CERKIEW P.P.Ch. HELLADY
ŚWIĄTOBLIWY SYNOD
Kaningos 32 (3 piętro)
106 82 Ateny
Tel. 2103828280 – Fax. 2103847385
HELLAS – GRECJA
Do odczytania w cerkwiach
№ Prot. 3026
Ateny 01/14-04-2020
Posłanie Paschalne 2020
„Przez mękę Twoją, Chryste, zostaliśmy uwolnieni od cierpień, a przez Twoje zmartwychwstanie zostaliśmy wybawieni ze zniszczenia, Panie, chwała Tobie!”
Umiłowani w Zmartwychwstałym Panu Ojcowie i Bracia,
Święte Zmartwychwstanie Boga i Zbawcy naszego Jezusa Chrystusa jawi się wielkim cudem naszej chrześcijańskiej wiary. Ogromna radość ogarnia nas na myśl o uwolnieniu od namiętności i wybawieniu od zdeprawowania przez grzech, od diabła i od śmierci, którymi została obarczona ludzkość. Myśli wiernych lśnią Światłem Zmartwychwstania, które napełniły Niebo, ziemię, to co pod ziemią, a serca Chrześcijan drżą z radości i wesela.
Nauka, jakich by nie osiągała sukcesów, nigdy nie zdoła dać nam wiecznego i niezwyciężonego światła ani też Światła Zmartwychwstania. Ile by wynalazków i odkryć nie zrobiła dla polepszenia życia człowieka na ziemi, nikt nigdy nie zdoła przynieść nam takiej radości i szczęścia Zmartwychwstania.
A oto dlaczego: gdy przychodzi śmierć, nawet z powodu niedostrzegalnego i mikroskopijnego wirusa, jak ma to miejsce teraz z koronawirusem, blask nauki gaśnie, nie bacząc na zaszczytne, chwalebne i męczące starania jej sług walczących z tą biedą. Zaś Chrystusowe Światło na odwrót – bez porównania staje się wspaniałym i lśniącym dla prawdziwie wiernego Prawosławnego Chrześcijanina i nawet dla tych, którzy w wyniku śmierci biologicznej przechodzą do autentycznego życia! Przecież świeckie radości, bez względu na to co obiecują, jakkolwiek pożądane mogą się wydawać, to wcześniej czy później przychodzi chwila, że znikają. Podczas gdy radość z Chrystusowego Zmartwychwstania w wieczności nie będzie miała ani granic, ani końca, lecz tylko będzie wzrastać i się zwiększać!
Obecnie w tym życiu my tylko zasmakowujemy tego wiecznego stanu błogosławieństwa. I jeśli wszelakiej duszy chrześcijańskiej jeszcze w tym życiu jest trudno opisać, jak ona odczuwa i doświadcza Zmartwychwstanie, to cóż można powiedzieć o tej niewymownej obfitości wiecznych łask, które Pan nasz przygotował dla wierzących w Niego i kochających Go i płomiennie pragnie, aby im się podobały?
* * *
Jednak, umiłowani Bracia, w jaki sposób zwyciężył Chrystus-Bogoczłowiek? Jak uwolnił i wybawił nas od ucisku, namiętności i rozkładu?
Swymi przeczystymi Mękami i Swym Życiodajnym Krzyżem. „Ciało moje dałem bijącym, a policzki moje szczypiącym; twarzy mojej nie odwróciłem od łających i plujących na mnie”, głosi On od czasów starożytnych poprzez proroka Izajasza (50, 6). Dający początek naszej Wierze został potępiony i doznał strasznego pobicia z powodu miłości do nas, Jego niewdzięcznych stworzeń, dla przebaczenia naszych grzechów. Z Mesjasza naśmiewano się, włożono mu wieniec cierniowy, bito Go po policzkach i opluwano. Przez Jego dobrowolne cierpienia i rany zostaliśmy uzdrowieni z naszych chorób. Król wszystkich przeszedł to wszystko z majestatyczną ciszą i wyrozumiałością, aby nas również nauczyć, jak bez narzekań znosić każdy ucisk. Na koniec przeszedł najbardziej przerażającą i haniebną śmierć – krzyżową, „nie bacząc na hańbę” (Hbr. 12, 2).
I to wszystko, aby cierpienie mogło być odtąd uświęcone i aby stało się ono przyczyną radości dla tych, którzy cierpią ze względu na prawdziwą wiarę: „A teraz raduję się w mych utrapieniach za was” (Kol 1, 24), jak głosi Apostoł Paweł, a w innym miejscu zapewnia, że „chlubimy się w uciskach” (Rzym 5, 3).
Dlatego i święci naszej Cerkwi – męczennicy, trudzący się i wyznawcy wiary – radowali się, gdy cierpieli z utraty, ofiary i z wszelkiego rodzajów udręk ze względu na naszego umiłowanego Zbawiciela. W obecnym czasie również cierpimy ograniczenia i utrapienia, smutek i żal, a w szczególności z powodu wymuszonego fizycznego braku cerkiewnych służb, nie posiadamy możliwości głosić wszyscy razem na Boskiej Liturgii i Eucharystii naszą niezachwianą pewność, że Życie jest silniejsze od śmierci i że święte Zmartwychwstanie naszego Zbawiciela przezwycięża wszelaki strach przed śmiercią!
Nie chcemy być zwiastunami katastrof, ale możemy tylko powiedzieć, że być może to, co się dzieje, zapowiada większe próby, jednak podkreślamy, że nic nie powinno nas pozbawić niezniszczalnej radości Zmartwychwstania i wiernej nadziei na zwycięstwo. Niech nic nie wstrząśnie naszą wiarą i naszą cierpliwością, niech nic nie pogrąży nas w rozpaczy i nie sprowadzi nas na manowce. Jeśli będziemy się radować, mając nadzieję na pomoc i pociechę od Boga, staniemy się jak nasi bohaterscy przodkowie i Święci naszej Wiary. Ale jeśli jesteśmy sparaliżowani strachem, oznacza to, że jesteśmy daleko w tyle i musimy pilnie wzmocnić naszą wiarę oraz wzmocnić duchowy trud pokajania za uzdrowienie naszej duszy. Poprosimy Zmartwychwstałego Pana i naszego Boga, aby dodał nam wiary, łaski i siły, abyśmy mogli odczuwać duchową radość nawet w trudnych okolicznościach; w ten sposób będziemy gotowi poświęcić wszystko dla miłości Chrystusa, abyśmy mogli żyć wiecznie w Świetle Zmartwychwstania!
* * *
Drogie i umiłowane duchowe dzieci w Zmartwychwstałym Panu,
Kto ukrzyżował Chrystusa? Źli i zazdrośni książęta Judei (Anna i Kajfasz), a także niesprawiedliwi władcy pod presją i ze względu na strach (Piłat). Ale nasz Zmartwychwstały Władca, Sędzia, jest również sędzią sędziów tej ziemi, a wszyscy książęta i władcy tego świata zdadzą Mu sprawę z tego, w jaki sposób dysponowali daną im władzą. Pocieszmy się, wszyscy wierzący, bo Piłaci i Kajfasze nie mogą zrobić nic przeciwko nam, chyba że Pan do tego dopuści. Całe zło, które dzieje się z Bożego dopustu, kończy się dobrem, ponieważ znosimy próby, aby stać się godnymi wiecznej Chwały. Ciemni ludzie i przebiegły diabeł wykonują dzieło ciemności, ale nikt nie jest w stanie uciskać wierzącego, który ma w sobie „Duszę i Chrystusa”!
Dlatego każdy bogobojny członek naszej Świętej Cerkwi Prawosławnej może śpiewać z Psalmistą: „Pan pomocnik mój i obrońca mój; w nim nadzieję pokładało serce moje, i pomógł mi; i zakwitło (na nowo) ciało moje, i ochotnie wysławiać Go będę (i będę wychwalać Go z całej duszy)” (Ps 27,7).
Będziemy więc intonować i wychwalać nieustannie naszego Pana i Boga Zmartwychwstałego i wołać triumfalnie:
Chrystus zmartwychwstał!
Zaprawdę zmartwychwstał!
ŚWIĄTOBLIWY SYNOD
Arcybiskup
† Ateński KALLINIK
Członkowie
† Laryssy i Platamonu ATANAZY
† Eubeji i Ewripu JUSTYN
† Pireusu i Salaminy GERONCJUSZ
† Attyki i Beocji CHRYZOSTOM
† Thessaloniki GRZEGORZ
† Dymitriadu FOCJUSZ
† Toroncki MOJŻESZ
† Ameryki DYMITR
† Filippijski AMBROŻY
† Oroposu i Fili CYPRIAN
† Methonu AMBROŻY
† Lunijski SYLWAN
† Gardykionu KLEMENS
† Etny i Portlandu AUKSENTIUSZ
† Bresthenu THEODOZJUSZ
† Theupolski CHRYSTODUL
† Pelagonii MAKSYM
