Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Druga Księga Samuela
Część I (I,1 – 4,12)Dawid króluje w Hebronie nad pokoleniem Juda. BOLEŚĆ DAWIDA Z POWODU ŚMIERCI SAULA I IONATY (l,l-27). W Sicelegu (1). Pewien Amalekita donosi o śmierci Saula i Jonaty (2-4), i oświadcza, że sam dobił Saula (5-10). Dawid opłakuje Saula i Jonatę (11-12); każe zabić Amalekitę (13-I6). Śpiewa pieśń żalobną (17-18): “Jakże polegli mocarze!” (19-21); ich dzielność (22-24); boleje nad Jonatą (25-26); “Jako polegli mocarze!” (27).
11 I stało się potem, gdy umarł Saul, że się Dawid wrócił od porażki Amaleka i mieszkał w Sicelegu2 dwa dni. A dllia trzeciego ukazał się człowiek, idący z obozu Saulowego, z rozdartym odzieniem i z głową prochem posypaną; a gdy przyszedł do Dawida, padł na oblicze swoje i pokłonił się.3 I rzekł do niego Dawid: “Skąd idziesz ?” A on rzekł do niego: “Uciekłem z obozu izraelskiego.”4 I rzekł do niego Dawid: “Co za słowo jest, które się stało ? Powiedz mi!” On rzekł: “Uciekł lud z bitwy i wielu z ludu poległo i pomarło; lecz i Saul, i Jonata, syn jego, zginęli.”5 I rzekł Dawid do młodzieńca, który mu po wiadał: “Skąd wiesz, że umarł Saul6 i Jonata, syn jego?” I rzekł młodzieniec, który mu powiadał: “Przypadkiem przyszedłem na górę Gelboe, a Saul tkwił na oszczepie swoim, a wozy i jezdni przybliżali się ku niemu.7 I obejrzawszy się w tył ujrzał mig i zawołał. A gdym mu odpowiedział:8 “Otom ja!” rzekł mi: “Ktoś ty ?” I rzekłem do niego: “Jestem Amalekita.”9 I rzekł mi: “Stań nade mną i zabij mię, bo mię zdjęły ciężkości i jeszeze wszystka dusza moja jest we mnie!”10 A stojąc nad nim, zabiłem go, bom wżedział, że już żyw być niemógł po upadku; i wziąłem koronę, która była na głowie jego, i naramienniki z ramienia jego, i przyniosłem tu do ciebie, pana mego.” – 11 Uchwyciwszy tedy Dawid szaty swoje, rozdarł i wszyscy mężowie, którzy z nim byli.12 I żałowali, i płakali, i pościli aż do wieczora dla Saula i dla Jonaty, syna jego, i dla ludu Pańskiego i dla domu Izraelowego, że polegli mieczem.13 I rzekł Dawid do młodzieńca, który mu był powiedział: “Skądeś ty ?” A on odpowiedział: “Synem człowieka przychodnia Amalekity jam jest.”14 I rzekł do niego Dawid: “Czemuś się nie bał podnieść ręki twej, aby zabić pomazańca Pańskiego ?”15 I zawoławszy Dawid jednego ze sług swoich rzekł: “Przystąp i rzuć się nań!” A on zabił go, i umarł.16 I rzekł do niego Dawid: “Krew twoja na głowę twoją, bo usta twoje wyrzekły przeciw tobie mówiąc: Jam zabił pomazańca Pańskiego.”17 Zawodził tedy Dawid taką pieśnią żałobną nad Saulem i nad Jonatą, synem jego18 (i przykazał, aby uczono synów judzkich Łuku, jak napisano w Księdze Sprawiedliwych). I rzekł: “Uważ, Izraelu, na tych, którzy pomarli na górach twoich zranieni.19 Sławni twoi, o Izraelu, na górach są pobici.20 Jakże polegli mocarze! Nie powiadajcie w Get ani oznajmiajcie po ulicach Askalonu, aby się snadź nie radowały córki filistyńskie, aby się nie weseliły córki nieobrzezańców!21 Góry Gelboe, ani rosa ani deszcz niech nie padają na was, ani z pól niech nie będzie pierwocin; bo tam porzucona jest tarcza mocarzów, tarcza Saulowa, jakby nie był pomazany oliwą!22 Od krwi zabitych, od sadła mocarzów strzała Jonaty nigdy nie wróciła się nazad i miecz Saula nie wracał się próżno.23 Saul i Jonata, mili i uroczy w żywocie swoim, w śmierci też nie są rozłączeni, szybsi niż orłowie, mocniejsi niźli lwy.24 Córki izraelskie, nad Saulem płaczcie, który was przyodziewał w karmazyn w rozkoszach, który dodawał ozdób złotych ubiorom waszym!25 Jakże polegli mocarze w bitwie! Jonata na wyżynach twoich zabity!26 Żal mi cię, bracie mój Jonata, śliczny bardzo, a przyjemniejszy nad miłość niewieścią! Jako matka miłuje jedynego syna swego, tak ja ciebie miłowałem!27 Jakże polegli mocarze i poginęła broń wojenna!” NAMASZCZENIE DAWIDA NA KRÓLA W HEBRONIE (2,1-4a).
21 Z Potem więc radził się Dawid Pana mówiąc: “Czy mam jechać do jednego z miast Judy?” I rzekł Pan do niego: “Jedź.” I rzekł Dawid: “Dokąd pojadę ?” I odpowiedział mu:2 “Do Hebronu.” Jechał tedy Dawid i dwie żony jego, Achinoam Jezraelitka i Abigail, żona Nabala z Karmelu.3 Lecz i mężów, którzy z nim byli, wziął Dawid, każdego z domem jego, i uieszkali w miasteczkach Hebronu.4 I przyszli mężowie judzcy, i pomazali tam Dawida, aby królował nad domem judzkim. DAWID CHWALI MIESZKAŃCÓW jABES ZA POGRZEBANIE SAULA (2,4b-7).I powiedziano Dawidowi, że mężowie Jabes Galaad pogrzebali Sáula.5 Posłał tedy Dawid posłów do mężów Jabes Galaad i rzekł do nich: “Błogosławieniście wy Panu, którzyście okazali to miłosierdzie nad panem waszym Saulem i pogrzebaliście go.6 A teraz, aczkolwiek wam Pan odda miłosierdzie i prawdę, wszakże i ja złożę dzięki, dlatego żeście uczynili tę rzecz.7 Niech się wzmacniają ręce wasze i bądźcie synami męstwa, bo aczkolwiek umarł pan wasz Saul, wszakże mnie pomazał dom Juda na króla nad sobą.” RÓD SAULA PRZECIWSTAWIA SIĘ RODOWI DAWIDA. BITWA POD GABAONEM (2,8-32). Abncr ustanawia Isboseta królem w Izraelu (8-9); podział ludu (10-11). Abnn i Joab potykają się pod Gabaonem, zwycięstwo avojska Dawidowego (12-17). Abner zabija Asaela, brata Joaba (18-23); Joab i Abisaj gonią Abnerá, lecz na jego prośbę zaprzestają walki (24-29). Powrót sług Dawidowych do Hebronu (30-32).8 A Abner, syn Nera, hetman wojska Saulowego, wziął Isboseta, syna Saulowego, i obwodził go po obozie.9 I ustanowił go królem nad Galaadem i nad Gessuri, i nad Jezraelem, i nad Efraimem, i nad Beniaminem, i nad wszystkim Izraelem.10 Czterdzieści lat miał Isboset, syn Saulów, gdy począł królować nad Izraelem, a dwa lata królował; a sam tylko dom Juda stał przy Dawidzie.11 I była liczba dni, których mieszkał Dawid, królując w Hebronie nad domem Juda, siedem lat i sześć miesięcy.12 I wyszedł Abner, syn Nera, i słudzy Isboseta, syna Saulowego, z obozu do Gabaonu.13 Joab też, syn Sarwii, i słudzy Dawidowi wyszli, i zabieżeli im u stawu w Gabaonie. A gdy się razem zeszli, usiedli naprzeciw siebie, ci z jednej strony stawu, a tamci z drugiej.14 I rzekł Abner do Joaba: “Niech wstaną młodzieńcy i poigrają przed nami ” I odpówiedział Joab: “Niech wstaną.”15 Wstali tedy, i przeszło ich dwunastu liczbą z Beniamina ze strony Isboseta, syna Saulowego, i dwunastu ze sług Dawidowych.16 I uchwyciwszy każdy za głowę rówiennika swego, utopił miecz w boku przeciwnika i upadli razem; i nazwano miejsca owe: Pole17 Mocnych w Gabaonie. I zaczęła się bitwa dosyć ciężka dnia owego, i uciekł Abner i mężowie izraelscy przed sługami Dawidowymi.18 A byli tam trzej synowie Sarwii: Joab, Abisaj i Asael, a Asael był zawodnikiem bardzo prędkim jak jedna z sarn, które mieszkają w lasach.19 I gonił Asael Abnera, i nie ustąpił na prawo ani na lewo ścigając Abnera.20 I obejrzał się Abner w tył, i rzekł: “A tyś to, Asaelu ?” On odpowiedział:21 “Jam jest.” I rzekł mu Abner: “Idź na prawą albo na lewą stronę, a uchwyć jednego z młodzieńców, i pobierz sobie łupy z niego!” Lecz Asael nie chciał przestać nacierać na niego.22 I po wtóre rzekł Abner do Asaela: “Idź precz, a nie goń mnie, abym cię nie musiał przebić ku ziemi,23 a nie będę mógł podnieść twarzy mej na Joaba, brata twego!” Lecz on nie chciał słuchać i nie chciał odstąpić; a tak uderzył go Abner, obróciwszy oszczep, w łono i przebił i umarł na tymże miejscu, a wszyscy, którzy mijali owo miejsce, gdzie upadł Asael i umarł, zatrzymywali się.24 A gdy Joab i Abisaj gonili uciekającego Abnera, słońce zaszło, i przyszli aż do pagórka Rur Wodnych,25 który jest naprzeciw doliny drogi pustyni w Gabaonie. I zebrali się synowie Beniaminowi do Abnera, i skupieni w jeden hufiec, stanęli na wierzchu jednego pagórka.26 I zawołał Abner na Joaba, i rzekł: “Czy aż do wygubienia będzie się twój miecz srożył? Czyli nie wiesz, że bardzo niebezpieczna jest rozpacz? Dokądże nie rzeczesz ludowi, aby przestał gonić braci swych?”27 I rzekł Joab: “Żyje Pan, gdybyś był powiedział rano przestałby lud gonić brata swego!”28 A tak zatrąbił Joab w trąbę, i stanęło wszystko wojsko, i nie gonili dalej Izraela ani się potykali.29 A Abner i mężowie jego szli polem całą tę noc i przeprawili się przez Jordan, a obejrzawszy wszystek Bethoron przyszli do obozu.30 – A Joab opuściwszy Abnera, wrócił się i zebrał wszystek lud: i niedostawało ze sług Dawidowych dziewiętnastu mężów oprócz Asaela.31 A słudzy Dawidowi zabili z Beniamińczykbw i z mężów, którzy byli z Abnerem, trzystu i sześćdziesięciu, którzy też pomarli.32 I wzięli Asaela, i pogrzebali go w grobie ojca jego w Betlejem; i szli całą noc. Joab i mężowie, którzy byli z nim, a na samym świtaniu przyszli do Hebronu. WOJNA MIĘDZY RODEM DAWIDA A RODEM SAULA; ŚMIERĆ ABNERA (3, I-39). Przeciąganie się wojny (1). Synowie Dawida (2-5). Abner odstępuje od Isboseta (6-11), wysyła posłów do Dawida (12-16) i przemawia za nim do starszych Izraeła (17-18). Abner u Dawida (19-21); Joab gani Dawida (22-25), przyzywa Abnera do Hebronu i mści się śmierci brata (26-30). Dawid opłakuje śmierć Abnera (31-39).
31 Stała się tedy długa wojna między domem Saulowym a między domem Dawidowym; Dawid postępował i zawsze nad siebie samego mocniejszym się stawał, a dom Saulów co dzień się umniejszał.2 I narodzili się Dawidowi synowie w Hebronie, a pierworodnym jego był Amnon z Achinoam Jezraelitki.3 A po nim Cheleab z Abigail, żony Nabala z Karmelu, a trzeci Absalom, syn Maachy, córki Tolmaja, króla Gessur.4 A czwarty Adonias, syn Aggity, i piąty Safatia, syn Abitali.5 Szósty też Jetraam z Egli, żony Dawidowej. Ci się urodzili Dawidowi w Hebronie.6 A gdy była wojna między domem Saulowynl a domem Dawidowym,7 Abner, syn Nera, rządził domem Saulowym. A Saul miał nałożnicę imieniem Resfa, córkę Aji. I rzekł Isboset do Abnera:8 “Czemuś wszedł do nałożnicy ojca mego?” A on rozgnxewawszy się bardzo dla słów Isboseta, rzekł: “Czym ja psią głową jest dzisiaj przeciw Judzie, którym okazał miłoslerdzie nad domem Saula, ojca twego, i nad braćmi i bliskimi jego, i nie dałem cig w ręce Dawidowi, a ty wyszukałeś dziś we mnie, co byś mi zganił z powodu niewiasty?9 To niech uczyni Bóg Abnerowi i to niech mu przyczyni,10 jeśli jak Pan Dawidowi przysiągł, tak nie uczynię z nim, że będzie przeniesione królestwo z domu Saulowego, a będzie wyniesiony tron Dawidów nad Izraelem i Judą od Dan aż do Bersabee!11 ” I nie mógł mu nic odpowiedzieć, bo się go bał.12 Posłał tedy Abner posłów do Dawida, by rzekli do niego: “Czyjaż jest ziemia?” I żeby mówili: “Uczyń ze mną przyjaźń, a będzie ręka moja z tobą i przywiodę ku tobie wszystkiego Izraela.”13 A on rzekł: “Bardzo dobrze! Ja z tobą uczynię przyjaźń, ale o jedną rzeez proszę cię mówiąc: Nie będziesz oglądał oblicza mego, aż mi przywiedziesz Michol, córkę Saulową; tak przyjdziesz i zobaczysz mię.”14 I posłał Dawid posłów do Isboseta, syna Saulowego, mówiąc: “Wróć żonę moją Mićhol, którą sobie poślubiłem za sto napletków filistyńskich.”15 I posłał Isboset, i wziął ją od męża jej Faluela, syna Laisa.16 I szedł za nią mąż jej płacząc, aż do Bahurim. I rzekł do niego Abner: “Idź, a wróć się!” I wrócił się.17 Zwrócił sig też Abner ze słowami do starszych izraelskich mówiąc: “Tak wczoraj, jak i dziś trzeci dzień, szukaliście Dawida, aby królował nad wami.18 Przeto teraz uczyńcie, ponieważ Pan rzekł do Dawida mówiąc: Przez rękę sługi mego Dawida wybawię lud mój izraelski z ręki Filistynów i wszystkich nieprzyjaciół jego.”19 Mówił też Abner i do Beniamina. I poszedł, aby mówić do Dawida w Hebronie wszystko, co się podobało Izraelowi i wszystkiemu Beniaminowi.20 I przyszedł do Dawida do Hebronu z dwudziestu mężami, i uczynił Dawid Abnerowi i mężom jego, którzy z nim przyszli, ucztę.21 I rzekł Abner do Dawida: “Wstanę, żeby zgromadzić do ciebie pana mego, króla, wszýstkiego Izraela i wejść z tobą w przymierze, abyś królował nad wszystkim, jak żąda dusza twoja.”22 A gdy Dawid odprowadził Abnera i on odszedł w pokoju, wnet przyszli słudzy Dawidowi i Joab, pobiwszy zbójców, z korzyścią bardzo wielką; lecz Abner nie był z Dawidem w Hebronie, bo go już odprawił,23 i odjechał w pokoju, a Joab i wszystko wojsko, które z nim było, potem przyszli; dano tedy znać Joabowi od powiadających: “Przyszedł Abner, syn Nera, do króla i puścił go, i odszedł w pokoju.”24 I wszedł Joab do króla, i rzekł: “Coś uczynił? Oto przyszedł Abner do ciebie; czemużeś go puścił i poszedł, i odszedł?25 Nie wiesz, że Abner, syn Nera, na to przyszedł do ciebie, aby cię zdradzić, ażeby poznać wyjście twoje i wejście twoje, i dowiedzieć się wszystkiego, co czynisz?”26 A tak wyszedłszy Joab od Dawida wyprawił posłów za Abnerem i wrócił go od studni Sira, o czym Dawid nie wiedział.27 A gdy się wrócił Abner do Hebronu, odwiódł go Joab osobno na środek bramy zdradliwie, aby z nim mówić, i uderzył go tam w łono, i umarł, z zemsty za krew Asaela, brata swego.28 Gdy usłyszał Dawid, że się to już stało, rzekł: “Czystym ja i królestwo moje u Pana aż na wieki od krwi Abnera, syna Nera,29 a niech przyjdzie na głowę Joaba i na wszystek dom ojca jego, i niech nie ustaje z domu Joabowego ćierpiący płynienie nasienia i trędowaty, i trzymający wrzeciono, i od miecza upadający, i potrzebujący chleba!”30 A tak Joab i Abisaj, brat jego, zabili Abnera, dlatego że był zabił Asaela, brata ich, w Gabaonie na wojnie.31 I rzekł Dawid do Joaba i do wszystkiego ludu, który był z nim: “Porozdzierajcie szaty wasze, a obleczcie się w wory i płaczcie przy pogrzebie Abnera.” Sam też król Dawid szedł za ciałem.32 A gdy pogrzebali Abnera w Hebronie, podniósł król Dawid głos swój i płakał nad grobem Abnera, płakał też i wszystek lud.33 A narzekając król i płacząc Abnera mówił: “Nie tak, jak zwykli umierać ludzie nikczemni, umarł Abner.34 Ręce twoje nie były związane i nogi twoje nie były pętami obciążone; ale jak upadają przed synami niezbożnymi, takeś upadł!” I powtarzając wszystek lud, płakał nad nim.35 A gdy przyszedł wszystek lud, aby jeść z Dawidem, gdy jeszcze był jasny dzień, przysiągł Dawid mówiąc: “To niech mi Bóg uczyni, i to niech przyczyni, jeśli przed zachodem słońca skosztuję chleba albo czego innego.”36 A wszystek lud słyszał i podobało się im wszystko, co czynił król przed oczyma wszystkiego ludu.37 I poznało wszystko pospólstwo i wszystek Izrael dnia owego, że nie z polecenia królewskiego zabity został Abner, syn Nerów.38 Rzekł też król do sług swoich: “Czy nie wieeie, że hetnlan i bardzo wielki poległ dziś w Izraelu?39 A jam jeszcze słaby, i pomazany król, ale ci mężowie, synowie Sarwii, ciężcy mi są. Niech odda Pan czyniącemu zło według złości jego!” ŚMIERĆ ISBOSETA, KONIEC DOMU SAULA (4,1-12). Isboset i Izracl upadsją na duchu (1). B i Rcchab, hcrutowio band Isboseta (2-3). Mifiboset, wnuk Isboseta (4). Baana i Rechab zabijają Isboseta (5-7) i przynoszą jego głowę Dawidowi (8); Dawid każe ich stracić (9-12).
41 I usłyszał Isboset, syn Saula, że Abner legł w Hebronie, i omdlały ręce jego, i wszystek Izrael był przestraszony.2 – A byli dwaj mężowie, przywódcy zbójców u syna Saulowego, jednego imię Baana, a imię drugiego Rechab, synowie Remmona, Berotczyka z syndw Beniaminowych; bo i Berot zaliczono do Beniamina.3 I uciekli Berotczycy do Getaim i byli tam przychodniami aż do owego czasu.4 A Jonata, syn Saulów, miał syna słabego na nogi; bo mu pięć lat było, kiedy przyszła wieść o Saulu i o Jonacie z Izraela, i wziąwszy go mamka jego uciekała, a gdy się kwapiła, żeby uciec, upadł i stał się chromy; a miał imię Mifiboset.5 – Przyszedłszy tedy synowie Remmona Berotczyka, Rechab i Baana, weszli, gdy najgorętszy jest dzień, do domu Isboseta, który spał na łóżku swym w południe. A odźwierna domu czyszcząc pszenicę zasnęła.6 A weszli do domu potajemnie, wziąwszy kłosy pszeniczne, i uderzyli go w łono Rechab i Baana, brat jego, i uciekli.7 A gdy weszli w dom, on spał na łóżku swym w pokoju, a uderzywszy zabili go; i wziąwszy głowę jego, poszli drogą puszczy przez całą noc.8 – I przynieśli głowę Isboseta do Dawida do Hebronu, i rzekli do króla: “Oto głowa Isboseta, syna Saulowego, nieprzyjaciela twego, który szukał duszy twojej; a dał Pan panu memu, królowi, pomstę dzisiaj nad Saulem i nad potomstwem jego.”9 A odpowiadając Dawid Rechabowi i Baanie, bratu jego, synom Remmona Berotczyka, rzekł do nich: “Żyje Pan, który wyrwał duszę moją ze wszelkiego ucisku,10 iż owego, który mi powiedział i rzekł: Umarł Saul, a mniemał, że mi dobrą nowinę przyniósł, pojmałem i zabiłem go w Sicelegu, chociaż mu należało dać zapłatę za poselstwo.11 Jakże daleko więcej teraz, gdy ludzie niezbożni zabili męża niewinnego w domu jego, na łóżku jego, nie miałbym szukać krwi jego z ręki waszej, i zgładzić was z ziemi ?”12 I przykazał Dawld sługom swoim, i pozabljali ich, a obciąwszy ręce i nogi ich, zawiesili ich nad stawem w Hebronie, a głowę Isboseta wzięli i pogrzebali w grobie Abnera w Hebrome.CZĘŚĆ II (5,1 – 9,13)Dawid królem zu jerozolimie nad całym Izraelem.I. WSZYSTKIE POKOLENIA IZRAELSKIE UZNAJĄ DAWIDA ZA KRÓLA (5, 1-16). Wszystlúc pokolenia ofiarują Dawidowi królestwo (1-3); długość panowania (4-5). Oblętenie i zdobycie zamku Syjon (6-9). Znaczenie Dawida powiększa się; poselstwo i pomoc Hirama z Tyru (10-12). Żony i dzieci Dawida (13-16).
51 I przyszły wszystkie pokolenia izraelskie do Dawida do Hebronu mówiąc: “Oto my jesteśmy kość twoja i ciało twoje.2 Ale i wczoraj i ongi, gdy Saul był królem nad nami, tyś wywodził i przywodził lud izraelski, i rzekł Pan do ciebie: Ty paść będziesz lud mój izraelski i ty będziesz wodzem nad Izraelem.”3 Przyszli też i starsi izraelscy do króla do Hebronu, i uczynił z nimi król Dawid przymierze w Hebronie przed Panem; i pomazali Dawida na króla nad Izraelem.4 Synem trzydziestu lat był Dawid, gdy począł królować, a czterdzieści lat królował.5 W Hebronie królował nad Judą siedem lat i sześć miesięcy, a w Jeruzalem królował trzydzieści i trzy lata nad wszystkim Izraelem i Judą.6 – I poszedł król i wszyscy mężowie, którzy byli z nim, do Jeruzalem, do Jebuzejczyków, mieszkających w ziemi; i rzeczono Dawidowi od nich: “Nie wnijdziesz sam, aż zniesiesz ślepych i chromych, mówiących:7 Nie wnijdzie tu Dawid.” A Dawid wziął zamek Syjon, to jest miasto Dawidowe.8 Bo był obiecał Dawid owego dnia zapłatę temu, który by pobił Jebuzejczyków i dosięgnął rynien domów, a zniósł ślepych i chromych, nienawidzących duszy Dawidowej. Dlatego mówią w przypowieści: “Ślepy i chromy nie wnijdą do kościoła.”9 A Dawid mieszkał w zamku i nazwał go miastem Dawidowym, i zbudował wokoło od Mello i wewnątrz.10 I chodził postępując i rosnąc, a Pan Bóg zastępów był z nim.11 Posłał tedy Hiram, król Tyru, posłów do Dawida i drzewa cedrowe, i rzemieślników około drzewa, i rzemieślników około kamienia do ścian, i zbudowali dom Dawidowi.12 I poznał Dawid, że go Pan utwierdził królem nad Izraelem i że wywyższył królestwo jego nad ludem swym lzraelskim.13 – Pojął sobie tedy Dawid jeszcze nałożnice i żony z Jeruzalem, przyszedłszy z Hebronu, i narodzili się Dawidowi jeszcze synowie i córki.14 A te są imiona tych, którzy mu się urodzili w Jeruzalem:15 Samua, Sobab, Natan, Salomon, Jebahar, Elisua,16 Nefeg, Jafia, Elisama, Elioda i Elifalet. DWUKROTNA KLĘSKA FILISTYNÓW (5,17-25). Fifistyni w dofinie Rafaim (17-18); pierwsza porażka w Baal Farasim (19-21); druga porażka od Gabaa at do Gezer (22-25).17 Usłyszeli tedy Filistyni, że pomazano Dawida na króla nad Izraelem, i przyjechali wszyscy szukać Dawida. Gdy to usłyszał Dawid, zstąpił do twierdzy.18 A Fllistyni przyciągnąwszy rozpostarli się w dolinie Rafaim.19 I radził się Dawid Pana mówiąc: “Czy mam iść na Filistynów? i czy dasz ich w ręce moje?” I rzekł Pan do Dawida: “Idź, bo dając dam Filistynów w ręce twoje.”20 Przyszedł tedy Dawid do Baal Farasim i poraził ich tam, i rzekł: “Rozdzielił Pan nieprzyjaciół moich przede mną, jak się dzielą wody.” Dlatego nazwano miejsce owo Baal Farasim.21 I zostawili tam rzeźbione obrazy swoje, które zabrał Dawid i mężowie jego.22 – I raz jeszcze wyciągnęli Filistyni i rozpostarli się w dolinie Rafaim.23 A Dawid zapytał się Pana: “Czy mam iść przeciw Filistynom, i czy dasz ich w ręce moje?” I odpowiedział: “Nie chodź przeciwko nim, ale okrąż z tyłu, a przyjdziesz do nich od strony grusz.24 A gdy usłyszysz szum idącego po wierzchu grusz, wtedy wydasz bitwę, bo wtedy wynijdzie Pan przed obliczem twoim, aby porazić wojska filistyńskie.”25 Uczynił tedy Dawid tak, jak mu Pan rozkazał, i poraził Filistynów od Gabaa aż do wejścia Gezer. PRZENIESIENIE ARKI NA SYJON (6, 1-23). Cały lud izraelski się zbiera (1-2). Przeniesienie arki wśród radości Dawida i ludu (3-.5), Ukaranie Ozy przez Boga (6-8). Wniesienie arki do domu Obededoma (9-11), następnie do miasta Dawidowego (12-15). Michol widzi Dawida, tańczącego przed arką (16). Arka w namiocie; ofiary i jałmużny Dawida (17-19). Michol mu urąga, jego odpowicdt(20-23).
61 A Dawid zebrał znowu wszystkich wybranych z Izraela, trzydzieści tysięcy.2 I wstał Dawid, i poszedł, i wszystek lud, który był z nim z mężów Juda, aby przywieść skrzynię Bożą, nad którą wzywano imienia Pana zastępów, siedzącego na niej na cherubinach.3 I włożyli skrzynię Bożą na wóz nowy, i wzięli ją z domu Abinadaba, który był w Gabaa, a Oza i Ahio, synowie Abinadaba, prowadzili wóz nowy.4 A gdy ją wzięli z domu Abinadaba, który był w Gabaa; Ahio, strzegący skrzyni Bożej, szedł przed skrzynią.5 A Dawid i wszystek Izrael grali przed Panem na wszelakich drzewach misternie uczynionych i harfach, skrzypcach, bębnach, gęślach i cymbałach.6 A gdy przyszli do gumna Nachona, wyciągnął Oza rękę ku skrzyni Bożej i przyttzymał ją, bo wierzgały woły i nachyliły ją.7 I rozgniewał się oburzeniem Pan na Ozę, i zabił go za śmiałość, i umarł tam przy skrzyni Bożej.8 I zafrasował się Dawid, przeto że Pan zabił Ozę, i nazwano owo miejsce: Zabicie Ozy, aż do dnia tego.9 – I zląkł się Dawid Pana dnia owego mówiąc: “Jakże wnijdzie do mnie skrzynia Pańska?”10 I nie chciał prowadzić do siebie skrzyni Pańskiej do miasta Dawidowego, ale ją wprowadził do domu Obededoma, Getejczyka.11 I mieszkała skrzynia Pańska w domu Obededoma Getejczyka trzy miesiące, i błogosławił Pan Obededomowi i wszystkiemu domowi jego.12 I powiedziano królowi Dawidowi, że błogosławił Pan Obededomowi i wszystkim rzeczom jego dla skrzyni Bożej. Poszedł tedy Dawid i przyprowadził skrzynię Bożą z domu Obededoma do miasta Dawidowego z weselem; a było z Dawidem siedem chórów i ofiara cielca.13 A gdy postąpili ci, którzy nieśli skrzynię Pańską, sześć kroków, ofiarował wołu i barana.14 A Dawid tańczył ze wszystkiej mocy przed Panem. A był Dawid przepasany efodem lnianym.15 A Dawid i wszystek dom Izraelów prowadzili skrzynię świadectwa Pańskiego z weselem i z trąbieniem trąby.16 – A gdy skrzynia Pańska weszła do miasta Dawidowego, Michol, córka Saulowa, wyglądając oknem ujrzała króla Dawida podskakującego i tańczącego przed Panem, i wzgardziła nim w sercu swoim.17 – I wprowadzili skrzynię Palíską i położyli ją na miejscu swym w pośrodku namiotu, który był jej rozbił Dawid; i ofiarował Dawid całopalenia i zapokojne ofiary przed Panem.18 A gdy dokończył ofiarę całopala.nia i zapokojnych, pobłogosławił ludowi w imię Pana zastgpów.19 I rozdał wszystkiemu mnóstwu izraelskiemu tak mętowi jak i niewieście, każdemu bochen chleba i pieczeń wołowego mięsa jedną, i kołacz w oliwie smażony. I poszedł wszystek lud, każdy do domu swego.20 I wrócił się Dawid, aby błogosławić domowi swemu, a Michol, córka Saulowa, wyszedłszy naprzeciw Dawida rzekła: “Jakże chwalebny był dziś król izraelski, odkrywający się przed służebnicami sług swoich, i odkrył síę, jak gdyby się odkrywał jeden21 I z błaznów!” I rzekł Dawid do Michol: “Przed Panem, który mnie obrał raczej niż ojca twego i niźli wszystek dom jego, i przykazał mi, abym był wodzem nad ludem Pańskim w Izraelu,22 i grać będę, i uniżę się jeszcze bardziej niż dotąd, i będę małym w oczach moich; a u służebnic, o których mówiłaś, chwalebniejszym się pokażę!”23 Przeto Michol, córce Saulowej, nie urodził się syn aż do dnia śmierci jej. PROROCTWO NATANA(7,1-17). Dawid chce wystawić świątynię lahwie (1-3). Słowo Pańskie do Natana: Dawid nie wybuduje świątyni (4-5); dotychczas Bóg jej nie żądał (6-7); Bóg wywyższył Dawida (8-11); On uczyni dom jego wiccznym, a jcgo syn wystawi świątynię (t 2-17).
71 Ale stało się, gdy usiadł król w domu swym, a Pan dał mu pokój zewsząd od wszystkich nieprzyjaciół jego,2 rzekł do Natana proroka: “Czy widzisz, że ja mieszkam w domu cedrowym, a skrzynia Boża złożona jest między skórami?”3 I rzekł Natan do króla: “Wszystko, co jest w sercu twoim, idź, czyń, bo Pan jest z tobą.”4 I stało się owej nocy, a oto słowo Pańskie do Natana mówiące:5 “Idź, a powiedz słudze memu Dawidowi: To mówí Pan: Czyż ty mnie zbudujesz dom na mieszkanie?6 Nie mieszkałem bowiem w domu od owego dnia, któregom wywiódł synów Izraelowych z ziemi Egipskiej, aż do dnia tego, alem chodził w przybytku i w namiocie.7 Po wszystkich miejscach, które przeszedłem ze wszystkimi synami Izraelowymi, czy do jednego z pokoleń Izraelowych, któremu kazałem, paść lud mój izraelski, powiedziałem mówiąc: Czemuście mi nie zbudowali domu cedrowego?8 A teraz to powiesz słudze memu Dawidowi: To mówi Pan zastępów: Jam ciebie wziął z pastwiska chodzącego za trzodami, abyś był wodzem nad ludem moim izraelskim,9 i byłem z tobą we wszystkim, gdziekolwiek chodziłeś, i pobiłem wszystkich nieprzyjaciół twych od oblicza twego, i uczyniłem ci imię wielkie, wedle imienia wielkich, którzy są na ziemi.10 I postanowię miejsce ludowi memu Izraelowi, i wszczepię go, i będzie mieszkał tam, a nie poruszy się wigcej; i nie będą synowie nieprawości trapić go więcej, jak pierwej, od dnia,11 któregom ustanowił sędziów nad ludem moim izraelskim, i dam ci pokój od wszystkich nieprzyjaciół twoich; i zapowiada ci Pan, że dom uczyni tobie Pan.12 A gdy się wypełnią dni twoje i zaśniesz z ojcami twymi, wzbudzę potomstwo twe po tobie, które wynijdzie z żywota twego, i umocnię królestwo jego.13 On zbuduje dom imieniu memu, i utwierdzę stolicę królestwa jego aż na wieki.14 Ja mu będę za ojca, a on mnie będzie za syna; jeśli co źle uczyni, skarzę go rózgą mężów i plagami synów człowieczych.15 Lecz miłosierdzia mego nie odejmę od niego, jak odjąłem od Saula, któregom oddalił od oblicza mego.16 I będzie wierny dom twój i królestwo twe aż na wieki przed obliczem twoim, i stolica twoja będzie trwała zawsze.”17 Według tych wszystkich słów i według całego widzenia tego, tak mówił Natan do Dawida. MODLITWA DAWIDA W NAMIOCIE ŚWIĘTYM (7,18-29). Dawid pokornie dziękuje Bogu (18-21), wynosi wielkość Boga i uprzywilejowane stanowisko Izraela (22-24); prosi, by Bóg utrwalił dom j ego i pobłogosławił mu (25-29).18 I wszedł król Dawid, i usiadł przed Panem, i rzekł: “Cóżem ja jest, Panie Boże, i co za dom mój, iżeś mię przywiódł aż dotąd?19 Lecz i to jeszcze mało się zdało przed oblicznością twoją, Panie Boże, i mówisz też o domu sługi twego na czas daleki; bo to jest prawo Adamowe, Panie Boże.20 Cóż tedy będzie mógł Dawid przydać jeszcze, aby mówić do ciebie? Ty bowiem znasz sługę twego, Panie Boże.21 Dla słowa twego i według serca twego uczyniłeś wszystkie te wielkie rzeczy, tak żeś oznajmił słudze twemu.22 Dlatego uwielmożniony jesteś, Panie Boże, iż nie masz podobnego tobie, i nie masz Boga oprócz ciebie, we wszystkim, cośmy słyszeli uszami naszymi.23 A któryż jest naród na ziemi jak lud twój izraelski, dla którego poszedł Bóg, aby go sobie odkupić na lud i uczynić sobie imię, i żeby im czynić wielkie rzeczy i straszne na ziemi przed obliczem ludu twego, któryś sobie wykupił z Egiptu, naród i bogi jego?24 Albowiem umocniłeś sobie twój lud izraelski na lud wieczny, a ty, Panie Boże, stałeś síę im Bogiem.25 Teraz tedy, Panie Boże, słowo, któreś rzekł o słudze twoim i o domu jego, wzbudź na wieki, a uczyń,26 jakoś powiedział, aby wielbione było imię twoje aż na wieki i żeby mówiono: Pan zastępów, Bóg nad Izraelem. A dom sługi twego Dawida będzie umocniony przed Panem,27 ponieważ ty, Panie zastępów, Boże izraelski, odsłoniłeś ucho sługi twego mówiąc: Dom zbuduję tobie; dlatego znalazł sługa twój serce swoje, aby się modlił tą modlitwą do ciebie.28 Teraz tedy, Panie Boże, tyś jest Bóg, a słowa twoje będą prawdziwe; boś mówił do sługi twego te rzeczy dobre.29 Pocznijże tedy, a błogosław domowi sługi twego, aby był na wieki przed tobą; boś ty, Panie Boże, rzekł, i błogosławieństwem twoim będzie ubłogosławiony dom sługi twego na wieki.” WOJNY I ZWYCIĘSTWA DAWIDA; JEGO GŁÓWNI URZĘDNICY (8,1-18).Porażka Filistynów (1), Moabitów (2), Adarezera, króla Soby, i Syrii Damaszku (3-8). Tou, król Emat, wysyła syna swego z darami do Dawida (9-10). Dawid poświęca Bogu dary i zdobycze (11-12). Zwycięstwo nad Edomitami (13-14). Urzędnicy Dawida (15-18).
81 I stało się potem, że poraził Dawid Filistynów i uniżył ich, i zabrał Dawid uzdę daniny z rąk filistyńskich.2 I poraził Moabitów, i pomierzył ich sznurem równając z ziemią; wymierzył zaś dwa sznury, jeden na zabicie, a drugi na zachowanie żywo; i począł Moab służyć Dawidowi pod daniną.3 I poraził Dawid Adarezera, syna Rochoba, króla Soby, gdy wyjechał, aby zapanować nad rzeką Eufratem.4 I pojmawszy Dawid z jego strony tysiąc siedmiuset jezdnych i dwadzieścia tysięcy pieszych, poderznął żyły wszystkich koni wozowych, a zostawił z nich sto wozów.5 Przyciągnęła też Syria Damaszku, aby pomoc dać Adarezerowi, królowi Soby; i poraził Dawid z Syrii dwadzieścia dwa tysiące mężów.6 I postawił Dawid załogę dla obrony w Syrii w Damaszku, i zaczęła Syria służyć Dawidowi pod daniną; i zachował Pan Dawida we wszystkim, do czegokolwiek się udał.7 I pobrał Dawid zbroje złote, które mieli słudzy Adarezerowi, i przyniósł je do Jeruzalem.8 I z Bete, i z Berot, miast Adarezera, wziął król Dawid miedzi bardzo wiele.9 I usłyszał Tou, król Ematu, że poraził Dawid wszystką moc Adarezera,10 i posłał Tou Jorama, syna swego, do króla Dawida, aby go pozdrowił, wyrażając radość i dzięki czynił za to, że zwalczył Adarezera i poraził go, bo Tou był nieprzyjacielem Adarezerowym. A w ręce jego były naczynia złote i naczynia srebrne, i naczynia miedziane,11 które też poświęcił król Dawid Panu ze srebrem i złotem, które był poświęcił od wszech narodów, które podbił,12 od Syrii, od Moabu i synów Ammonowych, i od Filistynów, i od Amalekitów, i z łupów Adarezera, syna Rochoba, króla Soby.13 Uczynił też sobie Dawid sławg, gdy się wracał po wzięciu Syrii, w dolinie Żup Solnych, poraziwszy osiemnaście tysięcy.14 I umieścił w Idumei straż, i postawił załogg i zaczęła wszystka Idumea służyć Dawidowi; i zachował Pan Dawida we wszystkim, do czegokolwiek się obrócił.15 I królował Dawid nad wszystkim Izraelem, czynił też Dawid sąd i sprawiedliwość wszystkiemu ludowi swemu.16 A Joab, syn Sarwii, był nad wojskiem, Jozafat zaś, syn Ahiluda, był kanclerzem;17 Sadok, syn Achitoba, i Achimelech, syn Abiatara, byli kapłanami; Sarajas pisarzem; Banajas, syn Jojady, nad Ceretami i Feletami; a synowie Dawida byli kapłanami. DAWID I MIFIBOSET (9,1-13). Ze względu na Jonatę Dawid przyzywa do siebie Mifiboseta (1-8), zapewnia mu dochód z dóbr Saula i przypuszcza go do swego stołu (9-13).
91 I rzekł Dawid: “Czy mniemasz, że jest kto, co pozostał z domu Saulowego, żebym uczynił nad nim miłosierdzie dla Jonaty?”2 A był z domu Saulowego sługa imieniem Siba. Tego zawołał król do siebie i rzekł mu: “A tyś to jest Siba?” On odpowiedział: “Jam jest, sługa twój.”3 I rzekł król: “Jest-że kto jeszcze żyw z domu Saulowego, żebym uczynił nad nim miłosierdzie Boże?” I rzekł Siba królowi: “Jest jeszcze syn Jonaty, chromy na nogi.”4 “A gdzież jest ?” rzecze. A Siba do króla: “Oto, mówi, jest w domu Machira, syna Ammiela, w Lodabarze.”5 A tak posłał król Dawid i wziął go z domu Machira, syna Ammielowego z Lodabaru.6 A gdy przyszedł Mifiboset syn Jonaty, syna Saulowego, do Dawida, padł na oblicze swe i pokłonił się. I rzekł Dawid: “Mifibosecie!” A on odpowiedział: “Otom ja, sługa twój.”7 I rzekł mu Dawid: “Nie bój się, bo czyniąc uczynię nad tobą miłosierdzie dla Jonaty, ojca twego, i wrócę tobie wszystkie pola Saula, ojca twego, a ty będziesz jadł chleb u stołu mego zawsze.”8 A on pokłoniwszy się mu rzekł: “Cóżem ja jest, sługa twój, żeś wejrzał na psa zdechłego, mnie podobnego?”9 I zawołał król Sibę, sługę Saulowego, i rzekł mu: “Wszystko, co było Saulowe, i wszystek dom jego dałem synowi pana twego.10 A tak uprawiaj mu ziemię jego, ty i synowie twoi, i służebnicy twoi, i będziesz wnosił synowi pana twego żywność, aby się żywił; a Mifiboset, syn pana twego, będzie jadł zawsze chleb u stołu mego.”11 A Siba miał piętnastu synów i dwudziestu służebników. I rzekł Siba do króla: “Jakoś rozkazał, panie mój królu, słudze twemu, tak uczyni sługa twój, a Mifiboset będzie jadł u stołu mego, jako jeden z synów królewskich.”12 A Mifiboset miał syna małego imieniem Micha, a wszystek ród domu Siby służył Mifibosetowi.13 I mieszkał Mifiboset w Jeruzalem, bo ze stołu królewskiego zawsze jadał, a był chromy na obie nogi.CZĘŚC III(10,1 – 12,31)Upadek Dawida.I. WOJNA Z AMMONITAMI I SYRYJCZYKAMI (10,1-19). Hanon, król ammonicki, zniewaga posłów Dawida (1-5). Ammonici, wspomożeni przez Syryjczyków, przygotowują się do wojny (6-8). Joab i Abisaj zmuszają ich do ucieczki (9-14). Próba odwetu i nowa porażka (15- 19).
101 Stało się zaś potem, że umarł król synów Ammona, i królował Hanon, syn jego, zamiast niego.2 I rzekł Dawid: “Okażę miłosierdzie nad Hanonem, synem Naasa, jak okazał miłosierdzie ojciec jego nade mną.” A tak posłał Dawid pocieszając go przez sługi swe dla śmierci ojca. A gdy, przyszli słudzy Dawidowi do ziemi synów Ammona,3 rzekli książęta synów Ammona do Hanona, pana swego: “Mniemasz, że Dawid dla czci ojca twego posłał do ciebie pocieszycieli, a nie dlatego, aby wyszpiegować i wypatrzyć miasto, aby je zburzyć, posłał Dawid sługi swe do ciebie?”4 A tak wziął Hanon sługi Dawidowe i ogolił połowę brody ich i pourzynał szat połowę ich aż do siedzeń, i puścił ich.5 Gdy to powiedziano Dawidowi, posłał naprzeciw nich, bo owi mężowie byli zelżeni sromotnie bardzo, i rozkazał im Dawid: “Mieszkajcie w Jerychu, aż odrośnie broda wasza, a wtedy się wróćcie.”6 A widząc synowie Ammona, że krzywdę uczynili Dawidowi, posłali i najęli za pieniądze Syryjczyków Rohobu i Syryjczyków Soby, dwadzieścia tysięcy pieszych, a od króla Maachy tysiąc mężów, i od Istobu dwanaście tysięcy mężów.7 Gdy to usłyszał Dawid, posłał Joaba i wszystko wojsko rycerzów.8 A tak wyciągnęli synowie Ammona i ustawili się przed samym wejściem bramy, a Syryjczycy Soby, Rohobu, Istobu i Maachy osobno byli w polu.9 Widząctedy Joab, że się przygotowała przeciw niemu bitwa i w oczy i z tyłu, przebrał z wszech wybranych izraelskich i rozstawił wojsko przeciw Syryjczykom,10 a resztę ludu dał Abisajowi, bratu swemu, który ustawił wojsko przeciw synom Ammona. I rzekł Joab:11 “Jeśli mnie przemogą Syryjczycy, przyjdziesz mi na pomoc, a jeśli ciebie przemogą synowie Ammona, pomogę tobie.12 Bądź mężem mocnym, a bijmy się za lud nasz i za miasto Boga naszego, a Pan uczyni, co dobrego jest w oczach jego.”13 Potkał się tedy Joab i lud, który z nim był, z Syryjczykami, którzy wnet przed nim uciekli.14 A synowie Ammona ujrzawszy, że uciekli Syryjczycy, uciekli też i oni przed Abisajem, i weszli do miasta; i wrócił się Joab od synów Ammona, i przyszedł do Jeruzalem.15 Widząc tedy Syryjezycy, że upadli przed Izraelem, zebrali się razem.16 I posłał Adarezer, i wywiódł Syryjczyków, którzy byli za rzeką, i przywiódł ich wojsko; a Sobach, hetman wojska Adarezera, był wodzem nad nimi.17 Gdy to oznajmiono Dawidowi, zebrał wszystkiego Izraela i przeprawił się przez Jordan i przyszedł do Helamu; i ustawili Syryjezycy wojsko przeciw Dawidowi, i stoczyli z nim bitwę.18 I uciekli Syryjczycy przed Izraelem, i pobił Dawid z Syryjezyków siedemset wozów i czterdzieści tysięcy jezdnych, i zabił Sobacha, hetmana wojska, który zaraz umarł.19 A widząc wszyscy królowie, którzy przyszli na pomoc Adarezerowi, że byli zwyciężeni od Izraela, zlękli się i uciekli przed Izraelem, pięćdziesiąt osiem tysięcy. I zawarli pokój z Izraelem i służyli im, i bali się więcej Syryjczycy dawać pomoc synom Ammona. OBLĘŻENIE RABBY; PODWÓJNY GRZECH DAWIDA (11,1-27). Dawid wysyła Joaba na zdobycie Rabby (1). pawid daje się uwieść mitości ku Betsabei, żonie Uriasza, która poczyna (2-5). Dawid wzywa z pola bitwy Uriasza, ten wzbrania się iść na noc do swego domu (6-13). Uriasz zabity z polecenia i według planu króla (14-17). Powiadomienie króla o śmierci (18-25). Betsabee w żałobie; do pałacu Dawida; rodzi się jej syn (26-27).
111 I stało się po roku, w tym czasie, w którym zwykli królowie wyjeżdżać na wojnę, że posłał Dawid Joaba i sługi swe z nim, i wszystkiego Izraela, i spustoszyli synów Ammona, i oblegli Rabbę, a Dawid został w Jeruzalem.2 Gdy się to działo, przydarzyło się, że Dawid wstał z łoża swego po południu i przechadzał się po dachu domu królewskiego; i ujrzał niewiastę myjącą się naprzeciwko na dachu swym, a była niewiasta bardzo piękna.3 Posłał tedy król i zapytał, co by to za niewiasta była. I zdano mu sprawę, że to była Betsabee, córka Eliama, żona Uriasza Hetejezyka.4 Posłał tedy Dawid posłów i wziął ją; a gdy weszła do niego, spał z nią, i wnet się oczyściła od nieczystości swej.5 I wróciła się do domu swego płód począwszy. I posławszy oznajmiła Dawidowi, i rzekła: “Poczęłam.”6 I posłał Dawid do Joaba, mówiąc: “Poślij do mnie Uriasza Hetejezyka.” I posłał Joab Uriasza do Dawida.7 I przyszedł Uriasz do Dawida, i pytał się Dawid, czy się dobrze powodzi Joabowi i ludowi, i jak jest prowadzona wojna.8 I rzekł Dawid do Uriasza: “Idź do domu twego, a umyj nogi twoje.” I wyszedł Uriasz z domu królewskiego, i niesiono za nim potrawy królewskie.9 Lecz Uriasz położył się do snu przed drzwiami domu królewskiego z innymi sługami pana swego, a nie poszedł do domu swego.10 I dano znać Dawidowi od powiadających: “Nie poszedł Uriasz do domu swego.” I rzekł Dawid do Uriasza: “Czyżeś nie z drogi przyszedł? Czemużeś nie poszedł do domu twego?”11 I rzekł Uriasz do Dawida: “Skrzynia Boża i Izrael, i Juda mieszkają w namiotach, i pan mój Joab i słudzy pana mego na ziemi leżą, a ja bym miał wnijść do domu mego, aby jeść i pić, i spać z żoną moją? Przez zdrowie twoje i przez zdrowie duszy twojej nie uczynię tej rzeczy!”12 Rzekł tedy Dawid do Uriasza: “Zostań tu jeszeze przez dziś, a jutro cię odprawię.” Został Uriasz w Jeruzalem dnia tego i drugiego.13 I wezwał go Dawid, abý jadł i pił przed nim, i upił go; lecz on wyszedłszy wieczór spał na pościeli swej ze sługami pana swego, a do domu swego nie poszedł. 14 Stało się tedy rano, i napisał Dawid list do Joaba, i posłał przez ręce Uriasza napisawszy w liście:15 “Postawcie Uriasza na czele szeregów, gdzie najtęższa bitwa, a opuśćcie go, aby zabity zginął.”16 A tak gdy Joab obległ miasto, postawił Uriasza w miejscu, gdzie wiedział, że byli mężowie najmocniejsi.17 I wyszedłszy mężowie z miasta, walczyli przeciw Joabowi, i poległo nieco z ludu sług Dawidowych, i zginął też Uriasz Hetejczyk.18 A tak posłał Joab i oznajmił Dawidowi wszystko, co się stało w bitwie.19 I przykazał posłańcowi mówiąc: “Gdy dokończysz wszystkie mowy o bitwie do króla,20 jeśli zobaczysz, że się gniewa i rzecze: Czemuście przystępowali pod mur, aby się bić? Czyście nie wiedzieli, że wiele pocisków puszczają z wierzchu muru?21 Kto zabił Abimelecha, syna Jerobaala? Czy nie niewiasta zrzuciła nań kawałek młyńskiego kamienia z muru i zabiła go w Tebes ? Czemużeście do muru przystąpili? – rzeczesz: Także i sługa twój Uriasz Hetejczyk poległ.”22 Poszedł tedy posłaniec i przyszedł, i oznajmił Dawidowi wszystko, co mu Joab rozkazał.23 I rzekł posłaniec do Dawida: “Przemogli przeciw nam mężowie i wyszli do nas w pole, a my uderzywszy na nich goniliśmy ich aż do bramy miejskiej.24 I obrócili strzelcy strzały na sługi twoje z muru z wierzchu, i poginęło nieco ze sług królewskich; lecz i sługa twój Uriasz Hetejczyk zginął.”25 I rzekł Dawid do posłańca: “Tak powiesz Joabowi: Niech ci to serca nie psuje, bo rozmaite są przypadki na wojnie, i raz tego, drugi raz owego miecz zabija; dodaj serca rycerstwu twemu przeciw miastu, abyś je zburzył, i zachęcaj ich.”26 I usłyszała żona Uriaszowa, że umarł mąż jej Uriasz, i płakała go.27 A gdy było po żałobie, posłał Dawid i wprowadził ją do domu swego, i była mu żoną, i urodziła mu syna. I nie podobała się ta rzecz, którą był uczynił Dawid, przed Panem. NATAN I DAWID (12,t-25). Przypowieść Natana (1-4). “Tyś jest ten człowiek” (5-7a); wielkość grzechu (7b-9); zapowiedt kary (10-12). Skrucha króla, Bóg mu przebacza (13-15). Choroba dziecka, Dawid modli się za nim do Boga (16-17). Śmierć dziecka (18-23). Narodzenie Salomona (24-25).
121 Posłał tedy Pan Natana do Dawida. Gdy ten przyszedł do niego, rzekł mu: “Dwaj mężowie byli w jednym mieście, jeden bogaty, a drugi ubogi.2 Bogaty miał owiec i wołów bardzo wiele,3 lecz ubogi zgoła nic nie miał oprócz owcy jednej maluczkiej, którą był kupił i wychował, i która wzrosła u niego razem z synami jego, chleb jego jedząc i z kubka jego pijąc, i na łonie jego sypiając, i była mu jako córka.4 A gdy jakiś podróżny przyszedł do bogatego, on nie chcąc wziąć z owiec i z wołów swoich, aby uczynić ucztę gościowi temu, który przyszedł do niego, wziął owcę męża ubogiego i nagotował jeść człowiekowi, który przyszedł do niego.”5 I rozgniewany bardzo Dawid na owego człowieka, rzekł do Natana: “Żyje Pan, że synem śmierci jest mąż, który to uczynił!6 Owcę czworako nagrodzi przeto, że tę rzecz uczynił, a nie sfolgował.”7 I rzekł Natan do Dawida: “Ty jesteś tym człowiekiem! Tak mówi Pan, Bóg Izraelów: Jam cię pomazał na króla nad Izraelem i jam cię wyrwał z ręki Saula,8 i dałem tobie dom pana twego na łono twoje, i dałem ci dom izraelski i judzki, a jeśli to za mało, przydam ci daleko większe rzeczy.9 Czemużeś tedy wzgardził słowem Pańskim, aby czynić złość przed oczyma mymi? Uriasza Hetejczyka zabiłeś mieczem, a żonę jego wziąłeś sobie za żonę, i zamordowałeś go mieczem synów Ammona.10 Przeto nie odejdzie miecz z domu twego aż na wieki, dlatego żeś mną wzgardził i wziąłeś żonę Uriasza Hetejczyka, aby była żoną twoją.11 Przeto to mówi Pan: Oto ja wzbudzę na cię zło z domu twego i pobiorę żony twe przed oczyma twymi, a dam je bliźniemu twemu, a będzie spał z żonami twymi przed oczyma słońca tego.12 Boś ty uczynił potajemnie, ale ja uczynię tę rzecz przed oczyma wszystkiego Izraela i przed oczyma słońca.”13 I rzekł Dawid do Natana “Zgrzeszyłem Panu!” I rzekł Natan do Dawida: “Pan też przeniósł grzech twój; nie umrzesz.14 Wszelako, iżeś dał przyczynę bluźnienia nieprzyjaciołom Pańskim dla słowa tego, syn, który ci się urodził, śmiercią umrze.”15 I wrócił się Natan do domu swego. Pan też poraził niemocą dziecię, które urodziła żona Uriaszowa Dawidowi, i zwątpiono o nim.16 I prosił Dawid Pana za dziecięciem, i pościł Dawid postem, a wszedłszy osobno położył się na ziemi.17 A przyszli starsi domu jego przymuszając go, aby wstał z ziemi, lecz nie chciał, ani nie jadł z nimi pokarmu.18 I stało się dnia siódmego, że umarło dziecię, i bali się słudzy Dawidowi powiedzieć mu, że umarło dziecię, bo mówili: “Oto gdy jeszcze dziecię było żywe, mówiliśmy do niego, a nie słuchał głosu naszego; jakże więcej będzie się trapił, jeśli powiemy, że umarło dziecię?” Gdy tedy obaczył Dawid, że słudzy jego szepcą, zrozumiał, że dziecię umarło. I rzekł do sług swoich: “Czy umarło dziecię?” A oni mu odpowiedzieli: “Umarło.”20 Wstał tedy Dawid z ziemi i umył się, i namazał się, i szaty odmieniwszy wszedł do domu Pańskiego i pokłonił się; i przyszedł do domu swego, i zażądał, żeby przed nim położono chleb, i jadł.21 I rzekli mu słudzy jego: “Cóż to za rzecz, którąś uczynił? Dla dziecięcia, póki jeszcze żyło, pościłeś i płakałeś, a gdy umarło dziecię, wstałeś i jadłeś chleb?”22 A on rzekł: “Dla dziecięcia, póki jeszcze żyło, pościłem i płakałem, bom mówił: Kto wie, czy snadź nie daruje mi go Pan, i będzie żywe dziecię?23 Lecz teraz, gdy umarło, czemu mam pościć? Czy je mogę jeszcze nazad wrócić? Ja raczej pójdę do niego, a ono nie wróci się do mnie.”24 I pocieszył Dawid Betsabeę, żonę swoją i wszedłszy do niej spał z nią, a ona urodziła syna, i dał mu imię Salomon, a Pan go miłował.25 I posłał w ręce Natana proroka, i nazwał go:Umiłowany Panu, dlatego, że go Pan miłował. ZDOBYCIE RABBY (12,26-31). Joab przyzywa Dawida dla dokończenia oblężenia (2628). Dawid zdobywa Rabbę, łupy; ukaranie mieszkańców (29-31).26 Joab tedy walczył przeciw Rabbat synów Ammona, i dobywał miasta królewskiego.27 I posłał Joab posłów do Dawida mówiąc: “Dobywałem Rabbat i trzeba wziąć miasto wód.28 Przeto teraz zbierz resztę ludu, a oblegnij miasto i zajmij je, aby, gdybym ja miasto zburzył, nie przypisano zwycięstwa imieniu memu.”29 A tak zebrał Dawid wszystek lud i ciągnął do Rabbat, a stoczywszy bitwę wziął je.30 I zdjął z głowy ich króla koronę, która ważyła talent złota i miała kamienie drogie i włożono ją na głowę Dawida; lecz i zdobycz miasta wyniósł bardzo wielką.31 Lud też jego przywodząc piłami przecierał, i jeździł po nich wozami kowanymi, i kordami przecinał, i przez piec cegielny przewodził. Tak uczynił wszystkim miastom synów Ammona; i wrócił się Dawid i wszystko wojsko do Jeruzalem.CZĘŚC IV(13,1 – 20,26)DAWID I ABSALOM Absalom popada w nielaskę u ojca, ucieka i wraca.(13,1 – 14,33) KAZIRODZTWO AMNONA (13,1-22).Kazirodcze pragnienie Amnona (1-5). Tamar u Amnona (6- I 4). Amnon wypędza Tamar (15-19). Gniew Dawida i Absaloma (20-22).
131 I stało się potem, że w siostrze Absaloma, syna Dawidowego imieniem Tamar, bardzo pięknej, rozmiłował się Amnon, syn Dawida, i bardzo szalenie ją miłował,2 tak że dla jej miłości zachorzał; bo ponieważ była panną, trudnym mu się zdało, żeby miał co nieuczciwego z nią uczynić.3 A miał Amnon przyjaciela imieniem Jonadab, syna Semmai, brata Dawidowego, męża bardzo mądrego.4 Ten rzekł do niego: “Czemu tak bardzo schniesz, synu królewski, na każdy dzień ? Czemu mi nie oznajmisz ?” I rzekł Amnon: “Tamarę, siostrę brata mego Absaloma miłuję.”5 Odpowiedział mu Jonadab: “Połóż się na łożu twoim i uczyń się chorym; a gdy przyjdzie ojciec twój odwiedzić cię, powiedz mu: Niech przyjdzie, proszę, Tamar siostra moja, żeby mi dała jeść i uczyniła potrawę, żebym jadł z ręki jej!”6 Położył się tedy Amnon i rzekomo chorować począł. A gdy przyszedł król odwiedzić go, rzekł Amnon do króla: “Proszę, niech przyjdzie Tamar, siostra moja, aby uczyniła przed oczyma mymi dwie łyżki polewki i bym jadł z ręki jej!”7 A tak posłał Dawid po Tamarę do domu mówiąc: “Idź do domu Amnona, brata twego, a uczyń mu potrawę.”8 I przyszła Tamar do domu Amnona, brata swego, a on leżał. Wzięła mąki i zamieszała i rozpuściła, i uwarzyła polewkg przed oczyma jego.9 A wziąwszy to, co uwarzyła, wylała i postawiła przed nim, i nie chciał jeść. I rzekł Amnon: “Każcie wszystkim iść precz ode mnie!” A gdy kazano iść precz wszystkim, rzekł Amnon do Tamary:10“Wnieś potrawę do pokoju, abym jadł z ręki twojej.” Wzięła tedy Tamar polewki, którą nagotowała, i wniosła do Amnona, brata swego, do pokoju.11 A gdy mu jeść podawała, uchwycił ją i rzekł: “Chodź, a leż ze mną, siostro moja!”12 Ona mu odpowiedziała: “Nie czyń, bracie mój, nie czyń mi gwałtu, bo się to nie godzi w Izraelu; nie czyń tego szaleństwa!13 Bo ja nie będę mogła znieść zelżywości mojej, a ty będziesz jako jeden z szalonych w Izraelu; ale raczej mów do króla, a nie odmówi mnie tobie!”14 Lecz nie chciał usłuchać prośby jej, ale przemógłszy siłą, zgwałcił ją i leżał z nią. 15 I obmierził ją sobie Amnon obmierżeniem bardzo wielkim, tak iż większe obmierżenie było, którym ją sobie obmierził, niźli miłość, którą ją pierwej miłował. I rzekł jej Amnon: “Wstań a idź!”16 Ona mu odpowiedziała: “Większa to jest złość, którą teraz czynisz przeciwko mnie wyganiając mię, niżli ta, którąś pierwej uczynił.”17 I nie chciał jej słuchać, ale zawoławszy chłopca, który mu posługiwał, rzekł: “Wyrzuć ją precz ode mnie i zamknij drzwi za nią!”18 A ona miała na sobie szatę długą, bo w takich szatach córki królewskie panny chodziły. A tak wyrzucił ją precz chłopiec jego i zawarł drzwi za nią.19 Ona tedy posypała głowę swą popiołem, rozdarła szatę długą i włożyła ręce na głowę swoją, i szła idąc a krzycząc.20 I rzekł jej Absalom, brat jej: “Czy może Amnon, brat twój, spał z tobą? A teraz, siostro, milcz, bratem twoim jest; i nie frasuj serca swego o tę rzecz!” A tak mieszkała Tamar schnąc w domu Absaloma, brata swego.21 A gdy te słowa usłyszał król Dawid, zafrasował się bardzo, i nie chciał zasmucać ducha Amnona, syna swego, ponieważ go miłował, gdyż był pierworodnym jego. Lecz Absalom nie mówił do Amnona ani złego ani dobrego, bo nienawidził Absalom Amnona za to, że zgwałcił Tamarę, siostrę jego. ZEMSTA ABSALOMA (13,23-39). Absalom zaprasza wszystkich synów królewskich na uroczystość strzyżenia owiec (23-27) i zabija Amnona (28-29). Powiadamia o tym Dawida (30-33). Powrót synów królewskich; Absalom ucieka (34-39).23 I stało sig po dwu latach, że strzyżono owce Absaloma w Baalasor, które jest koło Efraim, i zaprosił Absalom wszystkich synów królewskich.24 I przyszedł do króla, i rzekł do niego: “Oto strzygą owce sługi twego; niech przyjdzie, proszę, król z służebnikami swymi do sługi swego.”25 I rzekł król do Absaloma: “Nie synu mój, nie proś, abyśmy wszyscy jechali i obciążyli cię.” A gdy go przynaglał, a nie chciał iść, pobłogosławił mu. 26 I rzekł Absalom: “Jeśli nie chcesz jechać, proszę, niech przynajmniej jedzie z nami Amnon, brat mój.” I rzekł król do niego: “Nie potrzeba, żeby jechał z tobą.”27 Przymusił go tedy Absalom, i posłał z nim Amnona i wszystkich synów królewskich. A Absalom sprawił był ucztę jakby ucztę królewską. 28 Lecz przykazał był Absalom służebnikom swoim mówiąc: “Pilnujcie, kiedy pijany będzie Amnon, a powiem wam: Bijcie go i zabijcie, nie bójcie się, bom ja jest, który wam przykazuję; umacniajcie się, a bądźcie mężami mocnymi!” 29 Uczynili tedy słudzy Absalomowi z Amnonem, jak im był przykazał Absalom. I wstawszy wszyscy synowie królewscy wsiedli, każdy na mulicę swą, i uciekli.30 A gdy jeszeze byli w drodze, przyszła wieść do Dawida mówiąc: “Pobił Absalom wszystkich synów królewskich i nie został z nich ani jeden.”31 A tak wstał król i rozdarł szaty swoje i leżał na ziemi; i wszyscy słudzy jego, którzy przy nim stali, rozdarli szaty swoje.32 A odpowiadając Jonadab, syn Semmai, brata Dawidowego, rzekł: “Niech nie mniema pan mój król, że wszystkich młodzieńców, synów królewskich, pobito. Annon tylko sam umarł, bo w umyśle Absaloma było to ułożone od dnia, którego zgwałcił Tamarę, siostrę jego.33 Przeto teraz niech nie przypuszcza król, pan mój, do serca swego słowa tego mówiąc: Wszystkich synów królewskich pobito, ponieważ Amnon tylko umarł.”34 A Absalom uciekł. I podniósł oczy swe sługa, strzegący na wieży, i ujrzał, a oto lud wielki nadchodził drogą boczną z boku góry.35 I rzekł Jonadab do króla: “Oto synowie królewscy idą; wedle słowa sługi twego, tak się stało.”36 A gdy przestał mówić, ukazali się synowie królewscy, a wszedłszy podnieśli głos swój i płakali; lecz i król, i wszyscy słudzy jego płakali płaczem bardzo wielkim.37 A Absalom uciekłszy poszedł do Tolmaja, syna Amiuda, króla Gessur. Żałował tedy Dawid syna swego po wszystkie dni.38 A Absalom, gdy uciekł i przyszedł do Gessur, był tam trzy lata.39 I przestał król Dawid prześladować Absaloma, dlatego że już się był pocieszył po śmierci Amnona. POWRÓT ABSALOMA I POJEDNANIE Z OJCEM (14,1-33). Podejście Joaba w celu uzyskania łaski dla Absaloma; przypowieść pewnej Tekuitki (1-11) i jej zastosowanie (12-17). Dawid przyzywa syna swego przez Joaba, ale wzbrania się widzieć z nim (18-24). Uroda Absaloma (25-27). Pelne pojednanie (28-33).
141 A zrozumiawszy Joab, syn Sarwii, że serce królewskie obróciło się ku Absalomowi,2 posłał do Tekui i wziął stamtąd niewiastę mądrą, i rzekł do niej: “Zmyśl, jakobyś była w żałobie, i oblecz się w szaty żałobne, a nie pomazuj się olejkiem, żebyś była jako niewiasta już od dawnego czasu żałobç mająca po umarłym.3 I wnijdziesz do króla, a będziesz mówiła do niego takie słowa.” I położył Joab słowa w ustach jej.4 I tak wszedłszy niewiasta Tekuitka do króla, padła przed nim na ziemię i pokłoniła się, i rzekła: “Ratuj mię, królu!”5 I rzekł król do niej: “Co za sprawę masz ?” Ona odpowiedziała: “Ach! jestem ja niewiasta wdowa, bo mąż mój umarł.6 A miałam, służebnica twoja, dwu synów, którzy powadzili się ze sobą na polu, i nie było, kto by ich mógł pohamować, i ranił jeden drugiego, i zabił go.7 A oto powstawszy wszystka rodzina przeciw służebnicy twojej, mówi: Wydaj tego, który zabił brata swego, żebyśmy go zabili za duszę brata jego, którego zabił, i zgładzili dziedzica! I chcą zagasić iskierkg moją, która została, aby nie zostało mężowi memu imienia ani szczątku na ziemi.”8 I rzekł król do niewiasty: “Idź do domu twego, a ja zarządzę co do ciebie.”9 I rzekła niewiasta Tekuitka do króla: “Na mnie, panie mój, królu niech będzie nieprawość i na dom ojca mego, a król i stolica jego niech będą bez winy!” I rzekł krół:10 “Kto by mówił przeciw tobie, przywiedź go do mnie, a więcej cię już nie dotknie.”11 Ona rzekła: “Niech wspomni król na Pana, Boga swego, aby nie mnożyli się bliscy krwi na pomstę, i nie zabili syna mego!” A on rzekł: “Żyje Pan, że nie spadnie z włosów syna twego na ziemię! “12 Rzekła tedy niewiasta: “Niechaj mówi służebnica twoja do króla, pana mego, słowo!” I rzekł: “Mów!”13 I rzekła niewiasta: “Czemużeś umyślił talcową rzecz przeciw ludowi Bożemu i mówił król to słowo, aby zgrzeszył, a nie przywrócił wygnańca swego ? 14 Wszyscy umieramy, a rozciekamy się w ziemię jak wody, które się nie wrócą; i nie chce Bóg, by miała dusza zginąć, ale zwleka myśląc, aby nie zginął całkiem ten, który jest odrzucony.15 Teraz tedy przyszłam, aby mówić do pana mego, króla, to słowo przy ludzie. I rzekła sługa twoja: Będę mówiła do króla, może czyni król słowo sługi swojej 16 i usłucha król, żeby wybawił służebnicę swą z ręki wszystkich, którzy chcieli z dziedzictwa Bożego wygładzić mnie i syna mego razem. 17 A tak niech mówi służebnica twoja, aby się stało słowo Pana mego, króla, jako ofiara. Bojak Anioł Boży, tak jest pan mój, król, że ani błogosławieniem ani złorzeczeniem nie wzruszy się; stąd i Pan, Bóg twój, jest z tobą.”18 I odpowiadając król, rzekł do niewiasty: “Nie taj przede mną słowa, o które cię spytam.” I rzekła mu niewiasta: “Mów panie mój, królu!” 19 I rzekł król: “Czy ręka Joaba z tobą jest w tym wszystkim?” Odpowiedziała niewiasta i rzekła: “Przez zdrowie duszy twojej, panie mój, królu, ani w lewo ani w prawo nic nie odchyla się z tego wszystkiego, co mówił pan mój, król; sługa bowiem twój Joab, ten mi przykazał i ten włożył w usta służebnicy twojej te wszystkie słowa.20 Abym odmieniła sposób mowy tej, sługa twój Joab to przykazał; ale ty, panie mój, królu, jesteś mądry, jak ma mądrość Anioł Boży, że rozumiesz wszystko na ziemi.” I rzekł król do Joaba: 21 “Oto ubłagany, uczyniłem słowo twoje. A tak idź, a przywróć młodzieńca Absaloma.” 22 I padłszy Joab twarzą swą na ziemię pokłonił się i błogosławił królowi; i rzekł Joab: “Dzisiaj poznał sługa twój, żem znalazł łaskę w oczach twoich, panie mój, królu, boś wykonał słowo sługi twego.”23 Wstał tedy Joab i poszedł do Gessur, i przywiódł Absaloma do Jeruzalem.24 I rzekł król: “Niech się wróci do domu swego, lecz oblicza mego niechaj nie widzi.” I wrócił się Absalom do domu swego, a oblicza królewskiego nie widział.25 A nie było we wszystkim Izraelu męża tak pięknego i ślicznego bardzo jak Absalom: od stopy nogi aż do wierzchu głowy nie było na nim żadnej zmazy.26 A gdy strzygł włosy (a raz go w rok strzyżono, bo mu włosy ciężały), Ważyły włosy głowy jego dwieście syklów wagi pospolitej.27 A Absalomowi urodzili się trzej synowie i córka jedna imieniem Tamar, pięknej urody.28 I mieszkał Absalom w Jeruzalem dwa lata, a oblicza królewskiego nie widział.29 Posłał tedy do Joaba, żeby go posłać do króla, lecz on nie chciał przyjść do niego. A gdy drugi raz posłał, a on nie chciał przyjść do niego, rzekł sługom swoim:30 “Wiecie, że obok roli mojej jest rola Joabowa, która ma żniwo jęczmienía; idźcież tedy i spalcie ją ogniem.” Spalili tedy słudzy Absalomowi owo zboże ogniem. A przyszedłszy słudzy Joabowi i rozdarłszy szaty swe rzekli: “Spalili słudzy Absalomowi część roli ogniem.”31 I wstawszy Joab przyszedł do Absaloma w dom jego i rzekł: “Czemu spalili słůdzy twoi zboże moje ogniem?”32 Odpowiedział Absalom Joabowi: “Posłałem do ciebie prosząc, abyś przyszedł do mnie, żebym cię posłał do króla, i abyś mu mówił: “Na cóżem przyszedł z Gessur?,Lepiej-ci mi było tam być. A tak proszę, niech ujrzę oblicze królewskie; a jeśli pomni na nieprawość moją, niechaj mnie zabije.”33 A tak wszedłszy Joab do króla powiedział mu wszystko. I wezwano Absaloma, i wszedł do króla, i pokłonił się do ziemi przed nim, i pocałował król Absaloma. Bunt Absaloma i ucieczka Dawida.(15,1-18,32) BUNT ABSALOMA (15,1-12). Absalom stara się zyskać popularność (1-6). Udaje się do Hebronu (7-9) i organizuje sprzysiężenie (10-12).
15
Warsz. King J. 151 Tłum. GrEn. Толк. Potem tedy nasprawiał sobie Absalom wozów i jezdnych, i pięćdziesięciu mężów, którzy przednim chodzili.После сего Авессалом завел у себя колесницы и лошадей и пятьдесят скороходов.
И# бhсть по си1хъ, и3 сотвори2 себЁ ґвессалHмъ колєсни1цы и3 к0ни и3 пzтьдесsтъ м{жъ текyщихъ пред8 ни1мъ:
15,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐγένετο egeneto
V-AMI-3Sγίνομαιginomaito beit came to passμετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterafterταῦτα tauta
D-APNταῦταtautathis[reward]καὶ kai
CONJκαίkaiandthatἐποίησεν epoiēsen
V-AAI-3Sποιέωpoieōto do/make[2preparedἑαυτῷ heautō
D-DSMἑαυτοῦheautoumy/your/him-self3for himselfΑβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἅρματα harmata
N-APNἅρμαharmachariotchariots,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἵππους hippous
N-APMἵπποςhipposhorse[Helbah]Καὶ kai
CONJκαίkaiandandπεντήκοντα pentēkonta
N-NUIπεντήκονταpentēkontafiftyfiftyἄνδρας andras
N-APMἀνήρanērmanmenπαρατρέχειν paratrechein
V-PARstrong:GV-PARstrong:GV-PARstrong:GV-PAR ἔμπροσθεν emprosthen
PREPἔμπροσθενemprosthenbeforein front ofαὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 2 Tłum. GrEn. Толк. A rano wstawszy Absalom stawał przy wejściu bramy i każdego męża, który miał sprawę, aby iść do sądu królewskiego, przyzywał Absalom do siebie i mówił: “Z któregoś ty miasta?” A on odpowiadając mówił: “Z jednego pokolenia izraelskiego jestem ja, sługa twój.”И вставал Авессалом рано утром, и становился при дороге у ворот, и когда кто-нибудь, имея тяжбу, шел к царю на суд, то Авессалом подзывал его к себе и спрашивал: из какого города ты? И когда тот отвечал: из такого-то колена Израилева раб твой,
и3 воставaше рaнw ґвессалHмъ, и3 стоsше при сaмэмъ пути2 врaтъ: и3 бhсть всsкъ мyжъ, є3мyже бsше прS, пріи1де пред8 царS на сyдъ, и3 возопи2 къ немY ґвессалHмъ, и3 глаг0лаше є3мY: t к0егw грaда ты2 є3си2; И# речE є3мY мyжъ: t є3ди1нагw колёнъ ї}левыхъ рaбъ тв0й.
15,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndὤρθρισεν ōrthrisen
V-AAI-3Sὀρθρίζωorthrizōto rise at dawn[2rose earlyΑβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandἔστη estē
V-AAI-3Sἵστημιhistēmito stand[weakness]ἀνὰ ana
PREPἀνάanaeach[Ahlab]χεῖρα cheira
N-ASFχείρcheirhand[Sur]τῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whotheὁδοῦ hodou
N-GSFὁδόςhodosroadwayτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof theπύλης, pulēs
N-GSFπύληpulēgategate.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐγένετο egeneto
V-AMI-3Sγίνομαιginomaito beit came to passπᾶς pas
A-NSMπᾶςpasalleveryἀνήρ, anēr
N-NSMἀνήρanērmanmanᾧ hō
R-DSMὮōOmega[Sippai]ἐγένετο egeneto
V-AMI-3Sγίνομαιginomaito behadκρίσις, krisis
N-NSFκρίσιςkrisisjudgmenta case,ἦλθεν ēlthen
V-AAI-3Sἔρχομαιerchomaito come/gocameπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingεἰς eis
PREPεἰςeistowardforκρίσιν, krisin
N-ASFκρίσιςkrisisjudgmenta judgment,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐβόησεν eboēsen
V-AAI-3Sβοάωboaōto cry out[please]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/with[Mezahab]αὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]αβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandthatἔλεγεν elegen
V-IAI-3Sλέγωlegōto speaksaidαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Ἐκ ek
PREPἐκekof/fromFrom out ofποίας poias
A-GSFποῖοςpoioswhat?of whatπόλεως poleōs
N-GSFπόλιςpoliscitycityσὺ su
P-NSσύsuyou[rest]εἶ; ei
V-PAI-2Sεἰeiif[clod]καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[Horam]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who4of theἀνήρ anēr
N-NSMἀνήρanērman[Elul]Ἐκ ek
PREPἐκekof/from[2 fromμιᾶς mias
A-GSFεἷςheisone3oneφυλῶν fulōn
N-GPFφυλήfulētribe5tribesΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who δοῦλός doulos
N-NSMδοῦλοςdoulosslave1your servant].σου. sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 3 Tłum. GrEn. Толк. I odpowiadał mu Absalom: “Zdadzą mi się mowy twe dobre i sprawiedliwe, ale nie masz kto by cię wysłuchał, od króla ustanowiony.” тогда говорил ему Авессалом: вот, дело твое доброе и справедливое, но у царя некому выслушать тебя.
И# речE къ немY ґвессалHмъ: сE, словесA тво‰ бл†га и3 ўдHбна, но слyшающагw нёсть ти2 t царS.
15,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[2saidπρὸς pros
PREPπρόςprosto/with3toαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Αβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Ἰδοὺ idou
INJἰδούidoulook!Behold,οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who λόγοι logoi
N-NPMλόγοςlogoswordyour wordsσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἀγαθοὶ agathoi
A-NPMἀγαθόςagathosgood-doergoodκαὶ kai
CONJκαίkaiandandεὔκολοι, eukoloi
A-NPMstrong:GA-NPMstrong:GA-NPMstrong:GA-NPM καὶ kai
CONJκαίkaiandbutἀκούων akouōn
V-PAPRSἀκούωakouōto hear[3hearingοὐκ ouk
ADVοὐouno2no oneἔστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]σοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]παρὰ para
PREPπαράparafrom/with/besidefromτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who βασιλέως· basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking. 4 Tłum. GrEn. Толк. I mawiał Absalom: “Kto by mię ustanowił sędzią na ziemi, aby do mnie chodzili wszyscy, którzy mają sprawę, i abym sprawiedliwie sądził!”И говорил Авессалом: о, если бы меня поставили судьею в этой земле! ко мне приходил бы всякий, кто имеет спор и тяжбу, и я судил бы его по правде.
И# речE ґвессалHмъ: кт0 мz постaвитъ судію2 на земли2, и3 ко мнЁ пріи1детъ всsкъ мyжъ и3мёzй прю2 и3 сyдъ, и3 њправдaю є3го2;
15,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayAbsalom said,Αβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Τίς tis
I-NSMτιςtisoneWhyμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]καταστήσει katastēsei
V-FAI-3Sκαθίστημιkathistēmito appoint/conductshall he place meκριτὴν kritēn
N-ASMκριτήςkritēsjudgefor judgeἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whotheγῇ, gē
N-DSFγῆgēearthland,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπ' ep
PREPἐπίepiupon/to/against[4toἐμὲ eme
P-ASἐμέememe[Diblaim]ἐλεύσεται eleusetai
V-FMI-3Sἔρχομαιerchomaito come/go3shall comeπᾶς pas
A-NSMπᾶςpasall1everyἀνήρ, anēr
N-NSMἀνήρanērman2man]ᾧ hō
R-DSMὮōOmega[Sippai]ἐὰν ean
CONJἐάνeanif[Giddalti]ᾖ ē
V-PAS-3Sὁhothe/this/who[that]ἀντιλογία antilogia
N-NSFἀντιλογίαantilogiadisputea dispute,καὶ kai
CONJκαίkaiandandκρίσις, krisis
N-NSFκρίσιςkrisisjudgmenta case,καὶ kai
CONJκαίkaiandandδικαιώσω dikaiōsō
V-FAI-1Sδικαιόωdikaioōto justifyI will do justiceαὐτόν; auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 5 Tłum. GrEn. Толк. Ale i gdy do niego przystępował człowiek, aby go pozdrowić, wyciągał rękę swoją, a ująwszy całował go.И когда подходил кто-нибудь поклониться ему, то он простирал руку свою и обнимал его и целовал его.
И# бhсть є3гдA приближaшесz мyжъ поклони1тисz є3мY, и3 простирaше рyку свою2, и3 пріимaше є3го2, и3 цэловaше є3го2.
15,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐγένετο egeneto
V-AMI-3Sγίνομαιginomaito beit came to passἐν en
PREPἐνenin/on/amongwhenτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/whotheἐγγίζειν engizein
V-PARἐγγίζωengizōto come near[2approachedἄνδρα andra
N-ASMἀνήρanērman1man]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who προσκυνῆσαι proskunēsai
V-AARπροσκυνέωproskuneōto worshipto do obeisanceαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandthatἐξέτεινεν exeteinen
V-AAI-3Sἐκτείνωekteinōto stretch outhe stretched outτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who χεῖρα cheira
N-ASFχείρcheirhandhis hand,αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπελαμβάνετο epelambaneto
V-IMI-3Sἐπιλαμβάνωepilambanōto catchtook hold ofαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandκατεφίλησεν katefilēsen
V-AAI-3Sκαταφιλέωkatafileōto kisskissedαὐτόν. auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 6 Tłum. GrEn. Толк. A czynił to wszystkiemu Izraelowi przychodzącemu na sąd, aby był wysłuchanym od króla i starał się pozyskać serca mężów izraelskich. Так поступал Авессалом со всяким Израильтянином, приходившим на суд к царю, и вкрадывался Авессалом в сердце Израильтян.
И# сотвори2 ґвессалHмъ по глаг0лу семY всемY ї}лю приходsщымъ на сyдъ къ царю2 и3 приусв0и ґвессалHмъ сердцA сынHвъ ї}левыхъ.
15,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐποίησεν epoiēsen
V-AAI-3Sποιέωpoieōto do/makeAbsalom didΑβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI κατὰ kata
PREPκατάkataaccording toaccording toτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who ῥῆμα rēma
N-ASNῥῆμαrēmawordthis thingτοῦτο touto
D-ASNτοῦτοtoutothat[drowsiness]παντὶ panti
A-DSMπάντῃpantēalways[poplar]Ισραηλ. israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]τοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/whoto theπαραγινομένοις paraginomenois
V-PMPMPπαραγίνομαιparaginomaito comeones comingεἰς eis
PREPεἰςeistowardforκρίσιν krisin
N-ASFκρίσιςkrisisjudgmenta judgmentπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα, basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἰδιοποιεῖτο idiopoieito
V-IMI-3Sstrong:GV-IMI-3Sstrong:GV-IMI-3Sstrong:GV-IMI-3S αβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheκαρδίαν kardian
N-ASFκαρδίαkardiaheartheartἀνδρῶν andrōn
N-GPMἀνήρanērmanof menισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window] 7 Tłum. GrEn. Толк. A po czterdziestu latach rzekł Absalom do króla Dawida: “Pójdę a oddam śluby moje, którem złożył Panu, w Hebronie.По прошествии сорока лет царствования Давида, Авессалом сказал царю: пойду я и исполню обет мой, который я дал Господу, в Хевроне;
И# бhсть t концA четhредесzти лётъ, и3 речE ґвессалHмъ ко nтцY своемY: пойдY нн7э и3 воздaмъ њбёты мо‰, ±же њбэщaхъ гDу въ хеврHнэ:
15,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐγένετο egeneto
V-AMI-3Sγίνομαιginomaito beit came to passἀπὸ apo
PREPἀπόapofromatτέλους telous
N-GSNτέλοςtelosgoal/taxendτεσσαράκοντα tessarakonta
N-NUIτεσσαράκονταtessarakontafortyof fortyἐτῶν etōn
N-GPNἔτοςetosyearyears,καὶ kai
CONJκαίkaiandthatεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayAbsalom saidΑβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who πατέρα patera
N-ASMπατήρpatērfatherhis father,αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Πορεύσομαι poreusomai
V-FMI-1Sπορεύωporeuōto goI will goδὴ dē
PRTδήdēsoindeedΚαὶ kai
CONJκαίkaiandandἀποτείσω apoteisō
V-FAI-1Sἀποτίνωapotinōto repaypayτὰς tas
T-APFὁhothe/this/who εὐχάς euchas
N-APFεὐχήeuchēa vow/prayermy vowsμου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἃς has
R-APFὅς, ἥhhos ēwhichwhichηὐξάμην ēuxamēn
V-AMI-1Sεὔχομαιeuchomaito pray/wish forI vowedτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ, kuriō
N-DSMκύριοςkurioslordlordἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΧεβρων· chebrōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 8 Tłum. GrEn. Толк. Albowiem ślubując ślubował sługa twój, gdy był w Gessur Syrii, mówiąc: Jeśli mię przywróci Pan do Jeruzalem, ofiarujg Panu.”ибо я, раб твой, живя в Гессуре в Сирии, дал обет: если Господь возвратит меня в Иерусалим, то я принесу жертву Господу.
занE њбётъ њбэщA рaбъ тв0й, є3гдA жи1хъ въ гедсyрэ сmрjйстэмъ, глаг0лz: ѓще возвращaz возврати1тъ мS гDь во їеrли1мъ, и3 послужY гDу.
15,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForεὐχὴν euchēn
N-ASFεὐχήeuchēa vow/prayer[4a vowηὔξατο ēuxato
V-AMI-3Sεὔχομαιeuchomaito pray/wish for3vowedὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who δοῦλός doulos
N-NSMδοῦλοςdoulosslave2servantσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who οἰκεῖν oikein
V-PARοἰκέωoikeōto dwellmy livingμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΓεδσουρ gedsour
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΣυρίᾳ suria
N-DSΣυρίαsuriaSyria[lintel]λέγων legōn
V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying,Ἐὰν ean
CONJἐάνeanifIfἐπιστρέφων epistrefōn
V-PAPRSἐπιστρέφωepistrefōto turnin returningἐπιστρέψῃ epistrepsē
V-FMI-2Sἐπιστρέφωepistrefōto turn[3shall returnμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslord2 lord]εἰς eis
PREPεἰςeistowardtoΙερουσαλημ, ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandthenλατρεύσω latreusō
V-FAI-1Sλατρεύωlatreuōto ministerI will serveτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who1theκυρίῳ. kuriō
N-DSMκύριοςkurioslordlord. 9 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł mu król Dawid: “Idź w pokoju.” I wstał, i poszedł do Hebronu.И сказал ему царь: иди с миром. И встал он и пошел в Хеврон.
И# речE є3мY цaрь: и3ди2 съ ми1ромъ. И# востaвъ и4де въ хеврHнъ.
15,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεύς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king],Βάδιζε badize
V-PAM-2Sstrong:GV-PAM-2Sstrong:GV-PAM-2Sstrong:GV-PAM-2S εἰς eis
PREPεἰςeistowardinεἰρήνην· eirēnēn
N-ASFεἰρήνηeirēnēpeacepeace!καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀναστὰς anastas
V-AAPRSἀνίστημιanistēmito ariserising upἐπορεύθη eporeuthē
V-API-3Sπορεύωporeuōto gohe wentεἰς eis
PREPεἰςeistowarduntoΧεβρων. chebrōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 10 Tłum. GrEn. Толк. I posłał Absalom szpiegów między wszystkie pokolenia izraelskie mówiąc: “Skoro usłyszycie trąbienie w trąby, mówcie: Królem jest Absalom w Hebronie!”И разослал Авессалом лазутчиков во все колена Израилевы, сказав: когда вы услышите звук трубы, то говорите: Авессалом воцарился в Хевроне.
И# послA ґвессалHмъ соглzд†таи во вс‰ кwлёна ї}лєва, глаг0лz: є3гдA ўслhшите вы2 глaсъ трубы2 р0жаны, и3 рцhте: воцари1сz цaрь ґвессалHмъ въ хеврHнэ.
15,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπέστειλεν apesteilen
V-AAI-3Sἀποστέλλωapostellōto sendAbsalom sentΑβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI κατασκόπους kataskopous
N-APMκατάσκοποςkataskoposspyspiesἐν en
PREPἐνenin/on/amongInπάσαις pasais
A-DPFπᾶςpasallallφυλαῖς fulais
N-DPFφυλήfulētribetribesΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]λέγων legōn
V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying,ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/whotheἀκοῦσαι akousai
V-AARἀκούωakouōto hearyour hearingὑμᾶς humas
P-APὑμᾶςhumasyou[offspring]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who φωνὴν fōnēn
N-ASFφωνήfōnēvoice/soundsoundτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who κερατίνης keratinēs
N-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSF καὶ kai
CONJκαίkaiandthatἐρεῖτε ereite
V-FAI-2Pἐρέω, ἐρῶereō erōto speakyou shall say,Βεβασίλευκεν bebasileuken
V-RAI-3Sβασιλεύωbasileuōto reign[2reignsβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking[to come (in)]αβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Ἐν en
PREPἐνenin/on/among[gold]Χεβρων. chebrōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 11 Tłum. GrEn. Толк. A z Absalomem poszło z Jeruzalem dwustu mężów proszonych, idących prostym sercem, a przyczyny zgoła nie znających. Przyzwał też Absalom Achitofela Gilończyka, radnego Dawidowego z miasta jego Gilon. A gdy składał ofiary, stało się sprzysiężenie silne, a ludu zbiegającego się przybywało koło Absaloma.С Авессаломом пошли из Иерусалима двести человек, которые были приглашены им, и пошли по простоте своей, не зная, в чем дело.
И# и3д0ша со ґвессалHмомъ двёсти мужeй t їеrли1ма п0звани: и3 и3дsху въ простотЁ своeй, и3 не разумёша всsкагw глаг0ла.
15,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndμετὰ meta
PREPμετάmetawith/after5withΑβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐπορεύθησαν eporeuthēsan
V-API-3Pπορεύωporeuōto go[4wentδιακόσιοι diakosioi
A-NPMδιακόσιοιdiakosioitwo hundred1two hundredἄνδρες andres
N-NPMἀνήρanērman3menἐξ ex
PREPἐκekof/from7from out ofΙερουσαλημ ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel]κλητοὶ klētoi
A-NPMκλητόςklētoscalled[darkness]καὶ kai
CONJκαίkaiandandπορευόμενοι poreuomenoi
V-PMPRPπορεύωporeuōto gothey wentτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who[that]ἁπλότητι haplotēti
N-DSFἁπλότηςhaplotēssincerityin simplicity,αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐκ ouk
ADVοὐounothey did not knowἔγνωσαν egnōsan
V-AAI-3Pγινώσκωginōskōto know[without]πᾶν pan
A-ASNπᾶςpasall[tongue]ῥῆμα. rēma
N-ASNῥῆμαrēmawordthing. 12 Tłum. GrEn. Толк. Во время жертвоприношения Авессалом послал и призвал Ахитофела Гилонянина, советника Давидова, из его города Гило. И составился сильный заговор, и народ стекался и умножался около Авессалома.
И# послA ґвессалHмъ, и3 призвA ґхітофeла галамонjйскаго, совётника давjдова, t грaда є3гw2 гwлaмы, є3гдA жрsше жє1ртвы. И# бhсть смzтeніе крёпко: и3 людjй мн0жество и3дyщихъ со ґвессалHмомъ.
15,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπέστειλεν apesteilen
V-AAI-3Sἀποστέλλωapostellōto sendAbsalom sentΑβεσσαλωμ. abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐκάλεσεν ekalesen
V-AAI-3Sκαλέωkaleōto callcalledτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Αχιτοφελ achitofel
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheΓελμωναῖον gelmōnaion
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who σύμβουλον sumboulon
N-ASMσύμβουλοςsumbouloscounselorcounselorΔαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfrom out ofτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who πόλεως poleōs
N-GSFπόλιςpoliscityhis cityαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐκ ek
PREPἐκekof/from[Gilgal]Γωλα gōla
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐν en
PREPἐνenin/on/amongduringτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who θυσιάζειν thusiazein
V-PARstrong:GV-PARstrong:GV-PARstrong:GV-PAR αὐτόν. auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐγένετο egeneto
V-AMI-3Sγίνομαιginomaito bethere wasσύστρεμμα sustremma
N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN ἰσχυρόν, ischuron
A-ASMἰσχυρόςischurosstrong1a strong].καὶ kai
CONJκαίkaiandAndὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheλαὸς laos
N-NSMλαόςlaosa peoplepeopleπορευόμενος poreuomenos
V-PMPRSπορεύωporeuōto gowent,καὶ kai
CONJκαίkaiandandπολὺς polus
A-NSMπολύςpolusmuch[Moreshethite]μετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterwithαβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 13 Tłum. GrEn. Толк. Przybiegł tedy poseł do Dawida mówiąc: “Całym sercem wszystek Izrael idzie za Absalomem.”И пришел вестник к Давиду и сказал: сердце Израильтян уклонилось на сторону Авессалома.
И# пріи1де вёстникъ къ давjду, глаг0лz: бhсть сeрдце мужeй ї}левыхъ со ґвессалHмомъ.
15,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΚαὶ kai
CONJκαίkaiandAndπαρεγένετο paregeneto
V-AMI-3Sπαραγίνομαιparaginomaito comeone cameὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who ἀπαγγέλλων apangellōn
V-PAPRSἀπαγγέλλωapangellōto announcereportingπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΔαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]λέγων legōn
V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying,Ἐγενήθη egenēthē
V-API-3Sγίνομαιginomaito be[5 committedἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who1Theκαρδία kardia
N-NSFκαρδίαkardiaheart2heartἀνδρῶν andrōn
N-GPMἀνήρanērman3of menΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ὀπίσω opisō
ADVὀπίσωopisōafterafterΑβεσσαλωμ. abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 14 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Dawid sługom swoim, którzy byli z nim w Jeruzalem: “Wstańcie, uciekajmy, bo nie wymkniemy się przed Absalomem; spieszcie się wynijść, by snadź przyszedłszy nie pojmał nas i nie zwalił na nas nieszczęścia, i nie pobił miasta ostrzem miecza.”И сказал Давид всем слугам своим, которые были при нем в Иерусалиме: встаньте, убежим, ибо не будет нам спасения от Авессалома; спешите, чтобы нам уйти, чтоб он не застиг и не захватил нас, и не навел на нас беды и не истребил города мечом.
И# речE давjдъ всBмъ nтрокHмъ свои6мъ сyщымъ съ ни1мъ во їеrли1мэ: востaните, и3 бэжи1мъ, ћкw нёсть нaмъ спасeніz t лицA ґвессалHмлz: ўскори1те и3ти2, да не ўскори1тъ и3 в0зметъ нaсъ, и3 наведeтъ на нaсъ ѕл0бу, и3 и3збіeтъ грaдъ џстріемъ мечA.
15,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayDavid saidΔαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]πᾶσιν pasin
A-DPMπᾶςpasallto allτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who παισὶν paisin
N-DPMπαῖςpaischild[people]αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who μετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who ἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyΙερουσαλημ ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel]Ἀνάστητε anastēte
V-AAM-2Pἀνίστημιanistēmito ariseRise up!καὶ kai
CONJκαίkaiandforφύγωμεν, fugōmen
V-AAS-1Pφεύγωfeugōto fleewe should flee,ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforοὐκ ouk
ADVοὐounothere is noἔστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]ἡμῖν hēmin
P-DPἡμῖνhēminto us[to pledge]σωτηρία sōtēria
N-NSFσωτηρίαsōtēriasalvationdeliverance for usἀπὸ apo
PREPἀπόapofromfromπροσώπου prosōpou
N-GSNπρόσωπονprosōponfacefaceΑβεσσαλωμ· abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ταχύνατε tachunate
V-AAM-2Pstrong:GV-AAM-2Pstrong:GV-AAM-2Pstrong:GV-AAM-2P τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whotheπορευθῆναι, poreuthēnai
V-APRπορεύωporeuōto goto go!ἵνα hina
CONJἵναhinain order that/tothatμὴ mē
ADVμήmēnothe should notταχύνῃ tachunē
V-AAS-3Sstrong:GV-AAS-3Sstrong:GV-AAS-3Sstrong:GV-AAS-3S καὶ kai
CONJκαίkaiandandκαταλάβῃ katalabē
V-AAS-3Sκαταλαμβάνωkatalambanōto take/realizeovertakeἡμᾶς hēmas
P-APἡμᾶςhēmasus[crime]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐξώσῃ exōsē
V-AAS-3Sἐξωθέωexōtheōto expelthrustἐφ' ef
PREPἐπίepiupon/to/against[2uponἡμᾶς hēmas
P-APἡμᾶςhēmasus[crime]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who[that]κακίαν kakian
N-ASFκακίαkakiaevil1evil],καὶ kai
CONJκαίkaiandandπατάξῃ pataxē
V-AAS-3Sπατάσσωpatassōto strikeshould strikeτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who[that]πόλιν polin
N-ASFπόλιςpoliscitycityστόματι stomati
N-DSNστόμαstomamouthmouthμαχαίρης. machairēs
N-GSFμάχαιραmachairasword[unitedness] 15 Tłum. GrEn. Толк. I rzekli słudzy królewscy do niego: “Wszystko, cokolwiek przykaże król, pan nasz, radzi uczynimy, słudzy twoi.”И сказали слуги царские царю: во всем, что угодно господину нашему царю, мы - рабы твои.
И# рёша џтроцы царє1вы къ царю2: вс‰ є3ли6ка заповёсть госп0дь нaшъ цaрь, сE, мы2 џтроцы твои2.
15,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπον eipon
V-AAI-3Pλέγωlegōto speak[dry land]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who1theπαῖδες paides
N-NPMπαῖςpaischild2servantsτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who3of theβασιλέως basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileusking4king]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking,Κατὰ kata
PREPκατάkataaccording toAccording toπάντα, panta
A-APNπᾶςpasallallὅσα hosa
A-APNὅσοςhososjust as/how muchas much asαἱρεῖται haireitai
V-PMI-3Sstrong:GV-PMI-3Sstrong:GV-PMI-3Sstrong:GV-PMI-3S ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordto our masterἡμῶν hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheβασιλεύς, basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingking,ἰδοὺ idou
V-AMM-2Sὁράωhoraōto see[vexation]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who παῖδές paides
N-NPMπαῖςpaischildyour servants.σου. sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 16 Tłum. GrEn. Толк. A tak wyszedł król i wszystek dom jego pieszo; i zostawił król dziesięć nie wiast nałożnic dla straży domu.И вышел царь и весь дом его за ним пешком. Оставил же царь десять жен, наложниц [своих], для хранения дома.
И# и3зhде цaрь и3 вeсь д0мъ є3гw2 ногaми свои1ми, и3 њстaви цaрь дeсzть жeнъ подл0жницъ свои1хъ храни1ти д0мъ.
15,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐξῆλθεν exēlthen
V-AAI-3Sἐξέρχομαιexerchomaito go out[3went forthὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king],καὶ kai
CONJκαίkaiandandπᾶς pas
A-NSMπᾶςpasallallὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who οἶκος oikos
N-NSMοἶκοςoikoshousehis houseαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who ποσὶν posin
N-DPMπούςpousfoottheir feet.αὐτῶν· autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀφῆκεν afēken
V-AAI-3Sἀφίημιafiēmito release[3leftὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king]δέκα deka
N-NUIδέκαdekatentenγυναῖκας gunaikas
N-APFγυνήgunēwomanwomenτῶν tōn
T-GPFὁhothe/this/who παλλακῶν pallakōn
N-GPFstrong:GN-GPFstrong:GN-GPFstrong:GN-GPF αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]φυλάσσειν fulassein
V-PARφυλάσσωfulassōto keep/guardto guardτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who οἶκον. oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousehouse. 17 Tłum. GrEn. Толк. I wyszedłszy król i wszystek Izrael pieszo, stanął daleko od domu.И вышел царь и весь народ пешие, и остановились у Беф-Мерхата.
И# и3зhде цaрь и3 вси2 џтроцы є3гw2 пBши и3 стaша въ домY сyщемъ далeче:
15,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐξῆλθεν exēlthen
V-AAI-3Sἐξέρχομαιexerchomaito go out[3went forthὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king],καὶ kai
CONJκαίkaiandandπάντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who παῖδες paides
N-NPMπαῖςpaischild[people]αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]πεζῇ pezē
A-DSFπεζῇpezēon foot[knife]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔστησαν estēsan
V-AAI-3Pἵστημιhistēmito standthey set upἐν en
PREPἐνenin/on/amonginοἴκῳ oikō
N-DSMοἶκοςoikoshousea houseτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who μακράν. makran
A-ASFμακράνmakranfarfar . 18 Tłum. GrEn. Толк. A wszyscy słudzy jego szli przy nim i roty Ceretów i Feletów, i wszyscy Getejczycy, wojownicy mocni, sześciuset mężów, którzy za nim przyszli z Get, szli pieszo przed królem.И все слуги его шли по сторонам его, и все Хелефеи, и все Фелефеи, и все Гефяне до шестисот человек, пришедшие вместе с ним из Гефа, шли впереди царя.
и3 вси2 џтроцы є3гw2 t nбою2 стран{ є3гw2 и3дsху, и3 вси2 хелеfeє и3 вси2 фелеfeє и3 вси2 геfeє, шeсть сHтъ мужeй шeдше пBши t гefа пред8идsху пред8 лицeмъ царeвымъ.
15,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndπάντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who παῖδες paides
N-NPMπαῖςpaischildhis servantsαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἀνὰ ana
PREPἀνάanaeach[2byχεῖρα cheira
N-ASFχείρcheirhand3his handαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]παρῆγον parēgon
V-IAI-3Pstrong:GV-IAI-3Pstrong:GV-IAI-3Pstrong:GV-IAI-3P καὶ kai
CONJκαίkaiandAndπᾶς pas
A-NSMπᾶςpasalleveryὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who χεττι chetti
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandπᾶς pas
A-NSMπᾶςpasalleveryὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who φελετθι feletthi
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandἔστησαν estēsan
V-AAI-3Pἵστημιhistēmito stand[weakness]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/against[Hadadezer]τῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whotheἐλαίας elaias
N-GSFἐλαίαelaiaolive tree[Garmite]ἐν en
PREPἐνenin/on/among[gold]τῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who ἐρήμῳ· erēmō
N-DSFἔρημοςerēmosdeserted[to mock]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]πᾶς pas
A-NSMπᾶςpasallallὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoof theλαὸς laos
N-NSMλαόςlaosa people[be brother-in-law]παρεπορεύετο pareporeueto
V-IMI-3Sπαραπορεύομαιparaporeuomaito pass by/throughwere passingἐχόμενος echomenos
V-PMPRSἔχωechōto have/be[little]αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]πάντες pantes
A-NPMπᾶςpasall[tongue]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who[that]περὶ peri
PREPπερίperiabout[Mebunnai]αὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]πάντες pantes
A-NPMπᾶςpasall[tongue]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who[that]ἁδροὶ hadroi
A-NPMstrong:GA-NPMstrong:GA-NPMstrong:GA-NPM καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]πάντες pantes
A-NPMπᾶςpasall[tongue]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who[that]μαχηταί, machētai
N-NPMstrong:GN-NPMstrong:GN-NPMstrong:GN-NPM ἑξακόσιοι hexakosioi
A-NPMἑξακόσιοιhexakosioisix hundredsix hundredἄνδρες, andres
N-NPMἀνήρanērmanmenκαὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]παρησαν parēsan
V-IAI-3Pπάρειμιpareimibe present[lion]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/against[Hadadezer]χειρα cheira
N-ASFχείρcheirhand[Sur]αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]και kai
CONJκαίkaiand[desire]πας pas
A-NSMπᾶςpasall[tongue]ο o
T-NSMὁhothe/this/who[that]χερεθθι chereththi
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiand[desire]πας pas
A-NSMπᾶςpasall[tongue]ο o
T-NSMὁhothe/this/who[that]φελεθθι feleththi
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiand[desire]πάντες pantes
A-NPMπᾶςpasall[tongue]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who[that]Γεθθαῖοι, geththaioi
N-NPMstrong:GN-NPMstrong:GN-NPMstrong:GN-NPM ἑξακόσιοι hexakosioi
A-NPMἑξακόσιοιhexakosioisix hundred[dripping]ἄνδρες andres
N-NPMἀνήρanērman[Elul]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who[that]ἐλθόντες elthontes
V-AAPRPἔρχομαιerchomaito come/go[to endow]τοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who[that]ποσὶν posin
N-DPMπούςpousfoot[girding]αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfrom out ofΓεθ, geth
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI πορευόμενοι poreuomenoi
V-PMPRPπορεύωporeuōto go[empty]επι epi
PREPἐπίepiupon/to/against[Hadadezer]πρόσωπον prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponfacefrontτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who[that]βασιλέως. basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking. 19 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł król do Etaja Getejczyka: “Czemu idziesz z nami? Wróć się a mieszkaj z królem, bo ty jesteś przychodniem i wyszedłeś z miejsca swego.И сказал царь Еффею Гефянину: зачем и ты идешь с нами? Возвратись и оставайся с тем царем; ибо ты - чужеземец и пришел сюда из своего места;
И# речE цaрь ко є3ffeю геffeину: почто2 и3 ты2 и4деши съ нaми; возврати1сz и3 живи2 съ царeмъ, ћкw чyждь є3си2 ты2, и3 ћкw пресели1лсz є3си2 ты2 t мёста твоегw2:
15,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΕθθι eththi
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheΓεθθαῖον geththaion
N-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM Ἵνα hina
CONJἵναhinain order that/to[hook]τί ti
I-ASNτίςtiswhich?[to bray]πορεύῃ poreuē
V-PAS-3Sπορεύωporeuōto goshould you goκαὶ kai
CONJκαίkaiandevenσὺ su
P-NSσύsuyou[rest]μεθ' meth
PREPμετάmetawith/afterwithἡμῶν; hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]ἐπίστρεφε epistrefe
V-PAM-2Sἐπιστρέφωepistrefōto turnReturnκαὶ kai
CONJκαίkaiandandοἴκει oikei
V-PAM-2Sοἰκέωoikeōto dwellliveμετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterwithτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheβασιλέως, basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking!ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForξένος xenos
A-NSMξένοςxenosforeign[reptile]εἶ ei
V-PAI-2Sεἰeiif[clod]σὺ su
P-NSσύsuyou[rest]καὶ kai
CONJκαίkaiandandὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincebecauseμετῴκηκας metōkēkas
V-RAI-2Sstrong:GV-RAI-2Sstrong:GV-RAI-2Sstrong:GV-RAI-2S σὺ su
P-NSσύsuyou[rest]ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfrom out ofτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who τόπου topou
N-GSMτόποςtoposplaceyour place.σου. sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 20 Tłum. GrEn. Толк. Wczoraj przyszedłeś, a dziś będziesz musiałwynijść z nami? A ja pójdę dokąd iść mam. Wróć się i odprowądź z sobą braci twoich, a Pan uczyni nad tobą miłosierdzie i prawdę, ponieważ okazałeś łaskg i wiarę!”вчера ты пришел, а сегодня я заставлю тебя идти с нами? Я иду, куда случится; возвратись и возврати братьев своих с собою, [да сотворит Господь] милость и истину [с тобою]!
ѓще вчерA пришeлъ є3си2, и3 днeсь ли подви1гну тS и3ти2 съ нaми; и3 ѓзъ и3дY, ѓможе пойдY: и3ди2 и3 возврати1сz, и3 возврати2 брaтію твою2 съ тоб0ю, и3 гDь да сотвори1тъ съ тоб0ю млcть и3 и4стину.
15,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPεἰ ei
CONJεἰeiifSinceἐχθὲς echthes
ADVstrong:GADVstrong:GADVstrong:GADV παραγέγονας, paragegonas
V-RAI-2Sπαραγίνομαιparaginomaito come1you came],καὶ kai
CONJκαίkaiandthenσήμερον sēmeron
ADVσήμερονsēmerontodaytodayκινήσω kinēsō
V-FAI-1Sκινέωkineōto moveshall I moveσε se
P-ASσέseyou[to slip]μεθ' meth
PREPμετάmetawith/afterwithἡμῶν hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]καί kai
CONJκαίkaiandandγε ge
PRTγέgeindeed[weeping]μεταναστήσεις metanastēseis
V-FAI-2Sstrong:GV-FAI-2Sstrong:GV-FAI-2Sstrong:GV-FAI-2S τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who τόπον topon
N-ASMτόποςtoposplace[to rest]σου; sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐχθὲς echthes
ADVstrong:GADVstrong:GADVstrong:GADV ἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who ἐξέλευσίς exeleusis
N-NSFstrong:GN-NSFstrong:GN-NSFstrong:GN-NSF σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandandσήμερον sēmeron
ADVσήμερονsēmerontoday[mantle]μετακινήσω metakinēsō
V-FAI-1Sμετακινέωmetakineōto shift[be distressed]σε se
P-ASσέseyou[to slip]μεθ' meth
PREPμετάmetawith/afterwithἡμῶν hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who[that]πορευθῆναι; poreuthēnai
V-APRπορεύωporeuōto goto goκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἐγὼ egō
P-NSἐγώegōI/we1you came],πορεύσομαι poreusomai
V-FMI-1Sπορεύωporeuōto goshall goοὗ hou
R-GSMοὐouno[Carmi]ἂν an
PRTἄνanifeverἐγὼ egō
P-NSἐγώegōI/weyouπορευθῶ. poreuthō
V-APS-1Sπορεύωporeuōto goI shall go.ἐπιστρέφου epistrefou
V-PMM-2Sἐπιστρέφωepistrefōto turn[they]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]ἐπίστρεψον epistrepson
V-FAPASἐπιστρέφωepistrefōto turn[they]τοὺς tous
T-APMὁhothe/this/who[that]ἀδελφούς adelfous
N-APMἀδελφόςadelfosbrotheryour brothersσοῦ, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]μετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterwithσοῦ sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlordποιήσει poiēsei
V-FAI-3Sποιέωpoieōto do/makeshall executeμετὰ meta
PREPμετάmetawith/after[bed]σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἔλεος eleos
N-NSMἔλεοςeleosmercyan act of kindnessκαὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]ἀλήθειαν. alētheian
N-ASFἀλήθειαalētheiatruthtruth. 21 Tłum. GrEn. Толк. I odpowiedział Etaj królowi mówiąc: “Żyje Pan i żyje król, pan mój, iż na którymkolwiek miejscu będziesz, królu, panie mój, choć w śmierci, choć w żywocie, tam będzie sługa twój!”И отвечал Еффей царю и сказал: жив Господь, и да живет господин мой царь: где бы ни был господин мой царь, в жизни ли, в смерти ли, там будет и раб твой.
И# tвэщA є3ffeй къ царю2 и3 речE: жи1въ гDь, и3 жи1въ господи1нъ м0й цaрь, ћкw на мёстэ, и3дёже бyдетъ господи1нъ м0й цaрь, и3ли2 въ смeрти, и3ли2 въ животЁ, тaмw бyдетъ рaбъ тв0й.
15,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπεκρίθη apekrithē
V-API-3Sἀποκρίνωapokrinōto answerIttai answeredΕθθι eththi
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whotheβασιλεῖ basilei
N-DSMβασιλεύςbasileuskingking,καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saysaid,ζῇ zē
V-PAI-3Sζάωzaōto liveAs lord lives,κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordAs lord lives,καὶ kai
CONJκαίkaiandandΖῇ zē
V-PAI-3Sζάωzaōto liveas [4livesὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who κύριός kurios
N-NSMκύριοςkurioslord1my masterμου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theβασιλεύς, basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking3king],ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatεἰς eis
PREPεἰςeistowarduntoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheτόπον, topon
N-ASMτόποςtoposplaceplaceοὗ hou
R-GSMοὐouno[Carmi]ἐὰν ean
CONJἐάνeanifeverᾖ ē
V-PAS-3Sὁhothe/this/who ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theκύριός kurios
N-NSMκύριοςkurioslord1my masterμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐὰν ean
CONJἐάνeanififεἰς eis
PREPεἰςeistowarduntoθάνατον thanaton
N-ASMθάνατοςthanatosdeathdeath,καὶ kai
CONJκαίkaiandorἐὰν ean
CONJἐάνeanififεἰς eis
PREPεἰςeistowarduntoζωήν, zōēn
N-ASFζωήzōēlifelife,ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatἐκεῖ ekei
ADVἐκεῖekeitherethereἔσται estai
V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who δοῦλός doulos
N-NSMδοῦλοςdoulosslave1your servant].σου. sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 22 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Dawid Etajowi: “Pójdźże, a idź naprzód!” I przeszedł Etaj Getejczyk i wszyscy mężowie, którzy z nim byli, i inne mnóstwo.И сказал Давид Еффею: итак иди и ходи со мною. И пошел Еффей Гефянин и все люди его и все дети, бывшие с ним.
И# речE цaрь ко є3ffeю: грzди2, и3 прейди2 со мн0ю. И# прeйде є3ffeй геffeинъ и3 цaрь и3 вси2 џтроцы є3гw2 и3 вeсь нар0дъ и4же съ ни1мъ.
15,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayDavid saidὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking[to come (in)]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΕθθι eththi
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Δεῦρο deuro
ADVδεῦροdeurocome[to terrify]καὶ kai
CONJκαίkaiandandδιάβαινε diabaine
V-PAM-2Sδιαβαίνωdiabainōto crosspass overμετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithἐμοῦ· emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndπαρῆλθεν parēlthen
V-AAI-3Sπαρέρχομαιparerchomaito pass by[4wentεθθι eththi
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheΓεθθαῖος geththaios
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM καὶ kai
CONJκαίkaiandandπάντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whothe onesπαῖδες paides
N-NPMπαῖςpaischildhis servants.αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandπᾶς pas
A-NSMπᾶςpasallallὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who ὄχλος ochlos
N-NSMὄχλοςochloscrowd[imprint]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who[that]μετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithαὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 23 Tłum. GrEn. Толк. A wszyscy płakali głosem wielkim i wszystek lud przechodził razem, król też przechodził przez potok Cedroni wszystek lud szedł ku drodze, która wiedzie ku puszczy.И плакала вся земля громким голосом. И весь народ переходил, и царь перешел поток Кедрон; и пошел весь народ [и царь] по дороге к пустыне.
И# всS землS плaкашесz глaсомъ вели1кимъ. И# вси2 лю1діе прехождaху по пот0ку кeдрску, и3 цaрь прeйде чрез8 пот0къ кeдрскій, и3 вси2 лю1діе и3 цaрь и3дsху къ лицY пути2 пустhннагw.
15,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndπᾶσα pasa
A-NSFπᾶςpasallallἡ hē
T-NSFὁhothe/this/whotheγῆ gē
N-NSFγῆgēearthlandἔκλαιεν eklaien
V-IAI-3Sκλαίωklaiōto weepweptφωνῇ fōnē
N-DSFφωνήfōnēvoice/sound[2voiceμεγάλῃ. megalē
A-DSFμέγαςmegasgreat1 great].καὶ kai
CONJκαίkaiandAndπᾶς pas
A-NSMπᾶςpasallallὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheλαὸς laos
N-NSMλαόςlaosa peoplepeopleπαρεπορεύοντο pareporeuonto
V-IMI-3Pπαραπορεύομαιparaporeuomaito pass by/throughpassedἐν en
PREPἐνenin/on/amongthroughτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whotheχειμάρρῳ cheimarrō
N-DSMχείμαρροςcheimarrosbrookrushing streamΚεδρων, kedrōn
N-PRIκέδροςkedrosKidron[magician]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoof theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingkingδιέβη diebē
V-AAI-3Sδιαβαίνωdiabainōto crosspassed overτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheχειμάρρουν cheimarroun
A-ASMχείμαρροςcheimarrosbrookrushing streamΚεδρων· kedrōn
N-PRIκέδροςkedrosKidron[magician]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndπᾶς pas
A-NSMπᾶςpasallallὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheλαὸς laos
N-NSMλαόςlaosa peoplepeopleκαὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking[to come (in)]παρεπορεύοντο pareporeuonto
V-IMI-3Pπαραπορεύομαιparaporeuomaito pass by/throughcameἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuntoπρόσωπον prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponfacefaceὁδοῦ hodou
N-GSFὁδόςhodosroadof wayτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheἔρημον. erēmon
N-ASFἔρημοςerēmosdesertedwilderness. 24 Tłum. GrEn. Толк. Szedł też i Sadok kapłan, i wszyscy Lewici z nim, niosąc skrzynię przymierza Bożego, i postawili skrzynię Bożą i wstąpił Abiatar, aż się zebrał wszystek lud, który wyszedł z miasta.Вот и Садок [священник], и все левиты с ним несли ковчег завета Божия из Вефары и поставили ковчег Божий; Авиафар же стоял на возвышении, доколе весь народ не вышел из города.
И# сE, и3 садHкъ їерeй и3 вси2 леvjти съ ни1мъ, носsще ківHтъ завёта гDнz t веfaры: и3 постaвиша ківHтъ б9ій: и3 ґвіafаръ взhде, д0ндеже престaша вси2 лю1діе и3сходи1ти и3з8 грaда.
15,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἰδοὺ idou
V-AMM-2Sὁράωhoraōto see[vexation]καί kai
CONJκαίkaiandalsoγε ge
PRTγέgeindeedindeedΣαδωκ sadōk
N-PRIΣαδώκsadōkZadok[surrounds]καὶ kai
CONJκαίkaiandandπάντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whotheΛευῖται leuitai
N-NPMΛευΐτηςleuitēsLevite[weary]μετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]αἴροντες airontes
V-PAPRPαἴρωairōto take upliftingτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheκιβωτὸν kibōton
N-ASFκιβωτόςkibōtosarkarkδιαθήκης diathēkēs
N-GSFδιαθήκηdiathēkēcovenantcovenantκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslord[before]ἀπὸ apo
PREPἀπόapofrom[where?]Βαιθαρ baithar
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔστησαν estēsan
V-AAI-3Pἵστημιhistēmito standthey stationedτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whoof theκιβωτὸν kibōton
N-ASFκιβωτόςkibōtosarkarkτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoofθεοῦ, theou
N-GSMθεόςtheosGodGod.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀνέβη anebē
V-AAI-3Sἀναβαίνωanabainōto ascendAbiathar ascendedΑβιαθαρ, abiathar
N-PRIἈβιαθάρabiatharAbiathar[destruction]ἕως heōs
CONJἕωςheōsuntiluntilἐπαύσατο epausato
V-AMI-3Sπαύωpauōto cease[4ceasedπᾶς pas
A-NSMπᾶςpasall1allὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheλαὸς laos
N-NSMλαόςlaosa people3people]παρελθεῖν parelthein
V-AARπαρέρχομαιparerchomaito pass bygoingἐκ ek
PREPἐκekof/fromout ofτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who πόλεως. poleōs
N-GSFπόλιςpoliscitycity. 25 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł król do Sadoka: “Odnieś skrzynię Bożą do miasta. Jeśli znajdę łaskę w oczach Pańskich, wróci mię z powrotem i ukaże mi ją i przybytek swój.И сказал царь Садоку: возврати ковчег Божий в город [и пусть он стоит на своем месте]. Если я обрету милость пред очами Господа, то Он возвратит меня и даст мне видеть его и жилище его.
И# речE цaрь къ садHку: возврати2 ківHтъ б9ій во грaдъ, и3 да стaнетъ на мёстэ своeмъ: ѓще њбрsщу блгdть пред8 nчи1ма гDнима, и3 возврати1тъ мS, и3 покaжетъ ми2 є3го2 и3 лёпоту є3гw2:
15,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whotheΣαδωκ sadōk
N-PRIΣαδώκsadōkZadok[surrounds]Ἀπόστρεψον apostrepson
V-AAM-2Sἀποστρέφωapostrefōto turn awayReturnτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who κιβωτὸν kibōton
N-ASFκιβωτόςkibōtosarkarkτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheθεοῦ theou
N-GSMθεόςtheosGodof Godεἰς eis
PREPεἰςeistowarduntoτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who πόλιν· polin
N-ASFπόλιςpoliscitycity!ἐὰν ean
CONJἐάνeanifIfεὕρω heurō
V-AAS-1Sεὑρίσκωheuriskōto find/meetI should findχάριν charin
N-ASFχάρινcharinthereforefavorἐν en
PREPἐνenin/on/amonginὀφθαλμοῖς ofthalmois
N-DPMὀφθαλμόςofthalmoseyeeyesκυρίου, kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lord,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπιστρέψει epistrepsei
V-FAI-3Sἐπιστρέφωepistrefōto turnhe returnsμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]καὶ kai
CONJκαίkaiandthenδείξει deixei
V-FAI-3Sδεικνύωdeiknuōto showhe shall showμοι moi
P-DSμοίmoito me[to dwell]αὐτὴν autēn
D-ASFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who[that]εὐπρέπειαν euprepeian
N-ASFεὐπρέπειαeuprepeiabeautyits beauty.αὐτῆς· autēs
D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 26 Tłum. GrEn. Толк. A jeśli mi powie: Nie podobasz mi się, gotów jestem, niech czyni, co dobrego jest przed nim.”А если Он скажет так: "нет Моего благоволения к тебе", то вот я; пусть творит со мною, что Ему благоугодно.
и3 ѓще тaкw речeтъ: не благоволи1хъ въ тебЁ: сE, ѓзъ є4смь, да сотвори1тъ ми2 по бlг0му пред8 nчи1ма свои1ма.
15,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐὰν ean
CONJἐάνeanififεἴπῃ eipē
V-AAS-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayhe should sayοὕτως houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)thus,Οὐκ ouk
ADVοὐounoI have noἠθέληκα ēthelēka
V-RAI-1Sθέλωthelōto will/desirewantἐν en
PREPἐνenin/on/amonginσοί, soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]ἰδοὺ idou
V-AMM-2Sὁράωhoraōto see[vexation]ἐγώ egō
P-NSἐγώegōI/weyou;εἰμι, eimi
V-PAI-1Sεἰμίeimito be[decree]ποιείτω poieitō
V-PAM-3Sποιέωpoieōto do/makeI let him doμοι moi
P-DSμοίmoito me[to dwell]κατὰ kata
PREPκατάkataaccording to[to dedicate]τὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheἀγαθὸν agathon
A-ASMἀγαθόςagathosgood-doer[crib]ἐν en
PREPἐνenin/on/among[gold]ὀφθαλμοῖς ofthalmois
N-DPMὀφθαλμόςofthalmoseye[skill]αὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 27 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł król do Sadoka kapłana: “O widzący, wróć się do miasta w pokoju i Achimaas, syn twój, i Jonatas, syn Abiatara, dwaj synowie wasi, niechaj będą z wami.И сказал царь Садоку священнику: видишь ли, - возвратись в город с миром, и Ахимаас, сын твой, и Ионафан, сын Авиафара, оба сына ваши с вами;
И# речE цaрь садHку їерeю: ви1дите, ты2 возвращaешисz во грaдъ съ ми1ромъ и3 ґхімаaсъ сhнъ тв0й и3 їwнаfaнъ сhнъ ґвіafаровъ, двA сhны вaши съ вaми:
15,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who Σαδωκ sadōk
N-PRIΣαδώκsadōkZadok[surrounds]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whotheἱερεῖ hierei
N-DSMἱερεύςhiereuspriestpriest,Ἴδετε idete
V-AAM-2Pεἴδωeidōto knowBehold,σὺ su
P-NSσύsuyou[rest]ἐπιστρέφεις epistrefeis
V-PAI-2Sἐπιστρέφωepistrefōto turnreturnεἰς eis
PREPεἰςeistowardtoτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheπόλιν polin
N-ASFπόλιςpoliscitycityἐν en
PREPἐνenin/on/amonginεἰρήνῃ, eirēnē
N-DSFεἰρήνηeirēnēpeacepeace,καὶ kai
CONJκαίkaiandandΑχιμαας achimaas
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who υἱός huios
N-NSMυἱόςhuiossonyour son,σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandandΙωναθαν iōnathan
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheυἱὸς huios
N-NSMυἱόςhuiossonsonΑβιαθαρ abiathar
N-PRIἈβιαθάρabiatharAbiathar[destruction]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whotheδύο duo
N-NUIδύοduotwotwoυἱοὶ huioi
N-NPMυἱόςhuiossonsonsὑμῶν humōn
P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]μεθ' meth
PREPμετάmetawith/afterwithὑμῶν· humōn
P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp] 28 Tłum. GrEn. Толк. Oto ja się skryję w polach puszczy, aż przyjdzie wieść od was dając mi znać.”видите ли, я помедлю на равнине в пустыне, доколе не придет известие от вас ко мне.
ви1дите, ѓзъ вселsюсz во ґравHfъ пустhнный, д0ндеже пріи1детъ ми2 сл0во t вaсъ, є4же возвэсти1ти ми2.
15,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἴδετε idete
V-AAM-2Pεἴδωeidōto know[fleece]ἐγώ egō
P-NSἐγώegōI/weIεἰμι eimi
V-PAI-1Sεἰμίeimito be[decree]στρατεύομαι strateuomai
V-PMI-1Sstrong:GV-PMI-1Sstrong:GV-PMI-1Sstrong:GV-PMI-1S ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginαραβωθ arabōth
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof theἐρήμου erēmou
N-GSFἔρημοςerēmosdeserteddesertἕως heōs
CONJἕωςheōsuntiluntilτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whotheἐλθεῖν elthein
V-AARἔρχομαιerchomaito come/gocomingῥῆμα rēma
N-ASNῥῆμαrēmawordof a wordπαρ' par
PREPπαράparafrom/with/besidebyὑμῶν humōn
P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ἀπαγγεῖλαί apangeilai
V-AARἀπαγγέλλωapangellōto announceto reportμοι. moi
P-DSμοίmoito me[to dwell] 29 Tłum. GrEn. Толк. A tak odnieśli Sadok i Abiatar skrzynię Bożą do Jeruzalem, i pozostali tam.И возвратили Садок и Авиафар ковчег Божий в Иерусалим, и остались там.
И# возврати2 садHкъ и3 ґвіafаръ ківHтъ б9ій во їеrли1мъ, и3 сёде тaмw.
15,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπέστρεψεν apestrepsen
V-AAI-3Sἀποστρέφωapostrefōto turn away[4returnedΣαδωκ sadōk
N-PRIΣαδώκsadōkZadok[surrounds]καὶ kai
CONJκαίkaiand2andΑβιαθαρ abiathar
N-PRIἈβιαθάρabiatharAbiathar[destruction]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheκιβωτὸν kibōton
N-ASFκιβωτόςkibōtosarkarkεἰς eis
PREPεἰςeistowardtoΙερουσαλημ ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐκάθισεν ekathisen
V-AAI-3Sκαθίζωkathizōto seatit stayedἐκεῖ. ekei
ADVἐκεῖekeitherethere. 30 Tłum. GrEn. Толк. A Dawid wstępował na górę Oliwną, wstępując i płacząc, boso idąci z nakrytą głową, lecz i wszystek lud, który był z nim, z nakrytą głową wstępował płacząc.А Давид пошел на гору Елеонскую, шел и плакал; голова у него была покрыта; он шел босой, и все люди, бывшие с ним, покрыли каждый голову свою, шли и плакали.
И# давjдъ восхождaше восх0домъ на г0ру є3леHнскую восходS и3 плaчасz, и3 покрhвъ главY свою2, и3 сaмъ и3дsше босhма ногaма: и3 вси2 лю1діе и5же съ ни1мъ покрhша кjйждо главY свою2, и3 восхождaху восходsще и3 плaчущесz.
15,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndΔαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]ἀνέβαινεν anebainen
V-IAI-3Sἀναβαίνωanabainōto ascendascendedἐν en
PREPἐνenin/on/among[gold]τῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whotheἀναβάσει anabasei
N-DSFstrong:GN-DSFstrong:GN-DSFstrong:GN-DSF τῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/whoof theἐλαιῶν elaiōn
N-GPFἐλαίαelaiaolive treeolive ,ἀναβαίνων anabainōn
V-PAPRSἀναβαίνωanabainōto ascendascendingκαὶ kai
CONJκαίkaiandandκλαίων klaiōn
V-PAPRSκλαίωklaiōto weepweeping,καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who κεφαλὴν kefalēn
N-ASFκεφαλήkefalēheadhis headἐπικεκαλυμμένος epikekalummenos
V-RMPRSἐπικαλύπτωepikaluptōto coverbeing covered over,καὶ kai
CONJκαίkaiandandαὐτὸς autos
D-NSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐπορεύετο eporeueto
V-IMI-3Sπορεύωporeuōto gowentἀνυπόδετος, anupodetos
A-NSMstrong:GA-NSMstrong:GA-NSMstrong:GA-NSM καὶ kai
CONJκαίkaiandAndπᾶς pas
A-NSMπᾶςpasallallὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheλαὸς laos
N-NSMλαόςlaosa peoplepeople,ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whothe oneμετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐπεκάλυψεν epekalupsen
V-AAI-3Sἐπικαλύπτωepikaluptōto cover[3coveredἀνὴρ anēr
N-NSMἀνήρanērman2man]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who κεφαλὴν kefalēn
N-ASFκεφαλήkefalēheadhis head.αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀνέβαινον anebainon
V-IAI-3Pἀναβαίνωanabainōto ascendthey ascended --ἀναβαίνοντες anabainontes
V-PAPRPἀναβαίνωanabainōto ascendascendingκαὶ kai
CONJκαίkaiandandκλαίοντες. klaiontes
V-PAPRPκλαίωklaiōto weepweeping. 31 Tłum. GrEn. Толк. I powiedzlano Dawidowi, że Achitofel był też w sprzysiężeniu z Absalomem; i rzekł Dawid: “Obróć w głupstwo, proszę, Panie, radg Achitofela!”Донесли Давиду и сказали: и Ахитофел в числе заговорщиков с Авессаломом. И сказал Давид: Господи [Боже мой!] разрушь совет Ахитофела.
И# возвэсти1ша давjду глаг0люще: и3 ґхітофeлъ въ мzтeжницэхъ со ґвессалHмомъ. И# речE давjдъ: разруши2 совётъ ґхітофeлевъ, гDи, б9е м0й.
15,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀνηγγέλη anēngelē
V-API-3Sἀναγγέλλωanangellōto reportit was announcedΔαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]λέγοντες legontes
V-PAPRPλέγωlegōto speaksaying,καὶ kai
CONJκαίkaiandAndΑχιτοφελ, achitofel
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐν en
PREPἐνenin/on/amongis amongτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who συστρεφομένοις sustrefomenois
V-PAPMPσυστρέφωsustrefōto gatherconfederatingμετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterwithΑβεσσαλωμ· abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayDavid said,Δαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]Διασκέδασον diaskedason
V-AAM-2Sstrong:GV-AAM-2Sstrong:GV-AAM-2Sstrong:GV-AAM-2S δὴ dē
PRTδήdēsoindeedτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe onesβουλὴν boulēn
N-ASFβουλήboulēplancounselαχιτοφελ achitofel
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI κύριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO lordὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεός theos
N-NSMθεόςtheosGodmy God,μου. mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 32 Tłum. GrEn. Толк. A gdy wstępował Dawid na wierzeh góry, na ittórej się miał pokłonić Panu, oto spotkał się z nim Chusaj Arachitezyk, z rozdartą szatą i mając pełno ziemi na głowie.Когда Давид взошел на вершину горы, где он поклонялся Богу, вот навстречу ему идет Хусий Архитянин, друг Давидов; одежда на нем была разодрана, и прах на голове его.
И# бЁ давjдъ грzдhй дaже до рHса, и3дёже поклони1сz бGу. И# сE, на срётеніе є3мY (и3зhде) хусjй пeрвый дрyгъ давjдовъ, растерзaвъ ри6зы сво‰, и3 пeрсть на главЁ є3гw2.
15,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἦν ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]Δαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]ἐρχόμενος erchomenos
V-PMPRSἔρχομαιerchomaito come/gocomingἕως heōs
CONJἕωςheōsuntiluntoτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who Ροως, roōs
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI οὗ hou
R-GSMοὐouno[Carmi]προσεκύνησεν prosekunēsen
V-AAI-3Sπροσκυνέωproskuneōto worshiphe did obeisanceἐκεῖ ekei
ADVἐκεῖekeitherethereτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who θεῷ, theō
N-DSMθεόςtheosGodto God.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἰδοὺ idou
V-AMM-2Sὁράωhoraōto see[vexation]εἰς eis
PREPεἰςeistoward6forἀπαντὴν apantēn
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF αὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Χουσι chousi
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theΑρχι archi
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἑταῖρος hetairos
N-NSMἑταῖροςhetairosfriend[Zebul]Δαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]διερρηχὼς dierrēchōs
V-RAPRSδιαρρήγνυμιdiarrēgnumito teartearingτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who χιτῶνα chitōna
N-ASMχιτώνchitōntunichis inner garment,αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandwithγῆ gē
N-NSFγῆgēearthearthἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who κεφαλῆς kefalēs
N-GSFκεφαλήkefalēheadhis head.αὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 33 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł mu Dawid: “Jeśli pójdziesz ze mną, będziesz mi ciężarem.И сказал ему Давид: если ты пойдешь со мною, то будешь мне в тягость;
И# речE є3мY давjдъ: ѓще п0йдеши со мн0ю, и3 бyдеши ми2 въ тsгость:
15,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[2saidαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Δαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]Ἐὰν ean
CONJἐάνeanifIfμὲν men
PRTμένmenon the other hand[beautiful]διαβῇς diabēs
V-AAS-2Sδιαβαίνωdiabainōto cross[Bozrah]μετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithἐμοῦ, emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]καὶ kai
CONJκαίkaiandthenἔσῃ esē
V-FMI-2Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ἐπ' ep
PREPἐπίepiupon/to/againstuntoἐμὲ eme
P-ASἐμέememe[Diblaim]εἴς eis
PREPεἰςeistoward[to strive]βάσταγμα· bastagma
N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN 34 Tłum. GrEn. Толк. Lecz jeśli się do miasta wrócisz, a rzeczesz Absalomowi: Jestem, królu, sługąˇ twoim; jak byłem sługą ojca twego, tak bgdę sługą twoim, rozproszysz radę Achitofela.но если возвратишься в город и скажешь Авессалому: "царь, [прошли мимо братья твои, и царь отец твой прошел, и ныне] я раб твой; [оставь меня в живых;] доселе я был рабом отца твоего, а теперь я - твой раб": то ты расстроишь для меня совет Ахитофела.
ѓще же возврати1шисz во грaдъ и3 речeши ґвессалHму: минyша брaтіz тво‰, и3 цaрь за мн0ю минY nтeцъ тв0й, и3 нн7э рaбъ тв0й є4смь, царю2, пощади1 мz жи1ва бhти: рaбъ бёхъ nтцA твоегw2 тогдA и3 досeлэ, нн7э же ѓзъ тв0й рaбъ: и3 разруши1 ми совётъ ґхітофeлевъ:
15,34Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandthenἐὰν ean
CONJἐάνeanifIfεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheπόλιν polin
N-ASFπόλιςpoliscitycityἐπιστρέψῃς, epistrepsēs
V-AAS-2Sἐπιστρέφωepistrefōto turn[they]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐρεῖς ereis
V-FAI-2Sἔριςerisquarrel[guilty]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who Αβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Διεληλύθασιν dielēluthasin
V-API-3Pδιέρχομαιdierchomaito pass through[virgin]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who ἀδελφοί adelfoi
N-NPMἀδελφόςadelfosbrother[dust]σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandandὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingO king,κατόπισθέν katopisthen
ADVstrong:GADVstrong:GADVstrong:GADV μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]διελήλυθεν dielēluthen
V-RAI-3Sδιέρχομαιdierchomaito pass through[virgin]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who[that]πατήρ patēr
N-NSMπατήρpatērfather3of your fatherσου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndνῦν nun
ADVνῦνnunnownowπαῖς pais
N-NSMπαῖςpaischild[2your servantσού sou
P-GSσοῦsouyou[guard]εἰμι, eimi
V-PAI-1Sεἰμίeimito be[decree]βασιλεῦ, basileu
N-VSMβασιλεύςbasileusking[to come (in)]ἔασόν eason
V-AAM-2Sἐάωeaōto allowallowμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]ζῆσαι, zēsai
V-AARζάωzaōto liveto live!παῖς pais
N-NSMπαῖςpaischild[2a servantτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who[that]πατρός patros
N-GSMπατήρpatērfather[Lasha]σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἤμην ēmēn
A-ASFἤμηνēmēnI was[Habaiah]τότε tote
ADVτότεtotethenthenκαὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]ἀρτίως, artiōs
ADVἄρτιοςartioscompetent[Ariel]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]νῦν nun
ADVνῦνnunnow[Cush; Ethiopia]ἐγὼ egō
P-NSἐγώegōI/we[2your servantδοῦλος doulos
N-NSMδοῦλοςdoulosslaveyour servant.σός· sos
A-NSMσόςsosyour[entrenchment]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]διασκεδάσεις diaskedaseis
V-FAI-2Sstrong:GV-FAI-2Sstrong:GV-FAI-2Sstrong:GV-FAI-2S μοι moi
P-DSμοίmoito me[to dwell]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who[that]βουλὴν boulēn
N-ASFβουλήboulēplancounselΑχιτοφελ. achitofel
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 35 Tłum. GrEn. Толк. A masz z sobą Sadoka i Abiatara kapłanów; i każde słowo, które usłyszysz z domu królewskiego, oznajmisz Sadokowi i Abiatarowi kapłanom.Вот, там с тобою Садок и Авиафар священники, и всякое слово, какое услышишь из дома царя, пересказывай Садоку и Авиафару священникам.
и3 сE, съ тоб0ю тaмw садHкъ и3 ґвіafаръ їерeє: и3 бyдетъ всsкъ глаг0лъ, є3г0же ўслhшиши и3з8 ќстъ цaрскихъ, и3 скaжеши садHку и3 ґвіafару їерeємъ:
15,35Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἰδοὺ idou
INJἰδούidoulook!behold,μετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterwithσοῦ sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐκεῖ ekei
ADVἐκεῖekeitherethereΣαδωκ sadōk
N-PRIΣαδώκsadōkZadok[surrounds]καὶ kai
CONJκαίkaiandandΑβιαθαρ abiathar
N-PRIἈβιαθάρabiatharAbiathar[destruction]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whotheἱερεῖς, hiereis
N-NPMἱερεύςhiereuspriestpriests.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔσται estai
V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]πᾶν pan
A-ASNπᾶςpasalleveryῥῆμα, rēma
N-ASNῥῆμαrēmawordwordὃ ho
R-NSNὁhothe/this/whoof theἐὰν ean
CONJἐάνeanif[Giddalti]ἀκούσῃς akousēs
V-AAS-2Sἀκούωakouōto hearyou should hearἐξ ex
PREPἐκekof/fromfrom out ofοἴκου oikou
N-GSMοἶκοςoikoshousehouseτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who βασιλέως, basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking,καὶ kai
CONJκαίkaiandthatἀναγγελεῖς anangeleis
V-FAI-2Sἀναγγέλλωanangellōto report[another]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who σαδωκ sadōk
N-PRIΣαδώκsadōkZadok[surrounds]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whotheαβιαθαρ abiathar
N-PRIἈβιαθάρabiatharAbiathar[destruction]τοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/who[that]ἱερεῦσιν· hiereusin
N-DPMἱερεύςhiereuspriestpriests. 36 Tłum. GrEn. Толк. A z nimi są dwaj synowie ich, Achimaas, syn Sadoka, i Jonatas, syn Abiatara; i poślecie przez nich do mnie każde słowo, które usłyszycie.”Там с ними и два сына их, Ахимаас, сын Садока, и Ионафан, сын Авиафара; чрез них посылайте ко мне всякое известие, какое услышите.
сE, тaмw съ ни1ми двA сы6на и4хъ, ґхімаaсъ сhнъ садHковъ и3 їwнаfaнъ сhнъ ґвіafаровъ: и3 посли1те рук0ю и4хъ ко мнЁ всsкъ глаг0лъ, є3г0же ѓще ўслhшите.
15,36Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἰδοὺ idou
V-AMM-2Sὁράωhoraōto see[vexation]ἐκεῖ ekei
ADVἐκεῖekeithere[6thereμετ' met
PREPμετάmetawith/after4 withαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]δύο duo
N-NUIδύοduotwo2twoυἱοὶ huioi
N-NPMυἱόςhuiosson3sonsαὐτῶν, autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Αχιμαας achimaas
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI υἱὸς huios
N-NSMυἱόςhuiossonsonτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who Σαδωκ sadōk
N-PRIΣαδώκsadōkZadok[surrounds]καὶ kai
CONJκαίkaiandandΙωναθαν iōnathan
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI υἱὸς huios
N-NSMυἱόςhuiossonsonτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who Αβιαθαρ, abiathar
N-PRIἈβιαθάρabiatharAbiathar[destruction]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀποστελεῖτε aposteleite
V-FAI-2Pἀποστέλλωapostellōto sendyou shall sendἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyχειρὶ cheiri
N-DSFχείρcheirhandtheir handαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]πρός pros
PREPπρόςprosto/withtoμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]πᾶν pan
A-ASNπᾶςpasalleveryῥῆμα, rēma
N-ASNῥῆμαrēmawordwordὃ ho
R-NSNὁhothe/this/who[that]ἐὰν ean
CONJἐάνeanif[Giddalti]ἀκούσητε. akousēte
V-AAS-2Pἀκούωakouōto hearyou should hear. 37 Tłum. GrEn. Толк. Gdy tedy przyszedł Chusaj, przyjaciel Dawida, do miasta, Absalom też wjechał do Jeruzalem.И пришел Хусий, друг Давида, в город; Авессалом же вступал тогда в Иерусалим.И# вни1де хусjй дрyгъ давjдовъ во грaдъ, и3 ґвессалHмъ тогдA вхождaше во їеrли1мъ.15,37Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἰσῆλθεν eisēlthen
V-AAI-3Sεἰσέρχομαιeiserchomaito enter[5enteredΧουσι chousi
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theἑταῖρος hetairos
N-NSMἑταῖροςhetairosfriend3friendΔαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]εἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheπόλιν, polin
N-ASFπόλιςpoliscitycity,καὶ kai
CONJκαίkaiandandΑβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εἰσεπορεύετο eiseporeueto
V-IMI-3Sεἰσπορεύωeisporeuōto enterenteredεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoΙερουσαλημ. ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel]
Copyright © 2023 | WordPress Theme by MH Themes