Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
PsFlor | Błogosławiony mąż, jen jest nie szedł po radzie niemiłościwych i na drodze grzesznych nie stał jest, i na stolcu nagłego spadnienia nie siedział jest, |
PsPul | Psalm. | Błogosławiony mąż, jen nie szedł po radzie niemiłościwych i na drodze grzesznych nie stał, i na stolcu nagłego spadnienia nie siedział,
Wuj1923 | Błogosławiony mąż, który nie chodził w radzie niezbożnych, i na drodze grzesznych nie stał, i na stolicy zaraźliwości nie siedział. |
Gda1881 | Błogosławiony mąż, który nie chodzi w radzie niepobożnych, a na drodze grzesznych nie stoi, i na stolicy naśniewców nie siedzi; |
Gda2017 | Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą niegodziwych, nie stoi na drodze grzeszników i nie zasiada w gronie szyderców; |
PsBycz | Szczęśliwy ten-człowiek, który nie idzie za-radą bezbożnych, i-na-drodze grzészników nie stawa, oraz-w-posiedzeniu szyderców nie siada. |
Goet | SZCZĘSNY mąż, który nie chodzi według rady bezbożnych i nie stoi na drodze grzeszników, ani nie siedzi w gronie naśmiewców, |
PsCylk | Szczęsny mąż, który nie szedł za radą niegodziwych, a na drodze grzeszników nie postał, a w kole szyderców nie zasiadł. |
PsKrusz | Błogosławiony człowiek, który w radzie bezbożnych nie chodził i na drodze grzeszników nie stawał, i na stolicy bluźnierców nie siedział, |
PsAszk | Szczęśliw ów mąż, który za radą nie kroczy niegodziwców i na drodze grzeszników nie ustał a w siedzibie się nie rozsiadł szyderskich zuchwalców. |
PsSzer | Szczęsny mąż, który nie postępuje według rady bezbożnych, ani stoi na drodze grzeszników, ani zasiada w gronie naśmiewców, |
Tys1 | Błogosławiony mąż, który za radą niezbożnych nie idzie, nie wchodzi na drogę grzeszników, nie siada w kole szyderców. |
Tys5 | Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą występnych, nie wchodzi na drogę grzeszników i nie siada w kręgu szyderców, |
Bryt | Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą bezbożnychAni nie stoi na drodze grzeszników, Ani nie zasiada w gronie szyderców, |
Pozn | Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą bezbożnych, nie wkracza na drogę grzeszników i nie przebywa w towarzystwie szyderców, |
WarPra | Szczęśliwy, kto nie słucha bezbożnych, Nie chodzi drogami grzeszników i nie zadaje się z szydercami, |
STB | Szczęśliwy mąż, który nie szedł za radą niegodziwych, na drodze grzeszników nie postał, a w kole szyderców nie zasiadł. |
EIB | O, jak szczęśliwy jest ten, Kto nie kieruje się radą bezbożnych, Nie przesiąkł podłością grzeszników, Nie zajął miejsca w gronie szyderców, |
PsFlor | ale w zakonie bożem wola jego i w zakonie jego będzie myślić we dnie i w nocy. |
PsPul | ale w zakonie bożem wola jego i w zakonie jego będzie myślić we dnie i w nocy. |
Wuj1923 | Ale w zakonie Pańskim wola jego, a w zakonie jego będzie rozmyślał we dnie i w nocy. |
Gda1881 | Ale w zakonie Pańskim jest kochanie jego, a w zakonie jego rozmyśla we dnie i w nocy. |
Gda2017 | Lecz ma upodobanie w prawie PANA i nad jego prawem rozmyśla we dnie i w nocy. |
PsBycz | Bo, kiedy ma, w-ustawie Pana, upodobanié-swojé, i-w-ustawie-Jego rozmyśla dniem i-nocą; |
Goet | Ale ma swe upodobanie w zakonie Pańskim, a nad zakonem Jego rozmyśla we dnie i w nocy. |
PsCylk | Lecz w nauce Bożej ma upodobanie i zakon Jego bada dzień i noc. |
PsKrusz | lecz w zakonie Bożym jego wola, i w zakonie Jego będzie rozmyślał dniem i nocą. |
PsAszk | Owszem wszystka dążność jego, aby go pouczył Jehowa a nad nauką Jego on rozmyśliwa dniem i nocą. |
PsSzer | lecz kocha się w Zakonie Pana i o Zakonie Jego rozmyśla we dnie i w nocy. |
Tys1 | Lecz w prawie Pana swą rozkosz znajduje, nad prawem Jego myśli dniem i nocą. |
Tys5 | lecz ma upodobanie w Prawie Pana, nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą. |
Bryt | Lecz ma upodobanie w zakonie PanaI zakon jego rozważa dniem i nocą. |
Pozn | lecz raczej upodobał sobie bojaźń Jahwe, a nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą. |
WarPra | lecz w prawie Pańskim ma upodobanie i rozmyśla nad nim, we dnie i w nocy. |
STB | Ale ma upodobanie w Prawie Boga oraz o Jego nauce rozmyśla dniem i nocą. |
EIB | A jego rozkosz to Prawo PANA - Nad nim rozmyśla za dnia oraz nocą. |
PsFlor | A będzie jako drzewo, jeż szczepiono jest podług ciekących wod, jeż owoc swoj da w swoj czas, a list jego nie spadnie; i wszystko, csokoli uczyni, prześpieje. |
PsPul | A będzie jako drzewo, jeż szczepiono jest podług ciekących wod, jeż owoc swoj da w czas swoj, a i list jego nie spadnie; i wszystko, cokoli uczyni, zdarzy sie. |
Wuj1923 | I będzie jako drzewo, które wsadzone jest nad ściekaniem wód, które swój owoc da czasu swego: a liście jego nie opadnie: i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się. |
Gda1881 | Albowiem będzie jako drzewo nad strumieniem wód w sadzone, które owoc swój wydaje czasu swego, a liść jego nie opada; i wszystko, cokolwiek czynić będzie, poszczęści się. |
Gda2017 | Będzie on bowiem jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, które wydaje swój owoc w swoim czasie; jego liść nie zwiędnie i wszystko, co robi, powiedzie się. |
PsBycz | Tedy-stanie-się, jak-drzewo, wsadzoné nad strumieniami wód, któré, owoc-swój, wyda w-czasie-swoim, a-liść-jego nie zwiędnie; owszem-wszystko, cokolwiek zrobi, poszczęści-się. |
Goet | Jest on jako drzewo, zasadzone nad strumieniami wód i przynoszące owoc swój czasu swego, a liście jego nie więdną; i wszystko, cokolwiek czyni, poszczęści mu się. |
PsCylk | I będzie jako drzewo zasadzone nad strumieniami wód, które owoc daje w czasie swoim, którego liść nie więdnie, a wszystko co czyni się powiedzie. |
PsKrusz | I będzie jako drzewo nad brzegami wód wsadzone, które wyda owoc w swym czasie, i liść jego nie opadnie; wszystko, cokolwiek uczyni, poszczęści się. |
PsAszk | Staje się ou jako drzewo, zasadzone nad strumienie wód, które owoc swój da we właściwym mu czasie, i listowie jego nie zwiędnie i poszczęści mu się we wszystkiem, co tylko pocznie. |
PsSzer | I będzie podobny do drzewa zasadzonego nad strumieniami, które wydaje owoc w porze swej i którego liść nie więdnie: i wszystko, cokolwiek czyni, szczęści się. |
Tys1 | Jest on jak drzewo zasadzone nad strugami wody, które wydaje owoc w swoim czasie, a liście jego nie więdną — i co uczyni, pomyślnie wypada. |
Tys5 | Jest on jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, które wydaje owoc w swoim czasie, a liście jego nie więdną; co uczyni, pomyślnie wypada. |
Bryt | Będzie on jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, Wydające swój owoc we właściwym czasie, Którego liść nie więdnie, A wszystko, co uczyni, powiedzie się. |
Pozn | Podobny jest do drzewa zasadzonego nad strugami wód, które przynosi owoc w swoim czasie i którego liście nie więdną. Szczęści mu się też we wszystkim, czego się podejmie. |
WarPra | Podobny jest do drzewa, co nad wodą płynącą owoc wydaje we właściwym czasie, a liście jego nigdy nie więdną. Taki co zacznie, kończy szczęśliwie. |
STB | Więc będzie jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, które wydaje owoc w swoim czasie, którego liść nie więdnie, i powiedzie mu się wszystko, co czyni. |
EIB | Będzie jak drzewo zasadzone wśród strumieni, Które wyda owoc we właściwym czasie. Jego liść nie pożółknie, A czego się podejmie, to skończy z powodzeniem. |
PsFlor | Nie tako niemiłościwi, nie tako, ale jako proch, jenże rzuca wiatr od oblicza ziemie. |
PsPul | Nie tako niemiłościwi, nie tako, ale jako proch, jen rzuca wiatr od oblicza ziemie. |
Wuj1923 | Nie tak niezbożni, nie tak; ale jako proch, który rozmiata wiatr z wierzchu ziemie. |
Gda1881 | Lecz nie tak niepobożni; ale są jako plewa, którą wiatr rozmiata. |
Gda2017 | Nie tak niegodziwi; oni są jak plewa, którą wiatr rozmiata. |
PsBycz | Nie tak bezbożni; lecz tak, jak-plewa, co rozprósza-ją wiatr. |
Goet | Lecz nie tak bezbożni! są bowiem jako plewy, które wiatr rozwiewa. |
PsCylk | Nie tak niegodziwi; bo są jako plewa którą rozwieje wiatr. |
PsKrusz | Nie tak będzie z bezbożnymi, albowiem są oni jako pył, którym wiatr pomiata. |
PsAszk | Nie tak niegodziwcy, - raczej są oni jako plewa, którą wiatr zmiecie przed sobą. |
PsSzer | Nie tak bezbożni. Są raczej jak plewa, którą wiatr roznosi. |
Tys1 | Nie tak niezbożni, nie tak: są oni jak plewa, którą wiatr rozmiata. |
Tys5 | Nie tak z występnymi, nie tak: są oni jak plewa, którą wiatr rozmiata. |
Bryt | Nie tak jest z bezbożnymi! Są oni bowiem jak plewa, Którą wiatr roznosi. |
Pozn | Nie tak [się dzieje] z bezbożnymi: podobni są do plew, które wiatr rozwiewa. |
WarPra | Inaczej jest z bezbożnymi: są jak plewy niesione wiatrem. |
STB | Lecz nie tak niegodziwi; gdyż są jak plewy, które rozwieje wiatr. |
EIB | Z bezbożnymi będzie inaczej: Ci będą jak plewy, Które wiatr rozwieje. |
PsFlor | Prz❬e❭to nie wstają niemiłościwi w sądzie ani grzesznicy w radzie prawych, |
PsPul | Przetoż nie wstają niemiłościwi w sądzie ani grzeszni w radzie prawych, |
Wuj1923 | Przetóż nie powstaną niezbożnicy na sądzie: ani grzesznicy w zebraniu sprawiedliwych. |
Gda1881 | Przetoż się niepobożni na sądzie nie ostoją, ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych. |
Gda2017 | Dlatego niegodziwi nie ostoją się na sądzie ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych. |
PsBycz | Dla tego, nie ostoją-się bezbożni w-sądzie; a-grzésznicy, w-zgromadzeniu sprawiedliwych; |
Goet | Przeto nie ostoją się bezbożni na sądzie, ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych. |
PsCylk | Przetoż nie ostoją się niegodziwi na sądzie, ani grzesznicy w gronie sprawiedliwych. |
PsKrusz | Przeto nie ostoją się bezbożni w sądzie, a grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych. |
PsAszk | Przetoż nie ostaną się bezbożni na sądzie, zaś grzesznicy w gromadzie sprawiedliwych. |
PsSzer | Dlatego nie ostoją się bezbożni w sądzie, ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych. |
Tys1 | Nie ostoją się przeto na sądzie niezbożni ani grzesznicy — w radzie sprawiedliwych, |
Tys5 | Toteż występni nie ostoją się na sądzie ani grzesznicy - w zgromadzeniu sprawiedliwych, |
Bryt | Przeto nie ostoją się bezbożni na sądzieAni grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych. |
Pozn | Tak więc bezbożni nie ostoją się w sądzie ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych. |
WarPra | Nie ostoją się tedy bezbożni na sądzie ani grzesznicy pośród sprawiedliwych. |
STB | Dlatego niegodziwi się nie ostoją na sądzie, ani grzesznicy w gronie sprawiedliwych. |
EIB | Dlatego bezbożni przepadną na sądzie, Podobnie jak grzesznicy w gronie ludzi prawych. |
PsFlor | bo znaje Gospodzin drogę prawych, a droga złych zginie. Sława Oćcu i Synowi, i Świętemu Duchu, jako była z początka i ninie, i wżda, i na wieki wiekom. |
PsPul | bo zna Bog drogę prawych, a droga złosnych zaginie. Sława ❬...❭ |
Wuj1923 | Albowiem zna Pan drogę sprawiedliwych: a droga niezbożnych zginie. |
Gda1881 | Albowiem zna Pan drogę sprawiedliwych; ale droga niepobożnych zginie. |
Gda2017 | PAN bowiem zna drogę sprawiedliwych, ale droga niegodziwych zaginie. |
PsBycz | Boć znający Pan drogę sprawiedliwych; ale-droga bezbożnych zaginie. |
Goet | Albowiem zna Pan drogę sprawiedliwych, a droga bezbożnych zaginie. |
PsCylk | Albowiem świadom Bóg drogi sprawiedliwych, a ślad niegodziwych zaginie. |
PsKrusz | Bóg bowiem zna drogę sprawiedliwych, a droga bezbożnych przepadnie. |
PsAszk | Bo wszak zna Jehowa drogę mężów prawych a droga niegodziwców podana jest na zgubę. |
PsSzer | Zna bowiem Pan drogę sprawiedliwych, ale droga bezbożnych zaginie. |
Tys1 | bo Pan ma w pieczy drogę sprawiedliwych, a droga niezbożnych zaginie. |
Tys5 | bo Pan uznaje drogę sprawiedliwych, a droga występnych zaginie. |
Bryt | Gdyż Pan troszczy się o drogę sprawiedliwych. Droga zaś bezbożnych wiedzie do nikąd. |
Pozn | Jahwe bowiem czuwa nad drogą sprawiedliwych; droga bezbożnych natomiast prowadzi do zguby. |
WarPra | Pan bowiem zna ścieżki sprawiedliwych. A droga bezbożnych wiedzie ku zagładzie. |
STB | Bowiem WIEKUISTY uznaje drogi sprawiedliwych, zaś ślad po niegodziwych zaginie. |
EIB | PAN bowiem strzeże poczynań sprawiedliwych, Posunięcia bezbożnych zakończą się przegraną. |
PsFlor | Przecz skrżytało pogaństwo a ludzie myślili są prozność? |
PsPul | Przecz skrżytali pogaństwo i ludzie myślili prozności? |
Wuj1923 | Czemu się wzburzyli poganie, a ludzie rozmyślali próżne rzeczy? |
Gda1881 | Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy? |
Gda2017 | Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły? |
PsBycz | Czemu zbiégają-się-hurmem narody, a-ludy szémrzą napróżno? |
Goet | DLACZEGO buntują się poganie, a narody rozmyślają o próżnościach? |
PsCylk | Czemu burzą się ludy, a narody knują zamysły próżne. |
PsKrusz | Dlaczego burzyli się poganie, a narody rozmyślały rzeczy próżne? |
PsAszk | Czemużto ludy się burzą a narody próżnią bełkoczą? |
PsSzer | Czemu buntują się narody, a ludy myślą o marnych rzeczach? |
Tys1 | Dlaczego się burzą narody, czemu ludy knują daremne zamysły? |
Tys5 | Dlaczego narody się buntują, czemu ludy knują daremne zamysły? |
Bryt | Czemuż to burzą się narody, A ludy myślą o próżnych rzeczach? |
Pozn | Czemuż to narody wszczynają niepokój, a ludy knują daremne zamysły? |
WarPra | Dlaczego buntują się narody, po co te próżne knowania ludów? |
STB | Czemu się burzą ludy, a narody próżne zamysły knują? |
EIB | Dlaczego zbuntowały się narody, A ludy radzą daremnie? |
PsFlor | Przystajali są krolowie ziemszczy a książęta seszli są sie na gromadę przeciwo Gospodnu i przeciwo jego pomazańcu. |
PsPul | Pomagali krolowie ziemszczy i książęta seszli sie w jedno przeciwo Bogu i przeciwo pomazańcu jego. |
Wuj1923 | Stanęli wespół królowie ziemscy, a książęta zeszli się w gromadę przeciw Panu, i przeciw Chrystusowi jego. |
Gda1881 | Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc: |
Gda2017 | Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, mówiąc: |
PsBycz | Stawiają-się królowie ziemscy, a-książęta naradzają-się razem, przeciw Panu i-przeciw pomazańcowi-jego, mówiąc: |
Goet | Królowie ziemi powstają, a książęta radzą wspólnie przeciwko Panu i przeciwko pomazańcowi Jego: |
PsCylk | Powstają królowie ziemi i książęta radzą społem, przeciw Bogu i pomazańcowi Jego. |
PsKrusz | Zebrali się razem królowie i książęta stanęli wspólnie na naradę. przeciw Bogu i przeciw Pomazańcowi Jego. |
PsAszk | Przeciwstawią się królowie ziemi a książęta wspólną czynią sprawę - przeciw Jehowie i Jego Pomazańcowi? |
PsSzer | Powstają królowie ziemscy, i książęta naradzają się wspólnie przeciw Panu i Jego Pomazańcowi: |
Tys1 | Królowie ziemi powstają i książęta spiskują wraz z nimi przeciwko Panu i przeciw Jego Pomazańcowi: |
Tys5 | Królowie ziemi powstają i władcy spiskują wraz z nimi przeciw Panu i przeciw Jego Pomazańcowi: |
Bryt | Powstają królowie ziemscyI książęta zmawiają się społem Przeciw Panu i Pomazańcowi jego: |
Pozn | Królowie ziemscy jednoczą się, a książęta wspólnie się zmawiają przeciw Jahwe i Jego Pomazańcowi: |
WarPra | Głowy podnoszą królowie ziemscy, łączą się z nimi wielcy tego świata przeciwko Panu i Jego Pomazańcowi. |
STB | Powstają królowie ziemi i razem radzą książęta przeciw BOGU, i Jego Pomazańcowi. |
EIB | Powstają ziemscy królowie I wspólnie spiskują książęta Przeciwko PANU i Jego Pomazańcowi: |
PsFlor | Roztargajmy jich przekowy i srzucimy s nas jarzmo jich. |
PsPul | Roztargajmy przekowy jich i srzućmy z nas jarzmo jich. |
Wuj1923 | Potargajmy związki ich: i zrzućmy z siebie jarzmo ich. |
Gda1881 | Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich. |
Gda2017 | Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta. |
PsBycz | Rozerwiéjmy te więzy-ich, i-odrzućmy, odnas, sploty-onychże. |
Goet | Pozrywajmy Ich więzy i zrzućmy z siebie Ich powrozy. |
PsCylk | Stargajmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta. |
PsKrusz | Rozerwijmy więzy ich i zrzućmy z siebie jarzmo ich. |
PsAszk | "Nuże potargajmy ich więzy, zrzućmyż z siebie ich pęta" |
PsSzer | Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta! |
Tys1 | «Stargajmy Ich więzy, a pęta precz odrzućmy od siebie!» |
Tys5 | Stargajmy Ich więzy i odrzućmy od siebie Ich pęta! |
Bryt | Zerwijmy ich więzyI zrzućmy z siebie ich pęta! |
Pozn | Zerwijmy ich więzy, odrzućmy od siebie ich pęta! |
WarPra | I mówią: Zrzućmy z siebie Ich więzy i uwolnijmy się od Ich jarzma. |
STB | Stargajmy ich więzy, zrzućmy z siebie ich pęta. |
EIB | Zerwijmy ich więzy! Zrzućmy z siebie ich pęta! |
PsFlor | Jen przebywa na niebiesiech, pośmieje sie jim, i Gospodzin zwala śmiech w nich. |
PsPul | Jen przebywa w niebiesiech, pośmieje sie jim, i Gospodzin zwala s nich śmiech. |
Wuj1923 | Który mieszka w niebiesiech, naśmieje się z nich: a Pan szydzić z nich będzie. |
Gda1881 | Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich. |
Gda2017 | Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził. |
PsBycz | Mieszkający w-niebiosach, bądzie-się-śmiał; Pan będzie-szydził z-nich. |
Goet | Ale ten, który tronuje w niebie, śmieje się: Pan szydzi z nich. |
PsCylk | Królujący w niebiosach uśmiecha się, Pan urąga im. |
PsKrusz | Siedzący w niebiosach naśmieje się z nich; Pan będzie ich miał w pogardzie. |
PsAszk | Ten, który ma swą siedzibę w niebiesiech, śmieje się, Pan się z nich naigrawa. |
PsSzer | Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan z nich szydzi. |
Tys1 | Śmieje się Ten, który mieszka w niebie, Pan się z nich naigrawa, |
Tys5 | Śmieje się Ten, który mieszka w niebie, Pan się z nich naigrawa, |
Bryt | Ten, który mieszka w niebie, śmieje się z nich, Pan im urąga. |
Pozn | Ten, który ma siedzibę w niebie, śmieje się, Pan drwi sobie z nich. |
WarPra | Lecz śmieje się Ten, co na niebie panuje, drwi sobie z nich Pan. |
STB | Ten, co króluje w niebiosach się uśmiecha, Pan im urąga. |
EIB | Pan widzi z nieba ich śmieszność, Patrzy na nich z politowaniem! |
PsFlor | Tegdy mołwić będzie k nim w gniewie swojem i w rosierdziu swojem zamąci je. |
PsPul | Tedy będzie mołwić k nim w gniewie swoim i w rosierdziu swoim zamąci je. |
Wuj1923 | Tedy będzie mówił do nich w gniewie swoim i w zapalczywości swéj potrwoży je. |
Gda1881 | Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich, |
Gda2017 | Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży: |
PsBycz | Wtedy powie do-nich, w-gniéwie-swym, a,-w-zapalczywości-swojéj, przerazi-ich. |
Goet | Wtedy będzie mówił do nich w gniewie Swoim, a w żarze gniewu Swego przerazi ich: |
PsCylk | Tedy przemówi do nich w gniewie Swoim, a w grozie Swojej zatrwoży ich. |
PsKrusz | Tedy będzie mówił do nich w gniewie swoim, i w zagniewaniu okrutnem zatrwoży ich: |
PsAszk | Wówczas to przemówi do nich w Swym gniewie a zapalczywością Swą ich porazi. |
PsSzer | Potem przemówi do nich w gniewie swoim i przestraszy ich w zapalczywości swojej. |
Tys1 | a potem do nich mówi w gniewie swoim, i w swej zapalczywości ich trwoży: |
Tys5 | a wtedy mówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich trwoży: |
Bryt | Wtedy przemówi do nich w gniewie swoimI gwałtownością swoją przerazi ich: |
Pozn | Potem [jednak] przemawia do nich w swym gniewie, w swym uniesieniu przyprawia ich o przerażenie: |
WarPra | Ale też przemówił do nich w swym gniewie i swoim zagniewaniem wprawił ich w osłupienie: |
STB | Zatem przemówi do nich w Swoim gniewie i w Swojej grozie ich zatrwoży. |
EIB | W końcu przemówi do nich w swoim gniewie, A Jego uniesienie ich przerazi: |
PsFlor | Ale ja postawion jeśm krol od niego na Syjon, gorze świętej jego, przepowiadaję kaźń jego. |
PsPul | Ale ja postawion jeśm krol od niego na Syjon, gorę świętą jego, przepowiadając przykazanie jego. |
Wuj1923 | A jam jest postanowion królem od niego nad Syonem, górą świętą jego, opowiadając przykazanie jego. |
Gda1881 | Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją. |
Gda2017 | Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze. |
PsBycz | I rzeknie: Wszakże-Ja namaściłem Króla-mego na Syonie, górze Swiętości-mojéj. |
Goet | "Sam postawiłem króla mego na Syjonie, górze mojej świętej", |
PsCylk | Ja to namaściłem króla mego na Cyonie, górze mojej świętej. |
PsKrusz | "A otom ja postanowił króla mego na Sjonie, świętej górze mojej". |
PsAszk | Ja zaś króla mojego na Syonie naoleję na górze mej świętości. |
PsSzer | To Ja ustanowiłem króla Mego na Syjonie, Mojej górze świętej. Ogłaszam wyrok Pana: |
Tys1 | «Przecie swego króla Ja ustanowiłem na Syjonie, świętej górze mojej». |
Tys5 | Przecież Ja ustanowiłem sobie króla na Syjonie, świętej górze mojej. |
Bryt | Ja ustanowiłem króla mego na Syjonie, Świętej górze mojej. |
Pozn | To ja ustanowiłem mego króla na Syjonie, mojej świętej górze! |
WarPra | Ja sam ustanowiłem mego króla na Syjonie, mojej świętej górze. |
STB | To Ja namaściłem Mojego Króla na Cyonie, na Mojej świętej górze. |
EIB | Ja ustanowiłem własnego króla na Syjonie, Mojej świętej górze! |
PsFlor | Gospodzin rzekł ku mnie: Syn moj jeś ty, ja dzisia porodził jeśm cie. |
PsPul | Gospodzin rzekł ku mnie: Syn moj jeś ty, ja dzisia porodził ciebie. |
Wuj1923 | Pan rzekł do mnie: Tyś jest synem moim, Jam ciebie dziś zrodził. |
Gda1881 | Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził. |
Gda2017 | Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem. |
PsBycz | Opowiem, za prawo; Pan rzekł do-mnie: Synemeś-moim, ty; Ja dzisiaj zrodziłem-cię. |
Goet | Opowiem o tem postanowieniu: Pan rzekł do mnie: "Synem moim jesteś, dziś Ciebie spłodziłem". |
PsCylk | Wygłaszam ten wyrok: Wiekuisty rzekł do mnie: Tyś mój syn, jam cię dziś światu wydał. |
PsKrusz | "Opowiem ustawę Bożą: Bóg rzekł do mnie: Tyś Synem moim, Jam dzisiaj zrodził Ciebie. |
PsAszk | Niechaj tedy obwieszczę to prawo Jehowy, - rzekł do mnie: "Tyś jest mym synem, Ja cię dziś zrodziłem". |
PsSzer | Rzekł do mnie: Jesteś Moim Synem, dzisiaj zrodziłem ciebie. |
Tys1 | Wyrok Pański ogłoszę: Pan rzekł do mnie: «Tyś Synem moim, Ja Cię dziś zrodziłem. |
Tys5 | Ogłoszę postanowienie Pana. Powiedział do mnie: Tyś Synem moim, Ja Ciebie dziś zrodziłem. |
Bryt | Ogłoszę zarządzenie Pana:Rzekł do mnie: Synem moim jesteś, Dziś cię zrodziłem. |
Pozn | Chcę [wam] oznajmić dekret Jahwe. Jahwe rzekł do mnie: "Tyś moim synem, Ja dziś zrodziłem ciebie. |
WarPra | Chcę wam ogłosić wolę Boga, który do mnie powiedział: Synem moim jesteś, zrodziłem Cię dzisiaj. |
STB | Ogłaszam ten wyrok: WIEKUISTY do mnie powiedział: Ty jesteś Moim Synem, Ja cię dzisiaj wydałem na świat. |
EIB | Obwieszczam ten dekret PANA, Powiedział On do Mnie: Ty jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem. |
PsFlor | Pożędaj ote mnie, i dam ci pogany w dziedzicstwo twoje i w trzymanie twoje kraje ziemskie. |
PsPul | Żędaj ode mnie, a dam ci pogany w dziedzictwo twoje i w trzymanie tobie kraje ziemskie. |
Wuj1923 | Żądaj odemnie, i dam ci pogany dziedzictwo twoje, a osiadłość twą kraje ziemie. |
Gda1881 | Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi. |
Gda2017 | Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność. |
PsBycz | Żądaj odemnie, a-damć narody na dziedzictwo-twojé, i,-na-posiadłość-twę, końce ziemi. |
Goet | Żądaj ode mnie, a dam Ci narody w dziedzictwo Twoje i w posiadłość Twoją krańce ziemi. |
PsCylk | Zażądaj odemnie, a dam ludy w dziedzictwo twoje, a na własność twoję kończyny ziemi. |
PsKrusz | Żądaj odemnie, a dam ci narody na dziedzictwo Twoje, a granice ziemi na posiadanie Twoje. |
PsAszk | "Żądaj odemnie a dam narody za twe dziedzictwo a krańce ziemi na twą posiadłość." |
PsSzer | Żądaj ode mnie, a dam ci w dziedzictwo narody i w posiadanie krańce świata! |
Tys1 | Żądaj ode mnie, a dam Ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi w posiadanie Twoje. |
Tys5 | Żądaj ode Mnie, a dam Ci narody w dziedzictwo i w Twoje posiadanie krańce ziemi. |
Bryt | Proś mnie, a dam ci narody w dziedzictwoI krańce świata w posiadanie. |
Pozn | Zażądaj ode mnie, a dam ci w dziedzictwo narody i krańce ziemi w twoje posiadanie! |
WarPra | Zażądaj tylko, a dam Ci w dziedzictwo narody, ziemię aż po jej krańce na własność. |
STB | Zażądaj ode mnie, a dam ci w dziedzictwo ludy i granice ziemi na twą własność. |
EIB | Proś Mnie, a dam Ci w dziedzictwo narody, Oddam na własność ziemię po jej krańce. |
PsFlor | Włodać będziesz nad nimi w mietle żelaznej a jako ssąd zdunowy rozbijesz je. |
PsPul | Włodać będziesz nad nimi w mietle żelaznej a jako sąd zdunowy rozbijesz je. |
Wuj1923 | Będziesz je rządził laską żelazną: a jako naczynie garncarskie pokruszysz je. |
Gda1881 | Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich. |
Gda2017 | Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz. |
PsBycz | Ty skruszysz-je berłem żelazném; Ty, jak-naczynié garncarza, zgruchocesz-je. |
Goet | "Zdruzgocesz ich berłem żelaznem, a pokruszysz ich jako naczynie garncarskie". |
PsCylk | Roztrącisz je berłem żelazném, jak naczynie garncarskie, skruszysz je. |
PsKrusz | Będziesz rządził nimi laską żelazną, pokruszysz ich jako naczynie garncarskie". |
PsAszk | "Żelaznem zdruzgoczesz je berłem a jako naczynie garncarskie możesz je potrzaskać" |
PsSzer | Rozgromisz je berłem żelaznym, roztłuczesz je jak naczynie gliniane. |
Tys1 | Żelazną rózgą będziesz nimi rządzić i jak naczynie garncarza pokruszysz». |
Tys5 | Żelazną rózgą będziesz nimi rządzić i jak naczynie garncarza ich pokruszysz. |
Bryt | Rozgromisz je berłem żelaznym, Roztłuczesz jak naczynie gliniane. |
Pozn | Zdruzgocesz je żelazną maczugą, roztrzaskasz jak gliniane naczynie". |
WarPra | Będziesz je ujarzmiał berłem z żelaza, pokruszysz je jak gliniane naczynia. |
STB | Roztrącisz je berłem żelaznym, skruszysz je jak garncarskie naczynia. |
EIB | Będziesz je łamał żelaznym berłem, Pokruszysz jak gliniane dzbany. |
PsFlor | A już, krolowie, rozumiejcie, nauczcie sie, cso sądzicie ziemię. |
PsPul | A już, krolowie, rozumiejcie, nauczcie sie ktorzyż sądzicie ziemię. |
Wuj1923 | A teraz królowie rozumiejcie: ćwiczcie się, którzy sądzicie ziemię. |
Gda1881 | Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi! |
Gda2017 | Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi! |
PsBycz | Więc-teraz, królowie, zwróćcie-uwagę; poprawcie-się, wy, sędziowie ziemi. |
Goet | Dlatego, królowie, nabierzcie rozumu, a wy, sędziowie ziemi, dajcie się napomnieć. |
PsCylk | A teraz królowie rozmyślcie się, ukorzcie się, sędziowie ziemi. |
PsKrusz | A teraz zrozumiejcie, królowie! bądźcie pouczeni, sędziowie ziemi! |
PsAszk | Gdy tak tedy, nabierzcie rozsądku o królowie, dajcie się przekonać sędziowie ziemi. |
PsSzer | Bądźcież więc roztropni, królowie, przyjmijcie przestrogę, sędziowie ziemi! |
Tys1 | A teraz, królowie, zrozumcie, nauczcie się wy, którzy ziemią władacie. |
Tys5 | A teraz, królowie, zrozumcie, nauczcie się, sędziowie ziemi! |
Bryt | Bądźcie więc teraz rozsądni, królowie, Przyjmijcie przestrogę, sędziowie ziemi! |
Pozn | A przeto, królowie, bądźcie rozważni, przyjmijcie przestrogę, sędziowie ziemi! |
WarPra | Zechciejcie tedy zrozumieć, królowie, nauczcie się czegoś, zarządcy ziemi. |
STB | Zatem teraz rozmyślcie się królowie, ukorzcie się sędziowie ziemi. |
EIB | Teraz więc, królowie, okażcie rozsądek, Nie lekceważcie przestróg, wy, sędziowie ziemi: |
PsFlor | Służycie Bogu w strasze i wiesielcie sie jemu se drżenim. | Przyjmicie pokaźnienie,
PsPul | Służcie Bogu w bojaźni i wiesielcie sie jemu ze drżenim. Pr❬z❭ymicie pokaźnienie, |
Wuj1923 | Służcie Panu w bojaźni: a radujcie się mu ze drżeniem. |
Gda1881 | Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem. |
Gda2017 | Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem. |
PsBycz | Służcie temu Panu z-bojaźnią, i-radujcie-się z-drzeniem. |
Goet | Służcie Panu w bojaźni, a okrzykujcie Go ze drżeniem! |
PsCylk | Służcie Bogu w bojaźni, a radujcie się w skrusze. |
PsKrusz | Służcie Bogu z bojaźnią i radujcie się ze drżeniem. |
PsAszk | Czyńcie służbę Jehowy z trwogą a radujcież się z drżeniem. |
PsSzer | Służcie Panu w bojaźni: wykrzykujcie ze drżeniem ku Jego czci; złóżcie Mu hołd, |
Tys1 | Służcie Panu w bojaźni, z radością Mu śpiewajcie, |
Tys5 | Służcie Panu z bojaźnią |
Bryt | Służcie Panu z bojaźnią i weselcie się, Z drżeniem złóżcie mu hołd, |
Pozn | Służcie Jahwe w bojaźni i całujcie z drżeniem Jego stopy! |
WarPra | Służcie Panu z bojaźnią, |
STB | Służcie BOGU w bojaźni oraz radujcie się w skrusze. |
EIB | Służcie PANU z bojaźnią, Cieszcie się, lecz drżyjcie! |
PsFlor | bo snadź rozgniewa sie Gospodzin, i zginiecie z drogi prawej. Gdy rozżgą na krotce gniew jego, błogosławieni wszystcy, jiż imają w niem pwę. |
PsPul | aby sie kiedy nie rozgniewał Gospodzin, i zginiecie z drogi prawej. Gdy się rozże wrychle gniew jego, błogosławieni wszystcy, ktorzy w niem pwają. |
Wuj1923 | Chwyćcie się nauki, by się kiedy nie rozgniewał Pan: i nie poginęliście z drogi sprawiedliwéj: gdyby się w krótce zapalił gniew jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają. |
Gda1881 | Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają. |
Gda2017 | Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają. |
PsBycz | Oddawajcie-hołd-uszanowania Synowi, aby-nie rozgniéwał-się; bo zginęlibyście w drodze waszéj gdyby zapalił-się, choć-nieco, gniéwem-swoim. Szczęśliwi wszyscy uciekający-się do-opieki-jego. |
Goet | Pocałujcie Syna, aby się nie gniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby nieco zapalił się gniew Jego. Szczęśni wszyscy, którzy ufają w Nim. |
PsCylk | Hołdujcie synowi by się nie gniewał i abyście nie zmylili drogi; bo łatwo zapłonie gniew Jego. Szczęśni którzy się doń uciekają. |
PsKrusz | Oddajcie hołd Synowi, aby się nie gniewał i aby was nie pogubił na drodze, gdy gniew Jego wkrótce się zapali. Błogosławieni wszyscy, pokładający ufność w Nim. |
PsAszk | Ucałowaniem ujmijcie sobie syna, całujcie wybrańca, aby nie zawrzał gniewem, i abyście snadź nie zatracili się w drodze, gdyż łacno rozpali się gniew jego, - szczęśliwi ci wszyscy, którzy się chronią pod jego opiekę. |
PsSzer | aby nie rozgniewał się, bo zginiecie w drodze, gdy nagle zapłonie Jego gniew! Szczęśni wszyscy, którzy Mu ufają! |
Tys1 | ze drżeniem bądźcie Mu posłuszni, by się nie gniewał, byście nie weszli na drogę zagłady, gdy rychło zapłonie gniew Jego: błogosławieni wszyscy, co w Nim szukają ucieczki. |
Tys5 | i Jego stopy z drżeniem całujcie, bo zapłonie gniewem i poginiecie w drodze, gdyż gniew Jego prędko wybucha. Szczęśliwi wszyscy, co w Nim szukają ucieczki. |
Bryt | Aby się nie rozgniewał i abyście nie zgubili drogi, Bo łatwo płonie gniewem. Szczęśliwi wszyscy, którzy mu ufają! |
Pozn | W przeciwnym razie może się unieść gniewem, a wtedy droga wasza doprowadzi was do zguby. Zaprawdę, łatwo może zapłonąć gniewem! Błogosławieni wszyscy, którzy u Niego szukają ucieczki. |
WarPra | z drżeniem całujcie Jego stopy, bo jeśli się rozgniewa, zginiecie. On bowiem łatwo zapala się gniewem i wtedy szczęśliwi, którzy Mu ufają. |
STB | Składajcie hołd Synowi, aby się nie gniewał i byście nie zmylili drogi; gdyż łatwo zapłonie jego gniew. Szczęśliwi, co u niego szukają schronienia. |
EIB | Złóżcie hołd Synowi, by się nie rozgniewał, A wy, abyście przez to nie zgubili drogi! Gdyż Jego gniew wywołać nietrudno, Szczęście zaś sprzyja tym wszystkim, którzy w Nim szukają schronienia. |
PsFlor | Gospodnie, przecz są sie rozpłodzili, jiż to mie mącą? Wiele jich wstaje przeciwo mnie. |
PsPul | Psalm Dawidow, kiedy uciekał przed Absalon, synem swoim, i zabit tedy Absalon. | Gospodnie, przecz sie rozpłodzili, jiż mie mącą? A wiele jich wstaje naprzeciwo mnie.
Wuj1923 | Psalm Dawidowy, gdy uciekał przed Absalomem, synem swoim. Panie, przecz się rozmnożyli, co mię trapią? wiele ich powstają przeciwko mnie. |
Gda1881 | Psalm Dawidowy, gdy uciekał przed Absalomem, synem swoim. | Panie, jako się namnożyło nieprzyjaciół moich! wiele ich powstaje przeciwko mnie.
Gda2017 | Psalm Dawida, gdy uciekał przed swoim synem Absalomem. PANIE, jakże się namnożyło moich nieprzyjaciół, jak wielu powstaje przeciwko mnie! |
PsBycz | Psalm Dawida, ułożony w ucieczce jego przed Absalonem, synem swoim. O Panie! ileż namnożyło-się nieprzyjacioł-moich? wielu powstających przeciw-mnie. |
Goet | PSALM Dawida, gdy uciekał przed synem swoim, Absalomem. Panie, jak liczni są gnębiciele moi, jak wielu powstaje przeciwko mnie! |
PsCylk | Psalm Dawida, gdy uciekał przed Absalonem synem swoim. Boże, jak liczni wrogowie moi, wielu powstaje przeciwko mnie. |
PsKrusz | Psalm Dawida, gdy uciekał przed Absalomem, synem swoim. Boże, dlaczego się rozmnożyli nieprzyjaciele moi? Wielu ich, co przeciwko mnie powstają! |
PsAszk | Śpiew Dawidowy, gdy uciekał przed swym synem Absalonem. O Jehowo, jakżesz wzmogli się gnębiciele moi, jak namnożyło się tych, co powstają przeciwko mnie. |
PsSzer | Psalm Dawida, gdy uciekał przed synem swoim, Absalomem. Panie, jak liczni są ciemiężyciele moi! Wielu powstaje przeciwko mnie. |
Tys1 | Psalm Dawida, gdy uszedł przed swoim synem Absalomem. Jak wielu, Panie, tych, którzy mnie trapią, jak wielu przeciw mnie powstało! |
Tys5 | Psalm Dawida, gdy uciekał przed swoim synem, Absalomem. Panie, jakże wielu jest tych, którzy mnie trapią, jak wielu przeciw mnie powstaje! |
Bryt | Psalm Dawida, gdy uciekał przed synem swoim Absalomem. Panie, jak liczni są wrogowie moi, Jak wielu powstaje przeciwko mnie! |
Pozn | Psalm Dawida - gdy uchodził przed swym synem Abszalomem. O Jahwe, jakże liczni są moi przeciwnicy, jakże wielu powstało przeciwko mnie! |
WarPra | Psalm, który wyśpiewał Dawid, gdy uciekał przed swoim synem Absalomem. Panie, jakże liczni są ci, co mnie uciskają, jak liczni są ci, co na mnie nastają. |
STB | Psalm Dawida, gdy uciekał przed swoim synem Absalomem. WIEKUISTY, jak liczni są moi wrogowie wielu powstaje przeciw mnie. |
EIB | Psalm Dawida. Uciekał wtedy przed swoim synem Absalomem. PANIE, mam tak wielu nieprzyjaciół, Tylu ludzi przeciwko mnie powstaje! |
PsFlor | Wiele jich mołwi mojej duszy: Nie jest zbawienie jej w jej[o] Gospodnie. |
PsPul | Wiele jich mołwi duszy mojej: Nie jest zbawienie jej w Bodze jej. |
Wuj1923 | Wiele ich mówią duszy mojéj: Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim. |
Gda1881 | Wiele ich mówią o duszy mojej: Niemać ten ratunku od Boga. Sela. |
Gda2017 | Wielu mówi o mojej duszy: Nie ma dla niego ratunku u Boga. Sela. |
PsBycz | Wielu przemawiających do-duszy-mojéj: Nie-ma zbawienia, dla-niéj, u-Boga. |
Goet | Wielu mówi o mnie: "Niema dla niego wybawienia u Boga". Sela. |
PsCylk | Wielu powiada o duszy mojéj: Nie ma dlań zbawienia u Pana. - Sela. |
PsKrusz | Wielu ich, co mówią o duszy mojej: "Niema dla niego zbawienia w Bogu" - SELAh. |
PsAszk | Sporo ich, co pomawiają duszę mą: "nie masz dla niego zbawienia w Bogu" - Selah. |
PsSzer | Wielu mówi o mnie: Nie ma dla niego zbawienia w Bogu. Sela. |
Tys1 | Mnóstwo jest tych, co mówią o mnie: «W Bogu nie ma dla niego zbawienia». Sela. |
Tys5 | Wielu jest tych, co mówią o mnie: Nie ma dla niego zbawienia w Bogu. Sela. |
Bryt | Wielu mówi o mnie:Nie ma dla niego ratunku u Boga. Sela. |
Pozn | Wielu mówi o mnie: "Nie ma dla niego pomocy u Boga". |
WarPra | Wielu jest takich, co mówią, iż nie ma dla mnie ocalenia u Boga. [Pauza] |
STB | Wielu mówi o mojej duszy: U PANA nie ma dla niego ratunku. Sela. |
EIB | Niejeden, gdy mówi o mym życiu, Twierdzi, że Bóg już nie przyjdzie mi z pomocą. Sela. |
PsFlor | Ale ty, Gospodnie, przyjemca moj jeś, sława moja i powyszaję głowę moję. |
PsPul | Ale ty, Gospodnie, przyjemca jeś moj, sława moja i powyszszając głowę moję. |
Wuj1923 | Ano ty, Panie, jesteś obrońca mój, chwała moja, i podwyższający głowę moję. |
Gda1881 | Ale ty, Panie! jesteś tarczą moją, chwałą moją, i wywyższającym głowę moję. |
Gda2017 | Ale ty, PANIE, jesteś moją tarczą, moją chwałą, tym, który podnosi moją głowę. |
PsBycz | Ale-Ty, Panie, tarcząś około-mnie; Tyś chwałą-mą, i-wywyższającymś głowę-moję. |
Goet | Ale Ty, Panie, jesteś tarczą dla mnie, czcią moją, i Ty wywyższasz głowę moją. |
PsCylk | Ale Tyś o Boże, tarczą moją, chwałą moją, i co podnosisz głowę moję. |
PsKrusz | Lecz Tyś, o Boże! tarczą dla mnie! chwałą moją i podnoszącym głowę moją. |
PsAszk | A wszakżesz Ty Jehowo jesteś puklerzem dla mnie, mą chwalą i tym, który wznosi mą głowę. |
PsSzer | Ale Ty, Panie, jesteś tarczą moją, chwałą moją, i Ty podnosisz głowę moją. |
Tys1 | Ty zaś, o Panie, jesteś tarczą moją i chwałą moją: Ty głowę mą wznosisz. |
Tys5 | A jednak, Panie, Ty jesteś dla mnie tarczą, Tyś chwałą moją i Ty mi głowę podnosisz. |
Bryt | Ale Ty, Panie, jesteś tarczą moją, chwałą moją, I Ty podnosisz głowę moją. |
Pozn | A jednak Ty, o Jahwe, jesteś mi puklerzem, Tyś moją chwałą, Ty mi podnosisz głowę! |
WarPra | Ale ty, Panie, jesteś dla mnie tarczą, Tyś chwałą moją i Ty mnie podnosisz. |
STB | Ale Ty, WIEKUISTY, jesteś moją tarczą, moją chwałą oraz Tym, który podnosi moją głowę. |
EIB | Ale Ty, PANIE, jesteś mą tarczą i chwałą! Ty podnosisz moją opuszczoną głowę. |
PsFlor | Głosem mojim ku Gospodnu wołał jeśm i wysłuszał mie z gory świętej swojej. |
PsPul | Głosem moim ku Gospodnu wołał jeśm i wysłuchał mie z gory świętej swojej. |
Wuj1923 | Głosem moim wołałem do Pana, i wysłuchał mię z góry świętéj swojéj. |
Gda1881 | Głosem swym wołałem do Pana, a wysłuchał mię z góry świętej swojej. Sela. |
Gda2017 | Swym głosem wołałem do PANA i wysłuchał mnie ze swojej świętej góry. Sela. |
PsBycz | Głosem-mym do Pana wołam, więc-odpowiada-mi z-góry Swiętości-swojéj. |
Goet | Głośno wzywam Pana, a wysłuchuje błaganie moje ze Swej świętej góry. Sela. |
PsCylk | Głosem moim do Boga wołam, a On odpowie mi z góry świętej Swojej. - Sela. |
PsKrusz | Głosem moim wołałem do Boga, a wysłuchał mnie z góry swej świętej. - SELAh. |
PsAszk | Głos mój ku Jehowie się wzbija, wołam a On mi odpowie z góry Swej Świątobliwości - Selah. |
PsSzer | Głośno wołałem do Pana i wysłuchał mnie ze świętej góry swojej. Sela. |
Tys1 | Wołałem głosem mym do Pana i wysłuchał mnie z góry swej świętej. Sela. |
Tys5 | Wołam swym głosem do Pana, On odpowiada ze świętej swej góry. Sela. |
Bryt | Głosem moim wołam do Pana, A On odpowiada mi z świętej góry swojej. Sela. |
Pozn | Donośnym głosem wołam do Jahwe, a On mi odpowiada ze swojej świętej góry. |
WarPra | Wołałem głośno do Pana i wysłuchał mnie ze swej góry świętej. |
STB | Moim głosem wołam do BOGA, a On mi odpowie ze Swojej świętej góry. Sela |
EIB | Znów do PANA skieruję wołanie, On mi odpowie ze swojej świętej góry. Sela. |
PsFlor | Ja jeśm spał i naspał jeśm sie, i wstał jeśm, bo Gospodzin przyjął mie. |
PsPul | Ja jeśm spał i naspałeśm sie, i wstałeśm, bo Gospodzin przyjął mie. |
Wuj1923 | Jam spał i twardom zasnął, i wstałem; bo Pan obronił mię. |
Gda1881 | Jam się układł, i zasnąłem, a ocuciłem się; bo mię Pan podpierał. |
Gda2017 | Położyłem się i zasnąłem, i obudziłem się, bo PAN mnie podtrzymał. |
PsBycz | Ja, ja kładę-się, i-zasypiam, obudzam-się, bo Pan podpiéra-mię. |
Goet | Położyłem się i zasnąłem i znów się obudziłem, bo Pan mnie wspiera. |
PsCylk | Kładę się i zasypiam; budzę się, bo Bóg wspiera mnie. |
PsKrusz | Otom położył się i zasnął; przebudziłem się, ponieważ Bóg wspomógł mnie. |
PsAszk | Gdy legnę i gdym we śnie pogrążon, - przecz się obudzę, gdyż Jehowa mię wspiera. |
PsSzer | Położyłem się i zasnąłem, obudziłem się, bo Pan mnie ochrania. |
Tys1 | Kładę się, usnę i znowu powstaję, bo Pańska ręka mnie podtrzymuje. |
Tys5 | Kładę się, zasypiam i znowu się budzę, bo Pan mnie podtrzymuje. |
Bryt | Położyłem się i zasnąłem; Obudziłem się, bo Pan mnie wspiera. |
Pozn | Kładę się do snu i zasypiam, i znów się budzę, bo Jahwe jest mi podporą. |
WarPra | Kładę się i zasypiam spokojnie, i znowu się budzę, bo Pan ma mnie w swej pieczy. |
STB | Kładę się, zasypiam i się budzę, ponieważ BÓG mnie wspiera. |
EIB | Położyłem się i zasnąłem, a potem się obudziłem, Gdyż Pan nieustannie mnie wspiera. |
PsFlor | Nie będę sie bać tysiąca luda ostąpających mnie. Wstań, Gospodnie, zbawiona mie uczyń, Boże moj! |
PsPul | Nie będę sie bał tysiąca ludzi obstąpających mie. Wstań, Gospodnie, zbaw mie, Boże, Boże moj! |
Wuj1923 | Nie będę się bał tysięcy ludu około mnie leżącego. |
Gda1881 | Nie ulęknę się wielu tysięcy ludu, którzy się na mię zewsząd zasadzili. |
Gda2017 | Nie przestraszę się dziesiątków tysięcy ludzi, którzy zewsząd na mnie nastają. |
PsBycz | Nie ulęknę-się przed-dziesiąciu-tysiącami ludu, coby wokoło rozłożyli-się przeciw-mnie. |
Goet | Nie lękam się wielu tysięcy wojska, które zewsząd mnie otoczyło obozem. |
PsCylk | Nie lękam się kroci ludu, które zewsząd mnie oblegają. |
PsKrusz | Nie ulęknę się tysięcy narodu, który obstąpił mnie naokoło. |
PsAszk | Temuż nie trwożę się tych tysięcy ludu, które przeciw mnie rozłożyły się obozem. |
PsSzer | Dlatego nie boję się ludu tysięcy, które mnie zewsząd obiegły. |
Tys1 | I nie ulęknę się wcale tysięcy ludu, choć na mnie dokoła nastają. |
Tys5 | Nie lękam się tysięcy ludu, choć przeciw mnie dokoła się ustawiają. |
Bryt | Nie boję się dziesiątków tysięcy ludu, Które zewsząd na mnie nastają. |
Pozn | Nie boję się tysięcy tego tłumu, który mnie zewsząd osaczył. |
WarPra | Nie boję się nawet tysiąca mocarzy, którzy na mnie zewsząd nastają. |
STB | Nie lękam się mnóstwa ludzi, którzy zewsząd mnie oblegają. |
EIB | Niestraszne mi zastępy przeciwników, Niech na mnie zewsząd nastają! |
PsFlor | Bo jeś ty pobił wszystki przeciwiające sie mienie przez winy, zęby grzesznikow starł jeś. |
PsPul | Bo jeś ty pobił wszystki przeciwiające sie mnie bez winy, zęby grzesznych starł jeś. |
Wuj1923 | Powstań, Panie! wybaw mię, Boże mój; boś ty pobił wszystkie sprzeciwiające mi się bez przyczyny: pokruszyłeś zęby grzeszników. |
Gda1881 | Powstań, Panie! wybaw mię, Boże mój! albowiemeś ty uderzył w lice wszystkich nieprzyjaciół moich, z zęby niezbożników pokruszyłeś. |
Gda2017 | Powstań, PANIE! Wybaw mnie, mój Boże! Uderzyłeś bowiem w szczękę wszystkich moich wrogów i połamałeś zęby niegodziwych. |
PsBycz | Wstań, Panie, ocal-mię, Boże-mój; boś udérzał-był wszech nieprzyjaciół-mych po szczękach; zęby bezbożnych wyłamywałeś. |
Goet | Powstań, Panie! wybaw mnie, Boże mój! bo Ty wszystkich wrogów moich uderzasz w szczękę, druzgocesz zęby bezbożnych. |
PsCylk | Powstań o Boże, wspomóż mnie Panie mój, bo porazisz wszystkich wrogów moich szczęki, zęby niegodziwych pokruszysz. |
PsKrusz | Powstań, o Boże! Zbaw mnie, o Panie mój! wszak Ty uderzyłeś w szczękę wszystkich nieprzyjaciół moich; zęby bezbożnych skruszyłeś. |
PsAszk | Powstań, o Jehowo, wybaw mnie, Boże mój, - gdyż Ty wszystkich wrogów mych ugodzisz w samą twarz, strzaskasz zęby niegodziwców. |
PsSzer | Powstań, Panie! Ratuj mnie, Boże mój! Wszak Ty uderzyłeś w szczękę wszystkich nieprzyjaciół moich, połamałeś zęby bezbożnych. |
Tys1 | Powstań, o Panie! Ocal mnie, mój Boże! Bo uderzyłeś w szczękę wszystkich przeciwników moich i połamałeś zęby grzeszników. |
Tys5 | Powstań, o Panie! Ocal mnie, mój Boże! Bo uderzyłeś w szczękę wszystkich moich wrogów i wyłamałeś zęby grzeszników. |
Bryt | Powstań, Panie! Ocal mnie, Boże mój! Wszak Ty uderzyłeś w szczękę wszystkich wrogów moich, Połamałeś zęby bezbożnych. |
Pozn | Powstań, o Jahwe, bądź mi obroną, Boże mój! Ty wymierzasz policzki wszystkim moim wrogom, kruszysz zęby bezbożnych. |
WarPra | Racz powstać, o Panie, Boże mój, ześlij mi pomoc! Ty zmiażdżyłeś szczęki moich wszystkich wrogów, a bezbożnikom połamałeś zęby. |
STB | Powstań, o WIEKUISTY, wspomóż mnie mój Boże, bowiem porazisz szczęki wszystkich moich wrogów, pokruszysz zęby niegodziwych. |
EIB | Powstań, PANIE! Ocal mnie, mój Boże! Uderzyłeś już w szczękę wszystkich moich wrogów, Połamałeś już zęby bezbożnych. |
PsFlor | Boże jest zbawienie i nad ludem twojim pożegnanie twoje. |
PsPul | Boże jest zbawienie a nad ludem twoim pożegnanie twoje. |
Wuj1923 | Pańskie jest wybawienie: a nad ludem twoim błogosławieństwo twoje. |
Gda1881 | Od Panać jest wybawienie, a nad ludem twoim błogosławieństwo twoje. Sela. |
Gda2017 | Od PANA jest zbawienie. Twoje błogosławieństwo jest nad twoim ludem. Sela. |
PsBycz | Od-Panać pomoc; nad ludem-Twym, błogosławieństwo-Twojé. |
Goet | U Pana jest wybawienie; a nad ludem Twoim niech spocznie błogosławieństwo Twoje. Sela. |
PsCylk | U Boga ocalenie; nad narodem Twoim błogosławieństwo Twoje. - Sela. |
PsKrusz | Zbawienie należy do Boga. Błogosławieństwo Twe nad narodem Twym. - SELAh. |
PsAszk | Do Jehowy należy wybawienie, nad Twym ludem jest błogosławieństwo Twe - Selah. |
PsSzer | U Pana jest zbawienie. Nad ludem Twoim niech spocznie błogosławieństwo Twoje! Sela. |
Tys1 | U Pana zbawienie. Błogosławieństwo Twoje niech nad ludem Twym pozostanie. Sela. |
Tys5 | Od Pana pochodzi zbawienie. Błogosławieństwo Twoje nad narodem Twoim. Sela. |
Bryt | U Pana jest zbawienie, Nad ludem twoim jest błogosławieństwo twoje. Sela. |
Pozn | U Jahwe jest wybawienie. Błogosławieństwo Twoje [niech zstąpi] na Twój lud! |
WarPra | Tylko u Pana nasze ocalenie. Niech Twoje błogosławieństwo spłynie na Twój naród. |
STB | U BOGA jest ocalenie; a Twoje błogosławieństwo spoczywa nad Twoim ludem. Sela. |
EIB | PAN niesie wybawienie! Na Twoim ludzie spoczywa Twe błogosławieństwo. Sela. |
PsFlor | Gdy jeśm wezwa❬ł❭, wysłuszał mie Bog prawdy mojej, i w zamętce rozszyrzył jeś mie. Smiłuj sie nade mną i wysłuchaj modlitwę moję. |
PsPul | Gdym wzywał, wysłyszał mie Bog prawdy mojej, w zamęcie rozszyrzył jeś mnie. Smiłuj sie nade mną i usłysz modlitwę moję. |
Wuj1923 | Na koniec w pieśniach, Psalm Dawidowi. Kiedym wzywał, wysłuchał mię Bóg sprawiedliwości mojéj: w uciśnieniu rozprzestrzeniłeś mi. Zmiłuj się nademną, a wysłuchaj modlitwę moję. |
Gda1881 | Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot psalm Dawidowy. | Wysłuchaj mię, gdy cię wzywam, Boże sprawiedliwości mojej! któryś mi sprawił przestrzeństwo w uciśnieniu; zmiłuj się nademną, a wysłuchaj modlitwę moję.
Gda2017 | Przewodnikowi chóru, na Neginot. Psalm Dawida. Wysłuchaj mnie, gdy cię wzywam, Boże mojej sprawiedliwości! Ty wyzwoliłeś mnie w czasie ucisku. Zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mojej modlitwy. |
PsBycz | Naczelnikowi-muzyki; dany do grania, na lutniach, Psalm Dawida. Za-wołania-mego, wysłuchaj-mię, o Boże, obrońco niewinności-mojéj! Ty, z-niedoli, wydalasz mię; zmiłuj-się-nademną, i-wysłuchaj modlitwę-moję. |
Goet | PRZEWODNIKOWI śpiewu. Gra na strunach. Psalm Dawida. Wysłuchaj mnie, gdy Cię wzywam, Boże, który udawadniasz moją sprawiedliwość! w uciśnieniu dałeś mi wolną przestrzeń; zmiłuj się nade mną i usłysz modlitwę moją. |
PsCylk | Przewodnikowi chóru, przy towarzyszeniu instrumentów smyczkowych. Psalm Dawida. Na wezwanie moje, odpowiedz mi Panie słuszności mojej, w niedoli rozprzestrzeniłeś mi, zmiłuj się nademną i wysłuchaj modlitwę moję. |
PsKrusz | Przełożonemu chóru na instrumenty strunowe. Psalm Dawida. Gdy wołam, wysłuchaj mnie, o Boże, sprawiedliwości moja! W uciśnieniu uczyniłeś szerokie miejsce dla mnie; miej litość nademną i wysłuchaj modlitwę moją. |
PsAszk | Dyrygentowi muzycznemu (nad melodjami). Śpiew Dawidowy. Gdy wołam, odezwij mi się Boże mej sprawiedliwości, - w ucisku Ty dasz mi krok przestronny, - zmiłuj się nademną i wysłuchaj mej modlitwy. |
PsSzer | Przewodnikowi śpiewu z grą na strunach. Psalm Dawida. Wysłuchaj mnie, gdy wołam, Boże mój sprawiedliwy! W ucisku dałeś mi swobodę. Zmiłuj się nade mną i wysłuchaj modlitwę moją! |
Tys1 | Kierownikowi chóru. Na lutnię. Psalm. Dawidowy. Kiedy Cię wezwę, wysłuchaj mnie, Boże, co sprawiedliwość mi wymierzasz — Tyś w utrapieniu mnie podniósł — zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę. |
Tys5 | Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Psalm. Dawidowy. Kiedy Cię wzywam, odpowiedz mi, Boże, co sprawiedliwość mi wymierzasz. Tyś mnie wydźwignął z utrapienia - zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę! |
Bryt | Przewodnikowi chóru, z grą na strunach. Psalm Dawidowy. Odpowiedz na wołanie moje, Sprawiedliwy Boże mój! W ucisku ulżyłeś mi. Zmiłuj się nade mną I wysłuchaj modlitwę moją! |
Pozn | [Uwaga] dla kierownika chóru: przy wtórze lutni; Psalm Dawida. Gdy wołam, wysłuchaj mnie, Boże, sprawiedliwości moja! Oswobódź mnie z udręki, bądź mi miłościw i wysłuchaj mej modlitwy! |
WarPra | Dla kierującego chórem – na instrumenty strunowe. Psalm Dawida. Gdy wołam do Ciebie, racz mnie wysłuchać, Boże, mój Wybawicielu! Gdy byłem w utrapieniu, Ty mnie wyzwoliłeś. |
STB | Przewodnikowi chóru, w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Psalm Dawida. Na me wezwanie, odpowiedz mi Boże mojej sprawiedliwości; w niedoli rozszerzyłeś mnie; zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę. |
EIB | Dla prowadzącego chór. Na instrumenty strunowe. Psalm Dawida. Boże mojej sprawiedliwości, odpowiedz na me wołanie. Ty mnie wyrwałeś z niedoli, A teraz okaż mi łaskę i wysłuchaj modlitwy! |
PsFlor | Synowie człowiekow, dokąd to ciężkim siercem? Przecz miłujecie prozność i szukacie łże? |
PsPul | Synowie człowieczy, dokąd to ciężkim siercem? Przecz miłujecie prozność i szukacie łeż? |
Wuj1923 | Synowie człowieczy, pókiż ciężkiego serca? przecz miłujecie marność, i szukacie kłamstwa? |
Gda1881 | Synowie ludzcy, i dokądże chwałę moję lżyć będziecie, miłując próżności, a szukając kłamstwa? Sela. |
Gda2017 | Synowie ludzcy, jak długo będziecie znieważać moją chwałę? Jak długo będziecie miłować marność i szukać kłamstwa? Sela. |
PsBycz | O synowie przedniejsi! dopokiż chwała-moja będzie dla-hańby? miłowaćli-będziecie próżność, wyszukiwać kłamstwa? |
Goet | Wy, mężowie, dokądże cześć moja hańbiona będzie? Dokądże miłować będziecie marność i szukać kłamstwa? Sela. |
PsCylk | Synowie ludzcy! dopókiż będzie chwała moja w poniewierce? upodobacie sobie marność, poszukiwać będziecie fałszu? - Sela. |
PsKrusz | Synowie ludzcy! dokądże chwała ma będzie ku zelżywości? Dokąd będziecie kochać próżność i uganiać się za kłamstwem? - SELAh. |
PsAszk | A wy wielmoże, dopokąd zamyślacie pomiatać czcią moją, miłować będziecie próżność a pożądać kłamu - Selah. |
PsSzer | Wy, ludzie, dopóki lżona będzie cześć moja? Czemu kochacie się w marności i uganiacie się za kłamstwem? Sela. |
Tys1 | Mężowie, dokąd będziecie sercem ociężali? Czemu kochacie marność i szukacie kłamstwa? Sela. |
Tys5 | Mężowie, dokąd chwała moja będzie w pogardzie? Czemu kochacie marność i szukacie kłamstwa? Sela. |
Bryt | Ludzie, dopókiż lżona będzie cześć moja? Dokąd miłować będziecie próżność i szukać kłamstwa? Sela. |
Pozn | Mężowie, dopókiż chwała moja ma być znieważana! [Dopókiż] będziecie lgnąć do rzeczy marnych i uciekać się do kłamstw? |
WarPra | Wy zaś, możni tego świata, jak długo będziecie swoje serca zamykać? Dlaczego kochacie to, co nic nie warte, i czemu w kłamstwie żyjecie? [Pauza] |
STB | Synowie ludzcy! Jak długo będzie w poniewierce Moja chwała? Upodobacie sobie marność, będziecie poszukiwać fałszu. Sela. |
EIB | Jak długo wy, wpływowi, będziecie deptać mą godność? Jak długo hołdować próżności i wymyślać kłamstwa? Sela. |
PsFlor | I wiedzcie, iż dziwna uczynił Gospodzin świętego swego; Gospodzin wysłucha mie, gdy wołać będę k niemu. |
PsPul | Wiedzcie, iż dziwno uczynił Gospodzin świętego swego; Gospodzin wysłuchnie mnie, gdy będę wołać k niemu. |
Wuj1923 | Wiedzcież, iż dziwnym uczynił Pan świętego swego: wysłucha mię Pan, gdy zawołam do niego. |
Gda1881 | Wiedzcież, żeć Pan odłączył sobie pobożnego; wysłucha Pan, gdy zawołam do niego. |
Gda2017 | Wiedzcie, że PAN oddzielił dla siebie pobożnego. PAN wysłucha, gdy zawołam do niego. |
PsBycz | Lecz-wiédzcie, że oddzielił Pan pobożnego sobie; Pan usłyszy, za-wołania-mego, do-Niego. |
Goet | Poznajcież, że Pan wyróżnił sobie pobożnego; Pan słyszy, gdy go wzywam. |
PsCylk | Wiedzcież, że odznaczył Bóg wiernego Sobie, Bóg słyszy, gdy wołam do Niego. |
PsKrusz | Wiedzcie, że Bóg rozsławił sprawiedliwego swego- Bóg wysłucha, gdy wołam do Niego. |
PsAszk | Wszak wiedzcie, że wielce wyróżnił Jehowa swego ulubieńca, Jehowa wysłucha, gdy ja doń wołam. |
PsSzer | Wiedzcie, że Pan cudownie okazał mi łaskę, Pan słyszy, gdy wołam do Niego. |
Tys1 | Wiedzcie: podziwu godnym czyni Pan świętego swego; Pan mnie wysłucha, gdy będę Go wzywał. |
Tys5 | Wiedzcie, że Pan mi okazuje cudownie swą łaskę, Pan mnie wysłuchuje, ilekroć Go wzywam. |
Bryt | Wiedzcie, że cudownie okazał mi Pan łaskę, Że Pan słyszy, gdy do niego wołam. |
Pozn | Wiedzcie, że Jahwe wyróżnia tego, kto jest Mu oddany; Jahwe mnie wysłucha, gdy będę wołał do Niego. |
WarPra | Oto, jak łaskawy jest Pan dla prawych; On mnie wysłuchuje, ilekroć się doń zwracam. |
STB | Wiedzcie, że BÓG oznaczył wiernego Sobie; BÓG słyszy, kiedy wołam do Niego. |
EIB | Pamiętajcie! PAN tego, który jest Mu oddany, otacza szczególną troską, On słyszy, gdy do Niego wołam. |
PsFlor | Gniewajcie sie a nie zgrzeszajcie; jiż mołwicie w waszem siercu, i w przebytcech waszych skruszajcie sie. |
PsPul | Gniewajcie sie a nie chciejcie zgrzeszyć; jeż mołwicie w siercach waszych, i w przebytcech waszych sk❬r❭uszajcie sie. |
Wuj1923 | Gniewajcie się, a nie grzeszcie: co mówicie w sercach waszych, na łóżkach waszych żałujcie. |
Gda1881 | Lękajcież się, a nie grzeszcie; rozmyślajcie w sercach swych, na łożach waszych, a umilkniecie. Sela. |
Gda2017 | Zadrżyjcie i nie grzeszcie. Rozmyślajcie w swym sercu na łożu i zamilczcie. Sela. |
PsBycz | Drżyjcie, a-nie grzészcie; myślcie, w-duchu-waszym, na łóżach-waszych, i uciszcie-się. |
Goet | Gniewacie się, jednak nie grzeszcie; zastanawiajcie się w sercu swem na łożu waszem, a umilknijcie. Sela. |
PsCylk | Drżyjcie, a nie grzeszcie; rozważajcie w sercach waszych na łożach waszych, i uśmierzcie się. - Sela. |
PsKrusz | Bójcie się i nie grzeszcie: Mówcie własnem sercem na łożach waszych i milczcie. - SELAh |
PsAszk | Pałajcie sobie gniewem, ale nie grzeszcie, rozmyślajcie w waszych sercach, spoczywając na swych łożach, lecz zmilknijcież - Selah. |
PsSzer | Drżyjcie i nie grzeszcie! Rozmyślajcie w sercu swym na łożach swych i milczcie! Sela. |
Tys1 | Zadrżyjcie i przestańcie grzeszyć, w sercach rozważcie na swych łożach i zamilknijcie. Sela. |
Tys5 | Zadrżyjcie i nie grzeszcie, rozważcie na swych łożach i zamilknijcie! Sela. |
Bryt | Drżyjcie i nie grzeszcie! Rozmyślajcie w sercu swym na łożu i milczcie! Sela. |
Pozn | Zatrwóżcie się i nie grzeszcie! Rozważcie to w swych sercach na waszych łożach i zamilknijcie! |
WarPra | Otrząśnijcie się więc i przestańcie grzeszyć, pomyślcie o tym na waszych łożach i zamilczcie wreszcie! [Pauza] |
STB | Drżyjcie, a nie grzeszcie; w waszych sercach rozważajcie na waszych łożach, i się uciszcie. Sela. |
EIB | Lepiej drżyjcie! Nie grzeszcie! Opamiętajcie się z głębi serca, gdy na posłaniach leżycie - i zamilczcie! Sela. |
PsFlor | Wzdawajcie obietnice prawdy i imiejcie nadzieję w Bodze. |
PsPul | Wzdawajcie obietnice prawdy i miejcie nadzieję w Bodze. |
Wuj1923 | Ofiarujcie ofiarę sprawiedliwości, a ufajcie w Panu. |
Gda1881 | Ofiarujcież ofiary sprawiedliwości, a ufajcie w Panu. |
Gda2017 | Składajcie ofiary sprawiedliwości i ufajcie PANU. |
PsBycz | Poświęcajcie ofiary sprawiedliwości, i-ufajcie w Panu. |
Goet | Ofiarujcie ofiary sprawiedliwości i ufajcie Panu! |
PsCylk | Ofiarujcie ofiary sprawiedliwości i ufajcie Bogu. |
PsKrusz | Złóżcie ofiary sprawiedliwości i miejcie ufność w Bogu. |
PsAszk | Czyńcie raczej ofiarnie w sprawiedliwości i pokładajcie ufność w Jehowie. |
PsSzer | Składajcie ofiary prawe i ufajcie Panu! |
Tys1 | Złóżcie należne ofiary i miejcie w Panu nadzieję. |
Tys5 | Złóżcie należne ofiary i miejcie w Panu nadzieję! |
Bryt | Składajcie sprawiedliwe ofiary i ufajcie Panu. |
Pozn | Składajcie nakazane ofiary i zaufajcie Jahwe! |
WarPra | Złóżcie należne ofiary, zaufajcie Panu! |
STB | Ofiarujcie ofiary sprawiedliwości oraz ufajcie WIEKUISTEMU. |
EIB | Szczerze złóżcie ofiary I zaufajcie PANU! |
PsFlor | Wiele jich mołwi: Kto pokazuje nam dobra? Znamionana jest na nas świeca oblicza twego, Gospodnie; |
PsPul | Wiele jich mołwi: Kto ukazał nam dobra? Naznamionowana jest na nas świeca oblicza twego, Gospodnie; |
Wuj1923 | Wiele ich mówią: Któż nam okazał dobra? Naznamionowana jest nad nami światłość oblicza twego, Panie. |
Gda1881 | Wieleć ich mówią: Któż nam da oglądać dobra? Ale ty, Panie! podnieś nad nami światłość oblicza twego. |
Gda2017 | Wielu mówi: Któż pokaże nam dobro? PANIE, wznieś nad nami światło twego oblicza. |
PsBycz | Wielu mówiących: Któż okaże-nam dobro? Podnieś nad-nami światłość oblicza-Twego, o Panie! |
Goet | Wielu mówi: "Któż nam da oglądać szczęście?" ale Ty, Panie, podnieś nad nami światło oblicza Twego! |
PsCylk | Wielu powiada: któż wskaże nam dobro? Zwróć na nas światło oblicza Twojego Boże. |
PsKrusz | Wielu jest, co mówi: "któż ukaże nam dobro"? Boże, ukaż nam światło oblicza Twego! |
PsAszk | Moc jest tych, co powiadają: "a któż nam pokaże, co jest dobrem"? - Chciej sprawdzić na nas, o Jehowo, światło Twego oblicza! |
PsSzer | Wielu mówi: Obyśmy oglądali dobre! Rozjaśnij nad nami światło oblicza swego, Panie! |
Tys1 | Powiada wielu: «Któż nam ukaże szczęście?» Panie, wznieś ponad nami światłość Twojego oblicza! |
Tys5 | Wielu powiada: Któż nam ukaże szczęście? Wznieś ponad nami, o Panie, światłość Twojego oblicza! |
Bryt | Wielu mówi: Kto ukaże nam dobro? Wznieś nad nim światło oblicza swego, Panie! |
Pozn | Wielu jest mówiących: "Kto sprawi, że [znów] zaznamy szczęścia?" Wznieś nad nami, Jahwe, światłość Twego oblicza! |
WarPra | Wielu pyta: A któż nam pokaże szczęście? O Panie, niech nam zajaśnieje oblicze Twoje! |
STB | Wielu powiada: Kto nam pokaże dobro? BOŻE, zwróć na nas światło Twego oblicza. |
EIB | Wielu pyta: Kto okaże nam dobroć? Zalśnij nad nami światłem Twej przychylności, PANIE! |
PsFlor | dał jeś wiesiele w sierce moje. Od owoca żyta, wina i oleja swego rozpłodzili są sie. |
PsPul | dał jeś wiesiele w sierce moje. Od owoca żyta, wina i oleja swego rozpłodzili sie są. |
Wuj1923 | Dałeś wesele w sercu mojem: od urodzaju zboża, wina i oliwy swéj rozmnożeni są. |
Gda1881 | I sposobisz większą radość w sercu mojem, niż oni miewają, gdy się im zboża ich i wina ich obficie zrodzą. |
Gda2017 | Wlałeś w moje serce więcej radości niż w czasie, gdy obfitowały ich zboże i wino. |
PsBycz | Tyś-umieścił więcéj radości, w-sercu-mojém, niż-w-czasie-swym zboża-ich, i-moszczu-ich, namnożyło-się. |
Goet | Dałeś mi w serce więcej radości, niż im, gdy zboża i moszczu mają w obfitości. |
PsCylk | Dałeś radość sercu memu, z chwilą gdy zboże ich i wino obrodziło. |
PsKrusz | Napełniłeś radością serce moje ponad ich radość z wielkiego zbioru zboża i wina. |
PsAszk | Ty dałeś w me serce radości więcej, niźli im czasu, gdy kwitnie ich plon żytni i ich moszcz. |
PsSzer | Wlałeś w serce moje więcej radości, niż oni mają w czasie obfitości zboża i wina. |
Tys1 | Więcej radości wlałeś w serce moje niż z obfitości pszenicy i wina. |
Tys5 | Wlałeś w moje serce więcej radości niż w czasie obfitego zbioru pszenicy i młodego wina. |
Bryt | Wlałeś w serce me większą radość, Niż kiedy się ma obfitość zboża i wina. |
Pozn | Ty wlewasz w me serce radość większą nad tę, jaka panuje pośród tych, co mają pod dostatkiem zboża i wina. |
WarPra | Wlałeś w moje serce więcej radości niżbym jej miał z obfitości zboża i wina. |
STB | Dałeś radość mojemu sercu, z chwilą gdy obrodziło ich zboże i ich wino. |
EIB | Napełniłeś me serce większą radością niż ta, Którą przynoszą obfite zbiory z pól oraz z winnic. |
PsFlor | W pokoju w tem istem spać będę i odpoczynę, bo ty, Gospodnie, osobnie w nadzieji postawił jeś mie. |
PsPul | W pokoju w tem istem spać będę i odpoczynę, bo ty, Gospodnie, osobnie w nadziei postawiłeś mie. |
Wuj1923 | W pokoju pospołu będę spał i odpoczywał; bo ty, Panie, osobliwie w nadziei postanowiłeś mię. |
Gda1881 | W pokoju się i położę i zasnę, bo ty sam, Panie! czynisz, że bezpiecznie mieszkam. |
Gda2017 | W spokoju się położę i zasnę, bo ty sam, PANIE, sprawiasz, że mieszkam bezpiecznie. |
PsBycz | Z-spokojnością razem, położę-się, i-zasnę; bo Ty, Panie, sam-tylko, bezpiecznie mieszkać,-dozwolisz-mi. |
Goet | W pokoju się i położę i zasnę, gdyż ty, Panie! sprawiasz, że w samotności nawet spoczywam bezpiecznie. |
PsCylk | W spokoju zarazem kładę się i zasypiam, bo Ty o Boże sam pozwalasz mi bezpiecznie spoczywać. |
PsKrusz | W spokoju jednocześnie kładę się i zasypiam, ponieważ Tyś Boże jedyny, co dozwalasz mi mieszkać w bezpieczeństwie. |
PsAszk | Razem też w spokoju ułożę się i usnę, gdyż Ty o Jehowo, sadowisz mię w miejscu samotnem i bezpiecznem. |
PsSzer | W pokoju się położę i także zasnę, bo Ty jedynie, Panie, dasz mi spocząć bezpiecznie. |
Tys1 | Spokojnie usypiam, skoro się położę, bo Ty sam jeden, Panie, czynisz mnie bezpiecznym. |
Tys5 | Gdy się położę, zasypiam spokojnie, bo tylko Ty, Panie, pozwalasz mi mieszkać bezpiecznie. |
Bryt | Spokojnie się ułożę i zasnę, Bo Ty sam, Panie, sprawiasz, że bezpiecznie mieszkam. |
Pozn | Spokojnie kładę się do snu i natychmiast zasypiam, ponieważ Ty, o Jahwe, pozwalasz mi bezpiecznie odpoczywać, nawet gdy jestem sam. |
WarPra | Kładę się więc spokojnie i zasypiam, bo Ty sam, Panie, sprawiasz, że jestem beztroski. |
STB | W spokoju się kładę oraz zasypiam, gdyż Ty sam, o BOŻE, pozwalasz mi bezpiecznie spoczywać. |
EIB | W spokoju się ułożę i beztrosko usnę - To dzięki Tobie, PANIE, czuję się bezpieczny. |
PsFlor | Słowa moja uszyma wzwiedz, Gospodnie, urozumiej wołanie moje. |
PsPul | Dawidow psalm. | Słowa moja uszyma usłuchni, Gospodnie, rozumiej wołanie moje.
Wuj1923 | Na koniec za tę, która dziedzictwa dostępuje, Psalm Dawidowi. Słowa moje przyjmij w uszy, Panie: wyrozumiéj wołanie moje. |
Gda1881 | Przedniejszemu śpiewakowi na Nechylot psalm Dawidowy. | Przyjmij, Panie! w uszy swe słowa moje, i wyrozumij doległości moje.
Gda2017 | Przewodnikowi chóru, na Nechylot. Psalm Dawida. Nakłoń ucha ku moim słowom, PANIE, zważ na moje westchnienie. |
PsBycz | Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, na narzędziu Nechilot zwaném, Psalm Dawida. Słów-moich, posłuchaj o-Panie! uważ rozmyślanié-mojé. |
Goet | PRZEWODNIKOWI śpiewu. Na fletach. Psalm Dawida. Przymij, Panie! słowa moje; bacz na skargę moją! |
PsCylk | Przewodnikowi chóru, przy towarzyszeniu fletów. Psalm Dawida. Słowa moje usłysz Boże; wyrozumiéj westchnienia moje. |
PsKrusz | Przełożonemu chóru na instrumenty dęte. Psalm Dawida. Daj słuch słowom moim, o Boże! Rozważ jęk mój! |
PsAszk | Dyrygentowi na fletach. - Śpiew Dawidowy. Nachyl, o Jehowo, ucha ku mym rozmyślaniom, użycz Twego zrozumienia memu wzburzonemu bełkotaniu. |
PsSzer | Przewodnikowi śpiewu z grą na fletach. Psalm Dawida. Usłysz, Panie, słowa moje, zważ na westchnienie moje! |
Tys1 | Kierownikowi chóru. Na flety. Psalm. Dawidowy. Słowa me pochwyć uszami, Panie, na jęk mój natęż słuch, |
Tys5 | Kierownikowi chóru. Na flety. Psalm. Dawidowy. Usłysz, Panie, moje słowa, zwróć na mój jęk uwagę; |
Bryt | Przewodnikowi chóru, z grą na fletach. Psalm Dawidowy. Usłysz, Panie, słowa moje, Przejmij się westchnieniem moim, |
Pozn | [Uwaga] dla kierownika chóru: przy wtórze fletów; Psalm Dawida. Nakłoń ucha na me słowa, Jahwe, zważ na moje westchnienia; |
WarPra | Dla kierującego chórem – na flety. Psalm Dawida. Wysłuchaj, Panie, słów moich, niech wzruszy Cię me narzekanie. |
STB | Przewodnikowi chóru, w towarzystwie fletów. Psalm Dawida Usłysz moje słowa, WIEKUISTY, zrozum me westchnienia. |
EIB | Dla prowadzącego chór. Na flety. Psalm Dawida. PANIE, wysłuchaj moich słów, Przejmij się mymi westchnieniami, |
PsFlor | Posłuszaj głosa prośby mojej, krolu moj i Boże moj! Bo ciebie prosić będę, |
PsPul | Posłuchni głosu modlitwy mojej, krolu moj i Boże moj! Bo ciebie prosić będę, |
Wuj1923 | Pilnie słuchaj głosu modlitwy mojéj, królu mój i Boże mój! bo do ciebie modlić się będę. |
Gda1881 | Słuchaj pilnie głosu wołania mego; królu mój, i Boże mój! boć się modlę tobie. |
Gda2017 | Słuchaj pilnie głosu mego wołania, mój Królu i mój Boże, bo się do ciebie modlę. |
PsBycz | Przychyl-się do-głosu wołania-mego, o królu-mój, i-Boże-mój! bo do-Ciebie się-modlę. |
Goet | Słuchaj głośnego wołania mego, Królu mój i Boże mój! bo do Ciebie się modlę. |
PsCylk | Usłysz głos skargi mojéj, królu mój i Panie, gdy się modlę do Ciebie. |
PsKrusz | Nakłoń uszy na głos wołania mego, królu mój i Panie mój, gdyż do Ciebie modlitwę zanoszę. |
PsAszk | Zważ, proszę, na głos mego bolesnego wołania, gdyż do Ciebie się zwracam żarliwymi modły, Ty mój królu i Ty mój Boże! |
PsSzer | Zważ na głos błagania mego, Królu mój i Boże mój, bo modlę się do Ciebie. |
Tys1 | zwróć się na głos modlitwy mojej, mój Królu i Boże mój! Albowiem Ciebie błagam, |
Tys5 | natęż słuch na głos mojej modlitwy, mój Królu i mój Boże! Albowiem Ciebie błagam, |
Bryt | Zważ na głos błagania mego, Królu mój i Boże mój, bo modlę się do ciebie. |
Pozn | słuchaj mego głośnego wołania, Królu mój i Boże mój! Do Ciebie przecież się modlę. |
WarPra | Niech dotrze do Ciebie mój głos, Królu mój i mój Boże, bo do Ciebie wołam. |
STB | Usłysz głos mojej skargi, Królu mój i Boże, kiedy się modlę do Ciebie. |
EIB | Zważ na głos mego błagania, Mój Królu i mój Boże, Gdy zanoszę do Ciebie moje prośby. |
PsFlor | Gospodnie, z zarania usłysz głos moj. Z zarania będę stać przed tobą i uźrzę, |
PsPul | Gospodnie, rano posłuchaj głos moj. Rano będę stać przed tobą i uźrzę, |
Wuj1923 | Panie, rano wysłuchasz głos mój: rano będę stał przed tobą i ujrzę. |
Gda1881 | Panie! rano usłysz głos mój; ranoć przedłożę modlitwę moję, i będę wyglądał pomocy. |
Gda2017 | PANIE, z rana usłyszysz mój głos, z rana zaniosę do ciebie modlitwę i będę czekał. |
PsBycz | Panie, Ty z-rana usłyszysz głos-mój; ja, z-rana ułożę modlitwę do-Ciebie, i-będę-patrząc-oczekiwał. |
Goet | Panie! z poranku usłysz głos mój; z rana przedłożę Ci modlitwę moją i będę oczekiwał pomocy. |
PsCylk | Boże, zrana usłyszysz głos mój, zrana zwracam się do Ciebie i czekam. |
PsKrusz | Boże, rano wysłuchaj głosu mego, rano przygotuję modlitwę Tobie i czuwać będę, |
PsAszk | Jehowo, gdy jeno świta usłyszysz mój głos, gdy jeno świta gotuję się na Twe przyjęcie i wypatruję, - |
PsSzer | Panie, wysłuchaj rano głosu mego, rano przygotowuję Ci ofiarę i wypatruję Ciebie. |
Tys1 | o Panie; rankiem Ty głos mój słyszysz; rano przedstawiam Ci prośby moje i czekam. |
Tys5 | o Panie, słyszysz mój głos od rana, od rana przedstawiam Ci prośby i czekam. |
Bryt | Panie, od rana racz słuchać głosu mojego; Rano przedkładam ci ofiarę i wyczekuję. |
Pozn | Jahwe, Ty od rana słuchasz mego głosu; [już od samego] rana zanoszę do Ciebie modły i trwam w oczekiwaniu. |
WarPra | O Panie mój, od rana głos mój słyszysz, gdy ranną przygotowuję ofiarę i w Twoją wpatruję się stronę. |
STB | Z rana usłyszysz mój głos, WIEKUISTY, do Ciebie się zwracam o świcie i czekam. |
EIB | PANIE, słyszysz mój głos od rana, Już rano słowa w modlitwę układam, powierzam Tobie - i czekam. |
PsFlor | iż Bog nie chcący złego ty jeś. Ani przebywać będzie przy tobie zgłobliwy, |
PsPul | iż nie Bog chcący złości ty jeś. Ani przy tobie będzie przebywać złościwy, |
Wuj1923 | Albowiem nie Bóg, chcący nieprawości, ty jesteś: ani mieszkać będzie przy tobie złośnik. |
Gda1881 | Albowiem ty, o Boże! nie kochasz się w nieprawości, a nie zmieszka z tobą złośnik. |
Gda2017 | Ty bowiem nie jesteś Bogiem, który miłuje nieprawość, zły z tobą nie zamieszka. |
PsBycz | Boś nie Bogiem, sprzyjającym bezbożności; Ty nie dozwolisz-mieszkać-z-Tobą-złośliwemu. |
Goet | Albowiem nie jesteś Bogiem, któremu podoba się bezbożność; nikt zły nie ostoi się przed Tobą. |
PsCylk | Bo nie jesteś Bogiem, który upodobał sobie nieprawość, nie przebywa przy Tobie zło. |
PsKrusz | ponieważ nie jesteś Bogiem chcącym złego; nieprawość nie ostoi się przy Tobie. |
PsAszk | Bo wszak nie jesteś Ty Bogiem tylko siły, któryby umiłował niegodziwość a nie masz w Tobie miejsca na cokolwiek, coby było złem, - |
PsSzer | Albowiem nie jesteś Bogiem, który kocha niegodziwość, i złośnik nie zamieszka z Tobą. |
Tys1 | Bo Ty nie jesteś Bogiem, któremu miła nieprawość, złośliwy nie przebywa u Ciebie. |
Tys5 | Bo Ty nie jesteś Bogiem, któremu miła nieprawość, złego nie przyjmiesz do siebie w gościnę. |
Bryt | Albowiem Ty nie jesteś Bogiem, który chce niegodziwości, Zły nie może z tobą przebywać. |
Pozn | Zaprawdę, nie jesteś Bogiem, który by upodobał sobie nieprawość; zły człowiek nie śmie z Tobą obcować, |
WarPra | Nie jesteś przecież Bogiem, który lubi nieprawość, i nie może bezbożnik pozostawać z Tobą. |
STB | Bo nie jesteś Bogiem, który upodobał sobie nieprawość, nie przebywa przy Tobie zło. |
EIB | Bo Ty nie jesteś Bogiem, któremu miła niegodziwość, Zło się przy Tobie nie utrzyma, |
PsFlor | ani przebywać będą nieprawi przed oczyma twyma. Nienawidział jeś wszech, cso czynią lichotę; |
PsPul | ani zostaną niesprawiedliwi przed oczyma twoima. Zawidziałeś wszystki, jiż czynią złość; |
Wuj1923 | Ani się ostoją niesprawiedliwi przed oczyma twemi: nienawidzisz wszystkich, którzy broją nieprawość. |
Gda1881 | Nieostoją się szaleni przed oczyma twemi: ty masz w nienawiści wszystkich, którzy broją nieprawości. |
Gda2017 | Głupcy nie ostoją się przed twymi oczyma. Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość. |
PsBycz | Nie stawią-się szaleni przed oczy-Twoje; Ty-nienawidzisz wszystkich sprawców złego. |
Goet | Swawolni nie ostoją się przed oczami Twemi; nienawidzisz wszystkich popełniających przestępstwo. |
PsCylk | Nie ostaną się zuchwalcy przed oczyma Twemi, nienawidzisz wszelakich złoczyńców. |
PsKrusz | Nie będą stali przed oczyma Twemi nieprawi; znienawidziłeś wszystkich czyniących nieprawość. |
PsAszk | Nie ośmielą się stanąć przeciw oczom Twym pyszałkowaci, Ty nienawidzisz wszystkich, co czynią nieprawość. |
PsSzer | Nie ostoją się chełpliwi przed oczyma Twymi, nienawidzisz wszystkich złoczyńców. |
Tys1 | Nie ostoją się przed Tobą niezbożni. Nie cierpisz wszystkich, co czynią bezprawie, |
Tys5 | Nieprawi nie ostoją się przed Tobą. Nienawidzisz wszystkich złoczyńców, |
Bryt | Nie ostoją się chełpliwi przed oczyma twymi, Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość. |
Pozn | głupcy nie ostoją się przed Tobą. Ty nienawidzisz wszystkich złoczyńców, |
WarPra | Nie ocaleją przed Tobą ci, co się wynoszą, bo nienawidzisz wszystkich, którzy zło czynią. |
STB | Nie ostoją się zuchwalcy przed Twoimi oczyma, nienawidzisz wszelkich złoczyńców. |
EIB | Pyszni odejdą sprzed Twych oczu, Nieprawym powiesz swoje: Nie! |
PsFlor | zgubisz wsz❬y❭stki, jiż mołwią łże. Męża krwawego i zgłobliwego żadać sie będzie Gospodzin. |
PsPul | zgubisz wszystki, jiż mowią łeż. Człowieka krwie winnego i zdradnego żadzić sie będzie Gospodzin. |
Wuj1923 | Zatracisz wszystkie, którzy mówią kłamstwo: mężem krwawym i zdradliwym brzydzi się Pan. |
Gda1881 | Wygubisz tych, którzy mówią kłamstwo; mężem krwawym i zdradliwym brzydzi się Pan. |
Gda2017 | Wytracisz tych, którzy mówią kłamstwa. PAN brzydzi się człowiekiem krwawym i podstępnym. |
PsBycz | Ty-zgładzisz mawiających kłamstwo; człowieka krwi-chciwego, i-chytrego, obrzydzi Pan. |
Goet | Wytracisz kłamców; żądnym krwi i zwodzicielem brzydzi się Pan. |
PsCylk | Gubisz kłamców, człekiem krwi i zdrady brzydzi się Bóg. |
PsKrusz | Niechaj przepadną słowa kłamliwe - Bóg brzydzi się mężem krwawym i zdradliwym. |
PsAszk | Ty wygubisz tych, którzy fałsze głoszą, człekiem krwawym i oszukańczym brzydzi się Jehowa. |
PsSzer | Gubisz kłamców, Pan brzydzi się krwiożercami i ludźmi fałszywymi. |
Tys1 | gubisz wszystkich, co mówią kłamliwie. Mężem krwawym i podstępnym Pan się brzydzi. |
Tys5 | zsyłasz zgubę na wszystkich, co mówią kłamliwie. Mężem krwawym i podstępnym brzydzi się Pan. |
Bryt | Zgubisz kłamców, Zbrodniarzami i obłudnikami brzydzi się Pan. |
Pozn | gotujesz zgubę kłamcom. Jahwe czuje odrazę do człowieka żądnego krwi i do oszusta. |
WarPra | Ty zgubę sprowadzasz na kłamców wszelkich, odrazę budzą w Tobie. |
STB | Gubisz kłamców; Bóg się brzydzi człowiekiem krwi i zdrady. |
EIB | Kłamcom położysz kres! Tak, PAN brzydzi się zbrodniarzem i oszustem! |
PsFlor | Ale ja w mnożstwie miłosierdzia twego wnidę w dom twoj, pokłonię sie u kościoła świętego twego w bojaźni twojej. |
PsPul | Ale ja w mnostwie miłosierdzia twego wnidę w dom twoj, pokłonię sie u kościoła świętego twego w bojaźni twojej. |
Wuj1923 | A ja w mnóstwie miłosierdzia twego wnijdę do domu twego: pokłonię się ku kościołowi twemu świętemu w bojaźni twojéj. |
Gda1881 | Ale ja w obfitości miłosierdzia twego wnijdę do domu twego, a pokłonię się w kościele twoim świętym, w bojaźni twojej. |
Gda2017 | Lecz ja dzięki obfitości twego miłosierdzia wejdę do twego domu, oddam pokłon przed twoim świętym przybytkiem w twojej bojaźni. |
PsBycz | Ale-ja, ja, według wielkości dobroci-Twéj, wejdę do domu-Twego, będę-uwielbiał, w świątyni, Swiętość-Twę, w-bojaźni-Twojéj. |
Goet | Ja zaś według wielkiej dobroci Twojej mogę wejść do domu Twego i przed świątynią Twoją świętą pokłonić się Tobie w bojaźni Twojej. |
PsCylk | A ja w wielkiéj łasce Twojéj, wstąpię do domu Twojego, ukorzę się w przybytku Twoim świętym, w bojaźni przed Tobą. |
PsKrusz | A ja w wielkości miłosierdzia Twego wnijdę do Domu Twego, w bojaźni Twej pokłonię się ku Świątyni Twojej. |
PsAszk | Lecz ja w mnogiej Twej łasce wejdę w Twój dom, ukorzę się ze czcią nizko ku pałacowi Twej Świętości. |
PsSzer | Lecz ja dzięki obfitej łasce Twojej mogę wejść do domu Twego, w bojaźni przed Tobą złożyć pokłon w stronę Twego świętego przybytku. |
Tys1 | Ja zaś wejdę do domu Twojego, dzięki obfitej Twej łasce upadnę przed świętym przybytkiem Twoim w bojaźni Twojej, |
Tys5 | Ja zaś dzięki obfitej Twej łasce wejdę do Twojego domu, upadnę przed świętym przybytkiem Twoim, przejęty Twoją bojaźnią. |
Bryt | Lecz ja dzięki obfitości łaski twojej wejdę do domu twego, Skłonię się ku świętemu przybytkowi twemu w bojaźni przed tobą. |
Pozn | Ja natomiast z wielkiej Twojej łaskawości śmiem przyjść do Twego Domu i oddać Ci pokłon przed Twoim świętym Przybytkiem, zdjęty bojaźnią przed Tobą. |
WarPra | Mnie jednak wolno wejść do Twego domu, bo jesteś dla mnie dobry nieskończenie. Upadnę przed Tobą w bojaźni prawdziwej przed Twoim świętym przybytkiem. |
STB | Ale ja, w Twojej wielkiej łasce wstąpię do Twego domu; w bojaźni przed Tobą się ukorzę w Twoim świętym Przybytku. |
EIB | Lecz ja przez hojność Twojej łaski wejdę do Twego domu, Pełen bojaźni wobec Ciebie w Twym świętym przybytku złożę hołd. |
PsFlor | Gospodnie, odprowadź mie w prawdzie twojej, prze moje wrogi uczyń ❬prostą❭ w obeźrzeniu twojem drogę moję. |
PsPul | Gospodnie, prowadź mie w prawdzie twojej, dla wrogow moich rzędzi przed obliczym twoim drogę moję. |
Wuj1923 | Panie, prowadź mię w sprawiedliwości twojéj: dla nieprzyjaciół moich prostuj przed obliczem twojem drogę moję. |
Gda1881 | Panie! prowadź mię w sprawiedliwości twojej dla nieprzyjaciół moich, a wyprostuj przed obliczem mojem drogę twoję. |
Gda2017 | Prowadź mnie, PANIE, w swojej sprawiedliwości ze względu na moich wrogów; wyprostuj przede mną twoją drogę. |
PsBycz | Panie, prowadź-mię w-sprawiedliwości-Twéj, z-powodu nieprzyjaciół-moich; sprostuj przedemną, drogę-Twoję. |
Goet | Panie! prowadź mię w sprawiedliwości Swojej dla nieprzyjaciół moich; wyrównaj przede mną drogę Twoją! |
PsCylk | Boże, prowadź mnie w sprawiedliwości Twojéj, wobec czyhających na mnie, utoruj przedemną drogę Twoję. |
PsKrusz | O Boże! prowadź mnie w swej sprawiedliwości z powodu mych nieprzyjaciół; wyprostuj swą drogę przed obliczem mojem. |
PsAszk | O Jehowo, kieruj mną w Twej sprawiedliwej miłości, ze względu na nieprzyjacioły me naprostuj Twą drogę przedemną. |
PsSzer | Panie, dzięki sprawiedliwości Swojej prowadź mnie z powodu wrogów moich, toruj przede mną drogę swoją! |
Tys1 | o Panie. W sprawiedliwości swojej mnie prowadź na przekór mym wrogom; drogę Twoją przede mną wyrównaj. |
Tys5 | O Panie, prowadź mnie w swej sprawiedliwości, na przekór mym wrogom, wyrównaj przede mną Twoją drogę! |
Bryt | Panie, prowadź mnie według sprawiedliwości swojej, Ze względu na wrogów moich Wyrównaj przede mną drogę twoją! |
Pozn | Prowadź mnie, Jahwe, w Twej sprawiedliwości ze względu na mych wrogów; wyrównaj przede mną swą drogę! |
WarPra | Prowadź mnie, Panie, drogami Twej sprawiedliwości, choć nie chcą tego wrogowie moi! Czyń prostą przede mną Twą drogę! |
STB | BOŻE, prowadź mnie w Twojej sprawiedliwości; wobec czyhających na mnie utoruj przede mną Twoją drogę. |
EIB | PANIE, proszę, prowadź mnie według swej własnej sprawiedliwości, Ze względu na mych wrogów Wygładź przede mną Twoją drogę. |
PsFlor | Bo nie w jich uściech prawdy, sierce jich prozne jest. Grob otworzony jest jich gardło, językmi swymi łżywie są czynili; |
PsPul | Bo nie jest w uściech jich prawda, sierce jich prozno jest. Grob otworzony jest jich gardło, języki swoimi zdradnie czynili; |
Wuj1923 | Albowiem niemasz w uściech ich prawdy: serce ich jest marne: grób otwarty gardło ich, języki swymi zdradliwie poczynali. |
Gda1881 | Bo niemasz nic szczerego w ustach ich; wnętrzności ich złośliwe, gardło ich jako grób otwarty, językiem swym pochlebiają. |
Gda2017 | Bo w ich ustach nie ma szczerości, ich wnętrze pełne przewrotności, ich gardło jest grobem otwartym, swoim językiem pochlebiają. |
PsBycz | Bo żadnéj niema, w-ustach-ich szczérości; wnętrzé-ich przewrotnością; grobem otwartym gardziel-ich; oni językiem-swym pochlébiają. |
Goet | Albowiem w ustach ich niema pewności; wnętrze ich jest zgubą; gardziel ich jako grób otwarty; językiem swoim schlebiają. |
PsCylk | Bo niemasz w ustach ich szczerości, ich wnętrze zgubą tchnące, grobem otwartym ich gardło, język swój wygładzili. |
PsKrusz | Niemasz w ustach ich prawości; serca ich - przewrotnością; wargi ich - grobem otwartym; językami swemi zdradliwie poczynać będą. |
PsAszk | Bo niemasz w uściech ich niczego, coby było pewne i stałe, ich wnętrze to splot pożądliwości, grób otwarty ich gardziel, choć gładkim czynią swój język. |
PsSzer | Nie ma bowiem w ich ustach prawdy, wnętrze ich pełne zepsucia, gardło ich otwartym grobem, schlebiają językiem swym. |
Tys1 | Bo w ustach ich nie ma szczerości; zasadzki knuje ich serce; ich gardło jest grobem otwartym; językiem swoim schlebiają. |
Tys5 | Bo w ustach ich nie ma szczerości, ich serce knuje zasadzki, ich gardło jest grobem otwartym, a język ich mówi pochlebstwa. |
Bryt | Nie ma bowiem w ustach ich szczerości, Wnętrze ich, to zguba! Otwartym grobem jest gardło ich! Językiem swym schlebiają. |
Pozn | Bo w ustach ich nie ma szczerości, a serce ich jest pełne przewrotności. Ich gardło to otwarty grób, a język jest im narzędziem obłudy. |
WarPra | Z ich ust nie wyjdzie słowo prawdy, bo ich wnętrze pełne nieprawości. Ich gardło – niczym grób otwarty, a język – zawsze skory do schlebiania. |
STB | Gdyż w ich ustach nie ma szczerości; ich wnętrze jest tchnące zgubą, grobem otwartym jest ich gardło, swój język wygładzili. |
EIB | W ich ustach bowiem brak szczerości, We wnętrzu - zepsucie. Ich gardło to otwarty grób, Język - skory do pochlebstw. |
PsFlor | sędzi je, Boże. Spadńcie od myśli swych; podług mnożstwa zgłob jich wyżeni je, bo rozdraźnili są ciebie, Gospodnie. |
PsPul | sędzi je, Boże. Swal je od myśli jich, podług mnostwa złości jich wypędź je, bo wezwroszyli ciebie, Gospodnie. |
Wuj1923 | Osądź je, Boże! Niechaj upadną od myśli swoich: wedle mnóstwa niezbożności ich wypędź je; bo cię rozdraźnili, Panie. |
Gda1881 | Spustosz ich, o Boże! Niech upadną od rad swoich; dla wielkości przestępstwa ich rozpędź ich, ponieważ są odpornymi tobie. |
Gda2017 | Spustosz ich, Boże! Niech upadną przez własne zamiary. Z powodu ich licznych występków odtrąć ich, ponieważ buntują się przeciwko tobie. |
PsBycz | Ukarz-ich, o Boże! niech-upadną od-zamiarów-swoich; za-mnogość przestępstw-ich, wypędź-ich; bo powstają przeciw-Tobie. |
Goet | Osądź ich, o, Boże! aby upadli przez własne zamachy; za mnóstwo występków ich odepchnij ich od Siebie, ponieważ sprzeciwiali się Tobie. |
PsCylk | Potęp ich Panie, niech upadną przez własne knowania, dla ogromu grzechów strąć ich, bo przekorni są Tobie. |
PsKrusz | Ukarz ich, o Panie! Niechaj upadną od własnych zamysłów; odrzuć ich według wielości ich występków, ponieważ buntowali się przeciwko Tobie. |
PsAszk | Uznaj ich winnymi, o Boże, niechajby ich nie ustrzegły od upadku ich przemyślne rady, strąć ich w bagno własnych ich przestępstw, gdyż przeciw Tobie się sierdzą. |
PsSzer | Osądź ich, Boże, niech upadną z powodu swych knowań! Odtrąć ich, ze względu na ogrom ich win, bo zbuntowali się przeciwko Tobie! |
Tys1 | Ukarz ich, Boże, niechaj zamiarów swoich nie dopną; dla wielu zbrodni ich wygnaj, buntują się bowiem przeciwko Tobie. |
Tys5 | Ukarz ich, Boże, niech staną się ofiarą własnych knowań; wygnaj ich z powodu licznych ich zbrodni, buntują się bowiem przeciwko Tobie. |
Bryt | Ukarz ich, Boże, Niech padną przez własne knowania. Z powodu licznych przestępstw odtrąć ich, Gdyż zbuntowali się przeciwko tobie. |
Pozn | Nie daruj im ich winy, Boże, niech ich własne knowania będą im przyczyną upadku. Odtrąć ich z powodu licznych ich zbrodni, wszak zbuntowali się przeciwko Tobie! |
WarPra | O Panie, spraw, by ponieśli karę i by ich zgubiły ich własne knowania. Odtrąć ich od siebie z powodu ich zbrodni, za to, że podnoszą przeciw Tobie głowy. |
STB | Potęp ich Panie, niech upadną przez własne knowania; strąć ich z powodu ogromu grzechów, bowiem są Ci przekorni. |
EIB | Spraw, niech zapłacą za to, Boże, Niech padną przez swe własne plany. Rozpędź ich za ten ogrom przestępstw, Gdyż przeciw Tobie wszczęli bunt. |
PsFlor | I wiesielić sie będą wszytcy, jiż imają nadzieję w tobie, na wieki wiesielić sie będą i przebywać będziesz w nich. I sławić sie będą wszystcy, jiż miłują imię twoje; |
PsPul | I daj sie wiesielić wszystkim, jiż w tobie nadzieję mają, na wieki radować sie będą i przebywać będziesz w nich. Wielbić sie będą w tobie wszystcy, jiż miłują imię twoje; |
Wuj1923 | I niech się rozweselą wszyscy, którzy nadzieję mają w tobie: na wieki radować się będą, i będziesz mieszkał w nich: i będą się chlubić w tobie wszyscy, którzy miłują imię twoje. |
Gda1881 | A niechaj się rozweselą wszyscy, co ufają w tobie; na wieki niech wykrzykują, gdyż ich ty szczycić będziesz, i rozradują się w tobie, którzy miłują imię twoje. |
Gda2017 | Lecz niech się radują wszyscy, którzy tobie ufają; niech zawsze wykrzykują z radości, bo ty będziesz ich osłaniał. Niech rozradują się w tobie ci, którzy miłują twoje imię. |
PsBycz | A-niech-cieszą-się wszyscy, ufający w-Tobie; na-wieki niech-śpiéwają; więc-miéj-opiekę nad-nimi i-niech-radują-się w-Tobie, miłujący Jmię-Twojé. |
Goet | Wtedy rozradują się wszyscy, którzy ufają Tobie; na wieki wykrzykiwać będą z radości, gdyż Ty ich ochraniasz; weselić się będą z Ciebie ci, którzy miłują imię Twoje. |
PsCylk | A niech cieszą się wszyscy, co uciekają się do Ciebie, i wiecznie się radują, gdyż otaczasz ich opieką Swą, i weselą się w Tobie, którzy umiłowali imię Twoje. |
PsKrusz | A niechaj radują się wszyscy ufający Tobie, niechaj cieszą się na wieki, ponieważ ich bronisz, i niechaj radują się w Tobie, którzy kochają imię Twoje, |
PsAszk | A niech się radują ci, co w Tobie szukają schronienia, niechaj śpiewem rozbrzmiewają na wieki, - Ty zasię rozpostrzesz nad nim Twą pieczę i weselić się będą w Tobie ci, co miłują Twą istotę, - |
PsSzer | Lecz niech radują się wszyscy ufający Tobie, niech się na wieki weselą, ochraniaj ich, niech się weselą z Ciebie, którzy miłują imię Twoje! |
Tys1 | A niechaj cieszą się wszyscy, którzy do Ciebie się uciekają, na zawsze niech się weselą. Osłaniaj ich, niech cieszą się Tobą ci, którzy Twe imię miłują. |
Tys5 | A wszyscy, którzy się do Ciebie uciekają, niech się cieszą, niech się weselą na zawsze! Osłaniaj ich, niech cieszą się Tobą ci, którzy imię Twe miłują. |
Bryt | Lecz rozradują się wszyscy, którzy tobie ufają, Będą się głośno weselić na wieki; Ty będziesz ich osłaniać, a ci, którzy miłują imię twoje, będą się radować tobą. |
Pozn | Wszyscy natomiast, którzy u Ciebie szukają obrony, niech się radują i niech się zawsze weselą; niechaj ci znajdą radość w Tobie, którzy miłują Imię Twoje. |
WarPra | Niech zaś radują się wszyscy, co Tobie ufają, niech nie ustaje ich radość. Strzeż wszystkich, co kochają Twe Imię, Aby zawsze mogli Cię sławić: |
STB | A niech się cieszą wszyscy, którzy się uciekają do Ciebie i wiecznie się radują, gdyż otaczasz ich Swą opieką; niech się w Tobie weselą ci, którzy umiłowali Twe Imię. |
EIB | Lecz ci, co Tobie zaufali, cieszyć się będą nieprzerwanie. Ich radość swymi odgłosami pobrzmiewać będzie całe wieki! Ty im zapewnisz swą ochronę, A oni, w Twoim imieniu rozkochani, Będą się wciąż radować w Tobie. |
PsFlor | bo ty pożegnasz prawemu. Gospodnie, jako szczytem dobrej wolej twojej koronował jeś nas. |
PsPul | bo ty przeżegnasz sprawiedliwemu. Gospodnie, jako szczytem dobrej wolej twojej koronował jeś nas. |
Wuj1923 | Albowiem ty będziesz błogosławił sprawiedliwemu: Panie, jako tarczą dobréj woli twéj obtoczyłeś nas. |
Gda1881 | Albowiem ty, Panie! sprawiedliwemu błogosławić będziesz, a zastawisz go, jako tarczą, dobrotliwością twoją. |
Gda2017 | Ty bowiem, PANIE, będziesz błogosławił sprawiedliwego, osłonisz go dobrocią jak tarczą. |
PsBycz | Bo Ty pobłogosławisz sprawiedliwego, o Panie! Ty, jak-tarczą, łaskawością otoczysz-go. |
Goet | Albowiem Ty, Panie! błogosławisz sprawiedliwego; zasłaniasz go łaskawością swoją jak tarczą. |
PsCylk | Bo błogosławisz sprawiedliwemu o Boże, gdyby tarczą, łaską go wieńczysz. |
PsKrusz | ponieważ błogosławić będziesz sprawiedliwemu. O Boże! jako tarczą szczęściem go otoczysz. |
PsAszk | Bo Ty błogosławisz sprawiedliwemu, Jehowo, i upodobaniem niby tarczą go wieńczysz dookoła. |
PsSzer | Bo Ty, Panie, błogosławisz sprawiedliwemu, osłaniasz go łaską jakby tarczą. |
Tys1 | Bo Ty, o Panie, sprawiedliwemu dasz błogosławieństwo: jak tarczą otoczysz go łaską. |
Tys5 | Bo Ty, Panie, będziesz błogosławił sprawiedliwemu, otoczysz go łaską jak tarczą. |
Bryt | Bo Ty, Panie, błogosławisz sprawiedliwego, Osłaniasz go życzliwością jakby tarczą. |
Pozn | Bo Ty, o Jahwe, błogosławieństwem darzysz sprawiedliwego, niby tarczą otaczasz go łaskawością swoją. |
WarPra | Bo prawego błogosławisz, Panie, i jak tarczą osłaniasz go swą łaską. |
STB | Ponieważ błogosławisz sprawiedliwemu, WIEKUISTY, wieńczysz go łaską, jakby tarczą. |
EIB | Bo Ty, PANIE, zapewniasz pomyślność sprawiedliwemu, Twoja życzliwość osłania go jak tarcza. |
PsFlor | Gospodnie, w twojem rosierdziu nie swarz mie ani w twojem gniewie kaźni mie. |
PsPul | Psalm Dawidow. | Gospodnie, nie w twoim rosierdziu swarz mię ani w twoim gniewie kaźni mie.
Wuj1923 | Na koniec w pieśniach, Psalm Dawidowi na oktawę. Panie, nie w zapalczywości twéj strofuj mię, ani w gniewie twoim karz mię. |
Gda1881 | Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot i Seminit psalm Dawidowy. | Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
Gda2017 | Przewodnikowi chóru, na Neginot i Seminit. Psalm Dawida. PANIE, nie karć mnie w swoim gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości. |
PsBycz | Naczelnikowi-muzyki, dany do grania na narzędziach ośmiu-strunowych, Psalm Dawida. Panie, nie w-gniéwie-Twym, obwiniaj-mię, i-nie, w-zapalczywości-Twéj, karć-mię. |
Goet | PRZEWODNIKOWI śpiewu. Gra na ośmiostrunnym instrumencie, Psalm Dawida. Panie, nie karz mnie w gniewie Swym, i nie smagaj mnie w zapalczywości Swej. |
PsCylk | Przewodnikowi chóru, przy towarzyszeniu instrumentów smyczkowych, na ośm głosów. Psalm Dawida. Boże, nie w gniewie Twoim napominaj mnie, nie w uniesieniu Twojém karć mnie. |
PsKrusz | Przełożonemu chóru na instrumenty strunowe. Na oktawę. Psalm Dawida. O Boże! w popędliwości swej nie strofuj mnie, i w gniewie swoim nie karz mnie. |
PsAszk | Dyrygentami muzycznemu (nad melodjami) na ósemce. - Śpiew Dawidowy. Jehowo, nie gniewem Twym chciej mnie pouczać, ani strofować mię Twą zapalczywością, - |
PsSzer | Kierownikowi chóru z grą na strunach, na oktawę. Psalm Dawida. Panie, nie karz mnie w gniewie swoim i nie karć mnie w zapalczywości swojej! |
Tys1 | Kierownikowi chóru. Na lutnię. Na oktawę. Psalm. Dawidowy. Nie karć mnie, Panie, w Twym gniewie, i nie karz mnie w Twej zapalczywości. |
Tys5 | Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Na oktawę. Psalm. Dawidowy. Nie karć mnie, Panie, w swym gniewie i nie karz w swej zapalczywości. |
Bryt | Przewodnikowi chóru, z grą na strunach, na oktawę. Psalm Dawidowy. Panie, nie karć mnie w gniewie swoimI w zapalczywości swojej nie karz mnie! |
Pozn | [Uwaga] dla kierownika chóru: na instrumenty strunowe; w oktawie; Psalm Dawida. Nie karz mnie, Jahwe, w swym gniewie, nie strofuj mnie w uniesieniu! |
WarPra | Dla kierującego chórem – na instrument strunowy w oktawie. Psalm Dawida. O Panie, racz mnie nie karać w swoim gniewie i nie karć mnie w Twej zapalczywości! |
STB | Przewodnikowi chóru; na osiem głosów, w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Psalm Dawida. WIEKUISTY, nie napominaj mnie w Swym gniewie, nie karć mnie w Twoim uniesieniu. |
EIB | Dla prowadzącego chór. Do śpiewu przy wtórze instrumentów strunowych, na oktawę. Psalm Dawida. PANIE, nie karć mnie w swoim gniewie Ani nie pouczaj w swojej porywczości! |
PsFlor | Smiłuj sie nade mną, Gospodnie, bo niemocen jeśm, uzdrow mie, Gospodnie, bo zamącony są wszytki kości moje |
PsPul | Smiłuj sie nade mną, Gospodnie, bo niemocen jeśm, uzdrow mie, Gospodnie, bo zamącony są wszystki kości moje |
Wuj1923 | Zmiłuj się nademną, Panie; bomci chory: uzdrów mię, Panie; boć strwożone są kości moje. |
Gda1881 | Zmiłuj się nademną, Panie! bomci mdły; uzdrów mię, Panie! boć się strwożyły kości moje, |
Gda2017 | Zmiłuj się nade mną, PANIE, bo jestem słaby; uzdrów mnie, PANIE, bo moje kości drżą; |
PsBycz | Zmiłuj-się-nademną, Panie; bom wycienczon ja; uzdrów-mię, Panie; bo przerażone-są kości-moje. |
Goet | Zmiłuj się nade mną, Panie! bo jestem mdły. Uzdrów mię, Panie, bo się strwożyły kości moje! |
PsCylk | Zmiłuj się nademną o Boże, bo zawiędnę, ulecz mnie, bo strętwiały członki moje. |
PsKrusz | Zmiłuj się, nademną, Boże, bom mdły, uzdrów mnie, Boże, ponieważ zatrwożyły się kości moje; |
PsAszk | Zmiłuj się nademną, gdyż jam nieszczęśliwy, uzdrów mnie, gdyż porażone są kości moje. |
PsSzer | Zmiłuj się nade mną, Panie, bom słaby; uzdrów mnie, Panie, bo zatrwożone jest ciało moje! |
Tys1 | Zmiłuj się nade mną, Panie, bom słaby; ulecz mnie, Panie, bo kości moje strwożone, |
Tys5 | Zmiłuj się nade mną, Panie, bom słaby; ulecz mnie, Panie, bo drżą kości moje |
Bryt | Zmiłuj się nade mną, Panie, bom jest słaby; Uzdrów mnie, Panie, bo strwożyły się kości moje! |
Pozn | Zlituj się nade mną, Jahwe, bom zdjęty niemocą; uzdrów mnie, o Jahwe, bo osłabły członki moje! |
WarPra | Okaż mi, Panie, Twoje miłosierdzie, bom chwiejny, ratuj mnie, bo słabną moje kości. |
STB | Zmiłuj się nade mną, BOŻE, bo uwiędnę; ulecz mnie, ponieważ zdrętwiały moje członki. |
EIB | Zmiłuj się nade mną, PANIE, gdyż odeszły mnie siły, Uzdrów, bo do szpiku przenika mnie trwoga. |
PsFlor | i dusza moja zamącona jest barzo. Ale ty, Gospodnie, dokąd? |
PsPul | ❬i❭ dusza moja zamącona jest barzo. A ty, Gospodnie, dokąd? |
Wuj1923 | I dusza moja strwożona jest bardzo: ale ty, Panie, pókiż? |
Gda1881 | I dusza moja bardzo jest zatrwożona; ale ty, Panie! pokądże? |
Gda2017 | I moja dusza bardzo się zatrwożyła; lecz ty, PANIE, jak długo jeszcze? |
PsBycz | Nawet-dusza-moja, zmięszaną bardzo; a-Ty, o-Panie! do pokądże? |
Goet | I dusza moja bardzo jest zatrwożona. A Ty, Panie, dopóki...? |
PsCylk | A dusza moja strwożona wielce, a Ty o Boże dopókiż jeszcze? |
PsKrusz | i dusza moja bardzo się zatrwożyła, a Ty, Boże, dokądże karać będziesz? |
PsAszk | I dusza ma przerażona wielce, a Ty, o Jehowo, dopokąd? |
PsSzer | I dusza moja jest bardzo zatrwożona. A Ty, Panie, dopokąd...? |
Tys1 | i dusza moja wielce jest strwożona; lecz Ty, o Panie, dokądże jeszcze...? |
Tys5 | i duszę moją ogarnia wielka trwoga; lecz Ty, o Panie, jakże długo jeszcze...? |
Bryt | I dusza moja bardzo się zatrwożyła. A Ty, Panie, jak długo...? |
Pozn | A nadto duszę moją ogarnął straszliwy niepokój! Ty zaś, o Jahwe - dokądże jeszcze...? |
WarPra | Jestem głęboko przygnębiony na duszy, jak długo jeszcze będziesz zwlekał, Panie? |
STB | Zaś ma dusza jest wielce zatrwożona; zatem Ty, o PANIE, dopóki jeszcze będziesz zagniewany? |
EIB | Na mą duszę spadło przerażenie, A Ty, PANIE - jak długo jeszcze...? |
PsFlor | Obroci sie, Gospodnie, i wytargni duszę moję, zbawiona mie uczyń prze miłosierdzie twoje. |
PsPul | Obroci sie, Gospodnie, i wytargni duszę moję, zbawiona mie uczyń dla miłosierdzia twego. |
Wuj1923 | Nawróć się, Panie, a wyrwij duszę moje: zbaw mię dla miłosierdzia twego. |
Gda1881 | Nawróć się, Panie! wyrwij duszę moję; wybaw mię dla miłosierdzia twego; |
Gda2017 | Zawróć, PANIE, ocal moją duszę; wybaw mnie ze względu na twe miłosierdzie. |
PsBycz | Obróć-się, Panie; wyzwól duszę-moję; ocal-mię, przez dobroć-Twoję. |
Goet | Wróć się, Panie! uwolnij duszę moją, wybaw mię dla dobroci Twojej. |
PsCylk | Zwróć się Boże, wyswobódź duszę moję, dopomóż mi przez litość Twoję. |
PsKrusz | Nawróć się, Boże, wyrwij duszę moją, zbaw mnie według miłosierdzia Twego. |
PsAszk | Wróć się, o Jehowo, oswobódź mą duszę i wy-baw mnie dla Twego niezmierzonego miłosierdzia. |
PsSzer | Zwróć się, Panie, ratuj duszę moją, zbaw mnie dzięki łasce swojej! |
Tys1 | Powróć, o Panie, wyrwij moją duszę, przez miłosierdzie Twoje mnie wybaw, |
Tys5 | Powróć, o Panie, ocal moją duszę, wybaw mnie przez Twoje miłosierdzie, |
Bryt | Odwróć się, Panie, ratuj duszę moją, Zbaw mnie przez łaskę swoją! |
Pozn | Zważ [na mnie], Jahwe, ratuj moje życie, wspomóż mnie, pomny na swe miłosierdzie! |
WarPra | O Panie, obróć się ku mnie i okaż mi pomoc, w Twoim miłosierdziu pośpiesz mi na ratunek! |
STB | Zwróć się, BOŻE, wyswobodź moją duszę, dopomóż mi przez Twą litość. |
EIB | Zawróć, PANIE! Uratuj mi życie, Wybaw mnie dzięki swej łasce! |
PsFlor | Bo nie jest we śmierci, jenże by ciebie pomniał, ale w piekle kto sie będzie kajać ❬tobie❭? |
PsPul | Bo nie jest we śmierci, jen by ciebie wspomienął, ale i w piekle kto ciebie będzie wyznawał i kajać sie tobie? |
Wuj1923 | Albowiem w śmierci niemasz, ktoby na cię pamiętał: a w piekle, ktoć wyznawać będzie? |
Gda1881 | Albowiem w śmierci niemasz pamiątki o tobie, a w grobie któż cie wyznawać będzie? |
Gda2017 | W śmierci bowiem nie ma pamięci o tobie, a w grobie któż cię będzie wysławiać? |
PsBycz | Bo nie-ma, w-śmierci, pamięci-o-Tobie; w-grobie, któż będzie-składał-dzięki Tobie? |
Goet | Albowiem w śmierci nie pamięta się o Tobie; a w otchłani któż Cię wielbić będzie? |
PsCylk | Bo nie w śmierci pamięć o Tobie; w grobie któż wielbi Cię. |
PsKrusz | Niemasz przecie w śmierci pamięci o Tobie, a w otchłani któż wyznawać Ci będzie? |
PsAszk | Bo niemasz w śmierci wspominania Twego, a w przepaści wieczystej któżby Cię mógł sławić? |
PsSzer | Bo w śmierci nikt nie pamięta o Tobie, a w krainie umarłych któż będzie Cię wysławiał? |
Tys1 | bo nikt z umarłych nie wspomni o Tobie: w krainie zmarłych któż Cię wychwala? |
Tys5 | bo nikt po śmierci nie wspomni o Tobie, któż Cię wychwala w Szeolu? |
Bryt | Bo po śmierci nie pamięta się o tobie, A w krainie umarłych któż cię wysławiać będzie? |
Pozn | Po śmierci nikt Cię przecież nie wspomina, któż miałby Cię sławić w Szeolu? |
WarPra | Bo żaden spośród zmarłych nie myśli o Tobie i nikt nie będzie Cię wielbił w zaświatach. |
STB | Gdyż nie w śmierci jest pamięć o Tobie; któż Cię wielbi w Krainie Umarłych? |
EIB | Bo po śmierci - któż o Tobie pamięta? Kto Cię będzie sławił z głębin świata zmarłych? |
PsFlor | Usiłował jeśm w mojem płaczu; myć [sie] będę po wszytki nocy łoże moje, se słzami mojimi łoże moje smoczę. |
PsPul | Robotowałeśm we wzdychaniu moim; omywać będę przez kolżdą noc łoże moje, słzami moimi posłanie moje zmoczę. |
Wuj1923 | Pracowałem w płaczu moim: będę omywał na każdą noc łóżko moje: łzami mojemi będę polewał pościel swoję. |
Gda1881 | Spracowałem się od wzdychania mego; opływa na każdą noc pościel moja, a łoże moje mokre jest od łez. |
Gda2017 | Zmęczyłem się moim wzdychaniem, co noc zalewam łzami moje posłanie, moje łoże jest mokre od płaczu. |
PsBycz | Zmordowałem-się od-wzdychania-mego; obléwam, w każdéj nocy, łóżko-mojé; łzami-mojemi, łóżé-me skrapiam. |
Goet | Wyczerpany jestem wzdychaniem mojem, zraszam co noc pościel moją, a łoże moje mokre jest od łez. |
PsCylk | Zmożony jestem łkaniem, skrapiam co noc me posłanie, łzami łoże moje zalewam. |
PsKrusz | Umęczyłem się od wzdychania mego; opływa co noc łoże moje - od łez moich mokra pościel moja. |
PsAszk | Zmożony jestem od samego wzdychania, roszę łoże me noc całą, łzami pościel mą stapiam, |
PsSzer | Umęczyłem się wzdychaniem swoim, co noc skrapiam posłanie swoje, łzą zlewam łoże swoje. |
Tys1 | Zmęczyłem się moim jękiem, płaczem oblewam co noc moje łoże, posłanie moje skrapiam łzami. |
Tys5 | Zmęczyłem się moim jękiem, płaczem obmywam co noc moje łoże, posłanie moje skrapiam łzami. |
Bryt | Zmęczyłem się wzdychaniem moim, Każdej nocy zraszam posłanie moje, Łzami oblewam łoże moje. |
Pozn | Omdlewam w moich jękach, co noc zlewam łzami swoje łoże, zraszam nimi posłanie. |
WarPra | Nie mam już sił, żeby wzdychać, łez strumieniem co noc oblewam me łoże, łzy spływają po moim posłaniu. |
STB | Jestem zmożony łkaniem, co noc skrapiam moje posłanie i me łoże zalewam łzami. |
EIB | Zmęczył mnie ciągły smutek, Co noc na posłaniu płaczę, Pościel mokra od łez. |
PsFlor | Zamąciło sie jest od rosierdzia oko moje, postarzał jeśm sie miedzy wszemi nieprzyjacioły mojimi. |
PsPul | Zamąciło się od rosierdzia oko moje, postarzałeśm sie miedzy wszemi nieprzyjacioły moimi. |
Wuj1923 | Strwożyło się od zapalczywości oko moje: zstarzałem się między wszystkimi nieprzyjacioły mymi. |
Gda1881 | Zaćmiło się dla gniewu oko moje, a zstarzała się twarz moja dla wszystkich nieprzyjaciół moich. |
Gda2017 | Moje oko zaćmiło się od smutku, zestarzało się z powodu wszystkich moich wrogów. |
PsBycz | Wynędzniało od-smulku, obliczé-mojé; zestarzało-się, między-wszemi nieprzyjaciołmi-moimi. |
Goet | Zaćmiło się ze zgryzoty oko moje: zestarzałem się wśród wszystkich gnębicieli moich. |
PsCylk | Zamroczyło się od strapienia oko moje, zgrzybiało przez tylu gnębiących mnie. |
PsKrusz | Zaćmiło się dla gniewu oko moje; zestarzałem się z powodu wszystkich nieprzyjaciół moich. |
PsAszk | Oko me zamglone ze zgryzoty, zaszło od widoku wszystkich mych gnębicieli. |
PsSzer | Oko moje zmętniało od zgryzoty, postarzało się z powodu wszystkich mych wrogów. |
Tys1 | Od smutku oko moje mgłą zachodzi, starzeję się z powodu wszystkich mych wrogów. |
Tys5 | Od smutku oko moje mgłą zachodzi, starzeje się z powodu wszystkich mych wrogów. |
Bryt | Zamroczyło się zgryzotą oko moje, Postarzało się z powodu wszystkich wrogów moich. |
Pozn | Oko moje zmętniało z utrapienia, zestarzałem się pośród wszystkich moich wrogów. |
WarPra | Oczy wyblakły mi już od płaczu, a wrogowie sprawili, żem się bardzo postarzał. |
STB | Od strapienia zamroczyło się moje oko, zestarzało się przez moich dręczycieli. |
EIB | Zgryzota przyćmiła mi wzrok, Osłabł z powodu mych wrogów. |
PsFlor | Odstępcie ode mnie wszytcy, jiż czynicie lichotę, bo wysłuszał Gospodzin głosa płaczu mego. |
PsPul | Odstępcie ode mnie wszycy, co czynicie złość, bo wysłuchał Gospodzin głos płaczu mego. |
Wuj1923 | Odstąpcie odemnie wszyscy, którzy nieprawość czynicie; albowiem wysłuchał Pan głos płaczu mojego. |
Gda1881 | Odstąpcie odemnie wszyscy, krórzy czynicie nieprawość; albowiem Pan usłyszał głos płaczu mojego. |
Gda2017 | Odstąpcie ode mnie, wszyscy czyniący nieprawość, bo PAN usłyszał głos mego płaczu. |
PsBycz | Odstąpcie odemnie, wszyscy sprawcy złego; bo usłyszał Pan głos płaczu-mojego. |
Goet | Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy popełniacie przestępstwo, albowiem usłyszał Pan głośny płacz mój. |
PsCylk | Odstąpcie odemnie wszyscy złoczyńcy, gdyż wysłuchał Bóg głos płaczu mego. |
PsKrusz | Odejdźcie odemnie wszyscy czyniący nieprawość, ponieważ wysłuchał Bóg głosu narzekania mego. |
PsAszk | Precz, odstąpcie mnie wszyscy niegodziwcy, gdyż oto wysłuchał Jehowa głosu mego płakania, |
PsSzer | Precz ode mnie wszyscy niegodziwi, Pan usłyszał głos płaczu mego! |
Tys1 | Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy zło czynicie, bo Pan usłyszał głos mojego płaczu; |
Tys5 | Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy zło czynicie, bo Pan usłyszał głośny mój płacz; |
Bryt | Odstąpcie ode mnie wszyscy czyniący nieprawość, Gdyż Pan usłyszał głos płaczu mojego. |
Pozn | Precz ode mnie, wszyscy nikczemnicy, bo Jahwe usłyszał głośny mój płacz! |
WarPra | Odstąpcie ode mnie, wszyscy bezbożnicy, bo dotarł do Pana głos płaczu mojego. |
STB | Odstąpcie ode mnie wszyscy, co czynicie nieprawość, gdyż BÓG wysłuchał głos mojego płaczu. |
EIB | Odstąpcie ode mnie, wszyscy czyniący nieprawość! PAN usłyszał mój płacz! |
PsFlor | Wysłuszał Gospodzin prośbę moję, Gospodzin modlitwę moję przyjął. |
PsPul | Wysłuchał Gospodzin prośbę moję, Gospodzin modlitwę moję przyjął. |
Wuj1923 | Wysłuchał Pan prośbę moję: Pan modlitwę moję przyjął. |
Gda1881 | Usłyszał Pan prośbę moję; Pan modlitwę moję przyjął. |
Gda2017 | Usłyszał PAN moją prośbę, PAN przyjął moją modlitwę. |
PsBycz | Usłyszał Pan błaganié-mé; Pan, modlitwę-mę, przyjął. |
Goet | Pan wysłuchał błaganie moje, modlitwę moją Pan przyjął. |
PsCylk | Wysłuchał Bóg błaganie moje; Bóg modlitwę mą przyjął. |
PsKrusz | Wysłuchał Bóg prośbę moją, przyjął Bóg modlitwę moją. |
PsAszk | Wysłuchał Jehowa mej prośby błagalnej, Jehowa modlitwę mą przyjmie. |
PsSzer | Wysłuchał Pan błagania mojego, Pan przyjął modlitwę moją. |
Tys1 | Pan usłyszał moje błaganie, modlitwę moją Pan przyjął. |
Tys5 | Pan usłyszał moje błaganie, Pan przyjął moją modlitwę. |
Bryt | Wysłuchał Pan błaganie moje, Przyjął Pan modlitwę moją. |
Pozn | Jahwe usłyszał moje błaganie, Jahwe przyjmie moją modlitwę! |
WarPra | Wysłuchał Pan mojego błagania, Pan raczył przyjąć moje prośby. |
STB | WIEKUISTY wysłuchał moje błagania, BÓG przyjął moją modlitwę. |
EIB | On wysłuchał błagania, Przyjmie mą modlitwę! |
PsFlor | Zapalajcie sie i zamąceni bądźcie silno wszystcy nieprzyjaciele moji, obroceni i zapłonęli bądźcie barzo rychło. |
PsPul | Zasromajcie sie i zamąceni bądźcie silno wszytcy nieprzyjaciele moji, obroceni i zasromani bądźcie barzo rychło. Sła❬wa...❭ |
Wuj1923 | Niech się zawstydzą i wielce zatrwożą wszyscy nieprzyjaciele moi: niech się nawrócą i zawstydzą bardzo prędko. |
Gda1881 | Niech się zawstydzą i bardzo zatrwożą wszyscy nieprzyjaciele moi; niech tył podadzą, a niech prędko pohańbieni będą. |
Gda2017 | Niech się zawstydzą i bardzo zatrwożą wszyscy moi wrogowie, niech uciekną i będą pohańbieni w jednej chwili. |
PsBycz | Niech-zarumienią-się, i-niech-przerażą-się mocno, wszyscy nieprzyjaciele-moi; niech-odwrócą-się, niech-zawstydzą-się nagle. |
Goet | Zawstydzeni będą i bardzo się zatrwożą wszyscy wrogowie moi; zawrócą i nagle będą zawstydzeni. |
PsCylk | Zawstydzeni i zatrwożeni wielce wszystkie wrogi moje, pierzchają shańbieni w jednéj chwili. |
PsKrusz | Niech się zawstydzą i bardzo zatrwożą wszyscy nieprzyjaciele moi, niechaj się nawrócą i pohańbieni będą. |
PsAszk | Zawstydzeni będą i wielce przerażeni wszyscy moi wrogowie, zawrócą a wstyd ich ogarnie w oka mgnieniu. |
PsSzer | Niech zawstydzą i zatrwożą się bardzo wszyscy nieprzyjaciele moi, niech zawrócą szybko ze wstydem! |
Tys1 | Niech się zawstydzą i bardzo zatrwożą wszyscy moi wrogowie, niech się zawstydzą i prędko odstąpią. |
Tys5 | Niech się wszyscy moi wrogowie zawstydzą i bardzo zatrwożą, niech odstąpią i niech się zaraz zawstydzą! |
Bryt | Bardzo się zawstydzą i zatrwożą wszyscy wrogowie moi! Zawrócą i zawstydzą się w tej chwili! |
Pozn | Niech się zawstydzą i zatrwożą wielce wszyscy moi przeciwnicy, niech zawstydzeni oddalą się spiesznie! |
WarPra | Wstyd i zgroza ogarnie mych wrogów, bo muszą ustąpić i czeka ich poniżenie. |
STB | Oto wszyscy moi wrogowie są wielce zawstydzeni i zatrwożeni; zhańbieni pierzchają w jednej chwili. |
EIB | Moich wrogów ogarnie rozczarowanie i groza; Będą musieli zawrócić, zaskoczy ich wstyd! |
PsFlor | Gospodnie Boże moj, w tobie jeśm imiał nadzieję; zbawiona mie uczyń ode wszech, cso mie nienaźrzą, i wyba❬w❭i mie, |
PsPul | Psalm Dawidow, jen śpiewał Bogu Chusy, to jest za wzjawienie wysokiego milczenia syna Jemini. | Gospodnie Boże moj, w tobie jeśm imiał nadzieję; zbaw mie ze wszech prześladujących mię i uchowaj mie,
Wuj1923 | Psalm Dawidów, który śpiewał Panu za słowa Chusy, syna Jemini. Panie, Boże mój! w tobiem nadzieję położył: wybaw mię od wszystkich prześladowców moich, i wyzwól mię: |
Gda1881 | Syggajon Dawidowe, które śpiewał Panu dla słów Chusy, syna Jemini. | Panie, Boże mój! w tobie ufam; wybawże mię od wszystkich prześladowców moich, i wyzwól mię;
Gda2017 | Syggajon Dawida, które śpiewał PANU z powodu słów Kusza Beniaminity. PANIE, mój Boże, tobie ufam, wybaw mnie od wszystkich moich prześladowców i ocal mnie; |
PsBycz | Pieśń Dawida, którą śpiéwał Panu, z powodu mowy Murzyna Ben-Jeminita. O Panie, Boże-mój! do-Ciebie uciekam-się; wybaw-mię od-wszech prześladowców-moich, i-oswobódź-mię. |
Goet | TREN Dawida, który śpiewał Panu z powodu słów Chusa, syna Benjamina. Panie, Boże mój! w Tobie pokładam nadzieję; wybaw mnie od wszystkich prześladowców moich i wyzwól mię: |
PsCylk | Pieśń Dawida, którą zaśpiewał Bogu z powodu Kusza Benjaminity. Boże Panie mój, w Tobie szukam obrony, ocal mnie od wszystkich prześladowców, i wyzwól mnie. |
PsKrusz | Pieśń Dawida, którą śpiewał Bogu dla słów Chuzy, syna Jemini. Panie, Boże mój, w Tobiem zaufał, wybaw mnie od wszystkich prześladowców moich i uwolnij mnie. |
PsAszk | Upojne pienie Dawidowe, które śpiewał Jehowie z powodu słów Kusza, Jemenity, Jehowo, Boże mój do Ciebie się chronię, wybaw mnie od wszystkich mych prześladowców i ocal mię! |
PsSzer | Pieśń Dawida, którą śpiewał Panu z powodu Benjaminity Kusza. Panie, Boże mój, Tobie ufam, wybaw mnie od wszystkich prześladowców moich i wyzwól mnie, |
Tys1 | Skarga Dawida, którą wyśpiewał Panu z powodu Kusza Beniaminity. Panie, Boże mój, do Ciebie się uciekam; od wszystkich prześladowców wybaw mnie i uwolnij, |
Tys5 | Skarga Dawida, którą wyśpiewał do Pana z powodu Kusza Beniaminity. Panie, Boże mój, do Ciebie się uciekam; wybaw mnie i uwolnij od wszystkich prześladowców, |
Bryt | Pieśń Dawida, którą zaśpiewał Panu z powodu Kusza z Beniamina. Panie, Boże mój, u ciebie szukam schronienia, Wybaw mnie od wszystkich prześladowców moich i ocal mnie, |
Pozn | Lamentacja Dawida, którą śpiewał wobec Jahwe z powodu Beniaminity Kusza. Jahwe, Boże mój, u Ciebie szukam obrony. Bądź mi pomocą przeciwko wszystkim moim prześladowcom i ratuj mnie, |
WarPra | Skarga, którą wyśpiewał Panu Dawid z powodu Beniaminity Kusza. O Panie, mój Boże, do Ciebie się uciekam, przybądź mi z pomocą w moich uciskach i ratuj mnie! |
STB | Pieśń Dawida, którą zaśpiewał Bogu z powodu Kusza Binjaminity. WIEKUISTY, Panie mój, w Tobie szukam obrony, ocal mnie od wszystkich prześladowców i mnie wyzwól. |
EIB | Skarga Dawida, którą zaśpiewał dla PANA, oskarżany przez Beniaminitę Kusza. PANIE, mój Boże, Ty jesteś dla mnie schronieniem, Wybaw mnie i ocal przed każdym mym dręczycielem, |
PsFlor | aby niekiedy nie ułapił jako lew dusze mojej, gdy nie jest, kto by odkupił ani jenże by zbawiona uczynił. |
PsPul | aby niekiedy nie ułapił jako lew duszę moję, gdy nie jest, kto by odkupił ani jenże by zbawionym uczynił. |
Wuj1923 | By kiedy nie porwał jako lew dusze mojéj: gdy niemasz, ktoby odkupił, ani ktoby wybawił. |
Gda1881 | By snać duszy mojej nie porwał jako lew, a nie rozszarpał, gdyby nie było, ktoby ją wybawił. |
Gda2017 | By ktoś jak lew nie porwał mojej duszy i nie rozszarpał, gdy nie będzie nikogo, kto by ją ocalił. |
PsBycz | Aby-nie rozszarpał wróg, jak-lew, ciało-mé rozrywającym bo nie-ma oswobodziciela. |
Goet | By nie porwał jako lew duszy mojej i nie rozszarpał, gdy niema wybawiciela. |
PsCylk | By nie porwał jako lew, życia mego, szarpiąc gdy niema zbawcy. |
PsKrusz | By nie porwał, jako lew, duszy mojej i nie rozszarpał z braku obrony. |
PsAszk | Aby zaś nie porwał, jako lew mej duszy, - rozszarpie a znikąd ratunku. |
PsSzer | by mnie który nie porwał jak lew i nie rozszarpał, bo nie ma nikogo, kto by mnie ratował! |
Tys1 | by kto nie porwał mej duszy — jak lew — i nie rozszarpał, gdy nie ma tego, kto by ją wybawił. |
Tys5 | by ktoś - jak lew - mnie nie porwał i nie rozszarpał, gdy zabraknie wybawcy. |
Bryt | By któryś jak lew nie rozdarł mnie... Rozdziera, a nie ma wybawcy... |
Pozn | by [nieprzyjaciel] nie porwał mnie jak lew i nie rozszarpał, gdy nie będzie nikogo, kto by [mnie] ratował. |
WarPra | Oby nie rzucił się ktoś na mnie jak lew i nie pozbawił mnie życia, i nie próbował mnie rozszarpać, gdy będę bezradny. |
STB | Aby nikt, szarpiąc, nie porwał mojego życia jak lew, gdy nie ma zbawcy. |
EIB | By mnie czasem któryś nie rozszarpał jak lew - Ten, gdy dopadnie, ratunku nie ma. |
PsFlor | Gospodnie Boże moj, acz jeśm uczynił to, acz jest lichota w moju ręku, |
PsPul | Gospodnie Boże moj, acz jeśm uczynił to, acz jest złość w moich ręku, |
Wuj1923 | Panie, Boże mój! jeźlim to uczynił, jeźli jest nieprawość w rękach moich: |
Gda1881 | Panie, Boże mój! jeźlim to uczynił, a jeźli jest nieprawość w rękach moich; |
Gda2017 | PANIE, mój Boże, jeśli to zrobiłem, jeśli nieprawość jest na moich rękach; |
PsBycz | O Panie, Boże-mój! jeżelim dopuścił-się tego; jeśli jest nieprawość w-rękach-moich; |
Goet | Panie, Boże mój! jeślim to uczynił, a jeśli jest nieprawość w rękach moich; |
PsCylk | Boże Panie mój, jeżelim to uczynił, jeżeli jest bezprawie w ręku mojém. |
PsKrusz | Panie, Boże mój, azalim to uczynił? azali jest nieprawość w rękach moich? |
PsAszk | Jehowo, Boże mój, jeślim kiedykolwiek to uczynił, jeśli jest nieprawość w garści mej, |
PsSzer | Panie, Boże mój! Jeśli to uczyniłem, jeśli jest bezprawie na rękach moich, |
Tys1 | Panie, mój Boże, jeślim się tego dopuścił, jeśli nieprawość plami moje ręce, |
Tys5 | Boże mój, Panie, jeżeli ja to popełniłem, jeśli nieprawość plami moje ręce, |
Bryt | Panie, Boże mój! Jeśli to uczyniłem, Jeśli jest bezprawie na dłoniach moich, |
Pozn | Jahwe, Boże mój, jeślim się takich spraw dopuścił: jeżeli niegodziwość przylgnęła do moich rąk, |
WarPra | Jeżeli zła się dopuściłem, Panie mój i Boże, jeśli moje ręce nieprawością splamione, |
STB | WIEKUISTY, Boże mój, jeżeli to uczyniłem, jeśli jest w mojej ręce bezprawie; |
EIB | PANIE, mój Boże, jeżeli to uczyniłem, Jeżeli na moich rękach jest wina, |
PsFlor | acz jeśm sewracał odpłacającym mnie zła, dostojno jest, bych spadł od mojich nieprzyj❬a❭cioł proznych. |
PsPul | acz jeśm wracał odpłacającym mnie zła, dostojno jest, bych spadł od moich nieprzyjacioł proznych. |
Wuj1923 | Jeźlim oddał oddawającym mi złe, niech upadnę słusznie przed nieprzyjacioły moimi próżny. |
Gda1881 | Jeźlim złe oddał temu, który ze mną w pokoju mieszkał; jeźliżem nie wyrwał tego, który mię dręczył bez przyczyny: |
Gda2017 | Jeśli złem odpłaciłem temu, kto żył ze mną w pokoju, jeśli nie wyratowałem tego, który mnie dręczył bez przyczyny; |
PsBycz | Jeżelim odpłacał, mającemu-pokój-ze-mną, złém; i-zdziérał, wroga-mego niesłusznie; |
Goet | Jeśli złem oddałem temu, który żył ze mną w pokoju, jednak wyzwoliłem tego, który bez przyczyny mnie gnębił. |
PsCylk | Jeżelim odpłacił przyjacielowi złem, ja co wyzwoliłem prześladującego mnie niewinnie. |
PsKrusz | Jeżelim oddał złe czyniącym pokój, jeślim nie wybawił tego, który mnie dręczy bez przyczyny, |
PsAszk | jeślim źle się odwdzięczył temu, co w pokojowych zamiarach zbliżył się do mnie, jeślim nawet tego, co bezzasadnie zadarł ze mną bez powodu napędził z niczem, - |
PsSzer | jeśli złem odpłacałem nieprzyjacielowi memu i ograbiłem tego, który mnie gnębił bez powodu, |
Tys1 | jeśli przyjacielowi memu zło wyrządziłem, ja, com ocalił tych, którzy mnie niesłusznie zwalczali: |
Tys5 | jeśli wyrządziłem zło swemu dobroczyńcy i swego wroga złupiłem doszczętnie, |
Bryt | Jeśli odpłacałem złem temu, który żyje ze mną w pokoju, I ograbiłem tego, który mnie gnębił bez powodu, |
Pozn | jeślim przyjacielowi memu odpłacił złem i ograbił tego, kto bez powodu mnie dręczył - |
WarPra | jeśli krzywdę wyrządziłem przyjacielowi, jeśli nękałem tego, co mnie uciskał niesłusznie, |
STB | jeżeli odpłaciłem płacącemu mi złem, ja, który wyzwoliłem tego, co mnie niewinnie prześladował |
EIB | Jeśli przyjacielowi odpłaciłem złem Lub bez powodu ograbiłem wroga, |
PsFlor | Goń moję duszę nieprzyjaciel i ułap, i potłocz w ziemię żywot moj, i sławę moję w proch wwiedzi. |
PsPul | Prześladuj duszę moję nieprzyjaciel i ułap, i potłocz w ziemię żywot moj, i sławę moję w proch wwiedzi. |
Wuj1923 | Niechaj prześladuje nieprzyjaciel duszę moję: i niech poima, i podepcze na ziemi żywot mój: a sławę moję niechaj w proch obróci. |
Gda1881 | Niechajże prześladuje nieprzyjaciel duszę moję, a niechaj pochwyci, i podepcze na ziemi żywot mój, a sławę moję niech zagrzebie w proch. Sela. |
Gda2017 | To niech wróg prześladuje moją duszę i niech pochwyci i wdepcze w ziemię moje życie, niech moją godność w proch obróci. Sela. |
PsBycz | Niechże-ściga nieprzyjaciel osobę-mą, i-niech-dosięgnie ją; i-niech-podepce na-ziemi życié-mé; a-chwałę-moją, niech w-prochu zostawi. |
Goet | Niech prześladuje wróg duszę moją i niech ją pochwyci i podepce na ziemi życie me, a zrzuci w pył cześć moją. Sela. |
PsCylk | Niech ściga wróg duszę moję; niech ją pojmą, i rozdepcze po ziemi żywot mój, a sławę moję w proch niechaj strąci. - Sela. |
PsKrusz | niechaj prześladuje nieprzyjaciel duszę moją, niechaj pochwyci i podepcze na ziemi duszę moją, a chwałę moją niechaj w proch obróci - SELAh.. |
PsAszk | niechże ściga wróg moją duszę, niech jej dopadnie, niech życie me stratuje o ziemię, zaś cześć mą w proch zetrze - Selah. |
PsSzer | niech ściga mnie nieprzyjaciel mój i pochwyci, i wdepcze w proch ziemi życie moje, a godność moją niech w proch powali! Sela. |
Tys1 | niech nieprzyjaciel ściga mą duszę i schwyci, niech wdepcze w ziemię me życie, a godność moją w proch obali. Sela. |
Tys5 | to niech nieprzyjaciel ściga mnie i schwyci, i wdepcze mnie żywcem w ziemię, a godność moją niechaj tarza w prochu. Sela. |
Bryt | Niech mnie ściga i pochwyci nieprzyjacielI wdepcze w ziemię życie moje, A cześć moją w proch obali! Sela. |
Pozn | niech mnie przeciwnik ściga i niech mnie dosięgnie, niech wdepcze moje życie w ziemię, a honor mój niech zmiesza z błotem! |
WarPra | to niech mnie prześladują i pochwycą wrogowie, niech mnie pozbawią życia, niech moją godność podepczą nogami! [Pauza] |
STB | niech wróg ściga mą duszę, niech ją pojmie oraz na ziemi rozdepcze moje życie, a mą sławę niech strąci w proch. Sela. |
EIB | To niech przeciwnik ściga mnie i schwyta, Niech mnie wdepcze w ziemię, A moją godność zetrze na proch! Sela. |
PsFlor | Wstań, Gospodnie, w twojem gniewie i powyszon bądź w krajoch nieprzyjacielow mojich. I wstań, Gospodnie Boże moj, w kaźni, jąż jeś kazał, |
PsPul | Wstań, Gospodnie, w twoim gniewie i powyszszon bądź w krajoch wrogow moich. I wstań, Gospodnie Boże moj, w przykazaniu, jeżeś kazał, |
Wuj1923 | Powstań, Panie, w gniewie twoim: i wynieś się na granicach nieprzyjaciół moich: i powstań, Panie, Boże mój, w przykazaniu, któreś rozkazał. |
Gda1881 | Powstańże, Panie! w popędliwości twojej, podnieś się przeciwko wściekłości nieprzyjaciół moich, ocuć się, a obróć się ku mnie; boś ty sąd postanowił; |
Gda2017 | Powstań, PANIE, w swoim gniewie; podnieś się przeciwko wściekłości moich wrogów. Przebudź się w mojej obronie, bo ustanowiłeś sąd. |
PsBycz | Powstań, Panie, w-gniéwie-Twym; podnieś-się przeciw-uniesioniom wrogów-mych; i-ocuć-się, przez wzgląd na-mnie; Tyś prawość nakazał. |
Goet | Powstań, Panie, w gniewie Swoim! podnieś się przeciwko wściekłości gnębicieli moich, obudź się dla zbawienia mego Ty, któryś sąd postanowił; |
PsCylk | Powstań o Boże, w gniewie Twoim, wystąp przeciw zaciekłości ciemiężców moich, czuwaj nademną, ustanów sąd. |
PsKrusz | Powstań, Boże, w gniewie Twoim, podnieś się przeciwko zaciekłości nieprzyjaciół moich, a ocuć się ku mnie, boś Ty sąd postanowił. |
PsAszk | Powstań, o Jehowo, w Twym gniewie, wznieś się na zapamiętałej wściekłości mych gnębicieli i wstrząśnieniem nachyl ku mnie ów sąd, któryś Ty nakazał. |
PsSzer | Powstań, Panie, w gniewie swym, podnieś się przeciwko zaciekłości gnębicieli moich i obudź się, o Boże mój! Postanowiłeś bowiem odbyć sąd. |
Tys1 | Powstań, o Panie, w Twym gniewie, podnieś się przeciw zaciekłości mych ciemiężycieli, a w sądzie, któryś zapowiedział, stań po mojej stronie. |
Tys5 | Powstań, o Panie, w Twym gniewie, podnieś się przeciw zaciekłości mych ciemięzców, wystąp w sądzie, jaki zapowiedziałeś. |
Bryt | Powstań, Panie, w gniewie swym, Podnieś się przeciwko zaciekłości gnębicieli moich. Czuwaj, Boże mój, Ty zarządziłeś sąd! |
Pozn | Podnieś się, Jahwe, w swoim gniewie, powstań przeciwko złości moich ciemięzców, wystąp w mojej obronie! Wszak postanowiłeś odbyć sąd. |
WarPra | O Panie, podnieś się w swoim zagniewaniu, poskrom moich zaciekłych wrogów! Racz obudzić się, o mój Boże. Wezwałeś wszystkich przed sąd, Pan sądzi narody. |
STB | Powstań, o WIEKUISTY, w Twoim gniewie, wystąp przeciwko zaciekłości mych ciemięzców, czuwaj nade mną, ustanów sąd; |
EIB | Powstań, PANIE, w swoim gniewie, Wystąp przeciw furii moich wrogów, Wstań, mój Boże! Zarządź sąd! |
PsFlor | a zbor ludzski ogarnie cie i przeń w wysokość odydzi; |
PsPul | a zbor ludzki ogardnie cie i przeń w wysokość odydzi; |
Wuj1923 | A zgromadzenie narodów obstąpi cię: i dlatego wróć się na wysokość. |
Gda1881 | Tedy się do ciebie zbieży zgromadzenie narodów; dla nich tedy usiądź na wysokości. |
Gda2017 | Wtedy otoczy cię zgromadzenie narodów, a ty zasiądź na wysokości ze względu na nich. |
PsBycz | A-zgromadzenié ludów otoczy-Cię; zaś Ty, ponad-nié, na wyniosłość powróć. |
Goet | Niechaj tłumy wszystkich narodów otoczą Ciebie i dla nich wróć na wysokość. |
PsCylk | A zbór narodów otoczy Cię, a ponad nim wzniesiesz się ku wysokości. |
PsKrusz | Tedy zbiegnie się do Ciebie zgromadzenie narodów i dla niego zasiądź na wysokości. |
PsAszk | A otoczy Cię zebranie narodów i nad nimi się unosząc wracaj do Twych wyżyn niebieskich. |
PsSzer | Tłum narodów niech Cię otoczy, a usiądź nad nim na wysokości. |
Tys1 | Gromada narodów niechaj Cię otoczy, a Ty ponad nią zasiądź wysoko. |
Tys5 | Gromada narodów niechaj Cię otoczy, a Ty zasiądź ponad nią wysoko. |
Bryt | Rzesza ludów niech cię otoczy, A Ty siądź ponad nią na wysokości. |
Pozn | Niech Cię otoczy zgromadzenie narodów; zasiądź nad nimi na wysokości! |
WarPra | Niech Cię otoczą rzesze ludzi, a Ty zasiądź przed nimi na wysokim tronie. |
STB | a zbór narodów Cię otoczy i ponad nim wzniesiesz się ku wysokości. |
EIB | Niech gromada narodów Cię otoczy, A Ty znów spójrz na wszystkich z wysoka. |
PsFlor | Gospodzin sądzi ludzi. Sędzi mie, Gospodnie, podług prawdy mojej i podług bezwiństwa mego na mię. |
PsPul | Gospodzin sądzi ludzie. Sędzi mie, Gospodnie, podług sprawiedliwości mojej i podług bezwiństwa mego na mię. |
Wuj1923 | Pan sądzi narody. Sądź mię, Panie, według sprawiedliwości mojéj, i według niewinności mojéj na mnie. |
Gda1881 | Pan będzie sądził narody. Osądźże mię, Panie! według sprawiedliwości mojej, i według niewinności mojej, która jest przy mnie. |
Gda2017 | PAN będzie sądził narody. Osądź mnie, PANIE, według mojej sprawiedliwości i według mojej uczciwości, która jest we mnie. |
PsBycz | Pan będzie-sądził ludy: Osądź-mnie, Panie, według-prawości-mojéj, i-według-niewinności-méj, we-mnie. |
Goet | Pan będzie sądził narody. Sądź mię, Panie! według sprawiedliwości mojej i nienaganności mojej. |
PsCylk | Boże który sądzisz narody, rozsądź mnie Boże; wedle sprawiedliwości mojej i niewinności niech się dzieje mi. |
PsKrusz | Bóg będzie sądził narody. Osądź mnie, Boże, według sprawiedliwości Twojej i według mej niewinności, co jest przy mnie. |
PsAszk | Jehowa sąd sprawować będzie nad ludami - sądźże tedy i mnie, o Jehowo, wedle mej słusznej sprawy i wedle prostości mej, która jest nademną. |
PsSzer | Pan sądzi narody. Sądź mnie, o Panie, według sprawiedliwości mojej i według niewinności mojej własnej! |
Tys1 | Pan jest sędzią narodów: Panie, przyznaj mi słuszność według mej sprawiedliwości i według niewinności, która jest we mnie. |
Tys5 | Pan jest sędzią narodów. Panie, przyznaj mi słuszność, według mej sprawiedliwości i według niewinności, jaka jest we mnie. |
Bryt | Pan sądzić będzie ludy. Mnie zaś sądź, Panie, Według sprawiedliwości mojej I według niewinności mojej. |
Pozn | (Jahwe jest sędzią narodów). Osądź mnie, Jahwe, według mej sprawiedliwości i według mojej niewinności. |
WarPra | Mnie zaś, ponieważ jestem prawy, przyznaj rację i bądź dla mnie dobry, bo jestem bez winy! |
STB | WIEKUISTY, który sądzisz narody, rozsądź mnie BOŻE; niech mi się dzieje według mojej sprawiedliwości i niewinności. |
EIB | Tak, PAN wytoczy ludom sprawę! PANIE, sądząc mnie, zauważ moją sprawiedliwość, Miej wzgląd na mą prawość, o Najwyższy! |
PsFlor | Skończaj sie zgłoba grzesznikow i uczynisz prześpiech prawemu, badaję sierca i pokrątki, Boże. |
PsPul | Skończaj sie złość grzesznikow i uczynisz prześpiech prawemu, badając sierca i pokrętkę, Boże. |
Wuj1923 | Zginie złość grzeszników, a prosto poprowadzisz sprawiedliwego, badający się serc i nerek, Boże. |
Gda1881 | Niechże, proszę, ustanie złość niepobożnych, a umocnij sprawiedliwego, który doświadczasz serc i wnętrzności, o Boże sprawiedliwy! |
Gda2017 | Niech skończy się zło niegodziwych, a umocnij sprawiedliwego, Boże sprawiedliwy, ty, który badasz serca i nerki. |
PsBycz | Niech-skończy-się-teraz złośliwość bezbożnych, a-utwiérdź sprawiedliwego; boś-wybadywającym serca i-uczucia, o Boże sprawiedliwy! |
Goet | Niech skończy się złość bezbożnych, a umocnij sprawiedliwego, bo Ty doświadczasz serca i nerki, o Boże sprawiedliwy! |
PsCylk | Niech się skończy tedy złość niegodziwych, abyś podźwignął sprawiedliwego, Ty co badasz serca i wnętrzności, Boże sprawiedliwy! |
PsKrusz | Niechże ustanie złość grzesznych. A Ty umocnij sprawiedliwego, który doświadczasz serc i wnętrzności, o Panie sprawiedliwy! |
PsAszk | O niechajby zło się skończyło, dobijając złoczyńców, gdy Ty utwierdzisz łudzi prawych, Ty, który serw badasz i wnętrzności, sprawiedliwy Boże! |
PsSzer | Niechże ustanie złość bezbożnych! Boże sprawiedliwy, Ty, który badasz serca i nerki, umocnij sprawiedliwego! |
Tys1 | Niechaj nieprawość niezbożnych ustanie, a sprawiedliwego umocnij, sprawiedliwy Boże, co przenikasz serca i sumienia. |
Tys5 | Niechaj ustanie nieprawość występnych, a sprawiedliwego umocnij, Boże sprawiedliwy, Ty, co przenikasz serca i nerki. |
Bryt | Niechże skończy się zło bezbożnych! Utwierdź sprawiedliwego, Który badasz serca i nerki, Boże sprawiedliwy. |
Pozn | Niech wreszcie ustanie przewrotność grzeszników i niech się okaże moja sprawiedliwość. Ten, co doświadcza serca i nerki jest Bogiem sprawiedliwym. |
WarPra | Złości bezbożnych wyznacz kres, dla Sprawiedliwych zaś bądź umocnieniem, Boże sprawiedliwy, który przenikasz nerki i serce człowieka. |
STB | Niech się skończy złość niegodziwych, abyś podźwignął sprawiedliwego; Ty, który badasz serca i nerki, Boże sprawiedliwy. |
EIB | Połóż kres złu bezbożnych, Wzmocnij sprawiedliwych, Ty, który przenikasz pragnienia i zamiary, sprawiedliwy Boże. |
PsFlor | Prawa pomoc moja od Boga, jenże zbawione czyni imające prawa sierca. |
PsPul | Prawa pomoc moja od Boga, jenże zbawione czyni prawe siercem. |
Wuj1923 | Sprawiedliwa pomoc moja od Pana, który zbawia prawych sercem. |
Gda1881 | Bóg jest tarczą moją, który wybawia ludzi serca szczerego. |
Gda2017 | Moją tarczą jest Bóg, który wybawia ludzi prawego serca. |
PsBycz | Tarcza-moja, w Bogu, wybawiającym prawych serca. |
Goet | Tarcza moja jest u Boga, który wybawia ludzi serca szczerego. |
PsCylk | Tarcza moja u Boga, który wspomaga prawych sercem. |
PsKrusz | Tarcza moja w Bogu, wybawiającym ludzi prawego serca. |
PsAszk | Tarcza ma wsparta jest o Boga, który wybawia tych, co szczerego są serca. |
PsSzer | Tarczą moją Bóg, wybawiciel ludzi prawego serca. |
Tys1 | Tarczą jest dla mnie Bóg, co zbawia prostych sercem. |
Tys5 | Tarczą jest dla mnie Bóg, co zbawia prawych sercem. |
Bryt | Tarczą moją jest Bóg, Wybawiciel tych, którzy są prawego serca. |
Pozn | Puklerzem jest mi Bóg, Wybawca tych, co prawego są serca. |
WarPra | (Pan) Bóg jest moją tarczą, On zbawia ludzi czystego serca. |
STB | Moja tarcza u Boga, który wspomaga prawych sercem. |
EIB | Bóg mą tarczą, Zbawca tych, co prawości pragną całym sercem. |
PsFlor | Bog sędzia prawy, mocny i śmierny; a iza sie będzie gniewać po wszytki dni? |
PsPul | Bog sędzia sprawiedliwy, mocny i czekający; a iza sie będzie gniewać po wszytki dni? |
Wuj1923 | Bóg, sędzia sprawiedliwy, mocny i cierpliwy, zaż się gniewa na każdy dzień? |
Gda1881 | Bóg jest sędzią sprawiedliwym; Bóg obrusza się co dzień na niezbożnego. |
Gda2017 | Bóg jest sędzią sprawiedliwym, Bóg codziennie gniewa się na bezbożnego. |
PsBycz | Bóg, sędzią sprawiedliwym; więc-Bóg gniéwającym-się na złego, w-każdym dniu. |
Goet | Bóg jest sędzią sprawiedliwym i Bogiem, który grozi codziennie. |
PsCylk | Pan sędzią sprawiedliwym, i Pan groźnym jest wciąż. |
PsKrusz | Pan sędzią sprawiedliwym i Bóg obrusza się straszliwie codzień na niesprawiedliwego. |
PsAszk | Bóg jest sędzią sprawiedliwym i wszechpotęgą karzącą gniewnie każdego dnia. |
PsSzer | Bóg jest sędzią sprawiedliwym i Bogiem, który codziennie grozi. |
Tys1 | Bóg — sędzia sprawiedliwy, Bóg codziennie groźny. |
Tys5 | Bóg - Sędzia sprawiedliwy, Bóg codziennie pałający gniewem. |
Bryt | Bóg jest sędzią sprawiedliwymI Bogiem karcącym każdego dnia. |
Pozn | Bóg poprowadzi rzecz sprawiedliwego przeciwko temu, który się stale sroży. |
WarPra | Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, jest Bogiem, który co dzień karać może. |
STB | Bóg jest sędzią sprawiedliwym; Bóg jest wciąż groźnym. |
EIB | Bóg sprawiedliwym sędzią, Tym, który karci co dnia. |
PsFlor | Acz sie nie obrocicie, miecz swoj zaniosł jest, łęczysko swe nawiodł jest i nagotował je |
PsPul | Jedno sie nie nawrocicie, miecz swoj zaniosł, łuk swoj napiął i nagotował ji |
Wuj1923 | Jeźli się nie nawrócicie, miecza swego dobędzie: łuk swój naciągnął i nagotował go. |
Gda1881 | Jeźli się nie nawróci, naostrzy miecz swój; łuk swój wyciągnął, i nagotował go. |
Gda2017 | Jeśli się nie nawróci, on swój miecz naostrzy; swój łuk napiął i przygotował go. |
PsBycz | Jeżeli nie nawróci-się, miecz-swój naostrzy; On już łuk-swój napiął, i-przygotował-go. |
Goet | Jeśli się nie nawróci, to On ostrzy miecz Swój; naciągnął łuk Swój i celuje. |
PsCylk | Jeżeli się nie nawróci; miecz Swój wyostrzy, łuk Swój naciągnie i wymierzy go. |
PsKrusz | Jeśli się nie nawróci, naostrzy miecz swój, łuk swój wyciągnął i przygotował go. |
PsAszk | Gdzie brak jest skruchy, tam ostrzy Swój miecz, nastawia łuk Swój i umacnia go. |
PsSzer | Zaiste, znowu ostrzy miecz swój, łuk swój napina i nastawia go. |
Tys1 | Jeśli się nie nawrócą, miecz swój wyostrzy, napnie łuk i z niego wymierzy. |
Tys5 | Jeśli się [ktoś] nie nawróci, miecz swój On wyostrzy; |
Bryt | Jeśli się nie nawróci, miecz swój naostrzy, |
Pozn | Zaprawdę, on znów ostrzy swój miecz, naciąga swój łuk i mierzy. |
WarPra | Gdy grzesznik znów swój miecz ostrzy, gdy łuk napina i do celu mierzy, |
STB | Jeśli człowiek się nie nawróci wyostrzy Swój miecz, Swój łuk naciągnie i wymierzy. |
EIB | Niech się tylko ktoś nie nawróci, Wówczas On bierze miecz do ostrzenia, Łuk napina, w gotowości trzyma - |
PsFlor | a w tem uczynił jest ssądy śmiertne, strzały swe gorającymi uczynił jest. |
PsPul | a w nim uczynił sędy śmierci, strzały swoje gorającym❬i❭ uczynił. |
Wuj1923 | I nałożył na nim naczynie śmierci, strzały swe pałającemi sprawił. |
Gda1881 | Zgotował nań broń śmiertelną, a strzały swoje na prześladowników przyprawił. |
Gda2017 | Przygotował na niego broń śmiertelną, a swoje strzały sporządził na prześladowców. |
PsBycz | I-nań przyrządził oręże śmiertelne; On strzały-swe, jak-rozpalone, uczyni. |
Goet | Skierował na niego pocisk śmiertelny, strzały Swe uczynił pałającemi. |
PsCylk | I dlań przygotuje narzędzia śmierci, strzały Swe palącemi uczyni. |
PsKrusz | Przygotował nań broń śmiertelną strzały swe na prześladowców przyprawił. |
PsAszk | Tam skierowuje narzędzia śmiercionośne, Swe strzały gotuje przeciw sforze prześladowców. |
PsSzer | Lecz na siebie przygotował broń śmiertelną, strzały swoje czyni ognistymi. |
Tys1 | Przygotuje na nich pociski śmiertelne, sporządzi swe płonące strzały. |
Tys5 | przygotuje na niego pociski śmiertelne, sporządzi swe ogniste strzały. |
Bryt | Napnie łuk swój i przygotuje go. A przygotował sobie broń śmiertelną, |
Pozn | To przeciw sobie samemu jednak gotuje narzędzia śmierci i sporządza ogniste strzały. |
WarPra | na siebie samego zgubną broń szykuje, w niego ugodzą rozpalone strzały. |
STB | Przygotuje dla niego narzędzia śmierci, Swe strzały uczyni palącymi. |
EIB | Ma przy sobie śmiertelną broń, Jego strzały to ogniste pociski! |
PsFlor | Owa porodził nieprawdę i począł jest boleść, i porodził lichotę. |
PsPul | Owa płodzi niesprawiedliwość, począł fałeszność i porodził złość. |
Wuj1923 | Oto rodził niesprawiedliwość: począł boleść, i urodził nieprawość. |
Gda1881 | Oto rodzi nieprawość, bo począł boleść; ale porodzi kłamstwo. |
Gda2017 | Oto bezbożny rodzi nieprawość, jest brzemienny krzywdą i zrodził kłamstwo. |
PsBycz | Otóż, złośliwy, zaszczépił nieprawość, i-począł krzywdę, a-porodził fałsz. |
Goet | Oto rodzi biedę, jest brzemienny utrudzeniem, a urodzi fałsz. |
PsCylk | Otóż poczyna bezprawie i brzemiennym jest zagubą, a rodzi fałsz. |
PsKrusz | Oto rodzi nieprawość, bo począł boleść i porodzi kłamstwo. |
PsAszk | Patrz, ona wśród boleści poczęła nieprawość, jest brzemienną w trud bolesny a rodzi kłam, |
PsSzer | Oto poczyna bezprawie, jest brzemienny nieszczęściem, a rodzi kłamstwo. |
Tys1 | Oto wróg począł nieprawość, brzemienny jest złością i rodzi podstęp. |
Tys5 | Oto [tamten] począł nieprawość, brzemienny jest udręką i rodzi podstęp. |
Bryt | Ognistymi czyni strzały swoje. Oto poczyna nieprawość, Jest brzemienny niedolą, |
Pozn | Oto począł nieprawość i jest brzemienny złem, a zrodzi podstęp. |
WarPra | Złe są jego zamysły, jest brzemienny utrapieniami i rodzi tylko podstęp. |
STB | Oto człowiek poczyna bezprawie, brzemienny jest zgubą i rodzi fałsz, |
EIB | Oto człowiek poczyna nieprawość, Staje się brzemienny intrygą, Rodzi zdradę, |
PsFlor | Jezioro otworzył i wykopał je, i wpadł w doł, jenże jest uczynił. |
PsPul | Jezioro otworzył i wykopał je, i wpadł w doł, jenże uczynił. |
Wuj1923 | Dół otworzył i wykopał go: i wpadł w dół, który uczynił. |
Gda1881 | Kopał dół, i wykopał go; ale wpadnie w dół, który sam uczynił. |
Gda2017 | Wykopał dół i pogłębił go, lecz sam wpadnie do jamy, którą przygotował. |
PsBycz | On dół wykopał, i-sidłami-obstawił-go; ale-wpadł sam w-dół, który był-zrobił. |
Goet | Kopał dół i wyrył go; i wpada w dół, który sam uczynił. |
PsCylk | Dół kopie i wydrąża go, - a wpadnie w przepaść, którą przygotował. |
PsKrusz | Wykopał dół i otworzył go, i upadł weń, który uczynił. |
PsAszk | dół grzebie i pogłębia a sama wpada w wykopany przez się grób wieczystej zatraty. |
PsSzer | Wykopał dół i wydrążył go, ale sam wpadł w jamę, którą wykopał. |
Tys1 | Wykopał dół i pogłębił, lecz wpadł do jamy, którą przygotował. |
Tys5 | Wykopał dół i pogłębił go, lecz wpadł do jamy, którą przygotował. |
Bryt | A rodzi kłamstwo. Wykopał dół i wydrążył go; |
Pozn | Wykopał dół i pogłębia go, ale wpadnie w pułapkę, którą sam zastawił. |
WarPra | Wykopał dół głęboki, wybrał z niego ziemię, ale w końcu sam wpada w pułapkę, którą zastawił. |
STB | kopie dół oraz go wydrąża; a zatem wpadnie w przepaść, którą przygotował. |
EIB | Zastawia pułapkę, drąży ją wytrwale I nagle sam wpada - w dół, nad którym wcześniej ze zmęczenia padał. |
PsFlor | Obroć sie bol jego w głowę jego i w wirzch jego zgłoba jego zstępi. |
PsPul | Obroć się łeż jego w głowę jego i w wirzch jego złość jego zstępi. |
Wuj1923 | Obróci się boleść jego na głowę jego: a na wierzch głowy jego nieprawość jego spadnie. |
Gda1881 | Obróci się boleść jego na głowę jego, a na wierzch głowy jego nieprawość jego spadnie. |
Gda2017 | Krzywda, którą wyrządzał, obróci się przeciwko niemu, a jego nieprawość spadnie mu na głowę. |
PsBycz | Wróci-się praca-jego, na-głowę-jego; a,-na ciemię-jego, gwałt-jego spadnie. |
Goet | Utrudzenie, które innym zgotował, wróci się na głowę jego, a gwałt jego spadnie na ciemię jego. |
PsCylk | Zwraca się niedola na głowę jego, a na jego ciemię srogość jego spada. |
PsKrusz | Ból jego obróci się na głowę jego, a nieprawość jego spadnie na wierzch jego głowy. |
PsAszk | Zwróci się głowie ich bolesny ich trud a na czaszkę ich zstąpi własny ich złoczyn. |
PsSzer | Nieszczęście zwraca się na głowę jego, a zbrodnia jego spada na ciemię jego. |
Tys1 | Złość jego obróci się na jego głowę, a jego gwałt na ciemię mu spadnie. |
Tys5 | Jego złość obróci się na jego głowę, a jego gwałt spadnie mu na ciemię. |
Bryt | Ale sam wpadł w jamę, którą wykopał. Wróci przemoc na głowę jego, |
Pozn | Na jego własną głowę spadnie nieszczęście, [jakie gotował], a gwałt, [jaki stosuje], przytłoczy jego własne ciemię. |
WarPra | Jego złość spadnie na jego głowę, a jego niecne czyny przygniotą mu skronie. |
STB | Niedola wraca na jego głowę, a jego srogość spada na jego ciemię. |
EIB | Wróci intryga na głowę matacza, Gwałt, który obmyślił, spadnie na jego skroń. |
PsFlor | Spowiadać sie będę Gospodnu podług prawdy jego i piać będę imieniu Gospodna najwyszszego. |
PsPul | Spowiedać będę Gospodnu podług prawdy jego i piać będę jimieniu Gospodna najwyszszego. Sława ❬...❭ |
Wuj1923 | Będę wyznawał Panu według sprawiedliwości jego: i będę śpiewał imieniowi Pana najwyższego. |
Gda1881 | Będę wysławiał Pana według sprawiedliwości jego, a będę śpiewał imieniowi Pana najwyższego. |
Gda2017 | Będę wysławiał PANA według jego sprawiedliwości, będę śpiewał imieniu PANA Najwyższego. |
PsBycz | Będę-chwalił Pana, według-sprawiedliwości-Jego, i-będę-pieniem-wysławiał Imię Pana Najwyższego. |
Goet | Chcę wielbić Pana za sprawiedliwość Jego i opiewać imię Pana najwyższego. |
PsCylk | Chwalić będę Boga wedle sprawiedliwości Jego, i wysławiać imię Boga Najwyższego. |
PsKrusz | Będę wysławiał Boga według sprawiedliwości Jego - i będę wyśpiewywał Imię Boga Najwyższego. |
PsAszk | Sławić chcę Jehowę wedle sprawiedliwości Jego, a w pieśni opiewać istotę Jehowy, jako dobro najwyższe. |
PsSzer | Będę wyznawał Pana, że jest sprawiedliwy i będę śpiewał imieniu Pana, Najwyższego. |
Tys1 | Ja zaś uwielbię Pana za Jego sprawiedliwość, psalm zaśpiewam dla imienia Najwyższego Pana. |
Tys5 | Ja zaś wielbię Pana za Jego sprawiedliwość, Psalm śpiewam imieniu Pana Najwyższego. |
Bryt | A gwałt spadnie na ciemię jego. Sławić będę Pana według sprawiedliwości jego I opiewać będę imię Pana Najwyższego. |
Pozn | Będę wysławiał Jahwe, bo jest sprawiedliwy, będę opiewał Imię Jahwe, [Boga] najwyższego. |
WarPra | Będę dziękował Panu, bo jest sprawiedliwy, śpiewem będę chwalił Najwyższego. |
STB | Będę chwalił WIEKUISTEGO według Jego sprawiedliwości oraz wysławiał Imię BOGA Najwyższego. |
EIB | Lecz ja będę sławił PANA, On jest sprawiedliwy, Na cześć Jego imienia będę śpiewał pieśń. |
PsFlor | Gospodnie Boże nasz, kako dziwne jest imię twoje we wszelikiej ziemi! Bo powyszono jest wielmnożstwo twoje na niebiosa. |
PsPul | W koniec psalm Dawidow. | Gospodnie Boże nasz, kako dziwne jest imię twoje we wszej ziemi! Bo powyszono jest wielmostwo twoje na niebiosa.
Wuj1923 | Na koniec za prasy, Psalm Dawidowi. Panie, Panie nasz! jakóż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi; albowiem wyniosła się wielmożność twoja nad niebiosa. |
Gda1881 | Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt psalm Dawidowy. | Panie, Panie nasz! jakoż zacne jest imię twoje po wszystkiej ziemi! któryś wyniósł chwałę twoję nad niebiosa.
Gda2017 | Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Psalm Dawida. O PANIE, nasz Panie, jak sławne jest twoje imię na całej ziemi! Ty, który swoją chwałę wyniosłeś nad niebiosa. |
PsBycz | Naczelnikowi-muzyki dany do grania, na narzędziu Gitit zwaném, Psalm Dawida. O Panie, Panie-nasz! jakże wspaniałém Imię-Twé, po-całéj téj-ziemi? żeś ustawił, majestat-Twój, nad niebiosami. |
Goet | PRZEWODNIKOWI chóru. Na harfie gatyckiej. Psalm Dawida. Panie, Panie nasz, jak wspaniałe jest na całej ziemi imię Twoje, którego majestat wyniesiony jest nad niebiosa. |
PsCylk | Przewodnikowi chóru Gitejczyków. Psalm Dawida. Boże Panie nasz, jak wspaniałe imię Twoje po wszystkiej ziemi, coś wzniósł świetność Twoję na niebiosach. |
PsKrusz | Przełożonemu chóru bębnistów. Psalm Dawida. Boże, Panie nasz! jak dziwne jest Imię Twoje na wszystkiej ziemi! Któryś wyniósł chwałę swoją nad niebiosa! |
PsAszk | Dyrygentami na lutni. - Śpiew Dawidowy. Jehowo, Panie nasz, jak wspaniale przejawia się w pośród wszelkiej ziemi istota Twa i z niej to racz użyczyć Twego wdzięku nad niebiosy. |
PsSzer | Przewodnikowi chóru, na gatyckiej. Psalm Dawida. Panie, Władco nasz, jak wspaniałe jest imię Twoje na całej ziemi! Tyś wyniósł na niebiosa chwałę swoją. |
Tys1 | Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni: "Tłocznie winne". Psalm. Dawidowy. Panie, o Panie nasz, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa. |
Tys5 | Kierownikowi chóru. Na wzór z Gat. Dawidowy. O Panie, nasz Boże, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa. |
Bryt | Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Tłoczący wino”. Psalm Dawidowy. Panie, Władco nasz, jak wspaniałe jest imię twoje na całej ziemi! Ty, któryś wyniósł majestat swój na niebiosa. |
Pozn | [Uwaga] dla kierownika chóru: na melodię "Tłocznie"; Psalm Dawida. O Jahwe, Panie nasz, jakże wspaniałe jest Twoje Imię na całej ziemi! Chwałę Twoją wysławia się na niebiosach. |
WarPra | Dla kierującego chórem – na nutę pieśni: „Tłocznia wina”. Psalm Dawida. O Boże i Panie nasz, jak sławne jest Imię Twoje aż po krańce ziemi, a wielkość Twoja sięga ponad niebo. |
STB | Przewodnikowi chóru gittitów. Psalm Dawida. WIEKUISTY, Panie nasz, który wzniosłeś Twoją świetność na niebiosach, jak wspaniałe na całej ziemi jest Twoje Imię. |
EIB | Dla prowadzącego chór. Na radosną melodię. Psalm Dawida. PANIE, nasz Władco, Jak wspaniałe jest Twe imię na tej ziemi! Chcę wysławiać Twój majestat nad niebiosa. |
PsFlor | Z ust dziecskich i ssących swirzchował jeś chwałę prze nieprzyjaci❬e❭le twoje, aby skaził nieprzyjaciela i pomściciela. |
PsPul | Z ust niewinych i ssących zwirzchowałeś chwałę prze nieprzyjaciele twoje, by skaził nieprzyjaciela i pomściciela. |
Wuj1923 | Z ust niemówiątek i ssących uczyniłeś doskonałą chwałę dla nieprzyjaciół twoich, abyś zepsował nieprzyjaciela i mściciela. |
Gda1881 | Z ust niemowlątek i ssących ugruntowałeś moc twą dla nieprzyjaciół twoich, abyś wyniszczył nieprzyjaciela i tego, który się mści. |
Gda2017 | Przez usta niemowląt i ssących ugruntowałeś swą potęgę z powodu twoich wrogów, aby poskromić nieprzyjaciela i mściciela. |
PsBycz | Z-ust niemowląt, i-ssących, założyłeś potęgę, z-powodu wrogów-Twoich, ku-poskromieniu nieprzyjaciela, i-zemsty-chciwego. |
Goet | Z ust niemowląt i ssących stworzyłeś sobie obronę przeciw gnębicielom Twoim, aby poskromić wroga i mściciela. |
PsCylk | Przez usta dzieci i niemowląt utwierdziłeś Sobie chwałę, wobec przeciwników Twoich, by uśmierzyć wroga i mściwego. |
PsKrusz | Z ust niemowlątek i ssących utworzyłeś moc dla nieprzyjaciół Twoich, abyś wyniszczył nieprzyjaciela i mszczącego się. |
PsAszk | Z ust ssących niemowląt kładziesz podwaliny potęgi, aby gwoli Twym napastnikom kres położyć wszelkiej nieprzyjaźni i nienawiści. |
PsSzer | Z ust niemowląt i osesków stworzyłeś obronę przed nieprzyjaciółmi swoimi, aby uciszyć wroga i mściciela. |
Tys1 | Z ust dzieci i niemowląt zgotowałeś chwałę na przekór Twym przeciwnikom, aby poskromić nieprzyjaciela i wroga. |
Tys5 | Sprawiłeś, że nawet usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę, na przekór Twym przeciwnikom, aby poskromić nieprzyjaciela i wroga. |
Bryt | Z ust dzieci i niemowląt ugruntowałeś moc na przekór nieprzyjaciołom swoim, Aby poskromić wroga i mściciela. |
Pozn | Z ust dzieci i niemowląt uczyniłeś twierdzę przeciwko swoim wrogom, by zamknąć usta przeciwnikowi i buntownikowi. |
WarPra | Chwałę Twoją śpiewają usta dzieci i niemowląt, choć nie chcą tego wrogowie Twoi. Muszą zamilknąć Twoi wrogowie i przeciwnicy. |
STB | W obecności Twych przeciwników, utwierdziłeś Sobie chwałę przez usta dzieci i niemowląt, aby uśmierzyć wroga oraz mściwego. |
EIB | Z ust niemowląt i osesków odebrałeś sobie chwałę, Na przekór swym nieprzyjaciołom, Aby zmiażdżyć wroga i mściciela. |
PsFlor | Bo uźrzę niebiosa twoja, działa palcow twojich, miesiąc i gwiazdy, jeż jeś ty uczynił. |
PsPul | Bo uźrzę niebiosa twa, działa palcow twych, miesiąc i gwiazdy, jeżeś ty założył. |
Wuj1923 | Albowiem oglądam niebiosa twoje, dzieła palców twoich: księżyc i gwiazdy, któreś ty fundował. |
Gda1881 | Gdy się przypatruję niebiosom twoim, dziełu palców twoich, miesiącowi i gwiazdom, któreś wystawił, |
Gda2017 | Gdy przypatruję się twoim niebiosom, dziełu twoich palców, księżycowi i gwiazdom, które utwierdziłeś; |
PsBycz | Gdy oglądam niebiosa-Twe, dziéła palcy-Twoich; księżyc i-gwiazdy, któjeś ustawił. |
Goet | Ilekroć spoglądam na niebiosa Twoje, dzieło palców Twoich: księżyc i gwiazdy, które ukształtowałeś: |
PsCylk | Gdy spoglądam na niebiosa Twoje, dzieło pieńści Twoich, księżyc i gwiazdy, któreś ustanowił. |
PsKrusz | Kiedy patrzę na Twe niebiosa, na dzieło palców Twoich: księżyc, gwiazdy, któreś ustanowił |
PsAszk | Kiedy spojrzę na Twój firmament, arcydzieło Twych palców, nn księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził: |
PsSzer | Gdy oglądam niebiosa Twoje, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, które stworzyłeś: |
Tys1 | Gdy widzę Twe niebo, dzieło palców Twoich, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził: |
Tys5 | Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził: |
Bryt | Gdy oglądam niebo twoje, dzieło palców twoich, Księżyc i gwiazdy, które Ty ustanowiłeś: |
Pozn | Gdy spoglądam na Twe niebo, dzieło Twoich rąk, na księżyc i gwiazdy, któreś [na nim] umocował - |
WarPra | Gdy patrzę na niebo, dzieło Twoich palców, na księżyc i na gwiazdy, które uczyniłeś, |
STB | Kiedy spoglądam na Twe niebiosa, dzieło Twych palców; księżyc oraz gwiazdy, które ustanowiłeś; pytam: |
EIB | Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twoich rąk, Na księżyc oraz gwiazdy, które Ty tam umieściłeś, |
PsFlor | Cso jest człowiek, iż ji pomnisz, albo syn człowieczy, iże ji nawiedzasz? |
PsPul | Co jest człowiek, iże ji pomnisz, albo syn człowieczy, iże ji nawiedzasz? |
Wuj1923 | Cóż jest człowiek, iże nań pamiętasz? albo syn człowieczy, iże go nawiedzasz? |
Gda1881 | Tedy mówię: Cóż jest człowiek, iż nań pamiętasz? albo Syn człowieczy, iż go nawiedzasz? |
Gda2017 | Wtedy mówię: Czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz, albo syn człowieczy, że troszczysz się o niego? |
PsBycz | Tedy myślę: Czémże człowiek, że pamiętasz-go? albo-syn człowieczy, że nawiedzasz-go? |
Goet | Czemże jest człowiek, że o nim pamiętasz, a syn człowieczy, że dbasz o niego? |
PsCylk | Czemże jest człowiek, że pamiętasz o nim, a syn człowieczy, że nań zważasz. |
PsKrusz | tedy mówię: co jest człowiek, o którym pamiętasz, i syn ludzki, którego nawiedzasz! |
PsAszk | "Czemże jest człek, abyś o nim pamiętał a syn człowieczy, abyś dbał o niego?" |
PsSzer | To czymże jest człowiek, że pamiętasz o nim, a syn człowieczy, że dbasz o niego? |
Tys1 | Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz — i czymże syn człowieczy, że się nim zajmujesz? |
Tys5 | czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym syn człowieczy, że się nim zajmujesz? |
Bryt | Czymże jest człowiek, że o nim pamietasz, Lub syn człowieczy, że go nawiedzasz? |
Pozn | czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz, czym syn człowieczy, że o niego się troszczysz? |
WarPra | (wtedy pytam): kimże jest człowiek, że o nim pamiętasz, kim syn człowieczy, że Cię tak obchodzi? |
STB | Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz i Syn Człowieka, że go wypatrujesz? |
EIB | To myślę: Czym jest człowiek, że pamiętasz o nim? Albo syn człowieczy, że tak o niego dbasz? |
PsFlor | Uczynił jeś ji malem mniej wszech anjełow, sławą i czcią koronował jeś ji |
PsPul | Umnieszyłeś ji mało od anjołow, sławą i czcią koronowałeś ji |
Wuj1923 | Uczyniłeś go mało co mniejszym od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go. |
Gda1881 | Albowiem mało mniejszym uczyniłeś go od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go. |
Gda2017 | Uczyniłeś go bowiem niewiele mniejszym od aniołów, chwałą i czcią go ukoronowałeś. |
PsBycz | Wszakeś-umniejszył-go, nieco, od-Aniołów; a-zaszczytem i-świetnością ukoronowałeś-go. |
Goet | Uczyniłeś go tylko nieco mniejszym od bóstwa, wspaniałością i ozdobą ukoronowałeś go. |
PsCylk | A upośledziłeś go o mało od bóztwa, i chwałą i blaskiem uwieńczyłeś go. |
PsKrusz | Albowiem uczyniłeś go mało mniejszym od aniołów i chwałą i dostojnością ukoronowałeś go. |
PsAszk | A jednak niewiele poskąpiłeś mu z boskości, a wieńczysz go chwałą i blaskiem. |
PsSzer | A jednak mało mniejszym uczyniłeś go od bóstwa i ukoronowałeś go chwałą i dostojeństwem. |
Tys1 | Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, chwałą i czcią go uwieńczyłeś. |
Tys5 | Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich, chwałą i czcią go uwieńczyłeś. |
Bryt | Uczyniłeś go niewiele mniejszym od Boga, Chwałą i dostojeństwem uwieńczyłeś go. |
Pozn | A uczyniłeś go niewiele mniejszym od Boga, uwieńczyłeś go chwałą i godnością. |
WarPra | Uczyniłeś go tylko nieco mniejszym od Boga, obdarzyłeś go wspaniałością i chwałą. |
STB | Bo na krótko uczyniłeś go mniejszym od bogów; uwieńczyłeś go chwałą i blaskiem. |
EIB | Uczyniłeś go niewiele mniejszym od Boga, A uwieńczysz chwałą i godnością. |
PsFlor | i postawił jeś ji nad działa ręku twoju. Wszytko podbił jeś pod nogi jego, |
PsPul | i postawiłeś ji nad działa ręku twoich. Wszyćko poddał jeś pod nogi jego, |
Wuj1923 | I postanowiłeś go nad dziełami rąk twoich: podałeś wszystko pod nogi jego. |
Gda1881 | Dałeś mu opanować sprawy rąk twoich, wszystkoś poddał pod nogi jego. |
Gda2017 | Dałeś mu panowanie nad dziełami twoich rąk, wszystko poddałeś pod jego stopy: |
PsBycz | Panemeś-uczynił-go, nad-dziéłami rąk-Twoich, wszystkoś położył pod nogi-jego. |
Goet | Uczyniłeś go władcą nad dziełami rąk Twoich; poddałeś wszystko pod nogi jego: |
PsCylk | I postanowiłeś go władcą nad dziełami rąk Twoich, wszystko poddałeś pod stopy jego. |
PsKrusz | Dałeś mu rządzić dziełami rąk Twoich; wszystko poddałeś pod nogi jego: |
PsAszk | Czynisz go władcą nad dziełami Twych rąk, poddałeś wszystko pod jego stopy: |
PsSzer | Ustawiłeś go nad dziełami rąk swoich, wszystko poddałeś pod stopy jego. |
Tys1 | Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, położyłeś wszystko pod jego stopy: |
Tys5 | Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich; złożyłeś wszystko pod jego stopy: |
Bryt | Dałeś mu panowanie nad dziełami rak swoich, Wszystko złożyłeś pod stopy jego: |
Pozn | Ustanowiłeś go panem nad dziełami Twoich rąk, wszystko złożyłeś u jego stóp: |
WarPra | I dałeś mu władzę nad dziełami rąk Twoich, wszystko złożyłeś u jego stóp: |
STB | Ustanowiłeś go władcą nad dziełami Twych rąk, wszystko poddałeś pod jego stopy. |
EIB | Dasz mu władzę nad dziełami swoich rąk, Tak jak wszystko powierzyłeś jego pieczy: |
PsFlor | owce i skot wszystek, i nadto wszystek źwierz polny, |
PsPul | owce i skot wszytek i nadto wszytek źwierz polny, |
Wuj1923 | Owce i woły wszystkie, nad to i zwierzęta polne. |
Gda1881 | Owce i woły wszystkie, nadto i zwierzęta polne. |
Gda2017 | Owce i wszelkie bydło, a także zwierzęta polne; |
PsBycz | Owce, i-domowe-zwierzęta wszelkie, a-nawet zwierzęta polowe. |
Goet | Owce i bydło pospołem, nadto i zwierzęta polne, |
PsCylk | Trzody i bydło wszelkie, jak i zwierzęta dzikie. |
PsKrusz | owce i woły wszystkie, zarówno jak i zwierzęta polne; |
PsAszk | trzody owiec i wszystko bydło rogate, zwierzęta też polne, - |
PsSzer | Owce i wszelkie bydło, nadto zwierzęta polne. |
Tys1 | owce i bydło wszelakie, a nadto i polne stada, |
Tys5 | owce i bydło wszelakie, a nadto i polne stada, |
Bryt | Owce i wszelkie bydło, Nadto zwierzęta polne, |
Pozn | trzody owiec jak i wszelkie bydło, a nawet dzikie zwierzęta, |
WarPra | owce i wszelkie bydło, a także dzikie zwierzęta, |
STB | Trzody, wszelkie bydło, jak i dzikie zwierzęta; |
EIB | Owce, wszelkie bydło, Zwierzęta szczerych pól; |
PsFlor | ptaki niebiesskie i ryby morskie, jeż przechodzą stdze morskie. |
PsPul | ptaki podniebne i ryby morskie, jeż przechodzą sdze morskie. |
Wuj1923 | Ptastwo niebieskie, i ryby morskie, które się przechodzą po ścieżkach morskich. |
Gda1881 | Ptastwo niebieskie, i ryby morskie, i cokolwiek chodzi po ścieszkach morskich. |
Gda2017 | Ptactwo niebieskie i ryby morskie, i wszystko, co przemierza szlaki mórz. |
PsBycz | Ptaki niebios, i-ryby morskie, przepływające drogami mórz. |
Goet | Ptactwo niebieskie, i ryby morskie, i cokolwiek chodzi po ścieżkach morskich. |
PsCylk | Ptactwo nieba i ryby morza, wszystko co ciągnie po drogach morskich. |
PsKrusz | ptactwo niebieskie i ryby morskie, chodzące ścieżkami morskiemi. |
PsAszk | ptactwo niebios i ryby morza, wszystko, cokolwiek się przewija drogami mórz: |
PsSzer | Ptactwo niebieskie i ryby morskie, cokolwiek pomyka szlakami mórz. |
Tys1 | ptactwo powietrzne oraz ryby morskie, wszystko, co szlaki mórz przebiega. |
Tys5 | ptactwo podniebne oraz ryby morskie, wszystko, co szlaki mórz przemierza. |
Bryt | Ptactwo niebieskie i ryby morskie, Cokolwiek ciągnie szlakami mórz. |
Pozn | ptactwo powietrzne i ryby morskie, i [wszystko], co sunie po wodnych szlakach. |
WarPra | ptaki w powietrzu i ryby w morzu, wszystko, cokolwiek porusza się w wodzie. |
STB | ptactwo nieba i ryby morza; wszystko, co ciągnie po morskich drogach. |
EIB | Ptaki sponad chmur, ryby z głębin wód - I wszystko, co przemierza szlaki mórz. |
PsFlor | Gospodnie Boże nasz, kako dziwne jest imię twoje we wszej ziemi! |
PsPul | Gospodnie Boże nasz, kako dziwne jest imię twojewe wszej ziemi! Sława ❬...❭ |
Wuj1923 | Panie, Panie nasz! jakoż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi. |
Gda1881 | Panie, Panie nasz! jako zacne jest imię twoje po wsystkiej ziemi! |
Gda2017 | O PANIE, nasz Panie, jak sławne jest twoje imię na całej ziemi! |
PsBycz | O-Panie, Panie-nasz! jakże wspaniałém, Jmię Twé, po-całéj téj-ziemi? |
Goet | Panie, Panie nasz, jak wspaniałe jest imię Twoje na całej ziemi! |
PsCylk | Boże, Panie nasz, jak wspaniałem imię Twoje po wszystkiéj ziemi. |
PsKrusz | Boże, Panie nasz, jak dziwne jest Imię Twoje na wszystkiej ziemi! |
PsAszk | Jehowo, Panie nasz, jak potężnie przebija się Twa istota w całym wszechświecie. |
PsSzer | Panie, Władco nasz, jak wspaniałe jest imię Twoje na całej ziemi! |
Tys1 | Panie, o Panie nasz, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! |
Tys5 | O Panie, nasz Panie, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! |
Bryt | Panie, Władco nasz, jak wspaniałe jest imię twoje na całej ziemi! |
Pozn | O Jahwe, Panie nasz, jakże wspaniałe jest Twoje Imię na całej ziemi! |
WarPra | O Boże, Panie nasz, jak sławne jest Imię Twoje aż po krańce ziemi! |
STB | WIEKUISTY, Panie nasz, jak wspaniałe na całej ziemi jest Twoje Imię. |
EIB | PANIE, nasz Władco, Jak wspaniałe jest Twe imię na tej ziemi! |
PsFlor | Spowiadać sie będę tobie, Gospodnie, we wszem siercu mojem, prawić będę wszytki dziwy twoje. |
PsPul | W koniec psalm Dawid. | Spowiedać sie będę tobie, Gospodnie, we wszem siercu moim, powiadać będę wszytki dziwy twoje.
Wuj1923 | Na koniec za tajemnice synowskie, Psalm Dawidowi. Będę wyznawał, Panie, ze wszystkiego serca mego: będę opowiadał wszystkie dziwy twoje. |
Gda1881 | Przedniejszemu śpiewakowi, na Halmutlabben pieśń Dawidowa. | Będę wysławiał Pana ze wszystkiego serca mego; opowiadać będę wszysteki cuda twoje.
Gda2017 | Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida. Będę cię wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach. |
PsBycz | Naczelnikowi-muzyki dany do grania, na Mut Laben, Psalm Dawida. Będę-chwalił Pana, z-całego serca-mego; będę-opowiadał wszystkie cuda-Twoje. |
Goet | PRZEWODNIKOWI chóru. Na melodję "Muth Labben". Pieśń Dawida. Będę uwielbiał Cię, Panie, z całego serca i opowiadał wszystkie cuda Twoje. |
PsCylk | Przewodnikowi chóru, z powodu śmierci, Benowi Psalm Dawida. Chwalić chcę Boga, całem sercem, opowiadać wszystkie cuda Twoje. |
PsKrusz | Przełożonemu na (nutę) "Muthlabben" Psalm Dawida. Będę wysławiał Boga z całego serca mego, opowiem wszystkie cuda Twoje. |
PsAszk | Dyrygentowi. - Al muth labejn (znaczenie niepewne). Śpiew Dawidowy. Sławić pragnę Jehowę z całego serca mego, chcę głosić wszystkie Twe dziwy, |
PsSzer | Przewodnikowi chóru. Według: Umieraj za syna! Psalm Dawida. Będę wyznawał Ciebie, Panie, z całego serca mego, będę opowiadał wszystkie cuda Twoje. |
Tys1 | Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni "Mut labben". Psalm. Dawidowy. {Alef} Chwalić Cię będę, Panie, całym sercem moim, opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła. |
Tys5 | Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni "Mut labben". Psalm. Dawidowy. {Alef} Chwalić Cię będę, Panie, całym sercem moim, opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła. |
Bryt | Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Umieraj za syna”. Psalm Dawidowy. Będę cię wysławiał, Panie, całym sercem swoim, Będę opowiadał wszystkim cuda twoje, |
Pozn | [Uwaga] dla kierownika chóru: na melodię "Śmierć synowi"; Psalm Dawida. Chwalić Cię będę, o Jahwe, z całego serca, będę opowiadał o przedziwnych dziełach Twoich! |
WarPra | Dla kierującego chórem – na nutę pieśni: „Umrzeć za syna”. Psalm Dawida. [Alef] Dzięki Ci chcę składać całym sercem, Panie, o wszystkich Twoich cudach opowiadać pragnę! |
STB | Przewodnikowi chóru Benowi, z powodu śmierci. Psalm Dawida. Całym sercem chcę chwalić WIEKUISTEGO i opowiadać wszystkie Twoje cuda. |
EIB | Dla prowadzącego chór. Na melodię: Umrzyj za syna. Psalm Dawida. PANIE, będę Cię wielbił całym swoim sercem, Będę wyliczał wszystkie Twoje cuda, |
PsFlor | Radować i wiesielić sie będę w tobie, i piać będę imieniu twemu barzo wysoce. |
PsPul | Radować i wiesielić sie będę w tobie, piać będę imieniu twemu barzo wysoko. |
Wuj1923 | Rozweselę się i rozraduję się w tobie: będę śpiewał imieniowi twemu, Najwyższy. |
Gda1881 | Rozweselę się, i rozraduję się w tobie; będę śpiewał imieniowi twemu, o Najwyższy! |
Gda2017 | Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy! |
PsBycz | Będę-cieszył-się, i-radował w-Tobie; będę-pieniem-wysławiał Imię-Twé, o-Najwyższy! |
Goet | Będę radował się i weselił w Tobie, opiewał imię Twoje, o Najwyższy! |
PsCylk | Cieszyć się chcę i radować w Tobie, wysławiać imię Twe Najwyższy. |
PsKrusz | Będę się cieszył i rozraduję się w Tobie, będę wyśpiewywał o Imieniu Twojem, Najwyższy! |
PsAszk | Chcę się radować i weselić w Tobie, Twą istotę opiewać jako dobro najwyższe. |
PsSzer | Będę się weselił i radował w Tobie, będę śpiewał imieniu Twemu, Najwyższy. |
Tys1 | Cieszyć się będę i radować Tobą, psalm zaśpiewam dla Twego imienia, Najwyższy. |
Tys5 | Cieszyć się będę i radować Tobą, Psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy. |
Bryt | Będę się weselił i radował w tobie, Będę opiewał imię twoje, Najwyższy! |
Pozn | Weselić się będę i radować Tobą, i śpiewać ku chwale Imienia Twego, Najwyższy! |
WarPra | Będę się cieszył i radował Tobą, na cześć Imienia Twego, o Najwyższy, będę grał i śpiewał. |
STB | Chcę się cieszyć, radować w Tobie oraz wysławiać Twoje Imię, o Najwyższy; |
EIB | Będę się cieszył i radował w Tobie, Śpiewał, o Najwyższy, na cześć Twego imienia! |
PsFlor | W obroceniu nieprzyjaciela mego opak rozboleją sie i zginą od oblicza twego, |
PsPul | W obroceniu nieprzyja[cia]ciela mego opak rozboleją sie i zginą od oblicza twego, |
Wuj1923 | Gdy nieprzyjaciel mój obróci się nawstecz: osłabieją i poginą przed oblicznością twoją. |
Gda1881 | Że się obrócili nieprzyjaciele moi na wstecz: upadli i poginęli od obliczności twojej. |
Gda2017 | Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza. |
PsBycz | Za-pędzenia nieprzyjaciół-mych wstecz, oni-upadli i-wyginęli, zprzed-oblicza-Twego. |
Goet | Gdy się cofali wrogowie moi, potknęli się i poginęli przed obliczem Twojem. |
PsCylk | Że pierzchły wrogi moje wstecz, upadły i zginęły przed obliczem Twojém. |
PsKrusz | Obracając się wstecz nieprzyjaciele moi, upadli i poginęli przed obliczem Twojem, |
PsAszk | Kiedy rozpoczną odwrót wrogowie moi, - potkną się i zatraceni będą z przed Twego oblicza, - |
PsSzer | Bo odwrócili się nieprzyjaciele moi, potknęli się i poginęli przed obliczem Twoim. |
Tys1 | {Bet} Bo wrogowie moi wstecz ustąpili, upadli i zginęli sprzed Twego oblicza. |
Tys5 | {Bet} Bo wrogowie moi się cofają, padają, giną sprzed Twego oblicza. |
Bryt | Bo cofnęli się nieprzyjaciele moi, Potknęli się i poginęli przed obliczem twoim, |
Pozn | Bo nieprzyjaciele moi pierzchnęli, potknęli się i zniknęli sprzed Twego oblicza. |
WarPra | [Bet] Bo zostali odtrąceni wrogowie moi, upadli i znikli sprzed Twego oblicza. |
STB | bowiem moi nieprzyjaciele pierzchli wstecz, upadli i zginęli przed Twym obliczem. |
EIB | Moi wrogowie odstąpią, Potkną się i padną przed Tobą, |
PsFlor | bo jeś uczynił sąd moj i przą moję, siadł jeś na stolcu, jenże sądzisz prawdę. |
PsPul | bo jeś uczynił sąd moj i przą moję, siadłeś na stolcu, jenże sądzisz sprawiedliwoć. |
Wuj1923 | Boś uczynił sąd mój i sprawę moję: zasiadłeś na stolicy, który sądzisz sprawiedliwość. |
Gda1881 | Boś ty odprawił sąd mój, i sprawę moję; zasiadłeś na stolicy, Sędzia sprawiedliwy. |
Gda2017 | Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy. |
PsBycz | Boś przypilnował słuszności-méj, i-sprawy-mojéj, zasiadłszy na-tronie, o-Sędzio sprawiedliwy! |
Goet | Boś Ty wywiódł słuszność moją i sprawę moją; zasiadłeś na tronie, Sędzio sprawiedliwy! |
PsCylk | Bo przeprowadziłeś sprawę moję i spór mój, zasiadłeś na tronie, sędzia sprawiedliwy. |
PsKrusz | boś Ty uczynił sąd i sprawę moją; zasiadłeś na stolicy, Sędzio sprawiedliwy! |
PsAszk | Bo Ty sprawisz mi sąd dla słusznej mej sprawy, zasiądziesz na tronie jako sędzia sprawiedliwy. |
PsSzer | Bo Ty broniłeś słusznej sprawy mojej, zasiadłeś na stolicy, Sędzio sprawiedliwy. |
Tys1 | Boś sądu mojego się podjął i sprawy, zasiadłeś na tronie — sędzia sprawiedliwy. |
Tys5 | Boś Ty przeprowadził mój sąd i wyrok, zasiadając na tronie - Sędzio sprawiedliwy. |
Bryt | Gdyż Ty wydałeś wyrok i sąd korzystny dla mnie, Zasiadłeś na tronie sędziego sprawiedliwego. |
Pozn | Ty pokierowałeś moją sprawą i wyrokiem, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy. |
WarPra | Ty bowiem przyznałeś mi rację, wziąłeś mnie w obronę i zasiadłeś na tronie jak sędzia sprawiedliwy. |
STB | Gdyż zasiadłeś na tronie, Sędzio Sprawiedliwy, oraz przeprowadziłeś moją sprawę, mój spór. |
EIB | Bo dokonałeś sądu i ogłosiłeś wyrok w mojej sprawie, Jako sprawiedliwy Sędzia zasiadłeś na swoim tronie. |
PsFlor | Nagabał jeś lud i zginą❬ł❭ niemiłościwy, imię jich zgładził jeś na wieki i na wieki wiekom. |
PsPul | Zbakałeś lud i zginął złosny, imię ich zgładziłeś na wieki i na wi❬e❭ki wiekom. |
Wuj1923 | Zgromiłeś narody, i zginął niezbożny: wygładziłeś imię ich na wieki, i na wieki wieków. |
Gda1881 | Rozgromiłeś pogan, zatraciłeś złośnika, imię ich wygładziłeś na wieki wieczne. |
Gda2017 | Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków. |
PsBycz | Zgromiłeś narody, zgubiłeś bezbożnego, Tyś imię-ich, wymazał na-zawsze, i-wiecznie. |
Goet | Zgromiłeś narody i straciłeś bezbożnika, zgładziłeś imię ich na zawsze i na wieki. |
PsCylk | Zgromiłeś ludy, zgubiłeś niegodziwego, zgładziłeś imię ich na wieki wieków. |
PsKrusz | Rozgromiłeś narody, zatraciłeś grzesznika, imię ich zgładziłeś na wieki wieczne. |
PsAszk | Narody ofukniesz a nikczemnika wygubisz, imię ich zatrzesz po wieczne czasy. |
PsSzer | Zgromiłeś pogan, zniszczyłeś bezbożników, imię ich wymazałeś na wieki wieczne. |
Tys1 | {Gimel} Zgromiłeś pogan, zgubiłeś niezbożnego, imię ich na wieczne czasy zgładziłeś. |
Tys5 | {Gimel} Zgromiłeś pogan, zgubiłeś występnych, imię ich na wieczne czasy wymazałeś. |
Bryt | Zgromiłeś narody, zgubiłeś bezbożnych, Imię ich wymazałeś na wieki wieków. |
Pozn | pobiłeś narody, pogromiłeś bezbożnego, wymazałeś ich imię na wieczne czasy. |
WarPra | [Gimel] Napomniałeś ludy, bezbożnych wygubiłeś, imię ich wymazałeś na wieczne czasy. |
STB | Zgromiłeś ludy, zgubiłeś niegodziwego; zgładziłeś ich imię na wieki wieków. |
EIB | Zgromiłeś narody, zniszczyłeś bezbożnych, Ich imię na wieki wymazałeś, |
PsFlor | Nieprzyjaciele zginęli są mieczem do końca i miasta jich skaził jeś. Zginęła jest pamięć jich se źwiękiem, |
PsPul | Nieprzyjaciele zginęli mieczem do końca i miasta jich skaził jeś. Zginęła jich pamięć ze źwiękiem, |
Wuj1923 | Nieprzyjacielskie miecze ustały nakoniec: i zburzyłeś ich miasta: zginęła z trzaskiem pamiątka ich. |
Gda1881 | O nieprzyjacielu! azaż wykonane są spustoszenia twoie na wieczność? Poburzyłżeś miasta? i owszem ich samych pamiątka zginęła z niemi. |
Gda2017 | O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi. |
PsBycz | O-nieprzyjacielu! dokonaneż spustoszenia na-wieki? a miasta, zburzyłeśli? zginęłali pamięć-ich, z nimi? |
Goet | Wrogowie wyniszczeni, miasta ich zburzone i pamięć ich zaginęła na zawsze. |
PsCylk | Wrogu, skończone spustoszenia na zawsze, a miasta, które zburzyłeś, zaginęła pamięć o nich. |
PsKrusz | O nieprzyjacielu! wykonały się spustoszenia twoje na wieczność! zburzyłeś miasta - pamięć ich przepadła z niemi. |
PsAszk | Wróg wygaśnie w pustyniach na wieki a miasta wytracisz, że zaginie o nich wszelki słych, - |
PsSzer | Nie ma nieprzyjaciela, rozbity na zawsze. I miasta zburzyłeś, pamięć ich zginęła. |
Tys1 | Nie stało wrogów, pędzonych na wieczną zagładę, miasta poburzyłeś: ich pamięć przepadła. |
Tys5 | Upadli wrogowie - w wieczystą ruinę, miasta poburzyłeś - przepadła o nich pamięć. |
Bryt | Klęskę ponieśli nieprzyjaciele. Nigdy nie podniosą się z ruin... Miasta zburzyłeś, pamięć ich zaginęła... |
Pozn | Zamilkły miasta [zamienione] w wieczyste ruiny, zgnębiłeś wroga i pamięć po nim wygasła. Oni [...] |
WarPra | Znikli wrogowie pokonani na zawsze, miasta ich wyludnione, minęła ich sława. Hi |
STB | Wrogu, oto na zawsze zakończone są spustoszenia; a o miastach, które zburzyłeś o nich też zaginęła pamięć. |
EIB | Wróg legł w gruzach na zawsze, Poburzyłeś miasta, ich świetność idzie w niepamięć. |
PsFlor | a Gospodzin na wieki przebywa. Nagotował jest w sądzie stolec swoj |
PsPul | a Gospodzin na wieki będzie. Uczynił w sądzie stolec swoj |
Wuj1923 | A Pan trwa na wieki: nagotował na sąd stolicę swą. |
Gda1881 | Ale Pan na wieki trwa; zgotował stolicę swoję na sąd. |
Gda2017 | Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić. |
PsBycz | Ale Pan, na-wieki zostanie, umacniając, do-sądu, tron-swój. |
Goet | Ale Pan tronuje na wieki; przygotował tron Swój na sąd. |
PsCylk | Ale Bóg wiecznie zasiada, ustanowił do sądu tron Swój. |
PsKrusz | Lecz Bóg na wieki trwa; przygotował na sąd stolicę swoją. |
PsAszk | Ale Jehowa na wieczność się osiada i utwierdza Swój tron, aby odprawiać sądy - |
PsSzer | Lecz Pan trwa na wieki, przygotował tron na swój sąd. |
Tys1 | {He} A Pan zasiada na wieki, na sąd swą stolicę ustawił. |
Tys5 | {He} A Pan zasiada na wieki, swój tron ustawia, by sądzić. |
Bryt | Lecz Pan trwa na wieki, Ustawia na sąd tron swój. |
Pozn | Jahwe natomiast panuje na wieki; ustawił swój tron, by sprawować sąd. |
WarPra | A Pan na wieki panuje, każe swój tron ustawić, by sądzić. |
STB | Ale BÓG wiecznie zasiada, ustanowił Swój tron do sądu. |
EIB | PAN jednak króluje na wieki; Tron gotowy, On zasiada na sąd! |
PsFlor | a on będzie sędzić świat w prawie i sędzić będzie lud w prawdzie. |
PsPul | i on będzie sądził okrąg ziemie w sprawiedliwości i będzie sądził lud w prawdzie. |
Wuj1923 | I on będzie sądził okrąg ziemie w prawości, osądzi narody w sprawiedliwości. |
Gda1881 | On będzie sądził okrąg ziemi w sprawiedliwości, i osądzi narody w prawości. |
Gda2017 | On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności. |
PsBycz | Bo On, będzie-sądził świat, z-sprawiedliwością; będzie-wyrokował ludom, z-prawością. |
Goet | I będzie sądził okrąg ziemi w sprawiedliwości, a sąd sprawować będzie nad narodami w prawości. |
PsCylk | A On sądzi świat w sprawiedliwości; wyrokuje o narodach wedle słuszności. |
PsKrusz | I On będzie sądził okrąg ziemi sprawiedliwie - narody osądzi w prawości. |
PsAszk | I sądzić będzie świat sprawiedliwością a prawością narody. |
PsSzer | W sprawiedliwości sądzi okrąg ziemi, według słuszności wymierza narodom prawo. |
Tys1 | I sprawiedliwie sam będzie świat sądził, narodom bezstronnie porozstrzyga sprawy. |
Tys5 | Sam będzie sądził świat sprawiedliwie, wyda narodom bezstronny wyrok. |
Bryt | Sądzić będzie świat sprawiedliwie, Bezstronnie osądzać ludy. |
Pozn | On sądzi świat sprawiedliwie, wydaje słuszne wyroki na narody. |
WarPra | I sądzi sprawiedliwie cały okrąg ziemi, i ogłasza narodom wyroki, na jakie zasłużyli. |
STB | On sądzi świat w sprawiedliwości, według słuszności wydaje wyrok o narodach. |
EIB | Będzie sądził świat sprawiedliwie, Sprawy narodów rozstrzygnie bezstronnie. |
PsFlor | I uczynił sie jest Gospodzin utoka ubogiemu, pomocnik w przygodach i w zamętce. |
PsPul | I udziełan jest Gospodzin uciecha ubogiemu, pomocnik w przygodach i zamęcie. |
Wuj1923 | I stał się Pan ucieczką ubogiemu: pomocnikiem w potrzebach, w ucisku. |
Gda1881 | I będzie Pan ucieczką ubogiemu, ucieczką czasu ucisku. |
Gda2017 | I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli. |
PsBycz | I-będzie, Pan, twiérdzą-obronną strapionemu; górą-warowną, w-czasach bytu w-ucisku. |
Goet | I jest Pan zamkiem warownym utrapionemu, zamkiem warownym w czasach ucisku. |
PsCylk | I będzie Bóg twierdzą uciśnionemu, twierdzą w czasach niedoli. |
PsKrusz | I będzie Bóg ucieczką ubogiemu- ucieczką na czas ucisku. |
PsAszk | On też niechaj będzie twierdzą wyniosłą poniżonemu, twierdzą wyniosłą w czasach ucisku. |
PsSzer | Tak stał się Pan ucieczką uciśnionemu, ucieczką czasu niedoli. |
Tys1 | {Waw} I będzie Pan ucieczką dla uciśnionego, ucieczką dogodną w czasach utrapienia. |
Tys5 | {Waw} Niech Pan będzie ucieczką dla uciśnionego, ucieczką w czasach utrapienia. |
Bryt | Pan stanie się schronieniem uciśnionemu, Schronieniem w czasie niedoli. |
Pozn | Tak więc Jahwe jest twierdzą dla uciśnionych, ucieczką w czasach utrapienia. |
WarPra | [Waw] I tak staje się Pan schronieniem dla uciśnionych, miejscem ocalenia za dni ich ucisku. |
STB | BÓG będzie twierdzą uciśnionego, twierdzą w czasach niedoli. |
EIB | PAN będzie schronieniem dla uciśnionego, Schronieniem na czas niedoli. |
PsFlor | I nadziewać ❬sie❭ będą w tobie ci, cso znają imię twoje, bo ty nie został jeś szukających ciebie, Gospodnie. |
PsPul | I nadziewać sie będą w tobie ci, co znają imię twoje, bo ty nie został jeś szukających ciebie, Gospodnie. |
Wuj1923 | I niech ufają w tobie, którzy znają imię twoje; albowiem nie opuściłeś szukających cię, Panie. |
Gda1881 | I będą ufać w tobie, którzy znają imię twoje; albowiem nie opuszczasz tych, Panie! którzy cię szukają. |
Gda2017 | I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają. |
PsBycz | Przeto, będą-ufali w-Tobie, znający Imię-Twojé; bo nie opuszczasz szukających-Cię, Panie. |
Goet | Dlatego mają nadzieję w Tobie, którzy znają imię Twoje, albowiem nie opuściłeś tych, którzy Cię szukają, Panie! |
PsCylk | I ufać będą Tobie, którzy znają imię Twoje, bo nie opuściłeś szukających Cię, o Boże. |
PsKrusz | I zaufają Tobie, którzy znają Twe imię, ponieważ nie opuściłeś, Boże, tych, co Cię szukają! |
PsAszk | I ufnie polegać będą na Tobie ci, co rozumieją Twą istotę, gdyż o Jehowo, nie opuszczasz Ty tych, co Cię szukają. |
PsSzer | Przeto ufają Tobie, którzy znają imię Twoje, bo nie opuszczasz, Panie, tych, którzy Cię szukają. |
Tys1 | I zaufają Tobie znający Twe imię, bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają. |
Tys5 | Ufają Tobie znający Twe imię, bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają. |
Bryt | Ufać będą tobie ci, którzy znają imię twoje, Bo nie opuszczasz, Panie, tych, którzy cię szukają. |
Pozn | Wyznawcy Twego Imienia mają ufność w Tobie, bo nie opuszczasz tych, co Cię szukają, Jahwe. |
WarPra | Dlatego ufa Ci każdy, kto zna Twoje imię, bo nie opuszczasz, Panie, nikogo, kto Cię szuka. |
STB | A będą Tobie ufać ci, co znają Twoje Imię; ponieważ nie opuściłeś tych, którzy Ciebie szukają, WIEKUISTY. |
EIB | Ludzie znający Twe imię będą ufać Tobie, Bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy Ciebie szukają. |
PsFlor | Śpiewajcie Gospodnu, jenże przebywa w Syjon, powiadajcie miedzy ludem naukę jego. |
PsPul | Śpiewajcie Bogu, jenże przebywa w Syjon, powiedajcie miedzy ludem naukę jego. |
Wuj1923 | Śpiewajcie Panu, który mieszka na Syonie: opowiadajcie między narody sprawy jego. |
Gda1881 | Śpiewajcież Panu, który mieszka na Syonie; opowiadajcie między narodami sprawy jego. |
Gda2017 | Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach. |
PsBycz | Spiéwajcie Panu, zamieszkającemu Syon; oznajmiajcie, między-narodami, czyny-Jego. |
Goet | Wysławiajcie w psalmach Pana, który mieszka na Syjonie; obwieszczajcie wśród narodów dzieła Jego. |
PsCylk | Śpiewajcie Bogu, który zamieszkał na Cyonie, rozpowiadajcie między narodami dzieła Jego. |
PsKrusz | Śpiewajcie Bogu. co zamieszkujecie Sjon, opowiadajcie wśród narodów o sprawach Jego. |
PsAszk | Nućcie pieśń Jehowie, co mieszka na Syonie, zwiastujcie między narody potężne Jego czyny. |
PsSzer | Śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie pośród narodów dzieła Jego! |
Tys1 | {Zain} Psalm śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie, pośród narodów głoście Jego dzieła, |
Tys5 | {Zain} Psalm śpiewajcie Panu, co mieszka na Syjonie, pośród narodów głoście Jego dzieła, |
Bryt | Śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie, Opowiadajcie pośród ludów dzieła jego! |
Pozn | Śpiewajcie na cześć Jahwe, którego siedzibą jest Syjon, głoście wśród narodów wielkie dzieła Jego! |
WarPra | [Zain] Śpiewajcie Panu, co mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o Jego dziełach, |
STB | Śpiewajcie BOGU, który zamieszkał na Cyonie, rozpowiadajcie pomiędzy narodami Jego dzieła. |
EIB | Śpiewajcie PANU mieszkającemu na Syjonie, Rozgłaszajcie wśród ludów Jego dzieła! |
PsFlor | ❬Bo zyskuję krwie jich wspomienął jest, nie zapomienął jest wołania ubogich❭. |
PsPul | Bo zyskuję krwie ich wspomienął jest, nie zapomienął jest wołania ubogich. |
Wuj1923 | Albowiem mszczący się krwie ich wspominał: nie zapomniał ubogich wołania. |
Gda1881 | Boć on szuka krwi, i mają w pamięci, a nie zapomina wołania utrapionych. |
Gda2017 | Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych. |
PsBycz | Ponieważ, poszukiwający zabójstw, oneż pamięta; On, nie zapomina wołania strapionych. |
Goet | Albowiem Ten, który jest mścicielem przelanej krwi, pamiętał o nich; nie zapomniał o wołaniu nędznego. |
PsCylk | Bo mściciel krwi, On zapamiętał ich, nie zapomniał wołania uciśnionych. |
PsKrusz | Ponieważ On szuka krwi i ma ich w pamięci, - nie zapomina o wołaniu utrapionych. |
PsAszk | Gdyż ten, co z krwi przelanej żąda obrachunku, wspomina tamtych i nie zapomina bolesnego krzyku kornych męczenników. |
PsSzer | Bo jako mściciel krwi pamięta o nich, nie zapomina o wołaniu ubogich. |
Tys1 | bo mściciel krwi na nich wspomniał, nie zapomniał wołania ubogich. |
Tys5 | bo mściciel krwi pamięta o ubogich, pamięta, a nie zapomina ich wołania. |
Bryt | Bo mściciel krwi pamiętał o nich, Nie zapomniał wołania ubogich. |
Pozn | Bo On, mściciel krwi, pamiętał o nich, nie zapomniał krzyku udręczonych. |
WarPra | bo wszelką krew pomści i na ubogich wspomni, i nie będzie nieczuły na ich krzyk o pomoc. |
STB | Bo mściciel krwi, On ich zapamiętał, nie zapomniał wołania uciśnionych. |
EIB | Gdyż Stróż sprawiedliwości nie zapomniał o nich, On pamięta o wołaniu uciśnionych. |
PsFlor | Smiłuj sie nade mną, Gospodnie, widz moję śmiarę od nieprzyjacielow mojich, jenże powyszasz mie z wrot śmie❬r❭tnych, |
PsPul | Smiłuj sie nade mną, Gospodnie, widz moję śmiarę od moich nieprzyjacioł, jenże powyszszasz mie z wrot śmiertnych, |
Wuj1923 | Zmiłuj się nademną, Panie! wejrzyj na uniżenie moje od nieprzyjaciół moich, który mię podwyższasz od bram śmierci. |
Gda1881 | Zmiłuj się nademną, Panie! obacz utrapienie moje od tych, którzy mię mają w nienawiści, ty, co mię wyrywasz z bram śmierci. |
Gda2017 | Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci; |
PsBycz | Zlituj-się-nademną, Panie; obacz utrapienié-mé, od-nienawidzących-mię, Tyś wynoszącym-mnie, z-podwoi śmierci; |
Goet | Bądź mi łaskaw, Panie! Wejrzyj na to, co cierpię przez nienawidzących mnie, Ty, który mię wyrywasz z bram śmierci. |
PsCylk | Zmiłuj się nademną Boże, spójrz na nędzę moję od nieprzyjaciół moich, któryś mnie wyniósł z bram śmierci. |
PsKrusz | Zmiłuj się nademną, Boże! Obacz utrapienie moje, jakiego doznaję od nienawidzących mnie, - Ty, co mnie wyrywasz z objęć śmierci. |
PsAszk | Zmiłuj się nademną, o Jehowo, spójrz na udrękę moją od tych, co mnie mają w nienawiści, Ty, który mnie wynosisz ponad wrota śmierci. |
PsSzer | Zmiłuj się nade mną, Panie, ujrzyj utrapienie moje z powodu tych, którzy mnie nienawidzą! Ty mnie wyrywasz z bram śmierci, |
Tys1 | {Chet} Zmiłuj się nade mną, Panie: patrz na ucisk, który od mych wrogów cierpię, od śmierci bram mnie podnieś, |
Tys5 | {Chet} Zmiłuj się nade mną, Panie, spójrz, jak mnie poniżają ci, <którzy mnie nienawidzą>. Ty, co mnie wyprowadzasz z bram śmierci, |
Bryt | Zmiłuj się nade mną, Panie, Spojrzyj na utrapienie moje Spowodowane przez tych, którzy mnie nienawidzą! Ty, który mnie podnosisz z bram śmierci, |
Pozn | Jahwe okazał mi łaskę; wejrzał na mą niedolę [zgotowaną mi] przez wrogów, On, który mnie wybawił od bram śmierci. |
WarPra | [Chet] Zmiłuj się nade mną w moim utrapieniu , o Panie, zobacz, jak mnie gnębią ci, co mnie nienawidzą! Wyprowadź mnie poza bramy śmierci, |
STB | Zmiłuj się nade mną BOŻE, popatrz na moją nędzę na skutek mych nieprzyjaciół; Ty, który mnie wyniosłeś z bram śmierci, |
EIB | Zmiłuj się nade mną, PANIE! Ty mnie możesz podnieść nawet u bram śmierci, Zajmij się tym całym utrapieniem, Którego nie skąpią mi ludzie nienawistni. |
PsFlor | bych wypowiedział wszytko chwalenie twoje w wierzejach cory Syjon. Wiesielić sie będę we zbawieniu twojem; |
PsPul | bych wypowiedział wszytko chwalenie twoje w uliczkach cory Syjon. Wiesielić sie będę we zbawieniu twoim; |
Wuj1923 | Abych opowiadał wszystkie chwały twoje w bramach córki Syońskiéj: będę się weselił w zbawieniu twojem. |
Gda1881 | Abym opowiadał wszystkie chwały twoje w bramach córki Syońskiej, weseląc się w zbawieniu twojem. |
Gda2017 | Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem. |
PsBycz | Ażebym opowiadał, wszystkie wysławiania-Ciebie, w-bramach córki Syonu, i cieszył-się, w-zbawieniu-Twojém. |
Goet | Abym opowiadał całą chwałę Twoją w bramach córki Syjońskiej i weselił się z wybawienia Twego. |
PsCylk | Abym opowiadał wszystką chwałę Twoję u wrót córy Cyonu, abym się cieszył pomocą Twoją. |
PsKrusz | Obym opowiadał wszystkie pochwały Twoje w bramach córki Sjońskiej; weselić się będę w zbawieniu Twojem. |
PsAszk | Abym mógł rozgłosić wszystką Twą chwałę i bym w bramach córy Syońskiej mógł radować się. dziełem Twego wybawienia. |
PsSzer | abym opowiadał wszystkie chwalebne czyny Twoje, w bramach córki Syjonu weselił się ze zbawienia Twojego. |
Tys1 | bym głosił wszystką Twą chwałę w bramach Córy Syjońskiej i weselił się Twoją pomocą. |
Tys5 | bym głosił całą Twą chwałę w bramach Córy Syjońskiej i weselił się Twoją pomocą. |
Bryt | Abym głosił wszelką chwałę twoją w bramach córki Syjonu, Radować się będę wybawieniem twoim. |
Pozn | Dlatego opowiadać będę wszystkie Twoje sławne czyny w bramach córy Syjonu i będę się radował z Twej pomocy. |
WarPra | bym mógł śpiewać Twoją chwałę w bramach Syjonu i radować się, boś przyszedł mi z pomocą. |
STB | bym przy bramach córki Cyonu opowiadał całą Twą chwałę, abym się cieszył Twym zbawieniem. |
EIB | Chciałbym pełnię Twojej chwały głosić w bramach Córki Syjonu I wreszcie się nacieszyć Twoim wybawieniem. |
PsFlor | pogrążeni są ludzie w upaści, jąż są uczynili. W sidle w tem, jeż są skryli, ułapiona jest noga jich. |
PsPul | pogrędzeni są ludzie w upaści, ktorąż uczynili. W sidle w tem, ktore są skryli, uwiązła jest jich noga. |
Wuj1923 | Powięźli poganie w zatraceniu, które przyprawili: w sidle tem, które byli skrycie zastawili, uwięzła noga ich. |
Gda1881 | Zanurzeni są poganie w dole, który uczynili; w sieci, którą skrycie zastawili, uwięzła noga ich. |
Gda2017 | Poganie wpadli w dół, który wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga. |
PsBycz | Zapadły-się ludy w-dole zrobionym; w-siéci téj, co ukryli-byli, usidliła-się noga-ich. |
Goet | Zapadły się narody w jamie, którą przygotowały; własna noga ich pojmana jest w sieci, którą potajemnie zastawiły. |
PsCylk | Popadły ludy w przepaść, którą zgotowały; w sidła, które zastawiły uwikłała się noga ich. |
PsKrusz | Narody zanurzyły się w dole, który uczyniły - w sieci skrycie zastawionej uwięzła noga ich. |
PsAszk | Ugrzęzną narody w grobie wiecznego zatracenia, które same sprawiają a w sieci, którą kładą tajemnie, uwikłana będzie własna ich noga. |
PsSzer | Ludy pogrążone są w dole, który wykopały, noga ich uwięzła w sieci, którą zastawiły. |
Tys1 | {Tet} Poganie zapadli się w jamę, którą uczynili, w sidle, przez nich ukrytym, noga ich uwięzła. |
Tys5 | {Tet} Poganie wpadli w jamę, którą wykopali; noga ich uwięzła w sidle przez nich zastawionym. |
Bryt | Pogrążyły się narody w dole, który wykopały, W sieci, którą zastawiły, uwięzła noga ich. |
Pozn | Narody stoczyły się w dół, który same wykopały, w sidłach, które zastawiły, uwięzia ich noga. |
WarPra | [Tet] Narody zaś wpadają w pułapki, które same stawiają, w sidłach potajemnie zastawionych ugrzęzły ich nogi. |
STB | Ludy upadły w przepaść, którą same przygotowały; ich noga się uwikłała w sidła, które zastawiły. |
EIB | Narody wpadły w dół przez siebie wykopany, W sieci przez nie zastawionej uwięzła ich własna noga. |
PsFlor | Poznan będzie Gospodzin czynię sądy; w uczynkoch ręku swoju połapion jest grzesznik. |
PsPul | Uznan będzie Pan sądy czyniący; w uczynku ❬ręku❭ jego uchwacon jest grzesznik. |
Wuj1923 | Poznany będzie Pan, sądy czyniący: w uczynkach rąk swoich poimany jest grzesznik. |
Gda1881 | Oznajmił się Pan, gdy uczynił sąd; w sprawie rąk swoich się złośnik usidlił. Rzecz godna rozmyślania! Sela. |
Gda2017 | PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. Higgajon. Sela. |
PsBycz | Znan-był Pan; On wyrok wydał; w-dziéle rąk-swoich, usidlił-się bezbożny. O przedmiocie, godny rozmyślania! |
Goet | Znanym stał się Pan z sądu, który wykonał; w uczynkach rąk swoich własnych usidlił się bezbożny. (Gra na harfie). Sela. |
PsCylk | Dał się poznać Bóg, sprawiedliwość wymierzył, w dziele rąk własnych oplątał się niegodziwy. - Higgajon Sela. |
PsKrusz | Znany jest Bóg, gdy czyni sąd. W pracy rąk swoich usidlił się bezbożny. Rzecz ku wyrozumieniu. - SELAh. |
PsAszk | Poznan będzie Jehowa, gdy uczyni sąd i usidli się bezbożny w robocie własnych rąk, rozeznaną będzie myśl głęboka - Selah. |
PsSzer | Objawił się Pan, wykonał sąd, bezbożnik uwikłał się w dziele rąk swoich. Gra na strunach. Sela. |
Tys1 | Pan się objawił, sąd przeprowadził, w dzieła rąk swoich uwikłał się grzesznik. Higgajon, Sela. |
Tys5 | Pan się objawił, sąd przeprowadził, w dzieła rąk swoich uwikła się występny. Higgajon. Sela. |
Bryt | Objawił się Pan, odbył sąd; W dziełach rąk swoich uwikłał się bezbożny. Sela. |
Pozn | Jahwe objawił się i dokonał sądu: bezbożny zaplątał się w dzieło własnych rąk. |
WarPra | Pan się objawił i wydał wyroki, przez dzieła rąk własnych zginął bezbożnik. Higgajon. |
STB | BÓG dał się poznać, wymierzył sprawiedliwość; a niegodziwy się zaplątał w dziele własnych rąk. Higgajon Sela. |
EIB | A PAN się objawił! Odbył sąd. Bezbożny uwikłał się w dzieło własnych rąk. Sela. |
PsFlor | Obroceni bądźcie grzeszni we pkieł, wszystcy ludzie, jiż zapominają Boga. |
PsPul | Obroceni będą grzesznicy w piekieł, wszytcy ludzie, ktorzy zapominają Boga. |
Wuj1923 | Niech się grzesznicy obrócą do piekła: wszyscy narodowie, którzy zapominają Boga. |
Gda1881 | Niepobożni się obrócą do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. |
Gda2017 | Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. |
PsBycz | Odprowadzeni-będą bezbożni do-grobu; wszystkie ludy, zapominające Boga. |
Goet | Ach, bezbożni zawrócą do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga; |
PsCylk | Znijdą niegodziwi do grobu; wszystkie ludy co zapomniały Pana. |
PsKrusz | Powrócą bezbożni do otchłani - wszystkie narody zapominające o Bogu. |
PsAszk | Do zatracenia nicości powrócą niegodziwi, wszystkie narody, które zgoła zapominają o Bogu. |
PsSzer | Bezbożni wrócą do krainy umarłych, wszystkie ludy, które zapominają Boga. |
Tys1 | {Jod} Niech precz odejdą grzeszni do krainy zmarłych, wszystkie narody, co zapomniały o Bogu. |
Tys5 | {Jod} Niechaj występni odejdą precz do Szeolu, wszystkie narody, co zapomniały o Bogu. |
Bryt | Niech wrócą bezbożni do podziemi, Wszystkie narody, które zapominają Boga. |
Pozn | Niechaj bezbożni będą strąceni do Podziemia, wszystkie narody, które zapomniały o Bogu. |
WarPra | [Jod] I tak muszą zstąpić bezbożni do krainy umarłych i wszyscy poganie, co nie myślą o Bogu. |
STB | Niegodziwi zejdą do Krainy Umarłych; wszystkie ludy co zapomniały Boga. |
EIB | Zawrócą bezbożni do świata umarłych, Skończą tam te wszystkie narody, które nie pamiętają o Bogu. |
PsFlor | Bo nie do końca zapomnienie będzie ubogiego, śmiara ubogich nie zginie do końca. |
PsPul | Bo nie na wieki zapomnienie będzie ubogiego, cirpliwość ubogich nie zginie na wieki. |
Wuj1923 | Bo nie do końca będzie zapomnion ubogi: cierpliwość ubogich nie zginie do końca. |
Gda1881 | Bo nie będzie na wieki zapamiętany ubogi; oczekiwanie nędznych nie zginie na wieki. |
Gda2017 | Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki. |
PsBycz | Atoli, nie na-zawsze zapomnion-będzie żebrzący; nadzieja biédnych, zginęłażby na-wieki? |
Goet | Bo nie na zawsze będzie zapomniany ubogi, nadzieja nędznych nie zginie na zawsze. |
PsCylk | Bo nie zawsze zapomnianym jest ubogi, nadzieja biednych nie znika na wieki. |
PsKrusz | Lecz na wieki nie będzie zapomniany ubogi; oczekiwanie ubogich nie zginie na wieki. |
PsAszk | Gdyż nie będzie wiecznie zapomnianym ubogi, ani zaginie na zawsze nadzieja pokornych. |
PsSzer | Bo biedny nie na zawsze będzie zapomniany, nadzieja ubogich nie zginie na wieki. |
Tys1 | {Kaf} Bo ubogi nie pójdzie w zapomnienie na zawsze, ufność nieszczęśliwych nie zaginie na wieki. |
Tys5 | {Kaf} Bo ubogi nie pójdzie w zapomnienie na stałe, ufność nieszczęśliwych nigdy ich nie zawiedzie. |
Bryt | Bo nie zawsze biedak będzie zapomniany; Nadzieja ubogich nie zginie na wieki. |
Pozn | Biedny bowiem nie będzie na zawsze zapomniany, nadzieja uciśnionych nie zginie na wieki. |
WarPra | [Kaf] A ubogi nie będzie zapomniany na wieki, nadzieja cierpiącego nigdy nie jest próżna. |
STB | Wreszcie nie jest zapomniany żebrzący, nadzieja biednych nie zniknie na wieki. |
EIB | Biedny bowiem nie na zawsze będzie zapomniany, Nadzieja ubogich nie przepadnie na wieki. |
PsFlor | Wstań, Gospodnie, nie postrobion bądź człowiek, sądzoni będą ludzie przed obliczym twojim. |
PsPul | Wstań, Gospodnie, nie posilon bądź człowiek, każ sędzić lud w obliczności twojej. |
Wuj1923 | Powstań, Panie, niech się nie zmacnia człowiek: niech będą sądzeni narodowie przed oblicznością twoją. |
Gda1881 | Powstańże, Panie! niech się nie zmacnia śmiertelny człowiek; a niech narody osądzone będą przed tobą. |
Gda2017 | Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem. |
PsBycz | Wstań, Panie, niech-nie wzmaga-się człowiek; niech-będą-sądzone ludy, przed obliczem-Twojém. |
Goet | Powstań, Panie, aby śmiertelnicy nie mieli przewagi; niechaj narody osądzone będą przed obliczem Twojem. |
PsCylk | Powstań o Boże, niech się nie rozzuchwali śmiertelny, niech sądzone będą ludy przed obliczem Twojém. |
PsKrusz | Powstań, Boże, niechaj się nie wzmacnia człowiek; niechaj osądzone będą narody przed obliczem Twojem. |
PsAszk | Powstań, o Jehowo, niechaj się człek nie rozzuchwala, i niechaj kierunkiem oblicza Twego sądzone będą narody. |
PsSzer | Powstań, Panie, by nie był butny śmiertelnik, niech będą osądzone ludy przed Tobą! |
Tys1 | Powstań, o Panie: by człowiek nie przemógł; osądź narody przed Twoim obliczem. |
Tys5 | Powstań, o Panie, by człowiek nie triumfował; osądź narody przed Twoim obliczem. |
Bryt | Powstań, Panie, by nie przemógł człowiek; Niech będą osądzone przed tobą narody! |
Pozn | Powstań, Jahwe, by człowiek nie zdobył przewagi, niechaj narody będą oddane pod Twój sąd! |
WarPra | Powstań, o Panie, niech nie wynosi się człowiek, niech będą osądzone ludy przed Twoim obliczem. |
STB | Powstań, WIEKUISTY, niech się nie rozzuchwala śmiertelny, niechaj przed Twym obliczem będą sądzone ludy. |
EIB | Powstań, PANIE! Nie dopuść do tryumfu człowieka, Niech się dokona przed Tobą sąd nad narodami! |
PsFlor | Postaw, Gospodnie, zakonanoścę nad nimi, iżbychą wiedzieli pogani, eż ludzie są. |
PsPul | Postaw, Gospodnie, zakonawydawcę nad nimi, eżby wiedzieli pogani, iże ludzie są. |
Wuj1923 | Postaw, Panie, zakonodawcę nad nimi, aby wiedzieli narodowie, iż ludźmi są. |
Gda1881 | Panie! puść na nie strach, aby poznały narody, iż są ludźmi śmiertelnymi.Sela. |
Gda2017 | PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. Sela. |
PsBycz | Wzbudź, Panie, bojaźń w-nich; niech-wiedzą narody, że tylko ludźmi są. |
Goet | Panie, rzuć na nich bojaźń, aby narody poznały, iż są śmiertelnikami. Sela. |
PsCylk | Rzuć Boże, postrach na nich, niech wiedzą ludy, że ludźmi są. |
PsKrusz | Spuść, Boże, strach na nich, aby poznały narody, że ludźmi są. - SELAh. |
PsAszk | Podaj ich w trwogę o Jehowo, niechaj pojmą narody, że jeno ludźmi są Selah. |
PsSzer | Rzuć, Panie, postrach na nie! Niech wiedzą ludy, że są śmiertelne! Sela. |
Tys1 | Przejmij ich, Panie, bojaźnią; niech wiedzą poganie, że są tylko ludźmi. Sela. |
Tys5 | Przejmij ich, Panie, bojaźnią; niech wiedzą poganie, że są tylko ludźmi. Sela. |
Bryt | Rzuć, Panie, postrach na nie, Niech widzą narody, że są tylko ludźmi. Sela. |
Pozn | Rzuć na nie postrach, o Jahwe, niech poznają narody, że są tylko ludźmi! |
WarPra | Napełnij ich, Panie, bojaźnią, niech narody uznają w końcu, że są tylko ludźmi. |
STB | Rzuć na nich strach, o BOŻE, niech ludy wiedzą, że są jedynie ludźmi. |
EIB | Przejmij je trwogą, PANIE, Niech narody będą świadome, że są tylko ludźmi. Sela. |
PsFlor | I przecz jeś, Gospodnie, odszedł daleko? Nienaźrzysz styskujących w zamętce? |
PsPul | Przecz jeś, Gospodnie, odszedł daleko? Nenaźrzysz w potrzebiznach i w zamęciech? |
Wuj1923 | Czemuś, Panie, odstąpił daleko: przeglądasz w potrzebach, w ucisku? |
Gda1881 | Panie! przeczże stoisz z daleka? przeczże się ukrywasz czasu ucisku? |
Gda2017 | Dlaczego, PANIE, stoisz z daleka? Dlaczego ukrywasz się w czasie niedoli? |
PsBycz | Czemuż, o Panie! stawasz z-daleka? czemu ukrywasz-się, w-czasach bytu, w-ucisku? |
Goet | PANIE, czemuż stoisz zdaleka, ukrywasz się w czasach ucisku? |
PsCylk | Czemuż o Boże stoisz zdaleka, ukrywasz się w czasach niedoli. |
PsKrusz | Dlaczego, Boże, stoisz zdaleka, ukrywasz się na czas ucisku! |
PsAszk | Czemuż o Jehowo, stajesz w oddali, zakrywasz się czasu niedoli? |
PsSzer | Czemu, o Panie, stoisz z daleka? Czemu ukrywasz się w czasach niedoli? |
Tys1 | {Lamed} Dlaczego z dala stoisz, o Panie, w czasach ucisku się kryjesz, |
Tys5 | {Lamed} Dlaczego z dala stoisz, o Panie, w czasach ucisku się kryjesz, |
Bryt | Czemu, o Panie, stoisz z daleka, Ukrywasz się w czasach niedoli? |
Pozn | Dlaczego, o Jahwe, trzymasz się z dala, usuwasz się w czasach utrapienia? |
WarPra | [Lamed] O Panie, czemuż tak daleko stoisz, czemu się ukrywasz za dni mego ucisku? |
STB | Czemu, BOŻE, stoisz z daleka i ukrywasz się w czasach niedoli? |
EIB | PANIE, dlaczego stoisz z daleka, Ukrywasz się w czasach niedoli? |
PsFlor | Kiedy sie powysza zły, zażega sie ubogi; łapają je w radach, jimiż myślą. |
PsPul | Kiedy sie pyszni złosny, zażega się ubogi; zjimani będą w radach, ktorymi myślą. |
Wuj1923 | Gdy się pyszni niezbożnik, zapala się ubogi: bywają usidleni w radach, które wymyślają. |
Gda1881 | Złośnik z hardości prześladuje ubogiego; niechajże będą uchwyceni w chytrych zamysłach, które zamyślają. |
Gda2017 | Niegodziwy w swej pysze prześladuje ubogiego, niech niegodziwi uwikłają się w zamysły, które uknuli. |
PsBycz | Z-pychą bezbożni ścigają biédnego; lecz ujęci-będę w-zamysłach własnych, co uknowali. |
Goet | Bezbożny w pysze swej prześladuje nędznego; będą schwytani w podstępach, które sami obmyślili. |
PsCylk | W pysze swojéj ściga niegodziwy biednego, usidleni są w knowaniach, które usnuli. |
PsKrusz | Bezbożnik w hardości ubogiego prześladuje. Niechaj będą pochwyceni w zamysłach, które zamyślają. |
PsAszk | Gdy dumny niegodziwiec ściga nędzarza, - o, oby byli ujęci zamysłami, które sami snują! |
PsSzer | Z powodu pychy bezbożnika cierpi ubogi. Niech uwikłają się w knowaniach, które obmyślili! |
Tys1 | gdy niezbożny się pyszni, biedny jest w udręce i ulega podstępom, które tamten uknuł? |
Tys5 | gdy występny się pyszni, biedny jest w udręce i ulega podstępom, które tamten uknuł? |
Bryt | Z powodu pychy bezbożnego trapi się ubogi. Niech uwikłają się w knowaniach, które obmyślili! |
Pozn | Zły człowiek w swej pysze prześladuje biednego i chwyta go podstępem, jaki obmyślił. |
WarPra | Bezbożny zaś się pyszni i dręczy biedaków, a winien wpaść w sidła, które sam zastawił. |
STB | W swojej pysze niegodziwy ściga biednego; niech sami wpadną w knowania, które zaplanowali. |
EIB | Bezbożni zuchwale niszczą ubogiego! Wydaj ich na pastwę intryg, które obmyślili. |
PsFlor | Bo sie chwali grzesznik w żądzach dusze swojej i zgłobliwy błogosławion jest. |
PsPul | Iże chwalon bywa grzeszny w żądze dusze swej i złosny błogosławion bywa. |
Wuj1923 | Albowiem pochwalon bywa grzesznik w żądzach duszy swéj: a niesprawiedliwy bywa błogosławion. |
Gda1881 | Bo się chlubi niezbożnik w pożądliwościach duszy swojej, a łakomy błogosławi sobie a draźni Pana. |
Gda2017 | Bo niegodziwy chełpi się pragnieniem swej duszy, a chciwiec błogosławi sobie i znieważa PANA. |
PsBycz | Boć chełpi-się bezbożny, z żądzy duszy-swojéj; a-skąpcę błogosławi, do-gniéwu-pobudzając Pana. |
Goet | Albowiem bezbożny chlubi się z pożądliwości duszy swej, błogosławi chciwca i pogardza Panem. |
PsCylk | Albowiem chlubi się niegodziwy żądzą duszy swojéj, a łupieżca bluźni, lży Boga. |
PsKrusz | Oto chlubi się bezbożnik w pożądliwościach swej duszy, a łakomy błogosławi sobie, drażniąc Boga. |
PsAszk | Bo choć wielbi niegodziwiec, rozkoszując się pożądliwością duszy, i choć błogosławi ten, co za zyskiem nieprawym goni - bluźni on Jehowie. |
PsSzer | Bo bezbożnik pyszni się swą żądzą, a lichwiarz bluźni Bogu, lży Pana. |
Tys1 | {Nun} Bo chełpi się grzesznik w swej pożądliwości, bluźni drapieżca i pogardza Panem. |
Tys5 | {Nun}Bo występny się chełpi swoim pożądaniem, bluźni drapieżca i pogardza Panem. |
Bryt | Bo pyszni się bezbożny zachcianką swoją, A chciwiec bluźni, znieważa Pana. |
Pozn | Niegodziwiec chełpi się swą zachłannością, zdzierca pochlebia sam sobie. |
WarPra | [Nun] I chełpi się pożądliwością swej duszy, dopuszcza się grabieży oraz bluźnierstw i znieważa Pana. |
STB | Niegodziwy chlubi się żądzą swej duszy, a łupieżca bluźni oraz lży BOGA. |
EIB | Bo bezbożny się puszy swymi pragnieniami I chciwiec sobie dogadza. Zły znieważa PANA, |
PsFlor | Rozgniewał jest Boga grzeszny, podług mnożstwa gniewu swego nie szukać będzie. Nie Boga przed obliczym jego, |
PsPul | Rozgniewał Boga grzesznik, podług wielikości gniewu swego nie będzie szukał. Nie jest Bog przed oczyma jego, |
Wuj1923 | Rozgniewał Pana grzesznik, według wielkości gniewu swego nie będzie szukał: niemasz Boga przed oblicznością jego. |
Gda1881 | Niepobożny dla pychy, którą po sobie pokazuje, nie pyta się o Boga; wszystka myśl jego, że niemasz Boga. |
Gda2017 | Niegodziwy przez pychę, którą po sobie pokazuje, nie szuka Boga; całe jego myślenie to że nie ma Boga. |
PsBycz | Bezbożny, według-dumy twarzy-swéj nie pyta-się, o nic; że nie-ma Boga, wszystkie myśli-jego. |
Goet | Bezbożny mniema w pysze swej: "Bóg nie będzie tego badał". Wszystkie jego myśli są: "Niema Boga!" |
PsCylk | Niegodziwy w wyniosłości ducha swego: nie karci On, niemasz Boga, są wszystkie myśli jego. |
PsKrusz | Bezbożny dla pychy oblicza swego nie szuka Boga; wszystkie myśli jego, że niemasz Boga. |
PsAszk | Bezbożny, jako gdy wzbije się jego pożądanie, wcale on nie pyta, - "niemasz Boga", oto treść wszystkich jego zbrodniczych zamierzeń, |
PsSzer | Bezbożnik myśli w pysze swej: Nie dba o to. Nie ma Boga. To wszystkie myśli jego. |
Tys1 | W pysze umysłu powiada niezbożny: «Nie pomści; nie ma Boga»: oto jest całe jego rozumienie. |
Tys5 | W pysze swojej powiada występny: Nie pomści; nie ma Boga - oto jest całe jego myślenie. |
Bryt | Bezbożny myśli w pysze swojej:Nie będzie dochodził... Nie ma Boga. Oto całe rozumowanie jego. |
Pozn | Bezbożny w swej zuchwałości okazuje Jahwe wzgardę: "Nie będzie karał! Nie ma Boga!" - to całe jego rozumowanie. |
WarPra | Pyszniąc się mówi bezbożnik: Nie ma kary Bożej, nie ma wcale Boga. I nic więcej nie myśli. |
STB | Niegodziwy w wyniosłości swojego ducha powiada: Nie ma Boga, On nie karci – takie są wszystkie jego myśli. |
EIB | Wyniośle powtarza: Bóg? On nie istnieje. Nie będzie dochodził. Oto cała mądrość! - Taka mu przewodzi. |
PsFlor | pobrudzony są drogi jego we wszeliki czas. Odjęty będą sądowie twoji od oblicza jego, wszem nieprzyjacielom swojim będzie panać. |
PsPul | pokalony są drogi jego wszelikiego czasu. Oddalony będą sądy twoje od oblicza jego, wszem nieprzyjacielom swym będzie panował. |
Wuj1923 | Splugawione są drogi jego na każdy czas: bywają odjęte sądy twoje od obliczności jego: nad wszystkimi nieprzyjacioły swymi będzie panował. |
Gda1881 | Darzą mu się drogi jego na każdy czas; dalekie są sądy twoje od niego; sapa przeciwko wszystkim nieprzyjaciołom swym. |
Gda2017 | Jego drogi zawsze są ciężkie, twoje sądy są zbyt daleko od niego, parska na wszystkich swoich wrogów. |
PsBycz | Trwają, nałogi-jego w-każdym czasie; wysokość sądów-Twych, daleko od-niego; on, co do wszech wrogów-swych, nadyma-się nad-nimi. |
Goet | W każdym czasie udają mu się drogi jego; wysoko są sądy Twoje, dalekie są od niego; szydzi ze wszystkich swoich przeciwników. |
PsCylk | Szczęśliwe są drogi jego każdego czasu; wysoko sądy Twoje, daleko od niego; na wszystkich przeciwników swoich nadyma się. |
PsKrusz | Darzą się drogi jego na każdy czas. Dalekie sądy Twoje od niego; unosi się na wszystkich swoich nieprzyjaciół. |
PsAszk | Wstrząsają drogi jego każdego czasu wszystkiem, co wzniosłe, prawa Twe równie przeciwne mu są jak dalekie a jednak wszystkich swych przeciwników niemi właśnie odstrasza. |
PsSzer | Drogi jego zawsze są pomyślne. Dalekie są sądy Twoje od niego, szydzi z wszystkich przeciwników swoich. |
Tys1 | Na każdy czas pomyślne jego drogi; a sądy Twe dalekie są od jego myśli: i gardzi wszelkim swoim przeciwnikiem. |
Tys5 | Drogi jego układają się zawsze szczęśliwie; Twe wyroki zbyt są wzniosłe dla niego; parska na wszystkich swoich przeciwników. |
Bryt | Zabiegi jego w każdym czasie udają się, Sądy twoje nie obchodzą go, Wszystkimi przeciwnikami gardzi. |
Pozn | Przedsięwzięciom jego zawsze towarzyszy powodzenie; nakazy Twoje nic go nie obchodzą, a wszystkich wrogów swoich lekceważy. |
WarPra | Cokolwiek czyni, zawsze wiedzie mu się dobrze, za wysoko i za daleko są dlań Twe wyroki, drwi sobie ze wszystkich przeciwników swoich. |
STB | Jego drogi są szczęśliwe w każdym czasie. Wysoko oraz daleko od niego są Twoje sądy; nadyma się na wszystkich swoich przeciwników. |
EIB | Na jego drogach - zawsze powodzenie. Twoje sądy? - Są zbyt wzniosłe dla niego. Gwiżdże na nieprzyjaciół, |
PsFlor | Rzekł wiem jest w siercu swojem: Nie poruszon będę od pokolenia w pokolenie przeze zła. |
PsPul | Bo rzekł w siercu swym: Nie poruszon będę od pokolenia w pokolenie bez złego. |
Wuj1923 | Mówił bowiem w sercu swojem: Nie będę poruszon od wieku do wieku, bez złego. |
Gda1881 | Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego. |
Gda2017 | Mówi w swoim sercu: Nie zachwieję się, nie zaznam zła po wszystkie pokolenia. |
PsBycz | Myśli, w sercu swém: Nie zachwieję-się; w-przeciągu-wieku i-życia, tak nie będę w-nieszczęściu. |
Goet | Mówi w sercu swojem: "Nigdy nie zachwieję się, od pokolenia do pokolenia nie będę w nieszczęściu". |
PsCylk | Mówi w sercu swém: nie zachwieję się, od pokolenia do pokolenia nie będę w złéj doli. |
PsKrusz | Mówi w sercu swem: "nie będę poruszony na wieki, ponieważ nie poczuwam się do złego". |
PsAszk | W swem sercu on mniema: "jam niewzruszalny, - na wiek wieków, i mnie będzie chyba niezgorzej". |
PsSzer | Mówi w sercu swoim: Ja się nie zachwieję, nieszczęście nigdy mnie nie dotknie. |
Tys1 | Rzecze w swym sercu: «Ja się nie zachwieję: w najdalsze pokolenia nie zaznam niedoli». |
Tys5 | Myśli on sobie: Ja się nie zachwieję; nie zaznam niedoli po najdalsze pokolenia. |
Bryt | Mówi w sercu swoim:Nie zachwieję się, Nigdy nie spotka mnie nieszczęście. |
Pozn | Mówi sobie: "Ja się nie zachwieję, bez niepowodzeń kroczę śmiało naprzód w przyszłe czasy". |
WarPra | Powtarza w swym sercu: Nigdy się nie ugnę, nie zaznam niedoli po wszystkie pokolenia. |
STB | Tak mówi w swoim sercu: Nie zachwieję się, od pokolenia do pokolenia nie spotka mnie zła dola. |
EIB | Mówi w swoim sercu: Moje powodzenie przetrwa pokolenia. I zaręcza: Mym udziałem szczęście, nie niedola! |
PsFlor | Jegoż poklęcia usta pełna są i gorzkości, i lści, pod językiem jego robota i leść. |
PsPul | Jegoż usta złorzeczenia pełny są i gorzkości, i zdrady, pod językiem jego robota i boleść. |
Wuj1923 | Którego usta pełne są złorzeczeństwa i gorzkości i zdrady: pod językiem jego praca i boleść. |
Gda1881 | Usta jego pełne są złorzeczeństwa, i chytrości, i zdrady; pod językiem jego uprzykrzenie i nieprawość. |
Gda2017 | Jego usta pełne są przekleństw, zdrady i podstępu, pod jego językiem krzywda i nieprawość. |
PsBycz | Przeklęctwa, usta-jego, pełne, i-podstępów i-gwałtu; pod językiem-jego, krzywda i-nieprawość. |
Goet | Usta jego są pełne przekleństwa, obłudy i ucisku; pod językiem jego kryje się utrudzenie i bieda. |
PsCylk | Bluźnierstwa usta jego są pełne, podstępu i zdrady, a na języku jego niecność i nieprawość. |
PsKrusz | Usta jego pełne są złorzeczeństwa i chytrości, i zdrady; pod językiem jego przewrotność i nieprawość. |
PsAszk | Przekleństwa pełne są jego usta, a fałsz i obłuda pod jego językiem, trud bolesny i nieprawość. |
PsSzer | Usta jego pełne są klątwy, podstępu i zdrady, pod językiem jego złość i niegodziwość. |
Tys1 | {Pe} Usta jego pełne przekleństwa, zdrady i podstępu, na języku ma słowa mozołu i udręki. |
Tys5 | {Pe} Usta jego pełne przekleństwa, zdrady i podstępu, na jego języku udręka i złośliwość. |
Bryt | Przekleństwa pełne są usta jego, także fałszu i obłudy, Pod językiem jego jest krzywda i nieprawość. |
Pozn | Usta jego pełne są przekleństw, podstępów i gwałtu, a pod językiem jego [gnieździ się] złość i przewrotność. |
WarPra | [Pe] Jego usta pełne przekleństw, kłamstw i podstępu, a językiem tylko niszczy i dręczy. |
STB | Jego usta są pełne bluźnierstwa, podstępu i zdrady, a na jego języku niecność oraz nieprawość. |
EIB | Jego usta są pełne fałszu i zniewagi, A pod językiem - krzywda i nieprawość. |
PsFlor | Siedzi we skryci z bogatymi w tajnicach, by ubił przezwinnego. Oczy jego na ubogiego źrzyta, |
PsPul | Siedzi w załogach z bogatymi w tajemnicach, aby zabił niewinnego. Oczy jego na ubogiego patrzą, |
Wuj1923 | Siedzi na zdradzie z bogatymi w skrytościach, aby zabił niewinnego: oczy jego upatrują ubogiego. |
Gda1881 | Siedzi, czyhając we wsiach, w skrytościach zabija niewinnego; oczy jego upatrują ubogiego. |
Gda2017 | Siedzi w zasadzkach wsi, w ukryciach zabija niewinnego, jego oczy wypatrują ubogiego. |
PsBycz | Usadowion, w-zasadzkach wiejskich; on, w-kryjówkach, zabija niewinnego; oczy-jego, za-biédakiem ślédzą. |
Goet | Siedzi czyhając w zasadzce; w skrytości zabija niewinnego; oczy jego upatrują bezbronnego. |
PsCylk | Siedzi w zasadzce po zagrodach, w kryjówkach godzi na niewinnego; oczy jego nieszczęsnego śledzą. |
PsKrusz | Siedzi, czyhając na podwórzach ukryty, aby zabić niewinnego; oczy jego upatrują niewinnego. |
PsAszk | Rozsiada się, - czatując na rojnych placach, w ukryciu - morduje niewinnego, oczy jego czychają na najbiedniejszego. |
PsSzer | Czyha w zasadzkach zagród, skrycie zabija niewinnego, oczy jego śledzą nieszczęśliwego. |
Tys1 | Siedzi w zasadzce przy drogach i niewinnego zabija w ukryciu; {Ain} oczy jego śledzą za biedakiem. |
Tys5 | Siedzi w zasadzce przy drogach i niewinnego zabija w ukryciu; oczy jego śledzą biedaka. |
Bryt | Czatuje za węgłem zagród, Skrycie zabija niewinnego; Oczy jego wypatrują nieszczęśnika. |
Pozn | Siedzi zaczajony w opłotkach, by w ukryciu zabić niewinnego; oczy jego wypatrują nieszczęśnika; |
WarPra | Ukrywa się podstępnie w zagrodach i czyha, by zgładzić prawego, [Ain] oczu swoich nie spuszcza z biedaków. |
STB | Po zagrodach siedzi w zasadzce, w kryjówkach morduje niewinnego; jego oczy śledzą nieszczęsnego. |
EIB | Zasadza się po opłotkach, W odludnych zaułkach morduje niewinnych I wypatruje kolejnej ofiary. |
PsFlor | godzi we skryci jako lew w jaskini swojej. Godzi, by ułapił ubogiego, ułapić ubogiego, gdy przyciąga ji. W sidle swojem uśmierzył ji, |
PsPul | grozi we skryciu jako lew w jaskini swojej. Grozi, aby ułapił ubogiego, ułapić ubogiego, kiedy ji przyciąga. W sidle swoim uśmierzy ji, |
Wuj1923 | Tai się na zdradzie w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojéj: zastawia sidła, aby uchwycił ubogiego, aby połapił ubogiego, gdy go przyciągnie. |
Gda1881 | Czyha w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojej; dybie jakoby uchwycił ubogiego, ułapiwszy go ciągnie do sieci swojej. |
Gda2017 | Czyha w kryjówce jak lew w swej jaskini; czatuje, by schwytać ubogiego, porywa go i wciąga w swe sieci. |
PsBycz | Czatuje w-kryjówce, jak-lew, w-łożysku-swojém; on-czyha na-porwanié biédnego; porywa nieszczęśliwego, z-wleczeniem-go, w-siéci-swojéj. |
Goet | Czatuje w ukryciu jak lew w gęstwinie swojej; czatuje, aby schwytać nędznego; chwyta nędznego, pociągając go w sieć swoją. |
PsCylk | Czai się w kryjówce, jak lew w gęstwinie, czycha by porwać biednego; porywa biednego, oplątując go w sidła swoje. |
PsKrusz | Czyha w skrytem miejscu, jako lew w jamie, dybie, aby uchwycić ubogiego; uchwyciwszy ubogiego, ciągnie go do sieci swojej. |
PsAszk | Czatuje w ukryciu, jako lew w swym gąszczu, czatuje, aby zgwałcić biedaka, gwałci biedaka, wciągając go w swe sidła. |
PsSzer | Czyha w kryjówce jak lew w gęstwinie, czyha, aby porwać ubogiego, ciągnąć go do sieci swojej. |
Tys1 | Zasadza się w kryjówkach, jak lew w swej jaskini; zasadza się, by porwać ubogiego: porywa ubogiego i w sieć swoją wciąga. |
Tys5 | {Ain} Zasadza się w kryjówce, jak lew w swej jaskini; zasadza się, by porwać ubogiego, porywa ubogiego i w sieć swoją wciąga. |
Bryt | Czyha w kryjówce jak lew w gęstwinie, Czyha, aby porwać ubogiego. Porywa ubogiego, zarzucając sieć swoją. |
Pozn | czai się w ukryciu jak lew w gęstwinie, czatuje, by schwytać biednego, i porywa biednego, wciągając go w swe sidła; |
WarPra | Czai się w zasadzce jak lew w swojej jamie i zawsze jest gotów, by porwać biedaka, rzuca się nań i chwyta go we własne sieci. |
STB | Czai się w kryjówce, jak lew w gęstwinie, czyha by porwać biednego; i ubogiego porywa, oplątując go w swoje sidła. |
EIB | Czyha jak lew w zaroślach, Spada na ubogiego, Chwyta go i wciąga w swą matnię. |
PsFlor | nakłoni sie i padnie, gdy panować będzie ubogim. |
PsPul | nakłoni sie i padnie, gdy panować będzie ubogim. |
Wuj1923 | W sidle swojem poniży go: schyli się i padnie, gdy opanuje ubogie. |
Gda1881 | Przypada, przytula się, i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich. |
Gda2017 | Schyla się, zniża się, od jego mocy padają ubodzy. |
PsBycz | Ten, skurcza-się, zgina; a-upada, od-przemocy-jego, wielu strapionych. |
Goet | Czai się i schyla, a bezbronny wpada w silne jego pazury. |
PsCylk | Płaszczy się, czai, aż wpadną w moc jego nieszczęśni. |
PsKrusz | Przypada, nachyla się i rzuca się w mocy swej na wielu ubogich. |
PsAszk | Będzie upokorzony i poniżony, a w swej potężnej sile runie sromotnie.. |
PsSzer | Schyla się, przyczaja, nieszczęśliwi wpadają w szpony jego. |
Tys1 | Schyla się, kładzie na ziemi, a od jego przemocy padają ubodzy. |
Tys5 | Schyla się, przysiada na ziemi, a od jego przemocy pada ubogi. |
Bryt | Schyla się, przyczaja, I wpadają w szpony jego nieszczęśliwi. |
Pozn | [gotując się do skoku] pochyla się, przyczaja, i całą siłą rzuca się na biedaka. |
WarPra | Pochyla się, do ziemi przygniata i w końcu całkiem obezwładnia słabszego. |
STB | Płaszczy się, czai, aż owi nieszczęśnicy wpadną w jego moc. |
EIB | Już zgniótł sprawiedliwego - skulił się on i padł, Już w jego mocnych łapach znaleźli się nieszczęśni, |
PsFlor | Rzekł wiem jest w siercu swojem: Zapomniał jest Bog, odwrocił lice swoje, by nie widział do końca. |
PsPul | Bo rzekł w siercu swoim: Zapomniał Bog, odwrocił lice swoje, by nie widział do końca. |
Wuj1923 | Rzekł bowiem w sercu swojem: Zapomniał Bóg, odwrócił oblicze swe, aby nie widział do końca. |
Gda1881 | Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki. |
Gda2017 | Mówi w swym sercu: Bóg zapomniał, zakrył swoje oblicze, nigdy nie zobaczy. |
PsBycz | Myśli, w-sercu-swojém: Zapomniał mię Bóg; ukrył obliczé-swé; nie obaczy mię nigdy. |
Goet | Mówi w sercu swojem: "Zapomniał to Bóg; skrywa oblicze Swoje, nigdy tego nie dojrzy". |
PsCylk | Mówi w sercu swojém: zapomniał Bóg, zakrył oblicze Swoje, nie ujrzy na wieki. |
PsKrusz | Rzekł w sercu swojem: "zapomniał Bóg, zakrył oblicze swoje, na wieki nie ujrzy". |
PsAszk | Choć w duszy swej mniema: "Zapomniał Wszechmocny, zakrył swe oblicze, nie ujrzy nigdy". |
PsSzer | Mówi w sercu swoim: Zapomniał Bóg, zakrył oblicze swoje, nigdy nie widzi. |
Tys1 | Rzecze w swym sercu: «Bóg nie pamięta, odwraca swe oblicze, nigdy nie zobaczy». |
Tys5 | Mówi w swym sercu: Bóg nie pamięta, odwraca swe oblicze, nigdy nie zobaczy. |
Bryt | Mówi w sercu swoim:Zapomniał Bóg, zakrył oblicze swoje... Nigdy nie będzie widział... |
Pozn | Myśli sobie: "Bóg [o tym] nie pamięta, zakrył swe oblicze i niczego nie dostrzeże". |
WarPra | I mówi sobie w sercu: Bóg mi to zapomni, odwraca swe oblicze i nie widzi niczego. |
STB | Tak mówi w swoim sercu: Bóg zapomniał, zakrył Swoje oblicze, nie zobaczy na wieki. |
EIB | A on uznał w sercu: Bóg ukrył swoją twarz I nigdy tego nie zobaczy. |
PsFlor | Wstań, Gospodnie Boże, i powyszona bądź ręka twoja, by nie z❬a❭pomniał ubogich. |
PsPul | Powstań, Gospodnie Boże, i powyszszona bądź ręka twoja, by nie zapomniał ubogich. |
Wuj1923 | Powstań, Panie Boże! niech się podniesie ręka twoja: nie zapominaj ubogich. |
Gda1881 | Powstańże, Panie Boże! podnieś rękę twoję; nie zapominajże ubogich. |
Gda2017 | Powstań, PANIE Boże, podnieś swą rękę; nie zapominaj o ubogich. |
PsBycz | Wstań, Panie; o Boże! podnieś rękę-Twoję; nie zapominaj strapionych. |
Goet | Powstań, Panie! Podnieś, Boże, rękę Swoją; nie zapominaj nędznych! |
PsCylk | Powstań Boże, Panie podnieś dłoń Twoję, nie zapominaj uciśnionych! |
PsKrusz | Powstań Boże, Panie, podnieś rękę swą, nie zapominaj o ubogich! |
PsAszk | Powstań, o Jehowo, wznieś dłoń Twą, wszechmocny Boże, nie zapomnij kornych a stale utrapionych. |
PsSzer | Powstań, Panie! Boże, podnieś rękę swoją, nie zapomnij o ubogich! |
Tys1 | {Kof} Powstań, o Panie, wznieś Twą rękę, Boże! Nie zapominaj o biednych! |
Tys5 | {Kof} Powstań, o Panie, wznieś swą rękę, Boże! Nie zapominaj o biednych! |
Bryt | Powstań, Panie! Boże, podnieś rękę swoją, Nie zapominaj ubogich! |
Pozn | Powstań, Jahwe! Boże, podnieś swą prawicę, nie zapominaj o nieszczęśliwych! |
WarPra | [Kof] Powstań więc, o Panie, podnieś swą prawicę, nie zapominaj o tych, co gną się pod ciężarem. |
STB | Powstań WIEKUISTY, podnieś Twoją dłoń, Boże, nie zapominaj uciśnionych. |
EIB | Powstań, PANIE! Podnieś swą rękę, Boże! Nie zapomnij o losie ludzi pokrzywdzonych! |
PsFlor | Przecz jest rozgniewał grzeszny Boga? Rzekł wiem jest na siercu swojem: Nie będzie zyskować. |
PsPul | Przecz rozgniewał złosny Boga? Bo rzekł w siercu swem: Nie będzie szukał [Bog]. |
Wuj1923 | Dla czego niezbożnik rozdraźnił Boga? bo mówił w sercu swem: Nie będzieć się pytał. |
Gda1881 | Przeczże niezbożnik draźni Boga, mówiąc w sercu swem: Nie będziesz się o tem pytał? |
Gda2017 | Dlaczego niegodziwy znieważa Boga? Mówi w swym sercu: Nie będziesz się upominał. |
PsBycz | Dlaczego, do-gniéwu-pobudza, bezbożny, Boga? myśli, w-duchu-swym; że, o to, nie będziesz-się-pytał. |
Goet | Dlaczego bezbożny pogardza Bogiem, mówiąc w sercu swojem: "Nie będziesz tego badał?" |
PsCylk | Czemuż ma lżyć niegodziwiec Pana; mawiać w sercu swojém: Ty nie poszukujesz. |
PsKrusz | Dlaczegoż bezbożnik drażni Pana, mówiąc w sercu swojem: "nie będzie się o to pytał"? |
PsAszk | Czemużby miał niegodziwiec bezcześcić Boga, i w sercu swem mniemać, że Ty nie żądasz obrachunku? |
PsSzer | Dlaczego bezbożnik ma urągać Bogu, mówić w sercu swoim: Nie karzesz. |
Tys1 | Dlaczego gardzi niezbożny Bogiem, rzecze w swym sercu: «Nie pomści»? |
Tys5 | Dlaczego występny gardzi Bogiem, mówi w swym sercu: Nie pomści? |
Bryt | Dlaczego bezbożny ma urągać Bogu, Mówić w sercu swoim: Nie będziesz dochodził. |
Pozn | Czemu bezbożny śmie bluźnić Bogu i myśleć sobie: "Nie będzie karał"? |
WarPra | Czemuż to bezbożnik ma znieważać Boga i mówić sobie w sercu, że nie karzesz nikogo? |
STB | Czemu niegodziwiec ma lżyć Boga i mawiać w swoim sercu, że Ty nie poszukujesz. |
EIB | Dlaczego bezbożni mają bluźnić Tobie? Mówić w swoim sercu: Nie będzie dochodził? |
PsFlor | Widzisz, bo ty trud i boleści znamionujesz, iżby dał je w ręce twoje. Tobie jest zostawion ubogi, sirocie ty będziesz pomocnik. |
PsPul | Widzisz, eż ty trud i boleści znamionasz, aby je dał w ręce twoje. Tobie ostawion jest ubogi, sirocie ty będziesz pomocnik. |
Wuj1923 | Widzisz, (bo ty na boleść i na utrapienie patrzysz) abyś je podał w ręce twoje. Tobie zostawiony jest ubogi: sierocie ty będziesz pomocnikiem. |
Gda1881 | Ale ty widzisz ucisk, i krzywdę upatrujesz, abyś im odpłacił ręką twą; na ciebieć się spuścił ubogi, tyś jest pomocnikiem sierocie. |
Gda2017 | Lecz ty widzisz utrapienie i patrzysz na krzywdę, aby za nie odpłacić twą ręką. Na ciebie się zdaje ubogi, ty jesteś pomocnikiem sierocie. |
PsBycz | Widziałeś, przecié; bo Ty, krzywdę, i smutek, oglądasz; odwet, w-ręku-Twoim; na-Ciebie spuszcza-się nieszczęśliwy; siérocie, Ty bywasz pomocnikiem. |
Goet | Ale Ty widziałeś, bo patrzysz na utrudzenie i zgryzotę, aby odpłacić im ręką Swoją; Tobie powierza siebie bezbronny, sierocie jesteś pomocnikiem. |
PsCylk | Widzisz jednak Ty! niecność i krzywdę widzisz, by odpłacić ręką Twoją, na Tobie polega nieszczęśliwy, osieroconego Ty byłeś pomocą. |
PsKrusz | Ty widzisz, ponieważ utrapienie i krzywdę rozważasz, abyś im odpłacił ręką Twoją. Na Ciebie spuścił się ubogi! Tyś jest pomocnikiem sierocie. |
PsAszk | Ty patrzysz i widzisz: trud bolesny i zgryzoty, rozdzielając je Twą dłonią, kiedy, je na Ciebie zda Twój nieborak, boć wszystko, co biedne i osierocone w Tobie ma wspomożyciela. |
PsSzer | Ty widzisz, bo Ty zważasz na trud i cierpienie, aby to ująć w ręce swe. Na Ciebie zdaje się nieszczęśliwy, Tyś pomocą sierocie. |
Tys1 | {Resz} A Ty to widzisz: na trud i boleść Ty zważasz, aby je wziąć w swoje ręce. Tobie się biedny poleca, Tyś pomocnikiem sierocie! |
Tys5 | {Resz} A Ty widzisz trud i boleść, patrzysz, by je wziąć w swoje ręce. Tobie się biedny poleca, Tyś opiekunem sieroty! |
Bryt | Ty zaś widzisz, bo patrzysz na trud i utrapienie, Aby to ująć w ręce swoje. Na tobie polega nieszczęśliwy, Tyś pomocą sierocie. |
Pozn | Ty przecież to widzisz, Ty patrzysz na nędzę i cierpienie, by za nie odpłacić swą prawicą. W Tobie nadzieja biednego i sieroty, Ty [im] śpieszysz z pomocą. |
WarPra | [Resz] A przecież Ty sam widzisz, patrzysz na trud i boleści. Wiesz, że ubogi Ci ufa, Tyś opiekunem sieroty. |
STB | Ty jednak widzisz; widzisz niecność i krzywdę, aby odpłacić Twą ręką; na Tobie polega żebrzący, Ty byłeś pomocą sieroty. |
EIB | Wiesz o tym, bo Ty zważasz na krzywdę i żal, Ty potrafisz ująć sprawy w swoje ręce. Nieszczęśnik polega na Tobie, Jesteś pomocą sierocie. |
PsFlor | Zetrzy ramię grzesznego i zgłobliwego; szukan będzie grzech jego, a nie nalezion będzie. |
PsPul | Zetrzy ramię grzesznego i złościwego; szukan będzie grzech jego, i nie będzie nalezion. |
Wuj1923 | Skrusz ramię grzesznika i złośnika: będą szukać grzechu jego a nie najdą. |
Gda1881 | Potrzyj ramię niepobożnego i złośnika, dowiaduj się o jego niezbożności, aż go nie stanie. |
Gda2017 | Złam ramię niegodziwego i złego, dochodź jego nieprawości, aż jej już nie będzie. |
PsBycz | Złam ramię bezbożnego i-złośliwego; ślédź bezbożności-jego dopóki nie znajdziesz. |
Goet | Złam ramię bezbożnego i złego, ścigaj bezprawie jego, tak, aż nie będzie już znalezione. |
PsCylk | Skrusz ramię niegodziwca; a złoczyńcy, obyś złości jego szukał, a nie znalazł więcéj. |
PsKrusz | Skrusz ramię bezbożnego i grzesznika, badaj jego bezbożność póki nie przepadnie. |
PsAszk | Strzaskaj ramię niegodziwca, a złego - gdy będziesz dochodził jego niegodziwości, obyś już nie znalazł. |
PsSzer | Złam ramię bezbożnika i złoczyńcy! Ukarz go za niegodziwość, by jej nie było! |
Tys1 | {Szin} Skrusz ramię grzesznika i zło czyniącego: ukarzesz złość jego i zginie. |
Tys5 | {Szin} Skrusz ramię występnego i złego, pomścij jego nieprawość, by już go nie było. |
Bryt | Złam ramię bezbożnego i złoczyńcy! Dochodź niegodziwości jego, aby jej nie było! |
Pozn | Złam ramię bezbożnika i skrusz je, ukarz jego zbrodnię, by się już nigdy nie powtórzyła! |
WarPra | [Szin] Połam ręce bezbożnym i grzesznym, ukarz ich zbrodnie i spraw, by ich więcej nie było. |
STB | Skrusz ramię niegodziwca i złoczyńcy; tak, byś szukał jego złości, ale więcej nie znalazł. |
EIB | Złam ramię bezbożnego i niegodziwego, Ścigaj podłość, wypleń ją do cna. |
PsFlor | Gospodzin krolewał na wieki i na wieki wiekom; zginiecie pogani z ziemie jego. |
PsPul | Gospodzin będzie krolował na wieki i na wieki wiekom; zginiecie pogani z ziemie jego. |
Wuj1923 | Pan będzie królował wiecznie, i na wieki wieków: wyginiecie poganie z ziemie jego. |
Gda1881 | Pan jest królem na wieki wieczne; ale narody zginą z ziemi jego. |
Gda2017 | PAN jest Królem na wieki wieków, z jego ziemi zniknęły narody. |
PsBycz | Pan, Królem, ciągle i-wiecznie; wyginęły ludy z-kraju-Jego. |
Goet | Pan jest królem na zawsze i na wieki, wyginęły narody z ziemi Jego. |
PsCylk | Bóg królem na wieki wieków, znikną pogany z ziemi Jego. |
PsKrusz | Bóg jest królem na wieki wieków; narody zginą z ziemi Jego. |
PsAszk | Jehowa jest królem po wieczne czasy, giną narody z Jego ziemi, - |
PsSzer | Pan jest Królem na wieki wieczne; poganie znikną z ziemi Jego. |
Tys1 | Pan jest królem na wieki wieków, z Jego ziemi zniknęli poganie. |
Tys5 | Pan jest królem na wieki wieków, z Jego ziemi zniknęli poganie. |
Bryt | Pan jest królem na wieki wieków; Z ziemi jego znikną poganie. |
Pozn | Jahwe jest królem po wieczne czasy, obce narody zniknęły z Jego kraju! |
WarPra | A Pan jest Królem na wieki i nie ma już pogan na Jego ziemi. |
STB | BÓG jest Królem na wieki wieków, poganie znikną z Jego ziemi. |
EIB | PAN jest królem na wieki! Z Jego ziemi znikną narody. |
PsFlor | Żądzą ubogich wysłyszał Gospodzin; nastrojenie jich sierca słyszało jest ucho twoje. |
PsPul | Żądzą ubogich wysłyszał Gospodzin; zgotowanie sirc jich słyszało ucho twoje. |
Wuj1923 | Żądzę ubogich wysłuchał Pan: przygotowanie serca ich usłyszało ucho twoje. |
Gda1881 | Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego. |
Gda2017 | Usłyszałeś pragnienia pokornych, PANIE, utwierdzisz ich serca, nakłonisz swego ucha; |
PsBycz | Ty, żądania pokornych, wysłuchiwasz, o Panie! utwiérdzasz sercé-ich; Ty-nadstawiasz ucha-Twego; |
Goet | Pragnienie pokornych słyszysz, Panie; wzmacniasz serce ich i kierujesz ku nim ucho Swe, |
PsCylk | Życzenia uciśnionych usłyszysz o Boże; pokrzepisz ich serce, wysłucha ucho Twoje. |
PsKrusz | Pragnienia ubogich wysłuchujesz, Boże! umacniasz serce ich, nakłaniasz ucha swego, |
PsAszk | A wszak Ty masz zrozumienie dla rozkosznych pragnień ludzi pokornych, Ty ich serca czynisz podatnemi, pilnie nastawiasz im ucha, |
PsSzer | Wysłuchujesz, o Panie, życzenia pokornych, utwierdzasz ich serca, nakłaniasz ucha Twego, |
Tys1 | {Taw} Tęsknotę nieszczęśliwych usłyszałeś, Panie, umocniłeś ich serca, nakłoniłeś ucha, |
Tys5 | {Taw} Panie, usłyszałeś pragnienie pokornych, umocniłeś ich serca, nakłoniłeś ucha, |
Bryt | Westchnień biedaków wysłuchujesz, Panie; Utwierdzasz ich serca, nastawiasz uważnie ucha swego, |
Pozn | Wysłuchałeś życzenia ubogich, o Jahwe, nakłoniłeś ucha na pragnienie ich serca, |
WarPra | [Taw] O Panie, tyś zaspokoił pragnienia ubogich, umocniłeś ich serca, wszystkich wysłuchałeś. |
STB | WIEKUISTY, usłyszysz życzenia uciśnionych, pokrzepisz ich serce, wysłucha ich Twoje ucho. |
EIB | Wysłuchaj, PANIE, pragnień ludzi ubogich, Wzmocnij ich serca, wytęż swój słuch, |
PsFlor | Sędzi sirocie i cichemu, iżby więcej nie śmiał wyszyć sie człowiek na ziemi. |
PsPul | Sędzi sirocie i pokornemu, aby więce nie śmiał wyszszyć się człowiek na ziemi. Sława ❬...❭ |
Wuj1923 | Abyś uczynił sąd sierocie i chudzinie, aby się więcéj nie ważył wielmożyć człowiek na ziemi. |
Gda1881 | Abyś sąd uczynił sierocie i chudzinie, aby go więcej nie trapił człowiek śmiertelny na ziemi. |
Gda2017 | Aby bronić sieroty i udręczonego, aby śmiertelny człowiek nie gnębił już na ziemi. |
PsBycz | Ku wymierzeniu należytości siérocie, i-strapionemu; aby-nie przyczyniał-się więcéj do-okropności, człowiek z téj-ziemi. |
Goet | Aby przywrócić prawo sierocie i utrapionemu, by się więcej nad nimi nie panoszył człowiek ziemski. |
PsCylk | Byś sprawiedliwość wymierzył sierocie i uciśnionemu, by nie wielmożył się więcéj człowiek téj ziemi. |
PsKrusz | abyś sądził sierotę i opuszczonego, by więcej nie przydawał ku utrapieniu Jego człowiek na ziemi. |
PsAszk | Aby sąd uczynić sierocie i poniżonemu, aby nędznik nie wytrącał więcej gwałtem nędznego ze świata. |
PsSzer | broniąc prawa sieroty i uciśnionego. Już nigdy śmiertelnik nie będzie postrachem ziemi. |
Tys1 | abyś strzegł praw sieroty i uciśnionego i aby człowiek ziemi nie siał już postrachu. |
Tys5 | aby strzec praw sieroty i uciśnionego i aby człowiek [powstały] z ziemi nie siał już postrachu. |
Bryt | Aby bronić prawa sieroty i uciśnionego, By człowiek z ziemi wzięty nie wzbudzał już postrachu. |
Pozn | aby przywrócić prawo sierocie i uciśnionemu i aby nikt już nie siał postrachu w kraju. |
WarPra | Sierotom i uciśnionym przyznałeś rację i żaden człowiek na ziemi nie sieje już grozy. |
STB | Abyś wymierzył sprawiedliwość sierocie i uciśnionemu, aby się więcej nie przerażał człowiek na ziemi. |
EIB | Przyznaj słuszność sierocie i uciśnionemu, Zwróć im z nawiązką, Niech śmiertelny człowiek zadrży z przerażenia. |
PsFlor | W Bodze imam nadzieję. Kako mołwicie mojej duszy: Przeniesi sie na gorę jako wrobl? |
PsPul | W koniec psalm Dawidow. | W Bodze imam nadzieję. Kako mołwicie duszy mojej: Przeniesi sie na gorę jako wrobl?
Wuj1923 | (11:1) Na koniec, Psalm Dawidowi. (11:2) W Panu ja ufam: jakóż mówicie duszy mojéj: Uciekaj na górę jako wróbel? |
Gda1881 | Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. W Panu ja ufam. Jakoż tedy mówicie duszy mojej: Ulatuj jako ptak z góry swojej? |
Gda2017 | Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. W PANU pokładam ufność. Jakże więc możecie mówić mojej duszy: Odleć jak ptak na twoją górę? |
PsBycz | Naczelnikowi-muzyki, Psalm, Dawida, dany do grania. Do-Pana uciekam-się; jakże mówicie do-duszy-mojéj: Schroń-się na górę-waszę, jak ptak? |
Goet | Przewodnikowi chóru. Od Dawida. NA Panu polegam; jak możecie mówić do duszy mojej: "Ulatuj jako ptak na waszą górę". |
PsCylk | Przewodnikowi chóru; Dawida. Bogu powierzam się. Jakże wam mówić do duszy mojéj: schrońcie się na górę waszą, niby ptak. |
PsKrusz | Przełożonemu chóru. (Psalm) Dawida. W Bogu zaufałem! Jakoż mówicie duszy mojej: "ulatuj jako ptak z góry waszej, |
PsAszk | Dyrygentowi. - (Psalm) Dawidowy. W Jehowie me schronienie, jakżesz śmiecie przymawiać mej duszy: "uciekajcie w góry wasze, o ptaki". Bo tu oto niegodziwcy rychtują swój łuk, napinają swe strzały na cięciwie aż nadto, aby wśród ciemności ustrzelić tych, co prostego są serca. |
PsSzer | Przewodnikowi chóru, Dawidowy. Ufam Panu: Jakżeż możecie mówić do mnie: Ulatuj jak ptak w góry! |
Tys1 | Kierownikowi chóru. Dawidowy. Do Pana się uciekam; jakże mówicie mej duszy: «Niby ptak uleć na górę!» |
Tys5 | Kierownikowi chóru. Dawidowy. Do Pana się uciekam; dlaczego mi mówicie: Niby ptak uleć na górę! |
Bryt | Przewodnikowi chóru. Dawidowy. Zaufałem Panu: Jakże możecie mówić do mnie: Ulatuj jak ptak w góry! |
Pozn | [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida. U Jahwe szukam schronienia! Jakże możecie mówić do mnie: "Uciekaj w góry jak ptak!" |
WarPra | Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. U Pana znalazłem schronienie. Jakże więc możecie mi mówić, żebym jak ptak ulatywał w góry? |
STB | Przewodnikowi chóru; psalm Dawida. BOGU się powierzam. Jakże mówicie mojej duszy: Schroń się jak ptak, na górę. |
EIB | Dla prowadzącego chór. Dawidowy. Zdałem się na PANA. Jak mi możecie doradzać: Kryj się w górach jak ptak? |
PsFlor | Bo owa grzesznicy naciągnęli są łęczyszcze swoje, nagotowali są strzały swoje w tule, iżbychą strzelali we ćmach imające prawa sierca. |
PsPul | Bo owa grze❬sz❭nicy naciągnęli łęczyszcze swoje, nagotowali strzały swoje w tule, iżby strzelali we ćmach prawego siercem. |
Wuj1923 | (11:3) Bo oto grzesznicy naciągnęli łuk: nagotowali strzały swe w sajdaku, aby postrzelali w ciemności prawych sercem. |
Gda1881 | Bo oto niepobożni naciągają łuk, przykładają strzałę swą na cięciwę, aby strzelali w ciemności na uprzejmych sercem. |
Gda2017 | Bo oto niegodziwi napinają łuk, kładą strzałę na cięciwę, aby w ciemności strzelać do tych, którzy są prawego serca. |
PsBycz | Bo, oto, ci-bezbożni, naciągają łuk, zakładają strzały-swe, na strunę, ku-wystrzeleniu w ciemności, do-prawych serca. |
Goet | Bo oto bezbożni naciągają łuk, układają strzałę swą na cięciwie, aby w ciemności strzelać do szczerych sercem. |
PsCylk | Bo otóż niegodziwi napięli łuk, założyli strzałę na cięciwę, by wystrzelać w ciemności prawych sercem. |
PsKrusz | bo oto bezbożni naciągają łuk, kładą strzałę swą na cięciwę, aby strzelali w ciemności na prawych sercem. |
PsAszk | A jeśliby rozpadły się podwaliny, cóżby począł mąż prawy? |
PsSzer | Bo oto bezbożni napinają łuk, przykładają strzałę do cięciwy, aby w ciemności strzelać do prawych. |
Tys1 | Bo oto grzesznicy łuk napinają, na cięciwę kładą swą strzałę, by w mroku razić prawych sercem. |
Tys5 | Bo oto grzesznicy łuk napinają, kładą strzałę na cięciwę, by w mroku razić prawych sercem. |
Bryt | Bo oto bezbożni napinają łuk, Przykładają strzałę do cięciwy, Aby ukradkiem miotać ją na prawych. |
Pozn | Bo oto złoczyńcy naciągają łuk i zakładają strzałę na cięciwę, by godzić wśród ciemności w ludzi prawych. |
WarPra | A bezbożni już napinają łuki i na cięciwach układają strzały, by z ciemności wycelować dokładnie w ludzi o czystym sercu. |
STB | Bo oto niegodziwi napięli łuk, na cięciwę założyli strzałę, by w ciemności wystrzelać prawych sercem. |
EIB | Bo bezbożni napięli już łuk, Wycelowali strzały I czekają na zmrok, aby razić prawych - |
PsFlor | Bo cso jeś skonał, skazili są; ale prawy cso uczynił? |
PsPul | Bo, co jeś skonał, skazili; ale prawy co uczynił? |
Wuj1923 | (11:4) Albowiem, coś był sprawił, skazili: sprawiedliwy lepak co uczynił? |
Gda1881 | Ale zamysły ich będą skażone; bo sprawiedliwy cóż uczynił? |
Gda2017 | Gdy zostaną zburzone fundamenty, cóż może zrobić sprawiedliwy? |
PsBycz | Gdy te-podstawy zburzone-będą, sprawiedliwy, cóż pocznie? |
Goet | Gdy filary będą obalone, co wtedy pocznie sprawiedliwy? |
PsCylk | Gdy podstawy zburzone będą, sprawiedliwy cóż uczyni. |
PsKrusz | Lecz sieci ich będą zniszczone, sprawiedliwy bowiem cóż uczynił"? |
PsAszk | Jehowa w pałacu Swej Świętości, Jehowa, którego tron jest niebiesiech, - oczy Jego widzą, powieki Jego rozróżniają syny ludzkie. |
PsSzer | Gdy podstawy będą zburzone, cóż pocznie sprawiedliwy? |
Tys1 | Gdy walą się fundamenty, cóż może zdziałać sprawiedliwy? |
Tys5 | Gdy walą się fundamenty, cóż może zdziałać sprawiedliwy? |
Bryt | Kiedy będą zburzone podstawy, Cóż pocznie sprawiedliwy? |
Pozn | Gdy runą podwaliny, cóż zdoła osiągnąć sprawiedliwy?" |
WarPra | Jeśli wszystko u podstaw się sypie, to co jeszcze może zrobić sprawiedliwy? |
STB | Gdy będą zburzone podstawy; to sprawiedliwy co uczyni? |
EIB | Tak, oni burzą podstawy! A sprawiedliwy - co uczynił? |
PsFlor | Gospodzin w kościele świętem swojem, Gospodzin, na niebiesiech stolec jego. Oczy jego na ubogiego wzglądają, powieki jego pytają synow ludzskich. |
PsPul | Gospodzin w kościele świętym swoim, Gospodzin, na niebie stolec jego. Oczy jego na ubogiego wzglądają, powieki jego pytają synow ludskich. |
Wuj1923 | (11:5) Pan w kościele swym świętym; Pan, w niebie stolica jego: oczy jego na ubogiego patrzą: powieki jego pytają synów ludzkich. |
Gda1881 | Pan jest w kościele świętem swoim, stolica Pańska jest na niebie; oczy jego upatrują, powieki jego doświadczają synów ludzkich. |
Gda2017 | PAN jest w swym świętym przybytku, tron PANA jest w niebie, jego oczy patrzą, jego powieki badają synów ludzkich. |
PsBycz | Pan w-świątyni Swiętości-swéj; Pan ma, w-niebiosach, tron-swój; oczy-Jego, patrzą; a, rzęsy-powiek-Jego, wybadywają dzieci człowiecze. |
Goet | Pan jest w przybytku Swoim świętym, Pan, którego tron jest na niebiosach; oczy Jego patrzą, powieki Jego doświadczają synów ludzkich. |
PsCylk | Bóg w przybytku świętości Swojéj, Bóg, którego w niebiosach tron, oczy Jego widzą, powieki Jego badają synów ludzkich. |
PsKrusz | Bóg jest w kościele świętym swoim; Stolica Pańska na niebiosach; oczy Jego upatrują, powieki Jego doświadczają synów ludzkich. |
PsAszk | Bóg sprawiedliwy Jehowa, doświadcza ou sprawiedliwych, lecz niegodziwca i tego, co gwałt ukochał, nienawidzi dusza Jego. |
PsSzer | Pan jest w swym świętym przybytku, Pan, którego tron w niebie; oczy Jego patrzą, powieki Jego badają synów ludzkich. |
Tys1 | Pan w świętym swoim przybytku; Pan — na niebiosach tron Jego. Oczy Jego patrzą, powieki Jego badają synów ludzkich. |
Tys5 | Pan w świętym swoim przybytku, Pan ma tron swój w niebiosach. Oczy Jego patrzą, Jego wzrok bada synów ludzkich. |
Bryt | Pan jest w swym świętym przybytku, Pan, którego tron w niebie; oczy jego widzą, Powieki jego badają ludzi. |
Pozn | Jahwe [mieszka] w swym świętym Przybytku, Jahwe ma w niebie swój tron. Oczy Jego patrzą [na świat], wzrok Jego śledzi synów ludzkich. |
WarPra | A Pan przebywa w swoim świętym przybytku, tron zaś ma na niebiosach. Jego oczy patrzą z wysoka, wzrok Jego przenika ludzi. |
STB | BÓG jest w Przybytku Swojej świętości; WIEKUISTY, którego tron jest w niebiosach; Jego oczy widzą, Jego powieki badają synów ludzkich. |
EIB | PAN jest w swoim świętym przybytku, Ten, który swój tron ma w niebie. Jego oczu nie dotknęła ślepota, Swoim wzrokiem przenika synów ludzkich. |
PsFlor | Gospodzin pyta prawego i niemiłościwego, jenże wiem miłuje lichotę, nienawidzi swojej dusze. |
PsPul | Gospodzin pyta prawego i złosnego, ale jen miłuje złość, zawidzi duszę swą. |
Wuj1923 | (11:6) Pan pyta sprawiedliwego i niezbożnego: lecz kto miłuje nieprawość, ma w nienawiści duszę swoję. |
Gda1881 | Pan doświadcza sprawiedliwego; ale niepobożnego i miłującego nieprawość ma w nienawiści dusza jego. |
Gda2017 | PAN doświadcza sprawiedliwego, ale jego dusza nienawidzi niegodziwego i tego, kto kocha bezprawie. |
PsBycz | Pan, sprawiedliwego doświadcza; ale-bezbożnego, i-miłującego zdziérstwo, nienawidzi duch-Jego. |
Goet | Pan doświadcza sprawiedliwego, a bezbożnego i miłującego przemoc dusza Jego nienawidzi. |
PsCylk | Bóg sprawiedliwego doświadcza, a niegodziwego i miłującego bezprawie nienawidzi dusza Jego. |
PsKrusz | Bóg doświadcza sprawiedliwego, a bezbożnego i miłującego nieprawość nienawidzi dusza Jego. |
PsAszk | On spuści na niegodziwców deszcz zasadzek, - ogień i siarka i duch męczarnej popędliwości - oto ich dział i ich puhar. |
PsSzer | Pan bada sprawiedliwego i bezbożnego, lecz nienawidzi tego, który kocha się w bezprawiu. |
Tys1 | Pan bada sprawiedliwego i niezbożnego; nie cierpi Jego dusza tego, kto kocha nieprawość. |
Tys5 | Pan bada sprawiedliwego i występnego, nie cierpi Jego dusza tego, kto kocha nieprawość. |
Bryt | Pan bada sprawiedliwego i bezbożnego, A nienawidzi tego, kto kocha bezprawie. |
Pozn | Jahwe przypatruje się bacznie sprawiedliwemu i bezbożnemu, a tego, kto skory jest do gwałtu, ma w nienawiści. |
WarPra | Bada Pan sprawiedliwego i grzesznika, a lubujących się w przemocy nienawidzi z całej duszy. |
STB | BÓG doświadcza sprawiedliwego, ale Jego istota nie cierpi niegodziwego oraz tego, co miłuje bezprawie. |
EIB | PAN bada sprawiedliwego i bada bezbożnego, A Jego dusza nienawidzi tego, kto kocha gwałt. |
PsFlor | Płynie na grzeszne sidła; ogień, siara i duch wełn część męki jich. |
PsPul | Dżdżyć będzie na grzeszniki sidło; ogień, siara i duch wełn część męki jich. |
Wuj1923 | (11:7) Wyleje jako deszcz na grzeszniki sidła: ogień i siarka i wiatr nawałności, część kubka ich. |
Gda1881 | Wyleje jako deszcz na niepobożnych sidła, ogień i siarkę, a wicher będzie cząstką kielicha ich. |
Gda2017 | Spuści na niegodziwych deszcz sideł, ognia i siarki, a palący wicher będzie udziałem ich kielicha. |
PsBycz | On-spuści, na bezbożnych, pioruny, ogień, i-siarkę; a,-wiatr gorący, będzie udziałem kielicha-ich. |
Goet | Zsyła na bezbożnych deszcz sideł; ogień, siarka i huragan parzący są działem kielicha ich. |
PsCylk | Jakby deszcz spuszcza na niegodziwych błyskawice, ogień i siarkę, a wiatr spieki jest udziałem ich czary. |
PsKrusz | Wyleje jako deszcz na bezbożnych sidła. Ogień i siarka i wicher burzliwy będzie cząstką kielicha ich. |
PsAszk | Gdyż sprawiedliwym jest Jehowa, miłuje On litościwe serca - prosto spogląda oblicze Jego. |
PsSzer | Na bezbożnych zsyła węgle płonące i siarkę, a wicher palący jest udziałem ich kielicha. |
Tys1 | Węgle ogniste i siarkę ześle na grzeszników; wiatr palący będzie ich udziałem. |
Tys5 | On sprawi, że węgle ogniste i siarka będą padać na grzeszników; palący podmuch wiatru będzie udziałem ich kielicha. |
Bryt | Na bezbożnych zsyła deszcz rozżarzonych węgli i siarki, A wicher palący jest udziałem ich. |
Pozn | Na bezbożnych spuszcza On deszcz rozżarzonych węgli i siarki, a wicher ognisty jest ich udziałem. |
WarPra | Na bezbożnych spuszcza ogień i siarkę i dmie w ich stronę rozpalonym wichrem. |
STB | Jakby deszcz spuszcza na niegodziwych błyskawice, ogień i siarkę, a działem ich kielicha jest wiatr spiekoty. |
EIB | On zastawi na bezbożnych sidła, rzuci na nich ogień i grad, Palący wiatr będzie ich udziałem. |
PsFlor | Bo prawy Gospodzin i prawdy miłował jest; prawotę widziało lice jego. |
PsPul | Bo prawy Gospodzin i prawdy miłował; prawdę widziało oblicze jego. Sław❬a...❭ |
Wuj1923 | (11:8) Albowiem sprawiedliwy Pan, i sprawiedliwość miłuje: prawość widziało oblicze jego. |
Gda1881 | Bo sprawiedliwy Pan, sprawiedliwość miłuje, na szczerego patrzą oczy jego. |
Gda2017 | Bo sprawiedliwy PAN kocha sprawiedliwość, jego oczy patrzą na prawego. |
PsBycz | Bo sprawiedliwy Pan, sprawiedliwość miłuje; prawego, postrzéga obliczé-Jego. |
Goet | Bo sprawiedliwy jest Pan i sprawiedliwość miłuje; pobożni oglądać będą oblicze Jego. |
PsCylk | Bo sprawiedliwym jest Bóg, sprawiedliwość miłuje; prawi oglądać będą oblicze Jego. |
PsKrusz | Bo sprawiedliwy Pan miłuje sprawiedliwość, na prawego patrzą oczy Jego. |
PsAszk | Dyrygentowi. - (Psalm) Dawidowy. W Jehowie me schronienie, jakżesz śmiecie przymawiać mej duszy: "uciekajcie w góry wasze, o ptaki". |
PsSzer | Bo sprawiedliwy jest Pan, kocha sprawiedliwość, prawi oglądać będą oblicze Jego. |
Tys1 | Bo Pan jest sprawiedliwy, kocha sprawiedliwość; prawi zobaczą Jego oblicze. |
Tys5 | Bo Pan jest sprawiedliwy, miłuje sprawiedliwość; ludzie prawi zobaczą Jego oblicze. |
Bryt | Bo sprawiedliwy jest Pan, kocha sprawiedliwość, Prawi zobaczą oblicze jego. |
Pozn | Bo Jahwe jest sprawiedliwy i miłuje sprawiedliwość. Prawi oglądać będą Jego oblicze. |
WarPra | Pan jest sprawiedliwy i kocha czyny prawe, a sprawiedliwi zobaczą oblicze Jego. |
STB | Bo WIEKUISTY jest sprawiedliwym, miłuje sprawiedliwość, to prawi będą oglądać Jego oblicze. |
EIB | Gdyż PAN jest sprawiedliwy, On kocha sprawiedliwość. Prawi zobaczą Jego twarz. |
PsFlor | Zbawiona mie uczyń, Gospodnie, bo niestatczył święty, bo zmaliły są sie prawdy od synow ludzskich. |
PsPul | W koniec psalm Dawidow. | Zbawionym mię uczyń, Gospodnie, bo niestatczył święty, bo zmalały prawdy od synow ludskich.
Wuj1923 | Na koniec na oktawę, Psalm Dawidowi. Zbaw mię, Panie; bo ustał święty; bo umniejszyły się prawdy od synów ludzkich. |
Gda1881 | Przedniejszemu śpiewakowi Seminit, pieśń Dawidowa. | Ratuj, Panie! boć już niestaje miłosiernego, a wyginęli uprzejmi z synów ludzkich.
Gda2017 | Przewodnikowi chóru, na Seminit. Psalm Dawida. Ratuj, PANIE, bo już nie ma pobożnego, zniknęli wierni spośród synów ludzkich. |
PsBycz | Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, na narzędziu Seminit zwaném, Psalm Dawida. Dopomoż, Panie; bo skończył pobożny; bo ubyło wiernych, z-pomiędzy-dzieci człowieczych. |
Goet | PRZEWODNIKOWI chóru. Na ośmiostrunnym instrumencie. Psalm Dawida. Wybaw, Panie, bo przepada pobożny, a wyginęli wierni między synami ludzkimi. |
PsCylk | Przewodnikowi chóru, na ośm głosów. Psalm Dawida. Dopomóż Boże, bo nie staje pobożnych, bo znikli wierni z pośród synów ludzkich. |
PsKrusz | Przełożonemu chóru. (Psalm) Dawida. W Bogu zaufałem! Jakoż mówicie duszy mojej: "ulatuj jako ptak z góry waszej, Wybaw, Boże, boć już brak pobożnego, gdyż wyginęli sprawiedliwi wśród synów ludzkich. |
PsAszk | Wspomóż, o Jehowo, gdyż zanikł miłosierny, znikła wiara z pośród ludzi. |
PsSzer | Przewodnikowi chóru, na oktawę, psalm Dawida. Wspomóż, Panie, bo nie staje pobożnego, bo wierni wyginęli wśród synów ludzkich. |
Tys1 | Kierownikowi chóru. Na oktawę. Psalm. Dawidowy. Ratuj, o Panie, bo braknie pobożnych, ustała wierność pośród synów ludzkich. |
Tys5 | Kierownikowi chóru. Na oktawę. Psalm. Dawidowy. Ratuj, Panie, bo nie ma pobożnych, zabrakło wiernych wśród ludzi. |
Bryt | Przewodnikowi chóru. Na oktawę. Psalm Dawidowy. Wybaw, Panie, gdyż zabrakło pobożnychI nie ma już wiernych wśród ludzi. |
Pozn | [Uwaga] dla kierownika chóru: w oktawie; Psalm Dawida. Pośpiesz z pomocą, Jahwe, bo nie ma już pobożnych, zanikła wierność pośród synów człowieczych. |
WarPra | Dla kierującego chórem. Na oktawę. Psalm Dawida. Wspomóż mnie, Panie, bo nie ma już prawych, i żadnej wierności pośród synów ludzkich. |
STB | Przewodnikowi chóru, na osiem głosów. Psalm Dawida. Dopomóż WIEKUISTY, bowiem zabrakło pobożnych, gdyż zniknęli wierni spośród synów ludzkich. |
EIB | Dla prowadzącego chór. Na oktawę. Psalm Dawida. Ratunku, PANIE! Bo brak Tobie oddanych, Nie ma uczciwych wśród ludzi. |
PsFlor | Prozności mołwili są każdy ku swemu bliźniemu, wargi lściwe w siercy i siercem mołwili są. |
PsPul | Prozna mołwili są każdy ku swemu bliźniemu [swemu], wargi łżywe w siercu i siercem mołwili są. |
Wuj1923 | Marne rzeczy mówili każdy do bliźniego swego: wargi zdradliwe, w sercu i sercu mówili. |
Gda1881 | Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnemi, dwojakiem sercem mówią. |
Gda2017 | Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, mówią schlebiającymi wargami i z obłudnym sercem. |
PsBycz | Obłudnie mawia każdy, z bliźnim-swoim, wargami pochlebnemi; oni, z-sercém dwoistém, mawiają. |
Goet | Fałsz mówią, każdy z bliźnim swoim; wargami pochlebnemi, dwoistem sercem mówią. |
PsCylk | Fałsz prawi jeden drugiemu, usty gładkiemi; dwojakiém sercem mówią. |
PsKrusz | Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnemi, dwojakiem sercem mówią. |
PsAszk | Czczy kłam przyjaciel prawi przyjacielowi, gładkiemi usty i z sercem dwoistem wypowiada. |
PsSzer | Kłamstwo mówi jeden z drugim, mówią ustami pochlebnymi, nieszczerym sercem. |
Tys1 | Każdy mówi kłamliwie do bliźniego swego, podstępnymi wargami mówią i sercem dwoistym. |
Tys5 | Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, mówią podstępnymi wargami i z sercem obłudnym. |
Bryt | Kłamliwie mówią jeden do drugiego pochlebstwa, Mówią nieszczerym sercem. |
Pozn | Okłamują się wzajemnie, pochlebstwa mają na ustach, a obłudę w sercu. |
WarPra | Jedni drugich okłamują nawzajem, fałszywy jest ich język i rozdwojone serce. |
STB | Gładkimi ustami jeden mówi drugiemu fałsz; mówią podwójnym sercem. |
EIB | Okłamują siebie, sypiąc pochlebstwami, Nie przestając nawzajem się zwodzić. |
PsFlor | Zgładzi Gospodzin wszystka usta lściwa i język wielikie rzeczy mołwiący. |
PsPul | Zgładzi Gospodzin wszelkie wargi łżywe i język wielmorzeczny. |
Wuj1923 | Niech zatraci Pan wszelkie usta zdradliwe, i język hardzie mówiący. |
Gda1881 | Niechajże Pan wytraci wszystkie wargi pochlebne, i język mówiący rzeczy wyniosłe. |
Gda2017 | Niech PAN wytępi wszystkie wargi schlebiające i język mówiący przechwałki. |
PsBycz | Odetniéj, Panie, wszystkie wargi pochlebne, język, mawiający dumnie; |
Goet | Wytępi Pan wszelkie wargi pochlebne i język mówiący wyniośle. |
PsCylk | Oby wytępił Bóg wszystkie usta gładkie, języki przemawiające z wysoka. |
PsKrusz | Niechaj wytraci Bóg wszystkie usta pochlebstwa - język mówiący rzeczy wyniosłe. |
PsAszk | Jehowa wytępi wszystkie gładkie wargi i język, co szumnie sobie poczyna. |
PsSzer | Oby Pan wytępił wszystkie wargi obłudne, język mówiący zuchwale! |
Tys1 | Niech Pan wygubi wszystkie wargi chytre i język pochopny do wyniosłej mowy. |
Tys5 | Niech Pan wygubi wszystkie wargi podstępne i język pochopny do zuchwałej mowy. |
Bryt | Niech Pan wytępi wszystkie wargi schlebiające, Język mówiący przechwałki! |
Pozn | Oby Jahwe wyniszczył wszelkie wargi przewrotne i wszelki język zuchwały, |
WarPra | Niech więc Pan wygubi wszystkie złe języki i wargi mówiące nieprawdę. |
STB | Oby BÓG wytępił wszystkie gładkie usta i języki, co przemawiają z wysoka; |
EIB | O, wytęp, PANIE, zakłamane wargi, Język mówiący wyniośle, |
PsFlor | Ktorzy są mołwili: Język nasz będziem wielbić, wargi nasze od nas są, kto nasz Gospodzin jest? |
PsPul | Ktorzy mołwili: Język nasz uwielmożymy, wargi nasze od nas są, kto nasz Gospodzin jest? |
Wuj1923 | Którzy mówili: Język nasz uwielmożemy, usta nasze za nami są, któż jest panem naszym? |
Gda1881 | Którzy mówią: Językiem naszym przewiedziemy, wargi nasze za nami są, któż jest panem naszym? |
Gda2017 | Oni mówią: Swoim językiem zwyciężymy, nasze wargi należą do nas, któż jest naszym panem? |
PsBycz | Tych, co mówią: Z-językami-naszemi pokonamy; wargi-nasze z-nami; któż panem nad-nami? |
Goet | Którzy mówią: "Językiem naszym przemożemy, wargi nasze są z nami, któż jest Panem naszym?" |
PsCylk | Którzy powiadają, przez nasz język jesteśmy potężni, wargi nasze z nami: któż panem naszym. |
PsKrusz | Którzy mówią: "językiem naszym umocnimy się, wargi nasze za nami są - któż jest panem naszym"? |
PsAszk | Tych, którzy mówią: "jeno tęgie miejmy języki, a dopomogą nam wargi nasze, - któż nam jest panem? |
PsSzer | Mówią oni: Język nasz mocą naszą, wargi nasze pomagają nam: Któż Panem naszym? |
Tys1 | Tych, którzy mówią: «Naszą siłą język, usta nasze są dla nas, któż naszym jest panem?» |
Tys5 | Tych, którzy mówią: Naszą siłą język, usta nasze nam służą, któż jest naszym panem? |
Bryt | Oni mówią: Przez język nasz jesteśmy mocni, Wargi nasze są z nami: Któż panem naszym? |
Pozn | tych, co się chełpią: "Język jest naszą potęgą; pomocą - wargi nasze. Któż nas przemoże?" |
WarPra | Powtarzają sobie: W języku jest nasza siła i na wargach moc nasza. Któż może się nam sprzeciwić? |
STB | powiadają: Przez nasz język jesteśmy potężni, nasze wargi są z nami; kto chce być naszym panem? |
EIB | Tych, którzy głoszą: Mowa naszą mocą, A wargi - sługą! Kto jest naszym panem?! |
PsFlor | Prze nędzę nieimających i prze łkanie ubogich ninie wstanę, mołwi Gospodzin. Położę we zbawieniu twojem, pewnie będę czynić w niem. |
PsPul | Prze nędzę niemających i prze łkanie ubogich ninie wstanę, mołwi Gospodzin. Położę we zbawieniu, pewnie działać będę w niem. |
Wuj1923 | Dla nędze niedostatecznych i dla wzdychania ubogich teraz powstanę, mówi Pan: postawię w zbawieniu: śmiele będę poczynał w nim. |
Gda1881 | Dla zniszczenia ubogich, i dla wołania nędznych teraz powstanę, mówi Pan; postawię w bezpieczności tego, na którego sidła stawiają. |
Gda2017 | Ze względu na ucisk ubogich i jęk nędzarzy teraz powstanę – mówi PAN – zapewnię bezpieczeństwo temu, na kogo zastawiają sidła. |
PsBycz | Z-powodu-gwałtu strapionych, z-powodu-jęku ubogich, teraz wstanę, rzekł Pan: będę-gotów do-pomocy, temu, co nadymano-się nad-nim. |
Goet | Z powodu przemocy nad nędznymi i wzdychania biednych powstanę teraz, mówi Pan; udzielę ratunku temu, który go pragnie. |
PsCylk | Wobec grabieży biednych, wobec jęku ubogich, teraz powstanę, rzecze Bóg; stawię w bezpieczeństwie tego, który tęskni za niém. |
PsKrusz | Dla zniszczenia ubogich, dla wołania znędzniałych, teraz powstanę, mówi Bóg. Postawię w bezpieczeństwie tego, któremu sidła stawiają. |
PsAszk | "Z grabieży biedoty, z jęku najbiedniejszych teraz się podniosę", - rzeknie Jehowa - "tym dam zbawienie a onym postrach". |
PsSzer | Wobec niedoli ubogich, wobec jęku biednych teraz powstanę, mówi Pan, udzielę pomocy temu, który jej pragnie. |
Tys1 | Pan mówi: «Teraz powstanę, wobec utrapienia pokornych i jęku ubogich, zbawienie dam temu, który go pożąda». |
Tys5 | Wobec utrapienia biednych i jęku ubogich - mówi Pan: Teraz powstanę i dam zbawienie temu, który go pożąda. |
Bryt | Wobec ucisku ubogich, Wobec jęku biednych Teraz powstanę, mówi Pan, Zgotuję zbawienie temu, kto pragnie. |
Pozn | Wobec ucisku nędznych i jęku ubogich teraz powstanę - mówi Jahwe - by przynieść im wybawienie, którego tak pragną. |
WarPra | Gdy słabszych zaczną uciskać, gdy biedni jęczeć zaczną, wtedy rzecze Pan: Teraz już powstanę i ocalę sponiewieranych. |
STB | Wobec bólu żebrzących, wobec jęku ubogich, teraz powstanę – mówi WIEKUISTY; postawię wśród bezpieczeństwa tego, co we Mnie otwarcie mówi. |
EIB | Ucisk ubogich oraz jęki biednych Sprawią, że powstanę Teraz - mówi PAN. Pragnącemu zapewnię zbawienie. |
PsFlor | Mołwy gospodnowy mołwy csne, śrzebro ogniem wypławiono, trzykroć skuszono, oczyszczono siedmkroć. |
PsPul | Mołwy gospodnowy mołwy czyste, śrzebro ogniem wypławione, skuszone trzykroć i czyszczone siedmkroć. |
Wuj1923 | Słowa Pańskie, słowa czyste: śrebro w ogniu doświadczone, próbowane z ziemie, siedmkroć przeczyszczone. |
Gda1881 | Słowa Pańskie są słowa czyste, jako srebro wypławione w piecu glinianym, siedm kroć przelewane. |
Gda2017 | Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone. |
PsBycz | Słowa Pana, słowami czystémi, jak srébro oczyszczoné w-tyglu z-gliny, przecédzané siedmiokrotnie. |
Goet | Słowa Pańskie są słowa czyste, są srebrem wypławionem w tyglu glinianym, siedmiokroć przeczyszczonem. |
PsCylk | Słowa Boże, słowa czyste, srebro wypławione w topielni ziemi, oczyszczone siedmkroć. |
PsKrusz | Słowa Boże, są słowa czyste: jako srebro wypławione w piecu glinianym - Siedemkroć przelewane. |
PsAszk | Powiedzenia Jehowy - toć są powiedzenia czyste, to srebro, wypróbowane w działaniu, przywiązane siedmiokroć do ziemi. |
PsSzer | Słowa Pańskie są słowami czystymi, srebrem wypławionym w ogniu, siedemkroć oczyszczonym. |
Tys1 | Mowy Pańskie, to mowy szczere, wypróbowane srebro, bez domieszki ziemi, siedmiokroć czyszczone. |
Tys5 | Słowa Pańskie - to słowa szczere, wypróbowane srebro, bez domieszki ziemi, siedmiokroć czyszczone. |
Bryt | Słowa Pańskie są słowami czystymi, Srebrem przetopionym, odłączonym od ziemi, siedemkroć oczyszczonym. |
Pozn | Słowa Jahwe to słowa czyste, srebro wytopione w tyglu, po siedmiokroć oczyszczone z żużla. |
WarPra | Szczere jest to, co Pan mówi, jak srebro czyszczone w piecu, od wszelkich zanieczyszczeń wolne, siedmiokroć oczyszczone. |
STB | Słowa BOGA to czyste słowa, jak srebro wypławione w tyglu ziemi, siedmiokroć oczyszczone. |
EIB | Słowa PANA to słowa czyste, Jak srebro po próbie ognia, Jak złoto siedmiokrotnie oczyszczone. |
PsFlor | Ty, Gospodnie, chować będziesz nas i strzec będziesz nas od pokolenia aż na wieki. |
PsPul | Ty, Gospodnie, chować będziesz nas i strzec będziesz nas od pokolenia tego na wieki. |
Wuj1923 | Ty, Panie, zachowasz nas: i będziesz nas strzegł od rodzaju tego na wieki. |
Gda1881 | Ty, Panie! zachowaj ich; strzeż ich od rodzaju tego aż na wieki. |
Gda2017 | Ty, PANIE, zachowasz ich, będziesz ich strzegł od tego pokolenia aż na wieki. |
PsBycz | Ty, Panie, zachowasz-ich; będziesz-strzégł-każdego z nich, od rodu tego, na-wieki. |
Goet | Ty, Panie, zachowasz ich; ustrzeżesz ich przed rodzajem tym na wieki. |
PsCylk | Ty o Boże strzedz ich będziesz, ochronisz ich od tego rodu na wieki. |
PsKrusz | Ty, Boże, zachowaj ich, strzeż ich od rodzaju tego aż na wieki. |
PsAszk | Ty Jehowo zachowasz je, ustrzeżesz ich od tego pokolenia na wieki. |
PsSzer | Ty, Panie, racz nas zachować, ustrzec nas od rodu tego na wieki! |
Tys1 | Ty nas zachowasz, o Panie, na wieki nas ustrzeżesz od tego plemienia. |
Tys5 | Ty nas zachowasz, o Panie, ustrzeżesz nas na wieki od tego plemienia. |
Bryt | Ty, Panie, będziesz ich strzegł! Zachowaj nas od tego rodu na wieki! |
Pozn | Ty ich dotrzymasz, Jahwe, Ty nas na zawsze uchronisz od tego plemienia, |
WarPra | Ty nas ocalisz, o Panie, uratujesz nas od tych ludzi na zawsze, |
STB | Ty, o WIEKUISTY, będziesz ich strzec, na wieki ich ochronisz od tego rodu. |
EIB | Ty, PANIE, sam bądź ich stróżem! Chroń nas przed tym rodem na wieki! |
PsFlor | W okole niemiłościwi chodzą; podług wysokości rozmnożył jeś syny ludzskie. |
PsPul | W okole złośni chodzą; podług wysokości twoje rozmnożyłeś syny ludzkie. Sława ❬...❭ |
Wuj1923 | Wokoło niezbożnicy chodzą: według wysokości twéj uczyniłeś możne syny człowiecze. |
Gda1881 | Ze wszystkich stron niepobożni krążą, gdy wywyższeni bywają najpodlejsi między synami ludzkimi. |
Gda2017 | Niegodziwi krążą wokoło, gdy najpodlejsi z ludzi zostają wywyższeni. |
PsBycz | Wszędy, bezbożni, obchodzą-w-około, jako-wywyższający-się podłością, w-obec-dzieci człowieczych. |
Goet | Wokół bezbożni krążą, gdy podłość wywyższona jest wśród synów ludzkich. |
PsCylk | Na około niegodziwi krążą, gdy się wzmaga zepsucie wśród synów ludzkich. |
PsKrusz | Wokół bezbożni krążą; wywyższani bywają najpodlejsi z synów ludzkich. |
PsAszk | Dokoła nich krążyć będą niegodziwcy w miarę, jak lichota wynosić się będzie ponad ludzi. |
PsSzer | Wokoło krążą bezbożni i podłość bierze górę wśród synów ludzkich. |
Tys1 | Niezbożni krążą dokoła, gdy się wynoszą najmarniejsi z ludzi. |
Tys5 | Występni krążą dokoła, gdy to, co najmarniejsze, bierze górę wśród ludzi. |
Bryt | Bezbożni chodzą wokołoI podłość podnosi się wśród ludzi. |
Pozn | choć nikczemnicy krążą wszędzie i podłość się panoszy pośród synów człowieczych. |
WarPra | nawet gdy bezbożni krążyć będą dokoła i wzmagać się będzie złość pośród ludzkich synów. |
STB | Krążą wokoło niegodziwi, gdy wzmaga się zepsucie wśród synów ludzkich. |
EIB | Bo bezbożnych pełno wokoło, Gdy się podłość wśród ludzi panoszy. |
PsFlor | Bo dokąd, Gospodnie, za❬po❭minasz mie do końca? Dokąd odwracasz lice twe ote mnie? |
PsPul | Psalm Dawidow krola ży❬dowskiego❭. | Bo dokąd, Gospodnie, zapominasz mie do końca? Dokąd odwracasz lice twoje ode mnie?
Wuj1923 | Na koniec, Psalm Dawidowi. Dokądże, Panie, zapominasz mię do końca? dokąd odwracasz oblicze swe odemnie? |
Gda1881 | Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa. Dokądże Panie? Zapomniszże mię na wieki? dokądże ukrywać będziesz oblicza twego przedemną? |
Gda2017 | Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Jak długo, PANIE? Zapomnisz o mnie na wieki? Jak długo będziesz ukrywał przede mną swoje oblicze? |
PsBycz | Naczelnikowi-muzyki, Psalm Dawida, dany do grania. Dopókiż, o Panie! zapomniszli-mię całkiem? dopókiż będziesz-ukrywał obliczé-Twé, przedemną. |
Goet | PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. Dopóki, Panie, tak zupełnie zapominać mię będziesz? dopóki zakrywać będziesz oblicze Swe przede mną? |
PsCylk | Przewodnikowi chóru, Psalm Dawida. Dopókiż Boże zapominać mnie będziesz zupełnie, dopókiż odwracać będziesz oblicze Twoje odemnie? |
PsKrusz | Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. Dokądże, Boże, zapominasz mnie na wieki. dokądże ukrywać będziesz oblicze swe przedemną? |
PsAszk | Dyrygentowi. - Śpiew Dawidowy. Dopokąd, o Jehowo, zapominasz mnie wiecznie, - dopokąd zakrywasz Twe oblicze przedemną? |
PsSzer | Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. Dopókiż, Panie, zapominać mnie będziesz zupełnie? Dopókiż zakrywać będziesz oblicze przede mną? |
Tys1 | Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. Jak długo, Panie? Całkiem mnie zapomnisz? Dokąd będziesz kryć przede mną oblicze? |
Tys5 | Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. Jak długo, Panie, całkiem o mnie nie będziesz pamiętał? Dokąd kryć będziesz przede mną oblicze? |
Bryt | Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. Dopókiż, Panie, będziesz mnie stale zapominał? Dopókiż zakrywać będziesz oblicze swoje przede mną? |
Pozn | [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida. Jak długo jeszcze, Jahwe, wcale na mnie nie wspomnisz? Dokąd zakrywać będziesz przede mną swe oblicze? |
WarPra | Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. O Panie, jak długo jeszcze nie raczysz wspomnieć na mnie, jak długo będziesz krył przede mną Twe oblicze? |
STB | Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Jak długo, BOŻE, będziesz o mnie zupełnie zapominał? Dokąd Twe oblicze będziesz ode mnie odwracał? |
EIB | Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. PANIE, jak długo? Czy wciąż będziesz o mnie zapominał? Dokąd będziesz skrywał przede mną swoją twarz? |
PsFlor | Kako długo kłaść będę rady w duszy mojej a boleść w siercu mojem przez dzień? Bo dokąd powyszon będzie nieprzyjaciel moj nade mną? |
PsPul | Kako długo kłaść będę radę w duszy mojej, boleść w siercu moim przez dzień? Dokąd powyszszon będzie nieprzyjaciel moj nade mną? |
Wuj1923 | Dokąd będę rozbierał rady w duszy mojéj, frasunek w sercu mojem przez dzień? Pókiż będzie się podnosił nieprzyjaciel mój nademną? |
Gda1881 | Dokądże się będę radził w duszy swojej, a trapił w sercu mojem przez cały dzień? Dokądże się będzie wywyższał nieprzyjaciel mój nademną? |
Gda2017 | Jak długo będę szukał rady w swojej duszy i codziennie trapił się w sercu? Jak długo mój wróg będzie się nade mnie wynosił? |
PsBycz | Dopókiż będę-układał zamiary, w-duszy-méj? smutek, w-sercu-mojém, będzieli codziennie? dopókiż będzie-górował, nieprzyjaciel-mój, nademną? |
Goet | Dopókiż mam troskać się w duszy swojej a żałość mieć w sercu swem codziennie? dopóki wróg mój wynosić się będzie nade mnie? |
PsCylk | Dopókiż układać będę rady w duszy mojéj, będzie troska w sercu mojém codziennie; dopókiż wynosić się ma wróg mój nademną? |
PsKrusz | Dokądże będę się radził duszy mej - trapił się w sercu swojem na każdy dzień? Dokądże będzie się wywyższał nieprzyjaciel mój nademną? |
PsAszk | Dopokąd mam rad udzielać mej duszy a rozpaczy memu sercu za dnia, dopokąd będzie wróg mój wywyższał się nademnie? |
PsSzer | Dopókiż mam troszczyć się w duszy, trapić się w sercu codziennie? Dopókiż nieprzyjaciel mój będzie wynosił się nade mnie? |
Tys1 | Dokąd w mej duszy będę żywił bóle, codzienną żałość w mym sercu? Jak długo wróg mój nade mnie będzie się wynosił? |
Tys5 | Dokąd w mej duszy będę przeżywał wahania, a w moim sercu codzienną zgryzotę? Jak długo mój wróg nade mnie będzie się wynosił? |
Bryt | Dopókiż mieć będę zmartwienie w duszy, A strapienie w sercu – codziennie? Dopókiż nieprzyjaciel mój będzie wynosił się nade mnie? |
Pozn | Jakże długo mam znosić utrapienia mej duszy i codzienną udrękę serca? Jak długo wróg mój będzie się wynosił nade mnie? |
WarPra | Jak długo jeszcze mam nosić ból w duszy, a w sercu codzienną zgryzotę? Jak długo jeszcze mój wróg będzie nade mną górował? |
STB | Jak długo będę układał plany w mojej duszy i codziennie będzie troska w mym sercu? Dopóki mój wróg ma się nade mną wynosić? |
EIB | Ile czasu mam szukać rad we własnej duszy I ze smutkiem w sercu chodzić cały dzień? Kiedy też mój wróg przestanie mieć nade mną przewagę? |
PsFlor | Weźrzy i usłysz mie, Gospodnie Boże moj! Oświeci oczy moje, bych nigda nie usnął we śmierci, |
PsPul | Weźrzy i usłysz mie, Gospodnie Boże moj! Rozświeci oczy moje, bych niegda nie usnął we śmierci, |
Wuj1923 | Wejrzyj, a wysłuchaj mię, Panie, Boże mój! oświeć oczy moje, bym kiedy nie zasnął w śmierci: |
Gda1881 | Wejrzyjże, wysłuchaj mię, Panie, Boże mój! oświeć oczy me, bym snać nie zasnął w śmierci; |
Gda2017 | Spójrz i wysłuchaj mnie, PANIE, mój Boże! Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci; |
PsBycz | Spojrzyj, odpowiedz-mi, o Panie, Boże-mój! Oświéć oczy-moje, ażebym-nie zasnął w-śmierci. |
Goet | Wejrzyj, wysłuchaj mnie, Panie, Boże mój! oświeć oczy me, bym nie usnął na śmierć; |
PsCylk | Wejrzyj, odpowiedz mi Boże; Panie mój, oświeć oczy moje, bym nie zasnął śmiercią. |
PsKrusz | Wejrzyj, wysłuchaj mnie, Boże, Panie mój! Oświeć oczy moje, abym nie zasnął w śmierci! |
PsAszk | Spójrz jeno i odezwij mi się, o Jehowo, Boże mój, oświeć me oczy, abym w sen się nie pogrążył śmiertelny. |
PsSzer | Wejrzyj i wysłuchaj mnie, Panie, Boże mój! Oświeć oczy moje, bym nie zasnął na śmierć! |
Tys1 | Spojrzyj, wysłuchaj, Panie, mój Boże! Oczy me oświeć, bym w śmierci nie zasnął, |
Tys5 | Spojrzyj, wysłuchaj, Panie, mój Boże! Oświeć moje oczy, bym nie zasnął na śmierć, |
Bryt | Wejrzyj! Wysłuchaj mnie, Panie, Boże mój! Rozjaśnij oczy moje, abym nie zasnął snem śmierci! |
Pozn | Wejrzyj i odpowiedz mi, Jahwe, Boże mój! Użycz światła mym oczom, by mnie nie zmorzył sen śmierci, |
WarPra | Wejrzyj więc na mnie, racz mnie wysłuchać, Panie mój i Boże! Napełnij moje oczy blaskiem, abym nie zasnął i nie umarł, |
STB | Spojrzyj, odpowiedz mi WIEKUISTY, mój Boże, oświeć moje oczy, abym nie zasnął śmiercią. |
EIB | Spójrz, o PANIE! Odpowiedz mi, mój Boże! Rozjaśnij moje oczy, niech ich nie zamknie sen śmierci, |
PsFlor | by niegdy nie rzekł nieprzyjaciel moj: Przemogł jeśm przeciw jemu. Jiż mącą mnie, wiesielić sie będą, acz poruszon będę, |
PsPul | by niegdy nie rzekł nieprzyjaciel moj: Przemogł jeśm naprzeciw jemu. Jiż męcą mnie, wiesielić sie będą, acz poruszon będę, |
Wuj1923 | By kiedy nie rzekł nieprzyjaciel mój: Przemogłem go: którzy mię trapią, będą radzi, jeźli się zachwieję. |
Gda1881 | By snać nie rzekł nieprzyjaciel mój: Przemogłem go; ażeby się nieprzyjaciele moi nie rodowali, gdybym się zachwiał. |
Gda2017 | By nie powiedział mój wróg: Pokonałem go! Niech się nie cieszą moi nieprzyjaciele, gdy się zachwieję. |
PsBycz | Aby-nie powiedział, nieprzyjaciel-mój: „Przemógłem-go”. Wrogi-moje, radziby byli, żeby zachwiałem-się. |
Goet | By nie rzekł wróg mój: "Przemogłem go", by się gnębiciele moi nie weselili, gdybym się zachwiał. |
PsCylk | Niech wróg mój nie powie: zmogłem go; prześladowcy moi niech się nie cieszą, żem się zachwiał. |
PsKrusz | Aby nie rzekł nieprzyjaciel mój: "zwyciężyłem go" - aby się nie radowali moi nieprzyjaciele, gdym się zachwiał! |
PsAszk | By zaś nie rzekł mój wróg: dałem mu radę, - a nie radowali się przeciwnicy moi, żem jest zachwiany. |
PsSzer | By nie rzekł nieprzyjaciel mój: Przemogłem go! By nie radowali się wrogowie moi, gdybym się zachwiał. |
Tys1 | by wróg mój nie mówił: «Ja go zwyciężyłem»; by się nie cieszyli, żem upadł, przeciwnicy moi, |
Tys5 | by mój wróg nie mówił: Zwyciężyłem go; niech się nie cieszą moi przeciwnicy, gdy się zachwieję. |
Bryt | By nie rzekł nieprzyjaciel mój: Przemogłem go! By nie radowali się wrogowie moi, gdybym się zachwiał. |
Pozn | by nieprzyjaciel mój nie mógł powiedzieć: "Przemogłem go", by moi przeciwnicy nie radowali się, żem się zachwiał. |
WarPra | by mój nieprzyjaciel nie mógł sobie powiedzieć: A jednak go pokonałem, by się nie cieszyli moi wrogowie, że oto chwiać się zaczynam. |
STB | Niechaj nie powie mój wróg: Zmogłem go. Niech się nie cieszą moi prześladowcy, że się zachwiałem. |
EIB | By mój wróg nie powiedział: Pokonałem go! I przeciwnicy nie ucieszyli się, że opadłem z sił. |
PsFlor | ale ja w miłosierdziu twojem imiał jeśm nadzieję. Wiesielić sie będzie sierce moje we zbawieniu twojem; |
PsPul | ale ja w miłosierdziu twym miał nadzieję. Wiesieliło sie sierce moje we zbawieniu twoim; |
Wuj1923 | Ale ja ufam w miłosierdziu twojem: rozraduje się serce moje w zbawieniu twojem: |
Gda1881 | Ale ja w miłosierdziu twojem ufam: rozraduje się serce moje w zbawieniu twojem; |
Gda2017 | Lecz ja zaufałem twemu miłosierdziu; moje serce rozraduje się twoim zbawieniem. |
PsBycz | Ale-ja, ja w-dobroć-Twę ufam; będzie-radowało-się, sercé-mé, z-pomocy-Twojéj; |
Goet | Ja przecie ufam dobroci Twej; niechże się rozweseli serce me z wybawienia Twego; |
PsCylk | A ja ufam w miłosierdzie Twoje, rozraduje się serce moje pomocą Twoją; |
PsKrusz | Ale ja w miłosierdziu Twem zaufałem, rozraduje się serce moje w zbawieniu Twojem. |
PsAszk | A jednak ja ufam w Twą łaskę, raduje się me serce na myśl o Twem wybawieniu, |
PsSzer | Ja bowiem ufam Twej łasce; niechże się rozraduje serce moje ze zbawienia Twego! |
Tys1 | gdy zaufałem miłosierdziu Twemu. Niech z pomocy Twojej cieszy się me serce, |
Tys5 | A ja zaufałem Twemu miłosierdziu; niech się cieszy me serce z Twojej pomocy, |
Bryt | Ja bowiem ufam łasce twojej! Niech się raduje serce moje zbawieniem twoim! |
Pozn | Ja wszakże ufam Twojej łaskawości, niech serce moje raduje się z Twej pomocy. |
WarPra | Lecz ja zaufałem Twemu miłosierdziu, moje serce się cieszy, żeś mnie wspomógł. |
STB | Ale ja ufam w Twoje miłosierdzie; Twym zbawieniem rozraduje się moje serce; |
EIB | A ja przecież złożyłem ufność w Twojej łasce, Moje serce jest pełne radości z Twego zbawienia. |
PsFlor | piać będę Gospodnu, jenże dobroty dał jest mnie, i piać będę imieniu gospodnowemu barzo wysokiemu. |
PsPul | piać będę Gospodnu, jenże dobra dał mnie, i psalmy piać będę imieniu gospodnowemu najwyszszemu. Sław❬a...❭ |
Wuj1923 | będę śpiewał Panu, który mi dobra dał: i będę grał imieniowi Pana najwyższego. |
Gda1881 | będę śpiewał Panu, że mi dał wiele dobrego. |
Gda2017 | Będę śpiewał PANU, bo obdarzył mnie dobrem. |
PsBycz | będę-śpiéwał Panu, że odpłaca-się, za-mnie. |
Goet | chcę śpiewać Panu, bo mi wyświadczył dobrodziejstwo. |
PsCylk | wysławiać będę Boga, bo łaskę zlał na mnie. |
PsKrusz | Będę śpiewał Bogu, ponieważ udzielił mi dobra. |
PsAszk | chcę śpiewać Jehowie, gdyż On mię szczodrze nadgradza. |
PsSzer | Będę śpiewał Panu, bo mi okazał dobroć. |
Tys1 | niech zaśpiewam Panu, który mię dobrem obdarzył. |
Tys5 | chcę śpiewać Panu, który obdarzył mnie dobrem. |
Bryt | Będę śpiewał Panu, bo okazał mi dobroć. |
Pozn | Będę śpiewał [na cześć] Jahwe, który mnie dobrem obdarzył. |
WarPra | Panu na chwałę będę śpiewał, bo wyświadczył mi dobro. |
STB | będę wysławiał BOGA, bowiem zlał na mnie Swoją łaskę. |
EIB | Dla PANA pragnę śpiewać, gdyż On mi okazał wspaniałomyślność! |
PsFlor | Rzekł jest szalony na siercu swojem: Nie Boga! Skażeni są i żadający są sie sczynili w naukach swojich; nie jest, kto by uczynił dobrego, nie jest aż do jednego. |
PsPul | Rzekł niemądry w siercu swem: Nie jest Bog. Skażeni są i żadzący udziełani są w czynoch swoich; nie jest, kto by uczynił dobre, nie go aż do jednego. |
Wuj1923 | (14:1) Na koniec, Psalm Dawidowi. (14:2) Rzekł głupi w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, i obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz aż do jednego. |
Gda1881 | Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. | Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.
Gda2017 | Przewodnikowi chóru. Dawidowy. Głupi powiedział w swoim sercu: Nie ma Boga. Są zepsuci, popełniają obrzydliwe czyny. Nie ma nikogo, kto by czynił dobro. |
PsBycz | Naczelnikowi-muzyki, Psalm Dawida, dany do grania. Myślał, głupiec, w-sercu-swojém: „Nie-ma Boga” popsowano-się, popełniono-szkaradny czyn; nie-ma czyniącego dobrze. |
Goet | PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. Głupiec rzekł w sercu swem: "Niema Boga". Zwyrodniałe i obrzydliwe jest ich postępowanie; niema tam nikogo, kto czyni dobrze. |
PsCylk | Przewodnikowi chóru. Dawida. Rzecze nikczemny w sercu swojém: niemasz Boga; zepsuli, skazili postępki swe, niema czyniącego dobro. |
PsKrusz | Przełożonemu chóru. (Psalm) Dawida. Rzekł głupi w sercu swojem: "Niemasz Boga!" upadli, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich; niemasz, ktoby czynił dobrze! |
PsAszk | Dyrygentowi. - Śpiew Dawidowy. Mówi nędznik w swem sercu: "nie istnieje Bóg". Zepsuci z gruntu, obrzydliwe ich poczynania, a niemasz ktoby czynił, to co jest dobre. |
PsSzer | Przewodnikowi chóru, Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga! Zepsutymi, obrzydliwymi są w postępowaniu, nie ma nikogo, kto by dobrze czynił. |
Tys1 | Kierownikowi chóru. Dawidowy. Powiada głupi w swoim sercu: «Nie ma Boga». Zepsuci są, ohydnych rzeczy dokonali; nie ma takiego, kto by czynił dobrze. |
Tys5 | Kierownikowi chóru. Dawidowy. Mówi głupi w swoim sercu: Nie ma Boga. Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają, nikt nie czyni dobrze. |
Bryt | Przewodnikowi chóru. Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga! Są znieprawieni, popełniają ohydne czyny. Nie ma nikogo, kto by dobrze czynił. |
Pozn | [Uwaga] dla kierownika chóru: [Psalm] Dawida. Rzekł głupi w sercu swoim: "Nie ma Boga". Dopuszczają się czynów występnych i haniebnych, nie ma nikogo, kto by czynił to, co dobre. |
WarPra | Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. Mówią nierozumni w swoim sercu, że nie ma Boga! I dopuszczają się rzeczy złych i haniebnych, nikt nie troszczy się o dobro. |
STB | Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Nikczemny mówi w swoim sercu: Nie ma Boga. Zepsuli się, skazili swoje czyny, nie ma takiego, co czyni dobro. |
EIB | Dla prowadzącego chór. Dawidowy. Nierozumny stwierdził w swym sercu: Nie ma Boga! Wszyscy ulegli zepsuciu, postępują wstrętnie - Nikt nie dba o dobro! |
PsFlor | Gospodzin z nieba weźrzał jest na syny ludzskie, by widział, jestli rozumny, albo szukający Boga. |
PsPul | Gospodzin z nieba weźrzał na syny człowiekow, by widział, jestli rozumny, albo szukający Boga. |
Wuj1923 | (14:3) Pan z nieba pojrzał na syny człowiecze, aby oglądał, jeźli jest rozumiejący albo szukający Boga. |
Gda1881 | Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga. |
Gda2017 | PAN spojrzał z niebios na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy jest ktoś rozumny i szukający Boga. |
PsBycz | Pan, z-niebios, spogląda, na dzieci człowiecze, dla-zobaczenia: czy-istnie roztropny kto, szukający Boga? |
Goet | Pan patrzy z nieba na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy niema tam rozsądnego, który szuka Boga. |
PsCylk | Bóg z nieba spogląda na synów ludzkich, by zobaczyć, czy jest kto rozumny, szukający Boga. |
PsKrusz | Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy jest kto rozumny i szukający Boga? |
PsAszk | Jehowa spogląda z niebios na ród ludzki, by dojrzeć, czy jest kto rozumiejący, ktoby szukał Boga. |
PsSzer | Pan spogląda z niebios na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy jest kto rozumny, czy kto szuka Boga. |
Tys1 | Na synów ludzkich Pan spogląda z nieba, by widzieć, czy jest rozumny, który szuka Boga. |
Tys5 | Pan spogląda z nieba na synów ludzkich, badając, czy jest wśród nich rozumny, który szukałby Boga. |
Bryt | Pan spogląda z niebios na ludzi, Aby zobaczyć, czy jest kto rozumny, Który szuka Boga. |
Pozn | Jahwe spogląda z wysokości nieba na synów człowieczych, by zobaczyć, czy jest [pośród nich] ktoś rozumny, który by szukał Boga. |
WarPra | A Bóg patrzy z niebios na ludzi. Czy będzie wśród nich ktoś rozumny i szukający Boga? |
STB | WIEKUISTY spogląda z Nieba na synów ludzkich, by zobaczyć, czy jest ktoś rozumny, ktoś szukający Boga. |
EIB | PAN spojrzał z nieba na ludzi, By zobaczyć, czy jest ktoś rozumny, ktoś, kto szukałby Boga. |
PsFlor | Wszytcy odchylili są sie, w jedno pospołu nieużyteczni są sie uczynili; nie jest, jenże by uczynił dobre, nie jest aż do jednego. Grob otworzony gardło jich jest, języki swymi lściwie są czynili, jad źmijowy pod wargami jich. Jichże usta złorzeczenia i gorzkości pełna są, rychłe nogi jich ku przeliciu krwie. Skruszenie i niezbożstwo w drogach jich i drogi pokoja nie poznali są; nie jest strach boży przed oczyma jich. |
PsPul | Wszytcy otchylili sie, pospołu nieużyteczni są sie uczynili; nie jest, jenże by uczynił dobre, nie jest aż do jednego. Grob otworzony gardło jich jest, języki swymi łżywie uczynili, jad źmijowy pod wargi jich. Jichże usta złorzeczenia i gorszkości pełna są, rychłe nogi jich ku przeliciu krwie. Skruszenie i nieszczęście w jich drogach i drogę pokoja nie poznali; nie jest bojaźń boża przed oczyma jich. |
Wuj1923 | (14:4) Wszyscy odstąpili, pospołu stali się niepożytecznymi: niemasz, ktoby dobrze czynił, niemasz aż do jednego. (Grób otwarty jest gardło ich: językami swemi zdradliwie poczynali, jad żmijowy pod ich wargami. Których usta pełne są złorzeczenia i gorzkości: prędkie nogi ich na wylanie krwie. Skruszenie i nieszczęście na drogach ich, a drogi pokoju nie poznali: niemasz bojaźni Bożéj przed ich oczyma.) |
Gda1881 | Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego. |
Gda2017 | Wszyscy zboczyli z drogi, wszyscy jednakowo znikczemnieli. Nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego. |
PsBycz | To-wszystko zboczyło; razem zepsuli-się; nie-ma, czyniącego dobrze; nie-ma, nawet jednego. |
Goet | Ale oni wszyscy odstąpili, wszyscy razem zwyrodnieli; niema tam nikogo, kto czyni dobrze, niema ani jednego. |
PsCylk | Wszystko odstąpiło, pospołu się zepsuli; niema czyniącego dobro, niema ani jednego. |
PsKrusz | Oto wszyscy odstąpili, jednako nieużytecznymi się stali! Niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz prawie jednego! |
PsAszk | Wszyscy oni odpadają, a w równej mierze odmienieni są wstrętni, i niemasz nikogo, coby czynił to, co jest dobrem, ani nawet jednego. |
PsSzer | Lecz wszyscy odstąpili, pospołu zwyrodnieli, nie ma, kto by dobrze czynił, nie ma ani jednego. |
Tys1 | Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni: takiego, co dobrze czyni, nie ma ni jednego. |
Tys5 | Wszyscy zbłądzili, stali się nikczemni, nie ma takiego, co dobrze czyni, nie ma ani jednego. |
Bryt | Wszyscy odstąpili, wespół się splugawili. Nie ma, kto by dobrze czynił, nie ma ani jednego. |
Pozn | Ale wszyscy zeszli na manowce, wszyscy zwyrodnieli, nie ma nikogo, kto by czynił dobrze, nie ma ani jednego. |
WarPra | Ale wszyscy zbłądzili i do cna znikczemnieli, nie ma nikogo, kto by czynił dobrze. |
STB | Wszyscy odstąpili, razem się zepsuli; nie ma takiego, co czyni dobro nie ma ani jednego. |
EIB | Ale wszyscy zboczyli, wszyscy stali się podli, Nikt nie dba o dobro, brak choćby jednego. [Ich gardło to otwarty grób, Swymi słowami zwodzą, Jak żmije kryją pod językiem jad I prędcy są do przekleństw oraz oszustw. Ich nogi śpieszą do rozlewu krwi, Na ścieżkach - zguba i nieszczęście, Droga pokoju nie przemyka przez myśl, A lęk przed Bogiem nie wpływa na ich posunięcia.] |
PsFlor | Czyli nie poznają wszytcy, cso stroją lichotę, jiż to żrą lud moj jako karmią chleba? Boga są nie wzywali; |
PsPul | Azali nie poznają wszytcy, coż czynią złość, ci, co pożyrają lud moj jako karmią chlebową? Gospodna nie wzywali; |
Wuj1923 | (14:5) Izali nie poznają wszyscy, którzy czynią nieprawość, którzy pożerają lud mój, jako pokarm chleba? |
Gda1881 | Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają. |
Gda2017 | Czyż są nierozumni wszyscy czyniący nieprawość, którzy pożerają mój lud, jakby chleb jedli, a PANA nie wzywają? |
PsBycz | Czy-nie dorozumiewają-się, wszyscy sprawcy złego, pożerający lud-mój, jakby jedli chléb, że Pana nie wzywają? |
Goet | Czyż nie mają poznania wszyscy, którzy popełniają przestępstwo i którzy pożerają lud mój, jakoby jedli chleb? A Pana nie wzywają. |
PsCylk | Czyż nie mają poznać wszyscy złoczyńcy, co pożerają lud mój, spożywają jako chleb, Boga, którego nie wezwali. |
PsKrusz | Czyż nie widzą wszyscy czyniący źle, że pożerają naród mój, jakoby zjadali chleb - Boga nie wzywają? |
PsAszk | Czyż nie wiedzą tego wszyscy ci, co czynią nieprawość, ci którzy zjadają mój lud, którzy chleb spożywają Boży, a Jehowy nie wzywają? |
PsSzer | Czyż nie mają rozumu wszyscy złoczyńcy, co pożerają mój lud? Jedzą chleb Pana, ale Go nie wzywają? |
Tys1 | Czyż się nie opamiętają wszyscy, co czynią nieprawość, co lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli? Pana nie wezwali. |
Tys5 | Czyż się nie opamiętają wszyscy, którzy czynią nieprawość, którzy lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli, którzy nie wzywają Pana? |
Bryt | Czyż są nierozumni wszyscy czyniący nieprawość? Pożerają lud mój tak, jak się je chleb, Ale Pana nie wzywają. |
Pozn | Czyż nie przyjdzie opamiętanie na wszystkich nieprawość czyniących, którzy zjadają swój chleb żerując na moim ludzie, ale do Jahwe się nie zwracają? |
WarPra | Czyż wszyscy złoczyńcy stracili rozum ci, co jakby pożerają cały mój naród? Jedzą, co prawda, chleb Pana, lecz Imienia Jego wcale nie wzywają. |
STB | Czy wszyscy owi złoczyńcy, co pożerają mój lud, jak się spożywa chleb, nie mają poznać WIEKUISTEGO, którego nie wezwali? |
EIB | Czy nie mają poznania ci wszyscy czyniący nieprawość, Chętni kąsać mój lud? Jedzą chleb, lecz do PANA nie wołają. |
PsFlor | tam są drżeli strachem, gdzie to nie był strach. Bo Gospodzin w pokoleniu prawem jest; |
PsPul | tam drżeli strachem, gdzież nie był strach. Bo Gospodzin w pokoleniu prawym jest; |
Wuj1923 | (14:6) Pana nie wzywali: tam drżeli od bojaźni, gdzie nie było strachu. |
Gda1881 | Tam się bardzo ulękną, gdyż Bóg jest przy narodzie sprawiedliwego. |
Gda2017 | Tam ogarnie ich strach, gdyż Bóg jest pośród pokolenia sprawiedliwych. |
PsBycz | Tamć, przerażą-się strachem; bo Bóg, z-rodem sprawiedliwego. |
Goet | Wtedy opadło ich przerażenie, ponieważ Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwych. |
PsCylk | Tam zatrwożą się trwogą, gdyż Bóg jest w pokoleniu sprawiedliwém. |
PsKrusz | Tutaj ulękną się bardzo, gdyż Bóg jest w narodzie sprawiedliwym. |
PsAszk | Otóż tam ich zdejmie lęk przeraźliwy, gdy Bóg się objawi sprawiedliwy w pokoleniu sprawiedliwem. |
PsSzer | Potem drżeć będą ze strachu, gdyż Bóg jest z rodem sprawiedliwym. |
Tys1 | Wtedy z bojaźni zadrżą, gdyż Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwym. |
Tys5 | Wtedy zadrżeli ze strachu, gdyż Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwym. |
Bryt | Tam ogarnie ich strach, Gdyż Bóg jest z rodem sprawiedliwym. |
Pozn | Struchleją przeto z przerażenia, gdyż Jahwe jest pośród pokolenia prawych. |
WarPra | Ale strach ich ogarnął i przerażenie, bo oto stanął Bóg obok sprawiedliwych. |
STB | Tam zatrwożą się trwogą, gdyż Bóg jest tylko w sprawiedliwym plemieniu. |
EIB | Ale dopadnie ich strach! Bóg jest przy rodzie sprawiedliwych! |
PsFlor | radę ubogiego skaził jeś, bo Gospodzin nadzieja jego jest. |
PsPul | radę ubogiego skaziliście, bo Gospodzin nadzieja jego jest. |
Wuj1923 | (14:7) Albowiem Pan jest w narodzie sprawiedliwym: radę ubogiego zesromociliście, iż Pan jest nadzieja jego. |
Gda1881 | Hańbicie radę ubogiego; ale Pan jest nadzieją jego. |
Gda2017 | Szydzicie z rady ubogiego, ale PAN jest jego ucieczką. |
PsBycz | Radę ubogiego zawstydzacie; chociaż Pan przytułkiem-jego. |
Goet | W hańbę obracacie radę nędznego, jednak Pan jest ucieczką jego. |
PsCylk | Zamysłami biednego gardzić możecie, ale Bóg jest obroną jego. |
PsKrusz | Hańbicie radę ubogiego, lecz Bóg jest nadzieją jego. |
PsAszk | Tem, co uradzone jest o uciśnionych będziecie zawstydzeni, bo Jehowa jest ich chroniącą opieką. |
PsSzer | Doznacie zawodu w zamyśle przeciw ubogiemu, bo Pan jest ucieczką jego. |
Tys1 | Udaremnić chcecie zamiar biedaka: lecz Pan jest jego ucieczką. |
Tys5 | Chcecie udaremnić zamiar biedaka, lecz Pan jest jego ucieczką. |
Bryt | Doznacie zawodu w zamyśle przeciw ubogiemu, Gdyż Pan jest jego schronieniem. |
Pozn | Zawiodą się w swych zamysłach przeciwko biednemu, Jahwe bowiem jest jego ucieczką. |
WarPra | Chcielibyście zniweczyć pragnienia biedaków, lecz oni u Pana znaleźli schronienie. |
STB | Możecie gardzić radą żebrzącego, ale BÓG jest jego obroną. |
EIB | Radę ubogiego wyśmiali, Bo PAN jest jego schronieniem. |
PsFlor | Kto da z Syjon zbawienie Israhel? Kiedy otewroci Gospodzin jęcstwo [Syjon] luda swego, radować sie będzie Jakob i wiesielić sie będzie Israhel. |
PsPul | Kto da ze Syjon zbawienie Izrahelowi? Kiedy odwroci Gospodzin jętstwo luda swego, radować sie będzie Jakob i wiesielić sie będzie Izrahel. Sław❬a...❭ |
Wuj1923 | (14:8) Któż da z Syonu zbawienie Izraelskie? gdy oddali Pan niewolą ludu swego, rozweseli się Jakób i rozraduje się Izrael. |
Gda1881 | Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdyż zasię wyprowadzi Pan z więzienia lud swój; rozraduje się Jakób, a Izrael się rozweseli. |
Gda2017 | Oby przyszło z Syjonu zbawienie Izraela! Gdy PAN odwróci niewolę swego ludu, Jakub się rozraduje i Izrael się rozweseli. |
PsBycz | O-któż da, z-Syonu, pomoc Jzraelowi! za-zwrotu, przez Pana, niewoli ludu-swojego, rozraduje-się Jakób, ucieszy-się Izrael. |
Goet | Ach, gdybyż zbawienie dla Izraela przyszło z Syjonu! Gdy Pan odmieni niewolę ludu swego, wtedy niech Jakób się weseli, wykrzykuje, a Izrael niech się raduje. |
PsCylk | Ktoby dał z Cyonu pomoc Izraelowi; gdy zwróci Bóg wygnańców narodu Swego, rozweseli się Jakób, rozraduje Izrael. |
PsKrusz | Kto da ze Sjonu wybawienie Izraelowi! Gdy z więzienia wyprowadzi naród swój, będzie się cieszył Jakób i rozraduje się Izrael. |
PsAszk | O, któżby to dał, aby ze Syonu wyszło zbawienie Izraela, gdy powróci Bóg pojmane Swego ludu, radowałby się Jakób a weselić się będzie Izrael! |
PsSzer | Oby zbawienie z Syjonu przyszło do Izraela! Gdy Pan odmieni los ludu swego, uraduje się Jakub, rozweseli się Izrael. |
Tys1 | Zbawienie Izraela niech przyjdzie z Syjonu! Gdy Pan odmieni los swego narodu, Jakub się uraduje, Izrael ucieszy. |
Tys5 | Kto przyniesie z Syjonu zbawienie Izraelowi? Gdy Pan odmieni los swego narodu, Jakub się rozraduje, Izrael się ucieszy. |
Bryt | Oby przyszło z Syjonu zbawienie Izraela! Kiedy Pan odwróci niewolę ludu swego, Uraduje się Jakub, rozweseli się Izrael. |
Pozn | Oby z Syjonu nadeszło wybawienie dla Izraela! Gdy Jahwe odmieni losy swego ludu, weselić się będzie Jakub, radować się będzie Izrael. |
WarPra | Niech więc dla Izraela przyjdzie pomoc z Syjonu! Gdy Pan odmieni wreszcie dolę swego ludu, będzie się cieszył Jakub i radował Izrael. |
STB | Kto da pomoc Israelowi z Cyonu? Kiedy WIEKUISTY przywróci wygnańców Swego ludu – rozweseli się Jakób, rozraduje Israel. |
EIB | Oby już przyszło z Syjonu zbawienie Izraela! A gdy PAN przywróci powodzenie swemu ludowi, Wtedy niech cieszy się Jakub, Niech się weseli Izrael! |
PsFlor | Gospodnie, kto będzie przebywać w przebytce twojem albo kto będzie stać na gorze świętej twojej? |
PsPul | Gospodnie, kto będzie mieszkał w przebytce twojem albo kto będzie stać na gorze świętej twojej? |
Wuj1923 | Psalm Dawidowi. Panie, któż będzie mieszkał w przybytku twoim? albo kto odpocznie na górze twojéj świętéj? |
Gda1881 | Pieśń Dawidowa. Panie! któż będzie przebywał w przybytku twoim? Któż będzie mieszkał na świętej górze twojej? |
Gda2017 | Psalm Dawida. PANIE, kto będzie przebywał w twoim przybytku? Kto zamieszka na twojej świętej górze? |
PsBycz | Psalm Pawida. O Panie! któż zamieszka w-namiocie-Twoim? któż będzie-przemieszkiwał na-górze Swiętości-Twojéj? |
Goet | PSALM Dawida. Panie, któż może przebywać w namiocie Twoim? Któż może mieszkać na świętej górze Twojej? |
PsCylk | Psalm Dawida. Boże, komuż przebywać w namiocie Twoim, komu mieszkać na górze Twojej świętej? |
PsKrusz | Psalm Dawida. Boże, któż będzie przebywał w przybytku Twoim? Któż będzie mieszkał na Twej górze świętej? |
PsAszk | Śpiew Dawidowy. O Jehowo, komuż danem jest osiąść w Twym namiocie, a kto zamieszka na górze Twej Świętobliwości? |
PsSzer | Psalm Dawida. Panie! Kto może gościć w namiocie Twoim? Kto może zamieszkać na Twej górze świętej? |
Tys1 | Psalm. Dawidowy. Kto będzie przebywał w przybytku Twym, Panie, kto na górze Twej świętej zamieszka? |
Tys5 | Psalm. Dawidowy. Kto będzie przebywał w Twym przybytku, Panie, kto zamieszka na Twojej świętej górze? |
Bryt | Psalm Dawidowy. Panie! Kto przebywać będzie w namiocie twoim? Kto zamieszka na twej górze świętej? |
Pozn | Psalm Dawida. Jahwe, kto może gościć w Twym świętym Namiocie, kto jest godzien przebywać na Twej świętej górze? |
WarPra | Psalm Dawida. Kto może wejść do Twego przybytku, o Panie? Kto może przebywać na Twej świętej górze? |
STB | Psalm Dawida. WIEKUISTY, kto zamieszka w Twoim domu; kto będzie mieszkał na Twojej świętej górze? |
EIB | Psalm Dawida. PANIE, kto zamieszka w Twoim namiocie? Kto się znajdzie na Twej świętej górze? |
PsFlor | Jenże wchodzi przez winy i czyni prawdę, |
PsPul | Jen wchodzi bez winy i czyni sprawiedliwoć, |
Wuj1923 | Który chodzi bez zmazy i czyni sprawiedliwość. |
Gda1881 | Ten, który chodzi w niewinności, i czyni sprawiedliwość, a mówi prawdę w sercu swojem; |
Gda2017 | Ten, kto postępuje nienagannie i czyni sprawiedliwość, a w swoim sercu mówi prawdę; |
PsBycz | Postępujący nieskazitelnie, i-czyniący sprawiedliwie, oraz-mówiący prawdę z-serca-swojego. |
Goet | Ten, kto żyje nienagannie i czyni sprawiedliwość, a mówi prawdę z serca swego. |
PsCylk | Kto postępuje nieskazitelnie, i świadczy sprawiedliwość, i prawi prawdę w sercu swojém. |
PsKrusz | Ten, który chodzi w niewinności i czyni sprawiedliwość, i w sercu swojem mówi prawdę. |
PsAszk | W prostocie kto kroczy i czyni sprawiedliwość, zaś prawdę wyznaje w swem sercu. |
PsSzer | Ten, kto żyje nienagannie i pełni to, co prawe, i mówi prawdę w sercu swoim. |
Tys1 | Kto postępuje bez skazy, działa sprawiedliwie, a w sercu żywi prawe myśli |
Tys5 | Ten, który postępuje bez skazy, działa sprawiedliwie, a mówi prawdę w swoim sercu |
Bryt | Ten, kto żyje nienagannieI pełni to, co prawe, I mówi prawdę w sercu swoim. |
Pozn | Ten, kto prowadzi żywot nieskalany i pełni sprawiedliwość, kto żywi w sercu myśli prawe |
WarPra | Ten, kto żyje bez skazy i przestrzega prawa, a w sercu swoim zawsze zachowuje prawdę; |
STB | Ten, kto postępuje bez zarzutu, świadczy sprawiedliwość oraz mówi prawdę w swym sercu. |
EIB | Ten, kto żyje nienagannie, Postępuje w sposób prawy, Mówi prawdę z głębi serca, |
PsFlor | jenże mołwi prawdę w siercu swojem, jenże nie uczynił lści w języce swojem ani uczynił bliźniemu swemu złego, ani przekorzyzny wziął jest przeciw bliźnim swojim. |
PsPul | jen mowi prawdę w siercu swoim, jen nie uczynił zdradę w języku swoim, ani uczynił bliźniemu swemu złe, ani przekorzyzny wziął przeciw bliźnim swym. |
Wuj1923 | Który mówi prawdę w sercu swojem, który nie czyni zdrady językiem swoim: ani uczynił bliźniemu swemu złego, i zelżywości nie przyjął przeciw bliźnim swoim. |
Gda1881 | Który nie obmawia językiem swoim, nic złego nie czyni bliźniemu swemu, ani zelżywości kładzie na bliźniego swego. |
Gda2017 | Kto nie obmawia swym językiem, nie wyrządza bliźniemu nic złego, nie znieważa bliźniego; |
PsBycz | Co nie obchodzi-wokoło, dla potwarzania językiem-swoim; co nie czyni, przyjacielowi-swemu, złego, i-z-obelgą nie porywa-się na bliźniego-swego. |
Goet | Kto nie obmawia językiem swoim, nie czyni nic złego towarzyszowi swemu, ani obelgi nie rzuca na swego bliźniego. |
PsCylk | Nie spotwarza językiem swoim, nie czyni bliźniemu złego, ani hańby nie rzuca na krewnego. |
PsKrusz | Który nie obmawia językiem swoim, nie czyni nic złego bliźniemu swemu i zelżywości nie wyrządza bliźniemu swemu. |
PsAszk | kto na język swój nie bierze nikogo, krzywdy nie czyni bliźniemu swemu, ani też hańby nie cierpi na tym, kto mu jest blizki - |
PsSzer | Kto nie obmawia językiem swoim, nie wyrządza krzywdy bliźniemu swemu, ani nie rzuca potwarzy na przyjaciela swego. |
Tys1 | i oszczerstw swym językiem nie głosi; kto zła nie czyni bliźniemu swojemu i sąsiadowi swemu nie ubliża; |
Tys5 | i nie rzuca oszczerstw swym językiem; ten, który nie czyni bliźniemu nic złego i nie ubliża swemu sąsiadowi; |
Bryt | Nie obmawia językiem swoim, Nie czyni zła bliźniemu swemu Ani nie znieważa sąsiada swego. |
Pozn | i językiem swym nie szerzy oszczerstw; kto nie wyrządza zła bliźniemu swemu ani nie rzuca potwarzy na swego przyjaciela; |
WarPra | ten, kto swym językiem innych nie obraża i przyjaciołom nic złego nie czyni, a swoim najbliższym przykrości nie sprawia; |
STB | Nie spotwarza swoim językiem, nie czyni złego bliźniemu, ani nie rzuca hańby na bliskiego. |
EIB | Nie obmawia swym językiem, Nie wyrządza zła bliźniemu, Nie ubliża sąsiadowi, |
PsFlor | Ku niczemu przewiedzion jest w obeźrzeniu jego zły, ale bojące sie Boga chwali. Jenże przysięga bliźniemu, a nie zdradza, |
PsPul | W nic obrocon jest w obeźrzeniu jego złościwy, ale bojące sie Boga chwali. Jenże przysięga bliźniemu swemu, a nie zdradza, |
Wuj1923 | Wniwecz obrócony jest w oczach jego złośliwy: a bojących się Pana wysławia: który przysięga bliźniemu swemu, a nie zdradza: |
Gda1881 | Przed którego oczyma wzgardzony jest niezbożnik, ale tych, którzy się boją Pana, ma w uczciwości; który, choć przysięże z szkodą swoją, nie odmienia; |
Gda2017 | Ten, przed którego oczami bezbożny jest wzgardzony, a który szanuje tych, co się boją PANA; kto, choć przysięga na własną niekorzyść, nie wycofuje się; |
PsBycz | Co wzgardzony, w-oczach-jego, obrzydzon; ale,-bojących-się Pana, poważa; co przysięga, z narażeniem się na-szkodę, a-nie odmienia. |
Goet | W oczach którego wzgardzony jest wyrzutek, a szanuje tych, którzy się Pana boją, kto choć przysiągł na własną szkodę, jednak nie odmienia; |
PsCylk | Nikczemnik w oczach jego wzgardzony, a bogobojnych szanuje; przysięga na swą szkodę, a nie odmienia. |
PsKrusz | Przed którego oczyma wzgardzony jest czyniący źle, a bojących się Boga ma w uczciwości; który, choć przysięże ze szkodą swą, nie odmienia. |
PsAszk | kto człowiekiem pogardy godnym się brzydzi a choć sam jest w poniżeniu czci bogobojnych, kto przysiągłszy na własną szkodę i tego nie zmieni, - |
PsSzer | Kto gardzi wyrzutkiem, a czci tych, co boją się Pana. Kto dotrzyma przysięgi choćby na własną szkodę. |
Tys1 | kto za godnego wzgardy uważa złoczyńcę, a bojących się Pana szanuje; |
Tys5 | kto złoczyńcę uważa za godnego wzgardy, a szanuje tych, co się boją Pana; ten, kto dotrzymuje przysięgi, choćby z uszczerbkiem dla siebie; |
Bryt | Sam czuje się wzgardzony i niegodny, A czci tych, którzy boją się Pana. Choćby złożył przysięgę na własną szkodę, nie zmieni jej. |
Pozn | kto odtrąconego ma w pogardzie, ale tych, którzy się Jahwe boją, darzy szacunkiem; kto nie narusza przysięgi danej przyjacielowi, |
WarPra | ten, kto pogardza każdym bezbożnikiem, a cześć okazuje wszystkim bogobojnym; ten, kto zawsze dotrzymuje obietnic, jakie pod przysięgą dał swoim najbliższym; |
STB | Nikczemnik jest wzgardzony w jego oczach, a bogobojnych szanuje; tego, kto przysięga na swoją szkodę i nie zmienia. |
EIB | Nie ma względów dla nikczemnych, Ceni w ludziach bojaźń PANA, Dotrzymuje swej przysięgi, nawet gdy go to kosztuje, |
PsFlor | jenże dobra swego nie dał jest na lichwę i darow na przezwinnych nie brał jest. Jenże czyni to, nie będzie poruszon na wieki. |
PsPul | jenże dobytka swego nie dał na lichwę i darow na przezwinnych nie brał. Jenże czyni ty skutki, nie będzie ruszon na wieki. |
Wuj1923 | Który pieniędzy swych nie dał na lichwę, i darów na niewinne nie przyjmuje. Kto to czyni, nie będzie poruszon na wieki. |
Gda1881 | Który pieniędzy swych nie daje na lichwę, i darów przeciwko niewinnym nie przyjmuje. Kto to czyni, nie zachwieje się na wieki. |
Gda2017 | Kto swych pieniędzy nie pożycza na lichwę i nie daje się przekupić przeciwko niewinnemu. Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje. |
PsBycz | Co pieniędzy-swych nie daje na-lichwę, i-podarku, przeciw niewinnemu, nie bierze. Czyniący te rzeczy, nie zachwieje-się na-wieki. |
Goet | Kto pieniędzy swych nie pożycza na lichwę i datków nie przyjmuje przeciwko niewinnym. Kto to czyni, nie zachwieje się na wieki. |
PsCylk | Pieniędzy swych nie daje na lichwę, i wziątku przeciw niewinnym nie bierze. Kto tak czyni, nie zachwieje się nigdy. |
PsKrusz | Który pieniędzy swych nie daje na lichwę, i darów przeciwko niewinnemu nie przyjmuje. Kto czyni to, nie zachwieje się na wieki. |
PsAszk | pieniędzy swych nie daje na lichwę a przekupstwa nie przyjmie przeciw niewinnemu, - kto tak postępuje, ten nie zachwieje się na wieki. |
PsSzer | Kto pieniędzy swych nie pożycza na lichwę i daru nie przyjmuje przeciwko niewinnemu. Kto to czyni, nigdy się nie zachwieje. |
Tys1 | kto dotrzyma, choć przysiągł ze swoim uszczerbkiem, kto nie daje swoich pieniędzy na lichwę i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje. |
Tys5 | ten, kto nie daje swoich pieniędzy na lichwę i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje. |
Bryt | Pieniędzy swych nie pożycza na lichwę I nie daje się przekupić przeciw niewinnemu. Kto tak czyni, nie zachwieje się nigdy. |
Pozn | nie pożycza pieniędzy na lichwę i nie da się przekupić darami przeciw niewinnemu. Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje. |
WarPra | ten, kto nie pożycza pieniędzy na lichwę i nie daje się przekupić, by ukarać niewinnego. Ten, kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje. |
STB | Nie daje swoich pieniędzy na lichwę oraz wziątku przeciw niewinnym nie bierze. Kto tak czyni, nigdy się nie zachwieje. |
EIB | Nie pożycza po lichwiarsku I za łapówkę nie krzywdzi niewinnych - Ten, kto tak postępuje, nie zachwieje się nigdy. |
PsFlor | Schowaj mie, Gospodnie, bo jeśm pwał w cię. |
PsPul | Zachowaj mie, Gospodnie, bo jeśm pwał w tobie. |
Wuj1923 | Tytułu napis samemu Dawidowi. Zachowaj mię, Panie; bom nadzieję miał w tobie. |
Gda1881 | Złota pieśń Dawidowa. Strzeż mię, o Boże! bo w tobie ufam. |
Gda2017 | Miktam Dawida. Strzeż mnie, o Boże, bo tobie ufam. |
PsBycz | Złoty-wiersz Dawida. Strzeż-mię, o Boże! bo ufam w-Tobie. |
Goet | ZŁOTY klejnot Dawida. Zachowaj mię, Boże! bo Tobie ufam. |
PsCylk | Klejnot Dawida. - Ochroń mnie Boże, gdyż ufam Ci. |
PsKrusz | Hymn Dawida. Strzeż mnie, o Panie! ponieważ położyłem ufność w Tobie. |
PsAszk | Klejnot Dawidowy. Strzeż mię wszechpotężny Boże, gdyż pod Twoją się chronię opiekę. |
PsSzer | Miktam Dawidowy. Strzeż mię, o Boże, bom Tobie zaufał! |
Tys1 | Miktam. Dawidowy. Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie, |
Tys5 | Miktam. Dawidowy. Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się u Ciebie, |
Bryt | Miktam Dawidowy. Strzeż mię, Boże, bo w tobie szukam schronienia! |
Pozn | Pieśń Dawida. Strzeż mnie, o Boże, do Ciebie się bowiem uciekam! |
WarPra | Miktam. Psalm Dawida. Strzeż mnie, o Panie, Tobie zaufałem. |
STB | Klejnot Dawida. Ochroń mnie Boże, gdyż Ci ufam. |
EIB | Do złotej myśli. Dawidowy. Strzeż mnie, Boże, gdyż w Tobie szukam schronienia! |
PsFlor | Rzekł jeśm Gospodnu: Bog moj jeś ty, bo dobr mojich nie potrzebujesz. |
PsPul | Rzekł jeśm Gospodnu: Bog moj jeś ty, bo dobr mych nie potrzebujesz. |
Wuj1923 | Rzekłem Panu: Tyś jest Bogiem moim; albowiem dóbr moich nie potrzebujesz. |
Gda1881 | Rzecz, duszo moja! Panu: Tyś Pan mój, a dobroć moja nic ci nie pomoże, |
Gda2017 | Moja dusza mówi do PANA: Ty jesteś moim Panem, a moja dobroć nie przynosi ci żadnej korzyści; |
PsBycz | O duszo moja! rzekłaś do-Pana: Panemeś-moim Ty; dobroć-moja, nie przyda się dla-Ciebie. |
Goet | Mówiłem Panu: "Ty jesteś Panem moim; niema dobra dla mnie poza Tobą!" |
PsCylk | Rzekłaś do Boga: Panem moim Ty; dobrem mojém najwyższém. |
PsKrusz | Rzekłem Bogu: "Tyś Panem moim, dobro moje nie jest ponad Ciebie". |
PsAszk | Duszo ma, mów do Jehowy: "Tyś jest mym Panem, Tyś moim skarbem najdroższym, i niemasz nic ponad Ciebie". |
PsSzer | Mówię do Pana: Tyś Panem moim, Tyś moim dobrem jedynym. |
Tys1 | mówię do Pana: «Tyś jest Panem moim; nie ma dla mnie dobra bez Ciebie». |
Tys5 | mówię Panu: Ty jesteś Panem moim; nie ma dla mnie dobra poza Tobą. |
Bryt | Rzekłem do Pana: Tyś Panem moim, Nie ma dla mnie dobra poza tobą. |
Pozn | Rzekłem do Jahwe: "Panie, Tyś moim szczęściem! |
WarPra | Wołam do Ciebie Panie: Tyś moim Panem, Tyś moim jedynym szczęściem. |
STB | Powiedziałem WIEKUISTEMU: Ty jesteś moim Panem, moim najwyższym dobrem. |
EIB | Powiedziałem do PANA: Ty jesteś moim Panem, Poza Tobą nie ma dla mnie dobra. |
PsFlor | Świętym, cso są w ziemi jego, dziwne sczynił wszytki wole moje w nich. |
PsPul | Świętym, co są w ziemi jego, dziwnie sczynił wszytki wole me w nich. |
Wuj1923 | Świętym, którzy są na ziemi jego, dziwne uczynił wszystkie chęci moje ku nim. |
Gda1881 | Ale świętym, którzy są na ziemi, i zacnym, w których wszystko kochanie moje. |
Gda2017 | Lecz świętym, którzy są na ziemi, i szlachetnym, w których całe moje upodobanie. |
PsBycz | Ale dla świętych, co na-ziemi są; a-sławni mężowie, całé upodobanié-mé, w-nich. |
Goet | I świętym, którzy są na ziemi i wspaniałym: w nich całe moje upodobanie! |
PsCylk | W Świętych, którzy na ziemi są, i szlachetnych, całe upodobanie moje w nich. |
PsKrusz | Święci, którzy są na ziemi i ludzie zacni są całem mojem pragnieniem. |
PsAszk | I mów do świętych, jeśli są jacy na ziemi, że ku nim bije potęga wszystkich mych pragnień. |
PsSzer | O świętych, którzy są na ziemi, mówię: To są szlachetni, w nich mam pełne upodobanie. |
Tys1 | Ku świętym, którzy są na Jego ziemi, przedziwną we mnie wzbudził On miłość! |
Tys5 | Ku świętym, którzy są na Jego ziemi, wzbudził On we mnie miłość przedziwną! |
Bryt | Do świętych zaś, którzy są na ziemi:To są szlachetni, w nich mam całe upodobanie. |
Pozn | Nicością są wszystkie bóstwa w kraju." Choć wszyscy ich zwolennicy [nazywają je] wspaniałymi, |
WarPra | Tylko w świętych tej ziemi, tylko w jej najlepszych w nich mam upodobanie. |
STB | W świętych oraz szlachetnych, którzy są na ziemi – w nich całe moje upodobanie. |
EIB | Co do świętych, którzy są w tej ziemi, Są wspaniali i są mą rozkoszą; |
PsFlor | Rozmnożyły sie są niemocy jich, potem sie pośpieszyli. Nie zbiorę sebrania jich ze krwi ani pomnieć będę imion jich przez wargi moje. |
PsPul | Rozmnożyły sie są niemocy jich, potem sie pośpieszyli. Nie zbiorę zborow jich ze krwie ni pomnieć będę imion jich przez wargi moje. |
Wuj1923 | Rozmnożyły się niemocy ich, potem się kwapili: nie będę zgromadzał schadzek ich ze krwi: i nie będę wspominał imion ich usty memi. |
Gda1881 | Rozmnożą się boleści tych, którzy się za cudzym bogiem kwapią; nie ukuszę ze krwi mokrych ofiar ich, ani wezmę imion ich w usta moje. |
Gda2017 | Rozmnożą się boleści tych, którzy chodzą za obcymi bogami. Nie złożę im ofiar z krwi i nie wymówię ich imion swoimi ustami. |
PsBycz | Pomnożą dolegliwości-swe, ci, co za innemi bóstwami spieszą; nie będę-rozléwał ofiar-napojów-ich, ze-krwi, i nie będę-nosił, imion-ich, na wargach-moich. |
Goet | Ale ci, co uganiają się za cudzymi bogami, spowodują sobie wiele cierpień; nie chcę brać udziału w ich krwawych ofiarach, ani nie wezmę imion ich na wargi moje. |
PsCylk | Liczne są utrapienia tych, którzy innego nabyli; nie zalewam ja ich zalewek krwawych, i nie biorę imion ich na usta moje. |
PsKrusz | Rozmnażają ludzie źli bałwany swoje, za cudzym bogiem chodzą; nie przeleję krwi z ich ofiar mokrych, ani położę imienia ich na wargach moich. |
PsAszk | Niechajby zaś ci, którzy te dobra wymienili za inne rośli - w bólu, nie będęż ja przenigdy odprawiał ich krwawych libacji i oby imiona ich nie postały na mych wargach! |
PsSzer | Mnóstwo cierpień mają ci, którzy się uganiają za cudzymi bogami; nie składam im krwawych ofiar i nie wzywam imion ich wargami swoimi. |
Tys1 | Ci, którzy idą za obcymi [bogami], pomnażają swoje boleści. Nie będę wylewał krwi w ich ofiarach, ich imion wargami mymi nie wymówię. |
Tys5 | Ci, którzy idą za cudzymi [bogami], pomnażają swoje udręki. Nie wylewam krwi w ofiarach dla nich, imion ich nie wymawiam swoimi wargami. |
Bryt | Rozmnożą się boleści tych, Którzy chodzą za cudzymi bogami; Nie złożę im ofiar z krwi I nie wezwę imion ich wargami swoimi. |
Pozn | mnożą swe bóstwa i ubiegają się o ich życzliwość - ja nie będę im składał ofiar z krwi ani nawet nie wypowiem wargami ich imienia. |
WarPra | Wiele musi wycierpieć, kto czci obcych bogów. A ja nie będę im składał ofiar, ich imiona nigdy nie będą na mych ustach. |
STB | Liczne są utrapienia tych, co nabyli innego towarzysza; Ja ich krwawych zalewek nie zalewam i nie biorę ich imion na moje usta. |
EIB | Pomnożą jednak swe troski, Ci, którzy pójdą za cudzymi bóstwami! Tym nie wyleję krwi na ofiarę I nie wezmę ich imion na wargi. |
PsFlor | Gospodzin część dziedziny mojej i kielicha mego; ty jeś, jenże wrocisz dziedzinę moję mnie. |
PsPul | Gospodzin część dziedzictwa mego i cirpienia mego; ty jeś, jen wrocisz dziedzinę moję mnie. |
Wuj1923 | Pan cząstka dziedzictwa mego i kielicha mego: tyś jest, który mi przywrócisz dziedzictwo moje. |
Gda1881 | Pan jest cząstką dziedzictwa mego, i kielicha mego, ty zatrzymujesz los mój. |
Gda2017 | PAN jest udziałem mego dziedzictwa i kielicha; ty strzeżesz mojego losu. |
PsBycz | Pan, udziałem cząstki-mojéj, i kielicha-mego. Tyś utrzymującym los-mój. |
Goet | Pan jest cząstką działu mego i kielicha mego; Ty trzymasz mój los. |
PsCylk | Bóg jest darem w udziale moim i kielichem moim; Ty dzierżysz los mój. |
PsKrusz | Bóg jest cząstką dziedzictwa mego i kielicha mego; Ty zachowujesz dział mój. |
PsAszk | Jehowa, to mój dział i mój puhar - Tyś jest filarem moich losów. |
PsSzer | Pan jest działem moim i kielichem moim; Ty trzymasz w ręku mój los. |
Tys1 | Pan częścią dziedzictwa i kielicha mego: To właśnie Ty mój dział zabezpieczasz. |
Tys5 | Pan jest przeznaczonym mi działem i kielichem moim: To właśnie Ty mój los zabezpieczasz. |
Bryt | Pan jest działem moim i kielichem moim, Ty strzeżesz losu mojego. |
Pozn | Jahwe, Tyś częścią mego dziedzictwa i mej czary, Ty dzierżysz w swym ręku mój los. |
WarPra | Tyś, Panie, moim dziedzictwem i kielichem moim, a losy moje są w Twoich rękach. |
STB | WIEKUISTY jest darem w mym udziale, moim kielichem; Ty trzymasz mój los. |
EIB | PAN - oto mój dział i kielich pomyślności! Ty trzymasz w dłoni mój los. |
PsFlor | Uwrozy spadły są mnie w światłych, bowiem dziedzicstwo moje światło jest mnie. |
PsPul | Powrozy upadły mi w światłych, iże dziedzictwo moje przeświatłe jest mnie. |
Wuj1923 | Sznury przypadły mi na osobliwych; albowiem dziedzictwo moje jest mi znamienite. |
Gda1881 | Sznury mi przypadły na miejscach wesołych, a dziedzictwo wdzięczne przyszło na mię. |
Gda2017 | Sznury miernicze wyznaczyły mi przyjemne miejsca i miłe jest moje dziedzictwo. |
PsBycz | Części-dziedzictwa, przypadły mi, w-roskoszne-miejsca; nawet spadek ozdobiono dla-mnie. |
Goet | Sznury miernicze wypadły mi na miejscach uroczych; przypadło mi piękne dziedzictwo. |
PsCylk | Granice przypadły mi w rozkoszném polu; tak, dziedzictwo urocze jest dla mnie. |
PsKrusz | Sznury przypadły mi na miejscach przyjemnych, a dziedzictwo piękne przypadło na mnie. |
PsAszk | Mnie uśmiechnięty szczęściem przypadł dział losu, mnie dostało się wspaniałe dziedzictwo - |
PsSzer | Część moja przypadła w miejscach uroczych; i dziedzictwo jest moją rozkoszą. |
Tys1 | Sznury mi odmierzyły uroczą dzielnicę i dziedzictwo moje bardzo mi jest miłe. |
Tys5 | Sznur mierniczy wyznaczył mi dział wspaniały i bardzo mi jest miłe to moje dziedzictwo. |
Bryt | Część moja przypadła w miejscach uroczych, Także dziedzictwo moje podoba mi się... |
Pozn | Sznury miernicze przydzieliły mi żyzne łany; o tak, dziedzictwo moje jest mi niezmiernie miłe. |
WarPra | Na pięknej ziemi przypadła mi moja cząstka i bardzo ukochałem dziedzictwo moje. |
STB | Na rozkosznym polu przypadły mi granice; dla mnie jest urocze dziedzictwo. |
EIB | Wytyczono mi miejsca urocze, Tak! Przypadło mi przepiękne dziedzictwo. |
PsFlor | Błogosławić będę Gospodnu, jenże mi dał rozum, i nadto aliż do nocy nagabały są mie pokrątki moje. |
PsPul | Błogosławić będę Gospodna, jen mi dał rozum, a nadto aliż do nocy nagabały mie pokrątki moje. |
Wuj1923 | Będę błogosławił Pana, który mi dał rozum: ktemu aż do nocy ćwiczyły mię nerki moje. |
Gda1881 | Będę błogosławił Pana, który mi dał radę, gdyż i w nocy ćwiczą mię nerki moje. |
Gda2017 | Będę błogosławił PANA, który udzielił mi rady, bo nawet w nocy pouczają mnie moje nerki. |
PsBycz | Będę-błogosławił Pana, który doradza-mi; także, nocami, ostrzégają-mię uczucia-moje. |
Goet | Uwielbiam Pana, który mi dał radę; nawet w nocy pouczają mię nerki moje. |
PsCylk | Błogosławię Boga, który mi tak doradził; nocami téż napominają mnie wnętrza moje. |
PsKrusz | Będę błogosławił Boga, który daje mi wyrozumienie, nawet w nocy ćwiczą mnie nerki moje. |
PsAszk | Przetoż błogosławię Jehowie, bo dobrym mi jest rajcą, nawet tych nocy, gdzie mnie strofuje ma najgłębsza jaźń - |
PsSzer | Błogosławię Pana, który mi dał radę, nawet w nocy pouczają mnie nerki moje. |
Tys1 | Błogosławię Panu, który dał mi rozsądek, bo nawet w nocy upomina mnie moje serce. |
Tys5 | Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, bo nawet w nocy upomina mnie serce. |
Bryt | Błogosławić będę Pana, że dał mi radę. Nawet w nocy poucza mnie serce moje. |
Pozn | Błogosławię Jahwe, że był mi doradcą, sumienie moje napomina mnie nawet nocą. |
WarPra | Błogosławię Pana, który dał mi rozum, i dlatego nocą nawet upomina mnie serce. |
STB | Wysławiam WIEKUISTEGO, który mi tak doradził; bo i nocami napominają mnie moje wnętrza. |
EIB | Będę błogosławił PANA, To On udzielił mi rady, W nocy pouczyło mnie moje sumienie. |
PsFlor | Przyglądał ❬jeśm❭ Gospodna w obeźrzeniu mojem wszegdy, bo na prawicy mnie jest, bych nie poruszon był. |
PsPul | Przyzirał jeśm Gospodna w obeźrzeniu moim wszegdy, bo na prawicy mi jest, bych nie poruszon był. |
Wuj1923 | Miałem Pana zawsze przed oczyma swemi; bo mi jest po prawicy, abych nie był poruszony. |
Gda1881 | Stawiałem Pana zawsze przed oczyma swemi; a iż on jest po prawicy mojej, nie będę wzruszony. |
Gda2017 | Stawiam PANA zawsze przed oczami; skoro on jest po mojej prawicy, nie zachwieję się. |
PsBycz | Wystawiam Pana przed-siebie ciągle; bo On, przy-prawicy-méj, aby-nie zachwiałem-się. |
Goet | Mam Pana zawsze przed oczyma memi; gdy On jest po prawicy mojej, nie zachwieję się. |
PsCylk | Stawiam Boga przed sobą zawsze, bo póki On po prawicy mojéj, nie zachwieję się. |
PsKrusz | Stawiam zawsze Boga przed oczyma memi; gdy On jest obok mnie, nie będę poruszony. |
PsAszk | Pragnąłbym mieć Jehowę zawsze przed sobą i owszem po mej prawicy, abym też się nie zachwiał z mej drogi prawej. |
PsSzer | Mam zawsze Pana przed oczami, gdy On jest po prawicy mojej, nie chwieję się. |
Tys1 | Stawiam sobie zawsze Pana przed oczy, bo jest po mej prawicy; nic mnie nie zachwieje. |
Tys5 | Stawiam sobie zawsze Pana przed oczy, nie zachwieję się, bo On jest po mojej prawicy. |
Bryt | Mam zawsze Pana przed sobą, Gdy On jest po prawicy mojej, nie zachwieję się. |
Pozn | Mam zawsze Jahwe przed swymi oczami; gdy On jest po mej prawicy, nie zachwieję się nigdy. |
WarPra | Zawsze Pana mam przed oczyma On jest stale po mej prawicy, i dlatego stoję. |
STB | Zawsze stawiam WIEKUISTEGO przed sobą; dlatego się nie zachwieję, póki On jest po mej prawicy. |
EIB | PAN jest u mnie zawsze na pierwszym miejscu, Z Nim u mej prawicy nie zachwieję się. |
PsFlor | Przetoż wiesieliło sie jest sierce moje i radował sie jest język moj; i nadto ciało moje odpoczynie w nadzieji. |
PsPul | Przeto wiesieliło sie sierce moje i radował sie język moj; i nadto ciało moje odpoczynie w nadzieji. |
Wuj1923 | Przetóż się uweseliło serce moje, i rozradował się język mój: nadto i ciało moje w nadziei odpoczywać będzie. |
Gda1881 | Przetoż uweseliło się serce moje, a rozradowała się chwała moja; dotego ciało moje mieszkać będzie bezpiecznie. |
Gda2017 | Dlatego cieszy się moje serce i raduje się moja chwała, a moje ciało będzie spoczywać bezpiecznie. |
PsBycz | Dla-tego cieszy-sie sercé-mé, i-raduje dusza-moja; nawet ciało-mé, spoczywać-będzie bezpiecznie; |
Goet | Przeto raduje się serce moje i weseli się dusza moja; i ciało moje spoczywać będzie bezpiecznie. |
PsCylk | Przeto cieszy się serce moje i raduje godność moja, a ciało moje spoczywa bezpiecznie. |
PsKrusz | Dlatego rozweseliło się serce moje i uradowała się chwała moja, przeto ciało moje mieszkać będzie bezpiecznie, |
PsAszk | Toż weseli się me serce, raduje się me lepsze "ja" a i ciało me pożywuje bezpiecznie - |
PsSzer | Dlatego weseli się serce moje i raduje się dusza moja, i ciało moje spoczywać będzie bezpiecznie, |
Tys1 | Dlatego się cieszy me serce, dusza się raduje i ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie, |
Tys5 | Dlatego się cieszy moje serce, dusza się raduje, a ciało moje będzie spoczywać z ufnością, |
Bryt | Dlatego weseli się serce moje i raduje się dusza moja, Nawet ciało moje spoczywać będzie bezpiecznie, |
Pozn | Przeto raduje się serce moje, weseli się duch mój, a także i ciało moje spoczywa bezpiecznie. |
WarPra | Raduje się więc moje serce i cieszy ma dusza, bezpieczne też będzie zawsze moje ciało. |
STB | Dlatego cieszy się moje serce oraz raduje mój język, a moja cielesna natura spoczywa bezpiecznie. |
EIB | Dlatego poweselało me serce, radość przenika me wnętrze, Więcej! Ciało również odpocznie bezpiecznie, |
PsFlor | Bo nie ostawisz dusze mojej w piekle i ❬nie❭ dasz świętemu twemu widzieć zgnicia. |
PsPul | Bo nie ostawisz dusze mojej w piekle i nie dasz świętemu twemu widzieć zgnicia. |
Wuj1923 | Albowiem nie zostawisz dusze mojéj w piekle: ani dasz świętemu twemu oglądać skażenia. |
Gda1881 | Bo nie zostawisz duszy mojej w grobie, ani dopuścisz świętemu twemu oglądać skażenia. |
Gda2017 | Nie zostawisz bowiem mojej duszy w piekle ani nie dopuścisz swemu Świętemu doznać zniszczenia. |
PsBycz | Że nie zostawisz duszy-méj w-grobie; Ty nie dopuścisz pobożnego-Twego do-doznania zepsucia. |
Goet | Bo nie pozostawisz duszy mojej w otchłani i nie dopuścisz, by pobożny Twój oglądał rozkład. |
PsCylk | Bo nie zostawisz duszy mojéj przepaści, nie dasz pobożnemu Twemu widzieć zagubę. |
PsKrusz | bo nie zostawisz mej duszy w otchłani. ani nie dozwolisz świętemu Twemu oglądać skażenia. |
PsAszk | Bo wszak Ty nie porzucisz duszy mej w przepaść wieczystą, ani też dasz Twym miłościwym, by oglądali grób zatracenia. |
PsSzer | bo nie zostawisz duszy mojej w otchłani, nie dopuścisz, by Twój wierny oglądał grób. |
Tys1 | bo w kraju zmarłych duszy mej nie pozostawisz, nie dozwolisz, by święty Twój doznał skażenia. |
Tys5 | bo nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu. |
Bryt | Bo nie zostawisz duszy mojej w otchłani, Nie dopuścisz, by twój pobożny oglądał grób. |
Pozn | Nie wydasz mnie bowiem Szeolowi, nie dopuścisz, by wierny Twój czciciel doznał skażenia. |
WarPra | Bo wiem, że nie poślesz mnie do kraju umarłych, nie dopuścisz, by Twoi wierni pozostali w grobie. |
STB | Bo nie zostawisz mojej duszy Krainie Umarłych, nie dasz widzieć zepsucia Twojemu pobożnemu. |
EIB | Gdyż nie zostawisz mojej duszy w świecie zmarłych, Nie dopuścisz, by oddany Tobie miał oglądać grób. |
PsFlor | Jawny jeś mi uczynił drogi żywota; napełnisz mie wiesiela z twojim obliczym, rozkoszy w prawicy twojej aż do końca. |
PsPul | Jawneś mi uczynił drogi żywota; napełnisz mię wiesiela twoim licem, rozkoszy w prawicy twojej aliż do końca. |
Wuj1923 | Oznajmiłeś mi drogi żywota, napełnisz mię weselem z obliczem twojem, rozkoszy na prawicy twéj aż do końca. |
Gda1881 | Oznajmisz mi drogę żywota; obfitość wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki. |
Gda2017 | Dasz mi poznać drogę życia, pełnię radości przed twoim obliczem, rozkosze po twojej prawicy na wieki. |
PsBycz | Ty dasz-poznać-mi drogę życia, sytość radości, przy obliczu-Twojém, słodycze, przy-prawicy-Twéj, wiecznie. |
Goet | Oznajmujesz mi drogę żywota; pełnia radości jest przed obliczem Twojem, błogostan po prawicy Twojej na wieki. |
PsCylk | Wskażesz mi drogę życia, pełnia radości jest przed obliczem Twojém, rozkosz u prawicy Twojéj wiecznie. |
PsKrusz | Ty nauczysz mnie drogi żywota, napełnisz radością oblicza swego - rozkoszą po prawicy Twej na wieki. |
PsAszk | Ty mi obwieszczasz drogę wiecznego żywota, pełnia radości zakwita w kierunku Twego oblicza, rozkoszne szczęście w Twej prawicy - po wieczność. |
PsSzer | Wskażesz mi drogę życia; obfita jest radość u Ciebie, rozkosz po prawicy Twojej na wieki. |
Tys1 | Ty ścieżkę życia mi ukażesz, pełnię radości u Ciebie, rozkosz na wieki po Twojej prawicy. |
Tys5 | Ukażesz mi ścieżkę życia, pełnię radości u Ciebie, rozkosze na wieki po Twojej prawicy. |
Bryt | Dasz mi poznać drogę życia, Obfitość radości w obliczu twoim, Rozkosz po prawicy twojej na wieki. |
Pozn | Ty mi wskazujesz drogę życia: pełnię radości przy Tobie, wieczyste rozkosze po Twojej prawicy. |
WarPra | To Ty mi pokazujesz drogę do życia, a przed Twym obliczem – pełnia radości, po Twej prawicy radość trwa na wieki. |
STB | Wskażesz mi drogę życia. Pełnia radości przed Twym obliczem; wieczna rozkosz po Twej prawicy. |
EIB | Dasz mi raczej poznać drogę życia, Pełną radość Twojej obecności I rozkosz u Twojego boku - na zawsze. |
PsFlor | Wysłuszaj, Gospodnie, prawdę moję, posłuszaj prośby mojej. Uszyma usłysz modlitwę moję, nie w wargach lściwych. |
PsPul | Psalm. | Wysłuchaj, Gospodnie, prawdę moję, posłuchaj prośby mojej. Uszyma usłysz modlitwę moję, nie w uściech łżywych.
Wuj1923 | Modlitwa Dawidowi. Wysłuchaj, Panie, sprawiedliwość moję; słuchaj pilnie prośby mojéj: przyjmij w uszy modlitwę moję, niezdradliwemi ustami. |
Gda1881 | Modlitwa Dawidowa. Wysłuchaj, Panie! sprawiedliwość moję; miej wzgląd na wołanie moje; przyjmij w uszy modlitwę moję, którą czynię usty nieobłudnemi. |
Gda2017 | Modlitwa Dawida. Wysłuchaj, PANIE, mojej słusznej sprawy, zważ na moje wołanie, nakłoń ucha na modlitwę moich nieobłudnych ust. |
PsBycz | Modlitwa Dawida. Wysłuchaj, o-Panie! słuszność-sprawy; słuchaj wołania-mego; posłuchaj modlitwy-mojéj bo, nie wargami zdradliwemi, błagam. |
Goet | MODLITWA Dawida. Wysłuchaj, Panie, sprawiedliwej sprawy mojej, usłysz wołanie moje! przyjmij modlitwę moją, którą wznoszę wargami niefałszywemi. |
PsCylk | Modlitwa Dawida. Wysłuchaj Boże słuszność moję, zważ na moje wołanie; skłoń ucho do prośby mojéj, nie z ust obłudnych. |
PsKrusz | Modlitwa Dawida. Wysłuchaj, Boże, sprawiedliwości mej, uważ pilnie na wołanie moje, weź w uszy modlitwę moją, którą czynię ustami nieobłudnemi. |
PsAszk | Modlitwa Dawida. Usłysz, o Jehowo, Boże sprawiedliwości, zwróć uwagę na mój śpiew, nakłoń ucha mej modlitwie, która z warg się wznosi, co nie znają fałszu. |
PsSzer | Modlitwa Dawidowa. Wysłuchaj, Panie, sprawiedliwej sprawy mojej, zważ na błaganie moje! Przyjmij modlitwę moją z ust nieobłudnych! |
Tys1 | Błaganie. Dawidowy. Usłysz, Panie, słuszną sprawę, zważ na me wołanie, pochwyć uszami moje modły z warg nieobłudnych. |
Tys5 | Modlitwa. Dawidowy. Wysłuchaj, Panie, słuszności, zważ na me wołanie, przyjmij moje modły z warg nieobłudnych! |
Bryt | Modlitwa Dawida. Wysłuchaj, Panie, sprawiedliwej sprawy, Zważ na błaganie moje, Przysłuchaj się modlitwie mojej z warg nieobłudnych! |
Pozn | Modlitwa Dawida. Wysłuchaj, o Jahwe, słusznej sprawy, zważ na me wołanie, nakłoń ucha do mojej prośby płynącej z nieobłudnych warg! |
WarPra | Modlitwa Dawida. Racz wejrzeć, Panie, na słuszność mej sprawy, wysłuchaj skarg moich i przyjmij moje modlitwy, bo z ust prawych pochodzą. |
STB | Modlitwa Dawida. WIEKUISTY, wysłuchaj mojej słuszności, miej wzgląd na moje wołanie; skłoń ucho do mojej prośby, co nie płynie z obłudnych ust. |
EIB | Modlitwa Dawida. Wysłuchaj, PANIE, mojej słusznej sprawy, Zwróć uwagę na moje błaganie, Skłoń swe ucho ku mojej modlitwie, Płynącej z warg nieobłudnych! |
PsFlor | Ot oblicza twego sąd moj wynidzi, oczy twoji widzcie prawdę. |
PsPul | Od oblicza twego sąd moj wynidzi, oczy twoji widzcie prawdy. |
Wuj1923 | Od obliczności twojéj sąd mój niech wynidzie: oczy twe niech dojrzą sprawiedliwości. |
Gda1881 | Od obliczności twojej sąd mój niech wynijdzie; oczy twoje niech patrzą na uprzejmość. |
Gda2017 | Niech wyrok o mnie wyjdzie sprzed twego oblicza, niech twoje oczy widzą to, co słuszne. |
PsBycz | Z-przed-oblicza-Twego, wyrok-mój niech-wyjdzie; oczy-Twe, niech-obaczą prawe-sądy. |
Goet | Od obecności Twojej niech wyjdzie prawo moje; oczy Twe dojrzą szczerość. |
PsCylk | Z przed Ciebie niech wyrok mój wyjdzie; oczy Twoje spoglądają na prawość. |
PsKrusz | Od obliczności Twej niech sąd mój wyjdzie; oczy Twoje niechaj patrzą na prawych. |
PsAszk | Z kierunku oblicza Twego wyjdzie mój sąd sprawiedliwy, Oczy Twe spoglądają prosto, dojrzą rzetelność. |
PsSzer | Od Ciebie niech wyjdzie wyrok w mej sprawie; Twoje oczy widzą to, co słuszne. |
Tys1 | Sprzed Twego oblicza niech sąd o mnie wyjdzie: to, co sprawiedliwe, oczy Twoje widzą. |
Tys5 | Niech przed Twoim obliczem zapadnie wyrok na mnie, oczy Twoje widzą to, co prawe. |
Bryt | Od ciebie niech wyjdzie wyrok mój, Niech oczy twoje ujrzą prawość. |
Pozn | Od Ciebie niech wyjdzie wyrok w mojej sprawie, oczy Twe widzą, co prawe. |
WarPra | Niech wyrok o mnie wyjdzie sprzed Twego oblicza, bo oczy Twoje widzą wszystko, co prawe. |
STB | Niech sprzed Ciebie wyjdzie mój sąd; bo Twe oczy spoglądają na prawość. |
EIB | Niech sprzed Twego oblicza wyjdzie wyrok na mnie I niech Twoje oczy zobaczą to, co prawe. |
PsFlor | Skusił jeś sierce moje i nawiedził jeś w nocy, ogniem jeś mie pokusił, a nie naleziona jest we mnie lichota. |
PsPul | Skusił jeś moje sierce i nawiedził jeś w nocy, ogniem jeś mie pokusił, i nie naleziona jest we mnie złość. |
Wuj1923 | Spróbowałeś serca mego, i nawiedziłeś w nocy: doświadczyłeś mię ogniem, a nie nalazła się we mnie nieprawość. |
Gda1881 | Doświadczyłeś serca mego, nawiedziłeś je w nocy; doświadczyłeś mię ogniem, aleś nic nie znalazł; myśli moje nie uprzedzają ust moich. |
Gda2017 | Doświadczyłeś moje serce, nawiedziłeś mnie nocą, wypróbowałeś mnie ogniem, ale nic nie znalazłeś. Postanowiłem, że moje usta nie zgrzeszą. |
PsBycz | Tyś roztrząsał sercé-mojé, zwiedzałeś nocą, doświadczałeś-mię, a niceś nie znalazł; postanowiłem, aby-nie przekraczały usta-moje. |
Goet | Doświadczyłeś serce moje i zbadałeś mię w nocy: wypławiłeś mię i nic nie znalazłeś; od myśli moich nie odstępują usta moje. |
PsCylk | Gdy zbadasz serce moje, nawiedzisz w nocy, doświadczysz mnie, nie znajdziesz nic; zła myśl nie przeszła przez usta moje. |
PsKrusz | Doświadczyłeś serca mego, w nocy je nawiedziłeś; ogniem mnie doświadczyłeś, aleś nic nie znalazł. Moje myśli nie są inne, jak te, co z mych ust wychodzą. |
PsAszk | Tyś wypróbował me serce, Ty o niem stanowisz, nocą je odczyszczasz i obyś nie znalazł, żem zgrzeszył ja myślą a jeśli, aby ona przekroczyła me usta. |
PsSzer | Gdy doświadczasz serca mego, badasz je w nocy, wypławiasz mnie ogniem, nie znajdujesz nic ohydnego, nic nie wymknie się z ust moich. |
Tys1 | Jeśli badasz me serce, nocą mnie nawiedzasz i doświadczasz ogniem, nie znajdziesz we mnie nieprawości. Nie zgrzeszyły me usta |
Tys5 | Choćbyś badał me serce, nocą mnie nawiedzał i doświadczał ogniem, nie znajdziesz we mnie nieprawości. Moje usta nie zgrzeszyły |
Bryt | Doświadczyłeś serce moje, nawiedziłeś nocą. Wypróbowałeś mnie, nic nie znajdując. Złe zamysły nie przekroczą ust moich. |
Pozn | Możesz badać me serce, nawiedzać mnie nocą, możesz mnie poddać próbie ognia - nie znajdziesz we mnie żadnej nieprawości. Nie zgrzeszyłem ustami, |
WarPra | Choćbyś zaczął badać me serce, nocą mnie nawiedzać i poddawać próbom, to też nie znajdziesz u mnie żadnej nieprawości. Moje usta nie splamiły się niczym. |
STB | Kiedy zbadasz me serce, nawiedzisz mnie w nocy i doświadczysz – nic nie znajdziesz, zła myśl nie przeszła przez moje usta. |
EIB | Doświadczyłeś me serce, Nawiedziłeś nocą, Poddałeś mnie próbie, ale nic nie znajdziesz, Bo postanowiłem chronić usta przed splamieniem. |
PsFlor | Bychą nie mołwiła usta moja skutkow ludzkich, prze słowa warg twych ja jeśm strzegł drog twardych. |
PsPul | By nie mołwiły usta moja skutkow ludzkich, prze słowa warg twoich ja jeśm strzegł drog trudnych. |
Wuj1923 | Aby nie mówiły usta moje uczynków ludzkich: dla słów ust twoich jam przestrzegał dróg twardych. |
Gda1881 | Co się tknie spraw ludzkich według słowa ust twoich, chroniłem się drogi okrutnika. |
Gda2017 | Co się tyczy spraw ludzkich, dzięki słowom twoich ust wystrzegałem się dróg okrutnika. |
PsBycz | Co-do-czynów ludzkich, wedle-słowa warg-Twoich, jam wystrzégał-się dróg gwałciciela. |
Goet | W sprawach ludzkich, według słów warg Twoich, wystrzegałem się dróg czyniących przemoc. |
PsCylk | Wobec spraw ludzi, stosownie do słowa ust Twoich, wystrzegałem się dróg przestępcy. |
PsKrusz | Co do spraw ludzkich, według słowa ust Twoich, strzegłem się dróg okrutnika. |
PsAszk | We wszelkiem ludzkiem poczynaniu dzięki słowom ust Twych wystrzegałem się i strzegłem dróg przestępcy. |
PsSzer | Patrzałem na sprawy ludzkie, według Słowa warg Twoich unikałem dróg rozbójników. |
Tys1 | ludzkim obyczajem; według słów warg Twoich strzegłem drogi Prawa. |
Tys5 | ludzkim obyczajem; według słów z Twoich warg wystrzegałem się ścieżek gwałtownika. |
Bryt | Przeciwko występkom ludzkim, według słowa warg twoichUnikałem dróg, na których grasują rozbójnicy. |
Pozn | jak to zazwyczaj czynią ludzie; posłuszny Twoim słowom wystrzegałem się drogi gwałtu. |
WarPra | Nie dbam o to, co czynią ludzie. Ja trzymam się słów, co z Twych ust pochodzą. |
STB | Stosownie do słowa Twoich ust, wobec spraw ludzi wystrzegałem się dróg przestępcy. |
EIB | Co do ludzkich czynów, to - zgodnie z Twym Słowem - trzymałem się z dala od ścieżek przemocy. |
PsFlor | Dokonaj chodzenia moja we sdzach twojich, iżbychą sie nie poruszyli śladowie moji. |
PsPul | Zwirzchni chodzenia moja we sdzach twoich, eżby sie nie poruszyli śladowie moji. |
Wuj1923 | Umocnij kroki moje na ścieżkach twoich, aby się nie chwiały stopy moje. |
Gda1881 | Zatrzymuj kroki moje na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moje. |
Gda2017 | Zatrzymaj moje kroki na twoich drogach, aby nie zachwiały się moje nogi. |
PsBycz | Podpiéraj kroki-me w-ścieszkach-Twych, aby-nie zachwiały-się nogi-moje. |
Goet | Kroki moje trzymały się śladów Twoich, chód mój nie chwiał się. |
PsCylk | Trzymają się kroki moje ścieżek Twoich; nie chwieją się stopy moje. |
PsKrusz | Utwierdź kroki moje na ścieżkach Twych, aby się nie chwiały stopy moje. |
PsAszk | Wesprzyj kroki me w Twych drogach kolistych, aby się też nie zachwiało me stąpanie. |
PsSzer | Kroki moje trzymały się mocno ścieżek Twoich, by nie chwiały się nogi moje. |
Tys1 | Moje kroki trzymały się mocno Twych ścieżek, me stopy się nie zachwiały. |
Tys5 | Moje kroki trzymały się mocno Twoich ścieżek, moje stopy się nie zachwiały. |
Bryt | Umocnij kroki moje na ścieżkach twoich, By nie zachwiały się nogi moje. |
Pozn | Kroki moje pilnowały zawsze Twoich ścieżek, nogi moje nie zachwiały się nigdy. |
WarPra | Kroki stawiam na Twoich przykazań drodze, moje stopy nie zbaczają z Twych ścieżek. |
STB | Moje kroki trzymają się Twoich ścieżek, nie chwieją się moje stopy. |
EIB | Swoje kroki stawiam mocno na Twych szlakach, Nie potknęły się również moje stopy. |
PsFlor | Ja jeśm wołał, bo jeś mie wysłuszał, Boże; nakłoń ucho twoje mnie i wysłuszaj słowa moja. |
PsPul | Ja jeśm wołał, bo jeś mie usłyszał, Boże; nakłoń ucho twoje mnie i wysłuchaj słowa moja. |
Wuj1923 | Jam wołał, iżeś mię wysłuchał, Boże: nakłoń mi ucha twego, a wysłuchaj słowa moje. |
Gda1881 | Ja cię wzywam, bo mię wysłuchiwasz, Boże! Nakłoń ucha twego ku mnie, wysłuchaj słowa moje. |
Gda2017 | Wzywam cię, Boże, bo mnie wysłuchasz. Nakłoń ku mnie swego ucha, wysłuchaj moich słów. |
PsBycz | Ja wzywam-Cię; bo Ty-wysłuchasz-mię, o-Boże! schyl ucho-Twé ku-mnie; posłuchaj mowy-mojéj. |
Goet | Wołam do Ciebie, ponieważ Ty, Boże, wysłuchujesz mnie; nakłoń ucho Swoje ku mnie, usłysz mowę moją. |
PsCylk | Wzywam Cię, bo mnie wysłuchasz Panie; skłoń mi ucho Twoje i wysłuchaj słowa moje. |
PsKrusz | Oto wzywam Cię, ponieważ wysłuchujesz mnie, Panie! Nakłoń ucha Swego ku mnie, wysłuchaj słowa mego. |
PsAszk | Wzywam Cię, bo wszak Ty mi odpowiesz, wszechmocny Boże, - nakłoń mi ucha Swego, wysłuchaj tego, co mówię. |
PsSzer | Wzywam Ciebie, bo wysłuchujesz mię, Boże, nakłoń do mnie ucha swego, wysłuchaj słowa mojego! |
Tys1 | Wzywam Cię, Boże, bo Ty mnie wysłuchasz; nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz słowo moje. |
Tys5 | Wzywam Cię, bo Ty mnie wysłuchasz, o Boże! Nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo. |
Bryt | Wzywam cię, bo wysłuchujesz mię, Boże, Nakłoń ku mnie ucha swego, wysłuchaj słowa mojego! |
Pozn | Do Ciebie więc wołam, wszak Ty mnie wysłuchasz, o Boże! Nakłoń ku mnie ucha, usłysz moje słowa! |
WarPra | Wołam do Ciebie, Boże, bo mnie wysłuchujesz, nakłoń ku mnie swojego ucha, racz przyjąć moje prośby. |
STB | Wzywam Cię, bo mnie wysłuchasz, mój Boże; skłoń do mnie Twoje ucho oraz wysłuchaj moje słowa. |
EIB | Zwracam się do Ciebie, bo wiem, że mi odpowiesz, Boże, zwróć na mnie uwagę, wysłuchaj moich słów! |
PsFlor | Dziwna uczyń miłosierdzia twoja, jenże zbawione czynisz pwające w cię. Od przeciwiających sie prawicy twojej |
PsPul | Dziwna uczyń miłosierdzia twoja, jenże zbawione czynisz pwające w cię. Od przeciwiających sie prawicy twojej |
Wuj1923 | Pokaż dziwne miłosierdzie twoje, który zbawiasz nadzieję mające w tobie od przeciwiających się prawicy twojéj. |
Gda1881 | Okaż miłosierdzie twoje, ty, który ochraniasz ufających w tobie od tych, którzy powstawają przeciwko prawicy twojej. |
Gda2017 | Okaż swoje miłosierdzie, ty, który wybawiasz ufających tobie od tych, którzy powstają przeciwko twojej prawicy. |
PsBycz | Wystaw-na-podziw dobrodziejstwa-Twe, o-Wybawco ufających, w Tobie! od-powstających przeciw-prawicy-Twojéj. |
Goet | Okaż mi cudownie dobrotliwość Swoją, Zbawco tych, którzy przed przeciwnikami szukają ochrony w prawicy Twojej. |
PsCylk | Ucudownij łaskę Twoję, który wybawiasz od przeciwników, ufających prawicy Twojéj. |
PsKrusz | Okaż miłosierdzie Twe, który wybawiasz pokładających ufność od tych, co powstają przeciwko prawicy Twojej. |
PsAszk | Niechaj spłynie nieskończona Twa miłość i łaska, Wybawicielu tych, co się chronią pod opiekę Twej prawicy przed tymi, którzy się przeciwko niej podnoszą. |
PsSzer | Okaż cudowną swą łaskę, Zbawco tych, którzy szukają opieki w prawicy Twojej przed wrogami swymi! |
Tys1 | Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje, bo chroniących się pod Twoją prawicę wybawiasz od wrogów. |
Tys5 | Okaż miłosierdzie Twoje, Zbawco tych, co się chronią przed wrogami pod Twoją prawicę. |
Bryt | Okaż cudowną łaskę swoją, Zbawco tych, którzy szukają schronienia W prawicy twojej przed wrogami swymi! |
Pozn | Okaż [mi] swe przedziwne miłosierdzie, Wybawicielu tych, którzy przed swymi wrogami chronią się ufnie pod Twoją prawicę! |
WarPra | Okaż mi cudowne miłosierdzie Twoje, bo Ty przecież ratujesz wszystkich, którzy pod Twą prawicę się chronią przed swymi wrogami. |
STB | Ucudownij Twoją łaskę, Panie; który tych, co ufają Twej prawicy wybawiasz od przeciwników. |
EIB | Okaż mi wspaniałomyślnie swoją łaskę, Panie, Zbawco tych, co przy Twym boku chronią się przed wrogiem. |
PsFlor | strzeży mie jako źrzenice oka. Pod cieniem skrzydł twojich zaszczyci mie |
PsPul | strzeży mie jako źrzenice oka. Pod cieniem skrzydł twoich schowaj mie |
Wuj1923 | Strzeż mię jako źrenicę oka: pod cieniem skrzydeł twoich obroń mię: |
Gda1881 | Strzeż mię jako źrenicy oka; pod cieniem skrzydeł twoich ukryj mię. |
Gda2017 | Strzeż mnie jak źrenicy oka, ukryj mnie w cieniu swych skrzydeł; |
PsBycz | Strzeż-mię, jak-źrenicy oka; pod-cieniem skrzydeł-Twych, ukryj-mię; |
Goet | Zachowaj mię, jako źrenicę oka; pod cieniem skrzydeł Swoich ukryj mię. |
PsCylk | Strzeż mnie jako źrenicę oka, w cieniu skrzydeł Twoich ukryj mnie. |
PsKrusz | Strzeż mnie, jako źrenicy oka; w cieniu skrzydeł Twych ukryj mnie: |
PsAszk | O, ustrzeż mię jako gałki ocznej i ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł, |
PsSzer | Strzeż mnie, jak źrenicy oka, ukryj mnie w cieniu swych skrzydeł! |
Tys1 | Strzeż mnie jak źrenicy oka, w cieniu Twych skrzydeł mnie ukryj, |
Tys5 | Strzeż mnie jak źrenicy oka; w cieniu Twych skrzydeł mnie ukryj, |
Bryt | Strzeż mnie jak źrenicy oka, Ukryj mnie w cieniu swych skrzydeł |
Pozn | Strzeż mnie jak źrenicy oka, ukryj mnie w cieniu swych skrzydeł |
WarPra | Strzeż mnie jak źrenicy oka, ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł |
STB | Strzeż mnie jak źrenicy oka; w cieniu Twych skrzydeł |
EIB | Strzeż mnie jak źrenicy oka, Ukryj w cieniu swych skrzydeł, |
PsFlor | od oblicza niemiłościwych, jiż mie trudzili. Nieprzyjaciele moji duszę moję są ogarnęli, |
PsPul | od oblicza niemiłościwych, jiż mię trudzili. Nieprzyjaciele moi duszę moję są ogardnęli, |
Wuj1923 | Od oblicza niezbożnych, którzy mię utrapili: nieprzyjaciele moi duszę moję ogarnęli. |
Gda1881 | Przed twarzą niepobożnych, którzy mię niszczą, przed nieprzyjaciółmi duszy mojej, którzy mię ogarnęli. |
Gda2017 | Przed niegodziwymi, którzy mnie gnębią, przed wrogami mojej duszy, którzy mnie osaczyli. |
PsBycz | Przed bezbożnymi tymi, trapiącymi-mię, przed nieprzyjaciołmi-moimi, czyhającymi na-życié mé, co otaczają-mię. |
Goet | Przed bezbożnymi, którzy mnie rujnują, przed śmiertelnymi wrogami mymi, którzy mnie zewsząd osaczają. |
PsCylk | Przed niegodziwymi, którzy mnie napadają; przed wrogami, którzy zawzięcie mnie otaczają. |
PsKrusz | przed obliczem bezbożnych, którzy mnie trapią, przed nieprzyjaciółmi duszy mej, którzy mnie otoczyli. |
PsAszk | przed niegodziwcami, którzy mię opadli jako zbóje, śmiertelnymi wrogami, co mnie zewsząd okrążają. |
PsSzer | Przed bezbożnymi, którzy mnie prześladują, przed nieprzyjaciółmi, którzy mnie zawzięcie osaczają. |
Tys1 | od grzesznych, co gwałt mi zadają. Z wściekłością otaczają mnie moi wrogowie, |
Tys5 | przed występnymi, co gwałt mi zadają, przed śmiertelnymi wrogami, co otaczają mnie zewsząd. |
Bryt | Przed bezbożnymi, którzy mnie gnębią, Nieprzyjaciółmi, którzy mnie zawzięcie osaczają. |
Pozn | przed bezbożnikami, którzy mnie uciskają, przed śmiertelnymi wrogami, którzy zewsząd przeciw mnie powstają. |
WarPra | przed bezbożnikami, co mnie uciskają, przed wrogami śmiertelnymi, którzy zewsząd mnie otaczają. |
STB | ukryj mnie przed niegodziwymi, którzy mnie napadają; przed wrogami, co zawzięcie mnie otaczają. |
EIB | Chroń przed bezbożnymi, moimi gnębicielami, Przed zawziętymi wrogami, którzy chcą mnie osaczyć. |
PsFlor | tuk swoj są zgromadzili, usta jich m❬oł❭wiła pych. |
PsPul | tuk swoj są jęli, usta jich mołwiła pych. |
Wuj1923 | Tłustość swoję zawarli: usta ich mówiły hardość. |
Gda1881 | Tukiem swoim okryli się; hardzie mówią usty swemi. |
Gda2017 | Okryli się swoim tłuszczem, zuchwale mówią swymi ustami. |
PsBycz | Tłustością-swą zatkani-są; oni, ustami-swemi, przemawiają z-dumą. |
Goet | Nieczule swe serca trzymają zamknięte, ustami swemi mówią dumnie. |
PsCylk | Tuczne serce swe zamknęli, usta ich przemawiają z wysoka. |
PsKrusz | Tłuszczem swoim opasali się: mówią hardzie ustami swemi. |
PsAszk | Usta ich są szczelnie zamknięte własnym ich tłuszczem, a jednak mówią i lo z wyniosłą dumą. |
PsSzer | Zamknęli zatłuszczone swe serce, wyniośle mówią ustami swymi. |
Tys1 | zamykają swoje serce zatyłe, odzywają się butnie swoimi ustami. |
Tys5 | Zamykają oni swe nieczułe serca, przemawiają butnie swoimi ustami. |
Bryt | Serce swe tłuszczem zarosłe zamknęli, A usta ich mówią wyniośle. |
Pozn | Nieczułe ich serca zamknięte są [na litość], z ich ust padają słowa zuchwałe. |
WarPra | Zamknęli swoje twarde serca, a ich usta miotają bardzo harde słowa. |
STB | Zamknęli swoje tuczne serce, a ich usta przemawiają z wysoka. |
EIB | Rozsadza ich duma, nic do nich nie dociera, Wypowiadają słowa pełne wyniosłości. |
PsFlor | Porzuciwszy mie, tegdy obstąpili są mie, oczy swe ustawili schylić w ziemię. |
PsPul | Porzuciwszy mię, ❬ninie❭ obstąpili mie, oczy swe ustawili spuścić w ziemię. |
Wuj1923 | Porzuciwszy mię, teraz mię obtoczyli: oczy swe nasadzili spuścić ku ziemi. |
Gda1881 | Gdziekolwiek idziemy, obtoczyli nas; oczy swe nasadzili, aby nas potrącili ku ziemi. |
Gda2017 | Gdziekolwiek idziemy, otaczają nas, wytężają swój wzrok, aby nas powalić na ziemię. |
PsBycz | Kroki-nasze, teraz okrążyli-nam; oni, oczy-swe gotują do-powalenia nas, na-ziemię. |
Goet | Na każdym kroku otaczają nas; oczy swoje skierowali na to, aby nas rzucić na ziemię; |
PsCylk | Na każdym kroku teraz otaczają nas; oczy swoje zwracają, by nas powalić o ziemię. |
PsKrusz | Kędykolwiek idziemy, otoczyli nas, nastawili oczy swe, aby nas powalić na ziemię. |
PsAszk | Patrzę ich: oto mię otoczyli, wodzą oczyma po ziemi, aby na niej siebie i drugich pochylić i skrzywić. |
PsSzer | Gdziekolwiek idziemy, otaczają nas, i patrzą tylko, jakby nas powalić na ziemię. |
Tys1 | Okrążają mnie teraz ich kroki, natężają swe oczy, by powalić na ziemię — |
Tys5 | Okrążają mnie teraz ich kroki; natężają swe oczy, by [mnie] powalić na ziemię - |
Bryt | Gdziekolwiek idziemy, otaczają nas, Wypatrują, jakby powalić na ziemię. |
Pozn | Nastają na mnie, już mnie obstąpili, wodzą za mną oczami, by mnie powalić na ziemię. |
WarPra | Czatują przy mnie ciągle, otaczają mnie zewsząd, czyhają, by mnie powalić na ziemię. |
STB | Teraz otaczają nas na każdym kroku; zwracają swoje oczy, by nas powalić na ziemię. |
EIB | Ledwie się ruszymy, już nas otaczają, Wypatrują okazji, by nas przygnieść do ziemi. |
PsFlor | Wzięli są mie jako lew gotowy ku łupowi a jako szczenię lwowo przebywające w jaskiniach. |
PsPul | Przyjęli mię jako lew gotowy ku korzyści a jako lwic przebywając we skryciu. |
Wuj1923 | Przyjęli mię jako lew gotowy do łupu: i jako szczenię lwie, mieszkające w jamie. |
Gda1881 | Każdy z nich podobien jest lwowi pragnącemu łupu, i lwięciu siedzącemu w jamie. |
Gda2017 | Podobni są do lwa żądnego łupu, do lwiątka siedzącego w ukryciu. |
PsBycz | Podobieństwo-ich, jak-lwa, żądzą-uniesionego do-rozszarpania; i-jak-lwięcia usadowionego w-kryjówkach. |
Goet | Podobni są do lwa, żądnego łupu, i do lwięcia, siedzącego w ukryciu. |
PsCylk | Podobny do lwa, pragnącego żeru, do lwiątka, siedzącego w ukryciu. |
PsKrusz | Każden z nich podobien lwowi, szukającemi za łupem i szczenięciu lwiemu, leżącemu w jamie. |
PsAszk | Podobni są do lwa, żądnego łupu i lwiątka, co czycha w ukryciu. |
PsSzer | Podobny jest do lwa żądnego łupu, i do szczenięcia lwiego siedzącego w ukryciu. |
Tys1 | podobni do lwa, dyszącego na zdobycz, do lwiego szczenięcia, co siedzi w kryjówce. |
Tys5 | podobni do lwa dyszącego na zdobycz, do lwiątka, co siedzi w kryjówce. |
Bryt | Podobny jest do lwa żądnego łupu, I do lwiątka siedzącego w ukryciu. |
Pozn | Podobni są do lwa żądnego krwawej zdobyczy, do lwiego szczenięcia zaczajonego w gęstwinie. |
WarPra | Podobni są do lwa, co się szykuje, by rozszarpać swą zdobycz, są jak młode lwiątko schowane w ukryciu. |
STB | Każdy podobny jest do lwa, co pragnie żeru; do lwiątka siedzącego w ukryciu. |
EIB | Przypominają lwa żądnego ofiary, Albo młode lwiątko zaczajone w buszu. |
PsFlor | Wstań, Gospodnie, przejdzi ji i obłudzi ji, wytargń duszę moję od niemiłościwego, gniew twoj |
PsPul | Wstań, Gospodnie, przejdzi ji i obłudź ji, wytargń duszę moję od niemiłościwego, szablę twoję |
Wuj1923 | Powstań, Panie! uprzedź go i przekin go: wyrwij duszę moje od niezbożnego, miecz twój od nieprzyjaciół ręki twojéj. |
Gda1881 | Powstańże, Panie! uprzedź twarz jego, potrąć go, wyrwij duszę moję od niezbożnego mieczem twoim. |
Gda2017 | Powstań, PANIE, wystąp przeciwko niemu i powal go, swoim mieczem ocal moją duszę od niegodziwego; |
PsBycz | Wstań, Panie, wyjdź przeciw-niego, obal-go; ocal życié-mé, od-bezbożnego, mieczem-Twoim. |
Goet | Powstań, Panie; uprzedź go i przemóż; wybaw mieczem Swoim od bezbożników duszę moją, |
PsCylk | Powstań Boże, uprzedź go, połóż go płazem; wybaw życie moje od niegodziwca, tego miecza Twojego. |
PsKrusz | Powstań, Boże, uprzedź jego obecność, upokórz go, wybaw Twym mieczem duszę mą od bezbożnego - |
PsAszk | Podnieś się Jehowo, uprzedź jego zamiary, zegnij kolana jego, oswobódź Twym mieczem mą duszę od tych nikczemników. |
PsSzer | Powstań, Panie, wystąp przeciw niemu, powal go! Ratuj mnie mieczem od bezbożnika, |
Tys1 | Powstań, o Panie, drogę mu zastąp i powal, mieczem swym od grzesznika wyzwól moją duszę, |
Tys5 | Powstań, o Panie, wystąp przeciw niemu i powal go, swoim mieczem wyzwól moje życie od grzesznika, |
Bryt | Powstań, Panie! Wystąp przeciw niemu, rzuć go na kolana! Niech mnie uratuje twój miecz od bezbożnika, |
Pozn | Powstań, Jahwe, wystąp przeciwko niemu i powal go! Niech miecz Twój wybawi życie moje od bezbożnika, |
WarPra | Powstań więc, o Panie, i wyjdź bezbożnemu naprzeciw, powal go na ziemię, mnie zaś uratuj używając miecza! |
STB | Powstań WIEKUISTY, uprzedź go i połóż; Twoim mieczem wybaw od niegodziwca moje życie. |
EIB | Powstań, PANIE! Wystąp przeciw takim! Rzuć ich na kolana! Uratuj swoim mieczem me życie przed bezbożnym, |
PsFlor | od nieprzyjacielow ręki twojej. Gospodnie, od mała z ziemie rozdziel je w żywocie jich; od tajemnic twojich napełnion jest żywot jich. Nasyceni są synowie i rozdzielili są ostatki swoje malutkim swojim. |
PsPul | od nieprzyjacioł ręki twojej. Gospodnie, od mała z ziemie rozdziel je w żywocie jich; od tajemnic twych napełnion jest żywot jich. Nasyceni są synow i rozdzielili ostatki swoje dziatkam swym. |
Wuj1923 | Panie, odłącz je od trochy ludzi z ziemie za żywota ich: z skrytych rzeczy twoich napełnion jest brzuch ich: nasyceni są synmi: i ostatki swoje zostawili małym dzieciom swoim. |
Gda1881 | Wyrwij mię od ludzi ręką twoją, o Panie! od ludzi tego świata, których dział jest w tym żywocie, a których brzuch z szpiżarni twojej napełniasz, skąd nasyceni bywają, i synowie ich, a zostawiają ostatki swoje dzieciom swoim. |
Gda2017 | A swoją ręką, PANIE, od ludzi, od ludzi tego świata, których udziałem jest to życie, a których brzuchy napełniasz swymi skarbami, tak że nasyceni są nawet ich synowie, a resztę zostawiają ich dzieciom. |
PsBycz | Od-ludzi, będących karą ręki-Twéj, Panie; od-ludzi światowych, udział-swój, mających, za życia; bo-zasobem-Twym, napychasz brzuchy-ich, tak, że nasyceni-są dziećmi, i-zostawiają, pozostałość-swę, małoletniém-dzieciom-swoim. |
Goet | Od ludzi — ręką Swoją, Panie; od ludzi tego czasu, którzy dział swój mają w tem życiu, a których brzuch napełniasz z Twojej spiżarni; synów mają pod dostatkiem, a nadmiar przekazują dzieciom swoim. |
PsCylk | Od tłumów, które są ręką Twoją, od tłumów téj ziemi. Ich udział w tém życiu, a darami Twemi napełniasz ich żywot; mają pełnię synów, a zostawiają nadmiar dzieciom swoim. |
PsKrusz | od ludzi, ręką Twą, o Boże! od ludzi tego świata, których dział jest w tym żywocie, których brzuch napełniasz darami swemi i są nasyceni, a synowie ich zostawiają ostatki dzieciom swym. |
PsAszk | Bo wszak zabija dłoń Twa, tak jest zabija widokiem znikomośći ich dział w życiu a tem, co jest w Twem ukryciu, wypełniasz ich cielska. Ich synowie jeszcze są tem nasyceni a to, co po nich zostanie, pozostawią swym dzieciakom. |
PsSzer | od ludzi ręką Twoją, Panie, od ludzi tego świata, których los w tym życiu, którzy brzuch swój napełniają darami Twoimi! Niech będą nasyceni synowie ich, a nadmiar swój zostawią dzieciom swoim! |
Tys1 | ręką Twą, Panie, od ludzi: od ludzi, którym obecne życie przypada w udziale i których brzuch napełniasz Twymi dostatkami; których synowie jedzą do sytości, a nadmiar zostawiają małym swoim dzieciom. |
Tys5 | a Twoją ręką, Panie - od ludzi: od ludzi, którym obecne życie przypada w udziale i których brzuch napełniasz Twymi dostatkami; których synowie jedzą do syta, a resztę zostawiają swoim małym dzieciom. |
Bryt | Ręka zaś twoja od ludzi, Panie, Od ludzi tego świata, których udziałem jest tylko to życie, A skarbów twoich jest pełen brzuch ich, Nasyceni są synowie ich, A nadmiar swój zostawiają dzieciom swoim! |
Pozn | a ramię Twe, o Jahwe - od ludzi, od ludzi tego świata, których udziałem jest [obecne] życie, a których brzuchy napełniasz Twymi dostatkami. Nasycą się [nimi] ich synowie, a to, co będzie zbywało, dzieciom swym pozostawią. |
WarPra | Własnymi rękami ratuj mnie, o Panie, przed tymi ludźmi, przed tymi, którym niczego w tym życiu nie braknie; przed tymi, których ciało pełne jest dóbr wszelkich; przed tymi, których nawet synowie zawsze będą syci i jeszcze swoim synom dadzą to, co im zostanie. |
STB | Od tłumów, które są w Twojej ręce, od tłumów tej ziemi. Ich udział jest w tym życiu, Twoimi darami napełniasz ich żywot; nasycają się nimi synowie, a nadmiar zostawiają swym dzieciom. |
EIB | Ochroń swoją ręką od morderców, PANIE, Od morderców, których udziałem jest tylko to życie. A ci, którzy są Twoim skarbem? - Ty ich głód zaspokoisz, Nasycą się też ich synowie, A nadmiar przekażą swoim dzieciom. |
PsFlor | Ale ja w prawdzie pokażę sie w obeźrzeniu twojem, nasycon będę, gdy sie pokaże sława twoja. |
PsPul | Ale ja w prawdzie ukażę sie tobie, nasycon będę, gdy sie pokaże sława twoja. |
Wuj1923 | A ja w sprawiedliwości pokażę się przed obliczem twojem: nasycon będę, gdy się okaże chwała twoja. |
Gda1881 | Ale ja w sprawiedliwości oglądam oblicze twoje; gdy się ocucę, nasycony będę obrazem obliczności twojej. |
Gda2017 | Ja zaś w sprawiedliwości ujrzę twe oblicze, a gdy się obudzę, nasycę się twoim podobieństwem. |
PsBycz | Ja zaś, w-sprawiedliwości, ujrzę obliczé-Twé, nasycę-się, za-ocknienia, wizerunkiem-Twoim. |
Goet | Lecz ja będę oglądał oblicze Twoje w sprawiedliwości; skoro się obudzę, nasycony będę widokiem Twoim. |
PsCylk | Ja zaś w prawości ujrzę oblicze Twoje; nasycę się za przebudzeniem, postacią Twoją. |
PsKrusz | A ja w sprawiedliwości ujrzę oblicze Twoje; nasycę się, patrząc na obraz Twój. |
PsAszk | W sprawiedliwości patrzę Twe oblicze i będę - gdy się obudzę - nasycony Twym obrazem. |
PsSzer | Ale ja w sprawiedliwości będę oglądał oblicze Twoje, gdy się obudzę, nasycę się widokiem obrazu Twojego. |
Tys1 | A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, ze snu powstając, nasycę się Twoim widokiem. |
Tys5 | Ja zaś w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, powstając ze snu, nasycę się Twoim widokiem. |
Bryt | Ale ja dzięki sprawiedliwości ujrzę oblicze twoje, Kiedy się obudzę, nasycę się widokiem twoim. |
Pozn | Ja zaś, w mej sprawiedliwości, oglądać będę Twoje oblicze; gdy się przebudzę, sycić się będę Twoim widokiem. |
WarPra | A ja chciałbym w sprawiedliwości patrzeć na Twe oblicze, Twoim widokiem się sycić, kiedy będę wstawał. |
STB | Zaś ja, w prawości, zobaczę Twoje oblicze; po przebudzeniu nasycę się Twą Postacią. |
EIB | Ja zaś dzięki sprawiedliwości zobaczę Twoje oblicze, Wstanę ze snu i nasycę się Twoim widokiem. |
PsFlor | Miłować cie będę, Gospodnie, mocy moja. |
PsPul | W koniec dziedzicu bożemu Dawid, jeż mołwił jest Gospodnu slowa pienia tego w dzień,w jenże wyjął ji Gospodzin z ręki nieprzyjaciela jego Saula. | Miłować cie będę, Gospodnie, moc moja.
Wuj1923 | Na koniec, słudze Pańskiemu Dawidowi, który mówił Panu słowa pieśni téj, w dzień, gdy go wyrwał Pan z ręki wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowéj, i rzekł: Będę cię miłował, Panie, mocy moja. |
Gda1881 | Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł: | Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
Gda2017 | Przewodnikowi chóru. Psalm sługi PANA, Dawida, który wypowiedział do PANA słowa tej pieśni w dniu, gdy go PAN ocalił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula. Powiedział wtedy: Będę cię miłował, PANIE, mocy moja. |
PsBycz | Naczelnikowi muzyki, dany do grania, Psalm Dawida, sługi Pana, który odmówił-był słowami ten Spiéw, w dniu, gdy uwolnił Pan jego, z-ręki wszystkich nieprzyjaciół-jego, i-z-ręki Saula, tedy rzekł: Będę-miłował-Cię, o-Panie, siło-moja! |
Goet | PRZEWODNIKOWI chóru. Pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który wypowiedział te słowa Panu dnia, kiedy Pan wybawił go z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula. I rzekł: Miłuję Cię, Panie, siło moja! |
PsCylk | Przewodnikowi chóru. Przez sługę Bożego, Dawida, który wypowiedział Bogu, słowa pieśni téj, gdy wybawił go Bóg z rąk wszystkich nieprzyjaciół i z ręki Saula. I rzekł: Miłuję Cię, Boże, potęgo moja. |
PsKrusz | Przełożonemu chóru. (Psalm) sługi Pańskiego Dawida, który mówił Bogu słowa tej pieśni w dniu, którego wybawił go Bóg zpośród wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saula. I rzekł: Będę Cię kochał, Boże, mocy moja! |
PsAszk | Dyrygentowi - śpiew Dawida, sługi Bożego, który słowa tej pieśni wypowiedział Jehowie onego dnia kiedy go wybawił Jehowa z rąk wszystkich jego wrogów i z rąk Saula. I rzekł on: Miłuję Cię żarliwie Jehowo, Boże mej mocy. |
PsSzer | Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, sługi Pana, który wypowiedział słowo tej pieśni, gdy go Pan wybawił z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saula. I rzekł: Miłuję Cię, Panie, mocy moja. |
Tys1 | Kierownikowi chóru. Sługi Bożego, Dawida, który wypowiedział do Pana słowa tej pieśni, gdy go Pan wybawił z mocy wszystkich jego nieprzyjaciół i z ręki Saula. Rzekł tedy: Miłuję Cię, Panie, mocy moja, |
Tys5 | Kierownikowi chóru. Sługi Bożego, Dawida, który wypowiedział do Pana słowa tej pieśni, gdy go Pan wybawił z mocy wszystkich jego nieprzyjaciół i z ręki Saula. Rzekł wtedy: Miłuję Cię, Panie, Mocy moja, |
Bryt | Przewodnikowi chóru. Psalm sługi Pańskiego, Dawida, który wypowiedział Panu słowa tej pieśni, gdy go Pan wybawił z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saula. Powiedział: Miłuję cię, Panie, mocy moja. |
Pozn | [Uwaga] dla kierownika chóru: [Psalm] sługi Jahwe, Dawida, który do Jahwe wzniósł słowa tej pieśni, gdy go Jahwe wyzwolił z mocy wszystkich jego wrogów i z ręki Saula. Rzekł więc: Miłuję Cię, Jahwe, Tyś moją mocą! |
WarPra | Dla kierującego chórem. Sługa Pański Dawid wyśpiewał słowa tej pieśni po uwolnieniu go spod władzy wszystkich jego wrogów oraz z rąk Saula. Powiedział wtedy tak: Będę Cię sławił, Panie, mocy moja. |
STB | Przewodnikowi chóru. Przez sługę WIEKUISTEGO – Dawida, który wypowiedział BOGU słowa tej pieśni, kiedy WIEKUISTY go wybawił z rąk wszystkich nieprzyjaciół, a w szczególności z ręki Saula. Zatem powiedział: Miłuję cię WIEKUISTY, ma potęgo. |
EIB | Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida, sługi PANA. Skierował on do PANA słowa tej pieśni w dniu, gdy go PAN wyrwał z ręki wszystkich jego wrogów, a w tym nawet z ręki Saula. Powiedział wtedy: Kocham Cię, PANIE, Ty jesteś mą mocą! |
PsFlor | Gospodzin śćwirdzenie moje i utoka moja, i zbawiciel moj. Bog moj [i] pomocnik moj i nadzieję będę imieć w niem. Zaszczytca moj i rog zbawienia mego, i przyjemca moj. |
PsPul | Gospodzin śćwierdzenie moje i uciecha moja, i zbawiciel moj. Bog moj pomocnik moj i nadzieję będę mieć w nim. Odjimca moj i miecz zbawienia mego, i przyjemca moj. |
Wuj1923 | Pan twierdza moja i ucieczka moja i wybawiciel mój: Bóg mój wspomożyciel mój, i w nim będę nadzieję miał: zastępca mój, i róg zbawienia mego, i obrońca mój. |
Gda1881 | Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja. |
Gda2017 | PAN moją skałą, moją twierdzą i wybawicielem. Mój Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mego zbawienia, moją warownią. |
PsBycz | Pan, opoką-mą, i-twiérdzą-moją, oraz-oswobodzicielem-moim; Bóg-mój, skałą-moją, będę-ufał w-Niego; On, tarczą-mą i-rogiem ocalenia-mego, obronną-górą-moją. |
Goet | Pan jest opoką moją i twierdzą moją, wybawicielem moim; Bóg mój jest skałą moją, w Nim szukam schronienia; tarczą moją i rogiem zbawienia mego i warownym zamkiem. |
PsCylk | Boże, opoko i twierdzo moja i wybawco mój, Panie mój, obrono, w którą ufam, tarczo moja i rogu wybawienia mojego, ucieczko moja! |
PsKrusz | Bóg skałą moją i ucieczką moją, i wybawicielem moim. Pan mój opoką moją, w Nim będę ufał! Tarczą moją i rogiem zbawienia mego - ucieczką moją. |
PsAszk | Jehowa mą skałą i twierdzą, moim oswobodzicielem i moją siłą, opoką moją, w której znajduję schronienie, Tyś jest tarczą mą oraz filarem mego wybawienia i mego wywyższenia. |
PsSzer | Pan opoką moją i twierdzą moją, i wybawicielem moim, Bóg mój skałą moją, w której ucieczka moja, tarcza moja i róg zbawienia mego, twierdza moja. |
Tys1 | Panie, opoko moja i twierdzo, mój wybawicielu, Boże mój, skało moja, na którą się chronię, tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono! |
Tys5 | Panie, Ostojo moja i Twierdzo, mój Wybawicielu, Boże mój, Opoko moja, na którą się chronię, Tarczo moja, Mocy zbawienia mego i moja Obrono! |
Bryt | Pan skałą i twierdzą moją, i wybawieniem moim, Bóg mój opoką moją, na której polegam. Tarczą moją i rogiem zbawienia mego, warownią moją. |
Pozn | Jahwe jest moją opoką, moją twierdzą, moim Wybawicielem; Bóg mój jest mi skałą, na której znajduję schronienie, jest moją tarczą, rogiem mego zbawienia i miejscem obronnym. |
WarPra | O Panie, Tyś moją skałą, twierdzą i wybawieniem, Boże mój, obrońco mój, u którego szukam schronienia. Tyś moją tarczą, umocnieniem i ucieczką moją. |
STB | WIEKUISTY Skało, moja twierdzo i mój wybawco; Boże mój – obrono, w którą wierzę; moja tarczo, mój rogu zbawienia oraz moja ucieczko. |
EIB | PAN moją skałą, twierdzą i ratunkiem; On moim Bogiem, opoką i ucieczką. On moją tarczą, gwarantem wybawienia i mą warowną wieżą. |
PsFlor | Chwaląc wzowę Gospodna a od nieprzyjacielow mojich zbawion będę. |
PsPul | Chwaląc wzywać będę Gospodna i od nieprzyjacielow mych zbawion będę. |
Wuj1923 | Chwaląc będę wzywał Pana: i będę wybawion od nieprzyjaciół moich. |
Gda1881 | Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony. |
Gda2017 | Wezwę PANA, który jest godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów. |
PsBycz | Chwały-godnego, będę-wzywał Pana; a,-od nieprzyjaciół-mych, będę-obronion. |
Goet | Będę wzywał Pana, godnego chwały: i zostanę wybawiony od wrogów moich. |
PsCylk | Wielbionego wzywam, Wiekuistego, i od wrogów moich wybawion jestem. |
PsKrusz | Wychwalając, będę wzywał Boga, a od mych nieprzyjaciół będę wybawiony. |
PsAszk | Głoszę chwałę Jehowy a od wrogów mych będę wybawiony. |
PsSzer | Wzywałem Pana, Wielbionego, i byłem wybawiony od nieprzyjaciół moich. |
Tys1 | Pana godnego chwały będę wzywał, a od nieprzyjaciół moich będę wolny. |
Tys5 | Wzywam Pana, godnego chwały, i będę wolny od moich nieprzyjaciół. |
Bryt | Wołam: Niech będzie Pan pochwalony! I zostałem wybawiony od nieprzyjaciół moich. |
Pozn | Wołam do Jahwe godnego wszelkiej chwały, a będę wybawiony od mych nieprzyjaciół. |
WarPra | Wołam do Ciebie: Bądź pochwalony, o Panie! bo jestem wolny od moich wrogów. |
STB | Wzywam Wielbionego, WIEKUISTEGO, więc jestem wybawiony od mych wrogów. |
EIB | Wołam do PANA - On jest godzien chwały - I przezwyciężam wszystkich moich wrogów! |
PsFlor | Ogarnęły są mnie boleści śmiertne i strumienie lichot zamąciły są mie. |
PsPul | Ogardnęły mie boleści śmierci i strumienie złości zamąciły mie. |
Wuj1923 | Ogarnęły mię boleści śmierci: i strumienie nieprawości zatrwożyły mię. |
Gda1881 | Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię. |
Gda2017 | Ogarnęły mnie boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych. |
PsBycz | Okrążyły-mię męki śmiertelne, i-potoki złoczyńców przeraziły-mię. |
Goet | Omotały mię były więzy śmierci, i potoki zguby przeraziły mnie. |
PsCylk | Ogarnęły mnie bóle śmierci i nurty otchłani zatrwożyły mnie. |
PsKrusz | Ogarnęły mnie boleści śmierci, a potoki bezbożnych zatrwożyły mnie. |
PsAszk | Ogarnęły mię bole porodowe śmierci a trwogą mnie przejmują rwące strumienie bezeceństwa. |
PsSzer | Ogarnęły mnie fale śmierci, a strumienie zagłady zatrwożyły mnie. |
Tys1 | Ogarnęły mnie fale śmiertelne i zatrwożyły mnie potoki zaguby; |
Tys5 | Ogarnęły mnie fale śmierci i zatrwożyły mnie odmęty niosące zagładę; |
Bryt | Ogarnęły mnie fale śmierci, A strumienie zagłady zatrwożyły mnie. |
Pozn | Ogarniała mnie już śmiertelna toń, grozą przejmował zalew zagłady; |
WarPra | Więzy śmierci już mnie krępowały, napełniły mnie przerażeniem fale zagłady. |
STB | Ogarnęły mnie bóle śmierci i zatrwożyły mnie nurty nicości; |
EIB | Już oplatały mnie powrozy śmierci, Rzeki bezprawia wzmagały mój lęk, |
PsFlor | Boleści pkielne ogarnęły mnie, zastąpiła są mie sidła śmiertna. |
PsPul | Boleści pkielne ogardnęły mie, zastąpiły mię sidła śmierci. |
Wuj1923 | Boleści piekielne obtoczyły mię: uprzedziły mię sidła śmierci. |
Gda1881 | Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci. |
Gda2017 | Boleści piekła mnie oplotły, pochwyciły mnie sidła śmierci. |
PsBycz | Sidła piekielne otoczyły-mię; poprzédziły-mię matnie niedoli. |
Goet | Więzy piekła otoczyły mnie, pułapki śmierci zaskoczyły mnie. |
PsCylk | Męki przepaści osnuły mnie, pochwyciły sidła śmierci. |
PsKrusz | Boleści otchłani ogarnęły mnie - źródła śmierci pochwyciły mnie |
PsAszk | Opasują mnie więzy wieczystej przepaści i zdradziecko mię chwytają pętlice śmierci. |
PsSzer | Więzy krainy umarłych osaczyły mnie, pochwyciły mnie sidła śmierci. |
Tys1 | oplątały mię pęta krainy zmarłych, sidła śmierci mnie zaskoczyły. |
Tys5 | oplątały mnie pęta Szeolu, zaskoczyły mnie sidła śmierci. |
Bryt | Więzy otchłani otoczyły mnie, Pochwyciły mnie sidła śmierci. |
Pozn | oplatały mnie więzy Szeolu, chwytały mnie sidła śmierci. |
WarPra | Byłem już oplątany powrozami zaświatów, znalazłem się w sidłach śmierci. |
STB | męki piekielne mnie osnuły i pochwyciły sidła śmierci. |
EIB | Już zaciskała się pętla świata zmarłych - Wpadłem w śmiertelną sieć. |
PsFlor | W zamętce mojem wezwał jeśm Gospodna i Bogu memu wołał jeśm. I wysłuszał z kościoła świętego swego głos moj, i wołanie moje ❬w obeźrzeniu jego❭ weszło jest w uszy [moje] ❬jego❭. |
PsPul | W zamęcie moim wezwał jeśm Gospodna i ku Bogu memu zawołał jeśm. I wysłyszał z kościoła świętego swego głos moj i wołanie moje w obliczności jego weszło w uszy jego. |
Wuj1923 | W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mojego: i wysłuchał głos mój z kościoła swego świętego: i wołanie moje przed oblicznością jego weszło w uszy jego. |
Gda1881 | W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego. |
Gda2017 | W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie dotarło przed jego oblicze, do jego uszu. |
PsBycz | W-ucisku moim, wzywałem Pana, i,-do Boga-mego, wołałem-o-pomoc. On-słyszał, z-Swiątyni-swéj, głos-mój; bo,-wołanié-mé, przed-Nim, doszło do-uszu-Jego. |
Goet | Będąc w uciśnieniu, wzywałem Pana i wołałem do Boga mego o pomoc; On słyszał ze Swej świątyni głos mój, i wołanie moje doszło uszu Jego. |
PsCylk | W niedoli méj wzywam Boga i do Pana mojego wołam; wysłuchał z przybytku Swego głos mój, a wołanie moje przed Nim doszło uszu Jego. |
PsKrusz | W udręczeniu mem wzywać będę Boga, i do Pana mego wołać będę. On wysłucha ze świątyni swej głosu mego, a wołanie moje przed Jego obliczem przyjdzie do uszu Jego. |
PsAszk | W utrapieniu mem wołam Jehowy i do Boga mego zwracam się z krzykiem bolesnym. - Usłyszy głos mój ze Swego pałacu a przeraźliwe me przed Nim błaganie dosięgnie Jego ucha. |
PsSzer | W niedoli mojej wzywałem Pana i wołałem o pomoc do Boga mego, z przybytku swego wysłuchał głosu mego, a wołanie moje doszło uszu Jego. |
Tys1 | W utrapieniu mym Pana wezwałem i wołałem do Boga mojego; i usłyszał głos mój ze świątyni swojej, a krzyk mój dotarł do Jego uszu. |
Tys5 | W moim utrapieniu wzywam Pana i wołam do mojego Boga; usłyszał On mój głos ze swojej świątyni, a krzyk mój dotarł do Jego uszu. |
Bryt | W niedoli mojej wzywałem PanaI wołałem o pomoc do Boga mego, Z przybytku swego usłyszał głos mój, A wołanie moje doszło uszu jego. |
Pozn | W udręce mojej wzywałem Jahwe, wołałem o pomoc do mego Boga. Z Przybytku swego usłyszał mój głos, wołanie moje dotarło do Jego uszu. |
WarPra | W moim utrapieniu zacząłem wołać do Pana i wzywać na pomoc mojego Boga. A On w swoim świętym przybytku wysłuchał głosu mojego, moje wołanie o pomoc dotarło do jego uszu. |
STB | W mojej niedoli wzywam WIEKUISTEGO, wołam do mego Boga; ze Swego Przybytku wysłuchał mojego głosu, a me wołanie doszło przed Nim do Jego uszu. |
EIB | Lecz w tej niedoli zawezwałem PANA, Zacząłem wołać do mojego Boga, A On usłyszał ze swego przybytku, Dotarł do Niego mój krzyk. |
PsFlor | Poruszyła sie jest i wezdrżała ziemia, założenia gor zamącona są i poruszona są, bo rozgniewał sie jest na nie. |
PsPul | Poruszyła sie i wezdrżała ziemia, zakłady gor zamącony są i poruszony są, bo rozgniewał sie na nie. |
Wuj1923 | Wzruszyła się i zadrżała ziemia: fundamenty gór zatrwożyły się, i poruszyły się, iż się rozgniewał na nie. |
Gda1881 | Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego. |
Gda2017 | Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady gór zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu. |
PsBycz | Tedy-poruszyła-się, i-zadrzała ta-ziemia; nawet-podstawy gór wzruszyły-się, i-zadrzały; bo rozgniéwał się. |
Goet | Wtedy ziemia się chwiała i drżała; a fundamenty gór trzęsły się i chwiały, gdy On zawrzał gniewem. |
PsCylk | I wstrzęsła się i zadrżała ziemia, i posady gór się chwieją i wstrzęsły się, bo gniewem zapłonął. |
PsKrusz | Wzruszyła się i zadrżała ziemia, a podstawy gór wtrząsnęły się - i wzruszyły się od gniewu Jego. |
PsAszk | Zadudniła i zatrzęsła się ziemia, a obruszyły się posady gór i rozgrzmiały się z hukiem, gdyż gniew Go ogarnął. |
PsSzer | Ziemia zatrzęsła się i zadrżała, a góry zachwiały się w posadach i poruszyły się od gniewu Jego. |
Tys1 | Zatrzęsła się i zadrżała ziemia, posady gór się przelękły, zatrzęsły się, bo [Pan] płonął gniewem. |
Tys5 | Zatrzęsła się i zadrżała ziemia, góry poruszyły się w posadach, zatrzęsły się, bo On zapłonął gniewem. |
Bryt | Ziemia zadrżała i zatrzęsła się, A posady gór się zachwiały... Zadrżały, bo rozgniewał się. |
Pozn | Poruszyła się i zadrżała ziemia, podstawy gór zatrzęsły się i zachwiały, bo zapłonął gniewem. |
WarPra | Wtedy zachwiała się i poruszyła ziemia, zadrżały w swych posadach góry, zatrzęsło się wszystko, bo zapłonął gniewem. |
STB | Ponieważ zapłonął gniewem, wstrząsnęła się i zadrżała ziemia, wstrząsnęły się oraz chwieją posady gór. |
EIB | Wtedy zadrżała, zatrzęsła się ziemia, Góry ruszyły się w swoich posadach, Przeszedł je dreszcz, bo On zapłonął gniewem. |
PsFlor | Wszczedł jest dym w gniewie jego a ogień od oblicza jego zażegł sie jest, węgle rozżgło sie jest od niego. |
PsPul | Wstąpił dym w gniewie jego i ogień od lica jego zażegł sie jest, węgle rozżone są od niego. |
Wuj1923 | Szedł ku górze dym w gniewie jego: i ogień się zapalił od oblicza jego: węgle się rozpaliły od niego. |
Gda1881 | Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego. |
Gda2017 | Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust buchnął ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego. |
PsBycz | Wychodził dym, z-nosa-Jego, i-ogień, z-ust-Jego, pochłaniający; węgle żarzyły-się od-niego. |
Goet | Wzbił się dym z nozdrzy Jego i wystąpił ogień pożerający z Jego ust, aż żar buchał z Niego. |
PsCylk | Wzniósł się dym w gniewie Jego, i ogień z ust Jego zieje; głownie żarzą się z Niego. |
PsKrusz | Wystąpił dym z nozdrzy Jego. i ogień od Jego oblicza pożerający; węgle rozpaliły się od niego. |
PsAszk | Wstąpił dym w Jego nozdrza a ogień dobywa się z ust jego, iż rozpaliły się węgle od Niego, |
PsSzer | Z nozdrzy buchnął gniew Jego, a ogień z ust Jego zionął, węgle rozżarzone płonęły przed Nim. |
Tys1 | Wzniósł się dym z Jego nozdrzy, z ust Jego ogień trawiący, zapaliły się węgle od niego. |
Tys5 | Uniósł się dym z Jego nozdrzy, a z Jego ust - pochłaniający ogień, od niego zapaliły się węgle. |
Bryt | Buchnął gniew z nozdrzy jego, A ogień pożerający z ust jego zionął, Węgle rozżarzone płonęły przed nim. |
Pozn | Z nozdrzy Jego dym się wznosił, ogień trawiący z ust Mu buchał, żagwie rozpalały się od Niego. |
WarPra | Dym uniósł się z Jego nozdrzy, z ust Jego ogniem buchnęło i zapaliły się od niego rozżarzone węgle. |
STB | W Jego gniewie wzniósł się dym, a z Jego ust zieje ogień; od Niego żarzą się głownie. |
EIB | Uderzył dym niczym z Jego nozdrzy, Trawiący ogień buchnął jakby z ust, Strzeliły iskry rozżarzonych węgli, |
PsFlor | Nakłonił niebiosa i zstąpił jest a ciemność pod nogami jego. |
PsPul | Nakłonił niebiosa i wstąpił a mgła pod nogami jego. |
Wuj1923 | Nakłonił niebios, i zstąpił: i mgła pod nogami jego. |
Gda1881 | Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego. |
Gda2017 | Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność była pod jego stopami. |
PsBycz | Więc-nachylił niebiosa, i-spuszczał-się; a-ciemność była, pod nogami-Jego. |
Goet | Pochylił niebiosa i zstąpił, i ciemność była pod Jego nogami. |
PsCylk | I skłonił niebiosa i zstąpił, i gęsta mgła pod stopami Jego. |
PsKrusz | Nakłonił niebiosa i zstąpił, a ciemność była pod nogami Jego. |
PsAszk | I nakłonił nieba a zestąpił, zaś obłok ciemny podle nóg Jego. |
PsSzer | Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność była pod stopami Jego. |
Tys1 | Nagiął niebiosa i zstąpił, a chmura czarna była pod Jego stopami. |
Tys5 | Nagiął On niebiosa i zstąpił, a czarna chmura była pod Jego stopami. |
Bryt | Nachylił niebiosa i zstąpił, A ciemna chmura była pod stopami jego. |
Pozn | Nakłonił niebiosa i zstąpił, a ciemna chmura [kłębiła się] u Jego stóp. |
WarPra | Nagiął ku ziemi niebiosa i zstąpił, mając pod stopami ciemne obłoki. |
STB | Skłonił niebiosa i zstąpił, a pod Jego stopami gęsta mgła. |
EIB | A On nachylił niebo i zstąpił, Gęstą ciemność miał pod stopami, |
PsFlor | I wstąpił jest na cherubin i latał, latał jest na pierzu wiatrow. |
PsPul | I wstąpił na cherubin i wzleciał, latał na pierzu wiatrow. |
Wuj1923 | I wstąpił na Cherubiny, i latał: latał na skrzydłach wiatrowych. |
Gda1881 | A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych. |
Gda2017 | Dosiadł cherubina i latał; latał na skrzydłach wiatru. |
PsBycz | Tedy-jechał na Cherubinie, i-leciał, oraz-unosił-się, na skrzydłach wiatru. |
Goet | Wsiadł na cheruba i leciał; unosił się na skrzydłach wiatru. |
PsCylk | I wsiadł na cherubina i wzniósł się, i pędził na skrzydłach wichru. |
PsKrusz | I wstąpił na cheruby i ulatał, i latał na skrzydłach wiatru. |
PsAszk | Dosiadł Cheruba i płynął szybując na skrzydłach wiatru, |
PsSzer | Wsiadłszy na cheruba leciał i pędził na skrzydłach wiatru. |
Tys1 | I wiózł Go cherub, i leciał, a skrzydła wiatru Go niosły. |
Tys5 | Lecąc, cwałował na cherubie, a skrzydła wiatru Go niosły. |
Bryt | Dosiadł cheruba i uleciał, I poszybował na skrzydłach wiatru. |
Pozn | Dosiadł cheruba i wzniósł się do lotu, unosił się na skrzydłach wiatru. |
WarPra | Zbliżał się siedząc na cherubie i leciał niesiony na skrzydłach wiatru. |
STB | Wsiadł na cheruba, wzniósł się, pędził na skrzydłach wichru. |
EIB | Dosiadł cheruba, wzbił się wysoko I pognał na skrzydłach wiatru. |
PsFlor | I położył jest ćmy szyrokość swoję; w okrędze jego stan jego, woda ciemna w obłocech powietrznych. |
PsPul | I położył ćmy dom skrycia swego; w okrędze jego stań ❬jego❭, ciemna woda w obłocech powietrznych. |
Wuj1923 | I położył ciemność tajnikiem swoim, około niego namiot jego: ciemna woda w obłokach powietrznych. |
Gda1881 | Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków. |
Gda2017 | Z ciemności zrobił sobie ukrycie, namiotem wokół niego były ciemne wody i gęste obłoki nieba. |
PsBycz | Rozłożył ciemność, do zasłony-swojéj; przyległości-jéj, około szałasu-Jego, były zaćmione wodami, gęstwiami chmurek. |
Goet | Ciemności uczynił Swojem schronieniem, namiotem około Siebie ciemne wody i gęste obłoki. |
PsCylk | I uczynił mrok Swą osłoną w około Siebie, gdyby namiot; pomrokę wód, gęste obłoki. |
PsKrusz | Ciemność uczynił ukryciem swojem. namiotem Jego około Niego ciemne wody - gęste obłoki. |
PsAszk | Skrył się ciemnością, otulił dokoła a Jego namiotem wód ciemnia, chmury przestworza. - |
PsSzer | Uczynił sobie z ciemności zasłonę, wokoło siebie namiot swój z ciemnych wód gęstych obłoków. |
Tys1 | Przywdział ciemności jako zasłonę, ciemną wodę, gęste chmury jako okrycie. |
Tys5 | Przywdział mrok niby zasłonę wokół siebie, jako okrycie ciemną wodę, gęste chmury. |
Bryt | Ciemności uczynił zasłoną swoją. Rozpiął wokół siebie jak namiot masy wody, gęste obłoki. |
Pozn | Ciemnością jak zasłoną się otoczył, a mroczne wody i nieprzeniknione chmury były Mu namiotem. |
WarPra | Potem skrył się w ciemnościach, w mrocznej wodzie i w gęstych chmurach, jakby w namiocie. |
STB | A wokół Niego jakby namiot, mrok uczynił Swoją osłoną, pomrokę wód, gęste obłoki. |
EIB | Ciemność Mu była zasłoną, Okryciem - płaszcz burzowych wód I gęstych chmur. |
PsFlor | Przed blaskiem w obeźrzeniu jego obłocysą szli, grad i węgle ogniowe. |
PsPul | Przed blaskiem oblicza jego obłoki poszły, grad i węgle ogniowe. |
Wuj1923 | Przed blaskiem w oczach jego rozeszły się obłoki, grad i węgle ogniste. |
Gda1881 | Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste. |
Gda2017 | Przed jego blaskiem rozeszły się jego obłoki, grad i węgle ogniste. |
PsBycz | Od-blasku, przed-Nim, chmury-Jego, odsuwały-się; grad padał, i-węgle ogniste. |
Goet | Od blasku przed Nim rozeszły się Jego obłoki, grad i błyskawice. |
PsCylk | Przed blaskiem od Niego chmury Jego pierzchały, grad i głownie ogniste. |
PsKrusz | Od blasku przed Nim obłoki się rozeszły - grad i węgle ogniste. |
PsAszk | Od blasku wprost Niego przebiły się poprzez obłoki Jego - grad i węgle płonące. |
PsSzer | Z blasku przed Nim latały obłoki Jego, grad i węgle ogniste. |
Tys1 | Od blasku Jego obecności rozżarzyły się węgle ogniste. |
Tys5 | Od blasku Jego obecności rozżarzyły się węgle ogniste. |
Bryt | Z blasku przed nim występowały obłoki jego, Grad i węgle ogniste. |
Pozn | Przed blaskiem, który bił od Niego, pierzchły chmury [rzucając] grad i żagwie ogniste. |
WarPra | Od Jego blasku rozjaśniły się chmury, grad spadał wokół i rozżarzone węgle. |
STB | Przed blaskiem, który od Niego bił, pierzchały Jego chmury, także grad oraz ogniste głownie. |
EIB | Blask jaśniał przed Nim, kłębiły się obłoki, Uderzył grad, lunął ognisty deszcz. |
PsFlor | I pogrzmiał jest z nieba Gospodzin, i wszech Najwyszszy dał jest głos swoj, grad i węgle ogniowe. |
PsPul | I zagrzmiał z nieba Gospodzin, i Najwyszszy dał głos swoj, grad i węgle ogniowe. |
Wuj1923 | I zagrzmiał Pan z nieba, a Najwyższy swój głos wypuścił: grad i węgle ogniste. |
Gda1881 | I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste. |
Gda2017 | I zagrzmiał PAN na niebiosach, Najwyższy wydał swój głos, grad i węgle ogniste. |
PsBycz | Poczém-zagrzmiał, w-niebiosach, Pan; a Najwyższy wydał, głosem-swym, grad, i-węgle ogniste. |
Goet | Zagrzmiał Pan na niebie, i Najwyższy dał słyszeć głos Swój: grad i błyskawice. |
PsCylk | I zagrzmiał w niebiosach Bóg, a Najwyższy wydał głos Swój, grad i głownie ogniste. |
PsKrusz | I zagrzmiał na niebiosach Bóg! Najwyższy wydał głos swój - grad i węgle ogniste. |
PsAszk | I zagrzmiał w niebiesiech Jehowa, On Najwyższy przemówił - gradem i płonącymi węglami. |
PsSzer | I zagrzmiał Pan na niebiosach, a Najwyższy wydał swój głos; grad i węgle ogniste. |
Tys1 | Pan z nieba odezwał się grzmotem, Najwyższy głos swój dał słyszeć, |
Tys5 | Pan odezwał się z nieba grzmotem, to głos swój dał słyszeć Najwyższy, |
Bryt | I zagrzmiał Pan na niebiosach, A Najwyższy wydał głos swój... grad i węgle ogniste. |
Pozn | I zagrzmiał Jahwe gromem na niebiosach, Najwyższy dał słyszeć swój głos. |
WarPra | I rozkazał Pan grzmotom odezwać się w niebie, i sprawił Najwyższy, że zabrzmiał głos Jego. |
STB | WIEKUISTY zagrzmiał w niebiosach, Najwyższy wydał Swój głos, grad oraz błyskawice. |
EIB | A potem PAN zagrzmiał na niebiosach, Najwyższy wydał swój głos, Znów runął grad, znów spadł ognisty deszcz, |
PsFlor | Posłał strzały swoje i rozproszył jest je, błyskawice rozmnożył i zamącił je. |
PsPul | I posłał str❬z❭ały swoje i rozproszył je, błyskawice rozmnożył i zamącił je. |
Wuj1923 | I wypuścił strzały swe, i rozproszył je: rozmnożył błyskawice i strwożył je. |
Gda1881 | Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich. |
Gda2017 | Wypuścił swe strzały i rozproszył ich, cisnął błyskawicami i ich rozgromił. |
PsBycz | I-puszczał strzały-swe, i-rozpraszał-ich; nawet-błyskawice rzucał, i-wytępiał-ich. |
Goet | Wypuścił strzały Swoje i rozproszył je, wieloma błyskawicami przeraził ich. |
PsCylk | I puścił strzały Swoje i rozproszył ich, i błyskawicami ciskał i zmieszał ich. |
PsKrusz | Wypuścił swe strzały i rozproszył ich, i wielkiemi błyskawicami zatrwożył ich. |
PsAszk | I zeszle Swe strzały i rozprószy ich, moc Swych błyskawic i ich porazi, |
PsSzer | Wypuścił strzały swe i rozproszył ich, ciskał błyskawice i przeraził ich. |
Tys1 | wypuścił swe strzały i rozproszył ich — piorunów mnóstwo — i rozgromił ich. |
Tys5 | wypuścił swe strzały i rozproszył wrogów, cisnął błyskawice i zamęt wśród nich wprowadził. |
Bryt | Wypuścił strzały swe i rozproszył ich, Wypuścił liczne błyskawice i wprawił ich w zamęt. |
Pozn | Wypuścił swe strzały i rozproszył ich, ciskał częste pioruny i rozgromił ich. |
WarPra | Wypuścił swoje strzały i rozproszył ich, ugodził błyskawicami i rozpędził wszystkich. |
STB | Wypuścił Swoje strzały oraz rozproszył nieprzyjaciół; ciskał błyskawicami i ich zmieszał. |
EIB | On zaś wypuścił strzały, rozproszył ich, Swymi błyskawicami wywołał zamęt. |
PsFlor | I pokazały są sie stu[n]dnie wod i zjawiona są założenia ziem od karania twego, Gospodnie, od wetchnienia ducha gniewu twego. |
PsPul | I pokazały sie studnie wod i zjawiona są założenia ziem od karania twego, Gospodnie, od wetchnienia ducha gniewu twego. |
Wuj1923 | I okazały się źródła wód, i odkryły się fundamenty okręgu ziemie, od fukania twego, Panie, od tchnienia ducha gniewu twego. |
Gda1881 | I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich. |
Gda2017 | I ukazały się głębiny wód, i odsłoniły się fundamenty świata od twojego upomnienia, PANIE, i od podmuchu tchnienia twoich nozdrzy. |
PsBycz | Tedy-pokazały-się strumienie wód, i-odkryły-się podstawy świata, od-zgromienia-Twego, o-Panie! od-odetchnienia tchu nosa-Twojego. |
Goet | Wtedy ukazały się łożyska wód, a odkryte zostały fundamenty ziemi, od gromienia Twego, Panie, i od groźnego sapania oddechu Twego. |
PsCylk | I ukazały się łożyska wód, i obnażyły się posady świata od groźby Twojéj Boże, od zadęcia wichru gniewu Twojego. |
PsKrusz | I ukazały się przepaści wód i podstawy ziemi się otworzyły od fukania Twego, Boże - od tchnienia wiatru gniewu Twego. |
PsAszk | a okażą się wonczas łożyska wód, zaś odsłonią się podwaliny światokręgu, - od Twego fukania Jehowo, od gniewnego tchnienia Twego ducha. |
PsSzer | I ukazały się otchłanie mórz i odsłoniły się grunty świata od gromu Twojego, Panie, od tchnienia gniewu Twojego. |
Tys1 | Aż ukazało się dno morza i obnażyły się posady kręgu ziemskiego od groźnej nagany Pana, od tchnienia wichru Jego gniewu. |
Tys5 | Aż ukazało się dno morza i obnażyły się posady lądu od groźnej nagany Twej, Panie, i podmuchu wichru Twoich nozdrzy. |
Bryt | Ukazało się dno morzaI odsłoniły się posady świata Od groźby twojej, Panie, Od tchnienia gniewu twojego. |
Pozn | I ukazało się łożysko wód, obnażyły się podwaliny ziemi na głos Twego gniewu, Jahwe, na groźne tchnienie Twoich nozdrzy. |
WarPra | I ukazały się głębiny mórz, i odsłoniły się posady ziemi od Twoich groźnych napomnień, o Panie, od wzburzeń Twojego gniewnego oddechu. |
STB | Ukazały się też łożyska wód, a od Twej groźby, WIEKUISTY, i od zadęcia wichru Twego gniewu obnażyły się posady świata. |
EIB | PANIE, morze ukazało swe dno! Ziemia odsłoniła posady! Sprawił to Twój wojenny zew, Jakby podmuch tchnienia Twoich nozdrzy. |
PsFlor | Posłał z wysokości i wziął jest mie, i wyjął mie z wod wiela. |
PsPul | Posłał z wysokości i wziął mie, i wywiodł mie z wielikich wod. |
Wuj1923 | Spuścił z wysokości, a wziął mię: i wyjął mię z wód wielkich. |
Gda1881 | Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich. |
Gda2017 | Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął mnie z wielkich wód. |
PsBycz | On-wyciąga, z-wysokości, rękę, bierze-mię, i wydobywa-mię, z-wód wielkich. |
Goet | Wyciągnął rękę Swoją z wysokości i uchwycił mię; wyrwał mnie z wód wielkich. |
PsCylk | Sięgnął z wysokości i wziął mnie, wydobył z toni wielkiéj. |
PsKrusz | Posłał z wysokości i uchwycił mnie; uniósł mnie z wód wielu. |
PsAszk | Sięgnie z wyżyn, mię uchwyci, wydźwignie z wód wiela, |
PsSzer | Sięgnął z wysokości, pochwycił mnie, wyciągnął mię z wód wielkich. |
Tys1 | Wyciągnął rękę z wysoka i pochwycił mię, wydobył mnie z toni ogromnej. |
Tys5 | On wyciąga [rękę] z wysoka i chwyta mnie, wydobywa mnie z toni ogromnej; |
Bryt | Sięgnął z wysokości, pochwycił mnie, Wyciągnął mię z wód wielkich. |
Pozn | Sięgnął z wysokości i pochwycił mnie, i wydobył z bezmiaru wód. |
WarPra | Zstąpiwszy ze swych wyżyn pochwycił mnie i wyciągnął ze wzburzonej wody. |
STB | Sięgnął z wysokości i mnie wziął, wydobył z wielkiej toni. |
EIB | A On sięgnął po mnie z wysoka, chwycił I wyciągnął z najgroźniejszej toni, |
PsFlor | Wytargł mie z nieprzyjacielow mojich silno mocnych i od tych, cso mie nienawidzieli, bo są sie wzmogli na mię. |
PsPul | Wytargł mie z nieprzyjacielow moich silno mocnych i od tych, co mie nienawidzieli, bo są sie wzmogli na mie. |
Wuj1923 | Wyrwał mię od nieprzyjaciół moich bardzo mocnych: i od tych, którzy mię w nienawiści mieli; albowiem zmocnili się nademną. |
Gda1881 | Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię. |
Gda2017 | Ocalił mnie od potężnego wroga mego i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi. |
PsBycz | Oswobadza-mię, od-nieprzyjaciela-mego, silnego, i-od-nienawidzących-mię; chociaż potężniejsi ode-mnie. |
Goet | Wybawił mnie od silnego wroga mego i od nienawidzących mnie, którzy byli możniejszymi ode mnie, |
PsCylk | Ocalił mnie od wroga potężnego, od nieprzyjaciół moich, choć mocniejsi byli odemnie. |
PsKrusz | Wyrwał mnie od mego silnego nieprzyjaciela - od tych, co mnie nienawidzili, choć byli silniejszymi odemnie. |
PsAszk | Wyrwie mię od wroga, co mocny i od tych, co mnie mając w nienawiści, przewyższają mnie siłą, |
PsSzer | Wyratował mię od srogiego nieprzyjaciela i od nienawidzących mnie, bo byli mocniejsi ode mnie. |
Tys1 | Od nieprzyjaciela przemożnego mnie wyrwał, od mocniejszych ode mnie, co mnie nienawidzą. |
Tys5 | ocala mnie od przemożnego nieprzyjaciela, od mocniejszych niż ja, co mnie nienawidzą. |
Bryt | Wyratował mię od potężnego nieprzyjacielaI od nienawidzących mnie, bo byli mocniejsi ode mnie. |
Pozn | Wybawił mnie od potężnych moich wrogów i od tych, którzy mnie nienawidzili, a byli mocniejsi ode mnie. |
WarPra | Wyrwał mnie z rąk moich groźnych wrogów, co są silniejsi ode mnie, a mnie nienawidzą. |
STB | Ocalił mnie od potężnego wroga, oraz od moich nieprzyjaciół, chociaż byli mocniejsi ode mnie. |
EIB | Uratował przed potężnym wrogiem, Przed nienawiścią mocniejszych, gdy już mnie dopadali. |
PsFlor | Przeszli są mie w dzień udręczenia mego i uczynił sie jest Gospodzin zaszczytca moj. |
PsPul | Uśpieszyli sie przede mną w dzień udręczenia mego i uczynił sie Gospodzin odjimca moj. |
Wuj1923 | Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego: i Pan stał się obrońcą moim. |
Gda1881 | Uprzedzili mię byli w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją. |
Gda2017 | Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą. |
PsBycz | Oni-drogę-zaszli-mi, w-dniu klęski-mojéj; lecz-stał-się Pan, za-podporę dla-mnie. |
Goet | Zaskoczyli mnie w dniu mego nieszczęścia, lecz Pan był mi podporą. |
PsCylk | Napadli mnie w dniu mego nieszczęścia, ale stał się Bóg podporą moją. |
PsKrusz | Uprzedzili mnie w dniu mego utrapienia, a Bóg stał się obrońcą dla mnie. |
PsAszk | co mnie uprzedzają w dzień mego nieszczęścia, lecz Jehowa staje się podporą mą, - |
PsSzer | Napadli mię w dniu mej niedoli, ale Pan był podporą moją. |
Tys1 | Napadli na mnie w dzień dla mnie złowrogi, lecz Pan był dla mnie obroną, |
Tys5 | Napadają na mnie w dzień dla mnie złowrogi, lecz Pan jest mi obroną, |
Bryt | Zaskoczyli mnie w dniu udręki mojej, Ale Pan był podporą moją. |
Pozn | Osaczyli mnie w dniu mego nieszczęścia, lecz Jahwe był mi podporą. |
WarPra | Rzucili się kiedyś na mnie w dzień mojej słabości, ale Pan stanął w mojej obronie. |
STB | Napadli mnie w dniu mojego nieszczęścia, ale BÓG stał się moją podporą. |
EIB | Uderzyli na mnie w dniu mojej udręki, Ale PAN okazał się mym wsparciem. |
PsFlor | I wywiodł mie jest na szyrokość, zbawiona mie uczynił, bo chciał mie. |
PsPul | I wywiodł mie na szyrokość, zbawionym mie uczynił, bo chciał mie. |
Wuj1923 | I wywiódł mię na przestrzeństwo: zbawił mię, iż mię chciał. |
Gda1881 | Wywiódł mię na przestrzeństwo; wyrwał mię, iż mię umiłował. |
Gda2017 | Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał. |
PsBycz | Więc-wyprowadził-mię, w-miejscé-przestronné; wydobył-mię; bo podoba-się we-mnie. |
Goet | I wywiódł mnie na przestrzeń; uwolnił mię, bo miał we mnie upodobanie. |
PsCylk | I wywiódł mnie w przestronność, wybawił mnie, bo upodobał Sobie we mnie. |
PsKrusz | I wyniósł mnie na miejsce przestronne, i wybawił mnie, ponieważ zapragnął mnie. |
PsAszk | I wyprowadza mnie w miejsca przestronne, oswobodzi mię, gdyż mnie miłuje. |
PsSzer | Wyprowadził mię na wolność, wyratował mię, gdyż mię umiłował. |
Tys1 | wywiódł mnie na miejsce przestronne: ocalił, bo mnie miłuje. |
Tys5 | wyprowadza mnie na miejsce przestronne; ocala, bo mnie miłuje. |
Bryt | Wyprowadził mnie na szeroką przestrzeń, Wyratował mnie, gdyż mię umiłował. |
Pozn | Wywiódł mnie na miejsce przestronne i ocalił, bo mnie umiłował. |
WarPra | To On wyprowadził mnie na miejsce przestronne i uwolnił mnie, bo mnie miłuje. |
STB | Wyprowadził mnie na przestronność i mnie wybawił, gdyż mnie sobie upodobał. |
EIB | Wyprowadził mnie na szeroką przestrzeń, Wyratował, gdyż znalazł we mnie upodobanie. |
PsFlor | I opłaci mi Gospodzin podług prawdy mojej i podług czystości moju ręku opłaci mnie, |
PsPul | I płaci mi Gospodzin podług prawdy mojej i podług czystości mych rąk odpłaci mnie, |
Wuj1923 | I odda mi Pan według sprawiedliwości mojéj, i według czystości rąk moich odda mi. |
Gda1881 | Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi. |
Gda2017 | Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk. |
PsBycz | Nagrodził-mię Pan, według-prawości-mojéj; On, według-czystości rąk-moich, oddał mi. |
Goet | Odpłacił mi Pan według sprawiedliwości mojej; oddał mi według czystości rąk moich. |
PsCylk | Wynagradza mnie Bóg, wedle sprawiedliwości mojéj, wedle czystości rąk moich odpłaca mi. |
PsKrusz | Nagrodzi mi Bóg według mej sprawiedliwości, według czystości rąk moich odda mi, |
PsAszk | Jehowa mi nagrodzi wedle mej sprawiedliwej sprawy, wedle czystości rąk moich mi powetuje. |
PsSzer | Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, odpłacił mi według czystości rąk moich. |
Tys1 | Za sprawiedliwość moją Pan mię wynagrodził, odpłacił mi według czystości rąk moich, |
Tys5 | Pan nagradza moją sprawiedliwość, odpłaca mi według czystości rąk moich. |
Bryt | Wynagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej, Oddał mi według czystości rąk moich. |
Pozn | Jahwe dał mi nagrodę według mej sprawiedliwości, odpłacił mi według czystości moich rąk. |
WarPra | Pan mi dobrze uczynił i zesłał nagrodę, bo jestem sprawiedliwy i czyste mam ręce. |
STB | WIEKUISTY mnie wynagradza według mojej sprawiedliwości, odpłaca mi według czystości moich rąk. |
EIB | PAN wziął pod uwagę moją sprawiedliwość, Postąpił stosownie do czystości mych czynów. |
PsFlor | bo strzegł jeśm drog bożych ani jeśm źle nosił od Boga mego. |
PsPul | bo jeśm strzegł drog bożych ani jeśm źle czynił od Boga mego. |
Wuj1923 | Albowiemem strzegł dróg Pańskich, anim czynił niezbożnie przeciw Bogu memu. |
Gda1881 | Bom strzegł dróg Pańskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego. |
Gda2017 | Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mego Boga. |
PsBycz | Bom dochowywał dróg Pana, i-nie przewiniłem, przed-Bogiem-moim. |
Goet | Bowiem zachowywałem drogi Pańskie i nie odstąpiłem występnie od Boga mego. |
PsCylk | Albowiem przestrzegałem dróg Bożych, i nie byłem odstępcą od Pana mojego. |
PsKrusz | ponieważem strzegł dróg Bożych i nie czyniłem bezbożnie przed Panem moim. |
PsAszk | Gdyż strzegę ja dróg Jehowy, anim nie grzeszył zdradą mojemu Bogu, |
PsSzer | Bom strzegł dróg Pana i nie odstąpiłem bezecnie od Boga mego. |
Tys1 | bo strzegłem dróg Pańskich, ani grzesząc nie odszedłem od Boga mojego, |
Tys5 | Strzegłem bowiem dróg Pańskich i nie oddaliłem się od mojego Boga, |
Bryt | Strzegłem bowiem dróg PanaI grzesznie nie odstąpiłem od Boga mego. |
Pozn | Chodziłem bowiem wiernie drogami Jahwe, a nigdym się nie sprzeniewierzył Bogu mojemu; |
WarPra | Zawsze bowiem chodziłem drogami Pana i nie odstępowałem od mojego Boga. |
STB | Bowiem przestrzegałem dróg WIEKUISTEGO i nie byłem odstępcą od mego Boga. |
EIB | Trzymałem się bowiem dróg PANA, Nie sprzeniewierzyłem się mojemu Bogu - |
PsFlor | Bo wszystki sądy jego w obeźrzeniu mojem a prawd jego nie odpędził jeśm ote mnie. |
PsPul | Bo wszytki sądy jego przede mną i prawdy jegob nie odpędzał jeśm ode mnie. |
Wuj1923 | Bo wszystkie sądy jego przed oblicznością moją: a sprawiedliwości jego nie odrzuciłem od siebie. |
Gda1881 | Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie. |
Gda2017 | Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i nie odrzucałem od siebie jego praw. |
PsBycz | Bo, wsze rozporządzenia-Jego, przede-mną; a-praw-Jego, nie usuwałem od-siebie. |
Goet | Bo wszystkie Jego prawa są przed oczyma memi, a ustaw Jego nie oddalałem od siebie. |
PsCylk | Bo wszystkie Jego ustawy są przedemną, a od praw Jego nie odstępuję. |
PsKrusz | Ponieważ wszystkie sądy Jego przed oczyma memi, a praw Jego nie odrzuciłem od siebie. |
PsAszk | Owszem wszystkie sądy Jego są przedemną a praw Jego nie usuwam odemnie, |
PsSzer | Bo wszystkie prawa Jego mam przed oczyma, a przykazań Jego nie odrzucam od siebie. |
Tys1 | bo wszystkie przykazania Jego miałem przed oczami, i nie odrzuciłem od siebie Jego poleceń, |
Tys5 | bo mam przed sobą wszystkie Jego przykazania i nie odrzucam od siebie Jego poleceń, |
Bryt | Bo mam przed sobą wszystkie prawa jego, A przykazań jego nie odrzucam od siebie. |
Pozn | wszystkie prawa Jego miałem przed swymi oczami, a przykazań Jego nie odrzucałem od siebie; |
WarPra | Jego przykazania mam zawsze przed sobą, a prawem Jego nigdy nie gardziłem. |
STB | Wszystkie Jego ustawy są przede mną oraz nie odstępuję od Jego praw. |
EIB | Wciąż mam przed oczami wszystkie Jego prawa, Szanuję każde z Jego przykazań. |
PsFlor | I będę niepokalan s nim, i chować sie będę od lichoty mojej. |
PsPul | I będę przezwinnym s nim, i chować sie będę od lichoty mej. |
Wuj1923 | I będę niepokalanym z nim i będę się strzegł od nieprawości mojéj. |
Gda1881 | Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej. |
Gda2017 | Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości. |
PsBycz | Bo-jestem nieskażon, przed-Nim; że-wstrzymywałem-się od-nieprawości-mojéj. |
Goet | Postępowałem nienagannie przed Nim i wystrzegałem się niesprawiedliwości. |
PsCylk | I jestem cały oddany Jemu, i strzegę się od grzechu mojego. |
PsKrusz | I byłem niewinnym przed Nim, i strzegłem się grzechu mego. |
PsAszk | I bywam z Nim czysty a wystrzegam się własnego skrzywienia. |
PsSzer | I byłem bez nagany przed Nim, a strzegłem się winy mojej. |
Tys1 | lecz byłem wobec Niego bez skazy i winy się ustrzegłem. |
Tys5 | lecz jestem wobec Niego bez skazy i wystrzegam się grzechu. |
Bryt | Byłem wobec niego nienagannyI wystrzegałem się niegodziwości mojej. |
Pozn | postępowałem wobec Niego nienagannie i wystrzegałem się wszelkiego występku. |
WarPra | Zawsze byłem przed Nim bez skazy i na baczności się miałem przed grzechem. |
STB | Cały jestem Jemu oddany i wystrzegam się mego grzechu. |
EIB | Byłem wobec Niego nienaganny, Dbałem, by nie popełnić przewinienia, |
PsFlor | I odpłaci mnie Gospodzin podług prawdy mojej i podług czystoty ręku moju w obeźrzeniu oczu jego. |
PsPul | Odpłaci mi Gospodzin podług prawdy mojej i podług czystoty ręku moju przed oczyma jego. |
Wuj1923 | I odda mi Pan według sprawiedliwości mojéj: i według czystości rąk moich przed oblicznością oczu jego. |
Gda1881 | Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego. |
Gda2017 | Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według czystości moich rąk przed jego oczyma. |
PsBycz | Przeto-oddaje, Pan, mi, według-szczérości-méj; według-czystości rąk-moich, przed oczami-Jego. |
Goet | Dlatego oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich przed oczyma Jego. |
PsCylk | Przeto oddaje Bóg mi wedle sprawiedliwości mojéj, wedle czystości rąk moich przed oczyma Jego. |
PsKrusz | Przeto oddał mi Bóg według sprawiedliwości mej według czystości rąk moich przed oczyma Jego. |
PsAszk | I odda Jehowa mi jako sprawiedliwą ma sprawa, jako czyste są ręce moje wobec oczu Jego, - |
PsSzer | Przeto oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich przed oczyma Jego. |
Tys1 | I odpłacił mi Pan według mej sprawiedliwości, według czystości rąk moich przed Jego oczyma. |
Tys5 | Pan mnie nagradza za moją sprawiedliwość, za czystość rąk w Jego oczach. |
Bryt | Przeto oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, Według czystości rąk moich przed oczyma jego. |
Pozn | Nagrodził mnie więc Jahwe według mej sprawiedliwości i według czystości rąk moich przed Jego oczami. |
WarPra | Nagrodził mnie Pan, bom sprawiedliwy i w Jego oczach czyste mam ręce. |
STB | Dlatego BÓG mi oddaje według mojej sprawiedliwości, według czystości moich rąk, która jest przed Jego oczami. |
EIB | I PAN wynagrodził mi moją sprawiedliwość, Zwrócił uwagę na czystość moich czynów. |
PsFlor | Z świętym święt będziesz a s mężem bezwinnym bezwinny będziesz |
PsPul | Z świętym święty będziesz i z przezwinnym przezwinny będziesz, |
Wuj1923 | Z świętym święty będziesz: a z mężem niewinnym niewinny będziesz. |
Gda1881 | Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz. |
Gda2017 | Ty z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie. |
PsBycz | Ty, z dobrotliwym, dobrotliwym-okazujesz-się; z człowiekiem prawym, bywasz-prawym. |
Goet | Z dobrotliwym dobrotliwie postępujesz, wobec męża doskonałego okazujesz się doskonałym, |
PsCylk | Z miłosiernym postępujesz miłosiernie, z mężem nieskazitelnym nieskazitelnie. |
PsKrusz | Z miłościwym miłosiernie postąpisz - z mężem niewinnym, niewinnie się obejdziesz. |
PsAszk | Bo Ty z miłościwym poczynasz sobie miłościwie, a z mężem prostym prosto. - |
PsSzer | Z pobożnym obchodzisz się łaskawie, z nienagannym postępujesz nienagannie. |
Tys1 | Dla miłującego jesteś miłościwy i działasz szlachetnie względem szlachetnego, |
Tys5 | Ty jesteś miłościwy dla miłościwego i względem męża szlachetnego jesteś szlachetny, |
Bryt | Z pobożnym obchodzisz się łaskawie, Z nienagannym postępujesz nienagannie. |
Pozn | Dobrego i Ty darzysz dobrocią, z człowiekiem rzetelnym postępujesz rzetelnie; |
WarPra | Dla wiernych bowiem Ty też jesteś wierny, a dla sprawiedliwych – także sprawiedliwy. |
STB | Z proszącym o litość postępujesz miłosiernie, a z prawym mężem – nieskazitelnie. |
EIB | Ty oddanemu Tobie okazujesz wierność, Z nienagannym postępujesz nienagannie, |
PsFlor | i z wybranym wybrany będziesz a z przewrotnym przewrocon będziesz. |
PsPul | i z wybranym wybrany będziesz, i z przewrotnym przewrotny będziesz. |
Wuj1923 | I z wybranym wybrany będziesz: a z przewrotnym przewrotny się staniesz. |
Gda1881 | Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz; |
Gda2017 | Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie; |
PsBycz | Z oczyszczonym, pokazujesz-się-czystym; lecz-z przewrotnym, przewrotnym-pokazujesz-się. |
Goet | Wobec czystego jesteś czysty, a z przewrotnym przewrotnie postępujesz. |
PsCylk | Ze szczerym postępujesz szczerze, a z przewrotnym walczysz. |
PsKrusz | Z wybranym uprzejmie postąpisz, a z przewrotnym zachowasz się przewrotnie. |
PsAszk | ze szczerym Tyś szczery i jasny a z przewrotnym wszak czynisz przemyślnie. |
PsSzer | Z czystym okazujesz się czystym, a z przewrotnym postępujesz przewrotnie. |
Tys1 | względem szczerego okazujesz się szczerym, wobec przebiegłego jesteś roztropny. |
Tys5 | względem czystego okazujesz się czysty, wobec przewrotnego jesteś przebiegły. |
Bryt | Z czystym okazujesz się czysty, A z przewrotnym postępujesz przewrotnie. |
Pozn | czystemu objawiasz swą czystość, ale przemyślny jesteś wobec przewrotnego. |
WarPra | Dla czystych – Ty też jesteś czysty, a wobec przewrotnych umiesz być przebiegły. |
STB | Oczyszczonego oczyszczasz, a z przewrotnym walczysz. |
EIB | Czysty może liczyć na Twą czystość, Przewrotnego - czeka zaskoczenie. |
PsFlor | Bo ty lud śmierny zbawion uczynisz a oczy pysznych uśmierzysz. |
PsPul | Bo ty lud pokorny zbawion uczynisz a oczy pysznych upokorzysz. |
Wuj1923 | Bo ty lud uniżony zbawisz: a oczy pysznych poniżysz. |
Gda1881 | Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz. |
Gda2017 | Ty bowiem lud strapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz. |
PsBycz | Wszakże Ty, ludowi biédnemu, pomagasz, a,-oczy wyniosłe, poniżasz. |
Goet | Bowiem Ty wybawiasz nędzny lud, a oczy wyniosłe poniżasz. |
PsCylk | Bo lud uciśniony wybawiasz, a oczy wywyższone poniżasz. |
PsKrusz | Albowiem Ty lud upokorzony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz. |
PsAszk | Ty też dopomożesz biednemu ludowi a oczy pychą wyniosłe poniżysz, |
PsSzer | Ty bowiem ludowi ubogiemu pomagasz, lecz oczy wzniosłych poniżasz. |
Tys1 | Albowiem Ty wybawiasz naród uniżony, a oczy wyniosłe pognębiasz. |
Tys5 | Albowiem Ty wybawiasz lud pokorny, a pognębiasz wzrok wyniosły. |
Bryt | Ty bowiem wybawiasz lud ubogi, Lecz oczy wyniosłych poniżasz. |
Pozn | Wybawiasz bowiem lud ciemiężony, lecz oczy wyniosłych poniżasz. |
WarPra | Uciśnionym ludom przynosisz zbawienie, wyniosłych zaś zmuszasz do spuszczenia oczu. |
STB | Gdyż wybawiasz lud uciśniony, a oczy wywyższone – poniżasz. |
EIB | Gdyż Ty wybawiasz lud ubogi, Wyniosły wzrok zarozumiałych poniżasz. |
PsFlor | Bo ty oświecasz świecę moję, Gospodnie; Boże moj, oświeci ćmy moje! |
PsPul | Bo ty oświecasz świecę moję, Gospodnie; Boże moj, oświeci cienie moje. |
Wuj1923 | Bo ty rozświecasz pochodnią moję, Panie: Boże mój, oświeć ciemności moje. |
Gda1881 | Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje. |
Gda2017 | Bo ty zapalisz moją pochodnię; PAN, Bóg mój, rozjaśni moje ciemności. |
PsBycz | Wszakże Ty, oświécasz pochodnią-moję; to Pan, Bóg-mój, objaśnia ciemności-moje. |
Goet | Bo Ty rozświecasz pochodnię moją; Pan, Bóg mój, rozjaśnia ciemności moje. |
PsCylk | Tak, Ty rozświecasz pochodnię moję, Wiekuisty Pan mój rozjaśnia ciemność moję. |
PsKrusz | Oto Ty zapalasz pochodnię moją, Bóg, Pan mój, oświeci ciemność moją. |
PsAszk | Ty wszak zaświecisz mą pochodnię, - Jehowa, Bóg mój blaskiem rozprószy me ciemności, - |
PsSzer | Ty zaiste rozpalasz pochodnię moją; Pan, Bóg mój, oświeca ciemności moje. |
Tys1 | Bo Ty, Panie, pochodni mojej każesz świecić; Boże mój, oświecasz moje ciemności. |
Tys5 | Bo Ty, Panie, każesz świecić mojej pochodni; Boże mój, oświecasz moje ciemności. |
Bryt | Ty zaiste zapalasz pochodnię moją; Pan, Bóg mój, oświeca ciemności moje. |
Pozn | Zaprawdę, Ty rozpalasz światło mej pochodni, Jahwe, Bóg mój rozjaśnia mi ciemności. |
WarPra | Pozwól, o Panie, rozbłysnąć moim światłom, Boże mój, rozjaśnij moje ciemności. |
STB | Tak, Ty rozświecasz moją pochodnię; WIEKUISTY, mój Bóg rozjaśnia moją ciemność. |
EIB | Ty zapalasz moją pochodnię - PAN, mój Bóg, mrok wokół mnie rozprasza. |
PsFlor | Bo w tobie wytargnion będę od pokusy i w Bodze mojem przej❬dę❭ przez mur. |
PsPul | Bo tobą wytargnion będę z pokusy i w Bodze moim przejdę mur. |
Wuj1923 | Albowiem przez cię będę wyrwan z pokusy: a w Bogu moim przestąpię mur. |
Gda1881 | Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur. |
Gda2017 | Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur. |
PsBycz | Zaiste, z-Tobą, napadłbym, na hufiec-wojska; a-z-Bogiem-moim, przeskoczyłbym mur. |
Goet | Z Tobą mogę uderzyć na gromadę, a z Bogiem moim przeskoczyć mur. |
PsCylk | Bo Tobą przełamię szyki, i Panem moim przestąpię mury. |
PsKrusz | Ponieważ z Tobą przebiłem się przez zagrodę, i z Panem moim przekroczyłem mur. |
PsAszk | Bo w Tobie rozbiję zbrojne zastępy, w Tobie skokiem wezmę każdy mur. |
PsSzer | Gdyż z Tobą przełamuję szyki, a z Bogiem moim przesadzam mur. |
Tys1 | Bo przez Ciebie uderzam na wrogie zastępy, dzięki mojemu Bogu przez mur przeskakuję. |
Tys5 | Bo z Tobą zdobywam wały, mur przeskakuję dzięki mojemu Bogu. |
Bryt | Gdyż z tobą rozbijam drużynę, A z Bogiem moim przesadzam mur. |
Pozn | Dzięki Tobie przebijam się przez szeregi, z pomocą Boga mojego zdobywam mury. |
WarPra | Z Twoją pomocą zaatakuję warownię, z Bogiem moim przejdę obronne mury. |
STB | Bo w Tobie przełamię szyki i w mym prawdziwym Bogu przestąpię mury. |
EIB | Dzięki Tobie mogę rozbić całą wrogą drużynę, Z moim Bogiem pokonam każdy mur. |
PsFlor | Bog moj, niepokalana droga jego, wymołwy boże ogniem skuszony, zaszczytca jest wszech pwających weń. |
PsPul | Bog moj, nieposkarzedzona droga jego, wymowy boże ogniem wypławione, odjimca jest wszech pwających w nim. |
Wuj1923 | Bóg mój, niezmazana droga jego: słowa Pańskie ogniem wypławione: obrońcą jest wszystkich mających nadzieję w nim. |
Gda1881 | Droga Boża doskonała jest; słowo Pańskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają. |
Gda2017 | Droga Boga jest doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają. |
PsBycz | Tego-Boga, nieskażoną droga-Jego; słowoPana, oczyszczoné ogniem; On, tarczą jest dla-wszystkich, uciékających-się do-Niego. |
Goet | Droga Boża jest doskonała; słowa Pańskie są przepławione. Tarczą jest wszystkim, którzy Jemu ufają. |
PsCylk | Pan, nieskazitelna droga Jego, słowo Boże czyste, tarczą On dla wszystkich, którzy ufają Mu. |
PsKrusz | Panie! droga Twoja doskonała! Słowo Boże ogniem wypławione! Tyś tarczą dla wszystkich, co w Tobie ufają. |
PsAszk | Bóg siły - doskonałą Jego droga, powiedzenie Jehowy jest wypróbowane, tarczą On wszystkim, co u Niego szukają schronienia. |
PsSzer | Droga Boga jest doskonała. Słowo Pańskie jest doświadczone w ogniu, jest tarczą wszystkim, którzy Mu ufają. |
Tys1 | Droga Boża jest nieskalana, słowo Pańskie ogniem doświadczone; On tarczą dla wszystkich, którzy doń się chronią. |
Tys5 | Tego Boga droga jest nieskalana, słowo Pana w ogniu wypróbowane; On tarczą dla wszystkich, którzy do Niego się chronią. |
Bryt | Droga Boża jest doskonała, Słowo Pańskie jest wypróbowane. Jest tarczą wszystkim, którzy w nim ufają. |
Pozn | Drogi Boże są doskonałe, słowo Jahwe ma próbę ogniową; puklerzem jest On dla wszystkich, którzy u Niego szukają schronienia. |
WarPra | Słuszne są drogi Boże, a słowo Pańskie – oczyszczone w ogniu. Jest On tarczą dla wszystkich, którzy się doń uciekają. |
STB | Bóg, nieskazitelna jest Jego droga, a Słowo WIEKUISTEGO czyste; On jest tarczą dla wszystkich, którzy Mu ufają. |
EIB | Oto Bóg! Jego droga jest doskonała, Słowa PANA - godne zaufania. On jest tarczą dla wszystkich, którzy się w Nim chronią. |
PsFlor | Bo kto Bogiem przez Gospodna albo kto Bogiem kromia Boga naszego? |
PsPul | Bo kto Bogiem kromie Gospodna albo kto Bogiem kromie Boga naszego? |
Wuj1923 | Bo któż Bogiem oprócz Pana? albo który Bóg oprócz Boga naszego? |
Gda1881 | Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego? |
Gda2017 | Bo któż jest Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz naszego Boga? |
PsBycz | Bo, któż Bogiem, wyjąwszy Pana? a-któż Skałą, oprócz Boga-naszego? |
Goet | Bo któż jest Bogiem, prócz Pana? albo kto opoką prócz Boga naszego? |
PsCylk | Bo któż Bogiem, prócz Wiekuistego, i któż opoką, prócz Pana naszego. |
PsKrusz | Bo któż jest Pan, oprócz Boga, i któż opoką oprócz Pana naszego? |
PsAszk | Gdyż któż jest Bogiem prócz Jehowy a któżby był opoką, jeśli nie nasz Bóg? |
PsSzer | Któż bowiem jest Bogiem oprócz Pana, a kto opoką prócz Boga naszego? |
Tys1 | Bo któż prócz Pana jest bogiem? Lub czy jest opoka prócz Boga naszego? |
Tys5 | Bo któż jest Bogiem prócz Pana? Lub któż jest opoką prócz Boga naszego? |
Bryt | Któż bowiem jest Bogiem oprócz Pana? Kto jest skałą prócz Boga naszego? |
Pozn | Bo któż jest Bogiem oprócz Jahwe i kto opoką, jeśli nie nasz Bóg? |
WarPra | Bo któż jest Bogiem, jeśli nie Pan, i któż jest skałą poza naszym Bogiem? |
STB | Bo któż jest Bogiem, oprócz WIEKUISTEGO; kto Opoką, oprócz prawdziwego Boga? |
EIB | Bo kto jest Bogiem, jeżeli nie PAN? Kto jest Opoką, jeśli nie nasz Bóg? |
PsFlor | Bog, jenże przepasał mie mocą i położył jest niepokalaną drogę moję, |
PsPul | Bog, jenże przepasał mnie mocą i położył przezwinną drogę moję, |
Wuj1923 | Bóg, który mię opasał mocą: i położył niepokalaną drogę moję. |
Gda1881 | On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję. |
Gda2017 | To Bóg, który przepasuje mnie mocą i doskonałą czyni moją drogę. |
PsBycz | Tenć-Bogiem, który-opasującym-mię siłą, i-czyni nieskażoną drogę-moję. |
Goet | Bóg, który opasuje mnie siłą i drogę moją czyni doskonałą. |
PsCylk | Pan, który opasał mnie siłą, i uczynił prostą drogę moję. |
PsKrusz | Oto Pan, który opasał mnie mocą i uczynił prostą drogę moją. |
PsAszk | On wszechmocą, która opasuje mnie siłą zwycięzką i drogę moją czyni doskonalą. |
PsSzer | Bóg, który mię opasał mocą, a uczynił doskonałą drogę moją. |
Tys1 | Bóg, co przepasał mnie mocą i nienaganną uczynił mą drogę, |
Tys5 | Bóg, co mocą mnie przepasuje i nienaganną czyni moją drogę, |
Bryt | Bóg, który mię opasuje mocą, A uczynił doskonałą drogę moją. |
Pozn | To Bóg opasuje mnie mocą i prostą czyni drogę moją; |
WarPra | Bóg mnie uzbroił swą mocą i wprowadził na drogę bez przeszkód. |
STB | Boga, co mnie opasał siłą oraz prostą uczynił moją drogę. |
EIB | To Bóg opasuje mnie mocą, On nauczył mnie żyć nienagannie. |
PsFlor | jenże swirzchował nogi moje jako jeleniow i na wysokościach postawiaję mie, |
PsPul | jenże swirzchował nogi moje jako jelenia i na wysokości postawiając mie, |
Wuj1923 | Który pokrzepił nogi moje jako jelenie, i na wysokich miejscach stanowiąc mię. |
Gda1881 | Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię. |
Gda2017 | Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach. |
PsBycz | Porównywający nogi-me, podług-jelenich, a-na wysokich-przybytkach-moich, ustala-mię. |
Goet | Który czyni nogi moje podobnemi do nóg łanich, a na wyżynach moich stawia mię. |
PsCylk | Upodobnił nogi moje do jelenich, a na wyżynach moich mnie stawia. |
PsKrusz | Umacnia nogi moje, jako jelenia i na wyżynach moich stawia mnie. |
PsAszk | On tym, który prostuje nogi me, jako jeleniom a postawi mnie pewnie na mych wyżynach, |
PsSzer | Nogom moim dał chyżość jeleni i na miejscach wysokich postawił mię. |
Tys1 | On dał moim nogom rączość nóg łani i postawił mnie na wyżynach, |
Tys5 | On daje moim nogom rączość nóg łani i stawia mnie na wyżynach, |
Bryt | Nogi moje czyni rącze jak u łaniI na wyżynach postawił mnie. |
Pozn | On nogi moje podobnymi czyni do nóg jelenia i pomaga mi trwać na wyżynach; |
WarPra | Dał mi szybkość jelenia i pozwolił wdzierać się na wyżyny. |
STB | Moje nogi upodobnił do jelenich i mnie stawia na mych wyżynach. |
EIB | Sprawia, że mam nogi zwinne jak u łani I dzięki Niemu staję na wyżynach. |
PsFlor | jenże uczy ręce moje ku bojowi i położył jest jako łęczyszcze mosiąd❬z❭owe ramiona moja. |
PsPul | jenże uczy ręce moje ku bojowi i położył jeś jako łęczyszcze mosiądzowe ramiona moja. |
Wuj1923 | Który uczy ręce moje do boju: i uczyniłeś, jako łuk miedziany, ramiona moje. |
Gda1881 | Ćwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi. |
Gda2017 | Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami. |
PsBycz | Przyzwyczajający ręce-me do-walki; tak, że-skruszył-się łuk miedziany, od ramion-moich. |
Goet | Który ręce moje uczy boju, że ramiona moje naciągają miedziany łuk. |
PsCylk | Wprawia ręce moje do boju, że naciągają łuk spiżowy ramiona moje. |
PsKrusz | Ćwiczy ręce moje do boju i dlatego skruszę łuk miedziany ramionami memi. |
PsAszk | zaprawia ręce moje do boju, aż łuk miedziany skruszon będzie w mych ramionach, - |
PsSzer | Ręce moje zaprawia do boju tak, iż ramionami swymi naciągam łuk spiżowy. |
Tys1 | On wyćwiczył ręce me do bitwy, a ramiona — do napinania łuku spiżowego. |
Tys5 | On ćwiczy moje ręce do bitwy, a ramiona - do napinania spiżowego łuku. |
Bryt | Ręce moje zaprawia do walkiI ramiona moje napinają łuk spiżowy. |
Pozn | On ręce moje do boju zaprawia, a moje ramiona do naciągania łuku spiżowego. |
WarPra | On zaprawiał moje ręce do walki, a ramiona – do naciągania spiżowego łuku. |
STB | Moje ręce wprawia do boju, tak, że me ramiona naciągają spiżowy łuk. |
EIB | On zaprawia moje ręce do walki, Moje ramiona mogą napiąć łuk wzmocniony spiżem. |
PsFlor | I dał jeś mi zaszczycenie zbawienia twego, i prawica twoja przyjęła mie. I kaźń twoja poprawiła jest mie do końca,i kaźń twoja, ta mie nauczy. |
PsPul | I dał jeś mi zaszczycenie zbawienia mego, i prawica twoja przyjęła mie. I pokaźń twoja poprawiła mie do końca, i pokaźń twoja, ta mie nauczy. |
Wuj1923 | I dałeś mi obronę zbawienia twego, a prawica twoja broniła mię: a kaźń twoja poprawiła mię do końca: i nauka twoja, ta mię nauczy. |
Gda1881 | Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię. |
Gda2017 | Dałeś mi też tarczę swego zbawienia i wspierała mnie twoja prawica, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim. |
PsBycz | Nadto, dałeś mi tarczę pomocy-Twojéj; więc-prawica-Twa pokrzepiała-mię, a,-łagodność Twoja, powiększała-mię. |
Goet | Dałeś mi tarczę zbawienia Twego, i prawica Twoja podpierała mię, a Twoje zniżenie się wywyższyło mnie. |
PsCylk | I dałeś mi tarczę wybawienia Twego, a prawica Twoja wspierała mnie, a pobłażliwość Twoja uwielmożyła mnie. |
PsKrusz | Dałeś mi tarczę zbawienia Twego, a prawica Twoja podparła mnie, a dobrotliwość Twoja uwielmożniła mnie. |
PsAszk | Ty mi dasz tarczę Twego wybawienia i prawica Twoja mię wesprze a Twa łaskawa dostępność mnie wzmoże. |
PsSzer | Osłoniłeś mię tarczą zbawienia swego i prawica Twoja wsparła mię, a łaska Twoja dodaje mi mocy. |
Tys1 | Dałeś mi tarczę Twą dla ocalenia, a wsparła mnie Twoja prawica i wielkim uczyniła mnie troskliwość Twoja. |
Tys5 | Dajesz mi Twą tarczę ocalenia i wspiera mnie Twoja prawica, a Twoja troskliwość czyni mnie wielkim. |
Bryt | Dajesz mi tarczę zbawienia swegoI prawica twoja wspiera mnie, A łaskawość twoja czyni mnie wielkim. |
Pozn | Dałeś mi tarczę swego wybawienia, prawica Twoja podtrzymywała mnie, Twoja piecza mnie umocniła. |
WarPra | Twoja pomoc była mi tarczą, wspiera mnie Twoja prawica. Pochylasz się czule nade mną i prawdziwie wielkim mnie czynisz. |
STB | Dałeś mi tarczę Twojego zbawienia, Twoja prawica mnie wspierała, a Twa troskliwość czyni mnie wielkim. |
EIB | Ty mi dałeś tarczę swego zbawienia, Wsparłeś swoją prawą ręką, Upokorzyłeś też, by potem przyniosło mi to wielkość. |
PsFlor | Rozszyrzył jeś chody moje pode mną i nie są pomdlony śladowie moji. |
PsPul | Rozszyrzyłeś chod moj pode mną i nie pomdleni śladowie moji. |
Wuj1923 | Rozszerzyłeś kroki moje podemną: i nie osłabiały nogi moje. |
Gda1881 | Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje. |
Gda2017 | Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały. |
PsBycz | Ty-rozszérzasz kroki-me pode-mną, że-nie wywichną-się kostki-moje. |
Goet | Dałeś wolną przestrzeń krokom moim pode mną tak, że się kostki moje nie chwiały. |
PsCylk | Rozszerzyłeś kroki moje podemną, i nie zachwiały się stawy moje. |
PsKrusz | Rozszerzyłeś kroki moje podemną i nie zachwiały się golenie moje. |
PsAszk | Ty mi dasz krok szeroki podemną a nie zachwieją się me kostki. |
PsSzer | Dajesz szeroką drogę dla kroków moich pode mną, aby nie zachwiały się kostki nóg moich. |
Tys1 | Dla kroków moich rozszerzyłeś drogę i stopy moje się nie zachwiały. |
Tys5 | Wydłużasz moje kroki na drodze i stopy moje się nie chwieją. |
Bryt | Dajesz szeroką drogę krokom moimI nie zachwiały się kostki moje! |
Pozn | Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, by nie zachwiały się kostki nóg moich. |
WarPra | Mam dużo miejsca, by stawiać kroki, nie chwieją się moje nogi. |
STB | Rozszerzyłeś moje kroki pode mną i nie zachwiały się moje stawy. |
EIB | Zrobiłeś dużo miejsca moim krokom, Dlatego nie zwichnąłem nogi. |
PsFlor | Gonić będę nieprzyjaciele moje i połapię je, ani sie obrocę, aliż zginą. |
PsPul | Gonić będę nieprzyjaciele moje i połapam je, ani sie wrocę, aliż zginą. |
Wuj1923 | Będę gonił nieprzyjacioły moje, i poimam je: i nie wrócę się, aż ich nie stanie. |
Gda1881 | Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił. |
Gda2017 | Ścigałem moich wrogów i dopadłem ich, nie zawróciłem, aż ich nie wytraciłem. |
PsBycz | Będę-ścigał nieprzyjaciół-moich, i-dosiągnę-ich; a-nie wrócę, aż zniszczę-ich. |
Goet | Goniłem wrogów moich i doścignąłem ich, i nie wróciłem się, póki ich nie starłem. |
PsCylk | Ścigałem wrogi moje i dognałem je, i nie wróciłem ażem je wytępił. |
PsKrusz | Ścigałem nieprzyjaciół moich i dopadłem ich, i nie wróciłem się, aż ich pokonałem. |
PsAszk | Ścigać będę me wrogi i dosięgnę ich, nie zawrócę, aż ich wytracę. |
PsSzer | Ścigałem nieprzyjaciół swoich i dopędziłem ich, a nie zawróciłem, póki ich nie zniszczyłem. |
Tys1 | Ścigałem mych wrogów i dopadałem, a nie wracałem, pókim ich nie zgnębił. |
Tys5 | Ścigam mych wrogów i dopadam, a nie wracam, póki nie zginą. |
Bryt | Będę ścigał nieprzyjaciół moich i dopędzę ich, A nie zawrócę, póki ich nie zniszczę. |
Pozn | Ścigałem mych wrogów, aż ich dopadłem, i nie zawróciłem, póki ich nie starłem. |
WarPra | Ścigam moich wrogów i mogę ich dopaść, nie wrócę, póki ich całkiem nie zniszczę. |
STB | Ścigałem moich wrogów, dogoniłem ich i nie wróciłem, aż doszczętnie ich wytępiłem. |
EIB | Będę ścigał moich wrogów do skutku, Nie zawrócę, póki ich nie pokonam. |
PsFlor | Złamię je ni będą mogli stać, padną pod nogi moje. |
PsPul | Złomię je ani będą mogli stać, padną pod nogi moje. |
Wuj1923 | Połamię je, i nie będą mogli stać: upadną pod nogami memi. |
Gda1881 | Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje. |
Gda2017 | Powaliłem ich tak, że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy. |
PsBycz | Zdruzgocę-ich, że-nie zdołają powstać; oni-upadną pod nogi-moje. |
Goet | Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje. |
PsCylk | Skruszyłem je, że nie mogły powstać; padły pod stopy mojemi. |
PsKrusz | Pobiłem ich, że powstać nie mogli, upadli pod nogi moje. |
PsAszk | Zetrę je a nie zdążą się podnieść, padną pod moje nogi, |
PsSzer | Rozbiłem ich tak, że nie mogli powstać, padli pod nogi moje. |
Tys1 | Starłem ich, nie mogli się podnieść, upadli pod mymi stopami. |
Tys5 | Rozbiłem ich, nie mogli się podnieść, upadli pod moje stopy. |
Bryt | Rozbiję ich tak, że nie zdołają powstać! Padną pod nogi moje. |
Pozn | Zmiażdżyłem ich i nie mogli się podźwignąć, legli pod mymi stopami. |
WarPra | Powalam ich na ziemię, tak że się nie podnoszą, padają i leżą u stóp moich. |
STB | Skruszyłem ich tak, że nie mogli powstać; upadli pod moimi stopami. |
EIB | Uderzę tak, że już nie powstaną, Padną pod moje stopy. |
PsFlor | I przepasał jeś mie mocą ku bojowi, i podbił jeś wstające na mię pod mię. |
PsPul | I przepasałeś mie mocą ku bojowi, i podbił jeś w❬s❭tające na mie pod mię. |
Wuj1923 | I opasałeś mię mocą na wojnę: I przekinąłeś powstające przeciwko mnie, pod mię. |
Gda1881 | Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię. |
Gda2017 | Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników. |
PsBycz | Bo-uzbroiłeś-mię siłą do-bitwy; Ty-ścielesz przeciwników-mych, pode-mnie. |
Goet | Opasałeś mię siłą do boju; zgiąłeś pod nogi moje tych, którzy przeciwko mnie powstawali. |
PsCylk | Tak opasałeś mnie mocą do boju, powaliłeś przeciwniki moje podemnie. |
PsKrusz | Opasałeś mnie mocą ku bitwie; powstających na mnie powaliłeś podemnie. |
PsAszk | Gdyż Ty opuścisz mię siłą zwycięzką do walki, uginasz podemną tych, co podnoszą się przeciwko mnie. |
PsSzer | Ty opasałeś mnie mocą do boju, przeciwników moich powaliłeś pode mnie. |
Tys1 | I przepasałeś mnie mocą do bitwy, a stawiających opór zgiąłeś pode mną, |
Tys5 | Mocą mnie przepasujesz do bitwy, sprawiasz, że przeciwnicy gną się pode mną, |
Bryt | Opasałeś mnie mocą do boju, Przeciwników moich rzuciłeś pode mnie, |
Pozn | Przepasałeś mnie mocą do boju, ugiąłeś pode mną tych, którzy przeciw mnie powstali. |
WarPra | Dałeś mi siłę do walki, rzuciłeś na kolana wszystkich, którzy mi się sprzeciwiali. |
STB | Tak do boju opasałeś mnie mocą, powaliłeś pode mnie moich wrogów. |
EIB | Bo dzięki Tobie mam moc do walki I przeciwników powalonych. |
PsFlor | I nieprzyjaciele moje dał jeś mnie tyłem, i nienawidzące mnie zagładził jeś. |
PsPul | I nieprzyjaciele ❬moje❭ dałeś mnie tyłem, i nienawidzące mnie zagładził jeś. |
Wuj1923 | I nieprzyjaciół moich podałeś mi tył: i nienawidzące mię potraciłeś. |
Gda1881 | Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił. |
Gda2017 | Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą. |
PsBycz | Zatém,-nieprzyjaciół-mych, podawałeś mi kark; a,-nienawidzących-mię, wygubiłem-ich. |
Goet | Zmusiłeś wrogów moich do ucieczki przede mną, i zgładziłem wszystkich nienawidzących mnie. |
PsCylk | I wrogów moich podałeś mi kark, a nieprzyjaciół moich zgładziłem. |
PsKrusz | Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym nienawidzących mnie wytracił. |
PsAszk | Ty to sprawiasz, że wrogowie moi muszą podać mi tyły a mogę wytępić tych, co mnie nienawidzą, |
PsSzer | Nieprzyjaciół moich zmusiłeś do ucieczki przede mną, a nienawidzących mnie zniszczyłeś. |
Tys1 | do ucieczki zmusiłeś mych wrogów, a zniweczyłeś tych, co mnie nienawidzą. |
Tys5 | zmuszasz wrogów moich do ucieczki, a wytracasz tych, co mnie nienawidzą. |
Bryt | Sprawiłeś, że nieprzyjaciele moi uciekli przede mną, A ja zniszczę tych, którzy mnie nienawidzą. |
Pozn | Zmusiłeś nieprzyjaciół moich do ucieczki, wytraciłeś tych, którzy mnie nienawidzili. |
WarPra | Do ucieczki zmusiłeś mych wrogów, wytracasz tych, co mnie nienawidzą. |
STB | Podałeś mi kark moich nieprzyjaciół, a więc zgładziłem moich wrogów. |
EIB | Sprawiłeś, że wrogowie nadstawili mi karki, A ja zniszczyłem tych, którzy mnie nienawidzą. |
PsFlor | Wołali są ani był, jenż by zbawiony uczynił, ku Gospodnu ani wysłuszał jich. |
PsPul | Wołali ani był, kto by je zbawionymi uczynił, ku Gospodnu ani wysłyszał ich. |
Wuj1923 | Wołali, a nie był, ktoby je wybawił: do Pana, ani ich wysłuchał. |
Gda1881 | Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał. |
Gda2017 | Wołali, lecz nie było nikogo, kto by ich wybawił; wołali do PANA, lecz ich nie wysłuchał. |
PsBycz | Będą-wzywali-pomocy; ale-nie będzie wybawiciela; oni będą wołali do Pana; lecz-nie wysłucha-ich. |
Goet | Krzyczeli, ale nie było tam wybawiciela, — do Pana, ale On nie odpowiadał im. |
PsCylk | Wołali, a nikt nie pomógł; do Boga, a nie odpowiedział im. |
PsKrusz | Wołali, lecz nie było wybawcy - do Boga, ale ich nie wysłuchał. |
PsAszk | Będą wołać przeraźliwie a niemasz ratunku, do Jehowy, lecz im nie odpowie. |
PsSzer | Wołali o pomoc, lecz nie było wybawiciela, wzywali Pana, lecz ich nie wysłuchał. |
Tys1 | Wołali, lecz nie było komu ich ratować, wołali do Pana, lecz ich nie wysłuchał. |
Tys5 | Wołają - lecz nie ma wybawcy; do Pana - lecz im nie odpowiada. |
Bryt | Wołali, lecz nie było wybawiciela, Wzywali Pana, lecz im nie odpowiedział. |
Pozn | Krzyczeli, a nie było nikogo, kto by ich ocalił, [wołali] do Jahwe, lecz On ich nie wysłuchał. |
WarPra | O pomoc żebrzą, lecz nikt ich nie wspiera. Do Pana wołają, lecz nie odpowiada. |
STB | Wołali, ale nikt im nie pomógł; i do BOGA, ale im nie odpowiedział. |
EIB | Wołali o pomoc, lecz nie było wybawcy, Wzywali PANA, lecz nie odpowiedział. |
PsFlor | I smniejszę je jako proch przed obliczym wiatrowym, jako błoto ulic zgładzę je. |
PsPul | I zetrę ❬je❭ jako proch przed wiatrem, jako błoto ulic zgładzę je. |
Wuj1923 | I skruszę je, jako proch przed wiatrem: jako błoto na ulicy wygładzę je. |
Gda1881 | I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich. |
Gda2017 | Starłem ich jak proch na wietrze, wyrzuciłem jak błoto uliczne. |
PsBycz | Więc-ztarłem-ich, jak-proch naprzeciw wiatru; ja, jak-błoto ulic, wyrzuciłem-ich. |
Goet | Rozproszyłem ich jak pył na wietrze; wysypałem ich jak błoto z ulicy. |
PsCylk | I starłem ich jak proch na lica wiatru, jak błoto ulic rozrzuciłem ich. |
PsKrusz | I potarłem ich, jak proch od wiatru, jako błoto na ulicach podeptałem ich. |
PsAszk | I zetrę ich jako proch, miotany wiatrem, wymiotę ich, jak bioto ulic. |
PsSzer | I starłem ich jak proch na wietrze, zdeptałem ich jak błoto na ulicy. |
Tys1 | Jak proch na wietrze ich rozrzuciłem, zdeptałem jak błoto uliczne. |
Tys5 | Jak proch na wietrze ich rozrzucę, zdepczę jak błoto uliczne. |
Bryt | Starłem ich jak proch na wietrze, Usunąłem ich jak błoto na ulicy. |
Pozn | Starłem ich jak pył rzucony na wiatr, jak błoto uliczne zdeptałem ich. |
WarPra | Rozrzucę ich jak pył na wietrze i będą zdeptani jak uliczne błoto. |
STB | Więc starłem ich jak proch na przedzie wiatru, rozrzuciłem jak błoto ulic. |
EIB | Zetrę ich na proch i zostawię wichurze, Zmiotę jak błoto z ulicy. |
PsFlor | Wyjmiesz mie od przeciwomołwiącego luda, ustawisz mie w głowę pogańską. |
PsPul | Wytargniesz mie od swaru ludzkiego, postawisz mie głowę nad pogany. |
Wuj1923 | Wyrwiesz mię z przeciwności ludu: postanowisz mię głową narodów. |
Gda1881 | Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi. |
Gda2017 | Wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, ustanowiłeś mnie głową narodów. Będzie mi służył lud, którego nie znałem. |
PsBycz | Ty-oswobadzałeś-mię od-sporów ludu; Ty-postanowiłeś-mię, na naczelnika narodów; lud, którego nie znałem, poddał-się-mnie. |
Goet | Wyrwałeś mię z zatargu ludów i postawiłeś mnie na czele narodów; lud, którego nie znałem, służy mi. |
PsCylk | Wybawiłeś mnie od zatargów ludu, ustanowiłeś mnie głową narodów; lud, którego nie znałem służy mi. |
PsKrusz | Wyrwałeś mnie od kłótni ludzkich, postanowiłeś mnie głową dla narodów; lud, któregom nie znał, służył mi. |
PsAszk | Ty mie wyswobodzisz od sporów ludu, Ty mię uczynisz głową narodów, a ludy, których nie znałem, będą mi służyć. |
PsSzer | Wyratowałeś mię z walk ludu, postawiłeś mię na czele narodów. Lud, którego nie znam, służy mi. |
Tys1 | Ze sporów ludu Ty mnie wyrwałeś, ustanowiłeś mnie głową narodów. Służył mi lud, którego nie znałem, |
Tys5 | Ty mnie ocalasz od buntów ludu, ustanawiasz mnie głową narodów. Służy mi lud, którego nie znałem. |
Bryt | Wyratowałeś mię z waśni ludu, Postawiłeś mię na czele narodów. Lud, którego nie znam, służy mi. |
Pozn | Uwolniłeś mnie od waśni w narodzie, postawiłeś na czele ludów; ludy, których nie znałem, są mi poddane, |
WarPra | Ratujesz mnie przed tłumem wojowników i dajesz mi władzę nad wszystkimi ludami. Narody, których kiedyś nie znałem, słuchają teraz moich rozkazów. |
STB | Wybawiłeś mnie od zatargów ludu, ustanowiłeś mnie głową narodów; służy mi lud, którego nie znałem. |
EIB | Ty mnie ratujesz od ludzkich sporów, Stawiasz na czele narodów. Służy mi lud, którego nie znałem, |
PsFlor | Lud, jegoż jeśm nie znał, służył mi, w słusze ucha posłuszał mie. |
PsPul | Lud, jegożeśm nie znał, służył mi, w słusze ucha posłuchnął mie. |
Wuj1923 | Lud, któregom nie znał, służył mi: na usłyszenie ucha był mi posłuszny. |
Gda1881 | Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali. |
Gda2017 | Jak tylko usłyszą o mnie, będą mi posłuszni, cudzoziemcy będą udawać uległość. |
PsBycz | Za-posłyszenia uchem, będą-ulégali mi; dzieci cudzoziemskie, będą-zmyślały przede-mną. |
Goet | Posłuszni mi są na słowo; a synowie cudzoziemców z pochlebstwem mi się poddawali. |
PsCylk | O których ze słuchu ucha zasłyszałem, synowie obczyzny schlebiają mi. |
PsKrusz | Gdy usłyszeli, usłuchali mnie; cudzoziemcy poddawali mi się obłudnie . |
PsAszk | Ledwie zasłyszą, dadzą mi posłuch, a synowie ludów dzikich zaprą się siebie samych wobec mnie. |
PsSzer | Na samo słowo jest mi posłuszny, cudzoziemcy schlebiają mi. |
Tys1 | był mi posłuszny na pierwsze wezwanie. Schlebiali mi cudzoziemcy, |
Tys5 | Są mi posłuszni na pierwsze wezwanie; cudzoziemcy mi schlebiają. |
Bryt | Na samo słowo jest mi posłuszny, Cudzoziemcy schlebiają mi. |
Pozn | gdy tylko usłyszą o mnie, są mi posłuszne; schlebiają mi synowie obcych ludów; |
WarPra | Wypełniają wszystko, co tylko usłyszą, cudzoziemcy hołd mi składają, |
STB | Schlebiają mi cudzoziemscy; synowie, o których usłyszałem słuchem ucha. |
EIB | Jest mi posłuszny na dźwięk każdego słowa. Cudzoziemcy okazują mi posłuch, |
PsFlor | Synowie cudzy sełgali są mnie, synowie cudzy przestarzeli są sie i chramali są od swojich drog. |
PsPul | Synowie cudzy sełgali są mnie, synowie cudzy przestarzeli są sie i chramali od swych drog. |
Wuj1923 | Synowie obcy skłamali mi: synowie obcy zastarzali się i uchramowali z dróg swoich. |
Gda1881 | Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich. |
Gda2017 | Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach. |
PsBycz | Dzieci cudzoziemskie zgłupieją i przelękną-się, uchodząc, z-zamków-swoich. |
Goet | Synowie cudzoziemców zwątpili, a z drżeniem wychodzili z zamków swoich. |
PsCylk | Synowie obczyzny omdleli, i drżąc uchodzą z zamków swoich. |
PsKrusz | Cudzoziemcy upadli i drżeli w zamknięciach swoich. |
PsAszk | Ludy dzikie się wyczerpią i wyskoczą ze swego zamknięcia. |
PsSzer | Cudzoziemcy upadają na duchu i z drżeniem schodzą z twierdz swoich. |
Tys1 | cudzoziemcy pobledli, z drżeniem wyszli ze swoich warowni. |
Tys5 | Cudzoziemcy bledną, z drżeniem wychodzą ze swoich warowni. |
Bryt | Cudzoziemcy upadają na duchuI drżąc wychodzą z twierdz swoich. |
Pozn | mieszkańcy obcych krajów upadają na duchu, z drżeniem opuszczają swoje twierdze. |
WarPra | upadli na duchu wychodząc ze swoich warowni. |
STB | Omdleli synowie obczyzny oraz drżąc, uchodzą ze swoich zamków. |
EIB | Tracą przede mną odwagę I z drżeniem wychodzą ze swych warownych grodów. |
PsFlor | Żyw jest Gospodzin i błogosławiony Bog moj, i powyszon bądź Bog zbawienia mego. |
PsPul | Żyw jest Gospodzin i błogosławiony Bog moj, i powyszszony bądź Bog zbawienia mego. |
Wuj1923 | Żywie Pan, i błogosławiony Bóg mój, i niech będzie podwyższon Bóg zbawienia mego. |
Gda1881 | Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego. |
Gda2017 | PAN żyje, niech będzie błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg mego zbawienia. |
PsBycz | Niech-żyje Pan, i-niech-będzie-błogosławioną Skała-moja, oraz-niech-będzie-wywyższon, Bóg zbawienia-mego. |
Goet | Żyje Pan, niech będzie uwielbiona opoka moja i niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego. |
PsCylk | Żyw Bóg, pochwaloną niech będzie opoka moja, wywyższonym Pan zbawienia mojego. |
PsKrusz | Żywie Bóg i błogosławiona opoka moja! Niech będzie wywyższony Pan zbawienia mego! |
PsAszk | Żywie Jehowa i błogosławioną niechaj będzie opoka ma a niechaj się wzniesie Bóg mego wybawienia. |
PsSzer | Pan żyje, niech będzie błogosławiona opoka moja i wywyższony Bóg, Zbawca mój! |
Tys1 | Niech żyje Pan, moja Opoka niech będzie błogosławiona! Niech wznosi się chwała Boga, mego Zbawcy, |
Tys5 | Niech żyje Pan! Moja Opoka niech będzie błogosławiona! Niech będzie wywyższony Bóg, mój Zbawca, |
Bryt | Pan żyje! Niech będzie błogosławiona skała moja! Niech będzie wywyższony Bóg, mój Zbawiciel! |
Pozn | Na Jahwe żyjącego! Błogosławiona niech będzie Opoka moja, niech będzie wysławiany Bóg, mój Wybawiciel! |
WarPra | Pan niech żyje! Niech będzie błogosławiona opoka moja! Niech będzie wywyższony Bóg mego zbawienia |
STB | Żywy WIEKUISTY, niech będzie pochwalona moja Skała, niech będzie wywyższony Bóg zbawienia. |
EIB | PAN żyje! Niech będzie błogosławiona moja Opoka, Wywyższony mój Bóg oraz Zbawca! |
PsFlor | Boże, jenże m[u]ścisz mie i poddawasz lud pod mię, |
PsPul | Boże, jenże mi dajesz pomsty i poddawasz lud pod mię, |
Wuj1923 | Boże, który mi dajesz pomsty, i poddajesz pod mię narody: |
Gda1881 | Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody. |
Gda2017 | Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody. |
PsBycz | Ten-Bóg, podający, sposób pomsty, mi; On, nawet-sprowadza ludy pode-mnie. |
Goet | Bóg, który mi dał pomstę i poddał mi ludy, |
PsCylk | Pan, który użyczył pomstę mi, i poddał narody podemnie. |
PsKrusz | Oto Pan, który mi daje pomsty i podbija mi narody. |
PsAszk | Wszechmocny Bóg, który mi daje pełne zadośćuczynienie i ludy poddaje podemnie. |
PsSzer | Bóg pomścił mnie i oddał narody pod władzę moją. |
Tys1 | Boga, który mnie pomścił i poddał mi ludy; |
Tys5 | Bóg, który zapewnia mi pomstę i poddaje mi narody, |
Bryt | Bóg odpłaca za krzywdy mojeI poddaje mi narody... |
Pozn | Bóg, który dał mi możność pomsty i poddał narody pod moje panowanie! |
WarPra | za to, że dokonał pomsty za mnie i poddał pod moją władzę narody. |
STB | Bóg, który mi zlecił pomstę oraz poddał pode mnie narody; |
EIB | Oto Bóg! On za mnie wywiera pomstę, Poddaje mi narody |
PsFlor | zbawicielu moj od nieprzyjacielow mojich gniewliwych i ode wstających na mię powyszysz mie i od męża lichego wytargniesz mie. |
PsPul | zbawicielu moj od nieprzyjacielow moich gniewliwych i od wstających na mię powyszszysz mie, od człowieka lichego wytargniesz mie. |
Wuj1923 | Wybawicielu mój, od nieprzyjaciół moich gniewliwych, i od powstających na mię wywyższysz mię: od męża niesprawiedliwego wyrwiesz mię. |
Gda1881 | Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię. |
Gda2017 | Ty wyzwalasz mnie od moich wrogów; ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika. |
PsBycz | O-oswobodzicielu-mój! od-nieprzyjaciół-moich; Ty, także, od przeciwników-mych, wyższym-czynisz-mię; Ty, od-człowieka gwałtownego, uwalniasz-mię. |
Goet | Który wybawił mię od wrogów moich i wywyższył mnie ponad tych, którzy przeciwko mnie powstawali; od męża, gwałt czyniącego, uwolniłeś mnie. |
PsCylk | Który mnie wybawił od wrogów moich, a nad przeciwniki moje wyniósł mnie; od męża srogiego ocalił mnie. |
PsKrusz | Tyś Wybawicielem od nieprzyjaciół moich; Tyś mnie wywyższył od powstających na mnie - od męża gwałtownego wybawiłeś mnie. |
PsAszk | Tyś jest mym wybawcą od wrogów moich a nad przeciwniki me mnie wynosisz i ocalasz mnie przed mężem gwałtu. |
PsSzer | Wyratował mnie od zaciekłych nieprzyjaciół moich, wyniósł mię nad przeciwników moich, ocalił mnie od męża okrutnego. |
Tys1 | Ty, któryś mnie wyzwolił od mych nieprzyjaciół, któryś mnie wyniósł ponad opornych i wyrwał gwałtownikowi. |
Tys5 | wybawia mnie od nieprzyjaciół, wynosi nad moich wrogów i uwalnia od gwałtownika. |
Bryt | Ratujesz mnie od zaciekłych nieprzyjaciół, Wynosisz mnie ponad przeciwników, Ocalasz mnie od męża gwałtownego. |
Pozn | Wyzwoliłeś mnie od moich wrogów, wyniosłeś ponad moich przeciwników, wybawiłeś od człowieka przemocy. |
WarPra | Od wrogów moich mnie uwolniłeś, wyniosłeś mnie ponad przeciwników moich i wyrwałeś mnie z rąk gwałtowników. |
STB | który mnie wybawił od moich wrogów, wyniósł mnie ponad mych przeciwników i ocalił od srogiego męża. |
EIB | I ratuje od zaciekłych wrogów. Ty mnie stawiasz nad nieprzyjaciółmi, Ratujesz od ludzi, którzy dyszą gwałtem. |
PsFlor | Przeto spowiadać sie będę tobie w ludzioch, Gospodnie, i twemu imieniu psalm będę mołwić, |
PsPul | Przeto będę spowiedać sie tobie w ludzioch, Gospodnie, i twemu imieniu psalmy będę mołwić, |
Wuj1923 | Przetóż będęć wyznawał między narody, Panie! a imieniowi twemu pieśń zaśpiewam. |
Gda1881 | Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu. |
Gda2017 | Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twemu imieniu. |
PsBycz | A zatém będę-chwalił-Ciebie, między-narodami, o-Panie! i,-Imieniu-Twemu, będę-grał-na-strunach. |
Goet | Dlatego chcę Cię chwalić, Panie, pośród narodów i wysławiać psalmami imię Twoje, |
PsCylk | Przeto sławić Cię chcę między narodami o Boże, i imieniu Twojemu śpiewać będę. |
PsKrusz | Dlatego będę Cię uwielbiał, Boże, pomiędzy narodami, a Imieniowi Twemu śpiewać będę. |
PsAszk | Przetoż sławić Cię będę między narodami, o Jehowo i śpiewać będę Twemu imieniu, |
PsSzer | Przeto będę Cię, Panie, wyznawał między narodami i będę śpiewał imieniu Twemu. |
Tys1 | Będę Cię przeto sławił wśród narodów, Panie, i psalm będę głosił Twojemu imieniu. |
Tys5 | Przeto będę Cię, o Panie, chwalił między narodami i będę wysławiał Twoje imię. |
Bryt | Przeto będę cię, Panie, wysławiał między narodamiI będę śpiewał imieniu twemu. |
Pozn | Przeto wysławiać Cię będę, Jahwe, wśród narodów i będę opiewał chwałę Twego Imienia. |
WarPra | Sławił Cię tedy będę, Panie, przed narodami i śpiewał z radością na cześć Twego Imienia. |
STB | Dlatego chcę Cię sławić pomiędzy narodami, WIEKUISTY, będę śpiewał Twojemu Imieniu. |
EIB | Dlatego będę cię, PANIE, sławił pośród narodów, Śpiewał na cześć Twojego imienia! |
PsFlor | wielikoczyniąc zbawienia krola jego i czynię miłosierdzie pomazańcu swemu Dawidowi i płodu jego aż na wieki. |
PsPul | wielkoczyniąc zbawienie krola jego i czyniąc miłosierdzie pomazańcu swemu Dawidowi i płodu jego aż na wieki. |
Wuj1923 | Czyniący wielkie wybawienie króla swego, i czyniący miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego aż na wieki. |
Gda1881 | Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki. |
Gda2017 | Bo dajesz wielkie wybawienie swemu królowi i na wieki okazujesz miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu. |
PsBycz | On, pomnażającym ocalenia króla-swojego, i,-przygotowywującym dobrodziejstwo pomazańcowi-swemu, Dawidowi, i-plemieniu-jego-aż-na wieki. |
Goet | Tobie, który dałeś królowi Swojemu wielkie zwycięstwa i okazałeś dobroć pomazańcowi Swemu, Dawidowi, i nasieniu jego aż na wieki. |
PsCylk | Który wielkiemi czyni zwycięztwa króla Swego i świadczy łaskę pomazańcowi Swemu, Dawidowi i rodowi jego na wieki. |
PsKrusz | Uwielmożniłeś wybawienie króla swego i uczyniłeś łaskę pomazańcowi swemu Dawidowi i potomstwu jego na wieki. |
PsAszk | Tobie, który daje wielkie i pełne wybawienie Swemu królowi a łaski czyni Swemu Pomazańcowi i jego pokoleniu na wieki wieków. - |
PsSzer | Tobie, który dałeś królowi swemu wielką pomoc, i świadczyłeś łaskę pomazańcowi swemu, Dawidowi i potomstwu jego na wieki. |
Tys1 | Któryś zwycięstwa wielkie dał królowi i miłosierdzie okazał nad Twym pomazańcem, nad Dawidem i jego potomstwem na wieki. |
Tys5 | Tyś zwycięstwa wielkie dał królowi i Twemu pomazańcowi okazałeś łaskę, Dawidowi i jego potomstwu na wieki. |
Bryt | Zapewniasz wielką pomoc królowi swemuI okazujesz łaskę pomazańcowi swemu, Dawidowi, i potomstwu jego na wieki. |
Pozn | Użyczyłeś wspaniałych zwycięstw swemu królowi, darzysz łaską swego pomazańca Dawida i potomstwo jego na wieki. |
WarPra | Bo wsparłeś potężnie Twojego króla, łaskę okazałeś Twemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu na wieki. |
STB | gdyż wielkimi czynisz zwycięstwa Swojego króla, świadczysz łaskę Swojemu pomazańcowi, Dawidowi, oraz jego rodowi na wieki. |
EIB | Zapewniasz wielkie zwycięstwo swojemu królowi, Darzysz też łaską swego pomazańca Dawida i jego potomstwo - na wieki. |
PsFlor | Niebiosa wypowiadają sławę bożą a skutki ręku jego powiada[ją] śćwierdzenie. |
PsPul | Psalm Dawidow. | Niebiosa wypowiedają sławę bożą i skutki rąk jego powiada stwirdzenie nieba.
Wuj1923 | Na koniec, Psalm Dawidowi. Niebiosa rozpowiadają chwałę Bożą, a dzieła rąk jego oznajmuje utwierdzenie. |
Gda1881 | Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. | Niebiosa opowiadają chwałę Bożą, a dzieło rąk jego rozpostarcie oznajmuje.
Gda2017 | Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Niebiosa głoszą chwałę Boga, a firmament obwieszcza dzieło jego rąk. |
PsBycz | Naczelnikowi-muzyki, dany do grania, Psalm Dawida. Te-niebiosa opowiadającemi chwałę Boga; a,-dziéła rąk-Jego, pokazującym, ten-niebokrąg. |
Goet | PRZEWODNIKOWI chóru. Psalm Dawida. Niebiosa głoszą wspaniałość Bożą, i firmament oznajmia dzieło Jego rąk. |
PsCylk | Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Niebiosa opowiadają chwałę Pana, a dzieła rąk Jego wygłasza nieboskłon. |
PsKrusz | Przełożonemu chóru. Psalm Dawida. Niebiosa opowiadają chwałę Bożą, a dzieło rąk Jego oznajmuje utwierdzenie. |
PsAszk | Dyrygentowi. - Śpiew Dawidowy. Niebiosa głoszą chwałę mocy Bożej, a przestwór obwieszcza dzieło Jego rąk. |
PsSzer | Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. Niebiosa opowiadają chwałę Boga, a firmament głosi dzieło rąk Jego. |
Tys1 | Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon. |
Tys5 | Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego nieboskłon obwieszcza. |
Bryt | Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. Niebiosa opowiadają chwałę Boga, A firmament głosi dzieło rąk jego. |
Pozn | [Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida. Niebiosa głoszą chwałę Bożą, firmament świadczy o dziełach Jego rąk. |
WarPra | Dla kierującego chórem. Psalm Dawida. Niebiosa głoszą chwałę Bożą, firmament świadczy o dziełach rąk Jego. |
STB | Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Niebiosa opowiadają chwałę Boga, a nieboskłon ogłasza dzieła Jego rąk. |
EIB | Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. Niebiosa ogłaszają chwałę Boga, Firmament opowiada o dziele Jego rąk. |
PsFlor | Dzień dniowi wyrzyga słowo, a noc nocy ukazuje naukę. |
PsPul | Dzień dniowi wyrzyga słowo, a noc nocy ukazuje naukę. |
Wuj1923 | Dzień dniowi opowiada słowo: a noc nocy okazuje znajomość. |
Gda1881 | Dzień dniowi podaje słowo, a noc nocy pokazuje umiejętność, |
Gda2017 | Dzień dniowi opowiada słowo, a noc nocy oznajmia wiedzę. |
PsBycz | Dzień dniowi wyjawia słowo; a,-noc nocy, oznajmia wiadomość. |
Goet | Dzień dniowi podaje wiadomość, a noc nocy oznajmuje tę wieść. |
PsCylk | Dzień dniowi podaje hasło, a noc nocy przekazuje wieść. |
PsKrusz | Dzień dniowi podaje słowo, a noc nocy ukazuje zrozumienie. |
PsAszk | Dzień to dniowi rozgłasza, a noc zwiastuje to nocy. |
PsSzer | Dzień dniowi przekazuje wieść, a noc nocy podaje wiadomość. |
Tys1 | Dzień dla dnia opowieść snuje, a noc nocy przekazuje wiadomość. |
Tys5 | Dzień dniowi głosi opowieść, a noc nocy przekazuje wiadomość. |
Bryt | Dzień dniowi przekazuje wieść, A noc nocy podaje wiadomość. |
Pozn | Dzień dniowi to opowiada, noc nocy wieść przekazuje. |
WarPra | Jeden dzień mówi o tym drugiemu, jedna noc powtarza drugiej to samo, |
STB | Dzień dniowi podaje słowo, a noc nocy przekazuje wieść. |
EIB | Dzień dniowi podaje wiadomość, Noc z nocą dzieli się poznaniem. |
PsFlor | Nie mołw ani powieści, jichże nie słyszelibychą głosowie jich. |
PsPul | Nie są mołwy ani kazania, ktorych by nie słyszany głosy jich. |
Wuj1923 | Niemasz języków, ani mów, któreby nie słyszały głosów ich. |
Gda1881 | Niemasz języka ani mowy, gdzieby głosu ich słychać nie było. |
Gda2017 | Nie ma języka ani mowy, w których nie słychać ich głosu. |
PsBycz | Nie-mają mowy, ani wyrazów; nie usłyszanym głos-ich. |
Goet | Bez mowy, bez słów, bezdźwięczny jest głos ich, |
PsCylk | Bez mowy, bez wyrazów, nie słychać głosu ich. |
PsKrusz | Niemasz mówiącego, ani mowy, gdzieby głos ich nie był słyszany. |
PsAszk | Bez głosu i bez słów - nie słychać ich dźwięku. |
PsSzer | Nie jest to mowa, nie ma wyrazów, nie słychać ich głosu, |
Tys1 | Nie jest to słowo, nie są to mowy, których by dźwięku nie usłyszano: |
Tys5 | Nie jest to słowo, nie są to mowy, których by dźwięku nie usłyszano; |
Bryt | Nie jest to mowa, nie są to słowa, Nie słychać ich głosu... |
Pozn | Nie jest to mowa, nie są to słowa, których dźwięku by nie usłyszano; |
WarPra | a wszystko bez słów i przemówień, nie można usłyszeć ich głosu. |
STB | Bez mowy, bez wyrazów, nie słychać ich głosu. |
EIB | Nie jest to mowa ani nie są to słowa, Nie dochodzi z ich strony żaden dźwięk, |
PsFlor | We wszeliką ziemię wyszedł jest źwięk jich i w końcoch okręgu ziemie słowa jich. W słuńcy położył przebytek swoj, |
PsPul | We wszelką ziemię wszedł głos jich i w końce świata ziem słowa jich. W słońcu położył przebytek swoj, |
Wuj1923 | Na wszystkę ziemię wyszedł głos ich: i na kończyny okręgu ziemie słowa ich: w słońcu postawił przybytek swój. |
Gda1881 | Na wszystkę ziemię wyszedł porządek ich, a na kończyny okręgu ziemi słowa ich; słońcu na nich namiot wystawił. |
Gda2017 | Ich zasięg rozchodzi się po całej ziemi i na krańce świata ich słowa. Na nich wystawił namiot słońcu. |
PsBycz | Wszelako, po-całéj téj-ziemi, rozchodzi-się głos-ich; a,-po-krańcach świata, słowa-ich; Bóg, dla-słońca, postawił namiot w-nich. |
Goet | A jednak po całej ziemi rozbrzmiewa ich dźwięk, i aż na krańce świata mowa ich. Tam słońcu namiot postawił, |
PsCylk | Po całéj ziemi rozchodzi się ich dźwięk, aż na kraniec świata ich słowo, kędy słońcu namiot postawił. |
PsKrusz | Po całej ziemi rozszedł się głos ich, i do kończyn ziemi słowa ich; słońcu na nich namiot wystawił. |
PsAszk | A z wszystkiej ziemi ich promień wykwita i z krańców świata ich wyraz wymowny. W nich to On słońcu ciał namiot. |
PsSzer | a jednak po całej ziemi rozbrzmiewa ich dźwięk i do krańców świata dochodzą ich słowa. Słońcu postawił na nich namiot. |
Tys1 | na całą ziemię ich głos się rozchodzi i aż po krańce świata ich mowy. Tam słońcu namiot wystawił, |
Tys5 | ich głos się rozchodzi na całą ziemię i aż po krańce świata - ich mowy. Tam słońcu namiot wystawił, |
Bryt | A jednak po całej ziemi rozbrzmiewa ich dźwiękI do krańców świata dochodzą ich słowa... Tam na nich słońcu postawił namiot, |
Pozn | po całej ziemi głos ich się roznosi, a słowa ich - po krańce świata. Tam namiot postawił On dla słońca. |
WarPra | Lecz na świat cały idzie ich nauka, wieści przekazują aż po krańce ziemi, tam, gdzie On słońcu namiot wystawił. |
STB | Jednak na całej ziemi rozchodzi się ich dźwięk, a ich słowo aż na krańce świata, gdzie słońcu namiot postawił. |
EIB | A jednak po całej ziemi roznosi się wieść I do krańców świata dociera ich przesłanie. Na tych krańcach On postawił słońcu namiot, |
PsFlor | a on jako nowożenia pochodzący z łoża swego wiesielił sie jako obrzym na bieżenie drogi. |
PsPul | a on jako nowożenia pochodzący z łoża swego wiesielił sie jako obrzym na bieżenie drogi. |
Wuj1923 | A ono jako oblubieniec wychodzący z łożnice swojéj: rozweseliło się jako olbrzym na bieżenie w drogę. |
Gda1881 | A to jako oblubieniec wychodzi z łożnicy swojej; raduje się jako olbrzym, który ma bieżeć w drogę. |
Gda2017 | A ono wychodzi jak oblubieniec ze swojej komnaty, cieszy się jak mocarz, który rozpoczyna bieg. |
PsBycz | Więc-ono, jak-oblubieniec, wychodzący z-pod-baldachu-swego, raduje-się, jakby-rycerz, do-obiegu drogi. |
Goet | A ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, i raduje się jak bohater, gdy ma przebiec drogę. |
PsCylk | A ono jak oblubieniec wychodzi ze swéj komnaty, cieszy się jak bohater, by przebiedz drogę. |
PsKrusz | A oto, jako oblubieniec wychodzi z łożnicy swej, raduje się jako mocarz, co ma drogą bieżeć. |
PsAszk | Sam zaś niby oblubieniec wynurza się z pod Swego baldachimu, Raduje się, by jako zapaśnik zwycięzki przebieżać drogę. |
PsSzer | A ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, raduje się jak bohater, biegnąc swą drogą. |
Tys1 | ono jak oblubieniec wychodzi z swej komnaty, weseli się jak olbrzym, co drogę przebiega. |
Tys5 | i ono wychodzi jak oblubieniec ze swej komnaty, weseli się jak olbrzym, co drogę przebiega. |
Bryt | A ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, Raduje się jak bohater, biegnąc swą drogą. |
Pozn | Ono zaś, podobne do oblubieńca wychodzącego ze [ślubnej] komnaty, promienieje radością jak bohater, który bieg swój rozpoczyna. |
WarPra | A ono wychodzi jak oblubieniec z komnaty, radosny jak bohater kroczący swą drogą. |
STB | A ono, jak oblubieniec, wychodzi ze swej komnaty i cieszy się jak bohater, który ma przebiec drogę. |
EIB | Z którego wychodzi ono jak pan młody z małżeńskiej sypialni, Tryska wigorem jak zawodnik tuż przed swoim startem. |
PsFlor | Od wirzchniego nieba wyście jego i potkanie jego aż do wirzcha jego ani jest, jen by sie skrył od gorącości jego. |
PsPul | Od wirzniego nieba wyście jego i potkanie jego aż do wirzchu jego ani jest, jen by sie [sie] skrył przed gorącością jego. |
Wuj1923 | Od kraju nieba wyjście jego: a nawrót jego aż na kraj jego: a nie masz, ktoby się mógł zakryć od gorącości jego. |
Gda1881 | Wychodzi od kończyn niebios, a obchodzi je aż do kończyn ich, a niemasz nic, coby się mogło ukryć przed gorącem jego. |
Gda2017 | Wyrusza z jednego krańca nieba i obchodzi je aż na drugi kraniec, a nic nie ukryje się przed jego żarem. |
PsBycz | Z-jednego-krańca tych-niebios, wyiścié-jego, a,-obejście-onegoż, do drugiego krańca-ich; i-nic ukrytém nie jest, przed-upałem-jego. |
Goet | Z krańca nieba jest jego wyjście, a obieg jego znów aż do tego krańca, i nic nie może się ukryć przed jego żarem. |
PsCylk | Od krańca niebios wschód jego, a jego obieg do krańców ich; a nic nie ukryte przed żarem jego. |
PsKrusz | Z kończyn niebios wyjście jego, a na kończynach zachód jego - i niemasz, coby się ukryło przed gorącem jego. |
PsAszk | Z kończyn nieb Jego wzejście a bieg jego okrężny na ich krawędziach. I nic sic nie skryje przed Jego żarem. |
PsSzer | Z jednego krańca niebios wychodzi i biegnie do drugiego krańca, i nic się nie ukryje przed jego żarem. |
Tys1 | Jego wyjście na krańcu nieba się zaczyna, a jego obieg aż po kraniec niebios, i nic przed żarem jego się nie schroni. |
Tys5 | Ono wschodzi na krańcu nieba, a jego obieg aż po jego kraniec, i nic się nie schroni przed jego żarem. |
Bryt | Z jednego krańca niebios wychodziI biegnie do drugiego krańca, I nic się nie ukryje przed jego żarem. |
Pozn | Wschodzi na jednym krańcu nieba, a kończy swój bieg okrężny na drugim; nic nie skryje się przed jego żarem. |
WarPra | Pojawia się na jednym krańcu nieba i biegnie aż do krańca drugiego, i nic nie może ukryć się przed jego żarem. |
STB | Jego wschód od krańca niebios, a jego bieg do ich krańców; i nic nie jest ukryte przed jego żarem. |
EIB | Na krańcu nieba wschodzi, Na drugim krańcu zachodzi I nic się nie ukryje przed jego promieniami. |
PsFlor | Zakon gospodnow przez zakała obracający dusze, świadecstwo gospodnowo wierne, mądrość dające malutkim. |
PsPul | Zakon gospodnow przez zakału obracający dusze, świadectwo boże wierne, mądrość dające malutkim. |
Wuj1923 | Zakon Pański niepokalany, nawracający dusze: świadectwo Pańskie wierne, dające mądrość malutkim. |
Gda1881 | Zakon Pański jest doskonały, nawracający duszę; świadectwo Pańskie wierne, dawające mądrość nieumiejętnemu. |
Gda2017 | Prawo PANA jest doskonałe, nawracające duszę; świadectwo PANA pewne, dające mądrość prostemu. |
PsBycz | Prawo Pana, doskonałé, nawracającé duszę; świadectwo Pana, prawdziwé, mądrym-czyniącé prostaka. |
Goet | Zakon Pański jest doskonały i pokrzepia duszę; świadectwo Pana jest niezawodne, czyni mądrymi prostodusznych. |
PsCylk | Nauka Boża doskonała, orzeźwia duszę; świadectwo Boże wiarygodne, uczy mądrości prostodusznego. |
PsKrusz | Zakon Boży jest doskonały: duszę nawraca. Świadectwo Boże wierne: daje mądrość nieumiejętnemu. |
PsAszk | Nauka Jehowy jest rzetelna - pokrzepia ona duszę. Zaświadczenie Jehowy wierzytelne - mądrym czyni poczciwca. |
PsSzer | Prawo Pana doskonałe, pokrzepia duszę, świadectwo Pana wierne, uczy mądrości prostaczka. |
Tys1 | Prawo Pańskie doskonałe — krzepi ducha; ustawa Pańska niezawodna — poucza prostaczka; |
Tys5 | Prawo Pana doskonałe - krzepi ducha; świadectwo Pana niezawodne - poucza prostaczka; |
Bryt | Zakon Pana jest doskonały, pokrzepia duszę, Świadectwo Pana jest wierne, Uczy prostaczka mądrości. |
Pozn | Prawo Jahwe jest doskonałe - jest pokrzepieniem duszy; ustawy Jahwe są niezmienne - uczą prostaczków mądrości; |
WarPra | Doskonałe są Pańskie pouczenia, bo ludziom pokrzepienie dają; wiecznotrwałe jest Pańskie prawo, bo mądrymi czyni wszystkich, co są prostego serca. |
STB | Prawo WIEKUISTEGO jest doskonałe nawraca duszę; świadectwo BOGA jest wiarygodne uczy prostodusznego mądrości. |
EIB | Prawo PANA jest doskonałe, Pokrzepia duszę. Postanowienia PANA sprawdzone, Niedoświadczonych uczą mądrości. |
PsFlor | Prawdy boże[j] prawe, wiesieląc sierca, kaźń boża światła, oświecająca oczy. |
PsPul | Prawdy boże prawe, wiesielące sierca, kaźń boża światła, oświecająca oczy. |
Wuj1923 | Sprawiedliwości Pańskie prawe, uweselające serce: przykazanie Pańskie jasne, oświecające oczy. |
Gda1881 | Przykazania Pańskie są prawe, uweselające serce; przykazanie Pańskie czyste, oświecające oczy. |
Gda2017 | Nakazy PANA są prawe, radujące serce; przykazanie PANA czyste, oświecające oczy. |
PsBycz | Przepisy Pana, prawe, rozweselające ducha; przykazanié Pana czysté, oświécającé oczy. |
Goet | Zarządzenia Pana są prawidłowe, rozweselają serce; przykazanie Pańskie jest jasne, i oświeca oczy. |
PsCylk | Rozkazy Boże proste, rozweselają serce; przykazanie Boże jasne, oświeca oczy. |
PsKrusz | Przykazania Boże prawe: rozweselają serce. Rozkazy Boże jasne: oświecają oczy. |
PsAszk | Zalecenia Jehowy są proste a sercu radosne. Rozkazanie Jehowy jasne i rozświetla oczy. |
PsSzer | Rozkazy Pana słuszne, rozweselają serce, przykazanie Pana jasne, oświeca oczy. |
Tys1 | nakazy Pańskie słuszne — serce radują; przykazanie Pańskie jaśnieje i oświeca oczy; |
Tys5 | nakazy Pana słuszne - radują serce; przykazanie Pana jaśnieje i oświeca oczy ; |
Bryt | Rozkazy Pana są słuszne, rozweselają serce, Przykazanie Pana jest jasne, oświeca oczy. |
Pozn | nakazy Jahwe są słuszne - przynoszą sercu radość; przykazania Jahwe są nieskazitelne - rozjaśniają oczy; |
WarPra | Nakazy Pańskie są słuszne i radują serce, wyraźna jest wola Pana i wzrok ludzki oświeca. |
STB | Rozkazy WIEKUISTEGO są proste rozweselają serce; przykazanie BOGA jest jasne oświeca oczy. |
EIB | Polecenia PANA są trafne, Pocieszają serce. Przykazanie PANA wyraźne, Otwiera oczy. |
PsFlor | Bojaźń boża święta przebywa na wiek wiekom, sądy boże ❬prawe❭, sprawieny samy w sobie, |
PsPul | Bojaźń boża święta przebywa na wiek wiekom, sądy boże ❬prawe❭, sprawione samy w sobie, |
Wuj1923 | Bojaźń Pańska święta, trwająca na wieki wieków: sądy Pańskie prawdziwe, usprawiedliwione same w sobie: |
Gda1881 | Bojaźń Pańska czysta, trwająca na wieki; sądy Pańskie są prawdziwe, a przytem i sprawiedliwe; |
Gda2017 | Bojaźń PANA jest czysta, trwająca na wieki; sądy PANA prawdziwe, wszystkie są słuszne. |
PsBycz | Bojaźń Pana, czystą, trwającą na-wieki; wyroki Pana, wierne, sprawiedliwe razem. |
Goet | Bojaźń Pana jest czysta i przetrwa na wieki; prawa Pana są prawdziwe i wszystkie razem sprawiedliwe. |
PsCylk | Bojaźń Boża czysta, ostoi się na wieki; ustawy Boże prawdą, sprawiedliwe społem. |
PsKrusz | Bojaźń Boża czysta: trwa na wieki. Sądy Boże prawdziwe - jednocześnie sprawiedliwe. |
PsAszk | Bojaźń Jehowy czysta - ostanie się na wieki. Sądy Jehowy są prawdą i wraz sprawiedliwe. |
PsSzer | Bojaźń Pana czysta, ostoi się na wieki, wyroki Pana są prawdziwe, są także sprawiedliwe. |
Tys1 | bojaźń Pańska szczera, trwająca na wieki; sądy Pańskie prawdziwe, wszystkie razem słuszne. |
Tys5 | bojaźń Pańska szczera, trwająca na wieki; sądy Pańskie prawdziwe, wszystkie razem są słuszne. |
Bryt | Bojaźń Pana jest czysta, ostoi się na zawsze, Wyroki Pana są prawdziwe, a zarazem sprawiedliwe. |
Pozn | bojaźń Jahwe jest czysta - trwająca na wieki; wyroki Jahwe są prawdą - wszystkie sprawiedliwe; |
WarPra | Czysta jest bojaźń Pana i trwać będzie na wieki, sprawiedliwe są wyroki Pana, wszystkie bez wyjątku słuszne. |
STB | Bojaźń WIEKUISTEGO jest czysta ostoi się na wieki; ustawy BOGA są prawdą razem są sprawiedliwe. |
EIB | Bojaźń PANA zapewnia czystość, Trwać będzie na zawsze. Rozstrzygnięcia PANA niezawodne, A przy tym sprawiedliwe, |
PsFlor | żądniejsza nad złoto i nad kamień drogi barzo i słodczejsza nad miod i nad stredź. |
PsPul | żądniejsze nad złoto i nad kamień drogi barzo i słodszejsze nad strzedź i płast. |
Wuj1923 | Pożądliwsze nad złoto i nad mnogie kamienie drogie: i słodsze nad miód i plastr miodowy. |
Gda1881 | Pożądliwsze nad złoto, i nad wiele najwyborniejszego złota, i słodsze nad miód i nad plastr miodowy. |
Gda2017 | Bardziej pożądane niż złoto, niż mnóstwo szczerego złota, i słodsze niż miód, nawet niż plaster miodu. |
PsBycz | One-pożądańsze niż-złoto, i-niż-złota-najczystszego mnogość; nawet-słodsze niż-miód, i-niż-plaster-miodu ciekłego. |
Goet | Kosztowniejsze są od złota i mnóstwa szczerego złota; słodsze są od miodu i patoki. |
PsCylk | Pożądańsze od złota i szczerego złota mnóstwa, słodsze od miodu i patoki się rozpływającej. |
PsKrusz | Pożądane nad złoto i nad wiele najczystszego złota; i słodsze od miodu i od plastru miodu. |
PsAszk | Pożądliwsze one nad złoto i klejnot mnogi, A słodsze niźli miód I płynna patoka. |
PsSzer | Cenniejsze nad złoto i mnóstwo klejnotów, a słodsze nad miód i plastr miodowy. |
Tys1 | Pożądańsze nad złoto, nad złoto najczystsze, a słodsze od miodu płynącego z plastra. |
Tys5 | Cenniejsze niż złoto, niż złoto najczystsze, a słodsze od miodu płynącego z plastra. |
Bryt | Są bardziej pożądane niż złoto, nawet najszczersze, I słodsze niż miód, nawet najwyborniejszy. |
Pozn | cenniejsze są od złota, i słodsze nad miód, nad patokę z plastra miodu. |
WarPra | Cenniejsze są od złota, od mnóstwa złota szczerego, i słodsze są od miodu, od miodu płynącego z plastra. |
STB | Bardziej pożądane od złota, od mnóstwa czystego złota; słodsze od miodu oraz rozpływającej się patoki. |
EIB | Bardziej upragnione niż złoto, Nawet najszczersze, Słodsze niż miód, Choć spływałby prosto z plastra. |
PsFlor | Bowiem sługa twoj strzeże jich, w strzeżeni jich odpłata wielika. |
PsPul | Bowiem sługa twoj strzeże jich, w strzeżeniu jich odpłata wielika. |
Wuj1923 | Albowiem sługa twój strzeże ich, w przestrzeganiu ich odpłata wielka. |
Gda1881 | Sługa też twój bywa oświecony przez nie; a kto ich przestrzega, odnosi zapłatę wielką. |
Gda2017 | Także twój sługa jest przez nie pouczony, a kto ich przestrzega, otrzymuje wielką nagrodę. |
PsBycz | Zaisté, sługa-Twój, ostrzégany przez-nie; w-zachowywaniu-ich, nagroda wielka. |
Goet | I sługa Twój jest przez nie nauczany; a kto ich przestrzega, ma wielką nagrodę. |
PsCylk | I sługa Twój ustrzeżony przez nie, w przestrzeganiu ich sowita nagroda. |
PsKrusz | Otóż sługa Twój jest oświecony przez nie; strzegąc je, odnosi zapłatę wielką. |
PsAszk | Toż sługa Twój ostrzeżon w nich wielce, z niezmierną ich pilnuje uwagą. |
PsSzer | I sługa Twój bierze z nich przestrogę, kto strzeże ich, ma wielką nagrodę. |
Tys1 | Chociaż Twój sługa na nie uważa, w ich przestrzeganiu bardzo jest gorliwy, |
Tys5 | Twój sługa na nie zważa, w ich przestrzeganiu zysk jest wielki. |
Bryt | Również twój sługa oświecił się nimi, Wielka jest nagroda dla tych, którzy ich strzegą. |
Pozn | Choć sługa Twój przestrzega ich gorliwie i bardzo sumiennie stara się je zachować - |
WarPra | Twój sługa wielce sobie ceni ich pouczenia, kto ich przestrzega, już ma obfitą zapłatę. |
STB | Zaś Twój sługa jest przez nie ustrzeżony; sowita nagroda za ich przestrzeganie. |
EIB | Twój sługa również doznał dzięki nim oświecenia, Tych, którzy ich przestrzegają, czeka wielka nagroda. |
PsFlor | Dopuszczenia kto rozumie? Od tajemnych mojich oczyści mie |
PsPul | Grzechy kto zrozumie? Od tajemnych mych oczyści mie |
Wuj1923 | Występki któż rozumie? od skrytych moich oczyść mię. |
Gda1881 | Ale występki któż zrozumie? od tajemnych występków oczyść mię. |
Gda2017 | Lecz kto dostrzeże własne błędy? Oczyść mnie z tych, które są ukryte przede mną. |
PsBycz | Błędy, z niewiadomości popełnione, któż uważa? od-tajemnych-grzéchów, oczyść-mię. |
Goet | Któż ma zrozumienie, jak często błądzi? Oczyść mię od skrytych grzechów moich. |
PsCylk | Mimowolne błędy, któż je spostrzeże, od skrytych oczyść mnie. |
PsKrusz | Występki któż zrozumie? Od ukrytych występków oczyść mnie. |
PsAszk | Lecz w błędach - któż się wyzna? Od ukrytych chciej uwolnić mię Panie. |
PsSzer | Uchybienia - któż je zna? Ukryte odpuść mi! |
Tys1 | kto jednak błędy swoje spostrzeże? Oczyść mnie od tych, co przede mną skryte! |
Tys5 | Kto jednak dostrzega swoje błędy? Oczyść mnie od tych, które są skryte przede mną. |
Bryt | Uchybienia – któż znać może? Ukryte błędy odpuść mi! |
Pozn | któż jednak zdoła spostrzec bezwiedne uchybienia? Zechciej mnie uwolnić od błędów popełnionych nieświadomie! |
WarPra | Bo któż jest w stanie dostrzec własne błędy? Uwolnij mnie, proszę, od winy, której nie znam. |
STB | Mimowolne błędy kto je spostrzeże? Więc od tych skrytych mnie oczyść. |
EIB | Przeoczenia - któż zrozumie? Oczyść je, niedostrzeżone; |
PsFlor | i od cudzych odpuści słudze twemu. Acz mnie nie będą panować, tegdy przez zakała będę i oczyszczon będę od grzecha silnego. |
PsPul | i od cudzych odpuści słudze twemu. Nie będąli mi panować, tedy będę przez zakała i oczyszczon będę od grzecha silnego. |
Wuj1923 | I od cudzych sfolguj słudze twemu: jeźli nademną panować nie będą, tedy niepokalanym będę: i będę oczyszczon od grzechu największego. |
Gda1881 | I od swawolnych zachowaj sługę twego, aby nie panowali nademną; tedy doskonałym będę, a będę oczyszczony od przestępstwa wielkiego. |
Gda2017 | Chroń też swego sługę od zuchwałych grzechów, aby nie panowały nade mną. Wtedy będę nienaganny i wolny od wielkiego przestępstwa. |
PsBycz | Też od-grzéchów, popełnionych przez-pychę, powstrzymaj sługę-Twego, aby-nie panowały we-mnie; wtedy-będę-nieskażon, i-uniewinnion od-zbrodni wielkiéj. |
Goet | I zachowaj sługę Twego od swawolnych, aby nie panowali nade mną; wtedy będę bez nagany i wolny od wielkiego występku. |
PsCylk | Ale i od rozmyślnych oddal sługę Twojego, by nie owładnęły mną; wtedy będę nieskazitelny i oczyszczony od grzechu wielkiego. |
PsKrusz | Również od bezbożnych zachowaj sługę swego, aby nie panowali nademną; tedy będę doskonały i oczyszczon będę od przestępstwa wielkiego. |
PsAszk | Też od grzeszników Twego powściągaj sługę, Aby mocy nie zyskali nademną i czysty będę od ciężkiej przewiny. |
PsSzer | I od ludzi swawolnych ustrzeż sługę swego, aby nie mieli mocy nade mną! Wtedy będę doskonały i czysty od ciężkiego grzechu. |
Tys1 | Także od pychy broń Twojego sługę, niech nie panuje nade mną! Wtedy bez skazy będę i wolny od wielkiego występku. |
Tys5 | Także od pychy broń swojego sługę, niech nie panuje nade mną! Wtedy będę bez skazy i wolny od wielkiego występku. |