List drugi do Koryntian

1Wstęp.1 Paweł, z woli bożej apostoł Jezusa Chrystusa i Tymoteusz brat kościołowi bożemu, który jest w Koryncie, z wszystkimi świętymi, którzy są w całej Achai.2 Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i Pana Jezusa ChrystusaPOCIECHY APOSTOŁA WŚRÓD UTRAPIEŃ.3 Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy,4 który nas pociesza w każdym utrapieniu naszym, abyśmy mogli i sami pocieszać tych, co są w jakimkolwiek ucisku, przez pociechę, której i sami doznajemy od Boga.5 Albowiem jak w nas obfitują cierpienia Chrystusowe, tak i przez Chrystusa obfita jest nasza pociecha.6 A czy doznajemy utrapień – dla waszej zachęty i zbawienia; czy my doznajemy pociech – dla waszego pocieszenia; czy bywamy napominani – dla waszego napominania i zbawienia, a to daje cierpliwość w znoszeniu tych samych cierpień, które i my znosimy,7 aby nadzieja nasza co do was była mocna, bo wiemy, że jak jesteście towarzyszami utrapienia, tak będziecie i pociechy.8 Nie chcemy bowiem, bracia, abyście nie wiedzieli o utrapieniu naszym, które nas spotkało w Azji, żeśmy byli nazbyt obciążeni ponad siłę, tak że nawet przykrzyło nam się żyć.9 Ale sami w sobie mieliśmy wyrok śmierci, abyśmy nie pokładali ufności w samych sobie, lecz w Bogu, który wskrzesza umarłych,10 a on nas wyrwał i wyrywa z tak wielkich niebezpieczeństw; w nim mamy nadzieję, że też jeszcze wyrwie,11 przy waszej także pomocy w modlitwie za nas, aby za ten dar, nam dany dla wielu osób, wielu składało dzięki za nas. POSTĘPUJE SZCZERZE.12 Albowiem świadectwo sumienia naszego jest chlubą naszą, że w prostocie serca i szczerości bożej,.a nie w mądrości cielesnej, ale w łasce bożej postępowaliśmy na tym świecie, a szczególniej względem was.13 Nie piszemy bowiem wam nic innego tylko to, coście czytali i poznali. Ufam zaś, że aż do końca poznacie,14 jak już poznaliście nas po części, że jesteśmy chlubą waszą, jak i wy naszą, w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa.15 I z tą ufnością chciałem najpierw przyjść do was, abyście drugą łaskę otrzymali,16 i od was przejść do Macedonii i znowu z Macedonii przyjść do was i przez was być odprowadzonym do Judei.17 Gdy więc to zamierzałem, czy kierowałem się lekkomyślnością? Albo czy to, co zamyślam, według ciała zamyślam, tak że jest u mnie i “tak” i “nie” ?18 Ale wierny Bóg – że w mowie naszej, do was, nie ma “tak” i “nie.”19 Albowiem Syn Boży, Jezus Chrystus, któregośmy wśród was opowiadali, ja i Sylwan i Tymoteusz, nie był “tak” i “nie,” ale w nim było “tak.”20 Ile bowiem jest obietnic bożych, są w nim “tak,” dlatego też przez niego Amen Bogu ku chwale naszej.21 Ten zaś jest, co nas z wami utwierdza w Chrystusie i co nas pomazał – Bóg,22 on też na nas wycisnął pieczęć i dał zadatek ducha w sercach naszych.NIE CHCE ZMUSZAĆ KORYNTIAN.23 Ja zaś wzywam Boga na świadka, na duszę moją, że nie przyszedłem więcej do Koryntu oszczędzając was.24 Nie dlatego, że panujemy nad wiarą waszą, ale jesteśmy pomocnikami wesela waszego; wiarą bowiem stoicie.
21 A postanowiłem to sobie, że by nie przychodzić do was po raz wtóry z zasmuceniem.2 Jeśli bowiem ja was zasmucam, to któż jest, co by mnie rozweselił, jeśli nie ten, którego ja zasmucam?3 I to samo wam napisałem, abym przyszedłszy, nie miał smutku na smutek od tych, od których miałem doznać radości; bo mam zaufanie do was wszystkich, że radość moja jest radością was wszystkich.4 Gdyż napisałem wam w wielkim utrapieniu i ucisku serca, wśród wielu łez, nie żebyście się zasmucili, ale żebyście poznali, jaką miłość żywię ku wam nader obficie.KAŻE PRZEBACZYĆ GRZESZNIKOWI.5 Jeśli zaś kto zasmucił, nie zasmucił mnie, ale po części, abym nie obciążył was wszystkich.6 Temu, co taki jest, wystarczy to strofowanie, które daje wielu;7 tak że przeciwnie raczej mu darujcie i pocieszcie go, by przypadkiem w nadmiernym smutku nie pogrążył się ten, co taki jest.8 Przeto was proszę, abyście miłość względem niego potwierdzili.9 Albowiem i dlatego napisałem, abym poznał, czyście wypróbowani, czy we wszystkim jesteście posłuszni.10 A komu co przebaczyliście, to i ja; bo i ja, co przebaczyłem, jeśli co przebaczyłem, to ze względu na was, w osobie Chrystusa, “aby nas szatan nie oszukał, bo nie są nam tajne jego zamysły. SKUTKI JEGO APOSTOLSTWA.12 Gdy zaś przyszedłem do Troady dla ewangelii Chrystusowej i drzwi mi stały otworem w Panu,13 duch mój nie miał spokoju, dlatego że nie znalazłem Tytusa brata mego; ale pożegnawszy się z nimi, udałem się do Macedonii14 A Bogu dzięki, który zawsze prowadzi nas w triumfie w Chrystusie Jezusie i woń poznania siebie objawia przez nas na każdym miejscu;15 bo jesteśmy miłą wonią Chrystusową dla Boga wśród tych, którzy bywają zbawieni i wśród tych, co giną;10 mianowicie dla jednych: wonią śmierci na śmierć, dla drugich zaś: wonią życia na życie. A do tego któż tak zdatny ?11 Nie jesteśmy bowiem, jak wielu z nich, fałszerzami słowa bożego, ale w szczerości, ale jak z Boga, wobec Boga, mówimy w Chrystusie.
3NIE POTRZEBUJE POLECENIA OD LUDZI.1 Zaczynamy znowu zalecać samych siebie? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was, albo od was?2 Listem naszym jesteście wy, napisanym na sercach naszych, który znają i czytają wszyscy ludzie;3 oczywiście, że jesteście listem Chrystusowym, sporządzonym przez nas i napisanym nie atramentem, ale Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, ale na cielesnych tablicach serca.4 Ufność zaś taką mamy przez Chrystusa ku Bogu;5 nie żebyśmy byli zdolni pomyśleć coś sami od siebie, jakby sami z siebie, ale zdolność nasza jest z Boga;6 który też uczynił nas odpowiednimi sługami Nowego Testamentu, nie literą, ale duchem; bo litera zabija, a duch ożywia.7 A jeśli posługiwanie śmierci, literami wyrażone na kamieniach, było w chwale, tak że synowie Izraela nie mogli patrzeć na twarz Mojżesza dla chwały oblicza jego, która przemija,8 to jakże posługiwanie Ducha nie będzie tym bardziej w chwale?9 Albowiem jeśli posługiwanie potępienia jest chwałą, daleko więcej obfituje w chwałę posługiwanie sprawiedliwości.10 Gdyż co zabłysło, nie jaśniało chwałą w tej mierze, z powodu przewyższającej chwały.11 Jeśli bowiem to, co przemija, jest w chwale, daleko więcej to, co trwa, jest w chwale.ŻYDZI MAJĄ ZASŁONĘ W SERCU.12 Mając więc taką nadzieję, postępujemy z wielką ufnością:13 a nie jak “Mojżesz kładł zasłonę na oblicze swoje,” aby synowie Izraela nie patrzyli na twarz jego, co niszczeje;14 ale stępiały ich umysły. Albowiem aż do dnia dzisiejszego ta sama zasłona przy czytaniu Starego Testamentu pozostaje nieodkryta (ponieważ w Chrystusie niszczeje),15 ale aż do dnia dzisiejszego, gdy czytają Mojżesza, zasłona leży na ich sercu.16 “Gdy zaś nawróci się do Pana, zasłona będzie zdjęta.”17 A Pan jest Duchem. Gdzie zaś Duch Pański, tam wolność.18 Ale my wszyscy, odkrytym obliczem patrząc w zwierciadle na chwałę Pańską, w ten sam obraz się przemieniamy z jasności w jasność, jakby od Ducha Pańskiego.
4PAWEŁ JAWNIE GŁOSI EWANGELIĘ.1 Dlatego mając to posługiwanie, nie ustajemy według miłosierdzia, któregośmy dostąpili;2 ale odrzucamy skrytą obrzydłość, nie postępując chytrze, ani nie fałszując słowa bożego, lecz przez okazywanie prawdy zalecając siebie samych sumieniu wszystkich ludzi przed Bogiem.3 A jeśli zakryta jest nawet ewangelia nasza, to jest zakryta dla tych, co giną,4 u których bóg świata tego zaślepił umysł niewiernych, aby im nie zajaśniało światło ewangelii chwały Chrystusa, który jest obrazem Boga.5 Nie opowiadamy bowiem samych sieb1e, ale Jezusa Chrystusa Pana naszego, siebie zaś sługami waszymi przez Jezusa.6 Albowiem Bóg, który rozkazał, żeby z ciemności zabłysła światłość, sam oświecił serca nasze, aby zajaśniały poznaniem chwały Boga, w obliczu Jezusa Chrystusa.UMACNIA GO BÓG.7 Mamy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby wywyższona była moc boża, a nie nasza.8 We wszystkim doznajemy utrapienia, ale nie jesteśmy ściśnieni; troskamy się, ale nie rozpaczamy;9 prześladowanie cierpimy, ale nie jesteśmy opuszczeni; bywamy powaleni, ale nie giniemy;10 zawsze umartwienie Jezusa w ciele naszym wokół nosimy, aby i życie Jezusowe okazało się w naszych ciałach.11 Zawsze bowiem my, co żyjemy, na śmierć jesteśmy wydawani dla Jezusa, żeby i życie Jezusa okazało się w śmiertelnym ciele naszym.12 nas więc śmierć działa, w was zaś życie.13 A że mamy tego samego ducha wiary, jak napisano: “Uwierzyłem, dlatego mówiłem,” i my wierzymy, dlatego też mówimy;14 wiedząc, że ten, co wzbudził Jezusa i nas wzbudzi z Jezusem i postawi z wami15 Wszystko bowiem dla was, aby łaska obfitująca przez dziękczynienie wielu, obfitowała ku chwale Boga.16 Dlatego nie ustajemy; ale chociaż ten nasz człowiek zewnętrzny się psuje, to jednak ten wewnętrzny odnawia się z dnia na dzień.17 To bowiem obecne, prędziutko przemijające i lekkie utrapienie nasze sprawuje w nas nader wielki ogrom wiekuistej chwały,19 gdyż my nie wpatrujemy się w to, co widzialne, ale w to, co niewidzialne. Rzeczy bowiem, które widzimy, są doczesne, a których nie widzimy, są wieczne.
5PRAGNIE BYĆ Z CHRYSTUSEM.1 A wiemy, że jeśli się rozsypie nasz dom ziemski tego mieszkania, to mamy od Boga przybytek, dom nie rękami uczyniony, wieczny w niebie2 Gdyż i w tym wzdychamy, pragnąc być przyobleczeni w mieszkanie nasze, które jest z nieba,3 jeśli tylko obleczonymi, a nie nagimi znalezieni będziemy4 Gdyż i my, którzy jesteśmy w tym przybytku, wzdychamy obciążeni dlatego, że nie chcemy być zwleczeni, ale przyobleczeni, aby wchłonięte zostało, co jest śmiertelne, przez życie5 Ten zaś, co nas do tego samego przysposabia, jest Bóg, który nam dał zadatek ducha.6 Zawsze więc jesteśmy odważni, wiedząc, że dopóki jesteśmy w ciele, pielgrzymujemy od Pana7 (przez wiarę bowiem chodzimy, a nie przez widzenie).8 Mamy jednak odwagę i dobrą wolę, aby raczej wywędrować z ciała, a być obecnymi przy Panu9 I dlatego usiłujemy jemu się podobać, czy odlegli, czy obecni10 My wszyscy bowiem musimy się ukazać przed stolicą Chrystusową, aby każdy otrzymał za własne sprawy ciała według tego, co uczynił, albo dobre, albo złe.11 Znając więc bojaźń Pańską, przekonujemy ludzi, Bogu zaś jawni jesteśmy. A następnie spodziewam się, że i sumieniom waszym jawni jesteśmy.12 Samych siebie znowu wam nie zalecamy, lecz dajemy wam sposobność do chlubienia się z nas, żebyście mieli co przeciwstawić tym, co się chlubią na zewnątrz, a nie w sercu.13 Albowiem czy od zmysłów odchodzimy, to dla Boga, czy rozsądni jesteśmy, to dla was.GORLIWOŚĆ APOSTOŁA14 Miłość bowiem Chrystusowa przyciska nas, gdy rozważamy to, że jeśli jeden umarł za wszystkich, więc wszyscy umarli.18 A za wszystkich umarł Chrystus, aby i ci, co żyją, już nie żyli sobie, ale temu, który za nich umarł i zmartwychwstał.16 Dlatego my odtąd nie znamy nikogo według ciała; a jeśli znaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już n1e znamy.17 Zatem jeśli kto w Chrystusie jest nowym stworzeniem; stare rzeczy przeminęły, oto wszystko stało się nowe 18 Wszystko zaś z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i dał nam urząd jednania19 Gdyż w Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą, nie poczytując im grzechów ich i złożył w nas słowo pojednania20 Za Chrystusa więc poselstwo sprawujemy, jakby Bóg napominał przez nas. Prosimy za Chrystusa, pojednajcie się z Bogiem21 Tego, który nie znał grzechu, za nas uczynił grzechem, abyśmy my stali się w nim sprawiedliwością bożą.
6PRACUJEMY JAKO SŁUDZY CHRYSTUSOWI.1 A jak pomocnicy napominamy, abyście nadaremnie łaski bożej nie przyjmowali2 Albowiem mówi: “W czasie sprzyjającym wysłuchałem cię, i w dzień zbawienia wspomogłem cię.” Oto teraz czas pożądany, oto teraz czas zbawienia3 Nie dajemy nikomu żadnego zgorszenia, aby nie ganiono posługiwania naszego,4 ale we wszystkim okazujmy się jak słudzy boży w wielkiej cierpliwości, w utrapieniach, w niedostatkach, w uciskach,5 w chłostach, w więzieniach, w rozruchach, w pracach, w czuwaniach, w postach,6 w czystości, w umiejętności, w wielkoduszności, w łagodności, w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej,7 w słowie prawdy, w mocy bożej, przez broń sprawiedliwości po prawicy i po lewicy,8 przez chwałę i zelżywość, przez zniesławienie i dobrą sławę; jak zwodziciele, a prawdomówni, jak nieznani, a poznani,9 jak umierający, a oto żyjemy, jak karani, a nie uśmierceni,10 jak smutni, a zawsze weseli, jak ubodzy, a wielu wzbogacający, jak nic nie mający, a wszystko posiadający. UNIKAĆ NIEWIERNYCH11 Usta nasze otwarte są ku wam, o Koryntianie, serce nasze rozszerzyło się12 Nie jesteście ściśnieni w nas, lecz ściśnieni jesteście we wnętrzu waszym;13 lecz tak samo się odwzajemniając (jak synom mówię), rozprzestrzeńcie się i wy14 Nie ciągnijcie jarzma z niewierzącymi. Cóż bowiem za uczestnictwo sprawiedliwości z nieprawością? Albo co za towarzystwo światłości z ciemnością?15 A co za umowa Chrystusa z Belialem? Albo co za udział wierzącego z niewierzącym?16 Lecz jaka ˇzgoda świątyni bożej z bałwanami? Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, jak mówi Bóg: “będę mieszkał w nich i przechadzał się wśród nich i będę ich Bogiem i oni będą mi ludem.17 Dlatego wyjdźcie z pośrodka nich, i dołączcie się, mówi Pan, i nie dotykajcie się nieczystego i ja was przyjmę18 i będę wam ojcem a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan wszechmogący.
7PAWEŁ RADUJE SIĘ Z POSTĘPOWANIA KORYNTIAN.1 Mając więc te obietnice, najmilsi, oczyszczajmy się z wszelkiej zmazy ciała i ducha, dokonując uświęcenia w bojaźni bożej.2 Przyjmijcie nas. Nikogośmy nie skrzywdzili, nikogośmy nie zepsuli, nikogośmy nie oszukali.3 Nie mówię tego, żeby was potępiać, bo przedtem powiedzieliśmy, że w sercach naszych jesteście, żebyśmy wspólnie umierali i wspólnie żyli.4 Mam wielkie zaufanie do was, mam wielką chlubę z was; pełen jestem pociechy, nader obfituję w radość we wszelkim utrapieniu naszym.5 Albowiem i ciało nasze żadnego nie zaznało odpoczynku, gdyśmy przyszli do Macedonii, aleśmy doznali wszelkiego utrapienia: zewnątrz walki, a wewnątrz obawy.6 Ale ten, co pociesza uniżonych, pocieszyłˇ nas Bóg przybyciem Tytusa.7 Lecz nie tylko jego przybyciem, ale też pociechą, jakiej doznał u was: opowiadając nan1 o waszej tęsknocie, o waszym płaczu, o waszej dla mnie żarliwości, tak że się jeszcze bardziej radowałem.DOBRY SMUTEK JEST POŻYTECZNY.8 Choć bowiem zasmuciłem was w liście, nie żal mi; choćbym żałował, widząc, że ten list (choć na chwilę) was zasmucił,9 teraz się raduję, nie żeście się zasmucili, ale żeście się zasmucili ku pokucie. Albowiem zasmuciliście się według Boga, tak że w niczym nie ponieśliście od nas szkody.10 Smutek bowiem, który jest według Boga, sprawuje pokutę nieodmienną ku zbawieniu, lecz światowy smutek sprawuje śmierć.11 Oto bowiem to samo, żeście byli według Boga zasmuceni, jak wielką gorliwość w was sprawuje; ale obronę, ale oburzenie, ale bojaźń, ale tęsknotę, ale żarliwość, ale pomstę. We wszystkim pokazaliście, że jesteście niewinni w tej sprawie.12 A więc, chociaż do was napisałem, to nie z powodu tego, co krzywdę uczynił, ani z powodu tego, co cierpiał, ale żeby okazać gorliwość naszą, jaką mamy o was przed Bogiem.13 Dlatego ucieszyliśmy się. W naszej zaś pociesze jeszcze bardziej radowaliśmy się z wesela Tytusa, gdyż pokrzepił się duch jego przez was wszystkich,14 i jeśli w czym chlubiłem się z was przed nim, nie zawstydziłem się; ale jak wam wszystko mówiliśmy w prawdzie, tak też i chluba nasza przed Tytusem okazała się prawdą.15 I serce jego jeszcze bardziej bije ku wam, gdy wspomina posłuszeństwo was wszystkich; jak przyjęliście go z bojaźnią i ze drżeniem.16 Radujęˇ się, że wam we wszystkim ufam. SPRAWA JAŁMUŻN DLA JEROZOLIMY
8CHWALI SZCZODROBLIWOŚĆ MACEDOŃCZYKÓW.1 A donosimy wam, bracia, o łasce bożej, która była dana kościołom Macedonii,2 że w wielkiej próbie utrapienia mieli oni obfite wesele, i że bardzo wielkie ich ubóstwo obfitowało w bogactwo ich prostoty,3 gdyż według sił – daję im to świadectwo – owszem ponad siły, okazali się chętnymi,4 z wielkim naleganiem, prosząc nas o łaskę i o udział w posłudze, która się dzieje na rzecz świętych.5 I nie jak spodziewaliśmy się, ale samych siebie oddali najpierw Panu, potem nam za wolą bożą,6 tak że prosiliśmy Tytusa, aby jak zaczął, tak i dokonał u was także tej łaski.ZACHĘCA DO NAŚLADOWANIA ICH.7 Lecz jak we wszystkim obfitujecie w wierze i w mowie i w umiejętności i w wszelkiej gorliwości, nadto i w miłości waszej ku nam, abyście obfitowali i w tej łasce.8 Nie mówię, jakby rozkazując, ale przez gorliwość innych doświadczając także rzetelności waszej miłości.9 Znacie bowiem łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, że dla was stał się ubogim, będąc bogatym, abyście wy byli bogatymi jego ubóstwem.10 I w tym daję radę; to bowiem jest wam pożyteczne, którzyście nie tylko zaczęli czynić, ale i chcieć od przeszłego roku.11 Teraz więc i uczynkiem to konajcie, żeby, jak w was jest ochotny zamiar woli, takie było i wykonanie z tego, co macie.12 Jeśli bowiem wola jest ochotna, to jest przyjemna według tego, co a, nie według tego, czego nie ma.13 Albowiem nie żeby innym była ulga, wan1 zaś utrapienie, e według równości.14 W obecnym czasie niech wasza obfitość uzupełni ich niedostatek, aby też ich obfitość była uzupełnieniem waszego niedostatku, aby była równość, jak napisano:15 “Który wiele, nie miał nazbyt, a kto mało, nie miał mniej.”ZALECA SWÝCH WYSŁANNIKÓW.

RU Brytjka King J. 816 cf. Tłum. Толк. Bogu zaś dzięki, który tę samą troskliwość o was wlał w serce Tytusa,Благодарение Богу, вложившему в сердце Титово такое усердие к вам. (За?_рп7з.) Бlгодарeніе же бGови, дaвшему т0жде тщaніе њ вaсъ въ сeрдце тjтово: 8,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVχαρις charis
_N-NSFχάριςcharisgracethanksδε de
_CONJδέdethenButτω tō
_T-DSMὁhothe/this/who θεω theō
_N-DSMθεόςtheosGodto Godτω tō
_T-DSMὁhothe/this/whoto Godδιδοντι didonti
_{V-PAP-DSM G5723}δίδωμιdidōmito giveputτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/who, whichαυτην autēn
_P-ASFαὐτόςautoshe/she/it/selfthe sameσπουδην spoudēn
_N-ASFσπουδήspoudēdiligenceearnest careυπερ uper
_PREPὑπέρhuperabove/forforυμων umōn
_P-2GPσύsuyouyouεν en
_PREPἐνenin/on/amongintoτη tē
_T-DSFὁhothe/this/whothe heartκαρδια kardia
_N-DSFκαρδίαkardiaheartthe heartτιτου titou
_N-GSMΤίτοςtitosTitusof Titus  17 cf. Tłum. Толк. bo zachętę przyjął, owszem będąc nader troskliwym, z własnej ochoty udał się do was.Ибо, хотя и я просил его, впрочем он, будучи очень усерден, пошел к вам добровольно. ћкw молeніе ќбw пріsтъ, тщали1вэйшій же сhй, своeю в0лею и3зhде къ вaмъ. 8,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοτι oti
_CONJὅτιhotithat/sinceForτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/who μεν men
_PRTμένmenon the other handindeedπαρακλησιν paraklēsin
_N-ASFπαράκλησιςparaklēsisencouragementthe exhortationεδεξατο edexato
_{V-ADI-3S G5662}δέχομαιdechomaito receivehe acceptedσπουδαιοτερος spoudaioteros
_A-NSM-Cσπουδαῖοςspoudaioseagermore forwardδε de
_CONJδέdethen; butυπαρχων uparchōn
_{V-PAP-NSM G5723}ὑπάρχωhuparchōto bebeingαυθαιρετος authairetos
_A-NSMαὐθαίρετοςauthairetosself-chosen, of his own accordεξηλθεν exēlthen
_{V-2AAI-3S G5627}ἐξέρχομαιexerchomaito go outhe wentπρος pros
_PREPπρόςprosto/withuntoυμας umas
_P-2APσύsuyouyou  18 cf. Tłum. Толк. Posłaliśmy też z nim brata, którego chwała jest w ewangelii po wszystkich kościołach;С ним послали мы также брата, во всех церквах похваляемого за благовествование, Послaхомъ же съ ни1мъ (и3) брaта, є3гHже похвалA во є3ђліи по всBмъ цRквамъ: 8,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVσυνεπεμψαμεν sunepempsamen
_{V-AAI-1P G5656}συμπέμπωsumpempōto send withwe have sentδε de
_CONJδέdethenAndμετ met
_PREPμετάmetawith/afterwithαυτου autou
_P-GSMαὐτόςautoshe/she/it/selfhimτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whothe brotherαδελφον adelfon
_N-ASMἀδελφόςadelfosbrotherthe brotherου ou
_R-GSMὅς, ἥhhos ēwhich, whoseο o
_T-NSMὁhothe/this/whopraiseεπαινος epainos
_N-NSMἔπαινοςepainospraisepraiseεν en
_PREPἐνenin/on/amonginτω tō
_T-DSNὁhothe/this/whothe gospelευαγγελιω euangeliō
_N-DSNεὐαγγέλιονeuangeliongospelthe gospelδια dia
_PREPδιάdiathrough/because ofthroughoutπασων pasōn
_A-GPFπᾶςpasallallτων tōn
_T-GPFὁhothe/this/whothe churchesεκκλησιων ekklēsiōn
_N-GPFἐκκλησίαekklēsiaassemblythe churches  19 cf. Tłum. Толк. a nie tylko, lecz i wybrany został przez kościoły na towarzysza podróży naszej w sprawie tej łaski, którą rozdajemy ku chwale Pańskiej i ze stanowczej woli naszej; 20wystrzegając się tego, żeby nas kto nie zganił z powodu tej obfitości, którą rozdajemy.и притом избранного от церквей сопутствовать нам для сего благотворения, которому мы служим во славу Самого Господа и в соответствие вашему усердию, не т0чію же, но и3 њсщ7eнъ t цRквeй съ нaми ходи1ти, со блгdтію сeю, служи1мою нaми къ самогw2 гDа слaвэ и3 ўсeрдію вaшему: 8,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVου ou
_PRT-Nοὐounonotμονον monon
_ADVμόνονmonononlyonlyδε de
_CONJδέdethenAndαλλα alla
_CONJἀλλάallabut, butκαι kai
_CONJκαίkaiandalsoχειροτονηθεις cheirotonētheis
_{V-APP-NSM G5685}χειροτονέωcheirotoneōto appointwho wasυπο upo
_PREPὑπόhupoby/underofτων tōn
_T-GPFὁhothe/this/who εκκλησιων ekklēsiōn
_N-GPFἐκκλησίαekklēsiaassemblythe churchesσυνεκδημος sunekdēmos
_N-NSMσυνέκδημοςsunekdēmoscompanionto travel withημων ēmōn
_P-1GPἐγώegōI/weusεν en
_PREPἐνenin/on/among[in/on/among]τη tē
_T-DSFὁhothe/this/whothe churchesχαριτι chariti
_N-DSFχάριςcharisgracegraceταυτη tautē
_D-DSFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthisτη tē
_T-DSFὁhothe/this/whograceδιακονουμενη diakonoumenē
_{V-PPP-DSF G5746}διακονέωdiakoneōto serveis administeredυφ uf
_PREPὑπόhupoby/underbyημων ēmōn
_P-1GPἐγώegōI/weusπρος pros
_PREPπρόςprosto/withtoτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/who, whichτου tou
_T-GSMὁhothe/this/whoLordκυριου kuriou
_N-GSMκύριοςkurioslordLordδοξαν doxan
_N-ASFδόξαdoxaglorythe gloryκαι kai
_CONJκαίkaiand, andπροθυμιαν prothumian
_N-ASFπροθυμίαprothumiaeagernessready mindημων ēmōn
_P-1GPἐγώegōI/we[I/we]  20 cf. Tłum. Толк. остерегаясь, чтобы нам не подвергнуться от кого нареканию при таком обилии приношений, вверяемых нашему служению; блюдyщесz тогw2, да не кто2 нaсъ поречeтъ во nби1ліи сeмъ служи1мэмъ нaми: 8,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVστελλομενοι stellomenoi
_{V-PMP-NPM G5734}στέλλωstellōto avoidAvoidingτουτο touto
_D-ASNοὗτοςhoutosthis/he/she/itthisμη mē
_PRT-Nμήmēnot, that noτις tis
_X-NSMτιςtisonemanημας ēmas
_P-1APἐγώegōI/weusμωμησηται mōmēsētai
_{V-ADS-3S G5667}μωμάομαιmōmaomaito blameshould blameεν en
_PREPἐνenin/on/amonginτη tē
_T-DSFὁhothe/this/who αδροτητι adrotēti
_N-DSFἁδρότηςhadrotēsabundanceabundanceταυτη tautē
_D-DSFοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]τη tē
_T-DSFὁhothe/this/whoabundanceδιακονουμενη diakonoumenē
_{V-PPP-DSF G5746}διακονέωdiakoneōto servewhich is administeredυφ uf
_PREPὑπόhupoby/underbyημων ēmōn
_P-1GPἐγώegōI/weus  21 cf. Tłum. Толк. Staramy się bowiem o dobro nie tylko przed Bogiem, ale także przed ludźmi.ибо мы стараемся о добром не только пред Господом, но и пред людьми. промышлsюще дHбраz не т0кмw пред8 бGомъ, но и3 пред8 человBки. 8,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπρονοουμεν pronooumen
_{V-PAI-1P G5719}προνοέωpronoeōto care forProviding forγαρ gar
_CONJγάρgarfor[for]καλα kala
_A-APNκαλόςkalosgoodhonest thingsου ou
_PRT-Nοὐouno, notμονον monon
_ADVμόνονmonononlyonlyενωπιον enōpion
_ADVἐνώπιονenōpionbeforein the sight ofκυριου kuriou
_N-GSMκύριοςkurioslordthe Lordαλλα alla
_CONJἀλλάallabut, butκαι kai
_CONJκαίkaiandalsoενωπιον enōpion
_ADVἐνώπιονenōpionbeforein the sight ofανθρωπων anthrōpōn
_N-GPMἄνθρωποςanthrōposa humanmen  22 cf. Tłum. Толк. Posłaliśmy zaś z nimi brata naszego, którego troskliwości doświadczyliśmy często w wielu rzeczach, a teraz daleko troskliwszego z powodu wielkiego zaufania do was.Мы послали с ними и брата нашего, которого усердие много раз испытали во многом и который ныне еще усерднее по великой уверенности в вас. Послaхомъ же съ ни1ми (и3) брaта нaшего, є3г0же и3скуси1хомъ во мн0гихъ мн0гащи встанли1ва сyща, нн7э же ѕэлw2 встанли1вэйша, надёzніемъ мн0гимъ на вaсъ. 8,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVσυνεπεμψαμεν sunepempsamen
_{V-AAI-1P G5656}συμπέμπωsumpempōto send withwe have sent withδε de
_CONJδέdethenAndαυτοις autois
_P-DPMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemτον ton
_T-ASMὁhothe/this/whobrotherαδελφον adelfon
_N-ASMἀδελφόςadelfosbrotherbrotherημων ēmōn
_P-1GPἐγώegōI/weourον on
_R-ASMὅς, ἥhhos ēwhich, whomεδοκιμασαμεν edokimasamen
_{V-AAI-1P G5656}δοκιμάζωdokimazōto testwe haveεν en
_PREPἐνenin/on/amonginπολλοις pollois
_A-DPNπολύςpolusmuchmany thingsπολλακις pollakis
_ADVπολλάκιςpollakisoftenoftentimesσπουδαιον spoudaion
_A-ASMσπουδαῖοςspoudaioseagerdiligentοντα onta
_{V-PAP-ASM G5723}εἰμίeimito be[to be]νυνι nuni
_ADVνυνίnuninownowδε de
_CONJδέdethen, butπολυ polu
_A-ASNπολύςpolusmuchmuchσπουδαιοτερον spoudaioteron
_A-ASM-Cσπουδαῖοςspoudaioseager[eager]πεποιθησει pepoithēsei
_N-DSFπεποίθησιςpepoithēsisconfidenceconfidenceπολλη pollē
_A-DSFπολύςpolusmuch, upon the greatτη tē
_T-DSFὁhothe/this/whowhichεις eis
_PREPεἰςeistowardinυμας umas
_P-2APσύsuyouyou  23 cf. Tłum. Толк. Co do Tytusa – jest to mój towarzysz i pomocnik u was; co do braci naszych – są to posłańcy kościołów, chwała Chrystusowa.Что касается до Тита, это - мой товарищ и сотрудник у вас; а что до братьев наших, это - посланники церквей, слава Христова. Ѓще ли же њ тjтэ, џбщникъ мнЁ и3 къ вaмъ споспёшникъ: ѓще ли брaтіz н†ша, посл†нницы цRквeй, слaва хrт0ва. 8,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειτε eite
_CONJεἴτεeiteifWhetherυπερ uper
_PREPὑπέρhuperabove/forofτιτου titou
_N-GSMΤίτοςtitosTitusTitusκοινωνος koinōnos
_N-NSMκοινωνόςkoinōnosparticipantpartnerεμος emos
_S-1SNSMἐμόςemosmy, myκαι kai
_CONJκαίkaiandandεις eis
_PREPεἰςeistowardconcerningυμας umas
_P-2APσύsuyouyouσυνεργος sunergos
_A-NSMσυνεργόςsunergosco-workerfellowhelperειτε eite
_CONJεἴτεeiteif: orαδελφοι adelfoi
_N-NPMἀδελφόςadelfosbrotherbrethrenημων ēmōn
_P-1GPἐγώegōI/weourαποστολοι apostoloi
_N-NPMἀπόστολοςapostolosapostlethe messengersεκκλησιων ekklēsiōn
_N-GPFἐκκλησίαekklēsiaassemblyof the churchesδοξα doxa
_N-NSFδόξαdoxaglory, the gloryχριστου christou
_N-GSMΧριστόςchristosChristof Christ  24 cf. Tłum. Толк. Dowody więc waszej miłości i naszej chluby z was okażcie względem nich wobec kościołów.Итак перед лицем церквей дайте им доказательство любви вашей и того, что мы справедливо хвалимся вами.Показaніе u5бо любвE вaшеz и3 нaшегw хвалeніz њ вaсъ, къ ни6мъ покажи1те, и3 въ лицE цRквeй.8,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/who ουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenWhereforeενδειξιν endeixin
_N-ASFἔνδειξιςendeixisdemonstration, the proofτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/whothe churchesαγαπης agapēs
_N-GSFἀγάπηagapēloveloveυμων umōn
_P-2GPσύsuyouof yourκαι kai
_CONJκαίkaiand, andημων ēmōn
_P-1GPἐγώegōI/weof ourκαυχησεως kauchēseōs
_N-GSFκαύχησιςkauchēsisprideboastingυπερ uper
_PREPὑπέρhuperabove/foronυμων umōn
_P-2GPσύsuyouyour behalfεις eis
_PREPεἰςeistowardtoαυτους autous
_P-APMαὐτόςautoshe/she/it/selfthemενδειξασθε endeixasthe
_{V-AMM-2P G5669}ἐνδείκνυμιendeiknumito showshew yeεις eis
_PREPεἰςeistoward προσωπον prosōpon
_N-ASNπρόσωπονprosōponfacebeforeτων tōn
_T-GPFὁhothe/this/wholoveεκκλησιων ekklēsiōn
_N-GPFἐκκλησίαekklēsiaassemblythe churches RU Brytjka King J. 9PRZYMIOTY I OWOCE JAŁMUŻNY.1 cf. Tłum. Толк. O posłudze zaś, która się dokonywa na rzecz świętych, zbyteczne mi jest do was pisać.Для меня впрочем излишне писать вам о вспоможении святым, Њ слyжбэ бо, ћже ко с™ы6мъ, ли1шше ми2 є4сть писaти вaмъ, 9,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπερι peri
_PREPπερίperiaboutas touchingμεν men
_PRTμένmenon the other hand γαρ gar
_CONJγάρgarforForτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/who διακονιας diakonias
_N-GSFδιακονίαdiakoniaservicethe ministeringτης tēs
_T-GSFὁhothe/this/who εις eis
_PREPεἰςeistowardtoτους tous
_T-APMὁhothe/this/who αγιους agious
_A-APMἅγιοςhagiosholythe saintsπερισσον perisson
_A-NSNπερισσόςperissosexcessive/abundantsuperfluousμοι moi
_P-1DSἐγώegōI/wefor meεστιν estin
_{V-PAI-3S G5719}εἰμίeimito be, it isτο to
_T-NSNὁhothe/this/whothe ministeringγραφειν grafein
_{V-PAN G5721}γράφωgrafōto writeto writeυμιν umin
_P-2DPσύsuyouto you  2 cf. Tłum. Толк. Znam bowiem wasze chętne serce, którym się chlubię z was wobec Macedończyków, że i Achaja gotowa jest od roku przeszłego i wasz zapał wielu pobudził.ибо я знаю усердие ваше и хвалюсь вами перед Македонянами, что Ахаия приготовлена еще с прошедшего года; и ревность ваша поощрила многих. вёмъ бо ўсeрдіе вaше, и4мже њ вaсъ хвалю1сz макед0нzнwмъ, ћкw ґхaіа пригот0висz t мимошeдшагw лёта: и3 ћже t вaсъ рeвность раздражи2 мн0жайшихъ. 9,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοιδα oida
_{V-RAI-1S G5758}εἴδωeidōto knowI knowγαρ gar
_CONJγάρgarforForτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/who προθυμιαν prothumian
_N-ASFπροθυμίαprothumiaeagernessthe forwardnessυμων umōn
_P-2GPσύsuyouof your mindην ēn
_R-ASFὅς, ἥhhos ēwhich, for whichυπερ uper
_PREPὑπέρhuperabove/forofυμων umōn
_P-2GPσύsuyouyouκαυχωμαι kauchōmai
_{V-PNI-1S G5736}καυχάομαιkauchaomaito boastI boastμακεδοσιν makedosin
_N-DPMΜακεδώνmakedōnMacedonianto them of Macedoniaοτι oti
_CONJὅτιhotithat/since, thatαχαια achaia
_N-NSFἈχαΐαachaiaAchaiaAchaiaπαρεσκευασται pareskeuastai
_{V-RPI-3S G5769}παρασκευάζωparaskeuazōto preparewas readyαπο apo
_PREPἀπόapofrom περυσι perusi
_ADVπέρυσιperusilast yeara year agoκαι kai
_CONJκαίkaiand; andτο to
_T-NSNὁhothe/this/who υμων umōn
_P-2GPσύsuyouyourζηλος zēlos
_N-NSNζῆλοςzēloszealzealηρεθισεν ērethisen
_{V-AAI-3S G5656}ἐρεθίζωerethizōto provoke/irritatehath provokedτους tous
_T-APMὁhothe/this/whothe forwardnessπλειονας pleionas
_A-APM-Cπλείων, πλεῖονpleiōn pleiongreatervery many  3 cf. Tłum. Толк. Posłałem zaś braci, żeby chluba nasza z was nie była w tej sprawie udaremniona, ale żebyście (jak powiedziałem) byli gotowi,Братьев же послал я для того, чтобы похвала моя о вас не оказалась тщетною в сем случае, но чтобы вы, как я говорил, были приготовлены, Послaхъ же брaтію, да не похвалeніе нaше, є4же њ вaсъ, и3спраздни1тсz въ чaсти сeй, но да, ћкоже глаг0лахъ, пригот0вани бyдете: 9,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεπεμψα epempsa
_{V-AAI-1S G5656}πέμπωpempōto sendhave I sentδε de
_CONJδέdethenYetτους tous
_T-APMὁhothe/this/who αδελφους adelfous
_N-APMἀδελφόςadelfosbrotherthe brethrenινα ina
_CONJἵναhinain order that/to, lestμη mē
_PRT-Nμήmēnot το to
_T-NSNὁhothe/this/whothe brethrenκαυχημα kauchēma
_N-NSNκαύχημαkauchēmaprideboastingημων ēmōn
_P-1GPἐγώegōI/weourτο to
_T-NSNὁhothe/this/whoboastingυπερ uper
_PREPὑπέρhuperabove/forofυμων umōn
_P-2GPσύsuyouyouκενωθη kenōthē
_{V-APS-3S G5686}κενόωkenoōto emptyshould be in vainεν en
_PREPἐνenin/on/amonginτω tō
_T-DSNὁhothe/this/whobehalfμερει merei
_N-DSNμέροςmerospartbehalfτουτω toutō
_D-DSNοὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]ινα ina
_CONJἵναhinain order that/to; thatκαθως kathōs
_ADVκαθώςkathōsas/just as, asελεγον elegon
_{V-IAI-1S G5707}λέγωlegōto speakI saidπαρεσκευασμενοι pareskeuasmenoi
_{V-RPP-NPM G5772}παρασκευάζωparaskeuazōto prepare, ye mayητε ēte
_{V-PAS-2P G5725}εἰμίeimito bebe  4 cf. Tłum. Толк. abyśmy, gdyby ze mną przyszli Macedończycy i znaleźli was niegotowymi, nie musieli się wstydzić w tej rzeczy my (nie mówiąc już o was).и чтобы, когда придут со мною Македоняне и найдут вас неготовыми, не остались в стыде мы,- не говорю "вы",- похвалившись с такою уверенностью. да не кaкw, ѓще пріи1дутъ со мн0ю макед0нzне и3 њбрsщутъ вaсъ непригот0ванныхъ, постыди1мсz мы2, да не глаг0лемъ вы2, въ чaсти сeй похвалeніz. 9,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVμη mē
_PRT-Nμήmēnotnotπως pōs
_ADV-Iπωςpōshow[how]εαν ean
_CONDἐάνeanififελθωσιν elthōsin
_{V-2AAS-3P G5632}ἔρχομαιerchomaito come/gocomeσυν sun
_PREPσύνsunwithwithεμοι emoi
_P-1DSἐγώegōI/wemeμακεδονες makedones
_N-NPMΜακεδώνmakedōnMacedonianthey of Macedoniaκαι kai
_CONJκαίkaiand, andευρωσιν eurōsin
_{V-2AAS-3P G5632}εὑρίσκωheuriskōto find/meetfindυμας umas
_P-2APσύsuyou, yeαπαρασκευαστους aparaskeuastous
_A-APMἀπαρασκεύαστοςaparaskeuastosunpreparedunpreparedκαταισχυνθωμεν kataischunthōmen
_{V-APS-1P G5686}καταισχύνωkataischunōto dishonor) should be ashamedημεις ēmeis
_P-1NPἐγώegōI/we, weινα ina
_CONJἵναhinain order that/to(thatμη mē
_PRT-NμήmēnotLest haplyλεγωμεν legōmen
_{V-PAS-1P G5725}λέγωlegōto speakwe sayυμεις umeis
_P-2NPσύsuyouyouεν en
_PREPἐνenin/on/amonginτη tē
_T-DSFὁhothe/this/whoconfidentυποστασει upostasei
_N-DSFὑπόστασιςhupostasisconfidence/essenceconfidentταυτη tautē
_D-DSFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis same  5 cf. Tłum. Толк. Za potrzebne więc uznałem prosić braci, aby wpierw poszli do was i przygotowali przedtem obiecane błogosławieństwo, aby ono było gotowe tak jak błogosławieństwo, a nie jak skąpstwo.Посему я почел за нужное упросить братьев, чтобы они наперед пошли к вам и предварительно озаботились, дабы возвещенное уже благословение ваше было готово, как благословение, а не как побор. Потрeбно u5бо ўмhслихъ ўмоли1ти брaтію, да прeжде пріи1дутъ къ вaмъ и3 пред8угот0вzтъ прeжде возвэщeнное бlгословeніе вaше, сіE гот0во бhти тaкw, ћкоже бlгословeніе, ґ не ћкw лихои1мство. 9,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαναγκαιον anankaion
_A-ASNἀναγκαῖοςanankaiosnecessarynecessaryουν oun
_CONJοὖνountherefore/thenThereforeηγησαμην ēgēsamēn
_{V-ADI-1S G5662}ἡγέομαιhēgeomaito governI thought itπαρακαλεσαι parakalesai
_{V-AAN G5658}παρακαλέωparakaleōto plead/comfortto exhortτους tous
_T-APMὁhothe/this/who αδελφους adelfous
_N-APMἀδελφόςadelfosbrotherthe brethrenινα ina
_CONJἵναhinain order that/to, thatπροελθωσιν proelthōsin
_{V-2AAS-3P G5632}προέρχομαιproerchomaito go beforethey would go beforeεις eis
_PREPεἰςeistowarduntoυμας umas
_P-2APσύsuyouyourκαι kai
_CONJκαίkaiand, andπροκαταρτισωσιν prokatartisōsin
_{V-AAS-3P G5661}προκαταρτίζωprokatartizōto arrangemake up beforehandτην tēn
_T-ASFὁhothe/this/whothe brethrenπροεπηγγελμενην proepēngelmenēn
_{V-RNP-ASF G5768}προεπαγγέλλωproepangellōto promise[to promise]ευλογιαν eulogian
_N-ASFεὐλογίαeulogiapraisebountyυμων umōn
_P-2GPσύsuyouyouταυτην tautēn
_D-ASFοὗτοςhoutosthis/he/she/it, that the sameετοιμην etoimēn
_A-ASFἕτοιμοςhetoimosreadyreadyειναι einai
_{V-PAN G5721}εἰμίeimito bemight beουτως outōs
_ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly) ως ōs
_ADVὡςhōswhich/how, asευλογιαν eulogian
_N-ASFεὐλογίαeulogiapraisebountyκαι kai
_CONJκαίkaiand, andμη mē
_PRT-Nμήmēnotnotως ōs
_ADVὡςhōswhich/how[which/how]πλεονεξιαν pleonexian
_N-ASFπλεονεξίαpleonexiagreedinesscovetousness