Modlitwa ta została ustanowiona decyzją Pierwszego Soboru Rosyjskiej Zagranicznej Cerkwi Prawosławnej w 1921 roku w Sremski Karlovci w Jugosławii. Przeznaczona była do czytania w trakcie Liturgii zamiast modlitwy za Imperatora (wprowadzonej po męczeńskiej śmierci Aleksandra II, zamordowanego przez terrorystów). W pierwszym okresie tworzenia się warszawskiego rozłamu była w użyciu w świątyniach w Polsce. Z małymi zmianami była ona czytana przez kapłanów Rosyjskiej Zagranicznej Cerkwi Prawosławnej przez ponad 77 lat.
Diakon: Do Pana módlmy się.
Chór: Panie, zmiłuj się. [Gospodi pomiłuj]
Kapłan, w ołtarzu:
Panie Jezu Chryste, Boże nasz! Przyjmij od nas, niegodnych sług Twoich, tą żarliwą prośbę i przebacz nam wszystkie nasze grzechy i pamiętaj o naszych wrogach, nienawidzących i atakujących nas, i nie oddawaj im wedle ich uczynków, ale wedle Twojego wielkiego miłosierdzia przyprowadź niewiernych do prawowierności i bogobojności, wiernych zaś prowdź tak, aby uchylali się od zła i czynili dobro.
Przez moc Twoją, o Panie, i twe miłosierdzie nad nami i Świętą Cerkwią, wybaw nas od wszelkich nieszczęść.
Wyzwól cierpiącą ziemię ruską z rąk okrutnych bezbożników i wyrwij z objęć śmierci Świętą Prawosławną Ruś. Usłysz potężny krzyk wiernych sług Twoich, którzy boleśnie płaczą dzień i noc, wołając Ciebie, o wielce miłościwy Boże nasz, i wyprowadź ich życie z nieszczęścia.
Daj pokój, ciszę, miłość, wytrwałość i rychłe pojednanie ludu Twojego, który odkupiłeś Czcigodną Swoją krwią.
A dla tych, którzy odeszli od Ciebie, albo nie poszukują Ciebie, bądź widoczny, tak by żaden z nich nie zginął, a wszyscy zostali zbawieni i odnaleźli Prawdę. Spraw, o cierpliwy i łagodny Panie, aby mogli oni wszyscy w jednomyślnej i wiecznej miłości, wychwalać Twoje najświętsze imię na wieki wieków.
Chór: Amin.
Tłum. M. Bałazy
