Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Styl fragmentu
*Zezwalaj na cookies aby zapamiętać ustawienia
Księga Estery
CZĘŚC 1 (1,1 – 4,17)NIEBEZPIECZEŃSTWO ZGUBY ZAGRAŻAJĄCE ŻYDOMI. ODRZUCENIE KRÓLOWEJ WASTI (1,1-22). Uczta Aswerusa dla książąt i możnych (1-4), dla całego ludu (5-8). Uczta wydana przez królowę (9). Królowa wzbrania się przyjść przed króla (10-12a). Król rozgniewany radzi się mędrców (12b-20). Odrzucenie królowej Wasli (21-22).
11 Za dni Aswerusa, który panował od Indyj aż do Etiopii nad stu dwudziestu siedmiu prowincjami,2 gdy siedział na stolicy królestwa swego, Susan miastem królestwa jego pierwszym było.3 Trzeciego tedy roku panowania swego sprawił wielką ucztę wszystkim książętom i sługom swoim, najmożniejszym z Persów i najznakomitszym z Medów,4 i starostom krain przed sobą, przez długi czas, to jest przez sto osiemdziesiąt dni, aby okazać bogactwa chwały królestwa swego i wielkość i chlubę możności swojej.5 A gdy się dni uczty skończyły, wezwał wszystek lud, który się znalazł w Susan, od największego aż do najmniejszego i kazał przez siedem dni ucztę nagotować w wejściu do ogrodu i gaju, który królewską uprawą i ręką był szczepiony. 6 I wisiały po wszystkich stronach opony białe i zielone i błękitne, zawieszone na sznurach bisiorowych i szkarłatnych, które były przez kółka z kości słoniowej przewleczone i na słupach marmurowych zawieszone. Łóżka też złote i srebrne rozstawione były na posadzce, szmaragdowym i marmurowym kamieniem wyłożonej i dziwnie rozmaitymi obrazami ozdobionej.7 A ci, którzy byli zaproszeni, pili z kubków złotych, i na coraz innych naczyniach wnoszono potrawy; wino też, tak jak wielmożność królewskiej przystało, obficie i co najlepsze nalewano.8 A nie było nikogo, który by nie chcących do picia przymuszał, ale jak król postanowił, stawiając nad każdym stołem jednego z książąt swoich, aby brał każdy, co by chciał.9 Wasti królowa sprawiła też ucztę dla niewiast w pałacu, gdzie król Aswerus zwykł był mieszkać.10 A tak dnia siódmego, gdy sobie król podweselił, a po zbytnim piciu zagrzał się winem, rozkazał Maumamowi, Bazacie, Harbonie, Bagacie, Abgacie, Zetarowi i Charchasowi, siedmiu rzezańcom, którzy przed oczyma jego służyli, 11 aby przywiedli królowę Wasů przed króla, włożywszy na głowę jej koronę, aby pokazał wszystkim ludziom i książętom piękność jej, bo bardzo piękna była.12 Lecz ona wzbraniała się i na królewski rozkaz, który dał przez rzezańców, przyjść nie chciała. Rozgniewany tym i wielką złością zapalony,13 zapytał król mędrców, którzy według zwyczaju królewskiego zawsze przy nim byli, i za których radą wszystko czynił, bo znali ustawy 14 i prawa przodków (a byli pierwsi i najbliżsi: Charsena, Setar, Adnaata, Tarsis, Mares, Marsana i Mamuchan, siedmiu książąt perskich i medyjskich, którzy patrzyli na oblicze króla i pierwsi po nim zwykli byli siadać),15 jakiemu wyrokowi podlega królowa Wasti, która rozkazu Aswerusa króla, danego przez rzezańców, wykonać nie chciała.16 I odpowiedział Mamuchan, co król słyszał i książęta: „Nie tylko króla obraziła królowa Wasti, ale i wszystkie narody i książąt, którzy są po wszystkich ziemiach króla Aswerusa.17 Bo rozejdzie się mowa o królowej do wszystkich niewiast, tak iż wzgardzą mężami swymi i rzekną: „l Król Aswerus kazał, aby królowa Wasti weszła do niego, a ona nie chciała.18 „I za tym przykładem wszystkie żony książąt perskich i medyjskich lekce sobie będą ważyć rozkazania mężów. Słuszny przeto jest gniew królewski.19 Jeśli ci się podoba, niech wyjdzie wyrok od oblicza twego, a niech będzie napisany wedle prawa Persów i Medów, którego się przestępować nie godzi, aby żadną miarą więcej Wasti do króla nie wchodziła, ale żeby królestwo jej otrzymała inna, która jest lepsza niż ona.20 A to po wszystkim państwie (które jest bardzo szerokie) ziem twoich niech będzie obwołane, i wszystkie żony, tak wielkich jak i małych, niech oddają cześć małżonkom swoim”.21 Podobała się rada jego królowi i książętom i uczynił król według rady Mamuchana,22 i rozesłał listy po wszystkich ziemiach królestwa swego w różnych językach i pismach, aby każdy naród słyszeć i czytać mógł, że mężowie są zwierzchnikami i starszymi w domach swoich, i żeby to po wszystkich narodach obwołano. WYBÓR ESTERY NA MIEJSCE WASTI (2,1-23). Zarządzenie, mające na celu wybór nowej królowej (1-4). Estera, wychowanica Mardocheusza (5-7), znajduje łaskę u eunucha Egeusza (8-11). Wprowadzanie panien do króla (12-14); kolej Estery, jej wybór na królowę (15-18). Estera powiadamia króla o spisku na jego życic, odkrytym przez Mardocheusza (19-23).
21 Z Gdy się to tak stało i gdy się uśmierzył gniew króla Aswerusa wspomniał na Wasti, i co była uczyniła i co ucierpiała.2 I rzekli dworzanie królewscy i służebnicy jego: „Niech szukają królowí dzieweczek,3 panienek i nadobnych, i niech roześlą ludzi, którzy by wypatrzyli po wszystkich krainach dzieweczki piękne i panny, i niech je przywiodą do miasta Susan i oddadzą je do domu niewiast pod rękę Egeusza rzezańca, który jest ochmistrzem i stróżem niewiast królewskich, i niech otrzymają strój niewieści i inne rzeczy do potrzeby.4 A która się ze wszystkich oczom królewskim spodoba, ta niech króluje zamiast Wasti.” Podobała się mowa królowi, i tak jak poddali, uczynić rozkazał.5 Był mąż Żyd w mieście Susan, imieniem Mardocheusz, syn Jaira, syna Semeja, syna Cisa, z pokolenia Jeminiego, 6 który był przeniesiony z Jeruzalem naonczas, gdy Nabuchodonozor, król babiloński, przeniósł Jechoniasza, króla judzkiego.7 Ten wychowywał córkę brata swego Edissę, którą drugim imieniem zwano Estera, i oboje rodziców straciła, a była piękna bardzo i wdzięcznej twarzy. A po śmierci ojca i matki jej przybrał ją sobie Mardocheusz za córkę. –8 A gdy się rozgłosił dekret króla i według rozkazu jego wiele pięknych panien do Susan przywodzono i Egeuszowi rzezańcowi oddawano, Esterę też między innymi pannami oddano mu, aby była chowana w poczcie niewiast.9 Ta mu się spodobała i znalazła łaskę w oczach jego. I rozkazał rzezańcowi, aby przyspieszył pielęgnację niewieścią i aby jej dał część jej i siedem co najpiękniejszych panienek z domu królewskiego i tak ją, jak i służebne panny jej przybrał i ozdobił.10 A ona nie chciała mu oznajmić narodu i ojczyzny swojej, bo jej był nakazał Mardocheusz, aby o tej rzeczy całkiem milczała.11 On zaś przechadzał się codzień przed przysionkiem domu, w którym wybrane panny chowano, troszcząc się o zdrowie Estery i chcąc wiedzieć, co się z nią dzieje.12 A gdy przychodził czas dla każdej za porządkiem panienki, żeby wejść do króla, zanim dokonano wszystkiego, co do pielęgnacji niewieściej należało, upływał dwunasty miesiąc; mianowicie przez sześć miesięcy namaszczały się olejkiem z mirry, a przez drugie sześć barwiczek i rzeczy wonnych używały.13 A gdy miały wejść do króla, o cokolwiek prosiły, co do ozdoby należało, otrzymywały, i ubrawszy się, jak się im podobało, z domu niewiast przechodziły do łożnicy królewskiej.14 A która weszła wieczór, rano wychodziła, i stamtąd była odprowadzana do drugiego domu, który był pod ręką Susagazego, rzezańca, który był przełożonym nad nałożnicami królewskimi; a nie miała możności wrócić się więcej do króla, ażby król zechciał i po imieniu jej przyjść rozkazał. –15 A gdy przeminął czas porządkiem, nadchodził dzień, którego Estera, córka Abihaila, brata Mardocheusza, którą sobie przybrał za córkę, miała wejść do krola. Ona nie szukała strojów niewieścich, ale cokolwiek chciał Egeusz, rzezaniec, stróż panien, to jej dał na ozdobę; bo była bardzo kształtna, a niewymowną pięknością zdała się oczom wszystkich wdzięczną i miłą. 16 Wprowadzona tedy została do pokoju króla Aswerusa miesiąca dziesiątego, który zowią Tebet, siódmego roku królestwa jego. 17 I umiłował ją król bardziej niż wszystkie niewiasty, i miała przed nim łaskę i miłosierdzie nad wszystkie niewiasty, i włożył na głowę jej koronę królestwa, i uczynił ją królową na miejscu Wasti.18 I rozkazał nagotować ucztę bardzo wielką dla wszystkich książąt i sług swoich na pojęcie i na wesele Estery. I dał odpocznienie wszystkim ziemiom i rozdawał dary według szczodrobliwości książęcej.19 A gdy poraz drugi szukano i zbierano panny, Mardocheusz siedział u drzwi królewskich.20 A Estera jeszcze nie oznajmiła ojczyzny i narodu swego, według rozkazu jego; bo, cokolwiek on rozkazał, przestrzegała Estera, i tak wszystko czyniła, jak wtedy zwykła była, gdy ją malutką wychowywał.21 Tego tedy czasu, gdy Mardocheusz siedział u drzwi królewskich, rozgniewali się Bagatan i Tares, dwaj rzezańcy królewscy, którzy byli odźwiernymi i u pierwszego progu pałacu siadali, i chcieli się targnąć na króla i zabić go.22 To nie było tajne Mardocheuszowi, i wnet oznajmił królowej Esterze, a ona królowi imieniem Mardocheusza, który do niej rzecz tę był doniósł.23 Gdy zbadano rzecz i stwierdzono, powieszono obu na szubienicy. I podano to do historii, i w kroniki wpisano przed królem. DEKRET O WYTĘPIENIU ŻYDÓW (3, 1-15). Wywyższenie Amana (1-2a). Mardocheusz odmawia mu pokłonu (2b-5). Aman rozgniewany, postanawia zemścić się na wszystkich Żydach (6) i wyprasza w tym celu dekret u Aswerusa (7-11). Ogłoszenie dekretu (12-15).
31 Potem król Aswerus wywyższył Amana, syna Amadaty, który był z rodu Agaga, i wystawił stolicę jego nad wszystkich książąt, których miał.2 I wszyscy słudzy królewscy, którzy we drzwiach pałacu byli, klękali i kłaniali się Amanowi, bo im tak pan rozkazał. Sam tylko Mardocheusznie klękał ani mu się nie kłaniał.3 Rzekli mu słudzy królewscy, którzy przed drzwiami pałacu siadali: „Czemu wbrew innym nie zachowujesz przykazania królewskiego?”4 A gdy to często mawiali, a on słuchać nie chciał, powiedzieli Amanowi, chcąc wiedzieć, czy będzie trwał w postanowieniu; bo im był powiedział, że był Żydem.5 Gdy to usłyszał Aman i sam doświadczył, że Mardocheusz nie klękał przed nim ani mu się kłaniał, rozgniewał się bardzo.6 I za nic sobie nie miał na jednym Mardocheuszu położyć ręce swe; bo usłyszał, że był z narodu żydowskiego, i raczej chciał wytracić wszystek naród Żydów, którzy byli w królestwie Aswerusa.7 Miesiąca pierwszego (który zowią Nisan), roku dwunastego królestwa Aswerusa, rzucono los, który po hebrajsku zowią pur, w skrzynkę przed Amanem, którego dnia i którego miesiąca naród żydowski miał być wygubiony. I wyszedł miesiąc dwunasty, który zowią Adar.8 I rzekł Aman królowi Aswerusowi: „Jest lud po wszystkich krainach królestwa twego rozproszony i między sobą podzielony, nowych praw i zwyczajów używający, a nadto gardzący królewskim rozkazaniem. A wiesz bardzo dobrze, że nie jest pożyteczne królestwu twojemu, aby się miał rozzuchwalić przez pobłażliwość.9 Jeśli ci się podoba, wydaj wyrok, aby zginął, a dziesięć tysięcy talentów odważę podskarbim skarbu twego.10 Zdjął tedy król sygnet, którego używał, z ręki swej i dał go Amanowi, synowi Amadaty z rodu Agaga, nieprzyjacielowi żydowskiemu.11 I rzekł do niego: „Srebro, które mi obiecujesz, niech twoje będzie; z ludem czyń, co ci się podoba.”12 I przyzwano pisarzów królewskich, pierwszego miesiąca, Nisana, trzynastego dnia tegoż miesiąca, i napisano, jak rozkazał Aman, do wszystkich książąt królewskich i sędziów krain i rozmaitych narodów, jak każdy na ród mógł według różności języków czytać i rozumieć, imieniem króla Aswerusa; a listy, zapieczętowane sygnetem jego,13 rozesłano przez posłów królewskich do wszystkich ziemi, aby zabito i wygładzono wszystkich Żydów od dziecięcia aż do starca, dziatki i niewiasty, jednego dnia, to jest trzynastego miesiąca dwunastego, który zowią Adar, a majętność ich aby zrabowali.14 A treść listów ta była, aby wszystkie krainy wiedziały i przygotowały się na dzień wymieniony.15 Spieszyli się posłowie, których wysłano, aby rozkazanie królewskie wypełnić. I natychmiast w Susan przybito wyrok, gdy król i Aman biesiadowali, a wszyscy Żydzi, którzy byli w mieście, płakali. ŻAŁOBA MARDOCHEUSZA, PLAN ESTERY (4,1-17). Żałoba Mardocheusza i Żydów (1-3). Estera wywiaduje się o powód żałoby (4-6); Mardocheusz go jej podaje i wzywa ją, by wstawiła się za Żydami u króla (7-9); rozprasza jej wątpliwości (10-14). Postanowienie Estery (15-17).
41 Gdy to usłyszał Mardocheusz, rozdarł szaty swe i oblókł się w wór, posypał głowę popiołem i na ulicy wpośród miasta krzyczał wielkim głosem, okazując gorzkość serca swego,2 i z tym krzykiem aż do drzwi pałacu idąc; bo się nie godziło obleczonemu w wór wnijść na dwór królewski.3 Po wszystkich też krainach, miasteczkach i miejscach, do których okrutny wyrok królewski doszedł, była niezmierna żałość u Żydów, post, krzyk i płacz, i wielu ich zamiast pościeli woru i popiołu używało.4 I weszły panny służebne Estery i rzezańcy, i oznajmili jej. Usłyszawszy to zlękła się, i posłała szatę, aby go, zdjąwszy zeń wór, w nią ubrali; lecz on jej przyjąć nie chciał. 5 I zawoławszy Atacha rzezańca, którego jej był król dał za sługę, rozkazała mu, aby poszedł do Mardocheusza i dowiedział się od niego, dlaczego to czyni.6 I wyszedłszy Atach poszedł do Mardocheusza, stojącego na ulicy miejskiej przed drzwiami pałacu.7 Ten mu powiedział wszystko, co się działo jak Aman obiecał, że za wytracenie Żydów wniesie srebro do skarbów królewskich.8 Kopię też wyroku, który był przybity w Susan, dał mu, aby pokazał królowej i napomniał ją, aby weszła do króla i prosiła go za ludem swoim.9 Wróciwszy się Atach, powiedział Esterze wszystko, co rzekł Mardocheusz. 10 Ona mu odpowiedziała i kazała powiedzieć Mardocheuszowi:11 „Wszyscy słudzy króla i wszystkie krainy, które pod mocą jego są, wiedzą, iż, jeśliby kto, czy to mężczyzna, czy niewiasta, nie będąc wezwany, wszedł do wewnętrznego przedsionka królewskiego, bez żadnej zwłoki ma być zabity, chybaby król laskę złotą ku niemu wyciągnął na znak łaski, i tak mógłby żywym zostać. Jakże tedy ja mam wejść do króla, która już trzydzieści dni nie jestem wezwana do niego ?”12 Gdy to usłyszał Mardocheusz, znowu dał znać Esterze mówiąc:13 „Nie mniemaj, że jedynie swoje życie uratujesz spośród wszystkich Żydów, ponieważ jesteś w domu królewskim;14 bo jeśli teraz milczeć będziesz, innym sposobem będą wybawieni Żydzi, a ty i dom ojca twego zginiecie. A kto wie, czyś nie dlatego dostąpiła królestwa, abyś na taki czas była gotowa ?” 15 Znowu Estera do Mardocheusza te słowa przesłała:16 „Idź, a zbierz wszystkich Żydów, których w Susan znajdziesz, a módlcie się za mnie. Nie jedzcie ani pijcie przez trzy dni i przez trzy noce; a ja podobnie będę pościć ze służebnicami swymi, a wtedy wnijdę do króla czyniąc przeciw prawu, jako nie wezwana, i narażając się na śmierci niebezpieczeństwo.” 17 Poszedł tedy Mardocheusz i uczynił wszystko, co mu Estera rozkazała.CZĘŚC II (5,1 – 10,3)ESTERA WYBAWIA ŻYDÓW ESTERA U KRÓLA; ZAPRASZA JEGO I AMANA DWA RAZY NA UCZTĘ (5,1-8).
51 A trzeciego dnia oblekła się Estera w ubiór królewski i stanęła w przedsionku domu królewskiego, który był wewnątrz naprzeciw pokoju królewskiego; a on siedział na stolicy swej w sali sądowej pałacu naprzeciwko drzwi domu.2 I gdy ujrzał królowę Esterę stojącą, spodobała się oczom jego i wyciągnął ku niej laskę złotą, którą trzymał w ręce. A ona przystąpiwszy, pocałowała koniec laski jego.3 I rzekł do niej król: „Czego chcesz, Estero królowo? co za prośba twoja ? Chociażbyś o połowę królestwa prosiła, będzie ci dana!”4 A ona od powiedziała: „Jeśli się królowi po doba, proszę, żebyś dziś przyszedł do mnie i Aman z tobą na ucztę, którą nagotowałam.” 5 I zaraz król rzekł: „Wezwijcie co rychlej Amana, aby zadość uczynił woli Estery!” Przyszli tedy król i Aman na ucztę, którą im królowa zgotowała.6 I rzekł król do niej, napiwszy się pod dostatkiem wina: „Czego żądasz, aby ci dano? i o co prosisz? Chociażbyś o pół królestwa mego prosiła, uprosisz.”7 Odpowiedziała mu Estera: „Żądanie moje i prośba ta jest:8 Jeślim znalazła łaskę przed obliczem królewskim, i jeśli się królowi podoba, żeby mi dał, czego żądam, i prośbę moją wypełnił, niech przyjdzie król i Aman na ucztę, którą im zgotowałam, a jutro odkryję królowi wolę moją.” RADOŚĆ AMANA I NIENAWIŚĆ KU MARDOCHEUSZOWI(5,4-14).9 A tak wyszedł Aman tego dnia wesoły i ochoczy. A gdy ujrzał Mardocheusza, siedzącego przed drzwiami pałacu, iż nie tylko nie wstał przed nim, ale ani się ruszył z miejsca siedzenia swego, rozsierdził się okrutnie;10 lecz nie pokazując gniewu wrócił się do domu swego i wezwał do siebie przyjaciół swych i Zares, żonę swoją, 11 i przedłożył im wielkość bogactw swoich i gromadę synów, i z jak wielką chwałą wywyższył go król nad wszystkich książąt i sług swoich.12 A potem rzekł: „Królowa też Estera nikogo innego nie wezwała na ucztę z królem, jeno mnie, u której też jutro z królem obiadować mam.13 A choć to wszystko mam, zda mi się, jakbym nic nie miał, póki będę patrzył na Mardocheusza yda, siedzącego przed drzwiami królewskimi”14 I odpowiedzieli mu Zares, żona jego, i inni przyjaciele: „Każ przygotować wysokie drzewo, mające wzwyż pięćdziesiąt łokci, a rano powiedz królowi, aby na nim Mardocheusz był powieszony, i tak pójdziesz z lkrólem na ucztę wesoło.” Spodobała mu się rada i kazał przygotować wysoką szubienicę. AMAN ZMUSZONY JEST ODDAĆ HOŁD MARDOCHEUSZOWI (6,ĺ-14). Aswerus każe sobie czytać kroniki i dowiaduje się, że Mardocheusz nie został wynagrodzony za odkrycie spisku (1-3). Radzi się Amana, jak uczcić Mardocheusza i każe mu to wykonać (4-11). Boleść Amana (12-14).
61 Tej nocy król spać nie mógł, i kazał sobie przynieść historię i kroniki przeszłych czasów.2 A gdy je przed nim czytano, przyszło do tego miejsca, gdzie było napisane, jak Mardocheusz wyjawił zdradę Bagatana i Taresa, rzezańców, którzy króla Aswerusa zabić chcieli.3 Usłyszawszy to król rzekł: „Jakiej czci i nagrody za tę wierność dostąpił Mardocheusz ?” Odpowiedzieli mu dworzanie i słudzy jego: „Żadnej zgoła nagrody nie otrzymał.”4 I zaraz król rzekł: „Kto jest w sieni?” Bo Aman wszedł był do przedsionka wewnętrznego domu królewskiego, aby podsunąć królowi, by kazał powiesić Mardocheusza na szubienicy, która mu była przygotowana.5 Odpowiedzieli słudzy: „Aman stoi w przedsionku.” I rzekł król:6 „Niech wnijdzie!” A gdy wszedł, rzekł do niego: „Co ma być uczynione mężowi, którego król chce uczcić?” A Aman, myśląc w sercu swoim i rozumiejąc, że król nikogo innego nie chciał uczcić oprócz niego,7 odpowiedział: „Człowiek, którego król chce uczcić,8 ma być obleczony w szaty królewskie i wsadzony na konia, który pod siodłem królewskim chodzi, i wziąć koronę królewską na głowę swą,9 a pierwszy z książąt i panów królewskich_ niech prowadzi konia jego, a idąc po ulicy miejskiej, niech woła i mówi: Tak uczczony będzie ten, którego król będzie chciał uczcić!”10 I rzekł mu król: „Pospiesz się, a wziąwszy szatę i konia uczyń, jak powiedziałeś, Mardocheuszowi Żydowi, który siedzi przed drzwiami pałacu. Strzeż się, abyś nic z tego, coś mówił, nie opuścił!” 11 Wziął tedy Aman szatę królewską i konia, a ubrawszy Mardocheusza na ulicy miejskiej i wsadziwszy na konia, poprzedzał go i wołał: „Tej czci godzien jest ten, którego król będzie chciał uczcić!”-12 I wrócił się Mardocheusz do drzwi pałacu, a Aman spieszył się iść do domu swego, żałosny i z zakrytą głową.13 I powiedział Zares, żonie swej, i przyjaciołom, wszystko, co mu się przydarzyło. Odpowiedzieli mu mędrcy, których miał w radzie, i żona jego: „Jeśli Mardocheusz, przed któtyln począłeś upadać, jest z rodu żydowskiego, nie będziesz mógł mu się oprzeć, ale upadniesz przed oczyma jego.”14 Gdy jeszcze oni mówili, przyszli rzezańcy królewscy i przynaglili, żeby co rychlej szedł na ucztę, którą była królowa zgotowała. ESTERA WYPRASZA U KRÓLA OCALENIE SWEGO LUDU (7,1- 8,14). Króli Aman na uczcie u Estery; Estera prosi o wybawienie swego ludu, wskazując na Amana jako na sprawcę zła (7,1-6). Król rozgniewany każe powiesić Amana (7-10) i daruje jego dom Esterze (8,1-2). Estera wyprasza nowy dekret, mający na celu wybawienie Żydów (3-8). Sporządzenie i ogłoszenie dekretu (9-14).
7
Warsz. King J. 71 Tłum. GrEn. Толк. Wszedł tedy król i Aman, aby ucztować z królową.И пришел царь с Аманом пировать у Есфири царицы.
Вни1де же цaрь и3 ґмaнъ пировaти со цари1цею.
7,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΕἰσῆλθεν eisēlthen
V-AAI-3Sεἰσέρχομαιeiserchomaito enterAnd they entered,δὲ de
PRTδέdethenAnd they entered,ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingkingκαὶ kai
CONJκαίkaiandandΑμαν aman
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI συμπιεῖν sumpiein
V-AARσυμπίνωsumpinōto drink withto drink togetherτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/whowith theβασιλίσσῃ. basilissē
N-DSFβασίλισσαbasilissaqueenqueen. 2 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł jej król także drugiego dnia, gdy się winem zagrzał: „Cóż jest za prośba twoja, Estero, aby ci była dana? i co chcesz, aby się stało ? choćbyś też prosiła o pół królestwa mego, uprosisz!”И сказал царь Есфири также и в этот второй день во время пира: какое желание твое, царица Есфирь? оно будет удовлетворено; и какая просьба твоя? хотя бы до полуцарства, она будет исполнена.
И# речE цaрь є3сfи1ри во вторhй дeнь на пирY: чт0 є3сть, є3сfи1ре цари1це; и3 что2 прошeніе твоE; и3 что2 молeніе твоE; и3 бyдетъ тебЁ до полуцaрствіz моегw2.
7,2Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[4saidδὲ de
PRTδέdethen1Andὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking3king]Εσθηρ esthēr
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI τῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who δευτέρᾳ deutera
A-DSFδεύτεροςdeuterossecondlysecondἡμέρᾳ hēmera
N-DSFἡμέραhēmeradaydayἐν en
PREPἐνenin/on/amongatτῷ tō
T-DSNὁhothe/this/whoon theπότῳ potō
N-DSNπότοςpotoscarousingbanquet,τί ti
I-NSNτίςtiswhich?[to bray]ἐστιν, estin
V-PAI-3Sἐστίestihe is[to sacrifice]εσθηρ esthēr
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI βασίλισσα, basilissa
N-VSFβασίλισσαbasilissaqueenqueen Esther?καὶ kai
CONJκαίkaiandAndτί ti
I-NSNτίςtiswhich?[to bray]τὸ to
T-NSNὁhothe/this/whotheαἴτημά aitēma
N-NSNαἴτημαaitēmarequestyour request?σου; sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndΤί ti
I-NSNτίςtiswhich?[to bray]τὸ to
T-NSNὁhothe/this/who ἀξίωμά axiōma
N-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSN σου sou
P-GSσοῦsouyou[guard]καὶ kai
CONJκαίkaiandAndἔστω estō
V-PAM-3Sἔστωestōto be[sacrifice]σοι soi
P-DSσοίsoiyou[chaff]ἕως heōs
PREPἕωςheōsuntiluntoτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/who ἡμίσους hēmisous
A-GSNἥμισυςhēmisushalfhalfτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/who βασιλείας basileias
N-GSFβασιλείαbasileiakingdomof my kingdom!μου. mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 3 Tłum. GrEn. Толк. Ona mu odpowiedziała: „Jeślim znalazła łaskę w oczach twoich, o królu, i jeśli ci się podoba, daruj mi duszę moją, o którą proszę, i lud mój, za którym się przyczyniam.И отвечала царица Есфирь и сказала: если я нашла благоволение в очах твоих, царь, и если царю благоугодно, то да будут дарованы мне жизнь моя, по желанию моему, и народ мой, по просьбе моей!
И# tвэщaвши (є3сfи1рь цари1ца) речE: ѓще њбрэт0хъ благодaть пред8 nчи1ма твои1ма, царю2, да дaстсz душA моS прошeнію моемY и3 лю1діе мои2 молeнію моемY:
7,3Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἀποκριθεῖσα apokritheisa
V-APPRSἀποκρίνωapokrinōto answeransweringεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayshe said,Εἰ ei
CONJεἰeiifIfεὗρον heuron
V-AAI-1Sεὑρίσκωheuriskōto find/meetI foundχάριν charin
N-ASFχάρινcharinthereforefavorἐνώπιον enōpion
PREPἐνώπιονenōpionbeforebeforeτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheβασιλέως, basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking,δοθήτω dothētō
V-APM-3Sδίδωμιdidōmito givelet him giveἡ hē
T-NSFὁhothe/this/who ψυχή psuchē
N-NSFψυχήpsuchēsoullifeμου· mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]τῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who αἰτήματί aitēmati
N-DSNαἴτημαaitēmarequestmy request,μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]καὶ kai
CONJκαίkaiandandὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who λαός laos
N-NSMλαόςlaosa peoplemy peopleμου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]τῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who ἀξιώματί axiōmati
N-DSNstrong:GN-DSNstrong:GN-DSNstrong:GN-DSN μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel] 4 Tłum. GrEn. Толк. Albowiem wydani jesteśmy, ja i lud mój, abyśmy byli starci, wybici i abyśmy zginęli. A daj, Boże, abyśmy byli zaprzedani za niewolników i za niewolnice; znośne by to zło było i milczałabym wzdychając; ale teraz nieprzyjaciel nasz jest, którego okrucieństwo spada na króla”Ибо проданы мы, я и народ мой, на истребление, убиение и погибель. Если бы мы проданы были в рабы и рабыни, я молчала бы, хотя враг не вознаградил бы ущерба царя.
пр0дани бо є3смы2, ѓзъ же и3 лю1діе мои2, на поги1бель и3 расхищeніе и3 въ раб0ту, мh же и3 ч†да н†ша въ рабы6 и3 рабы6ни, и3 небрег0хъ: нёсть бо дост0инъ клеветни1къ дворA царeва.
7,4Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐπράθημεν eprathēmen
V-API-1Pπιπράσκωpipraskōto sell[5were soldγὰρ gar
PRTγάρgarfor1Forἐγώ egō
P-NSἐγώegōI/we2both Iτε te
PRTτεteand/both2both Iκαὶ kai
CONJκαίkaiand3andὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who λαός laos
N-NSMλαόςlaosa people4my people]μου mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]εἰς eis
PREPεἰςeistowardintoἀπώλειαν apōleian
N-ASFἀπώλειαapōleiadestructiondestruction,καὶ kai
CONJκαίkaiandandδιαρπαγὴν diarpagēn
N-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASFstrong:GN-ASF καὶ kai
CONJκαίkaiandandδουλείαν, douleian
N-ASFδουλείαdouleiaslaveryslavery;ἡμεῖς hēmeis
P-NPἡμεῖςhēmeiswe[Habor]καὶ kai
CONJκαίkaiandand bothτὰ ta
T-NPNὁhothe/this/who τέκνα tekna
N-NPNτέκνονteknonchildour childrenἡμῶν hēmōn
P-GPἡμῶνhēmōnof us[harm]εἰς eis
PREPεἰςeistowardforπαῖδας paidas
N-APMπαῖςpaischildmanservantsκαὶ kai
CONJκαίkaiandandπαιδίσκας, paidiskas
N-APFπαιδίσκηpaidiskēmaidservantmaidservants,καὶ kai
CONJκαίkaiandandπαρήκουσα· parēkousa
V-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1Sstrong:GV-AAI-1S οὐ ou
ADVοὐouno[4 notγὰρ gar
PRTγάρgarfor1forἄξιος axios
A-NSMἄξιοςaxiosworthy5worthyὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theδιάβολος diabolos
N-NSMδιάβολοςdiabolosdevilish/the Devil3slanderer]τῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whoof theαὐλῆς aulēs
N-GSFαὐλήaulēpalace/courtyardcourtyardτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whoof theβασιλέως. basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking. 5 Tłum. GrEn. Толк. A odpowiadając król Aswerus rzekł: „Któż to jest i jakiej mocy, żeby to śmiał czynić ?” И отвечал царь Артаксеркс и сказал царице Есфири: кто это такой, и где тот, который отважился в сердце своем сделать так?
И# речE цaрь: кто2 є4сть сeй, и4же дерзнY сотвори1ти вeщь сію2;
7,5Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[4saidδὲ de
PRTδέdethen1Andὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theβασιλεύς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking3king],Τίς tis
I-NSMτιςtisoneWhoοὗτος, houtos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itthisὅστις hostis
RI-NSMὅστιςhostiswho/which[divorce]ἐτόλμησεν etolmēsen
V-AAI-3Sτολμάωtolmaōbe bolddaredποιῆσαι poiēsai
V-AARποιέωpoieōto do/maketo doτὸ to
T-ASNὁhothe/this/who πρᾶγμα pragma
N-ASNπρᾶγμαpragmathingthis thing?τοῦτο; touto
D-ASNτοῦτοtoutothat[drowsiness] 6 Tłum. GrEn. Толк. I rzekła Estera: „Przeciwnikiem i nieprzyjacielem naszym jest ten niegodziwy Aman!” Gdy on to usłyszał, zaraz osłupiał, spojrzenia króla i królowej znieść nie mogąc.И сказала Есфирь: враг и неприятель - этот злобный Аман! И Аман затрепетал пред царем и царицею.
И# речE є3сfи1рь: человёкъ врaгъ, ґмaнъ лукaвый сeй. Ґмaнъ же смzтeсz t царS и3 цари1цы.
7,6Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto sayAnd Esther said,δὲ de
PRTδέdethenAnd Esther said,Εσθηρ esthēr
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Ἄνθρωπος anthrōpos
N-NSMἄνθρωποςanthrōposa humanA man,ἐχθρὸς echthros
A-NSMἐχθρόςechthrosenemyan enemy,Αμαν aman
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who πονηρὸς ponēros
A-NSMπονηρόςponērosevil/badthis wicked .οὗτος. houtos
D-NSMοὗτοςhoutosthis/he/she/itthis wicked .αμαν aman
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI δὲ de
PRTδέdethenAnd Hamanἐταράχθη etarachthē
V-API-3Sταράσσωtarassōto troublewas disturbedἀπὸ apo
PREPἀπόapofrombeforeτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheβασιλέως basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingkingκαὶ kai
CONJκαίkaiandandτῆς tēs
T-GSFὁhothe/this/whotheβασιλίσσης. basilissēs
N-GSFβασίλισσαbasilissaqueenqueen. 7 Tłum. GrEn. Толк. A król rozgniewany wstał z miejsca uczty i wszedł do ogrodu drzewami zasadzonego. Aman też wstał, aby prosić królowę Esterę o życie swoje; bo zrozumiał, że król gotował nieszczęście.И царь встал во гневе своем с пира и пошел в сад при дворце; Аман же остался умолять о жизни своей царицу Есфирь, ибо видел, что определена ему злая участь от царя.
Цaрь же востA со гнёвомъ t пи1ра (и3 и4де) въ вертогрaдъ: ґмaнъ же молsше цари1цу, ви1дzше бо себE въ бэдaхъ сyща.
7,7Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whoAnd theδὲ de
PRTδέdethenAnd theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingkingἐξανέστη exanestē
V-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3Sstrong:GV-AAI-3S ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfromτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whotheσυμποσίου sumposiou
N-GSNσυμπόσιονsumposioncommon mealpartyεἰς eis
PREPεἰςeistowardintoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheκῆπον· kēpon
N-ASMκῆποςkēposgardengarden.ὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who δὲ de
PRTδέdethenAndΑμαν aman
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI παρῃτεῖτο parēteito
V-IMI-3Sstrong:GV-IMI-3Sstrong:GV-IMI-3Sstrong:GV-IMI-3S τὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheβασίλισσαν, basilissan
N-ASFβασίλισσαbasilissaqueenqueen,ἑώρα heōra
V-IAI-3Sὁράωhoraōto seefor he sawγὰρ gar
PRTγάρgarforfor he sawἑαυτὸν heauton
D-ASMἑαυτοῦheautoumy/your/him-selfhimselfἐν en
PREPἐνenin/on/among[2inκακοῖς kakois
A-DPNκακόςkakosevil/harm3evilsὄντα. onta
V-PAPASὤνōnbeing[mockery] 8 Tłum. GrEn. Толк. A ten, gdy się wrócił z ogrodu gajami zasadzonego i wszedł na miejsce uczty, znalazł Amana opadłego na łóżko, na którym leżała Estera, i rzekł: „I królowę chce zgwałcić przy mnie w domu moim?” Jeszcze me wyszło słowo z ust królewskich, a wnet zakryli twarz jego.Когда царь возвратился из сада при дворце в дом пира, Аман был припавшим к ложу, на котором находилась Есфирь. И сказал царь: даже и насиловать царицу хочет в доме у меня! Слово вышло из уст царя, - и накрыли лице Аману.
Возврати1сz же цaрь и3з8 вертогрaда, и3 ґмaнъ припадE къ л0жу, на нeмже бЁ є3сfи1рь, молS цари1цу. И# речE цaрь: є3гдA и3 женY наси1луетъ въ домY моeмъ; Ґмaнъ же слhшавъ и3змэни1сz лицeмъ.
7,8Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPἐπέστρεψεν epestrepsen
V-AAI-3Sἐπιστρέφωepistrefōto turn[4returnedδὲ de
PRTδέdethen1Andὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking3king]ἐκ ek
PREPἐκekof/fromfrom out ofτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheκήπου, kēpou
N-GSMκῆποςkēposgardengarden;Αμαν aman
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI δὲ de
PRTδέdethenand Hamanἐπιπεπτώκει epipeptōkei
V-RAI-3Sἐπιπίπτωepipiptōto fall/press uponhad fallenἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheκλίνην klinēn
N-ASFκλίνηklinēbedbedἀξιῶν axiōn
V-PAPRSἀξιόωaxioōto deem worthypetitioningτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/whotheβασίλισσαν· basilissan
N-ASFβασίλισσαbasilissaqueenqueen.εἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[4saidδὲ de
PRTδέdethen1Andὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theβασιλεύς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking3king],Ὥστε hōste
CONJὥστεhōstesoSo asκαὶ kai
ADVκαίkaiandevenτὴν tēn
T-ASFὁhothe/this/who γυναῖκα gunaika
N-ASFγυνήgunēwomanwifeβιάζῃ biazē
V-PMI-2Sstrong:GV-PMI-2Sstrong:GV-PMI-2Sstrong:GV-PMI-2S ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτῇ tē
T-DSFὁhothe/this/who οἰκίᾳ oikia
N-DSFοἰκίαoikiahousemy house.μου; mou
P-GSμοῦmouof me[Jesimiel]αμαν aman
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI δὲ de
PRTδέdethenAnd Haman,ἀκούσας akousas
V-AAPRSἀκούωakouōto hearhearing,διετράπη dietrapē
V-API-3Sstrong:GV-API-3Sstrong:GV-API-3Sstrong:GV-API-3S τῷ tō
T-DSNὁhothe/this/who προσώπῳ. prosōpō
N-DSNπρόσωπονprosōponfacein front . 9 Tłum. GrEn. Толк. I rzekł Harbona, jeden z rzezańców, którzy stali na służbie królewskiej: „Oto drzewo, które przygotował Mardocheuszowi, który mówił za któlem, stoi w domu Amanowym, a ma wzwyż pięćdziesiąt łokci.” Rzekł mu król: „Powieście go na nim!”И сказал Харбона, один из евнухов при царе: вот и дерево, которое приготовил Аман для Мардохея, говорившего доброе для царя, стоит у дома Амана, вышиною в пятьдесят локтей. И сказал царь: повесьте его на нем.
Речe же вугаfaнъ є3ди1нъ t скопцє1въ, сeй же вёдzше њ т0мъ дрeвэ, ви1дэвъ є5 въ домY ґмaновэ, є3гдA призывaше є3го2 на њбёдъ цaрскій, и3 њ сeмъ и3спытaвъ є3ди1наго t џтрwкъ, ўразумёвъ замышлsемое, и3 речE ко царю2: сE, и3 дрeво ўгот0ва ґмaнъ мардохeю глаг0лавшему благ†z њ цари2, и3 стои1тъ въ домY ґмaновэ возвышeно на лакHтъ пzтьдесsтъ. И# речE цaрь: да повёситсz (ґмaнъ) на нeмъ.
7,9Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPεἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[6saidδὲ de
PRTδέdethen1AndΒουγαθαν bougathan
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI εἷς heis
N-NUIεἰςeistoward[to strive]τῶν tōn
T-GPMὁhothe/this/who4of theεὐνούχων eunouchōn
N-GPMεὐνοῦχοςeunouchoseunuch5eunuchs]πρὸς pros
PREPπρόςprosto/withtoτὸν ton
T-ASMὁhothe/this/whotheβασιλέα basilea
N-ASMβασιλεύςbasileuskingking,Ἰδοὺ idou
INJἰδούidoulook!Behold,καὶ kai
ADVκαίkaiand[2evenξύλον xulon
N-ASNξύλονxulonwood3a treeἡτοίμασεν hētoimasen
V-AAI-3Sἑτοιμάζωhetoimazōto make ready1Haman prepared]Αμαν aman
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI Μαρδοχαίῳ mardochaiō
N-DSMstrong:GN-DSMstrong:GN-DSMstrong:GN-DSM τῷ tō
T-DSMὁhothe/this/whoto theλαλήσαντι lalēsanti
V-AAPMSλαλέωlaleōto speakone speakingπερὶ peri
PREPπερίperiaboutforτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/whotheβασιλέως, basileōs
N-GSMβασιλεύςbasileuskingking,καὶ kai
CONJκαίkaiandandὤρθωται ōrthōtai
V-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3Sstrong:GV-AMI-3S ἐν en
PREPἐνenin/on/amonginτοῖς tois
T-DPMὁhothe/this/whotheαμαν aman
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ξύλον xulon
N-NSNξύλονxulonwood[deceptive]πηχῶν pēchōn
N-GPMπῆχυςpēchuscubit/hour[2cubitsπεντήκοντα. pentēkonta
N-NUIπεντήκονταpentēkontafifty1of fifty].εἶπεν eipen
V-AAI-3Sἔπω, ἐρῶ, εἶπονepō erō eiponto say[4saidδὲ de
PRTδέdethen1Andὁ ho
T-NSMὁhothe/this/who2theβασιλεύς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileusking3king],Σταυρωθήτω staurōthētō
V-APM-3Sσταυρόωstauroōto crucifyLet him be crucifiedἐπ' ep
PREPἐπίepiupon/to/againstuponαὐτοῦ. autou
D-GSNαὐτόςautoshe/she/it/self[wall] 10 Tłum. GrEn. Толк. Powieszono tedy Amana na szubienicy, którą był zgotował Mardocheuszowi, i uspokoił się gniew królewski.И повесили Амана на дереве, которое он приготовил для Мардохея. И гнев царя утих.И# повёшенъ бhсть ґмaнъ на дрeвэ, є4же ўгот0ва мардохeю. И# тогдA цaрь ўтоли1сz t ћрости.7,10Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPκαὶ kai
CONJκαίkaiandAndἐκρεμάσθη ekremasthē
V-API-3Sstrong:GV-API-3Sstrong:GV-API-3Sstrong:GV-API-3S Αμαν aman
N-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRIstrong:GN-PRI ἐπὶ epi
PREPἐπίepiupon/to/againstuponτοῦ tou
T-GSNὁhothe/this/whotheξύλου, xulou
N-GSNξύλονxulonwoodtreeὃ ho
R-ASNὁhothe/this/whotheἡτοίμασεν hētoimasen
V-AAI-3Sἑτοιμάζωhetoimazōto make readyhe preparedΜαρδοχαίῳ. mardochaiō
N-DSMstrong:GN-DSMstrong:GN-DSMstrong:GN-DSM καὶ kai
CONJκαίkaiandAndτότε tote
ADVτότεtotethenthenὁ ho
T-NSMὁhothe/this/whotheβασιλεὺς basileus
N-NSMβασιλεύςbasileuskingkingἐκόπασεν ekopasen
V-AAI-3Sκοπάζωkopazōto abateslackenedτοῦ tou
T-GSMὁhothe/this/who[that]θυμοῦ. thumou
N-GSMθυμόςthumoswrathrage.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes