ORTODOKSJA
 

ORTODOKSJA Chrześcijańska jest to doktryna ortodoksyjnej (gr. ὀρθόδοξος – prawdziwie, prawidłowo wierzący) Cerkwi (Kościoła) chrześcijańskiej, sama w sobie oznacza ścisłą wierność tejże doktrynie, dogmatowi, zwłaszcza religijnemu. Oznacza ona rygorystyczne przestrzeganie nauki Ewangelii i Świętych Ojców, oraz kodeksu zasad jak i Tradycji. Przyjęło się to określenie używać w odniesieniu do wschodniobizantyjskiego chrześcijaństwa, zarówno we wschodniej, jak i w zachodniej części cesarstwa rzymskiego już od II w. n.e.

 

Oznacza ono prawdziwą wiarę. Wedle etymologii tego słowa osoby określane takim mianem służą SŁUSZNEJ CHWALE I SŁAWIE. „Orthos” (gr. ὀρθός) znaczy nie mniej nie więcej tyle co SŁUSZNY, a „Doksa” (gr. δόξα) znaczy CHWAŁA lub SŁAWA. Ortodoksja to przeciwieństwo heterodoksji, krócej określanej jako herezja (gr. ἕτερος i δόξα, – nieprawowierność; uznawanie odmiennych poglądów, dogmatów). Tak więc w ścisłym znaczeniu ortodoksem będzie ten, kto zachowuje uznany kanon wiary, nie-heretyk.

 

Natomiast w bardziej obiegowym rozumieniu zapewne ortodoksja będzie przeciwstawiana modnej dzisiaj postawie ludzi, którzy do religii mają dość luźny stosunek, nawet jeśli w herezje w formalnym znaczeniu nie popadają, jednak niebezpiecznie balansują na jej krawędzi.

В поисках православия (1981) Иеромонах Серафим (Роуз)