Psałterz Słowiański

1; 3; 13(12); 14(13); 15(14); 20(19); 23(22); 34(33); 51(50); 91(90); 137(136); 145(146); 149; 150;

PL/CS

Psalm 1.
1. Błogi^{i szczęśliwy} mąż, Бlжeнъ мyжъ, który nie idzie na radę niezbożnych, и4же не и4де на совётъ нечести1выхъ, i na drodze grzesznych nie stoi, и3 на пути2 грёшныхъ не стA, i na siedzeniu^{i miejscu} gubicieli nie siedzi: и3 на сэдaлищи губи1телей не сёде:	Prz1,10 — Prz4,14

2. no w zakonie^{czyli w prawie} Gospoda wola jego, но въ зак0нэ гDни в0лz є3гw2, i w zakonie Jego poucza się dzień i noc. и3 въ зак0нэ є3гw2 поучи1тсz дeнь и3 н0щь.

Kol3,1 — 1Tes5,17 Pwt17,19 Joz1,8 Pwt6,6-8

3. I będzie jako drzewo nasadzone przy rozstajach wód, И# бyдетъ ћкw дрeво насаждeное при и3сх0дищихъ в0дъ, ono że płod swój daje w czasie swoim, є4же пл0дъ св0й дaстъ во врeмz своE, i liść jego nie odpadnie: и3 ли1стъ є3гw2 не tпадeтъ: wszystko, cokolwiek tylko tworzy, rozwinie się. и3 вс‰, є3ли6ка ѓще твори1тъ, ўспёетъ.

Ap22,1 Jr17,8 —

4. Nie tak niezbożnicy, nie tak: no jako proch, Не тaкw нечести1віи, не тaкw: но ћкw прaхъ, jego że rozmiata wiatr od lica^{,od oblicza} ziemi. є3г0же возметaетъ вётръ t лицA земли2.

Mt3,12 — Oz13,3 Iz29,5 Job21,18 Ps35(34),5 Job15,20

5. Przeto więc nie powstaną niezbożnicy na sądzie, Сегw2 рaди не воскрeснутъ нечести1віи на сyдъ, ani grzesznicy w radzie prawych. нижE грBшницы въ совётъ првdныхъ.

2Kor5,10 —

6. Jako [że] wie Gospodź [o] drodze prawych, Ћкw вёсть гDь пyть првdныхъ, i droga niezbożnych poginie. и3 пyть нечести1выхъ поги1бнетъ.

Psalm 3.
1. Psalm Dawida, kiedy uciekał od lica ^{,sprzd oblcza} Absaloma syna swojego Pал0мъ дв7ду, внегдA tбэгaше t лицA ґвессалHма сhна своегw2	2Sm15

2. Gospodi, czemóż pomnożyli się trapiący mnie, ГDи, чт0 сz ўмн0жиша стужaющіи ми2; wielu nastaje na mnie, мн0зи востаю1тъ на мS,

3. wielu powiada duszy mojej: мн0зи глаг0лютъ души2 моeй: niemasz mu zbawienia w Bogu jego. нёсть спcніz є3мY въ бз7э є3гw2.

4. Ty zaś, Gospodi, wspomożyciel mój jesteś, Тh же, гDи, застyпникъ м0й є3си2, chwała moja, wznoszący głowę moją. слaва моS, и3 возносsй главY мою2.

5. Głosem moim ku Gospodu wołałem, Глaсомъ мои1мъ ко гDу воззвaхъ, i usłyszał mnie z góry świętej swojej. и3 ўслhша мS t горы2 с™hz своеS.

6. Jam usnął, i spałem, [a] wstałem, Ѓзъ ўснyхъ, и3 спaхъ, востaхъ, jako [że] Gospodź wspomoże mnie. ћкw гDь застyпитъ мS.

7. Nie ulęknę się kroci ludzi, Не ўбою1сz t тeмъ людjй, zewsząd napadających na mnie. w4крестъ напaдающихъ на мS.

Ps27(26),3

8. Powstań, Gospodi, zbaw mnie, Boże mój, Воскrни2, гDи, сп7си1 мz, б9е м0й: gdyż Ty sam poraziłeś wszech wrogo [czyniących] mi darmo,^{i bez przyczyny} ћкw ты2 порази1лъ є3си2 вс‰ враждyющыz ми2 всyе, zęby grzeszników skruszyłeś ty. зyбы грёшникwвъ сокруши1лъ є3си2.

9. [U] Gospoda jest zbawienie, ГDне є4сть спcніе, i nad ludem Twoim błogosławieństwo Twoje. и3 на лю1дехъ твои1хъ блгcвeніе твоE.

Dz4,12 Iz43,11 Oz13,4 —

Psalm 12. ¹³
1. Na koniec, psalm Dawida Въ конeцъ, pал0мъ дв7ду

2. Dokądże, Gospodi, zapominał [będziesz] mnie do końca; Док0лэ, гDи, забyдеши мS до концA; dokądże odwracał będziesz lico Twoje ode mnie; док0лэ tвращaеши лицE твоE t менє2;

3. dokądże pokładać ^{,rozstrząsać} [będę] rozmysły ^{czy rozważania} w duszy mojej, Док0лэ положY совёты въ души2 моeй, boleści w sercu moim dzień i noc; бwлёзни въ сeрдцы моeмъ дeнь и3 н0щь; dokądże wynosił się będzie wróg mój nade mną; док0лэ вознесeтсz врaгъ м0й на мS;

4. Wejżyj, usłysz mnie, Gospodi Boże mój: При1зри, ўслhши мS, гDи б9е м0й: rozświetl [że] oczy moje, bym kiedy nie zasnął w śmierci: просвэти2 џчи мои2, да не когдA ўснY въ смeрть:

5. by kiedyś nie rzekł wróg mój: да не когдA речeтъ врaгъ м0й: umocniłem się wobec niego. ўкрэпи1хсz на него2.

6. Trapiący [że] mnie rozradują się, Стужaющіи ми2 возрaдуютсz, gdybym się zachwiał. ѓще подви1жусz.

7. Ja zaś miłosierdziu Twemu ufam: Ѓзъ же на млcть твою2 ўповaхъ: rozraduje się serce moje w zbawieniu Twoim: возрaдуетсz сeрдце моE њ спcніи твоeмъ: wyśpiewuję Gospodu dobro czyniącemu mnie воспою2 гDеви бlгодёzвшему мнЁ i śpiewam imieniu Gospoda Najwyzszego. и3 пою2 и4мени гDа вhшнzгw.

Psalm 13. ¹⁴
1. Rzecze bezrozumny w sercu swoim: niemasz ^że Boga. РечE безyменъ въ сeрдцы своeмъ: нёсть бGъ. Zepsuci i obmierźli^{,i odrażający} [są] w poczynaniach : niemasz czyniących dobro. Растлёша и3 њмерзи1шасz въ начинaніихъ: нёсть творsй бlгостhню.

2. Gospodź z niebios wejżał na synów człowieczych, [by] widzieć, ГDь съ нб7сE прини1че на сhны человёчєскіz, ви1дэти, jest ci rozumny, czy pozyskujący ^{i poszukujący} Boga. ѓще є4сть разумэвazй, и3ли2 взыскazй бGа.

Iz40,22—

3. Wszyscy odwrócili się, wespół^{,w kupie} bezużyteczni stali się: Вси2 ўклони1шасz, вкyпэ неключи1ми бhша: niemasz czyniących dobro, niemasz ani jednego. нёсть творsй бlгостhню, нёсть до є3ди1нагw.

Rdz18,20

4. Czyż nie rozumieją wszyscy czyniący bezprawie, Ни ли2 ўразумёютъ вси2 дёлающіи беззак0ніе, zjadający lud mój jako jedzą chleb; снэдaющіи лю1ди мо‰ въ снёдь хлёба; Gospoda nie przyzywają. гDа не призвaша.

5. Tam ulękli się strachu, Тaмw ўбоsшасz стрaха, gdzie nie było strachu: и3дёже не бЁ стрaхъ: bowiem Gospodź w rodzie prawych. ћкw гDь въ р0дэ првdныхъ.

6. Rozmysł ^{,radę i zamiar} maluczkiego zawstydziliście: Совётъ ни1щагw посрами1сте: Gospodź że ufnością^{i nadzieją} jego jest. гDь же ўповaніе є3гw2 є4сть.

—Rz5,5

7. Kto podaruje od Syjonu zbawienie Izraelowi; Кто2 дaстъ t сіHна спcніе ї}лево;

8. Kiedy to odmieni Gospodź niewolę ludu swego, ВнегдA возврати1тъ гDь плэнeніе людjй свои1хъ, rozraduje się Jakub, i rozweseli się Izrael. возрaдуетсz їaкwвъ, и3 возвесели1тсz ї}ль.

Psalm 14. ¹⁵
1. Gospodi, kto wstąpi do przybytku Twojego; ГDи, кто2 њбитaетъ въ жили1щи твоeмъ; albo kto zamieszka na świętej górze Twojej; и3ли2 кто2 всели1тсz во с™yю г0ру твою2;

2. Chodzący nieskalanym i czyniący prawość, Ходsй непор0ченъ и3 дёлаzй прaвду, mówiący prawdę w sercu swoim: глаг0лzй и4стину въ сeрдцы своeмъ:

3. który nie knuje językiem swoim, и4же не ўльсти2 љзhкомъ свои1мъ i nie czyni sąsiadowi swojemu zła, и3 не сотвори2 и4скреннему своемY ѕлA, i pohukiwań^pokrzykiwań nie przyjmie na bliźniego swego: и3 поношeніz не пріsтъ на бли6жніz сво‰:

4. pogardzony jest przed nim przewrotny, ўничижeнъ є4сть пред8 ни1мъ лукaвнуzй, bojących że się Gospoda sławi: боsщыz же сz гDа слaвитъ: przysięga sąsiadowi swojemu i nie odmienia: кленhйсz и4скреннему своемY и3 не tметazсz:

5. srebra swojego nie daje na lichwę, сребрA своегw2 не дадE въ ли1хву i podarków przeciw niewinnym nie przyjmie. и3 мзды2 на непови1нныхъ не пріsтъ. Czyniący to nie zachwieje sie na wieki. Творsй сі‰ не подви1житсz во вёкъ.

Psalm 19. ²⁰
2. Niech usłyszy cię Gospodź w dzień strapienia, Ўслhшитъ тS гDь въ дeнь печaли, niech obroni cię imię Boga Jakuba. защи1титъ тS и4мz бGа їaкwвлz.

3. Niech pośle ci pomoc od [miejsca] świętego, П0слетъ ти2 п0мощь t с™aгw, i od Syjonu wspomoże cię. и3 t сіHна застyпитъ тS.

4. Niechaj pamięta wszystkie żertwy twoje, Помzнeтъ всsку жeртву твою2, i całopalenie twoje tłuste niech będzie. и3 всесожжeніе твоE тyчно бyди.

5. [Niech] da ci Gospodź podług ^szczodrości serca twego, Дaстъ ти2 гDь по сeрдцу твоемY, i cały rozmysł ^{,radę i zamiar} twój [niech] spełni. и3 вeсь совётъ тв0й и3сп0лнитъ.

6. Rozradujemy się zbawieniem Twoim, Возрaдуемсz њ спcніи твоeмъ, i w imieniu Gospoda naszego wsławimy się: и3 во и4мz гDа бGа нaшегw возвели1чимсz: niech spełni Gospodź wszelkie prośby twoje. и3сп0лнитъ гDь вс‰ прошє1ніz тво‰.

7. Teraz poznałem, że zbawia Gospodź pomazańca^chrystusa swego, Нн7э познaхъ, ћкw сп7сE гDь хрістA своего2: usłyszy go z nieba świętego swojego, ўслhшитъ є3го2 съ нб7сE с™aгw своегw2: w mocy^siłach [jest] zbawienie prawicy Jego. въ си1лахъ спcніе десни1цы є3гw2.

8. Ci na rydwanach, a ci na koniach: Сjи на колесни1цахъ, и3 сjи на к0нехъ: my zaś imienia Gospoda Boga naszego przyzwiemy. мh же во и4мz гDа бGа нaшегw призовeмъ.

9. Oni zakuci^{spjęci w kajdany} zostali i padli: Тjи спsти бhша и3 пад0ша: my zaś powstaliśmy i wyprężyliśmy się. мh же востaхомъ и3 и3спрaвихомсz.

10. Gospodi, zbaw króla,^cara i usłysz nas, ГDи, спаси2 царS, и3 ўслhши ны2, w ów dzień kiedy przyzwiemy Cię. в0ньже ѓще дeнь призовeмъ тS.

[Chrystus] uczynił nas KRÓLAMI i kapłanami Bogu i Ojcu Swojemu Ap 1,6

Psalm 22. ²³
1. Gospodź pasie mnie, ГDь пасeтъ мS, i niczego mi nie braknie. и3 ничт0же мS лиши1тъ.

2. Na miejscu obfitym, tam zasiedlił mnie, На мёстэ ѕлaчнэ, тaмw всели1 мz, nad wodę spokojną wwiódł mnie. на водЁ пок0йнэ воспитa мz.

3. Duszę moją nawrócił, nastawił mnie na ścieżki prawe, Дyшу мою2 њбрати2, настaви мS на стєзи2 прaвды, dla imienia swojego. и4мене рaди своегw2.

4. Jeśli nawet pójdę pośrodku cienia śmierci, Ѓще бо и3 пойдY посредЁ сёни смeртныz, nie uleknę się zła, jako że Ty ze mną jesteś: не ўбою1сz ѕлA, ћкw ты2 со мн0ю є3си2: berło Twoje i laska ^pasterska Twoja, one mnie pocieszają. жeзлъ тв0й и3 пaлица твоS, т† мS ўтёшиста.

5. Sam zastawiłeś przede mną stół naprzekór prześladującym mnie: Ўгот0валъ є3си2 предо мн0ю трапeзу сопроти1въ стужaющымъ мнЁ: Sam namaściłeś olejkiem głowę moją, i czasza twoja upaja mnie, bo władcza. ўмaстилъ є3си2 є3лeомъ главY мою2, и3 чaша твоS ўпоzвaющи мS, ћкw держaвна.

6. I zmiłowania Twoje podążą [ku] wszem^wszystkim dniom żywota mojego, И# млcть твоS поженeтъ мS вс‰ дни6 животA моегw2, i tak zamieszkam w domu Gospoda po najdalsze dni. и3 є4же всели1тимисz въ д0мъ гDень въ долготY днjй.

Psalm 33. ³⁴
2. Błogosławię Gospoda we wszelakim czasie, Благословлю2 гDа на всsкое врeмz, wszędy^zawsze chwała Jego na ustach moich. вhну хвалA є3гw2 во ўстёхъ мои1хъ.

3. W Gospodzie poszczyci się dusza moja: Њ гDэ похвaлитсz душA моS: niech usłyszą [to] korni i rozweselą się. да ўслhшатъ кр0тцыи и3 возвеселsтсz.

4. Wysławiajcie Gospoda [wraz] ze mną, Возвели1чите гDа со мн0ю, i wywyższajmy imię Jego wspólnie.^{w kupie} и3 вознесeмъ и4мz є3гw2 вкyпэ.

5. Szukałem Gospoda i usłyszał mnie, Взыскaхъ гDа, и3 ўслhша мS i od wszech strapień moich wybawił mnie. и3 t всёхъ скорбeй мои1хъ и3збaви мS.

6. Przystąpcie ku Niemu i rozpromienijcie się, Приступи1те къ немY и3 просвэти1тесz, i lica wasze nie powstydzą się. и3 ли1ца в†ша не постыдsтсz.

7. Ten nędzarz zawołał, i Gospodź usłyszał go, Сeй ни1щій воззвA, и3 гDь ўслhша и5, i od wszech strapień jego zbawił go. и3 t всёхъ скорбeй є3гw2 сп7сE и5.

8. Obwaruje Anioł Gospoda okręg bojących się Jego Њполчи1тсz ѓгGлъ гDень w4крестъ боsщихсz є3гw2 i wybawi ich. и3 и3збaвитъ и5хъ.

9. Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry Gospodź: Вкуси1те и3 ви1дите, ћкw бlгъ гDь: błogi mąż, który zdaje^ufa się nań. бlжeнъ мyжъ, и4же ўповaетъ нaнь.

10. Bójcie się Gospoda, wszyscy święci Jego, Б0йтесz гDа, вси2 с™jи є3гw2, bo niemasz braku [u] bojących się Go. ћкw нёсть лишeніz боsщымсz є3гw2.

11. Bogaci zubożeli i łaknęli: Богaтіи њбнищaша и3 взалкaша: szukającym że Gospoda nie zbraknie wszelakiego dobra. взыскaющіи же гDа не лишaтсz всsкагw блaга.

12. Przyjdźcie, dzieci, posłuchajcie [wy] mnie, Пріиди1те, ч†да, послyшайте менє2, bojaźni^strachu Gospoda nauczę was. стрaху гDню научY вaсъ.

13. Kimże jest człowiek chcący żywota;^życia Кт0 є3сть человёкъ хотsй жив0тъ, lubiący dni widzieć dobre; любsй дни6 ви1дэти блaги;

14. Powstrzymaj język twój od zła Ўдержи2 љзhкъ тв0й t ѕлA i usta twoje, niechże nie powiadają kłamstwa. и3 ўстнЁ твои2, є4же не глаг0лати льсти2.

15. Odwróć że się od zła i postępuj dobrze: Ўклони1сz t ѕлA и3 сотвори2 блaго: szukaj pokoju i podążaj [za] nim. взыщи2 ми1ра и3 пожени2 и5.

16. Oczy Gospoda na sprawiedliwych, Џчи гDни на првdныz, a uszy Jego ku modlitwie ich. и3 ќши є3гw2 въ моли1тву и4хъ.

17. Lico^oblicze że Gospoda nad czyniącymi zgubnie,^zło Лицe же гDне на творsщыz ѕл†z, aby wytępić ze ziemi pamięć [o] nich. є4же потреби1ти t земли2 пaмzть и4хъ.

18. Wołali sprawiedliwi i Gospodź usłyszał ich, Воззвaша првdніи, и3 гDь ўслhша и5хъ i od wszech ich strapień wybawił ich. и3 t всёхъ скорбeй и4хъ и3збaви и5хъ.

19. Blisko Gospodź skruszonych sercem, Бли1з8 гDь сокрушeнныхъ сeрдцемъ, i pokornych że duchem zbawi. и3 смирє1нныz дyхомъ сп7сeтъ.

20. Mnóstwo strapień [u] prawych, МнHги скHрби првdнымъ, i od wszystkich wybawi ich Gospodź. и3 t всёхъ и4хъ и3збaвитъ | гDь.

21. Chroni Gospodź wsze kości ich, Храни1тъ гDь вс‰ кHсти и4хъ, ani jedna z nich nie skruszy się. ^{J 19,36} ни є3ди1на t ни1хъ сокруши1тсz.

22. Śmierć grzeszników straszna, Смeрть грёшникwвъ лютA, i nienawidzący że prawego pobłądzą. и3 ненави1дzщіи првdнаго прегрэшaтъ.

23. Wybawi Gospodź dusze służących mu,^{sług swoich} И#збaвитъ гDь дyшы р†бъ свои1хъ, i nie pobłądzą wszyscy zdający się^ufający na niego. и3 не прегрэшaтъ вси2 ўповaющіи на него2.

Psalm 50. ⁵¹
3. Pomiłuj się nademną, Boże, po wielkiej miłościwości Twojej, Поми1луй мS, б9е, по вели1цэй млcти твоeй, i po mnóstwie szczodrości Twoich oczyść nieprawości moje. и3 по мн0жеству щедр0тъ твои1хъ њчcти беззак0ніе моE.

4. Najpierwej obmyj mnie od bezprawia mojego, Наипaче њмhй мS t беззак0ніz моегw2 i od grzechu mojego oczyść mnie: и3 t грэхA моегw2 њчcти мS:

5. jako że bezprawie moje ja znam, ћкw беззак0ніе моE ѓзъ знaю, i grzech mój przede mną jest wszędy^zawsze. и3 грёхъ м0й предо мн0ю є4сть вhну.

6. Tobie jedynemu zgrzeszyłem, ТебЁ є3ди1ному согрэши1хъ i przewrotnie przed Tobą uczyniłem: и3 лукaвое пред8 тоб0ю сотвори1хъ: jako że prawyś w słowach Twych, ћкw да њправди1шисz во словесёхъ твои1хъ i zwyciężasz, kiedy [bąź] sądzisz Ty. и3 побэди1ши, внегдA суди1ти ти2.

7. Zaiste, w nieprawościach poczęty jestem, Сe бо, въ беззак0ніихъ зачaтъ є4смь, i w grzechach zrodziła mnie matka moja. и3 во грэсёхъ роди1 мz мaти моS.

8. Zaiste, prawdę Tyś umiłował, Сe бо, и4стину возлюби1лъ є3си2, nieznaną i tajemną mądrość Twoją tyś objawił mi. безвBстнаz и3 т†йнаz премdрости твоеS kви1лъ ми2 є3си2.

9. Pokropisz mnie hizopem, i będę oczyszczony: Њкропи1ши мS v3ссHпомъ, и3 њчи1щусz: obmyjesz mnie, i nad śnieg będę wybielony. њмhеши мS, и3 пaче снёга ўбэлю1сz.

10. Słuchu mojemu dasz radość i wesele: Слyху моемY дaси рaдость и3 весeліе: rozradują się kości spokorniałe. возрaдуютсz кHсти смирє1нныz.

11. Odwróć lico Twoje od grzechów moich, Tврати2 лицE твоE t грBхъ мои1хъ i wsze^wszelkie nieprawości moje oczyścij. и3 вс‰ беззакHніz мо‰ њчcти.

12. Serce czyste stwórz we mnie, Boże, Сeрдце чи1сто сози1жди во мнЁ, б9е, i duch prawy odnów we wnętrzu moim. и3 дyхъ прaвъ њбнови2 во ўтр0бэ моeй.

13. Nie odrzucaj mnie od lica Twego Не tвeржи менє2 t лицA твоегw2 I Ducha Twojego Świętego nie odbieraj ode mnie. и3 д¦а твоегw2 с™aгw не tими2 t менє2.

14. Przywróć mi radość zbawienia Twojego, Воздaждь ми2 рaдость сп7сeніz твоегw2 i duchem władczym utwierdź mnie. и3 д¦омъ вLчнимъ ўтверди1 мz.

15. Nauczę nieprawych dróg Twoich, НаучY беззакHнныz путє1мъ твои6мъ, i niezbożnicy ku Tobie się zwrócą.^powrócą и3 нечести1віи къ тебЁ њбратsтсz.

16. Wybaw mnie od krwi, Boże, Boże zbawienia mojego: И#збaви мS t кровeй, б9е, б9е сп7сeніz моегw2: rozradujesz język mój prawością Twoją. возрaдуетсz љзhкъ м0й прaвдэ твоeй.

17. Gospodi, wargi moje otworzysz, ГDи, ўстнЁ мои2 tвeрзеши, i usta moje obwieszczą chwałę Twoją. и3 ўстA мо‰ возвэстsтъ хвалY твою2.

18. Jeśli tylko byś zapragnął żertwy^{ofiary całopalnej}, dałbym ją Tobie: Ћкw ѓще бы восхотёлъ є3си2 жeртвы, дaлъ бhхъ ќбw: całopalenia nie upodobasz sobie. всесожжє1ніz не бlговоли1ши.

19. Żertwą Bogu duch skruszony: Жeртва бGу дyхъ сокрушeнъ: serce skruszone i pokorne – Bóg nim nie pogardzi. сeрдце сокрушeнно и3 смирeнно бGъ не ўничижи1тъ.

20. Ubłogosław, Gospodi, upodobaniem Twoim Syjon, Ўбlжи2, гDи, бlговолeніемъ твои1мъ сіHна, i tak odbudują się ściany^mury Jerozolimskie: и3 да сози1ждутсz стёны їеrли6мскіz:

21. wówczas pobłogosławisz żertwę prawą, podwyższenie ^{wina, chleba} i całopalenia: тогдA бlговоли1ши жeртву прaвды, возношeніе и3 всесожегaємаz: wówczas złożą na ołtarz Twój cielcy. тогдA возложaтъ на nлтaрь тв0й тельцы2.

Psalm 90.⁹¹
1. Żyjący w pieczy^pomocy Najwyższego, Живhй въ п0мощи вhшнzгw, pod strzechą Boga niebieskiego zadomowi się, въ кр0вэ бGа нбcнагw водвори1тсz,

2. rzecze Gospodu: wspomożyciel mój tyś i ucieczka moja, речeтъ гDеви: застyпникъ м0й є3си2 и3 прибёжище моE, Bóg mój, i zdaję się na niego. бGъ м0й, и3 ўповaю на него2.

3. Jako że ten wybawi cię od sieci łowczego, Ћкw т0й и3збaвитъ тS t сёти л0вчи i od słowa mącicielskiego: и3 t словесE мzтeжна:

4. piórami swymi ocieni cię, плещмA свои1ма њсэни1тъ тS, i pod skrzydłami jego [odzyskasz] nadzieję: и3 под8 крилB є3гw2 надёешисz: orężem opasie cię prawda Jego. nрyжіемъ њбhдетъ тS и4стина є3гw2.

5. Nie zalękniesz się od strachu nocnego, Не ўбои1шисz t стрaха нощнaгw, od strzały lecącej za dnia, t стрэлы2 летsщіz во дни2,

6. od wieści w ćmie^mroku nastających, t вeщи во тьмЁ преходsщіz, od nieszczęścia i biesa południowego.^{nastającego w południe.} t срsща и3 бёса полyденнагw.

7. Padną po stronie twojej tysiące, Падeтъ t страны2 твоеS тhсzща, i krocie wokoło ciebie, и3 тьмA њдеснyю тебє2, ku tobie zaś nie przybliży się [to]: къ тебё же не прибли1житсz:

8. spojrzysz oczyma twoimi [i] ujrzysz, nбaче nчи1ма твои1ма см0триши i odpłatę grzeszników zobaczysz. и3 воздаsніе грёшникwвъ ќзриши.

9. [rzeczesz:] Tyś, Gospodi, ufność moja; Ћкw ты2, гDи, ўповaніе моE: Najwyższego położyłeś sobie [jako] ucieczkę twoją. вhшнzго положи1лъ є3си2 прибёжище твоE.

10. Nie przystąpi ku tobie zło, Не пріи1детъ къ тебЁ ѕло2, i rana nie przybliży się [ku] ciału twojemu: и3 рaна не прибли1житсz тэлеси2 твоемY:

11. jako że aniołom swoim zarządził o tobie, ћкw ѓгGлwмъ свои6мъ заповёсть њ тебЁ, ochraniać cię na wszech drogach twoich. сохрани1ти тS во всёхъ путeхъ твои1хъ.

12. Na rękach wezmą cię, На рукaхъ в0змутъ тS, tak [by] nigdy nie potknęła się o kamień noga twoja: да не когдA преткнeши њ кaмень н0гу твою2:

13. na żmiję^aspida i jaszczura^bazyliszka nastaniesz, на ѓспіда и3 васілjска настyпиши, i pobijesz lwa i smoka. и3 поперeши львA и3 ѕмjz.

14. Jako iż mi ufa, to wybawię [go], Ћкw на мS ўповA, и3 и3збaвлю i osłonię albowiem poznał imię Moje. и5: покрhю и5, ћкw познA и4мz моE.

15. Zawoła ku Mnie, i usłyszę go: Воззовeтъ ко мнЁ, и3 ўслhшу є3го2: z nim jestem w [jego] smutku, съ ни1мъ є4смь въ ск0рби, wybawię jego i rozsławię go: и3змY є3го2 и3 прослaвлю є3го2:

16. długością dni napełnię go, долгот0ю днjй и3сп0лню є3го2 i ukażę jemu zbawienie Moje. и3 kвлю2 є3мY спcніе моE.

Psalm 136. ¹³⁷
1. Przy rzekach babilońskich, tameśmy siedzieli i płakali, На рэкaхъ вавmлHнскихъ, тaмw сэд0хомъ и3 плaкахомъ, kiedyśmy wspominali Syjon: внегдA помzнyти нaмъ сіHна:

2. na wierzbach, pośród nich, на вeрбіихъ посредЁ є3гw2 zawiesiliśmy instrumenty nasze. њбёсихомъ nргaны нaшz.

3. Gdyż tam upraszali [się] niewolący nas o słowa pieśni, Ћкw тaмw вопроси1ша ны2 плёньшіи нaсъ њ словесёхъ пёсней, [ci] wiodący nas w niewolę: и3 вeдшіи нaсъ њ пёніи: zaśpiewajcie nam [coś] z pieśni Syjońskich. восп0йте нaмъ t пёсней сіHнскихъ.

4. Jakże zaśpiewamy pieśń Gospoda w ziemi cudzej; Кaкw воспоeмъ пёснь гDню на земли2 чуждeй;

5. Jeśli zapomnę ciebie, Jeruzalem,^{Ap 21,2} Ѓще забyду тебE, їеrли1ме, zapomiana [niech] będzie prawica moja. забвeна бyди десни1ца моS.

6. [Niech] przywrze język mój [ku] gardłu mojemu, Прильпни2 љзhкъ м0й гортaни моемY, jeśli nie pomnę^{będę pamiętał} [o] tobie, ѓще не помzнY тебє2, jeśli nie przedłożę Jeuzalem jako źródło^początek wesela mojego. ѓще не предложY їеrли1ма, ћкw въ начaлэ весeліz моегw2.

7. Pamiętaj, Gospodi, synów edomskich w dniu Jerozolimy mówiących: Помzни2, гDи, сhны є3дw6мскіz въ дeнь їеrли1мль глаг0лющыz: wyburzajcie, wyburzajcie [aż] do jej fundamentów. и3стощaйте, и3стощaйте до њсновaній є3гw2.

8. Córo babilońska nieszczęsna, Дщи2 вавmлHнz њкаsннаz, błogosławiony, który odpłaci tobie odpłatę twoją, бlжeнъ, и4же воздaстъ тебЁ воздаsніе твоE, którą że odpłaciłaś ty nam: є4же воздалA є3си2 нaмъ:

9. błogosławiony, który chwyci i rozbije młodzieńców twych o kamień. бlжeнъ, и4же и4метъ и3 разбіeтъ младeнцы тво‰ њ кaмень.

Psalm 145. ¹⁴⁶
1. Chwal że, duszo moja, Gospoda: Хвали2, душE моS, гDа:

2. Wychwalę Gospoda w życiu moim, восхвалю2 гDа въ животЁ моeмъ, śpiewam Bogu mojemu, póki jestem. пою2 бGу моемY, д0ндеже є4смь.

3. Nie polegajcie^{pokładajcie nadzieji} na książętach,^kniaziach Не надёйтесz на кн‰зи, [ani] na synach człowieczych на сhны человёчєскіz, w nich że niemasz zbawienia. въ ни1хже нёсть спcніz.

4. Odejdzie duch jego, a [on] powróci w ziemię swoją: И#зhдетъ дyхъ є3гw2, и3 возврати1тсz въ зeмлю свою2: w ten dzień przepadną wsze przemyślenia jego. въ т0й дeнь поги1бнутъ вс‰ помышлє1ніz є3гw2.

5. Błogi, któremu Bóg Jakuba pomocą [jest], Бlжeнъ, є3мyже бGъ їaкwвль пом0щникъ є3гw2, zdaje się [on] na Gospoda Boga swojego, ўповaніе є3гw2 на гDа бGа своего2,

6. [Owego co] stworzył niebo i ziemię, morze, i wszystko co w nich: сотв0ршаго нeбо и3 зeмлю, м0ре, и3 вс‰, ±же въ ни1хъ: chroniącego prawdę na wieki, хранsщаго и4стину въ вёкъ,

7. sposobiącego sąd ^[prawy] pokrzywdzonym, творsщаго сyдъ њби6димымъ, dającego pokarm łaknącym. даю1щаго пи1щу ѓлчущымъ. Gospodź uwalnia spętanych: ГDь рэши1тъ њков†нныz:

8. Gospodź mądrymi [czyni] ślepych: гDь ўмудрsетъ слэпцы2: Gospodź prostuje upadłych: гDь возв0дитъ низвeржєнныz: Gospodź miłuje prawych. гDь лю1битъ првdники.

9. Gospodź chroni neofitów,^{nowo nawróconych} ГDь храни1тъ пришeльцы, sierotę i wdowę przyjmie, си1ра и3 вдовY пріи1метъ, a drogi grzesznych wygubi. и3 пyть грёшныхъ погуби1тъ.

10. Zakróluje Gospodź na wieki, ВоцRи1тсz гDь во вёкъ, Bóg twój, Syjonie, z rodu w ród.^{z pokolenia na pokolenie} бGъ тв0й, сіHне, въ р0дъ и3 р0дъ.

Psalm 149.
1. Wyśpiewujcie Gospodu pieśń nową: Восп0йте гDеви пёснь н0ву: chwalba [że] Jego w cerkwi^zgromadzeniu świętych. хвалeніе є3гw2 въ цRкви прпdбныхъ.

2. Niech rozweseli się Izrael w [Tym co] go stworzył, Да возвесели1тсz ї}ль њ сотв0ршемъ є3го2, i synowie Syjonu rozradują się w królu swoim. и3 сhнове сіHни возрaдуютсz њ царЁ своeмъ.

3. Niech wychwalają imię Jego w chórze, Да восхвaлzтъ и4мz є3гw2 въ ли1цэ, [przy] bębnie^tamburynie i [przy] lirze^psalterium niechaj śpiewają Jemu. въ тmмпaнэ и3 pалти1ри да пою1тъ є3мY.

4. Gdyż [ma] upodobanie Gospodź w ludzie swoim, Ћкw бlговоли1тъ гDь въ лю1дехъ свои1хъ, i wywyższy pokornych zbawieniem. и3 вознесeтъ крHткіz во спcніе.

5. Chlubią [się] święci w chwale Восхвaлzтсz прпdбніи во слaвэ i rozradują [się] na łożach swoich. и3 возрaдуютсz на л0жахъ свои1хъ.

6. Wysławianie Boga w ich krtani, Возношє1ніz б9іz въ гортaни и4хъ, a miecze obosieczne^{z obu stron ostre} w ich rękach: и3 мечи6 nбою1ду nстры2 въ рукaхъ и4хъ:

7. [aby] wymierzyć pomstę na poganach,^narodach сотвори1ти tмщeніе во kзhцэхъ, [i] karcenia pośród ludów: њбличє1ніz въ лю1дехъ:

8. [aby] związać ich królów pętami, свzзaти цари6 и4хъ п{ты, a sławnym^dostojnym [z] nich ręce okowami żelaznymi: и3 сл†вныz и4хъ ручнhми њкHвы желёзными:

9. [aby] wymierzyć sąd [im] zapisany. сотвори1ти въ ни1хъ сyдъ напи1санъ. Chwałą to będzie wszystkim świętym Jego. Слaва сіS бyдетъ всBмъ прпdбнымъ є3гw2.

Psalm 150.
1. Chwalcie Boga w świętych Jego, Хвали1те бGа во с™hхъ є3гw2, chwalcie Jego w utwierdzeniu ^{, na firmamencie} [z] siły Jego; хвали1те є3го2 во ўтвержeніи си1лы є3гw2:	— Rdz1,6

2. chwalcie Jego w siłach^{,w mocach} Jego, хвали1те є3го2 на си1лахъ є3гw2, chwalcie Jego podług ogromu wielkości ^{i majestatu} Jego; хвали1те є3го2 по мн0жеству вели1чествіz є3гw2:

— Iz66,1 Ps144,3

3. chwalcie Jego głosem trąby, хвали1те є3го2 во глaсэ трyбнэмъ, chwalcie Jego na psalterium^{,lirze, harfie} i guslach;^{czy cytrze} хвали1те є3го2 во pалти1ри и3 гyслехъ:

1Kor15,52 —

4. chwalcie Jego tamburynem^{, na bębenku} i chórem, хвали1те є3го2 въ тmмпaнэ и3 ли1цэ, chwalcie Jego na strunach i [warg] instrumencie; ^{trąbą, fletem czy głosem} хвали1те є3го2 во стрyнахъ и3 nргaнэ:

5. chwalcie Jego na cymbałach dźwięcznych, хвали1те є3го2 въ кmмвaлэхъ доброглaсныхъ, chwalcie Jego na cymbałach gromkich. хвали1те є3го2 въ кmмвaлэхъ восклицaніz.

6. Wszystko oddycha niech chwali Gospoda. Всsкое дыхaніе да хвaлитъ гDа.

Ap5,13

Nicefor.info – Mały Psałterz Słowiański

TU znajdziesz założenia przyświecające tłumaczeniu

Be the first to comment

Leave a Reply Cancel reply