Biblia | Center of Orthodox Thought

Księga Kapłańska

CZĘŚĆ I (1,1 – 10,20)Prawo ofiar.I. Obrządek ofiar. (1,1 – 7,38)
CAŁOPALENIA (1,1- I 7). Wstęp ogólny (1,1-2). Bydło większe (3-9), bydło drobne (10-13), ptaki (14-17).
1 1 I zawołał Pan Mojżesza, i rzekł doń z przybytku świadectwa mówiąc:2 “Mów synom Izraelowym i rzeczesz do nich: Gdy kto z was chce złożyć ofiarę Panu z bydła, to jest z wołów albo z owiec chce złożyć ofiary:3 jeśliby całopaleniem była jego ofiara i z rogatego bydła, samca bez skazy przywiedzie do wejścia przybytku świadectwa, aby sobie ubłagać Pana 4 I położy rękę na głowę ofiary, a będzie przyjemna i pomocna ku oczyszczeniu jego;5 i zabije cielca przed Panem, i ofiarują synowie Aaronowi, kapłani, krew jego wylewając ją wkoło ołtarza, który jest przed wejściem do przybytku.6 I obłupiwszy skórę ofiary 7, porąbią członki na sztuki i podpalą ogień na ołtarzu, stos drew pierwej ułożywszy.8 A członki, które są porąbane, na wierzchu w porządku położą, to jest głowę i wszystko, co jest przy wątrobie, jelita też i nogi, opłukane w wodzie.9 I spali je kapłan na ołtarzu jako całopalenie i jako wdzięczną wonność Panu.10 – A jeśli ofiara jest z drobnego bydła, całopalenie z owiec albo z kóz, odda samca bez skazy 11 i zabije go u boku ołtarza, który jest zwrócony ku północy, przed Panem, a krew jego wyleją na ołtarz synowie Aaronowi wkoło.12 I rozbiorą członki, głowę i wszystko, co jest przy wątrobie, i włożą na drwa, pod które ma być podłożony ogień, jelita zaś i nogi wypłuczą w wodzie.13 A wszystko, co ofiarowano, spali kapłan na ołtarzu jako całopalenie i wonność najwdzięczniejszą Panu.14 – A jeśliby z ptactwa była całopalna ofiara Panu, z synogarlic, albo gołąbiąt,15 zaniesie ją kapłan do ołtarza i skręci jej głowę przy szyi, a przerwawszy miejsce rany, da wyciec krwi na kraj ołtarza;16 pęcherzyk zaś gardzielny i pierze rzuci blisko ołtarza ku wschodniej stronie, na miejsce, gdzie popiół wysypują;17 i połamie skrzydła jej, lecz nie pokraje ani przetnie jej żelazem, i spali na ołtarzu, podłożywszy pod drwa ogień. Całopalenie to jest i ofiara woni najwdzięczniejszej Panu. OFIARY CHLEBNE (2,1-16). Ofiara z mąki przedniej (2,1-3). Placki pieczone w piecu, na patelni, w rondlu (4-10). Kwas i miód wykluczone (11-12). Przyprawienie solą (13). Dar pierwocin (14-16).
2 1 Z Gdy kto przyniesie obiatę na ofiarę Panu, biała mąka będzie ofiarą jego, i naleje na nią oliwy i włoży kadzidło.2 I przyniesie do synów Aaronowych, kapłanów, z których jeden weźmie garść pełną mąki białej i oliwy, i wszystko kadzidło, i położy jako pamiątkę na ołtarzu, na wonność najwdzięczniejszą Panu.3 A co zostanie z ofiary, będzie Aarona i synów jego jako prześwięte z ofiar Pańskich.4 – Ale gdy chcesz złożyć na ofiarę coś upieczonego w piecu, z białej mąki będzie, to jest chleby bez kwasu oliwą rozmieszane i placki przaśne pomazane oliwą.5 Jeśli z patelni będzie obiata twoja, z białej mąki, oliwą rozmieszanej i bez kwasu,6 podzielisz ją na kawałki i wlejesz na nią oliwy.7 Ale jeśli z rusztu będzie ofiara, także biała mąka oliwą będzie zaczyniona,8 i przyniesiesz ją Panu, i oddasz w ręce kapłana.9 Gdy on ją będzie ofiarował, weźmie pamiętne z ofiary i spali na ołtarzu na wonność wdzięczną Panu.10 A cokolwiek zostanie, będzie Aarona i synów jego, jako prześwięte z obiat Pańskich.11 – Wszelka obiata, którą ofiarują Panu, bez kwasu czyniona będzie, i bynajmniej kwasu ani miodu nie będą palić w ofierze Panu.12 Pierwociny tylko tych rzeczy będziecie ofiarować i dary, ale na ołtarz nie włożą ich na wonność wdzięczną.13 Cokolwiek jako obiatę ofiarujesz, solą posolisz i nie odejmiesz soli przymierza z Bogiem twoim od ofiary twojej. Przy wszelkiej obiacie twojej ofiarujesz sól.14 – Jeśli zaś ofiarujesz dar pierwszego zboża twego Panu z kłosów jeszcze zielonych, będziesz prażył ogniem i zetrzesz je jako krupy, i tak ofiarujesz pierwociny twoje Panu;15 i nalejesz z wierzchu oliwy, i włożysz kadzidło, bo jest to obiata Pańska.16 A kapłan spali z niej na pamiątkę daru część startych krup i oliwy, i kadzidło wszystko. OFIARY ZAPOKOJNE (3,1-17). Bydło większe (3,1-5). Bydło drobne (6), baranek (7-11) albo koza (12-16). Zakończenie (17).
3 1 Jeśliby ofiarą zapokojną była czyja ofiara, a chciałby ją złożyć z bydła rogatego, samca albo samicę bez skazy ofiaruje przed Panem.2 I położy rękę na głowie ofiary swej, i zabiją ją w wejściu do przybytku świadectwa, a synowie Aaronowi, kapłani, wyleją krew wkoło ołtarza.3 I złożą z ofiar zapokojnych na obiatę Panu łój, który okrywa wnętrze, i cokolwiek jest tłustości wewnątrz:4 dwie nerki z łojem, który okrywa trzewia, i siatkę wątroby z nereczkami.5 I podłożywszy ogień pod drwa, spalą to na ołtarzu jako całopalenie, na obiatę najwdzięczniejszej wonności Panu.6 – A jeśli z owiec będzie dar i zapokojna ofiara, bądź samca ofiaruje bądź samicę, bez skazy będą.7 Jeśli baranka będzie ofiarował przed Panem,8 położy rękę swą na głowę ofiary swej i zabiją ją w wejściu do przybytku świadectwa, i wyleją synowie Aaronowi krew jej wkoło ołtarza.9 I złożą z ofiary zapokojnej na ofiarę Panu: łój i ogon wszystek, z nerkami,10 i tłuszcz, który okrywa brzuch i wszystkie wnętrzności, i obydwie nereczki z tłuszczem, który jest przy trzewiach, i siatkę wątroby z nereczkami.11 I spali je kapłan na ołtarzu na strawę ognia i obiaty dla Pana.12 Jeśliby koza była obiatą jego i ofiarowałby ją Panu, 13 położy rękę swą na jej głowę i ofiaruje ją w wejściu przybytku świadectwa, a synowie Aaronowi wyleją krew jej wkoło ołtarza.14 I wezmą z niej na pastwę ognia Pańskiego łój, który okrywa brzuch i który zakrywa wszystkie wnętrzności 15 dwie nerki z siatką, która jest na nich przy trzewiach, i tłuszcz wątroby z nereczkami.16 I spali je na ołtarzu kapłan na strawę ognia i najwdzięczniejszą woń. 17 Wszelki łój będzie Pański prawem wiecznym w pokoleniach waszych i wszech mieszkaniach waszych: ani krwi, ani łoju zgoła jeść nie będziecie.” OFIARY ZA GRZECH (4,1- 5,13). Wstęp (4,1-2). Za grzech arcykapłana (3-12), ludu (13-21), księcia (22-26). Za grzech człowieka z ludu: ofiara kozy (27-31), owcy (32-35). Wypadki przepisanej ofiary (5,1-6). Ofiara ubogiego: synogarlice albo gołąbki (7-10), przednia mąka (11-13).
4 1 I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:2 Mów synom Izraelowym: Jeśliby kto zgrzeszył z niewiadomości i uczynił z wszystkich przykazań Pana coś, o czym przykazał, aby nie czyniono:3 jeśliby kapłan, który jest namaszczony, zgrzeszył przywodząc lud ku grzechowi, ofiaruje za grzech swój cielca bez skazy Panu.4 I przywiedzie go do wejścia przybytku świadectwa przed Pana i położy rękę na głowę jego i zabije go Panu.5 Zaczerpnie też nieco z krwi cielca i wniesie ją do przybytku świadectwa.6 A umoczywszy palec we krwi pokropi nią siedemkroć przed Panem w stronę zasłony świątyni.7 I włoży z tejże krwi na rogi ołtarza kadzenia najwdzięczniejszego Panu, który jest w przybytku świadectwa, a całą resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza całopalenia, który jest w wejściu do przybytku.8 A łój cielca wyjmie za grzech, tak ten, który okrywa wnętrzności, jak i wszystko, co we wnętrzu jest:9 dwie nereczki i siatkę, która na nich jest przy trzewiach,10 i tłuszcz wątroby z nereczkami, jak się wybiera z cielca ofiary zapokojnej i spali je na ołtarzu całopalenia.11 A skórę i wszystko mięso z głową i z nogami, i z wnętrznościami, i z gnojem,12 i z resztą ciała wyniesie za obóz na miejsce czyste, gdzie wysypują popiół, i spali je na stosie drew, i spalone będą na miejscu, gdzie się wysypuje popiół. 13 – A jeśliby wszystek lud izraelski nie wiedział i z niewiadomości uczynił, co przeciw przykazaniu Pańskiemu jest,14 a potem by obaczył grzech swój, ofiaruje za grzech swój cielca i przywiedzie go do wejścia przybytku.15 I włożą starsi z ludu ręce swe na głowę jego przed Panem, i zabiją cielca przed oblicznością Pańską,16 a kapłan, który jest pomazany, wniesie nieco z krwi jego do przybytku świadectwa i umoczywszy palec,17 pokropi siedemkroć w stronę zasłony.18 I włoży z tejże krwi na rogi ołtarza, który jest przed Panem w przybytku świadectwa, a resztę owej krwi wyleje przy podstawie ołtarza całopalenia, który jest przed wejściem do przybytku świadectwa.19 I wszystek łój jego weźmie i spali na ołtarzu,20 tak czyniąc i z tym cielcem, jak uczynił i pierwej; a gdy się będzie kapłan modlił za nimi, będzie im Pan miłościw.21 A samego cielca wyniesie za obóz i spali jak i poprzedniego cielca, bo jest za grzech zgromadzenia.22 – Jeśliby zgrzeszył książę i uczynił nieświadomie jedno z wielu, co się Pańskim zakonem zakazuje,23 a potem by obaczył grzech swój, złoży na ofiarę Panu kozła od kóz bez skazy.24 I położy rękę swą na głowę jego, i zabije go na miejscu, gdzie zwykli zabijać całopalenie przed Panem, ponieważ za grzech jest;25 a kapłan umoczy palec we krwi ofiary za grzech i dotknie rogów ołtarza całopalenia, a resztę wyleje u podstawy jego,26 łój zaś spali na wierzchu, jak to jest zwyczajem czynić przy ofiarach zapokojnych; i będzie się kapłan modlił zań i za grzech jego, a będzie mu odpuszczony.27 – Jeśliby kto z ludu ziemi zgrzeszył nieświadomie i uczynił cokolwiek z tych rzeczy, których się zakonem Pańskim zakazuje,28 i wystąpiłby, a poznał grzech swój, ofiaruje kozę bez skazy.29 I włoży rękę na głowę ofiary, która za grzech jest, i zabije ją na miejscu całopalenia.30 I weźmie kapłan nieco z krwi na palec swój, a dotknąwszy się rogów ołtarza całopalenia, resztę wyleje u podstawy jego.31 A wybrawszy wszystek tłuszcz, jak się wybiera z ofiar zapokojnych, spali na ołtarzu na wonność wdzięczności Panu i będzie się modlił za niego, a będzie mu odpuszczone.32 – A jeśliby z drobnego bydła składał ofiarę za grzech, to jest owcę bez skazy,33 położy rękę na głowę jej i zabije ją na miejscu, kędy biją ofiary całopalenia.34 I weźmie kapłan nieco z krwi jej palcem swym, a dotknąwszy się rogu ołtarza całopalenia, resztę wyleje u podstawy jego.35 Wszystek też łój wybrawszy, jak się wybiera łój z barana, którego składają w ofierze zapokojnej, spali na ołtarzu na zapał Panu; i będzie się modlił zań i za grzech jego, a będzie mu odpuszczone.
5 1 Jeśliby kto zgrzeszył, że usłyszał głos przysięgającego, a był świadkiem, iż albo sam widział albo wie o tym: jeśli nie oznajmi, poniesie nieprawość swoją.2 Kto się dotknie czego nieczystego, czy to zabitego przez zwierzę czy przez się zdechłego, czy jakiegokolwiek innego płazu, a zapomni o nieczystości swojej, winien jest i popełnił występek.3 A jeśli się dotknie czego z człowieczej nieczystości, jakakolwiek byłaby nieczystość, którą się zwykł kto mazać, a zapomniawszy, potem się obaczy, podlegać będzie występkowi.4 Kto by przysiągł i wyrzekł usty swymi, że albo źle albo dobrze uczyni, i to by przysięgą i słowem potwierdził, a zapomniawszy, potem by obaczył występek swój:5 niechaj czyni pokutę za grzech,6 i niech ofiaruje z trzody owcę albo kozę i będzie się kapłan modlił zań i za grzech jego.7 – A jeśliby nie mógł ofiarować drobnego bydła, niech ofiaruje parę synogarlic albo dwoje gołąbiąt Panu, jedno za grzech, a drugie na całopalenie.8 I da je kapłanowi który pierwsze ofiarując za grzech, skręci głowę jego ku skrzydełkom, tak żeby na szyi wisiała, a nie urwała się zupełnie,9 i pokropi krwią jego ścianę ołtarza, a cokolwiek zostanie, da wykapać u stóp jego, bo za grzech jest.10 Drugie zaś spali na całopalenie, według zwyczaju. I będzie się kapłan modlił zań i za grzech jego, a będzie mu odpuszczony.11 – A jeśliby nie mogła ręka jego ofiarować pary synogarlic albo dwojga gołąbiąt, ofiaruje za grzech swój białej mąki dziesiątą część efy; nie wleje do niej oliwy ani kadzidła nic nie włoży, bo za grzech jest.12 I da ją kapłanowi, który nabrawszy z niej pełną garść spali na ołtarzu, na pamiątkę tego, który ofiarował,13 modląc się zań i oczyszczając, a resztę będzie miał dla siebie w darze.” OFIARY ZA WYSTĘPEK (5,14 – 6,7). Za zatrzymanie rzeczy, należących się świątyni (5,14-16), za jakiś inny grzech przeciw rzeczom świętym popełniony (17-19), za skrzywdzenie bliźniego (6,1-7).14 I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:15 “Jeśliby kto zgrzeszył, przestępując z omyłki ustawy w tych rzeczach, które Panu są poświęcone, ofiaruje za grzech swój barana bez skazy z trzód, którego kupić może za dwa sykle według wagi świątyni,16 a tę szkodę, którą uczynił, nagrodzi i piątą część nadda, i odda kapłanowi, który się będzie modlił zań ofiarując barana, i będzie mu odpuszczone.17 Jeśli z nieświadomości zgrzeszy i uczyni jedną rzecz z tych, których się zakazuje zakonem Pańskim, a będąc winien grzechu obaczy nieprawość swoją:18 ofiaruje barana bez skazy z trzód kapłanowi, według miary i oszacowania grzechu; a on będzie się modlił zań, gdyż nieświadomie uczynił, 19 i będzie mu odpuszczone, bo przez omyłkę wystąpił przeciw Panu.”
6 1 I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:2 “Jeśli kto zgrzeszy, że wzgardziwszy Panem odmówi bliźniemu rzeczy do schowania danej, którą mu powierzono, albo co gwałtem wyciśnie,3 albo krzywdę wyrządzi, albo znajdzie rzecz zgubioną, a zaprze się, a nadto przysięże fałszywie, albo cokolwiek innego uczyni z wielu rzeczy, w których zwykli ludzie grzeszyć,4 przekonany o grzechu, 5 przywróci w całości wszystko, co podstępnie chciał otrzymać, i nadto piątą część właścicielowi, któremu szkodę uczynił.6 A za grzech swój ofiaruje barana bez skazy z trzody i da go kapłanowi według oszacowania i miary przewinienia;7 ten będzie się modlił zań przed Panem i będzie mu odpuszczona każda rzecz, którą czyniąc zgrzeszył.” FUNKCJE KAPŁANÓW; SPOSÓB SPEŁNIANIA OFIAR (6,8 – 7,38). Całopalenie i utrzymanie wiecznego ognia (6,8-13); ofiara chlebna (14-18); ofiara przy poświęceniu arcykapłana (19-23); ofiara za grzech (24-30); ofiara za występek (7,1-10); ofiara zapokojna dziękczynna (11-15), albo ślubowana lub dobrowolna (16-18). Przewinienia odnośnie do uczty ofiarnej (19-21). Zakaz pożywania tłuszczu i krwi (22-27). Przepisy uzupełniające o ofierze zapokojnej (28-36). Zakończenie (37-38).8 I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc: 9 “Rozkaż Aaronowi i synom jego: Ta jest ustawa o całopaleniu: Będzie palone na ołtarzu całą noc aż do rana; ogień z tegoż ołtarza będzie.10 Oblecze się kapłan w szatę i przewiązkę płócienną, i wybierze popiół, który trawiący ogień wypalił, i wysypawszy go przy ołtarzu,11 złoży pierwsze odzienie, a oblókłszy się w inne, wyniesie go za obóz i na miejscu bardzo czystym spali go, aż się w popiół obróci.12 A ogień na ołtarzu zawsze będzie gorzał; będzie go podsycał kapłan, podkładając drwa rano na każdy dzień, i włoży nań całopalenie, a na nim będzie palił łoje zapokojnych.13 Ogień ten ustawiczny jest i nigdy nie ustanie na ołtarzu.14 – Ta jest ustawa o obiacie i płynnych ofiarach, które składać będą synowie Aaronowi przed Panem i przed ołtarzem.15 Weźmie kapłan garść białej mąki oliwą rozczynionej i wszystko kadzidło, które na mące jest położone, i spali je na ołtarzu na pamiątkę woni najwdzięczniejszej Panu.16 A resztę białej mąki zje Aaron z synami swymi bez kwasu, a zje na miejscu świętym dziedzińca przybytku.17 A kwaszona nie będzie dlatego, iż się część jej ofiaruje na zapał Pański; prześwięta będzie, jak za grzech i za występek.18 Mężczyzna tylko z pokolenia Aaronowego jeść je będzie. Prawo to wieczne będzie w pokoleniach waszych z ofiar Pańskich. Każdy, kto się ich dotknie, będzie poświęcony.”19 – I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:20 “Ta jest obiata Aarona i synów jego, którą ofiarować mają Panu w dzień namaszczenia swego. Dziesiątą część efy mąki białej składać będą w ofierze wiecznej, połowę jej rano, a połowę jej wieczór;21 zaczyniona będzie oliwą i usmażona na patelni. A ofiaruje ją ciepłą na wonność najwdzięczniejszą Panu 22 kapłan, który na miejsce ojca prawnie wstąpił, i spalą wszystką na ołtarzu.23 Każda bowiem ofiara kapłańska wszystka będzie spalona, a nikt z niej nie będzie pożywał.”24 – I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:25 “Mów do Aarona i synów jego: Ta jest ustawa o ofierze za grzech: Na miejscu, gdzie ofiarują całopalenie, będzie zabita przed Panem; prześwięta jest ona.26 Kapłan, który ofiaruje, będzie ją jadł na miejscu świętym, w dziedzińcu przybytku.27 Cokolwiek się dotknie mięsa jej, będzie poświęcone. Jeśli szata krwią jej będzie pokropiona, wypiorą ją na miejscu świętym.28 A naczynie gliniane, w którym ją warzono, stłuką, a jeśli naczynie będzie miedziane, wytrą je i wymyją wodą.29 Każdy mężczyzna z rodu kapłańskiego będzie mięsa jej pożywał, bo jest prześwięte.30 Ofiara bowiem, którą się zabija za grzech i której krew wnosi się do przybytku świadectwa dla oczyszczenia w świątyni, nie będzie jedzona, ale spalona ogniem.
7 1 Ta też ustawa o ofierze za występek; prześwięta jest ona.2 Przeto gdzie się zabija ofiarę całopalenia, zabiją i ofiarę za występek; krew jej wkoło ołtarza wyleją.3 Ofiarują z niej ogon i łój okrywający wnętrze,4 dwie nereczki i tłustość, która jest przy trzewiach, i siatkę wątroby z nereczkami.5 I spali je kapłan na ołtarzu: zapał jest Panu za występek.6 Każdy mężczyzna z rodu kapłańskiego na miejscu świętym będzie tego mięsa pożywał, albowiem święte świętych jest.7 Jak bywa składana ofiara za grzech, tak i za występek; dla obojej ofiary jedna ustawa będzie: kapłanowi, który ją składa, dostanie się.8 Kapłan, który składa ofiarę całopalenia, będzie miał skórę jej.9 I każda ofiara z białej mąki, którą pieką w piecu, i cokolwiek na ruszcie albo na panewce bywa przyprawione, tego kapłana będzie, który ją składa;10 co bądź oliwą zaczynione, bądź suche będzie, wszystkim synom Aaronowym, równą miarą na każdego, będzie podzielone.11 – Ta jest ustawa o ofierze zapokojnej, którą się składa Panu.12 Jeśli na podziękowanie ofiara będzie, ofiarują chleby bez kwasu oliwą pomazane i placki przaśne oliwą pomazane, i białą mąkę warzoną, i kołacze oliwą namazane,13 chleby też kwaszone z ofiarą podziękowania, którą jako zapokojną składają.14 Z nich jeden jako pierwociny będzie ofiarowany Panu i dostanie się kapłanowi, który wyleje krew ofiary;15 jej mięso zaś tegoż dnia jeść będą, i nie zostanie z niego nic aż do poranku.16 Jeśli ślubem albo dobrowolnie kto składa ofiarę, tegoż dnia także zjedzona będzie; ale i jeśliby co na drugi dzień zostało, może być jedzone;17 cokolwiek by zaś znalazło się w dzień trzeci, ogień strawi.18 Jeśliby kto pożywał mięsa ofiary zapokojnej dnia trzeciego, nadaremna będzie ofiara i nie pomoże ofiarującemu; i owszem ktokolwiek by się takim jadłem splugawił, przestępstwa winien będzie.19 – Mięso, które by się dotknęło czego nieczystego, nie będzie jedzone, ale ogniem będzie spalone; kto będzie czysty, będzie go pożywał.20 Człowiek zmazany, który by jadł z mięsa ofiary zapokojnej, która jest złożona Panu, zginie z ludu swego.21 A kto by się dotknął nieczystości człowieczej albo bydlęcej, albo wszelkiej rzeczy, która splugawić może, i jadłby z takiego mięsa, zginie z ludu swego.” 22 – I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc: 23 “Mów synom Izraelowym: Łoju owczego ani wołowego, ani koziego jeść nie będziecie.24 Łoju ścierwa zdechliny i takiego bydlęcia, które zwierz schwycił, będziecie mieć na rozmaite potrzeby.25 Jeśliby kto łój, który ma być ofiarowany na zapał Pański, jadł, zginie z ludu swego.26 Krwi też wszelkiego zwierzęcia nie weźmiecie na pokarm tak z ptaków, jak z bydląt.27 Każdy, kto by jadł krew, zginie z ludu swego.”28 – I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:29 “Powiedz synom Izraelowym mówiąc: Kto składa ofiarę zapokojną Panu, niech zarazem ofiaruje i obiatę, to jest współofiary jej.30 Będzie trzymał w rękach łój ofiary i mostek, a gdy oboje ofiarowawszy Panu poświęci,31 odda kapłanowi, który spali łój na ołtarzu, a mostek będzie dla Aarona i synów jego.32 Łopatka też prawa z ofiar zapokojnych dostanie się jako pierwociny kapłanowi.33 Który z synów Aaronowych ofiaruje krew i łój, ten będzie miał i łopatkę prawą jako część swoją.34 Albowiem mostek podnoszenia i łopatkę odłączenia wziąłem od synów Izraelowych z ofiar ich zapokojnych, i dałem Aaronowi kapłanowi i synom jego prawem wiecznym od wszystkiego ludu izraelskiego.35 To jest namaszczenie Aarona i synów jego w obrzędach Pańskich dnia, którego ich ofiarował Mojżesz, żeby kapłański urząd sprawowali;36 i co im dawać przykazał Pan od synów Izraelowych ustawą wieczną w pokoleniach ich.”37 – Ta jest ustawa o całopaleniu i ofierze za grzech i za występek, i na poświęcenie, i ofiar zapokojnych, którą dał Pan Mojżeszowi na górze Synaj,38 kiedy przykazał synom Izraelowym, aby składali ofiary swe Panu na puszczy Synaj.II. Poświęcenie i upełnomocnienie kapłanów. (8,1 – 10,20) POŚWIĘCENIE AARONA I JEGO SYNÓW (8,1-36). Przygotowania (8,1-5). Obmycie (6). Obleczenie Aarona (7-9); namaszczenie przybytku i arcykapłana (10-12). Obleczenie synów Aarona (13). Ofiary: cielec za grzech (14-17), baran na całopalenie (18-21), baran upełnomocnienia (22-29). Pokropienie olejkiem i krwią (30). Część ofiar przeznaczona dla kapłanów (31-32). Siedem dni święcenia (33-36).
8 1 I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:2 “Weźmij Aarona z synami jego, szaty ich i olejek namaszczenia, cielca za grzech, dwa barany, kosz z przaśnikami,3 i zgromadź wszystko zgromadzenie przy wejściu do przybytku.4 “Uczynił Mojżesz jak Pan rozkazał, i zgromadziwszy wszystek lud u wejścia do przybytku, rzekł:5 “Ta jest rzecz, którą Pan rozkazał uczynić.”6 I natychmiast kazał się zbliżyć Aaronowi i synom jego.7 – I obmywszy ich, ubrał najwyższego kapłana w koszulę lnianą, opasał go pasem, i oblókł w szatę z błękitu, a na wierzch naramiennik włożył,8 ściągnął go sznurkiem i przystosował do racjonału, w którym była Nauka i Prawda.9 Zawojem też nakrył głowę, a na nim nad czołem przyprawił blachę złotą poświęconą na uświęcenie, jak mu był Pan przykazał.10 – Wziął i olejek na maszczenia, i namazał nim przybytek ze wszystkim sprzętem jego.11 A gdy poświęcając pokropił ołtarz siedemkroć, namazał go i wszystkie sprzęty jego, i umywalnię z podstawą jej olejkiem poświęcił.12 A wylawszy go na głowę Aarona, pomazał go i poświęcił.13 – Synom też jego kazał przystąpić i oblókł w szaty lniane i opasał pasami, i włożył zawoje, jak był Pan rozkazał.14 – Przyprowadził i cielca za grzech; a gdy na głowę jego włożył Aaron i synowie jego ręce swe,15 zabił go, nabrał krwi i umoczywszy palec, dotknął się rogów ołtarza wkoło, a oczyściwszy go i poświęciwszy, wylał resztę krwi u stóp jego.16 A łój, który był na wnętrzu, i siatkę wątrobną, i dwie nereczki z tłuszczem ich spalili na ołtarzu,17 cielca zaś ze skórą i z mięsem i gnojem spalił za obozem, jak Pan był przykazał.18 Ofiarował i barana na całopalenie: gdy Aaron i synowie jego włożyli ręce swe na głowę jego,19 zabił go i wylał krew jego wkoło ołtarza.20 A samego barana w sztuki porąbawszy, głowę jego i członki, i łój spalił ogniem, opłókawszy pierwej jelita z nogami.21 I zaraz całego barana spalił na ołtarzu, przeto iż był całopaleniem najwdzięczniejszej woni Panu, jak mu był przykazał.22 – Ofiarował i barana drugiego, na poświęcenie kapłanów; i włożyli na głowę jego Aaron i synowie jego ręce swoje.23 Gdy go Mojżesz zabił, wziąwszy nieco z krwi jego, dotknął się końca prawego ucha Aarona i wielkiego palca prawej ręki, podobnie i nogi.24 Ofiarował i synów Aaronowych. A gdy krwią barana ofiarowanego dotknął się końca prawego ucha każdego z nich i palca wielkiego ręki i nogi prawej, resztę wylał na ołtarz wokoło.25 A łój i ogon, i wszystek tłuszcz, który okrywa jelita, i siatkę wątroby, i dwie nerki z łojem ich, i łopatkę prawą oddzielił. 26 A wziąwszy z kosza przaśników, który był przed Panem, chleb bez kwasu i kołacz oliwą zaczyniony, i placek, włożył na łoje i na łopatkę prawą,27 i dał razem wszystko Aaronowi i synom jego, którzy je podnieśli przed Panem.28 Znowu wziął je z ręku ich i spalił na ołtarzu całopalenia, bo była obiata poświęcenia, na wdzięczną 29 wonność ofiary Panu. A mostek z barana poświęcenia podniósł przed Panem i wziął go jako część swoją, jak mu Pan był przykazał.30 – A wziąwszy olejek i krew, która była na ołtarzu, pokropił Aarona i szaty jego, i synów jego i szaty ich.31 – A gdy ich poświęcił w ubiorze ich, przykazał im mówiąc: “Warzcie mięso przed wejściem do przybytku i tam je jedzcie, chleby też poświęcenia jedzcie, które w kosz są włożone, jak mi Pan przykazał mówiąc: Aaron i synowie jego zjedzą je.32 A cokolwiek zostanie mięsa i chleba, ogień strawi.33 – Od wejścia też przybytku nie wynijdziecie przez siedem dni, aż do dnia, którego się wypełli czas poświęcenia waszego; w ciągu siedmiu dni bowiem doprowadza się do końca poświęcenie,34 jako się i teraz stało, aby się obrzęd poświęcenia wypełnił. 35 We dnie i w nocy mieszkać będziecie w przybytku pilnując straży Pańskiej, abyście nie pomarli, bo mi tak przykazano.”36 I uczynili Aaron i synowie jego wszystko, co mówił Pan przez Mojżesza. ROZPOCZĘCIE URZĘDOWANIA PRZEZ AARONA I JEGO SYNÓW (9,1-24). Przygotowania (9,1-6). Aaron składa za siebie ofiarę za grzech (7-11) i całopalenie (12-14), za lud ofiarę zagrzeszną (15), całopalenie (16-17), ofiary zapokojne (18-21). Błogosławieństwo i wejście do przybytku (22-23a). Zjawienie się chwały Pańskiej (23b-24).
9 1 A gdy przyszedł dzień ósmy, wezwał Mojżesz Aarona i synów jego, i starszych Izraelskich, i rzekł do Aarona:2 “Weźmij ze stada cielca za grzech i barana na całopalenie, oba bez skazy, i przywiedź je przed Pana.3 A do synów Izraelowych mówić będziesz: Weźmijcie kozła za grzech, i cielca, i baranka, roczne a bez skazy, na całopalenie, wołu i barana na zapokojne,4 i zabijcie je przed Panem, przy ofierze każdego białą mąkę oliwą zaczynioną ofiarując; dziś bowiem Pan ukaże się wam.”5 Przynieśli tedy wszystko, co rozkazał Mojżesz, do wejścia przybytku. A gdy wszystek lud stał tam, rzekł Mojżesz:6 “To jest, co Pan przykazał. Wykonajcie, a ukaże się wam chwała jego.”7 – I rzekł do Aarona: “Przystąp do ołtarza i ofiaruj za grzech twój; ofiaruj całopalenie i módl się sam za siebie i za lud. A gdy zabijesz ofiarę ludu, módl się zań, jak przykazał Pan.”8 I zaraz przystąpił Aaron do ołtarza, i zabił cielca za grzech swój.9 Krew zaś podali mu synowie jego; umoczywszy w niej palec, dotknął się rogów ołtarza, a resztę wylał u podstawy jego.10 A łój i nereczki, i siatkę wątroby, które są za grzech, spalił na ołtarzu, jak Pan był przykazał Mojżeszowi,11 mięso zaś i skórę jego za obozem spalił ogniem.12 Zabił i ofiarę całopalenia, i podali mu synowie jego krew jej, a on ją wylał wkoło ołtarza.13 Samą też ofiarę, porąbaną w sztuki, z głową i z każdym członkiem mu podali, a on wszystko na ołtarzu ogniem spalił,14 wypłukawszy pierwej w wodzie jelita i nogi.15 – A za grzech ludu ofiarując zabił kozła;16 oczyściwszy zaś ołtarz złożył całopalenie,17 i dodał w ofierze chlebne ofiary, które razem się składa, i spalił je na ołtarzu oprócz obrzędu całopalenia porannego.18 Zabił też wołu i barana jako ofiary zapokojne ludu; i podali mu synowie jego krew, którą wylał na ołtarz wokoło.19 Łój zaś wołowy i ogon barani, i nereczki z tłuszczem ich, i siatkę wątroby włożyli na mostki.20 A gdy się spaliły łoje na ołtarzu, mostki ich i łopatki prawe oddzielił Aaron,21 podnosząc przed Panem, jak był rozkazał Mojżesz.22 – A wyciągnąwszy rękę do ludu błogosławił mu. A dokonawszy tak ofiar za grzech i całopalenia i zapokojnych, zstąpił.23 I weszli Mojżesz i Aaron do przybytku świadectwa; i znowu wyszli, i błogosławili ludowi. I ukazała się chwała Pańska wszystkiemu zgromadzeniu. 24 A oto wyszedłszy ogień od Pana, strawił całopalenie i łoje, które były na ołtarzu. Gdy to ujrzały rzesze, chwaliły Pana padając na twarze swoje. WYKROCZENIE I UKARANIE NADABA I ABIU (10,1-7).
10 1 A porwawszy Nadab i Abiu, synowie Aarona, kadzielnice, włożyli ognia i kadzidła na wierzch, ofiarując przed Panem ogień obcy, co im nie było przykazane.2 I wyszedłszy ogień od Pana, pochłonął ich, i umarli przed Panem.3 I rzekł Mojżesz do Aarona: “To jest, co Pan mówił: Świętym się okażę w tych, którzy się przybliżają do mnie, a przed oczyma wszystkiego ludu rozsławiony będę.” Słysząc to Aaron, milczał.4 I zawoławszy Mojżesz Misaela i Elisafona, synów Ozjela, stryja Aaronowego, rzekł do nich: “Idźcie, a weźmijcie braci waszych sprzed świątyni i wynieście za obóz.”5 I zaraz poszli i wzięli ich, jak leżeli obleczeni w szaty płócienne, i wyrzucili precz, jak im rozkazano.6 I rzekł Mojżesz do Aarona, i do Eleazara i Itamara, synów jego: “Głów waszych nie odkrywajcie i szat waszych nie rozdzierajcie, byście snadź nie po marli, a na wszystko zgromadzenie nie przyszedł gniew. Bracia wasi i wszystek dom Izraelów niech opłakują ogień, który Pan wzniecił.7 Ale wy nie wynijdziecie z drzwi przybytku, inaczej zginiecie; olejek bo wiem świętego namaszczenia jest na was ” A oni uczynili wszystko według przykazania Mojżeszowego. ZAKAZ DLA KAPŁANÓW PICIA TRUNKÓW PRZED WEJŚCIEM DO ŚWIĄTYNI (10,8-11).8 i 9I rzekł Pan do Aarona: “Wina i wszystkiego, co upoić może, pić nie będziecie, ty i synowie twoi, gdy wchodzicie do przybytku świadectwa, abyście nie pomarli, bo przykazanie wieczne jest w pokolenia wasze,10 i żebyście mieli umiejętność rozeznania między rzeczą świętą a nieświętą, między zmazaną a czystą,11 i żebyście uczyli synów Izraelowych wszystkich ustaw moich, które mówił Pan do nich przez Mojżesza.”CZĘŚCI OFIAR ZASTRZEŻONE DLA KAPŁANÓW (10,12-20). W ofiarach chlebnych (10,12-13); w ofiarach zapokojnych (14-15); w ofiarach za grzech (16-20).12 I mówił Mojżesz do Aarona, i do Eleazara i Itamara, synów jego, którzy byli zostali: “Weźmijcie ofiarę, która była została z obiaty Pańskiej, i zjedzcie ją bez kwasu przy ołtarzu, bo prześwięta jest.13 A jeść będziecie na miejscu świętym, co dano tobie i synom twoim z obiat Pańskich, jak mi przykazano.14 Mostek też, który ofiarowano, i łopatkę, którą oddzielono, jeść będziecie na przeczystym miejscu, ty i synowie twoi, i córki twoje z tobą; bo dla ciebie i synów twoich odłożone są z ofiar zbawiennych synów Izraelowych, 15 przeto iż łopatkę i mostek, i łój, który palą na ołtarzu, podnosili przed Panem, i przynależą tobie i synom twoim prawem wiecznym, jak Pan przykazał.”16 Wtem, gdy Mojżesz szukał kozła, który był ofiarowany za grzech, znalazł, że był spalony; i rozgniewawszy się na Eleazara i Itamara, synów Aaronowych, którzy pozostali, rzekł:17 “Czemuście nie jedli ofiary za grzech na miejscu świętym, gdy jest ona prześwięta i dana wam, abyście nosili nieprawość zgromadzenia i modlili się za nie przed obliczem Pańskim,18 zwłaszcza, iż z krwi jej nie wniesiono do świątyni, i mieliście ją jeść w świątyni, jak mi przykazano?”19 Odpowiedział Aaron: “Złożona została dziś ofiara za grzech i całopalenie przed Panem; mnie zaś przydarzyło się, co widzisz. Jakże ją mogłem jeść albo się podobać Panu w obrzędach sercem żałosnym?”20 Gdy to usłyszał Mojżesz, przyjął zadośćuczynienie.CZĘŚĆ II (11,1-16,34)Prawo czystości. ZWIERZĘTA CZYSTE I NIECZYSTE (11,1-47). Zwierzęta czworonogie (11,1-8), ryby (9-12), ptaki (13-19), owady skrzydlate (20-25). Dotykanie trupów zwierząt nieczystych (26-28). Płazy (29-30), dotykanie ich trupów (31-38). Dotykanie trupów zwierząt czystych (39-40). Jeszcze raz o płazach (41-42). Powody zakazu (43-45). Zakończenie (46-47).
11 1 I rzekł Pan do Mojżesza i 2 Aarona mówiąc: “Mówcie synom Izraelowym: Te są zwierzęta, które jeść macie ze wszystkich zwierząt ziemi:3 Wszystko, co ma rozdzielone kopyto, a przeżuwa wśród bydła, jeść będziecie.4 Lecz cokolwiek przeżuwa wprawdzie i ma kopyto, ale nie dzieli go, jak wielbłąd i inne, tego jeść nie będziecie i między nieczyste policzycie.5 Jeż, który przeżuwa a kopyta nie dzieli, nieczysty jest;6 zając też, bo i ten przeżuwa, ale kopyta nie dzieli;7 i świnia, która dzieli wprawdzie kopyto, ale nie przeżuwa.8 Tych mięsa jeść nie będziecie ani się ścierwa dotkniecie, bo wam są nieczyste.9 – Te są, które się rodzą w wodzie i godzi się je jeść: wszystko, co ma skrzele i łuski, tak w morzu jak w rzekach i w jeziorach, jeść będziecie.10 Lecz cokolwiek skrzeli i łuski nie ma z tych, które się w wodzie ruszają i żyją, obmierzłe wam i obrzydłe będzie;11 mięsa ich jeść nie będziecie, a zdechlin wystrzegać się będziecie.12 Wszystko, co nie ma skrzeli i łuski w wodach, nieczyste będzie.13 – Z ptactwa te są, których jeść nie macie i strzec się ich macie: orła i gryfa, i orła morskiego,14 i kani, i sępa według rodzaju jego, 15 i wszelkiego kruczego rodzaju, na podobieństwo jego,16 strusia i sowy, i łyski, i jastrzębia według rodzaju jego,17 18puchacza i nurka, i ibisa, i łabędzia,19 i bąka, i modrzyka, czapli i siewki według rodzaju jego, dudka też i nietoperza.20 – Wszystko latające, które chodzi na czterech nogach, obrzydłe wam będzie.21 A cokolwiek chodzi wprawdzie na czterech nogach, ale ma dłuższe tylne golenie, którymi skacze po ziemi, jeść macie,22 jak jest szarańcza w rodzaju swoim i szarańcza żerna, i konikowa, i skacząca, każda według rodzaju swego.23 A cokolwiek z latających cztery tylko nogi ma, obrzydłe wam będzie.24 A ktokolwiek się dotknie zdechliny ich, splugawi się i będzie nieczysty, aż do wieczora.25 A jeśliby potrzeba było, aby niósł z tych co zdechłego, wypierze szaty swoje i będzie nieczysty aż do zachodu słońca.26 – Wszelkie zwierzę, które ma wprawdzie kopyto, ale go nie dzieli ani przeżuwa, nieczyste będzie, a kto się go dotknie, splugawi się.27 Co chodzi na łapach ze wszystkich zwierząt, które chodzą na czterech nogach, nieczyste będzie; kto się dotknie ścierwa ich, będzie zmazany aż do wieczora.28 A kto by takie ścierwa nosił, wypierze szaty swoje i nieczysty będzie aż do wieczora: wszystko to bowiem plugawe wam jest.29 – Te też między plugawe będą poczytane z tych, które się ruszają na ziemi: łasica i mysz, i krokodyl, każde według rodzaju swego,30 mysz polna i kameleon, i salamandra, i jaszczurka, i kret:31 wszystko to nieczyste jest. Kto się dotknie ścierwa ich, nieczysty będzie aż do 32 wieczora. I na cokolwiek upadnie co ze ścierwa ich, splugawione będzie, tak naczynie drewniane i szata, jak i skóry i włosiennice, i w czymkolwiek się spełnia robota; będą w wodzie umoczone i będą zmazane aż do wieczora, a tak potem będą oczyszczone.33 A naczynie gliniane, w które by co z tego wpadło, splugawione będzie, i przeto ma być stłuczone.34 Wszelki pokarm, który jeść będziecie, jeśli wleją nań wody, nieczysty będzie; i wszelki płyn, który piją z jakiegokolwiek naczynia, nieczysty będzie.35 I wszystko, na co cokolwiek ze zdechlin takich padnie, nieczyste będzie; czy to piece, czy to kociołki, będą zniszczone i nieczyste będą.36 Źródła zaś i studnie, i każde zgromadzenie wód czyste będzie. Kto by się ścierwa tych rzeczy dotknął, splugawiony będzie.37 Jeśli upadnie na nasienie, nie splugawi go.38 Ale jeśli kto wodą poleje nasienie, a potem się go zdechlina dotknie, natychmiast będzie splugawione.39 – Jeśli zdechnie bydlę, które się wam jeść godzi, kto się ścierwa jego dotknie, nieczysty będzie aż do wieczora.40 A kto by jadł co z niego albo by nosił, upierze szaty swoje i nieczysty będzie aż do wieczora.41 Wszystko, co pełza po ziemi, obrzydłe będzie i nie będzie brane na pokarm.42 Cokolwiek na piersiach łazi o czterech nogach albo nóg wiele ma, albo pełza po ziemi, jeść nie będziecie, bo brzydkie jest.43 – Nie plugawcie dusz waszych, ani się dotykajcie żadnej z tych rzeczy, abyście nie byli nieczystymi.44 Bom ja jest Pan, Bóg wasz: bądźcie świętymi, bom ja święty jest. Nie plugawcie dusz waszych żadnym płazem, który się rusza po ziemi.45 Bom ja jest Pan, którym was wywiódł z ziemi egipskiej, abym wam był za Boga. Świętymi będziecie, bo ja święty jestem.46 Ta jest ustawa o zwierzętach i ptakach, i wszelkiej istocie żyjącej, która się rusza w wodzie i pełza po ziemi,47 abyście znali różnicę czystego i nieczystego, i wiedzieli, co byście jeść albo odrzucać mieli.” NIECZYSTOŚĆ I OCZYSZCZENIE NIEWIASTY W POŁOGU (12,1-8). Różny czas trwania nieczystości przy narodzeniu syna lub córki (12,1-5); obrzęd oczyszczenia (6-8).
12 1 rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:2 “Mów synom Izraelowym i rzeczesz do nich: Niewiasta, jeśli przyjąwszy nasienie, porodzi chłopca, nieczystą będzie przez siedem dni, według dni odłączenia miesięcznego.3 A ósmego dnia będzie obrzezane dzieciątko,4 ona zaś trzydzieści i trzy dni pozostawać będzie w krwi oczyszczenia swego. Żadnej rzeczy świętej nie dotknie się i nie wnijdzie do świątyni, aż się wypełnią dni oczyszczenia jej.5 A jeśli dzieweczkę urodzi, nieczysta będzie dwa tygodnie, według zwyczaju choroby miesięcznej, a sześćdziesiąt i sześć dni będzie pozostawać w krwi oczyszczenia swego. 6– A gdy się wypełnią dni oczyszczenia jej za syna albo za córkę, przyniesie baranka rocznego na całopalenie i gołąbka albo synogarlicę za grzech do wejścia przybytku świadectwa, i odda kapłanowi.7 On je ofiaruje przed Panem i będzie się modlił za nią, i tak będzie oczyszczona od upływu krwi swojej. Ta jest ustawa o rodzącej syna albo dzieweczkę.8 A jeśliby nie znalazła ręka. jej, aniby mogła ofiarować baranka, weźmie parę synogarlic albo dwoje gołąbiąt, jedno na całopalenie a drugie za grzech, i będzie się modlił za nią kapłan, i tak będzie oczyszczona.” TRĄD (13,1-14,57). TRĄD NA LUDZIACH (13,1-46). Wyrzuty i plamy na skórze, przebieg badania przez kapłana (13,1-8); trąd zastarzały i oczywisty (9-17); trąd następujący po wrzodzie (18-23), po oparzeniu (24-28); trąd głowy i brody (29-37); trąd łagodny, rodzaj liszaju (38-39); trąd i łysina (40-43). Zachowanie się przepisane trędowatemu (44-46).
13 1 I rzekł Pan do Mojżesza i Aarona mówiąc:2 “Człowiek, na którego skórze i ciele pokaże się odmienna barwa albo krosta, albo co lśniącego się, czyli plaga trądu, przy wiedziony będzie do Aarona kapłana albo do któregokolwiek z synów jego. 3 Gdy on ujrzy trąd na skórze i włosy w białą barwę odmienione, i że to, co ma wygląd trądu, głębiej leży niźli skóra i reszta ciała: plaga trądu jest, i na zdanie jego będzie odłączony.4 Ale jeśli lśniąca się białość będzie na skórze, a nie głębiej leży niźli pozostałe ciało, i włosy tejże barwy, co i pierwej, zamknie go kapłan przez siedem dni i oglądnie dnia siódmego: 5 jeśliby trąd dalej się nie szerzył i nie przestąpił na skórze pierwszych granic, znowu go zamknie na drugie siedem dni.6 A siódmego dnia oglądnie: jeśliby ciemniejszy był trąd i nie urósł na skórze, uzna go za czystego, bo świerzb jest; i upierze człowiek szaty swoje i będzie czysty.7 Lecz jeśliby potem, gdy go kapłan oglądał i przywrócony był do czystości, trąd znowu 8 urósł, przywiodą go do niego i będzie osądzony za nieczystego.9 – Jeśliby plaga trądu była na człowieku, przywiodą go do kapłana i oglądnie go.10 A gdy biała barwa będzie na skórze i zmieni wygląd włosów, i samo też mięso żywe się ukaże,11 będzie osądzony za trąd zastarzały i wrosły w skórę. Uzna go tedy za nieczystego kapłan, a nie zamknie, bo jawna nieczystość jest.12 Ale jeśli trąd się rozkwitł rozchodząc się po skórze i okrył wszystką skórę od głowy aż do nóg, cokolwiek okiem oglądane być może,13 obejrzy go kapłan, i osądzi, że ma czysty trąd, przeto że się wszystek w białość obrócił, i dlatego człowiek czysty będzie.14 A kiedy się na nim żywe mięso pokaże,15 tedy za rozsądzeniem kapłańskim za nieczystego uznany będzie i między nieczystych policzony; mięso bowiem żywe, jeśli jest trądem zakażone, nieczyste jest.16 Lecz jeśli się znowu obróci w białość i okryje wszystkiego człowieka,17 oglądnie go kapłan i osądzi czystym.18 – Jeśli zaś na ciele i na skórze wrzód się uczynił i zgoił,19 a na miejscu wrzodu ukazałaby się blizna biała albo czerwonawa, przywiodą człowieka do kapłana:20 gdy ten ujrzy, że miejsce trądu leży głębiej niż reszta ciała i włosy zbielały, uzna go za nieczystego, plaga bowiem trądu poczęła się we wrzodzie.21 A jeśli włos dawną ma barwę, a blizna jest przyciemna i nie głębsza niźli pobliskie ciało, zamknie go przez siedem dni.22 Jeśliby urosła, przysądzi mu trąd; lecz jeśli stanie na swym miejscu,23 blizna jest wrzodowa, a człowiek czysty będzie.24 – A ciało i skóra, którą ogień spalił, jeśli uzdrowiona ma bliznę białą albo czerwoną,25 oglądnie ją kapłan: jeśli się białą stała, a miejsce jej jest głębsze niźli reszta skóry, uzna go za nieczystego, bo się plaga trądu na bliźnie 26zaczęła. A jeśliby się barwa włosów nie odmieniła i plaga nie głębiej leży niźli pozostałe ciało, a sam wygląd trądu jest przyciemny, zamknie go przez siedem dni, a siódmego dnia obejrzy:27 jeśli się rozszerzył na skórze trąd, uzna go za nieczystego.28 Lecz jeśliby na swym miejscu stanęła białość nie dosyć jasna, plaga spalenia jest, i przeto pozostanie czystym, blizna bowiem jest od spalenia.29 – Jeśliby u męża albo niewiasty na głowie albo na brodzie wyrastał trąd, oglądnie ich kapłan:30 jeśli głębsze będzie miejsce niźli pozostałe ciało, a włos żółty i cieńszy niż zwykle, uzna ich za nieczystych, bo trąd głowy i brody jest.31 Ale jeśli ujrzy miejsce zmazy równe pobliskiemu ciału i włos czarny, zamknie go przez siedem dni, a dnia siódmego oglądnie.32 Jeśli nie przybyło zmazy i włos swą barwę ma, a miejsce wrzodu równe reszcie ciała,33 ogolą człowieka oprócz miejsca zmazy i zamkną go na drugie siedem dni.34 Jeśli dnia siódmego ujrzą, że stanął wrzód na swym miejscu, a nie jest głębszy niźli reszta ciała, oczyści go i wymywszy szaty swe czysty będzie.35 Ale jeśli po oczyszczeniu znowu urośnie zmaza na skórze,36 nie będzie więcej patrzył, czy włos w żółtą barwę jest odmieniony albo nie, bo jawnie nieczysty jest.37 Ale jeśli zmaza stanie, a włosy czarne będą, niechaj wie, że człowiek jest uzdrowiony i śmiało niech go czystym osądzi.38 – Jeśli u męża albo niewiasty na skórze ukarze się białość, oglądnie ich kapłan.39 Jeśli znajdzie, że przyciemna białość lśni się na skórze, niechaj wie, że nie jest trąd, ale plama biała, a człowiek czysty.40 – Mąż, z którego głowy włosy wypadają, łysy i czysty jest;41 a jeśli od czoła włosy mu wypadły, przełysiały i czysty jest.42 Ale jeśli na łysinie albo na przełysieniu biała albo czerwona barwa się ukaże, 43 a kapłan to ujrzy, przysądzi mu bez wątpienia trąd, który urósł na łysinie.44 – Ktokolwiek tedy będzie splugawiony trądem, a oddzielony został za rozsądzeniem kapłańskim,45 będzie miał szaty rozprute, głowę odkrytą, usta szatą zakryte, i będzie wołał, że jest splugawiony i nieczysty.46 Przez wszystek czas, póki jest trędowaty i nie czysty, sam będzie mieszkał za obozem.TRĄD NA SZATACH (13,47-59). Objawy (13,47-49); badanie przez kapłana i sposób postępowania (50-59).47 Szata sukienna albo płócienna, która by miała trąd na osnowie albo na wątku,48 albo też skóra, albo cokolwiek ze skóry uczyniono,49 jeśli białą albo czerwoną zmazą będzie zarażona, za trąd będzie miana i kapłanowi będzie okazana.50 On ją oglądnie i zamknie na siedem dni,51 a siódmego dnia znowu obejrzy, i jeśli ujrzy, że się rozszerzyła, trąd trwały jest; nieczystą osądzi szatę i każdą rzecz, na której się znajdzie,52 a przeto będzie spalona ogniem.53 Lecz jeśli ujrzy, że jej nie przybyło,54 rozkaże i wymyją to, na czym jest trąd, i zamknie je na drugie siedem dni.55 A gdy obaczy, że pierwsza barwa nie wróciła, a jednak nie przyrosło trądu, osądzi rzecz nieczystą i spali ogniem, przeto że się rozlał trąd po wierzchu szaty albo po wszystkiej.56 A jeśli przyciemne będzie miejsce trądu po wypraniu szaty, odedrze je i oddzieli od całego.57 A jeśliby się dalej ukazał na tych miejscach, które pierwej były bez z skazy, trąd latający i niestateczny, ma być ogniem spalone.58 Jeśli ustanie, wymyje wodą po wtóre to, co chędogie jest, i będzie czyste.59 Ta jest ustawa o trądzie szaty sukiennej i płóciennej, osnowy i wątku, i każdego sprzętu skórzanego, jak mają być uznane za czyste albo nieczyste.”OCZYSZCZENIE TRĘDOWATYCH (14,1-32). Pierwszy obrzęd i przypuszczenie do obozu (14,1-8a); siedem dni poza namiotem (8b). Obrzęd siódmego dnia (9). Obrzędy ósmego dnia i ostateczne oczyszczenie (10-20). Oczyszczenie ubogiego (21-32).
14 1 I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:2 “Ta jest ustawa dla trędowatego, gdy będzie miał być oczyszczony.2 Przywiodą go do kapłana, który wyjdzie z obozu,3 a gdy znajdzie, że trąd jest uleczony,4 nakaże temu, który się czyści, aby ofiarował za siebie dwa wróble żywe, które się jeść godzi, i drewno cedrowe, i karmazyn i hizop.5 I każe jednego wróbla zabić na naczyniu glinianym nad wodą żywą,6 a drugiego żywego z drewnem cedrowym i z karmazynem, i z hizopem umoczy we krwi wróbla ofiarowanego i pokropi nią siedemkroć tego,7 który ma być oczyszczony, aby był prawnie oczyszczony, i puści wróbla żywego, aby uleciał na pole.8 A gdy wypierze człowiek szaty swe, ogoli wszystkie włosy ciała i omyje się wodą, i oczyszczony wnijdzie do obozu, wszakże tak, żeby mieszkał przed namiotem swoim przez siedem dni.9 A dnia siódmego ogoli włosy na głowie i brodę, i brwi, i po wszystkim ciele włosy, a omywszy powtóre szaty i ciało,10 ósmego dnia weźmie dwa baranki bez skazy i owcę roczną bez skazy i trzy dziesiąte części białej mąki, która będzie zaczyniona oliwą, na ofiarę, a osobno kwartę oliwy.11 A gdy kapłan oczyszczający człowieka postawi jego i to wszystko przed Panem w wejściu do przybytku świadectwa,12 weźmie baranka i ofiaruje go za występek, i kwartę oliwy; a ofiarowawszy wszystko przed Panem,13 zabije baranka, gdzie zwyczaj jest zabijać ofiarę za grzech i całopalenie, to jest na miejscu świętym; jak bowiem za grzech, tak i za występek do kapłana należy ofiara; prześwięta jest ona.14 I wziąwszy kapłan krwi ofiary, która została zabita za występek, włoży na koniec prawego ucha temu, który się oczyszcza, i na wielkie palce prawej ręki i nogi.15 A z kwarty oliwy wleje na lewą rękę swą 16 i umoczy w niej palec prawej ręki, i pokropi przed Panem siedemkroć.17 A co zostało z oliwy w lewej ręce, wyleje na koniec ucha prawego tego, który się oczyszcza, i na wielkie palce ręki i nogi prawej, i na krew wylaną za występek, i na głowę jego.18 19I będzie się zań modlił przed Panem, i złoży ofiarę za grzech. Wtedy ofiaruje całopalenie,20 i włoży je na ołtarz z jego chlebnymi ofiarami, i będzie człowiek prawnie oczyszczony.21 – Ale jeśli jest ubogi i nie może ręka jego znaleźć tego, co się rzekło, za występek weźmie baranka na ofiarę, żeby się zań kapłan modlił, i dziesiątą część białej mąki zaczynionej oliwą na ofiarę,22 i kwartę oliwy, i parę synogarlic albo dwoje gołąbiąt, z których jedno niech będzie za grzech, a drugie na całopalenie.23 I ofiaruje ósmego dnia oczyszczenia swego kapłanowi u wejścia do przybytku świadectwa przed Panem.24 On zaś weźmie baranka za grzech i kwartę oliwy, i podniesie razem.25 A zabiwszy baranka, nieco z krwi jego włoży na koniec ucha prawego tego, który się oczyszcza, i na wielkie 26 palce ręki jego i nogi prawej, a część oliwy naleje na rękę swą lewą, i 27 umoczywszy w niej palec prawej ręki, pokropi siedemkroć przed Panem.28 I dotknie się końca ucha prawego tego, który się oczyszcza, i wielkich palców ręki i nogi prawej, na miejscu krwi, która została wylana za występek.29 A resztę oliwy, która jest w lewej ręce, wyleje na głowę oczyszczonego, aby zań ubłagał Pana.30 A synogarlicę albo gołębia ofiaruje,31 jedno za występek, a drugie na całopalenie z chlebnymi ofiarami jego.32 Ta jest ofiara trędowatego, który mieć nie może wszystkiego ku oczyszczeniu swemu.” TRĄD DOMU (14,33-53). Objawy (14,33-35); przebieg badania przez kapłana (36-42) i sposób postępowania (43-53).33 I rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona mówiąc:34 “Gdy wnijdziecie do ziemi chananejskiej, którą ja wam dam w posiadanie, jeśli będzie zaraza trądu w domu,35 pójdzie ten, którego jest dom, opowiadając kapłanowi, i rzecze: Jakby zaraza trądu widzi mi się, że jest w domu moim.36 A on przykaże, aby wszystko wynieśli z domu, pierwej niźliby wszedł do niego i oglądał, czy jest trędowaty, aby się nie splugawiły wszystkie rzeczy, które są w domu; a potem wnijdzie, aby oglądać trąd domu.37 A jeśli ujrzy na ścianach jego jakby dołki bladością albo czerwonością szpetne, i głębsze niźli pozostała ściana,38 tedy wynijdzie z domu i zaraz zamknie go na siedem dni.39 A wróciwszy się dnia siódmego, oglądnie go: jeśli ujrzy, że przyrosło trądu,40 każe wyłamać kamienie, na których trąd jest, i wyrzucić je przed miasto na miejsce nieczyste,41 a sam dom oskrobać wewnątrz wokoło i wysypać proch skrobania przed miasto na miejsce nieczyste,42 kamienie zaś inne wprawić na miejsce tych, które wybrano, i wapnem innym dom otynkować.43 A jeśli potem, gdy kamienie wyłamano i proch wyskrobano, i innym wapnem potynkowano,44 wnijdzie kapłan i ujrzy, że się trąd wrócił, a ściany plamami są splugawione,45 trąd jest trwały i dom nieczysty. Zaraz go rozwalą, a kamienie jego i drzewo, i wszystek proch wyrzucą przed miasto na miejsce nieczyste.46 Kto by wszedł do owego domu, gdy jest zamknięty, nieczysty będzie aż do wieczora;47 a kto by spał w nim i jadł co, wypierze szaty swe.48 Lecz jeśli wszedłszy kapłan ujrzy, że trądu nie przyrosło w domu po nowym otynkowaniu, oczyści go, bo przywrócone ma zdrowie.49 A na oczyszczenie jego weźmie parę wróbli i drewna cedrowego, i karmazynu, i hizopu.50 A zabiwszy wróbla jednego na naczyniu glinianym nad wodą żywą,51 weźmie drewno cedrowe i hizop, i karmazyn, i wróbla żywego, i umoczy wszystko w krwi wróbla ofiarowanego i w wodzie żywej, i pokropi dom siedemkroć,52 i oczyści go tak krwią wróbla, jak i wodą żywą i wróblem żywym, i drzewem cedrowym, i hizopem, i karmazynem.53 A puściwszy wróbla, by uleciał wolno na pole, będzie się modlił za dom, i prawnie będzie oczyszczony.ZAKOŃCZENIE (14,54-57).54 Ta jest ustawa o wszelkim trądzie 55 i zarażeniu, o trądzie szat i domów,56 i blizny, i wyrzucających się krost, i lśniącej plamy, i różnego wyglądu za odmianą barwy,57 aby się mogło wiedzieć, kiedy jest jakaś rzecz czysta albo nieczysta.” NIECZYSTOŚCI MĘŻCZYZN I NIEWIAST (15,1-33). Upływy chorobliwe u mężczyzn, nieczystość i jej następstwa (15,1-12); uzdrowienie i obrzęd oczyszczenia (13-15). Zmaza (16-18). Słabość miesięczna u niewiasty, nieczystość i jej następstwa (19-24); upływ krwi nieprawidłowy (25-27); oczyszczenie (28-30). Zakończenie (31-33).
15 1 I rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona mówiąc:2 “Mówcie synom Izraelowym i powiedzcie im: Mąż, który cierpi upływ nasienia, nieczysty będzie.3 A natenczas będzie osądzone, że podlega tej chorobie, gdy każdej chwili przylega do ciała jego i krzepnie brzydka ciecz.4 Każda pościel, na której by spał, nieczysta będzie, i gdziekolwiekby siedział.5 Jeśli się jaki człowiek dotknie łoża jego, upierze szaty swe i sam omyje się wodą, a nieczysty będzie aż do wieczora.6 Jeśliby siedział tam, gdzie on siedział, i ten także wymyje szaty swe i omyje się wodą, a nieczysty będzie aż do wieczora.7 Kto by się dotknął ciała jego, wymyje szaty swe i sam omyje się wodą, a nieczysty będzie aż do wieczora.8 Jeśli ślinę rzuci taki człowiek na tego, który czysty jest, upierze szaty swe i omyje się wodą, a nieczysty będzie aż do wieczora.9 Siodło, na którym by siedział, nieczyste będzie,10 i cokolwiek było pod tym, który upływ nasienia cierpi, nieczyste będzie aż do wieczora. Kto by nosił cokolwiek z tych rzeczy, wypierze szaty swe i sam omyje się wodą, a nieczysty będzie aż do wieczora. 11 Każdy, kogo by dotknął taki, nie omywszy pierwej rąk, wypierze szaty swe i omyje się wodą, a nieczysty będzie aż do wieczora.12 Naczynie gliniane, którego się dotknie, będzie stłuczone, a naczynie drewniane będzie wymyte wodą.13 Jeśli będzie uzdrowiony ten, który taką niemoc cierpi, naliczy siedem dni po oczyszczeniu swoim, a omywszy odzienie i wszystko ciało w wodzie żywej będzie czysty.,14 A dnia ósmego weźmie parę synogarlic albo dwoje gołąbiąt i przyjdzie przed oblicze Pańskie, do wejścia przybytku świadectwa, i da je kapłanowi, który ofiaruje jedno za grzech a drugie na całopalenie,15 i będzie się modlił za nim przed Panem, aby był oczyszczony od upływu nasienia swego.16 – Mąż, z którego wynijdzie nasienie przez spółkowanie, omyje wodą wszystko ciało swe i 17 nieczysty będzie aż do wieczora. Szatę i skórę, którą będzie miał, wymyje wodą i nieczysty będzie aż do wieczora.18 Niewiasta, z którą spał, omyje się wodą i nieczysta będzie aż do wieczora.19 – Niewiasta, która co miesiąc cierpi upływ krwi, przez siedem 20 dni będzie odłączona. Każdy, kto się jej dotknie, będzie nieczysty aż do wieczora.21 I to, na czym by spała albo siedziała w dni odłączenia swego, splugawione będzie.22 Kto by się dotknął łoża jej, upierze szaty swe i sam też omyje się wodą, a nieczysty będzie aż do wieczora.23 Kto by się dotknął jakiegokolwiek sprzętu, na którym ona siedziała, upierze szaty swe i sam omyje się wodą, a nieczysty będzie aż do wieczora.24 Jeśliby spał z nią mąż czasu krwi miesięcznej, nieczysty będzie przez siedem dni, i wszelka pościel, na której by spał, nieczysta będzie 25 – Niewiasta, która cierpi przez wiele dni upływ krwi nie w czasie miesięcznym, albo której po miesięcznej krwi upławy nie ustają: póki podlega tej niemocy, nieczysta będzie, jakby była czasu miesięcznego.26 Wszelka pościel, na której by spała, i sprzęt, na którym by siedziała, splugawiony będzie.27 Ktokolwiek się ich dotknie, wypierze szaty swe i sam omyje się wodą, a nieczysty będzie aż do wieczora.28 – A jeśli się zatrzyma krew i przestanie płynąć, naliczy siedem dni oczyszczenia swego,29 a ósmego dnia ofiaruje za siebie kapłanowi parę synogarlic albo dwoje gołąbiąt u wejścia do przybytku świadectwa;30 on zaś z jednego złoży ofiarę za grzech, a z drugiego całopalenie, i będzie się modlił za nią przed Panem i za upławy jej nieczyste.31 – Przeto nauczać będziecie synów Izraelowych, aby się strzegli nieczystości i nie pomarli w plugastwach swych, gdyby splugawili przybytek mój, który jest między wami.32 Ta jest ustawa o tym, który cierpi upływ nasienia i który się plugawi sprawą z niewiastą, 33 i tej, która miesięcznych czasów bywa wyłączona, albo która ustawiczną krwią płynie, i człowieka, który by spał z nią “ WIELKI DZIEŃ PRZEBŁAGANIA (16,1-34). Wstęp (16,1-2). Streszczenie liturgii; szaty dla arcykapłana i zwierzęta na ofiarę (3-10). Cielec za grzech, ofiarowany za Aarona i jego dom (11); okadzenie (12-13) i pokropienie ubłagani krwią cielca (14). Kozioł za grzech ludu, dokończenie oczyszczenia miejsca Najświętszego (15-16a). Oczyszczenie miejsca Świętego (16b-7) i ołtarza całopalenia (18-19). Wypędzenie kozła dla Azazela (20-22).Całopalenie i spalenie tłuszczu innych ofiar (23-25). Obrzędy dodatkowe (26-28). Stałe doroczne obchodzenie uroczystości (29-34).
16 1 I mówił Pan do Mojżesza po śmierci dwu synów Aaronowych, kiedy ofiarując cudzy ogień, zostali zabici.2 I przykazał mu mówiąc: “Mów do Aarona, brata twego, aby nie każdego czasu wchodził do świątyni, która jest za zasłoną przed ubłagalnią, którą jest nakryta skrzynia, aby nie umarł (bo w obłoku ukazywać się będę nad wyrocznicą), 3 aż to pierwej uczyni: cielca za grzech ofiaruje, a barana na całopalenie.4 Oblecze się w szatę lnianą i ubraniem lnianym okryje łono; opasze się pasem lnianym, a zawój lniany weźmie na głowę, bo te szaty są święte; obmyje się i w nie wszystkie oblecze się.5 I przyjmie od wszystkiego zgromadzenia synów Izraelowych dwa kozły za grzech, a jednego barana na całopalenie.6 A gdy ofiaruje cielca i pomodli się za siebie i za dom swój,7 dwa kozły postawi przed Panem w wejściu do przybytku świadectwa,8 i puści na obydwa losy, jeden dla Pana, a drugi dla kozła wypuszczalnego. 9 Tego, na którego los padnie dla Pana,10 ofiaruje za grzech, a na którego jako na kozła wypuszczalnego, postawi żywego przed Panem, aby uczynić modlitwę nad nim i wypuścić go na puszczę.11 – To wedle przepisu odprawiwszy przywiedzie cielca i modląc się za siebie i za dom swój zabije go.12 A wziąwszy kadzielnicę, którą napełni węglem żarzącym się z ołtarza, i nabrawszy ręką przyprawionego kadzidła wonnego na ofiarę kadzielną, wnijdzie za zasłonę do świątyni,13 i nałoży na ogień wonności, aby mgła ich i para okryła wyrocznię, która jest nad świadectwem, a nie umarł.14 Weźmie też nieco krwi cielca i pokropi palcem siedemkroć w stronę błagalni na wschód słońca.15 – A gdy zabije kozła za grzech ludu, wniesie krew jego za zasłonę, jak jest nakazane o krwi cielca, aby pokropić w stronę wyrocznicy,16 i oczyścić świątynię od nieczystości synów Izraelowych i od przestępstwa ich, i wszystkich grzechów. Wedle tego obrzędu postąpi z przybytkiem świadectwa, który rozbity jest między nimi w pośrodku plugastw mieszkania ich.17 Żaden człowiek niechaj nie będzie w przybytku, kiedy najwyższy kapłan wchodzi do świątyni, aby się modlić za siebie i za dom swój, i za wszystko zgromadzenie izraelskie, póki nie wynijdzie. 18 A gdy wynijdzie do ołtarza, który jest przed Panem, niech się modli za siebie, a wziąwszy krew cielca i kozła niech ją wyleje na rogi jego wokoło, 19 i kropiąc palcem siedemkroć niech go oczyści i poświęci od nieczystości synów Izraelowych. 20 – A gdy oczyści świątynię i przybytek, i ołtarz, wtedy niech przywiedzie kozła żywego.21 A włożywszy obydwie ręce na głowę jego, niechaj wyzna wszystkie nieprawości synów Izraelowych i wszystkie występki i grzechy ich, i przeklinając nimi głowę jego, wypuści go przez człowieka przygotowanego na puszczę.22 A gdy zaniesie kozioł wszystkie nieprawości ich do ziemi pustej i będzie puszczony na pustynię,23 wróci się Aaron do przybytku świadectwa, a złożywszy szaty, w które pierwej był obleczony, gdy wchodził do świątyni, i tam je zostawiwszy,24 obmyje ciało swe na miejscu świętym i oblecze się w szaty swe. A potem wyjdzie i ofiaruje całopalenie swoje i pospólstwa, i będzie się modlił tak za siebie, jak i za lud.25 A łój, który jest ofiarowany za grzechy, spali na ołtarzu. 26 – Ten zaś, który wypuści kozła wypuszczalnego, omyje szaty swe i ciało wodą, i tak wnijdzie do obozu.27 A cielca i kozła, które za grzech były ofiarowane i których krew została wniesiona do świątyni, aby się dokonało oczyszczenie, wyniosą precz za obóz i spalą ogniem, tak skóry jak mięso ich, i gnój ich.28 A ktokolwiek je spali, wymyje szaty swe i ciało wodą, i tak wnijdzie do obozu. 29 – I będzie wam to ustawą wieczną: Miesiąca siódmego, dziesiątego dla miesiąca dręczyć będziecie siebie i żadnej roboty pełnić nie będziecie, ani tubylec, ani przychodzień, który gościem jest między wami.30 Tego dnia będzie pojednanie wasze i oczyszczenie od wszystkich grzechów waszych: przed Panem będziecie oczyszczeni.31 Bo sabat odpocznienia jest, i dręczyć będziecie siebie wedle ustawy wiecznej. 32 Dopełni przebłagania kapłan, który będzie namaszczony i którego ręce są poświęcone, aby kapłański urząd sprawował w miejsce ojca swe go; a oblecze się w szatę lnianą i w odzienie święte.33 I oczyści świątynię i przybytek świadectwa, i ołtarz, kapłanów też i wszystek lud.34 I będzie wam to ustawą wieczną, abyście się modlili za synów Izraelowych i za wszystkie grzechy ich raz w rok.” Uczynił tedy Mojżesz, jak mu Pan był przykazał.CZĘŚĆ III (17,1 – 27,34).Prawo świętościI. Świętość w życiu społecznym i religijnym. (17,1- 22,33) MIEJSCE ZABIJANIA ZWIERZĄT I SKŁADANIA Z NICH OFIAR (17,1-9).Wstęp (17,1-2). Zakaz zabijania bydła na pokarm bez złożenia ich w ofierze w przybytku (3-7); zakaz składania ofiar gdzie indziej jak w przybytku (8-9).
17 1 I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:2 “Mów Aaronowi i synom jego i wszystkim synom Izraelowym i powiedz do nich: To jest przykazanie, które Pan dał mówiąc:3 Każdy człowiek z domu Izraelowego, jeśli zabije wołu albo owcę albo kozę w obozie albo za obozem, 4 a nie przywiedzie do wejścia przybytku ofiary dla Pana, krwi winien będzie; jakby krew wylał, tak zginie z pośrodka ludu swego.5 Przeto do kapłana przywodzić mają synowie Izraelowi bydlęta swe ofiarne, które zabijają na polu, aby były poświęcone Panu przed wejściem do przybytku świadectwa, a niech je zabijają jako ofiary zapokojne Panu.6 I wyleje kapłan krew na ołtarz Pański u wejścia do przybytku świadectwa, i spali łój na wonność wdzięczności Panu. 7 A żadną miarą więcej nie będą zabijać ofiar swych czartom, z którymi cudzołożyli. Ustawą wieczną będzie to dla nich i dla potomków ich.8 – I rzeczesz do nich: Człowiek z domu Izraelowego i z przychodniów, którzy gośćmi są u nas, jeśli składa całopalenie albo ofiarę, 9 a do wejścia przybytku świadectwa nie przywiedzie jej, aby była ofiarowana Panu, zginie z ludu swego. ZAKAZ POŻYWANIA KRWI (17,10-14).10 Jeśliby ktokolwiek z domu Izraelowego i z przychodniów, którzy gośćmi są między nimi, jadł krew, nieugiętą twarz moją zwrócą przeciw niemu i wygubię go z ludu jego:11 bo dusza ciała we krwi jest, a jam ją dał wam, abyście nią na ołtarzu oczyszczali dusze wasze i by była krew na oczyszczenie duszy.12 Przeto rzekłem synom Izraelowym: Nikt spośród was nie będzie jadł krwi, ani z przychodniów, którzy gośćmi są u was.13 Jeśliby ktokolwiek z synów Izraelowych i z przychodniów, którzy gośćmi są u was, łowem albo ptasznictwem uchwycił zwierza albo ptaka, które się jeść godzi, niech wyleje krew z niego i okryje ją ziemią. 14 Dusza bowiem każdego ciała we krwi jest; przetom rzekł synom Izraelowym: Krwi wszelkiego ciała jeść nie będziecie, bo dusza ciała we krwi jest; a ktokolwiek by ją jadł, zginie. ZAKAZ POŻYWANIA ZWIERZĘCIA ZDECHŁEGO LUB ROZDARTEGO (17,15- 16).15 Kto by jadł zdechlinę albo co uchwyconego od zwierza, tak z mieszkańców jak z przychodniów, obmyje szaty swe i sam siebie wodą, i nieczysty będzie aż do wieczora; i tym sposobem stanie się czystym. 16 Lecz jeśli nie obmyje szat swych i ciała, poniesie nieprawość swoją.” ŚWIĘTOŚĆ MAŁŻEŃSTWA (18,1-30).Zasada ogólna: nie naśladować Chananejczyków, lecz zachowywać prawo Boże (18,1-5). Przeszkody małżeńskie z powodu pokrewieństwa (6-18). Zakaz używania małżeństwa w okresie słabości niewieściej (19). Cudzołóstwo (20). Ofiary z dzieci (21). Sodomia (22). Bestialstwo (23). Kara za niezachowanie tych praw (24-30).
18 1 I Rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:2 “Mów synom Izraelowym i rzeczesz do nich: Ja Pan, Bóg wasz.3 Według obyczaju ziemi egipskiej, w której mieszkaliście, czynić nie będziecie; i według obyczaju ziemi chananejskiej, do której ja was wprowadzę, nie będziecie czynić ani wedle ustaw ich postępować będziecie.4 Będziecie: zachowywać przepisy moje i przykazań moich strzec, i wedle nich postępować będziecie. Ja Pan Bóg wasz.5 Strzeżcie praw moich i przepisów; człowiek, który je pełni, żyć będzie przez nie. Ja Pan.6 – Żaden człowiek do bliskiej krewnej swojej nie przystąpi, aby odkryć sromotę jej. Ja Pan.7 Sromoty ojca twego i sromoty matki twej nie odkryjesz: matką twoją jest, nie odkryjesz sromoty jej.8 Sromoty żony ojca twego nie odkryjesz, bo sromotą ojca twego jest. 9 Sromoty siostry twej, z ojca albo z matki, która w domu albo gdzie indziej urodzona jest, nie odkryjesz.10 Sromoty córki syna twego albo wnuczki z córki twej nie odkryjesz, bo sromotą twoją jest.11 Sromoty córki żony ojca twego, którą urodziła ojcu twemu i jest siostrą twoją, nie odkryjesz.12 Sromoty siostry ojca twego nie odkryjesz, bo ciałem jest ojca twego. 13 Sromoty siostry matki twej nie odkryjesz, przeto że ciałem jest matki twojej. 14 Sromoty stryja twego nie odkryjesz ani me przystąpisz do żony jego, która cię powinowactwem dosięga.15 Sromoty synowej twojej nie odkryjesz, bo jest żoną syna twego, i me odkryjesz sromoty jej. 16 Sromoty żony brata twego nie odkryjesz, bo sromotą brata twego jest. 17 Sromoty żony twej i córki jej nie odkryjesz. Córki syna jej i córki jej nie weźmiesz, abyś miał odkryć sromotę jej, bo ciałem jej są, a takie obcowanie kazirodztwem jest.18 Siostry żony twej na nałożnictwo przy niej nie weźmiesz ani nie odkryjesz sromoty jej, póki jeszcze ona żywa.19 – Do niewiasty, która cierpi na miesięczną chorobę, nie przystąpisz ani nie odkryjesz sromoty jej.20 Z żoną bliźniego twego spać nie będziesz ani się nasienia zmieszaniem nie splugawisz. 21 Z dzieci twych nie dasz, aby je ofiarowano bałwanowi Molochowi, i nie splugawisz imienia Boga twego. Ja Pan. 22 Z mężczyzną nie łącz się obcowaniem niewieścim, bo to ohyda jest.23 Z żadnym bydlęciem nie złączysz się ani się z nim nie splugawisz. Niewiasta niech nie podlega bydlęciu ani się nie łączy z nim, bo haniebna to złość jest.24 – Nie plugawcie się tymi wszystkimi rzeczami, którymi się splugawiły wszystkie narody, które ja wyrzucę przed obliczem waszym.25 Przez nie splugawiona została ziemia; ja złości jej nawiedzę, aby wyrzuciła mieszkańców swoich.26 Strzeżcie ustaw moich i przepisów, a nie czyńcie żadnej z tych brzydkości, tak tubylec jak i przychodzień, który gościem jest u was. 27 – Albowiem te wszystkie brzydkości czynili mieszkańcy ziemi, którzy byli przed wami, i splugawili ją.28 Przeto strzeżcie się, aby i was także nie wyrzuciła, gdybyście tym podobne rzeczy czynili, jak wyrzuciła naród, który był przed wami.29 Ktokolwiek by uczynił co z tych obrzydliwości, zginie z pośrodka ludu swego. Strzeżcie przykazań moich.30 Nie czyńcie tego, co czynili ci, którzy przed wami byli, i nie plugawcie się przez to. Ja Pan, Bóg wasz.” RÓŻNE PRAWA MORALNE (19,1-37).Zasada: był świętym, bo Jahwe jest święty (19,1-2). Cześć dla rodziców i zachowanie sabatu (3). Bałwochwalstwo (4). Przepis o uczcie ofiarnej (5-8). Pozostałości ze żniwa i z winobrania zastrzeżone dla ubogich (9-10). Kradzież, kłamstwo, krzywoprzysięstwo (11-12). Opieka nad słabymi (13-14). Sądy sprawiedliwe (15). Zniesławienie (16). Zakaz nienawiści (17-18). Mieszanie przeciwne naturze (19). Uwiedzenie niewolnicy zaślubionej (20-22). Drzewa owocowe świeżo zasadzone (23-25). Zakaz pożywania krwi (26a). Różne zabobony (26b-28). Nie oddawać swej córki w nierząd (29). Sabat i uszanowanie dla świątyni (30). Magia (31). Cześć dla starców (32). Cudzoziemcy (33-34). Sprawiedliwość w handlu (35-36). Zakończenie (37).
19 1 Rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:2 “Mów do całego zgromadzenia synów Izraelowych i rzeczesz do nich: Świętymi bądźcie, bo ja Święty jestem Pan, Bóg wasz.3 Każdy niech się boi ojca swego i matki swej. Sabatów moich strzeżcie. Ja Pan, Bóg wasz.4 Nie zwracajcie się do bałwanów, ani bogów lanych sobie nie czyńcie. 5 Ja Pan, Bóg wasz. – Jeśli zabijać będziecie ofiarę zapokojną Panu, aby była ubłagalna, 6 tegoż dnia, którego będzie zabita, będziecie ją jeść i dla drugiego; a cokolwiek zostanie do dnia trzeciego ogniem spalicie.7 Jeśli kto po dwu dniach będzie jadł z niej, przeklęty będzie i winien niezbożności i poniesie nieprawość swoją, bo świętość Pańską zbezcześcił, i zginie taki z ludu swego. 9 – A gdy żąć będziesz zboże z ziemi twojej, nie będziesz ogołacał ziemi aż do gruntu i pozostałych kłosów nie zbierzesz. 10 W winnicy też twojej gron i jagód upadających nie zbierzesz, ale ubogim i obcym na zbieranie zostawisz. Ja Pan, Bóg wasz.11 – Nie będziecie czynić kradzieży, nie będziecie kłamać, nie będzie oszukiwał nikt bliźniego swego. 12 Nie będziesz krzywoprzysięgał w imię moje i nie zbezcześcisz imienia Boga twego. Ja Pan. 13 Nie będziesz rzucał potwarzy na bliźniego twego ani go gwałtem nie uciśniesz; nie pozostania zapłata najemnika twego u ciebie aż do rana.14 Nie będziesz złorzeczył głuchemu ani przed ślepym nie będziesz kładł zawady, ale się będziesz bat Pana, Boga twego, bom ja jest Pan.15 – Nie będziesz czynił nieprawości ani niesprawiedliwie sądzić nie będziesz. Nie patrz na osobę ubogiego ani nie czcij oblicza możnego, sprawiedliwie sądź bliźniego twego.16 Nie będziesz potwarcą ani podszczuwaczem między ludem. Nie będziesz nastawał na krew bliźniego twego. Ja Pan.17 Nie miej w nienawiści brata twego w sercu twoim, ale go jawnie karć, abyś nie miał grzechu dla niego.18 Nie szukaj pomsty ani pamiętać będziesz krzywdy od sąsiadów twoich. Będziesz miłował przyjaciela twego, jak samego siebie. Ja Pan. 19 – Praw moich strzeżcie. Bydlęcia twego nie spuszczaj z bydlętami rodzaju innego. Roli twojej nie osiewaj rozmaitym nasieniem. Szaty, która z dwu rzeczy jest utkana, nie obleczesz.20 – Jeśliby kto spał łącząc się cieleśnie z niewiastą, która by była niewolnicą, choć na wydaniu, ale nie wykupioną ani wolnością obdarowaną, oboje obici będą, ale nie umrą, ponieważ nie była wolną. 21 A za występek swój ofiaruje Panu u wejścia do przybytku świadectwa barana;22 i będzie się kapłan modlił zań i za grzech jego przed Panem, a będzie mu znowu miłościw, i odpuszczony grzech będzie.23 – Gdy wnijdziecie do ziemi i nasadzicie w niej drzew owocowych, obrzeżecie je: owoce, które rodzą przez trzy lata, nieczyste wam będą, i jeść ich nie będziecie.24 Ale czwartego roku wszelki owoc ich będzie poświęcony Panu na chwałę.25 A piątego roku będziecie jeść owoc zbierając plon, który przy noszą. Ja Pan, Bóg wasz. – Nie będziecie jeść z krwią. 26 Nie będziecie wróżyć i snów nie będziecie badać.27 I nie będziecie strzyc włosów wkoło ani brody golić nie będziecie.28 I za umarłego nie będziecie nacinać ciała waszego ani znaków jakich albo piętna czynić sobie nie będziecie. Ja Pan.29 – Nie dawaj na wszeteczność córki twojej, aby się nie splugawiła ziemia i nie napełniła się grzechem.30 Sabatów moich strzeżcie, a świątyni mojej bójcie się. Ja Pan.31 Nie zwracajcie się do czarowników ani się wieszczków o nic nie pytajcie, abyście się przez nich nie splugawili. Ja Pan, Bóg wasz.32 Przed głową sędziwą powstań i czcij osobę starego, a bój się Pana, Boga twego. Jam jest Pan.33 Jeśli będzie przychodzień mieszkał w ziemi waszej i będzie przebywał między wami, nie urągajcie mu,34 ale niech będzie między wami jak tubylec i będziecie go miłować jak samych siebie, boście i wy byli przychodniami w ziemi egipskiej. Ja Pan, Bóg wasz.35 – Nie czyńcie nic przewrotnego w sądzie, w mierniczym pręcie, w wadze i w mierze. 36 Szale sprawiedliwe i równe niech będą ciężary, sprawiedliwy korzec i kwarty sprawiedliwe. Ja Pan, Bóg wasz, którym was wywiódł z ziemi egipskiej. 37 Strzeżcież wszystkich przykazań moich i wszystkich przepisów, i pełnijcie je. Ja Pan.” KARY NA GWAŁCICIELI ŚWIĘTOŚCI (20,1-27). Za ofiarowanie dzieci Molochowi (20,1-5); za radzenie się czarowników (6-8). Za złorzeczenie rodzicom (9), cudzołóstwo (10), kazirodztwo (11-12), sodomię (13), małżeństwo z niewiastą i jej córką (14), bestialstwo (15-16), inny wypadek kazirodztwa (17), używanie małżeństwa w okresie słabości niewieściej (18), inne wypadki kazirodztwa (19-21). Konieczność zachowywania tych praw (22-24). Nie pożywać zwierząt nieczystych (25-26). Magia (27).
20 1 I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc: “To powiesz synom Izraelowym: Człowiek z synów Izraelowych i z przychodniów, którzy mieszkają w Izraelu, 2 jeśliby dał które z dzieci swych bałwanowi Molochowi, śmiercią niech umrze: lud ziemi ukamienuje go. 3 A ja zwrócę twarz moją przeciwko niemu i wytnę go z pośrodka ludu jego, przeto że dał z potomstwa swego Molochowi i splugawił świątynię moją, i zbezcześcił święte imię moje. 4 A jeśliby lud ziemi nie dbając i jakby lekceważąc rozkazanie moje, wypuścił człowieka, który z dzieci swych dał Molochowi, aniby go chciał zabić,5 zwrócę twarz swą przeciw owemu człowiekowi i przeciw powinowactwu jego, i wytnę i jego samego, i wszystkich, którzy mu dozwolili, aby cudzołożył z Molochem, z pośrodka ludu jego. 6 Jeśliby kto się zwrócił do czarowników i wieszczków, i cudzołożył z nimi, obrócę twarz moją przeciw niemu i wygładzę go spośród ludu jego.7 Uświęcajcie się i bądźcie świętymi, bom Ja jest Pan, Bóg wasz.8 Strzeżcie przykazań moich i pełnijcie je. Ja Pan, który was uświęcam.9 – Kto by złorzeczył ojcu swemu albo matce, śmiercią niechaj umrze: ojcu i matce złorzeczył, krew jego niech będzie na nim.10 – Jeśliby kto cudzołożył z żoną drugiego i cudzołóstwa się dopuścił z żoną bliźniego swego, śmiercią niechaj umrą i cudzołożnik i cudzołożnica 11 Kto by spał z macochą swoją i odkryłby sromotę ojca swego, niechaj oboje śmiercią umrą, krew ich niechaj będzie na nich.12 Jeśliby kto spał z synową swoją, oboje niechaj umrą, bo haniebny czyn popełnili: krew ich niech będzie na nich.13 Kto by spał z mężczyzną obcowaniem niewieścim, obydwaj haniebny czyn popełnili: śmiercią niechaj umrą, krew ich niechaj będzie na nich.14 Kto by pojąwszy za żonę córkę, pojął matkę jej, haniebny czyn popełnił: żywo z nimi będzie gorzał, nie zostanie tak wielki grzech w pośrodku was.15 Kto by się z bydlęciem rogatym lub owcą złączył, śmiercią niechaj umrze, zwierzę też zabijcie.16 Niewiasta, która by się poddała jakiemukolwiek bydlęciu, razem z nim będzie zabita: krew ich niech będzie na nich.17 Ktokolwiek by pojął siostrę swą, córkę ojca swego, albo córkę matki swej, i ujrzałby sromotę jej, i ona by widziała sromotę brata swego, sprośną rzecz uczynili: zabici będą przed oczyma ludu swego, dlatego że sromotę swą jeden drugiemu odkryli, i poniosą nieprawość swoją 18 Kto by spał z niewiastą w czasie upławów miesięcznych i odkryłby sromotę jej, i ona by otworzyła źródło krwi swojej, oboje zabici będą z pośrodka ludu swego.19 Sromoty siostry matki twojej i siostry ojca twego nie odkryjesz; kto by to uczynił, sromotę ciała swego obnażył: poniosą oboje nieprawość swoją.20 Kto by spał z żoną stryja albo wuja swego i odkryłby sromotę krewnego swego, poniosą oboje grzech swój: bez dzieci umrą.21 Kto by pojął żonę brata swego, czyni rzecz, która się nie godzi: sromotę brata swego odkrył, bez dzieci będą.22 – Strzeżcie ustaw moich i przepisów, i pełnijcie je, aby i was nie wyrzuciła ziemia, do której macie wnijść i w niej mieszkać.23 Nie chodźcie wedle ustaw narodów, które ja wypędzę przed wami; wszystko to bowiem czynili, i obrzydziłem ich sobie.24 Wam zaś powiadam: Posiądźcie ziemię ich, którą wam dam w dziedzictwo, ziemię płynącą mlekiem i miodem. Ja Pan, Bóg wasz, którym was odłączył od innych narodów. 25 Odłączcież wy też bydlę czyste od nieczystego i ptaka czystego od nieczystego, abyście nie splugawili siebie samych bydlętami i ptakami, i wszystkim tym, co się rusza na ziemi i które wam pokazałem, że są nieczyste.26Będziecie mi świętymi, bo Święty jestem ja, Pan, i odłączyłem was od innych ludów, abyście byli moi.27 – Mąż albo niewiasta, w których by był duch czarnoksięstwa albo wieszczbiarstwa, śmiercią niech umrą: kamieniami ich ubiją, krew ich niech będzie na nich.” ŚWIĘTOŚĆ KAPŁANÓW (21,1- 22,16).Kapłani: wstrzymanie się od oznak żałoby (21,1-6); małżeństwo (7-8); córka kapłana (9). Arcykapłan: żałoba i małżeństwo (I 0- I 5). Wady cielesne, które wykluczają od posług świętych, ale nie od pożywania rzeczy poświęconych (16-24). Nieczystości, które wykluczają kapłanów od pożywania rzeczy poświęconych (22,1-9). Pożywanie rzeczy poświęconych zastrzeżone kapłanom i ich rodzinom (10-16).
21 1 Rzekł też Pan do Mojżesza: “Mów do kapłanów, synów Aaronowych, i rzeczesz do nich: Niech się nie kala kapłan przy śmierci są siadów swoich, chyba krewnych,2 a bliskich, to jest ojca i matki, i syna, i córki, i brata, i siostry panny,3 która nic wyszła za mąż; 4 lecz ani przy książęciu ludu swego nie splugawi się.5 Nie będą golić głowy ani brody, ani na ciele swym nie będą czynić nacinań.6 Świętymi będą Bogu swemu i nie zbezczeszczą imienia jego, albowiem zapał Pański i chleby Boga swego 7 ofiarują, a przeto świętymi będą. Nierządnicy i podłej wszetecznicy nie pojmą za żonç, ani takiej, która odrzucona została od męża, bo poświęceni są Bogu swemu i chleby pokładne ofiarują 8 Niechże tedy świętymi będą, bo i ja Święty jestem, Pan, który ich uświęcam.9 Kapłańska córka, jeśliby zdybana była na nierządzie i zhańbiła imię ojca swego, ogniem będzie spalona 10 – Arcykapłan, to jest najwyższy kapłan między braćmi swymi, na którego głowę wylany został olejek namaszczenia i którego ręce na kapłaństwo są poświęcone i obleczony jest w szaty święte, głowy swej nie odkryje, szat 11 nie rozedrze i do żadnego umarłego zgoła nie wnijdzie; nawet przy ojcu swym i matce nic będzie się plugawił.12 I nie wynijdzie z miejsc świętych, aby nie splugawić świątyni Pańskiej, bo olejek świętego namaszczenia Boga jego jest na nim. Ja Pan.13 Pannę za małżonkę weźmie.14 Wdowy i odrzuconej, i zhańbionej, i nierządnicy nie pojmie, ale panienkę z ludu swego,15 aby nie zmieszał plemienia rodu swego z pospolitym człowiekiem ludu swego, bom ja Pan, który go uświęcam.”16 – I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:17 “Mów do Aarona: Człowiek z potomstwa twego według domów, który by miał jaką wadę, nie będzie ofiarował chleba Bogu swemu 18 ani nie przystąpi do służby jego, jeśli będzie ślepy, jeśli chromy, jeśli małego nosa 19 albo wielkiego, albo krzywego, jeśli złamanej nogi albo ręki;20 jeśli garbaty, jeśli płynących oczu, jeśli mający bielmo na oku albo świerzb ustawiczny, albo parchy na ciele, albo przepuklinę.21 Nikt z potomstwa Aarona kapłana, kto by miał wadę, nie przystąpi, aby składać ofiary Panu ani chleby Bogu swemu;22 wszakże będzie pożywał chleba, który ofiarują w świątyni, ale tak,23 żeby za zasłoną nie wchodził ani do ołtarza nie przystępował, ponieważ ma wadę, a nie ma plugawić świątyni mojej. Ja Pan, który ich uświęcam.” 24 Mówił tedy Mojżesz do Aarona i do synów jego i do wszystkiego Izraela wszystko, co mu było rozkazane.
22 1 Rzekł też Pan do Mojżesza mówiąc:2 “Mów do Aarona i do synów jego, aby się strzegli tego, co jest darem poświęconym synów Izraelowych, i nie bezcześcili imienia rzeczy mnie poświęconych, które oni ofiarują. Ja Pan. 3 Mów do nich i do potomków ich: Wszelki człowiek z rodu waszego, który przystąpi do tych rzeczy, które są poświęcone i które ofiarowali synowie Izraelowi Panu, jeśli jest na nim nieczystość, zginie przed Panem. Ja jestem Pan.4 Człowiek z potomstwa Aaronowego, który by był trędowaty albo upływ nasienia cierpiący, nie będzie jadł z tych rzeczy, które mi są poświęcone, aż będzie uzdrowiony. Kto by się dotknął kogoś, co jest nieczysty od zmarłego, albo ten, z którego wychodzi nasienie jakby przy spółkowaniu 5 i kto się dotyka płazu lub czegokolwiek nieczystego, 6 nieczysty będzie aż do wieczora i nie będzie jadł tych rzeczy, które są poświęcone; ale gdy omyje ciało swoje wodą, 7 a słońce zajdzie, tedy oczyszczony będzie pożywał rzeczy poświęcone, bo to pokarm jego jest.8 Zdechliny i pochwyconego przez zwierza nie będą jeść ani się tym nie splugawią. Jam jest Pan. 9 Niechaj strzegą przykazań moich, aby nie podlegli grzechowi i nie umarli w świątyni, gdyby ją splugawili. Ja Pan, który ich uświęcam.10 – Żaden obcy nie będzie jadł rzeczy poświęconych; zamieszkały u kapłana i najemnik jeść z nich nie będą.11 Ale taki, którego kapłan kupił lub który by się urodził w domu jego, ci będą jeść z nich.12 Jeśli córka kapłańska pójdzie za kogokolwiek z ludu, z tych rzeczy, które są poświęcone, i z pierwocin nie będzie jadła.13 Ale jeśli wdowa albo odrzucona, a bez dziatek, wróci się do domu ojca swego, będzie jeść pokarmy ojca swego jak będąc panienką zwykła była czynić. Nikt obcy jeść z nich nie ma prawa.14 Kto by z niewiadomości zjadł co poświęconego, nadda piątą część do tego, co zjadł, i da kapłanowi do świątyni.15 I nie splugawią poświęconych rzeczy synów Izraelowych, które ofiarują Panu,16 by snadź nie ponosili winy za grzech swój, gdyby jedli rzeczy poświęcone. Ja Pan, który ich uświęcam.” ŚWIĘTOŚĆ OFIAR (22,17-33). Zwierzęta przeznaczono na całopalenie (22,17-20), na ofiary zapokojne (21-25). Zwierzę przynajmniej ośmiodniowe (26-27); nie w tym samym dniu zabijać matkę i młode (28); w tym samym dniu spożywać ofiarę dziękczynną (29-30). Napomnienie do posłuszeństwa i do uszanowania dla świętości Boga (31-33).17 I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:18 “Mów do Aarona i synów jego, i do wszystkich synów Izraelowych, i rzeczesz do nich: Człowiek z domu Izraelowego i z przychodniów mieszkających u was, który by składał ofiarę swą albo śluby pełniąc, albo dobrowolnie ofiarując, cokolwiek by oddał na całopalenie Panu,19 aby było ofiarowane przez was, samcem będzie bez skazy z wołów albo z owiec, albo z kóz.20 Jeśliby miał wadę, nie ofiarujecie i nie będzie przyjemne 21 – Człowiek, który by składał ofiarę zapokojną Panu albo śluby pełniąc, albo dobrowolnie ofiarując, tak z wołów jak z owiec wady nie mające ofiaruje, aby przyjemne było: żadna wada w nim nie będzie. 22 Jeśli będzie ślepe, jeśli ułomne, jeśli bliznę mające albo brodawki, albo świerzb, albo parchy, nie ofiarujecie ich Panu ani palić z nich nie będziecie na ołtarzu Pańskim. 23 Wołu i owcę z uchem lub z ogonem uciętym dobrowolnie ofiarować możesz, ale ślub z nich wypełniony być nie może. 24 Żadnego zwierzęcia, które by miało albo starte, albo stłuczone, albo wyrznięte lub wyjęte jąderka, nie ofiarujecie Panu, a w ziemi waszej tego zgoła nie czyńcie. 25 Z ręki cudzoziemca nie będziecie ofiarować chleba Bogu waszemu i cokolwiek by innego chciał dać, bo są wszystkie skażone i skalane: nie przyjmiecie ich.” 26 – I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:27 “Wół, owca i koza gdy się urodzą, siedem dni będą pod wymionami matki swojej, a ósmego dnia i potem mogą być ofiarowane Panu.28 Czy to krowa, czy owca, nie będą ofiarowane jednego dnia z płodem swym. 29 Jeśli zabijać będziecie ofiarę na dziękczynienie Panu, aby mogła być ubłagalna, 30 tegoż dnia ją zjecie, nie zostanie nic do poranku drugiego dnia. Ja Pan.31 Strzeżcie rozkazań moich i pełnijcie je. Ja Pan.32 Nie bezcześćcie imienia mego świętego, abym był święcony w pośrodku synów Izraelowych. 33 Ja Pan, który was uświęcam i wywiodłem z ziemi egipskiej, abym wam był za Boga. Ja Pan.”II. Urządzenia religijne. (23,1 – 26,2) WSTĘP OGÓLNY; SABAT (23,1-3).
23

Warsz. King J. 231 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:И сказал Господь Моисею, говоря: И# речE гDь къ мwmсeю, гlz: 23,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΚαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
_V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[Horam]κύριος kurios
_N-NSMκύριοςkurioslordlord spokeπρὸς pros
_PREPπρόςprosto/withtoΜωυσῆν mōusēn
_N-ASMΜωϋσῆς, Μωσῆςmōusēs mōsēsMoses[Jesher]λέγων legōn
_V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying, 2 Tłum. GrEn. Толк. “Mów synom Izraelowym i rzeczesz do nich: Te są święta Pańskie, które będziecie zwać świętymi. объяви сынам Израилевым и скажи им о праздниках Господних, в которые должно созывать священные собрания. Вот праздники Мои: глаг0ли сынHмъ ї}лєвымъ и3 речeши къ ни6мъ: прaздницы гDни, ±же наречeте нарHчитыz с™ы6z, сjи сyть прaздницы мои2: 23,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΛάλησον lalēson
_V-AAM-2Sλαλέωlaleōto speakSpeakτοῖς tois
_T-DPMὁhothe/this/whoto theυἱοῖς huiois
_N-DPMυἱόςhuiossonsonsΙσραηλ israēl
_N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]καὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἐρεῖς ereis
_V-FAI-2Sἔριςerisquarrel[guilty]πρὸς pros
_PREPπρόςprosto/withtoαὐτούς autous
_D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Αἱ hai
_T-NPFὁhothe/this/whoTheἑορταὶ heortai
_N-NPFἑορτήheortēfestivalholidayκυρίου,     kuriou
_N-GSMκύριοςkurioslordof lordἃς has
_R-APFὅς, ἥhhos ēwhichwhichκαλέσετε kalesete
_V-FAI-2Pκαλέωkaleōto callyou shall callαὐτὰς autas
_D-APFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]κλητὰς klētas
_A-APFκλητόςklētoscalled[₂convocationsἁγίας,     hagias
_A-APFἅγιοςhagiosholy[Abimelech]αὗταί hautai
_D-NPFοὗτοςhoutosthis/he/she/ittheseεἰσιν eisin
_V-PAI-3Pεἰσίeisithey are[Gilonite]ἑορταί heortai
_N-NPFἑορτήheortēfestivalmy holiday .μου.     mou
_P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 3 Tłum. GrEn. Толк. Sześć dni będziecie robić; dzień siódmy, że jest odpoczynkiem sabatu, będzie nazwany święty: żadnej roboty weń pełnić nie będziecie. Sabat Pański jest we wszystkich mieszkaniach waszych. шесть дней можно делать дела, а в седьмой день суббота покоя, священное собрание; никакого дела не делайте; это суббота Господня во всех жилищах ваших. въ шeсть днjй да сотвори1ши дэлA, и3 въ дeнь седмhй суббHта, пок0й наречeнный с™ъ гDеви, всsкагw дёла да не сотворитE: суббHта є4сть гDеви во всeмъ њбитaніи вaшемъ. 23,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἓξ hex
_N-NUIἕξhexsixSixἡμέρας hēmeras
_N-APFἡμέραhēmeradaydaysποιήσεις poiēseis
_V-FAI-2Sποιέωpoieōto do/makeyou shall doἔργα,     erga
_N-APNἔργονergonworkwork,καὶ kai
_CONJκαίkaiand[desire]τῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/whobut theἡμέρᾳ hēmera
_N-DSFἡμέραhēmeraday[₂dayτῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/who ἑβδόμῃ hebdomē
_A-DSFἕβδομοςhebdomosseventh₁seventh]σάββατα sabbata
_N-NPNσάββατονsabbatonSabbatha Sabbathἀνάπαυσις anapausis
_N-NSFἀνάπαυσιςanapausisrestrest,κλητὴ klētē
_A-NSFκλητόςklētoscalled[₂convocationἁγία hagia
_A-NSFἅγιονhagionholy₁a holy]τῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ·     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord.πᾶν pan
_A-ASNπᾶςpasallAllἔργον ergon
_N-ASNἔργονergonworkworkοὐ ou
_ADVοὐounoyou shall notποιήσεις·     poiēseis
_V-FAI-2Sποιέωpoieōto do/makedo,σάββατά sabbata
_N-NPNσάββατονsabbatonSabbathit is a Sabbathἐστιν estin
_V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]τῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlordἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginπάσῃ pasē
_A-DSFπᾶςpasallallκατοικίᾳ katoikia
_N-DSFκατοικίαkatoikiadwellingyour house.ὑμῶν.     humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp] 4 Tłum. GrEn. Толк. Te są tedy święta Pańskie święte, które obchodzić macie czasów swoich.Вот праздники Господни, священные собрания, которые вы должны созывать в свое время: Сjи прaздницы гDу наречє1ны с™и, ±же наречeте сі‰ во временA и4хъ: 23,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΑὗται hautai
_D-NPFοὗτοςhoutosthis/he/she/itTheseαἱ hai
_T-NPFὁhothe/this/whotheἑορταὶ heortai
_N-NPFἑορτήheortēfestivalholidayτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ,     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord,κληταὶ klētai
_A-NPFκλητόςklētoscalled[₂convocationsἅγιαι,     hagiai
_A-NPFἅγιοςhagiosholy[Abimelech]ἃς has
_R-APFὅς, ἥhhos ēwhichwhichκαλέσετε kalesete
_V-FAI-2Pκαλέωkaleōto callyou shall callαὐτὰς autas
_D-APFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginτοῖς tois
_T-DPMὁhothe/this/who καιροῖς kairois
_N-DPMκαιρόςkairostime/right timetheir seasons.αὐτῶν.     autōn
_D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 5 Tłum. GrEn. Толк. Miesiąca pierwszego, czternastego dnia miesiąca, ku wieczorowi Pascha Pańska jest.в первый месяц, в четырнадцатый [день] месяца вечером Пасха Господня; въ пeрвэмъ мцcэ въ четвертыйнaдесzть дeнь мцcа, междY вечeрними, пaсха гDу: 23,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐν en
_PREPἐνenin/on/amongInτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whotheπρώτῳ prōtō
_A-DSMSπρῶτοςprōtosfirstfirstμηνὶ mēni
_N-DSMμήνmēnmonthmonth,ἐν en
_PREPἐνenin/on/amongonτῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/whotheτεσσαρεσκαιδεκάτῃ tessareskaidekatē
_A-DSFτεσσαρεσκαιδέκατοςtessareskaidekatosfourteenthfourteenthἡμέρᾳ hēmera
_N-DSFἡμέραhēmeradaydayτοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof theμηνὸς mēnos
_N-GSMμένmenon the other hand[beautiful]ἀνὰ ana
_PREPἀνάanaeach[Ahlab]μέσον meson
_A-ASNμέσοςmesosmidst[to finish]τῶν tōn
_T-GPMὁhothe/this/whotheἑσπερινῶν hesperinōn
_A-GPMstrong:GA-GPMstrong:GA-GPMstrong:GA-GPM πάσχα pascha
_N-PRIπάσχαpaschaPassovera passoverτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ.     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord. 6 Tłum. GrEn. Толк. A piętnastego dnia tego miesiąca wielkie święto Przaśników jest Panu. Siedem dni przaśniki jeść będziecie.и в пятнадцатый день того же месяца праздник опресноков Господу; семь дней ешьте опресноки; и3 въ пzтыйнaдесzть дeнь мцcа пeрвагw прaздникъ њпрэсн0кwвъ гDу: сeдмь днjй њпрэсн0ки да ћсте. 23,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἐν en
_PREPἐνenin/on/amongonτῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/whotheπεντεκαιδεκάτῃ pentekaidekatē
_A-DSFπεντεκαιδέκατοςpentekaidekatosfifteenthfifteenthἡμέρᾳ hēmera
_N-DSFἡμέραhēmeradaydayτοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/who μηνὸς mēnos
_N-GSMμένmenon the other hand[beautiful]τούτου toutou
_D-GSMτούτουtoutouof this[to flee]ἑορτὴ heortē
_N-NSFἑορτήheortēfestivalholidayτῶν tōn
_T-GPMὁhothe/this/whoof theἀζύμων azumōn
_A-GPMἄζυμοςazumosunleavenedunleavenedτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ·     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord.ἑπτὰ hepta
_N-NUIἑπτάheptasevenSevenἡμέρας hēmeras
_N-APFἡμέραhēmeradaydaysἄζυμα azuma
_A-APNἄζυμοςazumosunleavenedunleavened .ἔδεσθε.     edesthe
_V-FMI-2Pἐσθίωesthiōto eatyou shall eat 7 Tłum. GrEn. Толк. Dzień pierwszy będzie wam bardzo uroczysty i święty; żadnej roboty służebnej weń pełnić nie będziecie,в первый день да будет у вас священное собрание; никакой работы не работайте; И# дeнь пeрвый наречeнъ с™ъ бyдетъ вaмъ: всsкагw дёла раб0тнz не сотвори1те: 23,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἡ hē
_T-NSFὁhothe/this/whotheἡμέρα hēmera
_N-NSFἡμέραhēmeraday[₂dayἡ hē
_T-NSFὁhothe/this/who πρώτη prōtē
_A-NSFSπρῶτοςprōtosfirst₁firstκλητὴ klētē
_A-NSFκλητόςklētoscalled₅convocationἁγία hagia
_A-NSFἅγιονhagionholy₄a holyἔσται estai
_V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ὑμῖν,     humin
_P-DPὑμῖνhuminto you[spark]πᾶν pan
_A-ASNπᾶςpasall[₃anyἔργον ergon
_N-ASNἔργονergonwork₅workλατρευτὸν latreuton
_A-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASN οὐ ou
_ADVοὐouno₁you shall notποιήσετε·     poiēsete
_V-FAI-2Pποιέωpoieōto do/make₂do]. 8 Tłum. GrEn. Толк. ale składać będziecie ofiarę w ogniu Panu przez siedem dni, a dzień siódmy będzie uroczystszy i świętszy, i żadnej roboty służebnej nie uczynicie weń.”и в течение семи дней приносите жертвы Господу; в седьмой день также священное собрание; никакой работы не работайте. и3 да принесeте всесожжє1ніz гDу сeдмь днjй, и3 дeнь седмhй наречeнъ с™ъ бyдетъ вaмъ: всsкагw дёла раб0тнz не сотвори1те. 23,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndπροσάξετε prosaxete
_V-FAI-2Pπροσάγωprosagōto bring nearyou shall bringὁλοκαυτώματα holokautōmata
_N-APNὁλοκαύτωμαholokautōmaburnt offeringa whole burnt-offeringτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlordἑπτὰ hepta
_N-NUIἑπτάheptasevensevenἡμέρας·     hēmeras
_N-APFἡμέραhēmeradaydays.καὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἡ hē
_T-NSFὁhothe/this/whotheἑβδόμη hebdomē
_A-NSFἕβδομοςhebdomosseventh₁seventhἡμέρα hēmera
_N-NSFἡμέραhēmeraday[₂dayκλητὴ klētē
_A-NSFκλητόςklētoscalled₅convocationἁγία hagia
_A-NSFἅγιονhagionholy₄a holyἔσται estai
_V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ὑμῖν,     humin
_P-DPὑμῖνhuminto you[spark]πᾶν pan
_A-ASNπᾶςpasall[₃anyἔργον ergon
_N-ASNἔργονergonwork₅workλατρευτὸν latreuton
_A-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASN οὐ ou
_ADVοὐouno₁You shall notποιήσετε.     poiēsete
_V-FAI-2Pποιέωpoieōto do/make₂do]. 9 Tłum. GrEn. Толк. – I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:И сказал Господь Моисею, говоря: И# речE гDь къ мwmсeю, гlz: 23,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΚαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἐλάλησεν elalēsen
_V-AAI-3Sλαλέωlaleōto speaklord spokeκύριος kurios
_N-NSMκύριοςkurioslordlord spokeπρὸς pros
_PREPπρόςprosto/withtoΜωυσῆν mōusēn
_N-ASMΜωϋσῆς, Μωσῆςmōusēs mōsēsMoses[Jesher]λέγων legōn
_V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying, 10 Tłum. GrEn. Толк. “Mów synom Izraelowym i rzeczesz do nich: Gdy wnijdziecie do ziemi, którą ja wam dam, i pożniecie zboże, przyniesiecie snopy kłosów, pierwociny żniwa waszego do kapłana.объяви сынам Израилевым и скажи им: когда придете в землю, которую Я даю вам, и будете жать на ней жатву, то принесите первый сноп жатвы вашей к священнику; глаг0ли сынHмъ ї}лєвымъ и3 речeши къ ни6мъ: є3гдA вни1дете въ зeмлю, ю4же ѓзъ даю2 вaмъ, и3 п0жнете жaтву є3S, и3 принесeте снопы2 начaтокъ жaтвы вaшеz къ жерцY, 23,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΕἰπὸν eipon
_V-AAM-2Sλέγωlegōto speak[dry land]τοῖς tois
_T-DPMὁhothe/this/whoto theυἱοῖς huiois
_N-DPMυἱόςhuiossonsonsΙσραηλ israēl
_N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]καὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἐρεῖς ereis
_V-FAI-2Sἔριςerisquarrel[guilty]πρὸς pros
_PREPπρόςprosto/withtoαὐτούς autous
_D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Ὅταν hotan
_ADVὅτανhotanwhen(-ever)Wheneverεἰσέλθητε eiselthēte
_V-AAS-2Pεἰσέρχομαιeiserchomaito enteryou should enterεἰς eis
_PREPεἰςeistowardintoτὴν tēn
_T-ASFὁhothe/this/whotheγῆν,     gēn
_N-ASFγῆgēearthlandἣν hēn
_R-ASFἦνēnwas[pledge]ἐγὼ egō
_P-NSἐγώegōI/wethem,δίδωμι didōmi
_V-PAI-1Sδίδωμιdidōmito givegiveὑμῖν,     humin
_P-DPὑμῖνhuminto you[spark]καὶ kai
_CONJκαίkaiandandθερίζητε therizēte
_V-PAS-2Pθερίζωtherizōto reapshould harvestτὸν ton
_T-ASMὁhothe/this/who θερισμὸν therismon
_N-ASMθερισμόςtherismosharvestits harvest,αὐτῆς,     autēs
_D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
_CONJκαίkaiandthatοἴσετε oisete
_V-FAI-2Pφέρωferōto bear/leadyou shall bringδράγμα dragma
_N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN ἀπαρχὴν aparchēn
_N-ASFἀπαρχήaparchēfirstfruitsfirst-fruitτοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/whotheθερισμοῦ therismou
_N-GSMθερισμόςtherismosharvestof your harvestὑμῶν humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]πρὸς pros
_PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
_T-ASMὁhothe/this/who ἱερέα·     hierea
_N-ASMἱερεύςhiereuspriestpriest. 11 Tłum. GrEn. Толк. On zaś drugiego dnia sabatu podniesie snopek przed Panem, aby przyjemny był za was, i poświęci go.он вознесет этот сноп пред Господом, чтобы вам приобрести благоволение; на другой день праздника вознесет его священник; и3 вознесeтъ сн0пъ пред8 гDа пріsтенъ вaмъ: на ќтріе пeрвагw днE суббHты да вознесeтъ є3го2 жрeцъ. 23,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἀνοίσει anoisei
_V-FAI-3Sἀναφέρωanaferōto carry uphe shall offerτὸ to
_T-ASNὁhothe/this/whotheδράγμα dragma
_N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN ἔναντι enanti
_PREPἔναντιenantibeforebeforeκυρίου kuriou
_N-GSMκύριοςkurioslordlordδεκτὸν dekton
_A-ASNδεκτόςdektosacceptableacceptedὑμῖν,     humin
_P-DPὑμῖνhuminto you[spark]τῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/whoOn theἐπαύριον epaurion
_ADVἐπαύριονepaurionthe next daynext dayτῆς tēs
_T-GSFὁhothe/this/whoof theπρώτης prōtēs
_A-GSFSπρῶτοςprōtosfirstfirstἀνοίσει anoisei
_V-FAI-3Sἀναφέρωanaferōto carry up[₃shall offerαὐτὸ auto
_D-ASNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὁ ho
_T-NSMὁhothe/this/who₁theἱερεύς.     hiereus
_N-NSMἱερεύςhiereuspriest₂priest]. 12 Tłum. GrEn. Толк. I tego dnia, którego poświęcają snopek, będzie zabity baranek niepokalany, roczny, na całopalenie Panu.и в день возношения снопа принесите во всесожжение Господу агнца однолетнего, без порока, И# сотвори1те въ дeнь, в0ньже ѓще принесeте сн0пъ, nвчA непор0чно є3динолётно во всесожжeніе гDу: 23,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndποιήσετε poiēsete
_V-FAI-2Pποιέωpoieōto do/makeyou shall offerἐν en
_PREPἐνenin/on/amongonτῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/whotheἡμέρᾳ,     hēmera
_N-DSFἡμέραhēmeradaydayἐν en
_PREPἐνenin/on/among[gold]ᾗ hē
_R-DSFὁhothe/this/whotheἂν an
_PRTἄνanifeverφέρητε ferēte
_V-PAS-2Pφέρωferōto bear/leadyou should bringτὸ to
_T-ASNὁhothe/this/whoto theδράγμα,     dragma
_N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN πρόβατον probaton
_N-ASNπρόβατονprobatonsheepa sheepἄμωμον amōmon
_A-ASNἄμωμοςamōmosblamelessunblemishedἐνιαύσιον eniausion
_A-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASN εἰς eis
_PREPεἰςeistowardforὁλοκαύτωμα holokautōma
_N-ASNὁλοκαύτωμαholokautōmaburnt offeringa whole burnt-offeringτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/who[that]κυρίῳ kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord. 13 Tłum. GrEn. Толк. A jako chlebne ofiary będą z nim złożone dwie dziesiąte części białej mąki oliwą zaczynionej na zapał Pański i na wonność najwdzięczniejszą; płynna też ofiara wina, czwarta część hinu.и с ним хлебного приношения две десятых части ефы пшеничной муки, смешанной с елеем, в жертву Господу, в приятное благоухание, и возлияния к нему четверть гина вина; и3 жeртву є3гw2 двЁ десzти6ны муки2 пшени1чны спрsжены въ є3лeи: жeртва гDу, въ воню2 благов0ніz гDу: и3 возліsніе є3гw2 вінA четвeртую чaсть јна. 23,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndτὴν tēn
_T-ASFὁhothe/this/who θυσίαν thusian
_N-ASFθυσίαthusiasacrificeits sacrificeαὐτοῦ autou
_D-GSNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]δύο duo
_N-NUIδύοduotwotwoδέκατα dekata
_A-NPNδέκατοςdekatostenth[Beeliada]σεμιδάλεως semidaleōs
_N-GSFσεμίδαλιςsemidalisfine flourof fine flourἀναπεποιημένης anapepoiēmenēs
_V-RPPGSstrong:GV-RPPGSstrong:GV-RPPGSstrong:GV-RPPGS ἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginἐλαίῳ elaiō
_N-DSNἔλαιονelaionolive oilolive oil,θυσία thusia
_N-NSFθυσίαthusiasacrificea sacrificeτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ,     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlordὀσμὴ osmē
_N-NSFὀσμήosmēaromaa scentεὐωδίας euōdias
_N-GSFεὐωδίαeuōdiaaromaof pleasant aromaκυρίῳ kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord;καὶ kai
_CONJκαίkaiandandσπονδὴν spondēn
_N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF αὐτοῦ autou
_D-GSNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τὸ to
_T-NSNὁhothe/this/whoto theτέταρτον tetarton
_A-NSNτέταρτοςtetartosfourthfourthτοῦ tou
_T-GSNὁhothe/this/whotheιν in
_N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI οἴνου.     oinou
_N-GSMοἶνοςoinoswineof wine. 14 Tłum. GrEn. Толк. Chleba i prażma, ani krup nie będziecie jeść ze zboża aż do dnia, którego ofiarujecie z niego Bogu waszemu. Przykazanie to jest wieczne w pokoleniach i wszystkich mieszkaniach waszych.никакого нового хлеба, ни сушеных зерен, ни зерен сырых не ешьте до того дня, в который принесете приношения Богу вашему: это вечное постановление в роды ваши во всех жилищах ваших. И# хлёба, и3 прsженыхъ клaсwвъ н0выхъ да не снёсте, дaже до тогw2 днE самaгw, д0ндеже принесeте вы2 дaры бGу вaшему: зак0ннw вёчнw въ р0ды вaшz во всeмъ населeніи вaшемъ. 23,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἄρτον arton
_N-ASMἄρτοςartosbreadbreadκαὶ kai
_CONJκαίkaiandandπεφρυγμένα pefrugmena
_V-RPPAPstrong:GV-RPPAPstrong:GV-RPPAPstrong:GV-RPPAP χίδρα chidra
_N-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APN νέα nea
_A-APNνέοςneosnew₁new]οὐ ou
_ADVοὐounoyou shall notφάγεσθε fagesthe
_V-FMI-2Pἐσθίωesthiōto eateatἕως heōs
_CONJἕωςheōsuntiluntilεἰς eis
_PREPεἰςeistoward αὐτὴν autēn
_D-ASFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τὴν tēn
_T-ASFὁhothe/this/who ἡμέραν hēmeran
_N-ASFἡμέραhēmeraday₃dayταύτην,     tautēn
_D-ASFοὗτοςhoutosthis/he/she/it₁this],ἕως heōs
_CONJἕωςheōsuntiluntilἂν an
_PRTἄνanifwheneverπροσενέγκητε prosenenkēte
_V-AAS-2Pπροσφέρωprosferōto bring toyou should offerὑμεῖς humeis
_P-NPὑμεῖςhumeisyou[Nineveh]τὰ ta
_T-APNὁhothe/this/whotheδῶρα dōra
_N-APNδῶρονdōrongiftgiftsτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whotoθεῷ theō
_N-DSMθεόςtheosGodyour God --ὑμῶν·     humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]νόμιμον nomimon
_A-NSNνομίμωςnomimōslawfully[easing]αἰώνιον aiōnion
_A-NSNαἰώνιοςaiōnioseternal₁an eternal]εἰς eis
_PREPεἰςeistowarduntoτὰς tas
_T-APFὁhothe/this/who γενεὰς geneas
_N-APFγενεάgeneagenerationyour generationsὑμῶν humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]ἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginπάσῃ pasē
_A-DSFπᾶςpasalleveryκατοικίᾳ katoikia
_N-DSFκατοικίαkatoikiadwellingdwellingὑμῶν.     humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp] 15 Tłum. GrEn. Толк. – Liczyć tedy będziecie od drugiego dnia sabatu, któregoście ofiarowali snopek pierwocin, siedem tygodni pełnych, Отсчитайте себе от первого дня после праздника, от того дня, в который приносите сноп потрясания, семь полных недель, И# сочти1те себЁ t наyтріz суббHтъ, t днE, в0ньже ѓще принесeте снопы2 возложeніz, сeдмь седми1цъ цёлыхъ 23,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΚαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἀριθμήσετε arithmēsete
_V-FAI-2Pἀριθμέωarithmeōto numberyou shall countὑμεῖς humeis
_P-NPὑμεῖςhumeisyou[Nineveh]ἀπὸ apo
_PREPἀπόapofromfromτῆς tēs
_T-GSFὁhothe/this/whotheἐπαύριον epaurion
_ADVἐπαύριονepaurionthe next daynext dayτῶν tōn
_T-GPNὁhothe/this/whoof theσαββάτων,     sabbatōn
_N-GPNσάββατονsabbatonSabbathSabbaths,ἀπὸ apo
_PREPἀπόapofromfromτῆς tēs
_T-GSFὁhothe/this/whotheἡμέρας,     hēmeras
_N-GSFἡμέραhēmeradaydayἧς hēs
_R-GSFὅς, ἥhhos ēwhichwhichἂν an
_PRTἄνanifeverπροσενέγκητε prosenenkēte
_V-AAS-2Pπροσφέρωprosferōto bring toyou should bringτὸ to
_T-ASNὁhothe/this/whotheδράγμα dragma
_N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN τοῦ tou
_T-GSNὁhothe/this/whoof theἐπιθέματος,     epithematos
_N-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSN ἑπτὰ hepta
_N-NUIἑπτάheptasevensevenἑβδομάδας hebdomadas
_N-APFstrong:GN-APFstrong:GN-APFstrong:GN-APF ὁλοκλήρους·     holoklērous
_A-APFὁλόκληροςholoklēroswhole₁entire]; 16 Tłum. GrEn. Толк. aż do drugiego dnia po wypełnieniu siódmego tygodnia, to jest pięćdziesiąt dni; до первого дня после седьмой недели отсчитайте пятьдесят дней, и тогда принесите новое хлебное приношение Господу: дaже до наyтріz послёдніz седми1цы да сочтeте пzтьдесsтъ днjй, и3 да принесeте жeртву н0ву гDу. 23,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἕως heōs
_PREPἕωςheōsuntiluntilτῆς tēs
_T-GSFὁhothe/this/whotheἐπαύριον epaurion
_ADVἐπαύριονepaurionthe next daynext dayτῆς tēs
_T-GSFὁhothe/this/whoof theἐσχάτης eschatēs
_A-GSFἔσχατοςeschatoslast/leastlastἑβδομάδος hebdomados
_N-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSF ἀριθμήσετε arithmēsete
_V-FAI-2Pἀριθμέωarithmeōto numberyou shall countπεντήκοντα pentēkonta
_N-NUIπεντήκονταpentēkontafiftyfiftyἡμέρας hēmeras
_N-APFἡμέραhēmeradaydays,καὶ kai
_CONJκαίkaiandandπροσοίσετε prosoisete
_V-FAI-2Pπροσφέρωprosferōto bring toyou shall bringθυσίαν thusian
_N-ASFθυσίαthusiasacrifice[₂sacrificeνέαν nean
_A-ASFνέοςneosnew₁a new]τῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ.     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord. 17 Tłum. GrEn. Толк. i tak ofiarę nową Panu złożycie ze wszystkich mieszkań waszych: dwa chleby pierwocin z dwu dziesiątych części białej mąki kwaszonej, które upieczecie na pierwociny Panu.от жилищ ваших приносите два хлеба возношения, которые должны состоять из двух десятых частей ефы пшеничной муки и должны быть испечены кислые, как первый плод Господу; T вселeніz вaшегw да принесeте хлёбы возложeніе, двA хлBба: t двyхъ десzти1нъ муки2 пшени1чны да бyдутъ, квaшєны да и3спекyтсz t пeрвыхъ плодHвъ гDу: 23,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἀπὸ apo
_PREPἀπόapofromFromτῆς tēs
_T-GSFὁhothe/this/who κατοικίας katoikias
_N-GSFκατοικίαkatoikiadwellingyour housesὑμῶν humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]προσοίσετε prosoisete
_V-FAI-2Pπροσφέρωprosferōto bring toyou shall bringἄρτους artous
_N-APMἄρτοςartosbreadbread loaves,ἐπίθεμα,     epithema
_N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN δύο duo
_N-NUIδύοduotwo[₂twoἄρτους·     artous
_N-APMἄρτοςartosbread₃bread loavesἐκ ek
_PREPἐκekof/from₄ofδύο duo
_N-NUIδύοduotwo₅twoδεκάτων dekatōn
_A-GPNδέκατοςdekatostenth[Beeliada]σεμιδάλεως semidaleōs
_N-GSFσεμίδαλιςsemidalisfine flour₇of fine flourἔσονται,     esontai
_V-FMI-3Pἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ἐζυμωμένοι ezumōmenoi
_V-RPPRPζυμόωzumoōto leaven[₂being leavenπεφθήσονται pefthēsontai
_V-FPI-3Pstrong:GV-FPI-3Pstrong:GV-FPI-3Pstrong:GV-FPI-3P πρωτογενημάτων prōtogenēmatōn
_N-GPNstrong:GN-GPNstrong:GN-GPNstrong:GN-GPN τῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ.     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord. 18 Tłum. GrEn. Толк. I ofiarujecie z chlebem siedem baranków rocznych bez skazy i cielca jednego ze stada, i dwa barany; i będą na całopalenie z chlebnymi ofiarami swymi na wonność najwdzięczniejszą Panu.вместе с хлебами представьте семь агнцев без порока, однолетних, и из крупного скота одного тельца и двух овнов [без порока]; да будет это во всесожжение Господу, и хлебное приношение и возлияние к ним, в жертву, в приятное благоухание Господу. и3 да принесeте со хлёбами сeдмь ѓгнцєвъ непор0чныхъ є3динолётныхъ, и3 тельцA є3ди1наго t стaдъ, и3 nвнA двA непорHчна: и3 бyдутъ во всесожжeніе гDу, и3 жє1ртвы и4хъ, и3 возлі‰ніz и4хъ, жeртва вонS благов0ніz гDу. 23,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndπροσάξετε prosaxete
_V-FAI-2Pπροσάγωprosagōto bring nearyou shall bringμετὰ meta
_PREPμετάmetawith/afterwithτῶν tōn
_T-GPMὁhothe/this/whotheἄρτων artōn
_N-GPMἄρτοςartosbreadbread loavesἑπτὰ hepta
_N-NUIἑπτάheptasevensevenἀμνοὺς amnous
_N-APMἀμνόςamnoslamb[₂lambsἀμώμους amōmous
_A-APMἄμωμοςamōmosblameless₁unblemished]ἐνιαυσίους eniausious
_A-APMstrong:GA-APMstrong:GA-APMstrong:GA-APM καὶ kai
_CONJκαίkaiandandμόσχον moschon
_N-ASMμόσχοςmoschoscalf[₂calfἕνα hena
_A-ASMεἷςheisone₁one]ἐκ ek
_PREPἐκekof/fromofβουκολίου boukoliou
_N-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSN καὶ kai
_CONJκαίkaiandandκριοὺς krious
_N-APMstrong:GN-APMstrong:GN-APMstrong:GN-APM δύο duo
_N-NUIδύοduotwo₁twoἀμώμους amōmous
_A-APMἄμωμοςamōmosblameless₂unblemished].ἔσονται esontai
_V-FMI-3Pἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ὁλοκαύτωμα holokautōma
_N-NSNὁλοκαύτωμαholokautōmaburnt offeringa whole burnt-offeringτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord,καὶ kai
_CONJκαίkaiandAndαἱ hai
_T-NPFὁhothe/this/who θυσίαι thusiai
_N-NPFθυσίαthusiasacrificetheir sacrifice ,αὐτῶν autōn
_D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
_CONJκαίkaiandandαἱ hai
_T-NPFὁhothe/this/who σπονδαὶ spondai
_N-NPFstrong:GN-NPFstrong:GN-NPFstrong:GN-NPF αὐτῶν,     autōn
_D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]θυσίαν thusian
_N-ASFθυσίαthusiasacrificea sacrificeὀσμὴν osmēn
_N-ASFὀσμήosmēaromascentεὐωδίας euōdias
_N-GSFεὐωδίαeuōdiaaromaof pleasant aromaτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ.     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord. 19 Tłum. GrEn. Толк. Przygotujecie też kozła za grzech i dwa baranki roczne na ofiary zapokojne. Приготовьте также из стада коз одного козла в жертву за грех и двух однолетних агнцев в жертву мирную [вместе с хлебом первого плода]; И# сотвори1те козлA t к0зъ є3ди1наго њ грэсЁ, и3 двA ѓгнца є3динолBтна въ жeртву спcніz съ хлёбами пeрвыхъ жи6тъ. 23,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndποιήσουσιν poiēsousin
_V-FAI-3Pποιέωpoieōto do/makethey shall offerχίμαρον chimaron
_N-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM ἐξ ex
_PREPἐκekof/fromfrom out ofαἰγῶν aigōn
_N-GPMstrong:GN-GPMstrong:GN-GPMstrong:GN-GPM ἕνα hena
_A-ASMεἷςheisoneoneπερὶ peri
_PREPπερίperiaboutforἁμαρτίας hamartias
_N-GSFἁμαρτίαhamartiasina sin ,καὶ kai
_CONJκαίkaiandandδύο duo
_N-NUIδύοduotwotwoἀμνοὺς amnous
_N-APMἀμνόςamnoslamblambsἐνιαυσίους eniausious
_A-APMstrong:GA-APMstrong:GA-APMstrong:GA-APM εἰς eis
_PREPεἰςeistowardforθυσίαν thusian
_N-ASFθυσίαthusiasacrificea sacrificeσωτηρίου sōtēriou
_N-GSNσωτήριονsōtērionsavingof deliveranceμετὰ meta
_PREPμετάmetawith/afterwithτῶν tōn
_T-GPMὁhothe/this/whotheἄρτων artōn
_N-GPMἄρτοςartosbreadbread loavesτοῦ tou
_T-GSNὁhothe/this/whoof theπρωτογενήματος·     prōtogenēmatos
_N-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSN 20 Tłum. GrEn. Толк. A gdy je podniesie kapłan z chlebami pierwocin przed Panem, dostaną mu się na użytek jego.священник должен принести это, потрясая пред Господом, вместе с потрясаемыми хлебами первого плода и с двумя агнцами, и это будет святынею Господу; священнику, [который приносит, это принадлежит]; И# да возложи1тъ | жрeцъ съ хлёбами пeрвыхъ жи6тъ, возложeніе пред8 гDемъ со nбёма ѓгнцы: с™а бyдутъ гDу, жерцY и4же прин0ситъ |, томY да бyдутъ. 23,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἐπιθήσει epithēsei
_V-FAI-3Sἐπιτίθημιepitithēmito put/lay on[₃shall placeαὐτὰ auta
_D-APNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὁ ho
_T-NSMὁhothe/this/who₁theἱερεὺς hiereus
_N-NSMἱερεύςhiereuspriest₂priest]μετὰ meta
_PREPμετάmetawith/afterwithτῶν tōn
_T-GPMὁhothe/this/whotheἄρτων artōn
_N-GPMἄρτοςartosbreadbread loavesτοῦ tou
_T-GSNὁhothe/this/whoof theπρωτογενήματος prōtogenēmatos
_N-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSNstrong:GN-GSN ἐπίθεμα epithema
_N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN ἔναντι enanti
_PREPἔναντιenantibefore[to rush]κυρίου kuriou
_N-GSMκύριοςkurioslordlord,μετὰ meta
_PREPμετάmetawith/afterwithτῶν tōn
_T-GPMὁhothe/this/whotheδύο duo
_N-NUIδύοduotwotwoἀμνῶν·     amnōn
_N-GPMἀμνόςamnoslamblambs.ἅγια hagia
_A-NPNἅγιονhagionholyThey shall be holyἔσονται esontai
_V-FMI-3Pἔσομαιesomaiwill be[Zabud]τῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ,     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord --τῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theἱερεῖ hierei
_N-DSMἱερεύςhiereuspriestpriestτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/who προσφέροντι prosferonti
_V-PAPMSπροσφέρωprosferōto bring tobringingαὐτὰ auta
_D-APNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]αὐτῷ autō
_D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἔσται.     estai
_V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud] 21 Tłum. GrEn. Толк. I nazwiecie ten dzień przechwalebnym i najświętszym; żadnej roboty służebnej weń pełnić nie będziecie. Ustawa to wieczna będzie we wszech mieszkaniach i w pokoleniach waszych.и созывайте народ в сей день, священное собрание да будет у вас, никакой работы не работайте: это постановление вечное во всех жилищах ваших в роды ваши. И# прозовeте сeй дeнь, нар0читъ с™ъ бyдетъ вaмъ: всsкагw дёла раб0тнz не сотвори1те в0нь: зак0ннw вёчнw въ р0ды вaшz во всeмъ населeніи вaшемъ. 23,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndκαλέσετε kalesete
_V-FAI-2Pκαλέωkaleōto callyou shall callταύτην tautēn
_D-ASFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthisτὴν tēn
_T-ASFὁhothe/this/who ἡμέραν hēmeran
_N-ASFἡμέραhēmeradaydayκλητήν·     klētēn
_A-ASFκλητόςklētoscalleda convocation,ἁγία hagia
_A-NSFἅγιονhagionholyit shall be holyἔσται estai
_V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ὑμῖν,     humin
_P-DPὑμῖνhuminto you[spark]πᾶν pan
_A-ASNπᾶςpasall[₃anyἔργον ergon
_N-ASNἔργονergonwork₅workλατρευτὸν latreuton
_A-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASN οὐ ou
_ADVοὐouno₁You shall notποιήσετε poiēsete
_V-FAI-2Pποιέωpoieōto do/make₂do]ἐν en
_PREPἐνenin/on/amongonαὐτῇ·     autē
_D-DSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]νόμιμον nomimon
_A-NSNνομίμωςnomimōslawfully[easing]αἰώνιον aiōnion
_A-NSNαἰώνιοςaiōnioseternal₁ an eternal]εἰς eis
_PREPεἰςeistowarduntoτὰς tas
_T-APFὁhothe/this/who γενεὰς geneas
_N-APFγενεάgeneagenerationyour generationsὑμῶν humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]ἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginπάσῃ pasē
_A-DSFπᾶςpasallallτῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/who[that]κατοικίᾳ katoikia
_N-DSFκατοικίαkatoikiadwellingyour house.ὑμῶν.     humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp] 22 Tłum. GrEn. Толк. A gdy będziecie żąć zboże ziemi waszej, nie będziecie go przyżynać aż do ziemi ani pozostałych kłosów nie zbierzecie, ale je ubogim i przychodniom zostawicie. Jam jest Pan, Bóg wasz.”Когда будете жать жатву на земле вашей, не дожинай до края поля твоего, когда жнешь, и оставшегося от жатвы твоей не подбирай; бедному и пришельцу оставь это. Я Господь, Бог ваш. И# є3гдA жнeте жaтву земли2 вaшеz, не потреби1те њстaнка жaтвы ни1вы своеS, є3гдA жнeте, и3 t пaдающихъ t жaтвы вaшеz да не соберeши: ни1щему и3 пришeльцу њстaвиши |: ѓзъ гDь бGъ вaшъ. 23,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndὅταν hotan
_ADVὅτανhotanwhen(-ever)wheneverθερίζητε therizēte
_V-PAS-2Pθερίζωtherizōto reapyou shall harvestτὸν ton
_T-ASMὁhothe/this/whotheθερισμὸν therismon
_N-ASMθερισμόςtherismosharvestharvestτῆς tēs
_T-GSFὁhothe/this/who γῆς gēs
_N-GSFγῆgēearthof your land,ὑμῶν,     humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]οὐ ou
_ADVοὐounoyou shall notσυντελέσετε suntelesete
_V-FAI-2Pσυντελέωsunteleōto completecompleteτὸ to
_T-ASNὁhothe/this/whotheλοιπὸν loipon
_A-ASNλοιπόνloiponhenceforth[Judah]τοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof theθερισμοῦ therismou
_N-GSMθερισμόςtherismosharvestharvestτοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/who ἀγροῦ agrou
_N-GSMἀγρόςagrosfieldof your fieldσου sou
_P-GSσοῦsouyou[guard]ἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
_T-DSNὁhothe/this/who θερίζειν therizein
_V-PARθερίζωtherizōto reapyour harvesting.σε se
_P-ASσέseyou[to slip]καὶ kai
_CONJκαίkaiandAndτὰ ta
_T-APNὁhothe/this/whotheἀποπίπτοντα apopiptonta
_V-PAPAPἀποπίπτωapopiptōto fall fromfall awayτοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/who θερισμοῦ therismou
_N-GSMθερισμόςtherismosharvestof your harvestσου sou
_P-GSσοῦsouyou[guard]οὐ ou
_ADVοὐounoyou shall notσυλλέξεις,     sullexeis
_V-FAI-2Sσυλλέγωsullegōto collectcollect together --τῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whofor theπτωχῷ ptōchō
_N-DSMπτωχόςptōchospoorpoorκαὶ kai
_CONJκαίkaiandandτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whofor theπροσηλύτῳ prosēlutō
_N-DSMπροσήλυτοςprosēlutosproselyteforeignerὑπολείψῃ hupoleipsē
_V-FMI-2Sὑπολείπωhupoleipōto leave[sandal]αὐτά·     auta
_D-APNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐγὼ egō
_P-NSἐγώegōI/weof your land,κύριος kurios
_N-NSMκύριοςkurioslordlordὁ ho
_T-NSMὁhothe/this/who θεὸς theos
_N-NSMθεόςtheosGodyour God.ὑμῶν.     humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp] 23 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc: И сказал Господь Моисею, говоря: И# речE гDь къ мwmсeю, гlz: 23,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΚαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἐλάλησεν elalēsen
_V-AAI-3Sλαλέωlaleōto speaklord spokeκύριος kurios
_N-NSMκύριοςkurioslordlord spokeπρὸς pros
_PREPπρόςprosto/withtoΜωυσῆν mōusēn
_N-ASMΜωϋσῆς, Μωσῆςmōusēs mōsēsMoses[Jesher]λέγων legōn
_V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying, 24 Tłum. GrEn. Толк. “Mów synom Izraelowym: Miesiąca siódmego, pierwszego dnia miesiąca, będziecie mieli sabat, pamiętny uderzeniem w trąby, i będzie nazwany święty.скажи сынам Израилевым: в седьмой месяц, в первый [день] месяца да будет у вас покой, праздник труб, священное собрание [да будет у вас]; рцы2 сынHмъ ї}лєвымъ, глаг0лz: мцcа седмaгw, въ пeрвый дeнь мцcа, да бyдетъ вaмъ пок0й, пaмzть трyбъ: наречeнъ с™ъ бyдетъ вaмъ: 23,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΛάλησον lalēson
_V-AAM-2Sλαλέωlaleōto speakSpeakτοῖς tois
_T-DPMὁhothe/this/whoto theυἱοῖς huiois
_N-DPMυἱόςhuiossonsonsΙσραηλ israēl
_N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]λέγων legōn
_V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying!τοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/whoTheμηνὸς mēnos
_N-GSMμένmenon the other hand[beautiful]τοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/who ἑβδόμου hebdomou
_A-GSMἕβδομοςhebdomosseventh₁seventh],μιᾷ mia
_A-DSFεἷςheisoneoneΤοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof theμηνὸς mēnos
_N-GSMμένmenon the other hand[beautiful]ἔσται estai
_V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ὑμῖν humin
_P-DPὑμῖνhuminto you[spark]ἀνάπαυσις,     anapausis
_N-NSFἀνάπαυσιςanapausisresta rest,μνημόσυνον mnēmosunon
_N-NSNμνημόσυνονmnēmosunonmemoriala memorialσαλπίγγων,     salpingōn
_N-GPFσάλπιγξsalpigxtrumpetof trumpets,κλητὴ klētē
_A-NSFκλητόςklētoscalled[₂convocationἁγία hagia
_A-NSFἅγιονhagionholy₁a holy]ἔσται estai
_V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ὑμῖν·     humin
_P-DPὑμῖνhuminto you[spark] 25 Tłum. GrEn. Толк. Żadnej roboty służebnej weń pełnić nie będziecie i ofiarujecie całopalenie Panu.” никакой работы не работайте и приносите жертву Господу. всsкагw дёла раб0тнz не сотвори1те, и3 принесeте всесожжeніе гDу. 23,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπᾶν pan
_A-ASNπᾶςpasall[₃anyἔργον ergon
_N-ASNἔργονergonwork₅workλατρευτὸν latreuton
_A-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASN οὐ ou
_ADVοὐouno₁You shall notποιήσετε poiēsete
_V-FAI-2Pποιέωpoieōto do/make₂do],καὶ kai
_CONJκαίkaiandandπροσάξετε prosaxete
_V-FAI-2Pπροσάγωprosagōto bring nearyou shall bringὁλοκαύτωμα holokautōma
_N-ASNὁλοκαύτωμαholokautōmaburnt offeringa whole burnt-offeringκυρίῳ.     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord. 26 Tłum. GrEn. Толк. – I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:И сказал Господь Моисею, говоря: И# речE гDь къ мwmсeю, гlz: 23,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΚαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἐλάλησεν elalēsen
_V-AAI-3Sλαλέωlaleōto speaklord spokeκύριος kurios
_N-NSMκύριοςkurioslordlord spokeπρὸς pros
_PREPπρόςprosto/withtoΜωυσῆν mōusēn
_N-ASMΜωϋσῆς, Μωσῆςmōusēs mōsēsMoses[Jesher]λέγων legōn
_V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying, 27 Tłum. GrEn. Толк. “Dziesiątego dnia miesiąca tego siódmego dzień przebłagania będzie bardzo uroczysty i będzie zwany świętym; i będziecie weń dręczyć siebie, i ofiarujecie całopalenie Panu. также в девятый [день] седьмого месяца сего, день очищения, да будет у вас священное собрание; смиряйте души ваши и приносите жертву Господу; и3 въ десsтый дeнь седмaгw мцcа сегw2 дeнь њчищeніz, наречeнъ с™ъ да бyдетъ вaмъ: и3 смири1те дyшы вaшz, и3 принеси1те всесожжeніе гDу: 23,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAlsoτῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/whoon theδεκάτῃ dekatē
_A-DSFδέκατοςdekatostenth[Beeliada]τοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/who μηνὸς mēnos
_N-GSMμένmenon the other hand[beautiful]τοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/who ἑβδόμου hebdomou
_A-GSMἕβδομοςhebdomosseventh₁of this seventh]τούτου toutou
_D-GSMτούτουtoutouof this[to flee]ἡμέρα hēmera
_N-NSFἡμέραhēmeradaya dayἐξιλασμοῦ,     exilasmou
_N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM κλητὴ klētē
_A-NSFκλητόςklētoscalled[₃convocationἁγία hagia
_A-NSFἅγιονhagionholy₂a holyἔσται estai
_V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ὑμῖν,     humin
_P-DPὑμῖνhuminto you[spark]καὶ kai
_CONJκαίkaiandAndταπεινώσετε tapeinōsete
_V-FAI-2Pταπεινόωtapeinoōto humbleyou shall humbleτὰς tas
_T-APFὁhothe/this/who ψυχὰς psuchas
_N-APFψυχήpsuchēsoulyour souls,ὑμῶν humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]Καὶ kai
_CONJκαίkaiandandπροσάξετε prosaxete
_V-FAI-2Pπροσάγωprosagōto bring nearyou shall bringὁλοκαύτωμα holokautōma
_N-ASNὁλοκαύτωμαholokautōmaburnt offeringa whole burnt-offeringτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ.     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord. 28 Tłum. GrEn. Толк. Żadnej roboty służebnej pełnić nie będziecie podczas dnia tego, bo dzień ubłagania jest, aby wam był miłościw Pan, Bóg wasz.никакого дела не делайте в день сей, ибо это день очищения, дабы очистить вас пред лицем Господа, Бога вашего; всsкагw дёла не сотвори1те въ сaмый дeнь сeй: є4сть бо дeнь њчищeніz сeй вaмъ, ўмоли1ти њ вaсъ пред8 гDемъ бGомъ вaшимъ: 23,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπᾶν pan
_A-ASNπᾶςpasallAllἔργον ergon
_N-ASNἔργονergonworkworkοὐ ou
_ADVοὐounoyou shall notποιήσετε poiēsete
_V-FAI-2Pποιέωpoieōto do/makedoἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginαὐτῇ autē
_D-DSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/who ἡμέρᾳ hēmera
_N-DSFἡμέραhēmeradaythis day;ταύτῃ·     tautē
_D-DSFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis day;ἔστιν estin
_V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]γὰρ gar
_PRTγάρgarfor₁forἡμέρα hēmera
_N-NSFἡμέραhēmeraday₅a dayἐξιλασμοῦ exilasmou
_N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM αὕτη hautē
_D-NSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὑμῖν humin
_P-DPὑμῖνhuminto you[spark]ἐξιλάσασθαι exilasasthai
_V-AMRstrong:GV-AMRstrong:GV-AMRstrong:GV-AMR περὶ peri
_PREPπερίperiaboutforὑμῶν humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]ἔναντι enanti
_PREPἔναντιenantibeforebeforeκυρίου kuriou
_N-GSMκύριοςkurioslordlordτοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/who θεοῦ theou
_N-GSMθεόςtheosGodyour God.ὑμῶν.     humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp] 29 Tłum. GrEn. Толк. Każdy, kto by się nie udręczył tego dnia,а всякая душа, которая не смирит себя в этот день, истребится из народа своего; всsка бо душA, ћже не покори1тсz въ дeнь т0й, потреби1тсz t людjй свои1хъ: 23,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπᾶσα pasa
_A-NSFπᾶςpasallEveryψυχή,     psuchē
_N-NSFψυχήpsuchēsoulsoulἥτις hētis
_RI-NSFὅστιςhostiswho/whichwhoμὴ mē
_ADVμήmēnotshall notταπεινωθήσεται tapeinōthēsetai
_V-FPI-3Sταπεινόωtapeinoōto humblebe humbledἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginαὐτῇ autē
_D-DSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/who ἡμέρᾳ hēmera
_N-DSFἡμέραhēmeradaythis day,ταύτῃ,     tautē
_D-DSFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis day,ἐξολεθρευθήσεται exolethreuthēsetai
_V-FPI-3Sstrong:GV-FPI-3Sstrong:GV-FPI-3Sstrong:GV-FPI-3S ἐκ ek
_PREPἐκekof/fromfrom amongτοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/who λαοῦ laou
_N-GSMλαόςlaosa peopleits people.αὐτῆς.     autēs
_D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 30 Tłum. GrEn. Толк. zginie z ludu swego, a kto by jakąkolwiek robotę pełnił, zgładzę go z ludu jego.и если какая душа будет делать какое-нибудь дело в день сей, Я истреблю ту душу из народа ее; и3 всsка душA, ћже сотвори1тъ дёло въ сaмый дeнь сeй, поги1бнетъ душA тA t людjй свои1хъ: 23,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndπᾶσα pasa
_A-NSFπᾶςpasalleveryψυχή,     psuchē
_N-NSFψυχήpsuchēsoulsoulἥτις hētis
_RI-NSFὅστιςhostiswho/whichwhichποιήσει poiēsei
_V-FAI-3Sποιέωpoieōto do/makeshall doἔργον ergon
_N-ASNἔργονergonworkworkἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginαὐτῇ autē
_D-DSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/who ἡμέρᾳ hēmera
_N-DSFἡμέραhēmeradaythis day,ταύτῃ,     tautē
_D-DSFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis day,ἀπολεῖται apoleitai
_V-FMI-3Sἀπολλύωapolluōto destroy[₂shall be destroyedἡ hē
_T-NSFὁhothe/this/who ψυχὴ psuchē
_N-NSFψυχήpsuchēsoul₁that soul]ἐκείνη ekeinē
_D-NSFἐκεῖνοςekeinosthat₁that soul]ἐκ ek
_PREPἐκekof/fromfrom amongτοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/who λαοῦ laou
_N-GSMλαόςlaosa peopleits people.αὐτῆς.     autēs
_D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 31 Tłum. GrEn. Толк. Przeto nic robić nie będziecie weń. Ustawa to wieczna będzie wam we wszech pokoleniach i mieszkaniach waszych.никакого дела не делайте: это постановление вечное в роды ваши, во всех жилищах ваших; всsкагw дёла не сотвори1те, зак0ннw вёчнw въ р0ды вaшz, во всёхъ селeніихъ вaшихъ. 23,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπᾶν pan
_A-ASNπᾶςpasallAllἔργον ergon
_N-ASNἔργονergonworkworkοὐ ou
_ADVοὐounoyou shall notποιήσετε·     poiēsete
_V-FAI-2Pποιέωpoieōto do/makedo;νόμιμον nomimon
_A-NSNνομίμωςnomimōslawfully[easing]αἰώνιον aiōnion
_A-NSNαἰώνιοςaiōnioseternal₁ an eternal]εἰς eis
_PREPεἰςeistowarduntoτὰς tas
_T-APFὁhothe/this/who γενεὰς geneas
_N-APFγενεάgeneagenerationyour generationsὑμῶν humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]ἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginπάσαις pasais
_A-DPFπᾶςpasallallκατοικίαις katoikiais
_N-DPFκατοικίαkatoikiadwellingyour houses.ὑμῶν.     humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp] 32 Tłum. GrEn. Толк. Sabat odpoczynku jest i będziecie siebie dręczyć dziewiątego dnia miesiąca. Od wieczora do wieczora święcić będziecie sabaty wasze.”это для вас суббота покоя, и смиряйте души ваши, с вечера девятого [дня] месяца; от вечера до вечера [десятого дня месяца] празднуйте субботу вашу. Суббw6ты суббHтъ бyдутъ вaмъ: и3 смири1те дyшы вaшz, t девsтагw днE мцcа t вeчера, дaже до десsтагw днE мцcа, до вeчера, суббHтствуйте суббw6ты вaшz. 23,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPσάββατα sabbata
_N-NPNσάββατονsabbatonSabbathA Sabbathσαββάτων sabbatōn
_N-GPNσάββατονsabbatonSabbathof Sabbathsἔσται estai
_V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ὑμῖν,     humin
_P-DPὑμῖνhuminto you[spark]καὶ kai
_CONJκαίkaiandAndταπεινώσετε tapeinōsete
_V-FAI-2Pταπεινόωtapeinoōto humbleyou shall humbleτὰς tas
_T-APFὁhothe/this/who ψυχὰς psuchas
_N-APFψυχήpsuchēsoulyour soulsὑμῶν·     humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]ἀπὸ apo
_PREPἀπόapofromfromἐνάτης enatēs
_A-GSFἔννατοςennatosninth (hour)ninthτοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof theμηνὸς mēnos
_N-GSMμένmenon the other hand[beautiful]ἀπὸ apo
_PREPἀπόapofromFromἑσπέρας hesperas
_N-GSFἑσπέραhesperaeveningeveningἕως heōs
_PREPἕωςheōsuntiltoἑσπέρας hesperas
_N-GSFἑσπέραhesperaeveningeveningσαββατιεῖτε sabbatieite
_V-FAI-2Pstrong:GV-FAI-2Pstrong:GV-FAI-2Pstrong:GV-FAI-2P τὰ ta
_T-APNὁhothe/this/who σάββατα sabbata
_N-APNσάββατονsabbatonSabbathof your Sabbaths.ὑμῶν.     humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp] 33 Tłum. GrEn. Толк. – I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:И сказал Господь Моисею, говоря: И# речE гDь къ мwmсeю, гlz: 23,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΚαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἐλάλησεν elalēsen
_V-AAI-3Sλαλέωlaleōto speaklord spokeκύριος kurios
_N-NSMκύριοςkurioslordlord spokeπρὸς pros
_PREPπρόςprosto/withtoΜωυσῆν mōusēn
_N-ASMΜωϋσῆς, Μωσῆςmōusēs mōsēsMoses[Jesher]λέγων legōn
_V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying, 34 Tłum. GrEn. Толк. “Mów synom Izraelowym: Od piętnastego dnia miesiąca tego siódmego będą święta Kuczek siedem dni Pan.скажи сынам Израилевым: с пятнадцатого дня того же седьмого месяца праздник кущей, семь дней Господу; рцы2 сынHмъ ї}лєвымъ, глаг0лz: въ пzтыйнaдесzть дeнь мцcа седмaгw сегw2, прaздникъ кyщей сeдмь днjй гDу: 23,34Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΛάλησον lalēson
_V-AAM-2Sλαλέωlaleōto speakSpeakτοῖς tois
_T-DPMὁhothe/this/whoto theυἱοῖς huiois
_N-DPMυἱόςhuiossonsonsΙσραηλ israēl
_N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]λέγων legōn
_V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying,Τῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/whoTheπεντεκαιδεκάτῃ pentekaidekatē
_A-DSFπεντεκαιδέκατοςpentekaidekatosfifteenthfifteenthτοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/whoof theμηνὸς mēnos
_N-GSMμένmenon the other hand[beautiful]τοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/who ἑβδόμου hebdomou
_A-GSMἕβδομοςhebdomosseventh₁seventh],τούτου toutou
_D-GSMτούτουtoutouof this[to flee]ἑορτὴ heortē
_N-NSFἑορτήheortēfestivala holidayσκηνῶν skēnōn
_N-GPFσκηνήskēnētentof tentsἑπτὰ hepta
_N-NUIἑπτάheptasevensevenἡμέρας hēmeras
_N-APFἡμέραhēmeradaydaysτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ.     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord. 35 Tłum. GrEn. Толк. Pierwszy dzień będzie nazwany bardzo uroczystym i najświętszym; żadnej roboty służebnej weń pełnić nie będziecie.в первый день священное собрание, никакой работы не работайте; и3 дeнь пeрвый наречeнъ с™ъ бyдетъ: всsкагw дёла раб0тнz не сотвори1те: 23,35Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἡ hē
_T-NSFὁhothe/this/whotheἡμέρα hēmera
_N-NSFἡμέραhēmeraday[₂dayἡ hē
_T-NSFὁhothe/this/who πρώτη prōtē
_A-NSFSπρῶτοςprōtosfirst₁firstκλητὴ klētē
_A-NSFκλητόςklētoscalled₅convocationἁγία,     hagia
_A-NSFἅγιονhagionholy₄a holyπᾶν pan
_A-ASNπᾶςpasall[₃anyἔργον ergon
_N-ASNἔργονergonwork₅workλατρευτὸν latreuton
_A-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASN οὐ ou
_ADVοὐouno₁you shall notποιήσετε.     poiēsete
_V-FAI-2Pποιέωpoieōto do/make₂do]. 36 Tłum. GrEn. Толк. A przez siedem dni ofiarujecie całopalenia Panu. Dzień też ósmy będzie bardzo uroczysty i najświętszy, i ofiarujecie całopalenie Panu, jest to bowiem dzień zgromadzenia i zebrania;ˇ żadnej roboty służebnej weń pełnić nie będziecie.в течение семи дней приносите жертву Господу; в восьмой день священное собрание да будет у вас, и приносите жертву Господу: это отдание праздника, никакой работы не работайте. сeдмь днjй да принесeте всесожжє1ніz гDу: и3 дeнь nсмhй наречeнъ с™ъ бyдетъ вaмъ, и3 принесeте всесожжє1ніz гDу: и3сх0дное є4сть, всsкагw дёла раб0тнz не сотвори1те. 23,36Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἑπτὰ hepta
_N-NUIἑπτάheptasevenSevenἡμέρας hēmeras
_N-APFἡμέραhēmeradaydaysπροσάξετε prosaxete
_V-FAI-2Pπροσάγωprosagōto bring nearyou shall bringὁλοκαυτώματα holokautōmata
_N-APNὁλοκαύτωμαholokautōmaburnt offeringwhole burnt-offeringsτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ·     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord,καὶ kai
_CONJκαίkaiandandἡ hē
_T-NSFὁhothe/this/whotheἡμέρα hēmera
_N-NSFἡμέραhēmeraday[₂dayἡ hē
_T-NSFὁhothe/this/who ὀγδόη ogdoē
_A-NSFὄγδοοςogdooseighth₁eighthκλητὴ klētē
_A-NSFκλητόςklētoscalled₅convocationἁγία hagia
_A-NSFἅγιονhagionholy₄a holyἔσται estai
_V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ὑμῖν,     humin
_P-DPὑμῖνhuminto you[spark]καὶ kai
_CONJκαίkaiandAndπροσάξετε prosaxete
_V-FAI-2Pπροσάγωprosagōto bring nearyou shall bringὁλοκαυτώματα holokautōmata
_N-APNὁλοκαύτωμαholokautōmaburnt offeringa whole burnt-offeringτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ·     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord,ἐξόδιόν exodion
_A-NSNstrong:GA-NSNstrong:GA-NSNstrong:GA-NSN ἐστιν,     estin
_V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]πᾶν pan
_A-ASNπᾶςpasall[₃anyἔργον ergon
_N-ASNἔργονergonwork₅workλατρευτὸν latreuton
_A-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASNstrong:GA-ASN οὐ ou
_ADVοὐouno₁You shall notποιήσετε.     poiēsete
_V-FAI-2Pποιέωpoieōto do/make₂do]. 37 Tłum. GrEn. Толк. – Te są święta Pańskie, które zwać będziecie najsławniejszymi i najświętszymi, i będziecie w nie składać obiaty Panu, całopalenia i chlebne ofiary, według obrzędu każdego dnia,Вот праздники Господни, в которые должно созывать священные собрания, чтобы приносить в жертву Господу всесожжение, хлебное приношение, заколаемые жертвы и возлияния, каждое в свой день, Сjи прaздницы гDни, ±же наречeте нарHчиты с™ы, є4же приноси1ти прин0сы гDу: всесожжє1ніz и3 жє1ртвы и4хъ, и3 возлі‰ніz и4хъ t днE до днE, 23,37Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΑὗται hautai
_D-NPFοὗτοςhoutosthis/he/she/itTheseαἱ hai
_T-NPFὁhothe/this/who ἑορταὶ heortai
_N-NPFἑορτήheortēfestivalholidayκυρίῳ,     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlordἃς has
_R-APFὅς, ἥhhos ēwhichwhichκαλέσετε kalesete
_V-FAI-2Pκαλέωkaleōto callyou shall callκλητὰς klētas
_A-APFκλητόςklētoscalled[₂convocationsἁγίας hagias
_A-APFἅγιοςhagiosholy[Abimelech]ὥστε hōste
_CONJὥστεhōstesoso asπροσενέγκαι prosenenkai
_V-AARπροσφέρωprosferōto bring toto bringκαρπώματα karpōmata
_N-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APN τῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ,     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord,ὁλοκαυτώματα holokautōmata
_N-APNὁλοκαύτωμαholokautōmaburnt offeringwhole burnt-offerings,καὶ kai
_CONJκαίkaiandandθυσίας thusias
_N-APFθυσίαthusiasacrificetheir sacrifices,αὐτῶν autōn
_D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
_CONJκαίkaiandandσπονδὰς spondas
_N-APFstrong:GN-APFstrong:GN-APFstrong:GN-APF αὐτῶν autōn
_D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τὸ to
_T-ASNὁhothe/this/whotheκαθ'     kath
_PREPκατάkataaccording toaccording toἡμέραν hēmeran
_N-ASFἡμέραhēmeradaydayεἰς eis
_PREPεἰςeistowardbyἡμέραν hēmeran
_N-ASFἡμέραhēmeradayday; 38 Tłum. GrEn. Толк. oprócz sobót Pańskich i darów waszych, i tego, co ofiarować będziecie ze ślubu albo co dobrowolnie dawać będziecie Panu.кроме суббот Господних и кроме даров ваших, и кроме всех обетов ваших и кроме всего приносимого по усердию вашему, что вы даете Господу. кромЁ суббHтъ гDнихъ и3 кромЁ дарHвъ вaшихъ, и3 кромЁ всёхъ њбётwвъ вaшихъ и3 кромЁ благов0льныхъ вaшихъ, ±же ѓще дади1те гDу. 23,38Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπλὴν plēn
_PREPπλήνplēnbut/howeverbesidesτῶν tōn
_T-GPNὁhothe/this/whotheσαββάτων sabbatōn
_N-GPNσάββατονsabbatonSabbathSabbathsκυρίου kuriou
_N-GSMκύριοςkurioslordof lord,καὶ kai
_CONJκαίkaiandandπλὴν plēn
_PREPπλήνplēnbut/howeverbesidesτῶν tōn
_T-GPNὁhothe/this/who δομάτων domatōn
_N-GPNδόμαdomagiftyour gifts,ὑμῶν humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]καὶ kai
_CONJκαίkaiandandπλὴν plēn
_PREPπλήνplēnbut/howeverbesidesπασῶν pasōn
_A-GPFπᾶςpasallallτῶν tōn
_T-GPFὁhothe/this/who εὐχῶν euchōn
_N-GPFεὐχήeuchēa vow/prayeryour vows,ὑμῶν humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]καὶ kai
_CONJκαίkaiandandπλὴν plēn
_PREPπλήνplēnbut/howeverbesidesτῶν tōn
_T-GPMὁhothe/this/who ἑκουσίων hekousiōn
_A-GPMἑκουσίωςhekousiōsvoluntarilyyour voluntary ,ὑμῶν,     humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]ἃ ha
_R-APNὅς, ἥhhos ēwhichwhichἂν an
_PRTἄνanifeverδῶτε dōte
_V-AAS-2Pδίδωμιdidōmito giveyou shall giveτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ.     kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlord. 39 Tłum. GrEn. Толк. – Od piętnastego tedy dnia miesiąca siódmego, gdy zbierzecie wszystkie owoce ziemi waszej, będziecie obchodzić święta Pana przez siedem dni; dnia pierwszego i ósmego będzie sabat, to jest odpoczynek.А в пятнадцатый день седьмого месяца, когда вы собираете произведения земли, празднуйте праздник Господень семь дней: в первый день покой и в восьмой день покой; И# въ пzтыйнaдесzть дeнь мцcа седмaгw сегw2, є3гдA скончaете жи6та земли2, прaзднуйте гDу сeдмь днjй: въ дeнь пeрвый пок0й, и3 въ дeнь nсмhй пок0й: 23,39Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἐν en
_PREPἐνenin/on/amongonτῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/whotheπεντεκαιδεκάτῃ pentekaidekatē
_A-DSFπεντεκαιδέκατοςpentekaidekatosfifteenthfifteenthἡμέρᾳ hēmera
_N-DSFἡμέραhēmeradaydayτοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/who μηνὸς mēnos
_N-GSMμένmenon the other hand[beautiful]τοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/who ἑβδόμου hebdomou
_A-GSMἕβδομοςhebdomosseventh₁of this seventh],τούτου,     toutou
_D-GSMτούτουtoutouof this[to flee]ὅταν hotan
_ADVὅτανhotanwhen(-ever)wheneverσυντελέσητε suntelesēte
_V-AAS-2Pσυντελέωsunteleōto completeyou should completeτὰ ta
_T-APNὁhothe/this/whotheγενήματα genēmata
_N-APNγέννημαgennēmaoffspringproduceτῆς tēs
_T-GSFὁhothe/this/whoof theγῆς,     gēs
_N-GSFγῆgēearthland,ἑορτάσετε heortasete
_V-FAI-2Pἑορτάζωheortazōto keep a festivalyou shall solemnize a holidayτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto theκυρίῳ kuriō
_N-DSMκύριοςkurioslordlordἑπτὰ hepta
_N-NUIἑπτάheptasevenfor sevenἡμέρας·     hēmeras
_N-APFἡμέραhēmeradaydays;τῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/whoon theἡμέρᾳ hēmera
_N-DSFἡμέραhēmeraday[₂dayτῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/who πρώτῃ prōtē
_A-DSFSπρῶτοςprōtosfirst₁first]ἀνάπαυσις,     anapausis
_N-NSFἀνάπαυσιςanapausisresta rest,Καὶ kai
_CONJκαίkaiandandτῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/whoon theἡμέρᾳ hēmera
_N-DSFἡμέραhēmeraday[₂dayτῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/who ὀγδόῃ ogdoē
_A-DSFὄγδοοςogdooseighth₁eighth]ἀνάπαυσις.     anapausis
_N-NSFἀνάπαυσιςanapausisresta rest. 40 Tłum. GrEn. Толк. I weźmiecie sobie dnia pierwszego owoce z drzewa najpiękniejszego i różdżki palmowe, i gałązki drzewa o gęstych gałęziach, i wierzbiny z potoku, i będziecie się weselić przed Panem, Bogiem waszym. в первый день возьмите себе ветви красивых дерев, ветви пальмовые и ветви дерев широколиственных и верб речных, и веселитесь пред Господом Богом вашим семь дней; и3 да в0змете себЁ въ дeнь пeрвый пл0дъ дрeва красeнъ, и3 вётвь фjніческую, и3 вBтви дрeва ч†стыz, и3 вє1рбы, и3 ѓгнwвы вBтви t пот0ка, и3 возвесели1тесz пред8 гDемъ бGомъ вaшимъ сeдмь днjй въ лёто: 23,40Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndλήμψεσθε lēmpsesthe
_V-FMI-2Pλαμβάνωlambanōto takeyou shall takeτῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/whoon theἡμέρᾳ hēmera
_N-DSFἡμέραhēmeraday[₂dayτῇ tē
_T-DSFὁhothe/this/who πρώτῃ prōtē
_A-DSFSπρῶτοςprōtosfirst₁first]καρπὸν karpon
_N-ASMκαρπόςkarposfruit[₂fruitξύλου xulou
_N-GSNξύλονxulonwood₃of treeὡραῖον hōraion
_A-ASMὡραῖοςhōraiosbeautiful/timely₁beautiful],καὶ kai
_CONJκαίkaiandandκάλλυνθρα kallunthra
_N-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APN φοινίκων foinikōn
_N-GPMφοῖνιξfoinixpalmof palm trees,καὶ kai
_CONJκαίkaiandandκλάδους kladous
_N-APMκλάδοςkladosbranchtender branchesξύλου xulou
_N-GSNξύλονxulonwood[₂treeδασεῖς daseis
_A-APMstrong:GA-APMstrong:GA-APMstrong:GA-APM καὶ kai
_CONJκαίkaiandandἰτέας iteas
_N-APFstrong:GN-APFstrong:GN-APFstrong:GN-APF καὶ kai
_CONJκαίkaiandandἄγνου agnou
_N-GSFἁγνόςhagnospure[Absalom]κλάδους kladous
_N-APMκλάδοςkladosbranch₁tender branches]ἐκ ek
_PREPἐκekof/frombyχειμάρρου cheimarrou
_N-GSMχείμαρροςcheimarrosbrookrushing stream;εὐφρανθῆναι eufranthēnai
_V-APRεὐφραίνωeufrainōto celebrateyou shall be gladἔναντι enanti
_PREPἔναντιenantibeforebeforeκυρίου kuriou
_N-GSMκύριοςkurioslordlordτοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/who θεοῦ theou
_N-GSMθεόςtheosGodyour Godὑμῶν humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]ἑπτὰ hepta
_N-NUIἑπτάheptasevensevenἡμέρας hēmeras
_N-APFἡμέραhēmeradaydays. 41 Tłum. GrEn. Толк. I święcić będziecie święto jego siedem dni przez rok. Ustawa to wieczna będzie w pokoleniach waszych. Miesiąca siódmego będziecie obchodzić święto,и празднуйте этот праздник Господень семь дней в году: это постановление вечное в роды ваши; в седьмой месяц празднуйте его; зак0ннw вёчнw въ р0ды вaшz, въ мцcъ седмhй прaзднуйте є3го2: 23,41Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPτοῦ tou
_T-GSMὁhothe/this/whotheἐνιαυτοῦ·     eniautou
_N-GSMἐνιαυτόςeniautosyearyear;νόμιμον nomimon
_A-NSNνομίμωςnomimōslawfully[easing]αἰώνιον aiōnion
_A-NSNαἰώνιοςaiōnioseternal₁an eternal]εἰς eis
_PREPεἰςeistowarduntoτὰς tas
_T-APFὁhothe/this/whoto theγενεὰς geneas
_N-APFγενεάgeneagenerationyour generations.ὑμῶν·     humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]ἐν en
_PREPἐνenin/on/amongInτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/whoof theμηνὶ mēni
_N-DSMμήνmēnmonth[₂monthτῷ tō
_T-DSMὁhothe/this/who ἑβδόμῳ hebdomō
_A-DSMἕβδομοςhebdomosseventh₁seventh]ἑορτάσετε heortasete
_V-FAI-2Pἑορτάζωheortazōto keep a festivalyou shall solemnize [2a holidayαὐτήν.     autēn
_D-ASFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 42 Tłum. GrEn. Толк. i będziecie mieszkać w kuczkach przez siedem dni; każdy, kto jest z rodu Izraelowego, będzie mieszkał w kuczkach, в кущах живите семь дней; всякий туземец Израильтянин должен жить в кущах, въ кyщахъ да пребyдете сeдмь днjй: всsкъ тузeмецъ во ї}ли да пребyдетъ въ кyщахъ: 23,42Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐν en
_PREPἐνenin/on/amongInσκηναῖς skēnais
_N-DPFσκηνήskēnētenttentsκατοικήσετε katoikēsete
_V-FAI-2Pκατοικέωkatoikeōto dwellyou shall dwellἑπτὰ hepta
_N-NUIἑπτάheptasevenfor sevenἡμέρας,     hēmeras
_N-APFἡμέραhēmeradaydays.πᾶς pas
_A-NSMπᾶςpasallAllὁ ho
_T-NSMὁhothe/this/whotheαὐτόχθων autochthōn
_N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM ἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginΙσραηλ israēl
_N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]κατοικήσει katoikēsei
_V-FAI-3Sκατοικέωkatoikeōto dwellshall dwellἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginσκηναῖς,     skēnais
_N-DPFσκηνήskēnētenttents, 43 Tłum. GrEn. Толк. aby się nauczyli potomkowie wasi, żem kazał w kuczkach mieszkać synom Izraelowym, gdym ich wywiódł z ziemi egipskiej. Ja Pan, Bóg wasz.”чтобы знали роды ваши, что в кущах поселил Я сынов Израилевых, когда вывел их из земли Египетской. Я Господь, Бог ваш. ћкw да ўвёдzтъ р0ды вaшz, ћкw въ кyщахъ всели1хъ сhны ї}лєвы, внегдA и3звести2 мнЁ и5хъ и3з8 земли2 є3гЂпетскіz: ѓзъ гDь бGъ вaшъ. 23,43Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅπως hopōs
_CONJὅπωςhopōsthatso thatἴδωσιν idōsin
_V-AAS-3Pεἴδωeidōto know[₂should seeαἱ hai
_T-NPFὁhothe/this/who γενεαὶ geneai
_N-NPFγενεάgeneageneration₁your generations]ὑμῶν humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]ὅτι hoti
_CONJὅτιhotithat/sincethatἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginσκηναῖς skēnais
_N-DPFσκηνήskēnētenttentsκατῴκισα katōkisa
_V-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1S τοὺς tous
_T-APMὁhothe/this/whotheυἱοὺς huious
_N-APMυἱόςhuiossonsonsΙσραηλ israēl
_N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ἐν en
_PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
_T-DSNὁhothe/this/who ἐξαγαγεῖν exagagein
_V-AARἐξάγωexagōto lead outmy leadingμε me
_P-ASμέmeme[Jehdeiah]αὐτοὺς autous
_D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐκ ek
_PREPἐκekof/fromfromγῆς gēs
_N-GSFγῆgēearthlandΑἰγύπτου·     aiguptou
_N-GSFΑἴγυπτοςaiguptosEgypt[reddish]ἐγὼ egō
_P-NSἐγώegōI/we₁your generations]κύριος kurios
_N-NSMκύριοςkurioslordlordὁ ho
_T-NSMὁhothe/this/who θεὸς theos
_N-NSMθεόςtheosGodyour God.ὑμῶν.     humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp] 44 Tłum. GrEn. Толк. I mówił Mojżesz o świętach wielkich Pańskich do synów Izraelowych.И объявил Моисей сынам Израилевым о праздниках ГосподнихИ# повёда мwmсeй прaздники гDни сынHмъ ї}лєвымъ.23,44Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΚαὶ kai
_CONJκαίkaiandAndἐλάλησεν elalēsen
_V-AAI-3Sλαλέωlaleōto speakMoses toldΜωϋσῆς mōusēs
_N-NSMΜωϋσῆς, Μωσῆςmōusēs mōsēsMoses[Jesher]τὰς tas
_T-APFὁhothe/this/whotheἑορτὰς heortas
_N-APFἑορτήheortēfestivalholidaysκυρίου kuriou
_N-GSMκύριοςkurioslordof lordτοῖς tois
_T-DPMὁhothe/this/whoto theυἱοῖς huiois
_N-DPMυἱόςhuiossonsonsΙσραηλ.     israēl
_N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]

24 1 I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc: 2 “Przykaż synom Izraelowym, aby ci przynieśli oliwy z drzewa oliwnego, przeczystej i przeźroczystej, dla ustawicznego przyprawiania lamp przed zasłoną świadectwa w przybytku przymierza. 3 I będzie je stawał Aaron od wieczora aż do rana przed Panem, służbą i obrzędem wiecznym w pokoleniach waszych.4 Na świeczniku z czystego złota będzie je zawsze stawiał przed obliczem Pańskim. CHLEBY POKŁADNE (24,5-9).5 Weźmiesz też białej mąki i upieczesz z niej dwanaście chlebów, z których każdy będzie miał dwie dziesiąte części. 6 Z nich po sześć jeden naprzeciw drugiego na stole z czystego złota przed Panem położysz,7 i włożysz na nie kadzidła najjaśniejszego, aby był chleb na pamiątkę obiaty Pańskiej.8 Każdej soboty będą je odmieniać przed Panem, przyjęte od synów Izraelowych przymierzem wiecznym. 9 I będą należeć do Aarona i synów jego, aby je jedli na miejscu świętym, bo prześwięte to jest z ofiar Pańskich prawem wiecznym.” UKARANIE BLUŹNIERCY I PRAWO ODWETU (24,10-23). Wypadek bluźnierstwie (24,10-12); wynik i prawo ogólne (13-16). Prawo odwetu (17-2). Stracenie bluźniercy (23).10 A oto wyszedłszy syn niewiasty izraelskiej, które o miała z mężem Egipcjaninem między synami Izraelowymi swarzył się w obozie z mężem Izraelskim.11 A gdy zbluźnił imieniu Pańskiemu i złorzeczył mu, przywiedziono go do Mojżesza. A zwała się matka jego Salumit, córka Dabriego, z pokolenia Dana.12 I wsadzono go do ciemnicy, ażby się dowiedzieli, co rozkaże Pan.13 – I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:14 “Wywiedź bluźniercę za obóz, a niech włożą wszyscy, którzy słyszeli, ręce swe na głowę jego i niech go ukamienuje wszystek lud.15 A do synów Izraelowych mówić będziesz: Człowiek, który by złorzeczył Bogu swemu, poniesie grzech swój.16 A kto by bluźnił imieniu Pańskiemu, śmiercią niech umrze; kamieniami ubije go wszystek lud, czy on tubylcem, czy przychodniem będzie. Kto by bluźnił imieniu Pańskiemu, śmiercią niech umrze.17 – Kto by uderzył i zabił człowieka, śmiercią niech umrze.18 Kto by zabiłby bydlę, da inne, to jest duszę za duszę.19 Kto by okaleczył kogokolwiek ze sąsiadów swoich, jak uczynił, tak jemu się stanie. 20 Złamanie za załamanie, oko za oko, ząb za ząb odda. Jakie kalectwo zadał, takie ponieść będzie musiał. 21 Kto zabije bydlę, odda inne. Kto zabije człowieka, będzie karany.22 Jednaki sąd niechaj będzie między wami, bądź by przychodzień, bądź tubylec zgrzeszył; bom ja jest Pan Bóg wasz.”23 – I mówił Mojżesz do synów Izraelowych, i wywiedli tego, który był bluźnił, za obóz, i Zabili go kamieniami. I uczynili synowie Izraelowi tak, jak był przykazał Pan Mojżeszowi ROK SOBOTNI I ROK JUBILEUSZOWY (25,1-55). Wstęp (25,1-2a). Rok sobotni(2b-7). Rok jubileuszowy, odpoczynek ziemi (8-12); zwrot ziemi sprzedanej, sposób sprzedawania ziemi (13-17). Obchodzenie roku sobotniego nie przyniesie żadnej szkody (18-22).Rok jubileuszowy: sprzedaż wieczna posiadłości ziemskiej nie istnieje (23); prawo wykupu (24-28). Domy (29-31). Posiadłości Lewitów (32-34). Miłosierdzie wobec ubogich Izraelitów(35-38), zwłaszcza, gdy muszą się zaprzedać (39-40a); odzyskanie wolności w roku jubileuszowym (40b-43). Niewolnicy obcy (44-46). Niewolnicy Izraelici u cudzoziemca przebywającego w kraju (47-55).
25 1 I rzekł Pan do Mojżesza na górze Synaj mówiąc:2 “Mów synom Izraelowym i rzeczesz do nich: Gdy wnijdziecie do ziemi, którą ja wam dam, niech święci sabat Pański. 3 Sześć lat zasiewać będziesz pole twoje, i sześć lat obrzynać będziesz winnicę twoją i zbierać owoce jej;4 ale siódmego roku sabat będzie dla ziemi, odpoczynek Pański: pola zasiewać nie będziesz i winnicy nie będziesz obrzynać.5 Co sama ziemia zrodzi, tego żąć nie będziesz i jagód winnych pierwocin twoich zbierać nie będziesz jakby w winobraniu, bo rok odpoczynku jest dla ziemi;6 ale wam będą na pokarm, tobie i niewolnikowi twemu, niewolnicy i najemnikowi twemu, i przychodniowi, którzy gośćmi są u ciebie; 7 bydłu twemu rogatemu i owcom wszystko, co się zrodzi, będzie ku jedzeniu.8 Naliczysz też sobie siedem tygodni lat, to jest po siedemkroć siedem, które razem czynią lat czterdzieści dziewięć;9 i zatrąbisz w trąbę miesiąca siódmego, dziesiątego dnia miesiąca, czasu ubłagania, po wszystkiej ziemi waszej.10 I poświęcisz rok pięćdziesiąty i ogłosisz odpuszczenie wszystkim mieszkańcom ziemi twojej, albowiem jest to jubileusz. Wróci się człowiek do majętności swojej i każdy się wróci do domu dawnego, 11 bo jubileusz jest i pięćdziesiąty rok. Nie będziecie siać ani żąć tego, co się samo na polu rodzi, i pierwocin winobrania nie zbierzecie 12 z powodu święcenia jubileuszu; ale zerwane natychmiast jeść będziecie 13 Roku jubileuszowego wrócą się wszyscy do majętności swych.14 Gdy co sprzedasz sąsiadowi swemu albo kupisz u niego, nie zasmucaj brata twego, ale według liczby lat po jubileuszu kupisz u niego,15 on zaś według obliczenia plonów sprzeda tobie.16 Im więcej zostanie lat po jubileuszu, tym większa będzie zapłata, a im mniej czasu naliczysz, tym tańsze kupno będzie; czas bowiem plonów sprzeda tobie.17 Nie gnębcie braci z pokolenia waszego, ale niech się każdy boi Boga swego, bo ja Pan, Bóg wasz.18 – Chowajcie przykazania moje i przepisów przestrzegajcie i wypełniajcie je, abyście mogli mieszkać w ziemi bez wszelkiego strachu 19 i żeby wam ziemia rodziła owoce swoje, których byście używali aż do sytości nie bojąc się najazdu od nikogo.20 A jeśli rzeczecie: Co będziemy jeść siódmego roku, jeśli nie będziemy siać ani zbierać zboża naszego?21 – dam wam błogosławieństwo roku szóstego i przy niesie urodzaj na trzy lata.22 I będziecie siać ósmego roku, a będziecie jeść stare zboże aż do dziewiątego roku: dopóki nie urodzi się nowe, jeść będziecie stare.23 – Ziemia też nie będzie sprzedana na wieczność, bo moja jest, a wyście przychodnie i kmiecie moi.24 Przeto wszelką ziemię posiadłości waszej pod warunkiem wykupienia sprzedawać się musi.25 Jeśli brat twój zubożawszy sprzeda majętność swoją, to krewny jego, jeśli chce, może wykupić, co on był sprzedał.26 A jeśli nie ma krewnego, a sam by mógł zapłatę na okup znaleźć,27 będą obliczone plony od tego czasu, gdy sprzedał; a co zostanie, odda temu, co kupił, i tak odbierze majętność swoją.28 A jeśli nie znajdzie ręka jego, żeby oddał zapłatę, będzie trzymał kupiec to, co kupił, aż do roku jubileuszowego, w nim bowiem każda sprzedaż wróci się do właściciela i posiadacza pierwszego. 29 Kto by sprzedał dom w murach miasta, będzie miał prawo odkupu, zanim się jeden rok skończy. 30 Jeśli nie wykupi, a rok minie, ten, który go kupił, będzie go miał i potomkowie jego na wieczność, i nie będzie mógł być wykupiony ani w jubileusz.31 Ale jeśli dom jest we wsi, która nie ma murów, prawem o polach sprzedany będzie: jeśli pierwej nie będzie wykupiony, w jubileusz wróci się do pana.32 Domy Lewitów, które są w miastach, zawsze mogą być wykupione. 33 Jeśli ich nie wykupią, w jubileusz wrócą się do panów: bo domy miast lewickich za majętności są między synami Izraelowymi. 34 Ale pastwiska przy miastach mech nie będą sprzedawane, bo jest to posiadłość wieczna. 35 – Jeśli zubożeje brat twój, a osłabnie ręka jego, i przyjmiesz go jako przychodnia i gościa, i będzie żył z tobą, 36 nie weźmiesz lichwy od niego ani więcej, niżeś dał; bój się Boga twego, żeby żyć mógł twój brat przy tobie. 37 Pieniędzy twoich nie dasz mu na lichwę i nadwyżki plonów nie będziesz się domagał.38 Ja Pan, Bóg wasz, którym was wywiódł z ziemi egipskiej, abym wam dał ziemię chananejską i był Bogiem waszym.39 Jeśli ubóstwem przyciśnięty zaprzeda się tobie brat twój, nie będziesz go cisnął służbą niewolniczą,40 ale jako najemnik i osadnik będzie u ciebie; aż do roku jubileuszowego będzie robił u ciebie, 41 a potem wynijdzie z dziatkami swymi i wróci się do rodziny i do majętności ojców swoich. 42 Słudzy to bowiem moi są i jam ich wywiódł z ziemi egipskiej; niech nie będą sprzedawani jako niewolnicy.43 Nie nękaj go siłą, ale się bój Boga twego. 44 – Niewolnika i niewolnice miejcie sobie z narodów, które są do koła was;45 i z przychodniów, którzy gośćmi są u was albo którzy się z nich urodzą w ziemi waszej, tych będziecie mieć za sługi 46 i prawem dziedzicznym oddacie ich potomkom, i będziecie ich posiadać na wieki; ale braci waszych, synów Izraelowych, nie uciskajcie mocą.47 – Jeśli się wzmocni u was ręka przychodnia i gościa, a brat twój zubożawszy zaprzeda się jemu albo któremukolwiek z rodu jego,48 po zaprzedaniu może być odkupiony; kto chce z braci jego, odkupi go,49 i stryj, i stryjeczny brat, i krewny, i powinowaty.50 A jeśli i sam będzie mógł, odkupi się, obliczywszy tylko lata od czasu zaprzedania swego, aż do roku jubileuszowego, i pieniądze, za które był sprzedany, rozliczywszy według liczby lat i płacy najemnika.51 Jeśli więcej lat będzie, które zostają aż do jubileuszu, wedle tychże odda i okup;52 a jeśli mało, porachuje się z nim według liczby lat i odda kupcowi to,53 co zostało lat, odliczywszy zapłatę, za którą pierwej służył. Nie będzie go dręczył gwałtownie przed oczyma twymi.54 A jeśliby przez to nie mógł być odkupiony, roku jubileuszowego wynijdzie z dziećmi swymi.55 Moimi bowiem sługami są synowie Izraelowi, których wywiodłem z ziemi egipskiej. BAŁWOCHWALSTWO; SABATY (26,1 -2).
26 1 Ja Pan, Bóg wasz. Nie będziecie sobie czynić bałwana ani rzeźby, ani znaków stawiać nie będziecie, ani kamienia znaczonego nie postawicie w ziemi waszej, żebyście się mu kłaniali; bom ja jest Pan, Bóg wasz.2 Zachowajcie sabaty moje, a przed świątynią moją drżyjcie. Ja Pan.III. Zakończenie: błogosławieństwa i przekleństwa. (26, 3-46) BŁOGOSŁAWIEŃSTWA I PRZEKLEŃSTWA (26,3-46). Błogosławieństwa zapewnione za wierność: urodzaje (26,3-5), pokój (6-8), przymierze z Bogiem (9-13). Groźby za niewierność prawu: choroby, głód, klęski (14-17). Wzmożenie kar (18-26), aż do wyniszczenia kraju i rozproszenia narodu (27-33). Odpoczynek ziemi (34-35). Cierpienia wygnania (36-39). Nawrócenie i przebaczenie (40-45a). Zakończenie (45b).3 Jeśli wedle przykazań moich postępować będziecie i ustawy moje zachowacie i wypełnicie je, 4 dam wam deszcze w czasach swoich, a ziemia da urodzaj swój i owocu drzewa pełne będą. 5 Doczeka się młóćba żniwna zbierania wina, a zbieranie wina potrwa do siewu i będziecie jeść chleb wasz w sytości, i bez strachu mieszkać będzie w ziemi waszej.6 Dam pokój na granicach waszych; będziecie spać, a nie będzie, kto by przestraszył. Oddalę złe zwierzę, a miecz nie przejdzie granic waszych. 7 Będziecie gonić nieprzyjaciół waszych i padną przed wami.8 Będzie gonić pięciu waszych stu obcych, a stu z was dziesięć tysięcy; polegną nieprzyjaciele wasi mieczem przed oczyma waszymi.9 Wejrzę na was i rozkrzewię; rozmnożycie się i utwierdzę przymierze moje z wami.10 Będziecie jeść najstarsze ze starych rzeczy; a stare, gdy nowe nastaną, wyrzucacie.11 Postawię przybytek mój w pośrodku was i nie odrzuci was dusza moja.12 Będę chodził między wami i będę Bogiem waszym, a wy będziecie ludem moim. 13 Ja Pan, Bóg wasz, którym was wywiódł z ziemi Egipcjan, żebyście im nie służyli, i który połamałem łańcuchy szyj waszych, żebyście prosto chodzili.14 A jeśli mię nie usłuchacie i nie zachowacie wszystkich przykazań moich;15 jeśli wzgardzicie prawami moimi i przepisy moje zlekceważycie, tak że nie uczynicie tego, com ja ustanowił, i wniwecz obrócicie przymierze moje:16 ja też wam to uczynię: Nawiedzę was prędko ubóstwem i gorączką, która przygasi oczy wasze i wyniszczy życie wasze; próżno rzucać będziecie na sienie, które od nieprzyjaciół pożarte będzie.17 Zwrócę twarz moją przeciwko wam, i upadniecie przed nieprzyjaciółmi waszymi i będziecie poddani tym, którzy was mają w nienawiści; będziecie uciekać, choć was nikt go nić nie będzie.18 – A jeśli ani tak nie usłuchacie mnie, dodam wam siedemkroć karania dla grzechów waszych, 19 i zetrę pychę zatwardziałości waszej. I dam wam niebo z wierzchu jak żelazo, a ziemię miedzianą.20 Wniwecz pójdzie praca wasza: nie da ziemia plonu ani drzewa nie dadzą owoców.21 Jeśli postępować będziecie na przekór mnie i nie zechcecie mnie słuchać, dodam wam kar siedemkroć dla grzechów waszych;22 i puszczę na was zwierzęta dzikie, które pożrą was i dobytek wasz, i przywiodą do niewiela wszystko, a drogi wasze opustoszeją.23 A jeśli ani tak nie będziecie chcieli przyjąć karności, ale na przekór mnie postępować będziecie,24 ja też na przekór wam postąpię i uderzę was siedmiokroć dla grzechów waszych.25 I przywiodę na was miecz pomsty przymierza mego; a gdy uciekniecie do miast, puszczę zarazę między was, i będziecie podani w ręce nieprzyjaciół,26 gdy złamię podporę chleba waszego, tak iż dziesięć niewiast naraz w jednym piecu będą piec chleb i będą go oddawać pod wagą, i będziecie jeść a nie najecie się.27 A jeśli ani przez to nie usłuchacie mnie, ale będziecie postępować na przekór mnie,28, i ja postąpię na przekór wam w zapalczywości wrogiej i ukarzę was siedmiu plagami dla grzechów 29 waszych, tak iż będziecie jeść ciała synów waszych i córek waszych.30 Zburzę wyżyny wasze i bałwany połamię; padniecie między zwały bałwanów waszych i będzie się brzydziła wami dusza moja tak bardzo, 31 iż miasta wasze obrócę w pustynię i spustoszę świątynie wasze, i nie przyjmę więcej wonności najwdzięczniejszej.32 I zniszczę ziemię waszą, i zdumieją się nad nią nieprzyjaciele wasi, gdy będą w niej mieszkać.33 A was rozproszę między narody i dobędę miecza za wami, i będzie ziemia wasza pusta, a miasta wasze zburzone.34 – Wtedy się będą podobały ziemi sabaty jej po wszystkie dni opustoszenia jej; kiedy będziecie w ziemi nieprzyjacielskiej, 35 będzie sobotowała, i odpocznie w sabaty opustoszenia swego, przeto że sobie nie odpoczęła w sabaty wasze, gdyście w niej mieszkali.36 A którzy z was zostaną, strachem napełnię serca ich w ziemiach nieprzyjacielskich; przestraszy ich szmer liścia lecącego i tak będą uciekać, jak przed mieczem; będą padać, choć ich nikt nie goni, 37 i padnie każdy na brata swego jakby uciekając przed wojną; nikt z was nie będzie śmiał oporu stawić nieprzyjacielowi.38 Poginiecie między narodami i pożre was ziemia nieprzyjacielska. 39 A jeśli i z tych niektórzy zostaną, uschną w nieprawościach swoich w ziemi nieprzyjaciół swoich i za grzechy ojców swych i swoje utrapieni będą,40 aż wyznają nieprawości swoje i przodków swoich, którymi wystąpili przeciwko mnie i postępowali na przekór mnie. 41 Postąpię tedy i ja na przekór im, i wwiodę ich do ziemi nieprzyjaciół ich, aż się zawstydzi nieobrzezane serce ich; wtedy się modlić będą za niezbożności swoje.42 I wspomnę na przymierze moje, które uczyniłem z Jakubem i z Izaakiem, i z Abrahamem; 43 i wspomnę też na ziemię, która przez nich opuszczona, będzie sobie podobała w sabatach swoich, zaznając opustoszenia z powodu nich. A oni będą się modlić za grzechy swoje, iż odrzucili sądy moje i prawami moimi wzgardzili. 44 Wszakże nawet gdy byli w ziemi nieprzyjacielskiej, nie do końca ich od rzuciłem ani tak nimi wzgardziłem, żeby wyniszczeni byli i żebym złamał przymierze moje z nimi. Jam bowiem jest Pan, Bóg ich,45 i wspomnę na przymierze moje dawne, kiedym ich wywiódł z ziemi egipskiej przed oczyma narodów, abym był Bogiem ich. Ja Pan.” Te są przepisy i przykazania, i prawa, które dał Pan między sobą a synami Izraelowymi na górze Synaj przez Mojżesza.IV. Dodatek (27,1-34) ŚLUBY (27,1-27). Oddanie Bogu przez ślub osób (27,1-8), zwierząt czystych (9-10) lub nieczystych (11-13), domu (14-15), pola (16-25). Pierworodne zwierząt (26-27).
27 1 I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:2 “Mów synom Izraelowym i rzeczesz do nich: Człowiek, który uczyni ślub i siebie samego odda Bogu ślubem, według oszacowania da okup.3 Jeśli będzie mężczyzna od dwudziestego roku aż do sześćdziesiątego roku, da pięćdziesiąt syklów srebra wedle wagi świątynnej;4 jeśli niewiasta, trzydzieści.5 A od piątego roku aż do dwudziestego, mężczyzna da dwadzieścia syklów, niewiasta dziesięć.6 Od jednego miesiąca aż do piątego roku za mężczyznę dadzą pięć syklów, a za niewiastę trzy.7 Mężczyzna od sześćdziesięciu lat i wyżej da piętnaście syklów, niewiasta dziesięć.8 Jeśli będzie ubogi, a wedle oszacowania oddać nie będzie mógł, stanie przed kapłanem, a ile on oszacuje i obaczy, że może oddać, tyle da. 9 – Ale jeśliby kto ślubował bydlę, które może być ofiarowane Panu,10 święte będzie i nie będzie mogło być odmienione, to jest ani lepsze na gorsze, ani gorsze na lepsze; a jeśli odmieni, i to, które zostało odmienione, i tamto, za które odmienione zostało, będzie poświęcone Panu.11 Jeśliby kto ślubował bydlę nieczyste, które Panu ofiarowane być nie może, będzie przywiedzione przed kapłana, on zaś osądzi, 12 czy dobre jest czy złe, i ustanowi zapłatę. 13 Jeśli będzie ją chciał dać ten, który ofiaruje, nadda do oszacowania piątą część.14 – Jeśli człowiek ślubuje dom swój i poświęca Panu, oglądnie go kapłan, czy jest dobry czy zły, i wedle ceny, która od niego ustanowiona będzie, sprzedany będzie. 15 Lecz jeśli ten, który ślubował, będzie go chciał odkupić, da piątą część oszacowania więcej i będzie miał dom. 16 – A jeśli rolę posiadłości swej ślubuje i poświęca Panu, według miary zasiewu będzie oszacowana cena: jeśli trzydziestu korcami jęczmienia zasiewają ziemię, za pięćdziesiąt syklów srebra ma być sprzedana.17 Jeśli zaraz od roku zaczętego jubileuszu ślubuje rolę: ile będzie warta, za tyle będzie oszacowana. 18 Ale jeśli już przeszło nieco czasu, kapłan obliczy pieniądze według liczby lat, które jeszcze zbywają aż do jubileuszu, i potrącone będzie z zapłaty.19 A jeśli będzie chciał odkupić rolę ten; który ją ślubował, nadda piątą część oszacowanych pieniędzy i otrzyma ją.20 Lecz jeśli nie będzie chciał odkupić, ale komu innemu będzie sprzedana, już więcej ten, który ją ślubował, odkupić jej nie będzie mógł.21 Bo gdy przyjdzie dzień jubileuszu, będzie poświęcona Panu, a majętność poświęcona należy do prawa kapłańskiego.22 Jeśli pole kupione, a nie z ojczystej posiadłości, poświęcone będzie Panu,23 obliczy kapłan cenę według liczby lat aż do jubileuszu, i da ten, który ją był ślubował, 24 Panu; a w jubileuszu wróci się do pierwszego właściciela, który je był sprzedał i miał je w dziale majętności swojej.25 Wszelkie oszacowania będą ważyć sykłem świątyni. Sykiel ma dwadzieścia obolów. 26 – Pierworodnych, które należą do Pana, nikt nie może poświęcić ani ślubować; bądź to wół, bądź owca, Pańskie są.27 A jeśli jest bydlę nieczyste, odkupi ten, który ofiarował, według oszacowania twego i nadda piątą część ceny. Jeśli nie będzie chciał odkupić, sprzedane będzie innemu za tyle, na ile od ciebie będzie oszacowane. PRZEDMIOTY ŚLUBOWANE BOGU PRZEZ ZAKLĘCIE (27,28-29).28 Wszystko, co poświęcone będzie Panu, bądź człowiek, bądź bydlę, bądź rola, nie będzie sprzedane ani nie będzie mogło być odkupione; cokolwiek raz będzie poświęcone, prześwięte będzie Panu.29 I wszystko poświęcone, które ofiaruje człowiek, nie będzie odkupione, ale śmiercią umrze. DZIESIĘCINY (27,30-34). Owoce ziemi (27,30-31): Zwierzęta czyste (32-33). Zakończenie ogólne (34).30 Wszystkie dziesięciny ziemi, bądź ze zboża, bądź z owoców drzewa, Pana są i jemu są poświęcone. 31 Jeśli kto chce odkupić dziesięciny swoje, nadda piątą część ich. Wszystkie dziesięciny wołów i owiec, i kóz, które przechodzą pod laską pasterza, cokolwiek dziesiąte przyjdzie, będzie poświęcone Panu.33 Nie będą wybierać ani dobrego ani złego, ani innym będzie odmienione; jeśli kto odmieni, i to co się odmieniło, i za co się odmieniło, będzie poświęcone Panu, i nie będzie odkupione.” 34 Te są przykazania, które dał Pan Mojżeszowi dla synów Izraelowych na górze Synaj.