Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Druga Księga Kronik
CZĘŚĆ 1(1,1 — 9,31)SALOMONI. Początek panowania Salomona. (1,1-17) SALOMON PROSI BOGA O MĄDROŚĆ (1,1-12). Król przybywa z książętami i ludem do Gabaonu, by złożyć ofiary (1-6). Prosi Boga o mądrość (7-10); Bóg oprócz mądrości obiecuje mu potęgę i sławę (11-12).
11 Wzmocnił się tedy Salomon, syn Dawida, w królestwie swym; a Pan, Bóg jego, był z nim i uczynił go wielkim bardzo.2 I przykazał Salomon wszystkiemu Izraelowi, tysiącznikom i setnikom, i wodzom i sędziom wszystkiego Izraela, i przełożonym domów,3 i poszedł ze wszystkim zgromadzeniem na wyżynę Gabaonu, gdzie był przybytek przymierza Bożego, który sprawił Mojżesz, sługa Boży, na puszczy.4 A skrzynię Bożą przywiódł był Dawid z Kariatiarim na miejsce, które jej zgotował, i gdzie jej rozbił na miot, to jest w Jeruzalem.5 Ołtarz też miedziany, który był zrobił Bezeleel, syn Uriego, syna Hura, był tam przed przybytkiem Pańskim, i do niego podążył Salomon i wszystko zgromadzenie.6 I przystąpił Salomon do ołtarza miedzianego przed przybytkiem przymierza Pańskiego, i ofiarował na nim tysiąc ofiar.7 — A oto tejże nocy ukazał się mu Bóg mówiąc: «Żądaj, czego chcesz abym ci dał.»8 I rzekł Salomon do Boga: «Tyś okazał nad Dawidem, ojcem moim, miłosierdzie wielkie, i ustanowiłeś mię królem zamiast niego.9 Teraz tedy, Panie Boże, niech się wypełni obietnica twoja, którą złożyłeś Dawidowi, ojcu memu; boś ty mnie uczynił królem nad ludem twoim wielkim, który jest tak nieprzeliczony jak proch ziemi.10 Daj mi mądrość i umiejętność, żebym wchodził i wychodził przed ludem twoim; bo któż może ten lud twój, który tak wielki jest, należycie sądzić ?»11 I rzekł Bóg do Salomolla: «Ponieważ się to więcej sercu twemu podobało, a nie prosiłeś bogactw i majętności, i sławy, ani dusz tych, którzy cię nienawidzą, ani też wielu dni żywota, aleś prosił mądrości i umiejętności, abyś mógł sądzić lud mój, nad którym cię królem ustanowiłem: mądrość i umiejętność dana jest tobie; a bogactwa i majętność dam ci tak, iż żaden z królów ani przed tobą ani po tobie nie będzie tobie podobny.» BOGACTWA, WOZY I KONIE SALOMONA (1,13-17).13 Wrócił się tedy Salomon z wyżyn Gabaonu do Jeruzalem przed przybytek przymierza, i królował nad Izraelem.14 I zebrał sobie wozy i jezdnych, i miał tysiąc czterysta wozów, i dwanaście tysięcy jezdnych; i kazał im mieszkać w miastach poczwórnych wozów i z królem w Jeruzalem.15 I dostarczył król srebra i złota w Jeruzalem jak kamieni, a cedrów jak sykomorów, których wielka ilość rośnie po polach.16 Przyprowadzono mu też konie z Egiptu i z Koi od kupców królewskich, którzy jeździli i kupowali za pieniądze, wóz czworokonny za sześćset srebrników, a konia za sto pięćdziesiąt; podobnie też kupowano ze wszystkich królestw hetejskich i od królów syryjskich.II. Budowanie świątyni (2,1 — 7,22) UKŁAD Z HIRAMEM, KRÓLEM TYRU; PRZYGOTOWANIA DO BUDOWY ŚWIĄTYNI (2,1-18). Zamiar budowy, pierwsze przygotowania (1-2). Salomon przedstawia swój plan Hiramowi i prosi o drzewo cedrowe (3-10). Hiram przystaje i posyła kierownika robót (11-16). Robocizna (17-18).
21 I umyślił Salomon zbudować dom imieniu Pańskiemu, a sobie pałac.2 I naliczył siedemdziesiąt tysięcy mężów, co na ramionach nosili, a osiemdziesiąt tysięcy tych, co kamienie w górach łamali, i dozorców ich trzy tysiące sześciuset.3 Posłał też do Hirama, króla Tyru, mówiąc: «Jak czyniłeś z Dawidem, ojcem moim, i posłałeś mu drzewo cedrowe, aby zbudował sobie dom, w którym też mieszkał, tak uczyń i ze mną, abym zbudował dom imieniu Pana, Boga mego, abym go poświęcił na palenie przed nim i kadzenie wonnych rzeczy, i na wykładanie ustawiczne chleba, i na ofiary całopalne rano i wieczór, w soboty też i na nowie miesiąców, i w święta uroczyste Pana, Boga naszego, na wieki, jak to jest przykazane Izraelowi.5 Bo dom, który chcę budować, wielki jest; albowiem wielki jest Bóg nasz nad wszystkie bogi.6 Któż tedy będzie mógł przemóc, żeby mu dom godny zbudował? Jeśli niebo i niebiosa niebios ogarnąć go nie mogą, cóżem ja jest, żebym mógł dom mu zbudować ? Ale tylko o to chodzi, aby przed nim było palone kadzidło.7 Poślij mi tedy człowieka umiejętnego, który by umiał robić złotem i srebrem, miedzią i żelazem, szkarłatem, karmazynem i błękitem, i który by umiał wykonywać rzeźby z tymi rzemieślnikami, których mam przy sobie w Żydowskiej ziemi i w Jeruzalem, których Dawid, ojciec mój przygotował.8 Ale i drzewa cedrowego poślij mi, i jałowcowego, i sosnowego z Libanu, bo wiem, iż słudzy twoi umieją wyrąbywać drzewa z Libanu, a słudzy moi będą ze sługami twymi,9 aby mi co najwięcej drzewa nagotowali; bo dom, który chcę budować, jest bardzo wielki i sławny.10 Nadto robotnikom, którzy będą drzewo wycinać, sługom twoim, dam na strawę dwadzieścia tysięcy korów pszenicy, i tyleż korów jęczmienia, i dwadzieścia tysięcy wiader wina, dwadzieścia też tysięcy miar oliwy.»11 I rzekł Hiram, król Tyru, przez list, który posłał do Salomona: «Ponieważ Pan lud swój umiłował, przeto uczynił, abyś ty nad nim królował.»12 I przydał mówiąc: «Błogosławiony Pan, Bóg izraelski, który stworzył niebo i ziemię, który dał Dawidowi syna mądrego i umiejętnego, i rozumnego, i roztropnego, aby zbudował dom Panu i sobie pałac.13 Posłałem ci tedy męża roztropnego i bardzo umiejętnego, Hirama, ojca mego, syna niewiasty z córek Dana, którego ojciec był Tyryjczykiem; ten umie robić złotem, srebrem, miedzią i żelazem, i marmurem, i drzewem, szkarłatem też i błękitem, i bisiorem, i karmazynem; i umie wykonywać wszelakie rzeźby i wynaleźć mądrze, cokolwiek w robocie jest potrzebne, z rzemieślnikami twymi i z rzemieślnikami pana mego Dawida, ojca twego.15 Pszenicę tedy i jęczmień, i oliwę, i wino, któreś obiecał, panie mój, poślij sługom twoim.16 A my natniemy drzewa z Libanu, ile ci będzie potrzeba, i spuścimy je tratwami po morzu do Joppy, a twoją rzeczą będzie zwieźć je do Jeruzalem.»17 Policzył tedy Salomon wszystkich mężów nowonawróconych, którzy byli w ziemi izraelskiej, po policzeniu, którego dokonał Dawid, ojciec jego, i znalazło się ich sto pięćdziesiąt trzy tysiące sześćset.18 I uczynił z nich siedemdziesiąt tysięcy, którzy by na ramionach brzemiona nosili, a osiemdziesiąt tysięcy, którzy by kamienie w górach łamali, a trzy tysiące sześciuset dozorców robót ludu. BUDOWA ŚWIĄTYNI I JEJ SPRZĘTY (3,1- 5,1). Miejsce i data budowy (3,1-2). Wymiary (3). Przysionek (4). Wyłożenie ścian wewnętrznych świątyni (5-7). Święte świętych (8-9). Cherubiny (10-13). Zasłona (14). Dwie kolumny, Jachin i Booz (15-17). Ołtarz miedziany (4,1). Morze miedziane (2-5). Dziesięć zbiorników na wodę (6). Świeczniki, stoły i czasze złote (7-8). Dziedziniec (9-10). Wyliczenie sprzętów miedzianych (11-18), złotych (19-22). Przedmioty złożone w skarbcu świątyni (5,1).
31 I począł Salomon budować dom Pański w Jeruzalem na górze Moria, która była ukazana Dawidowi, ojcu jego, na miejscu, które zgotował Dawid na boisku Ornana Jebuzejczyka.2 A począł budować miesiąca drugiego, roku czwartego królestwa swego.3 — I te są fundamenty, które założył Salomon, aby zbudować dom Boży: wzdłuż na sześćdziesiąt łokci miary pierwszej, wszerz na dwadzieścia łokci.4 A na przodzie przysionek, który się rozciągał wzdłuż według miary szerokości domu, na dwadzieścia łokci, a wysokość była na sto dwadzieścia łokci; i ozłocił go wewnątrz szczerym złotem.5 — Dom też większy okrył deskami drewnianymi jodłowymi, i przybił na wszystkim blachy ze szczerego złota, a na nich wyrył palmy i jakby łańcuszki jeden z drugim splecione.6 Wyłożył też podłogę kościelną kosztownym marmurem ozdobą wielką.7 A złoto, którego blachami pokrył dom i bramy jego, i podwoje, i ściany, i drzwi, było najprzedniejsze, i wyrył cherubiny na ścianach.-8 Sprawił też dom świętego świętych, wzdłuż według szerokości domu na dwadzieścia łokci i wszerz także na dwadzieścia łokci, i okrył go blachami złotymi wagi około sześciuset talentów.9 Ale i gwoździe złote poczynił, tak że każdy gwóźdź ważył po pięćdziesiąt syklów: sale też górne złotem powlókł.10 — Sprawił też w domu świętego świętych dwa cherubiny robotą snycerską i okrył je złotem.11 Skrzydła cherubinów na dwadzieścia łokci się rozciągały, tak iż jedno skrzydło miało pięć łokci i dosięgało ściany domu, a drugie, mając pięć łokci, dosięgało skrzydła cheruba drugiego.12 Podobnie skrzydło cheruba drugiego pięć łokci miało i dosięgało ściany, a skrzydło jego drugie, na pięć łokci, dosięgało skrzydła cheruba drugiego.13 I tak skrzydła obu cherubinów rozszerzone były i rozciągały się na dwadzieścia łokci, a one same stały prosto na nogach i twarze ich ku zewnętrznemu domowi były zwrócone.14 — Sprawił też zasłonę z błękitu, szkarłatu, karmazynu i bisioru, i wyhaftował na niej cherubiny.15 Przed drzwiami też kościelnymi dwa słupy, które trzydzieści pięć łokci miały wzwyż, a kapitele ich na pięć łokci.16 Nadto jakoby łańcuszki w wyrocznicy, i włożył je na kapitele słupów; jabłek granatu też sto, które wprawił między łańcuszki.17 Same też słupy postawił w przysionku kościoła, jeden po prawej, a drugi po lewej stronie: ten, który był po prawej stronie, nazwał Jachin, a który po lewej, Booz.
41 Uczynił też ołtarz miedziany, dwadzieścia łokci wzdłuż i dwadzieścia łokci wszerz, i dziesięć łokci wzwyż.2 — Morze też lane na dziesięć łokci od brzegu aż do brzegu, okrągłe.wkoło; pięć łokci miało wzwyż, a sznur na trzydzieści łokci otaczał okrąg jego.3 Było też pod nim podobieństwo wołów, a na dziesięć łokci zewnątrz jakieś rzeźby opasywały jakoby dwoma rzędami środek morza; woły też były lane.4 A samo morze postawione było na dwunastu wołach, z których trzy były zwrócone ku północy, inne trzy ku zachodowi, trzy inne ku południowi, a trzy ostatnie ku wschodowi, mając na sobie morze, a tyły wołów były wewnątrz pod morzem.5 Grubość jego była na dłoń, a brzeg jego był jak brzeg kubka albo rozwitej lilii, mieściło zaś w sobie trzy tysiące wiader.6 — Sprawił też dziesięć zbiorników, i postawił pięć po prawej, a pięć po lewej stronie, iżby w nich omywali wszystko, co na całopalenie ofiarować mieli; a w morzu omywali się kapłani.7 Sprawił też i dziesięć świeczników złotych według kształtu, jak kazano je uczynić, i postawił je w kościele, pięć po prawej, a pięć po lewej stronie.8 Nadto i stołów dziesięć, i postawił je w kościele, pięć po prawej, a pięć po lewej stronie; sto też czasz złotych.9 — Zbudował też dziedziniec kapłański i pałac wielki, i drzwi u pałacu, które oprawił miedzią.10 A morze postawił po prawej stronie ku wschodowi na południe.11 Poczynił też Hiram kotły i widełki, i czasze. I dokończył wszystkiej roboty domu Bożego,12 to jest dwa słupy i kapitele, i wierzehy, i jakby jakieś siatki które okrywały wierzehy nad kapitelami.13 Jabłek granatu też czterysta i siatki dwie, tak iż dwa rzędy jabłek granatu łączyły się z każdą siatką okrywającą kapitele i wierzehy słupów.14 Sprawił też podstawy i zbiorniki, które włożył na podstawy; morze jedno, 15 wołów też dwanaście pod morzem;16 i kotły, i widełki, i czasze. Wszystkie sprzęty porobił Salomonowi Hiram, ojciec jego, w domu Pańskim z miedzi co najczystszej.17 Odlewał je król w okolicy Jordanu w ziemi iłowatej między Sochot i Saredata. 18 A było także niezliczone mnóstwo sprzętów, iż wagi miedzi nie znano.19 — I sprawił Salomon wszystkie sprzęty domu Bożego i ołtarz złoty, i stoły, a na nich pokładne chleby;20 i świeczniki też z lampami ich, aby świeciły według obrządku przed wyrocznicą, ze szczerego złota;21 i kwiaty jakieś, i lampy, i nożyczki złote, wszystko ze szczerego złota sprawiono.22 Naczynia też do kadzidła i kadzielnice i czasze, i moździerzyki ze szczerego złota. I uczynił rzeźbione drzwi kościoła wewnętrznego, to jest do świętego świętych, i drzwi kościelne zewnątrz ze złota. I tym sposobem dokończona została wszystka robota, którą sprawił Salomon w domu Pańskim.
51 Wniósł tedy Salomon wszystko, co był ślubował Dawid, ojciec jego, srebro i złoto, i wszystkie sprzęty włożył do skarbu domu Bożego. POŚWIĘCENIE ŚWIATYNI I MODLITWA SALOMONA (5,2 — 7,10). Zebranie książąt i ludu (5,2-3). Przeniesienie arki do Świętego świętych (4-14). Salomon ofiaruje świątynię Bogu (6,1-2), błogosławi ludowi (3) i dziękuje Bogu za wybudowanie świątyni (4-11) i za dochowanie obietnic (12-15). Modlitwa Salomona za jego dom i lud izraelski (16-21), za niewinnych (22-23), przeciw nieprzyjaciołom (24-25), o deszcz (26-27), przeciw klęskom (28-31), za cudzoziemców (32-33), o zwycięstwo (34-35), za jeńców (36-39). Zakończenie (40-42). Ofiary (7,1-7). Długość święta (8-10).2 Potem zebrał starszych z Izraela i wszystkich książąt pokoleń, i głowy domów ze synów izraelskich do Jeruzalem, aby przeprowadzili skrzynię przymierza Pańskiego z miasta Dawidowego, którym jest Syjon.3 Przyszli tedy do króla wszyscy mężowie izraelscy w święto uroczyste miesiąca siódmego.4 A gdy przyszli wszyscy starsi izraelscy, nieśli Lewici skrzynię,5 i wnieśli ją i wszystko urządzenie przybytku. I sprzęty świątyni, które były w przybytku, nieśli kapłani z Lewitami.6 A król Salomon i wszystko zgromadzenie izraelskie, i wszyscy, którzy byli zgromadzeni przed skrzynią, ofiarowali barany i woły bez liczby: bo tak wielkie było mnóstwo ofiar.7 I wnieśli kapłani skrzynię przymierza Pańskiego na miejsce jej, to jest do wyrocznicy kościelnej, do świętego świętych pod skrzydła cherubinów,8 tak iż cherubiny rozciągały skrzydła swe nad miejscem, na którym była postawiona skrzynia, i samą skrzynię okrywały z drążkami jej.9 A końce drążków, na których noszono skrzynię, ponieważ przydłuższe były, widoczne były przed wyrocznicą; lecz jeśli kto był nieco zewnątrz, widzieć ich nie mógł. Była tedy tam skrzynia aż do dnia dzisiejszego.10 A w skrzyni nic innego nie było, tylko dwie tablice, które był włożył Mojżesz na Horebie, gdy Pan dał zakon synom Izraelowym, wychodzącym z Egiptu.11 A gdy wyszli kapłani ze świątyni (bo wszyscy kapłani, którzy się tam znaleźli, byli poświęceni i jeszcze naonczas zmiany i porządek posług między nimi nie były podzielonej),12 tak Lewici jak i śpiewacy, to jest i ci, którzy pod Asafem, i którzy pod Hemanem, i którzy pod Iditunem byli, synowie i bracia ich, obleczeni w szaty bisiorowe, na cymbałach, na harfach i na cytrach grali, stojąc na wschodniej stronie ołtarza, a przy nich kapłanów stu i dwudziestu, trąbiących w trąby.13 Gdy tedy wszyscy razem na trąbach i głosem, i na cymbałach, i na organach, i na rozmaitych instrumentach muzycznych grali i głos wysoko podnosili, dźwięk daleko słychać było, tak iż gdy poczęli Pana chwalić i mówić: «Wysławiajcie Pana, iż dobry, iż na wieki miłosierdzie jego,» dom Boży napełniony został obłokiem 14 i nie mogli kapłani stać i służyć z powodu mgły; albowiem chwała Pańska napełniła dom Boży.
61 Rzekł tedy Salomon: «Pan obiecał, że będzie mieszkał we mgle;2 a jam zbudował dom imieniu jego, aby tam mieszkał na wieki.» I obrócił król oblicze swe,3 i błogosławił wszystkiemu mnóstwu izraelskiemu (bo wszystka rzesza stała pilnie patrząc), i rzekł:4 «Błogosławiony Pan, Bóg izraelski, który czynem wypełnił to, co powiedział Dawidowi, ojcu memu, mówiąc:5 Od dnia, którego wywiodłem lud mój z ziemi egipskiej, nie obrałem miasta ze wszystkich pokoleń izraelskich, aby w nim zbudowano dom imieniu memu, anim obrał żadnego innego męża, aby był wodzem ludu mego izraelskiego;6 ale obrałem Jeruzalem, aby w nim było imię moje, i obrałem Dawida, aby go postawić nad ludem moim izraelskim.7 A gdy było wolą Dawida, ojca mego, żeby zbudować dom imieniu Pana, Boga izraelskiego,8 rzekł Pan do niego: Ponieważ było wolą twoją, żeby zbudować dom imieniu memu, dobrześ wprawdzie uczynił, żeś miał taką wolę,9 ale nie ty zbudujesz ten dom, ale syn twój, który wynijdzie z biódr twoich, on zbuduje dom imieniu memu.10 Ziścił tedy Pan słowo swoje, które powiedział, a jam powstał na miejsce Dawida, ojca mego, i usiadłem na tronie izraelskim, jak Pan powiedział, i zbudowałem dom imieniu Pana, Boga izraelskiego.11 I postawiłem w nim skrzynię, w której jest przymierze Pańskie, które zawarł z synami izraelskimi.»12 Stanął tedy przed ołtarzem Pańskim, naprzeciw wszystkiego zgromadzonego ludu izraelskiego i rozciągnął ręce swe.13 Bo Salomon sprawił podstawę miedzianą i postawił ją wpośród kościoła, mającą pięć łokci wzdłuż i pięć łokci wszerz, a trzy łokcie wzwyż. I stanął na niej, a potem klęknąwszy na kolana naprzeciw wszystkiego mnóstwa izraelskiego i podniósłszy ręce ku niebu rzekł:14 «Panie, Boże izraelski, nie masz tobie podobnego Boga na niebie i na ziemi, który strzeżesz przymierza i miłosierdzia ze sługami twoimi, chodzącymi przed tobą we wszystkim sercu swym;15 któryś ziścił słudze twemu Dawidowi, ojcu memu, cokolwiek mówiłeś do niego, i coś był usty obiecał, czynem wypełniłeś, jak i niniejszy czas pokazuje.16 Teraz tedy, Panie, Boże izraelski, spełnij słudze twemu Dawidowi, ojcu memu, cokolwiek rzekłeś mówiąc: Nie ustanie z ciebie mąż przede mną, który by siedział na tronie izraelskim, wszakże tak, jeśli strzec będą synowie twoi dróg moich i będą chodzić w zakonie moim, jak i ty chodziłeś przede mną.17 A teraz, Panie, Boże izraelski, niech się utwierdzi słowo twoje, któreś powiedział słudze twemu Dawidowi.18 A więc podobna to rzecz, aby mieszkał Bóg z ludźmi na ziemi? Jeśli niebo i niebiosa niebios ciebie nie ogarniają, jako daleku więcej ten dom, który zbudowałem?19 Ale na to tylko jest uczyniony, abyś wejrzał na modlitwę sługi twego i na prośbę jego, Panie, Boże mój, i żebyś wysłuchał próśb, które wylewa sługa twój przed tobą:20 abyś otworzył oczy twe nad miejscem, na którym obiecałeś; że będzie wzywane imię twoje,21 i abyś wysłuchał modlitwy, którą sługa twój na nim się modli; i żebyś wysłuchał próśb sługi twego i ludu twego izraelskiego. Ktokolwiek będzie się modlił na tym miejscu, wysłuchaj z mieszkania twego, to jest z niebios, a bądź miłościw.22 Jeśli kto zgrzeszy przeciw bliźniemu swemu, a przyjdzie gotów przysiąć przeciw niemu i zobowiąże się klątwą przed ołtarzem w tym domu:23 ty wysłuchasz z nieba i rozsądzisz sługi twoje, tak że zwrócisz nieprawemu drogę jego na jego własną głowę i pomścisz się sprawiedliwego, oddając mu według sprawiedliwości jego.24 — Jeśli zwyciężony będzie lud twój izraelski od nieprzyjaciół (bo będą grzeszyć przeciw tobie), a na wróciwszy się czynić będą pokutę i prosić imienia twego, i modlić się na tym miejscu:25 ty wysłuchasz z nieba i bądź miłościw grzechowi ludu twego izraelskiego, a przywróć ich do ziemi, którąś dał im i ojcom ich.26 Jeśli za zamknięciem nieba deszcz nie będzie padał dla grzechów ludu, a prosić cię będą na tym miejscu i wysławiać imię twoje, i nawrócą się od grzechów swoich, gdy ich utrapisz:27 wysłuchaj z nieba, Panie, i odpuść grzechy sługom twoim i ludu twego izraelskiego, a naucz ich drogi dobrej, którą by chodzili, a daj deszcz ziemi, którąś dał w posiadłość ludowi twemu.28 — Jeśliby się zaczął głód w ziemi i powietrze morowe, rdza i susza, i szarańcza, i chrząszcze, i nieprzyjaciele jeśliby, spustoszywszy krainy, oblegli bramy miasta, i wszelka plaga i choroba jeśliby ucisnęła;29 jeśli kto z ludu twego izraelskiego modlić się będzie, poznawszy karanie i chorobę swoją, i wyciągnie ręce swe w tym domu:30 ty wysłuchasz z nieba, to jest z wysokiego mieszkania twego, a zmiłuj się, i oddaj każdemu według dróg jego, które wiesz, że ma w sercu swoim (ty bowiem sam znasz serca synów ludzkich),31 aby się bali ciebie i chodzili drogami twymi po wszystkie dni, póki żyją na ziemi, którąś dał ojcom naszym.32 — Obcego też, który nie jest z ludu twego izraelskiego, jeśli przyjdzie z ziemi dalekiej dla imienia twego wielkiego i dla mocnej ręki twojej, i wyciągniętego ramienia twego, a pokłoni się na tym miejscu:33 ty wysłuchasz z nieba, mocnego mieszkania twego, i uczynisz wszystko, o co cię będzie wzywać ów cudzoziemiec, aby poznały wszystkie narody ziemi imię twoje i bały się ciebie, jak i lud twój izraelski, i żeby poznały, iż wzywane jest imię twe nad tym domem, który zbudowałem.34 Jeśli lud twój wyciągnie na wojnę przeciw nieprzyjaciołom swym drogą, którą ich poślesz, a kłaniać ci się będą ku stronie, na której jest to miasto, któreś obrał, i dom, którym zbudował imieniu twemu:35 ty wysłuchasz z nieba modlitwy ich i prośby, a pomścisz się.36 A jeśli zgrzeszą przeciw tobie (bo nie masz człowieka, który by nie grzeszył) i rozgniewasz się na nich, i podasz ich nieprzyjaciołom, i zawiodą ich w niewolę do ziemi dalekiej, albo też bliskiej;37 a nawróciwszy się w sercu swym w ziemi, do której w niewolę zawiedzeni byli, będą czynili pokutę i prosić cię będą w ziemi niewoli swojej mówiąc: Zgrzeszyliśmy, niezbożnieśmy czynili, niesprawiedliwieśmy się sprawowali,38 i nawrócą się do ciebie we wszystkim sercu swym i we wszystkiej duszy swej w ziemi niewoli swej, do której zagnani zostali, i będą ci się kłaniać ku stronie ziemi swej, którąś dał ojcom ich, i miasta, któreś obrał i domu, który zbudowałem imieniu twemu:39 ty wysłuchasz z nieba, to jest z mocnego mieszkania twego, prośby ich, a uczyń sąd i odpuść ludowi twemu, chociaż grzesznemu.40 Tyś bowiem jest Bóg mój. Niechaj, proszę, będą otwarte oczy twe, a uszy twe niech będą gotowe do słuchania modlitwy, która dzieje się na tym miejscu.41 Teraz tedy powstań, Panie Boże, ku odpocznieniu twemu, ty i skrzynia mocy twojej; kapłani twoi, Panie Boże, niechaj będą obleczeni zbawieniem, a święci twoi niechaj się w dobrach radują.42 Panie Boże, nie odwracaj oblicza pomazańca twego; pamiętaj na miłosierdzie dla Dawida, sługi twego! «
71 A gdy dokończył Salomon modlitwy, ogień zstąpił z nieba i pochłonął całopalenia i ofiary, a chwała Pańska napełniła dom.2 I nie mogli kapłani wnijść do kościoła Pańskiego, przeto iż chwała Pańska napełniła kościół Pański.3 Ale i wszyscy synowie izraelscy widzieli zstępujący ogień i chwałę Pańską na dom, i upadłszy twarzą swą na ziemię, na posadzkę kamieniem wyłożoną, pokłonili się i chwalili Pana: «Iż dobry, iż na wieki miłosierdzie jego.»4 A król i wszystek lud złożyli ofiary przed Panem.5 Król tedy Salomon zabił na ofiarę wołów dwadzieścia dwa tysiące, baranów sto dwadzieścia tysięcy, i poświęcił dom Boży król i wszystek lud.6 A kapłani stali w urzędach swoich i Lewici, na instrumentach pieśni Pańskich, które sprawił Dawid król ku chwaleniu Pana: «Iż na wieki miłosierdzie jego,» psalmy Dawidowe grając rękami swymi; a kapłani trąbili przed nimi, a wszystek lud izraelski stał.7 Poświęcił też Salomon środek dziedzińca przed kościołem Pańskim, bo tam ofiarował całopalenia i tłustości zaspokojnych ofiar; albowiem ołtarz miedziany, który był sprawił, nie mógł objąć całopalenia i ofiar, i tłustości.8 Uczynił tedy Salomon owego czasu uroczyste święto przez siedem dni i wszystek Izrael z nim, zgromadzenie bardzo wielkie, od wejścia do Ematu aż do potoku egipskiego.9 I uczynił dnia ósmego święto zgromadzenia, dlatego że poświęcał ołtarz przez siedem dni i święto obchodził przez siedem dni.10 Dnia tedy dwudziestego trzeciego miesiąca siódmego rozpuścił lud do przybytków swoich, weselący się i radujący z dobra, które Pan uczynił Dawidowi i Salomonowi, i ludowi swemu izraelskiemu. NOWE ZJAWIENIE SIĘ BOGA I OBIETNICE NA PRZYSZŁOŚĆ (7,11-22).11 I ukończył Salomon dom Pański i dom królewski, i wszystko, co umyślił w sercu swoim, aby uczynić w domu Pańskim i w domu swym, i poszczęściło mu się.12 I ukazał mu się Pan w nocy, i rzekł: «Wysłuchałem modlitwę twoją, i obrałem to miejsce sobie na dom ofiary.13 Jeśli zamknę niebo i deszcz nie będzie padał, i każę i przykażę szarańczy, aby pożarła ziemię, i przypuszczę powietrze na lud mój,14 a nawróciwszy się lud mój, nad którym wzywane jest imię moje, będzie mnie prosić i szukać będzie oblicza mego i pokutować za drogi swoje złe: i ja wysłucham z nieba, a będę miłościw grzechom ich i uzdrowię ziemię ich.15 Oczy też moje będą otwarte i uszy moje gotowe na modlitwę tego, który na tym miejscu będzie się modlił.16 Bo obrałem i poświęciłem to miejsce, aby tam imię moje było na wieki i żeby tam trwały oczy moje i serce moje po wszystkie dni.17 Ty też jeśli będziesz chodził przede mną, jak chodził Dawid, ojciec twój, a będziesz czynił wedle wszystkiego, com ci przykazał, i będziesz strzegł sprawiedliwości i ustaw moich,18 wzbudzę tron królestwa twego, jak obiecałem Dawidowi, ojcu twemu, rnówiąc:Nie będzie odjęty z pokolenia twego mąż, który by był książęciem nad Izraelem.19 A jeśli się odwrócicie i opuścicie sprawiedliwości moje i przykazania moje, które wam dałem, a odszedłszy będziecie służyć bogom cudzym i kłaniać się im,20 wykorzenię was z ziemi mojej, którą wam dałem, a ten dom, który poświęciłem imieniu memu, odrzucę od oblicza mego i podam go w przypowieść i na przykład wszystkim narodom.21 A dom ten będzie za przypowieść wszystkim przechodzącym, i zdumiawszy się będą mówić: Czemu tak uczynił Pan tej ziemi i domowi temu?22 I odpowiedzą: Ponieważ opuścili Pana, Boga ojców swoich, który ich wywiódł z ziemi Egipskiej, a uchwycili się bogów cudzych i kłaniali się im i chwalili ich: przeto przyszło na nich to wszystko zło.»III.1-Wielkość doczesna Salomona.(8,1 — 9,31) ROBOCIZNA; MIASTA ZBUDOWANE; POBOŻNOŚĆ SALOMONA (8,1-16). Miasta zbudowane lub obwarowane przez Salomona (1-6). Obcoplemieńcy zmuszeni do robocizny (7-10). Córka Faraona przenosi się do swojego domu (11). Ofiary i organizacja kultu (12-16).
81 A gdy przeszło dwadzieścia lat od czasu, jak zbudował Salomon dom Pański i dom swój,2 pobudował miasta, które dał Hiram Salomonowi, i dał tam mieszkanie synom izraelskim.3 Pociągnął też do Emat Suba i wziął go.4 I zbudował Palmirę na puszczy i inne miasta bardzo obronne pobudował w Emat.5 I zbudował Bethoron wyższe i Bethoron niższe, miasta murowane, mające bramy, zawory i zamki;6 Baalat też i wszystkie miasta mocne, które były Salomonowe, i wszystkie miasta poczwórnych wozów, i miasta jezdnych. Wszystko, co chciał Salomon i umyślił, zbudował w Jeruzalem i na Libanie, i we wszystkiej ziemi władzy swej. 7 — Wszystek lud, który pozostał z Hetejczyków, z Amorejczyków, z Ferezejczyków, z Hewejczyków i z Jebuzejczyków, którzy nie byli z pokolenia izraelskiego,8 synów i potomków tych, których nie wygubili synowie Izraelscy, podbił Salomon na hołdowników aż do dnia tego.9 Ale z synów izraelskich nie kazał żadnemu służyć w robotach królewskich, bo oni byli mężami wojennymi i przedniejszymi wodzami, i przełożonymi nad wozami jego i nad jezdnymi jego.10 A wszystkich przełożonych nad wojskiem króla Salomona było dwustu pięćdziesięciu, którzy ćwiczyli lud.11 — A córkę Faraonową przeniósł z miasta Dawidowego do domu, który jej zbudował; bo mówił król: «Nie będzie mieszkała żona moja w domu Dawida, króla izraelskiego, przeto że poświęcony jest, bo do niego weszła skrzynia Pańska.»12 — Wtedy ofiarował Salomon całopalenia Panu na ołtarzu Pańskim, który zbudował przed przysionkiem,13 aby ofiarowano na nim na każdy dzień według przykazania Mojżeszowego, w sabat i w pierwsze dni miesiąca, i w dni święte trzykroć przez rok, to jest w święto Przaśników, w święto Tygodni i w święto Kuczek.14 I ustanowił według rozporządzenia Dawida, ojca swego, urzędy kapłanów w posługiwaniu ich, i Lewitów w porządku ich, aby chwalili Pana i służyli przed kapłanami według obrzędu każdego dnia; i odźwiernych w oddziałach ich przy każdej bramie; bo tak przykazał Dawid, człowiek Boży.15 I nie przestąpili żadnego z rozkazań królewskich, tak kapłani jak i Lewici, ze wszystkiego, co przykazał także, co do straży skarbów.16 Wszystkie nakłady miał gotowe Salomon od owego dnia, którego założył fundamenty domu Pańskiego, aż do dnia, którego dokonał. FLOTA SALOMONA (8,17-18).17 Pojechał tedy Salomon do Asjongaber i do Ailat, nad brzeg Morza Czerwonego, który jest w ziemi Edomskiej.18 I posłał mu Hiram przez ręce sług swych okręty i żeglarzów świadomych morza, i jechali ze sługami Salomonowymi do Ofiru i przywieźli stamtąd czterysta pięćdziesiąt talentów złota, i przynieśli do króla Salomona. KRÓLOWA SABY ODWIEDZA SALOMONA (9,1-9). Królowa Saby przybywa do Salomona, by doświadczyć jego mądrości (1-2). Królowa zdumiewa się (3-7) i błogosławi Boga (8). Jej dary (9).
91 Królowa też Saby, usłyszawszy sławę o Salomonie, przyjechała do Jeruzalem, aby go wypróbować przez zagadki, z wielkimi bogactwy i wielbłądami, które niosły rzeczy wonne i złota bardzo wiele, i kamienie drogie. A gdy przyszła do Salomona, mówiła z nim o wszystkim, cokolwiek było w sercu jej.2 I wyłożył jej Salomon wszystko, czego żądała, i nie było nic, czego by jej jasno nie pokazał.3 A ona gdy ujrzała, mianowicie mądrość Salomonową i dom, który zbudował, także i potrawy stołu jego, i mieszkania sług, i urzędy dworzan jego i szaty ich, podczaszych też i szaty ich, i ofiary, które ofiarował w domu Pańskim, nie stawało w niej tchu od zdumienia.5 I rzekła do króla: «Prawdziwe jest to, co słyszałam w ziemi mojej o cnotach i o mądrości twojej.6 A nie wierzyłam powiadającym, aż sama przyjechałam i oglądały oczy moje, i doznałam, że mi ledwie połowę mądrości twej opowiedziano: przeszedłeś sławę cnotami swymi.7 Szczęśliwi mężowie twoi i szczęśliwi słudzy twoi, którzy stoją przed tobą na każdy czas i słuchają mądrości twojej!8 Niechajże będzie Pan, Bóg twój, błogosławiony, który raczył cię ustanowić na stolicy swej królem Pana, Boga twego. Ponieważ Bóg miłuje Izraela i chce go zachować na wieki, przeto cię ustanowił królem nad nim, abyś czynił sądy i sprawiedliwość.»9 I dała królowi sto dwadzieścia talentów złota i bardzo wiele rzeczy wonnych i kamieni bardzo drogich; nie było takich rzeczy wonnych, jak te, które królowa Saby dała królowi Salomonowi. BOGACTWA SALOMONA (9,10-28). Skarby przywiezione z Ofiru (10-11). Królowa Saby wraca obdarzona (12). Dochód roczny w złocie (13-14). Sprzęty i naczynia złote w pałacu Salomona (15-20). Złoto i srebro, przywożone na okrętach Tarsisu (21). Dary składane królowi (22-24). Konie kupowane w Egipcie i w innych krajach (25-28).10 Lecz i słudzy Hirama ze sługami Salomonowymi przywieźli złota z Ofiru i drzewa pachnącego, i kamieni bardzo drogich.11 Z niego, to jest z drzewa pachnącego, uczynił król schody w domu Pańskim i w domu królewskim, i cytry i harfy dla śpiewaków. Nigdy nie widziano w Ziemi Judzkiej takiego drzewa.12 A król Salomon dał królowej Saby wszystko, czego chciała i czego żądała i daleko więcej, niż to, co doniego przyniosła; a ona wróciwszy się pojechała do ziemi swej ze służebnikami swymi.13 A waga złota, które przywożono Salomonowi na każdy rok, była sześćset sześćdziesiąt sześć talentów złota;14 oprócz tej sumy, którą posłowie z rozmaitych narodów i kupcy zwykli byli przynosić, i wszyscy królowie arabscy i książęta ziem, którzy znosili złoto i srebro Salomonowi.15 — Uczynił tedy król Salomon dwieście kopij złotych za sumę sześciuset czerwonych złotych, które na każdą kopię wychodziły;16 nadto trzysta puklerzów złotych z trzechset czerwonych złotych, którymi powlekano każdy puklerz, i schował je król w zbrojowni, która była otoczona gajem.17 Sprawił też król tron wielki z kości słoniowej i oprawił go szczerym złotem.18Sześć też stopni, po których wstępowano na tron i podnóżek złoty i dwie poręcze z obu stron, i dwa lwy stojące u poręczy,19 ale i innych dwanaście lwów małych, stojących na sześciu stopniach z obu stron: nie było takiego tronu we wszystkich królestwach.20 Wszystkie też naczynia stołu królewskiego były złote i sprzęty w domu lasu Libanu ze szczerego złota; bo srebro naonczas za nic miano.21 — Albowiem okręty królewskie chodziły do Tarsis ze sługami Hirama raz na trzy lata, i przywoziły stamtąd złoto i srebro, i kość słoniową, i małpy, i pawie.22Stał się tedy wielkim Salomon nad wszystkich królów ziemskich przez bogactwo i sławę.23 I wszyscy królowie ziemi pragnęli widzieć oblicze Salomona, aby słuchać mądrości, którą dał Bóg w serce jego.24 I przynosili mu dary, naczynia srebrne i złote, i szaty, i zbroje, i rzeczy wonne, konie i muły na każdy rok.25 — Miał też Salomon czterdzieści tysięcy koni w stajniach, a wozów i jezdnych dwanaście tysięcy, i postawił je w miastach wozów poczwórnych, i koło króla w Jeruzalem.26 Sprawował też władzę nad wszystkimi królami od rzeki Eufratu aż do ziemi Filistyńskiej i aż do granicy egipskiej.27 I dostarczył tak wielkiej obfitości srebra w Jeruzalem jak kamieni, a cedrów takie mnóstwo jak płonnych fig, które rosną po polach.28 I przywodzono mu konie z Egiptu i ze wszystkich krain. ŚMIERĆ SALOMONA; ROBOAM OBEJMUJE PANOWANIE (9,29-31).29 A reszta czynów Salomona pierwszych i ostatnich spisana jest w słowach Natana proroka i w księdze Ahiasa Silończyka, i w widzeniu Adda widzącego, przeciw Jeroboamowi, synowi Nabata.30 A królował Salomon w Jeruzalem nad wszystkim Izraelem czterdzieści lat.31 I zasnął z ojcami swymi, i pogrzebali go w mieście Dawidowym; a królem został Roboam, syn jego, zamiast niego.CZĘŚC II (10,1- 36,23)HISTORIA KRÓLÓW JUDZKICHI. Roboam. (10,1 — 12,16) PODZIAŁ KRÓLESTWA (10,1-11,4). Roboam wysłuchuje w Sychem skarg ludu (10, 1-5). Radzi się starców, lecz idzie za namową swych rówieśników (6-11) i odrzuca prośbę ludu o zmniejszenie ciężarów (12-15). Dziesięć pokoleń odpada od Roboama (16-19). Bóg przez proroka Semejasza zakazuje wojny przeciw buntownikom (11,1-4).
101 I pojechał Roboam do Sychem, bo się tam był zeszedł wszystek Izrael, aby go królem ustanowić.2 Gdy to usłyszał Jeroboam, syn Nabata, który był w Egipcie (bo tam był uciekł przed Salomonem), natychmiast się wrócił.3 I przyzwali go, i przyszedł ze wszystkim ludem izraelskim, i rzekli do Roboama mówiąc:4 «Ojciec twój cisnął nas bardzo twardym jarzmem, ty lżej rozkazuj, niż ojciec twój, który na nas włożył ciężką niewolę, i ulżyj trochę z ciężaru, abyśmy ci służyli «5 A on rzekł: «Po trzech dniach wróćcie się do mnie.6 A gdy lud odszedł, radził się król starszych, którzy stawali przed ojcem jego Salomonem, póki jeszcze był żyw, mówiąc: «Co za radę dajecie, żebym odpowiedział ludowi?»7 Oni mu rzekli: «Jeśli się spodobasz ludowi temu i zmiękczysz ich słowy łaskawymi, będą ci służyć przez wszystek czas.»8 Ale on opuścił radę starych, a zaczął radzić się młodych, którzy z nim wychowani byli i przy nim byli.9 I rzekł do nich: «Co się wam zda? albo co mam odpowiedzieć ludowi temu, który do mnie mówił: Ulżyj jarzma, które na nas twój ojciec włożył?»10 A oni odpowiedzieli jako młodzieńcy, razem z nim w rozkoszach wychowani, i rzekli: «Tak powiesz ludowi, który ci mówił: Ojciec twój obciążył jarzmo nasze, ty ulżyj, tak mu odpowiesz: Najmniejszy palec mój grubszy jest, niż biodra ojca mego. 11 Ojciec mój włożył na was ciężkie jarzmo, a ja więcej ciężaru przyłożę; ojciec mój siekł was biczami, a ja was siec będę basałykami.»12 A tak Jeroboam i wszystek lud przyszli do Roboama dnia trzeciego, jak im rozkazał.13 I odpowiedział król surowo, opuściwszy radę starszych,14 i mówił do nich według woli młodzieńców: «Ojciec mój włożył na was ciężkie jarzmo, które ja cięższym uczynię; ojciec mój siekł was biczami, a ja was będę siekł basałykami.»15 I nie przyzwolił na prośbę ludu, bo była wola Boża, aby spełniło się słowo jego, które był rzekł przez usta Ahiasa Silończyka do Jeroboama, syna Nabata.16 A lud wszystek, gdy król surowo mówił, tak rzekł do niego: «Nie mamy części w Dawidzie, ani dziedzictwa w synu Izaja. Wróć się, Izraelu, do przybytków twoich, a ty paś dom swój, Dawidzie!» I odszedł Izrael do przybytków swoich.17 A nad synami izraelskimi, którzy mieszkali w miastach judzkich królował Roboam.18 I posłał Roboam Adurama, który był nad poborami, i ukamienowali go synowie izraelscy, i umarł; a król Roboam pospieszył się wsiąść na wóz i uciekł do Jeruzalem.19 I odstąpił Izrael od domu Dawidowego aż do dnia tego.
111 I przyjechał Roboam do Jeruzalem i zwołał wszystek dom Judy i Beniamina, sto osiemdziesiąt tysięcy wybranych wojowników, aby walczyć przeciw Izraelowi i przywrócić sobie królestwo swoje.2 I stało się słowo Pańskie do Semejasza, człowieka Bożego, mówiąc:3 «Mów do Roboama, syna Salomona, króla Judy, i do wszystkiego Izraela, który jest w Judzie i Beniaminie:4 To mówi Pan: Nie pójdziecie ani walczyć nie będziecie przeciw braciom waszym; niech się wróci każdy do domu swego, bo się to za moją wolą stało.» Ci, usłyszawszy słowo Pańskie, wrócili się, a nie pociągnęli przeciw Jeroboamowi. MIASTA OBRONNE ZBUDOWANE PRZEZ ROBOAMA (11,5-12).5 I mieszkał Roboam w Jeruzalem, i pobudował miasta murowane w Judzie. 6 Zbudował Betlejem, Etam i Tekue, Betsur też,7 Socho i Odollam,8 nadto Get, Maresę i Zif,9 Aduram, Lachis i Azekę,10 Saarę też, Ajalon i Hebron, które były w Judzie i w Beniaminie, miasta bardzo obronne.11 A gdy je zamknął murem, postawił w nich przełożonych i składy na żywność, to jest na oliwę i wino.12 Ale i w każdym mieście uczynił zbrojownię na tarcze i na kopie, i wzmocnił je z wielką pilnością, i panował nad Judą i Beniaminem. KAPŁANI I LEWICI ŚCIĄGAJĄ DO KRÓLESTWA JUDZKIEGO (11,13-17).13 A kapłani i Lewici, którzy byli we wszystkim Izraelu, przyszli do niego ze wszystkich miejsc swoich,14 opuściwszy przedmieścia i posiadłości swoje, i przeniósłszy się do Judy i do Jeruzalem, przeto że ich odrzucił Jeroboam i potomkowie jego, aby nie sprawowali kapłaństwa Pańskiego,15 bo ustanowił sobie ofiarowników wyżyn i czartów, i cielców, które był uczynił.16 Ale i ze wszystkich pokoleń izraelskich wszyscy, którzy przyłożyli serce swe, aby szukać Pana, Boga Izraelowego, przyszli do Jeruzalem złożyć ofiary swe przed Panem, Bogiem ojców swoich.17 I umocnili królestwo judzkie i utwierdzili Roboama, syna Salomona, przez trzy lata; bo chodzili drogami Dawidowymi i Salomonowymi tylko przez trzy lata. ŻONY I DZIECI ROBOAMA (11,18-23).18 I pojął Roboam za żonę Mahalat, córkę Jerimota, syna Dawidowego; Abihail też, córkę Eliaba, syna Izaja, która mu urodziła synów:19 Jehusa, Somoriasza i Zooma.20 Po tej też pojął Maachę, córkę Absaloma, która mu urodziła Abiasza, Etaja, Zizę i Salomita.21 A miłował Roboam Maachę, córkę Absaloma, nad wszystkie żony swe i nałożnice; bo pojął osiemnaście żon, a nałożnic sześćdziesiąt I zrodził dwudziestu ośmiu synów, a sześćdziesiąt córek.22 I ustanowił na pierwszym miejscu Abiasza, syna Maachy, książęciem nad wszystkimi braćmi jego, bo tego myślał królem uczynić,23 ponieważ był mędrszy i możniejszy nad wszystkich synów jego i we wszystkich granicach judzkich i Beniaminowych, i we wszystkich miastach murowanych; i dawał im żywności dostatek, i starał się o wiele żon. NAJAZD SESAKA (12,1-12). Roboam opuszcza prawo Boże (1). Sesak napada kraj i zdobywa jego miasta (2-4). Roboam pokutuje, zmniejszenie kary (5-8). Wynik wojny (9-12).
121 A gdy było umocnione królestwo Roboama i utwierdzone, opuścił zakon Pański i wszystek Izrael z nim.2 A roku piątego królestwa Roboama, przyciągnął Sesak, król egipski, do Jeruzalem (bo byli zgrzeszyli Panu)3 z tysiącem i dwustu wozami i sześćdziesięciu tysiącami jezdnych, a ludu nie było liczby, który przyciągnął z nim z Egiptu, to jest Libijczycy, Troglodyci, Etiopowie.4 I zajął miasta obronne w Judzie, i przyciągnął aż do Jeruzalem.5 A Semejasz prorok wszedł do Roboama i do książąt judzkich, którzy się zebrali w Jeruzalem uciekając przed Sesakiem, i rzekł do nich: «To mówi Pan: Wyście mnie pozostawili, i ja was zostawiłem w rękach Sesaka.»6 I uląkłszy się książęta izraelscy i król rzekli: «Sprawiedliwy jest Pan!»7 A gdy ujrzał Pan, iż się upokorzyli, stało się słowo Pańskie do Semejasza, mówiąc: «Ponieważ się upokorzyli, nie wytracę ich, i dam im trochę ratunku, a nie wyleje się zapalczywość moja na Jeruzalem przez rękę Sesaka.8 Wszakoż będą mu służyć, aby poznali różnicę służby mojej i służby królestwa ziemskiego.»9 A tak odciągnął Sesak, król egipski, od Jeruzalem zabrawszy skarby domu Pańskiego i domu królewskiego, i wszystko z sobą uniósł, i puklerze złote, których Salomon nasprawiał, a na10 ich miejsce król sprawił miedziane i poruczył je przełożonym tarezników, którzy strzegli przedsionka pałacu.11 A gdy wchodził król do domu Pańskiego, przychodzili tarcznicy i brali je, i znowu odnosili je do zbrojowni swej.12 Wszelako ponieważ się upokorzyli, odwrócił się od nich gniew Pański, i nie zostali zgładzeni do końca; ponieważ i w Judzie znalazły się dobre uczynki. DŁUGOŚĆ I KONIEC PANOWANIA ROBOAMA (12,13-16).13 Wzmocnił się tedy król Roboam w Jeruzalem i królował; a było mu czterdzieści lat i rok, gdy królować począł, a siedemnaście lat królował w Jeruzalem w mieście, które Pan obrał, aby tam utwierdzić imię swe, ze wszystkich pokoleń izraelskich. A imię matki jego Naama, Ammonitka.14 A czynił zło i nie przygotował serca swego, aby szukać Pana.15 A czyny Roboama pierwsze i ostatnie zapisane są w księgach Semejasza proroka i Adda widzącego, i z pilnością wyłożone; i walczyli przeciw sobie Roboam i Jeroboam po wszystkie dni.16 I zasnął Roboam z ojcami swymi, i pogrzebany został w mieście Dawida, i królował Abiasz, syn jego, zamiast niego.II. Abiaszˇ(13,1-22) POCZĄTEK I DŁUGOŚĆ PANOWANIA ABIASZA (13,1-2a).
131 Roku ósmego króla Jeroboama został Abiasz królem nad Judą.2 Trzy lata królował w Jeruzalem, a imię matki jego Michaja, córka Uriela z Gabaa i była walka między Abiaszem i Jeroboamem. WOJNA Z JEROBOAMEM, KRÓLEM IZRAELSKIM (13,2b-22). Abiasz wszczyna wojnę, obustronne siły (2b-3). Przemowa Abiasza do Jeroboama (4-12). Wynik wojny (13-21). Koniec panowania Abiasza (22).I 3 A gdy Abiasz rozpoczął bitwę i miał bardzo walecznych mężów i wybranych czterysta tysięcy, Jeroboam uszykował naprzeciw wojsko ośmiuset tysięcy mężów, którzy też byli wybrani i bardzo mocni do bitwy.4 Stanął tedy Abiasz na górze Semeron, która była w Efraim, i rzekł: «Słuchaj Jeroboamie i wszystek Izraelu!5 Czy nie wiecie iż Pan, Bóg izraelski, dał królestwo Dawidowi nad Izraelem na wieki, jemu i synom jego przymierzem soli?6 I powstał Jeroboam, syn Nabata, sługa Salomona, syna Dawidowego, i podniósł wojnę przeciw panu swemu.7 I skupili się przy nim mężowie nikczemni i synowie Beliala, i przemogli przeciw Roboamowi, synowi Salomonowemu; a Roboam był prostak i lękliwego serca, i nie mógł się im oprzeć.8 A tak wy teraz mówicie, że się możecie oprzeć królestwu Pańskiemu, które trzyma przez synów Dawidowych, a macie ludu moc wielką i cielce złote, które wam uczynił Jeroboam za bogi.9 I wyrzuciliście kapłanów Pańskich, synów Aaronowych, i Lewitów, a poczyniliście sobie ofiarników jak wszystkie narody ziemi. Ktokolwiek przyjdzie, a poświęci rękę swoją przez byka z wołów i siedem baranów, staje się ofiarnikiem tych, którzy nie są bogami. A Pan nasz jest Bogiem, którego nie opuszczamy; i kapłani służą Panu z synów Aaronowych, i Lewici są w porządku swoim;11 całopalenia też ofiarują Panu na każdy dzień rano i wieczór, i wonne kadzenie według rozkazania zakonu sprawione, i bywają wykładane chleby na stole przeczystym; i jest u nas świecznik złoty i lampy jego, aby je zapalano zawsze na wieczór; my bowiem strzeżemy przykazań Pana, Boga naszego, któregoście wy opuścili.12 Otóż w wojsku naszym hetmanem jest Bóg i kapłani jego, którzy trąbią w trąby, i brzmią przeciwko wam. Synowie izraelscy! nie walczcie przeciw Panu, Bogu ojców waszych, bo to nie z pożytkiem waszym!»13 Gdy on to mówił Jeroboam z tyłu przygotowywał zasadzkę; a stojąc przeciw nieprzyjacielowi, otaczał swym wojskiem Judę nic nie podejrzewającego.14 I obejrzawszy się Juda, obaczył, że nastaje bitwa i z przodu i z tyłu, i zawołał do Pana, a kapłani poczęli trąbić w trąby.15 I wszyscy mężowie Judy uczynili okrzyk; a oto gdy oni wołali, przestraszył Bóg Jeroboama i wszystkiego Izraela, który stał przeciwko Abiaszowi i Judzie.16 I uciekli synowie Izraela przed Judą, i podał ich Bóg w ręce ich.17 Pobił ich tedy Abiasz i lud jego porażką wielką, i poległo rannych z Izraela pięćkroć sto tysięcy mężów mocnych.18 I poniżeni zostali synowie izraelscy naonczas, a synowie judzcy wzmocnili się bardzo, przeto iż ufali w Panu, Bogu ojców swoich.19 I gonił Abiasz Jeroboama uciekającego, i pobrał miasta jego: Betel i córki jego, i Jesanę z córkami jej, Efron też i córki jego.20 I nie mógł już więcej oprzeć się Jeroboam za dni Abiaszowych, i zabił go Pan, i umarł.21 A tak Abiasz, umocniwszy królestwo swe, pojął żon czternaście i zrodził dwudziestu dwu synów i szesnaście córek.22 A reszta spraw Abiasza i dróg i czynów jego opisana jest bardzo pilnie w księdze Adda proroka.III. Asa (14,1 — 16,14) ASA KRÓLEM; JEGO REFORMY RELIGIJNE (14,1-5).
141 I zasnął Abiasz z ojcami swymi, i pogrzebali go w mieście Dawidowym, a królem został Asa, syn jego, zamiast niego; za jego dni uspokoiła się ziemia przez dziesięć lat.2 I czynił Asa, co było dobrego i przyjemnego przed oczyma Boga swego, i rozwalił ołtarze cudzoziemskiego nabożeństwa i wyżyny;3 i połamał słupy, i gaje wyrąbał,4 i rozkazał Judzie, aby szukał Pana, Boga ojców swoich, a czynił zakon i wszystkie przykazania;5 i zniósł ze wszystkich miast Judy ołtarze i zbory, i królował w pokoju. WZROST POTĘGI ASY (14,6-8). Miasta warowne (6-7). Wojsko królewskie (8).6 Pobudował też miasta obronne w Judzie, bo był w pokoju, a żadne wojny za czasu jego nie powstały, gdyż Pan pokój dawał.7 I mówił Judzie: «Pobudujmy te miasta, a otoczmy murem i utwierdźmy wieżami, bramami i zamkami, póki od wojen wszystko wolne, dlatego żeśmy szukali Pana, Boga ojców naszych, i dał nam pokój wokoło.» Budowali tedy, a żadnej przeszkody w budowaniu nie było.8 A Asa miał w wojsku swym noszących tarcze i drzewce, z Judy trzykroć sto tysięcy, a z Beniamina tarczników i strzelców po dwakroć sto osiemdziesiąt tysięcy, wszyscy ci mężowie bardzo mocni. ASA ZWYCIĘŻA ZARĘ, KRÓLA ETIOPSKIEGO (14,9-15). Najazd Zary na Judę (9-10). Modlitwa Asy (11). Zwycięstwo nad Zarą i łupy (12-15).9 I wyjechał przeciwko nim Zara Etiop z wojskiem swym, dziesięćkroć sto tysięcy, i z trzystu wozami, i przyciągnął aż do Maresy.10 A Asa wyciągnął przeciw niemu i uszykował wojsko do potyczki w dolinie Sefata, która jest koło Maresy.11 I wzywał Pana Boga, i rzekł: «Panie, nie masz u ciebie żadnej różnicy, czy małą liczbą ratujesz, czy wielką. Ratujże nas, Panie, Boże nasz, albowiem mając ufanie w tobie i w imieniu twoim wyszliśmy przeciwko mnóstwu temu. Panie, ty jesteś Bogiem naszym, niechże nie przemaga człowiek przeciw tobie!»12 Pan tedy przestraszył Etiopów przed Asą i Judą, i uciekli Etiopowie.13 I gonił ich Asa i lud, który z nim był, aż do Gerary, i polegli Etiopowie aż do szczętu, bo starci zostali, ponieważ Pan zabijał i wojsko jego walczyło. Nabrali tedy wiele łupów 14 i pobili wszystkie miasta wokoło Gerary, bo strach wielki przypadł na wszystkich; i splądrowali miasta, i wielką zdobycz wynieśli.15 Ale i obory owiec zburzywszy zabrali niezliczoną moc owiec i wielbłądów, i wrócili się do Jeruzalem. PROROCTWO AZARIASZA; NAPOMNIENIE DO WIERNOŚCI WOBEC BOGA (15,1-7).
151 A Azariasz, syn Odeda, gdy stał się w nim duch Boży, wyszedł naprzeciw Asy i rzekł mu:2 «Słuchajże mię, Aso i wszystek Judo i Beniaminie! Pan z wami, żeście z nim byli. Jeśli go szukać będziecie, znajdziecie; a jeśli go opuścicie, opuści was.3 A przeminie w Izraelu dni wiele bez Boga prawdziwego i bez kapłana nauczyciela, i bez zakonu.4 A gdy się nawrócą w utrapieniu swym do Pana, Boga izraelskiego, i szukać go będą, znajdą go.5 Naonczas nie będzie pokoju wychodzącemu i wchodzącemu, ale strachy zewsząd między wszystkimi obywatelami ziem;6 bo będzie walczył naród przeciw narodowi i miasto przeciw miastu; bo ich Pan zatrwoży wszelkim uciśnieniem.7 Wy tedy umocnijcie się, a niechaj nie mdleją ręce wasze, bo będzie zapłata uczynkowi waszemu.» NOWA REFORMA RELIGIJNA ASY (15,8-19). Wytępienie bałwochwalstwa (8). Odnowienie przymierza z Bogiem w obecności ludu z Judy i Izraela (9-15). Inne zarządzenia odnośnie do kultu (16-18). Pokój (19).8 Gdy to usłyszał Asa, to jest słowa i proroctwo Azariasza, syna Odeda, proroka, nabrał otuchy, i zniósł bałwany ze wszystkiej ziemi Judy i z Beniamina, i z miast góry Efraim, które zajął, i poświęcił ołtarz Pański, który był przed przysionkiem Pańskim.9 I zebrał wszystkiego Judę i Beniamina, i przychodniów z nimi z Efraima, z Manassesa i z Symeona; bo wielu z Izraela uciekło było do niego, widząc, iż z nim był Pan, Bóg jego.10 A gdy przyszli do Jeruzalem, miesiąca trzeciego, roku piętnastego królestwa Asy,11 ofiarowali Panu dnia owego z łupów i ze zdobyczy, którą przygnali, wołów siedemset, a baranów siedem tysięcy.12 I przystąpił według zwyczaju do potwierdzenia przymierza, aby szukać Pana, Boga ojców swoich, ze wszystkiego serca i ze wszystkiej duszy swojej.13 «A jeśliby kto, rzecze, nie szukał Pana, Boga izraelskiego, niech umrze, od najmniejszego aż do największego, od męża aż do niewiasty.»14 I przysięgli Panu głosem wielkim w radości, przy brzmieniu trąb i przy dźwięku kornetów wszyscy,15 którzy byli w Judzie, pod przekleństwem; bo ze wszystkiego serca swego przysięgli i wszystką wolą szukali go i znaleźli; i dał im Pan odpocznienie wokoło.-16 Ale i Maachę, matkę króla Asy, złożył z wielkiego panowania, za to że uczyniła w gaju bałwana Priapa, którego zupełnie skruszył i połamawszy w kawałki spalił u potoku Cedron.17 Wyżyny jednak pozostawiono w Izraelu; wszakoż serce Asy było doskonałe po wszystkie dni jego.18 I to, co ślubował ojciec jego i on sam, wniósł do domu Pańskiego: srebro, złoto i rozmaity sprzęt naczynia.19 A nie było wojny aż do trzydziestego i piątego roku królestwa Asy. WOJNA Z BAASĄ, KRÓLEM IZRAELSKIM (16,1-10). Baasa najeżdża Judę (1). Asa prosi o pomoc Syryjczyków (2-3). Klęska Baasy (4-6). Prorok Hanani gani króla za przywołanie Syryjczyków na pomoc (7-10).
161 A roku trzydziestego szóstego królestwa jego przyciągnął Baasa, król izraelski przeciwko Judzie, i murem otaczał Ramę, aby nikt nie mógł bezpiecznie wnijść i wynijść z królestwa Asy.2 A tak Asa wyniósł srebro i złoto ze skarbów domu Pańskiego i ze skarbów królewskich, i posłał do Benadada, króla syryjskiego, który mieszkał w Damaszku, mówiąc:3 «Mam z tobą przymierze, ojciec też mój z ojcem twym w zgodzie żyli; przeto posłałem ci srebro i złoto, abyś zerwawszy przymierze, które masz z Baasą, królem izraelskim, sprawił, aby odjechał ode mnie.»4 Dowiedziawszy się o tym Benadad, posłał wodzów wojsk swoich do miast izraelskich, ci zaś zburzyli Ahion, Dan, Abelmaim i wszystkie miasta murowane Neftalego.5 Gdy to usłyszał Baasa, przestał budować Ramę i zaniechał roboty swej.6 A król Asa wziął wszystkiego Judę, i pobrali z Ramy kamienie i drzewo, które na budowanie zgotował Baasa, i zbudował z nich Gabaa i Masfę.-7 Owego czasu przyszedł Hanani prorok do Asy, króla judzkiego, i rzekł mu: «Ponieważ położyłeś ufność w królu syryjskim, a nie w Panu, Bogu twoim, dlatego uszło wojsko króla syryjskiego z ręki twej.8 Czy nie daleko więcej było Etiopów i Libijczyków w wozach i w jezdnych, i w mnóstwie bardzo wielkim? A kiedy uwierzyłeś Panu, podał ich w ręce twoje. 9 Albowiem oczy Pańskie patrzą na wszystką ziemię i dodają mocy tym, którzy sercem doskonałym weń wierzą. A tak głupio uczyniłeś, i dlatego od tego czasu powstaną przeciw tobie walki.»10 A Asa oburzony na widzącego, kazał go wsadzić do więzienia, bo się o to bardzo rozgniewał; i pobił naonczas niemało ludu. ŚMIERĆ ASY (16,11-14).11 A sprawy pierwsze i ostatnie Asy opisane są w księdze królów Judy i Izraela. 12 Rozniemógł się też Asa roku trzydziestego dziewiątego królestwa swego na ból nóg bardzo ciężki; lecz i w chorobie swej nie szukał Pana, ale więcej ufał nauce lekarskiej.13 I zasnął z ojcami swymi, i umarł roku czterdziestego pierwszego królestwa swego.14 I pogrzebali go w grobie jego, który był sobie wykopał w mieście Dawidowym; i położyli go na łożu jego, pełnym rzeczy wonnych i maści nierządniczych, przyrządzonych aptekarską robotą, i spalili nad nim z bardzo wielką pompą.IV. Jozafat (17,1 — 20,37) WIELKOŚĆ I POTĘGA JOZAFATA (17,1-19). Jozafat zbroi się przeciw Izraelowi (1-2); jego wierność wobec Boga, bogactwa, reformy religijne (3-6); pouczanie ludu o Prawie (7-9). Potęga na zewnątrz, daniny okolicznych narodów (10-11). Warownie (12). Wodzowie i bohaterzy Jozafata (13-19).
171 A Jozafat, syn jego, został królem zamiast niego i wzmocnił się przeciw Izraelowi.2 I ustanowił poczty żołnierzów po wszystkich miastach Judy, które były otoczone murami. I obronę rozłożył w ziemi Judy i w miastach Efraima, które pobrał Asa, ojciec jego.3 I był Pan z Jozafatem, ponieważ chodził pierwszymi drogami Dawida, ojca swego,4 a nie miał nadziei w Baalach, ale w Bogu ojca swego, i postępował według przykazań jego, a nie wedle grzechów izraelskich.5 I utwierdził Pan królestwo w ręce jego, i dał wszystek Juda dary Jozafatowi, i doszedł do niezmiernych bogactw i wielkiej sławy.6 A gdy serce jego nabrało śmiałości dla dróg Pańskich, zniósł też z Judy wyżyny i gaje.-7 A roku trzeciego królestwa swego posłał z książąt swych Benhaila, Obdiasza, Zachariasza, Natanaela i Micheasza, aby nauczali w miastach judzkich,8 a z nimi Lewitów: Semejasza, Nataniasza, Zabadiasza, Asaela też i Semiramota, Jonatana, Adoniasza, Tobiasza i Tobadoniasza, Lewitów, i z nimi Elisamę i Jorama, kapłanów.9 I nauczali lud w Judzie, mając księgę zakonu Pańskiego, i obchodzili wszystkie miasta judzkie, i nauczali lud.10 — Stał się tedy strach Pański na wszystkie królestwa ziem, które były dokoła Judy, i nie śmieli walczyć przeciw Jozafatowi.11 Ale i Filistyni przynosili Jozafatowi dary i dań srebra. Arabowie też przyganiali bydła: baranów siedem tysięcy siedemset, i tyleż kozłów.12 — Urósł tedy Jozafat i podniósł się wysoko i pobudował w Judzie domy jak wieże, i miasta murowane.13 I wiele dzieł wykonał w miastach judzkich; mężowie też wojenni i mocni byli w Jeruzalem,14 liczba ich według domów rodzin ich była taka: w Judzie wodzowie wojska: Ednas książę, a z nim bardzo mocnych mężów trzysta tysięcy.15 Po tym Johanan książę, a z nim dwieście osiemdziesiąt tysięcy.16 Po tym Amazjasz, syn Zechriego, poświęcony Panu, a z nim dwieście tysięcy mężów dzielnych.17 Za nim szedł silny w boju Eliada, a z nim dzierżących łuk i tarczę dwieście tysięcy.18 Po tym też Jozabad, a z nim sto osiemdziesiąt tysięcy gotowych żołnierzy.18 Ci wszyscy byli przy ręce królewskiej, oprócz innych, których postawił w miastach murowanych we wszystkim Judzie. WYPRAWA ACHABA I JOZAFATA NA SYRYJCZYKÓW; ŚMIERĆ ACHABA (18,1-34). Achab wciąga Jozafata do przymierza w celu odebrania Syryjczykom Ramot Galaad (1-3). Fałszywi prorocy przepowiadają zwycięstwo (4-5). Jozafat prosi Achaba o przyzwanie Micheasza, syna Jemli (6-8). Sedekiasz, syn Chanaany, obiecuje zwycięstwo (9-11). Micheasz zapowiada najpierw zwycięstwo (12-14), lecz zaprzysiężony przez króla, klęskę (15-19) i opowiada swe widzenie o fałszywych prorokach (18-22); król wtrąca go do więzienia (23-27). W bitwie Jozafat ocalony od śmierci (28-32), a Achab ginie (33-34).
18
Warsz. King J. 181 Tłum. GrEn. Толк. Był tedy Jozafat bogaty i sławny bardzo, i spowinowacił się z Achabem.И было у Иосафата много богатства и славы; и породнился он с Ахавом.
И# бhсть їwсафaту богaтство и3 слaва мн0га, и3 поsтъ женY въ домY ґхаaвли.
18,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐγενήθη egenēthē
V-API-3Sγίνομαιginomaito bethere cameτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who Ιωσαφατ iōsafat
N-PRIἸωσαφάτiōsafatJehoshaphat[to pass]ἔτι eti
ADVἔτιetistillstillπλοῦτος ploutos
N-NSMπλοῦτοςploutosriches[2richesκαὶ kai
CONJκαίkaiand3andδόξα doxa
N-NSFδόξαdoxaglory4gloryπολλή, pollē
A-NSFπολύςpolusmuch1much].Καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐπεγαμβρεύσατο epegambreusato
V-AMI-3Sἐπιγαμβρεύωepigambreuōto marryhe was allied by marriageἐν en
PREPἐνenin/on/amongwithοἴκῳ oikō
N-DSMοἶκοςoikoshousehouseΑχααβ. achaab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 2 Tłum. GrEn. Толк. A po latach zjechał do niego do Samarii; na jego przyjazd nabił Achab baranów i wołów bardzo wiele, dla niego i dla ludu, który z nim przyjechał, i namówił go, aby z nim ciągnął do Ramot Galaad.И пошел чрез несколько лет к Ахаву в Самарию; и заколол для него Ахав множество скота мелкого и крупного, и для людей, бывших с ним, и склонял его идти на Рамоф Галаадский.
И# сни1де при концы2 лётъ ко ґхаaву въ самарjю: и3 заклA є3мY ґхаaвъ nвны2 и3 волы2 мнHги, и3 лю1демъ сyщымъ съ ни1мъ, и3 ўвэщавaше є3го2, да сни1детъ съ ни1мъ въ рамHfъ галаaдскій.
18,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndκατέβη katebē
V-AAI-3Sκαταβαίνωkatabainōto come/go downhe went downδιὰ dia
PREPδιάdiathrough/because of[enclosure]τέλους telous
N-GSNτέλοςtelosgoal/taxendἐτῶν etōn
N-GPNἔτοςetosyearof yearsπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΑχααβ achaab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εἰς eis
PREPεἰςeistowardatΣαμάρειαν, samareian
N-ASFΣαμάρειαsamareiaSamaria[covering]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔθυσεν ethusen
V-AAI-3Sθύωthuōto sacrifice[2sacrificedαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]αχααβ achaab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI πρόβατα probata
N-APNπρόβατονprobatonsheepsheepκαὶ kai
CONJκαίkaiandandμόσχους moschous
N-APMμόσχοςmoschoscalfcalvesπολλοὺς pollous
A-APMπολύςpolusmuch[Moreshethite]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whoto theλαῷ laō
N-DSMλαόςlaosa peoplepeopleτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who μετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἠπάτα ēpata
V-IAI-3Sἀπατάωapataōto deceive[Amam]αὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who συναναβῆναι sunanabēnai
V-AARσυναναβαίνωsunanabainōto ascend withto go upμετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εἰς eis
PREPεἰςeistowardinΡαμωθ ramōth
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who[that]Γαλααδίτιδος. galaaditidos
N-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSF 3 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Achab, król izraelski, do Jozafata, króla judzkiego: «Pojedź ze mną do Ramot Galaad.» Ten mu odpowiedział: «Jak ja, tak ty; jak lud twój, tak i lud mój, i będziemy z tobą na wojnie.»И говорил Ахав, царь Израильский, Иосафату, царю Иудейскому: пойдешь ли со мною в Рамоф Галаадский? Тот сказал ему: как ты, так и я, как твой народ, так и мой народ: иду с тобою на войну!
И# речE ґхаaвъ цaрь ї}левъ ко їwсафaту царю2 їyдину: п0йдеши ли со мн0ю въ рамHfъ галаaдскій; И# речE є3мY: ћкоже ѓзъ, тaкw и3 ты2: и3 ћкоже лю1діе твои2, тaкw и3 лю1діе мои2 съ тоб0ю на брaнь.
18,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[4saidΑχααβ achaab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI βασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2kingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΙωσαφατ iōsafat
N-PRIἸωσαφάτiōsafatJehoshaphat[to pass]βασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingΙουδα iouda
N-PRIἸουδάioudaJudea[dullness]Πορεύσῃ poreusē
V-FAI-2Sπορεύωporeuōto goyou goμετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithἐμοῦ emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]εἰς eis
PREPεἰςeistowardtoΡαμωθ ramōth
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who Γαλααδίτιδος; galaaditidos
N-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSF καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayhe saidαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὡς hōs
PRTὡςhōswhich/howAsἐγώ, egō
P-NSἐγώegōI/wemeοὕτως houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)soκαὶ kai
CONJκαίkaiandalsoσύ· su
P-NSσύsuyou[rest]Ὡς hōs
PRTὡςhōswhich/howasὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who λαός laos
N-NSMλαόςlaosa peopleyour people,σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandandὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who λαός laos
N-NSMλαόςlaosa peoplemy people;μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]μετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterwithσοῦ sou
P-GSσοῦsouyou[guard]εἰς eis
PREPεἰςeistowardforπόλεμον. polemon
N-ASMπόλεμοςpolemoswarwar. 4 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Jozafat do króla izraelskiego: «Proszę, poradź się teraz mowy Pańskiej.»И сказал Иосафат царю Израильскому: вопроси сегодня, что скажет Господь.
И# речE їwсафaтъ царю2 ї}леву: вопроси2 u5бо днeсь гDа.
18,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayJehoshaphat saidΙωσαφατ iōsafat
N-PRIἸωσαφάτiōsafatJehoshaphat[to pass]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/with[Mezahab]βασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]Ζήτησον zētēson
V-AAM-2Sζητέωzēteōto seekLet us seekδὴ dē
PRTδήdēsoindeedσήμερον sēmeron
ADVσήμερονsēmerontodaytodayτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whoto theκύριον. kurion
N-ASMκύριοςkurioslordof lord! 5 Tłum. GrEn. Толк. A tak król izraelski zebrał czterystu mężów proroków i rzekł do nich: «Czy mamy jechać do Ramot Galaad na wojnę, czy też dać pokój ?» A oni: «Jedź, rzekli, i poda Bóg w rękę królewską.»И собрал царь Израильский пророков четыреста человек и сказал им: идти ли нам на Рамоф Галаадский войною, или удержаться? Они сказали: иди, и Бог предаст его в руку царя.
И# собрA цaрь ї}левъ прор0кwвъ четhреста мужeй и3 речE къ ни6мъ: пойдy ли въ рамHfъ галаaдскій на брaнь, и3ли2 ўдержyсz; И# рёша: взhди, и3 предaстъ бGъ въ рyку царeву.
18,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndσυνήγαγεν sunēgagen
V-AAI-3Sσυνάγωsunagōto assemble[4gatheredὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2kingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]τοὺς tous
T-APMὁhothe/this/whotheπροφήτας, profētas
N-APMπροφήτηςprofētēsprophetprophets --τετρακοσίους tetrakosious
A-APMτετρακόσιοιtetrakosioifour hundredfour hundredἄνδρας, andras
N-APMἀνήρanērmanmen.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayhe saidαὐτοῖς autois
D-DPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Εἰ ei
CONJεἰeiifShallπορευθῶ poreuthō
V-APS-1Sπορεύωporeuōto goI goεἰς eis
PREPεἰςeistowardtoΡαμωθ ramōth
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Γαλααδ galaad
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εἰς eis
PREPεἰςeistowardforπόλεμον polemon
N-ASMπόλεμοςpolemoswarwar,ἢ ē
CONJὁhothe/this/whoGod shall giveἐπίσχω; epischō
V-AAS-1Sstrong:GV-AAS-1Sstrong:GV-AAS-1Sstrong:GV-AAS-1S καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπαν eipan
V-AAI-3Pἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saythey said,Ἀνάβαινε, anabaine
V-PAM-2Sἀναβαίνωanabainōto ascendAscend!καὶ kai
CONJκαίkaiandandδώσει dōsei
V-FAI-3Sδίδωμιdidōmito giveGod shall giveὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheθεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGodGod shall giveεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὰς tas
T-APFὁhothe/this/whoof theχεῖρας cheiras
N-APFχείρcheirhandhandsτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who[that]βασιλέως. basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking. 6 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Jozafat: «Czy tu nie masz proroka Pańskiego, abyśmy go też spytali?»И сказал Иосафат: нет ли здесь еще пророка Господня? спросим и у него.
Речe же їwсафaтъ: нёсть ли здЁ прbр0ка гDнz є3щE, да t негw2 вопр0симъ;
18,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayJehoshaphat said,Ιωσαφατ iōsafat
N-PRIἸωσαφάτiōsafatJehoshaphat[to pass]Οὐκ ouk
ADVοὐounoIs there notἔστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]ὧδε hōde
ADVὧδεhōdeherehereπροφήτης profētēs
N-NSMπροφήτηςprofētēspropheta prophetτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordlordἔτι eti
ADVἔτιetistillyet,καὶ kai
CONJκαίkaiandthatἐπιζητήσομεν epizētēsomen
V-FAI-1Pἐπιζητέωepizēteōto seek afterwe shall seek anxiouslyπαρ' par
PREPπαράparafrom/with/besidebyαὐτοῦ; autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 7 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł król izraelski do Jozafata: «Jest mąż jeden, którego możemy się spytać o wolę Pańską, lecz ja go mam w nienawiści, bo mi nie prorokuje nic dobrego, ale zawsze zło; a jest to Micheasz, syn Jemli » I rzekł Jozafat:И сказал царь Израильский Иосафату: есть еще один человек, чрез которого можно вопросить Господа; но я не люблю его, потому что он не пророчествует обо мне доброго, а постоянно пророчествует худое; это Михей, сын Иемвлая. И сказал Иосафат: не говори так, царь.
И# речE цaрь ї}левъ ко їwсафaту: є4сть є3щE мyжъ є3ди1нъ, и4мже вопроси1ти гDа, но ѓзъ ненави1жду є3го2, понeже не прорицaетъ мнЁ во благ†z, занE вси2 днjе є3гw2 во ѕл†z: сeй міхeа сhнъ їемвли1нъ. Речe же їwсафaтъ: не глаг0ли, царю2 тaкw.
18,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[4saidβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2 kingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΙωσαφατ iōsafat
N-PRIἸωσαφάτiōsafatJehoshaphat[to pass]Ἔτι eti
ADVἔτιetistill[lamb]ἀνὴρ anēr
N-NSMἀνήρanērman[2manεἷς heis
N-NUIεἰςeistoward1forτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who1theζητῆσαι zētēsai
V-AARζητέωzēteōto seekto seekτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who κύριον kurion
N-ASMκύριοςkurioslordlordδι' di
PREPδιάdiathrough/because ofthroughαὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐγὼ egō
P-NSἐγώegōI/wehim,ἐμίσησα emisēsa
V-AAI-1Sμισέωmiseōto hatedetestαὐτόν, auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforοὐκ ouk
ADVοὐounohe is notἔστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]προφητεύων profēteuōn
V-PAPRSπροφητεύωprofēteuōto prophesyprophesyingπερὶ peri
PREPπερίperiabout[3concerningἐμοῦ emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]εἰς eis
PREPεἰςeistowardforἀγαθά, agatha
A-APNἀγαθόςagathosgood-doer2good ],ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforπᾶσαι pasai
A-NPFπᾶςpasallallαἱ hai
T-NPFὁhothe/this/whotheἡμέραι hēmerai
N-NPFἡμέραhēmeradayhis daysαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εἰς eis
PREPεἰςeistoward[to strive]κακά, kaka
A-APNκακόςkakosevil/harmbad .οὗτος houtos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itthus!Μιχαιας michaias
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM υἱὸς huios
N-NSMυἱόςhuiossonsonΙεμλα. iemla
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayJehoshaphat said,ιωσαφατ iōsafat
N-PRIἸωσαφάτiōsafatJehoshaphat[to pass]Μὴ mē
ADVμήmēnotLet notλαλείτω laleitō
V-PAM-3Sλαλέωlaleōto speak[3speakὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who βασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king]οὕτως. houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)[Chaldean] 8 Tłum. GrEn. Толк. «Nie mów tak królu.» Zawołał tedy król izraelski jednego z rzezańców i rzekł mu: «Zawołaj rychło Micheasza, syna Jemli «И позвал царь Израильский одного евнуха, и сказал: сходи поскорее за Михеем, сыном Иемвлая.
И# призвA цaрь ї}левъ є3ди1наго t є3vн{хъ и3 речE є3мY: (призови2) ск0рw міхeю сhна їемвли1на.
18,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐκάλεσεν ekalesen
V-AAI-3Sκαλέωkaleōto call[4calledὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2kingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]εὐνοῦχον eunouchon
N-ASMεὐνοῦχοςeunouchoseunuch6eunuchἕνα hena
A-ASNεἷςheisone5one],καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saysaid,Τάχος tachos
N-NSNτάχοςtachosquicknessQuicklyΜιχαιαν michaian
N-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM υἱὸν huion
N-ASMυἱόςhuiossonsonΙεμλα. iemla
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 9 Tłum. GrEn. Толк. A król izraelski i Jozafat, król judzki, siedzieli obaj na tronie swoim, obleczeni w szaty królewskie. A siedzieli na placu u bramy Samarii, a wszyscy prorocy prorokowali przed nimi.Царь же Израильский и Иосафат, царь Иудейский, сидели каждый на своем престоле, одетые в царские одежды; сидели на площади у ворот Самарии, и все пророки пророчествовали пред ними.
Цaрь же ї}левъ и3 їwсафaтъ цaрь їyдинъ кjйждо сэдsше на прест0лэ своeмъ, и3 њблечє1на красот0ю цaрскою, сэдsста же на прострaнствэ бли1з8 врaтъ самарjйскихъ, и3 вси2 прор0цы прор0чествоваху пред8 ни1ма.
18,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingkingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]καὶ kai
CONJκαίkaiandandΙωσαφατ iōsafat
N-PRIἸωσαφάτiōsafatJehoshaphat[to pass]βασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingkingΙουδα iouda
N-PRIἸουδάioudaJudea[dullness]καθήμενοι kathēmenoi
V-PMPRPκάθημαιkathēmaito sitsittingἕκαστος hekastos
A-NSMἕκαστοςhekastoseacheachἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponθρόνου thronou
N-GSMθρόνοςthronosthronehis throne,αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐνδεδυμένοι endedumenoi
V-RMPRPἐνδύωenduōto clothebeing clothedστολὰς stolas
N-APFστολήstolērobewith robes;καθήμενοι kathēmenoi
V-PMPRPκάθημαιkathēmaito sitthey sat downἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whotheεὐρυχώρῳ euruchōrō
A-DSMεὐρύχωροςeuruchōrosbroadbroad spaceθύρας thuras
N-GSFθύραthuradoordoorπύλης pulēs
N-GSFπύληpulēgate[Malchiel]Σαμαρείας, samareias
N-GSFΣαμάρειαsamareiaSamaria[covering]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]πάντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whotheπροφῆται profētai
N-NPMπροφήτηςprofētēsprophetprophetsἐπροφήτευον eprofēteuon
V-IAI-3Pπροφητεύωprofēteuōto prophesywere prophesyingἐναντίον enantion
PREPἐναντίοςenantiosagainst[to pine]αὐτῶν. autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 10 Tłum. GrEn. Толк. A Sedekiasz, syn Chanaany, uczynił sobie rogi żelazne i mówił: «To mówi Pan: Tymi przewiejesz Syrię, aż ją zetrzesz.»И сделал себе Седекия, сын Хенааны, железные рога и сказал: так говорит Господь: сими избодешь Сириян до истребления их.
И# сотвори2 себЁ седекjа сhнъ ханаaнь р0ги желBзны и3 речE: сі‰ гlетъ гDь: си1ми и3збодeши сmрjю, д0ндеже скончaетсz.
18,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐποίησεν epoiēsen
V-AAI-3Sποιέωpoieōto do/make[4madeἑαυτῷ heautō
D-DSMἑαυτοῦheautoumy/your/him-self5for himselfΣεδεκιας sedekias
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM υἱὸς huios
N-NSMυἱόςhuiosson2sonΧανανα chanana
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI κέρατα kerata
N-APNκέραςkerashornhornsσιδηρᾶ sidēra
A-APNσιδήρεοςsidēreosironof iron,καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayhe said,Τάδε tade
D-APNὅδε, ἥδεhhode ēdethisThusλέγει legei
V-PAI-3Sλέγωlegōto speaksaysκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord;Ἐν en
PREPἐνenin/on/amongWithτούτοις toutois
D-DPNτούτοιςtoutoisto these[to propagate]κερατιεῖς keratieis
V-FAI-2Sstrong:GV-FAI-2Sstrong:GV-FAI-2Sstrong:GV-FAI-2S τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheΣυρίαν, surian
N-ASFΣυρίαsuriaSyria[lintel]ἕως heōs
PREPἕωςheōsuntiluntilἂν an
PRTἄνanifwheneverσυντελεσθῇ. suntelesthē
V-APS-3Sσυντελέωsunteleōto completehe should be finished off entirely. 11 Tłum. GrEn. Толк. I wszyscy prorocy podobnie prorokowali mówiąc: «Jedź do Ramot Galaad, a poszczęści ci się, i poda ich Pan w rękę królewską.»И все пророки пророчествовали то же, говоря: иди на Рамоф Галаадский; будет успех тебе, и предаст его Господь в руку царя.
И# вси2 прор0цы прорицaху тaкw, глаг0люще: взhди въ рамHfъ галаaдскій и3 пред8успёеши, и3 предaстъ гDь въ рyку царeву.
18,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndπάντες pantes
A-NPMπᾶςpasallallοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whotheπροφῆται profētai
N-NPMπροφήτηςprofētēsprophetprophetsἐπροφήτευον eprofēteuon
V-IAI-3Pπροφητεύωprofēteuōto prophesyprophesiedοὕτως houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)thus,λέγοντες legontes
V-PAPRPλέγωlegōto speaksaying,Ἀνάβαινε anabaine
V-PAM-2Sἀναβαίνωanabainōto ascendAscendεἰς eis
PREPεἰςeistowarduntoΡαμωθ ramōth
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Γαλααδ galaad
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandεὐοδωθήσῃ, euodōthēsē
V-FPI-2Sεὐοδόωeuodoōto get along wellyou shall prosper in the way,καὶ kai
CONJκαίkaiandandδώσει dōsei
V-FAI-3Sδίδωμιdidōmito givelord will giveκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord will giveεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoχεῖρας cheiras
N-APFχείρcheirhandhandsτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theβασιλέως. basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking. 12 Tłum. GrEn. Толк. A poseł, który poszedł, aby zawołać Micheasza, rzekł mu: «Oto słowa wszystkich proroków jednymi usty dobre rzeczy zapowiadają królowi; proszę cię tedy, aby i twoja mowa od niej nie była różna, a mów szczęśliwe rzeczy.» Посланный, который пошел позвать Михея, говорил ему: вот, пророки единогласно предрекают доброе царю; пусть бы и твое слово было такое же, как каждого из них: изреки и ты доброе.
Вёстникъ же, шeдый призвaти міхeю, речE є3мY: сE, рек0ша прор0цы є3ди1нэми ўсты6 благ†z њ цари2 да бyдутъ u5бо и3 тво‰ словесA, ћкоже є3ди1нагw t ни1хъ, и3 да речeши благ†z.
18,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheἄγγελος angelos
N-NSMἄγγελοςangelosangelmessenger,ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheπορευθεὶς poreutheis
V-APPRSπορεύωporeuōto goone goingτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who καλέσαι kalesai
V-AARκαλέωkaleōto callto callτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Μιχαιαν michaian
N-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM ἐλάλησεν elalēsen
V-AAI-3Sλαλέωlaleōto speakspokeαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]λέγων legōn
V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying,Ἰδοὺ idou
INJἰδούidoulook!Behold,ἐλάλησαν elalēsan
V-AAI-3Pλαλέωlaleōto speak[3spokeοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who1theπροφῆται profētai
N-NPMπροφήτηςprofētēsprophet2prophetsἐν en
PREPἐνenin/on/among5withστόματι stomati
N-DSNστόμαstomamouth7mouthἑνὶ heni
A-DSNεἷςheisone6oneἀγαθὰ agatha
A-APNἀγαθόςagathosgood-doer4good ]περὶ peri
PREPπερίperiaboutconcerningτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheβασιλέως, basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔστωσαν estōsan
V-PAM-3Pἔστωestōto be[sacrifice]δὴ dē
PRTδήdēso2indeedοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who λόγοι logoi
N-NPMλόγοςlogosword1your words]σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ὡς hōs
PRTὡςhōswhich/howasἑνὸς henos
A-GSMεἷςheisoneoneαὐτῶν, autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandλαλήσεις lalēseis
V-FAI-2Sλαλέωlaleōto speakyou shall speakἀγαθά. agatha
A-APNἀγαθόςagathosgood-doergood . 13 Tłum. GrEn. Толк. Micheasz mu odpowiedział: «Żyje Pan, że, cokolwiek mi rzecze Bóg mój, to mówić będę.»И сказал Михей: жив Господь, - что скажет мне Бог мой, то изреку я.
И# tвэщA міхeа: жи1въ гDь, ћкw є4же ѓще речeтъ бGъ ко мнЁ, сіE возглаг0лю.
18,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayMichaiah said,Μιχαιας michaias
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM Ζῇ zē
V-PAI-3Sζάωzaōto liveAs lord lives,κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordAs lord lives,ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatὃ ho
R-NSMὁhothe/this/whoGod should sayἐὰν ean
CONJἐάνeanif[Giddalti]εἴπῃ eipē
V-AAS-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayGod should sayὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who[that]θεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGodGod should sayπρός pros
PREPπρόςprosto/withtoμε, me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]αὐτὸ auto
D-NSNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]λαλήσω. lalēsō
V-FAI-1Sλαλέωlaleōto speakI shall speak. 14 Tłum. GrEn. Толк. Przyszedł tedy do króla, a król mu rzekł: «Micheaszu, czy mamy jechać na wojnę do Ramot Galaad, czy też zaniechać?» On mu odpowiedział: «Jedźcie, bo wszystko się szczęśliwie powiedzie, i będą nieprzyjaciele podani w ręce wasze » И пришел он к царю, и сказал ему царь: Михей, идти ли нам войной на Рамоф Галаадский, или удержаться? И сказал тот: идите, будет вам успех, и они преданы будут в руки ваши.
И# пріи1де ко царю2, и3 речE є3мY цaрь: міхeе, и4мамъ ли и3ти2 рамHfъ галаaдскій на брaнь, и3ли2 ўдержyсz; И# tвэщA: взhди и3 пред8успёеши, и3 предадyтсz (врази2) въ рyки вaшz.
18,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἦλθεν ēlthen
V-AAI-3Sἔρχομαιerchomaito come/gohe cameπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα, basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεύς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king],Μιχαια, michaia
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM εἰ ei
CONJεἰeiifShallπορευθῶ poreuthō
V-APS-1Sπορεύωporeuōto goI goεἰς eis
PREPεἰςeistowardtoΡαμωθ ramōth
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Γαλααδ galaad
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εἰς eis
PREPεἰςeistowardforπόλεμον polemon
N-ASMπόλεμοςpolemoswarwar,ἢ ē
CONJὁhothe/this/who[that]ἐπίσχω; epischō
V-AAS-1Sstrong:GV-AAS-1Sstrong:GV-AAS-1Sstrong:GV-AAS-1S καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayhe said,Ἀνάβαινε anabaine
V-PAM-2Sἀναβαίνωanabainōto ascendAscend!καὶ kai
CONJκαίkaiandandεὐοδώσεις, euodōseis
V-FAI-2Sεὐοδόωeuodoōto get along wellyour way shall prosper,καὶ kai
CONJκαίkaiandandδοθήσονται dothēsontai
V-FPI-3Pδίδωμιdidōmito givethey shall be givenεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoχεῖρας cheiras
N-APFχείρcheirhandyour hands.ὑμῶν. humōn
P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp] 15 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł król: «Po wtóre i po trzecie poprzysięgam cię, abyś mi nie powiadał, jeno co jest prawdą w imię Pańskie.»И сказал ему царь: сколько раз мне заклинать тебя, чтобы ты не говорил мне ничего, кроме истины, во имя Господне?
И# речE є3мY цaрь: коли1кw крaтъ заклинaю тS, да не глаг0леши мнЁ, т0кмw и4стину во и4мz гDне.
18,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεύς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king],Ποσάκις posakis
ADVποσάκιςposakishow often!How oftenὁρκίζω horkizō
V-PAI-1Sὁρκίζωhorkizōto adjureshall I bind you by an oathσε se
P-ASσέseyou[to slip]ἵνα hina
CONJἵναhinain order that/tothatμὴ mē
ADVμήmēnotyou should notλαλήσῃς lalēsēs
V-AAS-2Sλαλέωlaleōto speakspeakπρός pros
PREPπρόςprosto/withtoμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]πλὴν plēn
ADVπλήνplēnbut/howeverexceptἀλήθειαν alētheian
N-ASFἀλήθειαalētheiatruthtruthἐν en
PREPἐνenin/on/amonginὀνόματι onomati
N-DSNὄνομαonomanamenameκυρίου; kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lord? 16 Tłum. GrEn. Толк. A on rzekł: «Widziałem wszystkiego Izraela rozproszonego po górach jak owce bez pasterza. I rzekł Pan: Nie mają ci panów; niech się każdy wróci do domu swego w pokoju.»Тогда Михей сказал: я видел всех сынов Израиля, рассеянных по горам, как овец, у которых нет пастыря, - и сказал Господь: нет у них начальника, пусть возвратятся каждый в дом свой с миром.
И# речE міхeа: ви1дэхъ всего2 ї}лz расточeна по горaмъ ћкw џвцы, и5мже нёсть пaстырz: и3 речE гDь: не и4мутъ сjи вождA, да возвратsтсz кjйждо въ д0мъ св0й въ ми1рэ.
18,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayMichaiah said,Εἶδον eidon
V-AAI-1Sεἴδωeidōto knowI seeτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Ισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]διεσπαρμένους diesparmenous
V-RMPAPδιασπείρωdiaspeirōto scatterbeing scatteredἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτοῖς tois
T-DPNὁhothe/this/whotheὄρεσιν oresin
N-DPNὄροςorosmountainmountains,ὡς hōs
PRTὡςhōswhich/howasπρόβατα probata
N-APNπρόβατονprobatonsheepsheepοἷς hois
R-DPNὅς, ἥhhos ēwhichin whichοὐκ ouk
ADVοὐounothere is noἔστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]ποιμήν, poimēn
N-NSMποιμήνpoimēnshepherdshepherd.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saylord said,κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord said,Οὐκ ouk
ADVοὐouno[2have noἔχουσιν echousin
V-PAI-3Pἔχωechōto have/be[2have noἡγούμενον, hēgoumenon
V-PMPASἡγέομαιhēgeomaito govern3leaderἀναστρεφέτωσαν anastrefetōsan
V-PAM-3Pἀναστρέφωanastrefōto live/returnLet them [2returnἕκαστος hekastos
A-NSMἕκαστοςhekastoseach1each]εἰς eis
PREPεἰςeistowardtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who οἶκον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousehis houseαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginεἰρήνῃ. eirēnē
N-DSFεἰρήνηeirēnēpeacepeace. 17 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł król izraelski do Jozafata: «Czym ci nie powiedział, że mi ten nic dobrego nie prorokuje, ale to, co jest złe?»И сказал царь Израильский Иосафату: не говорил ли я тебе, что он не пророчествует о мне доброго, а только худое?
И# речE цaрь ї}левъ ко їwсафaту: не рёхъ ли тебЁ, ћкw не прорицaетъ њ мнЁ благ†z, но т0кмw ѕл†z;
18,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[4saidὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2kingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΙωσαφατ iōsafat
N-PRIἸωσαφάτiōsafatJehoshaphat[to pass]Οὐκ ouk
ADVοὐounoDid I notεἶπά eipa
V-AAI-1Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saysayσοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatοὐ ou
ADVοὐounohe would notπροφητεύει profēteuei
V-PAI-3Sπροφητεύωprofēteuōto prophesyprophesyπερὶ peri
PREPπερίperiaboutforἐμοῦ emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]ἀγαθά, agatha
A-APNἀγαθόςagathosgood-doergood ,ἀλλ' all
CONJἀλλάallabut[be gone]ἢ ē
CONJὁhothe/this/who[that]κακά; kaka
A-APNκακόςkakosevil/harmbad ? 18 Tłum. GrEn. Толк. A on rzekł: «Przeto słuchajcie słowa Pańskiego: Widziałem Pana, siedzącego na tronie swoim, a wszystko wojsko niebieskie stojące przy nim, po prawej i po lewej stronie.И сказал Михей: так выслушайте слово Господне: я видел Господа, седящего на престоле Своем, и все воинство небесное стояло по правую и по левую руку Его.
И# речE міхeа: не тaкw: слhшите сл0во гDне: ви1дэхъ гDа сэдsща на пrт0лэ своeмъ, и3 всS си1ла нбcнаz предстоsше њдеснyю є3гw2 и3 њшyюю є3гw2:
18,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayMichaiah said,Οὐχ ouch
ADVοὐounoIt is notοὕτως, houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)so.ἀκούσατε akousate
V-AAM-2Pἀκούωakouōto hearHearλόγον logon
N-ASMλόγοςlogoswordwordκυρίου· kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lord!εἶδον eidon
V-AAI-1Sεἴδωeidōto knowI beheldτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheκύριον kurion
N-ASMκύριοςkurioslordlordκαθήμενον kathēmenon
V-PMPASκάθημαιkathēmaito sitsittingἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponθρόνου thronou
N-GSMθρόνοςthronosthronehis throne,αὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandπᾶσα pasa
A-NSFπᾶςpasallallδύναμις dunamis
N-NSFδύναμιςdunamispowerforceτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theοὐρανοῦ ouranou
N-GSMοὐρανόςouranosheavenheavenεἱστήκει heistēkei
V-LAI-3Sἵστημιhistēmito stand[weakness]ἐκ ek
PREPἐκekof/fromatδεξιῶν dexiōn
A-GPMδεξιόςdexiosrighthis rightαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐξ ex
PREPἐκekof/fromatἀριστερῶν aristerōn
A-GPMἀριστερόςaristeroslefthis left.αὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 19 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Pan: Kto zwiedzie Achaba, króla izraelskiego, aby jechał i padł w Ramot Galaad?И сказал Господь: кто увлек бы Ахава, царя Израильского, чтобы он пошел и пал в Рамофе Галаадском? И один говорил так, другой говорил иначе.
и3 речE гDь: кто2 прельсти1тъ ґхаaва царS ї}лева, да взhдетъ и3 падeтъ въ рамHfэ галаaдстэмъ; и3 глаг0лаше є3ди1нъ тaкw, и3 и4нъ речE тaкw:
18,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saylord said,κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord said,Τίς tis
I-NSMτιςtisoneWhoἀπατήσει apatēsei
V-FAI-3Sἀπατάωapataōto deceiveshall deceiveτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Αχααβ achaab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI βασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]καὶ kai
CONJκαίkaiandthatἀναβήσεται anabēsetai
V-FMI-3Sἀναβαίνωanabainōto ascendhe shall ascend,καὶ kai
CONJκαίkaiandandπεσεῖται peseitai
V-FMI-3Sπίπτωpiptōto collapseshall fallἐν en
PREPἐνenin/on/among[gold]Ραμωθ ramōth
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Γαλααδ; galaad
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saythis one spokeοὗτος houtos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis one spokeοὕτως, houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)thus,καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὗτος houtos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis oneεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayspokeοὕτως. houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)thus. 20 Tłum. GrEn. Толк. A gdy mówił jeden tak, a drugi inaczej, wystąpił duch, stanął przed Panem, i rzekł: Ja go zwiodę. Rzekł mu Pan: A przez co go zwiedziesz ?И выступил один дух, и стал пред лицем Господа, и сказал: я увлеку его. И сказал ему Господь: чем?
и3 и3зhде дyхъ, и3 стA пред8 гDемъ, и3 речE: ѓзъ прельщY є3го2: є3мyже гDь, въ чeмъ, речE, (прельсти1ши);
18,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐξῆλθεν exēlthen
V-AAI-3Sἐξέρχομαιexerchomaito go outcame forthτὸ to
T-NSNὁhothe/this/whotheπνεῦμα pneuma
N-NSNπνεῦμαpneumaspirit/breathspirit,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἔστη estē
V-AAI-3Sἵστημιhistēmito standstoodἐνώπιον enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbeforein the presence ofκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordlord,καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saysaid,Ἐγὼ egō
P-NSἐγώegōI/weIἀπατήσω apatēsō
V-FAI-1Sἀπατάωapataōto deceiveshall deceiveαὐτόν. auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saylord said,κύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord said,Ἐν en
PREPἐνenin/on/amongByτίνι; tini
I-DSNτιςtisonewhat ? 21 Tłum. GrEn. Толк. A on odpowiedział: Wynijdę, i będę kłamliwym duchem w ustach wszystkich proroków jego. I rzekł Pan: Zwiedziesz i przemożesz; wynijdź, a uczyń tak!Тот сказал: я выйду, и буду духом лжи в устах всех пророков его. И сказал Он: ты увлечешь его, и успеешь; пойди и сделай так.
и3 речE: и3зhду и3 бyду дyхъ лжи1въ во ўстёхъ всёхъ прор0кwвъ є3гw2: речe же (гDь): прельсти1ши и3 превозм0жеши, и3зhди и3 сотвори2 тaкw:
18,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayhe said,Ἐξελεύσομαι exeleusomai
V-FMI-1Sἐξέρχομαιexerchomaito go outI shall go forth,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἔσομαι esomai
V-FMI-1Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]πνεῦμα pneuma
N-NSNπνεῦμαpneumaspirit/breath[2spiritψευδὲς pseudes
A-NSNψευδήςpseudēsfalse1a lying]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginστόματι stomati
N-DSNστόμαstomamouthmouthπάντων pantōn
A-GPMπᾶςpasallof allτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who προφητῶν profētōn
N-GPMπροφήτηςprofētēsprophethis prophets.αὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayhe said,Ἀπατήσεις apatēseis
V-FAI-2Sἀπατάωapataōto deceiveYou shall deceive,καὶ kai
CONJκαίkaiandandδυνήσῃ, dunēsē
V-FMI-2Sδύναμαιdunamaibe ableshall prevail.ἔξελθε exelthe
V-AAM-2Sἐξέρχομαιexerchomaito go outGo forth,καὶ kai
CONJκαίkaiandandποίησον poiēson
V-AAM-2Sποιέωpoieōto do/makedoοὕτως. houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)so! 22 Tłum. GrEn. Толк. Teraz tedy oto dał Pan ducha kłamstwa w usta wszystkich proroków twoich, a Pan mówił zło o tobie.»И теперь, вот попустил Господь духу лжи войти в уста сих пророков твоих, но Господь изрек о тебе недоброе.
и3 нн7э сE, гDь дадE дyха лжи1ва во ўстA всBмъ прор0кwмъ твои6мъ си6мъ, и3 гDь гlа њ тебЁ ѕл†z.
18,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndνῦν nun
ADVνῦνnunnownow,ἰδοὺ idou
INJἰδούidoulook!behold,ἔδωκεν edōken
V-AAI-3Sδίδωμιdidōmito givelord putκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlord putπνεῦμα pneuma
N-ASNπνεῦμαpneumaspirit/breath[2spiritψευδὲς pseudes
A-ASNψευδήςpseudēsfalse1a lying]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginστόματι stomati
N-DSNστόμαstomamouthmouthsπάντων pantōn
A-GPMπᾶςpasallof allτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who προφητῶν profētōn
N-GPMπροφήτηςprofētēsprophet[2your prophetsσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]τούτων, toutōn
D-GPMτούτωνtoutōnof these[to sprinkle]καὶ kai
CONJκαίkaiandandκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlordἐλάλησεν elalēsen
V-AAI-3Sλαλέωlaleōto speakspokeἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstagainstσὲ se
P-ASσέseyou[to slip]κακά. kaka
A-APNκακόςkakosevil/harmbad . 23 Tłum. GrEn. Толк. I przystąpił Sedekiasz, syn Chanaany, i uderzył Micheasza w policzek, i rzekł: «Którąż drogą przeszedł duch Pański ode mnie, żeby mówić tobie ?»И подошел Седекия, сын Хенааны, и ударил Михея по щеке, и сказал: по какой это дороге отошел от меня Дух Господень, чтобы говорить в тебе?
И# приступи2 седекjа сhнъ ханаaнь, и3 ўдaри міхeю въ лани1ту и3 речE є3мY: к0имъ путeмъ пр0йде д¦ъ гDень t менє2, є4же глаг0лати къ тебЁ;
18,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἤγγισεν ēngisen
V-AAI-3Sἐγγίζωengizōto come near[4approachedΣεδεκιας sedekias
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM υἱὸς huios
N-NSMυἱόςhuiosson2sonΧανανα chanana
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπάταξεν epataxen
V-AAI-3Sπατάσσωpatassōto strikestruckτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Μιχαιαν michaian
N-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheσιαγόνα siagona
N-ASFσιαγώνsiagōncheekjaw,καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saysaidαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Ποίᾳ poia
A-DSFποῖοςpoioswhat?By whatτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who ὁδῷ hodō
N-DSFὁδόςhodosroadwayπαρῆλθεν parēlthen
V-AAI-3Sπαρέρχομαιparerchomaito pass bypassedπνεῦμα pneuma
N-NSNπνεῦμαpneumaspirit/breathspiritκυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof lordπαρ' par
PREPπαράparafrom/with/beside[Lebanon]ἐμοῦ emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who λαλῆσαι lalēsai
V-AARλαλέωlaleōto speakto speakπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoσέ; se
P-ASσέseyou[to slip] 24 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Micheasz: «Ty sam ujrzysz dnia owego, gdy wejdziesz z komory do komory, żeby się ukryć.»И сказал Михей: вот, ты увидишь это в тот день, когда будешь бегать из комнаты в комнату, чтобы укрыться.
Речe же міхeа: сE, ќзриши въ дeнь т0й, є3гдA вни1деши въ л0жницу и3з8 л0жницы, да ўкрhешисz.
18,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayMichaiah said,Μιχαιας michaias
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM Ἰδοὺ idou
INJἰδούidoulook!Behold,ὄψῃ opsē
V-FMI-2Sὁράωhoraōto seeshall seeἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who ἡμέρᾳ hēmera
N-DSFἡμέραhēmeradaythat dayἐκείνῃ, ekeinē
D-DSFἐκεῖνοςekeinosthatthat dayἐν en
PREPἐνenin/on/amonginᾗ hē
R-DSFὁhothe/this/who εἰσελεύσῃ eiseleusē
V-FMI-2Sεἰσέρχομαιeiserchomaito enteryou shall enterταμίειον tamieion
N-ASNταμεῖονtameioninner roomclosetἐκ ek
PREPἐκekof/frombyταμιείου tamieiou
N-GSNταμεῖονtameioninner roomclosetτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who[that]κατακρυβῆναι. katakrubēnai
V-APRstrong:GV-APRstrong:GV-APRstrong:GV-APR 25 Tłum. GrEn. Толк. I rozkazał król izraelski, mówiąc: «Weźmijcie Micheasza i zawiedźcie go do Amona, starosty miejskiego, i do Joasa, syna Amelecha.И сказал царь Израильский: возьмите Михея и отведите его к Амону градоначальнику и к Иоасу, сыну царя,
И# речE цaрь ї}левъ: возми1те міхeю, и3 tведи1те ко є3мми1ру начaльнику грaда и3 ко їwaсу кнsзю сhну царeву,
18,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking1 kingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]Λάβετε labete
V-AAM-2Pλαμβάνωlambanōto takeTakeτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Μιχαιαν michaian
N-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀποστρέψατε apostrepsate
V-AAM-2Pἀποστρέφωapostrefōto turn awayreturnπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΕμηρ emēr
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἄρχοντα archonta
N-ASMἄρχωνarchōnrulerrulerτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whotheπόλεως poleōs
N-GSFπόλιςpoliscitycity,καὶ kai
CONJκαίkaiandandπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΙωας iōas
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἄρχοντα archonta
N-ASMἄρχωνarchōnruler[Aram]υἱὸν huion
N-ASMυἱόςhuiossonsonτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theβασιλέως basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking. 26 Tłum. GrEn. Толк. I rzeczecie: To mówi król: Wsadźcie tego do ciemnicy, a dawajcie mu trochę chleba i trochę wody, aż się wrócę w pokoju.»и скажите: так говорит царь: посадите этого в темницу и кормите его хлебом и водою скудно, доколе я не возвращусь в мире.
и3 рцhте: сі‰ глаг0летъ цaрь: ввeрзите сего2 въ темни1цу, и3 да ћстъ хлёбъ печaли и3 в0ду печaли, д0ндеже возвращyсz въ ми1рэ.
18,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐρεῖς ereis
V-FAI-2Sἔριςerisquarrel[guilty]Οὕτως houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)Thusεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saysaysὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheβασιλεύς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingking,Ἀπόθεσθε apothesthe
V-AMM-2Pἀποτίθημιapotithēmito put aside[worthless]τοῦτον touton
D-ASMτοῦτονtoutonthis[Non]εἰς eis
PREPεἰςeistowardintoοἶκον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshouse[2houseφυλακῆς, fulakēs
N-GSFφυλακήfulakēprison/watch1a prison],καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐσθιέτω esthietō
V-PAM-3Sἐσθίωesthiōto eatlet him eatἄρτον arton
N-ASMἄρτοςartosbreadbreadθλίψεως thlipseōs
N-GSFθλῖψιςthlipsispressureof afflictionκαὶ kai
CONJκαίkaiandandὕδωρ hudōr
N-ASNὕδωρ, ὕδατοςhhudōr udatoswaterwaterθλίψεως thlipseōs
N-GSFθλῖψιςthlipsispressureof affliction!ἕως heōs
PREPἕωςheōsuntiluntilτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ἐπιστρέψαι epistrepsai
V-AARἐπιστρέφωepistrefōto turnmy returnμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginεἰρήνῃ. eirēnē
N-DSFεἰρήνηeirēnēpeacepeace. 27 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Micheasz: «Jeśli się wrócisz w pokoju, nie mówił Pan przeze mnie.» I rzekł: «Słuchajcie wszyscy ludzie!»И сказал Михей: если ты возвратишься в мире, то не Господь говорил чрез меня. И сказал: слушайте это, все люди!
Речe же міхeа: ѓще возвращazсz возврати1шисz въ ми1рэ, не гlа гDь мн0ю. И# речE: слhшите, вси2 лю1діе.
18,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayMichaiah said,Μιχαιας michaias
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM Ἐὰν ean
CONJἐάνeanifIfἐπιστρέφων epistrefōn
V-PAPRSἐπιστρέφωepistrefōto turnby returning,ἐπιστρέψῃς epistrepsēs
V-AAS-2Sἐπιστρέφωepistrefōto turnyou should returnἐν en
PREPἐνenin/on/amonginεἰρήνῃ, eirēnē
N-DSFεἰρήνηeirēnēpeacepeace,οὐκ ouk
ADVοὐouno[2did notἐλάλησεν elalēsen
V-AAI-3Sλαλέωlaleōto speak3speakκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslord1 lord]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyἐμοί· emoi
P-DSἐμοίemoiI[pestilence]ἀκούσατε akousate
V-AAM-2Pἀκούωakouōto hearHearkenλαοὶ laoi
N-NPMλαόςlaosa peopleall peoples!πάντες. pantes
A-NPMπᾶςpasallall peoples! 28 Tłum. GrEn. Толк. Pojechali tedy król izraelski i Jozafat, król judzki, do Ramot Galaad.И пошел царь Израильский и Иосафат, царь Иудейский, к Рамофу Галаадскому.
И# взhде цaрь ї}левъ и3 їwсафaтъ цaрь їyдинъ въ рамHfъ галаaдскій.
18,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀνέβη anebē
V-AAI-3Sἀναβαίνωanabainōto ascend[7ascendedβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking1 kingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]Καὶ kai
CONJκαίkaiand3andΙωσαφατ iōsafat
N-PRIἸωσαφάτiōsafatJehoshaphat[to pass]βασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking5kingΙουδα iouda
N-PRIἸουδάioudaJudea[dullness]εἰς eis
PREPεἰςeistowardtoΡαμωθ ramōth
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Γαλααδ. galaad
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 29 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł król izraelski do Jozafata: «Odmienię szaty i tak pójdę do bitwy, a ty ubierz się w szaty twoje.» I odmięniwszy szaty udał się król izraelski w bitwęИ сказал царь Израильский Иосафату: я переоденусь и вступлю в сражение, а ты надень свои царские одежды. И переоделся царь Израильский, и вступили в сражение.
Речe же цaрь ї}левъ ко їwсафaту: прикрhюсz и3 вни1ду во брaнь, тh же њблецhсz въ ри6зы мо‰. И# прикрhсz цaрь ї}левъ и3 вни1де во брaнь.
18,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking1 kingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΙωσαφατ iōsafat
N-PRIἸωσαφάτiōsafatJehoshaphat[to pass]Κατακαλύψομαι katakalupsomai
V-FMI-1Sκατακαλύπτωkatakaluptōto coverI shall cover upκαὶ kai
CONJκαίkaiandandεἰσελεύσομαι eiseleusomai
V-FMI-1Sεἰσέρχομαιeiserchomaito enterenterεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheπόλεμον, polemon
N-ASMπόλεμοςpolemoswarbattle;καὶ kai
CONJκαίkaiandbutσὺ su
P-NSσύsuyou[rest]ἔνδυσαι endusai
V-AMM-2Sἐνδύωenduōto clotheput onτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who ἱματισμόν himatismon
N-ASMἱματισμόςhimatismosclothingmy clothes!μου· mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndσυνεκαλύψατο sunekalupsato
V-AMI-3Sσυγκαλύπτωsunkaluptōto conceal[3covered upβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking1 kingισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἰσῆλθεν eisēlthen
V-AAI-3Sεἰσέρχομαιeiserchomaito enterenteredεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheπόλεμον. polemon
N-ASMπόλεμοςpolemoswarbattle. 30 Tłum. GrEn. Толк. A król syryjski rozkazał wodzom jazdy swej mówiąc: «Nie walczcie przeciw najmniejszemu ani przeciw największemu, jeno przeciwko samemu królowi izraelskiemu.»И царь Сирийский повелел начальникам колесниц, бывших у него, сказав: не сражайтесь ни с малым, ни с великим, а только с одним царем Израильским.
Цaрь же сЂрскій повелЁ вождє1мъ колесни1цъ свои1хъ, глаг0лz: не ўстремлsйтесz на мaла и3 на вели1ка, но т0кмw на самаго2 царS ї}лева.
18,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingkingΣυρίας surias
N-GSFΣυρίαsuriaSyria[lintel]ἐνετείλατο eneteilato
V-AMI-3Sἐντέλλωentellōto ordergave chargeτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/whoto theἄρχουσιν archousin
N-DPMἄρχωνarchōnrulerheadsτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/whoof theἁρμάτων harmatōn
N-GPNἅρμαharmachariotchariots,τοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/whoto the onesμετ' met
PREPμετάmetawith/afterwithαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]λέγων legōn
V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying,Μὴ mē
ADVμήmēnotDo notπολεμεῖτε polemeite
V-PAI-2Pπολεμέωpolemeōto fightwage warτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whowith theμικρὸν mikron
A-ASMμικρόςmikrossmall[Jarha]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheμέγαν, megan
A-ASMμέγαςmegasgreatgreat,ἀλλ' all
CONJἀλλάallabut[be gone]ἢ ē
CONJὁhothe/this/whotheτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who[that]βασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]μόνον. monon
ADVμόνοςmonosaloneonly. 31 Tłum. GrEn. Толк. A tak ujrzawszy wodzowie jazdy Jozafata rzekli: «To król izraelski!» I obskoczyli go walcząc; ale on zawołał do Pana, i uratował go, i odwrócił ich od niego.И когда увидели Иосафата начальники колесниц, то подумали: это царь Израильский, - и окружили его, чтобы сразиться с ним. Но Иосафат закричал, и Господь помог ему, и отвел их Бог от него.
И# бhсть є3гдA ўви1дэша нач†льницы колесни1цъ їwсафaта, глаг0лаша: цaрь ї}левъ є4сть сeй. И# њбыд0ша є3го2 вою1юще. Їwсафaтъ же возопи2 ко гDу, и3 гDь послyша є3го2, и3 tврати2 и5хъ бGъ t негw2.
18,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐγένετο egeneto
V-AMI-3Sγίνομαιginomaito beit came to passὡς hōs
PRTὡςhōswhich/howasεἶδον eidon
V-AAI-3Pεἴδωeidōto know[5sawοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who1theἄρχοντες archontes
N-NPMἄρχωνarchōnruler2ones in chargeτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/who3of theἁρμάτων harmatōn
N-GPNἅρμαharmachariot4chariots]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Ιωσαφατ, iōsafat
N-PRIἸωσαφάτiōsafatJehoshaphat[to pass]καὶ kai
CONJκαίkaiandthatαὐτοὶ autoi
D-NPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εἶπαν eipan
V-AAI-3Pἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saysaid,Βασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking[2 kingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ἐστίν, estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐκύκλωσαν ekuklōsan
V-AAI-3Pκυκλόωkukloōto surroundthey encircledαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who πολεμεῖν· polemein
V-PARπολεμέωpolemeōto fightto do battle.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐβόησεν eboēsen
V-AAI-3Sβοάωboaōto cry outJehoshaphat yelled,Ιωσαφατ, iōsafat
N-PRIἸωσαφάτiōsafatJehoshaphat[to pass]καὶ kai
CONJκαίkaiandandκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlordἔσωσεν esōsen
V-AAI-3Sσῴζωsōzōto savedeliveredαὐτόν, auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀπέστρεψεν apestrepsen
V-AAI-3Sἀποστρέφωapostrefōto turn away[2turnedαὐτοὺς autous
D-APMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGod1God]ἀπ' ap
PREPἀπόapofromfromαὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 32 Tłum. GrEn. Толк. Bo gdy obaczyli wodzowie jazdy, że to nie był król izraelski, opuścili go.И когда увидели начальники колесниц, что это не был царь Израильский, то поворотили от него.
И# бhсть є3гдA ўви1дэша воевHды колесни1цъ, ћкw не бsше цaрь ї}левъ, њстaвиша є3го2.
18,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐγένετο egeneto
V-AMI-3Sγίνομαιginomaito beit came to passὡς hōs
PRTὡςhōswhich/howasεἶδον eidon
V-AAI-3Pεἴδωeidōto know[5sawοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who1theἄρχοντες archontes
N-NPMἄρχωνarchōnruler2ones in chargeτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/who3of theἁρμάτων harmatōn
N-GPNἅρμαharmachariot4chariots]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatοὐκ ouk
ADVοὐounoit was notἦν ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]βασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingkingΙσραηλ, israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]καὶ kai
CONJκαίkaiandthatἀπέστρεψαν apestrepsan
V-AAI-3Pἀποστρέφωapostrefōto turn awaythey turnedἀπ' ap
PREPἀπόapofromfromαὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 33 Tłum. GrEn. Толк. I zdarzyło się, że jeden z ludu wypuścił strzałę na ślepo i zranił króla izraelskiego między szyję a łopatki; a on rzekł woźnicy swemu: «Nawróć rękę swą i wywieź mię z walki, bom raniony.»Между тем один человек случайно натянул лук свой, и ранил царя Израильского сквозь швы лат. И сказал он вознице: повороти назад, и вези меня от войска, ибо я ранен.
И# мyжъ налzчE лyкъ примётнw и3 порази2 царS ї}лева междY лeгкимъ и3 пeрсzми. И# речE возaтаю своемY: њбрати2 рyку твою2 и3 и3зведи2 мS t брaни ћкw и3знемог0хъ.
18,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀνὴρ anēr
N-NSMἀνήρanērmana manἐνέτεινεν eneteinen
V-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3S τόξον toxon
N-ASNτόξονtoxonbowa bowεὐστόχως eustochōs
ADVstrong:GADVstrong:GADVstrong:GADV καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπάταξεν epataxen
V-AAI-3Sπατάσσωpatassōto strikestruckτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ἀνὰ ana
PREPἀνάanaeach[Ahlab]μέσον meson
A-ASNμέσοςmesosmidst[to finish]τοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheπνεύμονος pneumonos
N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀνὰ ana
PREPἀνάanaeach[Ahlab]μέσον meson
A-ASNμέσοςmesosmidst[to finish]τοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheθώρακος. thōrakos
N-GSMθώραξthōraxbreastplatechest .καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayhe saidτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whoto theἡνιόχῳ hēniochō
N-DSMstrong:GN-DSMstrong:GN-DSMstrong:GN-DSM Ἐπίστρεφε epistrefe
V-PAM-2Sἐπιστρέφωepistrefōto turnTurnτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who χεῖρά cheira
N-ASFχείρcheirhandyour hand,σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐξάγαγέ exagage
V-AAM-2Sἐξάγωexagōto lead outleadμε me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfromτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheπολέμου, polemou
N-GSMπόλεμοςpolemoswarbattle!ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforἐπόνεσα. eponesa
V-AAI-1Sπόνοςponostravail[Of a son] 34 Tłum. GrEn. Толк. I skończyła się bitwa dnia tego, a król izraelski stał na wozie swym przeciw Syryjczykom aż do wieczora, i umarł, gdy zachodziło słońce.Но сражение в тот день усилилось; и царь Израильский стоял на колеснице напротив Сириян до вечера и умер на закате солнца.И# скончaна бhсть брaнь въ дeнь т0й, и3 цaрь ї}левъ бЁ стоS на колесни1цэ своeй проти1ву сmрjwмъ дaже до вeчера, и3 ќмре заходsщу с0лнцу.18,34Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐτροπώθη etropōthē
V-API-3Sstrong:GV-API-3Sstrong:GV-API-3Sstrong:GV-API-3S ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theπόλεμος polemos
N-NSMπόλεμοςpolemoswar2battle]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who ἡμέρᾳ hēmera
N-DSFἡμέραhēmeradaythat day.ἐκείνῃ, ekeinē
D-DSFἐκεῖνοςekeinosthatthat day.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingkingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ἦν ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]ἑστηκὼς hestēkōs
V-RAPRSἵστημιhistēmito standsetἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whotheἅρματος harmatos
N-GSNἅρμαharmachariotchariotἕως heōs
PREPἕωςheōsuntiluntilἑσπέρας hesperas
N-GSFἑσπέραhesperaeveningevening,ἐξ ex
PREPἐκekof/from[Gilgal]ἐναντίας enantias
A-GSFἐναντίοςenantiosagainst[to pine]Συρίας surias
N-GSFΣυρίαsuriaSyria[lintel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀπέθανεν apethanen
V-AAI-3Sἀποθνήσκωapothnēskōto diehe diedδύνοντος dunontos
V-PAPGSδύνω, δῦμιdunō dumito setin the going downτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theἡλίου. hēliou
N-GSMἥλιοςhēliossunsun.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes