Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
MENU
Fragment:
Księga Eklezjastesa
Księga Eklezjastesa
WSTĘP (1,1-11)
1 NAPIS KSIĘGI. Temat: Wszystko jest marnością (1,1-3).
1
Warsz. King J. 11 Tłum. GrEn. Толк. Słowa Eklezjastesa, syna Dawida, króla jerozolimskiego.Слова Екклесиаста, сына Давидова, царя в Иерусалиме.
Глаг0лы є3кклесіaста, сhна давjдова, царS ї}лева во їеrли1мэ.
1,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPῬήματα rēmata
N-NPNῥῆμαrēmawordsayingsἘκκλησιαστοῦ ekklēsiastou
N-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSMstrong:GN-GSM υἱοῦ huiou
N-GSMυἱόςhuiossonsonΔαυιδ dauid
N-PRIΔαυείδ, Δαυίδ, Δαβίδdaueid dauid dabidDavid[Bunni]βασιλέως basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingkingΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΙερουσαλημ. ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel] 2 Tłum. GrEn. Толк. Marność nad marnościami, rzekł Eklezjastes, marność nad marnościami i wszystko marność.Суета сует, сказал Екклесиаст, суета сует,- всё суета!
СуетA сyетствій, речE є3кклесіaстъ, суетA сyетствій, всsчєскаz суетA.
1,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPματαιότης mataiotēs
N-NSFματαιότηςmataiotēsfutilityFollyματαιοτήτων, mataiotētōn
N-GPFματαιότηςmataiotēsfutilityof follies,εἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saysaidὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheἘκκλησιαστής, ekklēsiastēs
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM ματαιότης. mataiotēs
N-NSMματαιότηςmataiotēsfutilityfollyματαιοτήτων, mataiotētōn
N-GPFματαιότηςmataiotēsfutilityof follies;τὰ ta
T-NPNὁhothe/this/who πάντα panta
A-NPNπᾶςpasallallΜαταιότης mataiotēs
N-NSFματαιότηςmataiotēsfutilityfolly. 3 Tłum. GrEn. Толк. Co więcej ma człowiek ze wszystkiej pracy swej, którą się trudzi pod słońcem?Что пользы человеку от всех трудов его, которыми трудится он под солнцем?
К0е и3з8oби1ліе человёку во всeмъ трудЁ є3гw2, и4мже труди1тсz под8 с0лнцемъ;
1,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPτίς tis
I-NSFτιςtisoneWhatπερισσεία perisseia
N-NSFπερισσείαperisseiaabundanceabundanceτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who ἀνθρώπῳ anthrōpō
N-DSMἄνθρωποςanthrōposa humanmanἐν en
PREPἐνenin/on/amonginπαντὶ panti
A-DSMπάντῃpantēalways[poplar]μόχθῳ mochthō
N-DSMμόχθοςmochthostoilhis troubleαὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ᾧ hō
R-DSMὮōOmega[Sippai]μοχθεῖ mochthei
V-PAI-3Sμόχθοςmochthostoil[Isshiah]ὑπὸ hupo
PREPὑπόhupoby/underunderτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheἥλιον; hēlion
N-ASMἥλιοςhēliossunsun? 4 Tłum. GrEn. Толк. Pokolenie przemija i pokolenie nadchodzi, a ziemia na wieki stoi.Род проходит, и род приходит, а земля пребывает во веки.
Р0дъ прех0дитъ и3 р0дъ прих0дитъ, ґ землS во вёкъ стои1тъ.
1,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPγενεὰ genea
N-NSFγενεάgeneagenerationA generationπορεύεται poreuetai
V-PMI-3Sπορεύωporeuōto gogoes,καὶ kai
CONJκαίkaiandandγενεὰ genea
N-NSFγενεάgeneagenerationa generationἔρχεται, erchetai
V-PMI-3Sἔρχομαιerchomaito come/gocomes,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἡ hē
T-NSFὁhothe/this/whotheγῆ gē
N-NSFγῆgēearthearthεἰς eis
PREPεἰςeistoward[2intoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who3theαἰῶνα aiōna
N-ASMαἰώνaiōnan age4eonἕστηκεν. hestēken
V-RAI-3Sἵστημιhistēmito stand1is established]. 5 Tłum. GrEn. Толк. Słońce wschodzi i zachodzi, i wraca się do miejsca swego, i tam znowu wschodzi,Восходит солнце, и заходит солнце, и спешит к месту своему, где оно восходит.
И# восх0дитъ с0лнце и3 зах0дитъ с0лнце и3 въ мёсто своE влечeтсz, сіE возсіzвaz тaмw.
1,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀνατέλλει anatellei
V-PAI-3Sἀνατέλλωanatellōto rise[3risesὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theἥλιος hēlios
N-NSMἥλιοςhēliossun2sun],καὶ kai
CONJκαίkaiandandδύνει dunei
V-PAI-3Sδύοduotwo[furrow]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theἥλιος hēlios
N-NSMἥλιοςhēliossun2sun],καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἰς eis
PREPεἰςeistoward[2untoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who τόπον topon
N-ASMτόποςtoposplace3its placeαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἕλκει· helkei
V-PAI-3Sἑλκύω, ἕλκωhhelkuō elkōto draw/persuade1it draws]. 6 Tłum. GrEn. Толк. krąży na południe i skłania się ku północy. Przebiegając wszystko wokoło, idzie wiatr i wraca się do kręgów swoich.Идет ветер к югу, и переходит к северу, кружится, кружится на ходу своем, и возвращается ветер на круги свои.
И$детъ къ ю4гу и3 њбх0дитъ къ сёверу, њбх0дитъ w4крестъ, и4детъ дyхъ и3 на крyги сво‰ њбращaетсz дyхъ.
1,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἀνατέλλων anatellōn
V-PAPRSἀνατέλλωanatellōto riserisingαὐτὸς autos
D-NSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐκεῖ ekei
ADVἐκεῖekeithere[to fold]πορεύεται poreuetai
V-PMI-3Sπορεύωporeuōto go4goingπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoνότον noton
N-ASMνότοςnotossouthsouth,καὶ kai
CONJκαίkaiandandκυκλοῖ kukloi
V-PAI-3Sκυκλόωkukloōto surroundit circlesπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoβορρᾶν· borran
N-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM κυκλοῖ kukloi
V-PAI-3Sκυκλόωkukloōto surround[3circlesκυκλῶν, kuklōn
N-GPMκύκλῳkuklōsurroundingits circuitsπορεύεται poreuetai
V-PMI-3Sπορεύωporeuōto go[empty]τὸ to
T-NSNὁhothe/this/who1theπνεῦμα, pneuma
N-NSNπνεῦμαpneumaspirit/breath2wind],καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstatκύκλους kuklous
N-APMκύκλῳkuklōsurrounding[child]αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐπιστρέφει epistrefei
V-PAI-3Sἐπιστρέφωepistrefōto turn[3returnsτὸ to
T-NSNὁhothe/this/who1theπνεῦμα. pneuma
N-NSNπνεῦμαpneumaspirit/breath2wind]. 7 Tłum. GrEn. Толк. Wszystkie rzeki płyną do morza, a morze nie wylewa; do miejsca, z którego wyszły rzeki, wracają się, aby znowu płynąć.Все реки текут в море, но море не переполняется: к тому месту, откуда реки текут, они возвращаются, чтобы опять течь.
Вси2 пот0цы и4дутъ въ м0ре, и3 м0ре нёсть насыщaемо: на мёсто, ѓможе пот0цы и4дутъ, тaмw тjи возвращaютсz и3ти2.
1,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπάντες pantes
A-NPMπᾶςpasallAllοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whotheχείμαρροι, cheimarroi
N-NPMχείμαρροςcheimarrosbrookrushing streamsπορεύονται poreuontai
V-PMI-3Pπορεύωporeuōto gogoεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheθάλασσαν, thalassan
N-ASFθάλασσαthalassaseasea,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἡ hē
T-NSFὁhothe/this/whotheθάλασσα thalassa
N-NSFθάλασσαthalassaseaseaοὐκ ouk
ADVοὐounois notἔσται estai
V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ἐμπιμπλαμένη· empimplamenē
V-PMPRSἐμπίμπλημιempimplēmito fill upfilled up.εἰς eis
PREPεἰςeistowardToτόπον, topon
N-ASMτόποςtoposplaceplaceοὗ hou
R-GSMοὐouno[Carmi]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whotheχείμαρροι cheimarroi
N-NPMχείμαρροςcheimarrosbrookrushing streamsπορεύονται, poreuontai
V-PMI-3Pπορεύωporeuōto gowent,ἐκεῖ ekei
ADVἐκεῖekeitherethereαὐτοὶ autoi
D-NPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐπιστρέφουσιν epistrefousin
V-PAI-3Pἐπιστρέφωepistrefōto turnshall returnτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whotheπορευθῆναι. poreuthēnai
V-APRπορεύωporeuōto goto go . 8 Tłum. GrEn. Толк. Wszystkie rzeczy trudne, nie może ich człowiek wypowiedzieć. Nie nasyca się oko widzeniem ani się ucho napełnia słyszeniem. Cóż to jest, co było ?Все вещи - в труде: не может человек пересказать всего; не насытится око зрением, не наполнится ухо слушанием.
Вс‰ словесA тр{дна, не возм0жетъ мyжъ глаг0лати: и3 не насhтитсz џко зрёти, ни и3сп0лнитсz ќхо слhшаніz.
1,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPπάντες pantes
A-NPMπᾶςpasallAllοἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who λόγοι logoi
N-NPMλόγοςlogosword[2wordsἔγκοποι· enkopoi
A-NPMstrong:GA-NPMstrong:GA-NPMstrong:GA-NPM οὐ ou
ADVοὐouno4shall notδυνήσεται dunēsetai
V-FMI-3Sδύναμαιdunamaibe able5be ableἀνὴρ anēr
N-NSMἀνήρanērman3a man]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who λαλεῖν, lalein
V-PARλαλέωlaleōto speakto speak;καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐκ ouk
ADVοὐouno[2shall notἐμπλησθήσεται emplēsthēsetai
V-FPI-3Sἐμπίμπλημιempimplēmito fill up3be filled upὀφθαλμὸς ofthalmos
N-NSMὀφθαλμόςofthalmoseye1 eye]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ὁρᾶν, horan
V-PARὁράωhoraōto seeto see,καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐ ou
ADVοὐouno[2shall notπληρωθήσεται plērōthēsetai
V-FPI-3Sπληρόωplēroōto fulfill3be filledοὖς ous
N-NSNοὖςousear1 ear]ἀπὸ apo
PREPἀπόapofromofἀκροάσεως. akroaseōs
N-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSF 9 Tłum. GrEn. Толк. To samo, co potem będzie. Cóż jest to, co się stało? To co się stanie.Что было, то и будет; и что делалось, то и будет делаться, и нет ничего нового под солнцем.
Что2 бhло, т0жде є4сть, є4же бyдетъ: и3 что2 бhло сотворeное, т0жде и4мать сотвори1тисz:
1,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPτί ti
I-NSNτίςtiswhich?[to bray]τὸ to
T-NSNὁhothe/this/whotheγεγονός, gegonos
V-RAPRSγίνομαιginomaito betaking place?αὐτὸ auto
D-NSNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τὸ to
T-NSNὁhothe/this/whothe same asγενησόμενον· genēsomenon
V-FMPRSγίνομαιginomaito beshall be taking place.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndτί ti
I-NSNτίςtiswhich?[to bray]τὸ to
T-NSNὁhothe/this/whotheπεποιημένον, pepoiēmenon
V-RPPRSποιέωpoieōto do/makebeing done?αὐτὸ auto
D-NSNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τὸ to
T-NSNὁhothe/this/whothe sameποιηθησόμενον· poiēthēsomenon
V-FPPRSποιέωpoieōto do/makethat shall be done;καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐκ ouk
ADVοὐounothere is notἔστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]πᾶν pan
A-NSNπᾶςpasallanythingπρόσφατον prosfaton
A-NSNπρόσφατοςprosfatosnewnewly madeὑπὸ hupo
PREPὑπόhupoby/underunderτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheἥλιον. hēlion
N-ASMἥλιοςhēliossunsun. 10 Tłum. GrEn. Толк. Nic nie ma nowego pod słońcem i nie może nikt mówić: „Oto to jest nowe,” już bowiem istniało w wiekach, które były przed nami.Бывает нечто, о чем говорят: "смотри, вот это новое"; но это было уже в веках, бывших прежде нас.
и3 ничт0же н0во под8 с0лнцемъ. И$же возглаг0летъ и3 речeтъ: сE, сіE н0во є4сть: ўжE бhсть въ вёцэхъ бhвшихъ прeжде нaсъ.
1,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὃς hos
R-NSMὅς, ἥhhos ēwhichWhoλαλήσει lalēsei
V-FAI-3Sλαλέωlaleōto speakshall speakκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἐρεῖ erei
V-FAI-3Sἐρέω, ἐρῶereō erōto speakshall say?Ἰδὲ ide
V-AAM-2Sὁράωhoraōto see[vexation]τοῦτο touto
D-NSNτοῦτοtoutothat[drowsiness]καινόν kainon
A-NSNκαινόςkainosnewis new!ἐστιν, estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]ἤδη ēdē
ADVἤδηēdēalreadyAlreadyγέγονεν gegonen
V-RAI-3Sγίνομαιginomaito beit has happenedἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/whotheαἰῶσιν aiōsin
N-DPMαἰώνaiōnan ageeonsτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/whoto the onesγενομένοις genomenois
V-AMPMPγίνομαιginomaito behaving taken placeἀπὸ apo
PREPἀπόapofromfromἔμπροσθεν emprosthen
PREPἔμπροσθενemprosthenbeforebeforeἡμῶν. hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm] 11 Tłum. GrEn. Толк. Nie ma pamięci pierwszych rzeczy; ale ani tych, które potem będą nie będzie pamięci u tych, którzy będą na końcu.Нет памяти о прежнем; да и о том, что будет, не останется памяти у тех, которые будут после.
Нёсть пaмzть пeрвыхъ, и3 послBднимъ бhвшымъ не бyдетъ и4хъ пaмzть съ бyдущими на послёдокъ.
1,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPοὐκ ouk
ADVοὐounoThere is noἔστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]μνήμη mnēmē
N-NSFμνήμηmnēmēremembranceremembranceτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/whoto theπρώτοις, prōtois
A-DPMSπρῶτοςprōtosfirstfirst ;καί kai
CONJκαίkaiandandγε ge
PRTγέgeindeedindeedτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/whoto theἐσχάτοις eschatois
A-DPMἔσχατοςeschatoslast/leastlastγενομένοις genomenois
V-AMPMPγίνομαιginomaito bebeing,οὐκ ouk
ADVοὐounothere will not beἔσται estai
V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]αὐτοῖς autois
D-DPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]μνήμη mnēmē
N-NSFμνήμηmnēmēremembrancea remembrance of them,μετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterwithτῶν tōn
T-GPNὁhothe/this/whothe onesγενησομένων genēsomenōn
V-FMPGPγίνομαιginomaito bebeing bornεἰς eis
PREPεἰςeistowardatτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheἐσχάτην. eschatēn
A-ASFἔσχατοςeschatoslast/leastlatter end. 12 Tłum. GrEn. Толк. Ja, Eklezjastes, byłem królem izraelskim w Jeruzalem;Я, Екклесиаст, был царем над Израилем в Иерусалиме;
Ѓзъ є3кклесіaстъ бhхъ цaрь над8 ї}лемъ во їеrли1мэ
1,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἘγὼ egō
P-NSἐγώegōI/weIἘκκλησιαστὴς ekklēsiastēs
N-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSMstrong:GN-NSM ἐγενόμην egenomēn
V-AMI-1Sγίνομαιginomaito bebecameβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingkingἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverΙσραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΙερουσαλημ· ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel] 13 Tłum. GrEn. Толк. i umyśliłem w sercu swoim szukać i dowiadywać się mądrze o wszystkim, co się dzieje pod słońcem. To zajęcie najgorsze dał Bóg synom człowieczym, aby się nim trudzili.и предал я сердце мое тому, чтобы исследовать и испытать мудростью все, что делается под небом: это тяжелое занятие дал Бог сынам человеческим, чтобы они упражнялись в нем.
и3 вдaхъ сeрдце моE, є4же взыскaти и3 разсмотри1ти въ мyдрости њ всёхъ бывaющихъ под8 небесeмъ: ћкw попечeніе лукaво дадE бGъ сынHмъ человёчєскимъ, є4же ўпражднsтисz въ нeмъ.
1,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔδωκα edōka
V-AAI-1Sδίδωμιdidōmito giveI gaveτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who καρδίαν kardian
N-ASFκαρδίαkardiaheartmy heartμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ἐκζητῆσαι ekzētēsai
V-AARἐκζητέωekzēteōto seek outto inquireκαὶ kai
CONJκαίkaiandandτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who κατασκέψασθαι kataskepsasthai
V-AMRstrong:GV-AMRstrong:GV-AMRstrong:GV-AMR ἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who σοφίᾳ sofia
N-DSFσοφίαsofiawisdomwisdomπερὶ peri
PREPπερίperiaboutconcerningπάντων pantōn
A-GPMπᾶςpasallallτῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who γινομένων ginomenōn
V-PMPGPγίνομαιginomaito behappeningὑπὸ hupo
PREPὑπόhupoby/underunderτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheοὐρανόν· ouranon
N-ASMοὐρανόςouranosheavenheaven.ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForπερισπασμὸν perispasmon
N-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM πονηρὸν ponēron
A-ASMπονηρόςponērosevil/bad3a wickedἔδωκεν edōken
V-AAI-3Sδίδωμιdidōmito give2gaveὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGod1God]τοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/whoto theυἱοῖς huiois
N-DPMυἱόςhuiossonsonsτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who ἀνθρώπου anthrōpou
N-GSMἄνθρωποςanthrōposa humanof menτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who περισπᾶσθαι perispasthai
V-PMRπερισπάωperispaōto distractto be distractingἐν en
PREPἐνenin/on/among αὐτῷ. autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 14 Tłum. GrEn. Толк. Widziałem wszystko, co się dzieje pod słońcem, a oto wszystko marność i utrapienie ducha.Видел я все дела, какие делаются под солнцем, и вот, всё - суета и томление духа!
Ви1дэхъ всsчєскаz сотворє1ніz сотворє1ннаz под8 с0лнцемъ: и3 сE, вс‰ сyетство и3 произволeніе дyха.
1,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPεἶδον eidon
V-AAI-1Sεἴδωeidōto knowI beheldσὺν sun
PREPσύνsunwith[petition]πάντα panta
A-APNπᾶςpasallallτὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheποιήματα poiēmata
N-APNποίημαpoiēmaworkmanshipactions,τὰ ta
T-APNὁhothe/this/whothe onesπεποιημένα pepoiēmena
V-RMPAPποιέωpoieōto do/makebeing doneὑπὸ hupo
PREPὑπόhupoby/underunderτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheἥλιον, hēlion
N-ASMἥλιοςhēliossunsun;καὶ kai
CONJκαίkaiandandἰδοὺ idou
INJἰδούidoulook!behold,τὰ ta
T-NPNὁhothe/this/who[that]πάντα panta
A-NPNπᾶςpasall[tongue]ματαιότης mataiotēs
N-NSFματαιότηςmataiotēsfutilityfollyκαὶ kai
CONJκαίkaiandandπροαίρεσις proairesis
N-NSFstrong:GN-NSFstrong:GN-NSFstrong:GN-NSF πνεύματος. pneumatos
N-GSNπνεῦμαpneumaspirit/breathof spirit. 15 Tłum. GrEn. Толк. Przewrotni z trudem się poprawiają, a głupich jest poczet nieprzeliczony.Кривое не может сделаться прямым, и чего нет, того нельзя считать.
Развращeнное не м0жетъ и3спрaвитисz, и3 лишeніе не м0жетъ и3счи1слитисz.
1,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPδιεστραμμένον diestrammenon
V-RMPASδιαστρέφωdiastrefōto pervertbeing pervertedοὐ ou
ADVοὐounois notδυνήσεται dunēsetai
V-FMI-3Sδύναμαιdunamaibe ableableτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ἐπικοσμηθῆναι, epikosmēthēnai
V-APRstrong:GV-APRstrong:GV-APRstrong:GV-APR καὶ kai
CONJκαίkaiandAndὑστέρημα husterēma
N-NSNὑστέρημαhusterēmadeficiencydeficiencyοὐ ou
ADVοὐounois notδυνήσεται dunēsetai
V-FMI-3Sδύναμαιdunamaibe ableableτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who[that]ἀριθμηθῆναι. arithmēthēnai
V-APRἀριθμέωarithmeōto numberto be counted. 16 Tłum. GrEn. Толк. Mówiłem w sercu swoim i rzekłem: „Oto się stałem wielkim i przeszedłem mądrością wszystkich, którzy przede mną byli w Jeruzalem; i serce moje widziało wiele rzeczy mądrze, i nauczyłem się.”Говорил я с сердцем моим так: вот, я возвеличился и приобрел мудрости больше всех, которые были прежде меня над Иерусалимом, и сердце мое видело много мудрости и знания.
Глаг0лахъ ѓзъ въ сeрдцы моeмъ, є4же рещи2: сE, ѓзъ возвели1чихсz и3 ўмн0жихъ мyдрость пaче всёхъ, и5же бhша прeжде менє2 во їеrли1мэ,
1,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐλάλησα elalēsa
V-AAI-1Sλαλέωlaleōto speakI spokeἐγὼ egō
P-NSἐγώegōI/weI spokeἐν en
PREPἐνenin/on/amonginκαρδίᾳ kardia
N-DSFκαρδίαkardiaheartmy heartμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who λέγειν legein
V-PARλέγωlegōto speakto say,Ἐγὼ egō
P-NSἐγώegōI/wemy heartἰδοὺ idou
INJἰδούidoulook!Behold,ἐμεγαλύνθην emegalunthēn
V-API-1Sμεγαλύνωmegalunōto magnifywas magnified,καὶ kai
CONJκαίkaiandandπροσέθηκα prosethēka
V-AAI-1Sπροστίθημιprostithēmito add (to)was addedσοφίαν sofian
N-ASFσοφίαsofiawisdomwisdomἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstoverπᾶσιν, pasin
A-DPMπᾶςpasallallοἳ hoi
R-NPMὁhothe/this/who ἐγένοντο egenonto
V-AMI-3Pγίνομαιginomaito becameἔμπροσθέν emprosthen
PREPἔμπροσθενemprosthenbeforebeforeμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΙερουσαλημ, ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndκαρδία kardia
N-NSFκαρδίαkardiaheartmy heartμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]εἶδεν eiden
V-AAI-3Sεἴδωeidōto know[fleece]πολλά, polla
A-APNπολύςpolusmuch[Moreshethite]σοφίαν sofian
N-ASFσοφίαsofiawisdomwisdomκαὶ kai
CONJκαίkaiandandγνῶσιν. gnōsin
N-ASFγινώσκωginōskōto knowto know 17 Tłum. GrEn. Толк. I przyłożyłem serce swoje, aby poznać mądrość i umiejętność, i błędy, i głupotę; i poznałem, że i w tym jest praca i utrapienie ducha,И предал я сердце мое тому, чтобы познать мудрость и познать безумие и глупость: узнал, что и это - томление духа;
и3 сeрдце моE вдaхъ, є4же вёдэти премyдрость и3 рaзумъ: и3 сeрдце моE ви1дэ мнHгаz, премyдрость и3 рaзумъ, при6тчи и3 хи1трость: ўразумёхъ ѓзъ, ћкw и3 сіE є4сть произволeніе дyха:
1,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔδωκα edōka
V-AAI-1Sδίδωμιdidōmito give[bath]καρδίαν kardian
N-ASFκαρδίαkardiaheartmy heartμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who[that]γνῶναι gnōnai
V-AARγινώσκωginōskōto know[3knewσοφίαν sofian
N-ASFσοφίαsofiawisdomwisdomκαὶ kai
CONJκαίkaiandandγνῶσιν, gnōsin
N-ASFγινώσκωginōskōto know[without]παραβολὰς parabolas
N-APFπαραβολήparabolēparableparables,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπιστήμην epistēmēn
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF ἔγνων, egnōn
V-AAI-1Sγινώσκωginōskōto know[without]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/since1For]καί kai
ADVκαίkaiandevenγε ge
PRTγέgeindeedindeedτοῦτ' tout
D-NSNτοῦτοtoutothat[drowsiness]ἔστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]προαίρεσις proairesis
N-NSFstrong:GN-NSFstrong:GN-NSFstrong:GN-NSF πνεύματος· pneumatos
N-GSNπνεῦμαpneumaspirit/breathof spirit. 18 Tłum. GrEn. Толк. bo w wielkiej mądrości wiele jest kłopotu, a kto przyczynia umiejętności, przyczynia i pracy.потому что во многой мудрости много печали; и кто умножает познания, умножает скорбь.ћкw во мн0жествэ мyдрости мн0жество рaзума, и3 приложи1вый рaзумъ приложи1тъ болёзнь.1,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForἐν en
PREPἐνenin/on/amonginπλήθει plēthei
N-DSNπλῆθοςplēthosmultitudeabundanceσοφίας sofias
N-GSFσοφίαsofiawisdomof wisdomπλῆθος plēthos
N-ASNπλῆθοςplēthosmultitudeabundanceγνώσεως, gnōseōs
N-GSFγνῶσιςgnōsisknowledgeof knowledge;καὶ kai
CONJκαίkaiandandὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whothe oneπροστιθεὶς prostitheis
V-PAPRSπροστίθημιprostithēmito add (to)addingγνῶσιν gnōsin
N-ASFγινώσκωginōskōto know[without]προσθήσει prosthēsei
V-FAI-3Sπροστίθημιprostithēmito add (to)shall addἄλγημα. algēma
N-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASNstrong:GN-ASN
31 Wszystkie rzeczy mają swój czas, i swym zamierzonym biegiem przemija wszystko pod słońcem.2 Czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono,3 czas zabijania i czas leczenia, czas rozwalania i czas budowania, czas płaczu i czas śmiechu,4 czas narzekania i czas tańczenia,5 czas rozrzucania kamieni i czas zbierania, czas uścisków i czas wstrzymania się od uścisków, czas nabywania i czas tracenia,6 czas chowania i czas odrzucania,7 czas darcia i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia,8 czas miłowania i czas nienawidzenia, czas wojny i czas pokoju.9 – Cóż więcej ma człowiek z pracy swej?10 Widziałem udręczenie, które dał Bóg synom człowieczym, aby się nim trapili.11 Wszystko uczynił dobrze czasu swego i świat oddał roztrząsaniu ich, tak iżby nie znalazł człowiek sprawy, którą uczynił Bóg od początku aż do końca.12 I poznałem, że nie ma nic lepszego, jak weselić się i czynić dobrze za żywota swego.13 Każdy bowlem człowiek, który je i pije i widzi dobra z pracy swojej, dar to Boży jest.14 Poznałem, iż wszystkie sprawy, które Bóg uczynił, trwają na wieki; nie możemy nic przydać ani ująć tym rzeczom, które Bóg uczynił, aby się go bano.15 Co już było, to już teraz jest; co będzie, już było, a Bóg odnawia, co przeminęło.II. Niedostatki życia społecznego. (3,16 – 5,8) 1. NIESPRAWIEDLIWOŚĆ MOŻNYCH I UCISK SŁABYCH (3,16 – 4,3).16 Widziałem pod słońcem na miejscu sądu bezbożność, a na miejscu sprawiedliwości bezprawie.17 I rzekłem w sercu swoim: Sprawiedliwego i bezbożnego Bóg sądzić będzie, i czas każdej rzeczy wtedy będzie.18 Rzekłem w sercu o synach ludzkich, aby ich Bóg doświadczył i ukazał, że są zwierzętom podobni.19 Przeto jednaki jest koniec człowieka i bydląt, i równy stan obojga: jak umiera człowiek, tak i one umierają, i jednakie tchnienie mają wszystkie, i nie ma człowiek nic więcej nad bydlę; wszystko podlega marności,20 i wszystko idzie na jedno miejsce: z ziemi są uczynione i do ziemi się jednako wracają.21 Któż wie, czy duch synów Adamowych wstępuje w górę i czy duch bydląt zstępuje na dół?22 I obaczyłem, iż nic lepszego nie ma dla człowieka, jeno weselić się w uczynkach swych, i że to jest dział jego. Bo któż go przywiedzie, iżby poznał to, co po nim będzie?
41 Obróciłem się do innych rzeczy i ujrzałem uciski, które się dzieją pod słońcem, i łzy niewinnych, a żadnego pocieszyciela; i nie mogę się sprzeciwić gwałtowi ich, nie mając żadnego pomocnika.2 I chwaliłem więcej umarłych niźli żywych,3 a za szczęśliwszego od obydwu uważałem tego, który się jeszcze nie narodził i niewidział złego, które się dzieje pod słońcem. MARNOŚĆ PRACY POWODOWANEJ ZAZDROŚCIĄ I BEZCELOWEJ (4,48).4 Jeszcze przypatrzyłem się wszelakim pracom ludzkim i obaczyłem, że skrzętność podległa jest zazdrości ludzkiej i w tym tedy marność jest i praca zbyteczna.5 Głupi składa ręce swoje i je ciało swoje, mówiąc:6 „Lepsza jest jedna garść z pokojem, niż obie ręce pełne z pracą i z udręczeniem ducha.”7 Przypatrując się znalazłem i inną marność pod słońcem:8 Jest sam jeden i nie ma drugiego, ani syna ani brata, a jednak pracować nie przestaje i nie mogą się nasycić bogactwem oczy jego; i nie myśli mówiąc: „Dla kogóż pracuję i pozbawiam duszę moją dóbr?” W tym też jest marność i złe udręczenie. POWIEDZENIA: NIEWYGODY ŻYCIA SAMOTNEGO (4,9- 12).9 Lepiej tedy dwom być społem niż jednemu, albowiem mają pożytek ze swego towarzystwa.10 Jeśli jeden upadnie, drugi go podeprze. Biada samemu, bo jeśli upadnie, nie ma nikogo, kto by go podnióśł.11 Jeśli dwaj spać będą, zagrzeje się jeden od drugiego; jeden jak się zagrzeje?12 Jeśli też kto przemoże jednego, dwóch mu się oprze; sznur troisty nie łatwo się przerywa. MARNOŚĆ NADZIEI, OPIERAJĄCYCH SIĘ NA ZMIANIE WŁADCY(4,1316).13 Lepsze jest pacholę ubogie a mądre niźli król stary a głupi, który nie umie opatrzyć na przyszłość.14 Bo czasem ktoś z więzienia i z łańcuchów wychodzi na królestwo, a inny urodziwszy się królem zostaje żebrakiem.15 Widziałem wszystkich żyjących pod słońcem, chodzących z młodzieńcem drugim, który ma nastać po nim.16 Niezliczona liczba jest ludzi wszystkich, którzy byli przed nim; a którzy potem będą, nie będą się weselić z niego. Ale i to marność i utrapienie ducha. ZASADY, ODNOSZĄCE SIĘ DO KULTU BOŻEGO (4,17 – 5,6).17 Strzeż nogi twojej, gdy idziesz do domu Bożego, a przybliż się, aby słuchać; daleko lepsze bowiem jest posłuszeństwo niźli ofiary głupich, którzy nie wiedzą, co złego czynią.
51 Nie mów nic nierozmyślnie i niech nie będzie serce twe prędkie na wymówienie słowa przed Bogiem; Bóg bowiem na niebie, a ty na ziemi: przeto niech będzie słów twoich mało.2 Po licznych troskach sny idą, a w wielomówstwie głupstwo się znajdzie.3 Jeśli co ślubowałeś Bogu, nie omieszkajże spełnić, albowiem nie podoba się mu niewierna a głupia obietnica;4 ale cokolwiek ślubujesz, oddaj. I daleko lepiej jest nie ślubować niźli po ślubie obietnic nie spełniać.5 Nie dawaj ustom twoim, abyś o grzech przyprawił ciało twoje, i nie mów przed aniołem: „Nie ma opatrzności,” by snadź Bóg, rozgniewany na mowę twoją, nie rozproszył wszystkich dzieł rąk twoich.6 Gdzie wiele snów, wiele marności i mowy niezliczone; ale ty Boga się bój! UCISK ZE STRONY KSIĄŻĄT, A KRÓL (5,7-8).7 Jeśli ujrzysz ucisk ubogich ludzi i gwahowne sądy i wywrócenie sprawiedliwości w kraju, nie dziw się takiej rzeczy; bo nad wysokiego jest wyższy drugi, a nad tych inni są jeszcze wyżsi,8 a nad tymi jeszcze król rozkazuje wszystkiej ziemi, która mu służy.III. Marność bogactw. (5,9 – 7,13) 1. TROSKI, JAKIE PRZYNOSZĄ BOGACTWA (5,9-19). Bogactwa nie dają zadowolenia (4-11); ich strata jest bolesna (12-16). Używaj w pokoju dóbr, których Bóg ci użycza (17-19).9 Skąpy nie nasyci się pieniędzmi, a kto miłuje bogactwa, nie będzie miał z nich pożytku; przeto i to jest marność.10 Gdzie jest wiele majętności, wielu i tych, którzy je trawią. A cóż za pożytek z tego właścicielowi, chyba że widzi bogactwa oczyma swymi?11 Słodki jest sen dla pracującego, czy mało zje, czy wiele; lecz nasycenie bogatego spać mu nie dopuszcza.12 – Jest i inna niemoc bardzo zła, którą widziałem pod słońcem: bogactwa zachowane na nieszczęście właściciela ich.13 Giną bowiem w złym utrapieniu: urodził syna, który będzie w wielkim ubóstwie.14 Jak wyszedł nagi z żywota matki swej, tak się wróci, a nic nie weźmie z sobą z pracy swojej.15 Żałosna zgoła niemoc: jak przyszedł, tak się wróci. Cóż tedy mu pomoże, że na wiatr pracował ?16 Po wszystkie dni żywota swego jadał w ciemności i w utrapieniu wielkim, i w kłopocie, i w smutku.17 – Przeto zdało mi się dobre to, aby człowiek jadł i pił i używał wesela z pracy swej, którą sam trudził się pod słońcem przez nieliczne dni życia swego, które mu Bóg dał; i to jest dział jego.18 I dla każdego człowieka, któremu Bóg dał bogactwa i majętności, i moc mu dał, aby jadł z nich i używał cząstki swojej, i weselił się z pracy swojej: dar to jest Boży.19 Bo niewiele będzie pamiętał o dniach żywota swego, ponieważ Bóg napełnił rozkoszami serce jego. BOGACTWA NIE UŻYTE, PRAGNIENIA NIEZASPOKOJONE (6,1- 7,1). Szczęśliwszy jest płód poroniony niż człowiek nie mogący użyć swych bogactw (1-6). Marne są pragnienia nie dające się zaspokoić; należy się poddać wyrokom Bożym (6,7 – 7,1).
61 Jest i inne zło, które widziałem pod słońcem, i nawet częste u ludzi:2 Mąż, któremu Bóg dał bogactwa i majętności i sławę, i nie zbywa na niczym duszy jego we wszystkim, czego tylko pragnie; lecz Bóg nie dał mu możności pożywania z tego, ale człowiek obcy to pożre. To jest marność i nędza wielka.3 Jeśliby kto zrodził stu synów i żył wiele lat i miał wiele dni wieku, a dusza jego nie użyła dobra majętności swojej i nie miał pogrzebu: o tym ja powiadam, iż lepszy jest płód poronlony niźli on.4 Albowiem na próżno przyszedł i idzie do ciemności, i zapomnieniem zgładzone będzie imię jego.5 Nie widział słońca i nie poznał różnicy między dobrem a złem.6 A choćby żył dwa tysiące lat a nie zażył dobra, czyż nie do jednego miejsca wszystko idzie?7 – Wszystka praca człowieka w ustach jego, lecz dusza jego nie będzie nasycona.8 Cóż ma więcej mądry nad głupiego? a co ubogi, jeno aby tam szedł, gdzie jest życie?9 Lepiej jest widzieć to, czego pożądał, aniżeli pragnąć, czego nie znasz. Ale i to marność i zarozumiałość ducha.10 Ktokolwiek ma być, już jest nazwany po imieniu i wiadomo, że jest człowiekiem, i nie może prawować się u sądu z mocniejszym nad siebie.11 Wiele jest słów i wielka z nich próżność w rozprawianiu.
71 Cóż potrzeba człowiekowi szukać rzeczy większych nad siebie, gdy nie wie, co mu jest pożyteczne w życiu jego, w liczbie dni pielgrzymowania jego, i w czasie, który jak cień przemija? Albo kto mu oznajmić może, co będzie po nim pod słońcem ? RÓŻNE POWIEDZENIA (7,2-13). Lepsze jest życie poważne niż lekkomyślne(2-8). Cierpliwość (9-11). Mądrość i bogactwa (12-13).2 Lepsze jest imię dobre niźli maści drogie, i dzień śmierci niźli narodzenia.3 Lepiej iść do domu żałoby niż do domu uczty, bo w tamtym przypomina się koniec wszystkich ludzi i człowiek żyjący rozmyśla, co potem będzie.4 Lepszy jest gniew niźli śmiech, bo przez smutek twarzy poprawia się umysł przestępnego.5 Serce mądrych, gdzie smutek jest, a serce głupich, gdzie wesele.6 Lepiej jest dać się karcić mądremu niźli dać się oszukiwać pochlebstwami głupich;7 bo jak trzask ciernia pod kotłem gorejącego, taki jest śmiech głupiego. Ale i to marność.8 Ucisk zasmuca mądrego i pozbawia go mocy serca.9 – Lepszy jest koniec modlitwy niż początek, lepszy jest cierpliwy niż chełpliwy.10 Nie bądź prędki do gniewu, bo gniew w zanadrzu głupiego spoczywa.11 Nie mów: „Co za przyczyna jest, że dawniejsze czasy lepsze były, niż obecne?” bo głupie jest takie pytanie.12 Pożyteczniejsza jest mądrość z bogactwem, i więcej pomaga tym, którzy widzą słońce.13 Jak bowiem broni mądrość, tak też bronią pieniądze; lecz to mają lepszego umiejętność i mądrość, że dają życie temu, który je posiada.IV. Cnota a szczęście. (7,14 – 9,10) 1. PODDANIE SIĘ BOGU W ZMIENNYCH KOLEJACH ŻYCIA (7,14-19). Należy przyjąć z poddaniem się powodzenie i nieszczęście, które w niezmiennych swych wyrokach Bóg na przemian zsyła (14 – 15). Widać bowiem, że cnota i występek nie otrzymują tutaj odpowiedniej zapłaty (16). To jednak nie powinno być pobudką ani do zbytniej gorliwości, ani do utwierdzenia się w złem (17-19).14 Przypatrz się sprawom Bożym, iż nikt nie może poprawić tego, którym On wzgardzi.15 W dzień dobry zażywaj dobra, a strzeż się dnia złego, bo jak ten, tak i ów uczynił Bóg, aby nie znalazł człowiek przeciw niemu skarg sprawiedliwych.16 – To też widziałem za dni marności mojej: sprawiedliwy ginie w sprawiedliwości swojej, a bezbożny długo żyje w złości swojej.17 Nie bądź nazbyt sprawiedliwy ani mądry więcej niż potrzeba, abyś nie zgłupiał.18 Nie popełniaj wiele niegodziwości i nie bądź głupi, abyś nie umarł w czasie nie swoim.19 Dobrze jest wspomagać sprawiedliwego, ale i od tamtego nie odciągaj ręki twojej, bo kto się Boga boi, niczego nie zaniedbywa. POWIEDZENIA O UMIARKOWANIU I ŁAGODNOŚCI (7,20-23).20 Mądrość umocniła mądrego ponad dziesięciu książąt, którzy są w mieście.21 Nie ma bowiem sprawiedliwego na ziemi, który by czynił dobrze a nie grzeszył.22 Ale i do wszystkich słów, które się mówi, nie przykładaj serca swego, abyś snadź nie usłyszał sługi twego złorzeczącego tobie.23 Wie bowiem sumienie twoje, że i ty często złorzeczyłeś drugim. WYSTĘPEK A SZCZĘŚCIE (7,24-30c). Choć nie podobna osiągnąć mądrości (24-25), to przynajmniej zbadałem, że bezbożność i niemoralność jest rzeczą głupią (26), a niewiasta wciąga do niej człowieka na jego zgubę (27-29). Bóg jednak nie jest winien złości człowieka, bo stworzył go prawym (30a-c).24 Wszystkiego doświadczyłem mądrością; powiedziałem: „Stanę się mądry,” a ona daleko odeszła ode mnie, dużo dalej niż była;25 wielka jest głębia, kto ją znajdzie?26 Obejrzałem wszystko myślą moją, abym wiedział i uważał i szukał mądrości i rozumu, i abym poznał niezbożność głupiego i błąd nierozumnych;27 i poznałem, iż bardziej gorzka niźli śmierć jest niewiasta, która jest sidłem łowców, a serce jej niewodem, ręce jej są pętami. Kto się Bogu podoba, wymknie się jej, ale kto jest grzeszny, będzie od niej pojmany.28 Oto to znalazłem, rzekł Eklezjastes, jedno po drugim, abym odkrył pewną rzecz,29 której jeszcze szuka dusza moja, a nie znalazłem. Męża jednego spośród tysiąca znalazłem, lecz niewiasty spośród wszystkich nie znalazłem.30 Tylko to znalazłem, że Bóg uczynił człowieka prawym, a on się sam wdał w niezliczone dociekania. POWIEDZENIE: MĄDROŚĆ UCZY ULEGŁOŚCI WOBEC KRÓLA (7,30d-8,4).Któż jest taki jak mędrzec i kto zna rozwiązanie słowa ?
81 Mądrość człowieka jaśnieje na twarzy jego, a najmocniejszy zmieni oblicze jego.2 Ja strzegę ust królewskich i przykazania przysięgi Bożej.3 Nie spiesz się odejść od oblicza jego i nie trwaj w złym uczynku,4 bo wszystko, co chce, uczyni, a mowa jego pełna jest mocy, i nikt mu rzec nie może: „Czemu tak czynisz ?” ODPŁATA (8,5-15). Mądrość nakłania do posłuszeństwa wobec prawa, pouczając, że przyjdzie czas sądu Bożego za złe uczynki (5-8). Do Świadczenie wprawdzie pokazuje często brak słusznej odpłaty na ziemi (9-10), mimo to pewne jest, te szczęście jest przywiązane do bojaźni Bożej (11-13). Ponieważ jednak nie zawsze cnota jest nagradzana (14), nalety używać radości, jakich dostarcza praca (15).5 Kto strzeże przykazania, nie dozna nic złego. Czas i odpowiedź rozumie serce mądrego.6 Dla każdej sprawy jest czas odpowiedni, a wielkie jest utrapienie człowieka,7 bo nie zna rzeczy przeszłych, a przyszłych od żadnego posła się nie dowie.8 Nie jest w mocy człowieka zatrzymać ducha i nie ma mocy w dzień śmierci, ani mu nie wolno odpoczywać, gdy nadchodzi wojna, ani nie zbawi bezbożność bezbożnego.9 – Wszystko to zobaczyłem i przyłożyłem serce swe do wszystkich dzieł, które się dzieją pod słońcem. Czasem panuje człowiek nad człowiekiem na swoje nieszczęście.10 Widziałem bezbożnych pogrzebanych, którzy jeszcze za życia na miejscu świętym byli i chwalono ich w mieście jako sprawiedliwych w uczynkach.11 Ale i to marność jest. Bo iż nierychło wydaje się wyrok przeciwko złym, synowie człowieczy bez żadnej bojaźni popełniają zło.12 Wszakże stąd, że grzesznik stokroć zło popełnia, a cierpliwie go znoszą, ja wiem, iż tym dobrze będzie, którzy się Boga boją, którzy się wstydzą oblicza jego.13 Niech nie będzie dobrze bezbożnemu i dni jego niech się nie przedłużają, ale niech jako cień prze mijają ci, którzy się nie boją oblicza Pańskiego.14 Jest i inna marność, która się dzieje na ziemi: są sprawiedliwi, którym się źle wiedzie, jakby uczynki bezbożnych spełnili, i są bezbożni, którzy są tak bezpieczni, jakby mieli uczynki sprawiedliwych. Lecz i to mam za największą marność.15 Chwaliłem tedy wesele, bo nie masz nic lepszego dla człowieka pod słońcem, jeno jeść i pić i weselić się; i ponieważ to tylko z sobą weźmie z pracy swej w dniach życia swego, które mu Bóg dał pod słońcem. JESZCZE O BRAKU ODPŁATY NA ZIEMI (8,16 – 9,10). Nie można dojść do motywów rządów Bożych (8,I6-17). Szczęście i nieszczęście spotyka wszystkich bez różnicy (9,1-6). Wniosek: używać radaści życia (7-10).16 I przyłożyłem serce swe, abym poznał mądrość i zrozumiał zatrudnienie, które jest na ziemi. Jest człowiek, którego oczy we dnie i w nocy snu nie zaznają.17 I zrozumiałem, iż nie może człowiek znaleźć żadnej przyczyny wszystkich dzieł Bożych, które się dokonują pod słońcem, a im więcej męczy się, aby znaleźć, tym mniej znajduje.18 Choćby też mówlł mądry, że wie, nie będzie mógł znaleźć.
91 Wszystko to rozważyłem w sercu swoim, aby dokładnie zrozumieć. Są sprawiedliwi i mądrzy, i uczynki ich są w ręce Bożej, a przecież nie wie człowiek, czy jest miłości czy nienawiści godzien.2 Ale wszystkie rzeczy na przyszły czas zachowane są w niepewności, przeto że wszystko jednako przychodzi na sprawiedliwego i bezbożnego, na dobrego i na złego, na czystego i nieczystego, na składającego ofiary i gardzącego nimi: jak dobry tak i grzeszny, jak krzywoprzysięzca tak i ten, który prawdziwie przysięga.3 To jest najgorsze ze wszystkiego, co się dzieje pod słońcem, że się jednako ze wszystkimi dzieje; dlatego i serca synów człowieczych napełniają się złością i wzgardą w swym życiu, a potem doprowadzeni będą do otchłani.4 Nie masz nikogo, który by zawsze żył i który by taką nadziejg miał; lepszy jest pies żywy aniżeli lew zdechły.5 Bo żyjący wiedzą, że umrą, lecz umarli nic więcej nie wiedzą i nie ma dla nich więcej zapłaty, gdyż pamięć o nich poszła w zapomnienie.6 Miłość też i nienawiść i zazdrość zarówno zginęły, i nie mają cząstki na tym świecie ani we wszystkim, co się dzieje pod słońcem.7 – Idźże tedy, a jedz chleb swój z weselem i pij wino swe z radością, bo się uczynki twoje Bogu podobają.8 Na każdy czas niech będą białe szaty twoje, a olejek niechaj nie schodzi z głowy twojej.9 Używaj żywota z żoną, którą miłujesz, po wszystkie dni niestałego żywota twego, które ci są dane pod słońcem przez wszystek czas marności twojej; bo to jest dział w żyáu i w pracy twej, którą się trudzisz pod słońcem.10 Cokolwiek czynić może ręka twoja, czyń pilnie, bo ani działalności, ani rozumu, ani mądrości, ani umiejętności nie będzie w otchłani, dokąd ty pospieszasz.V. Wysiłek, mądrość a powodzenie. (9,11 – 11,6) 1. WYSIŁEK I MĄDROŚĆ NIE ZAPEWNIAJĄ POWODZENIA . (9,11-18). Mimo mądrość i spryt człowiek jest zaletny od przypadku (11-12). Nawet za wielkie zasługi mądry nie otrzymuje uznania i nagrody (13-16). Mimo wszystko mądrości należy się pierwszeństwo (17-18).11 Obróciłem się ku czemu innemu i widziałem pod słońcem, iż ani prędkich jest bieg, ani mężnych wojna, ani mądrych chleb, ani uczonych bogactwo, ani przemyślnych łaska; ale czas i przypadek jest we wszystkim.12 Nie zna człowiek końca swego, ale jak ryby łowią wędką i jak ptaka sidłem chwytają, tak też ludzie bywają pojmani w zły czas, gdy na nich nagle przypadnie.13 – Widzlałem też i tę mądrość pod słońcem, i poznałem, że jest wielka:14 Miasto małe i mało w nim mężów; przyciągnął przeciwko niemu król wielki i obległ je, i pobudował szańce wokoło, i dokonało się oblężenie.15 I znalazł się w nim mąż ubogi a mądry, i wybawił miasto mądrością swą; a nikt nie wspominał potem na owego człowieka ubogiego.16 I mówiłem ja, iż lepsza jest mądrość niźli moc. Czemuż tedy mądrością ubogiego wzgardzono i słów jego nie słuchano?17 Słów mędrców słuchają w milczeniu, bardziej niż krzyku księcia wśród głupich.18 Lepsza jest mądrość, niż oręże wojenne, a kto w jednym zgrzeszył, wiele dóbr zniszczy.POWIEDZENIA O MĄDROŚCI I GŁUPOCIE . (10,1-4).
101 Muchy zdychające psują miłą woń drogiego olejku. Droższa jest od mądrości i sławy mała i krótkotrwała głupota.2 Serce mądrego po prawej stronie jego, a serce głupiego po lewej stronie jego.3 Ale i na drodze, kiedy głupi idzie, sam będąc nierozumny wszystkich ma za głupich.4 Jeśli duch panującego uniesie się przeciw tobie, nie opuszczaj miejsca twego, albowiem leczenie uczyni, że ustaną grzechy wielkie. JESZCZE O WYSIŁKU, MĄDROŚCI I POWODZENIU (10,5-7).5 Jest zło, które widziałem pod słońcem, jakby przez pomyłkę wychodzące od oblicza książęcia:6 głupiego posadzonego na godności wysokiej, a bogatych siedzących na dole.7Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących po ziemi jakby sługi. RÓŻNE POWIEDZENIA (10,8-11,6). Przypadek (8-9). Mądrość (10). Oszczerca (11). Mądry i głupi (12-15). Mądre rządy (16-17). Zalecenie działalności przedsiębiorczej i roztropnej (10,18 -11,6).8 Kto dół kopie, wpadnie weń, a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.9 Kto przenosi kamienie, potłucze się nimi, a kto rąbie drwa, będzie zraniony od nich. 10 Jeśli się przytępi żelazo i nie jak było pierwej, ale stępione będzie, z wielkim trudem naostrzy się je; tak po przyłożeniu się przychodzi mądrość.11 Jeżeli wąż ukąsi po cichu, nie lepszy od niego jest ten, który tajemnie potwarza.12 Słowa ust mądrego są pełne wdzięku, ale wargi głupiego strącą go w przepaść;13 początkiem słów jego głupstwo, a końcem ust jego błąd wielki. Głupi mnoży słowa.14 Nie wie człowiek, co przed nim było; a co po nim będzie, kto mu oznajmić może?15 Praca głupich utrapi ich, tych, którzy nie umieją iść do miasta.16 Biada tobie, ziemio, której król jest dziecięciem i której książęta od rana jadają.17 Szczęśliwa zienlia, która ma króla zacnego i której książęta jedzą w stosownym czasie, dla posilenia, a nie dla zbytku.18 Z powodu lenistwa pochylają się dachy, a wskutek opieszałości rąk będzie przeciekał dom.19 Na śmiech czynią chleb, a wino, żeby ucztowali żywi, a pieniędzom wszystko jest posłuszne.20 W myśli twojej nie uwłaczaj królowi, a w skrytości pokoju twego nie przeklinaj bogatego, bo i ptaki powietrzne głos twój zaniosą, a skrzydlaty oznajmi twe słowa.
111 Rzucaj chleb twój na wody płynące, bo po długim czasie znajdziesz go.2 Daj część siedmiu lub ośmiu, bo nie wiesz, jakie nieszczęście spadnie na ziemię.3 Jeśli się napełnią obłoki, wyleją deszcz na ziemię. Jeśli upadnie drzewo na południe albo na północ, na którekolwiek miejsce upadnie, tam będzie.4 Kto się na wiatr ogląda, nigdy siać nie będzie, a kto się przypatruje obłokom, nigdy żąć nie będzie.5 Jak nie wiesz, jaką jest droga ducha i jak się zrastają kości w żywocie brzemiennej, tak me znasz spraw Boga, który jest twórcą wszystkiego.6 Rano siej nasiona twoje, a wieczorem niech nie odpoczywa ręka twoja, bo nie wiesz, które lepiej wzejdzie, to albo owo, a jeśli oba razem, lepiej będzie.Zakończenie.(11,7 – 12,8)UŻYWAJ RADOŚCI, ZSYŁANYCH CI PRZEZ BOGA! Z miłej sercu radości należy korzystać przed śmiercią (11,7-8). Używaj, młodzieńcze, radości, pamiętając jednak o Bogu i o sądzie jego (9-10)! Pamiętaj o nim wprzód nim nadejdzie niedołężna starość (12,1-5) i śmierć (6-7). 7 Przyjemne jest światło i nliło jest oczom widzieć słońce.8 Choćby przez wiele lat żył człowiek i w tych wszystkich się weselił, ma pamiętać na czas ciemny i na długie dni, które gdy przyjdą, przeszłe rzeczy pokażą się marnością.9 Weselże się tedy, młodzieńcze, w młodości twojej, a niech użyje dobrego serce twe w dni młodości twojej, i chodź drogami serca twego i za widokiem oczu twoich; ale wiedz, iż za to wszystko przywiedzie cię Bóg na sąd.10 Oddal gniew od serca twego i odrzuć zło od ciała twego, bo młodość i rozkosze są marne.12 1 Pomnij na Ştworzyciela twego za dni młodości twojej, póki nie przyjdzie czas udręczenia i nie nadejdą lata, o których mówić będziesz:2 „Nie podobają mi się”; póki się nie zaćmi słońce i światło, i księżyc, i gwiazdy, i póki się nie wrócą po deszezu obłoki;3 kiedy drżeć będą stróże domu i zachwieją się mocni mężowie, i próżnować będą nieliczne mielące, i zaćmią się patrzące przez okna, i zawrze się wrota na ulicę;4 kiedy osłabnie głos mielącej, i wstawać się będzie na głos ptaka, i ogłuchną wszystkie córki śpiewu;5 będą się też bać miejsc wysokich, i będą się lękać na drodze; zakwitnie drzewo migdałowe, utyje szarańcza, a rozproszą się kapary; bo pójdzie człowiek do domu wieczności swej, i będą chodzić po ulicach płaczący;6 póki się nie przerwie sznur srebrny i nie skurczy się wstęga złota, i rozbije się wiadro nad zdrojem, i złamie się koło nad studnią,7 i wróci się proch do ziemi swej, z której był, a duch wróci się do Boga, który go dał.8 Marność nad marnościami, rzekł Eklezjastes, i wszystko marność.Domówienie. . (12,9-14)9 A Eklezjastes będąc bardzo mądrym, nauczał lud i powiedział, co był uczynił, a badając ułożył wiele przypowieści.10 Szukał słów pożytecznych i spisał mowy słuszne i pełne prawdy.11 – Słowa mędrców są jak ościenie i jak gwoździe głęboko wbite, które przez radę mistrzów dane są od pasterza jednego.12 Nad to, synu mój, więcej się nie pytaj. Tworzenia wielu ksiąg nie ma końca, a częste myślenie jest utrapieniem ciała.13 Końca mowy wszyscy razem słuchajmy: Boga się bój i strzeż przykazań jego, bo to jest cały człowiek;14 wszystkie uczynki przywiedzie Bóg na sąd za każdy występek, czy dobry czy zły on będzie.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes