MENU
Fragment:




Styl fragmentu




*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia

List drugi do Koryntian

1Wstęp.1 Paweł, z woli bożej apostoł Jezusa Chrystusa i Tymoteusz brat kościołowi bożemu, który jest w Koryncie, z wszystkimi świętymi, którzy są w całej Achai.2 Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i Pana Jezusa ChrystusaPOCIECHY APOSTOŁA WŚRÓD UTRAPIEŃ.3 Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy,4 który nas pociesza w każdym utrapieniu naszym, abyśmy mogli i sami pocieszać tych, co są w jakimkolwiek ucisku, przez pociechę, której i sami doznajemy od Boga.5 Albowiem jak w nas obfitują cierpienia Chrystusowe, tak i przez Chrystusa obfita jest nasza pociecha.6 A czy doznajemy utrapień – dla waszej zachęty i zbawienia; czy my doznajemy pociech – dla waszego pocieszenia; czy bywamy napominani – dla waszego napominania i zbawienia, a to daje cierpliwość w znoszeniu tych samych cierpień, które i my znosimy,7 aby nadzieja nasza co do was była mocna, bo wiemy, że jak jesteście towarzyszami utrapienia, tak będziecie i pociechy.8 Nie chcemy bowiem, bracia, abyście nie wiedzieli o utrapieniu naszym, które nas spotkało w Azji, żeśmy byli nazbyt obciążeni ponad siłę, tak że nawet przykrzyło nam się żyć.9 Ale sami w sobie mieliśmy wyrok śmierci, abyśmy nie pokładali ufności w samych sobie, lecz w Bogu, który wskrzesza umarłych,10 a on nas wyrwał i wyrywa z tak wielkich niebezpieczeństw; w nim mamy nadzieję, że też jeszcze wyrwie,11 przy waszej także pomocy w modlitwie za nas, aby za ten dar, nam dany dla wielu osób, wielu składało dzięki za nas. POSTĘPUJE SZCZERZE.12 Albowiem świadectwo sumienia naszego jest chlubą naszą, że w prostocie serca i szczerości bożej,.a nie w mądrości cielesnej, ale w łasce bożej postępowaliśmy na tym świecie, a szczególniej względem was.13 Nie piszemy bowiem wam nic innego tylko to, coście czytali i poznali. Ufam zaś, że aż do końca poznacie,14 jak już poznaliście nas po części, że jesteśmy chlubą waszą, jak i wy naszą, w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa.15 I z tą ufnością chciałem najpierw przyjść do was, abyście drugą łaskę otrzymali,16 i od was przejść do Macedonii i znowu z Macedonii przyjść do was i przez was być odprowadzonym do Judei.17 Gdy więc to zamierzałem, czy kierowałem się lekkomyślnością? Albo czy to, co zamyślam, według ciała zamyślam, tak że jest u mnie i “tak” i “nie” ?18 Ale wierny Bóg – że w mowie naszej, do was, nie ma “tak” i “nie.”19 Albowiem Syn Boży, Jezus Chrystus, któregośmy wśród was opowiadali, ja i Sylwan i Tymoteusz, nie był “tak” i “nie,” ale w nim było “tak.”20 Ile bowiem jest obietnic bożych, są w nim “tak,” dlatego też przez niego Amen Bogu ku chwale naszej.21 Ten zaś jest, co nas z wami utwierdza w Chrystusie i co nas pomazał – Bóg,22 on też na nas wycisnął pieczęć i dał zadatek ducha w sercach naszych.NIE CHCE ZMUSZAĆ KORYNTIAN.23 Ja zaś wzywam Boga na świadka, na duszę moją, że nie przyszedłem więcej do Koryntu oszczędzając was.24 Nie dlatego, że panujemy nad wiarą waszą, ale jesteśmy pomocnikami wesela waszego; wiarą bowiem stoicie.
21 A postanowiłem to sobie, że by nie przychodzić do was po raz wtóry z zasmuceniem.2 Jeśli bowiem ja was zasmucam, to któż jest, co by mnie rozweselił, jeśli nie ten, którego ja zasmucam?3 I to samo wam napisałem, abym przyszedłszy, nie miał smutku na smutek od tych, od których miałem doznać radości; bo mam zaufanie do was wszystkich, że radość moja jest radością was wszystkich.4 Gdyż napisałem wam w wielkim utrapieniu i ucisku serca, wśród wielu łez, nie żebyście się zasmucili, ale żebyście poznali, jaką miłość żywię ku wam nader obficie.KAŻE PRZEBACZYĆ GRZESZNIKOWI.5 Jeśli zaś kto zasmucił, nie zasmucił mnie, ale po części, abym nie obciążył was wszystkich.6 Temu, co taki jest, wystarczy to strofowanie, które daje wielu;7 tak że przeciwnie raczej mu darujcie i pocieszcie go, by przypadkiem w nadmiernym smutku nie pogrążył się ten, co taki jest.8 Przeto was proszę, abyście miłość względem niego potwierdzili.9 Albowiem i dlatego napisałem, abym poznał, czyście wypróbowani, czy we wszystkim jesteście posłuszni.10 A komu co przebaczyliście, to i ja; bo i ja, co przebaczyłem, jeśli co przebaczyłem, to ze względu na was, w osobie Chrystusa, “aby nas szatan nie oszukał, bo nie są nam tajne jego zamysły. SKUTKI JEGO APOSTOLSTWA.12 Gdy zaś przyszedłem do Troady dla ewangelii Chrystusowej i drzwi mi stały otworem w Panu,13 duch mój nie miał spokoju, dlatego że nie znalazłem Tytusa brata mego; ale pożegnawszy się z nimi, udałem się do Macedonii14 A Bogu dzięki, który zawsze prowadzi nas w triumfie w Chrystusie Jezusie i woń poznania siebie objawia przez nas na każdym miejscu;15 bo jesteśmy miłą wonią Chrystusową dla Boga wśród tych, którzy bywają zbawieni i wśród tych, co giną;10 mianowicie dla jednych: wonią śmierci na śmierć, dla drugich zaś: wonią życia na życie. A do tego któż tak zdatny ?11 Nie jesteśmy bowiem, jak wielu z nich, fałszerzami słowa bożego, ale w szczerości, ale jak z Boga, wobec Boga, mówimy w Chrystusie.
3NIE POTRZEBUJE POLECENIA OD LUDZI.1 Zaczynamy znowu zalecać samych siebie? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was, albo od was?2 Listem naszym jesteście wy, napisanym na sercach naszych, który znają i czytają wszyscy ludzie;3 oczywiście, że jesteście listem Chrystusowym, sporządzonym przez nas i napisanym nie atramentem, ale Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, ale na cielesnych tablicach serca.4 Ufność zaś taką mamy przez Chrystusa ku Bogu;5 nie żebyśmy byli zdolni pomyśleć coś sami od siebie, jakby sami z siebie, ale zdolność nasza jest z Boga;6 który też uczynił nas odpowiednimi sługami Nowego Testamentu, nie literą, ale duchem; bo litera zabija, a duch ożywia.7 A jeśli posługiwanie śmierci, literami wyrażone na kamieniach, było w chwale, tak że synowie Izraela nie mogli patrzeć na twarz Mojżesza dla chwały oblicza jego, która przemija,8 to jakże posługiwanie Ducha nie będzie tym bardziej w chwale?9 Albowiem jeśli posługiwanie potępienia jest chwałą, daleko więcej obfituje w chwałę posługiwanie sprawiedliwości.10 Gdyż co zabłysło, nie jaśniało chwałą w tej mierze, z powodu przewyższającej chwały.11 Jeśli bowiem to, co przemija, jest w chwale, daleko więcej to, co trwa, jest w chwale.ŻYDZI MAJĄ ZASŁONĘ W SERCU.12 Mając więc taką nadzieję, postępujemy z wielką ufnością:13 a nie jak “Mojżesz kładł zasłonę na oblicze swoje,” aby synowie Izraela nie patrzyli na twarz jego, co niszczeje;14 ale stępiały ich umysły. Albowiem aż do dnia dzisiejszego ta sama zasłona przy czytaniu Starego Testamentu pozostaje nieodkryta (ponieważ w Chrystusie niszczeje),15 ale aż do dnia dzisiejszego, gdy czytają Mojżesza, zasłona leży na ich sercu.16 “Gdy zaś nawróci się do Pana, zasłona będzie zdjęta.”17 A Pan jest Duchem. Gdzie zaś Duch Pański, tam wolność.18 Ale my wszyscy, odkrytym obliczem patrząc w zwierciadle na chwałę Pańską, w ten sam obraz się przemieniamy z jasności w jasność, jakby od Ducha Pańskiego.
4PAWEŁ JAWNIE GŁOSI EWANGELIĘ.1 Dlatego mając to posługiwanie, nie ustajemy według miłosierdzia, któregośmy dostąpili;2 ale odrzucamy skrytą obrzydłość, nie postępując chytrze, ani nie fałszując słowa bożego, lecz przez okazywanie prawdy zalecając siebie samych sumieniu wszystkich ludzi przed Bogiem.3 A jeśli zakryta jest nawet ewangelia nasza, to jest zakryta dla tych, co giną,4 u których bóg świata tego zaślepił umysł niewiernych, aby im nie zajaśniało światło ewangelii chwały Chrystusa, który jest obrazem Boga.5 Nie opowiadamy bowiem samych sieb1e, ale Jezusa Chrystusa Pana naszego, siebie zaś sługami waszymi przez Jezusa.6 Albowiem Bóg, który rozkazał, żeby z ciemności zabłysła światłość, sam oświecił serca nasze, aby zajaśniały poznaniem chwały Boga, w obliczu Jezusa Chrystusa.UMACNIA GO BÓG.7 Mamy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby wywyższona była moc boża, a nie nasza.8 We wszystkim doznajemy utrapienia, ale nie jesteśmy ściśnieni; troskamy się, ale nie rozpaczamy;9 prześladowanie cierpimy, ale nie jesteśmy opuszczeni; bywamy powaleni, ale nie giniemy;10 zawsze umartwienie Jezusa w ciele naszym wokół nosimy, aby i życie Jezusowe okazało się w naszych ciałach.11 Zawsze bowiem my, co żyjemy, na śmierć jesteśmy wydawani dla Jezusa, żeby i życie Jezusa okazało się w śmiertelnym ciele naszym.12 nas więc śmierć działa, w was zaś życie.13 A że mamy tego samego ducha wiary, jak napisano: “Uwierzyłem, dlatego mówiłem,” i my wierzymy, dlatego też mówimy;14 wiedząc, że ten, co wzbudził Jezusa i nas wzbudzi z Jezusem i postawi z wami15 Wszystko bowiem dla was, aby łaska obfitująca przez dziękczynienie wielu, obfitowała ku chwale Boga.16 Dlatego nie ustajemy; ale chociaż ten nasz człowiek zewnętrzny się psuje, to jednak ten wewnętrzny odnawia się z dnia na dzień.17 To bowiem obecne, prędziutko przemijające i lekkie utrapienie nasze sprawuje w nas nader wielki ogrom wiekuistej chwały,19 gdyż my nie wpatrujemy się w to, co widzialne, ale w to, co niewidzialne. Rzeczy bowiem, które widzimy, są doczesne, a których nie widzimy, są wieczne.
5PRAGNIE BYĆ Z CHRYSTUSEM.

RU Brytjka King J. 5PRAGNIE BYĆ Z CHRYSTUSEM.1 cf. Tłum. Толк. A wiemy, że jeśli się rozsypie nasz dom ziemski tego mieszkania, to mamy od Boga przybytek, dom nie rękami uczyniony, wieczny w niebieИбо знаем, что, когда земной наш дом, эта хижина, разрушится, мы имеем от Бога жилище на небесах, дом нерукотворенный, вечный. (За?_рo7и.) Вёмы бо, ћкw ѓще земнaz нaша хрaмина тёла разори1тсz, создaніе t бGа и4мамы, хрaмину нерукотворeну, вёчну на нб7сёхъ. 5,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοιδαμεν oidamen
V-RAI-1P G5758
εἴδωeidōto knowwe know
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
εαν ean
COND
ἐάνeanifif
η ē
T-NSF
hothe/this/who 
επιγειος epigeios
A-NSF
ἐπίγειοςepigeiosearthlyearthly
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weour
οικια oikia
N-NSF
οἰκίαoikiahousehouse
του tou
T-GSN
hothe/this/whotabernacle
σκηνους skēnous
N-GSN
σκῆνοςskēnostenttabernacle
καταλυθη kataluthē
V-APS-3S G5686
καταλύωkataluōto destroy/lodgewere dissolved
οικοδομην oikodomēn
N-ASF
οἰκοδομήoikodomēbuildinga building
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
εχομεν echomen
V-PAI-1P G5719
ἔχωechōto have/be, we have
οικιαν oikian
N-ASF
οἰκίαoikiahouse, an house
αχειροποιητον acheiropoiēton
A-ASF
ἀχειροποίητοςacheiropoiētosnot man-madenot made with hands
αιωνιον aiōnion
A-ASF
αἰώνιοςaiōnioseternal, eternal
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whothe heavens
ουρανοις ouranois
N-DPM
οὐρανόςouranosheaventhe heavens
 
2 cf. Tłum. Толк. Gdyż i w tym wzdychamy, pragnąc być przyobleczeni w mieszkanie nasze, które jest z nieba,Оттого мы и воздыхаем, желая облечься в небесное наше жилище; И$бо њ сeмъ воздыхaемъ, въ жили1ще нaше нбcное њблещи1сz желaюще: 5,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiand 
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τουτω toutō
D-DSN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
στεναζομεν stenazomen
V-PAI-1P G5719
στενάζωstenazōto groanwe groan
το to
T-ASN
hothe/this/who 
οικητηριον oikētērion
N-ASN
οἰκητήριονoikētēriondwellinghouse
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/wewith our
το to
T-ASN
hothe/this/whohouse
εξ ex
PREP
ἐκekof/fromwhich is from
ουρανου ouranou
N-GSM
οὐρανόςouranosheavenheaven
επενδυσασθαι ependusasthai
V-AMN G5670
ἐπενδύωependuōbe clothedto be clothed upon
επιποθουντες epipothountes
V-PAP-NPM G5723
ἐπιποθέωepipotheōto long for, earnestly desiring
 
3 cf. Tłum. Толк. jeśli tylko obleczonymi, a nie nagimi znalezieni będziemyтолько бы нам и одетым не оказаться нагими. ѓще т0чію и3 њблeкшесz, не нaзи њбрsщемсz. 5,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVει ei
COND
εἰeiif[if]
γε ge
PRT
γέgeindeed[indeed]
και kai
CONJ
καίkaiandso be that
ενδυσαμενοι endusamenoi
V-AMP-NPM G5671
ἐνδύωenduōto clothebeing clothed
ου ou
PRT-N
οὐounonot
γυμνοι gumnoi
A-NPM
γυμνόςgumnosnakednaked
ευρεθησομεθα eurethēsometha
V-FPI-1P G5701
εὑρίσκωheuriskōto find/meetwe shall
 
4 cf. Tłum. Толк. Gdyż i my, którzy jesteśmy w tym przybytku, wzdychamy obciążeni dlatego, że nie chcemy być zwleczeni, ale przyobleczeni, aby wchłonięte zostało, co jest śmiertelne, przez życieИбо мы, находясь в этой хижине, воздыхаем под бременем, потому что не хотим совлечься, но облечься, чтобы смертное поглощено было жизнью. И$бо сyщіи въ тёлэ сeмъ воздыхaемъ њтzгчaеми, понeже не х0щемъ совлещи1сz, но поwблещи1сz, да пожeрто бyдетъ мeртвенное живот0мъ. 5,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiand 
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
οι oi
T-NPM
hothe/this/who 
οντες ontes
V-PAP-NPM G5723
εἰμίeimito bewe that are
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τω
T-DSN
hothe/this/whotabernacle
σκηνει skēnei
N-DSN
σκῆνοςskēnostenttabernacle
στεναζομεν stenazomen
V-PAI-1P G5719
στενάζωstenazōto groando groan
βαρουμενοι baroumenoi
V-PPP-NPM G5746
βαρέωbareōto burden, being burdened
εφ ef
PREP
ἐπίepiupon/to/against[upon/to/against]
ω ō
R-DSN
ὅς, ἥhhos ēwhich[which]
ου ou
PRT-N
οὐounothat
θελομεν thelomen
V-PAI-1P G5719
θέλωthelōto will/desire: not
εκδυσασθαι ekdusasthai
V-AMN G5670
ἐκδύωekduōto stripwe would
αλλ all
CONJ
ἀλλάallabutbe unclothed
επενδυσασθαι ependusasthai
V-AMN G5670
ἐπενδύωependuōbe clothed, but
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/toclothed
καταποθη katapothē
V-APS-3S G5686
καταπίνωkatapinōto swallowupon, that
το to
T-NSN
hothe/this/who 
θνητον thnēton
A-NSN
θνητόςthnētosmortal 
υπο upo
PREP
ὑπόhupoby/undermortality
της tēs
T-GSF
hothe/this/whomight be swallowed up
ζωης zōēs
N-GSF
ζωήzōēlifemight be swallowed up
 
5 cf. Tłum. Толк. Ten zaś, co nas do tego samego przysposabia, jest Bóg, który nam dał zadatek ducha.На сие самое и создал нас Бог и дал нам залог Духа. Сотвори1вый же нaсъ въ сіE и4стое бGъ, и4же и3 дадE нaмъ њбручeніе д¦а. 5,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/whohe that
δε de
CONJ
δέdethenNow
κατεργασαμενος katergasamenos
V-ADP-NSM G5666
κατεργάζομαιkatergazomaito workout/producehath wrought
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weus
εις eis
PREP
εἰςeistowardfor
αυτο auto
P-ASN
αὐτόςautoshe/she/it/selfthe selfsame
τουτο touto
D-ASN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
θεος theos
N-NSM
θεόςtheosGodGod
ο o
T-NSM
hothe/this/who, who
δους dous
V-2AAP-NSM G5631
δίδωμιdidōmito givehath given
ημιν ēmin
P-1DP
ἐγώegōI/weunto us
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe earnest
αρραβωνα arrabōna
N-ASM
ἀρραβώνarrabōnguaranteethe earnest
του tou
T-GSN
hothe/this/whoof the Spirit
πνευματος pneumatos
N-GSN
πνεῦμαpneumaspirit/breathof the Spirit
 
6 cf. Tłum. Толк. Zawsze więc jesteśmy odważni, wiedząc, że dopóki jesteśmy w ciele, pielgrzymujemy od PanaИтак мы всегда благодушествуем; и как знаем, что, водворяясь в теле, мы устранены от Господа,- Дерзaюще u5бо всегдA и3 вёдzще, ћкw живyще въ тёлэ tх0димъ t гDа: 5,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVθαρρουντες tharrountes
V-PAP-NPM G5723
θαρρέωtharreōbe confidentconfident
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenTherefore
παντοτε pantote
ADV
πάντοτεpantotealwaysalways
και kai
CONJ
καίkaiand, whilst
ειδοτες eidotes
V-RAP-NPM G5761
εἴδωeidōto know, knowing
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
ενδημουντες endēmountes
V-PAP-NPM G5723
ἐνδημέωendēmeōbe homewe are at home
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τω
T-DSN
hothe/this/whothe body
σωματι sōmati
N-DSN
σῶμαsōmabodythe body
εκδημουμεν ekdēmoumen
V-PAI-1P G5719
ἐκδημέωekdēmeōbe away, we are absent
απο apo
PREP
ἀπόapofromfrom
του tou
T-GSM
hothe/this/whothe Lord
κυριου kuriou
N-GSM
κύριοςkurioslordthe Lord
 
7 cf. Tłum. Толк. (przez wiarę bowiem chodzimy, a nie przez widzenie).ибо мы ходим верою, а не видением,- вёрою бо х0димъ, ґ не видёніемъ: 5,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVδια dia
PREP
διάdiathrough/because ofby
πιστεως pisteōs
N-GSF
πίστιςpistisfaith/trustfaith
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor(For
περιπατουμεν peripatoumen
V-PAI-1P G5719
περιπατέωperipateōto walkwe walk
ου ou
PRT-N
οὐouno, not
δια dia
PREP
διάdiathrough/because ofby
ειδους eidous
N-GSN
εἶδοςeidosappearancesight
 
8 cf. Tłum. Толк. Mamy jednak odwagę i dobrą wolę, aby raczej wywędrować z ciała, a być obecnymi przy Panuто мы благодушествуем и желаем лучше выйти из тела и водвориться у Господа. дерзaемъ же и3 благоволи1мъ пaче tити2 t тёла и3 вни1ти ко гDу: 5,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVθαρρουμεν tharroumen
V-PAI-1P G5719
θαρρέωtharreōbe confidentWe are confident
δε de
CONJ
δέdethen 
και kai
CONJ
καίkaiand, , and
ευδοκουμεν eudokoumen
V-PAI-1P G5719
εὐδοκέωeudokeōto delightwilling
μαλλον mallon
ADV
μᾶλλονmallonmorerather
εκδημησαι ekdēmēsai
V-AAN G5658
ἐκδημέωekdēmeōbe awayto be absent
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
του tou
T-GSN
hothe/this/whothe body
σωματος sōmatos
N-GSN
σῶμαsōmabodythe body
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ενδημησαι endēmēsai
V-AAN G5658
ἐνδημέωendēmeōbe hometo be present
προς pros
PREP
πρόςprosto/withwith
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe Lord
κυριον kurion
N-ASM
κύριοςkurioslordthe Lord
 
9 cf. Tłum. Толк. I dlatego usiłujemy jemu się podobać, czy odlegli, czy obecniИ потому ревностно стараемся, водворяясь ли, выходя ли, быть Ему угодными; тёмже и3 тщи1мсz, ѓще входsще, ѓще tходsще, бlгоуг0дни є3мY бhти: 5,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVδιο dio
CONJ
διόdiothereforeWherefore
και kai
CONJ
καίkaiand, that
φιλοτιμουμεθα filotimoumetha
V-PNI-1P G5736
φιλοτιμέομαιfilotimeomaito aspirewe labour
ειτε eite
CONJ
εἴτεeiteif, whether
ενδημουντες endēmountes
V-PAP-NPM G5723
ἐνδημέωendēmeōbe homepresent
ειτε eite
CONJ
εἴτεeiteifor
εκδημουντες ekdēmountes
V-PAP-NPM G5723
ἐκδημέωekdēmeōbe awayabsent
ευαρεστοι euarestoi
A-NPM
εὐάρεστοςeuarestoswell-pleasingaccepted
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfof him
ειναι einai
V-PAN G5721
εἰμίeimito be, we may be
 
10 cf. Tłum. Толк. My wszyscy bowiem musimy się ukazać przed stolicą Chrystusową, aby każdy otrzymał za własne sprawy ciała według tego, co uczynił, albo dobre, albo złe.ибо всем нам должно явиться пред судилище Христово, чтобы каждому получить соответственно тому, что он делал, живя в теле, доброе или худое. (За?_рo7f.) всBмъ бо kви1тисz нaмъ подобaетъ пред8 суди1щемъ хrт0вымъ, да пріи1метъ кjйждо, ±же съ тёломъ содёла, и3ли2 бл†га, и3ли2 ѕл†. 5,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτους tous
T-APM
hothe/this/who 
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
παντας pantas
A-APM
πᾶςpasallall
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/wewe
φανερωθηναι fanerōthēnai
V-APN G5683
φανερόωfaneroōto manifestappear
δει dei
V-PAI-3S G5719
δεῖdeibe necessarymust
εμπροσθεν emprosthen
PREP
ἔμπροσθενemprosthenbeforebefore
του tou
T-GSN
hothe/this/whothe judgment seat
βηματος bēmatos
N-GSN
βῆμαbēmajudgement seatthe judgment seat
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof Christ
χριστου christou
N-GSM
ΧριστόςchristosChristof Christ
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to; that
κομισηται komisētai
V-AMS-3S G5672
κομίζωkomizōto bring/be repaidmay receive
εκαστος ekastos
A-NSM
ἕκαστοςhekastoseachevery one
τα ta
T-APN
hothe/this/whothe things
δια dia
PREP
διάdiathrough/because ofin
του tou
T-GSN
hothe/this/whobody
σωματος sōmatos
N-GSN
σῶμαsōmabodybody
προς pros
PREP
πρόςprosto/with, according
α a
R-APN
ὅς, ἥhhos ēwhichto that
επραξεν epraxen
V-AAI-3S G5656
πράσσωprassōto do/requirehe hath done
ειτε eite
CONJ
εἴτεeiteif, whether
αγαθον agathon
A-ASN
ἀγαθόςagathosgood-doergood
ειτε eite
CONJ
εἴτεeiteifor
φαυλον faulon
A-ASN
φαῦλοςfaulosevil[evil]
 
11 cf. Tłum. Толк. Znając więc bojaźń Pańską, przekonujemy ludzi, Bogu zaś jawni jesteśmy. A następnie spodziewam się, że i sumieniom waszym jawni jesteśmy.Итак, зная страх Господень, мы вразумляем людей, Богу же мы открыты; надеюсь, что открыты и вашим совестям. Вёдуще u5бо стрaхъ гDень, человёки ўвэщавaемъ, бGови же kвлeни є3смы2: ўповaемъ же, ћкw и3 въ с0вэстехъ вaшихъ kвлeни є3смы2. 5,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειδοτες eidotes
V-RAP-NPM G5761
εἴδωeidōto knowKnowing
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thentherefore
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe terror
φοβον fobon
N-ASM
φόβοςfobosfearthe terror
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof the Lord
κυριου kuriou
N-GSM
κύριοςkurioslordof the Lord
ανθρωπους anthrōpous
N-APM
ἄνθρωποςanthrōposa humanmen
πειθομεν peithomen
V-PAI-1P G5719
πείθωpeithōto persuade, we persuade
θεω theō
N-DSM
θεόςtheosGodunto God
δε de
CONJ
δέdethen; but
πεφανερωμεθα pefanerōmetha
V-RPI-1P G5769
φανερόωfaneroōto manifestwe are made manifest
ελπιζω elpizō
V-PAI-1S G5719
ἐλπίζωelpizōto hope/expectI trust
δε de
CONJ
δέdethen; and
και kai
CONJ
καίkaiandalso
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
ταις tais
T-DPF
hothe/this/whoconsciences
συνειδησεσιν suneidēsesin
N-DPF
συνείδησιςsuneidēsisconscienceconsciences
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouyour
πεφανερωσθαι pefanerōsthai
V-RPN G5771
φανερόωfaneroōto manifestare made manifest
 
12 cf. Tłum. Толк. Samych siebie znowu wam nie zalecamy, lecz dajemy wam sposobność do chlubienia się z nas, żebyście mieli co przeciwstawić tym, co się chlubią na zewnątrz, a nie w sercu.Не снова представляем себя вам, но даем вам повод хвалиться нами, дабы имели вы что сказать тем, которые хвалятся лицем, а не сердцем. Не пaки бо себE хвaлимъ пред8 вaми, но винY даeмъ вaмъ похвалeнію њ нaсъ, да и4мате къ хвалsщымсz въ лицы2, ґ не въ сeрдцы. 5,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVου ou
PRT-N
οὐounonot
παλιν palin
ADV
πάλινpalinagainagain
εαυτους eautous
F-1APM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfourselves
συνιστανομεν sunistanomen
V-PAI-1P G5719
συνίστημι, συνιστάωsunistēmi sunistaōto commendwe commend
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouunto you
αλλα alla
CONJ
ἀλλάallabut, but
αφορμην aformēn
N-ASF
ἀφορμήaformēopportunityoccasion
διδοντες didontes
V-PAP-NPM G5723
δίδωμιdidōmito givegive
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouyou
καυχηματος kauchēmatos
N-GSN
καύχημαkauchēmaprideto glory
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/forbehalf
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weon our
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
εχητε echēte
V-PAS-2P G5725
ἔχωechōto have/beye may have
προς pros
PREP
πρόςprosto/withsomewhat to
τους tous
T-APM
hothe/this/whothem
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
προσωπω prosōpō
N-DSN
πρόσωπονprosōponfaceappearance
καυχωμενους kauchōmenous
V-PNP-APM G5740
καυχάομαιkauchaomaito boastwhich glory
και kai
CONJ
καίkaiand, and
μη
PRT-N
μήnot[not]
εν en
PREP
ἐνenin/on/among[in/on/among]
καρδια kardia
N-DSF
καρδίαkardiaheartin heart
 
13 cf. Tłum. Толк. Albowiem czy od zmysłów odchodzimy, to dla Boga, czy rozsądni jesteśmy, to dla was.Если мы выходим из себя, то для Бога; если же скромны, то для вас. Ѓще бо и3зуми1хомсz, бGови: ѓще ли цэломyдрствуемъ, вaмъ. 5,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειτε eite
CONJ
εἴτεeiteifwhether
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
εξεστημεν exestēmen
V-2AAI-1P G5627
ἐξίστημιexistēmito amazewe be beside ourselves
θεω theō
N-DSM
θεόςtheosGod, to God
ειτε eite
CONJ
εἴτεeiteif: or whether
σωφρονουμεν sōfronoumen
V-PAI-1P G5719
σωφρονέωsōfroneōbe of sound mindwe be sober
υμιν umin
P-2DP
σύsuyou, for your cause
 
GORLIWOŚĆ APOSTOŁA14 cf. Tłum. Толк. Miłość bowiem Chrystusowa przyciska nas, gdy rozważamy to, że jeśli jeden umarł za wszystkich, więc wszyscy umarli.Ибо любовь Христова объемлет нас, рассуждающих так: если один умер за всех, то все умерли. И$бо любы2 б9іz њбдержи1тъ нaсъ сyждшихъ сіE: ћкw ѓще є3ди1нъ за всёхъ ќмре, то ќбw вси2 ўмр0ша. 5,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVη ē
T-NSF
hothe/this/who 
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
αγαπη agapē
N-NSF
ἀγάπηagapēlovethe love
του tou
T-GSM
hothe/this/who 
χριστου christou
N-GSM
ΧριστόςchristosChristof Christ
συνεχει sunechei
V-PAI-3S G5719
συνέχωsunechōto hold/oppressconstraineth
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weus
κριναντας krinantas
V-AAP-APM G5660
κρίνωkrinōto judgewe thus judge
τουτο touto
D-ASN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, that
εις eis
A-NSM
εἷςheisoneone
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/forfor
παντων pantōn
A-GPM
πᾶςpasallall
απεθανεν apethanen
V-2AAI-3S G5627
ἀποθνήσκωapothnēskōto diedied
αρα ara
PRT
ἄραaratherefore, then
οι oi
T-NPM
hothe/this/whoof Christ
παντες pantes
A-NPM
πᾶςpasallall
απεθανον apethanon
V-2AAI-3P G5627
ἀποθνήσκωapothnēskōto diewere
 
15 cf. Tłum. Толк. А Христос за всех умер, чтобы живущие уже не для себя жили, но для умершего за них и воскресшего. (За?_р7п.) Хrт0съ же за всёхъ ќмре, да живyщіи не ктомY себЁ живyтъ, но ўмeршему за ни1хъ и3 воскrшему. 5,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/forfor
παντων pantōn
A-GPM
πᾶςpasallall
απεθανεν apethanen
V-2AAI-3S G5627
ἀποθνήσκωapothnēskōto diehe died
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
οι oi
T-NPM
hothe/this/whothey
ζωντες zōntes
V-PAP-NPM G5723
ζάωzaōto livewhich live
μηκετι mēketi
ADV-N
μηκέτιmēketinever againnot henceforth
εαυτοις eautois
F-3DPM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfunto themselves
ζωσιν zōsin
V-PAS-3P G5725
ζάωzaōto liveshould
αλλα alla
CONJ
ἀλλάallabut, but
τω
T-DSM
hothe/this/whounto him
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/forfor
αυτων autōn
P-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
αποθανοντι apothanonti
V-2AAP-DSM G5631
ἀποθνήσκωapothnēskōto diewhich died
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εγερθεντι egerthenti
V-APP-DSM G5685
ἐγείρωegeirōto ariserose again
 
16 cf. Tłum. Толк. Dlatego my odtąd nie znamy nikogo według ciała; a jeśli znaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już n1e znamy.Потому отныне мы никого не знаем по плоти; если же и знали Христа по плоти, то ныне уже не знаем. Тёмже и3 мы2 tнн7э ни є3ди1нагw вёмы по пл0ти: ѓще же и3 разумёхомъ по пл0ти хrтA, но нн7э ктомY не разумёемъ. 5,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVωστε ōste
CONJ
ὥστεhōstesoWherefore
ημεις ēmeis
P-1NP
ἐγώegōI/wewe
απο apo
PREP
ἀπόapofrom 
του tou
T-GSM
hothe/this/who 
νυν nun
ADV
νῦνnunnowhenceforth
ουδενα oudena
A-ASM-N
οὐδείςoudeisno oneno man
οιδαμεν oidamen
V-RAI-1P G5758
εἴδωeidōto knowknow
κατα kata
PREP
κατάkataaccording toafter
σαρκα sarka
N-ASF
σάρξsarxfleshthe flesh
ει ei
COND
εἰeiif, though
και kai
CONJ
καίkaiand 
εγνωκαμεν egnōkamen
V-RAI-1P G5758
γινώσκωginōskōto knowwe have known
κατα kata
PREP
κατάkataaccording toafter
σαρκα sarka
N-ASF
σάρξsarxfleshthe flesh
χριστον christon
N-ASM
ΧριστόςchristosChristChrist
αλλα alla
CONJ
ἀλλάallabut, yet
νυν nun
ADV
νῦνnunnownow henceforth
ουκετι ouketi
ADV-N
οὐκέτιouketinot any moreno more
γινωσκομεν ginōskomen
V-PAI-1P G5719
γινώσκωginōskōto knowknow we
 
17 cf. Tłum. Толк. Zatem jeśli kto w Chrystusie jest nowym stworzeniem; stare rzeczy przeminęły, oto wszystko stało się nowe Итак, кто во Христе, тот новая тварь; древнее прошло, теперь все новое. Тёмже ѓще кто2 во хrтЁ, новA твaрь: дрє1внzz мимоид0ша, сE бhша вс‰ нwвA. 5,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVωστε ōste
CONJ
ὥστεhōstesoTherefore
ει ei
COND
εἰeiifif
τις tis
X-NSM
τιςtisoneany man
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
χριστω christō
N-DSM
ΧριστόςchristosChristChrist
καινη kainē
A-NSF
καινόςkainosnew, a new
κτισις ktisis
N-NSF
κτίσιςktisiscreationcreature
τα ta
T-NPN
hothe/this/who 
αρχαια archaia
A-NPN
ἀρχαῖοςarchaiosancient: old things
παρηλθεν parēlthen
V-2AAI-3S G5627
παρέρχομαιparerchomaito pass byare passed away
ιδου idou
V-2AMM-2S G5640
ὁράωhoraōto see; behold
γεγονεν gegonen
V-2RAI-3S G5754
γίνομαιginomaito beare become
καινα kaina
A-NPN
καινόςkainosnewnew
 
18 cf. Tłum. Толк. A za wszystkich umarł Chrystus, aby i ci, co żyją, już nie żyli sobie, ale temu, który za nich umarł i zmartwychwstał.Все же от Бога, Иисусом Христом примирившего нас с Собою и давшего нам служение примирения, Всsчєскаz же t бGа, примири1вшагw нaсъ себЁ ї}съ хrт0мъ и3 дaвшагw нaмъ служeніе примирeніz: 5,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτα ta
T-NPN
hothe/this/who 
δε de
CONJ
δέdethenAnd
παντα panta
A-NPN
πᾶςpasallall things
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
του tou
T-GSM
hothe/this/whoGod
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodGod
του tou
T-GSM
hothe/this/who, who
καταλλαξαντος katallaxantos
V-AAP-GSM G5660
καταλλάσσωkatallassōto reconcilehath reconciled
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weus
εαυτω eautō
F-3DSM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfto himself
δια dia
PREP
διάdiathrough/because ofby
χριστου christou
N-GSM
ΧριστόςchristosChristChrist
και kai
CONJ
καίkaiand, and
δοντος dontos
V-2AAP-GSM G5631
δίδωμιdidōmito givehath given
ημιν ēmin
P-1DP
ἐγώegōI/weto us
την tēn
T-ASF
hothe/this/whothe ministry
διακονιαν diakonian
N-ASF
διακονίαdiakoniaservicethe ministry
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoof reconciliation
καταλλαγης katallagēs
N-GSF
καταλλαγήkatallagēreconciliationof reconciliation
 
19 cf. Tłum. Толк. Gdyż w Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą, nie poczytując im grzechów ich i złożył w nas słowo pojednaniaпотому что Бог во Христе примирил с Собою мир, не вменяя людям преступлений их, и дал нам слово примирения. занE бGъ бЁ во хrтЁ мjръ примирsz себЁ, не вмэнsz и5мъ согрэшeній и4хъ и3 положи1въ въ нaсъ сл0во примирeніz. 5,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVως ōs
ADV
ὡςhōswhich/howTo wit
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, that
θεος theos
N-NSM
θεόςtheosGodGod
ην ēn
V-IAI-3S G5707
εἰμίeimito bewas
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
χριστω christō
N-DSM
ΧριστόςchristosChristChrist,
κοσμον kosmon
N-ASM
κόσμοςkosmosworldthe world
καταλλασσων katallassōn
V-PAP-NSM G5723
καταλλάσσωkatallassōto reconcilereconciling
εαυτω eautō
F-3DSM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfunto himself
μη
PRT-N
μήnot, not
λογιζομενος logizomenos
V-PNP-NSM G5740
λογίζομαιlogizomaito countimputing
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selftheir
τα ta
T-APN
hothe/this/whotrespasses
παραπτωματα paraptōmata
N-APN
παράπτωμαparaptōmatrespasstrespasses
αυτων autōn
P-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
και kai
CONJ
καίkaiand; and
θεμενος themenos
V-2AMP-NSM G5642
τίθημιtithēmito placehath committed
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongunto
ημιν ēmin
P-1DP
ἐγώegōI/weus
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe word
λογον logon
N-ASM
λόγοςlogoswordthe word
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoof reconciliation
καταλλαγης katallagēs
N-GSF
καταλλαγήkatallagēreconciliationof reconciliation
 
20 cf. Tłum. Толк. Za Chrystusa więc poselstwo sprawujemy, jakby Bóg napominał przez nas. Prosimy za Chrystusa, pojednajcie się z BogiemИтак мы - посланники от имени Христова, и как бы Сам Бог увещевает через нас; от имени Христова просим: примиритесь с Богом. По хrтЁ u5бо м0лимъ, ћкw бGу молsщу нaми, м0лимъ по хrтЁ: примири1тесz съ бGомъ. 5,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVυπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/forfor
χριστου christou
N-GSM
ΧριστόςchristosChristChrist
ουν oun
CONJ
οὖνountherefore/thenNow then
πρεσβευομεν presbeuomen
V-PAI-1P G5719
πρεσβεύωpresbeuōbe ambassadorwe are ambassadors
ως ōs
ADV
ὡςhōswhich/how, as though
του tou
T-GSM
hothe/this/whoGod
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodGod
παρακαλουντος parakalountos
V-PAP-GSM G5723
παρακαλέωparakaleōto plead/comfortdid beseech
δι di
PREP
διάdiathrough/because ofby
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weus
δεομεθα deometha
V-PNI-1P G5736
δέομαιdeomaito pray: we pray
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/forin
χριστου christou
N-GSM
ΧριστόςchristosChristChrist's stead
καταλλαγητε katallagēte
V-2APM-2P G5649
καταλλάσσωkatallassōto reconcile, be ye reconciled
τω
T-DSM
hothe/this/whoto God
θεω theō
N-DSM
θεόςtheosGodto God
 
21 cf. Tłum. Толк. Tego, który nie znał grzechu, za nas uczynił grzechem, abyśmy my stali się w nim sprawiedliwością bożą.Ибо не знавшего греха Он сделал для нас жертвою за грех, чтобы мы в Нем сделались праведными пред Богом.Не вёдэвшаго бо грэхA по нaсъ грёхъ сотвори2, да мы2 бyдемъ прaвда б9іz њ нeмъ.5,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτον ton
T-ASM
hothe/this/who 
μη
PRT-N
μήnotno
γνοντα gnonta
V-2AAP-ASM G5631
γινώσκωginōskōto know, who knew
αμαρτιαν amartian
N-ASF
ἁμαρτίαhamartiasinsin
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/forfor
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weus
αμαρτιαν amartian
N-ASF
ἁμαρτίαhamartiasinsin
εποιησεν epoiēsen
V-AAI-3S G5656
ποιέωpoieōto do/makehe hath made him
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to; that
ημεις ēmeis
P-1NP
ἐγώegōI/wewe
γενωμεθα genōmetha
V-2ADS-1P G5638
γίνομαιginomaito bemight be made
δικαιοσυνη dikaiosunē
N-NSF
δικαιοσύνηdikaiosunērighteousnessthe righteousness
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim

6PRACUJEMY JAKO SŁUDZY CHRYSTUSOWI.1 A jak pomocnicy napominamy, abyście nadaremnie łaski bożej nie przyjmowali2 Albowiem mówi: “W czasie sprzyjającym wysłuchałem cię, i w dzień zbawienia wspomogłem cię.” Oto teraz czas pożądany, oto teraz czas zbawienia3 Nie dajemy nikomu żadnego zgorszenia, aby nie ganiono posługiwania naszego,4 ale we wszystkim okazujmy się jak słudzy boży w wielkiej cierpliwości, w utrapieniach, w niedostatkach, w uciskach,5 w chłostach, w więzieniach, w rozruchach, w pracach, w czuwaniach, w postach,6 w czystości, w umiejętności, w wielkoduszności, w łagodności, w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej,7 w słowie prawdy, w mocy bożej, przez broń sprawiedliwości po prawicy i po lewicy,8 przez chwałę i zelżywość, przez zniesławienie i dobrą sławę; jak zwodziciele, a prawdomówni, jak nieznani, a poznani,9 jak umierający, a oto żyjemy, jak karani, a nie uśmierceni,10 jak smutni, a zawsze weseli, jak ubodzy, a wielu wzbogacający, jak nic nie mający, a wszystko posiadający. UNIKAĆ NIEWIERNYCH11 Usta nasze otwarte są ku wam, o Koryntianie, serce nasze rozszerzyło się12 Nie jesteście ściśnieni w nas, lecz ściśnieni jesteście we wnętrzu waszym;13 lecz tak samo się odwzajemniając (jak synom mówię), rozprzestrzeńcie się i wy14 Nie ciągnijcie jarzma z niewierzącymi. Cóż bowiem za uczestnictwo sprawiedliwości z nieprawością? Albo co za towarzystwo światłości z ciemnością?15 A co za umowa Chrystusa z Belialem? Albo co za udział wierzącego z niewierzącym?16 Lecz jaka ˇzgoda świątyni bożej z bałwanami? Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, jak mówi Bóg: “będę mieszkał w nich i przechadzał się wśród nich i będę ich Bogiem i oni będą mi ludem.17 Dlatego wyjdźcie z pośrodka nich, i dołączcie się, mówi Pan, i nie dotykajcie się nieczystego i ja was przyjmę18 i będę wam ojcem a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan wszechmogący.
7PAWEŁ RADUJE SIĘ Z POSTĘPOWANIA KORYNTIAN.1 Mając więc te obietnice, najmilsi, oczyszczajmy się z wszelkiej zmazy ciała i ducha, dokonując uświęcenia w bojaźni bożej.2 Przyjmijcie nas. Nikogośmy nie skrzywdzili, nikogośmy nie zepsuli, nikogośmy nie oszukali.3 Nie mówię tego, żeby was potępiać, bo przedtem powiedzieliśmy, że w sercach naszych jesteście, żebyśmy wspólnie umierali i wspólnie żyli.4 Mam wielkie zaufanie do was, mam wielką chlubę z was; pełen jestem pociechy, nader obfituję w radość we wszelkim utrapieniu naszym.5 Albowiem i ciało nasze żadnego nie zaznało odpoczynku, gdyśmy przyszli do Macedonii, aleśmy doznali wszelkiego utrapienia: zewnątrz walki, a wewnątrz obawy.6 Ale ten, co pociesza uniżonych, pocieszyłˇ nas Bóg przybyciem Tytusa.7 Lecz nie tylko jego przybyciem, ale też pociechą, jakiej doznał u was: opowiadając nan1 o waszej tęsknocie, o waszym płaczu, o waszej dla mnie żarliwości, tak że się jeszcze bardziej radowałem.DOBRY SMUTEK JEST POŻYTECZNY.8 Choć bowiem zasmuciłem was w liście, nie żal mi; choćbym żałował, widząc, że ten list (choć na chwilę) was zasmucił,9 teraz się raduję, nie żeście się zasmucili, ale żeście się zasmucili ku pokucie. Albowiem zasmuciliście się według Boga, tak że w niczym nie ponieśliście od nas szkody.10 Smutek bowiem, który jest według Boga, sprawuje pokutę nieodmienną ku zbawieniu, lecz światowy smutek sprawuje śmierć.11 Oto bowiem to samo, żeście byli według Boga zasmuceni, jak wielką gorliwość w was sprawuje; ale obronę, ale oburzenie, ale bojaźń, ale tęsknotę, ale żarliwość, ale pomstę. We wszystkim pokazaliście, że jesteście niewinni w tej sprawie.12 A więc, chociaż do was napisałem, to nie z powodu tego, co krzywdę uczynił, ani z powodu tego, co cierpiał, ale żeby okazać gorliwość naszą, jaką mamy o was przed Bogiem.13 Dlatego ucieszyliśmy się. W naszej zaś pociesze jeszcze bardziej radowaliśmy się z wesela Tytusa, gdyż pokrzepił się duch jego przez was wszystkich,14 i jeśli w czym chlubiłem się z was przed nim, nie zawstydziłem się; ale jak wam wszystko mówiliśmy w prawdzie, tak też i chluba nasza przed Tytusem okazała się prawdą.15 I serce jego jeszcze bardziej bije ku wam, gdy wspomina posłuszeństwo was wszystkich; jak przyjęliście go z bojaźnią i ze drżeniem.16 Radujęˇ się, że wam we wszystkim ufam. SPRAWA JAŁMUŻN DLA JEROZOLIMY
8CHWALI SZCZODROBLIWOŚĆ MACEDOŃCZYKÓW.1 A donosimy wam, bracia, o łasce bożej, która była dana kościołom Macedonii,2 że w wielkiej próbie utrapienia mieli oni obfite wesele, i że bardzo wielkie ich ubóstwo obfitowało w bogactwo ich prostoty,3 gdyż według sił – daję im to świadectwo – owszem ponad siły, okazali się chętnymi,4 z wielkim naleganiem, prosząc nas o łaskę i o udział w posłudze, która się dzieje na rzecz świętych.5 I nie jak spodziewaliśmy się, ale samych siebie oddali najpierw Panu, potem nam za wolą bożą,6 tak że prosiliśmy Tytusa, aby jak zaczął, tak i dokonał u was także tej łaski.ZACHĘCA DO NAŚLADOWANIA ICH.7 Lecz jak we wszystkim obfitujecie w wierze i w mowie i w umiejętności i w wszelkiej gorliwości, nadto i w miłości waszej ku nam, abyście obfitowali i w tej łasce.8 Nie mówię, jakby rozkazując, ale przez gorliwość innych doświadczając także rzetelności waszej miłości.9 Znacie bowiem łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, że dla was stał się ubogim, będąc bogatym, abyście wy byli bogatymi jego ubóstwem.10 I w tym daję radę; to bowiem jest wam pożyteczne, którzyście nie tylko zaczęli czynić, ale i chcieć od przeszłego roku.11 Teraz więc i uczynkiem to konajcie, żeby, jak w was jest ochotny zamiar woli, takie było i wykonanie z tego, co macie.12 Jeśli bowiem wola jest ochotna, to jest przyjemna według tego, co a, nie według tego, czego nie ma.13 Albowiem nie żeby innym była ulga, wan1 zaś utrapienie, e według równości.14 W obecnym czasie niech wasza obfitość uzupełni ich niedostatek, aby też ich obfitość była uzupełnieniem waszego niedostatku, aby była równość, jak napisano:15 “Który wiele, nie miał nazbyt, a kto mało, nie miał mniej.”ZALECA SWÝCH WYSŁANNIKÓW.16 Bogu zaś dzięki, który tę samą troskliwość o was wlał w serce Tytusa,17 bo zachętę przyjął, owszem będąc nader troskliwym, z własnej ochoty udał się do was.18 Posłaliśmy też z nim brata, którego chwała jest w ewangelii po wszystkich kościołach;19 a nie tylko, lecz i wybrany został przez kościoły na towarzysza podróży naszej w sprawie tej łaski, którą rozdajemy ku chwale Pańskiej i ze stanowczej woli naszej; 20wystrzegając się tego, żeby nas kto nie zganił z powodu tej obfitości, którą rozdajemy.21 Staramy się bowiem o dobro nie tylko przed Bogiem, ale także przed ludźmi.22 Posłaliśmy zaś z nimi brata naszego, którego troskliwości doświadczyliśmy często w wielu rzeczach, a teraz daleko troskliwszego z powodu wielkiego zaufania do was.23 Co do Tytusa – jest to mój towarzysz i pomocnik u was; co do braci naszych – są to posłańcy kościołów, chwała Chrystusowa.24 Dowody więc waszej miłości i naszej chluby z was okażcie względem nich wobec kościołów.
9PRZYMIOTY I OWOCE JAŁMUŻNY.1 O posłudze zaś, która się dokonywa na rzecz świętych, zbyteczne mi jest do was pisać.2 Znam bowiem wasze chętne serce, którym się chlubię z was wobec Macedończyków, że i Achaja gotowa jest od roku przeszłego i wasz zapał wielu pobudził.3 Posłałem zaś braci, żeby chluba nasza z was nie była w tej sprawie udaremniona, ale żebyście (jak powiedziałem) byli gotowi,4 abyśmy, gdyby ze mną przyszli Macedończycy i znaleźli was niegotowymi, nie musieli się wstydzić w tej rzeczy my (nie mówiąc już o was).5 Za potrzebne więc uznałem prosić braci, aby wpierw poszli do was i przygotowali przedtem obiecane błogosławieństwo, aby ono było gotowe tak jak błogosławieństwo, a nie jak skąpstwo.6 To zaś mówię: Kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie, a kto sieje w błogosławieństwach, z błogosławieństw też żąć będzie.7 Każdy jak postanowił w sercu swoim, nie ze smutkiem albo z musu: wesołego bowiem dawcę miłuje Bóg.8 Lecz i w mocy Boga jest sprawić, żeby w was obfitowała wszelka łaska, abyście mając we wszystkim zawsze wszelki dostatek, obfitowali we wszelki dobry uczynek,9 jak napisano: “Rozproszył, dał ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wiek wieku.”10 Ten zaś co dostarcza nasienia siejącemu, udzieli i chleba do jedzenia i rozmnoży nasienie wasze i pomnoży wzrost plonów sprawiedliwości waszej;11 abyście we wszystkim ubogaceni obfitowali we wszelkiej hojności, która przez nas sprawuje dziękczynienie Bogu.12 Gdyż posługiwanie w tym urzędzie nie tylko uzupełnia to, czego nie dostaje świętym, ale też obfituje przez wiele dziękczynień w Panu,13 gdy przez doświadczenie tego posługiwania chwałą Boga za posłuszeństwo wasze w wyznawaniu ewangelii Chrystusowej i za szczerość, z jaką udzielacie im i wszystkim,14 i w ich modlitwie gorącej za was, tęskniąc za wami z powodu przeobfitej łaski bożej w was.15 Dzięki Bogu za niewysłowiony dar jego. OSOBISTA OBRONA APOSTOŁA
10BRONI SWEJ WŁADZY.1 Ja zaś sam, Paweł, proszę was przez cichość i łagodność Chrystusową, ja, który wprawdzie w obecności waszej jestem pokorny, ale w nieobecności jestem śmiały względem was.2 A proszę was, żebym obecny nie okazał śmiałości przez tę ufną pewność, z jaką rzekomo występujemy przeciw niektórym, co sądzą, że według ciała postępujemy.3 Choć żyjemy w ciele, nie według ciała walczymy,4 gdyż broń naszego bojowania nie jest cielesna, ale mocna Bogiem dla burzenia miejsc obronnych; gdy burzymy zamysły5 i wszelką wyniosłość wynoszącą się przeciw wiedzy bożej i w niewolę podbijamy wszelki rozum pod posłuszeństwo Chrystusowe6 i gotowi jesteśmy karać wszelkie nieposłuszeństwo, skoro staniecie się doskonale posłuszni.7 Patrzcie na to, co jest przed oczyma. Jeśli kto sobie ufa, że jest Chrystusowy, niechże znowu pomyśli sobie, że jak on jest Chrystusowy, tak i my.8 Gdyż nie będę się wstydził, choćbym miał jeszcze więcej się chlubić z władzy naszej, którą dał nam Pan dla budowania, a nie na zagładę waszą.9 Żeby zaś nie zdawało się – jakbym was straszył przez listy- 10 mówią bowiem: Listy wprawdzie poważne są i potężne, ale obecność ciała słaba i mowa wzgardzona; – 11 kto taki jest, niech pomyśli, że jakimi jesteśmy nieobecni w słowie przez listy, takimi też obecni w czynie.KOGO BÓG ZALECA, TEN WYPRÓBOWANY12 Nie śmiemy bowiem zaliczać się albo przyrównywać do niektórych, co sami siebie zalecają; ale sami z sobą się mierzymy i sami z sobą się porównujemy.13 My zaś nie będziemy się chlubić bezmiernie, ale według prawidła miary, którą nam Bóg wymierzył, miary, abyśmy dotarli aż do was.14 Nie naciągamy się bowiem nad miarę, jakbyśmy was nie dosięgli, gdyż dotarliśmy aż do was z ewangelią Chrystusową.15 Nie chlubimy się bezmiernie cudzymi pracami, lecz mamy nadzieję, że ze wzrostem wiary waszej, wśród was wywyższeni będziemy coraz więcej według prawidła naszego,16 że ewangelię głosić będziemy nawet i w tych stronach, które są poza wami, nie chlubiąc się z tego, co już jest gotowe w cudzym dziale.17 “Lecz kto się chlubi, niech się w Panu chlubi.”18 Nie ten bowiem, co sam siebie zaleca, jest wypróbowany, ale kogo Bóg zaleca.
11OBY UMYSŁ KORYNTIAN NIE BYŁ SKAŻONY.1 Obyście znieśli trochę głupstwa mojego; nawet chciejcie i mnie znosić!2 Ubiegam się bowiem o was z bożą zazdrością, gdyż poślubiłem was, ażeby okazać was jednemu mężowi jak czystą pannę Chrystusowi.3 Lecz boję się żeby, jak wąż oszukał Ewę chytrością swoją, tak myśli wasze nie zostały skażone i nie odpadły od prostoty, która jest w Chrystusie.4 Jeśli bowiem ten, co przychodzi, opowiada innego Chrystusa, któregośmy nie opowiadali, albo otrzymujecie innego ducha, któregoście nie otrzymali, albo inną ewangelię, której nie przyjęliście, słusznie byście to znosili.5 Sądzę bowiem, że ja wcale mniej nie uczyniłem, niż wielcy apostołowie.6 Albowiem choć nie biegły w mowie, ale nie w umiejętności; we wszystkim zaś jawnie wam to okazaliśmy.ŻADNEJ POMOCY OD NICH NIE OTRZYMAŁ.7 Albo czy grzechu się dopuściłem, uniżając samego siebie, abyście wy byli wywyższeni, że wam darmo głosiłem ewangelię bożą.8 inne kościoły złupiłem, biorąc wsparcie na waszą posługę.9 A gdy byłem u was i cierpiałem niedostatek, nie byłem nikomu uciążliwy, gdyż czego mi brakowało, uzupełnili bracia, którzy przyszli z Macedonii i we wszystkim zachowałem się bez obciążania was i zachowam.10 Prawda Chrystusowa jest we mnie – chluby tej nikt mi nie naruszy w granicach Achai.11 Dlaczego ? Że was miłuję ? Bóg wie.12 To zaś co czynię i czynić będę, abym odciął sposobność, tym co szukają sposobności, żeby byli znalezieni jak i my w tym w czym się chlubią.13 Gdyż tacy fałszywi apostołowie są to robotnicy zdradliwi, przybierający postać apostołów Chrystusowych.14 I nie dziw, bo i sam szatan przemienia się w anioła światłości.15 Nic więc wielkiego, jeśli słudzy jego przemieniają się jakby w sługi sprawiedliwości, a ich koniec będzie według ich uczynków.WYLICZA SWE PRACE I ZASŁUGI.16 Jeszcze raz powiadam, niechaj nikt nie uważa mię za bezrozumnego; zresztą jak bezrozumnego przyjmijcie mię, abym i ja trochę się pochlubił.17 Tego, co mówię, nie mówię według Boga, ale jakby w głupocie, w tej sprawie chlubienia się.18 Ponieważ wielu chlubi się według ciała i ja będę się chlubił.19 Chętnie bowiem znosicie bezrozumnych, choć sami jesteście rozumni.20 Znosicie bowiem, jeśli was kto w niewolę podbija, jeśli kto objada, jeśli kto wyzyskuje, jeśli się kto wynosi, jeśli was kto bije po twarzy.21 Ku zawstydzeniu mówię, jakbyśmy słabymi byli w tej mierze. W czym kto jest śmiały (w głupocie mówię), i ja się ośmielam: 22 Hebrajczykan1i są, i ja; Izraelitami są, i ja: potomkami Abrahama są, i ja;23 sługami Chrystusowymi są (jak mniej mądry mówię), bardziej ja: w pracach bardzo licznych, w więzieniach częściej, w chłostach nad miarę, w niebezpieczeństwach śmierci częstokroć.24 Od żydów dostałem pięćkroć po czterdzieści razów bez jednego.25 Trzykroć byłem bity rózgami, raz byłem kamienowany, trzykroć uległem rozbiciu się okrętu, przez noc i przez dzień byłem na głębinie morskiej,26 często w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach od rozbójników, w niebezpieczeństwach od rodaków, w niebezpieczeństwach od pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustyni, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach wśród fałszywych braci,27 w pracy i mozole, w częstym niespaniu, w głodzie i pragnieniu, w postach częstych, w zimnie i nagości.28 Oprócz tego co jest ponadto: codzienne naleganie na mnie, troska o wszystkie kościoły.29 Któż choruje, a ja nie choruję? Kto się gorszy, a ja nie płonę ?30 Jeśli należy się chlubić, to będę się chlubił z moich słabości.31 Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który jest błogosławiony na wieki, wie, że nie kłamię.32 W Damaszku namiestnik ludu króla Arety strzegł miasta Damasceńczyków, aby mię pojmać,33 ale przez okno w koszu spuszczony zostałem po murze i tak uszedłem z rąk jego.
12WIDZENIA I OBJAWIENIA.1 Jeśli należy się chwalić (nie wypada to wprawdzie), przejdę do widzeń i objawień Pańskich.2 Znam człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty – czy w ciele, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie – zachwycony był aż do trzeciego nieba.3 I znam takiego człowieka, – czy w ciele, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie – 4 że zachwycony był do raju i słyszał tajemne słowa, których człowiekowi nie wolno mówić.5 Z takiego będę się chlubił; z siebie zaś nic się nie będę chlubił, jak tylko ze słabości moich.6 Albowiem choćbym się chciał chlubić, nie będę bezrozumny, bo prawdę powiem; lecz wstrzymuję się,. Aby kto nie rozumiał o mnie więcej nad to, co widzi we mnie, albo co słyszy ode mnie.BODZIEC CIAŁA.7 Ażebym zaś nie wynosił się dla wielkości objawień, dany mi jest bodziec ciała mego, anioł szatana, który by mnie policzkował.8 Dlatego trzykrotnie prosiłem Pana, aby ode mnie odstąpił.9 I rzekł mi: Wystarczy ci łaska moja, gdyż moc w słabości się doskonali. Chętnie więc będę się chlubił ze słabości moich, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusowa.10 Dlatego mam upodobanie w słabościach moich, w potwarzach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach dla Chrystusa; albowiem gdy słaby jestem, wtedy jestem silny.BEZINTERESOWNOŚĆ APOSTOŁA.11 Stałem się bezrozumnym, wyście mnie przymusili. Ja bowiem od was miałem być zalecony; ba w niczym nie byłem mniejszy niż ci, co są bardzo wielkimi apostołami, chociaż niczym jestem.12 Lecz sprawdziany apostolstwa mego okazały się u was we wszelkiej cierpliwości, w znakach i w cudach i w mocach. 13Cóż bowiem mieliście mniej, niż inne kościoły, chyba to, że ja sam was nie obciążyłem? Darujcie mi tę krzywdę.14 0to po raz trzeci jestem gotów przybyć do was, a nie będę wam uciążliwy. Nie szukam bowiem tego, co wasze, ale was. Albowiem nie dzieci mają zbierać dla rodziców, lecz rodzice dla dzieci.15 Ja zaś najchętniej łożyć będę i nadto san1 się wydam za dusze wasze; chociaż więcej was miłując, mniej będę miłowany?16 Ale niech tak będzie: ja was nie obciążyłem, ale będąc chytrym, podstępem was wziąłem.17 Czy przez kogoś z tych, których do was posłałem, oszukałem was?18 Prosiłem Tytusa i posłałem z nim brata. Czy was Tytus oszukał? Czy nie postępowaliśmy w tym samym duchu ? Czy nie tymi samymi śladami?19 Od dawna sądzicie, że się przed wami usprawiedliwiamy? Przed Bogiem w Chrystusie mówimy; wszystko zaś, najmilsi, dla waszego zbudowania.20 Lękam się bowiem, żebym przypadkiem, gdy przybędę, znalazł was nie takimi, jakimi chcę, i żebym sam nie był znaleziony od was, jakiego nie chcecie; żeby przypadkiem wśród was nie było sporów, zazdrości, gniewów, niesnasek, obmów, szemrań, nadymania się, rozterek;21 ażeby nie poniżył mnie Bóg u was, gdy znowu przybędę i żebym nie opłakiwał wielu z tych, co przedtem zgrzeszyli, a nie czynili pokuty za nieczystość i rozpustę i bezwstyd, jakiego się dopuścili.
13PRZESTRZEGA PRZED SWĄ SUROWOŚCIĄ.1 Oto po raz trzeci idę do was: “Na słowie dwóch albo trzech świadków oprze się każda sprawa.”2 Zapowiedziałem i zapowiadam jakby obecny, a teraz nieobecny, tym, co przedtem zgrzeszyli i wszystkim innym, że jeśli znowu przyjdę, nie przepuszczę.3 Czy chcecie doświadczyć tego, który przeze mnie mówi, Chrystusa, który nie jest słaby w was, ale jest mocny wśród was?4 Choć bowiem ukrzyżowany został będąc słabym, ale żyje z mocy bożej. Gdyż i my w nim słabi jesteśmy, lecz z nim żyć będziemy z mocy bożej w was.5 Doświadczajcie samych siebie, czy jesteście w wierze; samych siebie próbujcie. Czy nie znacie samych siebie, że Chrystus Jezus jest w was? Chyba przypadkiem jesteście odrzuceni.6 Lecz spodziewam się, że poznacie, iż my nie jesteśmy odrzuceni.JESZCZE NAPOMINA I POZDRAWIA.7 Prosimy zaś Boga, abyście nic złego nie czynili; nie iżbyśmy my wypróbowanymi się okazali, ale żebyście wy, co jest dobrego, czynili, a my żebyśmy byli jak odrzuceni.8 Nie możemy bowiem nic przeciwko prawdzie, ale za prawd.9 Gdyż radujemy się, że my jesteśmy słabi, a wy jesteście mocni. O to się i modlimy o waszą doskonałość. 10 Dlatego to nieobecny piszę, abym będąc obecny, nie postępował surowiej według władzy, którą mi Pan dał na budowanie, a nie na burzenie. Zakończenie. 11 Na ostatek, bracia, weselcie się, bądźcie doskonali, zachęcajcie się, to samo rozumiejcie, pokój miejcie, a Bóg pokoju i miłości będzie z wami.12 Pozdrówcie się wzajemnie świętym pocałunkiem. Pozdrawiają was wszyscy święci.13 Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa i miłość Boga i uczestnictwo Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi. Amen.