O Antychryście i jego znakach. Święty Izydor z Sewilli (636)

Print Friendly, PDF & Email

Nicefor.Info




O Antychryście i jego znakach
(Sentencje, Księga I, rozdz. 26)

25, 1-2. Antychrystem jest każdy, kto nie żyje zgodnie z wymogami swego powołania, czy też czegoś innego naucza. – Albowiem wielu nie ujrzy czasów Antychrysta, a jednak znajdzie się wśród członków Antychrysta[1]
25, 3. Zanim przyjdzie Antychryst, przybędą przed Nim tłumnie ludzie będący jego członkami, którzy winą bezbożnych czynów wyprzedzą własną głowę, zgodnie z wypowiedzią apostoła, który twierdzi, że tajemnica niegodziwości już działa[2], nawet zanim się objawi.
25, 4. Za panowania Antychrysta będą miały miejsce liczne znaki, aby, o ile jest to możliwe, wprowadzić w błąd wybranych[3]. Lecz jakże zostaną wprowadzeni w błąd, skoro są wybrani? Otóż zbłądzą, gdy przez moment zawahają się z powodu licznych niezwykłych zdarzeń, jednak nie odpadną od swojej wytrwałości pod naciskiem klęsk i znaków. Dlatego też mówimy „jeśli jest to możliwe”, ponieważ wybrani nie mogą zginąć. Wkrótce opamiętają się i mocą pobożności powstrzymają błądzące serca, wiedząc, iż Pan przepowiedział, że gdy przeciwnicy będą tego dokonywać, święci się nie zachwieją.
25, 5. Gdy nadejdzie Antychryst, uczyni tak niezwykłe cuda i znaki, że nawet w sercach wybranych powstaną pewne wątpliwości. Jednak ich rozum szybko je pokona; za przyczyną rozumu pojmą, że ta znaki mają miejsce dla zwiedzenia złych oraz wypróbowania wybranych. W tym czasie świeci okryją się sławą dzięki wytrwałości, a nie przez cuda, jak pierwsi męczennicy. Bowiem przetrzymają również bardzo okrutną wojnę, gdyż stoczą bój nie tylko przeciwko prześladowcom, ale też przeciwko tym, którzy będą lśnili cudami[4] 25, 6. W czasach Antychrysta Synagoga będzie srożyć się przeciwko Kościołowi z okrucieństwem jeszcze większym niż to, z którym prześladowała chrześcijan, gdy przyszedł Zbawiciel[5].
25, 7. Skoro niegdyś diabeł wykazał się wobec męczenników potworną drapieżnością, mimo że był związany, będzie jest bardziej okrutny za czasów Antychrysta, już uwolniony[6]. Albowiem jeśli potrafił tyle uczynić związany, cóż uczyni po uwolnieniu?
25, 8. Im bliższy koniec świata widzi diabeł, tym okrutniejsze wszczyna prześladowania. Wie przecież, że zaraz potem zostanie osądzony, i dąży do tego, by powiększyć liczbę swoich towarzyszy, z którymi będzie wrzucony do ognia gehenny.
25, 9. Im krótszy jest czas, który, jak zauważa diabeł, pozostaje do chwili jego potępienia, tym gwałtowniej się miota, prześladując sprawiedliwych, za przyzwoleniem sprawiedliwości Bożej, by sprawiedliwi okryli się chwałą, grzeszni się skalali, a także by wyrok potępienia diabła stał się jeszcze bardziej surowy[7].

Św. Izydor z Sewilli, Sentencje, przekł. i oprac. T. Krynicka, Kraków 2012, s. 72-73.


[1] 1 J 2, 18. 22.
[2] 2 Tes 2, 6-7.
[3] Mt 24, 24.
[4] Mt 24, 4-28.
[5] Ap 2, 9; 3, 9.
[6] Ap 20, 1-7.
[7] Ap 12, 12.
Print Friendly, PDF & Email

Nicefor.Info