Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
CZĘŚC IRODOWÓD I LATA DZIECIĘCE ZBAWICIELA(l,1 – 2,23)1 RODOWÓD P. JEZUSA.1 Księga rodowodu Jezusa Chrystusa, syna Dawidowego, syna Abrahamowego.2 Abraham zrodził Izaaka. Izaak zaś zrodził Jakuba. A Jakub zrodził Judę i braci jego. 3 Juda zaś zrodził Faresa i Zarę z Tamary. A Fares zrodził Ezrona. Ezron zaś zrodził Arama.4 A Aram zrodził Aminadaba. Aminadab zaś zrodził Naassona. A Naasson zrodził Salmona.5 Salmon zaś zrodził Booza z Rahaby. A Booz zrodził Obeda z Ruty. Obed zaś zrodził Jessego. A Jesse zrodził Dawida króla.6 A Dawid król zrodził Salomona z tej, która była Uriaszowa.7 Salomon zaś zrodził Roboama. A Roboam zrodził Abiasza. Abiasz zaś zrodził Azę.8 A Aza zrodził Jozafata. Jozafat zaś zrodził Jorama. A Joram zrodził Ozjasza. 9 A Ozjasz zrodził Joatama. Joatam zaś zrodził Achaza. A Achaz zrodził Ezechiasza.10 Ezechiasz zaś zrodził Manassesa. A Manasses zrodził Amona. Amon zaś zrodził Jozjasza.11 A Jozjasz zrodził Jechoniasza i braci jego, w przeprowadzeniu do Babilonu.12 A po przeprowadzeniu do Babilonu, Jechoniasz zrodził Salatiela. Salatiel zaś zrodził Zorobabela. 13 A Zorobabel zrodził Abiuda. Abiud zaś zrodził Eliakima. A Eliakim zrodził Azora.14 Azor zaś zrodził Sadoka. A Sadok zrodził Achima. Achim zaś zrodził Eliuda.15 A Eliud zrodził Eleazara. Eleazar zaś zrodził Matana. Matan zaś zrodził Jakuba.16 A Jakub zrodził Józefa, męża Maryi, z której się narodził Jezus, którego nazywają Chrystusem.17 Tak więc wszystkich pokoleń, od Abrahama aż do Dawida, pokoleń czternaście i od Dawida aż do przeprowadzenia do Babilonu pokoleń czternaście, a od przeprowadzenia do Babilonu aż do Chrystusa, pokoleń czternaście. POCZĘCIE I NARODZENIE JEZUSA.18 Z narodzeniem zaś Chrystusa tak było: Gdy była poślubiona matka jego Maryja Józefowi, pierwej nim się zeszli, znaleziona jest, jako mająca w żywocie z Ducha Świętego.19 Józef zaś, mąż jej, będąc sprawiedliwy i nie chcąc jej zniesławiać, chciał ją potajemnie opuścić.20 Gdy zaś o tym myślał, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie, mówiąc: Józefie, synu Dawidów, nie bój się przyjąć Maryi, małżonki swej; albowiem co się w niej poczęło, z Ducha Świętego jest.21 Porodzi zaś syna i nazwiesz imię jego Jezus; albowiem on zbawi lud swój od grzechów ich.22 To wszystko zaś się stało, aby się wypełniło, co jest powiedziane od Pana przez proroka mówiącego:23 “Oto panna będzie mieć w żywocie i porodzi syna i nazwą imię jego Emanuel,” co się wykłada: Bóg z nami.24 Józef zaś wstawszy ze snu, uczynił jak mu rozkazał Anioł Pański, i przyjął żonę swoją.25 I nie poznawał jej, aż porodziła syna swego pierworodnego; i nazwał imię jego Jezus.2 POKŁON TRZECH MĘDRCÓW.1 Gdy więc narodził się Jezus w Betlejem Judzkim, za dni króla Heroda; oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy,2 mówiąc: Gdzie jest, który się narodził, król żydowski? Albowiem ujrzeliśmy jego gwiazdę na wschodzie i przybyliśmy pokłonić się j emu.3 Król zaś Herod usłyszawszy to, zatrwożył się i cała Jerozolima z nim.4 I zebrawszy wszystkich przedniejszych kapłanów i doktorów ludu, dowiadywał się od nich, gdzie się miał Chrystus narodzić.5 A oni mu rzekli: W Betlejem Judzkim; bo tak jest napisane przez Proroka:6 “I ty Betlejem ziemio judzka, żadną miarą nie jesteś najmniejsze między książętami judzkimi; albowiem z ciebie wyjdzie wódz, który by rządził ludem moim izraelskim.”7 Wtedy Herod wezwawszy potajemnie Mędrców, pilnie się wywiadywał od nich o czas gwiazdy która im się ukazała.8 I posyłając ich do Betlejem, rzekł: Idźcie i wywiadujcie się pilnie o dzieciątku; a gdy znajdziecie oznajmijcie mi, abym i ja przybywszy, pokłonił się jemu.9 Którzy wysłuchawszy króla, odjechali. A oto gwiazda, którą byli widzieli na wschodzie, szła przed nimi, aż przyszedłszy, stanęła nad miejscem, gdzie było dziecię.10 Ujrzawszy zaś gwiazdę, uradowali się radością bardzo wielką.11 I wszedłszy w dom, znaleźli dziecię z Maryją, matką jego, i upadłszy, pokłonili się jemu; a otworzywszy skarby swoje, ofiarowali mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.12 A otrzymawszy odpowiedź we śnie, aby się nie wracali do Heroda, inną drogą powrócili do swej krainy. UCIECZKA DO EGIPTU.13 Gdy oni odjechali, oto Anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi, mówiąc: Wstań i weźmij dziecię i matkę jego, a uciekaj do Egiptu i bądź tam, aż ci powiem; bo stanie się, że Herod będzie szukał dziecięcia, żeby je zatracić.14 A on wstawszy, wziął dziecię i matkę jego w nocy i uszedł do Egiptu.15 I był tam aż do śmierci Heroda; aby się spełniło, co było powiedziane od Pana przez proroka mówiącego: “Z Egiptu wezwałem Syna mojego.” RZEŹ NIEWINIĄTEK.16 Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, rozgniewał się bardzo, i posławszy pozabijał wszystkie dzieci, które były w Betlejem i we wszystkich granicach jego, od dwu lat i niżej, według czasu, o który się był wypytał od Mędrców.17 Wtedy się wypełniło co było powiedziane przez Jeremiasza proroka mówiącego:18 “Głos słyszano w Ramie, płacz i krzyk wielki; Rachel płacząca synów swoich, i nie chciała dać się pocieszyć, bo ich nie ma.” POWRÓT ŚWIĘTEJ RODZINY DO NAZARETU.19 Gdy zaś Herod umarł, oto Anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi w Egipcie, mówiąc:20 Wstań i weźmij dziecię i matkę jego, a idź do ziemi izraelskiej; albowiem pomarli ci, co czyhali na życie dziecięcia.21 A on wstawszy, wziął dziecię i matkę jego, i przyszedł do ziemi izraelskiej.22 Usłyszawszy zaś, że Archelaus królował w Judei w miejsce Heroda, ojca swego, bał się tam iść; a napomniany we śnie, ustąpił w strony galilejskie.23 I przyszedłszy, osiadł w mieście, które zowią Nazaret, aby się wypełniło, co jest powiedziane przez proroków: Że nazwany będzie Nazarejczykiem.CZĘŚC II(3,1- 25,46)ŻYCIE PUBLICZNE PANA JEZUSAI. Okres przygotowania(3,1- 4,11)3 JAN GŁOSI POKUTĘ.1 W owe zaś dni przyszedł Jan Chrzciciel, każąc na pustyni judzkiej,2 i mówiąc: Czyńcie pokutę; albowiem przybliżyło się królestwo niebieskie.3 Ten bowiem jest, który zapowiedziany był przez Izajasza proroka mówiącego: “Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki jego.”4 Sam zaś Jan miał odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder swoich, pokarmem zaś jego były szarańcze i miód leśny.5 Wtedy wychodziła do niego Jerozolima i cała Judea i cała kraina około Jordanu.6 I byli chrzczeni przez niego w Jordanie, spowiadając się z grzechów swoich.7 Gdy zaś widział wielu faryzeuszów i saduceuszów przychodzących do chrztu swego, mówił im: Plemię żmijowe! Któż wam pokazał, że unikniecie przyszłego gniewu?8 Czyńcie więc owoc godny pokuty.9 A nie chciejcie mówić sami w sobie: Ojca mamy Abrahama. Albowiem wam powiadam, że Bóg ma moc z tych kamieni wzbudzić synów Abrahamowi.10 Już bowiem siekiera przyłożona jest do korzenia drzew. Przeto wszelkie drzewo, które nie daje owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone.11 Ja was chrzczę wodą ku pokucie, ale ten, co przyjdzie po mnie, mocniejszy jest niż ja, którego trzewików nie jestem godzien nosić; on was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.12 A jego wiejadło w ręce jego i wyczyści boisko swoje i zgromadzi pszenicę swą do gumna, plewy zaś spali ogniem nieugaszonym. CHRZEST PANA JEZUSA.13 Wtedy Jezus przyszedł do Galilei nad Jordan do Jana, aby był przez niego ochrzczony.14 Jan zaś go wstrzymywał, mówiąc: winienem być ochrzczony od ciebie, a ty przychodzisz do mnie?15 Jezus zaś odpowiadając, rzekł mu: Zaniechaj teraz; albowiem tak się nam godzi wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy go dopuścił.16 A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. I oto otworzyły się dlań niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jako gołębicę, i przychodzącego nań.17 A oto głos z niebios mówiący: Ten jest Syn mój miły, w którym sobie upodobałem.4 POST NA PUSTYNI I KUSZENIE.1 Wtedy Jezus był zaprowadzony na pustynię przez Ducha, aby był kuszony od diabła.2 A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, potem łaknął.3 I przystąpiwszy kusiciel, rzekł mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.4 On zaś odpowiadając, rzekł: Napisane jest: “Nie samym chlebem żyje człowiek, ale wszelkim słowem, które pochodzi z ust Bożych.”5 Wtedy go wziął diabeł do świętego miasta i postawił go na ganku świątyni,6 i rzekł mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się na dół; albowiem napisane jest, że “aniołom swoim rozkazał o tobie, i będą cię na ręku nosić, byś przypadkiem nie zranił o kamień nogi swej.”7 Rzecze mu Jezus: Również napisane jest: “Nie będziesz kusił Pana Boga swego.”8 Wziął go znów diabeł na górę wysoką bardzo i ukazał mu wszystkie królestwa świata i chwałę ich,9 i rzekł mu: To wszystko dam tobie, jeśli upadłszy, oddasz mi pokłon.10 Wtedy mu rzekł Jezus: Idź precz, szatanie! Albowiem napisane jest: “Panu Bogu twemu kłaniać się będziesz i jemu samemu służyć będziesz.”11 Wtedy opuścił go diabeł, a oto aniołowie przystąpili i służyli mu.II. Działalność P. Jezusa w Galilei(4,12 -18,35)PIERWSZE KROKI(4,12-25) CHRYSTUS ZACZYNA NAUCZAĆ.-12 Gdy zaś Jezus usłyszał, że Jan został wydany, uszedł do Galilei.13 I opuściwszy miasto Nazaret, przyszedł i zamieszkał w Kafarnaum nad morzem, na pograniczu Zabulona i Neftalima,14 aby się wypełniło, co było powiedziane przez Izajasza proroka:15 “Ziemia Zabulona i ziemia Neftalima, droga morska za Jordanem, Galilea pogan,16 lud, który siedział w ciemności, ujrzał światłość wielką, i siedzącym w krainie cienia śmierci wzeszła im światłość.”17 Odtąd począł Jezus przepowiadać i mówić: Pokutę czyńcie, albowiem przybliżyło się królestwo niebieskie. POWOŁUJE PIERWSZYCH UCZNIÓW.18 Gdy zaś Jezus szedł nad morzem Galilejskim, ujrzał dwóch braci, Szymona, którego zowią Piotrem i Andrzeja, brata jego, zapuszczających sieci w morze (albowiem byli rybakami).19 I rzekł im: Pójdźcie za mną, a uczynię, że się staniecie rybakami ludzi.20 A oni natychmiast opuściwszy sieci, poszli za nim.21 A idąc dalej stamtąd, ujrzał drugich dwóch braci, Jakuba Zebedeuszowego i Jana, brata jego, w łodzi z Zebedeuszem, ojcem ich, naprawiających sieci swoje i wezwał ich.22 0ni zaś zaraz opuściwszy sieci i ojca, poszli za nim. SŁAWA CUDÓW.23 I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w synagogach ich i przepowiadając ewangelię królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc między ludem.24 I rozeszła się sława jego po całej Syrii, i przynosili mu wszystkich źle się mających, nawiedzonych rozmaitymi chorobami i dolegliwościami, i opętanych od diabłów i lunatyków i sparaliżowanych i uzdrowił ich.25 I szły za nim wielkie rzesze od Galilei i Dekapolu i Jerozolimy i z Judei i z Zajordania.. KAZANIE NA GÓRZE(5,1 – 7,29)5 CHRYSTUS GŁOSI OSIEM BŁOGOSŁAWIEŃSTW.1 Jezus zaś widząc rzesze, wstąpił na górę, a gdy usiadł, przystąpili ku niemu uczniowie jego.2 A otworzywszy usta swe, nauczał ich, mówiąc:3 Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem ich jest królestwo niebieskie.4 Błogosławieni cisi, albowiem oni posiędą ziemię.5 Błogosławieni, którzy płaczą, albowiem oni będą pocieszeni.6 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.7 Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.8 Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.9 Błogosławieni pokój czyniący, albowiem nazwani będą synami Bożymi. 10 Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem ich jest królestwo niebieskie.11 Błogosławieni jesteście, gdy wam będą złorzeczyć i będą was prześladować i mówić wszystko złe przeciwko wam kłamiąc, dla mnie.12 Radujcie się i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebiosach: bo tak prześladowali proroków, którzy przed wami byli. NAZYWA APOSTOŁÓW SOLĄ I ŚWIATŁEM.13 Wy jesteście solą ziemi. A jeśli sól zwietrzeje, czym będzie solona? Na nic się więcej nie przyda, tylko żeby była precz wyrzucona i podeptana przez ludzi.14 Wy jesteście światłością świata. Nie może się skryć miasto leżące na górze.15 Ani nie zapalają świecy i nie kładą jej pod korzec, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu.16 Tak niechaj świeci światłość wasza przed ludźmi, aby widzieli uczynki wasze dobre i chwalili Ojca waszego, który jest w niebiosach. PRZYSZEDŁ UDOSKONALIĆ ZAKON.17 Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązywać Zakon albo proroków. Nie przyszedłem rozwiązywać, ale wypełnić.18 Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, jedna jota albo jedna kreska nie odmieni się w Zakonie, aż się wszystko stanie.19 Kto by więc rozwiązał jedno z tych przykazań najmniej szych i tak by ludzi nauczał, będzie zwany najmniejszym w królestwie niebieskim; a kto by wypełnił i nauczał, ten będzie zwany wielkim w królestwie niebieskim.20 Albowiem powiadam wam, że jeśli nie będzie obfitowała sprawiedliwość wasza więcej, niż doktorów zakonnych i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. UCZY NIE GNIEWAĆ SIĘ NA BLIŹNIEGO.21 Słyszeliście, że powiedziane było starym: “Nie będziesz zabijał,” kto by zaś zabił, będzie winien sądu.22 Lecz ja wam powiadam, że każdy, który się gniewa na brata swego, będzie winien sądu. Kto by zaś rzekł bratu swemu: głupcze, będzie winien Rady. A kto by rzekł: szalony, będzie winien ognia piekielnego.23 Jeśli tedy ofiarujesz dar swój do ołtarza i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie,24 zostaw tam dar swój przed ołtarzem i idź pierwej pojednać się z bratem swoim: a wtedy przyszedłszy, ofiarujesz dar swój.25 Pogódź się prędko z przeciwnikiem swoim, póki z nim jesteś w drodze, by cię przeciwnik nie podał przypadkiem sędziemu, a sędzia by cię nie podał słudze i byłbyś wrzucony do więzienia.26 Zaprawdę powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd aż oddasz ostatni pieniążek. O POŻĄDLIWOŚCI, ZGORSZENIU I CUDZOŁÓSTWIE.27 Słyszeliście, że powiedziano starym: “Nie będziesz cudzołożył.”28 A ja powiadam wam, że każdy, który patrzy na niewiastę, aby jej pożądał, już ją scudzołożył w sercu swoim.29 Jeśli więc prawe oko twoje gorszy cię, wyrwij je i odrzuć od siebie, albowiem pożyteczniej jest tobie, aby zginął jeden z członków twoich, niżby całe ciało twoje miało być wrzucone do piekła.30 A jeśli cię prawa ręka twoja gorszy, odetnij ją i odrzuć od siebie; albowiem pożyteczniej jest tobie, aby zginął jeden z członków twoich, niżby całe ciało twoje miało iść do piekła.31 Powiedziano zaś: “Ktokolwiek opuści żonę swoją, niech jej da list rozwodowy.”32 Lecz ja wam powiadam, że wszelki, który opuści żonę swoją, wyjąwszy przyczynę porubstwa, sprawia, że ona cudzołoży, i kto by opuszczoną pojął, cudzołoży. O PRZYSIĘDZE.33 Słyszeliście również, że powiedziano starym: “Nie będziesz krzywoprzysięgał; ale oddasz Panu przysięgi swoje.”34 Ja wam zaś powiadam, abyście zgoła nie przysięgali: ani na niebo, bo jest tronem Boga,35 ani na ziemię, bo jest podnóżkiem nóg jego, ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego króla.36 Ani na głowę swoją nie będziesz przysięgał, bo nie możesz uczynić jednego włosa białym albo czarnym.37 Lecz niech mowa wasza będzie: tak, tak; nie, nie. A co nadto więcej jest, od złego jest. JAK SIĘ ZŁEMU SPRZECIWIAĆ?38 Słyszeliście iż powiedziano: “Oko za oko i ząb za ząb.”39 Ja zaś wam powiadam, byście się nie sprzeciwiali złemu: ale jeśli cię kto uderzy w prawy policzek twój, nadstaw mu i drugi.40 A temu, który chce się z tobą w sądzie spierać i wziąć suknię twoją, odstąp mu i płaszcz.41 A ktokolwiek by przymuszał cię na tysiąc kroków, idź z nim i drugie dwa.42 Temu, co cię prosi, daj: i nie odwracaj się od tego, który chce u ciebie pożyczyć. UCZY MIŁOWAĆ NIEPRZYJACIÓŁ.43 Słyszeliście, że powiedziano: “Będziesz miłował bliźniego twego” a będziesz miał w nienawiści nieprzyjaciela twego.44 Ja zaś wam powiadam: Miłujcie nieprzyjaciół waszych, dobrze czyńcie tym, którzy was mają w nienawiści, a módlcie się za prześladujących i potwarzających was,45 abyście by1i synami Ojca waszego, który jest w niebiosach, który sprawia, że słońce jego wschodzi nad dobrymi i złymi, i spuszcza deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.46 Albowiem jeśli miłujecie tych, co was miłują, cóż za zapłatę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią?47 A jeślibyście pozdrawiali tylko braci waszych, cóż więcej czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? 48 Wy więc bądźcie doskonali, jako i Ojciec wasz niebieski doskonały jest.6 WYKONYWAĆ DOBRE UCZYNKI, JAŁMUŻNĘ?1 Strzeżcie się, abyście sprawiedliwości waszej nie czynili przed ludźmi, abyście byli widziani od nich; bo inaczej zapłaty mieć nie będziecie u Ojca waszego, który jest w niebiosach.2 Gdy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak to obłudnicy czynią w synagogach i po ulicach, aby byli czczeni od ludzi. Zaprawdę powiadam wam: Wzięli zapłatę swoją.3 Ale gdy ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewica twoja, co prawica twoja czyni,4 aby jałmużna twoja była w skrytości; a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie. JAK SIĘ MODLIĆ?5 A gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy, którzy radzi modłą się w synagogach i stojąc na rogach ulic, aby byli widziani od ludzi. Zaprawdę powiadam wam: wzięli zapłatę swoją.6 Ale ty, gdy się modlić będziesz, wejdź do izdebki swojej,. a zawarłszy drzwi, módl się do Ojca swego w skrytości; a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie.7 Modląc się zaś, nie mówcie wiele, jak poganie; albowiem mniemają, że w wielomówstwie swoim będą wysłuchani.8 Nie bądźcie więc do nich podobni; albowiem wasz Ojciec wie, czego potrzebujecie, zanim go poprosicie. MODLITWA PAŃSKA.9 Wy tedy tak się modlić będziecie: Ojcze nasz, któryś jest w niebiosach! Święć się imię twoje. Przyjdź królestwo twoje.10 Bądź wola twoja, jako w niebie tak i na ziemi.11 Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.12 I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.13 I nie wwódź nas w pokuszenie. Ale nas zbaw ode złego. Amen.14 Jeśli bowiem odpuścicie ludziom grzechy ich, odpuści wam też Ojciec wasz niebieski grzechy wasze.15 Lecz jeśli nie odpuścicie ludziom, ani Ojciec wasz nie odpuści wam grzechów waszych. JAK POŚCIĆ?16 Gdy zaś pościcie, nie bądźcie jak obłudnicy smutni; albowiem wyniszczają twarze swoje, aby się okazali ludziom, że poszczą. Zaprawdę powiadam wam, że wzięli zapłatę swoją.17 Ale ty, kiedy pościsz, namaść głowę swoją i umyj oblicze swoje,18 abyś się nie okazał ludziom,. Że pościsz, ale Ojcu swemu, który jest w skrytości; a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie. O SKARBIE NIEBIESKIM.19 Nie skarbcie sobie skarbów na ziemi, gdzie rdza i mól psuje, i gdzie złodzieje wykopują i kradną.20 Ale skarbcie sobie skarby w niebie, gdzie ani rdza, ani mól nie psuje,i gdzie złodzieje nie wykopują, ani nie kradną.21 Albowiem gdzie jest skarb twój, tam jest i serce twoje.22 Świecą ciała twego jest oko twoje. Jeśliby oko twoje było szczere, wszystko ciało twoje światłe będzie.23 Ale jeśliby oko twoje było niegodziwe, całe ciało twoje ciemne będzie. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka będzie sama ciemność? O UFNOŚCI W BOGU.24 Nikt nie może dwom panom służyć; bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował, albo przy jednym stać będzie, a drugim wzgardzi. Nie możecie Bogu służyć i mamonie.25 Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie wasze, co byście jedli, ani o ciało wasze, czym byście się odziewali. Czyż życie nie jest ważniejsze niż pokarm, a ciało niż odzienie?26 Wejrzyjcie na ptaki niebieskie, że nie sieją ani żną, ani zbierają do gumien, a Ojciec wasz niebieski żywi je.27 Czyż wy nie jesteście daleko ważniejsi niż one? A kto z was obmyślając, może przydać do wzrostu swego łokieć jeden?28 A o odzienie czemu się troszczycie? Przypatrzcie się liliom polnym, jak rosną: nie pracują, ani nie przędą.29 A powiadam wam, że ani Salomon w całej chwale swojej nie był odziany jak jedna z tych.30 Jeśli zaś trawę polną, która dziś jest, a jutro będzie w piec wrzucona, Bóg tak przyodziewa, jakże daleko więcej was, małej wiary?:31 Nie troszczcie się tedy, mówiąc: Cóż będziemy jeść, albo co będziemy pić, albo czym będziemy się przyodziewać?32 Bo tego wszystkiego poganie pilnie szukają. Albowiem Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie.33 Szukajcie więc najprzód królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a to wszystko będzie wam przydane.34 Nie troszczcie się więc o jutro; albowiem jutrzejszy dzień sam o siebie będzie się troszczył. Dosyć ma dzień swojej nędzy.7 NIE NALEŻY SĄDZIĆ.1 Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni.2 Albowiem jakim sądem sądzić będziecie takim was osądzą, i jaką miarą mierzyć będziecie, taką wam odmierzą.3 Czemuż to widzisz źdźbło w oku brata swego, a nie widzisz belki w oku swoim?4 Albo jakże mówisz bratu swemu: Pozwól, że wyjmę źdźbło z oka twego, a oto belka jest w oku twoim.5 Obłudniku! Wyrzuć pierwej belkę z oka twego, a wtedy zobaczysz, jak wyrzucić źdźbło z oka brata swego.6 Nie dawajcie psom tego, co święte, ani nie rzucajcie pereł waszych przed wieprze, by ich przypadkiem nie podeptały nogami swymi, i obróciwszy się, żeby was nie rozszarpały. ZALECA MODLITWĘ.7 Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie, a będzie wam otworzone.8 Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; i kto szuka, znajduje; a pukającemu, będzie otworzone.9 Albo który z was człowiek, jeśliby go syn jego prosił o chleb, czy poda mu kamień?10 Albo jeśliby prosił o rybę, czy poda mu węża?11 Jeśli więc wy, choć jesteście złymi, umiecie dobre datki dawać synom waszym, jakże daleko więcej Ojciec wasz, który jest w niebiosach, da rzeczy dobre tym, którzy go proszą?12 Wszystko więc, cokolwiek chcecie, aby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie; bo to jest Zakon i prorocy. O DRODZE WĄSKIEJ I SZEROKIEJ.13 Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka brama i przestronna jest droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest, którzy przez nią wchodzą.14 O jak ciasna brama i wąska jest droga, która wiedzie do życia, a mało jest tych, którzy ją znajdują! O PRAWDZIWIE DOBRYCH UCZYNKACH.15 Strzeżcie. się pilnie fałszywych proroków, którzy do was przychodzą w odzieniu owczym, a wewnątrz są wilkami drapieżnymi.16 Z owoców ich poznacie ich. Czy zbierają z cierni jagody winne, albo z ostu figi?17 Tak wszelkie drzewo dobre rodzi owoce dobre, a złe drzewo rodzi owoce złe.18 Nie może drzewo dobre rodzić owoców złych, ani drzewo złe rodzić owoców dobrych.19 Wszelkie drzewo, które nie rodzi owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone.20 A przeto z owoców ich poznacie ich.21 Nie każdy, który mi mówi: Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebieskiego, ale ten, co czyni wolę Ojca mego, który jest w niebiosach, ten wejdzie do królestwa niebieskiego.22 Wielu powie mi w ów dzień: Panie, Panie! czyśmy nie prorokowali w imię twoje i w imię twoje nie wyrzucali czartów i w imię twoje nie czynili wielu cudów.23 A wtedy wyznam im: żem was nigdy nie znał, odstąpcie ode mnie, którzy czynicie nieprawość. O MOCNYM BUDOWANIU.24 Każdy więc, który słucha tych słów moich i wypełnia je, będzie przyrównany człowiekowi mądremu, który zbudował dom swój na opoce.25 I spadł deszcz, i przyszły rzeki, i wiały wiatry, i uderzyły na ów dom, a nie upadł; bo był na opoce ugruntowany.26 I każdy, który słucha tych słów moich, a nie wypełnia ich, będzie podobny człowiekowi głupiemu, który zbudował dom swój na piasku.27 I spadł deszcz, i przyszły rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom; i upadł, i był upadek jego wielki.28 I stało się, gdy Jezus dokończył tych słów, zdumiewały się rzesze nad nauką jego.29 Albowiem nauczał ich jak władzę mający, a nie jak ich doktorowie i faryzeusze.STWIERDZENIE NAUKI PRZEZ SZEREG CUDÓW.(8,1 – 9,34)8 OCZYSZCZENIE TRĘDOWATEGO.1 Gdy zaś zstąpił z góry, szły za nim wielkie rzesze.2 A oto trędowaty przyszedłszy, pokłonił się mu, mówiąc: Panie! jeśli chcesz, możesz mię oczyścić.3 I wyciągnąwszy Jezus rękę, dotknął się go, mówiąc: Chcę, bądź oczyszczony. I zaraz został oczyszczony trąd jego.4 I rzekł mu Jezus: Bacz, żebyś nikomu nie mówił, ale idź, ukaż się kapłanowi i ofiaruj dar, który przykazał Mojżesz na świadectwo im. UZDROWIENIE SŁUGI SETNIKA.5 Gdy zaś wszedł do Kafarnaum, przystąpił do niego setnik, prosząc go, i mówiąc:6 Panie! sługa mój leży w domu paraliżem tknięty i ciężko jest dręczony.7 I rzekł mu Jezus: Ja przyjdę i uzdrowię go.8 I odpowiadając setnik, rzekł: Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój; ale tylko powiedz słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój.9 I ja bowiem jestem człowiekiem pod władzą postanowionym, mającym pod sobą żołnierzy, i mówię temu: Idź, a idzie; a drugiemu: Chodź, a przychodzi; a słudze mojemu: czyń to, a czyni.10 Jezus zaś słysząc to, zdziwił się i rzekł tym, którzy szli za nim: Zaprawdę, powiadam wam, nie znalazłem tak wielkiej wiary w Izraelu.11 Wam zaś powiadam, że wielu przyjdzie ze wschodu słońca i z zachodu i zasiędą z Abrahamem i Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim;12 a synowie królestwa będą wyrzuceni do ciemności zewnętrznych; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.13 I rzekł Jezus setnikowi: Idź, a jak uwierzyłeś, niech ci się stanie. I uzdrowiony został sługa w owej godzinie. INNE UZDROWIENIA W KAFARNAUM.14 A gdy przyszedł Jezus do domu Piotra, ujrzał świekrę jego leżącą i mającą gorączkę.15 I dotknął się jej ręki i opuściła ją gorączka i wstała i posługiwała im.16 Gdy zaś wieczór nastał, przywiedli mu wielu opętanych; i wyrzucał duchy słowem i uzdrowił wszystkich źle się mających;17 aby się wypełniło, co było powiedziane przez Izajasza proroka, mówiącego: “On niemoce nasze przyjął i choroby nasze nosił.” O DOSKONAŁYM WYRZECZENIU SIĘ.18 Jezus zaś widząc wielkie rzesze koło siebie, kazał jechać za morze.19 I przystąpiwszy pewien. doktor, rzekł mu: Nauczycielu! pójdę za tobą, dokądkolwiek pójdziesz.20 I rzekł mu Jezus: Lisy mają jamy i ptaki niebieskie gniazda, a Syn Człowieczy nie ma, gdzieby głowę skłonił.21 Inny zaś z uczniów jego rzekł mu: Panie! pozwól mi pierwej odejść i pogrzebać ojca mego.22 I rzekł mu Jezus: Pójdź za mną, a umarłym zostaw grzebanie umarłych swoich. UŚMIERZENIE BURZY.23 A gdy On wstąpił w łódkę, weszli za nim uczniowie jego.24 A oto wielka burza powstała na morzu, tak że się łódka falami okrywała, a on spał.25 I przystąpili do niego uczniowie jego, i obudzili go, mówiąc: Panie! zachowaj nas, giniemy.26 I rzekł im Jezus: Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary? Wtedy wstawszy, rozkazał wiatrom i morzu, i stała się cisza wielka.27 A zatem ludzie zdumieli się, mówiąc: Któż jest ten, że wiatry i morze są mu posłuszne? UZDROWIENIE OPĘTANYCH GERAZEŃCZYKÓW.28 A gdy przybył za morze do krainy Gerazeńczyków, zabiegli mu dwaj diabłów mający, wychodzący z grobów, bardzo okrutni, tak że nikt nie mógł przejść ową drogą.29 A oto zakrzyknęli, mówiąc: Cóż ci do nas, Jezusie, Synu Boży? Przyszedłeś ˇtu przed czasem męczyć nas?30 A było niedaleko od nich pasące się stado wielu wieprzów.31 Czarci zaś prosili go, mówiąc: Jeśli nas wyrzucasz stąd, poślij nas w stado wieprzów.32 I rzekł im: Idźcie. A oni wyszedłszy, weszli w wieprze; i oto całe stado z urwistego brzegu pędem wpadło w morze i pozdychało w wodach.32 Pasterze zaś uciekli i przyszedłszy do miasta, opowiedzieli wszystko i o owych, co mieli diabłów.34 A oto całe miasto wyszło naprzeciw Jezusa i ujrzawszy go, prosili, aby odszedł z ich granic.9 UZDROWIENIE PARALITYKA.1 I wstąpiwszy w łódkę, przeprawił się i przyszedł do miasta swego.2 A oto przynieśli mu sparaliżowanego, leżącego na łożu. I widząc Jezus wiarę ich, rzekł do sparaliżowanego: Ufaj, synu! Odpuszczają ci się grzechy twoje.3 A oto niektórzy z doktorów mówili sami w sobie: Ten bluźni.4 A widząc Jezus myśli ich, rzekł: Czemu myślicie złe w sercach waszych?5 Cóż jest łatwiej rzec: Odpuszczają ci się grzechy twoje, czy, rzec: Wstań a chodź?6 Żebyście zaś wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma moc na ziemi odpuszczania grzechów, wtedy rzekł do sparaliżowanego: Wstań, weź łoże swoje, a idź do domu swego.7 I wstał, i poszedł do domu swego.8 Co też widząc rzesze, ulękły się i chwaliły Boga, który dał taką moc ludziom. POWOŁANIE MATEUSZA.9 A gdy Jezus szedł stamtąd, ujrzał człowieka, siedzącego przy cle, imieniem Mateusz. I rzekł mu: Pójdź za mną. A wstawszy poszedł za nim.10 I stało się, gdy on siedział u stołu w domu, oto wielu celników i grzeszników przyszedłszy, siedziało u stołu z Jezusem i uczniami jego.11 A widząc to faryzeusze, mówili uczniom jego: Czemu z celnikami i z grzesznikami je nauczyciel wasz?12 Lecz Jezus usłyszawszy, rzekł: Nie potrzeba zdrowym lekarza, ale źle się mającym.13 Idąc zaś uczcie się, co znaczy: “Miłosierdzia chcę, a nie ofiary”; bo nie przyszedłem wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych.14 Wtedy przystąpili do niego uczniowie Janowi, mówiąc: Czemu my i faryzeusze pościmy często, a uczniowie twoi nie poszczą?15 I rzekł im Jezus: Czyż goście weselni mogą się smucić, dopóki z nimi jest oblubieniec? Ale przyjdą dni, gdy będzie wzięty od nich oblubieniec, a wtedy będą pościć.16 Nikt zaś nie przyprawia łaty z surowego sukna do starej szaty, albowiem obrywa od szaty całość jej i przedarcie staje się gorsze.17 Ani nie leją młodego wina w stare bukłaki; bo inaczej bukłaki pękają i wino się rozlewa i bukłaki niszczeją. Ale młode wino zlewają w bukłaki nowe, a tak jedno i drugie bywa zachowane. UZDROWIENIE CIERPIĄCEJ KRWOTOK I WSKRZESZENIE CÓRKI JAIRA.18 Gdy on to do nich mówił, oto jeden książę przystąpił i pokłonił mu się, mówiąc: Panie! córka moja dopiero skonała, ale przyjdź, włóż na nią rękę swoją, a żyć będzie.19 A Jezus wstawszy, poszedł za nim i uczniowie jego.20 A oto niewiasta, która cierpiała krwotok przez lat dwanaście, przystąpiła z tyłu i dotknęła się kraju szaty jego.21 Mówiła bowiem sama w sobie: Bylebym tylko dotknęła się szaty jego, będę zdrowa.22 A Jezus obróciwszy się i ujrzawszy ją, rzekł: Ufaj córko! Wiara twoja ciebie uzdrowiła. I uzdrowiona została niewiasta od owej godziny.23 I gdy Jezus przyszedł w dom książęcia i ujrzał fletnistów i tłum zgiełk czyniący, mówił:24 Odstąpcie; albowiem nie umarła dzieweczka, ale śpi. I śmiali się z niego.25 A gdy wyrzucono tłum, wszedł i ujął rękę jej, i powstała dzieweczka.26 I rozeszła się ta wieść po wszystkiej owej ziemi. LECZY DWÓCH ŚLEPYCH I NIEMEGO.27 A gdy Jezus przechodził stamtąd, szli za nim dwaj ślepi, wołając i mówiąc: Zmiłuj się nad nami, Synu Dawidów!28 Gdy zaś przyszedł do domu, przystąpili do niego ślepi. I rzekł im Jezus: Wierzycie, że wam to mogę uczynić? Rzekli mu: Tak, Panie!29 Wtedy dotknął się oczu ich, mówiąc: Niech się wam stanie według wiary waszej.30 I otworzyły się oczy ich, i zagroził im Jezus, mówiąc: Baczcie, aby się kto nie dowiedział.31 Lecz oni wyszedłszy, rozsławili go, po wszystkiej owej ziemi.32 Gdy ci zaś odeszli, oto przywiedli mu człowieka niemego, opętanego od diabła.33 A gdy diabeł został wyrzucony, przemówił niemy i dziwiły się rzesze, mówiąc: Nigdy się tak nie okazało w Izraelu.34 Ale faryzeusze mówili: Przez księcia diabelskiego wypędza diabły.WYBÓR APOSTOŁÓW I DANE IM NAUKI.(9,35 -10,42) LITUJE SIĘ NAD LUDEM I PRAGNIE DLAŃ PASTERZY.35 I obchodził Jezus wszystkie miasta i wioski, nauczając w synagogach ich i przepowiadając ewangelię królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc.36 Widząc zaś rzesze, zlitował się nad nimi, gdyż byli strudzeni i leżący jako owce, nie mające pasterza.37 Wtedy rzekł uczniom swoim: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało.38 Proścież tedy Pana żniwa, aby wysłał robotników na żniwo swoje.10 WŁADZA I IMIONA APOSTOŁÓW.1 I zwoławszy dwunastu uczniów swoich, dał im moc nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i uzdrawiali wszelką chorobę i wszelką niemoc.2 Dwunastu zaś apostołów te są imiona: Pierwszy Szymon, którego zwią Piotrem i Andrzej brat jego, Jakub, syn Zebedeusza i Jan, brat jego,3 Filip i Bartłomiej, Tomasz i Mateusz celnik, Jakub Alfeuszowy i Tadeusz,4 Szymon Kananejczyk i Judasz Iszkariot, który go też wydał. MAJĄ EWANGELIZOWAĆ IZRAELA W UBÓSTWIE I POKOJU.5 Tych dwunastu posłał Jezus, rozkazując im, mówiąc: Na drogę pogan nie zachodźcie, i do miast samarytańskich nie wchodźcie;6 ale raczej idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela.7 Idąc zaś przepowiadajcie, mówiąc: że przybliżyło się królestwo niebieskie.8 Niemocnych uzdrawiajcie, umarłych wskrzeszajcie, trędowatych oczyszczajcie, czartów wyrzucajcie; darmo otrzymaliście, darmo dawajcie.9 Nie miejcie złota ani srebra, ani pieniędzy w trzosach swoich.10 Ani torby podróżnej, ani dwu sukien, ani butów, ani laski; albowiem godzien jest robotnik strawy swojej.11 Do któregokolwiek zaś miasta albo miasteczka wejdziecie, pytajcie się, kto w nim jest godny i tam mieszkajcie, póki nie wyjdziecie.12 A wchodząc w dom, pozdrawiajcie go, mówiąc: Pokój temu domowi.13 I jeśliby dom ów był godny, przyjdzie nań pokój wasz;. a jeśliby nie był godny, pokój wasz wróci się o was.14 I ktokolwiek by was nie przyjął, i nie słuchał mów waszych, wychodząc precz z domu albo z miasta, otrząśnijcie proch z nóg waszych.15 Zaprawdę powiadam wam: Lżej będzie ziemi sodomskiej i gomorejskiej w dzień sądny, niż owemu miastu. ZAPOWIADA PRZEŚLADOWANIA.16 Oto ja was posyłam jak owce między wilki, bądźcie więc roztropni jak węże, a prości jak gołębice.17 Strzeżcie się zaś ludzi; albowiem będą was wydawać przed Rady i w synagogach swoich będą was biczować.18 I do namiestników i do królów będziecie wodzeni dla mnie na świadectwo im i poganom.19 A gdy was wydadzą, nie myślcie, jak albo co byście mówić mieli; bo w owej godzinie będzie wam dane, co byście mówili:20 Albowiem nie wy jesteście, którzy mówicie, ale Duch Ojca waszego, który mówi w was.21 Wyda zaś brat brata na śmierć i ojciec syna, i powstaną dzieci przeciw rodzicom, i o śmierć ich przyprawiać będą.22 I będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego. Ale kto wytrwa aż do końca, ten będzie zbawiony.23 A gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do drugiego. Zaprawdę powiadam wam, że nie skończycie miast izraelskich, aż przyjdzie Syn Człowieczy. KOGO NALEŻY SIĘ BAĆ?24 Nie jest uczeń nad mistrza, ani sługa nad pana swego.25 Dosyć uczniowi, aby był jako mistrz jego, a słudze jako Pan jego. Jeśli gospodarza Belzebubem nazwali, jakże daleko więcej domowników jego?26 A więc nie bójcie się ich; albowiem nie ma nic skrytego, co by nie miało być odkryte; ani tajemnego, czego by wiedzieć nie miano.27 Co wam w ciemności mówię, powiadajcie na świetle, a co na ucho słyszycie, przepowiadajcie na dachach.26 I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a duszy zabić nie mogą; ale raczej bójcie się tego, który i duszę i ciało może zatracić w piekle.29 Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za miedziaka? I ani jeden z nich nie spadnie na ziemię bez Ojca waszego?30 A wasze włosy wszystkie na głowie są policzone.31 Nie bójcie się tedy; lepsi jesteście wy niż wiele wróbli.32 Każdy więc, który mnie wyzna przed ludźmi, wyznam go i ja przed Ojcem moim; który jest w niebiosach.33 Kto by zaś zaparł się mnie przed ludźmi, zaprę się go i ja przed Ojcem moim, który jest w niebiosach. NIE POKÓJ, ALE WOJNĘ OGŁASZA.34 Nie mniemajcie, że przyszedłem pokój zsyłać na ziemię. Nie przyszedłem zsyłać pokoju, ale miecz.35 Przyszedłem bowiem oddzielić człowieka od ojca swego i córkę od matki swojej i synową od świekry swojej.36 I będą nieprzyjaciółmi człowieka domownicy jego.37 Kto miłuje ojca albo matkę więcej niż mnie, nie jest mnie godzien, a kto miłuje syna albo córkę nade mnie, nie jest mnie godzien.38 A kto nie bierze krzyża swego i nie naśladuje mnie, nie jest mnie godzien.39 Kto znalazł duszę swoją, straci ją; a kto by utracił duszę swą dla mnie, znajdzie ją.40 Kto was przyjmuje, mnie przyjmuje, a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnie posłał.41 Kto przyjmuje proroka w imię proroka, otrzyma zapłatę proroka, i kto przyjmuje sprawiedliwego w imię sprawiedliwego, otrzyma zapłatę sprawiedliwego.42 A ktokolwiek by dał się napić jednemu z tych najmniejszych kubek zimnej wody, tylko w imię ucznia, zaprawdę powiadam wam, nie straci zapłaty swojej.11 JEZUS JEST MESJASZEM – ŚWIADCZĄ O TYM CZYNY JEGO.1 I stało się, gdy Jezus skończył przykazywać dwunastu uczniom swoim, odszedł stamtąd, aby uczyć i przepowiadać w miastach ich.2 Jan zaś, gdy usłyszał w więzieniu o dziełach Chrystusa, posławszy dwóch uczniów swoich,3 rzekł mu: Tyś jest, który ma przyjść, czyli innego czekamy?4 A odpowiadając Jezus, rzekł im: Idźcie, donieście Janowi, coście słyszeli i widzieli:5 “Ślepi widzą,” chromi chodzą, trędowaci bywają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim ewangelię opowiadają.6 A błogosławiony jest, który się ze mnie nie zgorszy. ŚWIADCZY JAN, KTÓRY ZASŁUGUJE NA WIARĘ.7 Gdy zaś oni odchodzili, począł Jezus mówić do rzesz o Janie: Coście wyszli na pustynię widzieć? Trzcinę chwiejącą się od wiatru?8 Ale coście wyszli widzieć? Człowieka w miękkie szaty obleczonego? Oto ci, co w miękkie szaty się ubierają, w domach królewskich są.9 Ale coście wyszli widzieć? Proroka? Zaiste powiadam wam: I więcej niż proroka.10 Ten jest bowiem, o którym napisano: “Oto ja posyłam Anioła mego przed obliczem twoim, który zgotuje drogę twą przed tobą.”11 Zaprawdę powiadam wam: Nie powstał między narodzonymi z niewiast większy nad Jana Chrzciciela, lecz który jest mniejszy w królestwie niebieskim, większy jest, niż on.12 A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd, królestwo niebieskie gwałt cierpi i gwałtownicy je porywają.13 Gdyż wszyscy prorocy i Zakon aż do Jana prorokowali.14 A jeśli chcecie przyjąć, on jest Eliaszem, który ma przyjść.15 Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. A WIĘC BIADA NIEWIERNYM.16 Komu zaś przyrównam to plemię? Podobne jest chłopiętom siedzącym na rynku, które wołając do rówieśników,17 mówią: Śpiewaliśmy wam, a nie tańczyliście, zawodziliśmy, a nie płakaliście.18 Albowiem przyszedł Jan nie jedząc ani nie pijąc, i powiadają: Czarta ma.19 Przyszedł Syn Człowieczy, jedząc i pijąc i mówią: Oto człowiek obżerca i winopilca, przyjaciel celników i grzeszników. I usprawiedliwiona jest mądrość od synów swoich. BIADA, ZWŁASZCZA ZATWARDZIAŁYM.20 Wtedy począł wymawiać miastom, w których stało się bardzo wiele cudów jego, że nie czyniły pokuty.21 Biada tobie Korozain! Biada tobie Betsaido! Gdyby bowiem w Tyrze i w Sydonie stały się były cuda, które stały się u was, dawno by były czyniły pokutę we włosiennicy i w popiele.22 Wszakże powiadam wam: lżej będzie Tyrowi i Sydonowi w dzień sądu, niźli wam.23 A ty Kafarnaum czyż się aż do nieba wyniesiesz? Aż do piekła zstąpisz, bo gdyby się były w Sodomie stały cuda, które się działy w tobie, byłaby się może ostała aż do tego dnia.24 Wszakże powiadam wam: Iż znośniej będzie ziemi sodomitów w dzień sądu, aniżeli tobie. A BŁOGOSŁAWIENI WIERZĄCY.25 Wówczas odpowiadając Jezus, rzekł: Wyznaję tobie, Ojcze, Panie nieba i ziemi, żeś te rzeczy zakrył przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je maluczkim.26 Tak Ojcze, ponieważ tak spodobało się tobie.27 Wszystko dane mi jest od Ojca mego. I nikt nie zna Syna tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu by Syn chciał objawić.28 Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzę.29 Weźmijcie jarzmo moje na się, a uczcie się ode mnie, żem jest cichy i pokornego serca, a znajdziecie odpoczynek duszom waszym.30 Albowiem jarzmo moje słodkie jest, a brzemię moje lekkie.MNOŻĄCE SIĘ SPRZECIWY.(12,1-50)12 SPÓR O SZABAT.1 Wówczas szedł Jezus w szabat przez zboża, a uczniowie jego będąc głodni, poczęli rwać kłosy i jeść. “Faryzeusze zaś ujrzawszy, rzekli mu: Oto uczniowie twoi czynią, czego się nie godzi czynić w szabat.3 Lecz on im powiedział: Nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy łaknął, i ci, którzy z nim byli?4 Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleb pokładny, którego mu się nie godziło jeść, ani tym, którzy z nim byli, tylko samym kapłanom?5 Alboście nie czytali w Zakonie, że w szabaty kapłani w świątyni gwałcą szabat, a są bez winy.6 Ale mówię wam, że tu jest większy niż świątynia.7 Gdybyście zaś wiedzieli, co znaczy: “Miłosierdzia chcę, a nie ofiary,” nigdy byście nie byli potępili niewinnych.8 Albowiem Panem jest Syn Człowieczy i szabatu. UZDRAWIA USCHŁĄ RĘKĘ W SZABAT.9 A gdy odszedł stamtąd, przyszedł do ich synagogi.10 A oto człowiek mający uschłą rękę; i pytali go, mówiąc: Czy godzi się w szabaty uzdrawiać, aby go oskarżyli.11 On zaś rzekł im: Który z was człowiek, jeśliby miał owcę jedną, a ona wpadłaby w dół w szabat, czyż jej nie weźmie i nie podniesie?12 O ileż więcej wart jest człowiek niż owca? Przeto godzi się w szabaty dobrze czynić.13 Wtedy rzekł człowiekowi: Wyciągnij rękę twoją. I wyciągnął, i przywrócona jest do zdrowia jako druga.14 Faryzeusze zaś wyszedłszy, naradzali się przeciw niemu, jakby go stracić. PROROCTWO IZAJASZA O SŁODYCZY CHRYSTUSA.15 Ale Jezus wiedząc, odszedł stamtąd, i poszło wielu za nim, i uzdrowił ich wszystkich.16 I rozkazał im, aby go nie wyjawiali.17 Aby się wypełniło, co było powiedziane przez Izajasza proroka mówiącego:18 “Oto sługa mój, którego obrałem, miły mój, w którym dobrze upodobała sobie dusza moja. Położę ducha mojego na nim, a sąd poganom opowie.19 Nie będzie się wadził, ani nie będzie wołał, i nikt nie usłyszy na ulicach głosu jego.20 Trzciny zgniecionej nie złamie, a lnu kurzącego się nie zagasi, aż doprowadzi sąd ku zwycięstwu.21 A w imieniu jego narody nadzieję mieć będą.” BLUŻNIERCZE OBELGI FARYZEUSZÓW.22 Wtedy przywiedziono mu opętanego od diabła, ślepego i niemego, i uzdrowił go tak, iż mówił i widział.24 I zdumiewały się wszystkie rzesze, i mówiły: Czyż ten nie jest synem Dawida?24 Faryzeusze zaś usłyszawszy, rzekli: Ten nie wyrzuca czartów, tylko przez Belzebuba, księcia czartowskiego.25 Ale Jezus wiedząc myśli ich, rzekł im: Wszelkie królestwo rozdzielone przeciwko sobie będzie spustoszone, i wszelkie miasto albo dom rozdzielony przeciwko sobie nie ostoi się.26 A jeśli szatan szatana wyrzuca, przeciwko sobie jest rozdzielony; jakże tedy ostoi się królestwo jego?27 A jeśli ja przez Belzebuba wyrzucam czarty, synowie wasi przez kogo wyrzucają? Dlatego oni będą sędziami waszymi.28 Lecz jeśli ja Duchem Bożym wyrzucam czarty, więc przyszło do was królestwo Boże.29 Albo jak może kto wejść do domu mocarza i sprzęt jego zagrabić, jeśliby pierwej nie związał mocarza, i wtedy dopiero dom jego ograbi? 30 Kto nie jest ze mną, przeciwko mnie jest, a kto nie gromadzi ze mną, rozprasza. GRZECH PRZECIWKO DUCHOWI ŚW.31 Dlatego powiadam wam: Wszelki grzech i bluźnierstwo będzie odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo Ducha nie będzie odpuszczone.32 I ktokolwiek by rzekł słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone, ale kto by mówił przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone, ani w tym wieku, ani w przyszłym.33 Albo przyznajcie, że drzewo dobre, i owoc jego dobry, albo przyznajcie, że drzewo złe, i owoc jego zły, albowiem drzewo bywa poznawane z owocu.34 Plemię żmijowe! jakże możecie dobre rzeczy mówić, będąc złymi? Albowiem z obfitości serca usta mówią.35 Dobry człowiek z dobrego skarbu wynosi rzeczy dobre, a zły człowiek ze złego skarbu wynosi złe.36 A powiadam wam, że z każdego słowa próżnego, które by wyrzekli ludzie, zdadzą liczbę w dzień sądu.37 Albowiem ze słów twoich będziesz usprawiedliwiony, i ze słów twoich będziesz potępiony. ZNAK JONASZA.38 Wtedy odpowiedzieli mu niektórzy z doktorów i z faryzeuszów, mówiąc: Nauczycielu! chcemy od ciebie znak widzieć.39 On zaś odpowiadając, rzekł im: Plemię złe i cudzołożne znaku szuka, a znak mu nie będzie dany, tylko znak Jonasza proroka.40 Albowiem jak był Jonasz w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce, tak będzie Syn Człowieczy w sercu ziemi trzy dni i trzy noce.41 Mężowie niniwici powstaną na sądzie z tym plemieniem i potępią je, gdyż pokutę czynili na kazanie Jonaszowe; a oto tutaj więcej niźli Jonasz.42 Królowa z południa powstanie na sądzie z tym plemieniem i potępi je, gdyż przyjechała z krańców ziemi słuchać mądrości Salomonowej; a oto tutaj więcej niż Salomon. TAKTYKA DUCHA NIECZYSTEGO.43 Gdy zaś nieczysty duch wyjdzie z człowieka, chodzi po miejscach suchych, szukając odpocznienia, a nie znajduje.44 Wtedy mówiˇ: Wrócę się do domu mego, skąd wyszedłem. I przyszedłszy, znajduje go pustym, umiecionym i ozdobionym.45 Wtedy idzie i b1erze ze sobą siedmiu innych duchów gorszych, niż sam, i wszedłszy,,mieszkają tam; i stają się ostateczne rzeczy człowieka owego gorsze niźli pierwsze. Tak będzie i z tym plemieniem niegodziwym. KTO MATKĄ I BRATEM JEZUSA?46 Gdy on jeszcze mówił do rzeszy, oto matka jego i bracia stanęli przed domem, chcąc z nim mówić.47 A ktoś mu rzekł: Oto matka twoja i bracia twoi przed domem stoją, szukając cię.48 Lecz on odpowiadając, rzekł mówiącemu do siebie: Kto jest matką moją i którzy są braćmi moimi?49 I wyciągnąwszy rękę ku uczniom swoim rzekł: Oto matka moja i bracia moi.50 Albowiem ktokolwiek by spełnił wolę Ojca mego, który jest w niebiosach, ten jest bratem moim i siostrą i matką.NAUCZANIE W PRZYPOWIEŚCIACH .(13,1-53)13 PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCY.1 Owego dnia wyszedłszy Jezus z domu, siedział nad morzem.2 I zebrały się przy nim rzesze wielkie tak, że wstąpiwszy do łodzi, siedział, a cała rzesza stała na brzegu.3 I powiedział im wiele w przypowieściach, mówiąc: Oto szedł siać, który sieje.4 A gdy siał, niektóre padły obok drogi, i przyleciały ptaki niebieskie, i wydziobały je.5 Inne zaś padły na opoczyste, gdzie nie miały wiele zlemi,i wnet wzeszły, bo nie miały głębokiej ziemi.6 A gdy słońce wzeszło, zwiędły i że nie miały korzenia, uschły.7 Inne zaś padły między ciernie, a ciernie wyrosły i zadusiły je.8 A inne padły na ziemię dobrą i dały owoc: jedno setny, drugie sześćdziesiąty, a inne trzydziesty.9 Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. CZEMU PRZEZ PRZYPOWIEŚCI NAUCZA.10 I przystąpiwszy uczniowie, rzekli mu: Czemu im mówisz w przypowieściach?11 A on odpowiadając, rzekł im: Gdyż wam dane jest poznać tajemnice królestwa niebieskiego, tamtym zaś nie jest dane.12 Albowiem ktokolwiek ma, będzie mu dane i będzie obfitował, kto zaś nie ma, i to co ma, będzie wzięte od niego.13 Dlatego mówię im w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, a słuchając, nie słyszą ani rozumieją.14 I spełnia się na nich proroctwo Izajasza, mówiącego: “Słuchem słuchać będziecie, a nie zrozumiecie i widząc, widzieć będziecie, a nie ujrzycie.15 Albowiem zatyło serce ludu tego, a uszami ciężko słyszeli i oczy swe zamrużyli, żeby kiedy oczyma nie widzieli i uszami nie słyszeli, a sercem nie zrozumieli i nie nawrócili się, a uzdrowiłbym ich.”16 Wasze zaś oczy błogosławione, że widzą, i uszy wasze, że słyszą.17 Albowiem zaprawdę mówię wam, iż wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło widzieć, co widzicie, a nie widzieli, i słyszeć, co słyszycie, a nie słyszeli. WYJAŚNIA PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCY.18 Wy zatem słuchajcie przypowieści o siewcy.19 Do każdego, co słucha słowa o królestwie, a nie rozumie, przychodzi Zły i porywa to, co było wsiane w serce jego. Ten jest, który został obok drogi posiany.20 A który na opoczystych został posiany, ten jest, który słucha słowa, i zaraz je z radością przyjmuje.21 Nie ma zaś korzenia w sobie, ale trwa do czasu, a gdy przypadnie ucisk i prześladowanie dla słowa, wnet się gorszy.22 A który został posiany między ciernie, ten jest, który słucha słowa, a troska świata tego i szukanie bogactw zadusza słowo, i staje się bez pożytku.23 A który został posiany na ziemię dobrą, ten jest, który słucha słowa i rozumie i owoc przynosi, a mianowicie jedno wydaje setny, a drugie sześćdziesiąty, a inne trzydziesty. PRZYPOWIEŚĆ O KĄKOLU.24 Inną przypowieść przedłożył im, mówiąc: Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi, który posiał dobre nasienie na roli swojej.25 Gdy zaś ludzie spali, przyszedł nieprzyjaciel jego i nasiał kąkolu między pszenicę, i odszedł.26 A gdy urosła trawa i owoc uczyniła, wtedy pokazał się i kąkol.27 Przystąpiwszy zaś słudzy gospodarza, rzekli mu: Panie, czyżeś nie posiał dobrego nasienia na roli swojej? Skąd więc ma kąkol?26 I rzekł im: Nieprzyjazny człowiek to uczynił. A słudzy rzekli mu: Chcesz, pójdziemy i zbierzemy go?29 I rzekł: Nie, byście przypadkiem zbierając kąkol, nie wykorzenili razem z nim i pszenicy.30 Dopuśćcie obojgu róść aż do żniwa, a czasu żniwa powiem żeńcom:, Zbierzcie pierwej kąkol i zwiążcie go w snopki ku spaleniu, a pszenicę zgromadźcie do gumna mojego. O ZIARNIE GORCZYCZNYM I O KWASIE.31 Inną przypowieść przedłożył im, mówiąc: Podobne jest królestwo niebieskie ziarnu gorczycznemu, które wziąwszy człowiek, posiał na roli swojej.32 Jest ono wprawdzie najmniejsze ze wszelkiego nasienia, ale kiedy urośnie, większe jest nad wszystkie jarzyny i staje się drzewem, tak że ptaki niebieskie przylatują i mieszkają na gałązkach jego.33 Inną przypowieść powiedział im: Podobne jest królestwo niebieskie do kwasu, który wziąwszy niewiasta, włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystka zakwasiła.34 To wszystko mówił Jezus do rzeszy w przypowieściach, a bez przypowieści nie mówił im,25 aby się wypełniło to, co było powiedziane przez Proroka mówiącego: “Otworzę usta moje w przypowieściach, będę wypowiadał rzeczy skryte od założenia świata.” WYJAŚNIA PRZYPOWIEŚĆ O KĄKOLU.26 Wtedy rozpuściwszy rzesze, przyszedł do domu. I przystąpili do niego uczniowie jego, mówiąc: Wyłóż nam przypowieść o kąkolu w roli.27 A on odpowiadając, rzekł im: Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy.28 A rolą jest świat, a dobrym nasieniem są synowie królestwa, a kąkolem synowie złego.29 Nieprzyjacielem zaś, który go nasiał, jest diabeł, a żniwem jest koniec świata, żeńcami zaś są aniołowie.40 Jak więc kąkol zbierają i palą ogniem, tak będzie na końcu świata.41 Pośle Syn Człowieczy Aniołów swoich i zbiorą z królestwa jego wszystkie zgorszenia i tych, którzy czynią nieprawość.42 I wrzucą ich w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.43 Wtedy sprawiedliwi świecić będą jako słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. PRZYPOWIEŚĆ O SKARBIE, PERLE I NIEWODZIE.44 Podobne jest królestwo niebieskie do skarbu ukrytego w roli, który znalazłszy człowiek, skrył, i radując się z niego, odchodzi i sprzedaje wszystko, co ma, i kupuje ową rolę.45 Również podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi kupcowi, szukającemu dobrych pereł.46 A znalazłszy jedną drogą perłę, odszedł, i sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją.47 Również podobne jest królestwo niebieskie niewodowi, zapuszczonemu w morze i zgromadzającemu wszelkiego rodzaju ryby.48 Który, gdy się napełnił, wyciągnąwszy, a na brzegu usiadłszy, wybrali dobre w naczynia, a złe precz wyrzucili.49 Tak będzie przy końcu świata; wyjdą aniołowie i wyłączą złych z pośrodka sprawiedliwych,50 i wrzucą ich w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.51 Zrozumieliście to wszystko? Mówią mu: Tak.52 Rzekł im: Dlatego każdy uczony nauczyciel w królestwie niebieskim, podobny jest człowiekowi gospodarzowi, który wyjmuje ze skarbu swego nowe i stare rzeczy.52 I stało się, gdy Jezus dokończył tych przypowieści, odszedł stamtąd.. RÓŻNE PODRÓŻE, PRZEPLATANE CUDAMI(13,54 – 17,20) JEZUS WZGARDZONY W NAZARECIE.54 I przyszedłszy do ojczyzny swojej nauczał ich w synagogach ich, tak że się zdumiewali i mówili: Skądże temu ta mądrość i cuda?55 Czyż ten nie jest synem rzemieślnika? Czy matka jego nie nazywa się Maryja, a bracia jego Jakub i Józef i Szymon i Juda?56 A siostry jego czyż nie wszystkie są u nas? Skądże więc jemu to wszystko?57 I gorszyli się z niego. A Jezus rzekł im: Nie jest prorok bez czci, tylko w ojczyźnie swojej i w domu swoim.58 I nie uczynił tam wielu cudów z powodu ich niedowiarstwa.14 ZAMORDOWANIE JANA CHRZCICIELA.
CS RU Brytjka King J. 14 ZAMORDOWANIE JANA CHRZCICIELA.1 cf. Tłum. Толк. Wówczas usłyszał Herod tetrarcha wieść o Jezusie,В то время Ирод четвертовластник услышал молву об Иисусе
(За?_н7з.) Въ то2 врeмz ўслhша и4рwдъ четвертовлaстникъ слyхъ ї}совъ
14,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεν en
PREPἐνenin/on/amongAtεκεινω ekeinō
D-DSMἐκεῖνοςekeinosthatthatτω tō
T-DSMὁhothe/this/whotimeκαιρω kairō
N-DSMκαιρόςkairostime/right timetimeηκουσεν ēkousen
V-AAI-3S G5656ἀκούωakouōto hearheardηρωδης ērōdēs
N-NSMἩρώδηςhērōdēsHerodHerodο o
T-NSMὁhothe/this/whothe tetrarchτετρααρχης tetraarchēs
N-NSMτετράρχηςtetrarchēstetrarchthe tetrarchτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whoof the fameακοην akoēn
N-ASFἀκοήakoēhearingof the fameιησου iēsou
N-GSMἸησοῦςiēsousJesus/Joshuaof Jesus 2 cf. Tłum. Толк. i rzekł sługom swoim: Ten ci jest Jan Chrzciciel; on to zmartwychwstał, i dlatego cuda dzieją się przezeń.и сказал служащим при нем: это Иоанн Креститель; он воскрес из мертвых, и потому чудеса делаются им.
и3 речE nтрокHмъ свои6мъ: сeй є4сть їwaннъ кrти1тель: т0й воскрeсе t мeртвыхъ, и3 сегw2 рaди си6лы дёютсz њ нeмъ.
14,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speaksaidτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whountoπαισιν paisin
N-DPMπαῖςpaischilduntoαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisουτος outos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/it, Thisεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beisιωαννης iōannēs
N-NSMἸωάννηςiōannēsJohnJohnο o
T-NSMὁhothe/this/whothe Baptistβαπτιστης baptistēs
N-NSMΒαπτιστήςbaptistēsone who baptizesthe Baptistαυτος autos
P-NSMαὐτόςautoshe/she/it/self; heηγερθη ēgerthē
V-API-3S G5681ἐγείρωegeirōto ariseis risenαπο apo
PREPἀπόapofromfromτων tōn
T-GPMὁhothe/this/who νεκρων nekrōn
A-GPMνεκρόςnekrosdeadthe deadκαι kai
CONJκαίkaiand; andδια dia
PREPδιάdiathrough/because ofthereforeτουτο touto
D-ASNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]αι ai
T-NPFὁhothe/this/whomighty worksδυναμεις dunameis
N-NPFδύναμιςdunamispowermighty worksενεργουσιν energousin
V-PAI-3P G5719ἐνεργέωenergeōbe activedo shew forth themselvesεν en
PREPἐνenin/on/amonginαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhim 3 cf. Tłum. Толк. Albowiem Herod pojmał był Jana, i związał go, i wsadził do więzienia z powodu Herodiady, żony brata swego.Ибо Ирод, взяв Иоанна, связал его и посадил в темницу за Иродиаду, жену Филиппа, брата своего,
И$рwдъ бо є4мь їwaнна, свzзA є3го2 и3 всади2 въ темни1цу, и3рwдіaды рaди жены2 філjппа брaта своегw2:
14,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who γαρ gar
CONJγάρgarforForηρωδης ērōdēs
N-NSMἩρώδηςhērōdēsHerodHerodκρατησας kratēsas
V-AAP-NSM G5660κρατέωkrateōto grasp/seizehad laid hold onτον ton
T-ASMὁhothe/this/whoJohnιωαννην iōannēn
N-ASMἸωάννηςiōannēsJohnJohnεδησεν edēsen
V-AAI-3S G5656δέωdeōto bind, and boundκαι kai
CONJκαίkaiand, andεν en
PREPἐνenin/on/amonginφυλακη fulakē
N-DSFφυλακήfulakēprison/watchprisonαπεθετο apetheto
V-2AMI-3S G5639ἀποτίθημιapotithēmito put aside[to put aside]δια dia
PREPδιάdiathrough/because offorηρωδιαδα ērōdiada
N-ASFἩρωδιάςhērōdiasHerodiasHerodias' sakeτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whobrotherγυναικα gunaika
N-ASFγυνήgunēwomanwifeφιλιππου filippou
N-GSMΦίλιπποςfilipposPhilipPhilip'sτου tou
T-GSMὁhothe/this/whowifeαδελφου adelfou
N-GSMἀδελφόςadelfosbrotherbrotherαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhim 4 cf. Tłum. Толк. Mówił mu bowiem Jan: Tobie nie wolno jej mieć.потому что Иоанн говорил ему: не должно тебе иметь ее.
глаг0лаше бо є3мY їwaннъ: не дост0итъ ти2 и3мёти є3S.
14,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVελεγεν elegen
V-IAI-3S G5707λέγωlegōto speaksaidγαρ gar
CONJγάρgarforForο o
T-NSMὁhothe/this/whoJohnιωαννης iōannēs
N-NSMἸωάννηςiōannēsJohnJohnαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himουκ ouk
PRT-Nοὐounonotεξεστιν exestin
V-PAI-3S G5719ἔξεστι, ἐξόνexesti exonbe permitted, It isσοι soi
P-2DSσύsuyoufor theeεχειν echein
V-PAN G5721ἔχωechōto have/beto haveαυτην autēn
P-ASFαὐτόςautoshe/she/it/selfher 5 cf. Tłum. Толк. A chcąc go zabić, bał się ludu; albowiem mieli go za proroka.И хотел убить его, но боялся народа, потому что его почитали за пророка.
И# хотsщь є3го2 ўби1ти, ўбоsсz нар0да, занE ћкw прbр0ка є3го2 и3мёzху.
14,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndθελων thelōn
V-PAP-NSM G5723θέλωthelōto will/desirewhenαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfheαποκτειναι apokteinai
V-AAN G5658ἀποκτείνωapokteinōto killput him to deathεφοβηθη efobēthē
V-AOI-3S G5675φοβέωfobeōto fear, he fearedτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe multitudeοχλον ochlon
N-ASMὄχλοςochloscrowdthe multitudeοτι oti
CONJὅτιhotithat/since, becauseως ōs
ADVὡςhōswhich/howasπροφητην profētēn
N-ASMπροφήτηςprofētēspropheta prophetαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimειχον eichon
V-IAI-3P G5707ἔχωechōto have/bethey counted 6 cf. Tłum. Толк. W dzień zaś urodzin Heroda tańczyła córka Herodiady w pośrodku, i spodobała się Herodowi.Во время же празднования дня рождения Ирода дочь Иродиады плясала перед собранием и угодила Ироду,
Дню1 же бhвшу рождествA и4рwдова, плzсA дщи2 и3рwдіaдина посредЁ и3 ўгоди2 и4рwдови:
14,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVγενεσιοις genesiois
N-DPNγενέσια, γενέθλιοςgenesia genethliosbirthdaybirthdayδε de
CONJδέdethenBut whenγενομενοις genomenois
V-2ADP-DPN G5637γίνομαιginomaito be[to be]του tou
T-GSMὁhothe/this/whoHerod'sηρωδου ērōdou
N-GSMἩρώδηςhērōdēsHerodHerod'sωρχησατο ōrchēsato
V-ADI-3S G5662ὀρχέομαιorcheomaito dancedancedη ē
T-NSFὁhothe/this/who, the daughterθυγατηρ thugatēr
N-NSFθυγάτηρthugatērdaughter, the daughterτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof Herodiasηρωδιαδος ērōdiados
N-GSFἩρωδιάςhērōdiasHerodiasof Herodiasεν en
PREPἐνenin/on/amongbeforeτω tō
T-DSNὁhothe/this/who μεσω mesō
A-DSNμέσοςmesosmidstthemκαι kai
CONJκαίkaiand, andηρεσεν ēresen
V-AAI-3S G5656ἀρέσκωareskōto pleasepleasedτω tō
T-DSMὁhothe/this/whoHerodηρωδη ērōdē
N-DSMἩρώδηςhērōdēsHerodHerod 7 cf. Tłum. Толк. Dlatego pod przysięgą obiecał jej dać, czegokolwiek by zażądała od niego.посему он с клятвою обещал ей дать, чего она ни попросит.
тёмже и3 съ клsтвою и3зречE є4й дaти, є3гHже ѓще воспр0ситъ.
14,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοθεν othen
ADVὅθενhothenwhenceWhereuponμετα meta
PREPμετάmetawith/afterwithορκου orkou
N-GSMὅρκοςhorkosoathan oathωμολογησεν ōmologēsen
V-AAI-3S G5656ὁμολογέωhomologeōto confess/professhe promisedαυτη autē
P-DSFαὐτόςautoshe/she/it/selfherδουναι dounai
V-2AAN G5629δίδωμιdidōmito giveto giveο o
R-ASNὅς, ἥhhos ēwhichwhatsoeverεαν ean
CONDἐάνeanifsheαιτησηται aitēsētai
V-AMS-3S G5672αἰτέωaiteōto askwould ask 8 cf. Tłum. Толк. A ona podmówiona przez matkę swą, rzekła: Daj mi tu na misie głowę Jana Chrzciciela.Она же, по наущению матери своей, сказала: дай мне здесь на блюде голову Иоанна Крестителя.
Nнa же навaждена мaтерію своeю, дaждь ми2, речE, здЁ на блю1дэ главY їwaнна кrти1телz.
14,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVη ē
T-NSFὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndπροβιβασθεισα probibastheisa
V-APP-NSF G5685προβιβάζωprobibazōto promptshe, being before instructedυπο upo
PREPὑπόhupoby/underofτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whomotherμητρος mētros
N-GSFμήτηρmētērmothermotherαυτης autēs
P-GSFαὐτόςautoshe/she/it/selfherδος dos
V-2AAM-2S G5628δίδωμιdidōmito give, Giveμοι moi
P-1DSἐγώegōI/wemeφησιν fēsin
V-PAI-3S G5719φημίfēmito say, saidωδε ōde
ADVὧδεhōdeherehereεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstinπινακι pinaki
N-DSMπίναξpinaxplattera chargerτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whoBaptist'sκεφαλην kefalēn
N-ASFκεφαλήkefalēheadheadιωαννου iōannou
N-GSMἸωάννηςiōannēsJohnJohnτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoheadβαπτιστου baptistou
N-GSMΒαπτιστήςbaptistēsone who baptizesBaptist's 9 cf. Tłum. Толк. I zasmucił się król, lecz dla przysięgi i tych, którzy po społu siedzieli, kazał dać.И опечалился царь, но, ради клятвы и возлежащих с ним, повелел дать ей,
И# печaленъ бhсть цaрь: клsтвы же рaди и3 за возлежaщихъ съ ни1мъ, повелЁ дaти (є4й)
14,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndλυπηθεις lupētheis
V-APP-NSM G5685λυπέωlupeōto grievewas sorryο o
T-NSMὁhothe/this/whothe kingβασιλευς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingthe kingδια dia
PREPδιάdiathrough/because offorτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe oath's sakeορκους orkous
N-APMὅρκοςhorkosoaththe oath's sakeκαι kai
CONJκαίkaiand, andτους tous
T-APMὁhothe/this/who συνανακειμενους sunanakeimenous
V-PNP-APM G5740συνανάκειμαιsunanakeimaito dine withthem which sat with him at meatεκελευσεν ekeleusen
V-AAI-3S G5656κελεύωkeleuōto order, he commandedδοθηναι dothēnai
V-APN G5683δίδωμιdidōmito giveto be given 10 cf. Tłum. Толк. A posławszy, ściął Jana w więzieniu.и послал отсечь Иоанну голову в темнице.
и3 послaвъ ўсёкну їwaнна въ темни1цэ.
14,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndπεμψας pempsas
V-AAP-NSM G5660πέμπωpempōto sendhe sentαπεκεφαλισεν apekefalisen
V-AAI-3S G5656ἀποκεφαλίζωapokefalizōto behead, and beheadedιωαννην iōannēn
N-ASMἸωάννηςiōannēsJohnJohnεν en
PREPἐνenin/on/amonginτη tē
T-DSFὁhothe/this/whoJohnφυλακη fulakē
N-DSFφυλακήfulakēprison/watchthe prison 11 cf. Tłum. Толк. I przyniesiono głowę jego na misie, i oddano dziewczynie, i odniosła matce swojej.И принесли голову его на блюде и дали девице, а она отнесла матери своей.
И# принес0ша главY є3гw2 на блю1дэ и3 дaша дэви1цэ: и3 tнесE мaтери своeй.
14,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndηνεχθη ēnechthē
V-API-3S G5681φέρωferōto bear/leadwas broughtη ē
T-NSFὁhothe/this/whoheadκεφαλη kefalē
N-NSFκεφαλήkefalēheadheadαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstinπινακι pinaki
N-DSMπίναξpinaxplattera chargerκαι kai
CONJκαίkaiand, andεδοθη edothē
V-API-3S G5681δίδωμιdidōmito givegivenτω tō
T-DSNὁhothe/this/whoto the damselκορασιω korasiō
N-DSNκοράσιονkorasiongirlto the damselκαι kai
CONJκαίkaiand: andηνεγκεν ēnenken
V-AAI-3S G5656φέρωferōto bear/leadshe broughtτη tē
T-DSFὁhothe/this/whotoμητρι mētri
N-DSFμήτηρmētērmothertoαυτης autēs
P-GSFαὐτόςautoshe/she/it/selfher 12 cf. Tłum. Толк. A przybywszy uczniowie jego, wzięli ciało jego i pogrzebali je, a przyszedłszy, opowiedzieli Jezusowi.Ученики же его, придя, взяли тело его и погребли его; и пошли, возвестили Иисусу.
И# пристyпльше ўченицы2 є3гw2 взsша тёло (є3гw2) и3 погреб0ша є5: и3 пришeдше возвэсти1ша ї}сови.
14,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndπροσελθοντες proselthontes
V-2AAP-NPM G5631προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecameοι oi
T-NPMὁhothe/this/whodisciplesμαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisηραν ēran
V-AAI-3P G5656αἴρωairōto take up, and took upτο to
T-ASNὁhothe/this/whothe bodyπτωμα ptōma
N-ASNπτῶμαptōmacorpse[corpse]και kai
CONJκαίkaiand, andεθαψαν ethapsan
V-AAI-3P G5656θάπτωthaptōto buryburiedαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfitκαι kai
CONJκαίkaiand, andελθοντες elthontes
V-2AAP-NPM G5631ἔρχομαιerchomaito come/gowentαπηγγειλαν apēngeilan
V-AAI-3P G5656ἀπαγγέλλωapangellōto announceand toldτω tō
T-DSMὁhothe/this/whoJesusιησου iēsou
N-DSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus PIERWSZE ROZMNOŻENIE CHLEBA.13 cf. Tłum. Толк. Gdy usłyszał o tym Jezus, odjechał stamtąd łodzią na miejsce pustynne, osobno. A usłyszawszy o tym rzesze, poszły za nim z miast pieszo.И, услышав, Иисус удалился оттуда на лодке в пустынное место один; а народ, услышав о том, пошел за Ним из городов пешком.
И# слhшавъ ї}съ tи1де tтyду въ корабли2 въ пyсто мёсто є3ди1нъ: и3 слhшавше нар0ди по нeмъ и3д0ша пёши t градHвъ.
14,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVακουσας akousas
V-AAP-NSM G5660ἀκούωakouōto hearheardδε de
CONJδέdethen[then]ο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusανεχωρησεν anechōrēsen
V-AAI-3S G5656ἀναχωρέωanachōreōto leave, he departedεκειθεν ekeithen
ADVἐκεῖθενekeithenfrom therethenceεν en
PREPἐνenin/on/amongbyπλοιω ploiō
N-DSNπλοῖονploionboatshipεις eis
PREPεἰςeistowardintoερημον erēmon
A-ASMἔρημοςerēmosdeserteda desertτοπον topon
N-ASMτόποςtoposplaceplaceκατ kat
PREPκατάkataaccording to ιδιαν idian
A-ASFἴδιοςidiosone's own/privateapartκαι kai
CONJκαίkaiandWhenακουσαντες akousantes
V-AAP-NPM G5660ἀκούωakouōto hearhad heardοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe peopleοχλοι ochloi
N-NPMὄχλοςochloscrowdthe peopleηκολουθησαν ēkolouthēsan
V-AAI-3P G5656ἀκολουθέωakoloutheōto follow, they followedαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimπεζη pezē
ADVπεζῇpezēon footon footαπο apo
PREPἀπόapofromout ofτων tōn
T-GPFὁhothe/this/whothe citiesπολεων poleōn
N-GPFπόλιςpoliscitythe cities 14 cf. Tłum. Толк. I wyszedłszy, ujrzał wielką rzeszę, i zlitował się nad nimi, i uzdrowił niemocnych ich.И, выйдя, Иисус увидел множество людей и сжалился над ними, и исцелил больных их.
(За?_н7и.) И# и3зшeдъ ї}съ ви1дэ мн0гъ нар0дъ, и3 млcрдова њ ни1хъ, и3 и3сцэли2 нед{жныz и4хъ.
14,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndεξελθων exelthōn
V-2AAP-NSM G5631ἐξέρχομαιexerchomaito go outwent forthειδεν eiden
V-2AAI-3S G5627ὁράωhoraōto see, and sawπολυν polun
A-ASMπολύςpolusmucha greatοχλον ochlon
N-ASMὄχλοςochloscrowdmultitudeκαι kai
CONJκαίkaiand, andεσπλαγχνισθη esplanchnisthē
V-AOI-3S G5675σπλαγχνίζωsplanchnizōto pitywas moved with compassionεπ ep
PREPἐπίepiupon/to/againsttowardαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemκαι kai
CONJκαίkaiand, andεθεραπευσεν etherapeusen
V-AAI-3S G5656θεραπεύωtherapeuōto serve/healhe healedτους tous
T-APMὁhothe/this/whoJesusαρρωστους arrōstous
A-APMἄρρωστοςarrōstosillsickαυτων autōn
P-GPMαὐτόςautoshe/she/it/selftheir 15 cf. Tłum. Толк. A gdy nastał wieczór, przystąpili do niego uczniowie jego, mówiąc: Miejsce jest pustynne, a godzina już minęła; rozpuść rzesze, aby poszły do wsi i kupiły sobie żywności.Когда же настал вечер, приступили к Нему ученики Его и сказали: место здесь пустынное и время уже позднее; отпусти народ, чтобы они пошли в селения и купили себе пищи.
П0здэ же бhвшу, приступи1ша къ немY ўчн7цы2 є3гw2, глаг0люще: пyсто є4сть мёсто, и3 чaсъ ўжE минY: tпусти2 нар0ды, да шeдше въ вє1си кyпzтъ бр†шна себЁ.
14,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοψιας opsias
A-GSFὀψίαopsiaeveningeveningδε de
CONJδέdethenAndγενομενης genomenēs
V-2ADP-GSF G5637γίνομαιginomaito bewhen it wasπροσηλθαν prosēlthan
V-2AAI-3P G5627προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecameαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self, hisοι oi
T-NPMὁhothe/this/whodisciplesμαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesλεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723λέγωlegōto speak, sayingερημος erēmos
A-NSMἔρημοςerēmosdeserteda desertεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito be, This isο o
T-NSMὁhothe/this/whoplaceτοπος topos
N-NSMτόποςtoposplaceplaceκαι kai
CONJκαίkaiand, andη ē
T-NSFὁhothe/this/whothe timeωρα ōra
N-NSFὥραhōrahourthe timeηδη ēdē
ADVἤδηēdēalreadynowπαρηλθεν parēlthen
V-2AAI-3S G5627παρέρχομαιparerchomaito pass byisαπολυσον apoluson
V-AAM-2S G5657ἀπολύωapoluōto release; sendτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe multitudeοχλους ochlous
N-APMὄχλοςochloscrowdthe multitudeινα ina
CONJἵναhinain order that/to, thatαπελθοντες apelthontes
V-2AAP-NPM G5631ἀπέρχομαιaperchomaito go awaygoεις eis
PREPεἰςeistowardintoτας tas
T-APFὁhothe/this/whothe villagesκωμας kōmas
N-APFκώμηkōmēvillagethe villagesαγορασωσιν agorasōsin
V-AAS-3P G5661ἀγοράζωagorazōto buythey mayεαυτοις eautois
F-3DPMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemselvesβρωματα brōmata
N-APNβρῶμαbrōmafoodvictuals 16 cf. Tłum. Толк. Jezus zaś im rzekł: Nie potrzebują iść, dajcie wy im jeść.Но Иисус сказал им: не нужно им идти, вы дайте им есть.
Ї}съ же речE и5мъ: не трeбуютъ tити2: дади1те и5мъ вы2 ћсти.
14,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenButιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speaksaidαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themου ou
PRT-Nοὐounonotχρειαν chreian
N-ASFχρείαchreianeedneedεχουσιν echousin
V-PAI-3P G5719ἔχωechōto have/beTheyαπελθειν apelthein
V-2AAN G5629ἀπέρχομαιaperchomaito go awaydepartδοτε dote
V-2AAM-2P G5628δίδωμιdidōmito give; giveαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemυμεις umeis
P-2NPσύsuyouyeφαγειν fagein
V-2AAN G5629φαγεῖνfageinto eatto eat 17 cf. Tłum. Толк. Odpowiedzieli mu: Nie mamy tu tylko pięć chlebów i dwie ryby.Они же говорят Ему: у нас здесь только пять хлебов и две рыбы.
Nни1 же глаг0лаша є3мY: не и4мамы здЁ т0кмw пsть хлBбъ и3 двЁ ры6бэ.
14,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndλεγουσιν legousin
V-PAI-3P G5719λέγωlegōto speakthey sayαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himουκ ouk
PRT-Nοὐouno εχομεν echomen
V-PAI-1P G5719ἔχωechōto have/be, We haveωδε ōde
ADVὧδεhōdeherehereει ei
CONDεἰeiifbutμη mē
PRT-Nμήmēnot πεντε pente
A-NUIπέντεpentefivefiveαρτους artous
N-APMἄρτοςartosbreadloavesκαι kai
CONJκαίkaiand, andδυο duo
A-NUIδύοduotwotwoιχθυας ichthuas
N-APMἰχθύςichthusfishfishes 18 cf. Tłum. Толк. A on im rzekł: Przynieście mi je tu.Он сказал: принесите их Мне сюда.
Џнъ же речE: принеси1те ми2 и5хъ сёмw.
14,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethen ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakHe saidφερετε ferete
V-PAM-2P G5720φέρωferōto bear/leadBringμοι moi
P-1DSἐγώegōI/weto meωδε ōde
ADVὧδεhōdeherehitherαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthem 19 cf. Tłum. Толк. A rozkazawszy rzeszom usiąść na trawie, wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, i spojrzawszy w niebo, pobłogosławił, połamał, i dał uczniom chleb, a uczniowie rzeszom.И велел народу возлечь на траву и, взяв пять хлебов и две рыбы, воззрел на небо, благословил и, преломив, дал хлебы ученикам, а ученики народу.
И# повелёвъ нар0дwмъ возлещи2 на травЁ, и3 пріeмь пsть хлBбъ и3 џбэ ры6бэ, воззрёвъ на нeбо, блгcви2 и3 преломи1въ дадE ўчн7кHмъ хлёбы, ўчн7цh же нар0дwмъ.
14,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndκελευσας keleusas
V-AAP-NSM G5660κελεύωkeleuōto orderhe commandedτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe multitudeοχλους ochlous
N-APMὄχλοςochloscrowdthe multitudeανακλιθηναι anaklithēnai
V-APN G5683ἀνακλίνωanaklinōto reclineto sit downεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstonτου tou
T-GSMὁhothe/this/whothe grassχορτου chortou
N-GSMχόρτοςchortosgrassthe grassλαβων labōn
V-2AAP-NSM G5631λαμβάνωlambanōto taketookτους tous
T-APMὁhothe/this/who πεντε pente
A-NUIπέντεpentefivefiveαρτους artous
N-APMἄρτοςartosbreadtheκαι kai
CONJκαίkaiand, andτους tous
T-APMὁhothe/this/who δυο duo
A-NUIδύοduotwotwoιχθυας ichthuas
N-APMἰχθύςichthusfishtheαναβλεψας anablepsas
V-AAP-NSM G5660ἀναβλέπωanablepōto look up/again, and looking upεις eis
PREPεἰςeistowardtoτον ton
T-ASMὁhothe/this/whoheavenουρανον ouranon
N-ASMοὐρανόςouranosheavenheavenευλογησεν eulogēsen
V-AAI-3S G5656εὐλογέωeulogeōto praise/bless, he blessedκαι kai
CONJκαίkaiand, andκλασας klasas
V-AAP-NSM G5660κλάωklaōto breakbrakeεδωκεν edōken
V-AAI-3S G5656δίδωμιdidōmito give, and gaveτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whothe loavesμαθηταις mathētais
N-DPMμαθητήςmathētēsdiscipletoτους tous
T-APMὁhothe/this/whotoαρτους artous
N-APMἄρτοςartosbreadloavesοι oi
T-NPMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethen, andμαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whoto the multitudeοχλοις ochlois
N-DPMὄχλοςochloscrowdto the multitude 20 cf. Tłum. Толк. I jedli wszyscy, i najedli się. I zebrali resztki, dwanaście koszów pełnych ułomków.И ели все и насытились; и набрали оставшихся кусков двенадцать коробов полных;
И# kд0ша вси2 и3 насhтишасz: и3 взsша и3збhтки ўкр{хъ, дванaдесzть к0шz и3сп0лнь:
14,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndεφαγον efagon
V-2AAI-3P G5627φαγεῖνfageinto eatthey didπαντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallκαι kai
CONJκαίkaiand, andεχορτασθησαν echortasthēsan
V-API-3P G5681χορτάζωchortazōto feedwere filledκαι kai
CONJκαίkaiand: andηραν ēran
V-AAI-3P G5656αἴρωairōto take upthey took upτο to
T-ASNὁhothe/this/whoof the fragmentsπερισσευον perisseuon
V-PAP-ASN G5723περισσεύωperisseuōto abound/exceedthat remainedτων tōn
T-GPNὁhothe/this/who κλασματων klasmatōn
N-GPNκλάσμαklasmafragmentof the fragmentsδωδεκα dōdeka
A-NUIδώδεκαdōdekatwelvetwelveκοφινους kofinous
N-APMκόφινοςkofinosbasketbasketsπληρεις plēreis
A-APMπλήρηςplērēsfullfull 21 cf. Tłum. Толк. Tych zaś, co jedli, liczba była pięć tysięcy mężczyzn, opróczniewiast i dzieci.а евших было около пяти тысяч человек, кроме женщин и детей.
kдyщихъ же бЁ мужeй ћкw пsть тhсzщъ, рaзвэ жeнъ и3 дэтeй.
14,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndεσθιοντες esthiontes
V-PAP-NPM G5723ἐσθίωesthiōto eatthey that had eatenησαν ēsan
V-IAI-3P G5707εἰμίeimito bewereανδρες andres
N-NPMἀνήρanērmanmenωσει ōsei
ADVὡσείhōseilike/as/aboutaboutπεντακισχιλιοι pentakischilioi
A-NPMπεντακισχίλιοιpentakischilioifive thousandfive thousandχωρις chōris
ADVχωρίςchōriswithout, besideγυναικων gunaikōn
N-GPFγυνήgunēwomanwomenκαι kai
CONJκαίkaiandandπαιδιων paidiōn
N-GPNπαιδίονpaidionchildchildren 22 cf. Tłum. Толк. A Jezus zaraz przymusił uczniów, by weszli do łodzi i wyprzedzili go za morze, ażby rozpuścił rzesze.И тотчас понудил Иисус учеников Своих войти в лодку и отправиться прежде Его на другую сторону, пока Он отпустит народ.
(За?_н7f.) И# ѓбіе понyди ї}съ ўчн7ки2 сво‰ влёзти въ корaбль и3 вари1ти є3го2 на џномъ полY, д0ндеже tпyститъ нар0ды.
14,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndευθεως] eutheōs
ADVεὐθέωςeutheōsimmediatelystraightwayηναγκασεν ēnankasen
V-AAI-3S G5656ἀναγκάζωanankazōto compelconstrainedτους tous
T-APMὁhothe/this/whoJesusμαθητας mathētas
N-APMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesεμβηναι embēnai
V-2AAN G5629ἐμβαίνωembainōto get intoto getεις eis
PREPεἰςeistowardintoπλοιον ploion
N-ASNπλοῖονploionboata shipκαι kai
CONJκαίkaiand, andπροαγειν proagein
V-PAN G5721προάγωproagōto go/bring beforeto go beforeαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisεις eis
PREPεἰςeistowarduntoτο to
T-ASNὁhothe/this/whodisciplesπεραν peran
ADVπέρανperanother sidethe other sideεως eōs
ADVἕωςheōsuntil, whileου ou
R-GSMὅς, ἥhhos ēwhich απολυση apolusē
V-AAS-3S G5661ἀπολύωapoluōto releasehe sentτους tous
T-APMὁhothe/this/whoa shipοχλους ochlous
N-APMὄχλοςochloscrowdthe multitudes 23 cf. Tłum. Толк. I rozpuściwszy rzesze, wszedł na górę sam, by się modlić. Gdy zaś nastał wieczór, był tam sam.И, отпустив народ, Он взошел на гору помолиться наедине; и вечером оставался там один.
И# tпусти1въ нар0ды, взhде на горY є3ди1нъ помоли1тисz: п0здэ же бhвшу, є3ди1нъ бЁ тY.
14,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndαπολυσας apolusas
V-AAP-NSM G5660ἀπολύωapoluōto releasewhen he had sentτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe multitudesοχλους ochlous
N-APMὄχλοςochloscrowdthe multitudesανεβη anebē
V-2AAI-3S G5627ἀναβαίνωanabainōto ascend, he went upεις eis
PREPεἰςeistowardintoτο to
T-ASNὁhothe/this/whoa mountainορος oros
N-ASNὄροςorosmountaina mountainκατ kat
PREPκατάkataaccording to ιδιαν idian
A-ASFἴδιοςidiosone's own/privateapartπροσευξασθαι proseuxasthai
V-ADN G5664προσεύχομαιproseuchomaito prayto prayοψιας opsias
A-GSFὀψίαopsiaeveningthe eveningδε de
CONJδέdethen: and whenγενομενης genomenēs
V-2ADP-GSF G5637γίνομαιginomaito bewas comeμονος monos
A-NSMμόνοςmonosalonealoneην ēn
V-IAI-3S G5707εἰμίeimito be, he wasεκει ekei
ADVἐκεῖekeitherethere JEZUS CHODZI PO MORZU.24 cf. Tłum. Толк. A łodzią na środku morza miotały fale; albowiem był wiatr przeciwny.А лодка была уже на средине моря, и ее било волнами, потому что ветер был противный.
Корaбль же бЁ посредЁ м0рz влazсz волнaми: бё бо проти1венъ вётръ.
14,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτο to
T-NSNὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenButπλοιον ploion
N-NSNπλοῖονploionboatthe shipηδη ēdē
ADVἤδηēdēalreadynowσταδιους stadious
N-APMστάδιοςstadiosstadium[stadium]πολλους pollous
A-APMπολύςpolusmuch[much]απο apo
PREPἀπόapofrom[from]της tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof the seaγης gēs
N-GSFγῆgēearth[earth]απειχεν apeichen
V-IAI-3S G5707ἀπέχωapechōto have in full[to have in full]βασανιζομενον basanizomenon
V-PPP-NSN G5746βασανίζωbasanizōto torture, tossedυπο upo
PREPὑπόhupoby/underwithτων tōn
T-GPNὁhothe/this/whowavesκυματων kumatōn
N-GPNκῦμαkumaa wavewavesην ēn
V-IAI-3S G5707εἰμίeimito bewasγαρ gar
CONJγάρgarfor: forεναντιος enantios
A-NSMἐναντίοςenantiosagainstcontraryο o
T-NSMὁhothe/this/whothe windανεμος anemos
N-NSMἄνεμοςanemoswindthe wind 25 cf. Tłum. Толк. Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, idąc po morzu.В четвертую же стражу ночи пошел к ним Иисус, идя по морю.
Въ четвeртую же стрaжу н0щи и4де къ ни6мъ ї}съ, ходS по м0рю.
14,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτεταρτη tetartē
A-DSFτέταρτοςtetartosfourthin the fourthδε de
CONJδέdethenAndφυλακη fulakē
N-DSFφυλακήfulakēprison/watchwatchτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof the nightνυκτος nuktos
N-GSFνύξnuxnightof the nightηλθεν ēlthen
V-2AAI-3S G5627ἔρχομαιerchomaito come/go[to come/go]προς pros
PREPπρόςprosto/withuntoαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemπεριπατων peripatōn
V-PAP-NSM G5723περιπατέωperipateōto walk, walkingεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstonτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whoJesusθαλασσαν thalassan
N-ASFθάλασσαthalassaseathe sea 26 cf. Tłum. Толк. I widząc go idącego po morzu, zatrwożyli się, mówiąc, że to zjawa. I z bojaźni krzyknęli.И ученики, увидев Его идущего по морю, встревожились и говорили: это призрак; и от страха вскричали.
И# ви1дэвше є3го2 ўчн7цы2 по м0рю ходsща, смути1шасz, глаг0люще, ћкw призрaкъ є4сть: и3 t стрaха возопи1ша.
14,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe disciplesδε de
CONJδέdethen[then]μαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdisciplethe disciplesιδοντες idontes
V-2AAP-NPM G5631ὁράωhoraōto seesawαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstonτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whothe seaθαλασσης thalassēs
N-GSFθάλασσαthalassaseathe seaπεριπατουντα peripatounta
V-PAP-ASM G5723περιπατέωperipateōto walkwalkingεταραχθησαν etarachthēsan
V-API-3P G5681ταράσσωtarassōto trouble, they were troubledλεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723λέγωlegōto speak, sayingοτι oti
CONJὅτιhotithat/since,φαντασμα fantasma
N-NSNφάντασμαfantasmaghosta spiritεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beIt isκαι kai
CONJκαίkaiandAnd whenαπο apo
PREPἀπόapofromforτου tou
T-GSMὁhothe/this/whofearφοβου fobou
N-GSMφόβοςfobosfearfearεκραξαν ekraxan
V-AAI-3P G5656κράζωkrazōto crythey cried out 27 cf. Tłum. Толк. I zaraz przemówił do nich Jezus, mówiąc: Miejcie ufność, jam jest, nie bójcie się.Но Иисус тотчас заговорил с ними и сказал: ободритесь; это Я, не бойтесь.
Ѓбіе же речE и5мъ ї}съ, гlz: дерзaйте: ѓзъ є4смь, не б0йтесz.
14,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVευθυς euthus
ADVεὐθέωςeutheōsimmediatelystraightwayδε de
CONJδέdethenButελαλησεν[ elalēsen
V-AAI-3S G5656λαλέωlaleōto speakspakeο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους] iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themλεγων legōn
V-PAP-NSM G5723λέγωlegōto speak, sayingθαρσειτε tharseite
V-PAM-2P G5720θαρσέωtharseōtake heartBe of good cheerεγω egō
P-1NSἐγώegōI/weIειμι eimi
V-PAI-1S G5719εἰμίeimito be; it isμη mē
PRT-Nμήmēnotnotφοβεισθε fobeisthe
V-PNM-2P G5737φοβέωfobeōto fear; be 28 cf. Tłum. Толк. A Piotr odpowiadając, rzekł: Panie, jeśliś ty jest, każ mi przyjść do siebie po wodzie.Петр сказал Ему в ответ: Господи! если это Ты, повели мне придти к Тебе по воде.
Tвэщaвъ же пeтръ речE: гDи, ѓще ты2 є3си2, повели1 ми пріити2 къ тебЁ по водaмъ. Џнъ же речE: пріиди2.
14,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answeransweredδε de
CONJδέdethenAndο o
T-NSMὁhothe/this/whoPeterπετρος petros
N-NSMΠέτροςpetrosPeterPeterειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakand saidαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimκυριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslord, Lordει ei
CONDεἰeiif, ifσυ su
P-2NSσύsuyouthouει ei
V-PAI-2S G5719εἰμίeimito beit beκελευσον keleuson
V-AAM-2S G5657κελεύωkeleuōto order, bidμε me
P-1ASἐγώegōI/wemeελθειν elthein
V-2AAN G5629ἔρχομαιerchomaito come/gocomeπρος pros
PREPπρόςprosto/withuntoσε se
P-2ASσύsuyoutheeεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstonτα ta
T-APNὁhothe/this/whothe waterυδατα udata
N-APNὕδωρ, ὕδατοςhhudōr udatoswaterthe water 29 cf. Tłum. Толк. A on rzekł: Przyjdź. I wyszedłszy Piotr z łodzi, szedł po wodzie, aby przyjść do Jezusa.Он же сказал: иди. И, выйдя из лодки, Петр пошел по воде, чтобы подойти к Иисусу,
И# и3злёзъ и3з8 кораблS пeтръ, хождaше по водaмъ, пріити2 ко ї}сови:
14,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakhe saidελθε elthe
V-2AAM-2S G5628ἔρχομαιerchomaito come/goComeκαι kai
CONJκαίkaiand, And whenκαταβας katabas
V-2AAP-NSM G5631καταβαίνωkatabainōto come/go downwas come downαπο apo
PREPἀπόapofromoutτου tou
T-GSNὁhothe/this/whoPeterπλοιου ploiou
N-GSNπλοῖονploionboatof the shipπετρος petros
N-NSMΠέτροςpetrosPeterPeterπεριεπατησεν periepatēsen
V-AAI-3S G5656περιπατέωperipateōto walk, he walkedεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstonτα ta
T-APNὁhothe/this/whoof the shipυδατα udata
N-APNὕδωρ, ὕδατοςhhudōr udatoswaterthe waterκαι kai
CONJκαίkaiand[and]ηλθεν ēlthen
V-2AAI-3S G5627ἔρχομαιerchomaito come/go, to goπρος pros
PREPπρόςprosto/withtoτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe waterιησουν iēsoun
N-ASMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus 30 cf. Tłum. Толк. Ale widząc wiatr gwałtowny, zląkł się; a gdy począł tonąć, zawołał, mówiąc: Panie, ratuj mnie!но, видя сильный ветер, испугался и, начав утопать, закричал: Господи! спаси меня.
ви1дz же вётръ крёпокъ, ўбоsсz, и3 начeнъ ўтопaти, возопи2, глаг0лz: гDи, сп7си1 мz.
14,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVβλεπων blepōn
V-PAP-NSM G5723βλέπωblepōto seewhen he sawδε de
CONJδέdethenButτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe windανεμον anemon
N-ASMἄνεμοςanemoswindthe windεφοβηθη efobēthē
V-AOI-3S G5675φοβέωfobeōto fear, he was afraidκαι kai
CONJκαίkaiand; andαρξαμενος arxamenos
V-AMP-NSM G5671ἄρχομαιarchomaito rule/beginbeginningκαταποντιζεσθαι katapontizesthai
V-PPN G5745καταποντίζωkatapontizōto sinkto sinkεκραξεν ekraxen
V-AAI-3S G5656κράζωkrazōto cry, he criedλεγων legōn
V-PAP-NSM G5723λέγωlegōto speak, sayingκυριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslord, Lordσωσον sōson
V-AAM-2S G5657σῴζωsōzōto save, saveμε me
P-1ASἐγώegōI/weme 31 cf. Tłum. Толк. A zaraz Jezus wyciągnąwszy rękę, uchwycił go, i rzekł mu: Małej wiary, czemuś zwątpił?Иисус тотчас простер руку, поддержал его и говорит ему: маловерный! зачем ты усомнился?
И# ѓбіе ї}съ простeръ рyку, ћтъ є3го2 и3 гlа є3мY: маловёре, почто2 ўсумнёлсz є3си2;
14,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVευθεως eutheōs
ADVεὐθέωςeutheōsimmediatelyimmediatelyδε de
CONJδέdethenAndο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusεκτεινας ekteinas
V-AAP-NSM G5660ἐκτείνωekteinōto stretch outstretched forthτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whohandχειρα cheira
N-ASFχείρcheirhandhandεπελαβετο epelabeto
V-2ADI-3S G5633ἐπιλαμβάνωepilambanōto catch, and caughtαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimκαι kai
CONJκαίkaiand, andλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaidαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himολιγοπιστε oligopiste
A-VSMὀλιγόπιστοςoligopistosof little faithO thou of little faithεις eis
PREPεἰςeistoward,τι ti
I-ASNτίςtiswhich?whereforeεδιστασας edistasas
V-AAI-2S G5656διστάζωdistazōto doubtdidst thou doubt 32 cf. Tłum. Толк. A gdy weszli w łódź, ustał wiatr.И, когда вошли они в лодку, ветер утих.
И# влёзшема и4ма въ корaбль, престA вётръ.
14,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndαναβαντων anabantōn
V-2AAP-GPM G5631ἀναβαίνωanabainōto ascend[to ascend]αυτων autōn
P-GPMαὐτόςautoshe/she/it/selfwhen theyεις eis
PREPεἰςeistowardintoτο to
T-ASNὁhothe/this/whothe shipπλοιον ploion
N-ASNπλοῖονploionboatthe shipεκοπασεν ekopasen
V-AAI-3S G5656κοπάζωkopazōto abateceasedο o
T-NSMὁhothe/this/who, the windανεμος anemos
N-NSMἄνεμοςanemoswind, the wind 33 cf. Tłum. Толк. Ci zaś, co byli w łodzi, przyszli, i pokłonili mu się, mówiąc: Prawdziwie jesteś Synem Bożym.Бывшие же в лодке подошли, поклонились Ему и сказали: истинно Ты Сын Божий.
Сyщіи же въ корабли2 пришeдше поклони1шасz є3мY, глаг0люще: вои1стинну б9ій сн7ъ є3си2.
14,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothey that wereδε de
CONJδέdethenThenεν en
PREPἐνenin/on/amonginτω tō
T-DSNὁhothe/this/whothe shipπλοιω ploiō
N-DSNπλοῖονploionboatthe shipπροσεκυνησαν prosekunēsan
V-AAI-3P G5656προσκυνέωproskuneōto worshipand worshippedαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimλεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723λέγωlegōto speak, sayingαληθως alēthōs
ADVἀληθῶςalēthōstruly, Of a truthθεου theou
N-GSMθεόςtheosGodof Godυιος uios
N-NSMυἱόςhuiossonthe Sonει ei
V-PAI-2S G5719εἰμίeimito bethou art 34 cf. Tłum. Толк. I gdy się przeprawił, przybyli do ziemi Genezar.И, переправившись, прибыли в землю Геннисаретскую.
И# прешeдше пріид0ша въ зeмлю геннисарefскую.
14,34Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndδιαπερασαντες diaperasantes
V-AAP-NPM G5660διαπεράωdiaperaōto crosswhen they were gone overηλθαν ēlthan
V-2AAI-3P G5627ἔρχομαιerchomaito come/go, they cameεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/against[upon/to/against]την tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe landγην gēn
N-ASFγῆgēearththe landεις eis
PREPεἰςeistowardintoγεννησαρετ gennēsaret
N-PRIΓεννησαρέτgennēsaretGennesaretof Gennesaret 35 cf. Tłum. Толк. A poznawszy go ludzie owego miejsca, posłali po całej owej krainie, i przynieśli mu wszystkich, którzy się źle mieli.Жители того места, узнав Его, послали во всю окрестность ту и принесли к Нему всех больных,
(За?_x7.) И# познaвше є3го2 мyжіе мёста тогw2, послaша во всю2 странY тY, и3 принес0ша къ немY вс‰ болsщыz:
14,35Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAnd whenεπιγνοντες epignontes
V-2AAP-NPM G5631ἐπιγινώσκωepiginōskōto come to knowhad knowledge ofαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe menανδρες andres
N-NPMἀνήρanērmanthe menτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoplaceτοπου topou
N-GSMτόποςtoposplaceplaceεκεινου ekeinou
D-GSMἐκεῖνοςekeinosthatof thatαπεστειλαν apesteilan
V-AAI-3P G5656ἀποστέλλωapostellōto send, they sent outεις eis
PREPεἰςeistowardintoολην olēn
A-ASFὅλοςholosallallτην tēn
T-ASFὁhothe/this/who περιχωρον perichōron
A-ASFπερίχωροςperichōrossurrounding regioncountry round aboutεκεινην ekeinēn
D-ASFἐκεῖνοςekeinosthatthatκαι kai
CONJκαίkaiand, andπροσηνεγκαν prosēnenkan
V-AAI-3P G5656προσφέρωprosferōto bring tobroughtαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himπαντας pantas
A-APMπᾶςpasallallτους tous
T-APMὁhothe/this/who κακως kakōs
ADVκακῶςkakōsbadlydiseasedεχοντας echontas
V-PAP-APM G5723ἔχωechōto have/bethat were 36 cf. Tłum. Толк. I prosili go, aby się choć kraju szaty jego dotknęli, a którzykolwiek się dotknęli, zostali uzdrowieni.и просили Его, чтобы только прикоснуться к краю одежды Его; и которые прикасались, исцелялись.и3 молsху є3го2, да т0кмw прик0снутсz вскри1лію ри1зы є3гw2: и3 є3ли1цы прикоснyшасz, сп7сeни бhша.14,36Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndπαρεκαλουν parekaloun
V-IAI-3P G5707παρακαλέωparakaleōto plead/comfortbesoughtαυτον] auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimινα ina
CONJἵναhinain order that/tothatμονον monon
ADVμόνονmonononlyonlyαψωνται apsōntai
V-AMS-3P G5672ἅπτωhaptōto touchthey mightτου tou
T-GSNὁhothe/this/whothe hemκρασπεδου kraspedou
N-GSNκράσπεδονkraspedonedgethe hemτου tou
T-GSNὁhothe/this/whogarmentιματιου imatiou
N-GSNἱμάτιονhimationclothinggarmentαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfof hisκαι kai
CONJκαίkaiand: andοσοι osoi
K-NPMὅσοςhososjust as/how muchas many asηψαντο ēpsanto
V-ADI-3P G5662ἅπτωhaptōto touchtouchδιεσωθησαν diesōthēsan
V-API-3P G5681διασῴζωdiasōzōto savewere made perfectly whole
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes