Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Pierwsza Księga Samuela
CZĘŚĆ I (1,1-7,17)SAMUELI. Narodzenie Samuela; jego powołanie.(1,1-3,21) NARODZENIE SAMUELA (1,1-20). Elkana, jego pielgrzymki do świątyni w Silo (1-3); stosunek jego do dwu jego żon, miłość Anny, która była niepłodną (4-8). Modlitwa Anny (9-11); cierpkie uwagi kapłana Helego (12-14); spokojna odpowiedź Anny, błogosławieństwo Helego (15-18). Powrót do Ramata (19). Narodzenie Samuela (20).
11 Był pewien mąż z Ramataim Sofim, z gór Efraim, a imię jego Elkana, syn Jerohama, syna Eliu, syna Tohu, syna Sufa, Efratejczyk.2 I miał dwie żony, imię jednej Anna, a imię drugiej Fenenna. I miała Fenenna synów, ale Anna nie miała dziatek.3 I chodził ów mąż z miasta swego w dni ustanowione, aby oddawać pokłon i ofiarować Panu zastępów w Silo. A byli tam dwaj synowie Helego, Ofni i Finees, kapłani Pańscy.4 Przyszedł tedy dzień, i ofiarował Elkana, i dał Fenennie, żonie swej, i wszystkim synom jej i córkom części,5 a Annie dał część jedną smutny, bo Annę miłował; ale Pan zamknął żywot jej.6 Trapiła ją też przeciwniczka jej i bardzo frasowała, tak dalece, że urągała, iż Pan zamknął żywot jej.7 I tak czynił na każdy rok, kiedy za nadejściem czasu chodzili do kościoła Pańskiego; i tak ją drażniła, a ona płakała i nie jadła.8 Rzekł jej tedy Elkana, mąż jej: “Anno, czemu płaczesz? i dlaczego nie jesz? a czemu się frasuje serce twoje? Czym ja nie lepszy tobie, niźli dziesięciu synów?”9 I wstała Anna najadłszy się i napiwszy w Silo. A gdy Heli kapłan siedział na stołku przed drzwiami kościoła Pańskiego,10 Anna, będąc gorzkiego serca, modliła się do Pana płacząc rzewnie,11 i uczyniła ślub mówiąc: “Panie zastępów, jeśli wejrzawszy wejrzysz na utrapienie służebnicy twojej i wspomnisz na mnie, a nie zapomnisz służebnicy twojej, i dasz słudze twojej płeć męską, dam go Panu przez wszystkie dni żywota jego, a brzytwa nie postoi na głowie jego.”12 I stało się, gdy ona przedłużała modlitwy przed Panem, że Heli przypatrywał się ustom jej.13 Ale Anna mówiła w sercu swoim i tylko usta jej się ruszały, ale głosu zgoła słychać nie było. Mniemał tedy Heli, że była pijana, i rzekł jej:14 “Dokądże pijana będziesz? Wytrzeźwij trochę od wina, którym się upiłaś!”15 Odpowiedziała Anna: “Nie, panie mój, bom ja jest niewiasta bardzo nieszczęśliwa, a wina i żadnej rzeczy, która upoić może, nie piłam, alem wylała duszę moją przed oczyma Pańskimi.16 Nie rozumiej o słudze twojej, jak o jednej z córek Beliala, bo z wielkości boleści i z frasunku mego mówiłam aż dotąd.”17 Rzekł tedy Heli: “Idź w pokoju, a Bóg Izraela niech ci spełni prośbę twoją, którąś do niego zanosiła.”18 A ona rzekła: “Oby znalazła służebnica twoja łaskę w oczach twoich!” I poszła niewiasta w drogę swoją, i jadła, a twarz jej już się więcej nie odmieniała.19 I wstali rano, i pokłonili się przed Panem, i wrócili się, i przyszli do domu swego do Ramata. I poznał Elkana Annę, żonę swoją, i wspomniał na nią Pan.20 I stało się po obrocie dni, poczęła Anna i porodziła syna, i nazwała imię jego Samuel, przeto iż go od Pana żądała. OFIAROWANIE SAMUELA BOGU (1,21-2,11). Nowa pielgrzymka Elkany (21-23). Pielgrzymka Anny po odłączeniu dziecięcia (24-25); ofiaruje je Jahwie na służbę (26-28). Pieśń Anny: Radość wdzięczności (2,1); wielkość Jahwy (2); jego zachowanie się wobec potężnych i wobec pokornych (3-8); on powala bezbożnych (9-10a); nadzieja mesjańska (10b). Powrót do Ramata; Samuel pozostaje w świątyni (11).21 I poszedł mąż jej Elkana i wszystek dom jego, aby złożyć Panu ofiarę uroczystą i ślub swój;22 lecz Anna nie poszła, bo powiedziała mężowi swemu: “Nie pójdę, aż będzie odstawione dziecię, i zawiodę je, żeby się ukazało przed obliczem Pańskim i zostało tam na zawsze.”23 I rzekł jej Elkana, mąż jej: “Czyń, co ci się zda dobrym, i zostań, aż je odstawisz; a proszę Pana, aby wypełnił słowo swoje.” A tak została niewiasta i karmiła piersiami syna swego; aż go odsadziła od mleka.24 – I przywiodła go z sobą, gdy go odstawiła, z trzema cielcami i z trzema korcami mąki i z garncem wina, i przywiodła go do domu Pańskiego do Silo. A było dziecię jeszcze malutkie.25 I ofiarowali cielca, i przywiedli dziecię do Helego.26 I rzekła Anna: “Proszę, mój panie, żyje dusza twoja, panie! Jam-ci to owa niewiasta, która stałam tu przed tobą modląc się do Pana.27 O to dziecię prosiłam, i spełnił mi Pan prośbę moją, którą do niego zanosiłam.28 Przeto i ja użyczyłam go Panu na wszystkie dni, przez które będzie użyczony Panu.” I pokłonili się tam Panu. – A Anna modliła się i rzekła:
21 “Rozradowało się serce moje w Panu, i podniósł się róg mój w Bogu moim; rozszerzyły się usta moje nad nieprzyjacioły mymi, bom się uweseliła w zbawieniu twoim.2 Nie masz świętego, jak jest Pan; bo nie masz innego oprócz ciebie, i nie masz mocnego, jak Bóg nasz.3 Przestańcie mówić wyniosłe rzeczy chlubiąc się; niech odstąpią od ust waszych mowy stare, albowiem Bogiem umiejętności jest Pan i jemu gotują się myśli.4 Łuk mocarzów zwyciężony jest, a niemocni są mocą przepasani.5 Ci co pierwej byli syci, za chleb się wynajęli, a głodni są nasyceni, aż niepłodna porodziła wielu, a która miała wielu synów, omdlała.6 Pan uśmierca i ożywia, doprowadza do otchłani i odwodzi.7 Pan ubiogim czyni i wzbogaca, poniża i podwyższa.8 Wzbudza z prochu nędzarza, a z gnoju podnosi ubogiego, aby siedział z książęty i stolicę chwały dzierżył; albowiem Pańskie są zawiasy ziemi i na nich świat założył.9 Nogi świętych swoich zachowa, a bezbożnicy umilkną w ciemnościach; bo nie w sile swojej będzie się wzmacniał mąż.10 Pana bać się będą przeciwnicy jego i nad nimi będzie grzmiał w niebie; Pan będzie sądził granice ziemi i da panowanie królowi swemu i wywyższy róg Chrystusa swojego.”11 I odszedł Elkana do Ramata, do domu swego, a dziecię służyło przed oczyma Pana, przed obliczem Helego kapłana. SYNOWIE HELEGO (2,12-36). Ich zepsucie (12), przewinienia przy składaniu ofiar (13-17). Samuel w świątyni (18-19). Annie rodzą się inne dzieci (20-21). Heli daremnie napomina swych synów (22-26). Pewien mąż Boży karci Helego z powodu grzechów jego synów (27-29), zapowiada upadek jego rodu (30-33), śmierć obu synów w jednym dniu (34) i wzbudzenie kapłana wiernego (35-36).12 Lecz synowie Helego, synowie Beliala,13 nie uznali Pana ani obowiązku kapłańskiego wobec ludu; ale ktokolwiek składał ofiarę, przychodził sługa kapłański, gdy warzyło się mięso, mając widełki o trzech zębach w ręce swojej,14 i wpuszczał je w kocioł, albo w kociołek, albo w garniec, albo w panewkę, i wszystko, co widełkami podniósł, brał sobie kapłan. Tak czynili wszystkiemu Izraelowi, przychodzącym do Silo.15 Także zanim łój palono, przychodził sługa kapłański i mawiał ofiarującemu: “Daj mi mięsa, żebym uwarzył kapłanowi, bo nie wezmę od ciebie mięsa warzonego, ale surowe!”16 I mówił mu ofiarujący: “Niechaj pierwej spalą łój według zwyczaju dzisiaj, a weź sobie, czegokolwiek pragnie dusza twoja.” A on odpowiadając mówił mu: “Żadną miarą, teraz bowiem dasz, inaczej gwałtem wezmę!”17 I był grzech bardzo wielki młodzieńców przed Panem, gdyż odwodzili ludzi od ofiary Pańskiej.18 A Samuel posługiwał przed obliczem Pana, chłopiątko przepasane efodem lnianym.19 A matka jego robiła mu małą sukienkę, którą przynosiła pewnych dni, gdy przychodziła z mężem swoim, aby złożyć ofiarę uroczystą.20 I błogosławił Heli Elkanie i żonie jego, i rzekł mu: “Niech ci odda Pan potomstwo z tej niewiasty za daninę, której użyczyłeś Panu!” I odeszli na miejsce swoje.21 Potem nawiedził Pan Annę, i poczęła i porodziła trzech synów i dwie córki; a Samuel chłopiątko wsławił się u Pana.22 Ale Heli był bardzo stary i słyszał wszystko, co czynili synowie jego wszystkiemu Izraelowi i jak sypiali z niewiastami, które służbę pełniły u drzwi przybytku, i rzekł im:23 “Czemu czynicie takie rzeczy, rzeczy bardzo złe, które ja słyszę od wszystkiego ludu?24 Nie czyńcie, synowie moi, bo to nie dobra sława, którą ja słyszę, że przywodzicie lud Pański do przestępstwa.25 Jeśli zgrzeszy mąż przeciw mężowi, może Bóg dać się mu ubłagać; ale jeśli mąż zgrzeszy przeciw Panu, kto się zań będzie modlił?” I nie słuchali głosu ojca swego, bo ich Pan chciał zabić.26 Lecz młodzieniaszek Samuel postępował i rósł, i podobał się tak Panu jak i ludziom.27 I przyszedł mąż Boży do Helego i rzekł do niego: “To mówi Pan: Czym się nie jawnie objawił domowi ojca twego, gdy byli w Egipcie w domu Faraonowym?28 I obrałem go sobie ze wszystkich pokoleń Izraelowych na kapłana, żeby wstępował do ołtarza mego i aby mi zapalał kadzidło, i nosił efod przede mną; i dałem domowi ojca twego wszystkie ofiary synów Izraelowych.29 Czemużeście nogą odepchnęli ofiary moje i dary moje, o których rozkazałem, aby ofiarowane były w kościele? i czemuś więcej uczcił synów swoich niźli mnie, tak iż jedliście pierwociny wszystkich ofiar ludu mojego izraelskiego?30 Przeto mówi Pan, Bóg Izraelów: Mówiąc rzekłem, żeby dom twój i dom ojca twego służył przed oczyma moimi aż na wieki. Ale teraz mówi Pan: Niech to daleko będzie ode mnie, ale ktokolwiek mię wielbić będzie, uwielbię go, a którzy mną gardzą, bez czci będą.31 Oto przychodzą dni, i odetnę ramię twoje i ramię domu ojca twego, iż nie będzie starca w domu twoim.32 A będziesz patrzeć na przeciwnika twego w kościele, we wszystkim szczęściu Izraelowym; i nie będzie starca w domu twoim po wszystkie dni.33 Wszakże nie wykorzenię do końca męża z ciebie od ołtarza mego, ale aby ustały oczy twoje i schła dusza twoja; a wielka część domu twego zemrze, gdy do lat męskich przyjdzie.34 A to ci będzie na znak, co przyjdzie na dwu synów twoich, Ofni i Fineesa: dnia jednego obydwaj umrą.35 I wzbudzę sobie kapłana wiernego, który według serca mego i wedle duszy mojej czynić będzie i zbuduję mu dom wierny, i będzie chodził przed pomazańcem moim po wszystkie dni.36 A przyjdzie do tego, że ktokolwiek pozostanie w domu twym, przyjdzie, aby się zań modlono i żeby ofiarować pieniądz srebrny i bochenek chleba, i rzec: Przypuść mię, proszę, do jednej części kapłańskiej, abym spożył kawałek chleba.” POWOŁANIE SAMUELA (3,1-21). Bóg woła Samuela po raz pierwszy (1-5), po raz drugi (6-9), po raz trzeci i zapowiada Samuelowi odrzucenie domu Helego (10-14). Heli każe sobie powtórzyć słowa Boże (15-18). Samuel prorokiem Bożym, uznanym przez całego Izraela (19-21).
31 Lecz młodzieniaszek Samuel służył Panu przed Helim, a słowo Pańskie było drogie w owe dni, nie było widzenia jawnego.2 Stało się tedy dnia jednego, Heli leżał na miejscu swoim, a oczy jego zaćmiły się były i nie mógł widzieć;3 zanim lampa Boża zgasła, Samuel spał w kościele Pańskim, gdzie była skrzynia Boża.4 I zawołał Pan Samuela, a on odpowiadając rzekł: “Otom ja!”5 I pobiegł do Helego, i rzekł: “Otom ja, boś mię wołał!” On rzekł: “Nie wołałem, wróć się, a śpij!” I poszedł, a spał.6 I zawołał Pan znowu Samuela, a Samuel wstawszy poszedł do Helego i rzekł: “Otom ja, boś mię wołał!” On odpowiedział: “Nie wołałem cię, synu mój, wróć się, a śpij!”7 A Samuel jeszcze nie znał Pana ani mu była objawiona mowa Pańska.8 I zawołał Pan Samuela jeszcze trzeci raz. A on wstawszy poszedł do Helego, i rzekł:9 “Otom ja, boś mię wołał!” Dorozumiał się tedy Heli, iż Pan wołał młodzieńca, i rzekł do Samuela: “Idź i śpij, a jeśli cię potem zawoła, rzeczesz: Mów, Panie, bo słucha sługa twój!” I poszedł Samuel i spał na miejscu swoim.10 I przyszedł Pan, i stanął, i zawołał jak był wołał dwa razy: “Samuelu, Samuelu!” I rzekł Samuel: “Mów Panie, bo słucha sługa twój!”11 I rzekł Pan do Samuela: “Oto ja czynię słowo w Izraelu, a ktokolwiek je usłyszy, zadzwoni mu w obu uszach.12 Dnia owego wzbudzę przeciw Helemu wszystko, com mówił na dom jego; pocznę i wykonam.13 Bom mu zapowiedział, że będę sądził dom jego na wieki dla nieprawości, ponieważ wiedział, że nieprzystojnie czynili synowie jego, a nie karał ich.14 I dlatego przysiągłem domowi Helego, że nie będzie odpokutowana nieprawość domu jego ofiarami i darami aż na wieki.”15 – I spał Samuel aż do rana i otworzył drzwi domu Pańskiego. A Samuel bał się oznajmić widzenia Helemu.16 Wezwał tedy Heli Samuela i rzekł: “Samuelu, synu mój!” A on odpowiadając rzekł: “Otom ja!”17 I zapytał go: “Co to są za słowa, które mówił Pan do ciebie? Proszę cię, nie taj przede mną! To niechaj ci Bóg uczyni i to niech przyczyni, jeśli zataisz przede mną słowo ze wszystkiego, co ci rzeczono!”18 Oznajmił mu tedy Samuel wszystkie mowy i nie zataił przed nim. A on odpowiedział: “Pan to jest; co dobre jest w oczach jego, niechaj czyni!”19 Ale Samuel rósł, a Pan był z nim i nie upadło żadne słowo jego na ziemię.20 I poznał wszystek Izrael od Dan aż do Bersabee, że Samuel był wiernym prorokiem Pańskim.21 I dalej ukazywał się Pan w Silo; bo się był objawił Pan Samuelowi w Silo według słowa Pańskiego. I ziściła się mowa Samuela wszystkiemu Izraelowi.II. Izrael i Filistyni. (4,1-7,17) FILISTYNI ZADAJĄ KLĘSKĘ IZRAELITOM I UPROWADZAJĄ ARKĘ (4,1-11). Izraelici, pokonani w Afek (1-2), sprowadzają do obozu arkę (3-4), ich radość, a niepokój Filistynów (5-9). Nowa klęska Izraelitów i uprowadzenie arki (10-11).
41 I stało się w owe dni, że się zebrali Filistyni na wojnę, i wyszedł Izrael przeciwko Filistynom na bitwę i położył się obozem u Kamienia Pomocy. A Filistyni przyciągnęli do Afek i ustawili wojsko przeciw Izraelowi.2 A Izrael potkawszy się począł uciekać przed Filistynami i pobito w owym spotkaniu wszędzie po polach około czterech tysięcy mężów.3 I wrócił się lud do obozu i rzekli starsi z Izraela: “Czemu nas dziś Pan poraził przed Filistynami? Przynieśmy do siebie z Silo skrzynię przymierza Pańskiego i niech przyjdzie między nas, żeby nas wybawić z ręki nieprzyjaciół naszych.”4 Posłał tedy lud do Silo i wzięli stamtąd skrzynię przymierza Pana zastępów, siedzącego na cherubinach; a byli dwaj synowie Helego ze skrzynią przymierza Bożego, Ofni i Finees.5 A gdy przyszła skrzynia przymierza Pańskiego do obozu, krzyczał wszystek Izrael głosem wielkim i rozlegało się po ziemi.6 I usłyszeli Filistyni głos wołania, i rzekli: “Co to za głos krzyku wielkiego w obozie hebrajskim?” I dowiedzieli się, że skrzynia Pańska przyszła do obozu.7 I zlękli się Filistyni mówiąc: “Przyszedł Bóg do obozu.”8 I wzdychali mówiąc: “Biada nam, bo nie była taka radość wczoraj i dziś trzeci dzień. Biada nam! Kto nas wybawi z ręki tych bogów wysokich? Ci to są bogowie, którzy porazili Egipt wszelką plagą na puszczy.9 Umacniajcie się i bądźcie mężni, Filistyni, abyście nie służyli Hebrajczykom, jak i oni wam służyli.10 Umacniajcie się i walczcie!” Stoczyli tedy bitwę Filistyni, i pobity został Izrael, i uciekł każdy do namiotu swego; i była porażka bardzo wielka, i poległo z Izraela trzydzieści tysięcy pieszych.11 I skrzynię Bożą wzięto, i dwaj synowie Helego, Ofni i Finees stracili życie. ŚMIERĆ HELEGO (4,12-22). Beniaminita z pola bitwy w Silo (12-13); zwiastuje Helemu klęskę i śmierć dwu jego synów (14-17); śmierć Helego (18). Narodzenie Ichaboda, wnuka Helego (19-22).12 A mąż z Beniamina biegnąc przybył w ów dzień od wojska do Silo z rozdartą szatą i z głową prochem posypaną.13 A gdy on przyszedł, Heli siedział na stołku, patrząc ku drodze, bo się serce jego lękało o skrzynię Bożą. A ów mąż, skoro wszedł, powiedział miastu, i zapłakało wszystko miasto.14 I usłyszał Heli głos wołania, i rzekł: “Co to za głos tego zamieszania?” A on pospieszył się i przyszedł, i oznajmił Helemu.15 Lecz Heli miał już dziewięćdziesiąt i osiem lat, i oczy jego zaćmiły się były, i nie mógł dojrzeć.16 I rzekł do Helego: “Jam jest, którym przyszedł z bitwy, i ja, którym dziś uciekł z wojska.” A on mu rzekł: “Cóż się stało, synu mój?”17 Odpowiadając ów, który oznajmiał, rzekł: “Uciekł Izrael przed Filistynami i stała się wielka klęska wśród ludu; nadto i dwaj synowie twoi zginęli, Ofni i Finees, i skrzynia Boża uprowadzona została.”18 A gdy on wymienił skrzynię Bożą, spadł ze stołka w tył u drzwi, i złamawszy szyję umarł, bo był człowiek stary i leciwy. A sądził on Izrael czterdzieści lat.19 – A synowa jego, żona Fineesa, była brzemienna i bliska porodzenia; a usłyszawszy nowinę, że uprowadzona została skrzynia Boża i że umarł teść jej i mąż jej, nachyliła się i porodziła, bo przypadły na nią nagłe bóle.20 A w samej chwili śmierci jej rzekły te, które stały koło niej: “Nie bój się, boś urodziła syna.” A ona nie odpowiedziała im ani nie zwróciła uwagi.21 I nazwała dziecię Ichabod mówiąc: “Odjęta jest chwała od Izraela,” bo uprowadzona jest skrzynia Boża, oraz ze względu na teścia swego i na męża swego;22 i rzekła: “Odjęta jest chwała od Izraela, dlatego że uprowadzona została skrzynia Boża.” ARKA U FILISTYNÓW (5,1-12). W świątyni Dagona w Azocie (1-5). Bóg karze Azotczyków (6). W Get (7-9). W Akkaronie (10-12).
51 Lecz Filistyni wzięli skrzynię Bożą i zanieśli ją od Kamienia Pomocy do Azotu.2 I wzięli Filistyni skrzynię Bożą, i wnieśli ją do świątyni Dagona, i postawili ją obok Dagona.3 A gdy nazajutrz o świtaniu wstali Azotczycy, oto Dagon leżał twarzą na ziemi przed skrzynią Pańską; i podnieśli Dagona, i postawili go z powrotem na miejscu jego.4 I znowu nazajutrz rano wstawszy znaleźli Dagona leżącego twarzą swą na ziemi przed skrzynią Pańską, a głowa Dagona i obie dłonie rąk jego ucięte, były na progu,5 sam tylko tułów Dagona został i był na swym miejscu. Dla tej przyczyny kapłani Dagona, i wszyscy, którzy wchodzą do świątyni jego, nie wstępują na próg Dagona w Azocie aż do dnia dzisiejszego.6 Lecz ręka Pańska zaciężyła nad Azotczykami i wygubił ich, i zaraził na tajemnym tylnym miejscu Azot i granice jego. I wykipiały wsi i pola pośród owej krainy, i narodziły się myszy, i stało się zamieszanie śmierci wielkiej w mieście.7 – A widząc mężowie Azotczycy taką plagę rzekli: “Niech nie mieszka u nas skrzynia Boga izraelskiego, bo twarda jest ręka jego nad nami i nad Dagonem, bogiem naszym.”8 A posławszy zebrali wszystkich książąt filistyńskich do siebie i rzekli: “Co mamy czynić ze skrzynią Boga Izraelowego?” I odpowiedzieli Getejczycy: “Niech obwożą wkoło skrzynię Boga izraelskiego.” I obwozili wkoło skrzynię Boga izraelskiego.9 A gdy ją oni obwozili, dotykała ręka Pańska każde miasto porażką bardzo wielką i zarażała mężów każdego miasta, od małego aż do wielkiego, i wychodziły i gniły tylne jelita ich. I naradzili się Getejczycy, i poczynili sobie siedzenia skórzane.10 – Posłali tedy skrzynię Bożą do Akkaronu. A gdy przyszła skrzynia Boża do Akkaronu, zawołali Akkarończycy, mówiąc: “Przywieźli do nas skrzynię Boga izraelskiego, aby nas pobiła i lud nasz.”11 Posłali tedy i zebrali wszystkich książąt filistyńskich, a ci rzekli: “Puśćcie skrzynię Boga Izraelowego i niech się wróci na miejsce swoje, a niechaj nas nie zabija z ludem naszym.”12 Bo był strach śmierci w każdym mieście i bardzo ciężka ręka Boża. Mężowie też, którzy nie pomarli, zarażeni bywali na tajemnym tylnym miejscu; i wstępował krzyk każdego miasta do nieba. POWRÓT ARKI DO IZRAELITÓW (6,1-7,1). Kapłani i wieszczkowie każą odesłać Arkę z darami przebłagalnymi (6,1-6). Arka na nowym wozie (7-9) przywieziona do Betsames (10-12) i przyjęta przez Betsamitów (13-16). Dary Filistynów (17-18). Ukaranie ciekawości Betsamitów (19). W Kariatiarim (6,20-7,1).
61 Była tedy skrzynia Pańska w ziemi filistyńskiej siedem miesięcy.2 I przyzwali Filistyni kapłanów i wieszczków mówiąc: “Co uczynimy ze skrzynią Pańską? Ukażcie nam, jak odesłać ją mamy na miejsce jej.” Oni powiedzieli:3 “Jeśli odsyłacie skrzynię Boga Izraelowego, nie odsyłajcież jej próżnej, ale coście winni, oddajcie jej za grzech, a wtedy będziecie uzdrowieni i dowiecie się, dlaczego nie odstępuje ręka jego od was.”4 A oni rzekli: “A cóż jest, co jej za występek oddać mamy?” I odpowiedzieli oni:5 “Według liczby powiatów filistyńskich, pięć zadnic złotych sprawicie i pięć myszy złotych, bo jedna plaga była na was wszystkich i na książętach waszych. I uczynicie podobizny zadnic waszych i podobizny myszy, które zniszczyły ziemię waszą, i dacie Bogu Izraelowemu chwałę, a może odejmie rękę swoją od was i od bogów waszych, i od ziemi waszej.6 Czemu obciążacie serca wasze, jak obciążył Egipt i Faraon serce swoje? Czy nie wypuścił ich potem dopiero, gdy został ukarany, i wyszli?7 Teraz tedy pochwyćcie i uczyńcie wóz jeden nowy i dwie krowy ocielone, na które nie kładziono jarzma, zaprzężcie do wozu, a cielęta ich pozawierajcie w domu.8 I weźmiecie skrzynię Pańską, i wstawicie na wóz, i sztuki złote, któreście mu oddali za grzech, włożycie do skrzynki z boku jej, a puśćcie ją,9 żeby poszła. I będziecie patrzeć: jeśli drogą granic swych pójdzie ku Betsames, on nam to wielkie zło uczynił; lecz jeśli nie, poznamy, że nie jego ręka dotknęła nas, ale się przypadkiem stało.”10 Uczynili tedy w ten sposób, i wziąwszy dwie krowy, które karmiły cielęta, zaprzęgli je do wozu, a cielęta ich zamknęli w domu.11 I postawili skrzynię Bożą na wozie i skrzynkę, która mieściła w sobie myszy złote i podobizny zadnic.12 A krowy szły prosto drogą, która wiedzie do Betsames, i szły jedną drogą krocząc i rycząc, i nie zboczyły ani na prawo, ani na lewo; lecz i książęta filistyńscy szli za nimi aż do granic Betsames.13 A Betsamici żęli pszenicę na dolinie; a podniósłszy oczy swe ujrzeli skrzynię i uradowali się, gdy ujrzeli.14 A wóz przyszedł na pole Jozuego Betsamity i tam stanął. A był tam kamień wielki; i zrąbali drwa wozu i włożyli krowy na nie na całopalenie Panu.15 Lewici zaś znieśli skrzynię Bożą i skrzynkę, która była przy niej, a były w niej sztuki złote, i postawili na kamieniu wielkim. A mężowie Betsamici ofiarowali całopalenie i złożyli ofiary Panu dnia owego.16 A pięciu książąt filistyńskich patrzyło, i wrócili się do Akkaronu tego dnia.17 Te są zadnice złote, które oddali Filistyni za grzech Panu: Azot jedną, Gaza jedną, Askalon jedną, Get jedną, Akkaron jedną;18 i myszy złote według liczby miast filistyńskich pięciu powiatów, od miasta murowanego aż do wsi, która bez muru była i aż do Abel wielkiego, na którym położyli skrzynię Pańską, która była aż do owego dnia na polu Jozuego Betsamity.19 A zabił Pan z mężów Betsamitów, dlatego, że widzieli skrzynię Pańską, i zabił z ludu siedemdziesięciu mężów i pięćdziesiąt tysięcy pospólstwa, i płakał lud, dlatego że Pan poraził pospólstwo porażką wielką.20 I rzekli mężowie Betsamici: “Któż będzie mógł się ostać przed oczyma Pana, Boga świętego tego?21 I do kogoż pójdzie od nas?” I wyprawili posłów do mieszkańców Kariatiarim mówiąc: “Odprowadzili Filistyni skrzynię Pańską; zstąpcie a odwieźcie ją do siebie.”
71 Przyszli tedy mężowie Kariatiarim i odwieźli skrzynię Pańską, i wnieśli ją do domu Aminadaba w Gabaa, a Eleazara, syna jego, poświęcili, aby strzegł skrzyni Pańskiej. PORAŻKA FILISTYNÓW (7,2-14). Samuel wzywa Izraelitów do pokuty (2-4). Lud zbiera się w Masfat i pości (5-6). Filistyni zbliżają się (7); modlitwa a całopalenie Samuela (8-4); Bóg rozprasza Filistynów. Izraelici ich gonią (10-12); odwet (13-14).2 I stało się, że od dnia, w którym pozostała skrzynia Pańska w Kariatiarim, minęło dni wiele (bo już był rok dwudziesty), i odpoczął wszystek dom Izraelów za Panem.3 Rzekł tedy Samuel do wszystkiego domu Izraelowego mówiąc: “Jeśli ze wszystkiego serca waszego nawracacie się do Pana, wyrzućcież bogi cudze spośród was, Baalów i Astarty, a przygotujcie serca wasze Panu i służcie jemu samemu, a wyrwie was z ręki Filistynów!”4 Odrzucili tedy synowie Izraelowi Baalów i Astarty, i służyli Panu swemu.5 – I rzekł Samuel: “Zgromadźcie wszystkiego Izraela do Masfat, żebym się modlił za wami do Pana!”6 I zeszli się do Masfat, i czerpali wodę, i wylewali przed oczyma Pańskimi, i pościli dnia owego, i mówili tam: “Zgrzeszyliśmy Panu!” I sądził Samuel synów Izraelowych w Masfat.7 I usłyszeli Filistyni, że się zgromadzili synowie Izraelowi w Masfat, i przyjechali książęta filistyńscy do Izraela. Gdy to usłyszeli synowie Izraelowi, zdjął ich strach przed Filistynami.8 I rzekli do Samuela: “Nie przestawaj za nami wołać do Pana, Boga naszego, aby nas wybawił z ręki Filistynów!”9 I wziął Samuel jagnię ssące jedno, i ofiarował je na całopalenie zupełne Panu; i wołał Samuel do Pana za Izraelem, i wysłuchał go Pan.10 I stało się, gdy Samuel ofiarował całopalenie, że Filistyni spotkali się z Izraelem; i zagrzmiał Pan grzmotem wielkim dnia owego nad Filistynami, i przestraszył ich, i pobici zostali od Izraela.11 A wyszedłszy mężowie Izraelowi z Masfat, gonili Filistynów i bili ich aż do miejsca, które było pod Betchar.12 Wziął tedy Samuel kamień jeden i postawił go między Masfat a między Sen, i nadał owemu miejscu nazwę Kamień Pomocy, i rzekł: “Aż dotąd pomagał nam Pan.”13 I uniżeni zostali Filistyni, i nie przyjeżdżali już więcej w granice izraelskie. I była ręka Pańska nad Filistynami po wszystkie dni Samuelowe.14 I przywrócone zostały Izraelowi miasta, które wzięli Filistyni Izraelowi od Akkaronu aż do Get, i do granic ich; i wyswobodził Izraela z ręki Filistynów, i był pokój między Izraelem i Amorejczykami SĘDZIOWANIE SAMUELA (7,15-17).15 Sądził też Samuel Izraela po wszystkie dni żywota swego.16 I chodził na każdy rok, obchodząc Betel, Galgala i Masfat, i sądził Izraela na pomienionych miejscach.17 I wracał się do Ramata, bo tam był dom jego, i tam sądził Izraela; zbudował też tam ołtarz Panu.CZĘŚĆ 11 (8,1-15,35)SAMUEL I SAULI. Wybór Saula.(8,1-10,27)I. IZRAELICI ŻĄDAJĄ KRÓLA (8,1-22). Grzeszne postępowanie synów Samuela (1-3). Starsi Izraela proszą o króla (4-5). Samuel w imieniu Jahwy gani Izraelitów, ale przystaje na ich prośbę (6-9); przedkłada im ujemne strony królestwa (10-18). Lud się upiera (19-20); Bóg każe ich żądanie zaspokoić (21-22).
81 I stało się, gdy się zestarzał Samuel, ustanowił synów swych sędziami nad Izraelem.2 A imię syna jego pierworodnego było Joel, a imię wtórego Abia, sędziów w Bersabee.3 I nie chodzili synowie jego drogami jego, ale szli za łakomstwem, brali dary i prawo naruszali.4 Przeto zebrawszy się wszyscy starsi Izraelowi przyszli do Samuela do Ramata.5 I rzekli mu: “Otoś się ty zestarzał, a synowie twoi nie chodzą drogami twoimi; ustanów nam króla, aby nas sądził, jak i wszystkie narody mają!”6 – Nie podobała się ta mowa w oczach Samuela, przeto że mówili: “Daj nam króla, aby nas sądził.”7 I modlił się Samuel do Pana. I rzekł Pan do Samuela: “Słuchaj głosu ludu we wszystkim, co ci mówią, bo nie ciebie odrzucili, ale mnie, żebym nie królował nad nimi.8 Według wszystkich uczynków swych, których się dopuścili od dnia, któregom ich wywiódł z Egiptu, aż do dnia tego, jak mnie opuszczali i służyli bogom cudzym, tak i tobie czynią.9 Teraz tedy słuchaj głosu ich, wszelako ostrzeż ich i zapowiedz im prawo króla, który ma królować nad nimi.”10 – Rzekł tedy Samuel wszystkie słowa Pańskie do ludu, który go prosił o króla i rzekł:11 “Takie będzie prawo króla, który ma panować nad wami: Synów waszych brać będzie i postawi ich na wozach swych, i uczyni sobie jezdnych i biegających przed wozami jego,12 i poczyni sobie tysiączników i setników, i oraczów ról swoich, i żeńców zboża, i rzemieślników zbroi i wozów swoich.13 Córki też wasze uczyni sobie aptekarkami i kucharkami, i piekarkami.14 Pola też wasze i winnice i oliwnice co najlepsze weźmie, i rozda sługom swoim.15 Ale i ze zboża waszego, i z dochodów winnic dziesięcinę brać będzie, aby dać rzezańcom i służebnikom swoim.16 Sług także waszych i służebnice, i młodzieńców co lepszych, i osły brać będzie, i obróci na robotę swoją.17 Z trzód też waszych będzie brał dziesięcinę, a wy będziecie mu niewolnikami.18 I będziecie wołać w ów dzień przed obliczem króla waszego, któregoście sobie obrali, a nie usłucha was Pan dnia owego, gdyżeście prosili dla siebie o króla.”19 – A nie chciał lud usłuchać głosu Samuelowego, ale rzekli: “Żadną miarą, król bowiem będzie nad nami,20 a my też będziemy jak wszystkie narody i będzie nas król nasz sądził, i będzie wychodził przed nami, i będzie wiódł wojny nasze za nas!”21 I wysłuchał Samuel wszystkich słów ludu, i mówił je w uszy Pańskie.22 I rzekł Pan do Samuela: “Słuchaj głosu ich, a ustanów nad nimi króla.” I rzekł Samuel do mężów izraelskich: “Niech idzie każdy do miasta swego.” SAMUEL NAMASZCZA SAULA (9,1-10,16). Saul, syn Cisa (9,1-2), szukając oślic swego ojca (3-4), przybywa do miasta Samuela, by poradzić się widzącego (5-10), a wstępując, spotyka samego Samuela (11-14). Samuel, uprzedzony przez Boga (15-17), przyjmuje Saula, uspokaja go co do oślic (18-20a), zapowiada przyszłą chwałę (20b-21) i gości go na wyżynie (22-24). Nazajutrz Samuel namaszcza Saula (9,25-10,1), zapowiada mu, co go spotka w drodze (2-7), i naznaczywszy Galgala na miejsce spotkania puszcza go (18). W Gabaa Bożym wśród proroków (9-13). Spotkanie ze stryjem (14-16).
91 I był mąż z pokolenia Beniamina imieniem Cis, syn Abiela, syna Serora, syna Bechorata, syna Afii, syna męża Jemini, siłą potężny.2 I miał syna imieniem Saul, wybornego i dobrego, i nie było męża z synów Izraelowych lepszego nadeń; od ramienia i wyżej był wyższy niż wszystek lud.3 – A zginęły były oślice Cisa, ojca Saulowego, i rzekł Cis do Saula, syna swego: “Weź ze sobą jednego ze służebników, a wstawszy idź i szukaj oślic.”4 A gdy oni przeszli przez górę Efraim i przez ziemię Salisa, a nie znaleźli, przeszli też przez ziemię Salim, a nie było ich; i przez ziemię Jeminiego, a nie znaleźli.5 – A gdy przyszli do ziemi Suf, rzekł Saul do sługi, który był z nim: “Pójdź, a wróćmy się, by snadź ojciec mój nie zaniechał oślic, a o nas się nie frasował.”6 A ten mu rzekł: “Oto jest mąż Boży w tym mieście, człowiek znamienity; wszystko, co on mówi, bez wątpliwości się staje. Teraz tedy pójdźmy tam, a może nam powie o drodze naszej, dla której przyszliśmy.”7 I rzekł Saul do sługi swego: “Oto pójdziemy, ale cóż poniesiemy do męża Bożego? Chleba nie stało w torbach naszych, a podarku nie mamy, który byśmy dali człowiekowi Bożemu, ani czego innego.”8 Sługa znowu odpowiedział Saulowi i rzekł: “Oto się znalazła w ręce mojej czwarta część sykla srebrnego, dajmy człowiekowi Bożemu, aby nam oznajmił drogę naszą.”9 (Przedtem w Izraelu tak mawiał każdy, który szedł radzić się Boga: “Przyjdźcie, a pójdziemy do widzącego”; którego bowiem dziś prorokiem zowią, przedtem zwano widzącym).10 I rzekł Saul do sługi swego: “Bardzo dobra mowa twoja. Pójdź, idźmy!” – I poszli do miasta, w którym był mąż Boży.11 A gdy wstępowali na górę miasta, znaleźli dziewczęta, wychodzące na czerpanie wody, i rzekli im: “A jest tu widzący?”12 One odpowiadając rzekły im: “Tu jest, oto przed tobą, spiesz się teraz, bo dziś przyszedł do miasta, dziś bowiem jest ofiara ludu na wyżynie.13 Wszedłszy do miasta zaraz go znajdziecie, pierwej nim pójdzie leść na wyżynę. Lud bowiem jeść nie będzie, aż on przyjdzie, ponieważ on błogosławi ofierze, a potem jedzą ci, którzy są wezwani. A tak teraz wstąpcie, bo go dziś znajdziecie.”14 I weszli do miasta. A gdy oni chodzili pośród miasta, ukazał się Samuel, wychodzący naprzeciw nich, aby wstąpić na wyżynę.15 A Pan odsłonił ucho Samuelowe dzień przedtem, zanim Saul przyszedł, mówiąc:16 “O tejże godzinie, która teraz jest, poślę jutro do ciebie męża z ziemi Beniamin, i pomażesz go na wodza nad ludem moim izraelskim, i wybawi lud mój z ręki Filistynów; bom wejrzał na lud mój, przyszło bowiem wołanie ich do mnie.”17 A gdy Samuel wejrzał na Saula, rzekł mu Pan: “Oto mąż, o którym ci powiadałem; ten będzie panował nad ludem moim.”18 I przystąpił Saul do Samuela w środku bramy, i rzekł: “Ukaż mi, proszę, gdzie jest dom widzącego.”19 I odpowiedział Samuel Saulowi mówiąc: “Jam jest widzący. Idź przede mną na wyżynę, abyście jedli ze mną dzisiaj, a rano cię odprawię i wszystko, co jest w sercu twoim, oznajmię ci.20 A o oślice, któreś dziś trzeci dzień stracił, nie frasuj się, bo się znalazły. A czyjeż będą co najlepsze rzeczy Izraelowe? Czyż nie twoje i wszystkiego domu ojca twego?”21 A Saul odpowiadając rzekł: “Czyż ja nie jestem syn Jeminiego, z najmniejszego pokolenia Izraelowego, a ród mój najpodlejszy między wszystkimi domami pokolenia Beniamina? Czemuż tedy rzekłeś mi te słowa?”22 Wziąwszy tedy Samuel Saula i sługę jego wwiódł ich na salę i dał im miejsce na czele tych, którzy byli wezwani; bo ich było około trzydziestu mężów.23 I rzekł Samuel kucharzowi: “Daj sztukę, którą ci dałem i rozkazałem, żebyś odłożył osobno u siebie.”24 I podniósł kucharz łopatkę i położył przed Saulem. I rzekł Samuel: “Oto, co zostało, weźmij przed siebie, a jedz, bo umyślnie dla ciebie schowano, kiedym wezwał lud.” I jadł Saul z Samuelem dnia owego.25 I zeszli z wyżyny do miasta, i mówił z Saulem na sali; i posłał Saulowi na sali, i spał.26 A gdy rano wstali i już dniało, wezwał Samuel Saula na sali mówiąc: “Wstań, a odprawię cię.” I wstał Saul, i wyszli obaj, to jest on i Samuel.27 A gdy schodzili na końcu miasta, rzekł Samuel do Saula: “Powiedz słudze, żeby szedł przed nami i minął nas, a ty pozostań trochę, żebym ci opowiedział słowo Pańskie.”
101 I wziął Samuel bańkę oliwy, i wylał na głowę jego, i pocałował go, i rzekł: “Oto pomazał cię Pan na książęcia nad dziedzictwem jego, i wyzwolisz lud jego z rąk nieprzyjaciół jego, którzy są wokoło niego. A ten ci jest znak, że cię Bóg na książęcia pomazał:2 gdy odejdziesz dzisiaj ode mnie, znajdziesz dwu mężów u grobu Racheli na granicy Beniamina, na południu, i powiedzą ci: Znalazły się oślice, których chodziłeś szukać, a ojciec twój zaniechawszy oślic troszczy się o was i mówi: Cóż uczynię ze synem moim?3 A gdy stamtąd odejdziesz i dalej pójdziesz, i przyjdziesz do dębu Tabor, spotkają cię tam trzej mężowie, idący do Boga do Betel, jeden niosący troje koźląt, a drugi trzy bochenki chleba, a inny niosący dzbanek wina.4 A gdy cię pozdrowią, dadzą ci dwa chleby i weźmiesz z ręki ich.5 Potem przyjdziesz na pagórek Boży, kędy jest stanowisko Filistynów; a gdy tam wnijdziesz do miasta, spotkasz gromadę proroków zstępujących z wyżyny, a przed nimi harfę, bęben, piszczałkę i lutnię, a oni będą prorokować.6 I przypadnie na cię duch Pański, i będziesz prorokował z nimi, i odmienisz się w męża innego.7 A tak, gdy ci się ziszczą te wszystkie znaki, czyń, cokolwiek znajdzie ręka twoja, bo Pan jest z tobą.8 I znijdziesz przede mną do Galgala (bo ja znijdę do ciebie), aby złożyć obiatę i ofiary zapokojne; siedem dni poczekasz, aż przyjdę do ciebie i ukażę ci, co masz czynić.”9 A tak gdy odwrócił ramię swe, aby odejść od Samuela, odmienił mu Bóg serce na inne i spełniły się wszystkie znaki dnia owego.10 I przyszli na pomieniony pagórek, a oto gromada proroków wyszła naprzeciwko niego i przypadł nań duch Pański, i prorokował między nimi.11 A widząc wszyscy, którzy go znali wczoraj i dziś trzeci dzień, że był między prorokami i prorokował, rzekli jeden do drugiego: “Cóż się to stało synowi Cisa?12 Czyż i Saul między prorokami?” I odpowiedział jeden drugiemu mówiąc: “A kto jest ojcem jego?” I stąd weszło w przypowieść: “Czyż i Saul między prorokami?”13 I przestał prorokować i przyszedł na wyżynę.14 – I rzekł stryj Saulów do niego i do sługi jego: “Gdzieście chodzili?” Oni odpowiedzieli: “Szukać oślić; a gdyśmy ich nie znaleźli, przyszliśmy do Samuela.”15 I rzekł mu stryj jego: “Powiedz mi, co ci mówił Samuel.”16 A Saul rzekł do stryja swego: “Powiedział nam, że się znalazły oślice.” Lecz o sprawie królestwa, o której mu Samuel mówił, nie powiedział mu. SAUL WYBRANY LOSEM (10,17-27). W Masfa Samuel znowu wyrzuca ludowi jego prośbę (17-19). Saula, wybranego losem (20-21), cały lud wita z radością (22-24). Samuel ogłasza prawo królewskie (25). Rozejście się ludu, Saul w Gabaa (26-27).17 Potem zwołał Samuel lud do Pana w Masfa i rzekł do Synów Izraelowych:18 “To mówi Pan, Bóg Izraelów: Jam wywiódł Izraela z Egiptu i wyrwałem was z ręki Egipcjan i z ręki wszystkich królów, którzy was trapili.19 A wyście dziś porzucili Boga waszego, który sam wybawił was ze wszelakiego złego i z ucisków waszych, i rzekliście: Żadną miarą, ale króla ustanów nad nami! Teraz tedy stańcie przed Panem według pokoleń waszych i wedle domów.”20 I przywiódł Samuel wszystkie pokolenia Izraela, i padł los na pokolenie Beniamina.21 I przywiódł pokolenie Beniamina i rody jego, i wypadł ród Metriego, i przyszedł do Saula, syna Cisa. Szukali go tedy i nie znaleziono go.22 I pytali się potem Pana, czy tam przyjdzie. A Pan odpowiedział: “Oto skrył się w domu.”23 Pobiegli tedy i wzięli go stamtąd, i stanął pośród ludu, i był wyższy nad wszystek lud od ramion i wyżej.24 I rzekł Samuel do wszystkiego ludu: “Zaiste widzicie, kogo Pan obrał, gdyż mu nie masz podobnego między wszystkim ludem.” I zawołał wszystek lud, i rzekł: “Niech żyje król!”25 I opowiedział Samuel przed ludem prawo królewskie i spisał w księdze i położył przed Panem. I rozpuścił Samuel wszystek lud, każdego do domu jego.26 Lecz i Saul odszedł do domu swego do Gabaa; i szła z nim część wojska, których serca Bóg poruszył.27 Ale synowie Beliala mówili: “Czy nas ten wybawić może?” I wzgardzili nim, a nie przynieśli mu darów. Ale on udawał, że nie słyszy.II. Wojny i przewinienia Saula.(11,1-15,35) SAUL I AMMONICI (11,1-15). Naas Ammonita oblega Jabes Galaad (1-3). Mieszkańcy przez posłów proszą Izraelitów o pomoc (4). Saul zbiera wojsko (5-8) i zwycięża Ammonitów (9-11). Potwierdzenie królestwa w Galgala (12-15).
111 I stało się jakoby po miesiącu, przyciągnął Naas Ammonita i począł walczyć przeciw Jabes Galaad. I rzekli wszyscy mężowie Jabesu do Naasa: “Miej nas z sobą w przymierzu, a będziemy ci służyć.”2 Odpowiedział im Naas Ammomta: “Pod tym warunkiem uczynię z wami przymierze, że wyłupię wam wszystkim prawe oczy i dam was na pośmiewisko we wszystkim Izraelu.”3 I rzekli do niego starsi Jabesu: “Użycz nam siedem dni, żebyśmy wyprawili posłów po wszystkich granicach Izraelowych, a jeśli nie będzie, kto by nas bronił, wynijdziemy do ciebie.”4 – Przyszli tedy posłowie do Gabaa Saulowego i mówili te słowa, gdy lud słyszał; i podniósł wszystek lud swój głos, i płakał.5 A oto Saul wracał się, idąc za wołami z pola, i rzekł: “Co ma lud, że płacze?” I powiedzieli mu słowa mężów Jabesu.6 I przypadł duch Pański na Saula, gdy usłyszał te słowa, i rozgniewała się zapalczywość jego bardzo.7 I wziąwszy obydwa woły, zrąbał w sztuki i rozesłał po wszystkich granicach izraelskich przez ręce posłów, mówiąc: “Ktokolwiek nie wynijdzie i nie pójdzie za Saulem i za Samuelem, tak się stanie wołom jego!” I padł strach Pański na lud, i wyszli jak mąż jeden.8 I policzył ich w Bezek; i było synów Izraelowych trzysta tysięcy, a mężów Juda trzydzieści tysięcy.9 – I rzekli posłom, którzy byli przyszli: “Tak powiecie mężom, którzy są w Jabes Galaad: Jutro, skoro słońce zagrzeje, będzie wam wybawienie.” I przyszli posłowie i oznajmili mężom Jabesu, którzy się uradowali10 I rzekli: “Jutro wynijdziemy do was, a uczynicie nam wszystko, co się wam podoba.”11 I stało się, gdy dzień następny przyszedł, rozdzielił Saul lud na trzy części i wtargnął w środek obozu o straży porannej, i poraził Ammonitów aż do zagnania się dnia; a reszta się rozpierzchła, tak że się nie zostało z nich dwu razem.12 – I rzekł lud do Samuela: “Kto to jest, co mówił: Czy Saul będzie królował nad nami? Wydajcie mężów, a pozabijamy ich!”13 I rzekł Saul: “Nie będzie nikt zabity dnia tego, bo dziś Pan uczynił zbawienie w Izraelu.”14 I rzekł Samuel do ludu: “Pójdźcie, a idźmy do Galgala i odnówmy tam królestwo.”15 I poszedł wszystek lud do Galgala, i uczynili tam Saula królem przed Panem w Galgala, i ofiarowali tam ofiary zapokojne przed Panem. I weselił się tam Saul i wszyscy mężowie izraelscy bardzo. SAMUEL ŻEGNA SIĘ Z LUDEM (12,1-25). Samuel uzyskuje pochlebne świadectwo o swoim postępowaniu (1-6). Przypomina ludowi dobrodziejstwa Boże (7-13); napomina go do wierności wobec Boga (14-15). Mowę swą potwierdza cudem (16-18). Obiecuje modlić się za ludem do Boga i znowu zachęca do bojaźni Bożej (19-25).
121 I rzekł Samuel do wszystkiego Izraela: “Otom usłuchał głosu waszego według wszystkiego, coście mówili do mnie, i ustanowiłem nad wami króla.2 A teraz król chodzi przed wami, ja zaś zestarzałem się i osiwiałem, lecz synowie moi są z wami; a tak ja, którym obcował z wami od młodości mojej aż do dnia tego, otom tu jest!3 Mówcie o mnie przed Panem i przed pomazańcem jego, czym wziął czyjego wołu albo osła, czym niesłusznie skrzywdził kogo, czym ucisnął kogo, czym z ręki czyjej wziął dar, a wzgardzę nim dziś i zwrócę wam!”4 I rzekli: “Nie skrzywdziłeś nas aniś ucisnął, aniś wziął z ręki czyjej żadnej rzeczy.”5 I rzekł do nich: “Świadkiem jest Pan przeciw wam i świadkiem pomazaniec jego dnia tego, żeście nic nie znaleźli w ręce mojej.” I rzekli: “Świadkiem.”6 I rzekł Samuel do ludu: “Pan, który uczynił Mojtesza i Aarona, i wywiódł ojców naszych z ziemi Egipskiej.7 Teraz tedy stójcie, że się rozpierać będę sądem przeciw wam przed Panem o wszystkie miłosierdzia Pańskie, które uczynił z wami i z ojcami waszymi:8 jak Jakub wszedł do Egiptu i wołali ojcowie wasi do Pana, i posłał Pan Mojżesza i Aarona, i wywiódł ojców waszych z Egiptu, i posadził ich na tym miejscu.9 A oni zapomnieli Pana, Boga swego, i dał ich w ręce Sisary, hetmana wojska Hasoru, i w rękę Filistynów, i w rękę króla Moabu, i walczyli przeciw nim.10 Potem wołali do Pana i mówili: Zgrzeszyliśmy, żeśmy opuścili Pana, a służyliśmy Baalom i Astartom; teraz tedy wyrwij nas z ręki nieprzyjaciół naszych, a będziemy ci służyć.11 I posłał Pan Jerobaala i Badana, i Jeftego, i Samuela, i wyrwał was z ręki nieprzyjaciół waszych wokoło, i mieszkaliście bezpiecznie.12 A ujrzawszy, że Naas, król synów Ammonowych przyszedł przeciwko wam, rzekliście mi: Żadnym sposobem, ale król będzie nam rozkazywał! gdy Pan, Bóg wasz, królował nad wami.13 Teraz tedy, oto jest król wasz, któregoście obrali i żądali; oto wam dał Pan króla.14 Jeśli będziecie się bać Pana i służyć mu i słuchać głosu jego, a nie rozdrażnicie ust Pańskich: będziecie i wy i król, który wam rozkazuje, chodzili za Panem, Bogiem waszym.15 Ale jeśli nie będziecie słuchać głosu Pańskiego, ale oporni będziecie mowom jego, będzie ręka Pańska na was i na ojcach waszych.16 Ale i teraz stójcie, a obaczcie tę rzecz wielką, którą uczyni Pan przed oczyma waszymi.17 Czy dziś nie jest pszeniczne żniwo? Będę wzywał Pana, a da gromy i deszcze, i poznacie a ujrzycie, żeście bardzo źle sobie czynili przed oczyma Pańskimi, prosząc nad sobą króla.”18 I wołał Samuel do Pana i dał Pan gromy i deszcze dnia owego.19 – I zląkł się bardzo wszystek lud Pana i Samuela. I rzekł wszystek lud do Samuela: “Módl się za sługami twymi do Pana, Boga twego, żebyśmy nie pomarli, bośmy przydali do wszystkich grzechów naszych złość, żeśmy sobie prosili króla.”20 I rzekł Samuel do ludu: “Nie bójcie się! Wyście uczynili. to wszystko zło, wszakże nie odstępujcie od Pana, ale służcie Panu ze wszystkiego serca waszego.21 A nie udawajcie się za nikczemnościami, które wam nie pomogą ani was wyrwą, bo nikczemne są.22 A nie opuści Pan ludu swego dla imienia swego wielkiego, bo przysiągł Pan uczynić was sobie ludem.23 A mnie nie daj, Boże, tego grzechu dopuścić się przeciw Panu, abym miał przestać modlić się za wami, i nauczę was drogi dobrej a prostej.24 Bójcie się tedy Pana, a służcie mu w prawdzie i ze wszystkiego serca waszego, boście widzieli wielkie rzeczy, które czynił między wami.25 Lecz jeśli w złości trwać będziecie, i wy i król wasz razem zginiecie.” WOJNA Z FILISTYNAMI; PIERWSZE PRZEWINIENIE (13,1-14,46). Saul i Jonata na czele wojska rozpoczynają wojnę (13,1-4). Filistyni rozbijają obóz w Machmas i trwożą Izraelitów (5-7a). Saul składa w Galgala ofiarę przed nadejściem Samuela, nagana i odrzucenie rodu Saula (7b-15). Izraelici udają się do Gabaa Beniamina; napadani przez Filistynów, znajdują się w groźnym położeniu (16-23). Jonata walczy z powodzeniem w Machmas (14,1-15). Saul odkrywa przyczynę zgiełku w obozie filistyńskim (16-23). Jonata nieświadomie łamie ślub ojca swego (24-30). Lud zabija zdobyte zwierzęta i pożywa z krwią; środek zaradczy (31-35). Lud ocala Jonatę od śmierci za złamanie ślubu (36-46).
13
Warsz. King J. 131 Tłum. GrEn. Толк. Synem jednego roku był Saul, gdy począł królować a dwa lata królował nad Izraelem.Год был по воцарении Саула, и другой год царствовал он над Израилем, как выбрал Саул себе три тысячи из Израильтян:
Сhнъ є3ди1нагw лёта саyлъ, є3гдA начA цaрствовати, и3 двA лBта цaрствова над8 ї}лемъ.
13,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndεκλεγεται eklegetai
V-PMI-3Sἐκλέγωeklegōto select[2choseΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]εαυτω eautō
D-DSMἑαυτοῦheautoumy/your/him-self3for himselfτρεις treis
A-APFτρεῖς, τρίαtreis triathreethreeχιλιαδας chiliadas
N-APFχιλιάςchiliasthousandthousandανδρων andrōn
N-GPMἀνήρanērmanmenεκ ek
PREPἐκekof/fromfromτων tōn
T-GPMὁhothe/this/whotheανδρων andrōn
N-GPMἀνήρanērmanmenισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]και kai
CONJκαίkaiandAndησαν ēsan
V-IAI-3Pἦνēnwas[pledge]μετα meta
PREPμετάmetawith/afterwithΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]δισχιλιοι dischilioi
A-NPMδισχίλιοιdischilioitwo thousandtwo thousandεν en
PREPἐνenin/on/amonginμαχεμας machemas
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiandandεν en
PREPἐνenin/on/amonginτω tō
T-DSNὁhothe/this/whotheορει orei
N-DSNὄροςorosmountainmountainβαιθηλ baithēl
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI χιλιοι chilioi
A-NPMχίλιοιchilioithousanda thousandησαν ēsan
V-IAI-3Pἦνēnwas[pledge]μετα meta
PREPμετάmetawith/afterwithιωναθαν iōnathan
N-NUIstrong:GN-NUIstrong:GN-NUIstrong:GN-NUI εν en
PREPἐνenin/on/amonginγαβεε gabee
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI του tou
T-GSMὁhothe/this/who βενιαμιν beniamin
N-PRIΒενιαμίνbeniaminBenjamin[to divide]και kai
CONJκαίkaiandandτο to
T-ASNὁhothe/this/whotheκαταλοιπον kataloipon
A-ASNκατάλοιποςkataloiposremainingrestτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theλαου laou
N-GSMλαόςlaosa peoplepeopleεξαπεστειλεν exapesteilen
V-AAI-3Sἐξαποστέλλωexapostellōto send out/awayhe sent out,εκαστον ekaston
A-ASMἕκαστοςhekastoseacheachεις eis
PREPεἰςeistowarduntoτο to
T-ASNὁhothe/this/who σκηνωμα skēnōma
N-ASNσκήνωμαskēnōmatenthis tent.αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 2 Tłum. GrEn. Толк. I wybrał sobie Saul trzy tysiące z Izraela; i były przy Saulu dwa tysiące w Machmas i na górze Betel, a tysiąc był z Jonatą w Gabaa Beniamina, lecz resztę ludu odesłał, każdego do przybytku jego.две тысячи были с Саулом в Михмасе и на горе Вефильской, тысяча же была с Ионафаном в Гиве Вениаминовой; а прочий народ отпустил он по домам своим.
И# и3збрA себЁ саyлъ три2 тhсzщы мужeй t мужeй ї}левыхъ, и3 бhша съ саyломъ двЁ тhсzщы въ махмaсэ и3 въ горЁ веfи1ли, и3 тhсzща бёша со їwнаfaномъ въ гаваи2 веніамjновэ: и3 њстaнокъ людjй tпусти2 коег0ждо во сво‰ селє1ніz.
13,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndεπαταξεν epataxen
V-AAI-3Sπατάσσωpatassōto strikeJonathan struckιωναθαν iōnathan
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τον ton
T-ASMὁhothe/this/whotheνασιβ nasib
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τον ton
T-ASMὁhothe/this/whoof theαλλοφυλον allofulon
N-ASMἀλλόφυλοςallofulosforeignerPhilistines,τον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe oneεν en
PREPἐνenin/on/amonginτω tō
T-DSMὁhothe/this/whotheβουνω bounō
N-DSMβουνόςbounoshillhill.και kai
CONJκαίkaiandAndακουουσιν akouousin
V-PAI-3Pἀκούωakouōto hear[3heardοι oi
T-NPMὁhothe/this/who1theαλλοφυλοι allofuloi
N-NPMἀλλόφυλοςallofulosforeigner2Philistines],και kai
CONJκαίkaiandandΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]σαλπιγγι salpingi
N-DSFσάλπιγξsalpigxtrumpettrumpetσαλπιζει salpizei
V-PAI-3Sσαλπίζωsalpizōto sound a trumpettrumpedεις eis
PREPεἰςeistowardinπασαν pasan
A-ASFπᾶςpasallallτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheγην gēn
N-ASFγῆgēearthland,λεγων legōn
V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying,ηθετηκασιν ēthetēkasin
V-RAI-3Pἀθετέωatheteōto reject[3disregardοι oi
T-NPMὁhothe/this/who1Theδουλοι douloi
N-NPMδοῦλοςdoulosslave2servants]. 3 Tłum. GrEn. Толк. I pobił Jonata straż filistyńską, która była w Gabaa. Gdy to usłyszeli Filistyni, Saul zatrąbił w trąbę po wszystkiej ziemi mówiąc:И разбил Ионафан охранный отряд Филистимский, который был в Гиве; и услышали об этом Филистимляне, а Саул протрубил трубою по всей стране, возглашая: да услышат Евреи!
И# порази2 їwнаfaнъ насjва и3ноплемeнника и4же въ х0лмэ. И# ўслhшаша и3ноплемє1нницы, и3 саyлъ воструби2 труб0ю во всю2 зeмлю, глаг0лz: tверг0шасz раби2.
13,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndπας pas
A-NSMπᾶςpasallallισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ηκουσεν ēkousen
V-AAI-3Sἀκούωakouōto hearheard,λεγοντων legontōn
V-PAPGPλέγωlegōto speaksaying,πεπαικεν pepaiken
V-RAI-3Sπαίζωpaizōto play[Lael]Σαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]τον ton
T-ASMὁhothe/this/whotheνασιβ nasib
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τον ton
T-ASMὁhothe/this/whoof theαλλοφυλον allofulon
N-ASMἀλλόφυλοςallofulosforeignerPhilistines;και kai
CONJκαίkaiandandησχυνθησαν ēschunthēsan
V-API-3Pαἰσχύνωaischunōbe ashamedIsrael was put to shameισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]εν en
PREPἐνenin/on/amongbyτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whotheαλλοφυλοις allofulois
N-DPMἀλλόφυλοςallofulosforeignerPhilistines.και kai
CONJκαίkaiandAndανεβοησαν aneboēsan
V-AAI-3Pἀναβοάωanaboaōto cry out[after]ο o
T-NSMὁhothe/this/who1theλαος laos
N-NSMλαόςlaosa people2people]οπισω opisō
PREPὀπίσωopisōafterafterΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]εν en
PREPἐνenin/on/amonginγαλγαλοις galgalois
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 4 Tłum. GrEn. Толк. “Niech usłyszą Hebreowie!” A wszystek Izrael usłyszał tę wieść: “Pobił Saul straż filistyńską, i podniósł się Izrael przeciwko Filistynom.” Wołał tedy lud za Saulem w Galgala.Когда весь Израиль услышал, что разбил Саул охранный отряд Филистимский и что Израиль сделался ненавистным для Филистимлян, то народ собрался к Саулу в Галгал.
И# слhша вeсь ї}ль глаг0лющихъ, ћкw порази2 саyлъ насjва и3ноплемeнника, и3 њмерзЁ ї}ль во и3ноплемeнницэхъ. И# собрaшасz лю1діе в8слёдъ саyла въ галгaлэхъ.
13,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndοι oi
T-NPMὁhothe/this/whotheαλλοφυλοι allofuloi
N-NPMἀλλόφυλοςallofulosforeignerPhilistinesσυναγονται sunagontai
V-PMI-3Pσυνάγωsunagōto assemblegather togetherεις eis
PREPεἰςeistowardforπολεμον polemon
N-ASMπόλεμοςpolemoswarwarεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]και kai
CONJκαίkaiandAndαναβαινουσιν anabainousin
V-PAI-3Pἀναβαίνωanabainōto ascendthey ascendεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/against[Hadadezer]ισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]τριακοντα triakonta
N-NUIτριάκονταtriakontathirtythirtyχιλιαδες chiliades
N-APFχιλιάςchiliasthousandthousandαρματων armatōn
N-GPNἅρμαharmachariotchariots,και kai
CONJκαίkaiandandεξ ex
N-NUIἕξhexsixsixχιλιαδες chiliades
N-APFχιλιάςchiliasthousandthousandιππεων ippeōn
N-GPMἱππεύςhippeushorsemanhorsemen,και kai
CONJκαίkaiandandλαος laos
N-NSMλαόςlaosa peoplepeopleως ōs
CONJὡςhōswhich/howasη ē
T-NSFὁhothe/this/who αμμος ammos
N-NSFἄμμοςammossandsandη ē
T-NSFὁhothe/this/who παρα para
PREPπαράparafrom/with/besidebyτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheθαλασσαν thalassan
N-ASFθάλασσαthalassaseaseaτω tō
T-DSNὁhothe/this/who πληθει plēthei
N-DSNπλῆθοςplēthosmultitudemultitude.και kai
CONJκαίkaiandAndαναβαινουσιν anabainousin
V-PAI-3Pἀναβαίνωanabainōto ascendthey ascendκαι kai
CONJκαίkaiandandπαρεμβαλλουσιν paremballousin
V-PAI-3Pstrong:GV-PAI-3Pstrong:GV-PAI-3Pstrong:GV-PAI-3P εν en
PREPἐνenin/on/amonginμαχεμας machemas
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εξ ex
PREPἐκekof/from[Gilgal]εναντιας enantias
A-GSFἐναντίοςenantiosagainst[to pine]βαιθων baithōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI κατα kata
PREPκατάkataaccording toaccording toνοτου notou
N-GSMνότοςnotossouthsouth 5 Tłum. GrEn. Толк. Filistyni też zgromadzili się, aby walczyć z Izraelem, trzydzieści tysięcy wozów i sześć tysięcy jezdnych, a reszta ludu pospolitego tak liczna jak piasek, który jest na brzegu morskim. I wyciągnąwszy położyli się obozem w Machmas na wschód od Betawen.И собрались Филистимляне на войну против Израиля: тридцать тысяч колесниц и шесть тысяч конницы, и народа множество, как песок на берегу моря; и пришли и расположились станом в Михмасе, с восточной стороны Беф-Авена.
И# и3ноплемє1нницы собрaшасz на брaнь на ї}лz: и3 пріид0ша на ї}лz три1десzть тhсzщъ колесни1цъ и3 шeсть тhсzщъ кHнникъ и3 мн0жество людjй, ћкw пес0къ и4же при м0ри: и3 шeдше њполчи1шасz въ махмaсэ проти1ву веfwрHну на ю4гъ.
13,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndανηρ anēr
N-NSMἀνήρanērmanmanισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ειδεν eiden
V-AAI-3Sεἴδωeidōto knowbeheldοτι oti
CONJὅτιhotithat/sincethatστενως stenōs
ADVστενόςstenosnarrow[ware]αυτω autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]μη mē
ADVμήmēnot[2to not lead forwardπροσαγειν prosagein
V-PARπροσάγωprosagōto bring near[2to not lead forwardαυτον auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]και kai
CONJκαίkaiandandεκρυβη ekrubē
V-API-3Sκρύπτωkruptōto hide[3hidο o
T-NSMὁhothe/this/who1theλαος laos
N-NSMλαόςlaosa people2people]εν en
PREPἐνenin/on/amonginτοις tois
T-DPNὁhothe/this/whotheσπηλαιοις spēlaiois
N-DPNσπήλαιονspēlaioncavecaves,και kai
CONJκαίkaiandandεν en
PREPἐνenin/on/amonginταις tais
T-DPFὁhothe/this/whotheμανδραις mandrais
N-DPFstrong:GN-DPFstrong:GN-DPFstrong:GN-DPF και kai
CONJκαίkaiandandεν en
PREPἐνenin/on/amonginταις tais
T-DPFὁhothe/this/whotheπετραις petrais
N-DPFπέτραpetrarockrocks,και kai
CONJκαίkaiandandεν en
PREPἐνenin/on/amonginτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whotheβοθροις bothrois
N-DPMstrong:GN-DPMstrong:GN-DPMstrong:GN-DPM και kai
CONJκαίkaiandandεν en
PREPἐνenin/on/amonginτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whotheλακκοις lakkois
N-DPMstrong:GN-DPMstrong:GN-DPMstrong:GN-DPM 6 Tłum. GrEn. Толк. Ujrzawszy mężowie izraelscy, że są w ciężkim położeniu (bo był lud utrapiony), pokryli się w jaskiniach i w skrytych miejscach, w skałach też i w jamach, i w studniach.Израильтяне, видя, что они в опасности, потому что народ был стеснен, укрывались в пещерах и в ущельях, и между скалами, и в башнях, и во рвах;
И# ви1дэша мyжіе ї}лєвы, ћкw не мог0ша проти1ву стaти, и3 скрhшасz лю1діе въ вертeпэхъ и3 въ њгрaдэхъ и3 въ кaменіихъ и3 въ пр0пастехъ и3 во рвaхъ:
13,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe onesδιαβαινοντες diabainontes
V-PAPRPδιαβαίνωdiabainōto crosspassing over,διεβησαν diebēsan
V-AAI-3Pδιαβαίνωdiabainōto crosspassed overτον ton
T-ASMὁhothe/this/whotheιορδανην iordanēn
N-ASMἸορδάνηςiordanēsJordan[Hacaliah]εις eis
PREPεἰςeistowardintoγην gēn
N-ASFγῆgēearthlandγαδ gad
N-PRIΓάδgadGad[Beth-ashtaroth]και kai
CONJκαίkaiandandγαλααδ galaad
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiandAndΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]ετι eti
ADVἔτιetistillstillην ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]εν en
PREPἐνenin/on/amonginγαλγαλοις galgalois
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiandandπας pas
A-NSMπᾶςpasallallο o
T-NSMὁhothe/this/whotheλαος laos
N-NSMλαόςlaosa peoplepeopleεξεστη exestē
V-AAI-3Sἐξίστημιexistēmito amazewere recededοπισω opisō
PREPὀπίσωopisōafterafterαυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 7 Tłum. GrEn. Толк. A Hebreowie przeszli za Jordan do ziemi Gad i Galaad. – A gdy jeszcze Saul był w Galgala, przeląkł się wszystek lud, który szedł za nim.а некоторые из Евреев переправились за Иордан в страну Гадову и Галаадскую; Саул же находился еще в Галгале, и весь народ, бывший с ним, находился в страхе.
и3 преходsще преид0ша їoрдaнъ въ зeмлю гaдову и3 галаaдску. И# саyлъ бsше є3щE въ галгaлэхъ, и3 вси2 лю1діе ўжас0шасz, и5же бsху съ ни1мъ.
13,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndδιελιπεν dielipen
V-AAI-3Sδιαλείπωdialeipōto stophe stoppedεπτα epta
N-NUIἑπτάheptasevensevenημερας ēmeras
N-APFἡμέραhēmeradaydays,τω tō
T-DSNὁhothe/this/whoto theμαρτυριω marturiō
N-DSNμαρτύριονmarturiontestimonytestimonyως ōs
CONJὡςhōswhich/howasειπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySamuel said.σαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]και kai
CONJκαίkaiandAndου ou
ADVοὐouno[2did notπαρεγενετο paregeneto
V-AMI-3Sπαραγίνομαιparaginomaito come3comeσαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]εις eis
PREPεἰςeistowarduntoγαλγαλα galgala
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiandandδιεσπαρη diesparē
V-API-3Sδιασπείρωdiaspeirōto scatter[2scatteredο o
T-NSMὁhothe/this/who λαος laos
N-NSMλαόςlaosa people1his people]αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]απ ap
PREPἀπόapofromfromαυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 8 Tłum. GrEn. Толк. I czekał siedem dni według woli Samuelowej, lecz Samuel nie przyszedł do Galgala, i rozbiegł się lud od niego.И ждал он семь дней, до срока, назначенного Самуилом, а Самуил не приходил в Галгал; и стал народ разбегаться от него.
И# ждaше сeдмь днjй по свидётельству, ћкоже речE самуи1лъ, и3 не пріи1де самуи1лъ въ галгaлы: и3 разсёzшасz лю1діе є3гw2 t негw2.
13,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndειπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySaul said,Σαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]προσαγαγετε prosagagete
V-AAM-2Pπροσάγωprosagōto bring nearLead forwardοπως opōs
CONJὅπωςhopōsthatso thatποιησω poiēsō
V-AAS-1Sποιέωpoieōto do/makeI should offerολοκαυτωσιν olokautōsin
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF και kai
CONJκαίkaiandandειρηνικας eirēnikas
A-APFεἰρηνικόςeirēnikospeacefulpeace ;και kai
CONJκαίkaiandandανηνεγκεν anēnenken
V-AAI-3Sἀναφέρωanaferōto carry uphe offeredτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheολοκαυτωσιν olokautōsin
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF 9 Tłum. GrEn. Толк. Rzekł tedy Saul: “Przynieście mi całopalenie i zapokojne!” I ofiarował całopalenie.И сказал Саул: приведите ко мне, что назначено для жертвы всесожжения и для жертв мирных. И вознес всесожжение.
И# речE саyлъ: приведи1те, ћкw да сотворю2 всесожжeніе и3 ми6рнаz. И# вознесE всесожжeніе.
13,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndεγενετο egeneto
V-AMI-3Sγίνομαιginomaito beit came to passως ōs
CONJὡςhōswhich/howasσυνετελεσεν sunetelesen
V-AAI-3Sσυντελέωsunteleōto completehe completedαναφερων anaferōn
V-PAPRSἀναφέρωanaferōto carry upofferingτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheολοκαυτωσιν olokautōsin
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF και kai
CONJκαίkaiandthatσαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]παραγινεται paraginetai
V-PMI-3Sπαραγίνομαιparaginomaito comearrived.και kai
CONJκαίkaiandAndεξηλθεν exēlthen
V-AAI-3Sἐξέρχομαιexerchomaito go outSaul came forthΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]εις eis
PREPεἰςeistowardtoαπαντησιν apantēsin
N-ASFἀπάντησιςapantēsismeetingmeetαυτω autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ευλογησαι eulogēsai
V-AARεὐλογέωeulogeōto praise/blessto blessαυτον auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 10 Tłum. GrEn. Толк. A gdy skończył ofiarować całopalenie, oto Samuel nadszedł, i wyszedł Saul naprzeciwko niego, aby go przywitać.Но едва кончил он возношение всесожжения, вот, приходит Самуил; и вышел Саул к нему навстречу, чтобы приветствовать его.
И# бhсть є3гдA соверши2 возносS всесожжeніе, и3 сE, самуи1лъ пріи1де: и3 саyлъ и3зhде на срётеніе є3мY благослови1тисz и4мъ.
13,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndειπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySamuel said,σαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]τι ti
I-ASNτίςtiswhich?[to bray]πεποιηκας pepoiēkas
V-RAI-2Sποιέωpoieōto do/makehave you done?και kai
CONJκαίkaiandAndειπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySaul said,Σαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]οτι oti
CONJὅτιhotithat/sincethatειδον eidon
V-AAI-3Pεἴδωeidōto knowI sawως ōs
CONJὡςhōswhich/howasδιεσπαρη diesparē
V-API-3Sδιασπείρωdiaspeirōto scatter[3scatteredο o
T-NSMὁhothe/this/who1theλαος laos
N-NSMλαόςlaosa people2people]απ ap
PREPἀπόapofromfromεμου emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]και kai
CONJκαίkaiandandσυ su
P-NSσύsuyou[rest]ου ou
ADVοὐounodid not comeπαρεγενου paregenou
V-AMI-2Sπαραγίνομαιparaginomaito comedid not comeως ōs
CONJὡςhōswhich/how[scribe]διεταξω dietaxō
V-AMI-2Sδιατάσσωdiatassōto directyou set in order,εν en
PREPἐνenin/on/amonginτω tō
T-DSNὁhothe/this/whotheμαρτυριω marturiō
N-DSNμαρτύριονmarturiontestimonytestimonyτων tōn
T-GPFὁhothe/this/whoof theημερων ēmerōn
N-GPFἡμέραhēmeradaydaysκαι kai
CONJκαίkaiandandοι oi
T-NPMὁhothe/this/whotheαλλοφυλοι allofuloi
N-NPMἀλλόφυλοςallofulosforeignerPhilistinesσυνηχθησαν sunēchthēsan
V-API-3Pσυνάγωsunagōto assemblewere gathered togetherεις eis
PREPεἰςeistowardinμαχεμας machemas
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 11 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł do niego Samuel: “Coś uczynił?” Odpowiedział Saul: “Ponieważ widziałem, iż się lud rozchodził ode mnie, a tyś nie przyszedł wedle dni umówionych, Filistyni zaś zgromadzili się w Machmas,Но Самуил сказал: что ты сделал? Саул отвечал: я видел, что народ разбегается от меня, а ты не приходил к назначенному времени; Филистимляне же собрались в Михмасе;
И# речE самуи1лъ: что2 сотвори1лъ є3си2; И# речE саyлъ: ви1дэхъ, ћкw tид0ша лю1діе t менє2, и3 ты2 не пришeлъ є3си2, ћкоже њпредэли1лъ є3си2 свидётельствомъ днjй, и3ноплемє1нницы же собрaшасz въ махмaсъ,
13,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandandειπα eipa
V-AAI-1Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayI said,νυν nun
ADVνῦνnunnowNowκαταβησονται katabēsontai
V-FMI-3Pκαταβαίνωkatabainōto come/go down[3shall come downοι oi
T-NPMὁhothe/this/who1theαλλοφυλοι allofuloi
N-NPMἀλλόφυλοςallofulosforeigner2Philistines]προς pros
PREPπρόςprosto/withtoμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]εις eis
PREPεἰςeistowardinγαλγαλα galgala
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiandandτου tou
T-GSNὁhothe/this/whotheπροσωπου prosōpou
N-GSNπρόσωπονprosōponfacefaceτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theκυριου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordlordουκ ouk
ADVοὐounoI beseeched not;εδεηθην edeēthēn
V-API-1Sδέομαιdeomaito prayI beseeched not;και kai
CONJκαίkaiandandενεκρατευσαμην enekrateusamēn
V-AMI-1Sstrong:GV-AMI-1Sstrong:GV-AMI-1Sstrong:GV-AMI-1S και kai
CONJκαίkaiandandανηνεγκα anēnenka
V-AAI-1Sἀναφέρωanaferōto carry upofferedτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheολοκαυτωσιν olokautōsin
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF 12 Tłum. GrEn. Толк. rzekłem: Teraz zjadą Filistyni do mnie do Galgala, a nie ubłagałem oblicza Pańskiego. Potrzebą przyciśniony, ofiarowałem całopalenie.”тогда подумал я: "теперь придут на меня Филистимляне в Галгал, а я еще не вопросил Господа", и потому решился принести всесожжение.
и3 рёхъ: нн7э пріи1дутъ и3ноплемє1нницы ко мнЁ въ галгaлы, и3 лицA гDнz не ўмоли1хъ: и3 не ўдержaхсz, и3 вознес0хъ всесожжeніе.
13,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndειπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saySamuel saidσαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]προς pros
PREPπρόςprosto/withtoΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]μεματαιωται memataiōtai
V-RPI-3Sματαιόωmataioōto make futileIt is follyσοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]οτι oti
CONJὅτιhotithat/sincethatουκ ouk
ADVοὐounoyou kept notεφυλαξας efulaxas
V-AAI-2Sφυλάσσωfulassōto keep/guardyou kept notτην tēn
T-ASFὁhothe/this/who εντολην entolēn
N-ASFἐντολήentolēcommandmentmy commandmentμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ην ēn
R-ASFἦνēnwas[pledge]ενετειλατο eneteilato
V-AMI-3Sἐντέλλωentellōto order[2gave chargeσοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]κυριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslord1 lord].ως ōs
CONJὡςhōswhich/howAsνυν nun
ADVνῦνnunnow[Cush; Ethiopia]ητοιμασεν ētoimasen
V-AAI-3Sἑτοιμάζωhetoimazōto make readylord preparedκυριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord preparedτην tēn
T-ASFὁhothe/this/who βασιλειαν basileian
N-ASFβασιλείαbasileiakingdomyour kingdomσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]εως eōs
PREPἕωςheōsuntiluntoαιωνος aiōnos
N-GSMαἰώνaiōnan ageeon.επι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window] 13 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Samuel do Saula: “Głupio postąpiłeś i nie strzegłeś przykazania Pana, Boga twego, które ci nałożył. Gdybyś był tego nie uczynił, teraz by już Pan przygotował królestwo twoje nad Izraelem na wieki.И сказал Самуил Саулу: худо поступил ты, что не исполнил повеления Господа Бога твоего, которое дано было тебе, ибо ныне упрочил бы Господь царствование твое над Израилем навсегда;
И# речE самуи1лъ къ саyлу: безyміе бhсть тебЁ, понeже не сохрани1лъ є3си2 зaповэди моеS, ю4же заповёда ти2 гDь: ћкw нн7э ўгот0валъ бы гDь цaрство твоE во ї}ли до вёка:
13,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndνυν nun
ADVνῦνnunnownowη ē
T-NSFὁhothe/this/who βασιλεια basileia
N-NSFβασιλείαbasileiakingdomyour kingdomσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ου ou
ADVοὐounoshall notστησεται stēsetai
V-FMI-3Sἵστημιhistēmito standstandκαι kai
CONJκαίkaiandAndζητησει zētēsei
V-FAI-3Sζητέωzēteōto seeklord shall seekκυριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord shall seekεαυτω eautō
D-DSMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selffor himselfανθρωπον anthrōpon
N-ASMἄνθρωποςanthrōposa humana manκατα kata
PREPκατάkataaccording toaccording toτην tēn
T-ASFὁhothe/this/who καρδιαν kardian
N-ASFκαρδίαkardiahearthis heart.αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]και kai
CONJκαίkaiandAndεντελειται enteleitai
V-PMI-3Sἐντέλλωentellōto orderlord shall give chargeκυριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord shall give chargeαυτω autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εις eis
PREPεἰςeistowardforαρχοντα archonta
N-ASMἄρχωνarchōnrulerrulerεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverτον ton
T-ASMὁhothe/this/who λαον laon
N-ASMλαόςlaosa peoplehis people,αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οτι oti
CONJὅτιhotithat/sinceforουκ ouk
ADVοὐounoyou did notεφυλαξας efulaxas
V-AAI-2Sφυλάσσωfulassōto keep/guardkeepοσα osa
A-APNὅσοςhososjust as/how muchas many asενετειλατο eneteilato
V-AMI-3Sἐντέλλωentellōto order[3gave chargeσοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]κυριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslord2 lord]. 14 Tłum. GrEn. Толк. Ale żadną miarą królestwo twoje więcej nie powstanie. Poszukał sobie Pan męża według serca swego, i rozkazał mu Pan, aby był książęciem nad ludem jego, przeto żeś nie zachował, co ci Pan rozkazał.”но теперь не устоять царствованию твоему; Господь найдет Себе мужа по сердцу Своему, и повелит ему Господь быть вождем народа Своего, так как ты не исполнил того, что было повелено тебе Господом.
и3 нн7э цaрство твоE не стaнетъ тебЁ, и3 и3зhщетъ гDь себЁ человёка по сeрдцу своемY, и3 повели1тъ є3мY гDь властели1ну бhти над8 людьми2 свои1ми, ћкw не сохрани1лъ є3си2, є3ли6ка заповёда тебЁ гDь.
13,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndανεστη anestē
V-AAI-3Sἀνίστημιanistēmito ariseSamuel rose upσαμουηλ samouēl
N-PRIΣαμουήλsamouēlSamuel[weave]και kai
CONJκαίkaiandandαπηλθεν apēlthen
V-AAI-3Sἀπέρχομαιaperchomaito go awaywent forthεκ ek
PREPἐκekof/fromfrom out ofγαλγαλων galgalōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εις eis
PREPεἰςeistowarduntoοδον odon
N-ASFὁδόςhodosroad[Pleiades]αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]και kai
CONJκαίkaiandAndτο to
T-NSNὁhothe/this/whotheκαταλειμμα kataleimma
N-NSNκατάλειμμαkataleimmaremnant[lack]του tou
T-GSMὁhothe/this/who λαου laou
N-GSMλαόςlaosa peoplepeopleανεβη anebē
V-AAI-3Sἀναβαίνωanabainōto ascend[O that!]οπισω opisō
PREPὀπίσωopisōafter[Chesulloth]Σαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]εις eis
PREPεἰςeistoward[to strive]απαντησιν apantēsin
N-ASFἀπάντησιςapantēsismeeting[faithful]οπισω opisō
PREPὀπίσωopisōafter[Chesulloth]του tou
T-GSMὁhothe/this/who[that]λαου laou
N-GSMλαόςlaosa people[be brother-in-law]του tou
T-GSMὁhothe/this/who[that]πολεμιστου polemistou
N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM αυτων autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]παραγενομενων paragenomenōn
V-AMPGPπαραγίνομαιparaginomaito come[study]εκ ek
PREPἐκekof/from[Gilgal]γαλγαλων galgalōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εις eis
PREPεἰςeistoward[to strive]γαβαα gabaa
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI βενιαμιν beniamin
N-PRIΒενιαμίνbeniaminBenjamin[to divide]και kai
CONJκαίkaiand[desire]επεσκεψατο epeskepsato
V-AMI-3Sἐπισκέπτομαιepiskeptomaito visit/care forSaul numberedΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]τον ton
T-ASMὁhothe/this/who[that]λαον laon
N-ASMλαόςlaosa people[be brother-in-law]τον ton
T-ASMὁhothe/this/who[that]ευρεθεντα eurethenta
V-APPASεὑρίσκωheuriskōto find/meetbeing foundμετ met
PREPμετάmetawith/afterwithαυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ως ōs
CONJὡςhōswhich/howaboutεξακοσιους exakosious
A-APMἑξακόσιοιhexakosioisix hundredsix hundredανδρας andras
N-APMἀνήρanērmanmen. 15 Tłum. GrEn. Толк. I wstał Samuel, i poszedł z Galgala do Gabaa Beniamina. A reszta ludu poszła za Saulem przeciwko ludowi, który walczył z nimi na pagórku Beniaminowym, gdy szli z Galgala do Gabaa. I policzył Saul lud, który się znalazł przy nim, około sześciuset mężów.И встал Самуил и пошел из Галгала в Гиву Вениаминову; [оставшиеся люди пошли за Саулом навстречу неприятельскому ополчению, которое нападало на них, когда они шли из Галгала в Гиву Вениаминову;] а Саул пересчитал людей, бывших с ним, до шестисот человек.
И# востA самуи1лъ и3 и4де t галгaлъ въ пyть св0й: и3 њстaнокъ людjй и3д0ша в8слёдъ саyла на срётеніе лю1демъ р†тнымъ. И%мже приходsщымъ t галгaлъ въ гаваю2 веніамjнову, и3 сочтE саyлъ лю1ди њбрётшыzсz съ ни1мъ ћкw шeсть сHтъ мужeй.
13,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]και kai
CONJκαίkaiandandιωναθαν iōnathan
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI υιος uios
N-NSMυἱόςhuiossonhis son,αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]και kai
CONJκαίkaiandandο o
T-NSMὁhothe/this/whotheλαος laos
N-NSMλαόςlaosa peoplepeopleοι oi
T-NPMὁhothe/this/who ευρεθεντες eurethentes
V-APPRPεὑρίσκωheuriskōto find/meetbeing foundμετ met
PREPμετάmetawith/afterwithαυτων autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εκαθισαν ekathisan
V-AAI-3Pκαθίζωkathizōto seatstayedεν en
PREPἐνenin/on/amonginγαβεε gabee
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI βενιαμιν beniamin
N-PRIΒενιαμίνbeniaminBenjamin[to divide]και kai
CONJκαίkaiandAndεκλαιον eklaion
V-IAI-3Pκλαίωklaiōto weep[carving]και kai
CONJκαίkaiand[desire]οι oi
T-NPMὁhothe/this/whotheαλλοφυλοι allofuloi
N-NPMἀλλόφυλοςallofulosforeignerPhilistinesπαρεμβεβληκεισαν parembeblēkeisan
V-RAI-3Pstrong:GV-RAI-3Pstrong:GV-RAI-3Pstrong:GV-RAI-3P εις eis
PREPεἰςeistoward[to strive]μαχεμας machemas
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 16 Tłum. GrEn. Толк. A Saul i Jonata, syn jego, i lud, który się znalazł z nimi, byli w Gabaa Beniamina, a Filistyni położyli się byli w Machmas.Саул с сыном своим Ионафаном и людьми, находившимися при них, засели в Гиве Вениаминовой [и плакали]; Филистимляне же стояли станом в Михмасе.
Саyлъ же и3 їwнаfaнъ сhнъ є3гw2 и3 лю1діе њбрётшіисz съ ни1ми сэд0ша въ гаваи2 веніамjновэ и3 плaкашасz: и3ноплемє1нницы же њполчи1шасz въ махмaсэ.
13,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndεξηλθεν exēlthen
V-AAI-3Sἐξέρχομαιexerchomaito go outcame forthδιαφθειρων diaftheirōn
V-PAPRSδιαφθείρωdiaftheirōto corruptto destroyεξ ex
PREPἐκekof/fromout ofαγρου agrou
N-GSMἀγρόςagrosfieldfieldαλλοφυλων allofulōn
N-GPMἀλλόφυλοςallofulosforeignerof Philistinesτρισιν trisin
A-DPFτρεῖς, τρίαtreis triathreethreeαρχαις archais
N-DPFἀρχήarchēbeginningcompanies.η ē
T-NSFὁhothe/this/whoTheαρχη archē
N-NSFἀρχήarchēbeginning[2companyη ē
T-NSFὁhothe/this/who μια mia
A-NSFεἷςheisone1one]επιβλεπουσα epiblepousa
V-PAPRSἐπιβλέπωepiblepōto look upon/atlooking uponοδον odon
N-ASFὁδόςhodosroadwayγοφερα gofera
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI επι epi
PREPἐπίepiupon/to/againsttowardsγην gēn
N-ASFγῆgēearthlandσωγαλ sōgal
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 17 Tłum. GrEn. Толк. I wyszły na łupienie z obozu filistyńskiego trzy hufce: jeden hufiec udał się ku drodze Efra, do ziemi Saula,И вышли из стана Филистимского три отряда для опустошения земли: один направился по дороге к Офре, в округ Суаль,
И# и3зыд0ша губsщіи t селA и3ноплемeнникwвъ тремS начaлы: начaло є3ди1но зрsщее пyть гоферA на зeмлю сwвaлю:
13,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndη ē
T-NSFὁhothe/this/who μια mia
A-NSFεἷςheisone1one]αρχη archē
N-NSFἀρχήarchēbeginning[2companyεπιβλεπουσα epiblepousa
V-PAPRSἐπιβλέπωepiblepōto look upon/atlooking uponοδον odon
N-ASFὁδόςhodosroadwayβαιθωρων baithōrōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiandAndη ē
T-NSFὁhothe/this/who αρχη archē
N-NSFἀρχήarchēbeginning[2companyη ē
T-NSFὁhothe/this/who μια mia
A-NSFεἷςheisone1one]επιβλεπουσα epiblepousa
V-PAPRSἐπιβλέπωepiblepōto look upon/atlooking uponοδον odon
N-ASFὁδόςhodosroadwayγαβεε gabee
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI την tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe oneεισκυπτουσαν eiskuptousan
V-PAPASstrong:GV-PAPASstrong:GV-PAPASstrong:GV-PAPAS επι epi
PREPἐπίepiupon/to/againsttowardsγαι gai
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI την tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheσαβιν sabin
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 18 Tłum. GrEn. Толк. a drugi ciągnął drogą Bethoron; trzeci obrócił się ku drodze granicy, przyległej dolinie Seboim, ku puszczy.другой отряд направился по дороге Вефоронской, а третий направился по дороге к границе долины Цевоим, к пустыне.
и3 начaло є3ди1но зрsщее пyть веfwрHнь: и3 начaло є3ди1но зрsщее пyть гаваи2, клонsщійсz къ гаісавjмъ пустhни.
13,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndτεκτων tektōn
N-NSMτέκτωνtektōncraftsmana fabricatorσιδηρου sidērou
N-GSMσίδηροςsidērosironof ironουχ ouch
ADVοὐounowas notευρισκετο eurisketo
V-IPI-3Sεὑρίσκωheuriskōto find/meetfoundεν en
PREPἐνenin/on/amonginπαση pasē
A-DSFπᾶςpasallallγη gē
N-DSFγῆgēearthlandισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]οτι oti
CONJὅτιhotithat/sinceforειπον eipon
V-AAI-3Pλέγωlegōto speak[dry land]οι oi
T-NPMὁhothe/this/whotheαλλοφυλοι allofuloi
N-NPMἀλλόφυλοςallofulosforeigner2Philistines],μη mē
ADVμήmēnot[Jokmeam]ποιησωσιν poiēsōsin
V-AAS-3Pποιέωpoieōto do/make[3will makeοι oi
T-NPMὁhothe/this/who1theεβραιοι ebraioi
N-NPMἙβραῖοςhebraiosa Hebrew[Geder]ρομφαιαν romfaian
N-ASFῥομφαίαromfaiasworda broadswordκαι kai
CONJκαίkaiandandδορυ doru
N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN 19 Tłum. GrEn. Толк. Ale nie było kowala we wszystkiej ziemi izraelskiej, bo Falistyni zapobiegli, aby snadź Hebrajczycy nie uczynili mlecza albo oszczepu.Кузнецов не было во всей земле Израильской; ибо Филистимляне опасались, чтобы Евреи не сделали меча или копья.
И# ковaчь желёза не њбрэтaшесz во всeй земли2 ї}левэ, ћкw рёша и3ноплемє1нницы, да не сотворsтъ є3врeє мечA и3 копіS.
13,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndκατεβαινον katebainon
V-IAI-3Pκαταβαίνωkatabainōto come/go down[3went downπας pas
A-NSMπᾶςpasall1allισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]εις eis
PREPεἰςeistowardintoγην gēn
N-ASFγῆgēearthlandαλλοφυλων allofulōn
N-GPMἀλλόφυλοςallofulosforeignerof Philistines,χαλκευειν chalkeuein
V-PARstrong:GV-PARstrong:GV-PARstrong:GV-PAR εκαστος ekastos
A-NSMἕκαστοςhekastoseach1for each]το to
T-ASNὁhothe/this/who θεριστρον theristron
N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]και kai
CONJκαίkaiandandτο to
T-ASNὁhothe/this/who σκευος skeuos
N-ASNσκεῦοςskeuosvesselhis utensil,αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]και kai
CONJκαίkaiandandεκαστος ekastos
A-NSMἕκαστοςhekastoseacheachτην tēn
T-ASFὁhothe/this/who αξινην axinēn
N-ASFἀξίνηaxinēaxehis axe,αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]και kai
CONJκαίkaiandandτο to
T-ASNὁhothe/this/who δρεπανον drepanon
N-ASNδρέπανονdrepanonsicklehis sickle.αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 20 Tłum. GrEn. Толк. Przeto chodził wszystek lud do Filistynów, aby, naostrzyć lemiesz swój i motykę, siekierę i rydel.И должны были ходить все Израильтяне к Филистимлянам оттачивать свои сошники, и свои заступы, и свои топоры, и свои кирки,
И# хождaху вси2 сhнове ї}лєвы въ зeмлю и3ноплемeнничу ковaти кjйждо сво‰ кHсы и3 nр{діz сво‰, и3 кjйждо сэки6ры сво‰ и3 серпы2 сво‰.
13,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndην ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]ο o
T-NSMὁhothe/this/who1theτρυγητος trugētos
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM ετοιμος etoimos
A-NSMἕτοιμοςhetoimosreadypreparedτου tou
T-GSNὁhothe/this/who θεριζειν therizein
V-PARθερίζωtherizōto reapto harvest.τα ta
T-APNὁhothe/this/whotheδε de
PRTδέdethenBut forσκευη skeuē
N-APNσκεῦοςskeuosvesselitemsην ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]τρεις treis
A-NPMτρεῖς, τρίαtreis triathreethreeσικλοι sikloi
N-NPMstrong:GN-NPMstrong:GN-NPMstrong:GN-NPM εις eis
PREPεἰςeistowardBut forτον ton
T-ASMὁhothe/this/whotheοδοντα odonta
N-ASMὀδούςodoustoothtooth,και kai
CONJκαίkaiandandτη tē
T-DSFὁhothe/this/whoto theαξινη axinē
N-DSFἀξίνηaxinēaxeaxe,και kai
CONJκαίkaiandandτω tō
T-DSNὁhothe/this/whoto theδρεπανω drepanō
N-DSNδρέπανονdrepanonsicklesickle;υποστασις upostasis
N-NSFὑπόστασιςhupostasisconfidence/essencesupportην ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]η ē
T-NSFὁhothe/this/whotheαυτη autē
D-NSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 21 Tłum. GrEn. Толк. A tak stępiały ostrza lemieszów, motyk, wideł i siekier, aż do ościenia, poprawy potrzebującego.когда сделается щербина на острие у сошников, и у заступов, и у вил, и у топоров, или нужно рожон поправить.
И# притупи1шасz вс‰ nр{діz приспёвшей жaтвэ, сэки6ры и3 серпы2, поправлeніz же и4ма не бhсть.
13,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndεγενηθη egenēthē
V-API-3Sγίνομαιginomaito beit came to passεν en
PREPἐνenin/on/amonginταις tais
T-DPFὁhothe/this/whotheημεραις ēmerais
N-DPFἡμέραhēmeradaydaysτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theπολεμου polemou
N-GSMπόλεμοςpolemoswarwar,μαχεμας machemas
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiandthatουχ ouch
ADVοὐounothere was notευρεθη eurethē
V-API-3Sεὑρίσκωheuriskōto find/meetfoundρομφαια romfaia
N-NSFῥομφαίαromfaiaswordbroadswordκαι kai
CONJκαίkaiandandδορυ doru
N-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSN εν en
PREPἐνenin/on/amonginχειρι cheiri
N-DSFχείρcheirhandhandπαντος pantos
A-GSMπᾶςpasallof allτου tou
T-GSMὁhothe/this/whotheλαου laou
N-GSMλαόςlaosa peoplepeople,του tou
T-GSMὁhothe/this/whoof the oneμετα meta
PREPμετάmetawith/afterwithΣαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]και kai
CONJκαίkaiandandμετα meta
PREPμετάmetawith/after[bed]ιωναθαν iōnathan
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiandButευρεθη eurethē
V-API-3Sεὑρίσκωheuriskōto find/meetit was foundτω tō
T-DSMὁhothe/this/who Σαουλ saoul
N-PRIΣαούλsaoulSaul[to melt]και kai
CONJκαίkaiandandτω tō
T-DSMὁhothe/this/who ιωναθαν iōnathan
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI υιω uiō
N-DSMυἱόςhuiossonhis son.αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 22 Tłum. GrEn. Толк. A gdy przyszedł dzień bitwy, nie znalazł się miecz i oszczep w ręku wszystkiego ludu, który był z Saulem i z Jonatą, oprócz Saula i Jonaty, syna jego.Поэтому во время войны [Михмасской] не было ни меча, ни копья у всего народа, бывшего с Саулом и Ионафаном, а только нашлись они у Саула и Ионафана, сына его.
И# бhсть во дни6 брaни махмaсскіz, и3 не њбрётесz мечA и3 копіS въ рукaхъ всёхъ людjй, и5же съ саyломъ и3 со їwнаfaномъ: т0чію ў саyла и3 їwнаfaна сhна є3гw2.
13,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndεξηλθεν exēlthen
V-AAI-3Sἐξέρχομαιexerchomaito go out[4went forthεξ ex
PREPἐκekof/from5fromυποστασεως upostaseōs
N-GSFὑπόστασιςhupostasisconfidence/essence1 supportτων tōn
T-GPMὁhothe/this/who2of theαλλοφυλων allofulōn
N-GPMἀλλόφυλοςallofulosforeigner3Philistines]την tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheεν en
PREPἐνenin/on/amongonτω tō
T-DSMὁhothe/this/whotheπεραν peran
PREPπέρανperanother sideother sideμαχεμας machemas
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 23 Tłum. GrEn. Толк. Wyszła tedy straż filistyńska, aby przejść do Machmas.И вышел передовой отряд Филистимский к переправе Михмасской.И# и3зыд0ша t стaна и3ноплемeннича њб8 nнY странY махмaса.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes