MENU
Fragment:




Styl fragmentu




*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia

Ewangelia Św. Marka

Wstęp do działalności publicznej.(1,1-13)1 WSTĘP.1 Początek Ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego.2 Jak napisane jest u Izajasza proroka: “Oto ja posyłam Anioła mego przed obliczem twoim, który zgotuje drogę twoją przed tobą.3 Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską, czyńcie proste ścieżki jego.” PRZEPOWIADANIE JANA CHRZCICIELA.4 Był Jan na pustyni, chrzcząc i przepowiadając chrzest pokuty na odpuszczenie grzechów.5 I wychodziła do niego cała kraina Judei i jerozolimczycy wszyscy; i byli od niego ochrzczeni w rzece Jordanie, spowiadając się z grzechów swoich.6 A Jan miał odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder swoich, a jadał szarańcze i miód leśny. I przepowiadał, mówiąc:7 Idzie za mną mocniejszy niźli ja, któremu nie jestem godzien, upadłszy, rozwiązać rzemyka u trzewików jego.8 Ja chrzciłem was wodą, ale on was będzie chrzcił Duchem Świętym. CHRZEST I POST P. JEZUSA.9 I stało się w owe dni, przyszedł Jezus z Nazaretu galilejskiego, i został ochrzczony od Jana w Jordanie.10 A natychmiast wychodząc z wody, ujrzał otworzone niebiosa i Ducha jako gołębicę zstępującego i zostającego z nim.11 I rozległ się głos z niebios: Tyś jest Syn mój miły, w tobie upodobałem sobie.12 I natychmiast Duch wywiódł go na pustynię.13 I był na pustyni czterdzieści dni i czterdzieści nocy, i był kuszony od szatana, i był ze zwierzętami, a aniołowie służyli mu.CZĘŚĆ I(1,14 – 6,13)CHRYSTUS W GALILEI POWOŁANIE CZTERECH APOSTOŁÓW.14 A potem, gdy Jan został wydany, przyszedł Jezus do Galilei, przepowiadając ewangelię królestwa Bożego,15 i mówiąc: że wypełnił się czas i przybliżyło się królestwo Boże; pokutujcie i wierzcie ewangelii.16 A przechodząc nad Morzem Galilejskim, ujrzał Szymona i Andrzeja, brata jego, zapuszczających sieci w morze (bo byli rybakami).17 I rzekł im Jezus: Pójdźcie za mną, a uczynię, że staniecie się rybakami ludzi.18 I natychmiast opuściwszy sieci, poszli za nim.19 A stamtąd odszedłszy maluczko, ujrzał Jakuba Zebedeuszowego i Jana, brata jego, kiedy zwijali sieci w łodzi.20 I zaraz ich zawołał. A zostawiwszy ojca swego Zebedeusza w łodzi z najemnikami, poszli za nim. UZDROWIENIE OPĘTANEGO.21 I weszli do Kafarnaum. A zaraz w szabat wszedłszy do synagogi, nauczał ich.22 I zdumiewali się nad nauką jego; albowiem uczył ich, jako władzę mający, a nie jako doktorowie.23 I był w ich synagodze człowiek, mający ducha nieczystego, i zawołał,24 mówiąc: Cóż ci do nas, Jezusie Nazareński? Przyszedłeś gubić nas? Znam cię; ktoś jest, Święty Boży.25 I zagroził mu Jezus, mówiąc: Milcz i wyjdź z człowieka.26 I targając go duch nieczysty, z krzykiem wielkim wyszedł z niego.27 I zdumiewali się wszyscy, tak że się między sobą pytali, mówiąc: Cóż to jest? Cóż to za nowa nauka, że z mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, a są mu posłuszne?28 I wnet rozeszła się sława jego po całej krainie galilejskiej. UZDROWIENIE ŚWIEKRY PIOTRA I WIELU INNYCH.29 I niebawem wyszedłszy z synagogi, przyszli do domu Szymona i Andrzeja z Jakubem i z Janem.30 A świekra Szymonowa leżała w gorączce, i zaraz mówią mu o niej.31 I przystąpiwszy, podniósł ją, ująwszy za rękę, a wnet opuściła ją gorączka, i służyła im.32 Gdy zaś nastał wieczór, i słońce zaszło, przynosili do niego wszystkich źle się mających i opętanych.33 A całe miasto zebrało się u drzwi.34 I uzdrowił wielu, których rozmaite choroby trapiły, i wyrzucił wielu czartów, a nie dopuszczał im mówić, że go znali.35 A bardzo rano wstawszy, wyszedł, i udał się na miejsce pustynne i tam się modlił.36 I poszedł za nim Szymon i ci, co z nim byli.37 A znalazłszy go, powiedzieli mu: Że wszyscy cię szukają.38 I rzekł im: Idźmy do pobliskich wsi i miast, abym i tam przepowiadał, bom na to przyszedł. PRACA W GALILEI I OCZYSZCZENIE TRĘDOWATEGO.39 I nauczał w ich synagogach i po całej Galilei, i wyrzucał czarty.40 I przyszedł do niego trędowaty, prosząc go, i upadłszy na kolana, rzekł mu: Jeśli chcesz, możesz mię oczyścić.41 A Jezus zmiłowawszy się nad nim, wyciągnął rękę swoją i dotknąwszy go, rzekł mu: Chcę, bądź oczyszczony.42 A gdy rzekł, natychmiast zniknął trąd z niego, i został oczyszczony.43 I zagroził mu, i natychmiast go oddalił.44 I rzekł mu: Bacz, żebyś nikomu nie powiadał, ale idź, ukaż się najwyższemu kapłanowi, i ofiaruj za oczyszczenie swoje, co przykazał Mojżesz na świadectwo im.45 Lecz on wyszedłszy, począł opowiadać i rozsławiać, co się stało, tak że już nie mógł jawnie wejść do miasta; ale przebywał na ustroniu, na miejscach pustynnych; a zewsząd schodzili się do niego.2 UZDROWIENIE PARALITYKA.1 I znowu wszedł do Kafarnaum po jakimś czasie.2 I usłyszano, że jest w domu; a wielu s1ę zebrało, tak że nie mogli się zmieścić ani u drzwi; i głosił im słowo.3 I przyszli do niego, niosąc paralityka, którego dźwigało czterech.4 A gdy go nie mogli wnieść przedeń z powodu ciżby, rozebrali powałę tam, gdzie był, a uczyniwszy otwór, spuścili łoże, na którym leżał paralityk.5 Gdy zaś Jezus ujrzał ich wiarę, rzekł paralitykowi: Synu, odpuszczają ci się grzechy twoje!6 A byli tam niektórzy z doktorów, siedząc i myśląc w sercach swoich:7 Czemu ten tak mówi? Bluźni. Któż grzechy odpuszczać może, jeśli nie sam Bóg?8 Gdy to Jezus zaraz poznał duchem swoim, że tak w sobie myślą, rzekł im: Czemu to myślicie w sercach waszych?9 Cóż łatwiej jest, rzec paralitykowi: Odpuszczają ci się grzechy, czy rzec: Wstań, weźmij łoże swoje i chodź?10 Żebyście zaś wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma moc odpuszczać grzechy na ziemi, (rzekł do paralityka):11 Tobie mówię: Wstań, weź łoże swoje, i idź do domu swego.12 A on natychmiast wstał, i wziąwszy łoże, wyszedł przed wszystkimi, tak iż się wszyscy zdumieli, i chwalili Boga, mówiąc: Iżeśmy nigdy nic takiego nie widzieli. POWOŁANIE MATEUSZA.13 I wyszedł znów ku morzu, i cała rzesza schodziła się do niego, i nauczał ich.14 A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego przy cle i rzekł mu: Pójdź za mną. A wstawszy, poszedł za nim.15 I stało się, gdy siedział u stołu w domu jego, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i z uczniami jego; bo było wielu, którzy też chodzili za nim.16 A widząc doktorowie i faryzeusze, że jada z celnikami i grzesznikami, mówili uczniom jego: Czemu z celnikami i grzesznikami je i pije mistrz wasz?17 Co usłyszawszy Jezus, rzekł im: Zdrowi nie potrzebują lekarza, ale źle się mający; albowiem nie przyszedłem wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych. SPÓR O POST.18 A uczniowie Janowi i faryzeusze pościli. I przychodzą, i mówią mu: Czemuż uczniowie Jana i faryzeuszów poszczą, a twoi uczniowie nie poszczą?19 rzekł im Jezus: Czyż mogą goście weselni pościć, dopóki z nimi jest oblubieniec? Jak długo mają między sobą oblubieńca, nie mogą pościć.20 Ale przyjdą dni, gdy będzie wzięty od nich oblubieniec, a wtedy będą pościć w owe dni.21 Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starej szaty; bo inaczej nowy płat obrywa starą szatę i rozdarcie staje się większe.22 I nikt nie leje wina nowego w stare bukłaki; bo inaczej wino rozsadzi bukłaki i rozleje się wino, a bukłaki się zepsują; ale wino nowe ma być wlewane w bukłaki nowe. CHRYSTUS PANEM SZABATU.23 I stało się znów, gdy Pan przechodził w szabat przez zboża, uczniowie jego poczęli, idąc, rwać kłosy.24 A faryzeusze mówili mu: Oto, co czynią w szabat, czego się nie godzi?25 I rzekł im: Nigdyście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy był w potrzebie, kiedy łaknął sam i ci co z nim byli?26 Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, których nie godziło się jeść tylko kapłanom, i dał tym, którzy z nim byli?27 I mówił im: Szabat był ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu.28 A więc panem jest Syn Człowieczy także i szabatu.3 LECZY USCHŁĄ RĘKĘ.1 I wszedł znów do synagogi, a był tam człowiek, mający rękę uschłą.2 I podpatrywali go, czy będzie w szabat uzdrawiał, aby go oskarżyć.3 I rzekł człowiekowi, mającemu rękę uschłą: Stań w pośrodku!4 I rzekł im: Czy godzi się w szabat dobrze czynić, czy też źle, duszę uzdrowić, czy zabić? Lecz oni milczeli.5 I spojrzawszy po nich z gniewem, zasmucony ślepotą serca ich, rzekł człowiekowi: Wyciągnij rękę twoją! I wyciągnął, i ręka została mu przywrócona.6 A wyszedłszy faryzeusze naradzali się zaraz z herodianami przeciwko niemu, jakby go stracić. ZEWSZĄD ZBIEGAJĄ SIĘ RZESZE.7 Jezus zaś z uczniami swymi odszedł nad morze, a wielka rzesza z Galilei i z Judei poszła za nim;8 I z Jerozolimy i z Idumei, i z Zajordania i z okolic Tyru, i Sydonu przyszło do niego mnóstwo wielkie, słysząc, co czynił.9 I rzekł uczniom swoim, aby łódka była na jego posługę z powodu rzeszy, ażeby go nie ścisnęła.10 Albowiem wielu uzdrawiał, tak że na niego napierali, aby się go dotknąć, ilukolwiek z nich miało rany.11 A duchy nieczyste na jego widok upadały przed nim i wołały mówiąc:12 Ty jesteś Synem Bożym. I bardzo im groził, aby go nie wyjawiały. WYBÓR APOSTOŁÓW.13 I wszedłszy na górę, wezwał do siebie, których sam chciał, i przyszli do niego.14 I postanowił dwunastu, aby byli z nim, i żeby ich posyłał przepowiadać. 15 I dał im moc uzdrawiania chorób i wypędzania czartów.16 I dał Szymonowi imię Piotr.17 I Jakuba Zebedeuszowego i Jana, brata Jakubowego, i dał im imiona Boanerges, co znaczy synowie gromu.18 I Andrzeja i Filipa, i Bartłomieja i Mateusza, i Tomasza i Jakuba Alfeuszowego, i Tadeusza i Szymona Kananejczyka.19 I Judasza Iszkariotę, który go też wydał. JAKĄ MOCĄ WYRZUCA CZARTY.20 I przyszli do domu, i zbiegła się znowu rzesza, tak że nie mogli ani chleba spożyć.21 A gdy to posłyszeli bliscy jego, wyszli, ażeby go pojmać, bo mówili, że oszalał.22 A doktorowie, którzy byli przyszli z Jerozolimy, mówili, że ma Belzebuba, i że mocą księcia czartowskiego wyrzuca czarty.23 I wezwawszy ich, mówił do nich w przypowieściach: Jakże może szatan wyrzucać szatana?24 I królestwo, jeśliby przeciw sobie było rozdzielone, takie królestwo nie może się ostać.25 I dom, jeśliby przeciw sobie był rozdzielony, taki dom nie może się ostać.26 I szatan, jeśliby sam przeciw sobie powstał, rozdzielony jest, i nie będzie się mógł ostać, ale upadnie.27 Nikt nie może, wszedłszy w dom, zrabować sprzętów mocarza, jeśliby pierwej mocarza nie związał, a wtedy dom jego ograbi.28 Zaprawdę powiadam wam, że wszystkie grzechy będą odpuszczone synom ludzkim, i bluźnierstwa, którymi by bluźnili;29 ale kto by zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nie dostąpi odpuszczenia na wieki, ale będzie winien grzechu wiecznego.30 Albowiem mówili: Ma ducha nieczystego. KTO MATKĄ I BRATEM CHRYSTUSA?31 I przyszła matka jego i bracia, a stojąc przed domem, posłali po niego, wołając go.32 A rzesza siedziała około niego, i powiedziano mu: Oto matka twoja i bracia twoi są przed domem; szukają cię.33 I odpowiadając im, rzekł: Kto jest matka moja i bracia moi?34 A spoglądając na tych, którzy około niego siedzieli, rzekł: Oto matka moja i bracia moi.35 Albowiem kto by czynił wolę Bożą, ten jest bratem moim i siostrą moją i matką.4 NAUCZA W ŁODZI.1 I począł znowu uczyć przy morzu; i zebrała się koło niego rzesza wielka, tak że wszedłszy do łodzi, siedział na morzu, a wszystka rzesza była przy morzu na ziemi.2 I nauczał ich wiele w przypowieściach, i mówił im w nauce swojej. PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCY.3 Słuchajcie! Oto siewca wyszedł siać.4 A gdy siał, jedno padło obok drogi, a ptaki niebieskie przyszły i zjadły je.5 Drugie zaś padło na opoczyste, gdzie nie miało wiele ziemi, i natychmiast wzeszło, bo nie miało głębokiej ziemi.6 A gdy słońce wzeszło, zwiędło i dlatego uschło, że nie miało korzenia.7 A inne padło w ciernie; i urosły ciernie, i zadusiły je, i nie dało owocu.8 A inne upadło na ziemię dobrą i dało owoc bujny i wzrastający; a jedno przyniosło trzydzieści, drugie sześćdziesiąt, a trzecie sto.9 I mówił: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.10 A gdy był sam tylko, spytało go o przypowieść tych dwunastu, co przy nim byli.11 I mówił im: Wam dane jest poznać tajemnicę królestwa Bożego; ale tym, którzy są zewnątrz, wszystko dzieje się w przypowieściach,12 aby patrząc patrzyli, a nie widzieli, i słysząc słyszeli, a nie zrozumieli, by się kiedy nie nawrócili, a nie były im odpuszczone grzechy.13 I rzekł im: Nie rozumiecie tej przypowieści? A jakże zrozumiecie wszystkie przypowieści?14 Który sieje, słowo sieje.15 A którzy obok drogi, gdzie się rozsiewa słowo, ci są, którzy gdy usłyszą, natychmiast przychodzi szatan i bierze słowo, które jest wsiane w serca ich.16 Podobnież i ci, którzy są na opoczystych posiani, są ci, którzy gdy usłyszą słowo, natychmiast z radością je przyjmują;17 a nie mają korzenia w sobie, ale trwają do czasu; potem, gdy przyjdzie ucisk i prześladowanie z powodu słowa, natychmiast się gorszą.18 A inni, którzy między ciernie są posiani, ci są, którzy słowa słuchają,19 a troski świata i omamienie bogactw i chciwość innych rzeczy, wchodząc, zaduszają słowo, i staje się bez pożytku.20 A którzy na dobrą ziemię są posiani, ci są, którzy słuchają słowa, i przyjmują, i przynoszą owoc, jedno trzydzieści, drugie sześćdziesiąt, a trzecie sto. DARY BOŻE NALEŻY ROZWIJAĆ.21 I mówił im: Czyż świecę wnoszą, aby ją postawić pod korcem, albo pod łożem? Czyż nie po to, aby była postawiona na świeczniku?22 Nie ma bowiem nic tajemnego, co by się objawić nie miało; i nic nie stało się ukrytym, ale po to, żeby na jaw wyszło.23 Jeśli kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.24 I mówił im: Baczcie czego słuchacie. Jaką miarą mierzyć będziecie, będzie wam odmierzone, i będzie wam przydane.25 Albowiem kto ma, będzie mu dane; a kto nie ma, i to, co ma, odejmą od niego.26 I mówił: Tak jest z królestwem Bożym, jak gdyby człowiek wrzucił nasienie w ziemię,27 a spałby, i wstawał w nocy i we dnie, a nasienie wschodziłoby i rosło, gdy on nie wie.28 Ziemia bowiem sama z siebie owoc rodzi, naprzód źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie.29 A gdy zboże dojrzeje, wnet zapuszcza sierp, bo żniwo przyszło. PRZYPOWIEŚĆ O ZIARNIE GORCZYCY.30 I mówił: Do czego podobnym uczynimy królestwo Boże, albo do jakiej przypowieści przyrównamy je?31 Jak ziarno gorczyczne, które gdy sieją w ziemię, mniejsze jest od wszystkich nasion, jakie są na ziemi.32 A gdy się je wsieje, wyrasta, i staje się większe nad wszystkie jarzyny, i wypuszcza gałęzie tak wielkie, że pod cieniem jego mogą mieszkać ptaki niebieskie.33 I w wielu takich przypowieściach tak głosił do nich słowo, jak mogli słuchać.34 A bez przypowieści nie mówił im. A uczniom swoim osobno wykładał wszystko. UCISZENIE BURZY.35 I w ów dzień mówił do nich, gdy już wieczór nastał: Przeprawmy się na drugą stronę.36 A opuściwszy rzeszę, wzięli go tak, jak był w łodzi, a inne łodzie były z nim.37 I powstała wielka nawałnica wiatru, i miotała fale w łódź, tak że się łódź napełniała.38 A on był w tyle łodzi, śpiąc na wezgłówku; i budzą go, i mówią mu: Nauczycielu! Nie obchodzi cię to, że giniemy?39 I powstawszy, zagroził wiatrowi, i rzekł morzu: Milcz, zamilknij. I ustał wiatr, i stała się cisza wielka.40 I rzekł im: Czemu bojaźliwi jesteście? Jeszczeż nie macie wiary?41 I przelękli się bojaźnią wielką, i mówili jeden do drugiego: Kimże więc jest ten, że i wiatr i morze są mu posłuszne?5 WYPĘDZA CZARTY W WIEPRZE.1 I przybyli za morze do krainy Gerazeńczyków.2 A gdy on wychodził z łodzi, zaraz wybiegł ku niemu z grobów człowiek opętany duchem nieczystym.3 Miał on mieszkanie w grobach, a nie mógł go już nikt i łańcuchami związać;4 bo często będąc w pęta i łańcuchy związany, łańcuchy rozrywał i pęta kruszył i nikt go nie mógł poskromić.5 A zawsze we dnie i w nocy był w grobach i w górach, krzycząc i tłukąc się kamieniami.6 Ujrzawszy zaś Jezusa z daleka, przybiegł i pokłonił się mu,7 a wołając głosem wielkim, mówił: Co ci do mnie, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Zaklinam cię przez Boga, abyś mnie nie męczył.8 Albowiem mówił do niego: Wyjdź, duchu nieczysty z człowieka!9 I pytał go: Co ty masz za imię? I rzekł mu: Legion mi na imię, albowiem nas jest wielu.10 I prosił go bardzo, aby go nie wypędzał z tej okolicy.11 A było tam na górze wielkie stado wieprzów pasące się.12 I prosili go czarci, mówiąc: Poślij nas w wieprze, abyśmy w nie weszli.13 I natychmiast pozwolił im Jezus. A wyszedłszy duchy nieczyste, weszły w wieprze, i wpadło stado wielkim pędem ze stromego zbocza w morze, w liczbie około dwóch tysięcy i utonęło w morzu.14 Ci zaś, którzy je paśli, uciekli, i dali znać do miasta i na pola. I wyszli oglądać, co się stało.15 I przychodzą do Jezusa, i widzą tego, który był od czarta dręczony, siedzącego, ubranego i przy zdrowych zmysłach, i zlękli się.16 I opowiedzieli im ci, którzy widzieli, co się zdarzyło temu, który miał czarta, i o wieprzach.17 I poczęli go prosić, aby wyszedł z ich granic.18 A gdy wstępował do łodzi, zaczął go prosić ten, który był od czarta dręczony, aby mógł być przy nim.19 I nie przyjął go, ale mu rzekł: Idź do domu swojego, do swoich i oznajmij im, jak wielkie rzeczy uczynił ci Pan i zlitował się nad tobą.20 I odszedł, i począł głosić w Dekapolu, jak wielkie rzeczy uczynił mu Jezus, a wszyscy się dziwili. UZDRAWIA NIEWIASTĘ MAJĄCĄ KRWOTOK.21 A gdy Jezus znów przeprawił się w łodzi za morze, zeszła się do niego wielka rzesza, i był nad morzem.22 I przyszedł jeden przełożony synagogi, imieniem Jair, a ujrzawszy go, padł mu do nóg.23 I prosił go bardzo, mówiąc: Iż córka moja kona, pójdź, włóż na nią ręce, żeby ozdrowiała, i żywa została.24 I poszedł z nim, a szła za nim wielka rzesza, i cisnęli się na niego.25 A niewiasta, która miała krwotok przez dwanaście lat,26 i wiele była ucierpiała od wielu lekarzy, i całe swe mienie wydała była, a nic jej nie pomogło, ale się jeszcze gorzej miała;27 i usłyszawszy o Jezusie, przyszła z tyłu między rzeszą i dotknęła się szaty jego.28 Mówiła bowiem, że jeśli dotknę się choćby szaty jego, będę zdrowa.29 I natychmiast wyschło w niej źródło krwi, i poczuła w ciele, że była uzdrowiona od choroby.30 A Jezus poznawszy zaraz w sobie moc, która z niego wyszła, obróciwszy się do rzeszy, mówił: Kto się dotknął szat moich?31 A uczniowie jego mówili mu: Widzisz, jak cię rzesza ciśnie, a mówisz: Kto się mnie dotknął?32 I patrzał wokoło, aby zobaczyć tę, która to uczyniła.33 A niewiasta, bojąc się i drżąc, wiedząc, co się z nią stało, przyszła i upadła przed nim, i powiedziała mu całą prawdę.34 On zaś rzekł jej: Córko! Wiara twoja cię uzdrowiła, idź w pokoju i bądź uzdrowiona z choroby twojej. WSKRZESZENIE CÓRKI JAIRA.35 Gdy on jeszcze mówił, przyszli od przełożonego synagogi, mówiąc: Iż córka twoja umarła, czemuż jeszcze trudzisz Nauczyciela?36 A Jezus usłyszawszy słowa, które powiedziano, rzekł przełożonemu synagogi: Nie bój się, wierz tylko!37 I nie dopuścił nikomu iść za sobą, tylko Piotrowi i Jakubowi i Janowi, bratu Jakuba.38 I przychodzą do domu przełożonego synagogi i widzi zgiełk i płaczących i zawodzących bardzo.39 A wszedłszy, rzekł im: Czemu zgiełk czynicie, i płaczecie? Dzieweczka nie umarła, ale śpi.40 I śmiano się z niego. On zaś wypędziwszy wszystkich, bierze ojca i matkę dzieweczki i tych, którzy z nim byli, i wchodzi, gdzie dzieweczka leżała.41 A ująwszy rękę dzieweczki mówi do niej: Talitha kumi! Co znaczy: Dzieweczko, (tobie mówię) wstań!42 I natychmiast wstała dzieweczka i chodziła; miała zaś dwanaście lat; i zdumieli się zdumieniem wielkim.43 I przykazał im surowo, aby tego nikt nie wiedział; i rzekł, aby jej dano jeść.6 NAUCZA W NAZARECIE.1 A odszedłszy stamtąd, przyszedł do ojczyzny swojej, i szli za nim uczniowie jego.2 A gdy nastał szabat, zaczął uczyć w synagodze i wielu słuchających zdumiewało się nad nauką jego, mówiąc: Skądże temu to wszystko? A co to za mądrość, która mu jest dana, i takie cuda, które dzieją się przez ręce jego?3 Czyż to nie jest rzemieślnik, syn Maryi, brat Jakuba i Józefa i Judy i Szymona? Czyż i sióstr jego tu u nas nie ma? I gorszyli się z niego.4 A Jezus im mówił: Iż prorok nie jest bez czci, chyba w ojczyźnie swojej, i w domu swoim, a między rodziną swoją.5 I nie mógł tam uczynić żadnego cudu, tylko uzdrowił niewielu chorych, kładąc na nich ręce.6 I dziwił się niedowiarstwu ich; a nauczając, obchodził okoliczne miasteczka. ROZSYŁA APOSTOŁÓW.7 I wezwał dwunastu, i począł ich po dwóch rozsyłać, i dawał im moc nad duchami nieczystymi.8 I rozkazał im, aby nic na drogę nie brali, jak tylko laskę, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy w trzosie;9 ale by chodzili w sandałach, a nie wdziewali dwóch sukien.10 I mówił im: Gdziekolwiek wejdziecie do domu, tam mieszkajcie, aż stamtąd wyjdziecie.11 A gdziekolwiekby was nie przyjęli, i nie słuchali, wychodząc stamtąd, otrząśnijcie proch z nóg waszych, na świadectwo im.12 A wyszedłszy, przepowiadali, aby pokutę czynili.13 I wyrzucali wielu czartów, i wielu chorych olejem namaszczali, i uzdrawiali.CZĘŚC II(6,14 – 9,49)WĘDRÓWKI PO GALILEI I OKOLICZNYCH KRAJACH RÓŻNE ZDANIA O JEZUSIE.14 I usłyszał król Herod (bo imię jego było rozsławione), i mówił: Że Jan Chrzciciel wstał z martwych, i dlatego cuda dzieją się przez niego.15 Inni zaś mówili: Że to jest Eliasz; inni znów powiadali: Iż jest to prorok, jak jeden z proroków.16 Co usłyszawszy Herod, rzekł: Jan, którego ja ściąłem, ten wstał z martwych. HISTORIA ZABICIA ŚW. JANA.17 A1bowiem sam Herod posłał, i pojmał był Jana, i związał go w więzieniu z powodu Herodiady, żony Filipa, brata swego, że ją był pojął.18 Jan bowiem mówił Herodowi: Nie godzi się tobie mieć żony brata twego.19 A Herodiada czyhała nań, i chciała go zabić, a nie mogła.20 Albowiem Herod bał się Jana, wiedząc, że jest mężem sprawiedliwym i świętym, i strzegł go, a za jego radą wiele rzeczy czynił i chętnie go słuchał.21 Gdy zaś nadszedł dzień sposobny, sprawił Herod w urodziny swoje ucztę dostojnikom swoim i dowódcom i przedniejszym Galilei.22 A gdy weszła córka owej Herodiady, i tańczyła, i spodobała się Herodowi i wespół siedzącym, rzekł król do dziewczęcia: Proś mnie o co chcesz, a dam tobie.23 I przysiągł jej: że o cokolwiek prosić będziesz, dam ci, choćby i połowę królestwa mego.24 Ona wyszedłszy, rzekła matce swojej: O co mam prosić? Ta zaś odrzekła: głowę Jana Chrzciciela.25 A gdy weszła zaraz z pośpiechem do króla, prosiła, mówiąc: Chcę, abyś mi natychmiast dał na misie głowę Jana Chrzciciela.26 I zasmucił się król; dla przysięgi i dla wespół siedzących nie chciał jej zasmucić,27 ale posławszy kata, rozkazał przynieść głowę jego na misie.28 I ściął go w więzieniu, i przyniósł głowę jego na misie, i oddał ją dziewczynie, a dziewczyna oddała j ą matce swojej.29 Co usłyszawszy uczniowie jego, przyszli, i wzięli ciało jego, i położyli je w grobie. JEZUS ODPOCZYWA Z APOSTOŁAMI.30 A gdy apostołowie zeszli się do Jezusa, opowiedzieli mu wszystko, co czynili, i czego uczyli.31 I rzekł im: Pójdźcie osobno na miejsce pustynne i odpocznijcie trochę; bo wielu było tych, co przychodzili i odchodzili, i ani czasu do jedzenia nie mieli.32 I wstąpiwszy do łodzi, odjechali na miejsce pustynne osobno.33 I widzieli ich odjeżdżających, i zwiedziało się wielu, i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, i wyprzedzili ich.34 A wyszedłszy Jezus, ujrzał wielką rzeszę, i ulitował się nad nimi, że byli jak owce nie mające pasterza, i począł ich uczyć wielu rzeczy. ROZMNAŻA CHLEB.35 A gdy już była późna godzina, przystąpili uczniowie jego, mówiąc: Miejsce to jest pustynne i już czas upłynął;36 rozpuść ich, aby poszli do najbliższych zagród i wsi, i kupili sobie żywności do jedzenia.37 A odpowiadając, rzekł im: Dajcie wy im jeść. I rzekli mu: Pójdźmy, kupmy za dwieście denarów chleba, a damy im jeść.38 I rzekł im: Ile chlebów macie? Idźcie, i zobaczcie. A dowiedziawszy się, odpowiedzieli: Pięć i dwie ryby.39 I rozkazał im posadzić wszystkich gromadami na zielonej trawie.40 I siedli gromadami po stu i po pięćdziesięciu.41 A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, wejrzawszy w niebo, błogosławił, i łamał chleb, i dawał uczniom swoim, aby przed nich kładli, i dwie ryby podzielił wszystkim.42 I jedli wszyscy, i najedli się.43 I zebrali ostatki, dwanaście koszów pełnych ułomków i z ryb.44 A tych, którzy jedli, było pięć tysięcy mężczyzn. CHODZI PO MORZU.45 I wnet przymusił uczniów swoich wstąpić w łódź, aby go wyprzedzili za morze do Betsaidy, ażby on rozpuścił lud.46 A rozpuściwszy ich odszedł na górę modlić się.47 I gdy nastał wieczór, była łódź w pośrodku morza, a on sam na ziemi.48 A widząc ich, jak się trudzili przy wiosłowaniu (bo im był wiatr przeciwny), około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, chodząc po morzu, i chciał ich minąć.49 Lecz oni, skoro go ujrzeli chodzącego po morzu, mniemali, że to była zjawa, i zakrzyknęli.50 Albowiem wszyscy go widzieli, i zatrwożyli się. A natychmiast przemówił do nich, i rzekł im: Ufajcie, jam jest, nie lękajcie się!51 I wstąpił do nich w łódź, i ustał wiatr. I tym bardziej zdumiewali się sami w sobie.52 Nie zrozumieli bowiem co do chlebów, gdyż serce ich było zaślepione. UZDRAWIA NIEMOCNYCH.53 A gdy się przeprawili, przyszli do ziemi Genezaret, i przybili do brzegu.54 Skoro wyszli z łodzi, natychmiast go poznali.55 I przebiegając całą tę okolicę, poczęli na łożach przynosić źle się mających, gdzie usłyszeli, że jest.56 A gdziekolwiek wchodził do wsi, albo do zagród albo miast, kładli niemocnych na ulicach, i prosili go, aby się dotknęli choć kraju szaty jego; i wszyscy, którzy się go dotknęli, zdrowymi się stawali.7 KARCI FARYZEUSZÓW.1 I zeszli się do niego faryzeusze i niektórzy z doktorów, co przyszli z Jerozolimy.2 A ujrzawszy niektórych z uczniów jego, jedzących chleb pospolitymi, to jest, nieumytymi rękami, ganili ich.3 Faryzeusze bowiem i wszyscy żydzi bez częstego umywania rąk nie jedzą, trzymając się podania starszych.4 I wracając z rynku nie jedzą, dopóki się nie umyją; i wiele jest innych rzeczy, które im do zachowania są podane: umywania kubków i dzbanków i naczyń miedzianych i łóżek.5 I pytali go faryzeusze i doktorowie: Czemu uczniowie twoi nie postępują według podania starszych, ale jedzą chleb pospolitymi rękami?6 On zaś odpowiadając, rzekł im: Dobrze Izajasz o was obłudnikach prorokował, jak jest napisane: “Lud ten czci mię wargami, ale serce ich daleko jest ode mnie.7 Lecz próżno mnie czczą, ucząc nauk i przykazań ludzkich.”8 Albowiem opuściwszy przykazanie Boże, trzymacie się podania ludzkiego, umywania dzbanków i kubków; i wiele innych rzeczy tym podobnych czynicie.9 I mówił im: Całkiem udaremniacie przykazanie Boże, aby zachować podanie wasze.10 Mojżesz bowiem powiedział: “Czcij ojca twego i matkę twoją,” i “Kto by złorzeczył ojcu albo matce, niech śmiercią umrze.”11 A wy mówicie: Jeśliby człowiek rzekł ojcu albo matce: Korban (to znaczy dar), który jest ode mnie, tobie pomocny będzie;12 i nie pozwalacie mu nic więcej czynić dla ojca albo matki,13 niwecząc słowo Boże tym podaniem waszym, któreście przekazali; i wiele rzeczy tym podobnych czynicie. CO PLUGAWI CZŁOWIEKA.14 A przywoławszy znów rzesze, mówił im: Słuchajcie mnie wszyscy, a zrozumiejcie.15 Nie ma żadnej rzeczy zewnątrz człowieka, która by, wchodząc weń, splugawić go mogła; lecz rzeczy, które wychodzą z człowieka, te są, które plamią człowieka.16 Jeśli kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha.17 A gdy od rzeszy wszedł do domu, pytali go uczniowie jego o przypowieść.18 I rzekł im: Także i wy nierozumni jesteście? Nie rozumiecie, iż nic z tego co z zewnątrz wchodzi w człowieka, nie może go splamić,19 bo nie wchodzi w serce jego, ale w brzuch idzie, i do wychodu odchodzi, czyszcząc wszystkie potrawy?20 I powiadał, że co wychodzi z człowieka, to plami człowieka.21 Gdyż z wnętrza, z serca ludzkiego wychodzą myśli złe, cudzołóstwa, porubstwa, zabójstwa,22 kradzieże, łakomstwa, złości, zdrada, bezwstyd, złe spojrzenia, bluźnierstwa, pycha, głupota.23 Wszystko to złe z wewnątrz pochodzi i plami człowieka. UZDRAWIA CÓRKĘ CHANANEJKI.24 A stamtąd powstawszy, odszedł w granice Tyru i Sydonu. I wszedłszy w dom, nie chciał, aby to kto wiedział, lecz ukryć się nie mógł.25 Gdyż skoro tylko usłyszała o nim niewiasta, której córka miała ducha nieczystego, weszła i upadła do nóg jego.26 Była to niewiasta pogańska, rodem Syrofenicjanka. I prosiła go, aby wyrzucił czarta z jej córki.27 A on jej rzekł: Pozwól pierwej najeść się dzieciom; bo nie dobrze jest brać chleb dzieciom i rzucać psom.28 Lecz ona odpowiedziała i rzekła mu: I owszem Panie, bo i szczenięta jadają pod stołem z okruszyn dzieci.29 I rzekł jej: Dla tego słowa idź, wyszedł czart z córki twojej.30 A gdy odeszła do domu swego, znalazła dzieweczkę leżącą na łożu, i że czart wyszedł. UZDRAWIA GŁUCHONIEMEGO.31 A wyszedłszy znowu z granic Tyru, przyszedł przez Sydon do Morza Galilejskiego poprzez granice Dekapolu.32 I przywiedli mu głuchoniemego i prosili go, aby nań rękę włożył.33 A wziąwszy go na stronę od rzeszy, wpuścił palce swoje w uszy jego i splunąwszy, dotknął języka jego.34 A wejrzawszy w niebo, westchnął i rzekł mu: Effetha! to znaczy: Otwórz się.35 I wnet otworzyły się uszy jego i rozwiązały się więzy języka jego i mówił dobrze.36 I przykazał im, aby nikomu nie opowiadali. Ale im więcej on zakazywał, tym jeszcze więcej rozgłaszali,37 i tym bardziej dziwili się, mówiąc: Dobrze wszystko uczynił, i głuchym przywrócił słuch i niemym mowę.8 POWTÓRNIE CHLEB ROZMNAŻA.1 W owe dni znowu, gdy była wielka rzesza, a nie mieli co jeść, wezwawszy uczniów swoich, rzekł im:2 Ża1 mi ludu, bo oto już trzy dni trwają przy mnie, a nie mają co jeść.3 A jeśli ich puszczę głodnych do domów ich, ustaną w drodze; bo niektórzy z nich przyszli z daleka.4 I odpowiedzieli mu uczniowie jego: Skądże będzie mógł ich kto tu na pustyni nakarmić chlebem?5 I zapytał ich: Wiele chlebów macie? A oni rzekli: Siedem.6 I rozkazał rzeszy usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, dzięki czyniąc, łamał i dawał uczniom swoim, aby przed nich kładli; i kładli przed rzeszą.7 Mieli też i trochę rybek, i te pobłogosławił i kazał przed nimi położyć.8 I jedli i najedli się, i zebrali, co było ułomków, siedem koszów.9 A tych, co jedli, było około czterech tysięcy; i odprawił ich. PRZESTRZEGA PRZED KWASEM FARYZEJSKIM.10 I zaraz wsiadłszy do łodzi z uczniami swoimi, przybył w strony Dalmanuty.11 I wyszli faryzeusze i poczęli się z nim spierać, kusząc go, i domagali się od niego znaku z nieba.12 A westchnąwszy w duchu, rzekł: Czemu to plemię znaku szuka? Zaprawdę powiadam wam, nie będzie dany żaden znak temu plemieniu.13 A opuściwszy ich, wstąpił znowu w łódź i puścił się za morze.14 I zapomnieli wziąć chleba, i nie mieli z sobą tylko jeden chleb w łodzi.15 I przykazywał im, mówiąc: Baczcie i strzeżcie się kwasu faryzejskiego i kwasu Herodowego.16 I myśleli między sobą, mówiąc: że chleba nie mamy.17 Co poznawszy Jezus, rzekł im: Cóż myślicie, że chleba nie macie? Jeszcze nie poznajecie ani rozumiecie? Jeszczeż macie serce wasze zaślepione?18 Oczy mając, nie widzicie, i uszy mając, nie słyszycie? Ani nie pamiętacie,19 gdy pięć chlebów połamałem dla pięciu tysięcy, wieleście odnieśli koszów pełnych ułomków? Rzekli mu: Dwanaście.20 A gdy siedem chlebów dla czterech tysięcy, wieleście koszów ułomków zebrali? I rzekli mu: Siedem.21 I powiedział im: Jakże jeszcze nie rozumiecie? PRZYWRACA WZROK ŚLEPEMU.22 I przybyli do Betsaidy i przywiedli mu ślepego i prosili, aby się go dotknął.23 A ująwszy ślepego za rękę, wywiódł go poza wioskę; a plunąwszy na oczy jego, położywszy nań ręce swoje, spytał go, czy co widzi.24 A on spoglądając, rzekł: Widzę ludzi jako drzewa chodzących.25 Potem znowu położył ręce na oczy jego i począł widzieć i został uzdrowiony, tak że widział wszystko jasno.26 I odesłał go do domu jego, mówiąc: Idź do domu swego, a jeśli wejdziesz do wsi, nikomu nie mów. WYZNANIE PIOTRA.27 I wyszedł Jezus i uczniowie jego ku miasteczku Cezarei Filipa, a po drodze pytał uczniów swoich, mówiąc im: Kim powiadają mnie być ludzie?28 A oni mu odpowiedzieli, mówiąc: Janem Chrzcicielem, inni Eliaszem, a inni jakby jednym z proroków.29 Wtedy im rzekł: A wy kim mnie być powiadacie? A odpowiadając Piotr, rzekł mu: Tyś jest Chrystus.30 I zagroził im, aby o nim nikomu nie mówili.31 I począł ich nauczać, iż potrzeba, żeby Syn Człowieczy wiele cierpiał, i był wzgardzony od starszych i od przedniejszych kapłanów i od doktorów, i zabity, a po trzech dniach żeby zmartwychwstał.32 A mówił te słowa otwarcie. I wziąwszy go Piotr, począł go karcić.33 A on obróciwszy się i spojrzawszy na uczniów swoich, zgromił Piotra, mówiąc: Idź za mną, szatanie! bo nie rozumiesz tego, co jest Boże, ale co jest ludzkie. POLECA KRZYŻ.34 I zebrawszy rzeszę z uczniami swymi, rzekł im: Jeśli kto chce iść za mną, niech zaprze samego siebie, a weźmie krzyż swój i niech mię naśladuje.35 Albowiem kto by chciał zachować duszę swoją, straci ją, a kto by stracił duszę swoją dla mnie i dla ewangelii, zachowa ją.36 Cóż bowiem pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swojej szkodę poniósł?37 Albo co w zamian da człowiek za duszę swoją?38 Albowiem kto by się wstydził mnie i słów moich między plemieniem tym cudzołożnym i grzesznym, zawstydzi się go i Syn Człowieczy, gdy przyjdzie w chwale Ojca swego z aniołami świętymi.39 I mówił im: Zaprawdę powiadam wam, że są niektórzy z tych tu stojących, co nie zaznają śmierci aż ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy.9 PRZEMIENIENIE NA GÓRZE.

CS RU Brytjka King J. 9 PRZEMIENIENIE NA GÓRZE.1 cf. Tłum. Толк. I mówił im: Zaprawdę powiadam wam, że są niektórzy z tych tu stojących, co nie zaznają śmierci aż ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy.И сказал им: истинно говорю вам: есть некоторые из стоящих здесь, которые не вкусят смерти, как уже увидят Царствие Божие, пришедшее в силе. И# гlаше и5мъ: ґми1нь гlю вaмъ, ћкw сyть нёцыи t здЁ стоsщихъ, и5же не и4мутъ вкуси1ти смeрти, д0ндеже ви1дzтъ цrтвіе б9іе пришeдшее въ си1лэ. 9,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ελεγεν elegen
V-IAI-3S G5707
λέγωlegōto speakhe said
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
αμην amēn
HEB
ἀμήνamēnamenVerily
λεγω legō
V-PAI-1S G5719
λέγωlegōto speakI say
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouunto you
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, That
εισιν eisin
V-PAI-3P G5719
εἰμίeimito be[to be]
τινες tines
X-NPM
τιςtisonesome
ωδε ōde
ADV
ὧδεhōdeherehere
των tōn
T-GPM
hothe/this/who 
εστηκοτων estēkotōn
V-RAP-GPM G5761
ἵστημιhistēmito standof them that stand
οιτινες oitines
R-NPM
ὅστιςhostiswho/which, which
ου ou
PRT-N
οὐounonot
μη
PRT-N
μήnotnot
γευσωνται geusōntai
V-ADS-3P G5667
γεύωgeuōto tasteshall
θανατου thanatou
N-GSM
θάνατοςthanatosdeathof death
εως eōs
ADV
ἕωςheōsuntil, till
αν an
PRT
ἄνanif, till
ιδωσιν idōsin
V-2AAS-3P G5632
ὁράωhoraōto seethey have seen
την tēn
T-ASF
hothe/this/whothe kingdom
βασιλειαν basileian
N-ASF
βασιλείαbasileiakingdomthe kingdom
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof God
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
εληλυθυιαν elēluthuian
V-2RAP-ASF G5756
ἔρχομαιerchomaito come/gocome
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongwith
δυναμει dunamei
N-DSF
δύναμιςdunamispowerpower
 
2 cf. Tłum. Толк. A po sześciu dniach wziął Jezus Piotra i Jakuba i Jana, i zaprowadził ich na górę wysoką samych osobno, i przemienił się przed nimi.И, по прошествии дней шести, взял Иисус Петра, Иакова и Иоанна, и возвел на гору высокую особо их одних, и преобразился перед ними. (За?_л7и.) И# по шести2 днeхъ поsтъ ї}съ петрA и3 їaкwва и3 їwaнна, и3 возведE и5хъ на горY высокY њс0бь є3ди6ны: и3 преwбрази1сz пред8 ни1ми. 9,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
μετα meta
PREP
μετάmetawith/afterafter
ημερας ēmeras
N-APF
ἡμέραhēmeradaydays
εξ ex
A-NUI
ἕξhexsixsix
παραλαμβανει paralambanei
V-PAI-3S G5719
παραλαμβάνωparalambanōto taketaketh
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJesus
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoPeter
πετρον petron
N-ASM
ΠέτροςpetrosPeterPeter
και kai
CONJ
καίkaiand, and
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoJames
ιακωβον iakōbon
N-ASM
ἸάκωβοςiakōbosJamesJames
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ιωαννην iōannēn
N-ASM
ἸωάννηςiōannēsJohnJohn
και kai
CONJ
καίkaiand, and
αναφερει anaferei
V-PAI-3S G5719
ἀναφέρωanaferōto carry upleadeth
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
ορος oros
N-ASN
ὄροςorosmountainan
υψηλον upsēlon
A-ASN
ὑψηλόςhupsēloshighhigh
κατ kat
PREP
κατάkataaccording toby
ιδιαν idian
A-ASF
ἴδιοςidiosone's own/privatethemselves
μονους monous
A-APM
μόνοςmonosaloneapart
και kai
CONJ
καίkaiand: and
μετεμορφωθη metemorfōthē
V-API-3S G5681
μεταμορφόωmetamorfoōto transformhe was transfigured
εμπροσθεν emprosthen
PREP
ἔμπροσθενemprosthenbeforebefore
αυτων autōn
P-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
 
3 cf. Tłum. Толк. A szaty jego stały się jaśniejące i bardzo białe jako śnieg, jakich pilśniarz na ziemi wybielić nie może.Одежды Его сделались блистающими, весьма белыми, как снег, как на земле белильщик не может выбелить. И# ри6зы є3гw2 бhша блещaщzсz, бэлы6 ѕэлw2 ћкw снёгъ, kцёхже не м0жетъ бэли1льникъ ўбэли1ти на земли2. 9,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
τα ta
T-NPN
hothe/this/whoraiment
ιματια imatia
N-NPN
ἱμάτιονhimationclothingraiment
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
εγενετο egeneto
V-2ADI-3S G5633
γίνομαιginomaito bebecame
στιλβοντα stilbonta
V-PAP-NPN G5723
στίλβωstilbōto dazzleshining
λευκα leuka
A-NPN
λευκόςleukoswhitewhite
λιαν lian
ADV
λίανliangreatly, exceeding
οια oia
R-APN
οἷοςhoiossuch as; so as
γναφευς gnafeus
N-NSM
γναφεύςgnafeusone who bleachesfuller
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againston
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoearth
γης gēs
N-GSF
γῆearthearth
ου ou
PRT-N
οὐounono
δυναται dunatai
V-PNI-3S G5736
δύναμαιdunamaibe ablecan
ουτως outōs
ADV
οὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)[thus(-ly)]
λευκαναι leukanai
V-AAN G5658
λευκαίνωleukainōto bleachwhite them
 
4 cf. Tłum. Толк. I ukazał się Eliasz z Mojżeszem i rozmawiali z Jezusem.И явился им Илия с Моисеем; и беседовали с Иисусом. И# kви1сz и5мъ и3ліA съ мwmсeемъ: и3 бёста со ї}сомъ глагHлюща. 9,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ωφθη ōfthē
V-API-3S G5681
ὁράωhoraōto seethere appeared
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
ηλιας ēlias
N-NSM
ἩλίαςhēliasElijahElias
συν sun
PREP
σύνsunwithwith
μωυσει mōusei
N-DSM
Μωϋσῆς, Μωσῆςmōusēs mōsēsMosesMoses
και kai
CONJ
καίkaiand: and
ησαν ēsan
V-IAI-3P G5707
εἰμίeimito bethey were
συλλαλουντες sullalountes
V-PAP-NPM G5723
συλλαλέωsullaleōto talk withtalking
τω
T-DSM
hothe/this/whowith Jesus
ιησου iēsou
N-DSM
ἸησοῦςiēsousJesus/Joshuawith Jesus
 
5 cf. Tłum. Толк. A odpowiadając Piotr, rzekł Jezusowi: Rabbi! Dobrze nam tu być, i uczyńmy trzy przybytki, tobie jeden, a Mojżeszowi jeden i Eliaszowi jeden.При сем Петр сказал Иисусу: Равви! хорошо нам здесь быть; сделаем три кущи: Тебе одну, Моисею одну, и одну Илии. И# tвэщaвъ пeтръ глаг0ла ї}сови: раввJ, добро2 є4сть нaмъ здЁ бhти: и3 сотвори1мъ кр0вы три2, тебЁ є3ди1нъ, и3 мwmсeеви є3ди1нъ, и3 и3ліи2 є3ди1нъ. 9,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
αποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679
ἀποκρίνωapokrinōto answeranswered
ο o
T-NSM
hothe/this/whoPeter
πετρος petros
N-NSM
ΠέτροςpetrosPeterPeter
λεγει legei
V-PAI-3S G5719
λέγωlegōto speakand said
τω
T-DSM
hothe/this/whoto Jesus
ιησου iēsou
N-DSM
ἸησοῦςiēsousJesus/Joshuato Jesus
ραββι rabbi
HEB
ῥαββίrabbiRabbi, Master
καλον kalon
A-NSN
καλόςkalosgoodgood
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beto be
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/wefor us
ωδε ōde
ADV
ὧδεhōdeherehere
ειναι einai
V-PAN G5721
εἰμίeimito be, it is
και kai
CONJ
καίkaiand: and
ποιησωμεν poiēsōmen
V-AAS-1P G5661
ποιέωpoieōto do/makelet us make
τρεις treis
A-APF
τρεῖς, τρίαtreis triathreethree
σκηνας skēnas
N-APF
σκηνήskēnētenttabernacles
σοι soi
P-2DS
σύsuyoufor thee
μιαν mian
A-ASF
εἷςheisone; one
και kai
CONJ
καίkaiand, and
μωυσει mōusei
N-DSM
Μωϋσῆς, Μωσῆςmōusēs mōsēsMosesfor Moses
μιαν mian
A-ASF
εἷςheisoneone
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ηλια ēlia
N-DSM
ἩλίαςhēliasElijahfor Elias
μιαν mian
A-ASF
εἷςheisoneone
 
6 cf. Tłum. Толк. Albowiem nie wiedział, co mówił; bo byli bojaźnią zdjęci.Ибо не знал, что сказать; потому что они были в страхе. Не вёдzше бо, что2 рещи2: бsху бо пристрaшни. 9,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVου ou
PRT-N
οὐounonot
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
ηδει ēdei
V-2LAI-3S G5714
εἴδωeidōto knowhe wist
τι ti
I-ASN
τίςtiswhich?what
αποκριθη apokrithē
V-AOS-3S G5680
ἀποκρίνωapokrinōto answer[to answer]
εκφοβοι ekfoboi
A-NPM
ἔκφοβοςekfobosterrifiedsore afraid
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor; for
εγενοντο egenonto
V-2ADI-3P G5633
γίνομαιginomaito be[to be]
 
7 cf. Tłum. Толк. I powstał obłok, który ich zasłonił, i przyszedł z obłoku głos mówiący: Ten jest Syn mój najmilszy, jego słuchajcie.И явилось облако, осеняющее их, и из облака исшел глас, глаголющий: Сей есть Сын Мой возлюбленный; Его слушайте. И# бhсть w4блакъ њсэнsz и5хъ: и3 пріи1де глaсъ и3з8 w4блака, гlz: сeй є4сть сн7ъ м0й возлю1бленный, тогw2 послyшайте. 9,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εγενετο egeneto
V-2ADI-3S G5633
γίνομαιginomaito bethere was
νεφελη nefelē
N-NSF
νεφέληnefelēclouda cloud
επισκιαζουσα episkiazousa
V-PAP-NSF G5723
ἐπισκιάζωepiskiazōto overshadowthat overshadowed
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
και kai
CONJ
καίkaiand: and
εγενετο egeneto
V-2ADI-3S G5633
γίνομαιginomaito be[to be]
φωνη fōnē
N-NSF
φωνήfōnēvoice/sounda voice
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromout of
της tēs
T-GSF
hothe/this/who 
νεφελης nefelēs
N-GSF
νεφέληnefelēcloudthe cloud
ουτος outos
D-NSM
οὗτοςhoutosthis/he/she/it, This
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe cloud
υιος uios
N-NSM
υἱόςhuiossonSon
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/wemy
ο o
T-NSM
hothe/this/whoSon
αγαπητος agapētos
A-NSM
ἀγαπητόςagapētosbelovedbeloved
ακουετε akouete
V-PAM-2P G5720
ἀκούωakouōto hear: hear
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
 
8 cf. Tłum. Толк. I obejrzawszy się zaraz, nikogo więcej nie zobaczyli tylko samego Jezusa przy sobie.И, внезапно посмотрев вокруг, никого более с собою не видели, кроме одного Иисуса. И# внезaпу воззрёвше, ктомY никог0же ви1дэша, т0кмw ї}са є3ди1наго съ соб0ю. 9,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εξαπινα exapina
ADV
ἐξάπιναexapinasuddenlysuddenly
περιβλεψαμενοι periblepsamenoi
V-AMP-NPM G5671
περιβλέπωperiblepōto look around, when they had looked round about
ουκετι ouketi
ADV-N
οὐκέτιouketinot any moreany more
ουδενα oudena
A-ASM-N
οὐδείςoudeisno oneno man
ειδον eidon
V-2AAI-3P G5627
ὁράωhoraōto see, they saw
μεθ meth
PREP
μετάmetawith/afterwith
εαυτων eautōn
F-3GPM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemselves
ει ei
COND
εἰeiif[if]
μη
PRT-N
μήnot[not]
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoJesus
ιησουν iēsoun
N-ASM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
μονον monon
ADV
μόνονmonononlyonly
 
9 cf. Tłum. Толк. A gdy zstępowali z góry, rozkazał im, aby nikomu nie opowiadali, co widzieli, dopóki Syn Człowieczy nie zmartwychwstanie.Когда же сходили они с горы, Он не велел никому рассказывать о том, что видели, доколе Сын Человеческий не воскреснет из мертвых. Сходsщымъ же и5мъ съ горы2, запрети2 и5мъ, да никомyже повёдzтъ, ±же ви1дэша, т0кмw є3гдA сн7ъ чlвёческій и3з8 мeртвыхъ воскrнетъ. 9,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiand[and]
καταβαινοντων katabainontōn
V-PAP-GPM G5723
καταβαίνωkatabainōto come/go downas
αυτων autōn
P-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthey came down
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
του tou
T-GSN
hothe/this/whothe mountain
ορους orous
N-GSN
ὄροςorosmountainthe mountain
διεστειλατο diesteilato
V-AMI-3S G5668
διαστέλλωdiastellōto give orders, he charged
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/tothat
μηδενι mēdeni
A-DSM-N
μηδείςmēdeisnothingno man
α a
R-APN
ὅς, ἥhhos ēwhichwhat things
ειδον eidon
V-2AAI-3P G5627
ὁράωhoraōto seethey had seen
διηγησωνται diēgēsōntai
V-ADS-3P G5667
διηγέομαιdiēgeomaito relate fullythey should tell
ει ei
COND
εἰeiif, till
μη
PRT-N
μήnot, till
οταν otan
CONJ
ὅτανhotanwhen(-ever), till
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe Son
υιος uios
N-NSM
υἱόςhuiossonthe Son
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof man
ανθρωπου anthrōpou
N-GSM
ἄνθρωποςanthrōposa humanof man
εκ ek
PREP
ἐκekof/from[of/from]
νεκρων nekrōn
A-GPM
νεκρόςnekrosdeadthe dead
αναστη anastē
V-2AAS-3S G5632
ἀνίστημιanistēmito arisewere risen
 
10 cf. Tłum. Толк. I zachowali to zlecenie u siebie, pytając się między sobą, co by znaczyło: kiedy zmartwychwstanie? И они удержали это слово, спрашивая друг друга, что значит: воскреснуть из мертвых. (За?_л7f.) И# сл0во ўдержaша въ себЁ, стzзaющесz, что2 є4сть, є4же и3з8 мeртвыхъ воскrнути. 9,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
τον ton
T-ASM
hothe/this/who 
λογον logon
N-ASM
λόγοςlogoswordthat saying
εκρατησαν ekratēsan
V-AAI-3P G5656
κρατέωkrateōto grasp/seizethey kept
προς pros
PREP
πρόςprosto/withwith
εαυτους eautous
F-3APM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfthemselves
συζητουντες suzētountes
V-PAP-NPM G5723
συζητέωsuzēteōto debate, questioning one with another
τι ti
I-NSN
τίςtiswhich?what
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beshould mean
το to
T-NSN
hothe/this/whothat saying
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromfrom
νεκρων nekrōn
A-GPM
νεκρόςnekrosdeadthe dead
αναστηναι anastēnai
V-2AAN G5629
ἀνίστημιanistēmito arisethe rising
 
11 cf. Tłum. Толк. I pytali go, mówiąc: Cóż tedy faryzeusze i doktorowie powiadają, że potrzeba, aby pierwej przyszedł Eliasz?И спросили Его: как же книжники говорят, что Илии надлежит прийти прежде? И# вопрошaху є3го2 глаг0люще: кaкw глаг0лютъ кни1жницы, ћкw и3ліи2 подобaетъ пріити2 прeжде; 9,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
επηρωτων epērōtōn
V-IAI-3P G5707
ἐπερωτάωeperōtaōto questionthey asked
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
λεγοντες legontes
V-PAP-NPM G5723
λέγωlegōto speak, saying
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, Why
λεγουσιν legousin
V-PAI-3P G5719
λέγωlegōto speaksay
οι oi
T-NPM
hothe/this/whothe scribes
γραμματεις grammateis
N-NPM
γραμματεύςgrammateusscribethe scribes
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
ηλιαν ēlian
N-ASM
ἩλίαςhēliasElijahElias
δει dei
V-PAI-3S G5719
δεῖdeibe necessarymust
ελθειν elthein
V-2AAN G5629
ἔρχομαιerchomaito come/gocome
πρωτον prōton
ADV-S
πρῶτονprōtonfirstfirst
 
12 cf. Tłum. Толк. A on odpowiadając, rzekł im: Gdy Eliasz wpierw przyjdzie, naprawi wszystko; ale jakże jest napisane o Synu Człowieczym, że wiele wycierpi i będzie wzgardzony?Он сказал им в ответ: правда, Илия должен прийти прежде и устроить всё; и Сыну Человеческому, как написано о Нем, надлежит много пострадать и быть уничижену. Џнъ же tвэщaвъ речE и5мъ: и3ліA ќбw пришeдъ прeжде, ўстр0итъ вс‰: и3 кaкw є4сть пи1сано њ сн7э чlвёчестэмъ, да мн0гw пострaждетъ и3 ўничижeнъ бyдетъ: 9,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
δε de
CONJ
δέdethenAnd
εφη efē
V-IAI-3S G5707
φημίfēmito say[to say]
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
ηλιας ēlias
N-NSM
ἩλίαςhēliasElijahElias
μεν men
PRT
μένmenon the other handverily
ελθων elthōn
V-2AAP-NSM G5631
ἔρχομαιerchomaito come/gocometh
πρωτον prōton
ADV-S
πρῶτονprōtonfirstfirst
αποκατιστανει apokatistanei
V-PAI-3S G5719
ἀποκαθίστημιapokathistēmito restore, and restoreth
παντα panta
A-APN
πᾶςpasallall things
και kai
CONJ
καίkaiand; and
πως pōs
ADV-I
πωςpōshowhow
γεγραπται gegraptai
V-RPI-3S G5769
γράφωgrafōto writeit is written
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstof
τον ton
T-ASM
hothe/this/whothe Son
υιον uion
N-ASM
υἱόςhuiossonthe Son
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof man
ανθρωπου anthrōpou
N-GSM
ἄνθρωποςanthrōposa humanof man
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, that
πολλα polla
A-APN
πολύςpolusmuchmany things
παθη pathē
V-2AAS-3S G5632
πάσχωpaschōto sufferhe must suffer
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εξουδενηθη exoudenēthē
V-APS-3S G5686
ἐξουδενόωexoudenoōbe rejectedbe set at nought
 
13 cf. Tłum. Толк. Ale powiadam wam, że i Eliasz przyszedł (i uczynili z nim, cokolwiek chcieli), jako o nim jest napisane.Но говорю вам, что и Илия пришел, и поступили с ним, как хотели, как написано о нем. но гlю вaмъ, ћкw и3 и3ліA пріи1де, и3 сотвори1ша є3мY, є3ли6ка хотёша, ћкоже є4сть пи1сано њ нeмъ. 9,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVαλλα alla
CONJ
ἀλλάallabutBut
λεγω legō
V-PAI-1S G5719
λέγωlegōto speakI say
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouunto you
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, That
και kai
CONJ
καίkaiandindeed
ηλιας ēlias
N-NSM
ἩλίαςhēliasElijahElias
εληλυθεν elēluthen
V-2RAI-3S G5754
ἔρχομαιerchomaito come/gois
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εποιησαν epoiēsan
V-AAI-3P G5656
ποιέωpoieōto do/makethey have done
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto him
οσα osa
K-APN
ὅσοςhososjust as/how muchwhatsoever
ηθελον ēthelon
V-IAI-3P G5707
θέλωthelōto will/desirethey listed
καθως kathōs
ADV
καθώςkathōsas/just as, as
γεγραπται gegraptai
V-RPI-3S G5769
γράφωgrafōto writeit is written
επ ep
PREP
ἐπίepiupon/to/againstof
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
 
UZDROWIENIE OPĘTANEGO.14 cf. Tłum. Толк. A gdy przyszedł do swych uczniów, ujrzał wielką rzeszę około nich i doktorów spierających się z nimi.Придя к ученикам, увидел много народа около них и книжников, спорящих с ними. И# пришeдъ ко ўчн7кHмъ, ви1дэ нар0дъ мн0гъ њ ни1хъ и3 кни1жники стzзaющzсz съ ни1ми. 9,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ελθοντες elthontes
V-2AAP-NPM G5631
ἔρχομαιerchomaito come/gowhen he came
προς pros
PREP
πρόςprosto/withto
τους tous
T-APM
hothe/this/whodisciples
μαθητας mathētas
N-APM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
ειδαν eidan
V-2AAI-3P G5627
ὁράωhoraōto see, he saw
οχλον ochlon
N-ASM
ὄχλοςochloscrowda
πολυν polun
A-ASM
πολύςpolusmuchgreat
περι peri
PREP
περίperiaboutabout
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
και kai
CONJ
καίkaiand, and
γραμματεις grammateis
N-APM
γραμματεύςgrammateusscribethe scribes
συζητουντας suzētountas
V-PAP-APM G5723
συζητέωsuzēteōto debatequestioning
προς pros
PREP
πρόςprosto/with[to/with]
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfwith them
 
15 cf. Tłum. Толк. I lud cały wnet ujrzawszy Jezusa, zdumiał się i zlękli się, a przybiegając, witali go.Тотчас, увидев Его, весь народ изумился, и, подбегая, приветствовали Его. И# ѓбіе вeсь нар0дъ ви1дэвъ є3го2 ўжасeсz, и3 прири1щуще цэловaху є3го2. 9,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ευθυς euthus
ADV
εὐθέωςeutheōsimmediatelystraightway
πας pas
A-NSM
πᾶςpasallall
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe people
οχλος ochlos
N-NSM
ὄχλοςochloscrowdthe people
ιδοντες idontes
V-2AAP-NPM G5631
ὁράωhoraōto see, when they beheld
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
εξεθαμβηθησαν exethambēthēsan
V-API-3P G5681
ἐκθαμβέωekthambeōbe awe-struck, were greatly amazed
και kai
CONJ
καίkaiand, and
προστρεχοντες prostrechontes
V-PAP-NPM G5723
προστρέχωprostrechōto hastenrunning to
ησπαζοντο ēspazonto
V-INI-3P G5711
ἀσπάζομαιaspazomaito pay respects tosaluted
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
 
16 cf. Tłum. Толк. I spytał ich: O co się spieracie między sobą?Он спросил книжников: о чем спорите с ними? И# вопроси2 кни1жники: что2 стzзaетесz къ себЁ; 9,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
επηρωτησεν epērōtēsen
V-AAI-3S G5656
ἐπερωτάωeperōtaōto questionhe asked
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
τι ti
I-ASN
τίςtiswhich?What
συζητειτε suzēteite
V-PAI-2P G5719
συζητέωsuzēteōto debatequestion ye
προς pros
PREP
πρόςprosto/withwith
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/self[he/she/it/self]
 
17 cf. Tłum. Толк. A odpowiadając jeden z rzeszy, rzekł: Nauczycielu! Przywiodłem do ciebie syna mego, który ma ducha niemego.Один из народа сказал в ответ: Учитель! я привел к Тебе сына моего, одержимого духом немым: (За?_м7.) И# tвэщaвъ є3ди1нъ t нар0да речE: ўч™лю, привед0хъ сhна моего2 къ тебЁ, и3мyща дyха нёма: 9,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
απεκριθη apekrithē
V-ADI-3S G5662
ἀποκρίνωapokrinōto answeranswered
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/self[he/she/it/self]
εις eis
A-NSM
εἷςheisoneone
εκ ek
PREP
ἐκekof/fromof
του tou
T-GSM
hothe/this/whothe multitude
οχλου ochlou
N-GSM
ὄχλοςochloscrowdthe multitude
διδασκαλε didaskale
N-VSM
διδάσκαλοςdidaskalosteacher, Master
ηνεγκα ēnenka
V-AAI-1S G5656
φέρωferōto bear/lead, I have brought
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoson
υιον uion
N-ASM
υἱόςhuiossonson
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/wemy
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
σε se
P-2AS
σύsuyouthee
εχοντα echonta
V-PAP-ASM G5723
ἔχωechōto have/be, which hath
πνευμα pneuma
N-ASN
πνεῦμαpneumaspirit/breatha
αλαλον alalon
A-ASN
ἄλαλοςalalosmutedumb
 
18 cf. Tłum. Толк. Który gdziekolwiek go napadnie, rzuca go o ziemię i pieni się i zgrzyta zębami i drętwieje; i mówiłem uczniom twym, aby go wyrzucili, a nie mogli.где ни схватывает его, повергает его на землю, и он испускает пену, и скрежещет зубами своими, и цепенеет. Говорил я ученикам Твоим, чтобы изгнали его, и они не могли. и3 и3дёже коли1ждо и4метъ є3го2, разбивaетъ є3го2, и3 пBны тещи1тъ, и3 скрежeщетъ зубы2 свои1ми, и3 њцэпенэвaетъ: и3 рёхъ ўчн7кHмъ твои6мъ, да и3зженyтъ є3го2, и3 не возмог0ша. 9,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
οπου opou
ADV
ὅπουhopouwhere(-ever)wheresoever
εαν ean
COND
ἐάνeanif[if]
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
καταλαβη katalabē
V-2AAS-3S G5632
καταλαμβάνωkatalambanōto take/realizehe taketh
ρησσει rēssei
V-PAI-3S G5719
ῥήγνυμιrēgnumito throw violently, he teareth
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
και kai
CONJ
καίkaiand: and
αφριζει afrizei
V-PAI-3S G5719
ἀφρίζωafrizōto foamhe foameth
και kai
CONJ
καίkaiand, and
τριζει trizei
V-PAI-3S G5719
τρίζωtrizōto gnashgnasheth
τους tous
T-APM
hothe/this/whowith
οδοντας odontas
N-APM
ὀδούςodoustoothwith
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ξηραινεται xērainetai
V-PPI-3S G5743
ξηραίνωxērainōto drypineth away
και kai
CONJ
καίkaiand: and
ειπα eipa
V-2AAI-1S G5627
λέγωlegōto speakI spake
τοις tois
T-DPM
hothe/this/whoto
μαθηταις mathētais
N-DPM
μαθητήςmathētēsdiscipleto
σου sou
P-2GS
σύsuyouthy
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/tothat
αυτο auto
P-ASN
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
εκβαλωσιν ekbalōsin
V-2AAS-3P G5632
ἐκβάλλωekballōto expelthey should cast
και kai
CONJ
καίkaiand; and
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
ισχυσαν ischusan
V-AAI-3P G5656
ἰσχύωischuōbe strongthey could
 
19 cf. Tłum. Толк. A on odpowiadając im, rzekł: O plemię niewierne! Dokądże wśród was będę? Dokądże was cierpieć będę? Przynieście go do mnie.Отвечая ему, Иисус сказал: о, род неверный! доколе буду с вами? доколе буду терпеть вас? Приведите его ко Мне. Џнъ же tвэщaвъ є3мY гlа: q, р0де невёренъ, док0лэ въ вaсъ бyду; док0лэ терплю1 вы; приведи1те є3го2 ко мнЁ. 9,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
δε de
CONJ
δέdethen, and
αποκριθεις apokritheis
V-AOP-NSM G5679
ἀποκρίνωapokrinōto answerHe answereth
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
λεγει legei
V-PAI-3S G5719
λέγωlegōto speaksaith
ω ō
INJ
ōoh!O
γενεα genea
N-VSF
γενεάgeneagenerationgeneration
απιστος apistos
A-VSF
ἄπιστοςapistosunbelievingfaithless
εως eōs
ADV
ἕωςheōsuntil, how long
ποτε pote
PRT-I
πότεpotewhen?, how long
προς pros
PREP
πρόςprosto/withwith
υμας umas
P-2AP
σύsuyouyou
εσομαι esomai
V-FDI-1S G5695
εἰμίeimito beshall I be
εως eōs
ADV
ἕωςheōsuntil? how long
ποτε pote
PRT-I
πότεpotewhen?? how long
ανεξομαι anexomai
V-FDI-1S G5695
ἀνέχωanechōto endureshall I suffer
υμων umōn
P-2GP
σύsuyouyou
φερετε ferete
V-PAM-2P G5720
φέρωferōto bear/lead? bring
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
με me
P-1AS
ἐγώegōI/weme
 
20 cf. Tłum. Толк. I przynieśli go. A gdy go ujrzał, natychn1iast duch zaczął go targać; a upadłszy na ziemię, tarzał się, pieniąc się.И привели его к Нему. Как скоро бесноватый увидел Его, дух сотряс его; он упал на землю и валялся, испуская пену. И# привед0ша є3го2 къ немY. И# ви1дэвъ є3го2, ѓбіе дyхъ стрzсE є3го2: и3 пaдъ на земли2, валsшесz, пBны тещS. 9,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ηνεγκαν ēnenkan
V-AAI-3P G5656
φέρωferōto bear/leadthey brought
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
προς pros
PREP
πρόςprosto/withunto
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
και kai
CONJ
καίkaiand: and
ιδων idōn
V-2AAP-NSM G5631
ὁράωhoraōto seewhen he saw
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
το to
T-NSN
hothe/this/whothe spirit
πνευμα pneuma
N-NSN
πνεῦμαpneumaspirit/breaththe spirit
ευθυς euthus
ADV
εὐθέωςeutheōsimmediately, straightway
συνεσπαραξεν sunesparaxen
V-AAI-3S G5656
συσπαράσσωsusparassōto convulse[to convulse]
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
και kai
CONJ
καίkaiand; and
πεσων pesōn
V-2AAP-NSM G5631
πίπτωpiptōto collapsehe fell
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againston
της tēs
T-GSF
hothe/this/whothe ground
γης gēs
N-GSF
γῆearththe ground
εκυλιετο ekulieto
V-IEI-3S G5709
κυλίωkuliōto wallow, and wallowed
αφριζων afrizōn
V-PAP-NSM G5723
ἀφρίζωafrizōto foamfoaming
 
21 cf. Tłum. Толк. I spytał ojca jego: Od jak dawna to mu się przydarzyło? A on odpowiedział: Od dzieciństwa.И спросил Иисус отца его: как давно это сделалось с ним? Он сказал: с детства; И# вопроси2 nтцA є3гw2: коли1кw лётъ є4сть, tнeлэже сіE бhсть є3мY; Џнъ же речE: и3здётска: 9,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
επηρωτησεν epērōtēsen
V-AAI-3S G5656
ἐπερωτάωeperōtaōto questionhe asked
τον ton
T-ASM
hothe/this/who 
πατερα patera
N-ASM
πατήρpatērfatherfather
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
ποσος posos
Q-NSM
πόσοςpososhow much/manyHow long
χρονος chronos
N-NSM
χρόνοςchronostimeago
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis it
ως ōs
ADV
ὡςhōswhich/howsince
τουτο touto
D-NSN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
γεγονεν gegonen
V-2RAI-3S G5754
γίνομαιginomaito became
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto him
ο o
T-NSM
hothe/this/whofather
δε de
CONJ
δέdethen, And
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speakhe said
εκ ek
PREP
ἐκekof/from[of/from]
παιδιοθεν paidiothen
ADV
παιδιόθενpaidiothenfrom childhood, Of a child
 
22 cf. Tłum. Толк. I często wrzucał go w ogień i w wodę, aby go zgubić; ale jeśli co możesz, ratuj nas, litując się nad nami.и многократно дух бросал его и в огонь и в воду, чтобы погубить его; но, если что можешь, сжалься над нами и помоги нам. и3 мн0гажды во џгнь ввeрже є3го2 и3 въ в0ды, да погуби1тъ є3го2: но ѓще что2 м0жеши, помози2 нaмъ, млcрдовавъ њ нaсъ. 9,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiand 
πολλακις pollakis
ADV
πολλάκιςpollakisoftenofttimes
και kai
CONJ
καίkaiandAnd
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
πυρ pur
N-ASN
πῦρpurfirethe fire
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
εβαλεν ebalen
V-2AAI-3S G5627
βάλλωballōto throwit hath cast
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
υδατα udata
N-APN
ὕδωρ, ὕδατοςhhudōr udatoswaterthe waters
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/to, to
απολεση apolesē
V-AAS-3S G5661
ἀπολλύωapolluōto destroydestroy
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
αλλ all
CONJ
ἀλλάallabut: but
ει ei
COND
εἰeiifif
τι ti
X-ASN
τιςtisoneany thing
δυνη dunē
V-PNI-2S G5736
δύναμαιdunamaibe ablethou canst do
βοηθησον boēthēson
V-AAM-2S G5657
βοηθέωboētheōto help, and help
ημιν ēmin
P-1DP
ἐγώegōI/weus
σπλαγχνισθεις splanchnistheis
V-AOP-NSM G5679
σπλαγχνίζωsplanchnizōto pity, have compassion
εφ ef
PREP
ἐπίepiupon/to/againston
ημας ēmas
P-1AP
ἐγώegōI/weus
 
23 cf. Tłum. Толк. Jezus zaś rzekł mu: Jeśli możesz uwierzyć, wszystko możliwe jest wierzącemu.Иисус сказал ему: если сколько-нибудь можешь веровать, всё возможно верующему. Ї}съ же речE є3мY: є4же ѓще что2 м0жеши вёровати, вс‰ возмHжна вёрующему. 9,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
δε de
CONJ
δέdethen 
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speaksaid
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto him
το to
T-NSN
hothe/this/who 
ει ei
COND
εἰeiifIf
δυνη dunē
V-PNI-2S G5736
δύναμαιdunamaibe ablethou canst
παντα panta
A-NPN
πᾶςpasall, all things
δυνατα dunata
A-NPN
δυνατόςdunatosablepossible
τω
T-DSM
hothe/this/who 
πιστευοντι pisteuonti
V-PAP-DSM G5723
πιστεύωpisteuōto trust (in)believe
 
24 cf. Tłum. Толк. I natychmiast ojciec chłopca zawoławszy, mówił ze łzami: Wierzę, Panie! Wspomóż niedowiarstwo moje.И тотчас отец отрока воскликнул со слезами: верую, Господи! помоги моему неверию. И# ѓбіе возопи1въ nтeцъ nтрочaте, со слезaми глаг0лаше: вёрую, гDи: помози2 моемY невёрію. 9,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVευθυς euthus
ADV
εὐθέωςeutheōsimmediatelystraightway
κραξας kraxas
V-AAP-NSM G5660
κράζωkrazōto crycried out
ο o
T-NSM
hothe/this/whothe father
πατηρ patēr
N-NSM
πατήρpatērfatherthe father
του tou
T-GSN
hothe/this/whoof the child
παιδιου paidiou
N-GSN
παιδίονpaidionchildof the child
ελεγεν elegen
V-IAI-3S G5707
λέγωlegōto speak, and said
πιστευω pisteuō
V-PAI-1S G5719
πιστεύωpisteuōto trust (in), I believe
βοηθει boēthei
V-PAM-2S G5720
βοηθέωboētheōto help; help thou
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/wemine
τη
T-DSF
hothe/this/whounbelief
απιστια apistia
N-DSF
ἀπιστίαapistiaunbeliefunbelief
 
25 cf. Tłum. Толк. A Jezus widząc, że się rzesza zbiega, nakazał duchowi nieczystemu, mówiąc mu: Głuchy i niemy duchu! Ja tobie rozkazuję, wyjdź z niego,i nie wchodź weń więcej.Иисус, видя, что сбегается народ, запретил духу нечистому, сказав ему: дух немой и глухой! Я повелеваю тебе, выйди из него и впредь не входи в него. Ви1дэвъ же ї}съ, ћкw сри1щетсz нар0дъ, запрети2 дyху нечи1стому, гlz є3мY: дyше нэмhй и3 глухjй, ѓзъ ти2 повелэвaю: и3зhди и3з8 негw2 и3 ктомY не вни1ди въ него2. 9,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVιδων idōn
V-2AAP-NSM G5631
ὁράωhoraōto seesaw
δε de
CONJ
δέdethenWhen
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincethat
επισυντρεχει episuntrechei
V-PAI-3S G5719
ἐπισυντρέχωepisuntrechōto run togethercame running together
οχλος ochlos
N-NSM
ὄχλοςochloscrowdthe people
επετιμησεν epetimēsen
V-AAI-3S G5656
ἐπιτιμάωepitimaōto rebuke, he rebuked
τω
T-DSN
hothe/this/who 
πνευματι pneumati
N-DSN
πνεῦμαpneumaspirit/breaththe
τω
T-DSN
hothe/this/whoJesus
ακαθαρτω akathartō
A-DSN
ἀκάθαρτοςakathartosuncleanfoul
λεγων legōn
V-PAP-NSM G5723
λέγωlegōto speak, saying
αυτω autō
P-DSN
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto him
το to
T-NSN
hothe/this/whothe
αλαλον alalon
A-NSN
ἄλαλοςalalosmutedumb
και kai
CONJ
καίkaiandand
κωφον kōfon
A-NSN
κωφόςkōfosdeaf/mutedeaf
πνευμα pneuma
N-NSN
πνεῦμαpneumaspirit/breathspirit
εγω egō
P-1NS
ἐγώegōI/we, I
επιτασσω epitassō
V-PAI-1S G5719
ἐπιτάσσωepitassōto commandcharge
σοι soi
P-2DS
σύsuyouthee
εξελθε exelthe
V-2AAM-2S G5628
ἐξέρχομαιexerchomaito go out, come out
εξ ex
PREP
ἐκekof/fromof
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
και kai
CONJ
καίkaiand, and
μηκετι mēketi
ADV-N
μηκέτιmēketinever againno more
εισελθης eiselthēs
V-2AAS-2S G5632
εἰσέρχομαιeiserchomaito enterenter
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
 
26 cf. Tłum. Толк. A krzyknąwszy i bardzo go stargawszy, wyszedł z niego; i stał się jakby umarły, tak że wielu mówiło, że umarł.И, вскрикнув и сильно сотрясши его, вышел; и он сделался, как мертвый, так что многие говорили, что он умер. И# возопи1въ и3 мн0гw пружaвсz, и3зhде: и3 бhсть ћкw мeртвъ, ћкоже мнHзэмъ глаг0лати, ћкw ќмре. 9,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
κραξας kraxas
V-AAP-NSM G5660
κράζωkrazōto crycried
και kai
CONJ
καίkaiand, and
πολλα polla
A-NPN
πολύςpolusmuchsore
σπαραξας sparaxas
V-AAP-NSM G5660
σπαράσσωsparassōto convulserent
εξηλθεν exēlthen
V-2AAI-3S G5627
ἐξέρχομαιexerchomaito go out, and came out
και kai
CONJ
καίkaiandof him: and
εγενετο egeneto
V-2ADI-3S G5633
γίνομαιginomaito behe was
ωσει ōsei
ADV
ὡσείhōseilike/as/aboutas
νεκρος nekros
A-NSM
νεκρόςnekrosdeadone dead
ωστε ōste
CONJ
ὥστεhōsteso; insomuch that
τους tous
T-APM
hothe/this/who[the/this/who]
πολλους pollous
A-APM
πολύςpolusmuchmany
λεγειν legein
V-PAN G5721
λέγωlegōto speaksaid
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/sincesaid
απεθανεν apethanen
V-2AAI-3S G5627
ἀποθνήσκωapothnēskōto die, He is dead
 
27 cf. Tłum. Толк. Jezus zaś ująwszy go za rękę, podniósł go, i wstał.Но Иисус, взяв его за руку, поднял его; и он встал. Ї}съ же є4мь є3го2 за рyку, воздви1же є3го2: и3 востA. 9,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
δε de
CONJ
δέdethenBut
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
κρατησας kratēsas
V-AAP-NSM G5660
κρατέωkrateōto grasp/seizetook
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoby the hand
χειρος cheiros
N-GSF
χείρcheirhandby the hand
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
ηγειρεν ēgeiren
V-AAI-3S G5656
ἐγείρωegeirōto arise, and lifted
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
και kai
CONJ
καίkaiand; and
ανεστη anestē
V-2AAI-3S G5627
ἀνίστημιanistēmito arisehe arose
 
28 cf. Tłum. Толк. A gdy wszedł do domu, uczniowie jego spytali go na osobności: Czemuż my nie mogliśmy go wyrzucić?И как вошел Иисус в дом, ученики Его спрашивали Его наедине: почему мы не могли изгнать его? И# вшeдшу є3мY въ д0мъ, ўчн7цы2 є3гw2 вопрошaху є3го2 є3ди1наго: ћкw мы2 не возмог0хомъ и3згнaти є3го2; 9,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εισελθοντος eiselthontos
V-2AAP-GSM G5631
εἰσέρχομαιeiserchomaito enterwhen
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhe was come
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
οικον oikon
N-ASM
οἶκοςoikoshousethe house
οι oi
T-NPM
hothe/this/whodisciples
μαθηται mathētai
N-NPM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/self, his
κατ kat
PREP
κατάkataaccording toprivately
ιδιαν idian
A-ASF
ἴδιοςidiosone's own/privateprivately
επηρωτων epērōtōn
V-IAI-3P G5707
ἐπερωτάωeperōtaōto questionasked
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, Why
ημεις ēmeis
P-1NP
ἐγώegōI/wewe
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
ηδυνηθημεν ēdunēthēmen
V-AOI-1P-ATT G5675
δύναμαιdunamaibe ablecould
εκβαλειν ekbalein
V-2AAN G5629
ἐκβάλλωekballōto expelcast
αυτο auto
P-ASN
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
 
29 cf. Tłum. Толк. I rzekł im: Ten rodzaj żadnym sposobem wyjść nie może, tylko przez modlitwę i post.И сказал им: сей род не может выйти иначе, как от молитвы и поста. И# речE и5мъ: сeй р0дъ ничи1мже м0жетъ и3зhти, т0кмw моли1твою и3 пост0мъ. 9,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speakhe said
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
τουτο touto
D-NSN
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
το to
T-NSN
hothe/this/whokind
γενος genos
N-NSN
γένοςgenosfamilykind
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongby
ουδενι oudeni
A-DSN-N
οὐδείςoudeisno onenothing
δυναται dunatai
V-PNI-3S G5736
δύναμαιdunamaibe ablecan
εξελθειν exelthein
V-2AAN G5629
ἐξέρχομαιexerchomaito go outcome forth
ει ei
COND
εἰeiif, but
μη
PRT-N
μήnot, but
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongby
προσευχη proseuchē
N-DSF
προσευχήproseuchēprayerprayer
 
ZAPOWIEDŹ MĘKI.30 cf. Tłum. Толк. I Wyszedłszy stamtąd, przechodzili przez Galileę, a nie chciał, aby kto wiedział.Выйдя оттуда, проходили через Галилею; и Он не хотел, чтобы кто узнал. И# tтyду и3зшeдше, и3дsху сквозЁ галілeю: и3 не хотsше, да кто2 ўвёсть. 9,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκακειθεν kakeithen
ADV-K
κἀκεῖθενkakeithenand from there[and from there]
εξελθοντες exelthontes
V-2AAP-NPM G5631
ἐξέρχομαιexerchomaito go outthey departed
επορευοντο eporeuonto
V-INI-3P G5711
πορεύωporeuōto go[to go]
δια dia
PREP
διάdiathrough/because ofthrough
της tēs
T-GSF
hothe/this/whoGalilee
γαλιλαιας galilaias
N-GSF
ΓαλιλαίαgalilaiaGalileeGalilee
και kai
CONJ
καίkaiandAnd
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
ηθελεν ēthelen
V-IAI-3S G5707
θέλωthelōto will/desirehe would
ινα ina
CONJ
ἵναhinain order that/tothat
τις tis
X-NSM
τιςtisoneany man
γνοι gnoi
V-2AAS-3S G5632
γινώσκωginōskōto knowshould know
 
31 cf. Tłum. Толк. Uczył zaś uczniów swoich i mówił im, że Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzkie i zabiją go, a zabity, trzeciego dnia zmartwychwstanie.Ибо учил Своих учеников и говорил им, что Сын Человеческий предан будет в руки человеческие и убьют Его, и, по убиении, в третий день воскреснет. Ўчaше бо ўчн7ки2 сво‰ и3 гlаше и5мъ, ћкw сн7ъ чlвёческій прeданъ бyдетъ въ рyцэ человёчєстэ, и3 ўбію1тъ є3го2: и3 ўбіeнъ бhвъ, въ трeтій дeнь воскrнетъ. 9,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεδιδασκεν edidasken
V-IAI-3S G5707
διδάσκωdidaskōto teachhe taught
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
τους tous
T-APM
hothe/this/who 
μαθητας mathētas
N-APM
μαθητήςmathētēsdiscipledisciples
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ελεγεν elegen
V-IAI-3S G5707
λέγωlegōto speaksaid
αυτοις]     autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since,
ο o
T-NSM
hothe/this/whodisciples
υιος uios
N-NSM
υἱόςhuiossonThe Son
του tou
T-GSM
hothe/this/whoThe Son
ανθρωπου anthrōpou
N-GSM
ἄνθρωποςanthrōposa humanof man
παραδιδοται paradidotai
V-PPI-3S G5743
παραδίδωμιparadidōmito deliveris delivered
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
χειρας cheiras
N-APF
χείρcheirhandthe hands
ανθρωπων anthrōpōn
N-GPM
ἄνθρωποςanthrōposa humanof men
και kai
CONJ
καίkaiand, and
αποκτενουσιν apoktenousin
V-FAI-3P G5692
ἀποκτείνωapokteinōto killthey shall kill
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
και kai
CONJ
καίkaiand; and
αποκτανθεις apoktantheis
V-APP-NSM G5685
ἀποκτείνωapokteinōto killafter that he is killed
μετα meta
PREP
μετάmetawith/after[with/after]
τρεις treis
A-APF
τρεῖς, τρίαtreis triathree[three]
ημερας ēmeras
N-APF
ἡμέραhēmeradaythe
αναστησεται anastēsetai
V-FMI-3S G5698
ἀνίστημιanistēmito arise, he shall rise
 
32 cf. Tłum. Толк. Lecz oni nie rozumieli tego słowa, a bali się go pytać.Но они не разумели сих слов, а спросить Его боялись. Nни1 же не разумэвaху гlг0ла и3 боsхусz є3го2 вопроси1ти. 9,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPM
hothe/this/whothey
δε de
CONJ
δέdethenBut
ηγνοουν ēgnooun
V-IAI-3P G5707
ἀγνοέωagnoeōbe ignorantunderstood not
το to
T-ASN
hothe/this/whothat saying
ρημα rēma
N-ASN
ῥῆμαrēmawordthat saying
και kai
CONJ
καίkaiand, and
εφοβουντο efobounto
V-INI-3P G5711
φοβέωfobeōto fearwere afraid
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
επερωτησαι eperōtēsai
V-AAN G5658
ἐπερωτάωeperōtaōto questionto ask
 
ZALECENIE POKORY.33 cf. Tłum. Толк. I przyszedł do Kafarnaum. A gdy byli w domu, spytał ich: O czym rozmawialiście w drodze? Пришел в Капернаум; и когда был в доме, спросил их: о чем дорогою вы рассуждали между собою? (За?_м7а.) И# пріи1де въ капернаyмъ: и3 въ домY бhвъ, вопрошaше и5хъ: что2 на пути2 въ себЁ помышлsсте; 9,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ηλθον ēlthon
V-2AAI-3P G5627
ἔρχομαιerchomaito come/gohe came
εις eis
PREP
εἰςeistowardto
καφαρναουμ kafarnaoum
N-PRI
ΚαπερναούμkapernaoumCapernaumCapernaum
και kai
CONJ
καίkaiand: and
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
τη
T-DSF
hothe/this/whothe house
οικια oikia
N-DSF
οἰκίαoikiahousethe house
γενομενος genomenos
V-2ADP-NSM G5637
γίνομαιginomaito bebeing
επηρωτα epērōta
V-IAI-3S G5707
ἐπερωτάωeperōtaōto questionhe asked
αυτους autous
P-APM
αὐτόςautoshe/she/it/selfthem
τι ti
I-ASN
τίςtiswhich?What was it that
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongby
τη
T-DSF
hothe/this/whothe way
οδω odō
N-DSF
ὁδόςhodosroadthe way
διελογιζεσθε dielogizesthe
V-INI-2P G5711
διαλογίζομαιdialogizomaito reasonye disputed
 
34 cf. Tłum. Толк. Lecz oni milczeli; albowiem w drodze spierali się między sobą, kto by z nich był większy.Они молчали; потому что дорогою рассуждали между собою, кто больше. Nни1 же молчaху: дрyгъ ко дрyгу бо стzзaшасz на пути2, кто2 (є4сть) б0лій. 9,34Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοι oi
T-NPM
hothe/this/whothey
δε de
CONJ
δέdethenBut
εσιωπων esiōpōn
V-IAI-3P G5707
σιωπάωsiōpaōbe quietheld their peace
προς pros
PREP
πρόςprosto/withamong
αλληλους allēlous
C-APM
ἀλλήλωνallēlōnone anotherthemselves
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor: for
διελεχθησαν dielechthēsan
V-AOI-3P G5675
διαλέγωdialegōto disputethey had disputed
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongby
τη
T-DSF
hothe/this/whothe way
οδω odō
N-DSF
ὁδόςhodosroadthe way
τις tis
I-NSM
τίςtiswhich?, who
μειζων meizōn
A-NSM-C
μέγαςmegasgreatthe greatest
 
35 cf. Tłum. Толк. A usiadłszy, wezwał dwunastu i rzekł im: Jeśli kto chce być pierwszy, będzie ze wszystkich ostatni i sługą wszystkich.И, сев, призвал двенадцать и сказал им: кто хочет быть первым, будь из всех последним и всем слугою. И# сёдъ пригласи2 nбанaдесzте и3 гlа и5мъ: ѓще кто2 х0щетъ стaрэй бhти, да бyдетъ всёхъ мeньшій и3 всёмъ слугA. 9,35Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
καθισας kathisas
V-AAP-NSM G5660
καθίζωkathizōto seathe sat down
εφωνησεν efōnēsen
V-AAI-3S G5656
φωνέωfōneōto call, and called
τους tous
T-APM
hothe/this/who 
δωδεκα dōdeka
A-NUI
δώδεκαdōdekatwelvethe twelve
και kai
CONJ
καίkaiand, and
λεγει legei
V-PAI-3S G5719
λέγωlegōto speaksaith
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
ει ei
COND
εἰeiifIf
τις tis
X-NSM
τιςtisoneany man
θελει thelei
V-PAI-3S G5719
θέλωthelōto will/desiredesire
πρωτος prōtos
A-NSM-S
πρῶτοςprōtosfirstfirst
ειναι einai
V-PAN G5721
εἰμίeimito beto be
εσται estai
V-FDI-3S G5695
εἰμίeimito be, shall be
παντων pantōn
A-GPM
πᾶςpasallof all
εσχατος eschatos
A-NSM-S
ἔσχατοςeschatoslast/leastlast
και kai
CONJ
καίkaiand, and
παντων pantōn
A-GPM
πᾶςpasallof all
διακονος diakonos
N-NSM
διάκονοςdiakonosservantservant
 
36 cf. Tłum. Толк. I wziąwszy dziecię, postawił je wpośród nich i objąwszy je, rzekł im: И, взяв дитя, поставил его посреди них и, обняв его, сказал им: И# пріи1мь nтрочA, постaви є5 посредЁ и4хъ: и3 њб8eмь є5, речE и5мъ: 9,36Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
λαβων labōn
V-2AAP-NSM G5631
λαμβάνωlambanōto takehe took
παιδιον paidion
N-ASN
παιδίονpaidionchilda child
εστησεν estēsen
V-AAI-3S G5656
ἵστημιhistēmito stand, and set
αυτο auto
P-ASN
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
μεσω mesō
A-DSN
μέσοςmesosmidstthe midst
αυτων autōn
P-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfof them
και kai
CONJ
καίkaiand: and
εναγκαλισαμενος enankalisamenos
V-ADP-NSM G5666
ἐναγκαλίζομαιenankalizomaito embracewhen he had taken
αυτο auto
P-ASN
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speak, he said
αυτοις autois
P-DPM
αὐτόςautoshe/she/it/selfunto them
 
37 cf. Tłum. Толк. Ktokolwiek przyjmie jedno z takich dziatek w imię moje, mnie przyjmuje, a ktokolwiek mnie przyjmuje, nie mnie przyjmuje, ale tego, który mnie posłał.кто примет одно из таких детей во имя Мое, тот принимает Меня; а кто Меня примет, тот не Меня принимает, но Пославшего Меня. и4же ѓще є3ди1но таковhхъ nтрочaтъ пріи1метъ во и4мz моE, менE пріeмлетъ: и3 и4же менE пріeмлетъ, не менE пріeмлетъ, но послaвшаго мS. 9,37Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVος os
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhichWhosoever
αν an
PRT
ἄνanif[if]
εν]     en
A-ASN
εἷςheisoneone
των tōn
T-GPN
hothe/this/who 
τοιουτων toioutōn
D-GPN
τοιοῦτοςtoioutossuch as thisof such
παιδιων paidiōn
N-GPN
παιδίονpaidionchildchildren
δεξηται dexētai
V-ADS-3S G5667
δέχομαιdechomaito receiveshall receive
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstin
τω
T-DSN
hothe/this/who 
ονοματι onomati
N-DSN
ὄνομαonomanamename
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/weme
εμε eme
P-1AS
ἐγώegōI/weme
δεχεται dechetai
V-PNI-3S G5736
δέχομαιdechomaito receive, receiveth
και kai
CONJ
καίkaiand: and
ος os
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhichwhosoever
αν an
PRT
ἄνanif[if]
εμε eme
P-1AS
ἐγώegōI/weme
δεχηται dechētai
V-PNS-3S G5741
δέχομαιdechomaito receiveshall receive
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
εμε eme
P-1AS
ἐγώegōI/weme
δεχεται dechetai
V-PNI-3S G5736
δέχομαιdechomaito receive, receiveth
αλλα alla
CONJ
ἀλλάallabut, but
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoname
αποστειλαντα aposteilanta
V-AAP-ASM G5660
ἀποστέλλωapostellōto sendhim that sent
με me
P-1AS
ἐγώegōI/wemy
 
DOBRE CZYNY W IMIĘ JEZUSA.38 cf. Tłum. Толк. Odpowiedział mu Jan, mówiąc: Nauczycielu! Widzieliśmy jednego, który nie chodzi z nami, wyrzucającego czarty w imię twoje i zakazaliśmy mu.При сем Иоанн сказал: Учитель! мы видели человека, который именем Твоим изгоняет бесов, а не ходит за нами; и запретили ему, потому что не ходит за нами. TвэщA є3мY їwaннъ, глаг0лz: ўч™лю, ви1дэхомъ нёкоего и4менемъ твои1мъ и3згонsща бёсы, и4же не х0дитъ по нaсъ: и3 возбрани1хомъ є3мY, ћкw не послёдуетъ нaмъ. 9,38Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVεφη efē
V-IAI-3S G5707
φημίfēmito say[to say]
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
ο o
T-NSM
hothe/this/whoJohn
ιωαννης iōannēs
N-NSM
ἸωάννηςiōannēsJohnJohn
διδασκαλε didaskale
N-VSM
διδάσκαλοςdidaskalosteacher, Master
ειδαμεν eidamen
V-2AAI-1P G5627
ὁράωhoraōto see, we saw
τινα tina
X-ASM
τιςtisoneone
εν en
PREP
ἐνenin/on/among[in/on/among]
τω
T-DSN
hothe/this/whoin
ονοματι onomati
N-DSN
ὄνομαonomanamein
σου sou
P-2GS
σύsuyouthy
εκβαλλοντα ekballonta
V-PAP-ASM G5723
ἐκβάλλωekballōto expelcasting out
δαιμονια daimonia
N-APN
δαιμόνιονdaimoniondemondevils
και kai
CONJ
καίkaiand: and
εκωλυομεν ekōluomen
V-IAI-1P G5707
κωλύωkōluōto preventwe forbad
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, because
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
ηκολουθει ēkolouthei
V-IAI-3S G5707
ἀκολουθέωakoloutheōto followfolloweth
ημιν ēmin
P-1DP
ἐγώegōI/weus
 
39 cf. Tłum. Толк. A Jezus rzekł: Nie zakazujcie mu, albowiem nikt, co by czynił cuda w imię moje, nie będzie mógł prędko źle mówić o mnie.Иисус сказал: не запрещайте ему, ибо никто, сотворивший чудо именем Моим, не может вскоре злословить Меня. Ї}съ же речE: не брани1те є3мY: никт0же бо є4сть, и4же сотвори1тъ си1лу њ и4мени моeмъ, и3 возм0жетъ вск0рэ ѕлосл0вити мS. 9,39Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVο o
T-NSM
hothe/this/who 
δε de
CONJ
δέdethenBut
ιησους iēsous
N-NSM
ἸησοῦςiēsousJesus/JoshuaJesus
ειπεν eipen
V-2AAI-3S G5627
λέγωlegōto speaksaid
μη
PRT-N
μήnotnot
κωλυετε kōluete
V-PAM-2P G5720
κωλύωkōluōto preventForbid
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhim
ουδεις oudeis
A-NSM-N
οὐδείςoudeisno oneno man
γαρ gar
CONJ
γάρgarfor: for
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito bethere is
ος os
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhichwhich
ποιησει poiēsei
V-FAI-3S G5692
ποιέωpoieōto do/makeshall do
δυναμιν dunamin
N-ASF
δύναμιςdunamispowera miracle
επι epi
PREP
ἐπίepiupon/to/againstin
τω
T-DSN
hothe/this/whoname
ονοματι onomati
N-DSN
ὄνομαonomanamename
μου mou
P-1GS
ἐγώegōI/weof me
και kai
CONJ
καίkaiand, that
δυνησεται dunēsetai
V-FDI-3S G5695
δύναμαιdunamaibe ablecan
ταχυ tachu
ADV
ταχύtachuquicklylightly
κακολογησαι kakologēsai
V-AAN G5658
κακολογέωkakologeōto curse/revilespeak evil
με me
P-1AS
ἐγώegōI/wemy
 
40 cf. Tłum. Толк. Kto bowiem nie jest przeciwko wam, za wami jest.Ибо кто не против вас, тот за вас. И$же бо нёсть на вы2, по вaсъ є4сть. 9,40Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVος os
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhichhe that
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
ουκ ouk
PRT-N
οὐounonot
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
καθ kath
PREP
κατάkataaccording toagainst
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/we[I/we]
υπερ uper
PREP
ὑπέρhuperabove/foron
ημων ēmōn
P-1GP
ἐγώegōI/we[I/we]
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito beis
 
41 cf. Tłum. Толк. Albowiem ktokolwiek da wam kubek wody do picia w imię moje, dlatego żeście Chrystusowi, zaprawdę powiadam wam, nie utraci zapłaty swojej.И кто напоит вас чашею воды во имя Мое, потому что вы Христовы, истинно говорю вам, не потеряет награды своей. И$же бо ѓще напои1тъ вы2 чaшею воды2 во и4мz моE, ћкw хrтHвы є3стE, ґми1нь гlю вaмъ, не погуби1тъ мзды2 своеS. 9,41Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVος os
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhichwhosoever
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
αν an
PRT
ἄνanifwhosoever
ποτιση potisē
V-AAS-3S G5661
ποτίζωpotizōto watershall give
υμας umas
P-2AP
σύsuyouunto you
ποτηριον potērion
N-ASN
ποτήριονpotērioncupa cup
υδατος udatos
N-GSN
ὕδωρ, ὕδατοςhhudōr udatoswaterof water
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
ονοματι onomati
N-DSN
ὄνομαonomanamename
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since, because
χριστου christou
N-GSM
ΧριστόςchristosChristto Christ
εστε este
V-PAI-2P G5719
εἰμίeimito beye belong
αμην amēn
HEB
ἀμήνamēnamen, verily
λεγω legō
V-PAI-1S G5719
λέγωlegōto speakI say
υμιν umin
P-2DP
σύsuyouyou
οτι oti
CONJ
ὅτιhotithat/since[that/since]
ου ou
PRT-N
οὐounonot
μη
PRT-N
μήnotnot
απολεση apolesē
V-AAS-3S G5661
ἀπολλύωapolluōto destroy, he shall
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoname
μισθον misthon
N-ASM
μισθόςmisthoswagereward
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
 
POTĘPIENIE ZGORSZENIA.42 cf. Tłum. Толк. A ktokolwiek zgorszyłby jednego z tych maluczkich, wierzących we mnie, lepiej by mu było, żeby mu uwiązano kamień młyński u szyi jego i wrzucono go w morze.А кто соблазнит одного из малых сих, верующих в Меня, тому лучше было бы, если бы повесили ему жерновный камень на шею и бросили его в море. (За?_м7в.) И# и4же ѓще соблазни1тъ є3ди1наго t мaлыхъ си1хъ вёрующихъ въ мS, д0брэе є4сть є3мY пaче, ѓще њблэжи1тъ кaмень жeрновный њ вhи є3гw2, и3 ввeрженъ бyдетъ въ м0ре. 9,42Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
ος os
R-NSM
ὅς, ἥhhos ēwhichwhosoever
αν an
PRT
ἄνanifwhosoever
σκανδαλιση skandalisē
V-AAS-3S G5661
σκανδαλίζωskandalizōto cause to stumbleshall offend
ενα ena
A-ASM
εἷςheisoneone
των tōn
T-GPM
hothe/this/who 
μικρων mikrōn
A-GPM
μικρόςmikrossmalllittle
τουτων toutōn
D-GPM
οὗτοςhoutosthis/he/she/it[this/he/she/it]
των tōn
T-GPM
hothe/this/who 
πιστευοντων pisteuontōn
V-PAP-GPM G5723
πιστεύωpisteuōto trust (in)of
καλον kalon
A-NSN
καλόςkalosgoodbetter
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito be, it is
αυτω autō
P-DSM
αὐτόςautoshe/she/it/selffor him
μαλλον mallon
ADV
μᾶλλονmallonmorebetter
ει ei
COND
εἰeiifthat
περικειται perikeitai
V-PNI-3S G5736
περίκειμαιperikeimaito surroundwere hanged
μυλος mulos
N-NSM
μύλοςmulosmillstone[millstone]
ονικος onikos
A-NSM
ὀνικόςonikoshuge millstone[huge millstone]
περι peri
PREP
περίperiaboutabout
τον ton
T-ASM
hothe/this/whoneck
τραχηλον trachēlon
N-ASM
τράχηλοςtrachēlosneckneck
αυτου autou
P-GSM
αὐτόςautoshe/she/it/selfhis
και kai
CONJ
καίkaiand, and
βεβληται beblētai
V-RPI-3S G5769
βάλλωballōto throwhe were cast
εις eis
PREP
εἰςeistowardin
την tēn
T-ASF
hothe/this/whothe sea
θαλασσαν thalassan
N-ASF
θάλασσαthalassaseathe sea
 
43 cf. Tłum. Толк. A jeśliby ręka twoja gorszyła cię, odetnij ją; lepiej ci jest wejść do życia ułomnym, niż mając obie ręce, iść do piekła w ogień nieugaszony,И если соблазняет тебя рука твоя, отсеки ее: лучше тебе увечному войти в жизнь, нежели с двумя руками идти в геенну, в огонь неугасимый, И# ѓще соблажнsетъ тS рукA твоS, tсэцы2 ю5: д0брэе ти2 є4сть бёднику въ жив0тъ вни1ти, нeже џбэ рyцэ и3мyщу вни1ти въ геeнну, во џгнь неугасaющій, 9,43Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd if thy hand offend thee, cut it off: it is better for thee to enter into life maimed, than having two hands to go into hell, into the fire that never shall be quenched:
εαν ean
COND
ἐάνeanif 
σκανδαλιση skandalisē
V-AAS-3S G5661
σκανδαλίζωskandalizōto cause to stumble 
σε se
P-2AS
σύsuyou[you]
η ē
T-NSF
hothe/this/who 
χειρ cheir
N-NSF
χείρcheirhand 
σου sou
P-2GS
σύsuyou[you]
αποκοψον apokopson
V-AAM-2S G5657
ἀποκόπτωapokoptōto cut off 
αυτην autēn
P-ASF
αὐτόςautoshe/she/it/self 
καλον kalon
A-NSN
καλόςkalosgood 
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito be[to be]
σε se
P-2AS
σύsuyou[you]
κυλλον kullon
A-ASM
κυλλόςkulloscrippled 
εισελθειν eiselthein
V-2AAN G5629
εἰσέρχομαιeiserchomaito enter 
εις eis
PREP
εἰςeistoward 
την tēn
T-ASF
hothe/this/who 
ζωην zōēn
N-ASF
ζωήzōēlife 
η ē
PRT
ēor 
τας tas
T-APF
hothe/this/who 
δυο duo
A-NUI
δύοduotwo 
χειρας cheiras
N-APF
χείρcheirhand 
εχοντα echonta
V-PAP-ASM G5723
ἔχωechōto have/be 
απελθειν apelthein
V-2AAN G5629
ἀπέρχομαιaperchomaito go away 
εις eis
PREP
εἰςeistoward 
την tēn
T-ASF
hothe/this/who 
γεενναν geennan
N-ASF
γέενναgeennaGehenna 
εις eis
PREP
εἰςeistoward 
το to
T-ASN
hothe/this/who 
πυρ pur
N-ASN
πῦρpurfire 
το to
T-ASN
hothe/this/who 
ασβεστον asbeston
A-ASN
ἄσβεστοςasbestosunquenchable 
 
44 cf. Tłum. Толк. gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.где червь их не умирает и огонь не угасает. и3дёже чeрвь и4хъ не ўмирaетъ, и3 џгнь не ўгасaетъ. 9,45Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εαν ean
COND
ἐάνeanifif
ο o
T-NSM
hothe/this/who 
πους pous
N-NSM
πούςpousfootfoot
σου sou
P-2GS
σύsuyouthee
σκανδαλιζη skandalizē
V-PAS-3S G5725
σκανδαλίζωskandalizōto cause to stumbleoffend
σε se
P-2AS
σύsuyoufor thee
αποκοψον apokopson
V-AAM-2S G5657
ἀποκόπτωapokoptōto cut off, cut
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfit
καλον kalon
A-NSN
καλόςkalosgoodbetter
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito be: it is
σε se
P-2AS
σύsuyouthy
εισελθειν eiselthein
V-2AAN G5629
εἰσέρχομαιeiserchomaito enterto enter
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
την tēn
T-ASF
hothe/this/who 
ζωην zōēn
N-ASF
ζωήzōēlifelife
χωλον chōlon
A-ASM
χωλόςchōloslamehalt
η ē
PRT
ēor, than
τους tous
T-APM
hothe/this/whofoot
δυο duo
A-NUI
δύοduotwotwo
ποδας podas
N-APM
πούςpousfootfeet
εχοντα echonta
V-PAP-ASM G5723
ἔχωechōto have/behaving
βληθηναι blēthēnai
V-APN G5683
βάλλωballōto throwto be cast
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
την tēn
T-ASF
hothe/this/wholife
γεενναν geennan
N-ASF
γέενναgeennaGehennahell
 
45 cf. Tłum. Толк. I jeśli noga twoja gorszy cię, utnij ją; lepiej ci jest wejść chromym do życia wiecznego, niż mając obie nogi, być wrzuconym do piekła ognia nieugaszonego,И если нога твоя соблазняет тебя, отсеки ее: лучше тебе войти в жизнь хромому, нежели с двумя ногами быть ввержену в геенну, в огонь неугасимый, И# ѓще ногA твоS соблажнsетъ тS, tсэцы2 ю5: д0брэе ти2 є4сть вни1ти въ жив0тъ хр0му, нeже двЁ н0зэ и3мyщу ввeржену бhти въ геeнну, во џгнь неугасaющій, 9,47Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαι kai
CONJ
καίkaiandAnd
εαν ean
COND
ἐάνeanifif
ο o
T-NSM
hothe/this/whoeye
οφθαλμος ofthalmos
N-NSM
ὀφθαλμόςofthalmoseyeeye
σου sou
P-2GS
σύsuyouthee
σκανδαλιζη skandalizē
V-PAS-3S G5725
σκανδαλίζωskandalizōto cause to stumbleoffend
σε se
P-2AS
σύsuyoufor thee
εκβαλε ekbale
V-2AAM-2S G5628
ἐκβάλλωekballōto expel, pluck
αυτον auton
P-ASM
αὐτόςautoshe/she/it/selfit
καλον kalon
A-NSN
καλόςkalosgoodbetter
σε se
P-2AS
σύsuyouthine
εστιν estin
V-PAI-3S G5719
εἰμίeimito be: it is
μονοφθαλμον monofthalmon
A-ASM
μονόφθαλμοςmonofthalmosone-eyedwith one eye
εισελθειν eiselthein
V-2AAN G5629
εἰσέρχομαιeiserchomaito enterto enter
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
την tēn
T-ASF
hothe/this/whothe kingdom
βασιλειαν basileian
N-ASF
βασιλείαbasileiakingdomthe kingdom
του tou
T-GSM
hothe/this/whoof God
θεου theou
N-GSM
θεόςtheosGodof God
η ē
PRT
ēor, than
δυο duo
A-NUI
δύοduotwotwo
οφθαλμους ofthalmous
N-APM
ὀφθαλμόςofthalmoseyeeyes
εχοντα echonta
V-PAP-ASM G5723
ἔχωechōto have/behaving
βληθηναι blēthēnai
V-APN G5683
βάλλωballōto throwto be cast
εις eis
PREP
εἰςeistowardinto
γεενναν geennan
N-ASF
γέενναgeennaGehennahell
 
46 cf. Tłum. Толк. gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.где червь их не умирает и огонь не угасает. и3дёже чeрвь и4хъ не ўмирaетъ, и3 џгнь не ўгасaетъ. 9,48Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVοπου opou
ADV
ὅπουhopouwhere(-ever)Where
ο o
T-NSM
hothe/this/whoworm
σκωληξ skōlēx
N-NSM
σκώληξskōlēxwormworm
αυτων autōn
P-GPM
αὐτόςautoshe/she/it/selftheir
ου ou
PRT-N
οὐounonot
τελευτα teleuta
V-PAI-3S G5719
τελευτάωteleutaōto diedieth
και kai
CONJ
καίkaiand, and
το to
T-NSN
hothe/this/whothe fire
πυρ pur
N-NSN
πῦρpurfirethe fire
ου ou
PRT-N
οὐounonot
σβεννυται sbennutai
V-PPI-3S G5743
σβέννυμιsbennumito extinguishis
 
47 cf. Tłum. Толк. A jeśli oko twoje gorszy cię, wyłup je; lepiej ci jest wejść jednookim do królestwá Bożego, niż mając dwoje oczu, być wrzuconym do piekła ognistego,И если глаз твой соблазняет тебя, вырви его: лучше тебе с одним глазом войти в Царствие Божие, нежели с двумя глазами быть ввержену в геенну огненную, И# ѓще џко твоE соблажнsетъ тS, и3сткни2 є5: д0брэе ти2 є4сть со є3ди1нэмъ џкомъ вни1ти въ цrтвіе б9іе, нeже двЁ w4цэ и3мyщу ввeржену бhти въ геeнну џгненную, 9,49Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVπας pas
A-NSM
πᾶςpasallevery one
γαρ gar
CONJ
γάρgarforFor
πυρι puri
N-DSN
πῦρpurfirewith fire
αλισθησεται alisthēsetai
V-FPI-3S G5701
ἁλίζωhalizōto saltshall be salted
 
48 cf. Tłum. Толк. gdzie robak ich nie umiera a ogień nie gaśnie.где червь их не умирает и огонь не угасает. и3дёже чeрвь и4хъ не ўмирaетъ, и3 џгнь не ўгасaетъ. 9,50Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.KJVκαλον kalon
A-NSN
καλόςkalosgoodgood
το to
T-NSN
hothe/this/whoSalt
αλας alas
N-NSN
ἅλαςhalassaltSalt
εαν ean
COND
ἐάνeanifif
δε de
CONJ
δέdethen: but
το to
T-NSN
hothe/this/whothe salt
αλας alas
N-NSN
ἅλαςhalassaltthe salt
αναλον analon
A-NSN
ἄναλοςanalosunsaltyhave lost his saltness
γενηται genētai
V-2ADS-3S G5638
γίνομαιginomaito behave lost his saltness
εν en
PREP
ἐνenin/on/among, wherewith
τινι tini
I-DSN
τίςtiswhich?, wherewith
αυτο auto
P-ASN
αὐτόςautoshe/she/it/selfit
αρτυσετε artusete
V-FAI-2P G5692
ἀρτύωartuōto seasonwill ye season
εχετε echete
V-PAM-2P G5720
ἔχωechōto have/be? Have
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongin
εαυτοις eautois
F-2DPM
ἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfyourselves
αλα ala
N-ASN
ἅλαςhalassaltsalt
και kai
CONJ
καίkaiand, and
ειρηνευετε eirēneuete
V-PAM-2P G5720
εἰρηνεύωeirēneuōbe at peacehave peace
εν en
PREP
ἐνenin/on/amongwith
αλληλοις allēlois
C-DPM
ἀλλήλωνallēlōnone anotherone
49 cf. Tłum. Толк. Albowiem każdy ogniem będzie posolony i każda ofiara będzie solą posolona.Ибо всякий огнем осолится, и всякая жертва солью осолится. Всsкъ бо nгнeмъ њсоли1тсz, и3 всsка жeртва с0лію њсоли1тсz. 50 cf. Tłum. Толк. Dobra jest sól, ale jeśli sól niesłona będzie, czymże ją przyprawicie? Miejcie w sobie sól, a pokój miejcie między sobą.Соль - добрая вещь; но ежели соль не солона будет, чем вы ее поправите? Имейте в себе соль, и мир имейте между собою.Добро2 с0ль: ѓще же с0ль не сланA бyдетъ, чи1мъ њсоли1тсz; И#мёйте с0ль въ себЁ, и3 ми1ръ и3мёйте междY соб0ю.

10 NIEROZWIĄZALNOŚĆ MAŁŻEŃSTWA.1 A stamtąd powstawszy, przyszedł w granice Judei za Jordanem. I znowu zeszły się do niego rzesze, i swoim zwyczajem znowu je nauczał.2 A przystąpiwszy faryzeusze, pytali go, kusząc: Czy godzi się mężowi opuścić żonę? 3 On zaś odpowiadając, rzekł im: Co wam przykazał Mojżesz?4 A oni rzekli: Mojżesz pozwolił “napisać list rozwodowy i opuścić.”5 Odpowiadając im Jezus, rzekł: Dla twardości serca waszego napisał wam taki nakaz.6 Ale od początku stworzenia “mężczyzną i niewiastą uczynił ich” Bóg.7 “Dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę, a przyłączy się do żony swojej;8 i będą dwoje w jednym ciele.” Tak więc już nie są dwoje, ale jedno ciało.9 Co tedy Bóg złączył, niechaj człowiek nie rozłącza.10 A w domu znów o to samo pytali go uczniowie jego.11 I rzecze im: Ktokolwiek opuściłby żonę swoją, a pojąłby inną, cudzołóstwa się dopuszcza przeciwko niej.12 I jeśliby żona opuściła męża swojego, a wyszłaby za drugiego, cudzołoży. CHRYSTUS BŁOGOSŁAWI DZIECIOM.13 I przynoszono mu dziatki, aby się ich dotknął; uczniowie zaś łajali przynoszących.14 A gdy ich ujrzał Jezus, oburzył się i rzekł im: Dopuśćcie dziatkom przychodzić do mnie, a nie zabraniajcie im; albowiem takich jest królestwo Boże.15 Zaprawdę mówię wam: Ktokolwiek nie przyjmie królestwa Bożego, jako dziecię, nie wejdzie do niego.16 I obejmując je i kładąc na nie ręce, błogosławił je. WZYWA MŁODZIEŃCA DO DOSKONAŁOŚCI.17 A gdy wyruszył w drogę, jeden przybiegłszy, upadł na kolana przed nim i pytał go: Nauczycielu dobry! Co mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?18 Jezus zaś rzekł mu: Czemu mnie zwiesz dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden Bóg.19 Znasz przykazania: “Nie cudzołóż! nie zabijaj! Nie kradnij! Nie mów świadectwa fałszywego! Nie czyń zdrady! Czcij ojca twego i matkę?”20 A on odpowiadając, rzekł mu: Nauczycielu! Tego wszystkiego strzegłem od młodości mojej.21 Jezus zaś wejrzawszy nań, umiłował go i rzekł mu: Jednego ci nie dostaje; idź, sprzedaj, cokolwiek masz i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, i przyjdź, naśladuj mię.22 A on zmartwiwszy się tym słowem, odszedł smutny; albowiem miał majętności wiele. WYCHWALA UBÓSTWO.23 A Jezus spoglądając wokoło, mówił uczniom swoim: Ci, co pieniądze mają, o jak trudno wejdą do królestwa Bożego!24 Uczniowie zaś zdumiewali się na słowa jego. Lecz Jezus znowu odpowiadając, mówi im: Dzieci! Jak trudno tym, co w pieniądzach ufają, wejść do królestwa Bożego.25 Łatwiej jest wielbłądowi przez ucho igielne przejść, aniżeli bogaczowi wejść do królestwa Bożego.26 A oni tym więcej się dziwili, mówiąc sami do siebie: I któż może być zbawiony?27 A Jezus spojrzawszy na nich, mówi: U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; albowiem u Boga wszystko jest możliwe.28 I począł mu Piotr mówić: Oto my opuściliśmy wszystko, i poszliśmy za tobą.29 A Jezus odpowiadając, rzekł: Zaprawdę mówię wam: Nie ma nikogo, kto by opuścił dom, albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo dzieci, albo rolę dla mnie i dla ewangelii,30 żeby nie miał wziąć stokroć tyle, teraz w tym czasie: domów i braci i sióstr i matek i dzieci i ról, wśród prześladowań, a w przyszłym wieku życia wiecznego.31 Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi. ZAPOWIADA PONOWNIE MĘKĘ.32 I byli w drodze, wstępując do Jerozolimy; a Jezus szedł przed nimi, i zdumiewali się, a idąc za nim bali się. I znowu wziąwszy dwunastu, począł im mówić, co na niego przyjść miało.33 Że oto wstępujemy do Jerozolimy, a Syn Człowieczy będzie wydany przedniejszym kapłanom i doktorom i starszym i skażą go na śmierć i wydadzą go poganom.34 I będą się zeń naigrawać, i będą nań plwać i ubiczują go i zabiją; a dnia trzeciego zmartwychwstanie. ODRZUCA PROŚBĘ SYNÓW ZEBEDEUSZA.35 I przystępują do niego Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, mówiąc: Nauczycielu, chcemy, ażebyś nam uczynił, o cokolwiek prosić będziemy.36 Lecz on im rzekł: Cóż chcecie, abym wam uczynił?37 I rzekli: Daj nam, abyśmy jeden po prawicy twojej, a drugi po lewicy twej siedzieli w chwale twojej.38 Jezus zaś rzekł im: Nie wiecie, o co prosicie. Możecie pić kielich, który ja piję, albo być ochrzczeni chrztem, którym ja się chrzczę?39 A oni mu odpowiedzieli: Możemy. Jezus zaś rzekł im: Kielich, który ja piję, wprawdzie pić będziecie, i chrztem, którym ja się chrzczę, ochrzczeni będziecie.40 Ale siedzieć po prawicy mojej, albo po lewicy, nie jest moją rzeczą dać wam, lecz którym jest zgotowane.41 A usłyszawszy dziesięciu, zaczęło oburzać się na Jakuba i Jana.42 Jezus zaś wezwawszy ich, mówił im: Wiecie, iż ci, którzy uchodzą za władców nad narodami, panują nad nimi, a książęta ich władzę wywierają nad nimi.43 Lecz nie tak jest między wami ale ktokolwiek chciałby być większym, będzie sługą waszym.44 A ktokolwiek by między wami chciał być pierwszym, będzie sługą wszystkich.45 Albowiem Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służyć i oddać życie swoje na okup za wielu. UZDRAWIA ŚLEPEGO BARTYMEUSZA.46 I przyszli do Jerycha. A gdy wychodził z Jerycha on i uczniowie jego i rzesza wielka, syn Tymeusza, Bartymeusz ślepy, siedział przy drodze, żebrząc.47 Skoro usłyszał, że Jezus Nazareński jest, począł wołać i mówić: Jezusie, synu Dawidów, zmiłuj się nade mną!48 I wielu groziło mu, aby milczał, ale on daleko bardziej wołał: Synu Dawidów, zmiłuj się nade mną!49 A Jezus stanąwszy, kazał go zawołać. I zawołali ślepego, mówiąc mu: Bądź dobrej myśli, wstań, woła cię.50 On zaś rzuciwszy płaszcz swój, zerwał się i przyszedł do niego.51 I odpowiadając Jezus, rzekł mu: Co chcesz, abym ci uczynił? Ślepý zaś rzekł mu: Mistrzu, abym przejrzał.52 A Jezus rzekł mu: Idź, wiara twoja cię uzdrowiła. I natychmiast przejrzał i poszedł za nim drogą.11 CHRYSTUS WJEŻDŻA DO JEROZOLIMY.1 A gdy się zbliżali do Jerozolimy i do Betanii, u góry Oliwnej, posyła dwóch z uczniów swoich,2 i mówi im: Idźcie do miasteczka, które jest przed wami, a zaraz, wchodząc tam, znajdziecie oślę uwiązane, na którym jeszcze nikt z ludzi nie siedział; odwiążcie je i przywiedźcie.3 A jeśliby wam kto rzekł: co czynicie? powiedzcie, że Panu go potrzeba, a wnet je tu odeśle.4 A poszedłszy, znaleźli oślę uwiązane przed bramą na dworze na rozdrożu i odwiązali je.5 A niektórzy ze stojących tam mówili im: Co czynicie, odwiązując oślę?6 A oni im odpowiedzieli, jak im był rozkazał Jezus, i puścili im.7 I przywiedli oślę do Jezusa i wkładają na nie szaty swoje, i wsiadł na nie.8 A wielu słało płaszcze swoje na drodze; inni zaś obcinali gałęzie z drzew i rzucali na drogę.9 A ci, którzy szli naprzód, i ci co z tyłu, wołali, mówiąc: “Hosanna, błogosławiony, który idzie w imię Pańskie!”10 Błogosławione, które nadchodzi, królestwo ojca naszego Dawida! Hosanna na wysokościach!11 I wszedł do Jerozolimy do świątyni, a obejrzawszy wszystko, gdy już była wieczorna godzina, wyszedł z dwunastoma do Betanii. PRZEKLINA FIGĘ.12 A nazajutrz, gdy wychodzili z Betanii, uczuł głód.13 I ujrzawszy z daleka figę okrytą liśćmi, przyszedł, czyby przypadkiem na niej czego nie znalazł. A przyszedłszy do niej, nic nie znalazł prócz liści, bo nie była to pora na figi.14 I odezwał się do niej, mówiąc: Niech już więcej nikt nie je z ciebie owocu na wieki. A słyszeli uczniowie jego. WYRZUCA KUPCZĄCYCH Z ŚWIĄTYNI.15 I przychodzą do Jerozolimy. A gdy wszedł do świątyni, począł wyrzucać sprzedających i kupujących w świątyni; i stoły bankierów i ławki tych, co sprzedawali gołębie, poprzewracał.16 I nie pozwalał, aby kto przenosił sprzęt jaki przez świątynię.17 A nauczał, mówiąc im: Czyż nie jest napisane, że “dom mój będzie nazwany domem modlitwy wszystkim narodom,” a wyście zeń uczynili “jaskinię zbójców!”18 Co usłyszawszy przedniejsi kapłani i doktorowie, przemyśliwali, jakby go zgładzić; albowiem bali się go, gdyż cała rzesza podziwiała naukę jego. POTĘGA MODLITWY.19 A gdy nastał wieczór, wychodzili z miasta.20 I gdy rano przechodzili, ujrzeli figę od korzenia uschłą.21 A Piotr wspomniawszy, mówi mu: Rabbi! Oto figa, którąś przeklął, uschła.22 A Jezus odpowiadając, rzecze im: Miejcie wiarę w Boga;23 zaprawdę powiadam wam, że ktokolwiek rzekłby tej górze: podnieś się, a rzuć się w morze, i nie wątpiłby w sercu swoim, ale wierzyłby, że się stanie, cokolwiek by rzekł, stanie się mu.24 Przeto wam powiadam: wszystko, o cokolwiek modląc się prosicie, wierzcie, że otrzymacie, a stanie się wam.25 A gdy staniecie do modlitwy, odpuśćcie, jeśli co przeciw komu macie, aby i Ojciec wasz, który jest w niebiosach, odpuścił wam grzechy wasze.26 Lecz jeśli wy nie odpuścicie, ani Ojciec wasz, który jest w niebiosach, nie odpuści wam grzechów waszych. ROZPRAWA Z DOKTORAMI.27 I przychodzą znów do Jerozolimy. A gdy przechadzał się w świątyni, przystępują do niego przedniejsi kapłani i doktorowie i starsi,28 i mówią mu: Jaką mocą te rzeczy czynisz, a kto ci dał tę władzę, abyś to czynił?29 Jezus zaś odpowiadając, rzekł im: Spytam i ja was o jedną rzecz: odpowiedzcie mi a powiem wam, jaką mocą to czynię. 30 Chrzest Jana z nieba był, czy z ludzi? Odpowiedzcie mi.31 A oni rozważali między sobą, mówiąc: Jeśli powiemy: z nieba, rzecze: Czemuście mu więc nie uwierzyli?32 Jeśli powiemy: z ludzi, boimy się ludu, albowiem wszyscy sądzili o Janie, że prawdziwie był prorokiem.33 I odpowiadając, rzekli Jezusowi: Nie wiemy. A Jezus odpowiadając, rzekł im: To i ja wam nie powiem, jaką mocą to czynię.12 PRZYPOWIEŚĆ O DZIERŻAWCACH WINNICY.1 I począł im mówić w przypowieściach: Pewien człowiek zasadził winnicę i ogrodził płotem, i wkopał prasę, i zbudował wieżę, i wynajął ją oraczom i odjechał w podróż.2 A w swoim czasie posłał sługę do oraczów, aby od oraczów odebrał z owocu winnicy.3 A oni pojmawszy go, obili i odesłali z niczym.4 I znowu posłał do nich drugiego sługę, ale i tego ranili w głowę i zelżyli.5 I jeszcze innego posłał, a tego zabili; i wielu innych, jednych bijąc, a drugich zabijając.6 Mając więc jeszcze jednego syna najmilszego i tego na ostatek posłał do nich, mówiąc, że uszanują syna mego.7 Lecz rolnicy rzekli jeden do drugiego: Ten jest dziedzic. Pójdźcież, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze.8 I pojmawszy go, zabili i wyrzucili z winnicy.9 Cóż więc uczyni pan winnicy? Przyjdzie i wytraci rolników i odda winnicę innym.10 Ani tego Pisma nie czytaliście: “Kamień, który odrzucili budujący, ten stał się kamieniem węgielnym.11 Od Pana się to stało, i dziwne jest w oczach naszych?”12 I starali się go pojmać, a bali się rzeszy; bo poznali, że do nich tę przypowieść powiedział. I opuściwszy go, odeszli. O PŁACENIU PODATKU.13 I posyłają do niego niektórych z faryzeuszów i herodianów, aby go podchwycili w słowie.14 Którzy przyszedłszy, mówią doń: Nauczycielu, wiemy, żeś jest prawdomówny, a nie dbasz o nikogo; bo nie oglądasz się na osobę ludzką, ale drogi Bożej w prawdzie nauczasz: Czy godzi się oddawać podatek cesarzowi, czy nie będziemy dawać?15 On zaś znając ich obłudę, rzekł im: Czemu mnie kusicie? Przynieście mi denara, abym zobaczył.16 A oni mu przynieśli; i rzecze im: Czyj jest ten obraz i napis? Mówią mu: Cesarski.17 Jezus zaś odpowiadając, rzekł im: Oddajcie tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu. I podziwiali go. O ZMARTWYCHWSTANIU.18 I przyszli do niego saduceusze, którzy powiadają, że nie ma zmartwychwstania, i pytali go mówiąc:19 Nauczycielu! Mojżesz nam napisał, że jeśliby czyj brat umarł i pozostawił żonę, a nie zostawiłby dzieci, aby jego brat pojął żonę jego i wzbudził potomstwo bratu swemu.20 Było więc siedmiu braci i pierwszy pojął żonę i umarł, nie zostawiwszy potomstwa.21 I pojął ją drugi i umarł; i ani ten nie zostawił potomstwa, i trzeci także.22 I wzięło ją podobnie siedmiu, a nie zostawili potomstwa.23 W zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, któregoż z tych będzie żoną, bo siedmiu miało ją za żonę?24 A Jezus odpowiadając, rzekł im: Czy nie dlatego błądzicie, że nie rozumiecie Pism, ani mocy Bożej?25 A1bowiem gdy zmartwychwstaną, ani się będą żenić, ani za mąż wychodzić; ale są jako aniołowie w niebie.26 A o umarłych, że zmartwychwstać mają, nie czytaliście w księdze Mojżesza, o krzaku, jak mówił Bóg do niego tymi słowy: “Jam jest Bóg Abrahama i Bóg Izaaka i Bóg Jakuba?”27 Nie jest Bóg umarłych, ale żywych. Wy więc bardzo błądzicie. O NAJWIĘKSZYM PRZYKAZANIU.28 I przystąpił jeden z doktorów, który słyszał jak rozprawiali, a widząc, że dobrze im odpowiedział, spytał go: Które jest pierwsze przykazanie ze wszystkich?29 A Jezus mu odpowiedział: Pierwsze ze wszystkich jest przykazanie: “Słuchaj Izraelu! Pan Bóg twój Bóg jedyny jest. 30 I będziesz miłował Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej i z całego umysłu twego i z całej siły twojej.” To jest pierwsze przykazanie.31 A drugie jest temu podobne: “Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.” Nad te nie masz innego większego przykazania.32 I rzekł mu doktor: Dobrze, Nauczycielu, prawdziwie powiedziałeś, że jeden jest Bóg, i nie masz innego oprócz niego;33 i żeby był miłowany z całego serca i z całego umysłu i z całej duszy i z całej siły; i miłować bliźniego, jako samego siebie: to jest więcej aniżeli wszystkie całopalenia i ofiary.34 A Jezus widząc, że roztropnie odpowiedział, rzekł mu: Niedaleko jesteś od królestwa Bożego. I nikt już nie śmiał go pytać. SYN DAWIDOWY.35 A Jezus odpowiadając mówił, nauczając w świątyni: Jakże mówią doktorowie, że Chrystus jest synem Dawidowym,36 skoro sam Dawid mówi w Duchu Świętym: “Rzekł Pan Panu memu, siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich?”37 Sam więc Dawid nazywa go Panem, jakże tedy jest synem jego? A liczna rzesza chętnie go słuchała. JEZUS GROMI FARYZEIZM.38 I mówił im w nauce swojej: Strzeżcie się doktorów, którzy lubią chodzić w długich szatach i być pozdrawiani na rynku,39 i siedzieć na pierwszych krzesłach w synagogach i pierwsze miejsca na ucztach,40 którzy objadają domy wdów pod pozorem długich modlitw; tych cięższy wyrok spotka. GROSZ WDOWI.41 I Jezus siedząc naprzeciw skarbony, patrzał jak rzesza rzucała pieniądze do skarbony i wielu bogatych rzucało wiele.42 A gdy przyszła jedna uboga wdowa, włożyła dwa szelążki to jest tyle co grosz.43 A przywoławszy uczniów swoich, rzekł im: Zaprawdę powiadam wam, że ta uboga wdowa więcej włożyła, niźli wszyscy, którzy kładli do skarbony.44 Albowiem wszyscy rzucali z tego, co im zbywało; a ta z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała, całe utrzymanie swoje.13 O ZBURZENIU JEROZOLIMY I KOŃCU ŚWIATA.1 A gdy Wychodził z świątyni, rzekł mu jeden z uczniów jego: Nauczycielu! Patrz, co za kamienie i jakie budowle!2 A Jezus odpowiadając, rzekł mu: Widzisz te wszystkie wielkie budowle? Nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony.3 Gdy zaś siedział na górze Oliwnej naprzeciw świątyni, pytali go na osobności Piotr i Jakub i Jan i Andrzej:4 Powiedz nam, kiedy się to stanie, i co za znak będzie, kiedy to wszystko zacznie się spełniać?5 A Jezus odpowiadając, począł im mówić: Baczcie, aby was kto nie zwiódł.6 Albowiem wielu przyjdzie w imię moje, powiadając, iż ja jestem, i wielu w błąd wprowadzą.7 A gdy usłyszycie o wojnach i wieści o wojnach, nie bójcie się, bo się to dziać musi, ale jeszcze nie koniec.8 Albowiem powstanie naród przeciw narodowi, i królestwo przeciw królestwu, i będą miejscami trzęsienia ziemi i głody. To początek boleści.9 Wy zaś uważajcie sami na siebie; bo was wydadzą do rad i w synagogach biczować was będą, a przed namiestników i przed królów stawiać was będą dla mnie, im na świadectwo.10 A potrzeba, aby najpierw wszystkim narodom opowiadana była ewangelia.11 Skoro was prowadzić będą, aby was wydać, nie myślcie przedtem, co byście mówić mieli, ale co wam będzie dane w owej godzinie, to mówcie; albowiem nie wy jesteście, którzy mówicie, ale Duch Święty.12 Brat zaś wyda brata na śmierć i ojciec syna, i powstaną synowie przeciw rodzicom i będą ich zabijać.13 I będziecie u wszystkich w nienawiści dla imienia mego. Lecz kto wytrwa do końca, ten zbawiony będzie. STRASZLIWE SPUSTOSZENIE.14 Gdy zaś ujrzycie brzydotę spustoszenia, stojącą, gdzie nie powinna, kto czyta, niech rozumie; wtedy, którzy są w Judei, niech uciekają na góry.15 A kto będzie na dachu, niech nie schodzi do domu i nie wchodzi, aby co wziąć z domu swego.16 A kto będzie na polu, niech się nazad nie wraca, aby wziąć płaszcz swój.17 Biada zaś brzemiennym i karmiącym w owe dni.18 A módlcie się, aby to się nie stało w zimie.19 Albowiem owe dni będą takim utrapieniem, jakiego nie było od początku stworzenia, które Bóg stworzył, aż dotąd, i ani nie będzie.20 I gdyby Pan nie był skrócił tych dni, żadne ciało nie byłoby zachowane; ale dla wybranych, których wybrał, skrócił te dni.21 A wtedy, jeśliby wam kto rzekł: Oto tu jest Chrystus, oto tam, nie wierzcie.22 Powstaną bowiem fałszywi Chrystusowie i fałszywi prorocy, i będą czynić znaki i dziwy, aby zwieść, jeśliby to mogło być, nawet wybranych.23 Wy tedy uważajcie, oto wam przepowiedziałem wszystko.24 Ale w owe dni po owym ucisku zaćmi się słońce i księżyc nie da jasności swojej,25 i gwiazdy niebieskie będą spadać, a moce, które są na niebie, poruszą się.26 I wtedy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach, z wielką mocą i chwałą.27 Wtedy też pośle aniołów swoich, i zbierze wybranych swoich od czterech wiatrów, od krańców ziemi aż do krańców nieba.28 Od figi zaś uczcie się przypowieści. Gdy już gałąź jej staje się miękka i wypuszcza liście, poznajecie, że zbliża się lato.29 Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dziać będzie, wiedzcie, że już blisko jest, we drzwiach.30 Zaprawdę powiadam wam, że nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.31 Niebo i ziemia przeminą, lecz słowa moje nie przeminą.32 A o dniu owym albo godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec. NALEŻY CZUWAĆ.33 Baczcie, czuwajcie, a módlcie się; bo nie wiecie, kiedy ten czas będzie.34 Jak człowiek, który odjechawszy w drogę, zostawił dom swój i przełożył sługi swoje każdego nad robotą swoja, a odźwiernemu rozkazał, aby czuwał.35 Czuwajcież tedy: (bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora, czy o północy, czy kiedy kur zapieje, czy z poranku),36 aby nagle przyszedłszy, nie znalazł was śpiących.37 Co wam zaś mówię, wszystkim mówię: Czuwajcie.CZĘŚĆ IV(14,1-16,20)MĘKA I ZMARTWYCHWSTANIEMĘKA14 ZAMIARY WROGÓW.1 Była zaś Pascha i Przaśniki po dwu dniach, a najwyżsi kapłani i doktorowie szukali, jakby go zdradą pojmać i zabić.2 Mówili zaś: Nie w święto, żeby przypadkiem nie powstał rozruch wśród ludu. UCZTA W BETANII.3 A gdy był w Betanii w domu Szymona trędowatego, i siedział u stołu, przyszła niewiasta, mająca słoik alabastrowy drogiego szpikanardowego olejku, i złamawszy alabaster, wylała na głowę jego.4 I byli niektórzy, co oburzali się między sobą, mówiąc: Na cóż się stała ta utrata olejku?5 Można bowiem było ten olejek sprzedać drożej niż za trzysta denarów i rozdać ubogim; i szemrali przeciwko niej.6 A Jezus rzekł: Dajcie jej pokój, czemu jej przykrość sprawiacie? Spełniła dobry uczynek względem mnie.7 Ubogich bowiem zawsze macie między sobą, i kiedy zechcecie, możecie im dobrze czynić; lecz mnie nie zawsze macie.8 Ta co mogła, uczyniła; naprzód już namaściła ciało moje na pogrzeb.9 Zaprawdę powiadam wam: Gdziekolwiek opowiadana będzie ta ewangelia po całym świecie, i to, co ona uczyniła, opowiadać będą na jej pamiątkę. ZDRADA JUDASZA.10 I Judasz Iszkariot, jeden z dwunastu odszedł do najwyższych kapłanów, aby im go wydać.11 Oni zaś usłyszawszy, uradowali się i obiecali mu dać pieniądze; i szukał, jakby go wydać przy dogodnej sposobności. PRZYGOTOWANIE WIECZERNIKA.12 I pierwszego dnia Przaśników, gdy Paschę ofiarowano, rzekli mu uczniowie: Gdzie chcesz, abyśmy poszli przygotować, żebyś pożywał Paschę?13 I posłał dwóch ze swych uczniów i rzecze im: Idźcie do miasta, a spotka się z wami człowiek, niosący dzban wody, idźcież za nim.14 A tam dokąd wejdzie, powiedzcie panu domu, że Nauczyciel mówi: Gdzie jest gospoda moja, w której bym jadł Paschę z uczniami moimi?15 I on wam pokaże wieczernik wielki, usłany, i tam przygotujcie nam.16 I poszli uczniowie jego i przyszli do miasta i znaleźli jak im powiedział, i przygotowali Paschę. UCZTA EUCHARYSTYCZNA.17 Gdy zaś nastał wieczór, przyszedł z dwunastoma.18 A gdy oni siedzieli i jedli, rzekł Jezus: Zaprawdę powiadam wam, że jeden z was, który je ze mną, wyda mnie.19 Wówczas oni poczęli się smucić i mówić mu każdy z osobna: Czy to ja?20 A on im rzekł: Jeden z dwunastu, który ze mną macza rękę w misie.21 I Syn Człowieczy idzie wprawdzie, jako nim jest napisane; lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany! Lepiej by mu było, by się ten człowiek był nie narodził.22 Skoro oni jedli, wziął Jezus chleb i błogosławiąc łamał i dał im i rzekł: Bierzcie, tt jest ciało moje.23 A wziąwszy kielich, dzięki uczyniwszy, dał im, i pili z niego wszyscy.24 I rzekł im: To jest krew moja Nowego Testamentu, która za wielu będzie wylana.25 Zaprawdę powiadam wam, że już nie będę pił z tego owocu winnego szczepu, aż do owego dnia, gdy go będę pić nowy w królestwie Bożym. ZAPOWIEDŹ ZAPARCIA SIĘ PIOTRA.26 A odmówiwszy hymn, wyszli ku górze Oliwnej.27 I rzecze im Jezus: Wszyscy zgorszycie się ze mnie tej nocy, bo napisane jest: “Uderzę pasterza, a rozproszą się owce.”28 Ale gdy zmartwychwstanę, uprzedzę was do Galilei.29 Piotr zaś mu rzekł: Chociażby wszyscy zgorszyli się z ciebie, ale nie ja.30 I rzecze mu Jezus: Zaprawdę powiadam ci, że ty dziś tej nocy, zanim kur dwakroć zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz.31 Ale on więcej mówił: Choćby mi trzeba było i umrzeć z tobą, nie zaprę się ciebie. Podobnie też i wszyscy mówili. KONANIE W OGROJCU.32 I przyszli do folwarku, który zwano Getsemani. I rzecze uczniom swoim: Siedźcie tu, aż się pomodlę.33 I bierze z sobą Piotra i Jakuba i Jana, i zaczął się lękać i czuć odrazę.34 I rzekł im: Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu, a czuwajcie.35 I poszedłszy nieco dalej, padł na ziemię i modlił się, żeby go ominęła ta godzina, jeśli to być mogło.36 I mówił: Abba, Ojcze! Wszystko Tobie jest możliwe, oddal ode mnie ten kielich; lecz nie co ja chcę, ale co Ty.37 I przyszedł i znalazł ich śpiących i rzecze do Piotra: Szymonie, śpisz? Nie mogłeś czuwać jednej godziny?38 Czuwajcie, a módlcie się, byście nie weszli w pokuszenie. Duch wprawdzie ochotny, ale ciało słabe.39 I znowu odszedłszy modlił się, te same słowa mówiąc.40 A wróciwszy się, znalazł ich znowu śpiących (bo oczy ich były obciążone), a nie wiedzieli, co by mu odpowiedzieć.41 I przychodzi po raz trzeci i mówi im: Śpijcie już i odpoczywajcie! Dosyć, przyszła godzina, oto Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników.42 Wstańcie, pójdźmy; oto ten, który mnie wyda, blisko jest. POJMANIE.43 A gdy on jeszcze mówił, przyszedł Judasz Iszkariot, jeden z dwunastu, a z nim wielka zgraja z mieczami i z kijami, od najwyższych kapłanów i doktorów i starszych.44 Ten zaś, który go wydał, dał im znak, mówiąc: Kogo pocałuję, ten ci jest; bierzcie go, a prowadźcie ostrożnie.45 I gdy przyszedł, przystąpiwszy zaraz ku niemu, rzekł: Bądź pozdrowiony Mistrzu! I pocałował go.46 A oni targnęli się nań rękoma i pojmali go.47 Jeden zaś z tych, co stali obok, dobywszy miecza, uderzył sługę najwyższego kapłana i uciął mu ucho.48 A Jezus odpowiadając, rzekł im: Jakby na zbójcę wyszliście z mieczami i z kijami pojmać mnie?49 Codziennie byłem u was w świątyni ucząc, a nie pojmaliście mnie; ale, żeby się wypełniły Pisma.50 Wtedy uczniowie jego opuściwszy go, wszyscy uciekli.51 A pewien młodzieniec szedł za nim, odziany prześcieradłem na gołym ciele, i pojmali go.52 Lecz on porzuciwszy prześcieradło, nagi uciekł od nich. U KAJFASZA.53 I przyprowadzili Jezusa do najwyższego kapłana; a zeszli się wszyscy kapłani i doktorowie i starsi.54 Piotr zaś szedł z daleka za nim, aż do wnętrza na dziedziniec najwyższego kapłana, i siedział ze sługami przy ogniu i grzał się.55 Najwyżsi zaś kapłani i cała Rada szukali przeciw Jezusowi świadectwa, aby go na śmierć wydać; a nie znajdowali.56 Wielu bowiem fałszywie świadczyło przeciw niemu; lecz świadectwa nie były zgodne.57 A niektórzy powstawszy, fałszywie świadczyli przeciw niemu, mówiąc:58 Myśmy go słyszeli mówiącego: Ja rozwalę tę świątynię ręką uczynioną, a zbuduję za trzy dni inną, nie ręką uczynioną.59 I nie było zgodne ich świadectwo.60 A najwyższy kapłan stanąwszy pośrodku, spytał Jezusa, mówiąc: Nic nie odpowiadasz na to, co oni ci zarzucają?61 Ale on milczał i nic nie odpowiedział. Znowu zapytał go najwyższy kapłan i rzekł mu: Tyś jest Chrystus, syn Boga błogosławionego?62 A Jezus mu rzekł: Jam jest, i ujrzycie Syna Człowieczego siedzącego po prawicy mocy Bożej i przychodzącego wśród obłoków niebieskich.63 Najwyższy zaś kapłan rozdarłszy szaty swoje, mówi: Na cóż jeszcze potrzebujemy świadków?64 Słyszeliście bluźnierstwo; co wam się zdaje? A oni wszyscy osądzili, że jest winien śmierci.65 I poczęli niektórzy plwać na niego, i zakrywać oblicze jego, i bić go pięściami, i mówić mu: Prorokuj! A słudzy policzkowali go. TRZYKROTNE ZAPARCIE SIĘ PIOTRA.66 A gdy Piotr był na dole, na dziedzińcu, przyszła jedna ze służących najwyższego kapłana,67 i widząc, że Piotr się grzeje, spojrzawszy nań, mówi: I tyś był z Jezusem Nazareńskim.68 Lecz on się zaparł, mówiąc: Ani nie wiem, ani nie rozumiem, co mówisz. I wyszedł na zewnątrz do przedsionka, a kur zapiał.69 Gdy go zaś znowu ujrzała służąca, zaczęła mówić tym, którzy wokoło stali, że ten z nich jest.70 Ale on po wtóre się zaparł. A po chwili ci, co tam stali, znów mówili Piotrowi: Prawdziwie z nich jesteś; boś i Galilejczyk jest.71 A on począł zaklinać się i przysięgać: Że nie znam tego człowieka, o którym mówicie.72 A niebawem kur zapiał po raz drugi. I wspomniał Piotr na słowo, które mu rzekł Jezus: Pierwej niż kur dwakroć zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz. I począł płakać.15 U PIŁATA.1 I zaraz, rano najwyżsi kapłani uczyniwszy naradę ze starszymi i z doktorami i z całą Radą, związawszy Jezusa, zaprowadzili i oddali Piłatowi.2 I spytał go Piłat: Ty jesteś Królem żydowskim? Lecz on odpowiadając, rzecze mu: Ty powiadasz.3 I oskarżali go najwyżsi kapłani o wiele rzeczy.4 A Piłat pytał go znowu, mówiąc: Nic nie odpowiadasz? Patrz, o jak wielkie rzeczy cię winują.5 Jezus zaś nic więcej nie odpowiedział, tak że się Piłat dziwił. JEZUS I BARABASZ.6 A na święto zwykł był wypuszczać im jednego więźnia, o którego by prosili.7 Był zaś niejaki zwany Barabaszem, który z buntownikami był w więzieniu, bo w rozruchu popełnił zabójstwo.8 A gdy wstąpiła rzesza poczęła prosić o to, co zawsze im czynił.9 Piłat zaś odpowiedział im, mówiąc: Chcecie, to puszczę wam Króla żydowskiego?10 Wiedział bowiem, że z zazdrości wydali go najwyżsi kapłani.11 Lecz przedniejsi kapłani podmówili rzeszę, aby raczej wypuścił im Barabasza.12 A odpowiadając Piłat, rzekł im znowu: Cóż tedy chcecie, bym uczynił Królowi żydowskiemu?13 A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!14 Piłat zaś im mówił: Cóż więc złego uczynił? Ale oni tym bardziej krzyczeli: Ukrzyżuj go!15 A Piłat, chcąc ludowi dogodzić, wypuścił im Barabasza, a Jezusa ubiczowanego wydał, aby był ukrzyżowany. CIERNIEM UKORONOWANIE.16 Żołnierze zaś zaprowadzili go na dziedziniec pretorium i zwołali całą rotę.17 I przyoblekli go w purpurę, i uplótłszy cierniową koronę, włożyli na niego.18 I zaczęli go pozdrawiać: Witaj, Królu żydowski!19 I bili go trzciną po głowie i plwali nań, a upadając na kolana, kłaniali się mu. DROGA NA GOLGOTĘ.20 A Skoro się z niego naśmiali, zdjęli z niego purpurę i włożyli nań szaty jego, i wyprowadzili go, aby go ukrzyżować.21 I przymusili przechodzącego, niejakiego Szymona Cyrenejczyka, idącego z pola, ojca Aleksandra i Rufa, aby niósł krzyż jego.22 I przywiedli go na miejsce Golgota, co się wykłada: miejsce Trupiej Głowy.23 I dawali mu pić wino z mirrą i nie przyjął.24 A ukrzyżowawszy go, podzielili szaty jego, rzucając o nie los, co kto ma wziąć. UKRZYŻOWANIE I SZYDERSTWA.25 A była trzecia godzina, i ukrzyżowali go.26 I był tytuł winy jego napisany: KRÓL ZYDOWSKI.27 A z nim ukrzyżowali dwóch łotrów, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy jego.28 I wypełniło się Pismo, które mówi: “I ze złoczyńcami został policzony.”29 A przechodzący bluźnili mu, kiwając głowami swymi i mówiąc: Hej ty, co rozwalasz świątynię i w trzech dniach znowu ją budujesz!30 Wybaw samego siebie, zstępując z krzyża.31 Podobnież i najwyżsi kapłani z doktorami, szydząc, jeden do drugiego mówili: Innych wybawiał, a samego siebie wybawić nie może!32 Chrystus, Król izraelski, niechże teraz zstąpi z krzyża, abyśmy ujrzeli i uwierzyli. I ci, którzy z nim byli ukrzyżowani, lżyli go. ŚMIERĆ ZBAWICIELA.33 A gdy przyszła godzina szósta, zaległy całą ziemię ciemności aż do godziny dziewiątej.34 A o dziewiątej godzinie zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc: “Eloi, Eloi, lamma sabakthani,” co się wykłada: “Boże mój, Boże mój! Czemuś mnie opuścił?”35 A niektórzy z około stojących słysząc to, mówili: Oto Eliasza woła.36 Jeden zaś przybiegł, i napełniwszy gąbkę octem, włożył na trzcinę i dawał mu pić, mówiąc: Poczekajcie, patrzmy czy przyjdzie Eliasz, aby go zdjąć.37 Lecz Jezus, wydawszy głos wielki, skonał.38 A zasłona świątyni rozdarła się na dwoje od wierzchu aż do dołu.39 Setnik zaś, który stał naprzeciw, widząc, że tak wołając, skonał, rzekł: Prawdziwie człowiek ten był Synem Bożym.40 Były też i niewiasty patrzące z daleka, między którymi była Maria Magdalena i Maria, Matka Jakuba Mniejszego i Józefa, i Salome, 41 a gdy był w Galilei, chodziły za nim i służyły mu, i wiele innych, które razem z nim były przyszły do Jerozolimy. POGRZEB P. JEZUSA.42 Skoro już nastał wieczór (ponieważ był to dzień Przygotowania, który jest przed szabatem),43 przyszedł Józef z Aryn1atei, dostojny senator, który też oczekiwał królestwa Bożego, i śmiało wszedł do Piłata, i prosił o ciało Jezusowe.44 A Piłat się zdziwił, czyby już skonał. I wezwawszy setnika, zapytał go, czyby już umarł.45 A dowiedziawszy się od setnika, darował ciało Józefowi.46 Józef zaś, kupiwszy prześcieradło i zdjąwszy Jezusa, owinął go w prześcieradło i położył w grobie, który był wyciosany w skale, i przywalił kamień do drzwi grobowych.47 A Maria Magdalena i Maria Józefowa patrzyły, gdzie go kładziono.ZMARTWYCHWSTANIE16 NIEWIASTY U GROBU.1 A gdy minął szabat, Maria Magdalena i Maria Jakubowa i Salome nakupiły wonnych olejków, aby przyszedłszy namaścić Jezusa.2 A bardzo rano pierwszego dnia tygodnia przyszły do grobu, gdy już wzeszło słońce.3 I mówiły między sobą: Kto nam odwali kamień od drzwi grobowych?4 A spojrzawszy, zobaczyły odwalony kamień; albowiem był bardzo wielki.5 I wszedłszy do grobu, ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, ubranego w szatę białą, i zdumiały się.6 A on im mówi: Nie lękajcie się; Jezusa szukacie Nazareńskiego, ukrzyżowanego? Wstał, nie ma go tu; oto miejsce, gdzie go położono.7 Ale idźcie, powiedzcie uczniom jego i Piotrowi, że was uprzedza do Galilei, tam go zobaczycie, jak wam powiedział.8 A one wyszedłszy, uciekły z grobu, albowiem zdjęło je drżenie i przestrach; i nikomu nic nie powiedziały, bo się bały. CHRYSTUS UKAZUJE SIĘ MAGDALENIE.9 Wstawszy zaś raniutko pierwszego dnia tygodnia, ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której był wyrzucił siedmiu czartów.10 Ona poszedłszy, opowiedziała tym, którzy z nim bywali, smutnym i płaczącym.11 A oni usłyszawszy, że żyje i był widziany przez nią, nie uwierzyli. UKAZUJE SIĘ UCZNIOM I APOSTOŁOM.12 Potem zaś dwom z nich idącym do wsi, ukazał się w drodze w innej postaci.13 A oni przyszedłszy, opowiedzieli innym; ale i tym nie uwierzyli.14 Na koniec ukazał się owym jedenastu siedzącym u stołu, i wymawiał im niedowiarstwo i zatwardziałość serca, że tym, którzy go widzieli, że zmartwychwstał, nie uwierzyli.15 I rzekł im: Idąc na cały świat, opowiadajcie ewangelię wszelkiemu stworzeniu.16 Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.17 A za tymi, co uwierzą, te cuda w ślad pójdą: W imię moje czarty będą wyrzucać, nowymi językami będą mówić,18 węże będą brać, i choćby co śmiertelnego pili, szkodzić im nie będzie, na chorych będą kłaść ręce, i dobrze się mieć będą. WNIEBOWSTĄPIENIE.19 Ale Pan Jezus potem, kiedy do nich przemówił, został wzięty do nieba, i siedzi po prawicy Bożej.20 Oni zaś wyszedłszy, przepowiadali wszędzie; a Pan dopomagał, i potwierdzał słowa przez cuda w ślad idące.