List drugi do Koryntian

1Wstęp.1 Paweł, z woli bożej apostoł Jezusa Chrystusa i Tymoteusz brat kościołowi bożemu, który jest w Koryncie, z wszystkimi świętymi, którzy są w całej Achai.2 Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i Pana Jezusa ChrystusaPOCIECHY APOSTOŁA WŚRÓD UTRAPIEŃ.3 Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy,4 który nas pociesza w każdym utrapieniu naszym, abyśmy mogli i sami pocieszać tych, co są w jakimkolwiek ucisku, przez pociechę, której i sami doznajemy od Boga.5 Albowiem jak w nas obfitują cierpienia Chrystusowe, tak i przez Chrystusa obfita jest nasza pociecha.6 A czy doznajemy utrapień – dla waszej zachęty i zbawienia; czy my doznajemy pociech – dla waszego pocieszenia; czy bywamy napominani – dla waszego napominania i zbawienia, a to daje cierpliwość w znoszeniu tych samych cierpień, które i my znosimy,7 aby nadzieja nasza co do was była mocna, bo wiemy, że jak jesteście towarzyszami utrapienia, tak będziecie i pociechy.8 Nie chcemy bowiem, bracia, abyście nie wiedzieli o utrapieniu naszym, które nas spotkało w Azji, żeśmy byli nazbyt obciążeni ponad siłę, tak że nawet przykrzyło nam się żyć.9 Ale sami w sobie mieliśmy wyrok śmierci, abyśmy nie pokładali ufności w samych sobie, lecz w Bogu, który wskrzesza umarłych,10 a on nas wyrwał i wyrywa z tak wielkich niebezpieczeństw; w nim mamy nadzieję, że też jeszcze wyrwie,11 przy waszej także pomocy w modlitwie za nas, aby za ten dar, nam dany dla wielu osób, wielu składało dzięki za nas. POSTĘPUJE SZCZERZE.12 Albowiem świadectwo sumienia naszego jest chlubą naszą, że w prostocie serca i szczerości bożej,.a nie w mądrości cielesnej, ale w łasce bożej postępowaliśmy na tym świecie, a szczególniej względem was.13 Nie piszemy bowiem wam nic innego tylko to, coście czytali i poznali. Ufam zaś, że aż do końca poznacie,14 jak już poznaliście nas po części, że jesteśmy chlubą waszą, jak i wy naszą, w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa.15 I z tą ufnością chciałem najpierw przyjść do was, abyście drugą łaskę otrzymali,16 i od was przejść do Macedonii i znowu z Macedonii przyjść do was i przez was być odprowadzonym do Judei.17 Gdy więc to zamierzałem, czy kierowałem się lekkomyślnością? Albo czy to, co zamyślam, według ciała zamyślam, tak że jest u mnie i “tak” i “nie” ?18 Ale wierny Bóg – że w mowie naszej, do was, nie ma “tak” i “nie.”19 Albowiem Syn Boży, Jezus Chrystus, któregośmy wśród was opowiadali, ja i Sylwan i Tymoteusz, nie był “tak” i “nie,” ale w nim było “tak.”20 Ile bowiem jest obietnic bożych, są w nim “tak,” dlatego też przez niego Amen Bogu ku chwale naszej.21 Ten zaś jest, co nas z wami utwierdza w Chrystusie i co nas pomazał – Bóg,22 on też na nas wycisnął pieczęć i dał zadatek ducha w sercach naszych.NIE CHCE ZMUSZAĆ KORYNTIAN.23 Ja zaś wzywam Boga na świadka, na duszę moją, że nie przyszedłem więcej do Koryntu oszczędzając was.24 Nie dlatego, że panujemy nad wiarą waszą, ale jesteśmy pomocnikami wesela waszego; wiarą bowiem stoicie.
21 A postanowiłem to sobie, że by nie przychodzić do was po raz wtóry z zasmuceniem.2 Jeśli bowiem ja was zasmucam, to któż jest, co by mnie rozweselił, jeśli nie ten, którego ja zasmucam?3 I to samo wam napisałem, abym przyszedłszy, nie miał smutku na smutek od tych, od których miałem doznać radości; bo mam zaufanie do was wszystkich, że radość moja jest radością was wszystkich.4 Gdyż napisałem wam w wielkim utrapieniu i ucisku serca, wśród wielu łez, nie żebyście się zasmucili, ale żebyście poznali, jaką miłość żywię ku wam nader obficie.KAŻE PRZEBACZYĆ GRZESZNIKOWI.5 Jeśli zaś kto zasmucił, nie zasmucił mnie, ale po części, abym nie obciążył was wszystkich.6 Temu, co taki jest, wystarczy to strofowanie, które daje wielu;7 tak że przeciwnie raczej mu darujcie i pocieszcie go, by przypadkiem w nadmiernym smutku nie pogrążył się ten, co taki jest.8 Przeto was proszę, abyście miłość względem niego potwierdzili.9 Albowiem i dlatego napisałem, abym poznał, czyście wypróbowani, czy we wszystkim jesteście posłuszni.10 A komu co przebaczyliście, to i ja; bo i ja, co przebaczyłem, jeśli co przebaczyłem, to ze względu na was, w osobie Chrystusa, “aby nas szatan nie oszukał, bo nie są nam tajne jego zamysły. SKUTKI JEGO APOSTOLSTWA.12 Gdy zaś przyszedłem do Troady dla ewangelii Chrystusowej i drzwi mi stały otworem w Panu,13 duch mój nie miał spokoju, dlatego że nie znalazłem Tytusa brata mego; ale pożegnawszy się z nimi, udałem się do Macedonii14 A Bogu dzięki, który zawsze prowadzi nas w triumfie w Chrystusie Jezusie i woń poznania siebie objawia przez nas na każdym miejscu;15 bo jesteśmy miłą wonią Chrystusową dla Boga wśród tych, którzy bywają zbawieni i wśród tych, co giną;10 mianowicie dla jednych: wonią śmierci na śmierć, dla drugich zaś: wonią życia na życie. A do tego któż tak zdatny ?11 Nie jesteśmy bowiem, jak wielu z nich, fałszerzami słowa bożego, ale w szczerości, ale jak z Boga, wobec Boga, mówimy w Chrystusie.
3NIE POTRZEBUJE POLECENIA OD LUDZI.1 Zaczynamy znowu zalecać samych siebie? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was, albo od was?2 Listem naszym jesteście wy, napisanym na sercach naszych, który znają i czytają wszyscy ludzie;3 oczywiście, że jesteście listem Chrystusowym, sporządzonym przez nas i napisanym nie atramentem, ale Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, ale na cielesnych tablicach serca.4 Ufność zaś taką mamy przez Chrystusa ku Bogu;5 nie żebyśmy byli zdolni pomyśleć coś sami od siebie, jakby sami z siebie, ale zdolność nasza jest z Boga;6 który też uczynił nas odpowiednimi sługami Nowego Testamentu, nie literą, ale duchem; bo litera zabija, a duch ożywia.7 A jeśli posługiwanie śmierci, literami wyrażone na kamieniach, było w chwale, tak że synowie Izraela nie mogli patrzeć na twarz Mojżesza dla chwały oblicza jego, która przemija,8 to jakże posługiwanie Ducha nie będzie tym bardziej w chwale?9 Albowiem jeśli posługiwanie potępienia jest chwałą, daleko więcej obfituje w chwałę posługiwanie sprawiedliwości.10 Gdyż co zabłysło, nie jaśniało chwałą w tej mierze, z powodu przewyższającej chwały.11 Jeśli bowiem to, co przemija, jest w chwale, daleko więcej to, co trwa, jest w chwale.ŻYDZI MAJĄ ZASŁONĘ W SERCU.12 Mając więc taką nadzieję, postępujemy z wielką ufnością:13 a nie jak “Mojżesz kładł zasłonę na oblicze swoje,” aby synowie Izraela nie patrzyli na twarz jego, co niszczeje;14 ale stępiały ich umysły. Albowiem aż do dnia dzisiejszego ta sama zasłona przy czytaniu Starego Testamentu pozostaje nieodkryta (ponieważ w Chrystusie niszczeje),15 ale aż do dnia dzisiejszego, gdy czytają Mojżesza, zasłona leży na ich sercu.16 “Gdy zaś nawróci się do Pana, zasłona będzie zdjęta.”17 A Pan jest Duchem. Gdzie zaś Duch Pański, tam wolność.18 Ale my wszyscy, odkrytym obliczem patrząc w zwierciadle na chwałę Pańską, w ten sam obraz się przemieniamy z jasności w jasność, jakby od Ducha Pańskiego.
4PAWEŁ JAWNIE GŁOSI EWANGELIĘ.1 Dlatego mając to posługiwanie, nie ustajemy według miłosierdzia, któregośmy dostąpili;2 ale odrzucamy skrytą obrzydłość, nie postępując chytrze, ani nie fałszując słowa bożego, lecz przez okazywanie prawdy zalecając siebie samych sumieniu wszystkich ludzi przed Bogiem.3 A jeśli zakryta jest nawet ewangelia nasza, to jest zakryta dla tych, co giną,4 u których bóg świata tego zaślepił umysł niewiernych, aby im nie zajaśniało światło ewangelii chwały Chrystusa, który jest obrazem Boga.5 Nie opowiadamy bowiem samych sieb1e, ale Jezusa Chrystusa Pana naszego, siebie zaś sługami waszymi przez Jezusa.6 Albowiem Bóg, który rozkazał, żeby z ciemności zabłysła światłość, sam oświecił serca nasze, aby zajaśniały poznaniem chwały Boga, w obliczu Jezusa Chrystusa.UMACNIA GO BÓG.7 Mamy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby wywyższona była moc boża, a nie nasza.8 We wszystkim doznajemy utrapienia, ale nie jesteśmy ściśnieni; troskamy się, ale nie rozpaczamy;9 prześladowanie cierpimy, ale nie jesteśmy opuszczeni; bywamy powaleni, ale nie giniemy;10 zawsze umartwienie Jezusa w ciele naszym wokół nosimy, aby i życie Jezusowe okazało się w naszych ciałach.11 Zawsze bowiem my, co żyjemy, na śmierć jesteśmy wydawani dla Jezusa, żeby i życie Jezusa okazało się w śmiertelnym ciele naszym.12 nas więc śmierć działa, w was zaś życie.13 A że mamy tego samego ducha wiary, jak napisano: “Uwierzyłem, dlatego mówiłem,” i my wierzymy, dlatego też mówimy;14 wiedząc, że ten, co wzbudził Jezusa i nas wzbudzi z Jezusem i postawi z wami15 Wszystko bowiem dla was, aby łaska obfitująca przez dziękczynienie wielu, obfitowała ku chwale Boga.16 Dlatego nie ustajemy; ale chociaż ten nasz człowiek zewnętrzny się psuje, to jednak ten wewnętrzny odnawia się z dnia na dzień.17 To bowiem obecne, prędziutko przemijające i lekkie utrapienie nasze sprawuje w nas nader wielki ogrom wiekuistej chwały,19 gdyż my nie wpatrujemy się w to, co widzialne, ale w to, co niewidzialne. Rzeczy bowiem, które widzimy, są doczesne, a których nie widzimy, są wieczne.
5PRAGNIE BYĆ Z CHRYSTUSEM.1 A wiemy, że jeśli się rozsypie nasz dom ziemski tego mieszkania, to mamy od Boga przybytek, dom nie rękami uczyniony, wieczny w niebie2 Gdyż i w tym wzdychamy, pragnąc być przyobleczeni w mieszkanie nasze, które jest z nieba,3 jeśli tylko obleczonymi, a nie nagimi znalezieni będziemy4 Gdyż i my, którzy jesteśmy w tym przybytku, wzdychamy obciążeni dlatego, że nie chcemy być zwleczeni, ale przyobleczeni, aby wchłonięte zostało, co jest śmiertelne, przez życie5 Ten zaś, co nas do tego samego przysposabia, jest Bóg, który nam dał zadatek ducha.6 Zawsze więc jesteśmy odważni, wiedząc, że dopóki jesteśmy w ciele, pielgrzymujemy od Pana7 (przez wiarę bowiem chodzimy, a nie przez widzenie).8 Mamy jednak odwagę i dobrą wolę, aby raczej wywędrować z ciała, a być obecnymi przy Panu9 I dlatego usiłujemy jemu się podobać, czy odlegli, czy obecni10 My wszyscy bowiem musimy się ukazać przed stolicą Chrystusową, aby każdy otrzymał za własne sprawy ciała według tego, co uczynił, albo dobre, albo złe.11 Znając więc bojaźń Pańską, przekonujemy ludzi, Bogu zaś jawni jesteśmy. A następnie spodziewam się, że i sumieniom waszym jawni jesteśmy.12 Samych siebie znowu wam nie zalecamy, lecz dajemy wam sposobność do chlubienia się z nas, żebyście mieli co przeciwstawić tym, co się chlubią na zewnątrz, a nie w sercu.13 Albowiem czy od zmysłów odchodzimy, to dla Boga, czy rozsądni jesteśmy, to dla was.GORLIWOŚĆ APOSTOŁA14 Miłość bowiem Chrystusowa przyciska nas, gdy rozważamy to, że jeśli jeden umarł za wszystkich, więc wszyscy umarli.18 A za wszystkich umarł Chrystus, aby i ci, co żyją, już nie żyli sobie, ale temu, który za nich umarł i zmartwychwstał.16 Dlatego my odtąd nie znamy nikogo według ciała; a jeśli znaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już n1e znamy.17 Zatem jeśli kto w Chrystusie jest nowym stworzeniem; stare rzeczy przeminęły, oto wszystko stało się nowe 18 Wszystko zaś z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i dał nam urząd jednania19 Gdyż w Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą, nie poczytując im grzechów ich i złożył w nas słowo pojednania20 Za Chrystusa więc poselstwo sprawujemy, jakby Bóg napominał przez nas. Prosimy za Chrystusa, pojednajcie się z Bogiem21 Tego, który nie znał grzechu, za nas uczynił grzechem, abyśmy my stali się w nim sprawiedliwością bożą.
6PRACUJEMY JAKO SŁUDZY CHRYSTUSOWI.1 A jak pomocnicy napominamy, abyście nadaremnie łaski bożej nie przyjmowali2 Albowiem mówi: “W czasie sprzyjającym wysłuchałem cię, i w dzień zbawienia wspomogłem cię.” Oto teraz czas pożądany, oto teraz czas zbawienia3 Nie dajemy nikomu żadnego zgorszenia, aby nie ganiono posługiwania naszego,4 ale we wszystkim okazujmy się jak słudzy boży w wielkiej cierpliwości, w utrapieniach, w niedostatkach, w uciskach,5 w chłostach, w więzieniach, w rozruchach, w pracach, w czuwaniach, w postach,6 w czystości, w umiejętności, w wielkoduszności, w łagodności, w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej,7 w słowie prawdy, w mocy bożej, przez broń sprawiedliwości po prawicy i po lewicy,8 przez chwałę i zelżywość, przez zniesławienie i dobrą sławę; jak zwodziciele, a prawdomówni, jak nieznani, a poznani,9 jak umierający, a oto żyjemy, jak karani, a nie uśmierceni,10 jak smutni, a zawsze weseli, jak ubodzy, a wielu wzbogacający, jak nic nie mający, a wszystko posiadający. UNIKAĆ NIEWIERNYCH11 Usta nasze otwarte są ku wam, o Koryntianie, serce nasze rozszerzyło się12 Nie jesteście ściśnieni w nas, lecz ściśnieni jesteście we wnętrzu waszym;13 lecz tak samo się odwzajemniając (jak synom mówię), rozprzestrzeńcie się i wy14 Nie ciągnijcie jarzma z niewierzącymi. Cóż bowiem za uczestnictwo sprawiedliwości z nieprawością? Albo co za towarzystwo światłości z ciemnością?15 A co za umowa Chrystusa z Belialem? Albo co za udział wierzącego z niewierzącym?16 Lecz jaka ˇzgoda świątyni bożej z bałwanami? Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, jak mówi Bóg: “będę mieszkał w nich i przechadzał się wśród nich i będę ich Bogiem i oni będą mi ludem.17 Dlatego wyjdźcie z pośrodka nich, i dołączcie się, mówi Pan, i nie dotykajcie się nieczystego i ja was przyjmę18 i będę wam ojcem a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan wszechmogący.
7PAWEŁ RADUJE SIĘ Z POSTĘPOWANIA KORYNTIAN.1 Mając więc te obietnice, najmilsi, oczyszczajmy się z wszelkiej zmazy ciała i ducha, dokonując uświęcenia w bojaźni bożej.2 Przyjmijcie nas. Nikogośmy nie skrzywdzili, nikogośmy nie zepsuli, nikogośmy nie oszukali.3 Nie mówię tego, żeby was potępiać, bo przedtem powiedzieliśmy, że w sercach naszych jesteście, żebyśmy wspólnie umierali i wspólnie żyli.4 Mam wielkie zaufanie do was, mam wielką chlubę z was; pełen jestem pociechy, nader obfituję w radość we wszelkim utrapieniu naszym.5 Albowiem i ciało nasze żadnego nie zaznało odpoczynku, gdyśmy przyszli do Macedonii, aleśmy doznali wszelkiego utrapienia: zewnątrz walki, a wewnątrz obawy.6 Ale ten, co pociesza uniżonych, pocieszyłˇ nas Bóg przybyciem Tytusa.7 Lecz nie tylko jego przybyciem, ale też pociechą, jakiej doznał u was: opowiadając nan1 o waszej tęsknocie, o waszym płaczu, o waszej dla mnie żarliwości, tak że się jeszcze bardziej radowałem.DOBRY SMUTEK JEST POŻYTECZNY.8 Choć bowiem zasmuciłem was w liście, nie żal mi; choćbym żałował, widząc, że ten list (choć na chwilę) was zasmucił,9 teraz się raduję, nie żeście się zasmucili, ale żeście się zasmucili ku pokucie. Albowiem zasmuciliście się według Boga, tak że w niczym nie ponieśliście od nas szkody.10 Smutek bowiem, który jest według Boga, sprawuje pokutę nieodmienną ku zbawieniu, lecz światowy smutek sprawuje śmierć.11 Oto bowiem to samo, żeście byli według Boga zasmuceni, jak wielką gorliwość w was sprawuje; ale obronę, ale oburzenie, ale bojaźń, ale tęsknotę, ale żarliwość, ale pomstę. We wszystkim pokazaliście, że jesteście niewinni w tej sprawie.12 A więc, chociaż do was napisałem, to nie z powodu tego, co krzywdę uczynił, ani z powodu tego, co cierpiał, ale żeby okazać gorliwość naszą, jaką mamy o was przed Bogiem.13 Dlatego ucieszyliśmy się. W naszej zaś pociesze jeszcze bardziej radowaliśmy się z wesela Tytusa, gdyż pokrzepił się duch jego przez was wszystkich,14 i jeśli w czym chlubiłem się z was przed nim, nie zawstydziłem się; ale jak wam wszystko mówiliśmy w prawdzie, tak też i chluba nasza przed Tytusem okazała się prawdą.15 I serce jego jeszcze bardziej bije ku wam, gdy wspomina posłuszeństwo was wszystkich; jak przyjęliście go z bojaźnią i ze drżeniem.16 Radujęˇ się, że wam we wszystkim ufam. SPRAWA JAŁMUŻN DLA JEROZOLIMY
8CHWALI SZCZODROBLIWOŚĆ MACEDOŃCZYKÓW.1 A donosimy wam, bracia, o łasce bożej, która była dana kościołom Macedonii,2 że w wielkiej próbie utrapienia mieli oni obfite wesele, i że bardzo wielkie ich ubóstwo obfitowało w bogactwo ich prostoty,3 gdyż według sił – daję im to świadectwo – owszem ponad siły, okazali się chętnymi,4 z wielkim naleganiem, prosząc nas o łaskę i o udział w posłudze, która się dzieje na rzecz świętych.5 I nie jak spodziewaliśmy się, ale samych siebie oddali najpierw Panu, potem nam za wolą bożą,6 tak że prosiliśmy Tytusa, aby jak zaczął, tak i dokonał u was także tej łaski.ZACHĘCA DO NAŚLADOWANIA ICH.7 Lecz jak we wszystkim obfitujecie w wierze i w mowie i w umiejętności i w wszelkiej gorliwości, nadto i w miłości waszej ku nam, abyście obfitowali i w tej łasce.8 Nie mówię, jakby rozkazując, ale przez gorliwość innych doświadczając także rzetelności waszej miłości.9 Znacie bowiem łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, że dla was stał się ubogim, będąc bogatym, abyście wy byli bogatymi jego ubóstwem.10 I w tym daję radę; to bowiem jest wam pożyteczne, którzyście nie tylko zaczęli czynić, ale i chcieć od przeszłego roku.11 Teraz więc i uczynkiem to konajcie, żeby, jak w was jest ochotny zamiar woli, takie było i wykonanie z tego, co macie.12 Jeśli bowiem wola jest ochotna, to jest przyjemna według tego, co a, nie według tego, czego nie ma.13 Albowiem nie żeby innym była ulga, wan1 zaś utrapienie, e według równości.14 W obecnym czasie niech wasza obfitość uzupełni ich niedostatek, aby też ich obfitość była uzupełnieniem waszego niedostatku, aby była równość, jak napisano:15 “Który wiele, nie miał nazbyt, a kto mało, nie miał mniej.”ZALECA SWÝCH WYSŁANNIKÓW.16 Bogu zaś dzięki, który tę samą troskliwość o was wlał w serce Tytusa,17 bo zachętę przyjął, owszem będąc nader troskliwym, z własnej ochoty udał się do was.18 Posłaliśmy też z nim brata, którego chwała jest w ewangelii po wszystkich kościołach;19 a nie tylko, lecz i wybrany został przez kościoły na towarzysza podróży naszej w sprawie tej łaski, którą rozdajemy ku chwale Pańskiej i ze stanowczej woli naszej; 20wystrzegając się tego, żeby nas kto nie zganił z powodu tej obfitości, którą rozdajemy.21 Staramy się bowiem o dobro nie tylko przed Bogiem, ale także przed ludźmi.22 Posłaliśmy zaś z nimi brata naszego, którego troskliwości doświadczyliśmy często w wielu rzeczach, a teraz daleko troskliwszego z powodu wielkiego zaufania do was.23 Co do Tytusa – jest to mój towarzysz i pomocnik u was; co do braci naszych – są to posłańcy kościołów, chwała Chrystusowa.24 Dowody więc waszej miłości i naszej chluby z was okażcie względem nich wobec kościołów.
9PRZYMIOTY I OWOCE JAŁMUŻNY.1 O posłudze zaś, która się dokonywa na rzecz świętych, zbyteczne mi jest do was pisać.2 Znam bowiem wasze chętne serce, którym się chlubię z was wobec Macedończyków, że i Achaja gotowa jest od roku przeszłego i wasz zapał wielu pobudził.3 Posłałem zaś braci, żeby chluba nasza z was nie była w tej sprawie udaremniona, ale żebyście (jak powiedziałem) byli gotowi,4 abyśmy, gdyby ze mną przyszli Macedończycy i znaleźli was niegotowymi, nie musieli się wstydzić w tej rzeczy my (nie mówiąc już o was).5 Za potrzebne więc uznałem prosić braci, aby wpierw poszli do was i przygotowali przedtem obiecane błogosławieństwo, aby ono było gotowe tak jak błogosławieństwo, a nie jak skąpstwo.6 To zaś mówię: Kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie, a kto sieje w błogosławieństwach, z błogosławieństw też żąć będzie.7 Każdy jak postanowił w sercu swoim, nie ze smutkiem albo z musu: wesołego bowiem dawcę miłuje Bóg.8 Lecz i w mocy Boga jest sprawić, żeby w was obfitowała wszelka łaska, abyście mając we wszystkim zawsze wszelki dostatek, obfitowali we wszelki dobry uczynek,9 jak napisano: “Rozproszył, dał ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wiek wieku.”10 Ten zaś co dostarcza nasienia siejącemu, udzieli i chleba do jedzenia i rozmnoży nasienie wasze i pomnoży wzrost plonów sprawiedliwości waszej;11 abyście we wszystkim ubogaceni obfitowali we wszelkiej hojności, która przez nas sprawuje dziękczynienie Bogu.12 Gdyż posługiwanie w tym urzędzie nie tylko uzupełnia to, czego nie dostaje świętym, ale też obfituje przez wiele dziękczynień w Panu,13 gdy przez doświadczenie tego posługiwania chwałą Boga za posłuszeństwo wasze w wyznawaniu ewangelii Chrystusowej i za szczerość, z jaką udzielacie im i wszystkim,14 i w ich modlitwie gorącej za was, tęskniąc za wami z powodu przeobfitej łaski bożej w was.15 Dzięki Bogu za niewysłowiony dar jego. OSOBISTA OBRONA APOSTOŁA
10BRONI SWEJ WŁADZY.

RU Brytjka King J. 10BRONI SWEJ WŁADZY.1 cf. Tłum. Толк. Ja zaś sam, Paweł, proszę was przez cichość i łagodność Chrystusową, ja, który wprawdzie w obecności waszej jestem pokorny, ale w nieobecności jestem śmiały względem was.Я же, Павел, который лично между вами скромен, а заочно против вас отважен, убеждаю вас кротостью и снисхождением Христовым. Сaмъ же ѓзъ пavелъ молю1 вы кр0тостію и3 ти1хостію хrт0вою, и4же въ лицE ќбw смирeнъ въ вaсъ, не сhй же ў вaсъ дерзaю въ вaсъ. 10,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαυτος autos
_P-NSMαὐτόςautoshe/she/it/selfmyselfδε de
_CONJδέdethenNowεγω egō
_P-1NSἐγώegōI/weIπαυλος paulos
_N-NSMΠαῦλοςpaulosPaulPaulπαρακαλω parakalō
_{V-PAI-1S G5719}παρακαλέωparakaleōto plead/comfortbeseechυμας umas
_P-2APσύsuyouyouδια dia
_PREPδιάdiathrough/because ofbyτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whothe meeknessπραυτητος prautētos
_N-GSFπραΰτηςprautēsgentlenessthe meeknessκαι kai
_CONJκαίkaiandandεπιεικειας epieikeias
_N-GSFἐπιείκειαepieikeiagentlenessgentlenessτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof Christχριστου christou
_N-GSMΧριστόςchristosChristof Christος os
_R-NSMὅς, ἥhhos ēwhich, whoκατα kata
_PREPκατάkataaccording toinπροσωπον prosōpon
_N-ASNπρόσωπονprosōponfacepresenceμεν men
_PRTμένmenon the other hand ταπεινος tapeinos
_A-NSMταπεινόςtapeinoslowlybaseεν en
_PREPἐνenin/on/amongamongυμιν umin
_P-2DPσύsuyouyouαπων apōn
_{V-PAP-NSM G5723}ἄπειμιapeimibe awaybeing absentδε de
_CONJδέdethen, butθαρρω tharrō
_{V-PAI-1S G5719}θαρρέωtharreōbe confidentam boldεις eis
_PREPεἰςeistowardtowardυμας umas
_P-2APσύsuyouyou  2 cf. Tłum. Толк. A proszę was, żebym obecny nie okazał śmiałości przez tę ufną pewność, z jaką rzekomo występujemy przeciw niektórym, co sądzą, że według ciała postępujemy.Прошу, чтобы мне по пришествии моем не прибегать к той твердой смелости, которую думаю употребить против некоторых, помышляющих о нас, что мы поступаем по плоти. Молю1 же, да не присyщь дерзaю надёzніемъ, и4мже помышлsю смёти на нBкіz непщyющыz нaсъ ћкw по пл0ти ходsщихъ. 10,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVδεομαι deomai
_{V-PNI-1S G5736}δέομαιdeomaito prayI beseechδε de
_CONJδέdethenButτο to
_T-ASNὁhothe/this/who μη mē
_PRT-Nμήmēnotnotπαρων parōn
_{V-PAP-NSM G5723}πάρειμιpareimibe presentwhen I am presentθαρρησαι tharrēsai
_{V-AAN G5658}θαρρέωtharreōbe confident, that I mayτη tē
_T-DSFὁhothe/this/who πεποιθησει pepoithēsei
_N-DSFπεποίθησιςpepoithēsisconfidencewith that confidenceη ē
_R-DSFὅς, ἥhhos ēwhich, whichλογιζομαι logizomai
_{V-PNI-1S G5736}λογίζομαιlogizomaito count, wherewith I thinkτολμησαι tolmēsai
_{V-AAN G5658}τολμάωtolmaōbe boldto be boldεπι epi
_PREPἐπίepiupon/to/againstagainstτινας tinas
_X-APMτιςtisonesomeτους tous
_T-APMὁhothe/this/whowith that confidenceλογιζομενους logizomenous
_{V-PNP-APM G5740}λογίζομαιlogizomaito countthinkημας ēmas
_P-1APἐγώegōI/weof usως ōs
_ADVὡςhōswhich/howas ifκατα kata
_PREPκατάkataaccording toaccording toσαρκα sarka
_N-ASFσάρξsarxfleshthe fleshπεριπατουντας peripatountas
_{V-PAP-APM G5723}περιπατέωperipateōto walkwe walked  3 cf. Tłum. Толк. Choć żyjemy w ciele, nie według ciała walczymy,Ибо мы, ходя во плоти, не по плоти воинствуем. Во пл0ти бо ходsще, не по пл0ти в0инствуемъ: 10,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεν en
_PREPἐνenin/on/amonginσαρκι sarki
_N-DSFσάρξsarxfleshthe fleshγαρ gar
_CONJγάρgarforForπεριπατουντες peripatountes
_{V-PAP-NPM G5723}περιπατέωperipateōto walkthough we walkου ou
_PRT-Nοὐounonotκατα kata
_PREPκατάkataaccording toafterσαρκα sarka
_N-ASFσάρξsarxfleshthe fleshστρατευομεθα strateuometha
_{V-PMI-1P G5731}στρατεύωstrateuōto battle, we do  4 cf. Tłum. Толк. gdyż broń naszego bojowania nie jest cielesna, ale mocna Bogiem dla burzenia miejsc obronnych; gdy burzymy zamysłyОружия воинствования нашего не плотские, но сильные Богом на разрушение твердынь: ими ниспровергаем замыслы nр{жіz бо в0инства нaшегw не плотск†z, но си6льна бGомъ на разорeніе твeрдємъ: помышлє1ніz низлагaюще, 10,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτα ta
_T-NPNὁhothe/this/who(γαρ gar
_CONJγάρgarforForοπλα opla
_N-NPNὅπλονhoplonweaponthe weaponsτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whowarfareστρατειας strateias
_N-GSFστρατείαstrateiawarfarewarfareημων ēmōn
_P-1GPἐγώegōI/weof ourου ou
_PRT-Nοὐounonotσαρκικα sarkika
_A-NPNσαρκικόςsarkikosfleshlycarnalαλλα alla
_CONJἀλλάallabut, butδυνατα dunata
_A-NPNδυνατόςdunatosablemightyτω tō
_T-DSMὁhothe/this/whothrough Godθεω theō
_N-DSMθεόςtheosGodthrough Godπρος pros
_PREPπρόςprosto/withtoκαθαιρεσιν kathairesin
_N-ASFκαθαίρεσιςkathairesisdestructionthe pulling downοχυρωματων ochurōmatōn
_N-GPNὀχύρωμαochurōmastrongholdof strong holds  5 cf. Tłum. Толк. i wszelką wyniosłość wynoszącą się przeciw wiedzy bożej i w niewolę podbijamy wszelki rozum pod posłuszeństwo Chrystusoweи всякое превозношение, восстающее против познания Божия, и пленяем всякое помышление в послушание Христу, и3 всsко возношeніе взимaющеесz на рaзумъ б9ій, и3 плэнsюще всsкъ рaзумъ въ послушaніе хrт0во, 10,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVλογισμους logismous
_N-APMλογισμόςlogismosthoughtimaginationsκαθαιρουντες kathairountes
_{V-PAP-NPM G5723}καθαιρέωkathaireōto take downCasting downκαι kai
_CONJκαίkaiand, andπαν pan
_A-ASNπᾶςpasalleveryυψωμα upsōma
_N-ASNὕψωμαhupsōmaheighthigh thingεπαιρομενον epairomenon
_{V-PMP-ASN G5734}ἐπαίρωepairōto lift upthat exalteth itselfκατα kata
_PREPκατάkataaccording toagainstτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whothe knowledgeγνωσεως gnōseōs
_N-GSFγνῶσιςgnōsisknowledgethe knowledgeτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof Godθεου theou
_N-GSMθεόςtheosGodof Godκαι kai
_CONJκαίkaiand, andαιχμαλωτιζοντες aichmalōtizontes
_{V-PAP-NPM G5723}αἰχμαλωτίζωaichmalōtizōto capturebringing into captivityπαν pan
_A-ASNπᾶςpasalleveryνοημα noēma
_N-ASNνόημαnoēmamind/thoughtthoughtεις eis
_PREPεἰςeistowardtoτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/whothe obedienceυπακοην upakoēn
_N-ASFὑπακοήhupakoēobediencethe obedienceτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof Christχριστου christou
_N-GSMΧριστόςchristosChristof Christ  6 cf. Tłum. Толк. i gotowi jesteśmy karać wszelkie nieposłuszeństwo, skoro staniecie się doskonale posłuszni.и готовы наказать всякое непослушание, когда ваше послушание исполнится. и3 въ гот0вости и3мyще tмсти1ти всsко преслушaніе, є3гдA и3сп0лнитсz вaше послушaніе. 10,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
_CONJκαίkaiandAndεν en
_PREPἐνenin/on/amonginετοιμω etoimō
_A-DSNἕτοιμοςhetoimosreadya readinessεχοντες echontes
_{V-PAP-NPM G5723}ἔχωechōto have/behavingεκδικησαι ekdikēsai
_{V-AAN G5658}ἐκδικέωekdikeōto avengeto revengeπασαν pasan
_A-ASFπᾶςpasallallπαρακοην parakoēn
_N-ASFπαρακοήparakoēdisobediencedisobedienceοταν otan
_CONJὅτανhotanwhen(-ever), whenπληρωθη plērōthē
_{V-APS-3S G5686}πληρόωplēroōto fulfillis fulfilledυμων umōn
_P-2GPσύsuyouyourη ē
_T-NSFὁhothe/this/whoobedienceυπακοη upakoē
_N-NSFὑπακοήhupakoēobedienceobedience  7 cf. Tłum. Толк. Patrzcie na to, co jest przed oczyma. Jeśli kto sobie ufa, że jest Chrystusowy, niechże znowu pomyśli sobie, że jak on jest Chrystusowy, tak i my.На личность ли смотрите? Кто уверен в себе, что он Христов, тот сам по себе суди, что, как он Христов, так и мы Христовы. Я%же ли пред8 лицeмъ, зритE; (За?_р7ч.) Ѓще кто2 надёетсz себE хrт0ва бhти, да помышлsетъ пaки t себє2, занE, ћкоже џнъ хrт0въ, тaкожде и3 мы2 хrтHвы. 10,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτα ta
_T-APNὁhothe/this/whoon thingsκατα kata
_PREPκατάkataaccording toafterπροσωπον prosōpon
_N-ASNπρόσωπονprosōponfacethe outward appearanceβλεπετε blepete
_{V-PAI-2P G5719}βλέπωblepōto seeDo ye lookει ei
_CONDεἰeiif? Ifτις tis
_X-NSMτιςtisoneany manπεποιθεν pepoithen
_{V-2RAI-3S G5754}πείθωpeithōto persuadetrustεαυτω eautō
_F-3DSMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfto himselfχριστου christou
_N-GSMΧριστόςchristosChristChrist'sειναι einai
_{V-PAN G5721}εἰμίeimito bethat he isτουτο touto
_D-ASNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]λογιζεσθω logizesthō
_{V-PNM-3S G5737}λογίζομαιlogizomaito count, let himπαλιν palin
_ADVπάλινpalinagainagainεφ ef
_PREPἐπίepiupon/to/against[upon/to/against]εαυτου eautou
_F-3GSMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfhimselfοτι oti
_CONJὅτιhotithat/since, thatκαθως kathōs
_ADVκαθώςkathōsas/just as, asαυτος autos
_P-NSMαὐτόςautoshe/she/it/selfheχριστου christou
_N-GSMΧριστόςchristosChristChrist'sουτως outōs
_ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)soκαι kai
_CONJκαίkaiand, evenημεις ēmeis
_P-1NPἐγώegōI/wewe  8 cf. Tłum. Толк. Gdyż nie będę się wstydził, choćbym miał jeszcze więcej się chlubić z władzy naszej, którą dał nam Pan dla budowania, a nie na zagładę waszą.Ибо если бы я и более стал хвалиться нашею властью, которую Господь дал нам к созиданию, а не к расстройству вашему, то не остался бы в стыде. Ѓще бо и3 ли1шше что2 похвалю1сz њ влaсти нaшей, ю4же дадE нaмъ гDь въ создaніе, ґ не на разорeніе вaше, не постыжyсz. 10,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεαν ean
_CONDἐάνeanifthoughτε te
_PRTτεteand/both γαρ gar
_CONJγάρgarforForπερισσοτερον perissoteron
_A-ASN-Cπερισσόςperissosexcessive/abundantmoreτι ti
_X-ASNτιςtisonesomewhatκαυχησωμαι kauchēsōmai
_{V-ADS-1S G5667}καυχάομαιkauchaomaito boastI should boastπερι peri
_PREPπερίperiaboutofτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whoauthorityεξουσιας exousias
_N-GSFἐξουσίαexousiaauthorityauthorityημων ēmōn
_P-1GPἐγώegōI/weusης ēs
_R-GSFὅς, ἥhhos ēwhich, whichεδωκεν edōken
_{V-AAI-3S G5656}δίδωμιdidōmito givehath givenο o
_T-NSMὁhothe/this/whothe Lordκυριος kurios
_N-NSMκύριοςkurioslordthe Lordεις eis
_PREPεἰςeistowardforοικοδομην oikodomēn
_N-ASFοἰκοδομήoikodomēbuildingedificationκαι kai
_CONJκαίkaiand ουκ ouk
_PRT-Nοὐounonotεις eis
_PREPεἰςeistowardforκαθαιρεσιν kathairesin
_N-ASFκαθαίρεσιςkathairesisdestructiondestructionυμων umōn
_P-2GPσύsuyouyourουκ ouk
_PRT-Nοὐounonotαισχυνθησομαι aischunthēsomai
_{V-FPI-1S G5701}αἰσχύνωaischunōbe ashamed, I should  9 cf. Tłum. Толк. Żeby zaś nie zdawało się – jakbym was straszył przez listy- Впрочем, да не покажется, что я устрашаю вас только посланиями. (Но) да не kвлю1сz, ћкw страшS вaсъ послaньми. 10,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVινα ina
_CONJἵναhinain order that/toThatμη mē
_PRT-Nμήmēnotnotδοξω doxō
_{V-AAS-1S G5661}δοκέωdokeōto thinkI mayως ōs
_ADVὡςhōswhich/howasαν an
_PRTἄνanififεκφοβειν ekfobein
_{V-PAN G5721}ἐκφοβέωekfobeōto terrifyI would terrifyυμας umas
_P-2APσύsuyouyouδια dia
_PREPδιάdiathrough/because ofbyτων tōn
_T-GPFὁhothe/this/wholettersεπιστολων epistolōn
_N-GPFἐπιστολήepistolēepistleletters  10 cf. Tłum. Толк. mówią bowiem: Listy wprawdzie poważne są i potężne, ale obecność ciała słaba i mowa wzgardzona; – Так как некто говорит: в посланиях он строг и силен, а в личном присутствии слаб, и речь его незначительна,- Ћкw посл†ніz ќбw, речE, т‰жка и3 крBпка, ґ пришeствіе тёла нeмощно, и3 сл0во ўничижeнно: 10,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοτι oti
_CONJὅτιhotithat/sinceForαι ai
_T-NPFὁhothe/this/who επιστολαι epistolai
_N-NPFἐπιστολήepistolēepistlelettersμεν men
_PRTμένmenon the other hand,φησιν fēsin
_{V-PAI-3S G5719}φημίfēmito saysay theyβαρειαι bareiai
_A-NPFβαρύςbarusweighty, weightyκαι kai
_CONJκαίkaiandandισχυραι ischurai
_A-NPFἰσχυρόςischurosstrongpowerfulη ē
_T-NSFὁhothe/this/who δε de
_CONJδέdethen; butπαρουσια parousia
_N-NSFπαρουσίαparousiacomingpresenceτου tou
_T-GSNὁhothe/this/whobodilyσωματος sōmatos
_N-GSNσῶμαsōmabodybodilyασθενης asthenēs
_A-NSFἀσθενήςasthenēsweakweakκαι kai
_CONJκαίkaiand, andο o
_T-NSMὁhothe/this/whospeechλογος logos
_N-NSMλόγοςlogoswordspeechεξουθενημενος exouthenēmenos
_{V-RPP-NSM G5772}ἐξουθενέωexoutheneōto rejectcontemptible  11 cf. Tłum. Толк. kto taki jest, niech pomyśli, że jakimi jesteśmy nieobecni w słowie przez listy, takimi też obecni w czynie.такой пусть знает, что, каковы мы на словах в посланиях заочно, таковы и на деле лично. сіE да помышлsетъ таковhй, ћкw ћцы же є3смы2 сл0вомъ послaній, tстоsще, таковjи и3 тY сyще є3смы2 дёломъ. 10,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτουτο touto
_D-ASNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]λογιζεσθω logizesthō
_{V-PNM-3S G5737}λογίζομαιlogizomaito countLetο o
_T-NSMὁhothe/this/who τοιουτος toioutos
_D-NSMτοιοῦτοςtoioutossuch as thissuch an oneοτι oti
_CONJὅτιhotithat/since, thatοιοι oioi
_K-NPMοἷοςhoiossuch as, such asεσμεν esmen
_{V-PAI-1P G5719}εἰμίeimito bewe areτω tō
_T-DSMὁhothe/this/whoin wordλογω logō
_N-DSMλόγοςlogoswordin wordδι di
_PREPδιάdiathrough/because ofbyεπιστολων epistolōn
_N-GPFἐπιστολήepistolēepistlelettersαποντες apontes
_{V-PAP-NPM G5723}ἄπειμιapeimibe awaywhen we are absentτοιουτοι toioutoi
_D-NPMτοιοῦτοςtoioutossuch as this, suchκαι kai
_CONJκαίkaiandalsoπαροντες parontes
_{V-PAP-NPM G5723}πάρειμιpareimibe presentwhen we are presentτω tō
_T-DSNὁhothe/this/whoin deedεργω ergō
_N-DSNἔργονergonworkin deed  KOGO BÓG ZALECA, TEN WYPRÓBOWANY12 cf. Tłum. Толк. Nie śmiemy bowiem zaliczać się albo przyrównywać do niektórych, co sami siebie zalecają; ale sami z sobą się mierzymy i sami z sobą się porównujemy.Ибо мы не смеем сопоставлять или сравнивать себя с теми, которые сами себя выставляют: они измеряют себя самими собою и сравнивают себя с собою неразумно. Не смёемъ бо суди1ти, и3ли2 приклaдовати себE и3ны6мъ хвaлzщымъ себE самёхъ: но сaми въ себЁ себE и3змэрsюще, и3 прилагaюще себE сами6мъ себЁ, не разумэвaютъ. 10,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVου ou
_PRT-Nοὐounonotγαρ gar
_CONJγάρgarforForτολμωμεν tolmōmen
_{V-PAI-1P G5719}τολμάωtolmaōbe boldwe dareεγκριναι enkrinai
_{V-AAN G5658}ἐγκρίνωenkrinōto classifymake ourselves of the numberη ē
_PRTἤēor, orσυγκριναι sunkrinai
_{V-AAN G5658}συγκρίνωsunkrinōto comparecompareεαυτους eautous
_F-1APMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfourselvesτισιν tisin
_X-DPMτιςtisonewith someτων tōn
_T-GPMὁhothe/this/who εαυτους eautous
_F-3APMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemselvesσυνιστανοντων sunistanontōn
_{V-PAP-GPM G5723}συνίστημι, συνιστάωsunistēmi sunistaōto commendthat commendαλλα alla
_CONJἀλλάallabut: butαυτοι autoi
_P-NPMαὐτόςautoshe/she/it/selftheyεν en
_PREPἐνenin/on/amongbyεαυτοις eautois
_F-3DPMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemselvesεαυτους eautous
_F-3APMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemselvesμετρουντες metrountes
_{V-PAP-NPM G5723}μετρέωmetreōto measuremeasuringκαι kai
_CONJκαίkaiand, andσυγκρινοντες sunkrinontes
_{V-PAP-NPM G5723}συγκρίνωsunkrinōto comparecomparingεαυτους eautous
_F-3APMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemselvesεαυτοις eautois
_F-3DPMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfamong themselvesου ou
_PRT-Nοὐounonotσυνιασιν suniasin
_{V-PAI-3P G5719}συνίημιsuniēmito understand, are  13 cf. Tłum. Толк. My zaś nie będziemy się chlubić bezmiernie, ale według prawidła miary, którą nam Bóg wymierzył, miary, abyśmy dotarli aż do was.А мы не без меры хвалиться будем, но по мере удела, какой назначил нам Бог в такую меру, чтобы достигнуть и до вас. Мh же не въ безмBрнаz похвaлимсz, но по мёрэ прaвила, є3г0же раздэли2 нaмъ бGъ мёру, достизaти дaже и3 до вaсъ. 10,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVημεις ēmeis
_P-1NPἐγώegōI/weto usδε de
_CONJδέdethenButουκ ouk
_PRT-Nοὐouno[no]εις eis
_PREPεἰςeistowardofτα ta
_T-APNὁhothe/this/whothingsαμετρα ametra
_A-APNἄμετροςametrosimmoderatewithoutκαυχησομεθα kauchēsometha
_{V-FDI-1P G5695}καυχάομαιkauchaomaito boastwillαλλα alla
_CONJἀλλάallabut, butκατα kata
_PREPκατάkataaccording toaccording toτο to
_T-ASNὁhothe/this/whothe measureμετρον metron
_N-ASNμέτρονmetronmeasurethe measureτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof the ruleκανονος kanonos
_N-GSMκανώνkanōnruleof the ruleου ou
_R-GSMὅς, ἥhhos ēwhichwhichεμερισεν emerisen
_{V-AAI-3S G5656}μερίζωmerizōto dividehath distributedημιν ēmin
_P-1DPἐγώegōI/weweο o
_T-NSMὁhothe/this/whoGodθεος theos
_N-NSMθεόςtheosGodGodμετρου metrou
_N-GSNμέτρονmetronmeasure, a measureεφικεσθαι efikesthai
_{V-2ADN G5635}ἐφικνέομαιefikneomaito reachto reachαχρι achri
_ADVἄχριachriuntiluntoκαι kai
_CONJκαίkaiandevenυμων umōn
_P-2GPσύsuyouyou  14 cf. Tłum. Толк. Nie naciągamy się bowiem nad miarę, jakbyśmy was nie dosięgli, gdyż dotarliśmy aż do was z ewangelią Chrystusową.Ибо мы не напрягаем себя, как не достигшие до вас, потому что достигли и до вас благовествованием Христовым. Не ћкw бо не досsжуще до вaсъ, пaче простирaемъ себE, дaже бо и3 до вaсъ достиг0хомъ бlговёстіемъ хrт0вымъ: 10,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVου ou
_PRT-Nοὐounonotγαρ gar
_CONJγάρgarforForως ōs
_ADVὡςhōswhich/how, as thoughμη mē
_PRT-Nμήmēnotnotεφικνουμενοι efiknoumenoi
_{V-PNP-NPM G5740}ἐφικνέομαιefikneomaito reachwe reachedεις eis
_PREPεἰςeistowarduntoυμας umas
_P-2APσύsuyouto youυπερεκτεινομεν uperekteinomen
_{V-PAI-1P G5719}ὑπερεκτείνωhuperekteinōto overextendwe stretchεαυτους eautous
_F-1APMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfourselvesαχρι achri
_ADVἄχριachriuntilas far asγαρ gar
_CONJγάρgarfor: forκαι kai
_CONJκαίkaiandalsoυμων umōn
_P-2GPσύsuyouyouεφθασαμεν efthasamen
_{V-AAI-1P G5656}φθάνωfthanōto precede/arrivewe are comeεν en
_PREPἐνenin/on/amonginτω tō
_T-DSNὁhothe/this/whothe gospelευαγγελιω euangeliō
_N-DSNεὐαγγέλιονeuangeliongospelthe gospelτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof Christχριστου christou
_N-GSMΧριστόςchristosChristof Christ  15 cf. Tłum. Толк. Nie chlubimy się bezmiernie cudzymi pracami, lecz mamy nadzieję, że ze wzrostem wiary waszej, wśród was wywyższeni będziemy coraz więcej według prawidła naszego,Мы не без меры хвалимся, не чужими трудами, но надеемся, с возрастанием веры вашей, с избытком увеличить в вас удел наш, не въ безмBрнаz хвaлzщесz въ чужди1хъ трудёхъ, ўповaніе же и3мyще, растyщей вёрэ вaшей, въ вaсъ величaтисz по прaвилу нaшему и3з8oби1льнw, 10,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVουκ ouk
_PRT-NοὐounoNotεις eis
_PREPεἰςeistowardofτα ta
_T-APNὁhothe/this/whothingsαμετρα ametra
_A-APNἄμετροςametrosimmoderatewithoutκαυχωμενοι kauchōmenoi
_{V-PNP-NPM G5740}καυχάομαιkauchaomaito boastboastingεν en
_PREPἐνenin/on/among, , ofαλλοτριοις allotriois
_A-DPMἀλλότριοςallotriosanother’sother men'sκοποις kopois
_N-DPMκόποςkoposlaborlaboursελπιδα elpida
_N-ASFἐλπίςelpishopehopeδε de
_CONJδέdethen; butεχοντες echontes
_{V-PAP-NPM G5723}ἔχωechōto have/behavingαυξανομενης auxanomenēs
_{V-PPP-GSF G5746}αὐξάνωauxanōto growis increasedτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whofaithπιστεως pisteōs
_N-GSFπίστιςpistisfaith/trustfaithυμων umōn
_P-2GPσύsuyouyouεν en
_PREPἐνenin/on/amongbyυμιν umin
_P-2DPσύsuyou, when yourμεγαλυνθηναι megalunthēnai
_{V-APN G5683}μεγαλύνωmegalunōto magnify, that we shall be enlargedκατα kata
_PREPκατάkataaccording toaccordingτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whoruleκανονα kanona
_N-ASMκανώνkanōnruleruleημων ēmōn
_P-1GPἐγώegōI/weourεις eis
_PREPεἰςeistowardtoπερισσειαν perisseian
_N-ASFπερισσείαperisseiaabundanceabundantly  16 cf. Tłum. Толк. że ewangelię głosić będziemy nawet i w tych stronach, które są poza wami, nie chlubiąc się z tego, co już jest gotowe w cudzym dziale.так чтобы и далее вас проповедовать Евангелие, а не хвалиться готовым в чужом уделе. во є4же и3 въ дaльшихъ вaсъ (странaхъ) благовэсти1ти, не чужи1мъ прaвиломъ въ гот0выхъ похвали1тисz. 10,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεις eis
_PREPεἰςeistowardinτα ta
_T-APNὁhothe/this/who υπερεκεινα uperekeina
_ADVὑπερέκειναhuperekeinabeyondtheυμων umōn
_P-2GPσύsuyouyouευαγγελισασθαι euangelisasthai
_{V-AMN G5670}εὐαγγελίζομαιeuangelizomaito speak good newsTo preach the gospelουκ ouk
_PRT-Nοὐouno, notεν en
_PREPἐνenin/on/amonginαλλοτριω allotriō
_A-DSMἀλλότριοςallotriosanother’sanother man'sκανονι kanoni
_N-DSMκανώνkanōnruleline of thingsεις eis
_PREPεἰςeistowardtoτα ta
_T-APNὁhothe/this/who ετοιμα etoima
_A-APNἕτοιμοςhetoimosreadymade readyκαυχησασθαι kauchēsasthai
_{V-ADN G5664}καυχάομαιkauchaomaito boastto boast  17 cf. Tłum. Толк. “Lecz kto się chlubi, niech się w Panu chlubi.”Хвалящийся хвались о Господе. Хвалsйсz же, њ гDэ да хвaлитсz: 10,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
_T-NSMὁhothe/this/whoheδε de
_CONJδέdethenButκαυχωμενος kauchōmenos
_{V-PNP-NSM G5740}καυχάομαιkauchaomaito boastthat gloriethεν en
_PREPἐνenin/on/amonginκυριω kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordthe Lordκαυχασθω kauchasthō
_{V-PNM-3S G5737}καυχάομαιkauchaomaito boast, let him glory  18 cf. Tłum. Толк. Nie ten bowiem, co sam siebie zaleca, jest wypróbowany, ale kogo Bóg zaleca. Ибо не тот достоин, кто сам себя хвалит, но кого хвалит Господь.не хвалsй бо себE сeй и3скyсенъ, но є3г0же бGъ восхвалsетъ.10,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVου ou
_PRT-Nοὐounonotγαρ gar
_CONJγάρgarforForο o
_T-NSMὁhothe/this/who εαυτον eauton
_F-3ASMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfhimselfσυνιστανων sunistanōn
_{V-PAP-NSM G5723}συνίστημι, συνιστάωsunistēmi sunistaōto commendcommendethεκεινος ekeinos
_D-NSMἐκεῖνοςekeinosthathe thatεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito beisδοκιμος dokimos
_A-NSMδόκιμοςdokimostestedapprovedαλλα alla
_CONJἀλλάallabut, butον on
_R-ASMὅς, ἥhhos ēwhichwhomο o
_T-NSMὁhothe/this/whothe Lordκυριος kurios
_N-NSMκύριοςkurioslordthe Lordσυνιστησιν sunistēsin
_{V-PAI-3S G5719}συνίστημι, συνιστάωsunistēmi sunistaōto commendcommendeth