Biblia | Center of Orthodox Thought

Proroctwo Malachiasza

TYTUŁ (l,l)
1

Warsz. King J. 11 Tłum. GrEn. Толк. Brzemię słowa Pańskiego do Izraela przez Malachiasza.Пророческое слово Господа к Израилю через Малахию. Прbр0чество словесE гDнz на ї}лz рук0ю ѓгGла є3гw2: положи1те u5бо на сердцaхъ вaшихъ. 1,1Text. Trans.Orig. Vocab.Vocab Trans.Eng Vocab.ABPΛῆμμα lēmma
_N-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSNstrong:GN-NSN λόγου logou
_N-GSMλόγοςlogoswordof wordκυρίου kuriou
_N-GSMκύριοςkurioslordof lordἐπὶ epi
_PREPἐπίepiupon/to/againstoverτὸν ton
_T-ASMὁhothe/this/who Ισραηλ israēl
_N-PRIἸσραήλisraēlIsrael[window]ἐν en
_PREPἐνenin/on/amongbyχειρὶ cheiri
_N-DSFχείρcheirhandhandἀγγέλου angelou
_N-GSMἄγγελοςangelosangelof his messenger.αὐτοῦ· autou
_D-GSMαὐτόςautoshe/she/it/self[wall]θέσθε thesthe
_V-AMM-2Pτίθημιtithēmito place[to vow]δὴ dē
_PRTδήdēso[onion]ἐπὶ epi
_PREPἐπίepiupon/to/against[Hadadezer]τὰς tas
_T-APFὁhothe/this/who[that]καρδίας kardias
_N-APFκαρδίαkardiaheart[vault]ὑμῶν. humōn
_P-GPὑμῶνhumōnof you[lamp]

SZCZEGÓLNA MIŁOŚĆ PANA KU SWEMU LUDOWI (1,2-5).2 Umiłowałem was, mówi Pan. I rzekliście: “W czymże nam miłość okazałeś?” Czy Ezaw nie był bratem Jakuba? mówi Pan, a umiłowałem Jakuba,3 Ezawa zaś miałem w nienawiści i uczyniłem góry jego spustoszeniem, a dziedzictwo jego dla smoków pustyni.4 A jeśli powie Idumea: “jesteśmy zniszczeni, ale znowu zbudujemy, co jest zniszczone,” to mówi Pan zastępów: Oni budować będą, a ja rozwalę, i nazwą ich krajem bezbożności i ludem, na który rozgniewał się Pan aż na wieki.5 A wasze oczy oglądać będą, i wy powiecie: “Niech będzie uwielbiony ˇPan za granicą Izraela!” NIEGODNE POSTĘPOWANIE KAPŁANÓW WOBEC BOGA I ICH KARA (1,6 – 2,9). Kapłani składają ofiary skażone (6,9); lepiej byłoby zaprzestać w ogóle ofiar (10). Ofiara czysta, składana po całej ziemi (11), w przeciwstawieniu do ofiar kapłanów lewickich (12-I4). Jeżeli się nie poprawią, spadnie na nich przekleństwo (2,1-4). Przymierze z pokoleniem Lewiego i pochwała wierności wobec jego warunków (5-7); lecz obecni kapłani swoim sposobem postępowania zrywają je (8-9).6 Syn cześć oddaje ojcu, a sługa panu swemu; jeśli tedy ojcem ja jestem, gdzież jest cześć moja? a jeślim ja Pan, gdzież jest bojaźń przede mną? mówi Pan zastępów do was, o kapłani, którzy gardzicie imieniem moim. I rzekliście: “W czymże wzgardziliśmy imieniem twoim?”7 Ofiarujecie na ołtarzu moim chleb skalany, a mówicie: “Czymże cię skalaliśmy?” Tym, że mówicie: “Stół Pański jest wzgardzony.”8 Jeśli przynosicie ślepe na ofiarę, czy to nie jest złe? i jeśli ofiarujecie chrome i chore, czy to nie jest złe? Ofiaruj to książęciu twemu, czy mu się spodoba albo czy łaskawie cię przyjmie, mówi Pan zastępów.9 A teraz błagajcie oblicze Boga, żeby się zmiłował nad wami (bo z ręki waszej stało się to), czy może przyjmie was łaskawie, mówi Pan zastępów.10 – Kto jest między wami, który by zamykał wrota i zapalał na ołtarzu moim darmo ? Nie mam upodobania w was, mówi Pan zastępów, i daru nie przyjmę z ręki waszej.11 – Bo od wschodu słońca aż do zachodu wielkie jest imię moje między narodami i na każdym miejscu poświęcają i składają imieniu memu ofiarę czystą; bo wielkie jest imię moje między narodami, mówi Pan zastępów.12 A wy splugawiliście je tym, że mówicie: “Stół Pański jest splugawiony i co nań kładą, wzgardzone jest wraz z ogniem, który je pożera.”13 I rzekliście: “Oto z roboty,” i zdmuchnęliście je, mówi Pan zastępów, a wnieśliście z grabieży chrome i chore, i wnieśliście jako dar; czyż mam to przyjąć z ręki waszej, mówi Pan?14 Przeklęty oszust, który ma w trzodzie swojej samca, a uczyniwszy ślub ofia ruje ułomne Panu! Bo ja król wielki, mówi Pan zastępów, a imię moje straszne między narodami.
2 1 A teraz do was to przykazanie, o kapłani!2 Jeśli nie będziecie chcieli słuchać i jeśli nie będziecie chcieli wziąć do serca; aby dawać chwałę imieniu memu, mówi Pan zastępów, puszczę na was niedostatek i przeklinać będę błogosławieństwa wasze, i przeklnę je, ponieważ nie wzięliście do serca.3 Oto ja rzucę wam łopatkę i zasypię twarze wasze nieczystością uroczystych świąt waszych, i zabierze was z sobą.4 A poznacie, że posłałem do was ten rozkaz, żeby było przymierze moje z Lewim, mówi Pan zastępów.5 – Było z nim przymierze moje życia i pokoju, i dałem mu bojaźń, i bał się mnie, i drżał przed imieniem moim.6 Zakon prawdy był w ustach jego, a nieprawość nie znalazła się na wargach jego, w pokoju i w prawości chodził ze mną, a wielu odwiódł od nieprawości.7 Bo wargi kapłana będą strzec umiejętności, i o zakon pytać będą ust jego, ponieważ aniołem Pana zastępów jest.8 – Ale wy zboczyliście z drogi i zgorszyliście wielu w zakonie, wniwecz obróciliście przymierze Lewiego, mówi Pan zastępów.9 Przeto i ja uczyniłem was wzgardzonymi i poniżonymi u wszystkich narodów, tak jak nie strzegliście dróg moich, a mieliście wzgląd na osobę w zakonie. MAŁŻEŃSTWA Z POGANKAMI I ROZWODY (2,10-16).10 Czyż nie jeden jest ojciec wszystkich nas? Czy nie jeden Bóg stworzył nas ? Czemuż tedy gardzi każdy z nas bratem swoim gwałcąc przymierze ojców naszych ?11 Przestąpił Juda i obrzydłość stała się w Izraelu i w Jeruzalem; bo splugawił Juda poświęcenie Pana, które umiłował, i miał córkę boga cudzego.12 Zatraci Pan męża, który by to uczynił, mistrza i ucznia z przybytków Jakuba, i ofiarującego dar Panu zastępów.13 – I to jeszcze uczyniliście: pokrywaliście łzami ołtarz Pański, płaczem i wrzaskiem, tak że nie wejrzę więcej na ofiarę ani nie przyjmę niczego ubłagającego z ręki waszej.14 I rzekliśáe: “Dla jakiej przyczyny?’ Bo Pan świadczył między tobą i żoną młodości twojej, którą ty wzgardziłeś, a ona była uczestniczką twoją i żoną przymierza twego.15 Czy nie jeden uczynił, i cząstka ducha jego jest? A czegóż innego jeden szuka, jak tylko potomstwa Bożego? A tak strzeżcie ducha waszego, a żoną młodości twej nie gardź!16 Gdy nienawidzić będziesz, opuść, mówi Pan, Bóg izraelski; a okryje nieprawość odzienie jego, mówi Pan zastępów. Strzeżcie ducha waszego, a nie gardźcie. DZIEŃ PAŃSKI (2,17 – 4,6). Na wyzywające słowa ludu, te cnota nie popłaca (2,17), odpowiada Bóg, iż przyjdzie, poprzedzony przez posłańca (3,1), i przez sąd oczyści synów Lewiego (2-4), a następnie lud (5). Niech Izracl spełnia swe obowiązki wobec Boga, składając przepisaną daninę (6-10a), a zleją się nań znowu błogosławieństwa (10b-12). Bóg położy koniec wszelkim wątpliwościom (13-17) karząc bezbożnych (3,18-4,1), a ubłogosławiając posłusznych prawu (2-4). Przyjście Ehasza (5-6).17 Udręczyliście Pana mowami waszymi i rzekliście: “W czymże go udręczyliśmy?” W tym, że mówicie: “Wszelki, który zło czyni, dobry jest w oczach Pańskich i tacy mu się podobają; albo też gdzie jest Bóg sądu ?”
3 1 Oto ja posyłam anioła mojego zgotuje drogę przed obliczem moim. A zaraz przyjdzie do kościoła swego Panujący, którego wy szukacie, i Anioł przymierza, którego wy pożądacie. Oto idzie, mówi Pan zastępów.2 A kto będzie mógł myślą ogarnąć dzień przyjścia jego i kto się ostoi na widzenie jego? Bo on jak ogień stapiający i jak ziele wałkarza.3 I usiądzie wypalając i oczyszczając srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i jak srebro, i będą Panu składać ofiary w sprawiedliwości.4 I spodoba się Panu ofiara Judy i Jeruzalem jak dni wieku i jak dawne lata.5 I przystąpię, do was w sądzie, a będę świadkiem prędkim czarownikom i cudzołożnikom, i krzywoprzysięzcom, i tym, którzy krzywdzą najemnika w zapłacie, oraz wdowy i sieroty, i uciskają cudzoziemca,a nie bali się mnie, mówi Pan zastępów.6 – Bo ja Pan i nie odm mam się, a wy, synowie Jakubowi, nie jesteście wyniszczeni.7 Bo oddni ojców waszych odstąpiliście od praw moich, a nie strzegliście ich. Wróćcie się do mnie, aˇ wrócę się do was, mówi Pan zastępów. I rzekliście: “W czymże się wrócimy?”8 Czy może człowiek ukłuć Boga, że wy mnie kłujecie? I rzekliście: “W czymże cię kłujemy?” W dziesięcinach i w pierwocinach.9 I w niedostatku wy przelęci jesteście, a wy mnie kłujecie, narodzie wszystek.10 Wnoście wszystkie dziesięciny do gumna i niech będzie żywność w domu moim, a doświadczcie mię w tym, mówi Pan, czy wam nie otworzę upustów niebieskich i nie wyleję na was błogosławieństwa aż do obfitości,11 i zgromię dla was pożeracza, i nie popsuje owocu ziemi waszej, i nie będzie winnica niepłodna na polu, mówi Pan zastępów.12 I będą was błogosławionymi nazywać wszystkie narody, bo wy będziecie ziemią pożądaną, mówi Pan zastępów.13 Wzmogły się przeciw mnie słowa wasze, mówi Pan.14 I rzekliście: “Cóż mówiliśmy przeciwko tobie ?” Mówiliście:”Marny jest, kto Bogu służy, a co za pożytek, żeśmy strzegli przykazań jego i żeśmy chodzili smutni przed Panem zastępów ?15 Przeto teraz błogosławionymi zowiemy hardych, bo zbudowani są ci, którzy czynią bezbożność, i kusili Boga, a zachowani są.”16 Wtedy mówili, którzy się boją Pana, każdy z bliźnim swoim. I uważał Pan, i usłyszał; i napisano księgę wspomnień przed nim dla bojących się Pana i myślących o imieniu jego.17 I będą mi własnością, mówi Pan zastępów, w dniu w którym ja uczynię; i oszczędzę ich, jak oszczędza mąż syna swego, który mu służy.18 – I nawrócicie się, a ujrzycie, co za różnica jest między sprawiedliwym a bezbożnym, i między służącym Bogu, a nie służącym jemu.
4 1 Bo oto dzień przyjdzie pałający jak piec, a będą wszyscy pyszm i wszyscy czyniący bezbożność słomą, i zapali ich dzień, który przyjdzie, mówi Pan zastępów, i nie zostawi im korzenia ni gałązki.2 I wzejdzie wam, bojącym się imienia mego, słońce sprawiedliwości, i zdrowie na skrzydłach jego, i wyjdziecie, i skakać będziecie jak cielce ze stada.3 I podepczecie bezbożnych, gdy będą popiołem pod stopą nóg waszych, w dzień, który ja czynię, mówi Pan zastępów.4 Pamiętajcie na zakon Mojżesza, sługi mego, który mu poruczyłem na Horebie do wszystkiego Izraela, przykazania i sądy.5 – Oto ja poślę wam Eliasza proroka, pierwej niźli przyjdzie dzień Pański wielki a straszny.6 I nawróci serce ojców ku synom, a serce synów ku ojcom ich, abym snadź nie przyszedł i nie skarał ziemi wytraceniem.