№ Prot. 2698
Posłanie Paschalne 2018
„Nie bój się! Jam jest Pierwszy i Ostateczny, i żywy, i byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków.” (Obj 1,17-18)
Umiłowani Ojcowie i Bracia, dzieci w Zmartwychwstałym Panu,
Pan Nasz rozpoczął Swe nauczanie, wzywając do pokajania, gdyż „przybliżyło się Jego Królestwo” (Mt 4,23). Święci aniołowie z Jego nakazu również głosili o Jego Królestwie, a nam Chrystus przykazał modlić się, prosząc: „niech przyjdzie Królestwo Twoje”.
Jego Królestwo to Jego Święta Cerkiew, którą On zdobył i wybawił Swą Najświętszą Krwią, a będąc Jej Głową, uświęcił Ją Duchem Świętym. Cerkiew Prawosławna kontynuuje zbawienne Dzieło Naszego Pana; prawda Boża jest głoszona i wierni uświęcają się w czasie swego trudu na drodze do wiecznego Królestwa Boga Trójjedynego na Niebiosach.
Pan Nasz Jezus Chrystus nauczał Swych Uczniów i Apostołów o powstaniu i rozprzestrzenieniu się Swojej Cerkwi, „przez czterdzieści dni się im ukazując i mówiąc o Królestwie Bożym” (Dz 1, 3). To musiało się dokonać po zejściu Świętego Ducha, gdy święci Apostołowie przyoblekli się „siłą Łaski z Niebios” i niczym duchowi „generałowie i oficerowie” Cerkwi zostali powołani „po krańce ziemi” jako Świadkowie Zmartwychwstania.
* * *
Poprzez Cerkiew dla świata została objawiona (Obj 10,7) „Boża Tajemnica”, która osiągnęła swe apogeum na Krzyżu, na strasznej Golgocie, gdy Nasz Pan dobrowolnie przyjął najbardziej poniżającą dla ludzi śmierć, aby całkowicie zwyciężyć i swym sławetnym Zmartwychwstaniem zniszczyć wroga – diabła oraz darować nam „życie i nieskazitelność”.
Ohydny Szatan został oszukany: „przyjmując ciało i Bogu się narazi, przyjmując ziemię i spotka Niebo. Przyjmie to, co widzi i wpadnie w to, czego nie widzi”, jak wspaniale wyjaśnia nam święty arcypasterz Jan Złotousty.
W Cerkwi Swej Chrystus poprzez święte Dobrodziejstwa i święte Misteria obdarza uzdrowieniem i zbawieniem, lecz okrutna walka jest prowadzona przez diabła i jego narzędzia – niewiernych oraz heretyków – przeciwko Niej oraz przeciwko Jej prawdziwym członkom, aby utrudniać lub unicestwić Jej zbawienne dzieło. Walka ta nieustanie będzie kontynuowana do Drugiego Przyjścia, a nawet stanie się coraz bardziej gorliwą; tym nie mniej, Pan przyjdzie jako Silny i Mocny Zwycięzca, aby sprawiedliwości stało się zadość i aby w pełni ujawnić tę „tajemnicę”. Bez wątpienia, ostatnie zwycięstwo będzie należeć do Niego i tym, którzy są z Nim. Stąd On nas pokrzepia, nieustanie każdego z nas zapewniając, mówi: „Nie bój się! Jam jest Pierwszy i Ostateczny, i żywy, i byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków” (Obj 1,17-18).
* * *
My zaś, ci najmniejsi, będąc członkami naszej Świętej Cerkwi Prawosławnej w tym świecie znajdujemy się w szczególnie dobrej sytuacji: „nasze obcowanie jest w Niebiesiech, skąd też Zbawiciela oczekujemy, Pana naszego Jezusa Chrystusa” (Flp 3,20). My wszyscy, Prawosławni Chrześcijanie, poprzez Święte Misteria jesteśmy związani z Naszym Zbawicielem, Który jest na Niebiosach i oczekujemy Go jako Sędziego i Wybawiciela. Nie upodabniamy się do niewiernych, którzy pokładają swoją nadzieję nie w Prawdzie, lecz w swej ziemskiej sile; żałośnie się oszukują, gdy myślą, że będą w stanie wszystkiego sami dokonać, jak mniemają w swym zwiedzeniu, kłamstwie i niesprawiedliwości. My zaś, w przeciwieństwie do słabej trzciny kręcącej się w wirze wiatrów tego świata i naszych nieszczęsnych prześladowców, posiadamy Zbawiciela na Niebiosach oraz niepokonanych Sprzymierzeńców, silnych i zawsze gotowych nam przyjść z pomocą: Przenajświętszą Bogarodzicielkę, Waleczną Hetmankę, niosące zwycięstwo wojska Bezcielesnych Zastępów oraz chwalebnych świętych naszej Wiary! Oni mogą ująć się za nami, gdy z żywą wiarą ich wezwiemy, prosząc o ratunek w każdej trudnej sytuacji.
I nawet jeśli wydaje się nam, że Zmartwychwstały Pan nie ujmuje się za nami, powinniśmy wiedzieć, że dzieje się tak nie z powodu słabości lub obojętności, lecz dlatego że tak być powinno. On przyzwala na rozprzestrzenianie się bezprawia i wydaje się jakoby zwycięstwo jest po stronie Antychrysta: „kto szkodzi, niech jeszcze szkodzi, a kto jest w plugastwie, niech jeszcze plugawieje” (Obj 22,11). A to zaś ku temu, abyśmy my wierni okazali swoją cierpliwość i prowadzili walkę do śmierci; wtedy otrzymamy od Pana Naszego Jezusa Chrystusa wieniec Zwycięstwa; od Tego, który przyzywa nas do ukrzyżowania się wraz z Nim, aby darować nam wieczne Życie i Królestwo.
* * *
Dzieci w Zmartwychwstałym Panu,
Patrząc na to wszystko co nam zagraża, co jest nieprzyjemnym i to co się dzieje wokół nas, nie wpadajmy w trwogę i nie poddawajmy się, lecz niech powstanie nasza wiara, niech się umocni nasza pewność w zwycięstwo nad namiętnościami oraz wszystkimi wrogami, widzialnymi i niewidzialnymi. Poprzez niewidzialne Boże Orędownictwo i Obronę, głośmy po wszelkie krańce ziemi: „Z nami Bóg, zrozumcie to, poganie i ukorzcie się, albowiem z nami Bóg!” (stychos Wielkiego Powieczerza), wyśpiewując w każdym czasie zwycięską pieśń: „Chrystus powstał z martwych, śmiercią śmierć podeptał, i będącym w grobach życie darował!”
Chrystus Zmartwychwstał!
ŚWIĄTOBLIWY SYNOD
Аrcybiskup
† Ateński KALLINIK
Członkowie:
† Laryssy i Platamonu ATANAZY
† Eubeji i Ewripu JUSTYN
† Pireusu i Salaminy GERONCJUSZ
† Attyki i Beocji CHRYZOSTOM
† Thessaloniki GRZEGORZ
† Dymitriadu FOCJUSZ
† Toroncki MOJŻESZ
† Amerykański DYMITR
† Filippijski i Maronicki AMBROŻY
† Oroposu i Fili CYPRIAN
† Methonu AMBROŻY
† Lunijski SYLWAN
† Gardykionu KLEMENS
† Etny i Portlandu AUKSENTIUSZ
† Bresthenu TEODOZJUSZ
† Theupolski CHRYSTODUL