Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Pierwsza Księga Królewska
CZĘŚC 1 (1,1 — 11,43)SALOMONI. Początki rządów,Salomona.(1,1 — 4,34) STAROŚĆ DAWIDA; ABISAG (1,1-4).
11 A król Dawid zestarzał się i miał wiele dni wieku; a choć go okrywano szatami, nie zagrzewał się.2 Rzekli mu tedy słudzy jego: «Poszukajmy królowi, panu naszemu, młodej panienki, niech stoi przed królem i okrywa go, i śpi na łonie jego, a zagrzewa króla, pana naszego.»3 A tak szukali panienki pięknej we wszystkich granicach izraelskich i znaleźli Abisag Sunamitkę, i przywiedli ją do króla.4 A była to panienka bardzo piękna i sypiała z królem, i służyła mu, ale król jej nie poznał. SPRZYSIĘŻENIE ADONIASA (1,5-10). Adonias dąży do osiągnięcia tronu (5-6); jego stronnicy (7-8); uczta koło źródła Rogel (9-10).5 Lecz Adonias, syn Haggity, wynosił się mówiąc: «Ja będę królował.» I nasprawiał sobie wozów i jezdnych, i pięćdziesięciu mężów, którzy by biegali przed nim.6 A nie skarcił go nigdy ojciec jego mówiąc: «Czemużeś to uczynił?» A był i ten bardzo piękny, wtóry syn po Absalomie.7 A miał zmowę z Joabem, synem Sarwii, i z Abiatarem kapłanem, którzy pomagali stronnictwu Adoniasa.8 Lecz Sadok kapłan i Banajas, syn Jojady, i Natan prorok, i Semej, i Rej, i moc wojska Dawidowego nie trzymała z Adoniasem.9 A tak nabił Adonias baranów i cielców, i wszelakiego bydła tłustego u kamienia Zohelet, który był blisko źródła Rogel, i wezwał wszystkich braci swych, synów królewskich, i wszystkich mężów judzkich, sług królewskich.10 Lecz Natana proroka i Banajasa, i wszystkich mocarzów, i Salomona, brata swego, nie wezwał. DAWID NAZNACZA SALOMONA NA SWEGO NASTĘPCĘ (1,11-53). Natan zachęca Betsabeę, by przypomniała Dawidowi obietnicę, daną na korzyść Salomona (11-14); jej rozmowa z królem (15-21); Natan osobiście wstawia się u króla (22-27) i uzyskuje zgodę (28-31). Namaszczenie Salomona w Gihonie (32-40). Adonias dowiaduje się o wszystkim (41-48); Salomon obiecuje mu życie, jeżeli będzie wierny (49-53).11 I rzekł Natan do Betsabee, matki Salomona: «Czy słyszałaś, że królem został Adonias, syn Haggity, a pan nasz Dawid o tym nie wie?12 Przeto teraz pójdź, przyjmij radę ode mnie, a zachowaj duszę swoją i syna twego Salomona.13 Idź, a wnijdź do króla Dawida, i powiedz mu: Czyś ty, panie mój, królu, nie przysiągł mnie, słudze twojej, mówiąc: Salomon, syn twój, będzie królował po mnie i on będzie siedział na stolicy mojej? Czemuż tedy królem jest Adonias?14 A gdy jeszcze tam będziesz mówić z królem, ja przyjdę za tobą i dopełnię słów twoich.»15 A tak weszła Betsabee do króla na pokój; a król się bardzo zestarzał i Abisag Sunamitka posługiwała mu.16 Nachyliła się Betsabee i pokłoniła się królowi. Król rzekł do niej: 17 «Czego chcesz ?» Ona odpowiadając rzekła: «Panie mój, tyś przysiągł przez Pana, Boga twego, słudze twojej: Salomon, syn twój, będzie królował po mnie i on siedzieć będzie na stolicy mojej.18 A teraz oto Adonias jest królem, o czym ty, królu, panie mój, nie wiesz.19 Nabił wołów i bydła tłustego, i baranów bardzo wiele, i wezwał wszystkich synów królewskich i Abiatara kapłana, i Joaba, hetmana rycerstwa; lecz Salomona, sługi twego, nie wezwał.20 A jednak, panie mój królu, na ciebie się oglądają oczy wszystkiego Izraela, żebyś im oznajmił, kto ma siedzieć na stolicy twojej, królu, panie mój, po tobie.21 I stanie się, gdy zaśnie pan mój król z ojcami swymi, ja i Salomon, syn mój, będziemy grzesznymi.»22 A gdy ona jeszcze mówiła z królem, Natan prorok przyszedł.23 I oznajmili królowi mówiąc: «Idzie Natan prorok.» A gdy wszedł przed oczy królewskie i pokłonił się mu twarzą do ziemi, rzekł Natan:24 «Panie mój królu, czyś ty rzekł: Adonias niech króluje po mnie, i on niechaj siedzi na stolicy mojej?25 Dziś bowiem poszedł i nabił wołów i tłustego bydła, i baranów wiele, i wezwał wszystkich synów królewskich i hetmanów, i Abiatara kapłana; a gdy oni jedzą i piją przednim, i mówią: Niech żyje król Adonias,26 mnie, sługi twego, i Sadoka kapłana, i Banajasa, syna Jojady, i Salomona, sługi twego, nie wezwał.27 Czy od pana mego króla wyszło to słowo,ˇa nie oznajmiłeś mnie, słudze twemu, kto ma siedzieć na stolicy pana mego króla po nim?»28 I odpowiedział król Dawid mówiąc: «Wezwijcie do mnie Betsabeę.» A gdy weszła przed króla i stanęła przed nim,29 przysiągł król i rzekł: «Żyje Pan, który wyrwał duszę moją ze wszystkiego ucisku,30 iż jak ci przysiągłem przez Pana, Boga Izraelowego mówiąc: Salomon, syn twój, królować będzie po mnie, i on będzie siedział zamiast mnie na stolicy mojej, tak uczynię dzisiaj.»31 I schyliwszy Betsabee twarz ku ziemi, pokłoniła się królowi mówiąc: «Niech żyje pan mój Dawid na wieki!»32 Rzekł też król Dawid: «Wezwijcie mi Sadoka kapłana i Natana proroka, i Banajasa, syna Jojady!»33 A gdy ci weszli przed króla, rzekł do nich: «Weźmijcie z sobą sługi pana waszego, a wsadźcie Salomona, syna mego, na mulicę moją i prowadźcie go do Gihonu.34 Tam niech go pomaże kapłan Sadok i Natan prorok na króla nad Izraelem; i będziecie trąbić w trąbę, i rzeczecie: Niech żyje król Salomon!35 I pójdziecie za nim,i przyjdzie, a usiądzie na stolicy mojej, i on będzie królował zamiast mnie, i jemu rozkażę, aby był wodzem nad Izraelem i nad Judą.»36I odpowiedział Banajas, syn Jojady, królowi mówiąc:»Amen. Tak niech mówi Pan, Bóg pana mego króla.37 Jak był Pan z panem moim królem, tak niech będzie z Salomonem, a niech wywyższy stolicę jego nad stolicę króla, pana mego Dawida!»38 Poszedł tedy Natan, prorok i Sadok kapłan, i Banajas, syn Jojady, i Cereci i Feleci, i wsadzili Salomona na mulicę króla Dawida, i przyprowadzili go do Gihonu.39 I wziąwszy Sadok kapłan róg oliwy z przybytku, namaścił Salomona; i trąbili w trąbę, i zawołał wszystek lud: «Niech żyje król Salomon!»40 I poszedł za nim wszystek gmin i lud grających na piszczałkach i weselących się weselem wielkim, i brzmiała ziemia od krzyku ich.41 I usłyszał Adonias i wszyscy zaproszeni przez niego, a biesiada była już skończona; lecz i Joab usłyszawszy głos trąby rzekł: «Co to za krzyk miasta huczącego?»42 A gdy on jeszcze mówił, Jonatas, syn Abiatara kapłana, przyszedł. Rzekł do niego Adonias: «Wnijdź, boś mąż mocny i dobrą nowinę niosący.»43 Odpowiedział Jonatas Adoniasowi: «Nie, bo pan nasz, król Dawid, ustanowił królem Salomona,44 i posłał z nim kapłana Sadoka i Natana proroka, i Banajasa, syna Jojady, i Ceretów i Feletów, i wsadzili go na mulicę królewską.45 I namaścili go kapłan Sadok i Natan prorok na króla w Gihonie, i pojechali stamtąd weseląc się, i zabrzmiało miasto. Ten to jest głos, któryście słyszeli. 46 Lecz i Salomon siedzi na stolicy królestwa.47 I wszedłszy słudzy królewscy błogosławili panu naszemu, królowi Dawidowi, mówiąc: Niech rozszerzy Bóg imię Salomona nad imię twoje, i niech sławniejszą uczyni stolicę jego nad stolicę twoją! I pokłonił się król na łożu swoim, i powiedział:48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelów, który dał dzisiaj siedzącego na stolicy mojej, na co patrzą oczy moje!»49 Zlękli się tedy i wstali wszyscy, których sprosił Adonias, i poszedł każdy w drogę swoją.50 A Adonias bojąc się Salomona wstał i poszedł, i uchwycił się rogu ołtarza.51 I powiedzieli Salomonowi mówiąc: «Oto Adonias, bojąc się króla Salomona, uchwycił się rogu ołtarza mówiąc: Niech mi dziś przysięże król Salomon, że nie zabije sługi swego mieczem!»52 I rzekł Salomon: «Jeżeli będzie dobrym mężem, nie spadnie i jeden włos z głowy jego na ziemię; ale jeśli się w nim znajdzie co złego, umrze.»53 Posłał tedy król Salomon i wywiódł go od ołtarza, a wszedłszy pokłonił się królowi Salomonowi, i rzekł mu Salomon: «Idź do domu swego!» DAWID UDZIELA OSTATNICH RAD SALOMONOWI (2,l-9). O zachowaniu prawa (1-4); o Joabie (5-6); o Berzellaju (7); o Semeju (8-9).
21 I przybliżyły się dni Dawida, gdy Dawid miał umrzeć, i rozkazał Salomonowi, synowi swemu, mówiąc:2 «Ja idę w drogę wszystkiej ziemi; wzmacniaj się i bądź mężem.3 Przestrzegaj służby Pana, Boga twego, abyś chodził drogami jego, żebyś strzegł ustaw jego i przykazań jego,i sądów, i świadectw, jak napisano w zakonie Mojżeszowym, abyś rozumiał wszystko, co czynisz i do czego się jeno obrócisz;4aby potwierdził Pan słowa swoje, które wypowiedział o mnie mówiąc: Jeśli będą strzec synowie twoi dróg swych i będą chodzić przede mną w prawdzie ze wszystkiego serca swego i ze wszystkiej duszy swojej, nie będzie odjęty mąż ze stolicy izraelskiej.5 Ty wiesz także, co mi uczynił Joab, syn Sarwii, co uczynił dwom hetmanom wojska izraelslziego, Abnerowi, synowi Nera, i Amazie synowi Jetera, których zabił i wylał krew wojny w pokoju, i położył krew bitwy na pasie rycerskim swoim, który był około biódr jego, i na obuwiu swym, które było na nogach jego.6 Uczynisz tedy według mądrości twej, a nie doprowadzisz sędziwości jego w pokoju do otchłani.7 Ale i synom Berzellaja Galaadczyka łaskę okażesz, i będą jadać u stołu twego, bo wyszli naprzeciw mnie, gdym uciekał przed Absalomem, bratem twoim.8 Masz też przy sobie Semeja, syna Gery, syna Jeminiego, z Bahurim, który mi złorzeczył złorzeczeństwem najgorszym, gdym szedł do obozu, ale ponieważ wyszedł naprzeciw mnie, gdym się przeprawiał przez Jordan, a przysięgłem mu przez Pana mówiąc: Nie zabiję cię mieczem,9 ty nie dopuść, żeby był bez karania; ale jesteś mężem mądrym, żeby wiedzieć, co masz mu uczynić, i doprowadzisz sędziwość jego z krwią do otchłani.» ŚMIERĆ DAWIDA, SALOMON OBEJMUJE WŁADZĘ (2,10-12).10 Zasnął tedy Dawid z ojcami swymi i pogrzebany został w mieście Dawidowym.11 A dni, których królował Dawid nad Izraelem, jest czterdzieści lat: w Hebronie królował siedem lat, a w Jeruzalem trzydzieści lat i trzy.12 A Salomon zasiadł na stolicy Dawida, ojca swego, i wzmocniło się królestwo jego bardzo. PIERWSZE CZYNY SALOMONA (2,13-46). Adonias prosi przez Betsabeę o rękę Abisag (13-22); Salomon skazuje go na śmierć (23-25). Salomon odbiera godność arcykapłańską Abiatarowi (26-27) i każe zabić Joaba w świątyni (28-35); zakazuje Semejowi opuszczać Jerozolimę (36-38) i karze go śmiercią za nieposłuszeństwo (39-46).13 I wszedł Adonias, syn Haggity, do Betsabei, matki Salomonowej. Ona mu rzekła: «Czy spokojne jest wejście twoje?» Odpowiedział: «Spokojne.»14 I przydał: «Mam coś mówić z tobą.» Rzekła mu: «Mów!» A on rzekł:15 «Ty wiesz, iż moje było królestwo i mnie był przełożył wszystek Izrael nad sobą na króla; lecz przeniesione zostało królestwo i dostało się bratu memu, bo je Pan przeznaczył.16 Teraz tedy mam jedną prośbę do ciebie, nie zawstydzaj oblicza mego!» Rzekła do niego: «Powiedz!» A on rzekł:17 «Proszę, abyś powiedziała królowi Salomonowi (bo tobie nic odmówić nie może), aby mi dał Abisag Sunamitkę za żonę!»18 I rzekła Betsabee: «Dobrze, ja będę z królem mówiła za tobą.»19 Przyszła tedy Betsabee do króla Salomona, aby z nim mówić za Adoniasem; i wstał król naprzeciwko niej, i ukłonił się jej, i usiadł na stolicy swojej i postawiono tron matce królewskiej, która siadła po prawicy jego. I rzekła mu: 20 «Jedną prośbę maluczką ja do ciebie zanoszę, nie zawstydzaj oblicza mego!» I rzekł jej król: «Proś, matko moja, bo mi się nie godzi, abym odwrócił oblicze twoje.»21 Ona rzekła: «Niech będzie dana Abisag Sunamitka Adoniasowi, bratu twemu za żonę!»22 Odpowiedział król Salomon i rzekł matce swojej: «Czemu prosisz o Abisag Sunamitkę dla Adoniasa? Proś dla niego i o królestwo, bo on jest bratem moim, starszym niżeli ja, a ma za sobą Abiatara kapłana i Joaba, syna Sarwii.»23 A tak przysiągł król Salomon na Pana mówiąc: «To niech mi Bóg uczyni i to niech przyczyni, że przeciw duszy swojej mówił Adonias słowo to!24 A teraz żyje Pan, który mię wzmocnił i posadził mię na stolicy Dawida, ojca mego, i który mi uczynił dom jako rzekł — że dziś będzie zabity Adonias.»25 I posłał król Salomon Banajasa, syna Jojady, który go zabił, i umarł.26 Abiatarowi też kapłanowi rzekł król: «Idź do Anatot, do roli twej; zaiste mężem śmierci jesteś, ale cię dziś nie zabiję, boś nosił skrzynię Pana Boga przed Dawidem, ojcem moim, i znosiłeś utrapienia we wszystkim, co wycierpiał ojciec mój.»27 Wyrzucił tedy Salomon Abiatara, żeby nie był kapłanem Pańskim, aby się spełniło słowo Pańskie, które mówił o domu Helego w Silo.28 I przyszła wieść do Joaba, gdyż Joab przystał do Adoniasa, a nie przystał do Salomona; uciekł tedy Joab do przybytku Pańskiego i uchwycił się rogu ołtarza.29 I oznajmiono królowi Salomonowi, że Joab uciekł do przybytku Pańskiego i jest u ołtarza; i posłał Salomon Banajasa, syna Jojady, mówiąc: «Idź, zabij go!»30 I przyszedł Banajas do przybytku Pańskiego, i rzekł mu: «To mówi król: Wynijdź!» On rzekł: «Nie wynijdę ale tu umrę.» I doniósł Banajas królowi te słowa mówiąc: «Tak mówił Joab i to mi odpowiedział.»31 I rzekł mu król: «Uczyńże, jak mówił, a zabij go i pogrzeb, a oddalisz krew niewinną, którą wylał Joab, ode mnie i od domu ojca mego.32 I obróci Pan krew jego na głowę jego, ponieważ zabił dwu mężów sprawiedliwych i lepszych niźli on, a zabił ich mieczem, o czym nie wiedział ojciec mój Dawid: Abnera, syna Nera, hetmana wojska izraelskiego, i Amazę, syna Jetera, hetmana wojska judzkiego.33 I wróci się krew ich na głowę Joaba i na głowę potomstwa jego na wieki; a Dawidowi i potomstwu jego, i domowi, i stolicy jego niech będzie pokój aż na wieki od Pana.»34 A tak poszedł Banajas, syn Jojady, i rzuciwszy się nań, zabił go, i pogrzebany zostałw domu swym na pustyni.35 I ustanowił król Banajasa, syna Jojady, nad wojskiem zamiast niego, a Sadoka uczynił kapłanem zamiast Abiatara.36 Posłał też król i wezwał Semeja, i rzekł mu: «Zbuduj sobie dom w Jeruzalem i mieszkaj tam, a nie będziesz wychodził stamtąd tam i sam.37 Ale któregokolwiek dnia wyjdziesz i przejdziesz przez potok Cedron, wiedz, że zabity będziesz; krew twoja będzie na głowie twojej.»38 I rzekł Semej królowi: «Dobra mowa; jak rzekł pan mój król, tak uczyni sługa twój.» I mieszkał Semej w Jeruzalem przez niemały czas.39 I zdarzyło się po trzech latach, że uciekli słudzy Semeja do Achisa, syna Maachy, króla Get; i powiedziano Semejowi, że słudzy jego poszli do Get.40 I wstał Semej, i osiodłał osła swego, i pojechał do Achisa do Get szukać sług swoich, i przywiódł ich z Get.41 I powiedziano Salomonowi, że jeździł Semej z Jeruzalem do Get i wrócił się.42A posławszy wezwał go i rzekł mu: «Czym ci nie oświadczył przez Pana i zapowiedziałem ci: Któregokolwiek dnia wyszedłszy pójdziesz tam i sam, wiedz, że umrzesz? I odpowiedziałeś mi: Dobra mowa, którą słyszałem.43 Czemużeś tedy nie strzegł przysięgi Pańskiej i rozkazu, który ci dałem?»44 I rzekł król do Semeja: «Ty znasz wszystko zło, którego jest świadome serce twoje i któreś uczynił Dawidowi, ojcu memu; obrócił Pan złość twoją na głowę twoją.45 A król Salomon błogosławiony, i stolica Dawidowa będzie utwierdzoną przed Panem aż na wieki.»46 I rozkazał król Banajasowi, synowi Jojady, a ten wyszedłszy zabił go, i umarł. MAŁŻEŃSTWO SALOMONA; JEGO STOSUNEK DO WYŻYN (3,1-3).
31 Utwierdziło się tedy królestwo w ręce Salomona, i spowinowacił się z Faraonem, królem egipskim, bo pojął córkę jego i przyprowadził do miasta Dawidowego, ażby skończył budować dom swój i dom Pański, i mur jerozolimski wokoło.2 Wszelako lud ofiarował na wyżynach, bo nie był zbudowany kościół imieniu Pańskiemu aż do dnia owego.3 I miłował Salomon Pana, chodząc według przykazań Dawida, ojca swego, wyjąwszy, iż na wyżynach ofiarował i zapalał kadzidło. SALOMON PROSI BOGA O MĄDROŚĆ (3,4-15). Król przybywa do Gabaonu dla zlożenia ofiar (4). Jego modlitwa: dziękczynienie (5-8); prośba o mądrość (9). Oprócz mądrości Bóg mu udziela potęgi i sławy (10-14). Król składa w Jerozolimie przed arką ofiary (15).4 Poszedł tedy do Gabaonu, aby tam ofiarować, bo ta wyżyna była największa. Tysiąc ofiar na całopalenie ofiarował Salomon na owym ołtarzu w Gabaonie5 I ukazał się Pan Salomonowi przez sen w nocy mówiąc: «Proś czego chcesz, żebym ci dał!»6 I rzekł Salomon: «Tyś uczynił ze sługą twoim Dawidem, ojcem moim, miłosierdzie wielkie, jak chodził przed oczyma twymi w. prawdzie i w sprawiedliwości i prostym sercem z tobą; zachowałeś mu miłosierdzie twoje wielkie i dałeś mu syna, siedzącego na stolicy jego, jak jest dzisiaj.7 A teraz, Panie Boże, tyś uczynił królem sługę twego zamiast Dawida; ojca mego, a jam jest pacholę małe i nie znające wyjścia i wejścia mego.8 A sługa twój jest pośród ludu, któryś obrał, ludu niezliczonego, który dla mnóstwa nie może być policzony ani porachowany.9 A przeto daj słudze twemu serce rozumne, aby mógł sądzić lud twój i rozeznać między złem a dobrem; bo któż może sądzić lud ten, lud ten twój wielki?»10 Podobała się tedy mowa przed Panem, że Salomon prosił o taką rzecz.11 I rzekł Pan Salomonowi: «Ponieważ o tę rzecz prosiłeś, a nie żądałeś dla siebie dni wielu ani bogactw, albo dusz nieprzyjaciół twoich, aleś prosił dla siebie o mądrość dla rozeznania tego, co słuszne,12 otom ci uczynił według słów twoich i dałem ci serce mądre i rozumne, tak iż nikt przed tobą nie był podobny tobie, ani po tobie nie powstanie.13 Lecz i to, czegoś nie żądał, dałem tobie, to jest bogactwa i sławę, tak iż żaden z królów nie był podobny do ciebie wszystkich przeszłych czasów.14 A jeśli będziesz chodził drogami moimi i strzegł przykazań moich i ustaw moich, jak twój ojciec chodził, przedłużę dni twoje.»15 Ocucił się tedy Salomon i zrozumiał, że był to sen. A przyjechawszy do Jeruzalem stanął przed skrzynią przymierza Pańskiego i ofiarował całopalenia, i uczynił ofiary zapokojne i wielką ucztę dla wszystkich sług swoich. WYROK SALOMONA (3,16-28). Dwie nierządnice przed królem oskarżają się wzajemnie o odebranie sobie dziecka (16-22). Salomon każe podzielić na dwie części dziecię żywe; sprzeciw prawdziwej matki (23-26). Król sprawę rozstrzyga; wszyscy podziwiają jego mądrość (27-28).16 I przyszły dwie niewiasty wszetecznice do króla i stanęły przed nim.17 Jedna z nich rzekła: «Proszę, mój panie, ja i ta niewiasta mieszkałyśmy w jednym domu, i porodziłam u niej w komorze.18 A trzeciego dnia potem, gdym porodziła, porodziła też i ona; i byłyśmy razem, a nikogo innego nie było z nami w domu oprócz nas obu.19 I umarł syn tej niewiasty w nocy, bo go śpiąc przygniotła.20 A wstawszy o północy, wzięła syna mego od boku mego, służebnicy twojej śpiącej, i położyła go na łonie swoim, a syna swego, który był umarł, położyła na łonie moim.21 A gdym wstała rano, chcąc dać mleka synowi memu, znalazłam umarłego; lecz przypatrując mu się pilniej w jasny dzień, poznałam, że nie był mój, któregom porodziła.»22 I odpowiedziała druga niewiasta: «Nie jest tak, jak powiadasz ale twój syn umarł, a mój żyje!» Przeciwnie zaś tamta mówiła: «Nieprawdę mówisz, bo mój syn jest żywy, a twój syn umarł!» I tak się spierały przed królem.23 Wtedy król rzekł: «Ta mówi: Mój syn żywy, a twój syn umarł, a tamta odpowiada: Nie, ale twój syn umarł, a mój żywy.»24 I rzekł król: «Przynieście mi miecz!» A gdy przyniesiono miecz przed króla:25 «Rozdzielcie, rzecze, dzieáę żywe na dwie części i dajcie połowę jednej, a połowę drugiej!»26 I rzekła niewiasta, której syn był żywy, do króla (bo się poruszyły wnętrzności jej nad synem swoim): «Proszę, panie, dajcie jej dziecię żywe, a nie zabijajcie go!» Przeciwnie owa mówiła: «Niech nie będzie ani mnie ani tobie, ale niech je rozdzielą!»27 Odpowiedział król i rzekł: «Dajcie tej dziecię żywe, a nie zabijajcie go, bo ta jest matką jego!»28 I usłyszał wszystek lud izraelski wyrok, który król wydał, i ulękli się króla, widząc, że mądrość Boża była w nim ku czynieniu sprawiedliwości. URZĘDNICY KRÓLEWSCY (4,1-19). Ministrzy (1-6); dwunastu przełożonych nad Izraelem, (7-19).
41 A był król Salomon królem nad i wszystkim Izraelem.2 A ci są książęta, których miał: Azarias, syn Sadoka kapłana;3 Elihoref i Ahia, synowie Sisy, pisarze, Jozafat syn Ahiluda, kanclerz; Banajas,4 syn Jojady, nad wojskiem, a Sadok i Abiatar kapłani;5 Azarias, syn Natana, nad tymi, którzy stali przy królu; Zabud, syn Natana, kapłan, przyjaciel królewski;6 i Achisar, przełożony nad domem, a Adoniram, syn Abdy, nad poborami.7 — Lecz Salomon miał dwunastu przełożonych nad wszystkim Izraelem, którzy dostarczali żywności królowi i domowi jego; bo na każdy miesiąc w roku jeden z nich dostarczał rzeczy potrzebnych.8 A te są imiona ich: Benhur na górze Efraim;9 Bendekar w Makkes, w Salebim, w Betsames,10 w Elon i w Bethanan; Benhesed w Arubot; jego było Socho i wszystka ziemia Efer;11 Benabinadab, którego wszystek Nefat Dor, Tafetę, córkę Salomonową miał za żonę;12 Bana, syn Ahiluda, rządził Tanakiem i Mageddem i wszystkim Betsanem, który jest koło Sartany pod Jezrahelem, od Betsanu aż do Abelmehuli naprzeciw Jekmaan;13 Bengaber w Ramot Galaad miał Awotiair, syna Manassesa w Galaadzie; on był nad wszystką krainą Argob, która jest w Basanie, nad sześćdziesięciu miastami wielkimi i murowanymi, które miały rygle miedziane;14 Ahinadab, syn Adda rządził w Manaim;15 Achimaas w Neftalim; ale i on miał Basematę, córkę Salomonową za żonę;16 Baana, syn Husego, w Aser i w Balot;17 Jozafat, syn Faruego, w Issacharze;18 Semej, syn Eli, w Beniaminie;19 Gaber, syn Uriego, w ziemi Galaad, w ziemi Sehona, króla amorejskiego, i Oga, króla Basanu, nad wszystkim, co było w owej ziemi. WIELKOŚĆ I MĄDROŚĆ SALOMONA (4,20-34). Pomyślność ludu (20). Rozległość królestwa (2I). Bogactwo Salomona (22-28); jego mądrość (29-31), w różny sposób objawiająca się (32-34).20 Juda i Izrael niezliczeni w mnogości swojej jak piasek morski, jedli i pili i weselili się.21 A Salomon miał pod swoją władzą wszystkie królestwa od rzeki ziemi Filistyńskiej aż do granicy egipskiej; oni mu znosili dary i służyli mu po wszystkie dni żywota jego.22 A pożywienie Salomona wynosiło na każdy dzień trzydzieści korcy czystej mąki i sześćdziesiąt korcy mąki zwykłej,23 dziesięć wołów tłustych, a dwadzieścia wołów pastewnych, i sto baranów, oprócz łowu jeleni, sarn i bawołów i ptactwa karmnego.24 Bo on dzierżył wszystką krainę, która była za rzeką, od Tafsy aż do Gazy, i wszystkich królów swych krajów, a miał pokój ze wszech stron wokoło.25 I mieszkał Juda i Izrael bez wszelkiej bojaźni, każdy pod winnym szczepem swoim i pod figą swoją od Dan aż do Bersabee, po wszystkie dni Salomona.26 I miał Salomon czterdzieści tysięcy żłobów koni do wozów, a dwanaście tysięcy do jazdy.27 A utrzymywali je wyżej pomienieni starostowie królewscy; lecz i potrzebom stołu króla Salomona z wielką pilnością dostarczali czasu swego.28 Jęczmień też i słomę dla koni i mułów wozili na miejsce, gdzie był król, według tego, jak im nakazano.29 Dał też Bóg Salomonowi mądrość i roztropność bardzo wielką, i przestronność serca jak piasek, który jest na brzegu morskim.30 I przechodziła mądrość Salomona mądrość wszystkich ludzi wschodnich i Egipcjan.31 I był mędrszy od wszystkich ludzi: mędrszy niż Etan Ezrahita i Heman, Chalkol i Dorda, synowie Mahola, i był sławny u wszystkich narodów okolicznych.32 Wypowiedział też Salomon trzy tysiące przypowieści, a pieśni jego było tysiąc i pięć.33 Rozprawiał też o drzewach, od cedru, który jest na Libanie, aż do hizopu, który wyrasta ze ściany; i mówił o zwierzętach i ptakach, i płazach, i rybach.34 I przychodzili ze wszystkich narodów słuchać mądrości Salomona, i od wszystkich królów ziemi, którzy słyszeli o mądrości jego.II. Budowa i poświęcenie świątyni.(5,1 — 8,66) UKŁAD Z HIRAMEM, KRÓLEM TYRU I PRZYGOTOWANIA DO BUDOWY ŚWIĄTYNI (5,1-18). Poselstwo Hirama (1); Salomon objawia mu zamiast zbudowania świątyni i prosi go o cedry (2-6). Hiram przyjmuje propozycje (7-4), a Salomon dostarcza mu zboża i oliwy (10-12). Z całego Izraela wybiera się robotników do przenoszenia cedców i do innych robót (13 18).
51 Posłał też Hiram, król Tyru, sługi swe do Salomona, bo słyszał, że go namaszczono na królestwo zamiast ojca jego; albowiem Hiram był przyjacielem Dawida przez wszystek czas.2 I posłał Salomon do Hirama mówiąc:3 «Ty znasz wolę Dawida, ojca mego, i że nie mógł zbudować domu imieniu Pana, Boga swego, dla walk zagrażających wokoło, aż ich dał Pan pod stopy nóg jego.4 Lecz teraz dał mi Pan, Bóg mój, odpocznienie zewsząd i nie masz przeciwnika ani spotkania złego.5 Przeto myślę zbudować kościół imieniu Pana, Boga mego, jak powiedział Pan Dawidowi, ojcu memu, mówiąc: Syn twój, którego dam zamiast ciebie na stolicę twą, ten zbuduje dom imieniu memu.6 A tak przykaż, żeby mi nacięli słudzy twoi cedrów z Libanu i słudzy moi niechaj będą ze sługami twymi, a zapłatę sług twoich dam tobie, jakiejkolwiek żądać będziesz; bo wiesz, że nie ma między ludem moim męża, który by umiał drzewa wyrębywać jak Sydończycy.»7 Gdy tedy usłyszał Hiram słowa Salomona, uradował się bardzo i rzekł: «Błogosławiony Pan Bóg dzisiaj, który dał Dawidowi syna bardzo mądrego nad ludem tym wielkim!»8 I posłał Hiram do Salomona mówiąc: «Słyszałem wszystko, coś mi doniósł; ja uczynię wszystką wolę twoją około drzewa cedrowego i jodłowego.9 Słudzy moi zniosą je z Libanu do morza, a ja złożę je w tratwy na morzu aż na miejsce, o którym mi dasz znać, i przypławię je tam, a ty je zabierzesz; i dostarczysz mi rzeczy potrzebnych, aby była dana żywność domowi memu.»10 A tak Hiram dawał Salomonowi drzewo cedrowe i drzewo jodłowe według wszystkiej woli jego.11 A Salomon dawał Hiramowi dwadzieścia tysięcy korców pszenicy na żywność dla domu jego i dwadzieścia korców oliwy najezystszej; to dawał Salomon Hiramowi na każdy rok.12 Dał też Pan mądrość Salomonowi, jak mu obiecał; i był pokój między Hiramem i Salomonem, i uczynili obydwaj przymierze.13 — I wybrał król Salomon robotników ze wszystkiego Izraela, i było na trzydzieści tysięcy mężów.14 I posyłał ich na Liban, dziesięć tysięcy na każdy miesiąc na przemian, tak że przez dwa miesiące byli w domach swoich; a nad robocizną przełożonym był Adoniram.15 Miał też Salomon siedemdziesiąt tysięcy tych, co nosili ciężary, a osiemdziesiąt tysięcy tych, którzy w górach łamali kamienie,16 oprócz przełożonych, którzy byli nad każdą robotą, w liczbie trzech tysięcy i trzystu, rozkazując ludowi i pracującym.17 I przykazał król, żeby brali kamienie wielkie, kamienie kosztowne na fundament kościelny, i obrabiali je.18 I ciosali je murarze Salomona i murarze Hirama, a Gibliowie nagotowali drzewa i kamieni na budowanie domu. BUDOWA ŚWIĄTYNI (6,1-38). Data (1). Wymiary (2). Przysionek (3); okna (4); boczne przybudówki, pokrycie (4-10). Bóg obiecuje, że będzie mieszkał wpośród Izraela (11-13). Mury pokryte deskami cedrowymi (14-16a). Miejsce Najświętsze i Święte (16b-17). Ozdoby z cedru (18). Wymiary miejsca Najświętszego (19-20a). Złota powłoka (20b-22). Cherubiny przy arce (23-28). Ozdoby ścian (29-30). Drzwi (31-35). Dziedziniec wewnętrzny (36). Czas trwania roboty (37-38).
61 Stało się tedy roku czterechsetnego i osiemdziesiątego od wyjścia synów Izraelowych z ziemi Egipskiej, roku czwartego królowania Salomona nad Izraelem, miesiąca Zyjo (ten jest miesiąc wtóry), poczęto budować dom Panu.2 A dom, który budował król Salomon Panu, miał sześćdziesiąt łokci wzdłuż, dwadzieścia łokci wszerz, a trzydzieści łokci wzwyż.3 A przysionek był przed kościołem, na dwadzieścia łokci wzdłuż, według miary szerokości kościoła, a miał dziesięć łokci wszerz przed kościołem.4 I poczynił w kościele okna zwężające się.5 I zbudował na śeianie kościelnej piętra wokoło, na ścianach domu koło kościoła i koło wyrocznicy, i uczynił przybudowania boczne wokoło.6 Piętro, które na dole było, miało pięć łokci wszerz, a średnie piętro sześć łokci wszerz, a trzecie piętro miało siedem łokci wszerz. Tramy zaś położył na domu wokoło zewnątrz, aby nie tkwiły w murach kościelnych.7 A gdy dom budowano, budowano go z kamienia ciosanego i obrobionego, a młota i siekiery i wszelakiego narzędzia żelaznego nie było słychać w domu, gdy budowano.8 Drzwi do średniego przybudowania bocznego były po prawej stronie domu, i po krętych sehodach wstępowano na średnie piętro, a ze średniego na trzecie.9 I zbudował dom, i dokończył go, i przykrył dom pułapem cedrowym.10 I zbudował piętro na całym domu, pięć łokci wzwyż, i pokrył dom drzewem cedrowym.11 I stało się słowo Pańskie do Salomona mówiąc:12 «Co do domu tego, który budujesz — jeśli będziesz chodził według przykazań moich i ustaw moich przestrzegać będziesz, i zachowasz wszystkie rozkazania moje postępując według nich, potwierdzę tobie słowo moje, które mówiłem do Dawida, ojca twego.13 I będę mieszkał pośród synów Izraelowych, i nie opuszczę ludu mego izraelskiego.»14 A tak zbudował Salomon dom i dokończył go.15 I zbudował ściany domu wewnątrz z desek cedrowych, od podłogi domu aż do wierzchu ścian i aż do stropu okrył ściany drzewem cedrowym wewnątrz; a podłogę domu wyłożył tarcicami jodłowymi.16 I zbudował dwadzieścia łokci w tył kościoła z desek cedrowych podłogi aż do wierzehu, i uczynił wewnętrzny dom wyrocznicy świętym świętych.17 Ale sam kościół był na czterdzieści łokci przed drzwiami wyrocznicy.18 A wszystek dom wewnątrz był cedrem wyłożony, mając toczenia i fugowania swe bardzo kształtne i rzeźby wypukłe; wszystko cedrowymi deskami było okryte i zgoła żaden kamień nie mógł być widoczny w ścianie.19 Lecz wyrocznicę w środku domu wewnętrznej części nagotował, aby tam postawić skrzynię przymierza Pańskiego.20 A wyrocznica miała dwadzieścia łokci wzdłuż i dwadzieścia łokci wszerz i dwadzieścia łokci wzwyż; i pokrył i odział ją szczerym złotem. Ale i ołtarz pokrył cedrem.21 Dom też przed wyrocznicą pokrył szczerym złotem i przybił blachy gwoźdźmi złotymi.22 I nie było niczego w kościele, czego by złotem nie pokryto; ale i wszystek ołarz wyrocznicy powlókł złotem.23 — I uczynił w wyrocznicy dwa cheruby z drzewa oliwnego, na dziesięć łokci wzwyż.24 Pięć łokci jedno skrzydło cheruba, a pięć łokci drugie skrzydło cheruba, to jest dziesięć łokci było od końca skrzydła jednego aż do końca skrzydła drugiego.25 Dziesięć też łokci miał cherub drugi; równej miary i jednej roboty były oba cheruby,26 to jest wysokość cheruba jednego była na dziesięć łokci, i tak samo cheruba drugiego.27 I postawił cherubiny w środku kościoła wewnętrznego, a rozciągały cherubiny skrzydła swe, i dosięgało skrzydło jedno ściany, a skrzydło cheruba drugiego dosięgało ściany drugiej, a drugie skrzydła w środku kościoła dotykały się jedno drugiego.28 Powlókł też cherubiny złotem.29 A wszystkie ściany kościelne wokoło ozdobił rozmaitą rzeźbą i toczeniem, i poczynił na nich cheruby i palmy, i kwiaty rozmaite, jakby wystające i wychodzące ze ściany.30 Lecz i podłogę domu wyłożył złotem wewnątrz i zewnątrz.31 A w wejściu do wyrocznicy uczynił drzwiczki z drzewa oliwnego, a podwoje były pięciograniaste.32 I dwoje drzwi z drzewa oliwnego, i wyrył na nich cherubiny i figury palm, i rzeźby bardzo wypukłe, i powlókł je złotem, i pokrył złotem tak cheruby jak i palmy i inne rzeczy.33 I uczynił w wejściu do kościoła odrzwia z drzewa oliwnego czworograniaste,34 i dwoje drzwi z drzewa jodłowego z obu stron; a oboje drzwi dwoiste były, i razem się dzierżąc otwierały się.35 I wyrył cheruby i palmy i rzeźby bardzo wypukłe, i powlókł wszystko blachami złotymi robotą graniastą pod prawidło.36 I zbudował dziedziniec wewnętrzny z trzech rzędów kamienia ciosanego i z jednego rzędu drzewa cedrowego.37 Roku czwartego założony został dom Pański, miesiąca Zyjo.38 A roku jedenastego miesiąca Bul (ten jest miesiąc ósmy), ukończony został dom ze wszystką robotą jego i ze wszystkim sprzętem jego, a budował go siedem lat. PAŁACE SALOMONA (7,1-12). Dom lasu Libanu (1-5). Portyki (6). Sala tronowa (7). Dom mieszkalny króla i pałac królowej (8). Materiał (9-12).
71 A dom swój budował Salomon trzynaście lat, i zupełnie go wykończył.2 Zbudował też dom lasu Libanu na sto łokci wzdłuż, na pięćdziesiąt łokci wszerz i na trzydzieści łokci wzwyż; i cztery chodniki między słupami cedrowymi, bo wyciął drzewa cedrowe na słupy.3 A tarcicami cedrowymi pokrył wszystko sklepienie, które opierało się na czterdziestu pięciu słupach. A jeden rząd miał słupów piętnaście,4 jeden naprzeciw drugiego postawionych5 i naprzeciw siebie stojących, a był równy odstęp między słupami, a na słupach drzewa czworograniaste we wszystkim równe.6 I przysionek słupów uczynił na pięćdziesiąt łokci wzdłuż, a trzydzieści łokci wszerz, i drugi przysionek przed większym przysionkiem, i słupy, i kapitele na słupach.7 Uczynił też przysionek dla stolicy, w którym jest trybunał sądowy, i przykrył drzewem cedrowym od podłogi aż do wierzchu.8 A domek, w którym siadano na sąd, był w środku przysionka, takąż robotą. Zbudował też dom córce Faraona (którą wziął za żonę Salomon), takąż robotą jak i ten przysionek.9 Wszystko było z kamieni drogich, które pod sznur i miarę tak wewnątrz jako i zewnątrz przepiłowane były od fundamentu aż do wierzchu ścian, i zewnątrz aż do dziedzińca większego.10 A fundamenty z kamieni kosztownych, z kamieni wielkich na dziesięć albo na osiem łokci.11 A na wierzehu kamienie kosztowne według równej miary ciosane były, i podobnie z cedru.12 A dziedziniec większy był okrągły, z trzech rzędów kamienia ciosanego, a z jednego rzędu heblowanego cedru, tak też było i w wewnętrznym dziedzińcu domu Pańskiego i w przysionku domu. SPRZĘTY ŚWIĄTYNI (7,13-51). Pomoc Hirama z Tyru (13-14). Dwie kolumny Jachin i Booz (15-22). Morze miedziane (23-26). Dziesięć podstaw z kołami (27-37) dla dziesięciu zbiorników miedzianych (38-39). Naczynia poboczne (40a). Wyliczenie wszystkich przedmiotów miedzianych (40b-47) i złotych (48-50). Przedmioty poświęcone przez Dawida, oddano do skarbu świątyni (51).13 Posłał też król Salomon i wziął Hirama z Tyru,14 syna Niewiasty wdowy z pokolenia Neftalego, z ojca Tyryjczyka, rzemieślnika około,miedzi, pełnego mądrości i rozumu i nauki do wszelkiej roboty z miedzi. Ten przyszedłszy do króla Salomona, wykonał wszystkie roboty jego.15 I zrobił dwa słupy miedziane, każdy słup na osiemnaście łokci wzwyż, a sznur na dwanaście łokci opasywał obydwa słupy.16 Uczynił też dwa kapitele, które miano postawić na wierzchu słupów, ulane z miedzi; pięć łokci wzwyż miał kapitel jeden, i pięć łokci wzwyż miał kapitel drugi,17 a były jakby na kształt sieci i łańcuszków, razem ze sobą dziwną robotą splecionych. Obydwa kapitele słupów lane były; siedem rzędów siatek na kapitelu jednym i siedem siatek na kapitelu drugim.18 I wykonał słupy i dwa rzędy granatów wokoło każdej siatki, aby okrywały kapitele, które były na wierzehu; tymże sposobem uczynił na kapitelu drugim.19 A kapitele, które były na wierzchu słupów w przysionku, jakoby robotą lilij urobione były na cztery łokcie.20 I znowu inne kapitele na wierzchu słupów u góry, podług miary słupa naprzeciw siatek; a jabłek granatowych było dwieście rzędów około kapitelu drugiego.21 I postawił dwa słupy w przysionku kościelnym; a postawiwszy słup prawy dał mu imię Jachin; podobnie postawił słup drugi i dał mu imię Booz.22 A na wierzehu słupów umieścił robotę na kszałt lilij, i dokończona została robota słupów.23 Uczynił też morze lane na dziesięć łokci od brzegu aż do brzegu, okrągłe wokoło; na pięć łokci wysokość jego, a sznur na trzydzieści łokci opasywał je wokoło.24 A rzeźba pod krajem otaczała je, na dziesięć łokci opasując morze; dwa rzędy rzeźby żłobkowatej lane były.25 A stało na dwunastu wołach, z których trzy były zwrócone na północ, trzy na zachód słońca, trzy na południe, trzy na wschód słońca, a morze na nich z wierzchu było, tyły ich zaś wszystkie wewnątrz się kryły.26 A grubość umywalni była na trzy wielkie palce, a kraj jej, jakby kraj u kubka i jak liść rozwiniętej lilii; mieściło w sobie dwa tysiące wiader.27 I uczynił dziesigć podstaw miedzianych, każda podstawa wzdłuż na cztery łokcie, i na cztery łokcie wszerz, a na trzy łokcie wzwyż.28 A sama robota podstaw miejscanli gładka była; a rzeźba między spojeniami.29 A migdzy koronkami i plecionkami lwy i woły i cheruby; i podobnie przy spojeniu u góry; a pod lwami i wołami jakby rzemienie z miedzi wiszące.30 I cztery koła do każdej podstawy i osie miedziane, a na czterech stronach jakoby ramionka pod umywalnią ulane, ku sobie wzajemnie zwrócone.31 Otwór też umywalni był wewnątrz na wierzehu głowy, a co się na zewnątrz pokazywało, było na jeden łokieć i wszystko okrągłe, a miało także półtora łokcia; na węgłach zaś słupów były rozliczne rzeźby, a części środkowe między słupami były czworograniaste, a nie okrągłe.32 Cztery też koła, które u czterech rogów podstawy były, trzymały się społem pod podstawą; jedno koło było na półtora łokcia wysokie.33 A koła były takie, jakie bywają u wozu; ich osie, szprychy, dzwona i piasty, wszystko lite.34 Bo i owe cztery ramionka na wszystkich węgłach każdej podstawy ‘były z tejże podstawy ulane i z nią spojone.35 A na wierzchu podstawy była okrągłość niejaka na pół łokcia, tak zrobiona, żeby na nią mogła być włożona umywalnia, a miała wyrzynania i różne rzeźby z niej wychodzące.36 Wyrzeźbił też na deskach owych, które były z miedzi i na węgłach, cherubiny, lwy i palmy, jakoby na podobieństwo człowieka stojącego, tak że nie jak wyryte, ale jak przyprawione wokoło się wydawały.37 Tymże sposobem uczynił dziesięć podstaw jednego lania i miary, i jednakiej rzeźby.38 — Nadto uczynił dziesięć umywalni miedzianych; czterdzieści batów miała każda umywalnia, a była na cztery łokcie, i każdą umywalnię postawił na jednej, to jest razem na dziesięciu podstawach.39 I postawił dziesięć podstaw, pięć po prawej stronie kościoła, a pięć po lewej; a morze postawił na prawej stronie kościoła na wschód ku południowi.40 Narobił tedy Hiram kociołków i mis i wiader, i dokonał wszystkiej roboty króla Salomona w kościele Pańskim,41 dwa słupy i dwa sznury kapiteli nad kapitelami słupów, i dwie siatki, żeby okrywały dwa sznury, które były na wierzchu słupów,42 i jabłek granatowych czterysta na dwu siatkach; dwa rzędy jabłek granatowych na każdej siatce, dla okrycia sznurów kapiteli, które były na wierzchu słupów;43 i podstaw dziesięć, i umywalni dziesięć na podstawach;44 i morze jedno, i wołów dwanaście pod morzem;45 i kociołki, i misy, i wiadra: wszystkie naczynia, które poczynił Hiram królowi Salomonowi w domu Pańskim, z mosiądzu były.46 W równinie Jordanu odlewał je król na gliniastej ziemi, między Sochot a Sartan.47 I postawił Salomon wszystkie naczynia; a dla wielkości zbytniej nie było wagi miedzi.48 — I sprawił Salomon wszystkie sprzęty w domu Pańskim: ołtarz złoty i stół złoty, na którym miały być kładzione chleby pokładne;49 i świeczniki złote, pięć na prawej, a pięć na lewej stronie, naprzeciw wyrocznicy, ze szczerego złota; i kwiaty jakoby liliowe, i lampy na wierzch złote, i nożyczki złote,50 i dzbany; i widełki, i kubki, i moździerzyki, i kadzielnice ze szczerego złota; i zawiasy u drzwi domu wewnętrznego, świętego świętych, i drzwi domu kościelnego ze złota były.51 I dokonał wszystkiej roboty, którą czynił Salomon w domu Pańskim, i wniósł, co był poświgcił Dawid, ojciec jego, srebro i złoto i naczynia, i włożył do skarbu domu Pańskiego. POŚWIĘCENIE ŚWIĄTYNI I MODLITWA SALOMONA (8,1-66). Zebranie naczelników ludu (1-2). Przeniesienie arki do miejsca Najświętszego (3 11). Salomon oddaje świątynię Bogu (12-13) i błogosławi ludowi (I4). Dziękczynienie za zbudowanie świątyni (15-21) i dotrzymanie obietnic (22-24). Modli się za dom swój i za lud izraelski (25-30); za sprawiedliwych (31-32), przeciw zwycięskiemu nieprzyjacielowi (33-34), o deszcz (35-36), przeciw klęskom (37-40), za cudzoziemców (41-43), o zwycięstwo (44-45), za uprowadzonych w niewolę (46-53). Błogosławi ludowi (54-61), składa ofiary Bogu (62-64). Czas trwania uroczystości poświęcenia (65-66).
81 Zebrali się tedy wszyscy starsi I izraelscy z książętami pokoleń i przełożeni domów synów izraelskich do króla Salomona w Jeruzalem, aby przenieść skrzynię przymierza Pańskiego z miasta Dawidowego, to jest ze Syjonu.2 I zszedł sig do króla Salomona wszystek Izrael w miesiącu Etanim w uroczysty dzień; jest to miesiąc siódmy.3 I przyszli wszyscy starsi z Izraela, i wzięli kapłani skrzynię i nieśli skrzynię Pańską 4 i przybytek przymierza, i wszystkie sprzęty świątnicy, które były w przybytku, a nieśli je kapłani i Lewici.5 A król Salomon i wszystko mnóstwo izraelskie, które się zeszło do niego, szło z nim przed skrzynią, i ofiarowali owce i woły bez miary i liczby.6 I wnieśli kapłani skrzynię przymierza Pańskiego na miejsce jej do wyrocznicy kościelnej, do świętego świętych pod skrzydła cherubów.7 Bo cheruby rozciągały skrzydła nad miejscem skrzyni i okrywały skrzynię i drążki jej z wierzchu.8 A chociaż drążki wystawały i końce ich ukazywały się z świątnicy pod wyrocznicą, nie ukazywały sig dalej na zewnątrz, i były. tam też aż do dnia dzisiejszego.9 A w skrzyni nie było nic innego, jeno dwie tablice kamienne, które był do niej włożył Mojżesz na Horebie, gdy Pan uczynił przymierze z synami Izraelowymi, kiedy wychodzili z ziemi Egipskiej.10 I stało się, gdy wyszli kapłani z świątnicy, obłok napełnił dom Pański.11 I nie mogli kapłani stać i służyć z powodu obłoku, bo chwała Pańska napełniła dom Pański.12 Wtedy rzekł Salomon: «Pan rzekł że miał mieszkać we mgle.13 Budując zbudowałem dom na mieszkanie tobie, mocną stolicę twoją na wieki.»14 I obrócił król oblicze swe, i błogosławił wszystkiemu zgromadzeniu izraelskiemu, bo wszystko zgromadzenie izraelskie stało.15 — I rzekł Salomon: «Błogosławiony Pan, Bóg Izraelów, który mówił usty swymi do Dawida, ojca mego, i przez ręce jego wypełnił mówiąc:16 Od dnia, któregom wywiódł lud mój izraelski z Egíptu, nie obrałem miasta ze wszystkich pokoleń izraelskich, żeby był zbudowany dom i było tam imię moje; alem obrał Dawida, aby był nad ludem moim izraelskim.»17 I chciał Dawid, ojciec mój, zbudować dom imieniu Pana, Boga Izraelowego,18 lecz Pan rzekł do Dawida, ojca mego: «Żeś myślał w sercu swoim budować dom imieniu memu, dobrześ uczynił, w sercu to rozbierając.19 Wszelako ty mi domu nie zbudujesz, ale syn twój, który wynijdzie z nerek twoich, ten zbuduje dom imieniu memu.»20 I potwierdził Pan słowo swoje, które powiedział, i stanąłem na miejscu Dawida, ojca mego, i usiadłem na stolicy izraelskiej, jak Pan powiedział, i zbudowałem ‘ dom imieniu Pana, Boga Izraelowego.21 I ustanowiłem tam miejsce dla skrzyni, w której jest przymierze Pańskie, które zawarł z ojcami naszymi, gdy wyszli z ziemi Egipskiej.»22 I -stanął Salomon przed ołtarzem Pańskim przed oczyma zgromadzenia izraelskiego, i wyciągnął ręce swe ku niebu, i rzekł.23 Panie, Boże Izraelów, nie masz podobnego tobie Boga na niebie w górze i na ziemi nisko, który dochowujesz umowy i miłosierdzia sługom swym, którzy chodzili przed tobą we wszystkim sercu swoim;24 któryś dochował słudze twemu Dawidowi, ojcu memu, coś mu powiedział: ustami mówiłeś, a rękoma wykonałeś, jak ten dzień świadczy.25 Teraz tedy, Panie, Boże Izraelów, dochowaj słudze twemu Dawidowi, ojcu memu, coś mu powiedział mówiąc: «Nie będzie ci odjęty mąż przede mną, który by siedział na stolicy izraelskiej, jeśli synowie twoi będą strzec drogi swej, żeby chodzić przede mną, jakoś ty chodził przed oblicznością moją.»26 A teraz, Panie, Boże Izraelów, niech się potwierdzą słowa twoje, któreś mówił słudze twemu Dawidowí, ojcu memu.27 A więc mniemać mamy, że prawdziwie Bóg mieszka na ziemi? Bo jeśli niebo i niebiosa niebios ciebie ogarnąć nie mogą, jakoż daleko więcej ten dom, którym zbudował?28 Ale wejrzyj na modlitwę sługi twego i na prośby jego, Panie, Boże mój! usłysz chwałę i modlitwę, którą sługa twój modli się dziś przed tobą,29 aby były oczy twe otworzone nad tym domem we dnie i w nocy, nad domem, o którym mówiłeś: «Będzie tam imię moje,» abyś wysłuchał modlitwę, którą się modli do ciebie sługa twój na tym miejscu.30 Abyś wysłuchał prośbę, sługi twego i ludu twego izraelskiego, o cokolwiek prosić będą na tym miejscu; a wysłuchasz w miejscu mieszkania twego w niebie, a gdy wysłuchasz, miłościw bgdziesz.31 — Jeśli zgrzeszy człowiek przeciw bliźniemu swemu, a będzie miał jaką przysięgę, którą by był związany, a przyjdzie dla przysięgi przed ołtarz twój do domu twego:32 ty wysłuchasz na niebie, a uczynisz, i rozsądzisz sługi twoje, potępiając niezbożnego i zwracając drogę jego na głowę jego, a usprawiedliwiając sprawiedliwego i oddając mu według sprawiedliwości jego.33 — Jeśliby uciekł lud twój izraelski przed nieprzyjaciółmi swymi (boć będzie grzeszył przeciw tobie), a czyniąc pokutę i oddając chwałę imieniu twemu, przyjdą i modlić się będą, i upraszać cię w tym domu:34 wysłuchaj na niebie i odpuść grzech ludu twego izraelskiego, a przywróć ich do ziemi, którą dałeś ojcom ich.35 — Jeśli będzie zamknione niebo i nie bçdzie deszczu dla grzechów ich, a modląc się na miejscu, pokutę czynić będą imieniu twemu i nawrócą się od grzechów swoich dla utrapienia swego:36 wysłuchaj ich na niebie i odpuść grzechy sług twoich i ludu twego izraelskiego, a ukaż im drogę dobrą, którą by chodzili, i daj deszez na ziemię twoją, którą ciałeś ludowi twemu w posiadłość.37 — Jeśli nastanie głód w ziemi albo mór, albo skażone powietrze, albo susza, albo szarańcza, albo rdza, i utrapi go nieprzyjaciel jego obległszy bramy jego, wszelaka plaga,38 wszelka choroba, wszelkie przekleństwo i złorzeczenie, które by przypadło na któregokolwiek człowieka z ludu twego izraelskiego; jeśliby kto poznał ranę serca swego, a rozciągnął ręce swe w tym domu,39 ty wysłuchasz w niebie, w miejscu mieszkania twego, a zlitujesz się i uczynisz, że dasz każdemu według wszystkich dróg jego, według tego jak ujrzysz serce jego (bo ty sam znasz serce wszystkich synów człowieczych),40 aby się ciebie bali po wszystkie dni, których żyją na ziemi, którą dałeś ojcom naszym.-41 Nadto i cudzoziemiec, który nie jest z ludu twego izraelskiego, gdy. Przyjdzie z dalekiej ziemi dla imienia twego (bo usłyszą o imieniu twoim wielkim i o ręce twojej mocnej 42 i ramieniu twoim wyciągnionym wszędzie), gdy tedy przyjdzie, a będzie się modlił na tym miejscu,43 ty wysłuchasz na niebie, w utwierdzeniu mieszkania twego, i uczynisz wszystko, o co cię cudzoziemiec będzie wzywał, aby się nauczyły wszystkie narody ziemi bać się imienia twego jak twój lud izraelski, i żeby poznali, że wzywane jest imię twoje nad tym domem, którym zbudował.44 — Jeśli wynijdzie lud twój na wojnę przeciw nieprzyjaciołom swym, jakąkolwiek drogą ich poślesz będą się modlić w stronę miasta któreś obrał, i domu, którym zbudował imieniu twemu;45 i wysłuchasz na niebie modlitwy ich i prośby ich, a uczynisz im sprawiedliwość.-46 A jeśli zgrzeszą przeciw tobie (bo nie masz człowieka, który by nie grzeszył), i rozgniewawszy się wydasz ich nieprzyjaciołom ich, i będą zabrani w niewolę do ziemi nieprzyjacielskiej, daleko albo blisko,47 a będą czynić pokutę w sercu swym na miejscu niewoli i nawróciwszy się prosić cię będą w niewoli swej mówiąc: «Zgrzeszyliśmy, źleśmy uczynili, niezbożnieśmy się sprawowali,»48 i nawrócą się do ciebie ze wszystkiego serca swego i ze wszystkiej duszy swej w ziemi nieprzyjaciół swoich, do której uprowadzeni zostali, a modlić się będą do ciebie w stronę ziemi swojej, którąś dał ojcom ich, i miast, któreś obrał, i kościoła, którym zbudował imieniu twemu:49 wysłuchasz na niebie, w utwierdzeniu stolicy twej, modlitwy ich i prośby ich, i uczynisz im sprawiedliwość,50 i miłościw będziesz ludowi twemu, który zgrzeszył przeciw tobie, i wszystkim nieprawościom ich, którymi wystąpili przeciw tobie, i dasz im miłosierdzie u tych, którzy ich w niewoli trzymają, żeby się zmiłowali nad nimi.51 Bo lud to twój jest i dziedzictwo twoje, których wywiodłeś z ziemi Egipskiej, spośród pieca żelaznego.52 Aby były oczy twoje otwarte na prośbę sługi twego i ludu twego izraelskiego, i abyś ich wysłuchał we wszystkim, o co cię wzywać będą.53 Boś ty ich odłączył sobie na dziedzictwo ze wszystkich narodów ziemi, jak mówiłeś przez Mojżesza, sługę twego, kiedyś wywiódł ojców naszych z Egiptu, Panie Boże!»54 I stało się, gdy Salonlon, modląc się do Pana, dokończył wszystkiej modlitwy i prośby tej, wstał od ołtarza Pańskiego, bo był na oba kolana przyklęknął, a ręce rozciągnął ku niebu.55 Stanął tedy i błogosławił wszystkiemu zgromadzeniu izraelskiemu głosem wielkim mówiąc:56 «Błogosławiony Pan, który dał odpocznienie ludowi swemu izraelskiemu według wszystkiego, co powiedział; nie upadło ani jedno słowo ze wszystkiego dobra, które mówił przez Mojżesza, sługę swego.57 Niechże Pan, Bóg nasz, będzie z nami, jak był z ojcami naszymi, nie opuszczając nas ani odrzucając.58 Ale niech nakłoni serca nasze ku sobie, żebyśmy chodzili we wszystkich drogach jego i strzegli przykazań jego i ustaw jego i wszystkich praw, które przykazał ojcom naszym.59 A te słowa moje, którymim się modlił przed Panem, niech blisko będą do Pana, Boga naszego, we dnie i w nocy, żeby czynił sprawiedliwość słudze swemu i ludowi swemu izraelskiemu na każdy dzień,60 aby wiedziały wszystkie narody ziemi, że Pan jest Bogiem, a nie masz więcej oprócz niego.61 Serce też nasze niech będzie doskonałe z Panem, Bogiem naszym, abyśmy chodzili według wyroków jego i strzegli przykazań jego, jak i dzisiejszego dnia.»62 Król tedy i wszystek Izrael z nim złożyli ofiary przed Panem.63 I nabił Salomon ofiar zapokojnych, które złożył Panu, wołów dwadzieścia dwa tysiące, a owiec sto dwadzieścia tysięcy; i poświęcili kościół Pański król i synowie Izraelowi.64 Owego dnia poświęcił król środek dziedzińca, który był przed domem Pańskim, bo tam złożył całopalenie i ofiarę, i tłustość ofiar zapokojnych, gdyż ołtarz miedziany, który był przed Panem, był za mały i nie mugły się na nim zmieścić całopalenia, ofiara i tłustość ofiar zapokojnych.65 Uczynił tedy Salomon naonczas święto znamienite, i wszystek Izrael z nim, zgromadzenie wielkie od wejścia do Emat aż do rzeki egipskiej, przed Panem, Bogiem naszym, przez siedem dni i siedem dni to jest przez czternaście dni.66 A ósmego dnia rozpuścił lud; oni zaś błogosławiąc królowi, poszli do przybytków swoich, weseląc się i z ochotnym sercem dla wszystkiego dobra, które uczynił Pan Dawidowi, słudze swemu, i Izraelowi, ludowi swemu.III. Ostatnie lata Salomona.(9,I — 11,43) BÓG ZNOWU OBJAWIA SIĘ KRÓLOWI I MÓWI O PRZYSZŁOŚCI (9,1-9).
9
Warsz. King J. 91 Tłum. GrEn. Толк. I stało się, gdy dokończył Salomon budowama domu Pańskiego i wszystkiego, co pożądał i chciał uczynić,После того, как Соломон кончил строение храма Господня и дома царского и все, что Соломон желал сделать,
И# бhсть є3гдA скончA соломHнъ зи1ждzй хрaмъ гDень и3 д0мъ царeвъ и3 всsкое дёло своE соломHнъ, є3ли6ка восхотЁ сотвори1ти,
9,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐγενήθη egenēthē
V-API-3Sγίνομαιginomaito beit came to passὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howasσυνετέλεσεν sunetelesen
V-AAI-3Sσυντελέωsunteleōto completeSolomon completedΣαλωμων, salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI οἰκοδομεῖν oikodomein
V-PARοἰκοδομέωoikodomeōto buildconstructingτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheοἶκον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousehouseκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lord,καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheοἶκον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousehouseτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theβασιλέως basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking,Καὶ kai
CONJκαίkaiandandπᾶσαν pasan
A-ASFπᾶςpasallallτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheπραγματείαν pragmateian
N-ASFπραγματείαpragmateiaaffairsmattersσαλωμων salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ὅσα hosa
A-APNὅσοςhososjust as/how muchas many asἠθέλησεν ēthelēsen
V-AAI-3Sθέλωthelōto will/desirehe wantedποιῆσαι, poiēsai
V-AARποιέωpoieōto do/maketo do, 2 Tłum. GrEn. Толк. ukazał mu się Pan po wtóre, jak mu się był ukazał w Gabaonie.явился Соломону Господь во второй раз, как явился ему в Гаваоне.
и3 kви1сz гDь соломHну втори1цею, ћкоже kви1сz є3мY въ гаваHнэ,
9,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandthatὤφθη ōfthē
V-API-3Sὀπτάνομαιoptanomaito appear[to long]κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord appearedτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who Σαλωμων salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI δεύτερον, deuteron
A-ASMδεύτεροςdeuterossecondlysecond ,καθὼς kathōs
ADVκαθώςkathōsas/just asasὤφθη ōfthē
V-API-3Sὀπτάνομαιoptanomaito appear[to long]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΓαβαων, gabaōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 3 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Pan do niego: «Wysłuchałem modlitwę twoją i prośbę twoją, którąś się modlił przede mną: poświęciłem dom ten, któryś zbudował, abym tam położył imię moje na wieki i będą tam oczy moje i serce moje po wszystkie dni.И сказал ему Господь: Я услышал молитву твою и прошение твое, о чем ты просил Меня; [сделал все по молитве твоей]. Я освятил сей храм, который ты построил, чтобы пребывать имени Моему там вовек; и будут очи Мои и сердце Мое там во все дни.
и3 речE къ немY гDь: ўслhшахъ глaсъ моли1твы твоеS и3 молeніz твоегw2, и4мже моли1лсz є3си2 предо мн0ю: сотвори1хъ ти2 по всeй моли1твэ твоeй, и3 њс™и1хъ хрaмъ сeй, є3г0же создaлъ є3си2, є4же положи1ти и4мz моE тaмw во вёки, и3 бyдутъ џчи мои2 тY и3 сeрдце моE во вс‰ дни6:
9,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[2saidπρὸς pros
PREPπρόςprosto/with3toαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslord1 lord],Ἤκουσα ēkousa
V-AAI-1Sἀκούωakouōto hearI heardτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who φωνῆς fōnēs
N-GSFφωνήfōnēvoice/sound[to prostrate]τῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who προσευχῆς proseuchēs
N-GSFπροσευχήproseuchēprayeryour prayerσου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who δεήσεώς deēseōs
N-GSFδέησιςdeēsisprayeryour supplication,σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἧς hēs
R-GSFὅς, ἥhhos ēwhichwhichἐδεήθης edeēthēs
V-API-2Sδέωdeōto bind[vintage]ἐνώπιον enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbeforebeforeἐμοῦ· emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]πεποίηκά pepoiēka
V-RAI-1Sποιέωpoieōto do/make[extortioner]σοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]κατὰ kata
PREPκατάkataaccording to[to dedicate]πᾶσαν pasan
A-ASFπᾶςpasallallτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who προσευχήν proseuchēn
N-ASFπροσευχήproseuchēprayer[Meshach]σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἡγίακα hēgiaka
V-RAI-1Sἁγιάζωhagiazōto sanctifyI sanctifiedτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who οἶκον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousethis houseτοῦτον, touton
D-ASMτοῦτονtoutonthis[Non]ὃν hon
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhichwhichᾠκοδόμησας, ōkodomēsas
V-AAI-2Sοἰκοδομέωoikodomeōto buildyou built,τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whotheθέσθαι thesthai
V-AMRτίθημιtithēmito placeto establishτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who ὄνομά onoma
N-ASNὄνομαonomanamemy nameμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἐκεῖ ekei
ADVἐκεῖekeitherethereεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who αἰῶνα, aiōna
N-ASMαἰώνaiōnan ageeon.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔσονται esontai
V-FMI-3Pἔσομαιesomaiwill be[Zabud]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whotheὀφθαλμοί ofthalmoi
N-NPMὀφθαλμόςofthalmoseye1my eyesμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἐκεῖ ekei
ADVἐκεῖekeitherethereκαὶ kai
CONJκαίkaiand2andἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who[that]καρδία kardia
N-NSFκαρδίαkardiaheart3my heart]μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]πάσας pasas
A-APFπᾶςpasall[tongue]τὰς tas
T-APFὁhothe/this/who[that]ἡμέρας. hēmeras
N-APFἡμέραhēmeradaydays. 4 Tłum. GrEn. Толк. Ty też, jeśli będziesz chodził przede mną, jak twój ojciec chodził w prostocie serca i w prawości, i uczynisz wszystko, com ci przykazał i zachowasz prawa moje i ustawy moje,И если ты будешь ходить пред лицем Моим, как ходил отец твой Давид, в чистоте сердца и в правоте, исполняя все, что Я заповедал тебе, и если будешь хранить уставы Мои и законы Мои,
и3 ты2 ѓще п0йдеши предо мн0ю, ћкоже ходи2 давjдъ nтeцъ тв0й въ препод0біи сeрдца и3 въ правотЁ, и3 є4же твори1ти по всBмъ, ±же заповёдахъ є3мY, и3 повелBніz мо‰ и3 зaпwвэди мо‰ сохрани1ши:
9,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndσὺ su
P-NSσύsuyou[rest]ἐὰν ean
CONJἐάνeanififπορευθῇς poreuthēs
V-APS-2Sπορεύωporeuōto goyou should goἐνώπιον enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbeforebeforeἐμοῦ, emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]καθὼς kathōs
ADVκαθώςkathōsas/just asasἐπορεύθη eporeuthē
V-API-3Sπορεύωporeuōto go[2David wentΔαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who πατήρ patēr
N-NSMπατήρpatērfather1your father],σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginὁσιότητι hosiotēti
N-DSFὁσιότηςhosiotēsholinesssacrednessκαρδίας kardias
N-GSFκαρδίαkardiaheartof heart,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐν en
PREPἐνenin/on/amonginεὐθύτητι euthutēti
N-DSFεὐθύτηςeuthutēsrighteousnessstraightness,καὶ kai
CONJκαίkaiandandτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ποιεῖν poiein
V-PARποιέωpoieōto do/maketo doκατὰ kata
PREPκατάkataaccording toaccording toπάντα, panta
A-APNπᾶςpasallallἃ ha
R-APNὅς, ἥhhos ēwhichwhichἐνετειλάμην eneteilamēn
V-AMI-1Sἐντέλλωentellōto orderI gave chargeαὐτῷ, autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiand3andτὰ ta
T-APNὁhothe/this/who προστάγματά prostagmata
N-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APN μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]τὰς tas
T-APFὁhothe/this/who ἐντολάς entolas
N-APFἐντολήentolēcommandment4my commandmentsμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]φυλάξῃς, fulaxēs
V-AAS-2Sφυλάσσωfulassōto keep/guard1you should keep], 5 Tłum. GrEn. Толк. postawię stolicę królestwa twego nad Izraelem na wieki, jak mówiłem Dawidowi, ojcu twemu, mówiąc: «Nie będzie odjęty mąż z rodu twego od stolicy izraelskiej.»то Я поставлю царский престол твой над Израилем вовек, как Я сказал отцу твоему Давиду, говоря: "не прекратится у тебя сидящий на престоле Израилевом".
и3 возстaвлю прест0лъ цaрствіz твоегw2 во ї}ли во вёки, ћкоже гlахъ къ давjду nтцY твоемY, гlz: не њскудёетъ ти2 мyжъ властели1нъ во ї}ли:
9,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandthenἀναστήσω anastēsō
V-AAS-1Sἀνίστημιanistēmito ariseI will raise upτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheθρόνον thronon
N-ASMθρόνοςthronosthronethroneτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who βασιλείας basileias
N-GSFβασιλείαbasileiakingdomof your kingdomσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverΙσραηλ. israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]εἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheαἰῶνα, aiōna
N-ASMαἰώνaiōnan ageeon,καθὼς kathōs
ADVκαθώςkathōsas/just asasἐλάλησα elalēsa
V-AAI-1Sλαλέωlaleōto speakI spokeτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who Δαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]πατρί patri
N-DSMπατήρpatērfatheryour fatherσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]λέγων legōn
V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying,Οὐκ ouk
ADVοὐounoThere shall notἐξαρθήσεταί exarthēsetai
V-FPI-3Sἐξαίρωexairōto expelbe removedσοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]ἀνὴρ anēr
N-NSMἀνήρanērmana manἡγούμενος hēgoumenos
V-PMPRSἡγέομαιhēgeomaito governleadingἐν en
PREPἐνenin/on/amonginισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window] 6 Tłum. GrEn. Толк. Ale jeśli odwróceniem odwrócicie się wy i synowie wasi, nie idąc za mną i nie strzegąc przykazań moich i ustaw moich, które wam dałem, ale pójdziecie i służyć będziecie bogom cudzym i kłaniać się im,Если же вы и сыновья ваши отступите от Меня и не будете соблюдать заповедей Моих и уставов Моих, которые Я дал вам, и пойдете и станете служить иным богам и поклоняться им,
ѓще же tвращaющесz tвратитeсz вы2 и3 ч†да в†ша t менє2 и3 не сохранитE зaповэдій мои1хъ и3 повелёній мои1хъ, ±же дадE мwmсeй пред8 вaми, и3 п0йдете и3 пораб0таете богHмъ и3ны6мъ и3 поклонитeсz и5мъ:
9,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐὰν ean
CONJἐάνeanifBut ifδὲ de
PRTδέdethenBut ifἀποστραφέντες apostrafentes
V-APPRPἀποστρέφωapostrefōto turn awayby turning,ἀποστραφῆτε apostrafēte
V-APS-2Pἀποστρέφωapostrefōto turn awayyou should turn,ὑμεῖς humeis
P-NPὑμεῖςhumeisyou[Nineveh]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὰ ta
T-APNὁhothe/this/who τέκνα tekna
N-APNτέκνονteknonchildyour children,ὑμῶν humōn
P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]ἀπ' ap
PREPἀπόapofromfromἐμοῦ emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]καὶ kai
CONJκαίkaiandandμὴ mē
ADVμήmēnotso as to not keep,φυλάξητε fulaxēte
V-AAS-2Pφυλάσσωfulassōto keep/guardso as to not keep,τὰς tas
T-APFὁhothe/this/who ἐντολάς entolas
N-APFἐντολήentolēcommandment[siegework]μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὰ ta
T-APNὁhothe/this/who[that]προστάγματά prostagmata
N-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APNstrong:GN-APN μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἃ ha
R-APNὅς, ἥhhos ēwhichwhichἔδωκεν edōken
V-AAI-3Sδίδωμιdidōmito giveI putΜωϋσῆς mōusēs
N-NSMΜωϋσῆς, Μωσῆςmōusēs mōsēsMoses[Jesher]ἐνώπιον enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbeforebeforeὑμῶν, humōn
P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]καὶ kai
CONJκαίkaiandandπορευθῆτε poreuthēte
V-APS-2Pπορεύωporeuōto goyou should goκαὶ kai
CONJκαίkaiandandδουλεύσητε douleusēte
V-AAS-2Pδουλεύωdouleuōbe a slaveshould serveθεοῖς theois
N-DPMθεόςtheosGod[2godsἑτέροις heterois
A-DPMἕτεροςheterosother1other],καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]προσκυνήσητε proskunēsēte
V-AAS-2Pπροσκυνέωproskuneōto worshipshould do obeisance toαὐτοῖς, autois
D-DPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 7 Tłum. GrEn. Толк. zniosę Izraela z ziemi, którą im dałem, i kościół, który poświęciłem imieniu memu, odrzucę od oblicza mego, i będzie Izrael na przypowieść i baśń wszystkim narodom.то Я истреблю Израиля с лица земли, которую Я дал ему, и храм, который Я освятил имени Моему, отвергну от лица Моего, и будет Израиль притчею и посмешищем у всех народов.
и3 и3зри1ну ї}лz и3з8 земли2, ю4же дaхъ и5мъ, и3 хрaмъ сeй, є3г0же њс™и1хъ и4мени моемY, tвeргу t лицA моегw2: и3 бyдетъ ї}ль въ погублeніе и3 во глаг0ланіе всBмъ лю1демъ:
9,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandthenἐξαρῶ exarō
V-FAI-1Sἐξαίρωexairōto expelI will removeτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Ισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ἀπὸ apo
PREPἀπόapofromfromτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whotheγῆς, gēs
N-GSFγῆgēearthlandἧς hēs
R-GSFὅς, ἥhhos ēwhichwhichἔδωκα edōka
V-AAI-1Sδίδωμιdidōmito giveI gaveαὐτοῖς, autois
D-DPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who οἶκον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousethis houseτοῦτον, touton
D-ASMτοῦτονtoutonthis[Non]ὃν hon
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhichwhichἡγίασα hēgiasa
V-AAI-1Sἁγιάζωhagiazōto sanctifyI sanctifiedτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who ὀνόματί onomati
N-DSNὄνομαonomanamemy nameμου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἀπορρίψω aporripsō
V-AAS-1Sstrong:GV-AAS-1Sstrong:GV-AAS-1Sstrong:GV-AAS-1S ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfromπροσώπου prosōpou
N-GSNπρόσωπονprosōponfacemy face.μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔσται estai
V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]εἰς eis
PREPεἰςeistowardforἀφανισμὸν afanismon
N-ASMἀφανισμόςafanismosdisappearance[the]καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἰς eis
PREPεἰςeistowardforλάλημα lalēma
N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN εἰς eis
PREPεἰςeistowardamongπάντας pantas
A-APMπᾶςpasallallτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/whotheλαούς. laous
N-APMλαόςlaosa peoplepeoples. 8 Tłum. GrEn. Толк. A ten dom będzie na przykład; kto przejdzie koło niego, zdumieje się i zaświszcze, i rzecze: «Czemu tak uczynił Pan ziemi tej i domowi temu ?»И о храме сем высоком всякий, проходящий мимо его, ужаснется и свистнет, и скажет: "за что Господь поступил так с сею землею и с сим храмом?"
и3 д0мъ сeй бyдетъ выс0кій, всsкъ преходsй сквозЁ є3го2 ўжaснетсz, и3 возсви1щетъ и3 речeтъ: чесw2 рaди сотвори2 гDь тaкw земли2 сeй и3 хрaму семY;
9,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who οἶκος oikos
N-NSMοἶκοςoikoshouse[3houseοὗτος houtos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/it1thisὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who ὑψηλός, hupsēlos
A-NSMὑψηλόςhupsēloshigh2lofty],πᾶς pas
A-NSMπᾶςpasallevery oneὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who διαπορευόμενος diaporeuomenos
V-PMPRSδιαπορεύωdiaporeuōto go throughtravelingδι' di
PREPδιάdiathrough/because ofbyαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐκστήσεται ekstēsetai
V-FMI-3Sἐξίστημιexistēmito amazeshall be amazed,καὶ kai
CONJκαίkaiandandσυριεῖ suriei
V-FAI-3Sstrong:GV-FAI-3Sstrong:GV-FAI-3Sstrong:GV-FAI-3S καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐροῦσιν erousin
V-FAI-3Pἐρέω, ἐρῶereō erōto speakthey shall say,Ἕνεκα heneka
PREPἕνεκα, εἵνεκενhheneka einekenbecause ofForτίνος tinos
I-GSNτίςtiswhich?[to bray]ἐποίησεν epoiēsen
V-AAI-3Sποιέωpoieōto do/makedidκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlordοὕτως houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)thusτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who γῇ gē
N-DSFγῆgēearththis land,ταύτῃ tautē
D-DSFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis land,καὶ kai
CONJκαίkaiandandτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who οἴκῳ oikō
N-DSMοἶκοςoikoshousethis house?τούτῳ; toutō
D-DSMτούτῳtoutōto this[Noadiah] 9 Tłum. GrEn. Толк. I odpowiedzą: «Gdyż opuścili Pana Boga swego, który wywiódł ojców ich z ziemi egipskiej, i poszli za bogami cudzymi, i kłaniali sig im, i służyli im: przeto Pan przywiódł na nich to wszystko zło.»И скажут: "за то, что они оставили Господа Бога своего, Который вывел отцов их из земли Египетской, и приняли других богов, и поклонялись им и служили им, - за это навел на них Господь все сие бедствие".
и3 рекyтъ: понeже њстaвиша гDа бGа своего2, и4же и3зведE nтцы2 и4хъ и3з8 є3гЂпта, и3з8 д0му раб0ты, и3 пріsша б0ги чужды6z, и3 поклони1шасz и5мъ, и3 пораб0таша и5мъ, сегw2 рaди наведE на нS гDь ѕло2 сіE.
9,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐροῦσιν erousin
V-FAI-3Pἐρέω, ἐρῶereō erōto speakthey shall say,Ἀνθ anth
PREPἀντίantifor[Elishah]ὧν hōn
R-GPMὅς, ἥhhos ēwhich[to trade]ἐγκατέλιπον enkatelipon
V-AAI-3Pἐγκαταλείπωenkataleipōto leave behindthey abandonedκύριον kurion
N-ASMκύριοςkurioslordlordθεὸν theon
N-ASMθεόςtheosGodtheir God,αὐτῶν, autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὃς hos
R-NSMὅς, ἥhhos ēwhich[to trade]ἐξήγαγεν exēgagen
V-AAI-3Sἐξάγωexagōto lead outleadingτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/who πατέρας pateras
N-APMπατήρpatērfathertheir fathersαὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐξ ex
PREPἐκekof/fromfrom out ofΑἰγύπτου aiguptou
N-GSFΑἴγυπτοςaiguptosEgypt[reddish]ἐξ ex
PREPἐκekof/fromofοἴκου oikou
N-GSMοἶκοςoikoshousehouseδουλείας, douleias
N-GSFδουλείαdouleiaslaveryof slaveryκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἀντελάβοντο antelabonto
V-AMI-3Pἀντιλαμβάνωantilambanōto helpthey took hold ofθεῶν theōn
N-GPMθεόςtheosGodalien gods,ἀλλοτρίων allotriōn
A-GPMἀλλότριοςallotriosanother’salien gods,καὶ kai
CONJκαίkaiandandπροσεκύνησαν prosekunēsan
V-AAI-3Pπροσκυνέωproskuneōto worshipdid obeisance toαὐτοῖς autois
D-DPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐδούλευσαν edouleusan
V-AAI-3Pδουλεύωdouleuōbe a slaveservedαὐτοῖς, autois
D-DPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]διὰ dia
PREPδιάdiathrough/because ofOn account ofτοῦτο touto
D-ASNτοῦτοtoutothat[drowsiness]ἐπήγαγεν epēgagen
V-AAI-3Sἐπάγωepagōto bring uponlord broughtκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord broughtἐπ' ep
PREPἐπίepiupon/to/againstuponαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whothe oneκακίαν kakian
N-ASFκακίαkakiaevilthis evil.ταύτην. tautēn
D-ASFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis 10 Tłum. GrEn. Толк. A gdy skończyło się dwadzieścia lat potem, gdy Salomon zbudował dwa domy, to jest dom Pański i dom królewski По окончании двадцати лет, в которые Соломон построил два дома, - дом Господень и дом царский, -
И# бhсть по двaдесzти лётэхъ, въ нsже создA соломHнъ двA д0мы, хрaмъ гDень и3 д0мъ царeвъ,
9,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΕἴκοσι eikosi
N-NUIεἴκοσιeikositwentytwentyἔτη, etē
N-APNἔτοςetosyearyearsἐν en
PREPἐνenin/on/amonginοἷς hois
R-DPMὅς, ἥhhos ēwhichwhichᾠκοδόμησεν ōkodomēsen
V-AAI-3Sοἰκοδομέωoikodomeōto buildSolomon constructedΣαλωμων salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τοὺς tous
T-APMὁhothe/this/whotheδύο duo
N-NUIδύοduotwotwoοἴκους, oikous
N-APMοἶκοςoikoshousehouses,τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheοἶκον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousehouseκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lord,καὶ kai
CONJκαίkaiandAndτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheοἶκον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousehouseτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theβασιλέως, basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking, 11 Tłum. GrEn. Толк. (a Hiram, król Tyru, dostarczał Salomonowi drzewa cedrowego i jodłowego i złota wedle wszystkiego, co potrzebował), tedy dał Salomon Hiramowi dwadzieścia miast w ziemi Galilejskiej.на что Хирам, царь Тирский, доставлял Соломону дерева кедровые и дерева кипарисовые и золото, по его желанию, - царь Соломон дал Хираму двадцать городов в земле Галилейской.
хірaмъ цaрь тЂрскій помогaше соломHну дрeвы кeдрскими и3 дрeвы пevговыми и3 злaтомъ и3 всёмъ хотёніемъ є3гw2: тогдA дадE соломHнъ хірaму двaдесzть градHвъ въ земли2 галілeйстэй.
9,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΧιραμ chiram
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI βασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingkingΤύρου turou
N-GSFΤύροςturosTyre[Nahath]ἀντελάβετο antelabeto
V-AMI-3Sἀντιλαμβάνωantilambanōto helpassistedτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheΣαλωμων salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐν en
PREPἐνenin/on/amongwithξύλοις xulois
N-DPNξύλονxulonwoodtimbersκεδρίνοις kedrinois
A-DPNstrong:GA-DPNstrong:GA-DPNstrong:GA-DPN καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐν en
PREPἐνenin/on/amongwithξύλοις xulois
N-DPNξύλονxulonwoodtimbersπευκίνοις peukinois
A-DPNstrong:GA-DPNstrong:GA-DPNstrong:GA-DPN καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐν en
PREPἐνenin/on/amonginχρυσίῳ chrusiō
N-DSNχρυσίονchrusiongoldgold,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐν en
PREPἐνenin/on/amonginπαντὶ panti
A-DSNπάντῃpantēalways[poplar]θελήματι thelēmati
N-DSNθέλημαthelēmawill/desirehis want.αὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τότε tote
ADVτότεtotethenThenἔδωκεν edōken
V-AAI-3Sδίδωμιdidōmito give[3gaveὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who βασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking1kingτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who χιραμ chiram
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εἴκοσι eikosi
N-NUIεἴκοσιeikositwentytwentyπόλεις poleis
N-NPFπόλιςpoliscitycitiesἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who γῇ gē
N-DSFγῆgēearthlandτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whotheΓαλιλαίᾳ. galilaia
N-DSFΓαλιλαίαgalilaiaGalilee[Baca] 12 Tłum. GrEn. Толк. I wyjechał Hiram z Tyru, aby oglądać miasta, które mu dał Salomon, i nie podobały mu się, i rzekł:И вышел Хирам из Тира посмотреть города, которые дал ему Соломон, и они не понравились ему.
И# и3зhде хірaмъ и3з8 тЂра и3 п0йде въ галілeю ви1дэти грaды, ±же дадE є3мY соломHнъ: и3 не бhша є3мY ўг0дни,
9,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐξῆλθεν exēlthen
V-AAI-3Sἐξέρχομαιexerchomaito go outHiram came forthΧιραμ chiram
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfrom out ofΤύρου turou
N-GSFΤύροςturosTyre[Nahath]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπορεύθη eporeuthē
V-API-3Sπορεύωporeuōto gowentεἰς eis
PREPεἰςeistowardtoτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who Γαλιλαίαν galilaian
N-ASFΓαλιλαίαgalilaiaGalilee[Baca]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ἰδεῖν idein
V-AARεἴδωeidōto knowto beholdτὰς tas
T-APFὁhothe/this/whotheπόλεις, poleis
N-APFπόλιςpoliscitycitiesἃς has
R-APFὅς, ἥhhos ēwhichwhichἔδωκεν edōken
V-AAI-3Sδίδωμιdidōmito give[2gaveαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Σαλωμων, salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐκ ouk
ADVοὐounothey did notἤρεσαν ēresan
V-AAI-3Pἀρέσκωareskōto pleasepleaseαὐτῷ· autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 13 Tłum. GrEn. Толк. «A więc te to są miasta, któreś mi dał, bracie?» I nazwał je ziemią Chabul aż do dnia tego.И сказал он: что это за города, которые ты, брат мой, дал мне? И назвал их землею Кавул, как называются они до сего дня.
и3 речE: что2 грaди сjи, ±же дaлъ ми2 є3си2, брaте; И# наречE | предёлъ (хавyль), до днeшнzгw днE.
9,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayHiram said,Τί ti
I-ASNτίςtiswhich?[to bray]αἱ hai
T-NPFὁhothe/this/who πόλεις poleis
N-NPFπόλιςpoliscitythese citiesαὗται, hautai
D-NPFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthese citiesἃς has
R-APFὅς, ἥhhos ēwhichwhichἔδωκάς edōkas
V-AAI-2Sδίδωμιdidōmito giveyou gaveμοι, moi
P-DSμοίmoito me[to dwell]ἀδελφέ; adelfe
N-VSMἀδελφόςadelfosbrotherbrother?καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐκάλεσεν ekalesen
V-AAI-3Sκαλέωkaleōto callhe calledαὐτάς autas
D-APFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Ὅριον horion
N-ASNὅριονhorionregionBorderἕως heōs
PREPἕωςheōsuntiluntilτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who ἡμέρας hēmeras
N-GSFἡμέραhēmeradaythis day.ταύτης. tautēs
D-GSFοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis day. 14 Tłum. GrEn. Толк. Posłał też Hiram do króla Salomona sto dwadzieścia talentów złota.И послал Хирам царю сто двадцать талантов золота.
И# принесE хірaмъ соломHну сто2 и3 двaдесzть тал†нтъ злaта.
9,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἤνεγκεν ēnenken
V-AAI-3Sφέρωferōto bear/lead[branch]Χιραμ chiram
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who Σαλωμων salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἑκατὸν hekaton
N-NUIἑκατόνhekatonhundreda hundredκαὶ kai
CONJκαίkaiandandεἴκοσι eikosi
N-NUIεἴκοσιeikositwentytwentyτάλαντα talanta
N-APNτάλαντονtalantontalenttalentsχρυσίου chrusiou
N-GSNχρυσίονchrusiongoldof gold. 15 Tłum. GrEn. Толк. Ta jest liczba wydatków, którą wyłożył król Salomon na budowanie domu Pańskiego i domu swego, i Mella, i muru jerozolimskiego, i Heseru, i Magedda, i Gazeru. Faraon,Вот распоряжение о подати, которую наложил царь Соломон, чтобы построить храм Господень и дом свой, и Милло, и стену Иерусалимскую, Гацор, и Мегиддо, и Газер.
Сіe же є4сть число2 даsніz є4же принесE цaрь соломHнъ, да сози1ждетъ хрaмъ гDень и3 д0мъ царeвъ, и3 мелHнъ и3 стёну їеrли1мску и3 краегрaдіе є4же њгради1ти стёну грaда давjдова, и3 ґсyръ и3 магедw2 и3 газeръ.
9,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPαυτη autē
D-NSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ην ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]η ē
T-NSFὁhothe/this/whotheπραγματεια pragmateia
N-NSFπραγματείαpragmateiaaffairsmatterτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof theπρονομης pronomēs
N-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSF ης ēs
R-GSFὅς, ἥhhos ēwhichwhichανηνεγκεν anēnenken
V-AAI-3Sἀναφέρωanaferōto carry up[3broughtο o
T-NSMὁhothe/this/who βασιλευς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking1kingσαλωμων salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI οικοδομησαι oikodomēsai
V-AARοἰκοδομέωoikodomeōto buildto buildτον ton
T-ASMὁhothe/this/whotheοικον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousehouseκυριου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lord,και kai
CONJκαίkaiandAndτον ton
T-ASMὁhothe/this/whotheοικον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousehouseτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theβασιλεως basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking,και kai
CONJκαίkaiandandτο to
T-ASNὁhothe/this/whotheτειχος teichos
N-ASNτεῖχοςteichoswallwallιερουσαλημ ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel]και kai
CONJκαίkaiandandτην tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheακραν akran
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF του tou
T-GSNὁhothe/this/who περιφραξαι perifraxai
V-AARstrong:GV-AARstrong:GV-AARstrong:GV-AAR τον ton
T-ASMὁhothe/this/whotheφραγμον fragmon
N-ASMφραγμόςfragmosfencebarrierτης tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof theπολεως poleōs
N-GSFπόλιςpoliscitycityΔαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]και kai
CONJκαίkaiandandτην tēn
T-ASFὁhothe/this/who ασσουρ assour
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiandandτην tēn
T-ASFὁhothe/this/who μαγδαν magdan
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiandandτην tēn
T-ASFὁhothe/this/who γαζερ gazer
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiandandτην tēn
T-ASFὁhothe/this/who[that]βαιθωρων baithōrōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI την tēn
T-ASFὁhothe/this/who[that]ανωτερω anōterō
ADVἄνωanōabove[Haeleph]και kai
CONJκαίkaiand[desire]την tēn
T-ASFὁhothe/this/who[that]ιεθερμαθ iethermath
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI και kai
CONJκαίkaiand[desire]πασας pasas
A-APFπᾶςpasall[tongue]τας tas
T-APFὁhothe/this/who[that]πολεις poleis
N-APFπόλιςpoliscity[fear]των tōn
T-GPNὁhothe/this/who[that]αρματων armatōn
N-GPNἅρμαharmachariot[Ardite]και kai
CONJκαίkaiand[desire]πασας pasas
A-APFπᾶςpasall[tongue]τας tas
T-APFὁhothe/this/who[that]πολεις poleis
N-APFπόλιςpoliscity[fear]των tōn
T-GPMὁhothe/this/who[that]ιππεων ippeōn
N-GPMἱππεύςhippeushorseman[Heleb]και kai
CONJκαίkaiand[desire]την tēn
T-ASFὁhothe/this/who[that]πραγματειαν pragmateian
N-ASFπραγματείαpragmateiaaffairs[compass]σαλωμων salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ην ēn
R-ASFἦνēnwas[pledge]επραγματευσατο epragmateusato
V-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3S οικοδομησαι oikodomēsai
V-AARοἰκοδομέωoikodomeōto build[daughter-in-law]εν en
PREPἐνenin/on/among[gold]ιερουσαλημ ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel]και kai
CONJκαίkaiand[desire]εν en
PREPἐνenin/on/among[gold]παση pasē
A-DSFπᾶςpasall[tongue]τη tē
T-DSFὁhothe/this/who[that]γη gē
N-DSFγῆgēearth[tribute]του tou
T-GSNὁhothe/this/who[that]μη mē
ADVμήmēnot[Jokmeam]καταρξαι katarxai
V-AARstrong:GV-AARstrong:GV-AARstrong:GV-AAR αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 16 Tłum. GrEn. Толк. król egipski, wyciągnął i wziął Gazer, i spalił go ogniem, a Chananejczyków, którzy mieszkali w mieście, wymordował, i dał go na posag córce swej, żonie Salomonowej.Фараон, царь Египетский, пришел и взял Газер, и сжег его огнем, и Хананеев, живших в городе, побил, и отдал его в приданое дочери своей, жене Соломоновой.
ФараHнъ цaрь є3гЂпетскій взhде и3 взS газeръ и3 сожжE и5 nгнeмъ, и3 ханаaна живyщаго во грaдэ т0мъ погуби2: и3 дадE є3го2 въ дaръ дщeри своeй, женЁ соломHни.
9,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABP 17 Tłum. GrEn. Толк. A tak zbudował Salomon Gazer i Bethoron niższy, i Baalat,И построил Соломон Газер и нижний Бефорон,
И# согради2 соломHнъ газeръ и3 веfwрHнъ ни1жній,
9,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπαντα panta
A-ASMπᾶςpasallAllτον ton
T-ASMὁhothe/this/whotheλαον laon
N-ASMλαόςlaosa peoplepeopleτον ton
T-ASMὁhothe/this/whotheυπολελειμμενον upoleleimmenon
V-RMPASὑπολείπωhupoleipōto leaveremainingαπο apo
PREPἀπόapofromfromτου tou
T-GSMὁhothe/this/whotheχετταιου chettaiou
N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM και kai
CONJκαίkaiandandτου tou
T-GSMὁhothe/this/whotheαμορραιου amorraiou
N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM και kai
CONJκαίkaiandandτου tou
T-GSMὁhothe/this/whotheφερεζαιου ferezaiou
N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM και kai
CONJκαίkaiandandτου tou
T-GSMὁhothe/this/whotheχαναναιου chananaiou
N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM και kai
CONJκαίkaiandandτου tou
T-GSMὁhothe/this/whotheευαιου euaiou
N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM και kai
CONJκαίkaiandandτου tou
T-GSMὁhothe/this/whotheιεβουσαιου iebousaiou
N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM και kai
CONJκαίkaiandandτου tou
T-GSMὁhothe/this/whoof the onesγεργεσαιου gergesaiou
N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM των tōn
T-GPMὁhothe/this/whotheμη mē
ADVμήmēnotnotεκ ek
PREPἐκekof/fromofτων tōn
T-GPMὁhothe/this/who[that]υιων uiōn
N-GPMυἱόςhuiossonsonsισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]οντων ontōn
V-PAPGPὤνōnbeing[mockery]τα ta
T-APNὁhothe/this/who[that]τεκνα tekna
N-APNτέκνονteknonchild[lampstand]αυτων autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τα ta
T-APNὁhothe/this/who[that]υπολελειμμενα upoleleimmena
V-RMPAPὑπολείπωhupoleipōto leave[sandal]μετ met
PREPμετάmetawith/after[bed]αυτους autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εν en
PREPἐνenin/on/among[gold]τη tē
T-DSFὁhothe/this/who[that]γη gē
N-DSFγῆgēearth[tribute]ους ous
R-APMοὖςousear[sheep]ουκ ouk
ADVοὐouno[Carmi]εδυναντο edunanto
V-IMI-3Pδύναμαιdunamaibe able[Gad]οι oi
T-NPMὁhothe/this/who[that]υιοι uioi
N-NPMυἱόςhuiosson[soothing]ισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]εξολεθρευσαι exolethreusai
V-AARstrong:GV-AARstrong:GV-AARstrong:GV-AAR αυτους autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]και kai
CONJκαίkaiand[desire]ανηγαγεν anēgagen
V-AAI-3Sἀνάγωanagōto lead[another]αυτους autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]σαλωμων salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εις eis
PREPεἰςeistoward[to strive]φορον foron
N-ASMφόροςforostax[temple servant]εως eōs
PREPἕωςheōsuntil[to extinguish]της tēs
T-GSFὁhothe/this/who[that]ημερας ēmeras
N-GSFἡμέραhēmeraday[wound]ταυτης tautēs
D-GSFοὗτοςhoutosthis/he/she/it[Chaldea] 18 Tłum. GrEn. Толк. i Palmirę w ziemi pustyni.и Ваалаф и Фадмор в пустыне,
и3 валаafъ и3 fамHръ въ пустhни.
9,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABP 19 Tłum. GrEn. Толк. I wszystkie miasteczka, które do niego należały a nie miały murów, obmurował, i miasta wozów, i miasta jezdnych, i cokolwiek mu się podobało zbudować w Jeruzalem i na Libanie, i we wszystkiej ziemi władzy swej.и все города для запасов, которые были у Соломона, и города для колесниц, и города для конницы и все то, что Соломон хотел построить в Иерусалиме и на Ливане и во всей земле своего владения.
И# вс‰ грaды крBпкіz, и5же бhша соломHну, и3 вс‰ грaды, и3дёже бsху колєсни1цы, и3 вс‰ грaды, и3дёже бsху кHнницы є3гw2, и3 всE є4же бhсть ўг0дно царю2 соломHну, создA во їеrли1мэ, и3 въ лівaнэ и3 во всeй земли2 цaрства своегw2.
9,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαι kai
CONJκαίkaiandAndεκ ek
PREPἐκekof/fromfromτων tōn
T-GPMὁhothe/this/whotheυιων uiōn
N-GPMυἱόςhuiossonsonsισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ουκ ouk
ADVοὐouno[2did not giveεδωκε edōke
V-AAI-3Sδίδωμιdidōmito give[2did not giveσαλωμων salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εις eis
PREPεἰςeistoward[to strive]πραγμα pragma
N-ASNπρᾶγμαpragmathing[to wipe]οτι oti
CONJὅτιhotithat/sinceforαυτοι autoi
D-NPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ησαν ēsan
V-IAI-3Pἦνēnwas[pledge]ανδρες andres
N-NPMἀνήρanērmanmenοι oi
T-NPMὁhothe/this/who πολεμισται polemistai
N-NPMstrong:GN-NPMstrong:GN-NPMstrong:GN-NPM και kai
CONJκαίkaiandandπαιδες paides
N-NPMπαῖςpaischildhis servants,αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]και kai
CONJκαίkaiandandαρχοντες archontes
N-NPMἄρχωνarchōnrulerrulers,των tōn
T-GPNὁhothe/this/who αρματων armatōn
N-GPNἅρμαharmachariotof his chariots,αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]και kai
CONJκαίkaiandandιππεις ippeis
N-NPMἱππεύςhippeushorsemanhis horsemen.αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 20 Tłum. GrEn. Толк. Wszystek lud, który był pozostał z Amorejezyków, Hetejczyków, Ferezejczyków, Hewejczyków, z Jebuzejczyków, którzy nie są z synów Izraelowych,Весь народ, оставшийся от Аморреев, Хеттеев, Ферезеев, [Хананеев,] Евеев, Иевусеев и [Гергесеев], которые были не из сынов Израилевых,
Всёхъ людjй њстaвшихсz t ґморрeа и3 хеттeа, и3 ферезeа и3 хананeа, и3 є3veа и3 їевусeа и3 гергесeа, не сyщихъ t сынHвъ ї}левыхъ,
9,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABP 21 Tłum. GrEn. Толк. tych synów, którzy pozostali w ziemi, to jest których synowie Izraelowi nie mogli wyniszczyć, uczynił Salomon hołdownikami aż po dzień dzisiejszy.детей их, оставшихся после них на земле, которых сыны Израилевы не могли истребить, Соломон сделал оброчными работниками до сего дня.
сынHвъ и4хъ њстaвшихсz по ни1хъ на земли2, и4хже не возмог0ша сhнове ї}лєвы потреби1ти и5хъ, цaрь соломHнъ пораб0ти и5хъ даsти дaнь дaже до днE сегw2:
9,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPτοτε tote
ADVτότεtotethenThenανηγαγεν anēgagen
V-AAI-3Sἀνάγωanagōto lead[another]σαλωμων salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI την tēn
T-ASFὁhothe/this/who[2theθυγατερα thugatera
N-ASFθυγάτηρthugatērdaughter3daughterΦαραω faraō
N-PRIΦαραώfaraōPharaoh[flower]εκ ek
PREPἐκekof/from[Gilgal]πολεως poleōs
N-GSFπόλιςpoliscitycityΔαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]εις eis
PREPεἰςeistowardtoοικον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshouseher house,αυτου autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ον on
R-ASMὅς, ἥhhos ēwhichwhichωκοδομησεν ōkodomēsen
V-AAI-3Sοἰκοδομέωoikodomeōto buildhe builtεαυτω eautō
D-DSMἑαυτοῦheautoumy/your/him-self[to cut down|off]εν en
PREPἐνenin/on/among[gold]ταις tais
T-DPFὁhothe/this/who ημεραις ēmerais
N-DPFἡμέραhēmeraday[wound]εκειναις ekeinais
D-DPFἐκεῖνοςekeinosthat[solitary] 22 Tłum. GrEn. Толк. Lecz z synów Izraelowych nie uczynił Salomon żadnego niewolnikiem, ale byli mężami wojownikami i sługami jego, i książętami, i dowódcami, i przełożonymi nad wozami i nad końmi.Сынов же Израилевых Соломон не делал работниками, но они были его воинами, его слугами, его вельможами, его военачальниками и вождями его колесниц и его всадников.
t сынHвъ же ї}левыхъ не дадE въ раб0ту соломHнъ, ћкw тjи бsху мyжіе хрaбріи, и3 џтроцы є3гw2, и3 кн‰зи є3гw2, и3 трістaты є3гw2, и3 воевHды колесни1цъ є3гw2, и3 кHнницы є3гw2.
9,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABP 23 Tłum. GrEn. Толк. A było przełożonych nad wszystkimi robotami Salomona panów piçéset pięćdziesięciu, którzy mieli pod sobą lud i kierowali naznaczonymi robotami.Вот главные приставники над работами Соломоновыми: управлявших народом, который производил работы, было пятьсот пятьдесят.
И# бsху старBйшины пристaвлєннымъ над8 дёлы царS соломHна, пsть сHтъ пzтьдесsтъ повелэвaющіи лю1демъ дёлающымъ дёло.
9,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndναῦν naun
N-ASFναῦςnausshipa shipὑπὲρ huper
PREPὑπέρhuperabove/for[straightforward]οὗ hou
R-GSMοὐouno[Carmi]ἐποίησεν epoiēsen
V-AAI-3Sποιέωpoieōto do/make[3madeὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who βασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking1kingΣαλωμων salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΓασιωνγαβερ gasiōngaber
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheοὖσαν ousan
V-PAPASὤνōnbeing[mockery]ἐχομένην echomenēn
V-PMPASἔχωechōto have/benext toΑιλαθ ailath
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whotheχείλους cheilous
N-GSNχεῖλοςcheiloslipedgeτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof theἐσχάτης eschatēs
A-GSFἔσχατοςeschatoslast/leastextreme ,θαλάσσης thalassēs
N-GSFθάλασσαthalassaseaof seaἐν en
PREPἐνenin/on/amonginγῇ gē
N-DSFγῆgēearthlandΕδωμ. edōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 24 Tłum. GrEn. Толк. A córka Faraonowa przeniosła się z miasta Dawidowego do domu swego, który jej Salomon zbudował; wtedy zbudował Mello.Дочь фараонова перешла из города Давидова в свой дом, который построил для нее Соломон; потом построил он Милло.
Дщeрь же фараHна прeйде и3з8 грaда давjдова въ д0мъ св0й, є3г0же создA є4й соломHнъ, тогдA создA мелHнъ.
9,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπέστειλεν apesteilen
V-AAI-3Sἀποστέλλωapostellōto sendHiram sentΧιραμ chiram
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whotheνηὶ nēi
N-DSFναῦςnausshipshipτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who παίδων paidōn
N-GPMπαῖςpaischild[3of his servants,αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἄνδρας andras
N-APMἀνήρanērman1menναυτικοὺς nautikous
A-APMstrong:GA-APMstrong:GA-APMstrong:GA-APM ἐλαύνειν elaunein
V-PARἐλαύνωelaunōto driveto rowεἰδότας eidotas
V-AAPAPεἴδωeidōto knowknowingθάλασσαν thalassan
N-ASFθάλασσαthalassaseaseaμετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterwithτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/whotheπαίδων paidōn
N-GPMπαῖςpaischildservantsΣαλωμων. salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 25 Tłum. GrEn. Толк. Ofiarował też Salomon trzykroć na każdy rok całopalenia i zapokojne ofiary na ołtarzu, który zbudował Panu, i palił wonności przed Panem; i dokończony został kościół.И приносил Соломон три раза в год всесожжения и мирные жертвы на жертвеннике, который он построил Господу, и курение на нем совершал пред Господом. И окончил он строение дома.
И# приношaше соломHнъ три1жды въ г0дъ всесожжє1ніz и3 ми6рныz жє1ртвы на nлтaрь, є3г0же сози1жде гDу, и3 кадsше fmміaмъ пред8 гDемъ: и3 соверши2 хрaмъ.
9,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἦλθον ēlthon
V-AAI-3Pἔρχομαιerchomaito come/gothey cameεἰς eis
PREPεἰςeistowarduntoΣωφηρα sōfēra
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandἔλαβον elabon
V-AAI-3Pλαμβάνωlambanōto taketookἐκεῖθεν ekeithen
ADVἐκεῖθενekeithenfrom therefrom thereχρυσίου chrusiou
N-GSNχρυσίονchrusiongoldof gold,ἑκατὸν hekaton
N-NUIἑκατόνhekatonhundred[to uncover]καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἴκοσι eikosi
N-NUIεἴκοσιeikositwentytwentyτάλαντα talanta
N-APNτάλαντονtalantontalenttalentsκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἤνεγκαν ēnenkan
V-AAI-3Pφέρωferōto bear/leadbroughtτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who βασιλεῖ basilei
N-DSMβασιλεύςbasileuskingkingΣαλωμων. salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 26 Tłum. GrEn. Толк. Nabudował też Salomon okrętów w Asjongaber, który jest blisko Ailat, na brzegu morza Czerwonego, w ziemi Idumejskiej.Царь Соломон также сделал корабль в Ецион-Гавере, что при Елафе, на берегу Чермного моря, в земле Идумейской.
И# сотвори2 цaрь соломHнъ корaбль въ гасіHнэ гавeрстэмъ, и4же при є3лafэ, при ќстіи м0рz послёднzгw, въ земли2 є3дHмстэй.
27 Tłum. GrEn. Толк. I posłał Hiram na owych okrętach sługi swe, mężów żeglarskich i morza świadomych, ze sługami Salomonowymi.И послал Хирам на корабле своих подданных корабельщиков, знающих море, с подданными Соломоновыми;
И# послA хірaмъ на корабли2 t џтрwкъ свои1хъ мyжы корабeльники ўправлsти вёдущихъ м0ре со џтрwки соломw6ни:
28 Tłum. GrEn. Толк. Gdy przypłynęli do Ofiru, nabrali tam złota czterysta dwadzieścia talentów i przywieźli do króla Salomona.и отправились они в Офир, и взяли оттуда золота четыреста двадцать талантов, и привезли царю Соломону.и3 пріид0ша въ сwфjръ, и3 взsша tтyду злaта четhре ст† и3 двaдесzть тал†нтъ и3 принес0ша царю2 соломHну.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes