MENU
Fragment:




Styl fragmentu




*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia

Księga Nehemiasza

Księga Nehemiasza

CZĘŚĆ I (1,1- 7 73)NEHEMIASZ PRZYBYWA PIERWSZY RAZ DO JEROZOLIMY I ODBUDOWUJE MURY MIASTA Przybycie Nehemiasza do Jerozolimy. (1,1-2,10) 1. WIADOMOŚĆ O SMUTNYM STANIE JEROZOLIMY; BOLEŚĆ NEHEMIASZA (1,1-11). Brat Nehemiasza przynosi wiadomości o Jerozolimie; jego boleść (1-4). Błaga Boga o łaskawość dla ludu pokutującego (5-10) i dla swych zamiarów (11).
11 Słowa Nehemiasza, syna Helchiaszowego. I stało się miesiąca Kasleu, roku dwudziestego, że ja byłem na zamku Suza.2 I przyszedł Hanani, jeden z braci moich, on i mężowie z Judy, i spytałem ich o Żydów, którzy zostali i żywi byli z pojmania, i o Jeruzalem.3 I powiedzieli mi: “Ci, którzy zostali i ocaleli z pojmania, tam w krainie są w wielkim utrapieniu i w zelżywości, a mur jerozolimski rozwalony jest i bramy jego ogniem są spalone.” 4 A gdym usłyszał takie słowa, usiadłem i płakałem, i żałowałem przez wiele dni, pościłem i modliłem się przed obliczem Boga niebieskiego. 5 I rzekłem: “Proszę, Panie, Boże niebieski, mocny, wielki i straszliwy, który strzeżesz przymierza i miłosierdzia z tymi, którzy się miłują i strzegą przykazań twoich, niech uszy twoje słuchają, 6 a oczy twoje niech będą otwarte, abyś usłyszał modlitwę służebnika twego, którą ja dziś się modlę przed tobą w nocy i we dnie za synami izraelskimi, sługami twymi; i wyznawam grzechy synów izraelskich, którymi zgrzeszyli tobie: ja i dom ojca mego zgrzeszyliśmy.7 Marnością jesteśmy zwiedzeni, a nie strzegliśmy przykazania twego i ustaw i sądów, któreś dał Mojżeszowi, słudze twemu.8 Wspomnij na słowo, któreś powiedział Mojżeszowi, słudze twemu, mówiąc: Gdy zgrzeszycie, ja rozproszę was między narody.9 A jeśli się nawrócicie do mnie i będziecie strzec przykazań moich, i pełnić je, chociażbyście byli zagnani na koniec nieba, stamtąd zgromadzę was i przywiodę na miejsce, które obrałem, aby tam przebywało imię moje.10 A oni są sługami twoimi i ludem twoim i odkupiłeś ich mocą twą wielką i ręką twą mocną. Proszę, 11 Panie, niech będzie ucho twe nakłonione na modlitwę sługi twego i na modlitwę sług twoich, którzy chcą się bać imienia twego, a poszczęść dziś słudze twemu i daj mu miłosierdzie przed mężem tym”: bom ja był podczaszym królewskim. PRZYBYCIE DO PALESTYNY (2,1-10). Nehemiasz, spełniając urząd podczaszego u Artakserksesa (1-3), uprasza sobie pozwolenie udania się do Jerozolimy w celu zbudowania murów miasta, oraz listy królewskie (4-8). Przybycie do Palestyny; początek trudności (9-10).
21 I stało się miesiąca Nisan, roku dwudziestego Artakserksesa króla, że wino było przed nim, i wziąłem wino i podałem królowi; a byłem jakby omdlały przed obliczem jego.2 I rzekł mi król: “Czemu jest smętna twarz twoja, chociaż cię chorym nie widzę? Nie jest to bez powodu, ale nie wiem, co za zło jest w sercu twoim.” I zląkłem się bardzo i nad miarę, i rzekłem królowi:3 “Królu, żyj na wieki! Jak nie ma być smętna twarz moja, gdy miasto, dom grobów ojca mego, opuszczone jest, a bramy jego ogniem są popalone?” 4 I rzekł mi król: “Czegóż żądasz ?” I modliłem się do Boga niebieskiego,5 i rzekłem do króla: “Jeśli się to zda dobrym królowi i jeśli się podoba sługa twój przed obliczem twoim, to zechciej mię posłać do Żydowskiej ziemi, do miasta grobu ojca mego, i będę je budował.” 6 I rzekł mi król i królowa która siedziała obok niego: “Jak długo potrwa droga twoja i kiedy się wrócisz ?” I spodobało się przed obliczem królewskim, i posłał mię, i naznaczyłem mu czas. 7 I rzekłem królowi: “Jeśli zda się to dobrym królowi niech mi da listy do książąt krainy za rzeką, aby mię przeprowadzili, ażbym przyszedł do żydowskiej ziemi;8 i list do Asafa, stróża lasów królewskich, aby mi dał drzewa, żebym mógł przykryć bramy wieży domu i mury miejskie, i dom, do którego wnijdę.” I dał mi król wedle dobrej ręki Boga mego ze mną.9 I przyszedłem do książąt krainy za rzeką i oddałem im listy królewskie. A król posłał był ze mną rotmistrzów nad żołnierzami i jezdnych. 10 I usłyszeli Sanaballat Horonitczyk i Tobiasz, sługa Ammonitczyk, i zasmucili się bardzo mocno, iż przyszedł człowiek, który szukał szczęścia synów izraelskich.II. Odbudowanie murów miasta. (2,II – 7,73) 1. PRZED DZIEŁEM (2,11-20). Nehemiasz bada w nocy mury miasta (1I – I5); przedkłada swój plan, który zostaje przyjęty (16-18). Szyderstwa i groźby (19-20).11 I przyjechałem do Jeruzalem, i byłem tam przez trzy dni. 12 I wstałem w nocy, ja i kilku mężów ze mną, a nie oznajmiłem nikomu, co podał Bóg do serca mego, abym uczynił w Jeruzalem; i bydlęcia nie było ze mną, jeno zwierzę, na którym siedziałem. 13 I wyszedłem przez bramę Doliny w nocy, przed źródło Smokowe i do bramy Gnojowej, i obejrzałem mur jerozolimski rozwalony i bramy jego ogniem spalone. 14 I przeszedłem do bramy Źródła i do rur królewskich, i nie było miejsca do przejścia dla bydlęcia, na którym siedziałem. 15 I szedłem w górę przez potok w nocy i oglądałem mur, a wróciwszy się przyszedłem do bramy Doliny i wróciłem się.16 – A urzędnicy nie widzieli, dokąd odjechałem, albo com ja czynił; ale i Żydom, i kapłanom, i przedniejszym, i urzędnikom, i innymi, którzy robili koło dzieła, nic nie oznajmiłem aż dotąd.17 I rzekłem im: “Wy znacie uciśnienie, w którym jesteśmy, iż Jeruzalem jest opuszczone, a bramy jego ogniem są spalone. Pójdźcie i zbudujmy mury jerozolimskie, a nie bądźmy już więcej przedmiotem szyderstwa!” 18 I oznajmiłem im rękę Boga mego, że była dobra ze mną, i słowa króla, które mi mówił, i rzekłem: “Wstańmy, a budujmy!” I wzmocniły się ręce ich w dobrym.19 A Sanaballat Horonitczyk i Tobiasz, sługa Ammonitczyk, i Gosem Arab, usłyszawszy szydzili z nas i wzgardzili, i rzekli: “Cóż to za rzecz, którą czynicie? Czyż przeciw królowi się buntujcie?”20 I odpowiedziałem im, i rzekłem do nich: “Bóg niebieski ten nam pomaga, a myśmy słudzy jego; wstańmy i budujmy; a wy nie macie części i prawa ani pamiątki w Jeruzalem.” ODBUDOWA MURÓW (3,1-31). Od bramy Trzody do bramy Rybnej (1-2); do Starej bramy (3-5); do muru ulicy Szerszej (6-8); do bramy Doliny (9-12); do schodów miasta Dawidowogo (13-15); do wstępowania ku mocniejszemu rogowi (16-19); do wieży domu królewskiego (20-24); do muru świątyni (25-27); do bramy Trzody (28-31).
31 I powstał Eliasib, kapłan wielki, i bracia jego, kapłani, i zbudowali bramę Trzody; ci ją poświęcili i postawili wrota jej i aż do wieży stu łokci poświęcili ją, aż do wieży Hananeela. 2 A obok niego budowali mężowie Jerycha; a obok niego budował Zachur, syn Anlriego.-3 A bramę Rybną budowali synowie Asnai, oni ją przykryli i postawili wrota jej i zamki i zawory. A koło nich budował Marimut, syn Uriasza, syna Akkusa. 4 A obok niego budował Mosollam, syn Barachiasza, syna Mesezebela; a obok nich budował Sadok, syn Baany.5 Obok tych budowali Tekuitczycy; ale znakomitsi między nimi nie położyli szyj swoich pod robotę Pana swego.6 – A Starą bramę budował Jojada, syn Faseasza, i Mosollam, syn Besodii; oni ją przykryli i postawili wrota jej i zamki i zawory.7 A obok nich budowali Meluas Gabaończyk i Jadon Meronatczyk, mężowie z Gabaonu i Masfy, za książęcia, który był w krainie za rzeką.8 Obok niego budował Ezjel, syn Araji, złotnik; a obok niego budował Ananias, syn aptekarzów. I zostawili Jeruzalem aż do muru ulicy Szerszej.9 – A obok tego budował Rafaja, syn Hura, przełożony dzielnicy jerozolimskiej10A obok niego pobudował Jedaje, syn Haromafa, naprzeciw domu swego; a obok niego budował Hattus, syn Haseboniasza.11 Połowę ulicy budował Melchias, syn Herema, i Hasub, syn Fahat-Moaba, i wieżę Pieców.12 A obok niego budował Sellum, syn Alohesa, przełożony ad połową dzielnicy jerozolimskiej, sam i córki jego.13 A bramę Doliny zbudował Hanun i mieszkańcy Zanoe; ci ją zbudowali i postawili wrota jej i zamki, i zawory, i tysiąc łokci muru aż do bramy Gnojowej.14A bramę Gnojową budował Melchias, syn Rechaba, przełożony dzielnicy Bethacharam; on ją zbudował i postawił wrota jej i zamki i zawory.15 A bramę Źródła zbudował Sellum, syn Cholhozy, przełożony wsi Masfa; on ją zbudował i przykrył, i postawił wrota jej i zamki, i zawory, i mury sadzawki Siloe do ogrodu królewskiego i aż do schodów, które zstępują z miasta Dawidowego.16 – Po nim budował Nehemiasz, syn Azboka, przełożony nad połową dzielnicy Betsur aż naprzeciwko grobu Dawida i aż do sadzawki, która z wielką pracą była zbudowana, i aż do domu bohaterów.17 Po nim budowali Lewici, Rehunz, syn Benniego, a po nim budował Hasebias, przełożony nad połową dzielnicy Ceili, na swej ulicy. 18 Po nim budowali bracia ich, Bawaj, syn Enadada, przełożony nad połową Ceili.19 A obok niego budował Azer, syn Jozuego, przełożony nad Masfą, miarę drugą naprzeciw wstępowania, ku mocniejszemu rogowi.20 Po nim na górze budował Baruch, syn Zachaja, miarę drugą od rogu aż do wrót domu Eliasiba, kapłana wielkiego. 21 Po nim budował Merimut, syn Unasza, syna Hakkusa, miarę drugą od drzwi domu Eliasiba, jak daleko się rozciągał dom Eliasiba. 22 A po nim budowali kapłani, mężowie z pól Jordanu.23 A po nim budował Beniamin i Hasub naprzeciw domu swego; a po nim budował Azariasz, syn Masjasza, syna Ananiasza, naprzeciw domu swe go.24 Po nim budował Berinuj, syn Henadada, miarę drugą od domu Azariaszowego aż do zakrętu i aż do rogu.-25 Falel, syn Ozjego, budował naprzeciw zakrętu i wieży, która wychodzi z wyższego domu królewskiego, to jest w dziedzińcu ciemnicy; po nim Fadaja, syn Farosa.26 A Natynejczycy mieszkali na Ofelu, aż naprzeciw bramy Wodnej ku wschodowi i wieży, która wystawała. 27 Po nim budowali Tekuitczycy miarę drugą naprzeciwko, od wieży wielkiej i wystającej aż do muru kościelnego.28 – A w górę od bramy Końskiej budowali kapłani, każdy naprzeciw domu swego.29 Po nich budował Sadok, syn Emmera, naprzeciw domu swego; a po nim budował Semeja, syn Secheniasza, stróż bramy wschodniej.30 Po nim budował Hanania, syn Selemiasza, i Hanun, syn Selefa szósty, miarę drugą; po nim budował Mosollam, syn Barachiasza, naprzeciwko skarbnicy swojej. Po nim budował Melchiasz, syn złotnika, aż do domu Natynejczyków i stare rzeczy sprzedających, naprzeciw bramy Sądowej i aż do sali narożnej.31 A między salą narożną w bramie Trzody budowali złotnicy i kupcy. PRZESZKODY ZE STRONY WROGÓW ZWYCIĘŻONE (4,1-23). Szyderstwa wrogów, modlitwa Nehemiasza (1-5). Mur wzniesiony do połowy wysokości (6). Wrogowie planują niespodziany napad (7-11); Nehemiasz powiadomiony zarządza środki obrony (12-15). Sposób pracowania, zastosowany od tej chwili (16-23).
41 I stało się gdy usłyszał Sanaballat, żeśmy budowali mur, rozgniewał się bardzo, a oburzywszy się nad miarę naigrawał się z Żydów, 2 i mówił przed braćmi swymi i przed zgromadzeniem Samarytan: “Co Żydzi niedołężni działają? Czy pozwolą im narody? Czy złożą ofiarę i za jeden dzień dokonają? Czy będą mogli odbudować z kup prochu kamienie, które zgorzały ?”3Ale i Tobiasż Ammonita, blisko niego mówił: “Niechaj budują! Jeśli przyjdzie lis, przeskoczy mur ich kamienny.”4 Usłysz, Boże nasz, żeśmy się stali wzgardzonymi obróć urąganie na głowę ich i daj ich na wzgardę w ziemi niewoli!5 Nie pokrywaj nieprawości ich, a grzech ich niechaj przed tobą zgładzony nie będzie, że się naśmiewali z budujących!6 – A tak budowaliśmy mur i złączyliśmy wszystek aż do połowy, i zagrzało się serce ludu do roboty.7 I stało się, gdy usłyszał Sanaballat i Tobiasz i Arabowie, i Ammonici, i Azotczycy, że była wyrównana blizna muru Jeruzalem i że poczynały się rozwaliny zawierać, rozgniewali się bardzo.8 I zgromadzili się wszyscy razem, aby jechać i walczyć przeciw Jeruzalem, i uczynić zasadzkę.9 I modliliśmy się do Boga naszego, i postawiliśmy straż na murze we dnie i w nocy przeciwko nim. 10 I rzekł Juda: “Zwątlała siła noszącego, a ziemi jest bardzo wiele, i my nie będziemy mogli zbudować muru.” 11 I rzekli nieprzyjaciele nasi “Niechaj nie wiedzą i niech im tajne będzie, aż przyjdziemy pośród nich i pobijemy ich, i uczynimy, że ustanie robota.”-12 I stało się, gdy przychodzili Żydzi, którzy mieszkali obok nich i opowiadali nam po dziesięćkroć ze wszystkich miejsc, z których przyszli do nas, 13 postawiłem na miejscu za murem wokoło lud w porządku z mieczami swymi, z oszczepami i z łukami.14 I przeglądnąłem, i wstałem, i rzekłem do przedniejszych i urzędników i do reszty ludu pospolitego: “Nie miejcie obawy przed nimi. Pamiętajcie na Pana wielkiego i strasznego, i walczcie za braci waszych, za synów waszych i córki, i za żony, i za domy wasze ” 15 I stało się, gdy usłyszeli nieprzyjaciele nasi, że nam dano znać, rozproszył Bóg radę ich. I wróciliśmy się wszyscy do murów, każdy do roboty swej.16 I stało się od tego dnia, że połowa młodzieńców robiła, a połowa była gotowa do bitwy z oszczepami, tarczami, łukami i pancerzami, a książęta za nimi we wszystkim domu judzkim.17 I budujący na murze, i noszący brzemiona, i nakładający jedną ręką robili, a drugą miecz trzymali. 18 Bo każdy z budujących miał miecz przypasany na biodrach swoich. I budowali, i trąbili w trąbę obok mnie. 19 I rzekłem do przedniejszych i do urzędników i do reszty pospólstwa: “Wielka robota i szeroka, a myśmy się rozstrzelili po murze daleko jeden od drugiego;20 na którymkolwiek miejscu usłyszycie głos trąby, tam się zbiegajcie do nas. Bóg nasz będzie walczył za nas.21 A my sami róbmy, i połowa z nas niech trzyma oszczepy od nastania zorzy, aż gdy gwiazdy wschodzić będą.” 22 Tego też czasu mówiłem do ludu: “Każdy ze sługą swym niech mieszka wpośród Jeruzalem, i miejmy zmiany przez noc i przez dzień na robotę.” 23 A ja i bracia moi, i słudzy moi, i stróże, którzy byli za mną, nie zdejmowaliśmy szat naszych; każdy rozbierał się tylko do omycia. ZARADZENIE TRUDNOŚCIOM WEWNĘTRZNYM (5,1-19). Skargi ludu na ucisk możnych (1-5). Gniew Nehemiasza (6-7); zwołuje zgromadzenie i gani możnych (8-11), którzy zobowiązują się do wynagrodzenia krzywd (12-13). Bezinteresowne postępowanie Nehemiasza (14-19).
5

Warsz. King J. 51 Tłum. GrEn. Толк. I wszczęło się wielkie wołanie ludu i żon ich przeciw Żydom, braciom swoim.И сделался большой ропот в народе и у жен его на братьев своих Иудеев. И# бhсть в0пль людjй и3 жeнъ и4хъ вели1къ на брaтію свою2 їудє1и. 5,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἦν ēn
V-IAI-3S
ἦνēnwas[pledge]
κραυγὴ kraugē
N-NSF
κραυγήkraugēshouting2cry
τοῦ tou
T-GSM
hothe/this/who1the
λαοῦ laou
N-GSM
λαόςlaosa people4people
Καὶ kai
CONJ
καίkaiand5and
γυναικῶν gunaikōn
N-GPF
γυνήgunēwoman6their wives]
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
μεγάλη megalē
A-NSF
μέγαςmegasgreatgreat
πρὸς pros
PREP
πρόςprosto/withagainst
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/who3of the
ἀδελφοὺς adelfous
N-APM
ἀδελφόςadelfosbrothertheir brethren
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/who 
Ιουδαίους.     ioudaious
N-APM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
 
2 Tłum. GrEn. Толк. I byli, co tak mówili: “Synów naszych i córek naszych jest bardzo wiele, nabierzmy za ich cenę zboża, a jedzmy i żyjmy.”Были такие, которые говорили: нас, сыновей наших и дочерей наших много; и мы желали бы доставать хлеб и кормиться и жить. И# бhша нёцыи глаг0люще: сhнове нaши и3 дщє1ри нaшz мн0зи сyть нaмъ, и3 да в0змемъ (за цёну) пшени1цу и3 kди1мъ и3 жи1ви бyдемъ. 5,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἦσάν ēsan
V-IAI-3P
ἦνēnwas[pledge]
τινες tines
I-NPM
τίςtiswhich?[to bray]
λέγοντες legontes
V-PAPRP
λέγωlegōto speaksaying,
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongWith
υἱοῖς huiois
N-DPM
υἱόςhuiossonour sons
ἡμῶν hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
Ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongwith
θυγατράσιν thugatrasin
N-DPF
θυγάτηρthugatērdaughterour daughters
ἡμῶν hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
ἡμεῖς hēmeis
P-NP
ἡμεῖςhēmeiswe[Habor]
πολλοί·     polloi
A-NPM
πολύςpolusmuchmany;
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
λημψόμεθα lēmpsometha
V-FMI-1P
λαμβάνωlambanōto takewe shall take
σῖτον siton
N-ASM
σῖτοςsitosgraingrain,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
φαγόμεθα fagometha
V-FMI-1P
ἐσθίωesthiōto eatshall eat
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ζησόμεθα.     zēsometha
V-FMI-1P
ζάωzaōto liveshall live.
 
3 Tłum. GrEn. Толк. I byli tacy, co mówili: “Pola nasze i winnice domy nasze pozastawiajmy, a nabierzmy zboża w głodzie.” Были и такие, которые говорили: поля свои, и виноградники свои, и домы свои мы закладываем, чтобы достать хлеба от голода. И# бhша нёцыи глаг0люще: сeла н†ша и3 віногрaды нaшz и3 д0мы нaшz мы2 да дади1мъ въ зал0гъ, и3 в0змемъ пшени1цу, и3 ћсти бyдемъ. 5,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
εἰσίν eisin
V-PAI-3P
εἰσίeisithey are[Gilonite]
τινες tines
I-NPM
τίςtiswhich?[to bray]
λέγοντες legontes
V-PAPRP
λέγωlegōto speaksaying,
Ἀγροὶ agroi
N-NPM
ἀγρόςagrosfieldOur fields,
ἡμῶν hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἀμπελῶνες ampelōnes
N-NPM
ἀμπελώνampelōnvineyardour vineyards,
ἡμῶν hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
οἰκίαι oikiai
N-NPF
οἰκίαoikiahouseour houses
ἡμῶν,     hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
ἡμεῖς hēmeis
P-NP
ἡμεῖςhēmeiswe[Habor]
διεγγυῶμεν·     dienguōmen
V-PAI-1P
strong:GV-PAI-1Pstrong:GV-PAI-1Pstrong:GV-PAI-1P 
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
λημψόμεθα lēmpsometha
V-FMI-1P
λαμβάνωlambanōto takewe shall take
σῖτον siton
N-ASM
σῖτοςsitosgraingrain
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
φαγόμεθα.     fagometha
V-FMI-1P
ἐσθίωesthiōto eatwe shall eat.
 
4 Tłum. GrEn. Толк. A drudzy mówili: “Pożyczmy pieniędzy na podatki królewskie, a dajmy pola nasze i winnice.Были и такие, которые говорили: мы занимаем серебро на подать царю под залог полей наших и виноградников наших; И# бhша нёцыи глаг0люще: взаи1мъ взsхомъ сребро2 на д†ни царє1вы, дади1мъ сeла н†ша и3 віногрaды нaшz и3 д0мы нaшz: 5,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
εἰσίν eisin
V-PAI-3P
εἰσίeisithey are[Gilonite]
τινες tines
I-NPM
τίςtiswhich?[to bray]
λέγοντες legontes
V-PAPRP
λέγωlegōto speaksaying,
Ἐδανεισάμεθα edaneisametha
V-AMI-1P
δανείζωdaneizōto lend/borrowWe borrowed
ἀργύριον argurion
N-ASN
ἀργύριονargurionsilvermoney
εἰς eis
PREP
εἰςeistowardfor
φόρους forous
N-APM
φόροςforostaxtribute
τοῦ tou
T-GSM
hothe/this/whoof the
βασιλέως,     basileōs
N-GSM
βασιλεύςbasileuskingking
ἀγροὶ agroi
N-NPM
ἀγρόςagrosfieldof our fields,
ἡμῶν hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἀμπελῶνες ampelōnes
N-NPM
ἀμπελώνampelōnvineyardour vineyards,
ἡμῶν hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
οἰκίαι oikiai
N-NPF
οἰκίαoikiahouseour houses.
ἡμῶν·     hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
 
5 Tłum. GrEn. Толк. A teraz jak ciała braci naszych tak są ciała nasze, a jak synowie ich tak i synowie nasi; oto my dajemy w niewolę synów naszych i córki nasze, i niejedne z córek naszych są niewolnicami, a nie mamy, skądby mogły być wykupione, i pola nasze i winnice nasze inni trzymają.”у нас такие же тела, какие тела у братьев наших, и сыновья наши такие же, как их сыновья; а вот, мы должны отдавать сыновей наших и дочерей наших в рабы, и некоторые из дочерей наших уже находятся в порабощении. Нет никаких средств для выкупа в руках наших; и поля наши и виноградники наши у других. и3 нн7э ћкоже пл0ть брaтій нaшихъ, пл0ть нaша, ћкоже сhнове и4хъ, сhнове нaши: и3 сE, мы2 порабощaемъ сhны нaшz и3 дщє1ри нaшz въ рабы6, и3 сyть t дщeрей нaшихъ порабощє1ны, и3 нёсть си1лы въ рукaхъ нaшихъ (tкупи1ти) и3 сeла н†ша и3 віногрaды нaшz ў вельм0жъ. 5,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
νῦν nun
ADV
νῦνnunnownow
ὡς hōs
CONJ
ὡςhōswhich/how[2 as
σὰρξ sarx
N-NSF
σάρξsarxflesh3 flesh
ἀδελφῶν adelfōn
N-GPM
ἀδελφόςadelfosbrother4of our brethren
ἡμῶν hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
σὰρξ sarx
N-NSF
σάρξsarxflesh1our flesh];
ἡμῶν,     hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
ὡς hōs
CONJ
ὡςhōswhich/howas
υἱοὶ huioi
N-NPM
υἱόςhuiossontheir sons
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
υἱοὶ huioi
N-NPM
υἱόςhuiossonour sons;
ἡμῶν·     hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἰδοὺ idou
INJ
ἰδούidoulook!behold,
ἡμεῖς hēmeis
P-NP
ἡμεῖςhēmeiswe[Habor]
καταδυναστεύομεν katadunasteuomen
V-PAI-1P
καταδυναστεύωkatadunasteuōto oppresstyrannizing over
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/who 
υἱοὺς huious
N-APM
υἱόςhuiossonour sons
ἡμῶν hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
τὰς tas
T-APF
hothe/this/who 
θυγατέρας thugateras
N-APF
θυγάτηρthugatērdaughterour daughters
ἡμῶν hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
εἰς eis
PREP
εἰςeistowardfor
δούλους,     doulous
N-APM
δοῦλοςdoulosslaveservants,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
εἰσὶν eisin
V-PAI-3P
εἰσίeisithey are[Gilonite]
ἀπὸ apo
PREP
ἀπόapofromof
θυγατέρων thugaterōn
N-GPF
θυγάτηρthugatērdaughterour daughters
ἡμῶν hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
καταδυναστευόμεναι,     katadunasteuomenai
V-PMPRP
καταδυναστεύωkatadunasteuōto oppressbeing tyrannized already;
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
οὐκ ouk
ADV
οὐounothere is no
ἔστιν estin
V-PAI-3S
ἐστίestihe is[to sacrifice]
δύναμις dunamis
N-NSF
δύναμιςdunamispowerpower
χειρῶν cheirōn
N-GPF
χείρcheirhandby our hands,
ἡμῶν,     hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
και kai
CONJ
καίkaiandfor
αγροι agroi
N-NPM
ἀγρόςagrosfieldour fields
ημων ēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
και kai
CONJ
καίkaiandand
αμπελωνες ampelōnes
N-NPM
ἀμπελώνampelōnvineyardour vineyards
ημων ēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
τοῖς tois
T-DPM
hothe/this/whoto the
ἐντίμοις.     entimois
A-DPM
ἔντιμοςentimosvalued/honoredimportant ones.
 
6 Tłum. GrEn. Толк. -I rozgniewałem się bardzo, gdym usłyszał wołanie ich w podobne słowa i pomyślało serce moje ze mną, Когда я услышал ропот их и такие слова, я очень рассердился. И# њскорбёхъ ѕэлw2, є3гдA ўслhшахъ в0пль и4хъ и3 словесA сі‰. 5,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἐλυπήθην elupēthēn
V-API-1S
λυπέωlupeōto grieveI fretted
σφόδρα,     sfodra
ADV
σφόδραsfodraveryvery much
καθὼς kathōs
CONJ
καθώςkathōsas/just asas
ἤκουσα ēkousa
V-AAI-1S
ἀκούωakouōto hearI heard
τὴν tēn
T-ASF
hothe/this/who 
κραυγὴν kraugēn
N-ASF
κραυγήkraugēshoutingtheir cry
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/who 
λόγους logous
N-APM
λόγοςlogoswordthese words.
τούτους.     toutous
D-APM
τούτουςtoutousthese[to shake]
 
7 Tłum. GrEn. Толк. i zgromiłem przednich i urząd, i rzekłem im: “A więc każdy z was lichwę wyciąga od braci swych ?” I zebrałem przeciw nim zgromadzenie wielkie, i rzekłem im:Сердце мое возмутилось, и я строго выговорил знатнейшим и начальствующим и сказал им: вы берете лихву с братьев своих. И созвал я против них большое собрание И# ўсовётова сeрдце моE во мнЁ, и3 воспрети1хъ держ†внымъ и3 нач†льнымъ и3 рек0хъ и5мъ: ли1хвы ли кjйждо t брaта своегw2 и3стsжетъ, ю4же вы2 и3стzзyете; и3 собрaхъ проти1ву и5мъ собрaніе вели1ко 5,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἐβουλεύσατο ebouleusato
V-AMI-3S
βουλεύωbouleuōto plan[2took counsel
καρδία kardia
N-NSF
καρδίαkardiaheart1my heart]
μου mou
P-GS
μοῦmouof me[Jesimiel]
ἐπ'     ep
PREP
ἐπίepiupon/to/againstwith
ἐμέ,     eme
P-AS
ἐμέememe[Diblaim]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἐμαχεσάμην emachesamēn
V-AMI-1S
μάχομαιmachomaito quarrelI did combat
πρὸς pros
PREP
πρόςprosto/withagainst
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/whothe
ἐντίμους entimous
A-APM
ἔντιμοςentimosvalued/honoredimportant ones,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/whothe
ἄρχοντας archontas
N-APM
ἄρχωνarchōnrulerrulers.
καὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
εἶπα eipa
V-AAI-1S
ἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayI said
αὐτοῖς autois
D-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
Ἀπαιτήσει apaitēsei
V-FAI-3S
ἀπαιτέωapaiteōto demandShall [2exact
ἀνὴρ anēr
N-NSM
ἀνήρanērman1a man]
τὸν ton
T-ASM
hothe/this/who 
ἀδελφὸν adelfon
N-ASM
ἀδελφόςadelfosbrotherfrom his brother
αὐτοῦ autou
D-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ὑμεῖς humeis
P-NP
ὑμεῖςhumeisyou[Nineveh]
ἀπαιτεῖτε.     apaiteite
V-PAI-2P
ἀπαιτέωapaiteōto demand[people]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἔδωκα edōka
V-AAI-1S
δίδωμιdidōmito giveI put
ἐπ'     ep
PREP
ἐπίepiupon/to/againstupon
αὐτοὺς autous
D-APM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ἐκκλησίαν ekklēsian
N-ASF
ἐκκλησίαekklēsiaassembly[2assembly
μεγάλην megalēn
A-ASF
μέγαςmegasgreat1a great].
 
8 Tłum. GrEn. Толк. “My, jak wiecie, wykupiliśmy braci naszych. Żydów, którzy byli poganom zaprzedani, według możności naszej; wiec też i wy będziecie sprzedawać braci waszych, a my ich odkupywać będziemy?” I umilkli, i nie znaleźli, co by odpowiedzieć.и сказал им: мы выкупали братьев своих, Иудеев, проданных народам, сколько было сил у нас, а вы продаете братьев своих, и они продаются нам? Они молчали и не находили ответа. и3 рек0хъ и5мъ: мы2 и3скупи1хомъ брaтію нaшу їудеHвъ, пр0даныхъ kзhкwмъ, по си1лэ нaшей: вh же продaсте брaтію вaшу, и3 tдадyтсz нaмъ; И# ўмолчaша, и3 не њбрэт0ша что2 tвэщaти. 5,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
εἶπα eipa
V-AAI-1S
ἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayI said
αὐτοῖς autois
D-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
Ἡμεῖς hēmeis
P-NP
ἡμεῖςhēmeiswe[Habor]
κεκτήμεθα kektēmetha
V-RMI-1P
κτάομαιktaomaito posseshave acquired
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/who 
ἀδελφοὺς adelfous
N-APM
ἀδελφόςadelfosbrotherour brethren
ἡμῶν hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/whoof the
Ιουδαίους ioudaious
N-APM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/whoof the ones
πωλουμένους pōloumenous
V-PMPAP
πωλέωpōleōto sellhaving been sold
τοῖς tois
T-DPN
hothe/this/whoto the
ἔθνεσιν ethnesin
N-DPN
ἔθνοςethnosGentilesnations,
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongby
ἑκουσίῳ hekousiō
A-DSM
ἑκουσίωςhekousiōsvoluntarilyour voluntary ;
ἡμῶν·     hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ὑμεῖς humeis
P-NP
ὑμεῖςhumeisyou[Nineveh]
πωλεῖτε pōleite
V-PAI-2P
πωλέωpōleōto sellsell
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/who 
ἀδελφοὺς adelfous
N-APM
ἀδελφόςadelfosbrotheryour brethren?
ὑμῶν;     humōn
P-GP
ὑμῶνhumōnof you[lamp]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandOr
ἡσύχασαν hēsuchasan
V-AAI-3P
ἡσυχάζωhēsuchazōbe quiet/give upthey were quiet,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
οὐχ ouch
ADV
οὐounothey did not
εὕροσαν heurosan
V-AAI-3P
εὑρίσκωheuriskōto find/meetfind
λόγον.     logon
N-ASM
λόγοςlogosworda word.
 
9 Tłum. GrEn. Толк. I rzekłem do nich: “Niedobra to rzecz którą czynicie. Czemu nie chodzicie w bojaźni Boga naszego, aby nam nie urągali poganie, nieprzyjaciele nasi? И сказал я: нехорошо вы делаете. Не в страхе ли Бога нашего должны ходить вы, дабы избегнуть поношения от народов, врагов наших? И# рек0хъ: не добро2 дёло, є4же вы2 творитE: тaкw не во стрaсэ бGа нaшегw (ходsще) ўбэжитe ли t поношeніz kзhкwвъ врагHвъ нaшихъ; 5,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
εἶπα eipa
V-AAI-1S
ἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayI said,
Οὐκ ouk
ADV
οὐouno[3 not good
ἀγαθὸς agathos
A-NSM
ἀγαθόςagathosgood-doer[3 not good
ho
T-NSM
hothe/this/who1The
λόγος,     logos
N-NSM
λόγοςlogosword2matter]
ὃν hon
R-ASM
ὅς, ἥhhos ēwhichwhich
ὑμεῖς humeis
P-NP
ὑμεῖςhumeisyou[Nineveh]
ποιεῖτε·     poieite
V-PAI-2P
ποιέωpoieōto do/makedo.
οὐχ ouch
ADV
οὐouno[2not
οὕτως,     houtōs
ADV
οὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)4thus
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/among5in
φόβῳ fobō
N-DSM
φόβοςfobosfear6 fear
θεοῦ theou
N-GSM
θεόςtheosGod7of our God
ἡμῶν hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
ἀπελεύσεσθε apeleusesthe
V-FMI-2P
ἀπέρχομαιaperchomaito go away1Should you 3go forth]
ἀπὸ apo
PREP
ἀπόapofrombecause of
ὀνειδισμοῦ oneidismou
N-GSM
ὀνειδισμόςoneidismosreproachscorn
τῶν tōn
T-GPN
hothe/this/whoof the
ἐθνῶν ethnōn
N-GPN
ἔθνοςethnosGentilesnations
τῶν tōn
T-GPM
hothe/this/who 
ἐχθρῶν echthrōn
N-GPM
ἐχθρόςechthrosenemyof our enemies?
ἡμῶν.     hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
 
10 Tłum. GrEn. Толк. I ja, i bracia moi, i słudzy moi, pożyczyliśmy wielom pieniędzy i zboża; nie upominajmy się wspólnie wszyscy tego, darujmy dług, który nam się należy. И я также, братья мои и служащие при мне давали им в заем и серебро и хлеб: оставим им долг сей. и3 ѓзъ и3 брaтіz мо‰ и3 знaеміи мои2 взаи1мъ дaхомъ и5мъ пBнzзи и3 пшени1цу: њстaвимъ u5бо лихои1мство сіE: 5,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd also
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/who 
ἀδελφοί adelfoi
N-NPM
ἀδελφόςadelfosbrothermy brethren,
μου mou
P-GS
μοῦmouof me[Jesimiel]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/who 
γνωστοί gnōstoi
A-NPM
γνωστός, γνώριμοςgnōstos gnōrimosacquainted withmy acquaintances,
μου mou
P-GS
μοῦmouof me[Jesimiel]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἐγὼ egō
P-NS
ἐγώegōI/weI,
ἐθήκαμεν ethēkamen
V-AAI-1P
τίθημιtithēmito placeput up
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/among[gold]
αὐτοῖς autois
D-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ἀργύριον argurion
N-ASN
ἀργύριονargurionsilvermoney
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
σῖτον·     siton
N-ASM
σῖτοςsitosgraingrain;
ἐγκαταλίπωμεν enkatalipōmen
V-AAS-1P
ἐγκαταλείπωenkataleipōto leave behindwe abandoned
δὴ
PRT
δήsoindeed
τὴν tēn
T-ASF
hothe/this/who 
ἀπαίτησιν apaitēsin
N-ASF
strong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF 
ταύτην.     tautēn
D-ASF
οὗτοςhoutosthis/he/she/itthis exaction.
 
11 Tłum. GrEn. Толк. Zwróćcie im dzisiaj ich pola, ich winnice, ich oliwnice, i domy ich; owszem i setną część pieniędzy, zboża i oliwy, którą zwykliście od nich wyciągać, dajcie za nich.” Возвратите им ныне же поля их, виноградные и масличные сады их, и домы их, и рост с серебра и хлеба, и вина и масла, за который вы ссудили их. возврати1те же и5мъ днeсь сeла и4хъ и3 віногрaды и4хъ и3 м†слины и4хъ и3 д0мы и4хъ, и3 t сребрA пшени1цу и3 віно2 и3 є3лeй tдади1те и5мъ. 5,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐπιστρέψατε epistrepsate
V-AAM-2P
ἐπιστρέφωepistrefōto turnReturn
δὴ
PRT
δήsoindeed
αὐτοῖς autois
D-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ὡς hōs
CONJ
ὡςhōswhich/howeven
σήμερον sēmeron
ADV
σήμερονsēmerontodaytoday,
ἀγροὺς agrous
N-APM
ἀγρόςagrosfieldtheir fields,
αὐτῶν,     autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ἀμπελῶνας ampelōnas
N-APM
ἀμπελώνampelōnvineyardtheir vineyards,
αὐτῶν,     autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ἐλαίας elaias
N-APF
ἐλαίαelaiaolive tree[Garmite]
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
οἰκίας oikias
N-GSF
οἰκίαoikiahousetheir houses,
αὐτῶν·     autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἀπὸ apo
PREP
ἀπόapofromof
τοῦ tou
T-GSN
hothe/this/whothe
ἀργυρίου arguriou
N-GSN
ἀργύριονargurionsilvermoney
τὸν ton
T-ASM
hothe/this/whofor the
σῖτον siton
N-ASM
σῖτοςsitosgraingrain,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
τὸν ton
T-ASM
hothe/this/who[3the
οἶνον oinon
N-ASM
οἶνοςoinoswine4wine
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
τὸ to
T-ASN
hothe/this/who6the
ἔλαιον elaion
N-ASN
ἔλαιονelaionolive oil7olive oil
ἐξενέγκατε exenenkate
V-AAM-2P
ἐκφέρωekferōto bring/carry out1bring forth
αὐτοῖς.     autois
D-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
 
12 Tłum. GrEn. Толк. I rzekli: “Wrócimy, a nic od nich żądać nie będziemy, i tak uczynimy, jak mówisz.” I przyzwałem kapłanów, i poprzysiągłem ich, aby uczynili wedle tego, co rzekłem. И сказали они: возвратим и не будем с них требовать; сделаем так, как ты говоришь. И позвал я священников и велел им дать клятву, что они так сделают. И# рек0ша: tдади1мъ и3 t ни1хъ не взhщемъ, тaкw сотвори1мъ, ћкоже ты2 глаг0леши. И# призвaхъ свzщeнникwвъ и3 заклsхъ и5хъ сотвори1ти по словеси2 семY. 5,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
εἶπαν eipan
V-AAI-3P
ἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saythey said,
Ἀποδώσομεν apodōsomen
V-FAI-1P
ἀποδίδωμιapodidōmito payWe will give it back,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
παρ'     par
PREP
παράparafrom/with/beside[3from
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
οὐ ou
ADV
οὐouno1we will not
ζητήσομεν·     zētēsomen
V-FAI-1P
ζητέωzēteōto seek2seek],
οὕτως houtōs
ADV
οὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)we shall do thus
ποιήσομεν,     poiēsomen
V-FAI-1P
ποιέωpoieōto do/makewe shall do thus
καθὼς kathōs
ADV
καθώςkathōsas/just asas
σὺ su
P-NS
σύsuyou[rest]
λέγεις.     legeis
V-PAI-2S
λέγωlegōto speaksay.
καὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἐκάλεσα ekalesa
V-AAI-1S
καλέωkaleōto callI called
τοὺς tous
T-APM
hothe/this/whothe
ἱερεῖς hiereis
N-APM
ἱερεύςhiereuspriestpriests,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ὥρκισα hōrkisa
V-AAI-1S
ὁρκίζωhorkizōto adjurebound them by an oath
αὐτοὺς autous
D-APM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ποιῆσαι poiēsai
V-AAR
ποιέωpoieōto do/maketo do
ὡς hōs
CONJ
ὡςhōswhich/howas
τὸ to
T-ASN
hothe/this/who 
ῥῆμα rēma
N-ASN
ῥῆμαrēmawordthis saying.
τοῦτο.     touto
D-ASN
τοῦτοtoutothat[drowsiness]
 
13 Tłum. GrEn. Толк. Nadto wytrząsnąłem zanadrze moje i rzekłem: “Tak niechaj Bóg wytrząśnie wszelkiego męża, który by nile wypełnił słowa tego z domu jego i z pracy jego; tak niech wytrząśnięty i wypróżniony będzie.” I rzekło wszystko zgromadzenie: “Amen.” I chwalili Boga. Uczynił tedy lud, jak było powiedziane.И вытряхнул я одежду мою и сказал: так пусть вытряхнет Бог всякого человека, который не сдержит слова сего, из дома его и из имения его, и так да будет у него вытрясено и пусто! И сказало все собрание: аминь. И прославили Бога; и народ выполнил слово сие. И# њтрzс0хъ nдeжду мою2 и3 рек0хъ: тaкw да и3стрzсeтъ бGъ всsкаго мyжа, и4же не и3сп0лнитъ сл0ва сегw2, t д0му є3гw2 и3 t трудHвъ є3гw2, и3 да бyдетъ тaкw tтрzсeнъ и3 т0щь. И# речE всE мн0жество: ґми1нь. И# восхвали1ша бGа. И# сотвори1ша лю1діе по глаг0лу семY. 5,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
τὴν tēn
T-ASF
hothe/this/who 
ἀναβολήν anabolēn
N-ASF
ἀναβολήanabolēdelay[2my wrap
μου mou
P-GS
μοῦmouof me[Jesimiel]
ἐξετίναξα exetinaxa
V-AAI-1S
ἐκτινάσσωektinassōto shake out/off1I shook off],
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
εἶπα eipa
V-AAI-1S
ἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saysaid,
οὕτως houtōs
ADV
οὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)Thus
ἐκτινάξαι ektinaxai
V-AAR
ἐκτινάσσωektinassōto shake out/offshall [2shake off
ho
T-NSM
hothe/this/who 
θεὸς theos
N-NSM
θεόςtheosGod1God]
πάντα panta
A-ASM
πᾶςpasallevery
ἄνδρα,     andra
N-ASM
ἀνήρanērmanman
ὃς hos
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhichwho
οὐ ou
ADV
οὐounodoes not
στήσει stēsei
V-FAI-3S
ἵστημιhistēmito standstand by
τὸν ton
T-ASM
hothe/this/who 
λόγον logon
N-ASM
λόγοςlogoswordthis word,
τοῦτον,     touton
D-ASM
τοῦτονtoutonthis[Non]
ἐκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
τοῦ tou
T-GSM
hothe/this/who 
οἴκου oikou
N-GSM
οἶκοςoikoshousehis house,
αὐτοῦ autou
D-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἐκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
κόπου kopou
N-GSM
κόποςkoposlaborhis toil;
αὐτοῦ,     autou
D-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἔσται estai
V-FMI-3S
ἔσομαιesomaiwill be[Zabud]
Οὕτως houtōs
ADV
οὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)thus
ἐκτετιναγμένος ektetinagmenos
V-RPPRS
ἐκτινάσσωektinassōto shake out/offshaken
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
κενός.     kenos
A-NSM
κενόςkenosemptyempty.
καὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
εἶπεν eipen
V-AAI-3S
ἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[4said
πᾶσα pasa
A-NSF
πᾶςpasall1all

T-NSF
hothe/this/who2the
ἐκκλησία ekklēsia
N-NSF
ἐκκλησίαekklēsiaassembly3assembly],
Αμην,     amēn
INJ
ἀμήνamēnamenAmen.
καὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ηνεσαν ēnesan
V-AAI-3P
αἰνέωaineōto praisethey praised
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe
κυριον kurion
N-ASM
κύριοςkurioslordlord.
και kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἐποίησεν epoiēsen
V-AAI-3S
ποιέωpoieōto do/make[3did
ho
T-NSM
hothe/this/who1the
λαὸς laos
N-NSM
λαόςlaosa people2people]
τὸ to
T-ASN
hothe/this/who 
ῥῆμα rēma
N-ASN
ῥῆμαrēmawordthis thing.
τοῦτο.     touto
D-ASN
τοῦτοtoutothat[drowsiness]
 
14 Tłum. GrEn. Толк. A od owego dnia, którego mi król przykazał, abym był książęciem w ziemi judzkiej, od roku dwudziestego aż do roku trzydziestego wtórego Artakserksesa króla, przez dwanaście lat ja i bracia moi nie jedliśmy z rocznego dochodu, który książętom dawać się winno.Еще: с того дня, как определен я был областеначальником их в земле Иудейской, от двадцатого года до тридцать второго года царя Артаксеркса, в продолжение двенадцати лет я и братья мои не ели хлеба областеначальнического. T днE тогw2, в0ньже повелЁ (цaрь) мнЁ бhти вождeмъ и4хъ въ земли2 їyдинэ, t лёта двадесsтагw и3 дaже до лёта три1десzть вторaгw ґртаxeрxа царS, лётъ дванaдесzть, ѓзъ и3 брaтіz мо‰ њбр0ку и4хъ не kд0хомъ. 5,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἀπὸ apo
PREP
ἀπόapofromfrom
τῆς tēs
T-GSF
hothe/this/whothe
ἡμέρας,     hēmeras
N-GSF
ἡμέραhēmeradayday
ἧς hēs
R-GSF
ὅς, ἥhhos ēwhichwhich
ἐνετείλατό eneteilato
V-AMI-3S
ἐντέλλωentellōto orderhe gave charge
μοι moi
P-DS
μοίmoito me[to dwell]
εἶναι einai
V-PAR
εἶναιeinaito exist[Gezrite]
εἰς eis
PREP
εἰςeistowardas
ἄρχοντα archonta
N-ASM
ἄρχωνarchōnrulertheir ruler
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
γῇ
N-DSF
γῆearthland
Ιουδα,     iouda
N-PRI
ἸουδάioudaJudea[dullness]
Ἀπὸ apo
PREP
ἀπόapofromfrom
ἔτους etous
N-GSN
ἔτοςetosyear[2year
εἰκοστοῦ eikostou
A-GSN
strong:GA-GSNstrong:GA-GSNstrong:GA-GSN 
καὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd also
ἕως heōs
CONJ
ἕωςheōsuntiluntil
ἔτους etous
N-GSN
ἔτοςetosyear[4year
τριακοστοῦ triakostou
A-GSN
strong:GA-GSNstrong:GA-GSNstrong:GA-GSN 
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
δευτέρου deuterou
A-GSM
δεύτεροςdeuterossecondly3second]
τῷ
T-DSM
hothe/this/who 
Αρθασασθα,     arthasastha
N-PRI
strong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 
ἔτη etē
N-APN
ἔτοςetosyear[2years
δώδεκα,     dōdeka
N-NUI
δώδεκαdōdekatwelve1twelve],
ἐγὼ egō
P-NS
ἐγώegōI/weto me
καὶ kai
CONJ
καίkaiand2and
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whothe
ἀδελφοί adelfoi
N-NPM
ἀδελφόςadelfosbrothermy brethren
μου mou
P-GS
μοῦmouof me[Jesimiel]
βίαν bian
N-ASF
βίαbiaforce[youth]
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
οὐκ ouk
ADV
οὐouno1did not
ἔφαγον·     efagon
V-AAI-1S
φαγεῖνfageinto eat[soul]
 
15 Tłum. GrEn. Толк. A pierwsi książęta, co przede mną byli, obciążali lud i brali od nich w chlebie i w winie i w pieniądzach na każdy dzień syklów czterdzieści, i słudzy ich gnębili lud. Ale ja tak nie czyniłem dla bojaźni Bożej,А прежние областеначальники, которые были до меня, отягощали народ и брали с них хлеб и вино, кроме сорока сиклей серебра; даже и слуги их господствовали над народом. Я же не делал так по страху Божию. И# њбр0кwвъ пeрвыхъ, и4миже прeжде менє2 њтzгчи1ша и5хъ, и3 пріsша t ни1хъ въ хлёбэ и3 въ вінЁ, по си1хъ сребрA (на всsкъ дeнь) дідрaхмъ четhредесzть: и3 служє1бницы и4хъ њбладaша людьми2. Ѓзъ же не сотвори1хъ тaкw рaди стрaха б9іz. 5,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandand
τὰς tas
T-APF
hothe/this/whoBut the
βίας bias
N-APF
βίαbiaforce[youth]
τὰς tas
T-APF
hothe/this/whothe ones
πρώτας,     prōtas
A-APFS
πρῶτοςprōtosfirst[Mallothi]
ἃς has
R-APF
ὅς, ἥhhos ēwhich[to trade]
πρὸ pro
PREP
πρόprobefore[lock]
ἐμοῦ emou
P-GS
ἐμοῦemouof me[cause]
ἐβάρυναν ebarunan
V-AAI-3P
βαρύνωbarunōto weigh downoppressed
ἐπ'     ep
PREP
ἐπίepiupon/to/againstupon
αὐτοὺς autous
D-APM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
ἐλάβοσαν elabosan
V-AAI-3P
λαμβάνωlambanōto taketook
παρ'     par
PREP
παράparafrom/with/besidefrom
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
ἄρτοις artois
N-DPM
ἄρτοςartosbreadbread
καὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd also
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
οἴνῳ oinō
N-DSM
οἶνοςoinoswinewine;
ἔσχατον eschaton
A-ASM
ἔσχατοςeschatoslast/leastlast
ἀργύριον,     argurion
N-ASN
ἀργύριονargurionsilvermoney
δίδραχμα didrachma
N-APN
δίδραχμοςdidrachmostwo-drachma[daughter]
τεσσαράκοντα,     tessarakonta
N-NUI
τεσσαράκονταtessarakontaforty1of forty].
καὶ kai
CONJ
καίkaiand[desire]
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whothe
ἐκτετιναγμένοι ektetinagmenoi
V-RPPRP
ἐκτινάσσωektinassōto shake out/off[neck]
αὐτῶν autōn
D-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/self[wall]
ἐξουσιάζονται exousiazontai
V-PMI-3P
ἐξουσιάζωexousiazōto have authority[Dophkah]
ἐπὶ epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstover
τὸν ton
T-ASM
hothe/this/who 
λαόν,     laon
N-ASM
λαόςlaosa peoplepeople,
καὶ kai
CONJ
καίkaiand[desire]
ἐγὼ egō
P-NS
ἐγώegōI/weme,
οὐκ ouk
ADV
οὐounodid not
ἐποίησα epoiēsa
V-AAI-1S
ποιέωpoieōto do/makedo
οὕτως houtōs
ADV
οὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)so
ἀπὸ apo
PREP
ἀπόapofrombecause of
προσώπου prosōpou
N-GSN
πρόσωπονprosōponfacecountenance
φόβου fobou
N-GSM
φοβέωfobeōto fear[twilight]
θεοῦ.     theou
N-GSM
θεόςtheosGod[Hadar]
 
16 Tłum. GrEn. Толк. ale owszem około murów budowałem i roli nie kupiłem, i wszyscy służebnicy moi na robotę zgromadzeni byli.При этом работы на стене сей я поддерживал; и полей мы не закупали, и все слуги мои собирались туда на работу. И# въ дёлэ стёны сі‰ созидaхъ: и3 селA не стzжaхъ, и3 вси2 џтроцы мои2 с0брани бsху тaмw на дёло. 5,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
ἔργῳ ergō
N-DSN
ἔργονergonworkwork
τοῦ tou
T-GSN
hothe/this/whoof the
τείχους teichous
N-GSN
τεῖχοςteichoswallwall
τούτων toutōn
D-GPM
τούτωνtoutōnof these[to sprinkle]
οὐκ ouk
ADV
οὐouno1I did not
ἐκράτησα,     ekratēsa
V-AAI-1S
κρατέωkrateōto grasp/seize1I repaired].
ἀγρὸν agron
N-ASM
ἀγρόςagrosfield[3fields
οὐκ ouk
ADV
οὐouno[Carmi]
ἐκτησάμην·     ektēsamēn
V-AMI-1S
κτάομαιktaomaito posses2acquire],
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
πάντες pantes
A-NPM
πᾶςpasallall
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/who 
συνηγμένοι sunēgmenoi
V-RMPRP
συνάγωsunagōto assembleones gathering
ἐκεῖ ekei
ADV
ἐκεῖekeitherethere
ἐπὶ epi
PREP
ἐπίepiupon/to/against[Hadadezer]
τὸ to
T-ASN
hothe/this/whothe
ἔργον.     ergon
N-ASN
ἔργονergonworkwork.
 
17 Tłum. GrEn. Толк. Żydzi też i urzędnicy, stu pięćdziesięciu mężów, i ci, którzy do nas przychodzili od narodów, które wokoło nas są, u stołu mego byli.Иудеев и начальствующих по сто пятидесяти человек бывало за столом у меня, кроме приходивших к нам из окрестных народов. Їудє1й же и3 начaльникwвъ сто2 пzтьдесsтъ мужeй, и3 приходsщіи къ нaмъ t kзы6къ, и5же w4крестъ нaсъ, при трапeзэ моeй. 5,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whothe
Ιουδαῖοι,     ioudaioi
N-NPM
ἸουδαῖοςioudaiosJewish[Hachmoni]
ἑκατὸν hekaton
N-NUI
ἑκατόνhekatonhundreda hundred
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
πεντήκοντα pentēkonta
N-NUI
πεντήκονταpentēkontafiftyfifty
ἄνδρες,     andres
N-NPM
ἀνήρanērmanmen,
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
οἱ hoi
T-NPM
hothe/this/whothe
ἐρχόμενοι erchomenoi
V-PMPRP
ἔρχομαιerchomaito come/gocoming
πρὸς pros
PREP
πρόςprosto/withto
ἡμᾶς hēmas
P-AP
ἡμᾶςhēmasus[crime]
ἀπὸ apo
PREP
ἀπόapofromfrom
τῶν tōn
T-GPN
hothe/this/whothe
ἐθνῶν ethnōn
N-GPN
ἔθνοςethnosGentilesnations
τῶν tōn
T-GPM
hothe/this/who 
κύκλῳ kuklō
N-DSM
κύκλῳkuklōsurroundinground about
ἡμῶν hēmōn
P-GP
ἡμῶνhēmōnof us[harm]
ἐπὶ epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstat
τράπεζάν trapezan
N-ASF
τράπεζαtrapezatablemy table.
μου.     mou
P-GS
μοῦmouof me[Jesimiel]
 
18 Tłum. GrEn. Толк. A gotowano mi na każdy dzień wołu jednego, baranów sześć wybornych, oprócz ptactwa, a co dziesięć dni wina rozmaite, i wiele innych rzeczy dawałem; nadto i rocznego dochodu księstwa mego nie domagałem się, bo lud był bardzo zubożony. И вот что было приготовляемо на один день: один бык, шесть отборных овец и птицы приготовлялись у меня; и в десять дней издерживалось множество всякого вина. И при всем том, хлеба областеначальнического я не требовал, так как тяжелая служба лежала на народе сем. И# бЁ ўгот0вано мнЁ на всsкъ дeнь: телeцъ є3ди1нъ и3 nвeцъ шeсть и3збрaнныхъ и3 козeлъ бhша мнЁ (и3 пти6цы), и3 междY десzти2 днjй всBмъ вінA мн0гw: и3 съ си1ми хлёба госп0дству моемY не взыскaхъ, занE тzжкA раб0та на лю1дехъ си1хъ. 5,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
ἦν ēn
V-IAI-3S
ἦνēnwas[pledge]
γινόμενον ginomenon
V-PMPRS
γίνομαιginomaito becoming
εἰς eis
PREP
εἰςeistowardin
ἡμέραν hēmeran
N-ASF
ἡμέραhēmeraday[2day
μίαν mian
A-ASF
εἷςheisone1one] --
μόσχος moschos
N-NSM
μόσχοςmoschoscalf[2calf
εἷς heis
N-NUI
εἰςeistoward[to strive]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
πρόβατα probata
N-APN
πρόβατονprobatonsheep[3sheep
ἓξ hex
N-NUI
ἕξhexsix1six
ἐκλεκτὰ eklekta
A-APN
ἐκλεκτόςeklektosselect2choice],
καὶ kai
CONJ
καίkaiandand
χίμαρος chimaros
N-NSM
strong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM 
ἐγίνοντό eginonto
V-IMI-3P
γίνομαιginomaito became
μοι moi
P-DS
μοίmoito me[to dwell]
καὶ kai
CONJ
καίkaiandalso
ἀνὰ ana
PREP
ἀνάanaeach[Ahlab]
μέσον meson
A-ASN
μέσοςmesosmidst[to finish]
δέκα deka
N-NUI
δέκαdekatenof ten
ἡμερῶν hēmerōn
N-GPF
ἡμέραhēmeradaydays
ἐν en
PREP
ἐνenin/on/among 
πᾶσιν pasin
A-DPM
πᾶςpasallall
οἶνος oinos
N-NSM
οἶνοςoinoswinewine
τῷ
T-DSN
hothe/this/who 
πλήθει·     plēthei
N-DSN
πλῆθοςplēthosmultitudein multitude.
καὶ kai
CONJ
καίkaiandAnd
σὺν sun
PREP
σύνsunwithwith
τούτοις toutois
D-DPN
τούτοιςtoutoisto these[to propagate]
ἄρτους artous
N-APM
ἄρτοςartosbread[3bread
τῆς tēs
T-GSF
hothe/this/who 
βίας bias
N-GSF
βίαbiaforce[youth]
οὐκ ouk
ADV
οὐouno1I did not
ἐζήτησα,     ezētēsa
V-AAI-1S
ζητέωzēteōto seek2seek],
ὅτι hoti
CONJ
ὅτιhotithat/sincefor
βαρεῖα bareia
A-NSF
βαρύςbarusweighty[3 heavy

T-NSF
hothe/this/who1the
δουλεία douleia
N-NSF
δουλείαdouleiaslavery2slavery]
ἐπὶ epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstupon
τὸν ton
T-ASM
hothe/this/who 
λαὸν laon
N-ASM
λαόςlaosa peoplethis people.
τοῦτον.     touton
D-ASM
τοῦτονtoutonthis[Non]
 
19 Tłum. GrEn. Толк. Pomnijże na mnie, Boże mój, ku dobremu, wedle wszystkiego, com uczynił ludowi temu.Помяни, Боже мой, во благо мне все, что я сделал для народа сего!Помzни1 мz, б9е м0й, во блaго по всBмъ, є3ли6ка сотвори1хъ лю1демъ си6мъ.5,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPμνήσθητί mnēsthēti
V-APM-2S
μνάομαιmnaomaito remember[be ill]
μου,     mou
P-GS
μοῦmouof me[Jesimiel]
ho
T-NSM
hothe/this/whoO
θεός,     theos
N-VSM
θεόςtheosGodGod!
εἰς eis
PREP
εἰςeistowardfor
ἀγαθὸν agathon
A-ASN
ἀγαθόςagathosgood-doerall good
πάντα,     panta
A-APN
πᾶςpasallall good
ὅσα hosa
A-APN
ὅσοςhososjust as/how muchas much as
ἐποίησα epoiēsa
V-AAI-1S
ποιέωpoieōto do/makeI did
τῷ
T-DSM
hothe/this/who 
λαῷ laō
N-DSM
λαόςlaosa peopleto this people.
τούτῳ.     toutō
D-DSM
τούτῳtoutōto this[Noadiah]

61 I stało się, gdy usłyszał Sanaballat, Tobiasz i Gossem Arab, i inni nieprzyjaciele nasi, że ja zbudowałem mur, a nie zostawało w nim żadnej przerwy (a do tego czasu wrót nie postawiłem był w bramach), 2 posłali do mnie Sanaballat i Gossem mówiąc: “Przyjdź, a uczyńmy między sobą przymierze we wsiach na polu Ono.” A oni myśleli, żeby mi co złego uczynić.3 A tak wyprawiłem do nich posłów mówiąc: “Czynię wielką robotę i zjechać nie mogę, aby snadź nie została zaniedbana, gdybym pojechał i przybył do was.”4A posyłali do mnie czterykroć wedle tego słowa; odpowiedziałem im wedle mowy pierwszej. 5 I posłał do mnie Sanaballat wedle słowa pierwszego piąty raz sługę swego, i miał list w ręce swej tak napisany: 6 “Jest ten posłuch między narodami, co też i Gossem powiedział, że ty i Żydzi myślicie się zbuntować, i dlatego murujesz mur i chcesz się wynieść na króla nad nimi; 7 i dla tej przyczyny postawiłeś też proroków, którzy by o tobie powiadali w Jeruzalem mówiąc: Jest król w Żydowskiej ziemi. Usłyszy król te słowa; a przeto teraz przyjedź, abyśmy się razem naradzili.” 8 I posłałem do nich mówiąc: “Nie stało się wedle słów tych, które ty mówisz; z serca bowiem twego ty to wymyślasz.” 9 Bo ci wszyscy straszyli nas myśląc, że zaprzestaną ręce nasze roboty i zaniechamy. Dla tej przyczyny bardziej umacniałem ręce moje.10 I wszedłem w dom Semejasza, syna Dalajasza, syna Matabeela, tajemnie, a on mi rzekł: “Rozmówmy się między sobą w domu Bożym wpośród kościoła, a zamknijmy drzwi kościelne, bo przyjdą, aby cię zabić, i w nocy przyjdą, aby cię zabić.”11 I rzekłem: “Czy kto mnie podobny ucieka ? I któż jak ja wnijdzie do kościoła, a będzie żyw? 12 Nie wnijdę!” I zrozumiałem, że go Bóg nie posłał, ale mówił do mnie, jakoby prorokując, a Tobiasz i Sanaballat najęli go; bo wziął pieniądze, abym uląkłszy się uczynił i zgrzeszył, ażeby mieli co złego, co by mi mogli zarzucić. 14 Pomnij na mnie, Pallie, dla Tobiasza i Sanaballata, według takich uczynków ich; ale i na Noadiasza, proroka i innych proroków, którzy mnie straszyli!15 A mur dokończono dwudziestego piątego dnia miesiąca Elul, za pięćdziesiąt dwa dni. 16 Stało się tedy – gdy to usłyszeli wszyscy nieprzyjaciele nasi – że zlękły się wszystkie narody, które były wokoło nas, i upadły same w sobie, i poznały, że od Boga stała się ta sprawa. 17 Ale i w owe dni wiele listów od przednich Żydów posyłanych było do Tobiasza, i od Tobiasza przychodziły do nich. 18 Bo ich wielu w Żydowskiej ziemi było związanych z nim przysięgą, gdyż był zięciem Secheniasza, syna Arel, a Johanan, syn jego, pojął córkę Mosol lama, syna Barachiasza. 19 Ale i chwalili go przede mną, i słowa moje donosili mu; a Tobiasz posyłał listy, aby mię straszyć.POSTAWIENIE STRAŻY W BRAMACH (7,1-3).
71 A gdy mur został zbudowany i postawiłem wrota, i policzyłem wrotnych i śpiewaków i Lewitów,2 rozkazałem Hananiemu, bratu memu, i Hananiaszowi, książęciu domu z Jeruzalem (bo on się zdał mężem wiernym i bojącym się Boga więcej niż drudzy), 3 i rzekłem im: “Niechaj bram jerozolimskich nie otwierają aż do ciepła słonecznego.” A gdy jeszcze stali, zamknięto bramy i zatarasowano, i postawiłem straż z mieszkańców jerozolimskich, każdego na zmiany swoje, i każdego naprzeciw domu jego. SPIS LUDNOŚCI; LISTA TYCH, KTÓRZY PIERWSI WRÓCILI (7,4-73). Za mała ilość mieszkańców Jerozolimy, zamiar urządzenia spisu, znalezienie listy pierwszych, którzy wrócili z niewoli (4-5). Lista wracających: przywódcy (6-7); lud (8-38); kapłani i Lewici (39-45); Natynejczycy i synowie sług Salomonowych (46-60); ci, którzy nie mogli wykazać swego pochodzenia (61-65); ogólna liczba ludzi i zwierząt (66-69). Dary dobrowolne książąt (70-72). Zakończenie (73).4 A miasto było bardzo szerokie i wielkie, a lud pośród niego mały, i domy nie były pobudowane.5 A Bóg podał do serca mego, i zebrałem przedniejszych i urzędników i lud pospolity, aby ich policzyć. I znalazłem księgę liczby tych, którzy byli pierwej przyszli, i znalazło się w niej napisane:6 “Ci są synowie krainy, którzy wyszli z pojmania przesiedlonych, których przeniósł Nabuchodonozor, król babiloński, i wrócili się do Jeruzalem i do Żydowskiej ziemi, każdy do miasta swego.7 Ci, którzy przyszli z Zorobabelem: Jozue, Nehemiasz, Azariasz, Raamiasz, Nahamani, Mardocheusz, Belsam, Mesfarat, Begoaj, Nahum, Baana. Liczba mężów ludu izraelskiego: 8 Synów Farosa dwa tysiące stu siedemdziesięciu dwu; 9 synów Safatiasza trzystu siedemdziesięciu dwu;10 synów Areasza sześciuset pięćdziesięciu dwu; 11 synów Fahat-Moaba, z synów Jozuego i Joaba, dwa tysiące ośmiuset osiemnastu; 12 synów Elama tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech; 13 synów Zetui ośmiuset czterdziestu pięciu; 14 synów Zachaja siedmiuset sześćdziesięciu; 15 synów Bannuja sześciuset czterdziestu ośmiu;16 synów Bebaja sześciuset dwudziestu ośmiu;17 synów Azgada dwa tysiące trzystu dwudziestu dwu; 18 synów Adonikama sześciuset sześćdziesięciu siedmiu;19 synów Begwaja dwa tysiące sześćdziesięciu siedmiu;20 synów Adina sześciuset pięćdziesięciu pięciu; 21 synów Atera, syna Hesecjaszowego, dziewięćdziesięciu ośmiu; 22 synów Hasema trzystu dwudziestu ośmiu;23 synów Besaja trzystu dwudziestu czterech;24 synów Harefa stu dwunastu;25 synów Gabaonu dziewięćdziesięciu pięciu; 26 synów Betlejemu i Netufy stu osiemdziesięciu ośmiu;27 mężów Anatot stu dwudziestu ośmiu; 28 mężów Betazmot czterdziestu dwu;29 mężów Kariatiarim, Cefiry i Berot siedmiuset czterdziestu trzech;30 mężów Ramy i Geba sześciuset dwudziestu jeden; 31 mężów Machmas stu dwudziestu dwu; 32 mężów Betelu i Haj stu dwudziestu trzech;33 mężów Nebo drugiego pięćdziesięciu dwu;34 mężów Elama drugiego tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech; 35 synów Harema trzystu dwudziestu; 36 synów Jerycha trzystu czterdziestu pięciu;37 synów Lod, Hadid i Ono siedmiuset dwudziestu jeden;38 synów Senaa trzy tysiące dziewięciuset trzydziestu.39 Kapłani: Synów Idaji, w domu Jozuego, dziewięciuset siedemdziesięciu trzech;40 synów Emmera tysiąc pięćdziesięciu dwu; 41 synów Fashura tysiąc dwustu czterdziestu siedmiu;42 synów Arema tysiąc siedemnastu.43 – Lewici: Synów Jozuego i Kedmihela,44 synów Odujasza siedemdziesięciu czterech.45 – Śpiewacy: synów Asafa stu czterdziestu ośmiu. 46 Wrotnych: Synów Selluma, synów Atera, synów Telmona, synów Akkuba, synów Hatity, synów Sobaja stu trzydziestu ośmiu.47 Natynejczycy: Synowie Sohy, synowie Hasufy,48 synowie Tabbaota, synowie Kerosa, synowie Syjai, synowie Fadona, synowie Lebany, synowie Hagaby, 49 synowie Selmaja, synowie Hanana, synowie Geddela, synowie Gahera,50 synowie Raaji, synowie Rasina, 51 synowie Nekody, synowie Gezema, synowie Azy, synowie Faseasza,52 synowie Besaja, synowie Munima, synowie Nefussima, 53 synowie Bakbuka, synowie Hakufy, synowie Harhura,54 synowie Beslota, synowie Mahidy,55 synowie Harsy, synowie Berkosa,56 synowie Sisary, synowie Temy, synowie Nasji,57 synowie Hatify, synowie sług Salomonowych, synowie Sotaja, synowie Sofereta, synowie Faridy,58 synowie Jahali, synowie Darkona,59 synowie Jeddela, synowie Safatiasza, synowie Hatila, synowie Fochereta, który pochodził od Sabaima, syna Amona.60 Wszystkich Natynejczyków i synów sług Salomonowych trzystu dziewięćdziesięciu dwu.61 – A ci są, którzy wyszli z Telmeli, z Telharsy, Cherubu, Addonu, i Emmeru, a nie mogli wykazać domów ojców swoich i pokolenia swego, czy z Izraela byli:62synów Dalaji, synów Tobiasza, synów Nekody sześciuset czterdziestu dwu.63 A z kapłanów, synowie Habiasza, synowie Akkosa, synowie Berzellaja, który pojął żonę z córek Berzellaja Galaadyty i nazwany był ich imieniem. 64 Ci szukali imion swoich w spisie i nie znaleźli, i zrzuceni zostali z kapłaństwa. 65 I rzekł im Atersata, aby nie jedli z świętego świętych, ażby stanął kapłan uczony i ćwiczony.66 Wszystko mnóstwo jak jeden mąż, czterdzieści dwa tysiące trzystu sześćdziesięciu, 67 oprócz sług i służebnic ich, których było siedem tysięcy trzysta trzydzieści siedem, a między nimi śpiewaków i śpiewaczek dwieście czterdzieści pięć.68 Koni ich siedemset trzydzieści sześć; mułów ich dwieście czterdzieści pięć;69wielbłądów ich czterysta trzydzieści pięć; osłów sześć tysięcy siedemset dwadzieścia.”69Dotąd opowiada się, co było w księdze napisane; odtąd prowadzi się historia Nehemiaszowa.70 A niektórzy z książąt domów dali na robotę. Atersata dał do skarbu złota tysiąc drachm, czasz pięćdziesiąt, szat kapłańskich pięćset trzydzieści.71 A z książąt domów dali do skarbu na robotę złota drachm dwadzieścia tysięcy, a srebra grzywien dwa tysiące dwieście.72 A co dał pozostały lud, było złota drachm dwadzieścia tysięcy, srebra grzywien dwa tysiące, a szat kapłańskich sześćdziesiąt siedem. 73 A kapłani, Lewici, wrotni, śpiewacy i reszta pospólstwa, i Natynejczycy i wszystek Izrael mieszkali w miastach swoich.CZĘŚC 11 (8,1-10,39)WIELKIE ZGROMADZENIE I ODCZYTANIE PRAWA 1. CZYTANIE PRAWA (8,1-12). Zebranie ludu (1). Ezdrasz czyta Prawo (2-6); jego towarzysze je tłumaczą (7-8). Przywódcy zachęcają lud do radości (9-12).
81 I przyszedł miesiąc siódmy, a synowie Izraelowi byli w miastach swoich. I zebrał się wszystek lud jak jeden mąż na plac, który jest przed Wodną bramą, i rzekli Ezdraszowi pisarzowi, aby przyniósł księgę zakonu Mojżeszowego, który dał Pan Izraelowi. 2 Przyniósł tedy Ezdrasz kapłan zakon przed zgromadzenie mężów i niewiast i wszystkich, którzy rozumieć mogli, pierwszego dnia miesiąca siódmego. 3 I czytał z niego jawnie na placu, który był przed Wodną bramą, od poranku aż do południa przed oczyma mężów i niewiast i mądrych, a uszy wszystkiego ludu były nastawione ku księdze. 4 I stanął Ezdrasz pisarz na stopniu drewnianym, który był uczynił na mówienie, a obok niego stanęli Matatiasz, Semeja, Ania, Uria, Helkia i Maasja po prawej stronie jego; a po lewej Fadaja, Misael, Melchia, Hasum, Hasbadana, Zacharia i Mosollam.5 I otworzył Ezdrasz księgę przed wszystkim ludem, bo stał wyżej niż wszystek lud; a gdy ją otworzył, powstał wszystek lud. 6 I błogosławił Ezdrasz Panu, Bogu wielkiemu, i odpowiedział wszystek lud: “Amen, amen!” podnosząc ręce swoje. I nachylili się, i kłaniali się Bogu twarzami na ziemię.7 – A Jozue i Bani, i Serebia, Jamin, Akkub, Seftaj, Odia, Maasja, Celita, Azaríasz, Jozabed Hanan, Falaja, Lewici, czynili milczenie między ludem na słuchanie zakonu, a lud stał na swym miejscu. 8 I czytali w księdze zakonu Bożego wyraźnie i jasno ku zrozumieniu; i rozumieli, gdy czytano.9 I rzekł Nehenliasz (to jest Atersata) i Ezdrasz, kapłan i pisarz, i Lewici, wykładający wszystkiemu ludowi: “Dzień ten poświęcony jest Panu, Bogu naszemu, nie smućcie się ani nie płaczcie.” Bo płakał wszystek lud, gdy słuchał słów zakonu. 10 I rzekł im: “Idźcie, jedzcie rzeczy tłuste i pijcie słodycz, a posyłajcie części tym, którzy sobie nie nagotowali, bo święty Panu dzień jest; a nie bądźcie smutni, wesele bowiem Pańskie jest mocą naszą.” 11 A Lewici czynili milczenie między wszystkim ludem mówiąc: “Milczcie, bo dzień święty jest, a nie smućcie się.” 12 Odszedł tedy wszystek lud, aby jeść i pić, i posyłał części i czynił wielkie wesele, iż rozumieli słowa, których ich nauczał. ŚWIĘTO KUCZEK I DALSZE CZYTANIE PRAWA (8,13-18). 13 A drugiego dnia zebrali się przedniejsi domów wszystkiego ludu, kapłani i Lewici do Ezdrasza pisarza, aby im wykładał słowa zakonu.14 I znaleźli napisane w zakonie, że Pan rozkazał przez ręce Mojżesza, aby synowie izraelscy mieszkali w kuczkach w dzień uroczysty miesiąca siódmego 15 i żeby opowiadali i rozgłaszali po wszystkich miastach swoich i w Jeruzalem, mówiąc: “Wynijdźcie na górę, a przynieście gałęzi oliwnych i gałązek mirtu, i gałęzi palmowych, i gałęzi drzewa gajowego, aby się naczyniło kuczek, jak jest napisane.”16 I wyszedł lud, i przynieśli. I poczynili sobie kuczki każdy na domu swoim i w dziedzińcach swoich i w dziedzińcach domu Bożego, i na placu Wodnej bramy i na placu bramy Efraima. 17 Uczyniło tedy wszystko zgromadzenie tych, którzy się wrócili z pojmania, kuczki i mieszkali w kuczkach; bo czynili byli tak synowie izraelscy od dni Jozuego, syna Nuna, aż do dnia tego. I było wesele bardzo wielkie.-18 A z księgi zakonu Bożego czytał w każdy dzień od pierwszego dnia aż do dnia ostatniego; i czynili święto przez siedem dni, a dnia ósmego zgromadzenie według przepisu. PUBLICZNE WYZNANIE GRZECHÓW (9,1-37). Nowe zgromadzenie, post, wyznanie grzechów, czytanie Prawa (1-3). Wołanie Lewitów (4-5). Wielka modlitwa wyznania grzechów: przypomnienie powołania Abrahama (6-8), wyjścia z Egiptu i drogi po pustyni (9-15), niewdzięczności ludu i miłosierdzia Bożego (16-21), wejścia do Ziemi Obiecanej (22-25), wielokrotnego powrotu Izraela do grzechów, i miłosierdzia Bożego (26-31); obecny stan ucisku i nędzy, choć zasłużony, woła do Boga o litość (32-37).
91 A dnia dwudziestego czwartego tego miesiąca zeszli się synowie izraelscy w poście i w worach, posypani ziemią. 2 I odłączyło się potomstwo synów Izraelowych od wszelkiego syna obcego; i stanęli, i wyznawali grzechy swoje i nieprawości ojców swoich.3 I podnieśli się, aby stojąc czytać w księdze zakonu Pana, Boga swego, czterykroć przez dzień i czterykroć się spowiadali i kłaniali się Panu, Bogu swemu.4 A powstali na stopniu Lewitów: Jozue, Bani, Kedmihel, Sabania, Bonni, Sarebias, Bani i Chanani, i wołali głosem wielkim do Pana, Boga swego.5 I mówili Lewici, Jozue i Kedmihel, Bonni, Hasebnia, Serebia, Odaja, Sebnia, Fatahia: “Wstańcie, błogosławcie Panu, Bogu waszemu, od wieku aż do wieku; a niech błogosławią imieniu chwały twojej wysokiemu we wszelakim błogosławieństwie i chwale.6 Tyś sam jedyny, Panie, tyś uczynił niebo i niebo niebios, i wszystko wojsko ich, ziemię i wszystko, co jest na niej, morza i wszystko co w nich jest, i ty żywisz to wszystko, a wojsko niebieskie tobie się kłania. 7 Tyś sam, Panie Boże, któryś wybrał Abrama i wywiodłeś go z ognia chaldejskiego, a dałeś mu imię Abraham. 8 I znalazłeś serce jego wierne przed tobą, i uczyniłeś z nim przymierze, żeby mu dać ziemię Chananejczyków, Hetejczyków, Amorejczyków, Ferezejczyków, Jebuzejczyków i Gergezejczyków, aby dać potomstwo jego, i ziściłeś słowa twe, gdyż jesteś sprawiedliwy.9 I widziałeś utrapienie ojców naszych w Egipcie, i wysłuchałeś wołanie ich nad Morzem Czerwonym.10 I dałeś znaki i cuda na Faraonie i na wszystkich sługach jego, i na wszystkim ludzie ziemi jego, boś poznał, że hardo z nimi postępowali; i uczyniłeś sobie imię, jak jest i dzisiaj.11 I rozdzieliłeś morze przed nimi, i przeszli przez środek morza po suszy, a prześladowców ich wrzuciłeś w głębokość jak kamień w wody gwałtowne. 12 I byłeś wodzem ich we dnie w słupie obłoku, a w nocy w słupie ognistym, aby widzieli drogę po której szli.13 Zstąpiłeś też na górę Synaj i mówiłeś z nimi z nieba, i dałeś im sądy prawe i zakon prawdy, ustawy i przykazania dobre. 14 I sabat poświęcony twój ukazałeś im i przykazania i ustawy, i zakon dałeś im przez ręce Mojżesza, sługi twego.15 Chleb też z nieba dałeś im w głodzie ich, i wywiodłeś im wodę ze skały, gdy pragnęli; i rzekłeś im, aby weszli, a posiedli ziemię, nad którą podniosłeś rękę swą, abyś im dał.16 A oni i ojcowie nasi hardo postępowali i zatwardzili karki swe, i nie słuchali rozkazania twego. 17 I nie chcieli słuchać, ani wspomnieli na dziwy twoje, któreś im uczynił. I zatwardzili karki swoje, i ustanowili głowę, aby się wrócić w niewolę swą jakby przez upór. Ale ty, Boże miłościwy, łaskawy i miłosierny, nieskwapliwy i wielkiego zlitowania, nie opuściłeś ich, nawet gdy sobie sprawili cielca ulanego i mówili: Ten-ci jest Bóg twój, który cię wywiódł z Egiptu, i dopuścili się wielkich bluźnierstw. 19 Ty w wielkich miłosierdziach twych nie opuściłeś ich na puszczy; słup obłoku nie odstąpił od nich we dnie, aby ich prowadzić w drodze, i słup ognia w nocy, żeby im ukazywać drogę, którą iść mieli.20 I ducha twego dobrego dałeś, który by ich uczył, i manny twojej nie odjąłeś od ust ich i wodę dałeś im w pragnieniu. 21 Przez czterdzieści lat żywiłeś ich na puszczy, i na niczym im nie schodziło; szaty ich nie zwiotczały, a nogi ich nie starły się.22 I dałeś im królestwa i narody, i podzieliłeś im losy, posiedli ziemię Sehona i ziemię króla Hesebonu i ziemię Oga, króla Basanu.23 I rozmnożyłeś synów ich, jak gwiazdy niebieskie, i przywiodłeś ich do ziemi, o której powiedziałeś był ojcom ich, aby weszli i posiedli. 24 I przyszli synowie, i posiedli ziemię, i poniżyłeś przed nimi mieszkańców ziemi Chananejczyków, i podałeś ich w ręce ich i królów ich, i narody ziemi, aby im uczynili, jak się im podobało.25 Pobrali tedy miasta obronne i ziemię tłustą, i posiedli domy pełne wszystkich dóbr, studnie od innych wykopane, winnice i oliwnice, i drzew owocowych wiele; i jedli, i byli nasyceni, i utyli, i mieli dostatek rozkoszy z dobroci twej wielkiej.26 A ciebie poruszyli do gniewu i odstąpili od ciebie, i zarzucili w tył swój zakon twój, i zabili proroków twoich, którzy ich napominali, aby się do ciebie nawrócili, i dopuszczali się bluźnierstw wielkich. 27 I podałeś ich w rękę nieprzyjaciół, i utrapili ich. A czasu utrapienia swego wołali do ciebie, a ty wysłuchiwałeś z nieba, i podług wielkich zlitowań twoich dawałeś im wybawicieli, którzy by ich wybawili z ręki nieprzyjaciół ich.28 A gdy odpoczęli, wracali się, aby zło czynić przed oczyma twymi; i zostawiałeś ich w rękach nieprzyjaciół ich, i opanowywali ich. I nawracali się, i wołali do ciebie, a ty wysłuchiwałeś z nieba i wybawiałeś ich w miłosierdziach twoich przez wiele czasów. 29 I przestrzegałeś ich, aby się nawrócili do zakonu twego, ale oni hardo czynili i nie słuchali rozkazania twego, i grzeszyli przeciw sądom twoim, które gdy zachowa człowiek, będzie w nich żył; i ukazali ramię odwrócone, i zatwardzili kark swój, a nie słuchali. 30 I czekałeś z nimi wiele lat, i napominałeś ich w duchu twym przez usta proroków twoich, a nie słuchali, i podałeś ich w rękę narodom ziemi.31 Ale w miłosierdziach twoich wielkich nie dałeś ich na wytracenie, aniś ich nie opuścił; bo Bogiem zlitowania i łaskawym ty jesteś.32 Teraz tedy, Boże nasz wielki, mocny i straszliwy, strzegący przymierza i miłosierdzia, nie odwracaj od oblicza twego wszystkiego utrapienia, które spotkało nas, królów naszych i książąt naszych, i kapłanów naszych, i proroków naszych, i ojców naszych, i wszystek lud twój, od dni króla Assuru aż do dnia tego33 A ty sprawiedliwy jesteś we wszystkim, co przyszło na nas, boś prawdę uczynił, a myśmy niezbożnie czynili.34 Królowie nasi, książęta nasi, kapłani nasi i ojcowie nasi nie pełnili zakonu twego ani słuchali rozkazania twego i świadectw twoich, któreś im jawnie ogłaszał.35 I oni w królestwach swoich i w dobroci twojej wielkiej, którą im okazałeś, i w ziemi bardzo szerokiej i tłustej, którą dałeś w oczach ich, nie służyli tobie ani się odwrócili od złych żądz swoich.36 Oto my sami dziś niewolnikami jesteśmy i ziemia, którą dałeś ojcom naszym, aby jedli chleb jej i dobra jej, i my w niej jesteśmy niewolnikami. 37 I urodzaje jej mnożą się królom, których postawiłeś nad nami dla grzechów naszych, i panują nad ciałami naszymi i nad bydlętami naszymi według woli swej, i jesteśmy w wielkim uciśnieniu. ODNOWIENIE PRZYMIERZA (9,38- 0,39). Przymierze i jego dokument, podpisany przez przedniejszych zgromadzenia (9,38 -10,27). Reszta ludu ślubuje, że zachowa Prawo (28-29). Zobowiązania szczegółowe, dotyczące małżeństw i sabatu (30-31), podatku trzeciej części sykla (32-33), dostarczania drzewa do świątyni (34), pierwocin i pierworodnych (35-37a), dziesięcin (37b-38), zakończenie (39).38 W tym tedy wszystkim my sami zawieramy przymierze i piszemy, i pieczętują książęta nasi, Lewici nasi, i kapłani nasi.
101 A ci, którzy przypieczętowali, byli Nehemlasz Atersata, syn2 Hachelaja, i Sedecjasz, Sarajasz, Azariasz,3 Jeremiasz, Feshur, Amariasz,4 Melchiasz, Hattus, Sebenia, Melluch,5 Harem, 6 Merimut, Obdiasz, Daniel, Genton,7 Baruch, Mosollam, Abia, Miamin, 8 Maazja, Belgaj, Semeja: ci kapłani. 9 A Lewici: Jozue, syn Azaniasza, Bennuj, z synów Henadada, Kedmihel, 10 i bracia ich Sebenia, Odaja, Celita,11 Falaja, Hanan, Micha, Rohob, Hasebia, 12 Zachur, Serebia, Sabania, Odaja, Bani, Baninu. 13 Przedniejsi ludu: Faros, Fahat Moab, Elam, Zetu, 15 Bani, Bonni, Azgad,16 Bebaj, Adonia, Begoaj, Adin, Ater, Hezecja, Azur,18 Odaja,19 Hazum, Besaj, Haref, Anatot,20 Nebaj, Megfias, Mosollam, Hazir,21 Mesizabel,22 Sadok, Jeddua, Feltia,23 Hanan, Anaja, Osee, Hanania, Hasub,24 Alohes, 25 Falea, Sobek, Rehum, Hasebna, Maasja, Echaja, Hanan, Anan,27 Melluch, Haran, Baana.28 – I reszta ludu, kapłani, Lewici, odźwierni i śpiewacy, Natynejczycy i wszyscy, którzy się odłączyli od narodów ziem do zakonu Bożego, żony ich, synowie ich i córki ich,29 wszyscy, którzy mogli rozumieć, ślubując za braci swych; przedniejsi ich i ci, którzy przychodzili obiecywać i przysięgać, że będą chodzić według zakonu Bożego, który dał przez ręce Mojżesza, sługi Bożego, żeby czynili i strzegli wszystkich przykazań Pana, Boga naszego, i sądów jego i ustaw jego, 30 i żebyśmy nie dawali córek naszych ludowi ziemi, i córek ich, żebyśmy nie brali synom naszym.31 I gdy ludy ziemi wnoszą rzeczy na sprzedaż i wszystko do potrzeby w dzień sobotni, żeby sprzedawać, nie będziemy brać od nich w sabat i w dzień poświęcony. I roku siódmego zaniechamy i żądania długu z wszelkiej ręki.32 I ustanowimy sobie przepisy, że będziemy dawać trzecią część sykla na rok na potrzebę domu Boga naszego,33 na chleby pokładne i na ofiarę wieczną, i na całopalenie wieczne w sabaty, w pierwsze dni miesiąca, w święta uroczyste i w poświęcone, i za grzech, aby się modlono za Izraela, i na wszelką potrzebę domu Boga naszego.34 Puściliśmy tedy losy między kapłanów i Lewitów i pospólstwo o noszenie drewna, aby je wnoszono w dom Boga naszego według domów ojców naszych, wedle czasów, od czasów roku aż do roku, aby gorzały na ołtarzu Pana, Boga naszego, jak napisano w zakonie Mojżeszowym.35 I abyśmy przynosili pierworodne ziemi naszej i pierwociny wszelkiego owocu i wszelkiego drzewa od roku do roku w domu Pańskim; 36 i pierworodne synów naszych i bydła naszego, jak napisano w zakonie, i pierworodne wołów naszych i owiec naszych, aby były ofiarowane w domu Boga naszego, kapłanom, którzy służą w domu Boga naszego; 37 i pierwociny pokarmów naszych i płynnych ofiar naszych, i owoce wszelkiego drzewa, zbiory też win i oliwy przyniesiemy kapłanom do skarbnicy Boga naszego, i dziesiątą część ziemi naszej Lewitom. Oni sami, Lewici, otrzymają dziesięciny robót naszych ze wszystkich miast.38 A kapłan, syn Aarona, będzie w dziesięcinach Lewitów, a Lewici dziesiątą część dziesięciny swojej będą ofiarować w domu Boga naszego do skarbnicy w dom skarbów.39 Bo do skarbnicy będą nosić synowie izraelscy i synowie Lewiego pierwociny zboża, wina i oliwy; i tam będą naczynia poświęcone i kapłani, i śpiewacy, i odźwierni, i słudzy, a nie opuścimy domu Boga naszego.”CZĘŚĆ III (11,1 – 12,46) UWAGI UZUPEŁNIAJĄCE O ODNOWIENIU JEROZOLIMY 1. POWIĘKSZENIE LICZBY MIESZKAŃCÓW JEROZOLIMY I ICH LISTA (11,1-25a). Powiększenie liczby ludności za pomocą losowania (1-2). Lista: synowie Judy i Beniamina (3-9); kapłani (10-14); Lewici (15-18); odźwierni (19-20); Natynejczycy i śpiewacy (21-25a).
111 A przedniejsi ludu mieszkali w Jeruzalem, reszta zaś pospólstwa puściła los, aby wybrać jedną część z dziesięciu, która by mieszkała w Jeruzalem, nieście świętym, a dziewięć części w miastach.2 A lud błogosławił wszystkim mężom, którzy się dobrowolnie ofiarowali, aby mieszkać w Jeruzalem.3 – Ci są tedy przedniejsi krainy, którzy zamieszkali w Jeruzalem i w miastach judzkich. A mieszkał każdy w posiadłośá swej, w miastach swych, Izrael, kapłani, Lewici, Natynejczycy i synowie sług Salomonowych.4 A w Jeruzalem mieszkali z synów Judy i z synów Beniamina. Z synów Judy: Atajas, syn Azjama, syna Zachariasza, syna Amariasza, syna Safatiasza, syna Malaleela z synów Faresa;5 Maasja, syn Barucha, syn Cholhozy, syn Hazji, syn Adaji, syn Jojariba, syn Zachariasza, syn Silonity. 6 Ci wszyscy synowie Faresa, którzy mieszkali w Jeruzalem, czterystu sześćdziesięciu ośmiu mężów dzielnych.7 A ci są synowie Beniamina: Sellum, syn Mosollama, syn Joeda, syn Fadaji, syn Kolaji, syn Maasji, syn Eteela,8 syn Izajasza, a po nim Gebbaj, Sellaj, dziewięćset dwudziestu ośmiu; 9 Joel, syn Zechriego, przełożony nad nimi, a Juda, syn Senui, nad miastem wtóry.10 A z kapłanów: Idaja, syn Jojariba, 11 Jachin, Saraja, syn Helkuasza, syn Mosollama, syn Sadoka, syn Merajota, syn Achitoba, przełożony domu Bożego, 12 i bracia ich, którzy wykonywali roboty kościelne: ośmiuset dwudziestu dwu. I Adaja, syn Jerohama, syn Feleliasza, syn Amsiego, syn Zachariasza, syn Feshura, syn Melchiasza i bracia jego,13 przedniejsi ojców, dwustu czterdziestu dwu. I Amassaj, syn Azreela, syn Ahaziego, syn Mosollamota, 14 syn Emmera, i bracia ich, ludzie bardzo potężni, stu dwudziestu ośmiu, a przełożony ich Zabdiel, syn możnych. 15 – A z Lewitów: Semeja, 16 syn Hasuba, syn Azarikama, syn Hasabiasza, syn Boniego, i Sabataj i Jozabed nad wszystkimi robotami, które były zewnątrz w domu Bożym, z przedniejszych Lewitów.17 I Matania, syn Michy, syn Zebedeja, syn Asafa, przedniejszy ku chwaleniu i ku wysławianu na modlitwie, a Bekbecja, wtóry z braci jego, i Abda, syn Samui, syn Galala, syn Idituna.18 Wszystkich Lewitów w mieście świętym dwustu osiemdziesięciu czterech.19 A odźwierni: Akkub, Telnlon i bracia ich, którzy strzegli drzwi; stu siedemdziesięciu dwu.20 A inni z Izraela kapłani i Lewici, we wszystkich miastach judzkich każdy w posiadłości swojej.21 – A Natynejczycy, którzy mieszkali na Ofelu, i Syjaha i Gasfa z Natynejczyków. 22 A przełożony nad Lewitami w Jeruzalem Azzi, syn Baniego, syn Hasabiasza, syn Mataniasza, syn Michasa. Z synów Asafa śpiewacy na posłudze domu Bożego.23 Bo rozkazanie królewskie o nich było, i porządek między śpiewakami na każdy dzień. 24 I Fatahia, syn Mesezebela, z synów Zary, syna Judy, w ręce królewskiej wedle wszelkiego słowa ludu 25 i w domach po wszystkich krainach ich. MIESZKAŃCY INNYCH MIAST (11,25b-36). Miasta zamieszkane przez synów Judy (25b-30), przez synów Beniamina (31-35), przez Lewitów (36). Z synów Judy mieszkali w Kariatarbe i w córkach jego, w Dibon i w córkach jego, w Kabseel i we wsiach jego, 26 i w Jesue, i w Moladzie, i w Betfalet, 27 w Hasersual, w Bersabee i w córkach jej,28 w Sicelegu, w Mochonie i w córkach jej,29 w Remmon, 30 w Saraa, w Jerinlut, Zanoa, Odollam i we wsiach jego, Lachis i na polach jego, i Azeka i w córkach jej. I mieszkali w Bersabee, aż do doliny Ennom.31 – A synowie Beniamina od Geba, Mechmas i Haj, Betel i córek jego,32 Anatot, Nob, Anania, 33 Asor, 34 Rama, Getaim, Hadid, Seboim i Neballat, 35 Lod, i Ono w dolinie rzemieślników.36 – I z Lewitów części Judy i Beniamina.KAPŁANI I LEWICI, KTÓRZY POWRÓCILI Z ZOROBABELEM (12,1-9).
121 A kapłani i Lewici, którzy przyszli z Zorobabelem, synem Salatiela, i Jozuem, ci są: Saraja, Jeremiasz, 2 Ezdrasz, Amaria, Melluch, Hattus, 3 Sebenias, Rehum, Merimut, 4 Addo, 5 Genton, Abia, Miamin, Madia,6 Belga, Semeja i Jojarib, Idaja, Sellum, Amok, Helkiasz, Idaja.7 Ci są przedniejsi kapłanów i bracia ich za dni Jozuego.8 A Lewici: Jesua, Bennuj, Kedmihel, Sarebia, Juda, Matanias nad pieśniami, 9 oni i bracia ich; i Bekbecja, i Hanni, i bracia ich, każdy w swym urzędzie. NAJWYŻSI KAPŁANI OD JOZUEGO AŻ DO JEDDOI (12,10-11). 10 Jozue zaś zrodził Joakima, a Joakim zrodził Eliasiba, a Eliasib zrodził Jojadę, 11 a Jojada zrodził Jonatana, a Jonatan zrodził Jeddoę. PRZEDNIEJSI KAPŁANI ZA DNI JOAKIMA (12,12-21).12 A za dni Joakinla byli kapłanami i przedniejszymi domów: Sarajowego Maraja; Jeremiaszowego Hanania;13 Ezdraszowego Mosollam; Amariaszo wego Johanan;14 Milichowego Jonatan;15 Sebeniaszowego Józef; Haramowego Edna;16 Marajotowego Helci; Adajaszowego Zachariasz; Gentonowego Mosollam; 17 Abiaszowego Zechri; Miaminowego i Moadiaszowego Feltr;18 Belgowego Sammua; Semejaszowego Jonatan; 19 Jojaribowego Matanaj; Jodajaszowego Azzi; 20 Sellajowego Celaj; Amokowego Heber;21 Helkiaszowego Hasebia, Idajaszowego Natanael. KSIĄŻĘTA LEWITÓW (12,22-26).22 Lewici za dni Eliasiba i Jojady, i Johanana, i Jeddoi, spisani przełożeni domów, i kapłani za królestwa Dariusza Persa.23 Synowie Lewiego przełożeni domów zapisani w księdze czynów dni, i aż do dni Jonatana, syna Eliasiba.24 – A przedniejsi Lewitów: Hasebia, Serebia i Jozue, syn Kedzniela i bracia ich według zmian swoich, aby chwalili i wyznawali według rozkazania Dawida, męża Bożego, i żeby pełnili służbę porówno według porządku.25 Matania i Bekbecja, Obedia, Mosollam, Telmon, Akkub, stróżowie bram i dziedzińców przed bramami. 26 Ci byli za dni Joakima, syna Jozuego, syna Josedeka, i za dni Nehemiasza książęcia i Ezdrasza, kapłana i pisarza. POŚWIĘCENIE MURÓW JEROZOLIMY (12,27-42). Zwołanie Lewitów (27-29).Oczyszczenie bram i murów (30). Dwa chóry, idące w procesji (31a). Droga pierwszego chóru (31b-36) i drugiego (37-38). Złożenie ofiar w świątyni, radość ludu (39-42).27 A na poświęcenie muru jerozolimskiego zwołano Lewitów ze wszystkich miejsc ich, aby ich przywiedziono do Jeruzalem, i aby czynili poświęcenie i wesele w dziękczynieniu i śpiewaniu, na cymbałach, harfach i cytrach. 28 I zebrali się synowie śpiewaków z pól dokoła Jeruzalem i ze wsi Netufau, 29 i z domu Galgal, i z powiatów Geba i Azmawet; bo sobie wsi nabudowali śpiewacy dokoła Jeruzalem. 30 I oczyścili się kapłani i Lewici, a oczyścili lud i bramy i mur.31 – A na mur rozkazałem wnijść przedniejszym z Judy, i postawiłem dwa wielkie chóry chwalących. I szli ku prawej stronie po murze do bramy Gnoju.32 I szedł za nimi Osajasz i połowa książąt Judy, 33 i Azariasz, Ezdrasz i Mosollam, Juda i Benianlln, i Semeja, i Jeremiasz. 34 A z synów kapłańskich z trąbami: Zachariasz, syn Jonatana, syn Semejasza, syn Mataniasza, syn Michajasza, syn Zechura,35 syn Asafa, i bracia jego, Semeja i Azareel, Malalaj, Galalaj, Maaj, Natanael, Judas i Hanani z instrumentami muzycznymi Dawida, męża Bożego; a Ezdrasz pisarz przed nimi w branie Źródła.36 A naprzeciwko nich wstąpili po schodach miasta Dawidowego na wstęp muru nad domem Dawidowym, i aż do bramy Wodnej na wschód. 37 – A drugi chór dzięki składających szedł z przeciwnej strony, a ja za nimi, i połowa ludu, na murze i nad wieżą Piecową aż do muru najszerszego, 38 i nad bramą Efraima, i nad bramą Starą, i nad bramą Rybną, i wieżą Hananeel, i wieżą Emat, i aż do bramy Trzody; i stanęli w bratnie Straży.39 – I stanęły dwa chóry chwalących w domu Bożym, i ja i połowa urzędników ze mną; a kapłani:40 Eliachim, Maasja, Miamin, Michea, Elioenaj, Zacharia, Hanania z trąbami, 41 i Maasja, Semeja, Eleazar, Azzi, Johanan, Melchia, Elam i Ezer. A głośno śpiewali śpiewacy, a Jezraja był przełożonym. 42 A złożyli tego dnia ofiary wielkie i weselili się, bo ich Bóg uweselił weselem wielkim. Ale i żony ich i dzieci weseliły się, i było daleko słychać radość Jeruzalem. DOCHODY LEWITÓW (12,43-46).43 Policzyli też tego dnia mężów nad skarbnicami skarbu do ofiar płynnych i do pierwocin i do dziesięcin, aby przełożeni miasta wnosili przez nich w ozdobie dziękczynienia, kapłanów i Lewitów, bo się weselił Juda z powodu kapłanów i Lewitów stojących.44 I strzegli służby Boga swego i służby oczyszczenia, i śpiewacy i odźwierni według rozkazania Dawida i Salomona, syna jego.45 Bo za dni Dawida Asafa od początku byli ustanowieni przedniejsi nad śpiewakami, w pieśni chwalącymi i wysławiającymi Boga.46 A wszystek Izrael za dni Zorobabela i za dni Nehemiasza, dawał części śpiewakom i odźwiernym na każdy dzień, i poświęcali Lewitów, a Lewici poświęcali synów Aaronowych.CZĘŚC IV (13,1-31)DRUGI POBYT NEHEMIASZA W JEROZOLIMIE; USUNIĘCIE NADUŻYĆ 1. ODŁĄCZENIE SIĘ OD CUDZOZIEMCÓW (13,1-3).
131 A dnia tego czytano w księdze I Mojżeszowej, gdy lud słuchał, i znaleziono w niej napisane, że Ammonita i Moabita nie mają wchodzić do kościoła Bożego aż na wieki, dlatego, 2 że nie wyszli na spotkanie synów izraelskich z chlebem i z wodą i najęli przeciwko nim Balaama, aby ich przeklinał; i obrócił Bóg nasz przekleństwo w błogosławieństwo.3 I stało się, gdy usłyszeli zakon, odłączyli wszelkiego cudzoziemca od Izraela. NEHEMIASZ, PRZYBYWSZY DO JEROZOLIMY, WYPĘDZA TOBIASZA ZE SKARBCA ŚWIĄTYNI (13,4-9).4 A nad tym był Eliasib kapłan, który był przełożonym w skarbnicy domu Boga naszego i bliski Tobiasza. 5 Uczynił tedy sobie skarbnicę wielką, i tam byli przed nim składający dary i kadzidło, i naczynia, i dziesięciny zboża, wina i oliwy, części Lewitów i śpiewaków, i pierwociny kapłańskie.-6 A przy tym wszystkim nie byłem w Jeruzalem, bo roku trzydziestego wtórego Artakserksesa, króla babilońskiego, przyszedłem do króla, a na końcu dni prosiłem króla;7 i przyjechałem, do Jeruzalem, i zrozumiałem zło, które uczynił Eliasib na korzyść Tobiasza,.że mu zbudował skarb w dziedzińcach domu Bożego. 8 I zdało mi się rzeczą bardzo złą, i wyrzuciłem naczynia domu Tobiaszowego precz ze skarbnicy,9 i rozkazałem i oczyścili skarbnicę, i wniosłem tam znowu naczynia domu Bożego, ofiarę i kadzidło. ZAPEWNIENIE DOCHODÓW LEWITOM (13,10-14).10 I dowiedziałem się, iż części Lewitów nie były im dane, i że uciekł każdy z Lewitów i ze śpiewaków, i z tych, którzy posługiwali.11 I miałem sprawę przeciwko urzędnikom, i rzekłem: “Czemuśmy opuścili dom Boży?” I zgromadziłem ich, i kazałem stać na miejscach ich.12 A wszystek Juda przyniósł dziesięciny zboża, wina i oliwy do śpichlerzów. 13 I ustanowiliśmy nad śpichlerzami Selemiasza kapłana i Sadoka pisarza, i Fadaja z Lewitów, a przy nich Hanana, syna Zachura, syna Mataniasza, bo ich uznano za wiernych, i im zwierzono części braci ich.14 Pomnij na mnie, Boże mój, dla tego, a nie wymazuj litości moich, którem czynił w domu Boga mego i w obrzędach jego. ZARZĄDZENIA PRZECIW GWAŁCENIU SABATU (13,15-22). Gwałcenie sabatu przez Żydów (15), przez obcych kupców (16-18). Nehemiasz każe w sabat bramy Jerozolimy zamknąć i strzec ich (19-22).15 W owe dni widziałem w Judzie tłoczących prasy w sabat i noszących snopy, i wkładających na osły wino i jagody winne, i figi, i wszelkie brzemię, i wnoszących do Jeruzalem w dzień sobotni. I oświadczyłem, aby w dzień, w który się sprzedawać godzi, sprzedawali. 16 A mieszkali w nimi Tyryjczycy, przywożący ryby i wszelkie rzeczy przedażne, i sprzedawali w sabaty synom judzkim w Jeruzalem.17 I zgromiłem przełożonych Judy, i rzekłem im: “Co to za zła rzecz, którą wy czynicie, i gwałcicie dzień sobotni?18 Czy nie to czynili ojcowie nasi i Bóg nasz przywiódł na nas to wszystko zło i na to miasto? A wy przyczyniacie gniewu na Izraela gwałcąc sabat!”19 – I stało się, gdy odpoczęły bramy jerozolimskie w dzień sobotni, rzekłem, i zamknęli wrota, i rozkazałem, żeby ich nie otwierano aż po sabacie; i ze sług moich postawiłem u bram, aby nikt nie wnosił brzemion w dzień sobotni.20 I zostali kupcy i sprzedający wszelkie rzeczy przedażne przed Jeruzalem raz i dwa.21 I oświadczyłem im, i rzekłem: “Czemu leżycie naprzeciwko muru? Jeśli to drugi raz uczynicie, położę na was rękę.” A tak od owego czasu nie przychodzili w sabat.22 Rzekłem też Lewitom, aby się oczyścili i przyszli, aby strzegli bram i poświęcali dzień sobotni. A tak i za to pomnij na mnie, Boże mój, a odpuść mi według mnóstwa miłosierdzia twego. NEHEMIASZ OSTRO WYSTĘPUJE PRZECIW MAŁŻEŃSTWOM MIESZANYM (13,23-27).23 Ale również w owych dniach ujrzałem Żydów, pojmujących żony Azotki, Ammonitki i Moabitki.24 A synowie ich w połowie po azocku mówili i nie umieli mówić po żydowsku, i mówili według języka różnych narodów.25 I zgromiłem ich, i przekląłem i zbiłem kilku z nich, obłysiłem ich, i poprzysiągłem przez Boga, aby nie dawali córek swych synom ich i nie brali córek ich synom swym i samym sobie, mówiąc: 26 “Czyż nie dla takiej rzeczy zgrzeszył Salomon, król izraelski? a zaiste między mnogimi narodami nie było mu króla podobnego i był miły Bogu swemu i uczynił go Bóg królem nad wszystkim Izraelem; i tego tedy niewiasty cudzoziemskie przywiodły do grzechu.27 A więc i my, nieposłuszni, będziemy czynić wszystko to wielkie zło, abyśmy grzeszyli przeciwko Bogu naszemu i pojmowali żony cudzoziemskie ?” INNE REFORMY (13,28-31).28 A z synów Jojady, syna Eliasiba, kapłana wielkiego, był jeden zięciem Sanaballata Horończyka; tego wygnałem od siebie.29 Pomnij, Panie, Boże mój, przeciw tym, którzy plugawią kapłaństwo i prawo kapłańskie i lewickie. 30 A tak oczyściłem ich od wszystkich obcych i ustanowiłem porządki kapłanów i Lewitów, każdego w służbie swej,31 i na dawanie drew czasów ustanowionych, i na pierwociny. Pomnij na mnie, Boże mój ku dobremu. Amen.