MENU
Fragment:




Styl fragmentu




*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia

List do Żydów

1NAJWYŻSZE OBJAWIENIE BOŻE.1 Wielokrotnie i różnorodnie mówił Bóg niegdyś do ojców przez proroków,2 a na koniec w te dni mówił do nas przez Syna, którego postanowił dziedzicem wszech rzeczy, przez którego uczynił i wieki;3 który będąc jasnością chwały i odbiciem istoty jego i utrzymując wszystko słowem mocy swej, dokonawszy oczyszczenia grzechów, siedzi po prawicy majestatu na wysokościach,4 stawszy się tym wyższym od aniołów im osobliwsze nad nich imię odziedziczył. CHRYSTUS SYNEM, ANIOŁOWIE SŁUGAMI.5 Albowiem któremu kiedy z aniołów rzekł: “Synem moim jesteś ty? ja dziś zrodziłem ciebie?” I znowu: “Ja będę mu ojcem, a on będzie mi synem?”6 I gdy znowu wprowadza Pierworodnego na okrąg ziemi, mówi: “I niech mu się kłaniają wszyscy aniołowie boży.”7 A do aniołów właśnie mówi: “Który czyni swych aniołów wichrami i swoje sługi płomieniem ognia.”8 Do Syna zaś: “Stolica twoja, Boże, na wiek wieku, berło prawości berłem królestwa twego.9 Umiłowałeś sprawiedliwość i znienawidziłeś nieprawość, dlatego namaścił cię, Boże, Bóg twój olejkiem wesela nad towarzyszów twoich.10 I: “Ty, Panie, na początku utwierdziłeś ziemię i niebo jest dziełem rąk twoich.11 One zginą, ty zaś trwać będziesz i wszystkie jak szata zestarzeją się.12 I zmienisz je jak odzienie i odmienią się. Ty zaś sam ten sam jesteś i lata twoje nie ustaną.”13 A do którego kiedy z aniołów rzekł: “Siedź po prawicy mojej, aż położę. nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich?”14 Czyż nie wszyscy są duchami usługującymi, wysyłanymi na posługę dla tych, co mają otrzymać dziedzictwo zbawienia?
2POSŁUSZEŃSTWO CHRYSTUSOWI.1 Dlatego powinniśmy tym usilniej przestrzegać tego, cośmy słyszeli, byśmy przypadkiem nie przepłynęli obok.2 Jeśli bowiem słowo, ogłoszone przez aniołów, stało się trwałe, a wszelkie przestępstwo i nieposłuszeństwo otrzymało sprawiedliwą odpłatę,3 jakże my jej ujdziemy, jeśli zaniedbamy tak wielkie zbawienie? Gdyż ono było z początku głoszone przez Pana, zostało nam potwierdzone przez tych, co słyszeli;4 gdy Bóg też poświadczał znakami i cudami i rozlicznymi mocami i rozdawaniem Ducha Świętego według woli swojej.CHRYSTUS PANEM PRZYSZŁEGO ŚWIATA.5 Albowiem nie aniołom poddał Bóg przyszły świat, o którym mówimy.6 Lecz zapewnił ktoś na pewnym miejscu, mówiąc: “Cóż jest człowiek, że nań pamiętasz, albo syn człowieczy, że go nawiedzasz?7 Umniejszyłeś go nieco od aniołów, chwałą i czcią go ukoronowałeś i postanowiłeś go nad dziełami rąk twoich.8 Wszystko poddałeś pod nogi jego.” Przez to bowiem, że mu wszystko poddał, niczego nie zostawił, czego by mu nie poddał. Teraz jednak jeszcze nie widzimy, żeby mu wszystko było poddane.9 Lecz tego Jezusa, który mało co od aniołów jest umniejszony, widzimy z powodu męki śmierci “chwałą i czcią ukoronowanego,” aby z łaski Boga za wszystkich śmierci skosztował.SPRAWCĄ ZBAWIENIA.10 Przystało bowiem temu, dla którego wszystko i przez którego wszystko, który wielu synów do chwały był przywiódł, sprawcę ich zbawienia uczynić doskonałym przez mękę.11 Albowiem ten, co uświęca i ci, co bywają uświęcani, z jednego wszyscy. Dla tej to przyczyny nie wstydzi się braćmi ich nazywać, mówiąc:12 “Oznajmię imię twe braciom moim, w pośrodku zgromadzenia chwalić cię będą.”13 I znowu: “Ja w nim ufać będę.” i znowu: “Oto ja i dzieci moje, które dał mi Bóg.”14 Skoro więc dzieci były uczestnikami ciała i krwi i on podobnie przyjął w nich udział, aby przez śmierć zniszczyć tego, który miał władzę śmierci, to jest diabła15 i żeby wyzwolić tych, co bojąc się śmierci, przez całe życie podlegli byli niewoli.16 Nigdzie bowiem aniołów nie przygarnia, ale “potomstwo Abrahamowe przygarnia.”17 Stąd powinien był we wszystkim upodobnić się do braci, aby się stać miłosiernym i wiernym kapłanem wobec Boga, aby przebłagać za grzechy ludu.18 W czym bowiem sam cierpiał i był kuszony, ma moc dopomóc tym, co są kuszeni.
3CHRYSTUS WYŻSZY NAD MOJŻESZA.1 Stąd, bracia święci, uczestnicy powołania niebieskiego, patrzcie na apostoła i najwyższego kapłana wyznania naszego, Jezusa,2 który wierny jest temu, co go uczynił, jak i “Mojżesz w całym domu jego.”3 On bowiem uznany został za godnego czci większej niż Mojżesz, o ile większą cześć niż dom ma jego budowniczy.4 Gdyż każdy dom bywa budowany przez kogoś, Bóg zaś jest, który wszystko stworzył.5 I Mojżesz wprawdzie wierny był w całym domu jego jako sługa, na świadectwo tego, co miało być powiedziane,6 Chrystus zaś jako syn w domu swoim; a tym domem my jesteśmy, jeśli ufność i chlubę nadziei zachowamy mocną aż do końca.WYTRWAĆ W WIERZE.7 Przeto jak mówi Duch Święty: “Dziś, jeśli usłyszycie głos jego,8 nie zatwardzajcie serc waszych jak w rozgoryczeniu w dzień kuszenia na puszczy,9 gdzie mię kusili ojcowie wasi: doświadczali i patrzeli na dzieła moje10 przez czterdzieści lat.” Dlatego “rozgniewałem się na ten naród” i rzekłem: “Zawsze błądzą sercem; oni zaś nie poznali dróg moich,11 przeto przysiągłem w, gniewie moim: że nie wejdą do odpocznienia mojego.”12 Baczcie, bracia, żeby przypadkiem kto z was nie miał złej ochoty do niedowiarstwa ku odstąpieniu od Boga żywego;13 ale napominajcie się wzajemnie w każdy dzień, póki trwa tak ˇzwane “dziś,” żeby kogo z was nie zatwardziło oszukaństwo grzechu.14 Staliśmy się bowiem uczestnikami Chrystusowymi, jeśli tylko początek istności w nim zachowamy mocny aż do końca.15 Dopóki nam mówią: “Dziś, jeśli usłyszycie głos jego, nie zatwardzajcie serc waszych, jak w owym rozgoryczeniu.”16 Niektórzy bowiem, gdy usłyszeli, “rozgoryczyli się,” ale nie wszyscy, którzy za sprawą Mojżesza wyszli z Egiptu.17 Na których zaś “gniewał się przez czterdzieści lat?” Czy nie na tych, co zgrzeszyli, których trupy legły na puszczy?18 Którym zaś “poprzysiągł, że nie wejdą do odpocznienia jego,” jeśli nie tym, co byli niewierni?19 I widzimy, że nie mogli wejść z powodu niedowiarstwa.
4POGANIE WEJDĄ DO ODPOCZ NIENIA.1 Lękajmy się przeto, żeby przypadkiem, skoro trwa obietnica wejścia do odpocznienia jego, nie spostrzegł się kto z was nieobecnym.2 Albowiem i nam oznajmiono, jak i im; ale im nie pomogło słowo słyszane, nie złączone z wiarą w to, co słyszeli.3 My bowiem, cośmy uwierzyli, wejdziemy do odpocznienia, według tego co powiedział: “Jak poprzysiągłem w gniewie moim: nie wejdą do odpocznienia mojego”; choć dzieła od założenia świata były skończone.4 Rzekł bowiem na pewnym miejscu o siódmym dniu tak: “I odpoczął Bóg dnia siódmego od wszystkich dzieł swoich.”5 I w tym znowu: “Nie wejdą do odpocznienia mojego.”6 Gdy więc pozostaje, że niektórzy mają do niego wejść, a ci, którym pierwej ogłoszono, nie weszli z powodu niedowiarstwa,7 znowu naznacza dzień pewien, “dziś,” mówiąc przez Dawida po tak długim czasie, jak wyżej powiedziano: “Dziś, jeśli usłyszycie głos jego, nie zatwardzajcie serc waszych.”8 Gdyby bowiem Jezus dał im odpocznienie, nigdy by potem o innym dniu nie mówił.9 Tak więc pozostaje dzień odpocznienia dla ludu bożego.10 Kto bowiem wszedł do odpocznienia jego, ten też odpoczął od dzieł swych, jak Bóg od swoich.11 Spieszmy się więc wejść do tego odpocznienia, żeby kto nie popadł w ten sam rodzaj niedowiarstwa.12 Albowiem mowa boża jest żywa i skuteczna i przenikliwsza, niż wszelki miecz obosieczny i dosięga aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów też i szpiku i rozsądza myśli i zamiary serca.13 I żadne stworzenie nie jest niewidzialne przed obliczem jego, lecz wszystkie rzeczy są obnażone i odkryte oczom tego, przed którym odpowiemy. CHRYSTUS ARCYKAPŁAN ZNA SŁABOŚCI NASZE.14 Mając więc wielkiego kapłana, który wszedł do nieba, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się wyznania.15 Albowiem nie mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć z naszymi słabościami, lecz doświadczonego we wszystkim podobnie jak my oprócz grzechu.16 Przystąpmy więc z ufnością do stolicy łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę w pomocy na czasie.
5POŚREDNIK MIĘDZY NAMI A BOGIEM.1 Albowiem każdy najwyższy kapłan z ludzi wzięty, dla ludzi bywa postanowiony w tym, co do Boga należy; aby składał dary i ofiary za grzechy;2 który by mógł współboleć z tymi, co nie wiedzą i błądzą, gdyż i sam poddany jest słabości3 i dlatego powinien, jak za lud, tak też i za siebie samego składać ofiary za grzech4 A nikt nie bierze sobie tej go ości tylko ten, który jest wezwany przez Boga, jak Aaron.5 Tak i Chrystus nie wywyższył sam siebie, żeby się stał najwyższym kapłanem; ale ten, co do niego rzekł: “Synem moim jesteś ty, ja ciebie dziś zrodziłem.”6 Jak i na innym miejscu mówi: “Tyś jest kapłanem na wieki, według porządku Melchizedecha.”7 I on za dni swego życia zanosząc modlitwy i pokorne prośby do tego, który go mógł wybawić od śmierci, z wołaniem potężnym i ze łzami, został wysłuchany dla swej bogobojności.8 I chociaż był Synem Bożym, nauczył się posłuszeństwa z tego, co wycierpiał;9 i doszedłszy do kresu, stał się dla wszystkich, którzy mu są posłuszni, przyczyną zbawienia wiecznego,10 nazwany od Boga najwyższym kapłanem według porządku Melchizedecha. “NIEUDOLNOŚĆ W ROZUMIENIU WYŻSZEJ NAUKI.11 O tym mam wiele rzeczy do powiedzenia i trudne do wyjaśnienia, bo staliście się niepodatnymi do słuchania.12 Gdy bowiem ze względu na czas powinniście być nauczycielami, znowu potrzebujecie, aby was uczono, jakie są początkowe zasady nauki bożej i staliście się jak ci, co potrzebują mleka, a nie stałego pokarmu13 Wszelki bowiem, co ssie mleko, nie zna nauki sprawiedliwości, bo jest dzieciątkiem.14 Doskonałym zaś daje się stały pokarm, tym co przez ćwiczenie mają zmysł wyrobiony do rozeznania dobrego i złego.
6NIEBEZPIECZEŃSTWO ODSTĘPSTWA.1 Przeto pomijając początki nauki Chrystusowej, zwróćmy się do rzeczy doskonalszych, nie zakładając ponownie fundamentu: od pokuty za uczynki martwe i od wiary w Boga,2 od nauki o chrzcie, o wkładaniu rąk i o powstaniu umarłych, o sądzie wiecznym.3 I to uczynimy, jeśli oczywiście Bóg pozwoli.4 Albowiem nie podobna, aby ci, co raz zostali oświeceni, a nawet zakosztowali daru niebieskiego i stali się uczestnikami Ducha Świętego,5 zakosztowali również dobrego słowa bożego i mocy przyszłego wieku,6 a odpadli – aby znowu odnowili się przez pokutę, skoro znowu sami w sobie krzyżują Syna Bożego i na pośmiewisko wystawiają.7 Albowiem ziemia, która pije deszcz często na siebie padający i rodzi rośliny użyteczne dla tych, co je uprawiają, otrzymuje błogosławieństwo od Boga.8 Lecz która rodzi ciernie i osty, odrzucona jest i bliska przekleństwa, a koniec jej – spalenie.ZACHĘTA DO WYTRWANIA.9 Choć tak mówimy, to jednak spodziewamy się po was, najmilsi, czegoś lepszego i bliższego zbawieniu.10 Gdyż Bóg nie jest niesprawiedliwy, żeby zapomniał o pracy waszej i miłości, jaką okazaliście w imię jego, którzyście posługiwali i posługujecie świętym.11 Pragniemy zaś, aby każdy z was okazał taką samą troskliwość o wypełnienie się nadziei aż do końca,12 abyście nie byli gnuśnymi, ale naśladowcami tych, co przez wiarę i cierpliwość odziedziczą obietnicę.PRZYKŁAD ABRAHAMA.13 Gdy bowiem Bóg dawał Abrahamowi obietnicę, ponieważ nie miał nikogo większego, na którego by mógł przysięgać, przysiągł na samego siebie,14 mówiąc: “Zaprawdę, błogosławiąc błogosławić ci będę i rozmnażając rozmnożę cię.”15 I tak dostąpił obietnicy, długo cierpliwie czekając.16 Ludzie bowiem przysięgają na większego od siebie i przysięga jest potwierdzeniem zakończenia każdego ich sporu.17 Dlatego Bóg, chcąc dziedzicom obietnicy pełniej okazać nieodmienność postanowienia swego, dodał przysięgę,18 abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne, w których Bóg skłamać nie może, doznali najmocniejszej pociechy; my, którzyśmy się uciekli do trzymania się podanej nam nadziei,19 którą mamy jak kotwicę duszy bezpieczną i mocną i przenikającą aż do wnętrza zasłony,20 dokąd jako przodownik wszedł za nas Jezus, stawszy się najwyższym kapłanem na wieki według porządku Melchizedecha.
7KAPŁAŃSTWO MELCHIZEDECHA WYŻSZE NIŻ LEWICKIE.1 A ten “Melchizedech, król Salemu, kapłan Boga najwyższego, który wyszedł na spotkanie Abrahama, wracającego z porażki królów pobłogosławił mu”;2 a jemu też Abraham “wydzielił dziesięcinę” ze wszystkiego; i jego imię najpierw tłumaczy się mianowicie: król sprawiedliwości, następnie zaś król Salem, to znaczy król pokoju;3 bez ojca, bez matki, bez rodowodu, nie ma ani początku dni, ani końca życia, a upodobniony do Syna Bożego, pozostaje kapłanem wiecznie.4 A przypatrzcie się, jak wielki jest ten, któremu Abraham patriarcha nawet dał dziesięcinę z rzeczy cenniejszych.5 Wprawdzie i ci z synów Lewiego, którzy otrzymuj ą kapłaństwo, mają rozkazanie, aby brać dziesięciny według Prawa od ludu, to jest od braci swoich, chociaż i oni pochodzą od Abrahama;6 lecz ten, którego ród nie zalicza się do nich, wziął dziesięcinę od Abrahama i pobłogosławił tego, który miał obietnicę.7 A bez żadnej wątpliwości, błogosławiony bywa mniejszy od wyższego.8 I tu właśnie dziesięciny biorą ludzie śmiertelni, tam zaś – o kim istnieje świadectwo, że żyje.9 I (żeby tak powiedzieć) Lewi, który brał dziesięciny, przez Abrahama oddał dziesięcinę;10 jeszcze bowiem był w osobie praojca, gdy na jego spotkanie wyszedł Melchizedech.ZE WZGLĘDU NA OSOBĘ.11 Jeśli więc kapłaństwo lewickie prowadziło do doskonałości (bo pod nim lud otrzymał Prawo), na cóż jeszcze trzeba było, żeby nastał inny kapłan “według porządku Melchizedecha,” a nie był zaliczony do porządku Aarona?12 Ze zmianą bowiem kapłaństwa jest konieczne, żeby nastąpiła zmiana i Prawa.13 Ten bowiem, o którym się to mówi, jest z innego pokolenia, z którego nikt nie służył ołtarzowi.14 Jawną bowiem jest rzeczą, że Pan nasz wyszedł z Judy, a w tym pokoleniu nic o kapłanach Mojżesz nie mówił.15 I jeszcze bardziej jest to widoczne, jeśli na podobieństwo Melchizedecha powstaje inny kapłan,16 który stał się nie według nakazu cielesnego Prawa, ale według mocy życia nieskazitelnego17 Świadczy bowiem: “Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchizedecha.”18 Dokonuje się oczywiście odrzucenie poprzedniego ustawodawstwa z powodu jego słabości i bezużyteczności19 bo Zakon niczego nie przywiódł do doskonałości – a natomiast wprowadza się lepszą nadzieję, przez którą przybliżamy się do Boga.NOWE KAPŁAŃSTWO WIEKUISTE PRZYSIĘGĄ STWIERDZONE.20 I o ile stało się nie bez przysięgi (inni na pewno bez przysięgi zostali kapłanami,21 a ten pod przysięgą tego, który do niego rzekł: “Przysiągł Pan, a nie będzie żałował: Ty jesteś kapłanem na wieki”):22 O tyle też Jezus stał się poręczycielem lepszego testamentu.23 A innych wprawdzie wielu było kapłanów, dlatego że im śmierć trwać nie pozwalała;24 ten zaś, ponieważ trwa na wieki, ma kapłaństwo wieczne.25 Przeto i zbawiać może wiecznie tych, co przez niego przystępują do Boga, bo zawsze żyje, aby się wstawiać za nami.26 Przystało bowiem, abyśmy mieli takiego najwyższego kapłana: świętego, niewinnego, niepokalanego, odłączonego od grzeszników i wyniesionego nad niebiosa,27 który nie ma potrzeby codziennie, jak kapłani składać ofiary najpierw za swoje, potem za grzechy ludu, bo to uczynił raz, złożywszy ofiarę z samego siebie.28 Zakon bowiem ustanawia kapłanami ludzi podległych słabościom, lecz słowo przysięgi, danej po Zakonie – Syna doskonałego na wieki.
8ZE WZGLĘDU NA ŚWIĄTYNIĘ.1 A w tym, co mówimy, główną rzeczą jest: Takiego mamy arcykapłana, który zasiadł po prawicy tronu Majestatu w niebie2 jak sługa świątyni i prawdziwego przybytku, który założył Pan, a nie człowiek.3 Wszelki bowiem najwyższy kapłan bywa postanowiony dla ofiarowania darów i ofiar; stąd trzeba, żeby i on miał coś, co by ofiarował.4 Gdyby więc był na ziemi, nie byłby nawet kapłanem; gdyż są tacy, co według Prawa ofiarują dary,5 co służą obrazowi i cieniowi rzeczy niebieskich, jak odpowiedziano Mojżeszowi, gdy miał dokończyć przybytku: “Patrz, (mówi) czyń wszystko według wzoru, który ci ukazano na górze.”ZE WZGLĘDU NA PRZYMIERZE.6 Teraz zaś otrzymał tym wyższe posługiwanie, im doskonalszego testamentu jest pośrednikiem, który lepszymi obietnicami zawarowano.7 Gdyby bowiem ów pierwszy był bez przygany, to z pewnością nie szukanoby miejsca dla drugiego.8 Albowiem ganiąc ich, mówi: “Oto przyjdą dni, mówi Pan: i zawrę nowe przymierze z domem Izraela i z domem Jakuba,9 nie według przymierza, które zawarłem z ich ojcami w dniu, w którym ująłem ich rękę, abym ich wywiódł z ziemi Egipskiej, bo oni nie wytrwali w przymierzu moim i ja ich zaniedbałem, mówi Pan.10 Lecz to jest przymierze, które zawrę z domem Izraela, po owych dniach, mówi Pan, dając prawa moje w ich umysły i na sercach ich napiszę je i będę im Bogiem, a oni będą mi ludem.11 I nikt nie będzie uczył bliźniego swego, ani żaden brata swego, mówiąc: Poznaj Pana, gdyż wszyscy będą mię znać od najmniejszego aż do największego spośród nich;12 albowiem zmiłuję się nad ich nieprawościami i nie będę już więcej pamiętał ich grzechów.”13 Mówiąc zaś: “nowe” – przedawnił poprzednie. Lecz co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zniszczenia.
9ZE WZGLĘDU NA OBRZĘDY.1 Miał wprawdzie i pierwszy przepisy o służbie bożej i świątynię ziemską.2 Przybytek bowiem zrobiony był pierwszy, a w nim były świeczniki i stół i chleby pokładne, tak zwane Święte.3 Za drugą zaś zasłoną przybytek, zwany Święte Świętych,4 zawierający złotą kadzielnicę i arkę przymierza, ze wszystkich stron złotem powleczoną, a w niej naczynie złote, zawierające mannę i laskę Aaronową, która zakwitła i tablice przymierza.5 Nad nią zaś byli Cherubini chwały, ocieniający ubłagalnię, o czym teraz nie potrzeba szczegółowo mówić.6 Gdy rzeczywiście tak to było urządzone, do pierwszego przybytku zawsze wchodzili kapłani, posługi ofiarne spełniający;7 do drugiego zaś raz w rok sam tylko najwyższy kapłan, nie bez krwi, którą ofiaruje za grzechy swoje i ludu;8 przez co Duch Święty dawał znać, że jeszcze nie była ujawniona droga do świątyni, dopóki stał pierwszy przybytek.9 Jest to podobieństwo na czas teraźniejszy; według niego bywają składane dary i ofiary, które nie mogą składającego uczynić doskonałym w sumieniu,10 gdyż polegają tylko na pokarmach i napojach i na różnych obmywaniach i oczyszczeniach ciała, ustanowionych aż do czasu naprawy ich na lepsze.PRZYBYTEK I OFIARA CHRYSTUSA DOSKONAŁA.11 Lecz Chrystus przyszedłszy jako najwyższy kapłan dóbr przyszłych, przez większy i doskonalszy przybytek, nie ręką uczyniony, to jest nie przez takie utworzenie,12 ani nie przez krew kozłów lub cielców, ale przez własną krew wszedł raz na zawsze do świątyni, zdobywszy wieczne odkupienie.13 Jeśli bowiem krew kozłów i wołów i popiół jałowicy, skrapiając splugawionych, poświęca i oczyszcza ich ciała,14 jakże daleko więcej krew Chrystusa, który przez Ducha Świętego samego siebie bez skazy ofiarował Bogu, oczyści sumienie nasze z uczynków martwych, abyśmy służyli Bogu żyjącemu?CHRYSTUS ŚMIERCIĄ SWĄ STWARZA NOWY TESTAMENT.15 I dlatego jest pośrednikiem Nowego Testamentu, żeby przez śmierć, którą poniósł dla odkupienia tych przestępstw, jakie były za pierwszego testamentu, wezwani otrzymali obietnicę wiecznego dziedzictwa.16 Gdzie bowiem jest testament, musi nastąpić śmierć tego, który testament sporządza.17 Testament bowiem nabiera mocy po śmierci; inaczej nie jest ważny, póki jeszcze żyje ten, co testament uczynił.18 Stąd ani nawet pierwszy bez krwi nie był uczyniony.19 Gdy bowiem Mojżesz przeczytał całemu ludowi wszystkie przepisy Prawa, wziąwszy krew cielców i kozłów z wodą, wełną szkarłatną i hizopem, pokropił i samą księgę i wszystek lud,20 mówiąc: “Ta jest krew przymierza, które wam Bóg zlecił.”21 Nadto i przybytek i wszystkie naczynia do służby bożej podobnie krwią pokropił.22 I według Prawa niemal wszystko bywa krwią oczyszczane i bez wylania krwi nie ma odpuszczenia.23 Potrzeba więc, aby mianowicie wizerunki rzeczy niebieskich tymi ofiarami były oczyszczane, same zaś niebieskie lepszymi, niźli te.OFIARA CHRYSTUSA JEST WIEKUISTA.24 Jezus bowiem nie wszedł do świątyni ręką uczynionej, która była wizerunkiem prawdziwej, ale do samego nieba, żeby teraz ukazywać się przed obliczem Boga za nami.25 I nie żeby często ofiarować samego siebie, jak najwyższy kapłan co roku wchodził do świątyni z krwią cudzą;26 inaczej byłby musiał często cierpieć od początku świata, lecz teraz na końcu wieków ukazał się raz dla zgładzenia grzechu przez ofiarę samego siebie.27 I jak postanowiono ludziom umrzeć raz, a potem sąd;28 tak i Chrystus raz jest ofiarowany, aby zgładził grzechy wielu: drugi raz ukaże się bez grzechu dla zbawienia tych, co go oczekują.
10NIEDOSTATECZNOŚĆ OFIAR ST. TESTAMENTU.1 Zakon bowiem będąc cieniem przyszłych dóbr, a nie samym obrazem rzeczy, nie może nigdy uczynić doskonałymi tych, co przystępują z tymi samymi ofiarami, które co roku ustawicznie składają;2 inaczej zaprzestanoby je ofiarowywać, dlatego że ofiarujący, raz oczyszczeni nie mieliby żadnego grzechu na sumieniu.3 Ale w nich wznawia się co roku przypominanie grzechów.4 Niemożliwa to bowiem rzecz, żeby grzechy miały być zgładzone krwią wołów i kozłów.5 Dlatego wstępując w świat, mówi: “Nie chciałeś ofiary i daniny, ale przygotowałeś mi ciało;6 całopalenia za grzech nie podobały się tobie.7 Wtedy rzekłem: Oto idę, (na początku księgi napisano o mnie), abym pełnił, Boże, wolę twoją.”8 Mówiąc wyżej: “Ofiar i danin i całopalenia za grzech nie chciałeś, ani ci się podobały,” które według Zakonu bywają ofiarowane,9 “wtedy rzekłem: Oto idę, abym pełnił, Boże, wolę twoją” – znosi pierwsze, aby ustanowić drugie.10 Przez tę wolę jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz.SKUTECZNOŚĆ OFIARY CHRYSTUSA.11 I każdy wprawdzie kapłan staje, codziennie sprawując swój urząd i często składając te same ofiary, które nigdy grzechów zgładzić nie mogą;12 ten zaś jedną złożywszy ofiarę za grzechy, na wieki “siedzi po prawicy bożej,”13 tego już tylko czekając, “aż jego nieprzyjaciele będą położeni jako podnóżek nóg jego.”14 Jedną bowiem ofiarą doskonałymi uczynił na wieki uświęconych.15 Świadczy nam zaś i Duch Święty. Gdy bowiem powiedział:16 “A to zaś jest przymierze, które zawrę z nimi po owych dniach, mówi Pan, dam prawa moje w ich serca i napiszę je w ich umysłach”17 i nie będę już więcej pamiętał ich grzechów i nieprawości.18 Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, już nie ma ofiary za grzech. ZACHĘTA DO WIERNOŚCI I JEDNOŚCI.19 Tak więc mając ufność, bracia, że wejdziemy do świątyni we krwi Chrystusa,20 dokąd otworzył nam drogę nową i żywą poprzez zasłonę, to jest przez ciało swoje21 i kapłana wielkiego nad domem bożym;22 przystąpmy ze szczerym sercem w pełności wiary, oczyściwszy serca od złego, które plami sumienie i obmyci na ciele czystą wodą.23 Trzymajmy się niezachwianie przy wyznaniu nadziei naszej (bo wierny jest, który obiecał)24 i przypatrujmy się sobie wzajemnie, by się pobudzać do miłości i dobrych uczynków,25 nie opuszczamy wspólnych zebrań naszych, jak mają zwyczaj niektórzy, ale pocieszajmy się i to tym bardziej, im bardziej widzicie zbliżający się dzień.KARA NA ODSTĘPCÓW.26 Dla nas bowiem rozmyślnie grzeszących, po otrzymaniu znajomości prawdy, już nie pozostanie ofiara za grzech,27 lecz straszliwe jakieś oczekiwanie sądu “i żar ognia, który ma pożreć przeciwników.”28 Kto by przekroczył Prawo Mojżeszowe, bez wszelkiego miłosierdzia “śmierć ponosi za świadectwem dwóch albo trzech.”29 Na ileż sroższe kary, mniemacie, zasłuży ten, który by Syna Bożego podeptał i “krew przymierza,” przez którą został uświęcony, za pospolitą poczytał i Ducha łaski zelżył?30 Wiemy bowiem, kto powiedział: “Mnie pomsta i ja oddam.” I znowu: “Pan będzie sądził lud swój.”31 Straszna to rzecz, wpaść w ręce Boga żywego.PIERWOTNA GORLIWOŚĆ.32 Wspominajcie zaś dni dawne, w których oświeceni przetrwaliście wielką potyczkę utrapień:33 już to gdy mianowicie na zniewagi i uciski jawnie byliście wystawieni, już to gdy staliście się towarzyszami tych, co podobnie postępowali.34 Gdyż i z więźniami cierpieliście wspólnie i grabież mienia waszego przyjęliście z weselem, wiedząc, że sami macie majętność lepszą i trwałą.35 Nie traćcież zatem ufności waszej, która ma wielką zapłatę.36 Cierpliwość bowiem jest wam potrzebna, abyście czyniąc wolę bożą dostąpili obietnicy.37 “Jeszcze bowiem mała chwila, a przyjdzie ten, co ma przyjść i nie omieszka.38 Lecz sprawiedliwy. mój z wiary żyje; a jeśli się cofnie, nie będzie się podobał duszy mojej.”39 My zaś nie jesteśmy synami odstępstwa na zatracenie, ale wiary na zbawienie duszy.
11WIARA ŚWIĘTYCH PRZED POTOPEM.1 Wiara zaś jest podstawą tych rzeczy, których się spodziewamy, przeświadczeniem o rzeczach niewidzialnych.2 W niej bowiem starzy otrzymali świadectwo.3 Wiarą poznajemy, że światy zostały utworzone słowem Boga, tak iż z niewidzialnych stały się widzialnymi.4 Wiarą Abel złożył Bogu obfitszą ofiarę niż Kain, dla której otrzymał świadectwo, że był sprawiedliwy – gdy Bóg przyświadczył darom jego – i przez nią przemawia nawet po śmierci.5 Wiarą Henoch był przeniesiony, aby nie oglądał śmierci “i nie znaleziono go, bo przeniósł go Bóg”; przed przeniesieniem bowiem miał świadectwo, że “się Bogu podobał.”6 Bez wiary zaś nie podobna jest podobać się Bogu. Albowiem przystępujący do Boga powinien wierzyć, że jest i że nagradza tych, co go szukają.WIARA PATRIARCHÓW.7 Wiarą Noe, otrzymawszy zapowiedź tego, czego jeszcze widać nie było, bojąc się, zbudował arkę dla zachowania rodziny swojej; przez nią potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości, która jest przez wiarę.8 Wiarą Abraham wezwany, posłusznie wyszedł do kraju, który miał otrzymać w dziedzictwo i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie.9 Wiarą przebywał w ziemi obiecanej jak w cudzej, mieszkając w namiotach z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tejże obietnicy;10 oczekiwał bowiem miasta, mającego fundamenty, którego budowniczym i założycielem Bóg.11 Wiarą i sama Sara niepłodna otrzymała moc na poczęcie syna, nawet pomimo podeszłego wieku, bo uwierzyła, że wierny jest ten, co obiecał.12 Dlatego też z jednego (i to obumarłego) narodzili się “w liczbie jak gwiazdy niebieskie i jak piasek niezliczony, który jest na brzegu morskim.”13 W wierze pomarli ci wszyscy, nie doczekawszy się obietnic, ale z daleka na nie patrząc i pozdrawiając je i wyznając, że są “gośćmi i przychodniami na ziemi.”14 Ci bowiem co to mówią, okazują, że ojczyzny szukają.15 Gdyby zaś tę wspominali, z której wyszli, mieliby przecie czas do niej powrócić.16 Lecz teraz lepszej pragną, to jest niebieskiej. Przeto nie wstydzi się Bóg nazywać się ich Bogiem, bo przygotował im miasto.17 Wiarą “Abraham ofiarował Izaaka, gdy był doświadczony,” a ofiarował “jednorodzonego” ten, co otrzymał obietnice i jemu18 powiedziano: “W Izaaku dane ci będzie potomstwo”;19 a sądził, że Bóg może i z martwych wzbudzić; dlatego też otrzymał go na powrót na podobieństwo.20 Wiarą i na przyszłe czasy błogosławił Izaak Jakuba i Ezawa.21 Wiarą Jakub, umierając, błogosławił każdego z synów Józefowych i “pokłonił się wierzchowi laski jego.”22 Wiarą Józef, umierając, wspomniał o wyjściu synów Izraelskich i dał polecenie co do kości swoich.WIARA MOIŻESZA.23 Wiarą ukrywali Mojżesza po narodzeniu przez trzy miesiące rodzice jego, dlatego, że widzieli piękne dzieciątko i nie bali się rozkazu królewskiego.24 Wiarą Mojżesz, gdy dorósł, zaprzeczył, że jest synem córki Faraona,25 raczej wybierając cierpieć ucisk z ludem bożym, niźli mieć doczesną rozkosz grzechu,26 za większe bogactwo poczytując urąganie Chrystusowe, niż skarby egipskie: oglądał się bowiem na nagrodę.27 Wiarą opuścił Egipt, nie bojąc się gniewu królewskiego; oczekiwał bowiem niewidzialnego jakby widząc.28 Wiarą sprawił Paschę i wylanie krwi, aby ich się nie dotknął ten, co pierworodnych tracił.29 Wiarą przeszli Morze Czerwone jakby po suchej ziemi, czego gdy Egipcjanie próbowali, zostali pochłonięci.30 Wiarą upadły mury Jerycha,,po obejściu wokoło przez dni siedem31 Wiarą Rahab nierządnica nie zginęła z niewiernymi, przyjąwszy pokojowo wysłanych na zwiady.WIARA MNÓSTWA SPRAWIEDLIWYCH.32 I cóż jeszcze powiem? Albowiem czasu nie stanie, gdybym rozprawiał o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie, Samuelu i prorokach,33 którzy przez wiarę pokonali królestwa, wypełniali sprawiedliwość, dostąpili obietnic, zawarli lwie paszczęki,34 zagasili napór ognia, uszli ostrza mlecza, dźwignęli się z niemocy, stali się mężnymi na wojnie, zmusili wojska obcych do ucieczki.35 Niewiasty odzyskały przez zmartwychwstanie swoich zmarłych. Inni zaś byli rozciągani, nie przyjmując wyzwolenia, aby lepszego dostąpić zmartwychwstania.36 Inni zaś doznali pośmiewisk i bicia, nadto i kajdan i więzienia;37 byli kamienowani, przecinani, dręczeni, pomarli mieczem zabici; błądzili w owczych, w kozich skórach, cierpiąc niedostatek, uciśnieni, utrapieni;38 których świat nie był godzien, tułali się po pustkowiach, po górach i jamach i w jaskiniach ziemi39 A ci wszyscy, świadectwem wiary zaleceni, nie doczekali się obietnicy,40 gdyż Bóg przewidział dla nas coś lepszego, aby bez nas nie stali się doskonałymi.
12PRZYKŁAD CHRYSTUSA.

RU Brytjka King J. 12PRZYKŁAD CHRYSTUSA.1 cf. Tłum. Толк. Przeto i my mając nad sobą tak wielką chmurę świadectw, złożywszy wszelki ciężar i grzech, zewsząd nas otaczający, w cierpliwości biegnijmy do wyznaczonego nam boju,Посему и мы, имея вокруг себя такое облако свидетелей, свергнем с себя всякое бремя и запинающий нас грех и с терпением будем проходить предлежащее нам поприще, (За?_тл7а.) Тёмже u5бо и3 мы2, толи1къ и3мyще њблежaщь нaсъ w4блакъ свидётелей, г0рдость всsку tл0жше и3 ўд0бь њбстоsтельный грёхъ, терпёніемъ да течeмъ на предлежaщій нaмъ п0двигъ, 12,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτοιγαρουν toigaroun
PRT
τοιγαροῦνtoigarounthereforeWherefore
και kai
CONJ
καίkaiandalso
ημεις ēmeis
P-1NP
ἐγώegōI/wewe
τοσουτον tosouton
D-ASN
τοσοῦτοςtosoutosso greatso great
εχοντες echontes
V-PAP-NPM G5723
ἔχωechōto have/beseeing
περικειμενον perikeimenon
V-PNP-ASN G5740
περίκειμαιperikeimaito surroundare compassed about with
ημιν ēmin
P-1DP
ἐγώegōI/weus
νεφος nefos
N-ASN
νέφοςnefosclouda cloud
μαρτυρων marturōn
N-GPM
μάρτυςmartuswitnessof witnesses
ογκον onkon
N-ASM
ὄγκοςonkosimpedimentweight
αποθεμενοι apothemenoi
V-2AMP-NPM G5642
ἀποτίθημιapotithēmito put aside, let us lay aside
παντα panta
A-ASM
πᾶςpasallevery
και kai
CONJ
καίkaiand, and
την tēn
T-ASF
hothe/this/who,
ευπεριστατον euperistaton
A-ASF
εὐπερίστατοςeuperistatosthwartingwhich doth so easily beset
αμαρτιαν amartian
N-ASF
ἁμαρτίαhamartiasinthe sin
δι di
PREP
διάdiathrough/because ofwith
υπομονης upomonēs
N-GSF
ὑπομονήhupomonēperseverancepatience
τρεχωμεν trechōmen
V-PAS-1P G5725
τρέχωtrechōto run, and let us run
τον ton
T-ASM
hothe/this/who 
προκειμενον prokeimenon
V-PNP-ASM G5740
πρόκειμαιprokeimaito set beforethat is set before
ημιν ēmin
P-1DP
ἐγώegōI/we[I/we]
αγωνα agōna
N-ASM
ἀγώνagōnfightthe race
 
2 cf. Tłum. Толк. patrząc na Jezusa, sprawcę i dokonawcę wiary, który mając przed sobą wesele, podjął krzyż nie bacząc na hańbę i siedzi po prawicy stolicy bożej.взирая на начальника и совершителя веры Иисуса, Который, вместо предлежавшей Ему радости, претерпел крест, пренебрегши посрамление, и воссел одесную престола Божия. взирaюще на начaльника вёры и3 соверши1телz ї}са, и4же вмёстw предлежaщіz є3мY рaдости претерпЁ кrтъ, њ срамотЁ неради1въ, њдеснyю же пrт0ла б9іz сёде. 12,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαφορωντες aforōntes
V-PAP-NPM G5723
ἀφοράωaforaōto considerLooking
εις eis
PREP
εἰςeistowardunto
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoof
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoof the throne
πιστεως pisteōs
N-GSF
πίστιςpistisfaith/trustof
αρχηγον archēgon
N-ASM
ἀρχηγόςarchēgosfounderthe author
και kai
CONJ
καίkaiandand
τελειωτην teleiōtēn
N-ASM
τελειωτήςteleiōtēsfinisherfinisher
ιησουν iēsoun
N-ASM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
ος os
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhich; who
αντι anti
PREP
ἀντίantiforfor
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoof God
προκειμενης prokeimenēs
V-PNP-GSF G5740
πρόκειμαιprokeimaito set beforethat was set before
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
χαρας charas
N-GSF
χαράcharajoythe joy
υπεμεινεν upemeinen
V-AAI-3S G5656
ὑπομένωhupomenōto remain/endureendured
σταυρον stauron
N-ASM
σταυρόςstauroscrossthe cross
αισχυνης aischunēs
N-GSF
αἰσχύνηaischunēshamethe shame
καταφρονησας katafronēsas
V-AAP-NSM G5660
καταφρονέωkatafroneōto despise, despising
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongat
δεξια dexia
A-DSF
δεξιόςdexiosrightthe right hand
τε te
PRT
τεteand/both, and
του tou
T-GSM
hothe/this/who.
θρονου thronou
N-GSM
θρόνοςthronosthroneof the throne
του tou
T-GSM
hothe/this/who 
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
κεκαθικεν kekathiken
V-RAI-3S G5758
καθίζωkathizōto seatis set down
 
3 cf. Tłum. Толк. Uważajcie bowiem na tego, który zniósł od grzeszników taki przeciw sobie sprzeciw, abyście nie ustawali i nie upadali na duchu.Помыслите о Претерпевшем такое над Собою поругание от грешников, чтобы вам не изнемочь и не ослабеть душами вашими. Помhслите u5бо таков0е пострадaвшаго t грBшникъ на себE прекосл0віе, да не стужaете, душaми свои1ми њслаблsеми. 12,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαναλογισασθε analogisasthe
V-ADM-2P G5663
ἀναλογίζομαιanalogizomaito considerconsider
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoin
τοιαυτην toiautēn
D-ASF
τοιοῦτοςtoioutossuch as thissuch
υπομεμενηκοτα upomemenēkota
V-RAP-ASM G5761
ὑπομένωhupomenōto remain/endurehim that endured
υπο upo
PREP
ὑπόhupoby/underof
των tōn
T-GPM
hothe/this/who.
αμαρτωλων amartōlōn
A-GPM
ἁμαρτωλόςhamartōlossinfulsinners
εις eis
PREP
εἰςeistowardagainst
εαυτους eautous
F-3APM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-self[my/your/him-self]
αντιλογιαν antilogian
N-ASF
ἀντιλογίαantilogiadisputecontradiction
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to,
μη
PRT-N
μήnotlest
καμητε kamēte
V-2AAS-2P G5632
κάμνωkamnōbe weary/sickye be wearied
ταις tais
T-DPF
hothe/this/who 
ψυχαις psuchais
N-DPF
ψυχήpsuchēsoulin
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouyour
εκλυομενοι ekluomenoi
V-PPP-NPM G5746
ἐκλύωekluōto faintand faint
 
CIERPIENIA DOWODEM MIŁOŚCI BOŻEJ.4 cf. Tłum. Толк. Jeszcze bowiem nie opieraliście się aż do krwi w walce przeciw grzechowi,Вы еще не до крови сражались, подвизаясь против греха, Не u5 до кр0ве стaсте, проти1ву грэхA подвизaющесz, 12,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVουπω oupō
ADV-N
οὔπωoupōnot yetnot yet
μεχρι mechri
ADV
μέχριmechriuntilunto
αιματος aimatos
N-GSN
αἷμαhaimabloodblood
αντικατεστητε antikatestēte
V-2AAI-2P G5627
ἀντικαθίστημιantikathistēmito resistYe have
προς pros
PREP
πρόςprosto/withagainst
την tēn
T-ASF
hothe/this/whosin
αμαρτιαν amartian
N-ASF
ἁμαρτίαhamartiasinsin
ανταγωνιζομενοι antagōnizomenoi
V-PNP-NPM G5740
ἀνταγωνίζομαιantagōnizomaito struggle, striving
 
5 cf. Tłum. Толк. a zapomnieliście o zachęcie, z którą do was jak do synów się zwraca, mówiąc: “Synu mój, nie lekceważ karania Pańskiego, ani nie upadaj na duchu, gdy cię strofuje.и забыли утешение, которое предлагается вам, как сынам: сын мой! не пренебрегай наказания Господня, и не унывай, когда Он обличает тебя. и3 забhсте ўтэшeніе, є4же вaмъ ћкw сынHмъ глаг0летъ: сhне м0й, не пренемогaй наказaніемъ гDнимъ, нижE њслабёй, t негw2 њбличaемь. 12,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εκλελησθε eklelēsthe
V-RPI-2P G5769
ἐκλανθάνωeklanthanōto forgetye have forgotten
της tēs
T-GSF
hothe/this/whothe exhortation
παρακλησεως paraklēseōs
N-GSF
παράκλησιςparaklēsisencouragementthe exhortation
ητις ētis
R-NSF
ὅστιςhostiswho/whichwhich
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouunto you
ως ōs
ADV
ὡςhōswhich/howas
υιοις uiois
N-DPM
υἱόςhuiossonunto children
διαλεγεται dialegetai
V-PNI-3S G5736
διαλέγωdialegōto disputespeaketh
υιε uie
N-VSM
υἱόςhuiossonson
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/we, My
μη
PRT-N
μήnotnot
ολιγωρει oligōrei
V-PAM-2S G5720
ὀλιγωρέωoligōreōto despise, despise
παιδειας paideias
N-GSF
παιδείαpaideiadisciplinethe chastening
κυριου kuriou
N-GSM
κύριοςkurioslordof the Lord
μηδε mēde
CONJ-N
μηδέmēdenot, nor
εκλυου ekluou
V-PPM-2S G5744
ἐκλύωekluōto faintfaint
υπ up
PREP
ὑπόhupoby/underof
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
ελεγχομενος elenchomenos
V-PPP-NSM G5746
ἐλέγχωelenchōto rebukewhen thou art rebuked
 
6 cf. Tłum. Толк. Albowiem kogo Pan miłuje, tego karci: smaga zaś biczem każdego syna, którego przyjmuje.Ибо Господь, кого любит, того наказывает; бьет же всякого сына, которого принимает. (За?.) є3г0же бо лю1битъ гDь, наказyетъ: біeтъ же всsкаго сhна, є3г0же пріeмлетъ. 12,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVον on
R-ASM
ὅς, ἥhhos ēwhichwhom
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
αγαπα agapa
V-PAI-3S G5719
ἀγαπάωagapaōto loveloveth
κυριος kurios
N-NSM
κύριοςkurioslordthe Lord
παιδευει paideuei
V-PAI-3S G5719
παιδεύωpaideuōto instructhe chasteneth
μαστιγοι mastigoi
V-PAI-3S G5719
μαστιγόωmastigoōto whipscourgeth
δε de
CONJ
δέdethen, and
παντα panta
A-ASM
πᾶςpasallevery
υιον uion
N-ASM
υἱόςhuiossonson
ον on
R-ASM
ὅς, ἥhhos ēwhichwhom
παραδεχεται paradechetai
V-PNI-3S G5736
παραδέχομαιparadechomaito receivehe receiveth
 
7 cf. Tłum. Толк. W karności trwajcie. Bóg odnosi się do was jak do synów. A jakiż to syn, którego by ojciec nie karcił?Если вы терпите наказание, то Бог поступает с вами, как с сынами. Ибо есть ли какой сын, которого бы не наказывал отец? Ѓще наказaніе терпитE, ћкоже сыновHмъ њбрэтaетсz вaмъ бGъ. Кот0рый бо є4сть сhнъ, є3гHже не наказyетъ nтeцъ; 12,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεις eis
PREP
εἰςeistoward[toward]
παιδειαν paideian
N-ASF
παιδείαpaideiadisciplinechastening
υπομενετε upomenete
V-PAI-2P G5719
ὑπομένωhupomenōto remain/endureye endure
ως ōs
ADV
ὡςhōswhich/howas
υιοις uiois
N-DPM
υἱόςhuiossonwith sons
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouwith you
προσφερεται prosferetai
V-PPI-3S G5743
προσφέρωprosferōto bring todealeth
ο o
T-NSM
hothe/this/who, God
θεος theos
N-NSM
θεόςtheosGod, God
τις tis
I-NSM
τίςtiswhich?what
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor; for
υιος uios
N-NSM
υἱόςhuiossonson
ον on
R-ASM
ὅς, ἥhhos ēwhichwhom
ου ou
PRT-N
οὐounonot
παιδευει paideuei
V-PAI-3S G5719
παιδεύωpaideuōto instructchasteneth
πατηρ patēr
N-NSM
πατήρpatērfatherthe father
 
8 cf. Tłum. Толк. A jeśli jesteście bez karania, którego uczestnikami stali się wszyscy, więc jesteście nieprawymi dziećmi, a nie synami.Если же остаетесь без наказания, которое всем обще, то вы незаконные дети, а не сыны. Ѓще же без8 наказaніz є3стE, є3мyже прич†стницы бhша вси2, u5бо прелюбодBйчищи є3стE, ґ не сhнове. 12,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVει ei
COND
εἰeiifif
δε de
CONJ
δέdethenBut
χωρις chōris
ADV
χωρίςchōriswithoutwithout
εστε este
V-PAI-2P G5719
εἰμίeimito beye be
παιδειας paideias
N-GSF
παιδείαpaideiadisciplinechastisement
ης ēs
R-GSF
ὅς, ἥhhos ēwhich, whereof
μετοχοι metochoi
A-NPM
μέτοχοςmetochospartakerpartakers
γεγονασιν gegonasin
V-2RAI-3P G5754
γίνομαιginomaito beare
παντες pantes
A-NPM
πᾶςpasallall
αρα ara
PRT
ἄραaratherefore, then
νοθοι nothoi
A-NPM
νόθοςnothosillegitimatebastards
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ουχ ouch
PRT-N
οὐounonot
υιοι uioi
N-NPM
υἱόςhuiossonsons
εστε este
V-PAI-2P G5719
εἰμίeimito beare ye
 
9 cf. Tłum. Толк. Nadto ojcowie nasi rodzen pouczali nas a szanowaliśmy ich; czyż nie będziemy daleko więcej posłuszni Ojcu duchów, a będziemy żyć?Притом, если мы, будучи наказываемы плотскими родителями нашими, боялись их, то не гораздо ли более должны покориться Отцу духов, чтобы жить? Къ си6мъ, пл0ти нaшей nтцы2 и3мёхомъ наказaтєли, и3 срамлsхомсz: не мн0гw ли пaче повинeмсz nц7Y духовHмъ, и3 жи1ви бyдемъ; 12,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειτα eita
ADV
εἶταeitathenFurthermore
τους tous
T-APM
hothe/this/whoof
μεν men
PRT
μένmenon the other hand 
της tēs
T-GSF
hothe/this/whothe Father
σαρκος sarkos
N-GSF
σάρξsarxfleshof
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weour
πατερας pateras
N-APM
πατήρpatērfatherfathers
ειχομεν eichomen
V-IAI-1P G5707
ἔχωechōto have/bewe have had
παιδευτας paideutas
N-APM
παιδευτήςpaideutēsinstructorwhich corrected
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ενετρεπομεθα enetrepometha
V-IPI-1P G5712
ἐντρέπωentrepōto cause shamewe gave
ου ou
PRT-N
οὐounonot
πολυ polu
A-ASN
πολύςpolusmuchmuch
μαλλον mallon
ADV
μᾶλλονmallonmorerather
υποταγησομεθα upotagēsometha
V-2FPI-1P G5691
ὑποτάσσωhupotassōto subject: shall we
τω
T-DSM
hothe/this/whoof spirits
πατρι patri
N-DSM
πατήρpatērfatherthe Father
των tōn
T-GPN
hothe/this/who?
πνευματων pneumatōn
N-GPN
πνεῦμαpneumaspirit/breathof spirits
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ζησομεν zēsomen
V-FAI-1P G5692
ζάωzaōto livelive
 
10 cf. Tłum. Толк. Tamci przecież przez krótki okres dni według swej woli nas pouczali, ten zaś w tym, co pożyteczne jest dla przyjęcia jego uświęcenia.Те наказывали нас по своему произволу для немногих дней; а Сей - для пользы, чтобы нам иметь участие в святости Его. Nни1 бо въ мaло днjй, ћкоже г0дэ и5мъ бЁ, накaзоваху нaсъ: ґ сeй на п0льзу, да причасти1мсz с™hни є3гw2. 12,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPM
hothe/this/whohe
μεν men
PRT
μένmenon the other handverily
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
προς pros
PREP
πρόςprosto/withfor
ολιγας oligas
A-APF
ὀλίγοςoligoslittle/fewa few
ημερας ēmeras
N-APF
ἡμέραhēmeradaydays
κατα kata
PREP
κατάkataaccording toafter
το to
T-ASN
hothe/this/whoof
δοκουν dokoun
V-PAP-ASN G5723
δοκέωdokeōto thinkpleasure
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selftheir own
επαιδευον epaideuon
V-IAI-3P G5707
παιδεύωpaideuōto instructthey
ο o
T-NSM
hothe/this/who.
δε de
CONJ
δέdethen; but
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstfor
το to
T-ASN
hothe/this/who 
συμφερον sumferon
V-PAP-ASN G5723
συμφέρωsumferōbe profitableprofit
εις eis
PREP
εἰςeistoward, that
το to
T-ASN
hothe/this/who 
μεταλαβειν metalabein
V-2AAN G5629
μεταλαμβάνωmetalambanōto partakemight be partakers
της tēs
T-GSF
hothe/this/who 
αγιοτητος agiotētos
N-GSF
ἁγιότηςhagiotēsholinessof
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
 
11 cf. Tłum. Толк. A wszelkie karcenie chwilowo wprawdzie zdaje się nie przynosić wesela ale smutek, potem jednak wyćwiczonym przez siebie przynosi przebłogi owoc sprawiedliwości.Всякое наказание в настоящее время кажется не радостью, а печалью; но после наученным через него доставляет мирный плод праведности. Всsкое бо наказaніе въ настоsщее врeмz не мни1тсz рaдость бhти, но печaль: послэди1 же пл0дъ ми1ренъ научє1нымъ тёмъ воздаeтъ прaвды. 12,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπασα pasa
A-NSF
πᾶςpasall 
μεν men
PRT
μένmenon the other hand 
παιδεια paideia
N-NSF
παιδείαpaideiadisciplinechastening
προς pros
PREP
πρόςprosto/withfor
μεν men
PRT
μένmenon the other hand[on the other hand]
το to
T-ASN
hothe/this/who.
παρον paron
V-PAP-ASN G5723
πάρειμιpareimibe presentthe present
ου ou
PRT-N
οὐounono
δοκει dokei
V-PAI-3S G5719
δοκέωdokeōto thinkseemeth
χαρας charas
N-GSF
χαράcharajoyjoyous
ειναι einai
V-PAN G5721
εἰμίeimito beto be
αλλα alla
CONJ
ἀλλάallabut, but
λυπης lupēs
N-GSF
λύπηlupēgriefgrievous
υστερον usteron
ADV
ὕστερονhusteronlaterafterward
δε de
CONJ
δέdethenNow
καρπον karpon
N-ASM
καρπόςkarposfruitthe
ειρηνικον eirēnikon
A-ASM
εἰρηνικόςeirēnikospeacefulpeaceable
τοις tois
T-DPM
hothe/this/who 
δι di
PREP
διάdiathrough/because ofby
αυτης autēs
P-GSF
αὐτόςautoshe/she/it/selfthere
γεγυμνασμενοις gegumnasmenois
V-RPP-DPM G5772
γυμνάζωgumnazōto trainunto them which are exercised
αποδιδωσιν apodidōsin
V-PAI-3S G5719
ἀποδίδωμιapodidōmito payit yieldeth
δικαιοσυνης dikaiosunēs
N-GSF
δικαιοσύνηdikaiosunērighteousnessof righteousness
 
12 cf. Tłum. Толк. Przeto “podnieście ręce opuszczone i kolana osłabione”Итак укрепите опустившиеся руки и ослабевшие колени Тёмже њслaблєнныz рyки и3 њслaблєннаz колBна и3спрaвите 12,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVδιο dio
CONJ
διόdiothereforeWherefore
τας tas
T-APF
hothe/this/who;
παρειμενας pareimenas
V-RPP-APF G5772
παρίημιpariēmito neglectwhich hang down
χειρας cheiras
N-APF
χείρcheirhandthe hands
και kai
CONJ
καίkaiand, and
τα ta
T-APN
hothe/this/who 
παραλελυμενα paralelumena
V-RPP-APN G5772
παραλύωparaluōto paralyzefeeble
γονατα gonata
N-APN
γόνυgonua kneethe
ανορθωσατε anorthōsate
V-AAM-2P G5657
ἀνορθόωanorthoōto restorelift up
 
13 cf. Tłum. Толк. i “chodźcie prosto nogami” waszymi, aby ktoś kulejąc nie zabłądził, ale raczej był uzdrowiony.и ходите прямо ногами вашими, дабы хромлющее не совратилось, а лучше исправилось. и3 стєзи2 пр†вы сотвори1те ногaми вaшими, да не хр0мое соврати1тсz, но пaче да и3сцэлёетъ. 12,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
τροχιας trochias
N-APF
τροχιάtrochiatrackpaths
ορθας orthas
A-APF
ὀρθόςorthosuprightstraight
ποιειτε poieite
V-PAM-2P G5720
ποιέωpoieōto do/makemake
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whofor
ποσιν posin
N-DPM
πούςpousfootfor
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouyour
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to,
μη
PRT-N
μήnotlest
το to
T-NSN
hothe/this/who.
χωλον chōlon
A-NSN
χωλόςchōloslamethat which is lame
εκτραπη ektrapē
V-2APS-3S G5652
ἐκτρέπωektrepōto turn/wander awaybe turned out of the way
ιαθη iathē
V-APS-3S G5686
ἰάομαιiaomaito heallet it
δε de
CONJ
δέdethen; but
μαλλον mallon
ADV
μᾶλλονmallonmorerather
 
DĄŻYĆ DO ZGODY I ŚWIĘTOŚCI.14 cf. Tłum. Толк. Dążcie do pokoju z wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie będzie oglądał Boga,Старайтесь иметь мир со всеми и святость, без которой никто не увидит Господа. (За?_тл7в.) Ми1ръ и3мёйте и3 с™hню со всёми, и4хже кромЁ никт0же ќзритъ гDа: 12,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVειρηνην eirēnēn
N-ASF
εἰρήνηeirēnēpeacepeace
διωκετε diōkete
V-PAM-2P G5720
διώκωdiōkōto pursueFollow
μετα meta
PREP
μετάmetawith/afterwith
παντων pantōn
A-GPM
πᾶςpasallall
και kai
CONJ
καίkaiand, and
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoholiness
αγιασμον agiasmon
N-ASM
ἁγιασμόςhagiasmosholinessholiness
ου ou
R-GSM
ὅς, ἥhhos ēwhichwhich
χωρις chōris
ADV
χωρίςchōriswithout, without
ουδεις oudeis
A-NSM-N
οὐδείςoudeisno oneno man
οψεται opsetai
V-FDI-3S G5695
ὁράωhoraōto seeshall see
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe Lord
κυριον kurion
N-ASM
κύριοςkurioslordthe Lord
 
15 cf. Tłum. Толк. bacząc, żeby kto nie odstąpił od łaski bożej, “aby jaki gorzki korzeń puszczając pędy w górę, nie przeszkodził,” a przezeń wielu się nie zaraziło.Наблюдайте, чтобы кто не лишился благодати Божией; чтобы какой горький корень, возникнув, не причинил вреда, и чтобы им не осквернились многие; смотрsюще, да не кто2 лиши1тсz блгdти б9іz: да не кjй к0рень г0рести, вhспрь прозzбazй, пaкость сотвори1тъ, и3 тёмъ њсквернsтсz мн0зи: 12,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεπισκοπουντες episkopountes
V-PAP-NPM G5723
ἐπισκοπέωepiskopeōto oversee/care forLooking diligently
μη
PRT-N
μήnotlest
τις tis
X-NSM
τιςtisoneany man
υστερων usterōn
V-PAP-NSM G5723
ὑστερέωhustereōto lackfail
απο apo
PREP
ἀπόapofromof
της tēs
T-GSF
hothe/this/whothe grace
χαριτος charitos
N-GSF
χάριςcharisgracethe grace
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof God
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
μη
PRT-N
μήnot; lest
τις tis
X-NSF
τιςtisoneany
ριζα riza
N-NSF
ῥίζαrizarootroot
πικριας pikrias
N-GSF
πικρίαpikriabitternessof bitterness
ανω anō
ADV
ἄνωanōaboveup
φυουσα fuousa
V-PAP-NSF G5723
φύωfuōto growspringing
ενοχλη enochlē
V-PAS-3S G5725
ἐνοχλέωenochleōto troubletrouble
και kai
CONJ
καίkaiand, and
δι di
PREP
διάdiathrough/because ofby
αυτης autēs
P-GSF
αὐτόςautoshe/she/it/self[he/she/it/self]
μιανθωσιν mianthōsin
V-APS-3P G5686
μιαίνωmiainōto stainbe defiled
οι oi
T-NPM
hothe/this/who[the/this/who]
πολλοι polloi
A-NPM
πολύςpolusmuchmany
 
16 cf. Tłum. Толк. By nie był kto rozpustnikiem, albo niezbożnym jak Ezaw, który dla jednej potrawy swoje “sprzedał pierworodztwo”чтобы не было между вами какого блудника, или нечестивца, который бы, как Исав, за одну снедь отказался от своего первородства. да не кто2 блудодёй, и3ли2 скверни1тель, ћкоже и3сavъ, и4же за ћдь є3ди1ну tдaлъ є4сть первор0дство своE. 12,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVμη
PRT-N
μήnotLest there
τις tis
X-NSM
τιςtisoneany
πορνος pornos
N-NSM
πόρνοςpornossexual sinnerfornicator
η ē
PRT
ēor, or
βεβηλος bebēlos
A-NSM
βέβηλοςbebēlosprofaneprofane person
ως ōs
ADV
ὡςhōswhich/how, as
ησαυ ēsau
N-PRI
ἨσαῦēsauEsauEsau
ος os
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhich, who
αντι anti
PREP
ἀντίantiforfor
βρωσεως brōseōs
N-GSF
βρῶσιςbrōsiseatingmorsel of meat
μιας mias
A-GSF
εἷςheisoneone
απεδετο apedeto
V-2AMI-3S G5639
ἀποδίδωμιapodidōmito paysold
τα ta
T-APN
hothe/this/whobirthright
πρωτοτοκια prōtotokia
N-APN-S
πρωτοτόκιαprōtotokiabirthrightbirthright
εαυτου eautou
F-3GSM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-self[my/your/him-self]
 
17 cf. Tłum. Толк. Wiedzcie bowiem, że i potem, gdy chciał odziedziczyć błogosławieństwo, został odrzucony; bo nie znalazł żalu, choć go ze łzami szukał.Ибо вы знаете, что после того он, желая наследовать благословение, был отвержен; не мог переменить мыслей отца, хотя и просил о том со слезами. Вёсте бо, ћкw и3 пот0мъ похотёвъ наслёдовати блгcвeніе, tвeрженъ бhсть: покаsніz бо мёста не њбрёте, ѓще и3 со слезaми поискaлъ є3гw2. 12,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVιστε iste
V-RAI-2P G5758
εἴδωeidōto knowye know
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincehow that
και kai
CONJ
καίkaiand 
μετεπειτα metepeita
ADV
μετέπειταmetepeitaafterwardafterward
θελων thelōn
V-PAP-NSM G5723
θέλωthelōto will/desire, when he would have
κληρονομησαι klēronomēsai
V-AAN G5658
κληρονομέωklēronomeōto inheritinherited
την tēn
T-ASF
hothe/this/whothe blessing
ευλογιαν eulogian
N-ASF
εὐλογίαeulogiapraisethe blessing
απεδοκιμασθη apedokimasthē
V-API-3S G5681
ἀποδοκιμάζωapodokimazōto reject, he was rejected
μετανοιας metanoias
N-GSF
μετάνοιαmetanoiarepentanceof repentance
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor: for
τοπον topon
N-ASM
τόποςtoposplaceplace
ουχ ouch
PRT-N
οὐounono
ευρεν euren
V-2AAI-3S G5627
εὑρίσκωheuriskōto find/meethe found
καιπερ kaiper
CONJ
καίπερkaiperalthough, though
μετα meta
PREP
μετάmetawith/afterwith
δακρυων dakruōn
N-GPN
δάκρυ, δάκρυονdakru dakruonteardroptears
εκζητησας ekzētēsas
V-AAP-NSM G5660
ἐκζητέωekzēteōto seek outhe sought
αυτην autēn
P-ASF
αὐτόςautoshe/she/it/selfit
 
18 cf. Tłum. Толк. Albowiem nie przystąpiliście do góry, której by się można dotknąć i do “płonącego ognia” i “do wichru i mgły i burzyВы приступили не к горе, осязаемой и пылающей огнем, не ко тьме и мраку и буре, Не приступи1сте бо къ горЁ њсzзaемэй и3 разгорёвшемусz nгню2, и3 w4блаку и3 сумрaку, и3 бyрэ 12,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVου ou
PRT-N
οὐounonot
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
προσεληλυθατε proselēluthate
V-2RAI-2P G5754
προσέρχομαιproserchomaito come near/agreeye are
ψηλαφωμενω psēlafōmenō
V-PPP-DSN G5746
ψηλαφάωpsēlafaōto touchthat might be touched
και kai
CONJ
καίkaiand, and
κεκαυμενω kekaumenō
V-RPP-DSN G5772
καίωkaiōto kindle/burnthat burned
πυρι puri
N-DSN
πῦρpurfirewith fire
και kai
CONJ
καίkaiand, nor
γνοφω gnofō
N-DSM
γνόφοςgnofosdarknessunto blackness
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ζοφω zofō
N-DSM
ζόφοςzofosdarkness[darkness]
και kai
CONJ
καίkaiand, and
θυελλη thuellē
N-DSF
θύελλαthuellastormtempest
 
19 cf. Tłum. Толк. i do dźwięku trąby i do głosu słów”; ci, co go usłyszeli, prosili, aby do nich nie mówiono.не к трубному звуку и гласу глаголов, который слышавшие просили, чтобы к ним более не было продолжаемо слово, и3 трyбному звyку, и3 глaсу гlгHлъ, є3гHже слhшавшіи tрек0шасz, да не приложи1тсz и5мъ сл0во, 12,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
σαλπιγγος salpingos
N-GSF
σάλπιγξsalpigxtrumpetof a trumpet
ηχω ēchō
N-DSM
ἦχοςēchossoundthe sound
και kai
CONJ
καίkaiand, and
φωνη fōnē
N-DSF
φωνήfōnēvoice/soundthe voice
ρηματων rēmatōn
N-GPN
ῥῆμαrēmawordof words
ης ēs
R-GSF
ὅς, ἥhhos ēwhich; which
οι oi
T-NPM
hothe/this/whoany more:
ακουσαντες akousantes
V-AAP-NPM G5660
ἀκούωakouōto hearthey that heard
παρητησαντο parētēsanto
V-ADI-3P G5662
παραιτέομαιparaiteomaito refuse/excuseintreated
προστεθηναι prostethēnai
V-APN G5683
προστίθημιprostithēmito add (to)should
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfto them
λογον logon
N-ASM
λόγοςlogoswordthe word
 
20 cf. Tłum. Толк. Nie mogli bowiem znieść te o, co było powiedziane: “Gdyby nawet zwierzę dotknęło się góry, będzie ukamienowane.”ибо они не могли стерпеть того, что заповедуемо было: если и зверь прикоснется к горе, будет побит камнями (или поражен стрелою); не терпsху бо повелэвaющагw: ѓще и3 ѕвёрь прик0снетсz горЁ, кaменіемъ побіeнъ бyдетъ: 12,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
εφερον eferon
V-IAI-3P G5707
φέρωferōto bear/leadthey could
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor(For
το to
T-ASN
hothe/this/whothe mountain
διαστελλομενον diastellomenon
V-PPP-ASN G5746
διαστέλλωdiastellōto give ordersthat which was commanded
καν kan
COND-K
κἄνkanand/even if, And if so much as
θηριον thērion
N-NSN
θηρίονthērionwild animala beast
θιγη thigē
V-2AAS-3S G5632
θιγγάνωthinganōto touchtouch
του tou
T-GSN
hothe/this/who:
ορους orous
N-GSN
ὄροςorosmountainthe mountain
λιθοβοληθησεται lithobolēthēsetai
V-FPI-3S G5701
λιθοβολέωlithoboleōto stone, it shall be stoned
 
21 cf. Tłum. Толк. A tak straszliwy był ten widok, że Mojżesz powiedział: “Przerażony jestem” i drżącyи столь ужасно было это видение, что и Моисей сказал: "я в страхе и трепете". и3 тaкw стрaшно бЁ ви1димое, мwmсeй речE: пристрaшенъ є4смь и3 трeпетенъ. 12,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ουτως outōs
ADV
οὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)so
φοβερον foberon
A-NSN
φοβερόςfoberosfearfulterrible
ην ēn
V-IAI-3S G5707
εἰμίeimito be, I
το to
T-NSN
hothe/this/who:)
φανταζομενον fantazomenon
V-PPP-NSN G5746
φαντάζωfantazōto make visiblethe sight
μωυσης mōusēs
N-NSM
Μωϋσῆς, Μωσῆςmōusēs mōsēsMoses, Moses
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speaksaid
εκφοβος ekfobos
A-NSM
ἔκφοβοςekfobosterrifiedexceedingly fear
ειμι eimi
V-PAI-1S G5719
εἰμίeimito bewas
και kai
CONJ
καίkaiandand
εντρομος entromos
A-NSM
ἔντρομοςentromostremblingquake
 
22 cf. Tłum. Толк. Ale przystąpiliście do góry Syjon i do miasta Boga żyjącego, do Jeruzalem niebieskiego i do rzeszy wielu tysięcy aniołówНо вы приступили к горе Сиону и ко граду Бога живаго, к небесному Иерусалиму и тьмам Ангелов, Но приступи1сте къ сіHнстэй горЁ и3 ко грaду бGа живaгw, їеrли1му нбcному и3 тьмaмъ ѓгGлwвъ, 12,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαλλα alla
CONJ
ἀλλάallabutBut
προσεληλυθατε proselēluthate
V-2RAI-2P G5754
προσέρχομαιproserchomaito come near/agreeye are come
σιων siōn
N-PRI
ΣιώνsiōnZionSion
ορει orei
N-DSN
ὄροςorosmountainunto mount
και kai
CONJ
καίkaiand, and
πολει polei
N-DSF
πόλιςpoliscityunto the city
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof the
ζωντος zōntos
V-PAP-GSM G5723
ζάωzaōto liveliving
ιερουσαλημ ierousalēm
N-PRI
ἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem, the
επουρανιω epouraniō
A-DSF
ἐπουράνιοςepouraniosheavenlyheavenly
και kai
CONJ
καίkaiand, and
μυριασιν muriasin
N-DPF
μυριάςmuriasmyriadto an innumerable company
αγγελων angelōn
N-GPM
ἄγγελοςangelosangelof angels
 
23 cf. Tłum. Толк. i do kościoła pierworodnych, co są zapisani w niebie i do Boga sędziego wszystkich i do duchów sprawiedliwych, doskonałychк торжествующему собору и церкви первенцев, написанных на небесах, и к Судии всех Богу, и к духам праведников, достигших совершенства, торжествY и3 цRкви первор0дныхъ на нб7сёхъ напи1санныхъ, и3 судіи2 всёхъ бGу и3 духHмъ првdникъ совершeнныхъ, 12,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπανηγυρει panēgurei
N-DSF
πανήγυριςpanēgurisassemblyTo the general assembly
και kai
CONJ
καίkaiandand
εκκλησια ekklēsia
N-DSF
ἐκκλησίαekklēsiaassemblychurch
πρωτοτοκων prōtotokōn
A-GPM-S
πρωτότοκοςprōtotokosfirstbornof the firstborn
απογεγραμμενων apogegrammenōn
V-RPP-GPM G5772
ἀπογράφωapografōto register, which are written
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
ουρανοις ouranois
N-DPM
οὐρανόςouranosheavenheaven
και kai
CONJ
καίkaiand, and
κριτη kritē
N-DSM
κριτήςkritēsjudgethe Judge
θεω theō
N-DSM
θεόςtheosGodto God
παντων pantōn
A-GPM
πᾶςpasallof all
και kai
CONJ
καίkaiand, and
πνευμασιν pneumasin
N-DPN
πνεῦμαpneumaspirit/breathto the spirits
δικαιων dikaiōn
A-GPM
δίκαιοςdikaiosjustof just men
τετελειωμενων teteleiōmenōn
V-RPP-GPM G5772
τελειόωteleioōto perfectmade perfect
 
24 cf. Tłum. Толк. i do Jezusa, pośrednika Nowego Testamentu i do pokropienia krwią, która lepiej mówi, aniżeli Abel.и к Ходатаю нового завета Иисусу, и к Крови кропления, говорящей лучше, нежели Авелева. и3 къ ходaтаю завёта н0вагw ї}су и3 кр0ви кроплeніz, лyчше глаг0лющей, нeжели ѓвелева. 12,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
διαθηκης diathēkēs
N-GSF
διαθήκηdiathēkēcovenantof the
νεας neas
A-GSF
νέοςneosnewnew
μεσιτη mesitē
N-DSM
μεσίτηςmesitēsmediatorthe mediator
ιησου iēsou
N-DSM
ἸησοῦςiēsousJesus/Joshuato Jesus
και kai
CONJ
καίkaiand, and
αιματι aimati
N-DSN
αἷμαhaimabloodto the blood
ραντισμου rantismou
N-GSM
ῥαντισμόςrantismossprinklingof sprinkling
κρειττον kreitton
A-ASN-C
κρείττωνkreittōnstrongerbetter things
λαλουντι lalounti
V-PAP-DSM G5723
λαλέωlaleōto speak, that speaketh
παρα para
PREP
παράparafrom/with/besidethan
τον ton
T-ASM
hothe/this/who.
αβελ abel
N-PRI
ἌβελabelAbelAbel
 
NIE SPRZECIWIAĆ SIĘ CHRYSTUSOWI.25 cf. Tłum. Толк. Uważajcie, żebyście się nie sprzeciwiali temu, który mówi. Jeśli bowiem tamci nie uszli, sprzeciwiając się temu, co na ziemi mówił, daleko bardziej my, jeśli odwrócimy się od tego, co z nieba mówi.Смотрите, не отвратитесь и вы от говорящего. Если те, не послушав глаголавшего на земле, не избегли наказания, то тем более не избежим мы, если отвратимся от Глаголющего с небес, (За?_тл7г.) Блюди1те (же), да не tречeтесz гlющагw. Ѓще бо не и3збэжaша nни2 tрeкшіисz прbр0чествующагw на земли2, мн0жае пaче мы2 tрицaющіисz нбcнагw, 12,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVβλεπετε blepete
V-PAM-2P G5720
βλέπωblepōto seeSee
μη
PRT-N
μήnotthat
παραιτησησθε paraitēsēsthe
V-ADS-2P G5667
παραιτέομαιparaiteomaito refuse/excuserefuse
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoearth
λαλουντα lalounta
V-PAP-ASM G5723
λαλέωlaleōto speakhim that speaketh
ει ei
COND
εἰeiifif
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor. For
εκεινοι ekeinoi
D-NPM
ἐκεῖνοςekeinosthatthey
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
εξεφυγον exefugon
V-2AAI-3P G5627
ἐκφεύγωekfeugōto escape[to escape]
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againston
γης gēs
N-GSF
γῆearthearth
παραιτησαμενοι paraitēsamenoi
V-ADP-NPM G5666
παραιτέομαιparaiteomaito refuse/excusewho refused
τον ton
T-ASM
hothe/this/whohim that
χρηματιζοντα chrēmatizonta
V-PAP-ASM G5723
χρηματίζωchrēmatizōto announcehim that spake
πολυ polu
A-ASN
πολύςpolusmuch, much
μαλλον mallon
ADV
μᾶλλονmallonmoremore
ημεις ēmeis
P-1NP
ἐγώegōI/wewe
οι oi
T-NPM
hothe/this/who:
τον ton
T-ASM
hothe/this/who 
απ ap
PREP
ἀπόapofromfrom
ουρανων ouranōn
N-GPM
οὐρανόςouranosheavenheaven
αποστρεφομενοι apostrefomenoi
V-PMP-NPM G5734
ἀποστρέφωapostrefōto turn away, if we turn away from
 
26 cf. Tłum. Толк. Głos jego wstrząsnął wtedy ziemią, a teraz obiecuje, mówiąc: “Jeszcze raz, a ja wstrząsnę nie tylko ziemią; ale i niebem.”Которого глас тогда поколебал землю, и Который ныне дал такое обещание: еще раз поколеблю не только землю, но и небо. є3гHже глaсъ зeмлю тогдA поколебA, нн7э же њбэтовA, гlz: є3щE є3ди1ною ѓзъ потрzсY не т0кмw землeю, но и3 нб7омъ. 12,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVου ou
R-GSM
ὅς, ἥhhos ēwhichWhose
η ē
T-NSF
hothe/this/whovoice
φωνη fōnē
N-NSF
φωνήfōnēvoice/soundvoice
την tēn
T-ASF
hothe/this/whothe earth
γην gēn
N-ASF
γῆearththe earth
εσαλευσεν esaleusen
V-AAI-3S G5656
σαλεύωsaleuōto shakeshook
τοτε tote
ADV
τότεtotethenthen
νυν nun
ADV
νῦνnunnownow
δε de
CONJ
δέdethen: but
επηγγελται epēngeltai
V-RNI-3S G5766
ἐπαγγέλλωepangellōto professhe hath promised
λεγων legōn
V-PAP-NSM G5723
λέγωlegōto speak, saying
ετι eti
ADV
ἔτιetistill, Yet
απαξ apax
ADV
ἅπαξhapaxonceonce
εγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/weI
σεισω seisō
V-FAI-1S G5692
σείωseiōto shakeshake
ου ou
PRT-N
οὐounonot
μονον monon
ADV
μόνονmonononlyonly
την tēn
T-ASF
hothe/this/whothe earth
γην gēn
N-ASF
γῆearththe earth
αλλα alla
CONJ
ἀλλάallabut, but
και kai
CONJ
καίkaiandalso
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoheaven
ουρανον ouranon
N-ASM
οὐρανόςouranosheavenheaven
 
27 cf. Tłum. Толк. To zaś słowo: “jeszcze raz” oznacza przeniesienie rzeczy ruchomych jako stworzonych, aby pozostały te; co są nieruchome.Слова: "еще раз" означают изменение колеблемого, как сотворенного, чтобы пребыло непоколебимое. Ґ є4же є3щE є3ди1ною, сказyетъ колeблемыхъ преложeніе, ѓки сотворeнныхъ, да пребyдутъ, ±же сyть неподви6жимаz. 12,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVτο to
T-NSN
hothe/this/whothis
δε de
CONJ
δέdethenAnd
ετι eti
ADV
ἔτιetistill, Yet
απαξ apax
ADV
ἅπαξhapaxonceonce
δηλοι[     dēloi
V-PAI-3S G5719
δηλόωdēloōto make clear, signifieth
την]     tēn
T-ASF
hothe/this/whothe removing
των tōn
T-GPN
hothe/this/who.
σαλευομενων saleuomenōn
V-PPP-GPN G5746
σαλεύωsaleuōto shakeof those things that are shaken
μεταθεσιν metathesin
N-ASF
μετάθεσιςmetathesisremoval/changethe removing
ως ōs
ADV
ὡςhōswhich/how, as
πεποιημενων pepoiēmenōn
V-RPP-GPM G5772
ποιέωpoieōto do/makeof things that are made
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
μεινη meinē
V-AAS-3S G5661
μένωmenōto staymay remain
τα ta
T-NPN
hothe/this/who 
μη
PRT-N
μήnotcannot
σαλευομενα saleuomena
V-PPP-NPN G5746
σαλεύωsaleuōto shakethose things which
 
28 cf. Tłum. Толк. Tak więc przyjmując królestwo nieruchome, mamy łaskę, przez którą służmy, podobając się Bogu, z bojaźnią i ze czcią.Итак мы, приемля царство непоколебимое, будем хранить благодать, которою будем служить благоугодно Богу, с благоговением и страхом, (За?.) Тёмже цrтво непоколеби1мо пріeмлюще, да и4мамы блгdть, є4юже слyжимъ бlгоуг0днw бGу съ бlгоговёніемъ и3 стрaхомъ, 12,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVδιο dio
CONJ
διόdiothereforeWherefore
βασιλειαν basileian
N-ASF
βασιλείαbasileiakingdoma kingdom
ασαλευτον asaleuton
A-ASF
ἀσάλευτοςasaleutosunshakablewhich cannot be moved
παραλαμβανοντες paralambanontes
V-PAP-NPM G5723
παραλαμβάνωparalambanōto takewe receiving
εχωμεν echōmen
V-PAS-1P G5725
ἔχωechōto have/be, let us have
χαριν charin
N-ASF
χάριςcharisgracegrace
δι di
PREP
διάdiathrough/because of, whereby
ης ēs
R-GSF
ὅς, ἥhhos ēwhich 
λατρευωμεν latreuōmen
V-PAS-1P G5725
λατρεύωlatreuōto ministerwe may serve
ευαρεστως euarestōs
ADV
εὐαρέστωςeuarestōsacceptablyacceptably
τω
T-DSM
hothe/this/whoGod
θεω theō
N-DSM
θεόςtheosGodGod
μετα meta
PREP
μετάmetawith/afterwith
ευλαβειας eulabeias
N-GSF
εὐλάβειαeulabeiareverencegodly fear
και kai
CONJ
καίkaiandand
δεους deous
N-GSN
δειλόςdeilostimid[timid]
 
29 cf. Tłum. Толк. Albowiem “Bóg nasz jest ogniem trawiącym. “потому что Бог наш есть огнь поядающий.и4бо бGъ нaшъ џгнь поzдazй (є4сть).12,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiand 
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
ο o
T-NSM
hothe/this/whoGod
θεος theos
N-NSM
θεόςtheosGodGod
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/weour
πυρ pur
N-NSN
πῦρpurfirea
καταναλισκον katanaliskon
V-PAP-NSN G5723
καταναλίσκωkatanaliskōto consumeconsuming

13ZACHĘTA DO RÓŻNYCH CNÓT.1 Miłość braterska niechaj trwa wśród was.2 I nie zapominajcie o gościnności, przez nią bowiem niektórzy, nie wiedząc o tym, przyjęli aniołów w gościnę.3 Pamiętajcie o więźniach, jakbyście współwięźniami byli i o cierpiących, jako że sami przebywacie w ciele.4 Małżeństwo czcigodne we wszystkim, a łoże niepokalane. Albowiem rozpustników i cudzołożników Bóg będzie sądził.5 Postępowanie niech będzie bez chciwości, zadowalajcie się tym, co macie; sam bowiem powiedział: “Nie zostawię cię, ani nie opuszczę.”6 Tak iż śmiało mówić możemy: “Pan mi pomocnikiem: nie będę się bał, co mi uczyni człowiek.”PAMIĘĆ NA PRZEŁOŻONYCH.7 Pamiętajcie o przełożonych waszych, którzy wam głosili słowo boże; a patrząc na koniec ich postępowania, naśladujcie ich wiarę.8 Jezus Chrystus wczoraj i dziś: ten sam i na wieki.9 Nie dajcie się zwodzić naukami rozmaitymi i obcymi Najlepiej bowiem jest serce utwierdzać łaską, nie pokarmami, które nie pomogły tym, co się o nie starali.WYJDŹMY DO JEZUSA.10 Mamy ołtarz, z którego nie mają prawa jeść ci, co przybytkowi służą.11 Albowiem ciała zwierząt, których “krew za grzech bywa wnoszona do świątyni” przez najwyższego kapłana, “bywają palone za obozem.”12 Dlatego i Jezus, aby poświęcić lud przez własną krew, za bramą poniósł mękę13 Wyjdźmy więc do niego za obóz, niosąc jego urąganie.14 Nie mamy bowiem tutaj miasta trwałego, ale przyszłego szukamy.15 Przez niego więc składajmy zawsze “Bogu ofiarę chwały,” to jest “owoc warg,” wielbiących imię jego.SZCZODROBLIWOŚĆ I POSŁUSZEŃSTWO.16 O dobroczynności zaś i udzielaniu dóbr nie zapominajcie, bo przez takie ofiary zjednujemy sobie zasługi u Boga.17 Bądźcie posłuszni przełożonym waszym i bądźcie im poddani. Oni bowiem czuwają jako ci, co odpowiedzą za dusze wasze; aby to czynili z weselem, a nie wzdychając, bo to wam niepożyteczne.Zakończenie listu. PROŚBA O MODLITWY I ŻYCZENIA.18 Módlcie się za nami; ufamy bowiem, że mamy czyste sumienie, gdyż chcemy we wszystkim dobrze postępować19 A proszę tym usilniej, byście to czynili, żebym wam co rychlej był przywrócony.20 A Bóg pokoju, który wywiódł spośród umarłych wielkiego Pasterza owiec, we krwi testamentu wiecznego, Pana naszego Jezusa Chrystusa,21 niech was przysposobi do wszystkiego co dobre, abyście czynili wolę jego, sprawując w was to, co się jemu podoba, przez Jezusa Chrystusa, jemu chwała na wieki wieków Amen.WIADOMOŚCI I POZDROWIENIA.22 Was zaś proszę, bracia, abyście dobrze przyjęli słowo zachęty. Albowiem do was bardzo krótko napisałem.23 Wiedzcie, że brat nasz Tymoteusz został wypuszczony; z nim (jeśli dość rychło przyjdzie) zobaczę was.24 Pozdrówcie wszystkich przełożonych waszych i wszystkich świętych. Pozdrawiają was bracia z Italii.25 Łaska z wami wszystkimi. Amen.