Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
CZĘŚC IRODOWÓD I LATA DZIECIĘCE ZBAWICIELA(l,1 – 2,23)1 RODOWÓD P. JEZUSA.1 Księga rodowodu Jezusa Chrystusa, syna Dawidowego, syna Abrahamowego.2 Abraham zrodził Izaaka. Izaak zaś zrodził Jakuba. A Jakub zrodził Judę i braci jego. 3 Juda zaś zrodził Faresa i Zarę z Tamary. A Fares zrodził Ezrona. Ezron zaś zrodził Arama.4 A Aram zrodził Aminadaba. Aminadab zaś zrodził Naassona. A Naasson zrodził Salmona.5 Salmon zaś zrodził Booza z Rahaby. A Booz zrodził Obeda z Ruty. Obed zaś zrodził Jessego. A Jesse zrodził Dawida króla.6 A Dawid król zrodził Salomona z tej, która była Uriaszowa.7 Salomon zaś zrodził Roboama. A Roboam zrodził Abiasza. Abiasz zaś zrodził Azę.8 A Aza zrodził Jozafata. Jozafat zaś zrodził Jorama. A Joram zrodził Ozjasza. 9 A Ozjasz zrodził Joatama. Joatam zaś zrodził Achaza. A Achaz zrodził Ezechiasza.10 Ezechiasz zaś zrodził Manassesa. A Manasses zrodził Amona. Amon zaś zrodził Jozjasza.11 A Jozjasz zrodził Jechoniasza i braci jego, w przeprowadzeniu do Babilonu.12 A po przeprowadzeniu do Babilonu, Jechoniasz zrodził Salatiela. Salatiel zaś zrodził Zorobabela. 13 A Zorobabel zrodził Abiuda. Abiud zaś zrodził Eliakima. A Eliakim zrodził Azora.14 Azor zaś zrodził Sadoka. A Sadok zrodził Achima. Achim zaś zrodził Eliuda.15 A Eliud zrodził Eleazara. Eleazar zaś zrodził Matana. Matan zaś zrodził Jakuba.16 A Jakub zrodził Józefa, męża Maryi, z której się narodził Jezus, którego nazywają Chrystusem.17 Tak więc wszystkich pokoleń, od Abrahama aż do Dawida, pokoleń czternaście i od Dawida aż do przeprowadzenia do Babilonu pokoleń czternaście, a od przeprowadzenia do Babilonu aż do Chrystusa, pokoleń czternaście. POCZĘCIE I NARODZENIE JEZUSA.18 Z narodzeniem zaś Chrystusa tak było: Gdy była poślubiona matka jego Maryja Józefowi, pierwej nim się zeszli, znaleziona jest, jako mająca w żywocie z Ducha Świętego.19 Józef zaś, mąż jej, będąc sprawiedliwy i nie chcąc jej zniesławiać, chciał ją potajemnie opuścić.20 Gdy zaś o tym myślał, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie, mówiąc: Józefie, synu Dawidów, nie bój się przyjąć Maryi, małżonki swej; albowiem co się w niej poczęło, z Ducha Świętego jest.21 Porodzi zaś syna i nazwiesz imię jego Jezus; albowiem on zbawi lud swój od grzechów ich.22 To wszystko zaś się stało, aby się wypełniło, co jest powiedziane od Pana przez proroka mówiącego:23 “Oto panna będzie mieć w żywocie i porodzi syna i nazwą imię jego Emanuel,” co się wykłada: Bóg z nami.24 Józef zaś wstawszy ze snu, uczynił jak mu rozkazał Anioł Pański, i przyjął żonę swoją.25 I nie poznawał jej, aż porodziła syna swego pierworodnego; i nazwał imię jego Jezus.2 POKŁON TRZECH MĘDRCÓW.1 Gdy więc narodził się Jezus w Betlejem Judzkim, za dni króla Heroda; oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy,2 mówiąc: Gdzie jest, który się narodził, król żydowski? Albowiem ujrzeliśmy jego gwiazdę na wschodzie i przybyliśmy pokłonić się j emu.3 Król zaś Herod usłyszawszy to, zatrwożył się i cała Jerozolima z nim.4 I zebrawszy wszystkich przedniejszych kapłanów i doktorów ludu, dowiadywał się od nich, gdzie się miał Chrystus narodzić.5 A oni mu rzekli: W Betlejem Judzkim; bo tak jest napisane przez Proroka:6 “I ty Betlejem ziemio judzka, żadną miarą nie jesteś najmniejsze między książętami judzkimi; albowiem z ciebie wyjdzie wódz, który by rządził ludem moim izraelskim.”7 Wtedy Herod wezwawszy potajemnie Mędrców, pilnie się wywiadywał od nich o czas gwiazdy która im się ukazała.8 I posyłając ich do Betlejem, rzekł: Idźcie i wywiadujcie się pilnie o dzieciątku; a gdy znajdziecie oznajmijcie mi, abym i ja przybywszy, pokłonił się jemu.9 Którzy wysłuchawszy króla, odjechali. A oto gwiazda, którą byli widzieli na wschodzie, szła przed nimi, aż przyszedłszy, stanęła nad miejscem, gdzie było dziecię.10 Ujrzawszy zaś gwiazdę, uradowali się radością bardzo wielką.11 I wszedłszy w dom, znaleźli dziecię z Maryją, matką jego, i upadłszy, pokłonili się jemu; a otworzywszy skarby swoje, ofiarowali mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.12 A otrzymawszy odpowiedź we śnie, aby się nie wracali do Heroda, inną drogą powrócili do swej krainy. UCIECZKA DO EGIPTU.13 Gdy oni odjechali, oto Anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi, mówiąc: Wstań i weźmij dziecię i matkę jego, a uciekaj do Egiptu i bądź tam, aż ci powiem; bo stanie się, że Herod będzie szukał dziecięcia, żeby je zatracić.14 A on wstawszy, wziął dziecię i matkę jego w nocy i uszedł do Egiptu.15 I był tam aż do śmierci Heroda; aby się spełniło, co było powiedziane od Pana przez proroka mówiącego: “Z Egiptu wezwałem Syna mojego.” RZEŹ NIEWINIĄTEK.16 Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, rozgniewał się bardzo, i posławszy pozabijał wszystkie dzieci, które były w Betlejem i we wszystkich granicach jego, od dwu lat i niżej, według czasu, o który się był wypytał od Mędrców.17 Wtedy się wypełniło co było powiedziane przez Jeremiasza proroka mówiącego:18 “Głos słyszano w Ramie, płacz i krzyk wielki; Rachel płacząca synów swoich, i nie chciała dać się pocieszyć, bo ich nie ma.” POWRÓT ŚWIĘTEJ RODZINY DO NAZARETU.19 Gdy zaś Herod umarł, oto Anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi w Egipcie, mówiąc:20 Wstań i weźmij dziecię i matkę jego, a idź do ziemi izraelskiej; albowiem pomarli ci, co czyhali na życie dziecięcia.21 A on wstawszy, wziął dziecię i matkę jego, i przyszedł do ziemi izraelskiej.22 Usłyszawszy zaś, że Archelaus królował w Judei w miejsce Heroda, ojca swego, bał się tam iść; a napomniany we śnie, ustąpił w strony galilejskie.23 I przyszedłszy, osiadł w mieście, które zowią Nazaret, aby się wypełniło, co jest powiedziane przez proroków: Że nazwany będzie Nazarejczykiem.CZĘŚC II(3,1- 25,46)ŻYCIE PUBLICZNE PANA JEZUSAI. Okres przygotowania(3,1- 4,11)3 JAN GŁOSI POKUTĘ.1 W owe zaś dni przyszedł Jan Chrzciciel, każąc na pustyni judzkiej,2 i mówiąc: Czyńcie pokutę; albowiem przybliżyło się królestwo niebieskie.3 Ten bowiem jest, który zapowiedziany był przez Izajasza proroka mówiącego: “Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki jego.”4 Sam zaś Jan miał odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder swoich, pokarmem zaś jego były szarańcze i miód leśny.5 Wtedy wychodziła do niego Jerozolima i cała Judea i cała kraina około Jordanu.6 I byli chrzczeni przez niego w Jordanie, spowiadając się z grzechów swoich.7 Gdy zaś widział wielu faryzeuszów i saduceuszów przychodzących do chrztu swego, mówił im: Plemię żmijowe! Któż wam pokazał, że unikniecie przyszłego gniewu?8 Czyńcie więc owoc godny pokuty.9 A nie chciejcie mówić sami w sobie: Ojca mamy Abrahama. Albowiem wam powiadam, że Bóg ma moc z tych kamieni wzbudzić synów Abrahamowi.10 Już bowiem siekiera przyłożona jest do korzenia drzew. Przeto wszelkie drzewo, które nie daje owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone.11 Ja was chrzczę wodą ku pokucie, ale ten, co przyjdzie po mnie, mocniejszy jest niż ja, którego trzewików nie jestem godzien nosić; on was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.12 A jego wiejadło w ręce jego i wyczyści boisko swoje i zgromadzi pszenicę swą do gumna, plewy zaś spali ogniem nieugaszonym. CHRZEST PANA JEZUSA.13 Wtedy Jezus przyszedł do Galilei nad Jordan do Jana, aby był przez niego ochrzczony.14 Jan zaś go wstrzymywał, mówiąc: winienem być ochrzczony od ciebie, a ty przychodzisz do mnie?15 Jezus zaś odpowiadając, rzekł mu: Zaniechaj teraz; albowiem tak się nam godzi wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy go dopuścił.16 A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. I oto otworzyły się dlań niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jako gołębicę, i przychodzącego nań.17 A oto głos z niebios mówiący: Ten jest Syn mój miły, w którym sobie upodobałem.4 POST NA PUSTYNI I KUSZENIE.1 Wtedy Jezus był zaprowadzony na pustynię przez Ducha, aby był kuszony od diabła.2 A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, potem łaknął.3 I przystąpiwszy kusiciel, rzekł mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.4 On zaś odpowiadając, rzekł: Napisane jest: “Nie samym chlebem żyje człowiek, ale wszelkim słowem, które pochodzi z ust Bożych.”5 Wtedy go wziął diabeł do świętego miasta i postawił go na ganku świątyni,6 i rzekł mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się na dół; albowiem napisane jest, że “aniołom swoim rozkazał o tobie, i będą cię na ręku nosić, byś przypadkiem nie zranił o kamień nogi swej.”7 Rzecze mu Jezus: Również napisane jest: “Nie będziesz kusił Pana Boga swego.”8 Wziął go znów diabeł na górę wysoką bardzo i ukazał mu wszystkie królestwa świata i chwałę ich,9 i rzekł mu: To wszystko dam tobie, jeśli upadłszy, oddasz mi pokłon.10 Wtedy mu rzekł Jezus: Idź precz, szatanie! Albowiem napisane jest: “Panu Bogu twemu kłaniać się będziesz i jemu samemu służyć będziesz.”11 Wtedy opuścił go diabeł, a oto aniołowie przystąpili i służyli mu.II. Działalność P. Jezusa w Galilei(4,12 -18,35)PIERWSZE KROKI(4,12-25) CHRYSTUS ZACZYNA NAUCZAĆ.-12 Gdy zaś Jezus usłyszał, że Jan został wydany, uszedł do Galilei.13 I opuściwszy miasto Nazaret, przyszedł i zamieszkał w Kafarnaum nad morzem, na pograniczu Zabulona i Neftalima,14 aby się wypełniło, co było powiedziane przez Izajasza proroka:15 “Ziemia Zabulona i ziemia Neftalima, droga morska za Jordanem, Galilea pogan,16 lud, który siedział w ciemności, ujrzał światłość wielką, i siedzącym w krainie cienia śmierci wzeszła im światłość.”17 Odtąd począł Jezus przepowiadać i mówić: Pokutę czyńcie, albowiem przybliżyło się królestwo niebieskie. POWOŁUJE PIERWSZYCH UCZNIÓW.18 Gdy zaś Jezus szedł nad morzem Galilejskim, ujrzał dwóch braci, Szymona, którego zowią Piotrem i Andrzeja, brata jego, zapuszczających sieci w morze (albowiem byli rybakami).19 I rzekł im: Pójdźcie za mną, a uczynię, że się staniecie rybakami ludzi.20 A oni natychmiast opuściwszy sieci, poszli za nim.21 A idąc dalej stamtąd, ujrzał drugich dwóch braci, Jakuba Zebedeuszowego i Jana, brata jego, w łodzi z Zebedeuszem, ojcem ich, naprawiających sieci swoje i wezwał ich.22 0ni zaś zaraz opuściwszy sieci i ojca, poszli za nim. SŁAWA CUDÓW.23 I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w synagogach ich i przepowiadając ewangelię królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc między ludem.24 I rozeszła się sława jego po całej Syrii, i przynosili mu wszystkich źle się mających, nawiedzonych rozmaitymi chorobami i dolegliwościami, i opętanych od diabłów i lunatyków i sparaliżowanych i uzdrowił ich.25 I szły za nim wielkie rzesze od Galilei i Dekapolu i Jerozolimy i z Judei i z Zajordania.. KAZANIE NA GÓRZE(5,1 – 7,29)5 CHRYSTUS GŁOSI OSIEM BŁOGOSŁAWIEŃSTW.1 Jezus zaś widząc rzesze, wstąpił na górę, a gdy usiadł, przystąpili ku niemu uczniowie jego.2 A otworzywszy usta swe, nauczał ich, mówiąc:3 Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem ich jest królestwo niebieskie.4 Błogosławieni cisi, albowiem oni posiędą ziemię.5 Błogosławieni, którzy płaczą, albowiem oni będą pocieszeni.6 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.7 Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.8 Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.9 Błogosławieni pokój czyniący, albowiem nazwani będą synami Bożymi. 10 Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem ich jest królestwo niebieskie.11 Błogosławieni jesteście, gdy wam będą złorzeczyć i będą was prześladować i mówić wszystko złe przeciwko wam kłamiąc, dla mnie.12 Radujcie się i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebiosach: bo tak prześladowali proroków, którzy przed wami byli. NAZYWA APOSTOŁÓW SOLĄ I ŚWIATŁEM.13 Wy jesteście solą ziemi. A jeśli sól zwietrzeje, czym będzie solona? Na nic się więcej nie przyda, tylko żeby była precz wyrzucona i podeptana przez ludzi.14 Wy jesteście światłością świata. Nie może się skryć miasto leżące na górze.15 Ani nie zapalają świecy i nie kładą jej pod korzec, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu.16 Tak niechaj świeci światłość wasza przed ludźmi, aby widzieli uczynki wasze dobre i chwalili Ojca waszego, który jest w niebiosach. PRZYSZEDŁ UDOSKONALIĆ ZAKON.17 Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązywać Zakon albo proroków. Nie przyszedłem rozwiązywać, ale wypełnić.18 Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, jedna jota albo jedna kreska nie odmieni się w Zakonie, aż się wszystko stanie.19 Kto by więc rozwiązał jedno z tych przykazań najmniej szych i tak by ludzi nauczał, będzie zwany najmniejszym w królestwie niebieskim; a kto by wypełnił i nauczał, ten będzie zwany wielkim w królestwie niebieskim.20 Albowiem powiadam wam, że jeśli nie będzie obfitowała sprawiedliwość wasza więcej, niż doktorów zakonnych i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. UCZY NIE GNIEWAĆ SIĘ NA BLIŹNIEGO.21 Słyszeliście, że powiedziane było starym: “Nie będziesz zabijał,” kto by zaś zabił, będzie winien sądu.22 Lecz ja wam powiadam, że każdy, który się gniewa na brata swego, będzie winien sądu. Kto by zaś rzekł bratu swemu: głupcze, będzie winien Rady. A kto by rzekł: szalony, będzie winien ognia piekielnego.23 Jeśli tedy ofiarujesz dar swój do ołtarza i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie,24 zostaw tam dar swój przed ołtarzem i idź pierwej pojednać się z bratem swoim: a wtedy przyszedłszy, ofiarujesz dar swój.25 Pogódź się prędko z przeciwnikiem swoim, póki z nim jesteś w drodze, by cię przeciwnik nie podał przypadkiem sędziemu, a sędzia by cię nie podał słudze i byłbyś wrzucony do więzienia.26 Zaprawdę powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd aż oddasz ostatni pieniążek. O POŻĄDLIWOŚCI, ZGORSZENIU I CUDZOŁÓSTWIE.27 Słyszeliście, że powiedziano starym: “Nie będziesz cudzołożył.”28 A ja powiadam wam, że każdy, który patrzy na niewiastę, aby jej pożądał, już ją scudzołożył w sercu swoim.29 Jeśli więc prawe oko twoje gorszy cię, wyrwij je i odrzuć od siebie, albowiem pożyteczniej jest tobie, aby zginął jeden z członków twoich, niżby całe ciało twoje miało być wrzucone do piekła.30 A jeśli cię prawa ręka twoja gorszy, odetnij ją i odrzuć od siebie; albowiem pożyteczniej jest tobie, aby zginął jeden z członków twoich, niżby całe ciało twoje miało iść do piekła.31 Powiedziano zaś: “Ktokolwiek opuści żonę swoją, niech jej da list rozwodowy.”32 Lecz ja wam powiadam, że wszelki, który opuści żonę swoją, wyjąwszy przyczynę porubstwa, sprawia, że ona cudzołoży, i kto by opuszczoną pojął, cudzołoży. O PRZYSIĘDZE.33 Słyszeliście również, że powiedziano starym: “Nie będziesz krzywoprzysięgał; ale oddasz Panu przysięgi swoje.”34 Ja wam zaś powiadam, abyście zgoła nie przysięgali: ani na niebo, bo jest tronem Boga,35 ani na ziemię, bo jest podnóżkiem nóg jego, ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego króla.36 Ani na głowę swoją nie będziesz przysięgał, bo nie możesz uczynić jednego włosa białym albo czarnym.37 Lecz niech mowa wasza będzie: tak, tak; nie, nie. A co nadto więcej jest, od złego jest. JAK SIĘ ZŁEMU SPRZECIWIAĆ?38 Słyszeliście iż powiedziano: “Oko za oko i ząb za ząb.”39 Ja zaś wam powiadam, byście się nie sprzeciwiali złemu: ale jeśli cię kto uderzy w prawy policzek twój, nadstaw mu i drugi.40 A temu, który chce się z tobą w sądzie spierać i wziąć suknię twoją, odstąp mu i płaszcz.41 A ktokolwiek by przymuszał cię na tysiąc kroków, idź z nim i drugie dwa.42 Temu, co cię prosi, daj: i nie odwracaj się od tego, który chce u ciebie pożyczyć. UCZY MIŁOWAĆ NIEPRZYJACIÓŁ.43 Słyszeliście, że powiedziano: “Będziesz miłował bliźniego twego” a będziesz miał w nienawiści nieprzyjaciela twego.44 Ja zaś wam powiadam: Miłujcie nieprzyjaciół waszych, dobrze czyńcie tym, którzy was mają w nienawiści, a módlcie się za prześladujących i potwarzających was,45 abyście by1i synami Ojca waszego, który jest w niebiosach, który sprawia, że słońce jego wschodzi nad dobrymi i złymi, i spuszcza deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.46 Albowiem jeśli miłujecie tych, co was miłują, cóż za zapłatę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią?47 A jeślibyście pozdrawiali tylko braci waszych, cóż więcej czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? 48 Wy więc bądźcie doskonali, jako i Ojciec wasz niebieski doskonały jest.6 WYKONYWAĆ DOBRE UCZYNKI, JAŁMUŻNĘ?1 Strzeżcie się, abyście sprawiedliwości waszej nie czynili przed ludźmi, abyście byli widziani od nich; bo inaczej zapłaty mieć nie będziecie u Ojca waszego, który jest w niebiosach.2 Gdy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak to obłudnicy czynią w synagogach i po ulicach, aby byli czczeni od ludzi. Zaprawdę powiadam wam: Wzięli zapłatę swoją.3 Ale gdy ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewica twoja, co prawica twoja czyni,4 aby jałmużna twoja była w skrytości; a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie. JAK SIĘ MODLIĆ?5 A gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy, którzy radzi modłą się w synagogach i stojąc na rogach ulic, aby byli widziani od ludzi. Zaprawdę powiadam wam: wzięli zapłatę swoją.6 Ale ty, gdy się modlić będziesz, wejdź do izdebki swojej,. a zawarłszy drzwi, módl się do Ojca swego w skrytości; a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie.7 Modląc się zaś, nie mówcie wiele, jak poganie; albowiem mniemają, że w wielomówstwie swoim będą wysłuchani.8 Nie bądźcie więc do nich podobni; albowiem wasz Ojciec wie, czego potrzebujecie, zanim go poprosicie. MODLITWA PAŃSKA.9 Wy tedy tak się modlić będziecie: Ojcze nasz, któryś jest w niebiosach! Święć się imię twoje. Przyjdź królestwo twoje.10 Bądź wola twoja, jako w niebie tak i na ziemi.11 Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.12 I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.13 I nie wwódź nas w pokuszenie. Ale nas zbaw ode złego. Amen.14 Jeśli bowiem odpuścicie ludziom grzechy ich, odpuści wam też Ojciec wasz niebieski grzechy wasze.15 Lecz jeśli nie odpuścicie ludziom, ani Ojciec wasz nie odpuści wam grzechów waszych. JAK POŚCIĆ?16 Gdy zaś pościcie, nie bądźcie jak obłudnicy smutni; albowiem wyniszczają twarze swoje, aby się okazali ludziom, że poszczą. Zaprawdę powiadam wam, że wzięli zapłatę swoją.17 Ale ty, kiedy pościsz, namaść głowę swoją i umyj oblicze swoje,18 abyś się nie okazał ludziom,. Że pościsz, ale Ojcu swemu, który jest w skrytości; a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie. O SKARBIE NIEBIESKIM.19 Nie skarbcie sobie skarbów na ziemi, gdzie rdza i mól psuje, i gdzie złodzieje wykopują i kradną.20 Ale skarbcie sobie skarby w niebie, gdzie ani rdza, ani mól nie psuje,i gdzie złodzieje nie wykopują, ani nie kradną.21 Albowiem gdzie jest skarb twój, tam jest i serce twoje.22 Świecą ciała twego jest oko twoje. Jeśliby oko twoje było szczere, wszystko ciało twoje światłe będzie.23 Ale jeśliby oko twoje było niegodziwe, całe ciało twoje ciemne będzie. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka będzie sama ciemność? O UFNOŚCI W BOGU.24 Nikt nie może dwom panom służyć; bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował, albo przy jednym stać będzie, a drugim wzgardzi. Nie możecie Bogu służyć i mamonie.25 Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie wasze, co byście jedli, ani o ciało wasze, czym byście się odziewali. Czyż życie nie jest ważniejsze niż pokarm, a ciało niż odzienie?26 Wejrzyjcie na ptaki niebieskie, że nie sieją ani żną, ani zbierają do gumien, a Ojciec wasz niebieski żywi je.27 Czyż wy nie jesteście daleko ważniejsi niż one? A kto z was obmyślając, może przydać do wzrostu swego łokieć jeden?28 A o odzienie czemu się troszczycie? Przypatrzcie się liliom polnym, jak rosną: nie pracują, ani nie przędą.29 A powiadam wam, że ani Salomon w całej chwale swojej nie był odziany jak jedna z tych.30 Jeśli zaś trawę polną, która dziś jest, a jutro będzie w piec wrzucona, Bóg tak przyodziewa, jakże daleko więcej was, małej wiary?:31 Nie troszczcie się tedy, mówiąc: Cóż będziemy jeść, albo co będziemy pić, albo czym będziemy się przyodziewać?32 Bo tego wszystkiego poganie pilnie szukają. Albowiem Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie.33 Szukajcie więc najprzód królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a to wszystko będzie wam przydane.34 Nie troszczcie się więc o jutro; albowiem jutrzejszy dzień sam o siebie będzie się troszczył. Dosyć ma dzień swojej nędzy.7 NIE NALEŻY SĄDZIĆ.1 Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni.2 Albowiem jakim sądem sądzić będziecie takim was osądzą, i jaką miarą mierzyć będziecie, taką wam odmierzą.3 Czemuż to widzisz źdźbło w oku brata swego, a nie widzisz belki w oku swoim?4 Albo jakże mówisz bratu swemu: Pozwól, że wyjmę źdźbło z oka twego, a oto belka jest w oku twoim.5 Obłudniku! Wyrzuć pierwej belkę z oka twego, a wtedy zobaczysz, jak wyrzucić źdźbło z oka brata swego.6 Nie dawajcie psom tego, co święte, ani nie rzucajcie pereł waszych przed wieprze, by ich przypadkiem nie podeptały nogami swymi, i obróciwszy się, żeby was nie rozszarpały. ZALECA MODLITWĘ.7 Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie, a będzie wam otworzone.8 Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; i kto szuka, znajduje; a pukającemu, będzie otworzone.9 Albo który z was człowiek, jeśliby go syn jego prosił o chleb, czy poda mu kamień?10 Albo jeśliby prosił o rybę, czy poda mu węża?11 Jeśli więc wy, choć jesteście złymi, umiecie dobre datki dawać synom waszym, jakże daleko więcej Ojciec wasz, który jest w niebiosach, da rzeczy dobre tym, którzy go proszą?12 Wszystko więc, cokolwiek chcecie, aby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie; bo to jest Zakon i prorocy. O DRODZE WĄSKIEJ I SZEROKIEJ.13 Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka brama i przestronna jest droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest, którzy przez nią wchodzą.14 O jak ciasna brama i wąska jest droga, która wiedzie do życia, a mało jest tych, którzy ją znajdują! O PRAWDZIWIE DOBRYCH UCZYNKACH.15 Strzeżcie. się pilnie fałszywych proroków, którzy do was przychodzą w odzieniu owczym, a wewnątrz są wilkami drapieżnymi.16 Z owoców ich poznacie ich. Czy zbierają z cierni jagody winne, albo z ostu figi?17 Tak wszelkie drzewo dobre rodzi owoce dobre, a złe drzewo rodzi owoce złe.18 Nie może drzewo dobre rodzić owoców złych, ani drzewo złe rodzić owoców dobrych.19 Wszelkie drzewo, które nie rodzi owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone.20 A przeto z owoców ich poznacie ich.21 Nie każdy, który mi mówi: Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebieskiego, ale ten, co czyni wolę Ojca mego, który jest w niebiosach, ten wejdzie do królestwa niebieskiego.22 Wielu powie mi w ów dzień: Panie, Panie! czyśmy nie prorokowali w imię twoje i w imię twoje nie wyrzucali czartów i w imię twoje nie czynili wielu cudów.23 A wtedy wyznam im: żem was nigdy nie znał, odstąpcie ode mnie, którzy czynicie nieprawość. O MOCNYM BUDOWANIU.24 Każdy więc, który słucha tych słów moich i wypełnia je, będzie przyrównany człowiekowi mądremu, który zbudował dom swój na opoce.25 I spadł deszcz, i przyszły rzeki, i wiały wiatry, i uderzyły na ów dom, a nie upadł; bo był na opoce ugruntowany.26 I każdy, który słucha tych słów moich, a nie wypełnia ich, będzie podobny człowiekowi głupiemu, który zbudował dom swój na piasku.27 I spadł deszcz, i przyszły rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom; i upadł, i był upadek jego wielki.28 I stało się, gdy Jezus dokończył tych słów, zdumiewały się rzesze nad nauką jego.29 Albowiem nauczał ich jak władzę mający, a nie jak ich doktorowie i faryzeusze.STWIERDZENIE NAUKI PRZEZ SZEREG CUDÓW.(8,1 – 9,34)8 OCZYSZCZENIE TRĘDOWATEGO.1 Gdy zaś zstąpił z góry, szły za nim wielkie rzesze.2 A oto trędowaty przyszedłszy, pokłonił się mu, mówiąc: Panie! jeśli chcesz, możesz mię oczyścić.3 I wyciągnąwszy Jezus rękę, dotknął się go, mówiąc: Chcę, bądź oczyszczony. I zaraz został oczyszczony trąd jego.4 I rzekł mu Jezus: Bacz, żebyś nikomu nie mówił, ale idź, ukaż się kapłanowi i ofiaruj dar, który przykazał Mojżesz na świadectwo im. UZDROWIENIE SŁUGI SETNIKA.5 Gdy zaś wszedł do Kafarnaum, przystąpił do niego setnik, prosząc go, i mówiąc:6 Panie! sługa mój leży w domu paraliżem tknięty i ciężko jest dręczony.7 I rzekł mu Jezus: Ja przyjdę i uzdrowię go.8 I odpowiadając setnik, rzekł: Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój; ale tylko powiedz słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój.9 I ja bowiem jestem człowiekiem pod władzą postanowionym, mającym pod sobą żołnierzy, i mówię temu: Idź, a idzie; a drugiemu: Chodź, a przychodzi; a słudze mojemu: czyń to, a czyni.10 Jezus zaś słysząc to, zdziwił się i rzekł tym, którzy szli za nim: Zaprawdę, powiadam wam, nie znalazłem tak wielkiej wiary w Izraelu.11 Wam zaś powiadam, że wielu przyjdzie ze wschodu słońca i z zachodu i zasiędą z Abrahamem i Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim;12 a synowie królestwa będą wyrzuceni do ciemności zewnętrznych; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.13 I rzekł Jezus setnikowi: Idź, a jak uwierzyłeś, niech ci się stanie. I uzdrowiony został sługa w owej godzinie. INNE UZDROWIENIA W KAFARNAUM.14 A gdy przyszedł Jezus do domu Piotra, ujrzał świekrę jego leżącą i mającą gorączkę.15 I dotknął się jej ręki i opuściła ją gorączka i wstała i posługiwała im.16 Gdy zaś wieczór nastał, przywiedli mu wielu opętanych; i wyrzucał duchy słowem i uzdrowił wszystkich źle się mających;17 aby się wypełniło, co było powiedziane przez Izajasza proroka, mówiącego: “On niemoce nasze przyjął i choroby nasze nosił.” O DOSKONAŁYM WYRZECZENIU SIĘ.18 Jezus zaś widząc wielkie rzesze koło siebie, kazał jechać za morze.19 I przystąpiwszy pewien. doktor, rzekł mu: Nauczycielu! pójdę za tobą, dokądkolwiek pójdziesz.20 I rzekł mu Jezus: Lisy mają jamy i ptaki niebieskie gniazda, a Syn Człowieczy nie ma, gdzieby głowę skłonił.21 Inny zaś z uczniów jego rzekł mu: Panie! pozwól mi pierwej odejść i pogrzebać ojca mego.22 I rzekł mu Jezus: Pójdź za mną, a umarłym zostaw grzebanie umarłych swoich. UŚMIERZENIE BURZY.23 A gdy On wstąpił w łódkę, weszli za nim uczniowie jego.24 A oto wielka burza powstała na morzu, tak że się łódka falami okrywała, a on spał.25 I przystąpili do niego uczniowie jego, i obudzili go, mówiąc: Panie! zachowaj nas, giniemy.26 I rzekł im Jezus: Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary? Wtedy wstawszy, rozkazał wiatrom i morzu, i stała się cisza wielka.27 A zatem ludzie zdumieli się, mówiąc: Któż jest ten, że wiatry i morze są mu posłuszne? UZDROWIENIE OPĘTANYCH GERAZEŃCZYKÓW.28 A gdy przybył za morze do krainy Gerazeńczyków, zabiegli mu dwaj diabłów mający, wychodzący z grobów, bardzo okrutni, tak że nikt nie mógł przejść ową drogą.29 A oto zakrzyknęli, mówiąc: Cóż ci do nas, Jezusie, Synu Boży? Przyszedłeś ˇtu przed czasem męczyć nas?30 A było niedaleko od nich pasące się stado wielu wieprzów.31 Czarci zaś prosili go, mówiąc: Jeśli nas wyrzucasz stąd, poślij nas w stado wieprzów.32 I rzekł im: Idźcie. A oni wyszedłszy, weszli w wieprze; i oto całe stado z urwistego brzegu pędem wpadło w morze i pozdychało w wodach.32 Pasterze zaś uciekli i przyszedłszy do miasta, opowiedzieli wszystko i o owych, co mieli diabłów.34 A oto całe miasto wyszło naprzeciw Jezusa i ujrzawszy go, prosili, aby odszedł z ich granic.9 UZDROWIENIE PARALITYKA.1 I wstąpiwszy w łódkę, przeprawił się i przyszedł do miasta swego.2 A oto przynieśli mu sparaliżowanego, leżącego na łożu. I widząc Jezus wiarę ich, rzekł do sparaliżowanego: Ufaj, synu! Odpuszczają ci się grzechy twoje.3 A oto niektórzy z doktorów mówili sami w sobie: Ten bluźni.4 A widząc Jezus myśli ich, rzekł: Czemu myślicie złe w sercach waszych?5 Cóż jest łatwiej rzec: Odpuszczają ci się grzechy twoje, czy, rzec: Wstań a chodź?6 Żebyście zaś wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma moc na ziemi odpuszczania grzechów, wtedy rzekł do sparaliżowanego: Wstań, weź łoże swoje, a idź do domu swego.7 I wstał, i poszedł do domu swego.8 Co też widząc rzesze, ulękły się i chwaliły Boga, który dał taką moc ludziom. POWOŁANIE MATEUSZA.9 A gdy Jezus szedł stamtąd, ujrzał człowieka, siedzącego przy cle, imieniem Mateusz. I rzekł mu: Pójdź za mną. A wstawszy poszedł za nim.10 I stało się, gdy on siedział u stołu w domu, oto wielu celników i grzeszników przyszedłszy, siedziało u stołu z Jezusem i uczniami jego.11 A widząc to faryzeusze, mówili uczniom jego: Czemu z celnikami i z grzesznikami je nauczyciel wasz?12 Lecz Jezus usłyszawszy, rzekł: Nie potrzeba zdrowym lekarza, ale źle się mającym.13 Idąc zaś uczcie się, co znaczy: “Miłosierdzia chcę, a nie ofiary”; bo nie przyszedłem wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych.14 Wtedy przystąpili do niego uczniowie Janowi, mówiąc: Czemu my i faryzeusze pościmy często, a uczniowie twoi nie poszczą?15 I rzekł im Jezus: Czyż goście weselni mogą się smucić, dopóki z nimi jest oblubieniec? Ale przyjdą dni, gdy będzie wzięty od nich oblubieniec, a wtedy będą pościć.16 Nikt zaś nie przyprawia łaty z surowego sukna do starej szaty, albowiem obrywa od szaty całość jej i przedarcie staje się gorsze.17 Ani nie leją młodego wina w stare bukłaki; bo inaczej bukłaki pękają i wino się rozlewa i bukłaki niszczeją. Ale młode wino zlewają w bukłaki nowe, a tak jedno i drugie bywa zachowane. UZDROWIENIE CIERPIĄCEJ KRWOTOK I WSKRZESZENIE CÓRKI JAIRA.18 Gdy on to do nich mówił, oto jeden książę przystąpił i pokłonił mu się, mówiąc: Panie! córka moja dopiero skonała, ale przyjdź, włóż na nią rękę swoją, a żyć będzie.19 A Jezus wstawszy, poszedł za nim i uczniowie jego.20 A oto niewiasta, która cierpiała krwotok przez lat dwanaście, przystąpiła z tyłu i dotknęła się kraju szaty jego.21 Mówiła bowiem sama w sobie: Bylebym tylko dotknęła się szaty jego, będę zdrowa.22 A Jezus obróciwszy się i ujrzawszy ją, rzekł: Ufaj córko! Wiara twoja ciebie uzdrowiła. I uzdrowiona została niewiasta od owej godziny.23 I gdy Jezus przyszedł w dom książęcia i ujrzał fletnistów i tłum zgiełk czyniący, mówił:24 Odstąpcie; albowiem nie umarła dzieweczka, ale śpi. I śmiali się z niego.25 A gdy wyrzucono tłum, wszedł i ujął rękę jej, i powstała dzieweczka.26 I rozeszła się ta wieść po wszystkiej owej ziemi. LECZY DWÓCH ŚLEPYCH I NIEMEGO.27 A gdy Jezus przechodził stamtąd, szli za nim dwaj ślepi, wołając i mówiąc: Zmiłuj się nad nami, Synu Dawidów!28 Gdy zaś przyszedł do domu, przystąpili do niego ślepi. I rzekł im Jezus: Wierzycie, że wam to mogę uczynić? Rzekli mu: Tak, Panie!29 Wtedy dotknął się oczu ich, mówiąc: Niech się wam stanie według wiary waszej.30 I otworzyły się oczy ich, i zagroził im Jezus, mówiąc: Baczcie, aby się kto nie dowiedział.31 Lecz oni wyszedłszy, rozsławili go, po wszystkiej owej ziemi.32 Gdy ci zaś odeszli, oto przywiedli mu człowieka niemego, opętanego od diabła.33 A gdy diabeł został wyrzucony, przemówił niemy i dziwiły się rzesze, mówiąc: Nigdy się tak nie okazało w Izraelu.34 Ale faryzeusze mówili: Przez księcia diabelskiego wypędza diabły.WYBÓR APOSTOŁÓW I DANE IM NAUKI.(9,35 -10,42) LITUJE SIĘ NAD LUDEM I PRAGNIE DLAŃ PASTERZY.35 I obchodził Jezus wszystkie miasta i wioski, nauczając w synagogach ich i przepowiadając ewangelię królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc.36 Widząc zaś rzesze, zlitował się nad nimi, gdyż byli strudzeni i leżący jako owce, nie mające pasterza.37 Wtedy rzekł uczniom swoim: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało.38 Proścież tedy Pana żniwa, aby wysłał robotników na żniwo swoje.10 WŁADZA I IMIONA APOSTOŁÓW.1 I zwoławszy dwunastu uczniów swoich, dał im moc nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i uzdrawiali wszelką chorobę i wszelką niemoc.2 Dwunastu zaś apostołów te są imiona: Pierwszy Szymon, którego zwią Piotrem i Andrzej brat jego, Jakub, syn Zebedeusza i Jan, brat jego,3 Filip i Bartłomiej, Tomasz i Mateusz celnik, Jakub Alfeuszowy i Tadeusz,4 Szymon Kananejczyk i Judasz Iszkariot, który go też wydał. MAJĄ EWANGELIZOWAĆ IZRAELA W UBÓSTWIE I POKOJU.5 Tych dwunastu posłał Jezus, rozkazując im, mówiąc: Na drogę pogan nie zachodźcie, i do miast samarytańskich nie wchodźcie;6 ale raczej idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela.7 Idąc zaś przepowiadajcie, mówiąc: że przybliżyło się królestwo niebieskie.8 Niemocnych uzdrawiajcie, umarłych wskrzeszajcie, trędowatych oczyszczajcie, czartów wyrzucajcie; darmo otrzymaliście, darmo dawajcie.9 Nie miejcie złota ani srebra, ani pieniędzy w trzosach swoich.10 Ani torby podróżnej, ani dwu sukien, ani butów, ani laski; albowiem godzien jest robotnik strawy swojej.11 Do któregokolwiek zaś miasta albo miasteczka wejdziecie, pytajcie się, kto w nim jest godny i tam mieszkajcie, póki nie wyjdziecie.12 A wchodząc w dom, pozdrawiajcie go, mówiąc: Pokój temu domowi.13 I jeśliby dom ów był godny, przyjdzie nań pokój wasz;. a jeśliby nie był godny, pokój wasz wróci się o was.14 I ktokolwiek by was nie przyjął, i nie słuchał mów waszych, wychodząc precz z domu albo z miasta, otrząśnijcie proch z nóg waszych.15 Zaprawdę powiadam wam: Lżej będzie ziemi sodomskiej i gomorejskiej w dzień sądny, niż owemu miastu. ZAPOWIADA PRZEŚLADOWANIA.16 Oto ja was posyłam jak owce między wilki, bądźcie więc roztropni jak węże, a prości jak gołębice.17 Strzeżcie się zaś ludzi; albowiem będą was wydawać przed Rady i w synagogach swoich będą was biczować.18 I do namiestników i do królów będziecie wodzeni dla mnie na świadectwo im i poganom.19 A gdy was wydadzą, nie myślcie, jak albo co byście mówić mieli; bo w owej godzinie będzie wam dane, co byście mówili:20 Albowiem nie wy jesteście, którzy mówicie, ale Duch Ojca waszego, który mówi w was.21 Wyda zaś brat brata na śmierć i ojciec syna, i powstaną dzieci przeciw rodzicom, i o śmierć ich przyprawiać będą.22 I będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego. Ale kto wytrwa aż do końca, ten będzie zbawiony.23 A gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do drugiego. Zaprawdę powiadam wam, że nie skończycie miast izraelskich, aż przyjdzie Syn Człowieczy. KOGO NALEŻY SIĘ BAĆ?24 Nie jest uczeń nad mistrza, ani sługa nad pana swego.25 Dosyć uczniowi, aby był jako mistrz jego, a słudze jako Pan jego. Jeśli gospodarza Belzebubem nazwali, jakże daleko więcej domowników jego?26 A więc nie bójcie się ich; albowiem nie ma nic skrytego, co by nie miało być odkryte; ani tajemnego, czego by wiedzieć nie miano.27 Co wam w ciemności mówię, powiadajcie na świetle, a co na ucho słyszycie, przepowiadajcie na dachach.26 I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a duszy zabić nie mogą; ale raczej bójcie się tego, który i duszę i ciało może zatracić w piekle.29 Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za miedziaka? I ani jeden z nich nie spadnie na ziemię bez Ojca waszego?30 A wasze włosy wszystkie na głowie są policzone.31 Nie bójcie się tedy; lepsi jesteście wy niż wiele wróbli.32 Każdy więc, który mnie wyzna przed ludźmi, wyznam go i ja przed Ojcem moim; który jest w niebiosach.33 Kto by zaś zaparł się mnie przed ludźmi, zaprę się go i ja przed Ojcem moim, który jest w niebiosach. NIE POKÓJ, ALE WOJNĘ OGŁASZA.34 Nie mniemajcie, że przyszedłem pokój zsyłać na ziemię. Nie przyszedłem zsyłać pokoju, ale miecz.35 Przyszedłem bowiem oddzielić człowieka od ojca swego i córkę od matki swojej i synową od świekry swojej.36 I będą nieprzyjaciółmi człowieka domownicy jego.37 Kto miłuje ojca albo matkę więcej niż mnie, nie jest mnie godzien, a kto miłuje syna albo córkę nade mnie, nie jest mnie godzien.38 A kto nie bierze krzyża swego i nie naśladuje mnie, nie jest mnie godzien.39 Kto znalazł duszę swoją, straci ją; a kto by utracił duszę swą dla mnie, znajdzie ją.40 Kto was przyjmuje, mnie przyjmuje, a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnie posłał.41 Kto przyjmuje proroka w imię proroka, otrzyma zapłatę proroka, i kto przyjmuje sprawiedliwego w imię sprawiedliwego, otrzyma zapłatę sprawiedliwego.42 A ktokolwiek by dał się napić jednemu z tych najmniejszych kubek zimnej wody, tylko w imię ucznia, zaprawdę powiadam wam, nie straci zapłaty swojej.11 JEZUS JEST MESJASZEM – ŚWIADCZĄ O TYM CZYNY JEGO.1 I stało się, gdy Jezus skończył przykazywać dwunastu uczniom swoim, odszedł stamtąd, aby uczyć i przepowiadać w miastach ich.2 Jan zaś, gdy usłyszał w więzieniu o dziełach Chrystusa, posławszy dwóch uczniów swoich,3 rzekł mu: Tyś jest, który ma przyjść, czyli innego czekamy?4 A odpowiadając Jezus, rzekł im: Idźcie, donieście Janowi, coście słyszeli i widzieli:5 “Ślepi widzą,” chromi chodzą, trędowaci bywają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim ewangelię opowiadają.6 A błogosławiony jest, który się ze mnie nie zgorszy. ŚWIADCZY JAN, KTÓRY ZASŁUGUJE NA WIARĘ.7 Gdy zaś oni odchodzili, począł Jezus mówić do rzesz o Janie: Coście wyszli na pustynię widzieć? Trzcinę chwiejącą się od wiatru?8 Ale coście wyszli widzieć? Człowieka w miękkie szaty obleczonego? Oto ci, co w miękkie szaty się ubierają, w domach królewskich są.9 Ale coście wyszli widzieć? Proroka? Zaiste powiadam wam: I więcej niż proroka.10 Ten jest bowiem, o którym napisano: “Oto ja posyłam Anioła mego przed obliczem twoim, który zgotuje drogę twą przed tobą.”11 Zaprawdę powiadam wam: Nie powstał między narodzonymi z niewiast większy nad Jana Chrzciciela, lecz który jest mniejszy w królestwie niebieskim, większy jest, niż on.12 A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd, królestwo niebieskie gwałt cierpi i gwałtownicy je porywają.13 Gdyż wszyscy prorocy i Zakon aż do Jana prorokowali.14 A jeśli chcecie przyjąć, on jest Eliaszem, który ma przyjść.15 Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. A WIĘC BIADA NIEWIERNYM.16 Komu zaś przyrównam to plemię? Podobne jest chłopiętom siedzącym na rynku, które wołając do rówieśników,17 mówią: Śpiewaliśmy wam, a nie tańczyliście, zawodziliśmy, a nie płakaliście.18 Albowiem przyszedł Jan nie jedząc ani nie pijąc, i powiadają: Czarta ma.19 Przyszedł Syn Człowieczy, jedząc i pijąc i mówią: Oto człowiek obżerca i winopilca, przyjaciel celników i grzeszników. I usprawiedliwiona jest mądrość od synów swoich. BIADA, ZWŁASZCZA ZATWARDZIAŁYM.20 Wtedy począł wymawiać miastom, w których stało się bardzo wiele cudów jego, że nie czyniły pokuty.21 Biada tobie Korozain! Biada tobie Betsaido! Gdyby bowiem w Tyrze i w Sydonie stały się były cuda, które stały się u was, dawno by były czyniły pokutę we włosiennicy i w popiele.22 Wszakże powiadam wam: lżej będzie Tyrowi i Sydonowi w dzień sądu, niźli wam.23 A ty Kafarnaum czyż się aż do nieba wyniesiesz? Aż do piekła zstąpisz, bo gdyby się były w Sodomie stały cuda, które się działy w tobie, byłaby się może ostała aż do tego dnia.24 Wszakże powiadam wam: Iż znośniej będzie ziemi sodomitów w dzień sądu, aniżeli tobie. A BŁOGOSŁAWIENI WIERZĄCY.25 Wówczas odpowiadając Jezus, rzekł: Wyznaję tobie, Ojcze, Panie nieba i ziemi, żeś te rzeczy zakrył przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je maluczkim.26 Tak Ojcze, ponieważ tak spodobało się tobie.27 Wszystko dane mi jest od Ojca mego. I nikt nie zna Syna tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu by Syn chciał objawić.28 Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy pracujecie i jesteście obciążeni, a Ja was ochłodzę.29 Weźmijcie jarzmo moje na się, a uczcie się ode mnie, żem jest cichy i pokornego serca, a znajdziecie odpoczynek duszom waszym.30 Albowiem jarzmo moje słodkie jest, a brzemię moje lekkie.MNOŻĄCE SIĘ SPRZECIWY.(12,1-50)12 SPÓR O SZABAT.1 Wówczas szedł Jezus w szabat przez zboża, a uczniowie jego będąc głodni, poczęli rwać kłosy i jeść. “Faryzeusze zaś ujrzawszy, rzekli mu: Oto uczniowie twoi czynią, czego się nie godzi czynić w szabat.3 Lecz on im powiedział: Nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy łaknął, i ci, którzy z nim byli?4 Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleb pokładny, którego mu się nie godziło jeść, ani tym, którzy z nim byli, tylko samym kapłanom?5 Alboście nie czytali w Zakonie, że w szabaty kapłani w świątyni gwałcą szabat, a są bez winy.6 Ale mówię wam, że tu jest większy niż świątynia.7 Gdybyście zaś wiedzieli, co znaczy: “Miłosierdzia chcę, a nie ofiary,” nigdy byście nie byli potępili niewinnych.8 Albowiem Panem jest Syn Człowieczy i szabatu. UZDRAWIA USCHŁĄ RĘKĘ W SZABAT.9 A gdy odszedł stamtąd, przyszedł do ich synagogi.10 A oto człowiek mający uschłą rękę; i pytali go, mówiąc: Czy godzi się w szabaty uzdrawiać, aby go oskarżyli.11 On zaś rzekł im: Który z was człowiek, jeśliby miał owcę jedną, a ona wpadłaby w dół w szabat, czyż jej nie weźmie i nie podniesie?12 O ileż więcej wart jest człowiek niż owca? Przeto godzi się w szabaty dobrze czynić.13 Wtedy rzekł człowiekowi: Wyciągnij rękę twoją. I wyciągnął, i przywrócona jest do zdrowia jako druga.14 Faryzeusze zaś wyszedłszy, naradzali się przeciw niemu, jakby go stracić. PROROCTWO IZAJASZA O SŁODYCZY CHRYSTUSA.15 Ale Jezus wiedząc, odszedł stamtąd, i poszło wielu za nim, i uzdrowił ich wszystkich.16 I rozkazał im, aby go nie wyjawiali.17 Aby się wypełniło, co było powiedziane przez Izajasza proroka mówiącego:18 “Oto sługa mój, którego obrałem, miły mój, w którym dobrze upodobała sobie dusza moja. Położę ducha mojego na nim, a sąd poganom opowie.19 Nie będzie się wadził, ani nie będzie wołał, i nikt nie usłyszy na ulicach głosu jego.20 Trzciny zgniecionej nie złamie, a lnu kurzącego się nie zagasi, aż doprowadzi sąd ku zwycięstwu.21 A w imieniu jego narody nadzieję mieć będą.” BLUŻNIERCZE OBELGI FARYZEUSZÓW.22 Wtedy przywiedziono mu opętanego od diabła, ślepego i niemego, i uzdrowił go tak, iż mówił i widział.24 I zdumiewały się wszystkie rzesze, i mówiły: Czyż ten nie jest synem Dawida?24 Faryzeusze zaś usłyszawszy, rzekli: Ten nie wyrzuca czartów, tylko przez Belzebuba, księcia czartowskiego.25 Ale Jezus wiedząc myśli ich, rzekł im: Wszelkie królestwo rozdzielone przeciwko sobie będzie spustoszone, i wszelkie miasto albo dom rozdzielony przeciwko sobie nie ostoi się.26 A jeśli szatan szatana wyrzuca, przeciwko sobie jest rozdzielony; jakże tedy ostoi się królestwo jego?27 A jeśli ja przez Belzebuba wyrzucam czarty, synowie wasi przez kogo wyrzucają? Dlatego oni będą sędziami waszymi.28 Lecz jeśli ja Duchem Bożym wyrzucam czarty, więc przyszło do was królestwo Boże.29 Albo jak może kto wejść do domu mocarza i sprzęt jego zagrabić, jeśliby pierwej nie związał mocarza, i wtedy dopiero dom jego ograbi? 30 Kto nie jest ze mną, przeciwko mnie jest, a kto nie gromadzi ze mną, rozprasza. GRZECH PRZECIWKO DUCHOWI ŚW.31 Dlatego powiadam wam: Wszelki grzech i bluźnierstwo będzie odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo Ducha nie będzie odpuszczone.32 I ktokolwiek by rzekł słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone, ale kto by mówił przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone, ani w tym wieku, ani w przyszłym.33 Albo przyznajcie, że drzewo dobre, i owoc jego dobry, albo przyznajcie, że drzewo złe, i owoc jego zły, albowiem drzewo bywa poznawane z owocu.34 Plemię żmijowe! jakże możecie dobre rzeczy mówić, będąc złymi? Albowiem z obfitości serca usta mówią.35 Dobry człowiek z dobrego skarbu wynosi rzeczy dobre, a zły człowiek ze złego skarbu wynosi złe.36 A powiadam wam, że z każdego słowa próżnego, które by wyrzekli ludzie, zdadzą liczbę w dzień sądu.37 Albowiem ze słów twoich będziesz usprawiedliwiony, i ze słów twoich będziesz potępiony. ZNAK JONASZA.38 Wtedy odpowiedzieli mu niektórzy z doktorów i z faryzeuszów, mówiąc: Nauczycielu! chcemy od ciebie znak widzieć.39 On zaś odpowiadając, rzekł im: Plemię złe i cudzołożne znaku szuka, a znak mu nie będzie dany, tylko znak Jonasza proroka.40 Albowiem jak był Jonasz w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce, tak będzie Syn Człowieczy w sercu ziemi trzy dni i trzy noce.41 Mężowie niniwici powstaną na sądzie z tym plemieniem i potępią je, gdyż pokutę czynili na kazanie Jonaszowe; a oto tutaj więcej niźli Jonasz.42 Królowa z południa powstanie na sądzie z tym plemieniem i potępi je, gdyż przyjechała z krańców ziemi słuchać mądrości Salomonowej; a oto tutaj więcej niż Salomon. TAKTYKA DUCHA NIECZYSTEGO.43 Gdy zaś nieczysty duch wyjdzie z człowieka, chodzi po miejscach suchych, szukając odpocznienia, a nie znajduje.44 Wtedy mówiˇ: Wrócę się do domu mego, skąd wyszedłem. I przyszedłszy, znajduje go pustym, umiecionym i ozdobionym.45 Wtedy idzie i b1erze ze sobą siedmiu innych duchów gorszych, niż sam, i wszedłszy,,mieszkają tam; i stają się ostateczne rzeczy człowieka owego gorsze niźli pierwsze. Tak będzie i z tym plemieniem niegodziwym. KTO MATKĄ I BRATEM JEZUSA?46 Gdy on jeszcze mówił do rzeszy, oto matka jego i bracia stanęli przed domem, chcąc z nim mówić.47 A ktoś mu rzekł: Oto matka twoja i bracia twoi przed domem stoją, szukając cię.48 Lecz on odpowiadając, rzekł mówiącemu do siebie: Kto jest matką moją i którzy są braćmi moimi?49 I wyciągnąwszy rękę ku uczniom swoim rzekł: Oto matka moja i bracia moi.50 Albowiem ktokolwiek by spełnił wolę Ojca mego, który jest w niebiosach, ten jest bratem moim i siostrą i matką.NAUCZANIE W PRZYPOWIEŚCIACH .(13,1-53)13 PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCY.1 Owego dnia wyszedłszy Jezus z domu, siedział nad morzem.2 I zebrały się przy nim rzesze wielkie tak, że wstąpiwszy do łodzi, siedział, a cała rzesza stała na brzegu.3 I powiedział im wiele w przypowieściach, mówiąc: Oto szedł siać, który sieje.4 A gdy siał, niektóre padły obok drogi, i przyleciały ptaki niebieskie, i wydziobały je.5 Inne zaś padły na opoczyste, gdzie nie miały wiele zlemi,i wnet wzeszły, bo nie miały głębokiej ziemi.6 A gdy słońce wzeszło, zwiędły i że nie miały korzenia, uschły.7 Inne zaś padły między ciernie, a ciernie wyrosły i zadusiły je.8 A inne padły na ziemię dobrą i dały owoc: jedno setny, drugie sześćdziesiąty, a inne trzydziesty.9 Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. CZEMU PRZEZ PRZYPOWIEŚCI NAUCZA.10 I przystąpiwszy uczniowie, rzekli mu: Czemu im mówisz w przypowieściach?11 A on odpowiadając, rzekł im: Gdyż wam dane jest poznać tajemnice królestwa niebieskiego, tamtym zaś nie jest dane.12 Albowiem ktokolwiek ma, będzie mu dane i będzie obfitował, kto zaś nie ma, i to co ma, będzie wzięte od niego.13 Dlatego mówię im w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, a słuchając, nie słyszą ani rozumieją.14 I spełnia się na nich proroctwo Izajasza, mówiącego: “Słuchem słuchać będziecie, a nie zrozumiecie i widząc, widzieć będziecie, a nie ujrzycie.15 Albowiem zatyło serce ludu tego, a uszami ciężko słyszeli i oczy swe zamrużyli, żeby kiedy oczyma nie widzieli i uszami nie słyszeli, a sercem nie zrozumieli i nie nawrócili się, a uzdrowiłbym ich.”16 Wasze zaś oczy błogosławione, że widzą, i uszy wasze, że słyszą.17 Albowiem zaprawdę mówię wam, iż wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło widzieć, co widzicie, a nie widzieli, i słyszeć, co słyszycie, a nie słyszeli. WYJAŚNIA PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCY.18 Wy zatem słuchajcie przypowieści o siewcy.19 Do każdego, co słucha słowa o królestwie, a nie rozumie, przychodzi Zły i porywa to, co było wsiane w serce jego. Ten jest, który został obok drogi posiany.20 A który na opoczystych został posiany, ten jest, który słucha słowa, i zaraz je z radością przyjmuje.21 Nie ma zaś korzenia w sobie, ale trwa do czasu, a gdy przypadnie ucisk i prześladowanie dla słowa, wnet się gorszy.22 A który został posiany między ciernie, ten jest, który słucha słowa, a troska świata tego i szukanie bogactw zadusza słowo, i staje się bez pożytku.23 A który został posiany na ziemię dobrą, ten jest, który słucha słowa i rozumie i owoc przynosi, a mianowicie jedno wydaje setny, a drugie sześćdziesiąty, a inne trzydziesty. PRZYPOWIEŚĆ O KĄKOLU.24 Inną przypowieść przedłożył im, mówiąc: Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi, który posiał dobre nasienie na roli swojej.25 Gdy zaś ludzie spali, przyszedł nieprzyjaciel jego i nasiał kąkolu między pszenicę, i odszedł.26 A gdy urosła trawa i owoc uczyniła, wtedy pokazał się i kąkol.27 Przystąpiwszy zaś słudzy gospodarza, rzekli mu: Panie, czyżeś nie posiał dobrego nasienia na roli swojej? Skąd więc ma kąkol?26 I rzekł im: Nieprzyjazny człowiek to uczynił. A słudzy rzekli mu: Chcesz, pójdziemy i zbierzemy go?29 I rzekł: Nie, byście przypadkiem zbierając kąkol, nie wykorzenili razem z nim i pszenicy.30 Dopuśćcie obojgu róść aż do żniwa, a czasu żniwa powiem żeńcom:, Zbierzcie pierwej kąkol i zwiążcie go w snopki ku spaleniu, a pszenicę zgromadźcie do gumna mojego. O ZIARNIE GORCZYCZNYM I O KWASIE.31 Inną przypowieść przedłożył im, mówiąc: Podobne jest królestwo niebieskie ziarnu gorczycznemu, które wziąwszy człowiek, posiał na roli swojej.32 Jest ono wprawdzie najmniejsze ze wszelkiego nasienia, ale kiedy urośnie, większe jest nad wszystkie jarzyny i staje się drzewem, tak że ptaki niebieskie przylatują i mieszkają na gałązkach jego.33 Inną przypowieść powiedział im: Podobne jest królestwo niebieskie do kwasu, który wziąwszy niewiasta, włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystka zakwasiła.34 To wszystko mówił Jezus do rzeszy w przypowieściach, a bez przypowieści nie mówił im,25 aby się wypełniło to, co było powiedziane przez Proroka mówiącego: “Otworzę usta moje w przypowieściach, będę wypowiadał rzeczy skryte od założenia świata.” WYJAŚNIA PRZYPOWIEŚĆ O KĄKOLU.26 Wtedy rozpuściwszy rzesze, przyszedł do domu. I przystąpili do niego uczniowie jego, mówiąc: Wyłóż nam przypowieść o kąkolu w roli.27 A on odpowiadając, rzekł im: Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy.28 A rolą jest świat, a dobrym nasieniem są synowie królestwa, a kąkolem synowie złego.29 Nieprzyjacielem zaś, który go nasiał, jest diabeł, a żniwem jest koniec świata, żeńcami zaś są aniołowie.40 Jak więc kąkol zbierają i palą ogniem, tak będzie na końcu świata.41 Pośle Syn Człowieczy Aniołów swoich i zbiorą z królestwa jego wszystkie zgorszenia i tych, którzy czynią nieprawość.42 I wrzucą ich w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.43 Wtedy sprawiedliwi świecić będą jako słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. PRZYPOWIEŚĆ O SKARBIE, PERLE I NIEWODZIE.44 Podobne jest królestwo niebieskie do skarbu ukrytego w roli, który znalazłszy człowiek, skrył, i radując się z niego, odchodzi i sprzedaje wszystko, co ma, i kupuje ową rolę.45 Również podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi kupcowi, szukającemu dobrych pereł.46 A znalazłszy jedną drogą perłę, odszedł, i sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją.47 Również podobne jest królestwo niebieskie niewodowi, zapuszczonemu w morze i zgromadzającemu wszelkiego rodzaju ryby.48 Który, gdy się napełnił, wyciągnąwszy, a na brzegu usiadłszy, wybrali dobre w naczynia, a złe precz wyrzucili.49 Tak będzie przy końcu świata; wyjdą aniołowie i wyłączą złych z pośrodka sprawiedliwych,50 i wrzucą ich w piec ognisty; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.51 Zrozumieliście to wszystko? Mówią mu: Tak.52 Rzekł im: Dlatego każdy uczony nauczyciel w królestwie niebieskim, podobny jest człowiekowi gospodarzowi, który wyjmuje ze skarbu swego nowe i stare rzeczy.52 I stało się, gdy Jezus dokończył tych przypowieści, odszedł stamtąd.. RÓŻNE PODRÓŻE, PRZEPLATANE CUDAMI(13,54 – 17,20) JEZUS WZGARDZONY W NAZARECIE.54 I przyszedłszy do ojczyzny swojej nauczał ich w synagogach ich, tak że się zdumiewali i mówili: Skądże temu ta mądrość i cuda?55 Czyż ten nie jest synem rzemieślnika? Czy matka jego nie nazywa się Maryja, a bracia jego Jakub i Józef i Szymon i Juda?56 A siostry jego czyż nie wszystkie są u nas? Skądże więc jemu to wszystko?57 I gorszyli się z niego. A Jezus rzekł im: Nie jest prorok bez czci, tylko w ojczyźnie swojej i w domu swoim.58 I nie uczynił tam wielu cudów z powodu ich niedowiarstwa.14 ZAMORDOWANIE JANA CHRZCICIELA.1 Wówczas usłyszał Herod tetrarcha wieść o Jezusie,2 i rzekł sługom swoim: Ten ci jest Jan Chrzciciel; on to zmartwychwstał, i dlatego cuda dzieją się przezeń.3 Albowiem Herod pojmał był Jana, i związał go, i wsadził do więzienia z powodu Herodiady, żony brata swego.4 Mówił mu bowiem Jan: Tobie nie wolno jej mieć.5 A chcąc go zabić, bał się ludu; albowiem mieli go za proroka.6 W dzień zaś urodzin Heroda tańczyła córka Herodiady w pośrodku, i spodobała się Herodowi.7 Dlatego pod przysięgą obiecał jej dać, czegokolwiek by zażądała od niego.8 A ona podmówiona przez matkę swą, rzekła: Daj mi tu na misie głowę Jana Chrzciciela.9 I zasmucił się król, lecz dla przysięgi i tych, którzy po społu siedzieli, kazał dać.10 A posławszy, ściął Jana w więzieniu.11 I przyniesiono głowę jego na misie, i oddano dziewczynie, i odniosła matce swojej.12 A przybywszy uczniowie jego, wzięli ciało jego i pogrzebali je, a przyszedłszy, opowiedzieli Jezusowi. PIERWSZE ROZMNOŻENIE CHLEBA.13 Gdy usłyszał o tym Jezus, odjechał stamtąd łodzią na miejsce pustynne, osobno. A usłyszawszy o tym rzesze, poszły za nim z miast pieszo.14 I wyszedłszy, ujrzał wielką rzeszę, i zlitował się nad nimi, i uzdrowił niemocnych ich.15 A gdy nastał wieczór, przystąpili do niego uczniowie jego, mówiąc: Miejsce jest pustynne, a godzina już minęła; rozpuść rzesze, aby poszły do wsi i kupiły sobie żywności.16 Jezus zaś im rzekł: Nie potrzebują iść, dajcie wy im jeść.17 Odpowiedzieli mu: Nie mamy tu tylko pięć chlebów i dwie ryby.18 A on im rzekł: Przynieście mi je tu.19 A rozkazawszy rzeszom usiąść na trawie, wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, i spojrzawszy w niebo, pobłogosławił, połamał, i dał uczniom chleb, a uczniowie rzeszom.20 I jedli wszyscy, i najedli się. I zebrali resztki, dwanaście koszów pełnych ułomków.21 Tych zaś, co jedli, liczba była pięć tysięcy mężczyzn, opróczniewiast i dzieci.22 A Jezus zaraz przymusił uczniów, by weszli do łodzi i wyprzedzili go za morze, ażby rozpuścił rzesze.23 I rozpuściwszy rzesze, wszedł na górę sam, by się modlić. Gdy zaś nastał wieczór, był tam sam. JEZUS CHODZI PO MORZU.24 A łodzią na środku morza miotały fale; albowiem był wiatr przeciwny.25 Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, idąc po morzu.26 I widząc go idącego po morzu, zatrwożyli się, mówiąc, że to zjawa. I z bojaźni krzyknęli.27 I zaraz przemówił do nich Jezus, mówiąc: Miejcie ufność, jam jest, nie bójcie się.28 A Piotr odpowiadając, rzekł: Panie, jeśliś ty jest, każ mi przyjść do siebie po wodzie.29 A on rzekł: Przyjdź. I wyszedłszy Piotr z łodzi, szedł po wodzie, aby przyjść do Jezusa.30 Ale widząc wiatr gwałtowny, zląkł się; a gdy począł tonąć, zawołał, mówiąc: Panie, ratuj mnie!31 A zaraz Jezus wyciągnąwszy rękę, uchwycił go, i rzekł mu: Małej wiary, czemuś zwątpił?32 A gdy weszli w łódź, ustał wiatr.33 Ci zaś, co byli w łodzi, przyszli, i pokłonili mu się, mówiąc: Prawdziwie jesteś Synem Bożym.34 I gdy się przeprawił, przybyli do ziemi Genezar.35 A poznawszy go ludzie owego miejsca, posłali po całej owej krainie, i przynieśli mu wszystkich, którzy się źle mieli.36 I prosili go, aby się choć kraju szaty jego dotknęli, a którzykolwiek się dotknęli, zostali uzdrowieni.15 USTAWY FARYZEJSKIE NALEŻY ODRZUCIĆ.1 Wtedy przystąpili do niego z Jerozolimy doktorowie i faryzeusze, mówiąc:2 Czemu uczniowie twoi przestępują ustawę starszych? Albowiem nie umywają rąk swych, gdy chleb jedzą.3 On zaś odpowiadając, rzekł im: Czemu i wy przestępujecie przykazania Boże dla ustawy waszej? Albowiem Bóg rzekł: 4 “Czcij ojca i matkę,” i: “Kto by złorzeczył ojcu albo matce; niechaj śmiercią umrze.”5 Wy zaś powiadacie: Ktokolwiek powie ojcu albo matce: Dar, który jest ode mnie, tobie pożyteczny będzie;6 i nie będzie czcił ojca swego ani matki swojej. I udaremniliście przykazanie Boże dla ustawy waszej.7 Obłudnicy, dobrze o was prorokował Izajasz, mówiąc:8 “Ten lud czci mnie wargami; ale serce ich daleko jest ode mnie.9 Lecz próżno mnie chwalą, ucząc nauk i przykazań ludzkich.”10 I wezwawszy do siebie rzesze, rzekł im: Słuchajcie a rozumiejcie.11 Nie to, co wchodzi w usta, plami człowieka, ale co wychodzi z ust, to plami człowieka.12 Wtedy przystąpiwszy uczniowie jego, rzekli mu: Wiesz, że faryzeusze, usłyszawszy to słowo, zgorszyli się?13 A on odpowiadając, rzekł: Wszelki szczep, którego nie szczepił Ojciec mój niebieski, wykorzeniony będzie.14 Zaniechajcie ich, ślepi są, i wodzowie ślepych. Ślepy też jeśliby ślepego prowadził, obaj w dół wpadają.15 Piotr zaś odpowiadając, rzekł mu: Wyłóż nam to podobieństwo.16 A on rzekł: Jeszcze jesteście i wy bez zrozumienia?17 Nie rozumiecie, że wszystko co wchodzi w usta, do brzucha idzie, i do wychodu się wyrzuca?18 Ale co z ust wychodzi, z serca pochodzi, i to plami człowieka.19 Albowiem z serca wychodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, porubstwa, kradzieże, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa.20 Te plamią człowieka; ale jeść nieumytymi rękoma, człowieka nie plami. UZDRAWIA CÓRKĘ CHANANEJKI.21 A wyszedłszy Jezus stamtąd, odszedł w strony Tyru i Sydonu.22 I oto niewiasta chananejska wyszedłszy z tamtych okolic, wołała doń, mówiąc: Zmiłuj się nade mną, Panie, Synu Dawidów! Córka moja ciężko jest dręczona od szatana.23 A on nie odpowiedział jej ani słowa. I przystąpiwszy uczniowie jego, prosili go, mówiąc: Odpraw ją, bo woła za nami.24 On zaś odpowiadając, rzekł: Nie jestem posłany tylko do owiec domu izraelskiego, które zginęły.25 A ona przyszła, i pokłoniła mu się, mówiąc: Panie, ratuj mnie!26 On zaś odpowiadając, rzekł: Nie dobra jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać psom.27 Lecz ona rzekła: I owszem, Panie; bo i szczenięta jedzą z odrobin, które spadają ze stołu panów ich.28 Wtedy odpowiadając Jezus, rzekł jej: O niewiasto! wielka jest wiara twoja, niechaj ci się stanie, jak chcesz. I uzdrowiona jest córka jej od owej godziny. CZYNI LICZNE CUDA.29 I gdy Jezus odszedł stamtąd, przybył nad Morze Galilejskie, i wstąpiwszy na górę, siedział tam.30 I przyszły do niego wielkie rzesze, mając z sobą niemych, ślepych, chromych, ułomnych i innych wielu i złożyli ich u nóg jego i uzdrowił ich,31 tak że się rzesze dziwiły, widząc niemych mówiących, chromych chodzących, ślepych widzących, i wielbili Boga izraelskiego. POWTÓRNIE CHLEB ROZMNAŻA.32 A Jezus zwoławszy uczniów swoich, rzekł: Żal mi rzeszy, gdyż już trzy dni trwają przy mnie i nie mają co jeść; a nie chcę ich puścić głodnych, aby nie ustali w drodze.33 I rzekli mu uczniowie jego: skądże mamy wziąć tyle chleba na pustyni, aby tak wielką rzeszę nakarmić?34 I rzekł Jezus: Wiele macie chlebów? A oni rzekli: Siedem i trochę rybek.36 I rozkazał rzeszy, aby usiedli na ziemi.36 A wziąwszy siedem chlebów i ryby, i dzięki uczyniwszy, połamał, i dał uczniom swoim, a uczniowie dali ludowi.37 I jedli wszyscy, i najedli się; i zebrali co zbywało ułomków, siedem koszów pełnych.38 Tych zaś, co jedli, było cztery tysiące mężczyzn, oprócz niewiast i dzieci.39 A rozpuściwszy rzeszę, wstąpił w łódź, i przybył w granice Magedan.16 O KWASIE FARYZEUSZÓW I SADUCEUSZÓW.1 A przystąpili do niego faryzeusze i saduceusze, kusząc, i prosili go, aby im ukazał znak z nieba.2 A on odpowiadając, rzekł im: Gdy wieczór nadejdzie, mówicie: Będzie pogoda, bo się niebo czerwieni.3 A rano: Dziś niepogoda, bo czerwieni się smutne niebo.4 Wygląd więc nieba umiecie osądzić, znamion zaś czasów nie możecie? Plemię złe i cudzołożne znaku szuka, a znak nie będzie mu dany, tylko znak Jonasza proroka. I opuściwszy ich, odszedł.5 A gdy przeprawili się uczniowie jego za morze, zapomnieli wziąć chleba.6 I on im rzekł: Baczcie, a strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów.7 Lecz oni myśleli sami w sobie, mówiąc: Żeśmy nie wzięli chleba.8 Jezus zaś wiedząc, rzekł: Cóż myślicie między sobą, małej wiary, że chleba nie macie?9 Jeszcze nie rozumiecie, ani nie pamiętacie pięciu chlebów na pięć tysięcy ludzi, i wieleście koszów wzięli?10 Ani siedmiu chlebów na cztery tysiące ludzi, i wieleście koszów wzięli?11 Czemuż nie rozumiecie, że wam mówiłem nie o chlebie: Strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów?12 Wtedy zrozumieli, że nie mówił, aby się strzegli kwasu chlebowego, ale nauki faryzeuszów i saduceuszów. WYZNANIE PIOTRA, JEGO PRYMAT.13 Przyszedł zaś Jezus w stronę Cezarei Filipowej i pytał uczniów swoich, mówiąc: Kim mienią być ludzie Syna Człowieczego?14 A oni rzekli: Jedni Janem Chrzcicielem, a drudzy Eliaszem, a inni Jeremiaszem, albo jednym z proroków.15 Rzekł im Jezus: A wy kim mnie być powiadacie?16 Odpowiadając Szymon Piotr, rzekł: Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego.17 A odpowiadając Jezus, rzekł mu: Błogosławiony jesteś Szymonie, Bar Jona; bo ciało i krew nie objawiła tobie, ale Ojciec mój, który jest w niebiosach.18 A ja tobie powiadam, że ty jesteś opoka, a na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go.19 I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; a cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebiosach; a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebiosach.20 Wtedy przykazał uczniom swoim, aby nikomu nie mówili, że on jest Jezusem Chrystusem. PRZEPOWIEDNIA MĘKI.21 Odtąd począł Jezus wykazywać uczniom swoim, iż potrzeba, aby szedł do Jeruzalem, i wiele wycierpiał od starszych i od doktorów i od przedniejszych kapłanów, i był zabity, i trzeciego dnia zmartwychwstał.22 I wziąwszy go Piotr, począł go karcić, mówiąc: Boże cię uchowaj, Panie! Nie przyjdzie to na ciebie.22 A on obróciwszy się, rzekł Piotrowi: Idź za mną, szatanie! Jesteś mi zgorszeniem, bo nie rozumiesz, co jest Bożego, ale co jest ludzkiego. KONIECZNOŚĆ ZAPARCIA SIĘ.24 Wtedy Jezus rzekł uczniom swoim: Jeśli kto chce iść za mną, niech sam siebie zaprze, i weźmie krzyż swój, a naśladuje mnie.25 Kto bowiem chciałby zachować życie swoje, straci je, a kto by stracił życie swoje dla mnie, znajdzie je.26 Cóż bowiem pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swojej szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za duszę swoją?27 Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego z aniołami swymi, a wtedy odda każdemu według uczynków jego.28 Zaprawdę powiadam wam: Są tacy wśród tych, co tu stoją, którzy nie zaznają śmierci, aż ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w królestwie swoim.17 PRZEMIENIENIE PAŃSKIE. 1 A po sześciu dniach wziął Jezus Piotra i Jakuba i Jana, brata jego, i wyprowadził ich na górę wysoką osobno.2 I przemienił się przed nimi. A oblicze jego rozjaśniało jak słońce, szaty zaś jego stały się białe jak śnieg.3 A oto ukazali im się Mojżesz i Eliasz, z nim rozmawiający.4 Piotr zaś odpowiadając, rzekł do Jezusa: Panie! dobrze jest nam tu być; jeśli chcesz, uczyńmy tu trzy przybytki: Tobie jeden, Mojżeszowi jeden i Eliaszowi jeden.5 Gdy on jeszcze mówił, oto obłok jasny okrył ich. A oto głos z obłoku mówiący: Ten jest Syn mój miły, w którym sobie dobrze upodobałem, jego słuchajcie.6 A usłyszawszy uczniowie, upadli na twarz swoją i bali się bardzo.7 I przystąpił Jezus, i dotknął się ich, i rzekł im: Wstańcie, a nie bójcie się.8 Podniósłszy zaś swe oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa. O PRZYJŚCIU ELIASZA.9 Gdy Oni zstępowali z góry, przykazał im Jezus, mówiąc: Nikomu nie mówcie o widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie.10 I pytali go uczniowie, mówiąc: Cóż więc powiadają doktorowie zakonni, że Eliasz ma pierwej przyjść?11 A on odpowiadając, rzekł im: Eliasz wprawdzie przyjdzie, i naprawi wszystko.12 Wszakże wam powiadam, że Eliasz już przyszedł, a nie poznali go, ale uczynili z nim cokolwiek chcieli. Tak też i Syn Człowieczy będzie od nich cierpiał.13 Wtedy zrozumieli uczniowie, że im mówił o Janie Chrzcicielu. UZDROWIENIE LUNATYKA.14 A gdy przyszedł do rzeszy, przystąpił do niego człowiek i upadłszy przed nim na kolana, rzekł: Panie! zmiłuj się nad synem moim, bo jest lunatykiem i źle się ma; bo często wpada w ogień, a często w wodę.15 I przywiodłem go do uczniów twoich, a nie mogli go uzdrowić.16 Jezus zaś odpowiadając, rzekł: O plemię niewierne i przewrotne! Dopóki będę z wami? Dokądże będę was cierpiał? Przynieście go tu do mnie.17 I zgromił go Jezus, a wyszedł od niego czart, i uzdrowiony został chłopiec w owej godzinie.18 Wtedy przystąpili uczniowie do Jezusa na osobności i rzekli: Czemu my nie mogliśmy go wyrzucić? 19 Rzekł im Jezus: Dla niedowiarstwa waszego; bo zaprawdę wam powiadam: Jeśli będziecie mieć wiarę jako ziarno gorczyczne, rzeczecie tej górze: Przejdź stąd tam, a przejdzie, i nic niepodobnego wam będzie.20 Ten zaś rodzaj nie bywa wypędzany, tylko przez modlitwę i post. OSTATNI POBYT W KAFARNAUM.(17,21-18,35)21 A gdy oni przebywali w Galilei, rzekł im Jezus: Syn Człowieczy ma być wydany w ręce ludzkie.22 I zabiją go, a trzeciego dnia zmartwychwstanie. I zasmucili się bardzo. DANINA NA ŚWIĄTYNIĘ.23 A gdy przyszli do Kafarnaum, przystąpili do Piotra, którzy pobierali dydrachmy, i rzekli mu: Mistrz wasz nie płaci dydrachm? 24 Rzekł: I owszem. A gdy wszedł do domu, uprzedził go Jezus, mówiąc: Co ci się zda, Szymonie? Królowie ziemscy od kogo biorą podatek albo czynsz, od synów swoich, czyli od obcych?25 A on rzekł: Od obcych. Rzekł mu Jezus: A więc wolni są synowie.26 Ale że byśmy ich nie zgorszyli, idź do morza, i zarzuć wędkę, a tę rybę, która najpierw wyjdzie, weź, a otworzywszy pyszczek jej, znajdziesz stater; ten wziąwszy, daj im za mnie i za siebie.18 CHRYSTUS ZALECA POKORĘ.1 W ową godzinę przyszli do Jezusa uczniowie, mówiąc: Kto mniemasz, większym jest w królestwie niebieskim?2 A Jezus przywoławszy dziecię, postawił je w pośrodku nich.3 I rzekł: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie się jako dziatki, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.4 Ktokolwiek więc uniży się jako to dzieciątko, ten jest większy w królestwie niebieskim.5 A kto by przyjął jedno dzieciątko takie w imię moje, mnie przyjmuje.6 Kto by zaś zgorszył jednego z tych małych, którzy we mnie wierzą, lepiej by mu było, aby zawieszono kamień młyński u szyi jego i zatopiono go w głębokościach morskich. GROZI GORSZYCIELOM.7 Biada światu dla zgorszenia, albowiem muszą przyjść zgorszenia; wszelako biada temu człowiekowi, przez którego zgorszenie przychodzi.8 Jeśli zaś ręka twoja, albo noga twoja gorszy cię, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej ci jest ułomnym albo chromym wejść do życia, aniżeli mając dwie ręce albo dwie nogi, być wrzuconym w ogień wieczny.9 A jeśli oko twoje gorszy cię, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej ci jest z jednym okiem wejść do życia, aniżeli mając dwoje oczu, być wrzuconym do piekła ognistego.10 Baczcie, abyście nie gardzili jednym z tych małych; albowiem wam powiadam, że aniołowie ich w niebiosach zawsze widzą oblicze Ojca mego, który jest w niebiosach.11 Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby zbawić, co było zginęło. ZGUBIONA OWCA.12 Co Wam Się zdaje? Gdyby kto miał sto owiec, a zabłądziłaby jedna z nich, czy nie opuszcza dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach, i nie idzie szukać tej, która zabłądziła?13 A jeśli mu się uda znaleźć, zaprawdę powiadam wam, że się z niej więcej weseli, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu tych, które nie zbłądziły.14 Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebiosach, aby zginął jeden z tych małych. UPOMNIENIE BRATERSKIE.15 Jeśliby zaś zgrzeszył przeciw tobie brat twój, idź, a upomnij go wobec siebie i jego samego; jeśli cię usłucha, pozyskasz brata twego.16 Ale jeśli cię nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, aby na zeznaniu dwóch albo trzech świadków opierała się wszelka sprawa.17 A jeśliby ich nie usłuchał, powiedz Kościołowi; a jeśliby i Kościoła nie usłuchał, niech ci będzie jako poganin i celnik.18 Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.19 Jeszcze powiadam wam, że jeśli dwaj z was zgodzą się na ziemi co do jakiej rzeczy, o którą poproszą, stanie się im od Ojca mego, który jest w niebiosach.20 Albowiem gdzie są dwaj albo trzej zgromadzeni w imię moje, tam ja jestem w pośrodku nich.21 Wtedy Piotr, przystąpiwszy do niego, rzekł: Panie! Gdy brat mój zgrzeszy przeciwko mnie, ilekroć mam mu odpuścić? Aż do siedmiukroć?22 Mówi mu Jezus: Nie powiadam ci aż do siedmiukroć, ale aż do siedemdziesięciu siedmiukroć. NIEMIŁOSIERNY SŁUGA-DŁUŻNIK.23 Dlatego podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który chciał rozliczać się ze sługami swoimi.24 A gdy się począł rozliczać, przywiedziono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów.25 Gdy zaś nie miał skąd oddać, kazał go pan jego, sprzedać i żonę jego i dzieci i wszystko, co miał, i oddać.26 A upadłszy sługa ów, prosił go mówiąc: Miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam.27 Pan zaś zlitowawszy się nad owym sługą, wypuścił go i dług mu darował.28 Lecz sługa ów wyszedłszy, znalazł jednego z towarzyszów swoich, który był mu winien sto denarów; i ująwszy, dusił go, mówiąc: Oddaj coś winien.29 A upadłszy towarzysz jego, prosił go, mówiąc: Miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam.30 On zaś nie chciał, ale poszedł i wsadził go do więzienia, ażby oddał dług.31 Towarzysze zaś jego widząc, co się działo, zasmucili się bardzo, i przyszli, i opowiedzieli panu swemu wszystko, co się było stało.32 Wtedy zawołał go pan jego i rzekł mu: Sługo niegodziwy! Cały dług odpuściłem ci, gdyż mnie prosiłeś!33 Czyż więc i ty nie powinieneś był zmiłować się nad towarzyszem twoim, jak i ja zmiłowałem się nad tobą?34 I rozgniewawszy się pan jego, podał go katom, ażby oddał wszystek dług.35 Tak też i Ojciec mój niebieski uczyni wam, jeśli nie odpuścicie każdy bratu swe mu ze serc waszych.III. Chrystus w Jerozolimie z okazji ostatniej wielkanocy(19,1 – 25,46) PO DRODZE DO JERUZALEM.(19,1 – 20,34)191 I stało się, gdy dokończył Jezus tych mów, odszedł z Galilei i przyszedł w granice Judei za Jordan.2 I szły za nim wielkie rzesze i tam je uzdrowił. NAUKA O MAŁŻEŃSTWIE I CZYSTOŚCI.3 I przyszli do niego faryzeusze, kusząc go i mówiąc: Czy godzi się człowiekowi opuścić żonę swoją z jakiejkolwiek przyczyny?4 A on odpowiadając rzekł im: Nie czytaliście, że ten który stworzył człowieka na początku, “mężczyzną i niewiastą stworzył ich?” I rzekł: 5 “Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, i złączy się z żoną swoją, i będą dwoje w jednym ciele.”6 A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało. Co więc Bóg złączył, człowiek niech nie rozłącza.7 Rzekli mu: Czemuż więc Mojżesz kazał dać list rozwodowy i odprawić?8 Rzekł im: Mojżesz dla twardości serca waszego pozwolił wam opuszczać żony wasze, lecz od początku nie było tak.9 A powiadam wam: Iż ktokolwiek opuściłby żonę swoją, oprócz dla porubstwa, a pojąłby inną, cudzołoży; a kto by opuszczoną pojął, cudzołoży.10 Rzekli mu uczniowie jego: Jeśli tak się ma sprawa mężczyzny z żoną, niepożyteczno się żenić.11 A on im rzekł: Nie wszyscy pojmują to słowo, ale ci, którym jest dane.12 Albowiem są rzezańcy, którzy z żywota matki tak się narodzili, i są rzezańcy, których ludzie uczynili, i są rzezańcy, którzy się sami otrzebili dla królestwa niebieskiego. Kto może pojąć, niechaj pojmuje. BŁOGOSŁAWI DZIECIOM. 13 Wtedy mu przyniesiono dziatki, aby włożył na nie ręce i modlił się, a uczniowie łajali ich.14 Lecz Jezus rzekł im: Dopuśćcie dziatki i nie zabraniajcie im przychodzić do mnie; albowiem takich jest królestwo niebieskie.15 A gdy włożył na nie ręce, odszedł stamtąd. BOGATY MŁODZIENIEC.16 A Oto jeden przystąpiwszy, rzekł mu: Nauczycielu dobry! Co dobrego mam czynić, abym miał życie wieczne?17 A on mu rzekł: Co mnie pytasz o dobro? Jeden jest dobry, Bóg. Jeśli zaś chcesz wejść do życia, chowaj przykazania.18 Rzecze mu: Które? Jezus zaś rzekł: “Nie będziesz zabijał, nie będziesz cudzołożył; nie będziesz czynił kradzieży, nie będziesz mówił fałszywego świadectwa.19 Czcij ojca twego i matkę twoją: a będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.”20 Rzekł mu młodzieniec: Wszystkiego tego strzegłem od młodości mojej, czegóż mi jeszcze nie dostaje?21 Rzekł mu Jezus: Jeśli chcesz być doskonałym, idź, sprzedaj co masz, i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; i przyjdź, pójdź za mną.22 Gdy zaś młodzieniec usłyszał to słowo, odszedł smutny; albowiem miał majętności wiele. NIEBEZPIECZEŃSTWO BOGACTW.23 Jezus zaś rzekł uczniom swoim: Zaprawdę powiadam wam, iż bogaty trudno wejdzie do królestwa niebieskiego.24 I po wtóre powiadam wam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego.25 Uczniowie zaś usłyszawszy to, dziwili się bardzo, mówiąc: Któż tedy może być zbawiony?26 Lecz Jezus spojrzawszy, rzekł im: U ludzi to niemożliwe, ale u Boga wszystko jest możliwe. NAGRODA UBÓSTWA.27 Wtedy Piotr odpowiadając, rzekł mu: Oto my opuściliśmy wszystko, i poszliśmy za tobą; cóż my więc mieć będziemy?28 Jezus zaś rzekł im: Zaprawdę powiadam wam: Iż wy, którzyście poszli za mną, w odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy usiądzie na stolicy majestatu swego, będziecie i wy siedzieć na dwunastu stolicach, sądząc dwanaście pokoleń izraelskich.29 I wszelki, który by opuścił dom, albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo żonę, albo synów, albo rolę dla imienia mego, stokroć tyle weźmie, i życie wieczne otrzyma.30 Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.20 PRZYPOWIEŚĆ O ROBOTNIKACH W WINNICY.1 Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi gospodarzowi, który wyszedł bardzo rano najmować robotników do winnicy swojej.2 A zawarłszy umowę z robotnikami po denarze za dzień, posłał ich do winnicy swojej.3 I wyszedłszy około trzeciej godziny, ujrzał innych stojących na rynku, próżnujących.4 I rzekł im: Idźcie i wy do winnicy mojej, a co będzie sprawiedliwe, dam wam.5 A oni poszli. I znowu wyszedł około szóstej i dziewiątej godziny, i tak samo uczynił.6 Około zaś jedenastej wyszedł i znalazł innych stojących, i rzekł im: Co tu stoicie cały dzień próżnując?7 Rzekli mu: Bo nas nikt nie najął. Rzekł im: Idźcie i wy do winnicy mojej.8 Lecz gdy wieczór nadszedł, rzekł pan winnicy rządcy swemu: Zawołaj robotników i oddaj im zapłatę, począwszy od ostatnich aż do pierwszych.9 Gdy więc przystąpili ci, którzy około jedenastej godziny przyszli, wzięli po denarze.10 A przyszedłszy i pierwsi, mniemali, że więcej otrzymają, ale wzięli i oni po denarze.11 A wziąwszy, szemrali przeciw gospodarzowi,12 mówiąc: Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a uczyniłeś ich równymi nam, którzyśmy znosili ciężar dnia i upału.13 A on odpowiadając jednemu z nich, rzekł: Przyjacielu! Nie czynię ci krzywdy: czyżeś się ze mną za denara nie umówił?14 Weź, co twoje jest, a idź; chcę też i temu ostatniemu dać jako i tobie.15 Czyż mi nie wolno czynić tego, co chcę? Czy oko twoje złośliwe jest, że ja jestem dobry?16 Tak to ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi; albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych. PONOWNA ZAPOWIEDŹ MĘKI.17 I wstępując Jezus do Jerozolimy, wziął dwunastu uczniów osobno i rzekł im:18 Oto wstępujemy do Jerozolimy, a Syn Człowieczy będzie wydany przedniejszym kapłanom i doktorom i skażą go na śmierć;19 i wydadzą go poganom na pośmiewisko i biczowanie i ukrzyżowanie, a trzeciego dnia zmartwychwstanie. PROŚBA SYNÓW ZEBEDEUSZOWYCH.20 Wtedy przystąpiła do niego matka synów Zebedeuszowych z synami swymi, oddając mu pokłon i prosząc go o coś.21 I Który jej rzekł: Czego chcesz? Rzekła mu: Powiedz, aby ci dwaj synowie moi siedzieli, jeden po prawicy twojej, a drugi po lewicy w królestwie twoim.22 Jezus zaś odpowiadając, rzekł: Nie wiecie, o co prosicie. Możecie pić kielich, który ja będę pił?23 Rzekli mu: Możemy. Rzekł im: Kielich mój wprawdzie pić będziecie, ale siedzieć po prawicy mojej, albo po lewicy, nie jest moją rzeczą dać wam, ale którym jest zgotowane od Ojca mojego.24 A usłyszawszy dziesięciu, obruszyli się na obu braci.25 Jezus zaś wezwał ich do siebie i rzekł: Wiecie, że książęta narodów panują nad nimi: i możniejsi rozciągają nad nimi władzę.26 Nie tak będzie między wami, ale ktokolwiek by między wami chciał być większym, niech będzie sługą waszym.27 A kto by między wami chciał być pierwszym, niech będzie ostatnim, sługą waszym;28 jak Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służyć i dać duszę swą na okup za wielu. ŚLEPI W JERYCHO.29 A gdy oni wychodzili z Jerycha, szła za nim rzesza wielka.30 I oto dwaj ślepi siedzący przy drodze usłyszeli, że Jezus przechodzi i zawołali, mówiąc: Panie, zmiłuj się nad nami, synu Dawidów!31 Lecz rzesza łajała ich, aby milczeli. Ale oni bardziej wołali, mówiąc: Panie, zmiłuj się nad nami, synu Dawidów!32 I stanął Jezus, i zawołał ich, i rzekł: Co chcecie, abym wam uczynił?33 Rzekli mu: Panie, aby otworzone zostały oczy nasze! 34 Jezus zaś zlitowawszy się nad nimi, dotknął oczu ich, a natychmiast przejrzeli i poszli za nim.. W JEROZOLIMIE(21,1- 25,46)21 WJAZD TRIUMFALNY.1 A gdy się przybliżali ku Jerozolimiei przyszli do Betfage, do góry Oliwnej, wtedy Jezus posłał dwu uczniów,2 mówiąc im: Idźcie do miasteczka, które jest przed wami, a natychmiast znajdziecie oślicę uwiązaną i oślę z nią; odwiążcie i przywiedźcie mi.3 A jeśliby wam kto co rzekł, powiedzcie, iż Pan ich potrzebuje; a zaraz je puści.4 A to wszystko stało się, aby się wypełniło, co było powiedziane przez Proroka mówiącego:5 “Powiedzcie córce Syjońskiej: Oto król twój idzie ku tobie cichy, siedząc na oślicy i na oślęciu, synu podjarzemnej.”6 Uczniowie zaś przyszedłszy uczynili, jak im rozkazał Jezus.7 I przywiedli oślicę i oślę, i włożyli na nie szaty swoje, a jego wsadzili na nie.8 A rzesza bardzo wielka słała szaty swoje na drodze, a drudzy obcinali gałązki z drzew i na drodze słali.9 Rzesze zaś, które szły naprzód i które szły z tyłu, wołały, mówiąc: Hosanna synowi Dawidowemu! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie. Hosanna na wysokościach!10 A gdy wjechał do Jerozolímy, poruszyło się całe miasto, mówiąc: Kim jest ten?11 Lud zaś mówił: Ten jest Jezus, prorok z Nazaretu galilejskiego. WYRZUCA KUPCZĄCYCH Z ŚWIĄTYNI.12 I wszedł Jezus do świątyni Bożej i wyrzucał wszystkich sprzedających i kupujących w świątyni, a stoły bankierów i ławki sprzedających gołębie poprzewracał.13 I rzekł im: Napisane jest: “Dom mój domem modlitwy zwany będzie, a wyście go uczynili jaskinią zbójców.”14 I przystąpili do niego ślepi i chromi w świątyni, i uzdrowił ich.15 Widząc zaś przedniejsi kapłani i doktorowie dziwy, które czynił, i dzieci wołające w świątyni i mówiące: Hosanna synowi Dawidowemu – rozgniewali się16 i rzekli mu: Słyszysz, co ci mówią? A Jezus rzekł im: I owszem. Nie czytaliście nigdy: “z ust niemowląt i ssących doskonałą uczyniłeś chwałę?”17 A opuściwszy ich, wyszedł poza miasto do Betanii i tam został. PRZEKLINA FIGĘ.18 Rano zaś wracając do miasta, uczuł głód.19 A ujrzawszy jedno figowe drzewo przy drodze, przyszedł do niego i nie znalazł na nim nic prócz samych liści, i rzekł mu: Niechaj się nigdy z ciebie owoc nie rodzi na wieki. I uschła zaraz figa.20 A ujrzawszy uczniowie, zdziwili się, mówiąc: Jakże natychmiast uschła.21 Jezus zaś odpowiadając, rzekł im: Zaprawdę powiadam wam, jeślibyście mieli wiarę, a nie wątpilibyście, nie tylko z figowym drzewem uczynicie, ale też gdybyście tej górze rzekli: Podnieś się a rzuć się w morze, stanie się.22 I wszystko otrzymacie, o co byście wierząc, prosili w modlitwie. UTARCZKI Z FARYZEUSZAMI.23 A gdy przyszedł do świątyni, przystąpili do niego, gdy uczył, przedniejsi kapłani i starsi ludu, mówiąc: Jaką mocą to czynisz i kto ci dał tę władzę?24 Odpowiadając Jezus, rzekł im: Spytam ja też was o jedną rzecz, jeśli mi na nią odpowiecie, i ja wam powiem, jaką mocą to czynię.25 Chrzest Jana skąd był, z nieba, czy z ludzi? Lecz oni rozważali między sobą, mówiąc:26 Jeśli powiemy: z nieba, rzecze nam: Czemużeście mu więc nie uwierzyli? A jeśli powiemy: z ludzi, boimy się rzeszy; bo wszyscy mieli Jana za proroka.27 I odpowiadając Jezusowi rzekli: Nie wiemy. Rzekł im i on: To i ja wam nie powiem, jaką mocą to czynię. PRZYPOWIEŚĆ O DWU SYNACH.28 Wam zaś co się zdaje? Pewien człowiek miał dwóch synów. I przyszedłszy do pierwszego, rzekł: Synu, idź dziś popracuj w winnicy mojej.29 A on odpowiadając, rzekł: Nie chcę. Ale potem żalem wzruszony poszedł.30 A przyszedłszy do drugiego, rzekł podobnie. Lecz ten odpowiadając, rzekł: Idę panie, a nie poszedł.31 Któryż z dwóch spełnił wolę ojcowską? Rzekli mu: Pierwszy. Powiedział im Jezus: Zaprawdę powiadam wam, że celnicy i wszetecznice uprzedzą was do królestwa Bożego.32 AIbowiem przyszedł do was Jan drogą sprawiedliwości, i nie uwierzyliście mu; a celnicy i wszetecznice uwierzyły mu; a wy widząc, ani nie mieliście żalu potem, aby mu uwierzyć. PRZEWROTNI DZIERŻAWCY WINNICY.33 Innej przypowieści posłuchajcie: Był człowiek gospodarz, który założył winnicę i płotem ją ogrodził, i wykopał w niej prasę, i zbudował wieżę, i oddał ją w dzierżawę oraczom i odjechał w podróż.34 A gdy się przybliżył czas owoców, posłał sługi swoje do oraczów, aby odebrali owoce jego.35 A oracze pojmawszy sługi jego, jednego obili, drugiego zabili, innego zaś ukamienowali.36 I znowu posłał innych sług więcej niż pierwszych, i tak samo im uczynili.37 A na koniec posłał do nich syna swego, mówiąc: Uszanują syna mego.38 Lecz oracze ujrzawszy syna, mówili między sobą: Ten jest dziedzic, pójdźcie, zabijmy go i posiądziemy dziedzictwo jego.39 I pojmawszy go, wyrzucili z winnicy i zabili.40 Gdy tedy przyjdzie pan winnicy, co uczyni oraczom owym?41 Rzekli mu: Złych srodze straci, a winnicę swą wynajmie innym oraczom, którzy oddadzą mu owoc we właściwej porze.42 Rzekł im Jezus: Nie czytaliście nigdy w Pismach: “Kamień, który odrzucili budujący, ten stał się kamieniem węgielnym. Od Pana się to stało i dziwne jest w oczach naszych.”43 Dlatego powiadam wam, że będzie odjęte od was królestwo Boże i będzie dane narodowi, czyniącemu owoce jego.44 A kto upadnie na ten kamień, rozbije się, a na kogo by upadł, zmiażdży go.45 I usłyszawszy przedniejsi kapłani i faryzeusze przypowieści jego, poznali, że o nich mówi.46 A usiłując go pojmać, bali się rzesz, ponieważ go za proroka miały.22 GODY KRÓLEWSKIE.1 I Odpowiadając Jezus, przemówił do nich znowu w przypowieściach, mówiąc:2 Podobne stało się królestwo niebieskie pewnemu królowi, który sprawił gody małżeńskie synowi swemu.3 I posłał sług swoich wzywać zaproszonych na gody, ale nie chcieli przyjść.4 Znowu posłał innych sług, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Oto obiad mój nagotowałem, woły moje i karmne zwierzęta są pobite, i wszystko gotowe; pójdźcie na gody. 5 Ale oni zaniedbali i odeszli, jeden do swej wsi, a drugi do kupiectwa swego.6 Reszta zaś chwyciła sługi jego i zelżywość im uczyniwszy, zabiła.7 Król zaś usłyszawszy, rozgniewał się i posławszy wojska swe, wytracił owych mężobójców i miasto ich spalił.8 Wtedy rzekł służebnikom swoim: Gody wprawdzie są gotowe, lecz zaproszeni nie byli godni.9 A przeto idźcie na rozstajne drogi i kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na gody.10 I wyszedłszy słudzy jego na drogi, zebrali wszystkich, których znaleźli, złych i dobrych, i napełniły się gody siedzącymi.11 Wszedł też król, aby zobaczyć siedzących, i ujrzał tam człowieka nie odzianego szatą godową.12 I rzekł mu: Przyjacielu, jak tu wszedłeś, nie mając szaty godowej? Lecz on zamilkł.13 Wtedy rzekł król sługom: Związawszy ręce i nogi jego, wyrzućcie go w ciemności zewnętrzne; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.14 Albowiem wielu jest wezwanych, lecz mało wybranych. CZY PŁACIĆ PODATKI? 15 Wtedy odszedłszy faryzeusze, naradzali się, jakby go podchwycić w mowie.16 I posłali mu uczniów swoich z herodianami, mówiąc: Nauczycielu! Wiemy, żeś jest prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz, a nie dbasz na nikogo; albowiem nie oglądasz się na osobę ludzką.17 Powiedz nam więc, co ci się zdaje? Czy godzi się dawać czynsz cesarzowi, czy też nie?18 A Jezus poznawszy złość ich, rzekł: Czemu mnie kusicie, obłudnicy?19 Pokażcie mi monetę czynszową. A oni mu przynieśli denara.20 I rzekł im Jezus: Czyj jest ten obraz i napis?21 Rzekli mu: Cesarski. Wtedy rzekł im: Oddajcie więc, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.22 Usłyszawszy zaś, zdziwili się i opuściwszy go, odeszli. O ZMARTWYCHWSTANIU.23 Tego samego dnia przyszli do niego saduceusze, którzy powiadają, że nie ma zmartwychwstania, i pytali, go,24 mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz rzekł: “Jeśliby kto umarł, nie mając syna, niech brat jego pojmie żonę jego i wzbudzi potomstwo bratu swemu.”25 Było zaś siedmiu braci u nas i pierwszy ożeniwszy się umarł, a nie mając potomstwa, zostawił żonę swoją bratu swemu.26 Podobnie drugi i trzeci aż do siódmego.27 A na ostatek po wszystkich umarła i żona.28 W zmartwychwstaniu więc którego z siedmiu będzie żoną, bo ją mieli wszyscy?29 Jezus zaś odpowiadając, rzekł im: Błądzicie, nie rozumiejąc Pism ani mocy Bożej.30 Albowiem w zmartwychwstaniu ani nie będą się żenić, ani za mąż wychodzić; ale będą jako aniołowie Boży w niebie.31 A o powstaniu umarłych nie czytaliście, co powiedziane jest od Boga mówiącego wam: 32 “Jam jest Bóg Abrahama i Bóg Izaaka i Bóg Jakuba?” Nie jest Bogiem umarłych, ale żywych.33 A usłyszawszy rzesze, dziwiły się nauce jego. KTÓRE PRZYKAZANIE NAJWIĘKSZE.34 Faryzeusze zaś usłyszawszy, że zamknął usta saduceuszom, zeszli się razem.35 I zapytał go jeden z nich, zakonny doktor, kusząc go:36 Nauczycielu, które jest wielkie przykazanie w Zakonie?37 Rzekł mu Jezus: “Będziesz miłował Pana Boga twego, ze wszystkiego serca twego i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej.”38 To jest największe i pierwsze przykazanie.39 Drugie zaś podobne jest temu: “Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie.”40 Na tych dwóch przykazaniach zawisł cały Zakon i prorocy. MESJASZ PANEM DAWIDA.41 Gdy się zaś faryzeusze zebrali, spytał ich Jezus,42 mówiąc: Co wy sądzicie o Chrystusie? Czyim jest synem? Rzekli mu: Dawidowym.43 Rzekł im: Jakże więc Dawid w duchu nazywa go Panem, mówiąc:44 “Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich?”45 Jeśli więc Dawid nazywa go Panem, jakże jest synem jego?46 I żaden nie mógł mu odpowiedzieć słowa, ani nikt nie śmiał go od owego dnia więcej pytać.23 KARCI PYCHĘ FARYZEUSZÓW.1 Wtedy Jezus przemówił do rzesz i do uczniów swoich,2 mówiąc: Na stolicy Mojżeszowej zasiedli doktorowie i faryzeusze.3 Wszystko tedy, cokolwiek wam rozkażą, zachowujcie i czyńcie, ale według uczynków ich nie czyńcie; gdyż mówią, a nie czynią.4 Gdyż wiążą brzemiona ciężkie i nieznośne, i kładą na ramiona ludzkie, a palcem swym nie chcą ich ruszyć.5 Wszystkie też sprawy swe czynią, aby byli widziani od ludzi; albowiem rozszerzają filaktery swe i wydłużają kraje płaszczów.6 A lubią pierwsze miejsca na ucztach i pierwsze siedzenia w synagogach7 i pozdrowienia na rynku i być zwanymi od ludzi: rabbi.8 Ale wy nie dajcie się nazywać: rabbi; albowiem jeden jest nauczyciel wasz, a wy wszyscy braćmi jesteście.9 I ojcem nie nazywajcie sobie nikogo na ziemi, albowiem jeden jest Ojciec wasz, który jest w niebiosach.10 Ani się nie nazywajcie nauczycielami, gdyż jeden jest nauczyciel wasz, Chrystus.11 Kto z was jest większy, będzie sługą waszym;12 kto by się zaś wywyższał, będzie uniżony; a kto by się uniżał, będzie wywyższony. OŚMIOKROTNE BIADA NA OBŁUDNIKÓW.13 A biada wam, doktorowie i faryzeusze obłudnicy, że zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi! Sami bowiem nie wchodzicie, ani wchodzącym wejść nie pozwalacie.14 Biada wam, doktorowie i faryzeusze obłudnicy, że objadacie domy wdów, długie modlitwy czyniąc! Dlatego cięższy wyrok was spotka.15 Biada wam, doktorowie i faryzeusze obłudnicy, że objeżdżacie morza i lądy, aby uczynić jednego prozelitę, a gdy się stanie, czynicie go synem piekła dwakroć więcej, niż sami jesteście!16 Biada wam, wodzowie ślepi, którzy mówicie: Ktokolwiek by przysiągł na świątynię, nic to; ale kto by przysiągł na złoto świątyni, winien dotrzymać.17 Głupi i ślepi! Cóż bowiem jest większe: złoto, czy świątynia, która poświęca złoto?18 A ktokolwiek by przysiągł na ołtarz, nic to, lecz kto by przysiągł na dar, który jest na nim, winien dotrzymać.19 Ślepi! Cóż bowiem jest większe: dar, czy ołtarz, który dar poświęca?20 Kto więc przysięga na ołtarz, przysięga na niego i na wszystko, co na nim jest.21 A ktokolwiek by przysięgał na świątynię, przysięga na nią i na tego, który w niej mieszka.22 I kto przysięga na niebo, przysięga na tron Boży i na tego, który na nim siedzi.23 Biada wam, doktorowie i faryzeusze obłudnicy, gdyż dajecie dziesięcinę z mięty i z anyżu i z kminku, a opuściliście to, co ważniejsze jest w Zakonie: sąd i miłosierdzie i wiarę! To trzeba było czynić, a tamtego nie opuszczać.24 Wodzowie ślepi, którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda.25 Biada wam, doktorowie i faryzeusze obłudnicy, że oczyszczacie, co jest zewnątrz kubka i misy, wewnątrz zaś pełni jesteście grabieży i plugastwa!26 Faryzeuszu ślepy! Oczyść pierwej, co jest wewnątrz kubka i misy, aby to, co zewnątrz jest, czystym się stało.27 Biada wam, doktorowie i faryzeusze obłudnicy, że jesteście podobni do grobów pobielanych, które z wierzchu zdają się ludziom piękne, ale wewnątrz pełne są kości umarłych i wszelkiego plugastwa!28 Tak też i wy z wierzchu wprawdzie zdajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości.29 Biada wam, doktorowie i faryzeusze obłudnicy, którzy budujecie groby proroków i zdobicie pomniki sprawiedliwych,30 i powiadacie: Gdybyśmy byli żyli za dni ojców naszych, nie bylibyśmy ich wspólnikami w krwi proroków.31 Zatem świadkami jesteście sami w sobie, że jesteście synami tych, którzy proroków zabili.32 I wy dopełnijcie miary ojców waszych!33 Węże! Plemię żmijowe! Jakże ujdziecie przed potępieniem piekła?34 Dlatego oto ja posyłam do was proroków i mędrców i doktorów, a z nich jednych zabijecie i ukrzyżujecie, a innych ubiczujecie w synagogach waszych i będziecie prześladować od miasta do miasta,35 aby przyszła na was wszystka krew sprawiedliwa, która rozlana jest na ziemi, od krwi Abla sprawiedliwego, aż do krwi Zachariasza, syna Barachiaszowego, któregoście zabili między świątynią i ołtarzem.36 Zaprawdę powiadam wam: Przyjdzie to wszystko na to plemię. ŻAL NAD JEROZOLIMĄ.37 Jeruzalem, Jeruzalem, które zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani; ile razy chciałem zgromadzić dzieci twoje, jako kokosz zgromadza kurczęta swoje pod skrzydła, a nie chciałoś?38 Oto wam zostanie dom wasz pusty.39 Albowiem powiadam wam: Nie ujrzycie mnie odtąd, aż rzeczecie: “Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie.”24 ZAPOWIEDŹ ZBURZENIA JEROZOLIMY I KOŃCA ŚWIATA.1 A wyszedłszy Jezus ze świątyni, szedł. I przystąpili uczniowie jego, aby mu ukazać budynki świątyni.2 On zaś odpowiadając rzekł im: Widzicie to wszystko? Zaprawdę powiadam wam, nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był zwalony.3 A gdy on siedział na górze Oliwnej, przystąpili do niego osobno uczniowie, mówiąc: Powiedz nam kiedy to będzie, i co za znak twojego przyjścia i końca świata?4 A odpowiadając Jezus, rzekł im: Baczcie, żeby was kto nie zwiódł.5 Albowiem wielu przyjdzie w imię moje, mówiąc: Jam jest Chrystus i wielu zwiodą.6 Usłyszycie bowiem o wojnach i wieści o wojnach. Baczcie, żebyście się nie trwożyli; bo się to musi stać, ale jeszcze nie jest koniec.7 Albowiem powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, i będą mory i głody i trzęsienia ziemi po miejscach.8 Ale to wszystko są początki boleści.9 Wtedy podadzą was w udręczenie i będą was zabijać, i będziecie nienawidzeni przez wszystkie narody dla imienia mego.10 A wtedy wielu się zgorszy i będą się wzajemnie wydawać, i jedni drugich nienawidzić.11 I powstanie wielu fałszywych proroków i zwiodą wielu.12 A iż się rozmnoży nieprawość, oziębnie miłość wielu.13 Kto zaś wytrwa aż do końca, ten będzie zbawiony.14 I będzie przepowiadana ta ewangelia królestwa po całej ziemi, na świadectwo wszystkim narodom; a wtedy przyjdzie koniec.15 Gdy więc ujrzycie brzydotę spustoszenia, która jest opowiedziana przez Daniela proroka, zalegającą miejsce święte, kto czyta niech rozumie.16 Wtedy ci, którzy są w Judei, niech uciekają na góry;17 a kto na dachu niech nie zstępuje, aby co wziąć z domu swego;18 a kto na roli, niech się nie wraca wziąć sukni swojej.19 Biada zaś brzemiennym i karmiącym w owe dni!20 A módlcie się, aby ucieczka wasza nie była w zimie, albo w szabat.21 Albowiem naonczas będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd, ani nie będzie.22 I gdyby owe dni nie były skrócone, nie byłoby zachowane żadne ciało; ale dla wybranych będą skrócone dni owe.23 Wtedy jeśliby wam kto rzekł: Oto tu jest Chrystus, albo tam,nie wierzcie.24 Albowiem powstaną fałszywi chrystusowie i fałszywi prorocy, i czynić będą znaki wielkie i dziwy, tak żeby w błąd byli wprowadzeni (jeśli być może) nawet wybrani.25 Oto wam przepowiedziałem.26 Jeśliby więc wam rzekli: Oto jest na pustyni, nie wychodźcie; oto wewnątrz gmachu, nie wierzcie.27 Albowiem jako błyskawica wychodzi od wschodu słońca i ukazuje się aż na zachodzie, tak będzie i przyjście Syna Człowieczego.28 Gdziekolwiek by było ciało, tam się zgromadzą i orły. KONIEC ŚWIATA.29 A natychmiast po utrapieniu owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da światłości swojej, a gwiazdy będą spadać z nieba i moce niebieskie poruszone będą.30 A naonczas ukaże się znak Syna Człowieczego na niebie, i wtedy będą narzekać wszystkie pokolenia ziemi, i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach niebieskich z mocą wielką i majestatem.31 I pośle aniołów swoich z trąbą i głosem wielkim, i zgromadzą wybranych jego ze czterech wiatrów, od szczytów niebios aż do krańców ich.32 A od figowego drzewa uczcie się podobieństwa: Gdy już gałąź jego staje się miękką i liście wypuszcza, wiecie, że blisko jest lato.33 Tak też i wy, gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, w drzwiach.34 Zaprawdę powiadam wam, iż nie przeminie to pokolenie, ażby się stało to wszystko.35 Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą.36 Lecz o owym dniu i godzinie nikt nie wie, ani aniołowie niebiescy, tylko sam Ojciec. POTRZEBA CZUJNOŚCI.37 A jak za dni Noego, tak będzie i przyjście Syna Człowieczego.38 Albowiem jak we dni przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali, aż do owego dnia, którego Noe wszedł do korabia,39 i nie poznali, aż przyszedł potop i zabrał wszystkich, tak będzie i przyjście Syna Człowieczego.40 tedy będą dwaj na roli; jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.41 Dwie mielące w młynie: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona.42 Czuwajcie więc; albowiem nie wiecie, której godziny Pan wasz przyjdzie.43 To zaś wiedzcie, że gdyby wiedział gospodarz, której godziny złodziej przyjdzie, czuwałby, a nie pozwoliłby włamać się do domu swego.44 Przeto i wy bądźcie gotowi, bo o godzinie, której nie wiecie, Syn Człowieczy przyjdzie.45 Kto mniemasz jest sługą wiernym i roztropnym, którego pan jego postanowił nad czeladzią swoją, aby im dał żywność czasu swego?46 Błogosławiony ów sługa, którego, gdy przyjdzie pan jego, znajdzie tak czyniącego.47 Zaprawdę powiadam wam, że postanowi go nad wszystkimi dobrami swoimi.48 Ale jeśliby ów zły sługa rzekł w sercu swoim: Ociąga się pan mój z przyjściem,49 i począłby bić towarzyszów swoich, a jadałby i pijał z pijanicami,50 przyjdzie pan sługi owego w dzień, którego się nie spodziewa i o godzinie, której nie wie;51 i odłączy go, a cząstkę jego położy z obłudnikami. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.25 PANNY MĄDRE I GŁUPIE.1 Wtedy podobne będzie królestwo niebieskie dziesięciu pannom, które wziąwszy lampy swoje, wyszły naprzeciw oblubieńca i oblubienicy.2 Pięć też z nich było głupich, a pięć mądrych.3 Ale pięć głupich, wziąwszy lampy, nie wzięło oliwy ze sobą.4 A mądre wzięły oliwy w naczynia swoje z lampami.5 Gdy zaś oblubieniec opóźniał się, zdrzemnęły się wszystkie i posnęły.6 Lecz o północy rozległo się wołanie: Oto oblubieniec idzie, wyjdźcie naprzeciw niemu.7 Wtedy wstały wszystkie ówe panny i opatrzyły lampy swoje.8 Głupie zaś rzekły mądrym: Dajcie nam oliwy waszej, bo lampy nasze gasną.9 Odpowiedziały mądre, mówiąc: By przypadkiem nie zabrakło nam i wam, idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie.10 A gdy szły kupować, przyszedł oblubieniec, a które były gotowe, weszły z nim na gody i zamknięto drzwi.11 Na koniec też przyszła i reszta panien, mówiąc: Panie, Panie, otwórz nam!12 A on odpowiadając, rzekł: Zaprawdę mówię wam, nie znam was.13 Czuwajcież tedy, bo nie wiecie dnia ani godziny. PRZYPOWIEŚĆ O TALENTACH.14 A1bowiem jak człowiek odjeżdżając w podróż, wezwał sługi swoje i powierzył im majętności swoje;15 i dał jednemu pięć talentów, drugiemu zaś dwa, a trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i zaraz odjechał.16 A odszedłszy ten, co był wziął pięć talentów, robił nimi i zyskał drugie pięć.17 Także i ten, który był wziął dwa, zyskał drugie dwa.18 Lecz ten, który był wziął jeden, odszedłszy, wykopał ziemię i ukrył pieniądze pana swego.19 A po niemałym czasie wrócił się pan owych sług i począł rozliczać się z nimi.20 I przystąpiwszy ten, co był otrzymał pięć talentów, przyniósł drugie pięć talentów, mówiąc: Panie! Dałeś mi pięć talentów, otom drugie pięć zyskał.21 Rzekł mu pan jego: Dobrze, sługo dobry i wierny! Ponieważ nad małym byłeś wierny, nad wieloma cię postanowię, wejdź do wesela pana swego.22 Przystąpił też i ten, który otrzymał dwa talenty i rzekł: Panie! Dałeś mi dwa talenty, otom drugie dwa zyskał.23 Rzekł mu pan jego: Dobrze, sługo dobry i wierny! Ponieważ nad małym byłeś wierny, nad wieloma cię ustanowię, wejdź do wesela pana swego.24 A przystąpiwszy i ten, co był otrzymał jeden talent, rzekł: Panie! Wiem, żeś jest człowiek srogi. Żniesz, gdzieś nie siał, i zbierasz, gdzieś nie rozsypał.25 I bojąc się, odszedłem i skryłem talent twój w ziemi. Oto masz, co twego jest.26 A odpowiadając pan jego, rzekł mu: Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że żnę, gdziem nie siał, i zbieram, gdziem nie rozsypał.27 Miałeś tedy pieniądze moje poruczyć bankierom, a ja przyszedłszy, byłbym przecież zˇzyskiem odebrał swoje.28 Odbierzcie mu przeto talent i dajcie temu, który ma dziesięć talentów.29 A1bowiem wszelkiemu, który ma, będzie dane i obfitować będzie, a temu, który nie ma, i to, co zda się mieć, będzie odebrane.30 A niepożytecznego sługę wyrzućcie w ciemności zewnętrzne. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. SĄD OSTATECZNY.31 Gdy zaś Syn Człowieczy przyjdzie w majestacie swoim i wszyscy aniołowie z nim, wtedy usiądzie na stolicy majestatu swego.32 I zgromadzą się przed nim wszystkie narody, i odłączy jednych od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów.33 I postawi owce po prawicy swojej, a kozły po lewicy.34 Wtedy rzecze Król tym, którzy będą po prawicy jego: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, posiądźcie królestwo, zgotowane wam od założenia świata.35 Albowiem łaknąłem, a daliście mi jeść: pragnąłem, a napoiliście mnie; byłem gościem, a przyjęliście mnie;36 nagim, a przyodzialiście mnie; chorym, a nawiedziliście mnie; byłem w więzieniu; a przyszliście do mnie.37 Wtedy mu odpowiedzą sprawiedliwi, mówiąc: Panie, kiedyż widzieliśmy cię łaknącym, a nakarmiliśmy cię, pragnącym, a daliśmy ci pić?38 Kiedy też widzieliśmy cię gościem i przyjęliśmy cię, albo nagim i przyodzialiśmy cię?39 Albo kiedy widzieliśmy cię niemocnym, albo w więzieniu i przyszliśmy do ciebie?40 A odpowiadając Król, rzecze im: Zaprawdę powiadam wam, cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili.41 Wtedy rzecze i tym, którzy po lewicy będą: Idźcie ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, który zgotowany jest diabłu i aniołom jego.42 A1bowiem łaknąłem, a nie daliście mi jeść; pragnąłem, a nie daliście mi pić;43 byłem gościem, a nie przyjęliście mnie; nagim, a nie przyodzialiście mnie; niemocnym i w więzieniu, a nie nawiedziliście mnie.44 Wtedy mu odpowiedzą i oni, mówiąc: Panie! Kiedyż widzieliśmy cię łaknącym, albo pragnącym, albo gościem, albo nagim, albo niemocnym, albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy tobie?45 Wtedy im odpowie, mówiąc: Zaprawdę powiadam wam, czegokolwiek nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, mnieście nie uczynili.46 I pójdą ci na mękę wieczną, a sprawiedliwi do życia wiecznego.CZĘŚĆ III(26,1 – 28,20)MĘKA I ZMARTWYCHWSTANIE PANA JEZUSA.MĘKA.(26,1 – 27,66)26 NOWA PRZEPOWIEDNIA MĘKI.
CS RU Brytjka King J. 26 NOWA PRZEPOWIEDNIA MĘKI.1 cf. Tłum. Толк. I stało się, gdy dokończył Jezus tych wszystkich mów; rzekł uczniom swoim:Когда Иисус окончил все слова сии, то сказал ученикам Своим:
(За?_р7з.) И# бhсть, є3гдA скончA ї}съ вс‰ словесA сі‰, речE ўчн7кHмъ свои6мъ:
26,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndεγενετο egeneto
V-2ADI-3S G5633γίνομαιginomaito beit came to passοτε ote
ADVὅτεhotewhen, whenετελεσεν etelesen
V-AAI-3S G5656τελέωteleōto finishhad finishedο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusπαντας pantas
A-APMπᾶςpasallallτους tous
T-APMὁhothe/this/whosayingsλογους logous
N-APMλόγοςlogoswordsayingsτουτους toutous
D-APMοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speak, he saidτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whountoμαθηταις mathētais
N-DPMμαθητήςmathētēsdiscipleuntoαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhis 2 cf. Tłum. Толк. Wiecie, że po dwu dniach będzie Pascha i Syn Człowieczy będzie wydany, aby był ukrzyżowany.вы знаете, что через два дня будет Пасха, и Сын Человеческий предан будет на распятие.
вёсте, ћкw по двою2 дню6 пaсха бyдетъ, и3 сн7ъ чlвёческій прeданъ бyдетъ на пропsтіе.
26,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοιδατε oidate
V-RAI-2P G5758εἴδωeidōto knowYe knowοτι oti
CONJὅτιhotithat/sincethatμετα meta
PREPμετάmetawith/afterafterδυο duo
A-NUIδύοduotwotwoημερας ēmeras
N-APFἡμέραhēmeradaydaysτο to
T-NSNὁhothe/this/who πασχα pascha
ARAMπάσχαpaschaPassoverthe passoverγινεται ginetai
V-PNI-3S G5736γίνομαιginomaito beisκαι kai
CONJκαίkaiand, andο o
T-NSMὁhothe/this/who υιος uios
N-NSMυἱόςhuiossonthe Sonτου tou
T-GSMὁhothe/this/whothe Sonανθρωπου anthrōpou
N-GSMἄνθρωποςanthrōposa humanof manπαραδιδοται paradidotai
V-PPI-3S G5743παραδίδωμιparadidōmito deliveris betrayedεις eis
PREPεἰςeistowardtoτο to
T-ASNὁhothe/this/whoof manσταυρωθηναι staurōthēnai
V-APN G5683σταυρόωstauroōto crucifybe crucified 3 cf. Tłum. Толк. Wtedy zebrali się przedniejsi kapłani i starsi ludu do dworu najwyższego kapłana, którego zwano Kajfaszem.Тогда собрались первосвященники и книжники и старейшины народа во двор первосвященника, по имени Каиафы,
ТогдA собрaшасz ґрхіерeє и3 кни1жницы и3 стaрцы людстjи во дв0ръ ґрхіерeовъ, глаг0лемагw каіaфы,
26,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοτε tote
ADVτότεtotethenThenσυνηχθησαν sunēchthēsan
V-API-3P G5681συνάγωsunagōto assembleassembled togetherοι oi
T-NPMὁhothe/this/who αρχιερεις archiereis
N-NPMἀρχιερεύςarchiereushigh-priestthe chief priestsκαι kai
CONJκαίkaiand, andοι oi
T-NPMὁhothe/this/who πρεσβυτεροι presbuteroi
A-NPM-Cπρεσβύτεροςpresbuteroselderthe eldersτου tou
T-GSMὁhothe/this/whothe chief priestsλαου laou
N-GSMλαόςlaosa peopleof the peopleεις eis
PREPεἰςeistoward, untoτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe scribesαυλην aulēn
N-ASFαὐλήaulēpalace/courtyardthe palaceτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof the peopleαρχιερεως archiereōs
N-GSMἀρχιερεύςarchiereushigh-priestof the high priestτου tou
T-GSMὁhothe/this/whothe palaceλεγομενου legomenou
V-PPP-GSM G5746λέγωlegōto speak, who was calledκαιαφα kaiafa
N-GSMΚαϊάφαςkaiafasCaiaphasCaiaphas 4 cf. Tłum. Толк. I naradzili się, aby Jezusa zdradą pojmać i zabić.и положили в совете взять Иисуса хитростью и убить;
и3 совэщaша, да ї}са лeстію и4мутъ и3 ўбію1тъ:
26,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndσυνεβουλευσαντο sunebouleusanto
V-AMI-3P G5668συμβουλεύωsumbouleuōto consultconsultedινα ina
CONJἵναhinain order that/tothatτον ton
T-ASMὁhothe/this/whoJesusιησουν iēsoun
N-ASMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusδολω dolō
N-DSMδόλοςdolosdeceitby subtiltyκρατησωσιν kratēsōsin
V-AAS-3P G5661κρατέωkrateōto grasp/seizethey might takeκαι kai
CONJκαίkaiand, andαποκτεινωσιν apokteinōsin
V-AAS-3P G5661ἀποκτείνωapokteinōto killkill 5 cf. Tłum. Толк. Lecz mówili: Nie w dzień święty, aby przypadkiem nie powstał rozruch między ludem.но говорили: только не в праздник, чтобы не сделалось возмущения в народе.
глаг0лаху же: но не въ прaздникъ, да не молвA бyдетъ въ лю1дехъ.
26,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVελεγον elegon
V-IAI-3P G5707λέγωlegōto speakthey saidδε de
CONJδέdethenButμη mē
PRT-Nμήmēnot, Notεν en
PREPἐνenin/on/amongonτη tē
T-DSFὁhothe/this/whothe feastεορτη eortē
N-DSFἑορτήheortēfestivalthe feastινα ina
CONJἵναhinain order that/to, lestμη mē
PRT-Nμήmēnot θορυβος thorubos
N-NSMθόρυβοςthoruboscommotionan uproarγενηται genētai
V-2ADS-3S G5638γίνομαιginomaito bethere beεν en
PREPἐνenin/on/amongamongτω tō
T-DSMὁhothe/this/whothe peopleλαω laō
N-DSMλαόςlaosa peoplethe people UCZTA W BETANII.6 cf. Tłum. Толк. Gdy Zaś Jezus był w Betanii, w domu Szymona trędowatego,Когда же Иисус был в Вифании, в доме Симона прокаженного,
(За?_р7и.) Ї}су же бhвшу въ виfaніи, въ домY сjмwна прокажeннагw,
26,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτου tou
T-GSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenNowιησου iēsou
N-GSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusγενομενου genomenou
V-2ADP-GSM G5637γίνομαιginomaito bewhenεν en
PREPἐνenin/on/amonginβηθανια bēthania
N-DSFΒηθανίαbēthaniaBethanyBethanyεν en
PREPἐνenin/on/among, inοικια oikia
N-DSFοἰκίαoikiahousethe houseσιμωνος simōnos
N-GSMΣίμωνsimōnSimonof Simonτου tou
T-GSMὁhothe/this/who λεπρου leprou
A-GSMλεπρόςleprosleprousthe leper 7 cf. Tłum. Толк. przystąpiła do niego niewiasta, mając słoik alabastrowy drogiego olejku, i wylała na głowę jego, gdy u stołu siedział.приступила к Нему женщина с алавастровым сосудом мира драгоценного и возливала Ему возлежащему на голову.
приступи2 къ немY женA, стклsницу мЂра и3мyщи многоцённагw, и3 возливaше на главY є3гw2 возлежaща.
26,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπροσηλθεν prosēlthen
V-2AAI-3S G5627προσέρχομαιproserchomaito come near/agreeThere came untoαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimγυνη gunē
N-NSFγυνήgunēwomana womanεχουσα echousa
V-PAP-NSF G5723ἔχωechōto have/behavingαλαβαστρον alabastron
N-ASNἀλάβαστρονalabastronjaran alabaster boxμυρου murou
N-GSNμύρονmuronointmentofβαρυτιμου barutimou
A-GSNβαρύτιμοςbarutimosexpensivevery preciousκαι kai
CONJκαίkaiand, andκατεχεεν katecheen
V-AAI-3S G5656καταχέωkatacheōto pourpoured itεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstonτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whoheadκεφαλης kefalēs
N-GSFκεφαλήkefalēheadheadαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisανακειμενου anakeimenou
V-PNP-GSM G5740ἀνάκειμαιanakeimaito recline, as he sat 8 cf. Tłum. Толк. A widząc uczniowie, oburzyli się, mówiąc: Na cóż ta strata?Увидев это, ученики Его вознегодовали и говорили: к чему такая трата?
Ви1дэвше же ўчн7цы2 є3гw2 негодовaша, глаг0люще: чесw2 рaди ги1бель сіS (бhсть);
26,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVιδοντες idontes
V-2AAP-NPM G5631ὁράωhoraōto seewhenδε de
CONJδέdethenButοι oi
T-NPMὁhothe/this/whodisciplesμαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesηγανακτησαν ēganaktēsan
V-AAI-3P G5656ἀγανακτέωaganakteōbe indignant, they had indignationλεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723λέγωlegōto speak, sayingεις eis
PREPεἰςeistoward, Toτι ti
I-ASNτίςtiswhich?what purposeη ē
T-NSFὁhothe/this/whowasteαπωλεια apōleia
N-NSFἀπώλειαapōleiadestructionwasteαυτη autē
D-NSFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis 9 cf. Tłum. Толк. Albowiem można było to drogo sprzedać i rozdać ubogim.Ибо можно было бы продать это миро за большую цену и дать нищим.
можaше бо сіE мЂро продано2 бhти на мн0зэ и3 дaтисz ни1щымъ.
26,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεδυνατο edunato
V-INI-3S G5711δύναμαιdunamaibe ablemightγαρ gar
CONJγάρgarforForτουτο touto
D-NSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]πραθηναι prathēnai
V-APN G5683πιπράσκωpipraskōto sellhave been soldπολλου pollou
A-GSNπολύςpolusmuchfor muchκαι kai
CONJκαίkaiand, andδοθηναι dothēnai
V-APN G5683δίδωμιdidōmito givegivenπτωχοις ptōchois
A-DPMπτωχόςptōchospoorto the poor 10 cf. Tłum. Толк. Jezus zaś wiedząc, rzekł im: Czemu sprawiacie przykrość tej niewieście? Dobry bowiem uczynek względem mnie spełniła.Но Иисус, уразумев сие, сказал им: что смущаете женщину? она доброе дело сделала для Меня:
Разумёвъ же ї}съ речE и5мъ: что2 труждaете женY; дёло бо добро2 содёла њ мнЁ:
26,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVγνους gnous
V-2AAP-NSM G5631γινώσκωginōskōto knowunderstoodδε de
CONJδέdethenWhenο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speak, he saidαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themτι ti
I-ASNτίςtiswhich?Whyκοπους kopous
N-APMκόποςkoposlabortroubleπαρεχετε parechete
V-PAI-2P G5719παρέχωparechōto furnish occasionyeτη tē
T-DSFὁhothe/this/whothe womanγυναικι gunaiki
N-DSFγυνήgunēwomanthe womanεργον ergon
N-ASNἔργονergonworkaγαρ gar
CONJγάρgarfor? forκαλον kalon
A-ASNκαλόςkalosgoodgoodηργασατο ērgasato
V-ADI-3S G5662ἐργάζομαιergazomaito workshe hath wroughtεις eis
PREPεἰςeistowarduponεμε eme
P-1ASἐγώegōI/weme 11 cf. Tłum. Толк. Albowiem ubogich zawsze macie pomiędzy sobą, ale mnie nie zawsze macie.ибо нищих всегда имеете с собою, а Меня не всегда имеете;
всегдa бо ни1щыz и4мате съ соб0ю, менє1 же не всегдA и4мате:
26,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπαντοτε pantote
ADVπάντοτεpantotealwaysalwaysγαρ gar
CONJγάρgarforForτους tous
T-APMὁhothe/this/who πτωχους ptōchous
A-APMπτωχόςptōchospoorthe poorεχετε echete
V-PAI-2P G5719ἔχωechōto have/beye haveμεθ meth
PREPμετάmetawith/afterwithεαυτων eautōn
F-2GPMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfyouεμε eme
P-1ASἐγώegōI/wemeδε de
CONJδέdethen; butου ou
PRT-Nοὐounonotπαντοτε pantote
ADVπάντοτεpantotealwaysalwaysεχετε echete
V-PAI-2P G5719ἔχωechōto have/beye have 12 cf. Tłum. Толк. Gdyż ta wylawszy ten olejek na ciało moje, uczyniła to na pogrzeb mój.возлив миро сие на тело Мое, она приготовила Меня к погребению;
возліsвши бо сіS мЂро сіE на тёло моE, на погребeніе мS сотвори2:
26,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVβαλουσα balousa
V-2AAP-NSF G5631βάλλωballōto throwhath pouredγαρ gar
CONJγάρgarforFor in thatαυτη autē
D-NSFοὗτοςhoutosthis/he/she/it το to
T-ASNὁhothe/this/who μυρον muron
N-ASNμύρονmuronointmentointmentτουτο touto
D-ASNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]επι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstonτου tou
T-GSNὁhothe/this/whoointmentσωματος sōmatos
N-GSNσῶμαsōmabodybodyμου mou
P-1GSἐγώegōI/wemyπρος pros
PREPπρόςprosto/withforτο to
T-ASNὁhothe/this/whobodyενταφιασαι entafiasai
V-AAN G5658ἐνταφιάζωentafiazōto prepare burialburialμε me
P-1ASἐγώegōI/wemyεποιησεν epoiēsen
V-AAI-3S G5656ποιέωpoieōto do/make, she did 13 cf. Tłum. Толк. Zaprawdę mówię wam: Gdziekolwiek będzie opowiadana ta ewangelia po całym świecie, będzie opowiadane na jej pamiątkę i to, co ona uczyniła.истинно говорю вам: где ни будет проповедано Евангелие сие в целом мире, сказано будет в память ее и о том, что она сделала.
ґми1нь гlю вaмъ: и3дёже ѓще проповёдано бyдетъ є3ђліе сіE во всeмъ мjрэ, речeтсz и3 є4же сотвори2 сіS, въ пaмzть є3S.
26,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαμην amēn
HEBἀμήνamēnamenVerilyλεγω legō
V-PAI-1S G5719λέγωlegōto speakI sayυμιν umin
P-2DPσύsuyouunto youοπου opou
ADVὅπουhopouwhere(-ever), Wheresoeverεαν ean
CONDἐάνeanif κηρυχθη kēruchthē
V-APS-3S G5686κηρύσσωkērussōto preachshall be preachedτο to
T-NSNὁhothe/this/whogospelευαγγελιον euangelion
N-NSNεὐαγγέλιονeuangeliongospelgospelτουτο touto
D-NSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it εν en
PREPἐνenin/on/amonginολω olō
A-DSMὅλοςholosallwholeτω tō
T-DSMὁhothe/this/whotheκοσμω kosmō
N-DSMκόσμοςkosmosworldtheλαληθησεται lalēthēsetai
V-FPI-3S G5701λαλέωlaleōto speak, shallκαι kai
CONJκαίkaiandalsoο o
R-ASNὅς, ἥhhos ēwhichthis, thatεποιησεν epoiēsen
V-AAI-3S G5656ποιέωpoieōto do/makehath doneαυτη autē
D-NSFοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]εις eis
PREPεἰςeistowardforμνημοσυνον mnēmosunon
N-ASNμνημόσυνονmnēmosunonmemoriala memorialαυτης autēs
P-GSFαὐτόςautoshe/she/it/selfthis woman ZDRADA JUDASZA.14 cf. Tłum. Толк. Wtedy odszedł jeden z dwunastu, którego zwano Judaszem Iszkariotą, do przedniejszych kapłanów,Тогда один из двенадцати, называемый Иуда Искариот, пошел к первосвященникам
ТогдA шeдъ є3ди1нъ t nбоюнaдесzте, глаг0лемый їyда їскаріHтскій, ко ґрхіерewмъ,
26,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοτε tote
ADVτότεtotethenThenπορευθεις poreutheis
V-AOP-NSM G5679πορεύωporeuōto go, wentεις eis
A-NSMεἷςheisoneoneτων tōn
T-GPMὁhothe/this/who δωδεκα dōdeka
A-NUIδώδεκαdōdekatwelveof the twelveο o
T-NSMὁhothe/this/who λεγομενος legomenos
V-PPP-NSM G5746λέγωlegōto speak, calledιουδας ioudas
N-NSMἸούδαςioudasJudah/Judas/JudeJudasισκαριωτης iskariōtēs
N-NSMἸσκαριώτης, Ἰσκαριώθiskariōtēs iskariōthIscariotIscariotπρος pros
PREPπρόςprosto/withuntoτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe chief priestsαρχιερεις archiereis
N-APMἀρχιερεύςarchiereushigh-priestthe chief priests 15 cf. Tłum. Толк. i rzekł im: Co mi chcecie dać, a ja go wam wydam? Oni zaś naznaczyli mu trzydzieści srebrników.и сказал: что вы дадите мне, и я вам предам Его? Они предложили ему тридцать сребренников;
речE: чт0 ми х0щете дaти, и3 ѓзъ вaмъ предaмъ є3го2; Nни1 же постaвиша є3мY три1десzть срeбрєникъ:
26,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakAnd saidτι ti
I-ASNτίςtiswhich?, Whatθελετε thelete
V-PAI-2P G5719θέλωthelōto will/desirewill yeμοι moi
P-1DSἐγώegōI/we, and Iδουναι dounai
V-2AAN G5629δίδωμιdidōmito givegiveκαγω kagō
P-1NS-Kκἀγώkagōand I[and I]υμιν umin
P-2DPσύsuyouunto youπαραδωσω paradōsō
V-FAI-1S G5692παραδίδωμιparadidōmito deliverwill deliverαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimοι oi
T-NPMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethen? Andεστησαν estēsan
V-AAI-3P G5656ἵστημιhistēmito standthey covenantedαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfwith himτριακοντα triakonta
A-NUIτριάκονταtriakontathirtythirtyαργυρια arguria
N-APNἀργύριονargurionsilverfor 16 cf. Tłum. Толк. I odtąd szukał sposobnej pory, aby go wydać.и с того времени он искал удобного случая предать Его.
и3 tт0лэ и3скaше ўд0бна врeмене, да є3го2 предaстъ.
26,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndαπο apo
PREPἀπόapofromfromτοτε tote
ADVτότεtotethenthat timeεζητει ezētei
V-IAI-3S G5707ζητέωzēteōto seekhe soughtευκαιριαν eukairian
N-ASFεὐκαιρίαeukairiaopportunityopportunityινα ina
CONJἵναhinain order that/totoαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimπαραδω paradō
V-2AAS-3S G5632παραδίδωμιparadidōmito deliverbetray 17 cf. Tłum. Толк. W pierwszy tedy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie, mówiąc: Gdzie chcesz, abyśmy ci przygotowali spożycie Paschy?В первый же день опресночный приступили ученики к Иисусу и сказали Ему: где велишь нам приготовить Тебе пасху?
Въ пeрвый же дeнь њпрэсн0чный приступи1ша ўчн7цы2 ко ї}су, глаг0люще є3мY: гдЁ х0щеши ўгот0ваемъ ти2 ћсти пaсху;
26,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτη tē
T-DSFὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenNowπρωτη prōtē
A-DSF-Sπρῶτοςprōtosfirstthe firstτων tōn
T-GPNὁhothe/this/who αζυμων azumōn
A-GPNἄζυμοςazumosunleavenedof the feast of unleavened breadπροσηλθον prosēlthon
V-2AAI-3P G5627προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecameοι oi
T-NPMὁhothe/this/who μαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdisciplethe disciplesτω tō
T-DSMὁhothe/this/whothe disciplesιησου iēsou
N-DSMἸησοῦςiēsousJesus/Joshuato Jesusλεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723λέγωlegōto speak, sayingπου pou
ADV-Iποῦpouwhere?, Whereθελεις theleis
V-PAI-2S G5719θέλωthelōto will/desirewilt thou thatετοιμασωμεν etoimasōmen
V-AAS-1P G5661ἑτοιμάζωhetoimazōto make readywe prepareσοι soi
P-2DSσύsuyoufor theeφαγειν fagein
V-2AAN G5629φαγεῖνfageinto eatto eatτο to
T-ASNὁhothe/this/whoto Jesusπασχα pascha
ARAMπάσχαpaschaPassoverthe passover 18 cf. Tłum. Толк. A Jezus rzekł: Idźcie do miasta, do pewnego człowieka, i powiedzcie mu: Mistrz mówi: Czas mój jest bliski, u ciebie urządzam Paschę z uczniami moimi.Он сказал: пойдите в город к такому-то и скажите ему: Учитель говорит: время Мое близко; у тебя совершу пасху с учениками Моими.
Џнъ же речE: и3ди1те во грaдъ ко џнсицэ, и3 рцhте є3мY: ўч™ль гlетъ: врeмz моE бли1з8 є4сть: ў тебє2 сотворю2 пaсху со ўчн7ки6 мои1ми.
26,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speaksaithυπαγετε upagete
V-PAM-2P G5720ὑπάγωhupagōto goGoεις eis
PREPεἰςeistowardintoτην tēn
T-ASFὁhothe/this/who πολιν polin
N-ASFπόλιςpoliscitythe cityπρος pros
PREPπρόςprosto/withtoτον ton
T-ASMὁhothe/this/who δεινα deina
A-ASMδεῖναdeinaa certain onesuch a manκαι kai
CONJκαίkaiand, andειπατε eipate
V-2AAM-2P G5628λέγωlegōto speakhe saidαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himο o
T-NSMὁhothe/this/whothe cityδιδασκαλος didaskalos
N-NSMδιδάσκαλοςdidaskalosteacher, The Masterλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksayο o
T-NSMὁhothe/this/who, The Masterκαιρος kairos
N-NSMκαιρόςkairostime/right timetimeμου mou
P-1GSἐγώegōI/we, Myεγγυς engus
ADVἐγγύςengusnearat handεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beisπρος pros
PREPπρόςprosto/withatσε se
P-2ASσύsuyouthy houseποιω poiō
V-PAI-1S G5719ποιέωpoieōto do/make; I will keepτο to
T-ASNὁhothe/this/whotimeπασχα pascha
ARAMπάσχαpaschaPassoverthe passoverμετα meta
PREPμετάmetawith/afterwithτων tōn
T-GPMὁhothe/this/whodisciplesμαθητων mathētōn
N-GPMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesμου mou
P-1GSἐγώegōI/wemy 19 cf. Tłum. Толк. I uczynili uczniowie, jak im rozkazał Jezus, i przygotowali Paschę.Ученики сделали, как повелел им Иисус, и приготовили пасху.
И# сотвори1ша ўчн7цы2, ћкоже повелЁ и5мъ ї}съ, и3 ўгот0ваша пaсху.
26,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndεποιησαν epoiēsan
V-AAI-3P G5656ποιέωpoieōto do/makedidοι oi
T-NPMὁhothe/this/who μαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdisciplethe disciplesως ōs
ADVὡςhōswhich/howasσυνεταξεν sunetaxen
V-AAI-3S G5656συντάσσωsuntassōto directhad appointedαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemο o
T-NSMὁhothe/this/whothe disciplesιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusκαι kai
CONJκαίkaiand; andητοιμασαν ētoimasan
V-AAI-3P G5656ἑτοιμάζωhetoimazōto make readythey made readyτο to
T-ASNὁhothe/this/whoJesusπασχα pascha
ARAMπάσχαpaschaPassoverthe passover 20 cf. Tłum. Толк. Gdy zaś nadszedł wieczór, zasiadł do stołu z dwunastu uczniami swoimi.Когда же настал вечер, Он возлег с двенадцатью учениками;
Вeчеру же бhвшу, возлежaше со nбэманaдесzте ўчн7к0ма:
26,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοψιας opsias
A-GSFὀψίαopsiaeveningthe evenδε de
CONJδέdethenNowγενομενης genomenēs
V-2ADP-GSF G5637γίνομαιginomaito bewhenανεκειτο anekeito
V-INI-3S G5711ἀνάκειμαιanakeimaito recline, he sat downμετα meta
PREPμετάmetawith/afterwithτων tōn
T-GPMὁhothe/this/who δωδεκα dōdeka
A-NUIδώδεκαdōdekatwelvethe twelveμαθητων] mathētōn
N-GPMμαθητήςmathētēsdisciple[disciple] 21 cf. Tłum. Толк. A gdy oni jedli, rzekł: Zaprawdę, powiadam wam, że jeden z was mnie wyda.и когда они ели, сказал: истинно говорю вам, что один из вас предаст Меня.
и3 kдyщымъ и5мъ, речE: ґми1нь гlю вaмъ, ћкw є3ди1нъ t вaсъ предaстъ мS.
26,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndεσθιοντων esthiontōn
V-PAP-GPM G5723ἐσθίωesthiōto eatasαυτων autōn
P-GPMαὐτόςautoshe/she/it/selftheyειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakI sayαμην amēn
HEBἀμήνamēnamenVerilyλεγω legō
V-PAI-1S G5719λέγωlegōto speak, he saidυμιν umin
P-2DPσύsuyouunto youοτι oti
CONJὅτιhotithat/since, thatεις eis
A-NSMεἷςheisoneoneεξ ex
PREPἐκekof/fromofυμων umōn
P-2GPσύsuyouyouπαραδωσει paradōsei
V-FAI-3S G5692παραδίδωμιparadidōmito delivershall betrayμε me
P-1ASἐγώegōI/weme 22 cf. Tłum. Толк. I zasmuciwszy się bardzo poczęli każdy z osobna mówić: Czy to ja, Panie?Они весьма опечалились, и начали говорить Ему, каждый из них: не я ли, Господи?
И# скорбsще ѕэлw2, начaша глаг0лати є3мY є3ди1нъ кjйждо и4хъ: є3дA ѓзъ є4смь, гDи;
26,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndλυπουμενοι lupoumenoi
V-PPP-NPM G5746λυπέωlupeōto grievethey wereσφοδρα sfodra
ADVσφόδραsfodraveryexceedingηρξαντο ērxanto
V-ADI-3P G5662ἄρχομαιarchomaito rule/begin, and beganλεγειν legein
V-PAN G5721λέγωlegōto speakto sayαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfof themεις eis
A-NSMεἷςheisone[one]εκαστος ekastos
A-NSMἕκαστοςhekastoseachevery oneμητι mēti
PRT-Iμήτιmētisurely not,εγω egō
P-1NSἐγώegōI/weIειμι eimi
V-PAI-1S G5719εἰμίeimito beis itκυριε kurie
N-VSMκύριοςkurioslord, Lord 23 cf. Tłum. Толк. Lecz on odpowiadając, rzekł: Który macza ze mną rękę w misie, ten mnie wyda.Он же сказал в ответ: опустивший со Мною руку в блюдо, этот предаст Меня;
Џнъ же tвэщaвъ речE: њмочи1вый со мн0ю въ соли1ло рyку, т0й мS предaстъ:
26,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndαποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answerhe answeredειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakand saidο o
T-NSMὁhothe/this/who εμβαψας embapsas
V-AAP-NSM G5660ἐμβάπτωembaptōto dip inHe that dippethμετ met
PREPμετάmetawith/afterwithεμου emou
P-1GSἐγώegōI/wemeτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whohandχειρα cheira
N-ASFχείρcheirhandhandεν en
PREPἐνenin/on/amonginτω tō
T-DSNὁhothe/this/whothe dishτρυβλιω trubliō
N-DSNτρύβλιονtrublionbowlthe dishουτος outos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/it, the sameμε me
P-1ASἐγώegōI/wemeπαραδωσει paradōsei
V-FAI-3S G5692παραδίδωμιparadidōmito delivershall betray 24 cf. Tłum. Толк. Wprawdzie Syn Człowieczy idzie, jak o nim napisano; ale biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Lepiej by mu było, gdyby się był nie narodził ten człowiek.впрочем Сын Человеческий идет, как писано о Нем, но горе тому человеку, которым Сын Человеческий предается: лучше было бы этому человеку не родиться.
сн7ъ ќбw чlвёческій и4детъ, ћкоже є4сть пи1сано њ нeмъ: г0ре же человёку томY, и4мже сн7ъ чlвёческій предaстсz: добр0 бы бhло є3мY, ѓще не бы2 роди1лсz человёкъ т0й.
26,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who μεν men
PRTμένmenon the other hand υιος uios
N-NSMυἱόςhuiossonThe Sonτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof manανθρωπου anthrōpou
N-GSMἄνθρωποςanthrōposa humanof manυπαγει upagei
V-PAI-3S G5719ὑπάγωhupagōto gogoethκαθως kathōs
ADVκαθώςkathōsas/just asasγεγραπται gegraptai
V-RPI-3S G5769γράφωgrafōto writeit is writtenπερι peri
PREPπερίperiaboutofαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimουαι ouai
INJοὐαίouaiwoe!woeδε de
CONJδέdethen: butτω tō
T-DSMὁhothe/this/whountoανθρωπω anthrōpō
N-DSMἄνθρωποςanthrōposa humanuntoεκεινω ekeinō
D-DSMἐκεῖνοςekeinosthatthatδι di
PREPδιάdiathrough/because ofbyου ou
R-GSMὅς, ἥhhos ēwhichwhomο o
T-NSMὁhothe/this/whothe Sonυιος uios
N-NSMυἱόςhuiossonthe Sonτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof manανθρωπου anthrōpou
N-GSMἄνθρωποςanthrōposa humanmanπαραδιδοται paradidotai
V-PPI-3S G5743παραδίδωμιparadidōmito deliveris betrayedκαλον kalon
A-NSNκαλόςkalosgoodgoodην ēn
V-IAI-3S G5707εἰμίeimito be! it had beenαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfforει ei
CONDεἰeiififουκ ouk
PRT-Nοὐounonotεγεννηθη egennēthē
V-API-3S G5681γεννάωgennaōto begethadο o
T-NSMὁhothe/this/whomanανθρωπος anthrōpos
N-NSMἄνθρωποςanthrōposa humanof manεκεινος ekeinos
D-NSMἐκεῖνοςekeinosthatthat 25 cf. Tłum. Толк. A odpowiadając Judasz, który go wydał, rzekł: Czy to ja jestem, Mistrzu? Rzekł mu: Tyś powiedział.При сем и Иуда, предающий Его, сказал: не я ли, Равви? Иисус говорит ему: ты сказал.
Tвэщaвъ же їyда предаsй є3го2, речE: є3дA ѓзъ є4смь, раввJ; Гlа є3мY: ты2 рeклъ є3си2.
26,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answer, answeredδε de
CONJδέdethenThenιουδας ioudas
N-NSMἸούδαςioudasJudah/Judas/JudeJudasο o
T-NSMὁhothe/this/who παραδιδους paradidous
V-PAP-NSM G5723παραδίδωμιparadidōmito deliver, which betrayedαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speak? He saidμητι mēti
PRT-Iμήτιmētisurely not,εγω egō
P-1NSἐγώegōI/weIειμι eimi
V-PAI-1S G5719εἰμίeimito beis itραββι rabbi
HEBῥαββίrabbiRabbi, Masterλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speakand saidαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himσυ su
P-2NSσύsuyouThouειπας eipas
V-2AAI-2S G5627λέγωlegōto speakhast said USTANOWIENIE EUCHARYSTII.26 cf. Tłum. Толк. Gdy zaś oni wieczerzali, wziął Jezus chleb, błogosławił, łamał i dawał uczniom swoim, i rzekł: Bierzcie i jedzcie, to jest ciało moje.И когда они ели, Иисус взял хлеб и, благословив, преломил и, раздавая ученикам, сказал: приимите, ядите: сие есть Тело Мое.
Kдyщымъ же и5мъ, пріeмь ї}съ хлёбъ и3 блгcви1въ преломи2, и3 даsше ўчн7кHмъ, и3 речE: пріими1те, kди1те: сіE є4сть тёло моE.
26,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεσθιοντων esthiontōn
V-PAP-GPM G5723ἐσθίωesthiōto eatasδε de
CONJδέdethenAndαυτων autōn
P-GPMαὐτόςautoshe/she/it/selftheyλαβων labōn
V-2AAP-NSM G5631λαμβάνωlambanōto taketookο o
T-NSMὁhothe/this/who, Jesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/Joshua, Jesusαρτον arton
N-ASMἄρτοςartosbreadbreadκαι kai
CONJκαίkaiand, andευλογησας eulogēsas
V-AAP-NSM G5660εὐλογέωeulogeōto praise/blessblessedεκλασεν eklasen
V-AAI-3S G5656κλάωklaōto break, and brakeκαι kai
CONJκαίkaiand, andδους dous
V-2AAP-NSM G5631δίδωμιdidōmito givegaveτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whobreadμαθηταις mathētais
N-DPMμαθητήςmathētēsdiscipleto the disciplesειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speaksaidλαβετε labete
V-2AAM-2P G5628λαμβάνωlambanōto takeTakeφαγετε fagete
V-2AAM-2P G5628φαγεῖνfageinto eat, eatτουτο touto
D-NSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]εστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beisτο to
T-NSNὁhothe/this/whoto the disciplesσωμα sōma
N-NSNσῶμαsōmabodybodyμου mou
P-1GSἐγώegōI/wemy 27 cf. Tłum. Толк. A wziąwszy kielich, dzięki czynił, i dał im, mówiąc: Pijcie z tego wszyscy.И, взяв чашу и благодарив, подал им и сказал: пейте из нее все,
И# пріeмь чaшу и3 хвалY воздaвъ, дадE и5мъ, гlz: пjйте t неS вси2:
26,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndλαβων labōn
V-2AAP-NSM G5631λαμβάνωlambanōto takehe tookποτηριον potērion
N-ASNποτήριονpotērioncupthe cupκαι] kai
CONJκαίkaiand, andευχαριστησας eucharistēsas
V-AAP-NSM G5660εὐχαριστέωeucharisteōto thankgave thanksεδωκεν edōken
V-AAI-3S G5656δίδωμιdidōmito give, and gaveαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfto themλεγων legōn
V-PAP-NSM G5723λέγωlegōto speak, sayingπιετε piete
V-2AAM-2P G5628πίνωpinōto drinkDrink yeεξ ex
PREPἐκekof/fromofαυτου autou
P-GSNαὐτόςautoshe/she/it/selfitπαντες pantes
A-NPMπᾶςpasallall 28 cf. Tłum. Толк. Albowiem to jest krew moja Nowego Testamentu, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów.ибо сие есть Кровь Моя Нового Завета, за многих изливаемая во оставление грехов.
сіs бо є4сть кр0вь моS, н0вагw завёта, ћже за мнHгіz и3зливaема во њставлeніе грэхHвъ.
26,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτουτο touto
D-NSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]γαρ gar
CONJγάρgarforForεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beisτο to
T-NSNὁhothe/this/who αιμα aima
N-NSNαἷμαhaimabloodbloodμου mou
P-1GSἐγώegōI/wemyτης tēs
T-GSFὁhothe/this/who διαθηκης diathēkēs
N-GSFδιαθήκηdiathēkēcovenantof theτο to
T-NSNὁhothe/this/who περι peri
PREPπερίperiaboutforπολλων pollōn
A-GPMπολύςpolusmuchmanyεκχυννομενον ekchunnomenon
V-PPP-NSN G5746ἐκχέωekcheōto pour out, which is shedεις eis
PREPεἰςeistowardforαφεσιν afesin
N-ASFἄφεσιςafesisforgivenessthe remissionαμαρτιων amartiōn
N-GPFἁμαρτίαhamartiasinof sins 29 cf. Tłum. Толк. A powiadam wam: Nie będę pił odtąd z tego owocu winnego szczepu, aż do dnia owego, gdy go z wami będę pił nowy w królestwie Ojca mego.Сказываю же вам, что отныне не буду пить от плода сего виноградного до того дня, когда буду пить с вами новое вино в Царстве Отца Моего.
Гlю же вaмъ, ћкw не и4мамъ пи1ти tнн7э t сегw2 плодA л0знагw, до днE тогw2, є3гдA є5 пію2 съ вaми н0во во цrтвіи nц7A моегw2.
26,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVλεγω legō
V-PAI-1S G5719λέγωlegōto speakI sayδε de
CONJδέdethenButυμιν umin
P-2DPσύsuyouunto youου ou
PRT-Nοὐounonotμη mē
PRT-Nμήmēnot πιω piō
V-2AAS-1S G5632πίνωpinōto drinkI willαπ ap
PREPἀπόapofrom αρτι arti
ADVἄρτιartinowhenceforthεκ ek
PREPἐκekof/fromofτουτου toutou
D-GSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]του tou
T-GSNὁhothe/this/whofruitγενηματος genēmatos
N-GSNγέννημαgennēmaoffspringfruitτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof the vineαμπελου ampelou
N-GSFἄμπελοςampelosvineof the vineεως eōs
ADVἕωςheōsuntil, untilτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whodayημερας ēmeras
N-GSFἡμέραhēmeradaydayεκεινης ekeinēs
D-GSFἐκεῖνοςekeinosthatthatοταν otan
CONJὅτανhotanwhen(-ever)whenαυτο auto
P-ASNαὐτόςautoshe/she/it/selfitπινω pinō
V-PAS-1S G5725πίνωpinōto drinkdrinkμεθ meth
PREPμετάmetawith/afterwithυμων umōn
P-2GPσύsuyouyouκαινον kainon
A-ASNκαινόςkainosnewnewεν en
PREPἐνenin/on/amonginτη tē
T-DSFὁhothe/this/whoFather'sβασιλεια basileia
N-DSFβασιλείαbasileiakingdomkingdomτου tou
T-GSMὁhothe/this/whokingdomπατρος patros
N-GSMπατήρpatērfatherFather'sμου mou
P-1GSἐγώegōI/wemy PRZEPOWIEDNIA UPADKU PIOTRA.30 cf. Tłum. Толк. I hymn odmówiwszy, wyszli na górę Oliwną.И, воспев, пошли на гору Елеонскую.
И# воспёвше и3зыд0ша въ г0ру є3леHнску.
26,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndυμνησαντες umnēsantes
V-AAP-NPM G5660ὑμνέωhumneōto praisewhen they had sung an hymnεξηλθον exēlthon
V-2AAI-3P G5627ἐξέρχομαιexerchomaito go out, they went outεις eis
PREPεἰςeistowardintoτο to
T-ASNὁhothe/this/whothe mountορος oros
N-ASNὄροςorosmountainthe mountτων tōn
T-GPFὁhothe/this/whoof Olivesελαιων elaiōn
N-GPFἐλαίαelaiaolive treeof Olives 31 cf. Tłum. Толк. Wtedy rzekł im Jezus: Wszyscy wy zgorszycie się ze mnie tej nocy; albowiem jest napisane: “Uderzę pasterza, i rozproszą się owce trzody.”Тогда говорит им Иисус: все вы соблазнитесь о Мне в эту ночь, ибо написано: поражу пастыря, и рассеются овцы стада;
ТогдA гlа и5мъ ї}съ: вси2 вы2 соблазнитeсz њ мнЁ въ н0щь сію2: пи1сано бо є4сть: поражY пaстырz, и3 разhдутсz џвцы стaда:
26,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοτε tote
ADVτότεtotethenThenλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaithαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusπαντες pantes
A-NPMπᾶςpasallAllυμεις umeis
P-2NPσύsuyouyeσκανδαλισθησεσθε skandalisthēsesthe
V-FPI-2P G5701σκανδαλίζωskandalizōto cause to stumbleshall be offendedεν en
PREPἐνenin/on/amongbecause ofεμοι emoi
P-1DSἐγώegōI/wemeεν en
PREPἐνenin/on/among τη tē
T-DSFὁhothe/this/whonightνυκτι nukti
N-DSFνύξnuxnightnightταυτη tautē
D-DSFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthisγεγραπται gegraptai
V-RPI-3S G5769γράφωgrafōto writeit is writtenγαρ gar
CONJγάρgarfor: forπαταξω pataxō
V-FAI-1S G5692πατάσσωpatassōto strike, I will smiteτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe shepherdποιμενα poimena
N-ASMποιμήνpoimēnshepherdthe shepherdκαι kai
CONJκαίkaiand, andδιασκορπισθησονται diaskorpisthēsontai
V-FPI-3P G5701διασκορπίζωdiaskorpizōto scattershall be scattered abroadτα ta
T-NPNὁhothe/this/whothe sheepπροβατα probata
N-NPNπρόβατονprobatonsheepthe sheepτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof the flockποιμνης poimnēs
N-GSFποίμνηpoimnēflockof the flock 32 cf. Tłum. Толк. Lecz gdy zmartwychwstanę, uprzedzę was do Galilei.по воскресении же Моем предварю вас в Галилее.
по воскrніи же моeмъ варsю вы2 въ галілeи.
26,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVμετα meta
PREPμετάmetawith/afterafterδε de
CONJδέdethenButτο to
T-ASNὁhothe/this/who εγερθηναι egerthēnai
V-APN G5683ἐγείρωegeirōto ariseam risen againμε me
P-1ASἐγώegōI/weIπροαξω proaxō
V-FAI-1S G5692προάγωproagōto go/bring before, I will go beforeυμας umas
P-2APσύsuyouyouεις eis
PREPεἰςeistowardintoτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whoGalileeγαλιλαιαν galilaian
N-ASFΓαλιλαίαgalilaiaGalileeGalilee 33 cf. Tłum. Толк. Piotr zaś odpowiadając, rzekł mu: Choćby się wszyscy zgorszyli z ciebie, ja nigdy się nie zgorszę.Петр сказал Ему в ответ: если и все соблазнятся о Тебе, я никогда не соблазнюсь.
Tвэщaвъ же пeтръ речE є3мY: ѓще и3 вси2 соблазнsтсz њ тебЁ, ѓзъ никогдaже соблажню1сz.
26,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answeransweredδε de
CONJδέdethenandο o
T-NSMὁhothe/this/whoPeterπετρος petros
N-NSMΠέτροςpetrosPeterPeterειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speaksaidαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himει ei
CONDεἰeiif, Thoughπαντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallσκανδαλισθησονται skandalisthēsontai
V-FPI-3P G5701σκανδαλίζωskandalizōto cause to stumbleshall be offendedεν en
PREPἐνenin/on/amongbecause ofσοι soi
P-2DSσύsuyoutheeεγω egō
P-1NSἐγώegōI/weIουδεποτε oudepote
ADV-Nοὐδέποτεoudepoteneverneverσκανδαλισθησομαι skandalisthēsomai
V-FPI-1S G5701σκανδαλίζωskandalizōto cause to stumble, will 34 cf. Tłum. Толк. Rzekł mu Jezus: Zaprawdę powiadam ci, że tej nocy, pierwej niż kur zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz.Иисус сказал ему: истинно говорю тебе, что в эту ночь, прежде нежели пропоет петух, трижды отречешься от Меня.
РечE є3мY ї}съ: ґми1нь гlю тебЁ, ћкw въ сію2 н0щь, прeжде дaже ґлeктwръ не возгласи1тъ, трикрaты tвeржешисz менє2.
26,34Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεφη efē
V-IAI-3S G5707φημίfēmito saysaidαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusαμην amēn
HEBἀμήνamēnamenVerilyλεγω legō
V-PAI-1S G5719λέγωlegōto speakI sayσοι soi
P-2DSσύsuyouunto theeοτι oti
CONJὅτιhotithat/since, Thatεν en
PREPἐνenin/on/among ταυτη tautē
D-DSFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthisτη tē
T-DSFὁhothe/this/whonightνυκτι nukti
N-DSFνύξnuxnightnightπριν prin
ADVπρίνprinbefore, beforeαλεκτορα alektora
N-ASMἀλέκτωρalektōrroosterthe cockφωνησαι fōnēsai
V-AAN G5658φωνέωfōneōto callcrowτρις tris
ADVτρίςtristhree timesthriceαπαρνηση aparnēsē
V-FDI-2S G5695ἀπαρνέομαιaparneomaito deny, thou shalt denyμε me
P-1ASἐγώegōI/weme 35 cf. Tłum. Толк. Rzekł mu Piotr: Choćby mi też przyszło z tobą umrzeć, nie zaprę się ciebie. Tak samo i wszyscy uczniowie mówili.Говорит Ему Петр: хотя бы надлежало мне и умереть с Тобою, не отрекусь от Тебя. Подобное говорили и все ученики.
Глаг0ла є3мY пeтръ: ѓще ми2 є4сть и3 ўмрeти съ тоб0ю, не tвeргусz тебє2. Тaкожде и3 вси2 ўчн7цы2 рёша.
26,35Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaidαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himο o
T-NSMὁhothe/this/whoPeterπετρος petros
N-NSMΠέτροςpetrosPeterPeterκαν kan
COND-Kκἄνkanand/even if, Thoughδεη deē
V-PAS-3S G5725δεῖdeibe necessaryshouldμε me
P-1ASἐγώegōI/weIσυν sun
PREPσύνsunwithwithσοι soi
P-2DSσύsuyoutheeαποθανειν apothanein
V-2AAN G5629ἀποθνήσκωapothnēskōto diedieου ou
PRT-Nοὐounonotμη mē
PRT-Nμήmēnot σε se
P-2ASσύsuyoutheeαπαρνησομαι aparnēsomai
V-FDI-1S G5695ἀπαρνέομαιaparneomaito denywill Iομοιως omoiōs
ADVὁμοίωςhomoiōslikewise. Likewiseκαι kai
CONJκαίkaiandalsoπαντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe disciplesμαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdisciplethe disciplesειπαν eipan
V-2AAI-3P G5627λέγωlegōto speaksaid KONANIE JEZUSA W OGROJCU.36 cf. Tłum. Толк. Wtedy przyszedł Jezus z nimi do folwarku, który zowią Getsemani, i rzekł uczniom swoim: Siedźcie tu, aż pójdę tam i będę się modlił.Потом приходит с ними Иисус на место, называемое Гефсимания, и говорит ученикам: посидите тут, пока Я пойду, помолюсь там.
ТогдA пріи1де съ ни1ми ї}съ въ вeсь, нарицaемую геfсимaніа, и3 гlа ўчн7кHмъ: сэди1те тY, д0ндеже шeдъ помолю1сz тaмw.
26,36Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοτε tote
ADVτότεtotethenThenερχεται erchetai
V-PNI-3S G5736ἔρχομαιerchomaito come/gocomethμετ met
PREPμετάmetawith/afterwithαυτων autōn
P-GPMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusεις eis
PREPεἰςeistowarduntoχωριον chōrion
N-ASNχωρίονchōrionplacea placeλεγομενον legomenon
V-PPP-ASN G5746λέγωlegōto speakcalledγεθσημανι gethsēmani
N-PRIΓεθσημανῆgethsēmanēGethsemaneGethsemaneκαι kai
CONJκαίkaiand, andλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaithτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whounto the disciplesμαθηταις mathētais
N-DPMμαθητήςmathētēsdiscipleunto the disciplesκαθισατε kathisate
V-AAM-2P G5657καθίζωkathizōto seatSit yeαυτου autou
ADVαὐτοῦautoutherehereεως[ eōs
ADVἕωςheōsuntil, whileου] ou
R-GSMὅς, ἥhhos ēwhich απελθων apelthōn
V-2AAP-NSM G5631ἀπέρχομαιaperchomaito go awayI goεκει ekei
ADVἐκεῖekeithereyonderπροσευξωμαι proseuxōmai
V-ADS-1S G5667προσεύχομαιproseuchomaito prayand pray 37 cf. Tłum. Толк. A wziąwszy Piotra i dwóch synów Zebedeuszowych, począł się smucić i odczuwać odrazę.И, взяв с Собою Петра и обоих сыновей Зеведеевых, начал скорбеть и тосковать.
И# поeмь петрA и3 џба сы6на зеведewва, начaтъ скорбёти и3 тужи1ти.
26,37Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndπαραλαβων paralabōn
V-2AAP-NSM G5631παραλαμβάνωparalambanōto takehe took with himτον ton
T-ASMὁhothe/this/who πετρον petron
N-ASMΠέτροςpetrosPeterPeterκαι kai
CONJκαίkaiandandτους tous
T-APMὁhothe/this/whoPeterδυο duo
A-NUIδύοduotwotwoυιους uious
N-APMυἱόςhuiossontheζεβεδαιου zebedaiou
N-GSMΖεβεδαῖοςzebedaiosZebedeeof Zebedeeηρξατο ērxato
V-ADI-3S G5662ἄρχομαιarchomaito rule/begin, and beganλυπεισθαι lupeisthai
V-PPN G5745λυπέωlupeōto grieveto be sorrowfulκαι kai
CONJκαίkaiandandαδημονειν adēmonein
V-PAN G5721ἀδημονέωadēmoneōbe distressedvery heavy 38 cf. Tłum. Толк. Wtedy im rzekł: Smutna jest dusza moja aż do śmierci, zostańcie tu i czuwajcie ze mną.Тогда говорит им Иисус: душа Моя скорбит смертельно; побудьте здесь и бодрствуйте со Мною.
ТогдA гlа и5мъ ї}съ: приск0рбна є4сть дш7A моS до смeрти: пожди1те здЁ и3 бди1те со мн0ю.
26,38Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοτε tote
ADVτότεtotethenThenλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaith heαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto themπεριλυπος perilupos
A-NSFπερίλυποςperilupossorrowfulexceeding sorrowfulεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beisη ē
T-NSFὁhothe/this/whosoulψυχη psuchē
N-NSFψυχήpsuchēsoulsoulμου mou
P-1GSἐγώegōI/wemeεως eōs
ADVἕωςheōsuntil, even untoθανατου thanatou
N-GSMθάνατοςthanatosdeathdeathμεινατε meinate
V-AAM-2P G5657μένωmenōto stay: tarry yeωδε ōde
ADVὧδεhōdeherehereκαι kai
CONJκαίkaiand, andγρηγορειτε grēgoreite
V-PAM-2P G5720γρηγορέωgrēgoreōto keep watchwatchμετ met
PREPμετάmetawith/afterwithεμου emou
P-1GSἐγώegōI/weMy 39 cf. Tłum. Толк. I postąpiwszy trochę, padł na oblicze swoje, modląc się i mówiąc: Ojcze mój, jeśli to być może, niech odejdzie ode mnie ten kielich; wszakże nie jako ja chcę, ale jako ty.И, отойдя немного, пал на лице Свое, молился и говорил: Отче Мой! если возможно, да минует Меня чаша сия; впрочем не как Я хочу, но как Ты.
И# прешeдъ мaлw, падE на лицы2 своeмъ, молsсz и3 гlz: џ§е м0й, ѓще возм0жно є4сть, да мимои1детъ t менє2 чaша сіS: nбaче не ћкоже ѓзъ хощY, но ћкоже ты2.
26,39Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndπροελθων proelthōn
V-2AAP-NSM G5631προέρχομαιproerchomaito go beforehe wentμικρον mikron
A-ASNμικρόςmikrossmalla little furtherεπεσεν epesen
V-2AAI-3S G5627πίπτωpiptōto collapse, and fellεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstonπροσωπον prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponfacefaceαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisπροσευχομενος proseuchomenos
V-PNP-NSM G5740προσεύχομαιproseuchomaito pray, and prayedκαι kai
CONJκαίkaiand,λεγων legōn
V-PAP-NSM G5723λέγωlegōto speaksayingπατερ pater
N-VSMπατήρpatērfatherOμου mou
P-1GSἐγώegōI/weIει ei
CONDεἰeiif, ifδυνατον dunaton
A-NSNδυνατόςdunatosablepossibleεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beit beπαρελθατω parelthatō
V-2AAM-3S G5628παρέρχομαιparerchomaito pass by, letαπ ap
PREPἀπόapofromfromεμου emou
P-1GSἐγώegōI/wemeτο to
T-NSNὁhothe/this/whocupποτηριον potērion
N-NSNποτήριονpotērioncupcupτουτο touto
D-NSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]πλην plēn
ADVπλήνplēnbut/however: neverthelessουχ ouch
PRT-Nοὐounonotως ōs
ADVὡςhōswhich/howasεγω egō
P-1NSἐγώegōI/wemyθελω thelō
V-PAI-1S G5719θέλωthelōto will/desirewillαλλ all
CONJἀλλάallabut, butως ōs
ADVὡςhōswhich/howasσυ su
P-2NSσύsuyouthou 40 cf. Tłum. Толк. I przyszedł do uczniów swoich, i znalazł ich śpiących, i rzekł Piotrowi: Tak to nie mogliście jednej godziny czuwać ze mną?И приходит к ученикам и находит их спящими, и говорит Петру: так ли не могли вы один час бодрствовать со Мною?
И# пришeдъ ко ўчн7кHмъ, и3 њбрёте и5хъ спsщихъ, и3 гlа петр0ви: тaкw ли не возмог0сте є3ди1нагw часA побдёти со мн0ю;
26,40Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndερχεται erchetai
V-PNI-3S G5736ἔρχομαιerchomaito come/gohe comethπρος pros
PREPπρόςprosto/withuntoτους tous
T-APMὁhothe/this/whothe disciplesμαθητας mathētas
N-APMμαθητήςmathētēsdisciplethe disciplesκαι kai
CONJκαίkaiand, andευρισκει euriskei
V-PAI-3S G5719εὑρίσκωheuriskōto find/meetfindethαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemκαθευδοντας katheudontas
V-PAP-APM G5723καθεύδωkatheudōto sleepasleepκαι kai
CONJκαίkaiand, andλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaithτω tō
T-DSMὁhothe/this/whounto Peterπετρω petrō
N-DSMΠέτροςpetrosPeterunto Peterουτως outōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)Whatουκ ouk
PRT-Nοὐounonotισχυσατε ischusate
V-AAI-2P G5656ἰσχύωischuōbe strong, could yeμιαν mian
A-ASFεἷςheisoneoneωραν ōran
N-ASFὥραhōrahourhourγρηγορησαι grēgorēsai
V-AAN G5658γρηγορέωgrēgoreōto keep watchwatchμετ met
PREPμετάmetawith/afterwithεμου emou
P-1GSἐγώegōI/weme 41 cf. Tłum. Толк. Czuwajcie i módlcie się, abyście nie weszli w pokusę; duch wprawdzie jest ochotny, ale ciało słabe.бодрствуйте и молитесь, чтобы не впасть в искушение: дух бодр, плоть же немощна.
бди1те и3 моли1тесz, да не вни1дете въ напaсть: дyхъ ќбw б0дръ, пл0ть же немощнA.
26,41Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVγρηγορειτε grēgoreite
V-PAM-2P G5720γρηγορέωgrēgoreōto keep watchWatchκαι kai
CONJκαίkaiandandπροσευχεσθε proseuchesthe
V-PNM-2P G5737προσεύχομαιproseuchomaito prayprayινα ina
CONJἵναhinain order that/to, thatμη mē
PRT-Nμήmēnotnotεισελθητε eiselthēte
V-2AAS-2P G5632εἰσέρχομαιeiserchomaito enterye enterεις eis
PREPεἰςeistowardintoπειρασμον peirasmon
N-ASMπειρασμόςpeirasmostemptation/testingtemptationτο to
T-NSNὁhothe/this/who μεν men
PRTμένmenon the other handindeedπνευμα pneuma
N-NSNπνεῦμαpneumaspirit/breath: the spiritπροθυμον prothumon
A-NSNπρόθυμοςprothumoseagerwillingη ē
T-NSFὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethen, butσαρξ sarx
N-NSFσάρξsarxfleshthe fleshασθενης asthenēs
A-NSFἀσθενήςasthenēsweakweak 42 cf. Tłum. Толк. Po wtóre znów odszedł i modlił się, mówiąc: Ojcze mój, jeśli ten kielich nie może odejść, tylko go mam pić, niech się dzieje wola twoja.Еще, отойдя в другой раз, молился, говоря: Отче Мой! если не может чаша сия миновать Меня, чтобы Мне не пить ее, да будет воля Твоя.
Пaки втори1цею шeдъ помоли1сz, гlz: џ§е м0й, ѓще не м0жетъ сіS чaша мимоити2 t менє2, ѓще не пію2 є3S, бyди в0лz твоS.
26,42Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπαλιν palin
ADVπάλινpalinagainagainεκ ek
PREPἐκekof/from δευτερου deuterou
A-GSNδεύτεροςdeuterossecondlythe second timeαπελθων apelthōn
V-2AAP-NSM G5631ἀπέρχομαιaperchomaito go awayHe went awayπροσηυξατο prosēuxato
V-ADI-3S G5662προσεύχομαιproseuchomaito pray, and prayedλεγων] legōn
V-PAP-NSM G5723λέγωlegōto speak, sayingπατερ pater
N-VSMπατήρpatērfatherOμου mou
P-1GSἐγώegōI/wemeει ei
CONDεἰeiif, ifου ou
PRT-Nοὐounonotδυναται dunatai
V-PNI-3S G5736δύναμαιdunamaibe ablemayτουτο touto
D-NSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]παρελθειν parelthein
V-2AAN G5629παρέρχομαιparerchomaito pass bypass awayεαν ean
CONDἐάνeanif, exceptμη mē
PRT-Nμήmēnot αυτο auto
P-ASNαὐτόςautoshe/she/it/selfitπιω piō
V-2AAS-1S G5632πίνωpinōto drinkI drinkγενηθητω genēthētō
V-AOM-3S G5676γίνομαιginomaito bebe doneτο to
T-NSNὁhothe/this/whocupθελημα thelēma
N-NSNθέλημαthelēmawill/desirewillσου sou
P-2GSσύsuyou, thy 43 cf. Tłum. Толк. I przyszedł po wtóre, i znalazł ich śpiących; albowiem oczy ich były obciążone.И, придя, находит их опять спящими, ибо у них глаза отяжелели.
И# пришeдъ њбрёте и5хъ пaки спsщихъ: бёста бо и5мъ џчи њтzготёнэ.
26,43Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndελθων elthōn
V-2AAP-NSM G5631ἔρχομαιerchomaito come/gohe cameπαλιν palin
ADVπάλινpalinagainagainευρεν euren
V-2AAI-3S G5627εὑρίσκωheuriskōto find/meetand foundαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemκαθευδοντας katheudontas
V-PAP-APM G5723καθεύδωkatheudōto sleepasleepησαν ēsan
V-IAI-3P G5707εἰμίeimito bewereγαρ gar
CONJγάρgarfor: forαυτων autōn
P-GPMαὐτόςautoshe/she/it/selftheirοι oi
T-NPMὁhothe/this/whoeyesοφθαλμοι ofthalmoi
N-NPMὀφθαλμόςofthalmoseyeeyesβεβαρημενοι bebarēmenoi
V-RPP-NPM G5772βαρέωbareōto burdenheavy 44 cf. Tłum. Толк. A zostawiwszy ich, znowu odszedł, i po trzeci raz się modlił, te same słowa, mówiąc.И, оставив их, отошел опять и помолился в третий раз, сказав то же слово.
И# њстaвль и5хъ, шeдъ пaки, помоли1сz трети1цею, т0жде сл0во рeкъ.
26,44Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndαφεις afeis
V-2AAP-NSM G5631ἀφίημιafiēmito releasehe leftαυτους autous
P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemπαλιν palin
ADVπάλινpalinagainagainαπελθων apelthōn
V-2AAP-NSM G5631ἀπέρχομαιaperchomaito go away, and went awayπροσηυξατο prosēuxato
V-ADI-3S G5662προσεύχομαιproseuchomaito pray, and prayedεκ ek
PREPἐκekof/from τριτου tritou
A-GSNτρίτοςtritosthirdthe third timeτον ton
T-ASMὁhothe/this/who αυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfsameλογον logon
N-ASMλόγοςlogoswordtheειπων eipōn
V-2AAP-NSM G5631λέγωlegōto speak, sayingπαλιν palin
ADVπάλινpalinagain[again] 45 cf. Tłum. Толк. Wtedy przyszedł do uczniów swoich, i rzekł im: Już śpijcie, i odpoczywajcie; oto przybliżyła się godzina i Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników.Тогда приходит к ученикам Своим и говорит им: вы всё еще спите и почиваете? вот, приблизился час, и Сын Человеческий предается в руки грешников;
ТогдA пріи1де ко ўчн7кHмъ свои6мъ и3 гlа и5мъ: спи1те пр0чее и3 почивaйте: сE, прибли1жисz чaсъ, и3 сн7ъ чlвёческій предаeтсz въ рyки грёшникwвъ:
26,45Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοτε tote
ADVτότεtotethenThenερχεται erchetai
V-PNI-3S G5736ἔρχομαιerchomaito come/gocometh heπρος pros
PREPπρόςprosto/withtoτους tous
T-APMὁhothe/this/who μαθητας mathētas
N-APMμαθητήςmathētēsdiscipledisciplesκαι kai
CONJκαίkaiand, andλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaithαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisκαθευδετε katheudete
V-PAI-2P robinson:V-PAM-2P G5719 G5720καθεύδωkatheudōto sleepSleep onλοιπον loipon
A-ASNλοιπόνloiponhenceforthnowκαι kai
CONJκαίkaiand, andαναπαυεσθε anapauesthe
V-PMI-2P robinson:V-PMM-2P G5731 G5732ἀναπαύωanapauōto give resttake your rest :ιδου idou
V-2AMM-2S G5640ὁράωhoraōto seebeholdηγγικεν ēngiken
V-RAI-3S G5758ἐγγίζωengizōto come nearis at handη ē
T-NSFὁhothe/this/whodisciplesωρα ōra
N-NSFὥραhōrahour, the hourκαι kai
CONJκαίkaiand, andο o
T-NSMὁhothe/this/who, the hourυιος uios
N-NSMυἱόςhuiossonthe Sonτου tou
T-GSMὁhothe/this/whothe Sonανθρωπου anthrōpou
N-GSMἄνθρωποςanthrōposa humanof manπαραδιδοται paradidotai
V-PPI-3S G5743παραδίδωμιparadidōmito deliveris betrayedεις eis
PREPεἰςeistowardintoχειρας cheiras
N-APFχείρcheirhandthe handsαμαρτωλων amartōlōn
A-GPMἁμαρτωλόςhamartōlossinfulof sinners 46 cf. Tłum. Толк. Wstańcie, pójdźmy; oto się przybliżył ten, który mnie wyda!встаньте, пойдем: вот, приблизился предающий Меня.
востaните, и4демъ: сE, прибли1жисz предаsй мS.
26,46Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεγειρεσθε egeiresthe
V-PEM-2P G5728ἐγείρωegeirōto ariseRiseαγωμεν agōmen
V-PAS-1P G5725ἄγωagōto bring, let us be goingιδου idou
V-2AMM-2S G5640ὁράωhoraōto see: beholdηγγικεν ēngiken
V-RAI-3S G5758ἐγγίζωengizōto come near, he is at handο o
T-NSMὁhothe/this/who παραδιδους paradidous
V-PAP-NSM G5723παραδίδωμιparadidōmito deliverthat doth betrayμε me
P-1ASἐγώegōI/weme POJMANIE JEZUSA.47 cf. Tłum. Толк. A gdy on jeszcze mówił, oto Judasz, jeden z dwunastu przyszedł, a z nim wielka zgraja z mieczami i kijami, posłana od przedniejszych kapłanów i starszych ludu.И, когда еще говорил Он, вот Иуда, один из двенадцати, пришел, и с ним множество народа с мечами и кольями, от первосвященников и старейшин народных.
И# є3щE є3мY гlющу, сE, їyда, є3ди1нъ t nбоюнaдесzте, пріи1де, и3 съ ни1мъ нар0дъ мн0гъ со nрyжіемъ и3 дрек0льми, t ґрхіерє1й и3 стaрєцъ людски1хъ.
26,47Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndετι eti
ADVἔτιetistillyetαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfheλαλουντος lalountos
V-PAP-GSM G5723λαλέωlaleōto speakwhileιδου idou
V-2AMM-2S G5640ὁράωhoraōto see, loιουδας ioudas
N-NSMἸούδαςioudasJudah/Judas/Jude, Judasεις eis
A-NSMεἷςheisone, oneτων tōn
T-GPMὁhothe/this/who δωδεκα dōdeka
A-NUIδώδεκαdōdekatwelveof the twelveηλθεν ēlthen
V-2AAI-3S G5627ἔρχομαιerchomaito come/go, cameκαι kai
CONJκαίkaiand, andμετ met
PREPμετάmetawith/afterwithαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimοχλος ochlos
N-NSMὄχλοςochloscrowdaπολυς polus
A-NSMπολύςpolusmuchgreatμετα meta
PREPμετάmetawith/afterwithμαχαιρων machairōn
N-GPFμάχαιραmachairaswordswordsκαι kai
CONJκαίkaiandandξυλων xulōn
N-GPNξύλονxulonwoodstavesαπο apo
PREPἀπόapofrom, fromτων tōn
T-GPMὁhothe/this/whothe chief priestsαρχιερεων archiereōn
N-GPMἀρχιερεύςarchiereushigh-priestthe chief priestsκαι kai
CONJκαίkaiandandπρεσβυτερων presbuterōn
A-GPM-Cπρεσβύτεροςpresbuteroseldereldersτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof the peopleλαου laou
N-GSMλαόςlaosa peopleof the people 48 cf. Tłum. Толк. Ten zaś, co go wydał, dał im znak, mówiąc: Kogokolwiek pocałuję, on to jest, chwytajcie go.Предающий же Его дал им знак, сказав: Кого я поцелую, Тот и есть, возьмите Его.
Предаsй же є3го2 дадE и5мъ знaменіе, глаг0лz: є3г0же ѓще лобжY, т0й є4сть: и3ми1те є3го2.
26,48Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenNowπαραδιδους paradidous
V-PAP-NSM G5723παραδίδωμιparadidōmito deliverhe that betrayedαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimεδωκεν edōken
V-AAI-3S G5656δίδωμιdidōmito givegaveαυτοις autois
P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemσημειον sēmeion
N-ASNσημεῖονsēmeionsigna signλεγων legōn
V-PAP-NSM G5723λέγωlegōto speak, sayingον on
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhich, Whomsoeverαν an
PRTἄνanif φιλησω filēsō
V-AAS-1S G5661φιλέωfileōto loveI shall kissαυτος autos
P-NSMαὐτόςautoshe/she/it/self, that sameεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beis heκρατησατε kratēsate
V-AAM-2P G5657κρατέωkrateōto grasp/seize: holdαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhim 49 cf. Tłum. Толк. I natychmiast przystąpiwszy do Jezusa, rzekł: Bądź pozdrowion, Rabbi! I pocałował go.И, тотчас подойдя к Иисусу, сказал: радуйся, Равви! И поцеловал Его.
И# ѓбіе пристyпль ко ї}сови, речE: рaдуйсz, раввJ. И# њблобызA є3го2.
26,49Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndευθεως eutheōs
ADVεὐθέωςeutheōsimmediatelyforthwithπροσελθων proselthōn
V-2AAP-NSM G5631προσέρχομαιproserchomaito come near/agreehe came toτω tō
T-DSMὁhothe/this/whoJesusιησου iēsou
N-DSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speak, and saidχαιρε chaire
V-PAM-2S G5720χαίρωchairōto rejoice, Hailραββι rabbi
HEBῥαββίrabbiRabbi, masterκαι kai
CONJκαίkaiand; andκατεφιλησεν katefilēsen
V-AAI-3S G5656καταφιλέωkatafileōto kisskissedαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhim 50 cf. Tłum. Толк. A Jezus rzekł mu: Przyjacielu, po coś przyszedł? Wtedy przystąpili, i rzucili się na Jezusa, i pojmali go.Иисус же сказал ему: друг, для чего ты пришел? Тогда подошли и возложили руки на Иисуса, и взяли Его.
Ї}съ же речE є3мY: дрyже, (твори2,) на нeже є3си2 пришeлъ. ТогдA пристyпльше возложи1ша рyцэ на ї}са и3 ћша є3го2.
26,50Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speaksaidαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himεταιρε etaire
N-VSMἑταῖροςhetairosfriendFriendεφ ef
PREPἐπίepiupon/to/against,ο o
R-ASNὅς, ἥhhos ēwhichwhereforeπαρει parei
V-PAI-2S G5719πάρειμιpareimibe presentart thou comeτοτε tote
ADVτότεtotethen, Thenπροσελθοντες proselthontes
V-2AAP-NPM G5631προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecame they,επεβαλον epebalon
V-2AAI-3P G5627ἐπιβάλλωepiballōto put on/seizeand laidτας tas
T-APFὁhothe/this/whohandsχειρας cheiras
N-APFχείρcheirhandhandsεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstonτον ton
T-ASMὁhothe/this/whoJesusιησουν iēsoun
N-ASMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusκαι kai
CONJκαίkaiand, andεκρατησαν ekratēsan
V-AAI-3P G5656κρατέωkrateōto grasp/seizetookαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhim 51 cf. Tłum. Толк. A oto jeden z tych, którzy byli z Jezusem, wyciągnąwszy rękę, dobył miecza swego, a uderzywszy sługę arcykapłana, uciął ucho jego.И вот, один из бывших с Иисусом, простерши руку, извлек меч свой и, ударив раба первосвященникова, отсек ему ухо.
И# сE, є3ди1нъ t сyщихъ со ї}сомъ, простeръ рyку, и3звлечE н0жъ св0й, и3 ўдaри рабA ґрхіерeова, и3 ўрёза є3мY ќхо.
26,51Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndιδου idou
V-2AMM-2S G5640ὁράωhoraōto see, beholdεις eis
A-NSMεἷςheisone, oneτων tōn
T-GPMὁhothe/this/whoof them which wereμετα meta
PREPμετάmetawith/afterwithιησου iēsou
N-GSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusεκτεινας ekteinas
V-AAP-NSM G5660ἐκτείνωekteinōto stretch outstretched outτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whohandχειρα cheira
N-ASFχείρcheirhandhandαπεσπασεν apespasen
V-AAI-3S G5656ἀποσπάωapospaōto draw away, and drewτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whoswordμαχαιραν machairan
N-ASFμάχαιραmachairaswordswordαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisκαι kai
CONJκαίkaiand, andπαταξας pataxas
V-AAP-NSM G5660πατάσσωpatassōto strikestruckτον ton
T-ASMὁhothe/this/whoa servantδουλον doulon
N-ASMδοῦλοςdoulosslavea servantτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof the high priest'sαρχιερεως archiereōs
N-GSMἀρχιερεύςarchiereushigh-priestof the high priest'sαφειλεν afeilen
V-2AAI-3S G5627ἀφαιρέωafaireōto remove, and smote offαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisτο to
T-ASNὁhothe/this/whoearωτιον ōtion
N-ASNὠτίονōtionearear 52 cf. Tłum. Толк. Wtedy rzekł mu Jezus: Obróć miecz swój na miejsce jego; albowiem wszyscy, którzy miecz biorą, mieczem poginą.Тогда говорит ему Иисус: возврати меч твой в его место, ибо все, взявшие меч, мечом погибнут;
ТогдA гlа є3мY ї}съ: возврати2 н0жъ тв0й въ мёсто є3гw2: вси1 бо пріeмшіи н0жъ ножeмъ поги1бнутъ:
26,52Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοτε tote
ADVτότεtotethenThenλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaidαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himο o
T-NSMὁhothe/this/who ιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusαποστρεψον apostrepson
V-AAM-2S G5657ἀποστρέφωapostrefōto turn awayPut up againτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whoJesusμαχαιραν machairan
N-ASFμάχαιραmachairaswordswordσου sou
P-2GSσύsuyouthyεις eis
PREPεἰςeistowardintoτον ton
T-ASMὁhothe/this/whoswordτοπον topon
N-ASMτόποςtoposplaceplaceαυτης autēs
P-GSFαὐτόςautoshe/she/it/selfhisπαντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallγαρ gar
CONJγάρgarfor: forοι oi
T-NPMὁhothe/this/whoplaceλαβοντες labontes
V-2AAP-NPM G5631λαμβάνωlambanōto takethey that takeμαχαιραν machairan
N-ASFμάχαιραmachairaswordthe swordεν en
PREPἐνenin/on/amongwithμαχαιρη machairē
N-DSFμάχαιραmachairaswordthe swordαπολουνται apolountai
V-FMI-3P G5698ἀπολλύωapolluōto destroyshall perish 53 cf. Tłum. Толк. Czy myślisz, że nie mógłbym poprosić Ojca mego, a wystawiłby mi teraz więcej niż dwanaście hufców anielskich?или думаешь, что Я не могу теперь умолить Отца Моего, и Он представит Мне более, нежели двенадцать легионов Ангелов?
и3ли2 мни1тсz ти2, ћкw не могY нн7э ўмоли1ти nц7A моего2, и3 предстaвитъ ми2 вsщше нeже дванaдесzте легеw6на ѓгGлъ;
26,53Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVη ē
PRTἤēor δοκεις dokeis
V-PAI-2S G5719δοκέωdokeōto thinkThinkest thouοτι oti
CONJὅτιhotithat/sincethatου ou
PRT-Nοὐounonotδυναμαι dunamai
V-PNI-1S G5736δύναμαιdunamaibe ableI canπαρακαλεσαι parakalesai
V-AAN G5658παρακαλέωparakaleōto plead/comfortprayτον ton
T-ASMὁhothe/this/whotoπατερα patera
N-ASMπατήρpatērfathertoμου mou
P-1GSἐγώegōI/wemeκαι kai
CONJκαίkaiand, andπαραστησει parastēsei
V-FAI-3S G5692παρίστημιparistēmito stand byhe shall presently giveμοι moi
P-1DSἐγώegōI/wemyαρτι arti
ADVἄρτιartinownowπλειω pleiō
A-APN-Cπλείων, πλεῖονpleiōn pleiongreatermoreδωδεκα dōdeka
A-NUIδώδεκαdōdekatwelvetwelveλεγιωνας legiōnas
N-APFλεγεώνlegeōnlegionlegionsαγγελων angelōn
N-GPMἄγγελοςangelosangelof angels 54 cf. Tłum. Толк. Jakże więc wypełnią się Pisma, że się tak stać musi?как же сбудутся Писания, что так должно быть?
кaкw u5бо сбyдутсz пис†ніz, ћкw тaкw подобaетъ бhти;
26,54Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπως pōs
ADV-IπωςpōshowBut howουν oun
CONJοὖνountherefore/thenthenπληρωθωσιν plērōthōsin
V-APS-3P G5686πληρόωplēroōto fulfillshallαι ai
T-NPFὁhothe/this/whothe scripturesγραφαι grafai
N-NPFγραφήgrafēa writingthe scripturesοτι oti
CONJὅτιhotithat/since, thatουτως outōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)thusδει dei
V-PAI-3S G5719δεῖdeibe necessaryit mustγενεσθαι genesthai
V-2ADN G5635γίνομαιginomaito bebe 55 cf. Tłum. Толк. Owej godziny rzekł Jezus do tłuszczy: Wyszliście jako na zbójcę z mieczami i z kijami, pojmać mnie. Codziennie siedziałem u was, ucząc w świątyni i nie pojmaliście mnie.В тот час сказал Иисус народу: как будто на разбойника вышли вы с мечами и кольями взять Меня; каждый день с вами сидел Я, уча в храме, и вы не брали Меня.
Въ т0й чaсъ речE ї}съ нар0дwмъ: ћкw на разб0йника ли и3зыд0сте со nрyжіемъ и3 дрек0льми ћти мS; по вс‰ дни6 при вaсъ сэдёхъ ўчS въ цeркви, и3 не ћсте менE.
26,55Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεν en
PREPἐνenin/on/amongInεκεινη ekeinē
D-DSFἐκεῖνοςekeinosthatthat sameτη tē
T-DSFὁhothe/this/whohourωρα ōra
N-DSFὥραhōrahourhourειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speaksaidο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whoto the multitudesοχλοις ochlois
N-DPMὄχλοςochloscrowdto the multitudesως ōs
ADVὡςhōswhich/howasεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstagainstληστην lēstēn
N-ASMλῃστήςlēstēsrobber/rebela thiefεξηλθατε exēlthate
V-2AAI-2P G5627ἐξέρχομαιexerchomaito go outAre ye come outμετα meta
PREPμετάmetawith/afterwithμαχαιρων machairōn
N-GPFμάχαιραmachairaswordswordsκαι kai
CONJκαίkaiandandξυλων xulōn
N-GPNξύλονxulonwoodstavesσυλλαβειν sullabein
V-2AAN G5629συλλαμβάνωsullambanōto seize/conceive/helpfor to takeμε me
P-1ASἐγώegōI/wemeκαθ kath
PREPκατάkataaccording to ημεραν ēmeran
N-ASFἡμέραhēmeradaydailyεν en
PREPἐνenin/on/amonginτω tō
T-DSNὁhothe/this/whothe templeιερω ierō
N-DSNἱερόςhierostemplethe templeεκαθεζομην ekathezomēn
V-INI-1S G5711καθέζομαιkathezomaito sit down? I satδιδασκων didaskōn
V-PAP-NSM G5723διδάσκωdidaskōto teachteachingκαι kai
CONJκαίkaiand, andουκ ouk
PRT-Nοὐounonoεκρατησατε ekratēsate
V-AAI-2P G5656κρατέωkrateōto grasp/seizeye laidμε me
P-1ASἐγώegōI/weme 56 cf. Tłum. Толк. Lecz to wszystko się stało, aby się wypełniły Pisma proroków. Wtedy uczniowie wszyscy, opuściwszy go, pouciekali.Сие же всё было, да сбудутся писания пророков. Тогда все ученики, оставив Его, бежали.
Сe же всE бhсть, да сбyдутсz пис†ніz прbр0чєскаz. ТогдA ўчн7цы2 вси2 њстaвльше є3го2 бэжaша.
26,56Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτουτο touto
D-NSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]δε de
CONJδέdethenButολον olon
A-NSNὅλοςholosallallγεγονεν gegonen
V-2RAI-3S G5754γίνομαιginomaito bewas doneινα ina
CONJἵναhinain order that/to, thatπληρωθωσιν plērōthōsin
V-APS-3P G5686πληρόωplēroōto fulfillmight be fulfilledαι ai
T-NPFὁhothe/this/whothe scripturesγραφαι grafai
N-NPFγραφήgrafēa writingthe scripturesτων tōn
T-GPMὁhothe/this/whoof the prophetsπροφητων profētōn
N-GPMπροφήτηςprofētēsprophetof the prophetsτοτε tote
ADVτότεtotethenThenοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe disciplesμαθηται mathētai
N-NPMμαθητήςmathētēsdisciplethe disciplesπαντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallαφεντες afentes
V-2AAP-NPM G5631ἀφίημιafiēmito releaseforsookαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimεφυγον efugon
V-2AAI-3P G5627φεύγωfeugōto flee, and fled JEZUS PRZED RADĄ.57 cf. Tłum. Толк. A Oni pojmawszy Jezusa, powiedli go do Kajfasza, najwyższego kapłana, gdzie się byli zebrali doktorowie i starsi.А взявшие Иисуса отвели Его к Каиафе первосвященнику, куда собрались книжники и старейшины.
(За?_р7f.) (В0ини) же є4мше ї}са вед0ша къ каіaфэ ґрхіерeови, и3дёже кни1жницы и3 стaрцы собрaшасz.
26,57Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenAndκρατησαντες kratēsantes
V-AAP-NPM G5660κρατέωkrateōto grasp/seizethey that had laid hold onτον ton
T-ASMὁhothe/this/who ιησουν iēsoun
N-ASMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusαπηγαγον apēgagon
V-2AAI-3P G5627ἀπάγωapagōto lead awayledπρος pros
PREPπρόςprosto/withtoκαιαφαν kaiafan
N-ASMΚαϊάφαςkaiafasCaiaphasCaiaphasτον ton
T-ASMὁhothe/this/whoJesusαρχιερεα archierea
N-ASMἀρχιερεύςarchiereushigh-priestthe high priestοπου opou
ADVὅπουhopouwhere(-ever), whereοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe high priestγραμματεις grammateis
N-NPMγραμματεύςgrammateusscribethe scribesκαι kai
CONJκαίkaiandandοι oi
T-NPMὁhothe/this/whothe scribesπρεσβυτεροι presbuteroi
A-NPM-Cπρεσβύτεροςpresbuteroselderthe eldersσυνηχθησαν sunēchthēsan
V-API-3P G5681συνάγωsunagōto assemblewere assembled 58 cf. Tłum. Толк. Piotr zaś szedł za nim z daleka aż na dziedziniec najwyższego kapłana, a wszedłszy tam, siedział ze sługami, aby widzieć koniec.Петр же следовал за Ним издали, до двора первосвященникова; и, войдя внутрь, сел со служителями, чтобы видеть конец.
Пeтръ же и3дsше по нeмъ и3здалeча до дворA ґрхіерeова: и3 вшeдъ внyтрь, сэдsше со слугaми, ви1дэти кончи1ну.
26,58Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenButπετρος petros
N-NSMΠέτροςpetrosPeterPeterηκολουθει ēkolouthei
V-IAI-3S G5707ἀκολουθέωakoloutheōto followfollowedαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimαπο] apo
PREPἀπόapofromoffμακροθεν makrothen
ADVμακρόθενmakrothenfrom afarafarεως eōs
ADVἕωςheōsuntiluntoτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whothe high priest'sαυλης aulēs
N-GSFαὐλήaulēpalace/courtyardpalaceτου tou
T-GSMὁhothe/this/whopalaceαρχιερεως archiereōs
N-GSMἀρχιερεύςarchiereushigh-priestthe high priest'sκαι kai
CONJκαίkaiand, andεισελθων eiselthōn
V-2AAP-NSM G5631εἰσέρχομαιeiserchomaito enterwentεσω esō
ADVἔσωesōin/inner/inwardlyinεκαθητο ekathēto
V-INI-3S G5711κάθημαιkathēmaito sit, and satμετα meta
PREPμετάmetawith/afterwithτων tōn
T-GPMὁhothe/this/whothe servantsυπηρετων upēretōn
N-GPMὑπηρέτηςhupēretēsservantthe servantsιδειν idein
V-2AAN G5629ὁράωhoraōto see, to seeτο to
T-ASNὁhothe/this/whothe endτελος telos
N-ASNτέλοςtelosgoal/taxthe end 59 cf. Tłum. Толк. A przedniejsi kapłani i wszystka Rada szukali fałszywego świadectwa przeciw Jezusowi, aby go o śmierć przyprawić;Первосвященники и старейшины и весь синедрион искали лжесвидетельства против Иисуса, чтобы предать Его смерти,
Ґрхіерeє же и3 стaрцы и3 с0нмъ вeсь и3скaху лжесвидётельства на ї}са, ћкw да ўбію1тъ є3го2,
26,59Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenNowαρχιερεις archiereis
N-NPMἀρχιερεύςarchiereushigh-priestthe chief priestsκαι kai
CONJκαίkaiand, andτο to
T-NSNὁhothe/this/who συνεδριον sunedrion
N-NSNσυνέδριονsunedrioncouncilthe councilολον olon
A-NSNὅλοςholosallallεζητουν ezētoun
V-IAI-3P G5707ζητέωzēteōto seek, soughtψευδομαρτυριαν pseudomarturian
N-ASFψευδομαρτυρίαpseudomarturiafalse testimonyfalse witnessκατα kata
PREPκατάkataaccording toagainstτου tou
T-GSMὁhothe/this/whothe councilιησου iēsou
N-GSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusοπως opōs
ADVὅπωςhopōsthat, toαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimθανατωσωσιν thanatōsōsin
V-AAS-3P G5661θανατόωthanatoōto killput 60 cf. Tłum. Толк. i nie znaleźli, choć wielu fałszywych świadków przychodziło. Na koniec zaś przyszli dwaj fałszywi świadkowie,и не находили; и, хотя много лжесвидетелей приходило, не нашли. Но наконец пришли два лжесвидетеля
и3 не њбрэтaху: и3 мнHгимъ лжесвидётелємъ пристyпльшымъ, не њбрэт0ша. П0слэжде же приступи6вша двA лжесвидётєлz,
26,60Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandButουχ ouch
PRT-Nοὐounononeευρον euron
V-2AAI-3P G5627εὑρίσκωheuriskōto find/meetfoundπολλων pollōn
A-GPMπολύςpolusmuchmanyπροσελθοντων proselthontōn
V-2AAP-GPM G5631προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecameψευδομαρτυρων pseudomarturōn
N-GPMψευδομάρτυρpseudomarturfalse witnessfalse witnesses 61 cf. Tłum. Толк. i rzekli: Ten mówił: Mogę zburzyć świątynię Bożą, a po trzech dniach znów ją zbudować.и сказали: Он говорил: могу разрушить храм Божий и в три дня создать его.
рёста: сeй речE: могY разори1ти цeрковь б9ію и3 треми2 дeньми создaти ю5.
26,61Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVυστερον usteron
ADVὕστερονhusteronlater[later]δε de
CONJδέdethen[then]προσελθοντες proselthontes
V-2AAP-NPM G5631προσέρχομαιproserchomaito come near/agree[to come near/agree]δυο duo
A-NUIδύοduotwo[two] (26:61) ειπαν eipan
V-2AAI-3P G5627λέγωlegōto speakAnd saidουτος outos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/it, Thisεφη efē
V-IAI-3S G5707φημίfēmito saysaidδυναμαι dunamai
V-PNI-1S G5736δύναμαιdunamaibe able, I am ableκαταλυσαι katalusai
V-AAN G5658καταλύωkataluōto destroy/lodgeto destroyτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe templeναον naon
N-ASMναόςnaostemplethe templeτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof Godθεου theou
N-GSMθεόςtheosGodof Godκαι kai
CONJκαίkaiand, andδια dia
PREPδιάdiathrough/because ofinτριων triōn
A-GPFτρεῖς, τρίαtreis triathreethreeημερων ēmerōn
N-GPFἡμέραhēmeradaydaysοικοδομησαι oikodomēsai
V-AAN G5658οἰκοδομέωoikodomeōto buildto build 62 cf. Tłum. Толк. I wstawszy najwyższy kapłan, rzekł mu: Nic nie odpowiadasz na to, co ci przeciwko tobie świadczą?И, встав, первосвященник сказал Ему: что же ничего не отвечаешь? что они против Тебя свидетельствуют?
И# востaвъ ґрхіерeй речE є3мY: ничесHже ли tвэщавaеши, что2 сjи на тS свидётельствуютъ;
26,62Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndαναστας anastas
V-2AAP-NSM G5631ἀνίστημιanistēmito arisearoseο o
T-NSMὁhothe/this/whothe high priestαρχιερευς archiereus
N-NSMἀρχιερεύςarchiereushigh-priestthe high priestειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speak, and saidαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himουδεν ouden
A-ASN-Nοὐδείςoudeisno onenothingαποκρινη apokrinē
V-PNI-2S G5736ἀποκρίνωapokrinōto answer, Answerest thouτι ti
I-ASNτίςtiswhich?? whatουτοι outoi
D-NPMοὗτοςhoutosthis/he/she/ittheseσου sou
P-2GSσύsuyoutheeκαταμαρτυρουσιν katamarturousin
V-PAI-3P G5719καταμαρτυρέωkatamartureōto testify againstwitness against 63 cf. Tłum. Толк. Lecz Jezus milczał. A arcykapłan rzekł mu: Poprzysięgam cię przez Boga żywego, abyś nam powiedział, czyś ty jest Chrystus, Syn Boży?Иисус молчал. И первосвященник сказал Ему: заклинаю Тебя Богом живым, скажи нам, Ты ли Христос, Сын Божий?
Ї}съ же молчaше. И# tвэщaвъ ґрхіерeй речE є3мY: заклинaю тS бGомъ живhмъ, да речeши нaмъ, ѓще ты2 є3си2 хrт0съ, сн7ъ б9ій;
26,63Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenButιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusεσιωπα esiōpa
V-IAI-3S G5707σιωπάωsiōpaōbe quietheld his peaceκαι kai
CONJκαίkaiand. Andο o
T-NSMὁhothe/this/who αρχιερευς archiereus
N-NSMἀρχιερεύςarchiereushigh-priestthe high priestειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627λέγωlegōto speakand saidαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himεξορκιζω exorkizō
V-PAI-1S G5719ἐξορκίζωexorkizōto adjure, I adjureσε se
P-2ASσύsuyouthouκατα kata
PREPκατάkataaccording tobyτου tou
T-GSMὁhothe/this/whothe high priestθεου theou
N-GSMθεόςtheosGodtheτου tou
T-GSMὁhothe/this/whotheζωντος zōntos
V-PAP-GSM G5723ζάωzaōto livelivingινα ina
CONJἵναhinain order that/to, thatημιν ēmin
P-1DPἐγώegōI/weusειπης eipēs
V-2AAS-2S G5632λέγωlegōto speakthou tellει ei
CONDεἰeiifwhetherσυ su
P-2NSσύsuyoutheeει ei
V-PAI-2S G5719εἰμίeimito bebeο o
T-NSMὁhothe/this/whothe Christχριστος christos
N-NSMΧριστόςchristosChristthe Christο o
T-NSMὁhothe/this/who, the Sonυιος uios
N-NSMυἱόςhuiosson, the Sonτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof Godθεου theou
N-GSMθεόςtheosGodGod 64 cf. Tłum. Толк. Rzekł mu Jezus: Tyś powiedział. Wszakże powiadam wam: Odtąd ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy mocy Bożej, i przychodzącego w obłokach niebieskich.Иисус говорит ему: ты сказал; даже сказываю вам: отныне узрите Сына Человеческого, сидящего одесную силы и грядущего на облаках небесных.
Гlа є3мY ї}съ: ты2 рeклъ є3си2: nбaче гlю вaмъ: tсeлэ ќзрите сн7а чlвёческаго сэдsща њдеснyю си1лы и3 грzдyща на w4блацэхъ небeсныхъ.
26,64Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaithαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfunto himο o
T-NSMὁhothe/this/whoJesusιησους iēsous
N-NSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusσυ su
P-2NSσύsuyouThouειπας eipas
V-2AAI-2S G5627λέγωlegōto speakI sayπλην plēn
ADVπλήνplēnbut/however: neverthelessλεγω legō
V-PAI-1S G5719λέγωlegōto speakhast saidυμιν umin
P-2DPσύsuyouunto youαπ ap
PREPἀπόapofrom,αρτι arti
ADVἄρτιartinowHereafterοψεσθε opsesthe
V-FDI-2P G5695ὁράωhoraōto seeshall ye seeτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe Sonυιον uion
N-ASMυἱόςhuiossonthe Sonτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof manανθρωπου anthrōpou
N-GSMἄνθρωποςanthrōposa humanof manκαθημενον kathēmenon
V-PNP-ASM G5740κάθημαιkathēmaito sitsittingεκ ek
PREPἐκekof/fromonδεξιων dexiōn
A-GPNδεξιόςdexiosrightthe right handτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof powerδυναμεως dunameōs
N-GSFδύναμιςdunamispowerof powerκαι kai
CONJκαίkaiand, andερχομενον erchomenon
V-PNP-ASM G5740ἔρχομαιerchomaito come/gocomingεπι epi
PREPἐπίepiupon/to/againstinτων tōn
T-GPFὁhothe/this/whothe cloudsνεφελων nefelōn
N-GPFνεφέληnefelēcloudthe cloudsτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof heavenουρανου ouranou
N-GSMοὐρανόςouranosheavenof heaven 65 cf. Tłum. Толк. Wtedy arcykapłan rozdarł szaty swoje, mówiąc: Zbluźnił! Cóż jeszcze potrzebujemy świadków? Otoście teraz słyszeli bluźnierstwo.Тогда первосвященник разодрал одежды свои и сказал: Он богохульствует! на что еще нам свидетелей? вот, теперь вы слышали богохульство Его!
ТогдA ґрхіерeй растерзA ри6зы сво‰, глаг0лz, ћкw хулY гlа: что2 є3щE трeбуемъ свидётелей; сE, нн7э слhшасте хулY є3гw2:
26,65Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοτε tote
ADVτότεtotethenThenο o
T-NSMὁhothe/this/whothe high priestαρχιερευς archiereus
N-NSMἀρχιερεύςarchiereushigh-priestthe high priestδιερρηξεν dierrēxen
V-AAI-3S G5656διαρρήγνυμιdiarrēgnumito tearrentτα ta
T-APNὁhothe/this/whoclothesιματια imatia
N-APNἱμάτιονhimationclothingclothesαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisλεγων legōn
V-PAP-NSM G5723λέγωlegōto speak, sayingεβλασφημησεν eblasfēmēsen
V-AAI-3S G5656βλασφημέωblasfēmeōto blasphemeHe hath spoken blasphemyτι ti
I-ASNτίςtiswhich?; whatετι eti
ADVἔτιetistillfurtherχρειαν chreian
N-ASFχρείαchreianeedneedεχομεν echomen
V-PAI-1P G5719ἔχωechōto have/behave weμαρτυρων marturōn
N-GPMμάρτυςmartuswitnessof witnessesιδε ide
V-2AAM-2S G5628ὁράωhoraōto see? beholdνυν nun
ADVνῦνnunnow, nowηκουσατε ēkousate
V-AAI-2P G5656ἀκούωakouōto hearye have heardτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whoblasphemyβλασφημιαν blasfēmian
N-ASFβλασφημίαblasfēmiablasphemyblasphemy 66 cf. Tłum. Толк. Co się wam zdaje? A oni odpowiadając, rzekli: Winien jest śmierci.как вам кажется? Они же сказали в ответ: повинен смерти.
что2 вaмъ мни1тсz; Nни1 же tвэщaвше рёша: пови1ненъ є4сть смeрти.
26,66Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτι ti
I-NSNτίςtiswhich?Whatυμιν umin
P-2DPσύsuyouyeδοκει dokei
V-PAI-3S G5719δοκέωdokeōto thinkthinkοι oi
T-NPMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenandαποκριθεντες apokrithentes
V-AOP-NPM G5679ἀποκρίνωapokrinōto answer? They answeredειπαν eipan
V-2AAI-3P G5627λέγωlegōto speaksaidενοχος enochos
A-NSMἔνοχοςenochosliable forguilty ofθανατου thanatou
N-GSMθάνατοςthanatosdeathdeathεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito be, He is 67 cf. Tłum. Толк. Wtedy pluli na oblicze jego i bili go pięściami, a inni policzki w twarz mu dawali,Тогда плевали Ему в лице и заушали Его; другие же ударяли Его по ланитам
ТогдA заплевaша лицE є3гw2 и3 пaкwсти є3мY дёzху: џвіи же за лани1ту ўдaриша,
26,67Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοτε tote
ADVτότεtotethenThenενεπτυσαν eneptusan
V-AAI-3P G5656ἐμπτύωemptuōto spit on/atdid they spitεις eis
PREPεἰςeistowardinτο to
T-ASNὁhothe/this/whofaceπροσωπον prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponfacefaceαυτου autou
P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhisκαι kai
CONJκαίkaiand, andεκολαφισαν ekolafisan
V-AAI-3P G5656κολαφίζωkolafizōto beatbuffetedαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimοι oi
T-NPMὁhothe/this/whoothersδε de
CONJδέdethen; andεραπισαν erapisan
V-AAI-3P G5656ῥαπίζωrapizōto slapsmote him with the palms of their hands 68 cf. Tłum. Толк. mówiąc: Prorokuj nam, Chrystusie! Kto jest, co cię uderzył?и говорили: прореки нам, Христос, кто ударил Тебя?
глаг0люще: прорцы2 нaмъ, хrтE, кто2 є4сть ўдарeй тS;
26,68Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVλεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723λέγωlegōto speakSayingπροφητευσον profēteuson
V-AAM-2S G5657προφητεύωprofēteuōto prophesy, Prophesyημιν ēmin
P-1DPἐγώegōI/weunto usχριστε christe
N-VSMΧριστόςchristosChrist, thou Christτις tis
I-NSMτίςtiswhich?, Whoεστιν estin
V-PAI-3S G5719εἰμίeimito beis heο o
T-NSMὁhothe/this/who παισας paisas
V-AAP-NSM G5660παίωpaiōto strikethat smoteσε se
P-2ASσύsuyouthee ZAPARCIE SIĘ PIOTRA.69 cf. Tłum. Толк. A Piotr siedział zewnątrz na dziedzińcu. I przystąpiła do niego jedna służąca, mówiąc: I tyś był z Jezusem galilejskirn.Петр же сидел вне на дворе. И подошла к нему одна служанка и сказала: и ты был с Иисусом Галилеянином.
Пeтръ же внЁ сэдsше во дворЁ. И# приступи2 къ немY є3ди1на рабhнz, глаг0лющи: и3 ты2 бhлъ є3си2 со ї}сомъ галілeйскимъ.
26,69Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethen: andπετρος petros
N-NSMΠέτροςpetrosPeterNow Peterεκαθητο ekathēto
V-INI-3S G5711κάθημαιkathēmaito sitsatεξω exō
ADVἔξωexōout/outside(r)withoutεν en
PREPἐνenin/on/amonginτη tē
T-DSFὁhothe/this/whothe palaceαυλη aulē
N-DSFαὐλήaulēpalace/courtyardthe palaceκαι kai
CONJκαίkaiand: andπροσηλθεν prosēlthen
V-2AAI-3S G5627προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecame untoαυτω autō
P-DSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimμια mia
A-NSFεἷςheisoneaπαιδισκη paidiskē
N-NSFπαιδίσκηpaidiskēmaidservantdamselλεγουσα legousa
V-PAP-NSF G5723λέγωlegōto speak, sayingκαι kai
CONJκαίkaiandalsoσυ su
P-2NSσύsuyou, Thouησθα ēstha
V-IAI-2S G5707εἰμίeimito bewastμετα meta
PREPμετάmetawith/afterwithιησου iēsou
N-GSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof Galileeγαλιλαιου galilaiou
N-GSMΓαλιλαῖοςgalilaiosGalileanof Galilee 70 cf. Tłum. Толк. Lecz on zaparł się przed wszystkimi, mówiąc: Nie wiem, co mówisz.Но он отрекся перед всеми, сказав: не знаю, что ты говоришь.
Џнъ же tвeржесz пред8 всёми, глаг0лz: не вёмъ, что2 глаг0леши.
26,70Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSMὁhothe/this/who δε de
CONJδέdethenButηρνησατο ērnēsato
V-ADI-3S G5662ἀρνέομαιarneomaito denyhe deniedεμπροσθεν emprosthen
PREPἔμπροσθενemprosthenbeforebeforeπαντων pantōn
A-GPMπᾶςpasallallλεγων legōn
V-PAP-NSM G5723λέγωlegōto speak, sayingουκ ouk
PRT-Nοὐounonotοιδα oida
V-RAI-1S G5758εἴδωeidōto know, I knowτι ti
I-ASNτίςtiswhich?whatλεγεις legeis
V-PAI-2S G5719λέγωlegōto speakthou sayest 71 cf. Tłum. Толк. Gdy zaś wychodził do bramy, ujrzała go druga służąca, i rzekła tym, co tam byli: I ten był z Jezusem Nazareńskim.Когда же он выходил за ворота, увидела его другая, и говорит бывшим там: и этот был с Иисусом Назореем.
И#зшeдшу же є3мY ко вратHмъ, ўзрЁ є3го2 другaz, и3 глаг0ла сyщымъ тaмw: и3 сeй бЁ со ї}сомъ назwрeомъ.
26,71Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεξελθοντα exelthonta
V-2AAP-ASM G5631ἐξέρχομαιexerchomaito go outwhenδε de
CONJδέdethenAndεις eis
PREPεἰςeistowardintoτον ton
T-ASMὁhothe/this/who πυλωνα pulōna
N-ASMπυλώνpulōngatethe porchειδεν eiden
V-2AAI-3S G5627ὁράωhoraōto seesawαυτον auton
P-ASMαὐτόςautoshe/she/it/selfheαλλη allē
A-NSFἄλλοςallosanother, anotherκαι kai
CONJκαίkaiand, andλεγει legei
V-PAI-3S G5719λέγωlegōto speaksaidτοις tois
T-DPMὁhothe/this/whothe porchεκει ekei
ADVἐκεῖekeithereunto them that were thereουτος outos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/it, Thisην ēn
V-IAI-3S G5707εἰμίeimito bewasμετα meta
PREPμετάmetawith/afterwithιησου iēsou
N-GSMἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesusτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof Nazarethναζωραιου nazōraiou
N-GSMΝαζωραῖοςnazōraiosNazareneof Nazareth 72 cf. Tłum. Толк. I powtórnie zaparł się z przysięgą: Iż nie znam tego człowieka.И он опять отрекся с клятвою, что не знает Сего Человека.
И# пaки tвeржесz съ клsтвою, ћкw не знaю чlвёка.
26,72Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndπαλιν palin
ADVπάλινpalinagainagainηρνησατο ērnēsato
V-ADI-3S G5662ἀρνέομαιarneomaito denyhe deniedμετα meta
PREPμετάmetawith/afterwithορκου orkou
N-GSMὅρκοςhorkosoathan oathοτι oti
CONJὅτιhotithat/since,ουκ ouk
PRT-Nοὐounonotοιδα oida
V-RAI-1S G5758εἴδωeidōto knowI doτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe manανθρωπον anthrōpon
N-ASMἄνθρωποςanthrōposa humanthe man 73 cf. Tłum. Толк. A wnet potem przystąpili ci, którzy tam stali, i rzekli Piotrowi: Prawdziwie i ty jesteś z nich, bo i mowa twoja cię zdradza.Немного спустя подошли стоявшие там и сказали Петру: точно и ты из них, ибо и речь твоя обличает тебя.
Помaлэ же приступи1вше стоsщіи, рёша петр0ви: вои1стинну и3 ты2 t ни1хъ є3си2, и4бо бесёда твоS ћвэ тS твори1тъ.
26,73Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVμετα meta
PREPμετάmetawith/afterafterμικρον mikron
A-ASNμικρόςmikrossmalla whileδε de
CONJδέdethenAndπροσελθοντες proselthontes
V-2AAP-NPM G5631προσέρχομαιproserchomaito come near/agreecame untoοι oi
T-NPMὁhothe/this/who εστωτες estōtes
V-RAP-NPM G5761ἵστημιhistēmito standthey that stood byειπον eipon
V-2AAI-3P G5627λέγωlegōto speak, and saidτω tō
T-DSMὁhothe/this/whoto Peterπετρω petrō
N-DSMΠέτροςpetrosPeterto Peterαληθως alēthōs
ADVἀληθῶςalēthōstruly, Surelyκαι kai
CONJκαίkaiandalsoσυ su
P-2NSσύsuyouthouεξ ex
PREPἐκekof/fromofαυτων autōn
P-GPMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemει ei
V-PAI-2S G5719εἰμίeimito beartκαι kai
CONJκαίkaiand;γαρ gar
CONJγάρgarforforη ē
T-NSFὁhothe/this/whospeechλαλια lalia
N-NSFλαλιάlaliaspeechspeechσου sou
P-2GSσύsuyoutheeδηλον dēlon
A-ASMδῆλοςdēlosclearbewrayethσε se
P-2ASσύsuyouthyποιει poiei
V-PAI-3S G5719ποιέωpoieōto do/make 74 cf. Tłum. Толк. Wtedy począł zaklinać się i przysięgać, że nie znał tego człowieka. A natychmiast kur zapiał.Тогда он начал клясться и божиться, что не знает Сего Человека. И вдруг запел петух.
ТогдA начaтъ роти1тисz и3 клsтисz, ћкw не знaю чlвёка. И# ѓбіе пётель возгласи2.
26,74Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοτε tote
ADVτότεtotethenThenηρξατο ērxato
V-ADI-3S G5662ἄρχομαιarchomaito rule/beginbegan heκαταθεματιζειν katathematizein
V-PAN G5721καταναθεματίζωkatanathematizōto curseto curseκαι kai
CONJκαίkaiandandομνυειν omnuein
V-PAN G5721ὄμνυμιomnumito swearto swearοτι oti
CONJὅτιhotithat/since, ,ουκ ouk
PRT-Nοὐounonotοιδα oida
V-RAI-1S G5758εἴδωeidōto knowI knowτον ton
T-ASMὁhothe/this/whothe manανθρωπον anthrōpon
N-ASMἄνθρωποςanthrōposa humanthe manκαι kai
CONJκαίkaiand. Andευθυς euthus
ADVεὐθέωςeutheōsimmediatelyimmediatelyαλεκτωρ alektōr
N-NSMἀλέκτωρalektōrroosterthe cockεφωνησεν efōnēsen
V-AAI-3S G5656φωνέωfōneōto callcrew 75 cf. Tłum. Толк. I wspomniał Piotr na słowo Jezusowe, które mu był rzekł: Pierwej niż kur zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz. A wyszedłszy na dwór, gorzko płakał.И вспомнил Петр слово, сказанное ему Иисусом: прежде нежели пропоет петух, трижды отречешься от Меня. И выйдя вон, плакал горько.И# помzнY пeтръ гlг0лъ ї}совъ, речeнный є3мY, ћкw прeжде дaже пётель не возгласи1тъ, трикрaты tвeржешисz менє2. И# и3зшeдъ в0нъ плaкасz г0рькw.26,75Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJκαίkaiandAndεμνησθη emnēsthē
V-API-3S G5681μιμνήσκωmimnēskōto rememberrememberedο o
T-NSMὁhothe/this/whoPeterπετρος petros
N-NSMΠέτροςpetrosPeterPeterτου tou
T-GSNὁhothe/this/whothe wordρηματος rēmatos
N-GSNῥῆμαrēmawordthe wordιησου iēsou
N-GSMἸησοῦςiēsousJesus/Joshuaof Jesusειρηκοτος eirēkotos
V-RAP-GSM-ATT G5761ἐρέω, ἐρῶereō erōto speak, which saidοτι oti
CONJὅτιhotithat/since,πριν prin
ADVπρίνprinbeforeBeforeαλεκτορα alektora
N-ASMἀλέκτωρalektōrroosterthe cockφωνησαι fōnēsai
V-AAN G5658φωνέωfōneōto callcrowτρις tris
ADVτρίςtristhree timesthriceαπαρνηση aparnēsē
V-FDI-2S G5695ἀπαρνέομαιaparneomaito deny, thou shalt denyμε me
P-1ASἐγώegōI/wemeκαι kai
CONJκαίkaiand. Andεξελθων exelthōn
V-2AAP-NSM G5631ἐξέρχομαιexerchomaito go outhe wentεξω exō
ADVἔξωexōout/outside(r)outεκλαυσεν eklausen
V-AAI-3S G5656κλαίωklaiōto weep, and weptπικρως pikrōs
ADVπικρῶςpikrōsbitterlybitterly
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes