Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Druga Księga Samuela
Część I (I,1 — 4,12)Dawid króluje w Hebronie nad pokoleniem Juda. BOLEŚĆ DAWIDA Z POWODU ŚMIERCI SAULA I IONATY (l,l-27). W Sicelegu (1). Pewien Amalekita donosi o śmierci Saula i Jonaty (2-4), i oświadcza, że sam dobił Saula (5-10). Dawid opłakuje Saula i Jonatę (11-12); każe zabić Amalekitę (13-I6). Śpiewa pieśń żalobną (17-18): «Jakże polegli mocarze!» (19-21); ich dzielność (22-24); boleje nad Jonatą (25-26); «Jako polegli mocarze!» (27).
11 I stało się potem, gdy umarł Saul, że się Dawid wrócił od porażki Amaleka i mieszkał w Sicelegu2 dwa dni. A dllia trzeciego ukazał się człowiek, idący z obozu Saulowego, z rozdartym odzieniem i z głową prochem posypaną; a gdy przyszedł do Dawida, padł na oblicze swoje i pokłonił się.3 I rzekł do niego Dawid: «Skąd idziesz ?» A on rzekł do niego: «Uciekłem z obozu izraelskiego.»4 I rzekł do niego Dawid: «Co za słowo jest, które się stało ? Powiedz mi!» On rzekł: «Uciekł lud z bitwy i wielu z ludu poległo i pomarło; lecz i Saul, i Jonata, syn jego, zginęli.»5 I rzekł Dawid do młodzieńca, który mu po wiadał: «Skąd wiesz, że umarł Saul6 i Jonata, syn jego?» I rzekł młodzieniec, który mu powiadał: «Przypadkiem przyszedłem na górę Gelboe, a Saul tkwił na oszczepie swoim, a wozy i jezdni przybliżali się ku niemu.7 I obejrzawszy się w tył ujrzał mig i zawołał. A gdym mu odpowiedział:8 «Otom ja!» rzekł mi: «Ktoś ty ?» I rzekłem do niego: «Jestem Amalekita.»9 I rzekł mi: «Stań nade mną i zabij mię, bo mię zdjęły ciężkości i jeszeze wszystka dusza moja jest we mnie!»10 A stojąc nad nim, zabiłem go, bom wżedział, że już żyw być niemógł po upadku; i wziąłem koronę, która była na głowie jego, i naramienniki z ramienia jego, i przyniosłem tu do ciebie, pana mego.» — 11 Uchwyciwszy tedy Dawid szaty swoje, rozdarł i wszyscy mężowie, którzy z nim byli.12 I żałowali, i płakali, i pościli aż do wieczora dla Saula i dla Jonaty, syna jego, i dla ludu Pańskiego i dla domu Izraelowego, że polegli mieczem.13 I rzekł Dawid do młodzieńca, który mu był powiedział: «Skądeś ty ?» A on odpowiedział: «Synem człowieka przychodnia Amalekity jam jest.»14 I rzekł do niego Dawid: «Czemuś się nie bał podnieść ręki twej, aby zabić pomazańca Pańskiego ?»15 I zawoławszy Dawid jednego ze sług swoich rzekł: «Przystąp i rzuć się nań!» A on zabił go, i umarł.16 I rzekł do niego Dawid: «Krew twoja na głowę twoją, bo usta twoje wyrzekły przeciw tobie mówiąc: Jam zabił pomazańca Pańskiego.»17 Zawodził tedy Dawid taką pieśnią żałobną nad Saulem i nad Jonatą, synem jego18 (i przykazał, aby uczono synów judzkich Łuku, jak napisano w Księdze Sprawiedliwych). I rzekł: «Uważ, Izraelu, na tych, którzy pomarli na górach twoich zranieni.19 Sławni twoi, o Izraelu, na górach są pobici.20 Jakże polegli mocarze! Nie powiadajcie w Get ani oznajmiajcie po ulicach Askalonu, aby się snadź nie radowały córki filistyńskie, aby się nie weseliły córki nieobrzezańców!21 Góry Gelboe, ani rosa ani deszcz niech nie padają na was, ani z pól niech nie będzie pierwocin; bo tam porzucona jest tarcza mocarzów, tarcza Saulowa, jakby nie był pomazany oliwą!22 Od krwi zabitych, od sadła mocarzów strzała Jonaty nigdy nie wróciła się nazad i miecz Saula nie wracał się próżno.23 Saul i Jonata, mili i uroczy w żywocie swoim, w śmierci też nie są rozłączeni, szybsi niż orłowie, mocniejsi niźli lwy.24 Córki izraelskie, nad Saulem płaczcie, który was przyodziewał w karmazyn w rozkoszach, który dodawał ozdób złotych ubiorom waszym!25 Jakże polegli mocarze w bitwie! Jonata na wyżynach twoich zabity!26 Żal mi cię, bracie mój Jonata, śliczny bardzo, a przyjemniejszy nad miłość niewieścią! Jako matka miłuje jedynego syna swego, tak ja ciebie miłowałem!27 Jakże polegli mocarze i poginęła broń wojenna!» NAMASZCZENIE DAWIDA NA KRÓLA W HEBRONIE (2,1-4a).
21 Z Potem więc radził się Dawid Pana mówiąc: «Czy mam jechać do jednego z miast Judy?» I rzekł Pan do niego: «Jedź.» I rzekł Dawid: «Dokąd pojadę ?» I odpowiedział mu:2 «Do Hebronu.» Jechał tedy Dawid i dwie żony jego, Achinoam Jezraelitka i Abigail, żona Nabala z Karmelu.3 Lecz i mężów, którzy z nim byli, wziął Dawid, każdego z domem jego, i uieszkali w miasteczkach Hebronu.4 I przyszli mężowie judzcy, i pomazali tam Dawida, aby królował nad domem judzkim. DAWID CHWALI MIESZKAŃCÓW jABES ZA POGRZEBANIE SAULA (2,4b-7).I powiedziano Dawidowi, że mężowie Jabes Galaad pogrzebali Sáula.5 Posłał tedy Dawid posłów do mężów Jabes Galaad i rzekł do nich: «Błogosławieniście wy Panu, którzyście okazali to miłosierdzie nad panem waszym Saulem i pogrzebaliście go.6 A teraz, aczkolwiek wam Pan odda miłosierdzie i prawdę, wszakże i ja złożę dzięki, dlatego żeście uczynili tę rzecz.7 Niech się wzmacniają ręce wasze i bądźcie synami męstwa, bo aczkolwiek umarł pan wasz Saul, wszakże mnie pomazał dom Juda na króla nad sobą.» RÓD SAULA PRZECIWSTAWIA SIĘ RODOWI DAWIDA. BITWA POD GABAONEM (2,8-32). Abncr ustanawia Isboseta królem w Izraelu (8-9); podział ludu (10-11). Abnn i Joab potykają się pod Gabaonem, zwycięstwo avojska Dawidowego (12-17). Abner zabija Asaela, brata Joaba (18-23); Joab i Abisaj gonią Abnerá, lecz na jego prośbę zaprzestają walki (24-29). Powrót sług Dawidowych do Hebronu (30-32).8 A Abner, syn Nera, hetman wojska Saulowego, wziął Isboseta, syna Saulowego, i obwodził go po obozie.9 I ustanowił go królem nad Galaadem i nad Gessuri, i nad Jezraelem, i nad Efraimem, i nad Beniaminem, i nad wszystkim Izraelem.10 Czterdzieści lat miał Isboset, syn Saulów, gdy począł królować nad Izraelem, a dwa lata królował; a sam tylko dom Juda stał przy Dawidzie.11 I była liczba dni, których mieszkał Dawid, królując w Hebronie nad domem Juda, siedem lat i sześć miesięcy.12 I wyszedł Abner, syn Nera, i słudzy Isboseta, syna Saulowego, z obozu do Gabaonu.13 Joab też, syn Sarwii, i słudzy Dawidowi wyszli, i zabieżeli im u stawu w Gabaonie. A gdy się razem zeszli, usiedli naprzeciw siebie, ci z jednej strony stawu, a tamci z drugiej.14 I rzekł Abner do Joaba: «Niech wstaną młodzieńcy i poigrają przed nami » I odpówiedział Joab: «Niech wstaną.»15 Wstali tedy, i przeszło ich dwunastu liczbą z Beniamina ze strony Isboseta, syna Saulowego, i dwunastu ze sług Dawidowych.16 I uchwyciwszy każdy za głowę rówiennika swego, utopił miecz w boku przeciwnika i upadli razem; i nazwano miejsca owe: Pole17 Mocnych w Gabaonie. I zaczęła się bitwa dosyć ciężka dnia owego, i uciekł Abner i mężowie izraelscy przed sługami Dawidowymi.18 A byli tam trzej synowie Sarwii: Joab, Abisaj i Asael, a Asael był zawodnikiem bardzo prędkim jak jedna z sarn, które mieszkają w lasach.19 I gonił Asael Abnera, i nie ustąpił na prawo ani na lewo ścigając Abnera.20 I obejrzał się Abner w tył, i rzekł: «A tyś to, Asaelu ?» On odpowiedział:21 «Jam jest.» I rzekł mu Abner: «Idź na prawą albo na lewą stronę, a uchwyć jednego z młodzieńców, i pobierz sobie łupy z niego!» Lecz Asael nie chciał przestać nacierać na niego.22 I po wtóre rzekł Abner do Asaela: «Idź precz, a nie goń mnie, abym cię nie musiał przebić ku ziemi,23 a nie będę mógł podnieść twarzy mej na Joaba, brata twego!» Lecz on nie chciał słuchać i nie chciał odstąpić; a tak uderzył go Abner, obróciwszy oszczep, w łono i przebił i umarł na tymże miejscu, a wszyscy, którzy mijali owo miejsce, gdzie upadł Asael i umarł, zatrzymywali się.24 A gdy Joab i Abisaj gonili uciekającego Abnera, słońce zaszło, i przyszli aż do pagórka Rur Wodnych,25 który jest naprzeciw doliny drogi pustyni w Gabaonie. I zebrali się synowie Beniaminowi do Abnera, i skupieni w jeden hufiec, stanęli na wierzchu jednego pagórka.26 I zawołał Abner na Joaba, i rzekł: «Czy aż do wygubienia będzie się twój miecz srożył? Czyli nie wiesz, że bardzo niebezpieczna jest rozpacz? Dokądże nie rzeczesz ludowi, aby przestał gonić braci swych?»27 I rzekł Joab: «Żyje Pan, gdybyś był powiedział rano przestałby lud gonić brata swego!»28 A tak zatrąbił Joab w trąbę, i stanęło wszystko wojsko, i nie gonili dalej Izraela ani się potykali.29 A Abner i mężowie jego szli polem całą tę noc i przeprawili się przez Jordan, a obejrzawszy wszystek Bethoron przyszli do obozu.30 — A Joab opuściwszy Abnera, wrócił się i zebrał wszystek lud: i niedostawało ze sług Dawidowych dziewiętnastu mężów oprócz Asaela.31 A słudzy Dawidowi zabili z Beniamińczykbw i z mężów, którzy byli z Abnerem, trzystu i sześćdziesięciu, którzy też pomarli.32 I wzięli Asaela, i pogrzebali go w grobie ojca jego w Betlejem; i szli całą noc. Joab i mężowie, którzy byli z nim, a na samym świtaniu przyszli do Hebronu. WOJNA MIĘDZY RODEM DAWIDA A RODEM SAULA; ŚMIERĆ ABNERA (3, I-39). Przeciąganie się wojny (1). Synowie Dawida (2-5). Abner odstępuje od Isboseta (6-11), wysyła posłów do Dawida (12-16) i przemawia za nim do starszych Izraeła (17-18). Abner u Dawida (19-21); Joab gani Dawida (22-25), przyzywa Abnera do Hebronu i mści się śmierci brata (26-30). Dawid opłakuje śmierć Abnera (31-39).
31 Stała się tedy długa wojna między domem Saulowym a między domem Dawidowym; Dawid postępował i zawsze nad siebie samego mocniejszym się stawał, a dom Saulów co dzień się umniejszał.2 I narodzili się Dawidowi synowie w Hebronie, a pierworodnym jego był Amnon z Achinoam Jezraelitki.3 A po nim Cheleab z Abigail, żony Nabala z Karmelu, a trzeci Absalom, syn Maachy, córki Tolmaja, króla Gessur.4 A czwarty Adonias, syn Aggity, i piąty Safatia, syn Abitali.5 Szósty też Jetraam z Egli, żony Dawidowej. Ci się urodzili Dawidowi w Hebronie.6 A gdy była wojna między domem Saulowynl a domem Dawidowym,7 Abner, syn Nera, rządził domem Saulowym. A Saul miał nałożnicę imieniem Resfa, córkę Aji. I rzekł Isboset do Abnera:8 «Czemuś wszedł do nałożnicy ojca mego?» A on rozgnxewawszy się bardzo dla słów Isboseta, rzekł: «Czym ja psią głową jest dzisiaj przeciw Judzie, którym okazał miłoslerdzie nad domem Saula, ojca twego, i nad braćmi i bliskimi jego, i nie dałem cig w ręce Dawidowi, a ty wyszukałeś dziś we mnie, co byś mi zganił z powodu niewiasty?9 To niech uczyni Bóg Abnerowi i to niech mu przyczyni,10 jeśli jak Pan Dawidowi przysiągł, tak nie uczynię z nim, że będzie przeniesione królestwo z domu Saulowego, a będzie wyniesiony tron Dawidów nad Izraelem i Judą od Dan aż do Bersabee!11 » I nie mógł mu nic odpowiedzieć, bo się go bał.12 Posłał tedy Abner posłów do Dawida, by rzekli do niego: «Czyjaż jest ziemia?» I żeby mówili: «Uczyń ze mną przyjaźń, a będzie ręka moja z tobą i przywiodę ku tobie wszystkiego Izraela.»13 A on rzekł: «Bardzo dobrze! Ja z tobą uczynię przyjaźń, ale o jedną rzeez proszę cię mówiąc: Nie będziesz oglądał oblicza mego, aż mi przywiedziesz Michol, córkę Saulową; tak przyjdziesz i zobaczysz mię.»14 I posłał Dawid posłów do Isboseta, syna Saulowego, mówiąc: «Wróć żonę moją Mićhol, którą sobie poślubiłem za sto napletków filistyńskich.»15 I posłał Isboset, i wziął ją od męża jej Faluela, syna Laisa.16 I szedł za nią mąż jej płacząc, aż do Bahurim. I rzekł do niego Abner: «Idź, a wróć się!» I wrócił się.17 Zwrócił sig też Abner ze słowami do starszych izraelskich mówiąc: «Tak wczoraj, jak i dziś trzeci dzień, szukaliście Dawida, aby królował nad wami.18 Przeto teraz uczyńcie, ponieważ Pan rzekł do Dawida mówiąc: Przez rękę sługi mego Dawida wybawię lud mój izraelski z ręki Filistynów i wszystkich nieprzyjaciół jego.»19 Mówił też Abner i do Beniamina. I poszedł, aby mówić do Dawida w Hebronie wszystko, co się podobało Izraelowi i wszystkiemu Beniaminowi.20 I przyszedł do Dawida do Hebronu z dwudziestu mężami, i uczynił Dawid Abnerowi i mężom jego, którzy z nim przyszli, ucztę.21 I rzekł Abner do Dawida: «Wstanę, żeby zgromadzić do ciebie pana mego, króla, wszýstkiego Izraela i wejść z tobą w przymierze, abyś królował nad wszystkim, jak żąda dusza twoja.»22 A gdy Dawid odprowadził Abnera i on odszedł w pokoju, wnet przyszli słudzy Dawidowi i Joab, pobiwszy zbójców, z korzyścią bardzo wielką; lecz Abner nie był z Dawidem w Hebronie, bo go już odprawił,23 i odjechał w pokoju, a Joab i wszystko wojsko, które z nim było, potem przyszli; dano tedy znać Joabowi od powiadających: «Przyszedł Abner, syn Nera, do króla i puścił go, i odszedł w pokoju.»24 I wszedł Joab do króla, i rzekł: «Coś uczynił? Oto przyszedł Abner do ciebie; czemużeś go puścił i poszedł, i odszedł?25 Nie wiesz, że Abner, syn Nera, na to przyszedł do ciebie, aby cię zdradzić, ażeby poznać wyjście twoje i wejście twoje, i dowiedzieć się wszystkiego, co czynisz?»26 A tak wyszedłszy Joab od Dawida wyprawił posłów za Abnerem i wrócił go od studni Sira, o czym Dawid nie wiedział.27 A gdy się wrócił Abner do Hebronu, odwiódł go Joab osobno na środek bramy zdradliwie, aby z nim mówić, i uderzył go tam w łono, i umarł, z zemsty za krew Asaela, brata swego.28 Gdy usłyszał Dawid, że się to już stało, rzekł: «Czystym ja i królestwo moje u Pana aż na wieki od krwi Abnera, syna Nera,29 a niech przyjdzie na głowę Joaba i na wszystek dom ojca jego, i niech nie ustaje z domu Joabowego ćierpiący płynienie nasienia i trędowaty, i trzymający wrzeciono, i od miecza upadający, i potrzebujący chleba!»30 A tak Joab i Abisaj, brat jego, zabili Abnera, dlatego że był zabił Asaela, brata ich, w Gabaonie na wojnie.31 I rzekł Dawid do Joaba i do wszystkiego ludu, który był z nim: «Porozdzierajcie szaty wasze, a obleczcie się w wory i płaczcie przy pogrzebie Abnera.» Sam też król Dawid szedł za ciałem.32 A gdy pogrzebali Abnera w Hebronie, podniósł król Dawid głos swój i płakał nad grobem Abnera, płakał też i wszystek lud.33 A narzekając król i płacząc Abnera mówił: «Nie tak, jak zwykli umierać ludzie nikczemni, umarł Abner.34 Ręce twoje nie były związane i nogi twoje nie były pętami obciążone; ale jak upadają przed synami niezbożnymi, takeś upadł!» I powtarzając wszystek lud, płakał nad nim.35 A gdy przyszedł wszystek lud, aby jeść z Dawidem, gdy jeszcze był jasny dzień, przysiągł Dawid mówiąc: «To niech mi Bóg uczyni, i to niech przyczyni, jeśli przed zachodem słońca skosztuję chleba albo czego innego.»36 A wszystek lud słyszał i podobało się im wszystko, co czynił król przed oczyma wszystkiego ludu.37 I poznało wszystko pospólstwo i wszystek Izrael dnia owego, że nie z polecenia królewskiego zabity został Abner, syn Nerów.38 Rzekł też król do sług swoich: «Czy nie wieeie, że hetnlan i bardzo wielki poległ dziś w Izraelu?39 A jam jeszcze słaby, i pomazany król, ale ci mężowie, synowie Sarwii, ciężcy mi są. Niech odda Pan czyniącemu zło według złości jego!» ŚMIERĆ ISBOSETA, KONIEC DOMU SAULA (4,1-12). Isboset i Izracl upadsją na duchu (1). B i Rcchab, hcrutowio band Isboseta (2-3). Mifiboset, wnuk Isboseta (4). Baana i Rechab zabijają Isboseta (5-7) i przynoszą jego głowę Dawidowi (8); Dawid każe ich stracić (9-12).
41 I usłyszał Isboset, syn Saula, że Abner legł w Hebronie, i omdlały ręce jego, i wszystek Izrael był przestraszony.2 — A byli dwaj mężowie, przywódcy zbójców u syna Saulowego, jednego imię Baana, a imię drugiego Rechab, synowie Remmona, Berotczyka z syndw Beniaminowych; bo i Berot zaliczono do Beniamina.3 I uciekli Berotczycy do Getaim i byli tam przychodniami aż do owego czasu.4 A Jonata, syn Saulów, miał syna słabego na nogi; bo mu pięć lat było, kiedy przyszła wieść o Saulu i o Jonacie z Izraela, i wziąwszy go mamka jego uciekała, a gdy się kwapiła, żeby uciec, upadł i stał się chromy; a miał imię Mifiboset.5 — Przyszedłszy tedy synowie Remmona Berotczyka, Rechab i Baana, weszli, gdy najgorętszy jest dzień, do domu Isboseta, który spał na łóżku swym w południe. A odźwierna domu czyszcząc pszenicę zasnęła.6 A weszli do domu potajemnie, wziąwszy kłosy pszeniczne, i uderzyli go w łono Rechab i Baana, brat jego, i uciekli.7 A gdy weszli w dom, on spał na łóżku swym w pokoju, a uderzywszy zabili go; i wziąwszy głowę jego, poszli drogą puszczy przez całą noc.8 — I przynieśli głowę Isboseta do Dawida do Hebronu, i rzekli do króla: «Oto głowa Isboseta, syna Saulowego, nieprzyjaciela twego, który szukał duszy twojej; a dał Pan panu memu, królowi, pomstę dzisiaj nad Saulem i nad potomstwem jego.»9 A odpowiadając Dawid Rechabowi i Baanie, bratu jego, synom Remmona Berotczyka, rzekł do nich: «Żyje Pan, który wyrwał duszę moją ze wszelkiego ucisku,10 iż owego, który mi powiedział i rzekł: Umarł Saul, a mniemał, że mi dobrą nowinę przyniósł, pojmałem i zabiłem go w Sicelegu, chociaż mu należało dać zapłatę za poselstwo.11 Jakże daleko więcej teraz, gdy ludzie niezbożni zabili męża niewinnego w domu jego, na łóżku jego, nie miałbym szukać krwi jego z ręki waszej, i zgładzić was z ziemi ?»12 I przykazał Dawld sługom swoim, i pozabljali ich, a obciąwszy ręce i nogi ich, zawiesili ich nad stawem w Hebronie, a głowę Isboseta wzięli i pogrzebali w grobie Abnera w Hebrome.CZĘŚĆ II (5,1 — 9,13)Dawid królem zu jerozolimie nad całym Izraelem.I. WSZYSTKIE POKOLENIA IZRAELSKIE UZNAJĄ DAWIDA ZA KRÓLA (5, 1-16). Wszystlúc pokolenia ofiarują Dawidowi królestwo (1-3); długość panowania (4-5). Oblętenie i zdobycie zamku Syjon (6-9). Znaczenie Dawida powiększa się; poselstwo i pomoc Hirama z Tyru (10-12). Żony i dzieci Dawida (13-16).
51 I przyszły wszystkie pokolenia izraelskie do Dawida do Hebronu mówiąc: «Oto my jesteśmy kość twoja i ciało twoje.2 Ale i wczoraj i ongi, gdy Saul był królem nad nami, tyś wywodził i przywodził lud izraelski, i rzekł Pan do ciebie: Ty paść będziesz lud mój izraelski i ty będziesz wodzem nad Izraelem.»3 Przyszli też i starsi izraelscy do króla do Hebronu, i uczynił z nimi król Dawid przymierze w Hebronie przed Panem; i pomazali Dawida na króla nad Izraelem.4 Synem trzydziestu lat był Dawid, gdy począł królować, a czterdzieści lat królował.5 W Hebronie królował nad Judą siedem lat i sześć miesięcy, a w Jeruzalem królował trzydzieści i trzy lata nad wszystkim Izraelem i Judą.6 — I poszedł król i wszyscy mężowie, którzy byli z nim, do Jeruzalem, do Jebuzejczyków, mieszkających w ziemi; i rzeczono Dawidowi od nich: «Nie wnijdziesz sam, aż zniesiesz ślepych i chromych, mówiących:7 Nie wnijdzie tu Dawid.» A Dawid wziął zamek Syjon, to jest miasto Dawidowe.8 Bo był obiecał Dawid owego dnia zapłatę temu, który by pobił Jebuzejczyków i dosięgnął rynien domów, a zniósł ślepych i chromych, nienawidzących duszy Dawidowej. Dlatego mówią w przypowieści: «Ślepy i chromy nie wnijdą do kościoła.»9 A Dawid mieszkał w zamku i nazwał go miastem Dawidowym, i zbudował wokoło od Mello i wewnątrz.10 I chodził postępując i rosnąc, a Pan Bóg zastępów był z nim.11 Posłał tedy Hiram, król Tyru, posłów do Dawida i drzewa cedrowe, i rzemieślników około drzewa, i rzemieślników około kamienia do ścian, i zbudowali dom Dawidowi.12 I poznał Dawid, że go Pan utwierdził królem nad Izraelem i że wywyższył królestwo jego nad ludem swym lzraelskim.13 — Pojął sobie tedy Dawid jeszcze nałożnice i żony z Jeruzalem, przyszedłszy z Hebronu, i narodzili się Dawidowi jeszcze synowie i córki.14 A te są imiona tych, którzy mu się urodzili w Jeruzalem:15 Samua, Sobab, Natan, Salomon, Jebahar, Elisua,16 Nefeg, Jafia, Elisama, Elioda i Elifalet. DWUKROTNA KLĘSKA FILISTYNÓW (5,17-25). Fifistyni w dofinie Rafaim (17-18); pierwsza porażka w Baal Farasim (19-21); druga porażka od Gabaa at do Gezer (22-25).17 Usłyszeli tedy Filistyni, że pomazano Dawida na króla nad Izraelem, i przyjechali wszyscy szukać Dawida. Gdy to usłyszał Dawid, zstąpił do twierdzy.18 A Fllistyni przyciągnąwszy rozpostarli się w dolinie Rafaim.19 I radził się Dawid Pana mówiąc: «Czy mam iść na Filistynów? i czy dasz ich w ręce moje?» I rzekł Pan do Dawida: «Idź, bo dając dam Filistynów w ręce twoje.»20 Przyszedł tedy Dawid do Baal Farasim i poraził ich tam, i rzekł: «Rozdzielił Pan nieprzyjaciół moich przede mną, jak się dzielą wody.» Dlatego nazwano miejsce owo Baal Farasim.21 I zostawili tam rzeźbione obrazy swoje, które zabrał Dawid i mężowie jego.22 — I raz jeszcze wyciągnęli Filistyni i rozpostarli się w dolinie Rafaim.23 A Dawid zapytał się Pana: «Czy mam iść przeciw Filistynom, i czy dasz ich w ręce moje?» I odpowiedział: «Nie chodź przeciwko nim, ale okrąż z tyłu, a przyjdziesz do nich od strony grusz.24 A gdy usłyszysz szum idącego po wierzchu grusz, wtedy wydasz bitwę, bo wtedy wynijdzie Pan przed obliczem twoim, aby porazić wojska filistyńskie.»25 Uczynił tedy Dawid tak, jak mu Pan rozkazał, i poraził Filistynów od Gabaa aż do wejścia Gezer. PRZENIESIENIE ARKI NA SYJON (6, 1-23). Cały lud izraelski się zbiera (1-2). Przeniesienie arki wśród radości Dawida i ludu (3-.5), Ukaranie Ozy przez Boga (6-8). Wniesienie arki do domu Obededoma (9-11), następnie do miasta Dawidowego (12-15). Michol widzi Dawida, tańczącego przed arką (16). Arka w namiocie; ofiary i jałmużny Dawida (17-19). Michol mu urąga, jego odpowicdt(20-23).
61 A Dawid zebrał znowu wszystkich wybranych z Izraela, trzydzieści tysięcy.2 I wstał Dawid, i poszedł, i wszystek lud, który był z nim z mężów Juda, aby przywieść skrzynię Bożą, nad którą wzywano imienia Pana zastępów, siedzącego na niej na cherubinach.3 I włożyli skrzynię Bożą na wóz nowy, i wzięli ją z domu Abinadaba, który był w Gabaa, a Oza i Ahio, synowie Abinadaba, prowadzili wóz nowy.4 A gdy ją wzięli z domu Abinadaba, który był w Gabaa; Ahio, strzegący skrzyni Bożej, szedł przed skrzynią.5 A Dawid i wszystek Izrael grali przed Panem na wszelakich drzewach misternie uczynionych i harfach, skrzypcach, bębnach, gęślach i cymbałach.6 A gdy przyszli do gumna Nachona, wyciągnął Oza rękę ku skrzyni Bożej i przyttzymał ją, bo wierzgały woły i nachyliły ją.7 I rozgniewał się oburzeniem Pan na Ozę, i zabił go za śmiałość, i umarł tam przy skrzyni Bożej.8 I zafrasował się Dawid, przeto że Pan zabił Ozę, i nazwano owo miejsce: Zabicie Ozy, aż do dnia tego.9 — I zląkł się Dawid Pana dnia owego mówiąc: «Jakże wnijdzie do mnie skrzynia Pańska?»10 I nie chciał prowadzić do siebie skrzyni Pańskiej do miasta Dawidowego, ale ją wprowadził do domu Obededoma, Getejczyka.11 I mieszkała skrzynia Pańska w domu Obededoma Getejczyka trzy miesiące, i błogosławił Pan Obededomowi i wszystkiemu domowi jego.12 I powiedziano królowi Dawidowi, że błogosławił Pan Obededomowi i wszystkim rzeczom jego dla skrzyni Bożej. Poszedł tedy Dawid i przyprowadził skrzynię Bożą z domu Obededoma do miasta Dawidowego z weselem; a było z Dawidem siedem chórów i ofiara cielca.13 A gdy postąpili ci, którzy nieśli skrzynię Pańską, sześć kroków, ofiarował wołu i barana.14 A Dawid tańczył ze wszystkiej mocy przed Panem. A był Dawid przepasany efodem lnianym.15 A Dawid i wszystek dom Izraelów prowadzili skrzynię świadectwa Pańskiego z weselem i z trąbieniem trąby.16 — A gdy skrzynia Pańska weszła do miasta Dawidowego, Michol, córka Saulowa, wyglądając oknem ujrzała króla Dawida podskakującego i tańczącego przed Panem, i wzgardziła nim w sercu swoim.17 — I wprowadzili skrzynię Palíską i położyli ją na miejscu swym w pośrodku namiotu, który był jej rozbił Dawid; i ofiarował Dawid całopalenia i zapokojne ofiary przed Panem.18 A gdy dokończył ofiarę całopala.nia i zapokojnych, pobłogosławił ludowi w imię Pana zastgpów.19 I rozdał wszystkiemu mnóstwu izraelskiemu tak mętowi jak i niewieście, każdemu bochen chleba i pieczeń wołowego mięsa jedną, i kołacz w oliwie smażony. I poszedł wszystek lud, każdy do domu swego.20 I wrócił się Dawid, aby błogosławić domowi swemu, a Michol, córka Saulowa, wyszedłszy naprzeciw Dawida rzekła: «Jakże chwalebny był dziś król izraelski, odkrywający się przed służebnicami sług swoich, i odkrył síę, jak gdyby się odkrywał jeden21 I z błaznów!» I rzekł Dawid do Michol: «Przed Panem, który mnie obrał raczej niż ojca twego i niźli wszystek dom jego, i przykazał mi, abym był wodzem nad ludem Pańskim w Izraelu,22 i grać będę, i uniżę się jeszcze bardziej niż dotąd, i będę małym w oczach moich; a u służebnic, o których mówiłaś, chwalebniejszym się pokażę!»23 Przeto Michol, córce Saulowej, nie urodził się syn aż do dnia śmierci jej. PROROCTWO NATANA(7,1-17). Dawid chce wystawić świątynię lahwie (1-3). Słowo Pańskie do Natana: Dawid nie wybuduje świątyni (4-5); dotychczas Bóg jej nie żądał (6-7); Bóg wywyższył Dawida (8-11); On uczyni dom jego wiccznym, a jcgo syn wystawi świątynię (t 2-17).
71 Ale stało się, gdy usiadł król w domu swym, a Pan dał mu pokój zewsząd od wszystkich nieprzyjaciół jego,2 rzekł do Natana proroka: «Czy widzisz, że ja mieszkam w domu cedrowym, a skrzynia Boża złożona jest między skórami?»3 I rzekł Natan do króla: «Wszystko, co jest w sercu twoim, idź, czyń, bo Pan jest z tobą.»4 I stało się owej nocy, a oto słowo Pańskie do Natana mówiące:5 «Idź, a powiedz słudze memu Dawidowi: To mówí Pan: Czyż ty mnie zbudujesz dom na mieszkanie?6 Nie mieszkałem bowiem w domu od owego dnia, któregom wywiódł synów Izraelowych z ziemi Egipskiej, aż do dnia tego, alem chodził w przybytku i w namiocie.7 Po wszystkich miejscach, które przeszedłem ze wszystkimi synami Izraelowymi, czy do jednego z pokoleń Izraelowych, któremu kazałem, paść lud mój izraelski, powiedziałem mówiąc: Czemuście mi nie zbudowali domu cedrowego?8 A teraz to powiesz słudze memu Dawidowi: To mówi Pan zastępów: Jam ciebie wziął z pastwiska chodzącego za trzodami, abyś był wodzem nad ludem moim izraelskim,9 i byłem z tobą we wszystkim, gdziekolwiek chodziłeś, i pobiłem wszystkich nieprzyjaciół twych od oblicza twego, i uczyniłem ci imię wielkie, wedle imienia wielkich, którzy są na ziemi.10 I postanowię miejsce ludowi memu Izraelowi, i wszczepię go, i będzie mieszkał tam, a nie poruszy się wigcej; i nie będą synowie nieprawości trapić go więcej, jak pierwej, od dnia,11 któregom ustanowił sędziów nad ludem moim izraelskim, i dam ci pokój od wszystkich nieprzyjaciół twoich; i zapowiada ci Pan, że dom uczyni tobie Pan.12 A gdy się wypełnią dni twoje i zaśniesz z ojcami twymi, wzbudzę potomstwo twe po tobie, które wynijdzie z żywota twego, i umocnię królestwo jego.13 On zbuduje dom imieniu memu, i utwierdzę stolicę królestwa jego aż na wieki.14 Ja mu będę za ojca, a on mnie będzie za syna; jeśli co źle uczyni, skarzę go rózgą mężów i plagami synów człowieczych.15 Lecz miłosierdzia mego nie odejmę od niego, jak odjąłem od Saula, któregom oddalił od oblicza mego.16 I będzie wierny dom twój i królestwo twe aż na wieki przed obliczem twoim, i stolica twoja będzie trwała zawsze.»17 Według tych wszystkich słów i według całego widzenia tego, tak mówił Natan do Dawida. MODLITWA DAWIDA W NAMIOCIE ŚWIĘTYM (7,18-29). Dawid pokornie dziękuje Bogu (18-21), wynosi wielkość Boga i uprzywilejowane stanowisko Izraela (22-24); prosi, by Bóg utrwalił dom j ego i pobłogosławił mu (25-29).18 I wszedł król Dawid, i usiadł przed Panem, i rzekł: «Cóżem ja jest, Panie Boże, i co za dom mój, iżeś mię przywiódł aż dotąd?19 Lecz i to jeszcze mało się zdało przed oblicznością twoją, Panie Boże, i mówisz też o domu sługi twego na czas daleki; bo to jest prawo Adamowe, Panie Boże.20 Cóż tedy będzie mógł Dawid przydać jeszcze, aby mówić do ciebie? Ty bowiem znasz sługę twego, Panie Boże.21 Dla słowa twego i według serca twego uczyniłeś wszystkie te wielkie rzeczy, tak żeś oznajmił słudze twemu.22 Dlatego uwielmożniony jesteś, Panie Boże, iż nie masz podobnego tobie, i nie masz Boga oprócz ciebie, we wszystkim, cośmy słyszeli uszami naszymi.23 A któryż jest naród na ziemi jak lud twój izraelski, dla którego poszedł Bóg, aby go sobie odkupić na lud i uczynić sobie imię, i żeby im czynić wielkie rzeczy i straszne na ziemi przed obliczem ludu twego, któryś sobie wykupił z Egiptu, naród i bogi jego?24 Albowiem umocniłeś sobie twój lud izraelski na lud wieczny, a ty, Panie Boże, stałeś síę im Bogiem.25 Teraz tedy, Panie Boże, słowo, któreś rzekł o słudze twoim i o domu jego, wzbudź na wieki, a uczyń,26 jakoś powiedział, aby wielbione było imię twoje aż na wieki i żeby mówiono: Pan zastępów, Bóg nad Izraelem. A dom sługi twego Dawida będzie umocniony przed Panem,27 ponieważ ty, Panie zastępów, Boże izraelski, odsłoniłeś ucho sługi twego mówiąc: Dom zbuduję tobie; dlatego znalazł sługa twój serce swoje, aby się modlił tą modlitwą do ciebie.28 Teraz tedy, Panie Boże, tyś jest Bóg, a słowa twoje będą prawdziwe; boś mówił do sługi twego te rzeczy dobre.29 Pocznijże tedy, a błogosław domowi sługi twego, aby był na wieki przed tobą; boś ty, Panie Boże, rzekł, i błogosławieństwem twoim będzie ubłogosławiony dom sługi twego na wieki.» WOJNY I ZWYCIĘSTWA DAWIDA; JEGO GŁÓWNI URZĘDNICY (8,1-18).Porażka Filistynów (1), Moabitów (2), Adarezera, króla Soby, i Syrii Damaszku (3-8). Tou, król Emat, wysyła syna swego z darami do Dawida (9-10). Dawid poświęca Bogu dary i zdobycze (11-12). Zwycięstwo nad Edomitami (13-14). Urzędnicy Dawida (15-18).
81 I stało się potem, że poraził Dawid Filistynów i uniżył ich, i zabrał Dawid uzdę daniny z rąk filistyńskich.2 I poraził Moabitów, i pomierzył ich sznurem równając z ziemią; wymierzył zaś dwa sznury, jeden na zabicie, a drugi na zachowanie żywo; i począł Moab służyć Dawidowi pod daniną.3 I poraził Dawid Adarezera, syna Rochoba, króla Soby, gdy wyjechał, aby zapanować nad rzeką Eufratem.4 I pojmawszy Dawid z jego strony tysiąc siedmiuset jezdnych i dwadzieścia tysięcy pieszych, poderznął żyły wszystkich koni wozowych, a zostawił z nich sto wozów.5 Przyciągnęła też Syria Damaszku, aby pomoc dać Adarezerowi, królowi Soby; i poraził Dawid z Syrii dwadzieścia dwa tysiące mężów.6 I postawił Dawid załogę dla obrony w Syrii w Damaszku, i zaczęła Syria służyć Dawidowi pod daniną; i zachował Pan Dawida we wszystkim, do czegokolwiek się udał.7 I pobrał Dawid zbroje złote, które mieli słudzy Adarezerowi, i przyniósł je do Jeruzalem.8 I z Bete, i z Berot, miast Adarezera, wziął król Dawid miedzi bardzo wiele.9 I usłyszał Tou, król Ematu, że poraził Dawid wszystką moc Adarezera,10 i posłał Tou Jorama, syna swego, do króla Dawida, aby go pozdrowił, wyrażając radość i dzięki czynił za to, że zwalczył Adarezera i poraził go, bo Tou był nieprzyjacielem Adarezerowym. A w ręce jego były naczynia złote i naczynia srebrne, i naczynia miedziane,11 które też poświęcił król Dawid Panu ze srebrem i złotem, które był poświęcił od wszech narodów, które podbił,12 od Syrii, od Moabu i synów Ammonowych, i od Filistynów, i od Amalekitów, i z łupów Adarezera, syna Rochoba, króla Soby.13 Uczynił też sobie Dawid sławg, gdy się wracał po wzięciu Syrii, w dolinie Żup Solnych, poraziwszy osiemnaście tysięcy.14 I umieścił w Idumei straż, i postawił załogg i zaczęła wszystka Idumea służyć Dawidowi; i zachował Pan Dawida we wszystkim, do czegokolwiek się obrócił.15 I królował Dawid nad wszystkim Izraelem, czynił też Dawid sąd i sprawiedliwość wszystkiemu ludowi swemu.16 A Joab, syn Sarwii, był nad wojskiem, Jozafat zaś, syn Ahiluda, był kanclerzem;17 Sadok, syn Achitoba, i Achimelech, syn Abiatara, byli kapłanami; Sarajas pisarzem; Banajas, syn Jojady, nad Ceretami i Feletami; a synowie Dawida byli kapłanami. DAWID I MIFIBOSET (9,1-13). Ze względu na Jonatę Dawid przyzywa do siebie Mifiboseta (1-8), zapewnia mu dochód z dóbr Saula i przypuszcza go do swego stołu (9-13).
91 I rzekł Dawid: «Czy mniemasz, że jest kto, co pozostał z domu Saulowego, żebym uczynił nad nim miłosierdzie dla Jonaty?»2 A był z domu Saulowego sługa imieniem Siba. Tego zawołał król do siebie i rzekł mu: «A tyś to jest Siba?» On odpowiedział: «Jam jest, sługa twój.»3 I rzekł król: «Jest-że kto jeszcze żyw z domu Saulowego, żebym uczynił nad nim miłosierdzie Boże?» I rzekł Siba królowi: «Jest jeszcze syn Jonaty, chromy na nogi.»4 «A gdzież jest ?» rzecze. A Siba do króla: «Oto, mówi, jest w domu Machira, syna Ammiela, w Lodabarze.»5 A tak posłał król Dawid i wziął go z domu Machira, syna Ammielowego z Lodabaru.6 A gdy przyszedł Mifiboset syn Jonaty, syna Saulowego, do Dawida, padł na oblicze swe i pokłonił się. I rzekł Dawid: «Mifibosecie!» A on odpowiedział: «Otom ja, sługa twój.»7 I rzekł mu Dawid: «Nie bój się, bo czyniąc uczynię nad tobą miłosierdzie dla Jonaty, ojca twego, i wrócę tobie wszystkie pola Saula, ojca twego, a ty będziesz jadł chleb u stołu mego zawsze.»8 A on pokłoniwszy się mu rzekł: «Cóżem ja jest, sługa twój, żeś wejrzał na psa zdechłego, mnie podobnego?»9 I zawołał król Sibę, sługę Saulowego, i rzekł mu: «Wszystko, co było Saulowe, i wszystek dom jego dałem synowi pana twego.10 A tak uprawiaj mu ziemię jego, ty i synowie twoi, i służebnicy twoi, i będziesz wnosił synowi pana twego żywność, aby się żywił; a Mifiboset, syn pana twego, będzie jadł zawsze chleb u stołu mego.»11 A Siba miał piętnastu synów i dwudziestu służebników. I rzekł Siba do króla: «Jakoś rozkazał, panie mój królu, słudze twemu, tak uczyni sługa twój, a Mifiboset będzie jadł u stołu mego, jako jeden z synów królewskich.»12 A Mifiboset miał syna małego imieniem Micha, a wszystek ród domu Siby służył Mifibosetowi.13 I mieszkał Mifiboset w Jeruzalem, bo ze stołu królewskiego zawsze jadał, a był chromy na obie nogi.CZĘŚC III(10,1 — 12,31)Upadek Dawida.I. WOJNA Z AMMONITAMI I SYRYJCZYKAMI (10,1-19). Hanon, król ammonicki, zniewaga posłów Dawida (1-5). Ammonici, wspomożeni przez Syryjczyków, przygotowują się do wojny (6-8). Joab i Abisaj zmuszają ich do ucieczki (9-14). Próba odwetu i nowa porażka (15- 19).
101 Stało się zaś potem, że umarł król synów Ammona, i królował Hanon, syn jego, zamiast niego.2 I rzekł Dawid: «Okażę miłosierdzie nad Hanonem, synem Naasa, jak okazał miłosierdzie ojciec jego nade mną.» A tak posłał Dawid pocieszając go przez sługi swe dla śmierci ojca. A gdy, przyszli słudzy Dawidowi do ziemi synów Ammona,3 rzekli książęta synów Ammona do Hanona, pana swego: «Mniemasz, że Dawid dla czci ojca twego posłał do ciebie pocieszycieli, a nie dlatego, aby wyszpiegować i wypatrzyć miasto, aby je zburzyć, posłał Dawid sługi swe do ciebie?»4 A tak wziął Hanon sługi Dawidowe i ogolił połowę brody ich i pourzynał szat połowę ich aż do siedzeń, i puścił ich.5 Gdy to powiedziano Dawidowi, posłał naprzeciw nich, bo owi mężowie byli zelżeni sromotnie bardzo, i rozkazał im Dawid: «Mieszkajcie w Jerychu, aż odrośnie broda wasza, a wtedy się wróćcie.»6 A widząc synowie Ammona, że krzywdę uczynili Dawidowi, posłali i najęli za pieniądze Syryjczyków Rohobu i Syryjczyków Soby, dwadzieścia tysięcy pieszych, a od króla Maachy tysiąc mężów, i od Istobu dwanaście tysięcy mężów.7 Gdy to usłyszał Dawid, posłał Joaba i wszystko wojsko rycerzów.8 A tak wyciągnęli synowie Ammona i ustawili się przed samym wejściem bramy, a Syryjczycy Soby, Rohobu, Istobu i Maachy osobno byli w polu.9 Widząctedy Joab, że się przygotowała przeciw niemu bitwa i w oczy i z tyłu, przebrał z wszech wybranych izraelskich i rozstawił wojsko przeciw Syryjczykom,10 a resztę ludu dał Abisajowi, bratu swemu, który ustawił wojsko przeciw synom Ammona. I rzekł Joab:11 «Jeśli mnie przemogą Syryjczycy, przyjdziesz mi na pomoc, a jeśli ciebie przemogą synowie Ammona, pomogę tobie.12 Bądź mężem mocnym, a bijmy się za lud nasz i za miasto Boga naszego, a Pan uczyni, co dobrego jest w oczach jego.»13 Potkał się tedy Joab i lud, który z nim był, z Syryjczykami, którzy wnet przed nim uciekli.14 A synowie Ammona ujrzawszy, że uciekli Syryjczycy, uciekli też i oni przed Abisajem, i weszli do miasta; i wrócił się Joab od synów Ammona, i przyszedł do Jeruzalem.15 Widząc tedy Syryjezycy, że upadli przed Izraelem, zebrali się razem.16 I posłał Adarezer, i wywiódł Syryjczyków, którzy byli za rzeką, i przywiódł ich wojsko; a Sobach, hetman wojska Adarezera, był wodzem nad nimi.17 Gdy to oznajmiono Dawidowi, zebrał wszystkiego Izraela i przeprawił się przez Jordan i przyszedł do Helamu; i ustawili Syryjezycy wojsko przeciw Dawidowi, i stoczyli z nim bitwę.18 I uciekli Syryjczycy przed Izraelem, i pobił Dawid z Syryjezyków siedemset wozów i czterdzieści tysięcy jezdnych, i zabił Sobacha, hetmana wojska, który zaraz umarł.19 A widząc wszyscy królowie, którzy przyszli na pomoc Adarezerowi, że byli zwyciężeni od Izraela, zlękli się i uciekli przed Izraelem, pięćdziesiąt osiem tysięcy. I zawarli pokój z Izraelem i służyli im, i bali się więcej Syryjczycy dawać pomoc synom Ammona. OBLĘŻENIE RABBY; PODWÓJNY GRZECH DAWIDA (11,1-27). Dawid wysyła Joaba na zdobycie Rabby (1). pawid daje się uwieść mitości ku Betsabei, żonie Uriasza, która poczyna (2-5). Dawid wzywa z pola bitwy Uriasza, ten wzbrania się iść na noc do swego domu (6-13). Uriasz zabity z polecenia i według planu króla (14-17). Powiadomienie króla o śmierci (18-25). Betsabee w żałobie; do pałacu Dawida; rodzi się jej syn (26-27).
111 I stało się po roku, w tym czasie, w którym zwykli królowie wyjeżdżać na wojnę, że posłał Dawid Joaba i sługi swe z nim, i wszystkiego Izraela, i spustoszyli synów Ammona, i oblegli Rabbę, a Dawid został w Jeruzalem.2 Gdy się to działo, przydarzyło się, że Dawid wstał z łoża swego po południu i przechadzał się po dachu domu królewskiego; i ujrzał niewiastę myjącą się naprzeciwko na dachu swym, a była niewiasta bardzo piękna.3 Posłał tedy król i zapytał, co by to za niewiasta była. I zdano mu sprawę, że to była Betsabee, córka Eliama, żona Uriasza Hetejezyka.4 Posłał tedy Dawid posłów i wziął ją; a gdy weszła do niego, spał z nią, i wnet się oczyściła od nieczystości swej.5 I wróciła się do domu swego płód począwszy. I posławszy oznajmiła Dawidowi, i rzekła: «Poczęłam.»6 I posłał Dawid do Joaba, mówiąc: «Poślij do mnie Uriasza Hetejezyka.» I posłał Joab Uriasza do Dawida.7 I przyszedł Uriasz do Dawida, i pytał się Dawid, czy się dobrze powodzi Joabowi i ludowi, i jak jest prowadzona wojna.8 I rzekł Dawid do Uriasza: «Idź do domu twego, a umyj nogi twoje.» I wyszedł Uriasz z domu królewskiego, i niesiono za nim potrawy królewskie.9 Lecz Uriasz położył się do snu przed drzwiami domu królewskiego z innymi sługami pana swego, a nie poszedł do domu swego.10 I dano znać Dawidowi od powiadających: «Nie poszedł Uriasz do domu swego.» I rzekł Dawid do Uriasza: «Czyżeś nie z drogi przyszedł? Czemużeś nie poszedł do domu twego?»11 I rzekł Uriasz do Dawida: «Skrzynia Boża i Izrael, i Juda mieszkają w namiotach, i pan mój Joab i słudzy pana mego na ziemi leżą, a ja bym miał wnijść do domu mego, aby jeść i pić, i spać z żoną moją? Przez zdrowie twoje i przez zdrowie duszy twojej nie uczynię tej rzeczy!»12 Rzekł tedy Dawid do Uriasza: «Zostań tu jeszeze przez dziś, a jutro cię odprawię.» Został Uriasz w Jeruzalem dnia tego i drugiego.13 I wezwał go Dawid, abý jadł i pił przed nim, i upił go; lecz on wyszedłszy wieczór spał na pościeli swej ze sługami pana swego, a do domu swego nie poszedł. 14 Stało się tedy rano, i napisał Dawid list do Joaba, i posłał przez ręce Uriasza napisawszy w liście:15 «Postawcie Uriasza na czele szeregów, gdzie najtęższa bitwa, a opuśćcie go, aby zabity zginął.»16 A tak gdy Joab obległ miasto, postawił Uriasza w miejscu, gdzie wiedział, że byli mężowie najmocniejsi.17 I wyszedłszy mężowie z miasta, walczyli przeciw Joabowi, i poległo nieco z ludu sług Dawidowych, i zginął też Uriasz Hetejczyk.18 A tak posłał Joab i oznajmił Dawidowi wszystko, co się stało w bitwie.19 I przykazał posłańcowi mówiąc: «Gdy dokończysz wszystkie mowy o bitwie do króla,20 jeśli zobaczysz, że się gniewa i rzecze: Czemuście przystępowali pod mur, aby się bić? Czyście nie wiedzieli, że wiele pocisków puszczają z wierzchu muru?21 Kto zabił Abimelecha, syna Jerobaala? Czy nie niewiasta zrzuciła nań kawałek młyńskiego kamienia z muru i zabiła go w Tebes ? Czemużeście do muru przystąpili? — rzeczesz: Także i sługa twój Uriasz Hetejczyk poległ.»22 Poszedł tedy posłaniec i przyszedł, i oznajmił Dawidowi wszystko, co mu Joab rozkazał.23 I rzekł posłaniec do Dawida: «Przemogli przeciw nam mężowie i wyszli do nas w pole, a my uderzywszy na nich goniliśmy ich aż do bramy miejskiej.24 I obrócili strzelcy strzały na sługi twoje z muru z wierzchu, i poginęło nieco ze sług królewskich; lecz i sługa twój Uriasz Hetejczyk zginął.»25 I rzekł Dawid do posłańca: «Tak powiesz Joabowi: Niech ci to serca nie psuje, bo rozmaite są przypadki na wojnie, i raz tego, drugi raz owego miecz zabija; dodaj serca rycerstwu twemu przeciw miastu, abyś je zburzył, i zachęcaj ich.»26 I usłyszała żona Uriaszowa, że umarł mąż jej Uriasz, i płakała go.27 A gdy było po żałobie, posłał Dawid i wprowadził ją do domu swego, i była mu żoną, i urodziła mu syna. I nie podobała się ta rzecz, którą był uczynił Dawid, przed Panem. NATAN I DAWID (12,t-25). Przypowieść Natana (1-4). «Tyś jest ten człowiek» (5-7a); wielkość grzechu (7b-9); zapowiedt kary (10-12). Skrucha króla, Bóg mu przebacza (13-15). Choroba dziecka, Dawid modli się za nim do Boga (16-17). Śmierć dziecka (18-23). Narodzenie Salomona (24-25).
121 Posłał tedy Pan Natana do Dawida. Gdy ten przyszedł do niego, rzekł mu: «Dwaj mężowie byli w jednym mieście, jeden bogaty, a drugi ubogi.2 Bogaty miał owiec i wołów bardzo wiele,3 lecz ubogi zgoła nic nie miał oprócz owcy jednej maluczkiej, którą był kupił i wychował, i która wzrosła u niego razem z synami jego, chleb jego jedząc i z kubka jego pijąc, i na łonie jego sypiając, i była mu jako córka.4 A gdy jakiś podróżny przyszedł do bogatego, on nie chcąc wziąć z owiec i z wołów swoich, aby uczynić ucztę gościowi temu, który przyszedł do niego, wziął owcę męża ubogiego i nagotował jeść człowiekowi, który przyszedł do niego.»5 I rozgniewany bardzo Dawid na owego człowieka, rzekł do Natana: «Żyje Pan, że synem śmierci jest mąż, który to uczynił!6 Owcę czworako nagrodzi przeto, że tę rzecz uczynił, a nie sfolgował.»7 I rzekł Natan do Dawida: «Ty jesteś tym człowiekiem! Tak mówi Pan, Bóg Izraelów: Jam cię pomazał na króla nad Izraelem i jam cię wyrwał z ręki Saula,8 i dałem tobie dom pana twego na łono twoje, i dałem ci dom izraelski i judzki, a jeśli to za mało, przydam ci daleko większe rzeczy.9 Czemużeś tedy wzgardził słowem Pańskim, aby czynić złość przed oczyma mymi? Uriasza Hetejczyka zabiłeś mieczem, a żonę jego wziąłeś sobie za żonę, i zamordowałeś go mieczem synów Ammona.10 Przeto nie odejdzie miecz z domu twego aż na wieki, dlatego żeś mną wzgardził i wziąłeś żonę Uriasza Hetejczyka, aby była żoną twoją.11 Przeto to mówi Pan: Oto ja wzbudzę na cię zło z domu twego i pobiorę żony twe przed oczyma twymi, a dam je bliźniemu twemu, a będzie spał z żonami twymi przed oczyma słońca tego.12 Boś ty uczynił potajemnie, ale ja uczynię tę rzecz przed oczyma wszystkiego Izraela i przed oczyma słońca.»13 I rzekł Dawid do Natana «Zgrzeszyłem Panu!» I rzekł Natan do Dawida: «Pan też przeniósł grzech twój; nie umrzesz.14 Wszelako, iżeś dał przyczynę bluźnienia nieprzyjaciołom Pańskim dla słowa tego, syn, który ci się urodził, śmiercią umrze.»15 I wrócił się Natan do domu swego. Pan też poraził niemocą dziecię, które urodziła żona Uriaszowa Dawidowi, i zwątpiono o nim.16 I prosił Dawid Pana za dziecięciem, i pościł Dawid postem, a wszedłszy osobno położył się na ziemi.17 A przyszli starsi domu jego przymuszając go, aby wstał z ziemi, lecz nie chciał, ani nie jadł z nimi pokarmu.18 I stało się dnia siódmego, że umarło dziecię, i bali się słudzy Dawidowi powiedzieć mu, że umarło dziecię, bo mówili: «Oto gdy jeszcze dziecię było żywe, mówiliśmy do niego, a nie słuchał głosu naszego; jakże więcej będzie się trapił, jeśli powiemy, że umarło dziecię?» Gdy tedy obaczył Dawid, że słudzy jego szepcą, zrozumiał, że dziecię umarło. I rzekł do sług swoich: «Czy umarło dziecię?» A oni mu odpowiedzieli: «Umarło.»20 Wstał tedy Dawid z ziemi i umył się, i namazał się, i szaty odmieniwszy wszedł do domu Pańskiego i pokłonił się; i przyszedł do domu swego, i zażądał, żeby przed nim położono chleb, i jadł.21 I rzekli mu słudzy jego: «Cóż to za rzecz, którąś uczynił? Dla dziecięcia, póki jeszcze żyło, pościłeś i płakałeś, a gdy umarło dziecię, wstałeś i jadłeś chleb?»22 A on rzekł: «Dla dziecięcia, póki jeszcze żyło, pościłem i płakałem, bom mówił: Kto wie, czy snadź nie daruje mi go Pan, i będzie żywe dziecię?23 Lecz teraz, gdy umarło, czemu mam pościć? Czy je mogę jeszcze nazad wrócić? Ja raczej pójdę do niego, a ono nie wróci się do mnie.»24 I pocieszył Dawid Betsabeę, żonę swoją i wszedłszy do niej spał z nią, a ona urodziła syna, i dał mu imię Salomon, a Pan go miłował.25 I posłał w ręce Natana proroka, i nazwał go:Umiłowany Panu, dlatego, że go Pan miłował. ZDOBYCIE RABBY (12,26-31). Joab przyzywa Dawida dla dokończenia oblężenia (2628). Dawid zdobywa Rabbę, łupy; ukaranie mieszkańców (29-31).26 Joab tedy walczył przeciw Rabbat synów Ammona, i dobywał miasta królewskiego.27 I posłał Joab posłów do Dawida mówiąc: «Dobywałem Rabbat i trzeba wziąć miasto wód.28 Przeto teraz zbierz resztę ludu, a oblegnij miasto i zajmij je, aby, gdybym ja miasto zburzył, nie przypisano zwycięstwa imieniu memu.»29 A tak zebrał Dawid wszystek lud i ciągnął do Rabbat, a stoczywszy bitwę wziął je.30 I zdjął z głowy ich króla koronę, która ważyła talent złota i miała kamienie drogie i włożono ją na głowę Dawida; lecz i zdobycz miasta wyniósł bardzo wielką.31 Lud też jego przywodząc piłami przecierał, i jeździł po nich wozami kowanymi, i kordami przecinał, i przez piec cegielny przewodził. Tak uczynił wszystkim miastom synów Ammona; i wrócił się Dawid i wszystko wojsko do Jeruzalem.CZĘŚC IV(13,1 — 20,26)DAWID I ABSALOM Absalom popada w nielaskę u ojca, ucieka i wraca.(13,1 — 14,33) KAZIRODZTWO AMNONA (13,1-22).Kazirodcze pragnienie Amnona (1-5). Tamar u Amnona (6- I 4). Amnon wypędza Tamar (15-19). Gniew Dawida i Absaloma (20-22).
131 I stało się potem, że w siostrze Absaloma, syna Dawidowego imieniem Tamar, bardzo pięknej, rozmiłował się Amnon, syn Dawida, i bardzo szalenie ją miłował,2 tak że dla jej miłości zachorzał; bo ponieważ była panną, trudnym mu się zdało, żeby miał co nieuczciwego z nią uczynić.3 A miał Amnon przyjaciela imieniem Jonadab, syna Semmai, brata Dawidowego, męża bardzo mądrego.4 Ten rzekł do niego: «Czemu tak bardzo schniesz, synu królewski, na każdy dzień ? Czemu mi nie oznajmisz ?» I rzekł Amnon: «Tamarę, siostrę brata mego Absaloma miłuję.»5 Odpowiedział mu Jonadab: «Połóż się na łożu twoim i uczyń się chorym; a gdy przyjdzie ojciec twój odwiedzić cię, powiedz mu: Niech przyjdzie, proszę, Tamar siostra moja, żeby mi dała jeść i uczyniła potrawę, żebym jadł z ręki jej!»6 Położył się tedy Amnon i rzekomo chorować począł. A gdy przyszedł król odwiedzić go, rzekł Amnon do króla: «Proszę, niech przyjdzie Tamar, siostra moja, aby uczyniła przed oczyma mymi dwie łyżki polewki i bym jadł z ręki jej!»7 A tak posłał Dawid po Tamarę do domu mówiąc: «Idź do domu Amnona, brata twego, a uczyń mu potrawę.»8 I przyszła Tamar do domu Amnona, brata swego, a on leżał. Wzięła mąki i zamieszała i rozpuściła, i uwarzyła polewkg przed oczyma jego.9 A wziąwszy to, co uwarzyła, wylała i postawiła przed nim, i nie chciał jeść. I rzekł Amnon: «Każcie wszystkim iść precz ode mnie!» A gdy kazano iść precz wszystkim, rzekł Amnon do Tamary:10«Wnieś potrawę do pokoju, abym jadł z ręki twojej.» Wzięła tedy Tamar polewki, którą nagotowała, i wniosła do Amnona, brata swego, do pokoju.11 A gdy mu jeść podawała, uchwycił ją i rzekł: «Chodź, a leż ze mną, siostro moja!»12 Ona mu odpowiedziała: «Nie czyń, bracie mój, nie czyń mi gwałtu, bo się to nie godzi w Izraelu; nie czyń tego szaleństwa!13 Bo ja nie będę mogła znieść zelżywości mojej, a ty będziesz jako jeden z szalonych w Izraelu; ale raczej mów do króla, a nie odmówi mnie tobie!»14 Lecz nie chciał usłuchać prośby jej, ale przemógłszy siłą, zgwałcił ją i leżał z nią. 15 I obmierził ją sobie Amnon obmierżeniem bardzo wielkim, tak iż większe obmierżenie było, którym ją sobie obmierził, niźli miłość, którą ją pierwej miłował. I rzekł jej Amnon: «Wstań a idź!»16 Ona mu odpowiedziała: «Większa to jest złość, którą teraz czynisz przeciwko mnie wyganiając mię, niżli ta, którąś pierwej uczynił.»17 I nie chciał jej słuchać, ale zawoławszy chłopca, który mu posługiwał, rzekł: «Wyrzuć ją precz ode mnie i zamknij drzwi za nią!»18 A ona miała na sobie szatę długą, bo w takich szatach córki królewskie panny chodziły. A tak wyrzucił ją precz chłopiec jego i zawarł drzwi za nią.19 Ona tedy posypała głowę swą popiołem, rozdarła szatę długą i włożyła ręce na głowę swoją, i szła idąc a krzycząc.20 I rzekł jej Absalom, brat jej: «Czy może Amnon, brat twój, spał z tobą? A teraz, siostro, milcz, bratem twoim jest; i nie frasuj serca swego o tę rzecz!» A tak mieszkała Tamar schnąc w domu Absaloma, brata swego.21 A gdy te słowa usłyszał król Dawid, zafrasował się bardzo, i nie chciał zasmucać ducha Amnona, syna swego, ponieważ go miłował, gdyż był pierworodnym jego. Lecz Absalom nie mówił do Amnona ani złego ani dobrego, bo nienawidził Absalom Amnona za to, że zgwałcił Tamarę, siostrę jego. ZEMSTA ABSALOMA (13,23-39). Absalom zaprasza wszystkich synów królewskich na uroczystość strzyżenia owiec (23-27) i zabija Amnona (28-29). Powiadamia o tym Dawida (30-33). Powrót synów królewskich; Absalom ucieka (34-39).23 I stało sig po dwu latach, że strzyżono owce Absaloma w Baalasor, które jest koło Efraim, i zaprosił Absalom wszystkich synów królewskich.24 I przyszedł do króla, i rzekł do niego: «Oto strzygą owce sługi twego; niech przyjdzie, proszę, król z służebnikami swymi do sługi swego.»25 I rzekł król do Absaloma: «Nie synu mój, nie proś, abyśmy wszyscy jechali i obciążyli cię.» A gdy go przynaglał, a nie chciał iść, pobłogosławił mu. 26 I rzekł Absalom: «Jeśli nie chcesz jechać, proszę, niech przynajmniej jedzie z nami Amnon, brat mój.» I rzekł król do niego: «Nie potrzeba, żeby jechał z tobą.»27 Przymusił go tedy Absalom, i posłał z nim Amnona i wszystkich synów królewskich. A Absalom sprawił był ucztę jakby ucztę królewską. 28 Lecz przykazał był Absalom służebnikom swoim mówiąc: «Pilnujcie, kiedy pijany będzie Amnon, a powiem wam: Bijcie go i zabijcie, nie bójcie się, bom ja jest, który wam przykazuję; umacniajcie się, a bądźcie mężami mocnymi!» 29 Uczynili tedy słudzy Absalomowi z Amnonem, jak im był przykazał Absalom. I wstawszy wszyscy synowie królewscy wsiedli, każdy na mulicę swą, i uciekli.30 A gdy jeszeze byli w drodze, przyszła wieść do Dawida mówiąc: «Pobił Absalom wszystkich synów królewskich i nie został z nich ani jeden.»31 A tak wstał król i rozdarł szaty swoje i leżał na ziemi; i wszyscy słudzy jego, którzy przy nim stali, rozdarli szaty swoje.32 A odpowiadając Jonadab, syn Semmai, brata Dawidowego, rzekł: «Niech nie mniema pan mój król, że wszystkich młodzieńców, synów królewskich, pobito. Annon tylko sam umarł, bo w umyśle Absaloma było to ułożone od dnia, którego zgwałcił Tamarę, siostrę jego.33 Przeto teraz niech nie przypuszcza król, pan mój, do serca swego słowa tego mówiąc: Wszystkich synów królewskich pobito, ponieważ Amnon tylko umarł.»34 A Absalom uciekł. I podniósł oczy swe sługa, strzegący na wieży, i ujrzał, a oto lud wielki nadchodził drogą boczną z boku góry.35 I rzekł Jonadab do króla: «Oto synowie królewscy idą; wedle słowa sługi twego, tak się stało.»36 A gdy przestał mówić, ukazali się synowie królewscy, a wszedłszy podnieśli głos swój i płakali; lecz i król, i wszyscy słudzy jego płakali płaczem bardzo wielkim.37 A Absalom uciekłszy poszedł do Tolmaja, syna Amiuda, króla Gessur. Żałował tedy Dawid syna swego po wszystkie dni.38 A Absalom, gdy uciekł i przyszedł do Gessur, był tam trzy lata.39 I przestał król Dawid prześladować Absaloma, dlatego że już się był pocieszył po śmierci Amnona. POWRÓT ABSALOMA I POJEDNANIE Z OJCEM (14,1-33). Podejście Joaba w celu uzyskania łaski dla Absaloma; przypowieść pewnej Tekuitki (1-11) i jej zastosowanie (12-17). Dawid przyzywa syna swego przez Joaba, ale wzbrania się widzieć z nim (18-24). Uroda Absaloma (25-27). Pelne pojednanie (28-33).
14
Warsz. King J. 141 Tłum. GrEn. Толк. A zrozumiawszy Joab, syn Sarwii, że serce królewskie obróciło się ku Absalomowi,И заметил Иоав, сын Саруи, что сердце царя обратилось к Авессалому.
И# разумЁ їwaвъ сhнъ сарyинъ, ћкw сeрдце царeво преклони1сz ко ґвессалHму.
14,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔγνω egnō
V-AAI-3Sγινώσκωginōskōto know[4knewΙωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI υἱὸς huios
N-NSMυἱόςhuiosson2sonΣαρουιας sarouias
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatἡ hē
T-NSFὁhothe/this/whotheκαρδία kardia
N-NSFκαρδίαkardiaheartheartτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theβασιλέως basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingkingἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againsttowardsΑβεσσαλωμ. abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 2 Tłum. GrEn. Толк. posłał do Tekui i wziął stamtąd niewiastę mądrą, i rzekł do niej: «Zmyśl, jakobyś była w żałobie, i oblecz się w szaty żałobne, a nie pomazuj się olejkiem, żebyś była jako niewiasta już od dawnego czasu żałobç mająca po umarłym.И послал Иоав в Фекою, и взял оттуда умную женщину и сказал ей: притворись плачущею и надень печальную одежду, и не мажься елеем, и представься женщиною, много дней плакавшею по умершем;
И# послA їwaвъ въ fекHю, и3 взS tтyду женY мyдру и3 речE къ нeй: сётуй нн7э, и3 њблецhсz въ ри6зы сётованіz, и3 не помaжисz є3лeемъ, и3 бyдеши ћкw женA сётующаz њ ўмeршемъ дни6 мнHги:
14,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπέστειλεν apesteilen
V-AAI-3Sἀποστέλλωapostellōto sendJoab sentΙωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εἰς eis
PREPεἰςeistowardtoΘεκωε thekōe
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandἔλαβεν elaben
V-AAI-3Sλαμβάνωlambanōto takehe tookἐκεῖθεν ekeithen
ADVἐκεῖθενekeithenfrom therefrom thereγυναῖκα gunaika
N-ASFγυνήgunēwoman[2womanσοφὴν sofēn
A-ASFσοφόςsofoswise1a wise].καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayhe saidπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoαὐτήν autēn
D-ASFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Πένθησον penthēson
V-AAM-2Sπενθέωpentheōto mournYou mournδὴ dē
PRTδήdēsoindeed,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἔνδυσαι endusai
V-AARἐνδύωenduōto clotheput onἱμάτια himatia
N-APNἱμάτιονhimationclothing[2garmentsπενθικὰ penthika
A-APNstrong:GA-APNstrong:GA-APNstrong:GA-APN καὶ kai
CONJκαίkaiandandμὴ mē
ADVμήmēnotdo notἀλείψῃ aleipsē
V-AAS-3Sἀλείφωaleifōto anointanointἔλαιον elaion
N-ASNἔλαιονelaionolive oilwith oil,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἔσῃ esē
V-FMI-2Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]ὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howasγυνὴ gunē
N-NSFγυνήgunēwomana womanπενθοῦσα penthousa
V-PAPRSπενθέωpentheōto mourn1mourning]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstforτεθνηκότι tethnēkoti
V-RAPMSθνῄσκωthnēskōto die/be deadone having died!τοῦτο touto
D-ASNτοῦτοtoutothat[drowsiness]ἡμέρας hēmeras
N-GSFἡμέραhēmeraday[3daysπολλὰς pollas
A-APFπολύςpolusmuch2for many 3 Tłum. GrEn. Толк. I wnijdziesz do króla, a będziesz mówiła do niego takie słowa.» I położył Joab słowa w ustach jej.и пойди к царю и скажи ему так и так. И вложил Иоав в уста ее, что сказать.
и3 вни1деши ко царю2 и3 речeши къ немY по глаг0лу семY. И# положи2 їwaвъ словесA сво‰ во ўстA є3S.
14,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐλεύσῃ eleusē
V-FMI-2Sἔρχομαιerchomaito come/go[to endow]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking,καὶ kai
CONJκαίkaiandandλαλήσεις lalēseis
V-FAI-2Sλαλέωlaleōto speakyou shall speakπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]κατὰ kata
PREPκατάkataaccording toaccording toτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who ῥῆμα rēma
N-ASNῥῆμαrēmawordthis thing.τοῦτο· touto
D-ASNτοῦτοtoutothat[drowsiness]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔθηκεν ethēken
V-AAI-3Sτίθημιtithēmito placeJoab putΙωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τοὺς tous
T-APMὁhothe/this/whotheλόγους logous
N-APMλόγοςlogoswordwordsἐν en
PREPἐνenin/on/among[gold]τῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who στόματι stomati
N-DSNστόμαstomamouthher mouth.αὐτῆς. autēs
D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 4 Tłum. GrEn. Толк. I tak wszedłszy niewiasta Tekuitka do króla, padła przed nim na ziemię i pokłoniła się, i rzekła: «Ratuj mię, królu!»И вошла женщина Фекоитянка к царю и пала лицем своим на землю, и поклонилась и сказала: помоги, царь, [помоги]!
И# вни1де женA fекwjтzнынz ко царю2 и3 падE на лицы2 своeмъ на зeмлю, и3 поклони1сz є3мY, и3 речE: спаси2, царю2, спаси1 мz.
14,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἰσῆλθεν eisēlthen
V-AAI-3Sεἰσέρχομαιeiserchomaito enter[3enteredἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who1theγυνὴ gunē
N-NSFγυνήgunēwoman2Tekoahite woman]ἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who2Tekoahite woman]Θεκωῖτις thekōitis
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἔπεσεν epesen
V-AAI-3Sπίπτωpiptōto collapseshe fellἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponπρόσωπον prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponfaceher faceαὐτῆς autēs
D-GSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]εἰς eis
PREPεἰςeistowardtoτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheγῆν gēn
N-ASFγῆgēearthground,καὶ kai
CONJκαίkaiandandπροσεκύνησεν prosekunēsen
V-AAI-3Sπροσκυνέωproskuneōto worshipshe did obeisanceαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayshe said,σῶσον. sōson
N-PRIσῴζωsōzōto saveDeliver,βασιλεῦ, basileu
N-VSMβασιλεύςbasileuskingO king,Σῶσον, sōson
V-FAPASσῴζωsōzōto savedeliver! 5 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł król do niej: «Co za sprawę masz ?» Ona odpowiedziała: «Ach! jestem ja niewiasta wdowa, bo mąż mój umarł.И сказал ей царь: что тебе? И сказала она: я [давно] вдова, муж мой умер;
И# речE є4й цaрь: чт0 ти є4сть; Nнa же речE: и3здaвна вдовA женA ѓзъ є4смь, и3 ќмре мyжъ м0й:
14,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidπρὸς pros
PREPπρόςprosto/with4toαὐτὴν autēn
D-ASFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεύς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king],Τί ti
I-NSNτίςtiswhich?[to bray]ἐστίν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]σοι; soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]ἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who δὲ de
PRTδέdethenAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayshe said,καὶ kai
CONJκαίkaiandBy all meansμάλα mala
ADVstrong:GADVstrong:GADVstrong:GADV γυνὴ gunē
N-NSFγυνήgunēwoman[4womanχήρα chēra
N-NSFχήραchērawidow3a widowἐγώ egō
P-NSἐγώegōI/we5herεἰμι, eimi
V-PAI-1Sεἰμίeimito be[decree]Καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀπέθανεν apethanen
V-AAI-3Sἀποθνήσκωapothnēskōto die[2diedὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who ἀνήρ anēr
N-NSMἀνήρanērman1my husband].μου. mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 6 Tłum. GrEn. Толк. A miałam, służebnica twoja, dwu synów, którzy powadzili się ze sobą na polu, i nie było, kto by ich mógł pohamować, i ranił jeden drugiego, i zabił go.и у рабы твоей было два сына; они поссорились в поле, и некому было разнять их, и поразил один другого и умертвил его.
и3 рабЁ твоeй двA сы6на, и3 би1стасz џба на селЁ, и3 не бhсть кт0 бы и5хъ разлучи1лъ, и3 нападE є3ди1нъ на брaта своего2, и3 ўмертви2 є3го2:
14,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαί kai
CONJκαίkaiandAndγε ge
PRTγέgeindeedindeedτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who δούλῃ doulē
N-DSFδούληdoulēfemale slaveyour maidservantσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]δύο duo
N-NUIδύοduotwotwoυἱοί, huioi
N-NPMυἱόςhuiossonsons,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐμαχέσαντο emachesanto
V-AMI-3Pμάχομαιmachomaito quarrelthey [2quarreledἀμφότεροι amfoteroi
A-NPMἀμφότεροςamfoterosboth1both]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whotheἀγρῷ, agrō
N-DSMἀγρόςagrosfieldfield,καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐκ ouk
ADVοὐounothere was no oneἦν ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who ἐξαιρούμενος exairoumenos
V-PMPRSἐξαιρέωexaireōto take out/selectfor rescuingἀνὰ ana
PREPἀνάanaeach[Ahlab]μέσον meson
A-ASMμέσοςmesosmidst[to finish]αὐτῶν, autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἔπαισεν epaisen
V-AAI-3Sπαίωpaiōto strike[3hitὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theεἷς heis
N-NUIεἰςeistoward[to strive]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who ἀδελφὸν adelfon
N-ASMἀδελφόςadelfosbrother3brotherαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐθανάτωσεν ethanatōsen
V-AAI-3Sθανατόωthanatoōto killkilled him.αὐτόν. auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 7 Tłum. GrEn. Толк. A oto powstawszy wszystka rodzina przeciw służebnicy twojej, mówi: Wydaj tego, który zabił brata swego, żebyśmy go zabili za duszę brata jego, którego zabił, i zgładzili dziedzica! I chcą zagasić iskierkg moją, która została, aby nie zostało mężowi memu imienia ani szczątku na ziemi.»И вот, восстало все родство на рабу твою, и говорят: "отдай убийцу брата своего; мы убьем его за душу брата его, которую он погубил, и истребим даже наследника". И так они погасят остальную искру мою, чтобы не оставить мужу моему имени и потомства на лице земли.
и3 сE, востA всE nтeчество на рабY твою2 и3 рёша: дaй ўби1вшаго брaта своего2, и3 ўмертви1мъ є3го2 вмёстw души2 брaта, є3г0же ўби2, и3 погуби1мъ и3 наслёдника вaшего: и3 ўгасsтъ и4скру мою2 њстaвшуюсz, ћкw не њстaвити мyжу моемY њстaнка и3 и4мене на лицы2 земли2.
14,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἰδοὺ idou
V-AMM-2Sὁράωhoraōto see[vexation]ἐπανέστη epanestē
V-AAI-3Sἐπανίστημιepanistēmito rebel against[4rose upὅλη holē
A-NSFὅλοςholosall2entireἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who1theπατριὰ patria
N-NSFπατριάpatriafamily line3family]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withagainstτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who δούλην doulēn
N-ASFδούληdoulēfemale slaveyour maidservant,σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἶπαν eipan
V-AAI-3Pἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saythey said,Δὸς dos
V-AAM-2Sδίδωμιdidōmito giveGiveτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheπαίσαντα paisanta
V-AAPASπαίζωpaizōto play[Lael]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who ἀδελφὸν adelfon
N-ASMἀδελφόςadelfosbrotherhis brother,αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandθανατώσομεν thanatōsomen
V-FAI-1Pθανατόωthanatoōto killwe shall kill him,αὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἀντὶ anti
PREPἀντίantiforon account ofτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whotheψυχῆς psuchēs
N-GSFψυχήpsuchēsoullifeτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who ἀδελφοῦ adelfou
N-GSMἀδελφόςadelfosbrotherof his brotherαὐτοῦ, autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οὗ hou
R-GSMοὐouno[Carmi]ἀπέκτεινεν, apekteinen
V-AAI-3Sἀποκτείνωapokteinōto killhe killed;καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐξαροῦμεν exaroumen
V-FAI-1Pἐξαίρωexairōto expelwe shall take awayκαί kai
CONJκαίkaiandAndγε ge
PRTγέgeindeed[weeping]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheκληρονόμον klēronomon
N-ASMκληρονόμοςklēronomosheirheir.ὑμῶν· humōn
P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]καὶ kai
CONJκαίkaiandandσβέσουσιν sbesousin
V-FAI-3Pσβέννυμιsbennumito extinguishthey shall extinguishτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who ἄνθρακά anthraka
N-ASMἄνθραξanthraxcharcoalmy of coal,μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whothe oneκαταλειφθέντα kataleifthenta
V-APPASκαταλείπωkataleipōto leavebeing left behind ,ὥστε hōste
CONJὥστεhōstesoso asμὴ mē
ADVμήmēnotto notθέσθαι thesthai
V-AMRτίθημιtithēmito placeestablishτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who ἀνδρί andri
N-DSMἀνήρanērmanmy husbandμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]κατάλειμμα kataleimma
N-ASNκατάλειμμαkataleimmaremnanta vestigeκαὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]ὄνομα onoma
N-ASNὄνομαonomanamenameἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponπροσώπου prosōpou
N-GSNπρόσωπονprosōponfacefaceτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof theγῆς. gēs
N-GSFγῆgēearthearth. 8 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł król do niewiasty: «Idź do domu twego, a ja zarządzę co do ciebie.»И сказал царь женщине: иди спокойно домой, я дам приказание о тебе.
И# речE цaрь къ женЁ: и3ди2 здрaва въ д0мъ св0й, и3 ѓзъ заповёдаю њ тебЁ.
14,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεύς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king]Ὑγιαίνουσα hugiainousa
V-PAPRSstrong:GV-PAPRSstrong:GV-PAPRSstrong:GV-PAPRS βάδιζε badize
V-PAM-2Sstrong:GV-PAM-2Sstrong:GV-PAM-2Sstrong:GV-PAM-2S εἰς eis
PREPεἰςeistowardtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheοἶκόν oikon
N-ASMοἶκοςoikoshouseyour houseσου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]κἀγὼ kagō
CONJκἀγώkagōand Iand Iἐντελοῦμαι enteloumai
V-PMI-1Sἐντέλλωentellōto orderwill take chargeπερὶ peri
PREPπερίperiaboutconcerningσοῦ. sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 9 Tłum. GrEn. Толк. I rzekła niewiasta Tekuitka do króla: «Na mnie, panie mój, królu niech będzie nieprawość i na dom ojca mego, a król i stolica jego niech będą bez winy!» I rzekł krół:Но женщина Фекоитянка сказала царю: на мне, господин мой царь, да будет вина и на доме отца моего, царь же и престол его неповинен.
И# речE женA fекwjтzнынz ко царю2: на мнЁ беззак0ніе, г0споди м0й царю2, и3 на домY nтцA моегw2, цaрь же и3 прест0лъ є3гw2 непови1ненъ.
14,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[4saidἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who γυνὴ gunē
N-NSFγυνήgunēwoman3womanἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who1theΘεκωῖτις thekōitis
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking,Ἐπ' ep
PREPἐπίepiupon/to/againstuponἐμέ, eme
P-ASἐμέememe[Diblaim]κύριέ kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO my master,μου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]βασιλεῦ, basileu
N-VSMβασιλεύςbasileuskingO king,ἡ hē
T-NSFὁhothe/this/whotheἀνομία anomia
N-NSFἀνομίαanomialawlessness[Elimelech]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheοἶκον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousehouseτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who πατρός patros
N-GSMπατήρpatērfatherof my father!μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingkingκαὶ kai
CONJκαίkaiandandὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θρόνος thronos
N-NSMθρόνοςthronosthronehis throneαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἀθῷος. athōos
A-NSMἀθῷοςathōosinnocentinnocent! 10 Tłum. GrEn. Толк. «Kto by mówił przeciw tobie, przywiedź go do mnie, a więcej cię już nie dotknie.»И сказал царь: того, кто будет против тебя, приведи ко мне, и он более не тронет тебя.
И# речE цaрь: кто2 глаг0лzй къ тебЁ, и3 приведeши є3го2 ко мнЁ, и3 не приложи1тъ ктомY коснyтисz є3мY;
14,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεύς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king],Τίς tis
I-NSMτιςtisone[groaning]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoThe oneλαλῶν lalōn
V-PAPRSλαλέωlaleōto speakspeakingπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoσέ; se
P-ASσέseyou[to slip]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἄξεις axeis
V-FAI-2Sἄγωagōto bringleadαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoἐμέ, eme
P-ASἐμέememe[Diblaim]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]οὐ ou
ADVοὐouno[Carmi]προσθήσει prosthēsei
V-FAI-3Sπροστίθημιprostithēmito add (to)shall anyone proceedἔτι eti
ADVἔτιetistillyetἅψασθαι hapsasthai
V-AMRἅπτωhaptōto touchto touchαὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 11 Tłum. GrEn. Толк. Ona rzekła: «Niech wspomni król na Pana, Boga swego, aby nie mnożyli się bliscy krwi na pomstę, i nie zabili syna mego!» A on rzekł: «Żyje Pan, że nie spadnie z włosów syna twego na ziemię! «Она сказала: помяни, царь, Господа Бога твоего, чтобы не умножились мстители за кровь и не погубили сына моего. И сказал царь: жив Господь! не падет и волос сына твоего на землю.
И# речE женA: да воспомsнетъ нн7э цaрь гDа бGа своего2, внегдA ўмн0жити ќжика кр0ве, є4же растли1ти, и3 не и4мутъ погуби1ти сhна моего2. И# речE (цaрь): жи1въ гDь, ѓще и3 влaсъ падeтъ сhну твоемY съ главы2 на зeмлю.
14,11Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidΜνημονευσάτω mnēmoneusatō
V-AAM-3Sμνημονεύωmnēmoneuōto rememberLet now [3rememberδὴ dē
PRTδήdēso4indeedὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who1theκύριον kurion
N-ASMκύριοςkurioslordlordθεὸν theon
N-ASMθεόςtheosGodyour God!αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]πληθυνθῆναι plēthunthēnai
V-APRπληθύνωplēthunōto multiplyto multiplyἀγχιστέα anchistea
N-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASMstrong:GN-ASM τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whotheαἵματος haimatos
N-GSNαἷμαhaimabloodbloodτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whoforδιαφθεῖραι diaftheirai
V-AARδιαφθείρωdiaftheirōto corruptto utterly destroy,καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐ ou
ADVοὐounothere shall not fallμὴ mē
ADVμήmēnot[Jokmeam]ἐξάρωσιν exarōsin
V-AAS-3Pἐξαίρωexairōto expeltake awayτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who υἱόν huion
N-ASMυἱόςhuiossonmy son.μου· mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayhe said,Ζῇ zē
V-PAI-3Sζάωzaōto liveAs lord lives,κύριος, kurios
N-NSMκύριοςkurioslordAs lord lives,εἰ ei
CONJεἰeiif[clod]πεσεῖται peseitai
V-FAI-3Sπίπτωpiptōto collapsethere shall not fallἀπὸ apo
PREPἀπόapofromofτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who τριχὸς trichos
N-GSFθρίξthrixhairhairτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheυἱοῦ huiou
N-GSMυἱόςhuiossonof your sonσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who γῆν. gēn
N-ASFγῆgēearthground. 12 Tłum. GrEn. Толк. Rzekła tedy niewiasta: «Niechaj mówi służebnica twoja do króla, pana mego, słowo!» I rzekł: «Mów!»И сказала женщина: позволь рабе твоей сказать еще слово господину моему царю.
И# речE женA: да глаг0летъ нн7э рабA твоS ко господи1ну моемY царю2 сл0во. Џнъ же речE: глаг0ли.
14,12Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who1theγυνή gunē
N-NSFγυνήgunēwoman2woman],Λαλησάτω lalēsatō
V-AAM-3Sλαλέωlaleōto speakLet [2speakδὴ dē
PRTδήdēso3indeedἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who δούλη doulē
N-NSFδούληdoulēfemale slave1your maidservant]σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who κύριόν kurion
N-ASMκύριοςkurioslordmy masterμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingkingῥῆμα· rēma
N-ASNῥῆμαrēmaworda thing!καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayhe said,Λάλησον. lalēson
V-AAM-2Sλαλέωlaleōto speakSpeak! 13 Tłum. GrEn. Толк. I rzekła niewiasta: «Czemużeś umyślił talcową rzecz przeciw ludowi Bożemu i mówił król to słowo, aby zgrzeszył, a nie przywrócił wygnańca swego ? Он сказал: говори. И сказала женщина: почему ты так мыслишь против народа Божия? Царь, произнеся это слово, обвинил себя самого, потому что не возвращает изгнанника своего.
И# речE женA: почто2 помhслилъ є3си2 тaкw њ лю1дехъ б9іихъ; є3дA t ќстъ царeвыхъ сл0во сіE ѓки преступлeніе, є4же не возврати1ти царю2 tриновeннагw своегw2;
14,13Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who1theγυνή gunē
N-NSFγυνήgunēwoman2woman],Ἵνα hina
CONJἵναhinain order that/to[hook]τί ti
I-ASNτίςtiswhich?[to bray]ἐλογίσω elogisō
V-AMI-2Sλογίζομαιlogizomaito counthave you imputedτοιοῦτο toiouto
D-ASNτοιοῦτοςtoioutossuch as this[fruit]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponλαὸν laon
N-ASMλαόςlaosa peoplepeopleθεοῦ; theou
N-GSMθεόςtheosGodof God?ἦ ē
ADVὁhothe/this/who ἐκ ek
PREPἐκekof/frombyστόματος stomatos
N-GSNστόμαstomamouth[cucumber field]τοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who1theβασιλέως basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileusking2king]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who λόγος logos
N-NSMλόγοςlogoswordthis wordοὗτος houtos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis wordὡς hōs
CONJὡςhōswhich/howasπλημμέλεια plēmmeleia
N-NSFstrong:GN-NSFstrong:GN-NSFstrong:GN-NSF τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who μὴ mē
ADVμήmēnot[3to notἐπιστρέψαι epistrepsai
V-AARἐπιστρέφωepistrefōto turn4returnτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who1for theβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileusking2king]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whothe oneἐξωσμένον exōsmenon
V-AMPASἐξωθέωexōtheōto expel[to pierce]αὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 14 Tłum. GrEn. Толк. Wszyscy umieramy, a rozciekamy się w ziemię jak wody, które się nie wrócą; i nie chce Bóg, by miała dusza zginąć, ale zwleka myśląc, aby nie zginął całkiem ten, który jest odrzucony.Мы умрем и будем как вода, вылитая на землю, которую нельзя собрать; но Бог не желает погубить душу и помышляет, как бы не отвергнуть от Себя и отверженного.
ћкw смeртію ќмремъ, и3 ћкw водA низходsщаz на зeмлю, ћже не соберeтсz, и3 пріи1метъ бGъ дyшу, и3 помышлszй спасти2 t негw2 tриновeннаго:
14,14Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForθανάτῳ thanatō
N-DSMθάνατοςthanatosdeathto deathἀποθανούμεθα, apothanoumetha
V-FMI-1Pἀποθνήσκωapothnēskōto diewe shall die,καὶ kai
CONJκαίkaiandandὥσπερ hōsper
ADVὥσπερhōsperjust asasτὸ to
T-NSNὁhothe/this/whotheὕδωρ hudōr
N-NSNὕδωρ, ὕδατοςhhudōr udatoswaterwaterτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who καταφερόμενον kataferomenon
V-PMPASκαταφέρωkataferōto vote against[Hazar-susim]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whotheγῆς, gēs
N-GSFγῆgēearthearth,ὃ ho
R-NSNὁhothe/this/who1God shall] takeοὐ ou
ADVοὐounonotσυναχθήσεται· sunachthēsetai
V-FPI-3Sσυνάγωsunagōto assemblebeing gathered together;καὶ kai
CONJκαίkaiandthatλήμψεται lēmpsetai
V-FMI-3Sλαμβάνωlambanōto take1God shall] takeὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεὸς theos
N-NSMθεόςtheosGod1God shall] takeψυχήν, psuchēn
N-ASFψυχήpsuchēsoullife;καὶ kai
CONJκαίkaiandyetλογιζόμενος logizomenos
V-PMPRSλογίζομαιlogizomaito counthe himself devisesτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who[that]ἐξῶσαι exōsai
V-AARἐξωθέωexōtheōto expel[to pierce]ἀπ' ap
PREPἀπόapofromfromαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐξωσμένον. exōsmenon
V-AMPASἐξωθέωexōtheōto expel[to pierce] 15 Tłum. GrEn. Толк. Teraz tedy przyszłam, aby mówić do pana mego, króla, to słowo przy ludzie. I rzekła sługa twoja: Będę mówiła do króla, może czyni król słowo sługi swojej И теперь я пришла сказать царю, господину моему, эти слова, потому что народ пугает меня; и раба твоя сказала: поговорю я с царем, не сделает ли он по слову рабы своей;
и3 нн7э ћкw пріид0хъ глаг0лати ко царю2 господи1ну моемY глаг0лъ сeй, ћкw ўви1дzтъ мS лю1діе, и3 речeтъ рабA твоS: да глаг0летъ u5бо ко господи1ну моемY царю2, нeгли сотвори1тъ цaрь сл0во рабы2 своеS,
14,15Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndνῦν nun
ADVνῦνnunnownowὃ ho
R-NSNὁhothe/this/who[2theἦλθον ēlthon
V-AAI-1Sἔρχομαιerchomaito come/go[to endow]λαλῆσαι lalēsai
V-AARλαλέωlaleōto speakto speakπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who βασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileusking3kingτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who κύριόν kurion
N-ASMκύριοςkurioslord1my master]μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]τὸ to
T-ASNὁhothe/this/who1theῥῆμα rēma
N-ASNῥῆμαrēmawordmatterτοῦτο, touto
D-ASNτοῦτοtoutothat[drowsiness]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforὄψεταί opsetai
V-FMI-3Sὀπτάνομαιoptanomaito appear[to long]με me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who λαός, laos
N-NSMλαόςlaosa people2people];καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐρεῖ erei
V-FAI-3Sἐρέω, ἐρῶereō erōto speak[3will sayἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who δούλη doulē
N-NSFδούληdoulēfemale slave2maidservantσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]Λαλησάτω lalēsatō
V-AAM-3Sλαλέωlaleōto speakLet [2speakδὴ dē
PRTδήdēso3indeedπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who βασιλέα, basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking,εἴ ei
CONJεἰeiif[clod]πως pōs
ADVπωςpōshow[tooth]ποιήσει poiēsei
V-FAI-3Sποιέωpoieōto do/make[3shall doὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king]τὸ to
T-ASNὁhothe/this/who1theῥῆμα rēma
N-ASNῥῆμαrēmaword[to count]τῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whotheδούλης doulēs
N-GSFδούληdoulēfemale slave1your maidservant]αὐτοῦ· autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 16 Tłum. GrEn. Толк. i usłucha król, żeby wybawił służebnicę swą z ręki wszystkich, którzy chcieli z dziedzictwa Bożego wygładzić mnie i syna mego razem. верно царь выслушает и избавит рабу свою от руки людей, хотящих истребить меня вместе с сыном моим из наследия Божия.
ћкw ўслhшитъ цaрь: да и4зметъ рабY свою2 и3з8 рyкъ мужeй и4щущихъ погуби1ти мS и3 сhна моего2 t ўчaстіz б9іz:
14,16Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforἀκούσει akousei
V-FAI-3Sἀκούωakouōto hear[3shall hearὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king]ῥύσασθαι rusasthai
V-AMRῥύομαιruomaito rescueto rescueτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who δούλην doulēn
N-ASFδούληdoulēfemale slavehis maidservantαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfrom out ofχειρὸς cheiros
N-GSFχείρcheirhandhandτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theἀνδρὸς andros
N-GSMἀνήρanērmanmanτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who ζητοῦντος zētountos
V-PAPGSζητέωzēteōto seekseekingἐξᾶραί exarai
V-AARἐξαίρωexairōto expelto take me away,με me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who υἱόν huion
N-ASMυἱόςhuiossonmy son,μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ἀπὸ apo
PREPἀπόapofromfromκληρονομίας klēronomias
N-GSFκληρονομίαklēronomiainheritanceinheritanceθεοῦ. theou
N-GSMθεόςtheosGodof God. 17 Tłum. GrEn. Толк. A tak niech mówi służebnica twoja, aby się stało słowo Pana mego, króla, jako ofiara. Bojak Anioł Boży, tak jest pan mój, król, że ani błogosławieniem ani złorzeczeniem nie wzruszy się; stąd i Pan, Bóg twój, jest z tobą.»И сказала раба твоя: да будет слово господина моего царя в утешение мне, ибо господин мой царь, как Ангел Божий, и может выслушать и доброе и худое. И Господь Бог твой будет с тобою.
и3 речeтъ рабA твоS: да бyдетъ нн7э сл0во г0спода моегw2 царS на жeртву: ћкоже бо ѓгGлъ б9ій, тaкw госп0дь м0й цaрь, є4же слhшати благ0е и3 ѕл0е: и3 гDь бGъ тв0й бyдетъ съ тоб0ю.
14,17Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[Horam]ἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who γυνή gunē
N-NSFγυνήgunēwoman[Ben-hanan]Εἴη eiē
V-PAO-3Sεἴηνeiēnmay be[robbery]δὴ dē
PRTδήdēsoindeedὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheλόγος logos
N-NSMλόγοςlogoswordwordτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who κυρίου kuriou
N-GSMκύριοςkurioslordof my masterμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]τοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheβασιλέως basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingkingεἰς eis
PREPεἰςeistowardbe as anθυσίαν, thusian
N-ASFθυσίαthusiasacrificesacrifice.ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceForκαθὼς kathōs
ADVκαθώςkathōsas/just asasἄγγελος angelos
N-NSMἄγγελοςangelosangela messengerθεοῦ theou
N-GSMθεόςtheosGodof God,οὕτως houtōs
ADVοὕτω, οὕτωςhhoutō outōsthus(-ly)thusὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who κύριός kurios
N-NSMκύριοςkurioslordmy masterμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingking,τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ἀκούειν akouein
V-PARἀκούωakouōto hearto hearτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheἀγαθὸν agathon
A-ASMἀγαθόςagathosgood-doer[crib]καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheπονηρόν, ponēron
A-ASMπονηρόςponērosevil/badbad;καὶ kai
CONJκαίkaiandandκύριος kurios
N-NSMκύριοςkurioslordlordὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who θεός theos
N-NSMθεόςtheosGodyour Godσοῦ. sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἔσται estai
V-FMI-3Sἔσομαιesomaiwill be[Zabud]μετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterwithσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard] 18 Tłum. GrEn. Толк. I odpowiadając król, rzekł do niewiasty: «Nie taj przede mną słowa, o które cię spytam.» I rzekła mu niewiasta: «Mów panie mój, królu!» И отвечал царь и сказал женщине: не скрой от меня, о чем я спрошу тебя. И сказала женщина: говори, господин мой царь.
И# tвэщA цaрь и3 речE къ женЁ: никaкоже да ўтаи1ши t менє2 глаг0ла, њ нeмже ѓзъ вопрошy тz. И# речE женA: да глаг0летъ u5бо госп0дь м0й цaрь.
14,18Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπεκρίθη apekrithē
V-API-3Sἀποκρίνωapokrinōto answer[3answeredὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king]καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saysaidπρὸς pros
PREPπρόςprosto/with[Mezahab]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whoto theγυναῖκα gunaika
N-ASFγυνήgunēwomanwoman,Μὴ mē
ADVμήmēnotYou should notδὴ dē
PRTδήdēsoindeedκρύψῃς krupsēs
V-AAS-2Sκρύπτωkruptōto hidehideἀπ' ap
PREPἀπόapofromfromἐμοῦ emou
P-GSἐμοῦemouof me[cause]ῥῆμα, rēma
N-ASNῥῆμαrēmawordmatterὃ ho
R-NSNὁhothe/this/whotheἐγὼ egō
P-NSἐγώegōI/wemeἐπερωτῶ eperōtō
V-PAI-1Sἐπερωτάωeperōtaōto questionshall askσε. se
P-ASσέseyou[to slip]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who1theγυνή gunē
N-NSFγυνήgunēwoman2woman],Λαλησάτω lalēsatō
V-AAM-3Sλαλέωlaleōto speakLet [5speakδὴ dē
PRTδήdēso1indeedὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who κύριός kurios
N-NSMκύριοςkurioslord2my masterμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who3theβασιλεύς. basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking4king]! 19 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł król: «Czy ręka Joaba z tobą jest w tym wszystkim?» Odpowiedziała niewiasta i rzekła: «Przez zdrowie duszy twojej, panie mój, królu, ani w lewo ani w prawo nic nie odchyla się z tego wszystkiego, co mówił pan mój, król; sługa bowiem twój Joab, ten mi przykazał i ten włożył w usta służebnicy twojej te wszystkie słowa.И сказал царь: не рука ли Иоава во всем этом с тобою? И отвечала женщина и сказала: да живет душа твоя, господин мой царь; ни направо, ни налево нельзя уклониться от того, что сказал господин мой, царь; точно, раб твой Иоав приказал мне, и он вложил в уста рабы твоей все эти слова;
И# речE цaрь: є3дA рукA їwaвлz њ всeмъ сeмъ съ тоб0ю; И# речE женA къ царю2: да живeтъ душA твоS, г0споди м0й царю2, ѓще є4сть њдеснyю и3ли2 њшyюю t всёхъ, ±же глаг0ла господи1нъ м0й цaрь, ћкw рaбъ тв0й їwaвъ т0й заповёда мнЁ, и3 т0й вложи2 во ўстA рабЁ твоeй вс‰ словесA сі‰:
14,19Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεύς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king],Μὴ mē
ADVμήmēnotnotἡ hē
T-NSFὁhothe/this/whotheχεὶρ cheir
N-NSFχείρcheirhandhandΙωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginπαντὶ panti
A-DSMπάντῃpantēalways[poplar]τούτῳ toutō
D-DSMτούτῳtoutōto this[Noadiah]μετὰ meta
PREPμετάmetawith/afterwithσοῦ; sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say5saidἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who1theγυνὴ gunē
N-NSFγυνήgunēwoman2woman]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whoto theβασιλεῖ basilei
N-DSMβασιλεύςbasileuskingking,Ζῇ zē
V-PAI-3Sζάωzaōto live[2livesἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who ψυχή psuchē
N-NSFψυχήpsuchēsoul1your soul],σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]κύριέ kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO my master,μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]βασιλεῦ, basileu
N-VSMβασιλεύςbasileuskingO king,εἰ ei
CONJεἰeiifsince there isἔστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]εἰς eis
PREPεἰςeistowardtoτὰ ta
T-APNὁhothe/this/whotheδεξιὰ dexia
A-APNδεξιόςdexiosrightrightἢ ē
CONJὁhothe/this/whotheεἰς eis
PREPεἰςeistowardtoτὰ ta
T-APNὁhothe/this/who ἀριστερὰ aristera
A-APNἀριστερόςaristerosleftleftἐκ ek
PREPἐκekof/fromofπάντων, pantōn
A-GPMπᾶςpasallallὧν hōn
R-GPMὅς, ἥhhos ēwhichwhichἐλάλησεν elalēsen
V-AAI-3Sλαλέωlaleōto speak[4spokeὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theκύριός kurios
N-NSMκύριοςkurioslord1my masterμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who βασιλεύς, basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking3king],ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who4theδοῦλός doulos
N-NSMδοῦλοςdoulosslaveyour servantσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ιωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI αὐτὸς autos
D-NSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐνετείλατό eneteilato
V-AMI-3Sἐντέλλωentellōto ordergave chargeμοι moi
P-DSμοίmoito me[to dwell]καὶ kai
CONJκαίkaiand4andαὐτὸς autos
D-NSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἔθετο etheto
V-AMI-3Sτίθημιtithēmito placeputἐν en
PREPἐνenin/on/among[3inτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who στόματι stomati
N-DSNστόμαstomamouth5mouthτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who δούλης doulēs
N-GSFδούληdoulēfemale slave6of your maidservantσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]πάντας pantas
A-APMπᾶςpasallallτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/who[that]λόγους logous
N-APMλόγοςlogosword2these words].τούτους· toutous
D-APMτούτουςtoutousthese[to shake] 20 Tłum. GrEn. Толк. Abym odmieniła sposób mowy tej, sługa twój Joab to przykazał; ale ty, panie mój, królu, jesteś mądry, jak ma mądrość Anioł Boży, że rozumiesz wszystko na ziemi.» I rzekł król do Joaba: чтобы притчею дать делу такой вид, раб твой Иоав научил меня; но господин мой [царь] мудр, как мудр Ангел Божий, чтобы знать все, что на земле.
за є4же пріити2 лицY глаг0ла сегw2, є4же сотвори2 рaбъ тв0й їwaвъ сл0во сіE: господи1нъ же м0й цaрь мyдръ, ћкоже мyдрость ѓгGла б9іz, є4же разумёти вс‰, ±же на земли2.
14,20Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἕνεκεν heneken
PREPἕνεκα, εἵνεκενhheneka einekenbecause ofSo as forτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who περιελθεῖν perielthein
V-AARπεριέρχομαιperierchomaito go around[4to come aboutτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who1theπρόσωπον prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponface2faceτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ῥήματος rēmatos
N-GSNῥῆμαrēmaword3of this matter],τούτου toutou
D-GSMτούτουtoutouof this[to flee]ἐποίησεν epoiēsen
V-AAI-3Sποιέωpoieōto do/make[3preparedὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who δοῦλός doulos
N-NSMδοῦλοςdoulosslave2your servantσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]Ιωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who λόγον logon
N-ASMλόγοςlogoswordthis thing.τοῦτον, touton
D-ASMτοῦτονtoutonthis[Non]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who κύριός kurios
N-NSMκύριοςkurioslordmy masterμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]σοφὸς sofos
A-NSMσοφόςsofoswisewiseκαθὼς kathōs
ADVκαθώςkathōsas/just asasσοφία sofia
N-NSFσοφίαsofiawisdomwisdomἀγγέλου angelou
N-GSMἄγγελοςangelosangelof a messengerτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheθεοῦ theou
N-GSMθεόςtheosGodof God,τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who γνῶναι gnōnai
V-AARγινώσκωginōskōto knowto knowπάντα panta
A-APNπᾶςpasallallτὰ ta
T-APNὁhothe/this/who ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whotheγῇ. gē
N-DSFγῆgēearthland. 21 Tłum. GrEn. Толк. «Oto ubłagany, uczyniłem słowo twoje. A tak idź, a przywróć młodzieńca Absaloma.» И сказал царь Иоаву: вот, я сделал [по слову твоему]; пойди же, возврати отрока Авессалома.
И# речE цaрь ко їwaву: сE, нн7э сотвори1хъ ти2 по словеси2 твоемY семY: и3ди2, возврати2 џтрока ґвессалHма.
14,21Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΙωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Ἰδοὺ idou
INJἰδούidoulook!Behold,δὴ dē
PRTδήdēsoindeedἐποίησά epoiēsa
V-AAI-1Sποιέωpoieōto do/makeI doσοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]κατὰ kata
PREPκατάkataaccording toaccording toτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who λόγον logon
N-ASMλόγοςlogosword[2your wordσου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]τοῦτον· touton
D-ASMτοῦτονtoutonthis[Non]πορεύου poreuou
V-PMM-2Sπορεύωporeuōto goGoἐπίστρεψον epistrepson
V-AAM-2Sἐπιστρέφωepistrefōto turnreturnτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheπαιδάριον paidarion
N-ASNπαιδάριονpaidarionboyyoung manτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Αβεσσαλωμ. abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI 22 Tłum. GrEn. Толк. I padłszy Joab twarzą swą na ziemię pokłonił się i błogosławił królowi; i rzekł Joab: «Dzisiaj poznał sługa twój, żem znalazł łaskę w oczach twoich, panie mój, królu, boś wykonał słowo sługi twego.»Тогда Иоав пал лицем на землю и поклонился, и благословил царя и сказал: теперь знает раб твой, что обрел благоволение пред очами твоими, господин мой царь, так как царь сделал по слову раба своего.
И# падE на лицы2 своeмъ їwaвъ на зeмлю, и3 поклони1сz, и3 благослови2 царS. И# речE їwaвъ: днeсь познA рaбъ тв0й, ћкw њбрэт0хъ благодaть пред8 nчи1ма твои1ма, г0споди м0й царю2, ћкw сотвори2 господи1нъ м0й цaрь сл0во рабA своегw2.
14,22Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔπεσεν epesen
V-AAI-3Sπίπτωpiptōto collapseJoab fellΙωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponπρόσωπον prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponfacehis faceαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheγῆν gēn
N-ASFγῆgēearthground,καὶ kai
CONJκαίkaiandandπροσεκύνησεν prosekunēsen
V-AAI-3Sπροσκυνέωproskuneōto worshipdid obeisance,καὶ kai
CONJκαίkaiandandεὐλόγησεν eulogēsen
V-AAI-3Sεὐλογέωeulogeōto praise/blessblessedτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα, basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayJoab said,ιωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Σήμερον sēmeron
ADVσήμερονsēmerontodayTodayἔγνω egnō
V-AAI-3Sγινώσκωginōskōto know[2knowsὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who δοῦλός doulos
N-NSMδοῦλοςdoulosslave1your servant]σου, sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatεὗρον heuron
V-AAI-1Sεὑρίσκωheuriskōto find/meethe foundχάριν charin
N-ASFχάρινcharinthereforefavorἐν en
PREPἐνenin/on/amonginὀφθαλμοῖς ofthalmois
N-DPMὀφθαλμόςofthalmoseyeyour eyes,σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]κύριέ kurie
N-VSMκύριοςkurioslordO my master,μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]βασιλεῦ, basileu
N-VSMβασιλεύςbasileuskingO king,ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sinceforἐποίησεν epoiēsen
V-AAI-3Sποιέωpoieōto do/make[4didὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who κύριός kurios
N-NSMκύριοςkurioslord1my masterμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking3king]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheλόγον logon
N-ASMλόγοςlogoswordmatterτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who δούλου doulou
N-GSMδοῦλοςdoulosslavefor his servant.αὐτοῦ. autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 23 Tłum. GrEn. Толк. Wstał tedy Joab i poszedł do Gessur, i przywiódł Absaloma do Jeruzalem.И встал Иоав, и пошел в Гессур, и привел Авессалома в Иерусалим.
И# востA їwaвъ и3 и4де въ гедсyръ, и3 приведE ґвессалHма во їеrли1мъ.
14,23Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀνέστη anestē
V-AAI-3Sἀνίστημιanistēmito ariseJoab rose upΙωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐπορεύθη eporeuthē
V-API-3Sπορεύωporeuōto gowentεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoΓεδσουρ gedsour
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandἤγαγεν ēgagen
V-AAI-3Sἄγωagōto bringhe ledτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Αβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εἰς eis
PREPεἰςeistowardintoΙερουσαλημ. ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel] 24 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł król: «Niech się wróci do domu swego, lecz oblicza mego niechaj nie widzi.» I wrócił się Absalom do domu swego, a oblicza królewskiego nie widział.И сказал царь: пусть он возвратится в дом свой, а лица моего не видит. И пошел Авессалом в свой дом, а лица царского не видал.
И# речE цaрь: да возврати1тсz въ д0мъ св0й, лицa же моегw2 да не ви1дитъ. И# возврати1сz ґвессалHмъ въ д0мъ св0й, лицa же царeва не ви1дэ.
14,24Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[3saidὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεύς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king],Ἀποστραφήτω apostrafētō
V-AAM-3Sἀποστρέφωapostrefōto turn awayLet him returnεἰς eis
PREPεἰςeistowardtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who οἶκον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousehis house,αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandbutτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who πρόσωπόν prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponface[3my faceμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]μὴ mē
ADVμήmēnot1let him notβλεπέτω. blepetō
V-PAM-3Sβλέπωblepōto see2see]!καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπέστρεψεν apestrepsen
V-AAI-3Sἀποστρέφωapostrefōto turn awayAbsalom returnedΑβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εἰς eis
PREPεἰςeistowardtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who οἶκον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousehis house,αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandbutτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheπρόσωπον prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponfacefaceτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theβασιλέως basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingkingοὐκ ouk
ADVοὐounohe did notεἶδεν. eiden
V-AAI-3Sεἴδωeidōto knowsee. 25 Tłum. GrEn. Толк. A nie było we wszystkim Izraelu męża tak pięknego i ślicznego bardzo jak Absalom: od stopy nogi aż do wierzchu głowy nie było na nim żadnej zmazy.Не было во всем Израиле мужчины столь красивого, как Авессалом, и столько хвалимого, как он; от подошвы ног до верха головы его не было у него недостатка.
И# ћкоже ґвессалHмъ не бЁ мyжъ во всeмъ ї}ли хвaленъ ѕэлw2: t пzты2 ноги2 є3гw2 и3 до верхA є3гw2 не бЁ въ нeмъ пор0ка:
14,25Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndὡς hōs
CONJὡςhōswhich/how[3asΑβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI οὐκ ouk
ADVοὐouno1there was noἦν ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]ἀνὴρ anēr
N-NSMἀνήρanērman2man]ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginπαντὶ panti
A-DSMπάντῃpantēalways[poplar]Ισραηλ israēl
N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]αἰνετὸς ainetos
A-NSMstrong:GA-NSMstrong:GA-NSMstrong:GA-NSM σφόδρα, sfodra
ADVσφόδραsfodravery1exceedingly].ἀπὸ apo
PREPἀπόapofromFromἴχνους ichnous
N-GSNἴχνοςichnostracksoleποδὸς podos
N-GSMπούςpousfootof his footαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἕως heōs
CONJἕωςheōsuntiluntoκορυφῆς korufēs
N-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSFstrong:GN-GSF αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οὐκ ouk
ADVοὐounothere was notἦν ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]ἐν en
PREPἐνenin/on/among[2onαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]μῶμος. mōmos
N-NSMμῶμοςmōmosblemish1a blemish]. 26 Tłum. GrEn. Толк. A gdy strzygł włosy (a raz go w rok strzyżono, bo mu włosy ciężały), Ważyły włosy głowy jego dwieście syklów wagi pospolitej.Когда он стриг голову свою, - а он стриг ее каждый год, потому что она отягощала его, - то волоса с головы его весили двести сиклей по весу царскому.
и3 внегдA стрищи2 є3мY главY свою2, и3 бhсть t начaла днjй до днjй въ нsже стрижaшесz, ћкw тsжко бsше є3мY t ни1хъ, и3 стригyщьсz вёсzше власы2 главы2 своеS двёсти сjклей по сjклю цaрскому.
14,26Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who κείρεσθαι keiresthai
V-PMRκείρωkeirōto shearhis shearingαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who κεφαλὴν kefalēn
N-ASFκεφαλήkefalēheadhis head,αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἐγένετο egeneto
V-AMI-3Sγίνομαιginomaito beit took placeἀπ' ap
PREPἀπόapofromatἀρχῆς archēs
N-GSFἀρχήarchēbeginning[Arioch]ἡμερῶν hēmerōn
N-GPFἡμέραhēmeradayof daysεἰς eis
PREPεἰςeistowarduntoἡμέρας, hēmeras
N-GSFἡμέραhēmeradaydaysὡς hōs
CONJὡςhōswhich/how[scribe]ἂν an
PRTἄνanif[Ahithophel]ἐκείρετο, ekeireto
V-IMI-3Sκείρωkeirōto shearhe sheared it,ὅτι hoti
CONJὅτιhotithat/sincethatκατεβαρύνετο katebaruneto
V-IMI-3Sstrong:GV-IMI-3Sstrong:GV-IMI-3Sstrong:GV-IMI-3S ἐπ' ep
PREPἐπίepiupon/to/againstuponαὐτόν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandκειρόμενος keiromenos
V-PMPRSκείρωkeirōto shearshearing,αὐτὴν autēn
D-ASFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἔστησεν estēsen
V-AAI-3Sἵστημιhistēmito standhe setτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheτρίχα tricha
N-ASFθρίξthrixhairhairτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who κεφαλῆς kefalēs
N-GSFκεφαλήkefalēheadof his headαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]διακοσίους diakosious
A-APMδιακόσιοιdiakosioitwo hundredtwo hundredσίκλους siklous
N-APMstrong:GN-APMstrong:GN-APMstrong:GN-APM ἐν en
PREPἐνenin/on/amongofτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whotheσίκλῳ siklō
N-DSMstrong:GN-DSMstrong:GN-DSMstrong:GN-DSM τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who βασιλικῷ. basilikō
A-DSMβασιλικόςbasilikosroyal1royal]. 27 Tłum. GrEn. Толк. A Absalomowi urodzili się trzej synowie i córka jedna imieniem Tamar, pięknej urody.И родились у Авессалома три сына и одна дочь, по имени Фамарь; она была женщина красивая [и сделалась женою Ровоама, сына Соломонова, и родила ему Авию].
И# роди1шасz ґвессалHму три2 сhны и3 дщeрь є3ди1на, и3 и4мz є4й fамaрь: сіS бЁ женA добрA ѕэлw2 вз0ромъ, и3 бhсть женA ровоaму сhну соломHню, и3 роди2 є3мY ґвjю.
14,27Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐτέχθησαν etechthēsan
V-API-3Pτίκτωtiktōto give birth tothere was born toτῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who Αβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τρεῖς treis
N-NUIτρεῖς, τρίαtreis triathreethreeυἱοὶ huioi
N-NPMυἱόςhuiossonsonsκαὶ kai
CONJκαίkaiandandθυγάτηρ thugatēr
N-NSFθυγάτηρthugatērdaughter[2daughterμία, mia
A-APNεἷςheisone1one],καὶ kai
CONJκαίkaiandandὄνομα onoma
N-ASNὄνομαonomanameher nameαὐτῇ autē
D-DSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Θημαρ· thēmar
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI αὕτη hautē
D-NSFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἦν ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]γυνὴ gunē
N-NSFγυνήgunēwoman[3womanκαλὴ kalē
A-NSFκαλόςkalosgood2goodlyσφόδρα sfodra
ADVσφόδραsfodravery1an exceedingly].καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]γίνεται ginetai
V-PMI-3Sγίνομαιginomaito be[Belteshazzar]γυνὴ gunē
N-NSFγυνήgunēwoman[Ben-hanan]τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/who[that]Ροβοαμ roboam
N-PRIῬοβοάμroboamRehoboam[progeny]υἱῷ huiō
N-DSMυἱόςhuiosson[soothing]Σαλωμων salōmōn
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]τίκτει tiktei
V-PAI-3Sτίκτωtiktōto give birth to[vow]αὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who[that]Αβια. abia
N-PRIἈβιάabiaAbijah[to destroy] 28 Tłum. GrEn. Толк. I mieszkał Absalom w Jeruzalem dwa lata, a oblicza królewskiego nie widział.И оставался Авессалом в Иерусалиме два года, а лица царского не видал.
И# сэдsше ґвессалHмъ во їеrли1мэ двA лBта днjй, и3 лицA царeва не ви1дэ.
14,28Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐκάθισεν ekathisen
V-AAI-3Sκαθίζωkathizōto seatAbsalom stayedΑβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginΙερουσαλημ ierousalēm
N-PRIἹερουσαλήμhierousalēmJerusalem[Hiel]δύο duo
N-NUIδύοduotwotwoἔτη etē
N-APNἔτοςetosyearyearsἡμερῶν hēmerōn
N-GPFἡμέραhēmeradayof days,Καὶ kai
CONJκαίkaiandandτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whotheπρόσωπον prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponfacefaceτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theβασιλέως basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingkingοὐκ ouk
ADVοὐounohe did notεἶδεν. eiden
V-AAI-3Sεἴδωeidōto knowsee. 29 Tłum. GrEn. Толк. Posłał tedy do Joaba, żeby go posłać do króla, lecz on nie chciał przyjść do niego. A gdy drugi raz posłał, a on nie chciał przyjść do niego, rzekł sługom swoim:И послал Авессалом за Иоавом, чтобы послать его к царю, но тот не захотел придти к нему. Послал и в другой раз; но тот не захотел придти.
И# послA ґвессалHмъ ко їwaву, дабы2 послaти є3го2 ко царю2, и3 не восхотЁ пріити2 къ немY: и3 послA втор0е къ немY, и3 не восхотЁ пріити2.
14,29Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπέστειλεν apesteilen
V-AAI-3Sἀποστέλλωapostellōto sendAbsalom sentΑβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withforΙωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ἀποστεῖλαι aposteilai
V-AARἀποστέλλωapostellōto sendto sendαὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα, basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking,καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐκ ouk
ADVοὐounohe did notἠθέλησεν ēthelēsen
V-AAI-3Sθέλωthelōto will/desirewantἐλθεῖν elthein
V-AARἔρχομαιerchomaito come/goto comeπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoαὐτόν· auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀπέστειλεν apesteilen
V-AAI-3Sἀποστέλλωapostellōto sendhe sentἐκ ek
PREPἐκekof/fromsecondδευτέρου deuterou
A-GSMδεύτεροςdeuterossecondlysecondπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoαὐτόν, auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandοὐκ ouk
ADVοὐounohe did notἠθέλησεν ēthelēsen
V-AAI-3Sθέλωthelōto will/desirewantπαραγενέσθαι. paragenesthai
V-AMRπαραγίνομαιparaginomaito cometo come. 30 Tłum. GrEn. Толк. «Wiecie, że obok roli mojej jest rola Joabowa, która ma żniwo jęczmienía; idźcież tedy i spalcie ją ogniem.» Spalili tedy słudzy Absalomowi owo zboże ogniem. A przyszedłszy słudzy Joabowi i rozdarłszy szaty swe rzekli: «Spalili słudzy Absalomowi część roli ogniem.»И сказал [Авессалом] слугам своим: видите участок поля Иоава подле моего, и у него там ячмень; пойдите, выжгите его огнем. И выжгли слуги Авессалома тот участок поля огнем. [И пришли слуги Иоава к нему, разодрав одежды свои, и сказали: слуги Авессалома выжгли участок твой огнем.]
И# речE ґвессалHмъ ко nтрокHмъ свои6мъ: ви1дите, чaсть на селЁ їwaвли бли1з8 менє2, є3гw2 тaмw kчмeнь, и3ди1те и3 запали1те є3го2 nгнeмъ. И# запали1ша раби2 ґвессалw6мли чaсть (їwaвлю) nгнeмъ. И# пріид0ша раби2 їw†вли къ немY раздрaвше ри6зы сво‰, и3 рёша: пожг0ша раби2 ґвессалw6мли чaсть твою2 nгнeмъ.
14,30Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayAbsalom saidΑβεσσαλωμ. abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτοὺς tous
T-APMὁhothe/this/who παῖδας paidas
N-APMπαῖςpaischild[people]αὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Ἴδετε idete
V-AAM-2Pεἴδωeidōto knowYou knowἡ hē
T-NSFὁhothe/this/whotheμερὶς meris
N-NSFμερίςmerispartportionἐν en
PREPἐνenin/on/amonginἀγρῷ agrō
N-DSMἀγρόςagrosfieldfieldτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who Ιωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐχόμενά echomena
V-PMPAPἔχωechōto have/bebeing next toμου, mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]κριθαὶ krithai
N-NPFκριθήkrithēbarleybarley there.ἐκεῖ, ekei
ADVἐκεῖekeitherebarley there.πορεύεσθε poreuesthe
V-PMI-2Pπορεύωporeuōto goYou goκαὶ kai
CONJκαίkaiandandἐμπρήσατε emprēsate
V-AAM-2Pἐμπρήθωemprēthōto burnburnαὐτὴν autēn
D-ASFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyπυρί· puri
N-DSNπῦρpurfirefire!καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐνέπρησαν eneprēsan
V-AAI-3Pἐμπρήθωemprēthōto burn[4burnedαὐτὰς autas
D-APFαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who1theπαῖδες paides
N-NPMπαῖςpaischild[people]Αβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]παραγίνονται paraginontai
V-PMI-3Pπαραγίνομαιparaginomaito come[study]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/whotheδοῦλοι douloi
N-NPMδοῦλοςdoulosslavehis servants,ιωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI πρὸς pros
PREPπρόςprosto/with[Mezahab]αὐτὸν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]διερρηχότες dierrēchotes
V-RAPRPδιαρρήγνυμιdiarrēgnumito tear[Beriite]τὰ ta
T-APNὁhothe/this/who[that]ἱμάτια himatia
N-APNἱμάτιονhimationclothing[quickly]αὐτῶν autōn
D-GPMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiand[desire]εἶπαν eipan
V-AAI-3Pἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[Horam]Ἐνεπύρισαν enepurisan
V-AAI-3Pstrong:GV-AAI-3Pstrong:GV-AAI-3Pstrong:GV-AAI-3P οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who[that]δοῦλοι douloi
N-NPMδοῦλοςdoulosslave2servantsαβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who[that]μερίδα merida
N-ASFμερίςmerispartportionἐν en
PREPἐνenin/on/amongbyπυρί. puri
N-DSNπῦρpurfirefire 31 Tłum. GrEn. Толк. I wstawszy Joab przyszedł do Absaloma w dom jego i rzekł: «Czemu spalili słůdzy twoi zboże moje ogniem?»И встал Иоав, и пришел к Авессалому в дом, и сказал ему: зачем слуги твои выжгли мой участок огнем?
И# востA їwaвъ и3 пріи1де ко ґвессалHму въ д0мъ, и3 речE къ немY: почто2 сожг0ша раби2 твои2 чaсть мою2 nгнeмъ;
14,31Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀνέστη anestē
V-AAI-3Sἀνίστημιanistēmito ariseJoab rose up,Ιωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandἦλθεν ēlthen
V-AAI-3Sἔρχομαιerchomaito come/gocameπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΑβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εἰς eis
PREPεἰςeistowardtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheοἶκον oikon
N-ASMοἶκοςoikoshousehouse,καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto saysaidπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoαὐτόν auton
D-ASMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]Ἵνα hina
CONJἵναhinain order that/to[hook]τί ti
I-ASNτίςtiswhich?[to bray]οἱ hoi
T-NPMὁhothe/this/who παῖδές paides
N-NPMπαῖςpaischild[people]σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]ἐνεπύρισαν enepurisan
V-AAI-3Pstrong:GV-AAI-3Pstrong:GV-AAI-3Pstrong:GV-AAI-3P τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who μερίδα merida
N-ASFμερίςmerispart[Japhlet]τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who[that]ἐμὴν emēn
A-ASFἐμόςemosmy[pasture]ἐν en
PREPἐνenin/on/amongwithπυρί; puri
N-DSNπῦρpurfirefire? 32 Tłum. GrEn. Толк. Odpowiedział Absalom Joabowi: «Posłałem do ciebie prosząc, abyś przyszedł do mnie, żebym cię posłał do króla, i abyś mu mówił: «Na cóżem przyszedł z Gessur?,Lepiej-ci mi było tam być. A tak proszę, niech ujrzę oblicze królewskie; a jeśli pomni na nieprawość moją, niechaj mnie zabije.»И сказал Авессалом Иоаву: вот, я посылал за тобою, говоря: приди сюда, и я пошлю тебя к царю сказать: зачем я пришел из Гессура? Лучше было бы мне оставаться там. Я хочу увидеть лице царя. Если же я виноват, то убей меня.
И# речE ґвессалHмъ ко їwaву: сE, посылaхъ къ тебЁ, глаг0лz: и3ди2 сёмw, и3 послю1 тz ко царю2, глаг0лz: почто2 пріид0хъ и3з8 гедсyра; лyчше ми2 бЁ бhти є3щE тaмw: и3 нн7э сE, лицA царeва не ви1дэхъ: ѓще же є4сть во мнЁ непрaвда, то2 ўмертви1 мz.
14,32Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayAbsalom saidΑβεσσαλωμ abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoΙωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἰδοὺ idou
INJἰδούidoulook!Behold,ἀπέστειλα apesteila
V-AAI-1Sἀποστέλλωapostellōto sendI sentπρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoσὲ se
P-ASσέseyou[to slip]λέγων legōn
V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying,Ἧκε hēke
V-AAI-3Sἥκωhēkōto come/be presentComeὧδε hōde
ADVὧδεhōdeherehere!καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀποστελῶ apostelō
V-FAI-1Sἀποστέλλωapostellōto sendI will sendσε se
P-ASσέseyou[to slip]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking,λέγων legōn
V-PAPRSλέγωlegōto speaksaying,Ἵνα hina
CONJἵναhinain order that/to[hook]τί ti
I-ASNτίςtiswhich?[to bray]ἦλθον ēlthon
V-AAI-3Pἔρχομαιerchomaito come/goI comeἐκ ek
PREPἐκekof/fromfrom out ofΓεδσουρ; gedsour
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἀγαθόν agathon
A-ASMἀγαθόςagathosgood-doer[2goodμοι moi
P-DSμοίmoito me[to dwell]ἦν ēn
V-IAI-3Sἦνēnwas[pledge]τοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who ἔτι eti
ADVἔτιetistill[lamb]εἶναί einai
V-PARεἶναιeinaito exist[Gezrite]με. me
P-ASμέmeme[Jehdeiah]ἐκεῖ· ekei
ADVἐκεῖekeitherethere.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndνῦν nun
ADVνῦνnunnownow,Ἰδοὺ idou
V-AMM-2Sὁράωhoraōto seeI shall seeτὸ to
T-ASNὁhothe/this/whoof theπρόσωπον prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponfacefaceτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who[that]βασιλέως basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking,οὐκ ouk
ADVοὐouno[Carmi]εἶδον· eidon
V-AAI-3Pεἴδωeidōto know[fleece]εἰ ei
CONJεἰeiififδέ de
PRTδέdethen[terror]ἐστιν estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]ἐν en
PREPἐνenin/on/among[2inἐμοὶ emoi
P-DSἐμοίemoiI[pestilence]ἀδικία, adikia
N-NSFἀδικίαadikiaunrighteousness1iniquity]καὶ kai
CONJκαίkaiandandθανάτωσόν thanatōson
V-FAPASθανατόωthanatoōto killI shall be killed.με me
P-ASμέmeme[Jehdeiah] 33 Tłum. GrEn. Толк. A tak wszedłszy Joab do króla powiedział mu wszystko. I wezwano Absaloma, i wszedł do króla, i pokłonił się do ziemi przed nim, i pocałował król Absaloma.И пошел Иоав к царю и пересказал ему это. И позвал царь Авессалома; он пришел к царю, [поклонился ему] и пал лицем своим на землю пред царем; и поцеловал царь Авессалома.И# вни1де їwaвъ ко царю2 и3 возвэсти2 є3мY. И# призвA ґвессалHма, и3 пріи1де ко царю2, и3 поклони1сz є3мY, и3 падE лицeмъ свои1мъ на зeмлю пред8 лицeмъ царeвымъ, и3 њблобызA цaрь ґвессалHма.14,33Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndεἰσῆλθεν eisēlthen
V-AAI-3Sεἰσέρχομαιeiserchomaito enterhe enteredΙωαβ iōab
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking,καὶ kai
CONJκαίkaiandandἀπήγγειλεν apēngeilen
V-AAI-3Sἀπαγγέλλωapangellōto announcereportedαὐτῷ, autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐκάλεσεν ekalesen
V-AAI-3Sκαλέωkaleōto callhe calledτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Αβεσσαλωμ, abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI καὶ kai
CONJκαίkaiandandεἰσῆλθεν eisēlthen
V-AAI-3Sεἰσέρχομαιeiserchomaito enter[rejoicing]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking,καὶ kai
CONJκαίkaiandandπροσεκύνησεν prosekunēsen
V-AAI-3Sπροσκυνέωproskuneōto worshiphe did obeisanceαὐτῷ autō
D-DSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]καὶ kai
CONJκαίkaiandandἔπεσεν epesen
V-AAI-3Sπίπτωpiptōto collapsefellἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponπρόσωπον prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponfacehis faceαὐτοῦ autou
D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheγῆν gēn
N-ASFγῆgēearthgroundκατὰ kata
PREPκατάkataaccording to[to dedicate]πρόσωπον prosōpon
N-ASNπρόσωπονprosōponface[stumbling]τοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheβασιλέως, basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking.καὶ kai
CONJκαίkaiandAndκατεφίλησεν katefilēsen
V-AAI-3Sκαταφιλέωkatafileōto kiss[3kissedὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who1theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking2king]τὸν ton
T-ASMὁhothe/this/who Αβεσσαλωμ. abessalōm
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes