu staną, niech ich oskarżają.
STB	Ustanów przeciwko niemu niegodziwca, a u jego prawicy niech stanie oskarżyciel.
EIB	Naślij na nich bezbożnych ludzi, Postaw przy nich oskarżyciela.

Ps 109,7

PsFlor	(108:6) Gdyż będzie sądzo❬n❭, aby wyszedł potępion, a modlitwa jego bądź w grzech.
PsPul	(108:6) Gdy ji sądzą, wyn❬i❭dzie potępion, a modlitwa jego bądź w grzech.
Wuj1923	Gdy go sądzą, niech wynidzie potępiony: a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
Gda1881	Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
Gda2017	Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.
PsBycz	Po-osądzeniu-go, niech-odejdzie winowajcą; a,-modlitwa-jego, niech-się-stanie grzéchem.
Goet	Kiedy będzie sądzony, niech będzie uznany za winnego, a modlitwa jego niech będzie poczytana za grzech.
PsCylk	Gdy sądzonym będzie niech wyjdzie potępiony, a niech modlitwa jego stanie się grzechem.
PsKrusz	Gdy sądzony będzie, niechaj wyjdzie potępiony, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
PsAszk	Czasu sądu jego niechaj wynijdzie złoczyńcą, a modlitwa jego mech grzechem się stanie.
PsSzer	Gdy przed sądem stanie, niech wyjdzie potępiony, a modlitwę jego niech poczytają mu za grzech!
Tys1	(108:7) Niech wyjdzie skazany, gdy go sądzić będą, niech prośba jego będzie daremna.
Tys5	Gdy go sądzić będą, niech wyjdzie jako przestępca, niech prośba jego stanie się winą.
Bryt	Gdy sądzić go będą, niech wyjdzie skazany, A modlitwa jego niech mu będzie poczytana za grzech!
Pozn	Gdy będzie sądzony, niech wyjdzie skazany, a jego prośba niech za grzech mu będzie.
WarPra	Niech w sądzie się okaże, że są przestępcami, niech nawet ich prośby zaczną ich obciążać!
STB	Gdy będzie sądzony niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech się stanie grzechem.
EIB	W czasie sądu niech zostaną skazani, A ich modlitwę niech im poczytają za grzech!

Ps 109,8

PsFlor	(108:7) Bądźcie dni jego w male a biskup❬s❭two jego weźmi jiny.
PsPul	(108:7) Bądźcie dni jego w male a biskupstwo jego weźmi[e] drugi.
Wuj1923	Dni jego niechaj będą krótkie: a biskupstwo jego niechaj weźmie inny.
Gda1881	Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.
Gda2017	Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.
PsBycz	Niech-będą dni-jego nieliczne; urząd-jego, niech-weźmie kto inny.
Goet	Dni jego niech będzie mało, a urząd jego niech otrzyma inny!
PsCylk	Niech będą dni jego nieliczne, spuściznę jego niech zabierze obcy.
PsKrusz	Niechaj dni jego będą krótkie, a przełożeństwo jego niechaj inny weźnie.
PsAszk	Obyż dni jego było niewiele a co jemu przeznaczone, niech zabierze kto inny.
PsSzer	Niech będą dni jego krótkie, a władzę jego niech inny weźmie!
Tys1	(108:8) Niechaj dni jego będą nieliczne, a urząd jego przejmie kto inny.
Tys5	Niech dni jego będą nieliczne, a urząd jego niech przejmie kto inny!
Bryt	Niech dni jego będą krótkie, A urząd jego niech inny weźmie!
Pozn	Niechaj krótkie będą dni jego, niech po nim urząd obejmie kto inny.
WarPra	Niechaj pozostanie im już dni niewiele, kto inny niech przejmie ich urząd!
STB	Niech jego dni będą krótkie, a jego straż niech weźmie inny.
EIB	O, niech życie takiego będzie krótkie, A jego urząd niech weźmie ktoś inny!

Ps 109,9

PsFlor	(108:8) Bądźcie synowie jego siroty a żona jego wdowa.
PsPul	(108:8) Bądźcie synowie jego siroty a żona jego wdowa.
Wuj1923	Synowie jego niech będą sierotami: a żona jego wdową.
Gda1881	Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.
Gda2017	Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
PsBycz	Niech-będą dzieci-jego, siérotami, a,-kobiéta-jego, wdową.
Goet	Dzieci jego niech będą sierotami, a żona — wdową.
PsCylk	Niech będą dzieci jego sierotami, a żona jego wdową.
PsKrusz	Niechaj synowie jego będą sierotami, a żona jego wdową.
PsAszk	Bodaj sierotami były dzieci jego a żona jego wdową.
PsSzer	Bodaj były sierotami dzieci jego, a żona jego wdową!
Tys1	(108:9) Niech jego synowie będą sierotami, a jego żona niech będzie wdową.
Tys5	Niechaj jego synowie będą sierotami, a jego żona niech zostanie wdową!
Bryt	Niech będą sierotami dzieci jego, A żona jego wdową!
Pozn	Dzieci jego niech staną się sierotami, a jego żona niech zostanie wdową.
WarPra	Niech dzieci ich staną się rychło sierotami, a ich kobiety – wdowami.
STB	Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
EIB	Niech jego dzieci zostaną sierotami, A jego żona - wdową!

Ps 109,10

PsFlor	(108:9) Mijając przeniesioni bądźcie synowie jego i żebrzycie, wyrzuceni bądźcie i❬z❭ przebytko❬w❭ jich.
PsPul	(108:9) Mijając przeniesieni bądźcie synowie jego i żebrzycie, wyrzuceni bądźcie z przebytkow jich.
Wuj1923	Niech się tułający przenoszą synowie jego, a niech żebrzą i niech będą wyrzuceni z mieszkania swego.
Gda1881	Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.
Gda2017	Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą z dala od swoich opustoszałych miejsc.
PsBycz	A,-tułając-się, niech-się-błąkają dzieci-jego, i-niech-żebrzą; oraz-niech-szukają chleba, daleko, od-spustoszeń-swoich.
Goet	Dzieci jego niech się tułają i żebrzą, a zdala od gruzów swoich niech szukają pokarmu!
PsCylk	Niechaj tułają się synowie jego, i żebrzą, i proszą zdala od ruin swoich.
PsKrusz	A włócząc się, niechaj tułają się i żebrzą synowie jego, niechaj szukają z pustkowi swoich.
PsAszk	Niechbyż spokoju nie zaznały i tułały się jego syny, dopraszały się i poszukiwały z własnych rumowisk.
PsSzer	Niech się tułają jego dzieci jak żebracy i proszą, wypędzone z własnych spustoszonych domów!
Tys1	(108:10) Niech jego dzieci wciąż się tułają i żebrzą i ze zniszczonych swych domów niech będą wygnane.
Tys5	Niech jego dzieci wciąż się tułają i żebrzą i niech zostaną wygnane z rumowisk!
Bryt	Niech się tułają dzieci jego i żebrzą. Niech będą wypędzone ze swych spustoszonych domów!
Pozn	Niech jego dzieci tułają się i żebrzą, niech będą wygnane ze zniszczonych swych domów.
WarPra	Niech dzieci ich tułają się i żebrzą i niech będą wygnane nawet z gruzów ich domów!
STB	Niech się tułają jego synowie, żebrzą i proszą z dala od swoich ruin.
EIB	Jego potomstwo niech się tuła i żebrze, I szuka wsparcia, wychodząc ze zgliszcz!

Ps 109,11

PsFlor	(108:10) Swybadaj lifnik wszytko imie❬nie❭ jego i rozbierzcie cudzy roboty jego.
PsPul	(108:10) Wybadaj lichwnik wszystko imienie jego i rozchwatajcie cudzy roboty jego.
Wuj1923	Niech szperuje lichwiarz wszystkę majętność jego: a niech rozchwycą obcy prace jego.
Gda1881	Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.
Gda2017	Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią owoc jego pracy.
PsBycz	Niech-zagarnie lichwiarz, za-wszystko, co jego, i-niech-zagrabią, obcy, majątek-jego.
Goet	Lichwiarz niech zagarnie wszystko, co posiada, a obcy niech rozgrabią, co sobie zdobył.
PsCylk	Niech zastawi sidła lichwiarz na wszystko, co doń należy, i niech zagarną obcy pracę jego.
PsKrusz	Niechaj lichwiarz zabierze wszystko, co do niego należy, a obcy niechaj rozchwycą pracę jego.
PsAszk	Niech położy wierzyciel swą rękę na wszystkim dobytku jego a rozdrapią obcy jego trud.
PsSzer	Niech lichwiarz czyha na całe jego mienie, a niech obcy rozgrabią jego dobytek!
Tys1	(108:11) Na całą jego posiadłość niechaj czyha lichwiarz, a obcy niech rozdrapią owoc jego pracy.
Tys5	Niechaj lichwiarz czyha na całe jego mienie, a obcy niech rozdrapią owoc jego pracy!
Bryt	Niech lichwiarz czyha na całe jego mienie, A obcy niech rozgrabią owoc jego pracy!
Pozn	Niech wierzy ciel mu wydrze całą jego majętność, a obcy rozgrabią cały jego dobytek.
WarPra	Niech lichwiarz pozbawia ich wszystkiego, co mają, cudzoziemcy niech złupią cały ich dobytek.
STB	Niech lichwiarz zastawi sidła na wszystko, co do niego należy, i niech obcy zagarną jego pracę.
EIB	Lichwiarz niech zagarnie całe jego mienie, A obcy niech rozgrabią dobytek!

Ps 109,12

PsFlor	(108:11) Nie bądź jemu pomocnik ani bądź, jen by smiłował sie nad sirotami jego.
PsPul	(108:11) Ni bądź jemu pomocnik ani bądź, jen by smiłował sie nad sirotami ❬jego❭.
Wuj1923	Niechaj nie ma pomocnika: a niech nie będzie, ktoby się zlitował nad sierotami jego.
Gda1881	Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.
Gda2017	Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.
PsBycz	Niech-nie będzie doń, rozciągającego-się dobrodziejstwa, i-niech-niebędzie, nikt, miłościw sierotom-jego.
Goet	Niech nie będzie nikogo, ktoby go szczędził; niech nie będzie nikogo, ktoby się litował nad sierotami jego!
PsCylk	Niech mu nikt nie dochowa łaski, i niech nikt się nie lituje nad sierotami jego.
PsKrusz	Niechaj nie będzie, ktoby mu miłosierdzie okazał, i niechaj się nikt nie lituje nad sierotami jego.
PsAszk	Bodaj nie miał, ktoby dochował mu łaski ni też był, któryby się ulitował sierót jego.
PsSzer	Bodajby nie miał takiego, kto by mu okazał życzliwość, ani takiego, kto by się zlitował nad sierotami jego!
Tys1	(108:12) Niech nie okaże mu nikt miłosierdzia, i nad jego dziećmi nikt się nie zlituje.
Tys5	Niech nikt nie okaże mu życzliwości, niech nikt się nie zlituje nad jego dziećmi!
Bryt	Bodajby nie miał nikogo, kto by mu okazał życzliwość, Ani takiego, kto by się zlitował nad sierotami jego!
Pozn	Niechaj nikt nie dochowa mu życzliwości, a sierotom jego litości nie okaże.
WarPra	Niech nie będzie nikogo, kto by im był życzliwy, nikogo, kto by się nad sierotami litował.
STB	Niech mu nikt nie zachowa łaski i niech nikt się nie lituje nad jego sierotami.
EIB	Niech nie ma nikogo, kto by okazał mu łaskę Bądź przygarnąłby jego sieroty!

Ps 109,13

PsFlor	(108:12) Bądźcie synowie jego we zgubę, w pokoleni jednem zagładzono bądź imię jego.
PsPul	(108:12) Bądźcie synowie jego we zgubę, w pokoleniu jednym zagładzono bądź imię jego.
Wuj1923	Dzieci jego niech będą zniszczone: w jednym rodzie niech zginie imię jego.
Gda1881	Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.
Gda2017	Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.
PsBycz	Niech-będzie potomstwo-jego, ku-wykorzenieniu; w-pokoleniu następném, niech-będzie-wymazané, imię-ich.
Goet	Potomkowie jego niechaj będą wytępieni, imię ich niechaj wygaśnie w drugiem pokoleniu.
PsCylk	Niech potomstwo jego skazaném będzie na wytępienie, w pokoleniu drugiém niech wygaśnie imię ich.
PsKrusz	Niechaj potomkowie jego wyginą; w pokoleniu następnem niechaj zaginie imię jego.
PsAszk	C)byż był koniec jego ku zagładzie a imię ich było wymazane w drugiem pokoleniu.
PsSzer	Potomstwo jego niech będzie skazane na zagładę, imię jego niech wygaśnie w drugim pokoleniu!
Tys1	(108:13) Niech jego potomstwo ulegnie zatracie; niech w drugim pokoleniu zaginie ich imię.
Tys5	Niech jego potomstwo pójdzie na zatracenie; niech w drugim pokoleniu zaginie ich imię!
Bryt	Potomstwo jego niech będzie skazane na zagładę, Imię jego niech wygaśnie w drugim pokoleniu!
Pozn	Niechaj jego potomstwo ulegnie zagładzie i niech będzie wymazane jego imię w następnym pokoleniu.
WarPra	Niech będzie wytracone całe ich potomstwo, w najbliższych pokoleniach niech zginie ich imię.
STB	Niech jego potomstwo będzie skazane na wytępienie, a w drugim pokoleniu niechaj wygaśnie ich imię.
EIB	Niech jego potomstwo ulegnie zagładzie, A jego imię niech zapomną potomni.

Ps 109,14

PsFlor	(108:13) W pamięć wroci sie lichota {albo zgłoba, albo nieprawiedlnost} oćcow jego przed oczyma gospodnowyma i grzech macierze jego nie będzie zgładzon.
PsPul	(108:13) W pamięć wroci sie złość ojcow je❬go❭ przed oczyma bożyma i grzech macierze jego nie bądź zgładzon.
Wuj1923	Niech przyjdzie na pamięć przed oczyma Pańskiemi nieprawość ojców jego: a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
Gda1881	Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
Gda2017	Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.
PsBycz	Niech-pamiętną-będzie nieprawość ojców-jego, a-grzéch matki-onegoż, niech-nie będzie-zmazan.
Goet	Nieprawości ojców jego niechaj będą wspomniane przed Panem; a grzech matki jego niechaj nie będzie wymazany!
PsCylk	Pamiętną niech będzie wina ojców jego Bogu, a grzech jego matki niech zatartym nie zostanie.
PsKrusz	Niechaj grzech ojców jego będzie przypomniany przed Panem, a grzech jego matki niechaj nie będzie zgładzony.
PsAszk	Niechajby było zapamiętane przewinienie ojców jego w odniesieniu do Jehowy i nie był zatarty grzech jego matki.
PsSzer	Niech Pan pamięta o winie ojców jego, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony!
Tys1	(108:14) Niech Pan zapamięta winę jego ojców, niech grzech jego matki nie będzie zgładzony.
Tys5	Niech Pan zapamięta winę jego przodków, niech grzech jego matki nie będzie zgładzony!
Bryt	Niech Pan pamięta o winie ojców jego, A grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony!
Pozn	Niech zostaną w pamięci u Jahwe winy jego ojców i nie będzie zgładzony grzech jego matki,
WarPra	O Panie, racz zważyć na ich ojców przewinienia, niech nie będą zgładzone przestępstwa ich matek!
STB	Niech wina jego przodków będzie pamiętaną przez Boga, i nie zostanie zatarty grzech jego matki.
EIB	Niech PAN pamięta o winie jego ojców I grzechu jego matki nie wymaże.

Ps 109,15

PsFlor	(108:14a) Bądźcie przeciwo Gospodnu weżgi i zg❬iń❭ {albo zgładzi} z ziemie pamięć jich,
PsPul	(108:14a) Będą przeciwo Bogu weżdy i zgiń z ziemie pamięć jich,
Wuj1923	Niechaj będą przed Panem zawżdy: a niech wyginie z ziemie pamiątka ich:
Gda1881	Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,
Gda2017	Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;
PsBycz	Niech-będą przed Panem ciągle, i-niech-wykorzeni, z-ziemi, pamiątkę-ich.
Goet	Niech będą ustawicznie przed Panem, aby wytępił z ziemi wspomnienie o nich!
PsCylk	Obecnemi niech będą Bogu ustawicznie, i niech zgładzi z ziemi wspomnienie ich.
PsKrusz	Niechaj będą przed Panem ustawicznie, i niechaj wygładzi z ziemi pamięć ich.
PsAszk	Obyż były zawsze naprzeciw Jehowy i oby wytracił ze ziemi ich pamięć.
PsSzer	Niech będą zawsze przed Panem i niechaj wytępi z ziemi pamięć o nich!
Tys1	(108:15) Niech Panu zawsze stoją przed oczyma i niechaj z ziemi wykorzeni ich pamięć.
Tys5	Niech zawsze stoją przed Panem i niech On wykorzeni z ziemi pamięć o nich,
Bryt	Niech będą zawsze przed PanemI niechaj wytępi z ziemi pamięć o nich!
Pozn	niech są zawsze przed Jahwe, by usunąć z ziemi nawet jego wspomnienie.
WarPra	Niech Pan ma zawsze przed oczyma ich winy, a pamięć o nich niech zniknie z ziemi.
STB	Niech będą ustawicznie przed WIEKUISTYM; niech zgładzi z ziemi ich wspomnienie.
EIB	Niech PAN nieustannie ma je na uwadze I niech wytępi z ziemi takich, jak on!

Ps 109,16

PsFlor	(108:14b) przeto iż nie jest wspomionął uczynić miłosierdzie, (108:15) i naprzeciwiał jest sie człowieka niedostatecznego i żebraka, i skruszonego sierca umorzyć,
PsPul	(108:14b) przeto iż nie jest wspomionął uczynić miłosierdzie, (108:15) i prześladował człowieka stradnego i żebraka, i skruszonego sierca umorzyć,
Wuj1923	Przeto, że nie pamiętał czynić miłosierdzia: i prześladował człowieka niedostatecznego i żebraka: a skruszonego na sercu, aby go zamordował.
Gda1881	Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.
Gda2017	Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
PsBycz	Dla-tego, że nie pamiętał obchodzenia-się łaskawie; ale-prześladował, człowieka biédnego, i-żebraka, a,-upadłego na-sercu, dla-zabicia go.
Goet	Za to, że nie myślał czynić miłosierdzia, lecz prześladował męża nędznego, i ubogiego i tego, który był serca zrozpaczonego, aby go zabić.
PsCylk	Przeto że nie pamiętał czynów miłosierdzia, a prześladował człowieka uciśnionego i biednego i utrapionego w sercu, by mu śmierć zgotować.
PsKrusz	Dlatego, że nie pamiętał, aby czynić miłosierdzie, a prześladował człowieka nędznego i ubogiego, aby uśmiercić tego, co był utrapionego serca.
PsAszk	Dla tego, że nie pamiętał, iżby czynić miłość a ścigał męża i łaknącego i zgnębionego na duchu, aby go dobić.
PsSzer	Bo nie pamiętał, iż należy okazywać miłość, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, i człowieka utrapionego chciał zabić.
Tys1	(108:16) Bo i on nie pomyślał, by świadczyć miłosierdzie, lecz prześladował biedaka i nieszczęśliwego, i w sercu strapionego po to, by go zabić.
Tys5	za to, że nie pomyślał, by okazać życzliwość, lecz prześladował biedaka i nieszczęśliwego, i w sercu strapionego śmiertelnie.
Bryt	Bo nie pamiętał o okazywaniu miłosierdzia, Ale prześladował nędzarza i biedaka I człowieka utrapionego chciał zabić.
Pozn	Nie pamiętał bowiem o tym, by miłosierdzie świadczyć, lecz prześladował ubogiego i nieszczęśliwego i pragnął zguby człowieka o strapionym sercu.
WarPra	Bo ludzie ci nie okazali swojej łaskawości, lecz prześladowali biedaków i uciśnionych, a złamanych na duchu pragnęli zabijać.
STB	Dlatego, że nie pamiętał czynów miłosierdzia i prześladował człowieka uciśnionego, biednego, utrapionego w sercu, by mu zgotować śmierć.
EIB	Gdyż nie dbał o to, by okazywać miłosierdzie; Przeciwnie, prześladował ubogich i biednych, A ludzi o zranionych sercach gotów był posłać na śmierć.

Ps 109,17

PsFlor	(108:16) i miłował zgłobę {albo klątwę}, i przydzie jemu {albo nań}, a nie chciał jest błogosławienia, i oddalono będzie od niego,
PsPul	(108:16) i miłował poklęcie, i przydzie jemu, a nie chciał błogosławienia, i oddalono będzie od niego,
Wuj1923	I umiłował przeklęctwo, i przyjdzie nań: i nie chciał błogosławieństwa, a będzie oddalone od niego.
Gda1881	Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.
Gda2017	Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; skoro nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
PsBycz	Nadto,-umiłował przeklęctwo, więc, niech-się-zdarzy-mu; a-nie podobał-się, w-błogosławieństwie, więc-niech-się-oddali, od-niego.
Goet	Ponieważ umiłował przekleństwo, niech ono przyjdzie na niego; ponieważ nie miał upodobania w błogosławieństwie, niechaj będzie ono dalekie od niego!
PsCylk	Umiłował przekleństwo, więc niech spadnie na niego, nie pragnął błogosławieństwa, więc niech się oddali od niego.
PsKrusz	Ponieważ ukochał przekleństwo, niechaj zejdzie nań, a nie chciał błogosławieństwa, niechaj będzie oddalone od niego.
PsAszk	1 ukochał przekleństwo a dosięgnie go, i nie pragnął błogosławieństwa a dalekiem będzie od niego.
PsSzer	Umiłował przekleństwo, niech ono nań spadnie, nie chciał błogosławieństwa, niech będzie dalekie od niego!
Tys1	(108:17) Złorzeczenie miłował: niech się nań obróci; błogosławieństwa nie chciał: niech odstąpi odeń.
Tys5	Miłował złorzeczenie: niech się nań obróci; w błogosławieństwie nie miał upodobania: niech od niego odstąpi!
Bryt	Umiłował przekleństwo – niech ono nań spadnie! Nie chciał błogosławieństwa – niech będzie dalekie od niego!
Pozn	Lubował się w przekleństwie, niech więc spadnie na niego, błogosławieństwa nie chciał, niechże od niego odstąpi.
WarPra	Lubowali się w przekleństwach, niech więc spadną na nich, błogosławieństwem gardzili, niech więc ich omija.
STB	Umiłował przekleństwo więc niechaj na niego spadnie; nie pragnął błogosławieństwa więc niech się od niego oddali
EIB	Pokochał przekleństwo - więc niech na niego spadnie! Nie pragnął błogosławieństwa - więc niech będzie od niego dalekie!

Ps 109,18

PsFlor	(108:17) i oblekł sie jest w przeklęcie jako w odziew, i weszło jest jako woda w wnętrza jego i jako olej w kości jego.
PsPul	(108:17) i oblekł sie w przeklęcie jako w odziew, i weszło jako woda w wnętrza jego i jako olej w kości jego.
Wuj1923	I oblókł się w przeklęctwo jako w szatę: i weszło jako woda we wnętrzności jego, a jako oliwa w kości jego.
Gda1881	A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.
Gda2017	Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
PsBycz	I-wdział przeklęctwo, jakby-suknią-swoję; zatém-niech-wnidzie, jak-woda, do-wnętrzności-jego, i-jak-olej, w-kości-onegoż.
Goet	Oblekł się w przekleństwo jak w odzienie swoje, to niech się wciśnie ono jak woda do wnętrzności jego i jak olej w kości jego;
PsCylk	Niech się obłóczy przekleństwem jak szatą swoją, niech wsiąknie jak woda we wnętrze jego, i jak oléj w kości jego.
PsKrusz	Niechaj będzie odziany w przekleństwo jako w szatę swoją, a jako woda, niechaj wejdzie na wnętrzności jego, a jako olej - w kości jego.
PsAszk	I przywdzieje przekleństwo jako suknię swą a wejdzie we wnętrze jego niby woda i niby oliwa w jego kości.
PsSzer	Przyoblókł się w przekleństwo jak w szatę swoją, niech więc wejdzie ono jak woda we wnętrzności jego i jak oliwa w kości jego!
Tys1	(108:18) I przekleństwem jak szatą niechaj się odzieje; niech przeniknie jak woda do jego wnętrzności, i jak oliwa wejdzie w jego kości.
Tys5	Niech się odzieje przekleństwem jak szatą; niech ono jak woda przeniknie do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości!
Bryt	Przyoblókł się w przekleństwo jak w szatę, Niech więc wejdzie ono jak woda we wnętrzności jego I jak oliwa w kości jego!
Pozn	Przekleństwem okrywał się jak płaszczem, niech więc go dogłębnie przeniknie jak woda i niech jak oliwa wsiąknie w jego kości.
WarPra	Bluźnierstwami okrywają się jak płaszczem, niech więc przenikną ich ciała jak woda, niech wejdą jak oliwa w ich kości.
STB	Niech się odzieje przekleństwem jak swoją szatą; niech jak woda wsiąknie w jego wnętrze, i w jego kości jak olej.
EIB	Wdział na siebie przekleństwo jak płaszcz, Więc niech wniknie ono w jego wnętrze jak woda I niczym oliwa - w jego kości!

Ps 109,19

PsFlor	(108:18) Bądź jemu jako odzienie, jim sie odziewa, a jako wirzbca, jąż sie weżdgi [sie] pasze.
PsPul	(108:18) Bądź jemu jako odzienie, jim sie odziewa, a jako wirzbca, jąż sie weżdy pasze.
Wuj1923	Niechże mu będzie jako odzienie, którem się okrywa: i jako pas, którym się zawżdy opasuje.
Gda1881	Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.
Gda2017	Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
PsBycz	Niech-będzie mu, jako-suknia przywdziana, i-jako-pas, zawsze opasany-nim.
Goet	Niech mu ono będzie jak szata, którą się osłania, i jak pas, którym się zawsze opasuje!
PsCylk	Niech mu będzie jak płaszcz którym się odziewa, i pasem którymby się zawsze opasywał.
PsKrusz	Niechaj będzie dlań płaszczem do odziania, a pasem do bezustannego opasywania.
PsAszk	Obyż mu było ono, jako szata, w którą się otuli i jako gurt, którym się zawsze będzie opasywał.
PsSzer	Niech mu ono będzie jak szata, w którą się otuli, i jak pas, którym się zawsze opasuje!
Tys1	(108:19) Niech mu będzie jak szata, która go okrywa, i pas, który go stale opina.
Tys5	Niech mu będzie jak odzienie, które go okrywa, i pas, którym stale się opina.
Bryt	Niech mu ono będzie jak szata, która go okrywa, I jak pas, który go zawsze opasuje!
Pozn	Niech będzie dla niego jak szata, w którą się obleka, jako pas, który go zawsze ściska.
WarPra	Niech będą dla nich szatą, którą na siebie włożą, i jak pas, którym się opaszą.
STB	Niech mu będzie jak płaszcz, którym się okrywa i pas, którym się zawsze opasuje.
EIB	Niech go spowija jak szata, Przylega do niego jak stale zapięty na nim pas.

Ps 109,20

PsFlor	(108:19) To działo jich, jiż uwłoczą mnie u Gospodna i jiż mołwią złe przeciwo duszy mojej.
PsPul	(108:19) To działo jich, jiż uwłoczą mnie u Boga i jiż mołwią złe przeciwo duszy mojej.
Wuj1923	To dzieło tych, którzy mi u Pana uwłaczają: i którzy źle mówią przeciw duszy mojéj.
Gda1881	Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.
Gda2017	Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
PsBycz	Taką, niech będzie, zapłata przeciwników-moich, od Pana, i-dla-mówiących złośliwie, o osobie-mojéj.
Goet	To niechaj będzie nagrodą przeciwników moich od Pana i tych, którzy zło mówią przeciwko duszy mojej!
PsCylk	Taką niech będzie zapłata przeciwników moich od Boga, którzy zmawiają się przeciw duszy mojéj.
PsKrusz	Taka zapłata niech będzie od Pana dla przeciwników moich, i dla tych, co źle mówią duszy mojej.
PsAszk	Taką nagroda poczynań oskarżycieli moich od Jehowy i tych, co źle przymawiają mej duszy.
PsSzer	Taką niech będzie zapłata Pana dla przeciwników moich i dla tych, którzy źle mówią o mnie!
Tys1	(108:20) Taką niech mają zapłatę od Pana ci, którzy mnie oskarżają, którzy złe rzeczy mówią przeciw duszy mojej.
Tys5	Taką niech mają zapłatę od Pana moi oskarżyciele, którzy przeciw mnie mówią złe rzeczy.
Bryt	Taka niech będzie zapłata Pana dla tych, którzy mnie oskarżają I źle o mnie mówią!
Pozn	Tak niech Jahwe odpłaci mym oskarżycielom, tym, którzy źle mówią przeciw mojej duszy.
WarPra	Tak niech Pan odpłaci wszystkim mym oszczercom i tym, którzy mnie ciągle spotwarzają.
STB	Taką niech będzie od BOGA zapłata dla moich przeciwników, którzy się zmawiają przeciwko mojej duszy.
EIB	Taka niech będzie zapłata PANA dla moich oskarżycieli I dla tych, którzy swą mową wyrządzają mi zło!

Ps 109,21

PsFlor	(108:20) A ty, Gospodnie, uczyń se mną prze imię twoje, bo słodkie jest miłosierdzie twoje, (108:21a) zbaw mie {albo wypraw},
PsPul	(108:20) A ty, Boże, uczyń se mną prze imię twoje, bo słodko jest miłosierdzie twoje, (108:21a) zbaw mie,
Wuj1923	A ty, Panie, Panie! uczyń zemną dla imienia twego; albowiem słodkie jest miłosierdzie twoje.
Gda1881	Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.
Gda2017	Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
PsBycz	Ale-Ty, Panie, o-Panie! obejdź-się litościwie zemną, dla Imienia-Twego; boć wielką łaska-Twoja; oswobódź-mię.
Goet	Ale Ty, Panie, Panie mój, postąp ze mną według imienia Twego; ponieważ dobra jest dobroć Twoja, wybaw mię!
PsCylk	A Ty Boże, Panie mój, uczyń zemną gwoli imieniu Twojemu, bo błogą łaska Twoja, ocal mnie.
PsKrusz	Ale Ty, Wiekuisty Panie, uczyń ze mną według imienia swego, ponieważ jest dobre, niechaj miłosierdzie Twe wybawi mnie.
PsAszk	Lecz Ty, Jehowo mój Panie, gwoli imieniu Twojemu uczyń ze mną, jako że dobrą miłość Twa, mnie ocal!
PsSzer	Ale Ty, Panie Wszechmocny, bądź ze mną dla imienia swego, bo dobra jest łaska Twoja; wybaw mnie,
Tys1	(108:21) Lecz Ty, Panie Boże, ujmij się za mną przez wzgląd na Twoje imię; wybaw mnie, bo łaskawe jest Twe miłosierdzie.
Tys5	Lecz Ty, Panie, mój Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na Twoje imię; wybaw mnie, bo łaskawa jest Twoja dobroć.
Bryt	Ale Ty, Boże, Panie mój, Bądź ze mną dla imienia swego, A że dobra jest łaska twoja, Wybaw mnie!
Pozn	Ale Ty, Jahwe, Panie mój, wspomóż mnie dla Imienia Twego, wybaw mnie, bo dobrocią jest Twoja łaskawość.
WarPra	A ze mną, Panie mój i Władco, postąp według Imienia Twego i wybaw mnie dzięki łaskawości Twojej.
STB	A Ty, WIEKUISTY, mój Panie, uczyń ze mną według Twojego Imienia, bo błogą jest Twoja łaska; ocal mnie.
EIB	Ale Ty, PANIE, mój Boże, postępuj ze mną tak, jak każe Ci Twe imię, Wybaw mnie ze względu na dobroć Twojej łaski.

Ps 109,22

PsFlor	(108:21b) bo biednik i ubogi ja jeśm a sierce moje zamąciło sie jest we mnie.
PsPul	(108:21b) bo stra❬d❭nik i ubogi ja jeśm a sierce moje zamącone jest we mnie.
Wuj1923	Wyzwól mię; bom ja jest ubogi i nędzny: i serce me we mnie jest utrapione.
Gda1881	Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.
Gda2017	Jestem bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
PsBycz	Wszakem biédny, i-ubogi, ja; nawet-sercé-mé, zranioném wemnie.
Goet	Bom nędzny i ubogi, a serce moje jest zranione we wnętrzu mojem.
PsCylk	Bom uciśniony i biedny, a serce moje zranione we wnętrzu mojém.
PsKrusz	Bom jest nędzny i ubogi i serce me zranione we wnętrznościach mych.
PsAszk	Gdyż udręczon jestem i złakniony a serce moje pobite w mem wnętrzu.
PsSzer	bom nędzny i ubogi, a serce moje zranione jest we mnie!
Tys1	(108:22) Bo jestem nędzny i nieszczęśliwy, a serce jest we mnie zranione.
Tys5	Bo jestem nędzny i nieszczęśliwy, a serce jest we mnie zranione.
Bryt	Bom jest nędzny i biedny, A serce moje zranione jest we mnie!
Pozn	Ja jestem bowiem nędzny i ubogi i zranione jest serce moje.
WarPra	Bo ja jestem ubogi i nieszczęśliwy i drży moje serce w piersiach.
STB	Gdyż jestem uciśniony i biedny, a me serce zranione jest w moim wnętrzu.
EIB	Jestem bowiem ubogi i nędzny, A wewnątrz noszę serce pełne ran.

Ps 109,23

PsFlor	(108:22) Jako cień, jenż to mija, wzięt jeśm i wybit {albo wypędzon} jeśm jako kobyłka.
PsPul	(108:22) Jako cień, jenże mija, wzięt jeśm i wytrzęsion jako kobyłka.
Wuj1923	Przeminąłem jako cień, kiedy schodzi: i jestem strząśniony jako szarańcza.
Gda1881	Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.
Gda2017	Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.
PsBycz	Jakby-cień, przy-schyłku-swym, uchodzę; wypędzon-jestem, jako-szarańcza.
Goet	Jak cień, który się wydłuża, tak ja znikam; zostaję przepędzony jak szarańcza.
PsCylk	Jak cień ustępujący znikam, tułam się jak szarańcza.
PsKrusz	Jak cień, gdy ustępuje, ja uchodzę, zganiany jestem, jako szarańcza.
PsAszk	Jako cień, gdy się pochyli, się rozszedłem, wyrzuconym jako szarańcza.
PsSzer	Znikam jak cień pod wieczór, strząsają mnie jak szarańcze.
Tys1	(108:23) Niknę jak cień, co się nachyla, strząsają mnie jak szarańczę.
Tys5	Niknę jak cień, co się wydłuża, strząsają mnie jak szarańczę.
Bryt	Niknę jak cień pod wieczór, Strząsają mnie jak szarańczę.
Pozn	Znikam jak cień, który się nachyla, strząsają mnie niby szarańczę.
WarPra	W oczach ginę jak cień, co przemija, strząsają mnie jak szarańczę.
STB	Znikam jak cień, co ustępuje; tułam się jak szarańcza.
EIB	Niknę jak cień coraz dłuższy pod wieczór, Strząsają mnie z siebie jak szarańczę.

Ps 109,24

PsFlor	(108:23) Kolana moja rozniemogła są sie ot posta a ciało moje przeminiło sie jest prze olej.
PsPul	(108:23) Kolana moja rozniemogła są sie od posta a ciało moje przemieniło sie od oleja.
Wuj1923	Kolana moje zemdlały od postu, a ciało moje odmieniło się od oleju.
Gda1881	Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.
Gda2017	Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.
PsBycz	Kolana-me słabną, od-postu; a-ciało-mojé, wychudło z-tuszy.
Goet	Kolana moje chwieją się od postu, a ciało moje schudło.
PsCylk	Kolana moje gną się od postu, a ciało moje zanikło z tłuszczu.
PsKrusz	Kolana moje ustały od postu, a ciało moje opadło z tłuszczu.
PsAszk	Kolana me potykają się od poszczenia a ciało me schudło od oliwy.
PsSzer	Kolana moje chwieją się od postu, a ciało moje opadło z tłuszczu.
Tys1	(108:24) Kolana mi się chwieją od postu i ciało me schnie z wycieńczenia.
Tys5	Kolana mi się chwieją od postu i ciało moje schnie bez tłuszczu.
Bryt	Kolana mi się chwieją od postu, A ciało me bez tłuszczu wychudło.
Pozn	Gną się od postu moje kolana, z braku oliwy niszczeje me ciało.
WarPra	Od postów uginają mi się kolana, z braku oliwy chudnę coraz bardziej.
STB	Me kolana gną się od postu, moje ciało wyzbyło się tłuszczu.
EIB	Od postu chwieją się moje kolana, A ciało - bez tłuszczu - wychudło.

Ps 109,25

PsFlor	(108:24) I ja uczynił sie jeśm w przeciwność jim; widzieli są mie i chwieli są głowami swym❬i❭.
PsPul	(108:24) I ja uczynił jeśm sie w przeciwność jim; widzieli mie i chwiali głowami swymi.
Wuj1923	A ja stałem się u nich naśmiewiskiem: patrzali na mię i kiwali głowami swemi.
Gda1881	Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.
Gda2017	Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; gdy mnie widzą, kiwają głowami.
PsBycz	Przeto-ja, stałem-się sromotą dla-nich; widząli-mię? potrząsają głową-swoją.
Goet	I ja, ja stałem się dla nich pohańbieniem; widząc mnie, potrząsają głową swoją.
PsCylk	I stałem się pośmiewiskiem dla nich, widząc mnie potrząsają głową.
PsKrusz	A ja stałem się dla nich pośmiewiskiem; gdy patrzą na mnie, kiwają głowami swemi.
PsAszk	I stałem się wstydem dla nich, spojrzą na mnie, potrząsają swymi głowami.
PsSzer	Stałem się im pośmiewiskiem; gdy mnie widzą, kiwają głowami.
Tys1	(108:25) Dla tamtych stałem się urągowiskiem; widząc mnie potrząsają głowami.
Tys5	Dla tamtych stałem się urągowiskiem; na mój widok potrząsają głowami.
Bryt	Stałem się im pośmiewiskiem, Gdy mnie widzą, kiwają głowami.
Pozn	Pośmiewiskiem stałem się dla nich, na mój widok potrząsają głowami.
WarPra	Pośmiewiskiem dla tamtych się stałem, kiedy mnie widzą, kiwają głowami.
STB	Więc stałem się dla nich pośmiewiskiem; widząc mnie potrząsają głową.
EIB	Stałem się dla nich pośmiewiskiem, Gdy mnie widzą, kręcą głowami.

Ps 109,26

PsFlor	(108:25) Pomoży mi, Panie Boże moj, zbawiona mię uczyń podług miłosierdzia twego,
PsPul	(108:25) Pomoży mi, Gospodnie Boże moj, zbawionym mie uczyń podług miłosierdzia twego,
Wuj1923	Wspomóżże mię, Panie, Boże mój: zbaw mię według miłosierdzia swego.
Gda1881	Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,
Gda2017	Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;
PsBycz	Dopomoż-mi, o-Panie, Boże-mój! ocal-mię, według-łaski-Twojéj.
Goet	Pomóż mi, Panie, Boże mój! Wybaw mnie według dobroci Swojej,
PsCylk	Dopomóż mi Boże, Panie mój, wybaw mnie łaską Twoją.
PsKrusz	Wspomóż mnie Panie, Boże mój! Zbaw mnie według miłosierdzia swego!
PsAszk	Wspomóż mię, Jehowo, Boże mój, wybaw mię, jako łaska Twa!
PsSzer	Wspomóż mnie, Pale Boże mój, wybaw mnie dzięki łasce swojej!
Tys1	(108:26) Dopomóż mi, Panie, mój Boże; ocal mnie według swego miłosierdzia,
Tys5	Dopomóż mi, Panie, mój Boże; ocal mnie w swej łaskawości,
Bryt	Wspomóż mnie. Panie, Boże mój, Wybaw mnie dla łaski swojej!
Pozn	Wspomóż mnie, o Jahwe, Boże mój, wybaw mnie przez wzgląd na Twą łaskawość.
WarPra	Wspomóż mnie, o Panie mój i Boże, wybaw mnie przez wielkie miłosierdzie Twoje!
STB	Dopomóż mi WIEKUISTY, Boże mój, wybaw mnie Twoją łaską.
EIB	Pomóż mi, PANIE, mój Boże, Wybaw ze względu na swą łaskę!

Ps 109,27

PsFlor	(108:26) i wiedzieć będą, iż ręka twoja ta, a ty, Gospodnie, uczynił jeś ją.
PsPul	(108:26) i wiedzieć będą, iż ręka twoja ta, a ty, Boże, uczynił jeś ją.
Wuj1923	A niech poznają, że to ręka twoja: a żeś ty, Panie, uczynił ją.
Gda1881	Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.
Gda2017	Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.
PsBycz	A-niech-wiedzą, że ręką-Twą, owo; że Ty, Panie, dokazałeś-tego.
Goet	Aby poznali, iż to jest ręka Twoja, żeś Ty, Panie, to uczynił.
PsCylk	A niech poznają, że to ręka Twoja, żeś to Ty Boże uczynił.
PsKrusz	Niechaj wiedzą, że to ręka Twoja, żeś Ty to, Panie, uczynił.
PsAszk	I niechajbyż wiedzieli, że ręka Twoja, że Ty Jehowo, to sprawiłeś.
PsSzer	Niechaj poznają, iż to ręka Twoja, żeś to Ty, Panie, uczynił!
Tys1	(108:27) aby poznali, że to Twoja ręka, żeś Ty, o Panie, tego dokonał.
Tys5	aby poznali, że to Twoja ręka, żeś Ty, o Panie, tego dokonał.
Bryt	Niechaj poznają, iż to ręka twoja, Żeś to Ty, Panie, uczynił!
Pozn	Niechaj poznają, że to Twoja ręka, żeś Ty, o Jahwe, to sprawił.
WarPra	Niech widzą, że Twa ręka to uczyniła, że Ty jesteś tego sprawcą, o Panie!
STB	Niech poznają, że to Twoja ręka, że to Ty, WIEKUISTY, uczyniłeś.
EIB	Niech poznają, że w tym była Twoja ręka, Że to Ty, PANIE, za tym stałeś!

Ps 109,28

PsFlor	(108:27) Kląć będą oni a ty bogosławiż; jiż wstawają na mię, osromoceni bądźcie, ale sługa twoj wiesielić sie będzie.
PsPul	(108:27) Kląć będą oni a ty błogosław; jiż powstają na mię, osromoceni bądźcie, ale sługa twoj wieselić sie będzie.
Wuj1923	Oni będą złorzeczyć, a ty racz błogosławić: którzy powstają przeciwko mnie, niech będą zawstydzeni: a sługa twój będzie się weselił.
Gda1881	Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.
Gda2017	Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; gdy powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.
PsBycz	Przeklinaćli-będą oni? ale-Ty, błogosław; powstanąli? lecz-niech-zawstydzeni-będą; a,-sługa-Twój, niech-się-raduje.
Goet	Niechaj przeklinają, ale Ty błogosław; jeśli powstają, to zawstydź ich, ale sługa Twój niech się raduje.
PsCylk	Niech złorzeczą oni, a Ty błogosław; powstali a powstydzą się, a sługa Twój radować się będzie.
PsKrusz	Oto oni przeklinać będą, ale Ty będziesz błogosławił; którzy powstają, będą zawstydzeni, a sługa Twój radować się będzie.
PsAszk	Niechaj oni przeklinają a Ty będziesz błogosławił, - powstaną a będą zawstydzeni, zaś sługa Twój będzie się radował.
PsSzer	Chociaż oni przeklinają, Ty błogosław; zawstydzeni będą przeciwnicy moi, lecz sługa Twój radować się będzie.
Tys1	(108:28) Niech oni złorzeczą, ale Ty błogosław! Niech się zawstydzą powstający na mnie, Twój sługa zaś niechaj się cieszy.
Tys5	Niech oni złorzeczą, ale Ty błogosław! Niech się zawstydzą nastający na mnie, Twój sługa zaś niechaj się cieszy!
Bryt	Oni przeklinają, lecz Ty błogosław, Niech będą zawstydzeni przeciwnicy moi, A sługa twój radować się będzie.
Pozn	Niech przeklinają, byłeś Ty błogosławił, niech hańba spadnie na mych wrogów, a sługa Twój niech się raduje.
WarPra	Niech oni złorzeczą – bylebyś Ty błogosławił, niech będą poniżeni przeciwnicy moi, niech zaś rozraduje się szczerze Twój sługa!
STB	Niechaj oni złorzeczą a Ty błogosław; powstali więc się powstydzą, a Twój sługa będzie się radował.
EIB	Oni przeklinają, ale Ty błogosław, Oni są mi przeciwni - i niech poczują wstyd, A Twój sługa niech doświadczy radości.

Ps 109,29

PsFlor	(108:28) Obleczeni bądźcie, jiż mnie uwłoczą, sromotą i odzieni bądźcie jako sowitym płaszczem sromotą swoją.
PsPul	(108:28) Obleczeni bądźcie sromotą, ktorzy mi uwłaczają, i odzieni bądźcie jako trojną sromotą swoją.
Wuj1923	Niechaj będą ci, którzy mi uwłóczą, sromotą obleczeni: a niech się przyodzieją, jako dwoistym płaszczem, zelżywością swoją.
Gda1881	Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.
Gda2017	Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.
PsBycz	Niech-się-odzieją, przeciwnicy-moi, sromotą, i-niech-okryją-się, jakby-płaszczem, hańbą-swoją.
Goet	Przeciwnicy moi niechaj przyodziani będą wstydem, a niech się osłonią sromotą, jak płaszczem.
PsCylk	Obloką się przeciwnicy moi sromotą, okryją się jak opończą hańbą swoją.
PsKrusz	Niechaj przeciwnicy moi w hańbę się obleką a zelżywością swoją, jako płaszczem niech się przyodzieją.
PsAszk	Przyodzieją się w hańbę oskarżyciele moi i niby płaszcz przyobleką swój wstyd.
PsSzer	Niech okryją się hańbą przeciwnicy moi i niech się przyodzieją wstydem jak płaszczem!
Tys1	(108:29) Niech moi oskarżyciele odzieją się hańbą, niech się wstydem okryją jak płaszczem.
Tys5	Niech moi oskarżyciele okryją się hańbą, niech się wstydem przyobleką jak płaszczem!
Bryt	Niech okryją się hańbą oskarżyciele moiI niech się przyodzieją swym wstydem jak płaszczem!
Pozn	Niech moi oskarżyciele okryją się wstydem, niech się jak płaszczem hańbą okryją.
WarPra	Tych, co mnie oskarżają, niech hańba okryje, niech przyodzieją się wstydem jak płaszczem!
STB	Moi przeciwnicy odzieją się sromotą, jak opończą okryją się swoją hańbą.
EIB	Niech moi oskarżyciele okryją się hańbą, Niech wstyd spowija ich niczym płaszcz!

Ps 109,30

PsFlor	(108:29) Ch[a]walić będę Gospodna barzo w uściech mojich i pośrzod wiela chwalić ji będę,
PsPul	(108:29) Chwalić będę Boga barzo w uściech moich i pośrod wiela chwalić ji będę,
Wuj1923	Będę bardzo wyznawał Panu usty memi: a wpośród wiela chwalić go będę:
Gda1881	Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.
Gda2017	Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;
PsBycz	Będę-chwalił Pana, bardzo, ustami-mojemi; a,-w-pośród wielkich, będę-wysławiał-Go.
Goet	Będę Pana wielce uwielbiał ustami swemi, a wpośród wielu chwalić Go będę,
PsCylk	Wysławiać będę Boga wielce ustami mojemi, i wpośród wielu Go chwalić.
PsKrusz	Będę bardzo wysławiał Pana usty swemi, a pośród wielu będę Go chwalił,
PsAszk	Wielceż będę sławił Jehowę mojemi usty i w pośrodku rzesz mnogich będę Go wielbił.
PsSzer	Głośno dziękować będę Panu ustami moimi, a pośród licznego grona chwalić Go będę,
Tys1	(108:30) Ustami będę wielce rozsławiał Pana i w pośrodku mnóstwa Go chwalił;
Tys5	Chcę dziękować Panu głośno swoimi ustami i chwalić Go w pośrodku tłumów;
Bryt	Wysławiać będę Pana wielce ustami moimi, A wobec wielu chwalić go będę,
Pozn	Będę rozsławiał bardzo Jahwe moimi ustami, w pośrodku licznej rzeszy [Go] będę chwalił.
WarPra	A ja chcę głośno wysławiać Pana i chwalić Go pośrodku rzesz licznych.
STB	A ja, mymi ustami, będę wielce wysławiał WIEKUISTEGO i pośród wielu Go chwalił.
EIB	Gorąco pragnę sławić PANA swoimi ustami I wielbić Go w wielkim zgromadzeniu.

Ps 109,31

PsFlor	(108:30) jenże stał jest na prawicy ubogiego, by zbawioną uczynił ot przyśladownikow duszę moję. (108:31) Sława Oćcu i Synow❬i❭, i Świętemu Duchu, jakoż było na początku, i już, i z❬a❭wżdy, i na wiek wiekom, amen.
PsPul	(108:30) jen stał na prawicy ubogiego, by zbawioną uczynił od prześladnikow duszę moję.
Wuj1923	Iż on stanął po prawéj stronie ubogiego, aby wybawił od prześladowców duszę moję.
Gda1881	Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.
Gda2017	Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.
PsBycz	Bo stawa, przy-prawicy biédaka, dla-ocalenia, od-potępiających, duszy-jego.
Goet	Gdyż On stoi po prawicy ubogiego, aby go wybawić od tych, co duszę jego osądzają.
PsCylk	Bo stanie po prawicy biednego, aby wybawić go od sędziów jego duszy.
PsKrusz	albowiem stanął po prawicy ubogiego, aby go wybawić od tych, co osądzają duszę jego.
PsAszk	Bo stanie u prawicy łaknącego, aby zbawczą nieść pomoc od tych, co potępiają jego duszę.
PsSzer	bo stoi po prawicy ubogiego, aby wybawić go od tych, którzy go osądzają.
Tys1	(108:31) bo stanął po prawicy biednego, aby go wybawić od potępiających.
Tys5	bo stanął po prawicy biednego, aby go wybawić od sądzących jego życie.
Bryt	Bo staje po prawicy ubogiego, Aby go wybawić od tych, którzy go osądzają.
Pozn	On bowiem stoi po prawicy biednego, by ocalić jego życie od tych, co chcą go potępić.
WarPra	Bo On ubogich w obronę bierze i ratuje ich przed złymi sędziami.
STB	Bo stanie po prawicy nędznego, by go wybawić od sędziów jego duszy.
EIB	On bowiem staje przy prawym boku nędznego, By go wybawić od tych, którzy go osądzają.

Psalm 110

Ps 110,1

PsFlor	(109:1) Rzekł jest Gospodzin Gospodnu memu: Siądź na prawicy mojej, (109:2) aliż położę nieprzyjaciele twoje podnożek nog twojich.
PsPul	(109:1) Rzekł jest Bog moj Gospodnu memu: Siądź na prawicy mojej, (109:2) aliż położę nieprzyjaciele twoje podnożek nog twoich.
Wuj1923	Psalm Dawidowi. Rzekł Pan Panu memu: Siedź po prawicy mojéj, aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.
Gda1881	Psalm Dawidowy. Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, dokąd nie położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich.
Gda2017	Psalm Dawida. Powiedział PAN do mego Pana: Usiądź po mojej prawicy, aż położę twoich wrogów jako podnóżek pod twoje stopy.
PsBycz	Psalm Dawida. Rzekł Pan, do-Pana-mego: Usiądź, przy-prawicy-mojéj, aż zrobię, nieprzyjaciół-twych, stopniem, dla-nóg-twoich.
Goet	DAWIDA. Psalm. Pan rzekł do Pana mego: "Siądź po prawicy Mojej, aż położę wrogów Twoich u podnóżka nóg Twoich!"
PsCylk	Do Dawida pieśń. Słowo Boga do pana mojego: Siądź po prawicy Mojéj, póki nie uczynię wrogów twoich podnóżkiem stóp twoich.
PsKrusz	Psalm Dawida. Rzekł Pan Panu memu; "Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół Twoich za podnóżek nóg Twoich".
PsAszk	Śpiew Dawida. Powiedzenie Jehowy do mojego pana: "Usiądź ku Mej prawicy, aż podam wrogi Twe za podnóże twych nóg!"
PsSzer	Psalm Dawida. Pan rzekł do mego Pana: Usiądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twych jako podnóżek dla stóp twoich!
Tys1	(109:1) Rzekł Bóg do Pana mego: «Siądź po prawicy mojej, aż wrogów Twych położę jako podnóżek pod Twoje stopy»,
Tys5	Dawidowy. Psalm. Wyrocznia Boga dla Pana mego: Siądź po mojej prawicy, aż Twych wrogów położę jako podnóżek pod Twoje stopy.
Bryt	Psalm Dawidowy. Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, Aż położę nieprzyjaciół twoich jako podnóżek pod nogi twoje!
Pozn	Psalm Dawida. Uroczysta wypowiedź Jahwe do mego Pana: "Usiądź po mej prawicy, aż położę wrogów Twoich jako podnóżek dla Twych stóp".
WarPra	Psalm Dawida. Powiedział Pan do mojego Pana: Usiądź po mojej prawej stronie, a ja Twoich wrogów położę jako podnóżek dla stóp Twoich.
STB	Pieśń Dawida. WIEKUISTY oświadczył memu Panu: Usiądź po Mej prawicy, dopóki twoich wrogów nie uczynię podnóżkiem twoich stóp.
EIB	Dawidowy. Psalm. PAN oświadczył memu Panu: Usiądź po mojej prawicy, Aż położę Twoich wrogów jako podnóżek dla Twoich stóp!

Ps 110,2

PsFlor	(109:3) Pręt mocy twojej wypuści Gospodzin z Syjon, panować będzie w pośrod nieprzyjacielow twych.
PsPul	(109:3) Pręt mocy twojej w❬y❭puści Gospodzin ot Syjon, paniać będzie pośrzod nieprzyjacielow twoich.
Wuj1923	Laskę mocy twojéj wypuści Pan z Syonu: panuj w pośród nieprzyjaciół twoich.
Gda1881	Laskę mocy twojej pośle Pan z Syonu, mówiąc: Panuj w pośród nieprzyjaciół twoich.
Gda2017	Laskę twojej mocy pośle PAN z Syjonu, mówiąc: Panuj pośród twoich wrogów.
PsBycz	Berło potęgi-twéj, ześle Pan z-Syonu, mówiąc: Władaj, w-pośrod nieprzyjaciół-twoich.
Goet	Laskę mocy Twej wyciągnie Pan z Syjonu; panuj wśród wrogów Twoich!
PsCylk	Berło potęgi twojéj wyniesie Bóg z Cyonu; panuj wpośród wrogów twoich.
PsKrusz	Laskę mocy Twojej pośle Pan ze Sjonu. Panuj wpośród nieprzyjaciół Twoich.
PsAszk	Pręt mocy twej zeszle Jehowa ze Syonu: władaj we wnętrzu twych wrogów.
PsSzer	Berło władzy twej wyśle Pan ze Syjonu: Panuj pośród swych nieprzyjaciół!
Tys1	(109:2) z Syjonu Pan rozciągnie berło Twej potęgi: «Panuj wśród swych nieprzyjaciół!
Tys5	Twoje potężne berło niech Pan rozciągnie z Syjonu: Panuj wśród swych nieprzyjaciół!
Bryt	Berło mocy twojej ześle Pan z Syjonu:Panuj wśród nieprzyjaciół swoich!
Pozn	Berło Twej potęgi poszerzy Jahwe z Syjonu. Panuj pośród Twoich nieprzyjaciół.
WarPra	Niech Bóg uniesie z Syjonu berło swojej mocy, (i niech powie): Władzę masz pośród Twych wrogów!
STB	WIEKUISTY wyniesie z Cyonu berło twojej potęgi; panuj wśród twoich wrogów.
EIB	PAN ześle z Syjonu berło Twej potęgi, Zapanuj zatem pośród swoich wrogów!

Ps 110,3

PsFlor	(109:4) Z tobą początek w dzień mocy twojej w światłościech świętych; ❬z żywota❭ przed świtaniem urodził jeśm cię.
PsPul	(109:4) Z tobą początek w dzień mocy twojej w światłościach [twoich] ❬świętych❭; od żywota przed lucyferem urodziłeśm cie.
Wuj1923	Przy tobie przodkowanie w dzień możności twojéj w jasnościach świątości: z żywota przed jutrzenką zrodziłem cię.
Gda1881	Lud twój będzie dobrowolny w dzień zwycięstwa twego, w ozdobie świętobliwości, a rozrodzi się płód twój z żywota jako rosa na świtaniu.
Gda2017	Twój lud będzie ochoczy w dniu twej potęgi, w ozdobie świętości i z łona jutrzenki; twoja jest rosa młodości.
PsBycz	Lud-twój, będzie chętnym-darów, w-dniu zarządu wojskiem-twojém, w-wystawnościach świątyni; ty, z-łona zorzy-porannéj, będziesz-miał rosę młodzi twojéj.
Goet	Lud Twój będzie pełen dobrej woli w dzień pochodu wojsk Twoich; w świętej ozdobie z łona jutrzenki pojawi się jako rosa młodzież Twoja.
PsCylk	Lud twój ochoczy w dzień walki twojéj, w stroju świątecznym; od urodzenia młodzież tobie oddana, rosa twéj młodzieży.
PsKrusz	Lud Twój będzie chętny w dzień zwycięstwa Twego, w ozdobach świętości. Jako rosa na świtaniu zrodzi się Tobie potomstwo.
PsAszk	Lud twój pełen ofiarności w dzień twojego boju, - w blaskach świętości od łona macierzystego zabłyśnie ci jutrzenką rosa twojego dzieciństwa.
PsSzer	Lud twój dobrowolnie stanie w dniu wyprawy twojej. W ozdobie świętej, z łona zorzy jak rosa zjawi się młódź twoja.
Tys1	(109:3) Przy Tobie panowanie od dnia Twych narodzin w blaskach świętości: przed jutrzenką zrodziłem Cię jak rosę».
Tys5	Przy Tobie panowanie w dniu Twej potęgi. W blaskach świętości, z łona jutrzenki jak rosę Cię zrodziłem.
Bryt	Lud twój chętnie pójdzie za tobą W świętej ozdobie, Gdy wystawisz wojsko swoje; Młódź twoja zrodzi ci się Jak rosa z zorzy porannej.
Pozn	Twe panowanie na górach świętych od dnia Twych narodziny od łona, od zarania Twej młodości, która jest jak rosa.
WarPra	Twoje jest panowanie za dni mocy Twojej, gdy przyodziejesz się w święte, kosztowne szaty Twoje. Zrodziłem Cię przed najwcześniejszą jutrzenką, (na świat cię wydałem) jako pierwszą rosę.
STB	Twój lud ochoczy, w świątecznym stroju w dzień twojej walki; młodzież od urodzenia ci oddana, rosa twojej młodzieży.
EIB	Twój lud będzie gotów, gdy z mocą wystąpisz. W świętych ozdobach, od samego rana, Czekać będzie na Ciebie rosa Twej młodzieży.

Ps 110,4

PsFlor	(109:5) Przysiągł jest Gospodzin a nie będzie sie kajać: ❬Ty❭ jeś pop na wieki podług zakona Melchisedech.
PsPul	(109:5) Przysiągł jest Gospodzin a nie będzie sie kajać: Ty jeś pop na wieki podług zakona Melchisedech.
Wuj1923	Przysiągł Pan, a nie będzie mu żal: Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchisedechowego.
Gda1881	Przysiągł Pan, a nie będzie tego żałował, mówiąc: Tyś jest kapłanem na wieki według porządku Melchisedechowego.
Gda2017	PAN przysiągł i nie będzie żałował: Ty jesteś kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka.
PsBycz	Przysiągł Pan, i-tego-nie pożałuje: Tyś Kapłanem, na-wieki, na sposób Malchi-tsedeka (Króla-sprawiedliwości).
Goet	Pan przysiągł i nie pożałuje: "Tyś jest kapłanem na wieki według wzoru Melchisedeka!"
PsCylk	Zaprzysiągł Bóg i nie żałuje, tyś władca na wieki; na słowo Moje, tyś król prawowity.
PsKrusz	Poprzysiągł Pan i nie będzie tego żałował: "Tyś kapłanem na wieki według obrządku Melchizedecha".
PsAszk	Poprzysiągł Jehowa i żałować nie będzie: "Tyś jest kapłanem na wieczność nad Mem powiedzeniem, królu Mój sprawiedliwości!"
PsSzer	Przysiągł Pan i nie pożałuje: Tyś kapłanem na wieki według wzoru Melchisedeka.
Tys1	(109:4) Pan przysiągł i żal Mu nie będzie: «Tyś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka».
Tys5	Pan przysiągł i nie pożałuje: Tyś Kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka.
Bryt	Przysiągł Pan i nie pożałuje:Tyś kapłanem na wieki według porządku Melchisedeka.
Pozn	Jahwe przysięgał i nie będzie żałował: Tyś na wieki kapłanem na podobieństwo Melchizedeka.
WarPra	Pan złożył przysięgę i nie cofnie jej nigdy, że jesteś Kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka.
STB	WIEKUISTY zaprzysiągł i nie żałuje, ty jesteś arcykapłanem na wieki według porządku Melchicedeka.
EIB	PAN przysiągł i nie będzie żałował: Ty jesteś kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka.

Ps 110,5

PsFlor	(109:6) Gospodzin na prawicy twojej, słomił jest w dzień gniewa swego krole.
PsPul	(109:6) Gospodzin na prawicy twojej, złomił jest w dzień gniewa swego krole.
Wuj1923	Pan po prawicy twojéj, poraził w dzień gniewu swego króle.
Gda1881	Pan po prawicy twojej potrze królów w dzień gniewu swego.
Gda2017	Pan po twojej prawicy zetrze królów w dniu swego gniewu.
PsBycz	Pan, przy prawicy-twojéj, przeszyje, w-dniu gniéwu-swego, królów.
Goet	Pan po prawicy Twojej; On zdruzgoce królów w dzień gniewu Swego;
PsCylk	Pan po prawicy twojéj, rozbił w dzień gniewu Swego królów.
PsKrusz	Pan po prawicy Twojej - w dniu gniewu swego zetrze królów.
PsAszk	Pan przez prawicę twą zdruzgocze króle w dzień Swojego gniewu.
PsSzer	Pan po prawicy twojej pobije królów w dzień swego gniewu.
Tys1	(109:5) Po Twojej prawicy Pan zetrze królów w dniu swego gniewu.
Tys5	Pan po Twojej prawicy zetrze na proch królów w dniu swego gniewu.
Bryt	Pan po prawicy twojejZetrze królów w dzień swego gniewu.
Pozn	Po Twojej prawicy jest Jahwe, porazi królów w dzień swego gniewu.
WarPra	Pan stoi po Twojej prawicy, unicestwia królów w dzień swojego gniewu.
STB	Pan po twojej prawicy rozbił królów w dzień Swojego gniewu.
EIB	Pan po Twej prawej stronie Zgniecie królów w dniu swojego gniewu.

Ps 110,6

PsFlor	(109:7) Sędzić będzie w narodziech {albo w pokolenich} i napełni upadzenia, strzęsie głowy w ziemi mnogich.
PsPul	(109:7) Sędzić będzie w postaciach, napełni upadzenia, strzęsie głowy w ziemi mnogich.
Wuj1923	Będzie sądził narody, napełni upaści: potłucze głowy wielu na ziemi.
Gda1881	Będzie sądził narody, i wszystko napełni trupami; potłucze głowę nad wielą ziem panującą.
Gda2017	Będzie sądził narody i trupami napełni wszystko; roztrzaska głowy panujące nad wieloma ziemiami.
PsBycz	Będzie-sądził, między-narodami; zapełni je, ciałami-martwemi; przeszyje głowę, panującą nad krajem wielkim.
Goet	Będzie sądził pośród narodów, wszystko napełni trupami; zdruzgoce głowy w polach rozległych.
PsCylk	Sądził ludy, pełno poległych, zgruchotał naczelnika ziemi Rabba.
PsKrusz	Będzie sądził narody, napełni ziemię trupami - zetrze głowę ponad ziemią całą.
PsAszk	Sąd uczyni między narody, pełne cieleśności, głowę zdruzgocze nad mnogą ziemią.
PsSzer	Będzie sądził narody, kładąc dokoła trupy, głowy rozbijając na rozległym polu.
Tys1	(109:6) Będzie sądził narody, wzniesie stosy trupów; zetrze głowy jak ziemia szeroka.
Tys5	Będzie sądził narody, wzniesie stosy trupów, zetrze głowy jak ziemia szeroka.
Bryt	Będzie sądził narody, pobije wielu, Roztrzaska głowy jak ziemia szeroka.
Pozn	Będzie sądził narody, stosy trupów położy, zdruzgocze głowy szeroko na ziemi.
WarPra	Będzie sądził narody, wzniesie trupów stosy, roztrzaska im głowy po całej ziemi.
STB	Sądził ludy, pełno poległych, zgruchotał panujące głowy ziem.
EIB	Dokona sądu wśród narodów, pobitych będzie wielu - Pokona władców, jak ziemia szeroka.

Ps 110,7

PsFlor	(109:8) Z strumienia na drodze pić będzie, przeto powyszy głowę.
PsPul	(109:8) Z strumienia na drodze pić będzie, przeto powyszszy głowę.
Wuj1923	Z strumienia na drodze pić będzie: dlatego wywyższy głowę.
Gda1881	Z strumienia na drodze pić będzie; przetoż wywyższy głowę.
Gda2017	Ze strumienia będzie pił po drodze, dlatego podniesie głowę.
PsBycz	On, z-potoku, w-drodze pić-będzie, a, dla tego, podniesie głowę.
Goet	Będzie pił ze strumienia po drodze; przeto podniesie głowę.
PsCylk	Ze strumienia po drodze pił, dla tego że podniósł głowę.
PsKrusz	Ze strumienia na drodze pić będzie, dlatego też wywyższy głowę.
PsAszk	Ze strumienia po drodze pić będzie, przetóż podniesie głowę.
PsSzer	Będzie pił w drodze ze strumienia, dlatego głowę podniesie.
Tys1	(109:7) Po drodze będzie pił ze strumienia, dlatego głowę podniesie.
Tys5	Po drodze będzie pił ze strumienia, dlatego głowę podniesie.
Bryt	Będzie pił w drodze ze strumienia, Dlatego głowę podniesie.
Pozn	Ze strumienia po drodze pić będzie, i dlatego wywyższy swą głowę.
WarPra	Napije się ze strumienia po drodze i dlatego na nowo podniesie głowę.
STB	Kto pił ze strumienia po drodze, dzięki temu podniesie głowę.
EIB	Po drodze napije się z potoku I dlatego podniesie swoją głowę.

Psalm 111

Ps 111,1

PsFlor	(110:1) Chwalić cie będę, Gospodnie, we wszem siercu mojem, w radzie prawych i we zborze.
PsPul	Alleluia. Dawid. (110:1) Chwalić cie będę, Boże, we wszem sircu moim, w radzie prawych i we zborze.
Wuj1923	Alleluja. Będęć wyznawał, Panie, wszystkiem sercem mojem, w radzie sprawiedliwych i w zgromadzeniu.
Gda1881	Halleluja. Będę wysławiał Pana całem sercem w radzie szczerych, i w zgromadzeniu.
Gda2017	Alleluja. Będę wysławiał PANA całym sercem w radzie prawych i w zgromadzeniu.
PsBycz	Halelu-Ja. (Chwalcie Pana.) Będę-chwalił Pana, z-całego serca, w-naradném-posiedzeniu prawych, i-w-zgromadzeniu.
Goet	ALLELUJA! Będę wielbił Pana z całego serca w gronie szczerych i w zgromadzeniu.
PsCylk	Halleluja. Sławię Boga całém sercem w zborze prawych i w zgromadzeniu.
PsKrusz	Alleluja! Będę wysławiał Pana ze wszystkiego serca, w radzie prawych i w zgromadzeniu.
PsAszk	Sławcie Pana jestestwa - wielbić będę Jehowę z całego serca w szczerych tajnem kole i w zgromadzeniu.
PsSzer	Alleluja. Z całego serca wyznaję Pana w gronie prawych i w zgromadzeniu.
Tys1	(110:1) Alleluja. {Alef} Z całego serca będę chwalił Pana, {Bet} w zebraniu sprawiedliwych i na zgromadzeniu.
Tys5	Alleluja. {Alef} Z całego serca chcę chwalić Pana {Bet} w radzie sprawiedliwych i na zgromadzeniu.
Bryt	Alleluja. Z całego serca wysławiam Pana W gronie prawych i w zgromadzeniu.
Pozn	Alleluja. Całym sercem będę sławił Jahwe w radzie prawych i na ich zgromadzeniu.
WarPra	Alleluja! [Alef] Z całego serca pragnę wielbić Pana [Bet] wśród miłujących Go, gdy wszyscy się zgromadzą.
STB	HALLELUJA! Całym sercem sławię BOGA w zborze prawych i w zgromadzeniu.
EIB	Alleluja! Z całego serca pragnę sławić PANA W gronie prawych i na zgromadzeniu.

Ps 111,2

PsFlor	(110:2) Wielika działa gospodnowa, wynaleziona we wszytki wole jego.
PsPul	(110:2) Wielika działa boża, wynaleziona we wszystkie wolej jego.
Wuj1923	Wielkie sprawy Pańskie, doświadczone we wszystkiem upodobaniu jego.
Gda1881	Wielkie sprawy Pańskie, jawne u wszystkich, którzy się w nich kochają.
Gda2017	Wielkie są dzieła PANA, rozważane przez wszystkich, którzy je miłują.
PsBycz	Wielkie dziéła Pana, troskliwie-poszukiwane, przez-wszystkich, podobających-się-w-nich.
Goet	Wielkie są dzieła Pana, zgłębione przez wszystkich, którzy w nich mają upodobanie.
PsCylk	Wielkie dzieła Boga, odpowiednie wszystkim swym przeznaczeniom.
PsKrusz	Wielkie są sprawy Pańskie, jawne dla wszystkich, którzy je kochają.
PsAszk	Wielkie działania Jehowy, pożądane wszystkim ich umiłowaniom.
PsSzer	Wielkie są dzieła Pana, godne badania przez wszystkich, którzy mają w nich upodobanie.
Tys1	(110:2) {Gimel} Wielkie są dzieła Pańskie, {Dalet} godne badania przez wszystkich, którzy je miłują.
Tys5	{Gimel} Wielkie są dzieła Pańskie, {Dalet} mogą ich doświadczyć wszyscy, którzy je miłują.
Bryt	Wielkie są dzieła Pana, Godne badania przez wszystkich, którzy je kochają.
Pozn	Wielkie są dzieła Jahwe, godne są rozważania dla tych, co upodobali je sobie.
WarPra	[Gimel] Wielkie są bowiem dzieła Pana, [Dalet] zgłębiać je winni wszyscy, których radują.
STB	Wielkie są dzieła WIEKUISTEGO, odpowiednie do wszystkich swoich przeznaczeń.
EIB	Wielkie są dzieła PANA! Badają je wszyscy, dla których są rozkoszą.

Ps 111,3

PsFlor	(110:3) Chwała i wielikość działo jego a prawda jego przebywa na wiek wieka.
PsPul	(110:3) Chwała i wielikość działo jego a prawda jego przebywa na wiek wieka.
Wuj1923	Wyznanie i wielmożność dzieło jego: a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
Gda1881	Chwalebne i ozdobne dzieło jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.
Gda2017	Jego dzieło jest chwalebne i wspaniałe, a jego sprawiedliwość trwa na wieki.
PsBycz	Wspaniałość, i-chwała, dziéłem-Jego; a,-sprawiedliwość-Jego, trwającą na-wieki.
Goet	Wspaniałe i wzniosłe jest dzieło Jego, i sprawiedliwość Jego trwa na wieki.
PsCylk	Świetném i okazałém dzieło Jego, a sprawiedliwość Jego ostoi się na wieki.
PsKrusz	Sławne i chwalebne jest dzieło jego, a sprawiedliwość Jego trwa na wieki.
PsAszk	Wdzięk i przepych - Jego to dzieło, a miłość Jego sprawiedliwa trwa na wieczność.
PsSzer	Dzieło Jego jest okazałe i wspaniałe, a sprawiedliwość Jego trwa na wieki.
Tys1	(110:3) {He} Majestat i wspaniałość — to Jego działanie, {Waw} a na wieki trwa Jego sprawiedliwość.
Tys5	{He} Majestat i wspaniałość - to Jego działanie, {Waw} a sprawiedliwość Jego trwać będzie zawsze.
Bryt	Dzieło jego jest okazałe i wspaniałe, A sprawiedliwość jego trwa na wieki.
Pozn	Jego dzieła - to świetność i wspaniałość, a Jego sprawiedliwość trwa na wieki.
WarPra	[He] Dzieła Jego pełne majestatu i chwały. [Waw] Jego sprawiedliwość trwać będzie na wieki.
STB	Świetne i okazałe jest Jego dzieło, a Jego sprawiedliwość trwa na wieki.
EIB	Jego dzieło jest chwalebne i wspaniałe, Jego sprawiedliwość trwa na wieki.

Ps 111,4

PsFlor	(110:4a) Pamięć uczynił jest dziwow swojich litościwy i miłosierdny Gospodzin,
PsPul	(110:4a) Pamięć uczynił jest dziwow swoich lutościwy i miłosierny Bog,
Wuj1923	Uczynił pamiątkę dziwów swoich miłosierny a litościwy Pan.
Gda1881	Pamiątkę cudów swoich uczynił miłosierny a litościwy Pan.
Gda2017	Pamiętnymi uczynił swe cuda; miłosierny i litościwy jest PAN.
PsBycz	Pamiątkę ustanowił dla-cudów-swoich; łaskaw, i-miłosiern, Pan.
Goet	Założył pamiątkę cudów Swoich; łaskawy i miłosierny jest Pan.
PsCylk	Pamiątkę ustanowił cudom Swoim; litościwym i miłosiernym Bóg.
PsKrusz	Pamiętne uczynił cuda swoje łaskawy i miłosierny Pan.
PsAszk	Pamiątkę sprawił cudom Swym, miłościwy i litościwy Jehowa.
PsSzer	Ustanowił pamiątkę cudów swoich; łaskawy i litościwy jest Pan.
Tys1	(110:4) {Zain} Pamiętne uczynił swe cuda; {Chet} miłosierny jest Pan i łaskawy.
Tys5	{Zain} Zapewnił pamięć swym cudom; {Chet} Pan jest miłosierny i łaskawy.
Bryt	Pamiętnymi uczynił cuda swoje; Łaskawy i litościwy jest Pan.
Pozn	Utrwalił pamięć swych cudów, Jahwe łaskawy jest i miłosierny.
WarPra	[Zain] Trwałą uczynił pamięć o swych cudach. [Chet] Pan jest łaskawy i miłosierny.
STB	Litościwy i miłosierny BÓG ustanowił pamiątkę Swoich cudów.
EIB	Jego cuda są niezapomniane - PAN jest łaskawy i miłosierny.

Ps 111,5

PsFlor	(110:4b) karmią dał jest bojącym sie jego, (110:5a) pomnieć będzie na wieki obrząd[o] swoj.
PsPul	(110:4b) karmią dał jest bojącym sie jego, (110:5a) pomnieć będzie na wieki obrząd swoj.
Wuj1923	Dał pokarm tym, którzy się go boją: pamiętać będzie wiecznie na Testament swój.
Gda1881	Dał pokarm tym, którzy się go boją, pamiętając wiecznie na przymierze swoje.
Gda2017	Dał pokarm tym, którzy się go boją, pamięta wiecznie o swoim przymierzu.
PsBycz	Pokarm dawa bojącym-się-Go; On-pamięta na-wieki, przymierzé-swojé.
Goet	Dał pokarm tym, którzy się Go boją, pamięta wiecznie o przymierzu Swem.
PsCylk	Pożywienie dał czcicielom Swoim; pamięta wiecznie przymierze Swoje.
PsKrusz	Dał pokarm tym, którzy Go się boją; na wieki będzie pamiętał o przymierzu swojem.
PsAszk	Łup dał tym, co się Go obawiają, wspomni ku wieczności przymierze Swe,
PsSzer	Daje pokarm tym, którzy się Go boją; na wieki pamięta o swoim przymierzu.
Tys1	(110:5) {Tet} Dał pożywienie tym, co się Go boją; {Jod} pamiętać będzie wiecznie o swoim przymierzu.
Tys5	{Tet} Dał pokarm tym, którzy się Go boją; {Jod} pamiętać będzie wiecznie o swoim przymierzu.
Bryt	Daje pożywienie tym, którzy się go boją; Na wieki pamięta o swoim przymierzu.
Pozn	Udzielił pokarmu tym, którzy czują bo jaźń przed Nim, pamięta wiecznie o swym Przymierzu.
WarPra	[Tet] Karmi tych wszystkich, którzy się Go boją, Jod o swoim Przymierzu pamięta na wieki.
STB	Dał pożywienie Swym czcicielom; wiecznie pamięta o Swym przymierzu.
EIB	On daje pokarm tym, którzy się Go boją, A o swoim przymierzu pamięta na wieki.

Ps 111,6

PsFlor	(110:5b) Moc {albo siłę} dział swojich [i]zjawi ludu swojemu, (110:6a) by dał jim dziedzinę pogan❬ow❭.
PsPul	(110:5b) Siłę dział swoich zjawi ludu swojemu, (110:6a) by dał jim dziedzinę poganow.
Wuj1923	Moc uczynków swoich oznajmi ludowi swemu, aby im dał dziedzictwo poganów.
Gda1881	Moc spraw swoich oznajmił ludowi swemu, dawszy im dziedzictwo pogan.
Gda2017	Okazał swemu ludowi potęgę swoich dzieł, dając mu dziedzictwo pogan.
PsBycz	Potęgę czynów-swych, pokazał ludowi-swojemu, przez-nadanié im dziedzictwa narodów.
Goet	Oznajmił ludowi Swemu potężne dzieła Swoje, gdy im dał dziedzictwo narodów.
PsCylk	Potęgę czynów Swoich wyjawił ludowi Swemu, oddawszy im dziedzictwo ludów.
PsKrusz	Moc spraw swoich objawił ludowi swemu, dając im dziedzictwo pogan
PsAszk	Potęgę Swych czynów obwieścił ludowi Swojemu, aby dać im dziedzictwo narodów.
PsSzer	Objawił ludowi swemu potężne dzieło swoje, dając im dziedzictwo pogan.
Tys1	(110:6) {Kaf} Narodowi swemu ukazał potęgę dzieł swoich, {Lamed} tak że im oddał posiadłości pogan.
Tys5	{Kaf} Ludowi swemu okazał potęgę dzieł swoich, {Lamed} oddając im posiadłości pogan.
Bryt	Ukazał ludowi swemu potęgę dzieł swoich, Dając im dziedzictwo narodów.
Pozn	Ludowi swemu objawił potęgę swoich dzieł, dając mu dziedzictwo obcych narodów.
WarPra	[Kaf] Swemu ludowi okazał swoje wielkie dzieła [Lamed] i dał mu w dziedzictwo całe mienie pogan.
STB	Wyjawił Swojemu ludowi potęgę Swoich czynów, kiedy dał im dziedzictwo pogan.
EIB	Swemu ludowi ukazał potęgę swoich dzieł Przez to, że go obdarzył dziedzictwem narodów.

Ps 111,7

PsFlor	(110:6b) I działa ręku jego prawda i sąd, (110:7a) wierne wszytki kaźni jego,
PsPul	(110:6b) Działa ręku jego prawda i sąd, (110:7a) wiernie jego wszystki kaźni,
Wuj1923	Uczynki rąk jego prawda i sąd: pewne są wszystkie przykazania jego:
Gda1881	Uczynki rąk jego prawda i sąd; nieodmienne są wszystkie przykazania jego,
Gda2017	Dzieła rąk jego to prawda i sąd, niezmienne są wszystkie jego przykazania;
PsBycz	Dziéłami rąk Jego, prawda i-prawość; stałemi, wsze przykazania-Jego;
Goet	Dzieła rąk Jego są wierność i prawo; niezawodne są wszystkie zarządzenia Jego,
PsCylk	Sprawy rąk Jego prawda i sprawiedliwość; nieomylne wszystkie przykazania Jego.
PsKrusz	Uczynki rąk Jego są prawdą i sądem, wszystkie przykazania Jego godne są wiary.
PsAszk	Czynami rąk Jego prawda i sąd sprawiedliwy, uwierzytelnione wszystkie Jego zarządzenia.
PsSzer	Wierność i prawo są dziełami rąk Jego, wszystkie Jego nakazy są niezawodne.
Tys1	(110:7) {Mem} Wierne i sprawiedliwe są dzieła rąk Jego; {Nun} wszystkie przykazania Jego są trwałe,
Tys5	{Mem} Dzieła rąk Jego to wierność i sprawiedliwość. {Nun} Wszystkie przykazania Jego są trwałe,
Bryt	Wierność i prawo są dziełami rąk jego, Wszystkie jego nakazy są niezawodne,
Pozn	Dzieła rąk Jego to sprawiedliwość i prawda, niewzruszone wszystkie Jego nakazy,
WarPra	[Mem] Dzieła rąk jego są sprawiedliwe i trwałe, [Nun] niezmienne są także przykazania Jego.
STB	Prawda i sprawiedliwość to sprawy Jego rąk; nieodmienne są wszystkie Jego przykazania.
EIB	Wierność i prawo to dzieła Jego rąk. Wiarygodne są wszystkie Jego polecenia,

Ps 111,8

PsFlor	(110:7b) poćwirdzone na wieki wiekom, uczynione w ❬p❭rawdzie i w prawocie.
PsPul	(110:7b) potwirdzeny na wieki wiekom, uczynione w prawdzie i w prawocie.
Wuj1923	Utwierdzone na wieki wieczne, uczynione w prawdzie i w prawości.
Gda1881	Utwierdzone na wieki wieczne, uczynione w prawdzie i w szczerości.
Gda2017	Ustalone na wieki wieków, ustanowione w prawdzie i prawości.
PsBycz	Utrzymywanemi od-wieków do-wieków; przygotowanemi będąc, z-prawdą, i-prawością.
Goet	Utwierdzone na zawsze, na wieki, oparte na prawdzie i prawości.
PsCylk	Utwierdzone na zawsze, na wieki, spełnione w prawdzie i godziwości.
PsKrusz	Utwierdzone na wieki wieczne, uczynione w prawdzie i prawości.
PsAszk	O wieczność oparte, na wieki uczynione w prawdzie i szczerej prostocie.
PsSzer	Niezłomne na wieki wieków, pełnione w wierności i prawości.
Tys1	(110:8) {Samek} ustalone na wieki, na zawsze; {Ain} nadane ze słusznością i mocą.
Tys5	{Samek} ustalone na wieki, na zawsze, {Ain} nadane ze słusznością i mocą.
Bryt	Ustanowione na wieki wieków, Pełnione w wierności i prawości.
Pozn	utrwalone po wieczny czas, na wieki, ustanowione w prawdzie i słuszności.
WarPra	[Samek] Będą one trwać zawsze na wieki, [Ain] bo są ustanowione w wierności i prawdzie.
STB	Utwierdzone na zawsze, na wieki, spełnione w prawdzie i prostocie.
EIB	Ustanowione na wieki wieków, Aby je spełniano wiernie i uczciwie.

Ps 111,9

PsFlor	(110:8) Otkupienie posłał Gospodzin ludu swemu, wskazał jest na wieki obrząd swoj. (110:9a) Święte i groźne imię jego,
PsPul	(110:8) Odkupienie posłał Bog ludu swemu, wskazał jest na wieki obrząd swoj. (110:9a) Święte i groźne imię jego,
Wuj1923	Posłał odkupienie ludowi swemu: postanowił na wieki Testament swój: święte i straszne imię jego.
Gda1881	Wykupienie posławszy ludowi swemu, przykazał na wieki strzedź przymierza swego; święte i straszne jest imię jego.
Gda2017	Zesłał swemu ludowi odkupienie, ustanowił na wieki swoje przymierze; jego imię jest święte i straszne.
PsBycz	Odkupienié zesłał ludowi-swemu; postanowił, na-wieki, przymierzé-swojé; świętém, i-straszném, Imię-Jego.
Goet	On posłał ludowi Swemu wyzwolenie, na wieki ustanowił przymierze Swoje; święte i straszne jest imię Jego.
PsCylk	Wyzwolenie zesłał ludowi Swojemu, ustanowił na wieki przymierze Swoje; święte i wspaniałe imię Jego.
PsKrusz	Wykupienie dał ludowi swemu, rozkazał na wieki strzec przymierze swoje. Święte i straszliwe jest imię Jego.
PsAszk	Zbawienie zesłał Swemu ludowi, przykazał na wieki przymierze Swe, święte i straszne imię Jego.
PsSzer	Zesłał odkupienie ludowi swemu, ustanowił na wieki swoje przymierze. Święte i straszne jest imię Jego.
Tys1	(110:9) {Pe} Ludowi swojemu zesłał odkupienie, {Sade} na wieki przymierze swoje ustanowił; {Kof} a imię Jego święte i czcigodne.
Tys5	{Pe} Zesłał odkupienie swojemu ludowi, {Sade} ustanowił na wieki swoje przymierze; {Kof} a imię Jego jest święte i lęk wzbudza.
Bryt	Zesłał odkupienie ludowi swemu, Ustanowił na wieki swoje przymierze. Święte i straszne jest imię jego.
Pozn	Zesłał odkupienie swojemu ludowi, swoje przymierze ustanowił na wieki. Święte i grozą przejmujące jest Jego Imię.
WarPra	[Pe] Swojemu ludowi zapewnił zbawienie [Sade] i zawarł z nim wieczne Przymierze. [Kof] Imię zaś Jego pełne grozy i święte.
STB	Swemu ludowi zesłał wyzwolenie, ustanowił Swoje przymierze na wieki; święte oraz wspaniałe Jego Imię.
EIB	Zesłał odkupienie swojemu ludowi, Swoje przymierze zawarł na wieki - Jego imię jest święte i groźne.

Ps 111,10

PsFlor	(110:9b) początek mądrości bojaźń boża. (110:10) Rozum dobry ❬wszem❭ czyniącym ji, chwal❬e❭nie jego przebywa na wiek wieko❬m❭.
PsPul	(110:9b) początek mądrości bojaźń boża. (110:10) Rozum dobry wszem czyniącym ji, chwalenie jego przebywa na wiek wieka.
Wuj1923	Początek mądrości bojaźń Pańska: wyrozumienie dobre wszystkim, którzy je czynią: chwała jego trwa na wieki wieków.
Gda1881	Początek mądrości jest bojaźń Pańska; rozumu dobrego nabywają wszyscy, którzy rozkazanie Pańskie czyną; chwała jego trwa na wieki.
Gda2017	Bojaźń PANA jest początkiem mądrości; prawdziwego rozumu nabywają wszyscy, którzy wypełniają jego przykazania; jego chwała trwa na wieki.
PsBycz	Początkiem mądrości, bojaźń Pana; rozum dobry, u-wszystkich, przykazań Jego, pilnujących-się; chwała-Jego, trwającą na-wieki.
Goet	Bojaźń Pańska jest początkiem mądrości, dobre zrozumienie mają wszyscy, którzy je wykonują. Chwała Jego trwa na wieki!
PsCylk	Początkiem mądrości bogobojność, myśl dobra u wszystkich, co je spełniają. Chwała Jego ostoi się na wieki.
PsKrusz	Początkiem mądrości bojaźń Pańska; wszyscy, co ją wypełniają, mają rozum dobry. Chwała Jego trwa na wieki.
PsAszk	Początkiem mądrości bojaźń Jehowy, dobrze rozumieją wszyscy, którzy ją iszczą, chwała Jego ostanie się na wieczność.
PsSzer	Początkiem mądrości jest bojaźń Pana; wszyscy, co ją okazują, mają dobre rozumienie. Chwała Jego trwa na wieki.
Tys1	(110:10) {Resz} Bojaźń Boża początkiem mądrości; {Szin} wszyscy, co Go wielbią, roztropnie działają. {Taw} Na wieki trwa Jego chwała.
Tys5	{Resz} Bojaźń Pańska początkiem mądrości; {Szin} wspaniała zapłata dla tych, co według niej postępują, {Taw} a chwała Jego trwać będzie zawsze.
Bryt	Początkiem mądrości jest bojaźń Pana; Wszyscy, którzy ją okazują, są prawdziwie mądrzy. Chwała jego trwa na wieki.
Pozn	Początkiem mądrości jest bojaźń Boża, roztropnie postępują ci, którzy jej strzegą. Chwała Jego trwa na wieki.
WarPra	[Resz] A bojaźń Pańska początkiem mądrości [Szin] i mądrzy są wszyscy, którzy według niej żyją. [Taw] Chwała zaś Jego nigdy nie przeminie.
STB	Początkiem mądrości jest bojaźń WIEKUISTEGO, dobra myśl u wszystkich, którzy je spełniają. A Jego chwała trwa na wieki.
EIB	Początkiem mądrości jest bojaźń PANA - Ci rozumują właściwie, którzy się nią kierują. Pieśń chwały na Jego cześć brzmieć będzie na zawsze!

Psalm 112

Ps 112,1

PsFlor	(111:1) Błogosławiony mąż, jenże sie boi Gospodna, w kaźnioch jego chcieć będzie barzo.
PsPul	Alleluia. (111:1) Błogosławiony mąż, jen boji sie Boga, w kaźności jego chcieć będzie barzo.
Wuj1923	Alleluja, nawrócenie Aggeusza i Zacharyasza. Błogosławiony mąż, który się boi Pana: w przykazaniu jego będzie się kochał wielce.
Gda1881	Halleluja. Błogosławiony mąż, który się Pana boi, a w przykazaniach jego ma wielkie kochanie.
Gda2017	Alleluja. Błogosławiony człowiek, który boi się PANA i ma upodobanie w jego przykazaniach.
PsBycz	Halelu-Ja. (Chwalcie-Pana.) Szczęśliwy człowiek, bojący-się Pana, w-przykazaniach-Jego, podobający-się bardzo.
Goet	ALLELUJA. Szczęsny mąż, który się boi Pana i który ma wielkie upodobanie w przykazaniach Jego!
PsCylk	Halleluja. Szczęsny mąż który boi się Boga, w Jego przykazaniach podobał sobie wielce.
PsKrusz	Alleluja! Błogosławiony mąż, który się boi Pana - a w przykazaniach Jego podoba sobie bardzo.
PsAszk	Sławcie Pana jestestwa! Szczęśliw mąż, obawiający się Jehowy, pożądliwy wielce Jego rozkazań.
PsSzer	Alleluja. Szczęsny mąż, który boi się Pana i rozmiłował się w Jego przykazaniach!
Tys1	(111:1) Alleluja. {Alef } Błogosławiony mąż, który boi się Pana {Bet} i wielką radość znajduje w Jego nakazach.
Tys5	Alleluja. {Alef} Szczęśliwy mąż, który się boi Pana {Bet} i wielkie upodobanie ma w Jego przykazaniach.
Bryt	Alleluja. Błogosławiony mąż, który boi się Pana I rozmiłował się w jego przykazaniach!
Pozn	Alleluja. Szczęśliwy człowiek, który boi się Jahwe, który ma wielką radość w Jego przykazaniach.
WarPra	Alleluja! [Alef] Szczęśliwy człowiek, który się lęka i czci Pana, [Bet] i cieszy się przykazaniami Jego.
STB	HALLELUJA! Szczęśliwy mąż, który się boi WIEKUISTEGO, i wielce sobie upodobał w Jego przykazaniach.
EIB	Alleluja! O, jak szczęśliwy jest człowiek, w którym jest bojaźń PANA, A Jego przykazania są dla niego rozkoszą.

Ps 112,2

PsFlor	(111:2) Mocne będzie na ziemi siemię jego, pokolenie prawych błogosławiono będzie.
PsPul	(111:2) Mocne na ziemi będzie siemię jego, pokolenie prawych błogosławiono będzie.
Wuj1923	Możne na ziemi będzie nasienie jego: naród prawych będzie błogosławiony.
Gda1881	Możne będzie na ziemi nasienie jego; rodzina szczerych błogosławiona będzie.
Gda2017	Jego potomstwo będzie potężne na ziemi, pokolenie prawych będzie błogosławione.
PsBycz	Dziélném, na-ziemi, będzie plemię-jego; pokolenié prawych, będzie-błogosławioném.
Goet	Potomstwo jego potężne będzie na ziemi; pokolenie szczerych będzie błogosławione.
PsCylk	Potężnym na ziemi będzie ród jego, pokolenie zacnych błogosławione będzie.
PsKrusz	Silne będzie na ziemi potomstwo jego; pokolenie prawych będzie błogosławione.
PsAszk	Potężnym będzie na ziemi, nasienie jego będzie błogosławione jako pokolenie prawych.
PsSzer	Potomstwo jego będzie możne na ziemi, pokolenie prawych będzie błogosławione.
Tys1	(111:2) {Gimel} Potomstwo jego będzie potężne na ziemi: {Dalet} dozna błogosławieństwa pokolenie prawych.
Tys5	{Gimel} Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, {Dalet} pokolenie prawych dozna błogosławieństwa.
Bryt	Potomstwo jego będzie możne na ziemi, Pokolenie prawych będzie błogosławione.
Pozn	potężny będzie jego ród na ziemi, błogosławione będzie pokolenie prawych.
WarPra	[Gimel] Jego potomstwo będzie potężne na ziemi, [Dalet] błogosławione będzie pokolenie prawych.
STB	Jego ród będzie potężnym na ziemi; pokolenie tych, co są odpowiedni będzie błogosławione.
EIB	Jego potomstwo wzrośnie w siłę na ziemi - Pokolenie prawych będzie cieszyć się szczęściem.

Ps 112,3

PsFlor	(111:3) Sława i bogacstwa w domu jego a prawda jego przebywa na wiek wiekom.
PsPul	(111:3) Sława i bogatctwo w domu jego a prawda jego przebywa na wiek wiekom.
Wuj1923	Sława i bogactwa w domu jego: a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
Gda1881	Majętność i bogactwa są w domu jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.
Gda2017	Dobrobyt i bogactwo są w jego domu, a jego sprawiedliwość trwa na wieki.
PsBycz	Zamożność, i-bogactwo, będą, w-domu-jego; a,-sprawiedliwość-jego, trwającą, na-wieki.
Goet	Dobytek i bogactwo będą w domu jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.
PsCylk	Dostatek i bogactwo w domu jego, a zasługa jego ostoi się na wieki.
PsKrusz	Majętność i bogactwo w domu jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.
PsAszk	Dostatek i bogactwo w domu jego a jego miłość sprawiedliwa ostanie się na wieczność.
PsSzer	Dostatek i bogactwo są w domu jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.
Tys1	(111:3) {He} Zasoby i bogactwa będą w jego domu, {Waw} a hojność jego będzie trwała zawsze.
Tys5	{He] Dobrobyt i bogactwo będą w jego domu, {Waw} a sprawiedliwość jego trwać będzie zawsze.
Bryt	Dostatek i bogactwo są w domu jego, A sprawiedliwość jego trwa na wieki.
Pozn	Dostatek i dobrobyt są w jego domu, a jego sprawiedliwość trwa na wieki.
WarPra	[He] Dobrobyt i bogactwo wypełnią domy jego, [Waw] a sprawiedliwość jego nigdy nie przeminie.
STB	W jego domu dostatek i bogactwo, a jego sprawiedliwość trwa na wieki.
EIB	W jego domu będzie dostatek i bogactwo, A jego sprawiedliwość będzie trwać na wieki.

Ps 112,4

PsFlor	(111:4) Wezszła jest we ćmach światłość prawym sierca, miłościwy i miłosierdny, i prawy.
PsPul	(111:4) Wezszła jest we ćmach światłość prawym, miłościwy i miłosierny, i prawy.
Wuj1923	Weszła w ciemnościach światłość prawym: miłościwy, miłosierny i sprawiedliwy.
Gda1881	Szczerym w ciemnościach światłość wschodzi; łaskawy, miłosierny, i sprawiedliwy jest Bóg.
Gda2017	Dla prawych wschodzi światłość w ciemności; on jest łaskawy, miłosierny i sprawiedliwy.
PsBycz	Pokazuje-się w-ciemności, światło prawym, od łaskawego, i-miłosiernego, oraz-sprawiedliwego.
Goet	Szczerym światło wschodzi w ciemności; jest łaskawy, miłosierny i sprawiedliwy.
PsCylk	Świecić będzie w ciemności światło zacnym, litościwemu, miłosiernemu i sprawiedliwemu.
PsKrusz	Dla prawych w ciemności światłość wschodzi; łaskawy, miłosierny i sprawiedliwy Bóg.
PsAszk	Zabłyśnie światło w ciemności dla prawych, miłościwe i litościwe i sprawiedliwe.
PsSzer	Światło świeci prawym w ciemności, On jest łaskawy, miłosierny i sprawiedliwy.
Tys1	(111:4) {Zain} Dla prawych wschodzi w ciemnościach jak światło, {Chet} łagodny, miłosierny i sprawiedliwy.
Tys5	{Zain} Wschodzi w ciemności jako światło dla prawych, {Chet} łagodny, miłosierny i sprawiedliwy.
Bryt	Światło świeci prawym w ciemności, On jest łaskawy, miłosierny i sprawiedliwy.
Pozn	W ciemnościach jak światło wschodzi dla prawych, łaskawy jest, miłosierny i sprawiedliwy.
WarPra	[Zain] Prawym rozbłyśnie jak światłość w ciemnościach [Chet] człowiek dobry, miłosierny i prawy.
STB	Tym odpowiednim światło będzie świecić w ciemności litościwemu, miłosiernemu, sprawiedliwemu.
EIB	Prawym światło świeci nawet w ciemności - [On bowiem jest] łaskawy, miłosierny i sprawiedliwy!

Ps 112,5

PsFlor	(111:5a) Wiesioły człowiek, jen się smiłuje i pożycza, rozłoży rzeczy swoje w sądzie,
PsPul	(111:5a) Wiesioły człowiek, jenże sie smiłuje i pożycza, rozłoży mołwy swoje w sądzie,
Wuj1923	Rozkoszny człowiek, który się zlituje i pożycza: będzie miarkował mowy swe z rozsądkiem.
Gda1881	Dobry człowiek litościwym jest, i pożycza, a rzeczy swe miarkuje rozsądkiem.
Gda2017	Dobry człowiek lituje się i pożycza, i prowadzi swoje sprawy rozważnie.
PsBycz	Dobry człowiek, litościw, i-pożyczający; on-urządza sprawy-swe, z-prawością.
Goet	Błogo mężowi, który jest łaskawy i pożycza; sprawy swoje przeprowadzi w sądzie;
PsCylk	Szczęsny mąż miłosierny i uczynny, urządzający sprawy swoje wedle prawa.
PsKrusz	Dobry człowiek litościwym jest i pożycza - sprawy swe załatwia sprawiedliwie.
PsAszk	Dobrzeż mężowi miłościwemu i pożyczającemu, utrzyma się ze sprawami swemi na sądzie.
PsSzer	Szczęsny mąż, który się lituje i pożycza, prowadzi swe sprawy zgodnie z prawem,
Tys1	(111:5) {Tet} Dobrze się wiedzie mężowi, który z litości pożycza, {Jod} który sprawami swymi rządzi sprawiedliwie.
Tys5	{Tet} Dobrze się wiedzie mężowi, który lituje się i pożycza, {Jod} postępuje w swych sprawach uczciwie.
Bryt	Szczęśliwy mąż, który się lituje i pożycza, Prowadzi swe sprawy zgodnie z prawem,
Pozn	Szczęści się człowiekowi, który jest miłosierny i pożyczek udziela, i kieruje swymi sprawami zgodnie z prawem.
WarPra	[Tet] Błogosławiony mąż dobry i skory do wspomagania innych, Jod i układający wszystko wedle sprawiedliwości.
STB	Szczęśliwy mąż miłosierny i uczynny; ten, który według Prawa urządza swoje sprawy.
EIB	Dobrze, gdy człowiek jest łaskawy i pożycza, A przy tym swoje sprawy prowadzi zgodnie z prawem.

Ps 112,6

PsFlor	(111:5b) bo na wieki nie będzie poruszon. (111:6a) W pamięci wiekuje prawy będzie,
PsPul	(111:5b) bo na wieki nie będzie poruszon. (111:6a) W pamięci wiekujej praw będzie,
Wuj1923	Bo na wieki nie będzie poruszon: w wiecznéj pamiątce będzie sprawiedliwy.
Gda1881	Bo na wieki nie będzie poruszony; w pamięci wiecznej będzie sprawiedliwy.
Gda2017	Na pewno nigdy się nie zachwieje, sprawiedliwy na wieki pozostanie w pamięci.
PsBycz	Bo, na-wieki, nie zachwieje-się; na-pamiątkę wieczną, będzie sprawiedliw.
Goet	Bo na wieki nie zachwieje się; w pamięci wiecznej będzie sprawiedliwy.
PsCylk	Albowiem nigdy się nie potknie, w pamięci wiecznéj będzie cnotliwy.
PsKrusz	Przeto na wieki nie będzie poruszony, pozostanie sprawiedliwym w pamięci wiecznej.
PsAszk	Gdyż na wieki się nie zachwieje, ku wieczystej pamięci będzie sprawiedliwym.
PsSzer	bo nigdy się nie zachwieje; będzie sprawiedliwy w wiecznej pamięci.
Tys1	(111:6) {Kaf} Nigdy on się nie zachwieje; {Lamed} w wiecznej pamięci będzie sprawiedliwy.
Tys5	{Kaf} Na pewno się nie zachwieje; {Lamed} sprawiedliwy pozostanie w wiecznej pamięci.
Bryt	Bo nigdy się nie zachwieje; Sprawiedliwy nigdy nie będzie zapomniany.
Pozn	Zaiste, nigdy się nie zachwieje, wiecznie trwać będzie pamięć o sprawiedliwym.
WarPra	[Kaf] Taki nie zachwieje się nigdy, [Lamed] a pamięć o nim przetrwa na wieki.
STB	Bo nigdy się nie potknie, w wiecznej pamięci będzie sprawiedliwy.
EIB	Tak, nie zachwieje się nigdy - Sprawiedliwy pozostanie w pamięci na zawsze.

Ps 112,7

PsFlor	(111:6b) ot słyszenia złego nie będzie sie bać. (111:7a) Gotowo sierce jego pwać w Gospodna,
PsPul	(111:6b) o❬d❭ słyszenia złego nie będzie sie bać. (111:7a) Gotowo sierce jego pwać w Boga,
Wuj1923	Nie będzie się bał posłuchu złego: gotowe serce jego nadzieję mieć w Panu.
Gda1881	Słysząc złe nowiny, nie boi się; stateczne serce jego ufa w Panu.
Gda2017	Nie będzie się bał złej nowiny, jego serce jest stateczne, ufa PANU.
PsBycz	Przed-wieścią złośliwą nie ulęknie-się; ustaloné, sercé-jego, ubezpieczoném, w-Panu.
Goet	Złej wieści nie będzie się bał; serce jego jest utwierdzone, w ufności Panu.
PsCylk	Przed wieścią złą się nie zatrwoży, spokojném jego serce, ufne w Bogu.
PsKrusz	Gdy usłyszy złe rzeczy, nie ulęknie się, gotowe jest serce jego, aby zaufać w Panu.
PsAszk	Przed złą się nie strwoży pogłoską, utwierdzone serce jego, bezpieczne w Jehowie.
PsSzer	Nie boi się złej wieści, serce jego jest mocne, ufa Panu.
Tys1	(111:7) {Mem} Nie będzie się lękał smutnej nowiny; {Nun} mocne jego serce, które ufa Panu.
Tys5	{Mem} Nie będzie się lękał niepomyślnej nowiny; {Nun} mocne jego serce, zaufało Panu.
Bryt	Nie boi się złej wieści, Serce jego jest mocne, ufa Panu.
Pozn	Nie ulęknie się złej nowiny, jego serce jest stałe i ufające Jahwe.
WarPra	[Mem] Nie przerazi go nigdy zła nowina, [Nun] mocne jest jego serce, bo zaufało Panu.
STB	Przed złą wieścią się nie zatrwoży, bowiem spokojne jest jego serce i ufne względem BOGA.
EIB	Nie przestraszy się on złej wieści, Jego serce jest mocne - ufa PANU!

Ps 112,8

PsFlor	(111:7b) poćwirdzono jest sierce jego, nie poruszy sie, aliż wzgardzi nieprzyjacielmi swymi.
PsPul	(111:7b) poćwirdzono jest serce jego, nie poruszy sie, aliż wzgardzi ni❬e❭przyjacielmi swymi.
Wuj1923	Umocnione jest serce jego: nie poruszy się, aż wzgardzi nieprzyjacioły swymi.
Gda1881	Umocnione serce jego nie boi się, aż ogląda pomstę nad nieprzyjaciołmi swymi.
Gda2017	Jego serce jest umocnione, nie będzie się bał, aż zobaczy pomstę nad swymi wrogami.
PsBycz	Wsparté, sercé-jego, nie będzie-się-bało, aż ujrzy, zemstę, na-wrogach-swoich.
Goet	Serce jego jest mocno utwierdzone, nie boi się, aż lubować się będzie nad gnębicielami swoimi.
PsCylk	Niewzruszone serce jego, nie zna obawy, dopóki się nie napoi widokiem ciemięzców swoich.
PsKrusz	Umocnione serce jego nie ulęknie się, nawet gdy ujrzy swych nieprzyjaciół.
PsAszk	Wsparte jego serce, nie zazna obawy, aż ujrzy pomstę na swych gnębicielach.
PsSzer	Spokojne serce jego, nie boi się, aż z lubością patrzeć będzie na nieprzyjaciół swoich.
Tys1	(111:8) {Samek} Serce jego stateczne lękać się nie będzie, {Ain} aż swoich przeciwników ujrzy zawstydzonych.
Tys5	{Samek} Serce jego stateczne lękać się nie będzie, {Ain} aż z góry spojrzy na swych przeciwników.
Bryt	Spokojne jest serce jego, nie boi się, Aż spojrzy z góry na nieprzyjaciół swoich.
Pozn	Serce jego niewzruszone, nie wie, co trwoga, aż ujrzy pohańbienie swych nieprzyjaciół.
WarPra	[Samek] Niezachwiane jest jego serce, nie boi się niczego, [Ain] a na swoich ciemięzców zawsze patrzy z góry.
STB	Jego serce jest niewzruszone, nie zna obawy, aż do napojenia się widokiem swych ciemięzców.
EIB	Myśli z rozwagą, nie boi się, Aż w końcu spojrzy z góry na swoich przeciwników.

Ps 112,9

PsFlor	(111:8) Rozsypał, dał jest ubogim, prawota jego przebywa na wieki wiekom, rog jego powyszon będzie w sławie.
PsPul	(111:8) Rozsypał, dał jest ubogim, prawota jego przebywa na wieki wiekom, rog jego powyszon będzie w sławie.
Wuj1923	Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków: róg jego wywyższy się w chwale.
Gda1881	Rozprasza, i daje ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wieki; róg jego wywyższy się w sławie.
Gda2017	Rozrzucił i dał ubogim, jego sprawiedliwość trwa na wieki, jego róg będzie wywyższony w chwale.
PsBycz	Rozprósza, dawa ubogim; sprawiedliwość-jego, trwającą na-wieki; róg-jego, wywyższy-się z-chwałą.
Goet	Hojnie rozdziela i daje ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wieki, róg jego wywyższony będzie w sławie.
PsCylk	Szczodrze daje ubogim, cnota jego ostoi się na wieki, róg jego rośnie w sławę.
PsKrusz	Rozprasza, ubogim daje: sprawiedliwość jego trwa na wieki, możność jego zdobędzie sławę.
PsAszk	Hojnie rozdaje łaknącym, sprawiedliwa miłość jego na wieczność się ostaje, róg jego wywyższy się w chwale.
PsSzer	Szczodrze rozdaje, udziela ubogim, sprawiedliwość jego trwa na wieki; ród jego podnosi się we czci.
Tys1	(111:9) {Pe} Rozdaje, obdarza ubogich, {Sade} hojność jego będzie trwała zawsze; {Kof} potęga jego wzmoże się z chwałą.
Tys5	{Pe} Rozdaje - obdarza ubogich, {Sade} sprawiedliwość jego będzie trwała zawsze; {Kof} potęga jego wzmoże się ze sławą.
Bryt	Szczodrze rozdaje, udziela ubogim, Sprawiedliwość jego trwa na wieki; Potęga jego przybiera na znaczeniu
Pozn	Rozdaje hojnie, obdarza ubogich, sprawiedliwość jego trwa na wieki, a potęga jego wznosi się w chwale.
WarPra	[Pe] Hojnie obdarza ubogich, [Sade] w swej sprawiedliwości będzie trwał na wieki, [Kof] jest możny i szanowany przez wszystkich.
STB	Szczodrze daje ubogim, jego róg rośnie w sławę, a jego sprawiedliwość trwa na wieki.
EIB	Hojnie rozdziela, wspiera ludzi biednych - Jego sprawiedliwość trwa wiecznie, Jego wysiłki Bóg zwieńczy powodzeniem.

Ps 112,10

PsFlor	(111:9) Grzeszny uźrzy a gniewać sie będzie, zęby swymi skrżytać będzie i sprochnie {albo ❬...❭}, żądza grzesznych zaginie.
PsPul	(111:9) Grzeszny uźrzy a gniewać sie będzie, zęby swymi skrżytać będzie i marczeć, żądza grzesznych zaginie.
Wuj1923	Grzesznik ujrzy i będzie się gniewał: będzie zgrzytał zęboma swemi, a będzie schnął: żądza niezbożnych zaginie.
Gda1881	Widząc to niepobożny, będzie się gniewał, i zębami swemi zgrzytał, i schnąć będzie; żądość niepobożnych zginie.
Gda2017	Niegodziwy zobaczy to i rozgniewa się, zgrzytnie zębami i uschnie, pragnienie niegodziwych zginie.
PsBycz	Bezbożny, obaczy to, i-rozgniéwa-się; zębami-swymi zgrzytać-będzie, i-roztopi-się; żądza bezbożnych zaginie.
Goet	Bezbożny to zobaczy i będzie się złościł, będzie zębami swojemi zgrzytał i zginie; żądanie bezbożnego niespełnione pozostanie.
PsCylk	Niegodziwy to widzi i złości się, zębami zgrzyta i ginie; pragnienie niegodziwych omyli.
PsKrusz	Bezbożny ujrzy i gniewać się będzie, zębami będzie zgrzytał i schnąć będzie. Żądza bezbożnych przepadnie.
PsAszk	Niegodziwiec ujrzy a gniew go ogarnie, zębami swymi zgrzytać będzie i rozpłynie się, pożądanie niegodziwców zaginie.
PsSzer	Widzi to bezbożny i gniewa się, zgrzyta zębami i znika. Życzenie bezbożnych nie spełni się.
Tys1	(111:10) {Resz} Widzi to grzesznik z oburzeniem; {Szin} zębami zgrzyta i marnieje, {Taw} pragnienie grzesznych wniwecz się obróci.
Tys5	{Resz} Widzi to występny, gniewa się, {Szin} zgrzyta zębami i marnieje. {Taw} Pragnienie występnych wniwecz się obróci.
Bryt	Bezbożny widzi to i gniewa się, Zgrzyta zębami i marnieje. Życzenie bezbożnych wniwecz się obróci.
Pozn	Widzi to bezbożny i unosi się gniewem, zgrzyta zębami i marnieje: pragnienie bezbożnych wniwecz się obróci.
WarPra	[Resz] Pełen zawiści patrzy na to bezbożnik, [Szin] zgrzyta zębami i sam w końcu ginie. [Taw] Wniwecz się obracają pragnienia grzesznika.
STB	Widzi to niegodziwy i się złości, zgrzyta zębami i ginie; znika pragnienie nieprawych.
EIB	Bezbożny to widzi i złość go ogarnia, I zgrzyta zębami w bezsile - Pragnienia bezbożnych przepadną.

Psalm 113

Ps 113,1

PsFlor	(112:1) Chwalcie, dzieci, Gospodna, chwalicie imię panowo!
PsPul	Alleluia. (112:1) Chwalcie, dzieci, Gospodna, chwalcie imię boże!
Wuj1923	Alleluja. Chwalcie dzieci Pana: chwalcie imię Pańskie.
Gda1881	Halleluja. Chwalcie słudzy Pańscy, chwalcie imię Pańskie.
Gda2017	Alleluja. Chwalcie, słudzy PANA, chwalcie imię PANA.
PsBycz	Halelu-Ja. (Chwalcie-Pana.) Wychwalajcie, słudzy Pana; wysławiajcie Imię Pana.
Goet	ALLELUJA. Chwalcie, słudzy Pańscy, chwalcie imię Pańskie!
PsCylk	Halleluja. Chwalcie słudzy Boga, chwalcie imię Boże.
PsKrusz	Alleluja! Chwalcie słudzy Pańscy, chwalcie imię Pańskie!
PsAszk	Sławcie Pana jestestwa! Wielbcie słudzy Jehowy, wielbcie imię Jehowy!
PsSzer	Alleluja. Chwalcie, słudzy Pana, chwalcie imię Pańskie!
Tys1	(112:1) Alleluja. Chwalcie, słudzy Pańscy, chwalcie imię Pana.
Tys5	Alleluja. Chwalcie, słudzy Pańscy, chwalcie imię Pana.
Bryt	Alleluja. Chwalcie, słudzy Pana, Chwalcie imię Pańskie!
Pozn	Alleluja. Wysławiajcie, o słudzy Jahwe, Imię Jahwe wysławiajcie!
WarPra	Alleluja! Chwalcie, o chwalcie Pana, chwalcie Imię Pańskie.
STB	HALLELUJA! Słudzy chwalcie WIEKUISTEGO, chwalcie Imię WIEKUISTEGO.
EIB	Alleluja! Chwalcie, słudzy PANA, Chwalcie imię PANA!

Ps 113,2

PsFlor	(112:2) Bądź imię jego błogosławiono ot ninie aż na wieki.
PsPul	(112:2) Bądź imię boże błogosławiono od ninie aż i na wieki.
Wuj1923	Niechaj będzie imię Pańskie błogosławione odtąd i aż na wieki.
Gda1881	Niechaj będzie imię Pańskie błogosławione, odtąd aż na wieki.
Gda2017	Niech imię PANA będzie błogosławione, odtąd aż na wieki.
PsBycz	Niech-będzie Imię Pana błogosławioném, od-tąd, i-aż na wieki.
Goet	Uwielbione niech będzie imię Pana odtąd aż na wieki!
PsCylk	Niech będzie imię Boże błogosławione, od dziś aż na wieki.
PsKrusz	Niechaj będzie błogosławione imię Pańskie odtąd i aż na wieki.
PsAszk	Niechaj będzie błogosławione imię Jehowy odtąd i aż po wieczność.
PsSzer	Niechaj będzie błogosławione imię Pana odtąd i na wieki!
Tys1	(112:2) Niech błogosławione będzie imię Pańskie i teraz, i aż na wieki.
Tys5	Niech imię Pańskie będzie błogosławione odtąd i aż na wieki!
Bryt	Niechaj imię Pana będzie błogosławioneOdtąd aż na wieki!
Pozn	Niech będzie błogosławione Imię Jahwe już teraz i przez wieki.
WarPra	Niech będzie uwielbione Imię Pana i teraz i po wszystkie czasy!
STB	Niech będzie wysławione Imię WIEKUISTEGO od dzisiaj aż na wieki.
EIB	Niech to imię błogosławią Odtąd aż na wieki!

Ps 113,3

PsFlor	(112:3) Od słuńca wschoda aż do zapada chwalne imię boże.
PsPul	(112:3) Od słuńca wschoda aż do zapada chwalne imię boże.
Wuj1923	Od wschodu słońca aż do zachodu, chwalebne imię Pańskie.
Gda1881	Od wschodu słońca, aż do zachodu jego, niech będzie chwalebne imię Pańskie.
Gda2017	Od wschodu słońca aż do jego zachodu, niech imię PANA będzie pochwalone.
PsBycz	Od-wschodu słońca, aż-do zachodu-jego, wychwalaném Imię Pana.
Goet	Od wschodu słońca aż do jego zachodu niech będzie wysławione imię Pańskie!
PsCylk	Od wschodu słońca aż do zachodu chwalone jest imię Boga.
PsKrusz	Od wschodu słońca aż do zachodu niech będzie chwalone imię Pańskie!
PsAszk	Od wschodu słońca do jego zachodu sławionem jest imię Jehowy.
PsSzer	Od wschodu słońca, aż do zachodu imię Pańskie godne jest chwały.
Tys1	(112:3) Od wschodu słońca aż po zachód jego niech imię Pańskie będzie pochwalone.
Tys5	Od wschodu słońca aż po zachód jego niech imię Pańskie będzie pochwalone!
Bryt	Od wschodu słońca aż do zachoduNiech imię Pańskie będzie pochwalone.
Pozn	Od wschodu aż do zachodu słońca niech będzie chwalone Imię Jahwe.
WarPra	Od wschodu słońca aż po jego zachód niech Imię Pańskie będzie uwielbione!
STB	Od wschodu słońca aż do zachodu chwalone jest Imię BOGA.
EIB	Od wschodu słońca aż po jego zachód Niech imię PANA będzie uwielbione!

Ps 113,4

PsFlor	(112:4) Wysoki nade wszemi pogany Gospodzin a na niebiesiech sława jego.
PsPul	(112:4) Wysoki nade wszemi pogany Bog i na niebiesiech sława jego.
Wuj1923	Wysoki nad wszystkie narody Pan: a nad niebiosa chwała jego.
Gda1881	Pan jest nad wszystkie narody wywyższony; chwała jego nad niebiosa.
Gda2017	PAN jest wywyższony ponad wszystkie narody, jego chwała ponad niebiosa.
PsBycz	Wywyższon, nad wszystkie narody, Pan; ponad niebiosami chwała-Jego.
Goet	Pan jest wywyższony nad wszystkie narody, wspaniałość Jego jest wyższa nad niebiosa.
PsCylk	Wywyższony między wszystkiemi ludami Bóg, na niebiosach chwała Jego.
PsKrusz	Pan wyższy ponad wszystkie narody; chwała Jego nad niebiosa.
PsAszk	Wyniosłym nad wszystkie narody Jehowa, nad niebiosy Jego chwała.
PsSzer	Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy, chwała Jego sięga nad niebiosa.
Tys1	(112:4) Wznosi się Pan ponad wszystkie ludy, ponad niebiosa sięga chwała Jego.
Tys5	Pan jest wywyższony ponad wszystkie ludy, Jego chwała sięga ponad niebiosa.
Bryt	Pan jest wywyższony nad wszystkie narody. Chwała jego sięga nad niebiosa.
Pozn	Wywyższony jest Jahwe nad wszystkie narody, a Jego chwała przewyższa niebiosa.
WarPra	Pan jest wyniesiony ponad wszystkie ludy, a Jego chwała ponad niebo sięga.
STB	WIEKUISTY jest wywyższony pomiędzy wszystkimi narodami i nad niebiosa Jego chwała.
EIB	PAN stoi ponad wszystkimi narodami, Jego chwała przewyższa niebiosa!

Ps 113,5

PsFlor	(112:5a) Kto jako Gospodzin Bog nasz, jen na wysokości przebywa
PsPul	(112:5a) Kto jako Gospodzin Bog nasz, jen na wysokości przebywa
Wuj1923	Któż jako Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokości?
Gda1881	Któż taki, jako Pan Bóg nasz, który mieszka na wysokości?
Gda2017	Któż jak PAN, nasz Bóg, który mieszka na wysokości;
PsBycz	Któż rówien-Panu, Bogu-naszemu, którego wysokości, są dla-zamieszkania?
Goet	Któż jest jak Pan, Bóg nasz, który tronuje na wysokości?
PsCylk	Któż jak Bóg, Pan nasz - zasiadający wysoko,
PsKrusz	Któż jako Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokości?
PsAszk	Któż jest jako Jehowa, nasz Bóg, który wzbija się zasiadając wysoko,
PsSzer	Któż jest jak Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokościach?
Tys1	(112:5) Któż jak Pan, nasz Bóg, co w górze ma siedzibę,
Tys5	Któż jest jak nasz Pan Bóg, co siedzibę ma w górze,
Bryt	Któż jest jak Pan, Bóg nasz, Który mieszka na wysokościach
Pozn	Któż jest jak Jahwe, Bóg nasz, którego tron jest wysoko?
WarPra	I któż jest równy Panu i Bogu naszemu, którego tron jest wysoko,
STB	Któż jak WIEKUISTY, nasz Bóg, co zasiada wysoko
EIB	Któż jest jak PAN, nasz Bóg, Który zasiada wysoko

Ps 113,6

PsFlor	(112:5b) a śmierne widzi na niebie i na ziemie?
PsPul	(112:5b) a śmierne widzi na niebie i na ziemi?
Wuj1923	A na niskie rzeczy patrzy na niebie i na ziemi.
Gda1881	Który się zniża, aby widział, co jest na niebie i na ziemi.
Gda2017	Który zniża się, aby patrzeć na to, co jest na niebie i na ziemi?
PsBycz	Który-poniżającym-się, do-wlądania w-niebiosa, i-w-ziemię?
Goet	Który się nachyla, aby spojrzeć na niebiosa i na ziemię;
PsCylk	Zniżający się, by spojrzeć - na niebie i na ziemi?
PsKrusz	Który się zniża, aby widzieć, co jest w niebiosach i na ziemi.
PsAszk	Który zniża się, patrząc nisko - w niebie i na ziemi ?
PsSzer	Zniża się, aby patrzeć na niebo i na ziemię.
Tys1	(112:6) a oczy swoje zniża na niebo i na ziemię?
Tys5	co w dół spogląda na niebo i na ziemię?
Bryt	I patrzy w dół na niebo i na ziemię?
Pozn	Zniża się On jednak, by spoglądać na niebiosa i na ziemię.
WarPra	który zwraca się, aby ujrzeć to, co na niebie, i to, co na ziemi?
STB	i zniża się, aby spojrzeć; który na niebie i na ziemi?
EIB	I z góry spogląda Na niebo i ziemię?

Ps 113,7

PsFlor	(112:6) Pobudzając ot ziemie niedostatecznego a z gnoja wznaszaję ubogiego,
PsPul	(112:6) Pobudzając od zi❬e❭mie biednika a z gnoja wznaszając ubogiego,
Wuj1923	Podnoszący z ziemie nędznego: a z gnoju wywyższając ubogiego:
Gda1881	Podnosi z prochu nędznego, a z gnoju wywyższa ubogiego,
Gda2017	Podnosi nędznego z prochu, a z gnoju podnosi ubogiego;
PsBycz	On, podnosząc, z-prochu, nędzarza, z-gnojowisk, wznosi żebraka.
Goet	Który podnosi z prochu nieznaczącego, a biednego wywyższa z błota,
PsCylk	Podnosi z prochu biednego, ze śmiecia dźwiga ubogiego.
PsKrusz	Podnosi z pyłu nędznego, a z gnoju wywyższa ubogiego,
PsAszk	Co z prochu podnosi ubogiego, ze śmieciska wywyższy nędzarza?
PsSzer	Podnosi nędzarza z prochu, a ubogiego wywyższa ze śmieci,
Tys1	(112:7) Podnosi z prochu nędzarza, a z gnoju dźwiga ubogiego,
Tys5	Podnosi nędzarza z prochu i dźwiga z gnoju ubogiego,
Bryt	Podnosi nędzarza z prochu, A ubogiego wywyższa ze śmieci,
Pozn	Podnosi z prochu nędznego i ze śmietnika podnosi ubogiego,
WarPra	Ten, co nędzarza z prochu ziemi podnosi, ubogiego zaś z nędzy wydobywa
STB	Żebrzącego podnosi z prochu, ubogiego dźwiga ze śmieci,
EIB	On podnosi nędzarza z prochu, Biedaka wyciąga ze śmieci,

Ps 113,8

PsFlor	(112:7) by posadził ji se książęty, se książęty luda swego,
PsPul	(112:7) by posadził ji z książęty, z książęty luda swego,
Wuj1923	Aby go posadził z książęty, z książęty ludu swego.
Gda1881	Aby go posadził z książętami, z książętami ludu swego;
Gda2017	Aby go posadzić z książętami, z książętami swego ludu;
PsBycz	Dla-posadzenia go, z-książętami, z-książętami ludu-swojego.
Goet	Aby go posadzić z zacnymi, z zacnymi ludu jego.
PsCylk	By go posadzić obok możnych, obok możnych narodu Swego.
PsKrusz	aby go z książętami postawić - z książętami narodu swego.
PsAszk	Aby usadowić wraz z możnymi, wraz z możnymi Swego ludu.
PsSzer	aby posadzić go z książętami, z książętami ludu swego.
Tys1	(112:8) by go posadzić wśród książąt, wśród książąt ludu swojego.
Tys5	by go posadzić wśród książąt, wśród książąt swojego ludu,
Bryt	Aby posadzić go z książętami, z książętami ludu swego.
Pozn	by go posadzić razem z książętami, z książętami jego ludu.
WarPra	i każe mu zasiąść między bogaczami, między najbogatszymi spośród swego ludu?
STB	by go posadzić obok możnych, obok możnych Swojego ludu;
EIB	By go posadzić wśród książąt, Wśród książąt swego ludu.

Ps 113,9

PsFlor	(112:8) jenże przebywać każe przezdziatkinią w domu macierz syno❬w❭ radującą sie.
PsPul	(112:8) jenże przebywać każe przezdziatkini❬ą❭ w domu macierz synow radującą sie.
Wuj1923	Który czyni, iż niepłodna mieszka w domu, matka synów wesoła.
Gda1881	Który sprawia, że niepłodna w domu bywa matką weselącą się z dziatek. Halleluja.
Gda2017	On sprawia, że niepłodna staje się matką domu, cieszącą się dziećmi. Alleluja.
PsBycz	Dozwalający-mieszkać niepłodnéj, w domu, być matką, dzieciom radośną. Halelu-Ja. (Chwalcie-Pana).
Goet	Który sprawia, że niepłodna w domu mieszka, jako radosna matka dziatek! Alleluja!
PsCylk	Sadowi niepłodną domu, jako matkę dziećmi ucieszoną. Halleluja.
PsKrusz	Który sprawia, że niepłodna w domu staje się matką, cieszącą się z dzieci. Alleluja!
PsAszk	Który sadowi niepłodną domu jako matkę synów radosną! Hallelujah!
PsSzer	Sprawia, że niepłodna ma dom, jest matką ciesząca się dziećmi. Alleluja.
Tys1	(112:9) Tej, co niepłodna była, każe mieszkać w domu jako matce synów radosnej.
Tys5	Ten, co niepłodnej każe mieszkać w domu jako pełnej radości matce synów. <Alleluja>.
Bryt	Sprawia, że niepłodna ma dom, Jest matką cieszącą się dziećmi. Alleluja!
Pozn	On to sprawia, że niepłodna mieszka w domu jako matka radująca się dziećmi.
WarPra	Bezpłodnej pozwala pozostawać w domu i czyni ją matką cieszącą się dziećmi. Alleluja!
STB	niepłodną domu sadza jako matkę, która cieszy się dziećmi. HALLELUJA!
EIB	On sprawia, że niepłodna ma rodzinę, Zostaje matką, która cieszy się dziećmi. Alleluja!

Psalm 114

Ps 114,1

PsFlor	(113:1) W wyściu Izrahel z Ejipta, domu Jakobowa z luda pogańskiego,
PsPul	Alleluia. (113:1) W wyściu Israhel z Ejipta, domu Jakobowa z luda pogańskiego,
Wuj1923	Alleluja. Gdy wychodził lud Izraelski z Egiptu, dom Jakóbów z ludu pogańsiego:
Gda1881	Gdy wychodził Izrael z Egiptu i dom Jakóbowy z narodu obcego,
Gda2017	Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;
PsBycz	Za-wyjścia Izraela, z-Egiptu, domu Jakuba, z-pośród ludu, mówiącego-po-cudzo-ziemsku.
Goet	GDY wyruszył Izrael z Egiptu, dom Jakóba z narodu języka obcego,
PsCylk	Gdy wychodził Izrael z Micraim, dom Jakóba z pośród narodu obcego.
PsKrusz	Gdy Izrael wychodził z Egiptu - dom Jakóbów od narodu obcego,
PsAszk	Kiedy wyruszał Izrael z Mizraimu, dom Jakóba od ludu. mówiącego szeptem,
PsSzer	Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba od ludu obcego języka,
Tys1	(113A:1) Alleluja. Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba od ludu obcego,
Tys5	Alleluja. Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba - od ludu obcego,
Bryt	Gdy Izrael wychodził z Egiptu, Dom Jakuba spośród ludu obcego języka,
Pozn	Alleluja. Kiedy Izrael wychodził z Egiptu, a dom Jakuba spośród ludu obcego,
WarPra	Kiedy z Egiptu wychodził Izrael, cały dom Jakuba od ludu o mowie nieznanej,
STB	Kiedy Israel wychodził z Micraim, dom Jakóba spośród ludu obcej mowy,
EIB	Gdy Izrael wychodził z Egiptu, Dom Jakuba opuszczał lud obcego języka,

Ps 114,2

PsFlor	(113:2) uczyniło się Żydowstwo świątość jego, Israhel moc jego.
PsPul	(113:2) uczyniło sie Żydowstwo świątość jego, Israhel moc jego.
Wuj1923	Stał się lud Judzki poświęcenie jego, Izrael moc jego.
Gda1881	Stał się Juda poświęceniem jego, Izrael panowaniem jego.
Gda2017	Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.
PsBycz	Stał-się-był Juda, świętością-Jego, (Pana) Izrael, panowaniem-Onegoż.
Goet	Stał się Juda świątynią Jego, Izrael — panowaniem Jego.
PsCylk	Stał się Jehuda uświęconym Jego, Izrael władztwem Jego.
PsKrusz	Stał się Juda świętością Jego - Izrael - Jego panowaniem.
PsAszk	Stał się Juda Jego świętością, Izrael pełnią Jego władztwa.
PsSzer	Juda stał się Jego świętością, Izrael Jego władztwem.
Tys1	(113A:2) przybytkiem jego stał się Juda, Izrael jego królestwem.
Tys5	przybytkiem Jego stał się Juda, Izrael Jego królestwem.
Bryt	Stał się Juda jego świętością, Izrael jego królestwem.
Pozn	Juda stał się Jego przybytkiem, a Izrael Jego królestwem.
WarPra	wtedy przybytkiem Boga stał się Juda, a Jego królestwem – ziemia Izraela.
STB	stał się Jehuda Jego uświęconym, a Israel Jego władzą.
EIB	Wówczas Juda stał się Jego świętością, A Izrael sferą Jego panowania.

Ps 114,3

PsFlor	(113:3) Morze uźrzało jest i uciekło, Jordanisz obrocił sie jest opak,
PsPul	(113:3) Morze urziało jest i uciekało, Jordan obrocił sie jest opak,
Wuj1923	Morze ujrzało i uciekło: Jordan wrócił się nazad.
Gda1881	To widząc morze, uciekło a Jordan wrócił się nazad.
Gda2017	Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.
PsBycz	Toć-morzé, widziało, i-uciékało, tenć-Jordan, wrócił-się wstecz.
Goet	Morze zobaczyło to i uciekło, Jordan odwrócił się wstecz.
PsCylk	Morze to widziało i uciekło, Jordan cofnął się wstecz.
PsKrusz	Ujrzało morze i uciekło, Jordan wstecz się cofnął.
PsAszk	Morze ujrzało a umknęło, Jordan wstecz się obróci.
PsSzer	Morze widziało to i uciekło, Jordan płynął wstecz.
Tys1	(113A:3) Ujrzało morze i uszło, Jordan bieg swój odwrócił.
Tys5	Ujrzało morze i uciekło, Jordan bieg swój odwrócił.
Bryt	Morze widziało to i uciekło, Jordan płynął wstecz.
Pozn	Morze ujrzało to i uciekło, a Jordan popłynął wstecz.
WarPra	Widząc to morze się cofnęło, Jordan popłynął w drugą stronę.
STB	Widziało to morze i uciekło. Jarden cofnął się wstecz.
EIB	Morze spostrzegło to i uciekło, Jordan popłynął wstecz,

Ps 114,4

PsFlor	(113:4) gory wiesieliły sie jako skopowie a pogorki jako baranowie owiec.
PsPul	(113:4) gory wiesieliły sie jako skopowie a pagorcy jako baranowie owiec.
Wuj1923	Góry stały jako barani: a pagórki jako jagnięta.
Gda1881	Góry skakały jako barany, pogórki jako jagnięta.
Gda2017	Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.
PsBycz	Góry skakały, jako-barany; a, pagorki, jakby-jagnięta.
Goet	Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.
PsCylk	Góry podskakiwały jak barany, pagórki jak jagnięta.
PsKrusz	Góry skakały, jako barany, pagórki - jako jagnięta.
PsAszk	Góry skakały jako barany, pagórki, jako jagnięta.
PsSzer	Góry podskakiwały jak barany, pagórki jak jagnięta.
Tys1	(113A:4) Góry skoczyły jak barany, niby jagnięta — pagórki.
Tys5	Góry skakały jak barany, pagórki - niby jagnięta.
Bryt	Góry podskakiwały jak barany, Pagórki jak jagnięta.
Pozn	Góry skakały jak barany, a pagórki niby jagnięta.
WarPra	Góry poczęły skakać jak barany, a pagórki – jak młode jagnięta.
STB	Góry podskakiwały jak barany, pagórki jak jagnięta.
EIB	Góry skakały jak barany I pagórki - jak jagnięta.

Ps 114,5

PsFlor	(113:5) Co jest tobie, morze, iż uciekało jeś, ❬i❭ ty, Jordanie, iż obrocił ❬jeś❭ sie opak?
PsPul	(113:5) Co jest tobie, morze, iże uciekało jeś, a ty, Jordanie, iże obrocił jeś sie opak?
Wuj1923	Cóż ci się stało, morze, żeś uciekło? I tobie, Jordanie, żeś się nazad wrócił?
Gda1881	Morze! cóż ci się stało, iżeś uciekło? O Jordanie! żeś się nazad wrócił?
Gda2017	Morze, cóż ci się stało, żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?
PsBycz	Cóż tobie, o-morzé! żeś uciékało? i ty Jordanie, żeś zwrócił-się wstecz?
Goet	Cóż ci się stało, o morze, żeś uciekło? Tobie, Jordanie, żeś się wrócił?
PsCylk	Co ci to morze, że uciekasz? Jordanie, że się cofasz wstecz?
PsKrusz	Co ci jest morze, żeś uciekło? a ty Jordanie wstecz się wróciłeś?
PsAszk	Cóż ci, o morze, że umykasz, jordanie, że obrócisz się wstecz?
PsSzer	Czemu, morze uciekasz, a ty, Jordanie płyniesz wstecz?
Tys1	(113A:5) Cóż ci jest, morze, że uciekasz? Czemu bieg swój odwracasz, Jordanie?
Tys5	Cóż ci jest, morze, że uciekasz? Czemu, Jordanie, bieg swój odwracasz?
Bryt	Cóż ci jest, morze, że uciekasz, A ty, Jordanie, że płyniesz wstecz?
Pozn	Co ci się stało, morze, że uciekasz, Jordanie, że płyniesz wstecz?
WarPra	A dlaczegóż to, morze, uciekasz? Co ci się stało, Jordanie, że zawracasz?
STB	Co ci to morze, że uciekasz? Jardenie, że się cofasz wstecz?
EIB	Co ci się stało, morze, że uciekasz, Jordanie - że płyniesz wstecz,

Ps 114,6

PsFlor	(113:6) Gory, wiesieliłyście się jako baranowie a pogorki jako ownowie owiec?
PsPul	(113:6) Gory, wiesieliłyście sie jako baranowie a pagorcy jako baranowie owiec?
Wuj1923	Góry, wyskoczyłyście jako barani? a pagórki jako jagnięta?
Gda1881	Góry! żeście skakały jako barany? pagórki! jako jagnięta?
Gda2017	Góry, że skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?
PsBycz	Wy-góry, że skakałyście, jako-barany; a, wy, pagórki, jakby-jagnięta?
Goet	Wam, góry, żeście skakały jak barany? Wam, pagórki, jak jagnięta?
PsCylk	Góry, że podskakujecie jak barany? pagórki niby jagnięta.
PsKrusz	Góry, żeście skakały, jako barany? pagórki - jako jagnięta?
PsAszk	Góry, iż skakać będziecie jako barany, pagórki jako jagnięta?
PsSzer	Czemu, góry skaczecie jak barany, a wy pagórki, jak jagnięta?
Tys1	(113A:6) Góry, czemu jak barany skaczecie, niby jagnięta — pagórki?
Tys5	Góry, czemu skaczecie jak barany, pagórki - niby jagnięta?
Bryt	Czemu, góry, skaczecie jak barany, A wy, pagórki, jak jagnięta?
Pozn	Wam, góry, że skaczecie jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?
WarPra	Góry, czemu jak barany skaczecie, i wy, wzgórza, czemu jesteście jak jagnięta?
STB	Góry, że podskakujecie jak barany? Pagórki niby jagnięta?
EIB	Góry - że skaczecie jak barany, Pagórki - że jak jagnięta?

Ps 114,7

PsFlor	(113:7) Od oblicza gospodnowa ruszyła się ziemia, ot oblicza Boga Jakobowa,
PsPul	(113:7) Od oblicza bożego ruszyła sie ziemia, od oblicza Boga Jakobowa,
Wuj1923	Od oblicza Pańskiego zadrżała ziemia, od oblicza Boga Jakóbowego.
Gda1881	Przed obliczem Pańskiem zadrżała ziemia, przed obliczem Boga Jakóbowego.
Gda2017	Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;
PsBycz	Dla-obecności Pana, drżyj, o-ziemio! dla-obecności Boga Jakóba.
Goet	Zadrżyj przed obliczem Pana ty, ziemio, przed obliczem Boga Jakóbowego,
PsCylk	Przed obliczem Pana drżysz ziemio, przed obliczem Pana Jakóbowego.
PsKrusz	Od oblicza Pańskiego zadrżała ziemia, od oblicza Boga Jakóbowego.
PsAszk	Przed Panem drzyj ziemio, przed Bogiem Jakóba!
PsSzer	Zadrżyj ziemio przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba!
Tys1	(113A:7) Zadrżyj, ziemio, przed Pańskim obliczem, przed obliczem Boga Jakubowego,
Tys5	Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana całej ziemi, przed obliczem Boga Jakuba,
Bryt	Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, Przed obliczem Boga Jakuba!
Pozn	Drżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba,
WarPra	Zadrżyj przed Panem, cała ziemio, przed obliczem Jakubowego Boga,
STB	Drżysz ziemio przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakóba,
EIB	Ziemio, zadrżyj przed obliczem Pana, Przed obliczem Boga Jakuba!

Ps 114,8

PsFlor	(113:8) jenże obrocił opokę w jeziora wod a skałę w studnie wod.
PsPul	(113:8) jenże obrocił opokę w jeziora wod a skałę w studnie wod.
Wuj1923	Który obrócił opokę w wodne jeziora, a skałę w źródła wodne.
Gda1881	Który obraca opokę w jezioro wód, a krzemień w źródło wód.
Gda2017	Który zamienia skałę w jezioro, a krzemień w źródło wód.
PsBycz	Tego, przeistaczającego opokę, w jezioro wody; krzemienną-skałę, w-wytryski wód.
Goet	Który zamienił skałę w staw, a skałę krzemienną w źródło wód!
PsCylk	Który przemienia skałę w jezioro, krzemień w źródło wód.
PsKrusz	Który obraca skałę w jezioro - krzemień w źródło wód.
PsAszk	Który opokę obraca w jezioro wód, skałę krzemienną w wód źródło.
PsSzer	On zmienia opokę w jezioro, krzemień w krynicę wód.
Tys1	(113A:8) który zmienia opokę w wodne stawy, a skałę w krynicę wody.
Tys5	który zmienia opokę w oazę, a skałę w krynicę wody.
Bryt	On zmienia skałę w jezioro, Krzemień w źródła wód.
Pozn	który zmienia opokę w jezioro wód i twardy kamień w źródło wodne.
WarPra	który skałę zamienia w krainę pełną wody, a zwały kamieni – w tryskające źródła.
STB	który przemienia skałę w jezioro, a krzemień w źródło wód.
EIB	On zmienia skałę w jezioro, Krzemień - w źródło wody.

Psalm 115

Ps 115,1

PsFlor	(113:9) Nie nam, Gospodnie, nie nam, ale imie❬n❭iu twemu daj sławę (113:10a) na miłosierdzie twoje i prawdę twoję,
PsPul	(113:9) Nie nam, Gospodnie, nie ❬nam❭, ale imieniu twemu daj sławę (113:10a) na miłosierdzie twoje i prawdę twoję,
Wuj1923	Nie nam, Panie, nie nam; ale imieniowi twemu daj chwałę, dla miłosierdzia twego i dla prawdy twojéj:
Gda1881	Nie nam, Panie! nie nam, ale imieniowi twemu daj chwałę dla miłosierdzia twego, i dla prawdy twojej.
Gda2017	Nie nam, PANIE, nie nam, ale twemu imieniu daj chwałę za twoje miłosierdzie i prawdę.
PsBycz	Nie nam, Panie, nie nam; lecz Imieniu-Twemu daj chwałę, dla łaski-Twéj, dla prawdy-Twojéj.
Goet	NIE nam, Panie, nie nam, ale imieniowi Swemu daj cześć dla dobroci Swojej i dla prawdy Swojej!
PsCylk	Nie nam, o Boże, nie nam, a imieniu Twojemu daj chwałę, gwoli łasce Twojéj i gwoli prawdzie Twojéj.
PsKrusz	Nie nam, Panie, nie nam, ale imieniu Twemu daj chwałę dla miłosierdzia Twego - dla prawdy Twojej.
PsAszk	Nie nam, Jehowo, nie nam, ale imieniu Twojemu daj cześć z powodu Twej łaski, z powodu Twej prawdy!
PsSzer	Nie nam, Panie, nie nam, ale imieniu swemu daj chwałę, z powodu łaski swojej, dla wierności swojej!
Tys1	(113B:1) Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu imieniu daj chwałę za miłosierdzie Twoje i wierność.
Tys5	Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu imieniu daj chwałę za Twoją łaskawość i wierność!
Bryt	Nie nam, Panie, nie nam, ale imieniu swemu daj chwałę, Dla łaski swojej, dla wierności swojej!
Pozn	Nie nam, o Jahwe, nie nam, lecz Imieniu Twemu daj chwałę za Twą łaskawość, za wierność Twoją.
WarPra	Nie nam, Panie, daj chwałę, nie nam, lecz imieniu Twojemu za to, żeś dobry i wierny.
STB	Nie nam, o WIEKUISTY, nie nam, ale Twojemu Imieniu daj chwałę; ze względu na Twoją łaskę i Twą prawdę.
EIB	Nie nas, PANIE, nie nas, Ale swoje imię otocz chwałą - Ze względu na Twoją łaskę, Ze względu na Twoją wierność!

Ps 115,2

PsFlor	(113:10b) bychą niegdy nie rzekli ❬pogani❭: Gdzie jest Bog jich?
PsPul	(113:10b) aby kiedy nie rzekli pogani: Gdzie jest Bog jich?
Wuj1923	Aby snadź nie rzekli poganie: Gdzież jest Bóg ich?
Gda1881	Czemuż mają mówić poganie: Gdzież teraz jest Bóg ich?
Gda2017	Czemu mają mówić poganie: Gdzież teraz jest ich Bóg?
PsBycz	Dla-czegożby mawiały narody: Gdzież teraz, Bóg-ich?
Goet	Czemuż mają mówić narody: "Gdzież więc jest Bóg ich?"
PsCylk	Czemuż mówić mają ludy: Gdzież ich Pan?
PsKrusz	Dlaczego mają mówić poganie: "Gdzież, proszę, jest Bóg ich""
PsAszk	Czemużby mówić miały narody: "Gdzieżto ich Bóg?
PsSzer	Dlaczego ludy mówią: Gdzież jest ich Bóg?
Tys1	(113B:2) Czemu mają mówić poganie: «A gdzież jest Bóg ich?»
Tys5	Czemu mają mówić poganie: A gdzież jest ich Bóg?
Bryt	Dlaczego mają mówić narody: Gdzież jest ich Bóg?
Pozn	Czemuż by mieli mówić poganie: "Gdzież jest ich Bóg?"
WarPra	Dlaczego pytać mają narody: A gdzież jest ten ich Pan Bóg?
STB	Czemu mają mówić poganie: Gdzie ich Bóg?
EIB	Dlaczego mają mówić narody: Gdzie jest ich Bóg?

Ps 115,3

PsFlor	(113:11) Ale Bog nasz na niebie, wszytko, cożkoli chciał, uczynił jest.
PsPul	(113:11) Ale Bog nasz na niebie, wszytko, cokoli chciał, uczynił jest.
Wuj1923	Ano Bóg nasz na niebie: wszystko, cokolwiek chciał, uczynił.
Gda1881	Wszakże Bóg nasz jest na niebie, czyniąc wszystko, co mu się podoba.
Gda2017	A nasz Bóg jest w niebie, czyni wszystko, co zechce.
PsBycz	Wszakże-Bóg-nasz, w-niebiosach; On wszystko, co zechce, robi.
Goet	Lecz Bóg nasz jest na niebiosach; czyni wszystko, co chce.
PsCylk	A Pan nasz w niebiosach, wszystko co zechciał uczynił.
PsKrusz	Oto Bóg nasz w niebiesiech; czyni wszystko, cokolwiek zechce.
PsAszk	Wszak Bóg nasz w niebiosach wszystko sprawia, cokolwiek zapragnie.
PsSzer	Bóg nasz jest na niebie, czyni wszystko, co zechce.
Tys1	(113B:3) Nasz Bóg jest w niebie; wszystko, co zechciał, uczynił.
Tys5	Nasz Bóg jest w niebie; uczyni wszystko, co zechce.
Bryt	Bóg nasz jest w niebie, Czyni wszystko, co zechce.
Pozn	Nasz Bóg jest w niebiosach, cokolwiek zechciał, to uczynił.
WarPra	Nasz Bóg jest na niebiosach i czyni wszystko według swojej woli.
STB	A nasz Bóg jest w niebiosach; wszystko co zechciał, to uczynił.
EIB	Nasz Bóg jest w niebie - I czyni to, czego pragnie!

Ps 115,4

PsFlor	(113:12) Bałwani poganow śrzebro i złoto, dział❬a❭ ręku ludzku.
PsPul	(113:12) Bałwani poganow śrzebro i złoto, działa ręku ludzku.
Wuj1923	Bałwany pogańskie śrebro i złoto, robota rąk człowieczych.
Gda1881	Ale bałwany ich są srebro i złoto, robota rąk ludzkich.
Gda2017	Ich bożki to srebro i złoto, dzieło rąk ludzkich.
PsBycz	Bożyszcze-ich, (narodów) srebro, i-złoto, dziéłem rąk człowieka.
Goet	Ich bożki są srebro i złoto, wyrób rąk ludzkich.
PsCylk	Posągi ich, srebro i złoto, dzieło rąk ludzkich.
PsKrusz	Bałwany ich są srebrne i złote - dziełem rąk ludzkich.
PsAszk	Bożyszcza ich - srebro i złoto, dzieło rąk ludzkich.
PsSzer	Bożyszcza ich są ze srebra i ze złota, robotą ludzkich rąk.
Tys1	(113B:4) Ich bożki to srebro i złoto, robota rąk ludzkich.
Tys5	Ich bożki - to srebro i złoto, robota rąk ludzkich.
Bryt	Bożyszcza ich są ze srebra i złota, Są dziełem rąk ludzkich.
Pozn	Ich zaś bałwany są srebrem i złotem - to dzieła rąk człowieka.
WarPra	A bogowie pogan – to srebro i złoto, to tylko dzieło rąk ledwie człowieka.
STB	Ich posągi to srebro i złoto dzieło rąk ludzkich.
EIB	Ich bożyszcza to srebro i złoto, Zwykłe dzieła ludzkich rąk.

Ps 115,5

PsFlor	(113:13) Usta mają, a nie mołwić będą, oczy mają, a nie będą widzieć,
PsPul	(113:13) Usta mają, a nie będą mołwić, oczy mają, a nie będą widzieć,
Wuj1923	Usta mają, a nie mówią: oczy mają, a nie ujrzą.
Gda1881	Usta mają, a nie mówią; oczy mają, a nie widzą.
Gda2017	Usta mają, ale nie mówią; mają oczy, ale nie widzą.
PsBycz	Usta mają, a-nie mówią; oczy mają, lecz-nie widzą.
Goet	Mają usta, a nie mówią; mają oczy, a nie widzą;
PsCylk	Usta mają, a nie mówią, oczy, a nie widzą,
PsKrusz	Mają usta, ale nie mówią, oczy mają, ale nie widzą.
PsAszk	Mają usta a nie przemówią, oczy mają a nie ujrzą.
PsSzer	Mają usta, a nie mówią, mają oczy, a nie widzą.
Tys1	(113B:5) Mają usta, ale nie mówią; oczy mają, ale nie widzą.
Tys5	Mają usta, ale nie mówią; oczy mają, ale nie widzą.
Bryt	Mają usta, a nie mówią, Mają oczy, a nie widzą.
Pozn	Mają usta, a nie mówią, mają oczy, a nie widzą,
WarPra	Mają wprawdzie usta, ale nie mówią, i oczy mają, ale nic nie widzą.
STB	Mają usta, a nie mówią; oczy, a nie widzą;
EIB	Mają usta, lecz nie mówią, Mają oczy, lecz nie widzą.

Ps 115,6

PsFlor	(113:14) uszy mają, a nie będą słyszeć, nozdrze mają, a nie będą wonieć,
PsPul	(113:14) uszy mają, a nie będą słyszeć, nozdrze mają, a nie będą woniać,
Wuj1923	Uszy mają, a nie usłyszą: nozdrze mają, a nie powoniają.
Gda1881	Uszy mają, a nie słyszą; nozdrze mają, a nie wonieją.
Gda2017	Uszy mają, ale nie słyszą; mają nozdrza, ale nie czują.
PsBycz	Uszy mają, i nie słyszą; nos mają, a-nie wąchają.
Goet	Mają uszy, a nie słyszą; mają nos, a nie wąchają;
PsCylk	Uszy mają, a nie słyszą, nozdrza, a nie węszą.
PsKrusz	Uszy mają, ale nie słyszą, nozdrze mają, a są bez węchu.
PsAszk	Mają uszy a nie usłyszą, nos a nie wyczują.
PsSzer	Mają uszy, a nie słyszą, mają nozdrza, a nie wąchają.
Tys1	(113B:6) Mają uszy, ale nie słyszą; nozdrza mają, ale nie czują zapachu.
Tys5	Mają uszy, ale nie słyszą; nozdrza mają, ale nie czują zapachu.
Bryt	Mają uszy, a nie słyszą, Mają nozdrza, a nie wąchają.
Pozn	uszy mają, ale nie słyszą, mają nozdrza, lecz nie czują zapachu.
WarPra	Uszy też mają, ale nic nie słyszą, i nos mają, lecz nie czują zapachów.
STB	mają uszy, a nie słyszą; mają nozdrza, a nie czują.
EIB	Mają uszy, lecz nie słyszą, Mają nosy, lecz nie wąchają.

Ps 115,7

PsFlor	(113:15) ręce imają, a nie będą maceć, nogi imają, a nie będą chodzić ani wołać będą w gardle swojem.
PsPul	(113:15) ręce mają, a nie będą macać, nogi mają, a nie będą chodzić ani wołać będą gardłem swoim.
Wuj1923	Ręce mają, a nie będą macać: nogi mają, a nie będą chodzić: ani wołać będą gardłem swojem.
Gda1881	Ręce mają, a nie macają; nogi mają, a nie chodzą, ani wołają gardłem swojem.
Gda2017	Ręce mają, ale nie dotykają; mają nogi, ale nie chodzą; ani gardłem swoim nie wydają głosu.
PsBycz	Ręce mają, lecz-nie macają; nogi mają, a-nie-chodzą; niewypuszczają-głosu, z-gardzieli-swojéj.
Goet	Mają ręce, a nie dotykają; mają nogi, a nie chodzą; nie wydają żadnego dźwięku gardłem swojem.
PsCylk	Ręce ich nie dotykają, nogi ich nie stąpają, nie odzywają się gardłem swojém.
PsKrusz	Ręce mają, a nie macają, nogi mają, a nie chodzą - nie wołają gardłem swojem.
PsAszk	Ichto ręce a nie mają dotyku, ich nogi a nie postąpią, nie wydadzą gardłem swem głosu.
PsSzer	Mają ręce, a nie dotykają, mają nogi, a nie chodzą, ani nie wydają żadnego głosu gardłem swoim.
Tys1	(113B:7) Mają ręce, lecz nie dotykają; nogi mają, ale nie chodzą; gardłem swoim głosu nie wydają.
Tys5	Mają ręce, lecz nie dotykają; nogi mają, ale nie chodzą; z gardła swego nie wydobędą głosu.
Bryt	Mają ręce, a nie dotykają, Mają nogi, a nie chodzą, Ani nie wydają głosu krtanią swoją.
Pozn	Ich ręce nie mogą dotykać, nogi mają, ale nie chodzą, ich gardła nie wydają nawet szeptu.
WarPra	Niczego wziąć nie mogą w ręce, nogi nie służą im do chodzenia, żaden głos nie dobędzie się z ich gardła.
STB	Ich ręce nie dotykają, ich nogi nie stąpają, nie odzywają się swoim gardłem.
EIB	Mają ręce, lecz nie dotykają, Mają nogi, lecz nie chodzą, Z ich krtani nie wydobywa się nawet najmniejszy dźwięk.

Ps 115,8

PsFlor	(113:16) Podobni będą jim, jiż czynią to, i wszytcy, jiż dbają w nie.
PsPul	(113:16) Podobni będą jim, jiż czynią to, i wszyscy, jiż dbają w nie.
Wuj1923	Niech im podobni będą, którzy je czynią, i wszyscy, którzy w nich ufają.
Gda1881	Niech im podobni będą, którzy je czynią, i wszyscy, którzy w nich ufają.
Gda2017	Niech będą do nich podobni ci, którzy je robią, i wszyscy, którzy im ufają.
PsBycz	Jako-one, niech-się-staną, robiący-je; wszyscy, którzy ufają, w-nie.
Goet	Podobni im są, którzy je czynią, każdy, kto im ufa.
PsCylk	Takimi niech będą wytwórcy ich, wszyscy którzy ufają im.
PsKrusz	Niechaj będą podobni do nich ci, co je czynili - wszyscy, którzy w nich ufają.
PsAszk	Tako one staną się ich twórcy, wszystko, co na nich polega.
PsSzer	Niech będą im podobni twórcy ich, wszyscy, którzy im ufają!
Tys1	(113B:8) Do nich będą podobni ci, którzy je robią, i każdy, który im ufa.
Tys5	Do nich są podobni ci, którzy je robią, i każdy, kto im ufa.
Bryt	Niech będą im podobni twórcy ich, Wszyscy, którzy im ufają!
Pozn	Staną się jak one ci, którzy je wykonali, i każdy, kto w nich nadzieję pokłada.
WarPra	Do bogów podobni są ci, co ich czynili, i wszyscy, którzy tym bogom ufają.
STB	Takimi niech będą ich wytwórcy i wszyscy, co im ufają.
EIB	Upodobnią się do nich ich twórcy I wszyscy, którzy im ufają!

Ps 115,9

PsFlor	(113:17) Dom Israhelow pwał w Pana Gospodna, pomocnik jich i zasłoniciel jich jest.
PsPul	(113:17) Dom Israhel pwał w Boga, pomocnik jich i zaszczytca jich jest.
Wuj1923	Dom Izraelski nadzieję miał w Panu: pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
Gda1881	Izraelu! ufaj w Panu; bo on jest pomocnikiem ich i tarczą ich.
Gda2017	Izraelu, ufaj PANU; on jest ich pomocą i tarczą.
PsBycz	O-Izraelu! ufaj w-Panu; pomocą-ich, i-tarczą-ich, On.
Goet	Izraelu, ufaj Panu! On jest pomocą ich i tarczą ich.
PsCylk	Izraelu, ufaj Bogu; pomocą ich i tarczą On.
PsKrusz	Izraelu, zaufaj Panu! On pomocnikiem i tarczą ich.
PsAszk	Izraelu, polegaj na Jehowie. - pomocą ich i tarczą ich On.
PsSzer	Izraelu! ufaj Panu! On jest pomocą ich i tarczą ich.
Tys1	(113B:9) Dom Izraela ma ufność w Panu; On ich pomocnikiem i tarczą.
Tys5	Dom Izraela pokłada ufność w Panu, On ich pomocą i tarczą.
Bryt	Izraelu! Ufaj Panu! On jest pomocą i tarczą ich.
Pozn	Dom Izraela zaufał Jahwe, On ich obroną i tarczą.
WarPra	Lecz ty, Izraelu, zaufaj Panu, bo On będzie ci zawsze i osłoną, i tarczą.
STB	Israelu ufaj WIEKUISTEMU! On jest ich pomocą i tarczą.
EIB	Izraelu, ufaj PANU! On twoją pomocą i tarczą.

Ps 115,10

PsFlor	(113:18) Dom Aaron nadzieję imiał jest w Panu, pomocnik jich i zaszczytciel jich jest.
PsPul	(113:18) Dom Aaron miał jest nadzieję w Bogu, pomocnik jich i zaszytca jich jest.
Wuj1923	Dom Aaronów nadzieję miał w Panu: pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
Gda1881	Domie Aaronowy! ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem, i tarczą ich.
Gda2017	Domu Aarona, ufaj PANU; on jest ich pomocą i tarczą.
PsBycz	O-domie (rodzino) Aarona! ufajcie w-Panu; pomocą-ich, i-tarczą-ich, On.
Goet	Domie Aarona, ufajcie Panu! On jest pomocą ich i tarczą ich!
PsCylk	Domu Aarona, ufajcie Bogu; pomocą ich i tarczą On.
PsKrusz	Domie Aarona, ufajcie Panu: On jest pomocnikiem i tarczą ich.
PsAszk	Domie Arona, polegajcie na Jehowie, pomocą ich i ich tarczą On.
PsSzer	Domu Arona, ufajcie Panu! On jest pomocą ich i tarczą ich.
Tys1	(113B:10) Dom Aarona ma ufność w Panu: On ich pomocnikiem i tarczą.
Tys5	Dom Aarona pokłada ufność w Panu, On ich pomocą i tarczą.
Bryt	Domu Aarona, ufaj Panu! On jest pomocą i tarczą ich.
Pozn	Dom Aarona zaufał Jahwe, On ich obroną i tarczą.
WarPra	Domu Aarona, zaufaj Panu, bo On będzie ci zawsze i osłoną, i tarczą.
STB	Domu Aarona ufaj WIEKUISTEMU; On jest ich pomocą i tarczą.
EIB	Domu Aarona, ufaj PANU! On twoją pomocą i tarczą.

Ps 115,11

PsFlor	(113:19) Jiż sie boją Pana, pwali są w Pana, pomocnik jich i zaszczytca jich jest.
PsPul	(113:19) Jiże boją sie Boga, pwali są w Gospodna, pomocnik jich i zaszczytca jich.
Wuj1923	Którzy się boją Pana, nadzieję mieli w Panu: pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
Gda1881	Którzy się boicie Pana, ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem i tarczą ich.
Gda2017	Wy, którzy się boicie PANA, ufajcie PANU; on jest ich pomocą i tarczą.
PsBycz	O-wy-bojący-się Pana! ufajcie w-Panu; pomocą-ich, i-tarczą-ich, On.
Goet	Wy, którzy się boicie Pana, ufajcie Panu! On jest pomocą ich i tarczą ich.
PsCylk	Bogobojni, ufajcie Bogu; pomocą ich i tarczą On.
PsKrusz	Którzy się Pana boją, ufają Panu: On pomocnikiem i tarczą ich.
PsAszk	Obawiający się Jehowy, polegajcie na Jehowie, - ich pomocą i tarczą ich On.
PsSzer	Wy, którzy się boicie Pana, ufajcie Panu! On jest pomocą ich i tarczą ich.
Tys1	(113B:11) Bojący się Pana, mają ufność w Panu: On ich pomocnikiem i tarczą.
Tys5	Bojący się Pana pokładają ufność w Panu, On ich pomocą i tarczą.
Bryt	Wy, którzy się boicie Pana, ufajcie Panu! On jest pomocą i tarczą ich.
Pozn	Bojący się Jahwe w Jahwe pokładają ufność, On ich obroną i tarczą.
WarPra	Wszyscy bojący się Pana, Jemu zaufajcie, bo On będzie wam zawsze i osłoną, i tarczą!
STB	Bogobojni ufajcie WIEKUISTEMU; On jest ich pomocą i tarczą.
EIB	Wy, w których jest bojaźń PANA, ufajcie PANU! On jest waszą pomocą i tarczą.

Ps 115,12

PsFlor	(113:20) Pan pomniał jest nas i błogosławił jest nam, (113:21) błogosławił domowi Israhel, pożegnał domowi Aaron,
PsPul	(113:20) Gospodzin pomniał jest nas i błogosławił jest nas, (113:21) błogosławił domowi Israhel, błogosławił domowi Aaron,
Wuj1923	Pan pamiętał na nas, i błogosławił nam: błogosławił domowi Izraelskiemu: błogosławił domowi Aaronowemu.
Gda1881	Pan będzie pamiętał na nas, będzie błogosławił; będzie błogosławił domowi Izraelskiemu, będzie błogosławił domowi Aaronowemu.
Gda2017	PAN pamięta o nas, będzie błogosławił; będzie błogosławił domowi Izraela, będzie błogosławił domowi Aarona.
PsBycz	Pan pamięta-nas; On-pobłogosławi; pobłogosławi dom (rodzinę) Izraela, pobłogosławi dom (rodzinę) Aarona.
Goet	Pan pamiętał o nas, On będzie błogosławił; On będzie błogosławił domowi Izraela, błogosławił domowi Aarona!
PsCylk	Bóg który pamięta o nas pobłogosławi, pobłogosławi dom Izraela, pobłogosławi dom Aarona.
PsKrusz	Pan pamiętał o nas, będzie błogosławił; będzie błogosławił domowi Izraelskiemu - będzie błogosławił domowi Aarona.
PsAszk	Jehowa pamięta o nas. będzie błogosławił, będzie błogosławił domowi Izraela, błogosławić będzie domowi Arona.
PsSzer	Pan pamięta o nas, będzie błogosławił, będzie błogosławił domowi izraelskiemu, będzie błogosławił domowi Arona.
Tys1	(113B:12) Pan o nas pamięta i błogosławić nam będzie; domowi Izraela będzie błogosławił, domowi Aarona będzie błogosławił.
Tys5	Pan o nas pamięta, niech nam błogosławi; niech błogosławi domowi Izraela, niech błogosławi domowi Aarona;
Bryt	Pan pamięta o nas, będzie błogosławił, Będzie błogosławił domowi Izraela, Będzie błogosławił domowi Aarona.
Pozn	Jahwe o nas pamięta i błogosławi nam, błogosławi domowi Izraela, błogosławi domowi Aarona,
WarPra	Pan o nas pamięta i będzie nam błogosławił, będzie błogosławił domowi Izraela, będzie błogosławił także domowi Aarona.
STB	WIEKUISTY, który o nas pamięta pobłogosławi; pobłogosławi dom Israela, pobłogosławi dom Aarona.
EIB	PAN nas zapamiętał - i będzie błogosławił, Będzie błogosławił domowi Izraela, Będzie błogosławił domowi Aarona,

Ps 115,13

PsFlor	(113:22) bogosławił wszem, jiż sie boją Gospodna, małym s wielkimi.
PsPul	(113:22) błogosławił wszem, jiż sie boją Boga, małym z wielikimi.
Wuj1923	Błogosławił wszystkim, którzy się boją Pana, małym z większymi.
Gda1881	Będzie błogosławił tym, którzy się boją Pana, małym i wielkim.
Gda2017	Będzie błogosławił tym, którzy boją się PANA, i małym, i wielkim.
PsBycz	On-pobłogosławi bojących-się Pana, tych-małych równie-jak wielkich.
Goet	On będzie błogosławił tym, którzy się boją Pana, małym wraz z wielkimi.
PsCylk	Pobłogosławi bogobojnych, tak małych jak i wielkich.
PsKrusz	Będzie błogosławił bojącym się Pana: tak maluczkim, jako wielkim.
PsAszk	Będzie błogosławił obawiającym się Jehowy, maluczkim wraz z wielkimi.
PsSzer	Będzie błogosławił tym, którzy się boją Pana, maluczkim i wielkim.
Tys1	(113B:13) Bojącym się Pana będzie błogosławił, zarówno maluczkim, jak wielkim.
Tys5	niech błogosławi bojącym się Pana, zarówno małym, jak i wielkim!
Bryt	Będzie błogosławił tym, którzy się boją Pana, Zarówno małym, jak i wielkim.
Pozn	błogosławi tym, którzy boją się Jahwe: zarówno małym, jak i wielkim.
WarPra	Będzie błogosławił wszystkim, którzy się Go boją, będzie błogosławił i maluczkim, i wielkim.
STB	Pobłogosławi tych, co się boją WIEKUISTEGO, tak małych, jak i wielkich.
EIB	Będzie błogosławił żyjących w bojaźni PANA - Małych oraz wielkich.

Ps 115,14

PsFlor	(113:23) Przyłoż Gospodzin nad was, nad was i nad syny wasze.
PsPul	(113:23) Przyłoży Gospodzin nad was, nad was i nad syny wasze.
Wuj1923	Niech przyczyni Pan na was: na was i na syny wasze.
Gda1881	Rozmnoży was Pan, was i synów waszych.
Gda2017	Rozmnoży was PAN, was i waszych synów.
PsBycz	Pomnoży Pan łaski swe, nad-wami; nad-wami, i-nad dziećmi-waszemi.
Goet	Niechaj Pan rozmnoży was, was samych i dzieci wasze.
PsCylk	Rozmnoży Bóg was, was i syny wasze.
PsKrusz	Rozmnoży Pan was - was i synów waszych.
PsAszk	Przyczyni Jehowa wam, wam i synom waszym.
PsSzer	Niech Pan rozmnoży was, was i dzieci wasze!
Tys1	(113B:14) Pan was rozmnoży, was i synów waszych.
Tys5	Niech Pan was rozmnoży, was i synów waszych!
Bryt	Niech Pan rozmnoży was, Was i dzieci wasze!
Pozn	Niechaj was Jahwe rozmnoży, was i dzieci wasze.
WarPra	Niech Pan was rozmnoży, was wszystkich oraz waszych synów.
STB	WIEKUISTY was rozmnoży, was oraz waszych synów.
EIB	O, niech PAN was pomnoży - Was i waszych synów!

Ps 115,15

PsFlor	(113:24) Błogosławieni wy Gospodnu, jenże uczynił jest niebo i ziemię.
PsPul	(113:24) Błogosławieni wy Gospodnu, jenże uczynił jest niebo i ziemię.
Wuj1923	Błogosławieni wy od Pana, który stworzył niebo i ziemię.
Gda1881	Błogosławieniście wy od Pana, który stworzył niebo i ziemię.
Gda2017	Błogosławieni jesteście przez PANA, który stworzył niebo i ziemię.
PsBycz	Błogosławionymiście wy, od-Pana, stwórcy niebios i-ziemi.
Goet	Błogosławieni jesteście przez Pana, który stworzył niebo i ziemię.
PsCylk	Błogosławieni wy od Boga, stwórcy nieba i ziemi.
PsKrusz	Błogosławieniście wy od Pana, który niebo i ziemię uczynił.
PsAszk	Błogosławieni jesteście Jehowie, co niebo sprawia i ziemię.
PsSzer	Bądźcie błogosławieni przez Pana, który stworzył niebo i ziemię!
Tys1	(113B:15) Błogosławieni jesteście przez Pana, co stworzył niebo i ziemię.
Tys5	Błogosławieni jesteście przez Pana, który stworzył niebo i ziemię.
Bryt	Bądźcie błogosławieni przez Pana, Który uczynił niebo i ziemię!
Pozn	Bądźcie błogosławieni przez Jahwe, który stworzył niebo i ziemię.
WarPra	Niech was błogosławi Bóg, który stworzył niebo i ziemię.
STB	Wy jesteście błogosławieni od BOGA Stwórcy Nieba i ziemi.
EIB	O, niech wam da powodzenie PAN, stwórca nieba i ziemi!

Ps 115,16

PsFlor	(113:25) Niebo niebieskiemu Gospodnu, ale ziemię dał jest synum ludzkim.
PsPul	(113:25) Niebo nieba Gospodnu, ale ziemię dał jest synom ludzkim.
Wuj1923	Niebo nad niebiosy Panu: a ziemię dał synom człowieczym.
Gda1881	Niebiosa są niebiosa Pańskie; ale ziemię dał synom ludzkim.
Gda2017	Niebiosa są niebiosami PANA, ale ziemię dał synom ludzkim.
PsBycz	Tych-niebios niebiosa, dla-Pana; ale-tę-ziemię oddał dzieciom człowieczym.
Goet	Niebo jest niebem Bożem, lecz ziemię dał dzieciom ludzkim.
PsCylk	Niebiosa, niebiosa są dla Boga, a ziemię dał synom Adama.
PsKrusz	Niebiosa są niebiosami Pańskiemi, a ziemię dał synom ludzkim.
PsAszk	Niebo niebem Jehowy, zaś ziemię dał synom człowieczym.
PsSzer	Niebiosa są niebiosami Pana, ale ziemię dał synom ludzkim.
Tys1	(113B:16) Niebo jest niebem Pańskim; synom zaś ludzkim dał ziemię.
Tys5	Niebo jest niebem Pana, synom zaś ludzkim dał ziemię.
Bryt	Niebiosa są niebiosami Pana, Ale ziemię dał synom ludzkim.
Pozn	Niebo - niebo do Jahwe należy, ziemię dał On synom Adama.
WarPra	Niebo jest niebem Pana, natomiast ziemię dał On człowiekowi.
STB	Niebiosa, niebiosa są dla WIEKUISTEGO, a ziemię dał synom Adama.
EIB	Niebiosa należą do PANA, A ziemię powierzył ludziom.

Ps 115,17

PsFlor	(113:26) Nie martwi będą chwalić ciebie, Gospo❬d❭nie, ani wszytcy, jiż zstąpają do piekła,
PsPul	(113:26) Nie martwi będą chwalić ciebie, Boże, ani wszystcy, jiż zstąpają do piekła,
Wuj1923	Nie umarli będą cię chwalić, Panie: ani wszyscy, którzy zstępują do piekła.
Gda1881	Umarli nie będą chwalili Pana, ani kto z tych, co zstępują do miejsca milczenia.
Gda2017	Umarli nie będą chwalili PANA ani nikt z tych, którzy zstępują do miejsca milczenia.
PsBycz	Nie ci, którzy-umarli, będą-chwalić-Pana, ani żaden z zstępujących, w miejscé milczenia.
Goet	Umarli nie chwalą Pana, ani żaden, kto zstępuje do krainy milczenia;
PsCylk	Nie umarli chwalą Pana, ani wszyscy którzy zstępują do ciszy grobowéj.
PsKrusz	Umarli nie będą chwalili Pana, ani wszyscy, co zstępują do miejsca milczenia.
PsAszk	Nie umarli sławić będą Pana wszechbytu i nie wszyscy ci, co sie staczają do dołu.
PsSzer	Umarli nie będą chwalili Pana, ani ci, którzy zstępują do ciszy grobowej.
Tys1	(113B:17) Nie chwalą Pana umarli ni żaden, co w Otchłań zstępuje.
Tys5	To nie umarli chwalą Pana, nikt z tych, którzy zstępują do Szeolu,
Bryt	Umarli nie będą chwalili PanaAni ci, którzy zstępują do krainy milczenia.
Pozn	Nie umarli wysławiają Jahwe ani nikt z tych, co zstępują do krainy milczenia,
WarPra	Umarli nie mogą już wysławiać Pana, żaden z tych, którzy zeszli do krainy milczenia.
STB	Nie chwalą WIEKUISTEGO umarli, ani wszyscy co zstępują do Krainy Umarłych.
EIB	To nie umarli będą chwalić PANA Ani ci, którzy na zawsze zamilkną.

Ps 115,18

PsFlor	(113:27) ale my, jiż żywi jesmy, bogosławimy Panu ot ninie aż na wieki.
PsPul	(113:27) ale my, jiż żywi jesmy, błogosławimy Gospodnu od ninie aż na wieki.
Wuj1923	Ale my, którzyśmy żywi, błogosławiemy Panu, od tego czasu aż na wieki.
Gda1881	Ale my będziemy błogosławili Panu, odtąd aż na wieki. Halleluja.
Gda2017	Ale my będziemy błogosławili PANA, odtąd aż na wieki. Alleluja.
PsBycz	Ale-my, będziem-błogosławili Pana, od-tąd, i-aż-na wieki. Halelu-Ja. (Chwalcie Pana.)
Goet	Ale my będziemy uwielbiali Pana odtąd aż na wieki. Alleluja!
PsCylk	Ale my błogosławić będziemy Pana, odtąd aż na wieki. Halleluja.
PsKrusz	Lecz my będziemy błogosławili Pana odtąd aż na wieki. Alleluja!
PsAszk	Wszak my sławić będziemy Pana jestestwa odtąd i aż po wieczność. Hallelujah!
PsSzer	Ale my błogosławić będziemy Panu, odtąd i na wieki. Alleluja.
Tys1	(113B:18) Lecz my błogosławimy Panu i teraz, i aż na wieki.
Tys5	lecz my błogosławimy Pana odtąd i aż na wieki.
Bryt	Ale my błogosławić będziemy Panu odtąd i na wieki. Alleluja.
Pozn	ale my będziemy błogosławić Jahwe odtąd i po wszystkie wieki.
WarPra	My zaś wysławiamy Pana i teraz, i po wszystkie wieki. Alleluja! (114–115)
STB	Ale my będziemy wielbić PANA, odtąd aż na wieki. HALLELUJA!
EIB	To my będziemy błogosławić PANA - Odtąd aż na wieki. Alleluja!

Psalm 116

Ps 116,1

PsFlor	(114:1) Miłował jeśm, bo usłyszał Pan głos modlitwy mojej,
PsPul	(114:1) Miłował jeśm, bo usłyszy Gospodzin głos modlitwy mojej,
Wuj1923	Alleluja. Rozmiłowałem się, iż wysłucha Pan głos modlitwy mojéj.
Gda1881	Miłuję Pana, iż wysłuchał głos mój, i prośby moje.
Gda2017	Miłuję PANA, bo usłyszał mój głos i moje prośby.
PsBycz	Raduję-się-wielce, że uważa Pan, na głos-mój błagania-mojego;
Goet	MIŁUJĘ Pana, bo słucha głosu mego, błagania mojego;
PsCylk	Błogo mi, że wysłuchał Bóg głos mój, błagania moje.
PsKrusz	Umiłowałem Pana, ponieważ wysłuchał głos mój - prośbę moją.
PsAszk	Miłowałem, gdyż usłyszy Jehowa głos mój, błagalne me modlitwy.
PsSzer	Miłuję Pana, gdyż wysłuchał głosu mego, błagania mego.
Tys1	(114:1) Alleluja. Miłuję Pana, albowiem usłyszał głos mego błagania,
Tys5	Alleluja. Miłuję Pana, albowiem usłyszał głos mego błagania,
Bryt	Miłuję Pana, gdyż wysłuchał Głosu mego, błagania mego.
Pozn	Alleluja. Miłuję Jahwe, bowiem Jahwe wysłuchał głosu mojego błagania.
WarPra	Miłuję Pana za to, że mnie wysłuchał, gdym do Niego wołał
STB	Miłuję, dlatego, że WIEKUISTY wysłuchał mój głos oraz moje błagania,
EIB	Pokochałem PANA, ponieważ wysłuchał głosu mego błagania

Ps 116,2

PsFlor	(114:2) bo nakłonił ucho swoje mnie i we dnioch moich wzywać będę.
PsPul	(114:2) bo nakłonił ucho swoje mnie a we dnioch moich wzywać będę.
Wuj1923	Albowiem skłonił ucho swego ku mnie: a we dni moje będę wzywał.
Gda1881	Albowiem nakłonił ucha swego ku mnie, gdym go wzywał za dni moich.
Gda2017	Nakłonił bowiem swego ucha ku mnie, dlatego będę go wzywał za moich dni.
PsBycz	Bo zwrócił ucho-swé ku-mnie; przeto,-za-dni-moich, będę-Go-wzywał.
Goet	Albowiem skłonił ucho Swoje ku mnie: dlatego chcę Go wzywać przez całe życie swoje.
PsCylk	Że skłonił ucho Swoje ku mnie, i póki dni moje wzywać Go będę.
PsKrusz	Albowiem nakłonił ucha swego ku mnie, gdym wzywał we dni moje.
PsAszk	Iż nakłonił mi ucha Swego a za dni mych będę wołał:
PsSzer	Nakłonił bowiem ucho swe ku mnie, przeto wzywać Go będę, póki życia mego.
Tys1	(114:2) bo ucha swego nakłonił ku mnie w dniu, w którym wołałem.
Tys5	bo ucha swego nakłonił ku mnie w dniu, w którym wołałem.
Bryt	Nakłonił bowiem ucha swego ku mnieW dniach, gdy go wzywałem.
Pozn	Nakłonił ku mnie swoje ucho, w dzień, kiedy do Niego wołałem.
WarPra	i nakłonił ku mnie swego ucha w dniu mojej modlitwy.
STB	że skłonił ku mnie Swe ucho; oto będę Go wzywał dopóki moje dni.
EIB	I skłonił ku mnie swoje ucho - Będę Go za to wielbił, póki żyję.

Ps 116,3

PsFlor	(114:3) Ogarnęły są mnie boleści śmierci a szkody piekielne nalezł❬y❭ są mnie.
PsPul	(114:3) Ogarnęły są mnie boleści śmierci i szkody pkielne nalazły są mnie.
Wuj1923	Ogarnęły mię boleści śmiertelne: a niebezpieczeństwa piekielne potkały mię: nalazłem ucisk i boleść.
Gda1881	Ogarnęły mię były boleści śmierci, a utrapienia grobu zjęły mię; ucisk i boleść przyszła na mię.
Gda2017	Otoczyły mnie boleści śmierci, utrapienia piekła przeniknęły mnie; przyszły na mnie ucisk i boleść.
PsBycz	Otoczyły-mię bóle śmiertelne, i,-ściśnienia grobu, dotknęły-mię; ja, niedolę, i-smutek znajduję.
Goet	Omotały mię były więzy śmierci i uciśnienia piekielne opadły mię; spotkałem ucisk i żałość,
PsCylk	Ogarnęły mnie bóle śmierci, a męczarnie grobu nawiedziły mnie, ucisk i smutek dościgły mnie.
PsKrusz	Ogarnęły mnie bóle śmiertelne, utrapienia grobu napotkały mnie, ucisk i boleść znalazłem.
PsAszk	"Ogarnęły mię bole porodowe śmierci i odnalazły mnie uciski przepaści, znajdęż utrapienie i rozpacz".
PsSzer	Ogarnęły mnie więzy śmierci i opadły mnie trwogi piekielne, ucisk i zmartwienie przyszły na mnie.
Tys1	(114:3) Oplotły mnie więzy śmierci, dosięgły mnie pęta krainy zmarłych, popadłem w lęk i udrękę.
Tys5	Oplotły mnie więzy śmierci, dosięgły mnie pęta Szeolu, popadłem w ucisk i udrękę.
Bryt	Spętały mnie więzy śmierciI opadły mnie trwogi otchłani, Ucisk i zmartwienie przyszły na mnie.
Pozn	Więzy śmierci już mnie otoczyły, oplotły mnie więzy Szeolu, popadłem w ucisk i udrękę.
WarPra	Krępują mnie ze wszech stron więzy śmierci, lęk mnie ogarnia przed zejściem w zaświaty, uciski znoszę i udręki.
STB	Ogarnęły mnie bóle śmierci, nawiedziły mnie męczarnie grobu, ucisk i smutek mnie dościgły.
EIB	A już oplotły mnie powrozy śmierci, Dopadł niepokój przed światem umarłych, Owładnęły mną ból i agonia.

Ps 116,4

PsFlor	(114:4) Smętek a boleść nalez❬ł❭ jeśm a imie❬nia❭ gospodnowa wzywał jeśm. (114:5a) O Panie, wywol duszę moję!
PsPul	(114:4) Smętek i boleść nalazł jeśm a imię boże wzywać będę. (114:5a) O Gospodnie, wyzwol duszę moję!
Wuj1923	I wzywałem imienia Pańskiego: O Panie! wybaw duszę moję.
Gda1881	I wzywałem imienia Pańskiego, mówiąc: Proszę, o Panie! wybaw duszę moję.
Gda2017	Wtedy wezwałem imienia PANA, mówiąc: PANIE, proszę, wybaw moją duszę.
PsBycz	Lecz,-do-Imienia Pana, wołałem, mówiąc: Proszę, o-Panie! oswobódź duszę-moję.
Goet	Wtedy wezwałem imienia Pańskiego: "O Panie, wybaw duszę moją!"
PsCylk	Ale w imię Boga wołałem, racz Boże, ocal duszę moję.
PsKrusz	Ale imienia Pańskiego wzywać będę, prosząc Pana: "Zbaw duszę moją".
PsAszk	A w imię zawołam Jehowy: "Proszęć Jehowo, wyzwól duszę mą!"
PsSzer	Wtedy wzywałem imienia Pana: Ach, Panie, ratuj duszę moją!
Tys1	(114:4) Ale wezwałem imienia Pańskiego: «O Panie, ratuj me życie!»
Tys5	Ale wezwałem imienia Pańskiego: O Panie, ratuj me życie!
Bryt	Wtedy wezwałem imienia Pana:Ach, Panie, ratuj duszę moją!
Pozn	Wzywałem wówczas Imienia Jahwe: "O Jahwe, ocal życie moje!"
WarPra	Zacząłem tedy wzywać Imienia Pańskiego: Ach, Panie, ratuj moje życie!
STB	Ale wzywałem Imię WIEKUISTEGO: Zechciej BOŻE i ocal moją duszę.
EIB	Wtedy wezwałem imienia PANA: O, PANIE, ratuj moją duszę!

Ps 116,5

PsFlor	(114:5b) Miłosierdny Gospodzin i prawdziwy a Bog nasz smiłuje się.
PsPul	(114:5b) Miłosierdny Gospodzin i prawdziwy a Bog nasz smiłuje sie.
Wuj1923	Miłościwy Pan, i sprawiedliwy: a Bóg nasz jest litościwy.
Gda1881	Miłościwy Pan i sprawiedliwy, Bóg nasz litościwy.
Gda2017	Łaskawy jest PAN i sprawiedliwy, nasz Bóg jest miłosierny.
PsBycz	Łaskaw Pan i-sprawiedliw oraz,-Bóg nasz, miłosiern.
Goet	Łaskawy i sprawiedliwy jest Pan, i Bóg nasz jest miłosierny.
PsCylk	Litościwy Bóg i sprawiedliwy, a Pan nasz miłosierny.
PsKrusz	Miłosierny Pan i sprawiedliwy i Bóg nasz litościwy.
PsAszk	Miłosierny Jehowa i sprawiedliwy, a Bóg nasz jest litujący się.
PsSzer	Miłościwy i sprawiedliwy jest Pan, litościwy jest nasz Bóg.
Tys1	(114:5) Pan jest łaskawy i sprawiedliwy i Bóg nasz jest miłosierny.
Tys5	Pan jest łaskawy i sprawiedliwy i Bóg nasz jest miłosierny.
Bryt	Łaskawy i sprawiedliwy jest Pan, Litościwy jest nasz Bóg.
Pozn	Jahwe jest łaskawy i sprawiedliwy, nasz Bóg jest pełen miłosierdzia.
WarPra	Pan jest dobry i sprawiedliwy, Bóg nasz jest bardzo miłosierny.
STB	WIEKUISTY jest litościwy i sprawiedliwy, nasz Bóg jest miłosierny.
EIB	PAN jest łaskawy i sprawiedliwy, Nasz Bóg jest Bogiem miłosiernym.

Ps 116,6

PsFlor	(114:6) Strzegący malutkich Gospodzin, uśmierzył jeśm się i zbawił mie.
PsPul	(114:6) Strzegący malutkich Gospodzin, uśmierzył jeśm sie i zbawił jest mie.
Wuj1923	Pan strzeże maluczkich: uniżyłem się, a wybawił mię.
Gda1881	Pan prostaczków strzeże; byłem uciśniony, a wspomógł mię.
Gda2017	PAN strzeże ludzi prostych; byłem uciśniony, a wybawił mnie.
PsBycz	Strzegącym prostaków, Pan; jam-zubożał, a-On-mi pomógł.
Goet	Pan chroni prostodusznych; byłem nędzny, a On wybawił mię.
PsCylk	Strzeże prostodusznych Bóg, biedny byłem a wspomógł mnie.
PsKrusz	Bóg strzeże prostych; stałem się nędznym, a zbawił mnie.
PsAszk	Strzeże dobrodusznych Jehowa, - jam biedny, a da mi zbawienie.
PsSzer	Pan strzeże prostaczków; byłem w nędzy, a On wybawił mnie.
Tys1	(114:6) Pan strzeże ludzi prostego serca: byłem w niedoli, a On mię wybawił.
Tys5	Pan strzeże ludzi pełnych prostoty; byłem bezsilny, a On mnie wybawił.
Bryt	Pan strzeże prostaczków:Byłem w nędzy, a On wybawił mnie.
Pozn	Jahwe bierze w obronę ludzi prostych, słaby byłem, więc ocalił mnie.
WarPra	Pan strzeże ludzi serca prostego, gdy byłem w nieszczęściu, przyszedł mi z pomocą.
STB	WIEKUISTY strzeże prostodusznych; byłem biedny, a wspomógł mnie.
EIB	PAN strzeże ludzi prostodusznych - Byłem na dnie, a On mnie zbawił.

Ps 116,7

PsFlor	(114:7) Wroć sie, dusza moja, w pokoj twoj, bo Pan dobrze uczynił tobie,
PsPul	(114:7) Wroć sie, dusza moja, w pokoj twoj, bo ❬Go❭spodzin dobrze uczynił tobie,
Wuj1923	Nawróć się, duszo moja: do odpocznienia twego; albowiem ci Pan dobrze uczynił.
Gda1881	Nawróć się, duszo moja! do odpocznienia swego; albowiem ci Pan dobrze uczynił.
Gda2017	Powróć, moja duszo, do swego odpoczynku, bo PAN dobrze ci uczynił.
PsBycz	Powróć, o-duszo-moja! do-spokoju-twego; ponieważ Pan nagrodził ci.
Goet	Wróć się, duszo moja, do spokoju swego! albowiem Pan dobrze ci uczynił.
PsCylk	Wróć duszo moja do spokoju swojego, albowiem Bóg ulitował się nad tobą.
PsKrusz	Nawróć się duszo moja do odpocznienia swego, albowiem Pan dobrze ci uczynił.
PsAszk	Wracaj duszo ma do twego wypocznienia, gdyż Jehowa cię wynagrodził.
PsSzer	Wróć, duszo moja, do spokoju swego, bo Pan był dobry dla ciebie!
Tys1	(114:7) Powróć, duszo moja, do swego spokoju, bo Pan ci dobrze uczynił.
Tys5	Powróć, moja duszo, do swego spokoju, bo Pan ci dobro wyświadczył.
Bryt	Wróć, duszo moja, do spokoju swego, Bo Pan był dobry dla ciebie!
Pozn	Powróć, duszo moja, do swego spokoju, bowiem Jahwe dobro ci wyświadczył.
WarPra	Uspokuj się więc, moje serce, bo Pan uczynił ci tak wiele dobrego.
STB	Wróć moja duszo do swojego spokoju, bo BÓG się ulitował nad tobą.
EIB	Zawróć, ma duszo, zaznaj spokoju, Bo oto PAN ujął się za tobą!

Ps 116,8

PsFlor	(114:8) iże wytargł duszę moję ze śmierci, oczy moji od słez, nogi moje od upełznienia.
PsPul	(114:8) iże wytargł duszę moję ze śmierci, oczy moje ze słez, nogi moje od upełznienia.
Wuj1923	Bo wyrwał duszę moję od śmierci, oczy moje od płaczu, nogi moje od upadku.
Gda1881	Bo wyrwał duszę moję od śmierci, oczy moje od płaczu, nogę moję od upadku.
Gda2017	Wybawił bowiem moją duszę od śmierci, oczy moje od płaczu, moją nogę od upadku.
PsBycz	Wszakże, o Panié! Ty,-uwolniłeś duszę-mę, od-śmierci, oczy-me, od-łez, nogi-moje, od-upadku,
Goet	Albowiem wybawiłeś duszę moją od śmierci, oczy moje od łez, nogę moją od upadku.
PsCylk	Bo wybawiłeś duszę moję od śmierci, oko moje od łez, nogę moję od upadku.
PsKrusz	Albowiem wyrwał duszę mą od śmierci, oczy moje od łez, nogi moje od upadku.
PsAszk	Bo wyrwałeś duszę mą od śmierci, me oko od łez, mą nogę od potknienia.
PsSzer	Zaiste, wyratowałeś duszę moją od śmierci, otarłeś łzę z oczu moich, ustrzegłeś nogi moje od upadku.
Tys1	(114:8) Uchronił bowiem duszę mą od śmierci, od łez me oczy, nogi od upadku.
Tys5	Uchronił bowiem moje życie od śmierci, moje oczy - od łez, moje nogi - od upadku.
Bryt	Albowiem uchroniłeś duszę moją od śmierci, Oczy moje od łez, nogi moje od upadku.
Pozn	Zaprawdę zachowałeś życie moje od śmierci, moje oczy od płaczu, nogi od potknięcia.
WarPra	Uratował mnie przecież przed śmiercią, łzy na mej twarzy osuszył, a nogi chronił przed upadkiem.
STB	Wybawił moją duszę od śmierci, moje oko od łez, a moją nogę od upadku.
EIB	Tak, Ty uchroniłeś mnie od śmierci, Me oczy - od łez, Nogi - od potknięcia.

Ps 116,9

PsFlor	(114:9) Lub będę Panu w ziemi ż[w]ywych.
PsPul	(114:9) ❬Lub będę Gospodnu w ziemi żywących❭.
Wuj1923	Będę się podobał Panu w krainie żywiących.
Gda1881	Będę chodził ustawicznie przed oblicznością Pańską w ziemi żyjących.
Gda2017	Będę chodził przed obliczem PANA w ziemi żyjących.
PsBycz	Będę-chadzał, przed-obliczem Pana, w-krainie żyjących.
Goet	Będę chodził przed Panem w krainie żyjących,
PsCylk	Postępować będę wobec Boga, w krainach życia.
PsKrusz	Będę chodził bezustannie przed obliczem Pańskiem w ziemi żyjących.
PsAszk	Będę kroczył przed Jehową w krainach żywota.
PsSzer	Mogę chodzić przed Panem w krainie żyjących.
Tys1	(114:9) Będę chodził w obecności Pana w krainie żyjących.
Tys5	Będę chodził w obecności Pańskiej w krainie żyjących.
Bryt	Będę chodził przed PanemW krainie żyjących.
Pozn	Mogę chodzić przed obliczem Jahwe w krainie żyjących.
WarPra	Kroczyć więc będę moją drogą przed Panem w krainie żyjących.
STB	Będę chodził przed WIEKUISTYM w Krainach Życia.
EIB	Nadal będę żył przy mym PANU I poruszał się pośród żyjących.

Ps 116,10

PsFlor	(115:1) Wierzył jeśm, przetoż {albo przeto} eże mowił jeśm, ale ja pak uśmierzył jeśm ❬sie❭ wielmi.
PsPul	Alleluia. (115:1) Wierzył jeśm, przetoż mołwił jeśm, ale ja uśmierzył jeśm sie wielmi.
Wuj1923	Alleluja. Uwierzyłem, przetóżem mówił: a ja poniżon jestem bardzo.
Gda1881	Uwierzyłem, dlategom mówił, chociażem bardzo był utrapiony.
Gda2017	Uwierzyłem i dlatego przemówiłem; byłem bardzo strapiony.
PsBycz	Uwierzyłem; przetoż powiedziałem: Jam strapion-był nader.
Goet	Wierzę, dlatego mówię. Ale byłem bardzo upokorzony;
PsCylk	Wierzyłem, gdym wołał: jakżem biedny bardzo.
PsKrusz	Uwierzyłem, gdym mówił: "Jestem bardzo utrapiony".
PsAszk	Mam Miarę, bo powiem: jam cierpiał wielce.
PsSzer	Wierzę, gdy mówię: Ach! Jestem bardzo utrapiony.
Tys1	(115:10) Ufałem, nawet gdym mówił: «Jestem w wielkim ucisku».
Tys5	Ufałem, nawet gdy mówiłem: Jestem w wielkim ucisku.
Bryt	Wierzę nawet wtedy, gdy mówię: Jestem bardzo utrapiony.
Pozn	Ufałem i wtedy, gdym wołał: "Jestem w wielkim utrapieniu".
WarPra	Ufać nie przestałem, nawet gdy mówiłem, że jestem tak bardzo przybity,
STB	Wierzyłem, kiedy wołałem: Jak bardzo jestem biedny.
EIB	Uwierzyłem - więc przemówiłem. Byłem bardzo upokorzony.

Ps 116,11

PsFlor	(115:2) Ja jeśm rzekł w przestąpieniu mojem: Wszelki człowiek łeż.
PsPul	(115:2) Ja jeśm rzekł w wystąpieniu moim: Wszeliki człowiek łeż.
Wuj1923	Jam rzekł w zachwyceniu mojem: Każdy człowiek kłamca.
Gda1881	Jam był rzekł w zatrwożeniu mojem: Wszelki człowiek kłamca.
Gda2017	Powiedziałem w zatrwożeniu: Każdy człowiek to kłamca.
PsBycz	Jam zapowiedział w-trwodze-mojéj: Każdy człowiek kłamcą.
Goet	Rzekłem był w trwodze swojej: "Wszyscy ludzie są kłamcy!"
PsCylk	Rzekłem w trwodze mojéj: wszyscy ludzie zawodni.
PsKrusz	W zatrwożeniu mem rzekłem: "Wszelki człowiek kłamca".
PsAszk	Sądziłem w mej płochości, że wszystek człowiek kłamie.
PsSzer	Mówię w trwodze: Każdy człowiek jest kłamcą.
Tys1	(115:11) Powiedziałem w swym lęku: «Zawodny wszelki człowiek!»
Tys5	Powiedziałem w swym przygnębieniu: Każdy człowiek kłamie!
Bryt	Mówiłem w trwodze mojej:Wszyscy ludzie kłamią.
Pozn	Mówiłem w moim przerażeniu: "Kłamcą jest każdy człowiek".
WarPra	i gdy w mym przygnębieniu narzekałem, że wszyscy ludzie kłamią.
STB	W mojej trwodze powiedziałem: Wszyscy ludzie są zawodni.
EIB	Musiałem przyznać z rozczarowaniem, Że każdy jest zawodny.

Ps 116,12

PsFlor	(115:3) Czym opłacę Panu za wszytko, coż zapłacił mi jest?
PsPul	(115:3) Czym odpłacę Gospodnu za wszystko, co odpłacił jest mi?
Wuj1923	Cóż oddam Panu za wszystko, co mi dobrze czynił?
Gda1881	Cóż oddam Panu za wszystkie dobrodziejstwa jego, które mi uczynił?
Gda2017	Cóż oddam PANU za wszystkie jego dobrodziejstwa, które mi wyświadczył?
PsBycz	Cóż oddam Panu, za wsze dobrodziejstwa-Jego, zléwane, na-mnie?
Goet	Jak odpłacę Panu za wszystkie dobrodziejstwa Jego, mnie okazane?
PsCylk	Czém wywdzięczę się Bogu za wszystkie dobrodziejstwa Jego względem mnie.
PsKrusz	Cóż oddam Panu za wszystkie dobrodziejstwa, które mi uczynił?
PsAszk	Czem powrócę Jehowie wszystko, czem mnie nagrodził?
PsSzer	Cóż oddam Panu za wszystkie Jego dobrodziejstwa dla mnie?
Tys1	(115:12) Czym ja się Panu wypłacę za wszystko, co mi wyświadczył?
Tys5	Cóż oddam Panu za wszystko, co mi wyświadczył?
Bryt	Czym odpłacę PanuZa wszystkie dobrodziejstwa, które mi wyświadczył?
Pozn	Cóż mogę oddać Jahwe za wszelkie dobro, którym mnie obdarzył?
WarPra	Jak zdołam odpłacić Panu za wszystko, za wszelkie dobro, które mi uczynił?
STB	Czym odwdzięczę się WIEKUISTEMU za wszystkie dobrodziejstwa względem mnie?
EIB	A PAN? Czym Mu się odwdzięczę? Tyle wyświadczył mi dobrodziejstw!

Ps 116,13

PsFlor	(115:4) Kielich zbawienia wezmę a imię panowo wzowę.
PsPul	(115:4) Kielich zbawienia wezmę a imię boże wzowę.
Wuj1923	Kielich zbawienia wezmę, a imienia Pańskiego wzywać będę.
Gda1881	Kielich obfitego zbawienia wezmę, a imienia Pańskiego wzywać będę,
Gda2017	Wezmę kielich zbawienia i będę wzywać imienia PANA.
PsBycz	Kielich zbawienny podniosę, i-do-Imienia Pana zawołam.
Goet	Kielich zbawienia wezmę i wzywać będę imienia Pańskiego;
PsCylk	Czarę wybawienia podniosę, i w imię Boże zawołam.
PsKrusz	Kielich zbawienia przyjmę i, imienia Pańskiego wzywać będę.
PsAszk	Puhar wzniosę wybawień i wołać będę imieniem Jehowy.
PsSzer	Podniosę kielich zbawienia i wzywać będę imienia Pana.
Tys1	(115:13) Kielich zbawienia podniosę i wezwę imienia Pańskiego.
Tys5	Podniosę kielich zbawienia i wezwę imienia Pańskiego.
Bryt	Podniosę kielich zbawieniaI wzywać będę imienia Pana.
Pozn	Podniosę kielich zbawienia i będę wzywał Imienia Jahwe.
WarPra	Podniosę kielich zbawienia i wzywać będę Imienia Pańskiego.
STB	Podniosę czarę zbawienia i będę wzywał Imienia BOGA.
EIB	Podniosę kielich za zbawienie! Wezwę imienia PANA!

Ps 116,14

PsFlor	(115:5a) Obietnice moje Panu wrocę przede wszemi ludźmi jego,
PsPul	(115:5a) Obietnice moje Gospodnu wrocę przede wszem ludem jego,
Wuj1923	Śluby moje Panu oddam przede wszystkim ludem jego.
Gda1881	Śluby moje oddam Panu, a to zaraz przed wszystkim ludem jego.
Gda2017	Moje śluby złożone PANU wypełnię teraz przed całym jego ludem.
PsBycz	Śluby-me Panu uiszczę, wobec teraz, wszego ludu-Jego.
Goet	Ślubowania moje oddam Panu, tak, w obecności wszystkiego ludu Jego
PsCylk	Śluby moje Bogu spełnię, wobec całego narodu Jego.
PsKrusz	Śluby moje Panu oddam - teraz przed wszystkiem ludem Jego.
PsAszk	Śluby me spłacę Jehowie, w obliczu - proszęż - wszystkiego Jego ludu.
PsSzer	Spełnię Panu śluby moje i to wobec całego ludu Jego.
Tys1	(115:14) Wypełnię Panu me śluby przed całym Jego ludem.
Tys5	Moje śluby, złożone Panu, wypełnię przed całym Jego ludem.
Bryt	Spełnię Panu śluby mojeWobec całego ludu jego.
Pozn	Wypełnię śluby moje wobec Jahwe w obecności całego Jego ludu.
WarPra	A wypełnię przyrzeczenia, które Panu złożyłem, jawnie wobec ludu całego.
STB	Spełnię BOGU me śluby, wobec całego Jego ludu.
EIB	Wobec całego Jego ludu Wypełnię to, co ślubowałem.

Ps 116,15

PsFlor	(115:5b) droga przed oczyma gospodnowym❬a❭ śmierć świętych jego.
PsPul	(115:5b) droga przed oczyma bożyma śmierć świętych jego.
Wuj1923	Droga przed oblicznością Pańską śmierć świętych jego.
Gda1881	Droga jest przed oczyma Pańskiemi śmierć świętych jego.
Gda2017	Cenna jest w oczach PANA śmierć jego świętych.
PsBycz	Drogą, w-obliczu Pana, śmierć ulubionych-Jego.
Goet	Cenna jest w oczach Pańskich śmierć pobożnych Jego.
PsCylk	Drogą w oczach Boga śmierć cnotliwych Jego.
PsKrusz	Droga jest przed oczyma Pańskiemi śmierć świętych Jego.
PsAszk	Drogiem - w oczach Jehowy - umieranie dla Jego miłościwych.
PsSzer	U Pana droga jest śmierć Jego wiernych.
Tys1	(115:15) Cenna jest w oczach Pańskich śmierć Jego świętych.
Tys5	Drogocenna jest w oczach Pana śmierć Jego czcicieli.
Bryt	Drogocenna jest w oczach Pana Śmierć wiernych jego.
Pozn	Cenna jest w oczach Jahwe śmierć Jego wiernych.
WarPra	Cenna jest w oczach Pana śmierć tych, co Go miłują.
STB	Drogą jest w oczach BOGA śmierć Jego świętych.
EIB	Kosztowna jest w ocenie PANA Śmierć tych, którzy są Mu oddani.

Ps 116,16

PsFlor	(115:6) O Panie, iż ja sługa twoj, ja sługa twoj i syn sługi twoji. (115:7a) Roztargł jeś okowy moje
PsPul	(115:6) O Gospodnie, iż ja sługa twoj, ja sługa twoj i syn sługi twojej. (115:7a) Roztargł jeś okowy moje
Wuj1923	O Panie! bom ja sługa twój: jam sługa twój, i syn służebnice twojéj: potargałeś pęta moje.
Gda1881	O mój Panie! żem ja sługą twoim, jam sługą twoim, synem służebnicy twojej, rozwiązałeś związki moje.
Gda2017	O PANIE, jestem twoim sługą; jestem twoim sługą i synem twojej służącej; rozerwałeś moje więzy.
PsBycz	Proszę, o-Panie! przecież ja sługa-Twój; ja sługą-Twym, synem służebnicy-Twojéj; Tyś-rozwiązał więzy-moje.
Goet	O Panie, ja przecież jestem sługą Twoim, jestem sługą Twoim, synem służebnicy Twojej; rozwiązałeś więzy moje.
PsCylk	O Boże, wszak ja sługa Twój, syn służebnicy Twojej, rozwiązałeś pęta moje.
PsKrusz	Proszę, Panie! Oto ja sługa Twój! jam sługa Twój - syn służebnicy Twojej; rozwiązałeś związki moje.
PsAszk	Proszęć Jehowo, bom sługą Twoim, jam sługa Twój, syn Twej służebnicy! Tyś rozerwał me pęta!
PsSzer	O Panie, jam sługa Twój, syn służebnicy Twojej, rozwiązałeś pęta moje.
Tys1	(115:16) O Panie, jam sługa Twój, jam sługa Twój, syn Twojej służebnicy: Tyś me kajdany rozerwał.
Tys5	O Panie, jam Twój sługa, jam Twój sługa, syn Twojej służebnicy - Ty rozerwałeś moje kajdany.
Bryt	O Panie, jam sługa twój, Jam sługa twój, syn służebnicy twojej, Rozwiązałeś pęta moje.
Pozn	O Jahwe! Jam sługą Twoim, jam Twój sługa, syn służebnicy Twojej - Ty rozerwałeś moje pęta.
WarPra	Ach, Panie, ja przecież jestem tylko sługą, sługą i synem służebnicy Twojej. To Ty zdjąłeś ze mnie więzy.
STB	O WIEKUISTY, ja przecież jestem Twoim sługą, synem Twej służebnicy, bo rozwiązałeś moje pęta.
EIB	Ja właśnie jestem Twoim sługą, PANIE, Jestem Twym sługą, synem Twej służącej, I Ty zerwałeś me powrozy!

Ps 116,17

PsFlor	(115:7b) a tobie wzdam modłę ch[a]wały, a imię panowo wzowę.
PsPul	(115:7b) i tobie wzdam modłę chwały a imię boże wzowę.
Wuj1923	Tobie ofiaruję ofiarę chwały, a imienia Pańskiego wzywać będę.
Gda1881	Tobie ofiarować będę ofiarę chwały, i imienia Pańskiego wzywać będę.
Gda2017	Tobie złożę ofiarę chwały i będę wzywać imienia PANA.
PsBycz	Tobie poświęcę ofiarę dziękczynienia, i,-do-Imienia Pana, zawołam.
Goet	Tobie będę ofiarował ofiary chwały, i wzywał imienia Pańskiego;
PsCylk	Tobie składam ofiarę dziękczynną, i w imię Boże wołam.
PsKrusz	Tobie złożą ofiarę chwały i, imienia Pańskiego wzywać będę.
PsAszk	Tobie ofiary złożę dziękczynne i wołać będę imieniem Jehowy!
PsSzer	Tobie złożę ofiarę dziękczynną i będę wzywał imienia Pana.
Tys1	(115:17) Tobie złożę ofiarę pochwalną i wezwę imienia Pańskiego.
Tys5	Tobie złożę ofiarę pochwalną i wezwę imienia Pańskiego.
Bryt	Tobie złożę ofiarę dziękczynną I będę wzywał imienia Pana.
Pozn	Tobie złożę ofiarę pochwalną i będę wzywał Imienia Jahwe.
WarPra	Będę Ci składał ofiary dziękczynne i wzywał Imienia Pańskiego.
STB	Tobie składam dziękczynną ofiarę oraz wzywam Imienia BOGA.
EIB	Dla Ciebie złożę dziękczynną ofiarę I będę wzywał imienia PANA.

Ps 116,18

PsFlor	(115:8a) Obietnice moje Panu wrocę przed oczyma wszego luda jego,
PsPul	(115:8a) Obietnice moje Gospodnu wrocę przed oczyma szwego luda jego,
Wuj1923	Śluby moje Panu oddam przed oczyma wszystkiego ludu jego:
Gda1881	Śluby moje oddam Panu, a to zaraz przed wszystkim ludem jego,
Gda2017	Moje śluby złożone PANU wypełnię teraz przed całym jego ludem;
PsBycz	Śluby-me Panu uiszczę, wobec teraz, wszego ludu-Jego;
Goet	Ślubowania moje oddam Panu, tak, w obecności wszystkiego ludu Jego,
PsCylk	Śluby Moje Bogu spełniam wobec całego narodu Jego.
PsKrusz	Śluby moje Panu oddam - teraz przed wszystkim ludem Jego:
PsAszk	Śluby me spłacę Jehowie, w obliczu proszęż wszystkiego Jego ludu -
PsSzer	Spełnię Panu śluby moje i to wobec całego ludu Jego,
Tys1	(115:18) Wypełnię Panu me śluby przed całym Jego ludem,
Tys5	Moje śluby, złożone Panu, wypełnię przed całym Jego ludem,
Bryt	Spełnię Panu śluby mojeWobec całego ludu jego.
Pozn	Wypełnię moje ślubowanie wobec Jahwe w obecności całego Jego ludu,
WarPra	A przyrzeczenia, które Panu złożyłem, wypełnię jawnie wobec ludu całego,
STB	Moje śluby spełniam BOGU wobec całego Jego ludu.
EIB	Wobec całego Jego ludu Wypełnię to, co ślubowałem.

Ps 116,19

PsFlor	(115:8b) we trzemoch domu panowa, w pośrzod ciebie, Jeruzalem.
PsPul	(115:8b) w trzemiech domu bożego, w pośrzod ciebie, Jeruzalem.
Wuj1923	W sieniach domu Pańskiego, w pośrodku ciebie, o Jeruzalem!
Gda1881	W przysionkach domu Pańskiego, w pośrodku ciebie, Jeruzalemie! Halleluja.
Gda2017	W dziedzińcach domu PANA, pośrodku ciebie, Jeruzalem! Alleluja.
PsBycz	W-przysionkach domu Pana, w-śród-ciebie, o-Jerozolimo! Halelu-Ja. (Chwalcie-Pana.)
Goet	W przedsionkach domu Pańskiego, w pośrodku ciebie, Jerozolimo. Alleluja!
PsCylk	W przedsieniach domu Bożego, we wnętrzu Twojém Jerozolimo. Halleluja.
PsKrusz	w sieniach domu, Pańskiego - w pośrodku ciebie - Jeruzalem! Alleluja!
PsAszk	W przedsionkach domu Jehowy - w samym ośrodku twoim Jeruzalem! Hallelujah!
PsSzer	w sieniach domu Pańskiego, w tobie, Jeruzalemie. Alleluja.
Tys1	(115:19) w dziedzińcach domu Pańskiego, w pośrodku ciebie, Jeruzalem.
Tys5	na dziedzińcach domu Pańskiego, pośrodku ciebie, Jeruzalem.
Bryt	W przedsionkach domu Pańskiego, Wpośród ciebie, o Jeruzalem! Alleluja.
Pozn	na dziedzińcach Domu Jahwe, w pośrodku ciebie, o Jeruzalem.
WarPra	w przedsionkach domu Pańskiego, pośrodku Jeruzalem. Alleluja.
STB	W przedsionkach domu WIEKUISTEGO, w twoim wnętrzu, Jeruszalaim. HALLELUJA!
EIB	Uczynię to w przedsionkach domu PANA, W twoim obrębie, Jerozolimo! Alleluja!

Psalm 117

Ps 117,1

PsFlor	(116:1) Chwalcie Pana, wszytki pogany, chwalcie ji, wszytcy ludzie,
PsPul	Alleluia. (116:1) Chwalcie Gospodna, wszystcy pogani, chwalcie ji, wszystcy ludzie,
Wuj1923	Alleluja. Chwalcie Pana wszyscy poganie: chwalcie go wszyscy narodowie.
Gda1881	Chwalcie Pana wszystkie narody! chwalcie go wszyscy ludzie!
Gda2017	Chwalcie PANA, wszystkie narody! Chwalcie go, wszyscy ludzie!
PsBycz	Wychwalajcie Pana, wszystkie narody; wysławiajcie-Go, wszystkie wy-ludy.
Goet	CHWALCIE Pana, wszystkie narody! Wysławiajcie Go wszystkie ludy!
PsCylk	Chwalcie Boga wszystkie ludy, sławcie Go wszystkie plemiona.
PsKrusz	Chwalcie Pana wszystkie narody, chwalcie Go wszystkie ludy.
PsAszk	Wielbcie Jehowę wszystkie narody, sławcie Go ludy wszystkie!
PsSzer	Chwalcie Pana, wszystkie ludy, wysławiajcie Go, wszystkie narody,
Tys1	(116:1) Alleluja. Chwalcie Pana, wszystkie narody, wysławiajcie Go, wszystkie ludy,
Tys5	Alleluja. Chwalcie Pana, wszystkie narody, wysławiajcie Go, wszystkie ludy,
Bryt	Chwalcie Pana, wszystkie narodyWysławiajcie go, wszystkie ludy,
Pozn	Alleluja. Chwalcie Jahwe, wszystkie ludy, wysławiajcie Go, wszystkie narody.
WarPra	Wysławiajcie Pana, wszystkie ludy, wychwalajcie Go, wszystkie narody.
STB	Chwalcie WIEKUISTEGO wszystkie narody, sławcie Go wszystkie plemiona;
EIB	Chwalcie PANA, wszystkie narody, Uwielbiajcie Go, wszystkie plemiona,

Ps 117,2

PsFlor	(116:2) bo poćwirdzono jest nad nami miłosierdzie jego a prawda boża przebywa na wieki.
PsPul	(116:2) bo poćwirdzono jest nad nami miłosierdzie jego a prawda boża przybywa na wieki.
Wuj1923	Bo się umocniło nad nami miłosierdzie jego: a prawda Pańska trwa na wieki!
Gda1881	Albowiem rozszerzone jest nad nami miłosierdzie jego, a prawda Pańska trwa na wieki. Halleluja.
Gda2017	Wielkie jest bowiem jego miłosierdzie nad nami, a prawda PANA trwa na wieki. Alleluja.
PsBycz	Bo przemożną, nad-nami, łaska-Jego; a,-prawda Pana, na-wieki Halelu-Ja. (Chwalcie-Pana.)
Goet	Albowiem potężna nad nami jest dobroć Jego, a wierność Pańska trwa na wieki! Alleluja!
PsCylk	Bo przemożna nad nami łaska Jego, a prawda Boża na wieki. Halleluja.
PsKrusz	Albowiem umocnione jest nad nami miłosierdzie Jego, a prawda Pańska trwa na wieki. Alleluja!
PsAszk	Gdyż zagórowała nad nami można łaska Jego i prawda Jehowy na wieczność. Hallelujah!
PsSzer	albowiem łaska Jego jest można nad nami, a wierność Jego trwa na wieki! Alleluja.
Tys1	(116:2) bo Jego miłosierdzie nad nami utwierdzone, a wierność Pańska trwa na wieki.
Tys5	bo Jego łaska nad nami potężna, a wierność Pańska trwa na wieki.
Bryt	Albowiem łaska jego jest można nad nami, A wierność jego trwa na wieki! Alleluja.
Pozn	Gdyż przemożna jest nad nami łaskawość Jego, a Jego wierność trwa wiecznie.
WarPra	Bo okazał nam wielkie miłosierdzie swoje, a wierność Pana będzie trwać na wieki. Alleluja!
STB	bo nad nami przemożna Jego łaska, a prawda WIEKUISTEGO na wieki. HALLELUJA!
EIB	Ponieważ darzy nas ogromną łaską, A wierność PANA jest ponadczasowa! Alleluja!

Psalm 118

Ps 118,1

PsFlor	(117:1) Chwalcie Pana, bo dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.
PsPul	Alleluia. (117:1) Chwalcie Gospodna, bo dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.
Wuj1923	Alleluja. Wyznawiajcie Pana; bo dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Wysławiajcie Pana, albowiem dobry; albowiem na wieki trwa miłosierdzie jego;
Gda2017	Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.
PsBycz	Składajcie-dzięki Panu, ponieważ dobry; bo na-wieki, trwałą, dobroć-Jego.
Goet	DZIĘKUJCIE Panu, albowiem jest dobry, albowiem dobroć Jego trwa wiecznie:
PsCylk	Dziękujcie Bogu, bo dobry, bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Wysławiajcie Pana, albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Hołd złóżcie Jehowie, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność.
PsSzer	Dziękujcie Panu, albowiem jest dobry, albowiem łaska Jego trwa na wieki!
Tys1	(117:1) Alleluja. Dziękujcie Panu, bo jest dobry, bo miłosierdzie Jego na wieki.
Tys5	Alleluja. Dziękujcie Panu, bo jest dobry, bo łaska Jego trwa na wieki.
Bryt	Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry, Albowiem łaska jego trwa na wieki!
Pozn	Alleluja. Wysławiajcie Jahwe, albowiem dobry jest i na wieki trwa Jego łaskawość.
WarPra	Dziękujcie Panu, bo jest dobry, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Dziękujcie BOGU, bo jest dobry, bowiem Jego łaska na wieki.
EIB	Wysławiajcie PANA, ponieważ jest dobry, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 118,2

PsFlor	(117:2) Rzecz ninie Israhel, bo dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.
PsPul	(117:2) Rzecz ninie Israhel, iż dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.
Wuj1923	Niechaj teraz mówi Izrael, że dobry; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Rzecz teraz, Izraelu! że na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Niech powie teraz Izrael, że jego miłosierdzie trwa na wieki.
PsBycz	Niechże-powie teraz, Izrael; że na-wieki, dobroć-Jego, trwałą.
Goet	Niech mówi więc Izrael: "Tak, dobroć Jego trwa na wieki!"
PsCylk	Niechaj głosi Izrael, że na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Rzecz teraz Izraelu: "Tak, na wieki miłosierdzie Jego!"
PsAszk	Niech proszę powie dom Arona, że łaska Jego na wieczność.
PsSzer	Niech powie Izrael: Tak, łaska Jego trwa na wieki!
Tys1	(117:2) Dom Izraela niech mówi: «Miłosierdzie Jego na wieki».
Tys5	Niech mówi dom Izraela: Jego łaska na wieki.
Bryt	Niech powie Izrael:Tak, łaska jego trwa na wieki!
Pozn	Niech to powtarza dom Izraela, że na wieki trwa Jego łaskawość.
WarPra	Niech cały Izrael mówi, że wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Niech głosi Israel, że Jego łaska na wieki.
EIB	Niech powie Izrael: Tak, Jego łaska trwa na wieki!

Ps 118,3

PsFlor	(117:3) Rzeczcie ninie dom Aronow, bo na wieki miłosierdzie jego.
PsPul	(117:3) R❬z❭ecz ninie dom Aaron, bo na wieki miłosierdzie jego.
Wuj1923	Niechaj teraz mówi dom Aaronów: że na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Rzecz teraz, domie Aaronowy! że na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Niech powie teraz dom Aarona, że jego miłosierdzie trwa na wieki.
PsBycz	Niechże-powie teraz, dom (rodzina) Aarona; że na-wieki trwałą, dobroć-Jego.
Goet	Niech mówi więc dom Aarona: "Tak, dobroć Jego trwa na wieki!"
PsCylk	Niechaj głosi dom Aarona, że na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Rzeczcie teraz domie Aarona: "Tak, na wieki miłosierdzie Jego!"
PsAszk	Niechaj proszę rzekną obawiający się Jehowy, że łaska Jego na wieczność.
PsSzer	Niech powie dom Aronowy: Tak, łaska Jego trwa na wieki!
Tys1	(117:3) Dom Aarona niech mówi: «Miłosierdzie Jego na wieki».
Tys5	Niech mówi dom Aarona: Jego łaska na wieki.
Bryt	Niech powie dom Aarona:Tak, łaska jego trwa na wieki!
Pozn	Niech to powtarza dom Aarona, że na wieki trwa Jego łaskawość.
WarPra	Niech cały dom Aarona mówi, że wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Niech głosi dom Aarona, że Jego łaska na wieki.
EIB	Niech powie dom Aarona: Tak, Jego łaska trwa na wieki!

Ps 118,4

PsFlor	(117:4) Rzeczcie ninie, jiż się boją Gospodna, iż dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.
PsPul	(117:4) R❬z❭eczcie ninie, jiż sie boją Gospodna, iż dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.
Wuj1923	Niechaj teraz mówią, którzy się boją Pana: że na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Rzeczcież teraz, którzy się boicie Pana, że na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Niech powiedzą teraz ci, którzy się boją PANA, że jego miłosierdzie trwa na wieki.
PsBycz	Niech-powiedzą teraz, bojący-się Pana; że na-wieki, dobroć-Jego, trwałą.
Goet	Niech mówią więc, którzy boją się Pana: "Tak, dobroć Jego trwa na wieki!"
PsCylk	Niechaj głoszą bogobojni, że na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Niechaj rzekną teraz, co Pana się boją: "Tak, na wieki miłosierdzie Jego!"
PsAszk	Z uciśnienia wołałem Pana jestestwa, w przestworzu mi odpowiedział wszechświata.
PsSzer	Niech mówią ci, którzy się boją Pana: Tak, łaska Jego trwa na wieki!
Tys1	(117:4) Niech mówią bojący się Pana: «Miłosierdzie Jego na wieki».
Tys5	Niech mówią bojący się Pana: Jego łaska na wieki.
Bryt	Niech mówią ci, którzy się boją Pana:Tak, łaska jego trwa na wieki!
Pozn	Niechaj to mówią bojący się Jahwe, że na wieki trwa Jego łaskawość.
WarPra	Niech wszyscy bogobojni sławią Pana i mówią, że wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Niech głoszą ci, co się boją WIEKUISTEGO, że Jego łaska na wieki.
EIB	Niech powiedzą ci, którzy boją się PANA: Tak, Jego łaska trwa na wieki!

Ps 118,5

PsFlor	(117:5) Z zamęta wezwał jeśm Gospodna i usłyszał mię w szyrokości Gospodzin.
PsPul	(117:5) Z zamęta wezwał jeśm Boga a usłyszał mie w szyrokości Bog.
Wuj1923	Z ucisku wzywałem Pana: i wysłuchał mię na przestrzeństwie Pan.
Gda1881	W ucisku wzywałem Pana; wysłuchał mię, i na przestrzeństwie postawił mię Pan.
Gda2017	Wzywałem PANA w ucisku; PAN mnie wysłuchał i postawił mnie na miejscu przestronnym.
PsBycz	Z powodu uciśnienia, wzywałem Pana; i, odpowiedział-mi, przez-uwolnienié-z-ciasnoty, Pan.
Goet	W uciśnieniu wołałem do Pana; i Pan wysłuchał mię, na rozległą przestrzeń wywiódł mię.
PsCylk	Z ucisku wzywałem Pana, odpowiedział mi w wolności Pan.
PsKrusz	Z ucisku wołałem do Pana, z oddali wysłuchał mnie Pan.
PsAszk	Jehowa ku mnie, nie zaznam trwogi, cóż uczyni mi człowiek?
PsSzer	W ucisku wzywałem Pana, Pan wysłuchał mnie, wyswobodził.
Tys1	(117:5) Z ucisku zawołałem do Pana; Pan mnie wysłuchał i wywiódł na wolność.
Tys5	Zawołałem z ucisku do Pana, Pan mnie wysłuchał i wywiódł na wolność.
Bryt	Z ucisku wzywałem Pana, Pan wysłuchał mnie i wyswobodził.
Pozn	Wołałem w ucisku do Jahwe, a On mnie wysłuchał, wywiódł mnie na wolność.
WarPra	W ucisku wołałem do Pana, Pan mnie wysłuchał i wyzwolił.
STB	W ucisku wzywałem WIEKUISTEGO – na wolność mnie wyprowadził.
EIB	Wzywałem PANA w najtrudniejszych chwilach, A On w odpowiedzi wywiódł mnie na szeroką przestrzeń.

Ps 118,6

PsFlor	(117:6) Gospodzin ❬mnie❭ pomocnik jest a ja nie wzboję sie, co mi uczyni człowiek.
PsPul	(117:6) Bog mnie pomocnik jest, nie będę sie bać, co mi uczyni człowiek.
Wuj1923	Pan pomocnikiem moim: nie będę się bał, coby mi uczynił człowiek.
Gda1881	Pan jest zemną, nie będę się bał, żeby mi co uczynił człowiek.
Gda2017	PAN jest ze mną, nie będę się bał; cóż może mi uczynić człowiek?
PsBycz	Pan, zemną, nie ulęknę-się; cóż zrobi mi człowiek?
Goet	Pan jest za mnie, nie będę się bał: cóż uczynić mi mogą ludzie?
PsCylk	Bóg ze mną, nie ulęknę się; cóż uczyni mi człowiek?
PsKrusz	Pan jest ze mną, nie będę się bał, co mi ludzie uczynić mogą.
PsAszk	Jehowa ku mnie między me wspomożyciele, toż napatrzęż się tych, co mnie nienawidzą.
PsSzer	Pan jest ze mną, nie lękam się, cóż może mi uczynić człowiek?
Tys1	(117:6) Pan jest ze mną: nie lękam się; cóż może mi zrobić człowiek?
Tys5	Pan jest ze mną, nie lękam się - cóż mi może zrobić człowiek?
Bryt	Pan jest ze mną, nie lękam się, Cóż może mi uczynić człowiek?
Pozn	Jahwe jest ze mną, więc się nie lękam - coś może mi uczynić człowiek?
WarPra	Gdy Pan jest przy mnie, nic mnie nie przeraża, cóż może mi zrobić człowiek?
STB	WIEKUISTY ze mną, nie ulęknę się; cóż mi uczyni człowiek?
EIB	PAN jest przy mnie - nie boję się! Co mi może uczynić człowiek?

Ps 118,7

PsFlor	(117:7) Pan mnie pomocnik jest ❬a ja❭ wzgardzę nieprzyjacielmi mojimi.
PsPul	(117:7) Gospodzin mnie pomocnik jest a wzgardzę nieprzyjacielmi moimi.
Wuj1923	Pan pomocnikiem moim: a ja wzgardzę nieprzyjacioły moje.
Gda1881	Pan jest zemną między pomocnikami mymi; przetoż ja oglądam pomstę nad tymi, którzy mię mają w nienawiści.
Gda2017	PAN jest ze mną wśród tych, którzy mi pomagają, więc zobaczę pomstę nad tymi, którzy mnie nienawidzą.
PsBycz	Pan, zemną, między-pomocnikami-moimi; przeto-ja, poznam zazdrość, w-nienawidzących-mię.
Goet	Pan jest za mnie, wśród moich pomocników, i lubować się będę nienawidzącymi mnie.
PsCylk	Bóg ze mną, ku pomocy mojéj, a ja spozierać będę na nieprzyjaciół moich.
PsKrusz	Pan jest ze mną, wśród pomocników moich, dlatego ujrzę pomstę nad nienawidzącymi mnie.
PsAszk	Lepiej mieć ucieczkę w Jehowie, niźli polegać na człowieku.
PsSzer	Pan jest ze mną jako pomocnik mój, przeto napawać się będę widokiem nieprzyjaciół moich.
Tys1	(117:7) Pan ze mną, mój wspomożyciel, i zobaczę mych wrogów wylękłych.
Tys5	Pan ze mną, mój wspomożyciel, ja zaś będę mógł patrzeć z góry na mych wrogów.
Bryt	Pan jest ze mną jako pomocnik mój, Ja zaś spoglądać będę z góry na nieprzyjaciół moich.
Pozn	Jahwe jest ze mną, by mnie wspomagać - spoglądam z góry na mych nieprzyjaciół.
WarPra	Pan jest przy mnie jako mój Wybawca, z góry więc patrzę na moich wrogów.
STB	WIEKUISTY ze mną, do mej pomocy, a ja będę patrzeć na moich nieprzyjaciół.
EIB	PAN jest przy mnie - On moim wsparciem, To ja spojrzę z góry na tych, którzy mnie nienawidzą.

Ps 118,8

PsFlor	(117:8) Dobrze jest pwać w Pana, niż pwać we człowieka.
PsPul	(117:8) Dobrze jest pwać w Boga, niż pwać we człowieka.
Wuj1923	Lepiéj jest ufać w Panu, niźli ufać w człowieku.
Gda1881	Lepiej mieć nadzieję w Panu, niżeli ufać w człowieku.
Gda2017	Lepiej ufać PANU, niż polegać na człowieku.
PsBycz	Lepszém, uciékanié-się, do-Pana, niż-ubezpieczanié-się, w-człowieku.
Goet	Lepiej mieć nadzieję w Panu, niż polegać na ludziach.
PsCylk	Lepiéj ufać Bogu, niż polegać na człowieku.
PsKrusz	Lepiej jest ufać Panu, niż ufać człowiekowi.
PsAszk	Lepiej mieć w Jehowie schronienie, niźli polegać na możnych.
PsSzer	Lepiej ufać Panu, niż polegać na ludziach.
Tys1	(117:8) Lepiej się uciec do Pana, niż ufność pokładać w człowieku.
Tys5	Lepiej się uciec do Pana, niż pokładać ufność w człowieku.
Bryt	Lepiej ufać PanuNiż polegać na ludziach.
Pozn	Lepiej szukać schronienia u Jahwe, niż ufność pokładać w człowieku.
WarPra	Lepiej jest szukać schronienia u Pana niż budować tylko na ludziach.
STB	Lepiej ufać WIEKUISTEMU, niż na człowieku polegać.
EIB	Lepiej chronić się u PANA Niż polegać na ludziach.

Ps 118,9

PsFlor	(117:9) Dobrze jest dbać {albo nadzieję mieć} w Gospodzinu, niż dbać we książęta.
PsPul	(117:9) Dobrze jest dbać w Boga, niż dbać w książęta.
Wuj1923	Lepiéj jest mieć nadzieję w Panu, niźli mieć nadzieję w książętach.
Gda1881	Lepiej mieć nadzieję w Panu, niżeli ufać w książętach.
Gda2017	Lepiej ufać PANU, niż polegać na władcach.
PsBycz	Lepszą, ufność w-Panu, niżeli-zaufanié w-książętach.
Goet	Lepiej mieć nadzieję w Panu, niżeli polegać na książętach.
PsCylk	Lepiéj ufać Bogu, niż polegać na możnych.
PsKrusz	Lepiej jest zaufać Panu, niż ufać książętom.
PsAszk	Wszystkie narody mię okrążyły, imieniem Jehowy wszak je obrzezam.
PsSzer	Lepiej ufać Panu, niż polegać na książętach.
Tys1	(117:9) Lepiej się uciec do Pana, niżeli zaufać książętom.
Tys5	Lepiej się uciec do Pana, niżeli zaufać książętom.
Bryt	Lepiej ufać PanuNiż polegać na możnych.
Pozn	Lepiej szukać schronienia u Jahwe, niż ufność w możnych pokładać.
WarPra	Lepiej jest szukać schronienia u Pana niż budować na książętach.
STB	Lepiej ufać BOGU, niż polegać na możnych.
EIB	Lepiej szukać rozwiązań u Niego Niż polegać na wysoko postawionych.

Ps 118,10

PsFlor	(117:10) Wszytcy pogani obeszli mnie, a w imię panowo bo pomścił ❬jeśm❭ sie w nich.
PsPul	(117:10) Wszyscy pogani obeszli mie są, a w jimię boże bo pomścił jeśm sie w nich.
Wuj1923	Wszyscy narodowie obtoczyli mię: a w imię Pańskie pomściłem się nad nimi.
Gda1881	Wszystkie narody ogarnęły mię; ale w imieniu Pańskim wygubiłem ich.
Gda2017	Wszystkie narody mnie otoczyły, ale w imię PANA wytępiłem je.
PsBycz	Wszelkie narody, otoczyły-mię; lecz, w-Imieniu Pana, stało-się, że zrąbałem-je.
Goet	Wszystkie narody otoczyły mię były, ale w imieniu Pana, zaiste, wytraciłem je.
PsCylk	Wszystkie ludy otoczyły mnie; w imię Boże zniosłem je.
PsKrusz	Wszystkie narody mnie otoczyły, lecz w imię Pana wygubiłem je.
PsAszk	Okrążyły mnie, toż obstąpiły mnie, imieniem Jehowy wszak je obrzezam.
PsSzer	Wszystkie ludy otoczyły mnie, lecz wytępiłem je w imieniu Pana.
Tys1	(117:10) Otoczyły mnie wszystkie narody, lecz w imię Pana je starłem.
Tys5	Wszystkie narody mnie otoczyły, lecz starłem je na proch w imię Pańskie.
Bryt	Wszystkie narody otoczyły mnie, Lecz wytępiłem je w imię Pana.
Pozn	Otoczyły mnie wszystkie ludy, w Imię Jahwe trzymałem je z dala.
WarPra	Osaczają mnie zewsząd narody, ale odtrąciłem je w Imię Pana.
STB	Wszystkie ludy mnie otoczyły; wyciąłem je w Imię WIEKUISTEGO.
EIB	Otoczyły mnie rozliczne narody, Lecz odparłem je w imię PANA.

Ps 118,11

PsFlor	(117:11) Ogarniając ogarniali są mnie, a w imię gospodnowo bo pomścił jeśm sie w nich.
PsPul	(117:11) ❬Ogardniając ogarnęli mie, a w jimię boże bo pomścił jeśm sie w nich❭.
Wuj1923	Obstąpiwszy ogarnęli mię: a w imię Pańskie pomściłem się nad nimi.
Gda1881	Częstokroć mię ogarnęły; ale w imieniu Pańskiem wygubiłem ich.
Gda2017	Otoczyły mnie, tak, otoczyły mnie, ale w imię PANA wytępiłem je.
PsBycz	Otoczyły-mię, nawet spowodowały-mię; ale, w-Imieniu Pana, nastąpiło, że zrąbałem-je.
Goet	Otoczyły mię były, tak, otoczyły mię; zaiste w imieniu Pana wytraciłem je.
PsCylk	Obległy mnie i otoczyły; w imię Boże zniosłem je.
PsKrusz	Często mnie otaczały, lecz w imię Pana wygubiłem je.
PsAszk	Okrążyły mnie jako pszczoły, będą zgaszone jako ciernie płonące, jeno imieniem je Jehowy obrzezam.
PsSzer	Otoczyły mnie, nawet osaczyły mnie, lecz wytępiłem je w imieniu Pana.
Tys1	(117:11) Zewsząd mię osaczyły, lecz w imię Pana je starłem.
Tys5	<Otoczyły mnie, tak, otoczyły mnie, lecz starłem je na proch w imię Pańskie>.
Bryt	Otoczyły mnie, nawet osaczyły mnie, Lecz wytępiłem je w imię Pana.
Pozn	Otoczyły mnie i osaczyły, w Imię Jahwe trzymałem je z dala.
WarPra	Osaczają mnie zewsząd, otaczają mnie, lecz odtrącam je w Imię Pana.
STB	Obległy mnie oraz otoczyły; wyciąłem je w Imię WIEKUISTEGO.
EIB	Okrążyły mnie, tak, osaczyły! Lecz odparłem je w imię PANA.

Ps 118,12

PsFlor	(117:12) Ogarniali są mnie jako pczoły i zagorzali są ❬sie❭ jako ogień w cirzniu, a w imię panowo bo pomścił jeśm sie w nich.
PsPul	(117:12) Ogarnęli mie jako pczoły i zagorzeli sie jako ogień w cirniu, a w jimię boże bo pomścił jeśm się ❬w nich❭.
Wuj1923	Obstąpili mię jako pszczoły, i rozpalili się jak ogień w cierniu: a w imię Pańskie pomściłem się nad nimi.
Gda1881	Ogarnęły mię jako pszczoły, ale zgasły jako ogień z ciernia; bo w imieniu Pańskiem wytraciłem ich.
Gda2017	Otoczyły mnie jak pszczoły, ale zgasły jak ogień z cierni, bo w imię PANA wytępiłem je.
PsBycz	Otoczyły-mię, jakby-pszczoły; lecz, wygasły, jak-ogień ciernia; bo, w-Imieniu Pana zaszło, że zrąbałem-je.
Goet	Otoczyły mię były jak pszczoły; zagasły jak ogień z ciernia; zaiste, w imieniu Pana wytraciłem je.
PsCylk	Obległy mnie jak pszczoły, wspłonęły płomieniem cierni; w imię Boże zniosłem je.
PsKrusz	Jako pszczoły otoczyły mnie, zgasły jako ogień z ciernia, albowiem w imię Pana wygubiłem je.
PsAszk	Potrąciłeś mnie, abym upadł, lecz wsparł mię Jehowa.
PsSzer	Opadły mnie jak pszczoły, zgasły jak ogień z cierni, bo wytępiłem je w imieniu Pana.
Tys1	(117:12) Opadły mnie w krąg jak pszczoły, paliły jak ogień ciernie: lecz w imię Pana je starłem.
Tys5	Otoczyły mnie w krąg jak pszczoły, paliły jak ogień ciernie, lecz starłem je na proch w imię Pańskie.
Bryt	Opadły mnie jak pszczoły, Zgasły jak ogień z cierni, Bo wytępiłem je w imię Pana.
Pozn	Opadły mnie one jak pszczoły, brzęczały jak ogień z cierni, ale w Imię Jahwe trzymałem je z dala.
WarPra	Rzucają się na mnie jak pszczoły, jak płomienie ognia trawiącego słomę, lecz odpędzam je wszystkie w Imię Pana.
STB	Obległy mnie jak pszczoły, zapłonęły jak płomień cierni; wyciąłem je w Imię WIEKUISTEGO.
EIB	Opadły mnie niczym pszczoły, Lecz zgasły jak słomiany ogień, Gdyż odparłem je w imię PANA.

Ps 118,13

PsFlor	(117:13) Pochynion wezwrocon jeśm, bych spadł, a Gospodzin przyjął mnię.
PsPul	(117:13) Popchnion wezwrocon jeśm, bych padł, a Bog przyjął mie.
Wuj1923	Potrącony wywróciłem się, abym upadł: a Pan wspomógł mię.
Gda1881	Bardzoś potężnie na mię nacierał, abym upadł; ale Pan poratował mię.
Gda2017	Pchnąłeś mnie silnie, abym upadł, ale PAN mi pomógł.
PsBycz	Potrąceniem, o wrogu! popchnąłeś-mię do-upadku; atoli-Pan dopomógł-mi.
Goet	Popchnięto mię mocno, abym upadł, ale Pan pomógł mi.
PsCylk	Nacierałeś, nacierałeś na mnie, by mnie powalić; ale Bóg mi dopomógł.
PsKrusz	Silnie mnie uderzyłeś, abym upadł, ale Pan wyratował mnie.
PsAszk	On, moc moja i wszechbytu śpiewanie a stał się mem zbawieniem.
PsSzer	Bardzo mnie uderzono, omal nie upadłem, ale Pan wsparł mnie.
Tys1	(117:13) Uderzono mię, pchnięto, bym upadł, lecz Pan mnie podtrzymał.
Tys5	Popchnięto mnie, popchnięto, bym upadł, lecz Pan mi dopomógł.
Bryt	Potrącili mnie, uderzyli, bym upadł, Ale Pan wspomógł mnie.
Pozn	Pchnięto mnie mocno, abym upadł, ale Jahwe mnie podtrzymał.
WarPra	Opadły mnie i chciały powalić na ziemię, ale Pan mi pośpieszył z pomocą.
STB	Nacierałeś, nacierałeś na mnie, aby mnie powalić; lecz BÓG mi dopomógł.
EIB	Uderzyli mnie tak, bym nie powstał, PAN jednak był moim wsparciem.

Ps 118,14

PsFlor	(117:14) Moc moja i chwała moja Pan ❬i❭ uczynił mi sie mnie w zbawienie.
PsPul	(117:14) Moc moja i chwała moja Bog i uczynił mi sie we zbawienie.
Wuj1923	Moc moja i chwała moja Pan: i stał mi się zbawieniem.
Gda1881	Pan jest mocą moją, i pieśnią moją; on był moim wybawicielem.
Gda2017	PAN jest moją siłą i pieśnią, on stał się moim zbawieniem.
PsBycz	Siłą-moją, i-pieniem mojém, Pan; bo,-był mi, za-ocalenié.
Goet	Pan jest siłą moją i pieśnią moją, i On stał się dla mnie wybawieniem.
PsCylk	Sławą i pieśnią moją Bóg; On był mi pomocą.
PsKrusz	Pan jest siłą moją i pieśnią, stał się moim Zbawcą.
PsAszk	Głos pieśni radosnej i wybawienia w namiotach sprawiedliwych, prawica Jehowy zwycięża.
PsSzer	Pan jest mocą moją i pieśnią, On jest wybawicielem moim.
Tys1	(117:14) Pan moją mocą i męstwem, i stał się mym Zbawicielem.
Tys5	Pan, moja moc i pieśń, stał się moim zbawieniem.
Bryt	Pan jest mocą i siłą moją, On stał się wybawicielem moim.
Pozn	Mocą moją i śpiewem jest Jahwe, On stał się moim zbawieniem.
WarPra	Pan jest moją mocą i pieśnią, On stał się moim Wybawcą.
STB	WIEKUISTY moją sławą i pieśnią; On był moim zbawieniem.
EIB	PAN moją mocą i pieśnią, On stał się moim wybawcą!

Ps 118,15

PsFlor	(117:15) Głos wiesiela i zbawienia w stanoch prawych. (117:16a) Prawica panowa uczyniła jest mocy,
PsPul	(117:15) Głos wi❬e❭siela i zbawienia w stanoch prawdziwych. (117:16a) Prawica boża uczyniła moc,
Wuj1923	Głos wesela i zbawienia w przybytkach sprawiedliwych.
Gda1881	Głos wykrzykania i zbawienia w przybytkach sprawiedliwych, prawica Pańska dokazała mocy;
Gda2017	Głos radości i zbawienia w namiotach sprawiedliwych: Prawica PANA działa potężnie;
PsBycz	Głos radośnego-krzyku, i-wybawienia, w-namiotach sprawiedliwych; prawica Pana, dokazuje waleczności.
Goet	Głos radosnego okrzyku i wybawienia jest w namiotach sprawiedliwych: prawica Pańska czyni potężne dzieła,
PsCylk	Głos radości i zwycięztwa w namiotach cnotliwych; prawica Boga okazała potęgę.
PsKrusz	Głos radości i zbawienia w przybytkach sprawiedliwych. Prawica Pańska okazała moc.
PsAszk	Nie umrę a będę żył i dzieła rozpowiem Pana wszechbytu.
PsSzer	Okrzyk radości i zwycięstwa w namiotach sprawiedliwych: Prawica Pana okazuje zwycięską moc.
Tys1	(117:15) Okrzyki radości i wybawienia w namiotach ludzi sprawiedliwych: Prawica Pańska moc okazała,
Tys5	Okrzyki radości i wybawienia w namiotach ludzi sprawiedliwych: Prawica Pańska moc okazuje,
Bryt	Okrzyk radości i wybawienia w namiotach sprawiedliwych:Prawica Pana odnosi zwycięstwo,
Pozn	Okrzyki radości i wybawienia w namiotach sprawiedliwych: "Prawica Jahwe swą moc ujawniła,
WarPra	Radość i wesele w namiotach sprawiedliwych, prawica Pańska moc swoją objawia.
STB	W namiotach sprawiedliwych ludzi głos radości oraz zwycięstwa; prawica BOGA okazała potęgę.
EIB	W namiotach ludzi sprawiedliwych Brzmi okrzyk radości i zbawienia: Prawica PANA jest mężna!

Ps 118,16

PsFlor	(117:16b) prawica gospodnow❬a❭ powyszyła mie, prawica panowa uczyniła moc.
PsPul	(117:16b) prawica boża powyszszyła mie, prawica boża uczyniła moc.
Wuj1923	Prawica Pańska uczyniła moc: prawica Pańska wywyższyła mię: prawica Pańska dokazała mocy.
Gda1881	Prawica Pańska wywyższyła się; prawica Pańska dokazała mocy.
Gda2017	Prawica PANA jest wywyższona, prawica PANA działa potężnie.
PsBycz	Prawica Pana, podniesiona; prawica Pana, dokazuje waleczności.
Goet	Prawica Pańska wywyższa, prawica Pańska czyni potężne dzieła!
PsCylk	Prawica Boga górą, prawica Boga okazała potęgę.
PsKrusz	Prawica Pańska wywyższyła się - prawica Pańska okazała moc.
PsAszk	Chłostał, wychłostał mię jestestwa Pan a śmierci mnie nie dał.
PsSzer	Prawica Pana podniesiona, prawica Pana okazuje zwycięską moc.
Tys1	(117:16) prawica Pańska mnie dźwignęła, prawica Pańska moc okazała.
Tys5	prawica Pańska wysoko wzniesiona, prawica Pańska moc okazuje.
Bryt	Prawica Pana podniesiona, Prawica Pana odnosi zwycięstwo.
Pozn	prawica Jahwe wzniosła się wysoko, prawica Jahwe okazała swą moc!"
WarPra	Pan podniósł do góry swoją prawicę, prawica Pańska moc swoją objawia.
STB	Prawica WIEKUISTEGO wywyższona; prawica BOGA okazała potęgę.
EIB	Prawica PANA podnosi! Prawica PANA zwycięża!

Ps 118,17

PsFlor	(117:17) Nie umrę, ale żyw będę i prawić będę działa panowa.
PsPul	(117:17) Nie umrę, ale żyw będę i powiadać będę działa boża.
Wuj1923	Nie umrę, ale będę żył: i będę opowiadał sprawy Pańskie.
Gda1881	Nie umrę, ale będę żył, abym opowiadał sprawy Pańskie.
Gda2017	Nie umrę, lecz będę żył i opowiadał dzieła PANA.
PsBycz	Ja, nie umrę; lecz będę-żył, i-będę-opowiadał dziéła Pana.
Goet	Nie umrę, ale będę żył i opowiadał dzieła Pańskie.
PsCylk	Nie umrę, a będę żył i głosił czyny Pana.
PsKrusz	Nie umrę, ale będę żył, abym opowiadał sprawy Pańskie.
PsAszk	Otwórzcie mi wrota sprawiedliwości, wejdę w nie, wielbić będę Pana wszechbytu.
PsSzer	Nie umrę, ale będę żył, aby opowiadać dzieła Pana.
Tys1	(117:17) Nie umrę, lecz będę żył i głosił dzieła Pana.
Tys5	Nie umrę, lecz będę żył i głosił dzieła Pańskie.
Bryt	Nie umrę, ale będę żył I opowiadać będę dzieła Pana.
Pozn	Nie umrę, ale żyć będę i będę opowiadał o dziełach Jahwe.
WarPra	Nie umrę, żyć będę, aby opowiadać o dziełach Pana.
STB	Nie umrę, będę żył i głosił czyny PANA.
EIB	Nie umrę! Zostanę przy życiu I będę rozgłaszał dzieła PANA.

Ps 118,18

PsFlor	(117:18) Kaźnią kaźnił mie Pan a śmierci nie dał mię.
PsPul	(117:18) Kaźnią kaźnił mie Bog a śmierci nie dał mie.
Wuj1923	Karząc karał mię Pan: a nie zdał mię na śmierć.
Gda1881	Pokarałci mię Pan srodze; ale mię na śmierć nie podał.
Gda2017	PAN ukarał mnie surowo, ale nie wydał mnie na śmierć.
PsBycz	Napomnieniem skarcił-mię Pan; ale,-na-śmierć, nie wydał-mię.
Goet	Wprawdzie smagał mię Pan, ale mnie śmierci nie wydał.
PsCylk	Karcić, karcił mnie Pan, ale śmierci nie podał mnie.
PsKrusz	Surowo ukarał mnie Pan, ale na śmierć mnie nie podał.
PsAszk	Otóż brama Jehowy, sprawiedliwi wejdą nią.
PsSzer	Pan ukarał mnie surowo, ale nie wydał mnie na śmierć.
Tys1	(117:18) Ciężko mnie Pan ukarał, ale na śmierć mnie nie wydał.
Tys5	Ciężko mnie Pan ukarał, ale na śmierć mnie nie wydał.
Bryt	Pan ukarał mnie surowo, Ale nie wydał mnie na śmierć.
Pozn	Srogo mnie Jahwe ukarał, ale na śmierć mnie nie wydał.
WarPra	Pan skarcił mnie bardzo dotkliwie, ale na śmierć mnie nie wydał.
STB	Karcił, karcił mnie PAN, ale nie poddał mnie śmierci.
EIB	PAN wprawdzie skarcił mnie surowo, Ale nie wydał na śmierć.

Ps 118,19

PsFlor	(117:19a) Otworzycie mnie wrota sprawiedlności, wszedw w nie ch❬w❭alić będę Pana.
PsPul	(117:19a) O[d]tworz[ś]cie mnie wrota prawoty, wszedszy w nie chwalić będę Boga.
Wuj1923	Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości: wszedłszy w nie będę Panu wyznawał.
Gda1881	Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, a wszedłszy w nie będę wysławiał Pana.
Gda2017	Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, a wejdę w nie i będę wysławiał PANA.
PsBycz	Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości; ja-wejdę w-nie, będę-chwalił Pana.
Goet	Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości: wejdę przez nie i chwalić będę Pana!
PsCylk	Otwórzcie mi wrota cnoty, wnijdę w nie, podziękuję Panu.
PsKrusz	Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, wnijdę w nie, będę wysławiał Pana!
PsAszk	Będę Cię sławił, iżeś dał mi odpowiedź a stałeś się mem wybawieniem.
PsSzer	Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, abym wszedł w nie i złożył dzięki Panu!
Tys1	(117:19) Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości: gdy w nie wkroczę, złożę dzięki Panu.
Tys5	Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, chcę wejść i złożyć dzięki Panu.
Bryt	Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, A wejdę w nie i złożę dzięki Panu!
Pozn	Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, bym wszedł i wysławiał Jahwe.
WarPra	Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, abym wszedł i dziękował Panu.
STB	Otwórzcie mi bramę sprawiedliwości, wejdę w nią i podziękuję PANU.
EIB	Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, Niech wkroczę i podziękuję PANU!

Ps 118,20

PsFlor	(117:19b) Ta wrota go❬s❭podzinowa, pra❬w❭dziwi wnidą w nie.
PsPul	(117:19b) Ta wrota boża, prawdziwi wnidą w nie.
Wuj1923	Ta brama Pańska: sprawiedliwi przez nię będą chodzić.
Gda1881	Tać jest brama Pańska, którą sprawiedliwi wchodzą.
Gda2017	To jest brama PANA, którą wchodzą sprawiedliwi.
PsBycz	Owo, tać-brama Pana; sprawiedliwi wchodzą do niéj.
Goet	To jest brama Pańska: sprawiedliwi wejdą przez nią.
PsCylk	Oto wrota Boże, cnotliwi niech wejdą w nie.
PsKrusz	Oto brama Pańska, którą sprawiedliwi wchodzą.
PsAszk	Kamień, wzgardzili nim budowniczowie, a stał się kamieniem węgielnym.
PsSzer	Oto brama Pana, którą wchodzą sprawiedliwi.
Tys1	(117:20) Oto jest brama Pańska, przez nią wejdą sprawiedliwi.
Tys5	Oto jest brama Pana, przez nią wejdą sprawiedliwi.
Bryt	Oto jest brama Pana, Którą wejdą sprawiedliwi.
Pozn	Ta jest brama Jahwe, sprawiedliwi przez nią wchodzić będą.
WarPra	To jest brama Pana, przez nią przejdą tylko sprawiedliwi.
STB	Oto brama WIEKUISTEGO, w nią wejdą sprawiedliwi.
EIB	Oto brama PANA, Wejdą przez nią sprawiedliwi.

Ps 118,21

PsFlor	(117:20) Chwalić będę, Gospodnie, ciebie, bo usłyszał jeś mie i uczynił jeś sie mnie we zbawienie.
PsPul	(117:20) Chwalić będę ciebie, bo usłyszał jeś mie i uczynił jeś sie mnie we zbawienie.
Wuj1923	Będęć wysławiał, żeś mię wysłuchał, i stałeś mi się zbawieniem.
Gda1881	Tuć ja ciebie wysławiać będę; boś mię wysłuchał, i byłeś wybawicielem moim.
Gda2017	Będę cię wysławiać, bo mnie wysłuchałeś i stałeś się moim zbawieniem.
PsBycz	Będę-chwalił-Ciebie, bo wysłuchałeś-mię, i-byłeś mi za-ocalenié.
Goet	Uwielbiam Cię, żeś mię wysłuchał i stał się wybawieniem mojem!
PsCylk	Dzięki Ci żeś mnie wysłuchał i był mi pomocą.
PsKrusz	Wysławiać Cię będę, albowiem wysłuchałeś mnie, i stałeś się Zbawcą moim.
PsAszk	Od Jehowy rzecz ta się stała, dziwnym ona cudem w oczach naszych.
PsSzer	Dziękuję Ci, żeś mnie wysłuchał i stałeś się moim zbawieniem.
Tys1	(117:21) Dziękować Ci będę, żeś mnie wysłuchał i stałeś się moim Zbawcą.
Tys5	Dziękować Ci będę, że mnie wysłuchałeś i stałeś się moim zbawieniem.
Bryt	Dziękuję ci, żeś mnie wysłuchał I stałeś się zbawieniem moim.
Pozn	Wysławiam Cię, gdyż mnie wysłuchałeś i stałeś się moim zbawieniem.
WarPra	Dziękuję Ci za to, żeś mnie wysłuchał i że stałeś się moim Wybawicielem.
STB	Dziękuję Ci, że mnie wysłuchałeś i stałeś się moim zbawieniem.
EIB	Dziękuję Ci za Twą odpowiedź, Że stałeś się mym wybawieniem.

Ps 118,22

PsFlor	(117:21) Kamień, jen są odrzucili działając, ten uczynion jest we głowę kąta;
PsPul	(117:21) Kamień, jen odrzucili budujący, ten sie uczynił w głowę kąta;
Wuj1923	Kamień, który odrzucili budujący, ten się stał głową węgła.
Gda1881	Kamień, którzy odrzucili budujący, uczyniony jest głową węgielną.
Gda2017	Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym.
PsBycz	Kamień, który odrzucili budujący, stał-się głową kąta-węgielnego.
Goet	Kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się kamieniem narożnym.
PsCylk	Kamień porzucony przez budowniczych, stał się kamieniem węgielnym.
PsKrusz	Kamień, który odrzucili budujący, uczyniony jest głową węgielną.
PsAszk	Oto dzień, który sprawił Jehowa, radujmy a weselmyż się w Nim.
PsSzer	Kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się kamieniem węgielnym.
Tys1	(117:22) Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym.
Tys5	Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym.
Bryt	Kamień, który odrzucili budowniczowie, Stał się kamieniem węgielnym.
Pozn	Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym.
WarPra	Kamień przez budujących odrzucony stał się kamieniem węgielnym.
STB	Kamień porzucony przez budowniczych – stał się kamieniem węgielnym.
EIB	Kamień, który odrzucili budujący, Stał się kamieniem węgielnym.

Ps 118,23

PsFlor	(117:22) ot Gospodna stało sie to i jest dz[w]iwno w oczu naszu.
PsPul	(117:22) od Gospodna stało sie to i jest dziwno w oczu naszu.
Wuj1923	Od Pana się to stało: a jest dziwno w oczach naszych.
Gda1881	Od Pana się to stało, a jest dziwno w oczach naszych.
Gda2017	PAN to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach.
PsBycz	Od Pana, wypadło owo; jest to dziwném, w-oczach-naszych.
Goet	Od Pana się to stało, a jest cudem w oczach naszych!
PsCylk	Od Boga wyszło to, co tak cudowném w oczach naszych.
PsKrusz	Od Pana się to stało, - dziwne jest w oczach naszych.
PsAszk	Proszęć Jehowo, wybaw jeno, proszęć Jehowo, poszczęść jeno!
PsSzer	Przez Pana to się stało, jest cudem w naszych oczach.
Tys1	(117:23) Stało się to przez Pana; cudem jest w oczach naszych.
Tys5	Stało się to przez Pana, cudem jest w oczach naszych.
Bryt	Przez Pana się to stałoI to jest cudowne w oczach naszych.
Pozn	Przez Jahwe się to stało, rzecz godna podziwu w oczach naszych.
WarPra	Pan tego dokonał, ten cud stał się na naszych oczach.
STB	Od WIEKUISTEGO to wyszło i jest tak cudowne w naszych oczach.
EIB	Sam PAN tak postanowił I uznaliśmy to za wspaniałe.

Ps 118,24

PsFlor	(117:23) Ten jest dzień, jenże jest uczynił Gospodzin, wiesielmy sie i radujmy sie w niem.
PsPul	(117:23) Ten jest dzień, jen uczynił jest Bog, wiesielmy sie i radujmy sie w niem.
Wuj1923	Ten jest dzień, który uczynił Pan: radujmy się i weselmy się weń.
Gda1881	Tenci to dzień, który uczynił Pan; rozweselmyż się, a rozradujmy się weń.
Gda2017	Oto dzień, który PAN uczynił, weselmy się i radujmy się w nim.
PsBycz	Tenć to-dzień, stworzył Pan; radujmy-się, i-cieszmy-się, w-nim.
Goet	To jest dzień, który uczynił Pan; rozweselmy się i rozradujmy podczas niego!
PsCylk	Ten to dzień sprawił Bóg, radujmy się i cieszmy nim.
PsKrusz	Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy i cieszmy się w nim.
PsAszk	Błogosławiony, który w imieniu przychodzi Jehowy! Błogosławimy was z domu Jehowy!
PsSzer	Oto dzień, który przygotował Pan, weselmy się i radujmy się w nim.
Tys1	(117:24) Oto dzień, który Pan uczynił; radujmy się zeń i weselmy.
Tys5	Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się nim i weselmy!
Bryt	Oto dzień, który Pan uczynił, Weselmy się i radujmy się w nim.
Pozn	Oto dzień, który zgotował Jahwe, cieszmy się nim i radujmy.
WarPra	Oto dzień, który Pan uczynił, cieszmy się i radujmy wszyscy.
STB	BÓG sprawił ten to dzień; cieszmy się nim i radujmy.
EIB	Oto dzień, do którego PAN doprowadził, Świętujmy go z wielkim weselem!

Ps 118,25

PsFlor	(117:24a) O Gospodnie, zbawiona mie uczyń, o Panie, dobrze przyśpiej!
PsPul	(117:24a) O Gospodnie, zbawiona mie uczyń, Gospodnie, dobrze prześpiej!
Wuj1923	O Panie! zbaw mię: o Panie! zdarz dobrze.
Gda1881	Proszę, Panie! zachowajże teraz; proszę Panie! zdarz teraz.
Gda2017	Proszę, PANIE, wybaw teraz; proszę, PANIE, daj pomyślność.
PsBycz	Proszę, o-Panie! wybawże teraz; proszę, o-Panie! uszczęśliwże teraz.
Goet	O, Panie, wybawże! O, Panie, zdarz!
PsCylk	Racz Boże, dopomóż, racz Boże, poszczęść.
PsKrusz	Prosimy, Panie, udziel zbawienia! o Panie, obdarz pomyślnością!
PsAszk	Wszechmocą Jehowa i światłem nam zabłyśnie życzliwem, - świąteczne przywiążcie jagnię sznurami grubymi do rogów ołtarza!
PsSzer	O Panie, racz wspomóc, o Panie, racz poszczęścić!
Tys1	(117:25) O Panie, wybaw! O Panie, daj pomyślność!
Tys5	O Panie, wybaw! O Panie, daj pomyślność!
Bryt	O Panie, racz zbawić, O Panie, racz poszczęścić!
Pozn	O Jahwe, racz nas ocalić, o Jahwe, daj nam zwycięstwo!
WarPra	O Panie, daj pomyślność. O Panie, daj nam zwycięstwo.
STB	Proszę BOŻE dopomóż; proszę BOŻE poszczęść.
EIB	O PANIE, racz zbawić! PANIE, racz poszczęścić!

Ps 118,26

PsFlor	(117:24b) Błogosławiony, jenże przyszedł jeś w imię boże. (117:25a) Błogosławilismy wam z domu panowa.
PsPul	(117:24b) Błogosławiony, je ❬n❭że przyszedł w jimię boże. (117:25a) Błogosławilismy wam z domu bożego.
Wuj1923	Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie. Błogosławiliśmy wam z domu Pańskiego.
Gda1881	Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie; błogosławimy wam z domu Pańskiego.
Gda2017	Błogosławiony, który przychodzi w imię PANA; błogosławimy wam z domu PANA.
PsBycz	Błogosławiony, ten-przychodzący, w-Imieniu Pana; błogosławimy-was, z-domu Pana.
Goet	Błogosławiony niech będzie, kto przychodzi w imieniu Pańskiem! Błogosławimy wam z domu Pańskiego.
PsCylk	Błogosławiony kto przychodzi w imię Boże; błogosławimy wam z domu Bożego.
PsKrusz	Błogosławiony, który przychodzi w imię Pana, błogosławimy wam z domu Pańskiego.
PsAszk	Tyś ma wszechmocą i będę Cię sławił, Bogiem mym a będę Cię wywyższał.
PsSzer	Błogosławiony, który przychodzi w imię Pana! Błogosławimy wam z domu Pańskiego.
Tys1	(117:26) Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie; błogosławimy wam z Pańskiego domu.
Tys5	Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie! Błogosławimy wam z domu Pańskiego.
Bryt	Błogosławiony, który przychodzi w imię Pana! Błogosławimy wam z domu Pańskiego.
Pozn	Błogosławiony, który przychodzi w Imię Jahwe, błogosławimy wam z Domu Jahwe.
WarPra	Błogosławiony, który przychodzi w Imię Pana, błogosławimy wam z domu Pana.
STB	Błogosławiony ten, kto przychodzi w Imię WIEKUISTEGO; błogosławimy wam z domu BOGA.
EIB	Błogosławiony ten, który przychodzi w imieniu PANA! Błogosławimy wam z domu PANA!

Ps 118,27

PsFlor	(117:25b) Bog Gospodzin i oświecił nam. (117:26) Ustawcie dzień cstny w gęszczach aż do rogu ałtarza.
PsPul	(117:25b) Bog Gospodzin i świecił nam. (117:26) Ustawcie dzień cny w gęszczach aż do rogu ołtarza.
Wuj1923	Bóg Pan, i oświecił nas. Postanówcie dzień uroczysty w gęstwie, aż do rogu ołtarza.
Gda1881	Bógci Panem, onci nas oświecił; przywiążcie baranki powrozami ku ofierze aż do rogów ołtarza.
Gda2017	Bóg jest PANEM, on nas oświecił; przywiążcie baranki powrozami aż do rogów ołtarza.
PsBycz	Bogiem, Pan, i-oświéca nas; przywiązcież ofiarę-świąteczną, z-powrozami, do rogów ołtarza.
Goet	Pan jest Bogiem, i nas oświecił; wiążcie postronkami ofiary odświętne aż do rogów ołtarza.
PsCylk	Wszechmocny Bóg zajaśniał nam, przywiążcie ofiarę mirtami do węgłów ołtarza.
PsKrusz	Bóg, Pan oświecił nas! Uwiążcie powrozami ofiarę do rogu ołtarza.
PsAszk	Hołd złóżcie Jehowie, boć dobry, gdyż na wieczność łaska Jego.
PsSzer	Pan jest Bogiem, On nas oświecił. Zatoczcie korowód świąteczny z wieńcami aż do narożników ołtarza!
Tys1	(117:27) Pan jest Bogiem i zajaśniał nam. Ustawcie pochód z gałęźmi o liściach obfitych aż do rogów ołtarza.
Tys5	Pan jest Bogiem, niech nas oświeci! Ścieśnijcie szeregi, z gałęziami w rękach, aż do rogów ołtarza.
Bryt	Pan jest Bogiem, On nas oświeca. Zawiążcie korowód z gałązkami Aż do narożników ołtarza!
Pozn	Jahwe jest Bogiem, jest światłem dla nas! Z gałęźmi zacznijcie orszak świąteczny aż do rogów ołtarza.
WarPra	O Boże i Panie, oświeć nas! Weźcie do rąk gałązki i zacieśnijcie szeregi, podejdźcie aż do rogów ołtarza.
STB	Wszechmocny WIEKUISTY nam zajaśniał; mirtami przywiążcie ofiarę do rogów ołtarza.
EIB	PAN jest Bogiem, On nas oświeca! Utwórzcie korowód z gałązkami Aż do narożników ołtarza!

Ps 118,28

PsFlor	(117:27) Bog moj jeś ty i będę chwalić cię, Bog moj jeś ty i pow❬y❭szę cię. (117:28) Chwalić będę cię, bo jeś usłyszał mię i jeś uczynił się mnie we zbawienie.
PsPul	(117:27) Bog moj jeś ty i będę chwalić cie, Bog moj jeś ty i powyszszę cie. (117:28) Chwalić będę cie, bo jeś usłyszał mie i jeś uczynił sie mnie w zbawienie.
Wuj1923	Bóg mój jesteś ty, i wyznawać ci będę: Bóg mój jesteś ty, i wywyższać cię będę. Będęć wyznawał, iżeś mię wysłuchał, i stałeś mi się zbawieniem.
Gda1881	Tyś jest Bóg mój; przetoż cię wysławiać będę, Boże mój! wywyższać cię będę.
Gda2017	Ty jesteś moim Bogiem, będę cię wysławiać; mój Boże, będę cię wywyższać.
PsBycz	Bogiemeś-moim, Ty; więc-będę-chwalił-Ciebie; o-Boże-mój! ja-będę-wywyższał-Cię.
Goet	Tyś Bogiem moim, będę Cię uwielbiał! Boże mój, będę Cię wywyższał!
PsCylk	Moim Panem Ty i dzięki Ci składam, Panem moim i wynoszę Cię.
PsKrusz	Tyś Bogiem moim, przeto wysławiać Cię będę; Bogiem moim jesteś, wywyższać Cię będę.
PsAszk	Tyś Bogiem moim, przeto wysławiać Cię będę; Bogiem moim jesteś, wywyższać Cię będę.
PsSzer	Tyś Bogiem moim, przeto dziękować Ci będę; Boże mój, będę Cię wywyższał.
Tys1	(117:28) Tyś Bogiem moim, składam Ci dzięki; mój Boże, hymnami chwały Cię wywyższam.
Tys5	Jesteś moim Bogiem, chcę Ci dziękować; Boże mój, chcę Ciebie wywyższać.
Bryt	Tyś Bogiem moim, przeto dziękować ci będę; Boże mój, będę cię wywyższał.
Pozn	Tyś Bogiem moim, Ciebie wysławiam, Boże mój, Ciebie uwielbiam.
WarPra	Ty jesteś moim Bogiem, Tobie dziękować pragnę, Boże mój, Ciebie wysławiać pragnę.
STB	Tyś moim Bogiem i składam Ci dzięki; moim prawdziwym Bogiem i Cię wynoszę.
EIB	Ty jesteś moim Bogiem, Tobie chcę dziękować, Ciebie pragnę wywyższać, mój Boże!

Ps 118,29

PsFlor	(117:29) Chwalcie Pana, bo dobry, eże na wieki miłosierdzi jego.
PsPul	(117:29) Chwalcie Gospodna, bo dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.
Wuj1923	Wyznawajcie Panu; bo dobry, bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Wysławiajcież Pana, albowiem jest dobry: albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.
PsBycz	Składajcież-dzięki Panu, bo dobry; bo, na-wieki trwałą, dobroć-Jego.
Goet	Dziękujcie Panu, albowiem jest dobry, albowiem dobroć Jego trwa wiecznie.
PsCylk	Dziękujcie Bogu bo dobry, bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Wysławiajcie Pana, albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Wysławiajcie Pana, albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsSzer	Dziękujcie Panu, albowiem jest dobry, albowiem łaska Jego trwa na wieki!
Tys1	(117:29) Dziękujcie Panu, bo dobry; bo miłosierdzie Jego na wieki!
Tys5	Wysławiajcie Pana, bo jest dobry, bo łaska Jego na wieki.
Bryt	Dziękujcie Panu, albowiem jest dobry, Albowiem łaska jego trwa na wieki!
Pozn	Wysławiajcie Jahwe, albowiem dobry jest i łaskawość Jego trwa na wieki wieków.
WarPra	Dziękujcie Panu, bo jest dobry, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Dziękujcie WIEKUISTEMU bo jest dobry, bowiem Jego łaska trwa na wieki.
EIB	Wysławiajcie PANA, ponieważ jest dobry, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Psalm 119

Ps 119,1

PsFlor	(118:1) Błogosławieni niepokaleni na drodze, jiż chodzą w zakonie gospodnowem.
PsPul	(118:1) Błogosławieni niepokaleni na drodze, jiż chodzą w zakonie bożym.
Wuj1923	Alleluja. (Aleph.) Błogosławieni niepokalani w drodze: którzy chodzą w zakonie Pańskim.
Gda1881	Błogosławieni, którzy żyją bez nagany, którzy chodzą w zakonie Pańskim,
Gda2017	Błogosławieni ci, których droga jest nieskalana, którzy zgodnie z prawem PANA postępują.
PsBycz	Szczęśliwi, nieskażeni nałogiem, ci,-idący, za-ustawą Pana.
Goet	SZCZĘŚNI ci, których droga jest nienaganna, którzy chodzą według zakonu Pańskiego!
PsCylk	Szczęsni, których droga nieskazitelna, postępujący wedle nauki Bożéj.
PsKrusz	Alef. Błogosławieni ci, co żyją nienagannie, co postępują według prawa Pańskiego.
PsAszk	Szczęśliwi prości, co w nauce kroczą Jehowy!
PsSzer	Szczęśni ci, którzy żyją nienagannie, którzy postępują według zakonu Pana!
Tys1	(118:1) {Alef} Błogosławieni, których droga nieskalana, którzy postępują zgodnie z Prawem Pańskim.
Tys5	{Alef} Szczęśliwi, których droga nieskalana, którzy postępują według Prawa Pańskiego.
Bryt	Błogosławieni ci, którzy żyją nienagannie, Którzy postępują według zakonu Pana!
Pozn	Błogosławieni, którzy kroczą drogą bez skazy, którzy postępują zgodnie z Prawem Jahwe.
WarPra	[Alef] Szczęśliwi, którzy chodzą prostymi drogami i żyją według wskazań Pana.
STB	Szczęśliwi ci, których droga jest nieskazitelna, co chodzą według Prawa WIEKUISTEGO.
EIB	O, jak szczęśliwi są ci, którzy żyją nienagannie, Postępują zgodnie z Prawem PANA!

Ps 119,2

PsFlor	(118:2) Błogosławieni, jiż badają świadeczstwa jego, we wszem siercu szukają jego,
PsPul	(118:2) Błogosławieni, jiż badają świadectwa jego, we wszem siercu szukają jego,
Wuj1923	Błogosławieni, którzy się pilno pytają o świadectwach jego: szukają go ze wszystkiego serca.
Gda1881	Błogosławieni, którzy strzegą świadectw jego, i którzy go ze wszystkiego serca szukają;
Gda2017	Błogosławieni ci, którzy strzegą jego świadectw i szukają go całym sercem;
PsBycz	Szczęśliwi, zachowujący świadectwa-Jego, co, z-całego serca, szukają-Go.
Goet	Szczęśni ci, którzy zachowują świadectwa Jego, którzy szukają Go całem sercem!
PsCylk	Szczęsni strzegący świadectw Jego, całém sercem dążą do Niego.
PsKrusz	Błogosławieni ci, co zachowują Jego przykazania, co z całego serca Go szukają:
PsAszk	Szczęśliwi strzegący świadectw Jego, którzy Go całem sercem szukać będą.
PsSzer	Szczęśni ci, którzy strzegą świadectw Jego, szukają Go z całego serca!
Tys1	(118:2) Błogosławieni, którzy pełnią Jego rozkazy, całym sercem Go szukają,
Tys5	Szczęśliwi, którzy zachowują Jego upomnienia, całym sercem Go szukają,
Bryt	Błogosławieni ci, którzy stosują się do napomnień jego, Szukają go z całego serca,
Pozn	Błogosławieni, którzy pełnią Jego nakazy, którzy Go całym sercem szukają,
WarPra	Szczęśliwi ci, którzy nakazy Jego wypełniają, a Jego samego całym sercem szukają.
STB	Szczęśliwi ci, którzy strzegą Jego świadectw i dążą do Niego całym sercem.
EIB	O, jak szczęśliwi są ci, którzy przestrzegają Jego postanowień I szukają Go z całego serca,

Ps 119,3

PsFlor	(118:3) bo ci, jiż działają lichotę, na drogach jego nie chodzili.
PsPul	(118:3) bo ci, jiż działają złość, na drogach jego nie chodzili.
Wuj1923	Nie chodzili bowiem w drogach jego, którzy nieprawość czynią.
Gda1881	I którzy nie czynią nieprawości, ale chodzą drogami jego.
Gda2017	Którzy nie czynią nieprawości, ale chodzą jego drogami.
PsBycz	Także, nie robią bezprawia, w-drogach-Jego, postępujący.
Goet	Którzy też nie popełniają nieprawości, lecz chodzą drogami Jego.
PsCylk	I nie czynią krzywdy; drogami Jego chodzą.
PsKrusz	ci nie czynią nieprawości, ale chodzą według dróg Jego.
PsAszk	Też nieprawości nie popełnili, w Jego kroczą drogach.
PsSzer	I nie czynią krzywdy, ale chodzą drogami Jego.
Tys1	(118:3) którzy nieprawości nie czynią, lecz kroczą Jego drogami.
Tys5	którzy nie czynią nieprawości, lecz kroczą Jego drogami.
Bryt	Którzy nie czynią krzywdy, Ale chodzą drogami jego.
Pozn	którzy nie popełniają nieprawości i chodzą Jego drogami.
WarPra	Nie dopuszczają się żadnej nieprawości i chodzą Jego drogami.
STB	Nie czynią nieprawości, ale idą Jego drogami.
EIB	Którzy nie wyrządzają innym krzywdy, Lecz zdecydowanie kroczą Jego drogami.

Ps 119,4

PsFlor	(118:4) Ty kazał jeś kaźni twoich ostrzegać barzo,
PsPul	(118:4) Ty kazał jeś kaźni twoje ostrzegać barzo,
Wuj1923	Tyś rozkazał, aby przykazania twego strzeżono bardzo.
Gda1881	Tyś przykazał, aby pilnie strzeżono rozkazań twoich.
Gda2017	Ty rozkazałeś pilnie przestrzegać twoich nakazów.
PsBycz	Tyś postanowił przykazania-Twe, dla-zachowywania ich ściśle.
Goet	Tyś wydał zarządzenia Swoje, aby ich pilnie przestrzegano.
PsCylk	Tyś ustanowił przepisy Twoje, by przestrzegane były ściśle.
PsKrusz	Tyś dał swoje przykazania, abyśmy je wiernie zachowali.
PsAszk	Tyś nakazał Twe zalecenia, aby czuwać wielce.
PsSzer	Tyś wydał rozkazy swoje, aby je pilnie pełniono:
Tys1	(118:4) Ty na to dałeś swoje przykazania, by przestrzegano ich pilnie.
Tys5	Ty na to dałeś swoje przykazania, by pilnie ich przestrzegano.
Bryt	Tyś wydał rozkazy swoje, Aby ich pilnie strzeżono:
Pozn	Tyś ustanowił Twoje przykazania, by przestrzegano ich wiernie.
WarPra	Wydałeś swoje rozkazy, aby je wypełniano dokładnie.
STB	Ty ustanowiłeś Twoje przepisy, by były ściśle przestrzegane.
EIB	Ty wydałeś swe rozporządzenia, Aby ich ściśle przestrzegano.

Ps 119,5

PsFlor	(118:5) abychą sprawiony drogi moje na ❬o❭strzeganie prawot twojich.
PsPul	(118:5) żądam, by sprawiony drogi moje na ostrzeganie prawot twych.
Wuj1923	Daj, Boże, aby się prostowały drogi moje, ku strzeżeniu usprawiedliwienia twoich.
Gda1881	Oby wyprostowane były drogi moje ku przestrzeganiu praw twoich!
Gda2017	Oby moje drogi były skierowane na przestrzeganie twoich praw!
PsBycz	Oby nakierowane-były, drogi-me, ku-dochowaniu praw-Twoich.
Goet	O, gdybyż drogi moje były skierowane ku przestrzeganiu ustaw Twoich!
PsCylk	Oby skierowane były drogi moje, ku przestrzeganiu ustaw Twoich.
PsKrusz	Oby drogi moje były proste, obym mógł zachować przykazania Twoje!
PsAszk	Obyż utwierdziły się drogi me, abym strzegł praw Twoich.
PsSzer	Oby drogi moje były pewne, bym mógł przestrzegać ustaw Twoich!
Tys1	(118:5) Oby me drogi szły niezawodnie ku przestrzeganiu Twych ustaw.
Tys5	Oby moje drogi były niezawodne w przestrzeganiu Twych ustaw!
Bryt	Oby drogi moje były nakierowaneNa przestrzeganie ustaw twoich!
Pozn	Oby moje drogi mogły się tak ustalić, żebym zachowywał Twoje ustawy.
WarPra	Obym zawsze szedł pewnie drogami nakazów Twoich!
STB	Oby moje drogi były skierowane na przestrzeganie Twoich ustaw.
EIB	Oby moje postępowanie Dowodziło przestrzegania Twych ustaw!

Ps 119,6

PsFlor	(118:6) Tedy nie będę osromocon, gdy przeźrzę we wszech kaźnia❬ch❭ twoich.
PsPul	(118:6) Tedy nie będę osromocon, gdy przeźrzę we wszech kaźniach twoich.
Wuj1923	Tedy się nie zawstydzę, gdy wejrzę we wszystkie rozkazania twoje.
Gda1881	Tedy nie będę zawstydzony, gdy się będę oglądał na wszystkie rozkazania twoje.
Gda2017	Wtedy nie doznam wstydu, gdy będę zważał na wszystkie twoje przykazania.
PsBycz	Wtedy nie zarumienię-się, przy-rozpatrywaniu-się-mojém, we wszech przykazaniach-Twoich.
Goet	Wtedy nie będę zawstydzony, gdy będę zważał na wszystkie przykazania Twoje.
PsCylk	Tedy nie powstydzę się, gdy baczyć będę na wszystkie przykazania Twoje.
PsKrusz	Podówczas się nie zawstydzę, gdy będę patrzał na Twoje rozkazy.
PsAszk	Wtedy nie powstydzę się, gdy spoglądnę ku wszystkim rozkazaniom Twym.
PsSzer	Wówczas nie doznam hańby, gdy będę zważał na wszystkie przykazania Twoje.
Tys1	(118:6) Wtedy nie doznam wstydu, gdy zważać będę na wszystkie Twe nakazy.
Tys5	Wtedy nie doznam wstydu, gdy zważać będę na wszystkie Twe przykazania.
Bryt	Wtedy nie doznam wstydu, Gdy będę zważał na wszystkie przykazania twoje.
Pozn	Nie doznam wstydu wówczas, gdy będę miał przed oczyma wszystkie Twe nakazy.
WarPra	Nie spotka mnie nigdy nic złego, jeśli zachowam przykazania Twoje.
STB	Wtedy się nie powstydzę, kiedy będę uważał na wszystkie Twe przykazania.
EIB	Wtedy bowiem nie zaznam wstydu, Gdy będę zważał na wszystkie Twoje przykazania.

Ps 119,7

PsFlor	(118:7) Spowiedać będę sie tobie w prawocie sierca mego, iże zwykł jeśm sądy prawoty twoje.
PsPul	(118:7) Spowiedać sie będę tobie w prawocie sierca mego, iż zwykł jeśm sądy prawoty twojej.
Wuj1923	Wyznawać ci będę w prostości serca: przetóżem się nauczył sądów sprawiedliwości twojéj.
Gda1881	Będę cię wysławiał w szczerości serca, gdy się nauczę praw sprawiedliwości twojej.
Gda2017	Będę cię wysławiał w szczerości serca, gdy nauczę się twoich sprawiedliwych praw.
PsBycz	Będę-chwalił-Cię, z-prawością serca, przy-nauczaniu-się-mém, wyroków sprawiedliwości-Twojéj.
Goet	Będę Cię uwielbiał w szczerości serca, gdy się nauczę praw sprawiedliwości Twojej.
PsCylk	Sławić Cię będę szczerém sercem, ucząc się wyroków sprawiedliwości Twojéj.
PsKrusz	Będę Ci wyznawał w szczerości serca, gdy się nauczę praw sprawiedliwości Twojej.
PsAszk	Będę Cię sławił w szczerości serca, ucząc się wyroków Twej sprawiedliwości.
PsSzer	Dziękować Ci będę szczerym sercem, gdy się nauczę Twoich sprawiedliwych praw.
Tys1	(118:7) W prawości serca będę Cię sławił, gdy poznam wyroki Twej sprawiedliwości.
Tys5	Będę Ci dziękować szczerym sercem, gdy się zaprawię do wyroków Twej sprawiedliwości.
Bryt	Dziękować ci będę szczerym sercem, Gdy się nauczę sprawiedliwych praw twoich.
Pozn	Będę Cię wysławiał w prawości serca, gdy poznam wyroki Twej sprawiedliwości.
WarPra	Z całego serca pragnę Ci dziękować, gdy widzę, jak słuszne są wyroki Twoje.
STB	Będę Cię sławił szczerym sercem, ucząc się wyroków Twojej sprawiedliwości.
EIB	Jestem Ci wdzięczny z całego serca, Gdy poznaję Twe słuszne rozstrzygnięcia.

Ps 119,8

PsFlor	(118:8) Prawot twoich strzec będę, nie ostawiaj mnie aż do końca.
PsPul	(118:8) Prawot twoich strzec będę, nie ostawiaj mie aż do końca.
Wuj1923	Sprawiedliwości twoich będę strzedz, nie opuszczaj mię do końca!
Gda1881	Ustaw twoich z pilnością strzedz będę; tylko mię nie opuszczaj.
Gda2017	Będę przestrzegał twoich praw, nigdy mnie nie opuszczaj.
PsBycz	Praw-Twych będę dochowywał; nie opuszczaj-mię, aż-do ostatku.
Goet	Ustaw Twoich przestrzegać będę; nie opuszczaj mię zupełnie.
PsCylk	Ustaw Twoich strzedz będę, nie opuszczaj mnie zbyt długo.
PsKrusz	Przykazań Twoich będę strzegł; nie opuszczaj mnie nigdy.
PsAszk	Praw Twych oędę przestrzegał, Ty nie opuszczaj mnie nazbyt!
PsSzer	Będę przestrzegał ustaw Twoich, nie opuszczaj mnie zupełnie!
Tys1	(118:8) Przestrzegać będą Twych ustaw: abyś mnie nigdy nie opuścił.
Tys5	Przestrzegać będę Twych ustaw, nie opuszczaj mnie nigdy!
Bryt	Będę przestrzegał ustaw twoich, Nie opuszczaj mnie nigdy.
Pozn	Pragnę zachować zawsze Twoje ustawy, lecz Ty nie opuszczaj mnie nigdy.
WarPra	Praw Twoich zawsze będę przestrzegał, ale nie opuszczaj mnie nigdy.
STB	Będę strzegł Twoich ustaw; tylko mnie nie opuszczaj na zbyt długo.
EIB	Pragnę przestrzegać Twoich ustaw - Nie opuszczaj mnie nigdy.

Ps 119,9

PsFlor	(118:9) W czem oprawia młodzic drogę swoję? We strzeżeniu słow[o] twoich.
PsPul	(118:9) W czem oprawia młodszy drogę swoję? W strzeżeniu słow twych.
Wuj1923	(Beth.) Czemże poprawia młody człowiek drogi swojéj? gdy zachowa mowy twoje.
Gda1881	Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoję? Gdy się zachowa według słowa twego.
Gda2017	W jaki sposób oczyści młodzieniec swoją ścieżkę? Gdy zachowuje się według twego słowa.
PsBycz	Z-czémże czystą-zachowa młodzian drogę-swoję? z-zachowaniem-się, według słowa-Twego.
Goet	W jaki sposób utrzyma młodzieniec ścieżkę swoją w czystości? Gdy się zachowa według słowa Twego!
PsCylk	Czem oczyści młodzian ścieżkę swoję? przestrzeganiem słowa Twojego.
PsKrusz	Beth. W jaki sposób młodzieniec zachowa czyste życie swoje? Gdy będzie się stosował do nauki Twojej.
PsAszk	Czemże utrzyma młodzieniec swą ścieżkę w czystości, aby czuwał wedle Twego słowa?
PsSzer	W jaki sposób młodzieniec zachowa w czystości życie swoje? Gdy przestrzegać będzie Słowa Twego.
Tys1	(118:9) {Bet} Jak zachowa młodzieniec drogę swą w czystości? Przestrzegając słów Twoich.
Tys5	{Bet} Jak młodzieniec zachowa ścieżkę swą w czystości? - Przestrzegając słów Twoich.
Bryt	Jak zachowa młodzieniec w czystości życie swoje? Gdy przestrzegać będzie słów twoich.
Pozn	Jak zachowa młodzieniec czystość swojej drogi? Gdy będzie przestrzegał słów Twoich.
WarPra	[Bet] Czy młody człowiek może iść drogą prawości? Tak, jeśli pójdzie za słowem Twoim.
STB	Czym młodzieniec oczyści swoją ścieżkę? Przestrzeganiem Twojego słowa.
EIB	Jak młody człowiek zdoła zachować w czystości swe życie? Przez to, że będzie przestrzegał Twego Słowa.

Ps 119,10

PsFlor	(118:10) We wszem siercy mojem szukał jeśm cię, nie otganiaj mię ot kaźni twoich.
PsPul	(118:10) We wszem siercu moim szukał jeśm ciebie, nie odganiaj mie od kaźni twoich.
Wuj1923	Ze wszystkiego serca mego szukałem ciebie: nie odpędzaj mię od mandatów twoich.
Gda1881	Ze wszystkiego serca mego szukam cię; nie dopuszczajże mi błądzić od rozkazań twoich.
Gda2017	Z całego serca cię szukam, nie pozwól mi zboczyć od twoich przykazań.
PsBycz	Z-całego serca-mego, szukam-Cię; nie dozwalaj-błądzić-mi, od-przykazań-Twoich.
Goet	Szukam Cię z całego serca swego; nie dopuść mi zboczyć od przykazań Twoich.
PsCylk	Całém sercem pragnę Cię, nie daj mi zboczyć od przepisów Twoich.
PsKrusz	Z całego serca mojego będę szukał Ciebie, nie dozwól mi błądzić za rozkazami Twymi.
PsAszk	Całem szukałem Cię sercem, nie daj mi zbłądzić od Twych rozkazań!
PsSzer	Szukam Ciebie z całego serca, nie daj mi zbaczać od przykazań swoich!
Tys1	(118:10) Z całego serca swego szukam Ciebie; nie daj mi zboczyć od Twoich nakazów.
Tys5	Z całego serca swego szukam Ciebie; nie daj mi odstąpić od Twoich przykazań!
Bryt	Z całego serca szukam ciebie, Nie daj mi zboczyć od przykazań twoich!
Pozn	Szukam Ciebie całym mym sercem, spraw, bym nie odstąpił od Twych nakazów.
WarPra	Szukam Cię, Panie, całym sercem, nie pozwól mi odchodzić od Twoich przykazań.
STB	Całym sercem Cię pragnę; od Twych przepisów nie daj mi zboczyć.
EIB	Szukam Cię całym sercem - Spraw, bym nie odstąpił od Twoich przykazań.

Ps 119,11

PsFlor	(118:11) W siercy mojem skrył jeśm słowa twoja, abych nie grzeszył tobie.
PsPul	(118:11) W siercu moim skrył jeśm słowa twoja, abych nie zgrzeszył tobie.
Wuj1923	W sercu mojem skryłem słowa twoje, abych nie grzeszył tobie.
Gda1881	W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.
Gda2017	W swoim sercu zachowuję twoje słowa, aby nie zgrzeszyć przeciwko tobie.
PsBycz	W-sercu-mém chowam przyrzeczenié-Twoje, ażebym nie zgrzeszył przeciw-Tobie.
Goet	Zachowuję słowo Twoje w sercu mojem, abym nie grzeszył przeciwko Tobie.
PsCylk	W sercu mojém zawarłem słowo Twoje, bym nie zgrzeszył Tobie.
PsKrusz	W sercu mojem zachowam słowo Twoje, abym nie mógł zgrzeszyć przeciwko Tobie.
PsAszk	W sercu mem ukryłem powiedzenie Twe, aby Tobie nie grzeszyć.
PsSzer	W sercu swoim ukrywam Słowo Twoje, bym nie zgrzeszył przeciwko Tobie.
Tys1	(118:11) W sercu swym przechowuję Twą mowę, aby przeciw Tobie nie zgrzeszyć.
Tys5	W sercu swym przechowuję Twą mowę, by nie grzeszyć przeciw Tobie.
Bryt	W sercu moim przechowuję słowo twoje, Abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.
Pozn	W głębi serca ukryłem Twoje słowa, bym przeciw Tobie nie popełnił grzechu.
WarPra	Słowa Twe przechowuję w mym sercu, bym nigdy przeciw Tobie nie zgrzeszył.
STB	W moim sercu zawarłem Twoje słowo, abym Tobie nie zgrzeszył.
EIB	W moim sercu przechowuję Twe słowa, Aby nie zgrzeszyć przeciwko Tobie.

Ps 119,12

PsFlor	(118:12) Błogosławiony jeś, Panie, nauczy mnie prawotam twojim.
PsPul	(118:12) Błogosławiony jeś, Gospodnie, nauczy mie prawotam twoim.
Wuj1923	Błogosławionyś jest, Panie: naucz mię sprawiedliwości twoich.
Gda1881	Błogosławionyś ty, Panie! nauczże mię ustaw twoich.
Gda2017	Błogosławiony jesteś, PANIE; naucz mnie twoich praw.
PsBycz	Błogosławionyś Ty, o-Panie! naucz-mię praw-Twoich.
Goet	Uwielbiony bądź, Panie; naucz mię ustaw Twoich!
PsCylk	Błogosławionyś Boże, naucz mnie ustaw Twoich.
PsKrusz	Bądź błogosławiony, o Panie! naucz mnie Twoich przykazań.
PsAszk	Błogosławionyś Jehowo - naucz mię Twych praw.
PsSzer	Błogosławiony jesteś, Panie, naucz mię ustaw Twoich.
Tys1	(118:12) Błogosławiony jesteś, o Panie; naucz mię swoich ustaw!
Tys5	Błogosławiony jesteś, Panie, naucz mnie Twoich ustaw!
Bryt	Błogosławiony Tyś, Panie. Naucz mię ustaw twoich!
Pozn	Błogosławiony jesteś, o Jahwe, poucz mnie o Twoich ustawach.
WarPra	Bądź uwielbiony, o Panie, nauczaj mnie praw Twoich.
STB	Jesteś sławiony WIEKUISTY, naucz mnie Twoich ustaw.
EIB	Błogosławiony jesteś Ty, PANIE, Naucz mnie Twoich ustaw!

Ps 119,13

PsFlor	(118:13) W wargach mych zmołwił jeśm wszytki sądy ust twoich.
PsPul	(118:13) W wargach mych zmowił jeśm wszystki sądy ust twoich.
Wuj1923	Wargami mojemi opowiadałem wszystkie sądy ust twoich.
Gda1881	Wargami mojemi opowiadam wszystkie sądy ust twoich.
Gda2017	Swoimi wargami opowiadam wszystkie nakazy twoich ust.
PsBycz	Z-wargami-mojemi, opowiadałem wsze wyroki ust-Twoich.
Goet	Wargami swemi opowiadam wszystkie prawa ust Twoich.
PsCylk	Ustami mojemi wygłaszam wszystkie wyroki ust Twoich.
PsKrusz	Wargami mojemi opowiadałem wszystkie wyroki ust Twoich.
PsAszk	Wargami memi opowiedziałem wszystkie wyroki Twoich ust.
PsSzer	Wargami swoimi głoszę wszystkie wyroki ust Twoich.
Tys1	(118:13) Wargami swymi opowiadam wszystkie wyroki ust Twoich.
Tys5	Opowiadam swoimi wargami wszystkie wyroki ust Twoich.
Bryt	Wargami swymi opowiadamWszystkie wskazania ust twoich.
Pozn	Wargami moimi opowiadam wszystkie wyroki ust Twoich.
WarPra	Moimi wargami ogłaszam wszystkie wyroki ust Twoich.
STB	Mymi ustami wygłaszam wszystkie wyroki Twoich ust.
EIB	Swymi wargami ogłaszam Wszystkie rozstrzygnięcia Twoich ust.

Ps 119,14

PsFlor	(118:14) Na drodze świadeczstw twojich kochał jeśm sie jako we wszech[em] bogastwie❬ch❭.
PsPul	(118:14) Na drodze świadectw twoich koch❬ał❭ jeśm sie jako we wszech rozkoszach.
Wuj1923	Kochałem się w drodze świadectw twoich, jako we wszystkich bogactwach.
Gda1881	W drodze świadectw twoich kocham się więcej, niż we wszystkich bogactwach.
Gda2017	Cieszę się drogą twoich świadectw bardziej niż z wszelkiego bogactwa.
PsBycz	W-drodze świadectw-Twych, cieszę-się, jakby-nad całém świata bogactwem.
Goet	Raduję się z drogi świadectw Twoich, jak z wszelkiego bogactwa.
PsCylk	Drogą świadectw Twoich cieszę się ponad wszystkie skarby.
PsKrusz	Na drodze przykazań Twoich doznałem więcej szczęścia, aniżeli we wszystkich bogactwach.
PsAszk	Nad drogą świadectw Twych się radowałem, jak nad wszystkiem bogactwem.
PsSzer	Według świadectw Twoich mam więcej rozkoszy z życia, niż ze wszystkich bogactw.
Tys1	(118:14) Cieszę się z drogi Twych rozkazów, jak z wszelkiego bogactwa.
Tys5	Cieszę się z drogi Twych napomnień jak z wszelkiego bogactwa.
Bryt	Raduję się z drogi, którą wskazują mi ustawy twoje, Jak z wielkiego bogactwa.
Pozn	Znajduję radość w pełnieniu Twych nakazów większą niż we wszelkich bogactwach.
WarPra	Żyć według Twoich pouczeń to dla mnie większa radość niż wiele posiadać.
STB	Ponad wszystkie skarby cieszę się drogą Twoich świadectw.
EIB	Cieszę się z drogi wytyczonej przez Twe postanowienia Tak, jak z wielkiego bogactwa.

Ps 119,15

PsFlor	(118:15) W kaźniach twoich snażyć sie będę i spatrzę drog twoich.
PsPul	(118:15) W kaźnioch twoich snażyć sie będę i spatrzę drog twoich.
Wuj1923	Będę się ćwiczył w rozkazaniach twoich: i przypatrzę się drogom twoim.
Gda1881	O przykazaniach twoich rozmyślam, i przypatruję się drogom twoim.
Gda2017	Rozmyślam o twoich przykazaniach i przypatruję się twoim drogom.
PsBycz	W-przykazaniach-Twych rozmyślam, i-przypatruję-się drogom-Twoim.
Goet	Będę rozmyślał nad zarządzeniami Twojemi i zważał na ścieżki Twoje.
PsCylk	O przepisach Twoich rozmyślam i baczę na tory Twoje.
PsKrusz	Będę rozmyślał o przykazaniach Twoich i patrzał na drogi Twoje.
PsAszk	Nad zaleceniami Twymi będę rozmyślał i spoglądał na ścieżki Twe.
PsSzer	Rozmyślam o rozkazach Twoich i patrzę na drogi Twoje.
Tys1	(118:15) Będę rozmyślał o Twych przykazaniach i drogi Twoje rozważał.
Tys5	Będę rozmyślał o Twych postanowieniach i ścieżki Twoje rozważał.
Bryt	Rozmyślam o rozkazach twoichI patrzę na drogi twoje.
Pozn	Pragnę rozważać Twoje przykazania i śledzić uważnie Twoje drogi.
WarPra	Będę rozmyślał o nakazach Twoich i przypatrywał się drogom Twoim.
STB	Rozmyślam o Twych przepisach i uważam na Twoje drogi.
EIB	Pragnę rozmyślać o Twoich poleceniach I rozważać Twe ścieżki.

Ps 119,16

PsFlor	(118:16) W prawotach twojich będę myślić, nie zapomnię słow twoich.
PsPul	(118:16) ❬W prawotach twoich będę myślić, nie zapomnię słow twoich❭.
Wuj1923	Będę rozmyślał w sprawiedliwościach twoich: nie zapomnę mów twoich.
Gda1881	W ustawach twoich kocham się, i nie zapominam słów twoich.
Gda2017	Rozkoszuję się twoimi prawami i nie zapominam twoich słów.
PsBycz	W-ustawach-Twych rozweselam-się; nie zapomnę słowa-Twojego.
Goet	W ustawach Twoich mam rozkosz swoją, nie zapomnę słowa Twego.
PsCylk	Ustawami Twojemi się zachwycam, nie zapominam słowa Twojego.
PsKrusz	Cieszę się z Twoich przykazań; nie zapomnę o słowie Twojem.
PsAszk	Rozkoszować się będę prawami Twemi, nie zapomnęż słowa Twego.
PsSzer	Kocham się w przykazaniach Twoich, nie zapominam Słowa Twego.
Tys1	(118:16) Z Twych ustaw będę się radował: o słowach Twoich nie zapomnę.
Tys5	Będę się radował z Twych ustaw, słów Twoich nie zapomnę.
Bryt	Mam upodobanie w przykazaniach twoich, Nie zapominam słowa twego.
Pozn	Rozkoszą dla mnie są Twoje ustawy, słowa Twojego nie zapominam.
WarPra	Raduję się bardzo Twoim prawem i nie zapomnę nigdy o Twoim słowie.
STB	Twoimi ustawami się zachwycam oraz nie zapominam Twoich słów.
EIB	Rozsmakowuję się w Twoich ustawach - Nie zapominam Twojego Słowa.

Ps 119,17

PsFlor	(118:17) Otpłaci słudze twemu, ożywi mię, a będę strzec słow twych.
PsPul	(118:17) Odpłaci słudze twemu, ożywi mie, a będę strzec słow twych.
Wuj1923	(Gimel.) Uczyń dobrze słudze twemu, ożyw mię: a będę strzegł mów twoich.
Gda1881	Daruj to słudze twemu, abym żył, a przestrzegał słów twoich.
Gda2017	Okaż dobroć swemu słudze, abym żył i przestrzegał twoich słów.
PsBycz	Nagródź mię, żem sługą-Twym, a będę-żył, i-będę-pilnował słowa-Twojego.
Goet	Uczyń dobrze słudze Swemu, a będę żył i zachowywał słowo Twoje.
PsCylk	Zléj łaskę na sługę Twojego, bym żył i zachował słowa Twoje.
PsKrusz	Gimel. Udziel życia słudze Twemu, a tedy będę zachowywał nauki Twoje.
PsAszk	Wyświadcz się słudze Twojemu, będę żył i strzegł Twojego słowa.
PsSzer	Okaż łaskę słudze swemu, bym żył i przestrzegał Słowa Twego!
Tys1	(118:17) {Gimel} Czyń dobrze słudze swojemu, aby żył i słów Twych przestrzegał.
Tys5	{Gimel} Czyń dobrze słudze swojemu, aby żył i przestrzegał słów Twoich.
Bryt	Okaż dobroć słudze swemu, Abym żył i przestrzegał słowa twego!
Pozn	Daj to słudze Twojemu, abym żył, a będę przestrzegał Twoich słów.
WarPra	[Gimel] Czyń dobrze słudze Twojemu, zachowuj go przy życiu, żeby słów Twoich przestrzegał.
STB	Zlej łaskę na Twojego sługę, abym żył oraz zachował Twoje słowa.
EIB	Okaż wspaniałomyślność swemu słudze, Abym żył i przestrzegał Twego Słowa!

Ps 119,18

PsFlor	(118:18) Zjaw oczy moi, i spatrzę dziwy ze zakona twego.
PsPul	(118:18) Zjaw oczy moji, i spatrzę dziwy z zakona twego.
Wuj1923	Odsłoń oczy moje: a przypatrzę się dziwom zakonu twego.
Gda1881	Odsłoń oczy moje, abym się przypatrzył dziwom z zakonu twego.
Gda2017	Otwórz moje oczy, abym ujrzał cuda twego prawa.
PsBycz	Odkryj, oczy-moje, ażebym oglądał cuda, z-ustawy-Twojéj.
Goet	Otwórz oczy moje, abym oglądał cuda zakonu Twego!
PsCylk	Odsłoń oczy moje, bym ujrzał cuda w nauce Twojéj.
PsKrusz	Otwórz oczy moje, abym mógł oglądać dziwy prawa Twego.
PsAszk	Odsłoń oczy moje a ujrzę rzeczy cudowne z Twej nauki.
PsSzer	Otwórz oczy moje, bym mógł oglądać cuda zakonu Twego!
Tys1	(118:18) Otwórz me oczy, abym rozważał dziwy Twego Prawa.
Tys5	Otwórz moje oczy, abym ujrzał dziwy Twojego Prawa.
Bryt	Otwórz oczy moje, Abym oglądał cudowność zakonu twego.
Pozn	Otwórz me oczy, abym patrzył na cuda Twojego Prawa.
WarPra	Otwórz mi moje oczy, bym dostrzegł wielkość pouczeń Twoich.
STB	Odsłoń moje oczy, bym ujrzał cuda w Twojej nauce.
EIB	Otwórz moje oczy, Abym podziwiał niezwykłość Twego Prawa.

Ps 119,19

PsFlor	(118:19) Bydlący ja jeśm na ziemi, nie kryj przede mną kaźni twoich.
PsPul	(118:19) Bydlący ja jeśm na ziemi, nie kryj przede mną kaźni twoich.
Wuj1923	Jestem ja gościem na ziemi: nie kryj przedemną mandatów twoich.
Gda1881	Jestem gościem na ziemi; nie ukrywaj przedemną rozkazań twoich.
Gda2017	Jestem obcym na ziemi, nie ukrywaj przede mną twoich przykazań.
PsBycz	Cudzoziemcem ja, na-ziemi; nie ukrywaj, przede mną, przykazań-Twoich.
Goet	Jestem pielgrzymem na ziemi; nie ukrywaj przede mną przykazań Swoich.
PsCylk	Przychodzień jam na ziemi, nie ukrywaj przedemną przepisów Twoich.
PsKrusz	Jestem przechodniem na ziemi; nie ukrywaj przedemną rozkazów Twoich!
PsAszk	Gościem jam na ziemi, nie zakrywaj Twych rozkazań przedemną.
PsSzer	Jestem gościem na ziemi, nie ukrywaj przede mną przykazań swoich!
Tys1	(118:19) Ja jestem gościem na ziemi, przykazań swych nie kryj przede mną.
Tys5	Jestem gościem na ziemi, nie kryj przede mną Twych przykazań!
Bryt	Jestem gościem na ziemi, Nie ukrywaj przede mną przykazań swoich!
Pozn	Gościem jestem na ziemi, nie kryj przede mną Twoich przykazań.
WarPra	jestem tylko gościem na ziemi, nie ukrywaj przede mną nakazów swoich.
STB	Ja jestem przechodniem na ziemi; nie ukrywaj przede mną Twych przepisów.
EIB	Jestem gościem na ziemi, Nie ukrywaj przede mną swych przykazań!

Ps 119,20

PsFlor	(118:20) Żądała jest dusza moja żędać prawot twoich we wszelkiem czasu.
PsPul	(118:20) Żądała jest dusza moja żędać prawot twoich we wszelikie brzemię.
Wuj1923	Pożądała dusza moja, żądać sprawiedliwości twoich na każdy czas.
Gda1881	Omdlewa dusza moja, pragnąc sądów twoich na każdy czas.
Gda2017	Moja dusza omdlewa, tęskniąc cały czas za twoimi sądami.
PsBycz	Mdleje dusza-moja, od-pożądania, do rozporządzeń-Twych, w-każdym czasie.
Goet	Trawiona jest dusza moja zawsze tęsknotą za prawem Twojem.
PsCylk	Złamana dusza moja tęsknotą za prawami Twojemi w każdéj dobie.
PsKrusz	Złamana jest dusza moja, że zbytnio oddala się od Twoich przykazań po wszystkie czasy.
PsAszk	Pragnie dusza ma pożądliwości ku wyrokom Twym każdego czasu.
PsSzer	Dusza moja omdlewa zawsze z tęsknoty za prawami Twoimi.
Tys1	(118:20) Dusza moja omdlewa, tęskniąc wciąż do wyroków Twoich.
Tys5	Dusza moja omdlewa z tęsknoty wciąż do wyroków Twoich.
Bryt	Dusza moja omdlewa ustawicznieZ tęsknoty za prawami twoimi.
Pozn	Dusza moja usycha z pragnienia za Twymi wyrokami w każdy czas.
WarPra	Poszukując wyroków Twoich z tęsknoty mdleje ma dusza.
STB	W każdym czasie ma dusza jest złamana tęsknotą za Twoimi prawami.
EIB	Moja dusza omdlewa, Tęskniąc do Twoich rozstrzygnięć.

Ps 119,21

PsFlor	(118:21) Karał jeś pyszne; zaklęci, jiż zstąpają z kazań twoich.
PsPul	(118:21) Karał jeś pyszne; przeklęci, jiż przestępują przykazanie twoje.
Wuj1923	Zgromiłeś pyszne: przeklęci, którzy odstępują od mandatów twoich.
Gda1881	Wytraciłeś pysznych; przeklęci są ci, którzy błądzą od rozkazań twoich.
Gda2017	Zgromiłeś pysznych, przeklęci są ci, którzy odstępują od twoich przykazań.
PsBycz	Zgromiłeś dumnych; przeklęci, ci-zbaczający, od-przykazań-Twoich.
Goet	Zgromiłeś swawolnych, przeklętych, którzy zbaczają od przykazań Twoich.
PsCylk	Gromisz dumnych, przeklętych, którzy zbaczają od przepisów Twoich.
PsKrusz	Tyś zgromił pysznych - przekląłeś ich, że błądzą od Twoich rozkazów.
PsAszk	Ofuknąłeś przewrotnych, są przeklęci ci, którzy odstępują błądząc od Twych rozkazań.
PsSzer	Zgromiłeś pysznych; przeklęci, którzy zbaczają od przykazań Twoich!
Tys1	(118:21) Zgromiłeś pyszałków; przeklęci odstępujący od Twoich przykazań.
Tys5	Zgromiłeś pyszałków; przeklęci, co odstępują od Twych przykazań!
Bryt	Zgromiłeś pysznych, Przeklętych, którzy zbaczają od przykazań twoich!
Pozn	Zgromiłeś pysznych, przeklęci, którzy odstępują od Twych przykazań.
WarPra	Ty sam grozisz wyniosłym, niech będzie przeklęty każdy, kto odchodzi od Twych przykazań.
STB	Gromisz dumnych, przeklętych; tych, co zbaczają od Twych przepisów.
EIB	Skarciłeś pysznych, przeklętych - Ludzi odstępujących od Twoich przykazań.

Ps 119,22

PsFlor	(118:22) Otejmi ote mnie przeciwność i potępę, bo jeśm świadeczstwie two❬j❭e szukał.
PsPul	(118:22) Odejmi ode mnie przeciwność i potępę, bo jeśm świadectwo twoje szukał.
Wuj1923	Oddal odemnie pohańbienie i wzgardę; bom się badał o świadectwach twoich.
Gda1881	Oddal odemnie pohańbienie i wzgardę, gdyż strzegę świadecwt twoich.
Gda2017	Oddal ode mnie hańbę i wzgardę, gdyż przestrzegam twoich świadectw.
PsBycz	Zdejm, z-ponademnie, hańbę i-wzgardę; bo świadectw-Twoich się-trzymam.
Goet	Oddal ode mnie pohańbienie i wzgardę! ponieważ zachowuję świadectwa Twoje.
PsCylk	Zrzuć ze mnie szyderstwo i wzgardę, bo świadectw Twoich strzegę.
PsKrusz	Oddal odemnie pośmiewisko i wzgardę, ponieważ zachowuję przykazania Twoje.
PsAszk	Zdejmij ze mnie hańbę i wstyd, iżem strzegł Twoich świadectw.
PsSzer	Zdejm ze mnie hańbę i pogardę, bo strzegłem świadectw Twoich!
Tys1	(118:22) Oddal ode mnie szyderstwo i wzgardę, bo pełnię Twoje rozkazy.
Tys5	Oddal ode mnie hańbę i pogardę, bo zachowuję Twoje napomnienia.
Bryt	Zdejm ze mnie hańbę i pogardę, Bo strzegę świadectw twoich!
Pozn	Odwróć ode mnie hańbę i wzgardę, ja bowiem strzegę Twoich rozkazów.
WarPra	Chroń mnie od wszelkiej hańby i pogardy, bo wypełniam dokładnie wszystko, co nakazujesz!
STB	Zrzuć ze mnie szyderstwo i wzgardę, ponieważ strzegę Twoich świadectw.
EIB	Zdejmij ze mnie hańbę i pogardę, Bo strzegę Twoich postanowień!

Ps 119,23

PsFlor	(118:23) Bo siedzieli są książęta a przeciwu mnie mołwili, ale sługa twoj snażył sie w prawotach twojich.
PsPul	(118:23) Bo siedzieli książęta i przeciwo mnie mołwili są, ale sługa twoj snażył sie w prawotach twoich.
Wuj1923	Bo i książęta siadały i przeciwko mnie mówiły: ale sługa twój ćwiczył się w sprawiedliwościach twoich.
Gda1881	I książęta zasiadają, a mówią przeciwko mnie; wszakże sługa twój rozmyśla w ustawach twoich.
Gda2017	Władcy też zasiadają i mówią przeciwko mnie, lecz twój sługa rozmyśla o twoich prawach.
PsBycz	Chociaż zasiadają książęta, i, na-mnie, zmawiają-się; jednak, sługa-Twój, rozmyśla, w-ustawach-Twoich.
Goet	Chociaż książęta siedzą, zmawiając się przeciwko mnie: sługa Twój rozmyśla nad ustawami Twemi.
PsCylk	Nawet gdy zasiadają książęta i zmawiają się na mnie, sługa Twój rozmyśla o ustawach Twoich.
PsKrusz	Książęta również siadywali, mówili przeciwko mnie, a sługa Twój rozmyślał postanowienia Twoje.
PsAszk	Toż książęta zasiedli, wmawiają we mnie, - sługa Twój nad Twymi rozmyśla prawami.
PsSzer	Chociaż książęta zasiadają i zmawiają się przeciwko mnie, jednak sługa Twój rozmyśla o przykazaniach Twoich.
Tys1	(118:23) Choć możni siedzą i przeciw mnie mówią, Twój sługa rozmyśla o Twoich ustawach.
Tys5	Choć możni zasiadają, by zmawiać się przeciw mnie, Twój sługa rozmyśla o Twoich ustawach.
Bryt	Choć książęta zasiadają społem i zmawiają się przeciwko mnie, Jednak sługa twój rozmyśla o ustawach twoich.
Pozn	Choć zebrani książęta przeciwko mnie się zmawiają, sługa Twój rozważa Twoje przykazania.
WarPra	choćby nastawali na mnie książęta, sługa Twój będzie szukał Twego prawa.
STB	Nawet gdy zasiadają książęta oraz się na mnie zmawiają, Twój sługa rozmyśla o Twych ustawach.
EIB	Książęta zasiadają i spiskują przeciwko mnie, Lecz Twój sługa rozważa Twe ustawy.

Ps 119,24

PsFlor	(118:24) Bo i świadeczstwa twoja myślenie moje jest, i rada moja prawoty twoje.
PsPul	(118:24) Bo i świadectwa twoja myślenie moje jest, i rada moja prawoty twoje.
Wuj1923	Bo i świadectwa twoje są rozmyślanie moje: i sprawiedliwości twoje radą moją.
Gda1881	Świadectwa twoje zaiste są mojem kochaniem, i radcami mymi.
Gda2017	Twoje świadectwa też są moją rozkoszą i moimi doradcami.
PsBycz	Nadto, świadectwa-Twoje, rozkoszami-memi, i doradcami-moimi.
Goet	Tak, świadectwa Twoje są moją rozkoszą, doradcami mymi.
PsCylk	Nawet wtedy świadectwa Twoje rozkoszą moją, doradcami mojemi.
PsKrusz	Przykazania Twoje są dla mnie rozkoszą - radą moją.
PsAszk	Toż świadectwa Twe moją uciechą, ich ja się radzę.
PsSzer	Zaiste świadectwa Twoje są moją rozkoszą, doradcami mymi.
Tys1	(118:24) Bo Twoje rozkazy są moją rozkoszą, moimi doradcami są Twoje ustawy.
Tys5	Bo Twoje napomnienia są moją rozkoszą, Twoje ustawy są mi doradcami.
Bryt	Zaiste, ustawy twoje są rozkoszą moją, Doradcami moimi.
Pozn	Rozkoszą dla mnie są Twoje rozkazy, Twoje prawa - to moi doradcy.
WarPra	Radują mnie Twoje nakazy, bo zawsze służą mi radą.
STB	Nawet wtedy Twoje świadectwa są mą rozkoszą oraz moimi doradcami.
EIB	Tak, Twoje postanowienia są moją rozkoszą - Są moimi doradcami.

Ps 119,25

PsFlor	(118:25) Przylnęła jest ku podłodze dusza moja; ożywi mię podług słowa twego!
PsPul	(118:25) Przylnęła jest ku podłodze dusza moja; ożywi mie podług słowa twego!
Wuj1923	(Daleth.) Przylgnęła do ziemie dusza moja; ożyw mię według słowa twego.
Gda1881	Przylgnęła do prochu dusza moja; ożywże mię według słowa twego.
Gda2017	Moja dusza przylgnęła do prochu, ożyw mnie według twego słowa.
PsBycz	Przylgnęło, do-prochu, ciało-mojé; wskrześ-mię, według-słowa-Twego.
Goet	Dusza moja przylgnęła do prochu; ożyw mię według słowa Twego!
PsCylk	Przylgła do prochu dusza moja, ożywisz mnie według słowa Twojego.
PsKrusz	Daleth. Dusza moja przylgnęła do ziemi - orzeźwij mnie słowem Twojem!
PsAszk	Przylgnęła do prochu dusza ma, ożyw mnie jako słowo Twe.
PsSzer	Dusza moja przylgnęła do prochu, ożyw mnie według słowa Twego.
Tys1	(118:25) {Dalet} W proch powalona jest moja dusza: Przywróć mi życie według Twego słowa.
Tys5	{Dalet} Przylgnęła do prochu moja dusza, przywróć mi życie według Twego słowa!
Bryt	Dusza moja przylgnęła do prochu, Ożyw mnie według słowa twego
Pozn	Prochu [ziemi] dotknęła moja dusza, ożyw mnie według słowa Twego.
WarPra	[Dalet] Lgnie do prochu ziemi ma dusza, niech Twoje słowo wleje we mnie życie.
STB	Przylgnęła do prochu moja dusza, ożywisz mnie według Twojego słowa.
EIB	Moja dusza przylgnęła do prochu - Ożyw mnie według Twego Słowa.

Ps 119,26

PsFlor	(118:26) Drogi moje zjawił jeśm i usłyszał jeś mię; nauczy mnie prawotam twojim!
PsPul	(118:26) Drogi moje zjawił jeśm i usłyszał jeś mie; nauczy mie prawotam twoim!
Wuj1923	Drogi moje rozpowiedziałem, i wysłuchałeś mię: naucz mię sprawiedliwości twoich.
Gda1881	Drogi moje rozpowiedziałem, a wysłuchałeś mię; naucz mię ustaw twoich.
Gda2017	Opowiedziałem ci moje drogi i wysłuchałeś mnie; naucz mnie twoich praw.
PsBycz	Drogi-me opowiadałem, i-odpowiadałeś-mi; naucz-mię praw-Twoich.
Goet	Opowiedziałem drogi moje, a Tyś wysłuchał mnie; naucz mię ustaw Twoich!
PsCylk	Postępki moje gdy wyznam, wysłuchasz mnie; naucz mnie ustaw Twoich.
PsKrusz	Odkryłem drogi moje, a Ty wysłuchałeś mnie.
PsAszk	Drogi me opowiedziałem a Ty dasz mi odpowiedź, - naucz mnie Twych praw!
PsSzer	Opowiedziałem drogi swoje, a Ty wysłuchałeś mię; naucz mnie ustaw swoich!
Tys1	(118:26) Drogi me przedstawiłem Ci, a Tyś mię wysłuchał: o Twoich ustawach mię poucz!
Tys5	Opowiedziałem Ci moje drogi i wysłuchałeś mnie, naucz mnie Twoich ustaw!
Bryt	Opowiedziałem ci losy moje, a Ty wysłuchałeś mnie; Naucz mnie ustaw twoich!
Pozn	Ukazałem Ci drogi moje, a wysłuchałeś mnie, poucz mnie o Twoich ustawach.
WarPra	Opowiedziałem o mym losie i Tyś mnie wysłuchał. Naucz mnie, proszę, Twojego prawa.
STB	Gdy wyznam moje postępki wysłuchasz mnie, naucz mnie Twoich ustaw.
EIB	Opowiedziałem Ci o moich drogach, a Ty mi odpowiedziałeś - Naucz mnie Twoich ustaw!

Ps 119,27

PsFlor	(118:27) Drogę prawot twojich naucz mie, i snażyć się będę w dziwiech twojich.
PsPul	(118:27) Drogę prawot twoich nauczy mie, i snażyć sie będę w dziwiech twoich [Drogę złości]
Wuj1923	Naucz mię drogi sprawiedliwości twoich: a będę się ćwiczył w cudach twoich.
Gda1881	Daj, abym zrozumiał drogę rozkazań twoich, ażebym rozmyślał o dziwnych sprawach twoich.
Gda2017	Spraw, bym zrozumiał drogę twoich nakazów, a będę rozmyślał o twoich cudownych dziełach.
PsBycz	Drogę przykazań-Twych, daj-pojąć-mi, a,-przemawiać-będę, za-cudami-Twojemi.
Goet	Daj mi zrozumieć drogę zarządzeń Twoich i rozmyślać nad cudownemi dziełami Twemi!
PsCylk	Drogę przepisów Twoich daj mi zrozumieć, a rozważać będę cuda Twoje.
PsKrusz	Naucz mnie drogi przykazań Twoich, a będę rozważał dziwy Twoje.
PsAszk	Daj mi zrozumieć drogę zaleceń Twoich a będę rozmyślał nad Twymi cudami.
PsSzer	Naucz mnie drogi rozkazów swoich, a będę rozmyślał o cudach Twoich!
Tys1	(118:27) Nauczaj mnie przez swe przykazania, a będę rozważał Twe cuda.
Tys5	Pozwól mi zrozumieć drogę Twych postanowień, abym rozważał Twe cuda.
Bryt	Spraw, bym zrozumiał drogi wskazane przez postanowienia twoje, A będę rozmyślał o cudach twoich!
Pozn	Pozwól mi pojąć drogę Twych przykazań, a będę rozważał cuda Twoje.
WarPra	Pozwól mi zrozumieć drogę, którą wskazują przykazania Twoje, a będę rozmyślał nad Twymi cudami.
STB	Daj mi zrozumieć drogę Twoich przepisów, a będę rozważał Twoje cuda.
EIB	Spraw, bym pojął drogi wynikające z Twoich poleceń, A będę rozmyślał o Twoich cudach!

Ps 119,28

PsFlor	(118:28) Drzemała dusza moja przed tesnicą; stwirdzi mię w słowiech twoich!
PsPul	(118:28) Drzemała dusza moja przed tesnicą; stwirdzi mie w słowiech twoich!
Wuj1923	Drzymała dusza moja od tęsknice: posil mię w słowiech twoich.
Gda1881	Rozpływa się od smutku dusza moja; utwierdźże mię według słowa twego.
Gda2017	Dusza moja rozpływa się we łzach ze smutku, umocnij mnie według twego słowa.
PsBycz	Rozpływa-się, dusza-moja, od-smutku; podnieś-mię, według-słowa-Twego.
Goet	Dusza moja rozpływa się we łzach ze smutku; pokrzep mię według słowa Swego!
PsCylk	Rozpłynęła się dusza moja w smutku; podźwignij mnie według słowa Twojego.
PsKrusz	Dusza moja omdlewa z bólu; podnieś mnie słowem Twojem!
PsAszk	Rozpłynęła się dusza ma ze smutku, podnieś mię jako słowo Twe.
PsSzer	Dusza moja zalewa się łzami ze smutku, pokrzep mnie Słowem swoim!
Tys1	(118:28) Dusza moja łzy roni z żałości; dźwignij mię według swojego słowa.
Tys5	Moja dusza nie zaznaje spoczynku ze zgryzoty; podźwignij mnie zgodnie z Twoim słowem!
Bryt	Dusza moja zalewa się łzami ze smutku, Podźwignij mnie słowem swoim!
Pozn	Ze smutku we łzach jest moja dusza, podźwignij mnie zgodnie z Twoim słowem.
WarPra	Moja dusza więdnie ze zgryzoty, racz mnie pokrzepić Twym słowem!
STB	W smutku rozpłynęła się moja dusza; podźwignij mnie według Twojego słowa.
EIB	Moja dusza płacze zasmucona - Podźwignij mnie według swego Słowa!

Ps 119,29

PsFlor	(118:29) Drogę lichoty otejmi ote mnie a z zakona twego smiłuj się nade mną.
PsPul	(118:29) Drogę złości odejmi ode mnie a z zakona twego smiłuj sie nade mną.
Wuj1923	Drogę nieprawości oddal odemnie: a w zakonie twoim zmiłuj się nademną.
Gda1881	Drogę kłamliwą oddal odemnie, a zakonem twoim udaruj mię.
Gda2017	Oddal ode mnie drogę kłamstwa, a obdarz mnie swoim prawem.
PsBycz	Drogę zwodniczą odwróć odemnie; a,-ustawą-Twą, ułaskaw-mię.
Goet	Oddal ode mnie drogę kłamstwa, a ułaskaw mnie zakonem Twoim!
PsCylk	Drogę fałszu oddal odemnie, a nauką Twoją udaruj mnie.
PsKrusz	Drogą kłamstwa odsuń daleko odemnie, a udziel mi łaskawie prawa Twego.
PsAszk	Drogę kłamstwa usuń odemnie i bądź mi miłościw nauką Twą.
PsSzer	Oddal ode mnie drogę kłamstwa, ucz mię łaskawie zakonu swojego!
Tys1	(118:29) Od drogi błędu mię wstrzymaj i obdarz mię Prawem swoim.
Tys5	Drogę kłamstwa odwracaj ode mnie, daj mi zaś łaskę Twojego Prawa!
Bryt	Oddal ode mnie drogę kłamstwa, Ucz mię łaskawie zakonu swojego!
Pozn	Oddal ode mnie drogę kłamstwa, obdarz mnie łaskawie Twoim Prawem.
WarPra	Nie pozwól, bym chodził drogą zakłamania, racz mnie obdarzyć Twymi wskazaniami.
STB	Oddal ode mnie drogę fałszu i obdaruj mnie Twoją nauką.
EIB	Oddal ode mnie drogę kłamstwa, Obdarz mnie łaskawie swoim Prawem!

Ps 119,30

PsFlor	(118:30) Drogę prawoty {albo prawdy} wybrał jeśm, sądow twojich nie jeśm zapomniał.
PsPul	(118:30) Drogę prawdy wybrał jeśm, sądow twoich nie jeśm zapomniał.
Wuj1923	Obrałem drogę prawdy: nie zapomniałem sądów twoich.
Gda1881	Obrałem drogę prawdy, a sądy twoje przekładam sobie.
Gda2017	Wybrałem drogę prawdy, a twoje nakazy stawiam przed sobą.
PsBycz	Drogę prawdziwości wybrałem; rozporządzenia-Twe, przedłożyłem sobie.
Goet	Wybrałem drogę prawdy, a postawiłem prawa Twoje przed sobą.
PsCylk	Drogę prawdy obrałem; prawdy Twoje stawiam przed siebie.
PsKrusz	Drogę sprawiedliwości wybrałem - wyroki Twoje położyłem przed sobą.
PsAszk	Drogę wiary obrałem, zastanawiam się nad Twymi wyrokami.
PsSzer	Obrałem drogę prawdy, prawa Twoje stawiam przed siebie!
Tys1	(118:30) Drogę prawdy wybrałem, postawiłem Twe wyroki przed sobą.
Tys5	Drogę wierności obrałem, pragnąc Twoich wyroków.
Bryt	Obrałem drogę prawdy, Prawa twoje stawiam przed sobą.
Pozn	Wybrałem drogę prawdy, Twoje wyroki [nad wszystko] przeniosłem.
WarPra	Wybrałem (już) drogę prawdy, ogłoś mi, proszę, Twoje wyroki.
STB	Obrałem drogę prawdy; więc stawiam przed siebie Twe wyroki.
EIB	Obrałem drogę prawdy, Stawiam na Twe rozstrzygnięcia.

Ps 119,31

PsFlor	(118:31) Przystał jeśm świadeczstwom twojim, Panie; nie zasromawaj mnie!
PsPul	(118:31) Przystał jeśm świadectwom twoim, Gospodnie; nie zasromawaj mnie.
Wuj1923	Przystałem do sądów twoich, Panie! nie zawstydzaj mię.
Gda1881	Przystałem do świadectw twoich; Panie! nie zawstydzajże mię.
Gda2017	Przylgnąłem do twoich świadectw; PANIE, nie pozwól mi zaznać wstydu.
PsBycz	Przylgnąłem do-świadectw-Twoich; Panie, nie zawstydzaj-mię.
Goet	Trzymam się świadectw Twoich, Panie! Nie dopuść, bym był zawstydzony!
PsCylk	Przylgnąłem do świadectw Twoich; Boże, nie daj mi się powstydzić.
PsKrusz	Do przykazań Twoich przylgnąłem; o Panie, nie dozwól, abym był zawstydzony!
PsAszk	Przylgnąłem do świadectw Twych Jehowo, nie wystaw mię na zawstydzenie.
PsSzer	Przylgnąłem do świadectw Twoich, Panie! nie dopuść, bym doznał wstydu!
Tys1	(118:31) Lgnę do Twoich rozkazów, Ty nie daj mi okryć się wstydem.
Tys5	Lgnę do Twoich napomnień, nie daj mi okryć się wstydem!
Bryt	Przylgnąłem do świadectw twoich. Panie! Nie dopuść, bym doznał wstydu!
Pozn	Mocno trwam przy Twoich ustawach, nie dopuść, Jahwe, bym był zawstydzony.
WarPra	Trzymam się mocno Twoich nakazów, nie dopuść, Panie, żebym doznał klęski.
STB	Przylgnąłem do Twoich świadectw, WIEKUISTY, nie daj mi się powstydzić.
EIB	Przylgnąłem do Twych postanowień, PANIE - Nie dopuść, bym doznał wstydu!

Ps 119,32

PsFlor	(118:32) Drogą kaźni twoich bieżał jeśm, gdy rozszyrzył jeś sierce moje.
PsPul	(118:32) Drogą kaźni twoich bieżał jeśm, gdy rozszyrzył jeś sirce moje.
Wuj1923	Bieżałem drogą mandatów twoich, gdyś rozszerzył serce moje.
Gda1881	Drogą przykazań twoich pobieżę, gdy rozszerzysz serce moje.
Gda2017	Pobiegnę drogą twoich przykazań, gdy rozszerzysz moje serce.
PsBycz	Drogą przykazań-Twych pobiegnę; gdy rozprzestrzenisz sercé-mojé.
Goet	Biegnę drogą przykazań Twoich, albowiem rozszerzasz mi serce moje.
PsCylk	Drogą przykazań Twoich pobiegnę, bo rozwierają serce moje.
PsKrusz	Drogą rozkazów Twoich będę biegł, ponieważ rozszerzyłeś serce moje.
PsAszk	Drogą rozkazań Twych pobiegnę, gdy szerszeni uczynisz moje serce.
PsSzer	Biegnę drogą przykazań Twoich, bo dodajesz otuchy sercu mojemu.
Tys1	(118:32) Pobiegnę drogą Twoich nakazów, gdy serce moje rozszerzysz.
Tys5	Biegnę drogą Twoich przykazań, bo rozszerzasz mi serce.
Bryt	Biegnę drogą przykazań twoich, Bo dodajesz otuchy sercu mojemu.
Pozn	Podążam drogą Twoich nakazów, Ty bowiem poszerzasz moje serce.
WarPra	Wybiegam chętnie na drogę Twych przykazań, bo ty poszerzasz moje serce.
STB	Pobiegnę drogą Twoich przykazań, gdyż otwierają moje serce.
EIB	Biegnę drogą Twoich przykazań, Bo sprawiasz, że dzięki temu rozumiem dużo więcej.

Ps 119,33

PsFlor	(118:33) Zakon położ mi, Gospodnie, drogę prawot twojich, i szukać jej będę weżgdy.
PsPul	(118:33) Zakon położ mi, Gospodnie, drogę prawot twoich, i szukać jej będę weżdy.
Wuj1923	(He.) Postaw mi zakon, Panie! drogę sprawiedliwości twoich: a będę jéj szukał zawsze.
Gda1881	Naucz mię, Panie! drogi ustaw twoich, a będę jej strzegł aż do końca.
Gda2017	Naucz mnie, PANIE, drogi twoich praw, a będę jej strzegł aż do końca.
PsBycz	Pokaż-mi, Panie, drogę praw-Twoich, a,-zachowam-ją, zawsze.
Goet	Naucz mię, Panie, drogi ustaw Twoich, a będę ją zachowywał aż do końca.
PsCylk	Ukaż mi Boże, Drogę ustaw Twoich, bym jéj strzegł do końca.
PsKrusz	He.Naucz mnie, o Panie, drogi przykazań Twoich, a ja zachowam je aż do końca.
PsAszk	Uświadom mi Jehowo drogę praw Twoich a pilnować jej będę ściśle.
PsSzer	Naucz mnie, Panie, drogi ustaw swoich, a będę jej strzegł do końca.
Tys1	(118:33) {He} Okaż mi, Panie, drogę swoich ustaw, a będę się wiernie jej trzymał.
Tys5	{He} Naucz mnie, Panie, drogi Twoich ustaw, bym przestrzegał ich aż do końca.
Bryt	Naucz mnie, Panie, drogi ustaw swoich, A będę jej strzegł do końca.
Pozn	Jahwe, daj mi poznać drogę Twoich ustaw, a będę ich strzegł do końca.
WarPra	[He] Panie, ukaż mi drogę Twego prawa, gdyż pragnę się jej trzymać do końca.
STB	Okaż mi, WIEKUISTY, drogę Twoich ustaw, abym jej strzegł aż do końca.
EIB	Naucz mnie, PANIE, jak żyć według Twych ustaw, A będę ich strzegł aż do końca.

Ps 119,34

PsFlor	(118:34) Da mi rozum, a będę badać zakon twoj i będę strzec jego we wszem siercu mojem.
PsPul	(118:34) Daj mi rozum, a będę badać zakon twoj i będę strzec jego we wszem siercu moim.
Wuj1923	Daj mi zrozumienie, a będę się badał zakonu twego: i będę go strzegł ze wszystkiego serca mego.
Gda1881	Daj mi rozum, abym strzegł zakonu twego, ażebym go przestrzegał ze wszystkiego serca.
Gda2017	Daj mi rozum, abym zachował twoje prawo; żebym go przestrzegał z całego serca.
PsBycz	Pojętnym-uczyń-mię, a-będę-strzegł ustawy-Twojéj, i-zachowam-ją, z-całego serca.
Goet	Daj mi zrozumienie, a zachowam zakon Twój i przestrzegać go będę z całego serca.
PsCylk	Daj mi rozum, a strzedz będę nauki Twojéj, a zachowam ją całém sercem.
PsKrusz	Oświeć mnie, a zachowam Twoje prawo i będę je wypełniał z całego serca mojego.
PsAszk	Daj mi zrozumieć Twą naukę a zapragnę zachować naukę Twą i strzedz jej będę wszystkiem sercem.
PsSzer	Daj mi rozum, abym zachował zakon Twój i przestrzegał go całym sercem!
Tys1	(118:34) Pouczaj mię, bym Prawa Twego przestrzegał, a całym sercem je zachowam.
Tys5	Pouczaj mnie, bym Prawa Twego przestrzegał, a zachowywał je całym sercem.
Bryt	Daj mi rozum, abym zachował zakon twójI przestrzegał go całym sercem!
Pozn	Spraw, abym poznał i zachował Twe Prawo, bym strzegł go całym sercem.
WarPra	Oświeć mój rozum, bym szedł za pouczeniami Twymi i przestrzegał ich całym moim sercem.
STB	Daj mi rozum, a będę strzec Twojego prawa i je zachowam całym sercem.
EIB	Daj mi rozsądek, bym trzymał się Twego Prawa I przestrzegał go całym swym sercem!

Ps 119,35

PsFlor	(118:35) Przewiedzi mię we stdzy kaźni[ch] twoich, bo jeśm jej chciał.
PsPul	(118:35) Przewiedzi mie we sdzy kaźni twoich, bo jeśm jej chciał.
Wuj1923	Prowadź mię ścieżką mandatów twoich; bom jéj pragnął.
Gda1881	Daj, abym chodził ścieżką przykazań twoich, gdyż w tem jest upodobanie moje.
Gda2017	Spraw, bym chodził ścieżką twoich przykazań, gdyż w nich mam upodobanie.
PsBycz	Zaprowadź-mię do-ścieszki przykazań-Twoich; bo w-niéj, podobam-się.
Goet	Daj mi chodzić ścieżką przykazań Twoich, ponieważ mam w nich upodobanie.
PsCylk	Prowadź mnie torem przykazań Twoich, bo w nim upodobałem sobie.
PsKrusz	Prowadź mnie po ścieżce przykazań Twoich, abym na niej doznał pociechy.
PsAszk	Prowadź mię drogą ścieżki Twej, bo jej pożądam.
PsSzer	Prowadź mnie ścieżką przykazań Twoich, bo w niej mam upodobanie!
Tys1	(118:35) Prowadź mię ścieżką nakazów Twoich, bo ja się nimi raduję.
Tys5	Prowadź mnie ścieżką Twoich przykazań, bo mam w nich upodobanie.
Bryt	Prowadź mnie ścieżką przykazań twoich, Bo w niej mam upodobanie!
Pozn	Prowadź mnie ścieżką Twoich przykazań, bo upodobałem je sobie.
WarPra	Wprowadź mnie na drogę Twoich przykazań, bo się w nich rozmiłowałem.
STB	Prowadź mnie drogą Twych przykazań, bo w niej sobie upodobałem.
EIB	Prowadź mnie ścieżką Twoich przykazań, Bo one sprawiają mi rozkosz!

Ps 119,36

PsFlor	(118:36) Nakłoń sierce moje we świadecz❬st❭wa twoja, a nie w łakomstwo.
PsPul	(118:36) Nakłoń sierce moje we świadectwa twoja, a nie w łakomstwo.
Wuj1923	Nakłoń serce moje ku świadectwom twoim, a nie ku łakomstwu.
Gda1881	Nakłoń serce moje do świadectw twoich, a nie do łakomstwa.
Gda2017	Nakłoń moje serce do twoich świadectw, a nie do chciwości.
PsBycz	Nakłoń sercé-mé, do świadectw-Twoich, a-nie do chciwości.
Goet	Nakłoń serce moje do świadectw Twoich, a nie do zysku!
PsCylk	Skłoń serce moje do świadectw Twoich, nie zaś ku chciwości.
PsKrusz	Nakłoń serce moje do przykazań Twoich, a nie do próżności.
PsAszk	Nakłoń serce me ku Twym świadectwom a nie ku zyskom.
PsSzer	Nakłoń serce moje do świadectw swoich, a nie do chciwości!
Tys1	(118:36) Nakłoń me serce do Twoich rozkazów, a nie do chciwości.
Tys5	Nakłoń me serce do Twoich napomnień, a nie do zysku!
Bryt	Nakłoń serce moje do ustaw twoich, A nie do chciwości!
Pozn	Skieruj me serce do Twoich ustaw, a nie do szukania zysku.
WarPra	Skłoń moje serce do upomnień Twoich, nie zaś do zysku marnego!
STB	Skłoń moje serce do Twoich świadectw, a nie do chciwości.
EIB	Skłoń moje serce do Twoich postanowień I odwiedź je od chciwości!

Ps 119,37

PsFlor	(118:37) Otewroci oczy moi, bysta nie widzieli prozności, na drodze twojej ożywi mię.
PsPul	(118:37) Odwroci oczy moje, by nie widziały prozności, na drodze twojej żywi mie.
Wuj1923	Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na próżność: ożyw mię na drodze twojéj.
Gda1881	Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na marność; na drodze twojej ożyw mię.
Gda2017	Odwróć moje oczy, aby nie patrzyły na marność, ożyw mnie na twojej drodze.
PsBycz	Odwróć oczy-me, od-ujrzenia próżności; w-drodze-Twojéj, pokrzepiaj-mię.
Goet	Odwróć oczy moje, aby nie patrzyły na marność; ożyw mnie na drogach Swoich!
PsCylk	Odwróć oczy moje, aby nie spoglądały za marnem; na drogach Twoich daj mi żyć.
PsKrusz	Odwróć oczy moje, abym nie mógł widzieć marności; wspomóż mnie na drodze Twojej.
PsAszk	Spraw, by przeszły oczy me, nie widząc nicości, daj żywot mi na Twoich drogach.
PsSzer	Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na marność, obdarz mnie życiem na drodze swojej!
Tys1	(118:37) Odwróć me oczy, niech na marność nie patrzą; na drodze Twej udziel mi życia.
Tys5	Odwróć me oczy, niech na marność nie patrzą; na Twojej drodze udziel mi życia!
Bryt	Odwróć oczy moje, niech nie patrzą na marność, Obdarz mnie życiem na drodze swojej!
Pozn	Odwróć moje oczy, by nie patrzyły na marność, ożyw mnie według słowa Twojego.
WarPra	odwróć me oczy od tego, co marne, i wlej we mnie życie Twym słowem.
STB	Odwróć me oczy, aby nie spoglądały za marnym; daj mi żyć na Twych drogach.
EIB	Odwróć mój wzrok od patrzenia na marność, Ożyw mnie na Twych drogach!

Ps 119,38

PsFlor	(118:38) Postaw słudze twemu słowa twe w bojaźni twojej.
PsPul	(118:38) Postaw słudze twemu słowo twe w bojaźni twojej.
Wuj1923	Potwierdź słudze twemu wyrok twój w bojaźni twojéj.
Gda1881	Utwierdź wyrok twój słudze twemu, który się oddał bojaźni twojej.
Gda2017	Utwierdź swoje słowo względem twego sługi, który się oddał twojej bojaźni.
PsBycz	Potwiérdź, słudze-Twemu, przyrzeczenié-Twojé, który poświecił się, bojaźni-Twojéj.
Goet	Potwierdź słudze Swemu obietnicę Swoją, która odpowiada bojaźni Twojej!
PsCylk	Stwierdź słudze Twojemu słowo Twoje, co się oddał bogobojności.
PsKrusz	Napełnij sługę Twego słowem swojem, którem jest bojaźń Ciebie.
PsAszk	Spełnij słudze Twojemu powiedzenie Twe odnośnie do Twej bojaźni.
PsSzer	Spełnij słudze swemu Słowo swoje, dane tym, którzy się Ciebie boją!
Tys1	(118:38) Spełnij dla sługi Twego swoją obietnicę, daną bojącym się Ciebie.
Tys5	Spełnij wobec sługi Twego swoją obietnicę, daną bojącym się Ciebie.
Bryt	Spełnij słudze twemu obietnicę swoją, Daną tym, którzy się ciebie boją!
Pozn	Dopełnij wobec Twego sługi obietnicy danej bojącym się Ciebie.
WarPra	Spełnij obietnice względem Twego sługi, bo dałeś je bogobojnym i sławiącym Ciebie.
STB	Utwierdź Twoje słowo Twojemu słudze, który się oddał bogobojności.
EIB	Spełnij swemu słudze swoją obietnicę, Aby pogłębić we mnie bojaźń wobec Ciebie.

Ps 119,39

PsFlor	(118:39) Utni przeciwieństwo moje, jegoż w❬n❭imał jeśm się, bo sądowie twoji wiesieli.
PsPul	(118:39) Utni przeciwięstwo moje, jegoż wnimał jeśm sie, bo sądowie twoji wiesieli.
Wuj1923	Odetnij pohańbienie moje, któregom się obawiał; albowiem sądy twoje ucieszne.
Gda1881	Oddal odemnie pohańbienie moje, którego się boję; bo sądy twoje dobre.
Gda2017	Oddal ode mnie mą hańbę, której się boję, bo twoje sądy są dobre.
PsBycz	Odwróć hańbę-mę, której się-lękam; albowiem, wyroki-Twe, dobre.
Goet	Odwróć moje pohańbienie, którego się boję; albowiem prawa Twoje są dobre!
PsCylk	Odwróć poniżenie odemnie, którego się obawiam, bo prawa Twoje dobre są.
PsKrusz	Odwróć odemnie pohańbienie, którego się obawiam; sądy Twoje przecież są dobre.
PsAszk	Spraw, by minęło pohańbienie moje, któregom się obawiał, jakoże dobre są wyroki Twe.
PsSzer	Odwróć ode mnie hańbę moją, której się lękam, bo prawa Twoje są dobre!
Tys1	(118:39) Oddal ode mnie zniewagę, której się lękam, bo miłe są Twoje wyroki.
Tys5	Odwróć moją hańbę, która mnie trwoży, bo Twoje wyroki są pełne dobroci.
Bryt	Oddal ode mnie hańbę moją, której się lękam, Bo prawa twoje są dobre!
Pozn	Oddal ode mnie hańbę, której się lękam, bo dobre są Twoje wyroki.
WarPra	Zabierz ode mnie hańbę, co mnie dręczy, bo sprawiedliwe są Twoje wyroki.
STB	Odwróć ode mnie poniżenie, którego się obawiam, bo Twe wyroki są dobre.
EIB	Odwróć moją hańbę, ponieważ się jej boję, A Twoje rozstrzygnięcia są dobre!

Ps 119,40

PsFlor	(118:40) Owa żądał jeśm kaźni twojich; w prawocie twojej ożywi mie!
PsPul	(118:40) Owa żądał jeśm kaźni twoich; w prawocie twojej ożywi mie!
Wuj1923	Otom pożądał mandatów twoich: ożyw mię w sprawiedliwości twojéj.
Gda1881	Oto pragnę rozkazań twoich; w sprawiedliwości twojej ożyw mię.
Gda2017	Oto pragnę twoich nakazów; ożyw mnie w swej sprawiedliwości.
PsBycz	Oto, zamiłowałem-się, w-przykazaniach-Twoich; w-sprawiedliwości-Twéj, ożywiaj-mię.
Goet	Oto, tęsknię za zarządzeniami Twemi; ożyw mnie przez sprawiedliwość Swoją!
PsCylk	Oto pragnę przepisów Twoich; w sprawiedliwości Twojéj daj mi żyć.
PsKrusz	Oto ja daleko jestem od Twoich przykazań; przez wzgląd na sprawiedliwość Twoją pobudź mnie.
PsAszk	Otom pożądał Twych zaleceń, w sprawiedliwej miłości Twej chciej mię ożywić!
PsSzer	Oto tęsknię do rozkazów Twoich, mocą sprawiedliwości swojej obdarz mnie życiem!
Tys1	(118:40) Oto pożądam Twoich przykazań: udziel mi życia według Twej prawości.
Tys5	Oto pożądam Twoich postanowień, według Twej sprawiedliwości obdarz mnie życiem!
Bryt	Oto tęsknię do przykazań twoich, Przez sprawiedliwość swoją ożyw mnie!
Pozn	Oto ja pragnę Twoich przykazań, ożyw mnie przez Twą sprawiedliwość.
WarPra	Jestem spragniony Twoich postanowień, w Twej sprawiedliwości dodaj mi sił nowych.
STB	Oto pragnę Twoich przepisów; daj mi żyć w Twojej sprawiedliwości.
EIB	Oto tęsknię do Twych poleceń, Ożyw mnie w swej sprawiedliwości!

Ps 119,41

PsFlor	(118:41) A przydzi na mię miłosierdzie twoje, Gospodnie, zbawienie twoje podług słowa twego.
PsPul	(118:41) Przydzi na mię miłosierdzie twoje, Gospodnie, zbawienie twoje podług słowa twego.
Wuj1923	(Vau.) A niech na mię przyjdzie, Panie, miłosierdzie twoje: zbawienie twoje według wyroku twego.
Gda1881	Niech na mię przyjdą litości twoje, Panie! i zbawienie twoje według wyroku twego.
Gda2017	Niech zstąpi na mnie twoja łaskawość, PANIE, twoje zbawienie według twego słowa;
PsBycz	Więc,-niech-dochodzą-mię dobrodziejstwa-Twe, o-Panie! a, pomoc-Twoja, według-przyrzeczenia-Twego;
Goet	Niech na mnie przyjdą, o Panie, dowody łaski Twojej, zbawienie Twoje według obietnicy Twojej,
PsCylk	Niech przyjdą na mnie łaski Twoje Boże, pomoc Twoja wedle słowa Twojego.
PsKrusz	Waw. Niechaj miłosierdzie Twoje zstąpi na mnie, o Panie!- zbawienie Twoje według słowa Twego.
PsAszk	I niechajbyż dosięgły mię: Twa łaska Jehowo, wybawienie Twoje, jako powiedzenie Twe.
PsSzer	Niech spłynie na mnie łaska Twoja, Panie, zbawienie Twoje według Słowa Twego!
Tys1	(118:41) {Waw} Niech zstąpią na mnie, Panie, Twoje zmiłowania, Twoja pomoc według Twego przyrzeczenia,
Tys5	{Waw} Niech zstąpi na mnie, Panie, Twoja łaska, Twoje zbawienie, według Twojej obietnicy,
Bryt	Niech spłynie na mnie łaska twoja, Panie, Zbawienie twoje według obietnicy twojej,
Pozn	Niech zstąpi na mnie Twoja łaska, Jahwe, i Twoje zbawienie zgodnie z Twą obietnicą.
WarPra	[Waw] O Panie, niech zstąpi na mnie miłosierdzie Twoje, okaż mi Twą pomoc, tak jak obiecałeś.
STB	Niech przyjdą na mnie Twoje łaski, WIEKUISTY, i Twa pomoc według Twojego słowa.
EIB	Niech spocznie na mnie Twoja łaska, PANIE, I Twe zbawienie - zgodnie z Twą obietnicą,

Ps 119,42

PsFlor	(118:42) I otpowiem rozgarzającym {albo łającym} mnie słowo, bo jeśm pwał w słowa twoja.
PsPul	(118:42) I odpowiem rozgarzającym mie słowo, bo jeśm pwał w słowa twoja.
Wuj1923	I odpowiem tym, którzy mi urągają, słowo: iżem nadzieję miał w słowiech twoich.
Gda1881	Tak abym odpowiedź mógł dać samą rzeczą temu, który mi urąga, gdyż ufam w słowie twojem.
Gda2017	Abym mógł dać odpowiedź temu, który mi urąga, bo ufam twojemu słowu.
PsBycz	Abym-oświadczył potwarcy-memu, powód, że dufam w-słowo-Twojé.
Goet	Abym mógł dać odpowiedź temu, kto mię hańbi; albowiem ufam słowu Twojemu.
PsCylk	I dam urągającemu mi odpowiedź, bo ufam słowu Twojemu.
PsKrusz	Daj mi odpowiedź dla tych, którzy mi urągają, ponieważ ja ufam słowu Twojemu.
PsAszk	A dam odpowiedź temu, co mnie lży, bom zaufał Twojemu słowu.
PsSzer	Wtedy odpowiem temu, który mi urąga, bo zaufałem Słowu Twemu.
Tys1	(118:42) a dam odpowiedź tym, którzy mię łają, iż polegam na Twoich słowach.
Tys5	bym mógł dać odpowiedź tym, którzy mnie znieważają, bo polegam na Twoich słowach.
Bryt	Abym mógł odpowiedzieć temu, który mi urąga, Bo zaufałem słowu twemu.
Pozn	A odpowiem temu, który mi urąga, że w Twoich słowach pokładam nadzieję.
WarPra	Wówczas tym, co mnie hańbą, będę mógł powiedzieć, że zaufałem Twojemu słowu.
STB	A tym, którzy mi urągają – dam odpowiedź, gdyż ufam Twojemu słowu.
EIB	Abym mógł dać odpór temu, który mi urąga, Ponieważ zaufałem Twemu Słowu.

Ps 119,43

PsFlor	(118:43) A nie otejmuj z ust mojich słowa prawdy aż do końca, bo w sądziech twojich nadzieję imia❬ł❭ jeśm.
PsPul	(118:43) I nie odejmuj z ust moich słowo prawdy aż do końca, bo w sądziech twoich nadzieję imiał jeśm.
Wuj1923	A nie odejmuj nigdy z ust moich słowa prawdy; gdyżem bardzo nadzieją miał w sądziech twoich.
Gda1881	A nie wyjmuj z ust moich słowa najprawdziwszego; albowiem sądów twoich oczekuję.
Gda2017	I nie wyjmuj z moich ust słowa prawdy, bo twoich sądów oczekuję.
PsBycz	Lecz-nie wydziéraj, z-ust-mych, słowa prawdy, aż gwałtem; bo, w-wyrokach-Twoich, nadzieją-się-karmię.
Goet	Nie odejmuj zupełnie od ust moich słowa prawdy; albowiem ufnie oczekuję praw Twoich!
PsCylk	A nie pozbawiaj ust moich słowa prawdy zbyt długo, bo wyroków Twoich wyglądam.
PsKrusz	A nie odejmuj przenigdy od ust moich słowa prawdy; wszak ja polegam na wyrokach Twoich.
PsAszk	A nie wyrywaj z ust moich słowa prawdy tak dalece, jako żem czekał ufnie na Twój sąd.
PsSzer	A nie odejmuj nigdy Słowa prawdy od ust moich, bo mam nadzieję w prawach Twoich!
Tys1	(118:43) Nie odbieraj słowa prawdy mym ustom, bo ufam Twoim wyrokom,
Tys5	Nie odbieraj moim ustom słowa prawdy, bo ufam Twoim wyrokom,
Bryt	Nie odejmuj też nigdy słowa prawdy od ust moich, Gdy pokładam nadzieję w prawach twoich!
Pozn	Nie odejmuj od ust moich słowa prawdy, gdyż Twoim wyrokom zaufałem.
WarPra	Nigdy ust moich nie pozbawiaj prawdy, polegam bowiem zawsze na wyrokach Twoich.
STB	Zbyt długo nie pozbawiaj mych ust słowa prawdy, gdyż oczekuję Twych wyroków.
EIB	Spraw, by nigdy nie znikło z moich ust słowo prawdy, Ponieważ wyczekuję Twych poleceń!

Ps 119,44

PsFlor	(118:44) I strzec będę zakona twego weżgi, na wieki i na wiek wiekom.
PsPul	(118:44) I strzec będę zakona twego weżdy, na wieki i na wieki wiekom.
Wuj1923	I będę strzegł zakonu twego zawżdy, na wieki i na wielki wieków.
Gda1881	I będę strzegł zakonu twego zawsze, aż na wieki wieczne.
Gda2017	I będę zawsze strzegł twego prawa, na wieki wieków.
PsBycz	Zatém-będę-strzegł ustawy-Twéj ciągle, na-wieki, i-wiekuiście.
Goet	I będę zachowywał zakon Twój ustawicznie, zawsze i na wieki.
PsCylk	Abym strzegł nauki Twojej zawsze, na wieki wieków.
PsKrusz	A ja będę zachowywał prawo Twoje bez przerwy - zawsze i na wieki.
PsAszk	I strzedz będę nauki Twej zawsze na wieczność wieczności.
PsSzer	Zawsze strzec będę zakonu Twego, po wieki wieków.
Tys1	(118:44) a Prawa Twego zawsze strzec będę, na wieki, na wieczne czasy.
Tys5	a Prawa Twego zawsze strzec będę, na wieki, na zawsze.
Bryt	Zawsze strzec będę zakonu twego, Po wieki wieczne.
Pozn	I będę zawsze strzegł Twego Prawa po wszystkie czasy i na wieki wieków.
WarPra	Zawsze też pragnę przestrzegać Twych pouczeń, zawsze, po wszystkie czasy.
STB	Abym zawsze, na wieki wieków strzegł Twego Prawa.
EIB	Twego Prawa chcę przestrzegać nieprzerwanie - Na wieki i na zawsze.

Ps 119,45

PsFlor	(118:45) I chodził jeśm w szyrokości, bo kaźni twoje dobywał jeśm.
PsPul	(118:45) I chodził jeśm w szyrokości, bo kaźni twojej dobywał jeśm.
Wuj1923	I chodziłem na przestrzeństwie: iżem pilnie szukał przykazania twego.
Gda1881	A ustawicznie będę chodził na przestrzeństwie, bom się dopytał rozkazań twoich.
Gda2017	A będę chodził drogą przestronną, bo szukam twoich nakazów.
PsBycz	I-będę-się-przechadzał, w-obszerności; bo, przykazań-Twych, poszukiwam-troskliwie;
Goet	I będę chodził na rozległej przestrzeni, ponieważ zgłębiam zarządzenia Twoje.
PsCylk	Abym postępował w przestrzeni, bo przepisów Twoich pragnę.
PsKrusz	I będę szedł na przestrzeni szerokiej, ponieważ szukam Twoich przykazań.
PsAszk	I kroczyć będę w swobodnej przestrzeni, iżem szukał zaleceń Twych.
PsSzer	I chodzić będę na wolności, bo dbam o rozkazy Twoje.
Tys1	(118:45) I będę kroczył drogą przestronną, bo szukam Twoich przykazań.
Tys5	Chcę kroczyć drogą przestronną, bo szukam Twoich postanowień.
Bryt	I chodzić będę na wolności, Bo szukam rozkazów twoich.
Pozn	Będę kroczył drogą przestronną, bo szukam Twoich przykazań.
WarPra	Wejdę wtedy swobodnie na szeroką drogę, bo szukam pouczeń Twoich.
STB	Abym chodził w wolności, bo pragnę Twoich przepisów.
EIB	Będę żył tak, jak żyje człowiek wolny, Ponieważ szukam Twoich poleceń.

Ps 119,46

PsFlor	(118:46) I mowił jeśm o świadeczstwiech twojich przed krolmi, i nie zasroman jeśm.
PsPul	(118:46) I mołwił jeśm o świadectwiech twoich przed krolmi, i nie zasroman jeśm.
Wuj1923	I mówiłem o świadectwach twoich przed oczyma królów, a nie wstydziłem się.
Gda1881	Owszem, będę mówił o świadectwach twoich przed królmi, a nie będę zawstydzony.
Gda2017	Owszem, będę mówił o twoich świadectwach przed królami i nie doznam wstydu.
PsBycz	Oraz-będę-mawiał, o-świadectwach-Twoich, przed królami, a-nie będę-się-rumienił.
Goet	Będę mówił przed królami o świadectwach Twoich, nie wstydząc się.
PsCylk	Abym mawiał o świadectwach Twoich wobec królów, i nie powstydził się.
PsKrusz	I będę mówił o przykazaniach Twoich przed królami, i nie zawstydzę się.
PsAszk	I na Twoje się powołując świadectwa przeciw królom przemówię a nie będę zawstydzon.
PsSzer	Przed królami mówić będę o świadectwach Twoich i nie będę się wstydził.
Tys1	(118:46) O Twych rozkazach chcę mówić wobec królów i nie będę się wstydził.
Tys5	O Twych rozkazach chcę mówić w obecności królów, a nie doznam wstydu.
Bryt	Przed królami mówić będę o świadectwach twoichI nie będę się wstydził.
Pozn	Wobec królów będę mówił o Twoich rozkazach, a nie zostanę zawstydzony.
WarPra	I będę świadczył o Tobie nawet przed królami, i nigdy się nie powstydzę.
STB	Abym mówił o Twych świadectwach wobec królów i nie był zawstydzony.
EIB	Samym królom przedstawię Twe postanowienia I nie będę się wstydził.

Ps 119,47

PsFlor	(118:47) I myślił jeśm w kaźniech twojich, jeż jeśm miłował.
PsPul	(118:47) I myślił jeśm w kaźniech twoich, jeż jeśm miłował.
Wuj1923	I rozmyślałem w przykazaniach twoich, którem umiłował.
Gda1881	Bom się rozkochał w przykazaniach twoich, którem umiłował.
Gda2017	Będę się rozkoszował twoimi przykazaniami, które umiłowałem.
PsBycz	Owszem,-będę-się-rozweselał, w-przykazaniach-Twych, które miłuję.
Goet	Będę miał swą rozkosz w przykazaniach Twoich, które miłuję.
PsCylk	I lubował się przykazaniami Twojemi, które umiłowałem.
PsKrusz	I raduję się w przykazaniach Twoich, ponieważ kocham je.
PsAszk	I rozkoszować się będę w Twych rozkazaniach, które pokochałem.
PsSzer	Rozkoszuję się przykazaniami Twoimi, które pokochałem.
Tys1	(118:47) I będę się weselił z Twoich nakazów, które miłuję.
Tys5	I będę się weselił z Twoich przykazań, które miłuję.
Bryt	Rozkoszuję się przykazaniami twoimi, Które pokochałem.
Pozn	Rozkoszą dla mnie są Twoje nakazy, bo bardzo je ukochałem.
WarPra	Radują mnie szczerze Twoje przykazania i kocham je z serca całego.
STB	A kochał się w Twoich przykazaniach, które umiłowałem;
EIB	Rozkoszuję się Twoimi przykazaniami, Są one moją miłością.

Ps 119,48

PsFlor	(118:48) I wzniosł jeśm ręce moje ku kaźniom twoim, jeż jeśm miłował, i snażyć sie będę w prawotach twojich.
PsPul	(118:48) I wzniosł jeśm ręce moje ku kaźniom twoim, jeż jeśm miłował, i snażyć sie będę w prawotach twoich.
Wuj1923	I podniosłem ręce swe ku mandatom twoim, którem umiłował: i ćwiczyłem się w sprawiedliwościach twoich.
Gda1881	Przyłożę i ręce moje do rozkazań twoich, które miłuję, a będę rozmyślał o ustawach twoich.
Gda2017	Wznoszę też swoje ręce ku twoim przykazaniom, które miłuję, i będę rozmyślał o twoich prawach.
PsBycz	I-będę-podnosił ręce-me, do przykazań-Twoich, które umiłowałem; oraz-będę-rozmyślał, w-ustawach-Twoich.
Goet	Wyciągnę ręce swoje do przykazań Twoich, które miłuję, i rozmyślać będę o ustawach Twoich.
PsCylk	I wzniósł dłonie moje do przykazań Twoich, które umiłowałem, i rozważał ustawy Twoje.
PsKrusz	I położę na moje ręce przykazania Twoje, które kocham, a będę rozmyślał o prawie Twojem.
PsAszk	A wzniosę dłonie me ku Twym rozkazaniom, którem umiłował i rozmyśliwać będę nad Twymi prawy.
PsSzer	I wznoszę ręce do przykazań Twoich, które kocham, i rozmyślam o ustawach Twoich.
Tys1	(118:48) Ręce me wyciągnę do Twoich nakazów i będę rozważał Twoje ustawy.
Tys5	Wznoszę ręce moje ku Twym przykazaniom, które kocham, i rozważać będę Twoje ustawy.
Bryt	Wznoszę ręce do przykazań twoich, które kocham, I rozmyślam o ustawach twoich.
Pozn	Wyciągam dłonie ku Twoim nakazom i rozmyślam nad Twymi ustawami.
WarPra	Wyciągam moje ręce w stronę Twych przykazań, które ukochałem, i tęsknię za Twoim prawem.
STB	podniósł me dłonie do Twych przykazań, które umiłowałem oraz rozważał Twe ustawy.
EIB	Wznoszę dłonie do Twych przykazań ukochanych I rozważam Twoje ustawy.

Ps 119,49

PsFlor	(118:49) Pomni słowa twego słudze twemu, w jemże mnie nadzieję dał jeś.
PsPul	(118:49) Pomni słowa twego słudze twemu, w jemże mnie nadzieję dał jeś.
Wuj1923	(Zajin.) Pomnij na słowo twoje słudze twemu, w któremeś mi nadzieję uczynił.
Gda1881	Wspomnij na słowo wyrzeczone do sługi twego, któremeś mię ubezpieczył.
Gda2017	Pamiętaj o słowie danym twemu słudze, na którym to słowie kazałeś mi polegać.
PsBycz	Pamiętaj słowo, dané słudze-Twemu, wedle którego, żywię-się-nadzieją;
Goet	Dotrzymaj słudze Swemu słowo Swoje, na które Tyś mi kazał z ufnością oczekiwać!
PsCylk	Pamiętaj słowo słudze Twojemu, którego wyglądać mi kazałeś.
PsKrusz	Zain. Przypomnij słudze Twemu słowo Twoje, ponieważ Tyś mi dał nadzieję.
PsAszk	Wspomnij na słowo Twe słudze Twojemu, którem rozkazałeś mi czekać ufnie.
PsSzer	Pomnij na Słowo do sługi swego, w którym kazałeś mi mieć nadzieję!
Tys1	(118:49) {Zain} Pomnij na słowo swoje dla Twojego sługi, przez które mi dałeś nadzieję.
Tys5	{Zain} Pomnij na słowo swoje do Twojego sługi, przez które mi dałeś nadzieję.
Bryt	Pomnij na słowo do sługi twego, Na którym kazałeś mi polegać.
Pozn	Wspomnij na słowo dane słudze Twemu, przez które dałeś mi nadzieję.
WarPra	[Zain] Pomnij na słowa dane Twemu słudze, przez które wlałeś weń nadzieję.
STB	Pamiętaj Twojemu słudze o słowie, którego kazałeś mi wypatrywać.
EIB	Wspomnij Słowo, które dałeś swemu słudze, Na które poleciłeś mi czekać.

Ps 119,50

PsFlor	(118:50) Ta mię ucieszyła [są] ❬jest❭ we śmierze mojej, bo słowo twoje żywiło jest mię.
PsPul	(118:50) Ta mie ucieszyła [są] ❬jest❭ we śmierze mojej, bo słowo twoje żywiło jest mie.
Wuj1923	To mię cieszyło w utrapieniu mojem; bo wyrok twój ożywił mię.
Gda1881	Toć pociecha moja w utrapieniu mojem, że mię wyrok twój ożywia.
Gda2017	To jest moja pociecha w utrapieniu, bo twoje słowo mnie ożywia.
PsBycz	Owoć, pociechą-mą, w-nędzy-mojéj; bo, przyrzeczenié-Twé, ożywia-mię.
Goet	To jest pociechą w nędzy mojej, że obietnica Twoja ożywia mnie.
PsCylk	To pociecha moja w niedoli mojéj, że słowo Twoje da mi żyć.
PsKrusz	Ta jest radość moja w mem opuszczeniu, że słowo Twoje ożywiło mnie.
PsAszk	Toć pocieszenie moje w ucisku mym, jako że ożywiło mnie Twe powiedzenie.
PsSzer	To pociechą moją w niedoli mojej, że Słowo Twoje mnie ożywia.
Tys1	(118:50) W ucisku moim to pociechą dla mnie, że mowa Twoja obdarza mnie życiem.
Tys5	W moim ucisku jest dla mnie pociechą, że Twoja mowa obdarza mnie życiem.
Bryt	To jest pociechą moją w niedoli mojej, Że obietnica twoja mnie ożywia.
Pozn	To jest moją pociechą w utrapieniu, że ożywia mnie Twoja obietnica.
WarPra	Są mi pociechą w utrapieniu moim, a Twe obietnice życia mi dodają.
STB	To jest moja pociecha w mej niedoli, że Twoje słowo da mi żyć.
EIB	To jest dla mnie pociechą w niedoli, Że Twa obietnica mnie ożywia.

Ps 119,51

PsFlor	(118:51) Pyszni licho czynili są aż do końca, ale ja od zakona twego nie odchylił jeśm się.
PsPul	(118:51) Pyszni źle czynili wiele, ale ja od zakona twego nie odchylił jeśm sie.
Wuj1923	Pyszni bardzo niesprawiedliwie czynili: a nie odstąpiłem od zakonu twego.
Gda1881	Pyszni bardzo się ze mnie naśmiewają; wszakże się od zakonu twego nie uchylam.
Gda2017	Pyszni bardzo się ze mnie naśmiewają, lecz nie odstępuję od twego prawa.
PsBycz	Nadęci-pychą, wyszydzili-mię do ostatniego; ale, od-ustawy-Twojéj, nie zbaczam.
Goet	Swawolni nadmiernie szydzą ze mnie; wszakże nie odstąpiłem od zakonu Twego.
PsCylk	Zuchwali wyszydzają mnie bardzo; od nauki Twojéj nie odstąpiłem.
PsKrusz	Pyszni obdarzają mnie pośmiewiskiem, ja wszakże nie odstępuję od prawa Twojego.
PsAszk	Przewrotni naigrawali się ze mnie aż nazbyt, od nauki Twej nie odstąpiłem.
PsSzer	Zuchwali bardzo się ze mnie naśmiewają, lecz ja nie odstępuję od zakonu Twego.
Tys1	(118:51) Ludzie pyszni zajadle mi ubliżają; a ja od Prawa Twego nie odstępuję.
Tys5	Ludzie zuchwali bardzo mi ubliżają, a ja nie odstępuję od Twojego Prawa.
Bryt	Zuchwali szydzą ze mnie bardzo, Lecz ja nie odstępuję od zakonu twego.
Pozn	Pyszni naigrawają się ze mnie bez miary, ja jednak nie odstępuję od Twego Prawa.
WarPra	Znieważają mnie bardzo unoszący się pychą, lecz ja nie odstąpię od pouczeń Twoich.
STB	Zuchwali bardzo mnie wyszydzają, ale nie odstąpiłem od Twego Prawa.
EIB	Zuchwali szydzą ze mnie bez umiaru, Lecz ja nie odstępuję Twego Prawa.

Ps 119,52

PsFlor	(118:52) Pomniał jeśm sądy twoje od wieka, Panie, i ucieszon jeśm.
PsPul	(118:52) Pomniał jeśm sądy twoje od wieka, Gospodnie, i ucieszon jeśm.
Wuj1923	Pamiętałem, Panie, na sądy twoje od wieku: i ucieszyłem się.
Gda1881	Bo pamiętam na sądy twoje wieczne, Panie! któremi się cieszę.
Gda2017	Pamiętam o twoich wiecznych sądach, PANIE, i pocieszam się nimi.
PsBycz	Pamiętam wyroki-Twe, przedwieczne, o-Panie! więc-nimi-pocieszam-się.
Goet	Pamiętałem o prawach Twoich, Panie, które są odwieczne, i to mnie pocieszało.
PsCylk	Wspominam wyroki Twoje odwieczne, o Boże, i pocieszam się.
PsKrusz	O wyrokach Twoich pamiętam, o Panie, od wieku,. i dlatego będę umocniony.
PsAszk	Wspomniałem na wyroki Twe od wieczności i znalazłem ukojenie.
PsSzer	Pamiętam, Panie, o wiecznych prawach Twoich i pocieszam się.
Tys1	(118:52) Pamiętam, Panie, o dawnych Twych sądach, są one dla mnie pociechą.
Tys5	Przypominając sobie Twe wyroki odwieczne, Panie, doznaję pociechy.
Bryt	Pamiętam, Panie, o odwiecznych prawach twoichI doznaję pocieszenia.
Pozn	Pamiętam o Twych odwiecznych wyrokach, o Jahwe - i to mnie pociesza.
WarPra	Pomny na wyroki dawno już wydane, o Panie, doznaję pociechy.
STB	Wspominam odwieczne Twe wyroki, BOŻE, i się pocieszam.
EIB	Mam w pamięci Twe odwieczne polecenia I to, PANIE, niesie mi pociechę.

Ps 119,53

PsFlor	(118:53) Pomdlenie trzymało mię za grzeszniki zostające zakona twego.
PsPul	(118:53) Pomdlenie trzymało mie za grzeszniki zostające zakona twego.
Wuj1923	Mdłość mię zdejmowała dla grzeszników opuszczających zakon twój.
Gda1881	Strach mię ogarnął nad niezbożnymi, którzy opuszczają zakon twój.
Gda2017	Strach mnie ogarnął z powodu niegodziwych, którzy porzucają twoje prawo.
PsBycz	Okropność ogarnęła-mię, od-bezbożnych, porzucających ustawę-Twoję.
Goet	Żar gniewu ogarnął mnie z powodu bezbożnych, którzy opuszczają zakon Twój.
PsCylk	Żar ogarnia mnie wobec niegodziwych, porzucających naukę Twoję.
PsKrusz	Gniew mnie ogarnia z powodu złych, którzy przestępują Twoje prawo.
PsAszk	Zdjęła mię trzęsawica od niegodziwców, co porzucają Twą naukę. -
PsSzer	Ogarnia mnie gwałtowne oburzenie z powodu bezbożnych, którzy porzucają Twój zakon.
Tys1	(118:53) Gniew mnie ogarnia z powodu grzeszników, porzucających Twe Prawo.
Tys5	Gniew mnie ogarnia z powodu występnych, co porzucają Twe Prawo.
Bryt	Ogarnia mnie oburzenie z powodu bezbożnych, Którzy porzucają zakon twój.
Pozn	Płonę wielkim gniewem przeciw bezbożnym, którzy porzucają Twoje Prawo.
WarPra	Gniew mnie ogarnia z powodu złoczyńców, bo wskazań Twych nie słuchają.
STB	Żar mnie ogarnia wobec niegodziwych, co porzucają Twoje Prawo.
EIB	Budzą we mnie gniew bezbożni ludzie, Którzy lekceważą Twoje Prawo.

Ps 119,54

PsFlor	(118:54) Pieniu podobne mnie były prawoty twoje w mieście pilgrzymstwa mego.
PsPul	(118:54) Pieniu podobne mnie były prawoty twoje w mieście pątnictwa mego.
Wuj1923	Pieśniami były mi ustawy twoje, na miejscu pielgrzymowania mego.
Gda1881	Są mi ustawy twoje pieśniami w domu pielgrzymstwa mego.
Gda2017	Twoje prawa są dla mnie pieśniami w domu mego pielgrzymowania.
PsBycz	Dźwiękami-strun, były-mi, ustawy-Twe, w-domu pielgrzymek-moich.
Goet	Ustawy Twoje stały mi się pieśniami w domu pielgrzymki mojej.
PsCylk	Pieśniami są mi ustawy Twoje, w domu pielgrzymki mojéj.
PsKrusz	Twoje prawa są śpiewem moim - w domu pielgrzymstwa mego.
PsAszk	Pieśniami mi były prawa Twe w domu mego przelotnego pobytu.
PsSzer	Ustawy Twoje są mi pieśniami w domu pielgrzymki mojej.
Tys1	(118:54) Pieśniami się stały dla mnie Twe ustawy na miejscu mego pielgrzymowania.
Tys5	Twoje ustawy stały się dla mnie pieśniami na miejscu mego pielgrzymowania.
Bryt	Ustawy twoje są mi pieśniamiW domu pielgrzymki mojej.
Pozn	Twoje ustawy są dla mnie pieśniami w miejscu mojego wygnania.
WarPra	Twoje prawa stały się pochwalną pieśnią, którą śpiewam, gdy pielgrzymuję.
STB	A dla mnie Twe ustawy są pieśniami w domu mojej pielgrzymki.
EIB	Twe ustawy są moimi pieśniami Gdziekolwiek w mej pielgrzymce zatrzymam się na spoczynek.

Ps 119,55

PsFlor	(118:55) W pamięci imiał jeśm w nocy imię twoje, Gospodnie, i strzegł jeśm zakona twego.
PsPul	(118:55) W pamięci imiał jeśm w nocy imię twoje, Gospodnie, i strzegł jeśm zakona twego.
Wuj1923	Pamiętałem w nocy na imię twoje, Panie: i strzegłem zakonu twego.
Gda1881	Wspominam sobie i w nocy na imię twoje, Panie! i strzegę zakonu twego.
Gda2017	Nocą wspominam twoje imię, PANIE, i strzegę twego prawa.
PsBycz	Wspominam w-nocy, Imię-Twé, o-Panie! i-strzegę ustawy-Twojéj.
Goet	Panie, w nocy wspominałem imię Twoje i zachowywałem zakon Twój.
PsCylk	Wspominam nocą imię Twoje Boże, i zachowuję naukę Twoję.
PsKrusz	Pamiętam na imię Twoje podczas nocy, o Panie, i zachowuję Twoje prawa.
PsAszk	Wspomniałem, kiedy noc, Twą istotę a dochowam Twej nauki.
PsSzer	Wspominam w nocy imię Twoje, Panie, i strzegę zakonu Twego.
Tys1	(118:55) Nocą pamiętam o Twoim imieniu i prawa Twego będę przestrzegał.
Tys5	Nocą pamiętam o Twoim imieniu, Panie, by zachowywać Twe Prawo.
Bryt	Wspominam w nocy imię twoje, Panie, I strzegę zakonu twego.
Pozn	Jahwe, wspominam w nocy Imię Twoje i strzegę Twojego Prawa.
WarPra	Nocą myślę, Panie, o Twoim Przymierzu, pragnę zawsze przestrzegać Twych pouczeń.
STB	Nocą wspominam Twoje Imię, WIEKUISTY, i zachowuję Twoje Prawo.
EIB	Wspominam w czasie nocy Twoje imię, I dostrajam się, PANIE, do Twojego Prawa.

Ps 119,56

PsFlor	(118:56) Te❬n❭ uczynion[a] jest mi, bo prawot twoich dobywał jeśm.
PsPul	(118:56) Te ❬n❭ uczynion[a] jest mi, bo prawot twoich dobywał jeśm.
Wuj1923	To mi się stało, iżem pilnie szukał sprawiedliwości twoich.
Gda1881	Toć mam z tego, że przestrzegam przykazań twoich.
Gda2017	To mam, bo przestrzegam twoich przykazań.
PsBycz	To, zdarzało-się mi; bo, przykazania-Twe, zachowywałem.
Goet	To otrzymałem, abym mógł zachowywać zarządzenia Twoje.
PsCylk	Oto wszystko co mi pozostało, że przepisów Twoich przestrzegam.
PsKrusz	Oto posiadam zrozumienie prawa, że wypełniam Twoje rozkazy.
PsAszk	To mi się stało, iżem Twoich przestrzegał zaleceń.
PsSzer	Taki mój los, że przestrzegam ustaw Twoich.
Tys1	(118:56) Oto co ze mną się stało, bo zachowałem Twe przykazania.
Tys5	Oto, co do mnie należy: zachowywać Twe postanowienia.
Bryt	Udziałem moim jestPrzestrzegać ustaw twoich.
Pozn	To mi już tylko zostało: przestrzegać Twoich przykazań.
WarPra	Wypełniać Twoje nakazy to moja powinność.
STB	Oto wszystko co mi pozostało – to, że przestrzegam Twych przepisów.
EIB	Oto co mi się szczęśliwie przydarzyło: Chcę być wierny Twoim poleceniom.

Ps 119,57

PsFlor	(118:57) Część moja, Panie, rzekł jeśm strzec zakona twego.
PsPul	(118:57) Część moja, Gospodnie, rzekł jeśm strzec zakona twego.
Wuj1923	(Cheth.) Cząstka moja: obiecałem strzedz zakonu twego.
Gda1881	Rzekłem: Panie! to jest cząstka moja, przestrzegać słów twoich.
Gda2017	PANIE, ty jesteś moim udziałem, przyrzekłem przestrzegać twoich słów.
PsBycz	Udziałemeś-moim, o-Panie! przyznaję-się do zachowywania rozkazów-Twoich.
Goet	Rzekłem: udziałem moim jest Pan, abym zachowywał słowo Twoje!
PsCylk	To udział mój Boże, rzekłem, abym zachował słowa Twoje.
PsKrusz	Cheth. Cząstką moją jest Pan! mówię, że będę zachowywał Twoje wyroki.
PsAszk	Pomyślałem: dział mój Jehowa, aby strzedz Twoich słów.
PsSzer	Rzekłem: Działem moim, Panie, przestrzegać słów Twoich.
Tys1	(118:57) {Chet} Rzekłem: o Panie, jest moim działem zachowywanie słów Twoich.
Tys5	{Chet} Moim działem jest Pan - mówię, by zachować Twoje słowa.
Bryt	Rzekłem: Udziałem moim, Panie, Przestrzegać słów twoich.
Pozn	Rzekłem, o Jahwe, że moim działem jest zachowanie Twoich słów.
WarPra	[Chet] Pan jest moją cząstką, przyrzekłem już słów Twoich przestrzegać.
STB	To mój udział, BOŻE, powiedziałem, abym zachował Twoje słowa.
EIB	PAN jest moim działem. Tak postanowiłem, By niezmiennie przestrzegać Twoich słów.

Ps 119,58

PsFlor	(118:58) Prosił jeśm oblicza twego we szem siercy mojem, smiłuj sie nad mną ❬podług słowa twego❭.
PsPul	(118:58) Prosił jeśm oblicza twego we wszem siercu moim, smiłuj sie nade mną podług słowa twego.
Wuj1923	Prosiłem oblicza twego ze wszystkiego serca mego: zmiłuj się nademną według mowy twojéj.
Gda1881	Modlę się przed obliczem twojem ze wszystkiego serca; zmiłujże się nademną według słowa twego.
Gda2017	Modliłem się przed twoim obliczem z całego serca, zlituj się nade mną według twego słowa.
PsBycz	Błagam, przed obliczem-Twém, z-całego serca; zmiłuj-się-nademną, według-przyrzeczenia-Twego.
Goet	Błagałem Ciebie z całego serca: bądź mi łaskaw według obietnicy Twojej!
PsCylk	Modlę się przed obliczem Twojém całém sercem, zmiłuj się nademną wedle słowa Twego.
PsKrusz	Błagam Cię z całego serca mojego. zmiłuj się nademną według słowa Twego.
PsAszk	Naginałem się obliczu Twojemu wszystkiem sercem, miej dla mnie zmiłowanie, jako powiedzenie Twe.
PsSzer	Błagam Cię z całego serca: Zmiłuj się nade mną według Słowa swego!
Tys1	(118:58) Z całego serca błagam Twe oblicze, według swej obietnicy zmiłuj się nade mną.
Tys5	Z całego serca dbam o przychylność Twojego oblicza, zmiłuj się nade mną według swej obietnicy!
Bryt	Z całego serca błagam cię: Zmiłuj się nade mną według obietnicy swojej!
Pozn	Z całego serca chcę wzruszyć Twoje oblicze, zmiłuj się nade mną według Twej obietnicy.
WarPra	O względy Twoje z wszystkich sił zabiegam, zmiłuj się nade mną według przyrzeczeń Twoich.
STB	Przed Twym obliczem modlę się całym sercem; zmiłuj się nade mną według Twojego słowa.
EIB	Całym sercem szukam Twojej przychylności, Miej nade mną litość zgodnie z Twoją obietnicą!

Ps 119,59

PsFlor	(118:59) Myślił jeśm drogi moje i obrocił jeśm nogi moje we świadeczstwa twoja.
PsPul	(118:59) Myślił jeśm drogi moje i obrocił jeśm nogi moje we świadectwa twoja.
Wuj1923	Rozmyślałem drogi moje: a obracałem nogi moje ku świadectwom twoim.
Gda1881	Uważyłem w myślach drogi moje, a obróciłem nogi moje ku świadectwom twoim.
Gda2017	Rozmyślałem nad moimi drogami i zwracałem kroki ku twoim świadectwom.
PsBycz	Zajmowałem-się drogami-mojemi; lecz znowu-zwróciłem, nogi-me, do-świadectw-Twoich.
Goet	Gdy rozważyłem drogi moje, skierowałem nogi swoje do świadectw Twoich.
PsCylk	Rozważam drogi moje, i zwracam kroki ku świadectwom Twoim.
PsKrusz	Rozważyłem swoje drogi i skierowałem swoje stopy ku Twoim przykazaniom.
PsAszk	Rozważyłem drogi me a pragnę zawrócić drogi me ku Twym świadectwom.
PsSzer	Zastanawiam się nad drogami swoimi i kieruję kroki swoje ku świadectwom Twoim.
Tys1	(118:59) Drogi moje rozważyłem i zwróciłem stopy do Twych rozkazów.
Tys5	Rozważam moje drogi i zwracam moje kroki ku Twoim napomnieniom.
Bryt	Zastanawiam się nad drogami moimiI zwracam kroki moje ku świadectwom twoim.
Pozn	Rozmyślam nad mymi drogami i zwracam moje kroki ku Twoim rozkazom.
WarPra	Zastanawiam się nad moją drogą i kieruję me kroki ku nakazom Twoim.
STB	Rozważam moje drogi oraz zwracam moje kroki ku Twym świadectwom.
EIB	Zastanawiam się nad moimi drogami I dostosowuję kroki do Twych postanowień.

Ps 119,60

PsFlor	(118:60) Gotow jeśm a nie jeśm sie zamącił, bych strzegł kaźni twoich.
PsPul	(118:60) Gotow jeśm a nie jeśm sie zamącił, bych strzegł kaźni twoich.
Wuj1923	Jestem gotów, a nie strwożyłem się, abych strzegł mandatów twoich.
Gda1881	Śpieszę się, a nie omieszkuję przestrzegać rozkazań twoich.
Gda2017	Spieszyłem się i nie zwlekałem z przestrzeganiem twoich przykazań.
PsBycz	Pospieszam-się, a-nie zwlékam, do-strzeżenia przykazań-Twoich.
Goet	Spieszyłem się i nie zwlekałem zachowywać przykazań Twoich.
PsCylk	Spieszę, a nie zwlekam, przestrzegać przykazań Twoich.
PsKrusz	Spieszę się, a nie omieszkam zachowywać Twoich rozkazów.
PsAszk	Pośpieszyłem się a nie ociągałem, by dochować Twych rozkazań.
PsSzer	Spieszę, a nie omieszkam wypełniać przykazania Twoje.
Tys1	(118:60) Spieszyłem bez ociągania, by Twych nakazów przestrzegać.
Tys5	Śpieszę bez ociągania, by przestrzegać Twoich przykazań.
Bryt	Śpieszę, a nie opóźniam się Wypełniać przykazania twoje.
Pozn	Spieszę się, bez ociągania idę wypełniać Twoje nakazy.
WarPra	Śpieszę więc, ani chwili nie zwlekam, by wypełniać Twe przykazania.
STB	Spieszę a nie zwlekam, przestrzegać Twoich przykazań.
EIB	Śpieszę się, przestaję się ociągać, Aby wiernie przestrzegać Twych przykazań.

Ps 119,61

PsFlor	(118:61) Powrozy grzechow obwiązały są mię, a zakona twego nie zapomniał jeśm.
PsPul	(118:61) Powrozy grzechow obwiązały mie, a zakona twego nie zapomniał jeśm.
Wuj1923	Powrozy grzeszników uplotły mię: a nie przepomniałem zakonu twego.
Gda1881	Hufy niepobożnych złupiły mię; ale na zakon twój nie zapominam.
Gda2017	Hufce niegodziwych złupiły mnie, ale nie zapominam twojego prawa.
PsBycz	Tłumy bezbożnych otoczyły-mię; a, ustawy-Twéj, nie zapomniałem.
Goet	Gdy więzy bezbożnych otoczyły mnie, nie zapomniałem zakonu Twego.
PsCylk	Więzy niegodziwych oplotły mnie, nauki Twojéj nie zapomniałem.
PsKrusz	Sidła przewrotnych otaczają mnie, ja wszakże nie zapomnę o Twojem prawie.
PsAszk	Powrozy bezbożników mię skrępowały, Twej nauki nie przepomniałem.
PsSzer	Sidła bezbożnych omotały mnie, lecz nie zapominam zakonu Twego.
Tys1	(118:61) Oplotły mię więzy grzeszników: O Prawie Twym nie zapomniałem.
Tys5	Oplotły mnie więzy grzeszników, nie zapomniałem o Twoim Prawie.
Bryt	Sidła bezbożnych omotały mnie, Lecz nie zapominam zakonu twego.
Pozn	Osaczają mnie sidła grzeszników, lecz o Prawie Twoim nie zapomniałem.
WarPra	Nawet gdy bezbożnik zewsząd mnie uciskał, nie zapomniałem nigdy o nakazach Twoich.
STB	Oplotły mnie więzy niegodziwych, ale nie zapomniałem Twego Prawa.
EIB	Choć powrozy bezbożnych mnie spętały, Wciąż w pamięci zachowuję Twoje Prawo.

Ps 119,62

PsFlor	(118:62) Pośrzod nocy wstał jeśm na chwalenie tobie, na sądy prawoty twoji.
PsPul	(118:62) Pośrzod nocy wstajałeśm na chwalenie tobie, na sądy prawoty twojej.
Wuj1923	Wstawałem o północy, abych ci wyznawał dla sądów sprawiedliwości twojéj.
Gda1881	O północy wstaję, abym cię wysławiał w sądach sprawiedliwości twojej.
Gda2017	O północy wstaję, aby wysławiać cię za twoje sprawiedliwe sądy.
PsBycz	O północy wstawam, dla-składania-dzięków Tobie, za wyroki sprawiedliwości-Twojéj.
Goet	O północy wstaję, aby Cię uwielbiać za prawo sprawiedliwości Twojej.
PsCylk	O północy wstawam, aby Ci podziękować za wyroki Twoje sprawiedliwe.
PsKrusz	O północy wstaję, aby Cię chwalić dla Twych wyroków - dla Twej sprawiedliwości.
PsAszk	W połowie nocy powstanę, aby hołd Ci złożyć za sądy Twej sprawiedliwości.
PsSzer	O północy wstaję, aby Ci dziękować za Twoje sądy sprawiedliwe.
Tys1	(118:62) Wstaję o północy, aby Cię wielbić za słuszne Twoje wyroki.
Tys5	Wstaję o północy, aby Cię wielbić za słuszne Twoje wyroki.
Bryt	O północy wstaję, aby ci dziękować Za sprawiedliwe sądy twoje.
Pozn	Wstaję o północy, żeby Cię wielbić za Twoje sądy sprawiedliwe.
WarPra	Wstawałem o północy, aby Cię sławić z powodu Twoich słusznych wyroków.
STB	Wstaję o północy, aby Ci podziękować za sprawiedliwe Twe wyroki.
EIB	O północy wstaję z posłania, aby dziękować Ci Za Twe słuszne rozstrzygnięcia.

Ps 119,63

PsFlor	(118:63) Uczęstnik jeśm ja wszech bojących sie ciebie a strzegących kaźni twojich.
PsPul	(118:63) Uczęsnik jeśm ja wszech bojących sie ciebie a strzegących kaźni twoich.
Wuj1923	Uczęstnikiem ja jestem wszystkich, którzy się boją ciebie i strzegą przykazania twego.
Gda1881	Jestem towarzyszem wszystkich, którzy się ciebie boją, i tych, którzy przestrzegają przykazań twoich.
Gda2017	Jestem przyjacielem wszystkich, którzy boją się ciebie, i tych, którzy przestrzegają twoich przykazań.
PsBycz	Towarzyszem ja, wszystkich, którzy boją-się-Ciebie, a,-zachowujących, przykazania-Twoje.
Goet	Jestem towarzyszem wszystkich, którzy się Ciebie boją, i tych, którzy zarządzeń Twoich przestrzegają.
PsCylk	Towarzyszem jestem dla wszystkich, którzy boją się Ciebie i zachowują przepisy Twoje.
PsKrusz	Jestem towarzyszem tych, co boją się Ciebie i zachowują Twoje przykazania.
PsAszk	Towarzyszem ja wszystkim, którzy Ciebie się obawiają i tym, co strzegą Twoich zaleceń.
PsSzer	Jestem przyjacielem wszystkich, którzy boją się Ciebie i przestrzegają ustaw Twoich.
Tys1	(118:63) Jestem przyjacielem wszystkich, co boją się Ciebie, i tych, co strzegą Twoich przykazań.
Tys5	Jestem przyjacielem wszystkich, którzy się boją Ciebie i strzegą Twych postanowień.
Bryt	Jestem przyjacielem wszystkich, którzy się ciebie boją I przestrzegają ustaw twoich.
Pozn	Przyjaźnię się z tymi wszystkimi, którzy się Ciebie boją i zachowują Twoje przykazania.
WarPra	Miłuję tych, co Ciebie się boją, i kocham tych, co czczą Ciebie, oraz tych, co strzegą Twoich nakazów.
STB	Jestem towarzyszem dla wszystkich, którzy się Ciebie boją i zachowują Twe przepisy.
EIB	Jestem przyjacielem wszystkich, którzy się Ciebie boją I wytrwale przestrzegają Twych poleceń.

Ps 119,64

PsFlor	(118:64) Miłości twoji, Panie, pełna jest ziemia; prawotam twojim nauczy mię.
PsPul	(118:64) Miłosierdzia twego, ❬Gospodnie❭, pełna jest ziemia, prawotam twoim nauczy mie.
Wuj1923	Miłosierdzia twego, Panie, pełna jest ziemia: naucz mię sprawiedliwości twoich.
Gda1881	Panie! pełna jest ziemia miłosierdzia twego; nauczże mię ustaw twoich.
Gda2017	PANIE, ziemia jest pełna twego miłosierdzia; naucz mnie twoich praw.
PsBycz	Dobrocią-Twą, Panie, napełniona ta-ziemia; ustaw-Twoich, naucz-mię.
Goet	Panie, pełna jest ziemia dobroci Twojej; naucz mię ustaw Twoich!
PsCylk	Łaski Twojéj Boże pełna ziemia, ustaw Twoich naucz mnie.
PsKrusz	Pełna jest ziemia miłosierdzia Twego, o Panie! naucz mnie Twoich przykazań.
PsAszk	Łaski Twej, Jehowo, pełną jest ziemia, - wyucz mię Twych praw!
PsSzer	Pełna jest ziemia łaski Twojej, Panie, ucz mnie ustaw swoich!
Tys1	(118:64) Ziemia jest pełna Twej łaski, o Panie; naucz mię Twoich ustaw!
Tys5	Twoja łaska, Panie, napełnia ziemię; naucz mnie Twoich ustaw!
Bryt	Pełna jest ziemia łaski twojej, Panie, naucz mnie ustaw twoich!
Pozn	Pełna jest ziemia, Jahwe, Twojej łaskawości, naucz mnie Twoich ustaw.
WarPra	O Panie, ziemia cała jest pełna łaskawości Twojej, naucz mnie, Panie, przykazań Twoich.
STB	Ziemia jest pełna Twojej łaski, BOŻE, naucz mnie Twoich ustaw.
EIB	Ziemia jest pełna łaski PANA - Proszę, naucz mnie swoich ustaw!

Ps 119,65

PsFlor	(118:65) Dobrotę uczynił jeś se sługą twojim, Panie, podług słowa twego.
PsPul	(118:65) Dobrotę uczynił jeś z sługą twoim, Boże, podług słowa twego.
Wuj1923	(Teth.) Uczyniłeś łaskę z sługą twoim, Panie, według słowa twojego.
Gda1881	Łaskawieś postąpił ze sługą twoim, Panie! według słowa twego.
Gda2017	Wyświadczyłeś dobro twemu słudze, PANIE, według twego słowa.
PsBycz	Dobrześ zrobił, z sługą-Twym, Panie, według-słowa-Twojego.
Goet	Tyś dobrze uczynił słudze Swemu, Panie, według słowa Swego.
PsCylk	Dobro wyświadczyłeś słudze Twojemu, Boże, według słowa Twojego.
PsKrusz	Teth. Ty czynisz dobrze słudze Twemu, o Panie, według słowa Twego!
PsAszk	Dobrze uczyniłeś ze sługą Twym, Jehowo, jako słowo Twe.
PsSzer	Dobre wyświadczyłeś słudze swemu, Panie, według Słowa swego.
Tys1	(118:65) {Tet} Wyświadczyłeś dobro swojemu słudze, zgodnie ze słowem Twym, Panie.
Tys5	{Tet} Wyświadczyłeś dobro swojemu słudze zgodnie z Twoim słowem, Panie!
Bryt	Dobro wyświadczyłeś słudze swemu, Panie, według słowa swego.
Pozn	Wyświadczyłeś dobro słudze Twojemu według słowa Twojego, Jahwe.
WarPra	[Tet] Tyle dobra wyświadczyłeś Twojemu słudze zgodnie z tym, co powiedziałeś, o Panie.
STB	Wyświadczyłeś dobro Twemu słudze, WIEKUISTY, według Twojego słowa.
EIB	Wyświadczyłeś, PANIE, dobro swemu słudze - Stało się to zgodnie z Twoim Słowem.

Ps 119,66

PsFlor	(118:66) Dobroci i kaźni a uczeniu nauczy mię, bo kaźniom twojim wierzył jeśm.
PsPul	(118:66) Dobroci❬e❭ a kaźni i nauce nauczy mie, bo kaźniam twoim wierzył jeśm.
Wuj1923	Naucz mię dobroci i karności i umiejętności; bo uwierzył mandatom twoim.
Gda1881	Dobrego rozumu i umiejętności naucz mię; bom przykazaniom twoim uwierzył.
Gda2017	Naucz mnie trafnego sądu i wiedzy, bo uwierzyłem twoim przykazaniom.
PsBycz	Dobrego rozsądku, i-pojętności, naucz-mię; bo, w-przykazania-Twe, wierzę.
Goet	Dobrego zrozumienia i poznania naucz mię; albowiem uwierzyłem przykazaniom Twoim.
PsCylk	Dobrego smaku i wiedzy naucz mnie, bo przykazaniom Twoim zawierzyłem.
PsKrusz	Naucz mnie dobrze rozumieć i przenikać, ponieważ wierzę Twoim rozkazom.
PsAszk	Dobrego wyczucia i poznania mię naucz, iżem uwierzył Twym rozkazaniom.
PsSzer	Naucz mnie trafnego sądu i poznania, bo uwierzyłem przykazaniom Twoim!
Tys1	(118:66) Naucz mię sądu i umiejętności, bo ufam Twoim nakazom,
Tys5	Naucz mnie zrozumienia i umiejętności, bo ufam Twoim przykazaniom.
Bryt	Naucz mnie trafnego sądu i poznania, Bo uwierzyłem przykazaniom twoim!
Pozn	Naucz mnie dobrego rozeznania i umiejętności, gdyż zawierzyłem Twoim przykazaniom.
WarPra	Obdarz mnie rozumem i umiejętnością, a będę przestrzegał przykazań Twoich.
STB	Naucz mnie dobrego smaku i wiedzy, bo zawierzyłem Twoim przykazaniom.
EIB	Naucz mnie trafnego sądu i poznania, Ponieważ zawierzyłem Twoim przykazaniom!

Ps 119,67

PsFlor	(118:67) Drzewiej niż u❬ś❭mierzył jeśm się, ja zgrzeszył jeśm, prz❬e❭toż słowa twego strzegł jeśm.
PsPul	(118:67) Drzewiej niż uśmierzył jeśm sie, ja zgrzeszył jeśm, przetoż słowa twego strzegł jeśm.
Wuj1923	Pierwéj niźlim był uniżon, jam wykroczył: dlatego strzegłem wyroku twego.
Gda1881	Pierwej niżem się był uniżył, błądziłem; ale teraz wyroku twego przestrzegam.
Gda2017	Zanim doznałem utrapienia, błądziłem; lecz teraz przestrzegam twego słowa.
PsBycz	Nim upokorzon-byłem, jam był-błądzącym; lecz-się-teraz przyrzeczenia-Twego pilnuję.
Goet	Przedtem, nim byłem upokorzony, błądziłem; ale teraz zachowuję słowo Twoje.
PsCylk	Zanim upokorzony byłem, błądziłem, a teraz słowa Twojego strzegę.
PsKrusz	Gdy byłem doświadczany, błąkałem się, ale teraz wypełniam słowo Twoje.
PsAszk	Zanim odpowiem, jam w błędzie, a tak tedy dochowałem Twego powiedzenia.
PsSzer	Zanim się upokorzyłem, błądziłem, ale teraz przestrzegam Słowa Twego.
Tys1	(118:67) błądziłem, zanim przyszło utrapienie; teraz jednak strzegę Twej mowy.
Tys5	Błądziłem, zanim przyszło utrapienie; teraz jednak przestrzegam Twej mowy.
Bryt	Zanim zostałem upokorzony, błądziłem, Ale teraz strzegę twego słowa.
Pozn	Błądziłem pierwej, niż byłem poniżony, ale teraz zachowuję Twoje słowo.
WarPra	Nim poniżenia doznałem, długo się błąkałem, ale teraz już trzymam się Twoich obietnic.
STB	Zanim byłem upokorzony błądziłem, ale teraz strzegę Twojego słowa.
EIB	Zanim zostałem upokorzony, błądziłem, Ale teraz strzegę Twych obietnic.

Ps 119,68

PsFlor	(118:68) Dobry jeś ty a w dobroci tw❬o❭ji nauczy mię prawotam twojim.
PsPul	(118:68) Dobry jeś ty a w dobroci twojej nauczy mie prawotam twoim.
Wuj1923	Dobryżeś ty: a według dobroci twéj naucz mię sprawiedliwości twojéj.
Gda1881	Dobryś ty i dobrotliwy; nauczże mię ustaw twoich.
Gda2017	Jesteś dobry i czynisz dobro; naucz mnie twoich praw.
PsBycz	Dobrymeś Ty, i-dobroczynnym; naucz-mię praw-Twoich.
Goet	Dobry jesteś i dobroczynny; naucz mnie ustaw Twoich!
PsCylk	Dobryś Ty i dobroczynny, naucz mnie ustaw Twoich.
PsKrusz	Dobryś jest i według dobroci Twej naucz mnie prawa Twego.
PsAszk	Tyś dobry i czyniący dobrze, naucz mię Twych praw!
PsSzer	Dobry jesteś i dobrze czynisz; naucz mnie ustaw swoich!
Tys1	(118:68) Ty jesteś dobry i dobrze czynisz; naucz mię Twoich ustaw!
Tys5	Dobry jesteś i dobro czynisz; naucz mnie Twoich ustaw!
Bryt	Dobry jesteś i dobrze czynisz, Naucz mnie ustaw twoich!
Pozn	Ty jesteś dobry i dobrami darzysz, naucz mnie Twoich ustaw.
WarPra	Ty jesteś dobry i dobro czynisz, naucz mnie przykazań Twoich.
STB	Ty jesteś dobry i dobroczynny; naucz mnie Twoich ustaw.
EIB	Jesteś dobry i czynisz to, co dobre - Naucz mnie Twoich ustaw!

Ps 119,69

PsFlor	(118:69) Rozmnożyła się jest nade mną lichota pysznych, ale ja we wszem siercu będę mojem badać kaźni twojich.
PsPul	(118:69) Rozmnożyła sie nade mną złość pysznych, ale ❬ja❭ we wszem siercu ❬moim❭ będę badać kaźni twoich.
Wuj1923	Rozmnożyła się nademną nieprawość pysznych; a ja ze wszystkiego serca będę badał mandatów twoich.
Gda1881	Uknowali hardzi kłamstwo przeciwko mnie; ale ja ze wszystkiego serca strzegę przykazań twoich.
Gda2017	Zuchwali zmyślili przeciwko mnie kłamstwo, ale ja całym sercem strzegę twoich przykazań.
PsBycz	Zmyślili, na-mnie, fałsz, dumni; ale ja, z-całego serca, zachowuję przykazania-Twoje.
Goet	Swawolni zmyślili przeciwko mnie kłamstwa, ale ja zachowuję całem sercem zarządzenia Twoje.
PsCylk	Knują przeciw mnie fałsz zuchwalcy, a ja całém sercem strzegę przepisów Twoich.
PsKrusz	Pyszny z umysłu powstaje przeciwko mnie, ja wszakże zachowuję z całego serca Twoje przykazania.
PsAszk	Oczernili mnie kłamliwie przewrotni, ja sercem całem Twoich strzedz będę zaleceń.
PsSzer	Zuchwali zmyślają kłamstwo przeciwko mnie, ale ja całym sercem strzegę ustaw Twoich.
Tys1	(118:69) Przeciw mnie pyszni knują podstępy, ja Twych przykazań strzegę całym sercem.
Tys5	Zuchwali knują przeciw mnie podstęp, ja całym sercem strzegę Twych postanowień.
Bryt	Zuchwali zmyślają przeciwko mnie kłamstwa, Lecz ja całym sercem strzegę ustaw twoich.
Pozn	Pyszni omotują mnie kłamstwami, ale ja całym sercem strzegę Twych przykazań.
WarPra	Zuchwalcy kłamstwami mnie omotują, lecz ja trzymam się mocno Twego prawa.
STB	Zuchwalcy knują przeciw mnie fałsz, a ja całym sercem strzegę Twoich przepisów.
EIB	Zuchwali zmyślają przeciwko mnie kłamstwa, Lecz ja całym sercem strzegę Twych poleceń.

Ps 119,70

PsFlor	(118:70) Zsiadło sie jako mleko sierce jich, ale ja zakon twoj myślił jeśm.
PsPul	(118:70) Zsiadło sie jako mleko sierce jich, ale ja zakon twoj myślił jeśm.
Wuj1923	Zsiadło się jak mleko serce ich: a jam rozmyślał w zakonie twoim.
Gda1881	Serce ich zatyło jako sadło; ale się ja zakonem twoim cieszę.
Gda2017	Serce ich utyło jak sadło, ale ja rozkoszuję się twoim prawem.
PsBycz	Utyło, jak-sadło, sercé-ich; lecz ja, ustawą-Twoją, rozweselam-się.
Goet	Serce ich stało się otyłe, jak sadło; ale ja mam rozkosz w zakonie Twoim.
PsCylk	Zatyło jak tuk ich serce; ja nauką Twoją się rozkoszuję.
PsKrusz	Ich serce nieczułe, jako tłustość, ja zaś cieszę się z Twego prawa.
PsAszk	Zalała głupota, niby tłuszcz, ich serce, ja rozkosz znalazłem w Twojej nauce.
PsSzer	Serce ich nieczule jak tłuszcz, ja zaś mam rozkosz w zakonie Twym.
Tys1	(118:70) Ich serce zatyło jak sadło, a ja znajduję rozkosz w Twoim Prawie.
Tys5	Otępiało ich serce porosłe tłuszczem, a ja znajduję rozkosz w Twoim Prawie.
Bryt	Serce ich jest nieczułe jak tłuszcz, Ja zaś mam rozkosz w zakonie twym.
Pozn	Ich serce jest tłuszczem otyłe, moją rozkoszą jest Twoje Prawo.
WarPra	Zatwardziałe i otłuszczone są ich serca, ja zaś rozkoszuję się Twoim prawem.
STB	Ich serce utyło jak sadło, a ja rozkoszuję się Twoim Prawem.
EIB	Nieczułe jest ich serce, niczym obrosłe tłuszczem, Ale dla mnie Twe Prawo jest rozkoszą.

Ps 119,71

PsFlor	(118:71) Dobrze mnie, iż jeś uśmierzył mię, abych nawyk prawoty twoje.
PsPul	(118:71) Dobrze mnie, iżeś uśmierzył mię, abych powykł prawoty twoje.
Wuj1923	Dobrze na mię, iżeś mię uniżył, abych się nauczył sprawiedliwości twoich.
Gda1881	Jest mi to ku dobremu, żem był utrapiony, abym się nauczył ustaw twoich.
Gda2017	Dobrze to dla mnie, że zostałem uciśniony, abym się nauczył twoich praw.
PsBycz	Dobrze mi, żem był-upokorzony; ażebym się-nauczył praw-Twoich.
Goet	Dobrze było dla mnie, że byłem upokorzony, abym się nauczył ustaw Twoich.
PsCylk	Błogo mi żem był poniżony, bom się nauczył ustaw Twoich.
PsKrusz	Dobrze mi, żem został upokorzony, bo w ten sposób mogę się wyuczyć Twoich rozkazów.
PsAszk	Dobrze mi, iżem udręczon, abym nauczył się Twych praw.
PsSzer	Dobrze mi, żem był upokorzony, abym się nauczył ustaw Twoich.
Tys1	(118:71) Dobrze to dla mnie, że przyszło strapienie, bym się nauczył Twych ustaw.
Tys5	Dobrze to dla mnie, że doznałem poniżenia, bym się nauczył Twych ustaw.
Bryt	Dobrze mi, żem został upokorzony, Abym się nauczył ustaw twoich.
Pozn	Dla mojego dobra byłem utrapiony, abym się nauczył ustaw Twoich.
WarPra	Na dobre mi wyszło, że mnie poniżyłeś, bo uczę się przez to lepiej Twego prawa.
STB	Błogo mi, że byłem poniżony, bowiem nauczyłem się Twoich ustaw.
EIB	Dobrze się stało, że zostałem upokorzony, Dzięki temu nauczę się Twoich ustaw.

Ps 119,72

PsFlor	(118:72) Dobrze mnie zakon ust twojich nad tysięcy złota i śrzebra.
PsPul	(118:72) Dobrze mnie zakon ust twoich nad tysiące złota i śrzebra.
Wuj1923	Lepszy mi jest zakon ust twoich, niźli tysiące złota i śrebra.
Gda1881	Lepszy mi jest zakon ust twoich, niżeli tysiące złota i srebra.
Gda2017	Prawo twoich ust jest lepsze dla mnie niż tysiące sztuk złota i srebra.
PsBycz	Lepszą mi, ustawa ust-Twoich, niżeli-tysiące złota, i-srebra.
Goet	Zakon ust Twoich jest lepszym dla mnie, aniżeli tysiące sztuk złota i srebra.
PsCylk	Lepszą mi nauka ust Twoich, niż tysiące złota i srebra.
PsKrusz	Zakon ust Twoich lepszy jest dla mnie, aniżeli tysiące złota i srebra.
PsAszk	Lepszą mi nauka Twych ust, niźli tysiące złota i srebra.
PsSzer	Lepszy jest dla mnie zakon ust Twoich, niżeli tysiące złota i srebra.
Tys1	(118:72) Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze niż tysiące złota i srebra.
Tys5	Prawo z ust Twoich jest dla mnie lepsze niż tysiące sztuk złota i srebra.
Bryt	Lepszy jest dla mnie zakon ust twoich, Niż tysiące sztuk złota i srebra.
Pozn	Lepsze jest dla mnie Prawo ust Twoich aniżeli tysiące złota lub srebra.
WarPra	Cenię sobie wszystkie pouczenia ust Twoich bardziej niż stosy złota i srebra.
STB	Lepszą mi nauka Twych ust, niż tysiące sztuk złota i srebra.
EIB	Lepsze jest dla mnie Twoje Prawo Niż tysiące sztuk złota i srebra.

Ps 119,73

PsFlor	(118:73) Ręce twoji, Gospodnie, uczynilesta mnię i stworzyły jesta mię; daj mi rozum, bych wykł kaźniom twojim.
PsPul	(118:73) Ręce twoje uczyniłysta mie i stworzyły jesta mie; daj mi rozum, bych wykł kaźniom twoim.
Wuj1923	(Jod.) Ręce twoje uczyniły mię, i ulepiły mię: daj mi rozum, a nauczę się mandatów twoich.
Gda1881	Ręce twoje uczyniły mię, i wykształtowały mię; dajże mi rozum, abym się nauczył przykazań twoich;
Gda2017	Twoje ręce mnie uczyniły i ukształtowały; daj mi rozum, abym się nauczył twoich przykazań;
PsBycz	Ręce-Twe zrobiły-mię, i-ustawiły-mię; roztropnym-uczyń-mię, a-nauczę-się przykazań-Twoich.
Goet	Ręce Twoje mnie stworzyły i ukształtowały; daj mi zrozumienie, abym się nauczył przykazań Twoich.
PsCylk	Ręce Twoje stworzyły mnie i umocniły, oświeć mnie, abym się nauczył przykazań Twoich.
PsKrusz	Jod. Ręce Twoje uczyniły mnie i wykonały mnie; ucz mnie, abym mógł pojąć Twoje przykazania!
PsAszk	Twoje uczyniły mię ręce, daj mi zrozumieć. a wyuczę się Twych rozkazań.
PsSzer	Ręce Twoje uczyniły i ukształtowały mnie, daj mi rozum, abym się nauczył przykazań Twoich!
Tys1	(118:73) {Jod} Twe ręce mnie uczyniły i ukształtowały: darz mnie rozumem dla nauczenia się Twoich nakazów.
Tys5	{Jod} Twe ręce mnie uczyniły i ukształtowały; obdarz mnie rozumem, bym się nauczył Twoich przykazań.
Bryt	Ręce twoje uczyniły mnie i ukształtowały, Daj mi rozum, abym się nauczył przykazań twoich!
Pozn	Twoje ręce uczyniły mnie i ukształtowały, daj mi zrozumienie, bym poznał Twe przykazania.
WarPra	[Jod] Ręce Twoje uczyniły mnie i ukształtowały, oświeć mój rozum, bym się prawa nauczył.
STB	Twoje ręce stworzyły mnie i umocniły; oświeć mnie, bym się nauczył Twych przykazań.
EIB	Twoje ręce mnie stworzyły i ukształtowały - Daj mi rozum, bym się uczył Twych przykazań!

Ps 119,74

PsFlor	(118:74) Jiż sie boją ciebie, uźrzą mię a wiesielić się będą, iż jeśm w słowo twoje pwał.
PsPul	(118:74) Jiż sie boją ciebie, uźrzą mie a wiesielić sie będą, iż jeśm w słowo twoje pwał.
Wuj1923	Którzy się ciebie boją, ujrzą mię i rozweselą się, iżem bardzo nadzieję miał w słowiech twoich.
Gda1881	Aby się radowali bojący się ciebie, ujrzawszy mię, że na słowo twoje oczekuję.
Gda2017	Bojący się ciebie, widząc mnie, będą się radować, że pokładam nadzieję w twoim słowie.
PsBycz	Bojący-się-Ciebie, obaczą-mię, i-cieszyć-się-będą, że, w-słowie-Twém, karmiłem-się-nadzieją.
Goet	Którzy się Ciebie boją, ujrzą mnie i radować się będą; bo ufałem słowu Twemu.
PsCylk	Czciciele Twoi widzą mnie i cieszą się, bo słowa Twego wyglądałem.
PsKrusz	Ci, którzy się boją, będą widzieć i weselić się będą, że ja polegam na słowie Twojem.
PsAszk	Ci, którzy się Ciebie obawiają ujrzą mnie i ucieszą się, bom ufnie czekał Twojego słowa.
PsSzer	Ci, co boją się Ciebie, z radością patrzą na mnie, że polegam na Słowie Twoim.
Tys1	(118:74) Bojący się Ciebie zobaczą mnie i cieszyć się będą, że w Twoim słowie złożyłem nadzieję.
Tys5	Bojący się Ciebie, widząc mnie, się cieszą, bo pokładam ufność w Twoim słowie.
Bryt	Ci, którzy się ciebie boją, patrzą na mnie i radują się, Że pokładam nadzieję w słowie twoim.
Pozn	Bojący się Ciebie widząc mnie radować się będą, gdyż ja zawierzyłem Twojemu słowu.
WarPra	Na widok mój cieszyć się będą bogobojni, bo oczekuję zawsze na słowo Twoje.
STB	Twoi czciciele widzą mnie i się cieszą, bo oczekuję Twego słowa.
EIB	Ci, którzy się Ciebie boją, patrzą na mnie z radością, Ponieważ wyczekuję Twego Słowa.

Ps 119,75

PsFlor	(118:75) Poznał jeśm, Gospodnie, iż prawda sądowie twoji i w prawdzie twoji uśmierzył jeś mię.
PsPul	(118:75) Poznał jeśm, Gospodnie, iż prawda sądowie twoji i w prawdzie twojej uśmierzył jeś mie.
Wuj1923	Poznałem, Panie, że sprawiedliwość sądy twoje: a w prawdzie twojéj uniżyłeś mię.
Gda1881	Znam, Panie! iż są sprawiedliwe sądy twoje, a iżeś mię słusznie utrapił.
Gda2017	Wiem, PANIE, że twoje sądy są sprawiedliwe i że słusznie mnie trapiłeś.
PsBycz	Wiém, o-Panie! że, sprawiedliwością, wyroki-Twoje; że,-prawdziwością, upokorzyłeś-mię.
Goet	Wiem, Panie, że wyroki Twoje są sprawiedliwe i że mnie w wierności upokorzyłeś.
PsCylk	Wiedziałem Boże, że sprawiedliwe Twe wyroki, żeś słusznie mnie upokorzył.
PsKrusz	Ja wiem, o Panie, że sądy Twoje są prawe, i że według sprawiedliwości uniżyłeś mnie,
PsAszk	Wiedziałem Jehowo, że sprawiedliwością wyroki Twe a Ty udręczyłeś mnie wiernością.
PsSzer	Wiem, Panie, że sądy Twoje są sprawiedliwe i żeś mię słusznie upokorzył.
Tys1	(118:75) Wiem, Panie, że słuszne są Twoje wyroki, żeś sprawiedliwie mnie dotknął.
Tys5	Wiem, Panie, że sprawiedliwe są Twoje wyroki, że dotknąłeś mnie słusznie.
Bryt	Wiem, Panie, że sądy twoje są sprawiedliweI żeś mię słusznie upokorzył.
Pozn	Wiem, o Jahwe, że wyroki Twoje są słuszne, żeś mnie sprawiedliwie poniżył.
WarPra	O Panie, wiem, że sprawiedliwe są Twoje wyroki, a doświadczyłeś mnie dlatego, żeś wierny i o mnie się troszczysz.
STB	Wiedziałem, WIEKUISTY, że sprawiedliwe są Twe wyroki; że słusznie mnie upokorzyłeś.
EIB	Wiem, PANIE, że Twe rozstrzygnięcia są sprawiedliwe I że przez swą wierność mnie upokorzyłeś.

Ps 119,76

PsFlor	(118:76) Bądź miłosierdzie twoje, by ucieszyło mię, podług słowa twego słudze twemu.
PsPul	(118:76) Bądź miłosierdzie twoje, by ucieszyło mie, podług słowa twego słudze twemu.
Wuj1923	Niechaj będzie miłosierdzie twoje aby mię cieszyło: według wyroku twego słudze twemu.
Gda1881	Niechajże mię, proszę, ucieszy miłosierdzie twoje według wyroku twego, któryś uczynił słudze twemu.
Gda2017	Proszę cię, niech mnie ucieszy twoje miłosierdzie według twego słowa do twego sługi.
PsBycz	Niechże-będzie, proszę, łaska-Twa, ku-pocieszaniu-mię, według-przyrzeczenia-Twego, słudze-Twojemu.
Goet	Niechże jednak dobroć Twoja będzie mi na pociechę, jak przyobiecałeś słudze Swemu!
PsCylk	Niech będzie łaska Twoja, by mnie pocieszyć, podług słowa danego słudze Twemu.
PsKrusz	Niechaj łaska Twoja wspiera mnie, stosownie do zapowiedzi Twej słudze Twemu.
PsAszk	Obyż była proszę łaska Twa, aby mię pocieszyć jako powiedzenie Twe ku słudze Twojemu.
PsSzer	Niechaj pocieszy mnie łaska Twoja, jak przyrzekłeś słudze swemu!
Tys1	(118:76) Niech przyjdzie Twe miłosierdzie, aby mię pocieszyć, zgodnie z obietnicą, daną Twemu słudze.
Tys5	Niech Twoja łaska stanie mi się pociechą zgodnie z obietnicą, daną Twemu słudze.
Bryt	Niechaj łaska twoja będzie pociechą moją, Jak przyrzekłeś słudze swemu!
Pozn	Niech łaskawość Twoja będzie mi pociechą według obietnicy danej Twemu słudze.
WarPra	Racz mnie pocieszyć w łaskawości Twojej, tak jak to przyrzekłeś Twojemu słudze.
STB	Niech Twoja łaska mnie pocieszy, według słowa danego Twemu słudze.
EIB	Niech Twoja łaska będzie mi pociechą, Tak jak obiecałeś swemu słudze!

Ps 119,77

PsFlor	(118:77) Przydźcie mi miłosierdzia twoja, i będę żyw, bo zakon twoj myślenie moje.
PsPul	(118:77) Przydźcie mi miłosierdzia twoja, i będę żyw, bo zakon twoj myślenie moje jest.
Wuj1923	Niechaj na mię przyjdą litości twoje: a będę żył; bo zakon twój jest rozmyślanie moje.
Gda1881	Niechże na mię przyjdą litości twoje, abym żył; bo zakon twój jest kochaniem mojem.
Gda2017	Niech przyjdzie na mnie twoje miłosierdzie, abym żył; bo twoje prawo jest moją rozkoszą.
PsBycz	Niechże-dojdą-mię politowania-Twe, ażebym-żył; bo, ustawa-Twoja, rozkoszą-moją.
Goet	Okaż mi zmiłowanie Swoje, abym żył; bo zakon Twój jest rozkoszą moją.
PsCylk	Niech przyjdzie na mnie miłosierdzie Twoje, abym żył; bo nauka Twoja rozkoszą moją.
PsKrusz	Niechaj litość Twoja zstąpi na mnie, abym mógł żyć, gdyż Twoje prawo jest moją pociechą.
PsAszk	Niechaj dosięgną mię miłosierdzia Twe i obym żył, jako że nauka Twa jest mem radowaniem się.
PsSzer	Niech zstąpi na mnie miłosierdzie Twoje, abym żył, bo zakon Twój jest rozkoszą moją!
Tys1	(118:77) Niech zstąpi na mnie Twa litość, bym ożył, bo Twoje Prawo jest moją rozkoszą.
Tys5	Niech zaznam Twojej litości, abym żył, bo Twoje Prawo jest moją rozkoszą.
Bryt	Niech zstąpi na mnie miłosierdzie twoje, abym żył, Bo zakon twój jest rozkoszą moją!
Pozn	Niech miłosierdzie Twoje zstąpi na mnie, a żył będę, bo rozkoszą moją jest Prawo Twoje.
WarPra	Okaż mi Twoje miłosierdzie, bym ożył, bo Twoje pouczenia sprawiają mi radość.
STB	Niech Twoje miłosierdzie na mnie przyjdzie, abym żył; bo Twoja nauka stała się mą rozkoszą.
EIB	Okaż mi swe miłosierdzie, abym żył, Gdyż Twoje Prawo jest moją rozkoszą!

Ps 119,78

PsFlor	(118:78) Osromoceni bądźcie pyszni, eże krzywie lichotę czynili przeciw mnie, ale ja się snażyć będę w kaźniech twojich.
PsPul	(118:78) Osromoceni bądźcie pyszni, bo krzywie złość czynili przeciw mnie, ale ja snażyć sie będę w kaźnioch twoich.
Wuj1923	Niechaj będą zawstydzeni hardzi; bo niesłusznie niesprawiedliwość nademną czynili: a ja będę się ćwiczył w mandatach twoich.
Gda1881	Niech będą zawstydzeni pyszni, przeto, że mię chytrze podwrócić chcieli; ale ja rozmyślać będę w przykazaniach twoich.
Gda2017	Niech się zawstydzą zuchwali, bo niesłusznie znieważali mnie, ale ja będę rozmyślać o twoich przykazaniach.
PsBycz	Niech-będą-zawstydzeni dumni, że darmo skrzywdzili-mię; ja zaś będę-rozmyślał, w-przykazaniach-Twoich.
Goet	Niech będą zawstydzeni swawolni, bo upokarzają mnie bez przyczyny, ale ja rozmyślam nad zarządzeniami Twemi.
PsCylk	Niech zawstydzą się zuchwalcy, bo niewinnie mnie gnębią; ja rozmyślam o przepisach Twoich.
PsKrusz	Oby pyszni mogli być zawstydzeni, którzy, kłamiąc, umartwiają mnie, ja rozmyślam nad Twojemi przykazaniami.
PsAszk	Niechaj będą zawstydzeni przewrotni, iż kłamstwem usiłowali mnie spaczyć, ja nad Twymi rozmyśliwać będę zaleceniami.
PsSzer	Niech się zawstydzą zuchwali, bo gnębią mię podstępnie, ale ja rozmyślam o ustawach Twoich!
Tys1	(118:78) Niech zawstydzą się pyszni, bo niesłusznie mnie dręczą; ja będę rozmyślał o Twoich przykazaniach.
Tys5	Niech zawstydzą się zuchwali, bo niesłusznie mnie dręczą, ja będę rozmyślał o Twoich przykazaniach.
Bryt	Niech się zawstydzą zuchwali, gdy gnębią mnie niesłusznie, Ja zaś rozmyślam o ustawach twoich!
Pozn	Hańba pysznym, którzy obciążają mnie fałszem! Ja rozważam Twoje przykazania.
WarPra	Zuchwalców, którzy mnie dręczą, zechciej pohańbić, a ja będę zawsze myślał o nakazach Twoich.
STB	Niech się zawstydzą zuchwalcy, bowiem niewinnie mnie gnębią; ale ja rozmyślam o Twych przepisach.
EIB	Niech wstyd okryje zuchwałych, gdyż gnębią mnie niesłusznie, Ja natomiast rozważam Twoje polecenia!

Ps 119,79

PsFlor	(118:79) Obrocicie się mnie bojący się ciebie i jiż znali świadectwa twoja.
PsPul	(118:79) Obroćcie sie mnie bojący sie ciebie i jiż znali świedectwa twoja.
Wuj1923	Niech się obrócą do mnie, którzy się boją ciebie: i którzy znają świadectwa twoje.
Gda1881	Niech się obrócą do mnie, którzy się ciebie boją, i którzy znają świadectwa twoje.
Gda2017	Niech się zwrócą do mnie ci, którzy się boją ciebie, i ci, którzy znają twoje świadectwa.
PsBycz	Niech-powrócą do-mnie, bojący-sią-Ciebie, i-znający świadectwa-Twoje.
Goet	Niech się do mnie zwrócą, którzy się Ciebie boją i którzy znają świadectwa Twoje!
PsCylk	Niech zwrócą się do mnie czciciele Twoi, i którzy znają świadectwa Twoje.
PsKrusz	Ci, którzy się boją Ciebie, powrócą do mnie; i ci, którzy znają Twoje wyroki.
PsAszk	Powrócą do mnie ci, co Ciebie się obawiają i co znają świadectwa Twe.
PsSzer	Niech się zwrócą do mnie, którzy się Ciebie boją i którzy znają świadectwa Twoje!
Tys1	(118:79) Niech zwrócą się do mnie bojący się Ciebie i ci, którzy uznają Twoje rozkazy.
Tys5	Niech zwrócą się do mnie bojący się Ciebie i ci, którzy uznają Twoje napomnienia.
Bryt	Niech się zwrócą do mnie, którzy się ciebie boją I którzy znają świadectwa twoje!
Pozn	Niech się zwrócą ku mnie bojący się Ciebie, ci, którzy znają Twoje nakazy.
WarPra	Niech wyjdą do mnie bogobojni i cześć Ci oddający, a także ci wszyscy, którzy Twe przepisy znają.
STB	Niech się zwrócą do mnie Twoi czciciele oraz ci, którzy znają Twoje świadectwa.
EIB	Niech skupią się przy mnie ci, w których jest bojaźń przed Tobą, Oraz ci, którzy znają Twe postanowienia!

Ps 119,80

PsFlor	(118:80) Bądź sierce moje niepokalano w prawotach twojich, abych nie zasroman.
PsPul	(118:80) Bądź sierce moje niepokalone w prawotach twoich, abych nie zasroman.
Wuj1923	Niech będzie serce moje niepokalane w sprawiedliwościach twoich, abym się nie zawstydził.
Gda1881	Niech będzie serce moje uprzejme przy ustawach twoich, abym nie był zawstydzony.
Gda2017	Niech moje serce będzie nienaganne w twoich prawach, abym nie doznał wstydu.
PsBycz	Niech-się-stanie sercé-mé, nieskażoném w-ustawach-Twoich; abym nie był-zawstydzon.
Goet	Niech serce moje będzie nienaganne w ustawach Twoich, abym nie był zawstydzony!
PsCylk	Niech będzie serce moje całe w ustawach Twoich, bym się nie powstydził.
PsKrusz	Oby serce moje było doskonałe w nauce Twojej! Obym nie był zawstydzony!
PsAszk	Obyż było serce me zupełne w prawach Twych, abym nie był zawstydzon.
PsSzer	Oby serce moje było nienaganne w ustawach Twoich, abym nie był zawstydzony!
Tys1	(118:80) Niech serce me się doskonali w Twoich ustawach, abym nie doznał wstydu.
Tys5	Niech serce moje będzie nienaganne wobec Twych ustaw, abym nie doznał wstydu.
Bryt	Oby serce moje było nienaganne w ustawach twoich, Abym nie był zawstydzony!
Pozn	Niech moje serce będzie bez skazy w Twych ustawach, ażebym nie był zawstydzony.
WarPra	Obym w sercu miał wszystko według Twego prawa, a nigdy nie doznam pohańbienia.
STB	Niech całe moje serce będzie przy Twych ustawach, abym się nie powstydził.
EIB	Oby moje serce było nienaganne w przestrzeganiu Twoich ustaw, Tak abym nie doznał wstydu!

Ps 119,81

PsFlor	(118:81) Omdlała jest we zbawieniu twojem dusza moja a w słowo twoje nadpwał jeśm.
PsPul	(118:81) Omdlała jest we zbawienie twoje dusza moja a w słowo twoje nadpwał jeśm.
Wuj1923	(Kaph.) Ustała dusza moja pragnąc zbawienia twego: i miałem nadzieję bardzo w słowie twojem.
Gda1881	Tęskni dusza moja po zbawieniu twojem, oczekuję na słowo twoje.
Gda2017	Moja dusza tęskni do twego zbawienia, pokładam nadzieję w twoim słowie.
PsBycz	Mdleje pragnąca, do-zbawienia-Twego, dusza-moja; więc, w-słowie-Twém, nadzieją-się-karmię.
Goet	Dusza moja pragnie zbawienia Twego, ufnie oczekuje Twego słowa.
PsCylk	Spragniona pomocy Twojéj dusza moja, słowu Twojemu ufam.
PsKrusz	Kaf. Dusza moja pragnie słowa Twego; czekam na Twe zbawienie,
PsAszk	Ginie dusza ma za Twem wybawieniem, słowa Twojego tęsknie wypatruję.
PsSzer	Dusza moja tęskni do zbawienia Twojego, oczekuję Słowa Twojego.
Tys1	(118:81) {Kaf} Z tęsknoty za Twą pomocą słabnie dusza moja; pokładam nadzieję w Twym słowie.
Tys5	{Kaf} Słabnie moja dusza [w drodze] ku Twemu zbawieniu; pokładam ufność w Twoim słowie.
Bryt	Dusza moja tęskni do zbawienia twojego, Oczekuję słowa twojego.
Pozn	Dusza moja usycha z tęsknoty za Twoim zbawieniem, w Twym słowie złożyłem moją nadzieję.
WarPra	[Kaf] Twej pomocy tak bardzo pragnie moja dusza, a ja czekam na Twe słowo.
STB	Moja dusza spragniona jest Twojego zbawienia, ufam Twojemu słowu.
EIB	Moja dusza tęskni za Twoim zbawieniem I wyczekuję Twojego Słowa.

Ps 119,82

PsFlor	(118:82) Omdlale jesta oczy moje w słowo twoje rzekąc: Gdy ucieszysz mię?
PsPul	(118:82) Omdlały oczy moje w słowo twoje rzekąc: Gdy ucieszysz mie?
Wuj1923	Ustały oczy moje czekając obietnice twojéj, mówiąc: Kiedyż mię pocieszysz?
Gda1881	Ustały oczy moje, czekając wyroku twego, gdy mówię: Kiedyż mię pocieszysz?
Gda2017	Moje oczy słabną, czekając na twoje słowo, gdy mówię: Kiedy mnie pocieszysz?
PsBycz	Tęskną, oczy-me, do-przyrzeczenia-Twego, mówiąc: Kiedyż pocieszysz-mię?
Goet	Oczy moje pragną obietnicy Twojej i pytają: Kiedyż mnie pocieszysz?
PsCylk	Spragnione oczy moje słowa Twojego, bym rzekł: kiedyż mnie pocieszysz?
PsKrusz	Oczy moje daleko są od nauki Twojej, a ja mówię: "Kiedy pocieszysz mnie"?
PsAszk	Niszczeją oczy me, ku Twemu spoglądając powiedzeniu, kiedy mnie pocieszysz?
PsSzer	Oczy moje tęsknie wyglądają Słowa Twego pytając się: Kiedy mnie pocieszysz?
Tys1	(118:82) Z tęsknoty za Twą pomocą słabną oczy moje: kiedyż mię pocieszysz?
Tys5	Słabną moje oczy, [wyglądając] Twego słowa: kiedyż mnie pocieszysz?
Bryt	Oczy moje tęsknią do obietnicy twojejMówiąc: Kiedy mnie pocieszysz?
Pozn	Moje oczy słabną z tęsknoty za Twoją obietnicą, kiedyż mnie zechcesz pocieszyć?
WarPra	Moje oczy wypatrują spełnienia się obietnic. Kiedyż więc mnie pocieszysz?
STB	Moje oczy są spragnione Twojego słowa, gdy mówię: Kiedy mnie pocieszysz?
EIB	Moje oczy wyglądają spełnienia Twej obietnicy I pytam: Kiedy mnie pocieszysz?

Ps 119,83

PsFlor	(118:83) Bo uczynił jeśm się jako bułga w przymroziu, a prawot twojich nie zapomniał jeśm.
PsPul	(118:83) Bo uczynił jeśm sie jako pęchyrz w żerzawiu, a prawot twych nie zapomniał jeśm.
Wuj1923	Bom stał się jako łagiew skórzana na mrozie: nie zapomniałem sprawiedliwości twoich.
Gda1881	Chociażem jest jako naczynie skórzane w dymie, wszakżem ustaw twoich nie zapomniał.
Gda2017	Chociaż jestem jak bukłak w dymie, jednak nie zapomniałem twoich praw.
PsBycz	Chociaż się-stałem, jako-łagiew, w-dymie; wszélako, ustaw-Twoich, nie zapomniałem.
Goet	Chociaż stałem się jak worek skórzany w dymie; jednak ustaw Twoich nie zapomniałem.
PsCylk	Bo byłem jak miech w dymie, a ustaw Twoich nie zapomniałem.
PsKrusz	Bom się stał jako łagiew skórzana w dymie, nie zapomnę wszakże o Twoich przykazaniach,
PsAszk	Gdyż stałem się niby szlauch w dymnej parze, - praw Twych nie przepomniałem.'
PsSzer	Chociaż jestem jak łagiew skórzana w dymie, jednak nie zapomniałem ustaw Twoich.
Tys1	(118:83) Bo chociaż wyschłem jak wór skórzany wśród dymu, nie zapomniałem Twych ustaw.
Tys5	Bo chociaż jestem jak bukłak wśród dymu, nie zapomniałem Twych ustaw.
Bryt	Chociaż stałem się jak wór skórzany w dymie, Jednak nie zapomniałem ustaw twoich.
Pozn	Stałem się bowiem jak wór skórzany w dymie, jednak nie zapomniałem o Twoich ustawach.
WarPra	Jestem wprawdzie jak bukłak napełniony dymem, lecz nie zapomniałem o przykazaniach Twoich.
STB	Bo byłem jak wór w dymie, ale nie zapomniałem Twoich ustaw.
EIB	Choć stałem się niczym bukłak w gęstym dymie, Nie zapomniałem o Twoich ustawach.

Ps 119,84

PsFlor	(118:84) Kielko jest dniow sługi twego? Gdy uczynisz o naścigających mie sąd?
PsPul	(118:84) Kielko jest dniow sługi twego? Gdy uczynisz o nastojących na mię sąd?
Wuj1923	Wieleż jest dni sługi twego? kiedyż uczynisz z prześladowników moich sprawiedliwość?
Gda1881	Wieleż będzie dni sługi twego? kiedyż sąd wykonasz nad tymi, którzy mię prześladują?
Gda2017	Ile będzie dni twego sługi? Kiedy wykonasz wyrok na tych, którzy mnie prześladują?
PsBycz	Ileż dni-życia sługi-Twojego? kiedyż wydasz, na-prześladowców-mych, wyrok?
Goet	Wieleż będzie jeszcze dni sługi Twego? Kiedyż sąd wykonasz nad moimi prześladowcami?
PsCylk	Ileż jeszcze dni sługi Twojego? kiedyż wydasz na prześladowców moich wyrok?
PsKrusz	Ile pozostaje dni słudze Twemu? Kiedy uczynisz sąd nad prześladowcami mymi?
PsAszk	Wieleż dni sługi Twego, kiedyż uczynisz sąd na me prześladowce?
PsSzer	Ile dni jeszcze zostaje słudze Twemu? Kiedy wydasz wyrok na tych, którzy mię prześladują?
Tys1	(118:84) Ile dni słudze Twojemu zostaje? Kiedy osądzisz moich prześladowców?
Tys5	Ile dni słudze Twojemu zostaje? Kiedy wykonasz wyrok na prześladowcach?
Bryt	Ile dni zostaje słudze twemu? Kiedy wydasz wyrok na tych, którzy mnie prześladują?
Pozn	Ile dni pozostało jeszcze Twemu słudze? Kiedy sąd uczynisz nad moimi prześladowcami?
WarPra	Ileż dni jeszcze zostało Twemu słudze? Kiedy wreszcie zaczniesz sądzić mych oprawców?
STB	Ile jeszcze dni Twojego sługi? Kiedy wydasz wyrok na moich prześladowców?
EIB	Ile dni zostało Twemu słudze? Kiedy wydasz wyrok na mych prześladowców?

Ps 119,85

PsFlor	(118:85) Rozprawili mi mnie złostni baśni, ale nie jako zakon twoj.
PsPul	(118:85) Prawili mi źli baśni, ale nie jako zakon twoj.
Wuj1923	Powiadali mi złośnicy baśni: ale nie jako twój zakon.
Gda1881	Pyszni pokopali mi doły, co nie jest według zakonu twojego.
Gda2017	Doły wykopali dla mnie zuchwali, którzy nie postępują według twego prawa.
PsBycz	Wykopali mi, nadęci-pychą, doły; coć nie jest według-ustawy-Twojéj.
Goet	Swawolni pokopali dla mnie doły, ci, którzy nie stosują się do zakonu Twego.
PsCylk	Wykopali mi zuchwalcy doły, ci, którzy nie postępują wedle nauki Twojej.
PsKrusz	Pyszni wykopali dół przedemną; nie postępują oni według prawa Twego!
PsAszk	Wykopali mi doły przewrotni, które nie są jako nauka Twa.
PsSzer	Zuchwali wykopali pode mną doły; ci, którzy nie stosują się do zakonu Twego.
Tys1	(118:85) Doły wykopali na mnie ludzie pyszni, którzy nie postępują według Twego Prawa.
Tys5	Doły wykopali dla mnie zuchwalcy, którzy nie postępują według Twego Prawa.
Bryt	Zuchwali wykopali pode mną doły; Ci, którzy nie stosują się do zakonu twego.
Pozn	Zuchwalcy wykopali doły pode mną, oni, którzy nie są w zgodzie z Twoim Prawem.
WarPra	Złoczyńcy już przede mną dół wykopali, nie postępują według Twoich wskazań.
STB	Zuchwalcy wykopali mi doły; ci, którzy nie postępują według Twojej nauki.
EIB	Zuchwali wykopali pode mną niejeden dołek - Nie postępują oni zgodnie z Twoim Prawem.

Ps 119,86

PsFlor	(118:86) Wszytki kaźni twoje prawda; złostni gonili są mie, pomoży mi.
PsPul	(118:86) Wszystki kaźni twoje prawda; źli nastali na mię, pomoży mi.
Wuj1923	Wszystkie przykazania twoje prawda: prześladowali mię niesprawiedliwie: ratuj mię.
Gda1881	Wszystkie przykazania twoje są prawdą; bez przyczyny mię prześladują; ratujże mię.
Gda2017	Wszystkie twoje przykazania są prawdą; bez powodu mnie prześladują; pomóż mi.
PsBycz	Wsze przykazania-Twe, prawdziwością; darmo prześladują-mię; dopomożże-mi.
Goet	Wszystkie przykazania Twoje są prawdą, oni zaś prześladują mnie kłamstwem; ratuj mię!
PsCylk	Wszystkie przykazania Twoje prawdą; niewinnie mnie ścigają, dopomóż mi.
PsKrusz	Wszystkie przykazania Twoje są sprawiedliwe; ci, którzy kłamią, prześladują mnie - wspomóż mnie!
PsAszk	Wszystkie rozkazania Twe wierną prawdą, kłamstwem ścigają mnie, wspomóż mię!
PsSzer	Wszystkie przykazania Twoje są prawdą; bez przyczyny prześladują mnie. Pomóż mi!
Tys1	(118:86) Wszystkie nakazy Twoje są wierne; niesłusznie mię prześladują — Ty mi dopomóż!
Tys5	Wszystkie przykazania Twoje są prawdą; gdy kłamstwem mnie prześladują - pomóż mi!
Bryt	Wszystkie przykazania twoje są prawdą; Niesłusznie prześladują mnie! Pomóż mi!
Pozn	Prawdą są wszystkie Twoje przykazania, niesłusznie mnie prześladują, wspomóż mnie!
WarPra	Wszystkie zaś Twoje przykazania są wieczne. Prześladują mnie bez powodu, przyjdź mi z pomocą!
STB	Wszystkie Twoje przykazania są prawdą; zatem niewinnie mnie ścigają, dopomóż mi.
EIB	Wszystkie Twe przykazania są prawdą - Niesłusznie mnie prześladują! Pomóż mi!

Ps 119,87

PsFlor	(118:87) Bez mała strawili są mie na ziemi, ale ja nie ostał jeśm kaźni twojich.
PsPul	(118:87) Malem nie doskończali mie na ziemi, ale ja nie ostał jeśm kaźni twoich.
Wuj1923	Bez mała mię nie dokończyli na ziemi: a ja nie opuszczałem mandatów twoich.
Gda1881	Bez mała mię już wniwecz nie obrócili na ziemi; a wszakżem ja nie opuścił przykazań twoich.
Gda2017	Omal nie zgładzili mnie na ziemi; ja zaś nie porzuciłem twoich przykazań.
PsBycz	Prawie zniweczyli-mię, rzuciwszy o-ziemię; jednakże-ja, nie zaniechałem przykazań-Twoich.
Goet	O mało nie zgładzili mnie z ziemi, a jednak nie opuściłem zarządzeń Twoich.
PsCylk	Oniemal zgładzili mnie z ziemi, a nie porzuciłem przepisów Twoich.
PsKrusz	Prawie, że zmarnowali mnie na ziemi, ja wszakże nie przestępuję Twoich rozkazów.
PsAszk	Omal nie dokończyli mię na ziemi, wszak ja nie porzuciłem Twych zaleceń.
PsSzer	Omal nie zgładzili mnie z ziemi, ale ja nie odstąpiłem od ustaw Twoich.
Tys1	(118:87) Prawie mię pokonali na ziemi; ja zaś nie porzuciłem Twoich przykazań.
Tys5	Niemalże pokonali mnie na ziemi; ja zaś nie porzuciłem Twoich postanowień.
Bryt	Omal nie zgładzili mnie z ziemi, Lecz ja nie odstąpiłem ustaw twoich.
Pozn	Omal nie starli mnie z powierzchni ziemi, ale ja nie odstąpiłem od Twoich przykazań.
WarPra	Już prawie usunęli mnie spośród żyjących, ale ja ciągle się trzymam Twych przykazań.
STB	Nieomal zgładzili mnie z ziemi, ale Twoich przepisów nie rzuciłem.
EIB	Prawie położyli mi kres na tej ziemi, Ale ja nie odstąpiłem od Twoich poleceń.

Ps 119,88

PsFlor	(118:88) Podle miłosirdzie twego ożywi mie i ostrzegać będę świedeczstwa ust twych.
PsPul	(118:88) ❬Podług miłosierdzia twego ożywi mie i strzec będę świadectwa ust twoich❭.
Wuj1923	Według miłosierdzia twego ożyw mię: a będę strzegł świadectw ust twoich.
Gda1881	Według miłosierdzia twego ożyw mię, abym strzegł świadectwa ust twoich.
Gda2017	Według twego miłosierdzia ożyw mnie, abym strzegł świadectwa twoich ust.
PsBycz	Według-dobroci Twéj, do-życia-przywołaj-mię; a-zachowam świadectwo ust-Twoich.
Goet	Zachowaj mnie przy życiu według dobroci Swojej, a będę zachowywał świadectwo ust Twoich;
PsCylk	Wedle łaski Twojéj daj mi żyć, bym zachował świadectwo ust Twoich.
PsKrusz	Według miłosierdzia Twego, pobudź mnie, a ja zachowam rozkazy ust Twoich.
PsAszk	Jako łaska Twa chciej mnie ożywić a strzedz będę świadectwa Twych ust.
PsSzer	Zachowaj mnie według łaski swojej, bym mógł strzec świadectwa ust Twoich!
Tys1	(118:88) W swym miłosierdziu zachowaj mię przy życiu, a ja strzec będę rozkazów ust Twoich.
Tys5	Według swej łaski zapewnij mi życie, ja zaś będę przestrzegać napomnień z ust Twoich.
Bryt	Zachowaj mnie według łaski swojej, Bym mógł strzec świadectwa ust twoich!
Pozn	W Twej łaskawości zachowaj mnie przy życiu, a będę przestrzegał rozkazów ust Twoich.
WarPra	W Twym miłosierdziu pozwól mi żyć dalej, ja zaś będę zważał na wszystko, co każesz.
STB	Daj mi żyć według Twojej łaski, abym zachował świadectwo Twoich ust.
EIB	Ożyw mnie według swojej łaski, Abym mógł przestrzegać Twoich postanowień!

Ps 119,89

PsFlor	(118:89) Na wieki, Gospodnie, słowo twoje przebywa na wieki na niebie.
PsPul	(118:89) Na wieki, Gospodnie, słowo twoje przebywa na niebie.
Wuj1923	(Lamed.) Na wieki, Panie, słowo twoje trwa na niebie.
Gda1881	O Panie! słowo twoje trwa na wieki na niebie.
Gda2017	Na wieki, o PANIE, twoje słowo trwa w niebie.
PsBycz	Na-wieki, o-Panie! słowo-Twé, ustaloném w-niebiosach.
Goet	Panie, na wieki utwierdzone jest słowo Twoje na niebiosach;
PsCylk	Na wieki, o Boże, słowo Twoje ustanowione na niebiosach.
PsKrusz	Lamed.Wiecznyś jest Ty, o Panie! Twoje słowo trwa w niebie.
PsAszk	Na wieczność Jehowo słowo Twe, ustawione w niebiesiech.
PsSzer	Panie, Słowo Twoje trwa na wieki, jest niezmienne jak niebiosa.
Tys1	(118:89) {Lamed} Słowo Twe, Panie, jest wieczne, niezmienne jak niebiosa.
Tys5	{Lamed} Słowo Twe, Panie, trwa na wieki, niezmienne jak niebiosa.
Bryt	Panie, słowo twoje trwa na wieki, Niewzruszone jak niebiosa.
Pozn	Twoje słowo, Jahwe, trwa na wieki, niezmiennie jak niebiosa.
WarPra	[Lamed] O Panie, niech Twoje słowo trwa na wieki, niech będzie niezmienne jak same niebiosa.
STB	Twoje słowo, o BOŻE, na wieki ustanowione jest w niebiosach.
EIB	PANIE, Twoje Słowo trwa na wieki, Jest ono niewzruszone jak niebiosa.

Ps 119,90

PsFlor	(118:90) Od naroda do naroda prawda twa; założył jeś ziemię, i przebywa.
PsPul	(118:90) W pokolenie i w pokolenie prawda twoja; założył jeś ziemię, i przebywa.
Wuj1923	Do rodzaju i rodzaju prawda twoja: ugruntowałeś ziemię, i trwa.
Gda1881	Od narodu do narodu prawda twoja; ugruntowałeś ziemię, i stoi.
Gda2017	Z pokolenia na pokolenie twoja prawda; ugruntowałeś ziemię i trwa.
PsBycz	Od-pokolenia, do-pokolenia, prawdziwość-Twoja; ustawiłeś ziemię, i-stoi.
Goet	Od pokolenia do pokolenia trwa wierność Twoja; utwierdziłeś ziemię i stoi.
PsCylk	Od pokolenia do pokolenia prawda Twoja, utwierdziłeś ziemię i stoi.
PsKrusz	Sprawiedliwość Twoja trwa od pokolenia do pokolenia; Tyś ugruntował ziemię i stoi.
PsAszk	Pokoleniu pokoleń wierność Twa, utwierdziłeś ziemię i ostanie się.
PsSzer	Prawda Twoja trwa z pokolenia w pokolenie, ugruntowałeś ziemię i stoi.
Tys1	(118:90) Wierność Twoja trwa na pokolenia; stworzyłeś ziemię, co wciąż istnieje.
Tys5	Wierność Twoja [trwa] z pokolenia na pokolenie; umocniłeś ziemię, i trwa.
Bryt	Prawda twoja trwa z pokolenia w pokolenie, Ugruntowałeś ziemię i stoi.
Pozn	Z pokolenia w pokolenie trwa wierność Twoja, utwierdziłeś ziemię i ona istnieje.
WarPra	Z pokolenia na pokolenie niech trwa wierność Twoja, Tyś przecież stworzył ziemię, która jest dotychczas.
STB	Twoja prawda od pokolenia do pokolenia; utwierdziłeś ziemię i stoi.
EIB	Twoja prawda rozciąga się na pokolenia, Ugruntowałeś ziemię - i nie przemija.

Ps 119,91

PsFlor	(118:91) Obrządzenim twojim stają dniowie, bo wszytko służy t[w]obie.
PsPul	(118:91) Obr❬z❭ ądzenim twoim stają dniowie, bo wszystko służy tobie.
Wuj1923	Zrządzeniem twojem dzień trwa; albowiem tobie wszystko służy.
Gda1881	Według rozrządzenia twego trwa to wszystko aż do dnia tego; wszystko to zaiste jest ku służbie twojej.
Gda2017	Wszystko trwa do dziś według twego rozporządzenia; to wszystko służy tobie.
PsBycz	Według-rozporządzeń-Twych, niebo i ziemia trwają do dzisiaj; bo, to-wszystko, dziéła-Twoje.
Goet	Według postanowienia Twego wszystko stoi dziś jeszcze; bo wszechświat służy Tobie!
PsCylk	Wedle praw Twoich stoją po dziś dzień, bo wszystko sługi Twoje.
PsKrusz	Dla rozkazów Twoich wszystko zachowane jest do dnia dzisiejszego, gdyż każde stworzenie musi służyć Tobie.
PsAszk	Wedle wyroków Twych i dziś staną, gdyż wszystko - sługi Twe.
PsSzer	Według praw Twoich istnieje dotąd, bo wszystko służy Tobie.
Tys1	(118:91) Według Twych wyroków trwają w każdym czasie, bo wszystkie rzeczy Ci służą.
Tys5	Wszystko trwa do dziś według Twoich wyroków, bo wszystkie rzeczy Ci służą.
Bryt	Według praw twoich istnieje dotąd, Bo wszystko służy tobie.
Pozn	Na mocy Twoich wyroków dziś trwają, albowiem wszystko Tobie służy.
WarPra	Wszystko istnieje według ustanowienia Twego i wszystko jest po to, żeby Tobie służyć.
STB	Według Twoich praw wszyscy stoją aż po dziś dzień, bo są twoimi sługami.
EIB	Według Twoich rozstrzygnięć istnieje do dziś, Ponieważ wszystko służy Tobie.

Ps 119,92

PsFlor	(118:92) Jedno iże zakon twoj myślenie moje jest, tegdy snadź zginąłbych we śmierze mojej.
PsPul	(118:92) Jedno iż zakon twoj myślenie moje jest, tegdy snadź zginąłbych był we śmierze mojej.
Wuj1923	Jedno że zakon twój jest rozmyślaniem mojem: tedybych był zginął w uniżeniu swojem.
Gda1881	By był zakon twój nie był kochaniem mojem, dawnobym był zginął w utrapieniu mojem.
Gda2017	Gdyby twoje prawo nie było moją rozkoszą, dawno zginąłbym w moim utrapieniu.
PsBycz	Gdyby-nie była, ustawa-Twa, rozkoszą-mą; wtenczasbym zginął, w-nędzy-mojéj.
Goet	Gdyby zakon Twój nie był rozkoszą moją, zginąłbym był w nędzy swojej.
PsCylk	Gdyby nie nauka Twoja rozkoszą moją; zginąłbym w niedoli mojéj.
PsKrusz	Gdyby prawo Twoje nie było dla mnie pociechą, zginąłbym w utrapieniu swojem.
PsAszk	Gdybyż nie nauka Twa mą rozkoszą, dawnobym zginął w mej udręce.
PsSzer	Gdyby zakon Twój nie był rozkoszą moją, zginąłbym w niedoli.
Tys1	(118:92) Gdyby Twe Prawo nie było moją rozkoszą, byłbym już zginął w mym utrapieniu.
Tys5	Gdyby Twoje Prawo nie było moją rozkoszą, byłbym już zginął w mej nędzy.
Bryt	Gdyby zakon twój nie był rozkoszą moją, Zginąłbym w niedoli.
Pozn	Gdybym się nie rozmiłował w Twoim Prawie, już dawno bym zginął w mym poniżeniu.
WarPra	Gdyby Twoje prawo nie było mi przyjazne, już bym dawno zginął w utrapieniu moim.
STB	Gdyby Twoje Prawo nie była mą rozkoszą – byłbym zginął w mojej niedoli.
EIB	Gdyby Twe Prawo nie było mą rozkoszą, Szybko zginąłbym w niedoli.

Ps 119,93

PsFlor	(118:93) Na wieki nie zapomnię prawot twojich, bo w nich ożywił jeś mię.
PsPul	(118:93) Na wieki nie zapomnię prawot twoich, bo w nich ożywił jeś mie.
Wuj1923	Na wieki me przepomnę sprawiedliwości twoich; boś mię przez nie ożywił.
Gda1881	Na wieki nie zapomnę na przykazania twoje, gdyżeś mię w nich ożywił.
Gda2017	Nigdy nie zapomnę twoich przykazań, bo nimi mnie ożywiłeś.
PsBycz	Na-wieki nie zapomnę przykazań-Twoich; bo, przez-nie, do-życia-przywołujesz-mię.
Goet	Nigdy nie zapomnę zarządzeń Twoich, bo przez nie Tyś mnie ożywił.
PsCylk	Nigdy nie zapomnę przepisów Twoich, bo przez nie dajesz mi żyć.
PsKrusz	Nigdy nie zapomnę o Twoich przykazaniach, przez nie bowiem Ty pobudziłeś mnie.
PsAszk	Na wieczność Twoich nie przepomnę zaleceń, bo nimi utrzymałeś mnie przy życiu.
PsSzer	Nigdy nie zapomnę ustaw Twoich, bo przez nie zachowujesz mnie przy życiu.
Tys1	(118:93) Nie zapomnę na wieki Twoich przykazań, bo przez nie dałeś mi życie.
Tys5	Nie zapomnę na wieki Twoich postanowień, bo przez nie dałeś mi życie.
Bryt	Nigdy nie zapomnę przykazań twoich, Bo przez nie zachowujesz mnie przy życiu.
Pozn	Nie zapomnę na wieki o Twych przykazaniach, gdyż przez nie Ty mnie ożywiasz.
WarPra	Nigdy nie zapomnę o nakazach Twoich, bo przez nie dajesz mi życie.
STB	Nigdy nie zapomnę Twych przepisów, bo przez nie dajesz mi żyć.
EIB	Na wieki nie zapomnę o Twych poleceniach, Bo dzięki nim zachowujesz mnie przy życiu.

Ps 119,94

PsFlor	(118:94) Twoj jeśm ja, zbawiona mie uczyń, bo prawot twojich dobywał jeśm.
PsPul	(118:94) Twoj jeśm ja, zbawionym mie uczyń, bo prawot twoich dobywał jeśm.
Wuj1923	Twójcim ja, zbawże mię; bociem szukał sprawiedliwości twoich.
Gda1881	Twójcim ja, zachowajże mię; bo przykazań twoich szukam.
Gda2017	Twoim jestem, wybaw mnie, bo szukam twoich przykazań.
PsBycz	Twoimci, ja; ocal mię; bo, przykazań-Twoich, troskliwie-poszukiwam.
Goet	Jestem Twoim, wybaw mię! bo zgłębiam przykazania Twoje.
PsCylk	Tobiem oddany, dopomóż mi, bo przepisy Twoje badam.
PsKrusz	Twój jestem, wspomóż mnie! gdyż szukam przykazań Twoich.
PsAszk	Jam Twój, wybaw mnie, gdyż zaleceń Twych szukam.
PsSzer	Twoim jestem, wspomóż mnie, bo szukam ustaw Twoich!
Tys1	(118:94) Należę do Ciebie — zbaw mię, bo szukałem Twoich przykazań.
Tys5	Należę do Ciebie - wybaw mnie, bo rozważam Twe postanowienia.
Bryt	Twoim jestem! Wybaw mnie, Bo szukam przykazań twoich!
Pozn	Twój jestem, wybaw mnie, szukam bowiem Twoich przykazań.
WarPra	Twój jestem, zechciej mnie więc ratować, bo ciągle szukam nakazów Twoich.
STB	Tobie jestem oddany dopomóż mi, gdyż badam Twoje przepisy.
EIB	Jestem Twój! Zechciej mnie wybawić, Ponieważ zależy mi na Twoich poleceniach!

Ps 119,95

PsFlor	(118:95) Mnie czakali są grzeszni, bychą zagubili mię, świadeczstwa twoja rozumiał jeśm.
PsPul	(118:95) Mnie czakali grzeszni, aby zgubili mie, świadectwa twoja rozumiał jeśm.
Wuj1923	Na mię czekali złośnicy, aby mię zatracili: zrozumiałem świadectwa twoje.
Gda1881	Czekają na mię niezbożnicy, aby mię zatracili; ale ja świadectwa twoje uważam.
Gda2017	Czyhają na mnie niegodziwi, aby mnie stracić, ale ja rozważam twoje świadectwa.
PsBycz	Na-mnie zasadzają-się złoczyńcy, dla-zgubienia-mię; ale ja, świadectwa-Twoje, rozważam.
Goet	Bezbożni czyhają na mnie, aby mnie zgubić, ale ja zważam na świadectwa Twoje.
PsCylk	Na mnie czekali niegodziwi, aby mnie zgubić; świadectwa Twoje rozważam.
PsKrusz	Niesprawiedliwi czyhają na mnie, aby mnie zgubić, ja wszakże zachowuję przykazania Twoje.
PsAszk	Na mnie zamierzyli się niegodziwcy, aby mnie zgubić - nad Twymi świadectwami będęż się zastanawiał.
PsSzer	Bezbożni czyhają na mnie, aby mnie zgubić, ale ja rozważam świadectwa Twoje.
Tys1	(118:95) Czekają na mnie grzesznicy, żeby mię zgubić; ja dążę do Twoich rozkazów.
Tys5	Czyhają na mnie grzesznicy, żeby mnie zgubić; ja przestrzegam Twoich napomnień.
Bryt	Bezbożni czyhają na mnie, aby mnie zgubić, Ale ja rozważam świadectwa twoje.
Pozn	Bezbożni czyhają, aby mnie zgubić, ja staram się pojąć Twoje rozkazy.
WarPra	Złoczyńcy czyhają, żeby mnie zgładzić, ale ja tego słucham, co Ty nakazujesz.
STB	Niegodziwi na mnie czekali, by mnie zgubić; ale ja rozważam Twe świadectwa.
EIB	Bezbożni czyhają na mnie, chcieliby mnie zgubić, Lecz ja opieram się na Twych postanowieniach.

Ps 119,96

PsFlor	(118:96) Wszelkiego skończenia widział jeśm koniec, szyroko kazanie twe barzo.
PsPul	(118:96) Wszelikiego swirzchowania widziałeśm koniec, szyroka kaźń twoja barzo.
Wuj1923	Wszelkiéj doskonałości widziałem koniec: bardzo szerokie przykazanie twoje.
Gda1881	Wszelkiej rzeczy koniec widzę; ale przykazanie twoje bardzo szerokie.
Gda2017	Widziałem koniec wszelkiej doskonałości, ale twoje przykazanie jest bezkresne.
PsBycz	W-każdéj doskonałości, upatruję koniec; lecz, obszerném, przykazanie Twé, nader.
Goet	Widziałem koniec wszelkiej doskonałości; ale przykazanie Twoje jest bardzo obszerne.
PsCylk	Wszelkiéj znikomości widziałem kres; rozległe przykazania Twoje wielce.
PsKrusz	Widzę wszelką doskonałość aż do końca; przykazanie Twoje nadzwyczajnie jest szerokie.
PsAszk	Wszelkiemu zniszczeniu ujrzałem koniec, szerokie rozkazanie Twoje bardzo.
PsSzer	Widziałem koniec wszelkiej doskonałości, lecz przykazanie Twoje nie zna granic.
Tys1	(118:96) Widziałem, że ma granice wszelka doskonałość; nakaz Twój sięga najdalej.
Tys5	Zobaczyłem, że wszelka doskonałość ma granice: Twoje przykazanie sięga bardzo daleko.
Bryt	Widziałem koniec wszelkiej rzeczy, Lecz przykazanie twoje trwa najdłużej.
Pozn	Widziałem kres każdej doskonałości, ale Twoje przykazanie nie ma granic.
WarPra	Widziałem, że nawet to, co najdoskonalsze, ma swoje granice, nieskończone zaś są przykazania Twoje.
STB	Widziałem kres wszelkiej znikomości; wielce rozległe są Twoje przykazania.
EIB	Zauważyłem, że wszelka doskonałość ma swoje granice - Twoje przykazanie otwiera szeroką przestrzeń.

Ps 119,97

PsFlor	(118:97) Kako miłował jeśm zakon twoj, Panie! Wszytek dzień myślenie moje jest.
PsPul	(118:97) Kako miłował jeśm zakon twoj, Gospodnie! Wszystek dzień myślenie twoje jest.
Wuj1923	(Mem.) Jakom się rozmiłował zakonu twego, Panie: cały dzień jest rozmyślaniem mojem.
Gda1881	O jakom się rozmiłował zakonu twego! tak, iż każdego dnia jest rozmyślaniem mojem.
Gda2017	O, jakże miłuję twoje prawo! Przez cały dzień o nim rozmyślam.
PsBycz	O-jakże miłuję ustawę-Twoję! każdego dnia, ona, rozmyślaniem-mojém.
Goet	O, jak miłuję zakon Twój! jest mojem rozmyślaniem przez cały dzień.
PsCylk	Jakżem umiłował naukę Twoję, cały dzień ona myślą moją.
PsKrusz	Mem. Jak ja kocham Twoje prawo! Ono jest każdego dnia rozmyślaniem mojem!
PsAszk	Jakżesz ukochałem Twą naukę, dzień cały jest mem rozmyślaniem.
PsSzer	O, jakże rozmiłowałem się w zakonie Twoim, przez cały dzień rozmyślam o nim!
Tys1	(118:97) {Mem} Jakże miłuję Prawo Twoje, Panie! Cały dzień nad nim rozmyślam.
Tys5	{Mem} Jakże miłuję Prawo Twoje: przez cały dzień nad nim rozmyślam.
Bryt	O, jakże miłuję zakon twój, Przez cały dzień rozmyślam o nim!
Pozn	Jakżem się rozmiłował w Twoim Prawie, rozważam je przez cały dzień.
WarPra	[Mem] Jakże miłuję przykazania Twoje, rozmyślam o nich przez dzień cały!
STB	Jakże umiłowałem Twoją naukę, ona jest moją myślą przez cały dzień.
EIB	O, jakże kocham Twoje Prawo, Rozmyślam o nim cały dzień!

Ps 119,98

PsFlor	(118:98) Nad nieprzyjacioły mojimi mądra jeś mię uczynił kazanim twym, bo na wieki mnie jest.
PsPul	(118:98) Nad nieprzyjacioły moimi mądrym jeś mie uczynił ❬kaźnią twoją❭, bo na wieki mnie jest.
Wuj1923	Nad nieprzyjacioły moich mądrymeś mię uczynił przykazaniem twojem; bo wiecznie jest zemną.
Gda1881	Nad nieprzyjaciół moich mędrszym mię czynisz przykazaniem twojem; bo je mam ustawicznie przed sobą.
Gda2017	Czynisz mnie mądrzejszym od moich nieprzyjaciół dzięki twoim przykazaniom, bo mam je zawsze przed sobą.
PsBycz	Niżeli-nieprzyjaciół-mych, mędrszym-czynisz-mię, przykazaniami-Twojemi; bo, na-wieki są, u-mnie.
Goet	Mądrzejszym od wrogów moich czynią mnie Twoje przykazania, bo mojemi są na wieki.
PsCylk	Od nieprzyjaciół mędrszym czynią mnie przykazania Twoje, bo zawsze są przy mnie.
PsKrusz	Twoje przykazania uczyniły mnie mądrzejszym, aniżeli nieprzyjaciele moi; one wiecznie pozostają przy mnie.
PsAszk	Nad wrogi me użyczy mi mądrości rozkazaniami Twojemi, bo na wieczność jest moją.
PsSzer	Przykazanie Twoje czyni mnie mędrszym od nieprzyjaciół Twoich, bo je mam zawsze.
Tys1	(118:98) Twój nakaz uczynił mię mędrszym od moich wrogów, bo zostaje ze mną na wieki.
Tys5	Twoje przykazanie uczyniło mnie mędrszym od mych wrogów, bo jest ono moim na wieki.
Bryt	Przykazanie twe czyni mnie mędrszym od nieprzyjaciół moich, Ponieważ mam je na zawsze,
Pozn	Nad moich wrogów mędrszym mnie czynisz, przez Twe nakazy, które wiecznie są ze mną.
WarPra	Od wrogów mędrszy jestem dzięki Twym nakazom, bo one są mi zawsze tak bliskie.
STB	Twoje przykazania czynią mnie mądrzejszym od moich nieprzyjaciół, ponieważ zawsze są przy mnie.
EIB	Twoje przykazanie czyni mnie mądrzejszym od moich wrogów, Ponieważ jest przy mnie wiecznie.

Ps 119,99

PsFlor	(118:99) Nade wszytki uczące mię rozumiał jeśm, eże kazania twoja myśl moja jest.
PsPul	(118:99) Nade wszystki uczące mie rozumiał jeśm, bo świadectwa twoja myśl moja jest.
Wuj1923	Nad wszystkie uczyciele moje zrozumiałem; bo świadectwa twoje są rozmyślanie moje.
Gda1881	Nad wszystkich nauczycieli moich stałem się rozumniejszym; bo świadectwa twoje są rozmyślaniem mojem.
Gda2017	Stałem się rozumniejszy od wszystkich moich nauczycieli, bo rozmyślam o twoich świadectwach.
PsBycz	Niż-wszyscy nauczyciele-moi, lepiéj się-wyuczyłem; bo, świadectwa-Twe, rozmyślaniem-mojém.
Goet	Stałem się rozsądniejszym od wszystkich nauczycieli moich, bo świadectwa Twoje są rozmyślaniem mojem.
PsCylk	Od wszystkich nauczycieli moich stałem się rozumniejszym, bo świadectwo Twoje myślą moją.
PsKrusz	Zrozumiałem lepiej, aniżeli moi nauczyciele, ponieważ rozkazy Twoje są rozmyślaniem mojem.
PsAszk	Nad wszystkie nauczyciele me roztropnie sobie poczynam, bo Twoje świadectwa moją gawędą.
PsSzer	Jestem rozumniejszy od wszystkich moich nauczycieli, bo rozmyślam o świadectwach Twoich.
Tys1	(118:99) Jestem roztropniejszy od wszystkich, którzy mnie uczą, bo rozmyślam o Twoich rozkazach.
Tys5	Jestem roztropniejszy od wszystkich, którzy mnie uczą, bo rozmyślam o Twoich napomnieniach.
Bryt	Jestem rozumniejszy od wszystkich moich nauczycieli, Bo rozmyślam o świadectwach twoich.
Pozn	Mędrszy jestem niż wszyscy moi mistrzowie, gdyż rozpamiętywam Twoje ustawy.
WarPra	Stałem się mędrszy od nauczycieli. Dlatego że myślę o Twoich nakazach.
STB	Stałem się rozumniejszym od wszystkich moich nauczycieli, bo moją myślą jest Twe świadectwo.
EIB	Jestem roztropniejszy od wszystkich mych nauczycieli, Gdyż rozmyślam o Twych postanowieniach.

Ps 119,100

PsFlor	(118:100) Nad starymi rozumiał jeśm, eże kaźni twojich szukał jeśm.
PsPul	(118:100) Nad starymi rozumiał jeśm, bo kaźni twoich szukał jeśm.
Wuj1923	Nad starce zrozumiałem: iżem się dowiadywał mandatów twoich.
Gda1881	Nad starców jestem roztropniejszy; bo przykazań twoich przestrzegam.
Gda2017	Jestem roztropniejszy od starszych, bo przestrzegam twoich przykazań.
PsBycz	Niżeli-starcy, stałem-się-baczniejszym; bo, przykazania Twé, zachowywałem.
Goet	Więcej mam zrozumienia niż starcy, bo zachowuję zarządzenia Twoje.
PsCylk	Od starców stałem się roztropniejszym, bo przepisów Twoich strzegę.
PsKrusz	Rozumiem więcej, aniżeli starcy, ponieważ zachowuję Twoje przykazania.
PsAszk	Niżli starce wyrozumiałem, bo na Twoje zważałem zalecenia.
PsSzer	Jestem roztropniejszy od starszych, bo strzegę ustaw Twoich.
Tys1	(118:100) Jestem rozumniejszy od starców, bo zachowuję Twoje przykazania.
Tys5	Jestem roztropniejszy od starców, bo zachowuję Twoje postanowienia.
Bryt	Jestem roztropniejszy od starszych, Bo strzegę przykazań twoich!
Pozn	Rozumniejszy jestem od starców, bo strzegę Twoich przykazań.
WarPra	Rozumem nie ustępuję starcom, bo zachowuję przykazania Twoje.
STB	Stałem się roztropniejszym od starców, bo strzegę Twoich przepisów.
EIB	Jestem rozsądniejszy od starszych, Bo strzegę Twoich poleceń!

Ps 119,101

PsFlor	(118:101) Ode wszelki złej drogi chował jeśm nogi moje, bych strzegł słowa twoja.
PsPul	(118:101) Ode wszelikiej złej drogi chował jeśm nogi moje, bych strzegł słowa twa.
Wuj1923	Od wszelakiéj złéj drogi hamowałem nogi moje, abych strzegł słów twoich.
Gda1881	Od wszelkiej złej drogi zawściągam nogi swoje, abym strzegł słowa twego.
Gda2017	Powstrzymuję swoje nogi od wszelkiej drogi złej, abym strzegł twego słowa.
PsBycz	Od-wszelkiéj drogi złéj, powściągam nogi-moje; ażebym dochował słowa-Twojego.
Goet	Od wszelkiej złej ścieżki powściągam nogi moje, aby zachowywać słowo Twoje.
PsCylk	Od wszelkiéj drogi złéj wstrzymuję nogi moje, bym zachował słowo Twoje.
PsKrusz	Powstrzymuję nogi moje od wszelkich złych dróg. dlatego też strzegę słów Twoich.
PsAszk	Od wszelkiej złej ścieżki uwięziłem me nogi, aby Twojego strzedz słowa.
PsSzer	Wstrzymuję nogi swoje od wszelkiej złej drogi, aby strzec Słowa Twego.
Tys1	(118:101) Stopy swe powstrzymuję od wszelkiej złej drogi, aby słów Twoich przestrzegać.
Tys5	Powstrzymuję nogi od wszelkiej złej ścieżki, aby słów Twoich przestrzegać.
Bryt	Wstrzymuję nogi swoje od wszelkiej złej drogi, Aby strzec słowa twego.
Pozn	Od wszelkiej złej ścieżki powstrzymuję swoje nogi, ażebym mógł strzec Twego słowa.
WarPra	Trzymam się z dala od złej drogi, bo chcę wypełniać każde słowo Twoje.
STB	Wstrzymaj moje nogi od wszelkiej złej drogi, abym zachował Twoje słowo.
EIB	Powstrzymuję nogi od wszelkiej złej ścieżki Po to, by strzec Twego Słowa.

Ps 119,102

PsFlor	(118:102) Od sądow twojich nie zstąpał jeśm, bo ty zakon położył jeś mnie.
PsPul	(118:102) Od sądow twoich nie zstąpał jeśm, b❬o❭ ty zakon położył jeś mnie.
Wuj1923	Nie odstępowałem od sądów twoich; boś ty mnie zakon ustawił.
Gda1881	Od sądów twoich nie odstępuję, przeto, że ich ty mnie uczysz.
Gda2017	Nie odstępuję od twoich nakazów, bo ty mnie uczysz.
PsBycz	Od-rozporządzeń-Twych nie zbaczam; bo Ty nauczasz-mię.
Goet	Od praw Twoich nie odstępuję, boś Ty mnie pouczył.
PsCylk	Od praw Twoich nie odstępuję, bo Ty mnie prowadzisz.
PsKrusz	Nie odstąpiłem od Twoich wyroków, ponieważ Ty nauczyłeś mnie.
PsAszk	Od wyroków Twych nie odstąpiłem, boś Ty mnie oświecił.
PsSzer	Od praw Twoich nie odstępowałem, bo Ty mnie uczyłeś.
Tys1	(118:102) Nie odstępuję od Twoich wyroków, albowiem Tyś mię pouczył.
Tys5	Nie odstępuję od Twoich wyroków, albowiem Ty mnie pouczasz.
Bryt	Od sądów twoich nie odstępuję, Ponieważ Ty mnie nauczasz.
Pozn	Od wyroków Twoich nie odstępuję, Ty mnie bowiem pouczasz.
WarPra	Nie uchylam się od żadnego z Twoich wyroków, Ty sam mnie wszystkiego nauczasz.
STB	Nie odstępuję od Twoich praw, ponieważ Ty mnie prowadzisz.
EIB	Nie odstępuję od Twoich rozstrzygnięć, Ponieważ Ty mnie pouczasz.

Ps 119,103

PsFlor	(118:103) Jako słodkie gardzielam {albo ❬...❭} mojem mołwy twoje, nad strzedź ustom mojim.
PsPul	(118:103) Kako słodkie gardzielam moim mołwy twoje, nad stredź ustam moim.
Wuj1923	Jako wdzięczne podniebieniu memu słowa twoje: nad miód ustom moim.
Gda1881	O jako są słodkie słowa twoje podniebieniu memu! nad miód są słodsze ustom moim.
Gda2017	O, jakże słodkie są twoje słowa dla mego podniebienia! Są słodsze niż miód dla moich ust.
PsBycz	O-jakże słodkié, podniebieniu-memu, przyrzeczenié-Twojé! ono słodszé, niżeli-miód, dla-ust-moich.
Goet	Jak słodkie są słowa Twoje podniebieniu memu, słodsze od miodu ustom moim.
PsCylk	Jak słodkie są podniebieniu memu słowa Twoje, bardziéj niż miód ustom moim.
PsKrusz	Jak przyjemne są słowa Twoje dla podniebienia mego! więcej, aniżeli miód dla ust moich!
PsAszk	Jakżesz wdzięczne memu podniebieniu, - powiedzenie Twe nad miód ustom moim.
PsSzer	O, jak słodkie jest Słowo Twoje dla podniebienia mego, bardziej niż miód dla ust moich.
Tys1	(118:103) Jak słodka jest mowa Twa dla mego podniebienia: ponad miód dla ust moich.
Tys5	Jak słodka jest dla mego podniebienia Twoja mowa, ponad miód dla ust moich.
Bryt	O, jak słodkie jest słowo twoje dla podniebienia mego, Słodsze niż miód dla ust moich.
Pozn	Jakże miłe memu podniebieniu są słowa Twoje, słodsze są od miodu dla moich ust.
WarPra	Jakże miłe podniebieniu memu są Twe obietnice, od miodu słodsze są dla ust moich.
STB	Jakże słodkie są mojemu podniebieniu Twoje słowa, bardziej niż miód moim ustom.
EIB	O, jak słodka jest Twoja obietnica dla mego podniebienia, Słodsza jest niż miód dla mych ust.

Ps 119,104

PsFlor	(118:104) Od kaźni[ch] twojich rozumiał jeśm, przeto nienaźrał jeśm wszelki drogi lichoty.
PsPul	(118:104) Od kaźni twoich rozumiał jeśm, przeto nienaźrzał jeśm wszelikiej drogi złości.
Wuj1923	Z przykazania twego zrozumiałem: przetóżem miał w nienawiści wszelką drogę nieprawości.
Gda1881	Z przykazań twoich nabyłem rozumu: przetoż mam w nienawiści wszelką ścieszkę obłędliwą.
Gda2017	Dzięki twoim przykazaniom nabywam rozumu; dlatego nienawidzę wszelkiej ścieżki fałszywej.
PsBycz	Z-przykazań-Twych, roztropnym-się-staję; dla tegoć nienawidzę wszelką drogę kłamstwa.
Goet	Z zarządzeń Twoich nabywam zrozumienia, dlatego nienawidzę każdą ścieżkę kłamliwą.
PsCylk	Przez przepisy Twoje nabieram mądrości, dla tego nienawidzę wszelką drogę fałszu.
PsKrusz	Od przykazań Twoich zdobyłem wiedzę, ponieważ miałem w nienawiści wszelką drogę złą.
PsAszk	Od zaleceń Twych zaczerpnę rozsądku, przetoż znienawidziłem wszelką ścieżkę kłamstwa.
PsSzer	Z ustaw Twoich nabyłem rozumu, dlatego nienawidzę wszelkiej ścieżki fałszu.
Tys1	(118:104) Dzięki Twoim przykazaniom nabieram rozumu, nienawidzę więc wszelkiej drogi nieprawej.
Tys5	Z Twoich przykazań czerpię roztropność, dlatego nienawidzę wszelkiej ścieżki nieprawej.
Bryt	Z przykazań twoich nabrałem rozumu, Dlatego nienawidzę wszelkiej ścieżki kłamliwej.
Pozn	Twoje przykazania dały mi mądrość, dlatego nienawidzę wszelkiej drogi kłamliwej.
WarPra	Z przykazań Twoich mądrość zdobywam i dlatego brzydzę się drogami kłamstwa.
STB	Przez Twoje przepisy nabieram mądrości, dlatego nienawidzę wszelkiej drogi fałszu.
EIB	Dzięki Twym rozporządzeniom nauczyłem się rozsądku, Dlatego nienawidzę wszelkich ścieżek kłamstwa.

Ps 119,105

PsFlor	(118:105) Świeca nogam mojim słowo twoje i światłość stdzam {albo stieżkam} mojem.
PsPul	(118:105) Świeca nogam moim słowo twoje i światłość stdzam moim.
Wuj1923	(Nun.) Pochodnią nogom moich słowo twoje, i światłość ścieżkom moich.
Gda1881	Słowo twe jest pochodnią nogą moim, a światłością ścieszce mojej.
Gda2017	Twoje słowo jest pochodnią dla moich nóg i światłością na mojej ścieżce.
PsBycz	Pochodnią dla-nóg-mych, słowo-Twojé; a,-światłością, dla-ścieszki-mojéj.
Goet	Słowo Twoje jest pochodnią nodze mojej i światłem na ścieżce mojej.
PsCylk	Pochodnią nodze mojéj słowo Twoje, i światłem na ścieżce mojéj.
PsKrusz	Nun. Słowo Twoje jest pochodnią dla nóg moich - i światłością na drodze mojej.
PsAszk	Pochodnią nogom mym słowo Twe i światłem ścieżynie mojej.
PsSzer	Słowo Twoje jest pochodnią nogom moim i światłością ścieżkom moim.
Tys1	(118:105) Twe słowo jest dla moich stóp pochodnią i światłem na mojej ścieżce.
Tys5	{Nun} Twoje słowo jest lampą dla moich kroków i światłem na mojej ścieżce.
Bryt	Słowo twoje jest pochodnią nogom moimI światłością ścieżkom moim.
Pozn	Pochodnią nóg moich jest Twoje słowo, światłem na mojej drodze.
WarPra	[Nun] Słowo Twoje jest światłem dla stóp moich, pochodnią na drogach moich.
STB	Twoje słowo jest pochodnią mojej nogi i światłem na mojej ścieżce.
EIB	Twoje Słowo jest pochodnią dla mych nóg, Jest światłem dla moich ścieżek.

Ps 119,106

PsFlor	(118:106) Przysiągł jeśm i ustawił jeśm strzec sądow prawdy twojej.
PsPul	(118:106) Przysiągł i ustawił jeśm strzec sądy prawdy twojej.
Wuj1923	Przysiągłem i postanowiłem strzedz sądów sprawiedliwości twojéj.
Gda1881	Przysięgłem i uczynię temu dosyć, że będę strzegł sądów sprawiedliwości twojej.
Gda2017	Złożyłem przysięgę i wypełnię ją, będę przestrzegał twoich sprawiedliwych nakazów.
PsBycz	Przysiągłem, i-wytrwam, w dochowaniu wyroków sprawiedliwości-Twojéj.
Goet	Przysiągłem i dotrzymam tego: przestrzegać praw sprawiedliwości Twojej.
PsCylk	Przysiągłem i dotrzymam, strzedz wyroków sprawiedliwych Twoich.
PsKrusz	Przysiągłem i wypełnię to, że zachowam wyroki sprawiedliwości Twojej.
PsAszk	Poprzysiągłem i spełnię, aby przestrzegać sądów sprawiedliwości Twej.
PsSzer	Przysiągłem i dotrzymam: Będę strzegł Twoich praw sprawiedliwych.
Tys1	(118:106) Przysięgam i postanawiam przestrzegać Twych słusznych wyroków.
Tys5	Przysiągłem i postanawiam przestrzegać Twoich sprawiedliwych wyroków.
Bryt	Przysiągłem i potwierdzam:Chcę strzec twoich praw sprawiedliwych.
Pozn	Przysięgłem i to utrzymuję, że będę strzegł Twych sprawiedliwych wyroków.
WarPra	Złożyłem przysięgę i chcę jej być wierny, będę wypełniał Twoją świętą wolę.
STB	Przysiągłem i dotrzymam – strzec sprawiedliwych Twoich wyroków.
EIB	Przysiągłem i potwierdzam: Pragnę przestrzegać Twoich sprawiedliwych rozstrzygnięć.

Ps 119,107

PsFlor	(118:107) Uśmierzył jeś❬m❭ się barzo, Gospodnie, ożywi mię podług słowa twego.
PsPul	(118:107) Uśmierzył jeśm sie barzo, Gospodnie, ożywi mie podług słowa twego.
Wuj1923	Jestem zewsząd uniżony, Panie: ożyw mię według słowa twego.
Gda1881	Jestem bardzo utrapiony; o Panie! ożyw mię według słowa twego.
Gda2017	Jestem bardzo strapiony; PANIE, ożyw mnie według słowa twego.
PsBycz	Strapion-jestem, aż-do ostateczności; o-Panie! pokrzep-mię, według-słowa-Twego.
Goet	Jestem nadmiernie upokorzony, Panie, ożyw mnie według słowa Twego!
PsCylk	Znękanym bardzo, Boże, daj mi żyć wedle słowa Twojego.
PsKrusz	Jestem bardzo uniżony, o Panie! podnieś mnie według słowa Twego!
PsAszk	Umartwionym aż nazbyt, Jehowo, chciej ożywić mnie, jako słowo Twe.
PsSzer	Jestem bardzo utrapiony: Panie, ożyw mnie według Słowa swego!
Tys1	(118:107) Panie, straszliwie jestem udręczony, zachowaj mnie przy życiu według Twego słowa.
Tys5	Panie, jestem bardzo udręczony, zachowaj mnie przy życiu według Twego słowa.
Bryt	Jestem bardzo utrapiony, Panie, ożyw mnie według słowa swego!
Pozn	Utrapiony jestem nad miarę, Jahwe, ożyw mnie zgodnie z Twym słowem,
WarPra	Panie, tak bardzo jestem przygnębiony, wlej we mnie życie według słów Twoich.
STB	Jestem bardzo znękanym, WIEKUISTY, daj mi żyć według Twojego słowa.
EIB	Jestem bardzo udręczony - Ożyw mnie, PANIE, zgodnie z Twoim Słowem.

Ps 119,108

PsFlor	(118:108) Wolna ust mojich wdzięczna uczyń, Gospodnie, i sądom twojim naucz mnie.
PsPul	(118:108) Wolna ust moich wdzięczna uczyń, Gospodnie, i sądom twoim nauczy mie.
Wuj1923	Dobrowolne ust moich przyjmij wdzięcznie, Panie: a naucz mię sądów twoich.
Gda1881	Panie! dobrowolne śluby ust moich przyjmij proszę za wdzięczne, a sądów twoich naucz mię.
Gda2017	PANIE, przyjmij dobrowolne ofiary moich ust i naucz mnie twoich nakazów.
PsBycz	Dobrowolne-ofiary ust-mych, mile-przyim, proszę, o-Panie! i,-rozporządzeń-Twoich, naucz-mię.
Goet	Panie, niech Ci się podobają dobrowolne ofiary ust moich, a praw Twoich naucz mię!
PsCylk	Ofiary ust moich upodobać racz Boże, a praw Twoich naucz mnie.
PsKrusz	Niechaj dobrowolne ofiary ust moich będą przyjemne dla Ciebie; o Panie! naucz mnie sądów Twoich.
PsAszk	Szczodrość ust moich przyjm proszę Jehowo życzliwie i naucz mię Twoich praw.
PsSzer	Racz przyjąć łaskawie, Panie, dobrowolne ofiary ust moich i naucz mnie praw swoich!
Tys1	(118:108) Przyjmij ofiary ust moich, o Panie, i naucz mię Twoich wyroków.
Tys5	Przyjmij, o Panie, ofiary z ust moich i naucz mnie Twoich wyroków.
Bryt	Racz przyjąć, Panie, dobrowolne ofiary ust moichI naucz mnie sądów twoich!
Pozn	przyjmij, Jahwe, dobrowolne ofiary ust moich i pouczaj mnie o Twoich wyrokach.
WarPra	Panie, racz przyjąć ofiarę ust moich i naucz mnie Twoich wyroków.
STB	Racz sobie upodobać ofiary moich ust, BOŻE, oraz naucz mnie Twoich praw.
EIB	Przyjmij, PANIE, szczerą wdzięczność z moich ust I naucz mnie Twoich rozstrzygnięć!

Ps 119,109

PsFlor	(118:109) Dusza moja w ręku moju weżgi, a zakona twego nie zapomniał jeśm.
PsPul	(118:109) Dusza moja w ręku moju weżdy, a zakona twego nie zapomniał jeśm.
Wuj1923	Dusza moja zawżdy w rękach moich: i nie zapomniałem zakonu twego.
Gda1881	Dusza moja jest w ustawicznem niebezpieczeństwie; wszakże na zakon twój nie zapominam.
Gda2017	Moja dusza jest stale w niebezpieczeństwie, ale nie zapominam twojego prawa.
PsBycz	Życié-mojé, na-dłoni-méj, ciągle; ale,-ustawy-Twojéj, nie-zapominam.
Goet	Życie moje jest ustawicznie w niebezpieczeństwie, wszakże o zakonie Twoim nie zapominam.
PsCylk	Życie moje na dłoni mojéj zawsze; a nauki Twojéj nie zapomniałem.
PsKrusz	Dusza moja jest ustawicznie w ręku mojem, ja wszakże nie zapominam o Twojem prawie.
PsAszk	Dusza ma ciągle w garści mej a nauki Twej nie przepomniałem.
PsSzer	Dusza moja jest w ustawicznym niebezpieczeństwie, lecz o zakonie Twym nie zapominam.
Tys1	(118:109) Życie me ciągle jest w niebezpieczeństwie, lecz Prawa Twego nie zapominam.
Tys5	W moim ręku ciągle jest moje życie, i Prawa Twego nie zapominam.
Bryt	Dusza moja jest stale w niebezpieczeństwie, Lecz o zakonie twoim nie zapominam.
Pozn	W nieustannym niebezpieczeństwie jest dusza moja, lecz o Prawie Twoim nie zapominam.
WarPra	Moje życie jest wciąż zagrożone, lecz o przykazaniach Twoich nigdy nie zapomnę.
STB	Moje życie jest zawsze w dłoni, ale nie zapomniałem Twojej nauki.
EIB	Mimo że ciągle narażam swe życie, Nie zapominam o Twoim Prawie.

Ps 119,110

PsFlor	(118:110) Położyli są grzeszni sidło mnie, a od kaźni twojich nie błądził jeśm.
PsPul	(118:110) Położyli są grzeszni sidło mnie, a z kaźni twoich nie błądził jeśm.
Wuj1923	Zastawiali grzesznicy sidło na mię: i nie zabłądziłem od mandatów twoich.
Gda1881	Sidło na mię niezbożnicy zastawili; lecz ja się od przykazań twoich nie obłądzę.
Gda2017	Niegodziwi zastawili na mnie sidła, lecz ja nie odstępuję od twoich przykazań.
PsBycz	Zastawili złoczyńcy, sidła na-mnie; lecz,-od-przykazań-Twoich, nie zabłądziłem.
Goet	Bezbożni zastawili na mnie sidło, ale nie zboczyłem od zarządzeń Twoich.
PsCylk	Zastawili niegodziwi sidła na mnie, alem od przepisów Twoich nie zboczył.
PsKrusz	Przewrotni zastawili na mnie sidła, ale ja nie zbłądziłem od przykazań Twoich.
PsAszk	Położyli mi zasadzkę niegodziwcy a od zaleceń Twych nie zbłądziłem.
PsSzer	Bezbożni zastawili na mnie sidło, lecz ja nie zbaczam od ustaw Twoich.
Tys1	(118:110) Grzesznicy na mnie sidła zastawili, lecz nie zboczyłem od Twoich przykazań.
Tys5	Występni zastawili na mnie sidła, lecz nie odstąpiłem od Twoich postanowień.
Bryt	Bezbożni zastawili na mnie sidło, Lecz ja nie odstępuję od ustaw twoich.
Pozn	Bezbożni zastawiają na mnie sidła, ale od Twoich przykazań nie odstępuję.
WarPra	Bezbożni zastawili na mnie sidła, ale ja nie odejdę od Twoich przykazań.
STB	Niegodziwi zastawili na mnie sidła, lecz nie zboczyłem od Twych przepisów.
EIB	Bezbożni zastawili na mnie sidła, Lecz nie odstępuję od Twoich poleceń.

Ps 119,111

PsFlor	(118:111) Dziedzicstwem twojim dobył jeśm świadeczstw twoich na wieki, bo wiesiele sierce moje❬go❭ są.
PsPul	(118:111) Dziedzictwem dobył jeśm świadectwa twoja na wieki, bo wiesiele sierca mego są.
Wuj1923	Dostałem dziedzictwem świadectw twoich na wieki; bo są radością serca mego.
Gda1881	Za dziedzictwo wieczne wziąłem świadectwa twoje; bo są radością serca mego.
Gda2017	Wziąłem twoje świadectwa jako wieczne dziedzictwo, bo są radością mego serca.
PsBycz	Odziedziczyłem świadectwa-Twe, na-wieki; bo, radością serca-mego, są.
Goet	Przyjąłem świadectwa Twoje na wieczne dziedzictwo, bo są radością serca mego.
PsCylk	Odziedziczyłem świadectwa Twoje na zawsze, bo radością serca mego one.
PsKrusz	Przykazania Twoje przyswoiłem sobie nazawsze, aby były radością dla serca mojego.
PsAszk	Dziedzictwem mojem świadectwa Twe na wieczność, boć rozkoszą one mojego serca,
PsSzer	Odziedziczyłem na zawsze świadectwa Twoje, bo są rozkoszą serca mego.
Tys1	(118:111) Rozkazy Twoje dziedzictwem moim na wieki, bo są radością mojego serca.
Tys5	Napomnienia Twoje są moim dziedzictwem na wieki, bo są radością mojego serca.
Bryt	Świadectwa twoje są moim dziedzictwem na wieki, Gdyż są rozkoszą serca mego.
Pozn	Moim dziedzictwem na wieki są Twoje rozkazy, one stanowią radość mego serca.
WarPra	Twoje prawo jest dla mnie wiecznym dziedzictwem oraz radością mojego serca.
STB	Twoje świadectwa odziedziczyłem na zawsze, bo one są radością mego serca.
EIB	Twe postanowienia są mym dziedzictwem na wieki, Ponieważ są rozkoszą mego serca.

Ps 119,112

PsFlor	(118:112) Nakłonił jeśm sierce moje na czynieni❬e❭ prawot twych na wieki prze opłacanie.
PsPul	(118:112) Nakłonił jeśm sierce moje na czynienie prawot twoich ❬na wieki❭ prze odpłacenie.
Wuj1923	Nakłoniłem serca swego, abych czynił sprawiedliwości twoje na wieki dla odpłaty.
Gda1881	Nakłoniłem serca mego ku wykonywaniu ustaw twoich ustawicznie, i aż do końca (żywota).
Gda2017	Nakłoniłem moje serce, by zawsze wykonywać twoje prawa, aż do końca.
PsBycz	Nakłaniam, sercé-mé, do-wykonywania ustaw-Twoich, na-wieki, aż do końca.
Goet	Skłaniam serce swoje do wykonywania ustaw Twoich na wieki, aż do końca.
PsCylk	Skłoniłem serce moje, aby wykonywać ustawy Twoje, na zawsze, do ostatka.
PsKrusz	Naginam serce swoję, aby wypełniać Twoje rozkazy- na wieki i bez końca.
PsAszk	Nakłoniłem serce me, aby spełniać wiernie prawa Twe na wieczność.
PsSzer	Nakłaniam serce moje, by pełniło nakazy Twoje, wieczna za to nagroda.
Tys1	(118:112) Skłoniłem swe serce, by Prawo Twoje wypełniać dokładnie i nieustannie.
Tys5	Serce swoje nakłaniam, by wypełniać Twoje ustawy, na wieki, na zawsze.
Bryt	Nakłaniam serce moje, by pełniło ustawy twoje; Wieczna za to nagroda!
Pozn	Skłaniam moje serce do pełnienia Twoich ustaw, zawsze, na wieki.
WarPra	W mym sercu gotów jestem wypełniać Twoje prawo do końca, po wszystkie czasy.
STB	Skłoniłem moje serce, by na zawsze, do końca wykonywać Twoje ustawy.
EIB	Nakłaniam swe serce do przestrzegania Twych ustaw - Nagroda za to wieczna!

Ps 119,113

PsFlor	(118:113) Zgłobliwe {albo liche} w nienawiści imiał jeśm a zakon twoj miłował jeśm.
PsPul	(118:113) Złosne w nienawiści imiał jeśm a zakon twoj miłował jeśm.
Wuj1923	(Samech.) Złośniki miałem w nienawiści: i rozmiłowałem się w zakonu twego.
Gda1881	Wymysły mam w nienawiści, a zakon twój miłuję.
Gda2017	Nienawidzę chwiejnych myśli, ale miłuję twoje prawo.
PsBycz	Zdań-zmiennych, nienawidzę; ale,-ustawę-Twoję, miłuję.
Goet	Nienawidzę dwulicowych, ale zakon Twój miłuję.
PsCylk	Dwuznacznych nienawidzę, a naukę Twoję umiłowałem.
PsKrusz	Samekh. Nienawidzę ludzi przewrotnych, a kocham Twoje prawo.
PsAszk	Chwiejne nienawidzę a naukę Twą umiłowałem.
PsSzer	Ludzi chwiejnych nienawidzę, ale zakon Twój kocham.
Tys1	(118:113) {Samek} Nienawidzę ludzi dwoistego serca, a Prawo Twoje miłuję.
Tys5	{Samek} Nienawidzę ludzi chwiejnych, a Prawo Twoje miłuję.
Bryt	Ludzi chwiejnych nienawidzę, Ale zakon twój miłuję.
Pozn	Nienawidzę ludzi dwojakiego serca, kocham zaś Twoje Prawo.
WarPra	[Samek] Nie znoszę ludzi o podwójnej twarzy, a rozmiłowany jestem w Twoim prawie.
STB	Nienawidzę dwuznacznych, a Twoją naukę umiłowałem.
EIB	Odcinam się od ludzi chwiejnych, Lecz Twoje Prawo - kocham.

Ps 119,114

PsFlor	(118:114) Pomocnik i przyjemca moj jeś ty a w słowie twojem nadzieję imiał jeśm.
PsPul	(118:114) Pomocnik i przyjemca ❬moj❭ jeś ty a w słowie twojem nadzieję imiał jeśm.
Wuj1923	Pomocnik i obrońca mój jesteś ty: a jam bardzo nadzieję miał w słowie twojem.
Gda1881	Tyś jest ucieczką moją, i tarczą moją; na słowo twoje oczekuję.
Gda2017	Ty jesteś moją ucieczką i tarczą, pokładam nadzieję w twoim słowie.
PsBycz	Zasłonąś-mą, i-tarcząś-moją, Ty; a, w-słowie-Twojém, karmię-się-nadzieją.
Goet	Tyś schronieniem mojem i tarczą moją, ufnie oczekuję na słowo Twoje.
PsCylk	Obroną i tarczą moją Ty, słowu Twojemu ufam.
PsKrusz	Obroną i tarczą moją jesteś Ty; ja polegam na słowie Twojem.
PsAszk	Tyś mym schowkiem tajnym i tarczą, na słowo Twe wyczekuję.
PsSzer	Tyś obroną moją i tarczą moją, w słowie Twoim mam nadzieję.
Tys1	(118:114) Ty jesteś moją tarczą i obrońcą moim: na słowie Twoim polegam.
Tys5	Ty jesteś obrońcą moim i moją tarczą, pokładam ufność w Twoim słowie.
Bryt	Tyś obroną moją i tarczą moją, W słowie twoim mam nadzieję.
Pozn	Tyś jest ochroną i tarczą moją, w Twym słowie pokładam nadzieję.
WarPra	Ty jesteś moją osłoną i tarczą, wciąż czekam na Twoje słowo.
STB	Ty jesteś moją obroną i tarczą; ufam Twojemu słowu.
EIB	Jesteś moim schronieniem oraz moją tarczą - Wyczekuję Twojego Słowa.

Ps 119,115

PsFlor	(118:115) Otstępicie ode mnie, zgłobiwi, a będę badać kaźni Boga mego.
PsPul	(118:115) Odstępcie ode mnie, złośni, i będę badać kaźni Boga mego.
Wuj1923	Odstąpcie odemnie złośnicy: a będę się wywiadywał mandatów Boga mego.
Gda1881	Odstąpcież odemnie złośnicy, abym strzegł rozkazania Boga mojego.
Gda2017	Odstąpcie ode mnie, złoczyńcy, będę strzegł przykazania mojego Boga.
PsBycz	Odłączcie-się, odemnie, złośliwcy; bo zachowuję przykazania Boga-mojego.
Goet	Odstąpcie ode mnie, złoczyńcy, abym zachowywał przykazania Boga mojego!
PsCylk	Odstąpcie odemnie złoczyńcy, a przestrzegać będę przykazań Pana mojego.
PsKrusz	Odstąpcie odemnie, którzy czynicie źle, bo ja będę zachowywał przykazania Boga mego.
PsAszk	Odstąpcie mnie nikczemni a przestrzegać będę rozkazań mojego Boga.
PsSzer	Odstąpcie ode mnie, złośnicy, bo chcę przestrzegać przykazań Boga mego.
Tys1	(118:115) Odstąpcie ode mnie, złoczyńcy, strzec będę nakazów Boga mojego.
Tys5	Odstąpcie ode mnie, złoczyńcy, strzec będę przykazań Boga mojego.
Bryt	Odstąpcie ode mnie, złośnicy, Bo chcę przestrzegać przykazań Boga mego.
Pozn	Odstąpcie ode mnie, bezbożni, będę strzegł przykazań mojego Boga.
WarPra	Odejdźcie ode mnie, wszyscy zło czyniący, bo ja chcę przestrzegać przykazań Bożych.
STB	Odstąpcie ode mnie złoczyńcy, bym przestrzegał przykazań mego Boga.
EIB	Odstąpcie ode mnie, złoczyńcy, Chcę bowiem strzec przykazań mego Boga.

Ps 119,116

PsFlor	(118:116) Przymi mię podług mołwy twojej, a żyw będę, a nie osromocaj mię od czakania mego.
PsPul	(118:116) Przymi mie podług mołwy twojej, a żyw będę, i nie osromocaj mie od czekania mego.
Wuj1923	Broń mię według wyroku twego, i niechaj żywię: a nie zawstydzaj mię w oczekiwaniu mojem.
Gda1881	Utwierdźże mię według słowa twego, abym żył, a nie zawstydzaj mię w oczekiwaniu mojem.
Gda2017	Wesprzyj mnie według słowa twego, abym żył, i niech nie doznam wstydu ze względu na moją nadzieję.
PsBycz	Wspiéraj-mię, według-przyrzeczenia-Twego, ażebym-żył; i-nie zawódź-mię, w-nadziei-mojéj.
Goet	Podeprzyj mnie według obietnicy Swojej, abym żył i nie był zawstydzony z nadzieją moją!
PsCylk	Wspieraj mnie wedle słowa Twojego, a żyć będę, i nie zawstydzaj mnie w nadziei mojéj.
PsKrusz	Wesprzyj mnie według słowa Twego, abym mógł żyć, i nie dopuszczaj, abym był zawstydzony w nadziei mojej.
PsAszk	Podeprzyj mnie jako Twe powiedzenie i będę żył a nie daj mi wstydu od mej ufności.
PsSzer	Wesprzyj mnie według Słowa swego, abym żył, a nie dopuść, bym doznał hańby w nadziei mojej.
Tys1	(118:116) Podtrzymuj mię według obietnicy swej, a żyć będę; nie zawiedź nadziei mojej.
Tys5	Podtrzymaj mnie według swojej obietnicy, bym żył; nie zawiedź mojej nadziei!
Bryt	Wesprzyj mnie według obietnicy swojej, abym żył, A nie dopuść, bym doznał zawodu w nadziei mojej.
Pozn	Wesprzyj mnie według słowa Twego, a żył będę, nie dozwól, bym zaznał wstydu, dlatego że ufam.
WarPra	Osłaniaj mnie, abym żył, jak mi obiecałeś, nie dopuść, bym się zachwiał w nadziejach moich.
STB	Wspieraj mnie według Twojego słowa, a będę żył, i w mojej nadziei mnie nie zawstydzaj.
EIB	Wesprzyj mnie zgodnie z Twoją obietnicą, Abym żył i nie został zawstydzony w mej nadziei.

Ps 119,117

PsFlor	(118:117) Pomoży mi, a zbawion będę i myślić będę w prawotach twojich weżgi.
PsPul	(118:117) Pomoży mi, a zbawion będę i myślić będę w prawotach twoich weżdy.
Wuj1923	Wspomóż mię, a zbawion będę: i będę rozmyślał w sprawiedliwościach twoich zawżdy.
Gda1881	Podpieraj mię, abym był zachowany, i rozmyślał w ustawach twoich ustawicznie.
Gda2017	Podtrzymaj mnie, a będę wybawiony i będę rozmyślał zawsze o twoich prawach.
PsBycz	Pokrzep-mię, a-będę-ocalon, i-będę-się-zapatrywał, na-ustawy-Twe, ciągle.
Goet	Wspieraj mnie, a będę wybawiony, i ustawicznie zważać będę na ustawy Twoje!
PsCylk	Pokrzepiaj mnie, abym ocalał, i abym baczył na przykazania Twoje zawsze.
PsKrusz	Stój przy mnie, abym był uwolniony, abym zawsze zachowywał przykazania Twoje.
PsAszk	Wesprzyj mnie a będę zbawiony i będę zawsze uważał na Twoje prawa.
PsSzer	Podtrzymaj mię, abym był zbawiony, a zawsze zważać będę na ustawy Twoje!
Tys1	(118:117) Pomóż mi, a będę zbawiony i będę zawsze baczył na Twoje ustawy.
Tys5	Wesprzyj mnie, a będę ocalony i zawsze będę zważał na Twoje ustawy.
Bryt	Podtrzymaj mię, abym był zbawiony, A zawsze wpatrywać się będę w ustawy twoje!
Pozn	Wspomóż mnie, a będę ocalony, będę się radował zawsze z Twoich ustaw.
WarPra	Podtrzymaj mnie, a będę ocalony, bo pragnę zawsze rozważać Twe prawo.
STB	Pokrzepiaj mnie, bym ocalał, i bym zawsze uważał na Twoje przykazania.
EIB	Pomóż mi, abym został wybawiony, A wciąż będę wnikał w Twoje ustawy!

Ps 119,118

PsFlor	(118:118) Wzgardzał jeś wszemi odstąpającymi od prawot twojich, bo krzywa jest myśl jich.
PsPul	(118:118) Wzgardzał jeś wszemi odstąpającymi od prawot twoich, bo krzywa myśl jich.
Wuj1923	Wzgardziłeś wszystkie odstępujące od sądów twoich; bo nieprawa myśl ich.
Gda1881	Podeptałeś wszystkich, którzy się obłądzili od ustaw twoich; albowiem jest kłamliwa zdrada ich.
Gda2017	Podeptałeś wszystkich, którzy odstępują od twoich praw, bo ich zdrada to fałsz.
PsBycz	Ty-pogardzasz wszystkimi, zbaczającymi, od-ustaw-Twoich; bo kłamstwem, oszukaństwo-ich.
Goet	Odrzucasz wszystkich, którzy od ustaw Twoich zbaczają; bo nadaremne jest ich złudzenie.
PsCylk	Zdeptałeś wszystkich, którzy zbaczają od ustaw Twoich, bo daremną obłuda ich.
PsKrusz	Poniżyłeś wszystkich, którzy odstępują od Twoich przykazań, ponieważ kłamstwo jest ich upadkiem.
PsAszk	Utrąciłeś w bok wszystkich, co błądzą od praw Twoich, gdyż kłamliwą złudą ich fałsz.
PsSzer	Gardzisz wszystkimi, którzy zbaczają od ustaw Twoich, bo myśli ich są fałszywe.
Tys1	(118:118) Gardzisz wszystkimi, co odstępują Twych ustaw, bo myśli ich są kłamliwe.
Tys5	Odrzucasz wszystkich, co odstępują od Twoich ustaw, bo zamiary ich są kłamliwe.
Bryt	Gardzisz wszystkimi, którzy odstępują od ustaw twoich, Bo myśli ich są fałszywe.
Pozn	Gardzisz tymi, którzy od Twoich ustaw odstępują, bo kłamstwem są ich myśli.
WarPra	Odrzucasz wszystkich stroniących od prawa, bo kłamstwem są ich zamiary i czyny.
STB	Zdeptałeś wszystkich, którzy zbaczają od Twoich ustaw, bo daremną jest ich obłuda.
EIB	Za nic masz wszystkich, którzy odstępują od Twych ustaw, Gdyż ich fałsz jest zwodniczy.

Ps 119,119

PsFlor	(118:119) Przestąpające wnimał jeśm wszytki grzeszne ziemie, przeto miłował jeśm świadectwa twoja.
PsPul	(118:119) Przestąpające mnimał jeśm wszystki grzeszne ziemie, przeto miłował jeśm świadectwa twoja.
Wuj1923	Poczytałem za przestępce wszystkie grzeszniki ziemie: przetóżem umiłował świadectwa twoje.
Gda1881	Odrzucasz jako zużelicę wszystkich niezbożników ziemi; dla tego miłuję świadectwa twoje.
Gda2017	Odrzucasz jak żużel wszystkich niegodziwych ziemi; dlatego miłuję twoje świadectwa.
PsBycz	Jak szumowiny, usuwasz wszystkich złoczyńców ziemi; dla-tegoć miłuję świadectwa-Twoje.
Goet	Jak żużel usuwasz wszystkich bezbożnych z ziemi; dlatego miłuję świadectwa Twoje.
PsCylk	Żużle odrzucasz, wszystkich niegodziwców ziemi, przeto umiłowałem świadectwa Twoje.
PsKrusz	Jako rdza zniszczyłeś wszystkich przewrotnych na ziemi, przeto kocham wyroki Twoje.
PsAszk	W żużlach dasz spocząć wiecznie wszystkim ziemi niegodziwcom, przeto ukochałem świadectwa Twe.
PsSzer	Uważasz za żużle wszystkich bezbożników ziemi, dlatego kocham świadectwa Twoje.
Tys1	(118:119) Jak żużle oceniasz wszystkich ziemskich grzeszników, dlatego miłuję Twoje rozkazy.
Tys5	Jako żużel oceniasz wszystkich występnych w kraju, dlatego miłuję Twoje napomnienia.
Bryt	Uważasz za żużel wszystkich bezbożnych na ziemi, Dlatego kocham świadectwa twoje.
Pozn	Za nic masz wszystkich bezbożnych na ziemi, dlatego umiłowałem Twoje ustawy.
WarPra	Wszyscy bezbożni na ziemi są dla ciebie jak żużel, dlatego cenię sobie wszystkie Twe nakazy.
STB	Odrzucasz żużle wszystkich niegodziwców ziemi; dlatego umiłowałem Twoje świadectwa.
EIB	Wszystkich bezbożnych na ziemi potraktujesz jak żużel, Dlatego właśnie pokochałem Twe postanowienia.

Ps 119,120

PsFlor	(118:120) Wepchaj strachem twojim mięso moje, eże od sądow twojich bał jeśm sie.
PsPul	(118:120) Zepchaj strachem twoim mięso moje, bo od sądow twoich bał jeśm sie.
Wuj1923	Przebij bojaźnią twoją ciało moję; bom się bał sądów twoich.
Gda1881	Drży od strachu przed tobą ciało moje; bo się sądów twoich lękam.
Gda2017	Moje ciało drży ze strachu przed tobą, bo lękam się twoich sądów.
PsBycz	Dreszcz-przejmuje, od-strachu-Twego, ciało-mojé; więc-przed-wyrokami-Twemi, się-lękam.
Goet	Z przerażenia przed Tobą wzdryga się ciało moje, a sądów Twoich lękam się.
PsCylk	Drętwieje z obawy przed Tobą ciało moje, i wyroków Twoich się lękam.
PsKrusz	Trwożę się wobec Ciebie tak, że drży skóra moja, a ja boję się sądów Twoich.
PsAszk	Drętwieje skóra ma ze strachu przed Tobą i trwożę się przed Twymi wyrokami.
PsSzer	Ciało moje drży ze strachu przed Tobą, bo lękam się Twoich sądów.
Tys1	(118:120) Drży moje ciało z bojaźni przed Tobą i lękam się Twoich wyroków.
Tys5	Drży moje ciało z bojaźni przed Tobą i lękam się Twoich wyroków.
Bryt	Ciało moje drży ze strachu przed tobą, Bo lękam się twoich sądów.
Pozn	Ciało moje drży z bo jaźni przed Tobą, bo lękam się Twoich wyroków.
WarPra	Z bojaźni przed Tobą drży moje ciało, Twoje sądy mnie napełniają świętym przerażeniem.
STB	Z obawy przed Tobą drętwieje moja cielesna natura oraz lękam się Twych wyroków.
EIB	Drży me ciało ze strachu przed Tobą I lękam się Twoich rozstrzygnięć.

Ps 119,121

PsFlor	(118:121) Czynił jeśm sąd i prawotę; nie dawaj mię potwarzającym mię.
PsPul	(118:121) Czynił jeśm sąd i prawotę; nie dawaj mie potwarzającym mie.
Wuj1923	(Ajin.) Czyniłem sąd i sprawiedliwość: nie daj mię potwarcom moim.
Gda1881	Czynię sądy i sprawiedliwość: nie podawajże mię tym, którzy mi gwałt czynią.
Gda2017	Sprawowałem sąd i sprawiedliwość; nie wydawaj mnie moim ciemięzcom.
PsBycz	Wypełniam prawość, i-sprawiedliwość; nie wydajże-mię gnębicielom-moim.
Goet	Czyniłem prawo i sprawiedliwość, nie wydawaj mnie dręczycielom moim!
PsCylk	Spełniałem prawo i sprawiedliwość, nie zostaw mnie ciemięzcom moim.
PsKrusz	Ain. Ja czynię sąd i sprawiedliwość, a Ty nie dasz mnie prześladowcom moim.
PsAszk	Sąd czyniłem i sprawiedliwość, nie poniechaj mnie tym, co zadają mi gwałt.
PsSzer	Trzymam się prawa i sprawiedliwości; nie wydaj mnie w ręce moich gnębicieli.
Tys1	(118:121) {Ain} Wykonywałem Prawo i sprawiedliwość: nie wydaj mię moim ciemięzcom.
Tys5	{Ain} Wykonuję prawo i sprawiedliwość; nie wydawaj mnie moim ciemięzcom!
Bryt	Wykonuję prawo i sprawiedliwość; Nie wydawaj mnie w ręce gnębicieli moich.
Pozn	Pełniłem Prawo i sprawiedliwość, nie wydawaj mnie moim ciemięzcom.
WarPra	[Ain] Czynię to, co słuszne i prawe, nie wydawaj mnie w ręce oprawców moich.
STB	Spełniałem wyroki i sprawiedliwość; nie zostawiaj mnie moim ciemięzcom.
EIB	Uczyniłem to, co słuszne i sprawiedliwe - Nie wydawaj mnie moim gnębicielom.

Ps 119,122

PsFlor	(118:122) Przymi sługę twego w dobre, a nie będą potwarzać mię pyszni.
PsPul	(118:122) Przymi sługę twego w dobre, a nie będą potwarzać mie pyszni.
Wuj1923	Przyjmij sługę twego ku dobremu: niech mię nie potwarzają hardzi.
Gda1881	Zastąp sam sługę twego ku dobremu, aby mię hardzi nie potłoczyli.
Gda2017	Bądź poręczycielem dla twego sługi ku dobremu, aby nie uciskali mnie zuchwalcy.
PsBycz	Zaręcz za sługę-Twego, że-dobry; niech-nie uciemiężają-mię dumni.
Goet	Wstaw się za sługą Swoim dla jego dobra, aby mnie swawolni nie uciskali.
PsCylk	Poręcz słudze Twojemu szczęście, by nie ciemiężyli mnie zuchwalcy.
PsKrusz	Bądź bezpieczeństwem dla sługi Twego - niechaj ono będzie z niem, niechaj pyszny nie prześladuje mnie!
PsAszk	Zespol mnie z dobrym, niechbyż nie zgnietli mnie przewrotni.
PsSzer	Stań w obronie sługi swego, by nie gnębili mnie zuchwali!
Tys1	(118:122) Daj dobrą porękę za Twojego sługę, aby nie uciskali mię pyszni.
Tys5	Chroń swego sługę dla [jego] dobra, aby nie uciskali mnie zuchwalcy.
Bryt	Wstaw się za sługą swoim dla dobra jego, Niech nie gnębią mnie zuchwali!
Pozn	Bądź poręczycielem dla sługi Twego w dobrem, niech zuchwalcy mnie nie uciskają.
WarPra	Ochraniaj Twego sługę dla jego dobra, żeby bezbożni nie uciskali mnie więcej.
STB	Poręcz szczęście Twojemu słudze, by mnie nie ciemiężyli zuchwali.
EIB	Ochroń swego sługę dla jego dobra, Niech mnie nie nękają zuchwali!

Ps 119,123

PsFlor	(118:123) Oczy moje pomdlele jesta w zbawienie twoje i w mołwy prawoty twoje.
PsPul	(118:123) Oczy moje pomdlele jesta we zbawienie twoje i w mołwy prawoty twojej.
Wuj1923	Oczy moje ustały, pragnąc zbawienia twego, i wyroków sprawiedliwości twojéj.
Gda1881	Oczy moje ustały, czekając na zbawienie twoje, i na wyrok sprawiedliwości twojej.
Gda2017	Moje oczy słabną, czekając na twoje zbawienie i na słowo twojej sprawiedliwości.
PsBycz	Oczy-me tęskną, do-zbawienia-Twego, i-do-wyrzeczenia sprawiedliwości-Twojéj.
Goet	Oczy moje pragną wybawienia Twego i obietnicy sprawiedliwości Twojej.
PsCylk	Oczy moje spragnione pomocy Twojéj, i słowa Twego sprawiedliwego.
PsKrusz	Oczy moje daleko od Twego zbawienia i od słowa sprawiedliwości Twojej.
PsAszk	Oczy moje giną za Twem wybawieniem i za orzeczeniem Twej sprawiedliwości.
PsSzer	Oczy moje słabną stęsknione zbawienia Twojego i Słowa sprawiedliwości Twojej.
Tys1	(118:123) Słabną me oczy tęskniące za Twoją pomocą i za Twą mową sprawiedliwą.
Tys5	Moje oczy ustają, wypatrując Twojej pomocy i sprawiedliwej Twej mowy.
Bryt	Oczy moje tęsknią za zbawieniem twoimI za słowem sprawiedliwości twojej.
Pozn	Słabną moje oczy w oczekiwaniu na Twoje zbawienie, na Twoją sprawiedliwą obietnicę.
WarPra	Moje oczy wypatrują pomocy od Ciebie według sprawiedliwej obietnicy Twojej.
STB	Moje oczy spragnione są Twej pomocy oraz sprawiedliwego Twego słowa.
EIB	Moje oczy tęsknią za Twym wybawieniem I za obietnicą Twej sprawiedliwości.

Ps 119,124

PsFlor	(118:124) Uczyń z sługą twojim podług miłosierdzia twego a prawotam twojim na❬u❭czy mię.
PsPul	(118:124) Uczyń z sługą twoim podług miłosierdzia twego a prawotam twoim nauczy mie.
Wuj1923	Uczyń z sługą twym według miłosierdzia twego: a naucz mię sprawiedliwości twoich.
Gda1881	Obchodź się z sługą twoim według miłosierdzia twego, a ustaw twoich naucz mię.
Gda2017	Postąp ze swoim sługą według twego miłosierdzia i naucz mnie twoich praw.
PsBycz	Obchódź-się, z sługą-Twym, według-łaskawości-Twojéj, i-ustaw-Twych, naucz-mię.
Goet	Postępuj ze sługą Swoim według dobroci Swojej i naucz mnie ustaw Swoich.
PsCylk	Czyń ze sługą Twoim wedle łaski Twojéj i słowa Twego sprawiedliwego.
PsKrusz	Uczyń ze sługą Twoim według miłosierdzia Twego i naucz mnie Twoich przykazań.
PsAszk	Uczyń ze sługą Twym jako łaska Twa i naucz mnie Twoich praw!
PsSzer	Postąp ze sługą swoim wedle łaski swojej, i naucz mnie ustaw swoich!
Tys1	(118:124) Ze sługą swym postąp według Twej dobroci, a ustaw Twoich mię naucz.
Tys5	Postąp ze sługą swoim według swej łaskawości i naucz mnie Twoich ustaw!
Bryt	Postąp ze sługą twoim według łaski swojejI naucz mnie ustaw swoich!
Pozn	Postępuj ze sługą Twoim według Twej łaskawości i naucz mnie Twoich ustaw.
WarPra	Postąp z Twoim sługą według Twej dobroci i naucz mnie Twojego prawa.
STB	Czyń z Twoim sługą według Twojej łaski oraz sprawiedliwego Twego słowa.
EIB	Postąp ze swoim sługą według swojej łaski I ucz mnie Twoich ustaw!

Ps 119,125

PsFlor	(118:125) Sługa twoj jeśm ja; daj mi rozum, bych umiał świedectwa twoja.
PsPul	(118:125) Sługa twoj jeśm ja; daj mi rozum, bych umiał świadectwa twoja.
Wuj1923	Sługaciem ja twój: daj mi rozumienie, abych umiał świadectwa twoje.
Gda1881	Sługamci ja twój, dajże mi zrozumienie; abym umiał świadectwa twoje.
Gda2017	Jestem twoim sługą, daj mi rozum, abym poznał twoje świadectwa.
PsBycz	Sługamci-Twój, ja; pojętnym-uczyń-mię, ażebym-się-dorozumiał świadectw-Twoich.
Goet	Jestem sługą Twoim; daj mi zrozumienie, abym poznał świadectwa Twoje!
PsCylk	Sługą Twoim ja, oświeć mnie, abym poznał świadectwa Twoje.
PsKrusz	Ja jestem sługą Twoim; naucz mnie i daj mi poznać Twoje wyroki!
PsAszk	Jam sługa Twój, pozwól zrozumieć mi a będę znał świadectwa Twe.
PsSzer	Jestem sługą Twoim, daj mi rozum, abym poznał świadectwa Twoje!
Tys1	(118:125) Jam sługą Twoim, Ty mię pouczaj, bym poznał Twoje rozkazy.
Tys5	Jestem Twoim sługą, daj mi rozeznanie, bym poznał Twoje napomnienia.
Bryt	Jestem sługą twoim, daj mi rozum, Abym poznał świadectwa twoje!
Pozn	Sługą Twym jestem, daj mi zrozumienie, żebym poznał Twoje rozkazy.
WarPra	Jestem Twoim sługą, racz więc mnie oświecić, abym mógł zrozumieć, co mi nakazujesz.
STB	Ja jestem Twoim sługą, oświeć mnie, abym poznał Twoje świadectwa.
EIB	Jestem Twoim sługą, uczyń mnie rozsądnym, Abym zrozumiał Twe postanowienia!

Ps 119,126

PsFlor	(118:126) Czas uczynienia, Gospodnie, rozpostrzeli są zakon twoj.
PsPul	(118:126) Czas uczynienia, Boże, roztargali są zakon twoj.
Wuj1923	Czas czynić, Panie: rozmiotali zakon twój.
Gda1881	Czasci już, abyś czynił Panie! albowiem wzruszono zakon twój.
Gda2017	Już czas, PANIE, abyś działał, bo naruszono twoje prawo.
PsBycz	Czas, do-działania Panu; bo oni-unieważnili ustawę-Twoję.
Goet	Czas, aby Pan działał; zakon Twój złamali.
PsCylk	Czas działać Bogu, naruszyli naukę Twoję.
PsKrusz	Czas jest czynić to dla Pana; - oni przestępują prawo Twoje.
PsAszk	Czasu, gdy działać należało dla Jehowy, zniszczyli naukę Twoją.
PsSzer	Czas już działać, Panie, bo przekroczono zakon Twój.
Tys1	(118:126) Już czas jest działać, o Panie: bo pogwałcili Twe Prawo.
Tys5	Dla Pana czas już jest działać: pogwałcili Twoje Prawo.
Bryt	Czas już, by Pan rozpoczął działanie, Gdyż naruszono zakon twój.
Pozn	Czas już, byś Jahwe wystąpił, Twoje prawo zostało pogwałcone.
WarPra	O Panie, nadszedł już czas działania, bo Twoje prawo zostało złamane.
STB	Czas działać, WIEKUISTY, bo naruszyli Twoją naukę.
EIB	Czas, aby PAN zaczął działać - Złamano bowiem Jego Prawo.

Ps 119,127

PsFlor	(118:127) Przeto miłował jeśm zakon twoj nad złoto i nad drogie kamienie.
PsPul	(118:127) Przeto miłował jeśm zakon twoj nad złoto i nad topazyjon.
Wuj1923	Przetóżem umiłował mandaty twoje nad złoto, i nad topazyon.
Gda1881	Dlatego umiłowałem rozkazania twoje nad złoto, a nad złoto najwyborniejsze.
Gda2017	Dlatego umiłowałem twoje przykazania nad złoto, nad szczere złoto.
PsBycz	Dla tego, bardziéj miłuję, przykazania-Twe, niżeli-złoto, i-niż-złoto-najczystszé.
Goet	Dlatego miłuję przykazania Twoje więcej niż złoto i szczere złoto.
PsCylk	Przeto umiłowałem przykazania Twoje nad złoto i szczere złoto.
PsKrusz	Przeto kocham Twoje przykazania - więcej aniżeli złoto i najczystsze złoto.
PsAszk	Przetoż umiłowałem rozkazania Twe nad złoto, choćby najszczersze.
PsSzer	Dlatego kocham przykazania Twoje więcej niż złoto, nawet najkosztowniejsze złoto.
Tys1	(118:127) Przeto miłuję Twoje nakazy więcej niż złoto, złoto pierwszej próby.
Tys5	Przeto miłuję Twoje przykazania bardziej niż złoto, niż złoto najczystsze.
Bryt	Dlatego kocham przykazania twojeBardziej niż złoto, bardziej niż szczere złoto.
Pozn	Dlatego ukochałem Twoje nakazy nad złoto, nad złoto najczystsze.
WarPra	Dlatego miłuję Twoje przykazania bardziej niż złoto czerwone i białe.
STB	Dlatego Twoje przykazania umiłowałem ponad złoto, szczere złoto.
EIB	Dlatego kocham Twoje przykazania Bardziej niż złoto, bardziej niż złoto najczystsze.

Ps 119,128

PsFlor	(118:128) Przeto ku wszem kaźniom twojim pośpieszył jeśm sie, wszelką drogę lichą w nienawiści imiał jeśm.
PsPul	(118:128) Przeto ku wszem kaźniom twoim prześpieszył jeśm sie, wszeliką drogę lichą w nienawiści imiał jeśm.
Wuj1923	Dlategóż według wszystkich mandatów twoich sprawowałem się: wszelką drogę nieprawą miałem w nienawiści.
Gda1881	Przeto, że wszystkie przykazania twoje, wszystkie prawdziwe być uznaję, a wszelkie ścieżki obłędliwe mam w nienawiści.
Gda2017	Bo wszystkie twoje przykazania uznaję za prawdziwe, a nienawidzę wszelkiej fałszywej drogi.
PsBycz	Dla tegoć, wsze przykazania Twoje, całkiem uznaję-za-prawe; a, wszelką drogę kłamstwa, nienawidzę.
Goet	Dlatego uznaję za prawidłowe wszystkie zarządzenia Twoje, a nienawidzę wszelką ścieżkę kłamliwą.
PsCylk	Przeto wszystkie przepisy, wszystkie uznaję; wszelkiéj drogi fałszu nienawidzę.
PsKrusz	Przeto uznaję każde z Twoich przykazań, a nienawidzę wszelką drogę kłamstwa.
PsAszk	Przetoż naprostowałem wszystkie zalecenia ogólne, znienawidziłem wszystką drogę kłamstwa.
PsSzer	Dlatego postępuję według wszystkich ustaw Twoich, nienawidzę wszelkiej ścieżki kłamstwa.
Tys1	(118:128) Więc wszystkie przykazania Twoje dla siebie obrałem; i nienawidzę wszelkiej drogi fałszu.
Tys5	Dlatego kieruję się wszystkimi Twoimi postanowieniami i nienawidzę wszelkiej drogi fałszu.
Bryt	Dlatego uznaję za słuszne wszystkie ustawy twoje, Nienawidzę wszelkiej drogi kłamstwa.
Pozn	Przeto kieruję się ku Twym wszystkim przykazaniom, a wszelką ścieżkę kłamstwa mam w nienawiści.
WarPra	Dlatego też żyję tak, jak nakazujesz, i brzydzę się drogami kłamstwa.
STB	Dlatego wszystkie przepisy wszystkie uznaję, a nienawidzę wszelkiej drogi fałszu.
EIB	Dlatego mam za słuszne wszystkie Twe rozporządzenia I nienawidzę wszelkiej ścieżki kłamstwa.

Ps 119,129

PsFlor	(118:129) Dziwna świadec❬t❭wa twoja, Gospodnie, przeto badała jest je dusza moja.
PsPul	(118:129) Dziwna świadectwa twoja, przeto badała jest je dusza moja.
Wuj1923	(Pe.) Dziwne świadectwa twoje: przetóż się ich wywiadywała dusza moja.
Gda1881	Dziwne są świadectwa twoje; przetoż ich strzeże dusza moja.
Gda2017	Twoje świadectwa są przedziwne, dlatego moja dusza ich strzeże.
PsBycz	Przedziwne, świadectwa-Twoje; dla tego się-trzyma-ich, dusza-moja.
Goet	Cudowne są świadectwa Twoje, dlatego je zachowuje dusza moja.
PsCylk	Cudowne są świadectwa Twoje, przeto strzeże ich dusza moja.
PsKrusz	Pe. Wyroki Twoje są przedziwne, dlatego też zachowuje je dusza moja.
PsAszk	Cudowne świadectwa Twe, temuż zachowała je dusza ma.
PsSzer	Cudowne są świadectwa Twoje, dlatego ich strzeże dusza moja.
Tys1	(118:129) {Pe} Rozkazy Twoje są godne podziwu, dlatego przestrzega ich moja dusza.
Tys5	{Pe} Twoje napomnienia są przedziwne, dlatego przestrzega ich moja dusza.
Bryt	Cudowne są świadectwa twoje, Dlatego ich strzeże dusza moja.
Pozn	Przedziwne są Twoje ustawy, strzeże ich więc ma dusza.
WarPra	[Pe] Twoje przykazania są godne podziwu, dlatego chowam je w moim sercu.
STB	Cudowne są Twoje świadectwa, dlatego strzeże ich moja dusza.
EIB	Niezwykłe są Twoje postanowienia, Dlatego z całej duszy ich przestrzegam.

Ps 119,130

PsFlor	(118:130) Rozpowiedzenie słow twojich oświecaje i rozum daj❬e❭ malutkim.
PsPul	(118:130) Rozpowiedzenie słow twoich oświeca i rozum daje malutkim.
Wuj1923	Wykład słów twoich oświeca: i daje wyrozumienie malutkim.
Gda1881	Początek słów twoich oświeca i daje rozum prostakom.
Gda2017	Początek twoich słów oświeca i daje rozum prostym.
PsBycz	Wykład wyrazów-Twych, oświéca, czyniąc-roztropnymi, prostaków.
Goet	Zgłębienie słów Twoich oświeca i czyni prostaków rozumnymi.
PsCylk	Objaw słów Twoich oświeca, rozumnymi czyni nieroztropnych.
PsKrusz	Wykład słów Twoich daje światło i uczy maluczkich.
PsAszk	Przystęp do słów Twoich oświeci, kto zrozumienie da poczciwcom.
PsSzer	Wykład słów Twoich oświeca i daje rozum prostaczkom.
Tys1	(118:130) Objaśnianie słów Twoich oświeca i naucza niedoświadczonych.
Tys5	Wyjaśnianie Twoich słów oświeca i poucza niedoświadczonych.
Bryt	Wykład słów twoich oświeca, Daje rozum prostaczkom.
Pozn	Wyjaśnienie słów Twoich oświeca, daje zrozumienie ludziom prostym.
WarPra	Poznanie Twoich słów oświeca, dla niedoświadczonych są źródłem mądrości.
STB	Objawienie Twych słów oświeca, nieroztropnych czyni rozumnymi.
EIB	Wykład Twoich słów oświeca, Uczy prostych ludzi rozsądku.

Ps 119,131

PsFlor	(118:131) Usta moja otworzył jeśm i przytargł jeśm duch, bo kaźni twojich [żą] żądał jeśm.
PsPul	(118:131) Usta moja otworzył jeśm i przytargł jeśm duch, bo kaźni twoich żądał jeśm.
Wuj1923	Otworzyłem usta moje i wziąłem w się ducha: iżem pragnął przykazania twego.
Gda1881	Usta moje otwieram i dyszę; albowiemem przykazań twoich pragnął.
Gda2017	Otwieram usta i wzdycham, bo pragnąłem twoich przykazań.
PsBycz	Usta-me otwiéram, i-wzdycham; bo, do-przykazań-Twoich, pożądam.
Goet	Szeroko otwieram usta swoje i łaknę; ponieważ tęsknię za przykazaniami Twojemi.
PsCylk	Usta otwieram i pochłaniam, albowiem przykazań Twoich pożądam.
PsKrusz	Otwieram usta moje i trapię się, żem tak daleko od Twoich przykazań.
PsAszk	Rozwarłem usta me i zaczerpnąć pragnę, gdyż pożądam rozkazań Twych.
PsSzer	Otwieram usta i pragnę, bo pożądam przykazań Twoich.
Tys1	(118:131) Otwieram swe usta i chwytam powietrze, bo pragnę Twoich nakazów.
Tys5	Otwieram swe usta i chłonę powietrze, bo pragnę Twoich przykazań.
Bryt	Otwieram usta i wzdycham, Bo pragnę przykazań twoich.
Pozn	Usta otwieram i tchu nabieram, bo jestem spragniony Twoich przykazań.
WarPra	Otwieram więc szeroko me usta i tchu nabieram, by wchłaniać Twe upragnione przykazania.
STB	Otwieram usta i je pochłaniam, bo pożądam Twoich przykazań.
EIB	Otwieram usta i wzdycham, Bo pragnę Twoich przykazań.

Ps 119,132

PsFlor	(118:132) Weźrzy na mię i smiłuj się nade mną podług sąda miłujących imię twoje.
PsPul	(118:132) Weźrzy na mię i smiłuj sie nade mną podług sąda miłujących imię twoje.
Wuj1923	Wejrzyjż na mię, a zmiłuj się nademną, według sądu miłujących imię twoje.
Gda1881	Wejżyjże na mię, a zmiłuj się nademną weaług prawa tych, którzy miłują imię twoje.
Gda2017	Spójrz na mnie i zmiłuj się nade mną, jak postępujesz z tymi, którzy miłują twoje imię.
PsBycz	Spojrzyj na-mnie, i-zmiłuj-się-nademną, jak-zwykle, nad-miłującymi Imię-Twojé.
Goet	Zwróć się ku mnie i bądź mi łaskaw według prawa tych, którzy miłują imię Twoje.
PsCylk	Zwróć się do mnie i zmiłuj się nademną, jak przynależy miłującym imię Twoje.
PsKrusz	Zwróć się do mnie i bądź mi litościw, jako przystaje dla tych, którzy kochają imię Twoje.
PsAszk	Zwróć się ku mnie i daj mi zmiłowanie, jako sąd jest dla tych, co kochają imię Twe.
PsSzer	Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, jakoś zwykł czynić tym którzy miłują imię Twoje.
Tys1	(118:132) Ty zwróć się do mnie i zmiłuj się nade mną, jak zwykłeś nad tymi, co imię Twe miłują.
Tys5	Obróć się do mnie i zmiłuj się nade mną, tak jak postępujesz z tymi, co imię Twe miłują.
Bryt	Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, Jak zwykłeś czynić tym, którzy miłują imię twoje!
Pozn	Zwróć się ku mnie i bądź mi łaskawy, jak zwykłeś to czynić wobec miłujących Twe Imię.
WarPra	Zwróć się ku mnie i okaż mi swe miłosierdzie, jak to czynisz tym, co miłują Twe imię.
STB	Zwróć się do mnie i zmiłuj się nade mną, jak przynależy tym, którzy miłują Twoje Imię.
EIB	Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną, Tak jak rozstrzygnąłeś względem tych, którzy darzą miłością Twe imię!

Ps 119,133

PsFlor	(118:133) Chody moje spraw podług mołwy twoje i nie panuj[e] mnie wszelka krzywda.
PsPul	(118:133) Chody moje spraw podług mołwy twojej i nie panuj mi wszelika krzywda.
Wuj1923	Kroki moje prostuj według słowa twego, a niech nademną żadna niesprawiedliwość nie panuje.
Gda1881	Drogi moje utwierdź w słowie twojem, a niech nademną nie panuje żadna nieprawość.
Gda2017	Utwierdź moje kroki w twoim słowie, niech nie panuje nade mną żadna nieprawość.
PsBycz	Kroki-me ustal, w-przyrzeczeniu-Twojém; i-niech-nie włada, wemnie, żadna nieprawość.
Goet	Utwierdź kroki moje przez słowo Twoje, i niech nade mną nie panuje żadna nieprawość!
PsCylk	Kroki moje utwierdź w wyrzeczeniu Twojém, i nie daj mną zawładnąć wszelkiéj nieprawości.
PsKrusz	Wzmocnij kroki moje słowem Twojem, aby przewrotność nie zapanowała nademną.
PsAszk	Kroki me przygotuj Twojemu powiedzeniu a niechaj mocy nie ma nademną wszelka nieprawość.
PsSzer	Umocnij kroki moje w Słowie swoim i nie daj, by panowała nade mną żadna przewrotność!
Tys1	(118:133) Krokami mymi kieruj według Twojej mowy, niech nie panuje we mnie żadna niegodziwość.
Tys5	Moje kroki umocnij Twoją mową, niech nie ma władzy nade mną żadna niegodziwość!
Bryt	Umocnij kroki moje w słowie twoimI nie daj nade mną władzy żadnej przewrotności!
Pozn	Utwierdź moje kroki Twoją obietnicą, by nie panowała nade mną żadna nieprawość.
WarPra	Umacniaj moje kroki tak, jak obiecałeś, nie dozwól, bym podlegał bezprawiu.
STB	W Twoim Słowie utwierdź moje kroki i nie daj mną zawładnąć żadnej nieprawości.
EIB	Nadaj pewność mym krokom zgodnie z Twą obietnicą I nie wydaj mnie na pastwę żadnej niegodziwości!

Ps 119,134

PsFlor	(118:134) Wykupi mię ot potwarzy ludzki, bych strzegł kaźni twojich.
PsPul	(118:134) Wykupi mie od potwarzy ludzkiej, bych strzegł kaźni twoi❬ch❭.
Wuj1923	Wykup mię od potwarzy ludzi: i będę strzegł mandatów twoich.
Gda1881	Wybaw mię od uciśnienia ludzkiego, abym strzegł rozkazań twoich.
Gda2017	Wybaw mnie z ludzkiego ucisku, abym strzegł twoich nakazów.
PsBycz	Wybaw-mię, od-ucisku ludzi; a-będę-zachowywał przykazania-Twoje.
Goet	Ocal mnie od ucisku ludzkiego, a przestrzegać będę zarządzeń Twoich.
PsCylk	Wybaw mnie od uciemiężenia ludzkiego, abym zachował przepisy Twoje.
PsKrusz	Uwolnij mnie od prześladowania ludzkiego, a będę zachowywał Twoje przykazania.
PsAszk	Wybaw mię od ludzkiego ucisku a będę mógł przestrzegać Twoich zaleceń.
PsSzer	Wybaw mnie od ucisku ludzkiego, abym strzegł ustaw Twoich!
Tys1	(118:134) Wyzwól mię z ludzkiego ucisku, a będę strzegł Twych przykazań.
Tys5	Wyzwól mnie z ludzkiego ucisku, a będę strzegł Twych postanowień.
Bryt	Wybaw mnie od ucisku człowieka, A będę strzegł ustaw twoich!
Pozn	Wybaw mnie od ucisku człowieka, a będę strzegł Twoich przykazań.
WarPra	Uwolnij mnie spod władzy ludzkiej, bo pragnę przestrzegać Twych nakazów.
STB	Wybaw mnie od ludzkiego uciemiężenia, abym zachował Twe przepisy.
EIB	Wykup mnie od ucisku człowieka, Abym przestrzegał Twoich rozstrzygnięć!

Ps 119,135

PsFlor	(118:135) Oblicze twoje oświeci nad sługą twojim i nauczy mię prawotam twojim.
PsPul	(118:135) Oblicze twoje oświeć nad sługą twoim i nauczy mie prawotam twoim.
Wuj1923	Oblicze twe rozświeć nad sługą twoim: a naucz mię sprawiedliwości twoich.
Gda1881	Rozświeć nad sługą twoim oblicze twoje, a naucz mię ustaw twoich.
Gda2017	Rozjaśnij swe oblicze nad twoim sługą i naucz mnie twoich praw.
PsBycz	Obliczem-Twém zajaśniéj, nad-sługą-Twoim, i-naucz-mię praw-Twoich.
Goet	Niech oblicze Twoje jaśnieje nad sługą Twoim, i naucz mnie ustaw Twoich.
PsCylk	Oblicze Twoje rozświeć nad sługą Twoim, i naucz mnie ustaw Twoich.
PsKrusz	Niech oblicze Twoje jaśnieje nad sługą Twoim - i ucz mnie swoich przykazań!
PsAszk	Oblicze Twe rozjaśń nad sługą Twym i naucz mnie Twych praw!
PsSzer	Rozświeć oblicze swoje nad sługą swoim, i naucz mnie ustaw swoich!
Tys1	(118:135) Okaż swemu słudze pogodne oblicze i naucz mię Twoich ustaw.
Tys5	Rozjaśnij Twe oblicze nad swoim sługą i naucz mnie Twoich ustaw!
Bryt	Rozjaśnij oblicze swoje nad sługą swoimI naucz mnie ustaw swoich!
Pozn	Rozjaśnij Twoje oblicze nad sługą Twoim, naucz mnie Twoich ustaw.
WarPra	Niech oblicze Twe zajaśnieje nad Twym sługą, naucz mnie Twojego prawa.
STB	Rozświeć Twoje oblicze nad Twoim sługą i naucz mnie Twoich ustaw.
EIB	Rozjaśnij oblicze nad swym sługą I ucz mnie Twoich ustaw!

Ps 119,136

PsFlor	(118:136) Wychod wod wywiedle jesta oczy moje, iże nie strzegle zakona twego.
PsPul	(118:136) Wychod wod wywiedle jesta oczy moje, iże nie strzegle zakona twego.
Wuj1923	Strumienie łez wypuściły oczy moje, iż nie strzegły zakonu twego.
Gda1881	Strumienie wód płyną z oczów moich dla tych, którzy nie strzegli zakonu twego.
Gda2017	Strumienie wód płyną z mych oczu, bo nie strzegą twego prawa.
PsBycz	Strumienie wód spadają, z oczu-moich; bo, nie zachowują ustawy-Twojéj.
Goet	Z oczów moich płyną strumienie łez, ponieważ się nie przestrzega zakonu Twego.
PsCylk	Strumieniami wód zaszły oczy moje, że nie przestrzegają nauki Twojéj.
PsKrusz	Oczy moje stały się potokiem wody, iż nie strzegły Twojego prawa.
PsAszk	Strumieniami wód zestąpiły oczy me, iż nie strzegły Twej nauki.
PsSzer	Potoki łez płyną z oczu moich, że nie strzegą zakonu Twego.
Tys1	(118:136) Strumienie łez popłynęły z mych oczu, bo nie zachowały Twojego Prawa.
Tys5	Strumienie łez płyną z mych oczu, bo się nie zachowuje Twojego Prawa.
Bryt	Potoki łez płyną z oczu moich, Dlatego że nie strzegą zakonu twego,
Pozn	Z moich oczu płyną łez strumienie, bo nie zachowują Twojego Prawa.
WarPra	Z moich oczu płyną strumienie łez, bo nie jest przestrzegane Twoje prawo.
STB	Strumieniami wód zaszły moje oczy, bo nie przestrzegają Twojej nauki.
EIB	Strumienie łez płyną z moich oczu, Dlatego że Twe Prawo jest deptane.

Ps 119,137

PsFlor	(118:137) Prawy jeś[t], Gospodnie, i prosty sąd twoj.
PsPul	(118:137) Praw jeś, Boże, i prosty sąd twoj.
Wuj1923	(Cade.) Sprawiedliwyś jest, Panie: i sąd twój prawy.
Gda1881	Sprawiedliwyś ty, Panie! i prawdziwy w sądach twoich.
Gda2017	Sprawiedliwy jesteś, PANIE, i słuszne są twoje sądy.
PsBycz	Sprawiedliwyś Ty, o-Panie! i,-prawe, wyroki-Twoje.
Goet	Tyś sprawiedliwy, Panie, a wyroki Twoje są prawe!
PsCylk	Sprawiedliwym jesteś Boże, i prawe wyroki Twoje.
PsKrusz	Cade. Sprawiedliwyś jest Panie! i prawy w swoich wyrokach!
PsAszk	Sprawiedliwym Tyś Jehowo i rzetelnym w sądach Twych.
PsSzer	Sprawiedliwy jesteś, Panie, i prawe są sądy Twoje.
Tys1	(118:137) {Sade} O Panie, jesteś sprawiedliwy i sąd Twój jest słuszny.
Tys5	{Sade} O Panie, jesteś sprawiedliwy i wyrok Twój jest słuszny.
Bryt	Sprawiedliwy jesteś. Panie, I prawe są sądy twoje.
Pozn	Sprawiedliwy jesteś, o Jahwe, i słuszne są Twoje wyroki.
WarPra	[Sade] O Panie, Ty jesteś sprawiedliwy i słuszne są Twoje wyroki.
STB	Sprawiedliwym jesteś, WIEKUISTY, oraz prawe są Twoje wyroki.
EIB	Jesteś sprawiedliwy, PANIE, I Twoje rozstrzygnięcia są słuszne.

Ps 119,138

PsFlor	(118:138) Kazał jeś prawotę świadeczstwa twoja i prawdę twoję barzo.
PsPul	(118:138) Kazał jeś prawotę świadectwa twoja i prawdę twoję barzo.
Wuj1923	Przykazałeś sprawiedliwość świadectwa twoje, i prawdę twoję bardzo.
Gda1881	Przykazałeś sprawiedliwe świadectwa twoje, i wielce prawdziwe.
Gda2017	Twoje świadectwa, które nadałeś, są sprawiedliwe i bardzo wierne.
PsBycz	Zaléciłeś sprawiedliwość świadectwami-Twémi, i-wiarę mocną.
Goet	W sprawiedliwości ustanowiłeś świadectwa Swoje i w niewzruszonej wierności.
PsCylk	Ustanowiłeś sprawiedliwość świadectw Twoich, i prawdę zupełną.
PsKrusz	Tyś postanowił przykazania Twoje, aby były sprawiedliwe i zupełnie wierne.
PsAszk	Nakazałeś wielce świadectwom Twoim sprawiedliwość i wierność.
PsSzer	Badałeś świadectwa swoje sprawiedliwe i wielce prawdziwe.
Tys1	(118:138) Wydałeś swoje rozkazy ze sprawiedliwością i z wielką mocą.
Tys5	Swoje napomnienia dałeś sprawiedliwie i z pełną wiernością.
Bryt	Nadałeś przykazania swojeSprawiedliwe i wielce prawdziwe.
Pozn	Sprawiedliwie ustanowiłeś Twoje ustawy jako prawdę najczystszą.
WarPra	Sprawiedliwe są wszystkie pouczenia Twoje i pełne prawdziwej wierności.
STB	Ustanowiłeś sprawiedliwość Twoich świadectw oraz zupełną prawdę.
EIB	Wydałeś nam swoje sprawiedliwe postanowienia, Ich słuszność jest niepodważalna.

Ps 119,139

PsFlor	(118:139) Zwiędłym mie uczyniła miłost {albo żądza} moja, bo są zapomniali słow twoich nieprzyjaciele moji.
PsPul	(118:139) Zwiędłym mie uczyniła żądza moja, bo są zapomnieli słow twoich nieprzyjaciele moji.
Wuj1923	Wysuszyła mię zapalczywość moja, iż zapomnieli słów twoich nieprzyjaciele moi.
Gda1881	Zniszczyła mię gorliwość moja, iż zapominają na słowo twoje nieprzyjaciele moi.
Gda2017	Gorliwość pożarła mnie, bo moi nieprzyjaciele zapominają twoje słowa.
PsBycz	Niszczy-mię gorliwość-moja, bo zapominają słów-Twych, nieprzyjaciele-moi.
Goet	Gorliwość moja trawi mnie; ponieważ gnębiciele moi zapomnieli o słowach Twoich.
PsCylk	Gubi mnie gorliwość moja, bo zapomnieli słowa Twoje wrogi moje.
PsKrusz	Gorliwość moja zużywa mnie, gdyż nieprzyjaciele moi zapominają o słowach Twoich!
PsAszk	Ścieśniła mnie ma miłość zapalczywa, iż przepomnieli słów Twych moi gnębiciele.
PsSzer	Trawi mię żarliwość moja, że wrogowie moi zapominają Słowa Twego.
Tys1	(118:139) Gorliwość mię pożera, bo słów Twych zapominają moi przeciwnicy.
Tys5	Gorliwość mnie pożera, bo moi przeciwnicy zapominają o Twoich słowach.
Bryt	Trawi mię żarliwość moja, Że wrogowie moi zapominają o słowie twoim.
Pozn	Wyniszcza mnie moja żarliwość, bo moi wrogowie nie pomną na Twoje słowo.
WarPra	Pochłania mnie gorliwość o Twoją sprawę, bo moi wrogowie lekceważą Twe słowa.
STB	Trawi mnie moja gorliwość, ponieważ moi wrogowie zapomnieli Twojego słowa.
EIB	Trawi mnie moja żarliwość, gdy widzę, Że moi nieprzyjaciele zapominają o Twoim Słowie.

Ps 119,140

PsFlor	(118:140) Ogienna mołwa twoja silno a sługa twoj miłował ją.
PsPul	(118:140) Ogienna mołwa twoja silno a sługa twoj miłował ją.
Wuj1923	Ogniste bardzo słowo twoje: a sługa twój rozmiłował się go.
Gda1881	Doskonale są doświadczone słowa twoje; dlatego się sługa twój w nich rozkochał.
Gda2017	Twoje słowo jest w pełni wypróbowane, dlatego twój sługa je kocha.
PsBycz	Wybadaném, przyrzeczenié-Twé, nader; przeto,-sługa-Twój, miłuje-jé.
Goet	Słowo Twoje jest dobrze przepławione, a sługa Twój je miłuje.
PsCylk	Lite słowo Twoje bardzo, a sługa Twój miłuje je.
PsKrusz	Słowo Twoje jest najczystsze, i sługa Twój kocha je.
PsAszk	Wypróbowane powiedzenie Twe bardzo i sługa Twój je miłuje.
PsSzer	Słowo Twoje jest doskonale oczyszczone w ogniu, dlatego kocha je sługa Twój.
Tys1	(118:140) Najbardziej niezawodna jest Twoja mowa i sługa Twój ją miłuje.
Tys5	W ogniu wypróbowana jest Twoja mowa i sługa Twój ją miłuje.
Bryt	Słowo twoje jest całkowicie czyste, Dlatego kocha je sługa twój.
Pozn	Twoje słowo jest ponad wszelką próbę, przeto Twój sługa je umiłował.
WarPra	Słowa Twoje są czyste i szczere, Twój sługa jest w nich rozmiłowany.
STB	Twoje słowo jest bardzo lite, dlatego Twój sługa je miłuje.
EIB	Twa obietnica sprawdza się dokładnie, Dlatego Twój sługa ją kocha.

Ps 119,141

PsFlor	(118:141) Junoszka jeśm ja i potępiony, prawot twoich nie zapomniał jeśm.
PsPul	(118:141) Junoszka jeśm ja i wzgardzony, prawot twoich nie zapomniał jeśm.
Wuj1923	Młodzieniaszkiem jestem ja, i wzgardzony: nie zapomniałem sprawiedliwości twoich.
Gda1881	Jam maluczki i wzgardzony; wszakże przykazań twoich nie zapominam.
Gda2017	Ja jestem mały i wzgardzony, lecz nie zapominam twoich przykazań.
PsBycz	Mały ja, i-za-nic-miany; wszelako, przykazań-Twoich, niezapominam.
Goet	Jam nieznaczny i wzgardzony; zarządzeń Twoich nie zapomniałem.
PsCylk	Poniżony jestem i wzgardzony, przykazań Twoich nie zapomniałem.
PsKrusz	Jestem mały i wzgardzony, niezapominam atoli o Twoich przykazaniach.
PsAszk	Młodym i wzgardzonym, zaleceń Twych nie przepomniałem.
PsSzer	Mały jestem i wzgardzony, lecz nie zapominam o ustawach Twoich.
Tys1	(118:141) Ja jestem mały i wzgardzony: nie zapominam o Twych przykazaniach.
Tys5	Ja jestem mały i wzgardzony, nie zapominam o Twych postanowieniach.
Bryt	Mały jestem i wzgardzony, Lecz nie zapominam o ustawach twoich.
Pozn	Nędzny jestem i wzgardzony, ale o Twych przykazaniach nie zapominam.
WarPra	Mały jestem i wzgardzony przez wszystkich, ale nie zapominam o nakazach Twoich.
STB	Poniżony jestem oraz wzgardzony, ale nie zapomniałem Twych przykazań.
EIB	Jestem mało ważny i lekceważony, A jednak nie zapominam o Twych rozporządzeniach.

Ps 119,142

PsFlor	(118:142) Prawota twoja prawota na wieki a zakon twoj prawda.
PsPul	(118:142) Prawota twoja prawota na wieki a zakon twoj prawda.
Wuj1923	Sprawiedliwość twoja sprawiedliwość na wieki: a zakon twój prawda.
Gda1881	Sprawiedliwość twoja sprawiedliwość wieczna, a zakon twój prawda.
Gda2017	Twoja sprawiedliwość jest sprawiedliwością wieczną, a twoje prawo jest prawdą.
PsBycz	Sprawiedliwość-Twoja, sprawiedliwością, trwającą na-wieki; a-ustawa-Twa, prawdą.
Goet	Sprawiedliwość Twoja jest sprawiedliwością wieczną, a zakon Twój jest prawdą.
PsCylk	Sprawiedliwość Twoja, sprawiedliwa na wieki, a nauka Twoja prawdziwa.
PsKrusz	Sprawiedliwość Twoja jest wieczną sprawiedliwością, a prawo Twoje prawdą.
PsAszk	Twa dobroć jest sprawiedliwością na wieczność a nauka Twa prawdą.
PsSzer	Sprawiedliwość Twoja jest wieczną sprawiedliwością, a zakon Twój prawdą.
Tys1	(118:142) Twa sprawiedliwość, to wieczna sprawiedliwość, a Prawo Twoje jest prawdą.
Tys5	Twa sprawiedliwość - to wieczna sprawiedliwość, a Prawo Twoje jest prawdą.
Bryt	Sprawiedliwość twoja jest wieczną sprawiedliwością, A zakon twój jest prawdą.
Pozn	Twoja sprawiedliwość jest sprawiedliwością wieczną, a Twoje Prawo jest prawdą.
WarPra	Twoja sprawiedliwość jest sprawiedliwością na wieki, a Twoje postanowienia są samą prawdą.
STB	Twoja sprawiedliwość jest sprawiedliwością na wieki, a Twoje Prawo jest prawdą.
EIB	Twoja sprawiedliwość jest sprawiedliwością wieczną, A Twoje Prawo jest prawdą.

Ps 119,143

PsFlor	(118:143) Zamętek i tesnica naleźle jesta mię, kaźni twoje myślenie moje jest.
PsPul	(118:143) Zamętek i tesnica naleźle jesta mie, kaźni twoje myślenie moje jest.
Wuj1923	Ucisk i utrapienie ogarnęły mię: mandaty twoje są rozmyślaniem mojem.
Gda1881	Ucisk i utrapienie przyszło na mię; przykazania twoje są kochaniem mojem.
Gda2017	Ucisk i utrapienie spadły na mnie, lecz twoje przykazania są moją rozkoszą.
PsBycz	Niedola, i-ucisk, dotknęły-mię; ale, przykazania-Twe, rozkoszami-mojemi.
Goet	Strach i uciśnienie spotkały mnie, ale przykazania Twoje są rozkoszą moją.
PsCylk	Niedola i ucisk naszły mnie, przykazania Twoje rozkoszą moją.
PsKrusz	Ucisk i utrapienie ogarnęły mnie, - przykazania Twoje są radością moją.
PsAszk	Ściśnienie i utrapienie mnie odszukały, rozkazania Twoje mem radowaniem się.
PsSzer	Ucisk i utrapienie ogarnęły mnie, lecz przykazania Twoje są rozkoszą moją.
Tys1	(118:143) Spadły na mnie ucisk i strapienie, rozkoszą moją są Twoje nakazy.
Tys5	Spadły na mnie strapienia i ucisk, lecz rozkoszą moją są Twoje przykazania.
Bryt	Ucisk i utrapienie ogarnęły mnie, Lecz przykazania twoje są rozkoszą moją.
Pozn	przygniotły mnie utrapienie i troska, Twoje przykazania są moją rozkoszą.
WarPra	Spadły na mnie ucisk i nieszczęścia, ale Twoje nakazy zawsze mnie radują.
STB	Przyszły na mnie niedola i ucisk, lecz Twoje przykazania są mą rozkoszą.
EIB	Dopadły mnie niedola i udręka, Lecz Twoje przykazania pozostały mą rozkoszą.

Ps 119,144

PsFlor	(118:144) Prawota świadecz[t]stwa twoja na wieki; rozum daj mi, a żyw będę.
PsPul	(118:144) Prawda świadectwa twoja na wieki; rozum daj mi, a żyw będę.
Wuj1923	Sprawiedliwość świadectwa twoje na wieki: daj mi rozum, a żyć będę.
Gda1881	Sprawiedliwość świadectw twoich trwa na wieki; daj mi rozum, a żyć będę.
Gda2017	Sprawiedliwość twoich świadectw trwa na wieki; daj mi rozum, a będę żył.
PsBycz	Sprawiedliwość świadectw-Twych, trwałą na-wieki; roztropnym-uczyń-mię, ażebym-żył.
Goet	Świadectwa Twoje są na wieki sprawiedliwe; daj mi zrozumienie, a żyć będę!
PsCylk	Sprawiedliwe świadectwa Twoje na wieki, oświeć mnie, abym żył.
PsKrusz	Sprawiedliwe są przykazania Twoje na wieki; naucz mnie, abym mógł żyć.
PsAszk	Daj mi zrozumieć sprawiedliwość świadectw Twoich na wieczność a będę żył.
PsSzer	Świadectwa Twoje są sprawiedliwe na wieki, daj mi rozum, abym żył!
Tys1	(118:144) Wieczna jest sprawiedliwość Twoich rozkazów: daj zrozumienie, a ja żyć będę.
Tys5	Sprawiedliwość Twoich napomnień trwa na wieki; daj mi rozeznanie, abym żył.
Bryt	Świadectwa twoje są sprawiedliwe na wieki, Daj mi rozum, abym ożył!
Pozn	Sprawiedliwością wieczystą są Twoje ustawy, daj mi je zrozumieć, a żyć będę.
WarPra	Twoje postanowienia są sprawiedliwe na wieki, oświeć mnie, abym mógł się znowu cieszyć życiem.
STB	Twoje świadectwa są sprawiedliwe na wieki; oświeć mnie, abym żył.
EIB	Twoje postanowienia są sprawiedliwe na wieki, Uczyń mnie rozsądnym, abym ożył!

Ps 119,145

PsFlor	(118:145) Wołał jeśm we wszem siercu mojem, usłysz mię, Gospodnie, prawot twoich szukać będę.
PsPul	(118:145) Wołał jeśm we wszem siercu mojem, usłysz mie, Gospodnie, prawot twoich szukać będę.
Wuj1923	(Koph.) Wołałem ze wszystkiego serca mego: wysłuchaj mię, Panie: będę się dowiadywał o sprawiedliwościach twoich.
Gda1881	Wołam ze wszystkiego serca, wysłuchajże mię, o Panie! a będę strzegł ustaw twoich.
Gda2017	Wołam z całego serca, wysłuchaj mnie, o PANIE, a będę strzegł twoich praw.
PsBycz	Wołam, z-całego serca; odpowiédz-mi, Panie, a, prawa-Twoje, zachowam.
Goet	Wołam z całego serca, Panie, wysłuchaj mnie, pragnę przestrzegać ustaw Twoich!
PsCylk	Wołam z całego serca, wysłuchaj mnie Boże, ustaw Twoich przestrzegam.
PsKrusz	Kof. Wołam z całego serca, odpowiedz mi Panie! Obym zachował Twoje przykazania!
PsAszk	Wołałem wszystkiem sercem, odpowiedz mi Jehowo, praw Twych dochowam.
PsSzer	Wołam z całego serca: Wysłuchaj mnie, Panie! Chcę pełnić ustawy Twoje.
Tys1	(118:145) {Kof} Z całego serca mego wołam: wysłuchaj mię, Panie; zachowuję Twoje ustawy.
Tys5	{Kof} Z całego serca wołam: wysłuchaj mnie, Panie, chcę zachowywać Twoje ustawy.
Bryt	Wołam z całego serca: Wysłuchaj mnie, Panie! Chcę pełnić ustawy twoje.
Pozn	Z całego serca wołam, wysłuchaj mnie, Jahwe, pragnę zachować Twoje ustawy.
WarPra	[Kof] O Panie, wysłuchaj mnie, bo wołam z całego serca i zawsze chcę być wierny Twojemu prawu.
STB	Wołam z całego serca: Wysłuchaj mnie, WIEKUISTY; i Twoich ustaw przestrzegam.
EIB	Wołam z całego serca: Odpowiedz mi, PANIE! Będę przestrzegał Twoich ustaw.

Ps 119,146

PsFlor	(118:146) Wołał jeśm ku tobie, zbawiona mie uczyń, eżbych strzegł kaźni twoich.
PsPul	(118:146) Wołał jeśm ku tobie, zbawionym mnie uczyń, bych strzegł kaźni twoich.
Wuj1923	Wołałem k tobie: zbaw mię, abych strzegł mandatów twoich.
Gda1881	Wołam do ciebie, zachowajże mię, a będę pilen świadectw twoich.
Gda2017	Wołam do ciebie, wybaw mnie, a będę strzegł twoich świadectw.
PsBycz	Wzywam-Cię; ocal-mię; a-będę-zachowywał świadectwa-Twoje.
Goet	Wołam do Ciebie: wybaw mnie, a będę zachowywał świadectwa Twoje!
PsCylk	Wzywam Cię, dopomóż mi, i niech przestrzegam świadectw Twoich.
PsKrusz	Wołam do Ciebie, wspomóż mnie! Obym zachował Twoje wyroki!
PsAszk	Ciebie wołałem, wybaw mię a będę strzegł Twoich świadectw.
PsSzer	Wzywam Cię, wspomóż mnie, a będę przestrzegał świadectw Twoich!
Tys1	(118:146) Wołam do Ciebie — wybaw mię, a będę strzegł Twych rozkazów.
Tys5	Wołam do Ciebie - wybaw mnie, a będę przestrzegał Twych napomnień.
Bryt	Wołam do ciebie, wybaw mnie, A będę strzegł świadectw twoich!
Pozn	Wołam do Ciebie, wybaw mnie, a będę strzegł Twych rozkazów.
WarPra	Wołam do Ciebie, o ratunek proszę, bo pragnę wypełniać Twoje nakazy.
STB	Wzywam Cię dopomóż mi, niech Twoich świadectw przestrzegam.
EIB	Wołam do Ciebie, wybaw mnie, A będę się trzymał Twoich postanowień!

Ps 119,147

PsFlor	(118:147) Przeszedł jeśm w starości i wołał jeśm, eże w słowa twoja pwał jeśm.
PsPul	(118:147) Przeszedł jeśm w starości i wołał jeśm, bo w słowa twoja pwał jeśm.
Wuj1923	Uprzedziłem bardzo rano i wołałem: iżem bardzo nadzieję miał w słowiech twoich.
Gda1881	Uprzedzam cię na świtaniu i wołam, na słowo twoje oczekując.
Gda2017	Wstaję przed świtem i wołam, oczekuję na twoje słowo.
PsBycz	Wychodzę, z-świtem, i-wzywam-pomocy; bo, w-słowie-Twém, nadzieją-się-żywię.
Goet	Wyprzedzam świtanie i wołam; ufnie oczekuję na słowo Twoje.
PsCylk	Wstawam o świcie i błagam, słowa Twojego wyglądam.
PsKrusz	Uprzedzam poranek i wołam! Ja czekam na słowa Twoje!
PsAszk	Wcześnie stawam o zmroku i wołam błagalnie, tęsknie czekam Twych słów.
PsSzer	Wstaję już o świcie i wołam o pomoc: oczekuję Słowa Twego.
Tys1	(118:147) O świcie przychodzę i błagam o pomoc; mam ufność w Twych słowach.
Tys5	Przychodzę o świcie i błagam; pokładam ufność w Twoich słowach.
Bryt	Wstaję przed świtem i wołam o pomoc:Oczekuję na słowo twoje.
Pozn	Przed brzaskiem wstaję i o pomoc błagam, moja nadzieja w Twojej obietnicy.
WarPra	O świcie porannym przychodzę i błagam, i oczekuję na Twoje słowa.
STB	Wstaję o świcie i błagam, wypatrując Twojego słowa
EIB	Wstaję przed świtem i wołam o pomoc - Wyczekuję Twego Słowa.

Ps 119,148

PsFlor	(118:148) Uśpieszyle jesta oczy moje ku tobie na brzeżdżeniu, bych myślił mołwy twoje.
PsPul	(118:148) Uśpieszyle jesta oczy moje ku tobie z zarania, bych myślił mołwy twoje.
Wuj1923	Uprzedzały oczy moje do ciebie na świtaniu, abych rozmyślał słowa twoje.
Gda1881	Uprzedzają straż nocną oczy moje, przeto, abym rozmyślał o wyrokach twoich.
Gda2017	Moje oczy wyprzedzają straże nocne, abym mógł rozmyślać o twoim słowie.
PsBycz	Wyprzédzają oczy-me, straże-nocne, dla-rozmyślania w-przyrzeczeniu-Twojém.
Goet	Oczy moje wyprzedzają straż nocną, aby rozmyślać nad słowem Twojem.
PsCylk	Oczy moje wyprzedzają straże nocne, abym rozważał wyroki Twoje.
PsKrusz	Oczy moje uprzedzają straże nocne, abym mógł rozważać o Twojem słowie.
PsAszk	Wyprzedziły oczy me straże nocne, by nurzać się w Twem powiedzeniu.
PsSzer	Oczy moje uprzedzają straż nocną, abym rozmyślał nad Słowem Twoim.
Tys1	(118:148) Moje oczy się budzą przed nocnym czuwaniem, aby rozważać Twą mowę.
Tys5	Moje oczy się budzą przed nocnymi strażami, aby rozważać Twą mowę.
Bryt	Budzę się, zanim zaświta, Aby rozmyślać nad słowem twoim.
Pozn	Oczy moje uprzedzają czas straży, żebym mógł rozważać Twoje obietnice.
WarPra	Gdy nocą czuwam, wybiegam oczyma, i myślę o obietnicach.
STB	Moje oczy uprzedzają nocne straże, abym rozważał Twoje wyroki.
EIB	Otwieram oczy, nim wyruszą nocne straże, Aby rozmyślać o Twej obietnicy.

Ps 119,149

PsFlor	(118:149) Głosa mego słuszaj podług miłosierdzia twego, Panie, i podług sąda twego ożywi mnię!
PsPul	(118:149) Głos moj słuchaj podług miłosierdzia twego, Boże, i podług sąda twego ożywi mie!
Wuj1923	Usłysz głos mój, Panie, według miłosierdzia twego: a według sądu twego ożywiaj mię.
Gda1881	Panie! głos mój usłysz według miłosierdzia twego; według sądu twego ożyw mię.
Gda2017	PANIE, usłysz mój głos według twego miłosierdzia; ożyw mnie według twego wyroku.
PsBycz	Głosu-mego posłuchaj, według-dobroci-Twojéj; o-Panie! według-rozporządzenia-Twego, odżyw-mię.
Goet	Panie, usłysz głos mój według dobroci Twojej, według praw Twoich ożyw mnie!
PsCylk	Głos mój wysłuchaj wedle łaski Twojéj, Boże, wedle prawa Twojego daj mi żyć.
PsKrusz	Wysłuchaj głosu mego według Twego miłosierdzia, o Panie! według sprawiedliwości Twej wspomóż mnie!
PsAszk	Głos mój usłysz, jako łaska Twa, Jehowo, jako wyrok Twój chciej mnie ożywić.
PsSzer	Wysłuchaj głosu mego wedle łaski swej, Panie, wedle prawa swego zachowaj mnie przy życiu!
Tys1	(118:149) Usłysz mój głos w swym miłosierdziu, o Panie, i daj mi życie zgodnie z Twym wyrokiem.
Tys5	Usłysz mój głos, o Panie, w swojej łaskawości i zapewnij mi życie zgodne z Twym wyrokiem.
Bryt	Wysłuchaj głosu mego według łaski swej, Panie, Według wyroku swego zachowaj mnie przy życiu!
Pozn	W łaskawości Twojej wysłuchaj mego głosu, ożyw mnie zgodnie z Twoim wyrokiem.
WarPra	W Twoim miłosierdziu wysłuchaj mnie, Panie, przez Twe wyroki wlej we mnie życie.
STB	Według Twojej łaski wysłuchaj mojego głosu, WIEKUISTY, daj mi żyć według Twojego wyroku.
EIB	Wysłuchaj mego głosu według swej łaski, PANIE, Zgodnie z Twymi rozstrzygnięciami ożyw mnie!

Ps 119,150

PsFlor	(118:150) Przybliżyli są sie pościgając mnie lichoty, ale ot zakona twego daleko uczynili są sie.
PsPul	(118:150) Przybliżyli się nastojący na mię złości, ale od zakona twego daleko uczynili są sie.
Wuj1923	Przybliżyli się prześladownicy moi ku nieprawości: a oddalili się od zakonu twego.
Gda1881	Przybliżają się, którzy naśladują złości, ci, którzy się od zakonu twego oddalili.
Gda2017	Zbliżają się niegodziwi prześladowcy, są daleko od twego prawa.
PsBycz	Zbliżają-się, prześladowcy-moi zamierzonéj-zbrodni, którzy, od-ustawy-Twojéj, oddalili-się.
Goet	Zbliżyli się, którzy uganiają się za zbrodnią, i dalekimi są od zakonu Twego,
PsCylk	Zbliżają się do mnie, którzy dążą za podstępem, a od nauki Twojéj oddalili się.
PsKrusz	oto blisko są ci, którzy chodzą za niesprawiedliwością, lecz daleko są od Twojego prawa.
PsAszk	Zbliżyli się ci, co za przewrotnością w pogoni - od Twojej się oddalili nauki.
PsSzer	Blisko są ci, którzy prześladują mnie złośliwie, oddalili się od zakonu Twego.
Tys1	(118:150) Zbliżają się niegodziwi moi prześladowcy: dalecy oni od Prawa Twojego.
Tys5	Zbliżają się niegodziwi moi prześladowcy, dalecy oni od Prawa Twojego.
Bryt	Blisko są ci, którzy prześladują mnie złośliwie, Oddalili się od zakonu twojego.
Pozn	przybliżają się złośliwi prześladowcy, od Twojego prawa są dalecy.
WarPra	Zbliżają się ku mnie niegodziwi oprawcy, ci, co daleko odeszli od pouczeń Twoich.
STB	Zbliżają się do mnie ci, co idą za podstępem, a od Twojej nauki się oddalili.
EIB	Przybliżyli się moi prześladowcy, Dalecy od Twego Prawa,

Ps 119,151

PsFlor	(118:151) Blizu bądź, Gospodnie, a wszytki drogi two❬j❭e prawda.
PsPul	(118:151) Blizu bądź, Gospodnie, a wszystki drogi twoje prawda.
Wuj1923	Bliskoś ty jest, Panie: a wszystkie drogi twoje prawda.
Gda1881	Bliskoś ty jest, Panie! a wszystkie przykazania twoje są prawdą.
Gda2017	Blisko jesteś, PANIE, i wszystkie twoje przykazania są prawdą.
PsBycz	Aleś bliższym, Ty, o-Panie! bo,-wsze przykazania-Twe, prawdą.
Goet	Tyś bliski, Panie; a wszystkie przykazania Twoje są prawdą.
PsCylk	Blizkim Ty Boże, i wszystkie przykazania Twoje prawdą.
PsKrusz	Ty jesteś blisko, o Panie! a wszystkie przykazania Twoje są prawdą.
PsAszk	Blizkiś Ty Jehowo a prawdą wszystkie rozkazania Twoje.
PsSzer	Bliski jesteś, Panie, a wszystkie przykazania Twoje są prawdą.
Tys1	(118:151) Blisko Ty jesteś, o Panie, i wszystkie Twoje nakazy są prawdą.
Tys5	Jesteś blisko, o Panie, i wszystkie Twoje przykazania są prawdą.
Bryt	Bliski jesteś, Panie, A wszystkie twe przykazania są prawdą.
Pozn	Tyś blisko, o Jahwe, prawdą są wszystkie Twoje przykazania.
WarPra	Ale Ty jesteś blisko, o Panie, i wszystkie Twoje przykazania są prawdą.
STB	Bliskim jesteś Ty, o BOŻE, a wszystkie Twoje przykazania są prawdą.
EIB	Lecz Ty jesteś bliski, PANIE, A wszystkie Twe przykazania są prawdą.

Ps 119,152

PsFlor	(118:152) Ot początka poznał jeśm o świadeczstwiech twojich, bo na wieki założył jeś je.
PsPul	(118:152) Od początka poznał jeśm o świadectwiech twoich, bo na wieki założył jeś je.
Wuj1923	Z początku poznałem świadectwa twoje, że na wieki ugruntowałeś je.
Gda1881	Dawno to wiem o świadectwach twoich, żeś je na wieki ugruntował.
Gda2017	Od dawna wiem o twoich świadectwach, że ugruntowałeś je na wieki.
PsBycz	Przedtém poznałem, z-świadectw-Twoich, że na-wieki, utwiérdziłeś-je.
Goet	Oddawna wiem ze świadectw Twoich, żeś je na wieki ugruntował.
PsCylk	Od dawna znam ustawy Twoje, że na wieki utwierdziłeś je.
PsKrusz	Oddawna już przedtem poznałem wyroki Twoje, że na wieki ugruntowałeś je.
PsAszk	Zanim wiedziałem cokolwiek o Twoich świadectwach, Tyś je od wieczności ugruntował.
PsSzer	Od dawna wiem o Twoich świadectwach, że ustaliłeś je na wieki!
Tys1	(118:152) Poznałem dawniej z rozkazów Twoich, żeś je na wieki ustalił.
Tys5	Od dawna wiem z Twoich napomnień, że ustaliłeś je na wieki.
Bryt	Od dawna wiem o przykazaniach twoich, Że ustanowiłeś je na wieki.
Pozn	Od dawna to wiem o Twoich rozkazach, żeś je na wieki ustanowił.
WarPra	A z postanowień Twoich wiem dawno, że je ogłosiłeś na wieki.
STB	Od dawna znam Twe ustawy, że utwierdziłeś je na wieki.
EIB	Od dawna wiedziałem o Twych postanowieniach, Że im nadałeś wartość wieczną.

Ps 119,153

PsFlor	(118:153) Widz śmiarę moję i wytargń mię, bo zakona twego nie zapomniał jeśm.
PsPul	(118:153) Widz śmiarę moję i wytargń mie, bo zakona twego nie zapomniał jeśm.
Wuj1923	(Resz.) Obacz uniżenie moje, a wyrwij mię; bociem nie zapomniał zakonu twego.
Gda1881	Obacz utrapienie moje, a wyrwij mię; bom na zakon twój nie zapomniał.
Gda2017	Wejrzyj na moje utrapienie i wyzwól mnie, bo nie zapomniałem twojego prawa.
PsBycz	Obacz nędzę-moję, i,-z niéj,-wydobądź-mię; ponieważ ustawy-Twojéj, nie zapominam.
Goet	Spojrzyj na nędzę moją i uwolnij mnie; bo zakonu Twego nie zapomniałem.
PsCylk	Spójrz na nędzę moję, i wyswobódź mnie, bo nauki Twojéj nie zapomniałem.
PsKrusz	Resz. Wejrzyj na uniżenie moje, a uwolnij mnie, gdyż nie zapominam o Twojem prawie.
PsAszk	Spójrz na mą udrękę i wyswobódź mnie, gdyż nie przepomniałem nauki Twej.
PsSzer	Wejrzyj na nędzę moją i wybaw mnie, gdyż nie zapominam o zakonie Twoim!
Tys1	(118:153) {Resz} Wejrzyj na moją udrękę i wyzwól mię, bo nie zapomniałem Twojego Prawa.
Tys5	{Resz} Wejrzyj na moją nędzę i wyzwól mnie, bo nie zapomniałem Twojego Prawa.
Bryt	Wejrzyj na nędzę moją i wybaw mnie, Gdyż nie zapominam o zakonie twoim!
Pozn	Wejrzyj na moje poniżenie i wybaw mnie, nie zapominam bowiem o Twoim Prawie.
WarPra	[Resz] Wejrzyj na moją nędzę i przybądź mi z pomocą, bo o prawie Twoim nie zapomniałem nigdy.
STB	Popatrz na moją nędzę i mnie wyswobodź, bowiem nie zapomniałem Twego Prawa.
EIB	Wejrzyj na moją nędzę i wybaw mnie, proszę, Gdyż nie zapominam o Twoim Prawie!

Ps 119,154

PsFlor	(118:154) Sędzi sąd moj a otkupi mię, prze mołwę twoję ożywi mię!
PsPul	(118:154) Sędzi sąd moj a odkupi mie, prze mołwę twoję ożywi mie!
Wuj1923	Osądź sąd mój, a odkup mię: dla słowa twego ożyw mię.
Gda1881	Stań przy sprawie mojej, a obroń mię; dla słowa twego ożyw mię.
Gda2017	Broń mojej sprawy i wybaw mnie; ożyw mnie według twego słowa.
PsBycz	Broń sprawy-mojéj, i-wyzwól-mię; według-przyrzeczenia-Twego, do-życia-przywołaj-mię.
Goet	Kieruj sprawą moją i ocal mnie! Ożyw mnie według obietnicy Swojej!
PsCylk	Broń sprawy mojéj i oswobódź mnie, podług słowa Twego daj mi żyć.
PsKrusz	Walcz za moją sprawę i uwolnij mnie - według słowa Twego wspomóż mnie!
PsAszk	Walcz o sprawę mą i wybaw mnie, daj żyć mi - Twem powiedzeniem.
PsSzer	Prowadź sprawę moją i wyzwól mnie; zachowaj mnie według Słowa Twego!
Tys1	(118:154) Broń sprawy mojej i wybaw mię; obdarz mię życiem według Twej mowy.
Tys5	Broń mojej sprawy i wybaw mnie; zgodnie z Twą mową zapewnij mi życie!
Bryt	Prowadź sprawę moją i wyzwól mnie; Ożywiaj mnie według obietnicy swojej!
Pozn	Broń mojej sprawy i uwolnij mnie, ożyw mnie zgodnie z Twą obietnicą.
WarPra	Broń mojej sprawy i uwolnij mnie, i daruj mi życie wedle Twego prawa.
STB	Broń mojej sprawy i mnie wyswobodź; daj mi żyć według Twojego słowa.
EIB	Prowadź moją sprawę i wykup mnie, Ożyw zgodnie z Twą obietnicą!

Ps 119,155

PsFlor	(118:155) Daleko od grzesznych zbawienie, eże prawot twojich nie szukali.
PsPul	(118:155) Daleko od grzesznych zbawienie, bo prawot twoich nie szukali.
Wuj1923	Daleko od grzeszników zbawienie; bo sprawiedliwości twoich nie szukali.
Gda1881	Dalekoć jest od niezbożników zbawienie; bo się nie badają o ustawach twoich.
Gda2017	Zbawienie jest daleko od niegodziwych, bo nie szukają twoich praw.
PsBycz	Dalekiém, od-złoczyńców zbawienié; bo, ustaw-Twoich, nie poszukują.
Goet	Daleko jest od bezbożnych zbawienie, ponieważ nie zgłębiają ustaw Twoich.
PsCylk	Daleką od niegodziwych pomoc, bo ustaw Twoich nie pragną.
PsKrusz	Zbawienie dalekie jest od przewrotnych, ponieważ nie szukają Twoich przykazań.
PsAszk	Dalekie zbawienie niegodziwcom, bo praw Twych nie szukali.
PsSzer	Zbawienie dalekie jest od bezbożników, bo nie dbają o ustawy Twoje.
Tys1	(118:155) Zbawienie daleko jest od grzeszników, którzy nie dbają o Twoje ustawy.
Tys5	Zbawienie jest daleko od występnych, bo nie dbają o Twoje ustawy.
Bryt	Zbawienie dalekie jest od bezbożników, Bo nie szukają ustaw twoich,
Pozn	Dalekie jest zbawienie od bezbożnych, bo nie szukają Twoich ustaw.
WarPra	Daleko jest od bezbożnych zbawienie, bo nie troszczą się o Twoje prawo.
STB	Zbawienie jest dalekie od niegodziwych, bo Twoich ustaw nie pragną.
EIB	Zbawienie jest dalekie od ludzi bezbożnych, Ponieważ nie szukają Twoich ustaw.

Ps 119,156

PsFlor	(118:156) Miłosierdzia twego wiele, Gospodnie, podług sąda twego ożywi mię.
PsPul	(118:156) Miłosierdzia twego wiele, Boże, podług sąda twego ożywi mie.
Wuj1923	Litości twoje mnogie, Panie: ożyw mię według sądu twego.
Gda1881	Wielkie są litości twoje, Panie! według sądów twoich ożyw mię.
Gda2017	Wielka jest twoja litość, PANIE; ożyw mnie według twoich wyroków.
PsBycz	Politowania-Twe, wielkie, o-Panie! według-rozporządzeń-Twoich, żywego-zachowaj-mię.
Goet	Panie, zmiłowanie Twoje jest wielkie, ożyw mnie według praw Swoich!
PsCylk	Miłosierdzie Twoje wielkie, Boże, wedle wyroków Twoich daj mi żyć.
PsKrusz	Zlitowanie Twoje jest wielkie o Panie! Według wyroków Twoich wspomóż mnie!
PsAszk	Mnogie miłosierdzia Twoje, daj mi żyć jako wyroki Twe.
PsSzer	Wielkie jest miłosierdzie Twoje, Panie, zachowaj mnie według praw swoich!
Tys1	(118:156) Liczne są Twe zmiłowania, o Panie: obdarz mię życiem według Twych wyroków.
Tys5	Liczne są Twe zmiłowania, o Panie, zgodnie z Twymi wyrokami zapewnij mi życie!
Bryt	Wielkie jest miłosierdzie twoje, Panie, Ożywiaj mnie według sądów twoich!
Pozn	Wielka jest Twoja łaskawość, o Jahwe, ożyw mnie według Twoich wyroków.
WarPra	O Panie, jak wielkie jest miłosierdzie Twoje, daruj mi życie wedle Twych wyroków.
STB	Wielkie jest Twoje miłosierdzie, WIEKUISTY, daj mi żyć według Twoich wyroków.
EIB	Twoje miłosierdzie jest wielkie, o PANIE, Ożyw mnie według Twoich rozstrzygnięć!

Ps 119,157

PsFlor	(118:157) Wiele, jiż nastoją na mię i mącą mię; ot świadectw[a] twojich nie zstąpał jeśm.
PsPul	(118:157) Wiele, jiż nastoją na mię i męcą mie; od świadectw twoich nie odstąpał jeśm.
Wuj1923	Wiele tych, którzy mię prześladują i trapią mię: nie uchyliłem się od świadectw twoich.
Gda1881	Wieleć jest prześladowców moich i nieprzyjaciół moich; wszakże od świadectw twoich nie uchylam się.
Gda2017	Liczni są moi prześladowcy i nieprzyjaciele; lecz nie uchylam się od twoich świadectw.
PsBycz	Wielu prześladowców-mych, i-wrogów-moich; jednakże, od-świadectw-Twych, nie zbaczam.
Goet	Wielu jest prześladowców i gnębicieli moich; wszakże od świadectw Twoich nie odstąpiłem.
PsCylk	Liczni prześladowcy i wrogi moje, a od świadectw Twoich nie zboczyłem.
PsKrusz	Moich prześladowców i sprzeciwiających mi się jest wielu, nie odstępuję atoli od Twoich wyroków.
PsAszk	Liczni są prześladowcy i gnębiciele moi, od Twoich nie odstąpiłem świadectw.
PsSzer	Liczni są prześladowcy moi i nieprzyjaciele moi, lecz ja nie zbaczam od świadectw Twoich.
Tys1	(118:157) Wielu mię prześladuje i trapi: nie uchylam się od Twoich rozkazów.
Tys5	Wielu mnie prześladuje i trapi; nie uchylam się od Twoich napomnień.
Bryt	Liczni są prześladowcy i nieprzyjaciele moi, Lecz ja nie zbaczam od przykazań twoich.
Pozn	Liczni są moi wrogowie i prześladowcy, jednak nie odstępuję od Twych rozkazów.
WarPra	Tak wielu prześladuje mnie i dręczy, ale ja nie odstępuję od nakazów Twoich.
STB	Liczni są moi wrogowie i prześladowcy, ale od Twoich świadectw nie zboczyłem.
EIB	Liczni są moi prześladowcy i gnębiciele, Lecz ja nie odstępuję od Twych postanowień.

Ps 119,158

PsFlor	(118:158) Widział jeśm przestąpające i wiądł jeśm, iże mołw twojich nie strzegli są.
PsPul	(118:158) Widział jeśm przestąpające i wiądł jeśm, iże mołw twoich nie strzegli.
Wuj1923	Widziałem przestępce a schnąłem, że nie strzegli wyroków twoich.
Gda1881	Widziałem przestępców, i mierziało mię to, że wyroku twego nie przestrzegali.
Gda2017	Widziałem przestępców i czułem odrazę, że nie przestrzegali twego słowa.
PsBycz	Widuję przeniewierców, i-martwię-się; że, słowa-Twego, nie zachowują.
Goet	Gdy patrzę na odstępców, brzydzę się, bo słowa Twego nie zachowują.
PsCylk	Widziałem odstępców i oburzyłem się, którzy słowa Twojego nie przestrzegają.
PsKrusz	Widzę ludzi bez wiary i dręczę się... którzy nie zachowują Twojego słowa.
PsAszk	Widzałem zdrajce i wzdrygnąłem się, iż nie strzegli Twego powiedzenia.
PsSzer	Gdy widzę odstępców, oburzam się, że nie strzegą Słowa Twego.
Tys1	(118:158) Widziałem przestępców i wstręt mię ogarnął, bo mowy Twojej nie strzegli.
Tys5	Widzę odstępców i wstręt mnie ogarnia, bo mowy Twojej nie strzegą.
Bryt	Gdy widzę odstępców, czuję odrazę, Że nie strzegą słowa twego.
Pozn	Patrzę na odstępców i oburzam się, nie przestrzegają bowiem Twojego słowa.
WarPra	Gdy patrzę na odstępców, ogarnia mnie groza, bo nie przestrzegają Twego prawa.
STB	Widziałem odstępców, którzy nie przestrzegają Twojego słowa oraz się oburzyłem.
EIB	Widzę niewiernych i czuję obrzydzenie, Ponieważ nie zważają na Twoją obietnicę.

Ps 119,159

PsFlor	(118:159) Widz, iże kaźni twoje miłował jeśm, Gospodnie, w miłosierdziu twojem ożywi mię!
PsPul	(118:159) Widz, iże kaźni twoje miłował jeśm, Boże, w miłosierdziu twoim ożywi mie!
Wuj1923	Obacz, żem umiłował mandaty twoje, Panie: ożyw mię według miłosierdzia twego.
Gda1881	Obaczże Panie! iż rozkazania twoje miłuję; według miłosierdzia twego ożyw mię.
Gda2017	Patrz, jak miłuję twoje nakazy, PANIE; ożyw mnie według twego miłosierdzia.
PsBycz	Patrz, że przykazania-Twoje, miłuję; Panie, według-łaski-Twéj, do-życia-przywołaj-mię.
Goet	Spójrz, że miłuję zarządzenia Twoje; według dobroci Swojej, Panie, ożyw mnie.
PsCylk	Patrz że przykazania Twoje umiłowałem, Boże, wedle łaski Twojéj daj mi żyć.
PsKrusz	Patrz, że kocham Twoje przykazania, o Panie, według miłosierdzia Twego wspomóż Panie!
PsAszk	Spojrz, gdyż umiłowałem zalecenia Twe, jako łaska Twa chciej mię ożywić.
PsSzer	Zważ, Panie, że kocham ustawy Twoje, zachowaj mnie według łaski swojej!
Tys1	(118:159) Patrz, Panie: miłuję Twoje przykazania; w Twoim miłosierdziu zachowaj mię przy życiu.
Tys5	Patrz, miłuję Twoje postanowienia; Panie, w Twojej łaskawości zapewnij mi życie!
Bryt	Zważ, że kocham ustawy twoje, Panie, Ożywiaj mnie według łaski swojej!
Pozn	Spójrz, jak ukochałem Twoje przykazania, Jahwe, w Twej łaskawości przywróć mnie do życia.
WarPra	Patrz, jak bardzo miłuję przykazania Twoje, o Panie, daruj mi życie w miłosierdziu Twoim.
STB	Patrz, że umiłowałem Twoje przykazania, WIEKUISTY, daj mi żyć według Twoich wyroków.
EIB	Zauważ, że kocham Twe rozporządzenia, PANIE - Ożyw mnie według Twojej łaski!

Ps 119,160

PsFlor	(118:160) Początek słow twoich prawda, na wieki wszytki sądy prawoty twoji.
PsPul	(118:160) Początek słow twoich prawda, na wieki wszystki sądy prawoty twoje.
Wuj1923	Początek słów twoich prawda: na wieki wszystkie sądy sprawiedliwości twojéj.
Gda1881	Najprzedniejsza rzecz słowa twego jest prawda, a na wieki trwa wszelki sąd sprawiedliwości twojej.
Gda2017	Podstawą twego słowa jest prawda, a wszelki wyrok twojej sprawiedliwości trwa na wieki.
PsBycz	Źródłem, słowa-Twego, prawda; a,-na-wieki, wszelki wyrok sprawiedliwości-Twojéj.
Goet	Istota słów Twoich jest prawdą, i wiecznie trwa każde prawo sprawiedliwości Twojej.
PsCylk	Szczytem słowa Twojego prawda, i na wieki wszelkie prawo sprawiedliwości Twojéj.
PsKrusz	Początek słów Twoich jest prawda, a każdy wyrok sprawiedliwości Twojej trwa na wieki.
PsAszk	Duszą słowa Twego prawda i wieczysty każdy sąd sprawiedliwości Twojej.
PsSzer	Prawda jest treścią Słowa Twego i wszystko prawo Twe sprawiedliwe trwa wiecznie.
Tys1	(118:160) Zasadą Twego słowa jest stałość i wieczny jest każdy wyrok Twej sprawiedliwości.
Tys5	Podstawą Twego słowa jest prawda, i wieczny jest każdy Twój wyrok sprawiedliwy.
Bryt	Prawda jest treścią słowa twegoI na wieki trwa sprawiedliwy wyrok.
Pozn	Prawda jest treścią słów Twoich, wszystkie wyroki Twej sprawiedliwości są wieczne.
WarPra	Prawda jest tym, co najważniejsze w Twym słowie, Twoje słuszne wyroki trwać będą na wieki.
STB	Prawda jest sumą Twego słowa, i na wieki wszelki wyrok Twojej sprawiedliwości.
EIB	Podstawą Twego Słowa jest prawda, A każde Twe sprawiedliwe rozstrzygnięcie trwa wiecznie.

Ps 119,161

PsFlor	(118:161) Książęta nastały są na mię za dar, a otsłow twojich straszyło sie jest sierce moje.
PsPul	(118:161) Książęta prześladowały mie darmo, a od słow twoich straszyło sie jest sierce moje.
Wuj1923	(Szyn.) Książęta prześladowali mię niewinnie: a słów twoich bało się serce moje.
Gda1881	Książęta mię prześladują bez przyczyny; wszakże słów twoich boi się serce moje.
Gda2017	Władcy prześladują mnie bez przyczyny; moje serce zaś boi się twoich słów.
PsBycz	Książęta prześladują-mię niesłusznie; lecz,-od-słowa-Twego, przeraża-się sercé-mojé.
Goet	Książęta prześladują mnie bez powodu, ale serce moje boi się słowa Twego.
PsCylk	Książęta ścigają mnie niewinnie, a przed słowem Twojém drży serce moje.
PsKrusz	Szin. Książęta prześladują mnie bez powodu, i serce moje drży wobec słów Twoich.
PsAszk	Książęta ścigali mnie darmo a przed Twojem słowem drzało serce moje.
PsSzer	Książęta prześladują mnie bez przyczyny, lecz serce moje lęka się Słowa Twego.
Tys1	(118:161) {Szin} Książęta bez przyczyny mnie prześladują, moje zaś serce czci Twoje słowa.
Tys5	{Szin} Możni prześladują mnie bez powodu, moje zaś serce lęka się słów Twoich.
Bryt	Książęta prześladują mnie bez przyczyny, Lecz serce moje lęka się słowa twego.
Pozn	Możni prześladują mnie bez przyczyny, lecz [tylko] Twojego słowa boi się moje serce.
WarPra	[Szin] Bez żadnej przyczyny dręczą mnie książęta, lecz drży moje serce tylko przed Twym słowem.
STB	Niewinnie ścigają mnie książęta, bo przed Twoim słowem drży moje serce.
EIB	Książęta prześladują mnie zupełnie bez powodu, Lecz moje serce drży przed Twoim Słowem.

Ps 119,162

PsFlor	(118:162) Wiesielić sie ja będę nad mołwami twojimi jako jenże nalazł łup wielki.
PsPul	(118:162) Wiesielić sie będę nad mołwami twoimi jako jenże nalazł łup wieliki.
Wuj1923	Będę się ja weselił w wyrokach twoich, jako który nalazł korzyści wiele.
Gda1881	Ja się weselę z wyroku twego, tak jako ten, który znajduje wielkie korzyści.
Gda2017	Raduję się z twego słowa jak ten, który znajduje wielki łup.
PsBycz	Cieszę-się ja, nad przyrzeczeniem-Twojém, jako-znalazca zdobyczy wielkiéj.
Goet	Raduję się ze słowa Twego, jako ten, który znajduje wielką zdobycz.
PsCylk	Cieszę się słowem Twojém, jak ten co znalazł zdobycz wielką.
PsKrusz	Weselę się ze słowa Twego, jako jeden z tych, co znalazł wielkie korzyści.
PsAszk	Raduję się nad Twojem powiedzeniem jako ten, który łup znajduje obfity.
PsSzer	Weselę się ze Słowa Twego jak ten, który zdobył wielki łup.
Tys1	(118:162) Z Twoich mów się raduję jak ten, co znalazł wielką zdobycz.
Tys5	Raduję się z Twojej mowy jak ten, co zdobył łup wielki.
Bryt	Weselę się z obietnicy twojejJak ten, który zdobył wielki łup.
Pozn	Raduję się z Twojej obietnicy jak ten, który znalazł łup obfity.
WarPra	Bardzo mnie cieszą Twoje obietnice, jakbym łup bogaty zdobył.
STB	Cieszę się Twoim słowem, tak jak ten, co znalazł wielką zdobycz.
EIB	Cieszę się z Twojej obietnicy tak bardzo Jak człowiek, który posiadł wielkie łupy.

Ps 119,163

PsFlor	(118:163) Lichotę w nienawiści imiał jeśm i poganion[a] jeśm [sie], ale zakon twoj miłował jeśm.
PsPul	(118:163) Złość w nienawiści imiał jeśm i żadał jeśm sie, ale zakon twoj miłował jeśm.
Wuj1923	Nienawidziałem nieprawości, i brzydziłem się: a zakon twój umiłowałem.
Gda1881	Ale nienawidzę kłamstwa, i brzydzą się niem; ale zakon twój miłuję.
Gda2017	Nienawidzę kłamstwa i brzydzę się nim, ale miłuję twoje prawo.
PsBycz	Kłamstwa nienawidzę, i-brzydzę-się niém; ale, ustawę-Twoję, miłuję.
Goet	Nienawidzę kłamstwa i mam wstręt do niego; ale zakon Twój miłuję.
PsCylk	Kłamstwa nienawidzę i brzydzę się niém, naukę Twoję umiłowałem.
PsKrusz	Nienawidzę kłamców i czuję wstręt do nich, a kochani Twoje prawo.
PsAszk	Nienawidzę kłamstwa i niem się brzydzę, naukę Twą pokochałem.
PsSzer	Nienawidzę kłamstwa i brzydzę się nim, lecz kocham Twój zakon.
Tys1	(118:163) Nienawidzę i odpycham bezprawie, a Prawo Twoje miłuję.
Tys5	Nienawidzę kłamstwa i wstręt mam do niego, a Prawo Twoje miłuję.
Bryt	Nienawidzę kłamstwa i brzydzę się nim, Lecz kocham twój zakon.
Pozn	Nienawidzę kłamstwa i brzydzę się nim, a miłuję Twoje Prawo.
WarPra	Nienawidzę kłamstwa, budzi we mnie odrazę, a rozmiłowany jestem w przykazaniach Twoich.
STB	Nienawidzę kłamstwa i nim się brzydzę; bowiem umiłowałem Twoje Prawo.
EIB	Nienawidzę kłamstwa i brzydzę się nim, Ale Twoje Prawo - kocham.

Ps 119,164

PsFlor	(118:164) Siedemkroć we dnie chwałę mołwił jeśm tobie nad sądy prawoty twoje.
PsPul	(118:164) Siedmkroć we dnie chwałę mołwiłeśm tobie nad sądy prawoty twojej.
Wuj1923	Siedmkroć przez dzień chwałęm tobie dawał, dla sądów sprawiedliwości twojéj.
Gda1881	Chwalę cię siedm kroć przez dzień, dla sądów twoich sprawiedliwych.
Gda2017	Chwalę cię siedem razy dziennie za twoje sprawiedliwe sądy.
PsBycz	Siedmiokrotnie w-dzień, wysławiam-Cię, za wyroki sprawiedliwości-Twojéj.
Goet	Siedem razy na dzień chwalę Cię, dla praw sprawiedliwości Twojej.
PsCylk	Siedmkroć dziennie sławię Cię, dla praw Twoich sprawiedliwych.
PsKrusz	Siedem razy dziennie wychwalam Cię dla wyroków sprawiedliwości Twojej.
PsAszk	Siedmiokroć za dnia chwałę Ci dawam za wyroki sprawiedliwości Twej.
PsSzer	Siedemkroć dziennie wysławiam Cię za sprawiedliwe sądy Twoje.
Tys1	(118:164) Siedemkroć na dzień głoszę Twoją chwałę, z powodu sprawiedliwych Twych sądów.
Tys5	Siedem razy na dzień wysławiam Ciebie z powodu sprawiedliwych Twych wyroków.
Bryt	Siedem razy dziennie wysławiam cię Za sprawiedliwe sądy twoje.
Pozn	Po siedemkroć dziennie wysławiam Ciebie za sprawiedliwe wyroki Twoje.
WarPra	Siedem razy dziennie śpiewam Ci na chwałę i dziękuję za Twe sprawiedliwe wyroki.
STB	Siedmiokroć dziennie Cię sławię, z powodu Twoich sprawiedliwych wyroków.
EIB	Siedem razy dziennie wysławiam Cię Za Twe sprawiedliwe rozstrzygnięcia.

Ps 119,165

PsFlor	(118:165) Pokoj wieliki miłującym zakon twoj a nie jest jim pośmiewanie.
PsPul	(118:165) Pokoj wielki miłującym zakon twoj a nie jest jim pośmiewanie.
Wuj1923	Pokój wielki tym, którzy zakon twój miłują, a nie mają obrażenia.
Gda1881	Pokój wielki dajesz tym, którzy miłują zakon twój, a nie doznawają żadnego obrażenia.
Gda2017	Wielki pokój dla tych, którzy miłują twoje prawo, a nie doznają żadnego zgorszenia.
PsBycz	Pokój wielki, dla-miłujących ustawę-Twoję; nawet-nie-ma, w-nich, do-grzéchu-zachęty.
Goet	Wielki pokój mają, którzy miłują zakon Twój, i nie doznają żadnego upadku.
PsCylk	Pokój wielki miłującym naukę Twoję, a nie ma dla nich zawady.
PsKrusz	Pokój wielki posiadają ci, którzy kochają Twoje prawo, i nie napotykają nic, coby ich zgorszyć mogło.
PsAszk	Pokój wielki miłośnikom nauki Twojej a niemasz dla nich potknienia.
PsSzer	Pokój pełny mają ci, którzy kochają Twój zakon i nigdy się nie potkną.
Tys1	(118:165) Obfity pokój dla miłujących Twe Prawo, nie grozi im żadne potknięcie.
Tys5	Obfity pokój dla miłujących Twe Prawo, nie przytrafi się [im] żadne potknięcie.
Bryt	Pokój pełny mają ci, którzy kochają twój zakon, Na niczym się nie potkną.
Pozn	Wiele pokoju dla miłujących Twoje Prawo, nigdy się oni nie potkną.
WarPra	Miłujący Twe prawa posiądą zbawienie i nie potkną się.
STB	Wielki pokój dla tych, którzy miłują Twe Prawo i nie ma dla nich pułapek.
EIB	Głęboki pokój czeka tych, którzy kochają Twe Prawo, Nie grozi im żadne potknięcie.

Ps 119,166

PsFlor	(118:166) Żdał jeśm zbawienia twego, Gospodnie, i kaźni twoje miłował jeśm.
PsPul	(118:166) Żdał jeśm zbawienia twego, Gospodnie, i kaźni twoje miłował jeśm.
Wuj1923	Oczekiwałem zbawienia twego, Panie: a mandatym twoje umiłował.
Gda1881	Panie! oczekuję zbawienia twego; a przykazania twoje wykonywam.
Gda2017	PANIE, oczekuję na twoje zbawienie i zachowuję twoje przykazania.
PsBycz	Czekam, na-zbawienié-Twe, o-Panie! bo,-przykazania-Twoje, wypełniam.
Goet	Panie, oczekuję zbawienia Twego, i wykonuję Twoje przykazania.
PsCylk	Wyglądam pomocy Twojéj, Boże, a przykazania Twoje spełniam.
PsKrusz	Pokładam nadzieję w zbawieniu Twojem; o Panie! Ja wypełniam Twoje przykazania.
PsAszk	Ufnie czekałem Twojego Jehowo wybawienia i rozkazania Twe wypełniałem.
PsSzer	Wyczekuję zbawienia Twego, Panie, i pełnię przykazania Twoje.
Tys1	(118:166) Czekam, o Panie, Twojej pomocy, i spełniam Twoje nakazy.
Tys5	Czekam, o Panie, Twojej pomocy i wypełniam Twoje przykazania.
Bryt	Wyczekuję zbawienia twego, Panie, I pełnię przykazania twoje.
Pozn	Wyczekuję Twego wybawienia, Jahwe, i wypełniam Twoje ustawy.
WarPra	O Panie, tak bardzo liczę na Twą pomoc i zachowuję przykazania Twoje.
STB	Wypatruję Twojego zbawienia, WIEKUISTY, i spełniam Twe przykazania.
EIB	Wyczekuję, PANIE, Twego wybawienia I spełniam Twoje przykazania.

Ps 119,167

PsFlor	(118:167) Strzegła jest dusza moja świadectw[o] twojich i miłowała je wielmi.
PsPul	(118:167) Strzegła dusza moja świadectw twoich i miłowała je wielmi.
Wuj1923	Strzegła dusza moja świadectw twoich, i miłowała je bardzo.
Gda1881	Przestrzega dusza moja świadectw twoich; albowiem je bardzo miłuję.
Gda2017	Moja dusza przestrzega twoich świadectw, bo bardzo je miłuję.
PsBycz	Dochowuje, dusza-moja, świadectw-Twoich; bo,-miłuje-je bardzo.
Goet	Dusza moja zachowuje świadectwa Twoje, i bardzo je miłuję.
PsCylk	Strzeże dusza moja świadectw Twoich, i umiłowałem je bardzo.
PsKrusz	Dusza moja strzeże Twoich świadectw, a ja kocham je bardzo.
PsAszk	Zachowała dusza moja świadectwa Twe i miłuję je wielce.
PsSzer	Dusza moja strzeże świadectw Twoich, które bardzo kocham.
Tys1	(118:167) Dusza moja strzeże Twych rozkazów i bardzo je miłuje.
Tys5	Moja dusza strzeże Twych napomnień i bardzo je miłuje.
Bryt	Dusza moja strzeże świadectw twoich, Które bardzo kocham.
Pozn	Strzeże moja dusza Twoich nakazów, albowiem je bardzo miłuję.
WarPra	Moja dusza wypełnia wszystko, co każesz, całym sercem Twe nakazy miłuję.
STB	Moja dusza strzeże Twoich świadectw, bo je bardzo umiłowałem.
EIB	Z całej duszy przestrzegam Twoich postanowień - Darzę je głęboką miłością.

Ps 119,168

PsFlor	(118:168) Chował jeśm kaźni twoje i świadectwa twoja, bo wszytki drogi moje przed oczyma twoima.
PsPul	(118:168) Chował jeśm kaźni twoje i świadectwa twoja, bo wszystki drogi moje przed oczyma twoima.
Wuj1923	Chowałem mandaty twoje, i świadectwa twoje: bo wszystkie drogi moje przed oczyma twemi.
Gda1881	Przestrzegam przykazań twoich i świadectw twoich; albowiem wszystkie drogi moje są przed tobą.
Gda2017	Przestrzegam twoich przykazań i świadectw, bo wszystkie moje drogi są przed tobą.
PsBycz	Zachowuję przykazania-Twe, i-świadectwa-Twoje; bo, wsze drogi-me, przed-Tobą.
Goet	Zachowywałem zarządzenia i świadectwa Twoje, albowiem wszystkie drogi moje są przed Tobą.
PsCylk	Strzegę przykazań i świadectw Twoich, bo wszystkie drogi moje przed Tobą.
PsKrusz	Strzegę Twoje przykazania i świadectwa, gdyż wszystkie moje drogi przed Tobą.
PsAszk	Strzegłem zaleceń Twoich i świadectw Twych, gdyż wszystkie drogi me przed Tobą.
PsSzer	Strzegę ustaw Twoich i świadectw Twoich, bo wszystkie me drogi jawne są przed Tobą.
Tys1	(118:168) Strzegę przykazań i rozkazów Twoich, bo wszystkie me drogi są przed Twoim okiem.
Tys5	Przestrzegam Twoich postanowień i napomnień, bo wszystkie moje drogi są przed Tobą.
Bryt	Strzegę nakazów twoich i świadectw twoich, Bo wszystkie drogi moje są jawne przed tobą.
Pozn	Strzegę przykazań i nakazów Twoich, wszystkie moje drogi są przed Tobą.
WarPra	Przestrzegam Twoich rad i rozkazów i wszystkie moje drogi są otwarte przed Tobą.
STB	Strzegę przykazań i Twoich świadectw, bo wszystkie moje drogi są przed Tobą.
EIB	Przestrzegam Twych rozstrzygnięć i Twych postanowień, Gdyż wszystkie moje drogi są Ci znane.

Ps 119,169

PsFlor	(118:169) Przybliży się prośba moja przed oczy twoje, Gospodnie, podług mołwy twojej da mi rozum.
PsPul	(118:169) Przybliży sie prośba moja przed oczy twoje, Gospodnie, podług mołwy twojej daj mi rozum.
Wuj1923	(Thau.) Niechaj się przybliży, Panie, przed cię prośba moja: według słowa twego daj mi zrozumienie.
Gda1881	Panie! niech się przybliży wołanie moje przed oblicze twoje; według słowa twego daj mi zrozumienie.
Gda2017	PANIE, niech dotrze moje wołanie przed twoje oblicze, daj mi zrozumienie według słowa twego.
PsBycz	Niech-się-zbliży wołanié-mé, przed-obliczé-Twojé, o-Panie! według-słowa-Twego, roztropnym-uczyń-mię.
Goet	Panie, niech dojdzie Ciebie krzyk mój, udziel mi zrozumienia według słowa Twego!
PsCylk	Oby doszło wołanie moje przed Ciebie, Boże, wedle słowa Twojego oświeć mnie.
PsKrusz	Taw. Niechaj prośba moja stanie przed Tobą o Panie! według słowa Twego naucz mnie!
PsAszk	Niechajbyż się zbliżyła pieśń moja do oblicza Twojego, daj mi rozumieć - jako słowo Twoje.
PsSzer	Niech dotrze prośba moja przed oblicze Twoje, Panie, obdarz mnie rozumem według Słowa swego!
Tys1	(118:169) {Taw} Niech wołanie moje dojdzie do Ciebie, o Panie: daj mi zrozumienie według Twego słowa.
Tys5	{Taw} Niech wołanie moje dojdzie do Ciebie, o Panie; przez swoje słowo daj mi rozeznanie!
Bryt	Niech dotrze prośba moja przed oblicze twoje, Panie, Obdarz mnie rozumem według słowa swego!
Pozn	Niech me wołanie dotrze, Jahwe, przed Twoje oblicze, daj mi zrozumienie według słowa Twego.
WarPra	[Taw] O Panie, niech dojdzie me wołanie do Ciebie, racz mnie oświecić według słowa Twego.
STB	Oby doszło przed Ciebie me wołanie, WIEKUISTY, oświeć mnie według Twojego słowa.
EIB	Niech dotrze mój krzyk przed Twoje oblicze, PANIE, Udziel mi rozsądku zgodnie z Twoim Słowem!

Ps 119,170

PsFlor	(118:170) Wnidzi prośba moja przed oczy twoje, podług mołwy twojej wytargń mię.
PsPul	(118:170) Wnidzi prośba moja przed oczy twoje, podług mołwy twoje wytargń mie.
Wuj1923	Niechaj modlitwa moja wnidzie przed obliczność twoję: wyrwij mię według mowy twojéj.
Gda1881	Niech przyjdzie prośba moja przed twarz twoję, a według obietnicy twojej wyrwij mię.
Gda2017	Niech dojdzie moja prośba przed twoje oblicze, ocal mnie według twojej obietnicy.
PsBycz	Niech-dojdzie błaganié-mé, do-oblicza-Twego; według-przyrzeczenia-Twego, oswobódz-mię.
Goet	Niech dojdzie Ciebie błaganie moje, wybaw mię według obietnicy Twojej!
PsCylk	Oby doszła modlitwa moja przed Ciebie, wedle słowa Twojego ocal mnie.
PsKrusz	Niechaj prośba moja przyjdzie do Ciebie! według słowa Twego uwolnij mnie.
PsAszk	Niechajby doszło me błaganie przed Twoje oblicze, ocal mnie jako powiedzenie Twoje!
PsSzer	Błaganie moje niech przyjdzie przed oblicze Twoje, wybaw mnie według obietnicy swojej!
Tys1	(118:170) Niech moja modlitwa dojdzie do Ciebie, wyzwól mię według Twej mowy.
Tys5	Niech dojdzie do Ciebie moja modlitwa, wyzwól mnie zgodnie z Twym słowem!
Bryt	Błaganie moje niech dojdzie przed oblicze twoje, Wybaw mnie według obietnicy swojej!
Pozn	Niech przed Twoje oblicze dotrze me błaganie, wybaw mnie zgodnie z Twoją obietnicą.
WarPra	Niech moje błaganie dotrze przed Twe oblicze, ocal mnie według obietnic Twoich.
STB	Oby doszła przed Ciebie ma modlitwa, ocal mnie według Twojego słowa.
EIB	Niech dotrze me błaganie przed Twoje oblicze - Wybaw mnie zgodnie z Twoją obietnicą!

Ps 119,171

PsFlor	(118:171) Wyrzygną wargi moje chwałę, gdy mię nauczysz prawotam twojim.
PsPul	(118:171) Wyrzygną wargi moje chwałę, gdy mie nauczysz prawotam twoim.
Wuj1923	Będą wydawać wargi moje chwałę, gdy mię nauczysz sprawiedliwości twoich.
Gda1881	Chwałę wydadzą wargi moje, gdy mię nauczysz ustaw twoich.
Gda2017	Moje wargi wygłoszą chwałę, gdy nauczysz mnie twoich praw.
PsBycz	Niech-rozgłaszają wargi-me, chwałę; gdy nauczysz-mię praw-Twoich.
Goet	Niech wargi moje opływają chwałą Twoją, kiedy mnie nauczasz ustaw Twoich.
PsCylk	Wylewać będą usta moje chwałę, gdy mnie nauczysz ustaw Twoich.
PsKrusz	Wargi moje będą ciągle głosiły chwałę Twoją, gdy mnie nauczysz przykazań swoich.
PsAszk	Niechaj-byż płynęły wargi moje źródłem chwały, iż nauczysz mnie Twoich praw!
PsSzer	Chwała popłynie z warg moich, gdy mię nauczysz swych ustaw.
Tys1	(118:171) Niechaj moje wargi zabrzmią hymnem, skoro nauczasz mię swoich ustaw.
Tys5	Niech moje wargi hymn wypowiedzą, bo nauczasz mnie swoich ustaw.
Bryt	Niechaj popłynie chwała z warg moich, Gdy mię nauczysz ustaw swoich.
Pozn	Niech popłynie z ust moich hymn chwały, gdyż pouczasz mnie o Twoich ustawach.
WarPra	Niech z moich ust popłynie pieśń chwały, bo Ty mnie nauczasz praw swoich.
STB	Moje usta będą wylewać chwałę, gdy mnie nauczysz Twoich ustaw.
EIB	Niech popłyną z mych ust pieśni uwielbienia, Gdyż uczysz mnie swoich ustaw.

Ps 119,172

PsFlor	(118:172) Przepowie język moj mołwę twoję, bo wszytki kaźni twoje prawda.
PsPul	(118:172) Przepowie język moj mołwę twoję, bo wszystki kaźni twoje prawda.
Wuj1923	Będzie opowiadał język mój wyroki twoje; bo wszystkie mandaty twoje prawość.
Gda1881	Opowiadać będzie język mój wyroki twoje; bo wszystkie przykazania twoje są sprawiedliwość.
Gda2017	Mój język będzie głosił twoje słowo, bo wszystkie twoje przykazania są sprawiedliwością.
PsBycz	Będzie-opiéwał język-mój, przyrzeczenié-Twojé; bo, wsze przykazania-Twe, sprawiedliwością.
Goet	Język mój będzie opiewał słowo Twoje, bo wszystkie przykazania Twoje są sprawiedliwe.
PsCylk	Śpiewa język mój słowo Twoje, bo wszystkie przykazania Twoje sprawiedliwe.
PsKrusz	Język mój będzie odpowiadał na Twoje słowo, gdyż wszystkie Twoje przykazania są sprawiedliwością.
PsAszk	Niech zawtóruje język mój powiedzeniu Twojemu, bo sprawiedliwością wszystkie rozkazania Twe.
PsSzer	Język mój będzie śpiewał Słowu Twemu na chwałę, bo wszystkie przykazania Twoje są sprawiedliwe.
Tys1	(118:172) Niechaj mój język opiewa Twą mowę, bo wszystkie Twoje nakazy są słuszne.
Tys5	Niechaj mój język opiewa Twą mowę, bo wszystkie Twoje przykazania są sprawiedliwe.
Bryt	Niech język mój opiewa słowo twoje, Bo wszystkie przykazania twoje są sprawiedliwe.
Pozn	Niechaj mój język głosi Twoją obietnicę, prawe są bowiem wszystkie Twoje przykazania.
WarPra	Niech mój język opiewa Twe obietnice, bo wszystkie Twoje nakazy są słuszne.
STB	Mój język śpiewa Twoje słowo, bo sprawiedliwe są wszystkie Twe przykazania.
EIB	Niech mój język sławi Twoją obietnicę, Bo wszystkie Twe przykazania wyrażają sprawiedliwość.

Ps 119,173

PsFlor	(118:173) Bądź ręka twoja, aby zbawiła mię, eże kaźni twoje wybrał jeśm.
PsPul	(118:173) Bądź ręka twoja, aby zbawiła mie, bo kaźni twoje wybrał jeśm.
Wuj1923	Niech będzie ręka twoja, aby mię zbawiła; bom obrał mandaty twoje.
Gda1881	Niech mi będzie na pomocy ręka twoja, gdyżem sobie obrał przykazania twoje.
Gda2017	Niech twoja ręka będzie mi pomocą, bo wybrałem twoje przykazania.
PsBycz	Niech-będzie ręka-Twa, do-dopomagania-mi; bo, przykazania-Twoje, umiłowałem.
Goet	Niech ręka Twoja przyjdzie mi na pomoc, albowiem obrałem sobie zarządzenia Twoje!
PsCylk	Niech będzie ręka Twoja ku pomocy mojéj, bo przepisy Twoje wybrałem.
PsKrusz	Niechaj ręka Twoja wspomoże mnie, gdyż obieram Twoje przykazania.
PsAszk	Obyż była ręka Twa ku mej pomocy, iż Twoje obrałem zalecenia.
PsSzer	Niech wesprze mnie ręka Twoja, bo wybrałem sobie ustawy Twoje!
Tys1	(118:173) Niech będzie przy mnie Twa ręka, aby mię wspomóc, bo wybrałem Twoje przykazania.
Tys5	Twoja ręka niech mi będzie pomocna, bo wybrałem Twoje postanowienia.
Bryt	Niech wesprze mnie ręka twoja, Gdyż wybrałem przykazania twoje!
Pozn	Niech Twoja ręka mnie wspomaga, gdyż wybrałem Twoje ustawy.
WarPra	Ręka Twoja gotowa jest, by mi pomóc, bo rozmiłowałem się w przykazaniach Twoich.
STB	Niech Twoja ręka będzie ku mej pomocy, bowiem wybrałem Twe przepisy.
EIB	Niech Twoja ręka będzie mi pomocą, Ponieważ wybrałem Twe rozporządzenia!

Ps 119,174

PsFlor	(118:174) Żądał jeśm zbawienia twego, Gospodnie, a zakon twoj myśl moja jest.
PsPul	(118:174) Żądał jeśm zbawienia twego, Gospodnie, a zakon twoj myśl moja jest.
Wuj1923	Pragnąłem zbawienia twego, Panie: a zakon twój jest rozmyślanie moje.
Gda1881	Panie! zbawienia twego pragnę, a zakon twój jest kochaniem mojem.
Gda2017	PANIE, pragnę twego zbawienia, a twoje prawo jest moją rozkoszą.
PsBycz	Pragnę, do-zbawienia-Twego, o-Panie! bo,-ustawa-Twa, rozkoszami-mojemi.
Goet	Panie, tęsknię za zbawieniem Twojem, a zakon Twój jest rozkoszą moją.
PsCylk	Tęsknię do pomocy Twojéj, Boże, a nauka Twoja rozkoszą moją.
PsKrusz	Jestem daleko od zbawienia Twego, o Panie! a prawo Twoje jest moją radością.
PsAszk	Pożądliwym Twojego, Jehowo, wybawienia a nauka Twoja mojem radowaniem się.
PsSzer	Zbawienia Twego pragnę, Panie, a zakon Twój jest rozkoszą moją.
Tys1	(118:174) Pragnę zbawienia od Ciebie, o Panie, a Prawo Twoje jest moją rozkoszą.
Tys5	Pragnę Twojej pomocy, o Panie, a Prawo Twoje jest moją rozkoszą.
Bryt	Zbawienia twego pragnę, Panie, A zakon twój jest rozkoszą moją.
Pozn	Pragnę, o Jahwe, Twego wybawienia, a Prawo Twoje jest moją rozkoszą.
WarPra	Tak bardzo pragnę, o Panie, Twej pomocy, a Twoje nakazy sprawiają mi radość.
STB	Tęsknię do Twojego zbawienia, WIEKUISTY, a Twe Prawo jest mą rozkoszą.
EIB	Tęsknię za Twoim wybawieniem, PANIE, A Twoje Prawo jest moją rozkoszą.

Ps 119,175

PsFlor	(118:175) Żywa będzie dusza moja i ch❬w❭alić będzie cie {albo ciebie} a sądowi❬e❭ twoji pomogą mi.
PsPul	(118:175) Żywa będzie dusza moja i chwalić będzie ciebie a sądowie twoji pomogą mi.
Wuj1923	Będzie żyć dusza moja, i będzie cię chwalić: a sądy twe pomagać mi będą.
Gda1881	Żyć będzie dusza moja, i będzie cię chwaliła, a sądy twoje będą mi na pomocy.
Gda2017	Pozwól mojej duszy żyć, a będzie cię chwalić; niech twoje nakazy będą dla mnie pomocą.
PsBycz	Niechże-żyje dusza-moja, i-niech-wysławia-Cię; a,-rozporządzenia-Twe, niech-wspiérają-mię.
Goet	Daj, aby żyła dusza moja, by Ciebie chwaliła, a prawa Twoje niech mi pomagają!
PsCylk	Niech żyje dusza moja, aby Cię sławiła, a wyroki Twoje wspomogą mnie.
PsKrusz	Niechaj dusza moja żyje i chwali Cię, a niechaj wyroki Twoje wspomagają mnie!
PsAszk	Obyż żyła dusza moja a będzie Cię wielbić, zaś pomocy mi udzielą wyroki Twoje.
PsSzer	Niech żyje dusza moja, aby mogła Cię chwalić, a niech wspomagają mnie prawa Twoje!
Tys1	(118:175) Niech żyje moja dusza i niech chwali Ciebie, niech mię wspierają Twoje wyroki.
Tys5	Niech moja dusza żyje i niech chwali Ciebie, niech mnie wspierają Twoje wyroki!
Bryt	Niech żyje dusza moja, aby cię chwalić, A niech wspomagają mnie wyroki twoje!
Pozn	Obym mógł żyć, by Ciebie wysławiać, niech mnie wspomagają Twoje wyroki.
WarPra	Daruj życie mej duszy, bym mógł Cię wysławiać, niech będą mi pomocą wyroki Twoje.
STB	Niech żyje moja dusza, by Cię sławiła; Twoje wyroki mnie wspomogą.
EIB	Niech moja dusza żyje, aby Ciebie chwalić, A Twoje rozstrzygnięcia niech będą moim wsparciem!

Ps 119,176

PsFlor	(118:176) Błądził jeśm jako owca, jaż zaginęła jest; szukaj sługi twego, bo kaźni twoich nie zapomniał jest.
PsPul	(118:176) Błądził jeśm jako owca, jaż zginęła; szukaj sługi twego, bo kaźni twoich nie zapomniał jeśm.
Wuj1923	Zbłądziłem jako owca, która zginęła: szukaj sługi twego; bom nie zapomniał przykazania twego.
Gda1881	Błądzę jako owca zgubiona, szukajże sługi twego; boć przykazań twoich nie zapominam.
Gda2017	Błądzę jak zgubiona owca; szukaj twego sługi, bo nie zapominam twoich przykazań.
PsBycz	Błąkam-się, jako-owca ginąca; szukaj sługi-Twego, bo, przykazań-Twoich, niezapominam.
Goet	Jeśli błądzę jako zgubiona owca, to szukaj sługi Swego; bo przykazań Twoich nie zapomniałem!
PsCylk	Tułam się jak owca zbłąkana, odszukaj sługi Twojego, bo przykazań Twoich nie zapomniałem.
PsKrusz	Zeszedłem z drogi jako owca, która zbłądziła; szukaj sługi Twego, gdyż nie zapominam o przykazaniach Twoich!
PsAszk	Zbłądziłem, jako jagnię zaginione, szukaj sługi Twojego, boć Twoich nie przepomniałem rozkazań.
PsSzer	Błądziłem jak owca zgubiona, szukaj sługi swego, bo nie zapomniałem o przykazaniach Twoich.
Tys1	(118:176) Błądzę jak owca, która zginęła; szukaj swego sługi, bo nie zapomniałem o Twoich nakazach.
Tys5	Błądzę jak owca, która zginęła; szukaj swego sługi, bo nie zapominam o Twoich nakazach.
Bryt	Błąkam się jak owca zgubiona, szukaj sługi twego, Bo nie zapomniałem o przykazaniach twoich.
Pozn	Błądziłem jak owca zagubiona, odszukaj sługę Twojego, bo o Twoich przykazaniach nie zapomniałem.
WarPra	Błąkam się jak owca zagubiona, racz Twego sługi poszukać, bo nigdy nie zapomniał o nakazach Twoich.
STB	Tułam się jak zbłąkana owca, odszukaj Twojego sługę, bowiem nie zapomniałem Twych przykazań.
EIB	Chociaż zabłądziłem jak zagubiona owca, odszukaj swego sługę, Gdyż nie zapomniałem o Twoich przykazaniach.

Psalm 120

Ps 120,1

PsFlor	(119:1) Ku Gospodnu, kdy jeśm mącon, wołał jeśm i usłyszał mię jest.
PsPul	Pienie wschodow. Psalm Dawidow proroka.(119:1) Ku Gospodnu, gdym był mącon, wołał jeśm i wysłuchał mie.
Wuj1923	Pieśń stopniów. Wołałem do Pana, gdym był utrapiony, i wysłuchał mię.
Gda1881	Pieśń stopni. Wołałem do Pana w utrapieniu mojem, a wysłuchał mię.
Gda2017	Pieśń stopni. Wołałem do PANA w swoim utrapieniu i wysłuchał mnie.
PsBycz	Spiéw Stopniów. Do Pana, w-ucisku moim, wołałem, i-wysłuchał-mię.
Goet	PIEŚŃ pielgrzymstwa. Wołałem do Pana w uciśnieniu mojem i wysłuchał mię.
PsCylk	Pieśń pielgrzymia. Do Boga w niedoli mojéj wołałem, a wysłuchał mnie.
PsKrusz	Pieśń stopni. Do Pana w mem utrapieniu wołałem, a wysłuchał mnie.
PsAszk	Pieśń wstępowań. Do Jehowy wołałem w mojem utrapieniu a odpowiedział mi.
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Do Pana wołałem w swej niedoli i wysłuchał mnie.
Tys1	(119:1) Pieśń wstępowań. Do Pana wołałem, gdy byłem w utrapieniu, a On mię wysłuchał.
Tys5	Pieśń stopni. Do Pana w swoim utrapieniu wołałem i wysłuchał mnie.
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Do Pana wołałem w swej niedoli I wysłuchał mnie.
Pozn	Pieśń wstępowań. W utrapieniu moim do Jahwe wołałem, a On mnie wysłuchał.
WarPra	Pieśń na wejście. Wołałem do Pana w moim utrapieniu i Pan mnie wysłuchał.
STB	Pieśń pielgrzymia. W mojej niedoli wołałem do BOGA i mnie wysłuchał
EIB	Pieśń pielgrzymów. Zawołałem do PANA w mej niedoli I On mnie wysłuchał.

Ps 120,2

PsFlor	(119:2) Gospodnie, zbaw duszę moję od wargi lichych i od języka l❬ś❭ciwego!
PsPul	(119:2) Gospodnie, zbaw duszę moję od warg złosnych i od języka łżywego!
Wuj1923	Panie, wyzwól duszę moją od ust nieprawych, i od języka zdradliwego.
Gda1881	Wyzwól, Panie! duszę moję od warg kłamliwych, i od języka zdradliwego.
Gda2017	Ocal, PANIE, moją duszę od warg kłamliwych i od zdradliwego języka.
PsBycz	O-Panie! oswobodź duszę-moję, od-warg fałszywych, i od-języka chytrego.
Goet	Panie, wybaw duszę moją z warg kłamliwych, od języka obłudnego!
PsCylk	Boże, ocal duszę moję od ust kłamliwych, od języka podstępnego.
PsKrusz	Panie! uwolnij duszę moją od warg kłamliwych - od języka zdradliwego.
PsAszk	Jehowo, wyrwij duszą mą od warg kłamstwa, od języka obłudy.
PsSzer	Ratuj, Panie, duszę moją od warg kłamliwych, od zdradliwego języka.
Tys1	(119:2) Uwolnij, Panie, moją duszę od warg niegodziwych i od podstępnego języka.
Tys5	Panie, uwolnij moje życie od warg kłamliwych i od podstępnego języka!
Bryt	Ratuj, Panie, duszę moją od warg kłamliwych, Od zdradliwego języka.
Pozn	Jahwe, uwolnij mnie od warg kłamliwych, od przewrotnego języka.
WarPra	O Panie, ratuj mnie przed obłudnikami, ratuj mnie przed językami złymi.
STB	WIEKUISTY, ocal moją duszę od ust kłamliwych i od języka podstępnego.
EIB	PANIE, uratuj moją duszę Od kłamców i oszczerców!

Ps 120,3

PsFlor	(119:3) Csoć dadzą tobie albo csoć przyłożą tobie ku języku l❬ś❭ciwemu?
PsPul	(119:3) Co dadzą tobie albo co przyłożą tobie ku języku łżywemu?
Wuj1923	Coć może być dano, albo coć może być przyłożono do języka zdradliwego?
Gda1881	Cóż ci da, albo coć za pożytek przyniesie język zdradliwy?
Gda2017	Cóż będzie ci dane albo co się stanie z tobą, zdradliwy języku?
PsBycz	Cóż da tobie, i-cóż przyczyni ci, język podstępny?
Goet	Cóż Ci da, albo co za pożytek Tobie przyniesie język obłudny?
PsCylk	Cóż ci da, i co przysporzy ci, języku podstępny?
PsKrusz	Co ci da, albo czego ci przysporzy język zdradliwy?
PsAszk	Cóż Ci da a czegoż Tobie przyczyni język obłudą?
PsSzer	Cóż ci da albo co ci doda, języku zdradliwy?
Tys1	(119:3) Cóż tobie uczyni lub co ci [Bóg] dorzuci, podstępny języku?
Tys5	Cóż tobie [Bóg] uczyni lub co ci dorzuci, podstępny języku?
Bryt	Co ci da albo co ci doda, Języku zdradliwy?
Pozn	Cóż ci się dostanie i co ci będzie dodane, o języku kłamliwy?
WarPra	Cóż ma On z tobą zrobić, czym ma cię porazić, zdradliwy języku?
STB	Języku podstępny! Co ci to da i jaki pożytek ci przyniesie,
EIB	Na co liczysz, oszczerczy języku, I czy wiesz, co zyskasz?

Ps 120,4

PsFlor	(119:4) Strzały mocnego ostre s węglim popuściałym.
PsPul	(119:4) Strzały mocnego ostre z węglim każącym.
Wuj1923	Strzały mocarzowe ostre z węglem pustoszącym.
Gda1881	Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.
Gda2017	Ostre strzały mocarza i węgle z jałowca.
PsBycz	Toć on, jak strzały mężnego, naostrzone, z-węglami jałowcowymi.
Goet	Który jest jako strzały mocarzy z rozżarzonemi węglami janowca ciernistego.
PsCylk	Jako strzały bohatera wyostrzone, i jako węgle jałowcu.
PsKrusz	który jest jako strzały ostre mocarza, jako rozpalone węgle jałowcowe.
PsAszk	Strzał wyostrzonych mocarza wraz z wrzątkiem węgli.
PsSzer	Ostre strzały bohatera z rozpalonymi węglami jałowcowymi.
Tys1	(119:4) Ostre strzały mocarza i węgle z janowca.
Tys5	Ostre strzały mocarza i węgle z janowca.
Bryt	Ostre strzały wojownikaI rozżarzone węgle z jałowca!
Pozn	Ostre strzały wojownika i rozżarzone głownie janowca.
WarPra	Ma na ciebie strzały ostre z ręki wojownika i węgle rozżarzone z janowca.
STB	że jesteś jak wyostrzone strzały bohatera, czy też jak węgle jałowca?
EIB	Ostre strzały wojownika I żar pochodni z janowca!

Ps 120,5

PsFlor	(119:5a) Gorze mnie, iż przebyt moj przedłużył się jest! Przebywał jeśm z przebywającymi w Cedar,
PsPul	(119:5a) Gorze mnie, iż przebyt moj przedłużył sie jest! Przebywał jeśm z przebywającymi Cedar,
Wuj1923	Ach mnie, że się mieszkanie moje przedłużyło: mieszkałem z obywatelmi Cedar.
Gda1881	Niestetyż mnie, żem tak długo gościem w Mesech, a mieszkam w namiotach Kedarskich.
Gda2017	Biada mi, że przebywam w Meszek i mieszkam w namiotach Kedaru.
PsBycz	Biada mi! że się-zatrzymuję, to Meszech, że pozostaję, w namiotach Kedar.
Goet	Biada mi, że przebywam w Mesech, że mieszkam przy namiotach Kedarskich!
PsCylk	Biada mi, żem zamieszkał w Meszech, żem przebywał w namiotach Kedaru.
PsKrusz	Biada mi, że pozostaję gościem w Mesech, że mieszkam w namiotach Kedar!
PsAszk	Biada mi, że przebywałem w Meszech, osiadłem się z namiotami Kedaru.
PsSzer	Biada mi, żem gościem w Mesechu, że mieszkam w namiotach kedarskich!
Tys1	(119:5) Biada mi, że przebywam w Meszek i mieszkam pod namiotami Kedaru!
Tys5	Biada mi, że przebywam w Meszek i mieszkam pod namiotami Kedaru!
Bryt	Biada mi, że przebywam w Meszech, Że mieszkam w namiotach Kedaru.
Pozn	Biada mi, że przebywam w Meszek, że mieszkam pośród namiotów Kedar.
WarPra	Biada mi, że przebywam jako obcy w Meszek i muszę mieszkać w namiotach Kedaru.
STB	Biada mi, że zamieszkałem w Meszech, że przebywałem w namiotach Kedaru.
EIB	Biada mi, że zamieszkałem wśród nieokrzesanych I zatrzymałem się w namiotach prostaków.

Ps 120,6

PsFlor	(119:5b) długo bydliła dusza moja. (119:6a) Z cimi, jiż są nienaźrzeli pokoja,
PsPul	(119:5b) długo bydliła dusza moja. (119:6a) Z tymi, jiż są nienaźrzeli pokoja,
Wuj1923	Długo przebywała dusza moja z tymi, którzy nienawidzą pokoju.
Gda1881	Długo mieszka dusza moja między tymi, którzy pokój mają w nienawiści.
Gda2017	Moja dusza długo mieszka z tymi, którzy nienawidzą pokoju.
PsBycz	Dosyć-długo, zatrzymała-się w-nim, osoba-moja, z nienawidzącymi pokoju.
Goet	Dostatecznie długo dusza moja mieszka u tych, którzy nienawidzą pokój!
PsCylk	Długo przebywała dusza moja razem z wrogiem pokoju.
PsKrusz	Długo mieszka dusza moja z tymi, którzy pokój mają w nienawiści.
PsAszk	Wielce zniżyła się dusza ma wraz z tym, co nienawidzi pokoju.
PsSzer	Dusza moja zbyt długo przebywa wśród wrogów pokoju.
Tys1	(119:6) Zbyt długo mieszkała moja dusza z tymi, co nienawidzą pokoju.
Tys5	Zbyt długo mieszkała moja dusza z tymi, co nienawidzą pokoju.
Bryt	Dusza moja zbyt długo przebywałaWśród tych, którzy nienawidzą pokoju.
Pozn	Zbyt długo przebywałem z tymi, którzy nienawidzą pokoju.
WarPra	Zbyt długo już przebywałem wśród ludzi, którzy nienawidzą pokoju.
STB	Razem z wrogiem pokoju długo gościła moja dusza.
EIB	Zbyt długo moja dusza przebywała Wśród ludzi nienawidzących pokoju.

Ps 120,7

PsFlor	(119:6b) był jeśm pokojen; gdy mołwich jim, wywojowali {albo bojowali} pr❬z❭eciwo mnie darmo {albo za dar}.
PsPul	(119:6b) był jeśm pokojen; gdy jeśm mołwił jim, przekażali mi za dar.
Wuj1923	Byłem spokojny, gdym mówił z nimi: prześladowali mię bez przyczyny.
Gda1881	Jać radzę do pokoju; ale gdy o tem mówię, oni do wojny.
Gda2017	Ja jestem za pokojem, ale gdy o tym mówię, oni są za wojną.
PsBycz	Ja pragnę pokoju; ale,-gdy o nim mówię, oni gotowi do-wojny.
Goet	Ja pragnę pokoju; ale gdy mówię, oni są za wojną.
PsCylk	Ja za pokojem, ale cokolwiekbym mówił, oni za wojną.
PsKrusz	Ja nawołuję do pokoju, lecz gdy tak mówię, oni do wojny zachęcają.
PsAszk	Jam pokój a cokolwiek powiem, oni ku wojnie.
PsSzer	Ja jestem za pokojem, ale gdy przemówię, oni są za walką.
Tys1	(119:7) Gdy ja mówię o pokoju, tamci prą do wojny.
Tys5	Gdy ja mówię o pokoju, tamci prą do wojny.
Bryt	Ja jestem za pokojem, Ale gdy przemówię, oni są za walką.
Pozn	Ja i pokój to jedno! Ale ledwo przemówię, oni dążą do wojny.
WarPra	Ja jestem za pokojem, lecz gdy zacznę mówić, tamci natychmiast prą do sporów i kłótni.
STB	Ja za pokojem, ale cokolwiek bym mówił oni za wojną.
EIB	Bo chociaż wybieram pokój, Gdy przemawiam, oni są za wojną.

Psalm 121

Ps 121,1

PsFlor	(120:1) Podźwigł jeśm oczy moi na gory, otkąd przydzie pomoc mnie.
PsPul	(120:1) Podźwigłeśm oczy moje na gory, odkąd przydzie pomoc mnie.
Wuj1923	Pieśń stopniów. Podniosłem oczy moje na góry, skąd przyjdzie mi pomoc.
Gda1881	Pieśń stopni. Oczy moje podnoszę na góry, skądby mi pomoc przyszła.
Gda2017	Pieśń stopni. Oczy moje podnoszę ku górom, skąd przyjdzie mi pomoc.
PsBycz	Spiéw stopniów. Podnoszę oczy-me, do tych-gór, zkąd przychodzi pomoc-moja.
Goet	PIEŚŃ pielgrzymstwa. Oczy swoje wznoszę ku górom, skąd przyjdzie mi pomoc.
PsCylk	Pieśń Pielgrzymia. Wznoszę oczy moje ku górom skąd nadejdzie pomoc moja,
PsKrusz	Pieśń stopni. Podnoszę oczy moje na góry, skąd ma przyjść pomoc moja.
PsAszk	Pieśń dla wstępujących gromad. Podniosę me oczy ku górom - skądżesz nadejdzie ma pomoc?
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Oczy moje wznoszę ku górom: Skąd nadejdzie mi pomoc?
Tys1	(120:1) Pieśń wstępowań. Ku górom wznoszę swe oczy: Skądże nadejdzie mi pomoc?
Tys5	Pieśń stopni. Wznoszę swe oczy ku górom: skądże nadejdzie mi pomoc?
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Oczy moje wznoszę ku górom: Skąd nadejdzie mi pomoc?
Pozn	Pieśń wstępowań. Oczy moje wznoszę ku górom... Skądże przyjdzie mi pomoc?
WarPra	Pieśń na wejście. Ku górom skierowałem me oczy. Skąd nadejdzie mi pomoc?
STB	Pieśń pielgrzymia. Moje oczy wznoszę ku górom, skąd moja pomoc nadejdzie.
EIB	Pieśń pielgrzymów. Podnoszę wzrok w stronę gór. Skąd nadejdzie mi pomoc?

Ps 121,2

PsFlor	(120:2) Pomoc moja od Pana, jenże uczynił niebo i ziemię.
PsPul	(120:2) Pomoc moja od Boga, jen uczynił niebo i ziemię.
Wuj1923	Pomoc moja od Pana, który stworzył niebo i ziemię.
Gda1881	Pomoc moja jest od Pana, który stworzył niebo i ziemię.
Gda2017	Moja pomoc jest od PANA, który stworzył niebo i ziemię.
PsBycz	Pomoc-moja, przybywa od Pana, stwórcy niebios i-ziemi.
Goet	Pomoc moja od Pana, który stworzył niebo i ziemię!
PsCylk	Pomoc moja od Boga, stwórcy nieba i ziemi?
PsKrusz	Pomoc moja od Pana, który niebo i ziemię uczynił.
PsAszk	Pomoc moja od Jehowy, twórcy niebios i ziemi.
PsSzer	Pomoc moja od Pana, stworzyciela nieba i ziemi.
Tys1	(120:2) Pomoc moja od Pana, co stworzył niebo i ziemię.
Tys5	Pomoc mi przyjdzie od Pana, co stworzył niebo i ziemię.
Bryt	Pomoc moja jest od Pana, Który uczynił niebo i ziemię.
Pozn	Moja pomoc nadejdzie od Jahwe, który stworzył niebo i ziemię.
WarPra	Moja pomoc przychodzi od Pana, który stworzył niebo i ziemię.
STB	Moja pomoc od WIEKUISTEGO, stwórcy Nieba i ziemi.
EIB	Pomoc ześle mi PAN, Stwórca nieba i ziemi.

Ps 121,3

PsFlor	(120:3) Nie da na poruszenie nogi twoje ani drzemać będzie, jen ciebie strzeże.
PsPul	(120:3) Nie da na poruszenie nogi twojej ani drzemi, jen ciebie strzec będzie.
Wuj1923	Niech nie da zachwiać się nodze twojéj: i niech nie zdrzymie, który cię strzeże.
Gda1881	Nie dopuści, aby się zachwiać miała noga twoja; nie drzemieć stróż twój.
Gda2017	Nie pozwoli zachwiać się twojej nodze; twój stróż nie drzemie.
PsBycz	On, nie zezwoli, na-zachwianié-się nogi-twojéj; nie zadrzymie strzegący-ciebie.
Goet	Nie dopuści, aby się zachwiała noga twoja, a stróż Twój nie drzemie.
PsCylk	Nie da zachwiać się nodze twojéj, nie drżémie stróż twój.
PsKrusz	Nie dopuści, aby się potknęła noga twoja; stróż twój nie drzemie.
PsAszk	"Obyż nie dał się zachwiać twej nodze, obyż nie zasnął strażownik twój!"
PsSzer	Nie da się potknąć twej nodze, nie drzemie twój stróż.
Tys1	(120:3) On nie pozwoli zachwiać się twej nodze, ani się zdrzemnie Ten, który cię strzeże.
Tys5	On nie pozwoli zachwiać się twej nodze ani się zdrzemnie Ten, który cię strzeże.
Bryt	Niechaj nie da się potknąć twej nodze, Niech nie drzemie stróż twój.
Pozn	On nie dopuści, by zachwiała się twoja noga, nie zaśnie Ten, który cię strzeże.
WarPra	On nie pozwoli, by chwiały się Twoje nogi, Ten, który cię strzeże, nie śpi nigdy.
STB	Nie da się zachwiać twej nodze, bowiem twój stróż nie drzemie.
EIB	On nie da się potknąć twym nogom, Nie zdrzemnie się Ten, co cię strzeże.

Ps 121,4

PsFlor	(120:4) Owa nie drzemać ani spać będzie, jenże strzeże Israhel.
PsPul	(120:4) Owa ani nie drzemać ani spać będzie, jen strzeże Israhel.
Wuj1923	Oto się nie zdrzymie ani zaśnie, który strzeże Izraela.
Gda1881	Oto nie drzemie ani śpi ten, który strzeże Izraela.
Gda2017	Oto ten, który strzeże Izraela, nie zdrzemnie się ani nie zaśnie.
PsBycz	Otóż, nie zadrzymie, i-nie zaśnie, stróż Izraela.
Goet	Oto, nie drzemie i nie śpi stróż Izraela!
PsCylk	Oto nie drżémie, nie śpi stróż Izraela.
PsKrusz	Oto nie zdrzemnie się, ani nie zaśnie, który strzeże Izraela.
PsAszk	Nie zaśni i nie zaśpi strażownik Izraela!
PsSzer	Oto nie zdrzemnie się, ani nie zaśnie stróż Izraela.
Tys1	(120:4) Oto nie zdrzemnie się ani nie zaśnie Ten, który czuwa nad Izraelem.
Tys5	Oto nie zdrzemnie się ani nie zaśnie Ten, który czuwa nad Izraelem.
Bryt	Oto nie drzemieAni nie zasypia stróż Izraela.
Pozn	Oto nie śpi ani nie drzemie Ten, który strzeże Izraela.
WarPra	O nie, nie śpi ten Stróż Izraela i nawet nie drzemie nigdy.
STB	Oto nie drzemie i nie śpi stróż Israela.
EIB	Tak, nie zdrzemnie się ani nie zaśnie Ten, który jest stróżem Izraela.

Ps 121,5

PsFlor	(120:5) Pan strzeże ciebie, Gospodzin zaszczycenie twoje nad rękę prawą twoję.
PsPul	(120:5) Bog strzeże ciebie, Gospodzin zaszczycenie twoje nad rękę prawą twoję.
Wuj1923	Pan cię strzeże: Pan obrona twoja po prawéj ręce twojéj.
Gda1881	Pan jest stróżem twoim; Pan jest cieniem twoim po prawej ręce twojej.
Gda2017	PAN jest twoim stróżem, PAN jest cieniem twoim po twojej prawicy.
PsBycz	Pan, stróżem-twoim; Pan, cieniem-twym, przy prawicy-twojéj.
Goet	Pan jest stróżem twoim, Pan jest cieniem twoim po prawej ręce twojej,
PsCylk	Bóg stróżem twoim, Bóg cieniem twoim, po prawicy twojéj.
PsKrusz	Pan jest Stróżem twoim, Pan jest cieniem twoim po prawej twej ręce.
PsAszk	Jehowa twym strażownikiem, Jehowa cieniem twym nad ręką twą prawą.
PsSzer	Pan stróżem twoim, Pan cieniem twoim po prawicy twojej.
Tys1	(120:5) Pan ciebie strzeże, Pan twą obroną przy twym boku prawym.
Tys5	Pan cię strzeże, Pan twoim cieniem przy twym boku prawym.
Bryt	Pan stróżem twoim, Pan cieniem twoim po prawicy twojej.
Pozn	Jahwe twym stróżem, Jahwe twym cieniem po twojej prawej ręce.
WarPra	Pan jest twoim Stróżem, On dostarcza ci cienia i zawsze przebywa przy twym prawym boku.
STB	WIEKUISTY jest twoim stróżem, BÓG twoim cieniem po prawicy.
EIB	PAN twoim stróżem, PAN twoim cieniem przy twym prawym boku.

Ps 121,6

PsFlor	(120:6) Przez dzień słuńce nie będzie żec cię ani miesiąc przez noc.
PsPul	(120:6) Przez dzień słuńce nie będzie żec cie ani miesiąc przez noc.
Wuj1923	Nie upali cię słońce we dnie, ani miesiąc w nocy.
Gda1881	We dnie słońce nie uderzy na cię, ani miesiąc w nocy.
Gda2017	Słońce nie porazi cię za dnia ani księżyc w nocy.
PsBycz	Wednie, to-słońcé, nie uderzy-ciebie, ani-księżyc, w-nocy.
Goet	Aby cię dniem słońce nie raziło, ani księżyc w nocy.
PsCylk	Dniem słońce nie porazi cię, ani księżyc nocą.
PsKrusz	We dnie słońce nie uderzy na cię, ani księżyc w nocy.
PsAszk	Za dnia nie pobije cię słońce, ani księżyc w nocy.
PsSzer	Słońce nie będzie cię razić za dnia, ani księżyc w nocy.
Tys1	(120:6) Za dnia nie porazi cię słońce ni księżyc wśród nocy.
Tys5	Za dnia nie porazi cię słońce, ni księżyc wśród nocy.
Bryt	Słońce nie będzie cię razić za dniaAni księżyc w nocy.
Pozn	Nie porazi cię słońce za dnia ani księżyc w nocy.
WarPra	Za dnia nie zaszkodzi ci słońce ani nocą księżyc.
STB	Za dnia nie porazi cię słońce, ani księżyc w nocy.
EIB	Słońce nie będzie razić cię za dnia, A księżyc nie zaszkodzi nocą.

Ps 121,7

PsFlor	(120:7) Pan będzie strz❬e❭c ciebie ote wszego złego, ostrzeży dusze twojej Gospodzin.
PsPul	(120:7) Gospodzin będzie strzec ciebie ode wszego złego, strzeż dusze twoje Bog.
Wuj1923	Pan strzeże cię ode wszego złego: Pan niech strzeże dusze twojéj.
Gda1881	Pan cię strzec będzie od wszystkiego złego; on duszy twojej strzec będzie.
Gda2017	PAN będzie cię strzegł od wszelkiego zła; on będzie strzegł twojej duszy.
PsBycz	Pan, zachowa-cię, od-wszelkiego złego; On-będzie-strzégł duszy-twojéj.
Goet	Pan cię strzec będzie od wszystkiego zła, On strzec będzie duszy twojej.
PsCylk	Bóg ustrzeże cię od wszelkiego zła, ustrzeże duszę twoję.
PsKrusz	Pan strzeże cię od zła wszelkiego - będzie strzegł duszy twojej.
PsAszk	Jehowa ustrzeże cię od wszelkiego zła, ustrzeże duszy twej.
PsSzer	Pan strzec cię będzie od zła wszelkiego, strzec będzie duszy twojej.
Tys1	(120:7) Pan cię uchroni od zła wszelkiego: uchroni twą duszę.
Tys5	Pan cię uchroni od zła wszelkiego, czuwa nad twoim życiem.
Bryt	Pan strzec cię będzie od wszelkiego zła, Strzec będzie duszy twojej.
Pozn	Od wszelkiego zła strzeże cię Jahwe, On strzeże duszy twojej.
WarPra	Pan cię chroni od zła wszelkiego, czuwa nad twoim życiem.
STB	WIEKUISTY cię ustrzeże od wszelkiego zła, ustrzeże twoją duszę.
EIB	PAN strzec cię będzie od wszelkiego zła, Strzec będzie twojej duszy.

Ps 121,8

PsFlor	(120:8) Pan strzeży weścia twego i wyścia twego ot ninie aż na wieki.
PsPul	(120:8) Gospodzin strzeż weścia twego i wyścia twego od ninie i aż na wieki.
Wuj1923	Pan niech strzeże wejścia twego i wyjścia twego, odtąd i aż na wieki.
Gda1881	Pan strzec będzie wyjścia twego i wejścia twego, odtąd aż na wieki.
Gda2017	PAN będzie strzegł twego wyjścia i przyjścia, odtąd aż na wieki.
PsBycz	Pan, będzie-strzégł wyjścia-twego, i-przyjścia-twojego, od-tąd, i-aż na wieki.
Goet	Pan strzec będzie wyjścia twego i wejścia twego odtąd aż na wieki!
PsCylk	Bóg ustrzeże wyjście twoje i wejście twoje odtąd i na wieki.
PsKrusz	Pan będzie strzegł wyjścia twego i wejścia twego - odtąd i aż na wieki.
PsAszk	Jehowa strzedz będzie twojego wyjścia i twojego dojścia - odtąd i aż po wieczność!
PsSzer	Pan strzec cię będzie, gdy będziesz wychodził i powracał, teraz i na wieki.
Tys1	(120:8) Pan będzie strzegł twego wyjścia i przyjścia i teraz, i po wszystkie czasy.
Tys5	Pan będzie strzegł twego wyjścia i przyjścia teraz i po wszystkie czasy.
Bryt	Pan strzec będzie wyjścia i wejścia twego, Teraz i na wieki.
Pozn	Twego wyjścia i powrotu Jahwe strzeże już teraz i na wieki.
WarPra	Pan cię ochroni, gdy będziesz wychodził i wracał, teraz i po wszystkie wieki wieków.
STB	WIEKUISTY ustrzeże twoje wyjście i twoje wejście, odtąd i na wieki.
EIB	PAN strzec będzie twoich wyjść i powrotów - Teraz i na wieki.

Psalm 122

Ps 122,1

PsFlor	(121:1) Wiesielił jeśm się w tych, jeż mi są powiedziany: W dom panow pojdzimy.
PsPul	Pienie wstąpania. Dawid. (121:1) Wiesielił jeśm sie w tych, jeż mi są powiedziany: W dom boży pojdziemy.
Wuj1923	Pieśń stopniów. Weseliłem się z tego, co mi powiedziano: Pójdziemy do domu Pańskiego.
Gda1881	Pieśń stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Pańskiego pójdziemy.
Gda2017	Pieśń stopni Dawida. Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu PANA.
PsBycz	Spiéw stopniów Dawida. Ucieszyłem-się, z-zapowiedzeń mi: Do domu Pana pójdziemy.
Goet	PIEŚŃ pielgrzymstwa. Dawida. Cieszyłem się, gdy do mnie powiedzieli: "Pójdźmy do domu Pańskiego!"
PsCylk	Pieśń pielgrzymia Dawida. - Rad byłem mówiącym mi: do domu Bożego pójdziemy.
PsKrusz	Pieśń stopni. Dawida. Uweseliłem się gdy mi powiedziano: "Do domu Pańskiego pójdziemy"!
PsAszk	Pieśń wstępowań - Dawidowa. Radowałem się mówiącymi do mnie: "do domu pójdźmyż Jehowy!"
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Dawidowa. Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu Pana!
Tys1	(121:1) Pieśń wstępowań. Dawidowa. Uradowałem się, bo mi powiedziano: «Pójdziemy do domu Pana».
Tys5	Pieśń stopni. Dawidowa. Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu Pańskiego!
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Dawidowa. Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Do domu Pana pójdziemy!
Pozn	Pieśń wstępowań; Dawida. Uradowałem się, gdy mi powiedziano: "Pójdziemy do Domu Jahwe".
WarPra	Pieśń na wejście. Dawida. Ucieszyłem się bardzo, gdy mi powiedziano: Udajemy się w drogę do domu Pana.
STB	Pieśń pielgrzymia Dawida. Radowałem się tymi, którzy mi mówili: Pójdziemy do domu WIEKUISTEGO.
EIB	Pieśń pielgrzymów. Dawidowa. Ucieszyłem się, gdy mi powiedzieli: Udamy się do domu Pana!

Ps 122,2

PsFlor	(121:2) Stojące były nogi nasze w pałacoch twojich, Jerusalem!
PsPul	(121:2) Stojące były nogi nasze w pałacoch twoich, Jeruzalem!
Wuj1923	Stawały nogi nasze w sieniach twoich, Jeruzalem.
Gda1881	Że stanęły nogi nasze w bramach twoich, o Jeruzalemie!
Gda2017	Nasze nogi stanęły w twoich bramach, o Jeruzalem!
PsBycz	Stojące były, nogi-nasze, w-bramach-twych, o-Jerozolimo!
Goet	Oto, nogi nasze stoją w bramach twoich, Jerozolimo!
PsCylk	Stanęły nogi nasze w bramach twoich Jerozolimo.
PsKrusz	Zatrzymały się nogi nasze w bramach twoich, o Jeruzalem!
PsAszk	Stanęły nogi nasze w bramach twych Jeruzalem.
PsSzer	Nogi nasze stanęły w bramach twych, o Jeruzalem!
Tys1	(121:2) Już stoją nasze stopy w twych bramach, o Jeruzalem,
Tys5	Już stoją nasze nogi w twych bramach, o Jeruzalem,
Bryt	Stanęły stopy naszeW bramach twych, o Jeruzalem!
Pozn	Zatrzymały się już nasze nogi w twoich bramach, o Jeruzalem.
WarPra	I oto już jesteśmy, Jeruzalem, w twoich bramach.
STB	Nasze nogi stanęły w twoich bramach, Jeruszalaim.
EIB	I oto stanęły nasze stopy W twoich bramach, Jerozolimo!

Ps 122,3

PsFlor	(121:3) Jerusalem, jeż stawią jako miasto, jegoż uczęstwo {albo dział} jego w niem {albo w wiekujem}.
PsPul	(121:3) Jeruzalem, jeż stawią jako ❬miasto❭, jegoż uczęstek jego w Jeruzalem.
Wuj1923	Jeruzalem, które się buduje jako miasto: którego uczęstnictwo spółeczne!
Gda1881	O Jeruzalem pięknie pobudowane jako miasto w sobie wespół spojone!
Gda2017	Jeruzalem, pięknie budowane jak miasto, w jedną całość zespolone;
PsBycz	Jerozolima, ta-zbudowaną, jako-miasto; bo-spojoném, w-niéj, wszystko razem.
Goet	Jerozolimo, tyś zbudowana jako miasto mocno w sobie spojone;
PsCylk	Jerozolimo zbudowana jak miasto, które się zwarło w sobie.
PsKrusz	O Jeruzalem! Ty jesteś zbudowane, jako miasto spojone razem w sobie.
PsAszk	Jeruzalem, zbudowane jako miasto, do którego się wraz przyłączono.
PsSzer	O Jeruzalem! Tyś zbudowane jako gród, którego mieszkańcy są w jedno złączeni.
Tys1	(121:3) Jeruzalem, coś zbudowane jak miasto zupełnie w sobie zwarte.
Tys5	Jeruzalem, wzniesione jako miasto o gęstej i zwartej zabudowie.
Bryt	Jeruzalem! Zbudowane jak miasto, Całe w jedno zespolone,
Pozn	Jeruzalem, któreś zbudowane jak miasto, w zwartą całość zespolone.
WarPra	Jeruzalem, ty miasto potężne, gęsto i ciasno zabudowane.
STB	O Jeruszalaim, zbudowane jak miasto, które się zwarło w sobie.
EIB	Jerozolima! Zbudowana, jak przystało na miasto, Tworząca zwartą całość,

Ps 122,4

PsFlor	(121:4) Bo tamo są wstąpiły postaci, postaci panowy, świadectwo Is❬r❭ahel na zjawienie imie❬ni❭u panowu.
PsPul	(121:4) Bo tamo są wstąpiły postaci, postaci gospodnowy, w świadectwo Israhel na powiedzenie imieniu bożemu.
Wuj1923	Bo tam wstępowały pokolenia, pokolenia Pańskie: świadectwo Izrael, ku wyznawaniu imieniu Pańskiemu.
Gda1881	Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, do świadectwa Izraelowego, aby wysławiały imię Pańskie.
Gda2017	Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia PANA, do świadectwa Izraela, aby wysławiać imię PANA.
PsBycz	Bo-tam wstępują pokolenia, pokolenia Pana, na świadectwo Izraelowi, dla-dziękczynień Imieniu Pana.
Goet	Dokąd wchodzą plemiona, plemiona Pańskie, świadectwo dla Izraela, by uwielbiać imię Pańskie.
PsCylk	Dokąd ciągnęły pokolenia, pokolenia Pana, obyczajem Izraela, by sławić imię Boga.
PsKrusz	Oto tam wstępują pokolenia - pokolenia Pańskie, świadectwo Izraelowe, aby wysławiały imię Pana.
PsAszk	Jako że tam wzniosły się plemiona, pnie Pana wszechbytu - na świadectwo Izraelowi, aby hołd złożyć imieniu Jehowy.
PsSzer	Do którego pielgrzymują plemiona, plemiona Pana, by wyznawać tam imię Pana według prawa Izraela.
Tys1	(121:4) Tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, według prawa Izraela, aby wielbić imię Pana.
Tys5	Tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, według prawa Izraela, aby wielbić imię Pańskie.
Bryt	Do którego pielgrzymują plemiona, plemiona Pana, Według prawa Izraela, by tam wysławiać imię Pana!
Pozn	Tu wstępują pokolenia, pokolenia Jahwe, by według Prawa Izraela wielbić Imię Jahwe.
WarPra	Ku tobie zdążają pokolenia, całe pokolenia Pańskie, aby – jak to zostało nakazane Izraelowi – sławić tam Imię Pana.
STB	Tam ciągnęły pokolenia zwyczajem Israela, pokolenia PANA, by sławić Imię WIEKUISTEGO.
EIB	Tak że pielgrzymują tam plemiona PANA, By sławić w nim Jego imię, zgodnie z daną Izraelowi ustawą!

Ps 122,5

PsFlor	(121:5) Bo tamo są siedzieli stolcowie w sądzie, stolcy na[d] domu Dawidowie.
PsPul	(121:5) Bo tamo są siedzieli stolcowie w sądzie, stolcowie na domu Dawidowie.
Wuj1923	Bo tam postawione są stolice na sąd: stolice w domu Dawidowym.
Gda1881	Albowiem tam są postawione stolice na sąd, stolice domu Dawidowego.
Gda2017	Tam bowiem są postawione trony sądu, trony domu Dawida.
PsBycz	Ponieważ, tamże się-mieszczą, siedzenia dla-sądu, trony, dla-domu Dawida.
Goet	Albowiem tam są postawione trony dla sądu, trony domu Dawida.
PsCylk	Gdzie zasiadali na krzesłach sądu, na krzesłach domu Dawida.
PsKrusz	Oto tam postawione są stolice na sąd - stolice domu Dawidowego.
PsAszk	Bo tam osiadły się trony na sąd, trony domu Dawidowego.
PsSzer	Wszak tam postawione są trony sądu, trony domu Dawidowego.
Tys1	(121:5) Tam ustawione są stolice sądu, stolice domu Dawida.
Tys5	Tam ustawiono trony sędziowskie, trony domu Dawida.
Bryt	Wszak tam postawione są trony sądu, Trony domu Dawidowego.
Pozn	Tam bowiem ustanowiono trony sprawiedliwości, trony domu Dawidowego.
WarPra	A tam już ustawiono trony sędziowskie, trony całego domu Dawida.
STB	Tam są postawione trony na sąd, trony dla domu Dawida.
EIB	Tam bowiem stoją trony sądu, Trony domu Dawida.

Ps 122,6

PsFlor	(121:6) Prosicie, jeż to na pokoj są Jerusalem, i opwitość miłującym ciebie.
PsPul	(121:6) Proście, jeż to ku pokoju są Jeruzalem, i opłwitość miłującym ciebie.
Wuj1923	Proście o to, co jest ku pokojowi dla Jeruzalem, a dostatek niech będzie dla tych, którzy cię miłują!
Gda1881	Żądajcież pokoju Jeruzalemowi, mówiąc: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.
Gda2017	Proście o pokój dla Jeruzalem: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.
PsBycz	Proście, o-pomyślność Jerozolimy; niech-szczęści-się miłującym-ciebie.
Goet	Proście o pokój dla Jerozolimy! Niech dobrze się wiedzie tym, którzy ciebie miłują.
PsCylk	Módlcie się o pokój Jerozolimy; oby się powodziło przyjaciołom twoim.
PsKrusz	Żądajcie pokoju dla Jeruzalem; którzy Cię kochają, niechaj zażywają pokoju.
PsAszk	O pokój pytajcie Jeruzalemu, pokojem opływać będą twoi miłośnicy.
PsSzer	Proście o pokój dla Jeruzalemu! Niech żyją w spokoju ci, którzy cię miłują!
Tys1	(121:6) Proście o to, co niesie pokój dla Jeruzalem, niech będą bezpieczni, którzy je miłują!
Tys5	Proście o pokój dla Jeruzalem, niech zażywają pokoju ci, którzy ciebie miłują!
Bryt	Proście o pokój dla Jeruzalemu! Niech żyją w spokoju ci, którzy cię miłują!
Pozn	Upraszajcie pokój dla Jeruzalem: "Niech będą bezpieczni, którzy cię miłują.
WarPra	Proście o pokój dla Jeruzalem. Kto ciebie kocha, niech w tobie szuka schronienia.
STB	Módlcie się o pokój dla Jeruszalaim i by się powodziło twoim przyjaciołom.
EIB	Proście o pokój dla Jerozolimy! Niech się poszczęści tym, którzy ciebie kochają!

Ps 122,7

PsFlor	(121:7) Bądź pokoj w mocy twojej a opłwitość w wieżach twoich.
PsPul	(121:7) Bądź pokoj w mocy twojej a opłwitość w wieżach twoich.
Wuj1923	Niechaj będzie pokój w mocy twojéj: a dostatek w basztach twoich.
Gda1881	Niech będzie pokój w basztach twoich, a uspokojenie w pałacach twoich.
Gda2017	Niech będzie pokój w twoich murach i spokój w twoich pałacach.
PsBycz	Niech-będzie pokój, w-przedmurzach-twych; pomyślność, w-pałacach-twoich.
Goet	Pokój niech będzie w obwarowaniach twoich, a szczęście w pałacach twoich!
PsCylk	Niech będzie pokój w twierdzy twojéj, cisza w zamkach twoich.
PsKrusz	Niech będzie pokój w basztach twoich - uspokojenie w twoich pałacach!
PsAszk	Oby był pokój w twoich murach, spokojność w zamczyskach twych!
PsSzer	Pokój niech panuje w twoich murach, a spokój w twoich pałacach!
Tys1	(121:7) Niech pokój będzie w murach twoich, a bezpieczeństwo w twoich pałacach!
Tys5	Niech pokój będzie w twoich murach, a bezpieczeństwo w twych pałacach!
Bryt	Pokój niech panuje w murach twoich, A spokój w twoich pałacach!
Pozn	Niech pokój będzie w twych murach, bezpieczeństwo w twoich pałacach".
WarPra	Niech pokój zamieszka w twoich murach i bezpieczeństwo w twoich domach.
STB	Niech będzie pokój w twojej twierdzy i cisza w twoich pałacach.
EIB	Niech pokój panuje w twych murach I szczęście w twoich pałacach!

Ps 122,8

PsFlor	(121:8) Prze bracią moję i bliźnie moje mołwiach pokoj o tobie.
PsPul	(121:8) Prze bracią ❬moję❭ i blizne moje mołwił jeśm pokoj o tobie.
Wuj1923	Dla braci mojéj i bliźnich moich mówiłem pokoju pokój o tobie.
Gda1881	Dla braci moich i dla przyjaciół moich teraz ci będę żądał pokoju.
Gda2017	Ze względu na moich braci i dla moich przyjaciół będę teraz ci życzył pokoju.
PsBycz	Z-powodu braci-mych, i-bliźnich-moich, mówię teraz: Niechże będzie pokój w-tobie.
Goet	Dla braci moich i towarzyszów moich mówię: Pokój niech będzie w tobie!
PsCylk	Dla braci i towarzyszy moich wypowiadam pokój tobie.
PsKrusz	Dla braci moich i dla przyjaciół moich - teraz będę żądał pokoju dla cię.
PsAszk	Gwoli braciom mym i przyjaciołom mym radbym rzekł: pokój jest w tobie.
PsSzer	Dla braci moich i przyjaciół moich będę ci życzył pokoju.
Tys1	(121:8) Przez wzgląd na moich braci i towarzyszy będę mówił: «Pokój w tobie!»
Tys5	Przez wzgląd na moich braci i przyjaciół będę mówił: Pokój w tobie!
Bryt	Ze względu na braci moich i przyjaciół Będę ci życzył pokoju.
Pozn	Przez wzgląd na mych braci i przyjaciół moich będę mówił: Pokój tobie!
WarPra	To ze względu na moich braci i przyjaciół będę mówił zawsze: Niech będzie w tobie pokój!
STB	Dla moich braci i towarzyszy zapowiadam ci pokój.
EIB	Ze względu na mych braci i przyjaciół Chcę ci życzyć pokoju!

Ps 122,9

PsFlor	(121:9) Prze dom Gospodna Boga naszego szukał jeśm dobra tobie.
PsPul	(121:9) Prze dom Gospodna Boga naszego szukał jeśm dobra tobie.
Wuj1923	Dla domu Pana, Boga naszego, szukałem dobra tobie.
Gda1881	Dla domu Pana, Boga naszego, będę szukał twego dobrego.
Gda2017	Ze względu na dom PANA, naszego Boga, będę zabiegał o twoje dobro.
PsBycz	Z-powodu domu Pana, Boga-naszego, będę-szukał dobra dla-ciebie.
Goet	Dla domu Pana, Boga naszego, będę szukał dobra twego!
PsCylk	Dla domu Boga, Pana naszego, uproszę szczęście dla ciebie.
PsKrusz	Dla domu Pana Boga naszego - będę dobra dla ciebie szukał.
PsAszk	Gwoli domowi Jehowy, naszego Boga życzęć ci dobra.
PsSzer	Dla domu Pana, Boga naszego, będę szukał twego dobra.
Tys1	(121:9) Przez wzgląd na dom Pana, naszego Boga, będę się modlił o dobro dla ciebie.
Tys5	Przez wzgląd na dom Pana, Boga naszego, będę się modlił o dobro dla ciebie.
Bryt	Ze względu na Pana, Boga naszego, Będę szukał dobra twego.
Pozn	Przez wzgląd na Dom Jahwe, Boga naszego, będę prosił o dobro dla ciebie.
WarPra	Ze względu na dom Pana i Boga naszego będę błagał o szczęście dla Ciebie.
STB	Dla domu WIEKUISTEGO, naszego Boga, uproszę dla ciebie szczęście.
EIB	Ze względu na dom PANA, naszego Boga, Pragnę szukać twojego dobra.

Psalm 123

Ps 123,1

PsFlor	(122:1) K tobie podźwigł jeśm oczy moje, jenże przebywasz na niebie.
PsPul	(122:1) K tobie podźwigł jeśm oczy moje, jen przebywasz na niebie.
Wuj1923	Pieśń stopniów. Ku tobie podnosiłem oczy moje, który mieszkasz w niebiesiech.
Gda1881	Pieśń stopni. Do ciebie oczy moje podnoszę, który mieszkasz w niebie.
Gda2017	Pieśń stopni. Do ciebie podnoszę moje oczy, który mieszkasz w niebie.
PsBycz	Spiéw stopniów. Do-Ciebie, podnoszę oczy-me, któryś-zamieszkan w-niebiosach.
Goet	PIESŃ pielgrzymstwa. Oczy swoje wznoszę ku Tobie, który mieszkasz w niebie.
PsCylk	Pieśń Pielgrzymia. Do Ciebie wznoszę oczy moje, Panujący w niebiosach.
PsKrusz	Pieśń stopni. Do ciebie oczy moje podnoszę, który mieszkasz w niebiosach!
PsAszk	Pieśń wstępowań. Ku Tobie wzniosłem oczy me, który mieszkasz w niebiesiech.
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Oczy swe wznoszę ku Tobie, który mieszkasz w niebie.
Tys1	(122:1) Pieśń wstępowań. Do Ciebie wznoszę me oczy, który mieszkasz w niebie.
Tys5	Pieśń stopni. Do Ciebie wznoszę me oczy, który mieszkasz w niebie.
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Oczy moje wznoszę ku tobie, Który mieszkasz w niebie.
Pozn	Pieśń wstępowań. Do Ciebie wznoszę me oczy, który przebywasz w niebiosach.
WarPra	Pieśń na wejście. Ku Tobie wznoszę moje oczy, ku Tobie, który na niebiosach zasiadasz.
STB	Pieśń pielgrzymia. Do Ciebie podnoszę moje oczy, o Panujący w niebiosach.
EIB	Pieśń pielgrzymów. Moje oczy wznoszę ku Tobie, Który panujesz na niebie.

Ps 123,2

PsFlor	(122:2) Owa jako oczy sług twojich w ręku pan❬o❭w jich, (122:3) jako oczy posełkiniej w ręku paniej swojej, tako oczy nasze ku Panu Bogu naszemu, aliż się smiłuje nad nami.
PsPul	(122:2) Owa jako oczy sług w ręku panow swych, (122:3) jako oczy posełkiniej w ręku paniej swojej, tako oczy nasze ku Gospodnu Bogu naszemu, aliż sie smiłuje nad nami.
Wuj1923	Oto jako oczy sług w rękach panów swoich: jako oczy służebnice w rękach pani swojéj: tak oczy nasze do Pana, Boga naszego, aż się zmiłuje nad nami.
Gda1881	Oto jako oczy sług pilnują rąk panów swych, i jako oczy dziewki pilnują ręki pani swej, tak oczy nasze poglądają na Pana, Boga naszego, aż się zmiłuje nad nami.
Gda2017	Oto jak oczy sług są zwrócone na ręce ich panów i jak oczy służącej na ręce jej pani, tak nasze oczy na PANA, Boga naszego, aż się zmiłuje nad nami.
PsBycz	Oto, jak-oczy sług patrzą, na rękę panów-swych, jak-oczy służebnicy, na rekę pani-swojéj; tak oczy-nasze, obrócone do Pana, Boga-naszego, aż, że-się-zlituje-nad-nami.
Goet	Oto, jak oczy sług na rękę panów swoich, jak oczy służebnicy na rękę pani swej, tak oczy nasze patrzą na Pana, Boga naszego, aż będzie łaskawy dla nas.
PsCylk	Oto jako oczy sług na rękę panów swoich, jak oczy służebnicy na rękę pani swojéj, tak oczy nasze ku Bogu, Panu naszemu, aż zmiłuje się nad nami.
PsKrusz	Oto jako oczy sług patrzą na ręce panów swych; jako oczy sługi na ręce pani swej, tak oczy nasze na Pana, Boga naszego, aż się zmiłuje nad nami.
PsAszk	Oto jako oczy niewolników ku ręce pana ich, jako oczy dziewki służebnej ku ręce władnej pani jej, tako oczy nasze ku Jehowie, naszemu Bogu, aż się nas zmiłuje.
PsSzer	Oto jak oczy sług na rękę swych panów, jak oczy służebnicy na rękę swej pani, tak oczy nasze patrzą na Pana, Boga naszego, aż się zmiłuje nad nami.
Tys1	(122:2) Oto jak oczy sług zwrócone na ręce ich panów i jak oczy służebnicy na ręce jej pani, tak oczy nasze ku Panu, Bogu naszemu, aż się zmiłuje nad nami.
Tys5	Oto jak oczy sług są zwrócone na ręce ich panów i jak oczy służącej na ręce jej pani, tak oczy nasze ku Panu, Bogu naszemu, aż się zmiłuje nad nami.
Bryt	Oto jak oczy sług na rękę swych panów, Jak oczy służebnicy na rękę swej pani, Tak oczy nasze patrzą na Pana, Boga naszego, Aż się zmiłuje nad nami.
Pozn	Oto jak oczy sług na ręce ich pana, a oczy służebnicy na ręce jej pani, tak oczy nasze ku Jahwe, Bogu naszemu, aż się zlituje nad nami.
WarPra	Jak oczy sługi na ręce jego pana, jak oczy służebnicy na ręce jej pani, tak nasze oczy zwrócone są na Pana, Boga naszego, dopóki nie okaże nam swego miłosierdzia.
STB	Jak oczy sług zwrócone są na rękę swoich panów, jak oczy służebnicy na rękę swojej pani tak nasze oczy na WIEKUISTEGO, naszego Boga, aż się zmiłuje nad nami.
EIB	Jak oczy sług skierowane są na ręce ich panów Albo jak oczy służącej zwrócone na rękę pani, Tak nasze oczy patrzą na PANA, naszego Boga, Aż się zmiłuje nad nami.

Ps 123,3

PsFlor	(122:4) Smiłuj sie nad nami, Gospodnie, smiłuj sie nad nami, eże barzo napełnioni jesmy w❬z❭gardzenia,
PsPul	(122:4) Smiłuj sie nad nami, Gospodnie, smiłuj sie nad nami, bo barzo napełnieni jesmy gardzenia,
Wuj1923	Zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami; bośmyć bardzo napełnieni wzgardy.
Gda1881	Zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami; bośmy bardzo nasyceni wzgardą.
Gda2017	Zmiłuj się nad nami, PANIE; zmiłuj się nad nami, bo jesteśmy nad miarę nasyceni wzgardą.
PsBycz	Zlituj-się-nad-nami, Panie; zlituj-się-nad-nami; bo wielce nasyceniśmy wzgardą.
Goet	Bądź nam łaskaw, Panie, bądź nam łaskaw; gdyż bardzo jesteśmy nasyceni wzgardą.
PsCylk	Zmiłuj się nad nami Boże, zmiłuj nad nami, bośmy nader przesyceni wzgardą.
PsKrusz	Zmiłuj się nad nami Panie, zmiłuj się, bośmy bardzo wzgardą nasyceni.
PsAszk	Zmiłuj się nas Jehowo, zmiłuj się nad nami, gdyż wielce nasyceniśmy wzgardą.
PsSzer	Zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami, bośmy bardzo nasyceni wzgardą!
Tys1	(122:3) Zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami, bo wzgardą jesteśmy bardzo nasyceni.
Tys5	Zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami, bo wzgardą jesteśmy nasyceni.
Bryt	Zmiłuj się nad nami, Panie, Zmiłuj się nad nami, Bośmy bardzo nasyceni wzgardą!
Pozn	Zlituj się, Jahwe, zlituj się nad nami, bośmy nad miarę nasyceni wzgardą.
WarPra	Bądź nam miłosierny, Panie, bądź nam miłosierny, bo wzgardą jesteśmy nasyceni.
STB	Zmiłuj się nad nami, WIEKUISTY, zmiłuj się nad nami, bo jesteśmy bardzo przesyceni pogardą.
EIB	Zmiłuj się nad nami, PANIE, Zmiłuj się nad nami, Bo już dosyć mamy pogardy!

Ps 123,4

PsFlor	(122:5) bo wiele zapełniona jest dusza nasza przekorą opłwitym a gardzenie❬m❭ pysznym.
PsPul	(122:5) bo wiele napełniona jest dusza nasza przekorą opłwitym a gardzenim pysznym.
Wuj1923	Bo jest bardzo napełniona dusza nasza pośmiewiskiem bogatych, i wzgardą pysznych.
Gda1881	Bardzo jest nasycona dusza nasza pośmiewiskiem bezbożnych, i wzgardą pysznych.
Gda2017	Nasza dusza jest nad miarę nasycona szyderstwem bezbożnych i wzgardą pysznych.
PsBycz	Zbyt nasycona nią, dusza-nasza, tém-szyderstwem zuchwałych, tą-pogardą od-dumnych.
Goet	Bardzo jest nasycona dusza nasza szyderstwem beztroskich i wzgardą pysznych!
PsCylk	Nad miarę nasyciła się dusza nasza urąganiem hardych, wzgardą wyniosłych.
PsKrusz	Bardzo nasycona jest dusza nasza pośmiewiskiem bezbożnych - wzgardą pysznych.
PsAszk	Wielce nasyciła się dusza nasza - urągowiskiem dumnych, - spokojem wyniośli hańbą są dla pyszalców.
PsSzer	Dusza nasza przesycona jest pośmiewiskiem zadufanych w sobie, wzgardą pyszałków.
Tys1	(122:4) Dusza nasza bardzo jest nasycona szyderstwem możnych i pogardą pysznych.
Tys5	Dusza nasza jest nasycona szyderstwem zarozumialców i wzgardą pyszałków.
Bryt	Dusza nasza nasycona jest bardzoPośmiewiskiem zadufanych w sobie, Wzgardą pyszałków.
Pozn	Ponad miarę nasycona jest dusza nasza szyderstwem możnych i pogardą pysznych.
WarPra	Przepełniona jest dusza nasza drwinami, szydzą z nas ci, co się wynoszą pychą.
STB	Nasza dusza nad miarę się nasyciła i urąganiem hardych, i wzgardą wyniosłych.
EIB	Nasze dusze już przesiąkły Kpinami ludzi pewnych siebie I pogardą zarozumiałych.

Psalm 124

Ps 124,1

PsFlor	(123:1a) Jedno iże Gospodzin był w nas, rcy ninie Israhel,
PsPul	Pienie wstąpania. (123:1a) Jedno iże Gospodzin był w nas, rzecz ninie Israhel,
Wuj1923	Pieśń stopniów. Jedno, że Pan był z nami, niech teraz powie Izrael:
Gda1881	Pieśń stopni Dawidowa. Gdyby był Pan z nami nie był, (powiedz teraz Izraelu!)
Gda2017	Pieśń stopni Dawida. Gdyby PAN nie był z nami, niech powie teraz Izrael;
PsBycz	Spiéw stopniów, Dawida. Gdyby-nie Pan, który-był z-nami, niech-powié, teraz, Izrael.
Goet	PIEŚŃ pielgrzymstwa. Dawida. Gdyby Pan nie był za nas, — tak niechaj mówi Izrael, —
PsCylk	Pieśń pielgrzymia Dawida. Gdyby nie Bóg, który był z nami, niechaj że powié Izrael.
PsKrusz	Pieśń stopni. Dawida. Gdyby Pan z nami nie był - powiedz teraz Izraelu!
PsAszk	Pieśń wstępowań Dawidowa. Gdybyż nie Jehowa, który miał się ku nam. - niechaj rzeknie proszę Izrael.
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Dawidowa. Gdyby Pan nie był z nami - powiedz Izraelu!
Tys1	(123:1) Pieśń wstępowań. Dawidowa. Gdyby Pan nie był po naszej stronie — niech to już przyzna Izrael —
Tys5	Pieśń stopni. Dawidowa. Gdyby Pan nie był po naszej stronie - niech to już przyzna Izrael -
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Dawidowa. Gdyby Pan nie był z nami – Niechże powie Izrael –
Pozn	Pieśń wstępowań; Dawida. Gdyby nie Jahwe, który był z nami - niechaj Izrael to przyzna -
WarPra	Pieśń na wejście. Dawida. Gdyby Pan nie wziął nas w obronę – winien to przyznać cały Izrael –
STB	Pieśń pielgrzymia Dawida. Gdyby nie WIEKUISTY, który był z nami niech to powie Israel.
EIB	Pieśń pielgrzymów. Dawidowa. Gdyby nie PAN po naszej stronie - Niech to przyzna Izrael -

Ps 124,2

PsFlor	(123:1b) jedno iże Pan był miedzy nami, (123:2a) gdy wstali są ludzie na nas,
PsPul	(123:1b) jedno iże Gospodzin był miedzy nami, (123:2a) gdy wstali ludzie na nas,
Wuj1923	Jedno, że Pan był z nami, gdy na nas ludzie powstali:
Gda1881	Gdyby był Pan z nami nie był, gdy ludzie powstawali przeciwko nam:
Gda2017	Gdyby PAN nie był z nami, gdy ludzie powstawali przeciwko nam;
PsBycz	Gdyby-nie Pan, który-był z-nami, przy-powstaniu, przeciw-nam, ludzi.
Goet	Gdyby Pan nie był za nas, kiedy ludzie powstawali przeciwko nam,
PsCylk	Gdyby nie Bóg, który był z nami, gdy powstali na nas ludzie.
PsKrusz	Gdyby Pan z nami nie był, gdy ludzie powstawali przeciwko nam,
PsAszk	Gdybyż nie Jehowa, który miał się ku nam, kiedy powstał na nas człowiek, -
PsSzer	Gdyby Pan nie był z nami, gdy ludzie powstali przeciwko nam:
Tys1	(123:2) gdyby Pan nie był po naszej stronie, gdy na nas ludzie nastawali,
Tys5	gdyby Pan nie był po naszej stronie, gdy ludzie przeciw nam powstawali,
Bryt	Gdyby Pan nie był z nami, Gdy ludzie powstali przeciwko nam,
Pozn	gdyby nie Jahwe, który był z nami, gdy ludzie przeciw nam powstali,
WarPra	gdyby Pan nie wziął nas w obronę, gdy ludzie przeciw nam powstali,
STB	Gdyby nie WIEKUISTY, który był z nami, kiedy ludzie powstali przeciw nam,
EIB	Gdyby nie PAN po naszej stronie, To gdy ludzie zwrócili się przeciwko nam,

Ps 124,3

PsFlor	(123:2b) s❬n❭adź żywe bychą połknęli nas, (123:3a) gdy rozgniewał się gni❬e❭w jich na nas,
PsPul	(123:2b) snadź żywe połknęliby nas, (123:3a) gdy sie rozgniewało rosierdzie jich na nas,
Wuj1923	Snadźby nas byli żywo pożarli, gdy się gniewała zapalczywość ich przeciwko nam:
Gda1881	Tedyćby nas byli żywo pożarli w rozpaleniu gniewu swego przeciwko nam;
Gda2017	Wtedy połknęliby nas żywcem, gdy płonęli gniewem przeciwko nam;
PsBycz	Wtenczas żywych, byliby-połknęli-nas, w-zapale gniéwu-swego, przeciw-nam.
Goet	Wtedy połknęliby nas byli żywcem, gdy gniew ich rozpalił się przeciwko nam;
PsCylk	Wtedyby żywcem pochłonęli nas, gdy wspłonął gniew ich na nas.
PsKrusz	tedy żywymi pożarliby nas - w rozpaleniu gniewu swego ku nam.
PsAszk	Dawnoby żywcem nas pożarli, gdy rozgorzał na nas ich gniew.
PsSzer	Wtedy pożarliby nas żywcem, gdy płonęli na nas gniewem.
Tys1	(123:3) wtedy połknęliby nas żywcem. Gdy ich wściekłość przeciw nam się rozpalała,
Tys5	wtedy połknęliby nas żywcem, gdy ich gniew przeciw nam zapłonął;
Bryt	To byliby nas pożarli żywcem, Gdy płonęli gniewem przeciwko nam,
Pozn	byliby nas oni żywcem pochłonęli, gdy gniew ich przeciw nam rozgorzał.
WarPra	żywcem by nas wtedy połknęli, gdy zapłonęli przeciw nam gniewem.
STB	kiedy zapłonął na nas ich gniew wtedy żywcem by nas pochłonęli.
EIB	Wówczas żywcem by nas pożarli, Tak bardzo byli na nas zagniewani;

Ps 124,4

PsFlor	(123:3b) snadź by woda pożar❬ła❭by nas. (123:4a) Strumień przeszła jest dusza nasza,
PsPul	(123:3b) snadź woda pożarłaby była nas. (123:4a) Strumień przeszła dusza nasza,
Wuj1923	Snadźby nas była woda zatopiła, strumień przeszła dusza nasza.
Gda1881	Tedyćby nas były wody zabrały a strumień porwałby był duszę naszę;
Gda2017	Wtedy wody zalałyby nas, a potok porwałby nasze dusze;
PsBycz	Wtedy, wody, byłyby-zalały-nas; strumień przeszedłby-był, nad ciałami-naszemi.
Goet	Wtedy zatopiłyby nas były wody, a potok górski przeszedłby był nad duszą naszą;
PsCylk	Wtedyby wody zalały nas, strumień wezbrał by ponad duszę naszą.
PsKrusz	Tedyby nas wody zabrały - strumień zalałby duszę naszą!
PsAszk	Dawnoby zalały nas wody, przeszłaby fala rwąca ponad naszemi duszami.
PsSzer	Wtedy wody zalałyby nas, potok zatopiłby nas.
Tys1	(123:4) wówczas zatopiłaby nas woda; przepłynąłby nad nami potok.
Tys5	wówczas zatopiłaby nas woda, popłynąłby potok nad nami;
Bryt	To byłyby nas zalały wody, Potok zatopiłby nas,
Pozn	Wówczas zatopiłyby nas wody, potok by nas pogrążył,
WarPra	Wtedy wody by nas pochłonęły, przepłynęły nad nami całe potoki.
STB	Wtedy by nas wody zalały, a strumień wezbrał nad naszą duszą.
EIB	Wówczas zalałyby nas wody, Potok przewaliłby się nad nami -

Ps 124,5

PsFlor	(123:4b) snadź przeszłaby była dusza nasza wodę niecirpiącą.
PsPul	(123:4b) snadź by była przeszła dusza nasza wodę niecirpiącą.
Wuj1923	Snadźby była przeszła dusza nasza wodę nie przebytą.
Gda1881	Tedyćby były porwały duszę naszę one wody gwałtowne.
Gda2017	Wtedy gwałtowne wody porwałyby nasze dusze.
PsBycz	Wtedy, byłyby-przeszły, nad ciałami-naszemi, te wody nadęte.
Goet	Wtedy przeszłyby były nad duszą naszą wzburzone wody!
PsCylk	Wtedy wezbrały by ponad duszę naszą wody burzliwe.
PsKrusz	Tedyby zalały duszę naszą wody owe gwałtowne.
PsAszk	Dawnoby przeszły nad duszami naszemi wody przewrotne.
PsSzer	Wtedy przeszłyby nad nami wody wezbrane.
Tys1	(123:5) Wówczas wody wezbrane nad nami by przepłynęły.
Tys5	wówczas przelałyby się nad nami wezbrane wody.
Bryt	To przeszłyby nad namiWody wezbrane.
Pozn	wówczas pochłonęłyby nas wody wezbrane.
WarPra	Rozlałyby się nad nami potężne wody, dzikie i wzburzone fale.
STB	Wtedy burzliwe wody by naszły nad naszą duszę.
EIB	Wówczas zalałyby nas całych Wody rozszalałe.

Ps 124,6

PsFlor	(123:5) Błogosławiony Gospodzin, jen nie dał jest nas w ułapienie zębom jich.
PsPul	(123:5) Błogosławiony Bog, jen nie dał nas w ułapienie zębom jich.
Wuj1923	Błogosławiony Pan, który nas nie dał w zachwycenie zębom ich.
Gda1881	Błogosławiony Pan, który nas nie podał na łup zębom ich.
Gda2017	Błogosławiony PAN, który nas nie wydał na pastwę ich zębom.
PsBycz	Błogosławiony Pan, który-nie oddał-nas, na żér, w-zęby-ich.
Goet	Uwielbiony niech będzie Pan, który nie wydał nas na łup zębom ich!
PsCylk	Błogosławiony Bóg, który nie podał nas na łup zębom ich.
PsKrusz	Błogosławiony Pan, który nas nie dał na łup ich zębów.
PsAszk	Błogosławion Jehowa, który nie wydał nas ich zębom na żer.
PsSzer	Błogosławiony Pan, który nie wydał nas na łup ich zębów!
Tys1	(123:6) Błogosławiony Pan, który nas nie oddał na pastwę ich zębom.
Tys5	Błogosławiony Pan, który nas nie wydał na pastwę ich zębom.
Bryt	Błogosławiony Pan, Który nie wydał nas na łup zębom ich!
Pozn	Błogosławiony Jahwe, że nas nie wydał ich zębom na pastwę.
WarPra	Niech będzie uwielbiony Pan za to, że nie wydał nas na łup ich zębom.
STB	Wysławiony WIEKUISTY, który nas nie wydał na łup ich zębom.
EIB	Błogosławiony niech będzie PAN, Że nie wydał nas na pastwę ich kłom!

Ps 124,7

PsFlor	(123:6) Dusza nasza jako wrobl wytargniona jest z sidła łowcow. (123:7) Sidło stargano jest, a my zwyzwoleni jesm❬y❭.
PsPul	(123:6) Dusza nasza jako wrobl wytargniona z sidła łowcow. (123:7) Sidło starto jest, a my jesmy wyzwoleni.
Wuj1923	Dusza nasza, jako wróbel, wyrwana jest z sidła łowiących: sidło się potargało, a myśmy wybawieni.
Gda1881	Dusza nasza jako ptaszek uszła z sidła ptaszników; sidło się potargało, a myśmy uszli.
Gda2017	Nasza dusza umknęła jak ptak z sideł ptaszników; sidła się podarły, a my uciekliśmy.
PsBycz	Dusza-nasza, jakby-ptak, wymknęła-się, z-sidła ptaszników; to-sidło rozdarło-się, a-myśmy uciekli.
Goet	Dusza nasza jak ptak uszła z sidła ptaszników; sidło jest porwane, a myśmy uszli.
PsCylk	Dusza nasza jak ptak uszła z sideł ptaszników; sidła się porwały, a myśmy uszli.
PsKrusz	Dusza nasza jak wróbel wyrwana została ze sidła ptaszników! Sidło się potargało, a myśmy ocaleli.
PsAszk	Dusza nasza, niby ptak się wyzwoliła z łowców potrzasku - potrzask strzaskany, a myśmy wyzwoleni!
PsSzer	Dusza nasza jak ptak umknęła z sidła ptaszników; sidło się podarło, a myśmy wolni.
Tys1	(123:7) Dusza nasza jak ptak się wyrwała z sidła łowców: sidło się podarło, a my zostaliśmy uwolnieni.
Tys5	Dusza nasza jak ptak się wyrwała z sidła ptaszników, sidło się porwało, a my jesteśmy wolni.
Bryt	Dusza nasza jak ptak umknęła z sidła ptaszników; Sidło się podarło, a myśmy wolni.
Pozn	Dusza nasza uniknęła jak ptak sieci ptaszników: sieć została porwana, a myśmy ocaleli.
WarPra	Dusza nasza jak ptak wydostała się z sideł łowcy, sidła się porwały i oto jesteśmy wolni.
STB	Jak ptak z sideł ptaszników, tak uszła nasza dusza; sidła się porwały, a myśmy uszli.
EIB	Nasza dusza niczym ptak wymknęła się z sideł ptasznika; Sidło rozerwane, a my - na wolności!

Ps 124,8

PsFlor	(123:8) Pomoc nasza w imieniu panowem, jen uczynił niebo i ziemię.
PsPul	(123:8) Pomoc nasza w jimieniu bożem, jen uczynił niebo i ziemię.
Wuj1923	Wspomożenie nasze w imieniu Pańskiem, który stworzył niebo i ziemię.
Gda1881	Wspomożenie nasze w imieniu Pańskiem, który stworzył niebo i ziemię.
Gda2017	Nasza pomoc jest w imieniu PANA, który stworzył niebo i ziemię.
PsBycz	Pomoc-nasza, w-Imieniu Pana, stwórcy niebios, i-ziemi.
Goet	Pomoc nasza jest w imieniu Pana, który stworzył niebo i ziemię.
PsCylk	Pomoc nasza w imieniu Boga, stwórcy nieba i ziemi.
PsKrusz	Pomoc nasza w imieniu Pana, który niebo i ziemię uczynił!
PsAszk	Pomoc nasza w imieniu Jehowy, twórcy niebios i ziemi.
PsSzer	Pomoc nasza w imieniu Pana, który stworzył niebo i ziemię.
Tys1	(123:8) Nasza pomoc w imieniu Pana, który stworzył niebo i ziemię.
Tys5	Nasza pomoc jest w imieniu Pana, który stworzył niebo i ziemię.
Bryt	Pomoc nasza w imieniu Pana, Który uczynił niebo i ziemię.
Pozn	Nasz ratunek w Imieniu Jahwe, który stworzył niebo i ziemię.
WarPra	Nasza pomoc jest w Imieniu Pana, który stworzył niebo i ziemię.
STB	Nasza pomoc w Imieniu WIEKUISTEGO Stwórcy Nieba i ziemi.
EIB	Nasza pomoc - w imieniu PANA, On jest Stwórcą nieba i ziemi!

Psalm 125

Ps 125,1

PsFlor	(124:1a) Jiż dbają w Gospodna, jako gora Syjon, nie będzie poruszon na wieki,
PsPul	Pienie wschodow. (124:1a) Jiż to dbają w Boga, jako gora Syjon, nie będzie poruszon na wieki,
Wuj1923	Pieśń stopniów. Którzy ufają w Panu, jako góra Syon: nie poruszy się na wieki, który mieszka w Jeruzalem.
Gda1881	Pieśń stopni. Którzy ufają w Panu, są jako góra Syon, która się nie poruszy, ale na wieki zostaje.
Gda2017	Pieśń stopni. Ci, którzy ufają PANU, są jak góra Syjon, która się nie porusza, ale trwa na wieki.
PsBycz	Spiéw stopniów. Którzy-ufającymi w-Panu, są, jako-góra Syonu, która nie wzruszy-się, ale na-wieki zostanie.
Goet	PIEŚŃ pielgrzymstwa. Którzy ufają Panu, są jak góra Syjon, która się nie chwieje, ale wiecznie pozostaje.
PsCylk	Pieśń pielgrzymia. Ufający Bogu są jako góra Cyon niewzruszona, wiecznotrwała.
PsKrusz	Pieśń stopni. Ci, co ufają w Panu, są jako góra Sjon, która się nie poruszy - na wieki pozostaje.
PsAszk	Pieśń wstępowań. Którzy na Jehowie spolegają, - jako góra Syonu się nie zachwieje, osiądzie się na wieczność.
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Ci, którzy ufają Panu, są jak góra Syjon, która nie chwieje się, lecz trwa wiecznie.
Tys1	(124:1) Pieśń wstępowań. Ci, którzy Panu ufają, są jak góra Syjon, co się nie porusza, ale trwa na wieki.
Tys5	Pieśń stopni. Ci, którzy Panu ufają, są jak góra Syjon, co się nie porusza, ale trwa na wieki.
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Ci, którzy ufają Panu, są jak góra Syjon, Która się nie chwieje, lecz trwa wiecznie.
Pozn	Pieśń wstępowań. Ufający Jahwe są jak góra Syjon, która się nie chwieje, trwa na wieki.
WarPra	Pieśń na wejście. Kto ufa Panu, stoi mocno jak Syjon, który się nie chwieje, lecz trwa niewzruszony.
STB	Pieśń pielgrzymia. Ci, co ufają WIEKUISTEMU są jak góra Cyon – niewzruszona, wiecznotrwała.
EIB	Pieśń pielgrzymów. Ci, którzy ufają PANU, są jak góra Syjon - Nieporuszona, wiecznie na swym miejscu.

Ps 125,2

PsFlor	(124:1b) jen przebywa w Jerusalem. (124:2) Gory około jego a Pan około luda swego od ninie aż na wieki.
PsPul	(124:1b) jen przebywa w Jeruzalem. (124:2) Gory około jego a Gospodzin około luda swego od ninie i aż na wieki.
Wuj1923	Góry około niego: a Pan około ludu swego, odtąd i aż na wieki.
Gda1881	Jako około Jeruzalemu są góry, tak Pan jest około ludu swego, od tego czasu aż i na wieki.
Gda2017	Jak góry otaczają Jeruzalem, tak PAN otacza swój lud, teraz i na wieki.
PsBycz	Jerozolima, góry około niéj; a,-Pan, około ludu-swojego, od-tąd, i-aż na wieki.
Goet	Wokoło Jerozolimy są góry, tak też Pan jest wokoło ludu Swego odtąd aż na wieki.
PsCylk	Jerozolima, góry w około niéj, a Bóg w około ludu swego, odtąd i na wieki.
PsKrusz	Naokoło Jeruzalem są góry - tak Pan naokoło ludu swego odtąd i aż na wieki.
PsAszk	Jeruzalem, kręgiem dokoła niej góry a Jehowa kręgiem dokoła ludu Swojego, odtąd i aż po wieczność.
PsSzer	Jak góry są wokoło Jerozolimy, tak Pan wokoło ludu swego teraz i na wieki.
Tys1	(124:2) Góry otaczają Jeruzalem: tak Pan swój lud otacza i teraz, i na wieki.
Tys5	Góry otaczają Jeruzalem, tak Pan swój lud otacza i teraz, i na wieki.
Bryt	Jak Jeruzalem otaczają góry, Tak Pan otacza lud swój teraz i na wieki.
Pozn	Wokół Jeruzalem wznoszą się góry, a koło ludu swojego jest Jahwe, teraz i na wieki.
WarPra	Jak wzgórza stoją wokół Jeruzalem, tak Pan stoi koło swego ludu teraz i po wszystkie czasy.
STB	Jeruszalaim wokół niej góry, a WIEKUISTY wokół swojego ludu, odtąd i na wieki.
EIB	Spójrzcie na Jerozolimę! Otaczają ją góry. Podobnie PAN otacza swój lud - teraz i na wieki.

Ps 125,3

PsFlor	(124:3) Bo nie zostawi Gospodzin pręta grzesznych na części prawych, bychą nie wściągli prawi ku lichocie ręku swoju.
PsPul	(124:3) Bo nie zostawi ❬Gospodzin❭ pręt grzesznych nad szczęścim prawych, by nie rozciągli prawi ku złości ręku swoju.
Wuj1923	Bo nie zostawi Pan laski grzeszników nad dziedzictwem sprawiedliwych, aby sprawiedliwi nie ściągnęli ręki swéj ku niesprawiedliwości.
Gda1881	Albowiem nie zostanie laska niezbożników nad losem sprawiedliwych, by snać nie ściągnęli sprawiedliwi rąk swych ku nieprawości.
Gda2017	Nie zaciąży bowiem berło niegodziwych nad losem sprawiedliwych, by sprawiedliwi nie wyciągali swych rąk ku nieprawości.
PsBycz	Zaiste, nie spocznie berło bezbożności, nad losem sprawiedliwych; aby nie wyciągali sprawiedliwi, do-nieprawości rąk-swoich.
Goet	Albowiem berło bezbożności nie spocznie na dziale sprawiedliwych, aby sprawiedliwi nie wyciągnęli rąk swoich ku nieprawości.
PsCylk	Bo nie spocznie berło niegodziwości na udziale cnotliwych, by nie wyciągali cnotliwi ku nieprawości rąk swoich.
PsKrusz	Albowiem nie zostanie berło bezbożnych nad losem sprawiedliwych, aby nie ściągnęli sprawiedliwi swych rąk ku nieprawości.
PsAszk	Gdyż nie spocznie rózga niegodziwca na losie sprawiedliwych, abyż nie podali sprawiedliwi rąk swych ku nieprawości.
PsSzer	Gdyż nie zostawi berła bezbożnych nad działem sprawiedliwych, by sprawiedliwi nie wyciągnęli rąk swych ku bezprawiu.
Tys1	(124:3) Albowiem berło niezbożnych nie będzie trwało nad losem sprawiedliwych, by sprawiedliwi nie wyciągali rąk swoich ku nieprawości.
Tys5	Bo nie zaciąży bezbożne berło nad losem sprawiedliwych, by sprawiedliwi nie wyciągali rąk swoich ku nieprawości.
Bryt	Gdyż nie pozostanie berło bezbożnychNad dziełem sprawiedliwych, by sprawiedliwi nie wyciągali Rąk swych ku bezprawiu.
Pozn	Nie pozwoli On paść berłu bezbożnych na dziedzictwo sprawiedliwych, aby sprawiedliwi nie wyciągali rąk swoich ku nieprawości.
WarPra	Berło bezbożnika nie zaciąży nad dziedzictwem prawego, aby sprawiedliwy nie wyciągał ręki po nieprawość.
STB	Bo nie spocznie laska niegodziwych na dziale sprawiedliwych, by prawi nie wyciągali swoich rąk ku nieprawości.
EIB	Tak! Nie utrzyma się władza bezbożnych Nad ziemią przydzieloną sprawiedliwym, Po to, by nie byli zależni Od tych, którym bliskie bezprawie.

Ps 125,4

PsFlor	(124:4) Dobrze uczyń, Gospodnie, dobrym a prostego sierca.
PsPul	(124:4) Dobrze uczyń, Gospodnie, dobrym a prostego serca.
Wuj1923	Czyń dobrze, Panie, dobrym: i tym, którzy są prawego serca.
Gda1881	Dobrze czyń, Panie! dobrym, i tym, którzy są uprzejmego serca.
Gda2017	Czyń dobrze, PANIE, dobrym i tym, którzy są prawego serca.
PsBycz	Dobrze-zrób, o-Panie! dobrym, oraz-prawym w-sercach-swoich.
Goet	Czyń dobrze, Panie, dobrym i tym, którzy są szczerego serca!
PsCylk	Poszczęść Boże dobrym i prawym w sercach swoich.
PsKrusz	Uczyń, Panie, dobrze dobrym i tym, co są prawego serca!
PsAszk	Uczyń dobrze Jehowo dobrym i szczerym w swem sercu.
PsSzer	Czyń dobrze, Panie, dobrym i tym, co są prawego serca.
Tys1	(124:4) Panie, dobrze czyń dobrym i ludziom prawego serca.
Tys5	Panie, dobrze czyń dobrym i ludziom prawego serca!
Bryt	Czyń dobrze, Panie, dobrymI tym, co są prawego serca.
Pozn	Jahwe, obdarz dobrami dobrych i tych, których serca są prawe.
WarPra	O Panie, racz dobro czynić dobrym i tym, co są serca prawego.
STB	WIEKUISTY, poszczęść szlachetnym i prawym w swoich sercach.
EIB	Okazuj, PANIE, dobro ludziom dobrym I tym, których serce jest prawe.

Ps 125,5

PsFlor	(124:5) Ale zstąpające w obwiązania przywiedzie Gospodzin z czyniącymi lichotę; pokoj nad Israhel.
PsPul	(124:5) Ale zstąpające w obwiązania wwiedzie Gospodzin z czyniącymi złość; pokoj nad Israhel.
Wuj1923	Ale te, którzy ustępują za obowiązkami, powiedzie Pan z działającymi nieprawość: pokój nad Izraelem.
Gda1881	Ale tych, którzy się udawają krzyewemi drogami swemi, niech zapędzi Pan z tymi, którzy czynią nieprawość; lecz pokój niech będzie nad Izraelem.
Gda2017	A tych, którzy zbaczają na kręte swe drogi, niech PAN odprawi wraz z czyniącymi nieprawość. Niech będzie pokój nad Izraelem.
PsBycz	Ale,-zajmujących-się wykrętami-swymi, zgubi-ich; Pan, ze sprawcami złego. Pokój, niech będzie, nad Izraelem.
Goet	Ale tym, co zbaczają na kręte drogi swoje, daj Panie, zejść wraz z przestępcami. Pokój nad Izraelem!
PsCylk	A którzy zbaczają na manowce ich, oby zagubił ich Bóg wraz ze złoczyńcami; pokój Izraelowi.
PsKrusz	Ale tym, co udają się swemi krzywemi drogami, niechaj Pan sprawi, aby szli z czyniącymi nieprawość. Pokój nad Izraelem!
PsAszk	Lecz tych, co nakłaniają do złego, krętymi manowcami wieść je będzie Jehowa wraz z tymi, co czynią nieprawość. Pokój nad Izraelem!
PsSzer	Ale tych, którzy kroczą krętymi drogami, niech Pan odrzuci wraz ze złoczyńcami. Pokój nad Izraelem!
Tys1	(124:5) A tych, co schodzą na kręte swe drogi, niech Pan odpędzi wraz ze złoczyńcami: pokój nad Izraelem!
Tys5	A tych, co schodzą na kręte swe drogi, niech Pan odprawi wraz ze złoczyńcami. Pokój nad Izraelem!
Bryt	Ale tych, którzy zbaczają na kręte drogi, Niech Pan odrzuci wraz ze złoczyńcami. Pokój nad Izraelem!
Pozn	Ale tych, co zbaczają na kręte drogi, niech Jahwe odrzuci razem ze złoczyńcami. Pokój nad Izraelem!
WarPra	Lecz tych, co schodzą na drogi kręte, tych usuń, Panie, razem z grzesznikami. Pokój nad Izraelem!
STB	Zaś tych, którzy zbaczają na swe manowce, oby WIEKUISTY wygubił razem ze złoczyńcami. Pokój Israelowi.
EIB	Bo z tymi, którzy wolą kręte drogi, PAN postąpi podobnie jak z czyniącymi nieprawość. Pokój Izraelowi!

Psalm 126

Ps 126,1

PsFlor	(125:1) W obroceniu Gospodzin jęcstwo Syjon uczynieni jesmy jako ucieszeni.
PsPul	Pienie wschodow. (125:1) W obroceniu Gospodzin jęctwo Syjon uczynieni jesmy jako ucieszeni.
Wuj1923	Pieśń stopniów. Gdy Pan nawrócił niewolą Syon, staliśmy się jako pocieszeni.
Gda1881	Pieśń stopni. Gdy zaś Pan nawrócił pojmanych z Syonu, byliśmy jako ci, którym się śni.
Gda2017	Pieśń stopni. Gdy PAN odwrócił niewolę Syjonu, byliśmy jak we śnie.
PsBycz	Spiéw stopniów. Za sprowadzenia, przez Pana, jeńców Syonu, byliśmy, jakoby-marzycielami.
Goet	PIEŚŃ pielgrzymstwa. Gdy Pan powrócił uwięzionych z Syjonu, byliśmy jako śniący.
PsCylk	Pieśń pielgrzymia. Gdy wrócił Bóg wygnańców Cyonu, byliśmy jak senni.
PsKrusz	Pieśń stopni. Gdy Pan powrócił pojmanych ze Sjonu, byliśmy jako ci, którym się śni.
PsAszk	Pieśń wstępowań. Kiedy wracał Jehowa pojmane Syonu, byliśmy jakoby we śnie.
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Gdy Pan odmieni los Syjonu, będziemy jak ci, którym się śni.
Tys1	(125:1) Pieśń wstępowań. Gdy Pan z powrotem wiódł jeńców Syjonu, byliśmy jak we śnie.
Tys5	Pieśń stopni. Gdy Pan odmienił los Syjonu, byliśmy jak we śnie.
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Gdy Pan wywiódł z niewoli uprowadzonych z Syjonu, Byliśmy jak we śnie.
Pozn	Pieśń wstępowań. Gdy Jahwe dał powrót wygnańcom Syjonu, zdawało się nam, że śnimy.
WarPra	Pieśń na wejście. Gdy Pan odmienił los wygnańców Syjonu, ogarnęło nas jakby senne marzenie.
STB	Pieśń pielgrzymia. Kiedy BÓG wrócił wygnańców Cyonu, byliśmy jakby senni.
EIB	Pieśń pielgrzymów. Kiedy PAN przywrócił Syjonowi powodzenie, Byliśmy jak we śnie.

Ps 126,2

PsFlor	(125:2) Tegdy napełniona są radości usta nasza i język nasz wiesiela. (125:3) Tegdy rzeką miedzy pogany: Wieliczył Gospodzin uczynić s nimi.
PsPul	(125:2) Tegdy napełniona są radości usta nasza i język nasz wiesiela. (125:3) Tegdy rzeką miedzy pogany: Wielmożył Bog czynić s nimi.
Wuj1923	Tedy się napełniły weselem usta nasze, a język nasz radością: tedy mówić będą między narody: Wielmożne rzeczy uczynił Pan z nimi.
Gda1881	Tedy były napełnione weselem usta nasze, a język nasz radością; tedy mówiono między narodami: Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nimi.
Gda2017	Wtedy usta nasze napełniły się śmiechem, a nasz język radością; wtedy mówiono między narodami: PAN uczynił wielkie rzeczy dla nich.
PsBycz	Wtedy, były-napełnione, śmiechem, usta-nasze; a, języki-nasze, radosnym-okrzykiem; wtedy mówiono, między-narodami: Wielkich-rzeczy, Pan dokazał z-nimi.
Goet	Wtedy były napełnione usta nasze śmiechem, a język nasz radosnemi okrzykami; wtedy mówiono między narodami: Pan wielkie rzeczy dla nich uczynił!
PsCylk	Wtedy napełniły się weselem usta nasze, a język nasz śpiewem, wtedy mawiano między ludami, wielkich rzeczy Bóg dokonał z nimi.
PsKrusz	Tedy napełnione były radością usta nasze i język nasz wysławianiem. Tedy mówiono wśród narodów: "Wielkie rzeczy uczynił Pan z nimi"!
PsAszk	Wówczasto wypełnią się usta nasze uciechą a język nasz pieniem radosnem, wówczasto powiedzą między narodami: "wielkiej rzeczy dokonał z tymiż Jehowa".
PsSzer	Wtedy usta nasze będą pełne śmiechu, a język nasz radości. Wtedy mówić będą wśród narodów: Pan dokonał z nimi wielkich rzeczy.
Tys1	(125:2) Wtedy usta nasze były pełne śmiechu, a język nasz radości. Wtedy mówili między sobą poganie: «Wspaniale Pan z nimi postąpił!»
Tys5	Wtedy usta nasze były pełne śmiechu, a język nasz - radości. Wtedy mówiono między poganami: Wielkodusznie postąpił z nimi Pan!
Bryt	Wtedy usta nasze były pełne śmiechu, A język nasz radości, Wtedy mówiono wśród narodów: Pan dokonał z nimi wielkich rzeczy.
Pozn	Pełne śmiechu były wówczas nasze usta, a nasz język radości. Mówiono wtedy między narodami: "Wielkim okazał się Jahwe, że im to uczynił".
WarPra	Mieliśmy wszyscy roześmiane oblicza, język nasz radością rozbrzmiewał. I wtedy mówić zaczęto między narodami: Pan zaprawdę uczynił im wielkie rzeczy.
STB	Wtedy napełniły się radością nasze usta, a nasz język śpiewem; wtedy mawiano pomiędzy narodami: WIEKUISTY dokonał z nimi wielkich rzeczy.
EIB	Z naszych ust rozbrzmiewał wówczas śmiech, A język głosił radość. Wśród narodów powtarzano wtedy, Że PAN dokonał z nami wielkich rzeczy!

Ps 126,3

PsFlor	(125:4) Wieliczył Gospodzin s nami czynić, i uczynieni jesmy wiesielący się.
PsPul	(125:4) Wielmożył Bog czynić s nami, uczynienismy wiesielący.
Wuj1923	Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nami: staliśmy się weseli.
Gda1881	Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nami, z czegośmy się bardzo uradowali.
Gda2017	PAN uczynił dla nas wielkie rzeczy i z tego się radujemy.
PsBycz	Wielkich-rzeczy, Pan dokazał, z-nami; dla tego to, byliśmy uradowani.
Goet	Wielkie rzeczy Pan dla nas uczynił, radowaliśmy się.
PsCylk	Wielkich rzeczy Bóg dokonał z nami; byliśmy rozradowani.
PsKrusz	Wielkie rzeczy uczynił Pan z nami - staliśmy się uradowani.
PsAszk	Wielkiej rzeczy dokonał z nami Jehowa, byliśmy radośni.
PsSzer	Wielkich rzeczy Pan dokonał z nami, dlatego się radujemy.
Tys1	(125:3) Wspaniale postąpił Pan z nami: myśmy się rozradowali!
Tys5	Wielkodusznie postąpił Pan z nami, staliśmy się radośni.
Bryt	Wielkich rzeczy dokonał Pan z nami, Przeto byliśmy weseli.
Pozn	Wielkim był Jahwe, że uczynił to dla nas, byliśmy pełni radości.
WarPra	Zaprawdę, rzeczy wielkie nam Pan uczynił, i byliśmy uradowani.
STB	WIEKUISTY dokonał dla nas wielkich rzeczy; byliśmy rozradowani.
EIB	Tak, PAN dokonał z nami wielkich rzeczy - Cóż to było za szczęście!

Ps 126,4

PsFlor	(125:5) Obroci, Gospodnie, jęcstwo nasze jako strumień [w] na południu.
PsPul	(125:5) Obroci, Gospodnie, jętctwo nasze jako strumień na południu.
Wuj1923	Nawróćże, Panie, poimanie nasze, jako strumień na południe.
Gda1881	Przywróćże zaś, o Panie! pojmanie nasze, jako strumienie na południe.
Gda2017	Odwróć, PANIE, naszą niewolę jak strumienie na południu.
PsBycz	Sprowadź, Panie, jeńców-naszych, jako strumienie wód, w-południowéj-stronie.
Goet	Panie, przyprowadź naszych uwięzionych, podobnie jak strumienie w kraju południowym!
PsCylk	Powróć Boże wygnańców naszych, jak strumienie na spiekłą ziemię.
PsKrusz	Przywróć, o Panie, pojmanie nasze, jako strumienie w Negeb.
PsAszk	Powróć Jehowo pojmane nasze jako strumienie na południu!
PsSzer	Odmień, Panie, los nasz jak strumienie na południu!
Tys1	(125:4) Odmień nasz los, o Panie, jak strumienie w ziemi południowej.
Tys5	Odmień nasz los, o Panie, jak strumienie w [ziemi] Negeb.
Bryt	Odmień, Panie, losy naszeJak strumienie w ziemi południowej.
Pozn	Odmień, o Jahwe, nasz los tak jak potoki Negebu.
WarPra	Odmień, o Panie, nasz los, jak wyschłe strumienie na południu znów wypełniasz wodą.
STB	Wróć BOŻE naszych wygnańców, jak strumienie na spiekłą ziemię.
EIB	Przywróć nam, o PANIE, powodzenie Jak strumienie na spieczony grunt!

Ps 126,5

PsFlor	(125:6) Jiż to sieją we słzach, w wiesieli żąć będą.
PsPul	(125:6) Jiż to sieją we słzach, w wiesielu będą żąć.
Wuj1923	Którzy sieją ze łzami, będą żąć z radością.
Gda1881	Którzy siali ze łzami, żąć będą z wykrzykaniem;
Gda2017	Ci, którzy sieją we łzach, będą żąć z radością.
PsBycz	Którzy,-zasiéwający ze-łzami, z-radosnym-okrzykiem żąć-będą.
Goet	Którzy sieją ze łzami, żąć będą z okrzykami radości.
PsCylk	Zasiewający we łzach, w radości żąć będą.
PsKrusz	Którzy siali ze łzami, będą żąć z radosnem wykrzykaniem.
PsAszk	Którzy sieją wśród łez - żąć będą w radości.
PsSzer	Ci którzy siali ze łzami, niech zbierają z radością!
Tys1	(125:5) Którzy we łzach sieją, żąć będą w radości.
Tys5	Którzy we łzach sieją, żąć będą w radości.
Bryt	Ci, którzy siali ze łzami, Niech zbierają z radością!
Pozn	Ci, którzy sieją wśród łez, będą żniwować w radości.
WarPra	Ci, którzy sieją we łzach, żąć będą w radości.
STB	Ci, co sieją we łzach będą zbierać w radości.
EIB	Ci, którzy sieją ze łzami, Będą żąć z radością!

Ps 126,6

PsFlor	(125:7) Idąc chodzili i płakali, puszczając nasienia swoja. (125:8) Ale przydąc przydą z wiesiele❬m❭, nosząc snopy swoje.
PsPul	(125:7) Jidąc chodzili i płakali, puszczając nasienia swoja. (125:8) Ale przydąc przydą z wiesielim, nosząc snopy swoje.
Wuj1923	Idąc szli i płakali, rozsiewając nasienie swoje: ale wracając się przyjdą z weselem, niosąc snopy swoje.
Gda1881	Tam i sam chodząc z płaczem rozsiewa lud drogie nasienie; ale zaś przyszedłszy z radością znosić będzie snopy swoje.
Gda2017	Kto wychodzi z płaczem, niosąc drogie ziarno, powróci z radością, przynosząc swoje snopy.
PsBycz	Idący, pójdzie, i-płakać-będzie, niosąc rzut nasienia; ale, przychodzący, przyjdzie z-pieniem-wesołém, znosząc snopy-swoję.
Goet	Z płaczem chodzi się, niosąc nasienie do posiewu, ale z radosnemi okrzykami wraca się, niosąc snopy swoje.
PsCylk	Iść idzie płacząc, niosąc garść zasiewu, wracać wraca ze śpiewem, niosąc snopy swoje.
PsKrusz	Tu i ówdzie chodząc z płaczem, rozsiewał lud nasiona, ale przychodząc, z radością będzie znosił snopy swoje.
PsAszk	Krok w krok pójdzie, - popłakuje, toboł niosąc ziarna - (126:7) Dojść dojdzie wśród pieśni, niosąc swoje snopy!
PsSzer	Kto wychodzi z płaczem, rozsiewając nasienie, będzie wracał z radością niosąc snopy swoje.
Tys1	(125:6) Idący idą i płaczą, niosąc ziarno na zasiew: przychodząc przyjdą z radością, niosąc swe snopy.
Tys5	Postępują naprzód wśród płaczu, niosąc ziarno na zasiew; z powrotem przychodzą wśród radości, przynosząc swoje snopy.
Bryt	Kto wychodzi z płaczem, niosąc ziarno siewne, Będzie wracał z radością, niosąc snopy swoje.
Pozn	Kiedy się idzie - idzie się płacząc, niosąc ziarno do siewu; a gdy się wraca - wraca się z radością, dźwigając swoje snopy.
WarPra	We łzach posuwają się naprzód, dźwigając ziarno do siewu; wrócą tu kiedyś z radością, niosąc ze sobą swe snopy.
STB	Idący idzie płacząc, i niesie garść zasiewu; wracający wraca ze śpiewem, i niesie swoje snopy.
EIB	Kto wychodzi z płaczem, niosąc w pole ziarno, Powróci z radością, niosąc snopy swe.

Psalm 127

Ps 127,1

PsFlor	(126:1) Aliż Gospodzin uczyni dom, po prozności działają, jiż czynią ji. (126:2) Ależ Gospodzin strz❬e❭c będzie miasta, we prozność czują, jiż strzegą jego.
PsPul	Pienie wschodow. (126:1) Aliż Gospodzin uczyni dom, po proźnicy działają, jiż czynią ji. (126:2) Aliż Gospodzin strzec będzie miasta, w prozność czują, jiż strzegą jego.
Wuj1923	Pieśń stopniów Salomona. Jeźli Pan nie zbuduje domu, próżno pracowali, którzy go budują: jeźli Pan nie będzie strzegł miasta, próżno czuje, który go strzeże.
Gda1881	Pieśń stopni dla Salomona. Jeźli Pan domu nie zbuduje, próżno pracują ci, którzy go budują; jeźli Pan nie będzie strzegł miasta, próżno czuje ten, który go strzeże.
Gda2017	Pieśń stopni dla Salomona. Jeśli PAN nie zbuduje domu, na próżno trudzą się ci, którzy go wznoszą; jeśli PAN nie będzie strzegł miasta, na próżno czuwa strażnik.
PsBycz	Spiéw stopniów Salamona. Gdyby Pan nie budował domu, próżno pracowaliby, budowniczy-jego, nad-nim; gdyby Pan nie pilnował miasta, daremnie czuwałby strzegący.
Goet	PIEŚŃ pielgrzymstwa. Salomona. Jeśli Pan nie buduje domu, nadaremnie pracują budowniczowie; jeśli Pan nie czuwa nad miastem, nadaremnie pilnuje stróż.
PsCylk	Pieśń pielgrzymia Salomona. - Jeżeli Bóg nie buduje domu, napróżno trudzą się budowniczowie nim; jeżeli Bóg nie strzeże grodu, napróżno czuwa straż.
PsKrusz	Pieśń stopni. Salomona. Jeżeli Pan nie zbuduje domu, napróżno pracują ci, co go budują. Jeżeli Pan nie będzie strzegł miasta, napróżno czuwa ten, kto go strzeże.
PsAszk	Pieśń wstępowań Salomona. Jeśli Jehowa nie zbuduje domu, próżno trudzili się budowniczowie jego, - jeśli Jehowa nie ustrzeże miasta, próżno czuwał strażnik.
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Salomona. Jeśli Pan nie zbuduje domu, próżno trudzą się jego budowniczowie. Jeśli Pan nie strzeże miasta, próżno czuwa stróż.
Tys1	(126:1) Pieśń wstępowań. Salomonowa. Jeżeli domu Pan nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą. Jeżeli miasta Pan nie ustrzeże, strażnik czuwa daremnie.
Tys5	Pieśń stopni. Salomonowa. Jeżeli Pan domu nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą. Jeżeli Pan miasta nie ustrzeże, strażnik czuwa daremnie.
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Salomonowa. Jeśli Pan domu nie zbuduje, Próżno trudzą się ci, którzy go budują. Jeśli Pan nie strzeże miasta, Daremnie czuwa stróż.
Pozn	Pieśń wstępowań; Salomona. Jeżeli Jahwe domu nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą, jeżeli Jahwe nie strzeże miasta, na próżno czuwają strażnicy.
WarPra	Pieśń na wejście. Salomona. Jeśli Pan domu nie zbuduje, na próżno trudzi się przy budowie człowiek. Jeśli Pan miasta nie strzeże, na próżno czuwają strażnicy.
STB	Pieśń pielgrzymia Salomona. Jeśli WIEKUISTY nie zbuduje domu, na próżno trudzą się nim budowniczowie; jeśli WIEKUISTY nie strzeże miasta na próżno czuwa straż.
EIB	Pieśń pielgrzymów. Salomonowa. Jeśli PAN nie zbuduje domu, Budowniczy trudzą się na darmo. Jeśli PAN nie ustrzeże miasta, Stróż czuwa niepotrzebnie.

Ps 127,2

PsFlor	(126:3) Prozność jest wam przed światłością wstajać; wstańcie, gdy siedzieć będziecie, jiż jecie chleb boleści, (126:4a) gdy da miłym swojim spanie.
PsPul	(126:3) Prozność jest wam przed światłością wstajać; wstańcie, gdy siedzieć będziecie, jiż jecie chleb boleści, (126:4a) gdy da miłym swoim spanie.
Wuj1923	Próżno macie przede dniem wstawać: wstańcie, skoro, usiądziecie, którzy pożywacie chleba boleści: gdy da miłym swym spanie.
Gda1881	Próżno macie rano wstawać, długo siadać, i jeść chleb boleści, ponieważ Pan umiłowanemu swemu sen daje.
Gda2017	Daremne jest dla was wstawać rano, wysiadywać do późna i jeść chleb boleści, bo to on daje sen swemu umiłowanemu.
PsBycz	Daremne wam, wczesne wstawania, późne siedzenia, pożywania chleba mozołów; dla-tego, Bóg, dozwala, umiłowanemu-swemu, sypiania.
Goet	Nadaremne jest dla was, że wcześnie wstajecie, a do późna przesiadujecie i w znoju zdobyty chleb jadacie, wszak daje go On umiłowanemu Swemu we śnie.
PsCylk	Na marne wam, którzy wcześnie wstajecie, dopóźna przesiadujecie, pożywający chléb znoju; to samo daje ulubieńcowi Swemu przez sen.
PsKrusz	Na nic się wam nie zda, że wstajecie rano, że późno spać chodzicie, bo jadacie chleb z boleścią, natomiast Pan daje sen umiłowanemu swemu.
PsAszk	Nic wam, którzy wczesnym wstajecie rankiem, siedzicie do późna, chleb jadacie boleści, - wszak da On oblubieńcowi Swemu we śnie.
PsSzer	Próżno wstajecie wcześnie rano, późno się kładziecie, w ciężkim znoju zdobyty chleb jecie, ponieważ On daje umiłowanym swym we śnie.
Tys1	(126:2) Na próżno wam wstawać przed świtem, siedzieć do późnej nocy; wam, którzy jecie chleb twardego znoju, bo Pan i we śnie darzy swych wybranych.
Tys5	Daremne to dla was wstawać przed świtem, wysiadywać do późna - dla was, którzy jecie chleb zapracowany ciężko; tyleż daje On i we śnie tym, których miłuje.
Bryt	Daremnie wcześnie rano wstajecie, I późno się kładziecie, spożywając chleb w troskach: Wszak on i we śnie obdarza umiłowanego swego.
Pozn	Daremnie wstajecie wczesnym rankiem i opóźniacie nocny spoczynek, spożywacie wasz chleb w ciężkim trudzie, gdyż On swych umiłowanych i we śnie obdarza.
WarPra	Na próżno wstajecie o świcie i bardzo późno spać chodzicie, trudząc się cały dzień około jedzenia. Swoich, nawet gdy śpią, tym samym obdarza.
STB	To wam jest na marne; tym, którzy wcześnie wstajecie, do późna przesiadujecie i spożywacie chleb znoju; bo to samo, podczas snu, daje Swojemu ulubieńcowi.
EIB	Wy, którzy wstajecie przed świtem, Trudzicie się, mimo że zapadł zmierzch, I spożywacie ciężko zapracowany chleb - Na nic wam to! Tego, którego kocha, On obdarza snem.

Ps 127,3

PsFlor	(126:4b) Owa dziedzina panowa synowie, opłata owoc brzucha.
PsPul	(126:4b) Owa dziedzina boża synowie, odpłata owoc brzucha.
Wuj1923	Oto dziedzictwo Pańskie synowie: zapłata owoc żywota.
Gda1881	Oto dziatki są dziedzictwem od Pana, a płód żywota nagrodą.
Gda2017	Oto dzieci są dziedzictwem od PANA, a owoc łona nagrodą.
PsBycz	Oto, dziedzictwem Pana, dzieci; a, nagrodą, owoc żywota.
Goet	Oto, dzieci są dziedzictwem od Pana, płód łona jest nagrodą.
PsCylk	Oto darem Boga dzieci, nagrodą płód żywota.
PsKrusz	Oto dzieci są dziedzictwem od Pana - płód żywota nagrodą.
PsAszk	Otoć dziedzictwo Jehowy, syny nagrodą, owoc łona.
PsSzer	Oto synowie są dziedzictwem Pana, nagrodą jest owoc łona.
Tys1	(126:3) Oto synowie są darem Pańskim, a owoc łona nagrodą.
Tys5	Oto synowie są darem Pana, a owoc łona nagrodą.
Bryt	Oto dzieci są darem Pana, Podarunkiem jest owoc łona.
Pozn	Oto darem Jahwe synowie, nagrodą - owoc łona.
WarPra	Dzieci nasze są darem od Pana, nagrodą – owoc żywota.
STB	Oto dzieci są darem WIEKUISTEGO, owoc nagrodą życia.
EIB	Oto dzieci są dziedzictwem PANA, Podarunkiem jest owoc łona!

Ps 127,4

PsFlor	(126:5) Jako strzały w ręce mocnego, tako synowie wytrzęsionych.
PsPul	(126:5) Jako strzały w ręce mocnego, tako synowie wytrzęsionych.
Wuj1923	Jako strzały w ręku mocarza, tak synowie utrapionych.
Gda1881	Jako strzały w ręku mocarza, tak są dziatki, które się darzą.
Gda2017	Jak strzały w ręku mocarza, tak są dzieci zrodzone za młodu.
PsBycz	Jakiemi-strzały, w-ręku silnego; takiemi dzieci, w-młodości.
Goet	Jak strzały w ręku walecznego, tak są synowie młodości.
PsCylk	Jak strzały w ręku bohatera, tak dzieci młodości.
PsKrusz	Jako strzały w ręku mocarza, tak synowie młodości.
PsAszk	Jako strzały w ręku mocarza, tako syny młodości.
PsSzer	Synowie młodości są jak strzały w ręku bohatera.
Tys1	(126:4) Jak strzały w ręku wojownika, tak synowie za młodu zrodzeni.
Tys5	Jak strzały w ręku wojownika, tak synowie za młodu zrodzeni.
Bryt	Czym strzały w ręku wojownika, Tym synowie zrodzeni za młodu.
Pozn	Jak strzały w ręku wojownika, tak synowie zrodzeni w młodych latach.
WarPra	Jak strzały w rękach wojownika, tak synowie zrodzeni w młodości.
STB	Jak strzały w ręku bohatera, takie są dzieci młodości.
EIB	Czym strzały w ręku wojownika, Tym właśnie dzieci zrodzone w młodości.

Ps 127,5

PsFlor	(126:6) Bogosławiony mąż, jenże napełnił jest żądzą swoję s nich; nie zasroman będzie, gdy mołwić będzie nieprzyjacielom swojim we wrociech.
PsPul	(126:6) Błogosławiony mąż, jenże napełnił żądzą swoję z nich; nie zasroman będzie, gdy mołwić będzie nieprzyjacielom swoim we wrociech.
Wuj1923	Błogosławiony człowiek, który napełnił żądzę swoję z nich: nie zawstydzi się, kiedy będzie mówił z nieprzyjaciółmi swymi w bramie.
Gda1881	Błogosławiony mąż, który niemi napełnił sajdak swój; nie będą zawstydzani, gdy się w bramie rozpierać będą z nieprzyjaciołmi swymi.
Gda2017	Błogosławiony mąż, który napełnił nimi swój kołczan; nie doznają wstydu, gdy się w bramie będą rozprawiać z nieprzyjaciółmi.
PsBycz	Szczęśliwy, ten-człowiek, który napełnia sajdak-swój nimi; bo, nie zarumienią-się, gdy będą-się rozprawiać, z wrogami-swoimi, w-bramie.
Goet	Szczęsny mąż, który niemi napełnił kołczan swój! Nie będą zawstydzeni, gdy się w bramie rozprawiać będą z wrogami swymi.
PsCylk	Szczęsny mąż, który napełnił swój kołczan niemi; nie powstydzą się, gdy się rozprawią z nieprzyjacielem w bramie.
PsKrusz	Błogosławiony mąż, który sajdak swój niemi napełnił: nie zawstydzą się, gdy z nieprzyjaciółmi w bramach rozprawiać się będą.
PsAszk	Szczęśliw mąż, co wypełnił nimi swój kołczan, nie będą zawstydzeni, iż się rozprawią z wrogami u bram.
PsSzer	Szczęśliwy mąż, który napełnił nimi swój kołczan! Nie zawstydzi się, gdy będzie rozprawiał się z nieprzyjaciółmi w bramie.
Tys1	(126:5) Błogosławiony mąż, co nimi napełnił swój kołczan: nie zawstydzą się, gdy z wrogami w bramie staną do rozprawy.
Tys5	Szczęśliwy mąż, który napełnił nimi swój kołczan. Nie zawstydzi się, gdy będzie rozprawiał z nieprzyjaciółmi w bramie.
Bryt	Błogo mężowi, który napełnił nimi swój kołczan! Nie zawiedzie się, Gdy będzie się rozprawiał z nieprzyjaciółmi w bramie.
Pozn	Szczęśliwy, kto napełni nimi swój kołczan! Nie zawstydzi się, kiedy w bramie będzie się rozprawiał ze swymi wrogami.
WarPra	Szczęśliwy, co takimi strzałami wypełnia swój kołczan, gdy dojdzie do rozprawy z wrogami w bramie miejskiej, nie poniesie klęski.
STB	Szczęśliwy mąż, który napełnił nimi swój kołczan; nie powstydzą się, gdy w bramie rozprawią się ze swym wrogiem.
EIB	Szczęśliwy człowiek, któremu Bóg napełnił nimi kołczan! I nie spotka ich wstyd, Gdy będą odpierać racje swych wrogów w bramie.

Psalm 128

Ps 128,1

PsFlor	(127:1) Błogosławioni wszytcy, jiż sie boją Gospodna, jiż chodzą po drogach jego.
PsPul	Pienie wschodow. Psalm Dawid. (127:1) Błogosławieni wszystcy, jiż sie boją Boga, jiż chodzą po drogach jego.
Wuj1923	Pieśń stopniów. Błogosławieni wszyscy, którzy się boją Pana: którzy chodzą drogami jego!
Gda1881	Pieśń stopni. Błogosławiony wszelki, który się boi Pana, który chodzi drogami jego.
Gda2017	Pieśń stopni. Błogosławiony każdy, kto się boi PANA; kto kroczy jego drogami.
PsBycz	Spiéw stopniów. Szczęśliwy, każdy, bojący-się Pana, który-postępującym, w-drogach-Jego.
Goet	PIEŚŃ pielgrzymstwa. Szczęsny każdy, który się boi Pana i chodzi drogami Jego!
PsCylk	Pieśń pielgrzymia. Szczęsny każdy bogobojny, który postępuje drogami Jego.
PsKrusz	Pieśń stopni. Błogosławiony każdy, kto Pana się boi, kto chodzi drogami Jego.
PsAszk	Pieśń wstępowań. Szczęśliw każdy, co obawia się Jehowy, który Jego kroczy drogami.
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Szczęsny każdy, który się boi Pana, który kroczy Jego drogami!
Tys1	(127:1) Pieśń wstępowań. Błogosławionyś, gdy się boisz Pana, gdy chodzisz Jego drogami!
Tys5	Pieśń stopni. Szczęśliwy, kto boi się Pana i kto chodzi Jego drogami!
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Błogosławiony każdy, który się boi Pana, Który kroczy jego drogami!
Pozn	Pieśń wstępowań. Szczęśliwy każdy, kto boi się Jahwe, kto postępuje Jego drogami.
WarPra	Pieśń na wejście. Szczęśliwy, który się boi Pana i błogosławi Go, i chodzi zawsze Jego drogami.
STB	Pieśń pielgrzymia. Szczęśliwy każdy, kto się boi WIEKUISTEGO, kto chodzi Jego drogami.
EIB	Pieśń pielgrzymów. O, jak szczęśliwy jest ten, kto żyje w bojaźni PANA, Kto kroczy Jego drogami!

Ps 128,2

PsFlor	(127:2) Usiłowania ręku twoju iże będziesz jeść, błogosławiony będziesz i dobrze tobie będzie.
PsPul	(127:2) Usiłowania ręku twoju iże będziesz jeść, błogosławiony jeś i dobrze tobie będzie.
Wuj1923	Prace rąk twoich że pożywać będziesz: szczęśliwyś jest i dobrze się mieć będziesz.
Gda1881	Bo prace rąk twoich pożywać będziesz; błogosławionym będziesz, i będzieć się dobrze działo.
Gda2017	Bo będziesz spożywać z pracy twoich rąk; będziesz błogosławionym i będzie ci się dobrze wiodło.
PsBycz	Pracą rąk-twoich, gdy będziesz-się-żywił; to będzie szczęśliwością-twą, i-dobrém, dla-ciebie.
Goet	Będziesz spożywał z pracy rąk twoich; szczęsny jesteś, i dobrze ci się wieść będzie.
PsCylk	Pracę rąk twoich gdy pożywasz, szczęśliwy jesteś i błogo ci.
PsKrusz	Albowiem z pracy rąk twoich spożywać będziesz, będziesz błogosławiony i będzie ci się dobrze działo.
PsAszk	Trud dłoni twojej, gdy będziesz jadał, błogo ci i dobrze.
PsSzer	Będziesz żył z trudu rąk swoich, będziesz szczęśliwy i będzie ci się wieść dobrze.
Tys1	(127:2) Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał, szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.
Tys5	Bo z pracy rąk swoich na pewno będziesz pożywał, będziesz szczęśliwy i dobrze będzie ci się wiodło.
Bryt	Owoc trudu rąk swoich spożywać będziesz, Będziesz szczęśliwy i dobrze ci się powiedzie.
Pozn	Z pracy rąk swoich będziesz korzystał, szczęśliwy będziesz i znajdziesz dobrobyt.
WarPra	Będziesz się cieszył dziełami rąk swoich, będziesz zawsze szczęśliwy, bo dobrze ci będzie.
STB	Kiedy spożywasz pracę twoich rąk jesteś szczęśliwy i jest ci błogo.
EIB	Tak, będziesz się sycił owocem trudu swoich rąk, Spotka cię szczęście i powodzenie!

Ps 128,3

PsFlor	(127:3) Żona twoja jako macica opłwita w ścianach domu twego. (127:4) Synowie twoji jako młodcowie oliw około stoła twego.
PsPul	(127:3) Żona twoja jako macica opłwita w ścianach domu twego. (127:4) Synowie twoji jako młodcowie oliw około stoła twego.
Wuj1923	Żona twoja jako winna macica, płodna w kąciech domu twego: synowie twoi jako latorostki oliwne około stołu twego.
Gda1881	Żona twoja będzie jako winna macica płodna po bokach domu twego; dziatki twoje jako latorośle oliwne około stołu twego.
Gda2017	Twoja żona będzie jak płodna winorośl obok twego domu; twoje dzieci jak sadzonki oliwne dokoła twego stołu.
PsBycz	Żona-twa, będzie, jako-winorośl, płodna, w-ustroniach domu-twego; dzieci-twe, jakby-szczepy oliwne, około stołu-twojego.
Goet	Żona twoja podobna będzie płodnemu krzewowi winnemu we wnętrzu domu twego, dziatki twoje, jak latorośle oliwne dokoła stołu twego.
PsCylk	Żona twoja jak winorośl bujna w obrębie domu twojego, syny twoje jak rószczki oliwne dokoła stołu twego.
PsKrusz	Żona Twoja jako szczep winny, płodny po bokach twego domu; dziatki twoje jako latorośle oliwne w okół twego stołu.
PsAszk	Żona twa jako rozkwitająca płodnie latorośl we włościach twego domu, syny twe jako szczepionki oliwne dokoła stołu twego.
PsSzer	Żona twoja będzie jak płodny krzew winny wewnątrz twego domu, dzieci twoje jak sadzonki oliwne dokoła twego stołu.
Tys1	(127:3) Małżonka twoja jak płodny szczep winny w zaciszu twojego domu. Synowie twoi jak oliwne gałązki dokoła twojego stołu.
Tys5	Małżonka twoja jak płodny szczep winny we wnętrzu twojego domu. Synowie twoi jak szczepy oliwne dokoła twojego stołu.
Bryt	Żona twoja będzie jak owocująca winnicaW obrębie zagrody twojej, Dzieci twoje jak sadzonki oliwne Dokoła stołu twego.
Pozn	Żona twoja jak owocujący szczep winny we wnętrzu twojego domu, synowie twoi jak młode gałązki oliwki wokół twojego stołu.
WarPra	Twoja małżonka – jak urodzajny szczep winny pośrodku twego domu, twoje dzieci przy stole – jak młode oliwki.
STB	Twoja żona jakby bujna winorośl w obrębie twojego domu; twoi synowie jakby różdżki oliwne wkoło twego stołu.
EIB	Twoja żona będzie jak płodna winnica, Która otacza twój dom, A dzieci jak sadzonki oliwne Wokół twojego stołu.

Ps 128,4

PsFlor	(127:5) Owa tako błogosławion będzie człowiek, jenże boi sie Boga.
PsPul	(127:5) Owa tako błogosławion będzie człowiek, jen sie boji Boga.
Wuj1923	Oto tak ubłogosławion będzie człowiek, który się boi Pana.
Gda1881	Oto takci będzie ubłogosławiony mąż, który się boi Pana.
Gda2017	Oto tak będzie błogosławiony mąż, który się boi PANA.
PsBycz	Oto, że tym-sposobem, będzie-błogosławion człowiek, bojący-się Pana.
Goet	Oto, tak będzie błogosławiony mąż, który się boi Pana.
PsCylk	Oto że tak błogosławiony mąż bogobojny.
PsKrusz	Oto tak będzie błogosławiony mąż, który się boi Pana.
PsAszk	Oto tak niechaj będzie błogosławion mąż, który się obawia Jehowy.
PsSzer	Zaprawdę, oto tak błogosławiony będzie mąż, który boi się Pana!
Tys1	(127:4) Takie błogosławieństwo dla męża, który boi się Pana!
Tys5	Oto takie błogosławieństwo dla męża, który boi się Pana.
Bryt	Tak oto błogosławiony będzie mąż, Który się boi Pana!
Pozn	Oto jak będzie błogosławiony człowiek, który boi się Jahwe.
WarPra	Takie błogosławieństwo spłynie na męża, który boi się Pana i błogosławi Go.
STB	Tak oto jest błogosławiony mąż, który się boi WIEKUISTEGO.
EIB	Tak będzie błogosławiony Ten, kto żyje w bojaźni PANA!

Ps 128,5

PsFlor	(127:6) Błogosław ciebie Gospodzin z Syjon i widz dobra Jeruzalem szwszech dniow żywota twego.
PsPul	(127:6) Błogosław ci Gospodzin z Syjon i widz dobra Jerusalem wszech dniow żywota twego.
Wuj1923	Niechżeć błogosławi Pan z Syonu: i oglądaj dobra Jeruzalem po wszystkie dni żywota twego:
Gda1881	Niechżeć Pan błogosławi z Syonu, abyś patrzył na dobro Jeruzalemskie po wszystkie dni żywota twego.
Gda2017	Niech ci PAN błogosławi z Syjonu, abyś oglądał dobro Jeruzalem po wszystkie dni twego życia;
PsBycz	Pobłogosławi-cię Pan, z-Syonu, i-ujrzysz w-szczęściu Jerozolimę, po wszystkie dni życia-twojego.
Goet	Niech ci błogosławi Pan z Syjonu, abyś oglądał pomyślność Jerozolimy po wszystkie dni życia twego,
PsCylk	Niech błogosławi ci Bóg z Cyonu, obyś oglądał szczęście Jerozolimy po wszystkie dni życia twojego.
PsKrusz	Niech ci Pan błogosławi ze Sjonu, abyś oglądał dobro Jeruzalem przez wszystkie dni życia swego.
PsAszk	Niechaj błogosławi Cię Jehowa ze Syonu i patrzaj na pomyślność Jeruzalemu wszystkie dni żywota twego!
PsSzer	Niech ci błogosławwi Pan ze Syjonu, byś mógł patrzeć na szczęście Jerozolimy po wszystkie dni życia swego!
Tys1	(127:5) Niechaj z Syjonu Pan cię błogosławi, byś widział pomyślność Jeruzalem przez wszystkie dni twego życia.
Tys5	Niechaj cię Pan błogosławi z Syjonu, obyś oglądał pomyślność Jeruzalem przez całe swe życie.
Bryt	Niech ci błogosławi Pan z Syjonu, Abyś oglądał szczęście Jeruzalemu Po wszystkie dni życia twego!
Pozn	(128:5a) Niech błogosławi ci Jahwe z Syjonu!
WarPra	Niech więc cię błogosławi Pan z Syjonu, byś przez długie życie oglądał szczęście Jeruzalem,
STB	Niech ci WIEKUISTY błogosławi z Cyonu; obyś oglądał szczęście Jeruszalaim po wszystkie dni twego życia.
EIB	Niech ci z Syjonu błogosławi PAN! Oglądaj szczęście Jerozolimy, Ciesz się nim przez wszystkie dni swojego życia!

Ps 128,6

PsFlor	(127:7) I widz ❬syny❭ synow twojich, pokoj nad Israhel.
PsPul	(127:7) I widz syny synow twoich, pokoj nad Izrahel.
Wuj1923	I oglądaj syny synów twoich: pokój nad Izraelem.
Gda1881	I oglądał synów synów twoich, i pokój nad Izraelem.
Gda2017	I abyś oglądał dzieci twoich synów i pokój nad Izraelem.
PsBycz	I-obaczysz dzieci, u-dzieci-twoich, oraz pokój, nad Izraelem.
Goet	I abyś widział dzieci dzieci swoich! Pokój nad Izraelem!
PsCylk	Obyś oglądał dzieci dzieci twoich, pokój w Izraelu.
PsKrusz	Abyś oglądał synów synów swoich. Pokój nad Izraelem.
PsAszk	I spoglądaj na syny synów twych - pokój nad Izraelem!
PsSzer	I mógł patrzeć na syny synów swoich! Pokój nad Izraelem!
Tys1	(127:6) Abyś oglądał dzieci twoich synów: pokój nad Izraelem!
Tys5	Obyś oglądał dzieci twoich synów. Pokój nad Izraelem!
Bryt	I abyś oglądał dzieci synów twoich! Pokój nad Izraelem!
Pozn	(128:5b) Obyś mógł oglądać dzieci twoich synów. Pokój nad Izraelem!
WarPra	ty i synowie twoich synów i byś oglądał synów twoich synów. Pokój nad Izraelem.
STB	Obyś oglądał dzieci twoich dzieci. Pokój w Israelu.
EIB	Oglądaj także dzieci swoich dzieci! Pokój Izraelowi!

Psalm 129

Ps 129,1

PsFlor	(128:1) Często wybijali mię ode młodości moje, rcy ninie Israhel.
PsPul	Pienie wschodow. Psalm Dawid. (128:1) Często wybijali mie od młodości moje, rzecz ninie Israhel.
Wuj1923	Pieśń stopniów. Często walczyli na mię od młodości mojéj: niech teraz powie Izrael.
Gda1881	Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.
Gda2017	Pieśń stopni. Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, niech powie teraz Izrael;
PsBycz	Śpiéw stopniów. Wielce gnębiono-mię, od-młodości-mojéj; niechże-powié, teraz, Izrael.
Goet	PIEŚŃ pielgrzymstwa. Częstokroć mnie gnębili od młodości mojej, — tak niech mówi Izrael, —
PsCylk	Pieśń pielgrzymia. Wielce gnębili mnie od młodości mojéj; niech rzecze Izrael.
PsKrusz	Pieśń stopni. Bardzo utrapili mnie od młodości mej, - Powiedzże o Izraelu!
PsAszk	Pieśń wstępowań. Wielce mię uciskali od najmłodszych mych lat - powie proszę Izrael -
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Bardzo mnie dręczyli od młodości mojej - niech powie Izrael!
Tys1	(128:1) Pieśń wstępowań. Bardzo mnie gnębili od mojej młodości — niech teraz przyzna Izrael —
Tys5	Pieśń stopni. Bardzo mnie gnębili od mojej młodości - niech powie Izrael -
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Bardzo mnie dręczyli od młodości mojej – Niech przyzna Izrael –
Pozn	Pieśń wstępowań. Bardzo gnębili mnie od mojej młodości - niechaj Izrael to przyzna -
WarPra	Pieśń na wejście. Uciskali mnie od samej młodości mojej, niech powie to sam Izrael.
STB	Pieśń pielgrzymia. Wielce mnie gnębili od mojej młodości niech to powie Israel.
EIB	Pieśń pielgrzymów. Bardzo mnie gnębili, od wczesnej młodości - Niech to przyzna Izrael -

Ps 129,2

PsFlor	(128:2) Często wybojowali mię ode młodości mojej, ale nie mogli mnie ostaci.
PsPul	(128:2) Często wybijali mie od młodości mojej, ale nie mogli s mię.
Wuj1923	Często walczyli na mię od młodości mojéj, wszakże mię nie przemogli.
Gda1881	Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.
Gda2017	Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, lecz mnie nie przemogli.
PsBycz	Wielce dręczono-mię, od-młodości-mojéj; jednakże nie przemożono-mię.
Goet	Częstokroć mnie gnębili od młodości mojej, a jednak mnie nie przemogli;
PsCylk	Wielce gnębili mnie od młodości mojéj, lecz nie zmogli mnie.
PsKrusz	Bardzo utrapili mnie od młodości mej, jednakże nie przemogli mnie.
PsAszk	Wielce uciskali mię od mych lat najmłodszych, a przecz mi nie zdzierzyli.
PsSzer	Bardzo mnie dręczyli od młodości mojej, lecz mnie nie przemogli.
Tys1	(128:2) bardzo mnie gnębili od mojej młodości, lecz nie zdołali mnie przemóc.
Tys5	bardzo mnie gnębili od mojej młodości, lecz nie zdołali mnie przemóc.
Bryt	Bardzo mnie dręczyli od młodości mojej, Lecz mnie nie przemogli.
Pozn	od mojej młodości gnębili mnie bardzo, ale mnie przemóc nie mogli.
WarPra	Dręczyli mnie od młodości, ale nie mogli mnie złamać.
STB	Wielce mnie gnębili od mojej młodości, lecz mnie nie zmogli.
EIB	Bardzo mnie gnębili, kiedy byłem młody, Lecz mnie nie pokonali!

Ps 129,3

PsFlor	(128:3) Na chrzebcie mojem kowali są grzeszni, przedłużali są lichotę swoję.
PsPul	(128:3) Na chrzebcie moim kowali grzeszni, przedłużali złość swoję.
Wuj1923	Na grzbiecie moim kowali grzesznicy: przedłużali nieprawość swoję.
Gda1881	Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.
Gda2017	Zorali mój grzbiet oracze i długie bruzdy porobili.
PsBycz	Na grzbiecie-moim orali oracze; i odkładali, jakby-skiby-swoje.
Goet	Oracze orali po grzbiecie moim i przeciągnęli długie brózdy swoje.
PsCylk	Po grzbiecie moim orali oracze, wydłużali bruzdy swoje.
PsKrusz	Po grzbiecie moim orali oracze, wyciągając długie bruzdy swoje.
PsAszk	Na plecach mych pługiem orali oracze, bolesne swe przedłużali skiby.
PsSzer	Oracze orali na moim grzbiecie, porobili swoje długie bruzdy.
Tys1	(128:3) Poorali mój grzbiet oracze, powiedli długie swe bruzdy.
Tys5	Poorali mój grzbiet oracze, wyżłobili długie bruzdy.
Bryt	Na grzbiecie moim orali oracze, Porobili swoje długie bruzdy.
Pozn	Na moim grzbiecie orali oracze, znacząc długie swe bruzdy.
WarPra	Oracze przeorali mi pługami plecy, zostawili na nich długie bruzdy.
STB	Oracze orali po mym grzbiecie i wydłużali swe bruzdy.
EIB	Po moich plecach jeździli oracze, Pozostały mi po tym długie bruzdy.

Ps 129,4

PsFlor	(128:4a) Pan pra❬w❭dziwy setnie wirzchy {albo żyły} grzesznych;
PsPul	(128:4a) Gospodzin prawdziwy setnie wirzchy grzesznych;
Wuj1923	Pan sprawiedliwy uciął szyję grzeszników.
Gda1881	Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.
Gda2017	Ale PAN jest sprawiedliwy; poprzecinał powrozy niegodziwych.
PsBycz	Pan sprawiedliwy, obciął postronki bezbożnych.
Goet	Pan sprawiedliwy, On poprzecinał powrozy bezbożnych.
PsCylk	Bóg sprawiedliwy rozciął więzy niegodziwych.
PsKrusz	Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy bezbożnych.
PsAszk	Jehowa sprawiedliwy ukrócił powrozy niegodziwców.
PsSzer	Pan sprawiedliwy przeciął powrozy bezbożników.
Tys1	(128:4) Pan zaś sprawiedliwy pociął sznury niezbożnych. Wrogowie niech zginą jak trawa!
Tys5	Sprawiedliwy zaś Pan pozrywał więzy występnych.
Bryt	Pan jest sprawiedliwy, Przeciął powrozy bezbożników.
Pozn	Jahwe, który jest sprawiedliwy, przeciął sznury bezbożnych.
WarPra	Ale Pan jest sprawiedliwy i dlatego pozrywał więzy występnych.
STB	Lecz sprawiedliwy BÓG rozciął więzy niegodziwych.
EIB	Jednak PAN okazał się sprawiedliwy, Zerwał ze mnie jarzmo bezbożnych!

Ps 129,5

PsFlor	(128:4b) osromoceni bądźcie i obroceni opak wszycy, jiż nienaźrzą Syjon.
PsPul	(128:4b) osromoceni bądźcie i obroceni opak wszystcy, jiż nienaźrzą Syjon.
Wuj1923	Niech będą zawstydzeni i nazad obróceni wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.
Gda1881	Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.
Gda2017	Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.
PsBycz	Niech-wstydzą-się, i-cofną wstecz, wszyscy nienawidzący Syonu.
Goet	Niech będą zawstydzeni i cofną się wszyscy, którzy Syjon nienawidzą!
PsCylk	Zawstydzą się i pierzchną wszystkie wrogi Cyonu.
PsKrusz	Niechaj się zawstydzą i wstecz się obrócą wszyscy, którzy nienawidzą Sjon.
PsAszk	Będą zawstydzeni i wstecz się zawrócą wszyscy, co nienawidzą Syonu.
PsSzer	Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu!
Tys1	(128:5) Niech się zawstydzą i cofną ci wszyscy, co nienawidzą Syjonu.
Tys5	Niech się zawstydzą i odstąpią wszyscy, co nienawidzą Syjonu.
Bryt	Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, Którzy nienawidzą Syjonu!
Pozn	Niech się zawstydzą i cofną się wstecz wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.
WarPra	Niech będą poniżeni i odstąpią wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.
STB	Zawstydzą się i pierzchną wszyscy wrogowie Cyonu.
EIB	Wstydem się okryją i podadzą tyły Ci wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu!

Ps 129,6

PsFlor	(128:5) Bądźcie jako siano strzeszne, jeż drzewiej niż je wytargają, zwiędnie,
PsPul	(128:5) Bądźcie jako siano strzeszne, jeż drzewiej niż wytargną, zwiędnie,
Wuj1923	Niech będą jako trawa na dachu, która pierwéj uschła, niżeli ją wyrwą.
Gda1881	Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.
Gda2017	Będą jak trawa na dachu, która usycha, zanim zakwitnie;
PsBycz	Niech-staną-się jako-trawa dachów, która,-przed zdjęciem, wysycha;
Goet	Niech staną się jak trawa na dachach, która usycha, nim w źdźbła wyrośnie;
PsCylk	Będą jak porost dachów, który zanim odrośnie, zasycha.
PsKrusz	Niechaj będą jako trawa na dachu, która, zanim odrośnie, usycha,
PsAszk	Będą jako trawa dachów, co zanim pędy wypuści usycha.
PsSzer	Niech będą jak trawa na dachu, która usycha, nim wyrośnie,
Tys1	(128:6) Niech staną się podobni do trawy na dachu, która usycha, zanim ją wyplenią.
Tys5	Niech się staną jak trawa na dachu, która usycha, zanim ją wyplenią.
Bryt	Niech będą jak trawa na dachach, Która usycha, nim zakwitnie,
Pozn	Niech będą jak trawa na dachach, która usycha, nim zdoła wyrosnąć.
WarPra	Niech się staną jak trawa na dachu, która usycha, nim zdoła się ją wyplenić.
STB	Będą jak porost dachów, który zanim wyrośnie usycha.
EIB	Będą jak trawa na dachach, Co, zanim wyrośnie, usycha;

Ps 129,7

PsFlor	(128:6) z jegoż nie napełnił ręki swojej, jenże będzie żąć, i łona swego, jenże snopy zbirać będzie.
PsPul	(128:6) z jegoż nie napełnił ręki swojej, jenże będzie żąć, i łona swego, jenże snopy zbirać będzie.
Wuj1923	Którą nie napełnił ręki swojej, który żnie: ani łona swego ten, który snopy zbiera.
Gda1881	Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.
Gda2017	Którą żniwiarz nie napełni swej garści ani swego naręcza ten, który wiąże snopy.
PsBycz	Którą,-nie napełnia garści-swéj, żniwiarz, i,-naręcza-swego, snopki-wiążący.
Goet	Którą żeniec nie napełni ręki swej, ani wiążący snopy ramienia swego;
PsCylk	Którym nie napełnia garści swojéj żeniec, ani poły swojéj wiążący snopy.
PsKrusz	którą żeniec nie napełni garści swej ani wiążący swego naręcza.
PsAszk	Iż nie wypełni dłoni swej żniwiarz a garści swej wiążący snopy.
PsSzer	którą żniwiarz nie napełni swej garści, ani wiążący snopy swego naręcza!
Tys1	(128:7) Kosiarz nie zdoła napełnić nią swej ręki ani ten, co zbiera snopy — swojego zanadrza.
Tys5	Nie napełni nią kosiarz swej ręki ani ten, co wiąże snopy - swojego zanadrza.
Bryt	Którą żniwiarz nie napełni swej garściAni wiążący snopy swego naręcza,
Pozn	Koszący nie napełni nią swoich rąk, ani swego naręcza ten, który zbiera snopy.
WarPra	I nie nabierze jej w ręce żaden kosiarz, nie zarzuci jej na ramię ten, co wiąże snopy.
STB	Żeniec nie napełnia nim swojej garści, ani swej poły ten, który wiąże snopy.
EIB	Żniwiarz nie wypełni nią nawet garści Ani wiążący snopy - naręcza.

Ps 129,8

PsFlor	(128:7) A nie rzekli są, jiż to mijachą: Błogosławienie panowo na was, błogosławilismy wam w imię panowo.
PsPul	(128:7) A nie rzekli, jiż to mijali: Błogosławienie boże na was, błogosławilismy wam w jimię boże.
Wuj1923	I nie rzekli, którzy mimo szli: Błogosławieństwo Pańskie nad wami: błogosławilichmy wam w imię Pańskie.
Gda1881	I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.
Gda2017	I nie powiedzą przechodnie: Niech będzie z wami błogosławieństwo PANA albo: Błogosławimy wam w imię PANA.
PsBycz	Nawet-nie mówią omijający: Błogosławieństwo Pana, z-wami; błogosławimy was, w-Imieniu Pana.
Goet	I przechodzący nie mówią: "Błogosławieństwo Pana nad wami! Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem!"
PsCylk	A nie mówią przechodnie: "błogosławieństwo Boga z wami, błogosławim was w imię Boże".
PsKrusz	A przechodzący mimo nie rzekną: "Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami!" - "Błogosławimy wam w imię Pana".
PsAszk	I nie rzekną przechodnie: "Błogosławieństwo Jehowy dla was - błogosławimy was z domu Jehowy".
PsSzer	A przechodzący nie rzekną: Błogosławieństwo Pana niech będzie z wami! Błogosławimy wam w imię Pana.
Tys1	(128:8) A przechodnie także nie powiedzą: «Błogosławieństwo Pana niech będzie nad wami!» «Błogosławimy wam w imię Pana!»
Tys5	Nie powiedzą także przechodnie: Błogosławieństwo Pańskie nad wami! Błogosławimy wam w imię Pana!
Bryt	Ani przechodnie nie powiedzą: Błogosławieństwo Pana niech będzie z wami! Błogosławimy wam w imię Pana.
Pozn	I nie powiedzą przechodnie: "Błogosławieństwo Jahwe niech będzie nad wami. Błogosławimy wam w Imię Jahwe!"
WarPra	Nikt z przechodniów nie powie: Niech Pan wam błogosławi, a my wam błogosławimy w Imię Pańskie.
STB	Ani przechodnie nie mówią: Z wami jest błogosławieństwo WIEKUISTEGO, sławimy was w Imię WIEKUISTEGO.
EIB	Żaden z przechodniów nie zwróci się też do nich: Błogosławieństwo PANA nad wami! Błogosławimy wam w imię PANA!

Psalm 130

Ps 130,1

PsFlor	(129:1a) Z głębokości wołał jeśm k tobie, Gospodnie:
PsPul	(129:1a) Z głębokości wolał jeśm ku tobie, Gospodnie:
Wuj1923	Pieśń stopniów. Z głębokości wołałem k tobie, Panie!
Gda1881	Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!
Gda2017	Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, PANIE.
PsBycz	Spiéw stopniów. Z-głębokości, wzywam-Cię, Panie.
Goet	PIEŚŃ pielgrzymstwa. Z głębokości wołam do Ciebie, Panie!
PsCylk	Pieśń pielgrzymia. Z głębin wzywam Cię Boże.
PsKrusz	Pieśń stopni. Z głębokości wołałem do Ciebie, Panie!
PsAszk	Pieśń wstępowań. Z głębin wołałem Cię Jehowo!
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Z głębi niedoli wzywam Cię, Panie!
Tys1	(129:1) Pieśń wstępowań. Z głębokości wołam do Ciebie, Panie,
Tys5	Pieśń stopni. Z głębokości wołam do Ciebie, Panie,
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Z głębokości wołam do ciebie, Panie!
Pozn	Pieśń wstępowań. Z głębokości wołam do Ciebie, Jahwe,
WarPra	Pieśń na wejście. Z głębokości wołam do Ciebie, o Panie,
STB	Pieśń pielgrzymia. WIEKUISTY, wzywam Cię z głębin.
EIB	Pieśń pielgrzymów. Z głębokiej toni wołam do Ciebie, PANIE!

Ps 130,2

PsFlor	(129:1b) ❬Gospodnie❭, usłysz głos moj! (129:2) Bądźcie uszy twoje słuszające głosa modlitwy mojej.
PsPul	(129:1b) Gospodnie, usłysz głos moj! (129:2) Bądźcie uszy twoje słyszący głosa modlitwy moje.
Wuj1923	Panie, wysłuchaj głos mój: niech będą uszy twoje nakłonione na głos modlitwy mojéj.
Gda1881	Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.
Gda2017	Panie, wysłuchaj mego głosu. Nakłoń swych uszu na głos mojego błagania.
PsBycz	Panie, słuchaj głosu-mego; niech-będą uszy-Twe, uważne, na-głos błagań-moich.
Goet	Panie, usłysz głos mój! Skieruj uszy Swoje na głos błagania mego!
PsCylk	Panie wysłuchaj głos mój, oby były uszy Twoje skłonne na głos błagania mojego.
PsKrusz	Panie wysłuchaj głosu mego! Niechaj uszy Twe będą skłonione na głos prośby mojej.
PsAszk	Panie, usłuchaj głosu mojego, niechaj będą uszy Twe uważne na głos mych modłów błagalnych!
PsSzer	Panie, wysłuchaj głosu mojego! Nakłoń uszu swych na głos błagania mego!
Tys1	(129:2) o Panie, słuchaj głosu mego. Niech uszy Twoje się skłonią na głos mojego błagania.
Tys5	o Panie, wysłuchaj głosu mego! Nakłoń swoich uszu ku głośnemu błaganiu mojemu!
Bryt	Panie, wysłuchaj głosu mojego! Nakłoń uszu swych na głos błagania mego!
Pozn	o Panie, usłysz mój głos. Niech uszy Twoje będą otwarte na głos mojej modlitwy.
WarPra	Panie, wysłuchaj mojego głosu, nakłoń ku mnie swego ucha i zważ na moje głośne błaganie!
STB	Panie, wysłuchaj mojego głosu; oby Twoje uszy były skłonione na głos mojego błagania.
EIB	Racz wysłuchać mego głosu! Niech Twoje uszy będą wyczulone na głos mego błagania!

Ps 130,3

PsFlor	(129:3) Będzieszli lichoty chować, Panie, Panie, kto ścirzpi?
PsPul	(129:3) Będzieszli złości chować, Gospodnie, Gospodnie, kto ścirpi?
Wuj1923	Jeźli będziesz obaczał nieprawości, Panie: Panie, któż wydzierży?
Gda1881	Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?
Gda2017	PANIE, jeśli będziesz zważał na nieprawości, o Panie, któż się ostoi?
PsBycz	Jeżeli nieprawości zachowasz, Panie, o-Panie! któż się-ostoi?
Goet	Jeśli Ty, Panie, poczytasz nieprawości, Panie, któż się ostoi?
PsCylk	Jeżeli winy zapamiętasz Boże, Panie, któż się ostoi?
PsKrusz	Jeżeli na grzechy baczyć będziesz Panie! Panie! Któż się ostoi!
PsAszk	Jeślibyś przewinienia przechowywał, Panie jestestwa, o Panie, któż się ostoi?
PsSzer	Jeśli będziesz zważał na winy, Panie - któż się ostoi, Panie?
Tys1	(129:3) Jeśli zachowasz pamięć o występkach, Panie, Panie, któż się ostoi?
Tys5	Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, Panie, któż się ostoi?
Bryt	Jeżeli będziesz zważał na winy, Panie, Panie, któż się ostoi?
Pozn	Jeśli będziesz zważał na winy, o Jahwe, któż się, Panie, ostać zdoła?
WarPra	Gdybyś nam liczył, o Panie, nasze grzechy, to któż zdołałby się ostać?
STB	WIEKUISTY! Jeżeli zapamiętasz winy, Panie, któż się ostoi?
EIB	Jeśli będziesz pamiętał o przewinach, To, PANIE, kto się ostoi?

Ps 130,4

PsFlor	(129:4) Bo u ciebie sm[ł]iłowanie jest a prze zakon twoj cirpiał jeśm cię, Panie.
PsPul	(129:4) Bo u ciebie smiłowanie jest a prze zakon twoj cirpiał jeśm cie, Gospodnie.
Wuj1923	Albowiem u ciebie jest ubłaganie, i dla zakonu twego.
Gda1881	Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.
Gda2017	Ale u ciebie jest przebaczenie, aby się ciebie bano.
PsBycz	Wszelakoż, u-Ciebie, przebaczenié; ażeby Ciebie się-bano.
Goet	Lecz u Ciebie jest przebaczenie, aby się Ciebie bano.
PsCylk	Ale u Ciebie przebaczenie, by się Ciebie obawiano.
PsKrusz	Ale u Ciebie jest odpuszczenie, aby się Ciebie bano.
PsAszk	Boć z Tobą przebaczenie, abyć się obawiano.
PsSzer	Lecz u Ciebie jest przebaczenie, aby się Ciebie bano.
Tys1	(129:4) Ale u Ciebie przebaczenie grzechów, aby ze czcią Tobie służono.
Tys5	Ale Ty udzielasz przebaczenia, aby Ci służono z bojaźnią.
Bryt	Lecz u ciebie jest odpuszczenie, Aby się ciebie bano.
Pozn	Ale u Ciebie jest przebaczenie, aby Cię czczono z bojaźnią.
WarPra	Lecz Ty udzielasz wszystkim przebaczenia, aby ci z bojaźnią służyli.
STB	Ale u Ciebie jest przebaczenie, aby się Ciebie obawiano.
EIB	Przy Tobie jednak można liczyć na przebaczenie, By odnoszono się do Ciebie z bojaźnią.

Ps 130,5

PsFlor	(129:5a) Cirpiała jest dusza moja w słowie jego,
PsPul	(129:5a) Cirpiała dusza moja w słowie jego,
Wuj1923	Czekałem cię, Panie: czekała dusza moja na słowo jego.
Gda1881	Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.
Gda2017	Oczekuję PANA, moja dusza oczekuje; i w jego słowie pokładam nadzieję.
PsBycz	Oczekiwam Pana, oczekiwa dusza-moja; bo,-w-słowie-Jego, karmię-się-nadzieją.
Goet	Wyczekuję Pana, dusza moja wyczekuje; i na słowo Jego z ufnością oczekuje.
PsCylk	Ufam Bogu, ufa dusza moja, a słowa Jego wyglądam.
PsKrusz	Oczekuje na Pana, oczekuje dusza moja i oczekuję na słowo Twe.
PsAszk	Tęsknie wypatrywałem Jehowy, tęsknie wypatrywała dusza ma i ufnie spoglądałem ku Jego słowu.
PsSzer	W Panu mam nadzieję, dusza moja żyje nadzieją, oczekuję ufnie Słowa Jego.
Tys1	(129:5) W Panu pokładam nadzieję, dusza moja ufa Jego słowu:
Tys5	W Panu pokładam nadzieję, nadzieję żywi moja dusza, czeka na Twe słowo.
Bryt	W Panu pokładam nadzieję, Dusza moja żyje nadzieją. Oczekuję słowa jego.
Pozn	W Jahwe ufność pokładam, ufa dusza moja, czekam na słowo Jahwe.
WarPra	Ale ja Panu ufam, ufa Mu dusza moja; pełen nadziei na Jego słowo czekam.
STB	Ufam WIEKUISTEMU, ufa Mu moja dusza i wypatruję Jego słowa.
EIB	Czekam na PANA, Moja dusza tęskni, W Jego Słowie pokładam nadzieję.

Ps 130,6

PsFlor	(129:5b) dusza moja pwała w Pana. (129:6a) Ot stroże jutrznej aż do nocy
PsPul	(129:5b) pwała dusza moja w Gospodna. (129:6a) ❬Od stroże jutrznej aż do nocy
Wuj1923	Nadzieję miała dusza moja w Panu, od straży porannéj aż do nocy.
Gda1881	Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.
Gda2017	Moja dusza oczekuje Pana bardziej niż strażnicy świtu, bardziej niż ci, którzy strzegą do poranka.
PsBycz	Dusza-moja, czeka pilniéj, na-Pana, niż-straże, od-rana, strzegące do-rana.
Goet	Dusza moja oczekuje Pana, tęskniej niż stróże poranku, niż stróże poranku!
PsCylk	Dusza moja Boga wygląda bardziéj niż warta poranku, niż warta poranku.
PsKrusz	Dusza moja oczekuje Pana goręcej, aniżeli straż świtania czuwająca aż do poranku.
PsAszk	Dusza ma ku Panu, niźli strażujący rannemu brzaskowi - strzegą brzasku rannego.
PsSzer	Dusza moja oczekuje Pana tęskniej niż stróże poranku, niż stróże poranku.
Tys1	(129:6) dusza moja oczekuje Pana bardziej niż straże świtania. Bardziej niż straże świtania
Tys5	Dusza moja oczekuje Pana bardziej niż strażnicy świtu, <bardziej niż strażnicy świtu>.
Bryt	Dusza moja oczekuje Pana, Tęskniej niż stróże poranku, bardziej niż stróże poranku.
Pozn	Dusza moja oczekuje Jahwe bardziej niż straże poranka. Jak straże na poranek,
WarPra	Moja dusza oczekuje na Pana bardziej niż na świtanie strażnicy.
STB	Moja dusza bardziej wypatruje Boga niż oddział warty poranku; tak, niż warta poranku.
EIB	Moja dusza wyczekuje Pana, Bardziej niż stróże poranku - tak, niż stróże poranku.

Ps 130,7

PsFlor	(129:6b) pwał Israhel w Gospodna, (129:7) bo u Pana miłosierdzie i opłwite u niego otkupienie.
PsPul	(129:6b) pwał Israhel w Gospodna❭, (129:7) bo u Boga miłosierdzie i opłwite u niego odkupienie.
Wuj1923	Niechaj nadzieję ma Izrael w Panu; bo u Pana miłosierdzie, i obfite u niego odkupienie.
Gda1881	Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie.
Gda2017	Niech Izrael oczekuje PANA; u PANA bowiem jest miłosierdzie i u niego obfite odkupienie.
PsBycz	Żyw-się-nadzieją, Izraelu, w Panu; bo, u Pana, łaska, i-mnóstwo, u-Niego, odkupienia.
Goet	Ufnie wyczekuj Pana, Izraelu! albowiem u Pana jest dobroć i obfite wyzwolenie u Niego;
PsCylk	Wyglądaj Izraelu Boga, bo u Boga łaska i wielkie u Niego wyzwolenie.
PsKrusz	Izraelu! Ufaj Panu, albowiem u Pana jest miłosierdzie i obfite u Niego odkupienie.
PsAszk	Ufnie wyglądaj Izraelu Jehowy, gdyż z Jehową łaska i mnogo z Nim wybawienia.
PsSzer	Izraelu, ufnie oczekuj Pana, gdyż u Pana jest łaska i odkupienie u Niego bez miary!
Tys1	(129:7) niech wygląda Izrael Pana. U Pana bowiem jest miłosierdzie i obfite u Niego odkupienie.
Tys5	Niech Izrael wygląda Pana. U Pana bowiem jest łaska i w obfitości u Niego odkupienie.
Bryt	Izraelu, oczekuj Pana, gdyż u Pana jest łaskaI odkupienie u niego obfite!
Pozn	niech Izrael czeka na Jahwe, gdyż u Jahwe jest łaska i u Niego jest obfitość odkupienia.
WarPra	Obyż Izrael zawsze liczył na Pana! U Pana jest obfitość łaski, u Niego pełnia zbawienia.
STB	Israelu, wypatruj WIEKUISTEGO, bo u WIEKUISTEGO jest łaska i u Niego jest wielkie wykupienie.
EIB	Izraelu, wyczekuj PANA, Gdyż u PANA jest łaska, On obficie darzy odkupieniem -

Ps 130,8

PsFlor	(129:8) A on odkupi Izrahel ze wsz❬e❭ch lichot jego.
PsPul	(129:8) A on odkupi Israhel ze wszech złości jego.
Wuj1923	A on odkupi Izraela ze wszystkich nieprawości jego.
Gda1881	Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.
Gda2017	On sam odkupi Izraela ze wszystkich jego nieprawości.
PsBycz	Boć-On odkupi Izraela, od-wszech nieprawości-jego.
Goet	I On wyzwoli Izraela od wszystkich nieprawości jego!
PsCylk	A On wyzwoli Izrael ze wszystkich win jego.
PsKrusz	Albowiem On odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.
PsAszk	I On wybawi Izraela ze wszystkich przewinień Jego.
PsSzer	On sam odkupi Izraela od wszystkich win jego.
Tys1	(129:8) On sam odkupi Izraela ze wszystkich jego nieprawości.
Tys5	On odkupi Izraela ze wszystkich jego grzechów.
Bryt	On sam odkupi IzraelaOd wszystkich win jego.
Pozn	On bowiem odkupi Izraela ze wszystkich jego przewinień.
WarPra	To On uwolni Izraela od wszystkich przewinień jego.
STB	On wykupi Israela ze wszystkich jego win.
EIB	I On sam odkupi Izraela Od wszystkich jego przewinień.

Psalm 131

Ps 131,1

PsFlor	(130:1) Panie, nie jest powyszono sierce moje ani wznieśle jesta sie oczy moje, (130:2) ani chodził jeśm w wielikich ani w dziwiech nad mię.
PsPul	Pienie wschodow. Dawid. (130:1) Gospodnie, nie jest powyszono sierce moje ani wznieślesta sie oczy moje, (130:2) ani chodził jeśm w wielikich ani w dziwiech nad mię.
Wuj1923	Pieśń stopniów Dawidowa. Panie! nie wyniosło się serce moje: ani się wywyższyły oczy moje: anim chodził w rzeczach wielkich, ani w dziwnych nad mię.
Gda1881	Pieśń stopni Dawidowa. Panie! nie wyniosło się serce moje, ani się wyniosły oczy moje, anim się kusił o rzeczy wielkie, albo wyższe nad to, niż mi należy.
Gda2017	Pieśń stopni Dawida. PANIE, moje serce nie wywyższa się i moje oczy nie są wyniosłe ani nie ubiegam się o wielkie rzeczy albo zbyt cudowne dla mnie.
PsBycz	Śpiéw stopniów Dawida. Panie, nie pyszniło-się sercé-mé, i-nie wynosiły-się oczy-moje; nawet-nie ubiegałém-się, za-wielkościami, i-za-rzeczami-znakomitszemi, odemnie.
Goet	PIEŚŃ pielgrzymstwa. Dawida. Panie, serce moje nie jest pyszne, ani się wynoszą oczy moje; i nie noszę się z życzeniami, które zuchwałe są i dla mnie nieosiągalne.
PsCylk	Pieśń pielgrzymia Dawida. - Boże nie wynosiło się serce moje, i nie wywyższały oczy moje, i nie marzyłem o rzeczach wyższych i niedościgłych dla mnie.
PsKrusz	Pieśń stopni. Dawida. Panie! Nie wyniosło się serce moje, ani wyniosły się oczy moje, anim się nie ubiegał za rzeczami wielkiemi, ani ponademnie wyższemi.
PsAszk	Pieśń wstępowań Dawidowa. Jehowo, nie wzbiło się w pychę serce moje, ani się wyniosły moje oczy, niteż wdałem się w rzeczy wielkie i cudowne nademnie.
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Dawidowa. Panie, nie wynosi się serce moje i nie są dumne moje oczy; ani się kuszę o rzeczy zbyt wielkie i zbyt cudowne dla mnie.
Tys1	(130:1) Pieśń wstępowań. Moje serce nie pyszni się, Panie, i oczy moje nie patrzą wyniośle. Nie gonię za tym, co wielkie, albo co dla mnie zbyt jest wysokie.
Tys5	Pieśń stopni. Panie, moje serce nie jest wyniosłe i oczy moje nie patrzą z góry. Nie gonię za tym, co wielkie albo co przerasta moje siły.
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Dawidowa. Panie, nie wywyższa się serce moje I nie wynoszą się oczy moje; Ani nie chodzi mi o rzeczy zbyt wielkie I zbyt cudowne dla mnie.
Pozn	Pieśń wstępowań; Dawida. Jahwe, nie wynosi się serce moje ani się nie wywyższają moje oczy, nie kuszę się o rzeczy wielkie lub o zbyt wspaniałe dla mnie.
WarPra	Pieśń przy wejściu. Dawida. O Panie, moje serce wcale się nie wynosi, nie patrzę z góry na innych. Nie gonię za posiadaniem rzeczy, które są dla mnie zbyt niezwykłe i wielkie.
STB	Pieśń pielgrzymia Dawida. WIEKUISTY, nie wynosiło się moje serce, nie wywyższały się moje oczy, ani nie marzyłem o rzeczach wyższych i dla mnie niedościgłych.
EIB	Pieśń pielgrzymów. Dawidowa. PANIE, nie popadło w pychę me serce, Nie było dumy w mych oczach, Nie goniłem też za tym, co wielkie Lub niedosiężne dla mnie.

Ps 131,2

PsFlor	(130:3) Acz nieśmiernie jeśm rozumiał, ale pow❬y❭szał jeśm duszę moję, (130:4) jako jest otkarmieno nad macierzą swoją, takież otpłata ❬w❭ duszy mojej.
PsPul	(130:3) Acz nieśmiernie jeśm rozumiał, ale powyszał jeśm duszę moję, (130:4) jako oddojony nad macierzą swoją, ta❬ko❭ odpłata w duszy mojej.
Wuj1923	Jeźlim nie pokornie rozumiał, alem wywyższał duszę moję: jako dzieciątko ostawione u matki swojéj, tak odpłata na duszy mojéj.
Gda1881	Izalim nie położył i nie uspokoił duszy mojej, jako dziecię odstawione od matki swej? odstawionemu dziecięciu była podobna we mnie dusza moja.
Gda2017	Doprawdy uciszyłem i uspokoiłem swoją duszę jak dziecko odstawione od piersi swej matki; moja dusza jest jak dziecko odstawione.
PsBycz	Czy nie dałem-uspokoić-się, i-uciszyć, żądzy-mojéj? jak-odłączoné-od-piersi, przy matce-swéj, dziecię, tak-odłączyła się, wemnie, żądza-moja.
Goet	Zaprawdę uspakajałem i uśmierzałem duszę moją. Podobna dziecięciu odstawionemu u swej matki, podobna odstawionemu dziecięciu jest dusza moja we mnie.
PsCylk	Czyliż nie koiłem i nie uciszałem duszy mojéj jak niemowlę przy matce swojéj, jak niemowlę we mnie dusza moja.
PsKrusz	Izali dusza moja nie była cicha i spokojna, jako dziecię odstawione od matki swej? Czy dusza moja nie była jako dziecię odstawione?
PsAszk	Jenom zrównał i przyrównał duszę moją, niby do dziecka odstawionego na piersiach swej matki, jako dziecko odstawione jest nademną dusza ma.
PsSzer	Zaiste, uciszyłem i uspokoiłem swą duszę; jak dziecię odstawione na (łonie) swej matki, tak we mnie spokojna dusza moja.
Tys1	(130:2) Przeciwnie: wprowadziłem ład i pokój do mojej duszy. Jak dziecko na łonie swej matki, jak dziecko — tak we mnie jest moja dusza.
Tys5	Przeciwnie: zaprowadziłem ład i spokój w mojej duszy. Jak niemowlę u swej matki, jak niemowlę - tak we mnie jest moja dusza.
Bryt	Zaiste, uciszyłem i uspokoiłem mą duszę; Jak dziecię odstawione od piersi u swej matki, Tak we mnie spokojna jest dusza moja.
Pozn	Nie, jam uciszył i uspokoił mą duszę: jak niemowlę na łonie swej matki, jak niemowlę, tak we mnie dusza moja.
WarPra	Pozwalam mojej duszy trwać w spokoju i ciszy. Jak małe dziecko u stóp matki, tak we mnie przebywa ma dusza.
STB	Czyż nie koiłem oraz nie uciszałem mojej duszy, podobnie jak niemowlę przy swojej matce; bo jak niemowlę jest we mnie moja dusza.
EIB	Przeciwnie, uspokoiłem mą duszę Jak niemowlę nakarmione piersią matki, Moja dusza była jak u niemowlęcia.

Ps 131,3

PsFlor	(130:5) Pwaj Israhel w Gospodna od ninie aż na wieki.
PsPul	(130:5) Pwaj Israhel w Gospodna od ninie aż na wieki.
Wuj1923	Niechajże Izrael nadzieję ma w Panu odtąd aż na wieki.
Gda1881	Miejże nadzieję w Panu, o Izraelu! odtąd aż na wieki.
Gda2017	Niech Izrael pokłada nadzieję w PANU odtąd na wieki.
PsBycz	Karm-się-nadzieją Izraelu, w Panu, od-tąd, i-aż-na wieki.
Goet	Ufnie oczekuj Pana, Izraelu, odtąd aż, na wieki.
PsCylk	Wyglądaj Izraelu Boga oddziś i na wieki.
PsKrusz	Izraelu! Miej nadzieję w Panu odtąd i aż na wieki.
PsAszk	Ufnie wyglądaj Izraelu ku Jehowie, odtąd i aż po wieczność!
PsSzer	Izraelu! Ufaj Panu teraz i na wieki!
Tys1	(130:3) Izraelu, złóż w Panu nadzieję i teraz, i aż na wieki.
Tys5	Izraelu, pokładaj w Panu nadzieję teraz i aż na wieki!
Bryt	Izraelu! Oczekuj PanaTeraz i na wieki!
Pozn	Izraelu, zaufaj Jahwe już teraz i na wieki.
WarPra	O Izraelu, zaufaj Panu, Teraz i po wszystkie wieki wieków.
STB	Od dziś i na wieki oczekuj WIEKUISTEGO, Israelu.
EIB	Izraelu! Oczekuj PANA - Teraz i na wieki!

Psalm 132

Ps 132,1

PsFlor	(131:1) Pomni, Gospodnie, na Dawida i na wszytkę śmiarę jego,
PsPul	Pienie wschodow. (131:1) Pomni, Gospodnie, Dawida i wszystkę śmiarę jego,
Wuj1923	Pieśń stopniów. Pomnij, Panie, na Dawida i na wszystkę cichość jego.
Gda1881	Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
Gda2017	Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida i wszystkie jego utrapienia;
PsBycz	Śpiéw stopniów. Pamiętaj, Panie, o-Dawidzie, i, o całém utrapieniu-jego;
Goet	PAMIĘTAJ, Panie, Dawidowi wszystkie jego trudy.
PsCylk	Pieśń pielgrzymia. Pomnij Boże Dawidowi wszystkie cierpienia jego.
PsKrusz	Pieśń stopni. Wspomnij, Panie na Dawida, na wszystkie utrapienia jego.
PsAszk	Pieśń wstępowań. Pamiętaj Jehowo Dawidowi wszystką udrękę jego.
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Pamiętaj, Panie, Dawidowi wszystek trud jego!
Tys1	(131:1) Pieśń wstępowań. Pamiętaj, Panie, Dawidowi całą jego gorliwość:
Tys5	Pieśń stopni. Pamiętaj, Panie, Dawidowi cały trud jego,
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Pamiętaj, Panie, Dawidowi Wszystek trud jego!
Pozn	Pieśń wstępowań. Wspomnij, Jahwe, na Dawida i na całą jego pobożność,
WarPra	Pieśń na wejście. O Panie, racz wspomnieć na Dawida i na wszystkie trudy jego;
STB	Pieśń pielgrzymia. WIEKUISTY, pamiętaj Dawidowi wszystkie jego utrapienia.
EIB	Pieśń pielgrzymów. PANIE, wynagrodź Dawidowi Cały jego trud,

Ps 132,2

PsFlor	(131:2) jako przysiągł Gospodnu, obiatę ślubił Bogu Jakob:
PsPul	(131:2) jako przysiągł Bogu, obietę ślubił Bogu Jakob:
Wuj1923	Jako przysiągł Panu, ślubował ślub Bogu Jakóbowemu:
Gda1881	Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
Gda2017	Jak przysiągł PANU i ślubował potężnemu Bogu Jakuba, mówiąc:
PsBycz	Który przysiągł-był Panu, ślubował Potężnemu Jakóba, mówiąc:
Goet	Jak przysiągł Panu, a złożył ślubowanie Potężnemu Jakóba:
PsCylk	Jak przysiągł Bogu, ślubował Mocarzowi Jakóba.
PsKrusz	Który przysiągł Panu - ślub uczynił Mocarzowi Jakóbowemu:
PsAszk	Jako poprzysiągł Jehowie, ślubował potężnemu Jakóbów.
PsSzer	On przysiągł Panu, ślubował mocarzowi Jakubowemu mówiąc:
Tys1	(131:2) o tym, jak złożył Panu przysięgę, związał się ślubem przed Mocnym Jakuba:
Tys5	o tym, jak złożył przysięgę przed Panem, związał się ślubem przed Wszechmocnym Jakuba:
Bryt	On przysiągł Panu, Ślubował mocarzowi Jakuba:
Pozn	na złożoną przez niego przysięgę Jahwe i na ślubowanie przed Mocnym Jakuba:
WarPra	I na przysięgę, którą złożył Panu, i na to, co ślubował Mocnemu Jakuba:
STB	Jak złożył przysięgę BOGU i ślubował Mocarzowi Jakóba:
EIB	To, że przysiągł wobec PANA I że przed Mocarzem Jakuba złożył taki ślub:

Ps 132,3

PsFlor	(131:3) Acz w❬n❭idę w stan domu mego, acz zstąpię w łoże postłania mego,
PsPul	(131:3) Acz wnidę w stań domu mego, acz wstąpię w łoże posłania mego,
Wuj1923	Jeźli wnidę do przybytku domu mego, jeźli wstąpię na łoże posłania mego:
Gda1881	Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
Gda2017	Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
PsBycz	Nie wejdę do-namiotu domu-mego; nie wstąpię na łóże posłania-mojego;
Goet	"Nie wejdę do namiotu domu swego i nie wstąpię na posłanie łoża swego,
PsCylk	Nie wnijdę do sieni domu mojego, nie wstąpię na posłanie łoża mojego.
PsKrusz	"Czyż wejdę do Przybytku domu mego, czyż wstąpię na posłanie mego łoża?
PsAszk	"Czyli wnijdę do namiotu domu mojego, czyli wstąpię na łoże posłania mego,
PsSzer	Nie wejdę do mieszkania domu mego, nie legnę na posłaniu mego łoża.
Tys1	(131:3) «Nie wejdę do mieszkania w moim domu, nie wstąpię na posłanie mego łoża,
Tys5	Nie wejdę pod dach mego domu, nie wstąpię na posłanie mego łoża,
Bryt	Nie wejdę do mieszkania domu mego, Nie wstąpię na posłanie łoża mego.
Pozn	Nie wejdę do namiotu, do domu mego, nie wstąpię, by spocząć na mym łożu,
WarPra	że nie wejdzie do swego namiotu i nie spocznie na własnym posłaniu,
STB	Nie wejdę do przybytku mego domu, nie wstąpię na posłanie mego łoża,
EIB	Nie wejdę do mojego domu, Nie ułożę się na posłaniu,

Ps 132,4

PsFlor	(131:4) acz dam sen oczyma mojima a powiekam mojim drzemanie
PsPul	(131:4) acz dam sen oczyma myma a powiekam mym drzemanie
Wuj1923	Jeźli przypuszczę sen na oczy moje, i drzymanie na powieki moje:
Gda1881	I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
Gda2017	I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
PsBycz	Nie dozwolę snu, oczom-mém, a, powiekom-moim, drzymania;
Goet	Nie dozwolę snu oczom swoim, ani powiekom swoim drzemania,
PsCylk	Nie użyczę snu oczom moim a powiekom moim drżémania.
PsKrusz	Czyż udzielę snu oczom moim - powiekom moim drzemania,
PsAszk	Czyli dam sen oczom moim a drzemkę mym powiekom,
PsSzer	Nie użyczę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
Tys1	(131:4) nie użyczę snu moim oczom, powiekom moim spoczynku,
Tys5	nie użyczę snu moim oczom, powiekom moim spoczynku,
Bryt	Nie użyczę snu oczom moimAni powiekom moim drzemania,
Pozn	nie pozwolę na sen moim oczom ani moim źrenicom na odpoczynek,
WarPra	nie pozwoli się zmrużyć swym oczom, nie udzieli spocznienia powiekom,
STB	nie użyczę snu moim oczom, a mym powiekom drzemania,
EIB	Nie użyczę snu swoim oczom I nie dam się zdrzemnąć powiekom,

Ps 132,5

PsFlor	(131:5) i pokoj skroniom mojim, aliż najdę miasto Gospodnu, stan Bogu Jakub.
PsPul	(131:5) i pokoj skroniom moim, aliż najdę miasto Gospodnu, stan Bogu Jakob.
Wuj1923	I odpoczynek na skronie mojéj, aż najdę miejsce Panu, przybytek Bogu Jakób.
Gda1881	Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
Gda2017	Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego Boga Jakuba.
PsBycz	Aż znajdę miejscé dla-Pana, mieszkanié dla-Potężnego, Jakóba.
Goet	Aż nie znajdę miejsca dla Pana, mieszkania dla Potężnego Jakóbowego!"
PsCylk	Póki nie znajdę miejsca dla Boga, siedziby dla Mocarza Jakóbowego.
PsKrusz	zanim znajdę miejsce dla Pana - mieszkanie dla Mocarza Jakóbowego"?
PsAszk	Póki znajdę miejsce Jehowie, siedzibę potężnemu Jakóbów."
PsSzer	póki nie znajdę miejsca dla Pana, mieszkania dla mocarza Jakubowego.
Tys1	(131:5) póki nie znajdę miejsca dla Pana, mieszkania — Mocnemu Jakuba».
Tys5	póki nie znajdę miejsca dla Pana, mieszkania - Mocnemu Jakuba.
Bryt	Póki nie znajdę miejsca dla Pana, Mieszkania dla mocarza Jakuba.
Pozn	póki się nie znajdzie miejsce dla Jahwe, Przybytek dla Mocnego Jakuba".
WarPra	póki nie znajdzie miejsca dla Panu i mieszkania dla Mocnego Jakuba.
STB	dopóki nie znajdę miejsca dla BOGA, siedziby dla Mocarza Jakóba.
EIB	Póki nie znajdę miejsca dla PANA, Przybytku dla Mocarza Jakuba.

Ps 132,6

PsFlor	(131:6) Owa słyszali jesmy ją w Efracie, naleźli jesmy ją w polech lasa.
PsPul	(131:6) Owa słyszelismy ją w Efracie, naleźlismy ją w poloch lasa.
Wuj1923	Otośmy o nim słyszeli w Ephracie: naleźliśmy go na polach leśnych.
Gda1881	Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Gda2017	Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
PsBycz	Oto, słyszeliśmy-o-niéj, (o Arce) w-Efracie; znaleźliśmy-ją, na-polach Jaar.
Goet	Oto, słyszeliśmy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach Jaryma.
PsCylk	Oto słyszeliśmy o niéj w Efrata, znaleźliśmy ją na błoniach Jaar.
PsKrusz	Oto, usłyszawszy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
PsAszk	Otośmy usłyszeli to w drodze do Efraimu, znaleźliśmy je na polach lasu.
PsSzer	Oto usłyszeliśmy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
Tys1	(131:6) Otośmy o niej słyszeli w Efrata; znaleźli ją na polach Jaaru.
Tys5	Otośmy słyszeli w Efrata o arce, znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
Bryt	Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, Znaleźliśmy ją na polach Jaar.
Pozn	Otośmy usłyszeli o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach Jaar.
WarPra	Słyszeliśmy w Efrata o arce, która była na polach Jaaru.
STB	Oto słyszeliśmy o niej w Efrata i znaleźliśmy ją na błoniach Jaar.
EIB	Oto usłyszeliśmy o arce w Efrata, Znaleźliśmy ją na polach Jaar.

Ps 132,7

PsFlor	(131:7) Wnidziem w stan jego, pokłonimy się na mieście, gdzie są stały nogi jego.
PsPul	(131:7) Wnidziem w stan jego, pokłonimy sie na mieście, gdzie stały nogi jego.
Wuj1923	Wnidziemy do przybytku jego: kłaniać się będziemy na miejscu, gdzie stały nogi jego.
Gda1881	Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
Gda2017	Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
PsBycz	Wejdźmy do-mieszkań-Jego; czołem-bijmy, u-stopnia nóg-Jego.
Goet	Wejdźmy do mieszkania Jego, a upadnijmy przed podnóżkiem nóg Jego.
PsCylk	Wnijdźmyż do przybytków Jego, ukorzmy się u podnóżka stóp Jego.
PsKrusz	Wnijdźmyż do Przybytku Jego, ukłońmy się u podnóżka nóg ]ego.
PsAszk	Dojdźmyż do siedzib Jego, pochylmy się kornie do podnóża Jego nóg!
PsSzer	Wejdźmy do Jego przybytków, padnijmy na twarz u podnóżka stóp Jego.
Tys1	(131:7) Wejdźmy do Jego mieszkania, padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego.
Tys5	Wejdźmy do Jego mieszkania, padnijmy u podnóżka stóp Jego!
Bryt	Wejdźmy do przybytków jego, Padnijmy na twarz u podnóżka stóp jego.
Pozn	Wejdźmy do Jego Namiotu, ukórzmy się u podnóżka nóg Jego.
WarPra	Pójdźmy na miejsce, gdzie mieszka, padnijmy u podnóżka Jego.
STB	Wejdźmy do Jego Przybytków, ukorzmy się u podnóżka Jego stóp.
EIB	Wejdźmy do Jego przybytków, Pokłońmy się u Jego podnóżka.

Ps 132,8

PsFlor	(131:8) Wstań, Panie, w otpoczywanie twoje[j], ty a skrzynia świątości twojej.
PsPul	(131:8) Wstań, Gospodnie, w odpoczywanie twoje, ty i skrzynia świątości twojej.
Wuj1923	Powstań, Panie, do odpoczynienia twego, ty, i skrzynia poświęcenia twego.
Gda1881	Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
Gda2017	Powstań, PANIE, i wejdź do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
PsBycz	Wstań, Panie, do-miejsca-odpoczynku-Twego, Ty, i-Arka potęgi-Twojéj.
Goet	Powstań, Panie, do miejsca spoczynku Swego, Ty i skrzynia mocy Twojej.
PsCylk	Zstąp Boże do miejsca spoczynku Twego, Ty i arka Majestatu Twego.
PsKrusz	Powstań Panie ku odpocznieniu swemu Ty i skrzynia mocy Twej!
PsAszk	Powstań Jehowo do Twego wypocznienia, Ty i arka mocy Twej!
PsSzer	Powstań, Panie, do miejsca odpoczynku swego, Ty i arka Twej mocy!
Tys1	(131:8) Wyrusz, o Panie, na miejsce Twego odpocznienia, Ty i arka Twej chwały.
Tys5	Wyrusz, o Panie, na miejsce Twego odpocznienia, Ty i Twoja arka pełna chwały!
Bryt	Wyrusz, Panie, na miejsce odpocznienia twego, Ty i arka twej mocy!
Pozn	Wyrusz, o Jahwe, do miejsca Twego spoczynku, Ty i Arka Twojej potęgi!
WarPra	Powstań, o Panie, i przyjdź na miejsce Twego odpocznienia, Ty sam i Twoja chwalebna arka.
STB	Zstąp WIEKUISTY do miejsca Twojego spoczynku, Ty i Arka Twojego Majestatu.
EIB	Wyrusz, PANIE, do miejsca swego odpoczynku - Ty i arka Twojej mocy!

Ps 132,9

PsFlor	(131:9) Popowie twoji obleczeni bądźcie w prawotę a święci twoji wiesielcie ❬sie❭.
PsPul	(131:9) Popowie twoji obleczeni bądźcie w prawotę a święci twoi wiesielcie sie.
Wuj1923	Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość: a święci twoi niechaj się weselą.
Gda1881	Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
Gda2017	Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
PsBycz	Kapłani-Twoi, niech-przywdzieją sprawiedliwość; a,-miłujący-Cię, niech-się-weselą.
Goet	Kapłani Twoi niech się przyodzieją w sprawiedliwość, a pobożni Twoi niech wykrzykują radośnie.
PsCylk	Kapłani Twoi obloką się cnotą, a pobożni Twoi się uradują.
PsKrusz	Kapłani Twoi w sprawiedliwość się obloką i wierni Twoi cieszyć się będą.
PsAszk	Kapłani Twoi przywdzieją sprawiedliwość a miłościwi Twoi będą śpiewać radośnie.
PsSzer	Kapłani Twoi niech obloką się w sprawiedliwość, a wierni Twoi niech radośnie śpiewają!
Tys1	(131:9) Niech się kapłani Twoi odzieją w sprawiedliwość, a święci Twoi niech się prawdziwie radują.
Tys5	Niech się kapłani Twoi odzieją w sprawiedliwość, a Twoi czciciele niech się radują!
Bryt	Kapłani twoi niech obloką się w sprawiedliwość, A wierni twoi niech śpiewają radośnie!
Pozn	Niech Twoi kapłani przyobleką się w sprawiedliwość, a wierni Twoi niechaj się weselą.
WarPra	Kapłani niech się w sprawiedliwość przyodzieją, niech się radują ci, co Cię kochają.
STB	Twoi kapłani odzieją się sprawiedliwością, a Twoi święci się uradują.
EIB	Niech Twoi kapłani przywdzieją sprawiedliwość, A oddani Tobie niech wołają na wiwat!

Ps 132,10

PsFlor	(131:10) Prze Dawida, sługę twego, nie otewracaj oblicza twego krysta.
PsPul	(131:10) Prze Dawida, sługę twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
Wuj1923	Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza Chrystusa twojego.
Gda1881	Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
Gda2017	Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
PsBycz	Z-powodu Dawida, sługi-Twego, nie odwracaj oblicza, od pomazańca-Twojego.
Goet	Dla Dawida, sługi Swego, nie odwróć oblicza Pomazańca Swego.
PsCylk	Gwoli Dawidowi słudze Twojemu, nie odtrącaj oblicza pomazańca Twego.
PsKrusz	Dla Dawida Twego sługi nie odwracaj oblicza od Twego pomazańca.
PsAszk	Z powodu sługi Twego Dawida nie odrzucaj oblicza pomazańca Twojego!
PsSzer	Ze względu na sługę Twego, Dawida, nie odrzucaj pomazańca Twego!
Tys1	(131:10) Przez wzgląd na sługę Twojego, Dawida, nie odtrącaj oblicza Twego pomazańca.
Tys5	Przez wzgląd na sługę Twojego, Dawida, nie odtrącaj oblicza Twego pomazańca!
Bryt	Ze względu na sługę twego, Dawida, Nie odrzucaj pomazańca twego!
Pozn	Przez wzgląd na sługę Twego Dawida nie odtrącaj oblicza Twojego pomazańca.
WarPra	Bo Dawid jest Twoim sługą, nie odrzucaj pomazańca Twego.
STB	Z powodu Twojego sługi Dawida, nie odtrącaj oblicza Twojego pomazańca.
EIB	Ze względu na swego sługę, Dawida, Nie odwracaj się od Twego pomazańca!

Ps 132,11

PsFlor	(131:11) Przysiągł jest Pan Dawidowi prawdę i nie obłudzi jego: Ot o[d]woca brzucha twego posadzę na stolcy twojem.
PsPul	(131:11) Przysiągł Gospodzin Dawidowi prawdę i nie obłudzi jego: Od owoca brzucha twego posadzę na stolcu twoim.
Wuj1923	Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie odmieni jéj: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojéj.
Gda1881	Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
Gda2017	Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
PsBycz	Przysiągł Pan Dawidowi prawdę; nie odstąpi od-niéj, mówiąc: Z-owocu żywota-twego, posadzę na-tronie twoim.
Goet	Przysiągł Pan Dawidowi w prawdzie, a nie odstąpi od tego: "Z płodu łona twego posadzę na tron twój!
PsCylk	Zaprzysiągł Bóg Dawidowi w prawdzie, nie cofnie się od niéj; z płodu żywota twego wyniosę na tron twój.
PsKrusz	Przysiągł Pan Dawidowi prawdę i nie uchylił się od niej: "Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twej.
PsAszk	Zaprzysiągł Jehowa Dawidowi, prawdać i nie zarzuci jej: "Z owocu żywota twego osadzę na tronie twym".
PsSzer	Przysiągł Pan Dawidowi niezłomną prawdę, której nie cofnie: Jednego potomka twego żywota osadzę na twoim tronie!
Tys1	(131:11) Pan Dawidowi zaprzysiągł trwałą obietnicę, której nie odstąpi: «Potomstwo z ciebie zrodzone na twoim tronie posadzę.
Tys5	Pan pod przysięgą dał Dawidowi trwałą obietnicę, której nie cofnie: Potomstwo z ciebie zrodzone posadzę na twoim tronie.
Bryt	Złożył Pan Dawidowi niezłomną przysięgę, Której nie cofnie: Jednego z potomków twoich Osadzę na tronie twoim!
Pozn	Jahwe przysięgą potwierdził Dawidowi trwałą obietnicę, której nie odwoła: "Potomka z twojego rodu osadzę na twoim tronie.
WarPra	A Pan poprzysiągł Dawidowi przysięgą, której nigdy nie cofnie: Różdżka wyrośnie z pokolenia twego i na twoim posadzę ją tronie.
STB	BÓG w prawdzie zaprzysiągł Dawidowi i się nie cofnie od niej: Z owocu twojego życia wyniosę na twój tron.
EIB	PAN potwierdził Dawidowi przysięgą, Z której się nie wycofa: Twojego potomka Posadzę na twym tronie!

Ps 132,12

PsFlor	(131:12) Będąli strzec synowie twoi obrzęda mego a świadectw mojich, jaż nauczę je, (131:13) i synowie jich aż na wieki będą siedzieć na stolcu twojem.
PsPul	(131:12) Będąli strzec synowie twoji obrzęda mego a świedectw moich, jaż nauczę je, (131:13) i synowie jich aż na wieki będą siedzieć na stolcu twoim.
Wuj1923	Jeźli synowie twoi strzedz będą Testamentu mego i świadectw moich tych, których ich nauczę: i synowie ich aż na wieki będą siedzieć na stolicy twojéj.
Gda1881	Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
Gda2017	Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
PsBycz	Jeżeli dochowają, dzieci-twe, przymierza-mego, i-świadectwa-mojego, co nauczę-ich; zaisté, dzieci-ich, aż na wieki osiądą, na-tronie twoim.
Goet	Jeśli synowie twoi zachowywać będą przymierze Moje i świadectwa Moje, których ich nauczę, to i synowie ich na zawsze siedzieć będą na tronie twoim!"
PsCylk	Jeżeli przestrzegać będą synowie twoi przymierza Mojego i świadectwa tego, którego ich nauczam, i synowie ich na wieki zasiadać będą na tronie twoim.
PsKrusz	Jeżeli synowie twoi będą strzegli Mego przymierza i świadectwa, którego ich nauczyłem, tedy synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej".
PsAszk	"Jeśli strzedz będą syny twe Mojego przymierza, równo ich tego wyuczę świadectwa, jako ich syny na wieczność zasiądą na twym tronie".
PsSzer	Jeżeli synowie twoi strzec będą przymierza Mego i świadectwa Mego, którego ich nauczę, wtedy i synowie ich na zawsze zasiadać będą na twoim tronie,
Tys1	(131:12) Jeżeli zachowają twoi synowie przymierze me i przykazania, których ich nauczę — także ich synowie będą siedzieli na tronie twoim na wieki».
Tys5	Jeżeli zachowają twoi synowie moje przymierze i moje napomnienia, których im udzielę, także ich synowie na wieki zasiądą na twoim tronie.
Bryt	Jeżeli synowie twoi strzec będą przymierza megoI świadectwa mego, którego ich nauczę, Wtedy i synowie ich na zawsze Zasiadać będą na tronie twoim.
Pozn	Jeśli twoi synowie strzec będą mego przymierza i nakazów, o których ich pouczę, ich także synowie na wieki zasiadać będą na twoim tronie".
WarPra	Jeśli twoi synowie będą strzec Przymierza i pouczeń, których im udzielę, to ich synowie również tron twój posiądą na wieki.
STB	Jeśli twoi synowie będą przestrzegać Mojego przymierza oraz tego świadectwa, którego ich nauczam, także ich synowie będą na wieki zasiadać na twoim tronie.
EIB	Jeżeli twoi synowie pozostaną w przymierzu ze Mną, Wierni postanowieniom, których ich nauczę, To również ich synowie Zasiądą na twym tronie - i tak będzie na zawsze -

Ps 132,13

PsFlor	(131:14) Bo wybrał jest Pan Syjon, wybrał jest ją w przebyt sobie:
PsPul	(131:14) Bo wybrał jest Gospodzin Syjon, wybrał ją w przebyt sobie:
Wuj1923	Albowiem Pan obrał Syon: obrał je na mieszkanie sobie:
Gda1881	Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
Gda2017	PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał go sobie na mieszkanie:
PsBycz	Kiedy się-zamiłował Pan, w-Syonie, tedy go pragnął, na-mieszkanié, dla-siebie, mówiąc:
Goet	Albowiem Pan wybrał Syjon; i zapragnął go na mieszkanie Swoje.
PsCylk	Albowiem wybrał Bóg Cyon, upodobał sobie na siedzibę Swoję.
PsKrusz	Albowiem obrał Pan Sjon - upodobał go sobie na mieszkanie.
PsAszk	Gdyż wybrał Jehowa Syon, zapragnął je Sobie na stałą siedzibę.
PsSzer	bo wybrał Pan Syjon i chciał go mieć na swoje mieszkanie.
Tys1	(131:13) Pan bowiem wybrał Syjon, tej siedziby zapragnął dla siebie:
Tys5	Pan bowiem wybrał Syjon, tej siedziby zapragnął dla siebie:
Bryt	Albowiem Pan wybrał SyjonI chciał go na swoje mieszkanie.
Pozn	Albowiem Jahwe wybrał Syjon, w nim pragnął mieć swoją siedzibę:
WarPra	Pan bowiem sam wybrał Syjon i tam sobie uczynił mieszkanie.
STB	Bowiem BÓG wybrał Cyon, upodobał go Sobie na Swą siedzibę, mówiąc:
EIB	Ponieważ PAN wybrał Syjon, Tam postanowił mieć mieszkanie:

Ps 132,14

PsFlor	(131:15) To otpoczywanie moje na wieki wiekom, tu przebywać będę, bo jeśm wybrał ją.
PsPul	(131:15) To odpoczywanie moje na wiek wiekom, tu przebywać będę, bo jeśm wybrał ją.
Wuj1923	To odpoczynienie moje na wieki wieków: tu mieszkać będę; bom je obrał.
Gda1881	Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
Gda2017	To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
PsBycz	Toć miejscé-odpocznienia-mego, aż na wieki; tu, zamieszkam, bo pragnąłem-go.
Goet	"To jest miejsce spoczynku Mego na zawsze, tu mieszkać będę, bo go zapragnąłem.
PsCylk	To spoczynek Mój na wieki, tu zasiądę, bo upodobałem go Sobie.
PsKrusz	On odpocznieniem mojem aż na wieki; tu zamieszkam, bom sobie go upodobał.
PsAszk	"Toć spocznienie Moje na wiek wieków, tu zamieszkam, bo go pożądam.
PsSzer	Tu miejsce spoczynku Mego na wieki; tu zamieszkam, bo upodobałem je sobie.
Tys1	(131:14) «To jest spoczynek mój na wieki, tu będę mieszkał, bom wybrał go sobie.
Tys5	To jest miejsce mego odpoczynku na wieki, tu będę mieszkał, bo tego pragnąłem dla siebie.
Bryt	Tu miejsce odpocznienia mego na wieki; Tu zamieszkam, bo upodobałem je sobie.
Pozn	To jest moje odpocznienie na wieki wieków, tu będę mieszkał, bom je sobie upodobał.
WarPra	(I rzekł:) tu jest na zawsze miejsce odpocznienia, tu pragnę mieszkać, tego zawsze chciałem.
STB	To jest mój spoczynek na wieki, tu zasiądę, bo go Sobie upodobałem.
EIB	To miejsce mego odpoczynku - na wieki; Tutaj osiądę, zgodnie z mym pragnieniem.

Ps 132,15

PsFlor	(131:16) Wdowę jej błogosławiąc błogosławić będę, ubogie jej nasycę chlebow.
PsPul	(131:16) Wdowę jej błogosławiąc błogosławić będę, ubogie jej nasycę chlebow.
Wuj1923	Wdowę jego błogosławiąc ubłogosławię: ubogie jego nasycę chlebem.
Gda1881	Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
Gda2017	Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
PsBycz	Pokarm-ich, żegnaniem pobłogosławię; ubogich-ich, nasycę chlebem.
Goet	Pokarm jego będę obficie błogosławił, ubogich jego nasycę chlebem.
PsCylk	Płodom jego pobłogosławię, biednych jego nasycę chlebem.
PsKrusz	Żywność jego obficie ubłogosławię, ubogich jego chlebem nakarmię.
PsAszk	Jego strawie łowieckiej hojnie będę błogosławił, łaknące jego nakarmię chlebem.
PsSzer	Żywność jego hojnie ubłogosławię, ubogich jego nakarmię chlebem.
Tys1	(131:15) Zasobom jego będę szczodrze błogosławił, jego ubogich nasycę chlebem.
Tys5	Będę szczodrze błogosławił jego zasobom, jego ubogich nasycę chlebem.
Bryt	Zasoby jego hojne pobłogosławię, Ubogich jego nakarmię chlebem.
Pozn	Jego zasoby hojnie pobłogosławię, biednych jego chlebem nakarmię.
WarPra	Będę błogosławił hojnie zasoby Syjonu, ubodzy chleba będą mieć do syta.
STB	Jego płodom pobłogosławię, jego biednych nasycę chlebem,
EIB	Jego zapasy hojnie pobłogosławię, Jego ubogich nakarmię chlebem,

Ps 132,16

PsFlor	(131:17) Popy jego oblekę zbawienim a święci jego radością wiesielić sie będą.
PsPul	(131:17) Popy jego oblekę zbawienim a święci jego radością wiesielić sie będą.
Wuj1923	Kapłany jego przyoblokę zbawieniem: a święci jego weselem weselić się będą.
Gda1881	Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
Gda2017	Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
PsBycz	A,-kapłanów-ich, odzieję zbawieniem; zaś-pobożni-ich, śpiéwając, weselić-się-będą.
Goet	Kapłanów jego przyodzieję zbawieniem, a pobożni jego wykrzykiwać będą radośnie.
PsCylk	I kapłanów jego oblokę pomocą, a pobożni jego radować się będą.
PsKrusz	Kapłanów jego w zbawienie przyoblekę, a wierni jego bardzo się radować będą.
PsAszk	I kapłany jego przyodzieję zbawieniem a jego miłościwe śpiewać będą radośnie.
PsSzer	I kapłanów jego oblokę zbawieniem, a jego wierni wielce radować się będą,
Tys1	(131:16) Jego kapłanów odzieję zbawieniem, a jego święci prawdziwie będą się radować.
Tys5	Jego kapłanów odzieję zbawieniem, a ci, którzy go prawdziwie miłują, będą się radować.
Bryt	I kapłanów jego przyodzieję zbawieniem, A jego wierni wielce radować się będą,
Pozn	Jego kapłanów przyoblekę zbawieniem, a jego wierni bardzo się będą weselić.
WarPra	Kapłanów jego przyodzieję zbawieniem, niech cieszą się i radują ci, co go miłują.
STB	jego kapłanów oblekę zbawieniem, a jego święci będą się cieszyć.
EIB	Jego kapłanów przyozdobię zbawieniem, A w jego wiernych wzbudzę radość.

Ps 132,17

PsFlor	(131:18) Tamo odwiodę rog Dawidow, ugotował jeśm świecę pomazańcu memu.
PsPul	(131:18) Tamo odwiodę rog Dawidow, ugotował jeśm świecę pomazańcu memu.
Wuj1923	Tam wyniosę róg Dawidowi: zgotowałem pochodnią Chrystusowi memu.
Gda1881	Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
Gda2017	Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
PsBycz	Wtedy, wyrosnąć-każe rogowi Dawidowemu, i, przygotuję pochodnię, dla-pomazańca-mojego.
Goet	Uczynię, że tam wyrośnie róg Dawida, i przygotuję pochodnię Pomazańcowi Mojemu.
PsCylk	Tam dam wzrosnąć potędze Dawida, przygotuję pochodnię pomazańcowi Mojemu.
PsKrusz	Sprawię, że tam zakwitnie róg Dawida; przygotuję tam pochodnię pomazańcowi Memu.
PsAszk	Tam wyróść dam rogowi Dawida, pochodnię zgotowałem Memu pomazańcowi
PsSzer	Sprawię, że tam wyrośnie róg Dawidowy, zgotuję pochodnię pomazańcowi Mojemu.
Tys1	(131:17) Wzbudzę tam moc dla Dawida, zgotuję lampę dla mego pomazańca.
Tys5	Wzbudzę tam moc Dawidowi, zgotuję światło dla mego pomazańca!
Bryt	Sprawię, że tam wyrośnie Dawidowi potomek, Zgotuję pochodnię pomazańcowi mojemu.
Pozn	Sprawię, że tam wzejdzie róg Dawida, i przygotuję pochodnię dla mego pomazańca.
WarPra	I sprawię, że umocni się tam władza Dawida, na mego pomazańca ześlę wiele światła.
STB	Tam dam wzrosnąć wierzchołkowi Dawida, przygotuję pochodnię Mojemu Pomazańcowi.
EIB	Tam też umocnię władzę Dawida, Dam początek dynastii mego pomazańca.

Ps 132,18

PsFlor	(131:19) Nieprzyjaciele jego oblekę we sromotę, ale nad nim weskw[e]cie świątość moja.
PsPul	(131:19) Nieprzyjaciele jego oblekę we sromotę, ale nad nim weskwcie świątość moja.
Wuj1923	Nieprzyjacioły jego przyoblokę wstydem: a nad nim się rozkwitnie poświęcenie moje.
Gda1881	Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
Gda2017	Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.
PsBycz	Nieprzyjaciół-jego, przyodzieję hańbą; ale,-na-nim, zakwitnie korona-jego.
Goet	Wrogów jego przyodzieję wstydem; ale na nim korona jego lśnić się będzie.
PsCylk	Wrogi jego okryję sromotą, a na nim błyszczeć będzie korona jego.
PsKrusz	Nieprzyjaciół jego wstydem przyoblekę, a nad nim zakwitnie korona jego.
PsAszk	Wrogi jego we wstyd przyoblokę a nad nim zakwitnie jego wieniec".
PsSzer	Nieprzyjaciół jego okryję wstydem, ale nad nim jaśnieć będzie jego korona.
Tys1	(131:18) Odzieję wstydem jego nieprzyjaciół, a nad nim zabłyśnie mój diadem».
Tys5	Okryję wstydem jego nieprzyjaciół, a nad nim zabłyśnie jego korona.
Bryt	Nieprzyjaciół jego okryję wstydem, Ale nad nim zajaśnieje korona jego.
Pozn	Wrogów jego hańbą okryję, a nad nim zabłyśnie jego korona.
WarPra	Jego wrogów hańbą okryję, a jego ozdobię blaskiem korony.
STB	Jego wrogów okryje hańba, a na Nim będzie błyszczeć Jego korona.
EIB	Jego nieprzyjaciół okryję wstydem, Nad nim natomiast lśnić będzie korona.

Psalm 133

Ps 133,1

PsFlor	(132:1) Owa kako dobrze i kako wiesieło przebywać bracią w jedno!
PsPul	(132:1) Owa kako dobrze i kako wiesioło przebywać braciej w jedno!
Wuj1923	Pieśń stopniów Dawida. Oto jako dobra, a jako wdzięczna rzecz, mieszkać braciéj spółem.
Gda1881	Pieśń stopni Dawidowa. Oto jako rzecz dobra, i jako wdzięczna, gdy bracia zgodnie mieszkają.
Gda2017	Pieśń stopni Dawida. Oto jak dobrze i jak miło, gdy bracia zgodnie mieszkają.
PsBycz	Śpiéw stopniów, Dawida. Oto, jak dobrze, i-jak przyjemnie mieszkać braciom, chociażby razem.
Goet	OTO, jak dobrze i miło, gdy bracia zgodnie społem mieszkają!
PsCylk	Pieśń pielgrzymia Dawida. O jak pięknie i wdzięcznie, gdy przebywają bracia zgodnie.
PsKrusz	Pieśń stopni. Dawida. Oto jak dobrze i jak przyjemnie, gdy bracia mieszkają społem!
PsAszk	Pieśń wstępowań Dawidowa. Oto, jak dobrze i jak błogo, aby bracia - zasiedli też społem.
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Dawidowa. O, jak dobrze i miło, gdy bracia razem mieszkają!
Tys1	(132:1) Pieśń wstępowań. Dawidowa. Oto jak dobrze i jak miło braciom zamieszkać społem:
Tys5	Pieśń stopni. Dawidowa. Oto jak dobrze i jak miło, gdy bracia mieszkają razem;
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Dawidowa. O, jak dobrze i miło, Gdy bracia w zgodzie mieszkają!
Pozn	Pieśń wstępowań; Dawida. Jakże miłą i dobrą jest rzeczą, gdy bracia razem mieszkają.
WarPra	Pieśń na wejście. Dawida. O, jak dobrze i miło, gdy bracia w jedności trwają.
STB	Pieśń pielgrzymia Dawida. O, jak jest pięknie i miło, kiedy bracia zgodnie przebywają.
EIB	Pieśń pielgrzymów. Dawidowa. O, jak to dobrze i miło, Gdy bracia żyją w zgodzie!

Ps 133,2

PsFlor	(132:2) Jako maść na głowie, jaż zstąpiła w brodę, w brodę Aaronowę, (132:3a) jaż zstąpa w kraj odzienia jego,
PsPul	(132:2) Jako maść na głowie, jaż zstąpiła w brodę, brodę Aaronowę, (132:3a) jaż zstąpa w kraj odzienia jego,
Wuj1923	Jako olejek na głowie, który spływa na brodę, brodę Aaronową: który spływa na kraje odzienia jego.
Gda1881	Jest jako olejek najwyborniejszy wylany na głowę, ściekający na brodę, na brodę Aaronową, ściekający aż i na podołek szat jego.
Gda2017	Jest to jak wyborny olejek na głowę, który spływa na brodę, na brodę Aarona; który spływa na brzeg jego szat;
PsBycz	Jest to, jako-olej najwyborniejszy, wylany na głowę, ściekający na brodę, brodę Aarona, który-ścieka, na rozpór szat-jego.
Goet	(To jest) jak olejek kosztowny na głowie, spływający na brodę, na brodę Aarona, spływający na obrąb odzienia jego;
PsCylk	Jak oléj przedni na głowie, spływający na brodę, na brodę Aarona, spływający na kraj szat jego.
PsKrusz	Jako olejek najwyborniejszy wylany na głowę, spływa na brodę - brodę Aarona, - który spływa na kraje szat jego.
PsAszk	Jako dobra oliwa na głowie, co zstępuje na brodę, brodę Arona, co zstępuje wedle jego umiarów -
PsSzer	Jest to jak kosztowny olejek na głowie, który spływa na brodę, na brodę Arona, sięgającą brzegu jego szaty.
Tys1	(132:2) jak wyborny olejek na głowie, co spływa na brodę, brodę Aarona;
Tys5	jest to jak wyborny olejek na głowę, który spływa na brodę, <brodę Aarona, który spływa na brzeg jego szaty>
Bryt	Jest to jak cenny olejek na głowie, Który spływa na brodę, Na brodę Aarona, Sięgającą brzegu jego szaty,
Pozn	To jak najprzedniejszy olejek na głowę, który spływa aż na brodę - na brodę Aarona - który spływa aż na kraj jego szaty.
WarPra	Tak jak olejek cenny spływa z głowy na brodę (na brodę Aarona i na obrzeża szat jego),
STB	To jak najwyborniejszy olej na głowie, co spływa na brodę, na brodę Ahrona; który spływa na skraj jego szat.
EIB	To niczym cenny olejek na głowie, Który spływa na brodę - brodę Aarona, Opadającą na skraj jego szaty.

Ps 133,3

PsFlor	(132:3b) jako rosa Hermon, jaż zstąpa w gory Syjon. (132:4) Bo tamo kazał Gospodzin błogosławienie i żywot aż na wieki.
PsPul	(132:3b) jako rosa Hermon, jaż zstąpa w gory Syjon. (132:4) Bo tamo kazał Gospodzin błogosławienie i żywot aż na wieki.
Wuj1923	Jako rosa Hermon, która zstępuje na górę Syon. Albowiem tam przykazał Pan błogosławieństwo i żywot aż na wieki.
Gda1881	Jako rosa Hermon, która zstępuje na góry Syońskie; albowiem tam daje Pan błogosławieństwo i żywot aż na wieki.
Gda2017	Jak rosa Hermonu, która opada na góry Syjon; tam bowiem PAN daje błogosławieństwo i życie na wieki.
PsBycz	Jak-rosa Hermonu, która-spada, na góry Syonu; bo, tam przyrzekł Pan, błogosławieństwo; życié, aż na-wieki.
Goet	Jak rosa Hormonu, spadająca na góry Syjonu. Albowiem tam Pan ustanowił błogosławieństwo, życie aż na wieki.
PsCylk	Jak rosa Hermonu, spadająca na góry Cyonu; bo tam ustanawia Bóg błogosławieństwo i życie na wieki.
PsKrusz	Jako rosa Hermonu, która zstępuje na góry Sjońskie, albowiem tam daje rozkaz Pan, aby zstępowało błogosławieństwo i życie aż na wieki.
PsAszk	Jako rosa Hermonu, co na góry zstępuje Syonu. (133:4) Gdyż tam nakazał Jehowa błogosławieństwo, życie aż po wieczność!
PsSzer	Jest to jak rosa Hermonu, która spada na góry Syjonu. Tam bowiem Pan zsyła błogosławieństwo, życie na wieki.
Tys1	(132:3) jak rosa Hermonu, co spada na górę Syjon: bo Pan udziela tam błogosławieństwa, udziela życia na wieki.
Tys5	jak rosa Hermonu, która opada na górę Syjon; bo tam udziela Pan błogosławieństwa, życia na wieki.
Bryt	Jest to jak rosa Hermonu, Która spada na góry Syjonu. Tam bowiem Pan zsyła błogosławieństwo, Życie na wieki wieczne.
Pozn	Jest to jak rosa Chermonu, która opada aż na góry Syjonu. Chciał bowiem Jahwe, by tam było błogosławieństwo i życie aż na wieki.
WarPra	albo tak jak rosa Hermonu spada na górę Syjon, tak zsyła Pan swoje błogosławieństwo i swoje życie na wieki.
STB	Jakby rosa Hermonu, co spada na góry Cyonu; gdyż tam WIEKUISTY ustanawia błogosławieństwo oraz życie na wieki.
EIB	To niczym rosa Hermonu, Która spada na góry Syjonu. Tak! Tam PAN zsyła błogosławieństwo, Życie na wieki wieczne.

Psalm 134

Ps 134,1

PsFlor	(133:1) Owa ninie błogosławcie Panu, wszytcy sługi panowy, (133:2) jiż stoicie w domu panowem, w trzemich domowych Boga naszego! (133:3a) W nocy
PsPul	Pienie wschodow. (133:1) Owa ninie błogosławcie Gospodnu, wszystcy słudzy gospodnowi, (133:2) jiż stoicie w domu bożem, w trzemiech domu Boga naszego! (133:3a) W nocach
Wuj1923	Pieśń stopniów. Otóż teraz błogosławcie Pana wszyscy słudzy Pańscy, którzy stoicie w domu Pańskim, w sieniach domu Boga naszego.
Gda1881	Pieśń stopni. Ej nuż błogosławcie Panu wszyscy słudzy Pańscy, którzy stawacie w domu Pańskim na każdą noc.
Gda2017	Pieśń stopni. Oto błogosławcie PANA, wszyscy słudzy PANA, którzy nocami stoicie w domu PANA.
PsBycz	Śpiéw stopniów. Oto, błogosławcie Pana, wy, wszyscy słudzy Pana, którzyście-stawającymi, w-domu Pana, w-nocach.
Goet	Pieśń pielgrzymstwa. NUŻE! uwielbiajcie Pana, wszyscy słudzy Pańscy, którzy stoicie po nocach w domu Pańskim.
PsCylk	Pieśń pielgrzymia. Otóż wysławiajcie Boga, wszyscy słudzy Boga, stawający w domu Bożym po nocach.
PsKrusz	Pieśń stopni. Otóż błogosławcie Pana wszyscy słudzy Pańscy, którzy stajecie w domu Pańskim na każdą
PsAszk	Pieśń wstępowań. Oto błogosławcie Jehowę, wszyscy słudzy Jehowy, którzy stoicie w domu Jehowy nocami.
PsSzer	Pieśń pielgrzymek. Oto błogosławcie Panu, wszyscy słudzy Pana, którzy co noc służycie w domu Pana!
Tys1	(133:1) Pieśń wstępowań. Oto błogosławcie Pana wszyscy słudzy Pańscy; którzy trwacie w domu Pana w ciągu godzin nocnych.
Tys5	Pieśń stopni. Oto błogosławcie Pana, wszyscy słudzy Pańscy, którzy trwacie nocami w domu Pańskim.
Bryt	Pieśń pielgrzymek. Oto błogosławcie Pana, Wszyscy słudzy Pana, Którzy co noc służycie w domu Pana!
Pozn	Pieśń wstępowań. Żywo! Błogosławcie Jahwe wszyscy, którzy Jahwe służycie, wy, którzy sprawujecie służbę w Domu Jahwe podczas godzin nocnych.
WarPra	Pieśń na wejście. Wysławiajcie Pana, wszyscy słudzy Pańscy, wy, co przebywacie w domu Pana przez godziny nocne.
STB	Pieśń pielgrzymia. Wysławiajcie WIEKUISTEGO, wszyscy słudzy WIEKUISTEGO, co stajecie po nocach w Domu WIEKUISTEGO.
EIB	Pieśń pielgrzymów. Podejdźcie, błogosławcie PANA, Wy, wszyscy Jego słudzy, Którzy w domu PANA stajecie co noc!

Ps 134,2

PsFlor	(133:3b) wdź❬wi❭gnicie ręce wasze we święta a błogosławcie Panu!
PsPul	(133:3b) wzdzignicie ręce wasze w święta a błogosławcie Gospodnu!
Wuj1923	W nocy podnoście ręce wasze ku świątnicy, a błogosławcie Pana.
Gda1881	Podnoście ręce wasze ku świątnicy, a błogosławcie Panu, mówiąc:
Gda2017	Wznieście wasze ręce ku świątyni i błogosławcie PANA.
PsBycz	Podnoście ręce-wasze, w Swiątyni, i błogosławcie tego Pana.
Goet	Podnieście ręce swoje ku świątyni i uwielbiajcie Pana.
PsCylk	Wznieście ręce wasze ku świątyni, i sławcie Boga.
PsKrusz	Podnoście ręce wasze ku świątyni, a błogosławcie Panu.
PsAszk	Wznoście ręce wasze ku świętości i błogosławcie Jehowę!
PsSzer	Podnoście ręce ku świątyni i błogosławcie Panu!
Tys1	(133:2) Wznoście ręce wasze ku Miejscu Świętemu i błogosławcie Pana.
Tys5	Wznieście ręce wasze ku Miejscu Świętemu i błogosławcie Pana!
Bryt	Podnoście ręce ku świątyniI błogosławcie Pana!
Pozn	Podnieście ręce ku Świątyni i błogosławcie Jahwe.
WarPra	Wznoście swoje ręce ku świątyni i wysławiajcie Pana!
STB	Wznieście wasze ręce ku Świątyni i sławcie WIEKUISTEGO.
EIB	Wznieście ręce ku świątyni! Błogosławcie PANA!

Ps 134,3

PsFlor	(133:4) Błogosław cię Gospodzin z Syjon, jen uczynił niebo i ziemię.
PsPul	(133:4) Błogosław ciebie Gospodzin z Syjon, jen uczynił niebo i ziemię.
Wuj1923	Niechaj cię błogosławi Pan z Syonu, który stworzył niebo i ziemię.
Gda1881	Niechajżeć błogosławi Pan z Syonu, który stworzył niebo i ziemię.
Gda2017	Niech cię błogosławi z Syjonu PAN, który stworzył niebo i ziemię.
PsBycz	Pobłogosławi-cię Pan, z-Syonu, stwórca niebios i-ziemi.
Goet	Niechaj tobie błogosławi z Syjonu Pan, który stworzył niebo i ziemię.
PsCylk	Niech pobłogosławi ci Bóg z Cyonu, Twórca nieba i ziemi.
PsKrusz	Niechaj ci błogosławi Pan ze Sjonu, który stworzył niebo i ziemię.
PsAszk	Niechaj błogosławi cię Jehowa ze Syonu, twórca niebios i ziemi!
PsSzer	Niech ci błogosławi z Syjonu Pan, który stworzył niebo i ziemię!
Tys1	(133:3) Niechaj z Syjonu Pan cię błogosławi, Ten, który stworzył niebo i ziemię.
Tys5	Niechaj cię Pan błogosławi z Syjonu, Ten, który uczynił niebo i ziemię!
Bryt	Niech ci błogosławi z Syjonu Pan, Który uczynił niebo i ziemię!
Pozn	Niech z Syjonu błogosławi ci Jahwe, On, który stworzył niebiosa i ziemię.
WarPra	A Pan z Syjonu niech was błogosławi, Pan, który stworzył niebo i ziemię.
STB	Niech ci WIEKUISTY – twórca Nieba i ziemi, pobłogosławi z Cyonu.
EIB	Niech ci błogosławi z Syjonu PAN, Stwórca nieba i ziemi!

Psalm 135

Ps 135,1

PsFlor	(134:1) Chwalcie imię panowo, ch❬w❭alcie sługi Pana[wi],
PsPul	Alleluia. (134:1) Chwalcie imię boże, chwalcie słudzy Boga,
Wuj1923	Alleluja. Chwalcie imię Pańskie, chwalcie słudzy Pana.
Gda1881	Halleluja. Chwalcie imię Pańskie, chwalcie słudzy Pańscy.
Gda2017	Alleluja. Chwalcie imię PANA; chwalcie, słudzy PANA;
PsBycz	Halelu-Ja. (Chwalcie-Pana.) Chwalcie Imię Pana; chwalcie jé, wy, słudzy Pana,
Goet	ALLELUJA. Chwalcie imię Pańskie! Chwalcie wy, słudzy Pańscy,
PsCylk	Halleluja. Chwalcie imię Boga, chwalcie słudzy Boga.
PsKrusz	Alleluja! Chwalcie imię Pańskie, chwalcie słudzy Pańscy!
PsAszk	Wielbcie Pana jestestwa! Wielbcie imię Jehowy, wielbcie słudzy Jehowy!
PsSzer	Alleluja. Chwalcie imię Pana, chwalcie, słudzy Pana,
Tys1	(134:1) Alleluja. Chwalcie imię Pana; chwalcie, słudzy Pańscy,
Tys5	Alleluja. Chwalcie imię Pana, chwalcie, słudzy Pańscy,
Bryt	Alleluja. Chwalcie imię Pana, Chwalcie, słudzy Pańscy,
Pozn	Alleluja. Wysławiajcie Imię Jahwe, sławcie je, słudzy Jahwe,
WarPra	Alleluja! Wysławiajcie Imię Pana, wysławiajcie je, wszyscy słudzy Pańscy!
STB	HALLELUJA! Chwalcie Imię WIEKUISTEGO; słudzy chwalcie WIEKUISTEGO.
EIB	Alleluja! Chwalcie imię PANA, Chwalcie, słudzy PANA,

Ps 135,2

PsFlor	(134:2) jiż stoicie w domu panowem, w trzemiech domu Boga naszego!
PsPul	(134:2) jiż stoicie w domu bożem, w trzemiech Boga naszego!
Wuj1923	Którzy stoicie w domu Pańskim, w sieniach domu Boga naszego.
Gda1881	Którzy stawacie w domu Pańskim, w sieniach domu Boga naszego.
Gda2017	Którzy stoicie w domu PANA, w przedsionkach domu naszego Boga.
PsBycz	Którzyście-stawającymi, w-domu Pana, w-przysionkach domu Boga-naszego.
Goet	Którzy stoicie w domu Pańskim, w przedsionkach domu Boga naszego!
PsCylk	Którzy stoicie w domu Bożym, w przedsieniach domu Pana naszego.
PsKrusz	Którzy stoicie w domu Pańskim, w przysionkach domu Boga naszego.
PsAszk	Którzy stoicie w domu Jehowy, w przedsionkach domu naszego Boga.
PsSzer	którzy służycie w domu Pana, w dziedzińcach domu Boga naszego!
Tys1	(134:2) wy, którzy w domu Pańskim stoicie, w przedsionkach domu Boga naszego.
Tys5	wy, którzy stoicie w domu Pańskim, na dziedzińcach domu Boga naszego.
Bryt	Którzy służycie w domu Pana, W przedsionkach domu Boga naszego!
Pozn	wy, którzy pełnicie służbę w Domu Jahwe, w dziedzińcach Boga naszego.
WarPra	Wy, co przebywacie w domu Pana, w przedsionkach domu naszego Boga.
STB	Wy, którzy stoicie w Domu WIEKUISTEGO, w przedsionkach domu naszego Boga.
EIB	Którzy służycie w Jego świątyni, Na dziedzińcach domu naszego Boga!

Ps 135,3

PsFlor	(134:3) Ch❬w❭alcie Pana, bo dobry jest Pan, gędzicie {albo śpiewa❬j❭cie} imieniu jego, bo słodkie jest!
PsPul	(134:3) Chwalcie Boga, bo dobry jest Gospodzin, śpiewajcie imieniu jego, bo słodkie jest!
Wuj1923	Chwalcie Pana; bo dobry Pan: śpiewajcie imieniowi jego, bo wdzięczne.
Gda1881	Chwalcież Pana, albowiem to Pan dobry; śpiewajcież imieniowi jego, boć jest wdzięczne.
Gda2017	Chwalcie PANA, bo PAN jest dobry; śpiewajcie jego imieniu, bo jest wdzięczne.
PsBycz	Chwalcie Pana, bo dobry Pan; śpiéwajcie Imieniu-Jego, bo jest przyjemné.
Goet	Chwalcie Pana, albowiem Pan jest dobry; śpiewajcie psalmy imieniowi Jego, bo ono jest miłe!
PsCylk	Halleluja, bo dobrym Bóg, śpiewajcie imieniu Jego, bo miłe ono.
PsKrusz	Chwalcie Pana, albowiem dobry jest Pan, śpiewajcie imieniu Jego, albowiem jest przyjemne.
PsAszk	Wielbcie Pana jestestwa, boć dobrym Jehowa, nućcie imieniu Jego, bo wdzięczne.
PsSzer	Chwalcie Pana, gdyż dobry jest Pan, grajcie imieniu Jego, bo jest wdzięczne!
Tys1	(134:3) Chwalcie Pana, bo Pan jest dobry; śpiewajcie Jego imieniu, bo słodkie.
Tys5	Chwalcie Pana, bo dobry jest Pan, śpiewajcie Jego imieniu, bo jest wdzięczne.
Bryt	Chwalcie Pana, gdyż dobry jest Pan, Grajcie imieniu jego, bo jest miłe!
Pozn	Chwalcie Jahwe, bo Jahwe jest dobry, opiewajcie Jego Imię, bo jest miłości godne.
WarPra	Wysławiajcie Pana, bo Pan jest dobry, śpiewajcie i grajcie na cześć Jego Imienia, bo jest bardzo łaskawy.
STB	HALELUJA! Bo WIEKUISTY jest doskonałym; śpiewajcie Jego Imieniu, bo jest miłe.
EIB	Chwalcie PANA, ponieważ PAN jest dobry, Grajcie Jego imieniu, bo jest miłe!

Ps 135,4

PsFlor	(134:4) Bo Jakob wybrał sobie Pan, Israhel w bydła sobie.
PsPul	(134:4) Bo Jakoba wybrał sobie Bog, Israhel w bydło sobie.
Wuj1923	Albowiem Jakóba obrał sobie Pan: Izraela za osiadłość swoję.
Gda1881	Albowiem sobie Jakóba Pan obrał, i Izraela za własność swoję.
Gda2017	PAN bowiem wybrał sobie Jakuba i Izraela na swoją szczególną własność.
PsBycz	Gdyż Jakóba, wybrał sobie, Pan; a, Izraela, za-nabyty-majątek-swój.
Goet	Bo Pan wybrał Sobie Jakóba, Izraela na własność Swoją.
PsCylk	Bo Jakóba wybrał sobie Pan, Izraela na własność Swą.
PsKrusz	Albowiem Jakóba wybrał sobie Pan - Izraela na własność swoją.
PsAszk	Gdyż Jakóba wybrał Sobie wszechświata Pan, Izraela na Swoją włość.
PsSzer	Gdyż Pan wybrał sobie Jakuba, Izraela na własność swoją.
Tys1	(134:4) Pan bowiem wybrał sobie Jakuba, Izraela — na wyłączną własność.
Tys5	Pan bowiem wybrał sobie Jakuba, Izraela - na wyłączną swoją własność.
Bryt	Gdyż Pan wybrał sobie Jakuba, Izraela na własność swoją,
Pozn	Wybrał sobie bowiem Jahwe Jakuba, Izraela na swoją własność.
WarPra	Pan wybrał sobie Jakuba, a Izraela wziął na własność.
STB	Gdyż WIEKUISTY wybrał sobie Jakóba, Israela na Swoją drogocenną własność.
EIB	PAN bowiem wybrał Jakuba, Uczynił z Izraela swoją własność.

Ps 135,5

PsFlor	(134:5) Bo jeśm ja poznał, iż wieliki jest Gospodzin a Bog nasz przed wszemi bogi.
PsPul	(134:5) Bo jeśm ja poznał, iż wieliki [dobry] jest Gospodzin a Bog nasz nade wszemi bogi.
Wuj1923	Bomci ja doznał, iż wielki jest Pan, a Bóg nasz nade wszemi bogi.
Gda1881	Jać zaiste uznaję, iż wielki jest Pan, a Pan nasz jest nad wszystkich bogów.
Gda2017	Wiem, że wielki jest PAN, a nasz Pan jest ponad wszystkimi bogami.
PsBycz	Zapewné, ja wiém, że wielkim, Pan; że,-Pan-nasz większym, niżeli-wszyscy bogowie.
Goet	Albowiem wiem, że wielki jest Pan, i Pan nasz nad wszystkie bogi.
PsCylk	Zaiste wiem ja, że wielkim Bóg, a Pan nasz nadewszystkie Bogi.
PsKrusz	Albowiem poznałem, że wielki jest Pan, a Pan nasz nad wszystkimi bogami.
PsAszk	Wszak ja wiem, że wielkim Jehowa i Pan nasz nad wszystkie bogi.
PsSzer	Zaiste wiem, że wielki jest Pan, a Pan nasz jest nad wszystkich bogów.
Tys1	(134:5) Wiem to na pewno, że Pan jest wielki i że Władca nasz jest nad wszystkimi bogami.
Tys5	Wiem, że Pan jest wielki i że Pan nasz przewyższa wszystkich bogów.
Bryt	Zaiste, wiem, że wielki jest Pan, A Pan nasz jest nad wszystkich bogów.
Pozn	Dobrze wiem, że wielki jest Jahwe, że Pan nasz przewyższa wszystkich bogów.
WarPra	Tak, ja wiem, że Pan jest wielki, Pan nasz jest większy od wszystkich bogów.
STB	Zaiste, ja wiem, że WIEKUISTY jest wielkim, i nasz Pan ponad wszystkich bogów.
EIB	Tak, ja wiem, że PAN jest wielki, Że nie da się porównać z jakimkolwiek bożkiem.

Ps 135,6

PsFlor	(134:6) Wszytko, cokoli chciał, uczynił Pan na niebie i na ziemi, w morzy i we wszech głębokościech.
PsPul	(134:6) Wszystko, cokoli chciał, Gospodzin uczynił na niebie i na ziemi, w morzu i we wszech głębokościach.
Wuj1923	Wszystko, co jedno chciał Pan, uczynił na niebie, na ziemi, na morzu, i we wszystkich przepaściach.
Gda1881	Wszystko co chce Pan, to czyni, na niebie i na ziemi, w morzu i we wszystkich przepaściach.
Gda2017	Wszystko, co PAN chce, to czyni na niebie i na ziemi, w morzu i we wszystkich głębinach.
PsBycz	Wszystko, co zechce, Pan czyni; w-niebiosach, i-na-ziemi, w-morzach, i-we-wszech przepaściach.
Goet	Pan czyni wszystko, co chce, na niebiosach i na ziemi, na morzach i we wszystkich głębinach.
PsCylk	Wszystko co pożąda Bóg, czyni na niebie i na ziemi, w morzach i we wszystkich głębinach.
PsKrusz	Wszystko, czegokolwiek Pan pożądał, uczynił na niebiosach i na ziemi, w wodzie i we wszystkich przepaściach.
PsAszk	Wszystkiego, czego zapragnie, dokonał w niebie i na ziemi, w morzach i przepaściach wszystkich.
PsSzer	Wszystko, co zechce Pan, czyni na niebie i na ziemi, w morzach i we wszystkich głębinach.
Tys1	(134:6) Cokolwiek Pan zechce, to uczyni na niebie i ziemi, na morzu i we wszystkich głębinach.
Tys5	Cokolwiek Panu się spodoba, to uczyni na niebie i na ziemi, na morzu i we wszystkich głębinach.
Bryt	Pan czyni wszystko, co zechce, na niebie i na ziemi, W morzach i we wszystkich głębinach.
Pozn	Cokolwiek chce Jahwe, to czyni w niebiosach i na ziemi, w morzu i we wszystkich głębinach.
WarPra	Czyni wszystko, co Mu się podoba, tak w niebie, jak i na ziemi, na morzach i we wszelkich głębinach.
STB	WIEKUISTY czyni wszystko, co chce na niebie, na ziemi, w morzach oraz we wszystkich głębinach.
EIB	PAN czyni wszystko, co zechce - w niebie i na ziemi, W morzach i we wszystkich otchłaniach.

Ps 135,7

PsFlor	(134:7) Wywodzę obłoki od końca ziemie, błyskawice w deżdż uczynił, (134:8a) jenże wywodzi wiatry z skarbow swoich,
PsPul	(134:7) Wywodzę obłoki od końca ziemie, błyskawice w deszcz uczynił, (134:8a) jenże wywodzi wiatry z skarbow swoich,
Wuj1923	Który wywodzi obłoki z kończyn ziemie: łyskawice na deszcz uczynił: który wywodzi wiatry z skarbów swoich.
Gda1881	Który czyni, że występują pary od kończyn ziemi; błyskawice i dżdże przywodzi, wywodzi wiatr z skarbów swoich;
Gda2017	On sprawia, że mgły wznoszą się z krańców ziemi; wywołuje błyskawice i deszcz, wydobywa wiatr ze swoich skarbców;
PsBycz	Unosząc wyziewy z-krańca téj-ziemi, błyskawice, dla-dészczu, przygotowuje; wydobywając wiatr, ze-skarbów-swoich.
Goet	Który wyprowadza obłoki z krańców ziemi, stwarza błyskawice przy deszczu i wypuszcza wiatr ze spiżarni Swojej.
PsCylk	Wznosi obłoki z krańca ziemi, błyskawice dla deszczu tworzy, wywodzi wiatr ze skarbnic Swoich.
PsKrusz	Który sprawia, że występują obłoki od kończyn ziemi, błyskawice - deszcz sprowadza; wyprowadza wiatr ze skarbnic swoich.
PsAszk	Wznosi dżdżyste opary z krańczyn ziemi, błyskawice uczynił dla deszczu, wiatr wyprowadza ze Swoich śpichrzy.
PsSzer	On sprowadza chmury z krańców ziemi, tworzy błyskawice z deszczem, wypuszcza wiatr ze swoich spichrzów.
Tys1	(134:7) Sprowadza chmury od krańca ziemi, gromami deszcz wywołuje i wiatr ze swych komór dobywa.
Tys5	Sprowadza chmury z krańców ziemi, wywołuje deszcz błyskawicami i dobywa wiatr ze swoich komór.
Bryt	On sprowadza chmury z krańców ziemi, Wywołuje błyskawice z deszczem, Wypuszcza wiatr ze swoich komór.
Pozn	Z krańców ziemi każe się wznosić chmurom, wywołuje deszcze przez błyskawice, ze swoich komór wicher wyprowadza.
WarPra	Z najodleglejszych krańców ziemi sprowadza obłoki, On wywołuje błyskawice i sprawia, że deszcz pada, i ze swych komnat wysyła gwałtowne wichry.
STB	Z krańca ziemi wznosi obłoki, tworzy błyskawice dla deszczu, wyprowadza wiatr ze Swych skarbnic.
EIB	On sprowadza chmury z krańców ziemi, Miota błyskawice w czasie deszczu I ze swoich komnat wypuszcza wiatr.

Ps 135,8

PsFlor	(134:8b) jenże pobił jest pirzwierodzene Ejipta ot człowieka aż do skocięcia,
PsPul	(134:8b) jenże pobił pirzwośnięta Ejipta od człowieka aż do skocięcia,
Wuj1923	Który pobił pierworodne Egipskie od człowieka aż do bydlęcia.
Gda1881	Który pobił pierworodztwa w Egipcie, od człowieka aż do bydlęcia.
Gda2017	Poraził pierworodnych w Egipcie, od człowieka aż do zwierzęcia.
PsBycz	Który poraził pierworodnych Egiptu, od-człowieka, aż-do bydlęcia.
Goet	Który pobił pierworodnych w Egipcie, od człowieka aż do bydła.
PsCylk	Który poraził pierworodne w Micraim, od człowieka do bydlęcia.
PsKrusz	Który pobił pierworodnych w Egipcie - od człowieka aż do bydlęcia.
PsAszk	Który pobił pierworodne Mizraimu od człowieka po bydlę.
PsSzer	Pobił pierworodne w Egipcie, tak ludzi jak zwierzęta.
Tys1	(134:8) Poraził pierworodnych w Egipcie, zarówno ludzi, jak bydło.
Tys5	Poraził pierworodnych w Egipcie, od człowieka aż do bydlęcia.
Bryt	Pobił pierworodne Egiptu, Zarówno ludzi, jak zwierzęta.
Pozn	On poraził pierworodnych w Egipcie od człowieka aż do bydlęcia.
WarPra	To On wytracił pierworodnych w Egipcie, pierworodnych z ludzi i zwierząt.
STB	Ten, który poraził pierworodne w Micraim – od człowieka, aż do bydlęcia.
EIB	On uderzył pierworodnych Egiptu - Tak ludzi, jak i zwierzęta.

Ps 135,9

PsFlor	(134:9) wypuścił znamiona i cuda w pośrzod ciebie, Ejipcie, w faraona i we wszytki sługi jego,
PsPul	(134:9) wypuścił znamiona i cuda pośrod ciebie, Ejipcie, w faraona i we wszystki sługi jego,
Wuj1923	I posłał znaki i cuda w pośród ciebie, Egipcie: na Pharaona i na wszystkie sługi jego.
Gda1881	Posłał znaki i cuda w pośród ciebie, Egipcie! na Faraona i na wszystkich sług jego.
Gda2017	Zesłał znaki i cuda pośród ciebie, Egipcie; na faraona i na wszystkie jego sługi.
PsBycz	Zesłał znaki i-cuda, w-śród-ciebie, o-Egipcie! na-Faraona, i-na-wszystkich sług-jego.
Goet	Posłał znaki i cuda wśród ciebie, Egipcie, przeciwko Faraonowi i wszystkim sługom jego.
PsCylk	Zesłał zjawiska i cuda wpośród ciebie Micraim, na Faraona i na wszystkie sługi jego.
PsKrusz	Zesłał cuda i znaki wpośród ciebie Egipcie! na faraona i na wszystkich sług jego.
PsAszk	Zesłał znaki i dokazy wpośród Mizraimu, na faraona i wszystkie sługi jego.
PsSzer	Dokonał znaków i cudów pośród ciebie, Egipcie, na faraonie i na wszystkich jego sługach.
Tys1	(134:9) W tobie, kraju egipski, zdziałał znaki i cuda, przeciw faraonowi i wszystkim jego sługom.
Tys5	<W tobie, kraju egipski>, zdziałał znaki i cuda przeciw faraonowi i wszystkim jego sługom.
Bryt	Dokonał znaków i cudów pośród ciebie, Egipcie, Na faraonie i na wszystkich jego sługach.
Pozn	Pośród ciebie, Egipcie, czynił znaki i cuda przeciw faraonowi i wszystkim jego sługom.
WarPra	(Przeciwko tobie, Egipcie, zesłał znaki i cuda, przeciwko faraonowi i wszystkim sługom jego).
STB	Pośród ciebie, Micraimie, zesłał znaki i cuda na faraona oraz na wszystkie jego sługi.
EIB	Posłał znaki i cuda w sam twój środek, Egipcie, Przeciw faraonowi i wszystkim jego sługom.

Ps 135,10

PsFlor	(134:10) jenże pobił poganow wiele i pobił krole mocne,
PsPul	(134:10) jenże pobił poganow wiele i zabił krole mocne,
Wuj1923	Który poraził wiele narodów, i pozabijał króle mocne:
Gda1881	Który poraził wiele narodów, a pobił królów możnych;
Gda2017	Pobił wiele narodów i zgładził potężnych królów;
PsBycz	Który-pobił narody liczne, i-pozabijał królów potężnych.
Goet	Pobił wielkie narody i zabił potężnych królów:
PsCylk	Który poraził ludy mnogie, i pobił królów potężnych.
PsKrusz	Który pobił narody liczne i pozabijał królów możnych:
PsAszk	Który mnogie pobił narody i powybijał króle potężne.
PsSzer	Pobił wiele ludów i zabił potężnych królów.
Tys1	(134:10) Poraził wiele narodów i zabił królów potężnych:
Tys5	Poraził wiele narodów i zgładził królów potężnych:
Bryt	Pobił wiele narodówI zabił potężnych królów.
Pozn	On poraził wiele narodów, wytracił królów potężnych:
WarPra	Wytracił wiele narodów, zgładził najpotężniejszych królów:
STB	On poraził liczne narody i pobił potężnych królów.
EIB	On uderzył wiele narodów, Pokonał potężnych królów:

Ps 135,11

PsFlor	(134:11) Seon krola amorskiego i Og krola Bazan, i wszytka krolewstwa Kanaan,
PsPul	(134:11) Seon krola amorzkiego i Og krola Bazan, i wszystka krolewstwa Kanaan,
Wuj1923	Sehona, króla Amorrejczyków, i Oga, króla Bazan, i wszystkie królestwa Chanaan.
Gda1881	Sehona, króla Amorejskiego, i Oga, króla Basańskiego, i wszystkie królestwa Chananejskie.
Gda2017	Sychona, króla Amorytów, i Oga, króla Baszanu, i wszystkie królestwa Kanaanu;
PsBycz	Syhona, króla Amorrejskiego, i-Oga, króla Bassanu; oraz-wszystkie królestwa Kanaanejskie.
Goet	Syhona, króla amorejskiego, i Oga, króla basańskiego, i wszystkie królestwa chananejskie.
PsCylk	Sychona króla Amorei, i Oga króla Baszanu, i wszystkie królestwa Kanaanu.
PsKrusz	Sehona, króla amorejskiego i Oga, króla Baszanu, i wszystkie królestwa kananejskie.
PsAszk	Sychonowi, królowi Emorytów i Ogowi, królowi Baszanu oraz wszystkim królestwom Kanaanu.
PsSzer	Sehona, króla Amorejczyków, i Oga, króla Baszanu, i wszystkie królestwa kananejskie.
Tys1	(134:11) amoryckiego króla Sichona i Oga, króla Baszanu, i wszystkich królów kananejskich.
Tys5	amoryckiego króla Sichona i Oga, króla Baszanu, i wszystkich królów kananejskich.
Bryt	Sychona, króla Amorejczyków, I Oga, króla Baszanu, I wszystkie królestwa Kanaanu.
Pozn	Sichona, króla Amorytów, i Oga, króla Baszanu, i wszystkie królestwa ziemi Kanaan.
WarPra	Sichona, króla Amorytów, Oga, króla Baszanu, i wszystkich władców Kanaanu.
STB	Sychona króla Amorei, Oga króla Baszanu, oraz wszystkie królestwa Kanaanu.
EIB	Sychona, króla Amorytów, Oga, króla Baszanu - On pokonał wszystkie królestwa Kanaanu,

Ps 135,12

PsFlor	(134:12) i dał ziemię jich w dziedzictwo, w dziedzicstwo Izrahel ludu swemu.
PsPul	(134:12) i dał ziemię jich dziedzictwo, ❬dziedzictwo❭ Israhel ludu swemu.
Wuj1923	I dał ziemię ich w dziedzictwo, w dziedzictwo ludowi swemu Izrael.
Gda1881	I dał ziemię ich w dziedzictwo, w dziedzictwo Izraelowi, ludowi swemu.
Gda2017	I dał ich ziemię w dziedzictwo, w dziedzictwo Izraelowi, swemu ludowi.
PsBycz	I-dał, kraje-ich, na dziedzictwo, w posiadłość Izraelowi, ludowi-swojemu.
Goet	I dał ziemię ich w dziedzictwo, w dziedzictwo ludowi Swemu Izraelowi.
PsCylk	I oddał kraj ich na dziedzictwo, na dziedzictwo Izraelowi, ludowi Swojemu.
PsKrusz	I dał ziemię ich w dziedzictwo - w dziedzictwo dla Izraela, ludu swego.
PsAszk	I dał ziemię ich w dziedzictwo, dziedzictwo ludu Swojego Izraela.
PsSzer	A ziemię ich dał w dziedzictwo, w dziedzictwo Izraelowi, ludowi swemu.
Tys1	(134:12) A ziemię ich dał w posiadanie, w posiadanie Izraela, swojego narodu.
Tys5	A ziemię ich dał w posiadanie, w posiadanie Izraela, swojego narodu.
Bryt	A ziemię ich dał w dziedzictwo, W dziedzictwo Izraelowi, ludowi swemu.
Pozn	I dał ich ziemię w dziedzictwo, w dziedzictwo Izraelowi, ludowi swemu.
WarPra	A ziemie ich dał Izraelowi, jako dziedzictwo Izraelowi, ludowi swemu.
STB	I oddał ich kraj na dziedzictwo, na dziedzictwo Swojemu ludowi Israelowi.
EIB	A ich ziemię dał w dziedzictwo, W dziedzictwo Izraelowi, swojemu ludowi.

Ps 135,13

PsFlor	(134:13) Panie, imię twoje na wieki, Gospodnie, pamiętne twoje ot pokolenia w pokolenie.
PsPul	(134:13) Gospodnie, imię twoje na wieki, Boże, pamiętne twoje od pokolenia w pokolenie.
Wuj1923	Panie, imię twoje na wieki: Panie, pamiątka twoja do narodu i narodu.
Gda1881	Panie! imię twoje na wieki; Panie! pamiątka twoja od narodu do narodu.
Gda2017	Twoje imię, PANIE, trwa na wieki; twoja pamięć, PANIE, z pokolenia na pokolenie.
PsBycz	O-Panie! Imię-Twé, na-wieki; o-Panie! pamiątka-Twoja, od-rodu, do-rodu.
Goet	Panie, imię Twoje trwa na wieki; Panie, pamięć o Tobie od pokolenia do pokolenia.
PsCylk	Boże, imię Twe na wieki; Boże, pamięć Twoja od pokolenia do pokolenia.
PsKrusz	Panie! Imię Twoje na wieki! Panie! Pamięć Twoja od pokolenia do pokolenia!
PsAszk	Jehowo, imię Twe na wieczność, Jehowo, pamięć Twa w pokolenie pokoleń.
PsSzer	Panie! Imię Twoje trwa na wieki; Panie! Pamięć Twoja po wszystkie pokolenia.
Tys1	(134:13) Twe imię, Panie, trwa na wieki, Twa pamięć, Panie, z pokolenia w pokolenie.
Tys5	Twe imię, Panie, trwa na wieki, Twa pamięć, Panie - z pokolenia w pokolenie.
Bryt	Panie! Imię twoje trwa na wieki, Panie, pamięć twoja po wszystkie pokolenia.
Pozn	Twoje Imię, o Jahwe, trwa na wieki, z pokolenia w pokolenie, Jahwe, pamięć Twoja.
WarPra	Twoje Imię, o Panie, niechaj trwa na wieki, a pamięć o Tobie – z pokolenia na pokolenie.
STB	WIEKUISTY, Twe Imię trwa na wieki; WIEKUISTY, pamięć o Tobie od pokolenia do pokolenia.
EIB	PANIE! Twoje imię trwa na wieki, PANIE! Pamięć o Tobie - z pokolenia w pokolenie.

Ps 135,14

PsFlor	(134:14) Bo będzie sędzić Pan lud swoj a w sługach swojich proszon będzie.
PsPul	(134:14) Bo będzie sędzić Gospodzin lud swoj a w sługach swoich proszon będzie.
Wuj1923	Bo Pan będzie sądził lud swój: a da się uprosić sługom swoim.
Gda1881	Zaite Pan sądzić będzie lud swój, a nad sługami swymi zmiłuje się.
Gda2017	Bo PAN będzie sądzić swój lud i zmiłuje się nad swymi sługami.
PsBycz	Gdy będzie-sądził Pan, lud-swój; wtedy,-nad sługami-swymi, zlituje-się.
Goet	Albowiem Pan wywiedzie prawo ludu Swego, a ze sługami Swymi litość mieć będzie.
PsCylk	Bo sprawiedliwość wymierza Bóg narodowi Swojemu, a nad sługami Swojemi lituje się.
PsKrusz	Albowiem Pan sądzić będzie naród swój i nad sługami swymi zmiłuje się.
PsAszk	Bo sprawi Jehowa sąd ludu Swego i nad dolą się ulituje Swych sług.
PsSzer	Bo Pan wymierzy sprawiedliwość ludowi swemu, a nad sługami swymi zlituje się.
Tys1	(134:14) Pan bowiem strzeże swojego ludu i lituje się nad swymi sługami.
Tys5	Pan bowiem zapewnia praworządność swojemu ludowi i lituje się nad swymi sługami.
Bryt	Albowiem Pan sądzić będzie lud swój, A nad sługami swymi zlituje się.
Pozn	Bo Jahwe sprawiedliwość oddaje ludowi swemu i lituje się nad swymi sługami.
WarPra	Pan bowiem jest sprawiedliwy wobec swego ludu i okazuje litość swym sługom.
STB	Gdyż BÓG wymierza sprawiedliwość Swojemu narodowi, a nad Swoimi sługami się lituje.
EIB	PAN bowiem broni swego ludu I lituje się nad swoimi sługami.

Ps 135,15

PsFlor	(134:15) Bałwani poganow śrzebro a złoto, działa ręku ludzkich.
PsPul	(134:15) Bałwani poganow śrebro i złoto, działa ręku ludzkich.
Wuj1923	Bałwany pogańskie śrebro i złoto, robota rąk ludzkich.
Gda1881	Ale bałwany pogańskie, srebro i złoto, są robotą rąk ludzkich.
Gda2017	Bożki pogan to srebro i złoto, dzieło ludzkich rąk.
PsBycz	Bożyszcza narodow (pogańskich) srebro, i-złoto; dziéłami rąk człowieka.
Goet	Bożki narodów są srebro i złoto, wyrób rąk ludzkich.
PsCylk	Posągi pogan srebro i złoto, dzieła rąk ludzkich.
PsKrusz	Bałwany pogańskie ze srebra i złota, uczynione rękami ludzkiemi.
PsAszk	Bożyszcza narodów - srebro i złoto, dzieło rąk ludzkich.
PsSzer	Bożyszcza pogan są ze srebra i złota, są robotą rąk ludzkich.
Tys1	(134:15) Bożki pogańskie to srebro i złoto, dzieła rąk ludzkich.
Tys5	Bożki pogańskie - to srebro i złoto, dzieło rąk ludzkich.
Bryt	Bożki pogan są ze srebra i złota, Są dziełem rąk ludzkich.
Pozn	Złotem i srebrem są bożki pogan, są dziełem ręki człowieka.
WarPra	A bogowie pogan – to srebro i złoto, to (tylko) dzieło rąk (ledwie) człowieka.
STB	Posągi pogan srebro i złoto, te są dziełami rąk ludzkich.
EIB	Bóstwa narodów to srebro i złoto, Zwykłe dzieła ludzkich rąk.

Ps 135,16

PsFlor	(134:16) Usta imają, a nie będą mołwić, oczy imają, a nie będą widzieć,
PsPul	(134:16) Usta imają, a nie będą mołwić, oczy mają, i nie będą widzieć,
Wuj1923	Usta mają, a nie będą mówić: oczy mają, a nie ujrzą.
Gda1881	Usta mają, a nie mówią, oczy mają, a nie widzą;
Gda2017	Mają usta, ale nie mówią; mają oczy, ale nie widzą;
PsBycz	Usta mają, a-nie mówią; oczy mają, lecz-nie widzą.
Goet	Mają usta a nie mówią; mają oczy a nie widzą;
PsCylk	Usta mają a nie mówią, oczy mają a nie widzą.
PsKrusz	Usta mają, ale nie mówią; oczy mają, ale nie widzą.
PsAszk	Mają usta a nie powiedzą, mają oczy a nie ujrzą.
PsSzer	Mają usta, a nie mówią, mają oczy, a nie widzą.
Tys1	(134:16) Mają usta, ale nie mówią. Mają oczy, ale nie widzą.
Tys5	Mają usta, ale nie mówią, mają oczy, ale nie widzą.
Bryt	Mają usta, a nie mówią, Mają oczy, a nie widzą.
Pozn	Mają usta, a nie mówią, mają oczy, ale nie widzą,
WarPra	Mają wprawdzie usta, ale nie mówią, i oczy mają, ale nic nie widzą.
STB	Mają usta a nie mówią; mają oczy a nie widzą;
EIB	Mają usta, lecz nie mówią, Mają oczy, lecz nie widzą.

Ps 135,17

PsFlor	(134:17) uszy imają, a nie będą słyszeć, bowiem nie jest duch w uściech jich.
PsPul	(134:17) uszy mają, a nie będą słyszeć, bo ani jest duch w uściech jich.
Wuj1923	Uszy mają, a nie usłyszą; bo niemasz tchnienia w uściech ich.
Gda1881	Uszy mają, a nie słyszą, ani mają tchnienia w ustach swoich.
Gda2017	Mają uszy, ale nie słyszą, i nie ma oddechu w ich ustach.
PsBycz	Uszy mają, i-nie słyszą; nawet nie ma tchu, w-ustach-ich.
Goet	Mają uszy a nie słyszą, i niema tchnienia w ustach ich!
PsCylk	Uszy mają a nie słyszą, niema też tchu w ustach ich.
PsKrusz	Uszy mają, ale nie słyszą, ani niemasz tchnienia w ich ustach.
PsAszk	Mają uszy a nie usłyszą, toż ducha niema w ich uściech.
PsSzer	Mają uszy, a nie słyszą, ani nie ma tchnienia w ich ustach.
Tys1	(134:17) Mają uszy, ale nie słyszą; i nie ma oddechu w ich ustach.
Tys5	Mają uszy, ale nie słyszą; i nie ma tchnienia w ich ustach.
Bryt	Mają uszy, a nie słyszą, Nie ma też tchnienia w ich ustach.
Pozn	mają uszy, ale nie słyszą, nie ma nawet szeptu w ich ustach.
WarPra	Uszy też mają, ale nic nie słyszą, i nos mają, lecz nie czują zapachów.
STB	mają uszy a nie słyszą i nie mają tchnienia w swych ustach.
EIB	Mają uszy, lecz nie słyszą, A w ich ustach nie ma tchnienia.

Ps 135,18

PsFlor	(134:18) Podobni będą jim, jiż czynią je, i szwszytcy, jiż dbają w nie.
PsPul	(134:18) Podobni będą jim, jiż czynią je, i wszystcy, jiż pwają w nie.
Wuj1923	Niech im podobni będą, którzy je czynią: i wszyscy, którzy w nich ufają.
Gda1881	Niech im podobni będą, którzy je robią, i wszyscy, którzy w nich ufają.
Gda2017	Podobni są do nich ci, którzy je robią, i wszyscy, którzy w nich pokładają ufność.
PsBycz	Jako-one, niech-się-staną robiący-je; i, każdy, który dufającym, w-nie.
Goet	Podobni im są, którzy je czynią, każdy, kto im ufa.
PsCylk	Jak one niech będą twórcy ich, każdy który zaufał im.
PsKrusz	Niech im podobni będą ci, co je czynią - wszyscy, którzy im ufają.
PsAszk	Jako one staną się twórcy ich, wszystko, co na nich spolega.
PsSzer	Niech będą podobni do nich twórcy ich, wszyscy, którzy im ufają!
Tys1	(134:18) Którzy je robią, są do nich podobni, i każdy, co w nich ufność pokłada.
Tys5	Podobni są do nich ci, którzy je robią, i każdy, kto w nich ufność pokłada.
Bryt	Niech będą podobni do nich twórcy ich, Wszyscy, którzy im ufają!
Pozn	Do nich podobni będą ci, którzy je wykonali, wszyscy, którzy pokładają w nich ufność.
WarPra	Do bogów podobni są ci, co ich czynili, i wszyscy, którzy tym bogom ufają.
STB	Niech jak one będą ich twórcy; każdy, kto im zaufał.
EIB	Jak one same będą też ich twórcy - Wszyscy, którzy im ufają!

Ps 135,19

PsFlor	(134:19) Dom Israhelow, błogosławcie Gospodzinu, dom Aaronow, błogosławcie Gospodzinowi,
PsPul	(134:19) Dom Israhel, błogosławcie Gospodnu, dom Aaron, błogosławcie Gospodnu,
Wuj1923	Dornie Izraelski! błogosławcie Panu: Domie Aaron! błogosławcie Panu.
Gda1881	Domie Izraelski! błogosławcie Panu; domie Aaronowy! błogosławcie Panu.
Gda2017	Domu Izraela, błogosławcie PANA; domu Aarona, błogosławcie PANA.
PsBycz	Domie Izraela! błogosławcie Pana; domie Aarona! błogosławcie Pana.
Goet	Domie izraelski, uwielbiajcie Pana! Domie Aarona, uwielbiajcie Pana!
PsCylk	Domu Izraela, sławcie Boga, bogobojni, sławcie Boga.
PsKrusz	Domie Izraelów! Błogosławcie Panu; domie Aarona! Błogosławcie Panu!
PsAszk	Domie Izraela, błogosławcie Jehowę, domie Arona, błogosławcie Jehowę!
PsSzer	Domu izraelski, błogosławcie Panu; domu Arona, błogosławcie Panu!
Tys1	(134:19) Błogosław Pana, domu Izraela; błogosław Pana, domu Aarona.
Tys5	Domu Izraela, błogosław Pana, domu Aarona, błogosław Pana!
Bryt	Domu Izraela, błogosław Pana; Domu Aarona, błogosław Pana!
Pozn	Domu Izraela, błogosław Jahwe, domu Aarona, błogosław Jahwe,
WarPra	Wysławiaj Pana, domu Izraela, wysławiaj Pana, domu Aarona.
STB	Domu Israela sławcie WIEKUISTEGO; bogobojni sławcie WIEKUISTEGO.
EIB	Domu Izraela, błogosław PANA! Domu Aarona, błogosław PANA!

Ps 135,20

PsFlor	(134:20) dom Lewi, błog[ł]osławcie Panu, jiż sie boicie Pana, błogosławcie Panu!
PsPul	(134:20) dom Lewi, błogosławcie Gospodnu, jiż sie bojicie Boga, błogosławcie Gospodnu!
Wuj1923	Domie Lewi! błogosławcie Panu: którzy się boicie Pana, błogosławcie Panu.
Gda1881	Domie Lewiego! błogosławcie Panu, którzy się boicie Pana, błogosławcie Panu.
Gda2017	Domu Lewiego, błogosławcie PANA; wy, którzy się boicie PANA, błogosławcie PANA.
PsBycz	Domie Lewiego! błogosławcie Pana; wy, bojący-się Pana! błogosławcie tego Pana.
Goet	Domie Lewiego, uwielbiajcie Pana! Którzy się boicie Pana, uwielbiajcie Go!
PsCylk	Domu Lewi, sławcie Boga, bogobojni, sławcie Boga.
PsKrusz	Domie Lewiego! Błogosławcie Panuj którzy boicie się Pana, błogosławcie Panu!
PsAszk	Domie Lewitów, błogosławcie Jehowę, obawiający się Jehowy, błogosławcie Jehowę!
PsSzer	Domu Lewiego, błogosławcie Panu! Wy, którzy boicie się Pana, błogosławcie Panu!
Tys1	(134:20) Błogosław Pana, domu Lewiego; wy, co Pana czcicie, błogosławcie Pana.
Tys5	Domu Lewiego, błogosław Pana, wy, co boicie się Pana, błogosławcie Pana!
Bryt	Domu Lewiego, błogosław Pana! Wy, którzy boicie się Pana, błogosławcie Pana!
Pozn	domu Lewiego, błogosław Jahwe, bojący się Jahwe, Jahwe błogosławcie.
WarPra	Wysławiaj Pana, domu Lewiego, wysławiajcie Pana, wszyscy bogobojni Jego.
STB	Domu Lewiego sławcie WIEKUISTEGO; bogobojni sławcie WIEKUISTEGO.
EIB	Domu Lewiego, błogosław PANA! Wy, w których jest bojaźń przed Nim, błogosławcie PANA!

Ps 135,21

PsFlor	(134:21) Błogosławiony Pan z Syjon, jen bydli w Jeruzalem.
PsPul	(134:21) Błogosławiony Bog z Syjon, jen bydli w Jeruzalem.
Wuj1923	Błogosławiony Pan z Syonu, który mieszka w Jeruzalem.
Gda1881	Błogosławiony Pan z Syonu, który mieszka w Jeruzalemie. Halleluja.
Gda2017	Niech będzie błogosławiony z Syjonu PAN, który mieszka w Jeruzalem. Alleluja.
PsBycz	Niech będzie błogosławion Pan [z Syonu], zamieszkujący Jerozolimę. Halelu-Ja. (Chwalcie Pana.)
Goet	Uwielbiony niech będzie z Syjonu Pan, który mieszka w Jerozolimie! Alleluja!
PsCylk	Sławionym niech będzie Bóg z Cyonu, przebywający w Jerozolimie. Halleluja.
PsKrusz	Błogosławiony Pan ze Sjonu, który mieszka w Jeruzalem. Alleluja!
PsAszk	Błogosławiony Jehowa ze Syonu, który siedzibę ma w Jeruzalem! Hallelujah!
PsSzer	Niech będzie błogosławiony z Syjonu Pan, który mieszka w Jerozolimie! Alleluja.
Tys1	(134:21) Niech będzie błogosławiony Pan ze Syjonu. Ten, który mieszka w Jeruzalem.
Tys5	Niech będzie błogosławiony Pan z Syjonu, który mieszka w Jeruzalem! <Alleluja>.
Bryt	Niech będzie błogosławiony z SyjonuPan, który mieszka w Jeruzalemie! Alleluja.
Pozn	Z Syjonu niech będzie błogosławiony Jahwe, On, który zamieszkuje w Jeruzalem.
WarPra	Niech będzie uwielbiony na Syjonie Pan, który panuje w Jeruzalem. Alleluja!
STB	Niech będzie sławionym WIEKUISTY z Cyonu, który przebywa w Jeruszalaim. HALLELUJA!
EIB	Niech PAN będzie błogosławiony z Syjonu - Ten, który mieszka w Jerozolimie! Alleluja.

Psalm 136

Ps 136,1

PsFlor	(135:1) Chwalcie Pana, bo dobry, na wieki miłosierdzie jego!
PsPul	Alleluia. Psalm. (135:1) Chwalcie Gospodna, bo dobry, bo na wieki miłosierdzie jego!
Wuj1923	Alleluja. Wyznawajcie Panu, bo dobry; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Wysławiajcież Pana, albowiem jest dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Wysławiajcie PANA, bo jest dobry; bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	Składajcie-dzięki Panu, ponieważ dobry; gdyż na-wieki, łaska-Jego.
Goet	UWIELBIAJCIE Pana, albowiem jest dobrotliwy, albowiem dobroć Jego trwa na wieki.
PsCylk	Chwalcie Boga bo dobry, bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Wysławiajcie Pana, albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Hołd złóżcie Jehowie, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	Dziękujcie Panu, albowiem jest dobry, albowiem na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:1) Alleluja. Chwalcie Pana, bo dobry, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	Alleluja. Chwalcie Pana, bo jest dobry, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Alleluja. Wysławiajcie Jahwe, bo dobry jest, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Dziękujcie Panu, bo dobry, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Chwalcie WIEKUISTEGO, bo jest dobry, bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Wysławiajcie PANA, ponieważ jest dobry, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,2

PsFlor	(135:2) Ch❬w❭alcie Boga bog❬o❭w!
PsPul	(135:2) Chwalcie Boga bogow, bo na ❬...❭!
Wuj1923	Wyznawajcie Bogu nad bogi; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Wysławiajcież Boga nad bogami; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Wysławiajcie Boga bogów, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	Składajcie-dzięki Bogu bogów; bo na-wieki, dobroć-Jego.
Goet	Uwielbiajcie Boga bogów! albowiem dobroć Jego trwa na wieki.
PsCylk	Chwalcie Boga nad Bogi; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Wysławiajcie Boga nad bogami, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Hołd złóżcie Bogu bogów, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	Dziękujcie Bogu nad bogami, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:2) Chwalcie Boga nad bogami, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	Chwalcie Boga nad bogami, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Wysławiajcie Boga nad bogami! Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Wysławiajcie Boga nad bogami, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Dziękujcie Bogu wszystkich bogów, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Chwalcie BOGA nad bogami, bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Wysławiajcie Boga bogów, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,3

PsFlor	(135:3) Chwalcie Pana pan❬o❭w!
PsPul	(135:3) Chwalcie Gospodna gospodnow!
Wuj1923	Wyznawajcie Panu nad pany; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Wysławiajcież Pana nad panami; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gda2017	Wysławiajcie Pana panów, bo na wieki jego miłosierdzie;
PsBycz	Składajcie-dzięki Panu panów; że na-wieki, łaska-Jego.
Goet	Uwielbiajcie Pana panów! albowiem dobroć Jego trwa na wieki;
PsCylk	Chwalcie Pana nad Pany; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Wysławiajcie Pana nad pany, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Hołd złóżcie Panu panów, boć dobry, gdyż laska Jego na wieczność!
PsSzer	Dziękujcie Panu nad pany, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:3) Chwalcie Pana nad pany, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	Chwalcie Pana nad panami, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Wysławiajcie Pana nad pany, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Wysławiajcie Pana nad pany, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Dziękujcie Panu nad panami, bo wieczne jest miłosierdzie jego.
STB	Chwalcie Pana nad panami, bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Wysławiajcie Pana panów, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,4

PsFlor	(135:4) Jen czyni dziwy wielkie sam.
PsPul	(135:4) Jen czyni dziwy wielikie sam.
Wuj1923	Który sam czyni wielkie dziwy; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Tego, który sam czyni cuda wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Tego, który sam czyni wielkie cuda, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	Czyniącemu cuda wielkie, samemu-Jemu; bo, na-wieki, dobroć-Jego.
Goet	Tego, który jedynie czyni wielkie cuda, albowiem dobroć Jego trwa na wieki;
PsCylk	Co zdziałał cuda wielkie sam; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Tego, który sam uczynił cuda wielkie, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Który cuda czyni wszelkie sam jeden boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	Temu, który sam czyni wielkie cuda, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:4) Który sam cudów wielkich dokonał, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	On sam cudów wielkich dokonał, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Tego, który sam czyni wielkie cuda, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Tego, który sam wielkie cuda czyni, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Temu, który czyni wielkie cuda, bo wieczne jest miłosierdzie jego.
STB	Tego, co zdziałał wielkie cuda, bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Wysławiajcie Tego, który jak nikt inny czyni wielkie cuda, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,5

PsFlor	(135:5) Jen uczynił nieba w rozu❬mie❭.
PsPul	(135:5) Jen uczynił nieba w rozumie.
Wuj1923	Który uczynił niebiosa z rozumem; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Który mądrze niebiosa uczynił; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gda2017	Tego, który w mądrości uczynił niebiosa, bo na wieki jego miłosierdzie;
PsBycz	Utwórcy niebios, z-roztropnością; gdyż na-wieki, łaska-Jego.
Goet	Który niebiosa stworzył w mądrości, albowiem dobroć Jego trwa na wieki;
PsCylk	Co stworzył nieba w mądrości; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Tego, który niebiosa uczynił mądrze, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Który niebiosa tworzy w roztropności boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	Który mądrze niebiosa stworzył, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:5) Który w mądrości uczynił niebiosa, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	On w [swej] mądrości uczynił niebiosa, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Tego, który mądrze niebiosa uczynił, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Który w mądrości stworzył niebiosa, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Temu, który stworzył niebo w swej mądrości, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Który w mądrości stworzył nieba, bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Tego, który mądrze ukształtował niebo, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,6

PsFlor	(135:6) Jen śćwirdził ziemię na wodach.
PsPul	(135:6) Jen stwirdził ziemię na wodach.
Wuj1923	Który utwierdził ziemię nad wodami; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Który rozciągnął ziemię na wodach; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gda2017	Tego, który rozpostarł ziemię nad wodami, bo na wieki jego miłosierdzie;
PsBycz	Rozpostarcy ziemi, na wodach; bo na-wieki, dobroć-Jego.
Goet	Który rozpostarł ziemię nad wodami, albowiem dobroć Jego trwa na wieki;
PsCylk	Co rozpostarł ziemię na wodach; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Który utwierdził ziemię nad wodami, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Który ziemię rozprzestrzenia nad wodami, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	Który rozpostarł ziemię na wodach, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:6) Który ziemię rozpostarł nad wodami, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	On rozpostarł ziemię nad wodami, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Tego, który rozpostarł ziemię na wodach, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Który utwierdził ziemię nad wodami, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Temu, który rozpostarł ziemię nad wodami, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Co rozpostarł ziemię na wodach, bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Tego, który rozpostarł ziemię na wodach, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,7

PsFlor	(135:7) Jen uczynił świece wielikie.
PsPul	(135:7) Jen uczynił poświaty wielikie.
Wuj1923	Który uczynił światła wielkie: bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Który uczynił światła wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gda2017	Tego, który uczynił wielkie światła, bo na wieki jego miłosierdzie;
PsBycz	Stwórcy świateł wielkich; gdyż na-wieki, łaska-Jego.
Goet	Który stworzył światła wielkie, albowiem dobroć Jego trwa na wieki:
PsCylk	Co stworzył światła wielkie; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Który uczynił światła wielkie, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Który sprawia światła wielkie, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	Który uczynił wielkie światła, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:7) Który wielkie światła uczynił, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	On uczynił wielkie światła, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Tego, który uczynił wielkie światła, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Który stworzył wielkie światła, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Temu, który uczynił wielkie światła, bo wieczne jest miłosierdzie Jego:
STB	Co stworzył wielkie światła, bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Tego, który uczynił wielkie światła, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,8

PsFlor	(135:8) Słuńce w pomocy dniowi.
PsPul	(135:8) Słońce w pomoc dniowi.
Wuj1923	Słońce, aby panowało we dnie; bo na wieki miłosierdzie jego:
Gda1881	Słońce, aby panowało we dnie; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gda2017	Słońce, aby panowało we dnie, bo na wieki jego miłosierdzie;
PsBycz	Tego słońca, dla-panowania nade-dniem; bo na-wieki, dobroć-Jego.
Goet	Słońce do panowania za dnia, albowiem dobroć Jego trwa na wieki,
PsCylk	Słońce, aby panowało we dnie; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Słońce, aby panowało we dnie, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Słońce ku panowaniu nad dniem, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	Słońce, aby panowało we dnie, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:8) Słońce, by dniem władało, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	Słońce, by dniem władało, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Słońce, aby panowało we dnie, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Słońce, by we dnie władało, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	słońce, by nad dniem panowało, bo wieczne jest miłosierdzie Jego,
STB	Słońce, by panowało we dnie, bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Słońce, aby panowało za dnia, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,9

PsFlor	(135:9) Miesiąc i gwiazdy na pomoc nocy.
PsPul	(135:9) Miesiąc i gwiazdy na pomoc nocy.
Wuj1923	Miesiąc i gwiazdy, aby panowały nocy: bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Miesiąc i gwiazdy, aby panowały w nocy; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Księżyc i gwiazdy, aby panowały w nocy, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	Tego księżyca i-gwiazd, dla-panowań nad-nocą; gdyż na-wieki, łaska Jego.
Goet	Księżyc i gwiazdy do panowania w nocy, albowiem dobroć Jego trwa na wieki;
PsCylk	Księżyc i gwiazdy, aby panowały w nocy; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Księżyc i gwiazdy, aby panowały w nocy, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Księżyc z gwiazdami ku panowaniu nad nocą, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	Księżyc i gwiazdy, aby panowały w nocy, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:9) Księżyc i gwiazdy, by władały nocą, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	Księżyc i gwiazdy, by władały nocą, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Księżyc i gwiazdy, aby panowały w nocy, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Księżyc i gwiazdy, by władały nocą, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	oraz księżyc i gwiazdy, by nocą rządziły, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Księżyc i gwiazdy, by panowały w nocy; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Księżyc oraz gwiazdy, aby panowały nocą, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,10

PsFlor	(135:10) Jenż pobił Ejipt z pirwo❬ro❭dzonym❬i❭ jich.
PsPul	(135:10) Jen zbił Ejipt z pirzwnięty jich.
Wuj1923	Który pobił Egipt z ich pierworodnymi; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Który poraził Egipczan na pierworodnych ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Tego, który poraził Egipt w jego pierworodnych, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	Porażcy Egipcyan, w-pierworodnych; bo na-wieki, dobroć-Jego.
Goet	Który pobił Egipcjan w pierworodnych ich, albowiem dobroć Jego trwa na wieki,
PsCylk	Co poraził Micraim w pierworodnych jego; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Który pobił Egipt z pierworodnymi ich, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Który bije Mizraim w jego pierworodnych, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	Który pobił Egipt w pierworodnych jego, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:10) Który Egipcjanom pobił pierworodnych, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	On Egipcjanom pobił pierworodnych, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Tego, który pobił Egipt w pierworodnych jego, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Który poraził Egipt śmiercią pierworodnych, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Temu, który wytracił pierworodnych Egiptu, bo wieczne jest miłosierdzie Jego,
STB	Który poraził w Micraim jego pierworodnych; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	[Wysławiajcie] Tego, który uderzył pierworodnych w Egipcie, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,11

PsFlor	(135:11) Jen wywiodł Izrahel s pośrzod jich
PsPul	(135:11) Jen wywiodł Israhel z pośrzod jich
Wuj1923	Który wywiódł Izraela z pośrodku ich; bo na wieki miłosierdzie jego:
Gda1881	Który wywiódł Izraela z pośrodku ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gda2017	Tego, który wyprowadził spośród niego Izraela, bo na wieki jego miłosierdzie;
PsBycz	A,-wydobywcy Izraela, z-pośród-nich; gdyż na-wieki, łaska-Jego.
Goet	I wyprowadził Izraela z pośród nich, albowiem dobroć Jego trwa na wieki,
PsCylk	I wywiódł Izrael z pośród nich; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Który wyprowadził Izraela z pośrodku ich, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	I wyprowadza Izraela z pośród nich, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	I wyprowadził Izraela spośród nich, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:11) I wywiódł spośród nich Izraela, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	I wyprowadził spośród nich Izraela, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Wyprowadził Izraela spośród nich, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	I wyprowadził stamtąd Izraela, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	a Izraela stamtąd wyprowadził, bo wieczne jest miłosierdzie Jego,
STB	I spośród nich wyprowadził Israela, bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	I wyprowadził stamtąd Izraela, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,12

PsFlor	(135:12) w ręce mocnej i w ramieniu wysokiem.
PsPul	(135:12) w ręce mocnej i w ramieniu wysokiem.
Wuj1923	Ręką mocną i ramieniem wysokiem; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	W ręce mocnej i w ramieniu wyciągnionem; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Mocną ręką i wyciągniętym ramieniem, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	Z-ręką silną, i-z-ramieniem wyciągnioném, bo na-wieki, dobroć-Jego.
Goet	Silną ręką i wyciągniętem ramieniem, albowiem dobroć Jego trwa na wieki;
PsCylk	Ręką potężną i ramieniem podniesioném; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	W ręku mocnem i w ramieniu wyciągnionem, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Silną ręką i wyniesionem ramieniem, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	Mocną ręką i podniesionym ramieniem, bo na weki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:12) Ręką potężną, wyciągniętym ramieniem, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	Ręką potężną, wyciągniętym ramieniem, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Mocną ręką i podniesionym ramieniem, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Ręką potężną i wyciągniętym ramieniem, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	prawicą silną i wyciągniętym ramieniem, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Potężną ręką i podniesionym ramieniem; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Mocną ręką i podniesionym ramieniem, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,13

PsFlor	(135:13) Jen rozdzielił Morze Czyrwione w rozdzielenia
PsPul	(135:13) Jen rozdzielił Morze Czyrwone w rozdzielenia
Wuj1923	Który rozdzielił morze Czerwone na rozdziały; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Który rozdzielił morze Czerwone na rozdziały; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gda2017	Tego, który rozdzielił Morze Czerwone na części, bo na wieki jego miłosierdzie;
PsBycz	Rozdzielcy morza czerwonego, na-części-rozcięte; gdyż na-wieki, łaska-Jego.
Goet	Który rozdzielił morze Czerwone, albowiem dobroć Jego trwa na wieki,
PsCylk	Co rozdzielił morze sitowia na części; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Który przedzielił morze Czerwone na rozdziały, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Który rozbija Morze Czerwone na działy, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	On rozdzielił Morze Czerwone na części, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:13) Który Morze Czerwone podzielił na części, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	On Morze Czerwone podzielił na części, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	On rozdzielił Morze Czerwone na części, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	On Morze Sitowia na części podzielił, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Temu, który morze rozdzielił na dwie części, bo wieczne jest miłosierdzie Jego,
STB	Co rozdzielił na części morze Sitowia; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	On na części rozdzielił Morze Czerwone, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,14

PsFlor	(135:14) i wywiodł Izrahel przez pośrzod jego,
PsPul	(135:14) i wywiodł Israhel przez pośrod jego,
Wuj1923	I przeprowadził lud Izraelski przez pośrodek jego; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	I przeprowadził lud Izraelski pośrodkiem jego; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	I przeprowadził środkiem Izraela, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	I,-przebyć-kazał Izraelowi, w-śród-niego; bo na-wieki, dobroć-Jego.
Goet	I przeprowadził Izraela środkiem jego, albowiem dobroć Jego trwa na wieki,
PsCylk	I przeprowadził Izrael wskróś niego; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	I przeprowadził Izraela przez pośrodek jego, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	I przewiódł Izraela w pośrodku niego, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	I przeprowadził Izraela środkiem jego, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:14) I przeprowadził środkiem Izraela, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	I środkiem przeprowadził Izraela, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	I przeprowadził Izraela środkiem jego, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	I przeprowadził środkiem Izraela, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	i przeprowadził Izraela pomiędzy wodami, bo wieczne jest miłosierdzie Jego,
STB	I jego środkiem poprowadził Israel; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	I przeprowadził jego środkiem Izraela, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,15

PsFlor	(135:15) i wybił faraona i moc jego w Morzu Czyrzwionem.
PsPul	(135:15) i wybił faraona i moc jego w Morzu Czyrwonem.
Wuj1923	I zrzucił Pharaona i wojsko jego w morze Czerwone; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	I wrzucił Faraona z wojskiem jego w morze Czerwone; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	I wrzucił faraona z jego wojskiem w Morze Czerwone, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	A-wegnał Faraona, i-wojsko-jego, w-morzé czerwoné; gdyż na-wieki, łaska-Jego.
Goet	I wrzucił Faraona i jego wojsko do morza Czerwonego, albowiem dobroć Jego trwa na wieki;
PsCylk	I pogrążył Faraona i wojsko jego w morzu sitowia; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	I wrzucił faraona i wojsko jego w morze Czerwone, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	A strząsnął Faraona i obóz jego w Morze Czerwone, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	I wrzucił faraona z wojskiem jego w Morze Czerwone, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:15) I faraona z jego wojskiem strącił w Morze Czerwone, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	I faraona z jego wojskiem strącił w Morze Czerwone, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Wrzucił faraona i wojsko jego w Morze Czerwone, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	A faraona z jego wojskiem strącił do Morza Sitowia, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	a faraona razem z jego wojskiem wytracił w morzu, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	A faraona i jego wojsko pogrążył w morzu Sitowia; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Wtrącił faraona i jego wojsko do Morza Czerwonego, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,16

PsFlor	(135:16) Jenże przewiodł lud swoj przez puszczą.
PsPul	(135:16) Jenże przewiodł lud swoj przez puszczą.
Wuj1923	Który przeprowadził lud swój przez puszczą; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Który prowadził lud swój przez puszczę; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Tego, który prowadził swój lud przez pustynię, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	Przewodnikowi Iudu-swego, w-pustyni; bo na-wieki, dobroć-Jego.
Goet	Który prowadził lud Swój przez pustynię, albowiem dobroć Jego trwa na wieki;
PsCylk	Co prowadził lud Swój po puszczy; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Który przeprowadził naród swój przez puszczę, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Temu, który lud Swój wiedzie w pustyni, boć łaska Jego na wieczność!
PsSzer	On prowadził lud swój przez pustynię, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:16) Który lud swój prowadził przez pustynię, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	On prowadził swój lud przez pustynię, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Prowadził lud swój przez pustynię, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	On lud swój przez pustynię prowadził, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Temu, który przeprowadził lud przez pustynię, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Tego, co prowadził Swój lud po puszczy; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Aby poprowadzić swój lud przez pustynię, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,17

PsFlor	(135:17) Jen zbił krol❬e❭ wielki❬e❭
PsPul	(135:17) Jen zbił krole wielikie
Wuj1923	Który poraził króle wielkie; bo na wieki miłosierdzie jego:
Gda1881	Który poraził królów wielkich; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gda2017	Tego, który pobił wielkich królów, bo na wieki jego miłosierdzie;
PsBycz	Porażcy królów wielkich; gdyż na-wieki, łaska-Jego.
Goet	Który poraził królów wielkich, albowiem dobroć Jego trwa na wieki,
PsCylk	Co poraził królów wielkich; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Który pobił królów wielkich, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Który bije króle wielkie, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	On pobił królów wielkich, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:17) Który królów wielkich poraził, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	On pobił wielkich królów, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Pobił królów wielkich, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	On królów wielkich poraził, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Temu, który pobił potężnych królów, bo wieczne jest miłosierdzie Jego,
STB	Który poraził wielkich królów; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	[Wysławiajcie Tego, który] pobił wielkich królów, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,18

PsFlor	(135:18) i pobił krole mocne,
PsPul	(135:18) i pobił krole mocne,
Wuj1923	I pobił króle możne; bo na wieki miłosierdzie jego:
Gda1881	I pobił królów możnych; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gda2017	I zgładził potężnych królów, bo na wieki jego miłosierdzie;
PsBycz	I,-pozabijał królów potężnych; bo na-wieki, dobroć-Jego.
Goet	I zabił królów potężnych, albowiem dobroć Jego trwa na wieki:
PsCylk	I pobił królów potężnych; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	I zabił królów możnych, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	I powybijał króle potężne, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	I zabił potężnych królów, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:18) Który zabił królów potężnych, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	On uśmiercił królów potężnych, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Zabił potężnych królów, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	On wytracił królów potężnych, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	i pozabijał możnych władców, bo wieczne jest miłosierdzie Jego:
STB	I pobił potężnych królów; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Pozbawił życia potężnych władców, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,19

PsFlor	(135:19) Seon krola Amorreow
PsPul	(135:19) Seon krola Amorreow
Wuj1923	Sehona, króla Amorrejczyków; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Sehona; króla Amorejskiego; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gda2017	Sychona, króla Amorytów, bo na wieki jego miłosierdzie;
PsBycz	Syhona, króla Amorrejskiego; gdyż na-wieki, łaska-Jego.
Goet	Sehona, króla amorejskiego, albowiem dobroć Jego trwa na wieki,
PsCylk	Sychona króla Amorei; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Sehona, króla amorejskiego, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Sychonowi, królowi Emorytów, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	Syhona, króla Amorejczykow, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:19) Amoryckiego króla Sichona, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	Sichona, króla Amorytów, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Sychona, króla Amorejczyków, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Sichona, króla Amorytów, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Sichona, króla Amorytów, bo wieczne jest miłosierdzie Jego,
STB	Sychona króla Amorei; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Sychona, króla Amorytów, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,20

PsFlor	(135:20) i Og krola Basan, (135:21) i wszytka krolestwa Kanaan.
PsPul	(135:20) i Og krola Bazan, (135:21) i wszystka krolewstwa Kanaan.
Wuj1923	I Oga, króla Bazan; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	I Oga, króla Basańskiego; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	I Oga, króla Baszanu, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	I,-Oga, króla Bassanu; bo na-wieki, dobroć-Jego.
Goet	I Oga, króla basańskiego, albowiem dobroć Jego trwa na wieki,
PsCylk	I Oga króla Baszanu; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	I Oga, króla Baszanu, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	I Ogowi, królowi Baszanu, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	I Oga, króla Baszanu, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:20) I Oga, króla Baszanu, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	I Oga, króla Baszanu, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	I Oga, króla Baszanu, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	I Oga, króla Baszanu, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Oga, króla Baszanu, bo wieczne jest miłosierdzie Jego,
STB	Oga króla Baszanu; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	I Oga, króla Baszanu, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,21

PsFlor	(135:22) I dał ziemię jich dziedzi❬n❭ę,
PsPul	(135:22) I dał ziemię jich dziedzinę,
Wuj1923	I dał ziemię ich w dziedzictwo; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	I dał ziemię ich w dziedzictwo; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gda2017	I dał ich ziemię w dziedzictwo, bo na wieki jego miłosierdzie;
PsBycz	A,-oddał kraj ich, na-dziedzictwo; gdyż na-wieki, łaska-Jego.
Goet	I dał ziemię ich w dziedzictwo, albowiem dobroć Jego trwa na wieki,
PsCylk	I oddał kraj ich na dziedzictwo; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	I dał ziemię ich w dziedzictwo, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	A kraj ich dał w dziedzictwo, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	I dał ich ziemię w dziedzictwo, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:21) A ziemię ich oddał na własność, bo Jego miłosierdzie na wieki —
Tys5	A ziemię ich dał na własność, bo Jego łaska na wieki -
Bryt	Dał im ziemię w dziedzictwo, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	A ich ziemię dał w dziedzictwo, bo na wieki Jego łaskawość,
WarPra	a cały ich kraj oddał w dziedzictwo, bo wieczne jest miłosierdzie Jego,
STB	I oddał ich kraj na dziedzictwo; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Dał im ich ziemię w dziedzictwo, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,22

PsFlor	(135:23) dziedzinę Izrahel słudze swemu.
PsPul	(135:23) dziedzinę Israhel słudze swemu.
Wuj1923	W dziedzictwo Izraelowi, słudze swemu; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	W dziedzictwo Izraelowi, słudze swemu; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	W dziedzictwo Izraelowi, swemu słudze, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	Na posiadłość Izraelowi, słudze-swojemu; bo na-wieki dobroć-Jego.
Goet	W dziedzictwo słudze Swemu, Izraelowi, albowiem dobroć Jego trwa na wieki;
PsCylk	Na dziedzictwo Izraelowi słudze Swojemu; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	W dziedzictwo dla Izraela, sługi swego, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Dziedzictwo słudze Swemu Izraelowi, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	W dziedzictwo Izraelowi, słudze swemu, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:22) na własność słudze swemu Izraelowi, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	jako dziedzictwo słudze swemu, Izraelowi, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	W dziedzictwo Izraelowi, słudze swemu, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	jako dziedzictwo słudze swojemu, Izraelowi, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	oddał Izraelowi, swojemu słudze, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Na dziedzictwo Swojemu słudze Israelowi; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Na własność swemu słudze, Izraelowi, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,23

PsFlor	(135:24) Bo we śmierze naszej pomniał nas
PsPul	(135:24) Bo we śmierze naszej pomniał nas
Wuj1923	Albowiem w uniżeniu naszem pamiętał na nas; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Który w uniżeniu naszem pamięta na nas; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Tego, który w naszym poniżeniu pamiętał o nas, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	Który,-za-poniżenia-naszego, pamiętał o-nas; gdyż na-wieki, łaska-Jego.
Goet	Który w uniżeniu naszem pamiętał o nas, albowiem dobroć Jego trwa na wieki,
PsCylk	Co w poniżeniu naszém pomnił o nas; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Który w uniżeniu naszem pamięta o nas, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Który w poniżeniu naszem dochował nam pamięci, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	W poniżeniu naszym pamiętał o nas, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:23) Który o nas pamiętał w naszym uniżeniu, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	On o nas pamiętał w naszym uniżeniu, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	W poniżeniu naszym pamiętał o nas, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Pamiętał o nas w naszym poniżeniu, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Temu, co pamiętał o nas w poniżeniu naszym, bo wieczne jest miłosierdzie Jego,
STB	Który pamiętał o nas w naszym poniżeniu; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Pamiętał o nas, gdy byliśmy poniżeni, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,24

PsFlor	(135:25) i odkupił nas od nieprzyjacielow naszych.
PsPul	(135:25) i odkupił nas od nieprzyjacioł naszych.
Wuj1923	I odkupił nas od nieprzyjaciół naszych; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	I wybawił nas od nieprzyjaciół naszych; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	I wybawił nas od naszych nieprzyjaciół, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	I-wybawił-nas, od-gnębicieli-naszych; bo na-wieki, dobroć-Jego.
Goet	I wybawił nas od gnębicieli naszych, albowiem dobroć Jego trwa na wieki;
PsCylk	I wydarł nas od ciemięzców naszych; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	I wybawił nas od nieprzyjaciół naszych, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	I wydarł nas z jarzma naszych gnębiciela boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	I wybawił nas od naszych nieprzyjaciół, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:24) I uwolnił nas od wrogów, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	I uwolnił nas od wrogów, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Wybawił nas od nieprzyjaciół naszych, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Uwolnił nas od naszych ciemięzców, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	i wyrwał nas z rąk nieprzyjaciół, bo wieczne jest miłosierdzie Jego,
STB	I wydarł nas od naszych ciemięzców; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	I wybawił nas od naszych nieprzyjaciół, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,25

PsFlor	(135:26) Jen dawa karmią wszemu ciału {albo mięsu}.
PsPul	(135:26) Jen daje karmią wszemu ciału.
Wuj1923	Który daje pokarm wszelkiemu ciału; bo na wieki miłosierdzie jego.
Gda1881	Który daje pokarm wszelkiemu ciału; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Tego, który daje pokarm wszelkiemu ciału, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	Dawcy pokarmu, wszelkiemu ciału; gdyż na-wieki, łaska-Jego.
Goet	Który daje pokarm wszelkiemu ciału, albowiem dobroć Jego trwa na wieki.
PsCylk	Daje chléb wszelkiemu ciału; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Który daje pokarm wszelkiemu ciału, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Który chleb daje wszystkiemu mięsu, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	Daje pokarm wszelkiemu ciału, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:25) On daje pokarm wszelkiemu ciału, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	On daje pokarm wszelkiemu ciału, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Daje pokarm wszelkiemu ciału, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	On daje pokarm wszelkiemu ciału, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	i pożywienie daje wszelkiemu stworzeniu, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Temu, co daje chleb wszelkiej cielesnej naturze bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	On daje pokarm całemu stworzeniu, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Ps 136,26

PsFlor	(135:27) Chwalci❬e❭ Boga niebieskiego! (135:28) Chwalcie Pana pan❬o❭w, bo na wieki miłosierdzie jego!
PsPul	(135:27) Chwalcie Boga niebieskiego! (135:28) Chwalcie Gospodna gospodnow, bo na wieki miłosierdzie jego!
Wuj1923	Wyznawajcie Bogu nieba; bo na wieki miłosierdzie jego: wyznawajcie Panu nad pany; bo na wieki jest miłosierdzie jego.
Gda1881	Wysławiajcież Boga niebios; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Gda2017	Wysławiajcie Boga niebios, bo na wieki jego miłosierdzie.
PsBycz	Składajcie-dzięki Bogu tych niebios; bo na-wieki, dobroć-Jego.
Goet	Uwielbiajcie Boga niebios! albowiem dobroć Jego trwa na wieki.
PsCylk	Chwalcie Pana niebios; bo na wieki łaska Jego.
PsKrusz	Wysławiajcie Boga na niebiosach, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
PsAszk	Hołd złóżcie wszechmocnemu Bogu niebios, boć dobry, gdyż łaska Jego na wieczność!
PsSzer	Dziękujcie Bogu niebios, bo na wieki trwa łaska Jego!
Tys1	(135:26) Niebiosa, chwalcie Boga, bo Jego miłosierdzie na wieki.
Tys5	Dziękujcie Bogu, niebiosa, bo Jego łaska na wieki.
Bryt	Wysławiajcie Boga niebios, Albowiem na wieki trwa łaska jego!
Pozn	Wysławiajcie Boga niebios, bo na wieki Jego łaskawość.
WarPra	Dziękujcie Bogu, niebios, bo wieczne jest miłosierdzie Jego.
STB	Chwalcie Boga niebios; bowiem na wieki Jego łaska.
EIB	Wysławiajcie Boga niebios, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

Psalm 137

Ps 137,1

PsFlor	(136:1) Na rzekach babilońskich, tamo siedzieli jesmy i płakali, gdy wspominali ❬jesmy❭ Syjon.
PsPul	Psalm Dawid i Jeremije. (136:1) Na rzekach babiloń❬s❭kich, tamo siedzieli jesmy i płakali, gdy jesmy wspominali Syjon.
Wuj1923	Psalm Dawidowi, Jeremiasza. Nad rzekami Babilońskiéj ziemie, tameśmy siedzieli i płakali, gdyśmy wspominali na Syon.
Gda1881	Nad rzekami Babilońskiemi, tameśmy siadali i płakali, wspominając na Syon.
Gda2017	Nad rzekami Babilonu, tam siedzieliśmy i płakaliśmy, wspominając Syjon.
PsBycz	Nad rzékami Babilonu, tam zasiadaliśmy; nawet płakaliśmy, przy-wspominaniu-naszém, Syonu.
Goet	NAD rzekami Babilonu, tam myśmy siadali i płakali, gdy wspominaliśmy Syjon.
PsCylk	Nad rzekami Babilonu, tam siedzieliśmy i płakali wspominając Cyon.
PsKrusz	Nad rzekami babilońskiemi - tam siedzieliśmy i płakaliśmy, gdyśmy wspominali o Sjonie!
PsAszk	Nad strumieniami Babilonu tam usiedliśmy, toż płakaliśmy, wspominając Syonu.
PsSzer	Nad rzekami Babilonu siedzieliśmy i płakaliśmy wspominając Syjon.
Tys1	(136:1) Nad rzekami Babilonu — tam siedzieliśmy i płakali, kiedy wspominaliśmy Syjon.
Tys5	Nad rzekami Babilonu - tam myśmy siedzieli i płakali, na wspomnienie Syjonu.
Bryt	Nad rzekami Babilonu – tam siedzieliśmyI płakaliśmy na wspomnienie Syjonu.
Pozn	Nad rzekami Babilonu - tam siedzieliśmy i płakali, kiedy wspominaliśmy Syjon.
WarPra	Płakaliśmy siedząc nad rzekami Babilonu, płakaliśmy myśląc o Syjonie.
STB	Nad rzekami Babelu, tam siedzieliśmy płacząc i wspominając Cyon.
EIB	Nad rzekami Babilonu - tam siedzieliśmy I płakaliśmy na wspomnienie Syjonu.

Ps 137,2

PsFlor	(136:2) Na wirzbach w pośrzodku jej zawiesieli jesmy organy nasze.
PsPul	(136:2) Na wirzbach pośrod jej zawiesilismy organy nasze.
Wuj1923	Na wierzbach w pośród jéj powieszaliśmy muzyckie naczynia nasze.
Gda1881	Na wierzbach, które są w nim, zawieszaliśmy harfy nasze.
Gda2017	Na wierzbach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy;
PsBycz	Na wiérzbach, w-środku-jego, wieszaliśmy Iutnie-nasze.
Goet	Na wierzbach, które tam są, zawieszaliśmy lutnie nasze.
PsCylk	Na wierzbach tam zawieszaliśmy lutnie nasze.
PsKrusz	Na wierzbach, które są w pośrodku dolin jego zawiesiliśmy harfy nasze.
PsAszk	Na wierzbach w pośrodku niego zawiesiliśmy harfy nasze.
PsSzer	Tam na wierzbach zawiesiliśmy lutnie nasze,
Tys1	(136:2) Na wierzbach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy.
Tys5	Na topolach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy.
Bryt	Na wierzbach w tamtej krainieZawiesiliśmy lutnie nasze,
Pozn	Zawiesiliśmy lutnie nasze na wierzbach owej ziemi.
WarPra	Nasze harfy zawiesiliśmy na wierzbach tamtego kraju.
STB	W nim na wierzbach zawieszaliśmy nasze lutnie.
EIB	Na tamtejszych wierzbach Powiesiliśmy nasze lutnie,

Ps 137,3

PsFlor	(136:3) Bo tamo pytali nas, jiż to jęćce wiodli nas, słowa pieśni, (136:4) a jiż to odwiedli nas: Pienie pojcie nam z pieśni Syjon!
PsPul	(136:3) Bo tamo pytali nas, jiż to jeńce wiedli nas, słow pieśni, (136:4) a jiż to odwiedli nas: Pienie pojcie [gospodnowo] nam o pieniu Syjon!
Wuj1923	Bo nas tam pytali, którzy nas w niewolą zagnali, o słowach pieśni: a którzy nas zawiedli: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich.
Gda1881	A gdy nas tam pytali ci, którzy nas zawiedli w niewolę, o słowa pieśni, (chociażeśmy byli zawiesili pieśni radości,)mówiąc: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich,
Gda2017	Bo tam ci, którzy nas wzięli w niewolę, żądali od nas pieśni, a nasi ciemięzcy – radości, mówiąc: Śpiewajcie nam którąś z pieśni Syjonu.
PsBycz	Gdyż tamże, wymagali-od-nas, prowadzący-jeńców-naszych, słównego śpiéwu, a,-zdobywcy-nasi, radości, mówiąc: Zaśpiéwajcie nam z-spieśni Syonu.
Goet	Bo ci, którzy wzięli nas do niewoli, żądali tam od nas pieśni, i ciemiężcy nasi — radości: "Zaśpiewajcie nam jedną z pieśni Syjonu!"
PsCylk	Tam to domagali się od nas zaborcy nasi słów pieśni, a gnębiciele nasi radości. Zaśpiewajcie nam z pieśni Cyonu.
PsKrusz	Gdy tam pytali się nas ci o słowa pieśni, co w niewolę nas zawiedli, i gdyśmy zawiesili radość: "Śpiewajcie nam z pieśni sjońskich!"
PsAszk	Boć tam pytali nas ci, co nas gnają w niewole, - Słów pieśni, a ciemiężcy nasi - wesela:, "Śpiewajcie nam z pieśni Syonu!" -
PsSzer	bo tam żądali od nas słów pieśni ci, którzy wzięli nas w niewolę, a ciemięzcy nasi - radości: Śpiewajcie nam jaką pieśń Syjońską!
Tys1	(136:3) Gdyż tam ci, którzy nas uprowadzili, od nas żądali pieśni, radości żądali ci, którzy nas gnębili: «Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni syjońskich!»
Tys5	Bo tam żądali od nas pieśni ci, którzy nas uprowadzili, pieśni radości ci, którzy nas uciskali: Zaśpiewajcie nam jakąś z pieśni syjońskich!
Bryt	Bo tam żądali od nas słów pieśniCi, którzy nas wzięli w niewolę, A ciemięzcy nasi – radości: Śpiewajcie nam jakąś pieśń Syjonu!
Pozn	Tam bowiem ci, którzy nas zabrali w niewolę, żądali od nas pieśni, nasi ciemięzcy radosnych śpiewów: Zaśpiewajcie nam jakąś pieśń Syjonu!
WarPra	Bo ci, co nas uprowadzili, domagali się od nas pieśni, nasi oprawcy żądali, byśmy się cieszyli. Śpiewajcie – mówili – pieśni o Syjonie.
STB	Tam zaborcy domagali się od nas słów pieśni, a nasi gnębiciele radości. Zaśpiewajcie nam jakąś z pieśni Cyonu.
EIB	Gdyż ci, którzy nas zniewolili, Żądali tam od nas pieśni, Nasi ciemięzcy chcieli radości: Zaśpiewajcie nam jakąś pieśń Syjonu!

Ps 137,4

PsFlor	(136:5) Kako piać będziemy pienie panowo w ziemie cudzej?
PsPul	(136:5) Kako śpiewać mamy pienie gospodnowo w ziemi cudzej?
Wuj1923	Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską w cudzéj ziemi?
Gda1881	Odpowiedzieliśmy: Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską w ziemi cudzoziemców?
Gda2017	Jakże możemy śpiewać pieśń PANA na obcej ziemi?
PsBycz	Jakże śpiéwalibyśmy pieśń Pana, w-kraju cudzoziemców?
Goet	Jakże mielibyśmy śpiewać pieśń Pańską w ziemi obcej?
PsCylk	Jak śpiewać nam pieśń Bożą na ziemi obcéj?
PsKrusz	Odpowiedzieliśmy: Jakoż możemy śpiewać pieśni Pańskie na ziemi obcej?
PsAszk	Jakżesz nam śpiewać pieśń Jehowy na obcej ziemi?
PsSzer	Jakże mamy śpiewać pieśń Pana na obcej ziemi?
Tys1	(136:4) Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską w obcej krainie?
Tys5	Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską w obcej krainie?
Bryt	Jakże mamy śpiewać pieśń PanaNa obcej ziemi?
Pozn	Jakżeż możemy śpiewać pieśń Jahwe na obcej ziemi?
WarPra	Lecz jak możemy śpiewać pieśń Pańską, skorośmy tak daleko, na obcej ziemi?
STB	Jakże my mamy śpiewać pieśń WIEKUISTEGO na obcej ziemi?
EIB	Ale jak tu śpiewać pieśń PANA Na obcej ziemi?

Ps 137,5

PsFlor	(136:6) Acz zapomnię[li] ciebie, Jeruzalem, zapomnieniu dana bądź prawica moja.
PsPul	(136:6) Zapomnięli ciebie, Jeruzalem, zapomnieniu dana bądź prawica moja.
Wuj1923	Jeźli cię zapomnę, Jeruzalem, niech zapomniona będzie prawica moja.
Gda1881	Jeźliże cię zapomnę, o Jeruzalemie! niech zapomni sama siebie prawica moja.
Gda2017	Jeśli zapomnę o tobie, Jeruzalem, niech sama o sobie zapomni moja prawica.
PsBycz	Jeżelibym zapomniał-cię, o-Jerozolimo! niechby-zapomniała-się prawica-moja.
Goet	Jeśli ciebie zapomnę, Jerozolimo, tedy niech uschnie prawica moja.
PsCylk	Jeżeli zapomnę cię Jerozolimo, niech zdrętwieje prawica moja.
PsKrusz	Jeżeli zapomnę cię, o Jeruzalem, niech zapomnianą będzie prawica moja!
PsAszk	Jeślibym przepomniał ciebie Jeruzalem. Niechaj przepomni ma prawica!
PsSzer	Jeśli zapomnę cię, Jeruzalem, niech uschnie prawica moja!
Tys1	(136:5) Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, niech prawica moja będzie zapomniana!
Tys5	Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, niech [o mnie] zapomni moja prawica!
Bryt	Jeśli zapomnę cię, Jeruzalem, Niech uschnie prawica moja!
Pozn	Jeśli o tobie zapomnę, o Jeruzalem, niech mnie zawiedzie moja prawica.
WarPra	Jeśli zapomnę o tobie, Jeruzalem, to niech mi uschnie moja prawica.
STB	Jeżeli cię zapomnę, Jeruszalaim, niech zdrętwieje moja prawica.
EIB	O, jeślibym cię zapomniał, Jerozolimo, Niech paraliż dotknie mojej prawej ręki!

Ps 137,6

PsFlor	(136:7) Przylni język moj krtaniu memu, acz nie spomienę ciebie, (136:8) acz nie położę cię, Jeruzalem, na począ❬t❭ku wiesiela mego.
PsPul	(136:7) Przylni język moj krtaniu memu, acz nie wspomienę ciebie, (136:8) acz nie położę cie, Jeruzalem, na początku wiesiela mego.
Wuj1923	Niechaj przyschnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał: jeźlibym nie pokładał Jeruzalem na początku wesela mego.
Gda1881	Niech przylgnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał, jeźlibym nie przełożył Jeruzalemu nad najwiekszę wesele moje.
Gda2017	Niech mi język przylgnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość.
PsBycz	Niechby-przylgnął, język-mój, do-podniebienia-mego, gdybym nie pamiętał-ciebie, jeślibym nie przewyższał Jerozolimy, nad główna radość-moję.
Goet	Niech przylgnie język mój do podniebienia mego, jeślibym ciebie nie pamiętał, jeślibym nie wyniósł Jerozolimy nad najwyższą radość moją!
PsCylk	Niech przylgnie język mój do podniebienia mojego, jeżelibym nie pamiętał ciebie, jeślibym nie stawił Jerozolimy na przedzie radości mojéj.
PsKrusz	Niechaj przylgnie język mój do podniebienia mego, jeślibym o tobie nie wspominał! jeślibym nie wywyższył cię, Jeruzalem, nad największą radość moją!
PsAszk	Niechajż przylgnie język mój do mego podniebienia, Jeśli nie wspomnę ciebie, Jeśli nie wyniosę Jeruzalem nad najwyższą mą uciechę!
PsSzer	Niech przylgnie język mój do podniebienia, jeślibym nie pamiętał o tobie, jeślibym nie wyniósł Jeruzalemu nad największą radość swoją!
Tys1	(136:6) Niech język mi przyschnie do gardła, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie postawię Jeruzalem nad wszelką moją radość.
Tys5	Niech język mi przyschnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie będę przedkładał Jeruzalem ponad największą moją radość.
Bryt	Niech przylgnie język mój do podniebienia, Jeślibym nie pamiętał o tobie, Jeślibym nie wyniósł Jeruzalemu Nad największą radość moją!
Pozn	Niech język mój przyschnie do podniebienia, jeślibym nie pamiętał o tobie, jeślibym nie przeniósł Jeruzalem ponad największą z moich radości.
WarPra	Niech przywrze mi do podniebienia język, jeślibym miał przestać myśleć o tobie, jeśliby Jeruzalem przestało być moją największą radością.
STB	Niech mój język przylgnie do mego podniebienia, jeślibym nie pamiętał o tobie, jeślibym nie postawił Jeruszalaim na przedzie mojej radości.
EIB	Niech mi język przywrze do podniebienia, Jeślibym miał nie pamiętać o tobie, Jeślibym już nie przedkładał Jerozolimy Ponad moją największą radość!

Ps 137,7

PsFlor	(136:9) Pamiętaj, Panie, syny Edom w dzień Jeruzalem, (136:10) jiż to mowią: Zjinaczycie, zjinaczycie aż do założenia w niej!
PsPul	(136:9) Pamiętaj, Panie, syny Edom w dzień Jeruzalem, (136:10) jiż to mołwią: Skażcie, skażcie aż do założenia w niej!
Wuj1923	Pomnij, Panie! na syny Edom, w dzień Jeruzalem, którzy mówią: Spustoszcie, spustoszcie aż do gruntu w nim.
Gda1881	Wspomnij, Panie! na synów Edomskich, i na dzień Jeruzalemski, w który mówili: Poburzcie, poburzcie aż do gruntu w nim.
Gda2017	Pamiętaj, PANIE, synów Edomu i dzień Jeruzalem, gdy mówili: Zburzcie, zburzcie je aż do jego fundamentu.
PsBycz	Pamiętaj Panie, dzieciom Edomu, ten dzień Jerozolimy, tym-rozkazującym: Pustoszcie, pustoszcie, aż-do podstawy, w-niéj.
Goet	Pamiętaj, Panie, dzieciom Edomskim dzień Jerozolimy, którzy mówili: "Zburzcie, zburzcie ją do fundamentu!"
PsCylk	Pamiętaj, Boże, synom Edomu dzień Jerozolimy, którzy wołali: burzcie, burzcie aż do podwalin jéj.
PsKrusz	Wspomnij, Panie na synów Edomu, na dzień Jeruzalem, gdy mówili: "Poburzcie, poburzcie, aż do gruntu w nim!"
PsAszk	Pamiętaj Jehowo synom Edomu Dzień Jeruzalemu. Którzy mówią: "zburzcie, zburzcie, wszystek do gruntu w niem!"
PsSzer	Popamiętaj, Panie, synom Edomowym dzień Jeruzalemu, gdy wołali: Zburzcie, zburzcie je aż do samych posad!
Tys1	(136:7) Wspomnij, Panie, przeciw synom Edomu o dniu Jeruzalem. Oni mówili: «Burzcie, burzcie — nawet jej fundamenty!»
Tys5	Przypomnij, Panie, synom Edomu dzień Jeruzalem, kiedy oni mówili: Burzcie, burzcie - aż do samych fundamentów!
Bryt	Pamiętaj, Panie, synom Edomu dzień Jeruzalemu, Gdy wołali: Zburzcie, zburzcie je aż do samych posad!
Pozn	Zapamiętaj, Jahwe, synom Edomu dzień Jeruzalem, kiedy wołali: Zburzcie je, zburzcie aż po same podwaliny.
WarPra	O Panie, racz nie zapominać synom Edomu tego, co o dniu Jeruzalem mówili: Zburzcie to miasto, zburzcie je do samej ziemi.
STB	WIEKUISTY, pamiętaj synom Edomu dzień Jeruszalaim; tym, co wołali: Burzcie, burzcie aż do jej fundamentów.
EIB	Pamiętaj, PANIE, synom Edomu dzień klęski Jerozolimy, Kiedy wołali: Zburzcie ją, zburzcie ją aż do posad!

Ps 137,8

PsFlor	(136:11) Dziewka babilońska nędzna! Błogosławiony, jenże opłaci tobie opłatę tw❬o❭ję, jąż opłacił❬a❭ jeś nam.
PsPul	(136:11) Cora babilońska nędzna! Błogosławiony, jenże odpłaci tobie odpłatę twoję, jąż odpłacił❬a❭ jeś nam.
Wuj1923	Córko Babilońska, nędznico! błogosławiony, który tobie odda nagrodę twoję, którąś nam zadziałała.
Gda1881	O córko Babilońska! i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, któryć odda nagrodę twoję, za to, coś nam złego uczyniła.
Gda2017	O córko Babilonu, i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, kto ci odpłaci za zło, jakie nam uczyniłaś.
PsBycz	O-córo Babilonu! zburzyć-się-mająca; szczęśliwy, który-odda ci, tę nagrodę-twoję, która nagradzałaś nam.
Goet	Córko babilońska, ty pustoszycielko! Szczęsny ten, który tem samem ci odda, coś ty nam uczyniła!
PsCylk	Córo Babilonu spustoszona, szczęsny kto odpłaci tobie przysługę, którąś przysłużyła się nam.
PsKrusz	Córko babilońska? Ty - zburzona! Błogosławiony, który odpłaci ci za to, coś dla nas uczyniła!
PsAszk	Córo Babylonu, ty zbójecka! Szczęśliw, kto ci odpłaci nagrodę twą, którąś nam płaciła.
PsSzer	Córo babilońska! Ty pustoszycielko! Szczęsny, który ci odpłaci za to, coś nam uczyniła!
Tys1	(136:8) Córo Babilonu, niszczycielko, błogosławiony, który ci odpłaci za zło, które nam wyrządziłaś!
Tys5	Córo Babilonu, niszczycielko, szczęśliwy, kto ci odpłaci za zło, jakie nam wyrządziłaś!
Bryt	Córko babilońska, pustoszycielko! Błogosławiony, kto ci odpłaci to, coś nam wyrządziła!
Pozn	Córo Babilonu, niszczycielko, błogosławiony, który ci odpłaci za krzywdę nam wyrządzoną.
WarPra	O, córko Babilonu, ty, która wszystko burzysz, szczęśliwy, kto tobie odpłaci za to, co nam uczyniłaś.
STB	O, córko Babelu, ty będziesz spustoszona; szczęśliwy, kto ci zrównoważy odpłatę, którą nam zapłaciłaś.
EIB	Córko Babilonu, skazana na zniszczenie! Szczęśliwy będzie ten, kto ci odpłaci tym, czym ty nam płaciłaś!

Ps 137,9

PsFlor	(136:12) Błogosławiony, jen trzymać będzie i przyrazi malutkie swoje ku opoce.
PsPul	(136:12) Błogosławiony, jen trzymać będzie i przyrazi malutkie swoje ku opoce.
Wuj1923	Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dzieci twe o opokę.
Gda1881	Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dziatki twe o skałę.
Gda2017	Błogosławiony, kto schwyci i roztrzaska twe dzieci o skałę.
PsBycz	Szczęśliwy, który-pochwyci, i-uderzywszy-roztrzaska, niemowlęta-twe, o skałę.
Goet	Szczęsny ten, kto pochwyci dziatki twoje i roztrzaska o skałę!
PsCylk	Szczęsny kto pochwyci i roztrąci dzieci twe o skałę.
PsKrusz	Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dziatki twe o skałę!
PsAszk	Szczęśliw, kto pochwyci i roztrzaska twe niemowlęta o skałę!
PsSzer	Szczęsny ten, kto pochwyci i roztrzaska niemowlęta twoje o skałę.
Tys1	(136:9) Błogosławiony, kto schwyci i rozbije o skałę twe dzieci.
Tys5	Szczęśliwy, kto schwyci i roztrzaska o skałę twoje dzieci.
Bryt	Błogosławiony, kto pochwyciI roztrzaska niemowlęta twoje o skałę.
Pozn	Błogosławiony, który pochwyci i roztrzaska twoje niemowlęta o skałę.
WarPra	Błogosławiony ten, kto schwyci i roztrzaska o skałę twoje dzieci!
STB	Szczęśliwy kto pochwyci i roztrąci o skałę twoje dzieci.
EIB	Szczęśliwy będzie ten, kto schwyta twe niemowlęta I je roztrzaska o skałę.

Psalm 138

Ps 138,1

PsFlor	(137:1) Chwalić cię będę, Gospodnie, we wszem siercy mojem, bo słuszał jeś wszytka słowa ust mojich. (137:2a) Przed obliczym ❬anjelskim❭ {albo oczyma anje❬l❭skima} będę gąść tobie
PsPul	(137:1) Chwalić cie będę, ❬Gospodnie❭, we wszem siercu moim, bo słyszał jeś wszystka słowa ust moich. (137:2a) Przed oczyma anjelskima będę piał tobie,
Wuj1923	Samemu Dawidowi. Będęć, Panie, wyznawał ze wszystkiego serca mego, żeś wysłuchał słów ust moich: przed oblicznością Aniołów będęć śpiewał.
Gda1881	Psalm Dawidowy. Wysławiać cię będę, Panie! ze wszystkiego serca mego; przed bogami śpiewać ci będę.
Gda2017	Psalm Dawida. Będę cię wysławiał, PANIE, z całego mego serca; będę ci śpiewał wobec bogów.
PsBycz	Psalm Dawida. Będę-chwalił-Cię, z-całego serca-mojego; ja, wobec Aniołów, będę-śpiéwał-Tobie.
Goet	DAWIDA. Uwielbiać Cię będę z całego serca, przed bogami opiewać Cię będę!
PsCylk	Dawida pieśń. Sławię cię z całego serca, wobec bóztw śpiewam Ci.
PsKrusz	Dawida. Wysławiać Cię będę ze wszystkiego serca mego - przed bogami śpiewać Ci będę.
PsAszk	Dawida (śpiew).Wielbić Cię pragnę wszystkiem sercem mem, przeciw bóstwu będę Cię opiewał.
PsSzer	Dawidowy. Dziękuję Ci, Panie, z całego serca mego, wobec bogów śpiewam Ci.
Tys1	(137:1) Dawidowy. Z całego serca mego będę sławił Cię, Panie, bo usłyszałeś słowa ust moich; będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów,
Tys5	Dawidowy. Będę Cię sławił, <Panie>, z całego mego serca, będę Ci śpiewał w obecności bogów.
Bryt	Dawidowy. Wysławiam cię, Panie, z całego serca mego, Śpiewam ci wobec bogów.
Pozn	Dawida. Z całego serca będę Cię, Jahwe, sławił. W obecności aniołów będę Ci śpiewał.
WarPra	Dawida. Sercem całym dziękować Ci będę, wobec aniołów grać Ci będę i śpiewać.
STB	Pieśń Dawida. Sławię Cię z całego serca, śpiewam Ci wobec bogów.
EIB	Dawidowy. Wysławiam Cię całym swym sercem, Wobec aniołów pragnę Ci grać!

Ps 138,2

PsFlor	(137:2b) i pokłonię się ku kościołu świętemu twemu, i ch❬w❭alić będę imię twoje (137:3) na miłosierdzie twoje i prawdę twoję, ❬bo❭ wieliczył jeś nade [mną] wszytko imię święte twoje.
PsPul	(137:2b) pokłonię sie ku kościołu świętemu twemu i chwalić będę imię twoje (137:3) na miłosierdzie twoje i prawdę twoję, bo wieliczył jeś nade w❬szy❭stko imię święte twoje.
Wuj1923	Będę się kłaniał ku kościołowi twemu świętemu, i będę wyznawał imieniowi twojemu, dla miłosierdzia twego i dla prawdy twojéj; boś uwielbił nade wszystko święte imię twoje.
Gda1881	Będę się kłaniał ku kościołowi twemu świętemu, i będę wysławiał imię twoje dla miłosierdzia twego, i dla prawdy twojej; boś nade wszystko uwielbił imię twoje i wyroki twoje.
Gda2017	Oddam ci pokłon ku twej świętej świątyni i będę wysławiał twoje imię za miłosierdzie twoje i prawdę; bo wywyższyłeś twoje imię i słowo ponad wszystko.
PsBycz	Będę-uwielbiał Cię wszedłszy, do świątyni Swiętości-Twéj, i-będę-wysławiał Imię-Twé, dla dobroci-Twéj, i-dla prawdy-Twojéj; boś wielkiém-uczynił, obok wszystkiéj chwały-Twéj, przyrzeczenie-Twojé.
Goet	Modlić się będę wobec świętej świątyni Twojej, i uwielbiać imię Twoje dla dobroci i wierności Twojej; boś nade wszystko wywyższył imię Swoje i obietnicę Swoją.
PsCylk	Korzę się przed przybytkiem Twoim świętym, wysławiam imię Twoje, za łaskę Twoję, za prawdę Twoję; boś wyniósł nad wszystko imię Twoje, słowo Twoje.
PsKrusz	Będę się kłaniał ku kościołowi Twemu świętemu, i Twoje imię wysławiać będę dla miłosierdzia Twego i dla prawdy Twojej, albowiem nad wszystko wywyższyłeś imię Twe i wyroki Twoje.
PsAszk	Schylę się kornie ku pałacowi świętości Twojej i wielbić będę imię Twe z powodu łaski Twej i z powodu prawdy Twej, iżeś wielkiem uczynił powiedzenie Twoje ponad wszystko imię Twe.
PsSzer	Pokłon czynię przed świętym Twym przybytkiem i wysławiam imię Twoje za łaskę Twoją i za wierność Twoją, bo nade wszystko wywyższyłeś imię swoje i Słowo swoje.
Tys1	(137:2) na twarz upadnę w Twoim świętym przybytku. I będę sławił Twe imię za dobroć Twoją i wierność, bo uczyniłeś wielkimi ponad wszystko Twe imię i obietnicę.
Tys5	Oddam pokłon w stronę Twego świętego przybytku. I będę dziękował Twemu imieniu za łaskę Twoją i wierność, bo wywyższyłeś ponad wszystko Twoje imię i obietnicę.
Bryt	Oddaję pokłon przybytkowi twemu świętemuI wysławiam imię twoje Za łaskę i za wierność twoją, Bo nad wszystko wywyższyłeś imię i słowo swoje.
Pozn	Złożę głęboki ukłon przed Twoim świętym Przybytkiem i będę wysławiał Twoje Imię za Twoją łaskawość, za wierność Twoją, bo wywyższyłeś Twoją obietnicę ponad wszelkie imię.
WarPra	Będę się kłaniał Twojemu przybytkowi, Twemu Imieniu będę dziękował za łaskę i wierność. Bo przyjąć raczyłeś słowa ust moich, bo Imię Twoje i słowo wywyższyłeś nad wszystko.
STB	Korzę się przed Twym świętym Przybytkiem, wysławiam Twoje Imię za Twą łaskę oraz za Twoją prawdę, bo wyniosłeś Twe Imię i Twoje Słowo nade wszystko.
EIB	Składam pokłon w stronę Twego świętego przybytku I wysławiam Twe imię - Za Twoją łaskę i wierność, Bo swą obietnicę uczyniłeś ważniejszą niż wszystko inne.

Ps 138,3

PsFlor	(137:4) W ktorykoli dzień wzowę cię, usłyszy mie, wzmnożysz w duszy mojej siłę {albo moc}.
PsPul	(137:4) W ktorykoli dzień wzowę ciebie, wysłuchaj mie, rozmnożysz w duszy mojej siłę.
Wuj1923	W którykolwiek dzień wzywać cię będę, wysłuchaj mię: rozmnożysz moc w duszy mojéj.
Gda1881	W dzień, któregom cię wzywał, wysłuchałeś mię, a posiliłeś mocą duszę moję.
Gda2017	W dniu, gdy cię wzywałem, wysłuchałeś mnie i mocą posiliłeś moją duszę.
PsBycz	W-dniu wołania-mego, a-odpowiadałeś-mi; Ty-wzmacniałeś-mię, w-duszy-méj, siłą.
Goet	Dnia, kiedym wzywał, wysłuchałeś mnie, dałeś odwagę i siłę duszy mojej.
PsCylk	W dzień, kiedym Cię wzywał, wysłuchałeś mnie, pokrzepiłeś mnie, a w mojéj duszy, moc.
PsKrusz	W dniu, któregom Cię wzywał, wysłuchałeś mnie; duszy mojej udzieliłeś mocy.
PsAszk	Dnia, żeć wołam, Ty mi odpowiesz, dumną mocą wyposażysz mnie na duszy mej.
PsSzer	Gdy wzywałem Cię, wysłuchałeś mnie, dodałeś mocy duszy mojej.
Tys1	(137:3) Kiedym Cię wzywał, wysłuchałeś mię, pomnożyłeś moc mojej duszy.
Tys5	Kiedy Cię wzywałem, wysłuchałeś mnie, pomnożyłeś siłę mej duszy.
Bryt	W dniu, gdy cię wzywałem, wysłuchałeś mnie, Dodałeś mocy duszy mojej.
Pozn	Wysłuchałeś mnie w dniu, gdy do Ciebie wołałem, dodałeś sił mojej duszy.
WarPra	Wysłuchałeś mnie w dniu, gdy do Ciebie wołałem, i umocniłeś bardzo moją duszę.
STB	W dzień, kiedy Cię wzywałem wysłuchałeś mnie, mocą pokrzepiłeś mą duszę.
EIB	W dniu, kiedy Cię wzywałem, odpowiedziałeś mi I dodałeś sił mojej duszy.

Ps 138,4

PsFlor	(137:5) Chwalić cię będą, Panie, wszytcy krolewie ziemie, bo słyszali wszytki słowa ust twojich,
PsPul	(137:5) Chwalić cie będą wszystcy krolowie ziemie, bo słyszeli wszystka słowa ust twoich,
Wuj1923	Niech ci wyznawają, Panie, wszyscy królowie ziemscy; bo słyszeli wszystkie słowa ust twoich.
Gda1881	Wysławiać cię będą, Panie! wszyscy królowie ziemi, gdy usłyszą wyroki ust twoich.
Gda2017	Wszyscy królowie będą cię wysławiali, PANIE, gdy usłyszą słowa twoich ust.
PsBycz	Będą-chwalili Cię, Panie, wszyscy królowie ziemi, gdy usłyszą słowa ust-Twoich.
Goet	Wszyscy królowie ziemi uwielbiać Cię będą, Panie, gdy usłyszą słowa ust Twoich:
PsCylk	Hołdować Ci będą, Boże, wszyscy królowie ziemi, bo usłyszeli wyroki ust Twoich.
PsKrusz	Wysłuchiwać Cię będą, Panie, wszyscy królowie ziemscy, gdy usłyszą wyroki ust Twoich.
PsAszk	Będąć sławić Jehowo wszystkie ziemi króle, skoro zrozumieją powiedzenia Twych ust.
PsSzer	Wysławiać cię będą Panie, wszyscy królowie ziemi, gdy usłyszą Słowa ust Twoich.
Tys1	(137:4) Wszyscy królowie ziemi będą Cię, Panie, wielbili, gdy posłyszą słowa ust Twoich;
Tys5	Wszyscy królowie ziemi będą Ci dziękować, Panie, gdy posłyszą słowa z ust Twoich;
Bryt	Wysławiać cię będą, Panie, wszyscy królowie ziemi, Gdy usłyszą słowa ust twoich.
Pozn	Sławić będą Cię, Jahwe, wszyscy królowie ziemi, skoro usłyszą obietnice ust Twoich.
WarPra	Niech Cię sławią, o Panie, królowie świata, gdy dojdą do nich słowa ust Twoich.
STB	Będą Ci składać hołd, o WIEKUISTY, wszyscy królowie ziemi, bo usłyszeli wyroki z Twoich ust.
EIB	Wysławiać Cię będą, PANIE, wszyscy królowie ziemi, Gdy tylko usłyszą Twoje obietnice.

Ps 138,5

PsFlor	(137:6) bychą piali na drogach panowych, bo wielika jest sława twoja panowa,
PsPul	(137:6) a piać będą na drogach bożych, bo wielika jest sława boża,
Wuj1923	I niech śpiewają na drogach Pańskich, iż wielka jest chwała Pańska.
Gda1881	I będą śpiewali o drogach Pańskich, a iż wielka jest chwała Pańska.
Gda2017	I będą śpiewali o drogach PANA, że wielka jest chwała PANA.
PsBycz	I-pójdą, w-drogach Pana; ponieważ wielką, chwała Pana.
Goet	I opiewać będą drogi Pańskie, albowiem wielka jest wspaniałość Pańska!
PsCylk	I śpiewać będą o drogach Bożych, jak wielkim majestat Boga.
PsKrusz	I będą śpiewali o drogach Pańskich, albowiem wielka jest chwała Pańska.
PsAszk	I śpiewać będą na drogach Jehowy, gdyż wielką chwała Jehowy.
PsSzer	I będą opiewali drogi Pańskie, gdyż wielka jest chwała Pana.
Tys1	(137:5) i drogi Pańskie będą opiewać: «Prawdziwie, chwała Pańska jest wielka».
Tys5	i będą opiewać drogi Pańskie, bo chwała Pańska jest wielka.
Bryt	Będą opiewali drogi Pańskie, Gdyż wielka jest chwała Pana.
Pozn	I będą opiewać drogi Jahwe, wielka jest bowiem chwała Jahwe.
WarPra	Niech opiewają drogi Pańskie, bo wielka jest chwała Pana.
STB	Będą śpiewać o drogach BOGA i jak wielkim jest majestat BOGA.
EIB	Będą wysławiać Twoje drogi, PANIE, Gdyż chwała PANA jest wielka.

Ps 138,6

PsFlor	(137:7) bo wysoki Pan a śmierna ogląda, a wysoka od daleka znaje.
PsPul	(137:7) bo wysoki Gospodzin a śmierna ogląda, a wysoka od daleka znaje.
Wuj1923	Albowiem wysoki Pan, a na niskie patrzy: a wysokie zdaleka poznawa.
Gda1881	A choć wywyższony jest Pan, wszakże na uniżonego patrzy, a wysokomyślnego z daleka poznaje.
Gda2017	A choć wywyższony jest PAN, jednak ma wzgląd na pokornego, a wyniosłego poznaje z daleka.
PsBycz	Chociaż wysoko Pan, wszelako-poniżonego widzi; a,-wyniosłego, z-daleka poznaje.
Goet	Albowiem Pan jest wywyższony i patrzy na uniżonego, i poznaje zdaleka pysznego.
PsCylk	Bo wysoko Bóg, a na poniżonych baczy, i wzniosłego zdaleka dojrzy.
PsKrusz	Choć wielki jest Pan, jednak na uniżonego patrzy i wyniosłego zdaleka poznaje.
PsAszk	Boć wyniosły Jehowa a niski to ujrzy i wysoki zdaleka oznajmi.
PsSzer	Choć Pan jest wzniosły, jednak spogląda na uniżonego, a dumnego z daleka poznaje.
Tys1	(137:6) Prawdziwie, Pan jest wzniosły, a patrzy na pokornego, na pyszałka zaś spoziera z daleka.
Tys5	Tak, Pan jest wzniosły i patrzy łaskawie na pokornego, pyszałka zaś dostrzega z daleka.
Bryt	Zaiste, wzniosły jest Pan, a jednak spogląda na uniżonego, A dumnego z daleka poznaje.
Pozn	Naprawdę Jahwe jest wzniosły, ale na pokornego spogląda, pysznego zaś poznaje tylko z daleka.
WarPra	Zaprawdę, Pan jest wspaniały, ale ma wzgląd na maluczkich, a pychę wyniosłych poznaje z daleka.
STB	Gdyż WIEKUISTY przebywa wysoko, a uważa na poniżonych i z daleka rozpoznaje wyniosłego.
EIB	Tak! Choć PAN jest potężny, dostrzega uniżonego - Dumnego natomiast rozpoznaje z daleka.

Ps 138,7

PsFlor	(137:8) Będęli chodzić weśrod zamęta, ożywisz mię, i nad gniewem nieprzacielow mojich wściągnął jeś rękę twoję, i zbawiona mię uczyniła prawica twoja.
PsPul	(137:8) Będęli chodzić weśrzod zamęta, ożywisz mie, a na gniew nieprzyjacielow moich rozciągnąłeś rękę twoję i zbawionym mie uczyni prawica twoja.
Wuj1923	Jeźlibym chodził w pośrodku utrapienia, ożywisz mię: a na gniew nieprzyjaciół moich wyciągnąłeś rękę twoję: i zbawiła mię prawica twoja.
Gda1881	Jeźlibym chodził w pośród utrapienia, ożywisz mię; przeciw popędliwości nieprzyjaciół moich wyciągniesz rękę twoję, a prawica twoja wyswobodzi mię.
Gda2017	Choćbym chodził pośród utrapienia, ożywisz mnie; wyciągniesz swoją rękę przeciw gniewowi moich nieprzyjaciół, a twoja prawica mnie wybawi.
PsBycz	Gdy spędzam-życie, w-pośród ucisku, Ty-ożywiasz-mię; Ty, nad gniéwem nieprzyjaciół-mych, rozciągasz rękę-Twoję, i-ocalasz-mię prawicą-Twoją.
Goet	Gdy chodzę wpośród ucisku, zachowasz mię przy życiu; przeciwko gniewowi wrogów moich wyciągniesz rękę Swoją, a prawica Twoja wybawi mnie.
PsCylk	Gdy chodzić będę pośród niedoli, dasz mi żyć, naprzekór wrogom moim podasz rękę Twoję, i wspomoże mnie prawica Twoja.
PsKrusz	Gdybym chodził wpośród utrapienia, ożywisz mnie; na gniew nieprzyjaciół mych wyciągniesz rękę swą i wybawi mnie prawica Twoja.
PsAszk	Gdy wnijdę we wnętrze utrapienia, Ty mię ożywisz, zeszlesz rękę Twą na twarz moich wrogów a wybawi mnie prawica Twa.
PsSzer	Choćbym znalazł się w niedoli, Ty mnie zachowasz, na złość nieprzyjaciół moich; wyciągniesz rękę, a prawica Twoja wybawi mnie.
Tys1	(137:7) Ty podtrzymujesz mi życie. Gdy chodzę wśród utrapienia, wyciągasz rękę przeciw gniewowi mych wrogów, zbawia mię Twoja prawica.
Tys5	Gdy chodzę wśród utrapienia, Ty zapewniasz mi życie, wbrew gniewowi mych wrogów; wyciągasz swą rękę, Twoja prawica mnie wybawia.
Bryt	Choćbym się znalazł w niedoli, Ty mnie zachowasz przy życiu. Przeciwko złości nieprzyjaciół moich wyciągniesz rękę, A prawica twoja wybawi mnie.
Pozn	Choćbym się znalazł w ucisku, zachowasz mi życie, przeciw gniewowi mych nieprzyjaciół wyciągasz Twą rękę, wybawia mnie Twoja prawica.
WarPra	Choćbym musiał znosić udręczenie największe, Ty mnie zachowasz przy życiu. Wyciągniesz rękę przeciw mym śmiertelnym wrogom i wspomoże mnie Twoja prawica.
STB	Gdy będę chodził wśród niedoli dasz mi żyć, na przekór moim wrogom podasz mi Twoją rękę i mnie wspomoże Twa prawica.
EIB	Choćbym się znalazł w największej niedoli, Zachowasz me życie mimo gniewu mych wrogów, Wyciągniesz swoją rękę, swą prawicą mnie wybawisz.

Ps 138,8

PsFlor	(137:9) Pan opłaci za mię. Pan❬ie❭, miłosierdzie twoje na wieki, działa ręku twoju nie gardzi.
PsPul	(137:9) Gospodzin zapłaci za mie. Gospodnie, miłosierdzie twoje na wieki, działa ręku twoju nie gardzi.
Wuj1923	Pan odda za mię: Panie, miłosierdzie twoje na wieki: dzieła rąk twoich nie wzgardzaj.
Gda1881	Pan wszystko za mię wykona. O Panie! miłosierdzie twoje trwa na wieki; sprawy rąk twoich nie opuścisz.
Gda2017	PAN dokona wszystkiego za mnie. PANIE, twoje miłosierdzie trwa na wieki; nie opuszczaj dzieł twoich rąk.
PsBycz	Pan dokończy, sprawy swéj, za-mnie; Panie, dobroć-Twoja, na-wieki; Ty, dziéł rąk-Twych, nie osłabisz.
Goet	Pan tego za mnie dokona! Panie, dobroć Twoja trwa na wieki. Nie opuść dzieła rąk Swoich!
PsCylk	Bóg dokona dla mnie, Boże, łaska Twoja na wieki, dzieł rąk Twoich nie zaniechaj.
PsKrusz	Pan odpłaci za mnie! Panie, miłosierdzie Twoje wieczne! Dzieł rąk Twoich nie opuszczę!
PsAszk	Jehowa dokona dzieła za mnie. - Jehowo, łaska Twoja na wieczność - dzieł rąk Twoich nie popuszczaj!
PsSzer	Pan dokona tego dla mnie. Panie, łaska Twoja trwa na wieki, nie zaniechaj dzieł rąk swoich!
Tys1	(137:8) Co rozpocząłem, Pan za mnie skończy. Panie, Twa dobroć trwa na wieki; nie porzucaj dzieła rąk Twoich.
Tys5	Pan za mnie [wszystkiego] dokona. Panie, na wieki trwa Twoja łaska, nie porzucaj dzieła rąk Twoich!
Bryt	Pan dokona tego dla mnie. Panie, łaska twoja trwa na wieki, Nie zaniechaj dzieła rąk twoich!
Pozn	Jahwe to dla mnie wypełni. Twoja łaskawość, Jahwe, jest wieczna, nie porzucaj dzieł Twoich rąk.
WarPra	Pan tego dokona. Wieczna jest, o Panie, dobroć Twoja. Racz nie wyrzekać się dzieła rąk Twoich.
STB	BÓG tego dla mnie dokona. WIEKUISTY, Twoja łaska na wieki, nie zaniechaj dzieł Twoich rąk.
EIB	PAN dokona odpłaty za to, jak mnie traktowano! PANIE, Twoja łaska trwa wiecznie, Nie porzucaj dzieł Twoich rąk!

Psalm 139

Ps 139,1

PsFlor	(138:1a) Panie, skusił jeś mię i poznał jeś mię,
PsPul	(138:1a) Gospodnie, skusił jeś mie i poznał jeś mie,
Wuj1923	Na koniec, Psalm Dawidowi. Panie, doświadczyłeś mię, i doznałeś mię.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, przeniknąłeś mnie i znasz mnie.
PsBycz	Naczelnikowi-muzyki, Dawida Psalm, dany do grania. Panie, przeniknąłeś-mię i-poznałeś.
Goet	PRZEWODNIKOWI chóru. Dawida. Psalm. Panie, Tyś mię zbadał i znasz mnie!
PsCylk	Przewodnikowi chóru. Dawida pieśń. Boże, Ty zbadałeś mnie i znasz.
PsKrusz	Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. Panie! Doświadczyłeś i poznałeś mnie!
PsAszk	Dyrygentowi. Śpiew Dawida. Jehowo, wybadałeś mnie i znasz.
PsSzer	Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. Panie, zbadałeś mnie i znasz.
Tys1	(138:1) Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm. Przenikasz i znasz mnie, Panie.
Tys5	Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm. Panie, przenikasz i znasz mnie,
Bryt	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. Panie, zbadałeś mnie i znasz.
Pozn	Kierownikowi chóru; Psalm Dawida. Przejrzałeś mnie, Jahwe, i znasz mnie,
WarPra	Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. O Panie, Ty mnie przenikasz i znasz dobrze,
STB	Przewodnikowi chóru. Pieśń Dawida. WIEKUISTY, Ty mnie zbadałeś i znasz.
EIB	Dla prowadzącego chór. Dawidowy. Psalm. PANIE, zbadałeś mnie i znasz.

Ps 139,2

PsFlor	(138:1b) ty poznał jeś siedzenie moje i wkrzeszenie moje. (138:2a) Urozumiał jeś myśli moje z daleka,
PsPul	(138:1b) ty jeś poznał siedzenie moje i wskrzeszenie moje. (138:2a) Urozumiał jeś myśli moje z daleka,
Wuj1923	Tyś doznał siedzenia mego i wstawania mego: wyrozumiałeś myśli moje z daleka.
Gda1881	Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.
Gda2017	Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.
PsBycz	Ty znasz siadanié-mé, i-wstawanié-mojé; Ty-pojmujesz myśli-me, z-daleka.
Goet	Ty wiesz, kiedy siadam i kiedy wstaję, rozumiesz myśli moje zdaleka.
PsCylk	Ty znasz spoczynek mój i wstawanie moje, wyrozumiewasz myśl moję zdaleka.
PsKrusz	Ty wiesz, kiedy siedzę i kiedy wstaję; znasz myśli moje z oddali.
PsAszk	Tyś poznał siedzenie me i me wstawanie, mej myśli najgłębszej mosty budujesz z dalekości.
PsSzer	Ty wiesz, kiedy siedzę i kiedy wstaję, rozumiesz myśl moją z daleka.
Tys1	(138:2) Znasz mnie, gdy siedzę i wstaję. Z daleka myśli moje pojmujesz,
Tys5	Ty wiesz, kiedy siadam i wstaję. Z daleka przenikasz moje zamysły,
Bryt	Ty wiesz, kiedy siedzę i kiedy wstaję, Rozumiesz myśl moją z daleka.
Pozn	znasz mnie, gdy siadam i kiedy wstaję, przenikasz z daleka moje myśli.
WarPra	Ty wiesz o mnie wszystko, gdy siedzę lub stoję, wszystkie moje myśli rozpoznajesz z daleka.
STB	Ty znasz mój odpoczynek, moje wstawanie i z daleka rozumiesz mą myśl.
EIB	Sam wiesz, kiedy siedzę i kiedy wstaję, Rozumiesz moją myśl z daleka.

Ps 139,3

PsFlor	(138:2b) drogę moję i powrozek moj wybadał jeś. (138:3a) I szwytki drogi moje spatrzył jeś,
PsPul	(138:2b) ścieżkę moję i powrozek moj wybadał jeś. (138:3a) I wszystki drogi me przeźrzał jeś,
Wuj1923	Wyśladowałeś ścieżkę moję i sznur mój: i przewidziałeś wszystkie drogi moje.
Gda1881	Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.
Gda2017	Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.
PsBycz	Ty, drogę-mę, i-zakątek-légania-mego, wytropiasz; nawet-wszemi drogami-mojemi, zwykłeś-zarządzać.
Goet	Czy chodzę lub leżę, Ty obserwujesz mnie, i wszystkie drogi moje są Tobie znane.
PsCylk	Chód mój i leżenie moje wyśledziłeś, a na wszystkie drogi moje baczysz.
PsKrusz	Chodzenie moje i leżenie moje zbadałeś! i wszystkie drogi moje poznałeś.
PsAszk	Rozpostarłeś ścieżkę mą i legowisko moje, a do wszystkich dróg moich nawykłeś.
PsSzer	Ty wyznaczasz mi drogę i spoczynek, wiesz dobrze o wszystkich ścieżkach moich.
Tys1	(138:3) spoglądasz, gdy spoczywam i chodzę, i zważasz na wszystkie me drogi.
Tys5	widzisz moje działanie i mój spoczynek i wszystkie moje drogi są Ci znane.
Bryt	Ty wyznaczasz mi drogę i spoczynek, Wiesz dobrze o wszystkich ścieżkach moich.
Pozn	Czy chodzę, czy spoczywam, Ty wiesz o mnie, dajesz baczenie na wszystkie moje drogi.
WarPra	Jest Ci wiadomo, kiedy chodzę i kiedy spoczywam, znane Ci są dobrze wszystkie moje drogi.
STB	Ty wyśledziłeś mój chód, moje leżenie i uważasz na wszystkie me drogi.
EIB	Wyznaczasz mi marszrutę i spoczynek, Jesteś świadom wszystkich moich dróg.

Ps 139,4

PsFlor	(138:3b) bo nie jest mołwy w języce mojem. (138:4a) Owa ty, Panie, poznał jeś wszytka,
PsPul	(138:3b) bo nie jest mołwa w języce moim. (138:4a) Owa ty, Gospodnie, poznał jeś wszystka,
Wuj1923	Bo niemasz mowy w języku moim: oto, Panie, tyś poznał wszystkie rzeczy.
Gda1881	Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.
Gda2017	Zanim na moim języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.
PsBycz	Bo, nie mając jeszcze słowa, na-języku-moim; otóż, Panie, już wiész wszystko.
Goet	Nim słowo jest na języku moim, oto, Panie, Ty znasz je dokładnie!
PsCylk	Bo zanim wyraz na języku moim, już, Boże, znasz go cały.
PsKrusz	Gdy jeszcze niema wyrazu na języku moim, oto Ty, Panie, wszystko wiesz.
PsAszk	Boć niemasz na języku mym słowa, - oto Ty Jehowo je znasz w całości.
PsSzer	Jeszcze nie ma słowa na języku moim, a Ty, Panie, znasz je dokładnie.
Tys1	(138:4) Choć jeszcze nie mam słowa na języku: Ty, Panie, już znasz je w całości.
Tys5	Choć jeszcze nie ma słowa na moim języku, Ty, Panie, już znasz je w całości.
Bryt	Jeszcze bowiem nie ma słowa na języku moim, A Ty, Panie, już znasz je całe.
Pozn	Zanim język mój wypowie słowo, Ty, Jahwe, znasz je już doskonale.
WarPra	Zanim mój język wypowie jakieś słowo, Ty, Panie, znasz je już dobrze.
STB	Bo zanim wyraz pojawi się na mym języku, WIEKUISTY, Ty już go cały znasz.
EIB	Tak, choć jeszcze nie mam słowa na języku, Ty już je znasz, PANIE - całe.

Ps 139,5

PsFlor	(138:4b) poślednia i stara, ty stworzył jeś mię i położył jeś na mię rękę twoję.
PsPul	(138:4b) niniesza i stara, ty stworzył jeś mie i położyłeś na mię rękę twoję.
Wuj1923	Najpośledniejsze i dawne: tyś mię utworzył i położyłeś na mnie rękę swoję.
Gda1881	Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.
Gda2017	Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.
PsBycz	Tyłem, i-przodem, ściskasz-mię, i-kładziesz, na-mnie, rękę-Twoję.
Goet	Z tyłu i z przodu otoczyłeś mię i położyłeś na mnie rękę Swoją.
PsCylk	Ze wszech stron opasałeś mnie, i położyłeś na mnie dłoń Twoję.
PsKrusz	Z tyłu i z przodu otoczyłeś mnie i położyłeś rękę swą nademną.
PsAszk	Wstecz i wprzód mnie ścisnąłeś i położysz na mnie Twą dłoń.
PsSzer	Ogarniasz mnie z tyłu i z przodu i trzymasz na mnie rękę swoją.
Tys1	(138:5) Ty mnie ogarniasz od pleców i z przodu, i kładziesz na mnie swą rękę.
Tys5	Ty ogarniasz mnie zewsząd i kładziesz na mnie swą rękę.
Bryt	Ogarniasz mnie z tyłu i z przoduI kładziesz na mnie rękę swoją.
Pozn	Otaczasz mnie ze wszystkich stron i kładziesz na mnie swą dłoń.
WarPra	Ty mnie otaczasz ze wszystkich stron i kładziesz na mnie Twoje ręce.
STB	Ze wszystkich stron mnie opasałeś i położyłeś na mnie Twoją dłoń.
EIB	Ogarniasz mnie z tyłu i z przodu I kładziesz na mnie swoją dłoń.

Ps 139,6

PsFlor	(138:5) Dziwno się uczyniła nauka twoja ze mnie, potwir❬d❭zona jest, a nie mogę k niej.
PsPul	(138:5) Dziwna sie uczyniła nauka twoja ze mnie, postrobiła sie, a nie mogę k niej.
Wuj1923	Dziwną się stała znamioność twoja z strony mnie: zmocniła się, i nie będę mógł do niéj.
Gda1881	Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.
Gda2017	Zbyt cudowna jest dla mnie twoja wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.
PsBycz	Dziwniejszą, wiadomość Twa, niżeli-pojęcié-mojé, i tak szczytną, że nie zdołam, przybliżyć się myślą, do-niéj.
Goet	Zbyt cudowne jest poznanie to dla mnie, zbyt wysokie, abym je pojął.
PsCylk	Niedościgłém dla mnie zrozumienie tego, tak wzniosłe, że nie podołam mu.
PsKrusz	Ta wiedza jest zbyt dziwna dla mnie - za wysoka jest, abym mógł ją pojąć.
PsAszk	Cudowne poznanie, wyższe nademnie, nie dam mu rady!
PsSzer	Zrozumienie tego jest dla mnie przedziwne, za wysokie, bym to pojął.
Tys1	(138:6) Zbyt dziwna jest dla mnie ta wiedza i wzniosła: nie mogę jej pojąć.
Tys5	Przedziwna jest dla mnie Twa wiedza, zbyt wzniosła, nie mogę jej pojąć.
Bryt	Zbyt cudowna jest dla mnie ta wiedza, Zbyt wzniosła, bym ją pojął.
Pozn	Przedziwna, ponad moje pojęcie wiedza, tak wzniosła, że dosięgnąć jej nie mogę.
WarPra	Przedziwna jest dla mnie ta wiedza, zbyt wysoka, nie mogę jej pojąć.
STB	Niedościgłym jest dla mnie tego zrozumienie, i tak wzniosłe, że temu nie podołam.
EIB	Zbyt cudowna jest dla mnie ta wiedza, Zbyt wzniosła, bym ją pojął.

Ps 139,7

PsFlor	(138:6) Kamo pojdę ❬od ducha❭ twego? A kamo od oblicza twego uciekę?
PsPul	(138:6) Kamo pojdę od ducha twego? A kamo od oblicza twego uciekę?
Wuj1923	Dokąd pójdę od ducha twego? a kędy uciekę od oblicza twego?
Gda1881	Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?
Gda2017	Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?
PsBycz	Gdzież pójdę, przed Duchem-Twym? i-dokądże, przed-obliczem-Twojém, uciekę?
Goet	Dokądże mam pójść przed duchem Twoim, i dokąd uciec przed obliczem Twojem?
PsCylk	Dokąd ujdę przed duchem Twoim, i dokąd przed obliczem Twojém schronię się.
PsKrusz	Dokąd ujdę przed duchem Twoim, i dokąd przed obliczem Twojem ucieknę?
PsAszk	Dokądże pójdę przed duchem Twym i dokąd przed Twojem ucieknę obliczem?
PsSzer	Dokąd ujdę przed duchem Twoim? I dokąd ucieknę przed obliczem Twoim?
Tys1	(138:7) Gdzież się oddalę od ducha Twojego? Gdzie ucieknę od Twego oblicza?
Tys5	Gdzież odejdę daleko od Twojego ducha? Gdzie ucieknę od Twego oblicza?
Bryt	Dokąd ujdę przed duchem twoim? I dokąd przed obliczem twoim ucieknę?
Pozn	Gdzież będę mógł ujść przed duchem Twoim, dokądże uciec przed Twoim obliczem?
WarPra	Gdzie się ukryję przed Twoim duchem, gdzie się schowam przed Twoim obliczem?
STB	Dokąd ujdę przed Twoim Duchem; dokąd się schronię przed Twym obliczem?
EIB	Dokąd ujdę przed Twoim Duchem? Dokąd przed Twym obliczem ucieknę?

Ps 139,8

PsFlor	(138:7) Acz wstąpię na niebo, ty tamo jeś, acz wstąpię do piekła, tu ty jeś.
PsPul	(138:7) Acz wstąpię na niebo, ty tamo jeś, acz zstąpię do piekła, tu ty jeś.
Wuj1923	Jeźli wstąpię do nieba, tameś ty jest: jeźli zstąpię do piekła, tameś jest.
Gda1881	Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny.
Gda2017	Jeśli wstąpię do nieba, jesteś tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś.
PsBycz	Jeślibym wszedł na-górę niebios, tameś Ty; a-posłalibym sobie, w grobie, otoś-tu-Ty.
Goet	Gdybym wstąpił ku niebu, Ty tam jesteś; gdybym sobie posłał w otchłani, oto i tam jesteś!
PsCylk	Gdybym się wzniósł ku niebu, tam Ty, i gdybym sobie usłał w otchłani, tuż jesteś.
PsKrusz	Choćbym wstąpił do nieba, tam Ty jesteś i choćbym sobie posłał w grobie - otoś obecny!
PsAszk	(139:9) Jeśli ku niebiosom się wzbiję, tam Tyś jest, a jeśli przepaść wyścielę - otoś Ty!
PsSzer	Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, a jeśli przygotuję sobie posłanie w krainie umarłych, oto tam jesteś.
Tys1	(138:8) Gdy wstąpię do nieba, tam jesteś; jesteś przy mnie, gdy się w Otchłań położę.
Tys5	Gdy wstąpię do nieba, tam jesteś; jesteś przy mnie, gdy się w Szeolu położę.
Bryt	Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, A jeśli przygotuję sobie posłanie w krainie umarłych, I tam jesteś.
Pozn	Jeśli wstąpię na niebiosa - tam jesteś, jeśli spocznę w otchłani - Tyś też tam.
WarPra	Gdy do niebios wstąpię, jesteś tam, gdy zstępuję w zaświaty, wychodzisz mi naprzeciw.
STB	Gdybym się wzniósł ku niebu Ty tam jesteś; gdybym sobie usłał w Krainie Umarłych jesteś tuż.
EIB	Gdybym wstąpił do nieba - Ty tam jesteś, Gdybym się skrył w świecie zmarłych - jesteś i tam!

Ps 139,9

PsFlor	(138:8) Acz wezmę pierze moje rano i przebywać będę w krajoch morza,
PsPul	(138:8) Acz wezmę pierze moje rano i przebywać będę w krajoch morza,
Wuj1923	Jeźli wezmę skrzydła moje rano, a będę mieszkał na końcu morza:
Gda1881	Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,
Gda2017	Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;
PsBycz	Wzniosłlibym-się skrzydłami zorzy-porannéj, i, zatrzymał-się, u-kończyn morza;
Goet	Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, i przeniósłbym się na krańce morza,
PsCylk	Gdybym wziął skrzydła jutrzni, spoczął na krańcu morza.
PsKrusz	Wziąłbym skrzydła zorzy porannej, zamieszkałbym na krańcu morza,
PsAszk	(139:10) Podniosę skrzydła jutrzenki, na końcu morza osiądnę.
PsSzer	Gdybym wziął skrzydła rannej zorzy i chciał spocząć na krańcu morza,
Tys1	(138:9) Jeżeli wezmę skrzydła jutrzenki, jeśli zamieszkam na krańcu morza:
Tys5	Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, zamieszkał na krańcu morza,
Bryt	Gdybym wziął skrzydła rannej zorzyI chciał spocząć na krańcu morza,
Pozn	Gdybym wziął skrzydła jutrzenki i osiadł na krańcach morza,
WarPra	Gdybym mógł mieć skrzydła jutrzenki i zdołał się znaleźć na odległym morzu,
STB	Gdybym wziął skrzydła jutrzenki i spoczął na krańcu morza
EIB	Gdybym wziął skrzydła jutrzenki I osiadł aż na krańcach morza,

Ps 139,10

PsFlor	(138:9) bo i tamo ręka twoja przewiedzie mię i trzymać mię będzie prawica twoja.
PsPul	(138:9) bo i tamo ręka moja przewiedzie mie i trzymać mie będzie prawica twoja.
Wuj1923	I tam mię doprowadzi ręka twoja, i trzymać mię będzie prawica twoja.
Gda1881	I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.
Gda2017	I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.
PsBycz	Nawet tam, ręka-Twa, powiodłaby-mię, i-ujęłaby-mię, prawica-Twoja.
Goet	Nawet tam prowadziłaby mię ręka Twoja, i ujęłaby mnie prawica Twoja!
PsCylk	Nawet tam ręka Twoja powiodłaby mnie, a ujęła prawica Twoja.
PsKrusz	również tam prowadziłaby mnie ręka Twoja i dosięgłaby mnie prawica Twoja!
PsAszk	(139:11) I tam Twoja powiedzie mnie ręka, zatrzyma mnie Twa prawica.
PsSzer	nawet tam ujęłaby mnie Twoja ręka, dosięgłaby mnie Twoja prawica.
Tys1	(138:10) tam również ręka Twa będzie mnie wiodła i podtrzyma mię Twoja prawica.
Tys5	tam również Twa ręka będzie mnie wiodła i podtrzyma mnie Twoja prawica.
Bryt	Nawet tam prowadziłaby mnie ręka twoja, Dosięgłaby mnie prawica twoja.
Pozn	nawet tam mnie prowadzi Twoja ręka i tam mnie dosięgnie Twoja prawica.
WarPra	tam też dosięgłaby mnie Twoja ręka, tam również by mnie podtrzymała Twoja prawica.
STB	nawet tam zaprowadzi mnie Twoja ręka i ujmie Twoja prawica.
EIB	Nawet tam wiodłaby mnie Twa ręka, Uchwyciła Twa prawa dłoń.

Ps 139,11

PsFlor	(138:10) I rzekł jeśm: Snadź ćmy podepcą mię a noc poświecenie moje w rozkoszech mojich,
PsPul	(138:10) I rzekłem: Snadź ćmy podepcą mie a noc poświecenie moje w rozkoszach moich,
Wuj1923	I rzekłem: Owa podobno ciemności zakryją mię: i noc oświecenie moje, w rozkoszach moich;
Gda1881	Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,
Gda2017	Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc będzie dokoła mnie światłem.
PsBycz	A-myśIałlibym: Przecież ciemności, zaciemnią-mię; Iecz-noc, jasnością, około-mnie.
Goet	A gdybym rzekł: "Niech ciemność całkowicie mnie okryje i nocą się stanie światło wokoło mnie."
PsCylk	A gdybym rzekł: wszak ciemność mnie ukryje, a nocą stanie się światło wokoło mnie.
PsKrusz	Gdybym rzekł: oby ciemności zakryły mnie i noc światłem około mnie,
PsAszk	(139:12) I rzekłem: jeno ciemność mię pochwyci a noc światłem dla mnie.
PsSzer	A gdybym rzekł: Niech ciemność mnie ukryje i nocą się stanie światło wokoło mnie!
Tys1	(138:11) Jeśli powiem: «Niech mię przynajmniej ciemności okryją i noc mnie otoczy jak światło»:
Tys5	Jeśli powiem: Niech mnie przynajmniej ciemności okryją i noc mnie otoczy jak światło,
Bryt	A gdybym rzekł: Niech ciemność mnie ukryjeI nocą się stanie światło wokoło mnie,
Pozn	Choćbym rzekł: "Niech mnie przykryje ciemność i światło wokół mnie niech nocą się stanie",
WarPra	Gdybym się domagał, by mnie ciemności okryły i światłość otoczyła mnie zamiast nocy,
STB	A gdybym powiedział: Przecież ukryje mnie ciemność – i nocą stanie się światło wokół mnie.
EIB	Gdybym też powiedział: Niech ciemność mnie ukryje I niech noc zgasi światło wokół mnie -

Ps 139,12

PsFlor	(138:11) iże ćmy nie ocienieny będą ot ciebie a noc jako dzień oświecona będzie, jako ćmy jego, tako i światłość jego.
PsPul	(138:11) iże ćmy nie ocienieny będą od ciebie a noc jako dzień oświecona będzie, jako ćmy jego, tako i światłość jego.
Wuj1923	Albowiem ciemność nie zaciemnia tobie: a noc jako dzień będzie oświecona: jako ciemność jéj, tak i światłość jego.
Gda1881	Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.
Gda2017	Nawet ciemność nic przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.
PsBycz	Zaisté, ciemność nie zaćmi-się, przed-Tobą; bo-noc, jak-dzień, jaśnieje; jakąć-ciemność, takąże-jasność.
Goet	To i ciemność nie byłaby ciemną przed Tobą, a noc jaśniałaby jak dzień; ciemność byłaby takąż jak światło.
PsCylk	I ciemność nie zaciemnia przed Tobą, a noc jako dzień świeci; tak ciemność jak światło.
PsKrusz	również ciemności nie zakryją przed Tobą, bo noc jako dzień świecić będzie - ciemności są jakoby światłem.
PsAszk	(139:13) Toż ciemność nie zaciemni przed Tobą a noc jako dzień świecić będzie - jednako ciemność, światłość jednako!
PsSzer	To i ciemność nic nie ukryje przed Tobą, a noc jest jasna jak dzień, ciemność dla Ciebie jak światłość.
Tys1	(138:12) sama ciemność nie będzie ciemna dla Ciebie, a noc jak dzień zajaśnieje: mrok jest dla Ciebie jak światło.
Tys5	nawet ciemność nie będzie ciemna dla Ciebie, a noc jak dzień zajaśnieje, <mrok jest dla Ciebie jak światło>.
Bryt	To i ciemność nic nie ukryje przed tobą, A noc jest jasna jak dzień, Ciemność jest dla ciebie jak światło.
Pozn	nawet ciemność nie jest ciemnością dla Ciebie, a noc jaśnieje jak dzień.
WarPra	to ciemność nie byłaby dla Ciebie mroczna: noc byłaby jak dzień jasna, a ciemność byłaby jak światło.
STB	Bo ciemność nie zaciemnia przed Tobą, a noc jaśnieje jak dzień; ciemność jest dla Ciebie jak światło.
EIB	To i ciemność nic nie skryje przed Tobą, Noc jest jasna jak dzień, Mrok znaczy tyle co światło.

Ps 139,13

PsFlor	(138:12) Bo ty objął {❬albo❭ osiadł} jeś pokrą❬t❭ki moje, przyjął jeś mię ot żywota macierze mojej.
PsPul	(138:12) Bo ty objął jeś i osiadł pokrątki moje, przyjął jeś mie od żywota macierze mojej.
Wuj1923	Albowiem tyś posiadł nerki moje: przyjąłeś mię z żywota matki mojéj.
Gda1881	Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.
Gda2017	Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.
PsBycz	Wszakeś Ty wymyślił uczucia-moje; Ty, okryłeś-mię, w-żywocie matki-mojéj.
Goet	Bo Ty utworzyłeś nerki moje, utkałeś mnie w łonie matki mojej.
PsCylk	Boś Ty ukształtował wnętrzności moje, osnułeś mnie w żywocie matki mojéj.
PsKrusz	Albowiem Ty posiadasz w mocy nerki moje, okryłeś mnie w łonie matki mej.
PsAszk	(139:14) Boś Ty posiadł me wnętrza, nakryjesz mnie w żywocie mej matki.
PsSzer	Bo Ty ukształtowałeś moje nerki, ukształtowałeś mnie w łonie matki mojej.
Tys1	(138:13) Tyś bowiem nerki moje ukształtował, Ty utkałeś mnie w łonie mej matki.
Tys5	Ty bowiem utworzyłeś moje nerki, Ty utkałeś mnie w łonie mej matki.
Bryt	Bo Ty stworzyłeś nerki moje, Ukształtowałeś mnie w łonie matki mojej.
Pozn	Tyś bowiem ukształtował nerki moje, utkałeś mnie w łonie mej matki.
WarPra	Ty bowiem utworzyłeś także moje wnętrze, utkałeś mnie jeszcze w łonie mojej matki.
STB	Ty ukształtowałeś moje nerki, uformowałeś mnie w łonie mej matki.
EIB	Ty sprawiłeś, że myślę i czuję, Utkałeś mnie w łonie mej matki.

Ps 139,14

PsFlor	(138:13) Chwalić cię będę, bo groźnie wi❬e❭liczył jeś się; dziwna działa twoja, a dusza moja pozna barzo.
PsPul	(138:13) Chwalić cie będę, bo groźno wielmożny jeś; dziwna działa twoja, a dusza moja pozna barzo.
Wuj1923	Wyznawać ci będę, iżeś się straszliwie uwielbił: dziwne sprawy twoje, a dusza moja zna bardzo.
Gda1881	Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.
Gda2017	Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna je bardzo dobrze.
PsBycz	Będę-chwalił-Cię, za to, żem przecudnie utworzon; przedziwnémi, dziéła-Twoje; a,-dusza-moja, poznaje to, bardzo.
Goet	Uwielbiam Cię, że cudownie jestem stworzony; cudowne są dzieła Twoje, a dusza moja pojmuje to dobrze!
PsCylk	Sławię Cię, bom dziwnie cudowny, cudowne twory Twoje, a dusza moja poznaje to dobrze.
PsKrusz	Wysławiam Cię dlatego, że przejmuję się dziwami i dusza moja zna wybornie cudowne czyny Twoje.
PsAszk	(139:15) Wielbić Cię będę. jako żem odmienny jest strasznie, strasznie cudne dzieła Twe a dusza moja świadoma wielce.
PsSzer	Wysławiam Cię, że cudownie mnie stworzyłeś, cudowne są dzieła Twoje i duszę moją znasz dokładnie.
Tys1	(138:14) Chwalę Cię za to, żem przedziwnie stworzony, za godne podziwu Twe dzieła. I duszę moją znasz do głębi,
Tys5	Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie, godne podziwu są Twoje dzieła. I dobrze znasz moją duszę,
Bryt	Wysławiam cię za to, że cudownie mnie stworzyłeś. Cudowne są dzieła twoje I duszę moją znasz dokładnie.
Pozn	Sławię Cię, że przedziwnie zostałem stworzony, że przedziwne są dzieła rąk Twoich, a duszę moją znasz dogłębnie
WarPra	Dziękuję Ci, że mnie tak cudownie uczyniłeś, zaprawdę, podziwu godne są Twoje dzieła, i dobrze znasz moją duszę.
STB	Sławię Cię, bo jestem dziwnie cudowny; cudowne są Twoje twory, a moja dusza dobrze to poznaje.
EIB	Dziękuję. Dopracowałeś mnie w każdym szczególe. Cudowne są Twoje dzieła - I moją duszę znasz dokładnie.

Ps 139,15

PsFlor	(138:14) Nie jest sie utajiła usta moja ot ciebie, jeże uczynił jeś w tajnicy, ❬a osoba❭ moja w nizinach ziemie.
PsPul	(138:14) Nie jest utajona kość moja od ciebie, jąże uczynił jeś w tajemnicy, a osoba moja w nizinach ziemie.
Wuj1923	Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, którąś uczynił w skrytości: i istność moja w niskościach ziemie.
Gda1881	Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
Gda2017	Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.
PsBycz	Nie była-ukrytą, kość-moja, przed-Tobą; chociaż utworzon-byłem, w-skrytości, utkan, w-zapadlinach ziemi.
Goet	Nie były ukryte przed Tobą kości moje, gdy byłem uczyniony w skrytości, utworzony misternie jak w głębinach ziemi.
PsCylk	Nie tajne było jestestwo moje przed Tobą, gdym się tworzył w tajni, wysnuwał w głębinach ziemskich.
PsKrusz	Nie zataiła się żadna kość moja przed Tobą, jakkolwiek uczynionym byłem w skrytości - złożony w niskościach ziemi.
PsAszk	(139:16) Nie zaprą się Ciebie kości moje, jako żem zdziałany w ukryciu, utkanym misternie w głębinach ziemi.
PsSzer	Żadna kość moja nie była ukryta przed Tobą, choć utworzony byłem w ukryciu, utkany misternie w głębiach ziemi.
Tys1	(138:15) nie tajna Ci moja istota, kiedy w ukryciu nabierałem kształtów, gdym w głębi ziemi się splatał.
Tys5	nie tajna Ci moja istota, kiedy w ukryciu powstawałem, utkany w głębi ziemi.
Bryt	Żadna kość moja nie była ukryta przed tobą, Choć powstałem w ukryciu, Utkany w głębiach ziemi.
Pozn	Moje kości nie były zakryte przed Tobą, choć byłem stworzony w ukryciu, ukształtowany w głębokościach ziemi.
WarPra	Gdy zostałem ukształtowany w ciemnościach, cudownie utkany w ciemnościach ziemi, wszystkie moje członki były Ci już znane.
STB	Moja istota nie była tajna przed Tobą, kiedy się tworzyłem w skrytości, zawiązywałem się w dolnej ziemi.
EIB	Żadna moja kość nie uszła Twej uwadze, Choć powstawałem w ukryciu, Tkany w głębiach ziemi.

Ps 139,16

PsFlor	(138:15) Niedostatek moj widziele jesta oczy twoi i na księgach twojich wszytcy pisani będą; dniow❬ie❭ stworzeni ❬będą❭, a nikt w nich.
PsPul	(138:15) Niedostatek moj widziały oczy twoje i na księgach twoich wszystcy pisani będą; dni stworzony będą, a nikt w nich.
Wuj1923	Niedoskonałość moję widziały oczy twoje: i w księgach twoich wszystkie będą napisane, dni będą kształtowane, a żaden z nich.
Gda1881	Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
Gda2017	Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego ciała; w twojej księdze są zapisane wszystkie moje członki i dni, w które były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
PsBycz	Bezkształtny-zarodek-mój, widziały oczy-Twoje; a-w księdze-Twéj, wszystkie me członki, zapisane-były, dziennie tworzące-się; chociaż jeszcze nie było żadnego z-nich.
Goet	Oczy Twoje widziały mnie, gdy byłem jeszcze bezkształtnym zarodkiem; w księdze Twojej zapisane były wszystkie dni, które mają być, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
PsCylk	Zaród mój widziały oczy Twoje, i w księdze Twojéj, gdzie wszystkie zapisane przeznaczenia przyszłe, i dla niego było jedno między niemi.
PsKrusz	Będąc płodem niedoskonałym, widziały mnie oczy Twoje, i w księdze Twej zostały zapisane wszystkie dni wyznaczone, chociaż ani jeden z nich nie istniał.
PsAszk	(139:17) Na bezkształtną masę moja patrzały oczy Twe, a w księdze Twojej wszystkie one zapisane dni, które będą ukształtowane i ani jeden z nich w nich samych.
PsSzer	Oczy Twoje widziały czyny moje, w księdze Twej zapisane były wszystkie dni przyszłe, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
Tys1	(138:16) Oczy Twoje widziały me czyny i wszystkie są spisane w Twej księdze; dni określone zostały, nim choćby jeden z nich nastał.
Tys5	Mnie w zalążku widziały Twoje oczy i w Twojej księdze zostały spisane wszystkie dni, które zostały przeznaczone, chociaż żaden z nich [jeszcze] nie nastał.
Bryt	Oczy twoje widziały czyny moje, W księdze twej zapisane były wszystkie dni przyszłe, Gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
Pozn	Twoje oczy widziały moje uczynki, wszystkie były zapisane w Twej księdze, dni moje były wpisane i zliczone, gdy jeszcze żaden z nich nie istniał.
WarPra	Widziały Twoje oczy, kiedy powstawałem, wszystko było zapisane w Twej księdze. Wyznaczona była liczba dni moich, zanim pierwszy z nich mogłem przeżyć.
STB	Twoje oczy widziały mój zarodek; a w Twej księdze, gdzie są zapisane wszystkie przyszłe przeznaczenia, i dla niego było jedno wśród nich.
EIB	Twoje oczy oglądały mnie w łonie, Na swym zwoju spisałeś me dni, Zaplanowałeś je, zanim którykolwiek zaistniał.

Ps 139,17

PsFlor	(138:16) Ale mnie barzo poczczeni są przyjaciele twoji, Boże, barzo poćwierdzono jest księżstwo jich.
PsPul	(138:16) Ale mnie barzo poćcieni są przyjaciele twoji, Boże, barzo poćwirdzono jest księstwo jich.
Wuj1923	A u mnie w wielkiéj uczciwości są, Boże, przyjaciele twoi: bardzo się zmocniło ich panowanie.
Gda1881	Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.
Gda2017	Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!
PsBycz	Więc,-dla-mnie, jakże drogie-są, pomysły-Twe, o-Boże! jakże liczne-są, ogóły-ich.
Goet	I jak kosztowne są dla mnie myśli Twoje, o Boże! Jakże wielka jest ich liczba!
PsCylk	A mnie jak cenne były zamysły Twoje, Panie, jak potężną ich liczba.
PsKrusz	Przeto drogie są dla mnie myśli Twe - o jak wielka jest ich liczba!
PsAszk	(139:18) Też mnie, jak drogie są głębokie myśli Twe Wszechmocny, jakoż potężne ich szczyty!
PsSzer	Jak niezgłębione są dla mnie Twe myśli, Boże, jak wielka ich liczba!
Tys1	(138:17) Jak niedostępne są dla mnie myśli Twe, Boże, jak jest ogromna ich całość!
Tys5	Jak niezgłębione są dla mnie myśli Twe, Boże, jak wielkie ich mnóstwo!
Bryt	Jak niezgłębione są dla mnie myśli twe, Boże, Jak wielka jest ich liczba!
Pozn	Jak trudne do pojęcia są, o Boże, Twoje myśli, jak nieprzebrana ich liczba.
WarPra	Jak trudne do pojęcia są dla mnie, o Boże, Twe zamiary, jakże ogromna ich ilość!
STB	Jak cenne były dla mnie Twe zamysły, Boże, i jak potężna ich liczba.
EIB	Cóż powiem? Jak cenne są Twe myśli, o Boże, I jak niezliczone!

Ps 139,18

PsFlor	(138:17) Zliczę je i nad piasek rozmnożą sie, bo wstał jeśm i jeszcze jeśm z tobą.
PsPul	(138:17) Zliczę je a nad piasek rozmnożą sie, bo wstał jeśm i jeszcze jeśm z tobą.
Wuj1923	Będę je liczył, i rozmnożą się nad piasek: powstałem, a jeszczem jest z tobą.
Gda1881	Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.
Gda2017	Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.
PsBycz	Policzyłlibym-je? one, niżeli-piasek, liczniejsze-są; obudzęli-się? więcem-jeszcze z-Tobą.
Goet	Choćbym je chciał zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku. Gdy się obudzę, jeszcze jestem z Tobą!
PsCylk	Gdybym je liczył, nad piasek liczniejsze; powstałem i wciąż jestem z Tobą.
PsKrusz	Gdybym chciał je policzyć, nad piasek się rozmnożyły! Czy przebudzę się jeszcze z Tobą?
PsAszk	(139:19) Chcę je zliczyć, moc ich niźli piasku, przebudziłem się a jeszczem jest z Tobą!
PsSzer	Gdybym je chciał zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdybym skończył, jeszcze byłbym z Tobą.
Tys1	(138:18) Gdybym je przeliczył, więcej ich niż piasku; gdybym doszedł do końca, jeszcze jestem z Tobą.
Tys5	Gdybym je przeliczył, więcej ich niż piasku; gdybym dosięgnął kresu, jeszcze jestem z Tobą.
Bryt	Gdybym je chciał zliczyć, Byłoby ich więcej niż piasku; Gdybym skończył, Jeszcze byłbym z tobą.
Pozn	Chcę je zliczyć, liczniejsze są nad piasek morski, gdy kończę, są jeszcze u Ciebie.
WarPra	Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich jak piasku, a gdybym już dotarł do końca, ciągle bym jeszcze był z Tobą.
STB	Gdybym je zliczył byłyby liczniejsze od piasku; powstałem oraz wciąż jestem z Tobą.
EIB	Gdybym chciał je zsumować, Byłoby ich więcej niż piasku; Gdybym się otrząsnął z liczenia, Wciąż byłbym niedaleko od Ciebie.

Ps 139,19

PsFlor	(138:18) Acz pobijesz, Boże, grzeszne, mężowie krwi otstępajcie ode mnie.
PsPul	(138:18) Acz pobijesz, Boże, grzeszne, mężowie krwi odstępajcie ode mnie.
Wuj1923	Jeźli, Boże, pobijesz grzeszniki: mężowie krwawi odstąpcie odemnie.
Gda1881	Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;
Gda2017	Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;
PsBycz	Gdybyś zabił, o-Boże! złoczyńcę, tedyby,-ludzie krwi-chciwi, odstąpili odemnie.
Goet	Obyś zechciał, o Boże, zabić bezbożnika, i oby odstąpili ode mnie mężowie żądni krwi,
PsCylk	Gdybyś też zgładził, Panie, niegodziwego, a do mężów krwawych: wara odemnie.
PsKrusz	Gdybyś zabił, o Boże, bezbożnika, tedy mężowie krwawi odstąpiliby odemnie.
PsAszk	(139:20) Iż zabijesz, o Boże, niegodziwca, - wszak precz mnie odstąpcie mężowie krwi!
PsSzer	Obyś zechciał, Boże, wytępić bezbożnika; oby odstąpili ode mnie mężowie chciwi krwi!
Tys1	(138:19) O Boże, obyś zabił niezbożnego, niech krwawi mężowie idą precz ode mnie!
Tys5	O Boże, obyś zgładził bezbożnego, niech krwawi mężowie idą precz ode mnie!
Bryt	O, gdybyś zechciał, o Boże, zabić bezbożnika! Niech odstąpią ode mnie mężowie krwi chciwi!
Pozn	Obyś chciał zgładzić, Boże, niezbożnego, niech odstąpią ode mnie ludzie krwi żądni,
WarPra	Obyś raczył, o Boże, zgładzić bezbożnika! A wy, żądni krwi ludzie, idźcie precz ode mnie!
STB	Gdybyś zgładził, Boże, niegodziwego; wara ode mnie mężom krwawym.
EIB	O, gdybyś zechciał, Boże, rozprawić się z bezbożnym! Dość mam już ludzi czyhających na krew,

Ps 139,20

PsFlor	(138:19) Bo mołwicie w myśli: Wezmą w prozności miasta swoja.
PsPul	(138:19) Bo mołwicie w myśli: Wezmą w prozności miasta swa.
Wuj1923	Bo mówicie w myśli: wezmą próżno miasta twoje.
Gda1881	Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.
Gda2017	Którzy mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą twoje imię.
PsBycz	Którzy posądzają-Cię, o-zamierzoną-zbrodnię, wynoszą, napróżno, nieprzyjaciół-Twoich.
Goet	Którzy zuchwale mówią przeciwko Tobie; marności zamierzają wrogowie Twoi.
PsCylk	Którzy Cię wzywają dla zbrodni, wzywają dla fałszu, wrogi Twoje.
PsKrusz	Którzy mówią o Tobie ze złością, napróżno wynoszą nieprzyjaciół Twoich.
PsAszk	(139:21) Którzy Ciebie wymawiają dla przewrotności, unieśli do nicości bojowniki Twe.
PsSzer	Mówią o Tobie zdradliwie, nadużywają imienia Twego.
Tys1	(138:20) Bo przeciw Tobie podstępnie powstają, wrogowie Twoi przewrotnie się pysznią.
Tys5	Oni przeciw Tobie zmawiają się podstępnie, za nic mają Twoje zamysły.
Bryt	Mówią o tobie zdradliwie, Nadużywają imienia twego.
Pozn	którzy buntują się podstępnie przeciw Tobie, na próżno starając się wznieść do Ciebie.
WarPra	Przeciwko Tobie się zmawiają, Imienia Twego nie szanują wcale!
STB	Tym, co wzywają Cię dla zbrodni, wzywają dla fałszu – Twoich wrogów.
EIB	Tych, którzy Cię znieważają I daremnie wynoszą Twych wrogów.

Ps 139,21

PsFlor	(138:20) Aza nie jiż nienawidzieli są cię, Gospodnie, nienawidział jeśm ❬i na nieprzyjaciele twoje sechł jeśm❭?
PsPul	(138:20) Aza nie jiż nienawidzieli cie, ❬Gospodnie❭, nienawidziałeśm i na nieprzyjaciele twoje sechł jeśm?
Wuj1923	Izalim nie miał w nienawiści tych, którzy cię nienawidzą, Panie? i nieschnąłem nad nieprzyjacioły twymi?
Gda1881	Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?
Gda2017	Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?
PsBycz	Czyliż-nie, (nienawidzących-Cię, o-Panie!) nienawidziłbym, i,-na-przeciwników-Twych, nie oburzał-się?
Goet	Czyżbym nie miał nienawidzić tych, którzy Ciebie, Panie, nienawidzą, i ku przeciwnikom Twoim nie miał obrzydzenia?
PsCylk	Czyliż nienawidzących Cię, Boże, nie nienawidzę, i przeciwnikami Twoimi się nie brzydzę.
PsKrusz	Czyż tych, którzy Cię, Panie, nienawidzą, nie mam w nienawiści? i ci, co przeciw Tobie powstają, czyż mi nie obrzydli?
PsSzer	Czyż nie mam nienawidzić, Panie, tych, którzy nienawidzą Ciebie, i nie mam brzydzić się tymi, którzy powstają przeciwko Tobie?
Tys1	(138:21) Czyż nie mam w nienawiści tych, co nienawidzą Cię, Panie, czyż nie brzydzę się tymi, co przeciw Tobie powstają?
Tys5	Panie, czyż nie mam nienawidzić tych, co nienawidzą Ciebie, i nie brzydzić się tymi, co przeciw Tobie powstają?
Bryt	Czy tych, którzy cię nienawidzą, Panie, Nie mam w nienawiści I nie brzydzę się tymi, Którzy powstają przeciwko tobie?
Pozn	Czyż nie mam nienawidzić tych, którzy nienawidzą Ciebie, i nie brzydzić się tymi, którzy przeciw Tobie powstają?
WarPra	Czyż mam szanować tych, co Cię nienawidzą? Jak mogę się nie brzydzić tymi, co przeciw Tobie powstają?
STB	Czyż tych, którzy Cię nienawidzą, WIEKUISTY, i ja nie mam w nienawiści, i czy nie brzydzę się Twoimi przeciwnikami?
EIB	Czy nienawidzących Ciebie nie mam w nienawiści, PANIE? I czy nie czuję odrazy do zbuntowanych przeciw Tobie?

Ps 139,22

PsFlor	(138:21) Swirchowanym nienaźrzenim nienaźrał jeśm jich, nieprzyjaciele sczynili są ❬sie❭ mnie.
PsPul	(138:21) Swirzchowanym nienaźrzenim nienaźrzałeśm jich, nieprzyjaciele sczynili sie mnie.
Wuj1923	Doskonałą nienawiścią nienawidziałem ich, i stali mi się nieprzyjacioły.
Gda1881	Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.
Gda2017	Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam ich za wrogów.
PsBycz	Ja, doskonałą nienawiścią, nienawidzę-ich; oni, za-nieprzyjaciół-mych, stali-się, dla-mnie.
Goet	Nienawidzę ich śmiertelną nienawiścią; uważam ich za wrogów swoich.
PsCylk	Całą nienawiścią nienawidzę ich, wrogami są mi.
PsKrusz	Stałą nienawiścią nienawidzę ich; stali się dla mnie nieprzyjaciółmi.
PsAszk	Ostateczną znienawidziłem je nienawiścią, stali się moimi wrogami.
PsSzer	Nienawidzę ich całą duszą, stali się mymi wrogami.
Tys1	(138:22) Nienawidzę ich pełnią nienawiści; moimi wrogami się stali.
Tys5	Nienawidzę ich pełnią nienawiści; stali się moimi wrogami.
Bryt	Nienawidzę ich całą duszą, Stali się wrogami moimi.
Pozn	Nienawidzę ich nienawiścią najgłębszą, stali się oni moimi wrogami.
WarPra	Nienawidzę ich z całego serca, bo stali się także moimi wrogami!
STB	Znienawidziłem ich całą nienawiścią; są mi wrogami.
EIB	Odcinam się od nich całkowicie! Stali się moimi wrogami!

Ps 139,23

PsFlor	(138:22) Skusi mię, Boże, i wiedz me sierce, spytaj mię i poznaj drogi moje
PsPul	(138:22) Skusi mie, Gospodnie, i wiedz serce me, spytaj mie i poznaj ścieżki moje
Wuj1923	Doświadcz mię, Boże, a znaj serce moje: próbuj mię, a poznaj ścieżki moje.
Gda1881	Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,
Gda2017	Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;
PsBycz	Wybadaj-mię, o-Boże! i-poznaj sercé-mé; doświadcz-mię, i-rozważ myśli-moje,
Goet	Zbadaj mnie, Boże, i poznaj serce moje; doświadcz mnie i poznaj myśli moje.
PsCylk	Doświadcz mnie Panie, poznaj serce moje, wypróbuj mnie i poznaj myśli moje.
PsKrusz	Doświadcz mnie o Boże, i poznaj serce moje, wybadaj mnie i poznaj myśli moje!
PsAszk	Wybadaj mnie Wszechmocny i poznaj serce me, wypróbuj mnie a poznaj me myśli tajemne.
PsSzer	Badaj mnie, Boże, i poznaj me serce, doświadcz mnie i poznaj myśli mojej
Tys1	(138:23) Zbadaj mnie Boże, i poznaj me serce; doświadcz i myśli me poznaj,
Tys5	Wybadaj mnie, Boże, i poznaj me serce; doświadcz mnie i poznaj moje troski,
Bryt	Badaj mnie, Boże, i poznaj serce moje, Doświadcz mnie i poznaj myśli moje!
Pozn	Badaj, o Boże, i poznaj moje serce, poddaj mnie próbie, poznaj moje zamierzenia.
WarPra	Przeniknij mnie, Boże, i przejrzyj moje serce, zbadaj mnie i zobacz, co myślę.
STB	Doświadcz mnie, Boże, poznaj moje serce, wypróbuj mnie i poznaj moje myśli.
EIB	Badaj mnie, Boże, i poznaj me serce, Doświadcz - i poznaj rozterki.

Ps 139,24

PsFlor	(138:23) a widz, acz jest[li] droga lichoty we mnie, a wwiedź mię w drodze wiekujej.
PsPul	(138:23) a widz, jestli droga złości we mnie, a wwiedzi mie w drodze wiekujej.
Wuj1923	A obacz, jeźli droga nieprawości we mnie jest: i prowadź mię drogą wiekuistą.
Gda1881	I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.
Gda2017	I zobacz, czy jest we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.
PsBycz	A-obacz, czy postępowanié, nieprawé we-mnie; więc-prowadź-mię, na-drogę wieczności.
Goet	I obacz, czy nie chodzę po drodze niebezpiecznej, a prowadź mnie drogą wieczną!
PsCylk	I patrz czy droga przekory we mnie, a prowadź mnie po drodze wieczności.
PsKrusz	I zobacz, azali jest we mnie kult bałwanów, a prowadź mnie drogą wieczną.
PsAszk	I patrzaj, czyliż jest we mnie droga bolesnej nieprawości a wiedź mnie drogą wieczności!
PsSzer	I zobacz, czy kroczę drogą zagłady, a prowadź mnie drogą odwieczną!
Tys1	(138:24) i zobacz, czy zdążam drogą nieprawą, a drogą odwieczną mię prowadź.
Tys5	i zobacz, czy nie podążam drogą nieprawości, a prowadź mnie drogą odwieczną!
Bryt	I zobacz, czy nie kroczę drogą zagłady, A prowadź mnie drogą odwieczną!
Pozn	Zobacz, czy nie znajduję się na drodze zagłady, prowadź mnie drogą odwieczną.
WarPra	Zobacz, czy kroczę drogą nieprawości, i skieruj mnie na Twą odwieczną drogę.
STB	Patrz, czy jest we mnie droga przekory, i po drodze wieczności mnie prowadź.
EIB	Zobacz, czy nie ma we mnie czegoś, co Cię rani, I prowadź drogą wypróbowaną od wieków!

Psalm 140

Ps 140,1

PsFlor	(139:1) Wytargń mię, Gospodnie, ode człowieka złego, ot męża lichego wytargń mię!
PsPul	(139:1) Wytargń mie, Gospodnie, od człowieka złego, od męża nieprawego i fałesznego wyrwi mie!
Wuj1923	(140:1) Na koniec, Psalm Dawidowi. (140:2) Wyrwij mię, Panie, od człowieka złego: od męża złośliwego wyrwij mię.
Gda1881	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. (140:2) Wyrwij mię, Panie! od człowieka złego, od męża okrutnego strzeż mię;
Gda2017	Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Wybaw mnie, PANIE, od złego człowieka; strzeż mnie od okrutnika;
PsBycz	(140:1) Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, Psalm Dawida. (140:2) Uwolnij-mię, Panie, od-człowieka złego; od-człowieka łupiestw, zachowaj-mię.
Goet	(140:1) PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. (140:2) Uwolnij mnie od człowieka złego, ustrzeż mnie od męża gwałtu.
PsCylk	(140:1) Przewodnikowi chóru. Pieśń Dawida. (140:2) Wybaw mnie Boże od człowieka złego, od męża bezprawia ochroń mnie.
PsKrusz	(140:1) Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. (140:2) Wyrwij mnie, Panie, od człowieka złego, od męża okrutnego ustrzeż mnie!
PsAszk	(140:1) Dyrygentowi. - Śpiew Dawida. (140:2) Wyswobódź mię Jehowo od złego człowieka - przed mężem gwałtu mię ustrzeżesz.
PsSzer	(140:1) Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. (140:2) Wybaw mnie, Panie, od człowieka złego, od ludzi okrutnych ustrzeż mnie!
Tys1	(139:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (139:2) Wybaw mię, Panie, od człowieka złego, strzeż mnie od gwałtownika:
Tys5	(140:1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. (140:2) Wybaw mnie, Panie, od człowieka złego, strzeż mnie od gwałtownika,
Bryt	(140:1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. (140:2) Wybaw mnie, Panie, od człowieka złego, Od ludzi okrutnych ustrzeż mnie!
Pozn	(140:1) Kierownikowi chóru; Psalm Dawida. (140:2) Wybaw mnie, Jahwe, od człowieka złego, broń mnie przed gwałtownikiem,
WarPra	(140:1) Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. (140:2) Ratuj mnie, o Boże, przed ludźmi złymi, strzeż mnie przed gwałtownikami!
STB	(140:1) Przewodnikowi chóru. Pieśń Dawida. (140:2) Wybaw mnie, WIEKUISTY, od człowieka złego; ochroń mnie od męża bezprawia.
EIB	(140:1) Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. (140:2) Wybaw mnie, PANIE, od niegodziwych, Chroń mnie przed ludźmi okrutnymi,

Ps 140,2

PsFlor	(139:2) Jiż to myślili są lichotę w siercy, wszego dnia ustawowali boje.
PsPul	(139:2) Jiż to myślili złości w siercu, wszego dnia ustawiali boje.
Wuj1923	(140:3) Którzy myślili nieprawości w sercu: cały dzień stawiali bitwy.
Gda1881	(140:3) Którzy myślą złe rzeczy w sercu, a na każdy dzień zbierają się na wojnę.
Gda2017	Od tych, którzy knują w sercu złe rzeczy, każdego dnia zbierają się na wojnę.
PsBycz	(140:3) Którzy knują złośliwości, w-sercu, każdego dnia staczają bitwy;
Goet	(140:3) Którzy zamyślają złości w sercu i codziennie wzniecają wojnę.
PsCylk	(140:3) Którzy zamyślają złe w sercu, co dzień wszczynają walki.
PsKrusz	(140:3) Którzy rozmyślają złe rzeczy w sercu, na każdy dzień gotują się do wojny.
PsAszk	(140:3) Którzy sercem obmyślają niegodziwości, każdego dnia wszczynają wojny.
PsSzer	(140:3) Knują złe rzeczy w sercu, co dzień wszczynają walki.
Tys1	(139:3) od tych, co w sercu knują złe zamiary, każdego dnia wzniecają spory.
Tys5	(140:3) od tych, którzy w sercu knują złe zamiary, każdego dnia wzniecają spory.
Bryt	(140:3) Knują złe rzeczy w sercu, Każdego dnia wszczynają spory.
Pozn	(140:3) od tych, którzy knują zło w swoim sercu, co dzień wszczynają utarczki,
WarPra	(140:3) Bo oni w swym sercu ciągle zło knują i dnia każdego wzniecają spory.
STB	(140:3) Od tych, co zamyślają złe w ich sercu i wszczynają walki co dnia.
EIB	(140:3) Którzy wciąż myślą o tym, jak zaszkodzić, Całymi dniami toczą spory,

Ps 140,3

PsFlor	(139:3) Ostrzyli są język swoj jako wężowie, jad źmijow pod wargami jich.
PsPul	(139:3) Ostrzyli język swoj jako wężowie, jad źmijowy pod wargami jich.
Wuj1923	(140:4) Zaostrzyli języki swe jako wężowie, jad źmijowy pod ich wargami.
Gda1881	(140:4) Zaostrzają język swój, jako wąż; jad żmij pod wargami ich. Sela.
Gda2017	Wyostrzają swe języki jak węże, jad żmii pod ich wargami. Sela.
PsBycz	(140:4) Ostrzą język-swój, jakby wąż; jad padalca, pod wargami-ich.
Goet	(140:4) Ostrzą język swój jak wąż; jad żmii jest pod wargami ich. Sela.
PsCylk	(140:4) Ostrzą języki swoje jak wąż, jad żmii pod wargami ich. - Sela.
PsKrusz	(140:4) Ostrzą język swój jako wąż; jad żmijowy pod ich wargami. - SELAh.
PsAszk	(140:4) Wyostrzyli język swój niby żmija, wściekłość bazyliszka pod wargami ich. Selah.
PsSzer	(140:4) Ostrzą języki swe jak wąż, jad żmii jest pod wargami ich. Sela.
Tys1	(139:4) Ostrzą jak wąż swoje języki: a jad żmijowy pod ich wargami. Sela.
Tys5	(140:4) Ostre jak u węża ich języki, a jad żmijowy pod ich wargami. Sela.
Bryt	(140:4) Ostrzą języki swe jak wąż, Jad żmii jest pod wargami ich. Sela.
Pozn	(140:4) którzy ostrzą swe języki jak wąż, a pod wargami mają jad żmii.
WarPra	(140:4) Języki mają ostre jak węże, a w ustach pełno żmijowego jadu. [Pauza]
STB	(140:4) Jak wąż ostrzą swoje języki, jad żmii pod ich wargami. Sela.
EIB	(140:4) Ostrzą języki niczym wąż, W ustach, jak żmije, kryją jad. Sela.

Ps 140,4

PsFlor	(139:4) Strz❬e❭ży mię, Gospodnie, ot ręki grzesznego i ot ludzi lichych wytargń mię! (139:5a) Jiż to myślili podłożyć chody moje,
PsPul	(139:4) Strzeży mie, Gospodnie, od ręki grzesznego i od ludzi złosnych wytargń mie! (139:5a) Jiż to myślili zdradzić chody moje,
Wuj1923	(140:5) Zachowaj mię, Panie, od ręki grzesznika: a od ludzi niesprawiedliwych wyrwij mię, którzy myślili wywrócić kroki moje.
Gda1881	(140:5) Zachowaj mię, Panie! od rąk bezbożnika; od męża okrutnego strzeż mię, którzy myślili podwrócić nogi moje.
Gda2017	Zachowaj mnie, PANIE, od rąk niegodziwego, strzeż mnie od okrutnika; od tych, którzy postanowili zwalić mnie z nóg.
PsBycz	(140:5) Zachowaj-mię, Panie, od-rąk niegodziwca; od-człowieka gwałtów, ustrzeż-mię; bo ułożyli-zamiar, do-przewinięcia nóg-moich.
Goet	(140:5) Zachowaj mnie, Panie, od rąk bezbożnego; ustrzeż mnie od męża gwałtu, którzy rozmyślają, jakby innie doprowadzić do upadku!
PsCylk	(140:5) Uchowaj mnie, Boże, od rąk niegodziwca, od męża bezprawia ochroń mnie; którzy umyślili zachwiać kroki moje.
PsKrusz	(140:5) Strzeż mnie, Panie, przed ręką bezbożnika, od ludzi gwałtownych zachowaj mnie, którzy zamyślali podchwycić stopy moje.
PsAszk	(140:5) Uchowaj mnie Jehowo od rąk nikczemnika, chciej ustrzedz mnie przed mężem gwałtu, którzy przemyśliwują, aby utrącić me kroki.
PsSzer	(140:5) Uchowaj mnie, Panie, od rąk bezbożnika, ustrzeż mnie od ludzi okrutnych, którzy pragną zachwiać kroki moje!
Tys1	(139:5) Z rąk grzesznika wybaw mię, Panie, strzeż mnie od gwałtownika. Ci, którzy poderwać chcą moje stopy,
Tys5	(140:5) Od rąk grzesznika ustrzeż mnie, Panie, zachowaj mnie od gwałtownika, od tych, co zamyślają z nóg mnie zwalić.
Bryt	(140:5) Uchowaj mnie, Panie, od rąk bezbożnika, Ustrzeż mnie od ludzi okrutnych, Którzy pragną zachwiać kroki moje!
Pozn	(140:5) Zachowaj mnie, Jahwe, od rąk bezbożnego, uchroń mnie przed mężem gwałtownym. Oni zamyślają zachwiać kroki moje.
WarPra	(140:5) Strzeż mnie, o Panie, przed rękami złoczyńców, osłaniaj mnie przed gwałtownikami, którzy ciągle myślą, jak by mnie powalić.
STB	(140:5) Uchowaj mnie, WIEKUISTY, od rąk niegodziwca; ochroń mnie od męża bezprawia; od tych, co obmyślili by zachwiać moje kroki.
EIB	(140:5) Strzeż mnie, o PANIE, od rąk bezbożnych, Chroń mnie przed ludźmi okrutnymi, Którzy planują mój upadek!

Ps 140,5

PsFlor	(139:5b) skryli są pyszni sidło mnie (139:6) i powrozy rozpostrzeli są mnie w sidło, podle drogi sromotę położyli są mnie.
PsPul	(139:5b) skryli pyszni sidło mnie (139:6) i powrozy rozciągnęli w sidło, podle drogi sromotę postawili mnie.
Wuj1923	(140:6) Zakryli pyszni sidła na mię i powrozy rozciągnęli na sidło: zastawili mi przy ścieżce obrazę.
Gda1881	(140:6) Hardzi na mię zastawili sidło, i powrozy; rozciągnęli sieci przy ścieszce, a sidła swe zastawili na mię. Sela.
Gda2017	Pyszni zastawili na mnie sidła i przygotowali powrozy; rozciągnęli sieci przy ścieżce; zastawili na mnie pułapkę. Sela.
PsBycz	(140:6) Ukryli dumni sidło na-mnie; a,-sznurami, rozpostarli siéć, przy ścieszce; połapki zastawili, na-mnie.
Goet	(140:6) Pyszni zastawili na mnie potajemnie pułapkę i sidło; rozpięli sieć przy drodze, i zastawili mi matnię. Sela.
PsCylk	(140:6) Ukryli dumni sidła na mnie i powrozy, rozciągnęli sieci nad ścieżką, zasadzki zastawili na mnie. - Sela.
PsKrusz	(140:6) Hardzi zastawili sidła z powrozów na mnie, i sieci rozciągnęli przy drodze - sidła zastawili na mnie - SELAh.
PsAszk	(140:6) Położyli mi zasadzkę pyszalcy i w sieć rozpostarli sznury tuż obok drogi kolistej, zastawili mi sidła. Selah.
PsSzer	(140:6) Pyszni skrycie zastawili na mnie sidło i sznury, rozciągają sieci, przygotowują przy drodze na mnie pułapkę. Sela.
Tys1	(139:6) ci pyszni sidło na mnie skrycie zastawiają: jak sieć rozciągają powrozy, umieszczają pułapki na mojej drodze. Sela.
Tys5	(140:6) Pyszni sidło na mnie skrycie zastawiają, powrozy rozciągają, jak sieci umieszczają pułapki na mojej drodze. Sela.
Bryt	(140:6) Pyszni zastawili na mnie sidła i sznury, Rozciągają sieci, Przy drodze nastawiają na mnie pułapkę. Sela.
Pozn	(140:6) Pyszni zastawiają na mnie sidła skrycie, rozciągają sznury na kształt sieci, przy drodze gotują mi pułapkę.
WarPra	(140:6) Pyszałkowie sidła na mnie zastawiają w ukryciu, złoczyńcy chcą mnie pochwycić w sieci, a na pobrzeżach dróg kopią na mnie doły.
STB	(140:6) Dumni ukryli na mnie sidła i powrozy, rozciągnęli sieci nad ścieżką, zastawili na mnie zasadzki. Sela.
EIB	(140:6) W swej pysze zastawili sidła, Chytrze ukryli sieć przy drodze, Chcą, bym się znalazł w ich potrzasku. Sela.

Ps 140,6

PsFlor	(139:7) Rzekł jeśm Gospodnu: Bog moj jeś ty, usłysz, Gospodnie, głos prośby mojej!
PsPul	(139:7) Rzekł jeśm Gospodnu: Bog moj jeś ty, usłysz, Gospodnie, głos prośby mojej!
Wuj1923	(140:7) Rzekłem Panu: Tyś jest Bóg mój, wysłuchaj, Panie, głos prośby mojéj.
Gda1881	(140:7) Rzekłem Panu: Tyś jest Bóg mój! wysłuchajże, Panie! głos modlitw moich.
Gda2017	Powiedziałem PANU: Ty jesteś moim Bogiem; wysłuchaj, PANIE, głosu moich błagań.
PsBycz	(140:7) Rzekłem, do-Pana: Bogiemeś-moim, Ty; posłuchajże, Panie, głosu błagania-mego.
Goet	(140:7) Lecz ja mówię do Pana: Tyś jest Bóg mój! Panie, usłysz głośne błaganie moje!
PsCylk	(140:7) Rzekłem do Boga: Panem moim Ty, wysłuchaj Boże, głos błagania mojego.
PsKrusz	(140:7) Rzekłem Panu: Tyś jest Bogiem moim, wysłuchaj, Panie, głosu modlitwy mej!
PsAszk	(140:7) Rzekłem do Jehowy: "Tyś wszechmocą mą. wysłuchaj Jehowo głosu mych modłów błagalnych!"
PsSzer	(140:7) Rzekłem do Pana: Tyś mój Bóg! Wysłuchaj, Panie, głosu błagania mego!
Tys1	(139:7) Mówię do Pana: Tyś Bogiem moim; usłysz, o Panie, głos mego błagania.
Tys5	(140:7) Mówię Panu: Jesteś moim Bogiem; usłysz, o Panie, moje głośne błaganie.
Bryt	(140:7) Rzekłem do Pana: Tyś Bóg mój! Wysłuchaj, Panie, głosu błagania mego!
Pozn	(140:7) Rzekłem do Jahwe: Tyś Bogiem moim, wysłuchaj, Jahwe, głosu mego błagania,
WarPra	(140:7) A ja mówię do Pana: Tyś moim Bogiem, racz wysłuchać, o Panie, moich głośnych błagań!
STB	(140:7) Powiedziałem do WIEKUISTEGO: Ty jesteś moim Bogiem; WIEKUISTY, wysłuchaj głosu mego błagania.
EIB	(140:7) Lecz ja zwróciłem się do PANA: Ty, PANIE, jesteś moim Bogiem! Zechciej wysłuchać mego błagania!

Ps 140,7

PsFlor	(139:8) Gospodnie, Gospodnie, mocy zbawienia mego, zaścienił jeś nad głowę moję w dzień boja.
PsPul	(139:8) Gospodnie, Gospodnie, mocy zbawienia mego, zasłoniłeś na głowę moję w dzień boja.
Wuj1923	(140:8) Panie, Panie mocy zbawienia mego: zasłoniłeś głowę moję w dzień wojny.
Gda1881	(140:8) O Panie, Panie mocy zbawienia mego, który przykrywasz głowę moję w dzień bitwy!
Gda2017	Panie BOŻE, mocy mego zbawienia, który osłaniasz moją głowę w dniu bitwy;
PsBycz	(140:8) O-Panie, Panie, Siło zbawienia-mego! zasłaniałeś głowę-moję w-dniu oręża.
Goet	(140:8) Panie, Panie, Tyś jest mocą wybawienia mego; Ty ochraniasz głowę moją w dzień bitwy!
PsCylk	(140:8) Boże, Panie, twierdzo pomocy mojéj, co osłaniasz głowę moję w dzień boju.
PsKrusz	(140:8) Panie, Panie mocy zbawienia mego, który okrywasz głowę mą w dniu bitwy!
PsAszk	(140:8) Jehowo mój, Panie, mocy wybawienia mojego, Tyś zakrył w dzień boju głowę mą. -
PsSzer	(140:8) O, Panie, Panie mój, mocy zbawienia mego, który osłaniasz głowę moją w dzień walki.
Tys1	(139:8) Panie Boże, potężna moja pomocy, w dniu walki moją głowę osłaniasz.
Tys5	(140:8) Panie, mój Panie, mocy mego zbawienia, osłaniasz w dniu walki moją głowę.
Bryt	(140:8) O, Panie, Panie mój, mocy zbawienia mego, Ty osłaniasz głowę moją w dzień walki.
Pozn	(140:8) Jahwe, Panie mój, potężna moja pomocy, osłaniasz moją głowę w dniu walki.
WarPra	(140:8) O Panie, Władco mój, potężna pomocy moja, Ty będziesz osłaniał mą głowę w dniach walki.
STB	(140:8) WIEKUISTY, Panie, twierdzo mojego zbawienia, który osłaniasz moją głowę w dzień boju.
EIB	(140:8) PANIE, mój Boże, mocy mego zbawienia, Ty osłaniałeś mą głowę w dniu walki,

Ps 140,8

PsFlor	(139:9) Nie dawaj mię, Gospodnie, od żądzej mojej grzesznemu; myślili są przeciwo mnie; nie zostaj mnie, bo snadź bucić się będą.
PsPul	(139:9) Nie dawaj mie, Gospodnie, od żądze moje grzesznemu; myślili przeciwo mnie; nie zostaj mnie, bo snadź wznaszać sie będą.
Wuj1923	(140:9) Nie podaj mię, Panie, nad wolą moję grzesznikowi: myślili przeciwko mnie: nie opuszczaj mię, by się snadź nie podnieśli.
Gda1881	(140:9) Nie dawaj, Panie! bezbożnemu czego żąda; ani myśli jego złej góry nie dawaj, żeby się nie podniósł. Sela.
Gda2017	Nie spełniaj, PANIE, pragnień niegodziwego; nie wspomagaj jego złych zamysłów, aby się nie podniósł. Sela.
PsBycz	(140:9) Nie zezwalaj, Panie, na żądania złoczyńcy; zamysłowi-jego, nie daj-pomyślnego-skutku; boby-się-chełpił.
Goet	(140:9) Nie daj, Panie, bezbożnemu, czego chce; niech się nie udają zamysły jego; oni staliby się wyniosłymi. Sela.
PsCylk	(140:9) Nie spełniaj, Boże, życzeń niegodziwego, zamysłów jego nie urzeczywistniaj; niech nie tryumfują. - Sela.
PsKrusz	(140:9) Nie oddawaj, czego żąda bezbożny, nie dozwalaj mu spełnić jego zamiaru, aby się nie podniósł! - SELAh.
PsAszk	(140:9) Nie dawaj Jehowo pożądliwości niegodziwca, nie daj wypłynąć zamysłowi jego, wzbijąż się. Selah.
PsSzer	(140:9) Nie spełniaj, Panie, życzeń bezbożnika, nie daj, by zamysł jego się udał! Sela.
Tys1	(139:9) Nie dopuszczaj, Panie, pragnień niegodziwca, nie spełniaj jego zamiarów. Podnoszą {Sela}
Tys5	(140:9) Nie dawaj tego, Panie, czego pragnie niegodziwiec, nie spełniaj jego zamiarów. Niech nie podnoszą <Sela>
Bryt	(140:9) Nie spełniaj, Panie, życzeń bezbożnika, Nie daj, by zamysł jego się udał! Sela.
Pozn	(140:9) Nie spełniaj, Jahwe, pragnień bezbożnego, nie wspomagaj jego zamysłów.
WarPra	(140:9) O Panie, racz nie wypełniać pragnień bezbożników, niech zawiodą ich plany! [Pauza]
STB	(140:9) Nie spełniaj, BOŻE, życzeń niegodziwego, nie urzeczywistniaj jego zamysłów; niech oni nie triumfują. Sela.
EIB	(140:9) Nie spełniaj, PANIE, życzeń bezbożnego, Niech się nie ziszczą jego plany. Spraw raczej, aby tacy upadli - na zawsze! Sela.

Ps 140,9

PsFlor	(139:10) Głowa ochodzenia jich, usile warg jich pokryje je.
PsPul	(139:10) Głowa ochodzenia jich, praca warg jich pokryje je.
Wuj1923	(140:10) Głowa oblężenia ich i praca warg ich okryje je.
Gda1881	(140:10) A wodza tych, którzy mię obstąpili, nieprawość warg ich niech ich okryje.
Gda2017	Niech nieprawość ich własnych warg okryje wodza tych, którzy mnie otoczyli.
PsBycz	(140:10) Naczelnika, otaczających-mię, przykrość warg-jego, niech-okryje-ich.
Goet	(140:10) Gdy podniosą głowy wokoło mnie, niech przyjdzie to nieszczęście, o którem oni mówią, na nich samych!
PsCylk	(140:10) Głowy ostępujących mnie, niecność warg ich, niech je pokryje.
PsKrusz	(140:10) Na głowę tych, którzy mnie otoczyli, niechaj złość ich warg spadnie.
PsAszk	(140:10) Głowę fałszywych przyjaciół mych - niechaj trud grzeszny ich warg je przykryje.
PsSzer	(140:10) Podnoszą głowę ci, którzy mnie osaczyli, niech ich okryje przewrotność ich warg!
Tys1	(139:10) głowę, którzy są wokół: niech złość własnych warg ich przywali.
Tys5	(140:10) głowy ci, którzy mnie otaczają, niech dzieło ich warg przygniecie ich samych!
Bryt	(140:10) Podnoszą głowę ci, którzy mnie osaczyli, Niech ich okryje przewrotność ich warg!
Pozn	(140:10) Niech oblegający mnie nie podnoszą swej głowy, niech ich pogrąży złość ich warg.
WarPra	(140:10) Ci, co mnie osaczają, niech nie podnoszą głowy, a warg ich przewrotność niech dotknie ich samych!
STB	(140:10) Niech głowy tych, co mnie obstępują pokryje niecność ich warg.
EIB	(140:10) A na głowy tych, którzy mnie osaczają, włóż troski, Wypełnij narzekaniem ich usta!

Ps 140,10

PsFlor	(139:11) Padnie na nie węgle, w ogień porzucisz je, w nędzach nie zstoją.
PsPul	(139:11) Padń na nie węgle, w ogień porzucisz je, w nędzach nie stoją.
Wuj1923	(140:11) Będą na nie padać węgle, wrzucisz je w ogień: w nędzach nie wytrwają.
Gda1881	(140:11) Niech na nich spadną węgle rozpalone; do ognia niech wrzuceni będą, i do dołów głębokich, skądby nie powstali.
Gda2017	Niech na nich spadną rozżarzone węgle; niech będą wrzuceni do ognia i do głębokich dołów, by już nie powstali.
PsBycz	(140:1) Niech-sypią-się na-nich żarzewia; Bóg, w-ogień wrzuci-ich, w-jamy, aby-nie powstali.
Goet	(140:11) Niech na nich spadną żarzące się węgle, do ognia niech ich wrzuci, do głębin wód, ażeby więcej nie powstali!
PsCylk	(140:11) Niech spadną na nich zarzewia, w ogień niech strąci ich, w przepaście, by nie powstali.
PsKrusz	(140:11) Niechaj spadną na nich węgle rozpalone, niechaj w ogień wrzuceni będą - do dołów głębokich, aby nie powstali.
PsAszk	(140:11) Strząsną na nie węgle płonące, ogniem Bóg je powali - wirami wodnych odmętów, abyż się nie podnieśli.
PsSzer	(140:11) Niech spadną na nich węgle ogniste, niech ich wrzuci w przepaści, by nie powstali!
Tys1	(139:11) Niech spadnie na nich deszcz węgli ognistych; niech zwali ich do dołu, by się nie dźwignęli.
Tys5	(140:11) Niech spadną na nich węgle ogniste; a On niech zwali ich do dołu, by się nie dźwignęli!
Bryt	(140:11) Niech spadną na nich węgle ogniste, Niech ich strąci do przepaści, by nie powstali!
Pozn	(140:11) Niech spadną na nich węgle rozżarzone, niech będą strąceni w przepaść, aby już nie powstali.
WarPra	(140:11) Spraw, by spadły im na głowę rozżarzone węgle, a potem strąć ich w przepaść, by nigdy nie wstali!
STB	(140:11) Niech spadną na nich rozżarzone węgle; strąć ich w ogień, w przepaście, by nie powstali.
EIB	(140:11) Niech spadnie na nich żar płonących węgli! Niech pozostaną strąceni, w przepaści!

Ps 140,11

PsFlor	(139:12) Mąż mołwiący nie prześpieje na ziemi, męża krzywego złe ułapi we zginieniu.
PsPul	(139:12) Mąż języczny nie prześpieje na ziemi, męża krzywego zła wezmą we zginienie.
Wuj1923	(140:12) Człowiek języczny nie będzie poszczęścion na ziemi, człowieka niesprawiedliwego złości ułowią na zatracenie.
Gda1881	(140:12) Potwarca nie będzie utwierdzony na ziemi, a mąż okrutny złością ułowiony będąc upadnie.
Gda2017	Niech oszczerca nie będzie utwierdzony na ziemi, a człowiek okrutny upadnie przygnieciony złem.
PsBycz	(140:12) Człowiek złorzeczący, aby-nie ostał-się, na-ziemi; człowieka gwałtu, nieszczęścié niech-złowi-go, w-zachętach.
Goet	(140:12) Oszczerca nie ostoi się w kraju, męża gwałtu niechaj prześladuje nieszczęście, aż do upadku!
PsCylk	(140:12) Oszczerca nie ostoi się na ziemi, mąż bezprawia, zło niech go ściga do upadku.
PsKrusz	(140:12) Potwarca nie będzie utwierdzony na ziemi, mąż okrutny będzie ułowiony złością, aby upadł.
PsAszk	(140:12) Mąż języka oby się nie utrzymał na ziemi, męża gwałtu - obyż złość go zwabiła od upadku do upadku!
PsSzer	(140:12) Oszczerca nie ostoi się na ziemi, męża okrutnego nieszczęście ścigać będzie do upadku.
Tys1	(139:12) Nie będzie trwał na ziemi mąż złego języka; gwałtownika wnet ogarną nieszczęścia.
Tys5	(140:12) Niech nie ostanie się w kraju żaden zły język; gwałtownika niech ogarną nieszczęścia.
Bryt	(140:12) Oszczerca niech się nie ostoi na ziemi, Niech męża gwałtownego nieszczęście strąci do upadku.
Pozn	(140:12) Niech oszczerca nie ostoi się w kraju, niech nieszczęście doprowadzi do zguby gwałtownika.
WarPra	(140:12) Niech nie ostanie się w kraju ani jeden oszczerca, złoczyńców niech spotka nieszczęście, niech spada na nich jeden cios za drugim.
STB	(140:12) Niech się nie utrzyma na ziemi oszczerca, mąż bezprawia; niech go ściga zło aż do upadku.
EIB	(140:12) Niech się oszczerca nie ostoi na ziemi, Niech zło dopadnie okrutnego - i niech go powali!

Ps 140,12

PsFlor	(139:13) Poznał jeśm, iż uczyni Gospodzin sąd niszczotnym a pomstę ubogim.
PsPul	(139:13) Poznał jeśm, iż uczyni Gospodzin sąd stradnym i pomstę ubogim.
Wuj1923	(140:13) Poznałem, że Pan uczyni sprawiedliwość ubogiemu, i pomstę nędznemu.
Gda1881	(140:13) Wiem, że Pan uczyni sąd utrapionemu, i pomstę nędznych.
Gda2017	Wiem, że PAN ujmie się za strapionym i pomści krzywdę nędzarzy.
PsBycz	(140:13) Wiém, że wymierzy Pan, słuszność biédnemu, należytość ubogiemu.
Goet	(140:13) Wiem, że Pan wyprowadzi sprawę nędznego, i wywiedzie prawo biednemu.
PsCylk	(140:13) Wiem, że wymierzy Bóg sprawiedliwość biednemu, słuszność ubogim.
PsKrusz	(140:13) Wiem, że Pan uczyni sąd nędznemu - pomstę ubogich.
PsAszk	(140:13) Wiem ja, że Jehowa sąd sprawi znękanego, wyrok sprawiedliwy łaknącym.
PsSzer	(140:13) Wiem, że Pan ujmie się za biednym, że ubogim wymierzy sprawiedliwość.
Tys1	(139:13) Wiem, że Pan przyznaje prawo biedakowi, sprawiedliwość oddając ubogim.
Tys5	(140:13) Wiem, że odda Pan sprawiedliwość ubogiemu i uzna prawo biedaka.
Bryt	(140:13) Wiem, że Pan ujmie się za biednym, Że ubogim wymierzy sprawiedliwość.
Pozn	(140:13) Wiem, że Jahwe ujmie się za poniżonym, że odda sprawiedliwość ubogiemu.
WarPra	(140:13) Ja wiem, że Pan się opiekuje biednymi, ucśnionym oddaje sprawiedliwość.
STB	(140:13) Wiem, że BÓG sprawi oddzielenie żebrzącemu oraz sprawę sądową ubogim.
EIB	(140:13) Ja wiem, że PAN ujmie się za biednym, Że zapewni ubogim sprawiedliwy sąd.

Ps 140,13

PsFlor	(139:14) Ale prawi ch❬w❭alić będą imię twoje i przebywać będą prawi s obliczym twojim.
PsPul	(139:14) Ale prawi chwalić będą imię twoje i przebywać będą prości z obliczym twoim.
Wuj1923	(140:14) Ale sprawiedliwi będą wyznawać imieniowi twemu: a prawi będą mieszkać z obliczem twojem.
Gda1881	(140:14) A tak sprawiedliwi będą wysławiać imię twoje, a szczerzy będą mieszkać przed obliczem twojem.
Gda2017	Zaprawdę sprawiedliwi będą wysławiać twoje imię, a prawi będą mieszkać przed twoim obliczem.
PsBycz	(140:14) Zaisté, sprawiedliwi, będą-składać-dzięki Imieniu-Twemu; będą-zamieszkiwać prawi, przy obliczu-Twojém.
Goet	(140:14) Zaiste, sprawiedliwi uwielbiać będą imię Twoje, a szczerzy mieszkać będą przed obliczem Twojem.
PsCylk	(140:14) Zaprawdę, sprawiedliwi sławić będą imię Twoje, zasiędą prawi przed obliczem Twojém.
PsKrusz	(140:14) Lecz sprawiedliwi będą chwalić imię Twoje! Prawi zamieszkają przed obliczem Twojem!
PsAszk	(140:14) Jeno sprawiedliwi wyznawać będą Twojemu imieniu, zamieszkają szczerzy z obliczem Twem.
PsSzer	(140:14) Zaprawdę, sprawiedliwi wysławiać będą imię Twoje, prawi mieszkać będą przed obliczem Twoim.
Tys1	(139:14) Tylko sprawiedliwi będą sławili Twe imię, prawi mieszkać będą przed Twoim obliczem,
Tys5	(140:14) Tylko sprawiedliwi będą sławili Twe imię, prawi zamieszkają przed Twoim obliczem.
Bryt	(140:14) Zaprawdę, sprawiedliwi wysławiać będą imię twoje, Prawi mieszkać będą przed obliczem twoim.
Pozn	(140:14) Zaprawdę, sprawiedliwi będą wysławiać Twoje Imię, prawi żyć będą przed Twoim obliczem.
WarPra	(140:14) Imię Twe sławią tylko sprawiedliwi, tylko ci o czystym sercu ostoją się przed Twym obliczem.
STB	(140:14) Zaprawdę, sprawiedliwi będą wysławiać Twoje Imię; przed Twym obliczem zasiądą prawi.
EIB	(140:14) Tak! Sprawiedliwi będą sławić Twe imię I prawi zamieszkają przy Tobie.

Psalm 141

Ps 141,1

PsFlor	(140:1) Gospodnie, wołał jeśm ku tobie, usłysz mię, bacz na głos moj, gdy wołać będę ku tobie.
PsPul	Psalm Dawid. (140:1) Gospodnie, wołałeśm k tobie, usłysz mie, bacz na głos moj, gdy wołać będę k tobie.
Wuj1923	Psalm Dawidowi. Panie, wołałem do ciebie, wysłuchaj mię: posłuchaj głosu mego, gdy wołać będę k tobie.
Gda1881	Pieśń Dawidowa. Panie! wołam do ciebie, pośpiesz się do mnie: posłuchaj głosu mego, gdy wołam do ciebie.
Gda2017	Pieśń Dawida. PANIE, wołam do ciebie, pospiesz ku mnie; wysłuchaj mego głosu, gdy wołam do ciebie.
PsBycz	Psalm Dawida. O-Panie! wzywam-Cię; pospiesz ku-mnie; posłuchaj głosu-mego, za-wołania-mojego, do-Ciebie.
Goet	PSALM. Dawida. Panie, do Ciebie wołam, pośpiesz ku mnie; usłysz głos mój, gdy Ciebie wzywam!
PsCylk	Pieśń Dawida. Boże, wzywam Cię, pospiesz do mnie, słuchaj głosu mojego, gdy wzywam Cię.
PsKrusz	Psalm Dawida. Panie! wołałem do Ciebie, wysłuchaj mnie! Weź w uszy głos mój, gdy wołam do Ciebie!
PsAszk	Śpiew Dawida. Jehowo, wołam Cię, spiesz ku mnie, usłuchaj głosu mego, gdy wołam do Ciebie!
PsSzer	Psalm Dawida. Panie, wzywam Cię, pośpiesz mi z pomocą, nakłoń ucha do głosu mego, gdy wzywam Cię!
Tys1	(140:1) Psalm. Dawidowy. Do Ciebie wołam, Panie: prędko mi dopomóż; wysłuchaj głosu mego, gdy wołam do Ciebie.
Tys5	Psalm. Dawidowy. Do Ciebie wołam, Panie, pośpiesz mi [z pomocą]; usłysz głos mój, gdy wołam do Ciebie.
Bryt	Psalm Dawidowy. Panie, wzywam cię, pośpiesz mi z pomocą, Usłysz głos mój, gdy wołam do ciebie!
Pozn	Psalm Dawida. Ciebie, Jahwe, wzywam, przybądź mi z pomocą, wysłuchaj mego głosu, gdy do Ciebie wołam.
WarPra	Psalm Dawida. O Panie, wołam do Ciebie, pośpiesz mi na pomoc, głosu mojego wysłuchaj, gdy do ciebie się wznosi.
STB	Pieśń Dawida. Wzywam Cię, WIEKUISTY, pospiesz do mnie; kiedy Cię wzywam słuchaj mojego głosu.
EIB	Psalm Dawida. PANIE, proszę Cię, pośpiesz do mnie! Bądź czuły na mój głos, gdy do Ciebie wołam!

Ps 141,2

PsFlor	(140:2) Prześpiej modlitwa moja przed oczyma twojima jako zażżono, podźwiżenie ręku moju modła wieczerna.
PsPul	(140:2) Prześpiej modlitwa moja przed oczyma twyma ❬jako zażżono❭, podniesienie ręku moju modła wieczerna.
Wuj1923	Niech idzie modlitwa moja, jako kadzenie przed obliczność twoję: a podnoszenie rąk moich, ofiara wieczorna.
Gda1881	Niech będzie przyjemna modlitwa moja, jako kadzidło przed obliczem twoim, a podnoszenie rąk moich jako ofiara wieczorna.
Gda2017	Niech moja modlitwa będzie przed tobą jak kadzidło, a podniesienie moich rąk jak wieczorna ofiara.
PsBycz	Niech-będzie-skierowaną, modlitwa-moja, jak kadzidło, ku-obliczu-Twemu, a, podnoszenié rąk-moich, jak ofiara wieczorna.
Goet	Niech modlitwa moja uchodzi przed Tobą za kadzidło, wznoszenie rąk moich za ofiarę wieczorną!
PsCylk	Niech stanie modlitwa moja za kadzidło przed obliczem Twojém, wzniesienie dłoni mojéj za obiatę wieczorną.
PsKrusz	Niechaj modlitwa moja stanie się przyjemną jako kadzidło przed obliczem Twojem - podnoszenie rąk moich - jako ofiara wieczorna!
PsAszk	Obyż się ostała modlitwa moja kadzidłem obliczu Twemu, wzniesienie dłoni mych ofiarą wieczorną.
PsSzer	Niech wznosi się ku Tobie modlitwa moja jak kadzidło, a podniesienie rąk moich jak ofiara wieczorna!
Tys1	(140:2) Niech moja modlitwa jak kadzidło wznosi się do Ciebie; wzniesienie rąk moich — jak ofiara wieczorna.
Tys5	Niech moja modlitwa będzie stale przed Tobą jak kadzidło; wzniesienie rąk moich - jak ofiara wieczorna!
Bryt	Niech wznosi się ku tobie modlitwa moja jak kadzidło, A podniesienie rąk moich jak ofiara wieczorna!
Pozn	Niech modlitwa moja wzniesie się ku Tobie jak kadzidło, błagalne wzniesienie rąk moich jak ofiara wieczorna.
WarPra	Jak dym ofiarny niech wznoszą się do Ciebie me modły, a ręce ku Tobie wyciągnięte niech będą jak wieczorna ofiara.
STB	Niech ma modlitwa stanie się kadzidłem przed Twym obliczem, a wzniesienie mej dłoni jak wieczorna ofiara.
EIB	Niech moja modlitwa wznosi się ku Tobie jak kadzidło, Me uniesione ręce potraktuj jak ofiarę wieczorną!

Ps 141,3

PsFlor	(140:3) Położ, Gospodnie, strożą ustom mojim a drzwi około stojące wargam mojim!
PsPul	(140:3) Położ, Gospodnie, strożą ustam moim a drzwi około stoj❬ą❭ce wargam moim!
Wuj1923	Postaw, Panie, straż ustom moim: a drzwi osadzone wargom moim.
Gda1881	Panie! połóż straż ustom moim; strzeż drzwi warg moich.
Gda2017	PANIE, postaw straż przy moich ustach; strzeż drzwi moich warg.
PsBycz	Postaw, Panie, straż, przed-ustami-memi; pilnuj, przy-podwojach warg-moich.
Goet	Panie, postaw straż przy ustach moich; strzeż drzwi warg moich!
PsCylk	Zwróć Boże, uwagę na usta moje, baczność na poruszenie warg moich.
PsKrusz	Postaw, Panie, straż ustom moim, strzeż drzwi warg moich!
PsAszk	Połóż Jehowo straż na usta me, strzeż pilnie ubóstwa warg moich!
PsSzer	Panie! postaw straż przy ustach, strzeż drzwi warg moich!
Tys1	(140:3) Postaw, Panie, straż przed moimi ustami, i wartę przy bramie warg moich.
Tys5	Postaw, Panie, straż moim ustom i wartę przy bramie warg moich!
Bryt	Panie, postaw straż przed ustami moimi, Pilnuj drzwi warg moich!
Pozn	Ustanów, Jahwe, straż dla moich ust i strzeż bramy moich warg.
WarPra	Przy ustach moich postaw, Panie, straże i wartę przy bramie warg moich.
STB	Zwróć uwagę, WIEKUISTY, na moje usta, strzeż poruszenia moich warg.
EIB	PANIE, postaw straż przy moich ustach, Przypilnuj drzwi moich warg!

Ps 141,4

PsFlor	(140:4) Nie spuszczaj sierca mego we słowa lichoty, na omołwienie wymołw❬ieni❭a [grzesznych] w grzeszech (140:5) s ludźmi czyniącymi lichotę, i nie będę obcować s wybranymi jich.
PsPul	(140:4) Nie spuszczaj sierca mego w słowa złości, na omołwienia wymołwienia w grzeszech (140:5) z ludźmi czyniącymi złość, i nie będę obcować z wybranymi jich.
Wuj1923	Nie nachylaj serca mego ku słowom złośliwym, ku wymawianiu wymówek w grzechach: z ludźmi brojącymi nieprawość: a nie będę spółkował z wybornymi ich.
Gda1881	Nie nachylaj serca mego do złej rzeczy, abym nie czynił spraw niepobożnych z mężami czyniącymi nieprawość, i żebym się nie karmił rozkoszami ich.
Gda2017	Nie skłaniaj mego serca ku złemu, abym nie popełniał czynów niegodziwych z ludźmi, którzy czynią nieprawość, i żebym się nie karmił ich rozkoszami.
PsBycz	Nie nakłaniaj serca-mego, do-rzeczy złośliwéj, do-wykonywania czynów, z-niegodziwością, z ludźmi, pełniącymi nieprawość; i,-abym-nie pożywał przysmaków-ich.
Goet	Nie dozwól skłonić się sercu memu do złej sprawy, abym nie wykonywał czynów bezbożnych z przestępcami i abym nie jadał z przysmaków ich!
PsCylk	Nie skłaniaj serca mojego ku rzeczy złéj, bym popełniał czyny niegodziwe względem ludzi czyniących zło, abym nie zwalczał ulubieńców ich.
PsKrusz	Nie nachylaj serca mego do złych rzeczy, abym nie czynił spraw niedobrych, z mężami, czyniącymi nieprawość, i abym nie brał udziału w rozkoszach ich!
PsAszk	Nie nakłoń serca mego ku rzeczy zlej, abym się splamił niegodziwymi uczynkami razem z możnymi, czyniącymi nieprawość i obym nie zakosztował ich słodyczy!
PsSzer	Nie dopuść, aby serce me skłaniało się do złego, abym popełniał czyny niegodziwe zadając się z mężami, złoczyńcami, i jadł ich przysmaki.
Tys1	(140:4) Mojego serca nie skłaniaj do złego, do popełnienia czynów niegodziwych; bym nigdy z ludźmi, co nieprawość czynią, nie jadał ich potraw wybornych.
Tys5	Mojego serca nie skłaniaj do złego słowa, do popełniania czynów niegodziwych, bym nigdy z ludźmi, co czynią nieprawość, nie jadł ich potraw wybornych.
Bryt	Nie dopuść, aby serce moje skłaniało się do złego, Abym popełniał czyny niegodziwe, Zadając się z mężami, złoczyńcami, I spożywał ich przysmaki.
Pozn	Nie skłaniaj ku złemu serca mojego, bym miał pełnić czyny niegodziwe - bym z ludźmi czyniącymi nieprawość brał udział w ich rozkoszach.
WarPra	Spraw, by me serce nie skłaniało się ku złym słowom, bym nic haniebnego nie czynił i nie łączył się nigdy z tymi, co źle czynią. Do stołu ich nieprawości nigdy mnie nie sadzaj!
STB	Nie daj wypaczyć mojego serca ku złej rzeczy, bym nie popełniał niegodziwych czynów względem ludzi czyniących zło, i nie zwalczał ich ulubieńców.
EIB	Nie pozwól memu sercu skłaniać się ku złej sprawie, Trzymać się złych przyzwyczajeń, Żyć niegodnie jak ludzie czyniący nieprawość - Nie dopuść, abym sięgał po ich smakołyki.

Ps 141,5

PsFlor	(140:6) Karać mię będzie prawy w miłosierdziu i swarzyć mię, ale olej grzesznego nie utłuści głowy mojej. (140:7a) Bo jeszcze modlitwa moja w lubościach jich,
PsPul	(140:6) Karzy mie prawy w miłosierdziu i swarz mie, ale olej grzesznego nie utłuści głowy mojej. (140:7a) Bo jeszcze i modlitwa moja w lubościach jich,
Wuj1923	Będzie mię karał sprawiedliwy miłosiernie, i będzie mię strofował: lecz olejek złośnika niechaj nie tłuści głowy mojéj; bo jeszcze i modlitwa moja w upodobaniu ich.
Gda1881	Niech mię bije sprawiedliwy, a przyjmę to za miłosierdzie; i niech mię gromi, a będzie mi to za najwyborniejszy olejek, który nie zarazi głowy mojej; albowiem jeszczeć modlitwa moja płatna będzie przeciwko złości ich.
Gda2017	Niech mnie bije sprawiedliwy, a przyjmę to za miłosierdzie; i niech mnie strofuje, a będzie mi to jak wyborny olejek, który nie zaszkodzi mojej głowie; bo jeszcze będę się modlił w czasie ich nieszczęścia.
PsBycz	Uderzyłliby-mię sprawiedliwy? byłoby to, łaską; a,-skarciłliby-mię? toby było, olejem najwyborniejszym, nie uciskającym głowy-mojéj; bobym jeszcze, nawet-modlił-się, zań, w-nieszczęściach-jego.
Goet	Niech mię bije sprawiedliwy: to jest dobroć; i niech on mnie karze: to jest olejek dla głowy, którego głowa moja nie wzbroni, ale modlitwy moje są przeciw występkom ich.
PsCylk	Niech porazi mnie sprawiedliwy, łaską to, niech mnie zgromi, - pomazaniec niechaj nie gubi głowy mojéj, bo jeszcze modlitwa moja pomimo krzywd ich.
PsKrusz	Niechaj mnie karci sprawiedliwy, bo to miłosierdzie, niechaj mnie gromi, bo to olej na głowę moją; nie zarazi głowy mej, albowiem jeszcze trwa modlitwa moja przeciwko złości ich.
PsAszk	Niechajbyż mnie walił sprawiedliwy - łaską, niechbyż mię strofowała oliwa, obyż piołun nie uciskał głowy mojej, a modlitwa moja na ich niegodziwościach.
PsSzer	Gdy sprawiedliwy mnie karze, to łaska, a gdy mnie karci, jest to wyborny olejek, którym nie pogardzi głowa; zawsze modlić się będę mimo ich złości.
Tys1	(140:5) Niech sprawiedliwy mię bije: to czyn miłości; niech mię napomina: to olejek na głowę, przed którym głowa moja wzbraniać się nie będzie, lecz pod ich ciosami wciąż będę się modlił.
Tys5	Niech sprawiedliwy mnie bije: to czyn miłości; olejek występnego niech nigdy nie ozdabia mojej głowy! Nieustannie [trwać będzie] moja modlitwa wbrew ich podłości.
Bryt	Gdy sprawiedliwy mnie karze, jest to łaska, A gdy mnie karci, jest to jak wyborny olejek na głowę, Przed którym głowa moja wzdrygać się nie będzie; Bo zawsze modlić się będę pomimo ich złości.
Pozn	Gdy sprawiedliwy mnie karci, dobrze, że on to czyni, ale olej bezbożnego niech nie zwilża mej głowy. Ich nieprawości przeciwstawiam moją modlitwę.
WarPra	Może mnie z miłości urazić sprawiedliwy. Gdy mnie tym poprawi, stanie się dla mnie wonnością i nie będę przed takim usuwał mej głowy, a gdy będzie w nieszczęściu, nie przestanę się modlić.
STB	Niech mnie uderzy Sprawiedliwy gdyż to jest łaską, niech mnie zgromi; gdy mnie karci to jest olejem na moją głowę, gdyż pomimo ich krzywd, jeszcze płynie moja modlitwa.
EIB	Niech mnie uderzy sprawiedliwy - to będzie dla mnie łaska, Niech mnie taki skarci - to będzie jak najlepszy olejek. Przed nim nie cofnę swej głowy, Gdyż zawsze się modlę, pomimo ich zawiści.

Ps 141,6

PsFlor	(140:7b) poża❬r❭ci są przyrzeszeni opoce sędzie jich. (140:8a) Usłyszą słowa moja, bo przemogły,
PsPul	(140:7b) pożarci są przytknieni opoce sędzie jich. (140:8a) Usłyszą słowa moja, bo mogła są,
Wuj1923	Zginęli przy kamieniu sędziowie ich: usłyszą słowa moje, iż przemogły.
Gda1881	Niech będą zrzuceni do miejsc opoczystych sędziowie ich, aby słyszeli słowa moje, że były wdzięczne.
Gda2017	Gdy ich sędziowie będą zrzuceni do miejsc skalistych, usłyszą moje słowa, bo są wdzięczne.
PsBycz	Wypuszczeni-li-będą, z-pomiędzy skał, sędziowie-ich? tedy-posłuchają słów-moich, że przyjemne-są.
Goet	Kiedy sędziowie ich będą zrzuceni ze skał, wtedy usłuchają słów moich, że są miłe.
PsCylk	Ustąpili u skały sędziowie ich, i usłuchali słów moich, bo były im miłe.
PsKrusz	Niechaj będą zrzuceni w miejsca skaliste sędziowie ich, aby usłyszeli słowa moje, że były przyjemne.
PsAszk	Niechbyż byli gwałtem porwani rękoma skały - sędziego ich, a usłyszeli powiedzenia moje, iże są wdzięczne.
PsSzer	Gdy zrzuceni będą na skałę wodzowie ich, usłyszą, że Słowa Pana są prawdziwe.
Tys1	(140:6) Pozostawieni zostali przy skale ich władcy i usłyszeli, jak łagodne były moje słowa.
Tys5	Niech się rozbiją o Skałę ich sędziowie i niech usłyszą, jak łagodne były moje słowa.
Bryt	Zrzuceni będą na stoki skał sędziowie ichI usłyszą, że słowa moje były łagodne.
Pozn	Gdy ich sędziowie będą rzuceni na zręby skalne, pojmą, że łagodne były moje słowa.
WarPra	Gdy ich sędziowie natrafią na skały, niech w głosie moim posłyszą życzliwość.
STB	Ich sędziowie ustąpili przy skale i usłuchali moich słów, ponieważ były im miłe.
EIB	Na zbocza skał zostali zrzuceni ich sędziowie, Choć usłyszeli me słowa - a były przyjazne.

Ps 141,7

PsFlor	(140:8b) jako tuk ❬ziemie❭ wyszła są na ziemię. (140:9a) Rozsuty są wszytki kości nasze podług piekła,
PsPul	(140:8b) jako tuk ❬ziemie❭ wyszła są na ziemię. (140:9a) Rozsuty są kości moje podług piekła,
Wuj1923	Jako skiba roli wyrwana jest na ziemię, rozsypane są kości nasze podle piekła.
Gda1881	Jako gdyby kto rąbał i łupał drwa na ziemi, tak się rozlatują kości nasze aż do ust grobowych.
Gda2017	Jak gdyby kto rąbał i łupał drwa na ziemi, tak nasze kości są rozrzucone przy wejściu do grobu.
PsBycz	Jakby rąbiąc,-na kawałki, i-rozłupując drzewo, na-ziemi, tak, rozprószają się kości-nasze, przy-otworze grobu.
Goet	Jak się bróździ i rozszczepia ziemię, tak kości nasze rozrzucone są u krańca otchłani.
PsCylk	Jakby kto kopał i płużył w ziemi, tak rozrzucone są kości nasze nad skrajem przepaści.
PsKrusz	Jako kto łupie i rąbie drwa na ziemi, tak się rozlatują kości nasze aż do wieka grobowego.
PsAszk	On niejako przepoławia i rozsadzając wydobywa się na ziemi - rozsypują się w przepaść kości nasze.
PsSzer	Jak podczas orki rozrywa się ziemię, tak będą rozrzucone kości ich u bram krainy umarłych.
Tys1	(140:7) Jak ziemię ktoś orze i kraje, tak rozrzucono ich kości nad czeluścią Otchłani.
Tys5	Jak przy orce rozcina się ziemię, tak niech się rozrzuci ich kości nad paszczą Szeolu.
Bryt	Jak podczas orki rozrywa się ziemię, Tak będą rzucone kości ich aż do bram krainy umarłych.
Pozn	Jak gdy ktoś kraje i orze ziemię, tak rzucone będą ich kości nad brzegiem otchłani.
WarPra	Jak ciągnie się bruzda i szmat ziemi rozdziela, tak kości nasze są rozrzucone na skraju zaświatów.
STB	Jakby ktoś kopał oraz rozdzierał ziemię, tak nad skrajem Krainy Umarłych rozrzucone są nasze kości.
EIB	Jak podczas orki rozrywa się ziemię, Tak nasze kości będą rozrzucone u wrót świata zmarłych.

Ps 141,8

PsFlor	(140:9b) bo ku tobie, Gospodnie, oczy moje, w cię pwał jeśm, nie otemuj duszę moję.
PsPul	(140:9b) bo k tobie, Gospodnie, Gospodnie, oczy moje, w cię pwał jeśm, nie odejmuj duszę moję.
Wuj1923	Bo ku tobie, Panie, Panie! oczy moje: w tobiem nadzieję miał, nie odejmuj duszy mojéj!
Gda1881	Ale do ciebie, Panie, Panie! podnoszę oczy moje; w tobie ufam, nie odpychaj duszy mojej.
Gda2017	Ale podnoszę swoje oczy do ciebie, BOŻE, Panie; tobie ufam, nie porzucaj mojej duszy.
PsBycz	Atoli do-Ciebie, o-Panie! Panie, podnoszę, oczy-me; do-Ciebie uciékam-się; nie pozbawiaj-przytułku, duszy-mojéj.
Goet	Ale na Ciebie, Panie, Panie, są oczy moje skierowane, u Ciebie szukam ucieczki, nie odrzuć duszy mojej!
PsCylk	Ale ku Tobie, Boże, Panie, oczy moje się wznoszą, Tobie ufam, nie zatracaj duszy mojéj.
PsKrusz	Albowiem do Ciebie Panie, Panie, oczy moje podnoszę, w Tobie zaufałem, nie odpychaj duszy mojej!
PsAszk	Toż ku Tobie Jehowo mój, Panie, oczy moje, w Tobiem znalazł schronienie, nie wytrząsaj duszy mej!
PsSzer	Ale do Ciebie, Panie, Panie mój, wznoszą się oczy moje; Tobie ufam, nie wylewaj duszy mojej!
Tys1	(140:8) Do Ciebie bowiem, Panie Boże, [zwracam] moje oczy; do Ciebie się uciekam: Ty nie gub mej duszy.
Tys5	Do Ciebie bowiem, Panie mój, Panie, [zwracam] moje oczy; do Ciebie się uciekam - Ty nie gub mej duszy.
Bryt	Albowiem do ciebie, Boże, Panie mój, Wznoszą się oczy moje; Tobie ufam, nie zatracaj duszy mojej!
Pozn	Ku Tobie, Jahwe, zwrócone są moje oczy, u Ciebie szukam schronienia, nie pozwól mi zginąć.
WarPra	O Panie mój i Boże, ku Tobie wznoszę me oczy, u Ciebie szukam schronienia, nie odbieraj mi życia.
STB	Dlatego do Ciebie, Panie, WIEKUISTY, wznoszą się moje oczy, Tobie ufam nie obnażaj mej duszy.
EIB	Tak, do Ciebie, PANIE, mój Boże, podnoszę swoje oczy; W Tobie moje schronienie, nie zostawiaj mej duszy!

Ps 141,9

PsFlor	(140:10) Strzeży mię od sidła, jeż postawili są mnie, i od sromoty działających lichotę.
PsPul	(140:10) Strzeży mie od sidła, jeż postawili mnie, i od sromoty działających złość.
Wuj1923	Strzeż mię od sidła, które na mię zastawili: i od obrazy tych, którzy broją złości.
Gda1881	Strzeż mię od sidła, które na mię zastawili, i od sideł czyniących nieprawość.
Gda2017	Strzeż mnie od sidła, które zastawili na mnie, i od pułapek czyniących nieprawość.
PsBycz	Zachowaj-mię od sidła, zastawionego na-mnie, i,-od-połapek, sprawców złego.
Goet	Zachowaj mnie przed sidłem, które na mnie zastawili, przed pułapkami popełniających przestępstwo!
PsCylk	Ustrzeż mnie od sideł, które zastawili na mnie, i od zasadzek złoczyńców.
PsKrusz	Zachowaj mnie od sidła, które zastawili na mnie, i od sideł czyniących nieprawość.
PsAszk	Zachowaj mię od potrzasku, który zasadzili na mnie i od sideł czyniących nieprawość.
PsSzer	Strzeż mię od sidła, które zastawili na mnie, i od pułapek złoczyńców!
Tys1	(140:9) Strzeż mię od sidła, które zastawili na mnie, i od pułapek ludzi, co czynią nieprawość.
Tys5	Uchroń mnie od sidła, które zastawili na mnie, i od pułapek złoczyńców.
Bryt	Strzeż mię od sidła, które zastawili na mnie, I od zasadzek złoczyńców!
Pozn	Ustrzeż mnie od sideł, które na mnie zastawiają, od zasadzek nieprawość czyniących.
WarPra	Strzeż mnie od sideł, które zastawili, i od zasadzek, które urządzili złoczyńcy.
STB	Ustrzeż mnie od sideł, co na mnie zastawili i od zasadzek złoczyńców.
EIB	Strzeż mnie przed szponami potrzasku, który na mnie zastawili, Chroń od pułapek ludzi czyniących nieprawość!

Ps 141,10

PsFlor	(140:11) Padą w sieci jego grzeszni, osobnie jeśm ja, aż pojdę.
PsPul	(140:11) Wpadną w siatkę jego grzeszni, osobnie ja jeśm, aże pojdę.
Wuj1923	Wpadną w siatkę jego złośnicy: osobnom ja, aż przeminę.
Gda1881	Niech wpadną razem w sieci swoje niepobożni, a ja za tem przeminę.
Gda2017	Niech niegodziwi wpadną w swoje sieci, podczas gdy ja ujdę cało.
PsBycz	Niech-wpadną, w-siéci-swe, złoczyńcy, razem; ja wtedy przejdę.
Goet	Spraw, by bezbożnicy wpadli w swe własne sieci, podczas gdy ja je ominę!
PsCylk	Niech wpadną w sieci własne niegodziwi wraz, gdy ja je ominę.
PsKrusz	Niechaj wpadną pospołu w sieci swe bezbożni ja tymczasem przejdę.
PsAszk	Padną we własne sieci niegodziwcy, wraz ja przejdę mimo do wieczności.
PsSzer	Niech bezbożni razem wpadną w sieci własne, a ja ich uniknę!
Tys1	(140:10) Niechaj niezbożni razem wpadną w swoje sieci, podczas gdy ja ujdę cało.
Tys5	Niechaj występni wpadną w swoje sieci, podczas gdy ja ujdę cało.
Bryt	Niech wszyscy bezbożni wpadną w sieci swoje, A ja ich uniknę!
Pozn	Niech wszyscy bezbożni wpadną we własne sidła, a niechaj ja przejdę obok nich bezpiecznie.
WarPra	Niech bezbożni sami wpadną w zastawione sieci, a ja niech już cało ujdę.
STB	Niech niegodziwi razem wpadną we własne sieci, kiedy ja je ominę.
EIB	Niech bezbożni - jak jeden mąż - wpadną w swoje sieci, Pozwól natomiast, abym ja ich uniknął!

Psalm 142

Ps 142,1

PsFlor	(141:1) Głosem mojim ku Panu wołał jeśm, głosem mojim ku Gospodnu modlił jeśm się.
PsPul	Psalm. (141:1) Głosem moim ku Gospodnu wołałeśm, głosem moim ku Gospodnu modliłem sie.
Wuj1923	(142:1) Wyrozumienia Dawidowi, gdy był w jaskini, modlitwa. (142:2) Głosem moim wołałem do Pana: głosem moim modliłem się Panu.
Gda1881	Pieśń wyuczająca Dawidowa, gdy był w jaskini, modlitwa jego. (142:2) Głosem moim do Pana wołam; głosem moim Panu się modlę.
Gda2017	Pieśń pouczająca Dawida, jego modlitwa, gdy był w jaskini. Swoim głosem wołam do PANA; swoim głosem modlę się do PANA.
PsBycz	(142:1) Spiéw Dawida, będący, za-bytności-jego, w-jaskini, Modlitwą. (142:2) Głosem-mym, do Pana wołam; ja, głosem-moim, Pana, błagam-litości.
Goet	(142:1) POUCZENIE Dawida. Modlitwa, gdy był w jaskini. (142:2) Głośno wołam do Pana, głośno błagam Pana;
PsCylk	(142:1) Dumanie Dawida, gdy zostawał w jaskini; modlitwa. (142:2) Głosem moim do Boga wołam, głosem moim Boga błagam.
PsKrusz	(142:1) Pieśń pouczająca Dawida, gdy był w jaskini. Modlitwa. (142:2) Głosem moim do Pana wołam, głosem moim do Pana się modlę.
PsAszk	(142:1) Ku wyrozumieniu. Modlitwa Dawida, kiedy był w jaskini. (142:2) Głos mój do Jehowy, a krzyczę, głos mój do Jehowy a błagam żałośnie.
PsSzer	(142:1) Pouczająca pieśń Dawida, gdy był w jaskini. Modlitwa. (142:2) Głośno do Pana wołam, głośno Pana błagam.
Tys1	(141:1) Maskil. Dawidowy — gdy był w jaskini. Prośba. (141:2) Głośno wołam do Pana, głośno Pana zaklinam.
Tys5	(142:1) Pieśń pouczająca. Dawidowa - gdy był w jaskini. Modlitwa. (142:2) Głośno wołam do Pana, głośno błagam Pana.
Bryt	(142:1) Pieśń pouczająca Dawida, gdy był w jaskini. Modlitwa. (142:2) Głośno do Pana wołam, Głośno Pana błagam.
Pozn	(142:1) [Psalm] pouczający; Dawida, gdy przebywał w jaskini. Modlitwa. (142:2) Głos mój [się wznosi] ku Jahwe - wołam, głos mój ku Jahwe - błagam.
WarPra	(142:1) Pieśń pouczająca, którą wyśpiewał Dawid, gdy ukrywał się w jaskini. Modlitwa. (142:2) Na cały głos wołam do Pana, głośno błagam Pana o łaskę.
STB	(142:1) Dumanie Dawida; modlitwa, kiedy pozostawał w jaskini. (142:2) Moim głosem wołam do BOGA, moim głosem błagam WIEKUISTEGO.
EIB	(142:1) Pieśń pouczająca. Dawidowa. Przebywał wówczas w jaskini. Modlitwa. (142:2) Głośno wołam do PANA, Usilnie PANA błagam,

Ps 142,2

PsFlor	(141:2) Wylewaję przed obliczym jego modlitwę moję i zamęt moj przed nim powiedaję.
PsPul	(141:2) Wylewaję przed oczyma jego modlitwę moję i zamęt moj przed nim powiadaję.
Wuj1923	(142:3) Wylewam przed oblicznością jego prośbę moję: a utrapienie moje przed nim opowiadam.
Gda1881	(142:3) Wylewam przed obliczem jego żądłość moję, a utrapienie moje przed oblicznością jego oznajmuję.
Gda2017	Wylewam przed nim swoją troskę i opowiadam mu swoje utrapienie.
PsBycz	(142:3) Wyléwam, przed-Nim, modlitwę-mę; ja, niedolę-moję, przed-Nim, opowiadam.
Goet	(142:3) Wylewam przed obliczem Jego skargę moją, oznajmuję Jemu moje uciśnienie.
PsCylk	(142:3) Wylewam przed Nim żal mój, niedolę moję przed Nim wypowiadam.
PsKrusz	(142:3) Wylewam przed obliczem Jego prośbę moją, utrapienie moje przed Nim oznajmuję.
PsAszk	(142:3) Wyleje przed Nim mą żałość smętną, utrapienie me przed Nim obwieszczę.
PsSzer	(142:3) Wylewam przed Nim moją prośbę i o niedoli mojej Jemu opowiadam.
Tys1	(141:3) Wylewam przed Nim swą troskę, wyjawiam przed Nim udrękę.
Tys5	(142:3) Wylewam przed Nim swą troskę, wyjawiam przed Nim swą udrękę.
Bryt	(142:3) Wylewam przed nim moją prośbę I o niedoli mojej jemu opowiadam.
Pozn	(142:3) Przed Jego obliczem wylewam mą skargę, przed Nim wypowiadam moje utrapienie.
WarPra	(142:3) Wylewam przed Nim wszystkie moje skargi i pokazuję Mu całą moją nędzę.
STB	(142:3) Przed Nim wylewam mój żal; przed Nim moją niedolę wypowiadam.
EIB	(142:3) Wylewam przed Nim swą troskę I opowiadam Mu o swej niedoli.

Ps 142,3

PsFlor	(141:3) We mdleni ze mnie ducha mojego, a ty poznał jeś drogi moje. (141:4) Na drodze tej, jąż chodził jeśm, skryli są pyszni sidło mnie.
PsPul	(141:3) We mdleni ze mnie ducha mojego, a ty poznał jeś sdze moje. (141:4) Na drodze tej, jąż schodził jeśm, skryli pyszni sidło mnie.
Wuj1923	(142:4) Gdy we mnie duch mój ustawał, a tyś znał ścieżki moje: na téj drodze, którąm chodził, zakryli sidło na mię.
Gda1881	(142:4) Gdy bywa ściśniony duch mój we mnie, ty znasz ścieszkę moję; na drodze, którą chodzę, ukryli na mię sidło.
Gda2017	Gdy mój duch jest we mnie zdruzgotany, ty znasz moją ścieżkę; na drodze, którą chodziłem, zastawili na mnie sidło.
PsBycz	(142:4) Za-wycieńczania-się, wemnie, ducha-mego; wtedy-Ty, Panie, zajmujesz-się ścieszką-moją; na-drodze téj, co chadzam, ukryto sidło, na-mnie.
Goet	(142:4) Gdy duch mój we mnie omdlewa, Ty jednak znasz ścieżkę moją. Na drodze, którą chodzę, zastawili mnie potajemnie sidła.
PsCylk	(142:4) Gdy zwątpił we mnie duch mój, a Ty znasz ścieżkę moję, na drodze téj którą chodzę, ukryli sidła na mnie.
PsKrusz	(142:4) Gdy jest ściśniony we mnie duch mój, Ty znasz ścieżkę moją! Na drodze, którą chodzę, ukryli sidła przedemną.
PsAszk	(142:4) Kiedy się nademną zamroczył mój duch - wszak znasz Ty ścieżkę moją - na drodze, po której kroczyć miałem - ukryli na mnie zasadzkę.
PsSzer	(142:4) Gdy duch mój omdlewa we mnie, Ty znasz dolę moją; na drodze, którą chodzę, ukryli na mnie sidło.
Tys1	(141:4) Gdy duch mój we mnie pełen niepokoju, Ty znasz moją drogę. Na drodze, po której kroczę, ukryli na mnie pułapkę.
Tys5	(142:4) Gdy duch mój we mnie ustaje, Ty znasz moją ścieżkę. Na drodze, po której kroczę, zastawili na mnie sidło.
Bryt	(142:4) Gdy duch mój omdlewa we mnie, Ty znasz ścieżkę moją; Na drodze, którą chodzę, Zastawili na mnie sidła.
Pozn	(142:4) Gdy duch mój we mnie ledwie się kołacze, Ty znasz moją drogę. Na ścieżce, którą ja kroczę, ukryli na mnie sidła.
WarPra	(142:4) Choćby zgasł we mnie mój duch, Ty znasz drogi moje. Na drogach, którymi kroczę, zastawiono sidła.
STB	(142:4) Gdy zwątpił we mnie mój duch a Ty znasz moją ścieżkę na drodze, którą chodzę ukryli na mnie sidła.
EIB	(142:4) Gdy omdlewa we mnie mój duch, Ty znasz moją ścieżkę. Na drodze, po której chodzę, Zastawili na mnie sidła.

Ps 142,4

PsFlor	(141:5) Znamionał jeśm na prawicę i widział jeśm, i nie był, kto by[ł] mnie poznał. (141:6) Zginęło uciekanie ote mnie ani jest, jen by szukał dusze mojej.
PsPul	(141:5) Znamionował jeśm na prawicę i widział jeśm, i nie był, kto by mię poznał. (141:6) Zginęło uciekanie ote mnie ani jest, jen by dobywał dusze mojej.
Wuj1923	(142:5) Oglądałem się na prawą stronę: a baczyłem, i nie był, ktoby mię poznał: zginęła mi ucieczka: a nie jest, ktoby się pytał o duszy mojéj.
Gda1881	(142:5) Oglądamli się na prawą stronę, a przypatruję się, niemasz ktoby mię znał; zginęła ucieczka moja, niemasz ktoby się ujął o duszę moję.
Gda2017	Oglądałem się na prawo i spojrzałem, ale nie było nikogo, kto mnie znał; nie było dla mnie ucieczki, nikt się nie troszczył o moją duszę.
PsBycz	(142:5) Patrzę na prawo, i-oglądam-się; ale-nikt mi nieznany; zginęła ucieczka przedemną; nie-ma troszczącego-się, o-życié-mojé.
Goet	(142:5) Gdy się oglądam na prawo i patrzę: niema nikogo, ktoby na mnie zważał; odcięta dla mnie każda ucieczka, nikt nie troszczy się o duszę moją!
PsCylk	(142:5) Spójrz na prawo i zobacz; niemasz, ktoby mnie znał, znikło schronienie dla mnie, nikt nie pyta o duszę moję.
PsKrusz	(142:5) Oglądam się na prawą stronę, upatruję, a niemasz, ktoby mnie znał; odeszła uciecha odemnie - niemasz, ktoby się wstawił za duszą mą.
PsAszk	(142:5) Spójrz na prawo i patrz, iż nie mam, ktoby mnie poznał, przepadło mi schronienie, niemasz ktoby mnie szukał.
PsSzer	(142:5) Patrzę na prawo i wyglądam, nikt nie zważa na mnie; nie ma dla mnie ucieczki, nikt się nie troszczy o duszę moją.
Tys1	(141:5) Oglądam się w prawo i patrzę: a nie ma nikogo, kto by troszczył się o mnie. Nie mam dokąd uciekać, nie ma nikogo, kto by dbał o me życie.
Tys5	(142:5) Popatrz na prawo i zobacz: nikt na mnie nie zważa. Nie ma dla mnie ucieczki, nikt nie dba o moje życie.
Bryt	(142:5) Patrzę na prawo i widzę – Nikt nie zważa na mnie. Nie ma dla mnie ucieczki, Nikt się nie troszczy o mnie.
Pozn	(142:5) Spójrz na prawo i zważ, że nie ma, kto by się o mnie troszczył, nie ma dla mnie ratunku, nikt nie dba o moje życie.
WarPra	(142:5) Spoglądam na prawo, pilnie się przypatruję, lecz nie widzę, by ktoś na mnie zważał. Nie mam już gdzie się schronić, nie troszczy się nikt o me życie.
STB	(142:5) Spójrz na prawo i zobacz nie ma tego, kto by mnie znał; znikło dla mnie schronienie, nikt nie pyta o moją duszę.
EIB	(142:5) Popatrz w prawo i zobacz - Nikt mnie nie bierze w obronę! Przepadła nadzieja ratunku, Nikogo już nie obchodzę.

Ps 142,5

PsFlor	(141:7) Wołał jeśm ku tobie, Gospodnie, rzekł jeśm: Ty jeś nadzieja moja, część moja w ziemie żywych.
PsPul	(141:7) Wołałeśm k tobie, Gospodnie, rzekł jeśm: Ty jeś nadzieja moja, część moja w ziemi żywych.
Wuj1923	(142:6) Wołałem k tobie, Panie, rzekłem: Tyś jest nadzieja moja, cząstka moja w ziemi żywiących.
Gda1881	(142:6) Panie! do ciebie wołam, mówiąc: Tyś nadzieja moja, tyś dział mój w ziemi żyjących.
Gda2017	PANIE, wołam do ciebie, mówiąc: Ty jesteś moją nadzieją, ty jesteś moim udziałem w ziemi żyjących.
PsBycz	(142:6) Wołam do-Ciebie, o-Panie! mówię: Tyś obroną-moją, udziałem-moim, w-krainie żyjących.
Goet	(142:6) Do Ciebie wołałem, o Panie, rzekłem: Tyś jest ucieczką moją, udziałem moim w krainie żyjących.
PsCylk	(142:6) Wołam do Ciebie, Boże, rzekłem: Tyś ucieczką moją, udziałem moim w krainie żywota.
PsKrusz	(142:6) Wołałem do Ciebie, Panie! rzekłem: Tyś jest ucieczką moją, cząstką moją w ziemi żyjących!
PsAszk	(142:6) Krzykiem się zwracam do Ciebie, rzeknę: Tyś schronieniem mojem, działem moim w ziemi żywota.
PsSzer	(142:6) Panie! do Ciebie wołam. Rzekłem: Tyś moją nadzieją, Tyś działem moim w krainie żyjących.
Tys1	(141:6) Do Ciebie wołam, o Panie; powiadam: Tyś moją ucieczką, udziałem moim w ziemi żyjących.
Tys5	(142:6) Do Ciebie wołam, o Panie, mówię: Ty jesteś moją ucieczką, udziałem moim w ziemi żyjących.
Bryt	(142:6) Panie, do ciebie wołam. Rzekłem: Tyś moją nadzieją, Tyś działem moim w krainie żyjących.
Pozn	(142:6) Do Ciebie, o Jahwe, wołam i mówię: Tyś moją ucieczką, Tyś moim udziałem w krainie żyjących.
WarPra	(142:6) O Panie, do Ciebie wołam, powtarzam ciągle: Tyś moją ucieczką! Tyś moją cząstką w krainie żyjących.
STB	(142:6) Wołam do Ciebie, WIEKUISTY, mówiąc: Ty jesteś moją ucieczką, moim udziałem w Krainie Życia.
EIB	(142:6) Do Ciebie wołam, PANIE! Ogłaszam: Jesteś moim schronieniem, Ty jesteś dla mnie wszystkim, co mam na tym świecie.

Ps 142,6

PsFlor	(141:8) Słuszaj prośby mojej, bo uśmierzył jeśm się silno {albo barzo}. (141:9) Zbaw mię od nadścigających mie, bo posilnieni są nade mną.
PsPul	(141:8) Baczy na prośbę moję, bo ukorzon jeśm silno. (141:9) Zbaw mie od prześladujących mie, bo posileni są na mie.
Wuj1923	(142:7) Wysłuchaj prośbę moję; bomci uniżony bardzo, wybaw mię od prześladowców moich; boć się zmocnili nademną.
Gda1881	(142:7) Posłuchaj pilnie wołania mego, bom bardzo znędzony; wyrwij mię od tych, którzy mię prześladują, albowiem są mocniejszymi nad mię.
Gda2017	Wysłuchaj mego wołania, bo jestem bardzo udręczony; ocal mnie od moich prześladowców, bo są mocniejsi ode mnie.
PsBycz	(142:7) Nakłoń-ucha, do wołania-mego, bom wycieńczon bardzo; oswobodź-mię, od-przéśladowców-moich, bo są-mocniejsi odemnie.
Goet	(142:7) Usłysz krzyk mój, bom bardzo słaby, wybaw mię od moich prześladowców, albowiem stali się zbyt potężnymi dla mnie!
PsCylk	(142:7) Zważ na błaganie moje, bom biedny bardzo; ocal mnie od prześladowców moich, bo silniejsi odemnie.
PsKrusz	(142:7) Posłuchaj pilnie wołania mego, bom bardzo zbiedzony. Wyrwij mnie od prześladowców mych, albowiem przemogli mnie!
PsAszk	(142:7) Zważ na me pienia błagalne, gdyż zbiedzonym wielce, wyrwij mnie od mych prześladowców, bo wzmogli się nademnie.
PsSzer	(142:7) Wysłuchaj błagania mego, bom bardzo nędzny, wybaw mię od prześladowców moich, bo są silniejsi ode mnie!
Tys1	(141:7) Zważ na moje wołanie, bo bardzo jestem nieszczęśliwy. Wybaw mię od prześladowców, gdyż są ode mnie mocniejsi.
Tys5	(142:7) Zważ na moje wołanie, bo jestem bardzo słaby. Wybaw mnie od prześladowców, gdyż są ode mnie mocniejsi.
Bryt	(142:7) Słuchaj uważnie błagania mego, Bom bardzo udręczony, Wybaw mnie od prześladowców moich, Bo są silniejsi ode mnie!
Pozn	(142:7) Nakłoń ucha na moje wołanie, bo nad miarę jestem uciśniony, ocal mnie od moich prześladowców, silniejsi są bowiem ode mnie.
WarPra	(142:7) Racz tedy wysłuchać mojego błagania, bo biedny jestem i słaby. Wyrwij mnie z rąk oprawców, którzy są liczni i mocniejsi ode mnie.
STB	(142:7) Zwróć uwagę na moje błaganie, bo jestem bardzo biedny; ocal mnie od mych prześladowców, bo są silniejsi ode mnie.
EIB	(142:7) Zwróć uwagę na moje wołanie, Zobacz, jak nisko upadłem. Wybaw mnie od mych prześladowców, Ponieważ górują nade mną!

Ps 142,7

PsFlor	(141:10) Wywiedzi ze strożej duszę moję na chwalenie imieniu twemu, mnie są czakali prawi, aliż mi opłacisz mnie.
PsPul	(141:10) Wywiedzi z stroże duszę moję na chwalenie imieniu twemu, mnie czekali prawi, aliż mi odpłacisz.
Wuj1923	(142:8) Wywiedź z ciemnice duszę moję, ku wyznawaniu imieniowi twemu: na mnie czekają sprawiedliwi, aż mi nagrodzisz.
Gda1881	(142:8) Wywiedźże z ciemnicy duszę moję, abym chwalił imię twoje; obstąpią mię sprawiedliwi, gdy mi dobrodziejstwo uczynisz.
Gda2017	Wyprowadź moją duszę z więzienia, abym chwalił twoje imię; sprawiedliwi otoczą mnie, gdy okażesz mi dobroć.
PsBycz	(142:8) Wydobądź, z-więzienia, osobę-mę, dla wysławiania Imienia-Twojego; mnie otoczą sprawiedliwi, gdy dobrodziejstwo-to,-uczynisz dla-mnie.
Goet	(142:8) Wywiedź z więzienia duszę moją, abym uwielbiał imię Twoje! Sprawiedliwi zbiorą się dokoła mnie, gdy mnie wyświadczysz dobrodziejstwo.
PsCylk	(142:8) Wywiedź z zamknięcia duszę moję, bym sławił imię Twoje; mną się uwieńczą cnotliwi, gdy zmiłujesz się nademną.
PsKrusz	(142:8) Wywiedź z ciemnicy duszę mą, abym wychwalał imię Twoje. Zbliżą się do mnie sprawiedliwi, gdy mi dobra udzielisz.
PsAszk	(142:8) Wyprowadź duszę mą ze zamknięcia, by wielbiła imię Twe - mnie wieńczyć będą sprawiedliwi, skoro Ty mi nadgrodzisz.
PsSzer	(142:8) Wywiedź z więzienia duszę moją, abym wysławiał imię Twoje! Zaiste, otoczą mię sprawiedliwi, gdy mi okażesz swą dobroć.
Tys1	(141:8) Wyprowadź mię z więzienia, bym dziękował imieniu Twojemu. Otoczą mnie sprawiedliwi, gdy okażesz mi dobroć.
Tys5	(142:8) Wyprowadź mnie z więzienia, bym dziękował imieniu Twojemu. Otoczą mnie sprawiedliwi, gdy okażesz mi dobroć.
Bryt	(142:8) Wywiedź mnie z więzienia, Abym wysławiał imię twoje! Zaiste, otoczą mnie sprawiedliwi, Gdy mi swą dobroć okażesz.
Pozn	(142:8) Wyprowadź z więzienia moją duszę, abym mógł sławić Twoje Imię. Wokół mnie zgromadzą się sprawiedliwi, gdy mi łaskawość okażesz.
WarPra	(142:8) Wyprowadź mnie z tego więzienia, bym mógł sławić Twoje Imię. Sprawiedliwi gromadzą się koło mnie, dlatego że dobrze mi czynisz!
STB	(142:8) Wyprowadź z zamknięcia mą duszę, bym sławił Twoje Imię; będą się mną chlubić sprawiedliwi, gdy się nade mną zmiłujesz.
EIB	(142:8) Wyprowadź mnie z więzienia, Tak bym wysławiał Twe imię; Bo gdy mi okażesz wspaniałomyślność, Wówczas otoczą mnie sprawiedliwi.

Psalm 143

Ps 143,1

PsFlor	(142:1) Gospodnie, wysłuszaj modlitwę moję, uszyma przymi modlenie moje w prawdzie twojej, wysłuszaj mię w twojej prawocie!
PsPul	Dawid, kiedy jego syn Absalon przeciwiał sie jemu. (142:1) Gospodnie, wysłuchaj modlitwę moję, uszyma poczuj modlenie moje w prawdzie twojej, wysłuchaj mie w twojej sprawiedlności!
Wuj1923	Psalm Dawidowi, gdy go prześladował Absalom, syn jego. Panie, wysłuchaj modlitwę moję: przyjmij w uszy prośbę moję: w prawdzie twéj wysłuchaj mię w sprawiedliwości twojéj.
Gda1881	Psalm Dawidowy. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a przyjmij w uszy prośby moje; dla prawdy twojej wysłuchaj mię i dla sprawiedliwości twojej.
Gda2017	Psalm Dawida. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i nadstaw ucha na moje prośby; wysłuchaj mnie w swojej wierności i sprawiedliwości.
PsBycz	Psalm Dawida. Panie, posłuchaj modlitwy-mojéj; nakłoń-ucha do błagań-mych, według-prawdziwości-Twéj; wysłuchaj-mię, przez-sprawiedliwość-Twoję.
Goet	PSALM. Dawida. Panie, usłysz modlitwę moją, przyjmij błaganie moje! Wysłuchaj mnie w wierności Swojej, w sprawiedliwości Swojej!
PsCylk	Pieśń Dawida. - Boże, wysłuchaj modlitwę moję, skłoń ucho ku błaganiu mojemu, w prawdzie Twojéj odpowiedz mi, w sprawiedliwości Twojéj.
PsKrusz	Psalm Dawida. Panie, wysłuchaj modlitwy mej! weź w uszy błaganie me: dla prawdy Twej wysłuchaj mnie - dla sprawiedliwości Twej!
PsAszk	Śpiew Dawida. Jehowo, wysłuchaj modlitwy mej, nachyl ucha mym błaganiom, w Twej wiernej prawdzie daj mi odpowiedź - w sprawiedliwej miłości Twej!
PsSzer	Psalm Dawida. Panie! Wysłuchaj modlitwy mojej, usłysz błaganie moje dla wierności swojej, wysłuchaj mnie dla sprawiedliwości swojej!
Tys1	(142:1) Psalm. Dawidowy. Usłysz, o Panie, moją modlitwę, w wierności Twojej przyjm moje błaganie, wysłuchaj mię w swej sprawiedliwości.
Tys5	Psalm. Dawidowy. Usłysz, o Panie, moją modlitwę, przyjmij moje błaganie w wierności swojej, wysłuchaj mnie w swej sprawiedliwości!
Bryt	Psalm Dawidowy. Panie! Słuchaj modlitwy mojej, Usłysz błaganie moje! Przez wierność swoją wysłuchaj mnie w sprawiedliwości swojej!
Pozn	Psalm Dawida. Wysłuchaj, o Jahwe, modlitwy mojej, na moje błaganie nakłoń ucha - dla Twej wierności i sprawiedliwości racz mnie wysłuchać.
WarPra	Psalm Dawida. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej, w swojej wierności przyjm moje błagania, wysłuchaj mnie w sprawiedliwości Twojej.
STB	Pieśń Dawida. WIEKUISTY, wysłuchaj moją modlitwę; nakłoń ucha ku mojemu błaganiu i mi odpowiedz w Twojej prawdzie oraz sprawiedliwości.
EIB	Psalm Dawida. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy, Zechciej usłyszeć moje błaganie! Odpowiedz mi w swojej wierności, w swojej sprawiedliwości,

Ps 143,2

PsFlor	(142:2) A nie wchodzi w sąd se sługą twojim, bo nie sprawion będzie przed obliczym twojim wszelki żywy.
PsPul	(142:2) A nie wchodzi w sąd z sługą twoim, bo nie sprawion będzie przed oczyma twoima wszelki żywiący.
Wuj1923	A nie wchódź do sądu z sługą twoim; albowiem nie usprawiedliwi się przed tobą żaden żywiący.
Gda1881	A nie wchodź w sąd z sługą twoim; albowiem nie będzie usprawiedliwiony przed obliczem twoim żaden żyjący.
Gda2017	A nie stawiaj przed sądem swojego sługi, bo nikt z żyjących nie będzie usprawiedliwiony przed tobą.
PsBycz	A-nie wchodź do-sądu, z sługą-Twym; bo, nie usprawiedliwi-się, przed-obliczem-Twojém, żaden żyjący.
Goet	Nie wchodź w sąd ze sługą Swoim; bo przed Tobą żaden żyjący nie jest sprawiedliwy.
PsCylk	Nie chodź na sąd ze sługą Twoim, bo nie usprawiedliwi się przed Tobą nikt żywy.
PsKrusz	I nie wchodź w sąd ze sługą Twym, albowiem nie będzie usprawiedliwiony przed obliczem Twojem żaden żyjący.
PsAszk	I nie wchodź w sądy ze sługą Twym, gdyż nie usprawiedliwi się przed Twem obliczem nikt żywy.
PsSzer	I nie pozywaj na sąd sługi swego, gdyż nikt z żyjących nie okaże się sprawiedliwym przed Tobą!
Tys1	(142:2) Nie pozywaj na sąd swojego sługi, bo nikt żyjący nie jest sprawiedliwy przed Tobą.
Tys5	Nie pozywaj przed sąd swojego sługi, bo nikt żyjący nie jest sprawiedliwy przed Tobą.
Bryt	Nie pozywaj na sąd sługi swego, Gdyż nikt z żyjących nie okaże się sprawiedliwym przed tobą!
Pozn	Nie wzywaj na sąd sługi Twego, bo nikt z żyjących nie jest sprawiedliwy przed Tobą.
WarPra	Nie wzywaj przed sąd Twego sługi, bo nikt z żyjących w Twoich oczach nie jest sprawiedliwy.
STB	Nie chodź na sąd z Twoim sługą, gdyż przed Tobą, nikt z żyjących nie okaże się sprawiedliwym.
EIB	I nie pozywaj na sąd swego sługi, Gdyż nikt z tych, którzy żyją, nie okaże się sprawiedliwy przed Tobą!

Ps 143,3

PsFlor	(142:3) Bo naścigał jest nieprzyjaciel moj duszę moję, uśmierzył jest w ziemi żywot moj. (142:4a) Posadził mie w ciemności jako martwe świata
PsPul	(142:3) Bo prześladował nieprzyjaciel duszę moję, pokorzył na ziemi żywot moj. (142:4a) Pomieścił mie w ciemnościach jako martwe świata
Wuj1923	Albowiem prześladował nieprzyjaciel duszę moję: poniżył na ziemi żywot mój: posadził mię w ciemnych miejscach, jako zdawna pomarłe.
Gda1881	Gdyż prześladuje nieprzyjaciel duszę moję, potarł równo z ziemią żywot mój; sprawił to, że muszę mieszkać w ciemnościach, jako ci, którzy z dawna pomarli.
Gda2017	Nieprzyjaciel bowiem prześladuje moją duszę, powalił na ziemię moje życie; sprawił, że muszę mieszkać w ciemności jak dawno umarły.
PsBycz	Gdyż ściga, nieprzyjaciel, osobę-moję; przytłacza, do-ziemi, życié-mé; on-osadził-mię, w-miejscach-ciemnych, jako-zmarłych najdawniéj.
Goet	Gdyż wróg prześladuje duszę moją, podeptał do ziemi życie moje, i zmusza mnie mieszkać w ciemności jak dawno umarli.
PsCylk	Bo ściga wróg duszę moję, przygniata do ziemi życie moje, wtrącił mnie w ciemnice, niby umarłych od wieku.
PsKrusz	Oto nieprzyjaciel prześladuje duszę moją, starł aż do ziemi życie moje, sprawił, że mieszkam w ciemnościach, jako ci, co oddawna pomarli.
PsAszk	Gdyż ściga duszą mą wróg, poniżył ku ziemi żywot mój, osadził mnie w ciemnościach, jako tych, co umarli na wieczność.
PsSzer	Bo nieprzyjaciel prześladuje mnie, depcze w proch życie moje, wtrąca mnie w ciemności, jak dawno umarłych.
Tys1	(142:3) Albowiem nieprzyjaciel prześladuje mą duszę: me życie na ziemię powalił, w ciemnościach mię pogrążył, jak dawno umarłych.
Tys5	Albowiem nieprzyjaciel mnie prześladuje, moje życie wdeptał w ziemię, pogrążył mnie w ciemnościach jak dawno umarłych.
Bryt	Nieprzyjaciel prześladuje mnie, Miażdży na proch życie moje, Wtrąca mnie w ciemności, Jak tych, którzy dawno umarli.
Pozn	Ściga mnie bowiem mój nieprzyjaciel, życie moje do prochu poniżył, strącił mnie do ciemności, jak tych, którzy pomarli od dawna.
WarPra	Prześladuje mnie nieprzyjaciel, na ziemię powala i zmusza mnie do przebywania w ciemnościach, jakbym już dawno umarł.
STB	Gdyż wróg ściga mą duszę, do ziemi przygniata moje życie; wtrącił mnie w ciemnice, tak jak od dawna umarłych.
EIB	Tak, wróg prześladuje mą duszę, Ściera na proch moje życie, Wtrąca mnie w ciemności, Jak tych, którzy dawno umarli.

Ps 143,4

PsFlor	(142:4b) i tesny był we mie duch moj, we mnie zamącone jest sierce moje.
PsPul	(142:4b) i uciśnion był we mnie duch moj, we mnie zamącono jest sierce moje.
Wuj1923	I zfrasował się o mię duch mój: serce moje we mnie się strwożyło.
Gda1881	I ściśniony jest we mnie duch mój, a we wnętrznościach moich niszczeje serce moje.
Gda2017	I mój duch jest zdruzgotany we mnie, serce we mnie niszczeje.
PsBycz	Przeto-wycieńczon, wemnie, duch-mój; we-mnie udręczoném, sercé-mojé.
Goet	I omdlewa we mnie duch mój, serce moje drętwieje we mnie.
PsCylk	I zwątpił we mnie duch mój, we wnętrzu mojém osłupiało serce moje.
PsKrusz	I ściśniony jest we mnie duch mój; we wnętrzu mem niszczeje serce me.
PsAszk	I zamroczył się duch mój nademną, oszołomione w mem środku serce moje.
PsSzer	I omdlewa we mnie duch mój, trwoży się we mnie serce moje.
Tys1	(142:4) A we mnie duch mój omdlewa, serce we mnie zdrętwiało.
Tys5	A we mnie duch mój omdlewa, serce we mnie zamiera.
Bryt	Omdlewa we mnie duch mój, Trwoży się we mnie serce moje.
Pozn	I słabnie we mnie mój duch, trwoży się we mnie serce moje.
WarPra	Gaśnie już duch mój we mnie, serce mi w piersiach zamiera.
STB	Więc wątpił we mnie mój duch, osłupiało me serce w moim wnętrzu.
EIB	Omdlewa też we mnie mój duch, Trwoży się we mnie serce.

Ps 143,5

PsFlor	(142:5) Pomniał jeśm dni stare, myślił jeśm we wszech dzielech twojich i w uczynkoch ręku twoju myślił jeśm.
PsPul	(142:5) Pomniałeśm dni stare, myśliłeśm we wszech dzielech twoich i w uczynkoch ręku twoju myśliłeśm.
Wuj1923	Pamiętałem na dni stare, rozmyślałem o wszystkich sprawach twoich: i uczynki rąk twoich rozbierałem.
Gda1881	Wspominam sobie dni dawne, i rozmyślam o wszystkich sprawach twoich, i uczynki rąk twoich rozbieram.
Gda2017	Wspominam dawne dni, rozmyślam o wszystkich twoich dziełach i rozważam czyny twoich rąk.
PsBycz	Przypominam dni, od-starożytności; rozmyślam nad-wszemi czynami-Twojemi; ja, nad-dziéłami rąk-Twoich, dumam.
Goet	Wspominam dni przeszłe, rozmyślam o wszystkich czynach Twoich; zastanawiam się nad dziełami rąk Twoich.
PsCylk	Wspominam dni dawne, rozważam wszystkie czyny Twoje, o dziele rąk Twoich rozpamiętywam.
PsKrusz	Wspomniałem na dni dawne, rozmyślałem o wszystkich uczynkach Twoich, rozważając dzieła rąk Twoich.
PsAszk	Wspomniałem dni z dawien dawna, przemyśliwałem nad wszystkiem dziełem Twem, w działaniu rąk Twych nurzam się w zadumie.
PsSzer	Wspominam dni dawne, rozmyślam o wszystkich sprawach Twoich, rozważam dzieła rąk Twoich.
Tys1	(142:5) Pamiętam dni starodawne, rozmyślam o wszystkich Twych dziełach, rozważam czyny rąk Twoich.
Tys5	Rozpamiętuję dni starodawne, rozmyślam o wszystkich Twych czynach, rozważam dzieło rąk Twoich.
Bryt	Wspominam dni dawne, rozmyślam o wszystkich dziełach twoich, Rozważam czyny rąk twoich.
Pozn	Wspominam dawne dni, rozważam wszystkie Twoje dzieła, rozmyślam nad czynami rąk Twoich.
WarPra	Wspominam dni minione, rozmyślam o wszystkim, czego dokonałeś, podziwiam dzieło rąk Twoich.
STB	Wspominam dawne dni, rozważam wszystkie Twoje czyny, rozmyślam o dziele Twoich rąk.
EIB	Wspominam dawne dni, Rozmyślam o wszystkich Twych dziełach. Rozważam czyny Twych rąk

Ps 143,6

PsFlor	(142:6) Rozprostrzeł jeśm ręce moje ku tobie, dusza moja jako ziemia prz❬e❭z wody tobie.
PsPul	(142:6) Rozpiąłeśm ręce moje k tobie, dusza moja jako ziemia przez wody tobie.
Wuj1923	Wyciągnąłem ku tobie ręce swoje: dusza moja jako ziemia bez wody tobie.
Gda1881	Wyciągam ręce moje ku tobie; dusza moja, jako sucha ziemia, ciebie pragnie. Sela.
Gda2017	Wyciągam ku tobie swoje ręce; moja dusza pragnie ciebie jak sucha ziemia. Sela.
PsBycz	Wyciągam ręce-me, do-Ciebie; dusza-moja, jak-ziemia, spragniona do-Ciebie.
Goet	Ku Tobie wznoszę ręce moje: dusza moja pragnie Ciebie jak sucha ziemia. Sela.
PsCylk	Wyciągam ręce moje do Ciebie, dusza moja jako ziemia spragniona (zwraca się) ku Tobie. - Sela.
PsKrusz	Wyciągam ręce moje ku Tobie, dusza moja, jako ziemia sucha, Ciebie pragnie. - SELAh.
PsAszk	Rozpostarłem me ręce ku Tobie, dusza ma - jako ziemia omdlała jest Tobie. Selah.
PsSzer	Wyciągam ręce ku Tobie; dusza moja pragnie Ciebie jak zeschła ziemia. Sela.
Tys1	(142:6) Wyciągam ręce do Ciebie; jak zeschła ziemia pragnie Cię moja dusza. Sela.
Tys5	Wyciągam ręce do Ciebie; moja dusza pragnie Ciebie jak wyschła ziemia. Sela.
Bryt	Wyciągam ręce do ciebie; Dusza moja pragnie ciebie jak zeschła ziemia. Sela.
Pozn	Ku Tobie wyciągam moje ręce, dusza moja jest jak wysuszona ziemia przed Tobą.
WarPra	Rozkładam moje ręce i modlę się do Ciebie, dusza ma pragnie Ciebie jak zeschła ziemia wody. [Pauza]
STB	Do Ciebie wyciągam me ręce; moja dusza jest jak spragniona ziemia, która się zwraca ku Tobie.
EIB	I wyciągam ręce ku Tobie. Moja dusza pragnie Ciebie tak jak wody spieczona ziemia. Sela.

Ps 143,7

PsFlor	(142:7) Nagle usłyszy mię, Gospodnie, ❬bo❭ omdlał jest duch moj. (142:8) Nie otwracaj oblicza twego ode mnie, a podobien będę zstąpającym w jezioro.
PsPul	(142:7) Nagle usłyszy mie, Gospodnie, bo omdlał jest duch moj. (142:8) Nie odwracaj oblicza twego ode mnie, a podobien będę zstąpającym w jezioro.
Wuj1923	Wysłuchajże mię prędko, Panie! duch mój ustał: nie odwracaj oblicza twego odemnie: i będę podobnym zstępującym do dołu.
Gda1881	Pośpiesz się, a wysłuchaj mię, Panie! ustaje duch mój; nie ukrywajże oblicza twego przedemną; bomci podobny zstępującym do grobu.
Gda2017	Wysłuchaj mnie prędko, PANIE; mój duch omdlewa; nie ukrywaj przede mną swego oblicza, bym się nie stał jak ci, którzy schodzą do dołu.
PsBycz	Prędko wysłuchaj-mię, Panie; gaśnie duch-mój, nie ukrywaj oblicza-Twego, przedemną; bo-stałbym-się-podobnym, z zstępującymi do grobu.
Goet	Panie, wysłuchaj mnie pośpiesznie, duch mój omdlewa. Nie skrywaj oblicza Swego przede mną, abym się nie stał podobny tym, którzy zstępują do grobu.
PsCylk	Pospiesz, wysłuchaj mnie Boże, zanika duch mój; nie ukrywaj oblicza Twojego przedemną, bom podobny do zstępujących do grobu.
PsKrusz	Rychło wysłuchaj mnie, Panie! Ustaje duch mój! Nie ukrywaj oblicza Twego przedemną, bom stał się podobny do zstępujących do dołu!
PsAszk	Rychło mi odpowiedz Jehowo, uchodzi dusza ma, nie zakryj oblicza Twego przedemną a stałbym się tym podobny, co do dołu się staczają.
PsSzer	Rychło wysłuchaj mnie, Panie, bo duch mój omdlewa; nie ukrywaj przede mną oblicza swego, bym nie stał się podobny schodzącym do grobu!
Tys1	(142:7) Rychło wysłuchaj mię, Panie: albowiem duch mój omdlewa. Nie ukrywaj przede mną swojego oblicza, bym się nie stał podobny do tych, co schodzą do grobu.
Tys5	Prędko wysłuchaj mnie, Panie, albowiem duch mój omdlewa. Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, bym się nie stał podobny do tych, co schodzą do grobu.
Bryt	Wysłuchaj mnie rychło. Panie, bo duch mój omdlewa; Nie ukrywaj przede mną oblicza swego, Bym nie stał się podobny do tych, którzy schodzą do grobu!
Pozn	Wysłuchaj mnie, Jahwe, pośpiesz się, bo duch mój ustaje - nie kryj przede mną swego oblicza, żebym się nie stał podobny tym, którzy zstępują do grobu.
WarPra	O Panie, racz mnie co rychlej wysłuchać, bo umęczona jest bardzo ma dusza. Nie ukrywaj przede mną Twojego oblicza, żebym się nie stał jak inni, dawno już pogrzebani.
STB	Pospiesz, wysłuchaj mnie, WIEKUISTY, bowiem mój duch zanika; nie ukrywaj przede mną Twojego oblicza, bo byłbym podobny do zstępujących do grobu.
EIB	PANIE, odpowiedz mi szybko, Bo mój duch już osłabł. Nie odrzucaj mnie, Bym się nie stał jak ci, którzy schodzą do grobu!

Ps 143,8

PsFlor	(142:9) Usłyszane uczyń rano miłosierdzie twoje, bo jeśm w cię pwał. (142:10) Znamą uczyń mie drogę, po jejż bych chodził, bo k tobie podniosł jeśm duszę moję.
PsPul	(142:9) Usłyszane uczyń rano miłosierdzie twoje, bo w tobie nadzieję imiał jeśm. (142:10) Zjawioną uczyń mi drogę twoję, ❬po jejż bych chodził❭, bo jeśm k tobie wzniosł duszę moję.
Wuj1923	Daj mi usłyszeć rano miłosierdzie twoje; bom w tobie nadzieję miał: ukaż mi drogę, którąbych miał chodzić; bom ku tobie podnosił duszę moję.
Gda1881	Spraw, abym rano słyszał miłosierdzie twoje, bo w tobie ufam; oznajmij mi drogę, którąbym miał chodzić; bo do ciebie podnoszę duszę moję.
Gda2017	Spraw, abym rano słyszał o twoim miłosierdziu, bo tobie ufam; oznajmij mi drogę, którą mam chodzić, bo do ciebie wznoszę moją duszę.
PsBycz	Dozwól-oznajmić-mi, w-poranku, łaskę-Twoję, bo, w-Tobie ufam; wiadomą,-uczyń-mi, drogę tę, którą mam-iść, bo, do-Ciebie, podnoszę duszę-moję.
Goet	Daj, abym z poranku usłyszał o dobroci Twojej, albowiem Tobie ufam; oznajmij mi drogę, którą mam chodzić, bo do Ciebie wznoszę duszę swoją!
PsCylk	Zwiastuj mi zawczasu łaskę Twoję, bom Tobie zaufał; oznajm mi drogę, którą mam iść, bo do Ciebie wznoszę duszę moję.
PsKrusz	Spraw, abym usłyszał rano miłosierdzie Twoje, bom w Tobie zaufał! Naucz mnie drogi, którą mam chodzić, albowiem do Ciebie podnoszę duszę moją!
PsAszk	Ogłoś mi łaskę Twoją o świtaniu, gdyż Tobiem się zwierzył, oznajm mi drogę, którą pójść mam. bo do Ciebie wzniosłem duszę mą.
PsSzer	Daj mi o świcie doznać Twej łaski, bo Tobie ufam! Wskaż mi drogę, którą mam iść, bo ku Tobie podnoszę duszę moją!
Tys1	(142:8) Spraw, abym rychło doznał Twojej łaski, bo w Tobie pokładam nadzieję. Daj poznać, jaką drogą mam kroczyć, bo duszę mą wznoszę do Ciebie.
Tys5	Spraw, bym rychło doznał Twojej łaski, bo w Tobie pokładam nadzieję. Oznajmij, jaką drogą mam kroczyć, bo wznoszę do Ciebie moją duszę.
Bryt	Daj mi o świcie doznać łaski twojej, Bo tobie ufam! Wskaż mi drogę, którą mam iść, Bo ku tobie podnoszę duszę moją!
Pozn	Spraw, abym rano poznał Twoje miłosierdzie, w Tobie mam bowiem nadzieję - ukaż mi drogę, którą mam iść, bo wznoszę duszę moją ku Tobie.
WarPra	Obym od ranka wczesnego Twej dobroci doznawał, bo w Tobie pokładam nadzieję. Pokaż mi także drogę, którą winienem kroczyć, bo całą mą duszą wznoszę się ku Tobie.
STB	Rankiem zwiastuj mi Twoją łaskę, gdyż Tobie zaufałem; Wskaż mi drogę, którą mam iść, bo do Ciebie wznoszę mą duszę.
EIB	Daj usłyszeć o Twej łasce o poranku, Ponieważ Tobie ufam! Wskaż mi drogę, którą mam iść, Bo ku Tobie wznoszę moją duszę!

Ps 143,9

PsFlor	(142:11a) Wytargni mię ot nieprzyjacielow mojich, Panie, ku tobie uciekł jeśm;
PsPul	(142:11a) Wytargń mie od nieprzyjacielow moich, Gospodnie, k tobie uciekł jeśm;
Wuj1923	Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, Panie, do ciebiem się uciekł.
Gda1881	Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, Panie! do ciebie się uciekam.
Gda2017	Ocal mnie od moich wrogów, PANIE; do ciebie się uciekam.
PsBycz	Oswobodź-mię, od-nieprzyjaciół-mych, o-Panie! Tobie powiérzam-się-skrycie.
Goet	Wybaw mię, Panie, od wrogów moich! U Ciebie szukam ucieczki!
PsCylk	Ocal mnie od wrogów moich, Boże, do Ciebie się chronię.
PsKrusz	Wyrwij mnie od nieprzyjaciół mych, Panie! do Ciebie się uciekam.
PsAszk	Wyrwij mię od wrogów mych Jehowo, iż ku Tobiem zasłaniał.
PsSzer	Ratuj mnie od moich nieprzyjaciół. Panie, do Ciebie się uciekam!
Tys1	(142:9) Od moich wrogów wybaw mię, Panie: w Tobie pokładam nadzieję.
Tys5	Wybaw mnie, Panie, od moich wrogów, do Ciebie się uciekam.
Bryt	Ratuj mnie od nieprzyjaciół moich, Panie, Do ciebie się uciekam!
Pozn	Ocal mnie, Jahwe, od moich wrogów, do Ciebie bowiem się uciekam.
WarPra	Panie, wyrwij mnie z rąk nieprzyjaciół, u Ciebie jest dla mnie schronienie.
STB	Ocal mnie od mych wrogów, WIEKUISTY, bo ja się chronię do Ciebie.
EIB	Wyrwij mnie od mych wrogów, PANIE, Ty jesteś moją kryjówką!

Ps 143,10

PsFlor	(142:11b) nauczy mię czynić wolej twojej, ❬iże Bog moj jeś ty❭. (142:12a) Duch twoj dobry wodzić mię będzie w ziemię prawą;
PsPul	(142:11b) nauczy mie uczynić wolą twoję, ❬iże Bog moj jeś ty❭. (142:12a) Duch twoj dobry wwiedzie mie w ziemię prawą;
Wuj1923	Naucz mię czynić wolą twoję; albowiem tyś jest Bogiem moim: duch twój dobry poprowadzi mię do ziemie prawéj.
Gda1881	Naucz mię czynić wolę twoję, albowiemeś ty Bóg mój; duch twój dobry niech mię prowadzi po ziemi prawej.
Gda2017	Naucz mnie czynić twoją wolę, bo ty jesteś moim Bogiem; twój duch jest dobry; prowadź mnie do ziemi prawości.
PsBycz	Przyzwyczaj-mię, do-spełniania woli-Twojéj, boś Ty Bogiem-moim; duch-Twój dobrotliwy, niech-prowadzi-mię, do-krainy prawości.
Goet	Ucz mię czynić według upodobania Twego. Albowiem Ty jesteś Bogiem moim; niech duch Twój dobry prowadzi mię drogą prawidłową!
PsCylk	Naucz mnie spełniać wolę Twoję, boś Ty Pan mój; duch Twój dobry niech mnie prowadzi po ziemi urównanéj.
PsKrusz	Naucz mnie, abym wypełniał wolę Twoją, albowiem Ty jesteś Bogiem moim. Duch Twój dobry niech prowadzi mnie po ziemi prawej.
PsAszk	Naucz mnie spełniać wolę Twą, boś Ty jest Bogiem mym, dusza Twa dobra wieść mnie będzie na ziemi w prostocie.
PsSzer	Naucz mnie spełniać swą wolę, bo Ty jesteś moim Bogiem; niech dobry duch Twój prowadzi mnie po równej drodze!
Tys1	(142:10) Naucz mię czynić Twą wolę, boś Ty jest Bogiem moim. Twój duch jest dobry: niech mię wiedzie po równinie.
Tys5	Naucz mnie czynić Twą wolę, bo Ty jesteś moim Bogiem. Twój dobry duch niech mnie prowadzi po równej ziemi.
Bryt	Naucz mnie czynić wolę swoją, Bo Ty jesteś Bogiem moim. Niech dobry duch twój prowadzi mnie Po równej ziemi!
Pozn	Naucz mnie pełnić Twoją wolę, bowiem Ty jesteś Bogiem moim. Niechaj dobry Twój duch mnie prowadzi po ziemi równej.
WarPra	Naucz mnie czynić Twą wolę, bo jesteś moim Bogiem, a duch Twój niech mnie wiedzie po równej ścieżce.
STB	Naucz mnie spełniać Twoją wolę, ponieważ Ty jesteś moim Bogiem; Twój doskonały Duch niechaj mnie poprowadzi po wyrównanej ziemi.
EIB	Naucz mnie czynić swą wolę, Bo Ty jesteś moim Bogiem. Niech Twój dobry Duch prowadzi mnie po równej ziemi!

Ps 143,11

PsFlor	(142:12b) prze imię twoje, Gospodnie, ożywisz mię w prawocie twojej. (142:13a) Wywiedziesz z zamęta duszę moję
PsPul	(142:12b) prze imię twoje, Gospodnie, ożywisz mie w prawocie twojej. (142:13a) Wywiedziesz z zamęta duszę moję
Wuj1923	Dla imienia twego, Panie, ożywisz mię w sprawiedliwości twojéj: wywiedziesz z utrapienia duszę moję.
Gda1881	Dla imienia twego, Panie!ożyw mię; dla sprawiedliwości twojej wywiedź z utrapienia duszę moję.
Gda2017	Ożyw mnie, PANIE, dla twojego imienia; ze względu na twoją sprawiedliwość wyprowadź moją duszę z utrapienia.
PsBycz	Dla Imienia-Twego, o-Panie! żywego-zachowaj-mię; przez-sprawiedliwość-Twę, wydobądż, z-niedoli, duszę-moję;
Goet	Dla imienia Twego, Panie, zachowaj mnie przy życiu; w sprawiedliwości Swojej wywiedź z uciśnienia duszę moją!
PsCylk	Gwoli imieniu Twojemu, Boże, zachowasz mi życie; w sprawiedliwości Twojéj wywiedziesz z niedoli duszę moję.
PsKrusz	Dla imienia Twego, Panie, ożyw mnie! Dla sprawiedliwości Twej wyprowadź z utrapienia duszę mą!
PsAszk	Gwoli imieniu Twojemu ożyw mię w Twej sprawiedliwej miłości, chciej z ucisku wyprowadzić duszę moją.
PsSzer	Dla imienia swego, Panie, zachowaj mnie, dla sprawiedliwości swojej wywiedź mnie z niedoli!
Tys1	(142:11) Dla Twego imienia zachowaj mię, Panie, przy życiu; w dobroci swej wyprowadź mą duszę z utrapień.
Tys5	Przez wzgląd na Twoje imię, Panie, zachowaj mnie przy życiu; w swej sprawiedliwości wyprowadź mnie z utrapień!
Bryt	Dla imienia swego, Panie, zachowaj mnie! W sprawiedliwości swojej wywiedź mnie z niedoli!
Pozn	Dla Twego Imienia, Jahwe, zachowaj mi życie, przez Twą sprawiedliwość wywiedź mnie z ucisku.
WarPra	Daruj mi życie, o Panie, dla Imienia Twego, wyzwól mnie z tego ucisku w Twej sprawiedliwości.
STB	Dla Twojego Imienia, WIEKUISTY, zachowasz moje życie; w Twojej sprawiedliwości wyprowadzisz z niedoli moją duszę.
EIB	Ze względu na Twe imię, PANIE, zachowaj mnie przy życiu! Przez wzgląd na swą sprawiedliwość wyprowadź mnie z niedoli

Ps 143,12

PsFlor	(142:13b) a ❬w❭ miłosierdziu twojem rozproszysz nieprzyjaciele moje. (142:14) I stracisz wszytki, jiż mącą duszę moję, bo ja sługa twoj jeśm.
PsPul	(142:13b) a w miłosierdziu twoim rozproszysz nieprzyjaciele moje. (142:14) I stracisz wszystki, jiż mącą duszę moję, bo ja sługa twoj jeśm.
Wuj1923	A z miłosierdzia twego wytracisz nieprzyjacioły moje: i zagubisz wszystkie, którzy dręczą duszę moję; bociem ja sługa twój.
Gda1881	I dla miłosierdzia twego wytrać nieprzyjaciół moich, a wygładź wszystkich przeciwników duszy mojej; bom ja sługa twój.
Gda2017	W swoim miłosierdziu wytrać moich wrogów i zgładź wszystkich przeciwników mojej duszy, bo jestem twoim sługą.
PsBycz	A,-przez-dobroć-Twę, zniszcz nieprzyjaciół-moich, i-wygub wszystkich gnębicieli duszy-méj; bo ja sługą-Twoim.
Goet	I w dobroci Swojej wytrać wrogów moich, i wszystkich, którzy gnębią duszę moją! Bom ja sługa Twój.
PsCylk	I w łasce Twojéj wytracisz wrogi moje, zagubisz wszystkich ciemięzców duszy mojéj, bo jam sługa Twój.
PsKrusz	I dla miłosierdzia swego wytrwać nieprzyjaciół moich i wygub wszystkich, co prześladują duszę moją, albowiem jam jest sługa Twój.
PsAszk	A w łaskawości Twej wytępisz wrogi me i wygubisz wszystkich, którzy uciskają mą duszę, bo jam sługa Twój.
PsSzer	W łasce swej wytrać mych nieprzyjaciół i wygub wszystkich dręczycieli moich, bom ja sługa Twój!
Tys1	(142:12) A w miłosierdziu swoim zniszcz moich wrogów i wytrać wszystkich, co trapią mą duszę: albowiem jam Twoim sługą.
Tys5	A w swojej łaskawości zniszcz moich wrogów i wytrać wszystkich, którzy mnie dręczą, albowiem jestem Twoim sługą.
Bryt	Przez łaskę swą wytrać nieprzyjaciół moichI wygub wszystkich dręczycieli moich, Bom ja sługa twój!
Pozn	W łaskawości Twojej wytrać moich wrogów, wyniszcz wszystkich, którzy mnie uciskają, bom ja sługa Twój.
WarPra	W łaskawości Twojej zetrzyj moich wrogów: niech zginą wszyscy przeciwnicy moi, bo ja jestem sługą Twoim.
STB	W Twojej łasce wytracisz moich wrogów, zgubisz wszystkich ciemięzców mojej duszy, gdyż ja jestem Twym sługą.
EIB	I w swojej łasce wygub moich wrogów. Zniszcz wszystkich dręczycieli mej duszy, Ponieważ ja jestem Twoim sługą!

Psalm 144

Ps 144,1

PsFlor	(143:1) Błogosławiony Pan Bog moj, jenże uczy ręce moje ku biciu {albo na wojnę} a palce moje ku bojowi.
PsPul	Dawid przeciwo Golijat. (143:1) Błogosławiony Bog Gospodzin moj, jenże uczy ręce moje ku bitwie a palce moje ku bojowi.
Wuj1923	Psalm Dawidowi, przeciw Goliatowi. Błogosławiony Pan, Bóg mój, który uczy ręce moje na bitwę, a palce moje na wojnę.
Gda1881	Pieśń Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.
Gda2017	Pieśń Dawida. Błogosławiony PAN, moja skała, który zaprawia moje ręce do walki, a moje palce do wojny.
PsBycz	Psalm Dawida. Błogosławiony Pan, Skała-moja; Ten,-nauczający ręce-me, do-bitwy, a, palce-moje, do-oręża.
Goet	DAWIDA. Uwielbiony niech będzie Pan, skała moja, który wyćwiczył ręce moje do walki, pięści moje do wojny:
PsCylk	Dawida pieśń. Błogosławiony Bóg, opoka moja, który wprawia ręce moje do walki, pierście moje do boju.
PsKrusz	Dawida. Błogosławionyś Panie, Skało moja! który ćwiczysz ręce me do bitwy palce me do wojny.
PsAszk	Dawida (pieśń). Błogosławion Jehowa, opoka moja, który zaprawia ręce me do boju, palce me do wojny!
PsSzer	Dawidowy. Błogosławiony Pan, skała moja, który zaprawia ręce moje do walki, palce moje do boju!
Tys1	(143:1) Dawidowy. Błogosławiony Pan — Opoka moja, On moje ręce do walki zaprawia, moje palce do wojny.
Tys5	Dawidowy. Błogosławiony Pan - Opoka moja, On moje ręce zaprawia do walki, moje palce do wojny.
Bryt	Dawidowy. Błogosławiony Pan, skała moja! On zaprawia ręce moje do walki, Palce moje do boju!
Pozn	Dawida. Błogosławiony Jahwe, skała moja, który zaprawia ręce moje do bitwy, a palce moje do boju.
WarPra	Dawida. Niech będzie uwielbiony Pan, opoka moja. To On moje ręce sposobi do walki, sprawnymi do walki me palce.
STB	Pieśń Dawida. Wysławiony WIEKUISTY, moja Skała, który zaprawia moje ręce do walki, a moje palce do boju.
EIB	Dawidowy. Błogosławiony niech będzie PAN, moja opoka - Ten, który zaprawia moje ręce do walki, A moje palce do boju -

Ps 144,2

PsFlor	(143:2) Miłosierdzie moje i ubieżenie moje, przyjemca moj i zbawiciel moj. (143:3) Zasłoniciel moj i weń jeśm pwał, jenż poddasz lud moj pod mnie.
PsPul	(143:2) Miłosierdzie moje i utoka moja, przyjemca moj i zbawiciel moj. (143:3) Zaszczytca moj i weń pwał jeśm, jenże poddawasz lud moj pod mię.
Wuj1923	Miłosierdzie moje i ucieczka moja, wspomożyciel mój i wybawiciel mój: obrońca mój, i w nimem nadzieję miał, który poddawa lud mój pod mię.
Gda1881	Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój.
Gda2017	Moje miłosierdzie i moja twierdza, moja warownia, mój wybawiciel i moja tarcza; ten, któremu ufam, on mi poddaje mój lud.
PsBycz	O-dobroci-moja, i-twiérdzo-moja! O-warowna-góro-moja, i-ucieczko-moja! On, tarczą-moją; więc-do-Niego uciékam-się, który-poddającym, lud-mój, podemnie.
Goet	Dobroci moja i Twierdzo moja, mój Zamku warowny i Wybawicielu mój; Tarczo moja i Ten, któremu ufam, który mnie poddaje narody!
PsCylk	Dobroczyńca mój i warownia moja, obrona moja i zbawca mój, tarcza moja, i Nim się osłaniam; który poddał naród mój podemnie.
PsKrusz	Miłosierdzie moje i twierdza moja, ucieczka moja i wybawienie moje, tarcza moja i w Nim zaufałem. On podbija lud mój podemnie.
PsAszk	On łaska mą i twierdzą moją, mem wywyższeniem i oswobodzicielem moim, tarczą mi, i w Nim znalazłem schronienie, On, który lud mój poddaje podemnie.
PsSzer	Łaska moja i twierdza moja, obrona moja i wybawca mój, tarcza moja i ucieczka moja; On poddaje narody mej władzy.
Tys1	(143:2) On miłosierdziem dla mnie i warownią moją, osłoną moją i moim wybawcą, moją tarczą i moją ucieczką, On, który ludy poddaje mej władzy.
Tys5	On moim wiernym sprzymierzeńcem i warownią moją, osłoną moją i moim wybawcą, moją tarczą i Tym, któremu ufam, On, który mi poddaje ludy.
Bryt	Łaska moja i twierdza moja, Obrona moja i wybawca mój, Tarcza moja i ucieczka moja; On mi poddaje narody.
Pozn	On - łaska moja i warownia moja, moje schronienie i mój wybawiciel, tarcza moja, Jemu się powierzam, On oddaje ludy pod moją władzę.
WarPra	Tyś moją łaską i warownią moją, Tyś twierdzą i wybawieniem moim, Tyś tarczą, której zaufałem, Ty pod mą władzę poddajesz ludy.
STB	Mój Dobroczyńca, moja Warownia, moja Obrona, mój Zbawca i moja Tarcza; Nim się osłaniam, On poddał pode mnie mój naród.
EIB	Mój łaskawca i moja twierdza, Mój wybawca i moja warownia, Moja tarcza - w Nim moje schronienie - I Ten, który mi poddaje narody.

Ps 144,3

PsFlor	(143:4) Gospodnie, coż jest człowiek, iżeś zjawił się jemu? Albo syn człowieczy, iż ji za niecso imasz?
PsPul	(143:4) Gospodnie, co jest człowiek, iżeś zjawił sie jemu? Albo syn człowieczy, iż ji za nieco masz?
Wuj1923	Panie, cóż jest człowiek, żeś mu się oznajmił? albo syn człowieczy, że go sobie ważysz?
Gda1881	Panie! cóż jest człowiek, że nań masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?
Gda2017	PANIE, czym jest człowiek, że zwracasz na niego uwagę? Albo syn człowieczy, że go poważasz?
PsBycz	O-Panie! czémże człowiek, że-się-zajmujesz-nim? czémże syn człowieczy, że-cenisz-go?
Goet	Panie, czemże jest człowiek, że masz na niego baczenie, syn człowieczy, że na niego zważasz?
PsCylk	Boże, czemże człowiek, że baczysz nań, a syn człowieka, że go cenisz.
PsKrusz	Panie, cóż jest człowiek, że dajesz nań baczenie? syn człowieczy, że go sobie poważasz?
PsAszk	Jehowo, czemże jest człowiek, a miałbyś go znać, syn człowieczy, a miałbyś go cenić?
PsSzer	Panie! czymże jest człowiek, że nań baczysz, i syn człowieczy, że myślisz o nim.
Tys1	(143:3) O Panie, czym jest człowiek, że masz o nim pieczę, czym syn człowieczy, że Ty o nim myślisz?
Tys5	O Panie, czym jest człowiek, że masz nad nim pieczę, czym syn człowieczy, że Ty o nim myślisz?
Bryt	Panie, czymże jest człowiek, że nań baczysz, I syn człowieczy, że o nim myślisz,
Pozn	O Jahwe, kimże jest człowiek, że się o niego troszczysz, kim syn człowieczy, że dbasz o niego?
WarPra	O Panie, kimże jest człowiek, że się tak troszczysz o niego, kim syn człowieczy, że tak o nim myślisz?
STB	WIEKUISTY, czym jest człowiek, że na niego uważasz i syn człowieka, że go cenisz?
EIB	PANIE, czym jest człowiek, że się nim zajmujesz, Czym istota ludzka, że zaprząta Twą myśl?

Ps 144,4

PsFlor	(143:5) Człowiek prozności podobien uczynion jest, dni jego jako cień mijają.
PsPul	(143:5) Człowiek prozności podobien uczynion jest, dniowie jego jako cień mijają.
Wuj1923	Człowiek podobny stał się marności: dni jego jako cień przemijają.
Gda1881	Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cień pomijający.
Gda2017	Człowiek jest podobny do marności; jego dni jak cień, który przemija.
PsBycz	Człowiek, do-próżności podobien; dni-jego, jako-cień przechodzący.
Goet	Człowiek podobny jest tchnieniu, dni jego są jak cień, który przemija.
PsCylk	Człowiek do tchnienia podobny, dni jego jako cień przemijający.
PsKrusz	Człowiek podobny jest do marności: dni jego, jako cień przemijają.
PsAszk	Człowiek podobien do nicości, dni jego do cienia, co przemija.
PsSzer	Człowiek podobny do tchnienia, dni jego są jak cień, co mija.
Tys1	(143:4) Do tchnienia wiatru podobny jest człowiek, dni jego — do cienia, co mija.
Tys5	Człowiek jest podobny do tchnienia wiatru, dni jego jak cień mijają.
Bryt	Człowiek podobny jest do tchnienia, Dni jego są jak cień, co mija.
Pozn	Podobny jest człowiek do tchnienia wiatru, a dni jego jak cień, który przemija.
WarPra	Człowiek jest podobny do jednego tchnienia, a dni jego są jak cień, co przemija.
STB	Człowiek podobny jest do tchnienia, jego dni są jak cień co przemija.
EIB	Człowiek przecież jest niczym tchnienie, Jego dni są jak cień, który mija.

Ps 144,5

PsFlor	(143:6) Panie, nakłoń niebiosa twoja a zstępi, dotkni gory, a będą sie kurzyć.
PsPul	(143:6) Gospodnie, nakłoń niebiosa twoja a zstępi, uderz gory, a będą sie kurzyć.
Wuj1923	Panie, nakłoń niebios twoich, a zstąp: dotknij gór, a zakurzą się.
Gda1881	Panie! nakłoń niebios twoich, a zstąp; dotknij się gór, a zakurzą się.
Gda2017	PANIE, nachyl twoich niebios i zstąp; dotknij gór, a będą dymić.
PsBycz	Panie, nachyl niebiosa-Twe, i-zejdź-na-dół; dotkniéj-się gór, a-dymić-się-będą.
Goet	Panie, nakłoń niebiosa Swoje i zstąp, dotknij się gór, aby dymiły!
PsCylk	Boże, skłoń niebiosa Twoje i zstąp, dotknij gór, a niech zadymią.
PsKrusz	Panie, nakłoń niebios swoich, a zstąp - dotknij się gór, a zakurzą się.
PsAszk	Jehowo, nakłoń nieba Twe i zstąp, dotknij się gór a będą się dymiły!
PsSzer	Panie! nachyl niebiosa i zstąp; dotknij gór, niech zadymią!
Tys1	(143:5) O Panie, zstąp i nachyl Twych niebios, dotknij gór, a zadymią;
Tys5	O Panie, nachyl Twych niebios i zstąp, dotknij gór, by zadymiły,
Bryt	Panie, nachyl niebiosa twoje i zstąp; Dotknij gór, niech zadymią!
Pozn	Jahwe, nachyl Twoje niebiosa i zstąp, dotknij gór, a one dymić będą.
WarPra	O Panie, pochyl niebiosa i zstąp na ziemię, dotknij gór, niech spowiją się dymem.
STB	WIEKUISTY, skłoń Twe niebiosa i zstąp, dotknij gór niechaj zadymią.
EIB	PANIE, nachyl niebiosa i zstąp! Dotknij gór - niech zadymią!

Ps 144,6

PsFlor	(143:7) Błyskaj błyskawicą i trz❬a❭skawicą, i rozproszysz ❬je❭, wypuści strzały twoje, i zamącisz je.
PsPul	(143:7) Błyskaj trzaskawicą, i rozproszysz je, wypuści str❬z❭ały twoje, a zamącisz je.
Wuj1923	Zabłyśnij błyskawicą, a rozproszysz je: wypuść strzały twoje, a zatrwożysz je.
Gda1881	Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich; puść strzały twoje, a poraź ich.
Gda2017	Zabłyśnij błyskawicą i rozprosz ich; wypuść swoje strzały i poraź ich.
PsBycz	Zabłyśniéj błyskawicą, i-rozprószaj-ich; wypuszczaj strzały-Twe, i-przerażaj-ich.
Goet	Zabłyśnij błyskawicą i rozprosz ich; wypuść strzały Swoje i przeraź ich!
PsCylk	Zabłyśnij błyskawicą i rozprosz je, spuść strzały Twoje, a poraź je.
PsKrusz	Zabłyśnij błyskawicą i rozprosz ich, ześlij strzały swe i poraź ich.
PsAszk	Zabłyśnij błyskawicą a rozprószysz je, ześlij strzały Twe a je porazisz.
PsSzer	Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich, wypuść strzały swoje i spraw wśród nich zamieszanie!
Tys1	(143:6) zgrom piorunem i rozprosz ich, wyślij Twe strzały i przeraź;
Tys5	ciśnij piorun i rozprosz ich, wypuść swe strzały i zmuś ich do ucieczki.
Bryt	Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich, Wypuść strzały swoje i spraw wśród nich zamieszanie!
Pozn	Zabłyśnij Twymi piorunami i rozprosz ich, wypuść Twoje strzały i niech ich porażą.
WarPra	Ześlij swe błyskawice i rozprosz wrogów, wypuść swoje strzały i precz ich przepędź!
STB	Zabłyśnij błyskawicą i ich rozprosz, spuść Twoje strzały i ich poraź.
EIB	Zabłyśnij błyskawicą, rozprosz wrogów! Wypuść strzały, pomieszaj im szyki!

Ps 144,7

PsFlor	(143:8) Wypuści rękę twoję z wysoka, wytargń mię i wywol mię z wod wi❬e❭lkich i z ręki synow cudzych,
PsPul	(143:8) Spuści rękę twoję z wysoka, wytargń mie i wyzwol mie z wod wiela i z ręki synow cudzych,
Wuj1923	Spuść rękę twoję z wysokości: wyrwij mię, a wybaw mię z wód wielkich, i z ręki synów obcych.
Gda1881	Ściągnij rękę swą z wysokości; wybaw mię, a wyrwij mię z wód wielkich, z ręki cudzoziemców.
Gda2017	Wyciągnij swą rękę z wysokości; wybaw mnie i ocal z wielkich wód, z rąk cudzoziemców;
PsBycz	Wyciągniéj rękę-Twę, z-wysokości; uwolnij-mię, i-wydobądź-mię, z-wód wielkich, z-ręki dzieci cudzoziemskich;
Goet	Wyciągnij rękę Swoją z wysokości; wyrwij mię i wybaw mię z wód wielkich, z ręki synów cudzoziemców,
PsCylk	Spuść rękę Twą z wysokości, wybaw i ocal mnie z powodzi wielkich, z ręki synów obczyzny.
PsKrusz	Wyciągnij ręce swe z wysokości, uwolnij mnie, i wywiedź mnie z wód wielkich - z ręki synów obcych,
PsAszk	Zeszlij rękę Twą z wysokości, pochwyć mnie a wyrwij mnie z wód mnogich, z rąk synów obczyzny.
PsSzer	Wyciągnij rękę swą z wysokości, wybaw mnie i ratuj z wód wielkich, z ręki cudzoziemców!
Tys1	(143:7) wyciągnij rękę Twoją z wysoka, wybaw mię i uwolnij z wód wielkich, z ręki cudzoziemców,
Tys5	Wyciągnij rękę Twoją z wysoka, wybaw mnie z wód wielkich i uwolnij z rąk cudzoziemców,
Bryt	Wyciągnij rękę swą z wysokości, Wybaw mnie i ratuj z wód wielkich, z ręki cudzoziemców,
Pozn	Wyciągnij Twoją rękę z wysoka i wyrwij mnie, ocal mnie z wód przeogromnych, z rąk synów obcych ludów,
WarPra	Wyciągnij z wysokości swe ręce i mnie uwolnij, wydobądź mnie spośród fal potężnych, wyrwij mnie z rąk cudzoziemców!
STB	Spuść z wysokości Twoją rękę i mnie wybaw; ocal z wielkich powodzi oraz z ręki synów obczyzny;
EIB	Wyciągnij swoją rękę z wysoka, Wyzwól mnie i wybaw od potężnych wód - z ręki cudzoziemców,

Ps 144,8

PsFlor	(143:9) jichże usta mołwiła są prozność a prawica jich prawica lichoty.
PsPul	(143:9) jichże usta mołwiła prozność a prawica jich ❬prawica❭ złośc❬i❭.
Wuj1923	Których usta mówiły nikczemność: a prawica ich prawica nieprawości.
Gda1881	Których usta kłamstwo mówią, a prawica ich, prawica omylna.
Gda2017	Których usta mówią kłamstwo, a ich prawica jest prawicą fałszywą.
PsBycz	Które, ustami-swemi, zasiéwają kłamstwo; a,-prawica-ich, prawicą fałszu.
Goet	Których usta fałsz mówią, a których prawica jest prawicą kłamstwa!
PsCylk	Których usta mówią fałsz, których prawica, prawicą zawodną.
PsKrusz	których usta próżne rzeczy mówią, a prawica ich - prawicą omylną.
PsAszk	Których usta fałsz wypowiadają a prawica ich prawicą kłamstwa.
PsSzer	Których usta mówią kłamstwo, a prawica ich jest prawicą zdradliwą.
Tys1	(143:8) tych, których usta obiecują kłamstwo, a prawica fałsz zaprzysięga.
Tys5	tych, których usta na wiatr rzucają słowa, a których prawica krzywoprzysięga.
Bryt	Których usta mówią kłamstwo, A prawica ich jest prawicą zdradliwą.
Pozn	których usta wypowiadają kłamstwa, których prawica jest wiarołomna.
WarPra	Kłamstwem jest wszystko, co ich usta mówią, a swoją prawicą przysięgają fałszywie.
STB	tych, których usta mówią fałsz i których prawica jest zawodną prawicą.
EIB	Których usta głoszą marność, A prawa ręka knuje zdradę.

Ps 144,9

PsFlor	(143:10) Boże, pienie nowe piać będę tobie, na żałtarzu dziesiącistruny❬m❭ piać będę tobie.
PsPul	(143:10) Boże, pienie nowe piać będę tobie, na żołtarzu dziesiąci strun gąść będę tobie.
Wuj1923	Boże, pieśń nową zaśpiewam tobie: na arfie o dziesiąci stronach grać tobie będę.
Gda1881	Boże! pieśń nową tobie zaśpiewam; na lutni, i na instrumencie o dziesięciu stronach śpiewać ci będę.
Gda2017	Boże, zaśpiewam tobie nową pieśń; będę ci śpiewał przy dźwiękach lutni i harfy o dziesięciu strunach.
PsBycz	O-Boże! pieśń nową zaśpiéwam Tobie; ja, na-narzędziu dziesięć-strunowém, zagram dla-Ciebie;
Goet	Boże, zaśpiewam Tobie pieśń nową, przy dziesięciostrunnej harfie psalmy śpiewać Ci będę,
PsCylk	Panie, pieśń nową zaśpiewam Ci, na lutni dziesięciostrunnéj zanucę Ci.
PsKrusz	Boże, pieśń nową śpiewać Ci będę, na lutni dziesięciostrunowej śpiewać Ci będę.
PsAszk	Boże, pragnę nową zaśpiewać Ci pieśń, na dziesięciostrunej zanucę Ci lutni.
PsSzer	Boże! zaśpiewam Ci nową pieśń, na harfie dziesięciostrunowej zagram Ci.
Tys1	(143:9) Boże, pieśń nową będę Ci śpiewał, grać Ci będę na harfie o dziesięciu strunach.
Tys5	Boże, pieśń nową będę Ci śpiewał, grać Ci będę na harfie dziesięciostrunnej.
Bryt	Boże, zaśpiewam ci nową pieśń, Na harfie dziesięciostrunnej zagram ci.
Pozn	Pieśń nową chcę Ci śpiewać, Boże, chcę Ci grać na harfie o dziesięciu strunach.
WarPra	O Boże, zaśpiewam Ci teraz pieśń nową, zagram Ci na harfie o dziesięciu strunach.
STB	Boże, zaśpiewam Ci nową pieśń, zanucę Ci przy lutni dziesięciostrunnej.
EIB	Boże, zaśpiewam Ci pieśń nową, Zagram Ci na dziesięciu strunach mojej harfy!

Ps 144,10

PsFlor	(143:11a) Jenże dajesz zbawienie krolom, jenże odkupił jeś Dawida, sługę twego, od miecza złościwego,
PsPul	(143:11a) Jenże dajesz zbawienie krolom, jenże odkupił jeś Dawida, sługę twego, od miecza złościwego,
Wuj1923	Który dajesz zbawienie królom: któryś odkupił Dawida, sługę twego od miecza złego.
Gda1881	Bóg daje zwycięstwo królom, a Dawida, sługę swego, wybawia od miecza srogiego.
Gda2017	Ty dajesz królom zwycięstwo, a Dawida, swego sługę, wybawiasz od srogiego miecza.
PsBycz	Temu,-dającemu zwycięstwo królom; Temu,-uwalniającemu Dawida, sługę-swego, od-miecza morderczego.
Goet	Tobie, który dajesz królom wybawienie, który Dawida, sługę Swego wyrywasz od miecza zgubnego.
PsCylk	Który dajesz zwycięztwo królom, któryś wybawił Dawida, sługę Twego, od miecza srogiego.
PsKrusz	Który dajesz królom wybawienie, odkupujesz Dawida swego od miecza srogiego.
PsAszk	Który dajesz królom wybawienie, który wychwytujesz sługę Twego Dawida z przed miecza niegodziwości.
PsSzer	Ty dajesz królom zwycięstwo; Dawida, sługę swego, wybawiłeś od miecza srogiego.
Tys1	(143:10) Ty królom dajesz zwycięstwo, Ty wyzwoliłeś sługę Twego, Dawida. Od miecza złego
Tys5	Ty królom dajesz zwycięstwo, Ty wyzwoliłeś sługę Twego, Dawida. <Od miecza złego
Bryt	Ty dajesz królom zwycięstwo; Dawida, sługę swego, wybawiłeś od miecza srogiego.
Pozn	Tobie, który dajesz zwycięstwo królom i wybawiasz Dawida, Twojego sługę.
WarPra	Ty bowiem królom zapewniasz zwycięstwo i ratujesz sługę Twego, Dawida. Zechciej i mnie uratować od miecza złoczyńców.
STB	Tobie, który dajesz zwycięstwo królom i który wybawiłeś od srogiego miecza Twojego sługę Dawida.
EIB	To Ty dajesz królom zwycięstwo! Ty ochroniłeś swego sługę Dawida przed okrutnym mieczem.

Ps 144,11

PsFlor	(143:11b) wytargni mię. (143:12) I wytargni mię z ręku synow cudzych, jichże usta mołwiła są prozność a prawica jich prawica lichoty,
PsPul	(143:11b) wytargń mie. (143:12) Wytargni mie z ręki synow cudzych, jichże usta mołwiła są prozność a prawica jich prawica złości,
Wuj1923	Wyrwij mię, a wybaw mię z ręki synów obcych, których usta mówiły nikczemność: a prawica ich prawica nieprawości.
Gda1881	Wybawże mię, a wyrwij mię z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich prawica omylna;
Gda2017	Wybaw mnie i ocal z rąk cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a ich prawica jest prawicą fałszywą;
PsBycz	Uwolnij-mię, i-wydobądź-mię, z-ręki dzieci cudzoziemskich; które, ustami-swemi, zasiéwają kłamstwo, a,-prawica-ich, prawicą-fałszu.
Goet	Wyrwij mię i wybaw mię z ręki synów obcych, których usta fałsz mówią, a których prawica jest prawicą kłamstwa!
PsCylk	Wybaw i ocal mnie z ręki synów obczyzny, których usta mówią fałsz, których prawica, prawicą zawodną.
PsKrusz	Odkup mnie i wybaw mnie z ręki obcych. których usta próżne rzeczy mówią, a prawica ich - prawicą omylną.
PsAszk	Wychwyć mnie a wyrwij mnie z rąk synów obczyzny, których usta wvnowiadają fałsz a prawica ich prawicą kłamstwa.
PsSzer	Wybaw mnie i ratuj z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich jest prawicą zdradliwą!
Tys1	(143:11) mnie wybaw i uwolnij z rąk cudzoziemców, tych, których usta mówią na wiatr, a prawica fałsz zaprzysięga.
Tys5	mnie wybaw i uwolnij z rąk cudzoziemców, tych, których usta na wiatr rzucają słowa, a których prawica krzywoprzysięga>.
Bryt	Wybaw mnie i ratuj z ręki cudzoziemców, Których usta mówią kłamstwo, A prawica ich jest prawicą zdradliwą.
Pozn	Od miecza wrogiego ocal mnie, wyrwij mnie z ręki obcych, których usta wypowiadają kłamstwa, których prawica jest wiarołomna.
WarPra	Wyrwij mnie z rąk cudzoziemców. Kłamstwem jest wszystko, co ich usta mówią a swoją prawicą przysięgają fałszywie.
STB	Wybaw i ocal mnie z ręki synów obczyzny; tych, których usta mówią fałsz i których prawica jest zawodną prawicą.
EIB	Wyzwól mnie i ratuj z ręki cudzoziemców, Których usta głoszą marność, A prawa ręka knuje zdradę.

Ps 144,12

PsFlor	(143:13) ji❬ch❭że synowie jako nowi szczepowie we młodości swojej. (143:14) Dziewki jich kazane, pokraszone jako podobieństwo kościoła.
PsPul	(143:13) jichże synowie jako nowi szczepowie we młodości swojej. (143:14) Cory jich kazane, pokraszony jako podobieństwo kościoła.
Wuj1923	Których synowie jako nowe szczepki w młodości swojéj: córki ich przystrojone, i zewsząd ozdobione nakształt kościoła.
Gda1881	Aby synowie nasi byli jako szczepy rosnące w młodości swojej, a córki nasze, jako kamienie węgielne, wyciosane w budynku kościelnym.
Gda2017	Aby nasi synowie byli jak szczepy wyrosłe w swojej młodości, a nasze córki jak kamienie węgielne, wyrzeźbione na wzór pałacu;
PsBycz	Ażeby byli, synowie-nasi, jak-rośliny dorosłe, w-młodości-swojéj; a, córy-nasze, jako-kąty wyciosane budowy pałacu.
Goet	Oby synowie nasi w młodości swej podobni byli wysoko wyrośniętym roślinom; córki nasze jako wyciosane filary narożne przy wspaniale wybudowanych pałacach;
PsCylk	Aby synowie nasi byli jako latorośle, pielęgnowane w młodości; nasze córki jako rzeźby wyciosane na przyczółku pałacu.
PsKrusz	Aby synowie nasi byli jako szczepy rosnące w młodości swej; córki nasze jako kamienie węgielne wyciosane w świątyni.
PsAszk	Iżby syny nasze jako szczepionki, co się rozrosły w swej młodości, córy nasze jako narożniki, wyciosane nakształt świątyni.
PsSzer	Niech nasi synowie będą w młodości swojej jak latorośle dobrze pielęgnowane, a córki nasze jak kolumny narożne wyciosane, zdobiące świątynię!
Tys1	(143:12) Niech będą synowie nasi podobni do roślin, w młodości swej wybujali; niech będą córki nasze jak narożne kolumny, rzeźbione, jak kolumny w świątyni.
Tys5	Daj pomyślność synom naszym jak roślinom, rozrastającym się w czasie swej młodości; niech będą córki nasze na modłę narożnych kolumn, rzeźbione jak kolumny świątyni.
Bryt	Niech synowie nasi będą jak roślinyDobrze wyrośnięte w młodości swojej, A córki nasze jak kolumny wyciosane Zdobiące świątynię!
Pozn	Niech będą synowie nasi jak młode odroślą bujnie wyrośnięte w swej młodości, nasze córki jak narożne kolumny pięknie rzeźbione w pałacu.
WarPra	Niech synowie nasi będą jak drzewa, pięknie rozrośnięte już za dni młodości, a córki nasze – jak kolumny narożne, wyrzeźbione do ustawienia w świątyni.
STB	Aby nasi synowie byli jak latorośle, co są pielęgnowane w młodości; a nasze córki były jak rzeźby wyciosane na przedzie pałacu.
EIB	Wówczas nasi synowie będą jak rośliny Bujnie wyrosłe w swojej młodości, A nasze córki jak narożne kolumny, Rzeźbione niczym ozdoby pałacu!

Ps 144,13

PsFlor	(143:15) Komory jich pełne, rzygające z tego w ono. (143:16a) Owce jich płodne, opłwite w chodziech swojich,
PsPul	(143:15) Piwnice jich pełny, rzygające z tego w ono. (143:16a) Owce jich kotny, opłwite w chodziech swoich,
Wuj1923	Spiżarnie ich pełne, jedno po drugiem wydające: owce ich płodne, wielkiemi trzodami wychodzące.
Gda1881	Szpiżarnie nasze pełne niech wydawają wszelakie potrzeby; trzody nasze niech rodzą tysiące, niech rodzą dziesięć tysięcy w oborach naszych.
Gda2017	Aby nasze spichlerze były pełne, obficie zaopatrzone we wszystko, nasze stada rodziły tysiące i dziesięć tysięcy w naszych zagrodach;
PsBycz	Spiżarnie-nasze, aby były napełnione dostatkami żywności, z-każdego gatunku; owce-nasze, żeby się-mnożyły-tysiącami, dziesięciotysiącznie, w-zagrodach-naszych.
Goet	Oby spichlerze nasze były pełne; wydając wszelakie zapasy; trzody nasze mnożyły się w tysiące i dziesiątki tysięcy na pastwiskach naszych;
PsCylk	Nasze stodoły pełne, aby starczyły od zbioru do zbioru, trzody nasze w tysiącach i krociach na błoniach naszych.
PsKrusz	Spiżarnie nasze niech będą pełne zbiorów wszelkich gatunków; trzody nasze niech rodzą tysiące - dziesiątki tysięcy w oborach naszych.
PsAszk	Spichrze nasze pełne, opływające od karmu do karmu, owce nasze rzucające płód tysiączny, rozmnożone na naszych polanach.
PsSzer	Spichlerze nasze niech będą pełne, zaopatrzone we wszelakie płody; owce nasze niech rodzą tysiące, niech rodzą dziesięć tysięcy na naszych pastwiskach!
Tys1	(143:13) Niech pełne będą nasze spichlerze, zasobne we wszelkie owoce. Niech owce nasze tysiąckroć płodne, na polach naszych mnożą się tysiącami;
Tys5	Niech pełne będą nasze spichlerze, zasobne we wszelkie plony. Niech trzody nasze po tysiąckroć płodne na polach naszych mnożą się tysiącami;
Bryt	Spichlerze nasze niech będą pełne, Zaopatrzone we wszelkie płody. Owce nasze niech rodzą tysiące, Niech rodzą dziesięć tysięcy na naszych polach!
Pozn	Niech nasze spichrze będą pełne, obfitujące we wszelkie płody, niech trzody nasze mnożą się nam w tysiące, w tysiące tysięcy na naszych pastwiskach;
WarPra	Niech będzie w nich obfitość plonów wszelakich. Niech po tysiąckroć mnożą się nam stada, niech rodzą się tysiącami na naszych polach.
STB	By nasze stodoły były pełne i starczyło od zbioru do zbioru; a na naszych błoniach nasze trzody, w tysiącach i wydające tysiące.
EIB	Nasze spichlerze będą pełne Plonów wszelkiego rodzaju, Nasze owce będą rodzić tysiące, dziesiątki tysięcy na naszych łąkach!

Ps 144,14

PsFlor	(143:16b) wołowie jich tłuści. (143:17) Nie jest padzenie stiany ani przeście, ani wołanie w ulicach jich.
PsPul	(143:16b) wołowie jich tłuści. (143:17) Nie jest padzenie ści❬a❭ny ani przeście, ani wołanie w ulicach jich.
Wuj1923	I woły ich tłuste: niemasz obalenia w płociech, ani przejścia, ani wołania po ich ulicach.
Gda1881	Woły nasze niech będą tłuste; niech nie będzie wtargnienia, ani zajęcia, ani narzekania po ulicach naszych.
Gda2017	Aby nasze woły były tłuste, żeby nie było włamań ani ucieczek, ani narzekania na naszych ulicach.
PsBycz	Jałowice-nasze, aby były brzemienne, bez napadu, i-bez zajęcia, oraz-bez wrzasku, w-podwórzach-naszych.
Goet	I woły nasze oby były tłuste; niech nie będzie szkody i straty ani narzekania na ulicach naszych.
PsCylk	Woły nasze objuczone, ani szkoda, ani strata, ani skarga na ulicach naszych.
PsKrusz	Woły nasze niech będą tłuste; niech nie będzie włamania, ani zajęcia, niech nie będzie narzekania na ulicach naszych.
PsAszk	Woły nasze obarczone - niemasz wyłomu a nikt nie występuje i nie masz wrzawy w dziedzińcach naszych.
PsSzer	Bydło nasze niech będzie ciężarne, bez wypadku i poronienia; niech nie będzie skargi na ulicach naszych!
Tys1	(143:14) niech nasze zwierzęta będą objuczone. Niech się nam nie zdarzy wyłom w murach, ani wygnanie, niech się nie zjawi lament na naszych ulicach.
Tys5	niech nasze zwierzęta będą dorodne! Niech się nie przydarza wypadek czy ucieczka ani lament na naszych ulicach!
Bryt	Bydło nasze niech będzie ciężarne, Bez szkód i strat, I niech nie będzie narzekań na ulicach naszych!
Pozn	niech woły nasze będą objuczone. Niech nie będzie wyłomu w murach ani przejścia, ani żadnej skargi na naszych ulicach.
WarPra	Niech będą płodne nasze krowy, niech rodzą bez strat i wypadków, niech nie słyszy się na ulicach żadnego lamentu.
STB	By nasze byki były objuczone i ani szkoda, ani strata, ani krzyk, nie znalazły się na naszych ulicach.
EIB	Nasze bydło będzie wciąż płodne, Wolne od chorób i strat - i spokojne na naszych pastwiskach.

Ps 144,15

PsFlor	(143:18) Błogosławiony rzekli [komu] lud, jemu są ty, bogosławiony lud, jegoż Pan Bog jego.
PsPul	(143:18) Błogosławiony rzekli lud, jemu są ty, błogosławiony lud, jegoż Gospodzin Bog jego.
Wuj1923	Błogosławionym nazwali lud, który to ma: błogosławiony lud, którego Pan Bóg jego.
Gda1881	Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan.
Gda2017	Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest PAN.
PsBycz	Szczęśliwy ten-lud, gdy-tak, powodzi się jemu; szczęśliwy ten-lud, gdy Pan Bogiem-jego.
Goet	Szczęsny lud, któremu się tak powodzi! Szczęsny lud, którego Bogiem jest Pan!
PsCylk	Szczęsny naród, któremu się tak dzieje; szczęsny naród któremu Bóg Panem.
PsKrusz	Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje; błogosławiony lud, którego Panem jest Bóg jego.
PsAszk	Szczęśliw ten lud, któremu tak się dzieje, szczęśliw ten lud, którego Jehowa jest Bogiem.
PsSzer	Szczęsny lud, któremu tak się powodzi! Szczęsny lud, którego Bogiem jest Pan!
Tys1	(143:15) Błogosławiony lud, który to posiada; błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan.
Tys5	Szczęśliwy lud, któremu tak się wiedzie, szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Pan.
Bryt	Błogosławiony lud, któremu tak się powodzi, Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan!
Pozn	Szczęśliwy lud, któremu tak się dzieje, szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Jahwe!
WarPra	Błogosławiony lud, któremu tak się wiedzie, szczęśliwy lud, którego Bóg jest Panem.
STB	Szczęśliwy naród, któremu się tak dzieje; szczęśliwy naród, którego Bogiem jest WIEKUISTY.
EIB	O, jak szczęśliwy jest lud, któremu tak się powodzi, O, jak szczęśliwy jest lud, którego Bogiem jest PAN!

Psalm 145

Ps 145,1

PsFlor	(144:1) Wyszyć cię będę, Boże moj, krolu moj, i błogosławić będę imię twe na wieki i na wiek wiekom.
PsPul	(144:1) Wyszyć cie będę, Boże moj, krolu ❬moj❭, i błogosławić będę imię twoje na wieki i na wieki wiekom.
Wuj1923	Chwała samemu Dawidowi. Wywyższać cię będę, Boże, królu mój: i będę błogosławił imię twoje na wieki i na wieki wieków.
Gda1881	Chwalebna pieśń Dawidowa. Wywyższać cię będę, Boże mój, królu mój! i błogosławić będę imieniowi twemu na wieki wieków.
Gda2017	Pieśń pochwalna Dawida. Będę cię wywyższać, Boże mój, królu mój, i będę błogosławić twe imię na wieki wieków.
PsBycz	Psalm chwały, Dawida. Będę-wywyższał-Cię, Boże-mój, o-Królu! i-będę-błogosławił Imię-Twé, na-wieki wieków.
Goet	Pochwalna pieśń Dawida. WYWYŻSZAĆ Cię będę, Boże mój, Królu, i uwielbiać imię Twoje zawsze i na wieki!
PsCylk	Hymn Dawida. Wynoszę Cię Panie mój, królu, błogosławię imię Twoje na wieki wieków.
PsKrusz	Hymn Dawida. Alef. Wywyższać Cię będę, Boże mój, Królu! i błogosławić będę imieniu Twemu na wieki wieczne.
PsAszk	Chwała Dawidowa. Wywyższyć Cię pragnę Boże mój, - królu, i imię Twe błogosławić na wieczność wieczności.
PsSzer	Hymn Dawida. Wywyższać Cię będę, Boże mój, Królu, i błogosławić imieniu Twemu na wieki.
Tys1	(144:1) Chwalby. Dawidowy. {Alef} Będę Cię sławił, Boże mój, Królu; i na wieki błogosławił imieniu Twojemu.
Tys5	Pieśń pochwalna. Dawida. {Alef} Chcę głosić Twą wielkość, Boże mój, Królu, i błogosławić imię Twe zawsze i na wieki.
Bryt	Hymn Dawida. Wywyższać cię będę, Boże mój, Królu, I błogosławić imieniu twemu na wieki.
Pozn	[Psalm] pochwalny; Dawida. Wysławiam Ciebie, Boże, mój królu, błogosławię Twoje Imię na wieki.
WarPra	Pieśń pochwalna. Dawida. [Alef] Pragnę Cię sławić, Boże mój i Królu, Imię Twoje wysławiać pragnę po wsze czasy.
STB	Hymn Dawida. Wynoszę Cię, Boże mój i Królu, na wieki wieków będę wysławiał Twoje Imię.
EIB	Hymn Dawida. Będę Cię wywyższał, mój Boże i Królu, I błogosławił Twoje imię wiecznie!

Ps 145,2

PsFlor	(144:2) Przeze szwytki dni błogosławić cię będę i chwalić imię twoje na wieki i na wiek wiekow.
PsPul	(144:2) Wieliki Gospodzin i chwalny barzo a wielikości jego nie końca.
Wuj1923	Na każdy dzień będę cię błogosławił: i będę chwalił imię twe na wieki i na wieki wieków.
Gda1881	Na każdy dzień błogosławić cię będę, a chwalić imię twoje na wieki wieków.
Gda2017	Każdego dnia będę cię błogosławić i chwalić twoje imię na wieki wieków.
PsBycz	W-każdym dniu, będę-błogosławił-Cię, i-będę-wysławiał Imię-Twojé, na-wieki wieków.
Goet	Codziennie będę Cię uwielbiał i imię Twoje chwalił zawsze i na wieki!
PsCylk	Każdego dnia błogosławię Cię i wysławiam imię Twoje na wieki wieków.
PsKrusz	Beth. Na każdy dzień będę Ci błogosławił i wychwalał imię Twoje na wieki wieczne.
PsAszk	Dnia każdego będę Cię błogosławił i wielbił imię Twoje na wieczność wieczności.
PsSzer	Co dzień błogosławić Ci będę i wysławiać imię Twoje na wieki.
Tys1	(144:2) {Bet} Każdego dnia będę Tobie błogosławił i na wieki wysławiał Twe imię.
Tys5	{Bet} Każdego dnia będę Ciebie błogosławił i na wieki wysławiał Twe imię.
Bryt	Co dzień błogosławić ci będę I wysławiać imię twoje na wieki.
Pozn	Co dzień pragnę Cię błogosławić, wysławiać Imię Twoje na wieki.
WarPra	[Bet] Pragnę Cię wychwalać dzień po dniu i sławić Twoje Imię teraz i na wieki.
STB	Wychwalam Cię każdego dnia, na wieki wieków będę wysławiał Twoje Imię.
EIB	Będę Cię błogosławił - czynił to codziennie, A Twoje imię wysławiał na wieki!

Ps 145,3

PsFlor	(144:3) Wieliki Pan i chwalny barzo a wielkości jego nie końca.
PsPul	(144:3) Przeze wszyćki dni błogosławić cie będę i chwalić imię twoje na wieki i na wieki wieka.
Wuj1923	Wielki Pan i bardzo chwalebny: a wielkości jego niemasz końca.
Gda1881	Pan wielki jest i bardzo chwalebny, a wielkość jego nie może być dościgniona.
Gda2017	Wielki jest PAN i godzien wielkiej chwały, a jego wielkość jest niezbadana.
PsBycz	Wielkim Pan, i-chwalenia-godnym bardzo; przeto,-wielkość-Jego, nie wybadalną.
Goet	Wielki jest Pan i bardzo chwalebny, a wielkość Jego jest niezbadana.
PsCylk	Wielki Bóg i sławiony wielce, a wielkości Jego niema granic.
PsKrusz	Gimel. Wielki jest Pan i bardzo chwalebny i wielkość Jego nie może być zbadaną.
PsAszk	Bo wielkim Jehowa i uwielbion wielce a wielkości Jego nie dojdziesz.
PsSzer	Wielki jest Pan i bardzo godzien chwały, a wielkość Jego jest niezgłębiona.
Tys1	(144:3) {Gimel} Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały, Jego wielkości niepodobna zgłębić.
Tys5	{Gimel} Wielki jest Pan i bardzo godzien chwały, a wielkość Jego niezgłębiona.
Bryt	Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały, A wielkość jego jest niezgłębiona.
Pozn	Wielki jest Jahwe, godzien najwyższej chwały, a wielkość Jego nie zna granic.
WarPra	[Gimel] Wielki jest Pan i godzien wszelkiej chwały, nie do zgłębienia jest Jego wielkość.
STB	WIEKUISTY jest wielki i wielce sławiony, a Jego wielkość nie ma granic.
EIB	Wielki jest PAN i godzien wielkiej chwały, A Jego wielkość jest niezgłębiona.

Ps 145,4

PsFlor	(144:4) Pokolenie i pokolenie chwalić będzie działa twoja i moc twoję powiadać będą.
PsPul	(144:4) Pokolenie i pokolenie chwalić będzie działa twoja i moc twoję powiadać będą.
Wuj1923	Naród i naród będzie chwalił uczynki twoje: i moc twoję będą oznajmować.
Gda1881	Naród narodowi wychwalać będzie sprawy twoje, a mocy twoje opowiadać będą.
Gda2017	Pokolenie pokoleniu będzie wychwalać twoje dzieła i opowiadać o twoich potężnych czynach.
PsBycz	Pokolenié, po-pokoleniu, będzie-chwaliło dziéła-Twoje; a-siły-Twe, będą-opowiadane.
Goet	Jedno pokolenie drugiemu niech wysławia dzieła Twoje i niech oznajmuje potężne czyny Twoje!
PsCylk	Pokolenie pokoleniu niech wychwala dzieła Twoje, i wszechmoc Twoję niech rozpowiadają.
PsKrusz	Deleth. Z pokolenia na pokolenie wychwalać będą czyny Twoje i wielkość Twoją opowiadać.
PsAszk	Pokolenie pokoleniu sławić będzie dzieła Twoje a obwieszczą Twą mocarną potęgę.
PsSzer	Pokolenie pokoleniu głosi dzieła Twoje, opowiadają o wszechmocy Twojej.
Tys1	(144:4) {Dalet} Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła i potęgę Twoją zwiastuje.
Tys5	{Dalet} Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła i zwiastuje Twoje potężne czyny.
Bryt	Pokolenie pokoleniu głosi dzieła twoje, Opowiada o potędze twojej.
Pozn	Wiek głosi wiekowi o Twoich dziełach, oznajmia o Twojej wszechmocy.
WarPra	[Dalet] Z pokolenia na pokolenie niech trwa sława dzieł Twoich i niech się opowiada o Twych wielkich czynach.
STB	Pokolenie niechaj wychwala pokoleniu Twoje dzieła i rozpowiada Twoją wszechmoc.
EIB	Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła I opowiada o Twojej potędze.

Ps 145,5

PsFlor	(144:5) Wielikość sławy świątości twojej będą mołwić a dziwy twoje prawić będą.
PsPul	(144:5) Wielikość sławy świątości twojej będą mołwić a dziwy twoje prawić będą.
Wuj1923	Wielmożność świętobliwości twéj opowiadać będą: a dziwne sprawy twe wysławiać będą.
Gda1881	Ozdobę chwały wielmożności twojej, i dziwne twe sprawy wysławiać będę.
Gda2017	Będę wysławiać wspaniałość chwały twojego majestatu i twoje cudowne dzieła.
PsBycz	O Wspaniałości chwały majestatu-Twego, i-o-sprawach cudów-Twoich, będę-rozmawiał;
Goet	O wspaniałym przepychu majestatu Twego powiadać będę i o cudownych dziełach Twoich.
PsCylk	Blask chwały majestatu Twojego, i sprawy cudów Twoich rozpamiętywam.
PsKrusz	He. Majestat chwały wielmożności Twej i przedziwne sprawy Twoje opowiadać będą.
PsAszk	W blasku chwały wdzięku Twojego sic nurzam i w cudownych słowach Twych.
PsSzer	Rozważają wspaniałą chwałę Twego majestatu i cudowne Twoje sprawy.
Tys1	(144:5) {He} Głoszą wspaniałą chwałę Twego majestatu i rozpowiadają Twe cuda.
Tys5	{He} Wspaniałą chwałę Twego majestatu i Twoje cuda będę opiewał.
Bryt	Głosić będą wspaniałą chwałę majestatu twegoI cudowne sprawy twoje.
Pozn	Wysławiają wspaniałość chwały Twego majestatu: ja pragnę rozważać Twe przedziwne dzieła.
WarPra	[He] Niech podziwiają wszyscy blask Twojej wielkości, ja też będę opiewał Twoje cuda.
STB	Rozpamiętuję blask chwały Twojego majestatu i sprawy Twoich cudów.
EIB	Niech rozważają potęgę chwały Twego majestatu - Ja też pragnę mówić o Twoich cudach.

Ps 145,6

PsFlor	(144:6) I moc strachow twojich mołwić będą, i wielikość twoję wypowiedzą.
PsPul	(144:6) I moc strachow twoich mołwić będą, i wielikość twoję wypowiedzą.
Wuj1923	I moc strasznych spraw twoich ogłaszać będą: a wielkość twoję będą opowiadać.
Gda1881	I moc strasznych uczynków twoich ogłaszać będą, i ja zacność twoję opowiadać będę,
Gda2017	I będą mówić o mocy twoich straszliwych czynów, a ja będę opowiadać twoją wielkość.
PsBycz	Oraz,-o-potędze straśliwych-czynów-Twych, będą-mawiali; a-ja,-wielkość-Twoję, będę-opowiadał.
Goet	O potędze strasznych czynów Twoich niechaj mówią, a o wielkich czynach Twoich opowiadać będę.
PsCylk	I potęgę wspaniałych czynów Twoich opiewać będą, a o wielkości Twojéj rozpowiem.
PsKrusz	Waw. I o mocy straszliwych czynów Twoich mówić będą, a o wielkości Twej opowiadać.
PsAszk	I mocą przemówią straszne czyny Twoje a wielkość Twą - radbym ją opowiedział.
PsSzer	Ogłaszają potęgę strasznych dzieł Twoich, opowiadają o wielkości Twojej.
Tys1	(144:6) {Waw} I mówią o potędze Twoich dzieł straszliwych, i opowiadają Twą wielkość.
Tys5	{Waw} Niech mówią o potędze Twoich dzieł straszliwych, i ja opowiem Twą wielkość.
Bryt	Mówić będą o potędze strasznych dzieł twoich, Opowiadać o wielkości twojej.
Pozn	Opowiadają o potędze czynów grozę budzących: i ja pragnę głosić Twoją wielkość.
WarPra	[Waw] Niech opowiadają o potędze dzieł Twoich, ja też będę mówił o Twoich wielkich czynach.
STB	O Twej wielkości rozpowiem, zatem będą opiewać potęgę Twoich wspaniałych czynów.
EIB	Niech ogłaszają potęgę strasznych dzieł Twoich - I ja też chcę głosić Twoją wielkość.

Ps 145,7

PsFlor	(144:7) Pamięć opłwitości słodkości twe wyrzygą a prawdą twoją będą sie wiesielić.
PsPul	(144:7) Pamięć opłwitości twojej słodkości wyrzygną a prawdą twoją będą sie wiesielić.
Wuj1923	Pamiątkę obfitéj słodkości twojéj wydawać będą: a z sprawiedliwości twojéj będą się weselić.
Gda1881	Pamięć obfitej dobroci twojej wysławiać, o sprawiedliwości twojej śpiewać będą, mówiąc:
Gda2017	Będą wysławiać pamięć twojej wielkiej dobroci i śpiewać o twojej sprawiedliwości.
PsBycz	Pamiątkę wielkiéj dobroci-Twéj, będą-ogłaszali; a,-sprawiedliwość-Twoję, będą-radośnie-śpiéwali.
Goet	Niech płynie obficie pamięć wielkiej dobroci Twojej, a sprawiedliwość Twoją niech uwielbiają radosnemi okrzykami.
PsCylk	Sławę wielkiej dobroci Twojéj wygłoszą, a sprawiedliwość Twoję opiewać będą.
PsKrusz	Zain. Pamiątkę wielkiej dobroci Twej opowiedzą, a o sprawiedliwości Twej radośnie śpiewać będą.
PsAszk	Pamięć wielkiej dobroci Twej będąż zwiastować i opiewać Twą miłość sprawiedliwą.
PsSzer	Zwiastują pamięć nieprzebranej dobroci Twojej, a sprawiedliwość Twoją radośnie opiewają.
Tys1	(144:7) {Zain} Ogłaszają chwałę Twej wielkiej dobroci i radują się Twą sprawiedliwością.
Tys5	{Zain} Niech przekazują pamięć o Twej wielkiej dobroci i niech się radują Twą sprawiedliwością.
Bryt	Zwiastować będą pamięć wielkiej dobroci twojej, A sprawiedliwość twoją radośnie opiewać.
Pozn	Wieszczą pamięć o Twej ogromnej dobroci i sprawiedliwość Twoją radośnie głoszą.
WarPra	[Zain] Niech wspominają Twoją dobroć wielką i niech się radują ze sprawiedliwości Twojej.
STB	Rozgłoszą pamięć Twej wielkiej dobroci, zatem będą opiewać Twoją sprawiedliwość.
EIB	Niech wspominają dowody Twej wielkiej dobroci I ogłaszają Twoją sprawiedliwość.

Ps 145,8

PsFlor	(144:8) Lutościwy i miłosierdny Gospodzin, cirpiący i wielmi miłosierdny.
PsPul	(144:8) Lutościwy i miłosierny Gospodzin, cirpiący i wielmi miłosierny.
Wuj1923	Litościwy i miłościwy Pan: cierpliwy, a wielce miłosierny.
Gda1881	Dobrotliwy i miłosierny jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
Gda2017	Łaskawy jest PAN i litościwy, nieskory do gniewu i bardzo miłosierny.
PsBycz	Łaskaw, i-miłosiern, Pan; powolen do gniéwu, i-wielce dobrotliw.
Goet	Łaskawy i miłosierny jest Pan, nierychły do gniewu i wielkiej dobroci.
PsCylk	Litościwy i miłosierny Bóg, nieskory do gniewu i wielki łaską.
PsKrusz	Cheth. Dobrotliwy i miłosierny jest Pan, nieskory do gniewu, a wielkiego miłosierdzia.
PsAszk	Miłościwy i litościwy Jehowa, powolny w gniewie a możny łaską.
PsSzer	Łaskawy i miłosierny jest Pan, nierychły do gniewu i pełen łaski.
Tys1	(144:8) {Chet} Pan jest łagodny i miłosierny, nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Tys5	{Chet} Pan jest łagodny i miłosierny, nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Bryt	Łaskawy i miłosierny jest Pan, Nierychły do gniewu i pełen łaski.
Pozn	Łaskawy jest Jahwe i miłosierny, nieskory do gniewu i łaski pełen.
WarPra	[Chet] Pan jest łaskawy i miłosierny, do gniewu nieskory, w dobroć przebogaty!
STB	Litościwy i miłosierny jest BÓG, nieskory do gniewu i wielki łaską.
EIB	Łaskawy i miłosierny jest PAN, Nieskory do gniewu, szczodry w swojej łasce.

Ps 145,9

PsFlor	(144:9) Chętny {albo lubiezny} Pan we wszem a smiłowania jego nade wszytka działa jego.
PsPul	(144:9) Lubiezny Gospodzin wszystkim a smiłowania jego nade wszystka działa jego.
Wuj1923	Słodki Pan wszystkim: a litości jego nad wszystkie uczynki jego.
Gda1881	Dobryć jest Pan wszystkim, a miłosierdzie jego nad wszystkiem sprawami jego.
Gda2017	Dobry jest PAN dla wszystkich, a jego miłosierdzie nad wszystkimi jego dziełami.
PsBycz	Dobrym, Pan, dla-wszystkich; o,-politowania-Jego, nad wszémi dziéłami-swojémi.
Goet	Dobry jest Pan ku wszystkim, a Jego zmiłowanie obejmuje wszystkie dzieła Jego.
PsCylk	Dobry Bóg dla wszystkich, i miłosierdzie Jego nad wszystkiemi tworami Jego.
PsKrusz	Teth. Dobry jest Pan dla wszystkich, a miłosierdzie Jego nad wszystkiemi Jego sprawami.
PsAszk	Dobryż Jehowa dla wszelkiego istnienia a miłosierdzie Jego nad wszystkimi tworami Jego.
PsSzer	Dobry jest Pan dla wszystkich, a miłosierdzie Jego jest nad wszystkimi Jego dziełami.
Tys1	(144:9) {Tet} Pan jest dobry dla wszystkich i względem wszystkich dzieł swych miłosierny.
Tys5	{Tet} Pan jest dobry dla wszystkich i Jego miłosierdzie ogarnia wszystkie Jego dzieła.
Bryt	Dobry jest Pan dla wszystkich, A miłosierdzie jego jest nad wszystkimi jego dziełami.
Pozn	Dobry jest Jahwe dla wszystkich, miłosierdzie Jego jest ponad wszystkie dzieła.
WarPra	[Tet] Pan jest dobry dla wszystkich, a Jego miłosierdzie – we wszystkich Jego dziełach.
STB	WIEKUISTY jest dobry dla wszystkich, a Jego miłosierdzie nad wszystkimi Jego tworami.
EIB	PAN jest dobry dla wszystkich, A Jego miłosierdzie chroni wszystkie Jego dzieła.

Ps 145,10

PsFlor	(144:10) Chwalcie ciebie, Gospodnie, wszytka działa twoja a święci twoji błogosławcie tobie.
PsPul	(144:10) Chwalcie ciebie, ❬Gospodnie❭, wszystka twoja działa a święci twoji błogosławcie tobie.
Wuj1923	Niech ci, Panie, wyznawają wszystkie sprawy twoje; a święci twoi niech cię błogosławią.
Gda1881	Niech cię wysławiają, Panie! wszystkie sprawy twoje, a święci twoi niech ci błogosławią.
Gda2017	Twoje dzieła będą cię wysławiać, PANIE, a twoi święci będą ci błogosławić.
PsBycz	Będą-chwaliły-Cię, Panie, wszystkie dziéła-Twoje; a,-umiłowani-Twoi, będą-błogosławili-Cię.
Goet	Wszystkie dzieła Twoje, Panie, chwalić Cię będą, a pobożni Twoi uwielbiać Ciebie.
PsCylk	Sławią Cię, Boże, wszystkie twory Twoje, i cnotliwi Twoi błogosławią Cię.
PsKrusz	Jod. Niechaj Cię wysławiają, Panie, wszystkie dzieła Twoje, a wierni Twoi niechaj Ci błogosławią.
PsAszk	Sławić Cię będą Jehowo wszystkie dzieła Twe, zaś błogosławić Cię będą wszyscy miłościwi Twoi.
PsSzer	Niech dziękują Ci, Panie, wszystkie dzieła Twoje, a wierni Twoi niech Ci błogosławią!
Tys1	(144:10) {Jod} Niechaj Cię wielbią, Panie, wszystkie dzieła Twoje i święci Twoi niech Cię błogosławią.
Tys5	{Jod} Niechaj Cię wielbią, Panie, wszystkie dzieła Twoje i święci Twoi niech Cię błogosławią!
Bryt	Niech dziękują ci, Panie, wszystkie dzieła twoje, A wierni twoi niech ci błogosławią!
Pozn	Niechaj Cię sławią, Jahwe, wszystkie Twoje dzieła, niech Ci błogosławią Twoi wierni.
WarPra	[Jod] Powinny Ci dziękować, o Panie, wszystkie Twoje dzieła, niech Cię wysławiają wszyscy miłujący Ciebie.
STB	Sławią Cię, WIEKUISTY, wszystkie Twoje twory, a Twoi święci Cię wychwalają.
EIB	Niech Ci dziękują, PANIE, wszystkie Twoje dzieła, A oddani Tobie niech Ci błogosławią!

Ps 145,11

PsFlor	(144:11) Sławę krolewstwa twego powiedzą i moc twoję mołwić będą,
PsPul	(144:11) Sławę krolewstwa twego powiedzą i moc twoję mołwić będą,
Wuj1923	Sławę królestwa twego będą opowiadać: a o możności twojéj mówić będą:
Gda1881	Sławę królestwa twego niech opowiadają, a o możności twojej niech rozmawiają;
Gda2017	Będą opowiadać o chwale twego królestwa i mówić o twojej potędze;
PsBycz	Chwałę, królestwa-Twego, będą-zapowiadali; i,-o-mocy-Twojéj, będą-mawiali;
Goet	Niech mówią o wspaniałości królestwa Twego i niech powiadają o potędze Twojej,
PsCylk	Chwałę królestwa Twego opowiadają, a potęgę Twoję wygłaszają.
PsKrusz	Kaf. Niechaj o chwale królestwa Twego mówią, i wielkość Twoją ogłaszają.
PsAszk	Chwałą królowania Twojego przemówią a moc Twą bohaterską wypowiedzą.
PsSzer	Niech opowiadają chwałę królestwa Twego i niech opiewają wszechmoc Twoją,
Tys1	(144:11) {Kaf} Niech mówią o chwale Twojego królestwa i niech głoszą Twoją potęgę.
Tys5	{Kaf} Niech mówią o chwale Twojego królestwa i niech głoszą Twoją potęgę,
Bryt	Niech mówią o chwale królestwa twegoI niech opiewają potęgę twoją,
Pozn	Niech mówią o chwale Twojego królestwa, niech rozpowiadają o Twojej wszechmocy,
WarPra	[Kaf] Niech głoszą wspaniałość Twojego królestwa, niech opowiadają o Twojej potędze.
STB	Rozpowiadają chwałę Twojego królestwa i rozgłaszają Twą potęgę.
EIB	Niech mówią o chwale Twojego królestwa I niech głoszą Twoją wielkość,

Ps 145,12

PsFlor	(144:12) bychą znaną uczynili synom ludzkim moc twoję i sławę wielikości krolewstwa twego.
PsPul	(144:12) aby znaną uczynili synom ludzkim moc twoję i sławę wielikości krolewstwa twego.
Wuj1923	Aby oznajmili synom człowieczym możność twoję, i chwałę wielmożności królestwa twego.
Gda1881	Aby oznajmili synom ludzkim mocy jego, a chwałę i ozdobę królestwa jego.
Gda2017	Aby oznajmić synom ludzkim jego potężne czyny i wspaniałą chwałę jego królestwa.
PsBycz	Dla-oznajmienia dzieciom człowieczym sił-Jego, i-świetnéj wspaniałości królestwa-Jego.
Goet	Aby oznajmić dzieciom ludzkim potężne Jego dzieła i świetną wspaniałość królestwa Jego.
PsCylk	Aby zwiastować synom ludzkim Jego potęgę, i chwałę blasku Jego królestwa.
PsKrusz	Lamed. Aby oznajmili synom ludzkim moce Jego i chwałę majestatu Jego królestwa.
PsAszk	Aby oznajmić synom człowieczym potężne moce Jego i chwałę blasku królestwa Jego.
PsSzer	aby oznajmić synom ludzkim dzieła Twej wszechmocy i wspaniałą chwałę Twego królestwa!
Tys1	(144:12) {Lamed} Aby synom ludzkim Twoją potęgę oznajmić i chwałę Twego wspaniałego królestwa.
Tys5	{Lamed} aby oznajmić synom ludzkim Twoją potęgę i wspaniałość chwały Twego królestwa.
Bryt	Aby oznajmiać ludziom potęgę twoją I wspaniałą chwałę królestwa twego!
Pozn	by poznali synowie człowieczy moc Twoją i świetność chwały Twojego królestwa.
WarPra	[Lamed] Niech ogłaszają ludziom Twoje wielkie czyny i blask wspaniały Twojego królestwa.
STB	Aby zwiastować synom ludzkim Twą moc i chwałę blasku Twojego królestwa.
EIB	Tak by synowie ludzcy znali Twą potęgę, Chwałę i majestat Twego królowania!

Ps 145,13

PsFlor	(144:13) Krolewstwo twoje krolewstwo wszech wiekow a państwo twoje we wsze pokolenie i w pokolenie. (144:14) Wierny Gospodzin we wszech słowiech swojich i święty we wszech dzielech swojich.
PsPul	(144:13) Krolewstwo twoje krolewstwo wszech wiekow a państwo twoje we wsze pokolenie i w pokolenie. (144:14) Wierny Gospodzin we wszech słowiech swoich i święty we wszech dzielech swoich.
Wuj1923	Królestwo twe królestwo wszystkich wieków: a panowanie twoje we wszelkim rodzaju i rodzaju. Wierny Pan we wszystkich słowiech swoich: a święty we wszech sprawach swoich.
Gda1881	Królestwo twoje jest królestwo wszystkich wieków, a panowanie twoje nie ustaje nad wszystkimi narodami.
Gda2017	Twoje królestwo jest królestwem wiecznym, a twoje panowanie trwa przez wszystkie pokolenia.
PsBycz	Królestwo-Twé, królestwem wszystkich wieków; a,-panowanié-Twojé, po-wszystkie wieki, i-pokolenia.
Goet	Królestwo Twoje jest królestwem wszystkich wieków, a panowanie Twoje trwa przez wszystkie pokolenia.
PsCylk	Królestwo Twoje królestwem wszech światów, a panowanie Twoje od pokolenia do pokolenia.
PsKrusz	Mem. Królestwo Twoje jest królestwem wszystkich wieków, i panowanie Twoje na wszystkie pokolenia.
PsAszk	Królowanie Twoje królestwem wszystkich wieczności a władztwo Twoje we wszystkich pokoleniach.
PsSzer	Królestwo Twoje jest królestwem wiecznym, a władza Twoja trwa przez wszystkie pokolenia.
Tys1	(144:13) {Mem} Twoje królestwo, królestwem wszystkich wieków, Twe panowanie trwa przez wszystkie pokolenia. {(Nun)Pan wierny we wszystkich swych słowach i we wszystkich swoich dziełach święty.
Tys5	{Mem} Królestwo Twoje jest królestwem wszystkich wieków, Twoje panowanie trwa przez wszystkie pokolenia.
Bryt	Królestwo twoje jest królestwem wiecznym, A panowanie twoje trwa przez wszystkie pokolenia.
Pozn	Twoje królestwo jest królestwem wszystkich wieków, Twe panowanie trwa po wszystkie pokolenia. Wierny jest Jahwe we wszystkich swoich słowach, święty we wszystkich swoich dziełach.
WarPra	[Mem] Królestwo Twoje – to wieczne królestwo, Twoje panowanie z pokolenia na pokolenie. [Nun] (Pan jest wierny we wszystkim, co powiedział, i pełen dobroci we wszystkim, co czynił).
STB	Twoje królestwo królestwem wszechświatów, a Twoje panowanie na wieczność.
EIB	Twoje królestwo jest królestwem wiecznym, A Twoje panowanie rozciąga się na pokolenia. PAN jest wierny - we wszystkim, co powiedział, I wierny we wszystkich swoich dziełach.

Ps 145,14

PsFlor	(144:15) Wznosi Gospodzin wszytki, jiż spadają, i podnosi wszytki porażone.
PsPul	(144:15) Wznosi Gospodzin wszystki, jiż padają, i podnosi wszystki porażone.
Wuj1923	Podnosi Pan wszystkich, którzy upadają: a podnosi wszystkie powalone.
Gda1881	Trzyma Pan wszystkich upadających, a podnosi wszystkich obalonych.
Gda2017	PAN podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, i podnosi wszystkich przygnębionych.
PsBycz	Podpiérającym, Pan, wszystkich upadających, i,-podnoszącym, wszystkich pochylonych.
Goet	Pan podpiera wszystkich upadających i podnosi wszystkich poniżonych.
PsCylk	Wspiera Bóg wszystkich upadających, a podnosi wszystkich zgnębionych.
PsKrusz	Samekh. Podtrzymuje Pan wszystkich, co upadają, a podnosi wszystkich obalonych.
PsAszk	Wspiera Jehowa wszystkie upadające, podnosi wszystkie poniżone.
PsSzer	Pan podtrzymuje wszystkich upadających i podnosi wszystkich zgnębionych.
Tys1	(144:14) {Samek} Pan podtrzymuje wszystkich, co padają, i podnosi wszystkich zgnębionych.
Tys5	{Samek} Pan podtrzymuje wszystkich, którzy padają, i podnosi wszystkich zgnębionych.
Bryt	Pan podtrzymuje wszystkich upadającychI podnosi wszystkich zgnębionych.
Pozn	Jahwe podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, podnosi wszystkich poniżonych.
WarPra	[Samek] Pan podtrzymuje wszystkich, którzy padają, i podnosi wszystkich złamanych na duchu.
STB	WIEKUISTY wspiera wszystkich, co upadają i podnosi wszystkich zgnębionych.
EIB	PAN podtrzymuje wszystkich wyczerpanych I podnosi wszystkich zniechęconych.

Ps 145,15

PsFlor	(144:16) Oczy szwszech w cię pwają, Gospodnie, a ty dajesz karmią jich w czas potrzebizny.
PsPul	(144:16) Oczy wszech w cię pwają, Gospodnie, a ty dajesz karmią jich w czas potrzebizny.
Wuj1923	Oczy wszystkich nadzieję mają w tobie, Panie: a ty dajesz pokarm ich czasu słusznego.
Gda1881	Oczy wszystkich w tobie nadzieję mają, a ty im dajesz pokarm ich czasu swojego.
Gda2017	Oczy wszystkich oczekują ciebie, a ty im dajesz pokarm we właściwym czasie.
PsBycz	Oczy wszystkich, jestestw, na-Ciebie pilnie-patrzą; a-Ty, dawającymeś im, pokarm-ich, w-czasie-swoim.
Goet	Oczy wszystkich czekają na Ciebie, a Ty dajesz im pokarm czasu swego;
PsCylk	Oczy wszystkich Ciebie wyglądają, a Ty dajesz im pożywienie ich w swoim czasie.
PsKrusz	Ain. Oczy wszystkich w Tobie nadzieję pokładają, a Ty dajesz im pokarm czasu swego.
PsAszk	Oczy wszystkich ku Tobie wvglądają tęsknie a Ty im dawasz ich karm w swoim czasie.
PsSzer	Oczy wszystkich wyglądają Ciebie, a Ty im dajesz pokarm w swoim czasie.
Tys1	(144:15) {Ain} Oczy wszystkich w Tobie mają nadzieję, a Ty im dajesz pokarm we właściwym czasie.
Tys5	{Ain} Oczy wszystkich wyglądają Ciebie, Ty zaś dajesz im pokarm we właściwym czasie.
Bryt	Oczy wszystkich w tobie nadzieję mają, A Ty im dajesz pokarm ich we właściwym czasie.
Pozn	Oczy wszystkich wznoszą się ku Tobie z nadzieją, a Ty dajesz im pokarm w odpowiednim czasie.
WarPra	[Ain] Oczy wszystkich wpatrują się w Ciebie, a Ty zsyłasz im pokarm we właściwym czasie.
STB	Wypatrują Cię oczy wszystkich, a Ty dajesz im pożywienie w swoim czasie.
EIB	Oczy wszystkich ku Tobie spoglądają, A Ty im dajesz pokarm we właściwym czasie.

Ps 145,16

PsFlor	(144:17) Otwarzasz ty rękę twoję i napełniasz wszelkie źwierzę błogosławienia.
PsPul	(144:17) Otwarzasz ty rękę twoję i napełniasz wszelikie źwierzę błogosławienia.
Wuj1923	Otwierasz ty rękę swoję: a napełniasz wszelkie zwierzę błogosławieństwem.
Gda1881	Otwierasz rękę twoję, a nasycasz wszystko, co żyje, według upodobania twego.
Gda2017	Otwierasz swoją rękę i nasycasz do woli wszystko, co żyje.
PsBycz	Otwiérającymeś rękę-Twę, i,-nasycającymeś, wszystko żyjącé, upodobaniem.
Goet	Otwierasz rękę Swoją i nasycasz wszystko, co żyje, łaskawością.
PsCylk	Otwierasz rękę Twoję, i nasycasz wszystko co żyje do woli.
PsKrusz	Pe. Otwierasz rękę swą i nasycasz wszystko, co żyje, według upodobania. Cade.
PsAszk	Otwierasz rękę Twą i sycisz zadowoleniem wszystko, co żywe.
PsSzer	Otwierasz swą dłoń i nasycasz do woli wszystko, co żyje.
Tys1	(144:16) {Pe} Ty otwierasz swą rękę i wszystko, co żyje, życzliwie nasycasz.
Tys5	{Pe} Ty otwierasz swą rękę i wszystko, co żyje, nasycasz do woli.
Bryt	Otwierasz rękę swą i nasycasz do woli wszystko, co żyje.
Pozn	Otwierasz Twą rękę i sycisz wszelkie stworzenie żyjące, ile pragnie.
WarPra	[Pe] Ty swoją rękę otwierasz i karmisz wszystkich, których sam wybierasz.
STB	Otwierasz Twoją rękę i co żyje, wszystko nasycasz do woli.
EIB	Wyciągasz swoją rękę i zaspokajasz Pragnienia wszystkich żyjących.

Ps 145,17

PsFlor	(144:18) Prawy Gospodzin we wszech drogach swojich i święty we wszech dzielech swojich.
PsPul	(144:18) Prawy Gospodzin we wszech drogach swoich i święty we wszech dzielech swoich.
Wuj1923	Sprawiedliwy Pan we wszystkich drogach swoich: a święty we wszech sprawach swoich.
Gda1881	Sprawiedliwy jest Pan we wszystkich drogach swoich, i miłosierny we wszystkich sprawach swoich.
Gda2017	Sprawiedliwy jest PAN we wszystkich swoich drogach i miłosierny we wszystkich swoich dziełach.
PsBycz	Sprawiedliw Pan, we-wszech drogach-swych, i-dobrotliw, we-wszech dziéłach-swoich.
Goet	Sprawiedliwy jest Pan we wszystkich drogach Swoich i dobrotliwy we wszystkich Swoich dziełach.
PsCylk	Sprawiedliwy Bóg na wszystkich drogach Swoich, i łaskawy we wszystkich czynach Swoich.
PsKrusz	Sprawiedliwy Pan na wszystkich drogach swoich, i miłosierny we wszystkich sprawach swoich.
PsAszk	Sprawiedliwy Jehowa we wszystkich drogach Swych a miłościwy we wszystkich Swych czynach.
PsSzer	Sprawiedliwy jest Pan na wszystkich swych drogach i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Tys1	(144:17) {Sade} Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach i we wszystkich swoich dziełach święty.
Tys5	{Sade} Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Bryt	Sprawiedliwy jest Pan na wszystkich drogach swoichI łaskawy we wszystkich dziełach swoich.
Pozn	Sprawiedliwy jest Jahwe na wszystkich swoich drogach, łaskawy we wszystkich swych dziełach.
WarPra	[Sade] Prawy jest Pan we wszystkim, co czyni, pełne są dobroci wszystkie Jego dzieła.
STB	WIEKUISTY jest sprawiedliwy na wszystkich Swoich drogach oraz łaskawy we wszystkich Swoich czynach.
EIB	Sprawiedliwy jest PAN na wszystkich swoich drogach I łaskawy we wszystkich swoich dziełach.

Ps 145,18

PsFlor	(144:19) Blizu jest Gospodzin szwszem wzywającym ji, wszem wzywającym ji w prawdzie.
PsPul	(144:19) Blizu jest Gospodzin wszem wzywającym ji w prawdzie.
Wuj1923	Blisko jest Pan wszystkim, którzy go wzywają: wszystkim, którzy go wzywają w prawdzie.
Gda1881	Bliski jest Pan wszystkim, którzy go wzywają, wszystkim, którzy go wzywają w prawdzie.
Gda2017	Bliski jest PAN wszystkim, którzy go wzywają; wszystkim, którzy go wzywają w prawdzie.
PsBycz	Bliskim, Pan, wszystkich wzywających-Go; wszystkich, tych, którzy wzywają-Go, w-prawdzie.
Goet	Bliski jest Pan wszystkim, którzy Go wzywają, wszystkim, którzy Go wzywają w prawdzie.
PsCylk	Blizki Bóg wszystkim, którzy Go wzywają, każdemu kto wzywa Go szczerze.
PsKrusz	Kof. Blisko jest Pan wszystkich, co Go wzywają - wszystkich, co Go wzywają w prawdzie.
PsAszk	Blizki Jehowa wszystkim, którzy Go wołają, wszystkim którzy wołają Go w prawdziwości.
PsSzer	Pan jest bliski wszystkich, którzy go wzywają, wszystkich, którzy Go wzywają szczerze.
Tys1	(144:18) {Kof} Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, wszystkich wzywających Go szczerze.
Tys5	{Kof} Pan jest blisko tych wszystkich, co wzywają Go, wszystkich wzywających Go szczerze.
Bryt	Bliski jest Pan wszystkim, którzy go wzywają, Wszystkim, którzy go wzywają szczerze.
Pozn	Bliski jest Jahwe wszystkim, którzy Go wzywają, wszystkim, którzy wzywają Go szczerze.
WarPra	[Kof] Blisko jest Pan tych, co Go wzywają, wszystkich wzywających Go szczerze.
STB	WIEKUISTY jest bliski wszystkim, którzy Go wzywają; każdemu, kto szczerze Go wzywa.
EIB	Bliski jest PAN wszystkim, którzy Go wzywają, Wszystkim, którzy wzywają Go szczerze.

Ps 145,19

PsFlor	(144:20) Wolą bojącym się jego uczyni i prośbę jich wysłucha, i zbawiony uczyni je.
PsPul	(144:20) Wolą bojącym sie jego uczyni ❬i prośbę jich wysłucha❭, i zbawione uczyni je.
Wuj1923	Uczyni wolą tych, którzy się go boją: i prośbę ich wysłucha i zbawi je.
Gda1881	Wolę tych czyni, którzy się go boją, a wołanie ich wysłuchiwa, i ratuje ich.
Gda2017	Spełni pragnienia tych, którzy się go boją; usłyszy ich wołanie i wybawi ich.
PsBycz	On, wolą, bojących-się-Go, spełnia, i,-wołania-ich, słucha, oraz-oswobadza-ich.
Goet	Spełnia pragnienie tych, którzy się Go boją, a słyszy ich wołanie i wybawia ich.
PsCylk	Życzenie bogobojnych Swoich spełnia, a wołania ich słucha, i pomaga im.
PsKrusz	Resz. Wolę bojących się Go spełni, a wołanie ich wysłucha i zbawi ich.
PsAszk	Wolę tych spełnia, którzy się Go obawiają a krzyk ich usłyszy i je wybawi.
PsSzer	Spełnia życzenie tych, którzy się Go boją, a wołania ich wysłuchuje i zbawia ich.
Tys1	(144:19) {Resz} Spełni wolę tych, którzy się Go boją, a wołanie ich usłyszy i wybawi.
Tys5	{Resz} Spełnia wolę tych, którzy się Go boją, usłyszy ich wołanie i przyjdzie im z pomocą.
Bryt	Spełnia życzenie tych, którzy się go boją, A wołanie ich słyszy i wybawia ich.
Pozn	Spełnia pragnienia tych, którzy się Go boją, wysłuchuje ich wołania i wybawia.
WarPra	[Resz] Spełnia pragnienia tych, co się Go boją, wsłuchuje się w ich głos i zsyła im ratunek.
STB	Spełnia życzenia Swoich bogobojnych, słucha ich wołania i im pomaga.
EIB	Spełnia życzenie tych, którzy się Go boją, Wysłuchuje ich głosu i zsyła wybawienie.

Ps 145,20

PsFlor	(144:21) Strzeże Gospodzin wszytki miłujące ji a wszytki grzeszne rozproszy.
PsPul	(144:21) Strzeże Gospodzin wszystki miłujące ji a wszystki grzeszne rozproszy.
Wuj1923	Strzeże Pan wszystkich, którzy go miłują: a wszystkie grzeszniki wytraci.
Gda1881	Strzeże Pan wszystkich, którzy go miłują; ale wszystkich niepobożnych wytraci.
Gda2017	PAN strzeże wszystkich, którzy go miłują; a wytraci wszystkich niegodziwych.
PsBycz	Strzegącym, Pan, wszystkich, kochających-Go; ale, wszystkich złoczyńców, zniszczy.
Goet	Pan strzeże wszystkich, którzy Go miłują, a wszystkich bezbożnych wytraca.
PsCylk	Strzeże Bóg wszystkich, którzy Go miłują, a wszystkich niegodziwych tępi.
PsKrusz	Szin. Strzeże Pan wszystkich, którzy Go kochają; wszystkich bezbożnych wytraci.
PsAszk	Strzeże Jehowa wszystkich, którzy Go miłują, zaś wszystkie niegodziwce wytępi.
PsSzer	Pan strzeże wszystkich, którzy Go miłują, ale wszystkich bezbożnych tępi.
Tys1	(144:20) {Szin} Pan strzeże wszystkich, którzy Go miłują, a wszystkich niezbożnych rozproszy.
Tys5	{Szin} Pan strzeże wszystkich, którzy Go miłują, a wytępi wszystkich występnych.
Bryt	Pan strzeże wszystkich, którzy go miłują, Ale wszystkich bezbożnych wytraci.
Pozn	Strzeże Jahwe wszystkich, którzy Go miłują, wszystkich zaś bezbożnych wytraca.
WarPra	[Szin] Pan osłania wszystkich, którzy Go kochają, a unicestwia wszystkich bezbożników.
STB	WIEKUISTY strzeże wszystkich, którzy Go miłują, a tępi wszystkich niegodziwych.
EIB	PAN strzeże wszystkich, którzy Go kochają, Natomiast wszystkich bezbożnych wyniszczy.

Ps 145,21

PsFlor	(144:22) Chwalenie panowo mołwić będą usta moja i błogosław wszelkie ciało imieniu świętemu jego na wieki i na wiek wieka.
PsPul	(144:22) Chwalenie Gospodnowo mołwić będą usta moja i błogosław wszelkie ciało imieniu świętemu jego na wieki i na wieki wieka.
Wuj1923	Chwałę Pańską wysławiać będą usta moje: a wszelkie ciało niechaj błogosławi imię święte jego, na wieki i na wieki wieków.
Gda1881	Chwałę Pańską wysławiać będą usta moje; a błogosławić będzie wszelkie ciało imię święte jego na wieki wieków.
Gda2017	Moje usta będą głosić chwałę PANA i niech wszelkie ciało błogosławi jego święte imię na wieki wieków.
PsBycz	Chwałę Pana, będą-opowiadały usta-moje, i-będzie-błogosławiło, wszelkié ciało, Imię Świętości-Jego, na-wieki wieków.
Goet	Usta moje niech wypowiadają chwałę Pańską, a wszelkie ciało niechaj wielbi imię Jego święte zawsze i na wieki!
PsCylk	Chwałę Boga niech głoszą usta moje, a niech błogosławi wszelkie ciało imię święte Jego na wieki wieków.
PsKrusz	Taw. Chwałę Pańską opowiadać będą usta moje i błogosławić będzie wszelkie ciało imię Jego święte na wieki wieków.
PsAszk	Chwałę Jehowy wypowiedzą usta moje a błogosławić będzie wszystko, co żywie imię świętości Jego na wieczność wieczności!
PsSzer	Niech usta moje zwiastują chwałę Pana i niech wszelkie ciało błogosławi imieniu Jego świętemu na wieki weków!
Tys1	(144:21) {Taw} Chwałę Pańską niech głoszą me usta, a wszelkie ciało niech błogosławi na wieki Jego świętemu imieniu.
Tys5	{Taw} Niech usta moje głoszą chwałę Pana, by wszelkie ciało wielbiło Jego święte imię <zawsze i na wieki>.
Bryt	Niech usta moje głoszą chwałę PanaI niech wszelkie ciało błogosławi imię jego święte Na wieki wieków!
Pozn	Niech moje usta opowiadają chwałę Jahwe, a wszyscy żyjący błogosławią Jego Imię zawsze i na wieki.
WarPra	[Taw] Usta moje niech głoszą chwałę Pana, wszystko, co żyje, niech sławi Jego święte Imię zawsze, po wszystkie czasy.
STB	Niech moje usta głoszą chwałę WIEKUISTEGO, a wszelka cielesna natura wysławia na wieki wieków Jego święte Imię.
EIB	Moje usta będą głosić wielkość PANA - Niech każdy, kto żyje, błogosławi Jego święte imię - Na wieki!

Psalm 146

Ps 146,1

PsFlor	(145:1a) Chwal[cie]❬i❭, dusza moja, Gospodna!
PsPul	Dawid. (145:1a) Chwali, dusza moja, Gospodna!
Wuj1923	Alleluja, Aggeusza i Zacharyasza.
Gda1881	(146:1) Halleluja. (146:2a) Chwal, duszo moja! Pana.
Gda2017	Alleluja. Chwal, duszo moja, PANA.
PsBycz	Halelu-Ja (Chwalcie Pana). Chwal, duszo-moja, Pana.
Goet	Alleluja! CHWAL, duszo moja, Pana!
PsCylk	Halleluja. Chwal duszo moja Boga.
PsKrusz	Alleluja! Chwal duszo moja Pana!
PsAszk	Wielbcie Pana wszechbytu! Wielb duszo ma Jehowę.
PsSzer	Alleluja. Chwal, duszo moja, Pana!
Tys1	(145:1) Alleluja. Chwal, duszo moja, Pana,
Tys5	Alleluja. Chwal, duszo moja, Pana,
Bryt	Alleluja. Chwal, duszo moja, Pana!
Pozn	Alleluja. Wychwalaj Jahwe, duszo moja!
WarPra	Alleluja! Wysławiaj, duszo moja, Pana.
STB	HALLELUJA! Chwal duszo moja WIEKUISTEGO.
EIB	Alleluja! Chwal, moja duszo, PANA!

Ps 146,2

PsFlor	(145:1b) ❬Będę chwalić Gospodna w żywocie moim❭, będę piać Bogu memu, dokąd długo jeśm.
PsPul	(145:1b) Będę chwalić Gospodna w żywocie moim, będę piać Bogu memu, dokąd jeśm.
Wuj1923	Chwal, duszo moja! Pana: Będę chwalił Pana za żywota mego: będę śpiewał Bogu memu, póki mię stawa.
Gda1881	(146:2b) Chwalić będę Pana, pókim żyw; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
Gda2017	Będę chwalić PANA, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki będę istniał.
PsBycz	Będę-chwalił Pana, za-życia-mego; będę-śpiéwał Bogu-memu, dopóki bytu mojego.
Goet	Chwalić będę Pana, póki żyję, i śpiewać psalmy Bogu memu, póki jestem!
PsCylk	Chwalić będę Boga pókim żyw, wysławiać Go póki mnie stanie.
PsKrusz	Będę chwalił Pana póki żyję, będę śpiewał Bogu póki jestem.
PsAszk	Wielbić pragnę Jehowę życiem mem, nucić będę Bogu memu, pókim żyw.
PsSzer	Chwalić będę Pana, pókim żyw, wysławiać będę Boga mego, póki mnie stanie.
Tys1	(145:2) będę chwalił Pana w mym życiu; będę śpiewał Bogu memu, póki będę istniał.
Tys5	chcę chwalić Pana, jak długo żyć będę; chcę śpiewać Bogu mojemu, póki będę istniał.
Bryt	Chwalić będę Pana, pókim żyw, Śpiewać będę Bogu memu, dopóki żyć będę.
Pozn	Pragnę wychwalać Jahwe, jak długo żyć będę, śpiewać memu Bogu, dopóki będę istniał.
WarPra	Pragnę wielbić Pana, jak długo żyć będę, śpiewać i grać Bogu memu na chwałę, póki jestem.
STB	Będę chwalił BOGA dopóki jestem żywy, będę Go wysławiał dopóki jest mój czas.
EIB	Pragnę wielbić PANA, póki życia we mnie, Pragnę grać memu Bogu, dopóki jestem.

Ps 146,3

PsFlor	(145:2) Nie pwajcie w książęta, w syny ludzskie, w jichże nie jest zbawienia.
PsPul	(145:2) Ni pwajcie ❬w książęta❭, w syny ludzkie, w jichże nie zbawienia.
Wuj1923	Nie ufajcie w książętach: w syniech człowieczych, w których nie masz zbawienia.
Gda1881	Nie ufajcie w książętach, ani w żadnym synu ludzkim, w którym nie masz wybawienia.
Gda2017	Nie pokładajcie ufności we władcach ani w żadnym synu ludzkim, u którego nie ma wybawienia.
PsBycz	Nie dufajcie w-książeta, w-syna człowieczego; bo-nie-ma, u-niego, zbawienia.
Goet	Nie polegajcie na książętach, na synu ludzkim, u którego niema wybawienia!
PsCylk	Nie polegajcie na możnych, na synu człowieka, u którego niema pomocy.
PsKrusz	Nie ufajcie książętom, ani synom ludzkim, u których niemasz wybawienia.
PsAszk	Nie polegajcie na możnych, na synu człowieczym, w którym niemasz zbawienia.
PsSzer	Nie polegajcie na książętach, ani na człowieku, który nie może pomóc!
Tys1	(145:3) Nie pokładajcie ufności we władcach ani w człowieku, u którego nie masz ocalenia.
Tys5	Nie pokładajcie ufności w książętach ani w człowieku, u którego nie ma wybawienia.
Bryt	Nie pokładajcie ufności w książętachAni w człowieku, który nie może pomóc!
Pozn	Nie pokładajcie waszej ufności w książętach, w synu człowieczym, który ocalić nie zdoła,
WarPra	Nie polegajcie na samych książętach ani na ludziach, którzy wam nic nie pomogą.
STB	Nie polegajcie na możnych; ani na synu człowieka, u którego nie ma pomocy
EIB	Nie ufajcie ludziom i ich wpływom, Nie ufajcie zwykłym śmiertelnikom, którzy nie są w stanie poratować nikogo.

Ps 146,4

PsFlor	(145:3) Wynidzie duch jego i wroci się w ziemię swą, w on dzień zginą wszytki myśli jich.
PsPul	(145:3) Wynidzie duch jego i wroci sie w ziemię swoję, w on dzień zginą wszystki myśli jich.
Wuj1923	Wynidzie duch jego, a obróci się w ziemię swoję: w ten dzień zginą wszystkie myśli ich.
Gda1881	Wynijdzie duch jego, i nawróci się do ziemi swojej; w onże dzień zginą wszystkie myśli jego.
Gda2017	Opuszcza go duch i wraca do swojej ziemi; w tymże dniu zginą wszystkie jego myśli.
PsBycz	Wyjdzieli duch-jego, on wróci-się, do-ziemi-swojéj; w-dniu, tym-samym, zginą zamysły-jego.
Goet	Wychodzi duch jego i obraca się znów w ziemię; dnia tego giną wszystkie plany jego!
PsCylk	Ujdzie duch jego, wróci do prochu swojego; w on dzień znikną zamysły jego.
PsKrusz	Wynijdzie duch jego i wróci do ziemi swej, w dniu onym zginą myśli jego.
PsAszk	Wyjdzie dusza jego, powróci do swej ziemi, w tymże dniu zginęły bożyszcza jego.
PsSzer	Gdy wyjdzie duch jego i wraca do prochu swego, w tymże dniu giną wszystkie jego zamysły.
Tys1	(145:4) Gdy dech go opuści, wróci do swej ziemi, wówczas przepadną wszelkie jego zamiary.
Tys5	Gdy tchnienie go opuści, wraca do swej ziemi, wówczas przepadają jego zamiary.
Bryt	Gdy opuszcza go duch, wraca do prochu swego; W tymże dniu giną wszystkie zamysły jego.
Pozn	bo kiedy odda ducha, wróci do swojej ziemi, w tym dniu zginą jego zamiary.
WarPra	Bo człowiek oddaje ducha i wraca do ziemi, i przepadają wszystkie Jego plany.
STB	Jego duch ujdzie, a on wróci do swojego prochu; w ów dzień znikną jego zamysły.
EIB	Gdy opuszcza ich duch, znowu stają się prochem I w tym dniu wszystkie ich plany giną.

Ps 146,5

PsFlor	(145:4a) Błogosławiony, jegoż Bog Jakobow pomocnik jego, nadzieja jego w Panie Bodze jego,
PsPul	(145:4a) Błogosławiony, jegoż Bog Jakobow pomocnik jego, nadzieja jego w Gospodnie Bo❬d❭ze jego,
Wuj1923	Błogosławiony, którego Bóg Jakóba pomocnikiem: nadzieja jego w Panu, Bogu jego:
Gda1881	Błogosławiony, którego Bóg Jakóbowy jest pomocnikiem, którego nadzieja jest w Panu, Bogu jego;
Gda2017	Błogosławiony ten, kogo pomocą jest Bóg Jakuba, kto nadzieję pokłada w PANU, jego Bogu;
PsBycz	Szczęśliwy, któremu-Bóg Jakóba, jest do-pomocy-jego; który ma, nadzieję-swę, w-Panu, Bogu-swoim;
Goet	Szczęsny ten, czyją pomocą jest Bóg Jakuba, czyja nadzieja jest w Panu, Bogu jego!
PsCylk	Szczęsny, czyją Pan Jakóba pomocą, czyja nadzieja w Bogu, Panu jego.
PsKrusz	Błogosławiony, którego Bóg Jakóbów pomocnikiem jego - którego nadzieja w Panu, Bogu jego.
PsAszk	Szczęśliwy, w którego obronie wszechmocny staje Bóg Jakóba, którego ufna nadzieja w Jehowie, Bogu jego,
PsSzer	Szczęsny ten, którego pomocą jest Bóg Jakuba, którego nadzieja jest w Panu, Bogu jego.
Tys1	(145:5) Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba, kto ma nadzieję w Panu, swoim Bogu,
Tys5	Szczęśliwy, komu pomocą jest Bóg Jakuba, kto ma nadzieję w Panu, Bogu swoim,
Bryt	Błogosławiony ten, którego pomocą jest Bóg Jakuba, Którego nadzieja jest w Panu, Bogu jego.
Pozn	Szczęśliwy, którego pomocą jest Bóg Jakuba, który złożył nadzieję w Jahwe, Bogu swoim,
WarPra	Szczęśliwy, dla którego oparciem jest Bóg Jakuba, który całą nadzieję w swoim Panu i Bogu pokłada.
STB	Szczęśliwy ten, którego pomocą jest Bóg Jakóba, którego nadzieja w WIEKUISTYM, jego prawdziwym Bogu.
EIB	O, jak szczęśliwy jest ten, któremu pomocą jest Bóg Jakuba, Którego nadzieja jest w PANU, jego Bogu,

Ps 146,6

PsFlor	(145:4b) jenże uczynił niebo i ziemię, ❬morze❭ i wszytko, cso w nich jest, (145:5a) jenże strzeże prawdy na wieki,
PsPul	(145:4b) jenże uczynił niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, (145:5a) jenże strzeże prawdy na wieki,
Wuj1923	Który stworzył niebo i ziemię: morze i wszystko, co w nich jest: który strzeże prawdy na wieki.
Gda1881	Który uczynił niebo, i ziemię, morze, i wszystko, co w nich jest, który przestrzega prawdy aż na wieki;
Gda2017	Który uczynił niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest; który dochowuje prawdy na wieki;
PsBycz	Stwórcy niebios, i-ziemi, morza, i-tego wszystkiego, co w-niém; w Tym, dochowującym prawdy, na-wieki;
Goet	Który stworzył niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest; który wierności dochowuje wiecznie.
PsCylk	Który stworzył niebo i ziemię, morza i wszystko co w nich; strzegący prawdy na wieki.
PsKrusz	Który uczynił niebo i ziemię, morze i wszystko, co w niem jest; który strzeże prawdy na wieki.
PsAszk	Twórcy nieba i ziemi, morza i wszystkiego, co w nich, dochowującym prawdy na wieczność.
PsSzer	On stworzył niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nim jest, dochowuje wierności na wieki.
Tys1	(145:6) który stworzył niebo i ziemię, i morze ze wszystkim, co w nim przebywa. On wiary dochowuje na wieki,
Tys5	który stworzył niebo i ziemię, i morze ze wszystkim, co w nich istnieje. On wiary dochowuje na wieki,
Bryt	On uczynił niebo i ziemię, Morze i wszystko, co w nim jest, Dochowuje wierności na wieki.
Pozn	w Nim, który stworzył niebo i ziemię, i morze ze wszystkim, co w nim żyje. On dochowuje wierności na wieki,
WarPra	Pan stworzył niebo i ziemię oraz morza i wszystko, co się w nich porusza, i wierny jest po wszystkie czasy.
STB	On stworzył Niebo, ziemię, morza i wszystko co w nich jest; On pilnuje prawdy na wieki.
EIB	W Tym, który stworzył niebo i ziemię, Morze i wszystko, co w nim jest. On dochowuje wierności na wieki,

Ps 146,7

PsFlor	(145:5b) czyni sąd krzywdę cirpiącym, daje karmią łacznym. (145:6a) Gospodzin rozwiązuje spięte,
PsPul	(145:5b) czyni sąd krzywdę cirpiącym, daje karmią łacznym. (145:6a) Gospodzin wypuszcza spięte,
Wuj1923	Czyni sprawiedliwość ukrzywdzonym: daje pokarm łaknącym: Pan rozwięzuje spętane.
Gda1881	Który czyni sprawiedliwość ukrzywdzonym, i daje chleb zgłodniałym; Pan rozwiązuje więźniów.
Gda2017	Który oddaje sprawiedliwość pokrzywdzonym i daje chleb głodnym; PAN uwalnia więźniów.
PsBycz	W Wymiérzającym słuszność uciśnionym; w dawającym pokarm łaknącym, Pan, rozwiązującym związanych.
Goet	Który wywodzi prawo uciśnionym i daje chleb zgłodniałym. Pan uwalnia więźniów.
PsCylk	Wymierza sprawiedliwość pokrzywdzonym, daje chléb łaknącym, Bóg, który oswobadza uwięzionych.
PsKrusz	Który czyni sprawiedliwość ukrzywdzonym, daje chleb łaknącym; Pan rozwiązuje więźniów.
PsAszk	Czyni sąd sprawiedliwy uciemiężonym, chleb dawa głodnym - Jehowa zwalnia spętane.
PsSzer	Wymierza sprawiedliwość skrzywdzonym, daje chleb głodnym, Pan oswobadza więźniów.
Tys1	(145:7) przywraca prawo uciśnionym i daje chleba łaknącym. Pan uwalnia jeńców,
Tys5	daje prawo uciśnionym i daje chleb głodnym. Pan uwalnia jeńców,
Bryt	Wymierza sprawiedliwość skrzywdzonym, Daje chleb głodnym, Pan oswobadza więźniów.
Pozn	oddaje sprawiedliwość uciśnionym, użycza pokarmu zgłodniałym. Jahwe wyzwala uwięzionych,
WarPra	Uciśnionych bierze w obronę, głodującym chleb daje, wolność uwięzionym przywraca.
STB	Pokrzywdzonym wymierza sprawiedliwość, łaknącym daje chleb oraz wyzwala uwięzionych.
EIB	Wymierza sprawiedliwość skrzywdzonym, Daje chleb wygłodzonym. PAN wyzwala uwięzionych,

Ps 146,8

PsFlor	(145:6b) Pan oświeca ślepe, (145:7) Gospodzin wywysza {albo podźwiga} srażone {albo urażone}, Pan miłuje pra❬w❭dziwe,
PsPul	(145:6b) Gospodzin oświeca ślepe, (145:7) Gospodzin wzwysza srażone, Gospodzin miłuje prawdziwe,
Wuj1923	Pan oświeca ślepych, Pan wzwodzi upadłe, Pan miłuje sprawiedliwe.
Gda1881	Pan otwiera oczy ślepych; Pan podnosi upadłych; Pan miłuje sprawiedliwych.
Gda2017	PAN otwiera oczy ślepych; PAN podnosi przygnębionych; PAN miłuje sprawiedliwych.
PsBycz	Pan, otwiérającym oczy ślepym; Pan, podnoszącym pochylonych; Pan, miłującym sprawiedliwych.
Goet	Pan otwiera oczy ślepych, Pan podnosi poniżonych; Pan miłuje sprawiedliwych.
PsCylk	Bóg, który otwiera oczy ciemnych, Bóg, który podnosi poniżonych, Bóg, który miłuje prawych.
PsKrusz	Pan otwiera oczy ślepym, Pan podnosi upadłych, Pan kocha sprawiedliwych.
PsAszk	Jehowa ślepym oczy otwiera, Jehowa wyprostowuje zgniecione, Jehowa miłuje sprawiedliwe.
PsSzer	Pan otwiera oczy ślepych, Pan podnosi zgnębionych, Pan kocha sprawiedliwych.
Tys1	(145:8) Pan oczy ślepym otwiera, Pan podnosi pochylonych, Pan sprawiedliwych miłuje.
Tys5	Pan przywraca wzrok niewidomym, Pan podnosi pochylonych, Pan miłuje sprawiedliwych.
Bryt	Pan otwiera oczy ślepych, Pan podnosi zgnębionych, Pan kocha sprawiedliwych.
Pozn	Jahwe otwiera oczy ślepym, Jahwe uginających się podnosi, Jahwe miłuje sprawiedliwych.
WarPra	Pan oczy niewidomym otwiera i podnosi złamanych na duchu, sprawiedliwych miłuje,
STB	WIEKUISTY, który otwiera oczy ociemniałych; WIEKUISTY, który podnosi poniżonych; WIEKUISTY, który miłuje prawych.
EIB	PAN otwiera oczy niewidomych, PAN podnosi zniechęconych, PAN kocha sprawiedliwych,

Ps 146,9

PsFlor	(145:8) Pan strzeże wchodniow, sirotę i wdowę przymie a drogi grzesznych rozproszy.
PsPul	(145:8) Gospodzin strzeże wchod❬ni❭ow, sirotę i wdowę przymie a drogi grzesznych rozproszy.
Wuj1923	Pan strzeże przychodniów, sierotę i wdowę wspomoże: a drogi grzeszników zagubi.
Gda1881	Pan strzeże przychodniów, sierotce i wdowie pomaga; ale drogę niepobożnych podwraca.
Gda2017	PAN strzeże przychodniów, wspomaga sierotę i wdowę, ale krzyżuje drogę niegodziwych.
PsBycz	Pan, strzegącym podróżnych. On, sieroty, i-wdowy, podpiéra; ale,-drogę niegodziwców, przewraca.
Goet	Pan strzeże pielgrzymów, sieroty i wdowy On podtrzymuje; ale bezbożnym dozwala błądzić.
PsCylk	Bóg, obrońca przybyszów, sierotę i wdowę wspiera, a drogę niegodziwych gubi.
PsKrusz	Pan strzeże podróżnych, sierotę i wdowę wspomaga i drogę bezbożnych odmienia.
PsAszk	Jehowa strzeże przychodnie, sierotę i wdowę utrzyma przy życiu, zaś drogę niegodziwców pokrzyżuje.
PsSzer	Pan strzeże przybyszów, sierotę i wdowę wspomaga, ale drogę bezbożnych wiedzie do zguby.
Tys1	(145:9) Pan strzeże pielgrzymujących, wspiera sierotę i wdowę, lecz drogę grzeszników zatraca.
Tys5	Pan strzeże przychodniów, chroni sierotę i wdowę, lecz na bezdroża kieruje występnych.
Bryt	Pan strzeże przychodniów, sierotę i wdowę wspomaga, Lecz drogę bezbożnych zatraca.
Pozn	Jahwe ochrania przybyszów, wspiera sierotę i wdowę, ale krzyżuje drogę bezbożnych.
WarPra	Pan osłania przybyszów, bierze w obronę wspiera sieroty i wdowy, a kroki bezbożnych kieruje na manowce.
STB	WIEKUISTY obrońca przybyszów, co sierotę i wdowę wspiera, a gubi drogę niegodziwych.
EIB	PAN strzeże ludzi na obczyźnie, Wspomaga sierotę oraz wdowę, A bezbożnym utrudnia drogę.

Ps 146,10

PsFlor	(145:9) Będzie krolować Gospodzin na wieki, Bog twoj, Syjon, w pokolenie i w pokolenie.
PsPul	(145:9) Będzie krolować Gospodzin na wieki, Bog twoj, Syjon, w pokolenie i w pokolenie.
Wuj1923	Będzie Pan królował na wieki: Bóg twój, Syonie, na pokolenie i pokolenie.
Gda1881	Pan będzie królował na wieki; Bóg twój, o Syonie! od narodu do narodu. Halleluja.
Gda2017	PAN będzie królował na wieki, twój Bóg, o Syjonie, z pokolenia na pokolenie. Alleluja.
PsBycz	Będzie-królował Pan, na-wieki, Bóg-twój, Syonie, od-rodu, do-rodu. Halelu-Ja (Chwalcie Pana).
Goet	Pan będzie rządził na wieki, Bóg twój, o Syjonie, od pokolenia do pokolenia. Alleluja!
PsCylk	Króluje Bóg na wieki, Pan Twój, Cyonie, z pokolenia w pokolenie - Halleluja.
PsKrusz	Pan będzie królował na wieki - Bóg twój, o Sjonie, od pokolenia do pokolenia. Alleluja!
PsAszk	Królować będzie Jehowa na wieczność, Bóg Twój Syonie z pokolenia w pokolenie. Hallelujah!
PsSzer	Pan będzie królem na wieki; Bóg Twój, Syjonie, po wszystkie pokolenia. Alleluja.
Tys1	(145:10) Pan będzie królował na wieki, Bóg twój, Syjonie — na pokolenia. Alleluja.
Tys5	Pan króluje na wieki, Bóg twój, Syjonie - przez pokolenia. Alleluja.
Bryt	Pan jest królem na wieki, Jest Bogiem twoim, Syjonie, po wszystkie pokolenia. Alleluja.
Pozn	Jahwe będzie królował na wieki, twój Bóg, Syjonie, z pokolenia w pokolenie. Alleluja.
WarPra	Pan jest Królem na wieki. Twój Bóg, o Syjonie, rządzi z pokolenia na pokolenie, jest twoim Bogiem.
STB	WIEKUISTY króluje na wieki, twój Bóg, Cyonie, z pokolenia w pokolenie. HALLELUJA!
EIB	PAN króluje na wieki, Twój Bóg, Syjonie, panuje z pokolenia na pokolenie. Alleluja!

Psalm 147

Ps 147,1

PsFlor	(146:1) Chwalcie Gospodna, bo dobry jest żałm, Bogu naszemu bądź wiesiełe i krasne falenie.
PsPul	Alleluia. (146:1) Chwalcie Gospodna, bo dobry jest psalm, Bogu naszemu bądź wiesiołe i krasne chwalenie.
Wuj1923	Alleluja. Chwalcie Pana; bo dobry jest Psalm: Bogu naszemu niech będzie wdzięczna i ozdobna chwała.
Gda1881	Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Gda2017	Chwalcie PANA, bo dobrze jest śpiewać naszemu Bogu; jest to bowiem miłe i piękna jest chwała.
PsBycz	Chwalcie Pana; bo dobrém śpiéwanié Bogu-naszemu; bo miłém, i piękném, chwalenié.
Goet	CHWALCIE Pana! albowiem dobrze jest opiewać Boga naszego; albowiem jest to miłe, przystoi pochwalna pieśń.
PsCylk	Chwalcie Pana, bo dobry, śpiewajcie Panu naszemu, bo miły, przystoi Mu chwała.
PsKrusz	Chwalcie Pana, albowiem dobra jest rzecz śpiewać Bogu naszemu, albowiem przyjemna wdzięczna pochwała.
PsAszk	Wielbcie Pana jestestwa, boć dobry, opiewaj Boga naszego, boć wdziękowi przystoi chwała.
PsSzer	Chwalcie Pana, bo dobrze jest śpiewać Bogu naszemu, bo to wdzięczna rzecz; pieśń chwały jest miła.
Tys1	(146:1) Chwalcie Pana, bo jest dobry, śpiewajcie Bogu naszemu, ponieważ jest słodki: Jemu przystoi pochwała.
Tys5	<Alleluja>. Jak to dobrze jest grać naszemu Bogu, jak miło jest nucić pieśń pochwalną.
Bryt	Chwalcie Pana, Albowiem dobrze jest śpiewać Bogu naszemu, Bo to wdzięczna rzecz; pieśń chwały jest miła.
Pozn	Alleluja. Chwalcie Jahwe, bo dobrze jest śpiewać, On Bóg nasz - Jemu należy się chwała.
WarPra	Alleluja! Dobrze jest śpiewać naszemu Bogu, piękna to rzecz chwałę Mu oddawać.
STB	Chwalcie WIEKUISTEGO, bo jest dobry; śpiewajcie naszemu Bogu, bo jest miły oraz przystoi Mu chwała.
EIB	Alleluja! O, jak to dobrze grać naszemu Bogu, Jakie to wspaniałe! Piękna jest pieśń chwały!

Ps 147,2

PsFlor	(146:2) Uczynię {albo buduję} Jerusalem, Gospodzin rozproszenia izrahelska zbierze,
PsPul	(146:2) Usiedlając Jeruzalem, Gospodzin rozproszenie israhelskie zbierze,
Wuj1923	Pan budujący Jeruzalem, rozproszenia Izraela zgromadzi.
Gda1881	Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
Gda2017	PAN buduje Jeruzalem i gromadzi rozproszonych Izraela.
PsBycz	Budujący Jerozolimę, Pan, rozprószonych Izraela, zgromadzi;
Goet	Pan buduje Jerozolimę, a zgromadza rozproszonych Izraela.
PsCylk	Buduje Jerozolimę Bóg, rozproszonych Izraela zgromadza.
PsKrusz	Pan buduje Jeruzalem, rozproszonego Izraela zgromadza.
PsAszk	Buduje Jeruzalem Jehowa, rozbitki Izraela zgromadzi.
PsSzer	Pan odbudowuje Jeruzalem, zgromadza rozproszonych Izraela.
Tys1	(146:2) Pan buduje Jeruzalem, rozproszonych z Izraela gromadzi;
Tys5	Pan buduje Jeruzalem, gromadzi rozproszonych z Izraela;
Bryt	Pan buduje Jeruzalem, Zgromadza rozproszonych Izraela.
Pozn	Jahwe buduje Jeruzalem, On gromadzi rozproszonych Izraela.
WarPra	Pan odbudowuje Jeruzalem i gromadzi wszystkich rozproszonych Izraela.
STB	WIEKUISTY buduje Jeruszalaim, zgromadza rozproszonych Israela.
EIB	PAN odbudowuje Jerozolimę, Gromadzi rozproszonych z Izraela.

Ps 147,3

PsFlor	(146:3) jenże uzdrawia skruszone siercem i ❬s❭więzuje skruszenia jich,
PsPul	(146:3) jen uzdrawia skruszone siercem i zwięzuje skruszenia jich,
Wuj1923	Który uzdrawia skruszone na sercu, i zawięzuje ich rany.
Gda1881	Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
Gda2017	On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
PsBycz	Ten, uzdrawiający skruszonym sercé, i-uhamywający boleści-ich;
Goet	On uzdrawia złamanych sercem, a przewiązuje rany ich.
PsCylk	Uzdrawia skruszone serca, i opatruje rany ich.
PsKrusz	Uzdrawia skruszonych na sercu i zawiązuje boleści ich.
PsAszk	Który uzdrawia tych, co złamanego są serca i opatruje ich rany bolesne.
PsSzer	Uzdrawia tych, których serce jest złamane, i zawiązuje ich rany.
Tys1	(146:3) sam leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany.
Tys5	On leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany.
Bryt	Uzdrawia tych, których serce jest złamane, I zawiązuje ich rany.
Pozn	Uzdrawia tych, których serce znękane, i rany ich opatruje.
WarPra	On podtrzymuje złamanych na duchu i opatruje ich bolesne rany.
STB	Uzdrawia skruszone serca i opatruje ich rany.
EIB	Jest lekarzem złamanych serc, Jest tym, który opatruje ludzkie rany.

Ps 147,4

PsFlor	(146:4) jenże liczy mnostwo gwiazd ❬i❭ wszem jim imienia wzywa.
PsPul	(146:4) jenże liczy mnostwo gwiazd i wszem jim imienia zdziewa.
Wuj1923	Który liczy mnóstwo gwiazd, i im wszystkim imiona daje.
Gda1881	Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
Gda2017	On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
PsBycz	Liczący liczbę gwiazd, wszystkim-im, imiona daje.
Goet	On rachuje liczbę gwiazd i wszystkie po imieniu nazywa.
PsCylk	Oznacza liczbę gwiazdom, wszystkim imiona nadaje.
PsKrusz	Który rachuje liczbę gwiazd - imiona wszystkich wymawia,
PsAszk	Gwiazdom liczbę ustanawia, wszystkie je woła po imieniu.
PsSzer	Oznacza liczbę gwiazd, wszystkim nadaje imiona.
Tys1	(146:4) On liczbę gwiazd oznacza, każdą z nich woła po imieniu.
Tys5	On liczbę gwiazd oznacza, wszystkie je woła po imieniu.
Bryt	Wyznacza liczbę gwiazd, Wszystkim nadaje imiona.
Pozn	On liczbę gwiazd ustala i wszystkim imiona nadaje.
WarPra	To on określa gwiazd liczbę i wszystkim nadaje imiona.
STB	Wyznacza liczbę gwiazd i wszystkim nadaje imiona.
EIB	On wyznacza liczbę gwiazd, Wszystkim nadaje imiona.

Ps 147,5

PsFlor	(146:5) Wieliki Pan nasz i wielika moc jego a mądrości jego nie jest czysła,
PsPul	(146:5) Wieliki Gospodzin nasz i wielika moc jego a mądrości jego nie jest czysła,
Wuj1923	Wielki Pan nasz, i wielka moc jego: a mądrości jego niemasz liczby.
Gda1881	Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
Gda2017	Wielki jest nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
PsBycz	Wielkim, Pan-nasz, i-wielkiéj siły; mądrość-Jego, nie wypowiedzianą.
Goet	Wielki jest Pan nasz i bogaty w potęgę; mądrości Jego niema miary.
PsCylk	Wielki Pan nasz i wszechmocny, mądrości Jego bez liku.
PsKrusz	Wielki jest Pan nasz i wielka Jego moc - rozum Jego niema granic.
PsAszk	Wielkim Pan nasz i możny siłą, rozumności Jego niemasz liczby.
PsSzer	Wielki jest Pan nasz i potężny w mocy, mądrość Jego jest niezmierzona.
Tys1	(146:5) Pan nasz jest wielki i zasobny w siły, mądrości Jego nie ma miary.
Tys5	Pan nasz jest wielki i zasobny w siły, mądrość Jego jest niewypowiedziana.
Bryt	Wielki jest Pan nasz i potężny w mocy, Mądrość jego jest niezmierzona.
Pozn	Wielki jest nasz Pan i wszechmocny, a mądrość Jego nie zna miary.
WarPra	Wielki jest nasz Pan i potężny, a Jego mądrość niezmierzona.
STB	Nasz Pan jest wielki i wszechmocny, Jego mądrość jest nieskończona.
EIB	Wielki jest nasz Pan i potężny w swej mocy, A Jego mądrość jest niezgłębiona.

Ps 147,6

PsFlor	(146:6) przymuję śmierne Gospodzin, ale uśmierzaję grzeszne aż do ziemie.
PsPul	(146:6) przymując śmierne Gospodzin, ale uśmierzając grzeszne aż do ziemie.
Wuj1923	Podnosi Pan ciche: a grzeszniki poniża aż na ziemię.
Gda1881	Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
Gda2017	PAN podnosi pokornych, a niegodziwych poniża aż do ziemi.
PsBycz	Ten, podnoszący pokornych, Pan; poniżający złoczyńców, aż-do ziemi.
Goet	Pan podpiera nędznych, poniża bezbożnych aż ku ziemi.
PsCylk	Pokrzepia upokorzonych Bóg, poniża niegodziwych ku ziemi.
PsKrusz	Pan pokornych podnosi, bezbożnych aż ku ziemi poniża.
PsAszk	Utrzymuje Jehowa pokorne, poniża niegodziwe aż ku ziemi.
PsSzer	Pan podnosi pokornych, bezbożnych do ziemi poniża.
Tys1	(146:6) Pan dźwiga pokornych; a niezbożnych zniża aż do ziemi.
Tys5	Pan dźwiga pokornych, a poniża występnych aż do ziemi.
Bryt	Pan podnosi pokornych, Bezbożnych do ziemi poniża.
Pozn	Jahwe podnosi pokornych, bezbożnych zaś aż do ziemi poniża.
WarPra	Pan wspiera uciśnionych, poniża zaś bezbożników.
STB	WIEKUISTY pokrzepia pokornych, a do ziemi poniża niegodziwych.
EIB	PAN wywyższa pokornych, A bezbożnych poniża aż do ziemi.

Ps 147,7

PsFlor	(146:7) Śpiewajcie Panu w chwale, pojcie Bogu naszemu w gęślech,
PsPul	(146:7) Śpiewajcie Gospodnu w chwale, pojcie Bogu naszemu w gęślach,
Wuj1923	Zaczynajcież Panu z wyznawaniem: grajcie Bogu naszemu na cytrze.
Gda1881	Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
Gda2017	Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
PsBycz	Spiéwajcie Panu z-dziękczynieniem; grajcie Bogu-naszemu, na-lutni.
Goet	Zanućcie Panu pieśń dziękczynną; śpiewajcie Bogu naszemu psalmy przy lutni.
PsCylk	Zawtórujcie Bogu dziękczynieniem, zaśpiewajcie Panu naszemu na cytrze.
PsKrusz	Śpiewajcie Panu naszemu w chwale, śpiewajcie Bogu naszemu na harfie.
PsAszk	Wtórujcie Jehowie dziękczynieniem, nućcie Jehowie do lutni.
PsSzer	Śpiewajcie Panu pieśń dziękczynną, grajcie Panu naszemu na cytrze!
Tys1	(146:7) Śpiewajcie Panu składając dzięki, grajcie Bogu naszemu na harfie,
Tys5	Śpiewajcie pieśń dziękczynną Panu, grajcie Bogu naszemu na harfie.
Bryt	Śpiewajcie Panu pieśń dziękczynną, Grajcie Panu naszemu na cytrze!
Pozn	Śpiewajcie Jahwe pieśń dziękczynną, grajcie na harfie Bogu naszemu.
WarPra	Zaśpiewajcie tedy Panu pieśń dziękczynienia, zagrajcie Bogu naszemu na harfie.
STB	Zawtórujecie WIEKUISTEMU dziękczynieniem, zaśpiewajcie naszemu Bogu przy udziale cytry.
EIB	Śpiewajcie PANU z wdzięcznością, Grajcie naszemu Bogu na cytrze!

Ps 147,8

PsFlor	(146:8) jenże pokrywa niebo obłoki i gotuje ziemi deżdż, (146:9a) jenże wywodzi w gorach
PsPul	(146:8) jenże pokrywa niebo obłoki i gotuje ziemi deszcz, (146:9a) jenże wywodzi w gorach
Wuj1923	Który okrywa niebo obłokami, i ziemi deszcz gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach, i zioła dla posługi ludzkiéj.
Gda1881	Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
Gda2017	Który okrywa niebiosa obłokami i przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
PsBycz	Temu,-pokrywającemu niebiosa chmurami; Temu,-przygotowującemu, dla-ziemi, dészcz; Temu,-każącemu-rosnąć, górom, trawę;
Goet	Jemu, który pokrywa niebiosa obłokami, a deszcz przygotowuje dla ziemi i czyni, że rośnie trawa na górach;
PsCylk	Który pokrywa niebo chmurami, przygotowuje dla ziemi deszcz, rozplenia po górach trawę.
PsKrusz	Który niebiosa okrywa obłokami, ziemi deszcz przygotowuje, który sprawia, że rośnie trawa po górach.
PsAszk	Który obłokami pokrywa niebiosy, który deszcz przysposabia dla ziemi, okwieca góry zielenią.
PsSzer	Okrywa niebiosa obłokami, przygotowuje deszcz dla ziemi, sprawia, że trawa rośnie na górach.
Tys1	(146:8) Temu, co niebo okrywa chmurami, deszcz przygotowuje dla ziemi; na górach każe rosnąć trawie i ziołom, by ludziom służyły;
Tys5	On niebo okrywa chmurami, deszcz przygotowuje dla ziemi; sprawia, że góry wypuszczają trawę <i zioła, by ludziom służyły>;
Bryt	Okrywa niebiosa obłokami, Przygotowuje deszcz dla ziemi, Sprawia, że trawa rośnie na górach.
Pozn	On chmurami niebiosa okrywa i przygotowuje deszcz dla ziemi, On sprawia, że trawa rośnie na górach i rośliny na pożytek dla ludzi,
WarPra	To On pokrył niebo chmurami, to On na ziemię deszcz zsyła i sprawia, że na górach wyrasta trawa.
STB	Temu, co pokrywa niebo chmurami, dla ziemi przygotowuje deszcz, rozplenia trawę po górach.
EIB	On zasnuwa niebiosa obłokami, Przygotowuje dla ziemi deszcz I sprawia, że góry porastają trawą.

Ps 147,9

PsFlor	(146:9b) siano a ziele służbie ludzskiej, (146:10) jenże daje dobytku karmią jich a dzieciom gawronowym wzywającym ji.
PsPul	(146:9b) siano a ziele służbie ludzkie, (146:10) jenże daje dobytku karmią jich a dzieciom gawronowym wzywającym ji.
Wuj1923	Który daje bydłu żywność jego, i kruczętom wzywającym go.
Gda1881	Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
Gda2017	Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym do niego.
PsBycz	Dającemu, bydłu paszę-jego; młodym krukom, które wołają.
Goet	Który daje bydłu strawę jego i młodym krukom, które wołają.
PsCylk	Daje bydłu karm, rodowi kruka o co woła.
PsKrusz	Który bydłu daje pokarm ich - młodym krukom, które wołają do Niego.
PsAszk	Daje bydłu chleb jego, krukom młodym to, za czem wołają.
PsSzer	Daje pokarm bydłu, młodym, krukom, gdy do Niego wołają.
Tys1	(146:9) Temu, co bydlętom daje ich pokarm, pisklętom kruków, które doń wołają.
Tys5	On daje pokarm bydłu, pisklętom kruka to, o co wołają.
Bryt	Daje bydłu pokarm jego, Młodym krukom, gdy do niego wołają.
Pozn	On daje pokarm bydłu i pisklętom kruka, gdy do Niego wołają.
WarPra	On bydłu pożywienia dostarcza, a młodym kruka tego, o co proszą.
STB	Co daje bydłu pokarm; i rodowi kruka, o co woła.
EIB	On daje bydłu pożywienie I karmi młode kruki, kiedy Go wzywają.

Ps 147,10

PsFlor	(146:11a) Nie w mocy konia będzie imieć wolą ani w ściążkach męż❬o❭wych
PsPul	(146:11a) Nie w mocy konia wolą będzie imieć ani w ❬p❭iszczeloch męża
Wuj1923	Nie kocha się w sile końskiéj: ani w goleniach męskich ma upodobanie.
Gda1881	Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
Gda2017	Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
PsBycz	On, nie do-siły konia, pożąda; ani, w-goleniach człowieka, podoba-się.
Goet	Nie rozkoszuje się siłą konia, nie ma upodobania w goleniach męża;
PsCylk	Nie siły konia pożąda, ani w biodrach męża ma upodobanie.
PsKrusz	Nie w mocy końskiej sobie podoba, nie kocha się w goleniach męskich.
PsAszk	Nie siły bojowej konia pożąda, ani ma upodobanie w udach siłacza.
PsSzer	Nie lubuje się w sile rumaka, nie podoba sobie w goleniach męskich.
Tys1	(146:10) Siła konia Go nie raduje ani w goleniach mężów nie ma On upodobania.
Tys5	Nie kocha się w sile rumaka; nie ma też upodobania w goleniach męża.
Bryt	Nie lubuje się w sile rumaka, Nie ma upodobania w goleniach męża.
Pozn	Nie cieszy Go siła koni i nie ma upodobania w goleniach mężów.
WarPra	Siła konia nie sprawia Mu radości, nie znajduje też upodobania w szybkim biegu męża.
STB	Nie kocha się w mocy konia, ani nie ma upodobania w biodrach męża.
EIB	On nie zachwyca się siłą rumaka, Nie robią na Nim wrażenia mięśnie męskich nóg.

Ps 147,11

PsFlor	(146:11b) lubić sie będzie jemu. (146:12) Dobrze lubo jest Panu nad bojącym❬i❭ sie jego i w nich, jiż pwają na miłosierdzie jego.
PsPul	(146:11b) lubić sie będzie jemu. (146:12) Dobrze lubo jest Gospodnu nad bojącym❬i❭ sie jego i w nich, jiż pwają na miłosierdzie jego.
Wuj1923	Kocha się Pan w tych, którzy się go boją: i w tych, którzy nadzieję mają w miłosierdziu jego.
Gda1881	Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
Gda2017	PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
PsBycz	Podobającym-się Pan, w bojących-się-Go, w karmiących-się-nadzieją, w-dobroci-Jego.
Goet	Pan ma upodobanie w tych, którzy się Go boją, którzy oczekują z ufnością na dobroć Jego.
PsCylk	Upodobał Bóg czcicieli Swoich, którzy ufają miłosierdziu Jego.
PsKrusz	Podoba sobie Pan w tych, którzy Go się boją, którzy ufają w miłosierdziu Jego.
PsAszk	Miłuje Jehowa tych, co się Go obawiają, tych, co czekają ufnie Jego łaski.
PsSzer	Pan ma upodobanie w tych, którzy się Go boją, którzy ufają łasce Jego.
Tys1	(146:11) Podobają się Panu bogobojni, którzy ufają Jego dobroci.
Tys5	Podobają się Panu ci, którzy się Go boją, którzy wyczekują Jego łaski.
Bryt	Pan ma upodobanie w tych, którzy się go boją, Którzy ufają łasce jego.
Pozn	Jahwe ma upodobanie w tych, którzy się Go boją, którzy ufają Jego łaskawości.
WarPra	Miłuje Pan bogobojnych i cześć mu oddających, i tych, co ufnie na jego dobroć czekają.
STB	WIEKUISTY upodobał sobie Swoich czcicieli; tych, co ufają Jego miłosierdziu.
EIB	PAN darzy sympatią tych, którzy się Go boją I którzy pokładają nadzieję w Jego łasce.

Ps 147,12

PsFlor	(147:1) Chwali, Jeruzalem, Pana, chwali Boga twego, Syjon,
PsPul	Alleluia. (147:1) Chwali, Jeruzalem, Gospodna, chwali Boga twego, Syjon,
Wuj1923	Alleluja. Chwal, Jeruzalem, Pana: chwal, Syonie, Boga twego.
Gda1881	Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
Gda2017	Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
PsBycz	Wychwalaj Jerozolimo, tego Pana; wysławiaj, Boga-twego, Syonie.
Goet	Wysławiaj, Jerozolimo, Pana; chwal, Syjonie, Boga swego!
PsCylk	Wysławiaj, Jerozolimo, Boga, chwal Pana twojego, Cyonie.
PsKrusz	Chwal Jeruzalem Pana, chwal Sjonie Boga swego!
PsAszk	Sław Jeruzalem Jehowę, uwielbiaj Boga Twego Syonie!
PsSzer	Chwal, Jeruzalemie, Pana; chwal, Syjonie, Boga swego!
Tys1	(147:1) Chwal, Jerozolimo, Pana, chwal Boga twego, Syjonie.
Tys5	Chwal, Jerozolimo, Pana, chwal Boga twego, Syjonie!
Bryt	Chwal, Jeruzalem, Pana; Sław, Syjonie, Boga swego!
Pozn	Jeruzalem, wysławiaj Jahwe, Syjonie, wychwalaj swojego Boga.
WarPra	Jeruzalem, uwielbiaj Pana, śpiewaj, Syjonie, na chwałę twojemu Bogu!
STB	Jeruszalaim wysławiaj WIEKUISTEGO; Cyonie chwal twego Boga.
EIB	Uwielbiaj PANA, Jerozolimo! Syjonie, chwal swojego Boga!

Ps 147,13

PsFlor	(147:2) bo stwirdził jest zamki wrot twojich, błogosławił synom twojim w tobie,
PsPul	(147:2) bo stwirdził zamki wrot twoich, błogosławił synom twoim w tobie,
Wuj1923	Albowiem umocnił zawory bram twoich: błogosławił synom twym w tobie.
Gda1881	Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
Gda2017	On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
PsBycz	(Bo utwiérdza zapory bram-twoich; błogosławi dzieci-twe, w-śród-ciebie;)
Goet	Albowiem On wzmocnił zasuwy bram twoich, błogosławił dzieciom twoim w pośród ciebie;
PsCylk	On utwierdza zawory bram twoich, błogosławi synom twoim w tobie.
PsKrusz	Albowiem umacnia zawory bram twoich, błogosławi synom twoim w pośrodku ciebie.
PsAszk	Boć wzmocnił zawory bram twoich, pobłogosławił syny twe w twem wnętrzu.
PsSzer	Bo On umocnił zawory twych bram, błogosławił synom twoim wśród ciebie.
Tys1	(147:2) Umocnił bowiem bram twoich zawory i błogosławił synom twoim w tobie.
Tys5	Umacnia bowiem zawory bram twoich i błogosławi synom twoim w tobie.
Bryt	Bo On umocnił zasuwy bram twoich, Błogosławił synom twoim wśród ciebie.
Pozn	On to bowiem umacnia zawory twych bram, błogosławi twoim synom w tobie.
WarPra	Umocnił On bowiem zawory bram twoich i pobłogosławił wszystkich twoich synów.
STB	On umacnia zawory twoich bram, błogosławi twoim synom wśród ciebie.
EIB	To On wzmocnił zasuwy twoich bram, Błogosławił twym dzieciom mieszkającym pośród ciebie.

Ps 147,14

PsFlor	(147:3) jenże postawił kraje twoje pokoj a tukiem żyta nasyca cię,
PsPul	(147:3) jenże postawił kraje twoje pokoj a tukiem żyta nasyci cie,
Wuj1923	Który uczynił granice twoje pokój: i nasyca cię najwyborniejszem zbożem.
Gda1881	On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
Gda2017	Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
PsBycz	Tego,-dającego granicom-twym, pokój; co tłuszczem pszenicy, nasyca-cię;
Goet	On ustanawia pokój granicom twoim; i nasyca ciebie wybornem z pszenicy.
PsCylk	Ustanawia w granicach twoich pokój, obfitością ziarna nasyca cię.
PsKrusz	On czyni pokój w granicach twoich, karmi cię pszenicą najlepszą.
PsAszk	On, który sprawia, że kres twój pokojem, nasyci cię tłustością pszeniczną,
PsSzer	On zapewnia pokój granicom twoim, karmi cię najlepszą pszenicą.
Tys1	(147:3) Zapewnił pokój twoim granicom, najlepszą pszenicą cię syci.
Tys5	Zapewnia pokój twoim granicom, nasyca ciebie najczystszą pszenicą.
Bryt	On zapewnia pokój granicom twoim, Karmi cię najlepszą pszenicą.
Pozn	On zapewnił pokój w twoich granicach, karmi cię wyborową pszenicą.
WarPra	Granicom twoim zapewnił pokój, ciebie karmił najlepszym ziarnem.
STB	Ustanawia pokój w twych granicach, nasyca cię obfitością ziarna.
EIB	On zapewnia twym granicom pokój I karmi cię najlepszą pszenicą.

Ps 147,15

PsFlor	(147:4) jenże wypuszcza mołwę swoję ziemi, rychło bieży mołwa jego,
PsPul	(147:4) jenże wypuszcza mołwę swoję ziemi, rychło bieży mołwa jego,
Wuj1923	Który puszcza słowo swe na ziemię: bardzo prędko bieży mowa jego.
Gda1881	On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
Gda2017	On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
PsBycz	Tego,-zsyłającego słowo-swé, ziemi; jak najspieszniéj przybiéga, mowa-Jego.
Goet	Posyła rozkazy Swoje na ziemię, słowo Jego biegnie bardzo prędko.
PsCylk	Zsyła słowo Swoje na ziemię, szybko mknie rozkaz Jego.
PsKrusz	On wysyła wyrok na ziemię, bardzo prędko biegnie słowo Jego.
PsAszk	Który powiedzenie Swe zesyła ku ziemi, nader szybko pobieży Jego słowo,
PsSzer	On posyła swój rozkaz na ziemię, szybko biegnie wyrok Jego.
Tys1	(147:4) Na ziemię zsyła swoje orędzie, pośpiesznie mknie Jego słowo.
Tys5	Na ziemię zsyła swoje orędzie, mknie chyżo Jego słowo.
Bryt	On posyła swój rozkaz na ziemię, Szybko biegnie słowo jego.
Pozn	Wysyła swój rozkaz na ziemię, a nader szybko biegnie Jego słowo.
WarPra	Posłał na ziemię swoje słowo, szybko przybył tu Jego rozkaz.
STB	On zsyła swoje Słowo na ziemię i szybko mknie Jego rozkaz.
EIB	On posyła swój rozkaz na ziemię - A szybko biegnie Jego Słowo -

Ps 147,16

PsFlor	(147:5) jenże daje śnieg jako wełnę, mgłę jako popioł rozsypa,
PsPul	(147:5) jenże daje śnieg jako wełnę, mgłę jako popioł rozsypa,
Wuj1923	Który dawa śnieg jako wełnę: a mgłę rozsypuje jako popiół.
Gda1881	On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
Gda2017	On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
PsBycz	Tego,-dającego śniég, jako-wełnę; co szron, jakby-popiół, rozsypuje.
Goet	Daje śnieg jak wełnę; rozsypuje szron jak popiół;
PsCylk	Spuszcza śnieg jak wełnę, szron jak popiół rozsypuje.
PsKrusz	On daje śnieg, jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
PsAszk	Który śnieg daje jako wełnę, szron rozpościera jako proch.
PsSzer	On daje śnieg jak wełnę, szron, jak popiół rozsypuje.
Tys1	(147:5) To On daje śnieg niby wełnę, a szron jak popiół rozsiewa.
Tys5	On daje śnieg niby wełnę, a szron jak popiół rozsiewa.
Bryt	On daje śnieg jak wełnę, Szron jak popiół rozsypuje.
Pozn	On daje śnieg niby wełnę i szron jak proch rozsypuje.
WarPra	I sprawił, że pada śnieg jak wełna, szron rozsypuje jak popiół.
STB	Spuszcza śnieg jak wełnę, a szron rozsypuje jak popiół.
EIB	I zsyła śnieg niczym kłębki wełny, Niczym popiół rozsypuje szron.

Ps 147,17

PsFlor	(147:6) puszcza krzyształ swoj jako skiby, przed obliczym zimności jego kto ścirzpi?
PsPul	(147:6) puszcza krzyształ swoj jako skiby, przed obliczym zimności jego kto ścirpi?
Wuj1923	Spuszcza lód swój jako bryły: kto się ostoi przed zimnem jego?
Gda1881	Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
Gda2017	Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
PsBycz	Rzucającego, lód-swój, jakby-kęsy-chleba; przed zimnem-Jego, któż się-ostoi?
Goet	Rzuca grad Swój jak okruchy: któż się ostoi przed mrozem Jego?
PsCylk	Rzuca lód Swój bryłami, przed mrozem Jego któż się ostoi.
PsKrusz	Rzuca lód swój, jako bryły; któż ostoi się przed zimnem Jego?
PsAszk	Ciska lód Swój niby tafle, przed Jego zimnem któż się ostoi?
PsSzer	Ciska lód swój jak okruchy, któż ostoi się przed Jego mrozem?
Tys1	(147:6) Grad swój rozrzuca jak okruchy chleba; od Jego mrozu ścinają się wody.
Tys5	Ciska swój grad jak okruchy chleba; od Jego mrozu ścinają się wody.
Bryt	Rozrzuca grad swój jak okruchy, Któż ostoi się przed jego mrozem?
Pozn	Sprawia, że spada lód kawałkami, przed Jego zimnem któż się ostoi?
WarPra	Gradem ciska jak pokruszonym kamieniem, od Jego zimna twardnieją wody.
STB	Rzuca Swój lód bryłkami; kto się ostoi przed Jego mrozem?
EIB	Rozrzuca grad jak okruchy, Przed Jego mrozem - czy ktoś się ostoi?

Ps 147,18

PsFlor	(147:7) Wypuści słowo swe i rozpuści je, podmie duch jego i popłyną wody.
PsPul	(147:7) Wypuści słowo swoje i rozpuści je, dmuchnie duch jego i popłyną wody.
Wuj1923	Pośle słowo swoje a roztopi je: wionie wiatr jego, a pocieką wody.
Gda1881	Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
Gda2017	Posyła swoje słowo i lody topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
PsBycz	Ześle-li rozkaz-swój? więc-roztapia-je; zadmucha-Ii wiatrem-swym? więc-spływają wody.
Goet	Posyła słowo Swoje, a topnieją; powionie wiatrem Swoim, a sączą się wody.
PsCylk	Posyła słowo Swoje i roztapia je, wionie wiatrem Swoim, leją się wody.
PsKrusz	Ześle słowo swe i roztapia je, powieje wiatrem swym - popłyną wody.
PsAszk	Zeszle słowo Swe a je roztopi, wróci ducha Swego, popłynąż wody.
PsSzer	Posyła swoje Słowo i roztapia go, wionie swym wiatrem, ciekną wody.
Tys1	(147:7) Posyła słowo swoje i każe im tajać; nakazuje dąć swemu wiatrowi, a spływają wody.
Tys5	Posyła słowo swoje i każe im tajać; każe wiać swemu wiatrowi, a spływają wody.
Bryt	Posyła słowo swoje i sprawia roztopy, Wionie swym wiatrem i ciekną wody.
Pozn	Posyła swe słowo, a lody topnieją, każe wiać swemu wiatrowi, a wody płyną.
WarPra	Potem na jego słowo topnieje wszystko, a On sprawia, że wiatr wieje i wody spływają.
STB	Posyła Swoje Słowo i je roztapia; wieje Swym wiatrem i leją się wody.
EIB	Posyła również swe Słowo i sprowadza odwilż, Wionie swym wiatrem i płyną wody.

Ps 147,19

PsFlor	(147:8) Jenże zjawia słowo swoje Jakobowi, prawoty a sądy swoje Izrahel,
PsPul	(147:8) Jenże zjawia słowo swoje Jakobowi, ❬prawoty❭ a sądy swoje Israhel,
Wuj1923	Który oznajmuje słowo swe Jakóbowi: sprawiedliwości i sądy swoje Izraelowi.
Gda1881	Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
Gda2017	Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
PsBycz	Oznajmiający słowa-swe, Jakóbowi; prawa-swe, i-wyroki-swoje, Izraelowi.
Goet	Oznajmuje słowo Swoje Jakóbowi, Izraelowi — ustawy i prawa Swoje.
PsCylk	Objawił słowo Swoje Jakóbowi, ustawy i prawa Swoje Izraelowi.
PsKrusz	Ogłasza słowo swoje Jakóbowi - ustawy swoje i sądy swoje Izraelowi.
PsAszk	Obwieszcza słowa Swe Jakóbowi, prawa Swe i wyroki Swoje Izraelowi.
PsSzer	Objawił swe Słowo Jakubowi, ustawy swe i prawa swe Izraelowi.
Tys1	(147:8) Oznajmił słowo swoje Jakubowi, Izraelowi prawo i swe przykazania.
Tys5	Obwieścił swoje słowa Jakubowi, Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Bryt	Oznajmił swe słowo Jakubowi, Ustawy swe i prawa Izraelowi.
Pozn	Objawia swe słowo Jakubowi, swoje prawa i wyroki Izraelowi.
WarPra	Ogłosił swoje słowo Jakubowi, Izraelowi zaś – swoje ustawy i prawa.
STB	Swoje Słowo objawił Jakóbowi, swe ustawy i sądy Israelowi.
EIB	On też oznajmił Jakubowi swe Słowo, Wprowadził swe ustawy i prawa w Izraelu.

Ps 147,20

PsFlor	(147:9) nie uczynił jest tako wszej postaci a sądow swojich nie zjawił jest jim.
PsPul	(147:9) nie uczynił tako wszej postaci a sądow swych nie zjawił jim.
Wuj1923	Nie uczynił tak żadnemu narodowi: i nie objawił im sądów swoich. Alleluja.
Gda1881	Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
Gda2017	Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
PsBycz	Nie uczynił tak, dla-żadnego narodu; przeto,-wyroki Jego, nie były-wiadome-im. Halelu-Ja (Chwalcie Pana).
Goet	Tak On nie uczynił żadnemu innemu narodowi, a praw Jego nie znają. Alleluja!
PsCylk	Nie uczynił tak wszystkim ludom, i praw nie poznały. - Halleluja.
PsKrusz	Nie uczynił tak żadnemu narodowi, przeto sądów Jego nie poznali. Alleluja!
PsAszk	Nie uczynił tak każdemu narodowi, a wyroki, obyż ich nie zaznali. Hallelujah.
PsSzer	Nie uczynił tego żadnemu ludowi, dlatego nie znają Jego praw. Alleluja.
Tys1	(147:9) Żadnemu ludowi tak nie uczynił: nie objawił im swoich przykazań. Alleluja.
Tys5	Żadnemu narodowi tak nie uczynił, o swoich wyrokach ich nie pouczył. Alleluja.
Bryt	Nie uczynił tak żadnemu ludowi, Dlatego nie znają jego praw. Alleluja.
Pozn	Dla żadnego narodu tak nie uczynił i nie dał poznać swoich wyroków. Alleluja.
WarPra	Nie postępował tak z żadnym narodem, żadnemu nie ogłaszał swojego prawa. Alleluja!
STB	Nie uczynił tak wszystkim ludom, więc nie poznały jego sądów. HALLELUJA!
EIB	Nie uczynił tak innemu narodowi, Dlatego nie znają one Jego postanowień. Alleluja!

Psalm 148

Ps 148,1

PsFlor	Chwalcie Gospodna s nieba, chwalcie ji na wysokości!
PsPul	Psalm Dawid. (148:1) Chwalcie Gospodna z nieba, chwalcie ji na wysokości!
Wuj1923	Alleluja. Chwalcie Pana na niebiesiech: chwalcie go na wysokości.
Gda1881	Halleluja. Chwalcie Pana na niebiosach; chwalcież go na wysokościach.
Gda2017	Alleluja. Chwalcie PANA z niebios, chwalcie go na wysokościach.
PsBycz	Halelu-Ja (Chwalcie Pana). Chwalcie tego Pana, z tych-niebios; chwalcie-Go, w-wysokościach.
Goet	Alleluja! CHWALCIE Pana z niebios, chwalcie Go na wysokościach!
PsCylk	Halleluja. Chwalcie Boga na niebiosach, chwalcie Go na wysokościach.
PsKrusz	Alleluja! Chwalcie Pana na niebiosach, chwalcie Go na wysokościach!
PsAszk	Hallelujah! Wielbcie Jehowę z nieba, wielbcie Go na wysokościach!
PsSzer	Alleluja. Chwalcie Pana z niebios, chwalcie Go na wysokościach!
Tys1	Alleluja. Chwalcie Pana z niebios, chwalcie Go na wysokościach.
Tys5	Alleluja. Chwalcie Pana z niebios, chwalcie Go na wysokościach!
Bryt	Alleluja. Chwalcie Pana z niebios, Chwalcie go na wysokościach!
Pozn	Alleluja. Chwalcie Jahwe z niebios, chwalcie Go na wysokościach.
WarPra	Alleluja! Chwalcie Pana, wszyscy na niebiosach, chwalcie Go na wysokościach!
STB	HALLELUJA! Chwalcie BOGA wśród niebios, chwalcie Go na wysokościach.
EIB	Alleluja! Chwalcie PANA, wy z niebios, Chwalcie Go na wysokościach!

Ps 148,2

PsFlor	Chwalcie ji, wszytcy anjeli jego, chwalcie ji, wszytki mocy jego!
PsPul	Chwalcie ji, wszystcy anjeli jego, chwalcie ji, wszystki mocy jego!
Wuj1923	Chwalcie go wszyscy Aniołowie jego: chwalcie go, wszystkie wojska jego.
Gda1881	Chwalcie go wszyscy Aniołowie jego; chwalcie go wszystkie wojska jego.
Gda2017	Chwalcie go, wszyscy jego aniołowie; chwalcie go, wszystkie jego zastępy.
PsBycz	Chwalcie-Go, wy, wszyscy Aniołowie-Jego; chwalcie-Go, wy, wsze zastępy-Jego.
Goet	Chwalcie Go, wszyscy aniołowie Jego; chwalcie Go, wszystkie wojska Jego!
PsCylk	Chwalcie Go wszyscy posłannicy Jego, chwalcie Go wszystkie zastępy Jego.
PsKrusz	Chwalcie Go wszyscy aniołowie jego, chwalcie Go wszystkie zastępy Jego!
PsAszk	Wielbcie Go wszyscy aniołowie Jego, wielbcie Go wszystkie Jego zastępy!
PsSzer	Chwalcie Go, wszyscy aniołowie Jego, chwalcie Go, wszystkie zastępy Jego!
Tys1	Chwalcie Go, wszyscy Jego aniołowie, chwalcie Go, wszystkie Jego zastępy.
Tys5	Chwalcie Go, wszyscy Jego aniołowie, chwalcie Go, wszystkie Jego zastępy!
Bryt	Chwalcie go, wszyscy aniołowie jego, Chwalcie go, wszystkie zastępy jego!
Pozn	Chwalcie Go, wszyscy aniołowie Jego, chwalcie Go, wszystkie Jego zastępy.
WarPra	Chwalcie Go, wszyscy aniołowie Jego, chwalcie Go, wszystkie Jego zastępy!
STB	Chwalcie Go wszyscy Jego posłańcy, chwalcie Go wszystkie Jego zastępy.
EIB	Chwalcie Go, wszyscy Jego aniołowie, Chwalcie Go, wszystkie Jego zastępy!

Ps 148,3

PsFlor	Chwalcie ji, słuńce i miesiąc, chwalcie ji, szwyćki gwiazdy i światłość!
PsPul	Chwalcie ji, słońce i miesiąc, chwalcie ji, wszystki gwiazdy i światłość!
Wuj1923	Chwalcie go słońce i miesiącu: chwalcie go wszystkie gwiazdy i światłości.
Gda1881	Chwalcie go słońce i miesiącu; chwalcie go wszystkie jasne gwiazdy.
Gda2017	Chwalcie go, słońce i księżycu; chwalcie go, wszystkie gwiazdy święcące.
PsBycz	Chwalcie-Go, słońcé, i-księżycu; chwalcie-Go, wy, wsze gwiazdy świécące.
Goet	Chwalcie Go, słońce i księżycu; chwalcie Go, wszystkie świecące gwiazdy!
PsCylk	Chwalcie Go słońce i księżycu, chwalcie Go wszystkie gwiazdy światła.
PsKrusz	Chwalcie Go słońce i księżycu, chwalcie Go wszystkie gwiazdy świetlane!
PsAszk	Wielbcie Go słońce i księżycu, wielbcie Go wszystkie gwiazdy świetlne!
PsSzer	Chwalcie Go, słońce i księżycu, chwalcie Go, wszystkie gwiazdy świecące.
Tys1	Chwalcie Go, słońce i księżycu, chwalcie Go, wszystkie gwiazdy świecące.
Tys5	Chwalcie Go, słońce i księżycu, chwalcie Go, wszystkie gwiazdy świecące.
Bryt	Chwalcie go, słońce i księżycu, Chwalcie go, gwiazdy świecące!
Pozn	Wychwalajcie Go, słońce i księżycu, chwalcie Go, wszystkie gwiazdy świetliste.
WarPra	Chwalcie Go, słońce i księżycu, chwalcie Go, wszystkie gwiazdy świecące!
STB	Chwalcie Go słońce i księżycu, chwalcie Go wszystkie gwiazdy światła.
EIB	Chwalcie Go, słońce i księżycu, Chwalcie Go, wszystkie migocące gwiazdy!

Ps 148,4

PsFlor	(148:4a) Chwalcie ji, nieba nieb a wody, jeż na niebie są,
PsPul	(148:4a) Chwalcie ji, nieba niebios i wody, jeż na niebie są,
Wuj1923	Chwalcie go niebiosa nad niebiosy: i wody, które są na niebie.
Gda1881	Chwalcie go niebiosa nad niebiosami, i wody, które są nad niebem.
Gda2017	Chwalcie go, niebiosa nad niebiosami i wody, które są nad niebiosami.
PsBycz	Chwalcie-Go, wy, niebiosa niebios; i-wy,-wody, któreście z-ponad tych-niebios.
Goet	Chwalcie Go wy, niebiosa nad niebiosami, i wy, wody nad niebiosami!
PsCylk	Chwalcie Go niebiosa niebios, i wody nad niebiosami.
PsKrusz	Chwalcie Go niebiosa nad niebiosami, i wy wody, któreście nad niebem.
PsAszk	Wielbcie Go nieba i wody, co są nad niebiosami!
PsSzer	Chwalcie Go, najwyższe niebiosa i wody nad niebiosami!
Tys1	Chwalcie Go, nieba najwyższe i wody, co są ponad niebem:
Tys5	Chwalcie Go, nieba najwyższe i wody, co są ponad niebem,
Bryt	Chwalcie go, najwyższe niebiosaI wody nad niebiosami!
Pozn	Chwalcie Go wy, nieba najwyższe, i wy, wody nad niebiosami.
WarPra	Chwalcie Go, wszystkie niebiosa i wszystkie ponadniebne wody!
STB	Chwalcie Go niebiosa niebios, a także wody nieba.
EIB	Chwalcie Go, niebiosa niebios, Chwalcie, wody ponad niebiosami!

Ps 148,5

PsFlor	(148:4b) chwalcie imię panowo. (148:5) Bo on rzekł, i stała się, on kazał jest, i stworzona są.
PsPul	(148:4b) chwalcie imię boże. (148:5) Bo sam rzekł, i stała sie są, on kazał, i stworzona są.
Wuj1923	Niech imię Pańskie chwalą; albowiem on rzekł, i uczynione są: on rozkazał, i stworzone są.
Gda1881	Chwalcie imię Pańskie; albowiem on rozkazał, a stworzone są.
Gda2017	Niech chwalą imię PANA, on bowiem rozkazał i zostały stworzone.
PsBycz	Niech-chwalą Imię Pana; bo On, gdy wyrzekł, tedy-utworzyły-się;
Goet	Niech chwalą imię Pańskie, albowiem On rozkazał, a stworzone były.
PsCylk	Niechaj chwalą imię Boga, bo On rozkazał i stworzone są.
PsKrusz	Niechaj chwalą imię Pańskie, albowiem On rozkazał, a stworzone są.
PsAszk	Wielbić będą imię Jehowy, bo rozkazał a były stworzone.
PsSzer	Niech chwalą imię Pańskie, bo On rozkazał i były stworzone!
Tys1	niech imię Pana wychwalają, On bowiem kazał i powstały,
Tys5	niech imię Pana wychwalają, On bowiem nakazał i zostały stworzone,
Bryt	Niech chwalą imię Pańskie, Bo On rozkazał i zostały stworzone!
Pozn	Niech wychwalają Imię Jahwe, bo dał rozkaz i zostały stworzone.
WarPra	Niech wszystko sławi Imię Pana, bo On nakazał i wszystko się stało.
STB	Niechaj chwalą WIEKUISTEGO, bo On rozkazał i są stworzone.
EIB	Niech chwalą imię PANA, Przecież gdy On rozkazał, zostały stworzone!

Ps 148,6

PsFlor	Ustawił je na wieki i na wiek wiekom, kaźń założył jest, a nie minie.
PsPul	Ustawił je na wieki i na wiek wiekom, kaźń założył, a nie minie.
Wuj1923	Postanowił je na wieki i na wieki wieków: ustawę dał i nie przeminie.
Gda1881	I wystawił je na wieki wieczne; założył im kres, którego nie przestępują.
Gda2017	I ustanowił je na wieki wieków; dał prawo, które nie przeminie.
PsBycz	I-ustalił-je, od-wieczności, na-wieki; On, prawo nadał, i-nie będzie-przekroezoné.
Goet	I postawił je na zawsze i na wieki, dał im ustawę, której nie przekroczą.
PsCylk	I ustanowił je na wieki wieków, prawo nadał i nie zmieni.
PsKrusz	Ustawił je na wieki wieczne, dał ustawę i nie będzie przestąpiona.
PsAszk	I ustawił je na wieczność jako świat tajemny, prawo nadał a nie przekroczą.
PsSzer	Ustanowił je na wieki wieczne, ustalił porządek, który nie minie.
Tys1	i ustanowił je po wszystkie czasy: dał im prawo, które nie przeminie.
Tys5	utwierdził je na zawsze, na wieki; nadał im prawo, które nie przeminie.
Bryt	Ustanowił je na wieki wieczne, Ustalił porządek, który nie minie.
Pozn	Ustalił je na wszystkie wieki, dał prawo, które nie przeminie.
WarPra	On osadził wszystko raz na zawsze i ustanowił nieprzekraczalne prawa.
STB	Ustanowił je na wieki wieków, nadał też prawo i nie minie.
EIB	On ustanowił je na wieki wieków, Ustalił porządek, który nie przeminie.

Ps 148,7

PsFlor	Chwalcie Gospodna z ziemie, smokowie i szwytki głębokości!
PsPul	Chwalcie Boga z ziemie, smokowie i wszystki głębokości!
Wuj1923	Chwalcie Pana z ziemi: smokowie i wszystkie przepaści:
Gda1881	Chwalcie Pana na ziemi, smoki i wszystkie przepaści.
Gda2017	Chwalcie PANA z ziemi, smoki i wszystkie głębiny.
PsBycz	Chwalcie tego-Pana, z téj-ziemi, wy wieloryby, i-wszystkie przepaści.
Goet	Chwalcie Pana z ziemi wy, olbrzymy morskie i wszystkie głębiny!
PsCylk	Chwalcie Boga na ziemi, cudotwory i wszystkie głębie.
PsKrusz	Chwalcie Pana na ziemi - smoki i wszystkie przepaści.
PsAszk	Wielbcie Jehowę ze ziemi, potwory morskie i przepaści wszystkie!
PsSzer	Chwalcie Pana z ziemi, potwory morskie i wszystkie głębiny!
Tys1	Chwalcie Pana na ziemi, potwory i wszystkie morskie głębiny,
Tys5	Chwalcie Pana z ziemi, potwory i wszystkie morskie głębiny,
Bryt	Chwalcie Pana z ziemi, Potwory morskie i wszystkie głębiny!
Pozn	Chwalcie Jahwe, [wy] z ziemi: potwory i wszystkie morskie głębiny.
WarPra	Wychwalajcie Pana, wszyscy na ziemi, potwory mórz i ich głębin.
STB	Chwalcie BOGA na ziemi, cudotwory i wszystkie głębie.
EIB	Chwalcie PANA również wy, z ziemi: Morskie potwory i wodne otchłanie,

Ps 148,8

PsFlor	Ogień, grad, śnieg, lod, duch wełn {albo burze}, jeż czynią słowo jego.
PsPul	Ogień, grad, śnieg, lod, duch wełn, jeż czynią słowo jego.
Wuj1923	Ogniu, gradzie, śniegu, lodzie, i wietrze gwałtowny, które czynią słowo jego:
Gda1881	Ogień i grad, śnieg i para, wiatr gwałtowny, wykonywający rozkaz jego;
Gda2017	Ogniu i gradzie, śniegu i paro, wietrze gwałtowny, wykonujący jego rozkaz;
PsBycz	Ogniu, i-gradzie, śniegu, i-paro; wietrze gwałtowny, spełniający rozkaz-Jego.
Goet	Ogniu i gradzie, śniegu i mgło, ty wichrze, wykonujący rozkaz Jego;
PsCylk	Ogień i grad, śnieg i mgła, wicher gwałtowny, wykonawca Jego rozkazu.
PsKrusz	Ogień i grad, śnieg i para - wiatr gwałtowny, powstający na słowo Jego!
PsAszk	Ogniu i gradzie, śniegu i paro, wietrze burzliwy, co wykonujesz Jego słowo!
PsSzer	Ogniu i gradzie, śniegu i dymie, wichrze gwałtowny, co pełnisz Jego rozkaz!
Tys1	ogniu i gradzie, śniegu i mgło, wichuro z burzą, co pełnisz Jego słowo,
Tys5	ogniu i gradzie, śniegu i mgło, gwałtowny huraganie, co pełnisz Jego słowo,
Bryt	Ogniu i gradzie, śniegu i dymie, Wichrze gwałtowny, co pełnisz jego rozkaz!
Pozn	Ogniu i gradzie, śniegu i mgło, wichrze burzliwy, Jego słów wykonawco.
WarPra	Ogień i grad, śnieg i mgławice, wichry gwałtowne, słowu Jego posłuszne,
STB	Ogień i grad, śnieg i mgła, oraz gwałtowny wicher, wykonawca Jego rozkazu.
EIB	Ogniu i gradzie, śniegu i dymie, Gwałtowny wichrze, co spełniasz Jego Słowo,

Ps 148,9

PsFlor	Gory i szwytki pagorki, drwa owocna i wszytki cedrowie.
PsPul	Gory i wszystki pagorki, drwa owocna i wszystki cedrowie.
Wuj1923	Góry i wszystkie pagórki; drzewa owoc dające, i wszystkie cedry:
Gda1881	Góry, i wszystkie pagórki, drzewa rodzaje, i wszystkie cedry;
Gda2017	Góry i wszystkie pagórki, drzewa owocowe i wszystkie cedry;
PsBycz	Wy-góry, i-wsze pagórki; drzewa owocorodne, i-wszystkie cedry;
Goet	Góry i wszystkie pagórki, drzewa owocowe i wszystkie cedry;
PsCylk	Góry i wsze pagórki, drzewa owocowe, i wszystkie cedry.
PsKrusz	Góry i wszystkie pagórki, drzewa owocowe i wszystkie cedry.
PsAszk	Góry i pagórki wszystkie, drzewo owocowe i wszystkie cedry!
PsSzer	Góry i wszystkie pagórki, drzewa owocowe i wszystkie cedry!
Tys1	góry i wszelkie pagórki, drzewa rodzące owoc i wszystkie cedry,
Tys5	góry i wszelkie pagórki, drzewa rodzące owoc i wszystkie cedry,
Bryt	Góry i wszystkie pagórki, Drzewa owocowe i wszystkie cedry!
Pozn	Góry i wszystkie wzgórza, drzewa owocowe i wszystkie cedry.
WarPra	góry i wzniesienia wszelkie, drzewa owoc rodzące i cedry wszystkie,
STB	Góry, wszystkie pagórki, drzewa owocowe i wszystkie cedry.
EIB	Góry i wszystkie wyżynne wzniesienia, Drzewa owocowe oraz wszystkie cedry,

Ps 148,10

PsFlor	Źwierz i wszelkie skoty, wężowie i ❬wszytcy❭ ptacy pierzaści.
PsPul	Źwierz i wszelikie skoty, wężowie i ptacy pierzaści.
Wuj1923	Zwierzęta, i wszystko bydło: rzeczy płazające, i ptastwo skrzydlaste.
Gda1881	Zwierzęta, i wszystko bydło, gadziny, i ptastwo skrzydlaste.
Gda2017	Zwierzęta i wszelkie bydło, istoty pełzające i ptactwo skrzydlate.
PsBycz	Ty-zwierzę, i-wszelkié bydlę; gadzie, i-ptastwo skrzydlasté;
Goet	Dzikie zwierzęta i wszystko bydło; płazy i ptastwo skrzydlate;
PsCylk	Zwierzęta i wszelkie bydło, gady i ptactwo skrzydlate.
PsKrusz	Zwierzęta i wszystko bydło - gadziny i ptactwo skrzydlate.
PsAszk	Dzikie zwierzęta i bydło wszystkie, płazie i ptactwo skrzydlate!
PsSzer	Zwierzęta i wszystko bydło, płazy i ptactwo skrzydlate!
Tys1	dzikie zwierzęta i bydło wszelakie, płazy i ptactwo skrzydlate,
Tys5	dzikie zwierzęta i bydło wszelakie, to, co się roi na ziemi, i ptactwo skrzydlate,
Bryt	Zwierzęta i wszystko bydło, Płazy i ptactwo skrzydlate!
Pozn	Dzikie zwierzęta i wszelkie bydło, płazy i ptactwo skrzydlate.
WarPra	wszystkie dzikie zwierzęta i bydło wszelkie, płazy i wszelkie uskrzydlone ptactwo,
STB	Zwierzęta i wszelkie bydło, gady oraz skrzydlate ptactwo.
EIB	Dzikie zwierzęta, najróżniejsze bydło, Płazy naziemne i skrzydlate ptactwo,

Ps 148,11

PsFlor	Krolowie ziemie i szwytki ludzie, książęta i wszytcy sędzie ziemie.
PsPul	Krolowie ziemie i wszystcy ludzie, książęta i wszystcy sędzie ziemie.
Wuj1923	Królowie ziemscy, i wszyscy narodowie: książęta, i wszyscy sędziowie ziemscy.
Gda1881	Królowie ziemscy, i wszystkie narody; książęta i wszyscy sędziowie ziemi;
Gda2017	Królowie ziemscy i wszystkie narody; władcy i wszyscy sędziowie ziemi;
PsBycz	Królowie ziemscy, i-wszystkie ludy; książęta, i-wszyscy sędziowie ziemi;
Goet	Królowie ziemscy i wszystkie narodowości; książęta i wszyscy sędziowie ziemi;
PsCylk	Królowie ziemi i wsze narody, książęta i wszyscy sędziowie ziemi.
PsKrusz	Królowie ziemscy i wszystkie narody, książęta i wszyscy sędziowie ziemi!
PsAszk	Królowie ziemi i wszystkie narody, książęta i wszyscy ziemi sędziowie!
PsSzer	Królowie ziemscy i wszystkie narody, książęta i wszyscy władcy ziemi!
Tys1	królowie ziemscy i wszystkie narody, książęta i wszyscy sędziowie na ziemi,
Tys5	królowie ziemscy i wszystkie narody, władcy i wszyscy sędziowie na ziemi,
Bryt	Królowie ziemscy i wszystkie narody, Książęta i wszyscy sędziowie ziemi!
Pozn	Królowie ziemscy i wszystkie narody, książęta i wszyscy sędziowie ziemi.
WarPra	a także królowie ziemi i wszystkie narody, i książęta, i ziemię sądzący,
STB	Królowie ziemi, wszystkie narody, książęta i wszyscy sędziowie ziemi.
EIB	Królowie ziemi i wszystkie narody, Wszyscy książęta i sędziowie ziemi,

Ps 148,12

PsFlor	(148:12a) Młodcy i dziewice, starzy se młodymi
PsPul	(148:12a) Młodc❬y❭ i dziewice, starzy z młodymi
Wuj1923	(148:12a) Młodzieńcy i panienki: starzy i młodzi,
Gda1881	Młodzieńcy, także i panny, starzy i młodzi,
Gda2017	Młodzieńcy, a także dziewice, starzy i dzieci;
PsBycz	Młodzieńcy, a-nadto dziewice; starzy, równie-jak młodzi.
Goet	Młodzieńcy, również i panny; starcy wraz z młodymi:
PsCylk	Młodzieńcy i dziewice, starcy i młodzież.
PsKrusz	Młodzieńcy, oraz i dziewice, starzy wraz z młodzieżą.
PsAszk	Młodzieńcy, też dziewoje, starzy wraz z młodymi!
PsSzer	Młodzieńcy, a także dziewice, starcy i chłopcy!
Tys1	młodzieńcy, a także dziewice, i starcy, i dziatwa,
Tys5	młodzieńcy, a także dziewice, starcy wraz z młodzieżą
Bryt	Młodzieńcy, a także dziewice, Starcy razem z dziećmi.
Pozn	Młodzieńcy, a również i dziewice, starcy wraz z dziećmi.
WarPra	i wy, młodzieńcy, dziewczęta także, starcy razem z młodymi –
STB	Młodzieńcy i dziewice, starcy i młodzież.
EIB	Chłopcy, dziewczęta, Starsi wraz z młodzieżą -

Ps 148,13

PsFlor	(148:12b) chwalcie imię panowo, bo powyszono jest imię jego samego. (148:13a) Chwała jego na niebie i na ziemi,
PsPul	(148:12b) chwalcie imię boże, bo powyszszono jest imię jego samego. (148:13a) Chwała jego na niebie i na ziemi,
Wuj1923	(148:12b) niech imię Pańskie chwalą; (148:13) Bo wywyższyło się imię jego samego: wyznanie jego na niebie i na ziemi.
Gda1881	Chwalcie imię Pańskie; albowiem wywyższone jest imię jego samego, a chwała jego nad ziemią i niebem.
Gda2017	Niech chwalą imię PANA, bo tylko jego imię jest wzniosłe, a jego chwała nad ziemią i niebem.
PsBycz	Niech-chwalą to Imię Pana: bo szczytném Imię-Jego, tylko-samego-Jego; majestat-Jego, nad ziemią i-niebiosami;
Goet	Niech chwalą imię Pańskie; albowiem wielce wywyższone jest imię Jego, ono samo, a majestat Jego nad ziemią i niebem.
PsCylk	Niech chwalą imię Boga, bo wzniosłém imię Jego jedynie; wspaniałość Jego nad ziemią i niebem.
PsKrusz	Chwalcie imię Pańskie, albowiem wywyższone jest imię Jego samego; chwała Jego na ziemi i na niebie.
PsAszk	Wielbić będą imię Jehowy, gdyż wyniosłe imię Jego jedynie, - wdzięk Jego nad ziemię i niebiosy!
PsSzer	Niech chwalą imię Pana, bo samo Jego imię jest wzniosie, chwała Jego jest nad ziemią i niebem!
Tys1	niech imię Pana wychwalają, bo tylko Jego imię jest wzniosłe, majestat Jego przewyższa ziemię i niebiosa
Tys5	niech imię Pana wychwalają, bo tylko Jego imię jest wzniosłe, majestat Jego góruje nad ziemią i niebem
Bryt	Niech chwalą imię Pana, Bo samo jego imię jest wzniosłe, Chwała jego jest nad ziemią i niebem!
Pozn	Niech wychwalają Imię Jahwe, bo tylko Jego Imię jest wzniosłe, Jego majestat jest ponad niebo i ziemię.
WarPra	wszyscy niech wychwalają Imię Pana, bo wspaniałe jest tylko Jego Imię, a Jego majestat ponad ziemią i niebem.
STB	Niech chwalą Imię WIEKUISTEGO, bo jedynie Jego Imię jest wzniosłe, a Jego wspaniałość nad ziemią i niebiosami.
EIB	Niech wszyscy chwalą imię JHWH, Gdyż samo Jego imię jest wzniosłe, Jego chwała rozciąga się nad ziemią i niebem!

Ps 148,14

PsFlor	(148:13b) i powyszył jest rog luda swego. (148:14) Chwała wszem świętym jego, synom Izrahel, ludu przybliżającemu sie jemu.
PsPul	(148:13b) i powyszszył rog luda swego. (148:14) Chwała wszem świętym jego, synom Israhel, ludu przybliżającemu sie jemu.
Wuj1923	I wywyższył róg ludu swego: Chwała wszystkim świętym jego: synom Izraelskim, ludowi przybliżającemu się do niego. Alleluja.
Gda1881	I wywyższył róg ludu swego, chwałę wszystkich świętych jego, mianowicie synów Izraelskich, ludu jemu najbliższego. Halleluja.
Gda2017	I wywyższył róg swego ludu, chwałę wszystkich jego świętych, zwłaszcza synów Izraela, ludu mu bliskiego. Alleluja.
PsBycz	Bo, wywyższył róg, dla-ludu-swojego, który przedmiotem jest chwały, wszystkim miłującym-Go; dzieciom Izraela, ludowi, bliskiemu siebie. Halelu-Ja (Chwalcie Pana).
Goet	I On wywyższył róg ludu Swego, na chwałę wszystkim pobożnym Jego, dzieciom Izraela, ludowi, który jest Mu bliski. Alleluja!
PsCylk	Podniósł potęgę narodu Swego, sławę wszystkich cnotliwych Swoich, synów Izraela, ludu Mu blizkiego. - Halleluja.
PsKrusz	I wywyższył róg ludu swego, chwałę wszystkich świętych Jego - synów Izraelowych - narodu Mu bliskiego. Alleluja!
PsAszk	I podniesie On róg ludu Swego, - chwała wszystkim miłościwym Jego, synom Izraela, ludowi, co blizki Mu. Hallelujah.
PsSzer	Wysoko podniósł róg swego ludu: na chwałę wszystkich Jego wiernych synów Izraela, ludu Mu bliskiego. Alleluja.
Tys1	i pomnaża potęgę Jego ludu. To chluba wszystkich Jego świętych, synów Izraela — ludu, co Mu bliski.
Tys5	i pomnaża moc swojego ludu. Pieśń pochwalna dla wszystkich Jego świętych, synów Izraela - ludu, który Mu jest bliski. Alleluja.
Bryt	Pomnożył moc ludu swego. Chwała wszystkim wiernym jego – Synom Izraela, ludu mu bliskiego. Alleluja.
Pozn	On wywyższa róg ludu swojego, dumę dla wszystkich Jego wiernych, dla synów Izraela, ludu tak Mu bliskiego. Alleluja.
WarPra	On przymnaża mocy swojemu ludowi i chwały wszystkim miłośnikom swoim, synom Izraela, ludowi, który jest Mu bliski. Alleluja!
STB	Wzniósł potęgę Swojego ludu, sławę wszystkich Swoich świętych synów Israela, bliskiego Mu narodu. HALLELUJA!
EIB	On też utrwalił moc swojego ludu, Zadbał o godność wszystkich Mu oddanych - Synów Izraela, ludu, który jest Mu bliski. Alleluja!

Psalm 149

Ps 149,1

PsFlor	Pojcie Panu pienie nowe, chwała jego we zborze świętych.
PsPul	Pojcie Gospodnu pienie nowe, chwała jego we zborze świętych.
Wuj1923	Alleluja. Śpiewajcie Panu pieśń nową: chwała jego w zgromadzeniu świętych.
Gda1881	Halleluja. Śpiewajcie Panu pieśń nową; chwała jego niechaj zabrzmi w zgromadzeniu świętych.
Gda2017	Alleluja. Śpiewajcie PANU nową pieśń; niech jego chwała zabrzmi w zgromadzeniu świętych.
PsBycz	Halelu-Ja (Chwalcie Pana). Spiéwajcie Panu pieśń nową, chwałę-Jego, w-zgromadzeniu pobożnych.
Goet	Alleluja! ŚPIEWAJCIE Panu pieśń nową, chwałę Jego w zebraniu pobożnych!
PsCylk	Halleluja. Śpiewajcie Bogu pieśń nową, chwałę Jego w zgromadzeniu pobożnych.
PsKrusz	Alleluja! Śpiewajcie Panu pieśń nową, chwałę Jego w zgromadzeniu świętych.
PsAszk	Hallelujah! Zaśpiewajcie Jehowie pieśń nową - chwałę Jego w gromadzie miłościwych!
PsSzer	Alleluja. Śpiewajcie Panu nową pieśń, pieśń na Jego chwałę w zgromadzeniu wiernych!
Tys1	Alleluja. Śpiewajcie Panu pieśń nową; chwała Jego niech zabrzmi w zgromadzeniu świętych.
Tys5	Alleluja. Śpiewajcie pieśń nową Panu; chwała Jego [niech zabrzmi] w zgromadzeniu świętych.
Bryt	Alleluja. Śpiewajcie Panu pieśń nową, Na chwałę jego w zgromadzeniu wiernych!
Pozn	Alleluja. Pieśń nową śpiewajcie Jahwe, Jego chwałę na zgromadzeniu wiernych.
WarPra	Alleluja! Zaśpiewajcie Panu pieśń nową, niech zabrzmi Jego chwała na świętych zgromadzeniu.
STB	HALLELUJA! Śpiewajcie WIEKUISTEMU nową pieśń, Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
EIB	Alleluja! Śpiewajcie PANU pieśń nową, Pieśń Jego chwały w zgromadzeniu ludzi Mu oddanych!

Ps 149,2

PsFlor	Wiesiel sie Izrahel w niem, jenże uczynił ji, a dziewki Syjon radujcie się w krolu swojem.
PsPul	Wiesiel sie Israhel w niem, jenże uczynił ji, a cory Syjon radujcie sie w krolu swoim.
Wuj1923	Niech się weseli Izrael w tym, który go stworzył: a synowie Syońscy niech się radują w królu swoim.
Gda1881	Wesel się, Izraelu! w Twórcy swoim; synowie Syońscy! radujcie się w królu swoim.
Gda2017	Niech Izrael cieszy się swoim Stwórcą; niech synowie Syjonu radują się swoim Królem.
PsBycz	Niech-się-rozraduje Izrael, w-stworzycielu-swym; dzieci Syonu, niech-się-cieszą, w-Królu-swoim.
Goet	Izrael niech się raduje ze swego Stwórcy; dzieci Syjonu niech się głośno weselą z Króla swego!
PsCylk	Niech cieszy się Izrael Twórcą swoim, niech synowie Cyonu radują się królem swoim.
PsKrusz	Wesel się, Izraelu, w Twórcy swoim, synowie Sjońscy niechaj się cieszą z Króla swego.
PsAszk	Weselić się będzie Izrael w Twórcy swym, synowie Syonu radować się będą swym królem.
PsSzer	Niech weseli się Izrael ze Stwórcy swego, dzieci Syjonu niech się radują z Króla swego!
Tys1	Niech Izrael się cieszy swym Stwórcą, niech synowie Syjonu radują się swym Królem.
Tys5	Niech Izrael się cieszy swym Stwórcą, niech synowie Syjonu radują się swym Królem.
Bryt	Niech weseli się Izrael ze Stwórcy swego, Dzieci Syjonu niech się radują z króla swego!
Pozn	Niech Izrael raduje się ze swego Stwórcy, synowie Syjonu z Króla swojego.
WarPra	Niech Izrael raduje się swoim Stwórcą, niech cieszą się swoim Królem dzieci Syjonu!
STB	Niech się cieszy Israel swoim Stwórcą, niech synowie Cyonu radują się swoim Królem.
EIB	Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, Niech się synowie Syjonu radują swym Królem!

Ps 149,3

PsFlor	Chwalcie imię jego w gęślach {albo w korze}, w bębnie ❬i❭ w żałtarzu gędzicie jemu.
PsPul	Chwalcie imię jego w korze, w bębnie i żołtarzu pojcie jemu.
Wuj1923	Niechaj imię jego chwalą w śpiewaniu spółecznem: na bębnie i na arfie niechaj mu grają.
Gda1881	Chwalcie imię jego na piszczałkach; na bębnie i na harfie grajcie mu.
Gda2017	Niech chwalą jego imię tańcem; niech grają mu na bębnie i na harfie.
PsBycz	Niech-chwalą Imię-Jego, na-flccie; na-bębenku, i-lutni, niech-grywają Mu.
Goet	Niechaj chwalą imię Jego z pląsaniem, przy tamburinie i przy lutni niechaj Mu śpiewają.
PsCylk	Niech chwalą imię Jego fletem, bębnem i cytrą niech grają Mu.
PsKrusz	Niechaj wychwalają imię Jego na piszczałkach, na bębnie i na harfie niechaj Mu grają.
PsAszk	Wielbić będą imię Jego śpiewem okrężnym, do bębnów i harf nucić Mu będą.
PsSzer	Niechaj w pląsach chwalą imię Jego, niech grają Mu na bębnie i na cytrze,
Tys1	Niech w chórze chwalą Jego imię, niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Tys5	Niech chwalą Jego imię wśród tańców, niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bryt	Niechaj w pląsach chwalą imię jego, Niech grają mu na bębnie i na cytrze,
Pozn	Niech sławią Imię Jego przez tańce, niechaj Go chwalą dźwiękiem bębna i cytry.
WarPra	Niech sławią Jego Imię wśród tańców, niech grają Mu na bębnie i harfie.
STB	Niechaj chwalą Jego Imię fletem, bębnem i cytrą; niech Mu grają.
EIB	Niech chwalą Jego imię tańcem, Niech Mu grają na tamburynie i cytrze,

Ps 149,4

PsFlor	Bo lubo jest Gospodnu w ludu swojem i powyszył śmierne we zbawienie.
PsPul	Bo lubo jest Gospodnu w ludu swoim i powyszszył śmierne we zbawienie.
Wuj1923	Bo się kocha Pan w ludu swoim: i podwyższy ciche ku zbawieniu.
Gda1881	Albowiem się kocha Pan w ludu swym; pokornych zbawieniem uwielbia.
Gda2017	PAN bowiem swój lud upodobał sobie; zdobi pokornych zbawieniem.
PsBycz	Bo, podobającym-się, Pan, w-Iudzie-swoim; On-przyozdobi pokornych zbawieniem.
Goet	Albowiem Pan ma upodobanie w ludzie Swoim; ozdabia pokornych zbawieniem.
PsCylk	Bo upodobał Bóg lud Swój, uwieńcza pokornych wybawieniem.
PsKrusz	Albowiem upodobał sobie Pan w narodzie swoim, pokornych uwielbi w zbawieniu.
PsAszk	Bo-ć ma upodobanie w ludzie Swym Jehowa, przyozdobi pokorne wybawieniem,
PsSzer	bo Pan upodobał sobie lud swój, pokornych przyozdabia zbawieniem!
Tys1	Albowiem Pan swój lud miłuje i zdobi pokornych zwycięstwem.
Tys5	Bo Pan w ludzie swoim ma upodobanie i zdobi pokornych zwycięstwem.
Bryt	Bo Pan upodobał sobie lud swój, Pokornych ozdabia zbawieniem!
Pozn	Bo upodobał sobie Jahwe lud swój, zaszczyca pokornych zwycięstwem.
WarPra	Pan znalazł sobie upodobanie w swoim ludzie, a uciśnionym dał swoje zwycięstwo.
STB	Bo WIEKUISTY upodobał sobie Swój lud, pokornych uwieńcza zbawieniem.
EIB	Ponieważ PANU spodobał się Jego lud - A On pokornych ozdabia zbawieniem!

Ps 149,5

PsFlor	Będą sie wiesielić święci w sławie, będą sie radować w przebytkoch swojich.
PsPul	Będą sie wiesielić ❬święci❭ w sławie, będą sie radować w przebytkoch swoich.
Wuj1923	Rozweselą się święci w chwale: rozradują się w łóżnicach swoich.
Gda1881	Radować się będą święci w chwale Bożej, a śpiewać będą w pokojach swych.
Gda2017	Niech święci się radują w chwale Bożej, niech śpiewają na swych posłaniach.
PsBycz	Radować-się-będą pobożni, w-chwale; będą-śpiéwali, na posłaniach-swoich.
Goet	Pobożni niechaj się weselą ze wspaniałości, niech wykrzykują radośnie na łożach swoich.
PsCylk	Cieszą się pobożni sławą, śpiewają na swych łożach.
PsKrusz	Wierni cieszyć się będą w chwale - będą wesoło wyśpiewywać w pokojach swoich,
PsAszk	Pieśń tryumfu w chwale zanucą miłościwi, rozbrzmiewać będą na łożach swych.
PsSzer	Niech wierni radują się z chwały, wesoło śpiewają na swym posłaniu!
Tys1	Niech święci weselą się z chwały i cieszą się na swoich łożach.
Tys5	Niech się weselą święci wśród chwały, niech się cieszą na swoich sofach!
Bryt	Niech wierni radują się z chwały, Wesoło śpiewają na swym posłaniu!
Pozn	Niech się weselą wierni z Jego chwały, niech się radują w swoich dzielnicach.
WarPra	Niech w blasku odświętnym radują się święci, niech cieszą się na swoich łożach!
STB	Święci cieszą się sławą, śpiewają na swoich łożach.
EIB	Niech oddani Jemu cieszą się z tak wielkiej godności I niech wiwatują według porządku swych siedzib!

Ps 149,6

PsFlor	Wiesiela boża w ❬g❭ardle jich a miecze s obu stronu siekące w ręku jich
PsPul	Wiesiela boża w gardle jich a miecze s obu stronu siekące w ręku jich
Wuj1923	Wysławiania Boga w gardlech ich: a miecze z obu stron ostre w rękach ich:
Gda1881	Wysławiania Boże będą w ustach ich, a miecz na obie strony ostry w rękach ich,
Gda2017	Niech chwała Boża będzie na ich ustach, a miecz obosieczny w ich rękach;
PsBycz	Wysławiania Boga, będą w-gardzielach-ich; a,-miecz obosieczny, w-ręku-onychże;
Goet	W krtani ich niech będzie pochwalne wywyższenie Boga, a miecz obosieczny w rękach ich,
PsCylk	Chwała Pana w głosie ich, a miecz obosieczny w ręku ich.
PsKrusz	Wysławiania Boga w ustach ich, a miecz obosieczny w rękach ich,
PsAszk	Wyniosłość wszechpotęgi bożej w gardzieli ich, zaś miecz dwusieczny w ich ręku.
PsSzer	Pieśń uwielbienia Boga na ich ustach, a miecz obosieczny w ich i ręku,
Tys1	Niech chwała Boża będzie w ich ustach, a miecze obosieczne w ich ręku:
Tys5	Niech chwała Boża będzie w ich ustach, a miecze obosieczne w ich ręku,
Bryt	Niech w ustach ich będzie uwielbienie Boga, A miecz obosieczny w ich ręku,
Pozn	Niech chwała Boża będzie na ich ustach, a w ręku miecz obosieczny,
WarPra	Niech usta ich śpiewają Bogu na chwałę, a do rąk niech wezmą miecze o dwu ostrzach,
STB	Chwała Boga w ich głosie, a miecz obosieczny w ich ręku.
EIB	Niech w ich ustach będzie uwielbienie Boga, Ale jednocześnie miecz nie znika z ręki,

Ps 149,7

PsFlor	ku uczynieniu pomsty w postaci, karania w ludzioch,
PsPul	ku uczynieniu pomstę w postaci, karanie w ludzie,
Wuj1923	Aby czynili pomstę nad pogany, skaranie między narody.
Gda1881	Aby wykonywali pomstę nad poganami, a karali narody;
Gda2017	Aby dokonali zemsty na poganach i ukarali narody;
PsBycz	Do-wykonywania zemsty, między-poganami, a,-karań, między-ludami;
Goet	Aby wykonywać pomstę nad poganami i karę nad narodami,
PsCylk	Aby spełnić pomstę na poganach, karę na plemionach.
PsKrusz	aby czynili pomstę nad poganami, karali narody;
PsAszk	By pomstę sprawić między narodami, strofowanie pomiędzy ludami.
PsSzer	aby wymierzyć pomstę poganom, karać narody,
Tys1	aby dokonać pomsty wśród pogan i karania pośród narodów;
Tys5	aby dokonać pomsty wśród pogan i ukarać narody;
Bryt	Aby dokonać pomsty nad ludami, Aby ukarać narody,
Pozn	aby wziąć pomstę nad narodami, aby wymierzyć karę ludom.
WarPra	aby wymierzyć zapłatę narodom i sąd przeprowadzić nad wszystkimi ludami,
STB	Aby spełnić pomstę na poganach i karę na narodach.
EIB	Po to, by dokonać pomsty na narodach, By wymierzyć narodom odpowiednią karę,

Ps 149,8

PsFlor	ku swiązaniu krolew jich w przekowach a wielebne jich w rękawiech żelaznych,
PsPul	ku swiązaniu krolow jich w przekowach a wielebne jich w rękawiech żelaznych,
Wuj1923	Aby powiązali króle ich pętami: a szlachtę ich okowami żelaznemi.
Gda1881	Aby wiązali pętami królów ich, a szlachtę ich okowami żelaznemi;
Gda2017	Aby zakuli ich królów w kajdany, a ich dostojników w żelazne okowy;
PsBycz	Do-wiązania królów-ich, z-więzami; bogaczów-ich, z-okowami żelaznemi;
Goet	Aby wiązać łańcuchami królów ich, a zacnych ich — żelaznemi okowami;
PsCylk	Aby wiązać królów ich pętami, a dostojników ich okowami żelaznemi.
PsKrusz	aby związali królów ich pętami, a wybrańców ich okowami żelaznemi;
PsAszk	Aby związać króle ich w pęta, zaś ich czcigodne w żelazne okowy.
PsSzer	aby związać pętami ich królów, a dostojników ich zakuć w kajdany,
Tys1	aby ich królów zakuć w dyby, a dostojników w żelazne kajdany;
Tys5	aby ich królów zakuć w kajdany, a dostojników w żelazne łańcuchy;
Bryt	Aby związać pętami ich królów, A dostojników ich zakuć w kajdany,
Pozn	By łańcuchami skuć ich królów, ich dostojników żelaznymi okowami,
WarPra	aby ich władców zakuć w kajdany, a ich książęta – w żelazne łańcuchy,
STB	Aby wiązać pętami ich królów, a ich dostojników w żelazne okowy.
EIB	Zakuć ich królów w kajdany, Dostojników - w żelazne okowy,

Ps 149,9

PsFlor	bychą uczynili w nich sąd spisan; sława ta jest wszem świętym jego.
PsPul	aby uczynili w nich sąd spisany; sława ta jest wszem świętym jego.
Wuj1923	Aby uczynili o nich prawo napisane: Tać jest chwała wszystkim świętym jego. Alleluja.
Gda1881	Aby postąpili z nimi według prawa zapisanego.Tać jest sława wszystkich świętych jego. Halleluja.
Gda2017	Aby wykonali na nich zapisany wyrok. Taka jest chwała wszystkich jego świętych. Alleluja.
PsBycz	Do-wykonywania, na-nich, wyroku napisanego. Taki zaszczyt jest, dla-wszyslkich pobożnych-Jego. Halelu-Ja (Chwalcie Pana).
Goet	Aby wykonać nad nimi sąd, który jest zapisany. To jest cześć dla wszystkich pobożnych Jego. Alleluja!
PsCylk	Aby postąpić z nimi według prawa zapisanego; wspaniały On dla wszystkich cnotliwych Swoich. - Halleluja.
PsKrusz	aby uczynili z nimi według prawa zapisanego. Ta jest chwała wszystkich wiernych Jego. Alleluja!
PsAszk	By uczynić w nich sąd zapowiedziany - chlubą wszystkim Jego miłościwym. Hallelujah.
PsSzer	aby dokonać na nich postanowionego sądu. To jest chlubą wszystkich Jego wiernych. Alleluja.
Tys1	by spełnić wyrok z góry na nich pisany: to jest na chwałę wszystkim Jego świętym. Alleluja.
Tys5	by wykonać na nich zapisany wyrok. To jest chwałą wszystkich Jego świętych. Alleluja.
Bryt	Aby wykonać na nich wydany wyrok. To jest chlubą wszystkich jego wiernych. Alleluja.
Pozn	by wykonać na nich wyrok zapisany. Taka jest chwała wszystkich Jego wiernych! Alleluja.
WarPra	by sądu nad nimi dokonać według spisanego wyroku. Chwała zaś wszystkim miłośnikom Jego. Alleluja!
STB	Aby postąpić z nimi według zapisanego wyroku; to jest zaszczyt wszystkich Jego świętych. HALLELUJA!
EIB	I w ten sposób dokonać zapowiedzianego sądu, A przecież to jest chlubą wszystkich Mu oddanych. Alleluja!

Psalm 150

Ps 150,1

PsFlor	Chwalcie Gospodna w świętych jego, chwalcie ji w ćwirdzy siły jego!
PsPul	Chwalcie Gospodna w świętych jego, chwalcie ji w ćwirdzy siły jego!
Wuj1923	Alleluja. Chwalcie Pana w świętych jego: chwalcie go na utwierdzeniu mocy jego.
Gda1881	Halleluja. Chwalcie Boga w świątnicy jego; chwalcie go na rozpostarciu mocy jego.
Gda2017	Alleluja. Chwalcie Boga w jego świątyni; chwalcie go na firmamencie jego mocy.
PsBycz	Halelu-Ja (Chwalcie Pana). Chwalcie Boga, w-świątyni-Jego; wysławiajcie-Go, w-niebokręgu mocy-Jego.
Goet	Alleluja! CHWALCIE Pana w świątyni Jego; chwalcie Go na firmamencie mocy Jego!
PsCylk	Halleluja. - Chwalcie Pana w świątyni Jego, chwalcie Go na przestworze potęgi Jego.
PsKrusz	Alleluja! Chwalcie Boga w świątyni Jego, chwalcie Go w utwierdzeniu mocy Jego!
PsAszk	Hallelujah! Wielbcie Wszechmocnego w świętości Jego, wielbcie Go w przestworzu Jego mocy!
PsSzer	Alleluja. Chwalcie Boga w Jego świątyni, chwalcie Go na potężnym Jego sklepieniu!
Tys1	Alleluja. Chwalcie Pana w Jego świątyni, chwalcie Go na wzniosłym Jego nieboskłonie.
Tys5	Alleluja. Chwalcie Boga w Jego świątyni, chwalcie Go na wyniosłym Jego nieboskłonie!
Bryt	Alleluja. Chwalcie Boga w świątyni jego, Chwalcie go na ogromnym jego nieboskłonie.
Pozn	Alleluja. Chwalcie Boga w Jego Przybytku, chwalcie Go na nieboskłonie mocy Jego.
WarPra	Alleluja! Wychwalajcie Pana w Jego świątyni, wychwalajcie Go na firmamencie wspaniałym!
STB	HALLELUJA! Chwalcie Boga w Jego Świątyni, chwalcie Go na przestworze Jego potęgi.
EIB	Alleluja! Chwalcie Boga w Jego świątyni, Chwalcie na firmamencie - świadectwie Jego mocy!

Ps 150,2

PsFlor	Chwalcie ji w siłach jego, chwalcie ji podług mnożstwa wielkości jego!
PsPul	Chwalcie ji w siłach jego, chwalcie ji podług mnostwa wielikości jego!
Wuj1923	Chwalcie go w możnościach jego: chwalcie go według mnóstwa wielkości jego.
Gda1881	Chwalcie go ze wszelkiej mocy jego; chwalcie go według wielkiej dostojności jego.
Gda2017	Chwalcie go za jego potężne dzieła; chwalcie go za jego wielką dostojność.
PsBycz	Chwalcie-Go, za-wszechwładztwa Jego; wysławiajcie-Go, według wielkości dostojności-Jego.
Goet	Chwalcie Go za potężne dzieła Jego; chwalcie Go według wielkiego majestatu Jego!
PsCylk	Chwalcie go we wszechmocy Jego, chwalcie Go wedle ogromu wielkości Jego.
PsKrusz	Chwalcie Go w mocach Jego, chwalcie Go według wielkiej dostojności Jego!
PsAszk	Wielbcie Go we włodarnej potędze Jego, wielbicie Go, jako możność wielkości Jego!
PsSzer	Chwalcie Go dla potężnych Jego dzieł, chwalcie Go za niezmierzoną Jego wielkość!
Tys1	Chwalcie Go za możne Jego dzieła, chwalcie za najwyższy Jego majestat.
Tys5	Chwalcie Go za potężne Jego czyny, chwalcie Go za wielką Jego potęgę!
Bryt	Chwalcie go dla potężnych dzieł jego, Chwalcie go za niezmierzoną wielkość jego!
Pozn	Chwalcie Go za możne Jego dzieła, chwalcie Go za Jego wielki majestat.
WarPra	Wychwalajcie Pana za Jego wielkie czyny, wychwalajcie Go za ogrom Jego potęgi!
STB	Chwalcie Go w Jego wszechmocy, chwalcie Go według ogromu Jego wielkości.
EIB	Chwalcie Go za potężne Jego dokonania, Chwalcie stosownie do Jego niezrównanej wielkości!

Ps 150,3

PsFlor	Chwalcie ji w źwięce trąby, schwalcie ji w żałtarzu i w gęślich!
PsPul	Chwalcie ji w źwięce trąby, chwalcie ji w żołtarzu i w gęśloch!
Wuj1923	Chwalcie go głosem trąby: chwalcie go na arfie i na cytrze.
Gda1881	Chwalcie go na głośnych trąbach; chwalcie go na lutni i na harfie.
Gda2017	Chwalcie go na głośnych trąbach; chwalcie go na cytrze i na harfie.
PsBycz	Chwalcie-Go, z-dźwiękiem trąby; wychwalajcie-Go, na-harfie i-lutni.
Goet	Chwalcie Go dźwiękiem puzonów; chwalcie Go na harfie i na lutni!
PsCylk	Chwalcie Go głosem trąb, chwalcie Go na lutni i cytrze.
PsKrusz	Chwalcie Go na głośnych trąbach, chwalcie Go na lutni i na harfie!
PsAszk	Wielbcie Go dęciem puzonu, wielbcie Go na lutni i harfie!
PsSzer	Chwalcie Go na głośnych trąbach, chwalcie Go na harfie i cytrze!
Tys1	Chwalcie Go dźwiękiem trąby, chwalcie na harfie i cytrze.
Tys5	Chwalcie Go dźwiękiem rogu, chwalcie Go na harfie i cytrze!
Bryt	Chwalcie go na głośnych trąbach, Chwalcie go na harfie i cytrze!
Pozn	Chwalcie Go głosem trąby, chwalcie Go na harfie i cytrze.
WarPra	Wychwalajcie Go przy dźwiękach rogu, wychwalajcie Go na harfie i cytrze!
STB	Chwalcie Go głosem trąb, chwalcie Go na lutni i na cytrze.
EIB	Chwalcie Go dźwiękiem rogu, Chwalcie na harfie i cytrze!

Ps 150,4

PsFlor	Chwalcie ji w bęb❬ni❭e i w gęślich, chwalcie ji w strunach i w organiech!
PsPul	Chwalcie ji w bębnie i w korze, chwalcie ji w strunach i w organiech!
Wuj1923	Chwalcie go na bębnie i na piszczałce: chwalcie go na stronach i na organiech.
Gda1881	Chwalcie go na bębnie, i na piszczałce; chwalcie go stronach i na organach.
Gda2017	Chwalcie go bębnem i tańcem; chwalcie go na strunach i na fletach.
PsBycz	Chwalcie-Go, na-bębenku, i-flecie; wychwalajcie-Go, na-strunach, i-organach.
Goet	Chwalcie Go tamburinem i z pląsaniem; chwalcie Go grą na strunach i fletach!
PsCylk	Chwalcie go bębnem i fletem, chwalcie Go na skrzypcach i piszczałkach.
PsKrusz	Chwalcie Go na bębnie i na piszczałce, chwalcie Go na strunach i na organach!
PsAszk	Wielbcie Go na bębnach i w kręgu tanecznym, wielbcie Go na strunach i fujarze.
PsSzer	Chwalcie Go bębnem i pląsami, chwalcie Go na strunach i na flecie!
Tys1	Chwalcie Go bębnem i tańcem, chwalcie na strunach i flecie.
Tys5	Chwalcie Go bębnem i tańcem, chwalcie Go na strunach i flecie!
Bryt	Chwalcie go bębnem i pląsaniem, Chwalcie go na strunach i na flecie!
Pozn	Chwalcie Go przy bębnach i tańcach, na instrumentach strunowych i na flecie.
WarPra	Wychwalajcie Go na bębnie wśród tańców, wychwalajcie Go na flecie i strunach!
STB	Chwalcie Go bębnem i fletem, chwalcie Go na skrzypcach i piszczałkach.
EIB	Chwalcie Go tamburynem i tańcem, Chwalcie na strunach i flecie!

Ps 150,5

PsFlor	(150:5a) Chwalcie ji we zwonkach dobrze wz❬ni❭ących, chwalcie ji we zwonkoch wiesiela {albo radostnych}!
PsPul	(150:5a) Chwalcie ji w zwonkoch dobrze brzniących, chwalcie ji we zwonkoch wiesiela!
Wuj1923	(150:5a) Chwalcie go na cymbalech głośnych: chwalcie go na cymbalech krzykliwych.
Gda1881	Chwalcie go na cymbałach głośnych; chwalcie go cymbałach krzykliwych.
Gda2017	Chwalcie go na głośnych cymbałach; chwalcie go na cymbałach brzęczących.
PsBycz	Chwalcie-Go, na-cymbałach głośnych; wychwalajcie-Go, na-cymbałach dźwięcznych.
Goet	Chwalcie Go na dźwięcznych cymbałach; chwalcie Go na brzmiących cymbałach!
PsCylk	Chwalcie Go na cymbałach głośnych, chwalcie Go na cymbałach brzmiących.
PsKrusz	Chwalcie Go na cymbałach głośnych, chwalcie Go na cymbałach krzykliwych!
PsAszk	Wielbcie Go na cichych sprzętach śpiewackich, wielbcie Go sprzętami dźwięcznej pobudki!
PsSzer	Chwalcie Go na cymbałach dźwięcznych, chwalcie Go na cymbałach głośnych!
Tys1	Chwalcie Go na dźwięcznych cymbałach, chwalcie na cymbałach brzęczących:
Tys5	Chwalcie Go na dźwięcznych cymbałach, chwalcie Go na cymbałach brzęczących.
Bryt	Chwalcie go na cymbałach dźwięcznych, Chwalcie go na cymbałach głośnych!
Pozn	Chwalcie Go na dźwięcznych cymbałach, chwalcie Go na cymbałach donośnych.
WarPra	Wychwalajcie Go przy dźwięku cymbałów, wychwalajcie Go na cymbałach brzęczących!
STB	Chwalcie Go na głośnych cymbałach, chwalcie Go na dźwięcznych cymbałach.
EIB	Chwalcie Go na cymbałach prowadzących, Chwalcie na cymbałach donośnych!

Ps 150,6

PsFlor	(150:5b) Wsz❬e❭lki duch chwal Gospodna.
PsPul	(150:5b) Wszeliki duch chwali Gospodna. Tu sie dokonał żołtarz wszytek.
Wuj1923	(150:5b) Wszelki duch niechaj Pana chwali. Alleluja.
Gda1881	Niech wszelki duch chwali Pana! Halleluja.
Gda2017	Niech wszystko, co oddycha, chwali PANA. Alleluja.
PsBycz	Wszystko, co-duchem tchnie, niech-chwali Pana. Halelu-Ja (Chwalcie Pana).
Goet	Wszystko, co tchnienie ma, niech chwali Pana! Alleluja!
PsCylk	Wszelki duch niech chwali Pana. - Halleluja.
PsKrusz	Wszelki duch niechaj chwali Pana! Alleluja!
PsAszk	Wszystka dusza uwielbiać będzie Pana jestestwa! Hallelujah!
PsSzer	Wszelki duch niechaj chwali Pana! Alleluja.
Tys1	Niech chwali Pana wszystko, co żyje! Alleluja.
Tys5	Wszystko, co żyje, niech chwali Pana! Alleluja.
Bryt	Niech wszystko, co żyje, chwali Pana! Alleluja.
Pozn	Wszystko, co oddycha, niechaj wysławia Jahwe! Alleluja.
WarPra	Wszystko, co żyje, niech sławi Pana! Alleluja!
STB	Wszelki duch niechaj chwali WIEKUISTEGO. HALLELUJA!
EIB	Niech wszystko, w czym jest tchnienie, pulsuje uwielbieniem PANA! Alleluja!

Psałterze Polskie